a I B RARY OF THE UNIVLRSITY OT ILLINOIS LI vol. 6 ÖIÜiüG) Return this book on or before the Lotest Date stamped below. University of Illinois Library L161— H41 Digitized by the Internet Archive in 2011 witii funding from University of Illinois Urbana-Champaign http://www.archive.org/details/linnaea06schl LINNAEA. Ein Journal für die Botanik in ihrem ganzen Umfange. Herausgegeben D. F. L. von Schlechtendaly (Irr Med., Clii'r. und Philos. Dr., Professor an der Universität zu Berlin und mehrerer gelehrten Gesellsrhnften Mitglied. Sechster Band. Jahrgang 1831, Mit neun Kupfertafeln. Berlin 1831. Gedruckt auf Kosten des Herausgebers. In Commission bei Oehmigke. U f / S .'i^ii;..!;.. \ •> An\\ *\\\\*vAv^ '\ / . \\i>' \ .vS 1. I > .1 y. fr ■■ I n h a l t. Original - Abhandlungen. De Anthospermcis Rubiacearutn sectLone. Amicissimo D. F. L. de Schlechtendal, W. Gruse S.P.D. Seite 1 Plantarum mexicanarura a cel. viris Schiede et Deppe collectarum recensio brevis auctoribus D. de Schlech- tendal et Ad. de Cliamisso. Continuatio. . • . . — 22 Addenda — 352 Continuatio Add. ........... — 385 Beobachtung über die Auscheidung von Flüssigkeit aus der Spitze der Blätter des Arum Colocasia. Von Dr. Schmidt, prakt. Arzte etc. in Stettin . . • — , ^** De plantis in expeditione speculatoria Romanzoffiana observatis disserer pergunt Ad. de Chamisso et D. de Schlechtendal Labiatae auctore Georgio Benthara . . . . "" 76 Synanthereae Rieh, auctore Chr. Fr. Lessing (c. tabb. I et II.) — 83 Addendae (c. Tab- VI.) — 501 Continuatio — 209 Arcticae, quae supcrsunt auctore Ad. de Chamisso — 528 Continuatio (c. Tab. VII.) .... — 545 Plantae Ecklonlanae Algae, auctore Rudolph! — 171 Lycopodiaceae et Filices auctore Kaulfuss. . . — 181 Bruniaceae, auctore de Schlechtendal .... — 188 Ceiastrinae auctore de Schlechtendal .... — 191 Rhamneae auctore de Schlechtendal .... — 193 Rutaceae auctore de Schlechtendal . , . . . — 196 Gcntiancae recensente Ad. deCliamisso . . . — 343 Rosaceae recensente Ad. de Chamisso . . . . — 347 Euclea L. recensente Ad, de Chamisso . . . . — 350 IV 6. Bemerkungen über die Gattung Rosa und insbesondere über die deutsclien Arten dieser Gattung. Vom Dr. Koch, Prof. d. Botanik in Erlangen .... Seite 261 7. Über die Gattungen Maranta und Thalia. Von Dr. C. G. Nees v. Esenbeck, Prof. zu Breslau. (Hierzu die Tafeln III — V.) — 303 S. Versuch einer Verständigung über die Arten der Gat- tung Physalis. Von Dr. C. G. Nees v Esen- beck, Prof. zu Breslau . — 431 9. Beitrag zur Kennt niss der Varietäten und Bastardfor- men einh«imischer Ge^vächse. Von Laschin Driesen — 484 10. Über den Bau der grossen getüpfelten Röhren von Ephe- dra. Vom Dr. Hugo Mohl (hierzu Taf. VIII.) . — 593 11. Einige Metamorphosen der Blumcntheile des Sisymbrium. officinale, mitgetheilt vom Prof. C. B. Presl in Prag (hierzu Taf. IX.) — 599 12. Berichtigungen zur Enumeratio plantarum cryptogami- carum Javae von C. G. Nees v. Esenbeck . . — 602 13. De Synanthereis. Dissertatio quarta, auctore Chr. Fr. Lessing — €24 14. Florula insulae Sti. Thomae Indiae occidentalis , con- cinnata a D. F. L. de Schlechtendal (Cont.) . . — 722 Continuatio — 736 Resister aller Pf lanzen - Namen ' — 773 !■■ DE A N T H O S P E R M E I S RUBIACEARUM SECTIONE. AMICISSIMO D. F. L. DE SCHLECHTENDAL W. CRÜSE S. P. D. Una cum amicissimo de Chamlsso de Rubiaceis dis- serens (Linnaea III. p. 309). Anthospermearum seclionem brevl tanlummodo noia indicare voluistl, celerum ad Dis- serlalionem de Rubiaceis capensibus anno 1825 a me edl- tarn relegans. Quum autem, ex quo Rubiaceas capenses in Herbario regio Berolinensi asservalas exam'Inaveram, specimina in Dissertalione jam descripta libefalilate Tua denuo examinavissem, nee non ab indefesso peregrinatore C. F. Eckion in promontorio bonae spei lecta Anthosper- mornm specimina benevole communicata mihi essent- quum denique specierum ab III. Reichenbach (apud Sprengel -Syst. Veg. cur. post. IV. 2.) constitularum , quas ex bre^ vibus diagnosibus adjectis ad species a me descriptas re^ ferre nequiverim, auctoris ipsius munificentiae debeam spe- cimina; — ideoque " tantum nort omnes Rubiaceas hucus^ que notas ad hanc seclionem referendas examinävisse con- tigerit: rem ab integre reiractare haud incongruum mihi Visum est. Quae benevole excipias, qüaeso! — * Regiomonti Borussorum Idibus Octobris. MDCCCXXX. 6r Bd. 1» Heft. 1 RUBIACEAE. Juss. Sect. II. Anthospermeae, Cham, et Schldl. in Llnn. III. p. 309. Frutices vel suffrutices africani, exciusa Phyüide om- nes capenses, habitu et characlere inter Stellatas et Sper- macoceas intermedii; caule erecto lignoso vel flexuoso- erecto debiliore, rarius procumbente, ramoso, ramis oppo- fiitls vel ternis verlicillatis, plerumque a basi foliosis. (Ga- loplnae eaulis herbaceus.) Folia sessilla opposita vel lerna verticillata, basi in vaginulam connata, (mediante slipula inlerfoliacea simplicl vel bi-trifida, rarius crenata) plerum- que linearia, longitudine latitudinem longe excedente, sae» pe subacerosa, sicciuscula, coriacea, discolora, pagina in- feriore pallidiore, albescente, nervo medio intensiore ; sae- pius resinoso - punctata , superne splendentia vel saltem glabra, integra, margine nunc integerrimo, nunc vel (mar- gine et carina) subcartilagineo-serrulato-scabra, vel pilis albis ciliata, apice saepius subcartilagineo acuminata; — rarius dilatata, in petiolum attenuata — Phyllis. Ex axil- lis foliorum ramuli emergere solent, sed plerumque abbre- viati, unius tantummodo nodi foliis evolutis verticillum pleiophyllum, in oppositifoliis hexa - in ternifoliis enneaphyl- lum menlientes. Inflorescentia axillaris vel rarius paniculata, panicula cymosa. Flores sessiles ex axillis foliorum in caule vel ramis oppositorum s. verlicillatorum, una cum floribus ex axillis ramulorum secundariorum abbreviatorum evolutis verticillum multiflorum nonnunquam mentiuntur, re vera autem^ sie dicli verticilli ad diversi ordinis axes perlinenf. Verlicilli saepius sub eaulis et ramulorum apicem inter. nodiis abbreviatis conferli, itaque inflorescentiam verlicil- lato-spicatam, foliis mixtam referentes. Flores dioici, rarius hermaphroditi. Calyx superus [iTula limbo plerumque minutissimo, 4—5 dentato (in Phylllde limbus subaequalls vel bilobus)« CoroUa monopetala, in- fundlbullformis , 4 — 5-parüta, laciniis plerumque tubum longitudine superantibus. Stamlna 4 — 5, basi tubuli co- rollae inserta laciniisque alterna, antheris bilocularibus, thecis rima longltudinali lateraliter dehiscenlibus , in flore foemineo ne vestigio quidem indieata. Germen inferum dldymuin, calyci adhaerens, constans ex ovariis 2 uni- ovulalis^ stylo brevissimo, stigmate longissimo filiform! pI- lis albis palentibus hirto coronatis. In flore masculo ger- minis inferi rudimentum, quasi receptaculum. Ovaria 2 abeunt in achaenia bina coadunata, facile separanda, sub maturilatem sponte secedentia, saepius calycis dentibus persistentibus coronala, dorso convexo cum calyce coalita ejusque nervis prominulis inlerdum costata, commissura planiuscula vel concava» Rarius pericarpium capsulare in* dehiscens, 3-loculare, loculis lateralibus l-spermis, locu- lamenlo intermedio semper vacuo, quippe quod cavitati a commissuris concavis achaeniorum ad raphen coalitorum comparandum est* Semina erecta, locull basi affixa, oblon- ga, nunc pericarpio adhaerentia (achaemtim) nunc subli- bera (capsula indeliiscens Ambrariae). Embryo erectusj orthotropusj (centralis vel) dorsalis inlra perispermium sub- cartilagineum, semini conformci Obs. Anthospermearum sectione transitüs comrhonstralütf a Stellatis ad Spermacoceas habitu, foliorum dispo- sitione et fructu; habitti Anthosperma alia conve- niunt cum Galiis, alia Cum Spermacoceis; Phyllis foliis dilatatis oppositis et inflotescetitia Rübiaceas ceteras oppositifolias refert. Fructu dicocco con- veniunt Anthospermeae cum Stellatis, Ambrarla cap* sulae singulari structuta transitum ad capsulam bi- locularem dispermam Spermacoces evidenlissime de- monstrante« 1* G c n c !• a. t'iAjithospenniün, L. Diss. de Hub. cap. )>. 7. Tab. 1. iig. 1 et 2. Floies dioici, raiius hermaphrodlli; inflorcscenlia axil- larilä rarius paniculata. Flos liermaphr. flox'i focmineo specierum dloicarum omnino similis, staminum lantummodo pracsenlia diversus. Flos masc. Calyx 4 — 5 denlalus^ dentibus acutls pcr- sistentibus s. deciduis. Corolla monopetala, inl'undlbull- formis, tiibo brevl, limbo 4 — 5-partilo, laciuiis llnearl- vel ovato-lanceolatis. Stamlna 4 — 5, iubo inserta; an- iherae oblongae subtetragonae, tilamenli longi capiilaris apici medio imposilae, ideoque sub anihesin in fdamciito subtraiisveisae. Pollen globosum. Flos foem. similis masculo, plerumque paulo minor. Germen inferum, subglobosum , oblongum s. obovatum, constans ex ovariis duobus. Slyli 2 brevissimi (connati?), Stigmata 2 longa, filiiormia, pilis albis palen libus hirta. Fruclus acliaenia 2 coadunata, sub maturilatem lacile se- paranda^ bracteis duabus oppositis, raplien ampleclenlibus, delapso Iructu senlilunae instar remanentibus, suffulta; dorso convexo glabro vcl costalo, commlssura concava, cavitate spina prominula (styll continuatione) longitudina- liter bipartlta; apice calycis dentibus persistenlibus coro- nalo vel cicatriculis a lapsu dentium calycis notato. Obs. Genus, excluso //. Lichtensteinii nob. , certlssimc dloicum, quod et Thunbergius asserit (Linn. lil. suppl. p. 440). Hie inde in speciminibus inasculis flores foeminci reperiuulur, quod et in alils plantis dloi- cis accidit. \ ^l. Ainbrarlft. nob. Dlss. de Rubiac. capens. pag. 16. Tab. 1. flg. 3 et 4. Nenax Gaertn. de fr. et scm. pl. I. p. 165. Tab. XXXII. fig. 7. • Genus ab Anthospcrmo fructu tanlammodo diversum. Pcvicarpiimi enim capsulare indehiscens, obovatums. sub- globosum, obsolete angulosnm, coriacenm, calyce persi- stente coronalum, pseudo - irilöctilare, lociilis lateralibus sominlferjs, monospermis, internnedio semper vacuo. ' Se- mina loculi basi affixa, oblonga, liinc (doiso) convexa, inde (l'acie ad loculiim inlermcdlum -vacunm speclante) plana, Obs. 1. Facile singularls Ambrariae pericarpll intelllgi- lur stnictnra, rallone habita ad Antbospernii frnc- tum dlcoccum. Antbospermi enIm achaeniorum fa ciem commlssuralem vidimus subconcavam; conri- inlssurae autem concavae blnorum achaeniorum mar- glne tantummodo scse tangimt, itaque spatium in- ter sc rellnqnnnt liberum, quod comraissurarum con- cavitate adaucia acliaeniisque ad raphen connatls loculamentum terllum mentitur intermedium. Quae noslra sententia de Ambrariae pericarpii relatione cum fruclu Antbospermi comprobari praeterea vide-J tur Ambraria nostra glabra, cBjus pericarpii lofeulüs intermedius vacuus disseplmento incompleto, faciei loculorum fertillum commissurali contrario subbi- partilus conspieitur. Dlssepimenliim autem hocce incomplelum nil aliud est, nisi spinula faciem com- missuralem subconcavam achaeuii Antbospermi per- eurrens, in crlslulam evoluta alque axin pericarpii- versus producta, ilaque in fructu exslccalö dl&sepi- mcnlum loculis veris fertillbus contrarium refcrefts. Ods. 2. Quamvis verara pericarpii eapsularis nofionem in eo ponendam esse censcamus, ul sit cap.snla pc- rlcarplum siccum uni-vcl pluriloculare sitb malurl 8 . ^ , ayes secundarios pertinenlia. Flores axillares verllcillali, verticillis trlfloris in axilHs foliorum apice ramorum dcnse confcrtorum. Flos masc. Calyx minulissimus, corolla pal- lide flavesceiis iubo brevi, linibo 5-partIto, laciniis aequa- libus , ovato-lanceolalls, acutis, externe apice parum in- crassato subbarbali«?. Stamina longiludine fcre corollae. Germinls rudimentuiii Intra calycem, — Specimina foemi- nea non vidimus. — - 2, Ä. aethiopicunt, L. — Diss. nostr. p. 10, A- folüs lernls verlicillatls vel oppositis, lineari-lanceola- tis vel linearis subspathulatis, glabiis, slipula simplici, brevi, acuta, floribus subverticillato-spicalis tetrandris; achaeniis ellipticis, d'orso albide- tuberculato-punclalis, apice calycis dentlbus coronatis. Frutex africanus amhrain Spirans. Pluk. Almag. p. 159, Tab. 183. lig. 1! -^ horl. Cliffort. 455. Tab. 27! Ambraria. Heister. Fabric. hört. Helmstad, 435! — Wallh. hört. Tab. IX! -^ Anthospcrmmn aethiopiatm L. sp. pl. Ed. 2. p. 1511! — Willd, sp, pl. IV. p. 732, — Lam. Encycl. meth. I. p. 201! — Thunb. fl. cap, ed Schult, p. 157! ^ Gaertn. suppl. CarpoL p, 88, Tab. 195! — Yvilld. herb. 1S2S4. A. spathulatum' Spreng.^ Syst, Veg. ed. Spreng. I. p. 399,, In montibus prope urbem Cap, varia .nllitudine, pa- riler ac in planifie capensi ad Constantia elc. Descr. ^^ Radix lignosa, ramasa, Caulis fruticosus, Hgnosus erectus, 2-pedalis et ultra, ramosissimus, cinereo- luscus; rami oppositi vel terni, fusci vel cinerascentes, in- ferne glabri, sub apicem pubcruli, faliosi, Folia ierna verlicillata vel opposita (cum folüs axillaribus paulo mi- nuribus verticillum, vel ut in A, Bergiano 9-phylluiu, vel folüs oppositis 6 - pbyllum monliqntia) linearia, nunc li- nearirlanceolata, nunc basi coarclata, apicem versus paulp • 9 dllatata subspalhulata, aculiuscula, intogra, glaberrima, margine parum revoluta , superiie subsplendentia , inferne pallidiora, saepe cinerascentia vel albida, nervo medio in- tenslore promlnulo, sub lenfe tenulssime punclata, 2 — 8 llneas longa, ^-^1\"' lala, basi connata in stipulam sim- plicem, brevem, acütam elongala. Flores axillares 2 — 3 vel plures ( — S) verlicillali , apice ramulorum in inflores- ccntiam subvcrllcillato-spicalam foliosam congesti, Flos masc. Calyx Jimbo nunc evidenter 4-lobo, nunc dentibus minutis ; corolla infundibuliformls fiisca, tubo conico, lim- bo 4-partito, laclniis longltudine tubi lineari-lanceolatis, glabrls. Slamina 4 exserta. Flos foem. similis masculo plerumquc minor, virescens. Germen oblongum didymum; Stigmata 2 longa pilis albis hirta. Fructus oblongus, sub- cylindricus, calycis laciniis magis minusve evolutis coro- nalus, fuscus, sub lente tenuissime albide tuberculatopunc- latus, demum in acbaenia 2 parilbilis, dorso convexa, ob- solete cosfata, commissura vix concava. — - Variat species modo descripfa, in planitle capepsi aeque ac in montibus usque ad 3000 fere pedum allilu- dinem provenieus, pro soli et climalis varla ratione. Cau- lis nunc ereclus a basi ramosissimus , ramls slriclis foliis imbricalis, nunc basi decumbens, ramis virgalis, foliis in- ternodio brevioribus, babitu laxiore, Folia juniora plerum- que linearia; stirpium aetate provectiorum florentium vel fructiferarum plus minus lanceolala vel subspathulala. Flo- res nunc % — 3 verlicillali, nunc 4 — 8 aggregalo- verlicil- lali. — Formas tres distinguimus, babitu diversas; lerlia forsan dislincta species 1 — a. Ternifolium (Üiss. nostr, p. 11) foliis ternis verli- cillatis, lineari-lanceolatis acutioribus, ramis slriclis, — r jHujus formae varielas quasi monslrosa occurrit, jain a Tbunbergio iudicata, „cauie arllculato, foliis ad articulos 9ggregatls plurimis vcrlicillati^," I^amuli in axillis folio- 10 rum ternorum verlicillatorum abbreviati folia plurima circa nodos fasciculato - verticillata mentiunlur, internodiisque brevibus totum caulem vel ramum obtegunt. Haud rare stirpes observavimus , quarum rami ex parte tanlummodo vel medio vel apice folüs hoc modo uberrime evolutls tecti erant, ceterum folüs more solito dispositis. Qua uberrima vegetallone et numerum verticilli foliorum ad quaternarlum adauclum observavimus. |3. Oppositifolitim. Foliis oppositis, lineari-subspathu- latis, obluslusculis, magis splendentibus, ramis virgatis ereclo-palenilbus. A> aethiopicnmlj. a. opposiiifoHnm. Dlss. noslr. p. 11. A, spathulatum. Spreng., Syst. Veg. Ed, Spreng. 1. p. 399, fide specimlnuni ab ipso 111. auctore determinato- rum, in herbario Regio Berollnensi asservatorum. In Diss. nostra de Rub. cap. Anthospermum spathu- latum Spreng, pro distincta specie habuimus, quamvis nonnisi levissirai momenti adessent notae diagnoslicae ; majore speclminura copia inier plantas Ecklonianas obser- vata et comparata, eo pervenimus, ut A. aethiopici varie- tatem oppositi folia m Anthospermo spalhulato Spreng, con^ sociaremus, sub A. aethiopico speolmina lernifolia com- prehendentes: quam sententiam in enumeratione Antho- spermorum, catalogo pl^ntarum ab Ecklonio lectarum in- serenda seculi sumus. Nunc jam reiter^la observatione persuasum nobis est charactereni ex foliorum dispositione ternaria vel opposita minime sufficere ad limitandas spe- cies ceterum omninQ convenientes. Folia Anthospermo- rum plurimorum opposita esse nee verticillata, a Thun- bergio sicut et omnibus fere observatoribus praetervisum est; Lamarkius solus A. aethiopicum foliis et ramis op- posltis vel ternis provenire projiuntiat (Encycl. meth. I. 202). Tertiam denique A. aelbiopici formam: y. EcKLONiANUJl inier plantas Eckloiiianas observavl- 11 mus, mensc Novembri (Baviansberg bei Gnadenlhal, 2te Höhe — Schwarze Berg bei Caledons - Bad) florentem (spec. mascul.) lectam. Differunt specimina haec ab A. aethiopici speclminibus oppositifoliis omnlum partium elongatione majoreque gracilltafe: Internodia, folia, ramuli axillares abbreviaii ex axillis internodio longiore emergentes, corol- lae tubus, omnia insigniler clongala. Folia 6 — 7" longa, vix ^'" lata, subllnearia, basin versus paulo angustlora, apice acuminata. Cum specimina mascula tantummodo obsorva- vissemus, fruclus itaque observatio nos fugiat, insiguem hanc formam indicavisse sufficiat. 3. A' ciliare. L. Diss. noslr. p. 13. A. foliis opposilis, lanceolatis, acutis, ciliatis, stipula Ire- vi, simplici, floribus axillaribus, achaeniis obovatis, gla- bris, splendentibus, calycls limbo dsstitutis. Clinopodiwn africanum procumbens ^ psylli foliis et capitulls cum calyculo lanugine vestitis. Plukn. Mant, 51, Tab. 344. fig. 5. Anthospermum ciliare. L. sp. pl. ed. 2. p. 1512! — Willd. sp. IV. p. 732! — Lam. Encycl. meth. I. p. 202. — Thunb. fl. cap. ed. Schult, p. 157! — Gaertn. suppl. Carpol. p. 88. tab. 195. fig. 6. — Willd. herb, No. 18285! A. ^alioides. Reichenb. apud Spreng. Syst. Veg. c, p. IV. 2. p. 338. (fide spec. ob ipso auctore). In monle Tabulari, monle Leonis, variis locis et va- ria altitudine, ad Rondebosch, Hotlentolts - Holland lege- runt Bergius, C F. Eckion, Zeyher. Descr. — Caulis fruticulosus, saepius decumbens, ra- mosissimus, pahnarls usque pedalis, ramis plurimis, spltba- maeis, angulosis, pubescenlibus, nunc simpllcibus elongatls, nunc ramosissimis brevibus. Folia opposita lanccolata, \el ovato-lanceolata vel plus minus in peliolum quasi atlemiata, acuta, eiliata, superne glaberrlma, interne albescentia nervo L medio intensiore, hasi connata brevitcr stipula la; folia juniora 12 plerumque pills nlblrlis ciliata, slirpiuin aetaic provectiorum vcl in locis avldls provenientium folia subcoriacea. marglne subrevoluto cillas amitlunt. Ex axillis rabmli vei folia vcr- tlcillura mcntitMilia. Flores axillares 2 ( — 4 verlicillati). Flo.s masc. Calyx brevissiinus, 4-donlatus, deciduus. Co- rolbi inlandibulilormis, tubo conico, llmbo 4-püvlito, laci- nüs lanceolalo-linearibus, tubum paulo longiüiJIne super- aniibus, externe pilis albis sparsis hirlis. Slamina 4 Inbo inserla, antberls oblongis albis. Flo.s foem. Cal. et Cor. ut in niasculo. Gernien subglobosum didymnm. Stigmata duo, longissima, filiformia, pilosa. Acbaenia 2 coadunata, facile separanda, obü'/ata, dorso glabra fasca, splcndenlla, apicera versus sub lenle tenuissime puberula, calvcis laci- niis desliluta, commissura foveola oblonga, basi acbaerii propiore exsculpla, Obs. A. galioidcs. Reichcnb. differl: foliorum pagina in- feriore ferruglnea; ceterum omniuo cum speeimini- bus e locis aridioribus convenit. Sed quid de „fru- ctibus aggregatis scabris" (apud Sgrengel 1. c.) cen- senduml In specimine masculo ab 111. Reichenbacli communicalo flores masculi nondum evoluti^ exter- ne pilis sparsis hirti! — 4. A.>l(inceolcäuin. Tbunb. — Diss. noslr. p. 12. A. folüs opposilis, lanceolatis, acutis glabris, palenlibus, süpula profunde bifida, floribus axillaribus subverlicilla- tis, tetrandris (saepe pentandiis) achacniis ovato^ oblon- gis, glabris. — A, laneeolatum Tbunb. prodr. 32. r— Willd. spec. pl. IV. p. 731! — Lara. Enc. metk I. p. 2021 — Thunb. fl. cap, cd Schult, p. 157! — yf . herhaceum. Linn. fiL Suppl. p. 440. ■ Ad Kleenfontain logcruut I^Iundt et Maire; ad basin njofitium KlccnrivJersbergo dicloruin (Dislriet Caledon) C. F. Ecklüu. . ! 13 .1; Dcscr. — Caulis fruticescens, flexuosus, procumhcns, totus "glaber, purnureo - liiscus, 1 — 3 pcdalis. Kami ex ' axillls ioiiorum. opposiü, sublcU-agoni, purpurasceoles aplce piibevuli. Eolia opposUa, sessilia, lanccolala inte?;er- lima, glabra, pateulia, poUicarla, basi connata, utriaquo in silpulam proiunde bitiJara elongata, inarginc revoluta, bre- viler subulato-acumlnata, acuinlnc saepius Iiicurvo, sulitus pallidlova albesceulla, sub Icnte lenuisslmc reslaoso-puu- clata. Ex axilb's iolia mlnora et ramuli. Flores axillares, 2 — 4 subverlicillati. Flos masc. Calyx minutissinvus; co- " rolla iniundibulirorniis , lubo conico, liinbo 4 ( — 5) par- tito, laciniis longiladiue tubi, lanceoiato-linearibus, aculis, revolutis. . Slainina 4, saepe 5, lubo inseiia. Aiitherac oblongae exseiüic. Flos focm. similis mascalo, minor. Germen ovatuni, didymum, Achaeiiia ovalo-oblonga, lacile separanda, dorso convexo, glabio; conimissura concava, costula promliiuia biparüla. 5. A. hirtum. iiob. — Diss. nostr. p. 11. A. foliis opposills lanceolatis, acutis, jiinioribus cillaiis, basi Iilrlis, stipula simplici subulala hirla, Acribus axil- laribus pentandris, acbaeniis — ? — A. ruhiaceum. Reichenb. ap. Spreng. S. V. IV. 2. p.' 338. (Fide specim. ab auclore.) In monle Di-jboli legerunt Bergius et C. F. Ecllon (altitudine 1000 — 2000 pedum); in monle Kastcelsberg inier 3000 et 3500 pedes al(il. Ecklou specimina imüora sterilia. Descr. Radix lignosa, ramosa. Caulis lignosus, ere- ctus;, ramosus, purpureo-fuscus, superne, praecipue dica axillas pilis albis patenlibus hirlus, pedalis et ultra. Ka- mi opposlli, purpurei, hirli, folia opposita, lanceolata, su- bulato-acuminata, pollicaria, basi connaia in stipulam sim- plicem subulalara hirtam elongata, marglne parum revo- lulo, acumine parum recurvo, subcarlilagineo, basi coar- 14 ctata pills sparsis ciliata, pagina superiore glabra, splen- denie, basin versus pllis sparsis hirla, inferiore pallida, albescente, nervo medio prominulo. Folia juniora raollio- ra, minus splendentia, pubescentia, margine ienuissime ciliata, acuminata. Ex axillis folia minora et ramuli. FIo- res axillares 2 — 4 subverticillato . spicati , penlandri, ex- terne hirsuti. Calyx minutissimus, germinis rudimenlo vix conspicuo. Corolla infundibullformis, 5-parlita, laciniis lan- ceolato-linearibus, tubo dnplo longioribus. Stamina 5, lon- gltudine coroUae; antherae oblongae paruiii exsertae. Spe- cimina foeminea haud vidimus. Obs. Valde affine A^ lanceolato Thbg., a quo vero dif- fert: caule validiore, erecto, lignoso, hirto, foliis basi ciliatis et hirtis, subcoriaceis $ stipula simplici subulata hirta; dum in A. lanceolato caulis debi- lior, subherbaceus , procumbens, angulosus, glaber- rimus, apice tantummodo puberulus, foliis glaber- timis, stipula bifida. — A. lanceolatum et hirtum a ciliari et aethiopico foliis poUicaribus patentibus prirao aspectu dignoscuntur. 6. A. scabrum. Thunb. — Diss. n. p. 14. A. foliis opposilis linearibus, sublrigonis, acuminatis, mar- gine et carina scabris, stipula simplici brevissima, flo- ribns axillaribus pentandris. Anthospermum scabrum. Thunb. prodr. p. 32. — Willd. spec. pl. IV. p. 7321 ~ Thunb. flor. capens. ed. Schult, p. 158! — Inter montem Diaboli et Tabularem (Februar. 1816) legit JBerglus; ad Middelenfontain (Julio 1821) Mundt et Maire» Specimina alia non vidimus, nisi in herb. R. Be- Tolin» asservata et haec mascula. jüescr, — Caulis brevissimus; fruticosus, infima basi decumtbens, mox ramosissimus. Rami plurimi, aggregati, subercicti virgati, basi cinerei, sub apicem scabriusculi, fo' 16 liosi, palmares et ultra. Folia opposlta, linearia, subtri- gona, mucronata, apice ramorum magis conferla, i^ — 1 pol- licaria basi in vaginulam connala brevissime sti'pulata, mar- glne et carina cartilagineo-serrulato-scabris, mucrone sub- cartilagineo parum recurvo. Flores axillares l — 2. Flos masc. Calyx in flore vix conspicuus; corolla tübo brevis- simo, cylindrico, limbo 5-partito, laciniis lubo qiiadruplo longioribus, cänaliculatis, revolutis, apice incrassato tuber- culo papilloso retrorsum spectanle inslructo. Stamina 5, longitudine laciniamm corollae. — i 7. A. panicnlatmm nob. Diss. p. 15. Tab. 1. fig. 2. A. foliis oppositis, lineari-subspalhulatls, stipula brevi slm- plici, floribus paniculatis; achaeniis 3-costatis, glabris. Speciniina in herb. R. Berolin. asservata legerunt Mundt et Malre in Terra Houtniquas (Januar. 1820 fructi- fera) ; prope Hanglipp florentia (Julio 1821). — Specimen singulum et hoc incompletum masculum inier plantas Eck- lonianas reperimus, a Zeyhero lectum. (Unterberg. Oct., Novbr. 1825.) Descr. — Radix crassa, lignosa. Caulis fruticosus, fuscescens, a basi ramosus, pedalis et ultra; rami oppo- siti, puberuli. Folia opposita, lineari - subspathulata, obtu- siuscula, glaberrlma, superiora angustiora, basi parum con- nata breviler stipulata, stipula acutiuscula, pagina inferiore pallidiore. vix semipollicaria. Ex axillis folia alia et ra- muli. Flores paniculati, panicula terminali, angusla, elon- gata; ramificationes paniculae foliis sensim minoribus, tan- dem abeuntibus in bracteas subulatas, basi dilatalas, de- lapso fructu semilunae instar remanenlibus, suffullae. Flos masc. Calyx brevis, 4-parlitus, laciniis ovalis, acutis, sub- concavis. Corolla tubo brevissimo, limbo 4-partito, laciniis lineari -lanceolalls, revolutis, tubo 3 — 4-plo longioribus. Stamina 4 exserta. Flos foem. simills masculo, minor. Germen obovatum didymum, calyce persistente coronatum. 16 Achaenla 2 dorso angulosn, 3-coslata, coslis duabus late- ralibiis magis promlnenübus, in apicc laciniarum calycls persislcnliiim lerminatis; commissura fovcola oblonga, Spi- na pvominula bipartita. exsculpta. — 2. Florihiis hermaphroditis. 8. ^. LicJdensteiiiii, nob. — Diss. n. p. 15. A. folils opposllis linearibus, carinatis, glabris, clliatis, sli- pula simplici ciliala, floribus axillaribus, acbaeniis hiilis. A. Lichteiisteinii. Diss. n. de Rub. cap. p. 9 et 15. Spermacoce ericaefolia. Licbtenst. jMscpt. — Syst. Veg. ed.R. et Scb. KI. p. 281! — Willd. herb. No. 2631! — In arenosis prope Lautenbach ad Riedvalley speci- mina fruclifera leglt Eckion. Speciinina herb. Willd. a Lichlensleinio lecta, florentia et fructifera. Descr. — Caulls friiticosus, erectus, lignosus, ramo- sus, leres, inferne glaber, superne puberulus. Rami erecti, adpressi, slricli, ramulosi, inferne nudi. Folia opposita, linearla, glabra, basi connata in stipulam brevem, oblu- sam, ciliatam terminata, margine (praesertim basin versus) et carina ciliata, apice acutiuscula, submucronata. Ex axil- lis alia folia minora. Flores hermaphroditi, axillares, 2 vel 4 verticillati. Calyx limbo minuto, 4-dentato, pllis albis hirtus. Corolla monopetala, tubo brevi, limbo 4-partito, laciniis linearibus, ciliatis, externe pilosiusculis, revolutis. Stamina 4; antberae oblongae filamenlis brevibus affixae, vix exsertae. Germen oblongum, didymuni; Stigmata 2 pi- lis patenlibus hirta, corollam longe superanlia. Achaenia 2 coadunata oblonga, dorso pilis albis brevibus hirta; com- missuia subconcava, spinula prominente bipartita; apice calyois dentibus coronato. In speciminibus Ecklonianis achaenium alterum saepius aborlivum. 9. A. 17 9. ./. spermacoceinn. Reichenb. ap. Spreng. Syst. Veg. IV. 2. p. 338. fide spec. Reichenb.! — Convenlt specimen sub A. spermacocei nomine ab 111, Reichenbach communicalum cum planta in promonto- rio bonae spei varlls locis ab Ecklonio lecta, atque Antho- sperml foetidi Eckl. nomine notata; cujus descriptionem hie inseramus, ne synonymis accumulalis ulterior disqui- sitio observatoribus difficilior reddatur. Specimina Eckloniana lecta sunt in locis sequenlibus: Kleinriviersberg. Zweite Höhe. Novbr. Capsche Fläche unter Conslantia ; Januar. — Duivelsbosch bei Zwellendam. Oclbr. — Kluft vom Teufelsberge; April. — Abhänge auf der westlichen Seite der Platte des Tafelberges; Jul. — Descr. — Caulis herbaceus, flexuosus, ramosus, sub- angulosus, glaber, superne puberulus, cinerascens vel ci- nereo-fuscus, pedalis et ultra. Rami axillares oppositi. Folia opposita, lanceolata vel oblongo-lanceolafa, sessilia, basi in vaginulam connata medianle siipula interfoliacea, glaberrima, integra, margine sub lenle tenuissime cartila- gineo-serrulato-scabra, apice acumine saepius incurvo in- structa, pagina inferiore pallidlore; stipula pilosiuscula, apice setoso-fissa. Flores axillares solitarii, longe pedi- cellati, pedunculis calyce longioribus, plerumque ex axil- lis foliorum ramulorum axillarium prodeuntibus. Calyx obovatus 5-gonus, fauce contractus, superus, limbo 5-den- tato, dentibus inaequalibuS;, allero maximo ovato-lanceo- lalo, reliquis qnatuor 3 — 4-plo longiore; corolla supera, monopetala, tubo brevi, limbo 5-partito, laclniis linearibus, oblusiusculis , planis, glabris, tubo duplo longioribus, de- mum reflexis. Stamina 5 tubo inserta; antherae oblon- gae filamentis medio impositae. Inlra calycem repcrimus ovarium oblongum, calyci non adhaerens (?) basi calycis affixum, et contlnens Ovulum exslccatione correptum, basi ovarii fili teneri ope adhaerens. Fructus maturos vel ova- 6r Bd. l8 Heft. 2 18 lia magis evolufa in speciminibus Ecklonianls haud obser- vavimus. — Habilus Spermacoces, foliorum dispositlone et forma proxime ad Anthospermum lanceolalum accedit! 2. Ambraria. nob. Char. essent. — Flores diolcl,, eadem structura ac in An- ihospermo. Capsula pseudo-trilocularis indehi- scens, loculo inlermedio vacuo, lateralibus mo- nospeimls. 1. A. glabra. nob. — Diss. noslr. p. 17. Tab. 1. fig. 3. A. capsulls obovalo-subglobosis, glabrls. Nenax acerosa. Gaerln. 1. c. Tab. XXXII. fig. 7. Specimlna duo tantummodo vidimus in herb. R. Be- rolinensi, a Bergio lecta, eaque fructifera. Descr. — Caulis fruticosus ramosus palmaris et ul- tra, ramis junioribus rubentlbus. Folia terna veriicillata, linearia, subtrlquelra, glabra, basi connata mediante slipu- la obtusa, margine et carina ciliato - serrulatis scabrida, 3 — 6"' longa, -| — 1'" lala. Flores axillares, subverticil- lato-spicati, dioici. Capsula obovato subglobosa, calyce persistente coronata, glabra, cinereo-fusca. Adn. Nenax acerosa Gaertn. cum Ambraria glabra con- venire videtur, quamvis Gaertnerus pericarplum, media cavilale inani exsculplum, circa peripheriam loculamenlis regulariter 5, sed tribus plerumque abortlentibus et subobliteratis stipatum esse dicat. Icon enim Gaerlneriana vix discrepat ab Ambr. noslra glabra, ratione habita ad cristas illas in ca- vilatem inanem mediam prominentes, a facie in- terlore loculamenlorum fertilium abeuntes. (V. supra charaet. natural. Ambrariae Obs. 1). Gaertnerus fru- ctus maluros exslccatione correptos examinavisse et loculos 5 pericaipii nunquam observavisse, sed posuisse potius videtur, loculos tres plerumque noa 19 soluni aborllentes sed etiam subobliteralos quum dicat. 2. A. Jiirta. nob. — Diss. p. 17. Tab. 1. fig. 4. A. capsulis tomentoso- hlrtis. Speclmina herbarli R. Beroliiiensis a Bergio lecla ad basin monlls Leonis versus Drieankeibay Junio 1816 lecla foeminea, germinibus adullioribus; — florenlia mascula et fruclifera legeruiit. Mundt et Maire. Descr. — Fruticulus spllharneus et ultra, rnmosissi- mus. Caulis lignosus^ a basi raniosissimus puberulus, su- perne hirtus. Rami foliis et floribus dense obtecti, sub apicem ramulosl , hirti. Folia terna verticillala, linearla, subtriquetra, glabra, basi connata brevissime stipulata (sti- pula, vix prominente, ciliata) margine et carina ciliata, 2 — 4'" longa, inlernodia vix aequantia; in ramis adultio- ribus folIa breviora, acuta, imbricala, decidua. Flores axil- lares 3 — 6 subverticillato-spicati, dioici. Flos masc. Ca- lyx minimus, 4-dentalus, liinbo persistente tomentoso -hir- tns. Corolla infundibuliformis^ limbo 4-partito, laclniis ovato^lanceolatis, longiludine tubi, externe pilis sparsis hirtis. Stamina 4, exserta. Flos foem. similis masculo. Germen obovatum, stigmata 2 longa, pilosa. Capsula obo- vata subangulosa, pilis albis densis tomentoso -hirta; costi^ in apicem laciniarum calycis decurrentibus glabrescentibus. k 3. Phyllis. Li Galopina Thuhb. — Diss. p. 18. Char* esscnt. — Flores hermophroditi. Calyx limbo sub- aequali vel bilobo. Corolla 1-petala profunde 4 — 5-partIta. Stamina 4 — 5; anlherae iiUmen- tis basi latere affixac^ Achaenia 2 a dorso com- pressa. 1. Ph. Nohla L. ^2* 20 Ph. foliis 3 — 4 verticillatis, calycis llmbo diphyllo, flori- bus penlandris, achaenüs obovalls, glabris, splendenli- b"s, dorso nervoso-costatis, apice stylo coronalis. Habitat in Insul. Canariis. Obs. Achaenia basi affixa, nee ex axi centralJ filiformi pendentes (Juss. in Mem. du mus. d'hist. nal. Tom. VI. pag. 370). 2. Ph. Galopina. nob. Pb. foliis pppositis, calycis limbo subaequali, minutissimo, floribus tetrandris, achaenüs nigro-fuscis obovalis, dorso gyroso - verrucosis. — Anthospermum galopina. Thunb. prodr. o2. — Flor, eap. ed. Schult, p. 156. — Spreng. Syst. Vcg. I. 399. Galopina circaeoides. Thunb. Diss. nov. gen. pl. I. p. 3. — Diss. nostr. de Rub. cap. p. 18. Habitat in promontorio bonae spei. Specimina vidi- mus herb. Regii Berolinensis. Descr. Caulis herbaceus, glaber, lineis duabus eleva- tis e stipula abeuntibus subangulatus , ramosus, bipedalls et ultra. Rami oppositi axillares, cauli similes, patentes. Folia opposUa ovato - lanceolala , acuminata, in petiolum attenuata, glabra, sublus pallidiora, margine leviter serru- lato-scabra, 1^ — 3 poUicaria et ultra. Petioli basi con nati in slipulam selaceo-subulalam, 3-furcatam, fere semi- pollicarem, lacinia media duplo longiorc, elongali. Ex axillls folia minora. Inflorescentia panicula cymosa, laxa. Paniculae axillares et terminales paniculam efformant laxam, amplissimam, trichotomam, pedis diametro. Pe- dunculi et pedicelli oppositi, capillares, glabri, bracleali, bracteis linearibus subulatis. Flores hermaphroditi. Ca- lyx minutissimus, llmbus aequalis, vix ullus. CoroUa nio- nopetala, 4-partita^ usque ad basin fissa, laciniis ovaio- oblongis, apice subcucullalis, externe pilosiusculis, Sta- mina 4, basi corollae imposita. Anlherae oblongae, fila- mentorum apicibus basi latere impositae; filameiita bre- vissinia. Germen obovatuin, subglobosum, didymum; styli 2 brevissimi, sligmata 2, fruclu adultiore ad corollae sex- tuplum elongata, pilis palentibus albis dense obtecta. Achae- nia ut in Anthosperino, obovala a dorso subcompressa, dorso eleganter gyroso verrucosa; commissiira subconca- va, nervo medio percursa. Habitu ab Anthospermis toto coelo diversa, egrcgie cum Phyllide conveniens! — 22 PLANTARUM MEXICANARUM A CEL. VIRIS SCHIEDE ET DEPPE COLLECTARUM RECENSIQ BREVIS AUCTORIBÜS D. DE SCHLECHTENDAL et AD. de CHAMISSO. CContinuaCio v. Linn. V. p. 554j AROIDEAE Juss. POTHOS L. 840. Poxnos quam maxime crasslnervio Jacq. affinis, diversus : spadice acutiori ; follo angustiori acutlorique, cre- brioribus donalo venis, quarum superiores subreclae pauIo inlra marginem anastomosantes, (nee, ut in illo, arcuatim deflexae, apicem petcntes). Specimen nobis unicum. Spe- clem proponere non sumus ausi. — — In arborlbus prope Hacienda de la Laguna. Sept, 841. PoTiios podophyllus n. sp. follo pedatiseclo, la- cinlls irregulariter pinnatifidisj lacinulis acute acuminatls obtuse lobatis et repandis, spadice cylindrico paulnlum at- tenuato spatha laeviuscula longiori. Ab affinibus P. pedato HBK. et palmato L. laciniarum pavtitione abunde diversus. Folia chartacea, crassinervia , reliculato-venosa, ulrlnque lenuiler nigropunclata ; maxime evolula ab inser- lione petioli ad apicem 14-polIicaria, diamelro transverso bipedali; sinus late pandens, nervo extimo marginatus; laciniae circiter 15, yix pollicem latae, sinubus acutiuscu- lis discretae; nervi crassi utrinque prominentes, subtus magis, Minus evolula dlmidio minora, laciniis 9, exiimis ffiagis deflexis, sinu basali profundiori et angustiori. Pe- — 23 tiolus sesquipedalls, supra canaliculalus, more gcTieris sub folio incrassatus et ibidem rngosus. Scapus petiolo simi- lis, sesqui- bipedalis et ultra. Spadix sub anthesi circiter iripollicaris , supra spalham brevlter pedunculatus, sub grossiticalione semipedalis. — — In sylvis umbrosis prope Hacienda de la Laguna. Sept. PISTIA L. 842. PiSTiA stratiotes L. et Auct., HBK. 1, p. 66. — — In aquis stagnantibus prope Eslero. Reg. calid, Febr. T¥PHINAE Juss. TYPHA L. 843. Typha an lat'ifolia L.? an truxillensis HBK.? Squamis amenli masculi dicunfur differre: specimina autem noslra, aetate provectiora, amenlum masculum cum squamis ejus amiserunt. — — In lacu Jalapensi. Sept. NAJADES. NAJAS. L. 844. Najas ■ßcxilis W. sub Caulinia. Cham. Linnaca 4, p. 501. In aquis fluentibus prope Hacienda de la Laguna. Oct. CYPERACEAE. Jass. CYPERUS L.*) 845. Cyperüs articulatas L. — Umbella in speclmi- nibus noslris valde contracta. Spiculae lineari lanceolatae, acutissimae. — (^yp- nilotiais Forsk. el nodosus \\il!d. specle, ut specimina plurima herb, regii demonstrani, nul- lo modo differunf. Prope Vera -Cruz. 846. Cyperüs polystachyos Roltb. var. 1) minor spi- 0 Hcc gcaus recensuit Vt. Junghuhn. i)A f.'¥ .111 . I ■■- culls lufescentlbus. — Cyp. jftavus Presl! Rel. Haenk. p. 176, certe nil nisi hujus varlelas tenera, pusilla. 2) ma- jor, spiculls brunneo-nigricanllbus. — Cyp. brnnneus Ssv^ IL ind. occ. 1, p. 116. — Cyp. cimicinus Presl.! Rel. Haenk. p. 166, minor est, celerum omnino convenit. — Ulraque forma in paludibus prope Jalapam. Sept. 3) ra- diis umbellae nonnullis (1 — 3) elongatis, spiculis palli- dls, allernis, subcapitatis, involucro 3-phyllo, altero lon- gissimo, saepe 2 digitos longo, foliis linearibus culmum iriquetrum, saepius longissimum, bipedalem, tenuem, sub- aequantibus. — Prope Vera -Cruz. 847. Cyperüs surinamensis Rottb. — Cnlmus, folia et involucra margine retrorsum scabva. — Herb. Willd. nr. 1324. In herb. gen. exstat sub nomine: Cyp. comprcsso et Cyp, virente Michx. — Cyp. vegetus herb. Willd. muU to major, differl culmo laevi etc, — ^^ -r- Iij pratis humidis prope Vera -Cruz. Jul, 848. Cype^vs ßavicomus Herb. Willd. nr. 1393, var. squamis spicularum sordide virescentibus. — Pursh 11. Am. sept. 1, p. 53. — Simillimus est Cyp. tuberoso Rottb. gram. t. 7, f. 1, sed radix neutiquam tuberosa, stolonifera Cyp, tuberoso Herb, Willd. nr. 1367, non similis est. — Prope Vera -Cruz. 849. Cyperüs thyrsißorus n. sp. — Badix crassa,? repens, fibras undique copiosas emittens. Ciihni subcaes- pilosi, 1 — 2-pedales, acute triquetri, glabri, slriati, basi vaginati. T^aginae hinc truncatae, hinc in folia plana, culmo paullo breviora, margine serrulato-scabra, 2 lineas fere lala elongatae, exteriores fissae, emarcidae, interiores culmuni arcte ambientes, longissimae, digitales. Folia in- voliicralia sex, margine carinaque serrulalo-scabra, exte^- riora (inferiora) trla, longissima, umbellam duplo superan- iia, basi 2 lineas et ultra lata, interiora (superiora) lineara ab iüis remola, umbella breviora earave aequanlia. Um- 25 bella spurla, slmplcx, terminalJs, 6 — 8 radiata, radlo mc- dio subsessili, lateralibus subalternis, (i. e. non vertlcilla- tis, unde umbella spurla,) elongatis, 2 — 3 uncialibus, stria< iis, glabris, basi oclireis truncatis vix semlunclalibus cinc- tis, aplce splcalis. Spicae obloiigae, oblusae, 1 — 2 iincia- les, thyrsoldeae. Spiculae \ unciam longae, sesslles, nu- nierosae, (30 — 50,) alternae, leretiusculae, angustissimae, lineares, aculae, subquinqueflorae, dein horizontales, pa- iulae. Sqnamac compressae, angustae, \ lincam lalae, elliptico- lineares, margine ferrugineo - lutescenles, nervo dorsali viridiusculo, aplce subprominenle. Semen elonga- lum, triqnetrum, longitudine curvatum, pagIna inlerna cori- vexa, lateralibus in angulum curvatum rachi oppositum confluentibus. Rhachis flexuosa, tenuis. Siigmata tria, — Proximus Cyp. prolia:o H. et B. Prope Jalapam. Aug. et prope Hacienda de la Laguna. Oct. — 850, Cypehus ciliatus n. sp. — Radix iibrosa. Cul- mus solitarls, pedalis^ basi bulbillosus, bulbo radiculas emittente, triqueter angulls aeutis clllato • scabris. J^agi- nae basilares, foliiferae, exteriores subfuscae, hinc fissae, apertae, interiores 2 — 3 uncias longae, culmum arcte cina genles, hinc truncatae, hinc in folium elongatae. Folia^ plana, 2 — 3 lineas lata, culmum fere aequantia, margiue carinaque antrorsum ciliato - scabra. Folia involuQralia sex et plura, ceterls simllia, inaequalia, plana, margine carinaque ciliato -scabra, infcriora longlora, umbellam di- midio duplove superaritia, basi fere 3 linca$ lata, superiora (1 — 2 lineas ab his remota) minora, umbellam aequanlia, suprema umbella breviora. Umbella terminalis, spuria^ 5 — 7 radiata. Radii simplices, C variis punctis insertio- »is, inaequales, triquetri, 2 — 3 uncias longi, basi ochreis brevibus, vix semiuncialibus, bidenlatis cincti. Spiculae numerosae, (20 et plures,) terminales, alternae, patentes, lanceolatae, acutae, involucris partialibus, brevioribus, mar- 2& gine cillalo-scabrls, suffuUae, unciam dimidlam vix lon- gae, subqiiinqueflorae. Squamae compressae, ovalae, acu- tae, medio viridiusculae, slrialae, margine fusco-lule- scenfcs. Semen ovale, Irlangulare, ad latera concavum, (angwlis promlnenlibus, alaeformibus). Stigmata fria. — Similis est Cyp. luciditlo Herb. Willd. nr. 1366, qui dlf- fert: culmo laevl, spiculls multifloris, semine compacto, Iriquetro et caet. et Cyp. esculento nr. 1371, Vabl. enum. 1, p. 345, culmo laevi, spiculis multifloris, squamis obtusis et caet. diverso. Inter Sl. Fe et Plan del Rio. Jul. KYLLINGU Rotlb. 851. K\XLiNGiA odornta Vabl, H.W. no. 1442, HBK. 1, p. 170. — — In graminosis prope Jalapam. Aug. MARISCUS Vabl. - 852. Mariscüs Blutisii HBK. 1, p. 174, t. 66. Prope Jalapam. Aug. FUIRENA Roltb. 853. FüiRENA {Vaginaria Rieh.) glomeratae Lam. et squarosacWvohK. maxime affinis, a superiori diversa: ari- stis squamarum scabris, nee ciHatis; ab ulteriori: arislis rectis, ipsa squama brevioribus, nee recurvis eadem lon- gioribus. — — Ex toto canescenli-villosa, ad margincs sylvarum cum Bromelia Karata Vera Cruz, Jul. — Gla- bresceus (specimina pauca), ibidem. ISOLEPIS Kunlh. {Jsolefus RBr. Fimbristylis Vabl. RBr. Echinolyirum Desv.) 854. IsoLEPis asperula HBK. 1, p. 178, R. S. 2. p. 120: — Scirpus fuscus herb. W. no. 1220 et humilis no. 1218. Humeros de los retumbados. Sept. 855. IsoLEPis bufonia HBK. 1, p. 179, R. S. 2, p. 27 121. — Scirpus hufomus W. herb. no. 1219. (Spec. Humb.) — Sc. temiifolius Relchb. in Wclgelt plant, cxsic. Suri- nam. Hacienda de la Laguna. Sept. 856. IsoLEPTS dichofoma HBK. \, p. 179. Fimhristy- lis dichotoma Vahl, R. S. niant. 2, p. 55, Scirpus dicho- tomus L., HW. no. 1254. — Scirpus fnscescens HW. no. 1270, RS. mant. 2, p. 60, Fimbrislylis Humboldlii Presl Reliq. Haenk. 3, p. 190. '- Scirpus fimbriatus W. berl. mag. 2, p. 290, herb. no. 1273. (Bory. Mauril.) — Scir- pus Jiitidnhis W. herb. no. 1271, Fimhristylis niiidula Link. Jahrb. 3, p. 81, RS. mant. 2, p. 60. — Scirpus pallescens HW. no. 1269. fol. 1. (Ilumb.?) — Scirpus Candclabrum HW. no. 1267, Fimhristylis Candelahrum Link Jahrb. 3, p. 80, RS. mant. 2, p. 60. Prope Jalapam. Aug. 857. IsoLEPis ferruginca. Fimbrisfylis ferruginea Vahh, RS. 2, p. 99, Scirpus ferrugineus HW. (Vahl.). — Vix follo latiori et uberiori tomento diversus. Sc. cinereo- fuscus W. herb. no. 1259, (Bory. Mauril.) RS. mant. 2,, p. 84. Inicr San'a Fe et Plan del rio. Jul. 858 — 59. IsoLüPis specles duao supersunt in mcliori- bus recognoscendae cpeciminlbus. — — Hacienda de la Laguna. SCIRPUS Kunlh. {Eleocharis et Scirpus R. Br.) 860. ScvAPVs trichüides HBK. 1, p. 181, RS. 2, p. 124, mant. 2, p. 72; Sc. acutus HW. no. 1167 (Spec. Humb.). — — Ad ripas lacYis Jalapensis. Sept. 861. SciRPüs capitatus L., HBK. 1, p. 181, HW. no. 1183. Eleocharis capitata RB,, RS. 2, p. 153. — Sc. atropurpureus HW. no. 1181. (Spec. ex Ind. Orient. Sc. capitatus Klein in schedula.) — HIc perlinere videtur Sc. palmaris HW. no, 1185, RS.^ mant. 2, p. 84 in observ. 2b Speclmina juniora. — — In humidls Mlsantlae. Reg, sub- calidac. Febr. S(y2. SciKPUS mn/alns L., Eleocharls mufata RS. 2, p. 150, Presl.! Reliq. Haenk. 3, p. 196. — Speclmina: Sieb, plant, exsic. Marl. no. 10. — Berfero Jamaica. — \N cigelt Surinam. In lacu Jalapensi. Sept. DICIIROMENA Vahl. 863. DicHROMENA radicans n. sp. pubescens. caespl- tosa. Folia pedalia scsquipedaliaque, lineam sesquilineam lala, erocla, flaccida, nervosa; ner%'is ciroiler Septem al- bidis, cxtus prominiilis et pilosis; marginibus ciüalis sca- brls; vaginis nervosis pilosis, ore longius eilialis. Culmus iripedalis, filiformis, flaccidus, ornalns inferne foliis circi- ter tribus; superne apbyllus, nudus , glabresccns. Spica terminalis solitaria, lanceolato-conica , quaiuor circiter li- neas longa, foiiis involucrala ad summum tripollicaribus 4 — 5 concoloribus (vix basi vaginaiile longiusque clliata pallescentibus). Squamae ovatae^ acuminatae, scariosae, albidae, enerves, dense imbricalae, omnes ferliles. Flos et fruclus generis. Acliaenium lenticulare, suborbiculare, diamelro 1 linear!; stylns a medio bifidus, luniila basilari insigni. — Culmi in terram' dependunt, e capifalo radices demitlunt, novamque edunt prolem. — — In umbrosis prope Jalapam. Serro Colorado. Aug. CHAETOSPORA Kunlh, {Chactosporu o^t Rhynchospora R. Rr. ) 864. QukTJiosvo¥i,k ferritginea HBK. 1, p. 183. lihyn- ehospora ferriiginea RS. % p. 85. Presl Rcl. Haenk. 3, p. 199. — Eh. hrimnea HW. no. 1130. Haeienda de la laguna in graminosis. Oct. -^ Specimina juniora et minora ibidem in liumidis. Sept. 865. CiiÄETOsroiLV aurea HBK. 1^ p. 186. Rhyacho- 29 spora o«rm Vahl et RBr. (Fide iconis Rottb. et spec. Pöppig plant, exslc. Gubens- In sylvis prop. Jalapam. Aiig> 866. Cjiaetospora species. Rhynchospora ferriiginea Sieb. Matt. no. 9, quam ad aurcgm traxere RS. mant. 2, p. 45. Propria certe species ab illa polissimum diversa. Paniculae axillares, pyramidales, decompositae, spiculis in ramis secundi ordinis spicalis, quae paniculae in apice culmi in paniculam confluunt foliosam , supradecomposi- tam. An nova species. Serro Colorado? 867. CiiAETOSPORA triceps, Schoenus triceps Valil, RS. syst. 2, p. 74, mant. 2, p, 43. — lihynchospora t^lobuli- fera HW. no. 1131. — Rh. aurca Sieb. Mart. no. 8. In humldis prope Mesachica. Reg calid. Dec. SCLERIA Bergius. 868. ScLERiA hirtella Sw.! HBK. 1, p. 186. Planta mexicana omnino convenit cum Humboldtiana , quae Sc. nntnns HW. no. 17336, eodemque modo „culmo fpliisque glabriusculis" a Swartziana, HW. no. 17330, recedit. Hacienda de la laguna in dumetis. Sept. 869. ScLEHiA filiformis Sw.! HW. no. 17325, Sp. pl. 4, p. 316. In sylvis Papanllae. Jan. 870. ScLEiiiA melaleuca culmo triquetro foliisque linea- ribus scabris, paniculae jterminalis flexuosae ramis pauci- floris, nucula basi Candida superne nigra mucronata laevi Reichb.l in Weigelt. plant, exsic, Surin. Hacienda de la laguna. Sept. CAREX L. 871. Carex muricata L.? W. sp. pl. 4, p. 234, dif- fert nostra braeteis spicain excedentibus, qua nola ad C. Tiemorosani accedit. — — Prope Jalapam. Aug. 872. Carex leporina L. Wablb. ? C. ovalis Good. et W.? Squamae nostrae albidae, nee fuscescentes , nervo- 30 raedio virldi, pauIo breviores quam fructus, nee illum ae- quanles aut superanles. C. foenea W. En. , ut nunc in horto viget, ab indigena noslra Carice leporina non po- lest dislingui, dum specimen in HVV. asservalum propius ad mexlcanam slirpem accedlt. In graminosis prope Jalapam, Serro coIorado. Aug. 873. Carex superiori quam maxime affinis. Specimi- na pauca. — — Terra fria. Sept. 874. Carex inexicana Presl.! Reliq. Haenk. fasc. 3, p. 204. Styli tres nee duo. Speclmina cum Haenkeano exacte conveniunl. — C. ciadost achya HW. no. 17174, (specimen Humboldt.) slmilllma nostrae, sed recedit pani- cula divitiori, ramis ex axillls sex et saeplus geminatim provenientibus, inferioribus basi iterum ramosis, e spicu- lis quoque pluribus constante. Caeterum- differentia nuUa. Certius elegimus nomen, quod vero suprimendum, si jure ad Swartzii et V^'ahlenbergii C. cladostachyam suam re- tulerit plantam Willdenowius. Prope Jalapam prae- sertim in monte Macultepec, etiam ad regionem Cecropia- rwTwdescendit. Aug. InsylvisPapantlae. Jan. dellorala. 875. Carex viridis n. sp. Stigmatibus Iribus, spicis pluribus filiformibus laxis apice masculis, mascula nulla. — — Glabra, foliis scabris; culmo superne sub nodis, squamis, nervo rostroque fructus scabridis; culmo ex ma- xima parte caeterisque parlibus laevibus. Caespilosa; fo- liis basi cum vaginis extimis fusco-purpurascentibus, cae- terum saturate viridibus, erectis, pedalibus sesquipedali- busque, sesqui- duasve lineas latis; culmo triqueiro, gra- cili, bi- et tripedali, foliis, praeter subradicalia, paucis bre- vioribusque instructo, quorum supremo uno alterove spi- cigero, spicis apicalibus 5 — 7 approximatis, bracteis seta- ceis mlnulis suffiiltis. Vagina foliorum superiorum arcle amplectens, ore sinu profundo exciso, ibidemque quasi sphacelata et scabrido-puberula. Spicae extra vaginam bre- 31 viter pedunculatae sparsi- et rarlflorae, tenues, laxae; in- feriores longlores vlx duos polllces latos excedentes, sum- mo apice masculae. 9 Squamae ovalo-lanceolalae, acutae, dorso viiides, unineivlae, nervo scabrido subexcurrente, lateribus fuscescenlibus, marginibus hyalinis albis scarloso- laceris. Fructus Irigono - lanceolatus , breviler rostratus, cum rosiro sesquilincam longus, angulo dorsall obtuso, la- terallbus aculiiiscdis , facie convexiuscula; multinervis, vi- ridis, rosiro squamam excedens, ore oblique subrotundo breviter bimucronalo, angulis lateralibus scabridis. Achae- riium angusle obovoideo-trigonum, brunneum, angulis ob- tusis saturioribus, nllidum, tenuissime punclulatum. cT Squa- mae angustlores, brunnescentes, imbricatae. 876— -77. Cyperoidearüm species supersunt duae e spe- ciminibus insul'ficientibus haud eruendae, altera prope Ja- lapam, altera ad radices montis Orizabae collecta. GRAMNEAE Juss. K. S e c t. I. Paniceae. * PASPALmi. 878. Paspalum Humboldtianum Flügge, HBK. 1, p. 72, t. 23, HW. no. 1567. Hacienda de la Laguna. Sept. 879. Paspaluji conj'ugatum Sw., HBK. 1, p. 75, HW. no. 1578. — — Ad margines umbrosos sylvarum prope Vera -Cruz. In dumetis prope los Cocos. Jul. 880. Paspalüm vaginatum Sw.;, HBK. 1, p. 75, HW. no. 1580 a. (Spec. Humb.) Ad margines laeus Ja- lapensis. Sept. 881. Paspalüji notatum Flügge, Nees Agrost. bras. p. 61. — Glumae in aliis ovato-subrotundae, in aliis ovato- oblongae, mediantibus formis non deficientibus. — -— Santa Fe. Jul. — In graminosis prope Jalapam. Aug. 32 882. FxsPAhvm furcatiim Flügge Gram. p. 114, HW. no. 1581. — Varietas pilosa, gliimis pracK^eitiin margine viloso-pubescenlibus. Folla elliplico-linearia, oblusissinja.» Forma aA P. platfcrilnmm Petit Thouars apud jNees Agrost. bras. p. 24, HW. 1582! vergens. Unum e Gramini- bus perennantibus, quae saepius caespiles, tempore plu- vioso laete virentes formant, Prope los Cocos. 883. Paspalüm plicatulam Michx., Nees Agrost. Bras. p. 67. Santa Fe. Jul. - — Prope Jalapani. Aug. 884. Paspalum virgatum L., HW. no. 1609 a. et 1612, HBK. 1, p. 76. — — Prope Jalapam in grami nosis. Aug. 885 — 88. Paspali supersunt specles qualuor adhuc in delerniinatae. STENOTAPHRUM Trin. 889. Stenotaphrüm glabrum. Trin. — Roithoella lU midiata L., HW. no. 2284. — — In pascuis prope Vera Cruz. Jul. PANICUM Kunth. 890. Panicum adscendens HBK. 1, p. 80, HW. no. 1663. (Spec. Humb.) In collibus arenosis 0. Prope Vera Cruz et Sah Jose. Jul., prope Jalapam. Aug. 891. Panicüi»! leucophaeum HBK. p. 80. — Milium villosum HW. no. 1675. — Monachne unilateralis Pal. d. Beauv. — — Prope Papantlam. Jan. 892. Panicum divaricatum L. Sub hac specie plura comprehendimus Synonyma sequentesque formas invicem transitoriis formis conjunetas, plura e descriptis Panicis ad hoc erunt reducenda: 1) genuinum Linn. , ramis divaricatis flexuosls, apice scabrido-pubescentibus, foliis angustioribus glabrio- ribus, panicula depauperata» P, divaricatum HBK. 1, p. 83, — 33 p. 83, Hb. W. n. 18765, P. orinocensc Hb. W. no. 18766, fol. 4 — 5, incl. in varielatem ludlt latlfoliam panicula divitiori 2) latifolium^ a genuino recedit: foliis latloribus, pani- cula divitiori. P. orinocense Hb. W. 1. c. fol. 2. 3, P. maculatum Rchb. in Welgelt pl. Surin. exs. P. fuscum Sieb. fl. Mart. exs. n. 29, P. airoides Sieb. Agrost. no. 120 (e nova Hollandia?!) 3) molle, villoso-pubescens, ceterum cum genuino om- ni modo conveniens, 4) lanatum, cum forma secunda foliis latioribus etdivitiori panicula conveniens, foliis subtus vaginisque magis villoso-pubescenlibus, glumis saepe fuscescentibus. P. orinocense Hb. W. 1. c.fol. 1 (spec. Humb. Orinoco). P. lanatum Vahl, Hb. W. no. 18760 (spec. Swartz.), P. divaricatnm v. rigens Sieb. Agrosf. no. 144, P, arhorescens Sieb. fl. Martin exs. no. 267 (an P. glu- tinosum HBK. 1, p. 83?). Sensim in formam latifo- liam innumeris transit intermediis formis. Panicum ruscifolium HßK. Hb. W. no. 18767 est va- rietas foliis tenuioribus glabris, panicula depauperata, ut in umbrosis enata. Crescit forma prima in sylvis Papantlae (Jan. 29. Gra- men fruticosum, culmo 3 — 4-orgyali debili) ; lerlia in sylvaticis prope Jalapam. Aug.; quarta in dumelisprope Vera-Cruz. Jul. 893. Panicum maximum Jacq., Nees Agrost. bras. p. 166, HW. no. 18745, P. jummiornm HBK. 1, p. 85, P. poaeforme HW. no. 18744. (Spec. Bory ex ins. Mauritii et ßorboniae ubi et pro pabulo colitur.) — Za- cate de Guinea Hispano-Mexicanis. Passim colitur Misantlae 2].. Mart. 894. Panicum trichoides Sw. flor. ind. occid. 1, p. 176, HBK. 1, p. 87, HW. no. 18762 (spec. Humb. et Sw.), Sieb. Agrost. no. 122. — P, capillaceum Linn., HW. 6r Bd. Is Heft. 3 34 no. 13853 (spcciiTi. Venten. aliaque). — Varletas brevlfo- lia vaginis pilosis, (vix species) ß P. hrevifoiiwn Sieb. Mart. No. 28, P. acutifoUum HW. no. 18772 (spec. Humb.), P. filamentosum Link.! Hort. reg. berol. 1, p. 212. Prope San Pablo. Jan. 89^. Panicum acuminatum Sw.! üor. ind. occ. 1, p. 152, HW. no. 18770 (spec. Sw.),. — — Planta summopere variabills; nunc vix digitalis, caule abbrevialo, a basi ra- mo$o, cespitem efformante ; nunc fere tripcdajis, caule in- ferne denudato debili, superne ramoso. Variat foliis mox angustis lineam latis, mox tres lineas et ultra dilatatis; mox brevib^is, mox elongatis; mox cum vaginis glabrius- culis, margine scabris; mox ad basin ciliis instructis ali- quot Ipngioribus, vaginis praeclpue ad orificium pilosis; mox ex toto longioribus pilis plus minusve adpressis gau- dentibus; variat denique panicula et depauperata et divi- iiori, hie clandcslina vix a vaginis proveniente, foliis bre- vlore pauclflora, illlc multiflora, exserta, pedunculo folia superante. Omnibus hisce inter se optime conjunctis for- mis eadem spicularum florumque siructura. Certo certius haec species pluribus sub nominibus ab auctoribus plan- tas boreali-americanas enumerantibus est proposita, nequi- mus autera synonyma exlricare, deficientibus speciminibus autographis, subjungimus modo speciminum herbariorum nomina ad hanc speciem certissime pertinentium. P. tectum HW. no. 18710. — P. pauciflorum Bosc, HW. no. 18861. — P. barbulatum Lam., HW. 18829. - P. angustifolium Ell. fide Bernhardi. — P, lanuginosum EU. fide Bernhard. — P. dichotomumMühlenh., HW\ no. 18708. — P. velutinum Bosc, HW. no. 188831» — P. pumilum Bosc, HW. no. 18832. — P. hirsutum HW. no. 18833. — P, striatum Mühlenb., HW. no. 18713. — P. heterophyl- tum Mühlenb.) HW. no. 18709. — Sequentes collegerunt formas: o) folia lata et hirsuta, panicula rite cvoluta, plus minus exserta, multiflora „prope Jalapam Aug." — b) Fo- lia lata et glabra, basi ciliata, panicula rite evoluta plus minus exserta multiflora ^jprope JMapam in sylvaticis Aug." — c) Folia lata et hirsuta, panicula subinclusa clandestinans pauciflora „in sylvis piope Jalapam Aug." — d) Folia an- gusta glabra, panicula rite evolula exserta, multiflora ,^pro. pe Jalapam."—-^) Folia angusta, glabra v. hirsuta v. pu- bescentia v. ciliata, culmo elongato v. abbreviato 'ramoso (ad basin saepe latifolio), panicula exserla v. subinclusa, mnlti- V. pauciflora, saepe plüres harum formarum in eo- dem individuo. j,In dumetis prope Jalapam." ' ■ -^*' 896. Panicum arenariüm Brot. , Nees Agrost. bras. p. 170; P. repens ÜW. no. 18738. Certo certius nostra una cademque planta ac europaea mediferranea, forsan nüllo jure a P. repente L. distracta et cum aliis a recentioribus propositis speciebus ad eam reducenda. — — In pratis humidiusculis prope Vera -Cruz. Jül. 897. Paniccm pallens Sw.! fl. ihd. occi 'l,*p. 164, H. W. no. 18755. Jalapae in sylvis. 898. Panicum proximum/?z7o^oSw.,HW. n. 18730. Nees agrost. bras. p. 183! P. distans HW. n. 18731 (spec. Humb.), diversum vero: spiculis duplo majöribus, paucioribus, sca- briöribus, vix autem alia nota. -— — Pr. Jalapam. Aug. 899 — 901. Panica rem&nent tria indeterminata. OPLISMENUS Beauv. 902. OpLisMEiTOs setarius R. Seh. 2, p. 481, Nees Agrost. bras. p. 267, Panicum setarium HW. no. 18799. <— — In umbrpsis prope Jalapam. Aug. '^*'*' .•u/v .fftßtj»il» *• ""'i ' .»/fi eifM SETARIA Beauv. 903. Setaria pmrpurascens HBK. 1, p. 90, Panicum fuscescens HW. n. 18803, P. purpureum. Nees Agrost. bras. p. 240. — — In dumetis prope Vera-cruz. Jul;-; Santa Fe reg. cal. Jul., prope Jalapam Aug. 3* 36 ^ ,.. 904. PEmisziVM pfivpurascens IIBK. 1, p. 93,\Pa«t- cwm cenchroides HW. no, 18818 (spec. Ilurnb.). — Prae- ter colorem et longiorem inflorescentiain vix dlffert a Pen niseto $etoso Pers. {Cenchrus setosus Sw.!, HW. n. 1482) — — Hacienda de la LaguHa. Oct. > i/if:.i;> .v ■• ' r . '?'"" ' ^ 7 CENCHRUS Beauv. 905. Cenchrus cchinulus L., HW. no. 1478, HBK. 1. p. 94.,— Hacienda de la Laguna Sept. ,/; . 906. Cenchrus tribiiloides ^ees Agrosl. Iwas. p. *288, var. /3_ ad quam pertinet Cenchrus spinifex Cav. ■- In arenosis pr. Vera -Cruz. Jul. ECHINOLAENA Desv. 907. EcHiNOLAENA polystochya HßK.l 1, p; 97, ^Pani- cum echinatinn HW. no. 1823. — — In sylvis umbrosis prope Jalapam. Aug. .,.\iu:ni\.: -.t'-A-r onur MANISÜRIS Lmn. 908. JManisürts gr anularis Sw.y HBK. 1, p. 98, HW. no. 18882., -TT-, tTTwln gramlnosis prope Hacienda de la La- guna. Sept. Sc ct. HI. Agrostideae. PODOSAEMUIM Desv. 909. PoDosABMüM stipoides HßK. 1, p. 107; Siipa pa- tens HW. no. 1777. Prope Jalapam. Aug. AEGOPOGON Kih, , ,^,, 910. AzGOfOGQ]^ cenchroides HBK. I^^J«.' 108, t. A% HW. no, 1637. — --5 Jalacingo Nov.; pr. Cruz blanca reg. fng. Nov. .^«A'aujqciit. iqc^rrj , lül Iß'.' .:: 37 AGROSTIS Bfcauv. Oll: Agrostis purpurascens »Vw. fl. ind. bcd 1, p. 185, HVV. 110. 1715.— — In aplricis pr. Jalapam. Aug. 912. Agrostis virginica L., HW. no. 1739; Podosae^ mum virginicum Lk. — — Prope Vera- Cruz. yiLFA Adans. '1 0?n 913. ViLFA ramulosa HBK. 1, p. \:\\\ Agrostiii mmn- lösa IIW. HO. 17^t.— -r- Prt J^lacJngO reg. tempJ Nov. 914. ViLFA tenatisshna HßK. ly p. 112, Aira teri. HW. no. 1714. •— — Fr. Jalapam in dumetis. Aug. r.n //U t^Cl ,q ;|CRYPSIS Aitv..>\o*. .'. oigaH .2i'0 815. 'CYxxhxs'htncta HBK. 1 , p. 114; /'Ä/^Än \$ir. HW. no. 1532. — — Ad fadices? ejin ^d^censu inontis Orizaba. Sept. .iq*j8 .ßd.isnO allnom ilccnii 916. Crypsis macroura HBK. 1, p. 114, Phleuin macr. HW. no. 1533. Cacspitosum perenne. Ad pedem niontis Serro colorado. Aug.' '^' '- ■ 'ii&hna, : — .;<^9t o« .V/H Sect. IV. Festucaceae. -^..r-,-' 5,W' DEYEUXIA Clarion, Beauv,-; fto9^MM> 917. Deyeüxu r<7c/« HBK. 1, p. 117'; Agrostis rlgida HW. no. 1700. — Specimina nostra paniculam laxiorem, e foliis altius emergentem , habitumque ex toto laxiorem, raajoremque florum pubem quam lila Humbold liana prae- bent sed ceteroquin diflferentiam nuHam. — — Ad fines nivis aeternae in monte Orizaba. Sept."' '"■' • 918. Deyeuxia erianthaUBK. 1, p. 118, Pteropddium arundlnaceum HW. no. 1766 (spec Humb;). — — Pr. Ja- lapam^ Aug; Hopöil'ji '^owic^v' 38 ■ .v„<-AVENA''Ii;;]r)A 919. AvENA elongata HBK.! 1, p. 120j HW; no. 2217. — — Ad firies nivis aetemäe in inoQjiß; Orizaba ' idtimai plant». phaue^ftgama, Sept. .1 iv AxVv^vuj ^ir>;o;< '/. *;>*' BROMUS L. 920. Bromüs segetum HBK.» j; p. 123, HW. no. 2166. — ■— In duptietis pr. Jaldpam. Aug.A.-.v.v»^ /inV ' !' 4>21v Bromüs. /«V/c?«j HBK.. 1, p. l%i, festuca liv. H.\ \y. no. 2119 (Spec. Humb.«)^ ,"fr -T- In monte Orizaba. Sept. FJESTÜCAL. "' ' 922. Festüca tolucoensi^ WBK.l, p. 124, HW. no. ^iU.vFest.QrgxalisHW. no. 20884(sp, Humb.), Fest, sca- ÄraHW. no.. 2116 (specHumb.). «la^^Pfegiowe sub- nivali montis Orizaba. Sept. .:\<'••' - '«..'■»luv li« .• -cii »acsiiqc PODOSTEMEAE Rieh. LACIS Schreb. 965. Lacis foeniculaceus Mart. nov. gen. 1, p. 60, Reliq. Haenk. p. 90 ; Marathrumfoeniculaceum HB. plant. equin. 1, p. 40, t. 11, HBK. 1, p. 197. In saxis lorrentum. Folia submersa, flores emersi. In fliimine Ac- topensi prope Actopan. Mart. — In saxis subter aquam rapide fluentem. Rio di^. Tiqselo prope Hacien^a jde la Laguna. Oct. slerllis. ;;: f. .:,,;,! ^ . . güdinh. ■ ' ua (£i^^■ ALISMACEAE R. ßr^^iri^uVi Kmosia;. ■; ,..,..^. : , • . SAGITTARIA L. ' ' '.•.r^C-:; 966. Sagittaria guiancnsis HBK. 1, p. 199, Si hretc- tHilaWN. no. 17559 (spec. Humb). Ifecienda de la Laguna in paludibus. Oct. 43 RESTIACEAE R. Br. ERIOCAULON L. 967. Eriocaulon species. An microcephalum HBK. 1, p. 201? — 1^ In paludibus prope Haclenda de la La- gune. Oct. ■'• ■ ^' ■' c :a COMMELINEAE R. Br. SpecTes hujus ordinis omnes, ut recognoscanlur, ne- cesse. Confr. Meyr. Reliq. Häenk. p. 136, in nota. i"M«'! x't.iiit iuUoiji'.:.'. jnojJijiura ßriJe/j--' . . COMMELINA L. 968. CoMMELiNA caroliniana Willd. En. — — Flore caeruleo prope Jalapam. Aug. -w <-.in:>!hi ,dr?.':)ni«j ;iLd.ir:i< <974 — 75. Tkadescantiae species duae, an novae. Al- tera Serro colorado. Aug. — — Altera, flore albo, in syl- vaticis prope Jalapam. Aug. 976 — 77. CoMMELiNEARüM spccics prorsus indetermi- naiulac duae reponunlur, altera Jalapensis, altera Papant- Iciisis. PONTEDEREAE Kiinth. ;; i;'' HETEHANTHERA Beauv. 978. Heteranthera reniformis R. et P., R. S. 1, p. 487, HBK. 1, p. 211, HW. no. 1037 (spec. Humb.); H. acuta Vahl. HW. no. 1034 (spec. Mühlenberg.). — •— ,, Spatha multiflora flöribus albis. Periantbii tubus longis- slmus, limbo patente ad tubum usque 6-partito, exlus pl- us rärls obsitus. Lacinlae 3 externae, duabus internls in- feriorlbus similes, interna superior macula viridl - flavescento njotata. Filamenta J3 .«recta laciniis exlerioribus periantbii opposila fauci tubl inserta, infimum duobus superioribus multo longius et crassius laciniis periantbii tarnen brevius. Aniberae biloculares flavae paululum supra basin dorso affixae, inferior lanceolata, superiores duae minores sub- rotundae. Stylus curvalus (sursum adscendens) anlheram majorem adaequans, ilsdem pilis ac periantbii superficies est obsitus. Stigma lineare cürvatum, convexitate sua an- tberam spectans. Filamenta 2 breviora superne pilis lon- gis instructa, longius vero glaberrimum. " In lacu Jala- pensi. Aug. et prope la Hacienda de ; la Laguna. Parce florens inventa. .r..i£' 979. Heteranthera limosa Vahl, HW. no. 1037 (spec. Sw.), R. S. 1, p. 488. — — Subacaulis oligophylla et cau- Ißscens polyphylla, caule elongato radicante et fluitante^ foliis orbiculalis ovatls ellipticisque, basi nunc obtusis nuiic levlter cordalis, pelioHs elongatis, pedunculis iisdem sac- pius longioribus. Faciem saepe Indult Potamogetonis heterophylli caule flultante, lamlna follorum infcriorum aut deficlente aut dcstr'ucta. Hinc forsitan non diversa H. 45 diversifoUa Vahl. Spalha uniflora. Flores coerulei. In paludibus prope Hacienda de la Laguna. Oct. 980. Hetekanthera an proprla species? an, supcrlorls forma in lutosis aqua deticienle degens juniorque? Sub- acaulis, peliolis elongalis, lamina foliorum exigua anguste elliptica, pedunculis brevibus, spathis subsessüibus. Flore coeruleo. In paludibus prope Mesachica. Reg. cal. Decbr. PONTEDERIA L. 981. PoNTEDERiA cordata L., HW. no. 6367. In Iior- lis jam diu colltur. — An floribus minorlbus salis diversa P. sagittata Presl Reliq. Haenk. p. 116? Folia quo ad formam nimis variabilia. Variat floribus albis. In paludibus ad ripas fluviorum Misantlae, Reg. subcalid. Febr. — Vera -Cruz in paludibus inter urbem et Santa Fe et prope los Cocos. Jul. COLCmCACEAE DC. VERATRUM L. i 982. Veratrum ofßcinale n. sp. — Ex hac planta ve- rum semen Sabadillae (Cevadilla) Mexicanorum originem ducit, a quo semen Sabadillae pharmacopoearum nostra- rum nullo modo difliert. Officinis igitur e variis plantis semen illud praeberi videtur, ex Verairo Sahadilla sci- licet, planta a Retzio primum indigitata, nuper a cel. Des- courtilz amplius descripta atque depicta, in Antillis pro- Yeniente; atque ex Veratro ofßcinali Mexicani imperii cive, quod ab antecedente differt: foliis linearibus carina- tis canaliculatis nee plantagineis, floribus flavescenlibus nee atropurpureis , perianthii laciniis linearibus quam fila- menta brevioribus, nee oyalis v. ovato-lanceolatis filamenta superantibus. Veratrum angu^if olium Vavsh (^mer.l, p. 242) pessime notum, e sola diagnosr V. ofßcinali pro- 46 ximum, sed panicula simplici ab hoc, simplici racemo instru- cto, satis diversum.— Radix bulbosa. Planta plerumque caes- pltes formans. Folia linearia, apicem versus attenuata, laevia, glaberrlma, inlcgerrima, supra canaliculata, dorso carinata, quadripedalia, laxa. Scapus nudus orgyalls simplicissimus, racemo sesquipedali terminatus. Perianthium profunde sex- partilum, patens, flavescens, mmutum, persistens, lacinils linearibus crassis obtusis, tribus paulo latiorlbus. Fila- menta 6 subclavata, flavida, basi perianlhll inserta, 3 pe- rianthii laciniis latloribus opposita paulo longiora, omnia perianthium superantla. Antherae majusculae, flavae, basi cordatae, obtusae. Pollen flavum. Ovarium superura e loculis tribus sutura connatis conslans. Styli brevissimi. Fructus tricapsularis, capsulis sutura connatis, facile tarnen solubilibus. Flores inferiores hermaphroditi fertilesque, superiores abortu ovarii masculi steriles. Odor florum Ber- beridis vulgaris. Creseit in declivitate orientali Andium Mexicanarum in Barranca de Tioselo prope la Hacienda de la Laguna in graminosis.— Quum semper inter capsu- las seminaque steriles inveniantur illi flores, facile erit observatu, quamnam possideas speciem. 983. Veratrüm frigidum n. sp. — Planta e bulbo ple- rumque caespitem formans. Bulbus oblongus, attenuatus, tunicatus, foliis emarcidis tectus. Folia linearia, canalicu- lata, apice attenuata , erecta , basi bulbum involventia , in- feriora ultra pedalia. Caulis foliosus, tripedalis et altior, teres, supra in paniculam vel racemum compositum laxum solutus. Rami floresque bracteis lineari 'lanceolatis suf- fulti. • Flores solitarii pedunculati. Parianthium profunrde 6-partitum, laciniis anguste lanceolatis, apice attenuatis, scmipollicaribus , aequalibus^ fusco-nigrescentibus. Filam. 6, lineari-subulata, exteriora 3 paulo longiora, perianthio fere triplo breviora. Antherae cordatae obtusae flavae. Ovarium semisuperum^ capsulis tribus ad perianthii par- 47 titionem usqQe liberis , in floribus superionbus abortivum. .-T-— Hab in reglone alpestri montis Orizabae, ubi tloren- tem et cum capsulis immaturis mense Septembri legimus. Sevoeja incolis. Planta venenata. Cfr. Linn. IV. p. 226i, .. : ASPARAGEAE Juss. '' SMILAX L. 984. Smilax cordifoUa W. sp. pl. 4, p. 778, herb. no. 18384, HBK. 1, p. 215. 2 Fructu globoso ni- gro, caule inferne aculeato, aculels rectis, foliis obscure viridibus. In sylvis Papanllae. Jan. — Prope Misantlam. IVIarl. — — cT Aculeis complanatis triangularibus valldis, Vagina ramulorum axillarium basilari eximius spinescente, an eadem, an diversa specles? — In dumetis prope Ja- lapam. Aug. 985. Smilax medica n. sp. Haec etiam sibi Sarsapa- rillae nomen vlndicat (conf. Scbiede Linnaea 4, p. 576) ab Omnibus descriptls foliorum forma abhorrens. — : — Caulls angulatus, leviler striatus, flexuosus, ad nodos acu- leis subulatis rectis munitus, aculeis uncinatis raris in caule sparsis. Folia tnembranacea firmia papyracea, lacte viridia, concoloria, glabra laeviaque, nervosa reticulato-ve- nosa, nervo venisque praeserlim subtus prominentibus ; auriculato • cordata, breviter acuminata; forma valde varia- bilia ovata, subpanduriformia, auriculata subhastataque, lo- bis basilaribus oblusis nunc obsoletis, nunc divaricato-pro- ductis; margine haud reclo, quasi irregulariter crenato; nervi quinque in acumen concurrunt, externi marginales, accedunt jieryi loborum basilarium utrinsecus solitarü ge- minive mox cum nervo marginali anastomozanles. Folia maxime evoluta ab insertione pelioli ad apicem seitiipe- dalia, latitudine versus basin 4 — 6 pollicari. Peliolus ca- naliculatus, pollicaris sesquipollicarisque , inferius cirrhi- ferus, vetustiori aelate aculeis rectis subulatis ciiiatus et 48 in carlna, sie ut costa media folii, spärsim munitus. Pe- dunculus trilinearis, pollicaris longiorque. Umbella sub- 12-flora, pedicellis trilinearibus. Fructus globosus, trisper- mus, diametro 4-lineari. — ' — „Smilax caule hinc inde pracsertim inferne aculeato, aculeis aduncis, fructu rubro, quae est vera Sarsaparilla Papantlensium et Misantlen- sium. In sylvis Papantlae. Jan. 986. Smilax cumanensis Yf .1 sp; pl. p. 783, herb. no. 18396, HBK. 1, p. 216. Specimina nostra sterilia, vix ambiguis futurae inüorescentiae rudimentis ornata, belle cum Humboldtiano I. c. conveniunt, at illud inerme, noslra aculeata. Character autem .ex aculeorum praesen- tia vel defeclu muluatus fallax, nisi in multis recognitus speciminibus; unus idemque caulis raraos profert armalos et inermes. — Gaules ramique tetragoni ad angulos qua- tuor aculeis compressis leviter uncinatis, illis Sm. medi- cae similibus, ut plurimum nee parce munili; imo ca- rina petioli et costa media folii acuteolatae. Folia more generis variabilia, ex ovata in lanceölaiam transeuntia for- mam, basi saepius obtusa rotundata, rarius acuta, vix un- quam subcordata; maxima 5 pollicaria, 2Vp. lata, plerum- que minora. — Mullis cum S. medica convenit, foliorum forma differt. ,, Smilax, quae forsan varietas est. Sarsaparillae papantlensis prope Mlsantlam. Mart. 987. Smilax domingensis W. sp. pl. 4, p. 783, herb, no. 18397. — S. laurifolia Pöppig plant. Cub. et plurium, non autem Willd. — Olioca Misanflensium. — In bortis nostris sub nomine Sarsaparillae aliisque culta. — — Folia lale elliptica et anguste lanceolata, trinervia, cum ndrVis marginalibus quinquenervia, utrinque acuminata. — —*„ Fructu rubro. In sylvis Misantlae. Mart. — San Pa- blo. Jan. — Haciehda de la Lagunä. Sept. 988. Smilax mollis W. sp. pl. 4, p. 785, herb. no. 18403, HBK. 1, p.216. — — Fructus globosus, 2—3 sper- mus 49 mus, „ruber; flores flavescentes." — iS*. puheram Michx. e specimlne autographo Richard l HW. no. 18402 vix cre- didcrimus dlversam, nJsi fruclus illi oblongus, acutus, monospermus, albidus, Iribuerctur. In sylvis Papant- lae. Jan. — In sylvis umbrosis prnpe Jalapam. Aug. 989. Smilax Pscndo - China L. ? Species Iioc sub no- mine diversas , quinquenerviam et Plumlerl trinerviam, suspicamur vendilari. Nostra „gigantea, in arboribus scan- dens, radice crassa oblonga maxima;" foliis adulds 4- et 5-pollicanbus, latiludine 2>\ — 4-pollicari, subcordalis, e sinu in petiolum produclis, apice acumlnatis, 5- et 7- nerviis. Inflorescentia non est observata. — — Jalapa? 990 — 91. Smilacis supersunt species duae ulteriorl commendandae examini. Speclmina insufficientia, ;singula, manca. — Utraque in dumetis prope Jalapam. DIOSCORINAE R. Br. DIOSCOREA L. 992. DioscOREA convolvulacea n. sp. herbacca ; pube- scens, pube brevi molli albida omnes praeter flores et bracteas partes obducentc, infera foliorum pagina petiolis ramisque inflorescentiae canescentibus, supera foliorum pa- gina glabrescente 5 pube quasi dctrita molii tarnen rariori breviori nervös demum occupante. Rami liliformes volu- biles. Folia alterna, internodlis breviora, profunde cördata, ovata, euspidato - acuminata lobis baseos rotundatis; mem- branacea, mollia, pellucida, nervis lenuibus subimmefsis venisque reliculatis opacis; nervi quinque in apicem con- currunt, laterales terni quaternive in. utrumque lobum de- eurrunt. Folia speclminum nostrorum ab insevllonc pe- tioli ad apicem duos polllces lata, lobi insuper lineas cir- citer octo sunt longi, latitudine If poUicari, petiolo cir citer pollicari. cf Spicae nunc e quaque axilla simpHces-, geminae, longlludine folii, panicula accedenfe laxä simplici 6r Sd. la Heft. 4 60 e spicis geminatis constante. Panieulae nunc geminae so- litaresve folia superantes. Splcae filiformes sparsi- et ra riflorae, flores solitarü. Raml inflorescentiae, singulique flores bracteis suffulciuntur minulis membranaceis, glabris, ovato-lanceolatis, acuminalis, aculis. 2 desideratur. — Affinis videtur D. amaranthoides PresI, e descriptione tantum nobis nota, jam scabritie et villositale dlversa. — — Prope Plan del rio. JuL ASPHODELEAE Juss.— K. CONANTHERA. R. et P. 993. CoNANTHERA Echeondia Pers. syn. 1, p. 370, Link et Otto, Abb. 1, p. 5, t. 3. Caulis non sem- per simplicissimus, ramus nonnunquam ex infero racemo evolvilur. — — In dumetis prope Jalapam. Aug. 994 CoNANTHERA albiflova n. sp. caule ramoso folioso inferne scabrido - pubescente, foliis radicalibus pluribus (4 — 6) late lanceolato-linearibus carinatis insigniter ci- liato-scabris, caulinis sublernis, laciniis perianthii angusiis reflexis. — ■ — Habitu et statura Echeandiae subtripedali, floribus albis, scabritie caulis, ciliis insigtiibus subcartila- gineis patentibus foliorum, majorique et constante ramo. sitate caulis diversa. — — Prope Hacienda de la Laguna. Septbr. 995. CoNANiflERAE spccies forsitan nova, Echeandiae subsimilis, minor, vix pedalis, angustifolia , foliis ut C. albifhrae ciliato - scabris , radice e tuberibus fusiformibus paucis fasciculatis constante. — Specimina pauca. — — Ad radices montis Orizabae. Septbr. ALLIUM L. 996. ScHOENOPRASUM hngifoHiim HBK.? 1, p. 220. — — Flore albo in pratis inier Mesachica et Mapilque re- gionis calidae. Dec. 51 AMARYLLIDEAE R. Br. AI\URYLLIS L. 997. Amak\xus. Species ab affini A. minuta HBK. sta- tura elatiori, biilbo floreque sesquimajoribus diversa. — — In graminosis prope Jalapam. Aug. ALSTROEIVIERIA L. 998. Alstroemeria acutifolia Link et Otto Abb. 1, t. 29. — A proxima A. hirtella HBK. differt: perianlhii phyllls inter se aequalibus immaculatis coccineis, pedun- culis subglanduloso-pubescenlibus. His et sequenti simi- les Alstroemerias ires adiimbrat Hernandez Coyolxochitl p. 267 ; noluimus incerta nostris addere Synonyma. — — ^ In sylvis opacis Jalapensibus. 999. Alstroejieria gloriosa n. sp. caule volubili gta- bro, foliis elliptlco-lanceolatis acuminatis acutlssimis mem- branaceis, sublus glabrls, supra ex toto tenuiter moUiter pubescenllbus, umbella mulli-(7 — 12) flora, radiis glabris folia superantibus bifloris, phyllis aequilongis, tribus ex- terioribus elliptlcis obtusis glabris, interioribus ungiiicula- tis spathulatis obtusis irregulariter crenatis) intus versus basin puberulis, germlne glabro. - — ■'— Superiori specle major. Folia 4 — 5-pollicariaj petiolo 4 — 5 lineari. Ra- dü umbellae 4 — 6 pollicares, superlus instructi braclea tres circiter lineas longa, foliis simili, e cujus axilla flos alter erumpil pedunculatus, pedunculo bracteolatOj bracteola tertiam interdum suffulciente florem; radii ergo vulgo bi- florl, abortu alterius floris uniflori et ülteriori evolutione tliflorii Phylla floris poUice longiora. -^ -^ Flore roseo, intus maculato, pbyllis interioribus maculatis^ in sylvis Jalapensibus« Aug« 52 HYPOXTDEAE R. Br. HYPOXIS L. 1000. Hypoxis ; species ab H. elongata HBK. ut vlde- lur diversa: foliis certe quinquenen'iis, scapis uni-sexflo- ris, pedicellis longloribus, frucllferls nempe elongatis brac- teas superantibus , longitudine floris cum germine suo. Speclmina tripoUIcaria et sesquipedalla. — — In grarai- nosis prope Jalapam. Aug. TULIPACEAE DC. YUCCA L, 1001. Yucca acrotricha Scblede Linnaea 4, p. 230. Fructificatio ignota. — Slirps in horto botanlco berolinensi nunc hospitans. — — Serro de la Venlana. Sept. Folia. BROMELIACEAE Juss. K. TILLANDSIA L. 1002. TiLLANDsiA usneoides L., HW. no. 6337, HBK. 1, p. 232. Hacienda de la Laguna, inier Quanlota- lapa et Tlachichuca. Sept. — In ramis Quercuum inter Sepillo et Estero. Jan. 1003. TiLLANDSiA recurvata L., HW. no. 6335, HBK. 1, p. 232. — — In arboribus ad lacum de Quetulaca. Seplbr. 1003. * TiLLANDSiA azurea Presl. ? Rel. Haenk. p. 124, t. 24. Specimen unicum florens. Prope Papanllam in arboribus. Juss. 1004. TiLLANDSiA vestita n. sp. Tota squamulis albis triangularibus palentibus subreflexisve subvelutino-canes- centi-tomentosa. Caulis simplicissimus, foliis paulo brevior, ex toto foliorum vaginis bracteisque imbricatis tectus. Fo- lia a latiori vaginante basi sensim attenuata, convolulo - su- bulata, subcarinata, profunde canaliculata, subrecurva ; ia- 53 ferlora (radicalia simulantia) longlora, 6 — 8 pollicaria, bre- vius vaginantia; superlora (caulina) longiuo vaglnantia, la- mina breviori citius decrescente, senslm in bracteas (vagi- nas aphyllas) abeuntia nervosas, magis* glabratas, imbrica- tas. Spica terminalls, sImplex, cyllndrica, acuta, pauciflora. riores 4 — 5 lutei, supera miiiori sua parle e bracteis ex- serli. Capsulae maturae laeves, bracleis multo longiores. Caulis semper solitarius videlur, sed inter folia inferiora unus alterve propullat foliorum fasciculus, sequentls anni certo caulem edJturus. In arboribus parasitica prope Hacienda de la Laguna, Sept. Prope Actopan. Mart. 1005. TiLLANDSiA filifolia n. sp. Folia pseudo-radi- calia rosulata creberrima, a latiori subvaginante basi seta- ceo-fillformia, subcarinata, inferne saltem canaliculata, pa- tentlssima, subrecurva, arida, lepidoto-squamosa, cineras- centi - argenlea, 8 — 10 poU. longa. E foliorum medio cnespite prodit caulis florifer, apice ramosus, foliis bre- vior, gracills, ex toto glaber et bracteis vaglnantibus mem- branaccis, acumine brevi seliformi terminalis, inter se re- moliusculis, glabris obtectus; ramis ramulisque flexuosis; bmcleis alternif. subdislichis ellipticis acutis nervosis gla- bris vix 4-lin. longis. Flores non vidimus. Capsula ma- tura bractea plus duplo longior, glabra. Species insignis foliis tricboideis et gracili caule spicis laxis racemosis ter- minato. Hacienda de la Laguna. Sept. 1006. TiLLÄNDSiÄ punctulata n» sp. oculo nudo pro glabra laevique habenda, oculo armato gquamulis minulls arcte adpressis contiguis umbone depressis veslita et pun- ctulata. Folia rosulata, stipite brevi pseudo-radicalia, bul- bum cynariformera meatienlia, e dilatata (141ineaslala) basi angustata, marginibus involutis subulata, arida, reflexa, pe- dalia longioraque. Caulis foliis similibus minoribus arcte imbricatis vestitus, icrassitie fere digiti minoris, foliis in- fimis breviar. Spica simplex. lanceolata, anceps, crassa^ 54 multltlora, bracteis bifariis arctJssIme imbricata, quae bracteae, ellipticae, acutae (vix acuminalae) carinalae, lenui- ter ncrvQsae. Flores bracteas 9 clrciter lineis superantes. Capsulae bracteis paulo breviores. — — Jalapae in arbo. ribus. Nov. 1006. TiLLANDsiA tricolor n. sp. habitu et statura su- perioris speciei, diversa : spica ramosa, bracteis et florlbus nilnoribus, capsulis bracteas super^intlbus et squamls evi- denlloribus subfurfuraceis. Squamae parvae, umbone de- presso, marglne scarioso albo. Folla paulo crasslora et rigidlora. Caulis paulo graclllor parlter imbricatus. Inflo- rescenlla folia superans. Racemus distichus, conferlus, e spicis composltus 4 — 6 alternls distlcbls lanceolalis. Bra- cteae naviculares, sub maturitate fructus slramineae, lae- ves, enervlae, glabrescentes, apice tan tum lepldotae, arcle imbricatae, marginibus subreflexis. -— — Jalapae in arbo- pbus paraslllca. Aug« sub anlhesi, 1007. TuJLK^Tißikcaespitosa n. sp. caespitasa, multlcaulis. Polla pedalia, plana, attenuata, acuta; basi paululum dilalata duos pollices lata et marglnibus byallnis; punclis (squamulis) dissitis impressis utrinque adspersa. Caules (raml subra- dicale§?) simpliees, follis breviores, inferne bracteis sjlerl- libus minoribus dissitis vestiti, spica terminati lanceolala, disticha, anclpiti, crassa, sub-10-flora. Bracteae bipolllca- rcs, imbricatae, naviculares, carinatae, ellipticae, acumina- tae, acutae, acurnlne ipflcxo, marglnibus subrevolulis , e- punctatae. Flores sesquipollice bracteas superantes. Fru- ctus deest, „Spicis axillaribus radicalibus, bracteis coccineis, florlbus caerulels. Jalapa. Aug." 1008. TiLtANDSiA paniculata n. sp, Folia superloris speciei, parlter at exImius**obscuriusque punctata (praeser- tim Infera vaginante parte). Caulis centralis, solitarlus^ fo- liosus, distiche ramosus, folia superans. Spicae laterales pcdunculatae, anguste lanceolatae^ anclpites, distrchaej'^ra- 65 cteis brevlores. — — „Spicis e caule cenlrali orienlibus. In arboribus parasitica. Jalapa. Aug. 1009. TiLLANDSiA aloidcs n. sp. Folia omnla radicalia, membranacea, plana, e latlori basi sensirn attenuata, acu- ta, gubtillime inconsplcue utrinque albo-, vetustiori aetale impresso. fuscescenli punctulata, spithamaea vlx pedalla, inferne sesquipoll. lata. Caulis solitarius, centralis, sim- pleX; folia superans, angulatus, ad nodos vaginis instru- ctus internodlis multo brevioribus, semipollicaribus, arcte adpressis, breviter acumlnatis, acumine patente subrecurvo, Spica simplex, multiflora, cylindrlca, inferne relaxata. Flo- res braclea suffulti ovata, concava, obtusa, calycem exte- rlorem vix aequanle. Capsula conoidea, acuta, braqtea et calyce plus duplo longlor, capsulis Pedicularidum aequi- paranda. Pappus sericeus, fuscescens. Caule sim- plicl. In arboribus parasitica prope Jalapam. Aug. 1010. TiLLANDSiA apicroides n. sp. superiori speclei follls et herba exacle conformis, ab illa diversa ut T. tri- color a T. punctulata , inflorescentia ramosa et flore at- que fructu multo minorlbus. Caulis idem eodemque modo vaginatus, superne in paniculam abiens simplicem, q spicis constanlem gracilioribus remotifloris raultlfloris. Rachis flexuosa, rami sub angulo recto enati mox adscpndentes, sufiulti bractea patentissima, indole vaginarum inferioris caulis^ Flores bractea ovata, concava, acuta suffulti, ca- lycem exteriorem bilinearem subaequanle. Flores in no- stris jam deflorati; Ovaria vix aucta. Jalapae in ar- boribus parasitica. Aug, , AGAVE L. 1011. Agave polyanthoide& n. sp. Caulis foliosus or- gyalis vel 8-pedalis. Corpus intermedlum crassum,, bul- biforme, sublerraneum, foliovum basi i^cmpe tunicatum. Corpus centrale infra bulbum tarnen elongalum. Flores 56 Sülltaril, axillares, brevlter pedunculatl. Perianthium basi iubulosum, limbo sexfido aequali revolulo, lacinlis obloii- gis obtusiusculis longitudlne tubi. Filamenla sex aequa- lia, crasäiuscula, apice attenuafa, fauci tubi inserta^ ere- cta, perianthii laciniis longiora. Anlherae lineares infra medium dorsi affixae, nutantes, 6 — 7 lineares, obtusiuscu- lae, basi emarglnatae, dorso canaliculatae. Germen infe- rüm, obluse trigonum. Stylus unicus, linearis, irigonus. Stigma capilalo- trianguläre. Stylus primum curvaliis, üla- irfentis brevior; demum rectiusculus lilamenta subaequans vel superans. Capsula obluse trigona, Irilocularis (loculi- cide dehiscens?). Semina plana, nigra, in quolibet loculo biseriata. -^ — In graminosis et locis sylvalicis regionis lemperatae prope la Hacienda de la Laguna in coniinio Jalapae, Perianthium virescens. 101-2 — 13. Bromeluceahüm prorsus indeterminandas species reponimus duas, PALMAE L., Mart. Pai.mae quinque sunt colleclae, quarum tres: 1014. Chamäedorea Schiedeana Mart. 1015. Ghamaedokea elegans Mart. 1016. Chamäedorea elatior Mart. jam recensuit cel. Märtius, Linn. V. p. reliquae duae: 1017 — 18. illi sunt missae, atque in hoc diario no- minibus et diagnosibus ab eodem auclore designabunlur. HAEMODORACEAE R. Br. XIPHIDIÜM Loefl. 1019. XiPniDiüM floribundtmi Sw., HW. no. 1030, Link Ell. alt. 1, p. 55. Baccis miniatis. In sylvis umbro- sis inter Melapalco et Cuiapa. Dec. 4>/ IRIDEAE Juss. K. SISYRINCHIUM L. 1020. SiSYRiNCHiüM scabrum n. sp. habitu, statura et omni facle cum iS". micrantho Cav. horlorum vulgari hos- pite conveniens, scabrilie potissimum ab iilo laevissimo diversum, capsulaque prismatico - triquetra, nee trigono-sub- globosa. Scabrilie auteni ad S. iridifoUwn HBK. 1, p. 206, Link Ell. alt. 2, p. 177 (cui synonyma S. pubescens Ho- rae phys. berol. p. 30, S. laxum Link in horlis et apud Spreng, syst. 1, p. 167) accedens, diversum autem: folils alisque cartilagineo-serrulalls, serraturis antrorsis (nee pi- lis brevibus rigidis patentlbus ciliatis), statura minore, cap- sulls, colore florum pluribusque. Perianthium azureum, leviter hirtellum, spalha subsexflora. In graminosis prope Jalapam. Aug. 1021 — 23. SisYRixcnu specics supersunt tres, quarum speclmina non suftlciunt. TIGRIDIA Juss. 1024. TiGRTDiA pavonia Pers. auctor. et hortul. — — In sylvaticis prope Jalapam. Aug. 1025 — 29. Ad Irideäs refert amicissimus Schiede stir- pes quinquc, quarum insufficientia tantum transmisit spe- cimina. MUSACEAE Juss. HELICONIA L. 1030. Heliconia Bihai L., HBK. 1, p. 262, HW. no. 4985, fol. 1, et H. humilis no. 4986 (Humb. Caracas.). — — Inter Vera Cruz et Santa Fe. 1031. Heliconia hirsuta L., HBK. 1, p. 262, RS. 5, p. 592, HW. no. 4989 (spec. Humb.). Baranca de Tiosclo regionis subcalidae. Baccis caeruleis. Oct. — >— 58 - Varietas ejusdem specJei glabrior atque laevlor vldetur esse, quam in sylvis humidis Papanllae Jan. colleglt. Spalhis coccinels, floribus luleis, AMOMEAE K, 11032. Amomearum species tres, quarum altera frucli- fera, altera sub anthesi lecla floribus amissis, terlia sterilis, doctissimo annicissimoque Horkelio noslro exanünandas Irj^demus V. S. L. M, ORCHIDEAE L. Arduum est opus, nee levifer suscipiendum scientificc in Orchideas inquirere. Urgente tempore, subsidiisque deficientibus, paucis familiarium dicemus nomen, pluri- mas ulleriori servantes examini. HABENARIA R. Br. 1033, Habenaria (orchis) quinqueseta. Michx.? Enc. 12, p. ISO (pessime cum H. laüfolia HBK. a cel. Spren- gelio in syst, conjuncfa), vel H. (Orchis) entomantha LI, et Lex.? Orch. p. 8, quae nimis .affines species e ver- bis tantum auctorum nobis cognitae, — In dumetis prope Jalapani. Aug.— — Eadem statu juniori, vel finitima spe- cies Serro Colorado, Aug. An haec Llaveana, illa Michau- xiana planta? 1034 Habenaria, species affinis bidentaiae Poep. plant, cub. exsic. — — Floribus albidls in prgtis prape Mesa- chica regionis calidge. Dec. - .(.»üjß'ii. MALAXIS Sw., R. Br., Rieh, 1Ö35. Malaxis Jimbellfilata Sw.Rot. ind. occ. p. 1444. — — Vix dubitanl^ ad Swartzianam c descriptione soluni modo nobis cognitam speciem retulimus uoslram. Speci- men VCTQ diphyllum unicum, moiiopbylla qualuor liabe- 59 mus. — — GracJlior elatlorque mono- et diphylla, foliis magis elliptlcis prope Jalapam. Aug. — Contractior, nio- nophylla, follo subcordato-ovato, Serro Colorado. Aug. 1036. Malaxis superioii affinis, elatior, sesquipedalis, monophylla. Diversa floribus minoribus, corymbo in race- mum elongaturn abienle. Magis recedit a M. spicata Sw., cui flores majores racemosl, racemo apice attenuato. An nova species? Speeimen unicum in sylvis umbrosis. Jalapae. 1037. Malaxis mafanthemifolia n. sp. Bulbo epigaeo, folio sülitario cordalo acumlnalo acuto, immerse tenuiter multinervio, margine hyalino, racemo multifloro acuto. — Ab araericana ophioglossoide differt et folio revera cordato lobis rotundaiis basallbus scapum amplectente, et floribus racemosis (nee corymboso-racemosis), racemo apice aculo. Cum pluribus convenit: bulbo lunlcato, folio carlnato in vagi- nam ancipilem decurrente, scapo angulato, floribus lutescenli virldibus. Flores et fructus quam M. paludosae majores^ minores quam M. Loeselii. Specimina 4 - et 9-pollicaria, racemo sesquipollicem et 6f poll. longo, scapus firmos, 1038 — 40. GooDYERiAE R. Br. vel Cranichidis Svv. spe- cies tres supersunt Orchideae terrestres, VANILLA Sw. 1041. Vanilla sativa Schiede Linnaea 4, p. 573. 1042. Vanilla sylvestris Seh. 1. c 1043. Vanilla Pompona Seh. 1. c. 1044. Vanilla inodora Seh. 1. c. p. 574, — rr- Cu- jusque speciei folia tantum. Papantla, Jan. ISOCHILUS R. 3r. 1045. IsooHiLUs linearis R. Br., HBK. 1, p. 272. — Cymbidium lineare L., Sw., IIW. no. 16985. r- Flori- bus roseis. In arboxibus prope Jalapam. Aug. > CYCADEAE Rieh. ZAMIA L. ' 1068. Zamia muricata HBK. 2, p. 1. — — Hacienda de la Laguna. Sept. 60 1046. IsociiiLUS major n. sp. A siiperlori differt: cras- siori robustioriqiie habilii, caullbus plus duplo crassloribus vix aiitom elnJioribus, lloribus etiam majonbus. Caulis vaginis vestitus foliorum, compressus atque anceps, lineam est latus latlorque. Folla 22— S-poUicaria, latitudinc clr- ciler Irilineari. — — In arboribus prope Jalapam. Aug. EPIDENDRUM Sw., R. Br. 1047. Epidendkum cochleatum L. , Curt. bot. mag, t. 572 (nee 152). Jalapae in arboribus. Aug. Oct. OiNCIDIUM Sw., R. Br. 1048. OwciDiUM carthnginense Sw. Epidendrum car- thaginense Jacq. Am. p. 228, t. 133, lig. 4. San Antonio in sylvis. Febr. LEPANTHES Sw. 1049. Lepanthes pulchella Sw. ! flor ind. occ. p. 1559, i HW. no. 16912. — — In cortice arborum prope Jala- pam. Aug. STELIS Sw. 1050. Stelis maxime affinis ophioglossoidl Sw. fl. ind. occ. 3, p. 1551, HW. no. 16899 (spec. Sw.), sed paulo major, foliis majoribus, maximis pollicem lalis, 4 poll. longis, racemo folium semper superanle. 1051 — 67. Okchidearum dendrobiarum species ulte- riori objlciendae examini 17 supersunt. 61 MUSCI FRONDOSI. GYMISOSTOIMUM Hedw. 1069. Gymnostomüm cucJdornm Schwaegr. SuppL 2, vol. 2, sect. 2, p. 83, t. 177. Prope Jalapam. GRIMMIA Hedw. 1070. Grimmia apiculata Hornsch., Brid. Bryol. Univ. 1, p. 186. In monte Orizaba. 1070. a. b. c. Adsunt species tres indetermlnätae ex monte Orizaba. DICRANUM Hedw. 1071. DiCRANüM curvatum Hedw., Bild. I. c. p. 42.5. 1072. DicKANüM filiforme Pal. Beauv., Schwaegr. Suppl. 2, p. 72, t. 122. Prope Jalapam. POLYTRICHUM L. 1073. PoLYTRicnüM jimiperinum L. — — Intcr Cruz blanca et Jalacingo. Nov. 1828. MACROMITRIUM BrId. 1074. Macromitritbi longifolium Brid., Ortholrichum Hook. musc. exot. 11, p. 13, t. 44. Prope Jalapam. 1075. Macromitriüm longiroslre Brid., Sch'.vaegr. Suppl. 2, p. 39, t. 112. Prope Jalapam. BARTRAMIA Hedw. 1076. Bartramia uncinata^nA., Schwaegr. Suppl. 1, p. 60, t. 57, sub B. scabrida — Hacienda de la Laguna. Oct 1828. 1077. Bartramia affinU Hook. musc. exol. p. 16, t. 176. Hacienda de la Laguna. Oct. 1828. 62 LI POHLIA Hedw. 1078. PoHLiA minor Schwaegr. Suppl. 1 , vol. 2 , p. 17, t. 64. In monte Orizaba. ACIDODONTIUM Schwaegr. 1079. AciDODONTiüM Kunthii Schwaegr. suppl. 2, vol. 2, sect. 2, 1. 195, Bryum megalocarpum HßK. — — Prope Jalapam. PTfiROGONIUM Schwaegr. 1080. Pterogoniüm senatum Hornsch. in litt. Prope Jalapam. 1081. Pterogoniüm fulgens Hedw. Muse, frond. 4, p. 101, t. 39. — — In solo humido prope Misantlam. Mart. ! 1829. 1082. Pterogoniüm, species an nova? Prope Ja- ) lapam. CRYPTOTHECA Hornsch. in lilt. *) 1083. Cryptotheca cochlearifolia Hornsch. in litt.— — Pt-ope urbem Mexico. 1084. Cryptotheca densa Hornsch. in litt., Pterogo- niüm densum Schwaegr. suppl. 3, vol. 1, sect. 2, t. 243, excluso synonymo: Hjpnum, densum Sw. — Prope Jala- pam et Mexico. NECKERA Hedw. 1085. Neckera crassa Hornsch. in lilt., Hypnum den- sum. Sw., Hedw. sp. musc« p. 283, t. 74» — — Prope Ja- lapam. 1086. Neckera l'ongiseta Hook., Schwaegr. Suppl. 3, vol. 1/ sect. 2, t. 230. — — Prope Jalapam, 1087. Neckera Deppei Hornsch» in litt. — •— Prope Jalapam. *) Nomen tnutandum, quum )atn ädsit Cryptotheca BIumei< 63 1088. Necker A remotifolia Hornsch. in litt *— — Prope Jalapam cl Mexico. 1089. Neckera pumila Hedw. 6p>. musc. 3, p. 49, t. 20. — — Prope Jalapam. 1090. Neckera penuala Hedw. musc* frond. 3, p. 47, t. 19. — — Prope Jalapam et Mexico. CLIIMACIUM Web. et Mohr. 1091. Climaciüm neckeroides Brid., Neckera dendr^i- des Hook. musc. exot 2, p. 14, t. 69. — — Prope Jalapam. LESKEA Brid. 1092. Leskea capillaris Sw., Hedw. musc. frond. 4, p. 25, t. 10. Inter Filices prope Misanilam lectas. 1093. Leskea fleocilis Hedw. sp. musc. p..243, t. 58. Prope Jalapam et Mexico. \.>. ftr?ii;r HYPNUM L. 1094. Hypnum reptans Sw., Hedw. sp. musc. p. 265, t. 68, f. 1 — 6. Prope Misantlam Mart. 1829. 1095. Hypnüm Sellowianum Hornsch. in litt. — — Huitamalco. Decemb. 1828. 1096. Hypnüm megapolitanum Web. et Mohr, Brid. Bryol. univers. 2, p. 491. — — Prope Jalapam. HEPATICAE. JUNGERMANNIA L. 1097. JüNGERMANNiA ßlicina Sw. prodr. Ind. occid. p. 145. FIMBRARIA Nees ab Esenb. 1098. YiKKRkmk fragrans Nees ab Esenb. — — Ha- cienda de la Lamuna. Oct. 1828. 64 I MARCFIANTIA L. 1099. Marciiantia androgyna L.? — — Ad muros prope Jalapam. Sept. 1828. TARGIONIA L. 1100. Targionu hypophylla L. Hacienda de la Laguna Oct. et Jalapae. Sept. 1828. RICCIA L. 1101. RicciA glajtca L. — — In terra humida prope MIsantlam. Dec. 1828. In sequentlbus fasciculis supplementa ad priores a nobis recensitas dabimus familias» a PIperaceis incipientes. 65 Beobachtungen über die Ausscheidung von Flüssigkeit aus der Spitze der Blätter des Arum Colocasia. Von Dr. Schmidt, pract. Arzte etc. in Stettin. Seit Monat März d. J. steht vor meinem Fenster Arum Colocasia Linn. , das, als ich es erhielt^ eben im Begriff stände das erste Blatt zu entfalten. Um die Pflanze, die nur in sehr feuchtem Boden gedeiht, recht zu pflegen, setzte ich den Topf in eine tiefe Schale und hielt diese stets mit Wasser gefüllt. Diese Behandlung und ein der Sonne zugänglicher Ort am Fensler machten, dafs das Ge- wächs sehr schnell sich entwickelte und üppig vegetirte. Kaum aber hatte das erste Blatt seine Vollkommenheit erreicht, so bemerkte ich, dafs stets an der äufsersten Spitze desselben ein klarer, durchsichtiger Tropfen hing, der nach längerer oder kürzerer Zeit herabfiel und einem neuen Platz machte. Meine damals sehr beschränkte Zeit erlaubte mir nicht genauere Beobachtungen anzustellen, und glaubte ich damit mich nicht zu übereilen zu brau- chen, da dies Tropfen länger als eine Woche anhielt. Allein ich hatte mich geirrt, denn nachdem ein zweites, gröfseres Blatt sich entwickelte, hörte sehr bald das Tro- pfen des ersten auf und weder das zweite noch dessen Nachfolger, deren im Verlauf des Sommer vielleicht 10 — 12 erschienen, und von denen gewöhnlich zwei gleichzei- tig grünten und kräftig dastanden, zeigten trotz aller ge- Cr Bd 1s Heft. 5 66 nauen Beobaclilung dies Phänomen. Erst gegen Ende des Septembers, wo wiederum nur ein Blalt völlig entwickelt, das andere aber schon verwelkt war und bleich herabhing, bemerkte ich zu meiner Freude, dafs wieder ein Tropfen an der Spitze hing, und da nun auch Mufse sich mir ge- nug darbot, so benutzte ich eifrig die Gelegenheit, ge- nauere Betrachtungen über diese Erscheinung anzustellen. Da durch den merkwürdigen Bau des Blattes diese Erscheinung an demselben bedingt wird, so will ich es zunächst versuchen, denselben so getreu als möglich dem geneigten Leser mitzutheilen. Die Pflanze hat jetzt nur ein Blatte das in seiner gröfsten Vollkommenheit dasteht. Die Farbe desselben ist auf der Oberseile ein gefälliges Grün, dem jedoch der Glanz gänzlich abgeht, die Unterseite aber erscheint in einer viel helleren Farbe. Die gröfste Länge beläuft sich etwa auf 11, die gröfste Breite auf 6| Zoll. Gleich einem Schilde, auf dem langen, runden, unten scheidigen Blatt- stiele in schräger Richtung ruhend, läuft es nach vorn, im- mer schmaler und schmaler werdend, spitz zu, während es am entgegengesetzten Ende durch die zwei, unter sich verbundenen und abgestumpften Lappen eine herzpfeilför- mige Gestalt erhält. Der Rand, übrigens ohne alle Zäh- ne, nähert sich dadurch, dafs er etwas auf und abge- bogen ist, entfernt der Wellenform. Die Dicke des Blat- tes ist so unbedeutend, dafs man mit blofsen Augen den Verlauf, selbst äufserst feiner Gefäfse, verfolgen kann. Thellt man die ganze Länge des Blattes in drei glei- che Theile, so fällt die Insertion des Blattstiels etwa auf die Gränze des zweiten und letzten Drittels. Von diesem deutlich sich auf der Oberfläche marquirenden Punkte durch- ziehen drei Hauptrippen das Blatt, die längste derselben läuft abwärts zur Spitze, die beiden andern kürzern wen- den sich rückwärts und nach oben, jede nach einem der 67 '" ^beiden Lappen des Blattes. Alle drei, so wie die naher (gleich zu betrachtenden Hauptseilenrippen treten auf der ünterfläche des Blattes bedeutend hervor, sind an ihrem Ursprünge am stärksten, und bestehen, wie man dies ge- gen das Licht sehr deutlich wahrnehmen kann, aus einer Menge einzelner Gefäfse, die durch Zellgewebe zu einem Ganzen vereint werden. Die zur Spitze des Blattes sich wendende Hauptrippe sendet unmittelbar an ihrem Ursprünge unter einem rech- ten Winkel zwei, und beim weitern Verlaufe in fast gleich grofser Entfernung von einander unter einem immer spit- zer werdenden Winkel noch 8 Hauplseitenrippen ab, von denen je zwei sich stets gegenüber stehen. Durch diese allmälige Verzweigung wird die Hauptrippe so arm an Ge- fäfsbündeln , dafs dieselbe, zur Spitze gelangt, nur noch aus einem einzigen Gefäfse besteht. Die zehn genannten Hauptseitenrippen verhalten sich ganz wie die Hauptrippe, ihr Umfang verliert immermehr, je näher sie dem Blattrande kommen, durch die bedeu- tende A-ussendung einzelner Gefäfse zum Parenchym des Blattes, bis endlich ein einziges Gefäfsj als das alleinig übriggebliebene, den Rand wirklich erreicht. Die einzel- nen Gefäfse, welche in sehr kleinen, doch fast gleich wei- ten Entfernungen von einander auf beiden Seiten entsprin- gen, gelangen aber nur bis zu der Mitte des Zwischen- raums, der durch je zwei Hauptseitenrippen gebildet wird, machen hier einen kurzen Bogen und eilen nun auf dem kürzesten Wege, meist gesondert, zuweilen jedoch meh^ rere vereint, dem Rande zu; nur die dem Ursprünge der Hauptseitenrippen zunächst entspringenden, vereinigen sich stets in einzelne, lange Gefäfse, die in der Mitte des Zwi* schenraums fortlaufen und gleichfalls zum Rande gelangen* Auf ähnliche Weise verhält es sich mit den beiden andern zu den Lappen des Blattes gehenden Hauptrippen, 5* 70 bung an und zeigt einen, wenn gleich nur sehr schwa- chen, doch unverkennbar scharfen und zusammenziehen- den Geschmack. Durch die beiden Oeffnungen, welche in der Spitze des Blattes sich vorfinden, quillt nun die, in den beiden ^ufsern Canälen befindliche, wasserhelle Flüssigkeit, be- günstigt durch die schiefe Lage des Blattes, besländig her- vor, fliefst zusammen, und sammelt sich in nicht gar lan- ger Zeit zu einem Tropfen, der, sobald er zu schwer ge- worden, um sich ferner halten zu können, niederfällt, um einem neuen Platz zu machen. Diese Erscheinung, die ich jetzt 8 Tage hindurch beobachtete, und die bei dem zuerst hervorbrechenden Blatte im Frühlinge, wenigstens eben so lange anhielt, übrigens Tag und Nacht hindurch ungestört fortdauert, gleicht auf das sprechendste einer langsamen Destillation. Um nähere Beobachtungen und Untersuchungen mit der austropfenden Flüssigkeit anzustellen, brachte ich un^ ter dem Blatte eine pafsliche Vorkehrung an, stellte ein bauchiges Medicinglas darauf und fing jeden niederfallen- den Tropfen damit auf. Ich wählte absichtlich ein sol- ches Glas mit engem Halse, und umgab dasselbe noch mit feuchtem Sande, um der Verdunstung der sich lang- sani ansammelnden Feuchtigkeit so viel als möglich vor- zubeugen. Die erhaltene Flüssigkeit zeigte sich vollkommen klar und wasserhell und hatte auch nicht den geringsten Ge- schmack noch Geruch. Die erforderliche Zeit, ehe ein Tropfen sich sammelte und niederfiel, war «ehr verschie- den, anfangs dauerte es längere Zeit, später fast alle vier bis fünf Minuten, die letzten Tropfen aber brauchten über eine Stunde, ehe sie in das Glas fielen. Die Tageszeit hatte auf die Absonderung der Flüssigkeit keinen starken 71 EInflufs, indessen wurde bei Tage etwas mehr abgeson- dert, als während der Nacht. Am ersten Tage der genauem Beobachtung, das Blatt halte nämlich schon fünf Tage hindurch getropft, vom IMorgen 6< Uhr bis Abends 7 Uhr erhielt ich eine Drach- me und 46 Gran, von da bis zum andern Morgen 6| Uhr gerade ein und eine halbe Drachme. Hierbei mufs ich je- doch bemerken, dafs durch die Aufrichtung des Blattes beim Tagwerden (es senkt sich nämlich am Abend etwas) einige Tropfen neben das Glas auf den Sand gefallen waren. Am zweiten Tage, innerhalb derselben Zeit bis zum Abende, betrug die Quantität des aufgefangenen A\ assers zehn Gran weniger, und während der Nacht nur eine Drachme sechzehn Gran. Am dritten Tage erhielt ich bis zum Abende fünf Gran weniger als eine Drachme, und während der Nacht halten sich nur 37 Gran gesammelt. Am Morgen des vierten Tages fand ich die äufserste Spitze des Blattes zusammengeschrumpft, die unterste Oeff- nung geschlossen und keine Flüssigkeit mehr von sich ge- bend. Die Ausscheidung des Wassers geschah aus der obersten Oeflnung nur noch sehr sparsam, es wurden eilf Gran bis 4 Uhr Nachmittags aufgefangen, wo ich keinen Tropfen mehr an der Spitze hangend und diese gleichfalls zusammengeschrumpft fand. Die Temperatur des Zimmers, in dem die Pflanze stand, betrug am ersten Tage 12, am zweiten 10|, am dritten 12 und am letzten beinah 13 Grad \^ ärine. Während dieser vier Tage war kein einziger, hel- ler, freundlicher und warmer Tag, nur am dritten blickte die Sonne ab und zu durch die vom Winde zerrisseneu Wolken. Damit die Pflanze nie Mangel am Wasser litte, ward 72 stets der Untersatz des Blumentopfes voll gehalten, und diese Quantität, tfle ich auf acht Unzen schätze, inner- halb 24 Stunden bis auf ein Viertel ungefähr aufgesogen. Uni mich von der chemischen Beschafifenheit der Flüs- sigkeit zu überzeugen, übergab ich dem Hrn. Hofapothe- ker Dieciihoff hieselbst einen Theil meiner Ausbeute und zugleich auch eine Quantität von dem Wasser, womit die Pflanze begossen wurde. Dieses letzlere enthielt eine be- deutende Menge von den im Brunnenwasser gewöhnlich vorkommenden Salzen, besonders viel kohlensauren und schwefelsauren Kalk und Kochsalz ; das aufgefangene Was- ser dagegen zeigte sich in jeglicher Beziehung als ein che- misch reines Wasser, und konnten weder die in dem an- dern Wasser entdeckten Substanzen gefunden, noch durch anderweitige Reagentien irgend eine andere Beimischung nachgewiesen werden. So weit meine Beobachtungen. Es fragt sich nun, welches sind die Bedingungen zur Ausscheidung der Flüssigkeit, und in welcher Beziehung steht sie zur Oeconomie der ganzen Pflanze? Im Sommer bei helfser und trockner Witterung bei dem gleichzeitigen Grünen zweier Blätter ist der Bedarf der Pflanze an Flüssigkeit gröfser, die Verdunstung auf der Oberfläche des Blattes viel stärker und somit der Ueberschufs des Ueberflüssigen und Unbrauchbaren so un- bedeutend, dafs zur Ausscheidung dieser überflüssigen Stoffe ein Absatz jener Flüssigkeit in die Randcanäle nicht nöthig ist. Wir beobachten daher zu dieser Zeit nicht das Tropfein des Blattes. Anders verhalt es sich zur Frühlingszeit, wo die Auf- saugung von Säften zur Entwickelung der Pflanze sehr be- deutend, die Temperatur der Luft nicht übermäfsig erhöht ist, und die noch unvollständig entwickelte Pflanze nicht genug Fläche für die Verdunstung des Unbrauchbaren dar- 73 bietet. Zur Ausgleichung des dadurch entstehenden Mifs- verhältnisses treten dann jene Canäle in Activität. Aehn- lich verhält sich die Sache zur Herhstzeit, wo wiederum nur ein Blatt grünt und der verminderte Wärmegrad der Luft die Ausdünstung nicht genug befördert. Dafs übrigens die ausgeschiedene Flüssigkeit für nichts anders als einen unbrauchbaren, zur Ernährung nicht taug- lichen Stoff zu achten, geht aus der Art seiner Entstehung hervor. Berücksichtigen wir nämlich die Qualität des Saftes in dem Blatte, dessen eigenthümliche Schärfe, Bitterkeit und Adstringenz, achten wir auf die unmittelbare Verbin- dung der Saflmasse des Blattes mit der des innersten Rand- canals durch die sichtbare Einmündung sämmtlicher Ge- fäfse in denselben , können wir nur eine graduelle Ver- schiedenheit beider finden, und vergleichen wir mit dem Allen die Beschaffenheit der durch die äufseren Canäle aus- gcstofsenen Flüssigkeit, so wird selbst der Unbefangenste zu der Annahme geführt, dafs dies endliche Product nur ein Auswurfsstoff sein könne, und dafs der ganze Pröcefs zur Bildung dieser Flüssigkeit eine grofse Analogie mit dem Assimilationsprocesse des thierischen Organismus nach- weise. Denn gleich wie der zum Magen der Thiere ge- brachte und durch diesen zur Assimilation vorbereitete Nahrungssloff in dem Dünndarm die Organe zur Aufsau- gung des Brauchbaren findet und dieser den Rest erst dem Dickdarm überliefert^ damit derselbe alles Brauchbare ihm entziehe, bevor er durch den Mastdarm ausgestofsen wird, eben so verhält es sich auch hier. Die Gefäfse des Blat- tes bringen die von der Wurzel aufgenommenen, vorbe- reiteten und durch den Blattstiel ihnen zugefiihrlen Säfte in die vielseitigste Berührung mit dem Zellgewebe des Blattes, um das Brauchbare zur weltern Verarbeitung auf- zunehmen, und führen den Rest dem innersten Kandcanai 74 zu. Dieser, dem Dickdarm der Thiere vergleichbar, be- wirkt dadurch, dafs er nur miltelbar, durch Zellgewebe nämlich, mit den äufsern Randgefafsen in Verbindung steht die letzte Läuterung, die Absetzung des noch Brauchba- ren und die Ausscheidung des Unnützen in die Randge- fäfse, welche dem Ausgeschiedenen durch ihre Oeffnungen in der Spitze des Blattes weiter kein Hindernifs in den Weg legen. Warum aber zur Fortschaffung des Auswurl- stoffes statt eines Canals zwei existiren, möchte schwie- rig nachzuweisen und zu erklären sein. Eine nochmalige Läuterung der Flüssigkeit durch das beide Canäle tren- nende wenige Zellgewebe erfolgt nicht mehr, da beide mit Oeffnungen versehen und beider Inhalt sich gleichartig zeigt, auch kaim der äufserste Canal nicht zur Fortfüh- rung der in den beiden Lappen des Blattes sich bilden- den Auswurfsstoffe dienen, da auch hier drei Canäle sich finden. Vielleicht ist die Absonderung des innersten Ca- nals gröfser als das Fassungsvermögen des mittelsten, und war somit vielleicht die Coexislenz eines zweiten, wenn gleich engern Canals, nothig. Dafs übrigens das natürliche System der Pflanzen kein willkürliches sei, dafs es in und durch sich fest be- gründet, und die, die Familienverwandtschaft zunächst be- dingende äufsere Form der Pflanzen nicht das ganze We- sen dieses Systems ausmache, das zeigt uns nicht allein die nicht selten auffallende Aehnlichkeit der einzelnen Glieder einer solchen Familie in chemischer und pharma- codynamischer Hinsicht, sondern auch die Wiederholung ein und derselben Eigenthümlichkeit bei einer ganzen Reihe von verwandten Pflanzen. So auch hier; die erör- terte Eigenthümlichkeit des Blattes von Arum Colocasia fmdet sich wahrscheinUph nicht blofs bei noch mehreren 75 Arien dieses Genus, sondern auch bei der Richardia ae- ihiopica K. (Calla aethiopica Linn.) von Zeit zu Zeit. Leider habe ich darüber nicht selbst ganz speoielle Beobachtungen anstellen können, indessen habe ich, und mit mir unstreitig viele meiner Leser, sehr häufig Was- sertropfen an der Spitze der Blätter jener Pflanze hängen sehen. Einiges über diese Erscheinung findet sich indes- sen schon in der Regensburger botanischen Zeitung 1823 No. 34, von Habenicht niedergelegt, welcher innerhalb 24 Stunden genau 16 Gran Wasser auffing. Es ist nur zu bedauern, dafs die Beobachtungen und Untersuchungen desselben nicht vielseitig genug sind, und dafs nament- lich nähere Erörterungen über den Bau des Blattes und die chemische Eigenschaft des Wassers ganz fehlen. Sehr wahrscheinlich findet sich ein ganz analoger Bau des Blat- tes wie bei Arum Colocasia, da die Gefäfsvertheilung im Blatte beider sehr viel Aehnlichkeit zeigt, und sicher er- setzt die Wasserausschcldung auch hier, nicht wie Herr Habenicht will, durch Ausschwitzung auf der Oberfläche, sondern gleichfalls durch eigene Oefi"nungen in der Spitze des Blattes, die aber vielleicht viel unscheinbarer und deshalb leichter zu übersehen sein mögen. Jedenfalls soll es im kommenden Jahre mein nach- stes Geschäft sein, diese Pflanzen einer nähern Beobach- tung zu würdigen, so wie auf Calla palustris zu achten. Auch hat man bei Agave americana , einigen Arten des Genus IMusa und überhaupt bei mehreren Pflanzen mit sehr grofsen und breiten Blättern eine Ausscheidung von Flüssigkeit auf der Oberfläche, und Ansammlung dersel- ben an der Spitze beobachtet. Sollte es für die Physio- logie der Pflanzen nicht erspriefslich und für jeden Bota- niker höchst interessant sein, dem Grunde dieser Erschein »ungen näher nachzuspüren? 76 DE PLANUS IN EXPEDITIONE SPECULA- TORIA ROMANZOFFIANA OBSERVATIS DISSERERE PERGÜNT AD. DE CHAMSSO et D. de SCHLECHTEINDAL. Labiatae auctore Georgia Bentham Conspectus specierum systematicus. Menthoideae: 3Ientha Pnlegium L. (Teneriffa, Chile). Satureineae: Thymus inodorus et Teuer i ff ae (Tene- riffa), Th. Chamissonis (California), ^y.steropogon plu- mosus (Teneriffa), Origanwn vulgare (Teneriffa). A/ngoideae: Teuer lum heterophyllum (Chile), Aniso- meles ovata (Manilla). Nepeteae: Leonotis Leonurus (Prom. b. spei), L. nepe taefoUa (Brasilia sed non sponlanea), Leucas chinensis et linifolia (Manilla), Leonurus sibiricus (Manilla), Spha^ cele campanulata (Chile), Stachys arvensis (Teneriffa, Brasilia), St. aethiopica (Prom. b. spei), St. Chamisso- nis et ajugoidcs (California), St. Macraei {i^hWe), Achy- rospermum. densißorum, (Manilla), Marrubium vulgare (Teneriffa), Dracocephalum grandißorum (Unalaschka), Calainintha vulgaris ( Teneriffa!) , Prunella vulgaris (Unalaschca), Salvia aegyptiaca (Teneriffa), S. panicu- lata (Prom. b. sp.). 77 Prasieac: Phyllostegia grandißorat parvlßora, mol- lis, glabra et Chamissonis (Ins. Sandwich). Ocymoidcae: Ocymum sanctum (Manilla) , Coleus acii- minatus et atropurpureus (Manilla), Plectranthus par- vißorus (Ins. Sandwich)), Hyptis Gaudichaudii (Brasi- lia), H. capitata, acuta, spicifera, ebracteata et spi- cata (Manilla), Lavandula abrotanoides (Teneriffa). ENUMERATIO SPECIERUM GEOGRAPHICA. Teneriffa. Mentha Pulegium, Linn. sp. 807. TjiYmjs inodorm, Desf. Fl. All. 2, p. 30, l. 129. — Teneriffae, Fers. Ench. 2, p. 131. Bysteropogon plumosus, L'Herit. Sert. Angl. p. 20, t. 22. Origanum vulgare, Linn. sp. 824. Stachys arvcnsis, Linn. sp. 814. Marrübiüm vulgare, Linn. sp. 816. Calamintha officinalis, Moench meth. — Melissa Cala- mintha Linn. sp. 827. Salvia aegyptiaca, Linn. sp. 33. Lavandula abrotanoides, Lam. Dict. 3, p. 414. Brasilia. Leonotis nepetaefolia^ Er. Prodr. p. 504, Bcnlh. in Wall. PI. As. rar. 1, p. 59. Stachys arvensis, Linn. sp. 824, St. brasiliensis Hortul. Hyptis Gaudichaudi, Benth. in hb. Kunth. mss.-, caule herbaceo, adscendente, tenuissime pubescente; foliis pc tiolatis, ovatis, acutiusculis, irregulariter serralo - crena- tisj basi attenuatis, rugosis, supra hispidulis, subtus gla- briusculis ; floribus globoso - capilatis ; pedunculis folio brevioribus; bracleis lanceolatls exterioribus capilulo 78 - subblonglorlbus ; calycis submembranacei campamilatl dentibus subulatis strictis, tubo breviorlbus, deraum sub- stellato - patentibus. Chile. Mentha Pulegium, Linn. sp. 807. Teucrium heterophyllum Cav. ic. 6, p. 56, t. 577. Stachys Macraeii Benth. in hb. Lindley. mss., caule her- baceo, erecto, ramoso, tetragono, patcntim piloso; foliis piloso-hispidls, inferloribus petiolatis, ovato-oblongis, obtusis, crenalis, basl subcordaiis, superioribus florali- busque sessilibus, oblonge -lanceolatis, acutis, serratis, supremis aculissimis; verticillastris sexfloris, laxe spica- tis; bracteis subnulHs; calycibus patentim pilosls, den- tibus lanceolatis subspinoso-mucronatis; coroUis calyce subduplo longioribus, tubo subincurro, calyce vlx lon- glori. Sphacele campanulatay Benth. in Bot. Reg. Vol. XV. ad calc. n. 1289, caule fruticoso, divaricato-ramoso; folüs oblongis, basi in pellolum brevem angustatis, rugoslssi- mis, margine revolutis, subtus tomentosis, floralibus con- formibus, calyce brevioribus ; verticillastris bifloris subse- cundis; calycibus late-campanulatis, dentibus late- lan- ceolatis, acutissimis ; corollis calyce subduplo longioribus, fauce inilata. Insuiae Sandwich. Phyllostegia grajidiflora, Benth. in Bot. Reg. Vol XV. ad calc. num. 1292, pilis brevibus adpressis pubescens, fo- lüs petiolatis, ovatis, acutis, serrato- crenalis, basi ro- tundatis v. subcordatis; verticillastris sexfloris racerao- sis, pedicellis calyce sublongloribus ; dentibus calycinis foliacels, ovatis, integerrlmls ; coroUae tubo calyce tri* 79 plo longiori; styli lobis lunatis. — Prasium grandiflo- rum, Gaudich. in Freyc. Voy. p. 253, t. 65, f. 2. PflYLLOSTEGiA parviflora, Benth. 1. c, follis petlolatis, ova- tis crenalis, basi cordatis, subtus ramisque pilis molll- bus adpressis pubescentlbus; verticillastris sexfloris, ra- cemosis; pedlcellis calyce trlplo longloribus; calycis vls- coso-pubescentls denlibus abbrevlatis, acutis; corollae tubo calyce duplo longiori, styli lobis clavatis recurvato- divaricatis. — Prasium parviflorum. Gaudich. in Freyc. Voy. p. 253, t. 65, f. 1. PiiYLLOSTEGiA molUs n. sp., molllter velutino-pubescens; foliis petiolatis, ovatis, subtus nervosis, crenatls, basi cordalis; verticillastris sexfloris, racemosis; pedicellis calyce brevioribus, calycis molliter pubescentis dentibus abbrevlatis obtusis; corollae tubo calycem breviter su- peranle; styli lobis clavatis, recurvato - divaricatis. — Corolla fere dimidio minor quam in Ph. parviflora. PnvLLOSTEGiA glülra, Benth. 1. c, glaberrima, foliis petio- latis ovatis, acuminatis, serrato-crenatis, basi rotundalis, floralibus minorlbus, breviter petiolatis; racemis subpa- niculatis; pedunculis utrinque elongatis tritidis; calycis ovato-campanulati dentibus brevibus acutis, demum pa- tentlbus; corolla calyce vix duplo longiori; styli lobis clavatis , recurvato - divaricatis. — Prasium glabrum, Gaudich. in Freyc. Voy. p. 252, t. 64? — Gaudichau- dii figura e duabus videtur composita speciebus glabris, ex Ph. glabra et Chamissonis. Folia et calyces senio- res priori, calyces autem juniores et corollae posteriori videntur adscribenda. — Corolla vix lineas 5 longa. Phyllostegia Chamissonis, n. sp., glaberrima ; foliis petio- latis ovalls, acuminatis, serrato-crenatis, basi rotundatis, floralibus minoribus, sesslllbus; racemis subpaniculatis ; pedunculis utrinque elongatis, trifidis; calycis elongato- turbinati dentibus brevibus obtusis erectis; corolla calyce 80 triplo longiori; slyli lobis clavalls, superlorl subrecto tenulori. — CoroUa 14 — 15 lin. longa, labio inferiori maximo. Plectranthüs parvißorus, yVilld. Hort. Berol. 1, p. 65, t. 65. . . CaliJ'oj'nia. Thymus? Chamissonis, n. sp., caule procumbente, ramoso, pubescente; tblils petiolatls, ovatis, oblusis, crenatis, subtus nervosis, glanduloso-punctatis; pedunculis axil- laribus, solitarlis, opposltis, folio brevioribus, basi seta- ceo-2-bracleolatis; calycibus vix bilabiatis, intus fauce subnudis, fructiferis inflatis, dentibus setaceis; corollis calyce duplo longioribus. — Habitus Tk. xalapensis, sed characteribus dlstinctissimus. — Thymus Dougla- sii Benth. mss. e California, huic valde affinis, at dif- fert: foliis latioribus majoribus, pedunculis ad medium nee basi bracteatis. Stachys ajii^dides, n. sp., caule erecto, humili, villosis- simo; foliis petiolatis, oblongis, oblusissimis , crenatis, basi rotundatis, pilis subsericeis villosissimis, floralibus sessilibus conformibus, calyces superantibus ; verticilla- slris sexfloris; bracteis subnullis; calycibus sessilibus, campanulalis , villosissimis, dentibus ovatis, brevissimc aculeatis; corollae tubo calyce subduplo longlore, labiis palentibus, superiori oblongo. — Planta vix 3 — 4-pol- licaris. Stachys Chamissonis, n. sp., caule erecto tetragono, an- gulis pilis rigidis obverse aculeatis; foliis ovatis, oblu- sis, crenatis, basi cordatis, peliolo pilosissimo, limbo utrinque velutino-lanato, floralibus sessilibus, ovalo-lau- ceolatis, calyce brevioribus; verticillastris sexfloris, dl- stantibus; calycibus subsessilibus lubulosis, hispido-pilo- sissimis, dentibus ovatis, acuminalis, subpungentibus ; CO- 81 corollae tubo reclo, calyce subduplo longiore, lablo su- periore villosissimo. — Huic affinis Sf. eiliata Dougl. mss. e California, quae differt praesertim foliis glaber- rimis. Unalaschca* Dracocephalum grandiflorum^ Linn. sp. 830. Prünella vulgaris, Linn. sp. 837. — Benth. in Wall. pL As. rar. 1, p. 66. Manilla et Guahani Anisomeles ovata, Br. in Alt Kew. 3, p. 364; Benth. in Wall. pl. As* rar. 1. p. 59. — Var. foliis longe peiio- lalis^ floribus parvis. Leugas chinensis^ Br. Prodr. p. 504, Benlh. in Wall. L c. 1, p. 62. Leücas Jinifolia, Spr. syst. 2, p. 743, Benth. 1. c. p. 60. Leonürus Sibiriens, Linn. sp. 818, Benth. 1. c. p. 63. AcHYROSPERMUM densiflorum^ Blume Bydr. p. 840. OcYMüM sanctum, Linn. Mant. 85, Benth. in Wall. pl. As. rar. 2. ined. CoLEüs acuminatuSf ti. sp., caule erecto, ramoso, Äuperne piloso, foliis petiolatis, ovatis, longe acuminatis, inciso- serratis, basi rotundatis v. euneatis, subtus nervosisj utrinque puberulis; petiolis rufo - ciliatis ; racemo sim- plici; verticillaslris laxe multifloris: pedunculo communi subnullo, ramis brevissimis, pedicellis calyce longioribus pubescentibus; foliis floralibus ovalis, acuminatis^ mem- branaceis, subcomosisj deciduis ; calycibus fructiferis de- clinatis, intus fauce nuda, dente superiore ovato obtuso vix decurrente, lateralibus truncatis^ infimis elongatis ultra medium connatis ; corolla calyce subquintuplo lon- giofe^ tubo basi gibbo, medio refraclo, fauce tenüi, la- bio inferiore elongato, declJnato, concavo, basi valde at- er Bd. U Hefl. 6 82 tenualo. — Inflorescentia Colei scutellarioidis (Benlh. in Wall. pl. Asiat, var. 2. ined.), sed foliis et calycibus diversus. Art huc referendus Plectranihis scutellarioi- des Blume Bydr. p. 837? non auct. alior. CoLEUS atropurpureus , Benth. in Wall. pl. Asiat, rar. 2. ined. — Var. vix purpurascens. Hyptis capitata, Jacq. ic. rar. 1, 1. 114. — acuta, n. sp. , caule erecto, ramoso, basi glabro^ superne pilis adpressis pubescente; foliis petiolatis, oblon- gis, acutis, serratis , basi angustatis , integerrimis , supra in pagina, subtus ad nervum et venas pilis raris hispi- dulis ; floribus globoso - capitätis ; pedunculis axillari- bus, folio brevioribus; bracteis numerosis, linearilMis. acutis, flores superantibus; calycis pubescenlis, truncali dentibus erectis, subulatis, striclis, lubo sublongioribus. — Occurrit etiam haec species in Brasilia. Hyptis spicifera Lara. Di«t. 3. p. 185. — ebvacteata^ Br. — spicata, Poit Ann» Mus. 7, p. 474, t. 28, £ 2? Promontorium honae spei. Leonotis Leormrus, Br. Ptodr. p. 504. Stachys aethiopica, Linn. Mant. 82. Salvm paniculata,. Lion> Mant. -:Si_. 83 SYNANTHEREAE Rieh. AUCTORE CHR. Fr. LESSING. Tribus I. Cynareae. (Linnaea V. p. 128.) Subtrib. 1, Centaurieae* (Cass. oeuvr. phyt. I. p. 294.) Capilula mulfiflora. Achaenia erostria, ubi areola ter- minalis est subglabra. Pappus paleaceus s. setaceus, intra marginem disci epigyni prominulum posilus aut nullus. Involucrum mulliseriale foliolis distinctis. CENT AUREA L. 1. Centaurea viminea n. sp. Ex reliquiis herbarii Pallasiani. Patria ignota. Caulis erectus, forte pluri-pedalls, ramosissimus rarai- que alierni patentes, leretes, subtilisslme striati, graciles, glaberrimi s. tomento obsoletissimo obsessi, splendentes ut in Prenanthe viminea. Folia membranacea, glabra, sessilla, flaceida, saltem superiora integerrima, lincaria, acuta, semipollicaria et 1"' circiler lata, summa erecta. Capitula radiata, radio neutio, solitaria , terminalla , saepe nutantia, magnitudine eadem ac in Crupina vulgari. In- volucrutn campanulato - turbinatum , floribus brevius, folio- lis numerosis, inermibus, planis, nitidis, integerrimis, obtu- sis, ex scariosis, exiguis, rotundis, 1-nerviis, nonnisi basi triangulari niembranaceis et pallide viridibus per spalliu- lata multinervia, limbo scarioso 1-nervio, parum decur- 6* 84 ■ rente, emarglnalo in linearla, marglne et praecipue apice late scariosa, 4f'" longa, llnea dimidia angusliora. Rha- chis longe setoso - fimbrillifera. Pappus argenteus, seta- ceus, longus, multiserialis , imbricalus, serle Intima e pa- leis lalioribus, ereclis, apice fimbriatis, serie pioxima multo brevioribus, aequalibus, circiter 12. Corollae glabriusculae tenerrimae. Antherae caudalae, alis linearibus obtusis, lon- gis, lalis. Filamenta papillis elongatis. Stylus longlus- cule ante apicem nodoso-incrassatus. Achaenia tetragono- compressa, nitida, ^'" longa, areola laterali. — Ab affini- bus {moschata, sitaveolente etc.) salis superque diversa. Genus Criipinae differt achaeniis teretibus areola terminall. 2. Centaürea indica (W. sp. pl. III. p. 1642).*) In ÜNepaulia cl. Wallicli; Klein in Tranquebar ad Nan- daradah (v. sp. 3. in L. W. et Hörn.). Caulis quadripedalis (W. 1. c.) simplex? erectus, gla- ber, sulcato-slrlatus, teretlusculus, superne aphyllus. Folia merabranacea, glabra, sessilla, unum ex infimis, quod vi- di, lanceolatum, profunde et inaequaliter serratam, supra asperum, avenium, 7" longum, 1^^" latum; summa anguste linearia, inlegerrimat; Panlcula terminata, terminalls, fa- stigiata, dicliotoma, magls mlnusve ramosa ,. ramis inferio- ribus elongatis. Capilula 4-flora, homogama, cylindracca, angusta, 6'" longa, more fasciculorum brevissime pedlcel- lata. Involucrum cylindraceum, floribus brevlus, fructibus aequale, foliolis membranaceis, siccis, planls, rectilineo- acuminatis, glabris, virescenti- stramineis, nervis multis et fuscescentibus , margine scariosis, integerrimis , inermibus, ex ovatis, exiguis in linearia, circiter 6'" longa et 1"' lata, apice saepe violacea. Fimbrillae rhachidls elongatae, in- aequales, angustissimae, integerrimae. Pappus flavescens, paleaceus, imbricatus, conformis, paleis latls, serrulalls, •) In systeraate ill, Sprengelii desideratur. 85 uninerviis, acutis, intimis lingulatis, omnium quidem lori-^ gissimis, achaenio autem brevioribus. Corollae violaceae, glabrae, circiter semipollicares, reguläres, limbo cylindra- ceo tubum superanle. Anlherae brevilcr caudatae, alis oblonge- elliplicis, acuminaüs, brevibus, latls. Filamenta papilloso- scabra. Stylus usque ad incrassationem divisus. Achaenia glaberrima, sulcala, cylindracea, 3"' longa, pal- lide fusca; areolam lateralem callo basilari maximo cin- genle, neclario alveolarl, longiusculo, cylindraceo; callo aplcall annuliforml, sub quo orltur pappus; dlsci epigyni margine prominente crcnulato. — Species insignis, lade fere Crupinae , sed pappo ab ea disfincta. 3. Centaürea TVallichirnin n. sp. In Nepaulia legit cl. Wallicb (v. sp. 1, in berb. Hörn.). Radix pcrennis? Caulis simpllcissimus, ereclus, 5- pollicarls, leres, siriatus, hispiduio - puberulus, pennam corvinam crassus, snperne mullo minus foliatus lerminatur capilulo solitario, homogamo, in siccis 12'" longo, 18'" lato. Folla membranacea, pilosiuscnla — glabriuscula, li- nearia, acuminata, mucronata, ex petiolatis, confertis, pin- natißdis laciniis mucronalis, lateralibus integerrimis , sur- sum speclantibus, semilaneeolatis, terminali elongala, mu- cronulato- denticulala in sessilia remota, alterna^, integer- rlma, l-nervia, polllcem fere longa et lineam lata. Invo- lucrum (fere Gerberae macrocephalae) late campanulalum, I" altum^ fructibus longius, floribus parum brevius, folio- lis glabrls, siccis, inermibus, exappendiculatls, longe re ctilineo-acuminatis^ integerrimis, planis, stramineis, superne obscurioribus, ex semilanceolalis, toiis membranaceis, ad- pressis, laevibus, impellucidis, 3j"' fere longis, 1|"' lalis in linearia, subsquarrosa , 3-nervia, pills brevissimis rigi- dissimisque aspera, 10'" longa, circiter 1'" lata, apice lon- gissime scariosa, Pappus longus^ oo-serlalls, macqualis, flavescensj setaceus, profunde sevralus, serie intima om- 86 r- pium longissima, 5"' longa. Corollae glabrae, in siccis pal- |jdae, 9'/^ longae, reguläres, longissime 5-fidae. Antherae breviter . caudatae. Filamenta scabra. Stylus ramis bre- yistjimis, oblusis. Achaenia tetraquetro - compressa, glaber- rima, siraminea, 2"' longa, oo-costata, areola laierali. — Praecedenti congener. — Cent, taraxacifolia Don prdr. fl. nep. p. 167 differre videtur foliis runcinatis, glabris; caule undique dense lanigero, squamis calycis aculis; pappo valde plumoso; flosculls atropurpureis. 4. Centaürea nigrescens W. sp. pl. III. p. 2288, Ej. hrb. N. 16551. Prope Plyniouth Britannlae leglt cel. de Chamisso. — In Sm. fl. br. desiderafiir. 5. Centaürea apula Lam. enc. I. p. 667. W. sp. pl. III. p. 2315. Ej, hrb. N. 16629. Calcitrapa patibilccnsis Klh. nov. g. IV. p. 18, Ej. syn. II. p. 364, haud differt. Indigenam regno Neapolitano, Siciliae et Africae bo- reali e Brasilia (ubi quoque legeruut Beyrich et Sellow), Chile et insula Paschatis retulll ill. de Chamisso. Achaenia lucida, parum sericea, ne 1<"' quidem lon- ga, cinerea, callo basilari maximo areolam lateralem cin- gcnte. Pappus co-serialis, inaequalis, imbricatus, brcvis, argenteus, paleis angusle linearibus, serie intima proxima multo breviorl, violacea, erecta. Subtrlb. 2. Carduineae. iCarduineae et Carlinearum pars Cass. oeuvr. phyt. I. p. 292, 296, II, p. 202.) Capitula oo-flora. Achaenia erosiria. Pappus margi- nalis, setaceus, longus. Involucrum cx)-seriale foliolis di- stinclis. 87 SAUSSUREA Cand. ( Theodorea et Saussurea Cass. Dict. LIII. p. 463. ) 1. Saüssukea alpina Cand. Ann. mus. d'hlsl. nat. XVI. p. 198. Serratula alpina W. sp. pl. III. p. 1641. Specimina quae cl. de Chamisso in sinubus St. Lau- ren tli, Bonae Spei, Schischmareffii et Eschschol/ii legil, foliis modo angusle linearibus, modo latius lanceolalis, modo denticulatis , modo integerrimis, involucris magis miuusve lanalo-villosis caulibusque 1| — 12 pollicaribus mirifice ludunt. Folia glabra potius quam tomentosa propter tomen- tum fugax nee persistens et densum quale in iS". dhcolori observalur; superiora semiamplexicaulia. 2. Saussokea macrocejjhala n. sp. Palria ignotn. Ex reliquiis herbarli Pallasiani (v. sp. 1.). Caulis lierbiceus, ramosus, ö-pollicaris, ubique aequa- litor foliatus ramique alterni tlexuosi, sliiati, tereles, obso- letissime ioraentosi. Folia membranacea, penninevvia, avenia, laevia, plana, Integerrima, sessilia, oblongo - ellip- tica, acuta, apiculala, basi acuminata, supra glabra, subtus obsoletissime lomenlosula et pallidiora, 1 — |" longa, 3 — 4'" longa. CapiUila iere aeque magna ac in Cardiio ar- vensi, in siccis 7'" longa, 12'" lata, in racemum oligocc- plialum simplicem terminatum disposita, pedicellis lalera- libus quam folia sua perfecta multo brevioribus capilula- que prorsus aborta fere seniper gerentlbus ita ut capilula solllaria et terminalia esse videantur. Involucri campanu- lati foliola plana, inermia, exlus mngis minusve pilosa, adpressa, linearia, ex foliaceis, acuminalis, exappendicula- tis, parvis in elongala, sicca, pallide viridia, clliata, pluri- nervia, margine anguste scariosa t>carIosoijue oppendiculo orbiculari, parte superiori angusiala laliori, eroso-denlicti- lato terminatis, 6'" longa, i'" lala. Corollae glabrae, in 88 siccis rubicundae, 8'" longae. Antherae alis brevibus, cau- d^is laceris. Ovaria oblonga, glaberrima. — Seclioni Theo- doreae Cass. inserenda atque a S. amara diversa: foliis inlegerrimis , acutis, minoribus; capilulis majoribus, prae- clpue latioribus; subsglitariis ; caule flexuoso, ubique ae- qualiter follato, CARLINA L. Pappus 1-serIalIs, ramosus. Filamenla laevla. 1. Cablina salicifolia *Carfhamus salicifolius L. fil. guppl. 350. W. sp. pl. III. p. 1711. Carlowitzia salicifo- lia Moench. raeth. sup. p. 225. In Teneriffa cl. de Chamisso. Centaureae taraxacifoliae Don. prdr. fl. nep. p. 167, Centaureis injuslo adnumeralae, est pappus Simplex, 1-se- rialis, marginalis, plumosus ; acbaenia glaberrima, tetraque- tra, linearia, areola lerminali. Antherarum caudae longis- simae, plumosae; filamenta laevla. Igitur recedil a Cßr///?« pappo simplici; ab Atractylide (humilij capitulo homo- gamo, aequalilloro (iiec homogamo, inaequalifloro); ab Acarna (cancellata) corolla regulari elc. Subtrib. 3. Echinopsideae. (Cass. oeuvr. phyt. I, p. 299; II. p, 203.) Capitula uniflora. ACANTHOLEPIS n. g, Pappus paleaceus, brevissimus. AcANTHOLEPis oriejitalis n. sp. Olivier in Persia inter Bagdad et Aleppo. Jlerba annua? pusilla. Radix Simplex, slramineo- fusGa, perpendicularis , filo eniplorio tenuior, Caulis ad- scendens, niveo-lanato-tomentosus, teres, in specimine Buppelente sesquipollicaris, ante apicem 2-ridus, ramis aL ' 89 Jernis, folia sua subaequantibus. Folia alterna^ sessilia, membranacea, lanceolato-elliptlca, tomento supra tenui, subtus persistenti, denso et niveo veslita, spina terminala, circiler 5'' longa, 3"' lala, inferiora approximata, superio- ra, quae glomerulos, basi cingunt, margine quoque splnis remotis, gracUibus instructa. Capitula unIflora, glomeru- lata, 4'^' longa. Glomeruli oo-cephall, solitaril, termina- les, foliis multis, inaequallbus, apice et margine remote spinosis, quorum unum alterumve glomerulum ipsum su- perat, basi stipati. Involucrum compressum, (Elephan- topodisj flore brevius, plurlseriale , oo.phyllum, foliolis praeeipue basi longe lanatis, margine fimbrias longas^ plu- mosas gerentibus, obtusiusculis * — acutiusculis, obovato- linearibus, inlegerrimis, foliaceis, apice in spinam longam, auraniiacam, ipsis breviorem, rectam, subdivergentem ter. minatis, serie cujusque quatemis, alternis conduplicatis, allernis planis. Pappus uniserialisj, brevissimus, paleaceus, paleis plurimis, fimbriatis, aequalibus, elllpticis. Corollae 5»nerviae, reguläres, limbo profunde 5-fido, a tubo distin- clo eumque superante. Antherae breviter caudatae, inclu- sae, alis longis, latis, oblongo- elllpticis obtusiusculis, cau- dis laceris, articulos filamentorum laevium parum exce- dentibus. Pollen globosum, laeve. Stylus brevissime 2- üdus, ramis inaequalibus, basi leviter bulbosus. Ovaria villosa, oblongo- ob ovata, disco epigyno magno (v, sp. 1. in herb. Kth.). Subtrib. 4. Arctotideae. Capitula mulliflora disco $*). Achaenia eroslria, lur- binata, areola terminali, pl. villosissima. Pappus margi- nalls, paleaceus, paleis saepissime brevibus s. integris; ■*) In centro achaenia saepius abortiuntur propter angustias nee proptcr styli defectum vel ovarii sterilitatem. 90 aut rarlssime niillus. Involucrum co-serlale foliolis saepe connatis. — Africanae saepe spinosae. HAPLOCARPHA. n. g. Radius 2. Achaenium exalaium. Pappus uniserlalis. Filamenta scabra. Haplocakpha lanata (nee Arctoüs lanata, Thbrg. fl. cap. p. 708!) Cel. de Chamisso in Capite bonae spei legit. Pappus uniserialis, longus, 8 s. 9-paleaceus, aequa- lis, paleis oblonge -elliptlcis, obtusis, manifeste uniner- viis, pinnatifido- strialis, 1|^'" longis, eroso - denticulatis. Antherae ecaudalae, alis orbicularibus. Filamenta papillo- sa. Achaenia exalata, villosa. Rhachis nuda. — Ab Ar- ctotide pappo 1-seriaIi et filamentis papillosis diversa. Cryptostemma et Arctotheca radio neutro recedunt et haec etiam achaeniis calvis. Tab. 1. A. 1) Cor. disei. — 2) Ead. explanata. — 3) Cor. radii. — 4) Stamen. — 5) Stylus disei. — 6) Stylus radii. STOßAEA. (Thbrg. fl. cap. p. 620.) Obs. Genus a Berckheya nonnisi paleis pappi obtu- sis nee acuminatis diversum. Stobaea atractylo'kles Thbrg. 1. c, p. 621. Carlina atractylo'ides L. Amoen. acad. VI. p. 96. Ej. sp. pl. III. p. 1161? Caulis herbaceus, forle pluripedalis ramique allerni tereles, levissime striati, purpurascentes, glabriusculi — tenero-tomentosi. Folia allerna, rigido-membranacea, ad- proxirnato, obovata, profunde pinnatifida, marghie revolu ta, magis minusve obsolete tomentosa — glabriuscula, la- ciniis anguste serailanceolatis, divergentihus , in spinam i 91 J^^ngam, rigidam acijminalls, oppositis s. alternls, in quo- que Jatere circiter quinis (nlsi gemlnae, ubi tunc duplo ßUgentur) magis minusve tenero-tomentosa — glabra, 1^ — 3" longa, I — li" lata. Capitula discoülea, quam in Bevck- heya cuneata haud majora, solitaria, terminalia in pediin- culis quam fülia sua brcvioribus aiqne in paniculam dlcho- tomam pyramidalem, parum ramosam disposila. Involu- crnm semiglobosum, pluriseriale, gamopbyllum, laciniis concavis, ovatis, in gpinam longe acunriinalis, foliaceis, ve- nosis, divergcntibus, glabris s. obsolete tomentosis, exle- rioribus exiguis, margine splnis rigidis, 2-serialibus, a se divergcntibus, geminis, paucis instruclis, interioribus cres- cenlibus, circiter 2"/ latis, 4'" longis, spinis marginalibus autem minorlbus et uniserialibus. Rhacbis alveolata. Pap- pus brevissimus, l-serialis, paleis rigidis, opacis, minute serrulatis, ellipticis, obtusissimis. Corollae luteae, 4"' lon- gae, inferne hispidiusculae, limbo cylindraceo tubum exce- dente. Ovaria glaberrima. — A Berckhcya cuneata W. quacum fructibus et habitu convenit, involucris, capitulis disco'ideis etc. distinctissima (v. sp. 3.). VEINIDIÜM. n. g. *) Radius 2. Achaenia calva, dorso 3-aIala, alis exte- rloribus latis, inflexis, intermedia recia, angustiori. 1. Venidium perfoliatum * ( Osteospermum perfoUa- tum L. Thb.erg. cap. p. 716.) Achaenia calva, glabra, l^'" parum longiora, oblongo- elliplica, transversim rugulosa, obcompresso . 5-angulata, angulis tribus dorsalibus alatis, alis margine libero incras- satis, exterioribus late inüexis, intermedia recla, angustio- ri; angulis interioribus obsolelis. Antherae obsolete cau- *) Genera Cassiniana Stegonotus et Odontoptera monnisi ex no- mine mihi sunt uota« 92 datae, alls rotundis, 1-neivlis. Corollae luteae, disci: pun- ctatae, 5-dentalae, liinbo campanulato tubo breviori; radii: lingulls 4-nervns, subellipticis, 3 dentalis, tubo multo lon- gloribus. Tab. IL D. 1) Cor. dIscI. — 2) Ead. radii'. — 3) Sty- lus disci. — 4) Stamen. — 5) Achaenium a dorso visum. ! — 6) Id. a venire. — 7) Ej. sect. tvansversalis. Ohs, 1, Ad hoc genus referendae sunt: Osteosper- mum arctotoides L. ! Arctotis scahra Tlibrg. ! Arctoth ' plantaginea L.? et plures novae. Obs. 2. Cl. Cassini, qui solum achaenia Arctotidum , villosissiroa ideoque magis fallacia perscrutatus esse atque acutissimum Gaertnermn praetervidisse videtur, achaenia- hujuscemodi pro 3-locularibus injuslo habuit. Simile ob- servari licet in Uncvia pratensi Kih. MICROSTEPHIUM n. g. Radius neuler. Achaenia exalata. Pappus coronifor- mis. Filamenla scabra. Obs. Genus proximum Cryptostemmati sed dlversum^ pappo coroniformi. MicROSTEPHiuM niveum. * {Osteospermum niveum L. Thbrg. fl. cap. p. 716!) Corolla lutea, disci: 5-dentata, 5-nervIa, superne ini- nute hirsuiiuscula, dentibus acutis, erectis, elHplicis; lim- bo subdistincto tubumque multo excedente; radii: lingula j 4 nervia, elllptica, irregulariter 3-dentata, lubum longe J excedente. Anlherae disci: breviler caudalae, caudis inte- gris articulum filameiiti scabri, l-nervii brevissime exce- l dentibus, alis rotundis; in radio: omnino »lullac. Pislil- lum Arctotidis. Pappus brevissimus, coroniformis, unise- rialis, crenalus. Achaenium tomento magis minusve tec-J tum, basi attcnuatum. Embryo tenuior colliquamentis. | Membrana jntima tencrrima altero latere 1- nervia, nervo i 93 basl ima perspicuo apiceque 2 fido, ramis simplicissimis supra latus allerum continuatls, parallelis atque anle ba- sin ejusdem laterls distincte desinentibus. Tab. IL E. 1) Flos radil. — 2) Stamen. — 3) Sty. lus disci. — 4) Flos disci. — 5) Cor. ej. explanata. — 6) Achaenlum. — 7) Ej. partis superloris Sectio longiludi- nalis. — S) Ej. seclio Iransversalis. — 9) Embryo mem- brana intima tectus ita ut nervus ejusque ramificatio con- spici possit. — 10) Idem ab allero latere. — 11) Ej. pars valde aucta itaui nervorum fiuis conspiciatur. Subtrib. 5. Othonneae. Capitula c»-flora, floribus marginalibus $, dlsco mas- culo. Achacnia eroslria. Pappus marginalis, capillaris, rarissime nuUus. Involucrum 1 s. 2-seriale. — Inermes africanae. OTHONNA. ( Othonnae sp. auct.) Pappus disci: uniserialis; radii: oo.serialis. Corolla disci regularis, 5-dentata; radii: lingutaia. 1. Othonna parviflora L. Mant 289. Berg. cap. p. 335. Commel. h. II. t. 72 (sat mala). Thunb. fl. cap. p. 720. Caulis herbaceus. Folia 3 — 5- nee 1-polIicaria. 2. Othonna auriculaefolia Lichtst. in W. herb. N. 16734 Lichtenstein in Roggeveld Majo. Herba pusilla. Folia e caulis parte infima dense la- nata omnia propullulanlur; sessilia oblongo obovata s. spa- ihulata, carnosula, glauca, glaberrima aut obsoletissime floccoso-tomentosa, triplinervia , nervis lateralibus tenerri- mis, intermedio inferne lalissimo et slriato, undulata, cre- nato-pinnalifida, laciniis obtusis irregulariter denticulatis, angustissime calloso-marginata, magis minusve sesquipolii- 94 ria, inaequalia. Caulis simplicissimus, folüs humillor, ca- pitulo solitario tefminatur. Corollae luteae , glabrae; ra- dii: lingulis integerriniis s. obsoletissime 3-creiiulatis, 4- nerviis, tubo multo longlorlbus; disci: llmbo campanulato tubum superante. Stylus in disco: simplex, globoso-ca- pitatus; discÄ 2-fidus ramis linearibus, glabrls. Antherae inclusae, ecaudatae, alis rotundis, aculis, anguslis. Pollen scabrura. Ovaria glabra. Involucrum 1-seriale, lö-fidum, foliaceum, glabrum, laciniis aequalibus, triangularibuS:, acn- tis, oo-nerviis, planisy apiee breviter ciliatis, alternis mar- glne late, alternis latissime scariosis. — O. bulbosae pro- xima sed magnopere distlncta (v. sp. 2). Tab. L B, 1) Flos disci. — 2) Flos radii. — 3) Sty- lus disci. — 4) Stamen. Obs. Gui generi finibus arctioribus circumscripto ad- scribendae quoque sunt: O. bulbosa Tbbrg., O. perfoUata Jacq., amplexlcaulis Tlibrg., denticulata L., quinqueden- tata Tlibrg., arborescens L., frutescens L., coronopifolia L.j ciliata L., filicaulis Jacq. — Inserenda autem sunt: O. imbricata Thbrg., laterißora Thbrg., trißda L., mul- tißda Thhrg., Bergeri Sprg.?, abrotanifoUa L., virginea Thbrg., pectinata L., generi Euryopis Cass. (et a Sene- cione pappi flexuosi serlebus exterioribus deorsum flexis acbaenioque incumbentibus tanlum diverso) et O. Tage- tesh., trifurcata et munita propter achaenia calva, slyli structuram discumque denique hermaphroditum Chr^sari- themis. Quibus omnibus remotis supersunt etiam, quae in subtribu Othonnearum tot genera distincta constituere debeant. En eorum characteres essentiales! 1. Hertia* (nee Neck.) Pappus disci: uniserialis; ra- dii: oo-serialis. Cor. disci: 2-lr.biata, labio ext. 3-denticu- lato, int. profunde 2-denlato; radii: lingulata s. 2-labiata. — 0. crassifolia L. 2. DoRiA* {Doriae sp. Thbrg.) Pappus disci: 1-seria- i 95 lis; radli: oo-seriaKs. Cor. disci; regularis, 5-dentala; fl. marginaUum : filiformis, slyla ipso brevior. — 0. digitata L., Lingua Jacq., perfoliata Thbrg., retrofracta * Jacq., Doria alata Thbrg. nee non plures novae. 3. G\TMNODiscüS Pappus disci: nullus; radii: l-seria- lis. Cor disci: regularis, 5-dentata; radii: lingulata, --^ Oihonna capillaris L. OSTEOSPERMUIM L. Achaenia calva, exalata. 1. OsTEOSPERMüM iUcifoUum L. sp. pl. p. 130S. Thbrg. fl. cap. p^ 716. In Promontorio bonae spei legit cl. de Cbamisso. Khachis nuda. Achaenia semilunari - elliptiea ^ dorso transverse rugoso-sulcata. 2. OsTEOSPERMTJM pisiferum Lu sp. pl. IH. p. 1308. Thbrg. fl. cap. p. 715. Una cum praecedente cl. de Chamisso. Rhachis nuda. Achaenia oblongo - elliptica, feretia, ba^ sulcata. Subtrib. 6. Calenduleae. (Cass. oeuTr. phyt. I. p. 306.) Capltula oo-flora, Achaenia rostrata. — Inermes. CALENDULA L. Calendula arvensis L. sp. pl. KI. pi 1303. W. sp. pl. III. p. 2339. Cel. de Chamisso in; Teneriffa. TRIPTERIS n. g. (Calendulae sp. Jacq.) x\.chaenia teretia, disci: 3 -alata rostris fenestratis; ra- dii : tenuiom exalata, rostris solidis. 96 Tripteris arhorescens. * Calendula arborescens Jacq. ic. rar. III. t. 596. Collect. III. p. 167. W. sp. pl. III. p. 2346. Ait. h. kew. V. p. 169.*) Bergius in coUibus arenosis maritimls Prom. b. sp. Achaetiia singularia; calva, teretla, circiter semipolll- Carla, rostrata et stipitata, areola terminali, disco epigyno parvo, radli: albo-pilosiuscula, laevia, utrlnque angustata, pl. aborla; discl: laliora, albo- papulosa, tuberculis parvis, conicis, brevissimis exasperata, 3-alata, aus integerrimis, plicatis, latis, quibuscum lineae excavatae interstiliis re- gularibus alternant, rostro fenestrato, 3-radiato, crasslora et breviora quam in radio radlls corneis , sursum attenua- '. tis et incurvis ; fenestris amplis ala pellucida clausis , per quam cauliculum in centro slantem, ductus spermatici ve- sligium videre tibi licet. Embryo linearis, colyledone al- tero in medio fossam triquetram, altero eminentiam forma et magnitudine eadem gereute. Capitula heterocarpa, ra- diata, inaequaliflora, heterogama, radio 1-seriali, 2; disco $. Corollae aureae, disci: inferne puberulae limbo cylindra- ceo . campanulato, profunde et inaequaliter 5-dentato, tubo brevissimo; radii: lingulatae, lingulis 4-nerviis, apice 3- dentatis, ellipticis, glabris; tubo brevissimo, puberulo. Anlherae in radio: nuUae; in disco: inclusae, caudatae, caudis inlegris, articulos iilamentorum superantIbus ; alls ovatls, acuminalls, latis. Stylus Calendulae in disco: brevissime 2-lobus, lobis acuminatis; in radio prorsus idem ut in Osteospermo splnoso, Rhachls nuda, plana. Involucrum latissime campanulatum, disco aequale, 1-se- riale, oo-phyllum, follolis hispidis, longe acuminatis, mar- gine angustissime scariosis, aequalibus. Folia decussnta aut 3 — 5-mera. Tab. •) Sub Calendula pluviali in Thbrg. latct htb. (fol 1 et 3), — ^ 97 Tah. l. C. 1) Slvlus disci. — 2) Stameii. — 3) Cor. discl. — 4) Eail. radii. — 5) Achaenium discl, — 6) Ej. pars superior longitiullnaliter sccta. — 7) Ach. riidii, — 8) Id. longitudinallter sectiim. — 9) Slylus radii.— 10) Embryo colylcdone altero adcnito. — 11) Ej. seclio transversalis. 2. Tripteuis clandcslinn n. sp. {Calendula plnvialis Thbrg. fl. cap. ex parle ; ej. hrb. föl. 3) Radix perpendicularts, fusiformi-fibrosa, pennam an- serinarn ci*assa, 2 — 3-pollicaris llbras crebras longasquc emitlit. Folia tri — ö-mera, (irassiuscula, sessilia, adproxi- mala, tenuissime subtriplinervia, hispidiuüculo-scabra, pla- na, obtusa s. acuta, apiculata, slnurilo-deniata^ ex confer- lis, oblongo-obovatis, siibspalhulatis, inlerne valde angii- statis, i^ — 3" longis, 4— -7"' latis in oblonge -elliplica, cordata, circifer 9'" longa, 2'" lala, ningls reniola. Cau- lis leres, ereclus, sli'iatus, viridis, pennam anseririam cras- sus, S"^^i altus, simplex s. ramosns ramiqiie alldrni et adscendenles magis minusve hispido-scjbii. Capitula nu- tantia, solitaria, minora quam in piaecedenle, terminalia in remis apice folia manifet>le ininora et rariora gerenti- biis. Involucrnni l-serialcj radio rix paullulum brevius, profunde campainiJalum, oo-phyllum> foliolis aequalibus, clliplicis, oblusis, planis, in mediis anguste viridibus et extus liispido- scabris, niargine lalissime scariösis, ecilia- tis, croso-denliculatis, 3'" longis, 2'" lalis. Rbachis et coroUac prorsus ut in praecedenlc scd hae in siccis sor- dide luteo-violaceae, radii ne 3"' quidem longae; disci: 1'" longae. Acliaenia disci: praecedentis sed laevia, pa- pulosa, papulis flavidis, sparsis, cylindraceis; alis flavidis ädemtis 3'" longa, roslro fehestralö breviori, pellicülis fe- neslranlibus obscurioribus; radii: vidi nulla perfecta. Em- bryo idem (v. sp. oo.). *) *) Congeoer quoque CeUenduIa amplaxuaulis Thbrg. cap. p. 705,' Cr Bd. U Heft. 7 98 Tribus IL Mutisieae. (Linnaea V. p. 131. 237.) Subtrib. 1. Mutisieae l. c. MUTISIA L. 1. MüTisiA speciosa Hook. Linnaea V. p. 268. Ad fretum St. Catharina cel. de Chamisso. 2- MüTisiA subulata Cav. Linnaea V. p. 273. Cel. de Chamisso e Chile retulil. CHAETANTHERA R. et P. Chaetanthera chilensis Cand. Linnaea V. p. 284. In Chile legit cel. de Chamisso. PROUSTIA Lag. Proustia pyrifoUa Cand. Linnaea V. p. 281, Subtrib. 2. Facelideae.*) (Linnaea V. p. 361.) FACELIS Cass. Facelis apiculata Cass. Linnaea 1. c. p. 364. Ad frelunrSt. Catharinae Brasiliensium reperit cel. de Chamisso. Tribus HL Cichoraceae, (Linnaea V, p. 132.) PRENANTHES L. Prenanthes pinnata L, fil. suppl. p. 347. W. sp. pl. m. p. 1540. In Teneriflfa ceL de Chamisso. ^) Fortusse potius Senecioneis post Gnaphalieas inserenda. 99 SONCHUS L. SoNCHUS hastatus n. sp. III. de Chamisso in Unalaschca. Rhizoma obliquum, repens? Caulls simplex, superne pubescens, striatus, erectus, speciminis suppetentis 92-pol- licaris. Folia tenera, membranacea , praeter nervum pri- marlum utrinque planum, dilatatatüm , subtus slrlatum et pilosiusculum glaberrima, laevia, sublus pallidiora, sinuato- denticulata , acuminafa , plana ex irlangularibus j haslalis^ subtrlplinerviis, longe petiolatis, i\ — 2'Mongis, 10 — 15'" latis, confertis, quam petioli glabrl, strlati 1^- — 4-pollica- res breviorlbus per rhomboidea^ 3-iida, laciniis acumina- lis, laterallbus exiguis, sursum spectanlJbus, intermedia maxima, in sessilia, remota, alterna, lanceolata, circiler 2<-polIicaria et 3"' lata, exauriculata. Capilula pedicellis suis longiora, quam in S. alpino parum minora. Panieula dichotoma, nondum fastigiata^ ramis pubescenlibus> abbre- viatis, ereclo-palentibus, primariis quam folia sua multo brevioribus. Involucrum 1-seriale, llovibus parum brevius^, basi auctum, circiter 9-phylIum, follolls aeqüalibus, oo- plinerviis, linearibus, acuminatis, medio foliaceis, viridibus exlusque pubescentibus, marglne pl. scariosis, planis, 4'" longis. Corollae coeruleac , glabrac. Pappus flavescens. Achaenia haud suppelunt. — DifferL a S. nlpino (Wahlenb. fl. läpp. p. 194) foliorum forma, inflorescentia, capilülis mlnoribus, caule humiliori; foliolis uni-nec biserialibus, acuminatis nee oblusis aut acutis^ in mediis hirsutis nee tantummodo in medio nervo hirlis; foliis inflorescetitiae ramos basi stipantibus late lanceolatis eosque longe ex- cedentibus nee angustissime linearibus eosque vix exce» dentibus; a S. sibirico Wahlenb^ 1. c. foliis inferioribus petiolatis nee omnibus dentalis et subamplexiCaulibusj pe- dunculis involuerisque pubescentibus (v. sp. 1.). 100 IIIER^CIÜIM L. HiEiJACiüM chileuse n. sp. III. de Cliamisso in Chile. Rhizoma crassum, obliquum', i-ob-caule fibris sim- pliclbus, validis. Caulls erectus, 4- — 8-pollicaris, stoloni- bus deslilutus^ basi ima foliis conferlissimis, niimerosis, inaequalibus , caeterum paucisslmis . remotis et parvis in- slructus, teres, praecipiie inferne divergenli- et sublanato- hirtus, Simplex, apice divisus in pedunculos paucos, aller- nos, pilis divergentibus, longis, rlgldls, sparsis mollioribus- que brevibus, confertis, flexuosis obsessos, subracemosos, folio setaceo basi stipatos similiaque hinc inde gerenles, capitulis in siccis 3"' longis aequales s. iis parum longio- res, monocephalos, capitulo uno alterove laterali aborto, sessili saepe instructos. Folla membranacea, sessilia, acu- minata, integerrima aul obsolete et remole mucronulato- denticulata, pilis longlssimis, crebris, divergentibus, in sic- cis llavidis ulrinque lanata iisque ciliata, infima 1^ — 2- pollicaria, circiter 4"' lata, confertissima, numerosa, obo- vato-landeolata. Involucrum cyliadraceum, floribus frueti- busque aequale, imbricatum, pauciseriale , basi squamula una alterave hinc inde auctuin, foliolis planls, semilan^ ceolatis, longe acuminatis, subfoliaceis, extus hispidiusculo- puberulis, interioribus majorlbus^ margine scariosis, circi- ter 2|'" longis, magis glabratis. Pappus biserialis, capil- laris, fragilis, scaber, achaeniis cylindraceis, glabris, ater- rimis, opacis, scabris, profunde sulcatis haut multo lon- gior. — Similc H. mexicano (Linnaea V. p. 133) at diversum; pIHs caulis et foliorum muUo longioribus cre- brioribusque, pedicellis pube difformi obsessis capitulaque sua aequantibus s. parnm superantibus , foliolis latioribus, hispidiusculo-puberulis nee atro-villoso-hirsutis, interiori- bus margine late scariosis nee non inflorescentia (v. sp. 2). 101 ROTHIA Schreb- RoTHiA runcinata Roth Catal. bot. I. p. 107. W. sp. pK m. p. 1611. In TeneriflFa cel. de Chamisso. LEONTODON L. 1. Leontodün Taraxacum. L. /3. obliquus Fries nov. fl. In Unalaschca legit cel. de Chamisso. ^orollae glabrae. 2. Leontodon palustre Sm., R. Br. verm. bot. Schrft. I. p. 397. Cel. de Chamisso in Kamtschatka. CoroUae in mediis pilosiusculae. TRAGOPOGON L. Tragopogon fjHtillarldideji * {Picrosia lojigifolia Don Linn. Trans. XVI. p. 183). Cel. de Chamisso in Chile pr. Talcaguano; cl. Lesson in Lima (herb. Kth.); Sellow in Brasilia tropica. Tota planta glaberrima sapore valde amaro. Rhizoma oblique s. perpendiculariler descendens, fibris validiusculis, simplicibus. Caulis 8-pollicaris — ö-pedalis, erectus, sub- tiliter striatus, inanis, simplicissimus — superne in pe- dunculos s. ramos monocephalos, apice non incrassatos foliaque sua siiperantes divisus, basi ima folia nulla s. pauca, caelerum remota gerit. Folia membranacea, tenera, integerrima aut rarius remole mucronulato - denticulata, laevia, alterna, 3 — 13'<' lala, obsolete venosa; quae e cau- lis parte inferi 1- nervia, superne purpurascenlia. acuminata^ parum longio- ra, 34^" longa, clrciter f^"' laia. Corollae aurantlacae, M- du: circlter 1'^' longae, lingulis oo.nerviis, apice 3-denta- tis, linea parum latioribus, liibum obsolete pilosum supe- ranlibus; disci: fere 4'" longae, pappo aequales, glaberri- mae, lubo longo, gracili limbuin cylindraceum , brevem superante. Ovaria llncaria, sericco-villosa. — Diversus a coronopifoUo : ramis glutinosis, validioribus ; folils mul- to latioribus , serralis nee pinnatifido - dentatis ; capitulis majoribus; foliolis exterioribus coriaeeo - foliaceis, quam inlima parum brevioribus, interniediis appendiculalis; co- rollis aurantiacis, lingulis apice 3 -dentatis (v. sp. s. 1)« 6. DiPLOPÄPPiis macrocephalus Poepp>. syn. pl. am. austr. mss. Poeppig in Chile. Herba rhizocarpica, rhizomale crasso, horizontali, 00- cauli. Caules simplicissimi, erecli, pilosiusculi, glutinosi, teretes, slriati, floriferi elongati, tantum basi ima dcnsis- sime foliati, caeterum subaphylli, in speeimine suppetenle 10-poUicares. Folia subcoriacea, pennincrvia, nervo pri- mario inferne piano- dilatalo, reliculato - venosa, inferne longissime angustaia, praecipue ad marginem hispidiuscula, lucida, in parle caulis ima confertlssima, spathulata, ob- tusa, toto margine argute serrata, serraturis longe riglde- que mucronaiis, 1 — 2^' longa, 4 — 8"' lala, reliqua pau- cissima, valde remola, multo angustiora, subintegerrima, mucronala. Capitula terminalia, solitaria, magna, erecta s. cernua disco in siccis 10'^' alto, 14'^' lato. Involucrum late campanulatum, disco parum brevius, 00-seriale, foliolis integerrimis, subpungenti - mucronaiis, conformibus, anguste linearibus, squarrosis. viscosis. hispi- diusculis, plurinerviis , vcnosis, longe acuminatis, intimts 5'^' longis, superne foliaceis quam exteriora tota foliacea 115 et viridia parum brevioribus. Pappus 2-seriaIis, inaequa- lis, flavescens, 3'" longus. Corollae liiteae; radü: lin- gulalae, 7'" longae, lingulis oblong© -ellipticis, cxo-nerviis, glabris, tubum lougum, gracilem, puberulum parum su- perantibus; disci circiter 4'" longae, glaberrimae, pappo aequales, llmbo a lubo haud distinclo. Ovaria oblonga, sericeo-villosissima. — Species involucro folioramque ser- raturis valde insignis (v. sp. s. 1). 7. DiPLOPAPPUS grindelioides n. sp. Poeppig in Chile. Caulis herbaceus, erectus, teres, obiler striatus, su- perne magis minusve hirsulO'Canescens, speciminis snppe- lenlis pede longior, apice et basi minus folialus. Folia membranacea, riglda, obsolete penninervia et reliculato- venosa, semiamplexicauli-decurrentia, erecto-patentia spar- sa, scabra, hispidiuscula , plana, oblongo - obovata , acuta, margine ciliis brevibus, callosis exasperata, antice argute serrata, serraturis calloso-mucronulatis, circiter i\'t longa, I" lata, superiora minora et remotiora, summum subinte- gerrimum. Capitula terminalia, solitaria, erecta, disco in siccis ^" alto, 1" lato. Involucrum late campanulatum, disco aequale, oo-seriale, imbricatum, squarrosum, folio- lis integerrimis, acuminatis linearibus, planis, muticis, ex lofis foliaceis, hirsuto-puberulis, 1'" I'-tis in arida, apice nonnisi foliacea et viridia, parum longiora et angustiora. Pappus rufescens, inaequalis, 2-serialis, seriebus confluen- tibus; disci: 4'" longus; radü: brevior, lubo corollae suae longior. Corollae aurantiacae, radü: 7'" longae, glabrius- culae lingulis oblongo -ellipticis, oo-nerviis, tubo longio- ribus; disci: glaberrimae, dentatae, limbo longo, turbinato- cylindraceo a tubo abbreviato vix distincto. Ovaria liir- suto-canescentia. — A praecedentibus sat superque dis- tincta (v. sp. s. 1). 8. DiPLOPAPPCS chrysanthcmifoUus * {Andromachia 8* 116 altermfoUa Kunze in Poepp.; sjfn. pL Am^. ^uslr. ms«.. Diar. 328. Coli. pl. chli 1. no. 243). i Poeppig jaruplbus matilimis pr. Concon Chilcnsium. Octbr. , !.. :-; • - Herba? ramosa ramis alternis, purpurascenlibus, strla- lls, florigeri« siiperne multo minus foUalis. Folia mcin- branacea, sessilia, obsolete penninervia, relleulalo venosa, rele venarum haud prominulo setl nifo-diaphano, glabra, brevlter hispido-ciliata, serrata, basi IntegGirima , serratu- ris apiceque mucronulatls , in ramis sterilibus abbreviatis fertiliumque partibus interioribus dense conferia, obovata, \ — l" et ullra longa et 3 — 6'" lala, in lamorum ferti- lium partibus superioribiis autem multo minora, praeclpue angustiora, et rarlorfl) paueiserrala, obovato-lincaria, ere- cta , summa semilanceolata , integerrlma. Capitula termi- nalia, solilaria^ erecla, disco in siccls ^" allo, 1'' lato. Involucruni imbricalum, oo-seriale, lale campanulalum, disco parum brevins, foliolis numerosisj glaberrlmls, linea- ribus, acuminatis, muticis, ex loliaceis, angtistissimls, squar- rosis in sicca erecta, multo majora , 4^'" longa, circiler 4'" lata. Pappiis rufescens, 1-serialis, inaequalis, 3''' lon- gus, Seriebus non manifeste disiinctls. Corollae luteac, ra- dli: lingulis oblongo-elliplicis, oo-nerviis, tubiim hispi- .diusculum longe *-uperanlibus; disci: 3'" longae, glaber- rimae, cylindraceae. Ovaria oblonga, hirsulo-villosa (v. sp. s. 1). 9. DiPLOPAPPUS rotundifolius n. sp. Cel. Gaudichaud pr. Port Jackson Novae Ilollandlae. Frutex ramis teretibus, gracilibus, striguloso-hirsulis, apice hirsulissimis. Ramus suppetens apice dividitur in pedunculos geminos folia summa parum superantes, stri- guloso-hirsutissimos, 1-cepbalos, aequales. Folia mcm- branacea, rigida, petiolata, vaga, rotunda, magis minusvo 117 polliearia, obtnsissimfi, apienlald,' cortlala, hitegerrima— rcponilo-cicnala, pilis longis siibseluliforraibui^-, üexuosis, pag'fi>;ie siiperions aspCrae caducis, inferloi'fe' pfefiolorum- (jue '2"' loiigotum creberrimis. Capitula lönge fadläta fere Amiromachiüc ^raiuhßorac diseo 5'" alio. Involucrum semiglobosBtn, cIJsco brcvius, imbrJcaliini, öo-|jhylhim, cxd- sciiale, folioJis fuseis, siccis, planis, inlegerrlmis, ex ova- tii-, aertminalis, hlrsutis, cxigul» iii lincaria, acufa, glabra, aplce pai^ini ciliala, 3'^^' longa. Pappus setaceüs , biseria- lis , seile exl. brevl ab interiori longa lungiHldine n Inter Leeuwenkraal et Ongeluksfonlain in Prom, b, sp, legit cl. Lichtenßlein, Simillimus D. fruticuloso* {Asteri fruticOrSt) L, sp, pl. III. p. 1225. Comm. bort. IL t, 27. A, fruticuloso W. sp. pl. III. p. 2018. Ej> hrb. no. 15832, fol. 1 et 2 (nee 3) Curt, bot. mag. XLIX. t, 2286) sed diversus: ramis florigeris apice cra^$ioribus , breviusque apbyllis; capilulls majoribps;. foliis teretibus, linearibus, iu.sigcis rugulosis, longiorlbuß, cvirvatis, non resinoso-punctatis, Dlplopap- pns ohtusatus * {Aster obtusatus W, hrb. no. 15830. Ej. sp, pl. III, p, 2018 excl. gyn, Thbrg. (specimen Humboldtia- nuin Jn horto quodanx botanico cultuin). A. rosmarini- folius Sprg. III, p. 526 patria falsa) differt a teretifolio: follorum fortna capItuHsque multo pauciaribus ; a fruti- culoso i foliis acutioylbus, angustioribus ; capitulis majo- ribus, jnulto paucioribus; raniis florigeris brevius ante aplcem apbyllis validioribusque, denique serle pappi exte- riorl alba ab interiori rufescente longitudine J^titudineque distincta, Rhacbis leviter alveolala, ut in D. fruticuloso. Pap- pus albus, serralus series ext, brevis ab interiori longa 119 longitu^ine nee lalüudine dislincta. Ovaria sericeo - Wr-. sula, piano- compressa, bieostata (v. iSp. s.:2).') W*»Caiigeneres qiioque sunt: Krigeron pinifoltusPoir. Enc. Vlll. p. 94, et Aster scaber Tbbrg. jap»: p. 216! " lORib :audm>r RFlIiNÄCTINA* •*) Radius uniscrialus. Corolb: ^isci jUesmapbroditi ^-la» biala. Pappus biserialis. q i-.*lu{ffi90 ^cjoritj; Rhlnacxina IhnonUfoUa ru sp^üj ür,i.\"'} 'i.nü'y^\nm'M. Ex reliquiis herbarii Pallasiani schedula autographa adjecla „lurigeron uvißorum, lapponico simillimum ". Rhizoma crassum, repens, epidermide crassa, facile detcrgenda, laxa tectum, niiilliceps, capilibus vestigiis fo- lionini delapsorum imbricatis. Caules flexuoso-erecli, sim- pllclssimi, 2^ — 3|- poUicares, herbaeei, ieniies, supcrne pubcruli minusque i'oliali, striati capitulis 3'" longls, cer- nuis, solilarüs terminantur, Folia ßrma) uninervia, nervo snblus prominulo, avenia, inlcgerrima, plana, punctata pl- lis brevibus, flexuosis, paginac inferioris pallidioris erebrio- ribus subcanescentia, ciliata, obtnsa, ex petiolatis, confer- lis, oblonge -obovatis, basi in petiolos supra planes, siibtus convexos, pilosiusculo-canesccnles, folia ipsa fere supe- ranles longissime cuneatis iisque adjectis 1 — 14'^ longis 2 — 3"' lalis in oblonge -elUptica, pperte minora et rario- ra, sessilia, circiter 4^^' longa et 1'^^ lala. Involuerum lale campanulalum, circiter 3-seriale, disco fcre brevius, folio- lis membranaceis, siccis, 1-nerviis, stramineis, planis, ci- llatis, oblonge -ellipiicis, erectis, ex acutis , extus puberu- lis in acuminata^ longiora, margine scarlosa, magis glabra, 2'" longa, circiter |'" lata. Pappus biserialis, capillari- *) IJbi rliachidis mentionem feci ai;JIan), ibi eam observare mihi non licuerat. **) Neo VV. quae eadem ac Ju'tigia L. fil. est. ■ • im paleaceus, seiTatus, serie exi. brevi ab interiori longa et clayata longlludine nee latHudine distincta. Corollae co- lore Jgnoto, tabo pllosiusculo; radii: circiter S\"' longae, lingiilis obloiigo-^lliplicis, apice obsolete 3- crpnulalis, tu» bo longlorlbus; dlscl: 2-labiatae, tenerae, labiis fastigia- tis, exteriori 4-dentalo quam inlerlus simplex multo la tiori (incisuris nempe 2 prol'undioribus), tubo a limbo ere- clo? vix distincto. Genitalia prorsus Asteris, ramis slyli acutiugculis. Oyaria pIlQsa (v. sp. 1). (Linnaea V. p. Mi.) • '4. Aster suhulatus (Mx. fl. am IL p. 111. Pursh. fl. am. II. p. 545 (sec spec. in. brb. Ktb.) inconspicuus Linn. IV. p. 143. Erigeron cxpansiis Poepp. Sprg. p. 518). Gel. de Qiamisso relulit ex Chile et ins. 0-Wahu. 2 Aster tenerrimus n. sp. 111. de Chamisso in 0.-Wahu. Herba perei^nls , suffruticulosa habtlu Erigerontis Ja- maicensis vel Globuluria^ cujusdam. Rhizoma multi- caule, lignosum, foliorum delaptorum vestigiis crebris te- ctum , filo emptorio non crassius. Caulis adscendens s. inferne ramosus ramique alternr gractles, teretes, striati, glabri, apice obiler puberuli, steriles abbreviati ubique dense foliati, fertiles elongali superne squaraas tantum ra- ras, setaceas gerentes. Foiia tenero-membranacea 1-ner- via, aveuia, plana, lineari-spalhulaia, acuta, basi in petio- los Iqngissime angustissimeque cuneata, magis minusve rainule serrula ta, serraturis in cilias breves, rigidas, cur- vato-erectas desinontibus, glaberrima, scabra, petiolis planis adjectis 5 — 12"/ longa, 3-— -l^'^Mata. Capitula bye- viuscule radiata, exi^ua, splitarigj ciecla^ circiter 24',(' lon- ga, terminalia in ramis gracilibus, per \ — 2 pollices ante apicem apbyllii;. lüvoluciinu campanulalum, disco ^equale^ 121 circlter 2-seriale folioHs siccis, l-riervüs, clUalis, glabrls, linearlbus, planis, Inlegerrlmis, inermibus, interioribus acu- minatis, margine scariosls, 2'^' longis, fcre |'" lalls, cxte- rioribus parum mlnoribus, acutls, divergenlibus. Rbacbis plana, nuda. Pappus capillarls, scaber, niediocris. Lui- giilae angiisllssime lineares, albae'? Achaenia piano- coui- pressa, 4-costala, nitida, obovala, pallide fusca, lineain longa, disco epigyno parvo (v. sp. s. 4). 4. Aster califoridcHs n. sp. • Cel. de ChamiÄSO Icgit in California. Herba perennis facie BclUdis sylvestris. Illiizoma crassum, multicaule, foliorum vestigiis delapsorum creber- rimis, imbricatis teclum. Caules adscendentes, 3 — 4-pül- licares, teretes, gimplices s. inferne bifidi rainique sulcalo- striati, pilis arliculalis, divergenlibus , flexuosis, longis, in partibiis superioribus crebcrrimis obsessi, superne longius breviusve aphylli, capitulo aeque magno ac in Asteve Aniello, erecto terminantur. Folia carnosula, penninervia, nervis ulrinque planis avenia, plana, laevia, glabra, brevi- ter hispido-ciliata, caule breviora, ex spathulatis, petiola- tis, obtusissimis, integerriinis aul apice profunde et oblii- sissime et grosse crenatis, conferlissimis, petiolis plano- dilatatis slriatisque adjectis circiter 2 - pollicaribus et 8"' latis in remota, multo miuora , basi lata et recla sessilia, integerrima. Involucrum imbricatum, disco äquale, folio- lis numerosis, pauci-serialibus, anguste linearibus, acumi- natis, integerrimis, ex foliaceis hirsuto-villosis, longissime ciliatis in subsicca, pariun longiora, multo glabriora, 3^i" longa, ^'M lala. Pappus rufescens, inaequalis, serralus, longus. Corollae colore iguoto, glabrae, disci: Si'" longac, limbo cylindraceo lingulaque lineari radii circiter scmipol- licari lubum brevem longo superante. Antbcrac cxserlac. Achaenia obovala, pilosa, compressa, 2 s- 4-costata, lincam longa (v. sp. s. 2). 122 4. Aster alpinus L. sp. pl. IIL p. 1226. W» sp. pl. HL p. 2018. Inter plantas a Redowski per Kaintschalkam Iccias exstant specimingi duo caule superac paFum magis quam vulgo foliato. 5. Aster imalaschcensis n. sp. Ex Unalaschca relulit ill. de Chamisso. Herba perennis rhizomate obliquo, fibris simplicius- culls, crassiusculis. Caulis erectus, simplicissimus s 2-fi- dus, totus dense subgte(|iialiter foliakis, 2-polllcaris — pe- dalis et ultra, teres. strialus, superne villosus. Folia membraiiacea , pl. 5-mera, supra avenia, sublus venosa, nervis utrinque planis, pilosiuscula, pleraque praecipue juniora villoso-ciliala, laevia, concolora, inlegerrima — re- mote serrato-deuticulala, apiculata, 3 — 6"' lata, ex pen- mneivii&, oblongo-obovatis, basi longissime in peliolos breviores, dilatatos, condiiplicatos angustatis, obtusis s. acutiusculis , una cum peliolis \ — 6" longas, in mullipli- nervia, ovata s. oblongo-elliplica, acuminala, basi obtusis- sima^ cordato-subsemiamplexicaulia, parum minus conferla, \ — \\ longa. Capilula aeque magna ac in Altere alpinOy terminalia, solitaria, longe radiata; matura ramis superne incrassatis. Involuerum late campanulatum , pluriseriale, disco aequale foliolis foliaceis, planis, anguste linearibus, acuminatis, integerimis, magis minusve cilialis et hirsulo- pilosis, interioribus parum majoribus, 3"' longis. Rha- chis convexa, nuda. Pappns rufescens submediocris , in- aequalis. Corollae glabrae, colore ignolo, disci: i^>^^ lon- gae, pappo longiores, dentibus erectis aeutis, limbo turbi- naio, tubo abbreviato; radii plurimiflori: 6'^' longae, lin- gulis llnearibus, fere f "^ lalis , lubum abbreviatum longis- sime superantibus, apice subintegerrimis, Achaenia com- pressa, 4-costata, hirsuta, oblongo - obovala, atro-fusca, disco epigyno parvo. — Affmis A- sihiricus differl: pubc. 123 totius plantae riglda, crebriori; caule elallayl, magis ra- moso, densius folialo, ramis fastigiatis; folils SGaberrlmis, longioribus, subtus pallidioribus, serraturis, si adsunt, pro. fundioribus; capitulis majoribus, crebrioribus ; pappo lon- go; limbo corollarum majorum disci subcylindraceo a tubo distincto eumquc vix parum excedente. — A. perei^rinus Pursh. fl. am. b. II. p, 5.56, quociim palria convenit, sc- ciindum diagnosin Purshianam foliis scssilibus remotis, glabris; caule glabro superne blrlo; et praeterea, si se- queus pcregvinus Purshianus est, pube caulis 3-seriali; caule altiori; foliis venosis, majoribus, inlegcrrimis, sub- tus pallidioribus; foliolis frequentioribus , majoribus, ex- terioribus discum ipsum superantlbus, interioribus minori- bus cum aequantibus pappo denique multo longiori et co- rolla$ disci aequante (v. sp. s. c«o). 6. AsTEK pereginus (Pursh. fl. bor. am. II. p. 556, ex diagn. A, Tilesii Wickstr. in Vetsk. Acad. Ilaudl. 1822, p. 13?) In Unalaschca legerunt cel. de Chaniisso et Nelsons (ex Pursh. 1. c.) Hurba perennis. Caulis erectus, pedalis et ultra, sim- plicissimus s. ramosus, totus dense et subaequaliter folia- lus ramique alterni teretes, striati gaudent pube in series ad basin caulis ramorunive obsoletas, ad apicem eorum confluenles, in mediis ex angulis foliorum basalibus decur- rentes disposita et quia folia superiora sunt semiamplexi- caulia, triseriali. Folia membranacea, pentamera, venosa, nervo primario vix sublus prominulo, glabriuscula , plana, laevia, subtus pallidiora, apiculala, inlegerrima, ex penni- nerviis, basi longe) angustatis (caeterum ignotis) in sub oo-plinervia oblongo-elHplica, ovata s, obovata, cordato- semiamplcxicaulia, acuta, basi subtruncata, 2 — 4" longa, < — 1" lata, adproximata* Capilula acque magna ac in Astcre JVovac Angliae, Jonge radiala, terminalia, solitaria. 124 Involucrum subdlvergcnlr-campanulalum, 2-scriale, foHohs linearlbiis, acuitiinalis, planis, ciiialis, hitcgerrililts, exle- rioribus majoribus, penninervHs, tolis folraceis, inlhikori- bus disco aeqiialibus, clrcilcr 3 — -4"' longis, f^ lalis, blasi siccis. Pappns cörollae disci aeqnalrs, .»iOrdkltf iiavts- cens. Cörollae glabrae, dlscr: 3"'Mlongae lirrtbö cyiindra- ceo tubo multo longiori, dentibtrs oblöhgo-ovnlis, äcutis, erectis; radli pliirimlflori: 6'" longae, linguüs coerulcis, linearibus, tubum abbreviatum longissime siiperantibns, apice 3-denticiilatis. Ovaria pilosa. -^ Diagnosi Purshia- nae oppügnanl tanlummodo folia rcniota. — De differen- llis cf. praecedentem. 7. Aster sahhginosns Richards. Fl. in R. Br. verm. b. Schft. I. p. 508? E sinuEschschollzii, e promontorlo Espenberg ctKolze- bue Sund relulit cel. de Chamlsso. Rbizoma reptans. Caulls hcrbaceiis, fercs, simpIex s. parum ramosus, aüscendens, magis minusve purpuras- cens et hirsulo-villosus, 3 — 8 - pollica'rls , gfaciiis, ubique subaequaliler follatus. Rami allerni, cauli slmiles. Folia ihf^mbranacea, penninervia, venosa, nervo primario sublus parum prominulo, adproximata, vaga?, plana, rnucronu- lala, intcgerrima — in niediis argute serrata, basi angu- slata, lacvia, supra pilosluscula, subtus pallldiora et ma- fijis' minusve hirsulo-subvlHosa et ciliata, ex oblongo-tibo- valis, acutis, rarins oblusis, sessilibus, circitcr 2!" lorigis et *" lalis in oblonga, acuminata, basi oblusa — acunrinafa, brevissimc peliolulata, parum minora vix lamen rarfora. Capitula longe radiata, solitari3, erecta, lerminalia in'ramis apice parum incrassalis, magniludinc eadcm ac in /htcrc alpino. Involucrum divergenti-campanula!um, 2-seriale, follolis nuaierosis, laxis, planis, acunnnatls, extus m;igis nvinusve hirsulo-villosis, ciiialis, margiiio purpurasccniibus, foliaccis, interioribus angustioxibus et pL brcvioribus, discu 125 aequalibus, 3 — 4'" lon^Is, | — f' lalis, inferne subslccis et glahrls. Pappus fcniiguieus, corollae disci acqualis. Coiüllac glabrae^, discl: 3'" longae, luteaic, denllbus SQmir lanceolaLis,, limbo lurbinato luburn aequantc; radii : coe- ruleae, circilcr semipoliicares, Ihigulis llnearibus, apicc 3- crcnulalis, ilibo miillo longioribus, circiler ^" lalls. Ova- ria pllosa. — Dirteit a praecedente: caulis graclllöiisj liu- milioris, flcxuosi pube ubique spaisa, crebriori; iöliis ini- noribus, pennincrvüs, minus glabris, feaepe argule servatis, supcriorlbus peliolulalls ncc cordalo-scnjiamplexicanllbus; limbo disci corollarum tübum acqiianie nee longe supcr- ante. In A. sal.mginosi Richards. 1. c. descriplione op- pugnant: caules firmi pilis bievissimis, folia ulrlnque con- colora, sesslliaj in A. montano Rieh, ib.: caules firmi; caljxis laciniac imbricatae, squarrosae, interiores radium subaequanles el quod nullam habcat slmililudinem Eri- gerontis alpini. JErigeron caucasicus Stev. {E. grandi- ßorus W. hrb. n. 15697.) Astcro slhirico non dissimilis, recedil: pube lotius planlae rigitliori; caule crassiori; fo- liis superiorbus scmiamplexicaulibus, oo-pllncrviis, scabris, longioribus; involucro Astcris unalaschccnsls -^ pappo fla- vescente, 2-seriali; tubo corollarum dIsci abbreviato. 8. AsTEK liadula Ail. h* kew. ed. 1. p, 210. W. sp. pl in. p. 2044. Pursh. fl. bor. am. IL p. 556. In California ill. de Chamlsso. Ab A. patente W. sp; pl. III. p. 2034. Ej. hrb. no. 15875 differt: foliis anguslioribus, margine carlilaglneo serrulalis nee hispJdo-ciliatis; foiiolis omnlbus oblusis. 9. SouDAGO odora (W. sp. pl. III. p. 2061. Hort. kew. od. L>. V. p. 67. W. hrb. n. 15963. S. dnlcnsis Kze. in Poepp. syn; pl. Am. ausir. mss.) Cel. de Chamisso Icgit in Chile. Variat foliis apice argule et remole serrulalis; differt a speeiminibus hrb. W. lantummodo ramls glabrls. 126 10. Solidago Virgaiirca L. VV. sp. pl. III. p. 2065. E sinu Eschschollzii, St. Laurentii et ünalaschca rclu- lit cel. de Chamisso. Specimina in Sinu St. Laurentii lecta clrciter polli- caria ; Unalasehcensia pedalia et ultra. Obs. Congener est Inula dubia Thbrg. jap. p. 318, A. unalaschcensi , salsuginoso et peregrijio .simillim.'). Aster hispidus Thbrg. 1. c. aulem sistat genus novum Gym- nostephiujn radio calvo ab Astere diversum. ERIGERON. j (Linnaea V. p. 145.) tladius pluriserialis. Discus,«^. Pappus uniserialis. 1. Erigekon alpinwn L. Wahlenb. läpp. p. 206. Cel. de Chamisso legit in ünalaschca. 2. Erigeron canadense L. W. sp. pl. III. p. 1954. In 0-Wahu et Brasilia legit cel. de Chamisso. Obs. Erigeron scabrum Thbrg. cap.! est Pulica- riae sp. ELPHEGEA. (Cass. Dict. sc. nat. XIV. p. 361.) Radius uniserialis. Discus cf. Pappus uniserialis. Elphegeä ciliata * {Leyssera ciliata Thbrg. fl. cap. p. 690! Aster taxifolius L. Berg. p. 286!) In Promontorio bonae spei legit cel. de Chamisso. Herba suffruticulosa rhizomate lignoso, oo-cauli, per- enni. Caules erecti s. adscendentes , simplicissimi s. ra- mosi, ramique teretes, graciles, magis minusve purpuras- ccntes 4" — 1' alti, dense foliali et subglabri, apice villosi et subaphylli. Folia sparsa, basi lata sessilia, firma, linea- ria, inlegerrima, mucronulata, obsolete 1-nervia, avenia, nitida — obsolelissime tomenlosa, alterna s. opposita, in- lerne conduplicata et longe piloso- ciliata, 6 — 9'" longa, 127 circller ^^^ lala, acuta, pl. curvala, superiora decrcscenlia, acuminata et erecta. Cnpltula solilaria, tcrmlnaiia, anle anthesln ccrnua, disco 3'^' alto, minora qnam In Kaulfus- sia amelhide. Involucrum lale campanulalum, dIsco lon- gius, pauciseriale, follolis acuminalis, ciliatis, glabris, mem- branaceis, siccis, planiusculis, virescenti- s. purpurascenti- stramincis , adpressis^ glandulis linearlbus, rufo-diaphanis in nervis (ut In Tagele), ex oblongo-lriangularlbus, 1-ner- viis in oblongo-elliptlca, majora, trinervia, margine sca- riosa, circiter 3|'" longa, f' lata. Rhachis convexa, nu- da. Pappus setaecus, plumosus, flavescens, radli: brevts; discl longus. Corollae glabrae, radil: llngulls caeruleis, oblongo-elllpticis, apice S-dentlculatis, tubo longiorlbus; disci; luleae, i^"' longae, pappo suo aequales, limbo a tubo distincto eumque plus duplo superante. Stylus dis- ci: 2 - fidus , basi bulbosus , ramis acutiusculis corollam haud exccdenlibus, sligmate nullo; ovarlis llneanbus, gla- bris, Inanibus. Achaenia (radll) glabra, piano -compressa, 2-costata, dIsco epigyno minuto, atro-fusca, oblique sub- elliptica (v. sp. s. oo). MADIA. Molin. Radius uniserlalls. Discus S. Achaenia calva, ero- Stria. MoLiNA viscosa. Cav. Wllld. sp. pl. III. p. 1952. In Chile 111. de Chamlsso. MYRIACTI8 n. gen. Flores In ambitu oo-seriaics 2, in cenlro $. Achae- nia erostrla, calva. Genus fl. 2 plurlserialibus achacnlisque calvis quam maxime distinctum. Ilerbae Nepaulcnscs, crcciae, dicholomae, inermes, caulibus ramisque teretibus, viridibus, striatis; foliis alter- 128 nis, membranneets 4 penninorvlis^ lanccolatis, serralls, ser-« raturls apiceqiic niucronnlalls, siipra Icpidotö - punctalis, subtus paliulioribus , supGrionbus descrCiscentibus nee ra- rcsccntibiis; capilulis plarlmifloris, inaequallfloris, heterb- gamis, hoinbcarpis, floribus 9 oo-serialibus in ambilu, paii- cioribus $ in centro; erectis, in racenios terminales lalera- lesque terminalos, oligocephalos dispositis, pedicellis fle- xuosis, in mediis folium minutum, integerrimumj pl. sin- gulum, gerentibus, quam folia siia breviorlbus s. longlori- bus; involucri florea superantis foliolis planis, linearibus, margirie lata scariosis; corollis flavidlsj parvis, tubo bre- vissimo, $ ne lineam quidem longis limbo inflato^ ö^par- lito, laclniis elliplicis, acutis, ereclis; 2 lingiills integerri- mis, tubo multo majoribus, staminlbus in Q: omnino nul- lis; in 2: aus brevibusj acutiusculis, angustisj filamcnlis glabris, plartis; stylis bifidis basi aequalibus in $: inclusls, ramis semilanceolalis, aequalibus, superne extus puberulis; in 9: tubum corollae longo superantibus eorumque ramis lougioribus, linearibus, inaequalibus ; achaeniis calvis, ero stribus, ellipticis, obcompressis, glabris, pl. 2-costalis apice et basi punctatis, areola terminali. 1. Myriactis nepaiensis li. spi In INepaülia cel. Wallich* Radix librosa. Caulis pedalls, penna anserina parum teniilör, ramique erecio- patentes glabri vix apice pilosius- culi. Foliaj nervis planis, semiamplexicatilia, spathulatö-lan- ceolata, utrinque acuminata, basi autem angustiora, superne profunde et argute Serrala, glabriu3Culä s. obsolete pilosius- culä, circiter 3" longa, 1" latai Capitula globösa vix i:juam in Cotula coronopifolia majora, floribus 5 oo oo-seriali- bus in ambltu^ brevioribus quam hermapliroditi Iriplo pau- ciores in ceniro. Involucrum 2-scnale, floribus lorigius, foliolis subfoliacels, viridibus, exlus pilosiuSculis, demiim reflexis, obsolete et inaequaliier serrulalisj exterioribus acu- 129 acuminatls, 2'" longis, ^'" latis, interiorlbiis brevioribus, aculis aut obtusis. Rhachls inferne pro tloribus 9 am- plo - cylindracea , mamillata, apice pro ü. $ conica, cono brevi breviorique diametro, leviter alveolato. Corollae lubo öbsalele piloslusculo ; $ hermaphrodltis minores , lingulls erectis, ellipticis, acutiusculisj binerviis» Stigma in $ videre mihi non licuit. Achaenia 2 majora, areola calva; $ areola e centro styliculum emittente (v. sp. 1» in hrb. Hörn). Tab. 11. F. fig. 1. rios $. — 2. Corolla 9. — 3. Sta^ men. — 4. Stylus 2. — 5. Achaenium. — 6. Rhachis cum involucro reflexo. — 7. Alveolae pro fl. $. — 8. Mamillac pro fl. 2. 2. Myructis TValUchn n. sp. In Nepaulia cel. Wallich. Caulis hirsutus, circiter 2-pedalis, ramis tenuibus, pa- tenli-divergentibus. Folia subsessilia, elliptico-lanceölata^ in utroque fine longissime rectilineo - acuminata , hirsu- tiuscula,, remote serrata, apice et basi integetrima, 2^'^ longa, 9'" lala. Capilula minoi'a quam in 31. ncpalensi. Involucrum 1-seriale, campanulatum, radio aequale, oo- phyllum, foliolis glabris, ciliatis^ aeqüalibus, paucinerviis, pallide viridibüs, acuminatis, 2"' longis, semper ereclis. Rhachis plana mamillata, mamillis e centro styliculos emittentibus , diametro fere 1|^'" longo* Genitälia et co- rollae prosus praecedenlis sed hae glaberrimae lingulae- que lineares, revoluiae. Flofes 2 pauciores eorumque co- rollae parum longiores quam in $, qüibus stigma mani- festum* — ■ M. hepalensi similis sed diversa: stalura om- nium partium minori; foliis sessilibus iiec semiam|)lexi- caulibüs, elliptico-nec spathulato-lanceolatis, angustiori- bus cauleque hirsiilis, serraluris paucioribus fet remotiori- bus; cörollis subglabcrrimis, 2 hermaphroditas stiperahli-^ btis lingulisque linearibusj -revolulis; sed praecipue invo- lucro et rhachide — (v. sp. I. in hrb* Hörn). 6r Bd. U Heft. 9 130 f LEPtOCOMA n. gen. Pappus e setls 2 s. 3 capillaribus, flcxuosis. Achae- nia rostrala, centri erostria. Diflert a Lagenophora acliaenüs pappophorls, cenlrl erostribus; a Brachycome pappo achaenüsque margiiiali- bus roslratis. Leptocoma racemosa n. sp. Cel. Wallich in Nepaulia. Rhizoma lignoso -tuberosum fibras valldas, parum ra- mosas emiltit. Caulis flexuoso-erectus, herbaceus, graci- lis, leres, subtiliter slriatus, puberulus, simplex, semipe- dalis et ultra, totus aequaliter foliatus. Racemus (verus?) terminalis, 6 — lO-poUicaris, simplex, capitulis parvis, nu- tantibus, pedicellis recurvatis, puberulis, clavatis, pro bre- vltate crassissimis, 1—2'" longis, remqtis, quam folia, e quorum axillis prodeunt, multo brevioribus. Folia peliq- lulata, petiolis planis, allerna, membranacea, triplinervia, elliptico - lanceolata , in ulrüque fine longe curvilineo-acu- minata, integerrima, supra scaberrima et hispidiuscula, subtus pallidiora, pilosiuscula , laevia et punctata, circiter bipoUicaria et f lata, superiora paullatim "paullalimque decrescentia. Capilula heterogama, heterocarpa, inaequa- liflora, diseoidea, floribus fertilibus, 2 J?-serialibus in am- bitu, paucis $ in centro. Involucrum campanulatum, achae- niis brevius, subbiseriale, foliolls pallide viridibus, planis, ellipticis, acutis, breviler ciliatis, sicco -membranaceis, mar- gine scariosis, interioribus ne lineam quidem longis, exle- rioribus minoribus. Rhachis plana, brevissime paleaceo- fimbrillifera, diametro vix |'" longo. Corollae albae, e?^- guae, inferne punctatae, $: lingulis oblongo-obovatis, in- tegerrimis, tubo vix ullo; $: tubulosae.... Stylus 2 2.fidus, corollae suae subaequalis, . . . Pappus 1-seriaIis e setis «a- 131 pillaribus, laevissimis, brevibus, flexuosi's, 2 s. 3. Achae- nia piano - compressa , fusco - stfaminea, glaberrima , pun- ctata, oblique obovata, 2-costala, costis marginalibus, disco cpigyno parvo, areola terminall; marginalia rostrata, fere 1^'" longa, rostro gracili, brevi; centralia erostria (v. sp. 2. in hrb. Hern, frucligera corolla vix ulla suppetente). LAGENOPHORA Cass. *) Radius l-serialis, 9. Achaenia rostk-ata, calva. Lagenophoka hirsuta Poepp. mss. — ' Cl. Poeppig in Cbile. Herba perennis? tota birsuta. Rbizoma gracile, re- pens fibras gvaciles, frequentes, simpliciusculas emittit. Caulis erectus, simpllcissimus , gracillimus , 2 — 2|" altus, foliis parum longior, tantummodo basi ima foliatus. Fo- lia tenero-membranacea^ penninervia, inaequalia, peliola- ta, petiolique nervique primarii inferne striali, plani hir- suta, rotundo — oblongo- obovata, obtusissima, plana, apl- culata, grosse crenato-repanda, peliolis brevioribus adjec- tis 1 — 2|^" longa, 4 — 9'" lata. Capitulum terminale, so- lilarium, breviter radiatum, disco cf? Involucrum campa. nulatum, subbiseriale , radio parum brevius, foliolis linea- ribus« acutis, planis, margine scariosis, integerrimis, cxtus hirsutiusculis, pallide viridibus, interioribus 2'" longis, ^"' latis, exterioribus parum brevioribus. Rhachis plana. Achaenia piano - compressa , oblique obovata, glabra, 2"' longaj rostrata, rostro brevi, viscoso, glanduloso, gracili, costis duabus marginalibus. — A speciebus hujusee gene- ris caeteris distinclissima (v. sp. s. 3). •) Bull. d. sc. Dcbr. 1816 et ib. Mars 1818. Dict. sc. nat. XXV. p. 109. 9* 132 B. Series posterior, Homo^amae^ aequa,li'^ florae. KLEINIA Schreb. Pappus pluriserialis. 1. Kleinia Porophyllum (W. sp. pl. III. p. 1538. Ca- \ calia Porophyllum L. Cav. ic. III. p. 11. t. 222). E Brasilia retulit cel. de Chamlsso. A qua vix atque ne vix quiderri differl: Kleinia ru- deralis Jacq. Fölia enim inlegerriraa et fepända, acuta et obtusa in uno eodemque specimine occurrunt. 2. Kleinia cacalidides n. sp. Ex insula Lu^onia unicum specimen reportavit ill. de Chamisso. Glaberrima. Caulis herbaceus, erectus. Folia alterna, remola, penninervia, nervis utrinque planis. glabra, lae- via, carnosula, petiolulata, bblongo - ovata, acuminata, basi acuta, retrorsum mucronulato - denticulata , 3'^ circiter lon- ga, 10"' lata. Petioli plaiii, striati circiter 2"' longi. Ca- pitula in apicibus caulis et pedünculorum longornm folia- que sua longe excedentium in racemos oligocephalos, subcorymbosos, termlnatos disposita, pedicellis 1-cephalls, quam folia sua exigua, angustissime linearr-lanceolata lon^ gioribus, quam capitula aulem brevioribus. Involucrum cylindraceum , 9-phyllum, floribus parum brevius, 1-se- riale, basi auctum, foIioHs aequalibus, linearibus, 6 — 7'" \ longis, carnoso-foliaceis, pl. alternis latioribus latiusque margine scariosis et acutis, alternis angustioribus, acuml- natis^ vix margine apicali scariosis. Pappus capillaris, co- rollis parum brevior. Corollae glabrae, apice purpureae? limbo profunde 5-dentato, a tubo haud distincto. Genl- talia exsertaj slylus basi bulbosus, ramis longis, lineari- bus acuminalis; antherae alis oblongo-triangularibus, bre- 133 vlbus, latisj acutis. Ovaria nectario alveolari. — Differt a Kl. hieracioUle * ( Cacolia hieraciöide W. sp. pl. III. p. 1731. Ej, hrb. n. 15052) cujus speclmina el in Macao a Trenlepohl lecta et in liorto botanico Calcuttensi, in quo e semlnibus Mauritianis oVta füerat, liospitata, in herbario cel. Hornemanni exstant: föliis glabris, firmiori- bus, raucronato-dcnticulatis, oblongo-ovaüs, longe acumi- iiatis ; involucri angustioris, quam flöres iantum paullulura brevioris, meiophylli foüolis multo longloribus latiusque margine scariosis; squarnis pedlcellos capitulis breviores basi sllpantibus majoribus (v. sp. s. 1). 3. Kleinia Cusimbua * {Cacolia Cusimhta Don. prdr. fl. nep. p. 179?) In Nepaulia Hamilton et Wallich. Planla 6-pedalis, basi lignosa (Harn.). Caulis sulca- tus, glaber, leres, saltem superne lignosus, fortasse sim- plex, apice in paniculam subfasligiatam, dicliotomam di- visus, ramis elongatis, superiorlbus sensim decrescentibus. Folia membranacea, penninervia, nervis utrinque planis, scmiamplcxicaulla, longe acuminala, argute et inaequaliter serrata, basi apiceque integeirima, subtus pallidiora (et pubescenlia Don) inferiora oblongo - obovata , 11" longa, 3" lata, superiora oblongo - ovala , multo minora, magis serrata. Capitula erecta, plurimiflora, pedicellis suis squa- mas paucas filiformes gerentibus breviora. Involucrum cy- llndraceum , 1 - seriale , oo (plus ; quam 9) - phyllum , squa- rnis paucis patenlibus, subfiliformibus auctuiti, florlbus bre- vius, foliolis aequalibus, linearibus, acuminatis, margine scariosis, inlegerrlmis, planis, bo-nervlis, |^" longis, alter- iiis latloribus latiusque margine , scariosis. Pappus albus coroUis glabris, semipoUIcaribus, purpureis? lubo limbum cylindraceum multo superante parum brevior. Ovaria II- . nearla, glaberrima, sulcala. — RecedIt a cacalidide foliis mcmbranaccis, scmiamplcxicaulibus ; capitulis majoribus 134 — et praecipue latlorlbus, quam pedlcelll brevioribus; involu- cris plus quam 9-phyllis etc. Obs, Congener Senecio japoniais Thbrg. jap.! CFIRYSOCOMA L. Pappus uniserialis. . Chrysocoma Comaurea L. W. sp. pl. III. p. 1788. In Promonlorio bonae spei legit cel. de Chamlsso. Subtrib. 3t Inuleae, Capltula si helerogama floribus marglnalibus corollas llngulatas gerentibus ; nunquam dioica. Rbachis ebracteolata. Antherae caudatae. INULA Gaertn. (Inulae sp. L.) Inüla viscosa (Alt. W. sp. pl. III. p. 2095. Erigeron viscosum L. Solidago viscosa Lam.) In insula TenerifTa leglt cel. de Chamlsso. Obs. Cui generi inserendae quoque sunt: Conyza squarrosa L., Candida L., pumila et limonifolia Sm. Subtrib. 3. Baccharideae. (Linuaea V. p. 145,) Capitula aut dioica aut sul3dioica, aut floribus 9 plu- riserialibus corollisque fillformibus instructis in ambilu. Rbachis ebracteolata, rarissime in capitulis 2 nonnlsi bra- cteolata. Antherae ecaudatae, COmZA L. Juss.*) Capitula heterogama. Pappus uniserialis. *) Floribus revera masculis (non solum in liac sectione sed etiam in Gnaphalieis) pappus semper est clavatus et crassior quam | in foe- 135 1. CoOTZA hifoliata (L. sp. pl. 1207. W. sp. pl. III. p. 1920. Sprg. syst. III. p. 514. C. acvillaris Lam. enc. II. p. 84. Sprg. syst. III. p. 511). In Lugonia legit cel. de Chamlsso. Rhachis convcxa, nuda. Achaenia straminea, ovalia, oo-costata, hirsuliuscula, 4'" lala. 2. CoNYZA vianülensis n. sp. In Lugonia legit cel. de Chamisso, Radix tcnera, annua? fibrosa, fibris valldls, oblique descendenlibus nee ramosissimis. Caulis erectus, siin- plex, gracillimus, teres, striatus, hirsulus, 7| — lO-polIica- ris, superne hirsuto-villosus et manifeste minus folialus. Folia lenero-membranacea, penninervia, semiamplexicau- lia, hirsuta, laevia, sublus pallidiora, sinuato - dentata, obtusa aut acuta, apiculata, ex confertis, spathulatis, lim- bo amplo, circiter 10'" lato parlem angustatam superante, |— 2" longis in obovata, rariora et multo minora. Race- mus terminatus, terminalis, linearis, simplex, 3|^ — 4|^ pol- licaris. Capilula parva, 2'" alle, floribus d^ multis in cen- tro^ erecta , sessilia demum pedicello ipsis breviori, fili- formi, hirsuto-vllloso suiTuIla, inferiora foliis suis superata et valde remota. Involncrum campanulalum, oo-seriale, imbricatum, polyphyllum, floribus parum longius, foliolis anguste linearibus, acuminatis, siccis, hirsuto-villosis, cilia- tis, integerrimis, planis, 1-nerviis, intimis 2'" longis, ex- terioribus decresccntibus^ magis viridibus et squarrosis. Rhachis ignota. Pappus capillaris, albus, corollis aequa- lis. CoroUa 2 tenerrima, stylo coroUaque cf genitalia in- cludente, 1^'" longa, limbo haud distincto parum brevior. Ovaria hirsuliuscula. — Proximae praecedeuti sed diversa: caule tenerrimo humiliori, hirsulo nee villoso, superne, multo minus foliato; foliis lenerioribus, oranibus semiam- plexicaulibus, sparse hirsulis nee villoso -cancscentibus, ir- 136 . regularitev siiraato - dentalis nee regularlter denJiculatls, subtus pallidioribus ; inflorescenlla simplici; capitulis re- molis, multo paucioribus; involucris squarrosis — (v. sp. s. 2). 3. CoNYZA chilensis (Sprg. syst. III. p. 513. n. 83. C, lonpfolia Cass. Dict. (lesle hrb. Kih.),) E Brasilia (ubi et amicissimus Beyrich et Sellow le- gcrunt) et Chile reporlavit cel. de Chamisso. Variat caule oligocephalo et superne in paniculam suprafastlgiatam, termlnatara, dichotoraam, ramosissimam diviso, semipedali — pluripedali, nee minus magnitudine foliorum, quae nonnunquam lobato - pinnatifida sunt. — Rhachis plana, nuda. Ovaria piano -compressa, 2-costata, eoslis angularibus, slraminea, elliptica, hirsutiuscula, lineam circiter longa. 4. CoNYZA alhlda W. lirb. n. 15658. Sprg. syst, III. p. 514, quam verum Erigeron honariense L. (h. Cliflf. p. 407. Ej. sp. pl. III. p. 1211. Senecio bonariensls purpurar scens foliis imis Coronopi Dill. Elth. 344. t. 257. f. 334, capitulis autem nimis paucis et magnis) esse magnopere suspicor. In Brasilia legit cel. de Chamisso; sed exslant eliam specimina a Beyrichio pr. Rio Janeiro, a. Sellovvio et servo Hoffmannsegglano ad Bahiam lecla. Differt ab Erigeronte canadensi cui siinillima: foliis hirsuto - canescentibus nee hirsuto - hirtis et viridibus, in- ferioribus pinnalifido-crenatis; pediceliis hirsuto - canescen- tibus nee strigulosis; rhachide breviter paleaceo-fimbrilli- fera nee nuda; corollis glaberrimis foemineis fdiformibus 3 - denticulatis , slylum includentibus s. eo parum breviori- bus, quam hermaphroditae brevioribus ncc illis in mediis birsutis bas superantibus; a Conyza ambigua Cand. ca- 137 pilulis multo lüinorlbus, foliis multo brevioribus nee Inte- gerrimis, inflorescenlla et habitu. Floribiis Omnibus ferüllbus a lypo generico recedit. Radix horizontalis , fibroso - fusiformis. Caulis lierbaccus erectus, slrialus, ramosus, 3 — 4 et ulira pedalis. Folia sparsa, membranacea, tenuiter penninervia, magis minusve hirsulo-cancscentia ex spallmlalo- oblonge -obovatis, acutis, anlice grosse et inaequaliter crenato-serratis, circiler 4^' longis, 1^" latis, basi longissime et magnopere anguslatis in angustc lanceolato-linearia, multo minora. AchaenJa piano -compressa, 2-costata, Iiirsula, elllpticqV |"' longa prorsus ut in Erigeronte canadensi. Rbachis parum con- vexa, breviter paleaeeo-fimbrillifera, diamelro lineam longo, luvolucrum campanulatum, laxe imbricatum, floribus ac- quale, foliolis angusle linearibus, acuminatis, planis, mar- gine scariosis, intc^errimis, glaUriusculis — hirsulis, inle- rioribus 2"' longis. Pappus flavescens, acbaeniis Iriplo longior. Panicula terminata, dicholoma, pyramidalis, ra- mis magis minusve hirsuto-canescenlibus toliaque sua eX- cedcnlibus; pedicellis squama una alterave obsessis, capi- tula 2'" longa, aeque magna ac in Erigeronte canaclensi cxcedenlibus. Corollae $ l-j''" longae; $ 2'" Iongae,(.v. sp. s. oo). • ... 5. CoNYZA triplinervia n. sp. *) Brasilia: ad frelum St* Catharinae col. de Chamisso; pr. Rio Janeiro Beyrich; pluribus aliis locis Brasiliae et meridionalis et aequinoctialis Sellow. Herba glaberrima. Caulis erectus, ramosus, aequali- ler foliatus, praealtus ramique alterni, tereles, sulcalo- *) Vidi in Iirb. Valiliano spccinicn Commersoniamum cui iioracn ErigeroTi helimithij^olium adscriptum est. 138 striali. Folia pellolala, adproximata, Iiexamera, menibra- nacea^ plana, laevissima, triplinervla, ncrvis primariis sub- tus prominulis, venosa, serrata, basi integerrima et lon- gius breviusve curvlllneo-acuminata, ovato-lanceolata, 3 — 4" longa, -l — l^'i lata, superiora minora et lanceolata. Peiioli 2 — 6'" longi, intus canaliculali. Paniculae oo-ce- phalae, terminatae, terminales lateralesque , dichotomae, subfastigiatae, ramis flexuosis, inferloribus folia sua magna haud multo superantibus , reliquis sensim decrescentibus. Capitula 2'" longa, pedicellis breviora, oo-tlora, floribus cf 3 — 7 iif centro. Involucmm campanulatum, floribus cf aequale, imbricatum, co-phyllum, pauciseriale , foliolis integerrimis , glabris, marglne anguste scariosis, in medio pallide viridibus, apice nonnunquam purpurascentibus , ex ellipticis, acutis, circiter |''' lalis, in linearia, acuminala, longiora, angustiora, obsolete ciliata, 1|'" longa. Rhachis convexa, brevissime alveolata, alveolis pro fl. -phyllum, im- bricatum, foliolis sicco -membranaceis, magis minusve fus- cis, infeme siramineis, apice obsolete ciliatis, [adpressis, obtusis, ex exiguis, rotundis in anguste linearia, 2"' lon- ga, reliquis angustiora. Rhachis plana, brevissime papu- losa, diamelro circiter lineam longo. CoroUae filiformes stylo breviores. Achaenia, oblonga, cylindracea^ oo-co- stata, hispidiuscula , fusca, ne |'" qtiidem longa, quadru- plo, pappo albido circiter aequalia — (v. sp. s. 3). *) Molinia Schrk. postca eilita aliis nominibus haud caret« 140 3. Molina sessilifolia n. sp. Cel. de Chamisso pr. Talcaguano. Frutex ramls alternis patenti-divergentibus/terellbus, striatis superne junioribusque Iilrsuliusculo-pubescentlbus. Folla membranacea , trlplinervia , retlculato-venosa, ovala s. elliptica, acuta rarius acuminata, basi oblusa , sessilia, adproximata, supra glabra sublus pallidiora et ad nervös prominulos hlrsutiuscula, saepe reflexa, f — 1|" longa, 3 — 9'" lata, marum argute, foeininarum obsolete serrata, su- perlora sensim oblonga integcrrima et minora. Racemi pyramidales, compositi, terminales lateralesquc, ramis fo- lia sua superantibus, hirsutiusculo. pubescentibus, pedun- culis racemulos subcorymbosos , oligocephalos slipantibus folia perfecta, pedicellis nonnisi squamulas basi gerentibus. Capitula oo-flora, 2: 3'" longa, oblonga, pedicellis suis lon- glora; cT: 2'" longa, pedicellos racemuli cujusdam inferiores aequanlia. Involucrum imbricatum, oo-phyllum, foliolis margine anguste scariosis, extus punctatis, glabris, planis, ilmbriato-dentatis, interioribus linearibus, fere 2''' longis, exterioribus ellipticis et pauUatim deCrescentibus ; foemina- rum: subcylindraceum , fructibus brevius, foliolis acutis, minus punctatis; marium: hemisphaericum, foliolis obtusis, parum latioribns. Rhachis plana, nuda. Pappus rufesccns, in 2: 2'" longus, stylo aequalis, coroUa raulto longior; in cf: 1|'" longus, cotoUae aequalis. Corollae glabrae. Ova- ria 2 linearia, pilosiuscula. — (v. sp. s. co.) ,**Ala.tae.*) , ; :. . . saol .4. MoLiNA articulata * {Conyza articulata Lam;'enc.'IL p. S4; W. sp. pl. in. p.,1948ii.J3ac^ÄamvPersi Äynj.U. - .:;!m?i,vc T^Ü'j'rb OL!/«;:,: >.v\'\f', ■*■'■. *) Omnes^ quae mihi adliuc iunoluerunt, specics rclaturus dla- gnoses quoque addo. 141 p. 425). Aphylla glaiica, bialata, alis planis; squamulis dimeris; Involucri campanulati in utroque sexu conformis ioliolis Omnibus obtusis; achaeniis brevibus, clliplicis, gla- berrimis. In Monte Video Commerson et Sellow. Foliola intima exterioribus angusliora, linearia, in 2 l'll, in d" i'i' longa. 5. MoLiNA crispa * {Baccharis crispa Sprg. syst. III. p. 466!) Aphylla, trialata, alis crispis, coriaccis^ cartilagi- neo-marginalis; squamulis trimerisj involucri marium cy- lindracei Ioliolis acuminatis. In Brasilia meridionali legit Sellow. Alae angustae et breves trimerae. Capitula d" nu- merosa et magnopere adproximata, circiter 2^'" longa. Planta foeminea haud suppetit. 6. Molina trimera n. sp. Aphylla, trialata, alls pla- nis; squamulis trimeris; involucri campanulati foliolis ex terioribus acutis, intimis in foemineis: acuminatis, in mas- culis: acutis aut oblusiusculis ; achaeniis oblongis, glaber- rimis. In Brasilia ad fretum St. Catharinae (Cham.) ; pr. Rio Janeiro (Beyrich). Suffrutex glaberrimus, trlpedalls et ultra, ramosissi- mus; ramis allernis, 3-alatis, alis latis integerrimis. Fo- liorum loco squamulae minutae, trimerae. Spicae termi- natae, verae? simplices elongatae et lineares, capllulls per plura conglomeratis, glomerulis autem remotis et pauciis. Involucrum campanulatum foliolis planis, in 2: ex ovaiis, acutis, exiguis in linearia, acuminata , margine scariosa, apice serrato-fimbriata, 1|^''' longa; in cT: brevioribus et latioribus, acutis aut obtusiusculis. Rhachis plana, levis- sime alveolata. Pappus rufescens. Achaenia oblonga, cy- lindracea, oo-costata, glaberrima. — Diffcrt a reticulatw: 142 capitulis minoribus; inflorescentla ; involucrl campanulatl foliolis exterlorlbus ovatls, exiguis, acutls; alis longiorlbus ; — a genistelldide squamis liimeris nee foliis saepissime pentameris, capitulis minoribus — (v. sp. s. oo). 7. Molina reticulata (R. et P. syst. p. 212? Conyza gcnistelloides Lam. Enc. II. p. 93. W. sp. pl. III. p. 1947. W. hrb. n. 15634 ($). Baccharis genistelloides Pers. syn. IL p. 425. B. venosa (sp. Q. Humb.) W. hrb. n. 15607). Aphylla, trialata alis planis; squamulis triraerls; involucri turbinati foliolis omnibus acuminatis; rhachide $ nuda; achaeniis glabris, cylindraceis, sulcatis. Per provinciam Tacuiiga regni Peruviani (ex Lam. 1. c.); in Andibus Novo-Granatensium ad radices Parami de Pitatumbo juxta pagum Congo et in convalli fluminis Xayo; item pr. Loxam all. 1100 --1500 hex. Aug. (Humb.); in collibus aridis Conceptionis Chilensium a Majo ad Sptbr. (R. et P.)? Frutex glaberrlmus. Rami alati, slriali, alterni, alis integerrimis , planis, quam in afiinibus brevioribus. Pro foliis squaraae minimae, trimerae. Capitula singula s. gemina, in spicam continuata. axi superatam, simpli- cem, oligocephalam disposita. Involucrum cT et 9 tur- binatum foliolis integerrimis, planis, acuminatis, vis- cosis? ex ovatis, exiguis in linearia, circiter 1\'t> longa. Rhachis 2 nuda. Pappus rufescens. Achaenia |'" longa, fusca, cylindracea, sulcata, glabra. — Synonymum Lamar- ckianum solum firmum, vix satis Ruizianum. — Differt a saglttali squamis 3 -meris nee foliis 5-meris; capitulis majoribus eorumque disposilione ; involucri turbinati foliis Omnibus acuminatis; alis multo brevioribus — (v. sp. s. 2). 8. MoLiNA microcephala n. sp. Aphylla, trialata, alis planis, angustissimis; squamulis trimeris; involucri cam- panulati foliolis in 9: interioribus acutis; in mare: Omni- bus obtusis; achaeniis obovatis, costis minutc puberulis. 143 In Brasilia ScUow. Frutex? dichotomus, Iripedalls, glaberrimus, caule basi nudo. Rami numerosissimi subfastigiati, 3-alali, alis elongatis, angustissimis, integerrlmls, subcoriaceis \ — 1'" latis. Folioriim loco squamulae trimerae inferiores subfo- liaceae. Spicae terminales, simplices, lineares, capitulis valde adproximatis et parvis, circiter \\^^^ longis. Invo- lucrum campanulatum, floribus subaequale, foliolis siccis, planis, 1-nerviis, virescenti-slramineis; in 2: ex ovatis, obtusiusculis, exiguis in linearia, li'" longa, acuta, apice obsolete cillata; in mare: omnibus obtusis, inlerioribus oblonge -ellipücis, 1'" longis. Rhaebis plana, levissime pulverulento - alveolata. Pappus albidus s. pallide rufes- cens. Achaenia obovata, oo-costata, straminea^ ^'" longa, costis pube minuta . obsessis. — Differt a milleßora capi- tulis minoribu», alis angustissimis; spicis linearibus, sim- plicibus; rhachide pulverulenta ; pappo rufo; achaeniis obo- vatis (v. sp. s. oo). 9. Molina milleßora n. sp. Aphylla, 3-alata,^ alis planis, latis; squaraulis trimeris; involucri campanulati foliplis in mare: omnibus obtusis, in 2: interioribus acutis; achaeniis oblongo-ellipticls, pube costarum minuta. Caulis fruticosus, dichotome ramosissimus , aphyllus, ereclus ramique patenti- divergentes 3-alati, teretes, slriati, alis subcoriaceis, venosis, brevibus et circiter 3 — ,4'" la- lis. Squamae minutae trimerae. Involucrum campanula- tum, breve, 2: floribus aequale; cT: floribus parum bre- vius; foliolis glabris, planis, virescentl- stramineis, maiglne scariosis, cillatis, in cf : omnibus obtusis, ex ovati«, exi- guis in elliptica, f'^' longa; in 2t acutis ex ovatis, exi- guis, in 1|^"' longa, anguste linearia, marglne latiüs sca- riosa. Rhachis plana, subnuda nee pulverulenla. Spicae composllae, terminales, verae? oo-cephalae, numerosae, oblongae, pyramidales. Capitula numerosisslma , 2"' Ion- \ii ga, adproximata. Pappus rufus. Achaenla oblongo-elllp- tica, oo-coslata, ^'" longa, coslis minule puberula. — Differt a trimera: caule crasslori alis brevloribus laliori- busque; splcis coinposilis, pyramldalibus; capilulls mine- ribus, frequentloribus et magis adproximatls ; acbaeniorum costis minute hispidiusculo-puberulis — (v. sp. s. oo). 10. Molina cylindrica n. sp. Aphylla, trialata, alis planis; squamuHs trimeris; involucrl marium campanulati^ l'oeminarum obloiigi et cyiindracei foliolis acutis; ovariis glaberrimis. Herba rhizocarpica, erecta, nitida^ rhizomaJe lignoso, deorsum fibras longissimas, nigricanles, simpliciusculas, li- gnescentes, glabras emitlente. CauHs bipedalis et ultra ramique teretes, striati, 3-alatI, alis integerrimls, rigido- membranaceis, venosis, 1 — 6'" lalis. Foliorum loco squa« mae minimae trimerae. Spicae terminales compositae spi- culis iinearibus, laterales simplices, lineares; capitulis ad- proximatis, singulis — ternis; 2 4'" longis; cf 2'" longis. Involucrum d": campanulatum, floribus parum brevius; 2: cylindräceum , oblongum, floribus aequale; foliolis planis^ glabris, subeciliatis, virescenti- stramineis, margine scario- sis, 1-nerviis, acutis, exterioribus ovatis, exiguis; interio- ribus in cf: elliplicis f'" longis, quam reliqua longioribus latioribusque ; in 2: anguste Iinearibus, 3"' longis, quam caetera longioribus quidem sed angustioribus. Pappus pal- lide rufescens. Rhachis plana, nuda, diametro vix dimi- dia linea longiori. Ovaria oblonga, glaberrima. — Differt a trimera : capitulis valdc adproximatis , 2 oblonge - cy- lindraceis, 6'" longis, meianthis; foliolis subeciliatts , acu- tis nee intimis acuminatis (v. sp. s. oo). 11. Molina sagittaUs n. sp. {Baccharis genistelloi- des Poepp. coli. pl. chii. I. n. 210 nee Pers.). Trialata, alis planis; foliis quam' insterslitia multo brevioribus, 3* nieris ; involucri campanulati foliolis in marc om^ibus ob- (usis ; 145 tusis; in 2 cxtimls acutlS) iutimls acuminalls; ovariis glabris. Chile pr. Talcaguano ccl. de Chamisso; in crepidi- nibus angtistls ad Valparaiso IMaj. Poeppig. Herba? glaberrima. Rami alterni, 3-alali, siibtlliier slriati, alis reticulato-venosis, integerrimis, linearibusj elon- gatis, 1 — 2"f latis. Folia irimera, niembranacea, elllplica s. oblongo-elliptica, obtusa s. acuta, dccürrenlia, remola, interstiliis multo breviora, integcrrima s. inferiora quan^ doque obsolete denticulata, 8 — 15'" longa, li---3'" cii'- citer lata. Spica composita terminalls , spiculis vel glo- meruliformibus, sessilibus et folio, quo basi stipantur, brc- vioribus vel elongatis et pedunculis angustissime alatis fo- liaque sua longissime excedentibus sutTultis. Involucruni cylindraceo-campanulatum, basi globosum, foliolis iiitidis, slramineis, planis^ in mare: omnibus obtusis ellipticis, in- tegerrimis, intimis 1^'" longis; in 2: ex ovatis, exiguis, acutis in llnearia, longe acuminata, margine anguste sca- riosa, superne serrato-fimbriata, 2'" longa. Rbachis pla- na, nuda. Ovaria glaberrima. 12. MoLiNA juncea n. sp. Trialata, alis planis, late linearibus; foiiis quam insterslilla multo brevioi-ibus , tri- meris; involucri 2 campanulati foliolis exlerioribus oblu- sissimis, intimis aculiusculls; ovariis oblongis, minute pu- berulis. Sellow in Brasilia. Planta mascula desideratur. Herba? nitida. Caulls summitates, quae suppetunt, 3-alatae, subtillter striatae, alis late - linearibus , elongalis, integerrimis, plänis, reticulato- venosis; apice divisae in spicam compositam, pyramida- lem, amplam, ramls remotis, dlvergcnlibus,angusle, su- perne angustissime alalls, inferlorlbus elongatis. Folia (pauca tantummodo suppetunl) membranacea^ inlegerrlma, ovata, acuminata, petlolulata^ parva, clvcitcr 4 — 5'" longa, 6r Ba. Is H.ft. 10 14() ■ 2''' lala. Capitula aeque magna ac in trlmera in apicibus pedunculorum adproximata. Involucrum campanulalum, foliolis slramineiss planis, margine scarioso eroso-denllcu lalls, 1-nerviis, ex rolundis, obtusissimls, exiguis in line- aria, angusta, acutiuscula, 2|"' longa. Rhachis plana, pul- verulenta. Pappus rufescens. Ovaria oblonga, minule pn- berula. — Differt a sagittali: foliis; ovariis pubcrulis; fo- liolis exterioribus valde oblusis; spkae compositae amplae ramis divergentibus ; a trimera: ramis florigeris divergen- tibus, superne nonnisi angustissime alatis; foliolis exterio- ribus obtusissimis nee aeutis; ovariis puberulis; rhaehide pulverulenta nee levissime alveolata. Specimen autem sin- gulum Sellowianum fibris radicis puberulis inier trimeram et /imceam medium lenere videtur, sed ab hac: caule pror- sus apbyllo, ramis haud divergentibus et usque ad apicem summum late alalis; capitulis remotioribus; rhaehide haud pulverulenta sed obsoletissime paleaceo-fimbrillifera; con- tra ab illa: foliolis exterioribus obtusis nee aeutis; ovariis puberulis; alis caulinis longioribus et angustioribus re- cedit (v. sp. s. 2). 13. Molina phyteumoides n. sp. Trialata, alis planis; foliis interstilia superantibus, trimeris; involucri campanu- lali in utroque sexu conformis foliolis intimis acuminatis; acliaeniis obovalis, costis minute puberulis. Sellow in Brasilia meridionali. Herba rhlzocarpica, glaberrima, oo-caulis, fibris radi- cis glabris. Caulis erectus parum ramosus, teres, striatus, tripedalis et ultra, 3-alatus, alis membranaceis, integerri- mis, crassitudine caulis angustioribus. Folla trimera, mem- branacea, penninervia, nervo primario subtus prominulo, ve- nosa, interslitiis longiora, oblongo-elliptica s. obovata, basi acuminata, apice acuta s. acuminata, laevia, circiler 2 — 3'' longa, 4—9'" lata, superiora minora nee rariora. Spica lerminalis, elongala, saepe pcdalis, co-cephala, aut sim- 147 plex et linearis aut composita et basi lobata, pedunculis tunc erecto-patentlbus, brevibus, vix angustissime alatis; capitulis glomenilatis , adproximatis, et summis exceplis folio elongato, pl. reflexo basi stipatis. Capilala cT et $ 3''' longa. Involucrum imbricalum, oo-phyllum, snbcyUrt- draceum, in cT: floribus brevius; in $: iis aequale; follo- lis planis, siccis, glabris, uninerviis, stramineis, ad nervum viridibus, in linearia, acuminata, angusta, maris circi- ter 2"' longa, foeminae parurti longiora. Rhachis plana, nuda. Pappus pallide tufescens. CoroUae albae. Achae- nia obovata, co-costata, straminea, costis minute pube- rula, ^'" longa, basi angustata. — Differt a juncea et sagittali: foliis interstitia superantibus , majoribus, multo numerosiorlbiis alisque angustioribus tenuioribus; spicae longioris glomerulis magis adproximatis, folio suo longe superatis ; foliolis in mare et $ eonformibus (v. sp. s. oo). Obs. ßloliniae sp. est quoque Baccharis scoparia Pers. BACCHARIS. (JBaccharidis sp. auet.) Capitula dioica. Rhachis ebracteolala. Pappus ma^ ris uniserialis, foeminae pluriserialis. CoroUa 2 filiformis. 1. BiccHARis lingiilata Kze. in Poepp. syn. pl. Am. austr. mss. Ej. coli. pl. chil. 1. n. 212. Diar. 112. Chile; pr. Talcaguano cel. de Chamisso- in montanis siccis inter Valparaiso et Concon Aug. Poeppig. Fruliculus elegans, nitidus, ramosissimus, ramis alter- nis. Folia sparsa^ coriacea, sessilia, uninervia, lingulata, obtusiuscula , margine reflexa, 5—9"' longa, Hnea magis I minus ve latiora, integerrima s. dente uno allerovc obsole- tissimo inslrucla. (Japitula erecta, multiflora, p|, corym- bosa pedunculis folia sua haud longe superantibus — iis brevioribus aut rarissime solitaria ramos breviter ante 10* 148 apicem apliyilos terminantia; mascula circiler 2i^'" longa, pedicellos suos pl. subaequanlia, $ semipollicarla, angiista, pedicellis Ipngiora. Involucrum imbricatum, oo-phyllum, in 2 fructibus multo brevius et subcylindpaceum, in cT flo- ribus aeqiiale «t €ampanulatum, foliolis glabris, stramineis, marglne scariosis, planis , extus dense punctatis , lacero s. croso-denticülatis ex rötundiis, süblruncatis, ^"' circiter latis in linearla, acuta, angustiora, multo longiora in cT vix 2'^'longa, in 2. 3"Monga. Rhachis plana, obsoletis- sime fimbrilllfera. Carollae generis. : Pappus 9: capilla- ris, 4'" longus, rufescens» pluriserialis, corollas Q longe su- perat; cf : setaceus, l-serialis, apice, rufescens, coroUis cf aequalis {v. «p. s. plura). 2. Baccharis glutinosa (Pers. «yn. IL p. 424. n. 32. Molina viscosa R. et P. syst. p. 207 ex. diagn.) *) Chile. Pr. Talcaguano legit ill. de Chamisso. Foemina desideratur, quamobrem utrum Molinae an Baccharidis sit species in dubium relinquo. Plantae fa- eie Conyzae ivaefoliae^ tota glaberrima. Rami sulcato- striati, herbacel, suppetentes ^' — 1-pedales, superne sub- angulati, viscidi et dense punclati. Folla adproximata, octomera, coriacea, tripli-pennivervia, vix venosa, petiolu- lata, lanceolata, argute magis minusve profunde serrata, basi aplceque summo inlegerrima, plana, dense excavalo- punctata, 2 — 3^" longa, 4 — lO^Vlata. Petioli circiter 3''' longi, intus canaliculati. Paniculae terminales, terminatae, ■ fastigiatae, dichotomae, ramis abbreviatis, dense punctatiS) angulatis, folia sua vix unquam parum excedentibus , pe- dicellis brevissimis. Capitula oo-flora, sat numcrosa, 2'^' longa Jnyolucmm imbricatum, hemisphaericum, oo-phyl- *) Mdlina latlfolla R. et P. syst. p. 208 et M. striata Ecr. ib. p. 207 (excl. syti. L.) non minus conveniunt, si folia triplincrvla, quae inter penni- et triplinervia Tacillant, negligis. 149 lum, floribus aequate, folloli's planis, stränirneis , grabris, sublaccris et eroso - dentkulatls ; ex ovatis, obtusis, exi- guis in linearla, acuta, majora, clrciter 1|'" longa. Rba- chis plana, nuda. Gorollae glabrao, citciter tl'" longae, pappo (d") uniserialJ, albido aequales, ümbo eampanulato quam tubus breviori — (v. sp. s. cx>). Obs. Stephananthus junceus Lehm. Ind. scbolar. hamb. 1828. 4ta. p. 34 patria falsa est JBaccharis veris- slma a Seliowiö in Brasilia meridionali lecta. *) SPHAERANTHUS L. Capilula dense glomerata, heterogama, floribus pau- cis cT in centro; 2, pluri-serialibus in ambitu. Rhachis ebracteolata. Cor. 2 lUiformis. AchaenJa calva. Sphaeranthüs microcephalus W. sp. pl. III. p. 2395. £j. hrb. n. 16778. Cel. de Chamlsso e Lugonia repodavit Subtrib. 4c Tarchonantheae. (Linnaea V. p. 147.) Capitula aut dioica aut heterogama, floribus marglna- libus 2 corollasque filiformes gerentibus. Rhachis ebra- cteolata au( bracteolata. Antherae caudatae. PLUCHEA Cass. (Dict. sc. nat. XUI. 1.) Capitulum heterogamum, floribus c? paucis in centro. *) Genera proxiraa sunt: 1) Polypappus Linnaea IV. p. 314. Ca- pitula dioica. Rhachis ebracteoLita. Pappus conformis co-serialis. Cor. 2 filiformis. ( Vemonia triplinervis Sprg. syst. III. p. 435. ) 2) Heterothalamus Linn. V. p. 145 adn. Capitula dioica. Rhachis 2 bracteolata. Pappus conformis, 1-serialis. Cor. 2 lingulata. (ikfar- shalliam alienam Sprengelium in syst. III. p. 426 haud iuepte di- xisse omnes consentieut ) 150 Rhacliis ebracteolata. Pappus uniscrlalls. Cor. 9 fiU- formis. 1. Plüchea indica * {Baccharis indica L. sp. III. p. 1205. W. sp. pl. III. p. 1916. Ej. hrb. n, 15559.) Cel. de Chamisso in Lu^onia. Capitula circiter 2'" alta, floribus cT in centro ternis. Involucrum imbricaturrij floribus aequale, op-serlalc, folio- IIs numerosis, l-nerviis, aridis, fusco - stramineis , ex ro- tundo-ovatis, concavis, exlus pilosis, ciliaüs, minutis in scariosa, plana, anguste linearia, acuminata, glabra, aplce breviter ciliata, circiter If ' longa, multo longiora et an- gustiora. Rhachis leviter alveolata, in centro laevis. Sty- lus d" 2-lobus, supra medium pubescens, ramis inaequa- libus coroUam suam 10-nerviam longe excedit. Anthera- rum caudae breves. 2. Plüchea balsamifera * {Conyza balsamifera L. W. sp. pl. III. p. 1924). E Lu9onia retulit cel. de Chamisso. Anlherarum caudae lacerae. Stylus cT superne raml- que pubescentes. 3. Plüchea hirsuta * {Conyza hirsuta L. sp, pl, III. p. 1208. W. sp. pl. III. p. 1926 ex diagn.). In Lugonia legit cel. de Chamisso; in China Torrea (sec. L. 1. c). Caulis herbaceus, erectus, circiter sesquipedalis, ra- mosus ramique alterni et ereclo -patentes graciles, striati, virides, hirsuti, apice parum minus foliati. Folia mem- branacea, penninervia, reticulato-venosa, nervis venarum- que rete uirinque prominulls, sessilla, lanceolata, basi lon- gissime acuminata, supra aspera lucida et praesertim ju- niora hispida, subtus opaca et hirsuta, pilis e punctis visu nee tactu percipiendis oriundis, modo integerrima, modo antice mucronulato - serrulata , circiter 2|" longa, |^" lata, superiora decrescenlia nee rarescentia, Capitula co-flora. ^ 151 A'i' alla, floribus c? paucis in centro, in apice caulls ramo- rumve glomerulata s. spicato - glomerulata , ubi tunc infe- riora a caeteris distant atque folüs suis superantur. In- volucrum cylindraceum, oo-phyllum, oo-serlale, floribus 2 parum longiiis , foliolis sicco - membranaceis , anguste li- nearibus, acuminatis, integerrimis, hirsutis, longe ciliatis, uninerviis, exterioribus magis viridibus et squarrosis, in- terioribus elongalis, erectis, d^'" longis, apice nonnunquam crubescentibus. Rhacbis plana, in medio hirsuto-fimbrilli- fera, margine papilloso-asperata, diametro X'" longo. Co- roHae glabrae, stylo suo parum breviores; cT: 2|"Uongae, 5-dentalae, graciles, limbo a tubo haud distincto; 9: pap- po albo, capillari aequales, tenuissimae , fere 3"' longae, Anllierae alis ellipilcis, nervo percursis, oblusis, latis, cau- dis selaceis, longissimis, integris. Stylus bifidus, gracilli- mus, ramis linearibus, obtusis, longiusculis^ in mare su- perne pnberulis. Ovaria cf omnino aborta. Achaenia cy- lindracea, oo-costata, hirsutiuscula^ ^*'i longa, straminea. Conyza hirsuta Vahl. hrb. nee L. est planta diversissima. — (v. sp. s. 3.) TESSARIA R. et P. Capilulum heterogamum, flore unico cT in centro. Rha- chis ebracteolata. Pappus uniserialis. Cor. 2 filiformis. Tessaria redolens * {Gnaphalium redolens Forst, prdr. n. 533. Conyza redolens W. sp. pl. III. p. 1951). Cel. de Chamisso in Lugonia. Achaenia cylindracea, pilosiuscula, exigua. Slylus masculus inclusus superne ramlque lanceolalo-elliplici pu- bescentes. Ohs. Epaltidis species est : Artemisia UttoraVis Reiz. LEPTOGYNE n. gen. Capltulam hcterogamuni floribus $ uniseriallbus in ambitU; rellquls cf. Rhacbis bracteolala. Ovaria calva. 152 IjEptogyne rosea n. sp. (Cotula rosea Boj. mss.) Cel. Bojer in agris in Mazangay insulae IVIadagasca- rensis. Herba perennis? multicaulls, ereeta, 4 — ö-pollicaris, parum ramosa, fili emptorii crassitudine, caule ramisque alternis, saepe slerillbus teretibus, viscoso-villosis, praeci- pue superne alatis , alis dentato • pinnatifidis , saepe inler- ruptis, lacinjis splnuloso-mucronalis. Folia erecla, alter- na, adproximala, membranacea, pennlnervia, superiora lon- gius, inferiora brevius decurrenlla, villoso-hirsuta, viscosa, oblusa , dentata , dentibus obtusis , spinulojso - mucronatis, ex pandurato-obovatis, pl. muticis, breviter decurrenlibus, circiler 4'^' longis^ 2"Matis, in rolundo » ellipllca , apice spinulosa, minora, longe decurrentia. Capilula cso-flora, helerogama, homocarpa, inaequaliflora , disco'idea, fl. 2 1-serialibus in ambitu, reliquis numerosissiuiis masculis; globosa, parva, ereeta s. cernua, diametro vix 2'" longo ramos apice apbyllos lerminant. Involucrum 2 -r seriale, floribus parum brevius, foliolis obovatis, planis, aequall- bus, iniegerrimis, in mucronem longiusculum curvillneo- aeuminatis, linea parum brevioribus, extus hirsutis, longe ciliatis, exterioribus totis foliaceis, interiobns inferne sca- riosis minusque hirsutis. Rhachis bracleolata^ parum con- vexa, bracteolis planis, scariosls, superne viridibus, 1-ner- viis, fl. cf aequantibus, oblongo-obovalis, curvllinco-acu- jninatis, apice longe ciliatis, glabris, integerrimis , mucro- natis. Corollae glabrae; cf: infundibuliformes, 5-dentalae, roseae, apice punctatae ; 2 : filiformes, tenerrimae, mascu- lis parum longiores, slylo breviores. Antherae breviter caudatae , caudis integris, articulum filamenli circiter ae- quantibus, alis rotundis, obtusissimis latis. Stylus d": sim- plicissimus, jam ante medium squamuloso-puberulus, lon- ge exsertns, filiformis; 2: 2.iidus, glabcr, ramis acquali- 15J bus. Ovaria calva, cT: omnino aborla, Hucarlaj 2: cylln- dracca, pilosa — (v. sp. 3 In hrb. Hörn.). Subtrib. 5. Buphthalmeac. Capllula si heterogama floribus marglnallbus corol- las lingulatas gerenlibus; nunquam dioica. Rhachis bra- cteolata. Antherae caudalae. PALLENIS Cass. Pallems spuiosa (Cass. Dict. sc. nat. XXXVII. p. 25. BitphthaJnuim spinosum L. W. sp. pl. III. p. 2231). E Teneriira rctulit cel. de Cliamisso speclmen fructl- gerum, Sublrib. 6. Ecliptae. (Heliantheae Linnaea V. p. 148.) Capllula nunquam dioica; lielerogama, floribus 2 In disco. Rhachis bracleolata. Pappus nunquam perfeclus niultiradialus. Antherae ecaudatae. ECLIPTA Cass. (Linn. V. p. 148.) 1. EcLiPTA erecta L. Gaertn. fr. II. p. 411. W. sp. pl. III. p. 2217. In Lugonia et Guahan leglt cel. de Chamlsso. 2, EcLipTA prostrata L. VV. sp. pl. III. p. 2218. In Lugonla cel. de Chamlsso. Achaenia, sl Inania sunt, subplano-compressa, omnino laevia et anguste marglnata; si ferlilla, prorsus ut in E. erecta sed minora. SIEGESBECKIA L. 1. SiEGESBECKiA cordifoUa (Kth. syn. II. p. 506. S, perfoliata W. hrb. n. 16380). 154 Cel. de Chamisso in Chile. Differt ab orientali, cum qua lemerius conjunxit Sprgl. syst. V. III. p. 591, praecipue: caule pilis arllcula- tis, divcrgentibus, sparsis hirsuto nee dense villoso; achae- niis 1'" longis, brevibus ncc 2'" longis et valde curvatis; pube foliorum breviori, densiori et molliori. 2. SiEGESBECKiA orientüUs L. (W. sp. pl. III. p. 2219). In Lu^onia cel. de Chamisso. CRYPHIOSPERMUM P. Beauv. {Caesuliae sp. W. Meyera sp. R. Br.) Cryphiospermüm repens (Beauv. fl. d'Ow. t. 47. Cac- sulia radicans W. sp. pl. III. p. 1797. Ej. hrb. n. 15275). Herba glabra caule trichotomo, purpurascente, sirlato, procumbente, basi reptante. Folia decussata, membrana- cea, obsolete penninervia, petiolulala, integerrlma, oblongo- ovata s. elliptica, acuta, basi cordata s. subcordata, subtus pallidiora, inferiora remota, superiora internodlis longiora, circiter 4'' longa, 2 — 3'" lata. Capitula solitaria, parum majora quam in Meyera maritima , evolatione rami late- ralis demum axillaria evadunt; 00-flora, homocarpa, inae- qualiflora, heterogama, discoüdea, floribus 2 00-serialibus in ambitu, rellquis $. Involucrum 5-phyllum, floribus ae- quale, campanulatum, foliolis rotundo - ovatis , mucronato- acuminatis, integerrimis , 00 - pliner\nls , venosis, glabris, tenuiter ciliatis, concavis, circiter 3'" longis. Rliachis co- nica, bracteolata, bracteolis dilatatis, amplexifloris ; fl. 2: basi inlus connatis, multinervils, latioribus, acuminatis, su- perne extus puberulis; fl. $: 3-gonis, basi haud connatis truncatis, 3-crenatiS) apice extus puberulis et ciliatis, 3- nerviis, superne angustioribus. Corollae glabrae, inferne punctatae et incrassatae, reguläres; fl. 2: 5 - denticulatae, superne anguslatae, bracteolis suis inclusae; fl. 5: limbo subcampanulato, profunde 5-denlato, tubo breviori. An- 155 therae ecaudalae, ali's ellipticls oblusis, latls. Stylus basi levller bulbosus, $ et 2 conformls, ramls breviusciilis, apice diiatatls, obtusis, apice extus mlnute puberulis. Achaenia terelia, basin versus valde angustata, longltudi* naliter multi- striata, transversim rugulosa, atra, calva (v. sp. 2 in hrb. \V. et Hom.). Sublrib. 7. 3Ielampodieae. Capitula aut dioica aut radiata disco masculo. Rba- chis bracleolata. Antherae ecaudatae. EÜXENIA Cham. (Cbam. in hör. phys. berol. p. 75, t. 16, excl. syn. Cass.) EüXENU grata Cham. I. c. In rupcstribus apricis pr. Talcaguano Chilensium. Ilorll nostri botanici hospes non ranis. Celeberrimus auctor vidit solam foeminam! ÄIELAMPODIUM L., R.Br. (Dysodlum Rieh., Alcinia Cav.) Melampodiüm manillense n, sp. In Luconia cel. de Chamisso. Radix ochracea, fibroso-fusiformls, perpendicularis, an- nua. Caulis procumbens, teretiusculus, ramosissimus more cymae trichotomus, ubique aequaliter foliatus, magis mi- nusve semi-pedalis et albo-strigoso-hirsutus et purj^ira- scens. Folia membranacea, l-nervia, oblongo-elliptlca, decussata, semiamplexicaulia, supra strigoso-hispida, adul- ta aspera, subtus sericeo - hirta et pallidiora, utrinque an- gustata, acuta, pl. integerrima, rarius obsolete pinnatifida, |- — I" longa, 2 — 5'" lata, Capitula terminalia, solitaria in ramis Irichotomiae cujusque intermediis, foHa summa excedentibus, superne filiformibus et aphyllls. Involucrum oo-phyllum, 2-seriale foliolis exlerioribus quiiils, aequa- 156 — Hbus, obovalis, siccls, integerrlmJs, mucronalo« acuminalis, planlusculis, extus hirsutis, palllde viridibus, vlx 1|'" lon- gis, oo-nervHs, inlerioribus achaenia arctissinie includen- tibus cucullatis, costatis, tiirberculatis — laevibus, cucul- lulo maximo, scabro, margine involuto, denticulato, (unico exemplo) in cirrhum sublus villoso - hlrtum, revolutum, elongato, raiius mutico. Bracteolae 1-nerviae, scariosae, conduplicatae, floribus d" aequales, lineares, acutae, apice eroso-denliculatae et luteae, glabrae, circiter 1^"' longae. CoroUae luteae, 9 lingulis glabris, linea parum longioribus, oo-iierviis, ellipticis, relusls, basi tubisque brevissimis al- bo-liirsulis. Achaenia (radii) obovala, prorsus ut in reli- quis speclebus; foliolo includente in facie superiori mem- branam semilunarem relinquenle. Ovaria disci : hirsuta, sub- fdiformia , inania. M. americano simile sed diversum : radice ochracea; statura mullo graciliori; foliis raro pinna- tifidis; foliolis exterioribus extus glabrioribus , interioribus achaenia includentibus cucuUulo majori, in cirrhum exi- mium pl. dcsinentibus ; lingulis glabris j aut basi nervisve subtus hirsutis nee sublus albo-tomentosis (v. sp. s. c»). Tab. 11. G. Achaenium. CENTROSPERMUM Kth. Centrospehmum xanthioides (Kth. n. g. IV. p. 271, tab. 397. Ej. syn. II. p. 499, Melampodlum australehoeü. W. -p. pl. III. p. 2338). E) Brasilia reportavit ill. de Chamisso. Tihus VIII. Senecionideae^ (Linnaea V. p. 150.) Subtrib. 1. Ambrosieae. Capitula aut monoica, aut heterogama florlbus in cen- fvo mascuUs. Rhachis bracteolata. Anlherae ecaudatae. 157 XANTHIUM L. Xanthium catharticum (Ktli. syn. II. p. 502. X. ar- maiitm W. hrb. n. 17472). In Chile cel. de Chamlsso. A X. splnoso vlx atque ne vix quidem dlversum. AMBROSIA L. Ambrosia cumanensis Kth. n. g. IV. p. 216. In Brasilia cel. de Chamisso. Achaeniis autem obovatis nee obovato - globosis ab horret. ERIOCEPHALUS L. Eriocephalus racemosus L. W. sp. pl. III. p. 2384. In Promontorio bonae spei reperit et cel. de Cha misso. Obs. Eriocephalo glabro Thbrg. fl. cap. p. 724, sy- nonymus adscribatur Tarchonanthus ericdldes L. siippl. 360. W. sp. pl. III. p. 1793. Subtrib. 2. Heliantheae. (Coreopsideae Lfnnaea V. p. 153.) Capilula si heterogama floribus cenlralibus $; nun. quam monoica. Rhachis bracleolata. Pappus incomple- ctus s. obsoletus, s. nullus. Anlherae ecaudalae. Slyli $ rami cono acuto aut appendiculo lineari superantur nee apice solo penicillati. UNXIA L. (Unociae sp. auct.) Unxia camphorata (L. suppl. p» 368. W. sp. pl. III. p. 2339). In locis arenosis Surinaitienslbus Dalberg. 158 CapUulum lO-florum, homocarpum, inaequaliflonim, brevlter radialum heterogamum, radio 5-floro, 9; disco cT- Involucrum 2-seriale, 10?-phyllum, follolls oblonge- elHp- iicis, oblusis, integerrimis, multinerviis, exterioribus folla- ceis, pilosis atque parum majoribus. Rhachldis conicae, quam male dtxit ebracteolatam L. fil. 1. c, bracteolae 5, lineares, 1-nervlae, angustae, acuminatae. Corolla glabra, minima, lutea, disei: 4 -dentale, limbo subcylindraceo tu- bum superante; radii: lingulata, lingula apice obiter o-lo- ba, elliptica, 4-nervia, tubum curvatum excedente. An- iherae subecaudatae, inclusae, filamenti articulo superiori crasso, alis rolundis, latis. Radix fibrosa. Caulis berbaceus, tricbolomus, teres, gracilis, slriatus, magis minusve hirsuto-villosus, ramis pa- lenti-divergentibus. Folia membranacea, decussata, 3-ner- via, avenia, villosa, sessilia, oblonge -elliplica, acuta, cir- ciler 9"' longa, 2'" lata, in ramorum apicibus adproxi- mata. Capitula solitaria, minora quam in Eclipta pro- strata ramos trichotomiae intermedios haud conlinuatos terminant. Achaenia 5, compressiuscula , erostria, tunica glabra, laevi, glauco-viridi dense obtecta, ea sublata ro- tunda, atra, opaca, similia 3Ielampodio^ areola laterali in excisura basali sita; disco epigyno minuio, obliquo. Sty- lus Senecionis (v. sp. 2 in hrb. Ups. et Holm, ab ipso in- ventore communicata ). Obs. Igitur XJnxiae species rhachide ebracleolata re- moveantur atque genus Villanovam. Lag. in Chrysanthe- mearum subtribu sistant. MEYERA Schieb. Sw. (Schieb, gen. pl. p. 570. Kth. syn. II. p. 499. Caesuliae sp. W. 31eyerae sp. R. Br. Obs. Cryphiospcrmum {CacsuVia rad'icans W.) quod cum 31cyera conjungere vult. ill. R. Brown (verm. Schrft. 159 IL p. 542) abliorret solumraodo stylo; ita ul Coreopsis a Georgina; Scolospermum a Blelampodio etc. Caesulia au- lem {axillaris Roxb.) genus est diverslssimum atque a cel. Don (prdr. fl. nep. p. 180). Mcyerae ineple adscrlp- lum). Meyera maritima (Klh. 1. c. Caesulia maritima W. hrb. n. 15277). Cel. de Chamlsso ad fretum St. Catliarlnae. Facies Cryphiospermi repentis. Caulls procumbens, herbaceus, ramosus, inanis teres, striatus, glaber,'basi radicans, 1 — 1|' longus. Folia de- cussata, carnosula, obsolete penninervia, sessilla, glabra, dentata, acuta, oblonge -obovata, inferiora internodiis mul- to brcviora, superiora adproximata. Capitula aeque ma- gna ac in Eclipta erecta, terminalia, demum evolulione raml lateralis axillaria et sessilia; caeterum eadera ac in Cryphiospermo (cf. supra). Involucrum 4(5Kth. 1. c.)- phyllum, foliolis multiplinerviis, concavis, rotundo-ovatis, acutis, glabris, duobus oppositis minoribus. Rhachis co- nica, bracteolis dilatalis, multinerviis, apice truncatis et obsolete 3-crenalis, extus superne puberulis, inflatis, tri- quelro - obcompressis , corollas omnino includentibus eas- que aequanlibus, inferne angustioribus, sicco -coriaceis. Co- rolla 2: inferne incrassata, apice punctata et filiformis (lingulata Kth.); 2: 5 -dentata, dentibus reflexis, limbo a tubo haud distincto. Antherae eaedem ac in Cryphiosper- mo. Styli rami in 11. $: apice incrassati et truncati, ex- tus superne puberuli sed pilis summis longioribus et cre- brioribus, intus stigma Senecionis gerentes. Achaenia calva, bracteolis inclusa, oblonge - obovata , basi angustissi- me acuminata, impresso -lineata, glabra, obcompressius- cula (v. sp. s. plura). 160 WEDELTA Pers. Obs. Achaenia omnIbus hujusce gencris speciebus, quotquot perscrulalus sum, foliolo virldl apice pubescenle in cilias s. cpiodammodo in aristulam unam alteramve ex- currcnte arcte sunt inclusa (ut in Melampodio , Scolo- spermo etc.) eoque sublato glaberrima, atra et varle slria- lim rugulosa. 1. Wedelia aristatä * {? Bnphthalmum helianthöidca Forst, prdr. p. 57 nee Herit. B. australe Sprg. syst. III. p. 605. Perbesina strigulosa Gaud in Freyc. Voy. p. 463). In insula Radaek reperit ill. de Chamisso. Caulis berbaceus, gracilis, volubilis? lelragonus, stria- tus, ubique aequaliter foliatus, magis minusve apice et ad originem foliorum albo-hirsulus. Folia decussata, petio- lata, membranacea, trlplinervia, nervis sublus prominulis, venosa, hirsuta, pilis albis, nervorum crebrioribus , caete- mm laevia, plana, magis minusve grosse et inaequaliter serrata, apice summo basique integerrima, subtus pallidio- ra, ovala, curvilineo-acuminata, adulta basi obtusissima aut acuta, juniora saepe breviter curvilineo-acuminata, pe- tiolis albo-hirsutis, flexuosis, piano - couvexis saltem duplis aequalia, 2 — 5'^ longa, 1 — 3'' lata. Paniculae subcorym- bosae, magis minusve ramosae, terminales, ramis gracili- bus, hirsutis, teretiusculis, striatis, inferioribus opposilis, quam folia sua perfecta brevioribus s. ea parum superan- tibuS) pedicellis subfiliformibus capitula radiata radio oo (plusquam 5) -flbro excedentibus. Involucrum 2-seriaIe, campanulatum, disco brevius, foliolis foliaceis, planis, acu- minatis, oo-plinerviis, inferne breviter ciliatis et extus hir- sutiusculis , interioribus elliptico - lanceolatis , exterioribus vix minoribus, ovato 'lanceolatis, circiter 2'" longis. Bra- cleolae rbachidis conicae oblriangulares , circiter 3'" lon- gae, acutae, oo-nerviae, conduplicatae , floribus breviores, apice extus hirsutiusculae, subfoliaceae et incurvae. CoroUae luteae, 161 lutcae, discl: 1^'" longae, glabrae, 5.nerviae, 5-dentatac, 2/" longae, limbo subcylindraceo, longo, a tubo brevissi- mo distincto; radii circlter A'" longae, lingula undulala? oblongo-elllplica, obtusa, tubum longe superanle, aplce 2-lobo-emarginala, oo-nervia, extus hirsuta. Aniherae in disco: aus anguslls, ovalis, obtusis, a valvis postlcls sinu ntrinque dislinctis, pinualifido-strialis etc.; radii: ne vesti- gia quidem. Stylus basi altenuatus, ramis linearibus, lon- gis quidem sed parte integra brevioribus, in disco: conö acuminato superatis superne pubescentibus. Achaenia ero- Stria, obpyramidala, radii: 3-, dlscI: 4-angulata, circiter 1.'"' longa, foliolo apice hirsulo in aristas 1 — 3 serrula- tas piano- compressas, serraturis posticis profundioribis, in- aequales, breves, saepe in adultis caducas excurrente arcte inclusa eoque sublato tenuiter transverse rugnloso - stria la; arola terminali absque callo basilari, disco epigyno minuto, nectario alveolari magno (v. sp. s. oo). *) 2. Wedelia Chamissonis * {Verbesina canescens Gaud. 1. c.) III. Chamisso in Guahan. Caulis herbaceus, gracilis, volubills? tefragonus, stria- lus, ubique aequaliter foliatus, hirsuto- canescens. Folia decussata, petiolala, membranacea, tripli-penninervia, ner- vi» sublus prominulis, venosa, plana, hirsuto -canescentia, serata, basi inlegerrlma, elliptico s. ovato- lanceolata, bre- viler rectllineo - acuminata, petiolos hirsuto - canescentes, circiter triplos aequanlia, 3 — 4" longa, ^ — 2|'' lata, sub- tus pallidiora. Intlorescentia , capilula et involucra nee non bracteolae prorsus praecedentis , sed foliola hirsuto- *) Exstat spcctmen slngulum in hrb. Hörn, a "W.iUichio ex h. bot. 1816 commuaicatum , nomine aVerhesina scaiidens Roxb. " in- scriptura, quod tantummodo recedit: caule glabro, foliis magis renio- tls et basi breviter acuminatis ; foliolis longissimc acuminatis, discuia excedentibus ; ovariis omuino muticis. 6r Bd. la Heft. 11 102 canescentes et bracteolae breviler rectllineo - acuminatael CoroUae eaedetn, radü autem 4i'" longae, lingulis oblon- gis, iapice 3-lidis. Achaenia mulica, 1'^' longa, aplce hir- suto-villosa. — DIversa a W, aristata : foliis basi acu- minatis, utrinque hirsuto-canescentibus; lingulis oblongis; apice 3-fidis; achaeniis minoribus, calvis; bracteolis 2^"' longis, breviler acuminatis— (v. sp. s, 2). 3, Wedelia fVaUichil n. sp. (? Verbeslna montana Bl. Bijdr..St. 15, p. 911). Cel. Wallich in Nepaulia. Caulis herbaceus, hirsuliusculus , letragonus, striatusj ubif[«e aequaliier foliatus. Folia membranacea, decussata, peliplata, nigulosa, Iripli-penninervia, nervis lenuibus, sub- tus prominulis, venosa, obsolete hirsutluscula , argute, pl. daplicato-serrata, in utroque fme integerrima, elliplico- lanceolala, utrinque Ix)nge curvilineo-acuminata, acumine apicali sacpe curvato , peliolis flexuosis , gracilibus pluries longiora, 2 — 4^'^ longa, 10"' — 2" lala, subtus pallidiora. Infloreseentia eadem ac in praecedentibus sed in specimi- ne suppelente minus ramosa foliisque summis longe supe- rata. Capiiula discoidea, inaequaliflora , fl. $ circ. denis, 2 circifer quinis in anibitu. Involucrum 2-seriale, folio- lis cujusque sevici quinis, cxterioribus foliaceis, oblongo- ellipticis, acuminatis, circiter 4'^' longis, lineam magis mi. nusve lalis, subaequalibus, planis; interioribus minoribus, conduplicatis, amplexifloris, stramineis, siccis, apice viridi- bus, bracleolas longitudine aequantibus sed iis latioribus. Corollae luteae, 3"' longae, 9: glabriusculae, stylo brevio- res, lingulis ellipticis, 3-crenatis, oo-nierviis, tubum aequan- tibus s. eo brevioribus; ^: 5-dentatae, extus pilosae, den- libus acutis, limbo a tubo haud distincto. Antherae ni- gricanles alis ellipticis, obUisiusculis, parum anguslis. Bra- cteolae rhachicis planae 3'" longae^ conduplicatae, ample- \iflorae, lineares, acuminatae, supra medium dente uno 163 alferove in quoque latere Instructae, 1-nerviae, florlbus aequales. Achaenla subquadrigono . obcompressa, 1^'^' lon- ga, inlerdum breviter aristata, obovata, nonnunquam aboi*. tu lagenaeformia , tegumento extimo sublato flavida, sca- bra; neclarlo styllformi. — - Abhorret a duabus praeceden- libus: foliis iitrinque longe mucronato-acuminatis, brevius petiolatis, nervis tenuioribus; foliolls longius acuminatis et longloribus ; capitulis discoldeis ; corollis , denique bra- cteolis supra medium dente uno alterove iiotalis; praete- rea a TV. Chamissonis pube multo pauciori, foliis apiee intpgerrlmis; a W. aristata bracteolis acuminatis — (v. sp. 1 in hrb. Hörn.). Obs. Congener est: Verhesina calendulacea L. ßlDENS L. Klh. BiDENS leucantha W. sp. pl. III. p. 1719. E Brasilia relulit cel. de Chamisso. Variat pappo 3 — 4-aristato. Subtrib. 3. Antkemideae. Capitula si heterogama floribus uniserialibus in am- bitu corollasque lingulatas gereniibus; reliquis $; nun- quam dioica. Rhachis bracteolata. Anlherae ccaudatae. Slyli 2 rami, si achaenia calva s. pappo obsolelo coronan- tur, truncatl, apiceque solo penicillali. DUBAUTIA Gaud. *) Capitulum pluriflorum, homocarpum, Iiomogamum. Bracteolae foliolis l^serialibus simillimae. Pappus 1-se- rialis, paleaceus, plumosus. Corolla regularis. Aohaenium obloogum, obpyramidatum. •) la Freycinet voy. Bot. p. 4G9 (1826). ir 164 Genus a Tridace praecipue capitulo homocarpo, a Craspedia anlheris ecaudatis et siylo etc. diversum. DüBAüTU plantaginifoUa (Gaud. 1. c). Gel. de Chamisso in 0-Wahu; in insulis Sandwieen- sibus alt 550 — 600 hex. cel. Gaudichaud. Fratex Echium fruticosum quoddam haud male refe- rens. Rami opposili? teretes, basi folils jam delapsis an- nulati, caetemm dense foliati, juniores apiceque hirsuto- villosi. Folia semiamplexicaulia , decussata, basi distin- cta, lineafi-lanceolala, elongata, longe acuminata, integer- rima aul aniice remote et obsolete crenata, membranacea, cx) - nervia, nenis subparallelis, subsimplicibus , sub- tus prominulis, supra impressis, nitida, juniora hirsuto- subcanesceutia, laevia, plana, sublus pallidiora, semipedn- lia, 10'" lata, superiora breviora et magis remota. Pani- cula pyramidalis, terminalis, vera? ramis divergentibus, hirsuto - villosis , folia sua reflexa parum superantibus , in- ferioribus deeussalis, superioribus decrescentibus, pleris- que alternis. Capitula 7 — 8-flora, numerosissima, crecla, pedicellis suis longiora, 3"' alta. Involucrum 1-seriale, 5 s. 6-phyllum, foliolis subfoliaceis oblongo-obovatis, acu- tis, aequalibus, extus hirsutls punctatisque, margine sca- riosis, superne ciliatis, conduplicalo-concavis, clrciter 2"' longis , quam flores brevioribus eosque totos amplcclanii- bus, fructus denique subaequantibus. Rhachis par\'a, nu- da, bibracleolata, bracteolls foliolis quam siniillimis. Pap- pus paleaceus, mediocris, l-serialis, subaequalis, breviter plumosus, obscure flavescens. Corolla regularis, glabra. 5-nervia, iimbo inflato , tubum superanle^ 5-fido, laciniis acutis, revülulis. Antherae exsertae, alis apicalibns., ova- tis, obtusiusctilis, latis, a valvulis poslicis sinu ulrlnqiic dislinctis. Stylus basi levit.cr bulbosus, bulbo autem ante anlhesin subito itcrum allenuato, ranils longis, revolutis, intus series sllgmalis proniinulas, apice non confluenles — 165 gerenfibus. cono brevi. piloso superalis. snpeme extns pu- bescentibus, sed pllls basln codi cinsentibas oinnium lon- glssimis. x\cbaenia oblonga . oblicpie obpvramldata, atra, birsula. punctata, callo basilari , areola terminal;, disco epig^Tio magno, nectario alveolar! — (v. sp. s. oo), SPHE>OGy?NE R. Br. ') (Ursiniae sp. Sprg. Arclolidis sp. L, Thanb.) 1. Sphenog^^e crithmifolia (R. Br. verm. bot. Schrft. II. p. 44S. Ursinia Spi^. syst. III. p. 6'>l. Ärctotis crith- jnoides Berg. pl. eap. p. 326. Avctoiis palcncea L. Amoen. ^ I. p. 107. Ej. sp. pl. ni. p. 1307 (excl. syn. Burrm. cui folia simplicia obtxisa) V\ . sp. pl. KI. p. 2359). In Pronionlorio bonae spei reperit cel. de Chamisso. t>. SpBEXOGrxE dentata (R. Br. l c. IT. p. 449. Ur- sinia dentaia et pUifei-a Spi^. syst. III. p. 6<39. Arcto- (19 dentata L. sp. pl. 1307 (neque Tbbrs:. Hcque W .), Arc'otis piligera Berg. cap. p. 325, Tbbrs:. fl. cap. p. 712. \\. sp. pl. III. p. 2360. Chrysanthemum, foliomm pirmis brevissimis dentatis Burrm. afr. 175. t 64. Cum praeccaente cel. de ChamtssA lesit. Obs. Congener quoqoe est Arcioiis tri/ida Tbbrg. fl. cap. p. 77. in Sprg. syst, neglecta; Arcf. deafata Thbrg. ib.; A. medicaidis e].^ A. paleacea ej,: punctata: sericea ej. et Sphen. pitmata = Ursinia filiformis Griess- in Un- naea ^. p. Wh ■= Eclhania pinnatu Thbrg. cap. p. 6411 = Ardotis pinnata ey. ex parte I A TILOsASU L. 1, Athaxisia capitata L. W. sp. pl. III. p. lSOo>. In Pronientorio bonae spei cel. de Chaniisso. *) Genus Ursiniae diilmctisiimum pappol Accedit U. ajutua n. p. capensis. 166 Huc perlinere videtur: A, scabra Thbrg. fl. cap. p. 635. A. punctata Berg. pl. cap. p. 238^ Thbrg. fl. cap. p. 635. A. lanuginosa Cav. ic. I. p. 2. tab. 3. — Folia Omnibus recurvo - mucronulata , magis minusve pellucido- perforata, obovala — oblonge- elliptica, glabra — villosis- sima. % Athanasia crithmifolia L. W, sp. pl. III. p. 1807. IbldcRi legit cel. de Chamisso. OEDERA L. Oedera prolifera L. suppl. W. sp. pl. III. p. 2392. Cel, de Chamisso in Promontorio bcnae spei. CYRTOLEPIS n. g, (Sanlolinae sp. Forsk, Tanaceti L. Vahl.) Capilulum homogamum, homocarpum. Pappus bre- vissimus, coroniformis, flssus. Achaenium obcompressum, rotmido-obovatum, 2-alatum. Cyrtolepis monanthos * {Santolina ierrestris Forsk. descr. p. 147, Tanacetum monanthos L. Mant, Vahl. symb. I. p. 70. W. sp. pl. III. p. 1813). Capitulum multiflorum, homogamum, homocarpum, discoideum, aequaliflorum, flor. $. Involucrum 1-seriale, leviter campanulatum, oo.phyllum, floribus multo brevius, foliolis rotando-obovatis, brevissime curvilineo-acuminatis, pinnallfido-slriatis, margine latissime scariosis, denticula- tis, concavis, aequalibus, 2''' longis. Rhachis plana, bra- cteolata, dlamelro 2'" longo, cava^ bracleolis achaenia aequantibus, quam flores multo brevioribus, foliolis slmil- limis, interloribus acumen sensim perdentibus, Iruncalis et medio apiceque eximie incrassatis. Pappus brevissimus, coroniformis, fissus, cum alis achaenii confluens. Corollae glabrae, lubo longo limbum subcampanulatum , brevem, profunde 5-dentatum, regulärem, denlibus acuminalis, dir • WJ vergenlibus longe superanle. Genilalia Jnclusa. Stylus SeuecioiiiSy basi latissime bulbosus^ Achaeiiium obcom- pre«siun, glabrum^ rotundo- obovalum, 2.-alalnni, alis Jatis, ai>gularibu$, fisso -serratis s. deiitlculalis. AÄtbci-ac ali,s cllipti- cis, aciilis, paittin anguslis. Embryo übdelU)i«leas, fuscus, MUumw)« iteofinrini». ^tJulus. (,v, gp. .plara i« liKh...YaIil.). , ACHILLEA Lv;j.,,iiaoy oqqßcj ,him ■ AfJiJLLEA MillefoUnm L. W. sp. Hl. 2208. R. Br. xcxm. bot. Schrft. K p. 511. ' *' In Unalaschca reperit cel. de CJiamisso» S-ubtrlb, 4. Chry s authemea c. , Capltula nunquana dioka ;^ ü. S> si adäUQt, lingulati, {l-serlales, reKqui 2. Rhachls ebracteolala. , Pappus äut coFonlfurinis et obsoletus aut iiuUug. AiiLlierac cGaudalae. PYRETHRUM Hall. W, ^'„yj/y %^.li*YTnmsKV^.frutesc€ns (W. sp» III. p. 2150..;,C^.rj- utMthaiuan J'rutescens L. syst. veg. p. ö4l uec Tbbrg., de quo infra). In Teneriffa iegit cel. de Cbamisso. 2. Pyreihrum PartJienium (Sni. W. $p. ül. p.. 2155. Matricaria Parthenium L,.). In Chile cel. de Cbamisso. . , ■.,-,. 3. Pyrethrüm z«orforM»i (Sm. .bpit. W. .1» c. p. 2157. Chrysanthemum' inodorum, L. sp. 1253). VoTtnam pujnilam (circiter sesquipolliearcm) raonoce- phalain cui synonymum adscribendum esi Pyrethiiuiii caucasicum W. 1. c. p. 2156. Ej. hrb. n., 16223 et Aii- ihcmis caucasica Adams in Web. et Mohr Bcytr. N^turk. I, p;..7l, legil clar. de Cbamisso in insula Chamissojius, egomet ipse in pluribus locis Nordlandiae arcticae; forma pifiecedenle gracilior est P. praecox Rieb. 11. cauc. 11, 168 ^.^ ^ p. 578 et P. pusillum W. hrb. n. 16213. -- Nee P. par^ viflorum W. 1. c. p. 2158, ej. hrb. n. 16226 a forma no- slra vulgari diversum atque P. maritimum Sm. Engl, bot, XIV, t. 979 tantummodo varielateni esse foliis camosis segmentisque latioribus utplurimum credam. Achaenia matura 4«angulata, obpyramidala, glandulam atrorfuscain rotundam sub apice pl. cujuscjue lateris ge- runt, pappo coslisque callosis maximis. ' ■ . l^■>Vi^' . ! \^A-r\ -ii PINARDIA Cass. f /h h?^ locf avi (Dlcf. sc. nal, XLI. p. 38 et Ismelia ej. ib. p. 40. Chiy- santhemi sp. et Arctotldis sp. Thbrg.) Genus a Pyrethro achaeniis alatls recedit. 1. Vmksxiik frutescens * {Chrysanthemum frutcscens Thbrg. fl. cap. p. 693 excl. synon. Ej. hrb. fol. 2 nee 1 quod raancum atque dubium). In Promonlorio bonae spei Thunberg. Caulls fruticosus, ramoslssimus, 2-pedalIs, glaber, ra- mis allernis, adullis aphyllis, junioribus foliatis, fertllibus elongells et superne longe ante apiees nudis. Folla alter- na, se.ssllia, in ramis sterillbus abbreviatis confertisslma, membranacea, glabra, 4 — 9^'* longa, inferne longissime in- legerrima et magnopere angustata, apice 3-fida s. 2-jugo- pinnatisecta, segmentis linearibus, acutis, |'^ latis, planis; summa in ramis capituligeris remola, linearia atque inte- gerrima. Capitula terminalia, solitaria, erecta aeque ma- gna ac in Sphenogyne anthemoide. Involucrum campa- nulatum, flores disci superans, imbricatum , foliolis siccis, planis, glabris, ex ovalis, obtusiusculis , minutis, margine angusle scariosis nigrisque in spathulata, 3"' longa, oblu- sissima/ apice latissime scaviosa. Rhachis nuda. Corol- lae glabrae, lubo punctato; 9: lingula oblongo-elliptica, alba, oo-nervia, subintegerrima , fere 5'" longa, iubum longe superantej disci; 4-denlatae, 4-nerviae, denlibus — . 169 övatls, acutis, reflexis, limbo subcampanülalp tübum pa- rum excedente. Ovaria glaberrima, alata, angulata , aus denlieulatis, angularibus, cum pappo coroniformi, intus alliori, deliticulato confluentibus j disci: 4-alata et 4-que- tra; radii: 3-aIala el 3-quetra (v. sp. 3 in hrb. Thbrg.). 2. PiNARDiA nodosa * (Arctotis nodosa Thbrg. 1. e. p. 711). JuxtaPalrysberg in Promontorio bonae spei legit Tbbrg. Similis Othonnae Athanasiae L. Caulis ut tofa plan- la glaber, pedalis, infevne frulicosus alqne folioriim lapsu luberculalus, rarais terelibus, striatis, fuscis, ternalim s. quaternatim adgregatis, ereclo-patentibtis, florigeris elonga- lis, flexuosis, 1-cephalls. Folia subcoriacea, conferla, al- lerna, tuberculo insidentia, glabra, plana, laevia, aut inte- gerrima et anguste linearia, aut apice plnnatisecta, seg- mentis angusle llnearibus, integerrimis, paucis (l — 4), erecto-palentibus, acutis, < — *" longis, vlx ^J'^ lalis. Ca- pilula lutea, aeque magna ac in Othonna abrotanifolia sed brevius radiata, solitaria et terminalia in ramis lon- gissime ante apicem aphyllis. Involucrum Sphcnogynes imbricatum, disco aequale, campanulatum, follolis cx)-ner- viis, planis, glabris; ex rolundo-ovatls, acutis in elllptica, obtusa, circiler 2|^'" longa. Corollae luteae, radli: lingu- lis oblusis, integerrimis? plurinerviis, elliptlcis, tubo gla- briusculo mullo longioribus; disci: M'ikaniae tubo limbo companulalo parum breviori. Aniherae subexsertae. Ova- ria conformia obcompressa, 2-alata, glaberrima, pappo brevi dimidialo coronata (v. sp. 4. in hrb. Tbbrg,). CHRYSANTHEMUM L, 1. Chrysanthemum arcticum (L. W. sp. HI. p. 2146. Ej. hrb. n. 16177). Cel. de Chamisso ad sinum Schischmareffü et in in- sula Chamissonis. i- 172 pit; res, maxime mihi dubia. Fruclificationem in supc- riore caulis parle credo, ubi post rcmotioncm .sporidioruui frons bullatim inflatur. sieuli in cognato genere Macro- cyslide. De liac re amiciss. Ecklonius ipse cerllorem nie fecit, frulificalionem granosam in superiori bullae parte se vidisse, dicens. In exemplaribus aulem, cujus disseclionem clarissimus mihi perniisll vir, nihil inveni, forsan ob aota- lem speciminis piovectiorem. 3. Fucus vesiailosns , forma acuta Tarn,! Locus naial. deücil; an cives florae Capensis? Obs. 1. Fuci vesiculosi varietates sunt t.ini Fucus evanescens Ag. qam Fucus ceranoides Linn. Qnae qni- dem genuinae sunt varietates; varietales, conJra a cel. Agardbio enumeratas, formarum tantum nomine salulo. Obs. 2. Exemplaria ab amiciss. Ecklonio reportata exactissime cum speciminibus e Groenlandiae litloribus acceptis conveniunt. 4. Yucvs serratus Linn.! Loc. natal. deficit; cerle advectitius. 5. Delesseria pfafycarpa Lamour. Del. fronde costata lineari-cuneata dichotoma obtusa; sporangiis (sporophyllis Ag.) fasciculatis , eostae impositis. Van Camps -bai. Batterie Amsterdam. Obs. Turnerus in opere suo splendidissimo sporangia sporidiaque optime pro more descripsit. Fructilicationes a cel. Agardbio visas non inveni. 6. Spiiaerococcüs vittatus Ag.! Sph. fronde plana carlilaginea costata margine ciliata; ciliis sporangiatis (sporophylla Ag.); sporidiis angulalis fi- lis intermixtits. Häufig; Tafelbai; Gordonsbai; Van Camps -bai; bei der Batterie Amsterdam. Juni. Obs. 1. Quae quamvis specics pluribus in formis Sphaerococco afünis sit pristoidi, aitanien constanter dit- 173 ferre videlur; sallem maxima sub copla speclminum nul- luni inveni, quod huic, quod gratia cel. Thimbeigli pos- sideo, adaequat. \ arielas 3. caulescens Agardhii nulla est varlelas, stalus lanUnii aduUus, magnusi cxeniplaria adsunt plura, quae omnino cum icone Gmellniana con- gruuut — mulliplices atlamen fovmae inveniuntur Iransi- iionls. Obs. 2. Si in Fuco buccinali crescit hie Spbaerococ- cus , colorem induit brunncum ; quam ob rem cum proli- ficalioijvbns marginalibus luxuriosioribusque lucieni accipit longe peregriuam. Adaot. Fucum luxuriantem 3Iertcnsii benignilale cla- rlss. aiiclorls cognovi; etiani e Capile bonae spei accepi specimina, cum Mertensianls omnino congnienlia. Minima varietas Spbaeiococci Laclucae, uli vuU Agardhius, sed cerlissime species est propria. Quae ad liltora Adriatici maris legi specimina, Agardhiusque Fucum esse luxurian- tem declaravit, Fucus est Lomation Beiiol. — a luxu- riante diversissimus. 7. Sphaerococcüs cohfervicola Cham.! Sph. IVonde plana dicholoma; ramis dislichls apice di- lalatis incrassatisque sporangiatis; sporangiis nigrescenti- bus subliemisphaericis. Sph. confervicola Chamisso ! in Verband, der Ges. na- turf. Freunde zu Berlin I. 3, p. 177, tab. 5 (ic. bon.). Sph. mirabilis Agardh.l Icon. inedit. lab. 7. Tafelbai; Gordonsbai; plerumque in Conferva hospita parasiticus. Juni. Adnot. 1. Nomen Chamissonianum praefero, cum aml- cistiimus Vir fucum primus legit primusque oplime! de- scripsit. Mirabilcm non nominarem, quum nihil sit mira- bile, nisi, quod mirabilem hie fucus sollicilaverit explica- tionem. PSomen Mertensii, subverticillatus , in berbario 174 — ^ilissjmo Chamissonis, m fallor jam anno 1818 a clarissimo Auctore, Algologorum Principe, datum, antiquissimum est. Adnot. 2. De Agardhii Metamorphosiologla niirabiH sententiam meam in opere mox edendo deposui, quam ut cum speciminibus acceptis accuratissime conferant, empto- res eollectionum Ecklonii studiosissime rogo. 8. Sphaerococcus dilatatus Ag. Gordonsbai. Obs, Speciminula a planta Turneriana differunt fron dibus lenerioribus mullo pallidioribus marginibusque non involulis. Exemplaria speciei hujus rarae eheu! incom- pleta. 9. Sphaerococcus crispus var. Tafelbai. Juni. 10. Sphäerococcüs Radula Ag. Sph. fronde cartilaginea coriaceave mammillosa; mam- miliis compressis sporangiatis ; gongylis solitariis. Tafelbai. Juni. Obs. Variat: lisque distichis allernis incurvo-peclinatis, interdum con- glonieratis sporangiatis. Turn! Hist. fuc. 4, t. 258 (non 238 uti cit. Ag.). Van Campsbai. Juni. Obs. Capsulae, uti descripsit ill. Turnerus, genuina sunt sporangia ; sed in eo tantum a ramulis diversac, quod sporidia includunt. (Cfr. dissertatio mea supra citata.) Spo- ridia ipsa minuta, sphaerico-oblonga, nigrescenlia. 15. Sphaerococcüs vermicularis Ag. Sph. fronde teretiuscula cartilaginea dichotoma, apici- bus obtusis; gongylis ramis semiimmersis ubique sparsis. Gordonsbai. Juni. Exemplaria incomplela. 176 . — 16. Spiiaerococcus musciformis Ag.! - . <; 1 7. Ptilotä flaccida Ag. ,; L.Plil. fronde plana tripinuata; pinnis alternis inleger- rimis. Auf Fuc. Bucclnalis überall häufig. Juni. Obs. Mirum variat species habitu formaque; ubique eleganlissima. Gongyli in pinnulis adsunt coacervati (spo rophylla Ag.) .17 b. ViYLQix ßaccida var. ßrma*. V\. flacc. var. fronde fumiori Cornea, pinnnlis paten- tibus. .*:<4 Tafelbai; Gordonsbai. Adnot. Varietas memorabilis, primo intuitu maxime abludlt, ita ut pleriqiie Algologi potius proprlam esse spe- ciem crederent. Specierum auiem multiplicationem sine necessitale scientlae adjumento fore haud credenduni. 18. Mektensia lumhricalh Roth! Obs. Arliculi diametro mox longiores mox breviores, plerumque subaequales. Color interduni viridis; haee spe- cimina, quae aliis fuscis immixta in colleetione Ecklonii occurrunt, Champiam viridem, a cel. Agardhio nuperrime (spec. Algar. II. p. 115) creatam, sislere videntur. Discri- mina tarn laevia vix notione digna. Adnot. Nomen 3Iertensla seriori Champiae praefero. Genus Fillcum Mertensia vix servandum, credoque in- super, slafuam Algologi longe primarii perilissimique prio ris hodicrnique temporis hac in famiiia maxime praeferen- dam, etiamsi non, uli res est, jus prioritalis adesset. 19. Rytiphlaea complanota Ag.! Ryt. iVonde plana composito-pinnatifida ; pinnulis in- cisis, fractiferis reclis. Auf Muscheln in der Van Camps -bai. Juni. Obs. Sporangia (capsulae Ag.) globosa, magna, solita- ria. 177 na, in pinnularum apicibus terminalla; sporidla elongato- pyrlformla. Obs. 2. Synonyma hujus speciei meam secundum sen- lenliam sunt: (a) forma vulgaris — Fucus cristatus Linn,! herb. Fuc. corymblferus Cap.! sec. specim. j3) ramulis l'asligiatis l'asciculatisque •— Rhodomela clo» jophylla Ag. (?) >') forma magna, corlaceo-membranacea — Fuc. corym- biferus Gmelin! 8) forma maxima, corlacea, ramulis deperditis — Fuc. calamistratus Wormsk. \ i*^ ^ö««m Roth.! .. •''^''Cieräml fronde dichotoma variegata; getliculiö elevatis. Bei der Batterie Amsterdam. Juni. .i.j'ii«. "• ' -OÄ^.' A teneriofibis Ettropae formte tieutl^ä^ift dif- flfiYünt sptecimina» '•■ ;.^:-"-!?';-5A '>f,... i-. :v,;'...i ,;.;■:, M!;n:;/ 25. ÜLVA ;3Mr/77/röa> R<)th.^""^ß/> <»'no'^«* W^*^ anöilyoi Var. umbilicalis*./- "• m^'i\^'>. /ikoiW?ä,'Io'! \2 U. purp. v. fronde ipurpoteä plafii^, lifttbiÜcälis.'^ — 179 Tafelbai; bei der Balterie Amsterdam* Obs. Ulva purpurea et laciniata nullo modo specie diversae ; purpuream Agardh hanc Ulvam nominavit, quum lobus tantum unicus excrescat; in laciniata vero plures ad- sint lobi. De hac re conferatur Monographia mea Ulva- cearum proxime edenda. Adnot. Specimina substantia gaudent tenaci« 25 b. Ul\a purpurea var, laciniata* i Van Camps-bai. Juni. , v..u.;) i>.^4t:jU *iiOii6.i/j- 26. Ulva Lactuca var. umbilicdlis^i'iq'-od .liio' - Forma ciliata. ^airiil us abiM? ' Tafelbai. Juni. -'mr^A ^ll}6&^iln ^im^) 26 b. Ulva Ldctuca var, siniplecc** ' '"" ihisili Forma ciliata. •; Tafelbai; Gordonsbai. Obs. Utraque varietas fronde margine ciliata ab etiro. paea planta differt« . 27. SoLENU intestinalis var, compressa** Solen« int. var. fronde compressa ramosa^ tamis basi attenuatis« Bei der Batterie Amsterdam; Tafelbai. Auf Chorda- ria flagelliformis |3. capensisj Gonferva Ecklonii etc« para- sitisch. Juni. '«». - cd Obs. Forma est tenella, parum tamosai 28. CoDiüM tomentosum Ag.! Cod. fronde dichotoma fastigiata Cylindridä« Van Camps-bai« Juli. .jÄ"s^i\ < Obs. 1. Ejtemplaria minora crassioräque^ quam quae in Adriatico Mediterraneoque maribus legi specimina, aplci- bus leviter curvalis* Apices clavati, uti in speciminibus e Capite bonae spei jam prius acceptis vidi, in objacen- libus desUnt; sign um itaque nullius pretii. Obs. 2. Specimen visum Codii decumbenlis ill. dei 12* ISO Martius (Fl. Brasil. L p. 19) vix ramis attcnualis diffcrt; rami enim divaricali in aqua parum profunda ubique in- veniuntur. Obs» 3. Cod. toment. ex insula Stae Luciae etiam accepi. • Mi«s«.ii;0.nolt, «uifai.-»*.." 29. CoNFERYA hospita Mert. ! mss. Conf. fronde iiliformi longissima rigidluscula ramosis- sima; articulis diametro tri^ ad sextuplo longloribus, ex- siccatione alternatim compressis. Conf. hospita. Mert. et Cham.! in Verband, der Ges. nat. Freude zu Berlin I. 3, p. 178, t. 5. , Conf. mirabilis Agardh! Icon. Algar. ined. I. t. 9. Häufig } Tafelbai ; Gordonsbai ; Van Campsbai. Juni — Octbr. Adnot. 1. Nomen antiquissimum, opiimum revoeo; cfr. adiiot. in Sphaerococco confervicola. • Adnot. 2. In plurimis speciniinibus adsunt hospites, e. g. Sphaerococcus confervicola^ Gaillonia Lehmanni, Uiva purpurea, Asperocaulon coUabens, Sertulariae aliique Or- ganismi. 30. GomE^sx Ecfdonii* nov. spec. Conf. fronde filiformi longissima ramosissima fascicu* lala; articulis diametro tri- ad sextuplo longioribus, sicci- tate hinc inde compressis* Van Campsbai ; Gordonisbai ; Baiterie Amsterdam. Juni. Obs. Affinis C. hospitae; sed triplo tenuior. . : 31. SpoRocnNüs herbaceus Ag.! rTirrcD ;: . Spor.fifonde obsolete costata plana bipinnata; pinnis pinnulisque oppositis obovato-ellipticis obtusis. Van Campsbai; bei der Batterie Amsterdam. Junil Juli. •itfej Ij»fJH ■>■■•■■ Adnot. Spedmina äderant magna , cerlc perpulchra ; sed extricatio fieri non poterat. 32. Halymenia furcellata var. capensis Ag. " 181 Ilalym. furc. var. fronde cartilaginea riglda; ramulis fnscicnlato-fastigiaiis. i. il' Bei der BaUerie Amsterdam. Jfiini. * 33, CnöRUARiA ßagelliformis var. capaisis Ag. CLord, ilag-. var. i'ronde mdxim»;- vamulis lougissimis dcnslssimis. Ag. Talelbai; BaUerie Amsterdam; Gordonsbai. Juni, Aug. \ arielas nteniorabilis; forsan propria esl species. LYCOPODIÄCEÄEwi FILICES AUCTOBE KAULFÜSS.") LYCOPODIACEAE. LYCOPODIUM Linn. Sw. 1. Lycopodium pygmaeum Kaulf. enum fil. 9. L. pu- milfim a, pygmacinn Schldl. adumbr. 6, lab. 3, f. 1. 2. An scbattigen Stellen zwischen Gebüsch der 2. Höhe am LurVwenrückcn und an der östlichen Seite des Tafel- l>erges bei Witlehorn 2. Höhe* Seplbi. — «Im' Novbr. mit reifen Kapseln. u u , - \;i > A. . vö i ;^'\m ' ■ 2. Lycopodium ^rjö/Wf^^y Kaulf. fenu|n,fil. lOL; £. pu- milum |3 bryoidcs Schldl. adumbr. 6 (icone exclusa). Grootvadersboseh. Oclb?;.- ;^|1]'J8' 3. Lycopodium gnidioides Linn, War. spicigcra. L fimiculosum Enc^ bot. L. ßagclli forme Sclirad. LA pi- pifoliwnKs^vW. euuiB. 7. Schldl. adumbr. 7, t^b. 2. Auf dem Tafelberge. Seilen. *) Mss. dcpositum Novcmbri mensc 1830. 182 OPHIOGLOSSACEAE. OPHIOGLOSSUM Un^. Ophioglossum cßpense Schldl.? Uitenhagen; Septbr, Optbr. GLEIGHENIACEAE, Gl-^ Am Fufse des Tafelberge? % HöIie \^^W'ai>f ;a^efe €^^^ pfel 5». Höihe, ' *'*" ' j83 POLYPODIACEAE. ACROSTICHUM Linn. 1, AcROSTiCHüin conforme Sw. «yn. ßl. tab. 1, %• !• Zwischen Felsenritzen gegen den Gipfel des Tafel- berges 4. Höhe. 2. Aci^o^TicHUM angitsfatum Schrad. ScbldK adumbr. tab. 5. :!:j'; . fU«! Zwellendammer Berg in und. oberhalb Vooimanns- bosch. ' GYMNOGRAMME Derv. |. Gymnogrämme capensis Spr. ia Zeyberi planl. ea- pefls. exsiccat. j In feiner Felsenritze am Löwenberge 3. Höhe (Zeyher). 2. Gymnograudib cor data SchldlU Grammitis cor data Sw. Ceterach crenata Kaulf. Acrostichum eordatum Thbrg. An schattigen Stellen zwischen, Felsen Ae& Tafelber- ges 3. und 4. Höhe. <.<;,. nj 3. Gymnogkamme totta Schldl. adumbr. tab. 6. G. Lo- wei Hook, et Grev. iQi, filviasc öutab.-. 89. Polypodium /o/f«7« Willd. sp. pl;in<{/iT 4p«Ts\vAivni «v.\jV,i i An feuchten »Stellen auf der östlichen Seite des Teu- feljsberges 3. und 4. Höhe., : POLYPODIUM Linn. 1. Polypodium ensiforme Thbrg, r.iJnmi« .{ijjjt ^ Grootvädersbosch und bei Gnadenthäl. ' ' • ■ ■-- »V, »w ^2 Polypodium Bergiamim Schldl. adumbr. 'lab.- 9. T Beim Wasserfalle auf der östlichen Seite des Teufels- berges.^ 'A'Ä him t.^.w. ,. r,,.. , ,,j .3/ioH j- hm: .1 ^^ll.'i^i{{':iU> i NOT HOCH*LAENA R. Br, NoTiiocHLAENA Mdrantac R. Br, AcrQstictmm JJatHin- tae Linn. Schkuhr, krypt. Gew. t, 4. i-v*"»»! ^^ieuweveld, Beaufort, PLEOPELTIS HuBib. Pleopeltis linearis Kaulf. enum, Zwellendammer Berg in und oberhalb Voormanns- bosch, und an der ostl. Wand des Kerslenboscbs. ASPIDIÜM Sw. 1. AsptDiüin Thelypteris Sw. /ä sqtiamigerum Scbldl. adumbr. t. 11. A^ squamulosum Kaulf. An Bächen und feuchten Stellen awlsohen Gebüsch am Teufelsberge 3. Höhe. 3. AspiDiUM coriaceum Sw. A. eapense Sw. Polypo- diiim eapense Thbrg, Jiumohra aspicUoides Uaddl. Schk. krypl. Gew. t. 50. Zwellendammer Berg in undo berhalbVoormannsbosch. Kleines Gehölz an dem Kleinriviersberge 2. Höhe. 3. AspjDiuai pungens Kaulf! enum. 242. Schldl. adumbr. t, 20, Polypodiitm aculeatum Thbrg. . ' Auf der östl. Seite des Teufelsberges 4, Höhe^ LOMARIA Willd. 1. LoMARU capensis Willd, Onocha eapensis Thbrg. Sehldl. adumbr. t. IS. Tv*-io«Tv Tf-»'»' ) An feuchlen Stellen ^er 3, Höhe des, Tafelbergps, 2. LoMAMiA cinnamomea UdMXi^ eimm, tb3,. jBlee/mum Boryanwfk Schldl, adumbr. t, 19, 3. LoMABiA auriculata Desv. . ., In Felsenrllzen und Klüften an schattigen Stellen des Tafelberges 3, und 4. Höhe. 185 4. LoMAKiA Ä^^^ropÄj//a Desv. — Ubi? ßLECIlNUM LInn. Bleciinum australe L., Schk. er. Gew. t. HO b. Zwischen Felsenritzen gegen die Platte des Tafelber- ges S.Höhe. Zwischen Gebüsch und Fclsenstiieken auf der üstlichcn Seite des Teufelsberges 2. und 3. Höhe. ASPLENIUM Linn. Sw. 1. AsPLENiUM vwnanthemum Linn. Smith ic. incd. t. 73. Zwischen Fclsenstiieken an der östlichen Seite des Teufelberges 3. und 4. Höhe. Grootvadersbosch. 2. AsPLENiüM erectum Bory, Willd. Schldl. adumbr. t. 15. A, muiilalum Kaulf. ! enuin. Gegen die Platte des Tafelberges in einer Kluft 4. Höhe. 3. AsPLENiDMywrt'flJ'wm Thbrg. Ä. canariense Willd. Zwischen Felsen auf dem Tafel- und Teufelsbcrge 3. Höhe. In schattigen feuchten Gegenden an der östlichen Seite des Teufelsberges 3. und 4. Höhe. 4. AsPLENiüM Adiantum nigTitm Lhm. Schkuhr krypt. Gew. t. 80 a. A, tahulare Schrad. A. argutiini Kf^ulf. An Felsen auf dem Teufels - und Tafelberge. DAREA Juss, l. Dahea rutctcfolia Willd. (Caenopteris Thhrg,) Grootvadersbosch, .u u:k;7;;. u,1^i ,* ■ ^ ; des Teufelsberges. .'M einem Boche »wischen dem Tafel r. und l4Qwenberg<^iiaiq .e Wisff ... ,2. Ptehis hastata Sw. „»^ ^ßjsqBB id:>ßi «öilßJaab Camtousrivi« (Dr. Gx\\.),,ai^ ^niülhn ^fibciitü* sa^i 186 . 3. Pteris Cahmelanos Sw. ScLlechtd. adtimbr. t. 24. Zwiscljei;i Felsen des Tafelberges 3. Höbe. 4. Ptekis capensts Tbbrg. An Felsen des Tafelberges 4. H5lie und in steinigen Gegenden der 2. Höhe. \■u\'^•f^o^ n-nbaJwX 5. Pteris arguta Vahl. Plukenet älmag. t. 290, f. 2. Schattige Stellen auf der nördlichen Seite ides Teu- felsberges 3. Höhe. .:.: ,, .;,.... ADIANTÜM Linn, , ,.,,,.,,,,./, ,i AmANTUM aethiopicum Linn, Houttüyn-iFfU'tSjc^t. 13, t, 100, f: 2. , •; ..- r,;'{.!:r:i ' ''^An Felsen auf der östlichen Seite des Teufelsherges und am Tafelberge 2. Höhe, tiuö/i iUiUi'.Vjw^m V. ..'.i i CHEILANTHES Sw^ vnY^wk j: ■'• ;il. Ghbilanthes nmltifida Sw, i».siia«iv-iN" '»Zwischen Felsen am Tafelberge 3, und 4. Höho*".il 2. Cheilänthes praeteacta Kaulf. enum. 212. ' Schaltige Stellen auf der östlichen Seite des Tafel- berges 2. Höhe bei Witteboom. Zwischen Felsen der 4. Höhe am Tafelberge. '« 1 . Gnadenthaler Berg. Am Tafelberge 3* Höhe. Asa Fufse des Tafelberges 2. 'Höhö. ' s^^' \ 5. Cheilänthes piiirw^^ö SwfV^WjVuia eiKSW*}. J Hahmannskloof! .^idJ'i vvviu\v;v".\i> $♦ 1'*^^; Cheilänthes «jr^/^«''KaPfllfJ it. sjii 'fe0ftdSnis4ripin- natis, plqnulis lanceolatfe pinnalsi&^e-iilcisJs', 'iafcttiüsi «üb- dentatis, rachi aspera, soris ad batiin latinifinirn superio- rem soUlarüs^ indusiis squamiforffii-subrtüiformibus. 187 Am Tfeiifelsberge, Feuchte Stellen zwischen Gebü- schen in einer Kluft an der östlichen Seite des Teufels- berges. Differt Ch. repcns Kaulf. enum. (Lonchilis repens L. Sw.) cul proxima, pinnulis obtusis apicß dilalatis ; rachi- hus aculeatisj indusiis minulioribus. CYATHEACEAE/ '^ HEMITELIA R. Br. Hemitelia capensis R. Br. Cyathea riparia Willd. C. cnpensis Smith. ' Kerstenbosch.'^ '^^^•'^^^•'^'^■''♦^^''' "'"' TRICHOMANES Ltnrt. ' • . ' ?Trichomanes cormophilum Kaulf. enum. 266. ' '' Oestliche Wand des Teufelsbcrges, Kerstenbosch, auf diera Wurzelstocke der Hemitelia capensis, \* HYMENOPHYLLUM Smith. «^* "^'»'"•• 1. HymeNophyllüm tunhrid^e^se Smith. ' Sw.TTibrg. Schkuhr crypt. Gew. t. 135 d. -S-'-^^ tüjAoTi ;.rJy: ... Am Tafelberge auf der östliclieri Se5te/ ZweHen^am- trier Berg in und oberhalb Voormannsbosch. 2. Hyjienopbyllüm fiabellatum ßillard. Nov. Holland. t. 250, f. 1. '^'''" ' ■"" -^' -^ Zwischen Felsen iiacii'*Wes'l'eh unter der i(jue1fe auf Äier Platte des Tafelberges 5. Höhe upd ari^ Gipfel des Teufelsherges 4 Höhe:'"'*^^^'' •''*"*^''*=' -'"''^l-;*'^"' «^«^ ...,., i,!t* Dill»! >;i'i>' 'ijJdo «i;;jJiüJdö fei': »rjiii'r cii..!>'| »j; uüij o^/le'> .»ii^olh;.» rjlßülIOjIß fKßd 188 BRVNIÄCEÄE AüCTORE DE SCHLECUTENDAL:) BRUiMACEAE R. Br. BERZELIA Brogn. Ann. ^. Senat 8, p. .370. 1. Beuzelta ahi'otauoidcs Brogn, 1. c. p. 371. Brunia abrotanoldes Auch, Burrm. nlV. t. lOO, f. 1. Capsche Fläclie unter den Weinbergen Oqt.,, cnpscljc Fläche unter dem Tiegerberge Aug., Elandskloof Nav. 2. Bekzelia lanug'inosa Brongn. 1. c. p. 372, t. 35, f. 1. Brunia lanuguiasa Aüel. Auf dem Gipfel des Tafelberges in Felsenritzen. Strauch von 8 — 10 F. Höbe Apr., feuchte sumpfige Stel- len der 3. Hübe vordere Seite des Tafelberges Oct. ; in der Kluft nach der Platte des Tafelberges 3. Höbe Mai, an einem Bache Uei platten Klippen 3.> Höhe des Tafelber- ges Sept.; in einer Kluft unter dem Tafelberge 2. Region Novbr.; trockene steinige Anhöbe unter dem Tafelberge Noybr.; W.iesengrund bei Sommerset (Hottentottsholland) Od.; Ufer an Breedevivier's Uebeiff^h}'l,^y,(yi FoJLbt^^ aus 1| Stunde Oct. 'vl^ K'JiJfi?'!C?"x.v:Yn .£ 3. Berzelia intermedia Schi eil. s j ,>, - B. rampsissimav ramiilis ultimis siibfastigiatls, subgla- bris, foliis lineari-trigonis patentibus reflexisve apice c^l- lo&is subglabris, capitulis avellanaq subaequalibus ük api- cibus ramulorum lateralium corymbum compositum quasi cfformantibus , braeteis lanceolato-^spathulalis pilosis aplce callo&is, calyce piloso, petalis subcrecUs oblougis obtusis basi altenualis. ■*) Mss. depositum monse Septembri a. ISiS; — 189 Duivclbosch bei Zwcllendam Oct. Inier B. laniiginosam et abrotanoidem media luiic' ca- pitulorum magnlfudine et indolc siiriilis, illi foliornm For- ina et dispositione proxima. 4. Beuzeua rubra Schldl. ■ • ■' -' '•• '•"■■• Brunia rubra Hb. Willd. n. A^Ü, S)ß. Syst. 1. p. 782. B. ramosa, ramis creclis, junioribus siibvillosls, loliis lineari-lanceolalis, nervo medio ulrinque iiicrassato versus apicem subtetragonis, incurvo-patentibiis reflexisve, apice callosis junioribus subvillosis; capitulls plso majoribus ler* minalibus axillaribusve, solifarlis aggregalisve, bracteis sub- rhomboideo-spathulalis pilosis apice callosis, pelalis pa- tentibus oblongis oblusis. Kleiiirlvicrsbcrge Novbr. Species c. Brnnia squarrosa Thunbergli forsan radem, ab Omnibus recedens foliorum figura, quae decldenfia po- tiolum latum relinquunt in ramis hinc asperatls (siniili modo ut Pinorum rami foliorum vesligiis exasperantur). 5. Bekzelu cordifolia Scbldl. B. ramosa, ramis erectis junioribus pubcscentibus, fo- lils subcordato - ovalis obtusiusculis' submarginatis planis patcnlibus reflexisve glabris apice callosis; capitulis avel- lanae subaequalibus, in apicibus ramulorum laleralium so- lifarlis corymbum raniös terminantern effornl^ntibusj bra- cteis subspalhulatis pilosis apice callosis, pelalis patenti- bus oblongo - elliplicis basi attenuatis atque leviler bi- cristatis. . i-ubiflsig' o»n\ • Am Fufse des Potberges bei Laurens Oct. Species capitulis B. abrotanoidi affinis sed foliis abunde ab Omnibus recedens. BRUNIA Brongn. L c. p. 372. 1. Brdnia nodiflora L. Brorign. l.'C. p. 373, t. 36. f. 1. In einer Kluft am Fufsc des Teufelsberges 3. Höhe 190 — Mai; felsige Gegend der 3. Höhe unterm Kranze des Teu- felsbcvges Mai; am Löwenrücken 2. Höhe Apr.; zwischen Gebüsch der 2. Höhe auf der nördlichen Seite des Tafel- hergs Mai; steinige, felsige Gegenden unter, dem Tafel- berge der Stadt zu Dcbr.; Baviansberge bei Genadendaal; •von Caledons Bad bis Bredekamps Platz Oet.; Caledon ^eyher. ' 2. BFd!m\ passerinoides Schldl. . . j . ßr. dichotome ramosissima, ramis ereclis gracilibus; foliis minulis obovato-ellipticis dense imbricatis cauli ar- cte adpressis apice callosis, extus concavis puberulis mox gl^bris ^itidisque; capitulis minutis paucifloris terminali- bus solitariis. Caledon Febr. Zeyher. Proxima buic sperici est Br. deusla Hb. Willd. no. 4821 (nee Thbrg. Fl. Cap.) a Jacquinio condonata, quae solummodo differt^ quod robustior, omnibus sit partibus major, an varietas? BERARDIA Brongn. .1 c. p..380., .,,^ ^^^ .;.;.,il. Berardia paleacea Brongn. 1. c. p. 381, t.37, f. 2. . Caledo»sba.d;:Febr. Zeyher; Berge am Rivier zonder end Novbr.uM •". 2. BEViXKDik frogarioides Schldl» > ■dnri^w* cwt' Brunia fragarioides Hb. ^V illd. ; n* 4819 , Sjiif* ' Syst. 1. p.;7a2. . .V ' "-'■ ^ '■ ■ ' ■ '■ ' ' ■ ' ■ •' Ohne Standort. 5^,j,j . ^^: STAAVIA Äbrgv Brongih't c 378. i. Staayia radiata L., Thbrg» Cap» p* 96, Breyn. Cont. t. 82. In der capscheii Flache unter dem Tiegetberge ; bei Laulenbach an der Rietvallei Maj.; zwischen Felsenstücken der 3. Höhe beim »bersten Blockhause am Teufelsberge 191 Jfen. Febr.; sandige, steinige Gegenden der 2. Höhe am Weinberge auf dev östlichen Seite des Tafelberges Febr.; Kleinriviersberge Novbl"» %S£K.mKslntmo.m L., Thbrg. Cap. 95, Wendl Coli. t. 22. i . :.;-Zwischen Felsenstücken auf dem Gipfel des Tafel- berges Oct. ; an einem Abhänge nahe bei der Thunberg- quelle auf der Platte des Tafelberges 5. Höhe. Juli. LI^COiNIA Sw., Brongn. 1. c. p. 382. 1. LiNCONiA cnspidata Sw. Mag. d. Ges. iiat...Fr. z. BeH. 1811.' 5. p. 284, t. 7, f. 1. loM.r.a ;,,.:■ .,; . •r- Staavia pinifolia Hb. W. n."4804. M>ii»ivrf • Zwischen den Felsenmassen auf dem Gipfel des Ta- felberges 5. Hölie Jan.; Caledon Febr» Zeyher; .Zwarte Bei'g über Caledoris Bad Novbr. u\tt\i«:iR auHT«AJ-iO - _ii-^ • •• CELASTRINEAE auct. de SCHLECHTENDAL:) !. CELASTRINEAE R. Br. v^n^f^,, CELASTRUS L., DC. prodr. 2., p. Ö.'A. .. - .0??-? »V \.\:i\*inermes. ^'>- 1. CKLASTRUs'/öwr/W* Thbrg. ;F1. Cap. p. 217. »*,. Celaslrus oleoiÜes Lam. illustr. ii. 2696! simiülul h: Cassine ole«ides Lani. Enc. bot. 1, p. 652. •"> ; ? Zwischen Felsenstücken der 3. Höhe am Teufelsberge, dser Stadt zu Novbr., in einer Kluft der 4. Höhe nach dem Gipfel des Teufelsberges Jan. J in d^ Kluft nach der. Fla- ' *) Mss. depositum mense Septembri a. 1829, im che des Tafelberges 4. Höbe (Strauch von 7 — 9 F. Höhe); steinige Gegenden der 3. Höhe auf der wesllichcn Seite des Tafelberges März; in der Kluft zwischen dem Tafel- und Löwenberg 2. Höhe April; zwischen einem Felsen- hlock am Löwenkopf 3. Höhe März; steinige Gegenden der 2. Höhe am Löwenrücken. 2.. Celastrüs pterocarpiis DC. prodr. 2, p. 5, Burrm. afr. t. 97, f. 1. Incolis: Kerse-hout. ^ Sanddünen am Strande bei Cap Aguillas ; Kalk, Sand- stein und Dünenfeld zwischen Brecde- und Duivenhoeks»- ! rivierOci. ; Grootvadersbosch Oct.; Saldanhabai Aug.; Ca- | ledonsbad Febr.; zwischen Gebüsch der 2. Höhe bei Ron- i debosch Octbr. 1 3. Celastrüs acuminatus Thbrg. Fl. Cap. p. 218. Cas- \ sine Colpoon Hb. W. n. 6047. Caledonsbad Febr. Zeyher. 4. Celastrüs ilicinus Burch. ?, DC. prodr. 2, p. 7, n. 38. Uilenhagen, Zeyher. r t .. . . ' • ■■.■■- ** armaii. 5. Celastrüs pyracanthus L., Thbrg. Fl. Cap. p. 220. Capsche Fläche unter dem Tiegerberge bei Duiker- vallei Dcbr., sandige, feuchte Stellen an der Salzpfanne bei Rietvallei März. - l^ - 6. Celastrüs Ä//.r//b/M L.'V Thbrg. Fl. Cap. 220. Zwischen andöreh .Gesträuchen aufder.nördl. Seite des Tafelberges 2. Höhe Novbr.; in einer Kluft am Teufelsberg, in einer Kluft auf der ösll. Seite des Teufelsberges Jan. ,:ri.7. C'ELÄSTRVs multißorus Lani. Enc. 1, p. 661« ivAl Au einem Bache bei Elandskloof im District Caledoa NoVbr. ; Nieuweveld District Beaufort. CAS-1 193 CASSINE L., DC. prodr. 2. p. 11. 1. Cassine capensis L., DC. prodr. 2. p. 12, Dill Elth i 236, Burrm. afr. t. 86. In der Kluft nach der Platte des Tafelberges 4. Höhe Apr. ; bei wilte Klipp und beim Wasserfall über wilte Klipp am Tafelberge 3. Höhe ; zwischen Gebüsch an den Felsen- kränzen der 3. Höhe auf der östlichen Seite des Teufels- berges beim Wasserfalle Mai; Mündung des Duivenhoekri- vier, längs dem Ufer \ Stunde aufwärts Oct.; üitenhagen (Zeyher). HARTOGIA Thbrg., DC. prodr. 2. p. 12. Hartogia capensis L. fil., DC. I. c. Schrebera schinoides Thbrg. FI. Cep. prodr. tab. 2. Incolis Kersebosches. In einem Gebüsch in der Kluft am Baviansberge bei Genadendaal Novbr., Gehölz am Kleinriviersberg 2. IIöhe> Karsrivier Dislr. Caledon Novbr. RH AMISE AE auct. de SCHLECHTENDAL.') RHAMNEAE R. Br. RHAMNUS Lam., DC. prodr. 2, p. 23; Rhamnüs prinoides L'Her. sert. 6, t, 9. Beaufort Juli (Zeyher). ' CEANOTHÜS L., DC. prodr. % p. 29. 1. Ceanothüs capensis DC, prodr. 2, p. 30, Rhamnus capensis Thbrg. FI. Cap. p. 73. Zwellendam Novbr. "^) Mss. deposttuni tiaensä Septembn a. 1829. 6r fid. la Heft. 13 194 2. Ceanoths. africamis L., DC. prodr. % p. 32, Pluck. 1. 126, f,l. In einem Zaun am Löwenrücken 2. Region. Sirauch von 5 F. Höhe, Novbr. PHYLICA L. 1. ViiYUCA stipuJaris L., DC. prodr. 2, p. 34. Wendl. Coli. t. 32. . 'i ..,,..,^,,i^ .;.j; ., ■ Am Tafelberge: in 4er Kluft nach der Platte 4. Höhe, sandige, steinige Gegenden auf der nördlichen Seite und bei platte Klipp 3. Höhe, steinige Stellen am Fufse 2. Höhe; sandige Stellen der capschen Fläche unter dem Tie- gerberge bei DuikeryäUei üi)d bei Riedvallei Mai. ^ , •? .-2. ^mucx parvißora Ber^. Cap. p. 48, DC. Lc. Sandige mit Gesträuch bewachsene Gegenden an der Riedvallei 2. Höhe März, sandige Hügel in der Fläche un- ter: dem Tiegerberge bei Diiikery^UeijMai; Fläche, .untpjr Constantia Decbr. iy'>>^ :(^t:»iaJ .;i ;i5 3. PflYLiCA ericoides L., DC 1. c, Spreng. Berl. Mag. 8, t. 8, f. 1. Sanjldünen iu der Nähe vom Cap Aguillas Novbr., Caledoh'Febr. Z^y^^^^ ■■' -"- Äl-5.r.M-.V.\üi 4. Phylica eriophoros ßer^. Cap. p. 52, Pluck. tab. 445, f. 1. ;: • ;^ Sandige Fläche unter dem Tiegerberge .Juni; sandige mit Gesträuch bewachsene Gegenden an der Riedvallei 2. Höhe März, capsche Fläche Januar. 5. Phylica secwida Thbrg. Fl. Cap. p. 201, cum va- rletatibus 'pubfescentibus. •' » ..■::;.T!5andige Stellen der. ^capschen Fläche unter den Wein- bergen Febr. ; Fläche unter Constantia Dcbr.j sandige Stel- len der Fläche unter dem Tiegerbei^e, am F.yXse des Teu- felsberges beim Blockhause Febr.; steinige Gegenden der 2. Höhe am Teufel^herge, zvyischcn, ^^büsch der 2. Höhe 195 des Löwenbergs und am Löwcnriicken ; sandige, steinige Gegenden in der 2. Höhe am Fufse des Tafelberges, dem Löwenberge zu, 3. Höhe am Tafelberge bei witle Klipp; 2. Höhe hinter dem Tafelberge nach Vankampsbai; zwi- schen Beaufort und Gränzrivier Juli; Zeyher. 6. PiiYLicA villosa Thbrg. Cap. p. 202. Sandige Stellen unter dem Tiegerberge bei Duiker- vallei Mai. 7. PflYLiCA rosmarinifolia Willd. En. 1. Hottentottsholland und Uitenhagen Zeyher; Camtous- rivier Dr. Gill. 8. PmLicA cordata L., Sp. pl. ed. W. 1. p. 1111. Zwischen den Felsenlagen auf der Platte des Tafel- berges Januar, zwischen Gesträuch am Felsenabhang auf dem Gipfel des Tafelberges nach der südlichen Seite Novbr. Var. laeviSi foliis minoribus laevibus glabrisque, ca- pitulis minus villosis. *' Zwarteberg - kloof links vom Bade Septbr. 9. Ph\xica strigosa Thbrg. Fl. Cap. p. 200. Auf der Platte des Tafelberges 3. Höhe; zwischen den Felsenlagen des Tafelberges 5. Höhe. Kluft nach Westen bei der Quelle auf der Platte des Tafelberges 5. Höhe April, Juni, Juli. Vl/|{*J(iV>' 10. Phylica pumila Wendl. in Willd. En. 1, p. 252. Steinige Gegenden der 2. Höhe am Fufse des Tafel- berges in der Kluft nach der Kamps-Bai Juni;. sandige, steinige Gegenden der 2. Höhe am Löwenrücken Mai. Forsan Ph. plumosae Varietas minor. , 11. Phylica capitata Thbrg., Sp. pl. ed. W. 1, p- llp9- Felsige Gegend am Teufelsberge 3. Höhe Juli; in ein^ Kluft am Teufelsberge über geele Klee Aug., sandige stei- nige Gegenden,, d.er. 2. Höhe am Löwenberge Mai, -^ 12. Phylica huxifoUa L., Burrm. afr. t. 44, f. 1. In einer Kluft am Teufelsberge über geele ^ Klee 3. '■ ' 13:*' '•' ' 196 Höhe Mai; in einer Kluft am Teufelsberge 2. Hohe, zwi- schen Felsenstüeken Mai; in einer Kluft zwischen dem Tafel- und Teufelsberg 3. Höhe Mai; am Tafelberge 3. Höhe, zwischen den Klippen (Strauch von 10 F. Höhe) December; Kleinrivierberge Novbr. RUTÄCEAE AucT. r^Y, SCHLECHTEIS DAL.') ZYGOPHYLLEAE R. Br. (Juss. Rutac. p. 67.) TRIBULUS L. (Juss. 1. c. p. 68.) Tribulus terrestris L., Schk. Handb. 1, l. 115. Angebaute Felder in der Kluft nach der Vankamps- bai April 24; angebaute Orte, z. B, am Wege auf eineni abgemähten Kornfelde nach der Vankampsbai Febr. 24 ; an- gebaute Felder in der Kluft zwischen dem Tafel- und Lö^ wenberge Apr. 24; Kochmannskloof bis zum untern Bad Oct. 26 (Beil); Uitenhagen (Zeyher). ZYGOPHYLLUM L. i. Zygophyllum Mbrgsana L., Bürrm. afr. p. 7, t. 3, f. 2. Aus Brehms Sammlung. . 2. ZYGOPHYLLUiyi sessilifoUum L., Burrm. afr. p. 4, t. 2, f. 1. Sandige Gegend der 1. Höhe bei Sonnenblum Juli 24. Am Löwenberge 2. Höhe, steinige Gegend Aug. 24; zwi- schen Steinen und Gebüsch der 2. Höhe am Löwenrücken Oct. 27.; sandige^ steinige Gegenden der 1. Höhe am Fu- fse Äes Teufelsberges Juli 24; Nordseile des Tafelberges 2. Höhe über den Garlen Aug. 26; in der ciapschen Flä- ^) Mss. dcpositum mense Septembrl a. 1829. 197 qhe Aug. 28; capsclie Fläche unter dem Tiegavbjprg bei Duikervallei Aug. '26 • sandige Stellen der Fläche unter dem Tiegerberge bei Ricdvallei Aug. ^4; iu der Fläche bei Laudenbach am RIedvallei Aug. 24. „. 3. Zygophyxlüm /"«/vwm L., Burrm. afr. p, 6, t. 3, f. 1. , . HottentottshoUandskloof, am Wege zwischen Felsen- stücken der oten Höhe Oct. 24; bergige Gegend zwischen Jlottentottshollandskloof und Houhoek Nov. 28; Zwarte- bergskloof, links vom Bade Sept. 26; jDrakensleen Sept, 26. 4. Zygopiiyllüm spinosum L., Burrm. afr. p, 5, t. 2, f. 2. Sine loco natali. DIOSMEAE Adr. de Juss. CALODENDRON Thbrg. Calodendron capense Thbrg. Fl. Cap. p. 197, Palla- sla Hoult. Pfl. syst, übers. III. p. 317, tab. XXII. Im KafTerlande, kultivirt in einem Garten bei der Capstadl. ADENANDRA WiUd. 1. Adenändra unißora Willd., B. et W. Beitr. 1, p. 77. Sehr, et WendL Sert. han. 1, p. 16, i. 8. a)isophyUajio\\\s omnibus lanceolato-linearibus oblonr gisve, cauljs magis ramo^i ramis abbreviatls magis depressis. Diosma et Adenändra uniflora Auetor. Felsige Gegenden der 3. Höhe in der Kluft nach der Van^iampsbai Oct., sandige steinige Gegenden in der 2» Höhe ebendaselbst; sandige, sleinige Gegenden am Fufse des Tafelberges 2. Höhe, der Vankampsbai zu Juli; stei- nige Gegenden der 3. Höhe auf der östlichen Seite' des Teufelsberges JanyauiHai J f/n«.>ii.-..3tkvj »9ci^ao'j mhniu,v>hK (* ' p) heteröphyllay'{(i\ns vti^tio^ViS läÜlCe6laf6-lmea- ribus öblongisve, süperioribus brcvio?ibus,,^(^l^ptI^is^,yel 198 ' oblonge -ellipticls, caulis minus ramosi rämls ercctis clon- gatis gräcUibus. Adenandra coriacea Bartl. et Wendl. 1. c. p. 73 excl. syn. Lichtensteinli. *) Am Wege nach der Houtbai 2. Höhe Sept., Zwarte- berg Kloof, links vom Bade Sept., in der Houtbai von Ludwig Sept. Formam intermediam ramis elongatis foliis omnibüs oblongis haud valde convolutis vidimus lectam : Am Fufse der Kleinriviersberge 2. Höhe Novbr. Formam paululum aberrantem sed e specimine soli- tario haud certe definiendam vidimus e Zoutendaalsvallei im District Caledon a Miss H. Joubert Octobri lectam. 2. Adenandra amoena B. et W. 1. c. p. 80. Diosma amoenum Bot. Reg. n. 553. Tulbagh Oct. 27. 3. Adenandra umbellata Willd., B. et W. I. c. p. 81. a) speciosa B. et W. 1. c, Wendl. coli. 1, t. 10. Dios- ma villosa Lchtst., B. et W. 1. c. p. 85 exclus. syn. Bergii, Thunb. et Willd. Steinige Gegenden der 2. und 3. Höhe am Tafelberge bei Plaftklip, steinige Gegenden der 3. Höhe des Teufels- berges; sandige, steinige Stellen zwischen Gebüsch der 2. Höhe auf der nördlichen Seite des Tafelberges. p) glandulosGy B. et W. I. c. p. 81. Wendl. Coli. 1, t. 33. Zwischen Felseriabhängen auf dem Gipfel des Tafel- berges Nov.; auf der Platte des Tafelberges 5. Höhe Oct.; feuchte, sumpfige Stellen der 5. Höhe auf dem Gipfel des Kasteelberges Oct "^^ :1.«b«.l..o«. ? •) Adenandra coriacea coUectionis LichtensteitiJanae.;ioiigi''flistit a plasia .s^b; D JQSmae coriaceae Lchtst. nomine ,ab Ottone pun* Wend- landio oommunicata, quae certissime nil nisi Ad. uuiüorae .est forma, »nterraedus ' rormis optime coanexa. t - f' 199 •' 4. Adenandka b7'ac//yp//ylla'n. s^. . .,^^ A. folils parvis ovalibus obovatls subrotundisve , gla- berrimis, basl adpressis apice paientibus marglne revolu- tis, floribus pedunculatis , calycis glabri laciniis ovalis ob- tui^is, petalis glabris. . .««tf 0M?n/ niiaJ.if npril-f*! . Palmielrivier , Houhoek bis Polrivler Sept.; Bergrük- ken am schwarzen Berge beim Wege von Caledons Bad nach Gnadenthal Nov. • ' Species foliorum forma et natura insignis, iiisiiper flor ribus evidenter pedunculatis a magis affinibus, umbellata aliisque, jam recedens. 5. Adenandka marginata R. et Seh. B. et W. 1. c. p. 92. Paerl Mad Pallas Octbr., Palmielrivier, Houhoek bis Polrivier Seplbr. .;:jjLV^--.C" '. COLEONEMA Barth et Wendl. CoLEONEMA alhum Barth et Wendl. 1. c. p. 56. I ' Zwischen Felsenstücken der 5. Höh« in einer Kluft auf dem Gipfel des Tafelberges nach Westen Nov.; feuchte Stellen an einem Bache auf der nördlichen Seite des Ta- felberges 3. Höhe, zwischen Gesträuch Nov.; Nordseite des Tafelberges 3. Höhe, unterm Kranze, steinige Gegen- den der 2. Region am Tafelberge der Stadt zu Dec; Strauch von 4 Fufs Höhe, an steinigen Gegenden der 3. Höhe, oben unter den Felsenmassen des Tafelberges der Kampsbai zu; zwischen Felsenslücken der 4. Höhe an den Bergen bei Muisenburg April. [i) virgatum ramis ramulisque virgalis firmioribus, foliis erecto-patulis elongato-linearibus 1 — 1| poll. longis, A [ \ lin. latis, floribus majusculis axillaribus apicea ver- ;;.;. 8US conferlis. . . ..;.;;; .;,. :.^.w^i .Duivelsbosch bei Zwellendam OcU *'••?« 'I(t«»«h rrmr t« m«lf> y) gracile, ramis ramulisque virgalis gracilibus foliis oz3v.'patcntibus subrccurvartisve elongato - linearibus- | — 1 20Q poU. longis, \ lin. latis, floribus minoribus axlllari- bus, rarius in apicibus confertls. An schaltigen Stellen des Baviansberges bei Genadendaal Octbr. Primo intuitu valde inter se et a forma vulgari diffe- runt varlelates a nobis propositae, sed nullum verum cha- racterem reperimus, folia in sylvis locisque umbrosis elon- gantur liunt flaccida, magis magisque a caule ramove amo- ventur tandemque apicibus saltem deorsum curvantur, om- nia rellqua omnino conveniunt; a laxiori habilu pendet et florum laxior distributio, quorum indoles vero nequaquam est diversa, DIOSMA Berg. 1. DiosMA succulenta Berg., B. et W. Beitr. 1, p. 25, Wendl. coli. 1, p. 2, t. 1. Diosma scabra Lam., B. et W. 1. c. p. 29. Gipfel des Tafelberges Nov.; sandige Stellen der Flä- che zwischen den Weinbergen und den Stellenboschber- gen Juli; sandige Fläche unter dem Tigerberge unweit ' Duikervallei Mai und Juni; sandige Stellen der capschen Fläche unter den Weinbergen Febr. ; zwischen ; Gebüsch an den Bergen bei der Capstadt und in der capschen Flä- che Novbr. und Decbr. ; Caledon Febr. Zeyher; sandige, steinige Stellen der 2. Höhe auf der nördlichen Seite des Tafelberges Febr. ; sandige , steinige Gegenden zwischen Gesträuch auf der östlichen Seite des Tafelberges 2. Höhe Febr.; capsche Fläche zwischen Seekuhvallei und Steeu- berg Decbr.; Berge bei Muisenburg April. Numerosa quae comparavinus specimina docuere , D, scabram minime esse speciem a D. succulenta distinguen- dam ut jam suspicarunt Diosmearum felicissimi nionograplii. 2. Diosma vulgaris n. D. foliis sparsis rariusve oppositi» linearibus convexo- 201 carinatis, margine serrula lo-scabris apicc subulato-acumi- nails, floribus subcorymbosis, calycis lacinlis raargine mem- branaccis ciliatisque, obtusis 1. acutis 1. acuminatis. Diosma oppositifolia L., B. et W. 1. c. p. 31. Diosma rubra L., B. et W. 1. c. p. 40. Diosma longifolia Wendl., B. €t AV. 1. e. p. 43. Diosma ambigua B. et W. 1. c. p. 42. Dio.sma hirsuta L., B. et W. 1. c p. 38. Copia speciminum a Bergio, Mundtio et Malrlo, Lich- tensteinio, Chamissone, Krebsio, Siebero, Ecklonio col. lectarum cerliores sumus facti, differenlias inter species supra conjunctas, quae ab auctoribus in forma laciniarum calycis, in capsularum comubus, in majori minoriye pilo- rum quantitate, in foliis longioribus brevioribusque penun- tur, in aliis quidem speciminibus strenue observari, in aliis autem aliter esse conjunctas, sie ut formae intermedlae, ambiguae, dubiae justo frequentiores sejunctionem specie- nim solilo jussoque more pcrficiendam impediunt et ve- tant. Lichtensteinii ipsissima exemplaria ad D. oppositi- foliam laudata hujus characteres haud praebent sed aliam ad formam sunt vocanda. Mera D. oppositifolia bortorum videtur progenies, quum vix in omni reliqua turba similis calycis formatio obviam iret, sed plures breviter ostende- runt protraclum acumen, plures nullo modo emergens s. lacinias «btusas. Pilorum copia major in paucis reperi- tur, plures vero apices ramorum hirsutiores praebuere. Cornuum directio ex magis minusve provecta maturitate variabilis; sacpe et totius capsulae in eodem frulice for- ma ludit, binc et facilior e comubus petitus character fal- lax atque lusorlus, quae obtusa, brevia recta aut extus patentia , elongata erecta aut apice uncinata deprehendi- mu^ Sequentes formas, saepius inier specimina jepeti- tas, verbis depingimus, baud nescii, i focmas, connBCli^nl^s frcquentissimas iesse €^ vaiictates himi stabilitu difßciliores. ^^ 1) Rami erecll virgati slrlcti^ folla breviora erecla sub- adpressa; calycis laciniae acutac obtusaeve, provenit ut omnes formae foliis hirsutis et glabratis. 2) Rami divergent! -patuli, apice breviter corymboso-ra- mulosl ; fölia brevia erecta subadpressa , calycis laci- niae obtusae 1. aculiusculae. • . • .i „.,,/«,,.. 3) Rami erecti virgati stricli, folia longiora painüä ere- ctave, calycis laciniae a^ice subulatae petala aequau- 'b'4)Rami erecti ' virgati flaccidi;. folia longa! flaccida pa- A» • tula; ealycis laciniae acntae. ; !<" . 3[Jeberall sehr gemein in der capschen Fläche und am Tafel-, Teufels- und Löwenbei^e bis zur 4. Höhe, im Di- strict Caledon , auf den Sanddünen beim Cap Aguillas und am Brederivier u.is. w. ,,,..,... 3) DiosMA glahrata Meyer, B. et W.l. Cw'p. 34. Piffcrt a praecedente, cujus varietas potius videlur, glabrilie calycis praesertim. ^[ o/ilu- • '- Aus Brehms Sammlung. ■ -?.?»' i i'.v^ 4. DiosMA ramosissima B. et W. li.c.p. 48. tun Rückenhöhe luigefähr eine Stunde von Bassons Platz, District Caledon Ocl. ACMADENIA B, et W. i:;(nl. AcMADENiA j'uniperina B. et W. 1. c. p. 61. ' Dünen von dem gestrandeten Schiffe Areigton (?) bis ^'Schiwarz, District Caledon Oct. 26. -. . -'ij* .19 onid ,Jib^ gmzo \uä üJ:/'ji fc,;r ' .JjilO-iJjI 9i»pic ilj:: Ahn'Mhi-v^^ .;...:-..,.. RAROSMA "V^iÜd-e ,;iä,fr4<. fiM.c.Mw iJ9qs4. Bärösma .yerrfliezyo/rö Willd.,' Bi t^Mi^L'C. p..99. «^#nu|-!ji> ^03 Duivelsbosch bei Zwellendam Oclbr.?^^' -^ ^ -""i^^ ß) folüs ovalo - oblongis 1. oblongis B. et W. L "c. - ^ ■ An den Hottentottsholländsbergen bei Palniietrivler Novbr. • ' '^•':-'- ■"5>'''' i^lk/ 2. Barosma pulchella B. et W; 1. c. p. 107. ßot. Mag. f.. 1357. -■..-.:.■ .-,-.^ '' Auf dem Gipfel des Tafelberge's'''55'Wischen Felsstücken lind daselbst an einem kleinen Teich zwischeri hohen Re- stloartcn April und; Novbn'^'*^''- • "^*^ lfl»|».) ^\u^r,\UiiV^VMA 3. Barosma ovata B. et W. f.''fc.''p/ ld9, exclü^6 sy- nonymo Diosma graveolens Lichtst. ap. R: Seh. '(quod Bar. pulchella B. W.) -(' ^^^'^^'^ m\m^S\ .nony« F.rohp) Zwartebergsklöof, links voni Bade' Sept.; ' an»' XJipM des schwarzen Beleges bei Caledons Bad Novbr. ' 4. Barosma diöicä B. et W. 1. c. p. 114. Batositm angustifolia B. et W. 1. c. p. 116. '^^^"' olloii .Jin-^viioi Folia multo magis variabilia, quam ab auctöribus ' di^- scribuntur, varietates duas proponimtis e foliorum apice. a) linifolia, folüs apice mucronatis '*" a) mucrone recto, >*^'T b) mucrone refracto, |3) angustifolia folüs apice obtusis emargihatisvc''- a) folüs ovalibus v. lanceolato-ovalibus, xd/o/I b) folüs oblongis linearibusve. '*"** ^«''»« Uitenhagen Zeyher; Camtousrivier Dr. Gill. AGATHOSMA WilW. I'T öd^rißr) 1. Agathosma >r^c^a B. 'et'Wr K' c p. 135. Buccb erecta Wendl. coli. 1. p. if, t. 3:"^-'^ '"''^ i;;Lba,!lo//^ Var. ß brevijfollaB. eilSi:\M:'^'i^''' '" "'''^'■' Z-wischen Gebüsch in der capsthen Fläche Dec.'; zwi- schen Gebüsch am Fufse des Löwenkopfes über-derVan- kampsbai Ndybr.; Baviansberg bei Genadedaal 4-. Höhe; Berge bei Heniel en Aarde; bei ^oette Kloof Septbri^ r ■ 204 . Var. 8 glaherrima N. *), pedunculls glaberrlmis, i'o- llis glabris cHiatisve. .; ; , Capsche Fläche, unfeirdeiiK Tiegerberge bei Dulker- vallci Decbr.j edendas. bei Dornhagen Novbr. j> '^ Agathqsma c<7/^iVa/a\Villd., B. el; ^V. Beitr. 1, p, 142. Ohne Standort. 3. AcATROsm jpibrwßta Willd.j, B. et W. 1. c. p. 144. Capsche Fläche bei den, Weinbergen Decbr,; Hotte% lotisholland; Gipfel des Tafelberges April; auf dem Teu- felsberge 3. Höhe April. 4. AGATH0S3IA T/iunberghua B. et ,W. 1. c. p. 150 (quoad synon. Diosma ciliata Thbg., fide speciminis hujus auctoris in Hb. Willd. no. 4768, fol. l,.quod ab Ecklo- nianis solumpodo differt: foliis brevioribus minus longe acuniinaiis, acutis tarnen. Descriptio Thunbergii satis bene convenit, nuUo modo autem Bartlingii , et Wendlandii plu- ribus recedens notis), , -äji.^fi-if. Hottentottsholland, auf einer Anhöhe bei Sommerset Octbr.; Löwenberg Oclbr.; Elandskloof Novbr.; Uitenlia- gen Zeyher. 5. Agäthosiua bißda B. et W. I. c. p. 152. Sanddünen zwischen Kleenrivier und Cap Aguillas Novbr., bei den Stalaetitengrotlen am Cap Aguillas Nov.; Rivier zonder end Novbr. 6. Agathqsma serpyllacea Lichtst,^ B. et W. 1. c. p. 153. Capsche Fläche unter dem Tigerberge bei Duikerval- lei Augrv HottentotlsboUand ; Zoutepdaalsvallei, District Zwellendam und District Caledon; Bergrücken bpi.K^rSi rivier zu Schiw^rz und sA. Odendaal Octbi:. ■ Var. gla^rOj j)ed|iacjulis gla)3ri^, , ,|[yl^i§ ; §,u.bg\9^p§f • ur> / v:h T^dii '/.'roiln-jiwGJ r">b d'Au*1 mfi ^h^ii4r^r}'^ii'*lh<*, ,9i*o.i exsitajOvi.ii, A i»:« lijtu'jil »jd ygi'jil 205 Sandünen bei Cap Aguillas. Var. latifolia, folns latloribus, crassius apice gibbo- sis, florum parlibus magis pilosis. Kalk, Sandslein und Dunenfeld von Breede bis Dul- venhoekrivler Octbr. 7. Agatiiosma ciliata Link, B.' fef W. 1. c. p. 1S5. ' In der Kluft nach der Platte des Tafelberges 4. Höhe; awischen Felsenslücken bei platte Klip am Tafelberge 3. Höhe Mai; am Abhänge der 5. Höhe an der westlichen Seite von der Platte des Tafelbergs Juli und Seplbr. 8. Agatiiosma villosa Willd., ß. et W. 1. c. p. 163. Bucco villosa Wendl. Coli. 1, p. 14, t. 2. Sandige Stellen der capschen Fläche unter dem Ti- gerberge bei Düikervallei Aug. 9. Agathosma ohtusa B. et W. 1. c. p. 169. Bucco obtusa Wendl. Coli. 1, p. 45, t. 13. Am Tafelberge, und zwar zwischen Felsenstücken bei platte Klip 3. Höhe, zwischen Felsen in der 4. Höhe in der Kluft nach der Platte; an sandigen, steinigen Stellen der 2. Höhe, am Fufse auf der nördlichen Seite, ferner in sandigen Gegenden unweit Salzrivier Aug. 10. Agathosma microphyllalslejex, B. et W. p. 173. ?Var. petalorum unguibus brevioribus. "'''"^Tr'- ^-''■'''\'■'■ Sanddünen bei Cap Aguillas Novbr. 11. Agatiiosma apiculata Meyer, B. et W.l . c. p. 176. Camtousrivier Dr. Gill. 12. Agathosma UnifoUa Lichtst., B. et W. 1. c. p. 187. Zwellendammer Berg in und oberhalb Voörmanns bosch Octbr. '^ Species novae, 13. Agatiiosma thymif olia Schldl. A. glaberrima; foliis ovalibus suborbicularibusve pla- liis patcntissimis subtus glanduloso-punctatis; floribus sub- 206 umbellatis; filamentis sterlllbus cllmidia petala acquanti- bus filiformlbus, inferne levifer pubescenllbus. Saldanhabay Aug. 19 — 25. V. Hr. Ludwig. 14. Agathosma pilifera Schldl, A. ramis pubescentibus; foliis ellipticis acutis, inflexo longe cuspidatis, glanduloso-crenatis, epunctatis, glabris; floribus subumbellatis ; filamentis sterilibus calyce brevio- ribus valde pubescentibus, apiee incurvo glabro. Uitenhagen, Zeyber. 15. Agathosma minuta Schldl.., ^ j<. ;i.:u:i. A. ramulis puberulis, foliis minutis oblongo-elUplieis ovalibusve, subtus subcarinatis et parce glanduloso-puncta- tis, glabris, floribus subumbellatis, filamentis sterilibus ter- tia parte petalis brevioribus, crassiusculis , patentim pu- bescenllbus, apice attenuato glabris. Karsrivier von de ßruin bis Polberg 3 — 9. Oct. 1826. 16. Agathosma gnidioides Schldl. A. ramulis puberulis; foliis linearibus ulrinque acutis subpungenti - mucronatls tenulssime puberulis, raargine glanduloso-subcrenatls, subtus punctis glandulosis biserialji- bus; floribus subumbellatis; filamentis sterilibus dimidia petala aequantibus linearibus pubescentibus, apice glabris, intus appendlculatis. . ^.y,,! ^, , rnoi;-.i.'i.; Zwischen Beaufort und Graafreynet Juli, Aug.; Uiten- hagen Zeyher. 17. Agathosma ericoides Schldl. A. ramulis pubescentibus ; foliis lineari - subtrigonis obtusiysQulis erectis undique pilosis; floribus umbellatis, filamentis sterilibus ungues petalorum subaequanlibus li- nearibus patenlim pilosis, medio paululum dllatatis, apice longe attenuato glabro,- ... v/.v.'.v'. Uitenhagen Novbr. .1825 Zeyher. ^ ^i ... JL8. Agathosma sedifolia Schldl. , , . ,,,, A. rarnis glabris,; foliis subtrigonis obtusis, marglne 207 carinaque clliaüs dein tuberculato - scabrls , celerum gla- bris ; floribus subumbellatis ; filamentis sterilibus calyce paulo longiorlbus linearlbus iiiferne patentim pilosls su- perne anguslatis glabris apice extus curvalis. Zoetendaalsvalley Octbr. Miss Joubert. ; 19. Agatiiosma Jouhertiajia Schldl. ; A. ramnlis hirtellis; foliis lanceolalo - trigonis , acutis, margine carinaque ciliatis dein scabris, ceterum glabris; floribus subumbellatis; filamenlis sterilibus petalis dimidio brevioribus, inferne linearibus parce ciliatis , superne an- gustalis glabris rectis. Zoetendaalsvallei District Zwellendam October Miss H. JouberL Var. foliis minoribus magls glabris ex eodem loco. 20. Agathosma montana Schldl. A. ramulis subglabris ; foliis lineari - trigonis acutis, margine carinaque longe ciliatis, dein glabris, irregulariter impresso -punctatis; floribus subumbellatis; filamentis ste- rilibus petaliformibus, inferne pilosls, apicali glandula ter« minatis. Swarteberg bei Caledons Bad Novbr. 1825; Bavians- berg bei Genadendaal Novbr. 1825. 21. Agathosma EcMoniana Schldl. A. ramulis puberulis, foliis linearibus acutiusculls, margine revolutis, nervo medio subtus prominulo, utrin- que hirtellis; floribus subumbellatis; filamentis sterilibus petalorum ungues aequantibus, linearibus, basi latioribus ciliatisque, superne glabris; ferlilibus longe exserlis. Griets-gal. MACROSTYLIS B. et W. Macrostylts lanceolata B. et W. 1. c. p. 194. Sandige Gegenden der 1. Höhe der capschen Fläche beim Weinberge Juli, Aug. ; Berge bei Muisenburg 2. und 208 3. Hohe April, unweit dem Weinberge; sandige Fläche unter dem Tigerberge bei Duikervallei Juni. ! I EMPLEURUM Sol. Empleühum serrula tum Ail., B. et W. I. c. p. 200. Lange Kloof Novbr.; aus der Gegend von Kneisna Decdmber. (Continualio in sequentl fasciculo. ) ■ \ DE PLANUS IN EXPEDITIONE SPECULA- TORIA ROMANZOFFIANA OBSERVATIS DISSERERE PERGÜNT AD. DE CHAMISSO et D. de SCHLECHTENDAL. SYNANTHEREAE Rieh. AUCTORE CHR. FR. LESSING. {Continuatio.) Subtrib. 5. Artemisieae^ Capitula nunquam dioica; flores marginales filiformes, 1-s. pluriseriales, 2 aut neutri. Rhachis ebracteolala. Pap- püs aut nullus aut coroniformis. Anlherae ecaudatae« ARTEMISIA L. Capitulum aut homogamum aut heterogamum floribus $ 1-serialibus in ambitu, rellquis $. Corolla teres. Achae* nium calvum. *) *) Lapeyrousia Thbrg. differt tanturamodo cor. obcompressS, 2^alat la- ta, basin versus longissime et anguste cuneata, aut inte- gerrima et uninervia aut praecipue inferiora apice ipso 3- rarlus 2-loba et superne 3-nervia nervis tenuissimis, sim- plicibus lobique integerrimi minusve profundi oblusi s. api- culati. Capitula heterogama, satis remota, aeque magna ac in A. Absinthio, erecta s. cernua, in racemum simpli- cem s. compositum disposita, pedunculis filiformibus et oligocephalis, pedicellis quam folia sua integerrima brevio- ribus. Involucrum campanulatum, floribus aequale, sub 3-seriale, foliolis planis, siccis, 1-nerviis, ellipticis, obtu- sis, margine latissime scariosis et fuscescentibus, irregula- riter siublacero • dentatis, intimis haud aut basi ciliatis, 2'" longis, exterioribus parum minoribus et extus obsolete to- mentosis. Rhachis plana, si flores omnes perficiuntur, glabra; si intermedii aboriuntur, lana involucrum ipsud ex- cedente et in siccis flavida instructa. CoroUae luteae, praecipue apice pilosae, 1'" longac, $ - turbinatae j 2: fili- formes., stylo vix breviores (v. sp. s. oo). 217 Subgen 4. Absinthium.*) Rhachis villosa. Capitula heterogama. 8. Artebiisia canariensis * {A. argentea Buch et Smith, fl, ins. Canar. Absinthium canariense Besser in Bull. soc. imp. Mose. 1829 n. 8. p. 229). Cel. de Buch prope Orotava, Martlo. A. argentea dilfert: parte caulis foliata circiter pe- dali nee 4-polIicari; foliis longe plerisque dissectis eorum- que segmentis longioribus; capitulis cernuis, pedicellis crassioribus suis saepissime brevioribus, diametro 2"' lon- go; foliolis subaequalibus , exlus tolis fere albo-tomento- sis, oblongo-ellipticis, aculis; A. arborescens, quae folia, capitula et inflorescentiam praecedentis habet, foliolis Om- nibus obtusis, extus pilosis, margine latissime scariosis, subaequalibus, linea parum majoribus, exlerioribus ellipti- cis, interioribus obovatis. — Frutex ramis allernis, tereti- bus, inferne et adullis subglabris et aphyllis, junioribus apiceque tomentosis et foliatis. Folia alterna, membrana- cea, petiolata, petiolis longiora, utrinque incano - lomento- sa, in partibus junioribus conferlissima , ex rotundo-ova- tis, bipinnatisectis^ laciniis obovato-linearibus, aculis^ uni- nerviis, in speciminibus suppetentibus 3'" haud excedenti- bus in obovato-linearia, integerrima, acuta, 1-nervia, cir- citer 3 — 4"' longa, 1"' magis minusve lata. Racemi ter- minales, simplices et f ' longi s. compositi et majores, pe- dicellis quam folia sua exigua, integerrima, brevioribus ca- pitulaque haud — parum excedentibus, interdum follo uno ßlterove inslruclis. Capitula erecta, permulliflora, 11. 2 crebris; $ creberrimis. Involucrum campanulalum, imbri- catum, sublviserlale , foliolis obtusis, planis, non cilialis, *) AbsinlhiuHi qiwsi genus liaud distinguendum esse docct Oiialo- gia, docent Artcmisia dentata et chinensis (ci. supra). 218 " ex rotundls, valde exiguis, marglne haud scariosis, exlus lotls albo-lomentosis in elliptica, majora , eroso-dentafa, margine lallssinie scariosa, circiter ^'" longa, exlus pllosa. Rhachis convexa, villosa. Corollae luteae, glabrae, $ cir- citer f " longae, 9 pariim styli parle inlegra breviores eo- que apice ampliores. Achaenia glaberrima, obovata. Obs. Ärtemisiae japonicae Thbrg. fl. jap. p. 310! synonymum addas Chrysaiilhermum japonicum Thbrg. ib. p. 321! cujus speclmen in ej. lirb. est lantuni ramulus iolia nee flores gercns. HIPPIA L. Capilulum heterogamuni il. 2 piucis in ambilu, rell- quis d". Achaenium calvum, «bcompressuni. HiPPiA graciJls * ( Tanacctnm piJosnm Berg. cap. p. 244! Colula fimbriaia Sprg. S. III. p. 498.?? Tanacettim cotuhides L. mant. 282. W. sp. p. 1811). In Promontorio bonae .*-pei, TANACETUM L. Capitiilum aul bomogamum aul lieterogamum lloribus 2 l'Serialibus in pmbilu. Corolla leres. Pappus coroni- furmis, brevis. Tanacetum vulgare L. Inier plai^tas Uedowskiaiias. COTULA Cass. Capitulum lielerogamuni, lloribus nculrls, l-serlalibus in funbilu. Cor. leres. Pfippns O» CoTULA coronopifoTia L. In Promonlorio bonae spei cel. de Cbamisso. 219 IVIYRIOGYNE n. g. {Cotulae et Grangeae sp. auct.) Capilulum licterogamum, florlbus 9 pluriserialibus in ambilii, reliquls $. Achaenium calvutn. Obs. Grangca differt slylo et pappo. 1. Myriogyne mii/uta {Cotula minuta Forst, prodr. n. 301! VV. sp. pl. III. p. 2169! Grangea minuta Poir. enc. X. p. 825. Cotula cuneifolla W. sp. pl. HI. p. 2169. Grangea cuncifoUa Poir. Enc. 1. c Lam. 111. t. 699. f. 2. Artemisia minima Thbrg. fl. jap. p. 311! nee L.). In Lu^onia cel. de Chamisso ; in Nova Caledonia For- äster; Novae Ilollandiae ad Port Jackson Gaudlchaud^ in montlbus cocruleis Lesson (lirb. Klh.); in Japonia Thbrg.; China. Achaenia 4 angnlata, 4-costala, gracilla, angusta, ob- pyramidata, costis lenuibus, pllosis; callo basilari magno. 2, Myriogyne clatinoides n. sp. In paludosis ad Talcaguanho cel. de Chamisso, ad Conceplion Dombey (hrb. Kth.); in montibus coeruleis Novae Hollandiae Lesson (hrb. Klh.). Herba glaberrima , forlasse perennis. Caulis prostra- tus, ramosissimus, leres, striatus, ubique dense foliatus, 2 — 4 - pollicaris , pro magniludine plantae satis crassus, basi radicans. Folia crassiuscula, alterna , conferta , sessi- lia, subuninervia , avenia, impresse punctata, plana, obo- vato-linearia j acuta rarius obtusa , anlice serrulala, basi longe cuneala, 3 — 4'" longa, 1'" circiter lata, glaberrima. Capilula exigua , sed quam in praecedente paullulum ma. jora, globosa, solilarla, primnm terminalia demum lalera- lia, opposilifolla, scssilla s. subsessilia folioque longo basi pl. suffulta; permultiflora, floribus $ paucissimis in cen- tro. Corollae lulcae glabrae et gcnitalla prorsus pracce- dentis. Rhachis convcxa , nuda, alvcolata, diamctro -j"' 220 longo. Involucrum quoque praecedenlis sed folia |"' longa. Achaenia eadem sed breviora, latlora costisque latissimis, — Reccdit a minuta: glabrltie perfecta, caule crassiori et breviori; foliis confertlorlbus, minoribus, inferne minus an- gustatis baslque latiori sessilibus , firmioribus , excavato- punctalis, superne aequaliter serrulatis ; costis aehaeniorum crassiorum breviorumque validissimis et eo, quod verisi- militer est perennis (v. sp. s. oo). CROSSOSTEPHIUM n. g.') Capitulum helerogamum, floribus $ pluriserialibus in ambitu, reliquis $. Pappus coroniformis lacerus. Obs. Tanacetum differt fl. $ l - nee pluriserialibus; praecedens achaeniis calvis. Crossostephiüm artemisioides n. sp. {Ärtemisia cki- nensis Vahl. hrb. nee. L.) lU. de Chamisso pr. Manillam in Luponia cultam legit; e Cantonia Chinensium ab Eckeberg in hrb. Ber- giano. Caulis inferne fruticosus et aphyllus, ramis fertilibus dense, slerilibus abbrevialis denslssime foliatis, sulcato- strialis, teretibus, albo-tomentosis. Racemus terminalis, simplex s. compositus, raceniulis oHgocepbalis. Folia fir- mo-membranacea, obtusa, avenia, nervis nullibi prominu- \\s, basi longe cuneata ulrinque albo denseque tomenlosa, plana, alterna, aut integerrima , lingulala et uninervia aut praecipue inferiora oblonge -obovata et apice 3-loba, infe- riorä petiolata, petiolis brevibus, ulrinque albo-tomentosis et unicostatis, superiora sessilia, f — |'^ longa, 2 — 4$" la- ta. — Facies Artemisiae cliinensis s. ar^enteae. Capir tula erecta, globosa, 1<"' alta, plurimiflora , aeque magna ao in Arteniisia Abrotano, pedicellata, pedicellis basi Ibr *) Ob pappum coroniforraem lacerutn. 221 liis quam ipsi longlorlbus sujffultis, capllula autcm super- antibus, angulatis, monocephalis. Rliachis conica, nuda. Involucrum campanulatum , pluriseriale Artemisiae cana- riensis, fioribus aequale, foliolis «ubaequalibus, mcmbrana- ceis, oblonge -ellipticis, obtusis s. acullusculis, adpressis^ planis, lineam longis, integerrimis , exterioribus subfolia- ceis, extus albo-tomentosis, interloribus glabrloribus, mar- gine scariosls. Corollae luteae, glabrae, parvae, fl. 2: 5- denialae, amplae, cylindraceae, 5-nerviae, dentibus erectis; $: filiformes, denticulatae, basin versus ampliatac. An- iherae inclusae alis rotundis, oblusis, lalis (v. sp. s. 2.). Subtrib. 6. Gjiaphalieae. Capitula saepius uniflora, rarissime radiata. Pappus floribus staminigeris mulllradialus et perfeclus aüt rarissi- me sl capitulum uniflorum nullus. /. Rhachis ebracteolata. AINTENNARIA R. Br. Capilula dioica, altera d*, altera 2. Pappus seiaceus, l-serialis. 1. Antennaria alpina (R. Br. verm. Schrft. I. p. 400. Gnaphalium aJpinum L. Wahlbrg. läpp. p. 202, ej. helv. sept. p. 149, ej. carpath. p. 258 in adn.). In Unalaschca et ad Sinum St. Laurentii cel. de Cha- misso (cf et 2 intermixta); in insula Melville Parry; in desertis inter Point Lake usque ad mare arcticum Richard- son; in Groenlandia Scoresby; in alpibus editis Lappo- niae cel. Wahlenberg; et in locis glareosis alpium paullo altiorum Helvetiae septentrionalis idem; loca caetera quam maxime dubia, nam tantunimodo miserunt cel. Funck et Hoppe, Gn. carpathicum. Capitula solitaria, in 2 parum majora. Involucrum Ö22 cantipanulatum , basi tomentosum , supcrne atrofuscens, follolis marium obtusis, apice denticulatis , saepe emargi- natis; foeminarum acumlnatis. Pappus (f: clavatus, cor. aequalis; 2 demum cor. sua longlor^ haud clavatus. Ova- ria laevia. Quo patet, diflFerentiam utriusque sexus ean- dem esse ac in A. dioica si negligis hujus involucrum 2 cylindraceum ; a qua distinguitur: colore involucri; folio- lis marium interlorlbus apice haud concavis; foliis superlo- ribus appendiculo scarloso terminatis; capitulis saepe soli- tariis (v. sp. s. oo). 2. Antennaru magaritacea (R. Br. 1. c. II. p. 541. Gnaphalium margaritaceum L.). In Unalaschca et Kamtschatka cel. de Chamlsso. Dlfferentia sexus jam minor quam in praecedente. Stylus masculus quoque 2-fidus, ramis brevibus truncatis extus superne puberulis, pilis summis frequentioribus Ion- gioribusque. HELICHRYSUM W. Leucostemma, Astelma, Aphelexis, Euchloris, Heli- chrysum, et IMetalasia Don in Mem. Wern. soc. V.*) Capitulum aut homogamum, fl. $ aut heterogamum floribus 2 l-serialibus filiformibus in ambitu, reliquis $. Pappus selaceus, conformis, 1-serialis. Obs. Richea Lab. (quo diversa a Cassinia?) recedit rhachide bracteolala et Podolepis floribus 2 lingulatis. Subgen. 1. Helichrysum. {V)on. 1. c.) Pappus scaber. Rhachls nuda. Foliola intima acuta s. truncata. Folia plana. Capitula adgregata. 1. Helichrysüm fruticans * {Gnaphalium fruticans L. *} Rhachia btacteolatam cum fimbrlUifera compegit cel. auctor. 223 Mant. p. 282. Thbrg. fl. cap. p. 639! Bot. mag. t. 1802. Gn. grandißorum \V'. sp. p. 1851 nee L. Gn. petiolatum Thbrg. fl. cap. p. 660 excl. synonymis). In monte tabulari Octbr. Hesse; in m, Casteelberg Novbr. Mundt et Maire. 2. Helichrysum gratidiflorum. * ( Gnaphalium grandi- foriim L. sp. p. 1191. Berg. cap. p. 245. Gn. fruticans W. sp. p. 1851, ej. hrb. n. 15519 nee L.). E Promonlorio bonae spei retulit cel. de Chamisso. 3. Helichrysum panlculatum ' {Gnaphalium panicula- tum Berg. pl. cap. p. 256! Gn. expansum et notatum Thbrg. fl. cap. p. 651 et 693! sed Burrm. ic. t. 80. f. 3. p. 227 certissime designat aliam plantam {Gn. helianthu folium L. nee. Thbrg.). Una cum praecedente reporlavit cel. de Chamisso. 4. Helichrysum foetidum * {Gnaphalium foetidum L. sp. pl. 1197. W. sp. pl. p. 1875. Thbrg. fl. cap. p. 653!) Cum praecedentibus cel. de Chamisso. H. fulgidum W. proxlmum differl: capitulis folitariis, majoribus; follis concoloribus , obtusis, oblongo-ellipticis, erectis, mucronulatis ; foliolis interioribus minus obtusis. Obs. Gn. odoratum Thbrg! est rutilans L., cujus var. est Gn. bracteatum Lam. ! — Ad Gn. candidissimum Lam. excl. synob. pertinet Gn. maculatum et dealbatum Thbrg.! — Gn. serpyllifolium Berg. Lam. est orbiculare Thbrg.! etc. etc. etc. Subgen. 2. Metalasia. (R. Br., Don.) Pappus scaber. Rhachis nuda. Frutices foliis coria- cels, laevibus, involutis s. concavis, patentibus saepe spl raliter tortis, intus tomentosis. Ovaria stipitata, rostrala. 5. Helichrysum divergens * {Bletalasia divergens. Don I.e. p. 27. Gn. divergens Thbrg. fl. cap. p. 645 ex parle. 224 ej. hrb. fol. 2 et 3. Gn. inuricatum capitatum Berg. cap. p. 264!). E Promontorio bonae spei retulit cel. de Chamisso. Obs, Huc locandae sunt: Staehelina imbricata L. Berg. ! Thbrg. ! qnae fortasse eadem est ac ßletalasia uni- flora Don I. c. p. 27 et Stoebe gnaphaloides Berg. ! Thbrg. ! excl. synonymis. Subgen. 3. Plocamophyllum* Rhachis oblfer alveolata. Pappus scaber. Herba scan- dens, foliis apice in modum clrrhi subspiraliter flexis. 6. Helichrysüm mutisiaefolium n. sp. {Gnaphalium circinnatum Hilsenb. et Bojer mss.) Scandit arbores in sylvis provinciae Emerinae Mada- . gascarensium, ubi legerunt Bojer et Hilsenberg. Slirps speciosissima. Caulis herbaceus, scandens, de- bilis, alatus, niveo - tomentosus, ala integerrima. Folia Mu- tisiae inßexae Cav. membranacea, decurrentia, allerna, 1- nervia, linearia, elongata, supra nitida, nervoque inferne vix parum tomentoso, subtus niveo - tomentosa nervoque parum prominulo, margine revoluta, divergeniia s. reflexa, apice in cirrhi incipientis modum subspiraliter- re- et in- ilexa, 2 — 3-pollicaria, linea magis minusve latiora. Spi- cae laterales simplices, parvae foliaque sua non exceden- tes atque terminales elongatae compositaeque spiculis oo- cephalis, divergentibus , quam folia sua brevioribus, infe- rioribus breviter pedunculalis , superioribus sensim sessili- bus et decrescentibus. Capitula 2'" longa, 13-flora, ho- mogama^ sessilia aut subsessilia, permulta foliis longiori- bus basi stipata, saepe bina s. terna conglomerata , quo fit ut spicae laterales subcompositae et terminales subde- compositae evadant. Involucrum imbricatum, polyphyllum, multiseriale, nitens, slramineum, seariosum, cylindraceum, saltem in specimine suppetente connivens floribusque lon- gius» 225 gius, subsquarrosum^ foliolis enervlis» concavis, diaphanis, eciliati.s, subintegerrimis, curvillneo-acuminalis, interioribus longius acuminalis, 2|^'" longis, ellipticis, extimis subro- tundis extusque obsolctisslme tomentosis. Rhachis parva, convexa, glabra obiler alveolata. Corollae glabrae, 1^'" longae, 5-dentatae limbo haud disttncto. Aiitherae inclu- sae, aus latis triangularibus, aculls, caudis basi divisis. Pappus capillaris, scaber, corollae aequalis. Ovaria glabra (v. sp. 1 in hrb. Hörn.). _Subgen. 4. Änaxetom (Gaerln. fr. IL p. 406, t. 166, f. 10 parL) . Pappus scaber. Rhachis paleaceo-fimbrillifera. Fru- tices s. suffrutices rainosi foliis membranaceis. 7. HELiCHRYSuai cymosum' {Gnaphalium cymosum^er^. cap. p. 258! excl. fortasse syn. Linn» Thbrg. fl. cap. p. 679). ; E Promontorlo bonae spei cel. de Chamisso. Capitula hoinogama, circiter 12-flora. Racbidis fim- brillae paleaceac aureac ovarla superant. Proximum Helichryso capitellato {Gnaphalio Thbrg.) et H. cerruio (Gn. Thbrg.!) sed hoc differt: capitulis 5- floris, in alabastro acuminalis; ülud i^volucris squarrosis, capitulis minoribus. ; Jf .rr» .7/ «uvv.nt\u GNAPHALimi R. Bt. Capitulum heterogamum , 11. 2 pluriserialibus in am. bitu^ reliquis $. *) Pappus selaceus, conformis, 1-serialis. Rhachis ebracteolata. /. Rhachis nuda, 1. Gnaphalium polycephalum (Mx. Putsh fl. am» bor. *) Quos pro masculis male habuit cd. Don I. c. 6r Bd. 2s Hett. 15 226 H/ p. 524. iff«^ oÄ^f/*r/o7wm W. sp. p. 1880, ej. hrb. n. 15483 n^c L.). In Chile cel. de Chamisso. 2. GNAPHALimi purpureum (W. p. 1884! nee L. cujus „fölla nuda" mägis ^ö/äm/ö^o Lanu conveniunt. Gn. ces- pitosum W, hth. n, .ihA95, ßni americarium W. En. p. 867- nee Sw.).- ■(■^ .^'.u:-.: .•..,':•... ju-j-ft>)|n Brasilia legit cel de Chamisso. Involucrum cylindraceum, multiseriale foliolis exlerio- rlbus oyatis acuminatis, intimis linearlbus acutls. Rha- chis nuda. FoHörum paginae inferiori insidet lomentum niveum petsist^ns. Ächaenia iseabi-a. — A quodiffert Gn, spicatum ham. mvolnx:^ri pauci-seiialls foliolis intimis ob- tusis; et spat hulatuin ham. tomeulo. paginae inferioris te- nuissimo et secedente. . .' 3. Gnaphalium ^/^/^-ö^wm (Lam. enc. II. p. 748 (1785)! Gii. americanum Sw. pi-dr. (1788) ej. fl. ind. occ. p. 1336! nee W. Gn: coarctatum W, sp. p. 1886: (1800) Klli. syn. II. p. 308). • ' •w-v^,\.,j,, .,, ' : '■ ''jÄd frelum St. Catharlnae Brasiliensium et ad Talca- guanho Chilensium cel. de Chamisso. .'Vj •. • 4. G^AVEAumi spatJinlatum (Lam. enc. II.'p. 758 (1786). Gn. pensylvanicuni W. en. II. p. 867 (1809). Gn. purput- ' reum L. sp. p. 1200 (1763)?) E Brasilia relulit ill. de Chamisso specimen nimis m^ncumi Involucri cylindracei paüciserialis foliola exteriöra acuta, intima linearia, obtusa. Rhachis nuda. AchaeAia scabra, elliptica. — Differt a praecedentibus: foliorum to- mento paginae inferioris tenuissimo. 5. Gnaphalitim japonicum (Thbrg. jap; p. 311! W. sp. p. 1869. Gn. cephnloidenm W. en. II. p. 868. Sprg. syst in. p. 479. VV. hrb. n. 15498). E Japonia Thbrg. , — — 227^ Diflfert äh involucrato (Forst.!) W. hrb. n. 15508. — Gn. sphaerico W. en. II. p. 867, ej. hrb. n. 15497, flo- ribus 5^ circiter 9 nee 1, folioHs latlorlbus, brevioribus, Omnibus obtusis nee exterioribus acuminatis. Utrumque ludit foliis obovato-Iinearibus, acuminatis, undulatis, vix 1'" latis — oblongo-obovalis, obtusis, planis, 6'" latis at- que glomertilo terminali globoso modo solitario, niodo uno alterove aceessorio laterali magis minus ve adproximata folioque suo longe superato. 6. Gnaphaltüm luteo - album {h. sp. 1196. W. sp. p. 1871). ' ' E Promontorio bonae spei cel. de Chamisso. Flores $ 5 in centro. " -" " '< ti. -■' 7. Gnaphalidm indicum (L.'^p. 1200. Gn.iiiÜlücaüle W; sp. p. 1888, ej. hrb. n. 15500 nee Lam. Q, policau- Ion Fers. euch. II. p. 421). m/mfe ■■ In Chile cel. de Chamisso. ■.,■^\vll\^^ ou Proximum Gn, luteo - alho 9^0 eoque divfeTstittl tan- iumraodo: capitulis corollis foliolisque paucioribus multo minoribus, canle prostralo ubique subaequaliter foliato; foliis basi magis augustatis. Achaenia scabra. Rhachis nada>. Flores 5 pauci in centro. Foliola obtusa pallide flavescentia. ' 8. Gnaphaliüm Piravira Molin. chilense Sprg. syst. III. p. 480 excl. syn. In Chile legerunt cel. de Chamisso, Bertero et Poep- pig (Coli. IL n. 21. Ad Concon). " '»' Radix fibrosa, annua. Caulis circiter bipedaüs, cre- cfcus, laxe lanato-tomentosus, ramosus s. simplex, ubique subaequaliter folialus. Folia mcmbranacea, uninervia, bre- viter decurrentia, inlegerrima, adproximata, alterna, sa«- piür undulala, ex oblongo-obovatis, aculis, mucronulatis, ciröiter 2" longis, 2'" latis, inferne longe angustatis in li- nearia, non rariora, parum rainora^ acuminat-a et pl. ap- 15 • 228 pendiculo scarloso angusll^ß^me llncari tcrminala. Panicula Icrminala, terminalis, dlchotoma , ramis laxe lanaio - lo- meulosis, folia sua cxcedentibus , superioribus yalde de- creöcentibus. Capilula multiflora , circitet a^que magna ac in Gn. luteo-albo, in apicibus pedicellorum brevium glomerata, fl. $ haud paucis (circiler 12 — 14) in ceniro. Involucrum campanulatum , subradians, imbricalum, basi ima lomentosum, mulliseriale foliolis pallide flavescenlibus adpressis, planis, eciliatis , glabris ex ovalis, acutis, lotis scaiiosis in oblongo .elliptica, obtusa, Iv — S^'" longa, su- perne latlssimc scariosa , inferne virescentia. Pappus ca- pillaris, scaber, basi cohaerens, corollls aequalis. Aebae- nia fusca, scabra. Rhacbis nuda, plana. — Dififert a luteo. albo , cui proximum simillimumque : caule altiori, ubique subaequaliter foliatof foliis longioribus, superioribus bre- viter decurrentibus nee basi dilaiata subcordatis appendi- cnloque searioso nullo s. angustissimo ; fl. $ in centro 12 s. 14 nee 5. — Specimen Poeppigianura foliis valde un- dulatis sumraisque exappendiculaiis insigne (v. sp. s. 3). 9. G^kviikLimi stachydifolium (Lam. enc. II. p. 757). In Chile leg;erunt cel. de Chamisso, Bertero (hrb. Klh.) et Poepp. (coli. 2. n. 67. Diar. 449. T.); in Monte Video Commerson. Rliizoma lignosum, divisum in caules, inultos basi li- gnosos niveo-iomenlosos, teretes, graciles, pl» ramosos, ereetos s. adscendentes , ferliles ^- — 1 - pedales et ultra, praecipue superne minus foliatos, steriles . breviores den- siusque foliatos. Folia oblongo - obovata, uninervia> tota integerrima, sessilia, atro-mucronulata, alterna, tomento pa-. ginae inferioris niyeo, denso et persislenli, superioris te- nuiori demuniqu.e secedenle. clrciter < — V longa, 1|: — 5'" lata, Spica terminalis, tcrminata , cylindracea, 2. — Spj poUicaris, constans e glomerulis sessilibus, basi folio sufi fultis, superic^rjbus adproximalisj polycephiilis foliumque -229 suühi circlter aequahllbus, inferioribus melocephalis , 'te- motioribus folloque suo longius brevliisve superatis. Ca- pitüla aeque magna ac in nligmoso, fl. ? 2 s. "3 s. 5 in cenlro. Involucrum sequenlis sied eradians basique minus tomentosiim, foliolis pallide s. salurale fiiscescentibus acu- tis, exferioribus clliplicis, interioribus 1|"' longis, oblongo- eliipticis. Pappus, rhacbis et oVaria sequentis. — Diffeit a luciUöide folüs discoloribiis, infloreseentia, iftvolucri fa- lloloiumque forma. — Specimen Lamarckianuni MonteVi densc differt a chilensibus fl. $ 5 involiicrisque saturale fuscis; Berlcnanum (in lirb. Ktn.) a Poeppigianis et Cha- missonianis fotiis latioribus, supra magis tomentosis caü«- leque altiori. ,u: ; . , i. 10. GNAPHALium /ö/co/wm (Lämi' ehe. II. p. 758!). Cel. de Chamisso in Chile; Gammerson in Monte Pideo. Rhizoma lignosum, divisum in caules multos niveo- tomcntosos, teretes, graciles^ saepe ramosos, steriles abbre- . viatos totosque dense foliatos, ferliles, |^ — 1 - pedales, cre- clos s. adscendentes minusque foliatos. Folia utrinque niveo-tomentosa, tomento persistenri, lingulala, inlegerrl- ma, sessiKa, atro-apiculata, inferne longissime angustata, \ — f longa j lineam magis minusve lata, oblusiüsculä s: acQtä, apice reeurva, erecto-patentia s. divergentia. Spica lerminata, sImplex (semper?), 1' — ^-pollicaris, capituKs pluri (30)-floris, singulis singulo folio stipatis eoque supe- ratis^ summis valde adproximaiis, inferioribus remoliöribus. Fiores $ tres in centro. Involucrum cylindraeeum, imbri- catum, multiseriäle, breviissime radians, fere usque ad me- dium extustomentosum, foliolis planisj fiiscescentibus, ad- pressis, ex ovatis, longo acuminatis, totis scariosis in li- nearia, acuta, 2|'" longa, apice longissime margineque late scariosa. Slytus typicus! Cörollae glabrae, apke alropur- pureae, $ limbo a tubo haud distincto, Pappus capiila- 230 -. ris, scab?r, corolla parum longior, basi coliaeren§, — a) Bra- siliense caulibus ramosis foliis obtusiusculis,, divergentibus ; p) chilense caulibus fertilibus simplicibus , foliis acutis, superioribus erecto-patentibus (v. sp. s. oo). II. Rhachis paleaceo-fimbrillifera. 11. Gnaphaliüm satui^ejoides (Lam. enc. IL p. 747. Kth. syn. II. p. 393. Gn. flaccidum Weinmi in Flora 1820 p. 610. Gji. ruf um W. hrb. n. 15469). In Brasilia cel. de Chamisso. Folia obovato - lanceolata s. linearia. Involucrum ^/e- phantopi cylindraceum, pauciseriale , rufescens, floribus aequale^ foliolis acutis, glabris, inferne punctatis. Rhachis parva, breviter paleaceo-fimbrillifera. C^pitula 5-flora, flore $ unico. Pappus capillaris, scaber,s cor. aequalis, saltem in 9 haud clavatus. Achaenia alra, minutissime scabra. SERiPHIUM L. Capitulum uniflorum. Pappus 1 - serialis. 1. Seriphium cinereum. E Promontorio bonae spei retulit quoque ill. de Chamisso. a) cinereum (L. sp. p. 1316. Stoebe cinerea Thbrg.). Foliis glabriusculis, longiusculis, spiralitpr tpi^tis, plerisque in axillis sterilibus. , . p) plumosum (L. 1. c. Stoebe plumosa W. sp. p. 2407) foliis minutissimis, tomentosis, plerisque gemmvliferis. Uirumque distinxit Linnaeus, disiinxerunt omnes sed persuasissimum babeo formas esse ejusdem speciei. — Nee Stoebe virgata Thbrg. specie differt sed forma est rami;^ junioribus brevioribus cr^berrimis foliisque parura raajo;ri- bus minusque tomenlosis quam in plumoso. 231 • 2. Seriphiüm /wjcwTO (L. sp. p. i'^il). Stocbe fusca^ Thbrg. AV. sp. p. 2407). ^ ., Una cum praecedenle legit.cel. de Chainisso.. Folia Metalasiac eadem ac in totö genere Seriphil el Stoehes. Obs. Genera Sei'iphium et Stoebe iaale conjuuxerunt vel disltnxcrunt auctores. Seriphio addalur q'uoque vir- gatum et prosiratum Lam. I. p. 271 et 273 leiliunj novuin. STOEBE L. Capitulum uulflorum. Pappus 2 - serialis> ser. ext. brevl coroniformi. i.i( .,.,.1 : . ^:.,.;. 1. Stoebe iwc««« (Thbrg< cap. p. 728). E Promantorio b. sp. retulit cel. de Chajnlsso. Obs. Congeneres sunt: gomphrenoides BcFg. ; phy- licoidcs Thbrg.; aethiopica L.; Seriphium alopecuroides Lam. nee non aliae novae. Stoebe gomphrenoides J^QT^^. T Ah, II. H. fig.l. sly- lus. — 2. Stamen. — 3. CoroUa. — 4. Achaenium. — 5. Ej. Sectio transversa. — 6. Involucrunx. PEROTRICHE Cass. *> Capitulum uniflorum. Pappus O, Pekotriche tortUis (Cass. 1. c). In Promontorio bonae spei legife cel. de Chamissu^ Facies Disparaginis ericoidis. TßlCHOGYNE n. g.H Capitulum pauciflorum, heterogaraum, flore 2 uno al- •) Bull. sc. Mai 1S18 p. 75. Dict.. XXIX. p. 525. — Cui proxima sunt: Dzsparago Gaertn.. (Capitulum 2-florum, ilore altero neutro liriguläto', altero $. Pappus 1-serialis.) **) Hutnea Sto. quam antheras caudatas negligens cel. Cassini Artemisieis adscripsit, di£fert capitulo- plurifloro. 232 terovc. Rhachis bracteolae tot quot fl. 2. Pappus cT: 1- serialis, capillarls; 2: nullus. 1. Tbichogyne laricifolia * {Seriphium laricifoUum Lara. enc. I. p. 271). ;>«• .««lisi,. E Promontorio bonae spei relullt cel. de Chamisso. Differt a seriphioide * {Stoebe disticJM L. suppl. Thbrg. fl. cap. p. 727. Ej. hrb. fol. 1. nee 2. Gnaphalio seri- phioide Berg. cap. p. 646! syn. fortasse excluso. Sei'iphio disticho Lam. enc. I. p. 271!) capitulis undique conferfis, 5- nee 7-floris; foliolis exterioribus follaceis longioribus et squarrosis hec adpressis extimisque minimis; caule hu- miliori, ramis dislortis, multo crassioribus. Stoebe fos^ ciculata Thbrg. p. 727 diflFert a St. disticha ej. tantum- modo : spicis vagis^ conCertissImis, elongatis, obtusis, apice cernuis^ Obs. Genus Trichogyne^ cui eliam inserantur: Gna^ phalium decumbens Thbrg. fl. cap. p. 646 et G. verticil- latum L, , Thbrg. Iproxime accedit ad Filaginem s. Gi- folam Cass. ab eaque dlfiert tantum floribus 2 paucissimis nee 2-serialibus. — Quibus omnibus rcmotis supersunt eliam Helichrysi species: Stoebe griaphalioides Thbrg. (excl. syn.) subgenerl Bletalasiae adscribenda; Stoebe as- pera Thbrg. cap. p. 728! eadem ac Gnaphalium ericoi- des L., Thbrg. pag. 647! et ad Ozothamnnm referenda; Stoebe rhinocerotis L., Thbrg. 1. c. a qua nihilo difiert cernua Thbrg. 1. c. nisi ramis longioribus, laxioribus et pauciorlbus ramulisque cernuis, et St. nivea Thbrg. 1. c. p. 729 praecedenli similis atque affinis, tarnen subgenus proprium propter pappum scabrum sistens. Subtrib. 7. Relhanieae. Anlherae caudatae. Pappus aut nullus aut abbrevla^ tus, qoroniforiQis s. multi-paleaceus, nuiiquaaj.^2,^senalis. i 233 CARPESimi L. •) Flores 2 in ambitu pluriseriales , reliqul $. Achae- nium rostratum calvum. Rhachis ebracteolata. 1. Carpesicii tracheliifolium n. sp. - In Nepaulia cel. Wallich. Radix fibrosa. Caulis erectus, teres, striatus, hirto- pilosus, pilis albidis in parte inferiori reflexis, superne flexuosus, slmpleXj circiter bipedalis, basi pennae colum« binae crassiludine. Folia Campanulae Trachelii alterna, tenero - membranacea, penninervia, hirto-pilosa, laevia, pe- tiolata, petiolis planis pilisque reflexis, ex ovatis, corda- lis, loDge petiolatis, profunde duplicalo-serralis, 3" lon- gis, 2" latis in oblongo-ovata, minora, basi obtusissima, postice crenalo - serrata. Racemus compositus, oligo ce- pbalus, termlnalls , pedunculis patenti . divergentibus. Ca- pltula remota, nulantla , circiter 2'" longa, foliis suis lan- ceolatis, serrulatis breviora, longe — breviter pedicellata. Involucrum cylindraceum, floribus aequale, ex spathulalis, foliaceis, inaequalibus, capitulum ipsud saepe excedenti- bus, patentibus, pilosis, punctatis per elliplica, recurvo- mucronata, mucrone foliaceo in linearia acuta, utrinque anguslata, 2'" longa, circiter 4'" ^3ta, scariosa, flavida, in- tegerrima, glabra, plana, erecta. Achaenium elongalum, rostratum, apice et basi punctatum, glabrum. Corollae lu- teae, glabrae, superne punctatae, 2 : subfiliformes ; $ : ma- jores, tubulosae, 5 - denlatae, limbo cylindraceo a tubo bre • vi distincfo eumque longe excedente. Stamina inclusa, longe caudata, caudis integris, alis ellipticis, obtusis, latis. Rami styli in $: obtusissimi Senecionis, inclusi; in $: exserti (v. sp. 1. in hrb. Hörn.). *) A cel. Cassiai male prope Imdam cioUocatum. 2^4 2. Cakpesiuji ncpalense n. sp. Nepaul. Gel. Walllch. Caulis erectus, herbaceus, striaius, bipedalis^ vix pen- nam anserinam crassus, ramosus, magis minusve liirsuto- villosus, ramis altemis, flexuosis, patentibus, slmpliclbus, capltulo slngulo, erecto aeque magno ac in cernuo termi- natls, inferloribus ellatn pl. unum allerumve laterale, se- rius evolutum, folio suo longissime superatum, sessile ge- rentlbus, superioribus decrescenlibus pyramidemque slslen- tibus. Folia alterna, membranacea, penninervia, venosa, nervis subtus promimilis, elliptico-lanceolata, pilosa., pilis paginae inferioris palUdioris longiorlbus et crebrloribus, punctata, petiolata, petiolis villosis, circiter 2 — 12'" lon- gis, basi condupllcatis, inlegerrlma, 1<— 3<" longa, 5 — 18'" lata. Involucrum Bidcntis triparfitae , campanula- tum, imbricatum , floribus aequale, foUolis ex foliaeels, lanceolalls, capitulum ipsud longissime excedenlibus, pen- ninerviis, inaequalibus , divergenlibus , subvillosis in sicco- membranaeea, flavida, erecta, oblongo-elliptica, acuta, fere 3'" longa, plurinervla. Flores 2 pluriseriales ! Achaenia et genitalia prorsus ut in praecedente. STEPHANOPAPPUS n. g. Capitulum heterogamum, fl. 2 1 .serlalibus, lingulatis in ambilu. Pappus corniformis. Rhachis ebracteolata. Stephanopappus reßexns * [Relhania refleoca Thbrg. p. 640!). Ab Relhania, cui inserantur: Relhania aquarrosa Thbrg. ! santolinoides et paleacea Herit., diflferl rhachide ebracteolata. Obs. Genus diversum rhachide ebracteolata ab Rel- hania Gaertn. et Cass. Dict. XLV. 29, cujus subgenus si- stat y/mmoÄiMT» Gaudch., d^m ii. genistaefoliay b-nervlsy pungcns etc. typi Eclopis sint. 235 Subtrib. 8. Senecioneac. Capitula nunquam dloica- sl heterogama, £1. mayglna' libus $ saepissime lingulatis, rellquis $. KLachis ebracleo- lata. Pappus setaceus, mulliifadiatus, longus. Aulherae ecaydatae. . , ARNICA Cass. . .. (Cass. DIct. LI. p. 459. Arnicae sp. L.) Pappus uniserialjs, *) Styli rami,: superne extus |3U- bescentes, pilis sunmiis s. basin coni^ si adest, cingeiitiliJus omnlum longissimis. ,. , .^;;, 1. Aknica alpinn L. läpp. n. 305. Wahlb. fl. suec.,J[I. p. 530. A, angustifolia (Vahl fl. dap. t. 1524. ^. m PlmisQcUlis C§sß» I. c. ivldiiuijoltt«; 236 Capitula termlnalia, solltaria, pallldiora el multo mi- nora quam in A. montcma, saepe nutantia, radlo discuni duplum haud superanle. Involucrum disco aequale , bise- riale, in siccis turbinatum, foliolis planis, aequallbus, s. exterioribus toiis foliaceis magis pilosis, majoribus, linea- ribus, longe acuminatlsj nonnunquam acutis, inlegerrihiis, circiter 4'" longis, margine pl. purpurascenllbus. Rhachis villoso - fimbrillifera. Pappus longus, argenteus, breviter plumosus, inaequalis. Corollae luteae, tubopiloso; disci: 5-nerviae, circiter 4"' longae, dentibus apice pilosis limbo a tubo distincto eumque superanle; disci: circiter 7'" lon- gae lingula oblongo-elliptica, eraarginata, undulata, gla- bra, 7 s. 9 pl. 8-nervia, tubum triplura aequante. An- therae in disco: exsertae alis oblonge - ovatis , obtusis', la- tiusculis; in radio: ne vestigia quidem. Slylus basi atte- nuatus, disci: ramis apicem versus crassioribus, truncatis, superne extus pubescentibus, pilis summis omnium lon- gis.simis et maxime confertis. Achaenia eroslria, teretius- cula, striata, atra, scabra, 2 — 21'" longa, pl. glaberrlma, nectario alveolari, disco epigyno magno, areola terminali. Gallo basilari. — Differt ab A. montana: caule flexuoso, Jaumiliori, semper simplicissimo, superne longius aph^llo, pilis capitatis nullis; foliis minoribus et praesertim bre- vioribus; capilulis multo minoribus et palHdioribus, tadio breviori; involucris turbinatis nee campanulatis et in sic- cis divergentihus, pappo subplumoso (v. sp, s. oo). 2. Arnica obtitsifolia n. sp. »Ex Unalaschca retulit cel. de Chami'sso. Rhizoma horizontale, fibris sursum speetantibus, folio- ram delapsoram vestigiis dense obtectura, atrofuscüm, pennam corvinam crassum, 1 — oo- caule. Caulis simpli- cissimus, erectus s. adscendens, superne longius breviusve aphyllus, magis minusve hirsulus, 5-^11-pollicaris, pilis conforraibus. FoHa tnembranaced, decussata^ magis xni ■ 237 nusvc scabra cl hirsuliuscula, ex conferlis, petiolatis, quin- tuplinerviis, subspalhulalis, obtusis, antice obsolete serra- tis, f -r— 1^" loiigis, 4 — 8'" latis, petiolos piano -dilatalos, hast ampllatos longe superantibus pör oblongo - obovata, circiter 2" longa, |" lata, in semiamplexicaulla , oblongo- ovata s. elliptica, obtusiuscula aut obtusa, haud cordata, remota, tri — 5-pllnervia, intcgerrimay \ — |" longa, 4 — 6'*^ lata, nonnunquam alterna s^ terna. Capitula fere aeque magna ac in A. montana, terminalia, solitaria, erecla, ra- dlo C50-floro, disco duplo breviori, sulphureo. Involucrum late campanulatum, disco longius , in siccis divergens, 2- seriale, foliolis planis, circiter 12, viridibus, hirsutis, cilia- tisy inlegerrimis, oblongo -ellipticis, obtusis aut acutls, plu- rlnerviis, 5'" longis, linea latioribus^ aequalibus aut inte- rioribus minoribus. Pappus disci coroUae aequalis, achae- nio parum longior. CoroUae glaberrimae, radii: lingula sulphurea, oblongo -elliptica, circiter 8-nervia, nervis ob^ scure fuscis, apice 3-fida tubum quadruplum, lineam lon- gum aequante; disci: 2'" longo, lirabo campanulato tubum excedente. Anlherae nigricantes, in radio ne vesligia qui- dem. Achaenia duabus liiieis parum breviora, oblonga, sulcata, basin versus angustata. — Recedit ab A, monttma caule humiliori pilis uniforraibus, semper simplicissinio ; involucro discum superantc ; radio breviori^ sulphureo, apice 3-^^fido; corollis glabris, disci: 2 nee 5'" longis, lim- bo campanulato nee cylindraceo; -^— ab A. alpina capitu- li§>raajoribus; involucro discum superante, campanulato; corollis glabris, lingulis radii et limbo disci; foliis laliori- bus, multo obtusioribus; ab A. fulgente Pursh bor. am. II. p. 527. Nult. gen. North, am. pl. II. p. 164 differre vi- detur praecipue corollis glabris et eo quod cel. Nuttall ae- que AC plant agineam varielatem A^ montanae esse cen- $efc>(v. sp. S. oo), .^:y.:, :f.;ii .;nfj-«=ii/- '3. Arnica ffnalaschcensis n. sp. • Cel. de Chamisso in Unalaschca. Rhlzoma atro-fuÄGum, Siiperne fibris tectum, pennam corvinam crassum. Gaulis simplicissimus, flexuoso-adscen- dens, semipedalis, apice aphyllus et hirsuto-villosus, pilis longis, articulatis, flexubsis, uniformibus. Folia membra- nacea, decussata, hirsuta, scaberrima, pills longis arlicula- tisy« flexuosis, ex confertis, petiolatis, qumtuplin^ifviis, sub- 5pathulatis, obtusis, antice serratis, \ — |'' longis, circiter 4 ^-^5'" lalis, peliolos plano-dilatatos, basi ampliatos su- perantibus per oblonge -obovata, circiter l*— 2'^ longa et 6)^7/// taia iii semiamplexicaulia , oblongo-ovata, acutius- eula, neque cordata, neque connata, remota, 3---5-pliner- via, iniegerrlma, minora, nonnunquara alterna s. terna. Capitula aeqae magna ac in Ä, obtusifolia. Involucmm lale campaimlatnm , disco loRgms, in siccis divergens, 2- seriale, foliolis numerosissimis, linearibus, acuminatis, basi angustalis^ aequalibus, llnea pl. angustioribus, semipollica- ribus, iniegerrimis, hirsutis, planis, ciliatis, viridibus. Co- rollae, ovaria, antherae prorsus ut in A. obtusifoUa sed lingulae saluratioresj nervis minus perspicuis. — Similis A. glaciali seA folii« infimis spalhulatis, superioribus non covdatis primo intnitu facillime distinguenda; ab A. obtu- sifolia: pube molto longiori et crebfiori; foliolis lineari- lanceolatis, multo frequentioribus, angustioribus et longio- tWms nec oblongo-ellipticis, acutis aut obtusis; radio Sa- turation; foliis scaberrimis, brevius petiolatis ^ minus ob- tusis (v. sp. s. 4). 4. AfimcA Chamissonis n. sp. Cel. de Chamisso in Unalaschca.- Rhizoma tenue, obliquum libris longis, simplicibus, crassiusculis. Caulis herbaceus, erecttis, teres, striatus, in- ferne atro - purpurascens , pedalis et fortasse ultra altus, simplex, superne parum minus foliatus et magis minusve 239 hlrsutus; apice in corymbum terminalum, simplicem^ 3 — 5-cephalura divisus, pedunculis gracillbus, flexuosis, per- fectis folia sua capilulaque excedentlbus. Folia membra- nacea, decussata, magls niinusve hirsutiuscula, ex ima cau- lis parte oriunda sub anthesin jam emarcida, reliqua: se- iniamplexicaulia, decussaia^ ex oblongo - obovatis , acutis, serratls, 4 — 5" longis, \" lalis in oblongo • ovata , acumi- naia, integerrima, 1| — 2-pollicaria, ^" lata. Capitula aeque magna ac in A. montana. Involucrum disco aequa- le, late campanulatum, in siccis divergens, 2-seriale, fo- liolis nuraerosis, planis, follaceis, acuminatis, hirsutis, sub- aeqnalibus, iniegerrirais, 4 — 5"Mongis. Pappus longus, uniserialis, corollis disci aequalis, pluraoso-serralus. Co- rollae luleae , lubo piloso ; disci : 4'" longae , limbo turbi- nato quam tubus longus, gracilis longiori, denlibus prae- cipue ante anthesin barbatis; radii disco duplo brevioris liogulis oblongo -elliptlcis, 8-nerviis, 6'" longis, apice 3- dentatis, tubo lineam longo. Achaenia angulata, alra, striata, pilosiuscula. — A. montanae proxima ged satis superque dlversa; caule subaequaliter foliato pilisque ca- piialis nuUis; foliis lenerioribus, longioribus, magis hirsu- tis, inferioribus serratis, superioribus acuminatis; radio breviori; pappo subplumoso; achaeniis magis pilosia. — DifiFerentiae reliquarüm e descriplione salis apparent (v. sp/s. 4). SENECIO L. Pappus pluriserialis. Cor. $, si adest, 1-serialis, linr gulata. Styli rami truncati, apice penicillali. 1. Senecio frigidus * {Cineraria frigida Richards, in Flora der Polar- Länder in R. Br. verm. bot. Schrfl. I. p. 507. C. atropurpurea Ledeb. in Mem. Acad. Pelersb. V. p. 574!). 111. de Chamisso in insuia St. Laurcntii. 240 Rarlix repens, oo-cauHs fibras tenerrimas, longas ubi, que protrudit. Gaules 1«— 5" alli et ultra (Rieh.), simpll- cissirai, teretes, striati, erecti s. adscendentes, ante apicem longius breviusve aphylli, glabri — obsolete floccoso-to- mentosi, apice magis minusve pilis atropurpureis saepe quam longissimis et magnopere interlextis obsessi. Folia membranacea , margine saepe revoluta, ex petiolalis, 1-s. obsoletissime pcnninerviis, ellipticis. s. oblongo-ellipticis, obtusis s. oblusissimis, saepe apiculatis, pl. glabris s. ra- rlus supra pilis *) obscuiis , articulatis , hirsutis , pl. inte- gerrimis s. tarlus denticulalis, 2 — 12'" long!», 2 — 4'" la- tis, quam pelioli plani, glabri, flaccidi basique dilatati bre- vioribus, per obovala in trinervia, subsemiaraplexicaulia, linearia s. elliptica, acula rarius acuminata, saepe dehti- culata, pl. subtus obsolete albo-tomentosa, supra glabra, rarius utrinque glabra s. supra quoque tomento arachnoi- deo induta, circiter 4'" — |" longa et 1 — 2'" lata. Capi^ tula erecta, solitaria, aeque magna ac in Anihemide ar^ vensi. Involuerum hemisphaerium, 2-seriale, oo-phyllum, foliolis aequalibus, foliaceis, linearibus, acuminatis, non sphacelatis, pilis articulatis, purpureis, saepe quam lon- gissimis et magnopere intertextis obtectis, 2 — 3'" longis. Pappus coroUis valde brevior, in disco tubo aequalis. Co- rollae glabrae, disci : 2 lineis parum longiores limbo cam- panulato tubum aequante; radii: numerosae, 4 — 6'" Ion- gae, lingulis oblongo-ellipticis, aeuminatis nee obovato-rhomboidcis, obtu- siusculis, margine diaphanis, corollis disci multo majori- bus; proxima Senecioni alpino sed diversa praeter mo- dum Crescendi et magnitudinem foliorum: forma et limbo disci cylindraceo tubum brevem excedente (v. sp. s. cx>). 5. Senecio papposus * {Cineraria papposa Rchbch. icon. IL p. 13. t. 124. C. longifolia Bess. prim. fl. gal. II. p, 198). Gel. de Chamisso legit in sinu bonae spei Asiae ar- cticae; Besser inter Krzyvsrczyce et Kamienpol; nee non Bohemiae indigena (hrb. berol.). Glaberrima. Folia ima basi sensim angustata. FoHola acuminata, superne colo- rata. 6. Senecio Kalmii (Nutt. gen. North Am. pl. II. p. Cineraria canadensis L. sp. pl. n. 1244). Cel de Chamisso in sinu Eschscholtziano et Schisma- reffiano. Radix fibrosa ut in Cineraria palustris quam annuam s. biennem dicit cel. de Schldl. in fl. her. Caulis simplex — ramosus, 4-pollicaris — pluripedalis ramique teretes, striati pilis longissimis, articulatis, flexuosis, ut in tota planta sordidis magis minusve villoso-hirsuti. Folia se- miamplexicaulia , 3 s. 4-mera, angustius latiusve linearia, denticulata — pinnatifido - laciniata , laciniis sursum spe. ctantibus, anguste semilanceolatis, irregularibus , acumina- ta, pilis obscuris, articulatis, longis^ flexuosis magis mi- nusve obsessa, membranacea, penninervia, basi anguslala^ nervis utrinque planis, infima sub anljl^esin^emarcida, 2 — _ 245 §" longa, 9''' — 2" lata, superiora parum decrescentia et rarescentia. Capitula breviter radiala aeque magna ac in Cineraria palustris Paniculae terminatae, corymbosae, terminales, abbreviatae, pedicelHs filiformlbus , lanato-vil- losis. Involucri campanulati foliola numerosa, 1-serialia, contlgua, disco aequalia, anguste Ilnearia, longe acumi- nata, saepe sphacelata, plurlnervia, subaequalia, extus pi- losa, circiter 2^'^' longa. Rhachis nuda. Pappus capllla- rls, albus, discl cor. subaequalis. Corollae luteae, glabrac, disci: llmbo brevi, campanulato quam tubus longus graci- lis circiter trlplo breviori, 1\'" longae; radii: 3'" longae lingula integerrima s. retusa, elliptica, tubo breviori. Ova- ria glaberrima. — Forma integrifolia, pumila, (circ. 4pol- licaris) in sinu Schismareffiano lecta faciem Pidmona- riae mollis bene refert. — Proxima Cinerariae patustri sed diversa: pube copiosiori, foliis pl. laeiniatis, capitulis minoribus, pappo cor. disci aequante, lingulis tubo parum brevioribus nee longioribus (v. sp. s. 3), 7. Senecio oUgophyllus n. sp. In Napaulia cel. Wallieh. Rhizoma obliquum, perenne, lignosum, fibris longissi- mls, crebris, lignescentibus. Caulis erectus, teres, gracilis, obsoletissimearachnoideo-tomentosus, tantum basi foliatus, inspeciraine suppetente sesquipedalis, simplex, apice divisus in paniculam subfascicularem, ramis primariis folia sua peran- guslissima superantibus^ reliquis magnopere abbreviatis. Fo- lia e caulis parte ima prodeuntia, petiolala, ovata, acuminata, profunde cordata, grosse irregulariter dentata, supra scabra et hirsutiuscula, sublus pallidiora et molliter pubescentla, 4'" longa, 3'" lala. Pebioli 3'" longi. Capitula 5-flora, dis- coldea, erecla^, subsessilia, 3'" longa, angusta. Involucrum cylindraceum , l-seriale, foliolis espbacelatis, 2'" longis, planis, membranaeeis, siccis, pallide viridibus, inlcgcrrimis, "oblongo-ellipticis, plurinervüs, glabris, apice brcviler lim- U6 3 briatis, duobus breviter acuminatis, tribus alternis obtusis. Corollae, luteae, glabrae, pappo breviores, 3'" longae, lim- bo cylindraceo tubum brevem filiformem longe superante. Ovaria linearis, glaberrima (v. sp. 1. in hrb. Hörn.). 8. Senecio ßstulosus (Poepp. mss. syn. pl. Am. austr. Diar. 163. Ej. coli. pl. Cbil. 1. N. 230. S. Uallata Ber- tero mss.)- In paludosis ad „Lagmias de Quintero" Aug. Poep- pig; pr. Taleaguano cel. de Chamisso. -— Indigenis audit Ualtata. | Herba praealta, erecta, parum ramosa. Caules rami- qua alterni inanes, teretes, striati, glabri s. obsoletissime albo-tomentosi. Folia membranacea, penninervia, nervis , vix subtus prominulis, primario praecipue inferne dilatato et striato, secundariis divergenlibus et parallelis, glabra — obsoletissime aracbnoideo - tomentosa , ex petiolatis, maxi- mis, elliptico-iriangularibus, obtusis, basi inaequali trun- catis, petiolus suos planos demum glabratos longe supe- rantibus, inaequaliter denlatis, pedalibus, ^' latis per lan- ceolato- linearia , utrinque angustata in oblongo-ovata, se- miamplexicaulia , cordata, longe curvilineo-acuminata, ir- regulariter denticulata, multo minores et fortasse quoque rariora. Panicula dichotoma, terminalis, terminata, myrio- cephala, sub- s. suprafastigiata , ramis inferioribus elonga- tis, remotis foliaque parva basi gereulibus, ullerioribus ad- proximatis, decrescentibus et subcymosis, squamaque an- gustissima basi suffultis. Capilula brevissime radiata , pe- , dicellis suis filiformi-squamalis longiora, erecla, circiter 1 aeque magna ac in S. sarracenico. Involucrum campa- nulatum, basi squamis paucis, laxis et angustis auctum, 1- seriale, disco brevius, foliolis oblongo-ellipticis, planis, 2"' longis, plurinerviis, demum subglabratis,. contiguis, pl. sphacelatis, latioribus margine scariosis et acutis, angu- slioribus acuminatis, pl. alternantibus. Rbachis planius- 247 Gola, nuda, diametro clrciter 1''' longo. Pappus capilla- rls, albus, cor. disci aequalis. Corollae luteae, glabrae, disci: circiter 2^ — 3'" longae, limbo cylindraceo lubum saperante ab eoque dislincto; radü: numerosae lingulis el- liptlcis, 5-nervIis, apice 3-dentatis, tiibum excedentibus, 3'" longis. Achaenia cylindracea, nitida, circiter 2"' longa (v. sp. plura). 9. Senecio chamaedryfolius n. sp. Chile; pr. Talcaguano cel. de Chamisso. (Poepp. coli, chil. II. ]N. 56. diar. 407.) Herba ramosa, procumbens? glabra. Caulis striätus, atropurpureus, pede verisimiliter altior, ramis alternis, flo- rigeris apice minus foliatis. Folia membranacea, conferta, semiamplexicaulia , obsoletissime multiplinervia , cordata, elliplica — oblonge - obovata, grosse crenata, crenis irregü- laribus, pl. crenula minori una pluribusve instructis, basi ipsa integerrima, glabra, glauca? (in sicms coeruleo-atra) obtusa, saepissime 1" longa, ^" lata. Capitula radiata, aeque magna ac in iS". elegante, terminate, ramose pl* sim- pliciter corymbosa, nonunquam abortu solitaria, capitulis reliquis imperfectis adslantibus; pedicellis vix squama una alteraive instructis saepissime breviora. Involucrum cam- panulatum^ 1-seriale, disco brevius, oo-phyllum demum reflexum, foliolis aequalibus, glabris, linearibus, acumina- tis, siccis, inlegerrimis , apice barbalo-ciliatis, 3'" longis, pl. alternis latioribus margineque scariosis. Rhachis nuda, plana, diamelro 2|^'' longo. Corollae glabrae, luteae, dis- ci: 3'" longae, limbo cylindraceo a tubo distincto cumque longo supci-ante; radü: lingulatae, semipollicares , lingulis 4-nerviis, oblonge -ellipticis, apice 3 - denticulatis , tubum parum superantibus. Pappus eapillaris, longus, cor. disci aequalis. Achaenia teretia, sulcata, linearia, 2"' longa, dense papulosa, papulis viscum pl. 3-serialem exploden- tibus. — S. amplexicaulis Klh. syn. II. p. 454 yidetur 248 affimis, sed dlversus: involucro mulüpartito, achaeniis gla- bris (v. sp. s. oo). 10. Senecio chilensis n. sp. Chile; pr. Talcaguano ill. de Chamisso; in eadem terra lectam misit quoque cel. ßerlero. Fruliculus adscendens, ramosissimus. Rami obsolete albo-tomentosi, alterni, teretes, striati, dense foliati, flori- geri longe ante apicem subaphylli. FoHa membranacea^ uninervia, sparsa, sessilia, basi haud dilatata, angustissime linearia, integerrima , obtusiuscula , obsolete tomentosa, subtus 2-sulca, 4 — 12"' longa. Capitula terminalia, soli- taria, ereeta, radiata, radio patente^ disco 5"' alto breviori. Involucrum 1-seriale, campanulatum, squamis angustissime linearibuSj acuminatis, esphacelalis , obsoletissime tomen- tosis, numerosis, margine angustissime scariosis, 4"' lon- gis, apice barbatis. Rhachis ignota. Pappus capillaris, argentöus, cor. discl aequalis. Corollae luteae, glabrae, disci: 4"' longae, limbo a tubo basin versus incrassato distincto, cylindraceo eumque aequante; radii: lingulatae, circiter 6'" longae, lingulis 4-nerviis, oblongo r elliplicis, apice 3 - denticulatis , lubum longe superantibus. Ovaria linearia, hirsuto - canescenlia, demum subglabrata. ■— Dif- fert a Cineraria montevidensi ,, cui simillimus, foliis bre- vioribus, semper integerrimis , mullo angustioribus; ramis florigeris nonnisi basi foliatis; corollis disci longioribus earumque limbo quam tubo breviori; capitulis solitariis; foliolis frequentioribus, angustioribus (v. sp. s. 3). 11. Senecio ^laber n. sp. Chile; pr. Talcaguano ill. de Chamisso legit, unde quoque miserunt Poeppig (coli. chil. II. n. 885) et Ber- tero (hrb. Kth.). Caulis herbaceus, ramosus, forlasse pluripedalis ranii- que alterni, teretes, striati, magis minusve purpurascen- tes, glabri. Folia glabra, caniosula, sessilia nee basi dila- 249 tala, alterna, conferta, obovata s. oblonge - obovata supe- riora oblonge - elliptica , l — 2" longa, 3 — 12'" lata, pro- funde semel s. bipinnatifida , laclnlis anguste linearlbus, acutls, subtus blsulcis^ divergentibus , oppositis s. alternis. Paniculae lerminatae, subfasciculares, fastigiatae, termina- les lateralesque in ramis apice minus foliatis, dichotomae, ramis inferioribus eiongalis, superioribus valde decrescen- tibus ita ut pedicelli squamis semilanceolatis^ viscosis, pu- berulis squamati, brevissimi evadant. Capitula oo-flora, breviter radiata, radio circiter 8-floro, patente, disco oblon- ge, 3'" longo. Involucrum uniseriale, dlsco multo brevius, cylindraceum, foliolis aequalibus, esphacelatis s. spbacela- tis, glabris, contiguis, linearibus, 2'" longis, acuminatis, apice barbato-ciliatis, plurinerviis, siccis, alternis pl. latio- tibus margineque scariosis. Rbacbis nuda, plana, diame- tro ne V" quidem longo. Corollae glabrae, luleae, radii: 3'" longae, lingulls oblongo-obovatis, obtuliusculls, inte- gerrirais, 4-nerviis, demum revolutis? tubo aequalibus; dis- ci: 2|'" longae, pappo longo, capillari aequales, limbo oblonge, a tubo liaud distinclo. Ovaria linearia, bispidi- uscula. — Di£fert a S. canadensi (W. hrb. n. 15780, ej. sp. pl. III. p. 1996. Sprg. s. III. p. 562) lacinüs foliorum acutis, crassioribus ; involucris cylindraceis meiophyllis, disco mullo brevioribus, capilulis breviter radiatis, pedi- cellos suos nunqum excedentibus ; lingulis tubum acquan- tibus; a S. pinnato Poir. Enc. XIII. p. 131, praeclpiic: achaeniis dense papulosis, segmentis foliorum anguslissi- mis etc. etc. (v. sp. s. 3). 12. Senecio brasiliensis * {Cineraria brasilicnsis Sprg. syst. III. p. 547). Cel. de Cliamisse legit ad fretum St. Catharinae; ccl. Sellow misit e Brasilia meridionali et aequinoctlali. Herba 2|.. Radix fibrosa, llbrls validis, llgnosls. Cau- lis crcctus, 3 — 4^pcdalis, glabcr, tcrcs, striatus, saope fle- 250 xuosus, ramosus, pl. purpurascens. Fölla alterna confer- ta, petlolata, membranacea , laevia, supra glabra, subtus pällidiora et pl. tomento tenero incana, oblonge- ob ovata, 1|- — 5" longa, profunde semel s. bipinnatifida , laciniis : lanceolalo-linearibus, clongatis, acuminatis, 1—4'" latis, aut integemmis marglneque lata revolutis aut magis mi- nusve serrulatis margine anguste revolutis, rarissime in- tegra, serrulala laciniisque pinnatitidorum simillima. Pa- niculae terminales, terminatae, dichotomae, fastigiatae, pl. amplae et ramosissimae, ramis glabris, patenti-diver- gentibiis foliaque sua excedenlibus, superioribus tantum squamis exiguis semilanceolatis basi suffultis. Gapilula oo-flora, ereeta, breviter radiata, numerosa, parum ma- jora quam in S. viscoso , pedicellis suis parum sqoa- matis pl. brevioFa. Involucrura cylindraceo - campanula- tum, 1-seriale, circiter 18-phyllum, disco brevius, basi squamis minutis paucisque auctum, foliolis glabriusculis, contiguis, aequalibus, margine scariosis, linearibus, acumi- natis, esphacelatis , integerrimis , siccis, 2|^ — 3"' longis. Rhachis plana, nuda, diametro 1|'" longo. CoroUae gla- brae, luteae, disci: 2^ — 3'" longae, pappo capillari, longo aequales, tubo limbum parum superante; radii: revolutae, circiter 4'" longae, lingulis 4-nerviis, oblongo-ellipticis, integerrimis s. minute denticulatis , tubo parnm longiori- bus. — S. canadenHs 1. c. dijffert : caule tenuiori , vix erecto, foliis sessilibus, laciniis nempe iniimis cauli adpro- ximatis, concoloribus nee subtus aperte pallidioribus vel incano-lomentosis; involucri campanulati foliolis alternis pl. angustioribus (v. sp. s. oo). 13. Senecio squamosus (Tlibrg. fl. cap. p. 683!). E Promontorio bonae spei relulit cel. de Chomisso. 14. Senecio pimmlatus (Thbrg. fl. cap. p. 679!). Cum praecedente. 251 Caulls herbaceus nee fruticosus. Folia integerrima margineque late revoluta — dentato -pinnatißda mar^ine- que plana; superiora basi dilatata, denliculata et subsemi- amplexlcaulla (v. sp. s. oo). 15. Senecio pinifoliiis (Sprg. syst. III. p. 554. Ci- neraria laricifolia Lam. Enc. IL p. 8. Inula pinifoUa L. Thbrg. tl. cap. p. 667 ex parte). Cum praecedente. 16. Senecio triqueter n. sp. {Inula pinifolia Thbrg. 1. c. ex parte; ej. hrb. fol. p). In promontorio bonae spei leglt Thbrg. Caulis videtur fruticulosus. Rami simpHces s. ramo- si, altern! , subherbacei, florigeri elongati et breviter ante apicem aphylli s. manifeste minus foliati, |- — 1-pedales, capitulis homogamis s. radiatis, erectis, multo majoribus quam in praecedente, permullifloris, solitariis s. geminis pedicellisque parum brevioribus lerminati. Folia sparsa, triquetra, patentia, glabra, laevissima, integerrima, subu- lata, circiler 1^" longa, summa rariora et minora; ramo- rum sterilium confertissima. Involucrum campanulatum, circiter 16 — 20-phyllum, floribus aequale, l-seriale, basi squamis complurlbus parvis, anguste semilanceolatis au- ctum, foliolis planis, foliaceis, margine anguste scariosis, glaberrimls, aequalibus, circiter 4 — 6'^' longis, integerri- mis, oblongo-ellipticis, longe acumlnalis , esphacelatis, ebarbatis. Rhachis ignota. Corollae luteae, glabrae, $: 5-dentatae, 10-nervIae, dentibus oblongis, limbo aniplo, cylindraceo lubum superanle, 3<'" longae, pappo plurise- riali^ longo, Üavescenti aequales. Ovaria oblonga, glabcr- rima, angulala. — Differt a praecedente: ramis herbacels, crassioribus, fertilibus minus foliatis apiceque apbyllis; ca- pitulis multo amplioribus; foliolis aequalibus, 1 -serialibus, longius acuminatis (v. sp. plura in hrb. Ups.). -252 17. Senecio othonnoides n. sp. Olivler in Persia inter Teheran et Ispahan. Fruticulus nitidus, caule inferne aphyllo, crasso, tor- luoso, epiderraide cinerea, rugosa. Rami florigeri, apice vix minus foliali dichotome dividuntur in pedunculos sub- fastigiatos, follo uno alternove inslructos, erecto- patentes, folia et capitula sua excedentes , 1 - cepholos. Capit. rad. Involucrum campanulatum, disco parum brevius, 5-parlitum, foliolis ellipticis, acutis, margine scariosis, integerrimis, pla- nis, multinerviis, cirelter semipollicaribus. Pappus longus capillaris, pluriserialis, inaequalis, albidus, conformis. Go- rollae flavae, glabrae, disci: 10-nerviae, nervis accesso- riis mox evanidis, circiter 3"' longae, pappo aequales; ra- dii semipollicares, lingulls ellipticis, 4-nerviis, emarginatis (sed vix semper), tubo brevioribus (v. sp. 1 in hrb. Ktb.). 18. Senecio Kleinia * {Cacalia Kleinia L. sp. pl. n. 1168). In TenerifiFa cel. de Chamisso. CRASSOCEPHALUM Mönch. Pappus pluriserialis. Cor. 2, si adesl, 1-serialis, fili- formis. Styli rami apice appendiculati. 1. Crassogephalum valerianaefolluTn (Linn. V. p. 163. Senecio valerianaefolius Wolf. ind. sem. b. ber. 1825. Sprg. s, III. p. 565. Relchbch. ic. ex. I. p. 59 t. 85). Cel. de Chamisso ad fretum St. Catharinae. 2. Crassogephalum sonchifölium * {Cacalia sonchifo- lia L. sp. pl. III. p. 1169. W. sp. pl. 111. p. 1730). In Luponia cel. de Chamisso: Macao Trentepohl; Java et Promontorio bonae spei Thbrg. ; Sierra Leona Afzelius. *) *) Sonchus agrestis Sw. fl. ind. occ. ! est Senecio hieracifoUus! 253 ; LESSINGIA Cham. ; (Linn. IV. p. 203.) Lessingia germanorum Cham. 1. c. In California cel. de Chamisso. Pro stylo in tom. V. iab. IL f. 2. f. 1. c. minus benc sculpto ecce Tab. II. J. alium accuratius sculptum. Subtrib. 9. Tagetineae. Capitnla nunquam dioica; si heterogama fl. 2 l-seria- libus^ lingulatis in arabitu, reliquis $. Rhachis ebracteo- lala. Pappus oo-paleaceus. Antherae ecaudalae. BAHIA Lag. (Lag. nov. gen. et sp. p. 36. Linn. V. p. 160.) Bahia artcmisiaefolia (Linnaea 1. c. in adn.). E California retulit cel. de Chamisso. Herba perennis, inermis. Caulis erectus? ramique al- lerni et aplcem versus minus foliati teretes, striati, fusci, apice junioresque magis minusve incano-tomentosi. Folia alterna^ sessilia, membranacea, penninervia, nervis subtus vix prominulis, avenia, supra laevia, tenuissime lomentosa demumque glabrata, subtus niveo-tomentosa, 1 — |" lon- ga, spathulata, superne profunde pinnatiflda, laciniis diver- gentibus linearibus obtusis, oppositis, in quoque latere bi- nis s. lernis, rarissime singulis, infimis 2 — 3'" longis, su- perioribus decrescentibus ; inferne integerrima atque angu- slissime euneata. Fasciculi terminales, pedunculis folia linearia, angustissima, parva basi gerentibus. Capitula pa- rum numerosa, 2^^"' longa, sessilia aut brevissime pedicel- lata; circiter 26-flora, homocarpa, heterogama, inaequali- flora, discoidea, floribus 9 circiter 6 in ambilu; reliquis 2. Involucrum cylindraceum , 9-phyllum floribus parum bre- vius, 1-seriale, foliolis aequalibus, concavis, oblongo-ellip- 254 ticis, obtusissimis — acutis; subfoliacels , oo-pl. nerviis, 2'" longis, extus pilosiusculis, juioribus tenulsslme tomen- tosls. Rhachls plana, paleaceo-fimbrillifera, fimbrillls in alveolas irreguläres, laevissimas connatis. Corollae circi- ler 1^1" longae, 9: lingulatae, lingula subrotunda, emar- ginata s. integerrima, tubum extus pilosiusculum superan- te ; radü : 5 - dentatae , limbo a tubo exlus pilosiusculo di- stincto. Styli $ raml subtruncati. Achaenia 4-quetra, 4- costata, oblonga, obpyramidata , areola terminali, disco epigyno magno, costis hispidiusculis , valleculis atris, sca- bris; pappi paleis 8, inaequalibus, brevibus, linearibus, iruncatis, pinnatifido-striatis quadruplo longiora, circiler 1|'" alta (v. sp. s. oo). CEPHALOPHORA Cav. (W. sp. pl. III. p. 1788. Cass. Dict. sc. nat. p. 405. Grae- mia Hook. exot. fl. p. t. 189. Actinea Juss. Ann. Mus. d'hist. nat. IL p. 423. Kth. syn. II. p. 512. Actinella Pers. syn. II. p. 469.) Cephalophoka glauca (Cav. W. 1. c. Hymenopappus glaucus Sprg. syst. III. p. 449). In Chile cel. de Cbamisso. TAGETES L. Tagetes multiflora (Kth. syn. II. p. 462. T. stricla W. hrb. n. 16120). In Brasilia legit cel. de Chamisso. Pappi paleae quinae, quarum ima vel duae caeteris multo majores. Achaenia elongata, bispidiuscula^ j _ -- - - . >ent^ßiHfi§oiAiöii— — -:.;il (ie wJioi' . > «iitipiloi jüJidm« ni d i^Ji-Jib ^ auuiiort jCobior-iil» ^^x>tn -aid mttijKq «•ndiiQÜ fl?ullydq-C .muDp"- '' ' /■» 255 Conspectus. Insulae et littora arctica eis et trans fretum Jßee- ringianum. Saussurea alpina Cand.; Sonchus hastatus n.; Leontodon Taraxacum L., palustre Sm.; Nardosmia angu- losa Cass. ; Aster alpinus L. , unalaschcensis n. , peregrl- nus Pursh, salsuginosus Richards., Solidago Virgaurea L, ; Erigeron alpinum L. ; Achillea Millefolium L. ; Pyrelhrum inodorum Sm. pumllum; Chrysanthemum areticum L., in- tegrifolium Richards.; Artemisia matricarioideä*, spithamea Pursh, glomerata Ledeb., arctica n. , Tilesii Ledeb., chi- nensis L.; Tauacetum vulgare L.; Antennaria alpina R. Br.; Arnica alpina L. , obtusifolia n., unalaschcensis n., Chamissonis n.; Senecio frigidus*, Pseudo - Arnica*, canna- bifolius*, resedaefülius*, papposus*, Kalma Nutt. *) Insulae aequinoctiales Oceani magni, Lugonia: Di- slreptus spicatus Cass.; Elephantopus scaber W.; Verno- nia cinerea*, chinensis*; Kleinia cacaloides n.; Conyza bi- foliata L., manillensis n. ; Sphaeranthus microcephalus W. ; Pluchea indica*, balsamifera*, hirsula*; Tessaria redolens*; Eclipta erecta L., prostrata L. ; Siegesbeckia orientalis L. ; Melampodium manillense n. ; Crassocephalum manillense n. ; Crassocephalum sonchifolium*. Guahan: Elephanto- pus carolinianus W.; Distreptus spicatus Cass.; Vemonia u.rnr. ir ^\iM^^K^t\ih^si\ nt (ßo«P'deae Cass.),,.,; ,' : Bäh», j5ra«7*«. Acicarpha spathulata R. Br. zh'x\..Chile^.. ßoopis alpina et leucantha Poepp. mss. «mroJili^r^fO ;4' -ACIC^RPHA R. Br. Iuk! AcicARPHA spathulata R. Br. verm. Schrft. II. p. 580 on Ad> firetum St. Gatharloae leg^tjqeLfdeGhainisso. /'ujirmaibun!:; .\nr BOOPIS Rieh.: ; Miolü^oo^rKuv > 1. Boopis alpina Poepp. mss. Coli. 2. n. 823. A. In Chile cel. Poeppig. Rhizoma lignosum^ profunde descendens apice incras- sato proirudit caulem herbaceum, erectum, simplicem, gla. brum,, teretem, striatuni, solum basi foliatum, in speci- mine suppetente 2|^-pollicarem atque inferne divisum in pedunculos tres, alternos apice incrassatos, simplices, mo- nocephalos, quorum intermedius reliquis multo crassior glomeriilo perfecto, aeque magno ac in Scabiosa arvensi terminatur. Folia ad basin caulis conferta^ oblongo-obo- vata, carnoso-coriacea, integerrima aut apice denticulo uno alterove minuto, obtusa s. acuta, l.nervia, avenia, glaberrima circiter 1'' longa, 2'^' lata, inferne longissime 2^9 angustala. Involucrum 1 - serlale , gamopliyllum , clrclter 12-dentatura, flbribus brevius, dentibus subaequalibus, ovatis, acutis s. acuminatis. Bracteolae 1-nerviae, acutae, apice foHaceae cdhnatae in alveolas profundas Ovaria tota laciniis 5 elHpticis, acutis, ipsis brevioribus coronafa in- ' cludentes. (DoroUae glabrae, lO-nerviae, nervis axin den- fium occupantibus simplicissimis et multo crassioribus quam alternantes infra basin dentium 2-fidi ramis" irilramargl- nalibus, in siccis lutescentes, circiter 2"' longae, limbo turbinato, 5-dentato, dentibus ovatis, acutis, tubo gracili breviori. Antherae inclusae, exalalae, ecaudatae, lineares, fiiamenlis nonnisl apice distinctis ibique arliculatis. ;., Sty- lus longe exsertus tenuis, apice capitatus et simplicissi- naus. Achaenia ignota (v. sp. 1. s.). , g^3,,{j:,. 2. Boopis^ leu(:anthema Poeppj.^ib. n. 774. ., ,/n'«ili»H» Ibidem idem. , .^,. .;4^..r,^Vj„ annff f?£ n:j»7ßf> Radix tenuis, parum ramosa, perpendicularis , albida, annua. Caulis 1— 2-pollicaris, herbaceus, totus aequali- ter foliatus, erectus, dichotomus s. basi trichotomus, prae- cipue superne villosus. Folia carnosula, petiolata, f — 1" longa, adproximata, glabra, profunde pinnatifida^ laciniis linearibus, acutis, planis, vix |'" latis, patenti-divergenti- bus, infima decussata petiolisque suis planis subaequalia, reliqua alterna et brevius petiolata. Glomeruli terminales solitarii, vix aeque magni ac capilula Artemisiae viridi- ßorae^ involucri multiparliti segmentis subinae qualibus, linearibus, acutis parum breviores — longiores, evolulione cenlrifuga. CoroUae albae, glabrae, conformes, 4-partitae usque ad exortum iilamentorum , 8-nerviae, nervis axin laciniarum ellipticarum occupantibus simplicissimis atque tenuioribus quam alternantes ad basin laciniarum bifidi, ra- mis intramarginalibus simplicissimis et apice cum alteris sese conjungentibus. Bracteolae distinctae, ovario ni fal- 17* 260 lor, 2-alato calyceque bilobo inaequali cojjonato longiores, obovato- lineares, aeutae, planae, inferne ipngissime angu- stissimeque angustatae, superne foliaceae, Stylus slami- naque praecedentis. Pollen minimum, Ifteve (v. sp. plu- Obs. Si leges de generibus ex;struei)di& m Syijanthe- rearum familia stalutas observainus^ aütera ab. altera re> movenda est. ..db niaed eilai aoJniimolln Qua' disrsertatiöne typis jam expressäj'ex egregia Sy- nantherearum copia, cujus ciira generosissimum peregrinai- ! torem'me orhässe gaudeo, reperi fasciculura permultas plantas continentem eas'quei pulcherrimas Californicas, qui oculis meis avidis adliuc se sublraxerat'. Invesligalione earum ad finem perducta, maulissam quam proxime addere studebo. ^«^^^^ '"-'^ V ? .'.d .8 fumotoibib ,?.iiio*no »««JßiloT rjrf . .; ^.o.'v:,;:) ::,V\>vi .^rr^oliif rMnt>''jU^. oiftih vllftbisii« ' : «duf:« (^IßfTicxoiqbij ,ii;m3ol ^' ,rt:it,l •■ rif ^hia&lq ,?.iiat>:: - -• • ?l vT.?b fi'üj'JiiNvi.t&q 'efr^fpn'vnf) ,• • ; «skfiifiri- ...:/>tl9q er •^o^;?«^«? ■ ffMf^ .Rfjdiw^'nii ■f VJ 261 Bemerkungen üer die Gattung Rosa und insbesondere über die deutschen Arten dieser Gattung, von Dr. Koch, Professor der Botanik in Erlangen- In neuerer Zelt sind mehrere Schriften über die Ro- sen erschienen, aber nach so verschiedenen Ansichten ver- fafst, dafs derjenige, welcher diese Gattung nicht zu sei- nem besondern Sludium gemacht hat, sich kaum zurecht zu finden weifs. Man hat viele Arten nach Merkmalen aufgestellt, die einem häufigen Wechsel unterworfen sind, diese Arten konnten sich deswegen nicht erhalten; man hat aber, wie mich däucht, auf der andern Seite auch wieder zu viele zusammengezogen. Ich möchte behaup- ten, dafs wie überall, so auch hier die Wahrheit in der Mitte liege. Ich habe diese Gattung während einer langen Reihe von Jahren mit Vorliebe beobachtet, und theile hier, hinsichtlich der deutschen Arten, auch meine Ansichten mit, überzeugt, dafs wir nach solchen vielseitigen Beleuch- tungen endlich zum Ziele gelangen werden. Rau und Woods legten auf den Ueberzug und auf die einfachen oder doppelten Sägezähne der Blätler be- sonders ein grofses Gewicht und trennten darnach eine bedeutende Anzahl von Arten, und Rau benutzte dazu auch noch die Drüsenborsten des Blüthenstleles nnd der Kelchröhre, die jedoch Woods kaum zur Feststellung 262 von Varietäten will gelten lassen. Beobachten wir, um diese Kennzeichen zu prüfen, die überall gemeine Rosa canina. Wir werden finden, dafs diese Pflanze häufig \ ganz kahl erscheint, einige kleine Drüschen zwischen den zuweilen auch fehlenden Stachelchen am Blattstiel abge- rechnet, die wohl auch noch fehlen. Diese kahle Form kommt mit einfach gesägten und doppelt gesägten ßläll- chen und gar nicht selten auf einem Stocke vor. An an- dern Exemplaren wird man an der Basis des Blattstieles einige (einfache, nicht drüsentragende) Härchen bemerken, die bei andern das erste Gelenk des Blattstieles , bei an- dern den ganzen Blattstiel besetzen, bei wieder andern auf die Mittelrippe der Blätlchen übergehen, sich auf alle Aederchen der Unterseite derselben verbreiten, und end- lich auch auf der Oberseite erscheinen, alles in den sanf- testen Uebergängen, und bei Individuen mit einfach und doppelt gesägten Blättchen. Auch haben diese Pflanzen sämmtlich einen und denselben Habitus, und die genann- ten Unterschiede findet man nur bei sehr genauer Be- trachtung des Gewächses. Die Arten, welche man blofs nach den so eben auseinander gesetzten Kennzeichen auf- gestellt hat, sind demnach keine echten, deren Kennzei- chen beständig sein müfsten; auch mufs der geübte Bo- taniker jede gute Art von den Verwandten sogleich un- terscheiden können, ohne erst genöthigt zu sein, ängst- lich ein paar Härchen mehr oder weniger aufzusuchen. Das jedesmalige unzweideutige Erkennen ist der beste Prüfstein einer echten Art, und eine, deren verschiedene Exemplare der geübte Botaniker schwankend bald von der einen, bald von der andern Seite betrachtet, zweifelnd, wohin er sie rechnen soll, die taugt nichts, man streiche sie ohne Anstand weg, sie wird sich bei fortgesetzten Be- obachtungen als Abart zeigen. Es versteht sich, dafs ich hier nicht blofs von Betrachtung der Exemplare im Her- 263 bariura spreche, sondern von dem Anblick der Pflanzen in der freien Natur, denn es giebt Arten, welche .sich le- bend an Ort und Stelle leicht, ohne die geringste Schwie- rigkeit, im Herbarium aber schwer unterscheiden lassen, wenn die Exemplare nicht sehr sorgfällig gewählt sind, so z. B. die Verwandten der Festtica rubra, des Jtamm- culus acris, der Salix aurita und andere. Die oben zuletzt erwähnten behaarten Formen der R. canina lassen sich jedoch unter einer deutlichen Ab- art zusammenfassen, unter der mit mehr oder weniger be- haarten Blättern. Thuillier hat diese Varielät als eigene Art betrachtet und Jiosa dumetorum genannt, ein Name, unter welchem sie jetzt überall bekannt ist. Deswegen werde ich denselben zuweilen gebrauchen, um kurz eine analoge Abart einer andern Art zu bezeichnen; so macht die Rosa pimpinellifolia, die R. arvensis, die R. alpina ihre varietas dumetorum^ auch ist dieser Ausdruck leiclit zu behalten. So wie sich die Härchen bei Rosa canina von der Basis des Blattstieles an über das ganze Blatt verbreiton, so vermehren sich auch die kleinen Drüschen am Blatt- stiele und verbreiten sich stärker oder schwächer in Verr bindung mit drüsenlosen Härchen, oder ohne solche, über die Unterseite des Blattes, selten auch selbst auf die Ober- seite. Daraus entspringen drüsenblällrige Formen, welche Thuillier Rosa sepium genannt hat, ein Name, den man ebenfalls zur Bezeichnung einer analogen Abart einer andern Art gebrauchen kann. Ein andermal finden sich bei R. canina^ sowohl bei Formen mit kahlen als mit behaarten Blättern, gestielte Drüsen an den Blütenstielen ein, die sich wohl auch auf die Kelchröhre fortsetzen, stärker werden und nicht selten in kleine Stacheln übergehen. Jacquin nennt eine sol- che Form R. collina, sie begründet eine dritte deutliche 264 Abart. Doch sollte man, nach meiner Ansicht, der Ab- arten auch nicht zu viele aufstellen, die Menge von For- men, welche man in neuerer Zeit zu charrakterisiren ver- suchte, erschweren das Studium der Botanik noch weit mehr, als die vielen unechten Arien, die man schon er- richtet hatte. ... . 7ri Ein anderer Ueber zu g entsteht aus einem weifslichen Dufte, womit sich die Blätter, auch wohl die Stämme, wenigstens die jungen Triebe nebst den Blatt- und ßlü- thenstielen und selbst die Kelche, bedecken. Das beduf- tete matte Blatt giebt der Abart, gegen die mit grasgrü- nen glänzenden Blättern gehalten, ein etwas verschiede- nes Ansehen, doch kann dieses Kennzeichen allein keinen Grund zu einer spezifischen Trennung geben, es ist auch bei Rosa canina so wechselnd, wie der Ueberzug von Haaren und Drüsen, ich habe matte und glänzende Blät- ter auf verschieden Zweigen eines Stockes gefunden. So wie Rosa canina, so ändern mehrere Rosen ab, aber man würde sich irren, wenn man annähme, alle er- scheinen unter solchen mannichfaltigen Formen. Die Rosa tomentosa hat immer flaumhaarige Blätter und nur höchst selten verliert sich dieser Ueberzug, so dafs man das Blatt ziemlich kahl nennen könnte, mit vollkommen kahlen Blättern habe ich sie noch nicht gesehen, aber sie macht häufig eine drüsenblättrige Varietät. Die\ß. cinnamomea, eine Gartenform mit gefüllten Blülhen ausgenommen, va- rirt gar nicht, denn die geringen Abweichungen in der Form des Fruchtknotens sind so unbedeutend, dafs man ihrer, wie bei R. canina, nur in der Beschreibung er- wähnen sollte. Dagegen lassen sich die Varietäten der R. canina, nimmt man noch, wie es geschah, um neue Arten zu bilden, zu den oben angeführten Kennzeichen vom Ueberzug und den Sägezähnen der Blättchen noch andere individuelle Eigenschaften zu Hülfe, ins Unendliche 265 vermehren, was aber von keinem Nutzen ist, da dieser <;anze Aufwand von Scharfsinn doch nur auf einem etwas Mehr und etwas Weniger beruht, was für einen andern gänzlich unverständlich, und deswegen auch von allen unbeachtet bleibt. Deswegen werden sich auch manche von Bastard, Besser und Bieberstein nach solchen Kennzeichen aufgestellte unechte Arten ohne Ansicht von Originalexemplaren niemals mit Gewifsheil entziffern lassen. Für den Theil, welcher bei den Rosen zur Frucht wird, habe ich mich oben des Ausdrucks ,,Kelchrühre" bedient. Ich halte diesen für den passendsten und zwar aus folgenden Gründen: Betrachten wir die Blüthen der Rosaceen, welche mehr als ein Pistill haben, so findet sich zur Aufnahme dieser Pistille und der daraus entsprin- genden Karpellen ein Fruchtboden von verschiedener Breite, so wie er nach der Anzahl und Gröfse der Karpellen er- forderlich ist. Bei Fragaria hat er noch aufserdem eine halbkugeliche Gestalt und wird zur Zeit der Fruchtreife saftig; bei Comarum ist er eben so gewölbt, aber nicht so saftig; bei vielen Potentillen flächer, bei einigen Arten dieser Gattung fast ganz flach und zur Zeit der Frucht- reife trocken. Alle vorbenannten Gattungen haben einen flachen, krautigen Kelch, dessen Zipfel sich nur nach dem Verblühen aufrichten und sich über die Frucht zusamraen- schllefsen. Die Staubgefäfse sind vor einem mehr oder weniger deutlichen aus Drüsen zusammengesetzten Ring eingefügt. Bei einigen Arten der Fragaria bleibt der Kelch auch flach ausgebreitet, aber bei Agrimonia ist er von seiner ersten Bildung an glockig aufgerichtet, die Röhre ist am Schlünde durch einen fleischigen Ring, durch den Drüsenkranz der Potentillen, verengert, ist nebst dem Fruchtboden noch krautig, und wird bei der Reife holzig, aber die Karpellen sind noch frei, wie bei allen so eben genannten Gattungen. Bei Rosa finden wir den glockig 266 aufgerichteten, am Schlnnde mit einem fleischigen Ring verengerten, Kelch der Gattung Agrimonia^ aber er wird bei der Reife bis zu seinen Zipfeln saftig oder fleischig, und der Fruchtboden zieht sich an der innern Wand der Rühre in die Höhe. Gan?. dieselbe Bildung finden wir bei Cotoneaster; der Fruchtboden steigt ebenfalls an der innern Seite der bis zu den Zähnen fleischig gewordenen Kelchröhre hinauf, aber die Karpellen hangen mit etwas Zellgewebe zusammen. Dieses Zellgewebe nimmt bei ßfespilus an Masse zu und füllt sich mit Saft, die Kar- pellen sind deswegen hier in die fleischige Frucht einge» senkt : das nufsartige Pericarpium der Karpellen wird jetzt zum knöchernen Endocarpium und bildet die knöcherne Wandung der Fächer. Bei Pyrus wird dieses Endocar- pium dünner, bildet blofs noch eine pergamentartige Haut und wird bei Sorbus so dünn und unkenntlich, dafs man mit Linne sagen kann, die Samen liegen hier in den Fächern einer fleischigen Beere. Aus diesen Betrachtun- gen geht hervor und wird deutlich, wie durch Aufrichten der flachen Kelchwand, Zusammenwachsen der Karpellen unter sich und mit der Kelchwand, AnfüUung des Zell- gewebes zwischen den Karpellen mit Saft, und Verdün- nung des Pericarpium der Karpellen, die Natur aus der Frucht der PotcntiUa die Drupa polypyrena des Mespi- lus, das Pomum der Galtung Pyrus, und endlich die bacca locularis der Gattung Sorbus bildet, aber auch, dafs der Theil, welcher bei der Galtung Rosa zur Frucht wird, noch ein fleischig gewordener Calyx inferus und kein Pericarpium ist. Freilich fehlt nicht viel, um letzteres zu werden, hingen die Karpellen der Rosen mit ein we- nig Zellgewebe unter sich und mit der Kelchwand zusam- men, so würden wir eine Drupa polypyrena und einen unterständigen Fruchtknoten haben, aber das ist der Fall nicht, und unsere Terminologie mufs einseitig genau sein. 267 wenn wir uns verstehen sollen , so vielseitig unsere mor- phologischen Ansichten sich auch aushreilea .inütgen und dürfen. • 'iioh 'Uf*>. ? "«r od!'- f^^.j Hayne nennt in seiner deudrologlschen Flora p. XXI die Frucht der Rose einen fleischigen Befruchtungsboden. Diese Benennung halte ich nicht für passend, denn in dem Hals der Röhre und auf dem fleischigen Ring, um wel- chen während der Blüthezeit die Blumenblätter und Staub- gefäfse eingesetzt sind, stehen keine Pistillen oder Kar- pellen, und dieser Hals der Frucht und der fleischige Ring d^r Gattung Jtosa ist dem untern glockigen, inwendig drüsigen Theile des Kelches der Gattung Prunus, oder dem Theile des Kelches, um welchen bei Potentilla die Staubgefäfse eingesetzt sind, und welcher bei mehreren Arten dieser Gattung durch einen farbigen Drüsenkranz eingefafst ist, der z. B. bei Fragaria sterilis Linne saf- rangelb gefärbt sich in der weifsen Blume gar zierlich ausnimmt, analog. Die Frucht der Rose ist eine bacca spuria e calyce carnoso orta, carpella ossea in vinu forcat, sie ist eine falsche Beere, wie die von Basella und Blitum, nur dafs bei Blitum ^noch die Blüthensticle und Kelchzipfel flei- schig werden und mit in die Frucht übergehen, weswe- gen Blitum eine bacca spuria composita hat. Wallroth nennt die Frucht der Rose Alabaster, hält sie für ein pe- ricarpium carnosum polypyrenum, pomo simile quiden», at carpella ossea libera gerens. Den innern weichern Theil der Fruchtwand nebst dem fleischigen Ring am Schlünde sieht dieser berühmte Schriflsteller für einen MutterHuchen (trophospermium) an. Gegen diese Ansicht habe ich fol- gendes einzuwenden: Die Frucht der Rose ist kein Peri- carpium, weil sie keine Samen, sondern Früchtclien ent- hält, in denen erst die Samen befindlich sind, sie ist ein Organ, welches die Pericarpien umgiebt. Die den Samen 268 ernährenden Gefäfsbündel , die Trophospermlen sind des- . wegen in den Karpellen enthalten, und im Hals der Keldh- röhre und auf dem fleischigen Ring am Schlünde dersel- feen sitzen weder Samen noch Karpellen , wie ich oben schon bemerkt habe. Dieser Hals aber und der annulus carnosus ist, wie ich ebenfalls schon bemerkte, ganz das, was dier untere ungelheilte Theil des Kelches der Fvaga- ria sterilis xixit seinem Drüsenkranze ist. Bei einigen Arten sind die im Centrum der Kelch- röhre befindlichen Karpellen auf besondere Stielchen ge- stellt, welche bei der Fruchlreife ebenfalls fleischig wer- den und die Farbe des übrigen Parenchymes der Kelch- wand annehmen. Dies giebt ein sehr deutliches Merkmal ab, um z. B. alle Abarten ^er Rosa canina, deren Wall- roth mehrere zu Rosa gallica bringt, von Allem zu un- terscheiden, was zu der letzteren gehört; bei R. canina liaten zur Blüthezeit diese Stielchen an den centralen Ovarien die Länge des Ovarium selbst, bei R. gallica ist weder zur Blüthezeit noch zur Zeit der Fruchtreife davon eine Spur zu finden, die Ovarien und Karpellen sind stets stiellos. So weit in der Kelchröhre die Nüfschen ansit- zen, so weit ist bei allen Arten das Receptaculum dicht mit borstigen Haaren besetzt, wie bei Potentilla nitida, bei welcher jedoch das Receptaculum nach der Weise der Gattung flach und selbst etwas konvex erscheint. Auch sind die Karpellen der meisten Rosen eben so borstig, als bei dieser Potenliile. Die gegenwärtige Abhandlung erstreckt sich über die in Deutschland wildwachsenden und in den Floren als verwildert angeführten Arten. Ich nehme Deutschland als ein in politische, nicht in die natürlichen Grenzen einer bestimmten Flora eingeschlossenes Reich, welches so gut wie Frankreich drei besondere Floren aufzuweisen hat, die des nördlichen Europa, die der mittelländischen Flor , 269 und die der dazwischen gelegenen Alpen. Ich zähle selbst noch Istrien wegen der jährlich dorthin reisenden Deut- schen, und als eine von Deutschland, ganz umgebene Halb- insel, dazu. Warum soll man nicht über einen willkühr- lich angenommenen Bezirk eine Flora schreiben dürfen? sind doch unsere deutschen Provinzial- Floren nichts an- ders-! Für die jährlich nach dem südlichen Oestreich rei- senden Deutschen ist es doch gewifs .sehr angenehm, die Gegend von Islrien, >vie es schon »Schrader thaty mit berücksichtigt zu sehen. Doch ich komme von dieser Ab- schweifung zu meiner Abhandlung, und bemerke nur noch, dafs ich hier keine vollständige Synonymie zu liefern be- absichtige, dafs ich aber von dem gröfsten Theile der an. geführten Synonyme durch Originalex^inplare Gewifsheit erlangt habe*. \u4\ %'>s-'>iK n^^mK oifj 'üf,"?» « •• f !< t? i v I .g',. Die in Deutschland wildwachsenden und von den Schriftstellern als verwildert in die Flora aufgenommenen Arten lassen sich unter vier Rotten bringen, die zwar nicht ganz schroff begrenzt sind , aber doch Kennzeichen darbieten, wodurch man Ruhepunkte in der Uebersicht erlangt, nämlich: : A) die Blüthen i stehen einzela und.. sind, deckbiattlos, A.0: Rosae piinpinelUfoliae; .nbs? ml «««ho» ^^{^^U\^i^) o\B) die ßlütlien ^ehen an kräftigen Trieben zu 3 und 5 und mehrern in Doldentrauben, und sind mit meh- rern Deckblättern umgeben; .VmA.m) die Nebenbläüer. der obern Blätter an den blü- henden Zweigen sind auffallend verbreitet; 1 ) die jungen Wurzelschösse sind mit schlan- ken Stacheln, unter welche sich viele borst- liche mischen, besetzt, Rosae linnamomeae ; 2) diese Schösse tragen derbe Stacheln und wenig borslliche, Rosae caninae\ Ä) die Nebenblätter, der obern Blätter an den blü- 270 ■•y.' ■'.$.. l'henden Zweigen sind nicht, oder unbedeutend, ^- verbreitet, Rosae nobiles. Die Oehrchen (der freie Theil der an den Blattstiel angewachsenen Tai.li.irYN^benblaUer) sind bei dieseli vier deutschen ' Rotten kürzer als der angewachsene Theil, b«i einer ausländischen Rölte ist der letztere be- -iä* li • trächtlich kürzer, wie ich weiter unten erwäh- .5ib ^^Moir^iieii -werde. ^ «bib a». igiinsd^Ä»': > " "Die: ersi:e Rotte begreift die Rosäe pimpinellifo- /iW Lindley in sichi Sie macht sieh dadurch kenntlich, dafs die Blüthen am Ende der jungen Seitentriebe einzeln stehen und dafs der Blüthenstiel an seiner Basis meistens keinen Ansatz zu einer zweiten Blüthe und deswegen auch kein Deckblatt hat. Lindley nennt die Rosen dieser Rotte mit Recht deckblattlos, doch giebt es eine, wiewohl seltene, Aus- nahme ^ indem nämlich eine zweite Blüthe, oder ein An- satz dazu, ein Deckblatt an der Basis des einzeln stehen- den Blütfaenstieles erzeugt Die Blüthen aller Rosen sinü endständig auf einem heurigen mit 3 — 6 Blättern verse- henen Zweige. Trägt der Zweig nur eine Blüthe ohno allen Ansatz zu einer zweiten, so können nur in so fern Deckblätter vorhanden sein, als die obern Blätter sich so verkleinern und in ihrer Form verändern, dafs wir sie nicht mehr Blätter heifsen , was in der gegenwärtigen Rotte nicht vorkommt, aber die R, bracteata aus der ausländischen Rotte gleichen Namens so sehr auszeichnet. Trägt jedoch, auch in der gegenwärtigen Rotte, der Zweig zwei Blüthen, oder ist dazu nur ein kleiner Ansatz, nur von der Gröfse eines StecknadelknopCs, vorhanden, so ent- springt die zweite Blüthe oder dieser Ansatz aus dem Winkel eines an der Basis des ersten Blüthenstieles be- findlichen Deckblattes, und ist ein solcher kleiner Ansatz von dieser zweiten Blüthe vorhanden , oder zwei gegen- 271 ständige, und falle* diese später noch vor ihrer Entwlk« kclung mit den Deckblättern ab, so bemerkt man an der Basis des Bluthenstieles, da wo sie safsen , einen Absatz. Auf gleiche Weise entwickeln sich die Blüthenstiele bei den Arten der folgenden Rotten, die drei und mehr Blü- then in einer Doldentraube tragen. Lindley bemerkt noch weiter von der gegenwärtigen Rotte, dafs die Scheibe, der fleischige der Schlund der Kelchröhre vorragende Ring, beinahe fehle. Dies halte ich für unrichtig. Die fleischige Scheibe innerhalb der Staubgefäfse ist bei der gegenwär- tigen Rotte so gut vorhanden als bei den übrigen, da sich jedoch nach dem Verblühen die Kelchzipfel aufrichten und aufwärts zusammen neigen, so zieht sich inwendig an der Basis derselben die Scheibe mit in die Höhe, verliert ihre kurzkonische Gestalt, und wird unscheinbarer. Ich be- merke noch, dafs man von einigen Arten sagt, die Kelch- blättchen seien an ihrer Basis zusammengewachsen, das findet aber mehr oder weniger bei allen Arten statt, ist nur bei denjenigen, deren Kelchzipfel nach dem Verblü- hen aufwärts zusammen neigen , auffallender. Die deut- schen Arten dieser Rotte, welche sich, der vorstehenden Bemerkungen ungeachtel, doch durch das angezeigte Merk- mal erkennen läfst, sind: oü cjh 1. Rosa lutea. Man führt sie in einigen Floren auf, ich möchte aber glauben, dafs sie kaum irgendwo eigent- lich verwildert vorkommt. Die Farbe der Blüthe zeich- net sie schon vor allen aus, sie macht sich aber noch durcl) Folgendes kenntlich. Die jungen Wurzelschösse haben sehr häufige gerade, pfriemliche, an der Basis nicht verbreiterte Stacheln, unter welche viele borstliche ge- mengt sind, an den Aesten der altern Stämme aber ste- hen sie zerstreut und sind oft etwas gebogen. Die Blatt- eben sind auf beiden Seiten graisgrün, auf der untern mit Drüsen besetzt und stehen an den Blättern der stärkern 272 - Triebe zu 9|. Die Nebenblätter sind schmal und flach, am Rande zurückgebogen, die Oehrchen, die freien Enden derselben, lanzettlich, auseinander fahrend. Die Kelch- röhre ist plattkugelig, die Kelchzipfel sind mit Anhäng- seln versehen, nach dem Verblühen herabsebogen , die Frucht nach Seringe roth. Unsere Slöcke blühen jähr- lich und recht fleifslg, bringen aber keine Früchte zur Reife. — Dafs übrigens diese Art die jß. eglanteria Lin- nes gewesen, nachdem er in der Mantissa die R, rubL ginosa nachgetragen hatte, daran ist wohl nicht zu zwei- feln, aber der Name R. lutea ist jetzt verständlicher. 2. Rosa pimpinelUfolia Linn. Ich ziehe diesen Na- men dem ebenfalls sehr passenden R. spinosissima vor, um der Verwechselung mit R. spinosissima Wahleri- berg {cinnamomea L.) zu entgehen. ' Die kurze Beschrei- bung, welche Linn e in der zweiten Ausgabe der Flor. Sueclca p. 171 geliefert hat „frutex parvus spinosissimus, foliolis novenis. Fructus rotundi, nigricantes, dulciores sunt" bezeichnet sicher eine Form unserer R. pimpinel- Ufolia und nicht die R. cinnamomea, aber wir können des Namens jß. spinosissima sehr wohl entübrigen. Wahr- scheinlich hatte Linne, als er die zweite Ausgabe der Flora Suecica besorgte, vergessen, welche Pflanze er unter n. 407 in die erste eingetragen hatte, und setzte nun da- für die anderswo beobachte Ji. pimpinelUfolia hin. In den Species planlarum trennt er beide nach dem kahlen und steifhaarigen Blüthenstiel. Die lineal- lanzettlichen Kelchzipfel, welche oberwärts schmäler zulaufen, ohne sich in eine blattige Spitze zu erweitern, nur ungefähr die halbe Länge der Blumenblät- ter erreichen und keine Anhängsel haben, und aufwärts zusammenneigend die plattkugelige schwarze Frucht krö- nen, zeichnen die gegenwärtige vor allen deutschen Arten aus,— Die Blältche« sind rundlich oder oval, an beiden En . 273 Enden abgerundet^ haben abstehende fast kerbenarlige Zähne, sind deswegen den Blättchen der Pimpinelle, des Poterium Sanguisorba^ ähnlich und stehen an jungen Trie- ben zu 9 — 11 am Blattstiele. Die Nebenblätter sind schmal, lineal- keilförmig, rinnig, die Oehrchen lanzelllich, zuge- spitzt, auseinander fahrend. Die jungen Wurzelschösse sehr stachelig, die Stacheln pfriemlich, wagerecht abste- j hend oder abwärts gerichtet, aber stets gerade, mit vielen borstlichen gemengt, welche zuweilen, wiewohl selten, eine Drüse auf ihrer Spitze tragen. Diese Pflanze macht allerlei Abarten, aber der Habi- tus bleibt immer derselbe, man findet diese Abarten so- gar nur bei genauer Betrachtung des Gewächses, die in Gärten vorkommende mit gefüllten Blumen, die mit ein- fachen roth gestreiften (J?. spinosissima ciphiana Smith) und die mit einfachen rosenrolhen Blumen (R. pinipineU lifolia Willd. Berlin. Baumz. R. Chamaerhodon Vi 11. Dauph. 3. p. 555) etwa ausgenommen. Die Blättchen sind bald einfach, bald doppelt gesägt, kahl oder unterseits auf der Mitlelrippe mit einigen bräunlichen wolligen Haaren besetzt, die sich im Alter verlieren. Es ist sonderbar, dafs den Engländern die in manschen Gegenden, besonders in der Rheinpfalz so sehr gemeine Abart mit doppelt ge- sägten Blältchen, die' sich übrigens von der mit einfach gesägten gar nicht, von der R. involuta der Engländer aber gar sehr unterscheidet, gänzlich unbekannt ist, da- gegen besitzen die Engländer eine uns Deutschen abge- hende Abart mit unterseits behaarten Blättern, die Lind- ley als varietas 8 pumila foliis infra pilosis anführt, die ich aber noch nicht gesehen habe. Eine dritte, jedoch seltene, Varietät hat auf der Unterseite der Blätlchen kle- brige Drüsen, an manchen (aber, wie gesagt, seltenen) Exemplaren so häufig und so stark als an R. rubiginosa. Diese Varietät ist die R, myriacantha Lindley, weil 6r Bd. 2s Heft, 18 274 — =- dieser Schriftsteller ausdrücklich der I>rüseii erwähnt, sie ist aber gewifs keine eigene Species. De Candolle scheint dagegen unter diesem Namen eine Form der gewöhnlichen Pflanze mit sehr vielen und starken Stacheln zu verste- hen, denn er gedenkt der Drüsen nirgends. Eine vierte Abart hat drüsenborstige Blülhenstiele {B. spinosissima der Sp. pl.), die Drüsenborsten setzen sich auch auf die Basis der Kelchröhre fort, aber nicht über die ganze Kelch- röhre, wenigstens habe ich eine solche Form noch nicht gesehen. "Wir haben demnach bei R^ pimpinellifolia ganz die analogen Abarten der Bosa canina^ die varietas du- metorum, sepium und cellina. Was ich als R. altaica bis jetzt gesehen habe, waren blofs grofse Formen der ge- wöhnlichen Pflanze. Eine merkwürdigere Abart ist die R, microcarpa Besser (nicht L i n d 1 e y), melanocarpa Link, BesseriTxAiX., sie hat verlängerte kahle Griffel, eine Er-' scheinung, die jedoch auch bei R. caniiia und gallica vorkommt. Endlich erscheint die Pflanze, wiewohl sel- ten, tnit unbewehrtem Stamme {R. mitissima Gmel. bad. 4, p. 358). Diese Abart hat weifse Blülhen, eine ähnli- che kommt aber auch vor mit rosenrothen Blüthen, und dazu ziehe ich die R. affmis Sternberg in der Bot. Zeitung 18*26, Beilage p. 80, nach einem Exemplare, wel« ches ich von dem hochverehrten Autor zur Vergleichung mitgetheilt erhielt. Seringe begreift beide, sowohl die weifs- als rothblumige unter seiner R. pimpinellifolia X inermis in De Cand Prodr. 2, p. 609. I)ie i?. involuta Smith, welche, so viel ich weifs, in Deutschland noch nicht entdeckt worden, halte ich für eine von R. pimpinellifolia wirklich verschiedene Art, welche in dem Kelche und überhaupt in der Blüthe einige Aehnlichkeit mit derjenigen Abart der R. tomentosa bat, deren Kelchröhre kugelig ist, im Habitus aber mit einem gröfsero Exemplare der R, pimpinellifolia übereinstimmt. I , ■ 275- *• Die Kelchzipfel sind jedoch viel langer als an dieser, mei- stens so lapg als die Blumenblätter, und erweitern sich an ihrem Ende in eine, zwar schmale, aber doch deutlich '''f lanzettförmige Spitze und haben zuweilen feine Anhäng- sel; die ganze Kelchrühre ist mit starken Drüsenborsten ' besetzt, die Blättchen sind etwas gröfser, unterseits auf der Mittelrippe und den Haupladern oder auch auf der ganzen Fläche behaart, und wenn hier die Härchen dicht stehen , auch auf der Oberseile mit einigen Härchen be- setzt. Die breitern Nebenblätter haben eiförmige Öehr- chen. In der Sammlung des Ritter von Martins befin- det sich ein Exemplar von Smith selbst gegeben. '•-' Woods und Lindley bringen in die Nähe der R, involuta zwei andere englische, in Deutschland noch nicht beobachtete, Rosen, nämlich die R. Sabini und Doniana Woods, welche letztere Lindley für eine Abart der erstem erklärt, v. Martins besitzt durch Lindley selbst zwei Exemplare von jener und ein Exemplar von dieser, und dazwischen linde ich eigentlich keinen Unterschied, aufser dafs R. Jjoniana weniger feine Stächelchen hat. ml Aber ich mufs bemerken, dafs sich in Mertens Herba- rium als R> Sabini^ von Woods selbst mitgelheilt^ eine etwas gröfsere Form der R, involuta mit einigen feinen Anhängseln am Kelche vorfindet. Ob hier e,ine Verwech- i seiung vorgegangen ist, weifs ich nicht, aber es läfst sich doch kaum annehmen, dafs Lindley die echte i?. Sahini nicht besitzen sollte. Die Zusammenstellung von i?. »fo- 1 hini Lindley und involuta Smith gründet sich übrigens blofs attf den Umstand, dafs die R, Sahini ziemlich viele borstliche Stacheln zwischen den gröfseren trägt, denn aufserdem ist sie der R. involiUa wenig, aber der R, to- mentosa sehr ähnlich. Von jener -unterscheidet sie sich leicht, sie ist nach den getrockneten Exemplaren schon weit robaster, nach Lindley 8 — 10 Fufs hoch, die Sta- i m % ala '? d. Er. JÜM boü u well ;|jiin| k weils. AH IS * 276 - , . i cbeln $in^ derb, so g-ofs und eben so gestallet wie bei R. tomentosa, zuweilen an den Aesten auch etwas sichel- förmig, stehen jedoch' dichter als bei dieser, und dazwi- schen sind, wie schon bemerkt, ziemlich viel feine borst- licheseingemengt, doch ist sie bei weitem nicht so sta- cheliph aIs Ri involuta und R. pimpinellifolia. Die Blät- ter sind gröfser, genau denen der R. tomentosa ähnlich, nur etwas rundlicher, die Blülhen stehen, wenigstens bei den yon niir verglichenen Exemplaren, einzeln und zu 3 bis 5 in einer Dolde, und sind mit Deckblättern von glei- cher Gröfse und Beschaffenheit, wie sie R. tojncntosa hat, umgeben. Die Frucht ist nach Lindley scharlach- röth. — Von R. tomentosa unterscheidet sich dagegen diese R. Sahini nur durch eine gröfsere Anzahl von star- kem und einen Zusatz von kleinern Stacheln, und des- wegen fragt auch Lindley am Ende seiner Beschreibung, ob "sie doch vielleich; ein Abkömmling der R». tomentosa sei. Von den oben erwähnten zwei Exemplaren der R. Sabini in v. Martins Sammlung hat das eine auf dec Oberseite kahle Blätter, und auf der Unterseite sind zwi- schen den Härchen viele kleine Drüse« feingemengt, das andere hat auf beiden Seiten behaarte Bläller. Das Exem- plar der R. Doniana hat etwas kleinere, 'auf ■ beidien Sei- j ten behaarte, rundlichere Blältchen. •«» «nv. s r,./» ti.;.-,-» A VV^a Uro th;. verbindet die Ä. Doniana mit R. mon^ tana Chüix, R.glabrata V est, R. creticchTra tt und einigen mir unbekannten unter ^. cretica Tournefort. Miifsle ich R. Doniana als Abaxt unterbringen, so würde ich sie ohne Bedenken zu ,Ä.;/om^»#o*a setzen. — Von R. montana Chaix sagt Villars hist* S-^p. 548: „Cette espece tient un peu a la Rose cahinahinnej eile a ses pistils alonges et velufi comme la Rose ärvensis Linne, mais son ironc se soutient et ne s'alohge:^ jamais: autant; d'ailleurs elles se ressemblent assez." Diese Rose steht 277 demnach der R. systyla nahe, oder ist sie selbst. — Die J{. glabrata Vest ist (auch nach hinein Originalexeni- plare in Hoppes Sammlung von Vest selbst) syncmyni mit R. RcynicrilidWax fil. und R. mo7itanaT)C. (nicht Villars); siiß steht zwischen R. nihrifolia unA canina var. collina, ist aber nach meinem' Dafürhalten von beiden verschieden. Nach einem Exemplare j welches De Canf- ^oUe mir zuzusenden die Güte hatte /gehört dazu noch R. glandulosa Bellardi act. Tur. 4790, p. 230 (die ich nicht vergleichen kann). De Cand. Suppl. Fl. fr. p. 539. Lindley vermuthet irrig in dieser Candollischen Pflanze eine Abart der R. rnbiginosa oAex tomentosa, die R. glandulosa Bellardi verbindet er mit J^. alpina. —-Die R. cvetica Traft, ist nach einem Exemplare von Vest in Hoppes Sammlung identisch mit R. pomifera. Z\i R. pimpineUlfolia zieht Wallroth auch /i. sul- phurea Aiton, welche ich für eine sehr ausgezeichnete Art halte. Der Habitus ist ganz verschieden, die grölsern Stacheln an den jungen Schössen sind sichelförmig und viel mehr slielrund, als die von gleicher Gröfse bei R. pimpinellifolia. Die Blätter bestehen aus höchstens 7 Blältchen, nicht aus 7 — 9 — 11, die Blatt chen sind stets verkehrt eiförmig, die Rinne des Blattstiels ist breiter, die Nebenblätter sind oberwärts ebenfalls breiler, und aufser- dem hat die Pflanze einen dichten und doch mit blofsen Augen nicht sichtbaren Ueberzug, welcher aus sehr feinen kurzen Härchen besteht, den idh > noch: bei keiner Abart der R. pimpinellifolia gesehen habe. ■ , ,• 3. Rosa gentilis Sternberg Bot. Zelt. 1826, I.Bei- lage p. 79' Eine sehr hübsche Rose, welche den Wuchs, die Blätter, die- Kelchzipfel der R. pimpinellifolia \vä\, sich aber durch eine längliche Kelcbröhre, feinere bald abfallende Stacheln und eine längliche scharlachrothe, nicht schwarze, Frucht, auf den ersten Blick unlerscheii 278 det. Die Blume ist gesättigt rosenroth. Die Blätter be- stehen aus 9 — 11 kahlen Blältchen. Ich habe ein von dem hochverehrten Entdecker zur Ansicht mitgetheiltes Exem- plar verglichen.\Aoi« .V\ l)» • Nahe verwandt mit dieser Art ist die R, reversa W. K., die ich jedoch nur nach getrockneten Exemplaren aus dem Berliner Garten und aus der Abbildung von Wald- stein und Kitalbel kenne. Die R. reversa hat nur 5 — 7 Blättchen an den Blättern, und nach der Abbildung und Beschreibung dunkel -schwarzbraune Früchte. Es wäre zu wünschen, dafs man^ um die Unterschiede genau aus- zUmitteln^ diese R. gentilis neben R. reversa und pim- pinelUfoUa kultivirte und lebend beobachtete. 4. Rosa alpina Linne. Diese schöne Rose ändert hinsichtlich des üeberzuges der Blätter und der Frucht, behält aber aufserdem ihren Habitus bei. Von allen deut- schen Arten unterscheidet sie sich dadurch, daüs sie so- gleich nach dem Verblühen ihre Blüthenstiele nach der Erde hinabkrümmt; was nicht als Folge der Schwere des Fruchtknotens oder der Frucht geschieht. Die jungen Stämme sind mit dünnen schlanken Sta- cheln besetzt, unter welche sich viele borstliche einmi- schen, die sich sämmtUch im Alter verlieren. Die Aeste und Zweige sind ganz wehrlos, oder an niedrigen Stocken findet sich noch hie und da ein einzelnes schwaches Dörn- chen. Die Blätter sind aus 7 — 9 — 11 Blättchen zusam- mengesetzt, das unterste Blatt des blühenden Zweiges ist auffallend klein. Die Nebenblätter der nicht blühenden Zweige sind schmal, ihre Oehrchen eilanzettförmij, die der blühenden Zweige gröfser, die obern an diesen Zwei- gen sehr verbreitert mit grofsen länglichen eiftirmigen Oehr- chen, aber nach der Basis sind sie stark keilförmig ver- schmälert. Die Kelchzipfel ragen über die Blumenblätter hervor und haben am Ende eine lanzellliche verbreiterte 279 Spilze, aber keine Anhängsel. Die scharlachrothe Frucht ist mit dem Kelche gekrönt. Sie ändert mit iinlerseits flaumhaarigen Blättern bei einem kahlen oder mehr oder weniger zottigem Blattstiele {M. reversa Presl, nicht \\K.). Der Blüthenstiel ist bald kahl, bald mit wenigen, bald mit fielen Diüsenbor- ^len s^hr dicht besetzt, die sich auch üflcrs über die Kelchrühre verbreiten ; dies findet sowohl bei kahlen als unterseits zottigen Blättern statt (R. pyrennica Gouan.). Sie kommt auch mit sehr lief ui)d last dreifach gesägten Blättern vor {R. monspeliaca Gou^n.). Eipe. gefüllte Ab- art in den Gärten ist nach Wallroth jR. venusta \Vaitz< Eine wilde mit keulenförmigen in einen langen Hals aus- gehenden Früchten \&i.B. lagenaria Villars, und nach Se ringe gehört auch die R, pimpinelUfolia dieses Au- tors zur alpina. Die Villarsischen Beschreibungen von dieser Gattung geben übrigens >venig Licht, so werden sich R. montana, tnrbinata und hybrida Villars ohne Ansicht von Originalexemplaren nicht entziffern lassen. Die Rosa peitdulina Aiton, die gleichnamige des Linneischen Herbars (nach Lindley) und die gleichna- mige der Gärten ist eine durch Kultur etwas vergröfserte R. alpina , an der auch ich weiter keinen Unterschied finde. Sie ist eine europäische und keine amerikanische Pflanze. Aber die R. pendulina der Sp. pl. ist dem Ci- tate aus Dillen nach eine ganz andere Art, welche Lind- ley Monogr. p. 42 stricta liennt. In v. Marti ug Samm- lung befindet sich ein Exemplar von Lindley selbst. Von dieser R, stricta kann ich jedoch die R. rnhella der engl, bot., zu welcher nach einem Exemplare aus den Berliner Gärten die R. polyphylla Wllldenow ge- hört, nicht specKisch trennen, der einzige Unterschied be- steht darin, dafs die blülhentragenden Aeslchen der stri- cta wehrlos sind, die Hauptschösse und die nicht blühen- 280 -^ den Zweige sind aber eben so stachelig, wie bei R. ril- bella. Von R. alpina ist sie gewifs spezifisch verschie- den. Sie ist niedriger und schwächer, die Stämme und Aeste sind allenthalben mit sehr vielen feinen Stacheln besetzt, welche^ nachdem sie abgefallen sind, die Rinde narbig machen. Die Blätter und Blättchen sind nur halb so grofs, von etwas dickerer Consistenz, meist einfach ge- sägt, die Zähne mehr kerbenartig. Die Blulhen stehen zwar -einzeTn, sind aber sehr häufig, bleich rosenroth, übri- gens von der Gröfse derei" der R. alpina, auch die Frucht hängt über und hat ebenfalls die Gröfse von der Frucht der leizterh. Die Kelchzipfel aber sind kürzer als die Blume. Diese Rose wächst durch Sibirien und Nord- amerika, und auch an der Küste von Norlhumberland in England hat man sie (die R. ruhella der Engländer) ge- funden ; oder sollte sie durch Ballast von Schiffen an den letzgenannten Ort gekomtnen sein? In Deutschland wurde sie noch nicht entdeckt. Die R. revcrsa Kit; Von welcher ich, wie ich schon oben bemerkte, 'nur eine' unvollkommene Kennlnifs habe, ist dieser Rosa stT'icta ' oder rubella den getrockneten Exemplaren nach sehr nähe verwandt, aber ihre Früchte hängen nicht über, wenigstens erwähnen W. und K. nichts davon. Yon R. alpina entfernt sie sich noch weiter als R. stricta. Ihre Früchte sind der Besihrelbung nach schwarzbraun, sollte vielleicht die Abart /3 der R. ruhella bei Lindley ^^inelanocarpa, fructu nigro-fusco breviore" diese R. reversa sein? Lindley sah die echte R. re- versa weder lebend noch in getrockneten Exemplaren. In Deutschland wurde sie, so viel ich weifs, auch noch nicht gefunden, denn Presl's gleichnamige Pflanze gehört zu R. alpina, wie ich oben anführte. Zweite Rotte. Zimmtrosen von Lindley. Diese Rolle unterscheidet sich von der vorhergehenden dadurch, 281 cfafs die Blüthen an kräftigen Trieben zu 3 — 4 und meh- reren in Doldentrauben stehen, und deswegen mit deutli- chen Deekblättern versehen sind, und auch da, wo die Blüllien einzeln stehen, ist doch meistens der Ansatz zu einer zweiten oder dritten Blülhe, und deswegen sind auch Deckblätter vorhanden. Die Nebenblätter der obern Blät- ter der blühenden Zweige sind auffallend breiter als die der nicht blühenden. Die jungen Schosse und Slämme sind wie bei der vorhergehenden Rotte, mit vielen schlanken Sta- cheln besetzt, die bei unsern beiden deutschen Arten im Alter abfallen, so dafs der Stamm wehrlos erscheint. Die Aeste sind bei einigen unbewehrt, bei andern tragen sie an der Basis der Blattstiele, oder da, wo früher Blattstiele ansafsen, zwei gegenständige Stacheln, bei andern, aus- ländischen, sind auch die Aeste und Zweige so stachelig wie bei R. piinpinellifolia. Die Blätter bestehen aus 5 — 7, bei andern auch aus 9 — 11 Blättchen. An nord- amerikanischen Arien ist diese Rotte reich, auch die R. feroces Lindley, wenigstens die R. camtschatica^ die beiden andern kenne ich nicht, rechne ich dazu, die Blü- then stehen bei dieser an kräftigen Trieben zu 3 in der Dolde und haben die Deckblätter wie R. cimiamomea^ das Tomenlum giebt kein gutes Merkmal, um eine eigene Rotte zu bilden. 5. Rosa cinnomomea Linne. Die Nebenblätter, wel- che an den nicht blühenden Zweigen mit ihren Rändern fast zu einer Röhre zusammenschliefsen und mit ihrer Ba- sis mehr als die Hälfte des Zweiges umfassen, unterschei- den die gegenwärtige Art von allen andern deutschen Ar- ten. Weitere Kennzeichen sind ein schlanker aufrechter Stamm, dessen Aeste und Wurzelschösse gesättigt pur- purroth gefärbt und dessen junge Zweige, Deckblätter, Blülhenstiele und Kelche meistens purpurroth überlaufen, sind, am alleii Stamm geht die purpurrothe Farbe in die 282 zimmlbTaune über. ■ Die jungen Wurzelschüsse sind mit vielen borsllichen, geraden, drüsenlosen Stacheln besetzt, die sich im Alter verlieren. An den Aesten und Zweigen befinden sich ;tu.sammengedrückte etwas sichelförmige Sta- cheln nur an der Basis der ßlaltsiele, oder da, wo solche früher angeheftet waren. Die Blätter sind auf der untern Seile grau, eine Farbe, die nicht von ihren Haaren her- rührt. Die mit dem zusammenschliefsenden Kelche ge- krönte Frucht reift schon im halben August und ist schon zu dieser Zeit weich und mit einem breiartigen Marke angefüllt. 'K'r Lindley trennt die schwedische R. cinnamomea von der des übrigen Europa unter dem Namen B, inajalis R e t- zius, und erwähnt, dafs Swartz die Absicht gehabt ha- be, diese Art in drei zu trennen, in Ä. cinnamomea, ci- nerea und turbinella. Von den drei hier genannten Ar- ten habe ich Exemplare von Swartz selbst in Mertens Herbar verglichen, sie gehören ohne allen Zweifel der deutschen A. cinnamomea an, wie alle übrigen schwedi- sclien Exemplare, welche ich sähe. Die R. majalis zieht Wahlenberg ohne weitere Bemerkung zu R. cinnamo- mea, und Fries sagt, dafs die auf t. 688 der Flora Danica abgebildete Rose, die jR. mflyör/w Retzius, welche Lind- ley zu seiner R. majalis, und die t. 868 abgebildete, die R. fluvialis Retzius, welche Lindley zu seiner R. cin- namomea zieht, an Ort und Stelle ganz identisch seien. Die Rosa ruhvif olia Villars, die R. camtschatica Vent., und R. baltica Roth, welche Wallroth (nebst einigen mir unbekannten) mit R. cinnamomea verbindet, halte ich für gute selbstständige Arten. Aber die R. hal- iica, wenigstens das Exemplar derselben, welches ich ge- sehen und genau beobachtet habe, konnte ich von der nord- amcricanischen R. liicida nicht unterscheiden, nur hatte der von mir untersuchte Zweig nicht mehr als 7 Blatt- 283 chen an den Blättern, während gewöhnlich die lucida deren 9 an jedem Blatte trägt, aber diese kommt zuweilen auch nur mit 7 Blältchen an einem und dem andern Aestchen vor, und da bei einer so grofsen Aelinlichkeit mit einem einzi- gen kleinen blühenden Zweige nichts auszuniitteln ist, so mufs man den Botanikern, welche in der Nahe des Stand- ortes wohnen, überlassen , die Sache näher zu erforschen. Es wäre möglich , dafs diese nordamerikanische Pflanze durch Ballast von SchiflFen an die Seeküste von Nord- deutschland gekommen wäre. 6. Rosa turhinala Aiton. Diese Art wird als ver- wildert in einigen Floren aufgeführt. Dafs sie keine ur- sprünglich deutsche Pflanze ist, zeigt schon der Umstand, dafs man sie nicht anders als mit gefüllten Blumen kennt. Sie wird bekanntlich überall in Gärten als Zierpflanze gezogen. Sie hat einige Aehnllchkeit mit R. gallica und centifoUa^ unterscheidet sich aber in vielen Merkmalen sehr auffallend. Die Blattstiele mit ihren Nebenblättern umfassen, wie bei R. ciunamomea^ die Zweige der erwach- seneu Stämme über die Hälfte, fast auf zwei Drittel ihres Umfanges, sind kürzer als bei den zuerst erwähnten bei- den Arten, sind an der Basis keilförmig, von da an stark verbreitert, ihre breiteiförmigen Oehrchen gerade vorwärts gerichtet, nicht auseinanderfahrend, die obersten Neben- blätter elliptisch verbreitert, die Deckblätter eine fast kreis^ runde Scheibe vorstellend. Die Blättchen sind grofs, wie bei der ceräifolia, eiförmig, einfach grob gekerbt -gesägt mit parallelen auf der Oberseite eingedrückten Adern, zwi- schen welchen sich die Fläche erhebt, wodurch die Blatt- cheh das Ansehen bekommen, als wären sie in die Quere gefallet, und diese Bildung nebst den groben Sägezähnen geben ihnen einige Aelinlichkeit mit den Blättern des Carpmus Betulus. Die jungen Stämme sind grün, häufig mit feinen Stacheln besetzt, zwischen welchen sich tslärkcre 284 . gekrümmte und auch noch feinere borstliche drüsentra- gende beiinden, die ^ich aber sämmtlich im Alter verlie- ren. Die Zweige und Aeste allerer Stämme sind von An- fang an unbewelirl. Mit ü. cinnamomed wird sie Nie- mand verwechseln, die grünen Stämme, die unbewehrten Aesle, die breiteiförmigen Blältchen unterscheiden sie so- gleich. Die Nebenblätter umf.is.sen zwar die Aeste eben so wie bei jener, aber sie sind fast flach, nicht rinnig zu- sammengerollt. Die ursprüngliche Form der Kelchröhre kennt man nicht, weil die Blume zu sehr gefüllt ist. Die gefüllte R. pimpinellifoUa hat auch eine kreiseiförmige Kelchröhre, welche bei der einfachen Blüthe kugellch ist, und nach dieser Analogie möchte auch die der einfachen Jt. turbinata so beschaffen seyn. Dritte Hotte. Die Rosae caninae von Lindley, womit man aber die jß. villosae und rubiginosac verbin- den mufs, die sich sogar als Arten schwer unterscheiden lassen. Nur die R. turbinata von den R. villosis setze ich zu den cinnamomeis, und die R. lutea bringe ich von den rubiginosis weg und zu den R. pimpineUifoUis , die R. pulveriilcnta kenne ich nicht. Die Rosen der gegenwärtigen Rotte tragen an jungen kräftigen Trieben 3 — 5 und mehr Blülhen in einer Dol- de, welche mit Deckblättern gestützt sind, wie die der vorhergehenden Rotte, die Nebenblätter der obern Blätter der blühenden Zweige sind ebenfalls breiter als die der nicht blühenden, aber die Wurzel ist weniger, nicht so weit, umher kriechend, und die Stacheln der jungen Wur- zelschösse sind derber, oft sehr stark, meist sichelförmig, nicht so dicht gestellt, und darunter betinden sich wohl kleinere, aber nicht so zahlreiche borstliche. 7. Rosa rubrifoUa Villars. Der stark« hochblaue Duft, welcher alle Theile der ganz kahlen Pflanze über- zieht, in Verbindung mit der purpurrothen Farbe, womit 285 die Zweige, Blülhenstiele und Kelche, und auch die Blät- ter, in der Jugend gelränkt sind, die nur zu 5 und 7 vor- handenen Blätlchen^ welche bis in das Alter eine purpur- rothe Einfassung behalten, die ganzen oder nur mit schwa- chen Anhängseln versehenen, an ihrem Ende in eine blat- tige Spitze verbreiterten Kelchzipfel, welche oft über die Blumenblätter hinaus ragen. Die flachen Nebenblätter, Von welchen besonders die obern mit stark verbreiterten Oehrchen aus einander fahren , die schwachen , zerstreu- ten, sichelförmigen Stacheln, und die rundlichen, schon gegen das Ende des Augusts vollkommen reifen, und zu dieser Zeit schon markig weichen Früchte machen diese schöne Art kenntlich. Mit R. alpina wird man sie nicht verwechseln, wel- che sich schon durch ihre nach dem Verblühen abwärts gebogenen Blüthenstiele sogleich unterscheidet. Auch von R. cinnamomea ist sie sehr verschieden. Die Stacheln sind zwar eben so schwach als an dieser, und an den jungen Schössen stehen ziemlich viele feine, aber die Wurzeltriebe schiefsen nicht so steif aufrecht in die Höhe, die Pflanze ist sparriger, die Aesle mehr hin und her ge- bogen, die Wurzel ist nicht so weit umherkriechend, die Nebenblätter sind flach, nicht zu einer Röhre zusammen- gerollt, wie an den nicht blühenden Aesten der R. citü namomea, und umfassen nicht die Hälfte des Zweiges^ die Frucht ist nicht mit den zusammenschlicfsenden Kelch^ zipfeln gekrönt, ist wenigstens noch einmal so grofs und hat bei der Reife die Kelchzipfel meistens verloren. Aber der R. canina steht die Tubrifolia sehr nahe, doch ist sie ohne Zweifel als Art verschieden. Die schwachen, an den jungen Wurzelschössen viel feinern Stacheln, die oberwärts weit mehr verbreiterten Nebenblätter, deren gro- fse Enden auseinander. fahren, die schmälern ganzen oder nur mit schwachen Anhängseln versehenen Kelchzipfel und 286 ' die schon zu Ende Augusts oder zu Anfang Seplem- bers mit einem weiclien, breiartigen Marke angefülllen Früchte, während die der R. canina noch im Anfange des Octobers knorpelig hart sind, unterscheiden sie ohne iSchwierlgkeit. Als Synonyme gehören hiebet: R. glau- cescens Wulf, in Rom. Arch. 3, p. 376. R. glauca Desf. R. rubicunda Hall. fil. in Rom. Arch. 1. 2, p. 6. R. muU tiflora Reynier. R. majalis B discolor c glauca y ru- brifolia Wallr. Ros. p. 164 und noch einige von diesem Schriflsteller gesonderte Formen seiner R. majalis. Ich habe Exemplare aus Kärnlhen, Tyrol und den baierischen Alpen verglichen, und besitze die Pflanze lebend im Garten. 8. Rosa glandulosa Bellardi nach einem mir von De Candolle mifgetheilten Exemplare, wozu als Syno- nyme Ä Reynieri Hall, fil., R. glabrata Vest nach einem Exemplare von Vest seiht in Hoppes Sammlung, und zum Theil R. montana Schleicher gehört, denn Schleicher hat auch Exemplare der R, canina beige- legt. Seringe verbindet diese Rose mit R. rubrifolia, Wallroth vereinigt sie mit cretica. Ich kenne sie zwar nur aus getrockneten Exemplaren, aber schon nach die- sen hat sie einen so ausgezeichneten Habitus, dafs ich es für besser halte, sie als Art zu betrachten, und künftigen Untersuchungen, wozu sich besonders die Aussaat schik- ken würde, zu empfehlen. Sie steht zwar zwischen R. ru- brifolia und canina^ hat aber, den getrockneten Exem- plaren nach, mehr Aehnlichkeit mit R. alpina als die rubrifolia. Von Ä. alpina unterscheidet sie sich durdi einen stark befiederten Kelch, schmälere Nebenblätter, rundliche Blättchen, Vielehe Aehnlichkeit mit denen von Potcrium Sanguisorbä/haben und höchstens zu 7 am ge- meinschaftlichen Blüthenstiele stehen, und aufrechte Frucht- stiele; von R. rubrifolia durch den gänzlichen Mangel 287 des hechlblanen Reifes, durch rundliche auffallend ent- fernt gestellte Blältchen, durch starke Fiedern der Kelch- zipfel und durch eine eiförmige Kelchröhre, welche nebst dem Blüthensiiele mit starken und häufigen drüsentragen- den Borsten besetzt ist, welches letztere aber abändern mag; von B. cariina, der sie, ihres verschiedenen Habi- tus ungeachtet, doch am nächsten sieht, durch schlanke Stacheln, entfernte Blättchen, die oberwärts mehr verbrei- terten und auseinander fahrenden Nebenblätter, und wie es nach den getrockneten Fruchtexemplaren scheint, durch weichere, saftigere Früchte. 9. Rosa canina. Die derben, sichelförmigen, an der Basis stark verbreiterten, am Stamme ziemlich gleichen Stacheln, die zu 5 — •? stehenden Blättchen, deren obere Zähne zusammen neigen, die gerade vorgestreckten Oehr- chen der Nebenblätter, die fiederspaltigen, nach dem Ver- blülien zurückgeschlagenen, endlich abfälligen, selten ver- trocknet auf der rundlichen oder elliptischen, scharlach- rothen, knorpeligen Frucht sich vorfindenden Kelchzipfel maehcn das, was von deutschen Rosen zu R. canina ge- hört, kenntlich. Einige Abarten mit drüsenborstigen Blü- thenstielen, welche etwas im Ansehen von IL gqllica haben, lassen sich durch ein Kennzeichen von dieser leicht unterscheiden, nämlich alles, was zu R. canina gehört, hat im Centrum des Kelches mit einem Stielchen verse heue Ovarien und das Stielchen bat die Länge des Ova- rium selbst; alles, was zu R. gallica gehört, hat sowohl im Centrum als an den Seiten des Kelches sitzende Ova- rien, es ist kaum die Spur eines Stielchens vorhanden. Meine Absicht ist nicht, die zahlreichen Modificalio- nen dieser Art hier näher zu beschreiben, ich führe nur die merkwürdigem , wenigstens wegen des Namens merk- würdigen Formen an, welche schon als Arten gegolten haben. 288 Zu der Varietät JRosa canina vulgaris, mit kahlen Blättern, kahlen Blülhenstlelen und Kelchen, und auch kahlen Blattstielen , oder deren Blattstiele nur wenig be- haart sind, gehören dieÄ venosa und sarmentacea Sw a rlz, J{. dumalis Bechst., R. surculosa^ nuda und sarmenta- cea Woods, nitens und glaucescens Merat, senticosa A c h a r. , calycina MB. , malmundarlensis L e j e u n e ; als unbewehrte Abart nach einem Besserischen Exemplare in Schultes Sammlung R. glauca Schott, und als varie- tas, micrantha, R. aciphylla Rau. Zu der Abart R. canina dumetorum mit durchaus behaarten Blattstielen und mehr oder weniger behaarten Blättern gehört: die R. dumetorum Thuill., corymbosa Borkh., agrestis, sepium und cornifolia S wart z^ caesia Engl, bot., Rorreri, dumetorum, collina und hractescens Woods (da aber dieser Schriftsteller hier auf die Drüsen- borsten der ßlülhenstiele keine Rücksicht nimmt, so be- finden sich hierunter auch Formen der unten folgenden varietas collina). Ferner gehört zu canina dumetorum die R. Forsteri Smith in der Engl. Flora, die platypyl- la, sepium, affinis, dumetorum Rau, solstitialis , frute- torum und uncinella Besser, umbellata, fastigiata, du- metorum und leucantha Lejeune, collina und sylvestris Schulz. j'3;b.i.3;.;:.' Zu einer dritten Abart mit drüsenborstigen Blüthen- stielen, und auch oft zugleich drüsenborstiger Kelchröhre, R. canina collina, wobei die Blätter kahl oder behaart und auch auf der Unterseite mit schwachen Drüsen be- setzt sein können,' gehören: R. collina Jacq.? trachy- phylla, psilophylla, ßexuosa und sempervirens Kau, an- dagavensis Bast., saxatilis Stev., Boreykiana, Ratom- sciana, nitidula und Jundzilli Besser, und ambigua Lejeune. Zu 289 Zu einer vierien Abart, deren Blätter und Blattstiele unlerseits stark mit klebrigen Drüsen besetzt sind, R. ca- nina sepium, gehört: II. sepiiim Thuillier, eine klei- nere Form, und M. glutino.sa Schulz, balsamica Bes= ser, sfflosa y. glandidosa Seringe, eine grüfsere Form. Zum Schlüsse erwähne ich noch der Königin aller Abarten der M^ canina, nümlich der Rosa alba Linn» Sie ist ganz ohne allen Zweifel eine gefüllte Abart der gemeinen Hundsrose. Die Wurzelschösse, die Sta- cheln, die Blätter (der varietas dumelorum)^ die KelchCj die Früchte mit ihren langgestielten Früchtchen im Cen- trum^ alles stimmt auf das genaueste mit 11. canina über- ein. Ich habe sie oft betrachtet j um specifische Unter-' schiede zu finden, wodurch ich sie von R. canina tren- nen könnte, aber es giebt keine. Von R. galliva ist sie sehr verschiedeni Ich besitze getrocknete Exemplare einer wilden Rose mit weifser einfacher Blüthe aus der Gegend von Frankfurt und eine mit Heischrothcr Blüthe aus der Pfalz, welche ganz genau die R. alba der Gärten dar- stellen; Fries unterscheidet von R. canina eine R. corii- folia durch frühreife Früchte, was sonst ein sehr gutes Kennzeichen ist, aber an dem von dem berühmten Autot an Mertens gesandten getrockneten Exemplare kann ich keine Merkmale finden j um sie von R. canina dumeto- rum zu trennen. Wallroth, hat unter den sehr zahlreichen Synony- men dieser Art auch einige, angeblich von mir herstara* niendcj die so hingestellt sind, als ob ich die Absicht hättCj die grofse Zahl der unechten Arten auch noch mit einigen zu vermehren. Das halte ich für eine harte Be- schuldigung, wogegen ich mich verantworten müfs* Meine Ansichten von den deutschen Rosen stellt die gegenwär- 6rBd. 3« Heft. 19 290 tige Abhandlung dar. Aber vor ungefähr fünf und zwan- zig Jahren sandte ich an meinen Freund Mertens Pflan- zen, darunter auch Rosen und unter andern Rosa corym- hifera Borkhausen, mollissima Willd. und eine R. hirta , die ich damals von R. canina geschieden , aber auch seitdetti längst v/ieder vergessen hatte. Diese er- scheinen jetzt in der Historia Rosae als R. corymbifera Koch, mollissima Koch und hirta Koch. Ich habe aber niemals und nirgends eine Rosa corymbifera etc. beschrie- ben, w^ohl aber hätte Wallroth aus dem Catalogus plant. Palalinatus, der ihm wohl bekannt ist, anführen können, dafs die Verfasser, Ziz und ich, diese Pflanzen für eine Abart der R. canina halten, wenn das Ding überhaupt des Erwähnens werth wäre. Was soll aus unserer Syno- nymie werden, wenn wir auch noch die alten Herbarium- zettelchen, di» die Autoren selbst längst vergessen haben, abdrucken lassen? Wallroth hat unter R. canina über drittehalbhundert Synonyme, ist das nicht zum Erdrücken? Eine gleiche Bewandnifs, wie mit diesen Rosen, hat es auch mit den angeblichen Synonymen von Orobanche paradoxa Koch u. s. w. , in Wallroth's Abhandlung über diese Gattung; aber dafs ich die Orobanche Epithy- mum. unter den Deutschen zuerst und zwar unter ihrem wahren Namen in die deutsche Flora brachte, ersieht man, zwar nicht aus Wallroth's Abhandlung, aber doch aus dem schon vor fünfzehn Jahren erschienenen Cat. pl. Palatinatus. Doch so etwas zu erwähnen, wäre mir ohne diese höchst sonderbare Veranlassung nicht eingefallen. 10. Rosa rubiginosa Linne. So sehr auch die drü- senblättrigen Formen der R. canina darauf hindeuten, die R. rubiginosa ebenfalls noch dem Heere der Varietäten dieser Art beizugesellen, so wenig kann ich es über mich gewinnen, diese Vereinigung vorzunehmen. Die R. rubi- ginosa hat stets und überall einen so auffallenden Habi- 291 tus, einen Weingeruch und eine bräunlich - grüne Farbe, was den Busch schon von Weitem verrälh, eine so volle, kleine, gesättigt rosenrothe Blüthe, dafs ich noch niemals in Verlegenheit kam, sie von den drüsenblätlrigen Formen der R. canina zu unterscheiden. Dafs man von ihr noch keine kahlblättrige Formen oder solche, w^elche blofs drü- senlose Haare auf den Blättern tragen, fand, thut nichts zur Sache, die li. pomifera kommt auch nicht anders als in drüsenblältrigen Exemplaren vor, und ist doch gewifs eine der ausgezeichnetsten Arten. Aufser den eben ange- gebenen Kennzeichen unterscheidet sich R» rubiginosa von R. canina durch Folgendes: Die Blältchen sind rundli- cher, die Sägezähne w^eniger vorwärts gerichtet, und die Stacheln des Stammes ungleicher, es finden sich viele kleinere eingemischt. Von der drüsenblältrigen Form der R. tomentosa unterscheidet sie sich durch die grasgrünen Blätter und die gekrümmten Stacheln. Sie macht ihre varietas microphylla und macro- phylla, letztere besonders auf beschattetem Waldboden: R. nemorosa Libert. Die Blüthensliele sind zuweilen fast ohne Drüsenborsten, ein andermal sind sie aber auch so häufig damit besetzt^ dafs sie sich auch auf die Kelch« röhre fortsetzen oder in seltnem Fällen auch die blühen- den Zweige zwischen den 2 oder 3 obern Blättern be- decken {R. uinhellata Leers). .Noch seltner verwandeln sich die Drüsenborsten des Blüthenstieles und Kelches in wirkliche drüsenlose Stacheln, die so lang sind, als der Durchmesser der rundlichen Kelchröhre beträgt. Die oben unter R. canina angeführten drüsenblättri- gen Abarten haben auch den Habitus der R. caniiia, die Blättchen sind länglich -elliptisch, zuweilen fast lanzett- lich, haben einen Terpenthingeruch, die Blüthen sind blei- cher, oft ganz weifs, und die Stacheln sind« weniger un- gleih 19* 292 11. Rosa tomcntösa Lindl., Smith FL brit. iiec engl. Fior. Von der Gröfse und dem Habitu« der R. canhia, von der sie sich jedoch ohn^ allen Zweifel specifisch un- verscheidet. Die Stacheln sind schlanker aber länger und i^i-iader, nur die kleinern, meislens paarweise an der Ba- als der Blätter siehenden, sind öfters elw«s sichelförmig. Die Blätter sind graugrün, und diese Farbe läfst sich nicht abwischen, wie bei den meergrünen Abarten der M. ca- nina, und rührt auch nicht von den Haaren her, aber diese Farbe giebt im Verein mit diesen Haaren den Blät- tern das Ansehen, als wären sie mit einem grauen Filae überzogen ) was sie, wenigstens nachdem sie ihre völlige Ausbildung erlangt haben, wirklich nicht sind, sie sind eigentlich nur flaumhaarig oder kurzzotlig. Die Sägezähne der Blällchen sieben mehr ab als an R. canina^ Sie kommt mit dichter and schwächer behaarten rund- lichem und länglichem, drüsenlosen und unterseits stark mit Drüsen besetzten Blättern vor, aber mit völlig unbe- haarten Blällern habe ich sie noch nicht gesehen. Blü ihensliel und Kelchröhre sind seltner ganz kahlj oder, wiewohl selten, mit einem M^eichen Flaume besetzt (was jedoch auch bei R. canina, wiewohl ebenfalls selten* vor- kommt) , gewöhnlicher aber ist der Blüthenstiel stachel- borstig und seltner auch zugleich die Kelchröhre, welche übrigens wie bei R. canina rund, elliptisch und länglich vorkommt und öfters als bei dieser die wohl auch ober- wärts zusammenschliefsenden Kelchzipfel bis zur Reife behält. Ich will die Modilieationen dieser Art hier nicht riäher beschreiben und nur diejenigen namentlich anfüh- fen, die man als Arten angesehen hat, es sind R. mollis- äima W i 1 1 d e n 0 w, Jiispida Bork h., dimorpha, terebin- thacea B e ss er, ' cuspidata ]\IB. , pseudorubi^lno.sa L e- J e u n e, scalfrinscula, . heterophylla und pulcheila Wood s, 293 molUs Engl. boK viffosa und sudglobosa SmitK, dulim W i b e 1, und farinosa B e c h s t. Den Namen lt. vUhsa mufs man bei Seile selben, er wurde abwechselnd für It. tomeniosa und p&niifera gebrauchl, und ist dadurch zweideutig geworden, Linne, obgleich er die pomifera Bauhia als Synonym anfuhrt, hat doch die tomcntosa nicht davon getrennt, wie noch später Aiton, Willdenow und andere. Smith behält für die Form der tomentosa , welche unter dem Namen M. villosa in Linnes Hefbar liegt, dca Namen villosa bei, aber diese Form ist keine eigene Art. Wulfen (in Rom. Areh. 3. p. 377),. Lindley und De C and olle Iro- gen diesen Namen auf poniijcra über wegen des Haapt- Synonyms in der Species piantarum, aber es ist doch vvi\ vorständlicber den Namen tomentosa für die eiue u»d den pomifera für die andere Art zu- gebrauchen. 12. Rosa pomifera Herr mann. Die grofsen trüb- violetten Früchl«, welche schon im halben August mar- kig und weich zu werden anfangen, welche wegen ihrer Schwere herabhangen und den Zweig gewöhnlich mit liin- abzlehen, zeichnen diese Art von der vorhergehenden auf den erslen Blick aus. Die Drüsenborslen der Frucht ver- trocknen nicht sogleich nach dem Verblühen, sondern bleiben frisch, werden sogar noch stärker und ethaltPi^ sich in diesem Zusfande bis zur Fruchtreife, und aiici die ausammenschliefsenden Kelchzipfel bleiben auf de: Frucht sitzen, so lange sie auf der Pflanze haftet. B« : B.. tomentosa vertrocknen die Drüsenborsten, sehr bal • nach dem Verblühen, die um die Hälfte kleinere Frac' ist scharlachrotk und im Anfange des Octobers noch i' pelig hart und steht immer aufrecht. Die BhimenbJ ^ex M. pomifera fand ich stets mit kurzen Drüsenhäu dichter oder entfernter gewimpert, bei sehr vielen E.:t 294 plaren der R. tomentosa, die ich in dieser Hinsicht un- tersucht habe, fand ich dergleichen niemals. Fries, in der neuen Ausgabe der Novitiae florae sue- cicae, sagt dagegen von R. tomentosa Lindley: a R. pomifera differt „fructibus multo minorlbus etc." a R. canina „fructibus pulposis praecocibus" und fügt noch hinzu: „optimam et essentialem notam ofFerunt pelala rai- nute denticulato ciliata". Hier scheint eine Verwechselung statt zu finden, wenigstens verhält sich das in Deutschland gerade umgekehrt so: hier hat die R. pomifera die pe- tala denticulato - ciliata und die fructus praecoces. Die Früchte der R. tomentosa sind dagegen Anfangs Octobers noch ganz hart und denen der R. canina so ähnlich, dafs wenn man sie abpflückt und unter die gepflückten der 7;?. canina mischt, kein Botaniker im Stande ist, beide zu unterscheiden, sie reifen auch zu derselben Zeit, nämlich vom halben Oclober bis zum halben November. Das Exemplar der R. ciliato-petala Besser, wel- ches ich sähe, war keines der guten, doch möchte ich die Pflanze zu R. pomifera der drüsig wimperigen Blumen- blätter wegen ziehen. Sollte sie aber auch zu R. tomen- tosa gehören, und demnach diese mit gewimperten Blu- menblättern abändern, so bleibt doch die R. pomifera eine gute, deutlich verschiedene Art. Gmelin vergl. Fl. bad. n. p. 410, sucht dieselbe in Pollieh's R. villosa. Ich habe die Rheinpfalz in der Länge und Breite nach allen Richtungen durchbotanisirt , überall die R. tomen- tosa häufig, von R. pomifera aber keine Spur gefunden. Letztere ist, wie es scheint, in Deutschland eine subalpine Pflanze, wozu R. cretica Vest gehört, nach sehr kennt- lichen Exemplaren vom Autor selbst, wie ich schon be- merkte. 13. Rosa stylosa Desvaux, R. systyla Bastard. Ich kenne diese Rose nur aus getrockneten Exemplaren, 295 und bin deswegen aufser Stande ein genaues Urthell dar- über zu fällen, ob sie als eigene Art oder als eine Ba- stardcrxeugung aus K. canina und arvensis zu betrachten sei, als eine Varietät der li. arvmsis möchte ich sie nicht ansehen. Den gcirockneten Exemplaren nach steht sie der R. cajiina sehr nahe, man gebe einem Exemplare dieser Rose die kahlen verlängerten, in eine Säule zu- sammengeklebten, die Länge der Staubgefäfse erreichen- den Griffel der M. arvensis, und man hat die R. stylosa vor sich. Die Blätter an den Exemplaren, welche ich verglichen habe, waren denen der jß. canina vollkommen ähnlich, die Sägexähne aber an allen einfach, alle waren auf der Unterseite mehr oder weniger mit kurzen zer- streuten Härchen besetzt, der Blattstiel bald kahl, bald ebenfalls schwach behaart, die Bliilhenstlele aber waren bei allen mit entfernten Drüsenborsten bewachsen, die sich auch bei einigen auf die elliptische Kelchrühre fort- setzten. Nach De Candolle giebt es auch eine Abart mit kahlen Blülhenstielen. Aufser den zusammengeklebten Griffeln, den etwas schmälern Nebenblättern an den Blät- tern der blühenden Zweige wüfsle ich, den getrockneten Exemplaren nach, keinen Unterschied zwischen Ji. stylosa und cajiina anzugeben, aber das Merkmal der Griffel ist nicht einmal standhaft, an einem der von mir untersuch- ten Exemplare war die Griffelsäule nur halb so lang als die Staubgefäfse, an einem andern war diese Säule nicht länger als die Griffel gewöhnlich bei R. canina vorkom- men, und an einem dritten waren die Griffel ebenfalls nicht länger, aber zum Theil frei, und nur zum Thcil zu- sammengeklebt. Da nun den Beschreibungen nach der Stamm bald so kräftig ist, dafs er steif aufrecht steht, bald so schwach vorkommt, dafs er sich auf die Erde nie- derlegt, so scheint hier etwas Aehnliches wie bei R. hy- brida statt zu iuiden und R. stylosa sich zu R. canina 296 — . und arvensis zu verhalten, wie R. hybrkla zu dieser und zu M. gallica. Vielleicht liefsen sich aber an der leben- den Pflanze noch andere Kennzeichen als die oben ange- führten auffinden. Die R, systyla macht übrigens den üebergang zur folgenden Rolle, ihre INebenblälter am Ende der blühenden Zweige sind nicht so breit als an den Hunds- rosen, und mit den übrigen auch nicht so konform wie bei den folgenden. Sie wächst nach Steudel pnd Hoch- stetter in den sleyerischen Alpen. Vierte Rotte. Rosae nobiles. Unter diesem Na- men vereinige iqh die Rosae ceniifoUae und systylae Lindleys, welche durch kein beständiges Merkmal ge- schieden sind. Die Griffel der letztern sind nicht seilen frei, und die der R. gallica aus der Rotte der Centilb- lien oft so verlängert, dafs alle Grenze verwischt wird. Den Namen der edlen Rosen rechlfertigen auch die zu den systylis ^e\\'(}tex\i\Gn R. moschata und miilti/lora \ und gelbst unsere R. arvensis an einem Pyramidengilfer von 8 bis 10 Fufs hoch gezogen, gewährt mit ihren langen reichen Blülhenkränzen einen herrlichen Anblick. Zu die- ser Rotte ziehe ich, der Neben- und Deckblätter wegen, noch die R. indica, semperflorcns und Lawranceana, welche Lindley zu den Hundsrosen zählt, die //. scrl- eea und microphylla ays der Nachbarschaft der letztem kenne ich nicht. Die Rolle der edlen Rosen unterscheidet sich von den Hundsrosen durch gleichförmige Nebenblälter: die dtir pbern Rlälter unter den Blülhen sind kau^i breiler als an den untersten derselben Zweige, deswegen sind auch die Deckblätter schmäler als bei den Hundsrosen. Diq ß^ii- Ihen sind dabei länger gestielt. An diese Rotte, und zwar zunächst an R. incli0a, schllefsen sich die Rosae hanhsianae Lindley an, \:G\\ welchen jedoch, der Beschreibung unc^ ^bbjidung; ?^t\ch, ~ 297 einige nicht hierher gehören. Diese Rolte unterscheidet sich sehr deullich durch die ganz nahe an die Basis des ßlatlstieles gestellten Oehrchen der Nebenblätter, der ange- wachsene oder mit dem Blattstiel verschmolzene Thell derselben ist sehr kurz, kürzer als die Oehrchen, als der freie Theil, und diese Oehrchen sind nebst den Peckblät- lern hinliillig. Endlich schliefist sich hier nach die zu einer sechsten Rotte gehörige Ji. bracteata Wendland an. Der an- gewachsene Theil der Nebenblätter ist eben so kurz, wie bei der Hotte der R. banhsimiae, und die Oehrchen sind länger als das übrige Nebenblatt, aber der ßlüthenstiel ist mit grofsen bleibenden Deckblättern eingehüllt. Dafs die Oehrchen und der Band der Nebenblätter bei 1{, bracteata fiederspaltig sind, möchte ich nicht in die Kennzeichen der Rotte anfnehmen, da es ähnliche Arten mit ganzen Nebenblällern geben könnte. Die R. Lyelli, welche Lindley in diese Rotte setzt, würde ich der Abbildun"- nach zu den edlen Rosen und zwar in die Nachbarschaft der R. vmltijlora bringen, deren Nebenblätter nicht viel weniger tief gezähnt sind, und die sonst in vielen Stücken damit übei einstimmt. Den Beschlufs macht die sonderbare R. berberifoUa, deren Nebenblätter mit den Stacheln zusammengeflossen zu sein scheinen. Ich besitze diese Art nicht. 14. Rosa arvensis Hudson. Eigentlich ein unpas- sender Name für eine Pflanze, welche die Wälder und Haine der Gebirgsgegenden bewohnt und selten in (\on. Hecken offener Felder vorkommt, die aber zu den ausse- zeichnetsten Arten gehört. Die langen rankenförmigen, über anderes Gesträuch wegklimmenden oder platt auf die Erde niedergelegten und weit darüber hinziehenden Aeste, und die lange kahle Säule der zusammengeklebten Griflel In ^lpe? weifsen Blume niachen sie soglelcli kenntlich, Die 298 Stacheln an den peitschenförmigen Aeslen sind ziemlich stark, breit, sichelförmig, meistens entfernt gestellt, aber selten an die Basis des Blattstieles. Die Blättchen sind ziemlich grob gesägt mit auswärts gerichteten Sägezähnen oberseits dunkelgrün, unterselts graugrün. Die Nebenblät- ter gleichförmig, schmal, die Oehrchen gerade vorgestreckt, die ßlüthen langgestielt., einzeln und in Doldentrauben bis zu 15 beisammen. Die Blüthenknospe kurz- eiförmig, die Kclchzipfcl nur wenig darüber hinausragend, bei der offenen Blülhe nur halb so lang als diese, bei der Frucht verschwunden, die Anhängsel schmal, zuweilen fehlend. Die Frucht roth, mit der langen bleibenden Griffel säulege- krönt, im October reifend. Die Blätter sind bald kahl, bald ist der Blattstiel und die Unterseite der Blättchen mit kurzen Zotten bewach- sen, eine varietas dumetorum. Eine Mittelform mit et- was behaartem Blülhenstiel und mit einigen Härchen auf der Mittelrippe oder den Haupladern der Unterseile der Blättchen ist die gewöhnlichste. Der Blülhenstiel ist mit kurzen drüsentragenden Borslchen besetzt, selten sind diese so häufig, dafs sie sich über die Kelchröhre verbreiten oder auch den ganzen blühenden Zweig bedecken , unter diese kurze Drüsenborstchen mischen sich, ebenfalls sel- ten, einige kleine Stachelehen, sehr seilen ist der Blü- tlienstiel völlig drüsenlos. Der Stamm und die Acste sind öfters dunkelbraun gefärbt und dann auch wohl mit einem blauen Dufte überzogen , letztere Form ist R. glauca Dierbach. Auch ändert die Pflanze mit blcichrosenro- then Blumen ab, doch erinnere ich mich nicht mehr ge- nau, ob dies blofs da vorkommt, wo R. gallica und ar- vensls durcheinander wachsen. Ich bemerke noch, dafs Ehrharts R. Jierporrhodon nicht zu Iclzlerer gehören kann, da Ehrhart die Griffel pubesceuies nennt. Am 299 besten pafst die Diagnose wegen der slyll longitudine sla- minum auf IL /tybrida Schleicher. 15. Rosa sempervirens L. Eine den südlichem Ge- genden angehörige Art, welche die deutsche Flora nur in dem öslreichischen Litlorale berührt; was man diesseits der Alpen gleichnamiges gefunden haben will, gehört nicht dazu. Von der vorhergehenden ist sie ohne Zweifel spe- cifisch verschieden, und bildet eine gute Art. Die lederi- gen, immer grünenden, auf beiden Seiten glänzenden^ un, Icrseils nur bleicher grünen Blätter; die länger zugespitz- ten Blättchen mit angedrückten Sägezähnen ; die am Ende in einem Bogen abwärts gekrümmten Nebenblätter, und die ebenfalls zurückgekrümmten Deckblätter geben hinrei- chende Unterschiede. Die Früchte kenne ich nicht. Die Griffel sind bis an die Narbe behaart, doch findet sich in Mertens Herbarium ein von dem Baron v. Seenus in Dalmatien gesammeltes Exemplar, an welchem die Griffel- säule kahl ist, nur an der Basis derselben befinden sich einige Härchen. Dafs die Behaarung der Griffel auch hier kein standhaftes Merkmal darbiete, wundert mich nicht, da ich fast alle Arten der Gattung auf diese Weise abän- dern sähe. Sie macht eine varietas micrantha und mi- crophylla: R. sempervirens p microphylla DC. Cat. bort, monsp. p. 138. An dem einen der zwei von Salzmann erhaltenen Exemplare meiner Sammlung sind die Griffel zwar so lang als gewöhnlich, aber völlig frei, nicht im Geringsten zusammenhängend. Ob d.\e R. prostataüesv. mit ihren immergrünenden Blättern hierher als Abart^ oder als solche zu R. arvensis gehört, wohin sie De Can- dolle wegen der kahlen Griffel bringt, das überlasse ich den Botanikern, welche sie beobachten können, zur Ent- scheidung, ich habe diese Rose niemals gesehen. Dafs die Behaarung der Griffel kein beständiges Merkmal abge- ben kann, beweist meine oben angeführte Abart. Ist viel- 300 rr leicht die von Seenus gefunde Pflanze, die H. prostat a Desvaux? 16. Rosa gallica Lin». Die weit umherkriechende Wurzel, die häufigen drüsentragend^n Borslen, welche an d«n jungen Wurr.elschössen unter viele schlanke, gerade und wenige stärkere etwas sichelförmige Stacheln gemischt sind, und welche auch die Aesfe, Zweige und Blülhen- stiele besetzen, die harten, ledrigen, meistens herab- hängenden, oft von Insekten skelettirten Blältchea, die gleichförmigen Nebenblätter, die grofse purpurfarbige Blü ihe mit ihren gefiederten Kelchzipfeln und die stiellosen Karpellen, auch im Centrum der karminrothen Frucht, zeichnen diese sehr schöne Art aus. Sie ändert mannigfaltig ab, gröfser bis 3 Pufs hoch und klein, sie ist oft kaum 6 Zoll hoch, und trägt doch schon ihre liebliche grofse Blüthe. Die Blatter sind un- terseils kahl oder mit zerstreuten Härchen besetzt, die Blattstiele beliaart oder kahl und mit Drüschen besetzt, die sich auf die Unterseite des Blattes verbreilen. Die Blätt- chen sind bald eiförmig länglich, grofs, 2^'^ lang, über einen Zoll breit, die elgentlidie wilde Rosa gallica, oder rundlich, R. pumila Ja c quin Austr. t. 198, (die grofsen mit starken Anhängseln versehenen Kelchzipfel, welche diese Abbildung darstell-t, sind zufällig und kommen auch an andern Formen vor). Beide Formen, sowohl die mit eiförmig- länglichen als die mit rundlichen Blättchen, er- cheinen auch mit ganz kleinen Blällchen, eine Varietus microphylla. Die Blüthenstiele und Kelchröhren sind mehr oder weniger, zuweilen sehr stark mit Drüsenborsten be- setzt, die Kelchröhre zuweilen bis auf die Basis kahl, und ist die Blume dabei bleichroth, so haben wir die R. qr- v^naVi.Vli^x vor uns. Gewöhnlich ist die Blume grofs und eesätligt purpurroth, zuweilen dunkelpurpurfarben mit einem Schiller in das Blaue, die einfache wilde Rosa ho- 301 losericda; aber sie kommt audi blütrolh vor, und Sclilm- per hat die liellrolhe mit dunklern Streifen gezierte R. gaUica v'ariegnia mit einfachtir Elüthe in der Wildnifs gefunden. Zuweilen ist die Blülhe klein, eine varietas micrantha. Die Griffel sind kurz und haarig, sie kommen aber auch verlängert und kahl vor und awar meistens in einer bleichrothen Blume. Da, wo It. gallica und nr'vensis häufig untereiiiail- der wachsen, giebt es merkwürdige Bastardformen, wovon ich einigt? anführe. Eine Form hat den langen, schlan- ken 5 bis 8 Fufs langen niederliegendeti Siamm der R. arvcjisis, aber Blätter, Blülhen und üeberzug sind wie bei R. gallica, die Griffel sind kurz und behaart, oder länger und kahl aber frei. Hieher gi?hört die R. geminata, Rau, welcher eine solche Form ramis flagelliformibus prostralis non raro quinquepedallbus beschreibt. Eine an- dere Form ist R. hyörida Koch etZiz Cal. plant, palat. p. 10 und 21. Der Stamm ist aüfrech!^ stark, stärker als an R. gallica, aber die Aeste sind verlängerl und dünn, jedoch nicht kletternd, die Blältchen nähern sich in ihrer Bildung denen der R. arvensis, die Blüthen und der Üe- berzug ist wie bei R. gallica, die verlängerten kahlen Griffel sind frei. Es ist begreiflich, dafs der Hauptunter- schied dieser Formen im Herbarium nicht beobachtet wer- den kaun. Eine drille Form hat den Stamm von R. ar- vensis, den Üeberzug der R. gaUica, die Blättclieh über halten ungefähr das Mittel zwischen beiden, die Griffel sind behaart und lang, so lang als die Staubgefäfse, allein noch frei. Hierzu gehört nach einem Exemplare von Schleicher selbst, die i^.. //^r^m/a\Schleicher. Eine vierte noch seltenere Forin ist dieser ganz ähnlich, aber die Griffel sind in eine lange behaarte Säule zusammen- geklebt. Eine fünfte -Form hat deh Stamni, die Stacheln und den ganzen Üeberzug, auch die Blätter der R. ar- 302 vensis, auch stehen die weifsen oder bleichrothen Blülhen an kräftigen Trieben bis zu 10 und 15 in der Dolden- traube, und die Pflanze unterscheidet sich blofs durch kurze, kahle oder haarige freie Griffel von dieser, die Grif- fel bilden ein kurzes, halbkugeliches Köpfchen wie die der R. canina oder gallica, es ist eine Rosa arvensis mit den Griffeln der R. gallica und das andere Extrem dieser Formen. Die seltenste Form hat Schimper bei Wiesloch gefunden, nnd mir getrocknet mitgetheilt, sie gleicht der R. gallica in Allem sehr, aber die Griffel sind so lang als bei R. arvensis, und wie bei dieser in einer, jedoch behaarten, Säule zusammengeklebt. Die vielen Abarten, welche die R. gallica in den Gärten erzeugt hat, übergehe ich hier und erwähne nur noch mit ein paar Worten der Königin der Blumen, der Rosa centifoliaj obgleich sie nicht einmal verwildert in Deutschland vorkommt, denn A\e Rosa germanica "^läixV^ lin, welche Gmelin Fl. bad. IV. p. 372 als einfache Rosa centifoUa ansieht, ist nach dem Exemplare vom Au- tor selbst, theils eine R. gallica, eigentlich eine R. pn- mila Jacquin mit bleichrolher Blume, theils eine Form der oben angeführten R. hyhrida. Wallroth sieht die R. centifoUa der Gärten für eine gefüllte und noch durch einige andere Merkmale sich auszeichnende Abart der R. gallica an, Seringe hält sie für eine eigene Art und auch Lindley ist dieser Meinung. Sollte ich meinem Gefühle folgen, so trete ich der Ansicht von Seringe und Lindley bei, aber die Frage möchte sich erst mit Gewifsheit entscheiden lassen, wenn man die Pflanze mit einfacher Blüthe, welche ich noch nicht sähe, beobachten kann. Die R, Axmanni Gmel bad. IV. p. 267 und R. <7gT^Ä^w Gmel. bad. II. p. 416 sind mir nicht bekannt. 303 Ueber die Gattungen Maranta und Tludia, von Dr. C. G. Nees v. Esenbeck, Professor zu Bresiau> {Hierzu die Tafeln III— F.) Herr Lesliboudois hat in einer Abhandlung über die Gattung Canna*), den dem Anschein nach anomalen und unregelmäfsigen Bliithenbau dieser Gattung auf den regelmäfsigen , drelzahligen Typus der Monocotyledonen zurückzuführen versucht, und mit grofsem Scharfsinn ge- zeigt, dafs die Blüthe dieser Gattung aus einem in zwei Kreisen geordneten Perianthlum und aus 6 Staubfäden be- siehe, von denen die drei des äufsern Kreises und zwei des Innern in Blumenblattbildungen übergehen, das Blu- menrohr selbst aber unterhalb mit dem aus drei Karpel- lenblättern gebildeten Fruchtknoten verwächst, dessen eben) falls blumenblattartiger Griffel eine Strecke weit mit dem obern Theil des Blumenrohrs verschmolzen ist. Mit dieser allgemeinen Bildung verglich nun Herr Lestiboudois im Juni -Heft der Annales des Sciences naturelles vom Jahre 1829 p. 113 den Blülhenbau von Hedychiian und den mehrerer eigentlichen Musaceen, spä^ ter aber, im Juli-Heft 1830 p. 302 hat die Blülhen einer andern Scitamlnee, die er für Globba fAlpiniaJ nntans hält, die mir aber vielmehr zu Alpinia calcarata zu ge- *) Zuerst mitgetheilt in den Memoires de la Societe royalc des Sciences, de TAgriculture et des Arts de Lille, annees 1S23 und 1S24, dann aber dem ivesent liehen Inhalte nach wiederholt in den Annales des Sciences naturelles, .tuni 1S29 p. 113. 304 hören scheintj verglichen, und aus der Darlegung der über- all durchleuchtenden Einheit eines gemeinsamen Typus den Beweis herzuleiten gesucht, dafs die bisher als drei verschiedene Familien gesondert aufgestellten Canncciv. Scitamineen und Musaceen zusammen nur eine Familie ausmachen dürfen, die er mit dem Namen der ßlusaceen belegt. Seitdem hat .Herr Lindley in seiner unvergleichli- chen Einleitung in das natürliche Pflanzensystem die Fa- milien der Orchideen, Scitamineen, Marantaceen oder Canneen und Musaceen, sowohl in ihrer tiefsten Bezie- hung zu einander, als in ihrer nicht wehiger tief gegründeten Verschiedenheit aufs Vollständigste entwickele und in der classischen Abrundung, die hierbei jeder derselben zu Theil geworden, ihre relative Selbstständigkeit, wie es scheint, hinlänglich befestigt. Da ich schon seit Jahren tnit einer kritischen Bear- beitung der Gattung Canna umginge so führte mich diese Lieblingsbeschäftigung auch auf Versuche zu einer Ausle^ gung ihres Blüthenbaus^ und dieses konnte nicht gesche- hen, ohne dafs ich mich auf eine Prüfung aller mir zur Hand kommenden Blüthen sowohl aus der Familie der Canneen, als aus den verwandten Familien der Scitami- neen und Musaceen einliefs. So entstand eine Reihe sehr genauer Zergliederungen, die meisten Gattungen der bei- den erstgenannten Familien darstellend, welche ich in säubern Zeichnungen bewahre, und nocli in dem verwi- chenen Sommer hier in Breslau durch die analytische Darstellung des so verwickelten Blütheubaus der Thalia dealbata vervollständigle. Ich will hier aus dieser Sammlung die beiden, zu- nächst an Canna grenzenden Galtungen, Maranta und Thalia mittheilen und mit Herrn Lestiboudois Theorie vergleichen, der sie in mehr als einer Hinsicht zur Be- stäli- 305 stätigungj, in i^Inigen Rücksichlen aber auch Zur Berlclili- ^ng dienen dürfte. Ich will zuvörderst die Anordnung der Blülhentheile von Blaranta (arundirmcea) und Thalia (dealhata) so beschreiben, wie sich diese Theile einer von aufsen nach innen fortschreitenden Betrachtung in gegenseitige Ver- bindung darstellen, ohne auf theoretische Ansichten zu achten oder Benennungen für die Gegenstände der Unter- suchung aus irgend einer Theorie abzuleiten. Erst dann, wenn diese unbefangene Schilderung vorliegt, möge eine Deuturtg der Tlicilorgane versucht und dieser gemäfs eine entsprechende Bezeichnungsweise für dieselben erwählt .werden» Marantü, arundinaceä. Die Blüthen stehen auf kurzen eigenen Stielen paai^ weise *) in Trauben. Jedes Paar wird aufscrhalb von einem ^) l^S dürfte manchem Leser lieb ,seini hier- eine lateinische Be^ schreibiuig zur Seite zu finden: Maranta arundinaeea^ Periantnium dliplici serie hexaphyllum, basi in tuhum pvatljj cörii ctetum connatum: exterius ad ovatiuiu usque diyisum (palycinum)^ laciniis tribus lanceolatis acutis intus concavis striatis viridibus , Ion« gitudine tubi interioris; interius (corollinum) infundibüliforme , tubö subcompresso j limbu trüido laclrtüs oblongis obtusis apice foruicatis. Sepala tertii ordiais duo (Corönula) , tubö insertaj Supcraj laciniis co- Tollinis duplo rnajorä, obpyata, subretusaj crenulata, teaecrima, label- lum coronula brcvius> genitalia inferne oblique amplectcus, basi con- cavum et lamella media oblique decurrente stylum in filamenti steri- lis fornica öbcluderite in longitudinem divisum; limbö bifido^ laciniis inaequalibus ovatis obtusis fornicatis crenulatisqucj Superiori minori lacinia staminifera bipartita (e staminödiis binis ordiais interioris cön- flata) laciniis tenerrimis sibi incumbentibus ovalo - oblongis obtusis fornicatis; exteriori (ob torsionem iloris nunc interiori) sterili pro- CC8SU marginis extcrioris obtilso uncinato brevi aucta, interiori (i^ni exteriori) dorsalique, ex altero latere filamentum wectum, lacini» 6r Bd. 2$ Heft* 20 306 gemeinschaftlichen Blumendeckblalt umhüllt," und jedes einzelne Blümchen hat wieder am Grunde seines Stiel- chens sein besonderes, kleines, sehr dünnes und hautarti- ges Deckblättclien, von denen das eine, ein wenig grö fsere, zugleich mit dem Stielchen seiner Blüthe auch die Knospe der andern sich später erschliefsenden umfafst. Der Fruchtknoten, welcher unterhalb der Blüthenab- schnitte hervortritt, ist ungleich dreiseitig, auf der einen Seite flacher, auf der ändern mehr erhaben, und zeigt drei Fächer, von denen zwei, welche der flacheren Seite ent- sprechen, sehr klein sind und nur in der frühesten Periode die Spur eines verkümmerten Eichens enthalten; das dritte Fach, das die gewölbte Seite des Fruchtknotens einnimmt, ist geräumig und enthält ein im innern Winkel dicht am Grunde befestigtes schief aufsteigendes Ovulum. (Taf. 3. Fig. 16, i7, 23.) - oiiui lut noiiß: ista brevius, interdum. vix, discretum, emittente. Anthera in proprio filämento (magis minusve distincto) terminallsi floris alterius peduucu- li biilori dextra, alterius autem^sinistra, aduata, ovata, inaecjualiter trigona. unilocellata, locello introrsum, i. e. laciniam versus deliiscente. o , Stylus, e basi tubi vibicis adinstar crassiusculae a latere supero assur- gens, eidemque ad fauces usquc connatus, crassus, elasticus, hinc a la- cinia sterill partis anthetigerae circumvolutus , libero arcu reflectitur, STab'trigoriuS; subtus ebtuse canaliculatus. Stigma brave, crassiusculum, Isübtrigbnum, tTuncatum, apice excavatum, marginibus ostioli acutis. Germen (iuferum) trigonum, ahero latere breviore, triloculare disse- pimentis tenerrimis , triovulatum, Ovulis duobus minoribus globosis, tertio, in angulo acutiori posito, duplo majori ovato. Fructus matu» Tus vel uuilocularis monospermus, vel rarius tarnen, bilocularis di- spermus , dissepimento tenuissimo membranaceo. Semen (cam^pylotro- pium) obovato- trigonum, apice quadridentatura, dente altero medio, tribus in ambitu positis, basifixum, ad umbilicum caruncula tumida tipposideroide cinctum. Podospcrraium breve, oblique adscendens, papillaeforme. Embryo in canali albuminis curvo a micropyle umbi- lico adiecta adscendens (revera quidem descendens) cyliadraceus ra- dicula trilobo - incrassata , cotyledoae obtusa conica uncinata telam conjunctivam mediam amplectente. 307 Die Blume besteht: 1) Aus drei äufseren, krautarlJgen , grünen, lanzett- förmigen, spitzen, rinnenlörmig gebogenen, gestreiften und nach dem Verblühen stehenbleibenden Abschnitten (Fig 1. B. B. B. Fig. 2. Fig. 23, 24, 25), welche bis zum Schei- tel des Fruchtknotens frei, von da an aber abwärts in ein dickes grünes, etwas bauchiges, Rohr verwachsen, die äu- feere Rinde des mit ihnen verbundenen Fruchtknotens bilden. 2) Aus drei inneren Abtheilungen (Fig. l, 2, C. C. C). Diese sind länglich, stumpf, weifslich und nach unten in ein langes, etwas zusammengedrücktes und ein wenig krummes und gedehntes Rohr verwachsen, welcbes im- mer dünner wird und auf dem Scheitel des Fruchtknotens zu sitzen scheint, sich aber unter llie Kelchdecke bis zum Grunde desselben fortsetzt und den Fruchtknoten, mit dem es fest verwachsen ist, unmittelbar bedeckt. Der eine dieser verbundenen Abschnitte, welche unter sich fast ganz von gleicher Gröfse siftd, ist mit dem Rücken der Achse des Blülhenstands zugekehrt, die beiden andern stehen seitlich. 3) Nun folgen, ein wenig weiter nach dem Centrum der Blüthe hereingerückt, zwei sehr ausgezeichnete, sehr zarte, verkehrt -eiförmige, rein weifse Abschnitte (Fig. 3, 4, 5, D. D. Fig. 6.), beträchtlich gröfser als die Abschnitte der zweiten Reihe und bis zum gemeinschaftlichen Rohr aller Blumenabschnitte gesondert. Sie nehmen die obere (gegen die Achse gerichtete) Stelle der Blume ein und entsprechen den Zwischenräumen zwischen dem obern und den beiden seitlichen Abschnitten des zweiten Ranges. Fast auf derselben Horizontalebene, aber noch ein wenig mehr nach innen gerückt, erblicken wir nun noch twei Abschnitte oder blumenblaltähnllche Theile, von de- uen der eine sich dergestalt schief ab^värts dreht, dafs er 20* / / 308 die Bucht zwischen den beiden seitlichen Abschnitten der zweiten Reihe, die dem dritten Abschnitt derselben ge- genüber liegt, ausfüllt. Dieser Abschnitt ist ein wenig län- ger uiid breiter als der zweite dieser Stufe, von dem nach- her die Rede sein soll, und den er mit seinem einen Rande umfafst, während er auf der andern Seite von diesem um- fafst wird. Er stellt, in Bezug auf diesen Theil, wie auf die beiden grofsen Abschnitte vom dritten Rang, gleich- sam eine Unterlippe dar, und besieht aus einem gleich breiten, rinnenförmigen, durch eine schiefe häutige Längs- falte abgetheilten Nagel, und einer breileren zurückge- krümmten, zweispaltigen Platte, mit ungleichen eiförmi- gen, stumpfen, gekerbten und etwas eingetieften oder kap- penförmigen Lappen. (Fig. 5, 7.) 4) Wir haben nu# noch den letzten, dem Mittelpunkt der Blülhe etwas näher liegenden Abschnitt, von dem schon oben die Rede war, zu betrachten. Er erscheint als eine seltsam gebildete, sehr zarte, weifsliche Platte, der vorhergehenden gegenüber, nach oben und ein wenig zur Seite gerichtet, und spaltet sich tief in zwei faÄ gleich grofse, oblonge, stumpfe, am obern Ende kappenförmige Stücke, von denen das eine, das an seinem äufsern Rande einen hakenförmig zurückgekrümmten, stumpfen Fortsatz trägt, oben von der kappenförmigen Krümmung des an- dern (Fig. 10, E" und E'") überdeckt wird, welches an derselben Stelle , wo jenes den hakenförmigen Fortsatz führt, den linienförmigen , etwas kürzern und mehr oder weniger tief gesonderten, zuweilen seiner ganzen Länge nach mit dem äufsern Rande dieses Stücks verwachsenen und einen seitlichen Abschnitt desselben bildenden Staub- faden trägt. Der Staubbeutel ist oblong, stumpf und vollkommen einfächrig. Er ist mit dem Rücken an den Träger ange- wachsen und springt nach innen in eine einfache Ritze . . 309 auf; in dem Fall aber, wo der Träger seiner ganzen Län- ge nach mit dem Rande des Absclinitls verwachsen ist, scheit die Anthere selbst an dessen Rand befestigt. Die den Staubbeutel tragende Abtheilung (Heses gan xen blumenblattähnlichen Thcils, dem wir die vierle Stelle in der Reihe der Blüthengebilde angewiesen haben , ist verschieden in den beiden Blülhen desselben Paars; denn da die zunächst an einander grenzenden Stücke dieses Theils in den beiden Blüthen die Anthere tragen, so fin- det man sie bei der Blüthc zur Linken (d. h. bei der, welche dem Beschauer zur Rechten liegt) auf der Abthei lung zur Rechten, und bei der Blüthe zur Rechten auf der zur Linken liegenden Abtheilung, Der Griffel entspringt unmittelbar auf dem Scheitel des Fruchtknotens, dessen Mitte er einnimmt, und hier, wie bei allen wahren Canneen, keine Schüppchen, als Rudimente von Griffeln zur Seite hat. Von seinem Ur- sprung an bis zur Mündung des Blumenrohrs ist er mit demselben der Länge nach verwachsen und bildet eine erhabene Nath ; dann aber ?eigt er sich frei als eine ziem- lich starke, elastische, dreiseilige, stumpfkanlige, in einem Bogen bis wieder zur Mündung des Rohrs zurückgekrümmte Säule, die auf ihrer untern, dem Innern des Bogens zu- gekehrten Fläche mit einer seichten Furche verselten ist. Die Narbe ist etwas verdickt, von vorn ein wenig nieder- gedrückt, an ihrem einwärts gekrümmten Ende gerade abge- stutzt und mit einer weiten, fast runden scharfrandigen Oeff- nung versehen, wodurch die Narbe die Gestüt der kleinen Hahuen an.unsern Theemaschinen gewinnt., (Fi^. 13, 14.) Thalia dealbaia. *1 ' . ' ; , Der Blüthenst^d der Thalia d^albata isl^ eihe ästige .*y Tlialia dealbata. lUiacliis spicatOf comp osiu«. 'Secunda., flori- 310 Aehre mit regelmäfsig hm und wieder gebogenen beson- deren Achsen, welche an jedem Knie zwei einseilig ge- richtete, auf einem sehr kurzen, zweispaltigen Stielchen ruhende Blülhen tragen. Diese Blüthchen sind von zwei eiförmigen stumpfen, nervig gestreiften mit einem weifs- lichen Staub dicht bereiften und dadurch trüb grau -blau gefärbten Deckblättern eingeschlossen, von denen das un- bus spicatis. Spathae (seu bracteae) bivalves, biflorae, yalvuÜs albo pulrerulentis nervoso-striatis obtusis; inferiori majori orbiculato-ova- ! ta, Tentricoso-naTiculari, amplectente superlorem ovatam a dorso pla- niusculam. Spatlia (bracteola) propria una, minuta, suborbiculata, basi alterius floris subiecta, interdum deEciens. Periantliium superum: exterius (calycinum) lacinüs tribus brevibus ovatis obtusiusculis uni- nerviis livido -purpureis teneris ad verticem uscjue ovarii discretis; altera inferiori; perianihium interius ( corollinum ) e lacinüs constat tribus usque ad basin fere divisis, cum exterioribns alternantibus, iis- que quatruplo longioribus, erectis obtusis cuculIato-concaYis livido- purpureis teneris, basi in tubum communem brevissiraum connatis; quarum duae inferiores paulo majores, saturate livido -purpureae; su- perior paulo minor, ovalis, coloris dilutioris. Lacinia tertii ordinis (coronula) una, infera, tubulo coramuni inter lacinias antecedentis or- dinis inferiores paulo altius inserta iisque longior; ungue oblongo la- to eoncavo in medio pallido, lamiua subrotunda emarginata cito mar- cescente. Lacinia superior late extensa , scmicircularis , subcucullata, truncataj angulis rotundatis, altero piano, altero, laciniae antheriferae respondente, plica obliqua valvulari irtrorsum aucto} basi crassior est haec lacinia et pallida, lacinia praecedente inferaque paullo bre- vior, amplectiturque lacinias. reliquas paullo magis interiores, mino- res, oppositas, oblique cocbleariformes basi extrorsum emarginatas, subunguiculatas larainaque undulata concava obovata praeditas; qua- rum interior cuiusque floris (i, e. altero sibi adiuncto flori proxima) pallida, raargine riolacea, superne bifida; eaque lacinula, brevis linea- risque, ceu filamentum, antheram marginalem superam unilocellatam sustinet; altera autem atque exterior lacinia, quae reliquas omnes co- loris violacei praestantla praecellit, eo loco, ubi prior illa in filamen- tum seu lacinulam antherigeram abit, processus exserit duos basi jun- ctos subujatos inflexos apicibusque centro spirae stylaris immcrsos« Stylus crassus , compressus , albus , intra cucullum , laciniarum modo descriptarum amplexu ortum, in spiram elasticam contortus, ante api- cem a fronte truncato^ietusus et iu plaaum expaUens declivis; sub 311 tere gröfsere baucliig - kahnförmi'ge mit beiden Rändern das obere, flache, doppelt gekielte urniafst, welches, dem gemeinschaftlichen Blülhenstielchen eigen, der gröfsern Bractea oder Seheide gegenüber zunächst der Achse aus deren Winkel entspringt, beide Blüthen 'umfängt urtd mit der untern zusammengenommen icIne sehr grofse Gras- blülhe vorstellt. Die beiden Bliithea.. werden von diesen piano noc Stigma latet saccato-insculptum, bilatiatura, cuius lablum inferius longe prope'ndet, ovatum, obtasutn, altero latere margine ele- "vata integra cinctum, altero autera a basi aveifsllch, und in eine vollstän- dige Spiralwindung abwärts gedreht. Die Narbe gleicht im Allgemeinen der von Maranta arundinacea^ unter- scheidet sich aber durch die sehr beträchtliche klebrige Abplattung ihrer oberen Fläche , unter welcher sich eine liefe, durch eine Querspalle sich öffnende Höhle befindet, und durch die, von dem ualern Rande dieser Oeffnnng herabhängende und etwas zurückgekrümmte, lange, fast rechtwinklige, am Ende gerade abgeschnittene und beider- seits mit einem aufgeworfenen Rande versehene Lippe, von deren beiden Rändern der eine bis beinahe zum vor- dem abgestutzten Ende ausläuft, der andere aber etwas über der Mitte seines Weges in einen kleinen spitzen, schief abstehenden Zahn übergeht. Nach dieser ausführlichen Schilderung der Blüthen- iheile, wie sie sich der Beobachtung, die sieh ohne irgend eine Nebenrücksicht blofs an das einfachste, nackte Er- gebnifs der Zergliederung hält, darstellen, will ich nun diesen Bau beobachten in Bezug auf den Typus einer monokolyledonischen Blülhe mit sechs fast regelmäfsigen Bhimcnblatttheileriy von denen drei im äufsern Kreise ste- hend, bis zum Scheitel des Fruchtknotens getrennt, drei, einen zweiten inneren Kreis bildende, am Grunde mehr oder weniger in ein gemeinschaftliches Rohr verwachsen sind, — und mit sechs, auf dieselbe Weise in zwei Kreise gestellten, und wechselsweise einem der äufsern und ei- nem der innern Theile der Blume (Periaiithium) gegen- überstehenden StaubJ'äden, von denen yir«//" ohne Staub- 316 , beutel blumenblatlförmig sind, der sechste alltiin aber eitie Anihere fübrt. Zur leichtern Verständigung wollen wir zwei Blülhen einer Canna mit gleicher Bezeichnung der Theile hinzu- fügen. (Taf. 5. Fig. 1. 2.) Es ist klar, dafs die Theile, welche wir bei unsem Figuren von Maranta und Thalia mit B. B. B. und C. C. C. bezeichnet haben, den eben so bezeichneten Thei- len von Canna entsprechen. Wir wollen diese beiden Kreise zusammengenommen Blume (mit Ausschlufs der Geschlechtstheile — ^ Perianthium — ) nennen, und zwar den äufsern dreltheiligen Kreis Kelch, den Innern jSTrow^?; *) Wenn wir nun in unserer Vergleichung auf die um- gewandelten Theile des dritten und vierten Rangs über- gehen, dürfen wir einige Schwierigkeiten, die sich uns dabei darbieten, nicht übersehen. Nehmen wir zuerst die Blüthe der Maranta armi- flmacea. Die beiden Abschnitte D. D. (Taf. 3. Fig. 1. 3. 4. 5.), welche den beiden seitlichen Abschnitten des Kelchs ge- genüber stehen und solchergestalt die Zwischenräume zwi- schen den\ abern und den beiden seillichen Kronabschnit- ten ausfüllen, entsprechen dentlich genug den Abschnitten p. ,D. in der Blüthe von Canna (Fig. 1.), wo. deren nur zwei vorhanden sind, und dieses wird auch noch dadurch besläligt, dafs sie unmittelbar aus dem Rande des Blu- menrohrsentspringen und auf einer Seite vop einem Rande der seltllctien Kron^bschnitte ,. von, dem' obern ^ber mit •) Es ist kein GruÄd vorhanden, westiatb wir den Monokolyle- donen ein^ unbedingt einfache Blume beilegen sollten; yielmchr »fjigt die sechstheilige oder blättrige stets 2 Kreise, also Reich und Blujnea- krone, während die fiinfglicdrige dikotyledonischc sich hinsichtlich ihrer fünf Theile ganz so wie die entsprechendcü. 4*ei Glieder^ 4^ nipnokotyl6(ionis<;heü verhallt. . ■ ; , . ;ji7 beiden Rändern umschlossen werden. Wir erblicken nlso in diesen Blallgebildca unenlwlckelte, auf der Stufe des ßlumenblatfs /urückgebliebene Staubfäden , Staminodlcn, des äufsern Staubfaden -Kreises*), das dritte Slaminodium scheint hier, wie bei manchen Arten von Canna, durch Verkümmerung ganz zu fehlen. Achten wir nun aber auf den Abschnitt E'. Fig^ 1 imd 7, dem wir in unserer Beschreibung einen mehr nach dem Centrum hereingerückten Urspnmg beilegen mufslen, so finden wir denselben, seiner Lage nach, beinahe zwi- schen den beiden seitlichen Kronabschnitten nach unten und daher dem untern Kelchabschnitt gegenüber. Auch der Ursprung dieses Abschnitts scheint mit dieser Stelle übereinzustimmen. Er entspringt zwar etwas höher, als die beiden genannten Theile, aber die Nerven, die in ihn hereintrelen und sich in seine Platte auflösen, stei- gen sehr deutlich längs der innern Wand des Blumen- rohrs herab und man kann durch sie den Anfang dieses Abschnitts sogar tiefer abwärts im Rohr erkennen, als selbst den der beiden gröfsern Gebilde. Man dürfte also diesen untern (lippeii förmigen) Theil E als das dritte äufsere Slaminodium, entsprechend dem *) In meinem ,^Handhuch der Botani/t", das vor zehn Jahren er- scliien, habe ich (Th. 2. S. 11811:.) für alle diese Mittelgebilde zwischen Blumenlirone und Staubfäden, in denen die Bildung schwankt, und von denen man eben so gut sagen könnte, sie seien Blumcnkrontheile, ■welche Staubfäden sein sollten, als sie seien Staubfäden, welche Elu- nocnblätter geblieben, die Benennung der JSehenkrone (Coronula) vor- geschlagen, und (nicht ohne einige irrthiimliche Zumischung) melircro ■wlclitigc Stufen ihrer successivcn Erhebung zur Form des Staubtadcns anzugeben gesucht, was wenig beachtet worden ist, so gern man seit- dem die Sache^ unter einem andern Namen, sich gefallen lieGi. — Icli erlaube mir daher eine Stelle des Handbuchs (S. 129) hierher zu set- zen: „Alle Bildung der Nebenkronen geht also auf Darstellung der peripherischen Fructificationsorgane, der Staubgefäfse, und ahmt sie entweder nur nach, oder entwickelt sie aus sich als Staubfadenträger." 318 dritten Abschnitt D. der vollständigeren Cannablüllie be- trachten. Dieser Annahme mdersprlcht aber die so unverkenn- bare Uebereinstimmung desselben Theils mit dem Abschnitt E bei Canna, welchen man das Labell zu nennen pflegt, l Er liegt, wie dieses, im innern oder hohem Umfang der ' Blume, umfafst mit einem seiner Ränder den den Staub- beutel tragenden Abschnitt, dreht sich schief nach der an- dern Seite der Blüthe hinüber, ist an seinem Ende aus- gerandet, und läfst so kaum noch einen Zweifel übrig, dafs er, gleich dem entsprechenden Theil bei Canna, ein Staminodium, oder zwei verwachsene Slaminodien, des zweiten, innern Staubfadenkreises darstelle. Wir nehmen also, diesen ansprechenden Gründen fol- gend, an, dafs die Blüthe unserer Marania nur zwei wi- fsere deutlich entwickelte Staminodlen enthalte. Es bleiben uns also drei Abschnitte, nämlich der eben erwähnte E' Fig. 1 und 7, und der aus zwei am Grunde verwachsenen bestehende Theil Fig. 8. 9. 10., die wir zu- sammen als die drei Staminodien des innern Kreises zu betrachten hätten. Der letztere besteht sichtlich aus zwei einander analogen Slücken, von denen das zur Hechten (E'") dem Staubfaden E der Canna entspricht; das zweite wäre ein unfruchtbarer Staubfaden, oder ein Staminodium, das noch durch seinen hakenförmigen Anhang (Fig. 10*) die Stelle, welche Träger und Anihere einnehmen sollten, bezeichnet. Wenn nun aber die Abtheilung E bei Canna, oder E'" bei Blaranta, nach Herrn Lestiboudois aus zwei Staminodien, einem unfruchtbaren und einem Staubbeutel- tragenden, besteht, so wäre dann die Abtheilung E" un- streitig das dritte Staminodium, und wir halten mit Un- recht den andern Theil, der die Falle trägt (Fig. 7.), die- ser innern Staminodicnreihe zugezählt; er müfste, unge- 319 achtet seiner so auffallenden Uebereinstimmung mit dem Label! E der Cannablülhe, als das dritte Glied der äujsern Reihe angesehen werden, und, was unmittelbar hieraus folgl, der Thell E" des Abschnllts Fig. 10 würde nun für Maranta dieselbe Slelle erhallen, welche bei Canna das Labellnm einnimmt. Die eine dieser Folgerungen ist so wenig zusagend, als die andere, indem weder die Gestalt des Abschnitts E'', noch sein Anhang am Rande, noch seine Lage und sein Verhältnlfs zum Griflel eine solche Analogie begün- stigt. Zudem müfsten wir, da der hakenförmige Forlsatz des Stücks E" unverkennbar die Spur des Staubfadentheils, oder doch der Anthere von E'" andeutet, nach aller Ana- logie auch diese Abtheilung E'', gleich der E'", nach Hrn. Lestiboudols als aus zwei verwandelten und verwach- isenen Staubfäden gebildet betrachten, und wir hätten dem- nach, stall der gesuchten drei Staubfäden, deren vier ge- funden. Alle diese Widersprüche scheinen mir aus der Vor- aussetzung hervorzugehen, dafs das fruchtbare männliche Organ In dieser Familie aus zwei verwachsenen Staubfä- den bestehe, von denen der eine fruchtbar, der andere blumenblattähnlich sei. HerrLeslIboudoIs gründet diese seine Voraussetzung auf die Beobachtung, dafs die Anthere^ von Canna zwelfächrig sei, und sowohl seine vortreffliche Beschreibung als seine naiurgetreuen Abbildungen bestäti- gen dieses. Eine sehr sorgsame, wiederholte Zergliede- rung aber hat mich überzeugt, dafs die beiden Fächer der Anthere von Canna nicht in dem Sinn für Fächer gelten können, wie dieser Ausdruck auf den gewöhnlichen An- therenbau angewendet wird, sondern dafs die an sich ein- fache Anthere der Canna nur darum zwelfächrig erscheint, well die Ränder Ihres einen Fachs lief eingeschlagen sind 320 und so eine aus zwei dünnen Blältchen bestehende Schei- dewand bilden j welche sogar an den Rücken des Fachs so lest anstöfst, dafs sie daselbst, nachdem sich die An- there geöffnet und beiderseits aufgerollt hat, eine breite Leiste zurückläfst, die der Länge nach durch einen, dem Träger angehörenden und bis zum Scheitel der Anlhere auf ihrem Rücken auslaufenden Nerven getheilt wird. Die Anthere von Canna entspricht also nicht, wie dei* Begriff einer vollsländigen Anlhere erheischt, den bei- den Hälften eines Blatls^ sondern nur der einen Hälfte eines solchen, und der Umstand^ dafs bei Maranta, Ca- laihea und Thalia die Anlhere offenbar nur aus einem einzigen P^ach besteht, scheint mir den Beweis zu vollen- den: dafs in der ganzen Familie der Canneen das blu- nienblattähnliche Organ, welches den Staubbeutel trägt, ein einfacher aber theilweise in Bhiincnblatijorm. über- gegangener Staubfaden sei, so nämlich, dafs das eine Fach seiner Anthere) die eine Hälfte seiner Gesammlplatte darstellend, die gewöhnliche Form eines Antherensacks annimmt, auch den ihr entsprechenden Theil eines Stiels sich anbildete, während die für den andern Anlherensack bestimmte Hälfte sich als Blumenblatt entfaltet und, gleich allen Blumenabschnitten, bis zum Grunde die Blaltform beibehält. Diese Ansicht, nach -welcher der Staubfaden der mo- nandrischen Canneen als ein halbirtes Blatt erscheint, stellt die Analogie aller dazu gehörenden Galtungen in das gehörige Licht, und gewifs entspricht auch bei Canna das untere, zurückgerollte, an seinem Ende aüsgerandete Slaminodium E' (das Labellum), das am Grunde der Blu^ menabschnitle sich über zwei Drittlieile der, Peripherie des Schlundes ausdehnt, weit besser einem ^ aus zwei^ völlig verwachsenen und in ein blumenblatlähnliches Ge- bilde übergegangenen Staminodien, als der die Anthere tra- i m Iragende Abschnitt, dessen bliimenblaitarliger Theil am obern Ende ungespalten und scliicf nach aufscn abge- stutzt ist. Die Gattung Catina höt- also, wie ich gezeigt zu ha* ben glaube, drei Staubfäden der Innern Reihe -^ — Hneii freien und zur Hälfte hlnmenhlaitnrtigcn, und zwei durch gänzliche T ei^vachsimg in ein zurückgerolltes, am Ende ausgerandctes Staminodium oder Labell verwandelte. Eben so zeigt uns die Gattung Maranta drei innere Staubfäden — einen fruchtbaren, halbblumenhlaiiarligen, ( und zivei Staminodien, von denen das eine ^ am Grunde mit dem fruchtbaren verwachsen, an dem entgegengesetz- ten Rande die Spur eines /nlherenfachs in Form eines stumpfen Hakens zeigt, das andere hingegen seitlich mit dem untern Staminodium der äufsern Jieihe zusammen, schmilzt, daher eine schiefe Richtung annimmt, an sei- nem Ende zweilappig erscheint, und in der, schief auf seiner obern Fläche heraufsteigenden, einer Falle ahn-' liehen Platte noch deutlicher die Spur des, mit seinem einen Rande noch unverwachsenen dritten innem Sfami- nodium verräth, dessen andere Hälfte dagegen völlig mit dem äufsern Staminodium vereint und in dasselbe aufge- nommen ist. Diese, auch sonst im Pflanzenreich nicht seltene Go- häreuÄ relativ tieferer und höherer Blatfgebilde *) wird hier der Grund einer durch die ganze Blüthe hindurchgreifenden Schiejheit der Lage, unter welcher sich die walne Be* deutung der Thcile versteckt, indem sich ein Ausdruck von Halbheil oder Verschmelzung des relativ Höheren und Tieferen durch alle Slufen ihrer Bildung hindurchzieht. *) Man erinnere ^icli nur an manche lialb Blatt-, halli Btximenblatt- Bildung und Farbe zeigötide TulpenblHtter. er Bd. 2s Heft. 21 322 Der Blülhcnbau der Thalia dealbata erklärt sich auf dieselbe Weise. Die Blume bestellt aus drei uufscrn Abschnitten (Taf. 4. Fig. 2. 3. 4. 6. 7. B. B.) und aus drei innern, gröfsern, die mit den äufsern in der Stellung wechseln und beinahe bis zum Scheitel des Fruchtknotens gesondert sind, so, dafs ihre Verbindung oberhalb desselben ein kaum merk- liches Rohr bildet. (Taf. 4. Fig. 2. 3. 4. C. C. C.) Die beiden äiij'sern Staminodien sind hier hi eine zweispaltige Platte verwachsen und nehmen den untern (von der Achse abgekehrten) Theil der Blume ein, wo sie das Labell Fig. 3. 4. 7. D. bilden, welches den beiden Abschnillen D. D. bei Maranta entspricht, und welchem im obern oder innern Theil der Peripherie (gegen die Achse des Biülhenslands) Der ^xokG-> halbkreisförmige, dem unlera zweilappi- gen Abschnitte der Maranta analoge und wie dieser mit einer Falte oder aufgerichteten Lamelle versehene Abschnitt gegenüber steht. Diese, schief gegen den dem fruchtbaren Staubfaden zunächst liegenden stumpfen Seitenwinkel die- ses Abschnitts heraufsteigende Platte oder Falte beweist die Uebereinstimmung dieser gleichnamigen Theile in bei- den Gattungen, so unähnlich auch die Theile selbst, de- nen sie angehört, im Uebrigen unter einander sein oder vielmehr scheinen mögen; demi die Verschiedenheit bcr ruht doch nur auf der Gröfse dieses Abschnitts bei Tha- lia, der übrigens, wie bei Maranta, zweilappig ist, aber, weil er sich um die ganze obere Hälfte der Blum«? her- umzieht, diese Lappen in weit gröfseren Absländen einan- der gegehüber zeigt. Eine andere, dem Anscheine nach weit wichtigere Verschiedenheit der beiden, hier in Verglelchung gezoge- nen Organe, ist mir hierbei kelnej?wegs enigangen; ich meine die umgekehrte Stelhmg der beiden Absclmilte D 323 und E in beiden Blumen, indem der lelztere bei Maran- ta nach aufsen oder unten, d. h. an der am weitesten von der Achse des Blüthenstandes entfernt liegenden Stelle steht, während derjenige, den wir bei Thalia als den ihm entsprechenden belrachlen , hier gerade oben^ der Achse zunächst liegt, und umgekehrt. ,i, i- Dieser ^Viderspruch ist aber nut scheinbälf', 'und vet* schwindet) wenn wir bei näherer Betrachtung finden, dafs die relative Lage gegen die Achse, wie wir feie bei Tha- ' Ua dealbata Wahrnehmen, diejenige ist, -vvelche allen Pflan zen des ganzen Bildungskreises, von welchem die Can- neen nur einen kleinen Theil ausmachen, ursprünglich zukommt, und dafs dagegen die Stellung des Labells, die wir bei Canna und Maranta arundinacea finden, von einer Drehimg des Blüthenstiels oder des Fruchthnotens herrührt, worin wir einen sehr bedeutenden Verwandt- schaflzug mit den Orchideen nicht verkennen dürfen. Selbst in der Gattung Canna finden wir bei denje- nigen Arien, deren Blüthen sehr kurz gestielt, oder deren Blülhenstiele steif sind, wie z* B. Canna ^igantea und nepalensis^ das Labell> oder das innere zurückgerollte Sta» mlnodium^ nicht mehr nach unten, sondern schief nach ,. oben gerichtet, womit dann eine eigenthümliche 2usam. mendrehüng der ganzen Blüthe verbunden ist. Bei Ma ranta arundinacea fällt diese Drehung des Blüthenstiels sogleich in die Augen. - Bei Thalia dealbata hingegen sind die Stielcheri, die noch dazu zWei Blüthen ttägen, so kürz, und die bei" den grofsen Deckblätter, welche sie umgeben, schliefsert so fest an einander, dafs die Blüthen nothwendig in ihrer durch die Anheftung bestimmten ursprünglichen Lage blei- ben müssen, gerade so, wie dieses auch bei den Orchi* deen mit sogenannten umgekehrten Blumen der Fall istj von denen Robert Brown gezeigt hat, dafs sie allein 324 — diejenigen sind, 'die/ äire efgcutliehe hapi beiliehaltenr haben-. '•■ '■ • "' ' -' ''-^ '**• •'* •'•* -. •>''''-^\* t*!»» ■?••;-,)'•); i' r^ , . Die jScr^amm^^/r "'liefernr "^hierzu' ifeiri ^hoch auffüllende-' resi Beispiel. Was man bei denselben das Lahäll nerhit isti'ehi Produkt der Vervvaclisung der dreii «w/ier« Stn- mhiodien , welche , ganz wiie bei Thalia'^ -die -rm^^if^ oder äufsere- Stelle einnehmen; • : , . ' r • ; - /^ > ; . ' 5 Die drei innern Sttiminodien der Thalia dealbata sind denen -deri^föran/a sehr: äbnlich. Da;^ Innere der beidien einander gegenüberstehenden Staminodien, d. h. dasjenige, welches der andern Blüllie desselben Paars zu- nächst liegt-*) ,• trägt an seinem äufsern oder obern, die Falle des. grofsen halbkteisförmigen Abschnitts berühren- den Rande, die einfächrige, Von einem beld längern ^ bald kurzem Träger gestützte Anthere; das andere kahn- oder kappenförmige Staminödium aber zeigt uns an dem, dem Träger des fruchtbaren Staubfadens gerade gegenüber lie- genden Punkte X die beiden langen borstenförmigen /b/'/- Sßtze, deren, ich oben gedacht habe, und die genau dem hakenförmigen Forlsatz. des Staminödium E" h&i Mar anta entsprechen.**) Maa vergleiche Taf. 3. Fig. 8. 9. 10. 11. E" mit Taf. .4. Fig.,8. iF F x und Fig. 11 x. *) Man erinnere sicli, dafs bei Maranta die Blüthe in umgedreh- ter Lage ist, und folglich der fruchtbare Staubfaden scheinbar die entgegengesetzte Stelle einnimmt. Die Blüthe Ton Maranta , Tvelche wir hier abgebildet sehen, ist auch vrirklich die ^cc linhen Seite eines Paars; die Blütlie von Tlialia aber ist die der rechten Seite, i^nd da- her kommt es nun, dafs beide, nach ihrer Lage, Avie sie sich dem Auge darbieten, betrachtet, den' fruchtbaren Staubfaden auf der lin- ken Seite zeigen, -welches bei der Blüthe von Thalia • seine ' Wirkliche-' bei der von Maranta aber seine scheinbare Stelle ist. '. , ;, >! ;.i.:.[; , **) Von diesen beiden „Jjorstenförmigen Anhängen scheint der eiii^ deni Präger, der andere dem Sack des Staubbeutels zu entsprechen, die sich hier in der EntAvickelung zum Staminödium, als schmale Blalt^bschuitte getrcnat ' und Verlängert haben.' ''>^'-*t\ li'JiKjtf i'^f 325 Das dritte innere Staminodiäm endlich i&t, "wie bei Maranta mit dem zrvcilapjjjgen Abschnitte ^ so hier mit dem grofsen halbhreisförmigen E veTSchmoIz.en, zu des- sen Bildung es beilrägt, und an welchem es sich durch ^ie Falte oder Plalle verrälh, die an seiner inuern Fläche auf der Seite des Staubfadens hcrw)r tritt.: Die Unregelmäfsigkeit dieser ßlülhe, Avelche, "wie bei Maranta, darauf beruht, dafs alle ihre Theile sich halb für eine tiefere j halb für eine habere Stufe ans/Aibilden streben, und sich daher schief in. zwei sehr ungleichen Hälften entwickeln, zeigt sich selbst nach in den Theilen des Stempels, und besonders in der. Narbe (Taf...44 Fig. 13.)? deren llppenförmlger Anhang auf der einen Seite einen vollständigen bis zum Ende auslaufenden Sauni hat, dahingegen der aufgeworfene Hand der andern Seite nur 'bis zur Mitte reicht^ und hier in den kleinen abstehen- den Zahn übergeht der als ein kleines Nachbild den bei- den langen und borstenförmigen Zähne x Fig. 11. und des ihnen entsprechenden Staubfadens Fig. 12. betiachtet werden kann. Die Spiraiwindung des Griffels endlich ist der vollendetste Ausdruck einer einseitig aufgehiiltenen Fortschreitung der Entwickelung, deren Auslegung uns •zahlreiche l^Iifsgestaltungen spiraliger und bandartiger Stengel liefern. In dieser, durch eine sechsblättrige in zwei Kreisen aufsteigende Blume und sechs eben so gestellte. Staub- fäden fortschreitend sich immer deutlicher hcrvorbilden' den partiellen Hemmung jedes in der Entwickelung be- griffenen TheilSy' wodurch dieser schief und .unsymme- trisch nird^ liegt der Unterschied der hier aufgestellten Ansicht von derjenigen, die Hrn. Lestiboudois bei sei- ;iien Vergleichungen leitete. Ich glaube eben darin auch 326 ^ — einen ausgezeichneten Charakter zu finden, der die Caiu neeri von den Scitamineen , bei welchen diese Haltsheit sich in partielh Geg^isätze mit Verwadisungen und Ver- kümmerungen bis zur Regelmäfsigheit der einzelnen Theil- ^ebilde auflöst, in demselben Maafse entfernt, in welchem er dieselben manchen Musaceen von unregelmäfsigem Baue nahe bringt, Ehe ich diesen Gegenstand in Bezug auf das daraus hervorgehende Prinzip der Classifioalioii weiter verfolge, will ich noch etwas über den Samenbau der beiden hier abgehandelten Pflanzen anführen. Per Samen der Maranta und Thalia entspringt aus einem cainpylotropischen Eichen y das ich, leider! nicht von seiner frühesten Entwickelung an verfolgt habe, und daher auch die im Samen noch unterscheidbaren Theile nicht mit völliger Sicherheit benennen kann, Es scheint aber nicht weniger interessant, den vollendeten Samen von einem so charakteristischen Baue auf dem durch Mir bel's unvergleichlichen Scharfblick sq wohl gebahnten Wege rückwärts , bis zu seinem Ursprünge, zu verfolgen und sich dadurch iiber die wahre JX^tw seiner Theile aufzu^ klären. Der reife Samen von Maranta arundinacea ist ver- kehrt eiförmig und dreiseitig, von unebener runzlicher Ober- fläche und schwarzbrauner Farbe. Auf dem scheinbaren Scheitel ha^ er vier Zähnchen ^ von denen drei um dep vierten gröfsern, der die Mitte einnimmt, in einem Halb- kreis herumliegen (Taf, 3. Fig, 21.), Der Nabel, der bei dem reifen Samen der Basjs der Frucht zu entsprechen scheint, ist vQn einem halblcreisförmigen, ziemlich erhf^ba- nen wulstigen Rand tjmgeben (Fig, 18. 20. 22.), Die Jiir J'^mmiin^ung j welche dicht neb^n deni Nabel liegt, ist 327 offen und läfst durch ihre kleine runde Oeffnung einen zar- ten, weifslichen, etwas gekrümmten Faden hervorlreten (Fig. 20. 27.). Man unterscheidet drei aufs engste mitein- ander verbundene Samenhäufe ; eine äufsere häufige von graulicher Farbe, eine mittlere knorplige dunkelbraune und eine dritte etwas bleichere, die aber so. fest mit dem Perisperm und mit der mittleren Samenhaut verwachsen ist, dafs man sie blofs für die, in der Berübnmg mit jener Hülle fester erhärtete äufsere Schicht der Kernmasse hal- ten möchte. Durchschneidet man das weifse und knorp- lige Perisperm parallel mit der den Nabel und das Exo- stom verbindenden Ebene, so trifft man in der Nähe der Achse auf einen walzenförmigen Canal, der bei der Cha- laza anhebt, dann unter dem obern Ende des Samens sich rückwärts biegt, und wieder bis zum Exostom herunter- steigt, das sich in denselben öffnet (Fig. 27.). An dieser Stelle entspringt der Embryo in unmittelbarer Berührung mit den Umgebungen des Exostoms. Er ist in seiner frühesten Jugend kegelförmig, gerade und schmaler als der Canal, in dem er sich befindet (Fig. 22.), füllt aber, wenn er herangewachsen, dessen Höhle völlig bis zur Krümmung derselben aus, und erstreckt sich mit seinem stumpfen hakenförmigen Ende noch in diese andere Hälfte des Canals bald tiefer bald weniger tief hinein , doch so, dafs er stets noch eine Strecke desselben vom Nabel auf- wärts leer läfst- Die Wände des \Janals sind mit einer dünnen bräunlichen Haut ausgekleidet. Das Mittel- oder Birule- Gewebe der beiden Hälften des doppell zusammen gelegten Samens ist in seinem Umfange gelblich, im Mit- lelraum aber braun« Der Samen von Thalia dealbata (Taf. 4. Fig. 18.) unterscheidet .sich von dem der Maranta arimdinacea nur durch seine glatte Oberfläche und kastanienbraune Farbe. Der JSabel ist von einer welligen Leiste und drei 328 -^— ^ 'i slujupfen Höckern eingefafst, das Eccostom aber erscheint 9ls ein kleines durchbohrtes Wärzchen (Flg. 19.). Seine äufserc 3Iembran ist bräunlich, sehr dünn, und stück- i weise trennbar; die zweite ist dicker und härter, als bei \ Marantaj und schmilzt, wie bei dieser, mit der dritten in I eine Massp zusammen. Der Embryo hat dieselbe Bildung, wie bei Maranta, ist aber nicht weifslich, sondern lieblich | fleischrolh und füllt gewöhnlich wurmförmig die ganze ' HtJlile,§eipes Canals in beiden Samenschenkeln aus (Taf. : 4- Fig. 2^,). In Folge dessen scheint sich das Perisperm I in der Ebene der beiden Schenkel des Embryo mehr zu- ,j sammenzudrängen und sich dergestalt zu vereinigen, dafs es das Bindezellgewebe in zwei Hälften sondert, die sich in Gestalt zweier Canäle, welche mit lockerer, hie und da ganz zu einer bräunlichen Membran verschrumpf- ter Zellsubstanz theils erfüllt, theils blofs ausgekleidet sind, nach dem Verlaufe des Embryonal -Canals und demselben parallel, aber in entgegengesetzter Richtung und durch die Masse des Perisperms völlig von ihm getrennt, sich zu ; beiden Seiten des gedachten Canals durch das Perisperm hakenförmig hindurchziehen (Fig. 20. 21. 22., vergl. mit Fig. 23.)« Dieser Bau des Samens befremdet beim ersten Blick ungemein, erhält aber aus der Vergleichung mit dem Samen der Maranta bald das nöthige Licht, Doch ohne die Kenntnifs des campylotropischan Entwickelungsganges des Pflanzeneichens, die wir Herrn Mirbel verdanken, raüfste eine solche Bildung immer unerklärlich bleiben. Nun noch einige Bemerkungen über die Familie der Canneen^ oder nach Herrn Lindley der Blarantaceetiy überhaupt, und über deren Verwandtschaften. Herr Lestiboudois hat scharfsinnig zu erweisen versucht, dafs die 3Iiiaaceen-, MaranUwecn und Scitanü- ^ 329 neen nur eine einzige natürliche Familie bilden, die er mit dem Namen der Musaceen bezeichnet. Ich bin weit davon entfernt, diese Methode allgemei- ner Vergleichung herabsetzen zu wollen, die, indem sie den Bau der Pflanzen nach Begriffen entwickelt, und uns die, oft unter fremdartigen Formen versteckten Organe ih- rer wahren Bedeutung nach erkennen und unterscheiden lehrt, uns dadurch vorzugsweise, ja allein dadurch in den Stand setzt, natürliche, auf dem unwandelbaren Gesetze der typisch übereinstimmenden Symmetrie beruhende Fa- milienablheilungen zu errichten; — ich erlaube mir aber hier auf die eben so tief in der Natur der Aufgabe ge- gründeten Grenzen aufmerksam zu machen, die, meiner IMeinung nach, jene allgemeinen Gesetze in ihrer Anwen- dung beschränken müssen. ;..• Die Gesetze der Symmetrie sind für die beiden gro- fsen Abtheilungen der phaneroganischen Gewächse, ja viel- leicht für das ganze Gewächsreich, wesentlich dieselben und nur nach Zahlen, und nach Stufen möglicher Combi natlonen und Verwickelungen verschieden. Je weiter wir also in der gründlichen wissenschaftlichen Erkenntnifs der einen wie der andern fortschreiten, je mehr bereiten wir uns den Weg, alle Differenzen derselben, so seltsam und widersprechend sie auch erscheinen mögen, auf einen ge- meinsamen höheren und allgemeineren Typus zurückzu- führen. Unstreitig ist dieses das höchste Ziel aller Na- turforschung; aber die, dabei als unerläfslich vorausge- setzte Kenulnifs der besondern Naturkürper , welche die Hauptreiche der Naturgeschichte ausmachen, setzt voraus, dafs dem Prinzip der Verallgemeinerung stetig ein zwei- tes xur Seite gehe, welches das Besondere und Einzelne festhält und zum klaren Bewufstsein bringt, damit sich der Geist nicht ausschliefslich seiner Ideen im Beschauen der Welt erfreue^ spndern zugleich auch deutlich die Dinge 330 selbst, die er In diesen Ideen abspiegelt, erkenne und durch die tief eindringende verstäudige Söridertmg das Innere Licht seiner ideellen Produetivilät gleichsam mit den» objecliven Sonnenlicht seiner Erde von aufsen herein verkörpere. Wenn man aus diesem Gesichtspunkt die organisirte^n Wesen und namentlich die Pflanzen, betrachtet, fühlt, man sich geneigt, ja gezwungen, mit dem berühmten Robert Brown jene Mittel- oder ZivisehenMassen anzunehmen, deren jede aus mehreren, nach demselben in allen ihm möglichen Richtungen entwickelten Typus der Symmetrie gebildeten Familien besteht. Die Richtung, welche die Entwickelung nimmt, um dieses oder jenes Organ zu ver- vollkommnen oder zu unterdrücken^ bestimmt aufs genaue- ste die Grenzen, auf welche diese verschiedenen Entwik- kelungsgänge beschränkt sind, und giebt uns dadurch die schärfsten Unterscheidungsmerkmale der Ordnungen oder Familien, aus denen eine solche Klasse besteht, an die Hand. Jede Familie läfst sich hiebe» einem Kreise ver- gleichen, der, mit andern gleichen Kreisen in einem gro- fsern beschrieben, in seinem eigenen Räume wieder an- dere kleinere zuläfst, und so in mehreren Stufen. Da die bis jetzt unter dem Namen: natürliclie Fa- milien aufgestellten Gruppen in diesem Betracht von ver- schiedenen Werthen sind, je nachdem sie nämlich entwe- der auf den allgemeinen Charakter einer solchen Klasse, die den vollständig erschöpften Inhalt aller mögliehen Ent- ■wickelungen ihres Typus darstellt, zurückgeführt erscl>€i- nen, oder nur ein abgerissenes Glied einer solchen we- sentlichen Gruppe, deren allgemeine Gesetze und Charak- tere uns noch verborgen sind, hervorheben, — so ist es durchaus nölhig, diese Familien vom zweiten Range, zu welchen, in Hinsicht des wahren Werlhes, i'.n Ganzeh des Gewächsreichs die meisten der bis jet^t in das System 331 aufgenommenen gehören dürften, mit gröfster Sorgfalt auf- recht zu erhalten und weiter auszubilden. Ich hin daher der Meinung, dafs man die Familien der Marantacccn , der Scitamincen und der 3Iusaccen mit den Charakteren, die ihnen Herr Lindley in seinem neuesten vortrefflichen Werk *) beigelegt hat, erhalten müsse, zugleich aber eine höhere Gruppe oder Klasse bil- den könne, die zugleich die Familie der Orchideen in sich schliefst und dadurch ein vollständiges Bild des ganze« Entwickelungskreises aufstellt. Diese Klasse läfst sich bezeichnen als die der Mo- nolioiylcdonen ^ mit unsymmetrischer oberer Blüthe. Sie begreift vier Familien oder Ordnungen in sich. 1. Die MüSACEFN (3IusaceaeJ. Sechs verwachsene oder zweilippig geordnete Blumen- blätter, von denen ein inneres sich absondert und oft verkümmert ; sechs Staubfäden, von denen einer unfrucht- bar ist oder fehlt, ohne blumenblaltähnlich zu werden; zweifächrige aufrechte Staubbeutel. Die Frucht eine **) *) An introduction to the natural System pf botany etc. by John Lindley, F. R. S. L. S. G. S. etc. London 1830, **) Der Typus der RJusaceen beruht auf einer einseitigen Son- deruilg eines Blüthenabschaitts, in der Richtung, welcher eine Ver- kümmerung im Stauhf adenkreise entspricht ^ so entsteht die vorherr- schende Fünfzahl. Fünf Blumenblätter verwachsen, hei Muxa, das obere innere Tvlrd. klappenförmig, Wein. Der ihm entsprecJiende innere Staubfaden ver- schwindet in der männlichen Blüthe; 5 bei der weiblichen. Bei Strelitzia und Heliconia sind die drei äufsern Blumenblätter bis zum Fruchtknoten getrennt, die beiden iunciu, seitliche^, sind bei Heliconia den äufsern ähnlich, bei Strelitzia pfeilförmig, ungeheuren Staubfäden vergleichbar; das obere, innere, ist wie belMusa; der ihm eulsprechende innere Staubfaden fehlt, i Bei Urania, ist der Bau wie bei Heliconia, aber das klappige obere innere Blumenblatt w^Ird länger, mehr den beiden andern gleich, und CS tritt nun ein sechster Staubfaden auf. 332 ^ — dvelfäclinge vielsamige Kapsel oder Beere, Blülhenstand mit Scheiden bekleidet, 2. Die Marantaceen (Marantaceae)^ Die drei äufsern Blumenblätter von den innern getrennt, bis zum Fruchtknoten gesondert; die drei innern unter- halb mehr oder weniger in ein Rohr verwachsen. Fünf oder sechs blumenblattähnliche Staubfäden in 2 Kreisen, von denen nur einer der seitlichen aus der innern Reihe fruchtbar ist. Der Staubbeutel seitlich angeheftet, hal- birt, meist einfächrig oder nur scheinbar zweifächrig. Eine dreifächrige dreisamige Kapselfrucht, mit einsami- gen Fächern, oder durch Verkümmerung einsamig. 3. Die SciTAMiNEEN (Scitamineae). Die drei äufsern und drei innern Blumenblätter von ein- ander gesondert, mehr oder weniger in ein Rohr ver wachsen. Die drei äufsern Staubfäden, in blumenblatt ähnliche Staminodien verwandelt, und mehr oder weni- ger verwachsen, bilden eine Unterlippe; von den drei innern Staubfäden ist der obere, dem Labell gegenüber stehende, fruchtbar, die beiden andern sind in blumen- blattähnliche Sfaminodien verwandelt, oder verkümmert oder ganz verschwunden. Die zweifächrige Anthere nimmt zwischen ihre beiden Fächer den Griffel auf. Der Fruchtknoten dreifächrig mit mehreren Eichen in jedem Fach. Die Frucht; eine trockne, selten markige, dreifächrige, vielsamige, seilen durch Verkümmerung einsamige, Kapsel. ' 4. Die Okchideen (Orchideae), Die drei äufsern Blumenblätter- b?S ^tti Fruchtknoten gesondert; zwei innere, eben so lief gesöudcrle Blumen- blätter (das drille mit den äufsenVjSlamii^Oidl^p y£rsi>hjnt>l- 333 zen). Die drei üufseni Slaubfäden, in blumenblallähn- llche Staminodlen verwandelt und fast durchgängig ver- wacljsen. bilden ein nach der natürlichen Anheftung oberes, durch Drehung des Fruchtknolens aber häufig abwärts gewendetes Labell von sehr mannigfaltiger Bil- dung. Die drei inneren Staubfäden sind unter sich und mit dem Griffel in eine Säule verwachsen; gewöhnlich ist der mitllere und (der Anheflung der ßlüthe gemäfs) untere Staubfaden fruchtbar, und die seitlichen smd in Anhänge der Säule verkümmert, oder undeullich , selt- ner sind die beiden seitlichen fruchtbar, und der mitt- lere ist steril; die Anthere ist zwei- oder einfäehrig; der Blumenstaub ist verschiedentlich in Massen gebil- det, die Narbe seillich, auf der oberen Seite des Säul- chens. Fruchtknoten einfäehrig, vieleiig, mit Wände- samenboden. Die Frucht: eine vielsamige, dreiritzig aufspringende, seltner geschlossene und markige Kapsel. Samen ohne Eiweifs(!). Anm. Bei dieser Familie erlaabe ich mir eine Ab- weichung von der Ansicht des' berühmten Verfassers der Genera and species of Orchideous plante, welcher drei innere Blumenblätter annimmt, von denen das obere grö- fsere und abweichend gebildete das gewöhnlich so ge- nannte Labell darstelle. Eine solche Ungleichheit scheint «air stets auf eine Verschiedenheit der Entwickelungsstu- fen, oder auf eine organische Verschmelzung zweier oder ihehrerer Theile von vi^rschiedenen Hohen hinzudeuten. Wo ein solcher Einflufs relativ höherer oder tieferer Bil- dung nicht slatt findet, sind die Organe derselben Entwik- kelungsstufe einander nothwendig gleich und ähnlich. Die- ses nun, als einen durch die Erfahrung hinlänglich erwie- senen und dadurch belesbaren Grundsatz betrachtend, dür- fj^n wir unter Orga^ien derselben Bildungsstufe keine Un- gleichheit, welcher ;Art sie sei, einräumen, ohne dafür einen 334 ErJdärungsgrund zu suchen. Wir können aber, dieser Regel gemäfs, den Grund der anomalen Entwickelung je- nes merkwürdigen Theils der Orchideenblülhe suchen: entweder in den Organen der tieferen Stufe, oder in de- nen der höheren, oder in beiden zugleich, und wir finden ihn hauptsächlich in Folgendem t 1. In der Verschmelzung der drei äufsern unter sich verwachsenen Aytozwzwoc?/^« (des Labells) mit demjenigen der drei Innern Blumenblätter ^ welches ursprünglich zu- nächst an der Achse des Blüthenstands liegt, und sich in Folge dieser Verbindung unsern Augen entzieht. *) 2. In der Verkümmerung der beiden seitlichen in- nern Staubfäden, welche zunächst an seine Seite angren- zen, und deren Verkümmerung vielleicht zugleich Ursache und Wirkung dieser durch die Vereinigung der verwach- senen äufsern Staubfäden mit einem Blumenblatt tieferen Rangs prädlsponirten , überschreitenden Entwickelung des Labells ist. Es ist folglich klar, dafs man mit vollem Grunde das Labell als das dritte (obere) Blumenblatt des zweiten Kreises betrachten kann; man wird aber auch vielleicht geneigt sein, einzuräumen, dafs unsere Einsicht in das Wesen dieses Blüthentheils damit noch nicht volh ständig sei, weil das Labell noch etwas mehr, als ein ein- faches Blumenblatt) nämlich eine Verbindung aller Staub- fäden der nächstfolgenden Stufe sei, und dafs folglich die Blüthe der Orchideen, gleich der der drei übrigen Fami- lien dieser Klasse, sechs, in zwei Kreise gestellte, aber durch die ISelgung zum Verwachsen, welche die ganze Blüthen- blldung der Orchideen zu beherrschen scheint, ümgewan« delte Staubfäden besitze. Als Beispiele für unsern Satz *) Dadurcli kommt unsere Theorie zugleich wieder mit der Liilä- IcYSchen in Uebereiastimmting, indem ivirküch das dritte innere Blu- me ub\att, (nur nicht dieses a//e/n) durch das Labell rertreten' awirdL i 1 335 wollen wir an Sielis micrnntJia Hook. tab. 158 erinnern, wo die drei äufsern Blumenblätter am Grunde verwachsen sind, also die drei inncrn, die schon bei vielen Galtungen mit gi-üner, krautartiger Blume sehr klein sind, ganz in die verwachsenen Zwischenräume aufnehmen und auslö- schen. Hier ist die sogenannte innere Blume regelmäfsig und besteht aus den drei, in gleiche Blattbildungen über-, gegangenen, gefärbten Staminodien; auch das Säulchen ist breit, und die als starke Lappen vorragenden Staminodien bilden mit dem Anheflungspunkte des Staubbeutels fast ein gleichseitiges Dreieck. — Bei OypHpedinm , wo die seitlichen Staubfäden fruchtbar sind, geht die Blume In die Vieriahl wechselnder Theile über, und das Labell scheint hier blofs noch aus den drei äufsern Staminodien zu bestehen u. s. w. Ich will nun die von Herrn Lindley luv Erklärung der Symmetrie im Blüthcnbau der Orchideen, der Scita- mineen und der Marantaceen scharfsinnig erfundenen Dia- gramme hier hersetzen, und zu dem erstem das dritte Drei- eck, welches die äufsern Staminodien andeutet, nach mei- ner Idee hinzufügeUi 1. Musaceae. B covnala, . vcl libera •1 ;riff; 336 2. Maranlaceae. C 3. Scitamineae. € ,: C, UL-"*-: Orchldeac, nach Hrn. Lindley. • CC B B B' bezeichnet hier, wie auf den Abbildungen, die üufsern, C die innern Blumenblätter, D die äufsernj, E die innern Staubfäden oder Staminodien. Die kleinen Buchstaben deuten diejenigen Glieder an, die in der Metamorphose ausarten oder verkümmern und sich verlieren. Die Gattungen der Marantaeeen sind bis jetzt nur we- nig bekannt, und die Zahl derselben ist doch bereits schon zu grofs, indem wenigstens eine derselben eingehen mufs. Vielleicht führt eine künftige mehr am Einzelnen haftende Nachforschung mehrere neue Gattungen ans Licht, denen ich das Dasein nicht mifsgönnen will. Ge- 337 Genera Marantacearum, a' me accuratius exanünata* 1. Canna LJn. Stylus planus stigmate non discretOi Capsula polysperma. 2. Maranta Lin. Stylus colurtinaris, incurvus ; stigmate excavato. Staminodia duo majora, petaloidea, discreta, situ (ob torslonem floris) superiora. Capsula mono-vel trisperma. Maranta arundinacea^ et spccies äffiaes» ^" 3. GoEFPERTiA. Stylus columnaris incurvus; stigmate tubuloso, compresso. Staminodia duo majora silü( natu- ral!) inferiora, connata in labeilum concavum, bifidum« Stamen fertile cum staminodio collaterali basi coniunctum> laclnia altera cucuUato-uncinata. Capsula trisperma. Goeppertia, {Maranta) zehrina^ hicolor Ker, spicata N. et M. in Act. Acad. N. C (dubia Schult. Maut.); Goeppertia blan^ •11 , « i r i <2a n; sp. ••wii'i»# KiüO ' ,»ni4>«»ii#w iy>% .iti « /Vö» ; 4. Thal!a Lin* Stylus cöluniiiatls' incurvus J stigmate perforato, lamina propendente aucto. Staminodia duo ma« jora situ (naturali) inferiora, connata in labeilum bifidum unguiculatum. Stamen ferülea staminodio collatetalij la- tere biseto, discretum. Capsula mbtiospermai Von den mir noch näher bekannten Gattungen dieset Familie gehört Phrynium^ dem gröfsten Theil der dazu gezählten Arten nach, zu Maranta. Der einzige Unter- schied, der nicht einmal allen im gleichen Maafse zukommtj liegt in den etwas mehr ausgebreiteten Rändern der Hohle der Narbe, wodurch diese mehr oder weniger trichterför- mig wird. Im Wüchse stimmen alle, das Phrynium capi- tatum ausgenommen^ mit Maranta arithdinacea, dör Nor- mal-Arl dieser Gattung^ völlig übereiti; Phrynium capitattim aber scheint eine eigene Gat- tung bilden zu müssen:- -■ M»^. - Die Cattung Calatfieir M e^ e r ifeühie v^ tMA ';' ' sie 6r Bd. 2a Heft. 22 scheint sich aber durch den „Stylus petaloideus" von al- len bekannten Marantaeeen hinlänglich zu unterscheiden, und sich in dieser Hinsicht zwischen Canna und Goep- pertia zu stellen, mit der sie in der Fructification und dem Staminodienbau Aehnlichkeit hat , während sie sich jedoch durch den Habitus sehr weit von dieser letzteren entfernt, die sich in ihrem ährenf örmigen , mit Scheiden dicht und zapfenartig beschuppten, von einem kurzen blatt- losen Schaft getragenen Blüthenstand den Scitamineen nä- hert, und smi Castus j ZiTigi^ert Jlfd^chiujn und ;dei^l. er- innert. . . , - . ,p ..,,,., '. r • Myrosma cannaefolia Lin. Fil. kenne ich ebenfalls nicht; sie scheint aber zu Maranta zu gehören; denn der Unterschied der ein - und dreisamigen Kapsel begründet keine Trennung. Sollte sie aber wirklich mehrsamige Fä- 'c%er liaben, so wäre der Grund zur Trennung von höhe- rem Gewicht. Ich wünschte, dafs Jemand, der Orginale genau untersuchen kann j,. eine CharaktjerjstiJc , uijd . 2eich- ,nung lieferte. ot-yn »^'j r.oimnf *»♦« r^^^: iPhrynium Roscoe weicht im Blüthenstand sehr ab, jfind gehört wohl zu unserer Goeppertia. Maranta (nach Sprengel ßlyrosma) comosa Lin. 4st im Habitus, ja nach allen Theilen der Blüthe, eine Goeppertia; aber.Linne giebt ihr einen Stylus fUiformis und ;semTna plurima. Sie wäre demnach mit Myrosma zu vergleichen, und die Früchte; müfstcn vpr allen Dingen noch einmal recht, genau betrachtet werden, ufih nc Hj^'d ,,Ji^rhlarung der AbuilcJUmgm. . , ^ ^. . ,^ j/, Tafel. 3. Maranta arundinacea., ...ff.mMnf^^pfi« v..'s.v.V't-vj ävjvv:^ ■.•» Anm. Die Buchstaben haben in allen Figuren diegleicbe ^^j^Bedejuitung, nämlich B bezeichnet die äufsern, C die 339 Innern Blumenblätter, D die äu£seni,\£J die Innern Sta- minodien) F den Griffel; ein kleiner Buchstab neben dem grofsen deutet auf Verschmelzung der beiden da- durch bexeichneten Theile. Diese Büclistabeii werden ^\x daher bei der Erklärung der Figuren nicht wieder-^ 'holen) sondern ntir solche, die einer besoodern Ausle- gung bedürfen. .ovifho.' 'r -> Fig. 2. Ein Kelch) besonders dargestellt, in nat. Gi*i . 3. Eine Blüthe, von vorn gesehen, in nat» Gn '• 4. Dieselbe, von hinten, in nal. Gn ,^. ■ 5. Der Saum der Blume mit den äufsern' Staminö- dien und dem Labell, wie- sie die icnern Stämi- fiodien noch decken und nur die Spitae des Staub- beuteis etwas vorragt, in nat. Gr. « 6i Einer der äufsern Staminodien> al^esoiidertj in nat. Gr. .- • • :.7..Das Labell von seiner ihnern Seite j um das fal- 'il .ff:; tenförmige Plätlchen, das den Griffel zurüddiält) zu zeigen, in nat. Gr. ; i- 8. Die beiden innern, gegenüberstehenden Startiinö- dien, mit noch über einander greifenden kappen- .~t förmigen EndeUj von vorn, in nati Gr. >.:■- 9. Dieselben von der Seite, in nat. Gn ».'« 10. Dieselben mit dem zurückgebogenen Griffel^ et- was auseinander gezogen, vergröfsert» - 11. Dieselben, näch oben ganz von einander geson- • . dert und neben einander gezeigt, in iiat; Gn - 12» Der Staubbeutel mit seinem Träger, von der SeitCj in nat. Gr. : 13. Der Griffel in tiat. Gr* - 14. Derselbe vergröfserti rj^^ nov '.»clHa-.. - 15. Bildung der Kanten des Früchtkriotcfrti - 16. Derselbe, queer durchschnitteuj mit deutlichen. Spu- ren der drei verkümmernden Eychen, vergröfsert. 22* 340 . Fig.i7v. Derselbe, halb erwaclisen, mit einem heranwach- , . ' - senden Samen und 2wei sehr geschwundenen Ey- .,. ,i . eben, vergröfsert. ;- 18- Ein unreifer Samen, in näf. Gr, -i£iA9. aidb» Derselbe, ^ueer durchschnitten, in nat. Gn -'AcuA nmf vergröfsert; x; x. die Durchschnitte des Canals ■ für den Embryo. . 20i'Ein Samen Von vom gesehen, vergröfsert; ic. .§ie HabelschwieleJ96t»g atuf t«oy ,0ilJtJlU,«9i(iLi .€ - 21. Ein Samen, von hinten, vergröfsertj'x. die Nabel- j'.iif" Schwiele. =.!;»-• iSiJ. Derselbe, seillicfa, der Länge nach durchschnitten, -diShJÄ urid •vei^öfsert, ffder Canal für den Embryo; a. der noch unentwickelte Embryo. ; ?". ^i.jj;; .,- 23*; Die Höhle des Samenbehältnisses, stark vergrö- fsert; X. der Nabelstrang. - 23. b. Die reife Frucht, von der Seite, in nat. Gr. •. .24. w Ansicht der unfruchtbaren Fläche derselben, in nat. Gr. ifc'i25. Dieselbe, geöffiiet und den Samen zeigend, in i!'3qqf:/n»ti Gr. »T^ ^'ilmßmo i-iiiu itiaiyn i''ta,^a3ib ' - 26. Der Samen, von hinten gesehen; in liat. Gr. - 27. Der reife Samen, von der Seite durdischnitlen '> ' i und stark vergröfsert, den Embryo in seinem Ca- nal zeigend. -^i3V .?,-»3 r.fi Taf. 4. Thalia' deaibata.i"''-'* '• Fig. Ij'Ein Stück der geknieten Achse, nach unten nackt, !: ••- nach oben mit ßlüthen in ihren Scheiden, ih nat. ' Gröfse. .i'> tft« ai - 2. Eine ßlüthe, der rechleri Seite, efeeiisd. " 3. 4. Dieselbe von beiden Seiten, Vergröfset-t. - f). Ä. b. c. Die drei innern Blumenblätter vergröfsert; •" i-'ö. t, die beiden seitlichen, b. 4^s obere. lO-Ä) -iZb .11-. , 34t Fjg. 6. Die Blume ohne die drei innern ßlumenblälter, von der Seite, vergröfsert; man sieht die beiden verwauhsencn Staminodien D und den halbkreis- förmigen Abschnitt, dE, in natürlicher Lage. . .- 7* Dieselbe Blüthe von der andern Seite. Die bei- den verwachsenen Staminodien D sind etwas ab- .'•.- wärts gezogen, so dafs man das innere Stamino- diuni E mit den beiden borstenförmigen Fortsät- zen X., gegenüber aber dann das fruchtbare innere Staminodium E 2. erblickt. - 8. Dieselbe, durch Hinwegnahme eines Stücks des halbkreisförmigen Abschnitts dE von der Seite noch weiter geöffnet. Die beiden verwachsenen Stami^ nodien D sind hinweggenommen. Man sieht das innere Staminodium El mit den Fortsätzen, und das zur Linken mit der Anlhere und ihrem Trä- ■.\\ •; . ger; desgleichen den gedrehten Griffel. - %i Der Theil El ist weggenommen, um E2 in sei- ner Lage, und die Falte des halbkreisförmigen La- bellartheils dE bei y zu zeigen; wie die vorigen Figuren vergröfsert. - 10. Der aus den verwachsenen äufsem beiden Stami- nodien entstandene Theil, von oben gesehen, ver- gröfsert - 11. Das innere Staminodium der rechten Seite, von innen gesehen, vergröfsert. - 12. Das fruchtbare Staminodium, von innen gesehen, eben so. - 13. Der Griffel, vergröfsert. - 14. Die sehr stark vergröfserte Blüthe von der Seite, im Umrifs, mit Bezeichnung aller Theile. - 15. Die reife Frucht, in nat. Gr. - 16. Dieselbe, queer durchschnitten, mit dem Samen, in nat. Gr. 342 Fig. 17. Das Samenbehältnifs , in seinem Gninde die An- heftungsstelle des «Samens zeigend. . 18. Ein reifer Samen in nat. Gr. von der Seite - 19. Derselbe, von unten, vergrofsert, so dafs man den äufsern Nabel mit seinem schwieligen Rande und zur Seite das Exostom erblickt, r 20. Der Samen in nat. Gr., der Länge nach bis zu dem bogenförmigen Canal der Binde - Zellsubstans; dieser Seite gespalten. - 21. Dieselbe, und zugleich vom Rücken herein bis zum Canal des Embryo gespalten, dessen Wurzel- ende in der Nähe des Exostoms hier sichtbar wird ; zugleich sieht man, dafs der oben gedachte Canal der Binde -Zellsubstanz sich in entgegengesetzter Richtung krümmt und vom Rande des Nabels aus-? läuft, während der Canal des Embryo dem Exostom entspricht. Dieses zeigt sich noch deutlicher in T 22 und 23, von denen, in noch stärkerer Vergröfserung, die erste den Zell -Canal auf dem von Fig. 20 ab- geschnittenen Stück, Fig. 23 aber den ganz ent- blöfsten Embryo, auf der Micropyle ruhend, und daneben ein Stück des hintern Zellcanals darstellt, T 24. Der Embryo, stark vergrofsert. Taf 3. Fig. 1 und 2. Blüthen von Canna coccinea mit zwei und mit drei äufsern Staminodien DD, Fig. 1., und DDD Fig. 2. nat. Gr. - 3. Blüihe von Canna crocea mit drei äufsern Stami* nodien. T 4. Blüthe von Alpinia calcarata Rose., in nat. Gr-, mit der gewöhnlichen Bezeichnung, 343 PLANTAE ECKLONIANAE. GENTIANEAE Juss. Recensente Adelberlo de Chamiaso. CHIRONIA R. Br. Prodr. p. 451. Ed. Nees p. 307. §. 1. Werne, Fructu capsulari. Herhae glabrac. 1. Vulgaris N. Folils anguste linearibus^ laciniis ca- lycinis aculis 1 — 3 nerviis, Capsula ellipsoidea. oe. Linoides L. Thunb. fl. cap. p. 213? elatlor, laxior, foliis latioribus planis, laciniis calycinis angustis uni- nerviis. p. Intermedia N. humilior, foliis angustissimis , laciniis calycinis triangularibus 1 — 3 nerviis, nunc breviorl- bus, nunc produclis. y. Lychnoides L. Thunb. fl. cap. p. 214? laciniis caly- cinis dilatalis subauriculatis brevibus. Ch. lychnoides Ch. et Schldl Linnaea 1. p. 190 y et p includit. a. An einem Sumpfe der Riedvallei, capsche Fläche, sandige Gegenden der I.Höhe; Teufelsbcrg, feuchte, san- dige Stellen am Fufse desselben 2. Höhe, an einem Ba- che der 3. Höhe; westliche Seite des Tafelberges 2. und 3. Höhe an gleichen Standorten. p. Holtentotts- Holland; sandige, steinige Stellen auf der nördlichen Seile des Tafelberges 3. Höhe; sandige, steinigte Gegenden der 3. Höhe des Teufelsberges der Stadt zu ; Kleinriviersbei^e 3. Höhe ; Bergrücken am Schwarzen- berge bei Steenbacksrivier. 344 y. Feuchtes Wiesenland und feuchte Stellen der Val- leien der capschen Fläche, bei und zwischen den Wein- bergen und Seekuhvallei. 2, Jasminoides L. Thunb. p, 214? (Cb. unlflora Lmk. Enc. melh. 1, p. 737, t. 108, f, 3. Specimen unillorum) foliis sublinearibus , laciniis calycinis aeutis carinatis Cap- sula cylindracea oblonga multo brevioribus , laciniis caly- cinis aeutis qarinßtis Capsula cylindracea oblonga multo breyioribus. Capsche Fläche, unter den Tiegersbergen bei Ried- vallei; Kalk, Sandstein und Dünenfeld zwischen Breda und Duivcnhoekrivier von Rhenosten bis gegen Kleenfon- tain; District Caledon, Bergrücken zwischen Caledon und Potrivier; am Baviansberge bei Gnadenthal; Klelnriviers- berge, Hauhoeck, 3, NüDiCAüLis L. Thunb. 1. c. p. 215. (Ch. jasminoir des Enc. melh. 1, p. 736, t, 108, f. 2.) Diversifolia , inter- nodiis superioribus elongatis, laciniis calycinis subulatis capsulam cylindraceam oblongam aequantibus. «. Tabularis N. foliis inferioribus ellipticis oblusiusculis, |3, Elongata Eckion. mspt. campestris, foliis inferiori- bus lineari-lanceolatis. a. Feuchte Stellen zwischen Gräsern auf der Platte des Tafelberges. p. Capsche Fläche, feuchte, sumpfige Stellen bei See- Icqhvallei. §. 2, Spuriae. Fructu baccato. Frutices. 4, Frutescens L. Thunb. 1. c, p. 214. laciniis calyci- nis obtusJs subenerviis baccara lanceolato - ellipticnin in- cludentibus. a. Hirsuta Ch. et Schhll. Linnaea 1, p. 190 (Cb. frutes- cen« Enc. raeth. l,.p. 737, t. 108, f. 1. — Ch. de- ^ 345 cussata Ven*. Hort. Cels. t. 31. Varlet luti- et ob- tusit'olia). p. Glabra Ch. et Schldl. 1. c. «. Capsche Fläche unter den Weinbergen und den Tiegersbergen ; feuchte Stellen bei Duikervallei, bei Lau- tenbach; Holtentotts -Holland; zwischen den Felsenslücken auf der östlichen Seite des Tafelberges über Clasenbusch 3. Höhe. p. Feuchte und sumpfige Stellen zwischen Gebüschen und Restionen bei Seekuhvallei. 5. Baccifera L. Thunb. 1. c. p. 213 lacinüs calycinis uninerviis acutis, baccam globosam multu majorem sufTuU cientibus. Sandige Stellen bei Riedvallei ; Sandhügei in der Flä- che unter den Tiegersbergen bei Duikervallei; feuchte, wiesenartige Stellen bei Seekuhvallei; Hottentotts -Holland; im Gesträuch auf den Anhöhen zwischen dem Tafelberge und dem Lövvenkopfe; steinige Stellen der 2. Höhe am Löwenrücken über Villiersgarten ; auf der nördlichem Seile ^e& Tafelberges. SEBAEAR.Br. Prod. p. 451. Ed. Nees p. 307. 1. CoRDATA R. Br. 1. c. — Ch. et Schldl. Linnaea 1, p. 191. (Genliana exacoides L. Thunb. il. cap. p. 242. — Exacum cordatum L. Willd.) et, Macrantha Ch. et Schldl. 1. c. TJeberall in steinigen Gegenden am Fufse der Berge um die Capstadt 1. und 2. Höhe; Tafelberg bei Piatten- klipp. 2. Albens R. Br. I. c (Gentiana albens Thunb. 1. c. — Exacum pedunculatum L. — Ex. albens L. Willd.) Bei der Salzpfanne am Riedvallei. 346 3. SüiPHUREA Ch. et Schldl. 1. c. p. 102. (S. tabularis Eckl. mspt.) In einer Kluft nach der westlichen Seile des Tafel- berges anf dem Gipfel; Hottentotts - Hollands - Kloof am Gipfel. 4. Ambigüa n. sp. floribus quadrifidis, siaminibus ex- sertis, calycis obconici laciniis diaphanis oblusis rotunda- tis dentatis, ala apicem versus arcuato-gibbosa instructis, foliis late ovatis carnosulis, caule fastigiatira cymoso. 0 Ad. S. auream accedens, statura major, diversa: ala subapicali obtuse gibbosa calycis. «. Gracilis, extimis cymae ramis evolutis. p. Crassa extimis cymae ramis contraclis, floribus glo- meratis (an Status morbosus?). a. Capsche Fläche an feuchten Stellen zwischen ho- hen Restionen am Seekuhvallei. p. Feuchte Stellen der Fläche zwischen Seekuhvallei und Steenberg. 5. AuREA R. Br. 1. c. (Gentiana aurea Thunb. 1. c. — Exacnm scssile L. et Ex. aureum L. — Willd. — Enc. melhod. t. 80. a. Flore aureo. p. Flore pallido. «. Feuchte Stellen der Fläche bei Sommerset; Hot- tentolts -Holland; feuchtliche, sandige, steinigte Stellen am Fufse der Tafel- und Teufelsberge 1. und 2. Höhe; auf der nördlichen Seite des Tafelberges. p. Capsche Fläche nach dem Holtentolts - Hollands- berge zu; Hottentotts -Holland; feuchte Stellen der 2. Höhe bei Sommerset; steinige Gegenden der 2. Höhe am Lö- wenrücken. 6. PüSiLLA n. sp. Eckl. mspt. floribus quinquefidis, sta- minibus inclusis, calycis cylindracei laciniis anguste lan- ceolatis carinatis aculis, tubo corollae brevioribus. O 347 Calyce a capensibus cetevis abhottens, proxime acce- dit ad S. ovatam R. Br. , difFert vero: tubo coroUae lon- giori, staminibus inclusis et toto habitu. Feuchte Stellen der 2. Höhe auf der Nordseite des Tafelberges. VILLARSIA Venl. — R. Br. Prodr. p. 456. Ed Nees p. 312. 1. Indica Vent. (Menyanlhes Indica Thunb. fl. cap. p, 167.) Uitenhagen. 2. OvATA Vent. (Menyanthes capensis Thunb. 1. c.) Stellen, die im Winter mit Wasser bedeckt sind, auf der obersten Platte des Tafelberges. ROSACEAE DC, prod. 2, p. 525, Recensente A.delberto de Chamisso. Tribus V. Dryadeae. RUBUS L. — DC. 1. c. p. 556. Cham, et Schldl. Linnaea 2. p. 16, 1. RosAEFOLiüs Smith, DC. p. 556. In einer Kluft an schattigen Stellen der 3. Höhe auf der nördlichen Seite des Tafelberges. 2. PiNNATüs Willd, DC. p. 556. Ch. et Schldl. p. 19. Duivelbosch bei Zwellendam; in Klüften der 3. Höhe des Tafelberges auf der nördlichen Seite, und zwischen Felsen bei Plattenklipp. 3. Chrysocarpüs Mundt, Ch. et Schldl. p. 17. Am Bavianrivier bei Gnadenthal. 4. Fastiguto W. et N., Variet. Bergii Ch. et Schldl. p, 16 affinls. Specimina insufficienlia. 348 Kluft auf der Ostselle des Teufelsberges. >7fr.3 . 5. VüLGARi Variet. molli W. et N., /m//Vo.9(>*L'. affi- nis, foliis ranii frutlieri lernalis. Speclmen iiisufficlens. Bei den Gärten in der Kluft bei der van Kamps -Bay. Tribus VI. Sanguisorheae, ALCHEMILLA. DC.pa^. 5t§9<; 1, Capensis Thunb. fl. cap. p. 153, ,—■. DC. L c. Feuchfe Stellen der zvveiJen Hohe auf der Oslseile des Tafelberges bei Witteboom. CLIFFORTIA DC. p.' 5i)5. ,. , Thunb. ü. cap. p. 433. — Ch. et Schldl. Linn. 2^ p. 32. §. 1. Multinej^vioe. 1. Ilicifolia L. — DC. 1. c. — Thunb. p. 436. Camloursrivier. 2. RüsciFOLiA L. — DC. 1. c. — Thunb. p. 435. Kluft nach der Platte des Tafelberges, steinigte Ge- genden der 2. Höhe; Fufs des Teufelsberges 2. Höhe am Wege bei Somreblui; Gebüsch auf dem Löwenrücken. §. 2. Diclioptcrae. 3. Odohata L. — DC. I. c. ~ Thunb. p. 436. An feuchten mit Gebüsch bewachsenen Stellen auf der Fläche des Tafelberges nach Süden zu; zwischen Fel- senstücken der 3. Höhe beim obern Blockhause am Ten- felsberge; an einem Bache an Hotteniolts-Hollandskloof 2. Höhe. 4. Feruuginea L. — DC. 1. c. (Serrala Thunb. p. 436. DC. 1. c.) Capsche Fläche, feuchte Stellen, an Valleien; unter Conslanlla; feuchtes Wiesenland unter Weinberge und bei Doornhoogte. 344 §,3. Temtljoliae. ■ ' 5. Strobilifera .L.^'^^-.DC. 1. c. p. 596. •— ' Tlmnb. jt,,435. ^"''^" ^•"•*' ''"^ ^''^' An Bächen auf der niedlichen Seil« des Tafelberges; Riedvallei an einem Sumpfe und an Landenbachsgarten. -6. FiLiFOLiA L. '— DG. k c. -* U^Minb. p. 434, -- Brehms Sammlung. r,:u...:if:"3 rb»ir -)•;;,// ^iu. ..ioH 7. JüNiPERiNA L. — DC. I. c. — Thunb. p. 434. In der Kluft nach der Platte des Tafelberges 4. Höhe. B. Sarmentosa L. — DC. p. 596! — Thunb. p. 439. Vaflriat foliis laliorib«s et angüstioribus magis serieeis. «^ 'I' Teufelsberg, Fläche unter demselben bei Duikerval- lei, am Wege bei Somreblui, steinigte Gegend der 2. Hö- he^ in einer Kluft der 3. Höhe zwischen Gebüsch; Ge- büsch am Wege zwischen Clasenbosch und Constantia 2. und 3. Höhe; District Caledon. .«jiotmin mm 9. Falcata L. — DC. I. c. — Thunb; p. 43^. '■ Capsche Fläche; unter Constantia; feuchle, sandige Stellen an einem Bache unter dem Tiegersberge bei Dui- kervallei. •«»um^'/ 'i'iVt'-^.v %• ti!^>jL 10. SERPYLLiFOLik CH. et Schldr. 1. "0:'^.' 34. farietas foliis duplo majoribus aculioribus distincte penninerviis. ' Caledon ; Schwarzeberge bei Caledon sbad.'^*^^"^' 11. Eriocephalina n. sp. caule erecto, foliolis coria- ceis patenlim villosis lineari-lanceolatis obtusis, margini- bus revolutis t?. Specimina sterilia, hinc ulterius inquirenda species, proxima Cl. sarmentosae, at 'habitu diversa, foliis bre- vioribus firmioribus coriaceis, villisque patentibus minima velutinis. Ad species accedere videtur, foliolis acerosis donatas. .fncfbnaTsbi nBiiaiol .eioii ec^dairfT Kluft nach der Platte d€S Täfelberges auf der Nord- seife 4. Höhe; auf der Platte selbst an feuchten Stellen nach Süden 5. Höhe.^: " - iio ti' )»iiU h-M-, 350 . §. 4. LatifoUae. . 12. Täifoliata L. — DC. p. 596. — Thunb. p* 438. Auf Gartenmauern unter dem Tafelberge; Tafel- und Teufelsberg 2. Höhe; Löwenrücken. \ a-MS-u 13. Obcordata L.. — DC. 1. c. -- Thunb. p. 437. : Capsche Fläche; Rondebosch; Bach bei Steenberg % Höhe am Wege nach Constanlla bei Clasenbusch 2. Höhe. §. 5. Stipulatae, Follolis Iribus planis, medio dissimili, stipulis foliaceis. N. 14. OcTANDBA n. sp. viUosa, foliolo medio cuneato truncato tridentato^ , lateralibus ellipticis acutis, stipulis lanceolato-subulalis. .M»lti-i(Mr<. cj^i ^'vt^ Insignis nullique proxima ' species. Calyx bibractea- tus tetrasepalus. cT Stamina 8 inclusa. $ Germen uni- cum. Monoica. Zwischen Gebüsch unweit Salzrivier; Caledon. Kamuli duo steriles a ^eyher communicati, indescrip- tis duobus videntur pertinere speciebus generis Cliffortiae ulterius inquirendis. Cliffortia filiformis Eckion mspt. non est hujus loci, nee generis, nee familiae. EUCLEA L. Thunb. 11. cap. p. 401. Receiisente Adelberto de Chamisso. : Genus in systemate naturali incerlae sedis, ad Ehe- naceas Juss. forsitan referendum. .<:., 1. EucLEA racemosa Thunb« 1. c. Icon« BuTiii. afr. t< 84. flg. 1. Kalk, Sand- und Dünenfeld zwischen Breide- und Dui^ 351 venhoekrivier. Dünen am Strande beim Cap Aguilas, bei Fischhoek. Sandhügel der Fläche unter dem Tiegersberg bei Duikervallei 2. Höhe. Heideland bei Sommerset. Teu- felsberg 2. und 3. Höhe. iü J»i A ! ' ':J4 2. EucLEÄ undulata Thunb. L c. Caledon. Wintcrfeld. Distr. Beaufort. — In. p^ten. i*: 352 PLAN TARUM MEXICANARUM A CEL. VIKIS SCHIEDE ET DEPPE COLLECTARUM RECENSIO BREVIS. AÜCTORIBÜS D, DE SCHLECHTENDAL et AD. de CHAMISSO. ADDENDA* PIPER R. et F. Locis natalibus adde: no. 3. Piper aduncum L. In sylvis Papantlae* — — No. 4. Piper oblongum HBK. In sylvis Misantlae. Feb. 1102. Piper tiliaefolmm n. sp. foliis late ovalis, pro- funde cordatis, acute acuminatis, membranaceis j tenuis" sime pellucide punctulatis, 7 — 11-nerviis simulque tripll- nervüs et penninerviis reticulato - venosisque , venis pri marüs arcuatis, nervis venisque supra prominulis subtus prominentibus magis mlnusve (praesertim subtus et mar- ginem versus) puberulis; pellolis aequallbus (nee dilatatis nee alatis); spicis solitarüs breviter pedunculatis erectis- — ' Folla majora a sinu baseos ad apicem 7-pollicaria, 6*- poll. lata, petiolo tripolllcari. Spica nondum perfecte evo- luta gracllis 3 — 4-pollicaris^ pedunculo 2 lin., ad suin- mum pollicem longo. — AP. caudato et catalpaefoUo HBK.! (in HbW.) diversum: quod folia simulac nervosa triplinervia et penninervia sunt; nervorum primariorum nempe paria interiora duo vel tria e cosla media nee e pe- tio- 353 tiolo prodeunt, alterum par prope basin, allerum altlus e medio circiter folio; supera folii pars venis minoribus pen- natis et reticulatls est nolata. — Idem ipse e St. Catba- rina Brasiliae retuli, foliis quadripollicaribus fere omnino glabris el foliis tripollicaribus, nervis utrinque reteque vas- culoso subtus puberulis, spicis folia superanlibus. ——In sylvis Misantlae. Feb. 1103. Piper tenue HBK. 1, p. 47. HW. no. 689. — Varietas glabrior, foliis mullo angustloribus, paulo brevio- ribus. Frutex parvus ad ripam fiuminis Misanllensis prope Misantlam. Feb. 1104. Piper decumanum L., HBK. 1. p. 47, HW. n. 694 (spec. Bredemeyer). Plum. Amer. t. 76. — F-olia no- stris vix semipede longiora, Z^ — 5 poll. lala. — — In sylvis Misantlae. Febr. 1105. Piper plantngineum Lam., Vahl En. 1. p. 330. — P. medium Jacq. et hortorum. •— — In sylvis Papant- lae. Jan. PEPEROMIA R et P. 1106. Peperomia rotundifolia HBK.! 1. p. 54. HW. n. 732, an omnium auctorum? — Planta mexicana cari- pensi pilosior, pilis crebrioribus ulramque foliorum pagi- nam, caules ramosque occupantibus. — — Ad arborum truncos inter Metapalco et Cuapa reg. calidae. Dec. 1107. Peperomia tenerrima n. sp., caule raraoso rep- tante ramisque erectis gracilibus glabris foliis quaternis verticillatis , breviter petiolalis obcordatis (basi a cutis cu- nealis obovatisque emarginatis) carnosulis subenerviis ob- solete ciliatis et puberulis, spica solilaria terminali elon- gata. — Rami pollicares bipollicaresque ; folia sesqui-vix duas lineas longa, peliolo terliae vel dimidiae laminae lon- gitudinis. — — Ad arborum truncos inter pauscos. Cuesta grande de Jalacingo reg. temp. Dec. 6r Bd. 2s Heft. 23 354 CONIFERAE Juss, PINUS L. Locis natalibus adde: n. 14. PiNüS oecidentaUs HBK. Inter Cruz blanca et Jalaclngo. 1108 PiNüs patula n. sp. folüs acerosis tcrnis quater- nisque longissimis (8 — 9 polllcaribus) linearibus multlslria- tis, slriis eleganter punctulatis, dorso convexis, facie con- cavis carina media acuta bisulcis, marginibus dense serru- lalis scabris, strobilo ... nobis deficiente ab inventore de- scribendo. — — Inter Cruz blanca et Jalacingo. Nov. — Malpays de la Joya, reg. frigid. Nov. 1109- PiNUS leiophylla n. sp. folüs acerosis quinis (tripoUicaribus) linearibus multistriatis, striis punctulatis, dorso planiusculis, facie planis carina media acuta maxime prosiliente dimidialis, marginibus tenuiter serrulato-scabri- dis; strobilo ... nobis deficiente. — — Inter Cruz blanca et Jalacingo reg. frig. Nov. CUPULIFERAE Rieh. QUERCUS L. Locis natalibus adde: n. 18. Quercüs xalapensis HB. Varletas folüs minoribus parcius serratis inlerdum subin- tegerrimis. Jalacingo. reg. temp. Nov. sterilis. — — N. 23. QüERCüS oleoides n. sp. Prope Misantlam reg. calid, Dec. 1110. Quercüs crassifolia HB. Plant. Aeq. 2. p. 49, t. 91. — Jalacingo. Nov. sterilis. SALICE.AE Rieh. SALIX L. Locis natal. adde: n. 29. Salix Humholdtiana. Ra- mi steriles folüs lalioribus, stipulis luxuriantibus. Ad ri- pas flnvii Tecolutensis prope San Pablo, arborea. Jan. 1111. Salix microphylla n. sp. Frulex ramosissimus, 355 densifollus, ramis laevibus, junioribus senceo-canescenll- bus, provectloribus glabris griseis aut griseo - fuscis. Folia subsessllla, lineari-lanceolata, acuta, argute interdum ob- solete dentlculala^ dentibus glandulosis; sericeo - villosa, sublus praesertim incana, aelale calvescentia , 2 — 5 lin. longa, lineam lata. Stipulae lanceolatae, rniimlae, semlll- neam longae. Amenta coaetanea, in ramulis lateralibus terminalia ; mascula aut solitaria atit subracemosa , lernil- nali ad basin junioribus aliquot stipalo; sericeo -lanugino- sa, densiflora, ovalia, 4 — 5 circiter lineas longa. Flores diandri. Squama obovata, lanceolata, acula, villoso-cilia- ta, apice paucidentata , dentibus glandulosis, nervo medio subcarinata, venis paucis e superiorl nervi parte dentes adeunlibus; caelerum avenia. Glandula inter stamina et rhachidem cyllndracea, tertia squamae parte paulo longior. Stamina squamam plus duplo superantia. Amentuin femi- neum squamis masculo simile, pauci- (8 — 12) florum. Cap- sula fere bilinearis, sessilis, sericeo -villosa. Lana semi- num sericeo- argen lea, breviuscula. Ad ripam areno- sam fluminis Tecolutensis prope San Pablo. Jan. Fruticosa. PLATANOIDEAE Schldl PLATANUS L. 30. Platänus occidentalis L., Willd. Baumzucht p. 284, herb. n. 17713. — FoHa tomento quam apud nos uberiori veslita, pedunculi tri - et penfacephali. Prae- sertim ad ripas fluminum in convalli Misanllensi, prope Melapalco, prope la Hacienda de la Laguna, etiam prope la Banderilla. Specimina Misantlae lecta Mart. — >— Pri- mum acceptum specimen: ramus vegelus sterilis, folils luxurians amplioribus cuneatis trilobis, specles nobis vide- batur diversa. 23* 356 URTICEx^E Juss. CELTIS L. 1112,^ Celtis canescens HBK. 2, p. 23. C. alhlcans HW. n. 18991. (Sp'ec. Humb. Jorullo). FoHa noslris, sie ut laudalo specimini, Z\ poll. circiter longa et semi- poUicem lata, nee quinque pollicaria Jalltudine bipollicari. Prope Papantlam. Dec. Fructu miniato. BOEITMERIA Jacq. Loch nat. adde: no. 34. Boehmeria ^ef/o/öm HBK ? Prope MIsantlam. Mart. Speclmina maseula robusllora, validiora, spicis minus evolutis. URTICA L. 1113. Urtica serpyllacea HBK. 2, p. 30. HW. no. 17422. Prope Jalapam. Aug. Papanlla. Jan. PARIETARIA L. Locis nat. adde: No. 41. Pakietaria sp. Jalaclngo. Novbr. CECROPIA L. Cecropia a Willdenowianis speeiebus tribus ut vidc- lur diversa. Folla diameiro sesqui- et bipedali, peltala, paulo ultra medium 9 — 11 loba, l(jbls breviter accumina- lls acutis; supra scabriuscula pilisque raris adspersa, sub- tus paulo pallidora et pubescenlia. — — In sylvis Pa- pantlae. Dec. DORSTENIA L. 1116. DoRSTENiA species affinis D. Hoiistoni. — — Specimen unicum. Papantia, Dec. 357 FICUS L. Locis nataTilms (idde: No. 43. In sylvis Papantlac Dec. fructibus \n axillis solitariis. — — No. 44. ibidem Jan. fiuclu ignolo. (Haue accepere botanophili.) 1116. P'icus priiwidcs W. sp, pl. 4, p. 11411. Herb, no. 19308. HBK. 1, p. 39. Inter Sepilco cl Estero reg. calid. Jan. BROSIMUIM Sw. (GALACTODENDRON Kih.) 1117. Brosimüm Alicastrum Sw. Ind. occid; '1, p. 17, t. 1, IIVV. no. 19237. „Arbor lacLescens ulilissima, cujus ramuli cum folils sunt vulgatissimum pabulum equl- num Papanllense. Ojile Hispano-Papanllensibus. In syl- vis Papantlae. Jan." TROPIIIS L. 1118. Trophis liamon n. sp. liamon Misantlcnsium. Cum Ti\ americana L. (Sw. obs. p. 372), cujus lolia quo- que raraulique teneii pecoribus grata, omni modo et ge- liere convenit; specie vero differt: foliis scabris lalius el- liplicis brevius aeuminatis, drupaque non striata. Folia late elliptica in obovatam ludentia formam, acumine ter- minata insigni breviusculo obluso, märgine reflexo, inleger- rima aut obsolete crenato-serrala, papyracea^ reliculalo- venosa, nervo venis primarlis utrinsecus suboctonis intra margineni arcitialim connexis venulisque subtus prominen- tibus; maxima 5-pollicaria, 2| pollices lala, petiolo semi- polllcari. Spicae friictiferae axillares gemlnac longitudine circiler petioli. Drupa sessilis, globosa, diamet'ro ad sum- mum trilineäri, colorls obscure rubri, adprcsse velutina, apice stylis duobus (aut si mavis solltario ad basin usque bipartito Sw.), brevissimis, patentl-reflexis instrucla. Caro crocea, exsucca, subcoriacea. Endocarpium subcharlaCeum, 358 intus laevissimiim. Semen unicum, globosum, verllce af- fixum, altero lalere rlma longitudinali nolatum, loculum haud iraplens, immaturum, Arbor lactescens, utllis- sima, cujus ramuli cum foliis sunt pabulum equinum vul- galissimum Misantlense. Dioica vldelur, stirps mascula jffnota, Misantla. Mart. 1119. Ule Papantlensium, Arbor alta, cujus lac- coa- gulatum est Cautchuc. Gores fruclusque ignoti. In sylvis Papantlae. Dec, EUPHORBIACEAE Juss. r EUPHORBIA L. Juss. Locis natal. adde: no. 46. Euphorbia hypericifolia L, prope Tecolutam et Papantlam Jan. — — No. 48. Eu- phorbia piliilifer i. Plaga de Tecoluto. Feb. 1120. Euphorbia cotinijolia L. HBK. 2, p. 46. HVV. no. 9262. ^ Laete frondescens, slerilis, vel primis in- florcscentiarum rudimentis ornata. „ Arborescens, Maia- gallina Actopenslura. In sylvis prope Aciopan frequens. Marl," ^ Sub grossificatione fructus foliis denudata, „Aiboresc.ens. In sepibus Papantlae quasi sponte. Eadem videtur ac Mata - Gallina Actopensium. Jon," 1121. Euphorbia a^^nh cyatophorae ei prunifoliae m HW. latens sub nominibus E. diversifoliae (Humb. Me- xico) no. 9257 et E, pulcherrimae no. 9259; nee forsilan diversa E^ coccinea no. 9258. Frulicosa, foliis sparr fiis longe pedunculatls ovatis acutis repandis aut grosse inciso-pinnatifido-dentalis, subtus molliter dense pubes- centibus, florallbus lanceolatis integerrimis glaberrimis san^ gulneis, , — Jalapae, Nov. vegetior foliis luxurians subin- tegerrirais semipedallbus. --— PapantU Deq, minor foliis 3-_-4 pollicaribus denlate incisis, — ^ 359 1122 — 23. EüPHROBiAE supersunt duae, prope Villari- cam Marl, et Papantlam Dec. lectae. Specimina pauca insulticienlia. DALECHMIPIA L. 1124. Dalechampu proxima moUi HBK. et ab illa, e deseriplione, diversa : lobis bractearum iuvolucrautium ova- lis aculis aequalibus. — • Papanllae. Jan. CROTON L. 57. Croton Pseudochina variet. minor (Forsan spe- cies, tunc Cr. febrifugus nuncupanda). Utraque forma ab incolis Quina hlanca appellatur. Varielas haec recedit a genuina specie: parlibus omnibus paulo mlnoribus; fo- lia scilicet raniorum florenliuin parva, steriliura s. aetale provectiorum et quae ramulos inferiores suJEfulciunt , raa- jora et illa genuinae formae snbaequantia, caelerura paulo magis ovala et evidentius cordata. Flores minores, gra- cllioribus filiformibus pedicelils suffulli, staminibus 15 ex- sertis,*) omnia reliqua conveniunt, fructus vero in hac niinori forma non vidimus. — — Inter Laguna Verde et Actopan. confer: Schiede in Linn. 4, p. 579. 1125. Croton refleocifoHus HBK. 2, p. 54. C. nudum HW. no. 17875. Varietas foliis subtus parcius lepidotis, ovatis, acumine obluso productiori. Cum nuUam praeter adlatas praebeat differentiam, noluimus proponere speciem. — — In sylvis Papantlae arborescens. Dec. 1126. Croton sp. similis C, nitenti Sw. ind. occ. p. 1189. HW. n. 17876; diversus autem: foliis ellipticis, hasi acutis (nee rolundalis subcordatis). Specimen unicum. — *) Staminum numenun in eadem specie esse variabilera, specimina C. Pseudo-Chinae nos docuere, quae etiam staminibus 15 ohservavi' mus £audeutia. 360 — Arborescens, Inter San Anlonio et MIsantlam. reg, ca- lid. Mart. Ii27. Croton Draco n. sp. quam maxime affinis simi. llsque C. hibiscifolio HßK., HW. n. 17911 , a quo polis- simum differt: lolns integris, nee tri- et quinquelobls. Utrique certissime folia basi glandulosa, glandulis 4 sessi- libus tomenlo opacatis et parum in conspectum venienti- bus, majoribus in petiölo lateralibus duabus, minoribus duabus anticis visu rarloribus. Tomentura laxius atque niagis purpurascens vetat ne pro varietate inlegrifolia C. hibiscifolii babeatur; tomento et foliis quam maxime si- milis est C. aralapensi , at inflorescentia quam maxime diverSus, glandulisque foliorum dissimilis. Ex toto vestl- tus est tomento subfurfuraceo subdetergibili, e pilis stel- latis longiusculis laxis constante; infera foliorum pagina lutescenti-incana, supera pilis rarioribus viridis furfurascens dcmum calvescens; tomento in ramis petiolisque vetustio- ribus detrito. Folia ovata, cordata, acuminala, acuta, in- aev^ualiler sinuato-denfala denliculala vel rarius subinte- gcrrima, dente rarius uno allcrove producllori; 5-nervia, venis nervi medii pennatis, nervorum lateralium extrorsum semipennatis; magna, 6 — 9 polUcaria, 4| — 7 pollices la- ta, majoraque, petiolo longiludine circiter paginae. Race- mus spicatus caudatus, pedalis bipedalisque, sessilis, soli- tarius, ternlinaHs, demüm alaris aul, abortu alterius gem- mae, axillaris, bracteis denudatus, quae in juniori statu observantur lanceolalae, acutae^ imbricatae, parvae, alaba- stra opaeantes. Flores glomerati, glomerulis laxe cont'er- lis; masculi 20 — 24 andri , expansi diametro circiler 2|^ lin. lato; feminel stylis tribus ad basin usque bifidis, ra. mis filiformibus simplicibus, ut etiam in C. hibiscifolio\ receptaculo villoso; germine tomentoso. Flos cujusvis glo- meruli centralis femineus, masculis circumdatus, glome- rulo florem sie Linnaeo dictum Euphorbiae referenle. Hinc Q 61 lacemus, florlbus pvlmarlis femineis prius evolulis, sub in- clpiente anlbesl specie niere femineus, qul interdum, iis- dem floribus femineis abortivis, mere masculus. Sic etiam in C. hihiscijolio res se habet. Sangre de drais;o. ArboreiiSj succo scatens sanguineo, qui oplimum exliibet sanguinem draconis. In sylvaticis Papantlae. Feb. 1128. Ckoton corteslanus HßK. p. 66. — — Specimini- bus noslris folia sunt minora ac describuntur. Specimen auiegvaphum nobis deest, sed habemus simillimum C. con- duplicatum HBK., H\V. n. 17883, sub nomine C. albican- iis, a qua specie noslra characteribus differt a Kunlhio al- latis. — — Fruticosus prope Arlopan. Marl. 1129. Croton penicillatum Yent, HBK. 2, p. 66. HW. n. 17886. C. pulcherrimum HW. n. 17878 (spec. Humb. Amer. merid.) — — Fruticosus prope Actopan. Mart. 1130. Croton Soliman n. sp. SoUman Papantlensi- bus. ^- — Suffruticosus, ulnaris, viridis; ex ioto pilis stel- lalis minutis adpressis raris adspersus, qui detergibiles pru- rilum excilant; gemmae tenerioresque juniores partes iis- dem canescunt. Caulis e radice fibrosa unicus, erectus, basi Simplex, ex inflorescentia terminali umbellalim ramo- sus vcl trichotomus, ramis ereclis. Folia alterna, petiola- ta, membranacea, ovata, acurainata, acuta, obsolete glan- duloso-deniiculata subintegerrima , margine subrepando; basi obtusiuscula, trinervia vel Iriplinervia penninerviaque, nevvis subtus prominulis ; 3 poll. circiter longa, sesquipol- licem lala, magnitudine variabilia ut etiam pelioli seniipol- llcares, poUicares bipoUicaresque. Stipula fimbriato-lace- ra , laciniis filiformibus glanduliferis ; glandulae stipitalae similes paucae in apice petioli sub folio inque margine in- fimae baseos ipsius folii. Racemi terminales, androgyni, rariflori, iufera parte feminei, supera masculi. Flores subsolitarii, allerni, longe pedunculati, pedunculo maxime cvoluto semipollicari. Feminei solitarii, pedunculo glan- 362 dulis stipularibus suffullo; calycis laclniae lineari-spalhu- latae, praeler apicem glanduloso-ciliataci styli multiüdi, bis-bifidi; fructus niagiiitudine grani Plperis, una cum sty- lis pills iisdem ac herba rarlter adspersus. Flores mas- culi 15 andri, lacinils calycinis petalisque lanceolatis. — — Prope Papanllam. Jan. " , ADELIA L. — Adr. d. Juss.. 1131. Adeliä? barbinervis n. sp. Nulli melius quam hulc,, ambiguo quidem generi, adaptare potuimus fruticem mexicanum dioicum a clarlssimo Berlandier prope T^m- pico de Tamaullpas lectum, atque a CandoUio sub no; 5 anonymon nobis communicaium. Folia breviter petiolata, lanceolaloelliptlca, cuneata, aeuminata, basi nunc oblusa nuijc acuta, integerrlma, circiter trlpolllcaria, pollicem la- ta; pergamenlacea, rariter pellucido- punctata; supra nitida et plana; subtus opacä, nervo venis pennatis venulisque reticulatis prominentibus ; venis primariis utrincesus 6 — 8 pilosulis^ axillis primariarum secundariarumque extrorsarum barbatis, lamina ceaterum glabra. Flores pentameri^ ape- tali, parvi, diamelro circiter bilineari; fasciculati, axilla- res, pedunculati, feminei longius. Mas. Laciniae calyci- nae triangulari-lanceolatae, acutae; stamina 10, centro re- ceptacuU orbicularis pilosi imposita, longitudine calycis, filamentis filiformibus inferne pilosis, antheris suborbicu- laribus. Fem. Laciniae calycinae longiores, oblongae, utrin- que dense pilis simplicibus pubescentes, ovarium et dein Capsula pilis simplicibus dense pubescens; styli tres bre- ves, recurvi, canaliculati , marginibus laciniato-ciliatis, ex toto fere stigmatosis; fructus capsularis irlcoccus, coccis bivalvibus, valvis lignescenlibus crassis; semina subglobo- sa, glabra, laevia, colorePisi; pedunculus frutifer 8 linea- ris, axi capsulae trilijieari. -— — Arbuscula ramis spines^ cenlibus, Papanllae. Jim. 363 HISINGERA Hell. Obs. Numerum partium florls, calycis nempe sepalo- rum, quem gcneris auctor quaternarium mari, senarium feminae tribult, varlabileni in utroque sexu observavimus et in speeie principe et in altera, quam proponinius no- vam; quaternarium scnarlumque ad normalem quinarium censuimus esse reducendum. Antherae biloculares, sphal- mate fors typographico triloculares, apud Hellenium. Fi- lamente longitudine sunt inaequalia ; interiora longiora, exteriora Lreviora, glandulae globosae fasciculum stami- num circumdantes, nonne stamina extima aborliva? Quae bilocularis disperma esse solet, baccam in Hisingera ni- tida semel iterumque observavimus Irilocularem, Irisper- mam; semina autem immatura, inania. 1132. HisiNGEUA nitida Hell. Act. Holm. 1792, p. 32, frutlcosa, glaberrima, staminibus sepala subaequantibus. — — Inermis (in sylvis Papanllae Jan.) et spinosa, spinis sesqui- et bipollicaribus validis teretibus acutis laevibus pa- tentibus (prope Tecolutam. Jan.). 11 33. Hisingera puberula n. sp. arborescens, apicibus puberulis , staminibus quam sepala duplo longioribus. — A superiori diversa: minori omnium partium crassilie, ra- mis gracilioribus, foliis tenerioribus pergamentaceis nee coriaceis, pedunculis tenuioribus capillaribus paulo longio- ribus et pube. Rami novelli cum foliis tenerioribus pu- bescentes; pubes vero nunc uberlor et persistens, nunc fu- gax, nullo ejus vestigio in partibus adulfioribus superstile. Supera praesertim petioli facies cum costa media et venis leviter inlerdum observatur puberula, folio praesertim ba- sin versus clliato. Folia minora quam H. nitidae, rarius bipoUicaria, peliolo lineam circiter longo, forma valde va- riabilia, elliptica et ovata, nunc dilatata subrotunda, nunc anguslata lanceolala, obtusa, basi acuta subcuneataque, 364 marglne profundlus obsoleliusve serrata vel crenalo - serra- la, firmia, suprä nitenlia, subtus pallidlora et opaca. Pe- dunculi in axillis fasciculall, clrciler trilineares. Flores parvi. Laciniae calycinae hirtae fruclusque H. nitidae. Inermis et spinosa, spinis gracilioribus in speciminibus nostris vix 9 liueas longis. — Papantla. Jan. PHYLL^NTHUS L. Juss. Locis nat, adde: No. 78. Phyllanthüs ISirnri Papant- la Jan. — No. 79. Ph. arborescens Vahl. In sylvis Pa- pantlae. Jan. 1134. PmxLANTHüS glauccscens HBK. 2, p. 91. E se- mine misso in horto berolinensi colilur. Papantla in du- melis. Dec. Jan. 1135. Phyllanthüs sp. annua prope Papanllam. Fcb. (specimen unicum). 1136. EuPHOKBiACEARUM speclcs frullcosa, ex unico spe- ciniine vix determinanda. Misantlae. Mart. CUCURBITACEAE Juss. CARICA L. 1137 CxRick Papaya L. — In sylvis Papantlae. Jan. THYMELEAE Juss. DAPHNE. 1138. Daphne Bomplandiana HBK. varietas moUis. NuUo modo a genuina D. Bomplandiana diversa, nisi mollissima pube ramos juniores peliolos et inferam folio- rum paginam obtinenle, laciniisque periantbii villis mol- lioribus longioribus barbatis. Nee glabrior forma omnino glabra. > — Amicissimus Scbiede glandulas quatuor sta- niinibus inferioribus interjectas hae in varielate observavit. Nos in speciminibus ad Plan del rio collectis (Linn. 5, ^ 365 p. 89) annulum glandulosum ovavium clngentem, nullas vero glandulas stamlnibus interjectas vidlmus. — — In sylvls Papanllae. Dec. LAURINAE Vent. PERSEA Plum. Gaert. fil. 1139. Persea gratissima Gaert. HBK. 2, p. 125. Lau- rus Persea L. H\Y. n. 7776. Aguacate Misantlensium. — — Misantla. Mart. 1140. Persea drymifoUa n. sp. ,^ Aguacate oloroso Papantlensium. A Persea gratissima differre videlur. Fo- lia Irila odorem aromallcum spargunt; flores flavescentes; fructus minores, saporisque minus grati ac illius." — — Rami juniores angulati compressique. Folia elliptico-lan- ceolata, utrinque - acuta, paululum acuminata, penninervia, pergamentacea , opaca, obsolete pellucido- punctata , disco- lora, supra glabra et plana, subtus subpruinoso-glauca et puberula , nervo venisque utrinsecus 7 — 9 alternis irre- gularibusque et venulis reticnlalis prominentibus ; maxi- ma semipedalia, latitudine 2| poll., petiolo pollicari et ultra; saepius minora. latitudine respectu longitudinis variabili. Panicula composita terminalis, foliis brevior, ex toto cum" calycibus extus et intus cinerascenti - dense pubescens. Flores pedicellali, cymoso-fasciculatl subterni, patentes, semipollice paulo minores; bracteis squamifor- mibus minutis caducis suffulti. Calycls limbus sexparll- tus, laciniis subaequalibus elliplicis acutis, exterioribus paulo brevioribus. Stamina 9. fertilla; filamenta pubcs- centia; intcrloris serlci biglandulosa; rudimenta effoetorum trium cum illis alternantia; Stylus teres, pubescens. Papanlla. IMart. 1141. Perseab? species, gratissimae similior e sentcn- ti.l nostra ac lipsa drimyfolia, differre videtur: inüorescen. 36fi tia effusiorl, floribus majoribus longius pedunculatis , fo- ; liis majoribus, magis ellipticis, basl et apice oblusioribiis, 10 poU. longls, 6 poll. latis. Fructu ignoto, quo ad ge- nus recognoscenda. In sylvis Misantlae. Mart. 1142. Persea Richardlana, Laurus . pubernla Rieb.! Act. SOG. nat. Paris. 1, p. 108, HW. n. 7792 (spec. Ricli. Guianense). Species a compilatoribus neglecla. Alia est planta Persea puhernla Schott. — — Specimina fructlfera iiostra a florifero laudato, fere omnino glabro, uberiori pu- be, pilis paulo longioribus recedunt. Drupa globosa rnag- nitudine pisl, calyce suffulta aequilato, sexfido, laciniis lata ■ triangularibus acutis subaequalibus. — — MIsantla. Mart. OCOTEA Aubl. Juss. 1143. OcoTEA psychotrioides HBK. % p. 129. Lau- rus psychotrioides HW. no. 7800 (Humb. Jalapa). — — Prope Cuapa. Feb. florens. 1144. OcoTEA globosa. Laurus glohosa Aubl. Lam. Enc. 3, p. 450. — Huic similHma differre dicitur fructu oblongo 0. turbacensis HBK. sub nomine Lauri lancifo- liae in WH. no. 7790. — — Floribus albis. Papantlae. Dec. florifera atque frulifera. 1145. OcoTEA moUis HBK. 2, p. 130. Laurus villosa HW. n. 7796. — — Flores odoratissimi, perianthio albo. In sylvis Misantlae. Feb. sub anthesi. 1146. Laürinea arborea macrophylla, fructu Ocoteae. Specimen unicum mancum — Cuesla grande de Chicon- quiaco reg. temp. Mart. LITSAEA Lam., Juss. 1147. LiTSAEA glaucescens HBK« 2, p. 133. Laurus glaucescens HW.n. 7771. (Humb. Acapulco.) — — In sylvis prope Jalacingo. Reg. temp. Nov. Specimen unicum florens. 307 MISANTECA n. g. Genus novum Endiandräe R. Br. proximum, stamlnt- bus discretis diversae, vel hujus extima forma, mediante Lauro triandro Sw., stamiiiibus subcohaerentibus, cum Endiandj'a glauca R. Br. connexum. Nee haec, nee illa ex autopsia nobis nota. Chav. gen. Calyx carnosus, 6 dentatus. Stamina exterlora 6 aborliva; interiora tria in corpus monadelphum concreta , anlheris bllocularlbus ex- trorsis. PisKllum inclusum. Fructus Ocoteae, Ar- bor alteniifolia ; foliis exstlpulatis integerrimis venosis; pedunculls terminalibus, demum axillaribus^ floribus sessi- libus capitatim congestis; capitulo composito (panicula contracta) bracteis caducis parvis- involucrato. 1148. Mlunteca capitata n. sp. Palo misanteco MI- santlcnslbus et Papanllensibus. Folia breviler petiolata, subcoriacea, penmnervia, integerrima, elHptica et elliptico- lanceolata, magna, 9 poll. longa, 3< poll. lata, basi acuta, apice acumlnata, nervo, venis utrlnsecus sub-12-nis venu- lisque reliculatis subtus prominentibus; «upra glabra niti- da, subtus opaca ei brevissima pube tenuiter obducta. Pe- dunculi pseudo- terminales, duo pluresve, angulati com- pressique, pubesceiites, longitudine sab anthesi circiter poUicis ; frucliferi elongati 2 — 7 pollicares. Capituluni compositum, subternatum, multiflorum, compactum, ceraso minus, subfurfuraceo - pubescens. Bracteae subrotundae, acutae, nervo medio pubescentes, margineque ciliatae, ra- mos capiluH suffulciunt, jam sub anthesi reflexae et eva- nidac. Ilores parvi, sesquilineam circiter metientes, dense congesti, plures abortlentes. Calyx elliptico-ovoideus, car- nosus, crassus, subfurfuraceo -pubescens, sexdentatus, den- tibus brevibus acutis, alternis externis latioribus, limbo sub grossificatione deciduo. Corpus monadelphum, inte- grum, crassum, e siaminibus tribus concretis constans; 368 calyce majon ex parte arcte inclusum; vertice a parte styll perforatum; inclusa basilari parte pllosum; exerta parte loculos antherarum exhibens sex, foraminibus ovalibusj val- vis superiorlbus ; fossulae totidem effoetae inferiores inclusae loculis superioribus apertis cxacte sunt suppositae. Ru- dimenta staminum sterilium sex squamiformia , cuneata, truncata, subciliata, bis fossulis opposila. Germen Stylus- que simpleix. inlra corpus androicum arcte inclusa laten- liaque, nee stigma ex illius apicali foramine emergens. Fructus in pedunculo elongato lignescente pauci, 2 — 4, sessiles glandiforines, axi circiter 9 Hneari. Calyx incras- satus, lignescens, limbo obliterato truncatus^ drupam oli- vaeformem, laevem, basi styli apiculatam, ultra medium in- cludens. — — In sylvls Misanllae Mart. cum flore et fructu. — Papantlae. Feb. spec. sterilia. POLYGONEAE Juss. POLYGONUM L. 1149. PoLYGONUM aftine acri. Speclmina vix sufficien- tia. — — Ad ripam fluminis Tecolutensis prope Estero. Jan. COCCOLOBA L. 1150. CoccoLOBA uvifera L., HBK. 2, p. 140. Jacq. Am, t. 73. Uva Tecolutensium. Ad littora maris propc Tecolutam inlegras sylvas Formans. Fructus edulis. Jan. .1151. CoccoLOBA barbadensis L., HBK. 2, p. 140. .Tacq. obs. t. 8. C/v^ra Papanllensium. Papantlae Jan. — Inier Mesachica et Mapilque. Dec. CHENOPODEAE Juss. CHENOPODIUM L. 1152. Chenopodium ambrosioides L.? — Jalacingo. Nov. Spec; unicum. 1153. 369 1153. Chenopodium e vlliori grege Cli. viridis. In cul- lls prope Jalacingo. Dec. Spec. unicum. AIVIARANTHACEAE Juss. 1154 — 57. Amaranthacearüm species 4. Speciminibus unicis vel paucis, vix sufficieiitibus, reponuntur. PRIIVIULACEAE Vent. Juss. SAMOLUS L. 1158. Samolüs P^alerandi L. — — Prope Tecolutam. Inier Estero et Papanllam. Jan. LENTlßULARIAE Rieh., R. Br. PINGUICULA. 1159. PiNGUicüLA lilacina Linn. 5, p. 94? Haee flore lertia circlter parte minorl, caeteris partibus parlbus , imo scapo elatiorl, et follis paululum glabrioribus , vix autcm aliis notis differt. — — Corolla albido -lilacina. Aa latcra montium humida in graminosis Misantlae. Mart. ACANTHACEAE Juss. JUSTICIA Kunth. Loculis antherae alternis. 1160. Jusncu fulvicoma n. sp. Suifrullcosa, caule ra mosissimo obtuse tetragono retrorsum pubescenle et ca- nescente; foliis ovato-lanceolatis subacuminalis oblusis, basi in petiolum attenuatis, integerrimis, utrinqüe puberulis, nervo venisque utrinsecus 5 — 8 subtus prominentibus et canescenti - pubescentibus ; spicis terminalibiis solilariis te- tragono - cylindraceis ; braeteis foliaceis ovälis oblusis colo- ratis puberulis ; corollis rectls pubescentibus. — - — Folia internodiis breviora, trippllicaria, latitudine 15 lln., petiolo 6 — 9 lin. Spigae crassilie clrciter digiti, circiter bipolli- 6r Bd. 2s Heft. 24 370 cares. Bracteae fulvae. GoroUae sesquipolllcem fere lon- gae, flavescenti-fuscae. ——In dumetis Papantlae. Jan. LocuUs anikeräe oppositis approximatis, 1161. JüSTiciA callistachya n. sp. Suffnitlcosa, ramis telragonis oblusangulis gJabrescentibus, foliis elüpticis utrin- que acuminatis acutis integerrimis glabrescentibus , nervo venisque subtus prominentibus pubescentibus, antburo ter- minal! bracbialo elongato praeter coroUas glabras pube ferruginea adpressa pubeseente, pseudo-vertlcillis dislanti- bus e cynils oppositis mullifloris, bractea subulata pedieel- lis breviore suffultis, dentibus calycinis subulatis brevibus, corolla recta, staminibus brevibus inclusis. — — Folia 8- pollicaria, latitudine 3-pollicari, petiolo semipollice bre- viore. Anlhuro spithamaeo pedalique, ramis inferioribus oppositis binis ad summum semipedalibus bracteis parvis suffultis. Cymae 7 — 11-florae, pedicellis maxime elonga- tis semipollice brevioribus. Corollae purpureae, poUiceni fere longae, calyce sesquilineam longo, —In sylvis Misantlae. Marl. 1162. JüSTiciA callistachya varietas? habitu diversa, vix cbaracteribus ullius momenti: glabrior, foliis tenuiori- bus majoribus, antburo breviori depauperato, ut in umbro- sixtribus edueta. Flore pupureo, in sylvis Papanllae. Dec. Jan. Febr. RUELLIA R. Br. 1163. RüELLiA paniculata L., HBK. 2, p. 194, HW. no. 11638, fol. 1 et 2. — Fol. 3 est R. viseosa HBK. varietas viscosior nee specie diversa. Corolla flava. Odor foetidus. In sylvaticis inter la Laguna verde et Acto- pan reg. calidissimae. Mart. 1164. RüELLiA jussieuoides n. sp. a R. strepente po- tissimum majori ramositate diversa. Pedunculi nempe in 37i illa breves, in nostra elongati cymas irlfloras ad altltudi- nem circiter caulis extollunt. Folia etlam angustius lan- ceolata, longius acuminata et acutiora. 3irailis inflorescen- tia R. macrophyllae et ventricosae HBK. at forma et co* lore florum diversa. ■— Cymae foHis duobus involucratae» Calyx semipoUicaris, profunde 5-fidus, laciniis lineari-fili- formibus. Corolla infundibuliformis , sesquipollicaris , pu- bescens, limbo regulär! 5-lobo, lobis elHpticis. — — Her- bacea, flore lilacino. Ad ripas fluminis Misantlensis prope Misantlam. Mart. YERBENACEAE jass. AEGIPHILA Jacq. 1165. Aegiphila brachiata n» sp. Pübe molH densa canescenle e pills simplicibus cpnstante caJyces ramos fo- liaque subtus vestiente ab A. macrophylla HßK. {A. la- tifolia HW. n. 2831) diversa j foliisque basi angulo obtuso cuneatis nee omnino rotundatis. Rami brachiati, diffusi, obsolete telragoni. Folia ovata, basi subcuneata oblusius-^ cula, antice paululum atlenuata) apice in aeumen angüstum breve acutum contracta et producta; supra plana et lae- via,* nervo venisque püberulis; subtus moUiter pubescen-^ tia, nervo venis venulisque reticulalis prominentibus; se- mlpedalia longioraque, '^—Z^ poll. lata, petlolo 4— -4-li- neari. Paniculae terminales et axillares e Cymis iriehoto- mis oppositis decussatis foliis sufiyltis constanteS) amplls- simam sistentes panicülam. Calyx obtuse quadrilobus, lobis submucronulatis. Corolla calyce dein multo longior, 5 lin. longa, glabra, tubo gracili sensim ampliato in Hm- bura 4-partitum, laciniis ellipticis obiusis^ Stamina dein longe exserta, glabra, antheris late ellipticis. Stylus apice bifidus tubum corollae fere aequans. Fructus desideratur. — — Frutex floribus albis ramis diffusis prope Estero. Jan. 372 CALLICARPA L., Juss. 1166. Callicarpa subintegerrima HßK. 2, p. 204. C. mollis HW. no. 2856. — Flore albo, bacca nigra. Pa- pantla. Dec. LIPPIA L., K. 132. Lippu nodißora ^i{:h..t Omnibus partIbus major, luxurians caulibus adscendentibus, vix radicantibus; foliis bipolllcaribus ovatis, antice argulius serratis; capilulls ovoi- deis, axi 5-linearL Habitu a speciminlbus humifasis mi- crophyllis no. 132 abhorrens, vix characteribus specificis. — — Floribus albidis, ad ripam fluminis Tecolutcnsls prope Esteto. Jan. 133. LippiA myriocephala n. sp. Adder Arbor floribus albidis in sylvis Papantlae. Dec. Jan. Speciminibus Jalapensibus pauIo magis pubescens, foliis capitulisque paulo minoribus, caeterum haud diversa. VERBENA Juss. 1167. Verbena officinalis L. An /^. spitria L.? quae Nuttalllo (Gen. of north amer. pl. 2, p. 40) mera varietas videtur. — 1168. Verbena rugosa L., HW. n. 11129. — In gra- jninosis prope Jalapam. Aug. — Papantla. Jan. 1169. Verbena? species. — Specimen insufficiens. Papantla. Jan» STACHYTARPHETA Vahl. 1170 — 71. Stachytarphetae species duae commixtae. — Flore caeruleo. Papantlae. Jan» TAMOINEA Aubl. 138. Tamonea scabra n. sp. frulicosa, caulibus inferne 373 liffnescenllbus. Loco natali adde: Inter Mesachica et Ma. pUqiie. Dec. j38. Tamonea scahra varietas minor, nunoribus do- nala lolüs quatuor circilcr lioeas longis, fructu paulo ma- jori, brevius spinoso, altius ad spjnarum basin üsque ca^ lyce majori vestllo; caeteris ad amussim convenienlibus, iiovum proponere speciem nequimus. Fruticulosa, floribus magnis^ pallide rubellis, fundo atropurpurels. Ad litlora maris arenosa prope L^guna salada reg. calid, Mart, PETREA L, 1172. Petkea volubilis L. Frutex elegans, scan- deiis, calyce caeruleo, corolla saturiore. Actopan. Marl. LABIATAE Juss., Benth. TEUCKIUM L, 1173. Teucriüm ciibense L. Benth! — — 2^ Fiore albo. In propago Papanllae frequens. Dec. CÜNILA L,. 1174. Ctjnila leucajitha Kuntb mss.? monente Benth. — — r „Corolla infra tubulosa, supra ventricosa, extus villosa, limbo quinquetido, lacinia intima emarginata, Filamenta 4, duo infeiiora fertilia exserla distantia, superiora brevia castrata." Stylus rectiusculus lougiludine ülamentorum longiorum. Stigma lineari-bifidum. Calyx Iructifer ciliis clausus. Frutex scandens,, ramis quadrarigularibus, corolla alba. Odor Menihae .,. Crescit in monle Macultepec prope Jalapam; ßoret Nov, SCÜTELLARIA L, 1175. ScüTELLARiA purpiirusceus Sw.?, HW. n. 11098 vel proxima species. Specimiua manca coroUis dclapsis. • Papantlae. Jan. 374 PERILOMIA Kunih. 1176. Perilomia cordifolia n. sp. palenllm piibescens; follis ovato- et subrolundo-cordalis, e sinu in petiolum cunealls, brevlter acurninatis aculis, crenalo - dentalis, longe petiolalis; racemo ebracleato terminali. Folia malvacea, in aliQ specimlne magis ovata, 5-pollicaria, latitudine 4- J)ollicafi, petiolQ 3-^4 pollicarl; in alio latiora, 4 poll. longa et lata, petiolo blpolUcari, Flores breviter pedun- culati, ebracteati, CoroU^ coccinea, pollicem lalum longa. ^^— 2{«. In sylvis umbrosis MIsantlae. Mart. SALVIA L, 1177. Salvu pseudQ-coccineae Jacq., HßK., HW. n. 522. (Spec. Humb. Cumana Cocolar.) — ^- Corolla cocci- nea. In dumetis Papanllae. Jan. Locis natal. (idde: INo, 139. S^ occtdentalis Sw. Pa- pantlae. Jan, HYPTIS L, 1178. Hyptis tomentosa HBK,, H, incana HW, no. 10844 (sp< Humb.). — » Suffrutex corollig caeruleis prope Actopan, reg. calidissimae. Mart, 1179. HypTis verticillata Jacq,, Poit, mem, d. mus. 9, p. 475, HW, no, 10838 (sp. Jacq.), Yerba de negro Pa^ panllensium. -r Slirps minime glahra. — » Suffrutex llore albido ad vias prope Papanllae, Jan. 1180. Hyptis acuta Benth.! PI. Chamiss. Linn. 5, p. 82. — CoroUa alba, In pratis prope Mesachica reg, ca- lld. Dec, 1181. Hyptis sp, Specimin^ vix 8ufficient calloso - scabrido- hispidula, pilis brevibus rigidis. Folia elliptico-ovata, basi cordata, grosse duplicalo- vel tripiicato - dentata, denti- bus breviter acuminatis, pennivervia > reticulalo- venosa; venis primariis patulis utrinsecus 7 — 9 nervoque supra impressis et juniori saltem aetate canescentibus , subtus prominulis calvescentibus ; inferiora 15 - pollicarla, lalilu- dine pedali, peliolo crasso, supra canaliculato quadri- poUicari; superiora minora, pedalia semipedalia; unum 383 alterumvc infra inflorescentiam nudam sesquipollicare pol- licareve subsessile spicas aborllvas in nxilla fovet» Calyx quinquepaititus, lacinils anguste linearibus acuminalis acu- tis 4^ lineas longis. Corolla infundibuliformis , subrotata, lacinlis ovalis oblusis, expansa diamelro polllcari, inleriori lubo a parte rilamentorum hispida, exlus subsetlceo.cane- scens. Filamenla infra fäucem inserla retro - hispida , su- bulata^ laciniis corollae breviora. Antherae generis sesqui- circiter lineas longae. Styli calycem stammaque superan- tes inferne cum germine hispidi, sursum incrassaii glabri, tenuiler clavati. Germen sub incipient.e grossificalione dis- sectum uniloculare; dissepimentum medio interruptum in lamellas placentiferas divisum. Fruclus maturus deside- ratur. — - fV* caracassana II BK. {Hydrolea inollis HW. n. 5460) laciniis calycinis dimidio fere brevioribus minus- que acutis, corollls paulo minoribus et nitore aeneo pilo- rum lutescentium differt. — TV. urens HßK. {Hydrolea urens HW. n. 5459) ingenti hirsutie horrida , corollls gau- det duplo fere majoribus longius tubulosis. — TV. cris^ pae HBK. tribuuntur spicae solitariae, filamenla glabra et caet. — — Prope Sepillo ad flumen Tecolutense. Febr. BIGNONIACEAE Juss. BIGNONIA Juss. 1*204 — 5. BiGNONiÄE? duae, fructü deficiente quo ad gcnus recognoscendae. Altera foliis tematis binatisve cum cirrho terminal! integerrlmis glabris, inflorescentia racemo- sa, calycibus sulcatis pubescentibus. — Scandens, flore purpureo. Inter Laguna verde et Aclopan regionis cali- dissimae. Mart. Altera foliis quinatis, foliolis grosse crcnatis slellato-pulverulentis, corymbo terminali, calyci- bus ferrugineo-tomentosis. Mart. 384 TECOMÄ Juss. 1206. Tecoma stons Juss. HBK. 3, p. 112. — B'igno- nla Scans L. H\V. n, 11470. Arborcscens Papant- lae. Jan. CRESCENTIA L. 1207. Crescentu aculcata HBK.? 3, p. 123. — Quaukccilotl Hernandez p. 90. Quajiloto Mexicauorum. Chote Papantlensium. Rami nunc aculeali nunc inermes. Calyx infra nee supra fissus. Corolla vlrescens. Frucfus oblongiis coslatus. Flores in ramulis terminales nee non c trunco erumpentes. Papanllae. Febr. Quae supersunt in sequenti fasciculo. I PLANTARUM BlEftCANAEUM A CEL. vims SCHIEDE ET DEPPE COLLECTARUM . RECEjNSIO brevis. aüctoribüs D. DE SCHLECHTENDAL et AD. de CUAMISSO. ADDENDA. POLEMONIACEAE Juss. HOITZIA Jass. 120S. IIoiTziA avistata HBK. 3, p. 128. Speclmlna nostra foliis carent, bracteis solunimodo oriiala flores fru- Ctusque involucrantibus. — Inter Laguna salada et Acto- pan regionis calidae. Mart. 1209. HoiTZiA ncpetacfülia n. sp. Herba erecta tii- efc quadripedalis, habltu Labialae cujusdam giaciliorls et eleganlioris. Radix exigua, ramosa el fibrillosa, ramis ho- rizonlalibus palmaribus vix dodrantalibus. Caulis stricius, tenuis, firnius, teres, ad nodos paululum compressus ; in- ferne simplex, denudatus et glabrescens; sursuiii ramis e quovis nodo pseudo-opposllis instructus, patulis, iterum ramullferls. Caulis sursum, rami, bracleaeque exteriores puberula. Inlernodia scsqui- et bipollicaria. Folia cau- 6r Bd. a< Heft. 25 386 lina e cuneata integ&nima^in pellolumaltfinuata basi ova- ta, acuta, serrala , scrraturis acuminatis acuLls, vix mani- feste cuspidatis; membranacea, discolora, sublus pallidiora, nervo venisque utrinque leviter prominulis; glabrescentia petiolari parte pube caulis ciliata, quae pubes et in cos- tam mediam excurrit. Majora cum petiolo pollicem sunt longa, vix , semipollicenx lata; summitates versus minora fiunt in lanceolatam transeuntes formani, serraturis rares- centibus subintcgerrima. , Flores purpurei, in siccis etiam laete caeruleo-purpurascentes, magnitudine et specie flo- rum Lythri Hyssopifoliae apices ornant ramorum ramu- lorumque abbreviatorum, axillares, alterni, breviter pedun- culati et subsessiles solitarii, aproximati, laxe congesli, bra- cleis quisque 4 — 5 involucratus. — Pedicelli et pro ra- mis tertii ordinis possunt baberi floresque pro terminali- bus. Foliolum florem suffulclens bracteis vix majus. Bra- cteae lanceolatne, integerrimae et apicem versus pauciden- latae, apice denlibusque cuspldalis, interiores inferne la- teribus hyalinae, .dorso et apice virides, calycem quem st*- pantur paululum superantes. Calyx tubulosus, duas lineas longus, quinquefidus, hyalinus; laciniae lanceolatae, acu- niinalae, acutae, nervo excurrente cuspidatae, saepe nervis accessorils tenuioribus eodem modo utrinsecus unidentalae; nervi et apices virescentes. Corolla quinque lineas circi- ter metlens, tubo calycem superans, limbo patente, laciniis elliptlcis integerrimis glabris. Genitalia glabra, subaequa lia, exserta, longiludine circiter laciniarum corollae; stig ma tiifidum, laciniis paululum incrassatis patulis. Cap- sula elllpsoidea, mutica, calycem implens, byalina, ex tolo loculiclde trivalvis, spermophoro centrali demum libero, semina in quovis loculo pauca (1 — 3), brunnea, mucila- gine quasi alala. — — In pralis inter Misantlam et Co- lipam. Febr. 387 G ENTIANE AE Juss. ,..,„.,:.;. .. ., Locis natah adele: No. 250. Swgelta TfumTwhttifma; Flove albo in sylvis Papanllae. Dec. Inqiie sylvis timbro- sis inier Cuapa et Mesaclnca. Dec. LEIPHAWIOS ,n. §. Flos pcniamerus. Calyx parvus:, ad medium partllus, ]aciniis üauceolatis «cutis. Corollatubulosa, infundibulifor- niis , inaicoscens, laciniis limbl brevibus ovato-lriangularl- bus aculissiinis. ■ Antherae bilocülares, sagitfatae, m fauce coiüllae brevissimis insidenies fila^entis. Ovariiim latlCeo- lalum in slybnn allenuatum simplicerii, stiginale subpclta- to subbilabiato lerminatum. Capsula lanceolalo-ellipsoi- dea, tubo corollae brevior, unilocularis, bivalvis; valvulae intus ad margines pllosae (spermophora?), basi el verlice tenaciter cobaeicntes, medio dehiscentes marginibus revo- lutis; binc Capsula seminibus dispersis annularis. Semina scobiformia, ienuissima, minulissima, numerosissima, slra- niinca, in Capsula dcblscente congeviem pilorum simulautia. — — Ilerba parasilica, apbylla (foliorum loco squanmlae Iviangularcs, acutae, ereclae, adpressae, tenuiter membra- naceae, pellucidae), colore Hypopityos^ habitu cl inflores- centia Erythraeae. Genus dchisCentia capsulae et semi- nibus insigne. 1210. Leipiiaimos porasJfica t\. sp. unica sul generis species. Speciniina floientia pauciflora, subtriflora, bi- et tripollicaria; fruclifera sexpollicaria, caule simpllcissimo^ inflorescentia cymosa terminato, intcrnodiis circiter octo, inferioribus mlnoribus. Cyma maxime evolutl cum flori- bus alaribus bis bifida, ramis erectis abortu alterius ramull simplicibus quadrittoris. Caulis gracilis, obsolete tetrago- nus, lineis elevalis qualuor obsolelis notalus, in aliis te- retiusculus laevisque vidctur. Flores subsessiles, pedicello 25* 388 obconico brevissimo. Corolla tres lineas longa; capsuln axi billnearl, post dehiscentiam annularis diamelro sesqui- lineari. Planta ex ioto glabra. Perpauca specimina in arbore putildo sylvae Papanllensis. Dec. LISIANTHUS L. 1211. LisiANTirü$ eccaltafus Lam.- Varietas alh'ißorn. Vix propria speeies, ^enuino L. exaltato vegetior, hcrba iphms glauca, ilos; albus, magis expansus. -• Ad rivulos Papantlae. Jan. . 1212. LisiANTHUs nigrescens n. sp. Herba annua bien- nisve, I vegeta, ramosa, glabra. Caulis et rami teretes, lae- ves,. . Folia { ramornm steriluim ) semiamplexicaulia , ex övata auriculis rotundatis amplectente basi lanceolata, acu- minata, aculissima, supra laete viridia , plana ; subtus pal- lidiora, nervo venisque utrinsecus binis arcuatis prominu- lis; extimo marglne diaphana, an carnosula?, inlernodiis longlora, sexpollicariaj latitudlne fere bipollicari. Panicula ampla, laxiflora, cujus rami 3 — 4-pollicares, internodiis aequales, foliis minoribus sessllibus margine angusto con- natis nee amplectentibus suffulti, cymas gerunt trifloras, bis- blfidas imo magis evolutas ; ranuis alter extimorum bifur- calionum saepe abortit; folia vel bracteae eas suffulcienlia selacea, minima, obsolela. Flores longiuscule pcdunculali, pedunculo semipollicari et (floris alaris) pollicari. Calycis profunde 5-partiti laciniae anguste-lanceolatae, acumina- tae, acutissimae, nervosae; margine hyalinae, quinque li- neas circiter longae. Corolla nigrescens! marcescens, in- fundibuliformis , fere sesquipoUicaris, laciniis limbi ellipti- cis acuminatis acutissimis vix tres lineas longis. Filamenta inferne quartae circiter parti altitudinis corollae inserta, fili- forrala, laciniis corollae paulo breviora nee omnia exacle aequalia, Stylus simplex, filamentis similis, iisdem longior, corollam superans, stigmate capilato subpellalo termina- . 389 tum. Capsula eliipsoidea longltüdine calycls. — —In sylvis Papantlae. Dec. • - . : r: S: 1213. LisiANTiiüs saponoj'ioides n. sp. herbacea; Gaulis ramosus^ inlerue teretiusculus, obsolete tetragonus,- leviter scabridus ; suisuni llneis quatuor elevatis niagis minusve scabridis obsolete notalus, quae llneae in cymiferis et ip- sius inflorescentlae ramis optima conspiciuntur. Folia sub- sessilia, ovato-lanceolata, acuniinj^ta, acuta; marginc pau- liilum scabrido (in siccis) reflexp ;, in^fera pagina pallidiori, Costa media promiiuila notala, venis utrinsecu« binis im- mersis; basi in peliolum brevem angustata; petiolis linea elevata recla connexis, intra quapi vaginula intrafoliacea tvuncata, membranacea, albida caulem vel ramum cingit. Folia caulium sterilium maxima, internodiis longiora, lan- ceolata magis et basi longius attenuata, quinque-pollica- ria, 14 lineas lata; caulium fertilium minora, internodia subaequantia, ovata magis basique rolundata, 2i poUices longa, 11 lineas lata. Inllorescentia : cymae composilae, subdensiflorae, convexae, subfasligiatae, diametro pollicari et 'fere tripollicari; terminalis et axillares pedunculatae pp- tulae e superioribus nodis. Earum rami primarii ter cir- citer dicbolomi cum floribus alaribus, foliis ipsos superan- libus suilulciuntur; rami ramulique calycibus bieviores; flo- res subsessiles ; foliöla calyces subaequantia miiioraque bifurcationes subtendunt; llores exlimi laterales bracteolis pusillis squamiformibus acutis binis ornantur. Calycis quin- quepartiti iaciniae lanceolatae, acuminalae, aculae, dorso carinalo virides, lateribus hyalinae, tres circiter -lineas lön- gae. Corolia marcescens alba, hypocrateriformis, tubo ter- tia circiter parte calycem superans; laciniis limbi palenti- bus ovalis acuminatis aculissimis duas circiter lineas lon- gis. Genitalia glabra, exserta , acqualia, laciniis coroliae paulo breviora; filamenta interiori fauci opice ca'lycis al- lius inserta; btylus filiformis, sligmate pellalo lerrainalus; 390 Capsula ellipsbicle» ovoideaye calycem paulo superans, nor- vis selaceis fiurosis rigidis stramineis lubi corollae niar- cescentis quasi Vß^üta. -r^.-— Ad margiues sylvaruin Pa- pantlae. Jan. .-,.1 sjfalii^edo ,v k, ^uau.^v rtÄPO(iTY"NEA:E- Juss. """ J^aSis Tiaiaf. adde'i ' Nö. 257. Öxyi>etälum ripävhnn HBK. fruiicoSum,' ^Cändiens, florc flävescente. Misanlla. Feb. — 259. Gynanchüm läficeollatttm BBK, (sterllis) fruticosum, scähdens; Päpantla. Deö'. -^ ;-.. r,..jii:a.o;([ c . , , ,CERBERA L. ..:r- „, . ' iJ,,f.o crT ' > -31214^ CeMbeiu Thevetia L., HW. ri. 511i6v^ ^ 'Ar^ borescens^ flore aurea, Papantla. Jan. — 'Inter Vera Cruz et Puenle del Rey. Jul. ^t— Hacienda de la Laguna IVnclus. TABEHNAEMONTANA L. 1215. Täbernaemöntana Zaw/'//b//ö h-, Sw.! in HW. no. 519il. !üT fpm' RAUWOLFIA L. 1216. Raxtwolfia «iViWö Jacq. ? HW, n. 5094, R.psy. chotrioides HBK. 3, p. 181 , R. viridis WN. f. 1 et 2. Specimina laudata nervis foliorum magis minusvc cilialis imo nudis, et inflorescentiis pubescentibus et glabrescenlibus ludunt, n€c concordant hoc respectu dicta auetorum. — Ludunt et noslra specimina, uberiori saepius pube ornala. Folia iliis semper minora, tripolUcana, pollicem lata, ellip- tico-lanceolata, acuminata; inflorescentiae brevius pedun- culatae inferiores ornant verticillos, gcmmis terminalibus cl- tius evolutis. Habitus omniuo Ii, tcrnifoliae HBK, 1. c 391 {R. Ugustrinae HW, no. 5097) qiiae absoluta glabritie et follis minovibiis diflene vldetur. Folla aut quaterna aut terna vix cliaractörem praebenl specialem. A nostra dif- feit lt. heterophylla HW. n. 509.8 (fruslula tantum) follis siiblus pubescentibus. Flore luleo, fructu nigro. Pa- panllac. Jan. JASMNEAE Juss. FRAXINUS L. 1217. Fraxinü^ Schdedeana n. sp. — Fagara dubia HW. n. 3043 (spec. sterile Humb. ex hört Mexic.) R. S. mant. 3, p. 288. — — ^ Arbor glabra. Folla cum impari trijuga; foHola sessllia, lanceolata, obtusiiiscula , integerrl- mä aut anllca parle denticulis antrorsis paucis obsolete serrata, marglne reflexo; impar paulö longius, basique longlus attenuatufn; omnia cbartacea, supra nitida, subtus pallidiova opaca et nervo prominente notata, venis irregu- laribus ulrlnsecus subternis tenuibus; rachls cum pellolo supra canaliculaia, marginata, subulata, marglnibus apicem folli versus magts conspicuis, ad pinnarum insertionem quasi arliculala et flexuosa. Folium cum petiolo pollicari folio- loque terminali maxime evolutum vix quatuor polllcibus longius, föliolis polHcaribus sesquipollicaribusque dimidio polllce angustioribus, terminali ad summum bipoUicari. Rami tetraquetri, gemma apicali nuda. Samara sublinea- rls, ala aniice vix dilaiata, apice elliptica oblusa, niucro- nalata, mucrone saepe obliquo; monosperma; 8 ün. longa^ vix sesquilineara lala. Semen generis pendulum, albumi- nosum, embryone axill, caelerum immaturum partlbus haud discernendis. — Willdenowlus loco citato verosimillter e Scliedulls Bomplandianis: „Calyx profunde quadripartllns, minimus, persistens. Cor. — Slam. — Germen ovatum acutum, comprcssum; slylus unicus loiigltudine germinis. Stigmata duo incrassata. Arbor 1 — 2 - orgyalis. Comc 392 lanceolala. Folia opppsitp impariplnnatn, 4-juga. Flores minuli. . lloruit prima vice iii horto mexicaiio." Pro- pe Ilacieucla de la Laguua in calidioribus. ,Oct. fructifera. 'l"""^" SAPÖTAE Juss. ■' -^'""'^ BÜMELIASw. ' 1*218. BmiELix ferocc n. sp. Fmtex omnibns partibus glaberrimus, ferox, ramls.valldis flexuosis, ramulis alternis palentibus spinesceulibus^ epidermide laevi fuseo-clneras- ceute. Folia cpriacea, glauceseentia, breviter peliolala, cu- neata, obtusa; forma ludentia spalhulata, lanceolato-eliip- tica.et obovata^ longiludine .14.rlineari jsesqui- et bipolli- carij lalitudiiie semipoilicarl et ppllicari, petiülo diias cir- citer lineas longo; cosla nicdia folii siibtus prominula, vc- nae irnmersae vix conspicuae. Flores in axillis follorum glomerati, pedunculati, pedunculis uniüoris 1 — 3 lineas longis. Flos glabcr, duas circiter lineas meliens; laciniae calycis ovalae, obtusae, margine membranaqeae, inaequa- les; laciniae cprolliuae calycem paulo su,perantcs eroso- crenulalae. Squamae geminae ad basin Ißciniarum, lan- ceolatac, acutissimae, subdentalae. Slamina corollam ae- quanfia, squaniis inlerjeclis spalhulatOrlanceolatis, margine dentato-lacerls. Stylus exserlus. Gormen quinque-locu- lare, loculls miiovulatis. Fruetus? — — Floribus albidis prope Tecolutam. Jan. ACHRAS Juss. 1219. AciiRAS Sapota L. CJücozapoie Papanllcn- sium. In sylvis Papanllae. Sapotearij?-! ? arborearum plurium specimina exslant slerllia. Incertas cnumeramus nominibus incolarum nobis traditis: 1220. Zapole Jlammcy PapanLlcnsium. — (Ali Lucu- 393 ma Bonplandii HBK. 3, p. 188. Achras mammosa HW. n. 6900?) — Papantla. Jan. 1221. Za]}otcCaheUoM\s2in\Xensm.Ta. et Papanllensium. — Misantlae. Feb. florc et fructu ignotls. 1222. Zapotc hlanco Papanllensium, non Jalapensium. — Papantlae. Jan. *) 1223. Mante Papanllensium. An diversa a Zapote blanco? — Papantlae. Jan. 1224. Altera quinta species scliedula caret. 1225. Zapote domingo Colipensium. Arbor habitu 3Iagnoliae graudlflorae. (An Mammea americana L.? e Guttlferarum ordine.) — Prope Colipam. Marl. BIYRSINEAE R. Br. " ARDISIA Sw. ' 1226. hwisix escallonioides T\, s^. Frulex glaber. Pa- nicula terminalls e racemis erectis subdensifloris constans, pyramidata; speciem prae se fert Escalloniae. Folia vix peliolata, cuneato-obovata, acumine obtuso brevi subcon- üuente termlnata, integerrima, discolora, sublus pallidiora, caeterum subslantia, venarum decursu^ consistentiaque pa- pyracea foliis speclerum affinium simillima. Maxima cum petiolo 4-pollicaria, latitudine sesquipollicari. Flores pen- tameri, diametro qualuor clrciter linearum, pedunculo ses- qui- et trllineari, intervallum florum circiter aequanle. Bacca globosa, nigra, diametro sesquilineari, suffulta calyce fere aequilato, cujus laciniae ellipticae, obtusae, membra- naceo-pallide marginatae. — — Flore albo in sylvis Pa- pantlae. Dec. florifera et fructifera. 1227 — 28. Akdisiae species duae. Specimina pauca *) Non est Casimiroa Llaye et Lexarca, quae eodem nomine gau- det vernaculo. 394 _ \i± sufficienfiä. — ^ Allora Metapalco Dec. — Altera flori hus purpurascentibus in sylvls Misantlae. Mart. JACQÜIMA Juss. 265. Jacquiniä macrocarpa Cav., HW. n. 4497. \,^x\\- tex foliis pungentibusj fructu auraiiliaco infeipido, floribus ignotis. In dumetis Papanllae Jan." — Ludit foliis majo- rlbus et minoribus; maxime evoluta quatuor pollices latos superant. Bacca aur'antloides, auranliaca, calyce persislenti suffiilta, obovoideo-sphaeroides, subglobosa, axi 9 circiler llneas meliente; vertice miicrone pungenli munita, uriilo- culaiis, polysperma, placenta carnosa central!, scmlnibus imbricatis. Semen atrofuscum, nitidulum, tenuiter reticii- lalum, ovoideum, obcompressum , liilo faciali lanceolato- lineari pallide fusco, majori diameiro Ires ad summiim li- neas metienle. Albumen subcartilaglneum, subpellucidum. crassum. Embryo orlliotropus, rectus, hilo parallelus, re- ctuS;, lenuiler cylindraceus, albus, medio albumlnl immcr- sus; radicula longissima; cotyledones parvae, piano -con- vexaCj plumula incon&picua. — • A. d. Ch. STYRACINAE Rieh. SYMPLOCOS L., THcrit. 266. Symplöcos comw^o HB. plant, aeq. \, t. 52, HBK. 3, p. 202, HW. n. 14383! Varietas Schotschi quauhiü Me. xicanorum i. e. arhor ßorida. Frutex pulcberrimus, flori bus rosels. — — Ob folia bis speciminibus inlegerrima vesliglis crenularum conspicuis nullis, novam credidimus habere speciem; collatio speciminis laudali idenlilatem sis- tit; descriptionem addere nostram band pigebit. — Flori- bus solitariis sessilibus. Ramuli novelli, pctioli, costa me- dia folii sublus hirtella^ pilis per inferam ipsam paginam rarescenlibus sparsis; extrorsa braclearum paglna, dorsa- lis pars laciniarum corollinaruni, ovarii supera pars cum 395 infera slyl'i parle hirsuta ; calyx exlus hirsullssimus, liirsu- lie basi inlra bracteas iiberiori laxiorique; pilis longiüscu- lis rlgidis anlrorsis albldls subsericeis; reliquae partes gla- brae. Folia ellipilt^a, maxlme evoluta in obovatam luden- tia formam^ breviter acuminata, breviter petiolata, bas* nunc oblusa nunc acuta; membranacea, supra plana et laevia, nervo venisque primariis utrinsecus 6 — 8 levitcr Impressis; sublus pallldlora, reticulato venosa, nervo et venis brunnescentibus omnique tele vasculoso prominulis; cum petlolo trilineari 4-pollicaribus, lalltudine ad summum bipollicarl. Flos expansus diametro pollicari vel 15 lineari. Bracteae imbricatae (5 — 6) deciduae, ovatae, lale elliptl- cae, suborbiculatae, seraper obtusae, interiores majores longiludine fcre calycis. Calyx 5 circiter lineas longus, 5-p2rtUus laciniis ellJptlco - lanceolatis obtusis. Laciniae corollinae numerosae (20), elliptico lanceolatae, obtusae, 6 — 8 lineas longae. Stamina monadelpha; filamenta fill- formia, crassluscula, apice subulata; antberae minutae. Si-ylus a crassiori hirsula basi attenuatus, stigmate 5-lobo terminatus. Genitalia laciniis corollinis breviora. — r- — Cuesta grande de Jalacingo regionis calidioris. Dec. ERICEAE Kimth. ., VACCLMUML. .1229. Vacciniüm novum e speciminibus fructiferis flo- ribus destitutis , haud rite descrlbendum. Fruiex ereclus, rämosissimus, sempervirens, glabrescensj, racemo, peduncu- lis, petiolo et costa foliorum supera facie puberulis; fo- llis subcoriaceis reticulato-venosis, nervo venisque utrin- que levissime prominulis, lanceolatis (1. ovato- lanceola- tis), acutis, adpresse serrulatis, apice serraturisque cal- loso - mucronulatis , breviter petiolatis, pagina in petiolum decurrcntc; ramis fructiferis subapbyllis, racemis elonga- lis ereclis, baccis globosis umbonatis vcrtice dentibus ca- 396 lyclnis 5 minutis cinctis nutantibus parvis, seminIbus gra- nulatis. Folia bipoUicaria, 9 lineas lala, petiolo 3 linear!. Racemi 2 — 3-pollIcares; pedicelli circiler üilineares; bac- ca diamelro circiter bilineari. Bracteolae lineares aculae pubescentes caducae (paucae supcrstites) pedunculos suf- fulciunt iis multo breviores. Calyx basi bracleolalus fuisse vldetur. — • — In sylvis prope J^lacingo.Dec. , ■ j. ', .' ;• ':";!■ •i'r'll-q ^''-ftinB '^AiQ '.')■'' na-: 1230. Gaultiieria odorata IIBK. 3, p."223; HW, no. 8296. — Non diversa videlur G. scahra HW. n. 8295. t- (Foliis latioribus profundius cordatis paululuni differre vide- tur (?. cordata HBK.^ HW. n. 81297, quae certe proxima.) Ludere videtur hlrsutie et seabritie; racemi saepius hirsuü in aliis speciminibus glabrescunt Floribus pur- pureis. Cuesta grande de Chiconquiaco. reg. temp. Mart. <• ANDROMEDA L., 1231. Andromeda /e/vv/o-zW« Ait., HW. n. 8272. — — Inter Cruz blanca et Jalacingo. Nov. fruclifera. CAMPANULACEAE Juss. Locls natal. adde: No. 272. CamHt^xjla pej'foliata L. Jalacingo. Nov. — 274. Lobelia laxiflora HBK., „planla perennans coroUis coccineis, in dumelis Jalapae. Nov." — 275. Lobelia cUffortiana L. „floribus caeruleis in liumi- dis prope Papantlam. Jan." Specimina vegetiora, bipeda- lia, ramosiora, pilis in caule pluribus, foliisque superiori- bus rhombeis lanceolatisque pluribus basi acutis instrucia. : LOBELLi.L. 1232. LoBELiAE spec. floribus caeruleis. Cuesla grande de Chiconquiaco reg. temp. Mart. Inter Jalacingo et Hui tumalco. Dec. 397 SYiyANTHEREAE Ricli. ( Recensenle F. Lessing. ) Tribiis I. Cynareae.^) CARDUUS L. 2S1. CARmJUs suhcoriaceus I. c. p. 130. — — Cuesta graiule de Chlconquiaco. Mart. 1829. Tri!) US IV. Vernoniaceae. Sublrib. J^crnonieae. CapUula miilllflora et homogama aul unlflora involu- cro imbricato. Styli rami subulati. Involucrum teres. VERNONIA Schreb. 1233. Vernonia triflosculosa Kth. n. g. IV. 31. ej. syn. II. p. 373. Eupatorium fasciculatum WH. n. 15178. Tierra caliente. Mart. 1234. Vernonia andromachioides n. sp. — Post. J^. menthaefoliam. Frutex faclem Andromachiae Deppeanae non male referens, ramis laxis iliffusis, striato - sulcatis, teretibus, crassis, inanibus, cinereis, superne et ad exor tum foliorum hlspldo-puberulls, oppositis? Folia membra- nacea , supra basin triplinervia , iiervis subtus prominenti- bus, supra planis, lateralibus basi exlus ramum validum pl. emlttenlibus , secundarüs parallelis, reticulato-venosa, decussata, petiolata, subrotunda, acuta — mucronato-acu- minala, basI obtusissima — brevissime curvlllneo - acumi- nata, plana, integerrima — obsoletissime et rcniote mucro- nulato-denticulata, 5 — 6" longa, Z\ — 4|/Mata, supra lae- via, glabra, subtus pallidlora tenuiterque villoso-tomentosa. **) Cf. Liimaea V. p. 12S et VI. v. supra. 39cS . Pelloli sulcati, Inspido-puberuli, clrclter ^" loiigi, bnsl comiatl. Panicula teiminala, Irlchotoma, terniinalis, ramis hlspido-puberulis, erecto-patentibiis, oppositis, primarlis inlerioribus ex axillls foliorum siipeiioruin pvodeuiUlbiis iisque breviorlbus. Capifiila 14 — 17-llora, cliciler 4'" longa pedlcellos superant. Involucrum cylindraccum, laxe imbricatum, florlbus brevius, circiter 3-senale, follolis pla- nis, membranaceis, obsolete oo-nerviis, iuermlbus, glabris, ciliatls, ex acutis, roiundls, exiguis in linearla, obtusissima majora, margine scarlosa, clrclter 3'" longa, linea angu- stiora, in siccis saltem apice pl. reflexa. Khachis obsole- tissime fimbrillifera , exigua, diametro ne lineari quidem. Pappi flavescentis series ext. brevis ab interlori inaequali non laliludine distincla. Corollae glabrae, 3'" longae, lu- teae, tubo in llmbum amplum abeunte eique aequali. Acbaenia fusca, ne Itneam quidem longa, angulata, hirsu- ta. In sylvis Misanllae. 1235. Vehnonia Dcppeana n. sp. — Ante P^. canes- centem. — Frutex. Rami striati, obscure pubescentes, al- lerni, leretes, apice inaequaliter angulati. Folia membra- nacea, penninervia, nervis subtus prominentibus, seeunda- riis parallells, venosa, alterna, breviter petiolata, supra scaberrima, opaca et hispida, subtus sordide subfloccoso- tomenloso- pubescentia, elliptica, plana, integerrlma aut subintegerrima, late acuminata, mucronulala, basi acuta, nonnunquam brevissime acuminata, 3 — 3|^" longa, 1 — |" lata. Petioli sordide hispido -pubescentes, 2 — 5'" longi, supra leviler canallculaii. Cymae scorpioldeis, compositae, terminales lateralesque minores, myriocephalae, ramis pa- tent Ibus, sordide pubescentibus, primarils summis ver- ticillalis rarlus geminis , accessoriis alternis paucls folia- qne sua superantibus, pedunculis aphyllls exlus curvaiis, pl. 3 — 5-cephalis, circiler 2-pollicaribus et blfidis. Ga- pilula parva, remota, sessllla aut subsessilia, singula 2|'" 399 longa, 18 — 20 - flora. Involucrum liirblnalum, florlbus inuito brevius, foliolis membranaceis, rigidls, in mucroneni brevem, subpiivigentem acuMiinalis, inlegerrlmls, planis, me tiio viridibus, apice obscurioiibus, naargiiie stramiueis et subscariosls , ex oblongo-ovatis, divergenlibiis, longe cur- villneo- acuniinalls in majora, oblongo - elliptica, latius et subrectilineo - acuminala, apice divergentla, 1'" longa. Rbacbis nuda. Pappus flavescens, seyio ext. brevi ab in- teiiori, cui paleae 2'" longae, apice porum incrassatac snnt, longilndine atque laliludinc distincla. Corollae al- bae, glabrae, odoralissirnae. Ovaria oo-coslala, obsolete pilosa. — — Misanlla. IMart. 1236. Veknonia VahUana Linn. IV. p. 306. ~ In lierbariis quam in natura fortasse difiicilius distinguitur a V. divaricata atque verisimiliter eadem est ac F . fru. ticosa Svv. cum descriplio quadret et species sit vulgalis- sima, quod ex immensa speciminum sylva in herbariis as- servatorum elucet. Duae formae praecipue memoralu di- gnae sunt a.) rotiindifolia {emnrginata Wickslr. in Vet. Handl. 1828 p. 73) foliis rotundis, emarginalis et p.) sali- cifoUa {punctata Wickslr. 1. c.) foliis lineari - lanceolatis. — — Misantlae Mart. 1237. Veknonia Schiedeana n. sp. — Frulex scan- dens, ramis allernis, pubescentibus, ieretibus, subtililer striatis, canescentibu^. Folia membranacea, breviter pelio- lala, alterna, penninervia, nervis subtus prominentibus, secundariis parallelis, reticulalo - venosa, sublanccolato- elllplica, breviter curvilineo-acuminata, basi obtusa, plana, integerrima s. obsoktissinie et remote serrulata, supra pa- rum lucida, glabra, juniora hirsutiuscula, subtus albo-pi- losa et punclala, ntrinque scabra, 4 — 4|" longa, J:y — 2" lata. Petioli 3 — 4"' longi, pubescentes, supra canalicu- Jali, inlVa convexi. Involucrum hemispbaerico-campanula- ium, florlbus brevius, foliolis membranaceis, viridibui», .sie- 400 eis, planis, ciliatis, erectis, extus pilosis, ex semilanceola tls, in mucronem brevem, parum pungenlem rectilineo- acuminatis, exlguis in majora, oblongo-eiliptica, mutica. apice oblusissimo longissime scariosa, latiora, niinute den ticulata et flaccida, plurinema, 3"^ longa, l'n lala. Rha chis obsolelissime fimbrillifera. Caplmla circiter 26-flora. sessilia, 5'" longa, singula, parum distantia, quorum multa folio oblongo - elliptico, acuto, caulinis simillimo sed multo minori stipantur eoque longltudine laliludineque superan- tur. Cymae scorpioidcs, terminales, ramis patenli - diver gentlbus, pubescentibus, primariis slmpliclbus s. 2.fidis, folia sua excedentibus, summls geminis , rellquis alternis, pedunciills pl. oo-cepbalis et 5-poIIicaribus. Pappi argen tel series laliludine longiludineque valde dislinguuntur. CoroUae glabrae, circiter 3'" longae. Ovaria sericeo-vil- losa, tmbinala. — Affmis P^. sericeae sed diversa ramis breviter nee longe pubescentibus, folils brevioribus, multo latioribus, scabris, basi nunquam cordalis, inflorescentia ramosiori, pleiocephala, foliolis erectis nee exlerioribus squarrosis, intimis apice latioribus, muticis nee innocue mucronulalis, brevioribus et multo latioribus cauleque de- nique scandente. — In dumetis Papantlae et Misantlae. Jan. et Febr. 1238. Verngnu arctioides n. sp. Prope J^. speclosam. ^Frutex. Rami alterni, sulcaio-angulati, tomento tcnero magis minusve obsessi. Folia firma, breviter petiolata, ner- vis supra planis, subtus prominentibus tomen'^oque tenui, arachnoideo, interdum obsolelo vestitis, obovato - lanceo- lata, apice breviter acuminata et inaequaliter serrata, in- ferne mucronulato-serrata et longissime cuneata, 5 — 8" longa, 2 — d^" lata, supra scabriuscula, lucida, glabra s. pilosiuscula, subtus tomento adpresso densoque vestita. Petioli 2 — 3'" longi, tomento arachnoideo, tenui, obsolelo induli, extus convexi, intus canaliculati. Capitula plurl mi 401 miflora, f longa, diametro 4-lineari, quam in Carduo per- sonafo paullulum majora disposita sunt in paniculas ter- riiinatas, terminales, subglomeratim contractas, folris suiti- mis srupevatas, pl. oo-cephalas, pedunculis tjuam fölia, qui- bus basi stipanlur, brevioribus. Involucrr foliola mnltlver- via, parle non tecla tomentoso-pilosa, ex triangularibus, rigidis in tenuiora, apice laxa, circiler 7"' longa, |"/ lata. Pappus argenteus, biserialls , extra callum apicalem öi*I- undus, Serie ext. longa ab interlori longissima lalitudine haud distincla. Corollae purpureae, circiter 7"' longae, limbo a tubo graclllimo, longo dislincto, la — Cuesla grande de Jalacingo, reg. temp. Dec. GEOPHILA Don. 1272. Geophtla reniformis Don, Linnaea 4, p. 137. — Specimina fruclifera, foliis maxime evolutis diamelro clrcller \\ poll. Fructu nigro dispermo. In umbrosis prope San Antonio. Feb. COCCOCYPSELUM P. Browne, Ch. et Scbldi. Locis not. adde: No. 386. C. cordifolinm N. et M. Cuesta grande. Dec. -^ • 387. C. mimmiilariacfolium Ch. et Schldl. quod videtur differre a cordifolio fructibus longe majoribus. Cuapa, reg. calid. Dec. baccis azureis. 414 - 1273. CoccocYPSELUM ciliatum n. sp. C. umbellato Poir. DC. p. 396 maxime simile, diversum aütem: foliis subrotundo-ovatis, cum petiolo cilialis, inque nervo supra pilis longioribus patentibus munitis, caeterum glabrls gla- brcscentlbusve* Folia sesquipollicaria , 14 lineas lata pe- liolo plus semipollicarli Capilula dimidium circiler aequan- tia follum. Denies calycini longiores quam in C. umbel- lato. Fructus generlsi. Flores desunf. Specimina pauca. — — Inter Huitamalco et Cuapa. Dec. OLDENLANDIA DC, Ch. et Schldl. sub Gerontogea. Vindicandum erat pristinum Linnaeanumnomen Inter jS"«- ocifrageas a DC. deletum, ut ipsi monuimus Linn. 4, p. 154. 390. Oldenlandia microtheca n. sp. Haec specimina vegetiora, omnibus parlibus majora, pedalia sesquipedalia- que, foliis latioribus ovatis et ex ovato lanceolatis basl semper acutls, maximis 15 lineas longis, 7 lin. latls; cap- sulis in eodem specimine minoribus et majoribus, corollls etiam magniludine ludentlbus. Cum bis conveniunt quae Berlandier e Tampico de Tamaulipas misit 1827 no. 151. — In sylvls Papantlae. Jan. Dec. corolla alba. HAMELIA Jacq. 1274. Hamelia patens Jacq. et auct. HW. n. 4157. — — Flore flavescentl-coccineo. Papanlla. Dec. GONZALAGUNIA R. et P. 1275. GoNZALAGüNiA? parviflora n. sp. Quoad genus in fructu nobis deficienle recognoscenda ; frullculosa, gla brescens , summitalibus novellis Inflorescentiaque canes- centi pubescentibus , pube pulverulenta detergibill, foliis elliptico- lanceolatis utrinque attenuatis et acuminatis, sli- pulis triangularibus acujtis carinatis, cymis pauci- (3 — 7) 415 floris capitcllatls breviter pedunculatls in racemum clon- galum terminalem disposilis. Folia opposiata;, semipeda- lia, latiludine vix uuquam bipollicarii, petiolo 3 — 5 lineas longo; membranacea, tenuiter penninervia et reliculato- venosa, venis priraarils utrinsecus 7 — 9 obliquis et arcua- tis; supra nilidula, subtus opaca et pallidlora. RaCemus semipedalis; pedunculi sparsi, patentes, ad summum ses- quillneares. Flos tetramerus. Adnata germini calycls pars semiglobosa, canescenti- quasi pulverulento - tomentosa; laciniae lanceolatae, glabrescentes, reflexae. Corolla duas circiter lineas longa, tubuloso-hypocrateriformis, extus gla- brcscens, laciniis rotundatis tantum pulverulento pubescen- tcs; tubus intus pllosus; genilalla inclusa; antherae in fauce subsessiles ; slylus filiformis , stigmale bilobo. — — Floribus pallide roseis. Cuesta grande de Jalacingo, reg. lemp. Dec. GARDENIACEAE. , 1276 — 78. Gardeniaceae species tres: inermis in pra- tenslbus inter Nautlam et Misanllam, Feb. Mesachica. Dec. specimina pauca. — Spinescentes duae; altera albiflora Tccolute et Papantla. Jan. specimina pauca — altera. „Fructus inferus, calyce coronatus, pulpa nigra saporis amaricanli-dulcis non ingrali." In pratis prope el Estero. Jan. Specimina sterilia. LORANTIIEx\E Rieh. Juss. Locis natalibus adde: No. 406. Lorantiiüs Qucrcicola. In sylvis Papanllae. Dec. RHIZOPHOREAE R. Br. RHIZOPHORA L. 1279. Rhizophora 3Iang1e L. et aut. Mangle Urdo Tc- 416 colutensium. — Ad ripas Iluminis Tecolutcnsis prope Tc- colutani. Jan. 1280. Mangle hlanco Nantlenslum (Avicennia spec?) — Ad yipas flurninis INantlensis prope Nanllam. Feb. spc- cimiiia sterilla. ARALLACEAE Juss: ARALIAL. , 1281. AiiALU arhorea L., Sw. in HW. no. 6133. ~ In sylvi'.s Misantlae. Folia ramorum junloruna nonnunquam trlloba. Mart. 1232. Aralia folüs quinatls. Specimma sterilia. — Inier Colipam et litora marls, arborea. Mart. UMBELLIFERAE Juss. Locis natal. adde: No. 414. Sanicula liherta Ch. et Schldl. Misantlae in umbrosis. Mart. RANUNCULACEAE Juss. CLEMATIS L. 422. Clematis sericea HBK. — Speeimina feminea früctifera. Achaeniis late ellipticis, utrinque acutis, albo pilosis, in caudam longissimam varie tortam patentim pi- losam apice suinmo sensim denudatam et paululmn in- crassatam exeuntibus; Panicula brevis minus composita. Folia sublus aureo - sericea. Hujus loci speeimina sterilia Vera Cruz no. 459. — Papantla. Jan. RANUNCULUS L. Locis. not. adde: No. 424. R. geoides HBK. Cruz blanca. Nov. — Ibidem et alia, e speciminibus mancis in- determinanda species habitu alpestri, flore luteo, lecla est. 1283, Ranünculüs aquatilis All. var. ö, capillaceus auct. 417 auct. Schldl. Ran. 1. p. 9. — In aquis ßuentibus regionis calidae prope Actopan. Rio de Actopan. Mart MAGNOLIACE.iE DC. Locis nat. adde: No. 427. Düymis granatejisis. „Fm- lex elegans, floribus albis, carpellis pluribus» maturis nl- gris. Cues(a grande de Jalacingo. Dec. ANONACEAE Juss. ANONA L. 1284. Anonae sp. arborea, fructu eduli. Anona Papant- lensium. Jan. Folia tantum. 1285. Anonae sp. humilis, fruticosa; fructus magnilu- dine nucis juglandis. In dumelis circa Papantlam. Jan. Folia et fructus. 1286. Anonacea arborea, fruclu magno e carpellis plu- ribus polyspermis constans, Tepejonote Misantlensium. In sylvis altis Älisantlae. Mart. Folia tantum. Recognoscen- dae omnes. XYLOPIA L. 1287. Xylopia trunciflora n. sp. Foliis lanceolato- ellipticis subacuminatis obtusis subsessilibus merabranaceis, supra glabris, sublüs pubescentibus, floribus truncigenisj carpellis 5 — 7 brevissime stipitatis globosis et ellipsoidcis laevibus muticis indehiscentibus 1 — 3 - spermis. Folia quatuorpoUicaria, sesquipollicem lata, petiolo bilineari. Carpella raajora diamelro semipollicarij axi 8 lineas ine- liente, stipite sesquilineari. Flores desiderantur. -— Ar- buscula e cujus trunco fructus erumpunt. Fructus carpel- lis pluribus constans, nunc mono- nunc dl- vel trispermis. Inter Collpam et litora maris. Reg. cal. Mart. 6r Bd. 3s Heft. 27 418 GUATTERIA R. et P. 1288. GUATTERIA proxima ccrte Ouregoni, Aubl. Gm. t. 244. Quo ad folia belle convenii, sed slipiles carpello- rum crassi et rigidi , nee filiformes ; petala majora , ovata magis el obtiisa; perlgonia leviter adpresse ferrugineo- tomenlosa. — ^,Fructus e carpellis pluribus conslans. In sylvis densis inier Cuapa et Blesacbica. Dec. MENISPERMEA.E Juss. Locis nat. adde: No. 430. Cissampelos Parcira L. Misantlae. Jan. PAPAVERACEAE Juss. BOCCONIA L. 1289. ^Qzconk frutcscens L., HW. n. 9U0. In du- metis Misantlae. Mart. SAPINDACEAE Juss., Camb. SERJANIA Plmn. Camb. 1290. Serjania cardiospermoides n. sp. glabrescens, foliis lernatis, foliolis membranaceis ovatis acuminatis acu- tis integerrimis dentato-incisis inciso-lobatisque, basi de- currentibus vel rarius obtusis, samaris oblongis, utrinque rotundatis, a parte seminis et infimae alae aequilalis, me- dio paulo angustatis. Huic speciei peculiaris est Samara a parte seminis compressa, lata, semicordala, ala deorsum, minime ampliata. Habitus, rami sulcati, cirrhi generis. Summitates teneriores, infloresceutia, foliaque juniora prae- sertim in nervis et margine puberula, aetate glabrescenlia. Foliola majora 2^ — 3 pollicaria, latitudine sesqulpollicari. Axis fruclus 15 lineas longa, lalitudo duaruni samararum 9 -linearis. — — Papantlae. Dec. scandens. 419 PAULLIJNIA Schum., Juss., Camb. 1291. PaülLinu batbadcnsis Jacq. ? obs. 3, p. 12, t. 62, f. 9, HW. no. 7716 fol. 3 (ceterls exclusls). — Nos- tris frucllferls speciminibus friictus haud villosuli, pelloli parliales omnes alati, communis obsolete subalatus; folia subtus glabra, in nervo et venis puberula, venarum axiilis barbatis. ^-^ — Scandens Colipa. Mart. SAPINDUS L., Camb. 1292. Sapindüs inaequalis Lam., DC. prod. 1, p. 608 ex autopsia specirtii Guadalupensis Berteriani. Chololote Misanllensium , qui fmetu ad lavanda lintea utuntur. — — Misantlae. Mart. — Hie perlinere videtur S. divarica- tas Hoffmannsegg) HW. n. 7742. BrasiL folia illi mihora. CUPANIA Plum. Camb. 1293. CüPANiÄ totnentosa Sw-,';DC.,1, p. 613, HW. n. 7254. Garoche Eslerensium. — r Inter Sepillo et Este- ro. Jan. 1294. ' CüPANiA scrohicutata HBK., DC. 1. c. C. gla^ hra HW. n. 7255 (spec. Humb.). 7^ Arborea in . sylvis Papantiae. Jan. Ä J ' ? ? 1295. CoPALiLLO PapahllensiumV Säpinäac^a arborea in sylvis Papantiae. Febr. Flores flaVcsöentes. Succus non balsameüs. — Haie congener J^phltilhjUgländina Poep.! Cub. quae non Ephialis. Genus ob deficiehtem früctum indeterminandum. ; allßniniü:!!. 7'.)i/3i!! . c^ilAJ-o MALPIQHUC:E.\E Juss..;... n Lods nüt. öfZt/^^-'iiNo. 446. -ttsTBROPTERis sp^cick Prö- pe Mapilque* 27* 420 BYRSONIMA Rieh. 1296. B\TisoNiMA cotiiüfoUa HBK. 5, p. 152. Ed. mi- nor, l. 447, HW. No. 8815. Nanchi Tecolutensium, Mi- sanlknsium, Aclopensium et pharmocopolarum Jalapen- siunt. Corlex praestanlissimum adstringens exhibet. Folia in specimine laudalo, ut illa describunt auclores, ob- tusa, subemarginata ; in speciminibus numerosis noslris, ut plurimum observanlur breviter aeuminata , acuta ; Iiacc, perfecla evolutione, forma est normalis. Arbusciila vel frutex flore croceo. In apricis inter Laguna verde et Aclopan reg. cal. frequons. IMart. Tecoluta. Jan. Febr. 1297. Banisteriea ob fructus defectum indetcrminanda. — Floribus aureis. In dumells Colipae. Marl. AURANTIA Correa de Serra. 1298. LiMON Papantlensium. Citrus affinis medicac, fructu minorl acido. Sine dubio indigcna. Papantlae in sylvis. Jan. 1299. LÄ^fdiilce Papantlensium et Jalapenslum. Co- lilur Papantlae et al. 1. Febr. « .:,,odr TERNSTROEMIACEAE Mivbel. . .- ^u. -.n? .^t'iERNSTROEMIA L. \^^^, JVvm^jmmik\ Tejjczapote n. sp. Tcpczapotc. Tccqliiteiishmh, glabcrrima;. loliis subcoriaceis qunealo-ob- ovatis , breviter acuminalis acutls (Impeiffefila. evolutione rotundatls), obsolete crenato - serratis; pedunculis axil- laribus soliloriis, petiöW WeYlplus duplo longioribus. — — A T',,(i^ipiica,Swr]^ mi- .OWpJiffGlf; :>:■» 421 ninie integerriniis niinusque crassis. A similiori T. dai- lata Aubl. Gui. t. 227, follis minoribus (3 poll. longis, 9 lin, lalis, peliolo \\ — 3 lin. longo), brcvlus nee laiu acute aciiminatis, pedunculis longioribiis (polllcaribus), llorequc majori. Floribus albis. Tccolulo. Jan. Lods nat. adde: No. 455. Il^.sylvatica- n. sp^ San Miguel del Soldado. reg, temp. Nov. FREZIERA Sw. 1301. Fkezieka iheoides Sw., HW. no. 10165 (speci- men sterile). — Specimina nostra cum laudato folIIt> öpli- me conveniunt. Flores vero non sempcr, ul poscuntur, solitarii, sed sacpius in ramis provenientes axillaribus ab breviatis aphyllis subfasciculati. — — ^ Arborea, iloribus vire¢ibus, corollis planis. Cucsia grande de . .Taiacingo regionis calidioris. Dec. JMELIACEAE Juss. TRICHILIA L, 1302. Tkichilia havaneii.sis Jacq. HBK. ! 5, p. 216. Ed. minor. T. glahra HW. no. 8077 (Humb. Havana ). — In sylvis Papantlae Febr. floribus nondum evolutls vires- centibus. IMIsantlae. Marl, floribus explicalis flavescenli bus. Arbucula. 457. Tkichilia spondloldes, Arbuscula semine arillo rubro in sylvis MIsantlae Jan. IVuctii'era. Semina non solitaria sed in quoque loculo ut plurimum bina. Post dcbiscenliam fructus valvulae pandentes reflexaeve semina bina, singulura, in utroque dissepimenti lalere fovent. MELIA L. 1303. Melu Azcdarach L., lIßK. 5, p. 218. Ed mi- nor. M. sempervirens Scbiedc Linn. 4, p. 569. Paraiso 422 Misantlensium. Arbuscula frequens ornamenli causa co- litur Misantlae. Mart. CEDKELEAE R. Br. CEDRELA L. 1304. Cedrela odorata L.? Cedro Papantlensium. SwJetema Schiede Bericht in Linn. 4, p. 554. Fructifera, fructu cum icone Gaert. 2, p. 95 optinie conveniente. Fo- lia pedalla sesquipedaliaque 9 — 13 juga. Foliola pclio- lata, obliqua basique inaequalia, minus tarnen quam Sivie- teniae Mahagoni; ovata ex ovato-lanceolata lineari-oblon- gaque, acuminata, acumine producto obtusiusculo; peliolo nervo venisque tenuiter puberulis, pube subtus rete te- nuius vaseulosum paglnamque invadente; concolora , pro- vecliori aetate sublus leviter fuscescentia; inferiora bre- viora ovata, 2< poll. longa, sesquipoll. lata; superiora ^\ poll. longa, 15 lin. lata; suprema decrescentia; pello- lus Omnibus 4 — 5 linearis. Capsulae ab apice de- hiscunt. In sylvis Papantlae, non reg. frigid. Febr. GERANIACEAE Juss. " Locis. nat, aclde: No. 463. Geränium mexicamim RBK. Jalacingo. Nov. — 465. OxALis corniculata L. Jalaclngo res;, temp. INov. / -53 P- I^IALYACEAE Kimth. Loc'is naial. adde\ No. 478. ÄIalaciika capitata L, frutlcosa, flore flavo. Papantla. Dec. SIDA Cav., DC. 1305. SiD^v capillaris Hort, berol. (vlx Cav. diss. 1, p. IQ, t. 1> fig. 1, a S. pauiculata Cav. 1. c. p. 16, t. \%, i 423 fig. 5, valde divorsa ). — Suffiulicosa, coroUis obscure pur- pureis, in dumetis Misanllac. Mart. ..»r 1306. SiBA alfnda W.lEn p. 722, herb. n. 12701.— Suffrulicosa, flore albo prapc Aclopan. Mart. HIBISCUS L. 1307. HiBiscus elatns Sw., HW. n. 12863. America patria, vix aliis notis, ab JI. tilijCiceo L. diversus — In sylvis tecüluteiisibus. Jan. Malvaceirum e viliori grege species quatuor reposui- mus indelerminalas. — Specimina pauca, vlx sufticientia. 1308. Malyacea frulicosa florihus llavis. Prope Pa- panllam. Jan. 1309. Malyacea suffruticosa, ramis laxis^, cor. sangui- nea. In sylvis pr. Actopan. Mart. 29. — Achaniae vide- lur species nova. 1310. IMalvacea suffrulicosa cor. flava. IMisanlla. Mart. 1311. IVIalvacea suffruticosa, lloribus purpureis, pivAclo- oau. Mart. BOMBACEÄE. CAROLINEA Lin. lil. DC. Marl. {Pachira Aub, Kuntb.) 1312. Carolinea macrocar]ia n. sp. Zapote reventa- dor Papantlensiuin. Glabra, floinbus terminalibus subter- nis, foliis 7 — 9 natis, l'oliolis obovatls oblongo-obovalis elliplico - lanceolalisque , sublus pallidioribus nervo venis venulisque reliculatis paucis proniinentlbus. Foliola maxima sexpollicaria , 2< poll. lala. Flores ex alabastro nobis inperfecte not». Stylus inferne pilosus, tubus sta- minum glaberrimus, petala more generis extus ^dpresse pulverulcnlo - tomentosa. Folia saepius glaberrinaa, non- nunquam rara pube subtus in nervo et venis inconspicue 424 praedlta, „Cavolineae species filamenlls obscure purpureis, fructu maximo. Ad ripas fluminum et rivulorum Papant- knsium et Tecolutensium. Papantlae. Febr. E semine misso In horlo berolinensi nunc viget. BOMßAX L., Mart. 1313. BoMBAX elUpticum HBK. 5, p. 299. Ed. minor. B. retusum HW. n. 12636. Xanacol Hispano-Papantlen- sium. Schihuicschan Tolonacorum Papantlensium. — „Bombacis species inermis, varians filamenlis albis et pur- pureis. Ornamenti causa colitur Papantlae, Misantlae caet. Defoliatum floret a mense Januario. Folia quinata et sep- tenata. Papantlae. Febr. HELICTERES L. 1314. Helicteres proxima cerlo guazumaefollae HBK. {biflorae HW. n. 12607), diversa: foliis ellipticis nee ro- tundatis angustiorlbus productioribus , Lasi minus cordalis, et pilis superae paginae obsoletioribus. — Fruticosa, inter Sepillo et Estero. Jan. BÜTTNERIACEAE R. Br. Locis nataUbus addei No. 483. Vf kvmzVxiK fruticosa L. •— SuJDfruticosa floribus flavis. Papantlae. Jan, GUAZUMA Plum. {Bubroma Sclir.) 1315. GüÄZUJiA ulmifolia Lam. Enc. met. 3, p. 52. -f- Inter Nantlam et Misantlam regionis calidae. Febr. TILIACEAE K. TRIÜMFETTA Plum., L. ■ 1316. Triümfettae? species fructu deficionte recogno- scenda, a n. 486 divejrsaj panicula aphylla, foliis glabres- 425 cenllbus et ramis inflorescentlae contra palentim hirsutis. — Arbuscula floribus flavescentibus. Papantlae. Febr. MUNTINGIA Plum., L. 1317. MuNTiNGiA Calabura L. et auct. HW. n. 10089. — Arbuscula floribus albis prope Papantlam. Febr. BIXINAE K. BIXA L. 1318. BixA Orellana L. et auct. Achiote Papantlen- sium. Prope Papantlam hinc inde culta. Jan. Prope Cuapa rarius. Dec. FLACOURTIA Corners. l'Hent. Juss. 1319. Flacourtia flexuosa HBK. 7, p. 239. Ed. min. — Speclmina nostra mascula. In dumelis prope Jalap.im. Septbr. SAMYDEAE Kunlh. CASEARIA Jacq. 1320 Casearia corymbosa HBK. 5, p. 366. Ed. min. (e collatione herb. Kunth.). — Fruticosa circa Actopan reg. cal. Mart. specimina florentia. — Tecoluta. Jan. fru- ctifera „Arillo rubro". 1321. Casearu proxima superiori, si modo diversa. In sylvis umbrosis Papantlae. Jan. fructifera. „Arillo rubro". Fructus axi majori, diametro minori; folia longiora, tenuius membranacea quam genuinae C. corymbosae. 1322. Casearu species a C, spinosa L., HW. ii. 8344 majori glabrilie potissimum diversa. Specimen unicum fructiferum, Plan del Rio. Jul. 1323. Casearia species floribus fasciculatis. Specimen unicum raancunj. -^ Papantla. Jan. 426 CISTINEAE DC. Locls natal. adele: No, 490. HEHANTnE;MUM glomeva- tum Lag. Jalacingo. Nov. VIOLA L, 1324. Viola odorata L. in horlis prope Jalacingo culla. Nov. — Specimina manea. SAUVAGESI\ Jacq. L. 1325. Sauvagesia erecta L., HW. no. 4977. — -^ 0 flore albo. In pralis inter Misantlam et Colipam. Febr. POLYGALEAE Juss. Loch nat. adde: Polygala paniculata L. In apricis sylvestribua prope el Estero reg. cal. Mart. RUTACEAE Ad. d. Juss. ZANTHOXYLÜM L. Kunih. 1326. Zanthoxylüm Pterota K. Fas;ara Ptcrota L. F. hnttscifoUa W. In pralis. Prope el Estero, Jan.; inter Misantlam et Nantlam. Febr. CHOISYA Kunth. 1327. CiioiSYA tcrnata HBK. 6, p. 6, L 513. Specimina sterilia foliis saepe quinatis, — Jalacingo. reg. lemp. CARYOPHYLLEAE Juss. Locis nat. adde: No. 506. SiELLiniA caspidata HBK. Prope Estero. Jan. (Caulibus omnino viscidulo-patentini villosis.) — 507. St. ovata IIBK. Papantla. Dec. speci- mina bona. 427 TEREBINTHACEAE Juss. PICRA]>INIA Sw. 1328, PiCRAMNiA antidesma Sw. Ind. occ. 1, p. 218. Papantla. Jan. — Varlet. pubesccns. Ex toto molliler pubescens, pube in supera foliorum pagina rarescenti. In sylvis Jalapensibus. Baccis rubris demum nlgris. Aug. Oct. CELASTRINAE R. Br. WIMMERIA Nov. Gen. CnAR. GEN. Flores hermaphrodili, reguläres, penlamcri, praefloratione imbricala. Calyx parvus^, obluse lobatus. Pelala sub margine disci inserta , sessilia subconcava , pa- lenllssima, demum reflexa, marccscenlia. Stamina ibidem inserta^ cum petalls alternantla^ longitudine eorum vel ma- jori; filamenta fillformia; antberae dorso affixae, ovales, biloculares, loculis rima longitudlnali lateraliter dehiscen- tibus. Discus carnosus lobatus, sinubus lilamentorum ba- sin amplectens. Germen disco impositum, basi immersum, pyramidato - trigonum , triloculare, loculis pluri - ovulatis, ovuHs basi affixis; Stylus brevis; sligma trilobum termi- nale. Perlcarplum samaroldes, triquelrum, triplerum, in- dehlscens, epicarpio tenuller membranaceo retlculato-ve- noso, endocarpio chartaceo in alas produclo ; aborlu unilo- culare, monospermo. Semen erectum, teres , apice atte- nuatum, epispermio brunneo granulato; albumen carno- sum; embryo axills, reclus, magnus, albus; cotyledones lanceolatae, planae, nervo et venis conspiculs notatae; ra- dicula exserla, plumula inconspicua. — Arbusculae gla- brae, habitu Celastri, foliis exstipulatis alternis integris ser- rr.tis, inflorescentils cymosis axillarlbus. Character differen- tiails In fructu samarolde, in(ieliisc§nte , monüspermo. — r- INomen imposuimus in honorem Fr. Wimmer operls exi- xrni, „Flora Silesiaca" cum Grabowskio editoris. 428 1329. WöiMERiA concolor n. sp. Folüs concoloribus, Raml tenues, debiles, lenti. Folla crebra, clllptlca utriii- que acuta et lanceolata, vix acuminala, aplce nunc aculo nunc obtuso; marginala, margine inflexo; obtuse obsolete subcalloso - serrata , serraturis in ima cuneata basi «lericien- tibus; consistentia roembranacea subchartacea ; nervo ve- nisque crebris tenuibus venulisque raris reticulatis vix sub- tus prominulis; vix unquam sesquipollice longiora, 9 llncis latiora, petiolo trilineari. Cymae pedunculatae , diiuidio folio ut plurimum breviores, ad summum ter dichotomae, flore alari primario haud raro deficiente. Squamulae ova- tae acutae parvae bifurcationes suffalclentes. Flores diia- metro vix trilineari. Lobi calycini obtuse arcuati, pallide membranaceo-marginati. Pelala ovata ovato-lanceolafave obtusa. Fructus immaturus a subsequentis speciei fruclu non videtur differre. — — Prope Colipam arborescens. Marl. 1330. WiMMERiÄ discolor n. sp. Folüs discoloribus. A superiori specie differt: ramis crassiop'bus firmioribus ere- ctis. Folüs majoribus in lanceolatam magis vergentibus formam, 2— 2|^ poll. longis, longioribusque, rarius pollice latioribus, petiolo 4 lineari. (Variabilia tarnen, in aliis speciminibus elliptica, 2|^ poll. longa, 16 lin. lata.) Apice saepius angustata sunt, saepius acuminata, aculiora; con- sistentia semper firmiori magis subcoriacea, venis magis immersis, margine tenuiori minus reflexo, serraturis ma- gis rotundatis magisque obsoletis. Supera pagina obscu- rior in siccis saltem fuscescit, infera pallcscente. Inllores- cenlia persimilis, nee flores (ex alabastro) diversi. Fructus malurus axi circiter 9 lineari, faciebus profunde cordatis, ovatis, obtusJs, subemarginatis alis apicem loculamenli sesquilinea altiusve superantibus. Semen 4 lineas lon- gum. — — In sylvis apricioribus Papantlae arborescens. Januar. 429 INDETERMINATAE. 1331. Tepetomate (id. est Lycopcrsicmn sylvaticum) MIsantlensium. Arbor cujus fruclus acidulus sapidissimus dieitur. — — Speclmina mascula. In sylvis Misantlae. Marl. 1332. CniJOL Papantlenslum. Arbor cujus lignum in terra petriticatur. Flores fructusque ignoti. Papantlae. Jan. stcrilis. 1333. Frütex oppositifolius (an ex Acänthacearüm or- dlne?), cujus folia coeruleo tingunt. Papantlae, Febr. stc- rilis. 1334. VoLADOR Papantlansium. Arbor. Papantlae. Jan. (Ramus sterilis.) 1335. Arbor procera, folio Carpini. Papantlae. Jan. slerilis. 1336. Arbor procera, foliis niyrtoideis impunctatis. Papantlae. Jan. sterilis. 1337. Sauraüja s. Palava Schiede in litleris. In syl- vaticis ad montem Orizaba sterilis. 1338. Arbuscula in sylvis Papantlae. Jan. fructifera. An novum genus. Calyx cupuliformis, truncatus, persistens. Capsula olivaeformis, basi calyce laxe araplexa, mucronu- lala, adpresse indistincte lepidoto-tomentosa et lutescenti- canescens, coriacea, trilocularis, trivalvis, loculicide dehis- cens, valvis medio sepliferls, loculis oligospermis, semi- nibus 3 — 4 crectis. ,,SemInum inlegumentum (Arillus) album" Schiede. Embryo exalbuminosus , semini confor- nils, orlhotropus. Colyledones subfoliaceae, profunde cor- dalac, emarginatae^ inaequilaterales , secundura axin semi- nis spiraliler circa radiculam longiusculam rectam convo- lulae, lalere majori involvente, minori involuio. Pedun- culi axillares, aggrcgati, 2 — 5 pollicarcs et sub-bipollicares. 430 Calyx bracleolls squamlformibus ipso brevlorlbus quasi ca- lyculalus. Axis fructüs circiter semi pollicaris. Folia al. terna, glabra vel glabrescentia, integra, integenima, e di- latata subtruncala nunc subcuneata, nunc subcordata basi late ovata, acuta, 5 — 7 nervia^ quinquepollicaria, lalitudine longltudinem subaequante; peliolus leres laminam sub- aequans. 1339. Arbor racemis pendulis. Cuesta grande de Chi- conquiaco reg. temp. *— Mart. 1340. FrüTEX floribus flavis vel flasescenlibus. Papant- lae. Jan. 43 t Versuch einer Verständigung über die Arten der Gattung Physalis, von D. C. G. Nees v. Esenbeck, Professor zu Breslau^ Der grofsnrllge Plan der englisch -ostindlschcfi Com- pagnie, unter der Leitung des berühmten Superintendent len des botanischen Gartens zu Calcutta alle Botaniker Europas zu einer Bearbeitung der Flora Ostindiens zu ver- einigen, und den als Vorbereitung zu einer solchen Arbelt seit Jahren aufgehäuften Pflanzenschatz, den die hochacht- bare Compagnie besitzt, diesem gemeinnützigen Zwecke soweit aufzuopfern, dafs nur noch ein umfassendes Nor- mal-Herbarium in dem Museum der Compagnie zurück- bleibt, hat mich in den Stand gesetzt, einige Pflanzen- famillen, die mich früher schon theilwelse beschäftigt hat- ten, mit ausgedehnteren Hülfsmitteln und mit einer, auf eine grofse tropische Flora fixirten Richtung, gleichsam als eine Berufsaufgabe zu studiren und darzustellen. Diese Familien sind die der Solanaceen, Acanlhaceen und Lau- rineen. Die Betrachtung der ersteren, die Ich so eben voll- endet habe, fülirte mich, wie es in dem Character einer jeden ähnlichen Arbeit liegt, auf die kritische Beleuchtung unklarer Gattungen im Ganzen zurück, welche vielleicht, neben verschiedenen Berichtigung und Erweiterungen der schönen von Carey und Wal lieh besorgten Ausgabe von 43-2 Roxbourghs Flora, den interessanteren Theil der Bearbei- tung dieser, in Ostindien wenig reichhaltigen Pflanzen- familie ausmacht. Die Familie der eigentlichen Solanaceen besieht in Ostindien nur aus den Galtungen: Physalis, Anisodus Link, Solanum, Datura^ Nicotiana und Hyoscyamus, von denen die beiden letzleren nicht einmal als Eingeborene beglaubigt sind. Aus der Gruppe der Verhasccae schlie- fsen sich einige Arten von Verhascum und Celsia an. Die Gattung Solanum ist nicht eben reich an Arten, enthält aber schöne und merkwürdige Formen; dasselbe gilt von der Gattung Physalis, aus welcher einige Arten schon durch Rheede und Rumphius zur Kenntnifs ge- bracht, aber fast von allen Späteren übersehen oder ver- kannt worden sind. Die Verpflichtung, hierüber mit mir ins Reine zu kommen, machte eine Revision der ganzen Gattung nö- thig, wozu ich durch frühere Cultur der meisten in die Gärten eingeführten Arten, so wie durch erwünschte Mit- theilungen aus den Floren selbst, denen sie angehören, vorbereitet war. Mehr aber verdanke ich noch der Mittheilung der Physalis" Arten des Willdenowschen, des königl. allgemei- nen und des Garten Herbariums zu Berlin, worin ich über die meisten mir noch dunkel gebliebenen Puncte befrie- digende Aufklärung oder doch Anleitung dazu fand. Der Dank, den ich einer solchen Förderung meiner Studien schuldig bin, soll bei dem, was ich hier miltheile, die Stelle der Einleitung vertreten. , Die Gattung Physalis bietet ein merkwürdiges Bei- spiel von Synonymen - Anhäufung dar, von Synonymen, die nicht etwa daraus entsprangen, dafs ein Botaniker durch subtile und künstliche Unterscheidungen unhaltbare Ar- 433 Arien herbeigeführt hätte, die nachher zu immer forlschrei' lendcn Vcrwechsehingen und neuen Irrung«« Anlafs ge- ben mufsten — ^- sondern lediglich dadurch, dafs man aus I Vernachlässigung der Quellen die schon bezeichneten Ar- ten immer wieder und wieder neu. bezeichnete, ohne sich Rechenschaft zu gehen, wo nun die alten Arten, die sich dem Blicke entzogen halteuv verborgen liegen möchten. Die, bei manchen Arten, aus dem scheinbaren Anse- hen in Herbarien entnommene Dauer und Frutescenz, das Haften an einzelnen Blattformen, die bei jeder Art einen eigenen, schwer zu beschreibenden Entwickelungskreis durchlaufen , und dagegen das Verkennen der stets cha- racteristischen Form des Fruchlkelches, der schon durch seine die Gattung bezeichnende Vorherrschaft seine An- sprüche auf höhere Bedeutsamkeit gellend macht, mögen das IMeiste zu dieser Unbestimmtheit beigetragen haben, sü wie dagegen eben diese verschiedenen characterisllschen Modilicalionen des Fruchtkelches, verbunden mit der sehr constantcn, durch R. Brown hervorgehobenen Zeichnung oder Gleichfarbigkeit der Blumenkrone und der Staubbeu- tel, mit grofser Sicherheit auf eine bestimmte Umgrenzung und Feststellung solcher Formen hinführen, die sich auch in allen übrigen, schwerer mit Worten zu bezeichnenden, Eigenschaften der Verzweigung, d^r Blattbildung, des Ueber- zuges u. s. w. aussprechen. Ich habe alle früheren SynQnyme, besonders aber die Abbildungen, soweit ich sie erreichen koimle (und dies war nur bei. wenigen nicht dev Fall), nochmals .selbst un- mittelbar mit der Natur verglichen, und diese Vergleichung allein war schon hinreichend;, Vieles zu berichtigen, in- dem sie in der Quelle selbst ein Mifsverständnifs aufdeckte, welches bei späteren Verglcichungen Synonyme zusammen- brachte, die mit der Deiinition in dem directesteü Wider^ Spruche standen. Man schien einen ehrenwerlhen Glau Cr Bd. 3s neft, 28 434 ben selbst gegen das Zeugnifs der eigenen Augen festhal- ten zu wollen. Römer und Schul tes zählen im Sy&tcma Vegeta- hilium von 1819 37 Arten, mit wenigstens ebqn so vie- len, theils richtigen, theils irrigen Synonymen; aufser die- sen sind seit dem Jahre 1819 noch 4 — 5 Arten theils aus Garten -Verzeichnissen, theils durch die Floren von Don und Blume namhaft geworden. Alle diese Namen lösen sich in der Natur ganz ohne ; Zwang, und, wie ich durch die hier gelieferte Zusammen« Stellung erwiesen zu haben glaube, so evident, als man dergleichen Wahrheiten nur liefern kann, auf 1) in 18, die meisten andern als reine Synonyme in sich schliefsende Arten, von welchen eine hinsicht- lich der Gattungsrechte noch zweifelhaft ist; 2) in einen kleinen dunklen Anhang, welcher die Phy salis suhtrißora R. et Pav. und einige nicht mehr zu enträlhselnde Millersche Arten enthält. Man wird vielleicht erinnern, dafs in der Sprengei- schen Ausgabe des Systema vegetahilium nicht mehr als 21 Arten vorkommen (von denen sogar 7 nach meiner Un- tersuchung wegfallen sollen) und dafs ich daher in dem Puncte der Redüction bereits weit überflügelt sei. Dage- gen will ich nichts weiter einwenden, als dafs ich die Verminderung der Namen weder gesucht habe, noch an sich für ein Verdienst halle, scmdern dafs es mir haupt- sächlich um eine, möglichst sichere und naturgetreue Dar- stellung der Arten zu thtin war, die mir bekannt sind und auch von Andern, nur oft unter andern Namen, erkannt wurden, dafs mir aber, wenn ich statt 18, 180 Arten ge- funden halte, die Aufstellung kein Bedenken erregt haben würde. Dafs ich übrigens in der Anordnung der Syno nyme nicht blindlings der neusten Ausgabe des Systema vegetabilmm folge, sonddrn nur daj wo ich, Anerkennend, 435 dessen Urlheil durch meine Untersuchungen bcslätigen konnte, wird die folgende Darstellung lehren* . Aufser der schon von den Alten erwähn len europäi- schen Art, P.hysalis Alkekengi , waren bis auf Caspar Bauhin nur noch 'Mvei Arten bekanntgeworden, nämlich a) Physalis somnifera^ das Solanum somniferum verti- cillatum C. B., und b) das Solanum vesicariwn indicuni des Hort. Eystett* und Joh. Bauh^, welches man mit ziemlicher Wahrscheinlichkeit inx Ph. angulata Lin. an- nehmen darf. Camerarius lehrte später die Physalis pubescens kennen* Als Linne sich mit dieser Gattung beschäftigte, la- gen ihm vor 1. MoRisoN mit 10 Artikeln, nämlich: a) Solanum vesicarium vulgatius repens, fruclu et ve- slca rubra: Physalis Alhekengi. b) Solanum vesicarium radlce crassa mexicanüm flore lüleo, Cotztomatl sive Solanum pallens Recchi,-* und c) Solanum vesicarium sinuato follo mexicanüm Coyo- tomatl seu Tomali Coyoil, Vesicaria mexicana ReC- chi : — zwei Formen von Physalis peruvianäi d) Solanum somniferum verlicillatum C. B.: Physalis somnifera. e) Solanum vesicarium indicum ereclum folio leni an- nuura: Physalis dubia Link {Physalis Linkii mihi). f) Solanum indicum vesicarium, vesica tenüiore, Pee- inotä-inodien Hort. Malab. : Physalis minima? g) Solanum virginianum procumbens annuum folio la- nuginoso (mit meist falschen Citaten): Physalis pu- bescens und Ph. pruinosa. h) Solanum vesicarium indicum minimum Hermanni -* 28* 436 aus PhysaUs minima und wahrscheinlich Ph. an- gidata zusammengeflossen. i) Solanum vesicarium curassavicum, Solano antiquo- ^^ rum simile, Pluk. Alm.: Physalis cnrassavica. Ti) Solanum vesicarium americanum, caule qiiadrangulo, foliö Stramoniae minore, Miltomatl Recclii: -Physa- lis angulata. 2. DiLLENius mit a) Alkekengi barbadense nanum, Alliariae folIo: Phy- salis pubescens , var. pruinosa. v b) Alkekengi bonariense repens, bacca turbhiala, vis- cosat Physalis viscosa, c) Alkekengi indicum glabrum Capsici folio: Physalis angulata |3 Lin. d) Alkekengi indicum glabrum Chenopodii folio: Phy- salis angulata, 3. Feüillee mit Alkekengi virginianum ' fruclu luteo: — ein schlecliles Bild von Physalis peruviana. 4. RiiEEDE im Hortus Malabaricus, Vol. IV. mit a) Pevetti: Physalis somnifera, a. ßexUosa; — und Vol. X. mit: h) Inotä-Inodien: Physalis angulata. c) Pee- Inotä - Inodien: Physalis minima, •wahrschein- lich, aber in der Angabe brauner Flecken in der Blume und in der Abbildung selbst unsicher. Kumphius lieferte bald nachher im Herbarium Am- hoinense: a) Halicacabus major alba: Physalis angulata; und b) Halicacabus minor nigra: Physalis indica Lam, Linne vertheilte diese Synonyme so: ' C. Bauhins a. zu Physalis somnifera. Pevelli Rheede zu Physcdis flexuosa. Solanum vesicarium (i.) Moris. zu Physalis cnrassa- vica. ;.,!,;;. «T(.3i , .. 437 Alkekeiigi bonarieiise (b.) Dill, zu Physalis yiscosa. Solanum vesicarium C, B. und Moris. (a.) zu Physa- lis AlJicken2:i. Ilalicacabum, s. Solanum indicum Cam., Job. & C. B. (b.) und Dillen's c. und d. (c. als Varietät) im Phy* salis angulata, Feuillee und Moris. g, zvl Physalis puhcscms, Pee-ino(ä-ii>odIen und Herrn« Solanum vesicarium in- dicum nnnimum zu Phy. salis minima. 7,i\vv}.-|AV\ : Alkekengl barbadense Dill, (a.) ward seine JP7iysalis pruinosa. Die Cilale b. c, und e. aus Morison, so \yji,€. Inotä- Inodlen Rlieed. und die aus B,uinphius bllel^en unbe achtel. Dieses ist mit wenigen Worten die Geschieh le dieser Cattupg bis auf Li n HC. Die Cilate, w(^lche Dillen zu seinem AlkekeiPgi indicum glabnim Chenopodii folio mit Unvecbt zog, und die Dunkelheit, welche über llermann's Solanum indicum vesicarium minimum liegt, entliallen fast alle Grunde der späteren Verwechselung. Ich will, nun die Physalis^x\rten des Will den ow- schen Herbariums mit den, ?»^m, Vers ländmsge der klassi- schen Species plantcimm nölhigen Anmerkungen beglei- ten, und darauf die,j||ic^no^rajihjscl^e Evliiul,erivf|g der Ar ten folgen lassep. 1. Phy salis somuifera Willd, sp. pl. \. p^ lOli), 1 und 2. PhysaUs flexuosa WiUd. 1. c. p. 1020, n. 3. In dem Willd enowschen Herbarium befinden sich unter Physalis somnifera zwei Exemplare: das erslere 438 ■ wahrscheinlich*) aus dem botanischen Garten zu Berlin; das letztere mit der Bezeichnung: Pbysalis somnilera in- dica n. 258, und dem Zusätze: (Humboldt). Unter Physalis flexuosä Hegt ein Exemplar von Klein aus Ostindien. Diese Exemplare bestätigen, was der Herr G. R. Link in dev En. ff ort. JBej\ andeuiet, und ich in meiner Syn- opsis zii beweisen suchen werde, dal's Physalis somnifcra und Physalis ßepcuosa nur eine und dieselbe Art ausma- chen. Herr v. Jacquin hat in seinen vortrefflichen ^t'/o- gae mit grofsem Scharfsinn die Unterschiede beider Arten festzustellen gesucht, und dieselben scheinen auch beson- ders bei einzelnen Garten - Exemplaren ziemlich ausrei- chend. Eine grofse Menge von Exemplaren, in den ver- schiedensten Gegenden Indiens gesammelt, hat mich aber Überieugt, dafs nirgends eine Grenze, weder in Hinsicht der mehr oder weniger gebogenen Ae^te, noch der Form, Gröfse tind Behaarung der Blätter, noch der Grofse der Blüthen und des Verhältnisses des Kelchs (welchrs die angegebenen Hauptunterschiede sind) statt finde. Eni an- derer Umstand, der mir Anfangs von gröfserem Gewichte schien, verliert dieses bei näherer Erwägung ebenfalls; ich meine die Form der Kelch ab schnitte, welche an Physalis jtexiiosd 'hei überhaupt kleinerem Kelche länger und pfrie- mienfÖrmig zugespitzt sind, daher bei dem zur Frucht an- schwellenden Kelch als schmale Zipfelchen um die IMiin- dun?; stehen, statt dafs sich die aus dem Dreieckigen lan- zettförmigen Zähne der gewöhnlichen Physalis somnifera mebr schliefsen. Man findet aber an jüngeren Trieben ge- wöhnlicher Exemplare der indischen Ph. fcxuosa nicht selten Blüthen ganz von der Gröfse der Blüthen der Ph. somnifcra, und diese haben dann auch Kclchzähne, wel- *) DIp Angalie hat ein Fragezeiphen, 439 che genau wie bei der letzteren beschaffen sind und blei- ben. Das Exemplar von Ph. ßexuosa im Willdenow- schen Herbarium, aus Ostindien, hat die gröfseren Blütlien der erwähnten Art, einen geraden, nur etwas im Bogen gekrümraten Stengel und oblonge Blätter, und bezeichnet sich dadurch als ein jüngerer heftiger Trieb. Das Garten -Exemplar van Physalis somnifera dieses Herbaril ist von der gewöhnlichen Form der europäischen und Garten -Exemplare. Das zweite aber, das, wenn der Zusatz: von Humboldt, richtig wäre, aus Neuspanien (wo nicht aus den canarischen Inseln) herzuleiten sein würde, hat den gebogenen Stengel und die schmalen Kelchspitzen der Ph. flexuosa, ist aber sonst sehr unvollkommen. Man dürfte daraus schliefsen, dafs die von Hernandez {Rer. med. Nov. Hisp. Hist. p, 296) erwähnte Pflanze, welche Herr v. Jacquin a. a. 0. für specifisch verschieden erklä- ren möchte, eben sowohl hierher gehöre, als ich mit Zu- versicht annehmen darf, dafs das Pcvettl des //. Malab. IV. p. 113, t. 55 keine andere, als die wahre Ph. ßexuo- sa Lin. sei. Eine Form mit grofsen, dünnen, fafst glatten, nach, unten keilförmig verschmälerten Blättern, wie Herr v. Jac- quin sie nach Exemplaren aus Greta und Aegypten be- schreibt, und Prosp. Alp. Exot. tab. 70 dazu citirt, liegt, unter dem Namen Physalis sugunda aus ßelahat im Ha- milton'schen Herbarium vor mir, ist aber im Uebrigen ebenfalls nicht zu unterscheiden. Die PJi. soinnifera, welche Sieber in Greta sam- melte, entspricht dagegen danz der gewöhnlichen Form, und zeigt nur, wie alle im wilden Zustande und in war- men Gegenden gesammelten, einen dichteren und stärke- ren Filz an den jüngeren Aeslen und Kelchen. Die Blü- ihen sind giofs; die Blätter sind grün und mäfsig kurz- fdzig. 440 -— . Ein Exemplar von Physalis somnifeva aus Acgyptcn, im Herb, des königl. Gartens ZrU Berlin, und ein wahr- scheinlich cultivittes^iExemplar derselben Sammlung, ha- ben den geraden Stengel der Ph, sommfeva^ und kleinere Blüthen, wie bei \P/^. -flcxuosa; im Uebrlgen entsprechen sie ganz dem eben genannten. - Mit diesem S i e b-e raschen Exemplare kommt ein an- ders aus Sieber's Fl. ■ 3Iauritiancf ^ n. 226 (unter jPäj*«- lis tomcntosa) völlig überein, hat aber fast unbehaarle Blätter.' Dahin gehört Ph. arhorescens Thunb. Verglei- chen wir hiermit unser eigenes capisches Exemplar der Ph. tomeräosa Thunb., und dasjenige, welches von Mund und Maire am Cap gesammelt, sich in dem königl. Her- barium befindet, und das von Eckion am Lövvenbcrge gesammelte no. 635, so findet sich kein anderer Unter- schied, als dafs die Flocken der Blä[ler noch dichter als bei dem creiensisolien, zusammengedrängt sind. Die Blatt- form und der Stengel und Bliithenbau sind völlig überein- stimmend. Die untern Blälter sind verkehrt- eiförmig, meist stumpf, die obern eiförmig und ziemlich spitz, mit spit- zem Grunde, wie bei allen vollständigen Exemplaren die- ses Gewächses. Ganz ähnliche Exemplare mit kleineren Blüthen enthält das Heynesche Herbarium aus Ostindien unter dem Namen Ph. tomeniosa. Physalis somnifcra, ßcxnosa , arhorescens Thunb. (nee Lin.) und iomeatosa Thunb. sind also dieselbe Art, und lassen sich kaum nach dem in der Synopsis Physa- lidmi versuchten Entwürfe als Varietäten so absondern, dafs man nicht vielleicht an einem und demselben. Sytrau- ehe alle diese Formen vereinigt finden könnte. .':;j,v • 3. Physalis aristala. Willd. i. c, p. 1020, no. 2: Exemplare aus Teneriffa von Broussonet und aus dem Garten zu Paris. — Gebort, wie Poiret und Sprengel sie stellen, zu Atropa y oder vielmehr zu Saracha Jl, et ^ 441 P. {BeJUnla R. et Seh.), wenn man diese Gattung gelten lassen will, die sich, meiner Rleinung nach, recht gut ver- iheidigen läfst. 4. Physalis arbörescens Willd. I. c. p. 1020, no. 4. — Das Exemplar aus dem botanischen Garten zu Paris ist sehr zweifelhaft^ und gehört nach den hängenden Blü- then und der lief gespaltenen Blumenkrone eher zu einer Atropa oder Saraeha. Das Citat: Thunb. Pr. 37. {Fl. Cap. ed. Sc/h I. p. 191, n. 2) bezieht sich, wie schon be- merkt, auf Ph. somnifera. Die Physalis foliis ovato-lan- ceolalis Integerrimis oppositis, caule frulicoso Mill. Dict. t. 206, f. 2 ist auch nicht hierher zu bringen. Bleibt also blofs die Berufung auf Linncs Spec. pl. 5. Physalis curassavica Willd. 1. c. p. 1020, n, 5. — ■ Das Exemplar (von Koch) gehört zur Ph. viscosa' die wahre Ph. curassavica aber befindet sich nicht im Willdenow'schen Herbarium. 6. Physalis tomentasa Thunb., Willd. I. c. p. 1021, n. 6. — Fehlt im Willdenow'schen Herbarium, und ge- hört, wie oben bemerkt, zu Ph. somnifera. Physalis to- mentosa Med, Act. Pal. ist sowohl nach der Abbildung, als nach einem alten Exemplare aus dem Garten zu Hei- delberg Physalis peruviana vx sonniger Stellung des To- pfes gealtert. 7. Physalis viscosa Willd. 1, c. p. 102/, no. 7. Zwei Exemplare ans dem königl. botanischen Garten zu Berlin. Das königl. und das Garten -Herbarium bewahren noch auFscrdem Exemplare aus Brasilien von Sei low, desgleichen aus Virginien, und, als Physaiis pmnsylva- nica, aus dem königl, botanischen. Garten. — Unter jPäj- salis angulata Hb. Willd. gehört das Exemplar No. 2 aus dem botanischen Garten ebenfalls hierher, Physalis viscosa, eine durch die Cullur sehr umge- stallele Pilanzc, läfst sieh unter allen Formen an dem auf 442 ganz kleinen Höckerchen stehenden, oft äufsevst kurzen und kaum meiklichen , am Ende 2 — 4-gabcIig getheilten Haarüberzuge, der den Blältern ein fast beschupplcs An- sehen giebt, und an den breiten tiefen Kelchzähnen, wel- che nicht ganz von gleicher Gröfse sind, erkennen. Nur Physalis curassavica kopiml hierin mit ihr über- cin, und unterscheidet sich blofs durch die etwas längere Behaarung und durch die deutlichen Flecken im Grunde der Blume, die aber auch bei Ph. viscosa nicht ganz ohne Zeichnung, sondern mit einem bräunlichen Stern geziert ist. Physalis pennsylvanica L(in. ist völlig dieselbe Pflan ze. Man sehe hierüber die Synopsis. 8. Physalis Alkekengi Willd. 1. c. p. 1022, n. 9. 9. Physalis tuherosa Willd. En. IL Ber, I. p. 232, n. 4. — Das Exemplar mit dem Zusätze: Physcdis iiica- na H. Par. e Peruvia, ist, wie das Citat selbst ausweiset, ^\e Physalis chcnopodiifolia ham., und halte besser den INamen incana führen sollen, der sie so gut auszeichnet, um so mehr, da die radix tuherosa, gerade wie bei Ph. peruviana, hier blofs der angeschwollene Miltelstock eines krautartigen, am Grunde verholzenden Stengels ist. Ich glaube daher, den älteren Namen Ph. chenopodiifolin, der auch characteristisch ist, beibehalten zu müssen, und bemerke nur noch, dafs diese Pflanze in unsern Gärten vor 30 Jahren und früher fi\r Ph. puhescens Lin, galt. Es können weder Linnes Ausdrücke noch die von ihm gewählten Citate aus Morison und Feuillce dafür ange genommen werden, von welchen das erstere zu unserer Ph. puhescens, dem Alhekengi procumbens Mönch', des letzteren höchst fehlerhaftes Bild aber wahrscheinlich zu Ph, esculenta gehört, 10. Physalis pennsylvanica Willd. Herb., nee sp. pl., ist eine neue Art, die Mühlenberg aus Nord -Ame- rica sandte, und die vielleicht die Ph. villosa Müh Ib. 443 darstellt, aber doch der kurzen Phrase nicht in dem Ma- fse entspricht, dafs man sie unter diesem Namen auffüh- ren dürlte. Ich nenne sie Physalis heterophylla. — Die- selbe findet sich auch unter demselben Namen (Ph, pen- sylvanicaj im konigl. Herb, von Popp ig aus Pennsylva- nien (Cove- Valley) und von M. Kinn., und ist überhaupt wohl die Ph. pennsylvariica vieler nordamericanischen Bo- taniker. Ich besitze sie aus Pennsylvanien unter denisel ben Namen. Hier sieht man aber ein schlimmes Beispiel, wie oft Arten nach herkömmlichen Autoritäten bestimmt und fortgeführt werden, ohne dafs man je nach der Quelle schaut. Linne definirte die Ph. pennsylvariica: foliis ovatls subrepandis obtusis nudiuscuHs, florlbus (loco: fo- liis?) geminls, caule herbaceo. Sie ist viehrjührig. In Pennsylvanien wachsen (oder fanden sich) aus der Reihe der perennirenden nur: Ph. viscosa und eine zweite. Weil nnn Ph. viscosa schon einmal unter den Linnescben da ist, so — inuj's die andere die Ph. pennsylvanica sein, obwohl sie weder folia obtusa, noch nudiuscula, noch (wie die Beschreibung besagt) caulem teretiusculum obsolete angulatum tomento obsoleto adspersum, noch folia ßoer- haavlae, supra nudiuscula subtus obsolete tomentosa, noch pedunculos peliolis paullo longlores, noch eine corolla lu^ tea fundo obscurlore, noch, nach Rand's Cltate, einen fructus (pro genere) minimus hat, sondern vielmehr spitze, verschiedentlich gezähnte, oben und unten zottige Blätter, die gar nichts mit denen einer Boerbaavia gemein haben, — einen sehr eckigen, sehr zottigen Stengel, kurze, kaum die Hälfte des Blattstiels erreichende Blüthenstielo , fünf grofse braune Flecken im Grunde der Blume, und Frucht- kelche, die nicht viel kleiner sind, als die unserer Ph. Allitkmgi. Es pafsle mit einem Worte gar nichts dar- auf, weil die Ph. pennsylvanica Linn. die Ph. viscosa selbst ist, und ein etwa zu seiner Samn^lung hinzugckom- 444 -^ — =- menes Exemplar unserer Ph, JieterQphyila in den von ihm vorh.'UKleueu Aussagen über diese Species, so lange er nicht jene zurücknahm, nichls ändern konnte. Eher niöchle man noch bei Linne unter PliYsalis prniuüsa vermischle Spuren einer Beziehung auf unsere Pflanze finden. 11. Physalis peruviana Willd, sp, pl. 1. c. n, 1022. n, 10 und 12. Physalls csculenta Willd. in Act. Nat, Cur. Bci\ IV. p. 197. Zwei Exemplare der ersleren, das eine von Bouche (wahrscheinlich cultivirt), das andere von HumhoUU aus Quindiu, und die unler Pli. csadenta liegenden sind völ- lig identisch und gehören sämmtlich zu der Form mit ge- zähnten Blaltern, welche den Angaben über Ph. esculen- ta entspricht. Das Exemplar von Klein aus Ostindien führt den Namen: Physalis esculcnta Roxb, , Marmelon, vom 16. October 1799. Das andere scheint eine Garten- pQanze zu sein. Die Noiiz, welche R. und Seh. im Syst. Feg. IV. p. 674 aus dem Wiildenow'schen Herbarium anführen, gehört zu dem erstgenannten Exemplare, wel- ches beim Trocknen ausgesperrt worden, Ein fünftes Exemplar liegt {m\\. Ph. minima) unter Ph. puhesccns, und dieses hat die fast zahnlosen Blatter der Ph. peruviana. Es führt die Aufschrift: Physalls pnbescen s JXoxhJ Ph. peruviana des königl. Gaiten- Herbarii schliefst sich liier an, Eine grofse Menge von Exemplaren, welche ich durch den verehrten Superintendenten des Gartens der oslindi- scheu Compagnie zu Caleulta, Herrn Wallich, unter, dem ^xNament Physalis puhescens, Cat, n. 2644, B. et E.-, zum Gebrauche erhielt, und die insgesammt aus Gärten ent- sprungen zu sein scheinen, oder es erweislich sind, stim- men mit denen, die ich selbst viele .lahre hindurch culti- 445 tlrl habe, genau überein, und die tJebetgängc der Vli. pcruviaiia und esculcnta sind so häufig und vielselljg) 'dafs nnan kaum zwei Varieläten daraus machen sollte, wie ich indefs zur leichtern Beziehung auf die zahlreichen Sy- nonyme in der folgenden Synopsis ihun will. Da Herr R. Brown, indem er unsere Ph. peruviana im Prodr. Fl. Nov. Holland, zwar für PIi» puhesCeris Iferhar. Lin., die Pflanze des Linn eschen llcrbarii aber ausdrücklich nicht für die j, primaria auctoritas" dieser Linn eschen Species erklärt, weil sie im Jahre 1753 noch nicht im Linneschcn Herbarium gewesen sei, so halle ich 'mich an die ältere Autorität der Ph. annua ramo- sissijna, j-amis terctibns pnhesceidibus, genicnlis no- dosis, welche, nebst dem Synonyme aus Morison, III. Sect. 13, t. 3, t 24 die, so zu benennende Species {Al- kekengi procumbens Mönch) aufser allen Zweifel setzt. Die Ph. pnbcscens R. Br. Prodr. soll dagegen den gleich- falls Linneschcn INamen; Ph. peruviana fe^ descr. sysl. ■veg.) erhallen. Die zahlreichen altern und neueren Syno- nyme findet man unten in der Synopsis zusammengestellt. Eins der wichtigslen ist noch Physalis latifolia Lam. ///. , oder barbadensis Ena. meth. , die sich von der ge- wöhnlichen Ph. peruviana nur durch den schlankem, oft einjährig getriebenen Stengel und durch ein schlafferes Aussehen der selten gezähnten Blätler unterscheidet. 13. Physalis angulataVf'iW^. sp. pl. p. 10-22, n. 11. — Das Will denowsche Herbarium zeigt hier zwei Exem- plare. Das erste, von Klein aus Ostindien gesandt, ge- hört zu Ph. indica Lam., die man jetzt zu JSicandra gestellt hat, die aber eine wahre Physalis {Ph, parviflora R. Br.) ist. Das andere, aus dem botanischen Garlen zu Berlin, ist Ph. viscosa |3. pcnnsylvanica mihi^ die PI/. pcnhsylvanica Lin. Descr. et Mill. und PJi. Jacqinni Link Enum. • 446 Pbysalis angnlata, diese von Dillen so characteri- stisch dargestellte Species ist in neuerer Zeit fast aus den Gärten verschwunden, und das kimigl. Herbarium enthält nur noch das Sieb ersehe Exemplar aus der Flora mar- tinicensis:, no. 69, als richtigen Beleg der allen Species. — Ein zweites Exemplar dieses Herbarii, aus dem Her- barium der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Ber- lin (ex horto, Martini), gehört zu Ph. dubia Link En, aus Brasilien, womit auch die Exemplare des königl. Gar- ten-Herbarii übereinstimmen, und die schon von Mori- son, Hist. pl. HL Sect. 13) t. 3. f. 22, als Solanum vesu carium annuum Indicum erectum ^ut dargestellt, von der aber schwer zu sagen ist, ob sie oder die Ph. aequata Jacq. fiL für die Ph. iaocarpa Brot, zu halten sei. — Die Ph. aequata findet sich im königl. Garten -Herbarium sowohl unter diesem Namen, als unter dem der Ph. an- gulata, von welcher sie sich aber, gleich der Ph. dubia (Ph. LinJiiana mihij^ durch den nicht eckigen Frucht- kelch unterscheidet. • — Diese beiden rundkelchigen Arten unterscheiden sich ebenfalls deutlich: die letztere (Ph. dubia) hat lange Blütlienstiele und lang zugespitzte Frucht- kelche; die erstere (Ph. aequata) kurze Blülhenstiele und kürzere eiförmige Fruchtkelche. 14. Physalis pubescens Willd. h c. p. 1023. n. 12. — Ueber diese viel verkannte Species ist schon unter Ph. peruviana gesprochen worden. Will den ow hatte in sei- nem Herbarium unter diesem Namen kein Exemplar der Linn eschen Pflanze, die alle seine Cilate, mit Aus- nahme von Feuillee, richtig angeben, sondern wir fin- den darunter 1) Ph. minima Lim, von Klein einmal als Ph, pubescens und dann als Ph. angulata, aus Ostindien gesandt, und 2) die Ph. peruviana ß. foliis subintegerri- mis, von Roxburgh aus Ostindien. Willdenow setzte seine bot. Kennzeichen aus beiden zusammen^ nahm abei' 447 den: calyx fmcllfer subrotundo-globosus von der ersteren, woraus denn für die Folge manche Schwierigkeit beim Nachschlagen erwuchs. — Die folgende Nummer 15. Physalis öarbadcnsis Willd. I. c. n. 13. ex horto proprio zeigt uns endlich die Pflanze zu den unter n. 12 gelieferten Linn eschen Angaben, nämlich die Pk. ra?nosa Mi 11., und barbadensis Jacq. {Älhckengi procumben.9 Mönch), von welcher 16. Physalis pruinosa Willd. 1. c. p. 1024, oder Ph. obscura Michx. Var. p. Pursh (von Bouche im W. Herb.) nur Spielart ist. Was Linne bestimmt habe bei der letzleren zu schreiben, „facies anlecedentium (näm- lich der Ph^ angulata, pubesceiis und minima) sed an- iherae flavae, nee coeruleae", während sein einziger Ge- währsmann, Dillenius, bei seinem Älkekengi barbadcnse namim Alliariae folio ausdrücklich meldet: e quibus (sc. floribus) pendent quina stamina dilute purpurascentia, api- cibns oblongis obscnre violaceis praedita, ist nicht ein- zusehen. Ueberhaupt scheint die Beschreibung nach ver- schiedenen Exemplaren anderer Arten gemacht, wie, au- fser den anlherae luteae, auch die pedunculi floriferi lon- gi, erecli, slricli beweisen, die hier, wie bei den meisten Arten, vcrhällnifsmäfsig kurz und etwas gebogen sind. Man gerälh in Versuchung, hier eine Verwechselung mit Ph. viscosa /3. Jacq. zu vermulhen. Unler dem^Amen Physalis stamineaMü\\\enh. lin- den wir noch ein kleines Exemplar der Ph. pubescens mit schwach geschweiften Blättern, von Mühlenberg ge- sandt, im W illdenowschen Herbarium. 17. Physalis chenopodifolia Willd. 1. c. p. 1023. n. 14. Ist Ph. philadelphica Lam., welcher Name schon als der älteste — aber auch darum den übrigen vorgezogen werden mufs, weil er nicht, wie die meisten derselben, auch schon in anderweitiger Beziehung angewandt worden. 448 18. Physalis minima Wllhl. sp. pl. 1. c. p. 1024. n. 15. Als Ph. an^ulata von Frau v. Friödland mitgetheilt, in Oslindien von König gesammelt, vonWiildenow ah Ph. mlnimd bezeichnet. Sie stimmt genau mit den oslindisclien E?cemplaren, die ich vor mir habe, überein, und kommt, wie es scheint, in America nicht vor. In Willdenow's Herbarium biegen, wie schon oben erwähnt worden, andere Exemplare dieser Pflanze, von Klein gesendet, unter P//. puhcscens. Die sehr dünnen, stark zottigen Blüthenstiele, äufserst kleinen, ebenfalls stark zottigen Kelche und klei- nen ungefleckten Blülhen machen diese Art sehr kennt- lich, die übrigens durch Hermann (der sie wahrschein- lich mit Ph. indica und angulata verschmolzen und des- sen Angaben erst von Dillen, welchem Linne darin folgte, auf diese Form beschränkt wurde) von Grunde aus zweideutig gemacht, späterhin unter vielen neuen Namen auftrat. Dahin gehörten: Ph. parviflora Lagasca, Willd. En., Zuccagn. in Roem. Coli., Ph. Lagascae B. et Seh., jnicrantha hink En., villosa Kotli (vielleicht auch villosaMiW., wenn sie In America einheimisch sein soll- te), Rothiana R. et Seh., abyssinica Herb. Hort. Reg. Ber. Die Blätter wandeln zwar sehr in der Form vom fast Herzförmigen ins Eiförmig- Oblonge, in den Zähnen des Randes, die oft fast gänzlich fehlen (dann ist es Ph. parvißora Willd. Herb, und Herb. Hort. Bg^. Ber., und Ph. abyssinica Hort. Ber.); aber ihre laxe Textur, sichf. liehe wellläuftige Behaarung, lang vorgezogene Spitze und langen Blattstiele bleiben characterislisch. 19. Physalis prostvata Jacq., Willd. 1. c. p. j[q24. no. 17. Cha- 449 Charocter gcncris. (Pjiysalis.) Calyx quinquefitlus, post anüiesin incres- cens, plerisque vesiculosus l"iuctum<:jue recondens. Corolla campauulalo-rolala, plicala, limbo qulnqiiesiuuato, angulis lolidem paivis aeulis. Antherae ercclae, conuivehtcs, su- lura ulrinque longitudinali undulata delnscentes. ßacca biiocularis, polysperma, trophospermio crasso. Adnot. Anthera erecta, locellis parallells, connectivo anguslo junclis: follicuUs luteis vel sordide vlolaccis; su- tura lateral! et magis poslica, prominente, pulchre undata, margiue, praeserllm post dehiscentiam, albido. Reeepla- culiim pollinjs pliciformc, ad modum sulurae (post dehis- centiam aequalis neque amplius flexuosae) undatum. Pol- len parvum, globosum, luteum vel sordide coeruleum» Se- mina subdiscoideä, orbiculata vel ovalo-subrotunda, mar- glnata, ad hilum retusa, lutescenlia vel subfusca, punetis parvis impi*essis nltidulis, modo conferlinribus minimis, modo rcmolioribus magisque conspicuis impressa» Herbae annuae vel percnnes ; rarius Irutices. Caulis angulatus, angulis a foliis decurrenlibus. Folia inferior» allerna, aequis intervallis distantia, tum snperiora magis magisque approxiraala* In singuli folii angulo interne gemma ramuli florigeri, cujus folia flores axillares edunt^ sed inferior flos absque folio saepe genitusj mox valde elongalo ramo, e dichotomia caulis oriri vidclur. Tum apicem versus, ramulis axillaribus exhaustis et debilibus^ vel ctiam iotis evanescentibus, unum solnm folium prima^ rJo a latere positum eodemque minus relinquitur, flore in- ier hoc et illud solitario proveniente. Gemina tunc di- cuntur folia; forma aülem intermedia haec est, ubi ad an* gubim folii flos unus folio altero ramuloque brevi adiectis germinat. In fruiicosis ramnlus floriger ila in compendium reducitur, ut flores, quos discrelos cderc dcbuisset, in glo- 6r Bd. 3s Heft. 29 450 raerulum fere axillarem congesli puUulent. Forma follo- rum in allls alia, e lanceolata ad cordalo-subrolundam va- ria, margine repando, sinuato, denlato integerrimove in eadem planta variabill. Pubescentia modo simplex, mo- do, sed rarius, furcata, in quibusdam glandulosa. Odor herbae ingratus, sed frucluum odor et sapor in nonnulHs suavis. Flores lulei vel albidi, maculis in t'undo paullo obscurioribus , indislinctis, in aliis autem nigro-violaceis insigncs; mia in specie coernlel. Filamenta albida vel vio- lacea; anlherae luleae, vel tolae, vel margine violaceae, vel coerulescentes. Bacca lutea, aurantia, rubra, laevis, in quibusdam viscida. Vesica calycina una in specie rubra. Synopsis specierum, I. Frutescentes. 1. Physalis somnifera Lin. , floribus aggregatis brevissime pedunculatls. 2. Ph. curassavica Lin., floribus solitariis. Obs. Ph. arhorcscens Lin. vix hujus est generls. IL Herbaceae, radlce valida eauleque basi perennan- 4ibus. Alabastrum, dum clausum, ratione corollae magnum, ventricosum. a. Corolla immaculata (seu maculis saltem discoloribus distinctis nullis in fundo notata). 3. Ph, viscosa Lin., pilis brevibus bi-quadrifurca- tis pubescenti-scabra, calycibus fructus pallidis. 4. Ph. Alkekengi Lin., pilis simplicibus pubes- cens, calycibus fructus rubris. b. Corolla maculata (maculis fundi discoloribus, fusco- purpureis). 5. Ph. heterophylla, antheris luteis, villosa, caule procumbente flexuoso, foliis late ovatis corda- tisve valde inaequalibus. 6. Ph. chenopodifoUa Lam., antlieris violaceis. .. — 451 cano-lomentosa, caule ereclo dichotomo, folüs delf oideo- ovalis angulato - dentatis. 7. Ph, peruviana Lin., antheris violaceis, pubes- centi-villosa, l'oliis cordatis acuminatis angula- tis integrisve. III. Herbaceae annuae, radice infirma. Alabastrum, dum clausuni, ratione corollae parvum, ovatum. A. Corolla lutea iramaculata. a. Pedunculus flore düplö multove longior (calyces frü- ctus aequales). 8. Ph. lanceifoUa H. B e r., foliis lanceolatis sub- dentatls. 9. Ph. Linkiana, foliis ovatis argüte dentatis. b. Pedunculus flore paulo longior, vel sub.aeque lön- gus. 10. Ph. angulata Lin;, glabra, calycibus fructus acute quinquangulis. 11. Ph. indicaLam., minute püberula^ caule ere- cto divaricato - dichotomo, calycibus fructus (par- vis) scabris subangulatis. 12. Ph. minima Lin., sparse villosa, Caule diffusOj Calycibus fructus (parvis) subangulatis pedicel- iisque villosis. B; Corolla lutea, in fundo maculata. (Antherae ömnium viölaceae.) a. Calyx fructus vesiculosus, baccä amplior. 13. Ph. aeqiiata Jacq., glabriuscula, erecta, ca- lycibus ftuctus ovatis aequalibus. 14. Ph. foetens Po it., viscoso-pubesCens, diver- genti-ramosa, calycibus fructus ovatis subae- qualibus. 15. Ph. puhescens Lin., H. Cliff., pubescens, Calycibus fructus ovato - pyramidalibus acute quinquangulis. 452 b. Caljrx fructus maturi baccam arcle cingcns, aper tus. 16. Ph. philadelphica Lam. C. Corolla (ampla) coerulea. 17. Ph. prostrata l'Her. Ordo naturalis specierum. i. Physalis somnifera. 10. Physalis pubcscens. 2. arborescens. 11. minima. 12. indica. o philadelphica 3. (fmctu aberrans). 13. angulata. 4. ehenopodifolia. 14. aeqiiata. 5. viscosa. 15. Linkiana. 6. curassavica. Alkekengi. 16. lanceifolia 7. 8. peruviana. 17. foetens. 9. heterophylla. 18. proslrata. Distributio geographica. Ex his Ulla specles, Physalis Alkekengi^ Euiopae lemperalae et frigidae propria est. Una, Ph. somnifera, multo formarum lusu, Europae piagas australes, Africam et Iiidiam orienlalem incolil, in America ctiam inventa est. America boreah's sex species nutrit, quarum plures ad calidiores novi orbis piagas transeunt, solis Physalidl- bus philadelphica, heterophylla et puhescentc Aequato- rem versus evanescenlibus; accedunt autem ad cas, qiiae ultia progrediuntur, aliae plures, iiempc Ph. arborescens, curassavica, ehenopodifolia, peruviana, aequata, Lin- kiana, foetens et prostrata, ut itaque maxima specierum diversilas (undecim species inter duodeviglnli), Americae 453 calidlori tribiiendae sinl, univcrsae vero Americae specles qulndecim e duodeviginli specicbus cognills indigenae esse vldeantur, quarum una (Pli. somnifei^) toli veteri orbi, una (Ph. aiigulataj Indiae orientali communis est; duae denique (Ph. peruviana et pnbescensj Indiae orientali et Novae Hollandiae inter oleraceas planlas advectae cultuque evulgalae, dudunx quasi sponte pluribus locis crescunt. Indiae orientali, tarn continenli quam ejus arcbipelago, duae species seovsim datae simt, Ph. indica et minima, — Physalis angtdnia bis terris cum novo orbe communis est, PJiysalidis autem somnifcrae forma ßcxuosa tum Americam, tum maxime Afiicam (caput bonae spei, insu- las IMascarenas et Canarias) et Europae tractus australes incolit. — Physnlidcs peruviana et puOcscens baccarum cdulium causa coluntur. Sectio I. Frntescentes, /hribus agg-rcgatis. (No. 1, 2.) 1. Physalis soinnijera. Ph. IVutieosaj foliis inlegcrrimis, floribns conferlis. Physalis somnifera Link En. Hort, jßcr, I. pag- 180. n&. 1699. Planta, per se quidem distinctissima: caule frulescente, rarais magis minusve flexuosis, niagis minusve lomento- sis, foliis ovatls, obovatis oblongisve, obtusis, integris, in pctiolum attenuatis, geminls , magis minusve toraentosis, floribus circa axillas pluribus, brevissime pediecllatis ag- gregatis reflcxis, parvis, calyce eampanulalo magis minus- ve tomentoso, laciniis 5 subulalis tubum calycis aequan- tibus aut eodem paullo brevioribus; coroUa calycem vix duplo excedente campanulato-rolata lutea fauce immacu- lata extus tornentosa quinqueleba, lobis ovatis obtusis, ca- lycibus fructus ovatis fruclu ampllovibus, magnitndine Gros- sulariae, laciuiis tuia lanceolato -subulalis, apice lincari 454 c saepe patuHs. Tanquam varietates, nullls vero cerfis 11- mitibus dislinguendae, notari possunt: «. Physalis somnifera flexuosa: caule magls flexuo- so, foliis pubescentibus pubesceniive - tomentosis , floribus minoribus, laclniis calycis tubum suum subaequanllbus. Physalis flexuosa Lm, sp. pl. I. p, 261. 3Iill. Biet, n. 7. Willd. sp. pl J. 2. p, 1020. Jt. et Seh. S. V. IV, p. 670. n, 2. Jacq, Ecl. L t. 23. Rocch. FL Ind, or. ed. Car. et Wall. IL p. 240. Physalis somnifera p. Lam. Enc. meth, 11. p. 99. Pevetti, Rheed. Hort. Mal IV. p. 113. t. 55. Vulgaris, omnique fere solo situque crescens in In- dia Orientali. Occurrit: * Caule foliisque pubescenti - tomentosis vel eliam gla- briusculis : Physalis flexuosa Wall Cat. n. 2635. A, B, C, H; in Herbario Russelliano, in Horto bot. Calcutlensi, in Hurdwar, in Kamoon, in Belahat (Herb. Hamilt. nomine Physalis Sugundae). *) ** Caule tomentoso lanatove foliis pubescenti -tomen- tosis canescentibus: Physalis flexuos^ Wall. Cat. n. 2635 E, G; in Herba- rio Heyneano et Hamiltoniano e Monghir. Physa- lis tomentosa Heyb. Heyn. — Vidi etiam in Herb. Willd. exemplum, nomine Physalidis somniferae in- dicae (ab Humboldtio datum) sed formae orienta- lis habituni referens, ß, Caule minus flexuosp, floribus dimidio majoribus, calycis laciniis tubo nunc brevioribus nunc eundem adae- quantibus. *) Physalis Sugimda Hrb. Hamilt., ia Belahat lecta, a reliquis non. differt nisi foliis majoribus magis llaccidis. Hnic respondct: Physalis Alpini Jacq. J^cl. I^ p. 39, et Prosp. Alf' de pl. exot. p. 74. t. 70. 455 "^Physalis somnifera communis: caule floribusque to- menloso - lanalis , folils pubescenti - tomentosis glabriuscu- lisve. Physalis somnifera Lin. Hort, Clijf. p. 62. sp. pL 1. p, 261. Willd. sp, pl L 2. p. 1019. n. 1. 31111. Dict. n. 6. R. et ScJi. S. V. IV. p. 670. n. 1. Smith Prodr. Fl. Graec. 1. p. 154. n. 536. Sihth. Fl. Gr. t. 233. Cav. lc. II. p. 2. tuh. 103. Jacq. Ecl I. t. 22. — Sieber pl. Cret, Pbysaloides somnifera Moench 3Ieth. p. 473. Solanum somniferum verticillatum C. B. Pin. p. 166. ßloris. Hist. III p. 526. «, 20. Sect. 13. t. 3. /. 20. Clus. Hist. II. p. 85. Alkekengi fructu parvo verticillato Toiirn. Inst. r. herb. p. 151. ^r^^vov v^v(ofixov Diosc, 3Iat^ med. l. IV. cap. 62 (c. 63 ed. Spreng.J. Pbysalis arborescens Thunh. Prodr. Fl. Cap. p. 37. Fl. Cap. ed. Schult. I />. 190. n. 1. Pbysalis tomentosa Sieb. Fl. 31aur. II. n. 226. Habilat in Graeciae insulis, insulis Canariis, insula Mauritii, Cap. b. sp. Vidi in Herb. Willd. exemplum ex • Horlo bot. Berolinensi, addlto allero, valde incompleto, Varietalis « flexuosae, nomine Ph. somniferae indicae, Humboldtiique autloritate adscripta; porro in Herb. Horti Regii Berol. ex Aegypto et e regno Mexicano. — In Sie- beri Fl. Maurit. H. n. 226, et in ejusdem Plantis creticis (caulc valde lanato). Vidi et exempla ex hortis variis in hb. proprio, ** Pbysalis somnifera tomenlosa: Pbysalis tomentosa Thunh. Prodr. Fl. cap. p. 37. Fl. cap. I. p. 191. n. 2. Willd. sp. pl. 1. 2. p. 1021. n. 6. R. et Seh. S. Veg. IV, p. 671. n. 5. Hab. in Cap. b. sp. cum praccedenle. Vidi exem- 456 plum, ad Caledonsklufr, mense Marllo a. 18 !f), fr MuniUlo et Maire lectum, in Hrb. Reg. Berol. ; in Coli. Ecklonia- na, no. 635, ad montem Leonis, prima allituJine, loci.« lapidosis, A forma vulgatiorl haec non differt, nisi tomento om- nium parlium nomiiliili densiori canescente. Folia infima obovaia, oblusissima^ sed superiora omnino formae com- munis. Flores nostro in exemplo pauciores in glomerido, 3 — 6, est vero qiiidem ramulus novellus, primos ]am flo- res evolvens. Juxta Slangerivier, Septembri et subsc- quenlibus mensibus, Thunbergius legit florentem. ? 2. Physalis arborescens Hb. Willd. Ph. frulicosa (caule arborescenle), foliis repando-den- tails, floribus aggregatls pendulis, corolla quinqucpartita. Pbysalis arborescens Lin. sp. pl. p. 261. J^Villd. sp. pl. 1. 2. /;. 1020. 4.? Ramus semipede longior, lignosus, corlice suberoso lulescente tectus, inferne remote sulculatus et parcius io- mentosus, superne angulatus et tomento denslore griseo tecJus. Folla inferlora alterna, superiora subgeminata in teriecla gemma, 2 polHces longa, 1 pollicem lata, in pe- tiolum ^ — I pollicis longum attenuala, ovalo-oblonga, acu- minata acumine obtusiusculo , inaequaliter obiterque re- pando-dentata, crassluscula, supra subtilius sublus denslus iomentosa, canescenlia, tomenti villis stellatis. Flores 2 — 3 e gemma folüs interlecta, penduli, pedicellis maxime inaequalibus, sub anthesi 2 — 2|; llneas longis simpllcibus vlllosis. Calyx vix 2|^ lineas longus, campanulatus, basi (tili videlur) Iruncalus, aequalis, nee angulatus, pubcscenti- lilrlus, quinquefidus, laciniis tubo paullo breviorlbus ova- tis obiusiusculis margine canescenlibus. Corolla calyce dimidio longlor, rotata (fusca?) ultra medium quinquefida, laciniis lanceolatis obtusis extus subhomentosis. Antherac corollam subaequantes, ereclae, Ipnceolalao, dorso bistria- 457 lae, ilavae, rimis duabus introrsum dehiscenics, Stylus iion pvoiulnet. — Fructus deesl. Inier diibias plantas reiicieiida est haec spccies. Sectio II. Frutescaitcs (?J vcl herbaceac, radice valida cauleque hasi perennantibus. Flores solilaiii. Ala- baslruin, dum clausuni, ratione corollae magnuin, yenlri- cosum. (No. 3 — 8.) 3. Physalis viscosa LIn. Ph. herbacea, radice perenni repente, pills brevibus bl-trilurcatis scabra, caule dicbotonio, foliis ovatis intcgris dontalisve, floribus subimniaculalis, calycis laciniis inae- qualibus late ovatis. Variat «. foliis late ovatis subcordatisvo , integerrimis repandisve, obtusis aut acutiusculis. Physalis viscosa Lin. Hort. CUff. p. 496. sp, pl. I. p. 183. Willd. sp. pl. I. 2. p. 1021. n. 7. 11. et Seh. S. F. I?\ p. 672. n. 6. 31111 Dict. n. 2. Roy. Liigdb. p. 426. Gron. FL Firg. p. 24. Pursh FL Am. septentr. 1. p. 167. n, 1. Hörn. Hort. Havn. I. p. 216. n. 4. Physalis pennsylvanica Lin. (foliis ovatis subrepandis obtusis nudiusculis floribus geminis, caule herba- cco). Lin. sp. pL 1670. Willd. sp. pl. 1. 2. p, 1021, n. 8. IL et Seh. S. Feg. IF. p. 673. n. 8. Pursh FL Am, scpt. I. p. 157, n. 4. Hörn. Hort. Havn. 1. p. 216. n. 5. (In hisce omnibus dcßniiio^ ncque descriptio Linneana, quae quidem posterior ad sequentem Varielatem special,) Alkekengi bonariense repens, bacca turbinata viscosa Bin. Hort. Elth. p. 11. t. 10. p. Foliis ovalis repando r denlatis saepe acutiusculis (minoribusque). -Physalis viscosa Jacq, H. Findob. //, t. 136. R, et Seh. S.*Fcg. IF. p. 672. Obs. 458 Physalis Jacquini J^ini. En. Hort. Ber. 1. p. 180. «. 1701. Physalis pennsylvanica Lin. l. c: descriptio. Physalis radice perenni,, caule prociimbeiile , follis ova- tis acute dentplis, petiolis (pedunculis?) longissimis. Mill Biet. V. 3. Habltat in Brasilia (Dillen. Sellaw.); in Virginia (Lin. Mill. Gron.); a Pennsylvania usque ad Carolinae inleriora (Pursh). Frequens in hortis. Vidi exemplum Var. tempore prius, planlae figuraci bene con- gruum restiluij cum exstet alia Physalis tuberosa a cel. 463 Zuccagnio appellata, neque ea quidem sui juris decla- randa. Physalis chcnopodifoUa Willd. , utpole quae Phy- salidi atriplicijoliae Jacquini adsoribenda, etiam loco cedit. Reslat igilur jure suo prior illa speciel cognonaina- lio, a Lamarckio propohila. Eliam Phymlidis viscosoe nomine in hortis herba- rüsque occurrit. 7k Physalis heteröphylla. Ph. herbacea, radice perenni, villosa, ramis diffusis angulatis flexuosis, follis sInguli paris valde Inaequalibus ovatis cordalisve acutis dentatis, corollis maculatis, anthe- ris luteis, calycibus fructus ovalis angulatis pallidis. Phjisalis pennsylvanica herb* fVilld* et Herb. Regit Berolinensis. Physalis tomenlosa PValt. FL Carol p. 99? Physalis nutans Walt, Fl. Carol. p. 99? Habitat in America boreali. Herb. Willd., ad exem- plum a Mühlenbergio missum. In collihus argillosis Penn- sylvaniae Poeppig leglt; mihi etiam c Pennsylvania oblata est. Cel. Günthero ex America boreali Physalidis pu- bescentis nomine mlssa est. Radix perennis, repens. Caules plures, herbacei, pro- cumbentes, flexuosi, divaricato-ramosi, compresso-angulati, pilis simplicibus articulatis albis magis minusve villosi. Folia gemlna , valde inaequalia ; alterum pollices 2 — 2| longum, 1^ — 2 pollices latum, ovatum vel cordatum sub- orbiculatumve, acutum; alterum polllcem longum latum- que orbiculatum subcordatum; hoc et illud basi inaequale, in medio sinualo-dentatum dentibus acutis inaequalibus, basi apiceque integerrimum, aliquando repandum, vel to tum integerrimum, utrinque pilis sparsis erectiusculis sim- plicibus longiusculis rigidulis articulatis ad costas magis confertis inspersum, viride, subtus paullo pallidius. Pe- 464 tiolus folii majoris poUIcaris, minoris \ pollicis longus, uterque albo-hirlus. Peduncull axillares, solltarii, 4 — 6 lineas longi, liirti. Flos nulans. Calyx pro genere ma- giius, in flore 3 — 4 lineas longus, campanulatus, hirsulus, ad \ quinquefidas, laciniis e basi triangulari longe acumi- nalis hirtis, binis majoribus. Corolla 6 — 7 lineas lata, extus pubescens, margine repanda, lutea, maculis in fun- do quinque obscuris fusco - violaceis picla. Antlierae lu- leae. CalyX fructus inflatus^ ovato-subglobosus, angulalus, hirsulus, pallidus, pendulus, pollicem longus. Adnot, 1. Planta, si qua alia, polymorpha, praecipue foliis modo fere orbiculalis, modo cordatis, ovalisque, va- rlo modo repandis, dentatis vel subintegerrlmis , ttim vero villositate saepe maxime insigni, saepe ad pubescentlam Physalidis pei^uvianae accedente, cui sane nostra planta similllma, a qua tarnen diversa: caule diffuso flexuoso^ ne- que erecto, villosilate longiore, subviscida, foliis rationc longitudinis latioribus, acutls, neque acuminatis, magis dlfformlbus (caeleroquin simili ratione quoad dentes varia- bilibus), antheris luteis, nee coeruleis. Adnot. 2. An huius loci Physalis pubescens Pursh, cui Vera Physalis pubescens Physalidis ohscurac J^ar.7 8. Physalis peruviana, Pli. herbacea, perennis, pilis simplicibus densc pubes- cenli-villosa, caule erecto subramoso, foliis cordalis acu- minalis integris vel dentato - sinuatis subtomentosis, co- rolla maculala, aniberis violaceis, calycibus fruclus ovatis subaequalibus pallidis. a. Foliis magis minusve dentatis. Physalis esculenta TVilld. in Act. Amic. J\\ Cur, Jjer, ir. p. 197. Fl. et Seh. S. Feg. IF. /?. 674. n. 13. (Vidi in Herb. FFilld.^ nomine Physalidis escu- Icntae Roxb., a JQeinio ex India oricntali missa excmpla.) l^hy- 465 Physalls lomentosa Medic. Act. Pal. IV. p. 184. t. 4. Gmel S. V. p. 382. Physalis peruviana Roxh. FL Ind. oPi ed. Cor. et fVall. II. p. 241. n. 3. Wall. Cat. 2644. B. et E. (Ex Hort. b. Calc. et herb^ Heyn.) ß. Foliis subintegerrimis. Physalis peruviana Lin. sp. pl. I. 1670. TVilld. sp. pl. /.2. p. 1022. m 10. En. Hort. Ber. I. p. 232. Link En. L p. 181. n. 1705. R. et Seh. S. Veg. IV. p. 674. n. 12. Physalis pubescens Lin. Herb. — R. Browne Prodr. Fl. N. Hüll. L p. 447. — Fl. Peruv. IL p. 41. R. et Seh. S. V. IV. p. 675. n. J5. Spreng. S. V. I. p. 698. n. 19. — Willd. Herb, ex India or. a Roxb. (alterum cxemplum Ph. minimam L. exhibet.) .».'^ijii-.fjv jiiftMv Physalis tuberosa Zuccagn. Obis'. Cent. n. 43. in Roent. Coli p. 130. De C. H. Monsp. 1813. p. 50. Physalis lalifolia Lam. Hl. gen. ».2407. R. et Seh. S. V. IV. p. 676. ».18. Physalis barbadensis Lam. Enc. meth. IL p. 102. n. 12. Physalis edulis Sims Bot. Mag. t. 1068. Balb. Cat. Tanr. a. 1813. :.f u.rs. .. > Solanum vesicarium radice crassa mexicanum flöre lu- teo, Cozlomall, sive Solanum pallens Recchi. Mo- ris. Hist. IIL p. 526. 17. Sect^ 13. tab. 3./ 17. (ad Ph. esculentaiii Willd. et peruviauam omnino adhibendai) i)uy!;i^rf iii '-i.'- Vidi in Herb. Willd; exempla Physalidis peruvianae^ ab illusiriss. Humboldtio ex Quindiii allata, et alterum a .dli Beuche additum, quae, ne dentium quidein foliorum natura vel defectu ab illis, quae Physalidis esculentae nomine ibidem asservanlur, recedunl. ; . ; , 6r Bd. 3i Heft; . 30 ' * / 466 Habilat in Pcruvia , • Limae (Willd.); in Anlillis (Var. ß. — Lani.). Colitur in India Orientali. In Nova Ilollan- dia, ad Port Jackson , quasi sponte nascitur. (R. Br.) — In Madeira Holl leglt (nomine Physalidis pubescentu). Species pubescentia grisea et molli foliisque longe acuminalis distinctissima. Gaules erecli virgali, ramis pau- cis, brevibus, divaricatis. Folia gemina, in aliis. repando- subdentala, in aliis deute uno alterove majori praedila, in »liis integerrima. Flöres solilarii, pedunculo horizon- iali vllloso floris longitudine innixi. Calyx campanulatus, pnbescens, laclnüs ovato-lanceolalis acuminatis. Corolla magnitudine corollae Physalidis ytlkekengi, lutea, macu- lis 5 fiiseis ad faucem. Bacca globosa, visclda, lutea, sua- V€olens^. Semina oviato-diseoidea, convexa, pallida, obso- lete fttSC© -puncfulal»» ' Adiiot. 1. Alkekengl virginlanum, fructu luteo, vulgo Capuli Feuilh Per^ HL p. 5. t. 1, nisi forte ad Physa- Jidem viscosam potin» spectet, huius mala efligies cen- senda est, foUis »imis brevibus, Galyclbusque fructus de- pressis lalisque, neque ovalis, depieta. Nisi floris macu Ia£ addilae essent, et citata species virglniana (Physalis puUescensJ opituIaretUr, hoc synonymon, praescrlim ob fructuin lurbinatum, Physalidi viscosae adlecissem. ' Adnot. 2. Ph/ysaUsi latifoliu Lam. planta est» cul- t«ra soloque pingui mutata, laxior, follis amplioribus, sae- pe integerrimis ; in feliquls non differt,- neque, nisi arbi^ trio horlulani, eam e solo eripienlis^ annua efficitur. Adnot. 3. Colitur in reglonibus tropicis ob baccas aeidülas odoratasj sanis' ^egrotisqüe gratas, quas crudas «onaedunt saccharoque cöndilas sertaht > - ' (.'•Sectio III. He^baceüe. aimuae, ' pddice infiTmct, Flöres solltarii. AlaSast^um, dum claüsui?n,ralione corol- lae parvum, ovatum. A. Ca^jx fructus vesiculosus, clausus. (No* 9— 17-) - -- 467 ."k". '9. Physalis pubesQ/sns hin.. '■ •' . m Ph. herbacea, annua, raiflosissimg, „pubesoenü. subto- inentosulA,. follis basl inaequaljbus cordatis aeurainatis den- tetis , cftiollls maculatis . anUiejci^' violacejs ^ calycibu^t fru-r clus QvatQ-acumltiatis acute aingulalis basi rctusis.,..* .;ki.) . u. Foliis basi integerriaüs, . . j.iitnii -r >■'}. Physalis pubescens Lm\ M.:Glijff'..n.62.Sp,pli.p.,^i^i) Lam. Enc. meth. II. p. 101. n. 9. Pursh:FI:.'Am, sept. 1. p. 157. ..l::;i!. !»'>iTjrj^. Physalis xskXtiO^» Mill- J^ißi. H»;)9'i i •m..,'i»'i '.,., Physalis. periivi&na,fi?ö;j?^. Qüi\ et TValLyML Ind. «»^; iZ p, 241. n. 3. Walh CciU n.'l^ZL C:-D^Mi,w. Physalis Rolhiana herb. Hort. Heg. Berol. .{Formß, ht*; xurians , ad Var. p, acp^dftöSj. &ed^lQ.biia,feaseo*,.föii liorunii iiile§errin)is.)i'ju-ii gH-tvIr,'^ .rwriiifi^ailrti r.trtt Solanum Viesicarium virglni^num procumberts „annwum, folio lanuginoso. Morih Mist. ML^p- 5^27. «R 13.; .-. V.: ^ 3. /%•. -24. • 'Vi :-,v^ .,, \i .,^,,- . Alkekengi procumbens J/oe«c/^, - i <« Htdixiff .. xlfw.-» '.Variat ot*.. foliis repando - s^ibdentatis (Jfüjus loci ; Physa- ; lis staminea J///"Ä/^^6* w Mrbr.iXWßlldiC^ivj.i.'^j ..ii a |3. Foliis 'basi etiam dentfilis.. •; . ; :ii;;:;u t;i:: . .'.:-■''':. F Physalis pubescens p^ L(my,< Enc. metfi. Ili. ^^iOi, ». 9. Physalis pruilaosa Lln. sp. pL I. p.%^'i. WiUdi.sp.ph — . . »i 2li..);; ... :. .,(.:,,,. ;.U : f ... ;!:■'>(> i, ;'.{..(.• •>..!,!,,;. Physalis buibadensis /ac^. Mise* IJ., ;?* 339< -/c* rar.» .; ...i. ^: ^^i.Willd. sp.pl L %p. 1023..7Z,. 13. R. et\ .; . ^ßlu':S^Ves;. IK. p. 676. ». 17. ^*7M ^». jK, B^n.yM p.idQ, Link Em h p. ISl. «. 1708. Hom. ■Ai^ Miä^'jkäm;, l.,p. 217..7l< 13^ /F///cf. Herb. Physalis obscura ß. pubescens Pursh. Fl. A^. seph l^. ' -r*, p^ibl.n. 2. R. et Scli^ S. J^. l¥. p*^%% n. %i.^ .bol f^a ^Jfidi m^Herbi Willdji^ . . /Ar.,..? : .U 30* 468 — Alkekengi barbadense narnim Alliariae folio Dill. Hort. . Elth. p. i2.t.9.f. 9. - .Crescit var. « in' America boreali ( Virginia , Caroli- na, Pennsylvania). * 'In India orientali fortasse non nisi culia provenit. • Inventa est in Nepalia (Wallich), ibidem in montibus (vix tarnen indigena — Wallich); in Gualpoara (hrk Hamilt.) — .3 in America (Vidi in Herbb. Willd. et Güblher:). ^i'>«'^'' ^ ^^ .iOi v '' > > Species satis distincta inter annuas plerasque flore, ad faucem maculis quinque fusco-violaceis notato , subro- tato, et pnbescenlia omnium partium densa aequali mi- imiä ii\o\\\i\ue. Folia plerumque basi distincle cordata, inaieqoalia^ late ovata vel (in 3.) suborbiculalä,- inferne den- tibus »onnulife grossis inaequalibus praedita, apice acumi- nata integerrima. Calyces fruetus magni ovatij acumioati, qoinquaTigurati, purpura saepe reticulati, pubescentes, an- gulls »acutis. -Semina orbiculata, punctulatai - <»'• ■ Adnot. 1. a* Physalis staminea Mühle nb. folils ovatis subdentatis, calycibus villosisj stamkiibus coroUa longl^ribu« f/^/7M Herh.^ 4: Pennsylvania j hu jus est exem- plum exiguurtij folils' minofibuS;'v*^V' Stamina revera non longiora sunt quam corolla, sed pressione hoc factum est. .r ' Ädnot^, 2: Physalis pubescens /3 pruinosa primo in- tüitu. differtfe -videtur: foliis lalioribus, profunde cardatis, bäsi minus inaequalibus, lohis etiafh posHce dentdtis, omni qüoque ambitu dentibus crebrioribus et acutioribus prae- dilo ; söd rieliqua cbngruutot, atque folia etiam pro situ löGoqüe ihutanltih— ' Calyx adultus fnictüs iil ütraque vafietatfe ej^ ovato conicus, iicute ac distincte quinquangU' larisj basi eoncavuS; pUrpureis Venis saepe reliculätus. Adnot) 3. Bi Willdenowius veram Physalidem pu- Vßscht)>em hoc nomine non'noverat, ejusquei loco in Hör- bario smo Physalidem minirHam H Phi peruvianam ser- vabat; Physalis vero bärhMmsisY^^\\\^ hujüs est loci- 469 10. PhysaUs foetens Vo\x. '. Ph. herbacea, annua, vis(i#so-pubescens, ramis dicho- tomo - diffusis , follis ovalo-elliptJcis basi inaequalibus acu- tis grosse denlatis, corollis maculatis, aiitheris violaceis, calyce fructus ventricoso - ovato aequali. Physalis foelens Poif. Eric. meth. SuppJ. II. p. 348. '. • R. et Seh. S. V. IV. p. 674. //. 14. Spr. S. F. ! /. p. 697. /2. 12. Herb. Hort Reg. Ber. Physalis foelldissima Lag. Gen. et spp. nov. JJiagn., .; p. 10. n. 146. R. et Seh. S. Feg. IF, p. 680. /;, 29. Spreng, n. Entd. 11. p. 125, Linh Eu. Hort. Ber, 1. p. lai. n. 1710. Herb. Hort. Reg. Ber. Physalis nodosa Lam. Hl. gen. 11. p. 29,? Habilal in America tropica. Vidi exenipla« culta Horti Regii Berolinensis et proprii. , Tola planla pilis brevibusi mollibus capitatis pubes- cenli.viscida, odoris ingrati, viridis, nitidula, 1| — 2-pe- dalis. Caulis dicholomus, ramis divergentibus inaequall. bus, angulosus, sublislulosus, ad genicula incrassalus. Fo. lia pleraque alterna, pollice^^ — 2f longa, poIKcem 1 — 1| lata, in petiolo < — \ poll. longo, ovato - elliptica, basi acuta et valde inaequalia , altera parte saepe veluti, trun,- cata, angiilato-dentata, angulis obtusiusculis, repando-sub- dentatis. Pedunculi e dicholomia oriundi et axillares, ercr cti, pubescenti - villosi, quadrilineares, Calyx vaWe pubes- centi-viscosus, quatuor lineas longas, ad | quinquefidys, laciniis lanceolato - acuminatis angustis. Corolla diametro 9-r-12 linearum, tolata, repanda angulis quinque a^cutis, extus subpubescens , marglne cijiiala, sulpburea, maculis quinque magnis livido-violaceiS; in fundo pida. Sla^nina coTolla duplo brevioKa: ßjamenta violßcea, glabra; anlbe- rae sordide violaceae, sutura valde flexuosa alba; poUen fl^vescens. Stylus violaceus, glaber. Calyx fructus, cer- nuus, bievi-pedunculatusi y^nlricpSjQ-pyatuSj, yix longior 470 -^^ ^ quam latior (| pollicls) aeqpälis, ieUeulatus, pubefScenli viscosus, pallens. Baeca subglobosa, flavescens, Adnot, ■ Phfsali» foeti(Jissima MevhrVloxii Reg. Ber. floribus quicquam minoribus, jieque' ulla graviari diffcTt nota. ..!».ii,>-»ti aiii/o -u.^«>üiijfi3v »c.t ii. Phfsalls aepuaeafi^,-^,"* . r' Ph. herbacea, artnu'a, caiile dichoiomo ramlsque ere- ctis strictis latere-hirlo-ptibescertlibüS, folilk' ^iOvalis oblon- glsve sinu'alo - serral?s gkbrls ^ corolli^ maculatis , anlberis violaceis, calycibus fruclus övato-subglobosis laevibus, pcr dicellis brevibus hirlls. , ^* ' , ', • • Physalis aequata Jitcq. ßl, Eel. II. ^: V v.Vv Physalis 'ixöcarpa *) 'Bmt. D^ CrHort, Monsp. a.1^13. Hörnern. If ort, ilat>n. Suppl.p, ^6. Habitat ... Vidi in Herb. Hort. Reg, ßerol., nomine Physalidis aequatti^-^i angulatae f'^inn '^'^^^^^ ■■ Caiilis erectus 1| — ■2-pedaris, dichoiömus, inferne an, gulatus, superne angulato-iSJulcalös , angulis, praeserlim e regione dichotomiis opposila, pilis arlieulatis niagis m'u nusve hirtis ; ramis ■ ereetis ,- in solo fertili magis divergen« tibuSj rectis. Folia alterna; Superiora quae dicunt gemi^ 1 Iia; inferlora, in solo' pingui 4 — 4|^ pöll. longa; superioy^ et macraeiplantae IJ^ — 2 pollices, ovala, acuta, basi inacr qualia et cuneiformia , tpargine SübaequaHter repando - ser- raia, serraluris angustis obtusis , glabra vel snbtus ad co, stas venasque scabra, pallide viridia; pelioli dimidro folio longioresy^engusti, suprä hirti. F'lores e dichotomiaere- cti, pedun^ulo calyce vix 'duplo longiore bilineäri hirto, Calyx cylindrico-campanulatus, basi truncatus/ pnbeacenti- scaber, laciniis trlangularibus acutis tubo calyeis breviori- l)us, CorolU parva, du^riim lipparum 'di?«ß?tro, lutea, ■ ■" • ■■:" '■.:;'l ' -■-■ ' ■.,!;.[• . ■ ,^'■'. , ..-: ,-;C. . - ■.■■-'.'' j Nescio, utrum /arocarpa legendum, ab tlov, 'yiscum, an potiUs isocärpa, ab ufäi;, ' ae'cJuaUs, ^b calycem firticti^s noii' angüktum« ■ ■ 471 fando nigro -viölacea, extiis pmbescensi Anlherae viola- ceae. Peduncuü fiuclus parum longiores, quai^i floris pe- dunculi. Fructns penduU. Calyx inflatu«, langHiidine pol- licis, ovato-globosus, neque .a»gulatus, bacca T>«n TOulto. ampllor , reticulalo - venosus , glaber, Jacinils ovato -laiioco- lalis acutls conniventibus. Bacca magnai,.Jutea,i £uaduq:i calycis replens. :r'f»Jr,!f ,tiai£!»?i' .;n*-l'f '■! :f •'! Adnot, k Physalide indi€dj{n,'\h) differtslatura ma- jore, habilu stricto, foJiis evidentius dentalis, eorollis aaa- culatis, calyce fruclus multo majore; a Physalide Linkiana (h. 12) i'oliorum dentibus ob- tusis, nee raucrouatis, corollis mlnoribus maculatis, pedun- culis mullo brevioribus hirtis, calyce &üctu.s subgloboso, nee apice atlenuato; : i '; a Physalide arigiilata^{n, J.4) ; jiecedit calyce aequali et coroUa maculala; «.^ß^nab aobisq ' -^^': Habitat in Brasilia. Vidi in Herb. Hort. Reg. Ber. nomine Physalidis dubiae et Ph. novae sp. barbadensi affinis e Brasilia. Ph, iococarpae nomine in Horlum Bon- nensem illata est. Planta distinctissima , habilu ad PhysalidenaL angula- tam proxime accedens. Caulis bipedalis, primum ereclus, dein ob ramorum pondus procumbens, dichotomus, angu- latus^ glaber, novellls apicibus minutissime scabridulis sub- viscidis; rami divergentes. Folia inferiora solitaria, supe- riora gemina, acuminata, glabra, repando-serrata, serralu- ris angijstis acuminatis cum mucrone ; inferiora ovata, basi fere rolundata, 4 pollices longa, 2| poll. lala; media ova- ta, basi acuta , pollices 2 — 2|^ longa; suprema oblonga, utrinque acuminata , parcius denlata , sed vix unquam in- tegerrinna. Petioli angusli, scabriusculi inferlorum folio- rum dimidia longitudine, superiorum breviores. Florcs axillares. Pedunculi 4 — 5 lineas longi, graciles, glabri, vel sub lente scabriusculi, stricti; sub fructu fere pollica- res, reflexi. Calyx subcylindricus , brevis, basi truncatus, sub lente scabriusculus, laciniis triangulari - acuminatis tu- bi calycis longitudine. Corolla sex linearura dlametro, lutea , sinuato - quinquangula , angulis acutis , fundo signa- tura quinqueloba paullo , obscuriore. Stamina corolla bre- viora: filamenta pallida; antberae violaceae. Calyx fru- ctus ovatus, longe conico-acuminatus, aequalis, neque an- gulatus, plerumque venis pnrpurascenlibus fuscisve reticu- latus. Bacca globosa, lutea. Adnot. Icon et descriptio Morisonii plantam optime ipdicant. Adnot. 2. Variat calyce purpureo-venoso, quae Phy- s,ßl}S dubia. Unk., et pallido concolore, qvia^ Plh are- naria Hort. Vrat. 473 Adnot. 3. Dlffert a Physalide angulata (14) pedun- culis longJs et calyce fructus angulis experte ; a Physa- lide aequata pedunculis longis calyceque fructus elongato. 13. Physalis laiiceifolia. , auvu".') > ; Ph. herbacea, annua, glabriuscula, caule dicholojtvo, foliis lanceolatis utrinque attenuatis subdentatis, coroUis iinmaculatis , antheris coerulescentibns , calycibus fruclus pendulis ovatls aequalibus (?) pedunculis longissimis pu- berulis. Physalis angulata^. et Pav. Fl.Peruv. II. p. k% Physalis lanceolata Michx. Fl, bor. - Am. I. p. 149. Pursh Fl. Am. sept. I. p. 157. n. 3. R. et Seh. S. V. ir. p. 673. «.7? Habitat in Peruyia (Ruiz et Pavon); in Mexico (Herb. Hort. Reg. Ber.). — In Araer. bor.? (Michx.) Vidi siccam in Herb. Hort. Reg. Ber. Annua. Caulis 1 — 2'pedalis, erectus, firmus, sulcalo- angulatus, ad nodos subincrassatus, glaber, solis novellis sumniitatibus pube liinc inde adspersis, basi violascens. Folia alterna vel subgominata, pollices 2 — 3^ longa, 1 poUicem lata, in peliolum | pollicis longum saepe pur- purascentem attenuata, acuminat.a, inlegerrinia , repanda, vel itregulari modo hinc inde dentata, laete viridia, infe- riora glabra, sumiila circa petiolos coslasque principales minute pubescentia; costa subtus utrinque sulco notata. Infima folia pleraque elHptica, integerrima, breviora.i Pe- dunculus e dichotoroia vel una cum ramulo brevi axilla- ris, fere pollicaris, minute pubescenti-scaber, subincanus; peracta anlhesi elongatus, fere scsquipollicaris, primum declinatus calyce ascendente, demum recta reflexus cau- lique parallelus. Flos nulans. Calyx sub antliesl lineam 1^ longus, cylindricus, basi truncatüs,, aequalis, nervis de- cera pubescenti-canis uotatus, ad medium fere quiuque- fidus laciniis triapgularibus acutiusculis. (^oroUa calyce 474 duplo longior, dianiftro 3 — 4 lineamm, basi longiiis tu- bulosa, exlus pubescens, ochroleuca, immaculala, limbo quinquaugulari. Stamlna corolla paullo breviora: filamenia lutescenlia, glabra; connecfivum lalum, luteum; locelli violacei marglne albido. Stylus longiludlne staminum, glaber, apice crassior; stigma capilatum, crass«m, emar- ginatum. Calyx fructus pendulus, poIHce paullo longior, ovalus, aequalis (?), glaber, basi praecipue violaceo-reti- culatus. Bacca globosa , lutea. ..Adnot. 1. Physalis lanceoIatciMichx. perennis esse dicilur. Quod nisi obslaret, pubescentiam paullo eviden- liorem non tanli exisliinarem , quo de synonymo dubius Jiaeream. Ph. vh'giniana MilJ. quam longissime distal, Adnot. 2. ProxiflDe accedit ad Physalidevi LmMwiam^ 14. Physalis arigulata Lin. Ph. herbacea, annua, ramosissima , glabra, foliis ova- tijs öblongisve aculis grosse inaequaliter dentalo-serralis (in vor. |3. subintegerrimis ), corollis immaculalis, antheris pallide cocrulescentibus, calycibus Iructus quinquangulatis, fbasi^trüncatis, lacintis sub anthesi triangulari-subulatis tu- bum suum aequanlibus. ; .■■ .:ji..\. :^ , -Physalis angulata Lin. Hort. Cliff. p. 62. II. Ups. n. bO. sp. pl. p. 26% PFcdt. Fl CaroU Willd. sp. ph I. 2. p. 1022. ».11. R. et Seh. S. F^eg. IV. .'.'.;;. p. 616. Ti' 19. cum sy non. ex-cl. var. i5. - * i Physalis obsGUTa a glabra Pm'shFL .A^iiSeptenitit i^^ p. t^l. Jl. % i«;? fferb. Amb., VIp. 60. ^ . 475 Inotä InoäVen Meed. IL Mal. X. p, 139. tah. 70. , , Physalis peruviana Walh Cat. n, 2634. Ä, E, G, II. Physalls minima JVall. Cat. n. 2633 (ex H, bot. Calc.J Physalis flexuosa et angulata hrb. Russ. f Physalis angiilata hrb. Heyn. - vii .-ti Physalis flexuosa et Sugunda (ex parte) hb. Hamilt. p. Foliis oblongo-laneeolalis basi ;apiceque £(ciimina- tis, caule difl'uso. 'CO ^tsrli'1 it'vriAiiih ,A\«\ii)&'.iuv\ AlVertttn Piiysalis palula 3Iill. Dict. n. 1% [ '^^^iwd'r^ <;i •V. Foliis oblongis subinlegerrimis. ' Physalis angulala 8 foliis integerrimis Jjinry If'^iNd. sp. pl. I. 2. /7.. 1023. ^. et Seh. S. F. IF.p. 676. Alkckengi Indicum glabrum Capsici foliq Dillen. H. Elth. p. 12. tab. n.ß 11. Habitat in India utraque: in Monghir et Belahat (hb. Hamilt). In Hortq b.'Calc. culta, Physalidis peruvianae nomine. — Var. |3 ad Vera Cruz (Mill.). E Brasilia Princ. JNeowid, relulit. — Var, 7 crescit in Bonaria (Dill.) Glabrilie, foliis (Chenopodil viridis) in Var, ;a ex ova- to sübrhombeis basi aculis (rarissime subcordatis), -ad *api- cem usque grosse dentatis, apice non productis, in ß et y angustioribus , in p dehtaiis, ih y sübintegerriniis , calyce- que fruclus acute quinquangulari ovato-subgloboso acuto 4mpIo glabio sat distinCla, — Corolla parva^ brevis, ^uh campanulata, tota lutea. Antherae coerulescenfes. Slig» ma capilatuH), integrum. Semina rufescentia, minutim pun- ctulata, ratione plantae parva. . Variat pilis tionnullis ife caule ramisqüe et folidrum Costa 'öbviis. — Pedicelli et calyces floris semper scabri, \Ädiurt, k^ [j. Definitio Mill. Dict. 1. o, ad vprblim, et verba ad iilustrationem addila omniho cönveniunt, scd obstant in bis 'folia lanata djcta. In Physalide atflem, raiüis glabpis «ecundum defmitionem gaudente, foliä, quae in reliquis omnibus parcioribus, quam eaulis-, vestiaiilHr 476 pills lanata esse ueqneunt. VIx igllar dublum est ^ quin länceolata, loco „lanata", legi debeat, annuente tunc quo- que definilione. 15. Physalis indica Lam. Ph. herbacea, annua, caule erecto divaricato-dichotomo ramisque flexuosis petiolisque tenulssime viscido • pubes- centibus scabriusculis, foliis ovatis oblongisve subdentatls, corollis immaculatis, antheris luteis, calycibus fructos ova- tis snbangulatls , lacinüs sub anthesi iriangularlbus, tubo duplo brevioribus: a. foliis angustiorlbus, calycibus fruclus ovatis;''!? Physalis indica Lam. Enc. meth. II. p. 102. n, 14. • 'A Physalis parviflora ^. Br. Proch\ Fl. JSov. Holl. I. p. 447 (ed. N. ab E. p. 303; n. 2. R. et Seh. S. .(', /^. IJ^. p. 680. w. 28. (Semina punctata, ciini a ^ Physalide peruviana seu Ph. pubescente Brownii distinguatur, necesse esset, oplimae noiae erant; in plurimis autem hujus generis speciebus istiusmodi seinina invcniunlur. ) Physalis minima Rocch. in Car. et Wall. FL Ind.- oj\ II. p.M2. n. 4. '\ii .iruK.lu'ji' Physalis minima Mill. ßicU h.' ih " ''i-Mf; ..i^Nicandra indica K. et Seh. S. V. IV. pv 682. 7i.f %iA^ i»/Solanum vesicarium indicum Herrn. Lugdb. p. 566; /v 571? .ßSTlfi «JlJJ ,Gllj[ünB(Jl!IG'f -.". Halicacabus indicus minor n\^G^ RMmph.vHerbiyAnA. Tl. p. 61. t. 26. /. 1. optima! • • . ,r.t;;:;!Ja f/nPhysalis Alkekengi Lom: Cochinch. I. p.X^ki.m ^. Physalis. pseudo-angulata Blume Bydragen p, 706*. - a Physalis an^ulala Willd. — ex päHe: (exempL a.£lei- h:- ■ nio ex Ind. or. missinmj. . ;j .;; ? f)« Physalis peruviana TValL Qat^.!'>i>>:»i»onin' 479 peruviana., etlam in Ph. angitlata aliisque isto nomine complexis, observalur. Adnot, 6, Exemplum unum, quod a cel. Wallichi» Physalidis miniinae nomine missum est, ad Ph. angula- tam special, cui etiani synonymon Inoiä- Inodicn Rheed. H. M. cerlo convenil, a Roxburghio ad Ph. minimam ci- 4alum. Defimiio aulem Koxbui-ghiana ad veram Physali- dem nnidntam iuculenter lespicit, cum planlam pubescen- tem, „foiia praeserlim dotvr.y on both side" exhibeat. Du- l>ius quidcm, iilrum lidem majorem Iribuam exemplo, fa- cile comnmlabili an verbis expressis auctoris, eam deni- que sentenliam scculus sum, ut ad utranique citarem lo- cum ßoxburgbii. 16. Physalis minima Lin. Ph. herbacea, annua, laxe villosa, ramoso- diffusa, fo- liis cordalis ovalisve acuminalis serralo-dentatis subinte- gerrimlsve pilosis, corollis immaculalis, antheris luleis, ca- lycibus fruclus ovalis angulalis hirtis, laciniis sub anlhesi hiaugulari- acuminalis tubo brevioribus. Physalis minima Lin. H. Cliff. /?. 62. Roy. Lugdb. p. 427. Roxb. FL Ind. or. ed. Car. et Wall IL p. 242. n. 4. ex parte. — I£rb. PFilld. a Dom. de Friedland. Physalis parviflora Lag. Gen. et sp. nov. Dingn. p. 11* «. 147. fVilld. En. H. R. Snppl. p. 11. Physalis Lagascae R. et Seh. S. F. IV. p. 679. n. 26. Physalis villesa Roth Nov. pl. sp. p. 122. Physalis Rothiana R. et Seh. S. F. IF. p. 627. n. 20. Physalis peruviana Wall. Cat. n. 2634 B. et J. (Phy- salis atigulata, peruviana et pubescens hrb. Heyn.) et Ph. barbadensis et peruviana hb. Wight.) Piiysalis pubescens Hrb. fVilld., ex altera parfe^ (Mi- sit Klein ex Ind. or.) 'i^ v!!» Pee Inotä-Inodien Rheed. H. Mal. X. t. 140./. 71? 480 - ß. Fruclibus minoribus ovato subglobosis , foliisque sublntegerrlmis. Physalls parviflora Nd. Willd. fplanta cuUa (?) no- mine adiecto Ph. diffusae^. Physalis abyssinica et parviflora H. h. Berol. Crescit («) ad Vera -Cruz? (Miller). Indlae orientalis cerla civis. In herb. cel. Sehlmeyer exemplum vidi ex India or. missum, addiia notä: Physalis herbacea, 2 — 3- pedalis, locis arenosis. In Herb. Willd. adscripta legimus verba: Hab. in graminosis et in ruderatis vulgatissime — de Friedland. Planta bene a reliquis distincla: caule, ramis, petio- lis, pedunculis calycibusque villis longis albidis subgluti- nosis iiispersis; foliis cordatis (ovalisve) laete viridibus, supra subtusque praecipue circa costas et nervös pilis me- diocribus inspersis, dentibus brevioribus anlrorsum spectan- libus (obtusiusculis) praeditis, in var. |3 subintegerrimis; calyce floris breviore villosisslmo, laciniis triangularibus acutis brevibus; corolla tubuloso - campanulata lutea, ad faucem vix vel obsoletissime niaculata. — Antherae flavae. Stigma truncatum, indivisum. Calyces fruclus magnitudine j et forma iil in Physalide pubescente, sed villis longis in- spersi. Semina discoidea, albida, crasse punctata^ Adnot. Physalidis villosae nomine sibi a b. Heyfiio missam esse cel. Rollilus I. c. rcfcrt. Mif-um itaque, hoc nömen intfer plantas Heyne'arias noh occurrere. De Phy- salide viinima Lin. Cönf. eliam Ph. indicam. 17. Physalis prostrata THerit: Ph. herbacea, annua, caule ramosissimo prostratö fo- liisque cordato- vel ovato -ellipticis repando- dentatis Ion. gissime peliolatis villosis, coröllis coeruleis amplis, caly- cibus fructus globosiä membranacei^ coslalis; Physalis prostrata VHerit. stirp. nov. pi 43. tab. 22. Jaccfi Coli L p; 99. Je. rar. L tab. 38. Andr. Re- ^ 481 jRepos. t. 75. Lam. Enc. meth. IL p. 102. R. et P. Fl. Per. IL p. 41. Willd. Sp. pl. L 2. ;;. 1024. n. 17. Fl. et Solu S. V. LV. p. 679. n. 24. Pliysalls llmensis Retz Obs. V. p. 22. Gm. S. V>. Physaloides proslrata Moench. Habilat in Pemvia. Vidi exempla culta. Vera Physalis, tamelsi alieno habitU;, corollis e cara- panulalo-infundibuliformibus, pollicis \\ diametro, coetu- leis, venis purpureis saturatioribus pictis; caule gracili pro* Strato tereti villoso; foliis crassiusculis parvis, pollice vix longioribus (in petiolis pollice saepe longioribus gracilibus), ovatis aut ovalibus oblusis, basi aculis, rarius cordatis et tum vero maxime inaequalibus , repando-dentatis, subtus petiolisque villosis; pedunculis pollicaribus fere^ villosis, sub fructu reflexis; calyce floris campanulato-membrana- ceo ad \ quinquefido, laciniis ovatis inaequalibus; calyce fvuctus globoso acuto semiunciali membranaceo albo, co- stis decem viridibus notato, hirlo; bacca parva lulescente. Adnot. 1. Hac in specie color violaceus, qui in plu- ribus praecedenlium quinque maculis fundt corollae com- prehenditur, super totam sese effundit corollam. Physa lis philadelphica vero quasi transilum horum colorum prodit. Adnot. 2. Dombeyus primus semina retulit e Peru- via. Vidi exemplum herb. Starkeani, a. 1788 e semini- bus a cl. Burke, Hamburgensi, missis in horlo Slarkii na^- tum*, huic folia pleraque cordata sunt, valde inaequalia, et pedunculi pauUo breviores. B, Calyx fruclus maturi apertus, a fruclu repletus. 18. Physalis philadelphica Lam. Ph. herbacea, annua, glabriuscula, caule erecto dicho- tomo ramisque striclis, foliis oblique ovatis acuminalis re- pando-angulatis, corollis maculatis venosisque, calycibus fructus maturi apertis baccam cingenlibus. 6r Bd. 3s Heft. 31 482 Physalis philadelphica Läm. Enc. mcth, ll. p. 101. 7i. 10. B. et Seh. S. V. IV. p. 617. n. 22. Pursh Fl. Am. septentr. I. p. 157. Physalis chenopodifolia Willd. Sp. pl. L 2. p. 1023. «.14. Ell. Hort. Ber. Suppl. p. 1\. Link En. I. p. 181. n. 1704. (excl. synon. Ph. chcnopodifoliae Lara.) — FFtild. Hrb. et Herb. Hort. Beg. Ber. Physalis alriplicifolia Jacq. Fragm. p. 58. t. 85. y. a. Poir. Enc. meth. Suppl. II. p. 348. n. 19. Physalis ovata Poir. Enc. m. Suppl. IL p. 348. 7/. 18. Physalis raegistocarpos Zuccagn. Obss. Cent. n. 56. m Boem. Coli. bot. p 130. Crescit, auclore Piirshio, locis siccis ad ripas rivulo- rum a Nova Anglia usque ad Virglniam. Floret Julio mense. 0, in horlis saepe per hyemem vigeus durans- que. — Vidi in Herb. Horli Reg. Berol. et Willdenovviano culta exempla, in proprio spontaneum. Species est, si qua alia, distinclissima, cuiiis descrip- tioni^ in Roemeri Collectaneis 1. c. expressae^ et a Roem. et Schull. in Observ. 1. c. recusae , vix erunt, quae possis addere. Caulis pedalis et paullo altior, ereclus, eleganter dichotomus, inferne simplex, semiteres, hinc fere canali- culatuS;, glaber; rami subtetragoni , altero latere excavali et ex hac regione pubeseenti-scabri; nodi incrassati. Fo- lie petiolo puberulo gracili dimidio duplove longiora, ova- ta, basi acuta, saepe adeo obliqua, ut trapezoidea evadant, pollicaria et paullo longiora, in acuinen obtusiusculum pro- ducta, modo vix repanda, modo angulo uno alterove, mo- do pluribus obtusis, praedita, glabriuscula, venis violaceis vel colore violaceo elFuso picla. Flores cum ramulo bre- vi axillares (hiuc folia pleraqoc solitaria). Pedunculus vix duas lineas longus, pubcscens, purpurcus. Calyx lale campanulatus, glabriusculus, basi venisque violaceo lin etus, ad medium quinquefidus , laciniis ovatis acutis. Co- 483 rolla 9 lineas lata , quinqueloba , lutea , maculis quinque violaceis;, venas obscuriores emittentibus in fundo piclai^ Antherae ratione breves, violaceae. Calyx fruclus pendu- lus, imniaturi ovatus, ore clauiso vel modice aperto; fru- clus maturi calyx pollicis saepe dlametro, baccae altitu- dine, laevis^ non inflatus {Belliniae fere). Bacca calycem rcplens, laevis, globosa. Specles dubiae et Inquirendae: Physalis lanceolata Mich. — virginiana MIll. i— nodosa Lam. — pruinosa Medic. — iiutans Walt. Species dubiae, vix autem interpretandae , sed proba- billter inter antecedentes jam comprehensae. Physalis patula Mill. — cordata Mill. — maxima Mill. — lutea Medic. — ramosa Forsk. Species dubiae et eae a genere forsan alienae. Physalis arborescens Lin. — sublriflora Ruiz et Pav» — mucronata Willd. 31* 484 ■i.:. li'j' '!ij;!» Beitrag zur KemitniiSsäer' Varietät und Bastardformen emheimisclier Gewächse, Lasch in Driesen. Nicht mir an den orten der Mark Brnndenburg , wo die wilden Rosenarien gemeinschaftlich wachsen, sondern auch da, wo sie einzeln vorkommen, findet man selten zwei Sträücher derselben Art hinreichend übereinstimmend, und kein Kennzeichen i§t an ihnen ganz beständig. Letz- tere Bemerkung dringt sich auch schon bei den, vom Hrn. V. Schlechtendal in der Flora berolin. beschriebenen, zahlreichen Formen derselben auf. Aber auch noch zwi- schen diese könnte man aus andern Gegenden der Mark mehrer6 einschieben und dadurch die grofse Verzweigung der Arten unter einander beweisen. Wenn nun allerdings auch die Verschiedenheit des Bodens manche kleine Ver- änderung an ihnen hervorgebracht hat, so sind doch die Hauplveränderungen, der, durch pollenbestäubte Bienen, Käfer und andere Insekten geschehenen Vermischung zu- zuschreiben. Üurch sie entstand eine solche Mannigfal- tigkeit, dafs ich fast an der Möglichkeit zweifle, die ur- sprünglichen Arten aus nachstehenden Formen mit Be- stimmtheit herausfinden zu können: 1. Rosa villosa L. : aculeis superioribns rectis, petio- lis subtomentoso pubescentibus sparsim glanduliferis *) acu- } Die Drüsen an allen diesen Rosen, sind kürzer oder länger ge stielt und mehr oder weniger klebrig. 485 lcalisque^ folIoHs ovatis et ellipticis vlx duplicato subglan- dulifero-scrratls acutis subtomentoso-pubescentibus albidis siibtus sparslm glandulosis basi oblusis, calycibus inferne globosis pediinculisque 1. — 2 glanduliferls superne lacinlis extus glandulosis, pelalis obcordatis roseis. Variat: aculeis subrecurvis: peliolis tomentosis v. fere eglandulosis inermibusque: foliolis oblongo - ovatis v. slmpliciter v. dupllciter - serratis v. supra pubescentibus v. subtus eglandulosis v. acuminalis v. basi passim retusis: calycibus inferne eglandulosis v. pedunculisque 3 — 4 spar- slm glanduliferls v. laciniis hispidissimo-glanduliferis. ,8. Aculeis subrecurvis, petiolis foliolisque tomentosis, calycibus inferne elliplicis, petalis pallidioribus. Variat: foliolis utrinque leviter pubescenlibus grosse- serratis. y. Aculeis rectlusculis , foliolis subdupllcato - serratis acumlnatis supra viridibus glabriusculis subtus pallidiori- bus leviter pubescenlibus nervis intermediis exceptis eglan- dulosis basi acutiusculis ;, calycibus inferne ovatis, petalis albidis. 2. Rosa umbellata heevs.: aculeis superioribus subre^ curvis, petiolis dense pubescentibus glanduliferls et acu- leatis, foliolis subrotundis multiplicato-glandulifero-denta- tis obtusis utrinque pubescentibus subincanis subtus rugo- sis dense glandulosis basi cbtusls, calycibus inferne ova- tis eglandulosis superne laciniis extus glandulosis, pedun- culls 4 — 10 trifido - cymosis glanduliferls, petalis obcorda- tis roseo -purpureis. Fariat: petiolis minus pubescentibus v. valde con- fertius glanduliferls aculeallsque; foliolis ellipticis aculis V. magis serratis v. subpubescentlbus v. subtus sparsim glandulosis v. basi passim retusis: calycibus inferne ab- |)reviatls v. basi glanduliferls: pedunculis 3. 3. Rosa canina L.: aculeis superioribus recurvis, pe 486 tlolls sparsim pilosls aculeatisque subglanduUferls , füliulis oblongo - elliptlcis vix duplicato - subglandulifero - serralis utrinque acuminatis glaberrimis subtus glaucis eglandulo- sls, calycibus inferne oblongo -ovatis pedunculisque 1 — 3 glaberrimis supeme laciniis extus eglandulosis margine subglanduliferis, petalis obcordatis albis. Variat: petiolis magls pilosis v. glabris v. glaudulls V. aculeis densioribus: foliolis subrotundis v. obovatis in^ termixtis v. rainoribus v. majoribus v. simpliciter v. du- plicato serratis V. utrinque viridibus v. sublus nervis in- termediis subglandulosis y. incanis v. passim basi apice- que obtusis: calycibus magis abbreviatis: pedunculis 4 — 9: petalis incarnatis. 4.*) Rosa subumbellato-villosa: aculeis subrecurvis, petiolis subtomentosis , foliolis 2 — 5 plicato glandulifero- serratis utrinque pubescentibus albidis sublus dense glan- dulosis, pedunculis 2 — 6. Variat: foliolis oblongo - ovatis v. acuminatis v, supra Tiridibus v. utrinque magis minusve tomentosis v. sublus sparsim- v. eglandulosis: calycibus inferne subrotundis y. fere glabris: pedunculis solitariis. 5. Rosa umbellato-villosa: aculeis rectiusculis, petio- lis dense pubescentibus, foliolis subrotundis 3-multiplicato- dentato - serratis obtusis aut acutis serraturis glanduliferis utrinque cano- pubescentibus, calycibus ellipticis, pedun- culis 2 — 3, petalis saturate-roseis. /^ar/cr^: petiolis tomentoso- pubescentibus: foliolis ma- gis albido- subtomentosis v. subtus dense v. sparsim glao- dulosis: calycibus inferne glabriusculis. 6. Rosa subvilloso - umbeUata : aculeis subrecurvis, petiolis leviter pubescentibus dense glanduliferis aculeatls- •) Alle folgende Diagnosen entlialten nur das Uaterscheidende von No. 1. 487 que, folioUs elliptjlcis multiplicato-dentato-serralis acutis serraturis glanduliferls utrlnque pubescentibus subtus pal- lidloribus, calycibus inferne ovatis, petalis saturate TOseis. Varicit: aculels recfis: peliolis tomentosis sparsim glanduliferis aculealisque : follolis ovatis v. oblongo- ovatis obtusis V. acuminatis v. utrinque tomentosis albidis v. sub- tus eglandulosis : calycibus inferne subglanduliferis v. eglan- dulosis. 7. Rosa suhcanino -vlllosa : aculeis subrecurvis, petio- lis pubescentibus fere eglandulosis subaculcatis , foliolis ovatis simpliciter serratis supra viridibus subpubescentibus subtus glaucis pubescentibus subglandulosis basi obtusis, calycibus subrotundis pedunculisque 1 — 2 sparsim glandu- liferis V. eglandulosis laciniis extus vix glandulosis mar- gine glanduliferis, petalis dilute roseis. Variat: petiolis eglandulosis v. inermibus: foliolis el- lipticis V. subtus eglandulosis: calycibus globosis v. laci- niis extus vix glandulosis raargine glanduliferis, petalis dilute roseis. Karis^'.t : petiolis eglandulosis y. inermibus : foliolis el- lipticis V. subtus eglandulosis: calycibus globosis v. laci- niis extus eglandulosis. 8. Rosa canino-villosa: aculeis subrecurvis, petiolis pubescenlibus sparsim glanduliferis aculeatisque , foliolis ellipticis subsimpliciter- serratis utrinque pubescentibus acu- tisque supra viridibus subtus incanis eglandulosis, calyci- bus late- ovatis v. ellipticis pedunculisque 1 — 2 eglandu- losis V. basi v. pedunculisque magis minusve glanduliferis, petalis roseis. V^ariat: aculeis recurvis: petiolis eglandulosis iner- mibusque: foliolis simpliciter serratis v. supra pilosis v. subtus pallidioribus pubescenlibus nervis intermediis ex- ceptis eglandulosis: laciniis calycinis extus sub- v, eglan- dulosis: pedunculls 2 — 4. 488 9. Rosa subvilloso-canina: ab anteced. differt: follo- oblongulo-ellipticis subtus glaucis, calycibus oblonge -ova- tis pedunculisque eglandulosis v. sparsim glanduliferis, pe- talis dilute roseis. T^ariat: petiolis magis aculeatis: foliolis oblongo-ova- tis V. minoribus ovatis v. elliplicis v. simpliciter v. dupli- eiter serratis v. acuminatis v. supra pilosis v. subtus in- canis v. basi obtusis: calycibus ovatis: pedunculis 2 — 5s petalis albidis. 10. Rosa subcanino-uinbellata: aculeis recurvis, pe- tiolis subpubescentibus dense glanduliferis et sparsim acu- leatis, foliolis elllpticis aut subrotundls mulllplicalo-glan- duloso - serratis utrinque acutis pilosulis subtus dense- (re- sinoso) glandulosis, calycibus ovatis pedunculisque 1 — 3 eglandulosis v. sparsim glanduliferis lacinlis extus eglan- dulosis margine glanduliferis, petalis pallide -roseis. Variat: petiolis pubescentibus v. fere glabrls: folloi- lis obtusis: lacinlis calycinls extus subglandulosls. 11. Rosa canino-umbellata: differt ab anteced.: pe- tiolis fere glabrls aculeatis: foliolis elllpticis: calycibus subglandullferis v. eglandulosis, pedunculis et lacinlis ca- lycinls exlus dense -glanduliferis. V^ariat: foliolis minoribus v. subrotundls: calycibus subglobosis: pedunculis 4 — S: petalis diluliorlbus. 12. Rosa subumbellato - canina : a 10. differt: foliolis oblongo- elllpticis: calycibus superne lacinlis extus pedun- culisque eglandulosis. Variat: foliolis elllpticis v. magis glabrls: calycibus inferne abbreviatls: petalis albidis. Die drei ersten Nummern bezeichnen die eigentlichen Arten oder die Formen, welche ich unter obigen dafür hal- ten zu müssen glaube, nebst Ihren Varietäten. Erstere ua- terscheldet sich hauptsächlich : durch fast filzige, höchstens doppellsägige, meist eiförmige Blättchen, runde^uatere KclcU- ■ 489 thelle, welche wie die Blumenstiele mit Drüsen besetzt sind; die zweite durch starke, weichhaarige, gezähnte, rundliche, unterhalb drüsige Blältchen, deren Zahne wie- der vielmal drüsiggezähnt sind und mehr oder weniger kurze eiförmige, drüsenlose, untere Kelchtheile und drü- sige Blumenstiele; die dritte Art hingegen hat dünne, kahle, höchstens doppeltsägige , längliche, auf beiden En- den zugespitzte Blättchen und länglich- eiförmige, mit den Blumenstielen drüsenlose, untere Kelchtheile. No. 4 — 9 sind höchst wahrscheinlich Bastarde von 1 und 2, und 1 und 3; aufser gemeinschafllichem Stand- ort, zeigen sie sich auch in ihrem Bau innerhalb der Gränzen beider Arten und bilden hinreichende Uebergangs- formen. Es gicbt zwar auch von ihnen einsiedlerische Exemplare; ich glaube jedoch in diesen, die der Ausrot- tung entgangenen Ueberbleibsel, durch eine vor langer Zeit geschehene Kreuzung erzeugte Individuen, erblik- ken zu müssen. Die letzten drei Formen weichen in Hin- sicht der reichlichem Drüsen und die mittlem auch in Rücksicht der kleinern Blättchen, von den gewöhnlichen Bastarden etwas ab; man bemerkt jedoch unter andern unzweifelhaften Verbindungen ähnliche und gleiche Abwei- chungen von der Regel, wie z. B. unter Potent, opaeo-ar- gentea, Hieracium etc. Wenn aber auch wenige Formen wegen wahrschein- lich hier stattfindender zusammengesetzterer Verbindun- gen aller drei Arten, nicht ganz meine Ansicht zu recht- fertigen scheinen, so ist doch die Uebereinstimmung der meisten mit selbiger nicht zu verkennen, und so hoffe ich denn genügende Aufklärung über einige , in botani- schen Schriften als Arten aufgeführte Formen gegeben zu }iaben, 490 JUNCUS. Zwischen Jmicns conglomeratus L, und glaitciis E. fiiidel man hier nicht selten eine Miltelforni, die nur Ba- stard sein kann. Der Halm ist etwas graugrün, stärker als von letzte- rem, deutlicher und mehr abstehend gestreift als von er- slerm; dabei ist das Mark desselben weder in bestimmte Fächer getheilt, noch ohne Abtheilungen ganz dicht: hält also hierin beider Mitte. Die Doldentraube hat mehr Aehnlichkeit mit der von J. glaucus\ die Einschnitte der Blumenhüllen sind sehr schmal, lang zugespitzt und we- gen unvollkommner Ausbildung der umgekehrt -eiförmigen, stumpfen, kurz weichstachlichen Kapseln, worin kein Sa- men reift, länger als selbige. Die sogenannte Species, welche viele Botaniker J. effusus nennen, ist vielmehr iheils J^ conglomeratus, des- sen Köpfchen durch bessern Boden und Nässe, aufser an dern kleinen Veränderungen, zum Corymbus ausgedehnt worden, theils und besonders da, wo alle gleichen Stand- ort einnehmen und man Exemplare mit stumpfen, nicht eingedrückten Kapseln bemerkt, durch Vermischung obi- gey Arten entstanden, EPILOBIUM. Obgleich die Weidenröschen in der Mark Branden- burg fast überall häufig vorkommen, so möchte doch eine Stelle in der hiesigen kleinen Heide durch sie vorzüglich merkwürdig sein! Hier vegetiren in einem, nicht selten austrocknenden, iorflosen Sumpfe, welcher eine Viertel- stunde im Umfange hält und mit Buchen umgeben ist, 8 Arten von ihnen in üppiger Fülle. Drei derselben er- scheinen zwar nur sparsam und mehr am Rande; die an- dern fünf hingegen meistens in sehr grofser Anzahl bei- — 491 sammen und darunter viele nicht zu bezweifelnde Ba- starde. Letztere werde ich, in so weit bis jetzt meine Beobachtung reicht, hier kurz beschreiben: 1. Epilobium pubescens Rlh. : caule tereti patentini villoso apicem versus subramoso glabriusculo , foliis fere sessilibus oblongo-lanceolatis denticulalis subacutis villo- sulis basi rotundatis, petalis calyce sesquilongioribus coe- ruleo-carneis, stigmatis quadripartiti laciniis oblongo-li- nearibus, capsulis patenlira pilosis. Variat: magis minusve villosum: caule siniplici v. ramoso v. subadscendenti v. demum stolonifero: foliis oblonge - ovatis v. subellipticis v. angusto - lanceolalis v. serratis v. basi subcordatls: petalis calyce duplo longiori- bus v. violaceis: stigmatis laciniis magis abbreviatls. p, iurfosum: caule simplici villosissimo , foliis sessi- libus subabbreviatis dense-villosulis basi subangustalis, la- ciniis stigmatis oblongulis. y, rivulinum: caule ramoso subvilloso, foliis distincle- petiolatis elongato - lanceolatis fere glabris basi subangu- statis, petalis violaceis, laciniis stigmatis oblongulis, cap- sulis subpilosis. Variat: caule adscendenli: foliis oblongis. 2. Epilobium montanmn L.: caule tereti puberulo su- perne subangulalo ramoso, foliis breviter peliolatis ovatis serratis acuminatis supra subpubescenlibus subtus fere gla- bris basi rotundatis, petalis calycem duplo circiter supe- rantibus roseis, stigmatis profunde quadrifidi laciniis oblon,- gulis, capsulis palentim pubescenlibus. J^ariat: caule simplici v. glabriusculo: foliis oblongo- ovatis V. dentatis v. glabriuscuUs v. basi subcordatis: co- roUis incarnatis v. albidis. p. virgatum: caule e basi ramoso subangulalo, fuliis oblongulo- ovatis acutis, petalis albidis. In fruticetis coUiculosis passim. 492 3. Epilobium roseum Sehr.: caule obsolele tetrai ramoso glabro, superne pubescenli, foHis evidenter pcuu- lalis elllptico-oblongis serratis utrinque acutis fere glabris, petalis calyce sublongioribus rubescentibus striis purpu- reis, stigmate integro obovato, capsulis dense pubescen- tibus. j3. Simplex: caule minori simplici, foliis ellipticis utrinque obiusiusculis. 4. Epilobubi palustre L. : caule tereti ramoso glabrius- culo superne pubescenti, foliis sessilibus oblongo-lanceo- latis subrepandis obtusis subpubescentibus basi angustatis, petalis calyce duplo longioribus lilacinis, stigmate integre obovato -oblongulo, capsulis dense pubescentibus. .Kariat: caule simplici v. dense pubescenti v. fere glabro V. demum stolonifero: foliis angusto- v. lineari-lan- ceolatis v. leviter denticulatis v. glabris v. margine sub- revolulis. ß. turfosum: caule subsimplicissimo pubescente, fo- liis abbreviatis fere linearibus integerrimis, petalis albis, stigmate obovato. 5. Epilobium tetragonum L.; caule leviter tetragono glabro superne subramoso dense pubescenti, foliis sessi- libus oblongis et angusto -lanceolatis dentatis acutiusculis fere glabris basi subamplexicauli-adnatis, petalis calycem superantibus lilacinis, stigmate integro obovato -oblongo, capsulis dense -pubescentibus. J^ariat: caule simplici v. e basi ramoso v. (Jebili v. adscendenti v. glabro v. demum stolonifero: foliis inferio- ribus oblongo - ovatis v. ellipticis, superioribus oblongo- lanceolalis, summis basi sessilibus v. parum^ decurrenti- bus: petalis rubellis v. calycem aequanlibus v. stigmate elliptico. Iß.rivulmum: caule adscendenti ramosa, foliis oMon- ' 493 denticulatis obtüsis glabris basi llbetis, petalls calyccm subsuperantibus violacels. 6* Epilobiüm submontano-puhescens: caule tereti vil- loso superne ramoso glabriusculo , foliis brevissime-petio- laiis ovatis serrulatls acuminatls vlllosulis basi interdum subrelusis, petalis calyce sesqullongioribus lilacinis, stlg- matis profunde - quadrifidi laciniis oblongulis, capsulis pi- losis. 7. Epilobiüm moniano-pubescens: caule villosulo su- perne dense piloso, foliis breviter petiolalis ovato-lanceo- latis serralis villosulis basi rolundatis petalis calycem ses- quisuperantibus saturate lilacinis, sligmate quadrifido, cap- sulis dense pilosis. 8» Epilobitoi subpuhescenti - montanum: caule tereti pubescenti superne ramoso subangulato pilosulo, foliis sub- peliolütis ovato-oblongis serratis subaculis pilosulis, basi rolundatis, petalis calyce duplo longioribus subviolaceis, sligmatis quadripartiti laciniis oblongis, capsulis pilosulis. 9. Epilobiübi subroseo -pubescens : caule vix angulalo villosulo apicem versus ramoso piloso, foliis subsessilibus oblongis sublanceolatis serratis acutiuscuHs villosulis basi passim subrelusis, petalis calyce sesquilongioribus dilule- lilacinis, stigmatls profunde quadritidi laciniis oblongulis, capsulis pilosis. 10. Epilobiüm roseo -pubescens : cavle subangulalo ra- moso pubescenti superne leviter patulo - pubescenti , foliis breviter petiolalis lato-lanceolatis serratis acutis pubescen- tibus basi subangustatis , petalis calycem sesquisuperanti- bus rosels, stigmate ad dimidium quadrifido, capsulis dense pilosulis. 11. Epilobiüm subpubescenti-roseum: caule leviter an- gulato ramoso subpubescenti apicem versus patulo -pubes- centi, foliis petiolalis elliptico- oblongis serratis acutis sub- pubescentibus basi subangustatis, petalis calyce sesquilon- 494 gloribus rosco-aibldis, stigmate subquadrifido, capsulis pu» bescentibiis. 12. Epilobium suhpalustri-pubescens: caule tereti vil- losulo superne ramoso dens€-pilosulo, foliis sessilibus lan- ceolatls denliculatis obtusiusculis pubescentibus basi sub- anguslatis, petalis calycem sesquisuperantibus lilacinis, slig- mate quadritido, capsulis dense-pllosulis. 13. Epilobium palustri-pubescens: caule villosulo api- cem versus subgiabro, foliis sessilibus subovato-lanceolatis obsolete -denticulatis subobtusis pubescentibus basi leviter angustalis, petalis calyce duplo fere longioribus saturate- lilacinis, stigmate subrolundo ad dimidium usque quadri- tido, capsulis pilosulis. 14. EpiLOBiüiM suhpnhescenti -palustre: caule ramoso patulo - pubescenli, foliis angusto - lanceolatis repandulis subobtusis leviter pubescentibus basi subangustatis, petalis calycem sesquisuperantibus albidis, stigmate obovato re- tuso, capsulis dense- pubescentibus. 15. Epilobitjm subtetragono -pubescens: caule tereti villosulo apicem versus ramoso piloso, foliis subsessilibus oblongo- lanceolatis serrulatis aculis pubescentibus basi ro- tundatis, petalis calyce duplo longioribus violaceis, stig- mate subrotundo leviter quadrifido, capsulis patulo -pubes- centibus. 16. Epilobium tetragono - piiJ}escens: caule subangu- lalo glabriusculo superne dense pilosulo, foliis sessilibus oblongo- V. angustius lanceolatis denticulatis subobtusis pilosulis basi rotundatis vix adnatis, petalis calycem ses- quisuperantibus violaceis, stigmate obovato obsolete qua- drifido, capsulis dense pilosulis. 17. Epilobium subpubescenti - tetragonum: caule su- perne pubescenti, follorum basi passim subamplexicauli, sligmate subrotundo emarginato, capsulis pubescentibus reliq. ut anleced. 495 18. Epilobitjm suhroscü-lnontanum: caule leviler aft- gulato subpubesceiili superne ramoso patulo-pubescenti, i'oliis petlolatis oblongo-ovatis serratis aculis pllosulis basi subanguslaiis, pelalis calyce sesquilongioribus roseo-albidis, Stigmale ad medium fere quadrifido, capsulis patulo-pu- bestentibus. 19. Epilobiüm roseo-montanum: differt ab antec: fo- liis serrulatis longc-acuminalis basi rotmidalis, petalis piir- purascentibus, stigmale obovato emarginato^ capsulis densc pubesceniibus. 20. Epilobium palustri-montanum : caule tereti sub- ramoso palulo-pubescenti, foliis subpeliolalis ovato-lanceo- lalis denticulatis pilosulis subacutis basi subangustatis, pe- talis calyce duplo longioribus lilacinis, sligmate obsolete- quadrifido, capsulis pubescenlibus. 21. Epilobium subtetragono-montannm: caule leviter augulato glabriusculo superne ramoso puberula, foliis sub- scssilibus lanceolatis et ovato-lanceolatis fere glabris, pe- talis calyce sesquilongioribus lilacinis, stigmate subquadri- fido, capsulis dense puberulis. 22. KpiLomvM sulfpalustri-roseifm: caule tereli ramoso subglabro superne obsolete angulato puberulo, foliis petio- latis elliptico - lanceolalis denticulatis acutis fere glabris basi subangustatis , pelalis calycem superanlibus albidis, stigmate obovato integro, capsulis puberulis. 23. EpiLOBiim palnstj'i-7'oseum: ab antec. differt: fo- liis breviter petiolatis lato -lanceolatis, petalis diluto- lila- cinis, stigmate medio retuso. 24. Epilobium subroseo -palustre: a priori differt: fo'- liis sessilibus oblongo lanceolatis repando- denticulatis acu- tis basi angustatis v. obtusiusculis, pelalis lilacinis, capsu- lis minus puberulis. 25. Epilobium pahistri-tetragonum: caule leviter tc- Inigono glabriusculo superne subramoso puberulo, foliis 496 .. . sessillbus öngüsto-lanceolatls denliculätls süböbtusls fere glabns basi angnstalis, petalis calyce sesquilongioribus di- lute lilacinis, stigmate oblonge ^obovato retuso, capsulis dense-puberulis. 26. Epilobium roseo-pubesceiiti-montanum: caule sub^ angulato ramoso dense villosulo superne glabriusculo , fo- liis brevissime petiolatis ovato-laneeolatis serratis pubcs- centibus basi rotundatis, petalis calyce duplo longioribus purpurascentibus, stigmalis quadriüdi laciniis oblongulisj capsulis dense pilosulis. 27. Epilobium submontano - puhescenti - tetragonum: caule obsolete - angulato rigido subpubescente superne ra- moso pubescenti, foliis sessilibus oblongo-lanceolatis den- tatis obtusiusculis pilosis basi rotundatis, petalis calycem sesquisuperanlibus violaceis, stigmate leviter quadrifido^ capsulis patulo-pubescentibus. 28. Epilobium subpalustri- pubescenti -tetragonum: caule vix angulato subraraoso pubescenti, foliis sessilibus oblongo-lanceolatis repando-denticulatis aculis subpilosu- lis basi angustatis, petalis calyce sesquilongioribus lilaci^ nis, stigmate obovato adglutinato-quadrifido, capsulis pa- tulo -pubescentibus. Die von 1, 4 und 5 abgesonderten Varietäten, kann man füglich nach ihren Standörtern benennen: 1, ß und 4, ß sind wie 1, y und 5, |3, durch gleiche Einwirkung analoge Formen. Bei genauer Kenntnifs der Arten lassen sich mehrere von obigen einfachen Bastarden sehr leicht als solche er-^ kennen, weniger leicht die übrigen; doch manche, oft be- deutende, Schwierigkeiten stehen der genauen Nachwei- sung zusammengesetzterer Verbindungen entgegen, des- halb führte ich nur drei von ihnen an, obgleich in der That mehrere an dieser Stelle vorkommen: No. 26 ent- stand höchst wahrscheinlich aus einer Form von 10 und E. 497 E. montanum; N. 27 aus 16 und montanum und 28, aus 16 und E, palustre. In mehrern Theilen ungleichmäfsig verbundene, im Kreise zweier Arien befindliche, Bastarde gehören ebensowohl, wie Stufenformen von einer Art zur andern, nicht zu den Seltenheiten; zu erstem rechne Ich E. roseum Sehr., welches aufser etwas reichlichem Här- ichen, weiter keinen auffallenden Unterschied besitzt, als vierspaltige Narben (E. puhescentiroseo — roseum) und E. piihcscens keine andern, als kürzere Blätter und eben solche gekrümmte Haare (E. roseopubescenti — puhesccns.)\ welche Veränderung der Zotten fast in der Regel bei den Blendlingen dieser Art erscheint. Oefter werden sie durch Slolones vermehrt und daher schreibt sich auch wohl die grofse Beständigkeit mancher ausgezeichneten dieser For- men, die leicht für eine neue Art gellen kann, her. Nicht wenige liefern reifen Samen. Indem ich für jetzt mit Aufzählung dieser Gewächse schliefse, bemerke ich nur noch, dafs meine Vermulhung, zwischen Geum urhano rivale und Potent, opaco-argen- tea mehrere Formen zu finden, sich bestätigt hat, und dafs ich von andern, wie Hierac. Pilosello - Aiiricula etc. deren ich nur wenige besafs, viele einsammeln konnte. Durch vorstehende, der freien Natur entnommene Beiträge glaube ich die Kennlnifs sowohl der Arten als auch besonders der Abarten und Bastardformen, wenigstens in etwas, erweitert zu haben; und wenn auch hier und da eine kleine, wegen Schwierigkeit bei Beobachtungen au entfernten Orten entstandene, Irrung untergelaufen seia sollte, so hoffe ich doch, dafs jeder unbefangene Beobach- ter, und selbst derjenige, welcher sich nur von directen Versuchen leiten läfst, in der Hauptsache mit mir über- einstimmen wird. Zwat konnte ich bis jetzt, wegen Man- Cr Bd. 3s Heft. 32 498 gel an Gelegenheit, nur wenige folcher Versuche anstel- len, sie fielen aber alle- bestätigend aus.- ■ Wenn nun in Gegenden, wo schoh die Kultur den gröfsfen Theil der wilden Gewächse verdrängt oder aus- gerottet hat, doch jetzt noch so viele Bastarde entstehen, wie vielmehr mögen nicht da erzeugt werden, wo die Na- tur ihren anlockenden Blumengarten seit Jahrlmnderten ungestört ausgebreitet und mit zahllosen Insekten belebt hat? Daher die Menge ähnlichgebildeter Arten, die ent- fernte, von Menschen wenig bewohnte, warme Länder uns darbieten; daher auch so viele Unter- und Abarten. Ueberhaupt kann man also annehmen, dafs die Ein- richtung in der Natur, mittelst pollenbestäubter Insekten Bastarde hervorzubringen, zu nicht unbedeutender Verviel- fältigung der Gewächse beigetragen hat und noch beiträgt. Wie weit jedoch die Wirksamkeit des übergetragenen Pol- lens gehl, ob auch Samen zu neuen Gattungen (Genera) durch ihn erzielt werde? Diese Frage, auf welche noch überall ein ,,Nein" erfolgt, darf ich hier nicht unberübrt lassen, obgleich sie nur erst späler durch gutgewählte, der unermüdlichen Natur abgesehene Versuche genügend be- antwortet werden kann. So viel ist gewifs, dafs gute Ar- ten auf diese Weise entstehen, Halbarten ebenfalls, und Varietäten in Menge! Zu den Hulbarten zähle ich die Ajuga pyramidalis vid. Linnaea Bd. 5, pag. 443, welche ich nach sorgfältiger Beobachtung und Auffindung von Aehnltcbkeiten , für eine durch Standort und Zeit verän- derte Bastardform Aex A. genevcnsis und rcptans erkenne. Bastard - Varietäten sind von Orts- und Zeit -Varietäten hinlänglich verschieden, wenn auch zuweilen beide sich vereinen/ Mit erstem Namen möchte ich die, nach oft- maliger Vermischung noch' eine kleine Spur derselben, an sich tragende Art bezeichneu, wie z. B. PotentiUa subo- caulis foJiis septenatis (ab opaca)^ Pidsaiilla vevnalis in- 499 volucro Incano petalis lilacinis (a patente)^ Epilobiiim pu- bescens foliis ovatis serratis (a montano) folils angusto- lanceolalis denlatls v. subellipticls dentatis (a tetragono V. roseo Sehr.) etc.; mit lelztern hingegen, die durch Stand- ort, Boden, Kälte, Ililze, grofse Nässe oder Trockenheit: etc. verursachten Abweichungen, welche bei oftmaligem Wechsel, binnen einer Reihe von Jahren, bedeutender her- vortreten, als man gewöhnlich annimmt. it ^2111.»?' ^' Von allen hält der ächte Samen auch die Form fest; Säe man ihn nur auf eben dieselbe Stelle aus, so bringt er eben sowohl die Art, als die Bastardform oder die Va- rietät hervor, aus der er selbst entstanden ist, und verhin dert man die Vennischung, so ist das Resultat: ihm glei- cher Samen! Aber wie leicht ändern selbst schon wenig beachtete Zufälle, wie z. B. Ueberschwemmungen, allmäh- liger Älangel an Nahrungstoff oder zu reichlicher Ueber- flufs daran, in kürzerer oder längerer Zeit das Gewächs und mit ihm den Samen! Auf einer Wiese, wo ich vor 15 Jahren viele 1, mehrere Zoll hohe^ ästige Saxifraga Tri- dactyiites mit 3 — 5-theiligen, breiten Blättern und fast eben so grofse , oft buschig ästige Gentiana Ämarella^ mit meist fünfspaltigen Blumen antraf, erblickt man jetzt nur noch unzählige, 1 — l<-zöllige, höchst einfache For- men, von ersterer mit ganzen und schmalen Blättern und letzterer mit vierspaltigen Blumen und der Samen ist sehr klein, dieser Zwergform angemessen. Im aufgeschwemm- ten Ufersande wächst Ramme, aquatilis bisweilen auch einen Zoll grofs, mit länglichen, elliptischen Blätterthei- len und kleinen Blumen; wenige Fufs davon, derselbe im Wasser {R. peucedanifolius All.), wie vielmal gröfser? mit sehr langen, ganz schmal linienförmigen Blättertheilen und gröfsern Blumen. So wie bei erstem der mehr und mehr austrocknende, nahrungslose Boden und bei letztern die Höhe sowohl als der starke Strom des Wassers, dem 32* 500 schon die Borsten des Samens welchen mufsten, und der wenig feuchte Sand, solche Veränderungen zur Folge hat- ten, eben so mögen noch manche andere Agentien und deren Folgen, die bedeutender auf die Vegetation einwir- ken, unbekannt^ oder schwieriger nachzuweisen sein. Die bereits bekannten lehren jedoch schon den Systemaliker, in den Unterabtheilungen eines vollständigen natürlichen Systems, nicht minder Arten, als auch Unterarten, Bastar- de, Orts- und Bastards -Varietäten, nach ihrem Werthe, aufzunehmen; denn nur durch Anerkennung dieser in der Natur begründeten Unterschiede, und nicht durch Vermen- gung oder Nichtbeachtung derselben , kann die richtige Beurtheilung der Veränderungen an den Gewächsen beför- dert werden, und also auch der Wissenschaft Aufklärung erwachsen. 501 DE PIANTIS IN EXPEDITIONE ROMAN- ZOFFIÄNA OBSERVATIS DISSERERE PERGITÜR. SYNANTHEREAE ADDENDAE. AüCTORE CHR. FR. LESSING. C ichar ac e ae (p. 98)i ' TROXIMON Gaerln. Tkoximon apargioides n. sp. Cel. de Chamisso in California (v. sp. s. plura); Facies Krigiae virginicae \el etiam Apargiae autum- nalis monocephalae. Rhizoma multiceps, pennam cor- vinam crassunj^ apice rosulas foliorum prolrudens, caulibus uno pluribusve simplicissimis, glabris, mpnocephalis, apice haud incrassalis intermixtis. Folia. glabra, auguste-lineari- lanceolata, integerrima — pinnatifida, laciniis semilanceo- latis, remolis, divergentibus , longe, saepe longissime pe- tiolata, petiolis basi dilatalis adjectis 3 — 6" longa, |— - 1|'" lata. Involucrum floribus brevius, multiseriale, folio- lis öbtusiusculis, planis, margine scariosis, plerisque^ extus hirsutis. Rhachis plana, nnda. Ovaria glabia, rostrata, mullicostata. Corollae luleae , lingulis lubum pilosiiiscu- lum excedentibus. Anlherae caudatae, caudis integnis, fila- menti arllculum superiorem excedentibus, alis minulis, ro- lundo elliplicis, obtusis. Stylus ut in tribu. Pappus ca- ducusj pluri-serialis, capillaris, minute serrulalus, albus. 502 Obs. Quaniquam Troxiinon perscrutarl adhuc mihi non licuerit, atlamen huic generi plantam adnumeravi. Tragopogon fritillarioides Linn. VI. 101 est congener, sed Tragopogon differt tanlummodo pappo corneo - seta- ceo. Secundum cl. Don recedit Picrosia sl Troaimotie alis antherarum rotundo-ellipUcis nee obloiigo-ellipticis. 4ji^erpideae {^. 188). Subtrib. Äster eae, SOLIDAGO L.*) 11. i^oLiDAGO petiolariskxi. W. sp. pl. III. n. 2062. Ej. hrb. n. 15965. In California legit cel. de Chamisso. 12. Solidago lanceolata Ait. W. sp. pl. III. n. 2062. Ej. hrb. n. 15967. Chrysocoma graminifoHa L. Cum praecedente. 13. Solidago stricta W. sp. 1. c. Ej. hrb. n. 15966. Ait. h. kew. ed. 2. V. p. 68. Cum praecedentibus. 14. Solidago pubernla ^utt. North,. Am. pl. II. p. 162 (secundum descnpt.). Cum praecedentibus. . tHnae aiinrMvt ,phH öbovata, 4- nervia, tubo brevissimo. \ ^) North am. pl. II. 177 (1&18). **) Dict. sc. nat. LV. 270. ***) Dict.' sc. nat. XXXII. 320. LV. 27S. I 517 Antherae iiiclusae, obsoletissime caiidatae, cnudis iulegris arliculum rilamenti superiorem brevissimum parum exce- dentibus, alls rotundis, aculis. Stylus Senecionis exappen- dlculatus. Pappus 1-scrialis, multipaleaceus, paleis oblon- go-elHpticls, aristalis, pwinalifido-striatis, cor. disci parum brevioribus, acliaenio longloribus. Achaenia turbinata, vil- lusa. 2. Cephalophora decurrcns * {Ilclenium pubescens Ait. h. Kew. IIL 227?). *) In California ill. de Chamisso (v. sp. s. multa). Facies Helenii quadrideiitati. Rliizorna? perenne, fibrosum. Caulis herbaceus, erectus, dichotomus, puberui luS; foliis decurreniibus alatus, circiter sesqnipedalis.. Fo- lia membranacea, penninervia, alterna, decurrentia , pube- rula, obsolete repanda, ex oblongo-obovatis, oblusis, cir- citer 3'" longis, ^" latis, conferiis in oblongo-ovata, longe acurninala, rariora, minora alisqiic anguslioribus. Capilula terminalia, solltaria in ramis longe ante apicem aphyllis, erecta, aeque magna ac in Scnhiosa canescente , radiaia, radio foemineo uniseriali, disci diametro breviori. Involu- crum polyphyllum, foliolis linearibus, acuminatis, foliaceis, pluriserialibus , reflexis, disco longioribus. Rbachis sub- globosa, nuda, ebractcolala. Stylus Senecionis exappendi- culatus. Antherae obsoletissime caudatac. Corollae disci: 5-dentatae, dentibus ereclis, aequalibus, obtusis, extus mi- nute puberulis, 5-nervIae, ramis nervoruni intramarginali- bus, limbo a tubo haud distincto. Pappus 6-paleaceus, 1- serialis, paleis elliplicis, pinnatifidis, strialis, tenuiler aris- talis, arlstas excedentibus. Achaenia quadrigona, villosa. Simillimum Helenium quadridentatinn differt paleis *) Helenium canaliculatum Lam. in .Tourn. d'hist. nat. Par. vi- detur esse idem ac H. pumilum W- suppl. 518 pappi muticis, minorlbus; rliachide conica; capitulis mino ribus, involucro meiophyllo. Obs. Hymenopappus anthemoides (Juss. Ann. Mus. II. 426. Hymenoxys Cass. 1. c.) est congener. Radius lu. teus demum albidus in nostra plania, sed secundum cl. Cassini nullus. Pappus autem est simplex nee duplex, ut lussieu conlendit. POLYPTERIS Nult. *) PoLYPTERis brasiliensis n. sp. Sellow in Brasilia (v. sp. s. multa). Caulis bipedalis , erectus , basi lignosus et ramosus, ramis alternis, junioribus sulcatis, piloso - canescentibus, florigeris elongatis, superne apbyllis. Folia membranacea, penninervia, alterna, conferta , sessilia, oblonge -obovata, acuta, integerrinia, pilosiusculo-eanescentia, excavato -pun- ctata, 1|— 2|" longa, i—i" lala. Capitula terniinalia , solitaria, homogama , discoidea, aeque magna ac in Galar^dia bicolori, erecta, multiflora, in ramis apice villoso-incana, Involuerum campanulalum, biserlale, floribus aequale, foliolis subfoliaceis, planis, se- milanceolalis, longo acuminatis, aequalibus, piloso -canes- centibus, excavalo-punclatis. Rhacbis convexa, paleaceo- fimbrillifera, fimbrillis linearibus, rigidis, subulalis^ flaves- centlbus, inaequalibus,: creberrimis, floribus brevioribus. Corollae luteae, 3'" longae, 5-crenatae, apice pubescenles, limbo eylindraceo, basi inflato, tubo brevissimo. Pappus 10 - paleaceus, paleis oblongo - elliplicis, corollae aequali- buS;, tencrrimis, diaphanis, aculis, apice laceris, uninerviis, nervo in arislam breviusculam excurrente. Achaenia tur- binata, flavo -villosa. Aniherae ecaudatae. Appendiculi styli ramos terminantes lineares, angustissimi. 1 I ') North. Am. pl. II. 139. 519 TRICIIOPIIYLLUM Nult.*) Obs. Paleis pappi muticis obtusis a Cephalophora et Galardia; a Bahia paleis aequalibus^ obtusis basique an- gustalis nee linearibus, inaequalibus et truncalis; ab Hy- menopappo slylo exappendiculato dlstingultur. Trichophyllüm angustlfolium* {Ageratum angustifo- lium Sprg. syst. III. 446!). Capitula lutea, radiata. Obs. 1. Hanc et praecedentem ad genera Nuttalliana retuli, sed species genuinas ab auctore ipso enumeralas non vidi. Obs. 2. Genera affinia, neinpe rhachide ebracteolata aut tantum margine bracteolala, pappo paleaceo ejusque paleis inlegris insfructa, extricalu sunt diftlclllima laevissi- misque nolis a se differunl. Tentamen ea referendi ad ge- nera, magis more solito constructa, fortasse haud ingratum esse spero. Genera EriopJtyllum et Mocinna nimis pa- rum cognita sunt. J. Radius neuler. A. Pappi paleae aristatae. Galardia Foug. B. Pappi paleae muticae. 1. Stylus appendiculatus. f Balduina Nult. 2. Stylus exappendiculatus. '^Leptopoda Nutt. II. Radius 9- aut nuUus. A. Rhachis tota ebracteolata. 1. Pappi paleae muticae. a. Stylus exappendiculatus. a. Paleae pappi lineares, truncalae, inaequales. Bahia Lag. p. Paleae pappi aequales oblusae, basi angustalae. Trichophyllum Nutt. *) North Am. pl. II. 166 520 . b. Stylus appendiculatus. «. Acliaenhim teres. Hymenopappus Her. Cass. /3. Achaenium angulalum, obpyramidalum. Achy- ropappus Kth. 2. Pappi paleae aristatae. a, Stylus appendiculatus, «. CoroUa 4-dentata. Schhuhria Yf, ß. Corolla 5-dentala, Polyptei^is Nutt. h, Stylus exappendlculatus. Cephalöphora Cav. J5. Rhachis lantum margine bracteolata. 1. Pappi paleäe aristatae. Helenium L. Cass. 2. Pappi paleae mulicae. Tetraodus Cass. j Obs, 3. Florestina Cass. potius cum Ächyropappo congungatur, a quo lantummodo radio omnino nuUo p;i- rum recedit. — Leontophthalmum W. haud satis dislin- ctum est a Calea. Subtrib. Anthemideae. ACHILLEA L. 2. AciiiLLEA magna (L. W. sp. pl. III. 2208. W. lirb. jio, 16354! A. lanata Sprg. syst. III. 601! W. hrb. no. \\ 16351!). Gel. de Chamisso in California. COINOGYNE n. g, *) Rhachis ebracteolata. Achaenia calva. Styli raml cono superantur. Capitulum radiatum. Obs. Genus a Chrysantliemo distinctum styli ramis cono superatis nee truncatis- ut Xanthocephalum W, a Pyrethro, *) E vocabulis xotvog et 7ijvij. Conis, quibus raml styli termi- iiantur, alluditup. 521 CoiNOGYNE carnosa n. sp. III. de Chamisso in California (v. sp. s. plnra). Facies fere Kleiniae siiffruticosae s. Othonnae Mnnd- in. Rhizoma mullicaule. Gaules 4-polHcares, carnosi, adscendenles s. procumbentes, herbacei, ul tota planta gla- bri, ubique aequaliler foliati, sed folia inferiora deinde de- labuntur. Folia decussata, carnosa, lingulala, integeirima, acuta, plana, superiora inl'eiioribus magis conferla, clrciler 4'" longa, 1"' lata, basi in vaglnam circiter lineam longam connata. Capitula terminalia, solitaria, aeque magna ac in Klelida sujfruticosa , mulliflora, homocarpa, heteroga- ma, inaequalifiora , breviter radiata, radio 2, uniseriali; disco 2. Involucrum cylindraceum, pauciseriale, foliolis sibi adpressis, multinerviis, margine scariosis, obtusissiniis, glaberrimis, extimis rolundo-intimis oblonge -ellipticis, 4'" longis. Rhacbis conica, nuda, ebracleolata. Corollae gla- brae, in siccis obscurae, disci (tlg. 11.): reguläres, 5 -den tatae, ä-nerviae, limbo cylindraceo, basi inflato, tubum ex- cedente; radii (fig. 12.): lingulatae, lingula anguste oblon- ge-obovata, 3-nervia, 3-dentata, inferne involuta tubum excedente. Anlherae (fig. 13.) ecaudatae, alis oblongo-el- liplicis, obtusis, angustis. Stylus (fig. 14.) Tagetis, radii glaber. Achaenluni multicostatum, glaberrlmum, oblon- gum, areola laterali calloque basilari semllunari. Subtrib. Artemisieae. TANACETUM L. ?Tanacetüm camphoratum n. sp. Cel. de Chamisso in California (v. sp. s. oo). Facies fere Santolinae Chamaecyparissi. Caulis her- baceus, adscendens, forsan pluripedalis, obsolete lloccoso- tomentosus, teres, ramosus, crassus, ubique subaequalilef ioliatus. Folia bipianatisecta, obsolete floccoso-tomentosaj 522 . segmenlls oblusis, oblongo-ellipticis, pinnatifido-crenatls^ inflexis, calloso-apiculalis, numerosis; ex peliolatis, con- fertis, 4 — 5"longis, 1^ — 1|" latis, interrupte bipinnatlm- ßectis, segmenlls magis remotis in sessilia minora et pa- rum rariora. Capilula aeque magna ac in Chrysanthemo leucanthemo , erecta, solilaria aut in corymbum oligo (3 — 5)-cephalum, terminalem^ terminalum disposita, innu- merlflora, discoidea, helerogama, homocarpa, inaequaliflo ra, fl. 2 uniserialibus in ambitu. Rbachis convexa, nuda. Involucrum late campanulatum, floribus aequale, paucise- riale, foliolis adpressis, extus obsolete tomenlosis, sicco- membranaceis , planis, ex semilanceolatis, acuminatis in oblonge- elliptica, multo majora, 3'" longa, glabriora, mar- sine lale scariüsa, eroso-denticulata, oblusa aut acuta. Co- roUae glabrae, 2: 3-lobae, reguläres, piano -obcompressae, inferne alatae, $: 5-denlatae, reguläres, teretes, exalatae limbo haud distineto. Achaenium 4-coslatum, coslis cal- losis, obpyramidatum, pappo coroniformi, repando, aequäli terminatum. Genilalia ut in Artemisia, Tanaceto etc. Differt a Tanaceto (vulgarij coroUis foemineis plano- obcompressis et inferne alatis. ARTEMISIA L. 9. Artemisia australis n. sp. 111. de Cbamisso in 0-Wahu Sandvicensium (v. sp. s. oo). Caulis fruticosus, pluripedalis, ramis slriatis, teretibus, alternis, patenti-divergentibus^ adultis glabratis et aphyllis. Folia membranacea, peliolata, conferla versus apices ra- morum, bipinnatisecta, superiora magis integra, segmeniis- elongalis, linearibus, oblusiusculis , supra puberulo - canes- centibus^ subtus incano-tomentosis, vix ^'" latis, 3 — 8'" longis, patenli-divergentibus, planis. Racemus composi- tus, terminalis, pedunculis albo-tomentosis, capillaribus, 523 palenti - divergenllbus , oligocephalis , basi folüs inlegerrl- mis, linearlbus suifuUis. Capitula circiter 20 -flora, flori- bus 2 uniserialibus in ambltu. Rhachis nuda, convexa. Involucrum 6-pbyllum, foliolis ellipflcls, oblusis, margine late scariosis, basi ima exlus obsolelissime tomentosis. Achaenia obovala. Corolla foeniinea stylo parum brevior. Caule frutlcoso pedunculisque capillaribus insignis! 10. Artemisu califontica n. sp. 111. de Chamisso in California (v. sp. s. oo). Caulls fruticosus, erectus s. adscendens, raniis patenti- dlvergentibus, allernis, terelibus. Folia petiolata, gemmu- lifera, adproximata, alterna, pinnatisecta , segmentis linea- ribus, obtusis, patentibiis^ pubescenti-incanis, subtus bi- sulcatis, elongatis, \"* latis, 5 — 9'" longis, fere omnia gemmulifera, superiora sensini inlegerrima, interiora re- fleka.' Racemus simplex s. compositus, subsecundus, linea- ris, S3epe semipedalis, racemulis, si adsunt. secundis, pl. 5 s. 6-cepbalis, folio suo lineari, integerrimo brevioribus — parum longioribus. Capitula mulliflora, cernua, brevis- sime pedicellata, folüs suis breviora, floribus 2 uniseriali- bus in arabitu. Involucrum circller 2-seriale, semiglobo- sum, floribus aequale, foliolis elllpticis, eciliatis, oblusis, margine late scariosis, extus obsoletissime tomentosis. Rhachis convexa, nuda. Corollae glabrae. Similis A. santonica jam involucris cylindraceis nee hemisphaericis et A. herheicea jam corollis apice ciliatis differt. 11. Artemisu mte^rifolia L. W. sp. pl. III. 1846. In reliqulls herbarii Pallasiani exstat specimen! Cum praecedentibus. Vix atque ne vix quidem ab A. vulgarl var. coar- data distincta, a qua recedit lantumraodo folüs pinnati- lidis nee bipinnatifidis. 526 Subtrib. Senecioneae. 19. Senecio sajidvicensis n. sp. III. de Chamisso in 0-Wahu (v. sp. s. pauca). Herba verisimiliter perennis. Caulis fortasse pluri- pedalis, erectus, inanis, teres, simplex? superne pro ma- xima parte foliis paucis , parvis , remotis , subsemiample- xicaullbus obsessus. Folia ima peliolata, oblongo ellip- lica, obtusa, glaberrima, integerrlma , carnosula, pennlner- via, avenia, circiler 3" longa, 1" lata,| basi in peliolos piano- dllatatos acuminata. Panicula terminalis, decompo- sita, suprafastigiala , dichotoma, ramis inferioribus elonga- tis, basi foliis parvis suffullis, supcrioribus magnopere de- crescenlibus. Capilula discoidea, homogama, multi ('20-) jflora^ parum majora quam in S. Jacoboea, pedicellis suis apice squamalis pl. longiora. Involucrum floribus brevius, 1-seriale, basi parum et irregulariter auctum, foliolis nu- merosis, conliguis, plurinerviis, apice obsolete barbatis, es- phacelatis^ alternis margine latius scariosis et obtusis, alter nis margine anguslissime scariosis et acuminatis. Rhachis subnuda, plana. Achaenia immatura glaberrima, oblonga. Pappus albus, scaber, selaceus, mediocris, corolla multo brevior. Corollae glabrae, luteae^ reguläres, limbo cylin- draceo a tubo distincto eumque superante. Simillimus S. ßstulosus distinguitur capitulis radiatis, helerogamis nee discoideis et homogamis ; caule humiliori, foliis minorlbus, integerrimis, et pappo mediocri etc. 527 CALYCEREÄE R, Br. AüCTORE CHR. FR. LESSING. ACICARPHA R. Br. 2. AciCÄRPHA bupleuroides n. sp. Sellow in Brasiliae uliginosis (v; sp. s. plura). Herba2^? glabenima facie Bii-pleuri rotundifoUi. Caulis erectus, heibaceus, dlchotomus, obiter slriatus, inanis;, ae- qualiter foliatus, sesqui — quadri-pedalis. Folia. membra- nacea^ alterna, remota, penninervia^ reticulato venosa, ner- vis nuUIbi prominulis, obtiisa^ infegerrima s. apice irregu- lariter dentala, ex oblongo-obovatls, basi longissime an- gustalis in petiolos planos, amplexicaules iisque adjectis fere \' longis et 1^" latis. Capitula terminalia, solilarla, multlflora, vix aeque magna ac in Aktemisia Ähsinthio^ involucri 5-phylli, inaequalls foliolis foliaceis, foliis sum- mis simillimis longe superata. Calyx 4-dentatus, laciniis inacquallbus, obtusiusculis. Corollac parvae, 4-dentatae llmbo albido, turbinato-campanulalo tubo gracili, virescente tviplo breviori. Achaenia immatura angulata, calyce du- plo longiora. 3. AcicARPHA ■proaimhens n. sp. Sellow in Brasilia (v. sp. s. cxi). Herba perennis? glaberrima, multicaulis, caulibus an- gulatis, procumbenlibus, totis aequaliter foliatis, parum ra- mosis^ circiter semipedalibus, quorum plures steriles fla- gella sistunt ut in Hieraciis. Folia membranacea, pennl- triplinervia s. glauca, obtusa, mucronulata, integerrima, sessilia, alterna, adproximala, 2 — 4'" longa, 12 — 21"' lon- ga. Capilula aeque magna ac in A. tribuloide, solitaria, primum terminalia, demum lateralia pedunculata et oppo- silifolia pedunculis folio brevioribus. Involucrum circiter 6-phyllum, floribus brevius, foliolis integerrimis , oblongo- 528 ellipllcls, patcnlibns, inacqualibus. Fructificalio ut in A. trihnloide et spalhulatay sed Spinae calycinae minores quam in hac. Dlffert ab A. spathulata, quae certisslme non est hcrba annua sed fruticulus: capitulis minorlbus, involucro longiorlbus; foliis anguslioribus, obtusis^ semper integerri- mis, magis tripli-quam pennineiviis nee subtruncatis apice- que saepe obsolete dentatis. Obs. De Hieraciis areticis cel. Fröhlich dicturus ex- spectatur- ARCTICAE, QUAE SUPERSUNT. AÜCTORE AD. DE CHAJVIISSO. Kamtschaticas Sibiricasque plantas quas raplim colle- ctas ex itinere cteo/xoo-jiucp retulit, florulae nostrae arcticae exoptatum incrementum nobis tradidit celeberrimus amicis- si'musque Adolphus Erman Ph. Dr., adnotationibus quibus- dam de climate atque vegelatione Kamlscbatcae additis. Sistit clarissimus vir, lemperaturam soli in littore ma- ris sub geographica, ut ajunt, latitudine monlis Schiwelutsch {b&^ 40')? gradlbus Reaumurianis -j-2ad-j-2|- metiri et tot integris decrescere gradibus, quoties pedibus parisiensibus 760 supra mare extollitur solum. »Superus Alnoruvi ter- minus in montibus ignivomis Schiwelutsch et Klutschewsk ad altltudinem 2800 pedum parisiensium adscendit, ubi e supra dictis temperatrra terrae — 1^ \. Salicis nana species (e speciminibus adlalis S. ar- ctica Pall.), Crucifera nova infra descripta et Saxifraga (e specimin. ad lalis) Merkii Sternb. Sax. app. p. 1. t. 1. fig. 3, nives circumjacentes colore intense rubro, (an pol- line an seminibus suis) inticicns, in eodem monle 4731 ped. 529 ped. par. altae siipra mare sunt Icctae, ubi temperatura soll — 4v Terniiuus autem nivlum perennium pauIo al- tius est sumendus, inter 4700 et 4800 incertus, tempera- tura soll — 4 ad 4|. — Eadem SalLx arctica Pall. et allius in monte Klutschewsk ad 5000 usque pedes est observata. Rhododendron Chry- santhiim Pall., circa Ochozk paludes planitiei littoralis de- corans, in peninsula Kamtschalica sub eodem fere latitu-^ dinis gradu in suramis jugis infra terminum superiorem Alni haud descendens, memorandam testalur differenliam inier clima Kamtschaticum et Ochotense, inlercedentem. Stirpes arborum fruticosae sub nivium pondere hie- mem prostratae degentes, Slancz audiunt Rossis incolis« a verbo Slat sternere. Haec Plni Cemhrae^ Sorhi, AlnU quo vulgaris est forma. A divortils aquarum occasum versus tegitur terra Be tnlis, Sorho, Popiilo, Salicibns. *) In eorundem jugorum clivo ad orientem solem spe^ ctante, prima ofiFenditur Pinus Cembra Slanez, sequitur Pinns LariX) ultima sese offert P. AbieSi Convalles flu- viorum sequuntur, nunquam ab illis longe aberrantes. Fas- clam P. Abics occupal secundum fluvii Jelowcae decur- sum latitudinis 4 — 6 sladiorum rossicorum (Werst)} dila- talur quam P. Larix et Cembra obtinent ad 20 stadia< liinc interior tena Schiwelutsch montem versus Betule- tis opacalur, intertextls Sorbo Slanez, Alno, Populo, Sa- licibus. Populus in fluvioruni ripis magna arbor^ ligna ad navigia incolarum fluviatilia (Batti) construenda praebens, mox interiora pelcns deprimitur. Alnus in montes adscen- *) Species Betulae, Alni^ Salicis quärum adtulit speciniina> iöfta suo loco recenscntur* Sarbus autem est Pjrus samhuci/oliä. Cham^ et Schldl. Linnaea 2, p. 36 (spec. e raontibus australibus et a Riedero accepta). Populi desideratur specimen. Ramus sterilis Pini Cembra^ Slanez, nee aliarum Coniferarum specimen, prostate 6r Bd. 3s Heß. 34 530 dens caetcras stirpes arborescenles longe antecellit. Hu- misirala Salioo {arciica Pallas) supremos atlinglt vegela- tionis "fines. Oc(mxv\\. Phms Abtes in convalle lluvii Kamtr schaicae. Ab orlentali liltorali traclu intcr . Nijne Kamt- schatka et portum Pelro - Pauli exulant Alles et Larix superstite Cemhrn Slanez. Diciinlur et in oiienlali plaga a Nijne Kamtschatka hoream versus Coniferae omnino deesse. -^ Cisiftiferarum dislribulionem a porUi Petro- Pauli aüstrum versus aeque diserte referre non audet, quippe quam plagam ipsi invisere non licuerit. INihilo- minus: in quarzosis minimeque ignivomis jugis C; quibus fluvius oritur Bolschaja dietus (in occidentali peniusulae parte Sub 51| lalitudinis) Pinum Laricem adesse, Pin. Ahietcm vero ad scaturiginem fluminis Awalschensis ab ipso porlu Pelro -Pauli oecasum versus non adeo remo- iam, ad alt^s excrcscere stirpes compertuni habuit. Pelit insuper veniam brevibus verbis huc addendi, quae de Comferarum dislributione per insulas Curiles, genuinas quasi terrae Kamtschaticae auslrura A'^rsus pro- lataliones, e commentariis collegii Schelechowii viri Ros- sici slrenuv aeque ac seduli, naviculae mercatoriae olim navarchi, a posteris nondum prout meruerat laudati. Ex, accuratlssimo ejns singularum insularum recensu conslät: P. Cemhram unam Coniferarum per omne insularum monile obtinuisse sibi locum et ita quidem ut ad decimam quinlam' usque insulam (Ketoi dictam) sub 47 latitudinis « gradu sitam, varietas arboris nostri humistrata (Slanez) sola exsiet, hoc autem termino austrum versus superato, in reliquis insulis varietates humistrata et vulgaris seu erecia saepius cohabitent.« P. Abietem vero in seeunda, inde a Kamlschatico australi promontorio, insula (Poromuschir dicta) poslremo apparuisse, et jam tunc: habitu debili atque imbecilliori, 531 ut e palria exulem arborem illico suspicerls. In tertia at- que iusequentibus, usque ad decimam nonam insulis plane< abesse. P. denique Laricem omnes insulas a Kamtschatka us- que ad decimam nonam, penitus vilare. In vigesima au- tem insula (Kunaschir dlcta) sub 43| gradu latitudinis si- la, in quam australioies arboium lormae e Japonia tran- sierunt, reduces ex improviso P. Laricem et Abietem, offendisse nautani. Additur insupe« in insulae Kunaschir anfractibus saxosis, modo dictas arbores debilioris esse foimae, in apricis vero campis ad pulcbrum stirpium vigo rem excrescere. Memoranda haec Coniferarum präesertim vero P. La- ricis disseminatio: , i P. Larix in Asiae septentrionalis plagis prae caeleris arboribus vivacem sese praebet, ita ut a Dauriae planitie- hus inde, sub 50 latitudinis gradu jacentibus, ubi rara pul- critudine gaudct arbor, ad ipsa fere maris glacialis littora progrediatur. Prope Obdorium oppidum sub ipso circulo polari in 700 demum pedum parisiensium altltudine supe- rum limilem attingere notavit Erman; sub 60 vero latitu- dinis gradu in Aldanensium Alpium clivo orientali, ad 4210 pedum usque altitudinem degentem vidit; inde per totam ad mare Ochotense patentem plagam, abunde ubi- que crescit: non obstanlibus impedimentis quae ab humi da nimis soli indole passini oriunlur. Plane aliter se habere res in Kamtschatica peninsula modo mouuimus, in qua quippe arbor intra 60 et 52 la- titudinis gradus, ab occidentali littore plane exsulet, quam- quam ibidem semina integrasque arbores dejiciat mare Ochotense ; in orientali vero adsit quidem sed rara et non nisi in depressis convallibus fluviorum in Orientale mare cadentium. Semel autem etiam prope occidentale litlus qbservatur et id sub 51|^ quidem latitudinis gradu in jugis 34* 532 • quarzosis inlermediae quam dicunt formationis. — Curi- les autem insulas dixlmus ad decimam nonam usque fu- gientem, in vigesiraa demum sub 43 1 grad. lat. denuo re- surgere. Quae quum considerasset , de interruptae dissemina- tionis causa physica Ermano visum est: P. Laricem prae caeterls arboribus afficl aeris hygro- metrlca constitutione. Aer siccus, nubium raritas et in- frequentia, venti denique magnam perflantes atque conti- nentem terram, en quae ei omnino necessaria esse viden- tur. — Noxiae illi nives. Pulcherrima habentur omnium Sibiriae Laricetorum, quae regionem Baikalensem opacant raritate nivium perinsignem. — Uno verbo Larix cli- mate vldelur egere quod doctis viris audet continentale, licet et tractus littorales terrarum continentiura tum sep- tenlrionalis tum orientalis, eodem saepius fruantur. Quo climate dum gaudeat, arbor vivacissima et in altos adscen- dit montes ulpote aeris rarioris dummodo sicci amantis- sima. Ubi autem pelagium praevaluerit clima , hoc affli- cta, primum montes deserit ventis maritimis humidis affla- tos, aufugia in convallibus petens ab illis defensis, quae cum defuerint aufugia in apricis littoralibus vigere nequit nisi sub australlori latitudine. Docuerunt autem Kamtschaticae observationes 52 la- titudinis graduni in occidentali angustioris penlnsulae lit tore, pro extremo sentenlrionali limite apricae P. Lan- ds Labitalionis, esse habendum. In insulis autem nun- quam ultra 44 latit. gradum septentrionem versus excur- rit arbor et hunc quoque limitem in iis demum atligit in- sulis, ad quas verisimile est extendl halitum venti sicci in terra continenti ab Austro - Noto insulis propinqua, oriundi. Tandem notavisse juvabit Laricem ne ad extremos quidem habitationis suae terminos usquam humi sternii 533 semper vero ex singula radlee unam tantum eamque re- clam exerescere slirpem sed conlcae eo magis iormae quo frigidior sit locus; adda quod in extremis ad Ob- dorium pagum Laricetis tarn rarae sint arbores ut trahis ubiquc transveharis , dum Jakuticas Ochoticasque Silvas non nisi equo vel tarando insidens, peragrare possis. Draba? parryoides n. sp. vel potius novum genus e solo fructu, deficiente flore, haud rite definiendum. Dra- bis dolichocarpis subjungimus pro tempore plantam all. quando fors jure meritoque nomine inventoris Erjuniam parryoidem salutandam. Semina matura horto regio bo- tanico berolinensi transmissa terra fovet. Fructus: siliqua intra floris cicatricem sessilis, lale linearis, plana, subfal- cata, marginibus subrepandis, apice rotundata, stylQ bre- vissimo apieulata, stigmate simplici capitellato subsessili, Valvae planae, nervo medio tenui et, rete venoso laxo lon- gitudinaliter notatae, basi simul et apice solutae deciduae^ superslite dissepimenlo integro tenerrimo diaphano enervio avenioque, plica interdum longitudinali media falsam ner- vi revera deficientis speciem referente. Funicula umbi,- licalia e nervo placentario orlentia^ libera, e crassiori basi filiformia, longiuscula. . Semina biseriata pauca (2 — 6) ovulis pluribus abortientibus ^ compresso-ovoidea.j acutius- cuja, emarginata, laevia^ ex rufo brunnescentia, circa hilura fuscescentia, situm embryonis ostendentia. Embryo albus; cotyledones accumbentes. -« Stigmate simplici et semine exalalo laevi at siipUi ^Wc^a. Parryae dififertv- Plan- tula videtur esse biennis in prlmo anno fructificans. Cau- lis abbreviatus, ex infloreseentia anni praeteriti bifurcus, radicem bicipitem referens. Folia subradicalia in apici- bus rosulata, cuneata, tri-aut multiloba, lobis rolundalis, uttinque cano - tomeiitosa ; lanjioa qualuor circitei: lineas 534 longa'; petiolüs dilatalus lamina brevior. Scapus e folio- rum- rosiila unicus, erectus, sub maturitate fructus bipol- Hcaris tripollicarisve, teres vel paululum angulatus, rares- centi tomenlo vestitus e pilis simplicibus nee stellatis con. stante. Folia pauca, sparsa, radicalibus similia at minora scapum decorant infimosque suffulciunt pedicellos^ Pani- cula maximam ocQupat scapi longiludinem. Pedicelli fili- formes, erecli, 4 — 5 llneas longi, ut scapus tomcntosi. Siliquae glabrae, semipollicares pollicaresque^ laiitudlne nunc lineae, nunc duplici. In rupeslribus monlis ignivomi Schiwelutsch 4000 ped. supra mare legit Adol- phus Erman. CONIFERAE Juss. Rieh. PINUS L. Rieh. PiNüS Cembra L. Varielas B. pumila {Slanez Ross.) Pall. ross. 1. p. 5. t 2. fig. E. F. G. H. An propria spe- cles? Cortex illi laevis, nunquam rimosus. Excreseit ad altitudlnem 15 pedum, crassitie trunel tri - quadripollleari. Specimen sterile e portu Petro- Pauli retulimus, ex orien- tali mbntium Aldanensium Sibiriae deseensu ad mare Ochotense spectante aliud sterile specimen retplit Erman. EPHEDRA L. Ephedra monostachya L. Pall. ross. 2. t. 83. {E. po- lygonöides iii textu p. 87)., Habemus inter Plantas Re- dowskianas. AMENTACEAE Juss. (Omnes,) MYRICEAE Rieh. MYRICA L. Myrica G^a/ß L. uberiori pube insignis. E Kamtschat- ka a Riedero acceptam retulit A. Erman, 5J5 Myrica califorhicaN. A\>>a'^^ci\ M. >a;aläpemiRBK.y speciminibujS Scbiedeanis plutibus icollaitis, diversa: iVuctu multo majori, nucleo nempe in illa subgloboso diametro vix lineam meliente, in nostra contra avoideo :axi plus bi- linarl. Differt insaper babitu et characteribus inliriniori- bus pluribus. Friileji depressus ramosissimus. Rarai an- gulati, dense loliosl ( facie Gobuldriae salicifoliac); no- velli hlrtelli. Folia anguste lanceolata^ ulrinque acuta, in peliolum brevem anguslala; iuniora subiniegerrima ; adul- ta antice praeserlim sevrala, serraturis magis minusve re- motis et obsolelis ; glabrescentia, punclulis resinosis subtus conspersa inlerdum vix conspicuis ; consistentia laurina, margine reflexo, nervo subtus proniinente supra impresso et inferius saltem hirtella, venis iinmersis vix conspicuis; maxima tripollicaria ; 8 lineas lata. 2 Ametita axlllaria, solitaria; sub maturitate fruclus semipollicarla, erecta, su- peram foliosam rami partem, necinferum denudatum or- nantia ramum. Legimus ad portum sahcli Francisci Californiae. Hie esse trahenda videlur M. xalapensis Poeppig plant. Gubens, exsic. cf" Cui folia punetis resino- sis aureis crebrioribus nitent, nee in supera pagiiia öm- nino deficientibus. Mykica quercif olia L.^rhuiih,. Wp. p^ 153 a qua dis- tingui nequit M. lacihiätä W\ En. p. 1012; Omnes- variant pube uberiori et defieiente,' foliisque nunc pro fun- *^ius nunc obsoletius serratis, sinuatis, lacinialis.— ^In pro- monlorio bonae spei legimus ipsi misitque BergiusJ^ -«'^ ÄIyrica hinnilis • Ni Frütex ereclu^s, nunc ex totö ' gla- ber, nunc apicibus ramis foliisque hirtellis. RämJangu- lati, stricti, dense foliösi^ Folia erecta, fere imbrieata, apices versus deerescenliaj forma et magnitudine vaciabilia, brevissime petiolata, ovata et ovato^-lanceolata, antice pro, fundlus obsoletlusve räriter inaequaliter crenata^- serrata, dentala nee non subintegerrima, acula •^mucroriulat&y'^^a- 536 ^ rius apice obtüsa, pollicaria, sesquipoUIcaria ; in unico spe cimine maxima elliptica bipoUicaria, lalitudiiie pollicari, an- tice inaequaliter incisOrpaucidenlata. Coriacea sunt, mar- gine leviter reflexo ; sübtus nervo prominulo, venis reticu- latis sublmmcrsis, punctis resinosis juniori statu oblecta aetate evanescentibus.; Amenta axillaris solltaria erecla. Maris densiflora, crassiuscula, semipollicaria vix pollicaria, squamis naviculatis ovatis acutis clliolatis, antherls squa- mas vix superantibus; feminae longiora, pollicaria et ses- quipoUicaria^ foliis nunc breviora, nunc longiora; sub an- thesi gracilia, laxiflora, rachide hirtella, squamis germina ex toto obvelantibus ; sub maturitate fructus densa. Fructus majusculus, nucleo obovato utrinqiie acuto, axi ultra duas lineas metiente. •. — — In promontorio bonae spei legi- inus, miseruntque Berglus, Mundt et IMaire. Myricas capenses insuper possidemus, a Bergio aliis- qua transmissas: cord'ifoUam \u, Thun. 2, p. 587, aethio- picam L, Thunb, \. c. et serratam Lam. Enc. 2, p. 5,77. W. sp. pl. 4 P' 747. En. p, 1012, hanJislaeJoliam Angl., quam femineam slirpem ^n a mare aethiopica specie dif- feyat i^eQ iiCj i^t anintiadvertant periti, rogamus. BETULINEAE Rieh, , ,,< BETÜI.A WiUd. Betola pubescens. Ehrh. — Schldl berol. 1, p. 490. Pall. ross. sub B. daharica 1, p, 60 memorala et t, 39, fig. C. adumbrata, ibidem sub B- alba. — Specimen Kanil- schaticum foliis. adultis slrobilisque maturis instructum Om- nibus majoris ponderis cbaracteribus cu>ra berolinensibus convenit: folia solito nwjora, ^\ poll. longa, If Uta, del- toidea, duplicato serrata, glabrescenlia, subtus in axillis venarum pilia brevibus Cuscescentibus barbala, in. nervo, et venis obsolete pubescentia ob&oleteque ciliata, peliolo sur- sww supeirne pubescei\te ciliatoque. S,li:obili solito cr^s-- 537 siores, breviores, brevius pedunculati, subpollicares , cras- silie calami anserini vel cygnei; squamae samaraeque so- lito majores optime vel ininimis characteribus convenlunt (bis vero differt B. dahurica Pall., cui lobus medius squa- mae longius productus acutus). Pedunculus circiter qua- tuor llneas longus. Rami parce resinoso- puncto ti. — — E Kamtschatka retulit amicissiraus Erman ab Riedero acceptam. Betula nana L. et auct. E. Meyer Lab. p. 31, e Kamtschatka retulit Erman in paludibus prope Tigil aliis- que locis lectam, nos ex America transbeeringensi, in pro- montorio Espenbergii inque insula Cbamissonis. Betüla Ermani n. Rami resinoso - verrucosi. Felia ovata, basi truncata vel obtuse cuneata, breviler acumina- ta, breviter acuminata, duplicato-serrata|, (nervo et venis utrinque (supra magis) pelioloque pilosulis, axillis vena- rum subtus inlerdum nee semper barbatis; 2| poll. longa, If lata, petiolo semipollicari. Strobili subsessiles, erecti olivaeformes, axi pollicem vix aequante. Squamae laxe imbricatae, maximae (4| lineas longae); lobis lanceolatis antrorsis medio longiori; margine repando ciliato. Sama- rae duas fere lineas longae, corpore obovato alis cincto exiguis, sursum paululum ampliatis rolundatis repando- crenatis; apicem versus pubescentes, solito more stylige- rae. — In montibus Kamtschatcae legit celeberrimus Adql. phus Erman. T. VI. fig\ D^folium et strobilus maoni- tudine naturalis squama et samarß hU (mctae. ALNUS W. Alnus incana W. sp. pl. 4- p. 335. Betula incana L. Pall. ross, 1, p, 64. — . Haec in Kamtschatka alpina fspecies. In montibus inter Sedonka et Jelowska legit .P.rman. Speciijnen nirais m^ncuip. 538 Alnüs viridis DC. fl. franc. 3. p. 304. Betula viridis VIll. B. ovata Schrank. "W. sp. pl, 4, p. 465, herb. no. 17672. — Kamtschatcae vulgatior specles, quam olim (Be- merkungen und Ansichten) pro A. incana habulmus, mi- noti ludit et perlVcta glabrilie, axillis venarum barbatis et rtudis in eodem specimlne. In montes nunquam ad- scendit. — Legimus ad Portuin Petro - Pauli , speclmina que adtulit Erman a Riedero accepla. — Varietas micro- phylla, glabra in Insula Chamissonis. CUPULIFERAE Rieh. V QUERCUS L. QüERCUS agrifolia Nee. W. sp. pl. 4, p. 431. Pursh Am. 2, p, 627. Cham. Bemerk, und Ansicht, p. 18. Ad Portum Sl. Francisci novae Caiiforniae. CORYLUS L. CoRYLi species an C. americanal ad portum Sti Francisie Caiiforniae. Specimen mancum et insufficiens. SALICINAK Rieh. SALIX L. Saiäx pentandra L. Koch de Sal. europaeis. p. 13. Pallas fl. ross. 2. p. 83. Seringe, SaUles de la Suisse 1805 — 14. 3. no. 13. Ad montes Uralenses ab Ecatherin- hurg boream versus, septembri fructiferam^ in fluminum Kamtschatcae convallibus inferioribus; inque summa mon- tium jngo inter Sedanka et Jelowka Kamtschatcae legit aniicissimus A. Erman Dr. Salix discolor Mühlenb. HW. n. 18148. Pursh 2, p. 613. Optime cnrti specimine Mtiblenbergiano con- veniunt, quae ad portum Petro -Pauli Kamtschatcae le- gimus. 539 Salix myrtilloides L. (nee Schleicher nee Willden.) L. Läpp. t. 8. f. i — k. Koch. p. 52. Fall. p. 79. — Spe- cim. Laestadiana Lapponiae Lulensis 1821, et Wahlenber- giana. Specimina habemus (schedula amissa, vero- simililer Redowskiana Kamtschatica) scandinavicis omni- modo simillima. Formarum subjungimus seriem a genui- nae speciel typo magis magisque recedentlum, quas nee certo possumus contendere hie esse referendas, nee aptius alii referre speciei. Species autem novas nolumus propo- nere insuflicienlibiis innixas speciminibus. 1. E sinu Eschschollzii Q adulta, ramuli folils et amen- tis majusculis liixuriantes. Foliorum forma plerumque obo- vata, obtusa, basi acuta paululum a solila Salicis myrtil- loidis facie recedit, caeterum vix diversa. Nee specimi- nibus Wahlenbergianis folia omnino sunt integerrima sed basin versus saepius denticulata, qui dentes vero in hac nostra forma minus obsoleti magis in conspectum veniunt. Capsulae paulo brevius pedicellatae; squamae amenli, ve- tuslale calvescentes , uberius fuisse villosae atque cilialae videntur. 2. In paludibus prope Tigil Kamtschalcae occidenta- lis feminam legit Augusto adultam amicissimus Ad. Er- man, fruticulum depressum cum Betula nana degentem. Forma superiori proxima at minus vegeta et omnibus par- tibus minor, foliis subcuneato - obovatis brevibus latis sub- retusis; amentis gracilioribus magis elongatis. 3. E sinu Schischmareffii cT et 2 sub grossificatione fructus amentis annotinis adhue instructa. Frutex humi- stratus, caulibus purpurasceutibus lentis radicantibus ; foliis ovatis ellipticis obovalisque acutis et obtusis subintegerri- mis, junioribus subtus et margine, ramulis, pedunculis, amen- toniiTique squamis eximie villosis; amentis folia vix supe^ rantibus ovatis vix cylindricis, eapsulis brevius pedicellatis. 4. Ex insula Säncti Pauli d* et 2 sub grossificatione 540 fructus ut superlor humistrata, radicans, villosa; ab illa recedens: caullbus crassioribus , ramulis brevioribus vitel- M tinis, follis minorlbus subrotundis (ovalis obovatisque sub- W emarginatls) , basi obsolete denticulatis , firmloribus, cras- sius rcticulato-venosis, exslccatione minime nigrescentibus. Salix glauca L. Koch. p. 55. E Meyer Labr. p. 83. S. sericea Vill. Seringe 1. c. 6. no. 58. Ex insula Cha- missonis et proinonlorio Espenbergii Araericae retulimus, accepimusque ab amicisslmo Erman prope Tigil Kamt- schatcae occidenlalis lectam. Salix myrsinites L- Koch p. 60. E Meyer. Labr. p. 34. 2 adulta. Varietas (?) foliis glabriorlbus late obova- iiSj saepius obtusis imo retusis, basi acutis in graciliorem longioremque petiolum decurrentibus. Caetera eonvenire videntur. — Ad slnum sancli Laurentii. Salix arciica Pall. ross. 2, p. 86 (non RBr.). Arcti- ca quae adiimus littora vulgarior ornat polymorpha. Disr similes autem formae hie nee semper sine dubio reda- ctae conveniunt: foliis integerrimis , junioribus more con- generum subtus et margine villosis , adultis glabris , sub- tus magis minusve pruinoso-glaucescentibus, amentis cras- sls subclavatis pedunculatis, pedunculo foliato ; staminibus longe exsertis, antheris atro- purpureis, defloratis lutescen- tibus. Germinibus subsessilibus , stylo elongalo, sligmate bifido, ramis bifidis. Provenit, germinibus capsulis- que lanatis, forma maxima, foliis obovatis suborbicula- tisque, obtusis et acuminulatis , acumine complicato re- flexo , lamixia in. petiolum decurrenie, amentis villosis, femineis adultis crassitie digiti, longitudiue. bipoUicari et ultra. Folia illi maxima, nunc 2 polL longa, 1| p. lata; nunc 2| p. longa, i^ pol. lata, petiolo ad sun»mum 8 H- neas longo. Habitus e descriptlone Pallasiana elucet. — -r- Nos in Unalaschka. — In montibus Karatschatcae inter Sedanka. et Jelowka A. IJrnaao^-^ Omnibus partibus paula '• 541 minor, follis sub anlhesi nondum perfecte expllcatis ube- riori villosifate donatis (iit illa descripsit Pallas), saepe anguslioribus, ex obovala in oblongo-ellipticam formam conlractis, apice rolundatis obtusis, basi acutis. Ad sinum saucti Laurentii. — Omnibus parlibus minor, foliis sub- orbicularibus , subretusis, mucronulatis, semipollicaribus. In insula sancti Laurentii anno 1816. Capsulis gla- bris ; femina provcctiori aetate, vix foliis paululum firmio- ribus, sublus eximius reliculalo-venosis, a maxima su- pra descripta forma recedens. In monle ignivomo Schive. lutsch Kamtscbalcae A. Erman. Salix unalascbcensis, muUis cum arctica Pall. con- veniens, pluribus ab illa abhorrens, nulli nostrarum pro- pius accedens, hie adjiciatur, nee autem de identitate quid- quam praejudicelur. — Legimus ulriusque sexus specimi- na, sub anthesi, tenerioribus adbuc foliis inslructa. Habi- tus gracilior; rami magis virgati pedalcs, prostrati; ramuli e pnrpurascente vitellini; folia tenera, pellucida, reticula- to-venosa, primum- villosa, citius calvescentia, subtus sub- glaucescenlia, obovata, obtusa, submucronulata, subretusa ; basi acuta aut oblusa , aequalia aut inaequalia; maxima pollice breviora, lalitudine semipollicem vix excedente, petiolo 3 — 5 lineari. Amenta crassiuscula, clavata, pol- licem ad summum longa, villosa, staminibus exsertis, an- llieris purpurascentibus, germinibus glabris, stylo elongato, stigmate bifido, ramis bifidis brevibus, pedunculo elongato foliato. — Haec eadem ad sinum Sli. Laurentii omnibus partibus paulo minor, foliis anguslioribus ex obovata in el- liplico-lanceolatam formam ludentibus. Salix anglorum N. — iS". arctica R. Brown ex Ed. Nees 1. p. 406, supl. lo the append. of Cap. Pany's Voy. p. 282. E. Meyer Lab. p. 32. (Non Pallas.) — Insula et si- nus Sti. Laurentii. — Ex insula Cbamissonis, c:!psulis ma- luris velustate calvescentibus. 542 Salix hcrberifoUa Fall. ross. 2. p. 84. t. 82. it. 3, t. kk. flg. 7. Salix n, 15. Gniel. Slb. 1, p. 161, t. 34. fig. 4 (descrlptio icone melior.). iS". ilicifolia HW. no. 18223 (specimen Adamsii Dahuricum sterile). — Sterilem habemus inter plantas Redowskianas. Salix reticulata L. Seringe 1. c. 5, n. 33. Koch p. 62. E. Meyer. Labr. p. 33. Fall. ross. p. 85. flor Dan t. 212 (haud optima). Salix rotimdifoUa HW. (spee. una- laschcense Fiscb,). — Unalaschka, sinus Sti. Laurentii, in- sula St. Laurentii anno 1816 et 17, sinus bonae spei. Salix polaris Walenb. 261, t. 13, fig. 1. Koch. p. 64. Varielas leiocarpa vel propria species (a S. herbacea L. magis recedit foliis integerrimiä et habitu). — Germina Uli capsulaeque glabra, differt insuper tum a speciminibus lapponicls herbar. propra et Lessingiani, cum ab icone laudala: foliis multo minoribus. Caulibus ramisve filifor- mibus ramosissimis ramulisque dense foliosis intertextis caespites praebet liumistratos , densos, diamolro vix qua- tuor poUices latos excedente. Folia annotina marcescen- tia persistunt, hornotina in apicibus quasi rosulata amenta involucrant pauciflora, breviter pedunculata, vix eadem superantia. Juniori statu villis magis minusve ornata et ciliata, mox glaberrima fmnt; integerrima sunt, breviter pe- tiolata, (in speciminibus tschuklschicis) elliptica et (in al- euticis) orbiculata saepe retusa ; quinluplinervia, grosse re- ticulato-venosa. — — In Unalaschka igt a.d sinum sancti Laurentii. k-.'* »•»: Supersunt, quibus dicere nomen ob specimina imper- fecta vereamur. Salicis phylicifoliae L. Koch. p. 40. varietates? in- ter plantas Redowskianas duae, terlia, quam ipsi ad por- tum Fetro-Fauli legimus. Omnes foliis lanceolatis, vel elliptico - lanceolatis. — 543 Salix pluries nobis obvlam venit, an nova species, pulchra, fruticulosa, depressa, folils breviter pellolalis pol- licaribus majoribusque lanceolatis ellipllcisve utrinque acu- lis inlegerrimis glabris, sublus glaucescentibus, venis pen- natis obliquis lenuibus xitrlnscens 5—8 iiotatis, stipulis lineari-filirormibus serralis, amentis laleralibus sessilibus vlllosls, femlneis maluris crassis circiter blpollicarlbus, cap- sulis lanalis subsessilibus. Habitus fere Salicis arcticae Pall. — In Promontorlo Espenbergii Americae transbee- ringlensis, inque insula Sii. Laurentii. — An eadeni, quam sterilem prope Tigil Kamlschatcae occidenlalis legit Er- man? cui folia majora, laliora, bipollicaria, subinde obova- la, venis pluribus primariis utrinsecus 8 — 10-ornala. Salix ad portum Sancti Francisci novae Californiae "vigebat in udis fruticosa erecta, tum temporis sterilis, spe- ciem e specimine relato, rccognoscere nequimus, eamdem autem et inier plantas offendimus, quas e Philadelphia misit Kinn. Salix Bumholdtiana W. unica inter plantas brasi- lienses Sellowianos reperilur, pluribus temporlbus et locis praeserlim extra tropicos lecta. POPULUS L. PoPüLUS canesccns Smith W. sp. pl. 2, p. 802. Hanc in plateis urbis sanctae crucis Teneriffae offendimus hos- pites hospitem. 544 GERAMACEAE DC. GERANIÜM. Geraniüm sylvaticum L. DC. prod. 1, p. 641. Wah« lenb. Läpp. p. 184. — Specimina lapponica in herbärlls nostris adhuc desiderantur. — Vulgaris arclica species (Wahlenb 1. c.) ab affini G. pratensi filamentis (DC. 1. c.) aptius quam caeteris characterioribus diognoscendam. — — - Legimus ünalaschcae et ad porlum Pelro - Pauli Kamt- schaleae. — Erman in montibus inier Sedanka et Jelows ka , prope Tigil et prope Ochozk. — Vix hujus loci spe- cimina Redowskiana manea, floribus minoribus folils ma- gis lacinlatis, apicibus subsericeis. Contiuuatis in sequenti fasciculo. DE PLANTIS IN EXPEDITIONE ROMAN- ZOFFIANA OBSERVATIS DISSEKERE PERGITüR, ARCTJCAE, QUAE SUPERSUlSn AÜCTORE AD. DE CHAMISSO. LEGTOHNOSAE DC THERMOPSIS Rßr., DC,,a^.,. ^,^^ Thermopsis corgonensls DC. prod. 2, p. 99i iSb^ÄbT^Ä alpina Pall. Ast* p. 121, t. 90. lig. 1. Podaliria lupinoi- des HW. no. 7846. fol. 1 et 2. — Affines optima distin- xit species DC* 1. c. — ^ Habemus inter plantas Redows- kianas. TRIFOLIUM Serlnge apud DC. ^ ,, Trifolium medium L., DC. prod. 2. p, 193. Tr. fle- aciiosum Jacq. E Kamtschatka a Riedero acceptum retulit Erman. PHACA L., Da • Vakck frigida L. , DC. prod. 2. p. 273. -^ E sinu sancli Laurentii terrae Tschuktschorum unicum retülimus «pecimen^ mancum, flore et fructu orbum. 6r Bd. 4« Ifelt. 35 546 PflACÄ australis L. var. |3. nltaica Fisch. DC. procU p. 274. — Inter plantas Redowskianas florens deficienle fructu. Phaca astragalina DC. prod. p. 227. Astragalus ah pinus L. Ernst. Meyer Lahr. p. 82. — Parvulum specimeii ad sinum Stl. Laurentii legimus. OXYTROPIS DC. "r ff ■ * - OÄYTROPis nigrescens, Astragalus nlgrescens Pall. Ast. p. 65. t. 53. Siib nomine hujus speciei aliam mi- sere cel. Fischer etLedeboiir, nempe Ast. subulatum al- taicum Pall. Ast. t. 20. A., jam capitulis multi- (subquin- que)-iloris diversam. — Genuinum florcntem legimus in insula Sti. Laurentii A. D. 1816. — OxYTROPis nigrescens variet. pygmaea n. Astragalus pygmaeus Pall. p. 66. t. 54. DC. prod. 2. p. 306. Flo- rentem frutiferumque ad sinum legimus Sancti Laurentii ubi et Merk collegit. — Inflorescentia floresque exacle su- perioris; legumina abortu alterius floris saepius [solltaria. Habitu ; contractiori densiores offert caespites pulvinatos. Caules qui in Ast. nigrescente Pall. stipulls integrisque petiolis et rachidibus foliorum praeterltoruni spiraliter re- tortis atque stramineis rJgescunt, hac in varietate contracli mutua pressione denudantur. Fructu dicuntur differre: dlf- fidemus, nee tarnen fructum A. nigrescentis vidisse fa- temur. OxYTROPis triphylla Pers. DC. prod. 2. p. 278. Astra- galus triphyllus Pall. Ast. p. 68. t. 56. fig. 8. (icon haud optima) non Pursli. - Legumen superloris, inflalum, fusco- hirsutum. — Legimus ad sinum Sancti Laurentii. OxYTROPis cartipcstris DC. prod. 2. p. 278. Ast. p. 59. . Ad sinum .Sancti Laurentii. Varietatem speciemve proximam, dentibus calycinis longloribusj bracteis brevioribus calyces non superantibus> 547 uberiori parlium hirsulie, caulibus cum petlolorum et sti- pularum reliquiis fuscis carboneis nee palllde stramlnels diversam offendimus ibidem ad sinum SanctI Laurenlii, ite rumque in Promonlorio Espenbergii Americae transbee- rmsianae. ASTRAGALUS DC. AsTRAGALUS hypoglottis L , DC. prod. p. 281. Asl. p. 94. t. 14. — Äst. arenarius Pall. Ast. p. 43. t. 34. — Inier plantas Redowskianas habemus. ..jeii( AsTRAGALüs? Specles caulescens indetermlnanda. In fluminis Tigil insulis glareosis. Erraan. HEDYSARUM Jaum. DC. Hedysaridi roseum Sleph. DC. prod. 2. p. 342. H. ibericum HW. 13870. — Proxima H. taurico species, si revera diversa. — Inter plantas Redowskianas magna spe- ciminum florentium copia, fructu deticiente. Hedysarum obscurum L., DC. prod. 2. p. 343. Icon optima Hall, bist.- 1. t. 12. H. alpinum sibiricum Stev. Mspt. in HW. 13873 {H. caucasicum fol. 1 et 2). — Spe- cimina asiatica ab europaeis band diversa, minirae stipulis bracteisve, vix calycibus caeterisque partibus paululum uberius pubescenli-birtellis. — Florens legimus ad sinum Sancti Laurentii. Idem in monle Ural ßugaslowsk, sub 60 latitudinis gradu. Erman. VICIA Sering. DC. prod. Vicu Cracca L., DC. prod. 2. p. 357. Kamt- schalca. Redowsky. PISUM Ser. DC. prod. PisuM maritimum L., DC. prod. 2. p. 368, fl. Dan. t. 338. — In littoribus arenosis eis et transbeerengianis 35* 548 fere tibique. — Specimina e Kamtschatka, ex insula Cha- missonis, e Promontorio Espenbergii. LATHYRUS L., DC. prod. Lathyrüs pilosus 11. sp. Proximus palustri, gracilior tenuiorque, et omniuni partium, praeter coroUas glabras et forse legumen deficiens, pilositate diversus. — Pilosus, caule gracili lelvagono bialato ad nodos Iiaud flexuoso^ fo- llis 2 — 4- jugis, foliolis llnearibus breviter petiolulatis utrln- que obtusiusculis mucronatis obscure nervoso-venoso-re- liculatls, rachide dilatata, cirrho filiform! simplici vel tri- parlito, Slipulis semisagittaris integerrimis , racemls axll- laribus longitudine foliorum, florlbus nulantibus, calyce valde inaequali, dentibus dorsalibus rainimis, antico lineari longiludine tubi. — Speeimen nondum rite evolutum, pri migenis ornalum Acribus, deficiente fruetu insufticiens, ses- quipedale. Foliola rachide longiora, maxima sesquilineam circiter lata. Flores quam J^. Craccae majores, imper- feete adhuc explicati, violacei ; calyx vicioides Lathyri pa- lustris. — Species in melioribus recognoscenda. — Ad porlum Petro- Pauli Kamtschatcae legimus ipsi. LUPINUS L., DC. LupiNüS noothatensis Pursh am. 2. p. 467. DC. prod. p. 408. Sims bot. mag. t. 1311 et 2136. p. 000 (haud opli- mae). Cham. Bem. u. Ansicht, p. 166 HW. n. 13352 (spec. Unalaschcense a Pallasio acceptum). — Ex Unalaschka retu- limus, observavimusque in insula Sancti Georgii. Lupijvus. Species foliis digitatis sublus argenteo-se- ricels supra glabrls, e specimlnibus mancis haüd eruenda. A Riedero acceptam retulit e Kamtschatka Erman. CRASSULACEAE DC. SEDUM DC. Sedüm Rhodiola DC. prod. 3, p. 401. Rhodiola ro- 549 sea. L. E Meyer Lahr. p. 70. Sedum elongatum Ledeb. AU. 2, p. 193. — Nee Rhodiola quae olim in horti be- Tolinensi colebalur sihirica, nee nuperrime introductum Sediim Ledebourii novum a vulgari RJwdiola rosea dlfferre falemur. Quae de sua planta Iradit Ledebour pleraque de speclmlnibus nostris valent; carpella illis dorso tricos- tata, rostro recurvo, pedicellls maxime evolutis fruclu ma- turescente longioribus; folia quo ad figuram variabilia sub- integerrima et dentata. — Vulgarem arclicain stirpem plu- ribus offendimus locis. Prosunt specimina e sinu Schisch- mareffii Americae transbeeringensis (maxime evoluta fructu maturo quinquepollicaria), ex insula Sil. Laurentii annis 1816 et 17 lecta (florentia vix bipoHicaria), aliaque sehe- dula amissa. Kamischalica e montium tractu occidentali (semipedalia), transmisit A. Erman. Sedüm Stephani n. sp. iS". dcntatmn Stephan In HW. n. 8910 (spec. sibirica Sievers, Pallas, Stephan.) non DC, — • — Ad Sedum Aizoon L. proxime aecedit, statuta di- versum minorl, floribus minoribus, staminlbus longioribus erectis exsertis petala angustiora minora superantibus, fo- liis pseudo oppositis angustioribus sublinearibus plnnall- fido-dentatis. — Planifolium, chloranthum, glabrum, caw- libus sirictis, foliis pseudo- oppositis ternisque verlicilhitis ex obovato lanceolatis et lineari lanceolatis, basi cuneatis et integerrimis sursum profunde sinuato-dentatis et pinna- tifido - dentatis, cyma terminali sessili fastigiata foliis quasi involucrata. — Flores breviler pedicellati; petala lineari- lanceolata, oblusa; carpella lanceolata, erecta, petalis du- plo loüglora. Specimina nostra 3 et 4 polllcaria, Herba- rii Willdenowiani ad 8 poU. usque clala. Folia his ma- ximis sesquipollicaria, 2 — 4 lineas lata, cyma diamelro pollicari vix unquam bipollicari. — i Jlabemus inter plan- tas Redowskianas. Sedum Telephium L., M. et K. 3. p. 299. 550 Sedum Telephiiim a L. S. vulgare Link. Ledeb. Alt. 2. p. 191. In Kamtschatka legit. Erman. Sedum Telephium /3 purpureum L. S. purpureum Link. Ledeb. Alt. 2. p. 190, foliis pseudo-verticillatis ter- ms basi cuneatis et in petiolum attenuatis. — — E. Kamt- ^schatka a Riedero acceptum retulit Erman. Sedüm lilacinum Ledebour! Act. Petrop. 5. p. 515 (conferendum erit iS". cyaneum Rud. Act. Pelrop. 1811. p. 351. t. 2. fig. 2). Habemus inter plantas Redows- kianas. POLEMONIACEAE. POLEMONIUM L. PoLEMONiUM coeruleum L. in horlis polyonymum sem- per idem, in alpestribus campestribusque hemisphaerü bo- realis late dispersum polymorphum. Qui characteres sin- guli singulis Iribuuntur speciebus propositis, nunc clarius elucentes nunc obscurius obvelati revera communes sunt Omnibus, nee essentialis differentialis ullus indigilatus est. Omnes formae pilis sunt instructae brevloribus apice succo squatentibus, longioribusque articulalls fundum praesertim calycis opacantibus laciniarum apices versus rarescentibus. Laciniae calycinae omnibus sub anthesi elliptico-lanceo- latac, acutae, lateribus arcuatis in apicem conniventibus, sub grossificatione fructus ex ovato-lanceolatae accumina- tae. Laciniae limbi corollae acutiores obtusioresve, saepe extus pilosulae, margine ciliolulatae, magis minusve. Ge- nitalia, antherae omnibus eadem; nee quidquam valent quae de staminibus sagittatis antherlsve globosis P. humi- lis W. RS., 4. p. 792 fabulantur. Caulis aliis elatior, strictior, glabrior, panicula nunc coarctata^ nunclaxa; allis depressior, oligophyllus, ramis axillaribus instructus, lanu- ginosus; bis foliola breviora latioraque, ovata et elHptica; illis elongata, lineari-lanceolala. Quae autem formae spe- 551 cies, quae varietates habendae, quibusque characteribus species diagnoscendae sint, disjudicent alii. Formas nos enunieramus quae ex orienlalibus arcticis plagis adlatae prostant. Nee deerunt quibus nomina illis dicere placeblt. PoLEMONiUM caeruleum genuinum auct. florae Rossl- cae. Pall. Gmel. Ledeb. glabrescenJs, foliolis ex ovato lan- ceolatls acutis, caule sesquipedali gracill stricto tripbyllo sursum viscidulo - pubescente et sublanuglnoso , panicula terminali siricta pauci- et densiflora, calycibus lamiglno- sis. CoroUae desunt (haec specimina raanca ad sequen- tem formam accedentia). — In Monte ignivomo Sehiwe- lutsch Kamtschatcae 1000 — 1500 ped. supra mare. Ermati. Ideni paulo minus strictum atque gracile. Specimina sunt summitates caulium pluribus foliis ornatae. Foliola angustiora acutiora. Panicula paulo divitior. Laciniae limbi corollae acutiusculae , pilosulae, ciliolatae. -^ Tigil Kamtschatcae. Erman. ■■mh 2. Polemonium aciitißorum HW. no. 3769. RS. 4. p. 365. P. caeruleum Wahlenb. Läpp. p. 63. Caule adscen- dente oligophyllo, basi cum foliis glabro, foliolis ex ova to lanceolatis, floribus magnis, calycibus lanatis, corolla pi- losula ciliolata laclniis aculiusculls. — Unalaschka. Insula Sancli Georgii. Promontorium Fspenbergii. Sinus Esch- scholzil. Insula Chamissonis. 3. Varietas Gmelini sib. 4. t. 50. P. caeruleuniSSH. n. 3771. fol. 3 et 4. Gmeliniana verba 1. c. p. 103. „Cau- libus et calycibus lanatis" specimini fol. 4 longioribus pilis uberius veslito conveniunt, parum autem specimini fol. 3 et nostris, quae pilis brevioribus et rarioribus mollller po- tius et viscidulo -pubescenlia dici possunt; caeterum eadem pllorum indoles, nee diiferenlia ulla. Foliola ovata et el- liptica, obtusa et acuta, rarius elongata lanceolata evadunt ; margine sunt ciliata, paginis glabrescentibus nee omnino glabris. Caules 6- et lO-pollicares, adscendentes et erecti, 553 solitarli vel plures, di- vel trlphylli, uno alterove ramo | axillari ornati parem altitudinem allingente. Panicula laxa floribus subaequiallis. Calyx vlx suporiori caule ma- gis lanatus; laciniae corollinae oblusae, glabrae. Flores quo ad magniludinem ut P. caerulei hortensis, floribus lapponici minores. -^ Legimus ipsi in Insula Sancti Lau- rentii Junio 1817. melioraque accepimus specimina Kamt- schatica a Kedowskio collecta. 4. Polemonium pulchellum Bunge Ledeb. Altai. 1 p. 233, quod in horto nostro botanico cultum recognovinrius, ubi paululum glabrescens corollis foliolisque sub- 8-jugis quam describunlur majoribus. Minime P. hnmile W. Gra- cilitaie et parvitate partium praesertim a superiori forma diflfert, quacum optime pube et pilis convenit. Caules no- stris speciminibus 6-^7 pollicares, filiformes, slricti, laxi. ter ciiKiiter folia radioalia superantes. Panicula pauciflora; flores quam in similibus minores; calyx minor paulo pro- fundius esse divisus videtur; laciniae sub anthesi, vix ali- ter ac in similibus, elliptico-lanceolatae, acutae nee acumi- nalae, laieribus arcuatis in apicem conniventibus- laciniae \ corollinae obtusae, glabrae. Foliola elliptica saepius ob- tusa sesquilineam duasve lineas longa, lineam sesquilinc- amve lata. — Inter plantas Redowskianas adesl. 5. Polemonium hnmile HW. n. 3770. PiS. 4. p. 792. Alia melioraque specimina HW. sub P. caeruleo 3771. fol. 5. Uberiori pube vel lanugine a superiori forma dif- fert et floribus paulo majoribus. CoroUae glabrae laciniis obtusis. Caules ex eodem radicis coUo plures adcenden- tes. Foliola ovata elliptica. — Ad porium Petro- Pauli Kamtschatcae. 6. Polemonium, kumile macranthum a superiori forma differt: caule ex eodem radicis collo semper unico, corol- lis majoribus extus pilosulis vix ciliatis, uberiori calycum et cauliura lanugine. Cum varietale quam icone illusira- 553 vIt Gmelinus alias, humilein nempe et hanc vldetur con- trahere formam depressiorem contractlorem uberiusque la- nuginosam. Caulis adscendens vel erectus, tri- et rarius sexpolllcaris, crassiusculus , angulatus, striatus, mono- et diphyllus , ramis axillaribus ornatus. Folia radlcalia ad summum tripollicaria, sub-9-juga, foliolis ovalis ellipti- cisve nee oblongis. Flores similium maximi, subcernui. Lanugo calycis laciniarum apices versus depauperaia. La- ciniae calycinae sub anthesi lanceolatae acutae, sub gros- sificatione fruclus ovafae acumlnatae, characteres differeu- tiales ex illis desumli infirmant, sie enini et in allis for- mis res sese habet. Laciniae corollinae rotundatae, oblu- sae, extus infeine pilosulae. — — Ex insula Sancli Pauli retulimus. PHLOX L. PiiLOX sibirica L, Liter plantas Redowskianas habemus. DIAPENSIA L. Hie, de loco in syslemate naturali haud praejudicans, genus repelimus dubiae affinitalis a nobis hucusque prae- termissum. Primulaceis, Convolvnhiceis, Polcmoniaceis, JEricaceis, Hydrolenceis successive adnumeratum est. DiAPENSiA lapponica L., Läpp. t. L fig. L Wahlenb. Läpp. p. 58. t. 9. flor. Dan t. 47. Bot. mag. t. 1108. Encycl. t. 102. D. ohtusifoUa Sallsb. Omnlno cum scandinavica nostra sllrpe convenienlem ad sinum et in insula Sancli Laurenlii anno 1816 et 1817 legimus. — In Kamtschatka Erman et Redowsky. SAXIFRAGEAE R. Br. SAXIFRAGA L, Slernberg. Generossimus illustrissimusque Revisionis Saarifraga. 554 rum auctor Casparus Comes de Sternberg nostras deter- minavit, novasque species in supplemento operis edidit. \ Sufficiet ergo nomina dicere, locis naialibus addifls. j Saxifraga hievacifolia W. et K,, St. n. 12. p. 9. supp. p. 5. «. lat'ifolia sinus Eschscholtzii. Sinus bonae spei. ß. angustifolia. Sinus et insula Sancti Laurentii. Hlc j etiam sed dubitanter dncuntur specimina minus evolula in | insula Sti. Laurentii anno 1817 lecta {^. capitellata Ser. j DC. prod 4. p. 39). | Saxifraga stellaris L., St. n. 14. p. 11. Varielas pro- ] lifera. Ad sinum Sancti Laurentii. I Saxifraga nivalis L. St. n. 16. p. 12. suppl. p. 6. oe. \ Wahlenberg. Unalaschka. : Saxifraga davurica W. St. n. 17. p. 13. S. punctata j Pall. il. 3 app. 91. t. P. f. 2. Unalaschka, sinus Sil. Lau- j rentli. Varlet. p. latifolia St. suppl. p. 5. t. 5. Inter 1 plantas Redowskianas (haec vera davurica addidit Fisch.), • I DC. p. 38. \ I Saxifraga punctata L. St. no. 26. p. 18. supp. p. 7. i Gmel. slb. 4. t. 65. tig. 1. — Kamtschatka ad portum Pe- | tro - Pauli. Unalaschka. Insula Chamissonis. Sinus et 1 ini;ula Sti. Laurentii. | Saxifraga gracilis. Stephan. St. supp. p. 7. t. 5. Ju- niori statu. Kamtschatca. (Specimina nostra pro iS*. pun' data habemus. Conf. Seringe apud DC. prod. S. hirsuta L. variet. punctata). Saxifraga cernua L. St. p. 27. p. 18. Insula Sancti Laurentii )816. Saxifraga orientalis herb. Stephaniani, ob flores ma- jores potius S. Cymbalaria, exemplaria ex insula Cypro s. Creta a Slebero allata ad derimandam veram exspecto. Sternb. in Schedula. — Inter plantas Redowskianas. £ Rossia occidcntali monente Fischero. a 555 Saxipraga reticulata W. Sl. n. 32. p. 21. t. 13. In- tet plantas Redowskianas. Saxifkaga Cymhalaria Tournef. vcl nova specles. In- sula Sli. Laurentii. Saxifkaga Cymhalaria |3. Insula Chamlssonis , sinus bonae spei, sinus Sti. Laurenlii. Saxifkaga. — Inter S. Sibiricam, Bergiusii et Lepe- chini ambigit, flores desideranlur, vix rite definienda. Cha- missonis insula (a superiori pariter ex Insula Chamissonis provenienle dislinguere nequimus. Specimina vero ma- jora). Saxfraga sibirica Stephan. St. n. 36. p. 23 et 57. t, 25. flg. 2. Inier plantas Redowskianas. Saxifkaga Hircnlns. L., Sl. n. 38. p. 24. Insula Sti. Laurenlii sinusque bonae spei. Saxifkaga ßagellaris W., St. n. 39. p. 25 et 59. t. 6. Sinus Sti. Laurentii. (DC. prod p. 45. RBr. Melvilles. p. 274. Ed. Nees ab E. 1. p. 386.) Saxifüaga planifolia. Variatfoliis coriaceis glabris, flore aurantiaco. Unalaschka. Sinus Sli. Laurentii. (Non possu- mus a gravissimo auclore non dissentire. Est S. serpylU- folia Pursh 1. p. 311. DC. prod. p. 25. teste etiam Fischero 1822, qui specimina originalia in ipsius Purshii herbario vidisse dixit. Est S. Fischeri Ser.! DC. prod. p. 22. — Speciem a S. planifolia valde dlversam nomine salutavi- mus olim S. Eschscholtzii quam^ si cum amicis comniuni- cavimus specimina, ne cum S. Eschscholtzii St. confundant, animadvertendum erit. Plantula elegans, diapensioides, ces- pilibus prorepentibus Immislratis floribusque aureis et auran- liacis micantibus editiora siccioraque loca passim vestiens.) Saxifkaga hronchialis L., St. n. 17. p. 31. t. 10. f. a. Inier planlas Redowskianas. Nos in Unalaschka? Saxifkaga nova species. Kamtschatka Unalaschka. Sinus Sancli Laurentii. {S. pseudo - burseriana Fisch.! 556 1822. — E descrlptlone et icone S. nitida St. no. 49. p. 32. t. 106. f. 4., sed non agnovit celeberrlmus speciel auctor. — An eadem, quam slerilem e monle Schiwe- lutsch Kamtschatcae relulit cel. Erman. Cespites laxio- res, foliis minus arcte imbrlcalis). Saxifrägä retusa Gouan. St. n. 56. p. 37. Unalasch- ka. Sinus Sancli Laurentii. (Erit noslra planta S. oppo- sitifolia a imhricata Ser. DC. prod. 4. p. 18.) Saxifräga puhescens Poir. St. n. 78. p. 53. -— Una- laschka. Sinus Sancli Laurentii. Saxifräga. Merkii Fisch. St. suppl. n. 2. p. 1. t. 1. In monte Schiwelulsch- Kamtschatcae ad nives. A. Erman et inter plantas Redowskianas. (DC. prod. 3. p. 24.) Saxifräga amplexifolia St. suppl. n. 3. p. 2. t. 2. Unalaschka. {Leptarrena amplexifoUa RBr. DC. prod. 4. p. 48. Saxifräga unalaschcensis, parviflora, micraiitha nee non coriacea Fisch, in litt.!) Saxifräga paucißora St. supp. no. 6. p. 6. t. 4. Ad < porlum Pelro- Pauli Kamtschatcae. (DC. p. 42.) Saxifräga exilis Stephan, varielas insignis. St. suppl. n. 8. p. 8. t. 3. Ad sinus Sli. Laurentii Asiae, Schischma- reffii et Eschscholtzii Americae. (Seringe apud DC. prod. p. 35. vidit noslram plantam.) Saxifräga neglecta Bray. St. suppl. n. 10. p. 9. t. 6. •— Legimus ipsi ad sinum Sancli Laurentii. (DC. p. 43.) Saxifräga Eschscholtzii St. suppl. n. 12. p. 9. (DC. prod. p. 18.) t. 10. —r- Ad. sinum Sancli Laurentii. Saxifräga Chamissonis St. suppl. n. 14. p. 12. (DC. prod. p. 47.) t. 10. — E sinu Eschscholtzii, nee ox Una- laschka retullmus (confer sequenlem). Saxifräga Laurentiana Ser. DC. prod. 4. p. 35. S. Chamissonis St. in herbario noslro (nee in Revisione), quo sub nomine cum amicis olim communicavi. Nova species iiec S. rivularis idem St. 1827. Caulibus subsemipcdali- 557 bus laxis, Unalaschka; bipolHcaris in insulis Sanctorum Georgii, Pauli el Laurentii ; pygmaea ad sinum bonae spei Americae. (Foliis radicalibus, petiolis basi dllatalis subva- ginantibuSj habitu pluribusque valde similis est S. rivn- lari). Saxifraga sileneßora n. sp. St. in Schedula — Una- laschka. Sinus Eschscholtzii et insula Chamissonis. (Non- ne haec, quam sub S. hypnoide y. condensata euumerat Ser. apud DC. prod. p. 31? Sed non convenil iS". ßaves- cens. St. ex toto pilis brevibus capitato-glandulosis ad- spersa et viscidula. Folia palmatim 3 — 5-fida, laciniis nonnunquam pinnallfidis. Caules erecli, firmi, spilhainaei, bi- et triflori, foliis 3 — 4 trifidis simplicibusque ornati. Flores fruclusque erectl, sat magnl. Semina lanceolalo- ovoidea, laevia (minime punctato- rugosa); sulci vel plicae longitudlnalcs an exslccallone immalurorum contracta?) CHRYSOSPLENIUM Tourn. L. Chrysospleniüm altcrmfoliwn L. — Ch. rotimdifolwm Schldl. pat. in reliq. Pallas, ad HW . (ad seaturigines Casan.) — — Tri- et quadrlpoilicare ad sInum Sancti Laurentii et ad sinum Eschscholtzii , poUIcare et blpollicare in in- sula Sancli Laurentii 18 16 et ad sinura bonae spei. Sem- per macUescens glabrescensque, petiolis tantum pilosls; foliis parvls, inflorescentia contracla, bractels parvis fru- ctus vix superantIbus. Chrysospleniüm oppositifoUum L. (non Walt.) — Ch. repens Link! Lusit. — Ch. camtschaticum Schldl. pat. L c. — Vix dubltantes hie revocamus etlam Ch. tamt- schaticum Fisch» nepalense Don et dubium Gay DC. prod. 4* JJ. 48. — Legimus in vicinia portus Pelro- Pauli, ut superius glabrescens. Specimina maxirae evoluta quadrl- polllcarla, ramis brachiatis elongatis ex inferiorum follorum axillis erumpentibus instructa. 558 Chrysosplenium nudicaule n. sp. Pallas in reliq. Pall. ad HW. „In alplbus corgonensibus praesertirn ad flumen Cbair cumin." Specimen unicum at sufficiens. Radix va- lida, descendens, squaniis vestita obscure slramineis angu- ste elongatO'triangularibus erectis adpressis, inier quas fi- brae crebrae, crassiusculae, brunneae erumpunl; squamae 4 — 5 lineas longae hybernaculum sistunt, e quo folia radlcalia duo et caulis nudus, strictus, tripoUicaris eferun- tur. Plantula ex toto glabra. Folia cordalo - reniformia Ch. alternifoliiy at multo profundius crenato incisa, exte- rlus magis est evoluium, inlerius minus breviusque petio- la{um. Cyma contracla, subcapitata, foliis cuneatis grosse profunde crenatis late involucrata. Flores octandri, lobis calycinis late depresso-arcuatis, germine depresso-obcor- dato slylis divaricatis bicorni. Chrysosplenium macrocarpum n. Ch. Orientale, Gel facie, magno fr uctu Tourn. corol. p. 8. Ex herbario Gun- delsbeimeriano, ubi in Schedula pro Orientale, galaticum legilur, in herbarium regium generale iransiit. — -— Gla- brum, opposilifolium. Caulis basi procumbens et radicans, e nodis ramos edens alternos erectos foliosos, apice erccto inflorescentiam extoUente apbyllus. Folia ovala et subro- tunda, obtuse cuneata et in petiolum lamina breviorem abeuntia, basi integerrima, ambitu crenata. Cyma foliis mi- noribus involucrata, quasi radiata. Flores nempe inaequa- les, partibus in cyma exlerioribus majoribus. Limbus ca- lyeis quadrilobus, lobis elliplicis obtusis. Capsula tenui- ter merabranacea, in genere maxima, bicornis, fundo caly- cis tubo adnata, eo plus duplo longior, exsertä parte ma- jori quam inclusa, cornibus folia involucralia superantibus. Semiua minuta fundo capsulae affixa, ovoideo-globosa utrin- que apiculata, laevia, nitentia, pilis glandulosis ornata in Seriebus dispositis ab umbilico ad verticem decurrentibus. 559 MITELLA. Tourn, L. Mitella nuda L. — HW. no. 8475. (spec. Pallas.) Gmel. Sib. 4. p. 175. t. 68. f. 2. DC. prod. 4. p. 49. — — Flores decandrl, slaminibus petalis alternis et opposi- tis, calyxque generis. Minime ad Drummondiam mitelloi- dem ducenda. — Inter plantas Redowskianas. TELLIMA RBr. Tellima grandißora RBr. Mitella grandißora Pursh, inter reliquias Pallasianas HW. ex insulis Americam versus jacentibus adest, nomine M. acerifoliae a Schldl. pat. olim signata. PORTULACEAE Juss. DC. CLAYTOiMA L. Claytonia alsinoides Sims bot. mag. n. 1309, Pursh 1, p. 175; DC. prod. 3, p. 360. (Patria: Nootka - sound S., ripae fluminis Columbiae P.) — Cl. unalaschcensis fi Fisch., R. S. 5. p. 434. DC. p.361.— Cl bifida HW. n. 4983. (Pallas Unalaschka). — CL sihirica hortulanorum. — Vulgaris hortorum hospes, vix cura hominum indigens. Folia prodeunt ex eadera radice venosa et nervosa. An revera specie diversa a Cl. sihirica Sims bot. mag. no. 2243? Quam ipse Linnaeus habuerit Cl. sibiricam nes- cimus. Unalaschka prope coloniam copiose in mon- ies haud ascendens» Claytonia arctica Adams? mosq. 5. p. 94. — Cl. j Chamissonis DC. prod 3. p. 361 excl. syn. — Varietas ' maxima? Cl. sihirica HW. n. 4982, excl. specimine folii seoundi ultimo (schedulae Pallasianae: „Cl. sihirica — frequentissima planta in alplbus Corgonensibus") quacum coiivenire ^\'idetur Cl. acutifolia Ledeb. alt. 1. p.. 253. excl. synonymis. — Varietas vegetior crassiorque, floribus 560 . majorlbus, in insula Sancli Georgli Junio 1817. — Varic' tas gracilescens floribus minoribus, in insula Saivti Lau- rentii annis 1816 et 1817. — Varielas maxima? radice fusiformi crassa ad Collum petioHs foliorum emortuorum vestita, follis radicalibus quinque poUices longis, caulibus 7-pollicaribus HW. — Superlori speciei affinis, stalura minori, floribus majoribus petalisque integris diversa. Specimina describemus insulae Sti. Georgii. Radix simplex descendens, crassitie fili emptorii, coilo superficiem soli attingente, vix vestigiis foliorum emortuorum veslito. Fo- lia radicalia subspathulata, forma decursuque venarum im- mersarum variabilia, similiaque foliis Cl. olsinoidis, quae nunc venosa , nunc nervosa diceres ; maxime evoluia cum petlolo tripollicaria; in aliis speciminibus sesquipollicaria minoraque. Gaules solitarii aut numerosi (ex cadem ra- dice 1 — 8), adscendentes, crassiusculi, sesquipolllcares Iri- pollicaresque, diphylli; foliis opposilis ovalis (l. suborbi- cularibus) acutis sessilibus minime connatis. Racemus ebracteatus, subquadriflorus, fere inier folia incipiens. Pe- dicelli maxime evoluti pollicares. Sepala. suborbicularia, obtusissima, duas circiter lineas longa. Corolla maxima; petalis integris semipollice longioribus. Genitalia in- clusa, calycem paulo superantia. — Specimina insula Sti. Laurentü admodum gracilescunt. Gaules filiformes ad qua tuor usque pollices elongantur, racemo longius peduncu- lato. Folia anguslantur, lamina in lanceolatam formam ver- gente. Galyces atque corollae minuuntur; petalis vix quin- que lineas longis. Glaytonia acutifolia HW. noj 4980 (specimina Sibi- riae orientalis a D. Merk 1789 lecla fors ad sinum Sancti Laurentü ubi et nos legimus nostra.) RS. 5j p. 436, DG. prod. 3, p. 361. (non autem Ledeb. alt.).— Ch virginica HW.Tio. 4978 (specimina Pallasiana). — — Radice fusi- formi crassa defossa, foliis lineari- vel elliptico - lanceola- tis I 561 tis acutis crassis caullbusqüe crassiusculis adscendenlibns diphyllis fasciculatis , fasciculo petlolis aphylHs tenuiter membranaceis lalis longe vaginato, racemo bracleato, pe- iiolis (sub anlhesi) bracteam duplo superantibus longllu- dine florls, sepalls suborbicularibiis ampleclentibus ob- tusis acutisque vel ovatis acuminalis acutis, petalis caly. cem longe superantibus integris vel leviter emargfnalis. — — Stirps move Ranunculi pyrenael quam maxime quo ad folia varians, nunc angusle lincarla nunc in laminaui ellip- ticam dilalala. Specimina angustifolia sepalls angiisliori- bus longius in acumen prolractis sunt donata, vaiictas e senlenlia noslra maritima nee diversa species. — Glabi'a, laevis, carnosula. Radix crassilie pcnnae cygneae, digiti, imo pollicis; nunc nudiuscula nunc fibris crassis inslructa. Vaginae griscae albicanlcsve nitida e, poUicaresj bipollica- res longioresque. Folia nunc pctiolis nunc laminae tan- tum parle ex illis emergentia, crassa, morc congenerum immerse nervosa; lamina sesqui-vel bipollicari variae lati tudinis. Caules circiter qualuor, duos pollices latos longi elatioresque , maximi (HW. no. 4978) semipedales. Folia caulina opposita, sessilia, semiamplexicaulia nee connata, a latiori basi altenuala, acuta, radicalibus similia at mi nora. Racemus minoribus nostris speciminibus 2 — 5-flo rus, maximo supra- laudato septeniflorus. Bractea quem- que suffulciens petiolum, eo sub anlhesi brevior, membra- nacea, ovato-acuminata, acuta. Flos magnus, petalis cir- citer semipollicaribus, pedicello sub anthesi longitudine circiter floris, paululum demum elongato. Ad sinum Sancti Laurentii, angustifolia maritima» Claytonia Esch.se/ioItzii n. Superiori affinis, illique radice et hybernaculo similis; diversa foliis gramineis te- neris obtusis, caulibus gracilibus, pedicellis flore ter Ion- gioribus, sepalis minus ampleclentibus paulo minoribus. Omni facie Cl. virginicae simillimaj diversa radice, et ra- 6r Ed. 4s Heft; 36 962 cemo bractealo. Radix fusiformis defossa, folns gra- iriineis teneris obtusis, caiilibusque adscendentibus gra- cilibus diphyllls fasciculatis, fasciculo peüolis aphyllis bre- vius vaginato, racemo bracteato, bracleis parvis, petiolis trlplici floris longitudine, sepalis ovatis obtusis parvis, pe- talis obovatis leviter emarglnatis quam sepala ter longio- ribus. — — Hybernaculum quam superioris speciei bre- vius, pallidum, nitens. Folia 2 — 3 pollicaria, linear! -lan- ceolata, sesquilineas circiter lata. Gaules 1 — 4, tertia circiter parte folia superanles. Folia caulina radicalibus similia, semiamplexicaulia, ad summum semipoUicaria. Bacemus subquadriflorus , laxus, bracteis angusiis acumi- natis acutis parvis. Pedicelli sub anthesi pollicares. Se- pala circiter sesquilinearia; petala 5 lineas longa. — — Inter plantas Redowskianas. Claytonia Chamissonis Esch. in litteris! Ledeb. Spreng. Syst. 1. p. 790 (nee DC. prod.). Radice fibrosa, sur- culis apice bulbiferis, caule filiformi decumbente ramoso folioso, foliis oppositis obovato-lanceolalis, racemo pauci- floro axillari, petalis integris. Herba glabra, liabilu fere Stellaj'if/e, debilis, decumbens, in graminosis herbo- sis humidls sub umbra degens vegetiorum plantarum. Ra- dix fibrosa parva. Surculi sunt rami inferiores, deficiente luce gracilescentes, elongati, coloris viridis expertes, seta- cei, squamulis ad nodos instructi membranaceis adpressis vix conspicuis. Bulbillus eorum apicalis, diaraetro ad summum sesquilineari, gemma est e squamis opposilis crassioribus lutescentibus constans. Caulis semipedalis pe- dalisque, internodiis bipollicaribus, ramis alternis elongatis, subdichotomus rarlus simplex. Folia internodiis breviora, pollicaria, obovaio-lanceolata, basi attenuata, nunc acudus- cula, nunc obtusa, cuneala subspaihulataque, membrana- cea, immerse venosa, venis valde obliquis. Caulis apicem versus profert racemum axillarem, longe pedunculalum. 563 subquinqueflorum ; alabastris more generls nutantibus;, flo- ribus loiige pedicellalis erectis; pedunculus communis in- ternodlo longior pedicellique semipollicares et pollicares anthesi progrediente magis magisque elongantur. Termi- nalem legitime diceres infimum racemi florem, cujus pe- dicello opposita bracteola squamiformis racemum in sua axilla fovet tardius evolvendum cbracteatum. Flores se- mel observati sunt primigeni gemini, racemo alari. Flo- res parvi albidi. Calyx parvus. Sepala suborbiculata, acu- minulata^ acula. Petala integra, obovata, apice rotundata, calyce ter quaterque longiora , duas circiter lineas longa. Gcnitalia generis corolla paulo (tertia circiter parte) bre- viora. Anlherae luteac. Germen triovulatum, deest fru- etus. Unalascbka, circa coloniam in montes baud adscendens. Adnot. Tubera vix Avellanae magnitudine, esculenta, gratae saporis, venum ibant apud Tscbuktscbos sinus Sti. Laurenlii. Pro tuberibus habuimus Claytoniae cujusvis, quam deraum raiam detexisse et collegisse, amisso verum tamen tubere profunde defosso, gaudebamus. Nunc desidcranti- bus desunt specimina. Claytonia nemorosa HW. n. 4980 (Humboldt Javita in umbrosis) cui Capsula est bivalvis calyce suifulta pen- tasepalo parvo, non est hujus loci. — An geiitlanea? CALANDRINIA HBK., DC. prod. 3. p. 358. Calandrinia arenaria n. sp. floribus pentapetalis 15- andris, hcrbacea, rosaceo-humlstrata;, foliis rhombeis longa petiolatis, caulibus subsimplicibus inferne sparsim, medio dense foliosis, superne denudatis, racemo terminali multi- densifloro^ bracteis niembranaceis. ■ Herba arenicola, carnosula, glabra. Folia caulesque e validae simplicisque radicis coUo numerosa, rosaceo-pandentia, humistrata. Fo- lia radicalia cum peliolo circiter sesquipollicaria , lamina 36* 564 in petiolum ler ipsa longiorem longe altenuata; nunc an- guslala, rliombeo-lanceolala; nunc dilalata, latiludine longi- tudlnem excedente; saepius acumlnala^ acuta. Folia cau- lina radicalibus similia at minora. Caules digitales sub- spilhamaeique, inferne crassiores, simplices, foliis minorlbus raris sparsis instructi; medio vel infra medium rosula fo- liorum ornati novam sistenle stirpem, e qua rosula graci- lior nudiusculä prodit caulis pars vel rami gemini, (pedun- culi solitarii vel gemini, qui foliis approximatis duobus squamisque bracleiformibus paucis saepe nee semper sunt instructi). Racemus 6 — 12-florus. Pedicelli quatuor cir- citer lineas longi, patentes, bractea suffulti tenuiter mem- branacea, semiamplexicauli, ovata, acuta. Flos pulcher, coccineus kermesinusve , fulgens. Calyx disepalus, persi- stens, sepalis membranaceis reticulato - nervosis late-ovatis acutis amplectentibus carinatis tres circiter lineas longis. Petala hypogyna, tenerrima, obovala, integra, calycem su- perantia. Stamina petalis breviora, longiludine calycis ; iilamenla filiformia; antherae anguste ellipticae, versatiles, biloculares, loculis appositis, ab invicem solutu faciliores, rima faciali debiscentes. Pistiilum slaminibus longior, slylo superne crassiori, trisulcato, quasi trifido, stigmate lermi- j nali subcapitato. Capsula membraiiacea, laevis, calycem implens, obtuse trigono-ovoidea^ trivalvis, unilocularis, po- lysperma; placenta centralis triquetra, angulls seminiferis suturis capsulac oppositis. Seniina sublenticularia , atro- fusca, nitida, laevia, funiculo umbillcali filiformi placen- tae affixa, structura familiarium. — — In arenosis ma- rilimis ad ostium fluminis Biobio regni Chilensis. MOIS'TIA Mich. MoNTiA lampvo.spevma n. Hie perlinent e montibus ignivomis Antisaiia et Rucu-Pichincha regni Quitensis in allitudine 1700 hexapodum Montia fontana HBK. ed. mi- 565 nor 6. p. 79. synops. 3. p. 378. ,,aM.fontana nullo modo disllnguenda"K., quae exstat: HW, n. 2317 . „31. pentaiidra, pentapetala, pentandra, monogyua. Floribus geminis axIUa- ribus pedunculalis , üores rarissime tros in eadem axilla. Habltat ut supra" W. — Jslandica M. rivularis a D Thie- nemann communicata. -r — (^uae specimina e LapponiaFeri' nica Pastor Fellmann dedil, ob scmina immatura dubia, Iiujus esse loci videntur. Persimilem esse 3Xonfiae foutanae hA Gaertn. 2. p. 220. t. 129. fig. %. Schrad. Germ. 1. p. 414; Schlecbt. berol. 196. iM. et K. 1, p. 402. jam e verbis gravissimi auctoris supra laudalis Kunthii in- teiligis; nil est quod addamus, at momentoso diiferunt cbaractere, collatione seminum facillime tutissimeque dis- tinguendae. Verbis vero difficilius est dicenda diagnosis. Icones addere seminum, ut sese sub micrpscopio compo,- sito praebent, haud pigebil. M.fontana semine minori nigro opaco densissime cras- siuscule luberculato quasi echinato t. VII fig. 1. Utriusque vari etatis i?/! /wmom et r/yw/am Gmel. Bad. semen prorsus idem. Hujus loci est M. i-vm/örPiÄPoeppig pl. Cbil.exs.no. 41. M. lamprosperma f semine majori atro-castan^o ni- tente splendente leviter tenuiter areolato t. VII fig. 2. Legimus in insula Unalascbka Aleutorum et ad sinum Escbsclioltzii. — Videtur esse arctica et alpina cum 3L Jontana in temperalis seu calidioribus dcgat. POHTULÄCA Tomnef. DC. PoRTULACA villosa, n. Similis JP.. pilos&e L. Gaevlq. 2. p. 212. t. 128. f. 4. , quacura facile crediderimus con- fundi. Erecta, omnibus partibus major, foliis subulatis (nee lanceolatis) longiorlbus. Diversa insuper semine, ut aßlontia fontana diffeyt M. lamprosperma n, — Semen P. pilosae admodum simile est semini 31ontiae fontanae\ pariter at grossius tubeyculatum, diametro dlffert bis terque majori. 566 Semen P. villosae, semin e P. pilosae vix paululum majus, laeve est atque nltens, sub microscopio composito linels daedaleis Impressis leviter eleganter exsculptum. — — Ex insula retulimus 0-Wahu Sandwicensium. PoRTULACA altera erecta, fruticosa, foliis cuneato-obo- vatls subemarglnatis planis polllcaribus, axillls nudls, flo- ridus flavis, in eadem insula avroxPcüv. — Specimina haud sufficiunt. PoRTüLACA oleracea L. ab indefesso Marini intrödu- cta, mox eferata, nunc inquilina ibidem. — Prostat etiam specimen chilense, minimum, vix sufficiens, semine tarnen convenienie hie. relatum. PoRTüLACA minori similis varietati sylvestri P. olera- ceae, at ni falllmur ad genicula pilosa, in insula eorol- ligena Romanzofßi observata iest. Specimina no» sunt collecta. PLUMBAGINEAE Juss. I ARMERIA Willd. Armeria vulgaris Willd. Mertens et Koch 2. p. 489. • E. Meyer Labrad. p. 37. Statice Armeria L. RIchardson in Franklin narrat. 4. p. 735. RB. ex ed. Nees ab Es. 1. p. 479. Forma arctica nob. Maritima maxime pubescens hortorum a vulgari eloru gata praeter characteres ab auctoribus divulgatos difFert: foliis maxime evolutis ab angusllori basi antrorsum pau- lulum dllatatls et quasi in laminam expansis, nee ut in illa stricte linearlbus, caudice insuper vel collo radicis su- pra terram pluries diviso, habitu fruticuloso caespitoso. Cum maritima hortensi ad amussim convenit quam in scopuHs marltimis prope Plymouth legimus anno 1815. SlmlUimam vidimus in Labradoria ad Nain lectam, sed habitu diversam minus caespitoso, radice saepius ad coUum . 567 indivisa solitarem ccens scapum. Quam autem in Pome- ranJae littore Rugiam spectanie leglmus (A. pubescens Link Verband, d. ber. nat. 1. p. 181). babilu, sfatura, foliis li- nearibus caelcrisque cum vnlgari elon^ata convenit, sca- po pubescenle et uberiori foliorum pube solummodo dl- versa. Arctica no^slra foliorum figura cum hortensi ma- ritimu convenit. Folia illi basi puberula et ciliolulata, antrorsum glabrescentia^ scapique glabri magis minnsve asperi omnino vnlgaris elongatae. Foliola involucri om- nia capitulo breviora, hyalin© -marginala, margine nei-vuni dorsalem superante, subrolunda, obtusissima ; exleriora in- lerioribus- breviora, minora, mimisque marglnata, rarissimc (quod soepius in maritima observalur) ovala acuta, nun- qnam vero, mullis speciniinibus collalis, phylloidea elon- gata. Stalione biemali paululum deprimitur; scapi tripol- licares et semipedales capitulls ornantur magniludine ca- pitulonmi majorum elongatae. — Unalaschka. Sinus Sti. Laurentii. Sinus Schischmareffii. Promontorium Espen- bergii. A. scabra HW. no. 6161 (Pallas ex Asia boreali) Link. Verband, d. ber. nat. 1. p. 182., R. S. 6. p. 776., Spr. syst. 1. p. 961 vulgatissima Ar. vulgaris forma elon- gata^ nee specimina a berolinensibus diagnoscere poluisse- mus- — — De scientia benemeritus, qui tandem totum revidiens genus, specierumque numerum irrile synonymis auctum resecans, quas species sunt naturales paucas cha- racleribus e fructu forsitan mutuandis nos tute diagnoscere docebit. — Chilensem Armeriae e vulgariori grege spe- ciem vide apud Poeppig pl. Chil. exsic. no. 904. — Ar. macloviana: iSVö^^/c^ cespitosa Poir. Durv ! simillima ^4. «/'- phiae nostrae, glabra, foliolis involucri öbtusissimis, dif- ferre videtur: foliis magis gramineis Ihicaribus angusliori- bus, vagina longiori, calycibus'erosö-denticulaliSj nee 5- aristatis. • .^^^io ->• v-.yu - '\ :^'inu 568 GROSSULARIEAE. RIBES L. Rlbes fragrans Pall. DC. prod. 3. p. 480. R. pneo- halsamnni SIevers IIW. no. 4858. — -^ Intcr plantas Redowskjanas. RißEs procmnbens Pall.! ross. 2. p. 35. t, 65. Herb. Willd. no. 4856. — — Inter plantas Redowskianas. RiBEs rubrum L. r- In fluminum convalllbus a mon- liiim jugQ versu« occasum Kamtschatcae. Ad. Erman. — Specimen, mancum idenlilatem spcclei vix evlncens. RlBES nigrum L. Inier plantas Redowskianas. RiBE^ iubulosum Eschsch.! act. pelrop. Vol. 10, LIn- naea 3> ütlcr. p. 146. — San Francisco novae Californlae, LENTIBULARIAE Link. PINGUICULA L. PiNGDicüLA villosa L. läpp, p, 12., t. 12. flg. 2., RS. 1. p. 190. — HW. no., 424. Reich. Icon. bot. 1. p. 69. t. 82. f. 172 — 3. Prorsus eadem ac lapponica in insula Chamissonis yigebal. . Pingüicü;.a inacrocerasWN . n. 422 (Unalaschka Pall.). lilnk Jahrb. 1. 3. p. 54. R. S. niant. p. 168 (non Ledeb. apud Rcicli,, quae seqnens est longc diversa species). — P. h.amtschatica HW- n. 426. RS. mant. p. 168. e fruqtu \\^ diyev&a. — Unalaschk^. .;<.!•>.«,( • PiNGüicüLA 7nic7'occrcfs n. P, macro(:eras Ledeb. Reich. Icon. bot. 1. p. 6^. t. 82. f. 169 — 70. (exclusis sy- npnynais) RS. ad. ad naant. Cl. 2. p. 241. -t Altera est species unalaschcensls alpina, nana, jam cornu brevi , laci nlis CQrollae multo breyipre, ut in icone bene adumbra- tum, a P. macroccrate diversa, minus glabrescit, pilis bre- . 569 vibus glandulosls adspersa,. nee illi omnino deficientibus. Colore floris, foliis habiluque cum P. vulgari et macro- cerate convenll. Non est quod pbrasi et iconi Rejchenba- chianis addamus. CHENOPODEAE Juss. ATRIPLEX L. Atriplex angustifolia Smith, M. et K. 2. p. 314. HW. no. 18930. — A. patnla Wahlenberg et plur. Va- rletas ohtusa n. nana, caule subsimplici erecto, folHs in- tegerrimis ellipticis obtusis. — Insignis certe si mera varie- las., Specimina digllalia Iribus circiter foliorum paribus instructa, paris infimi saepiusque medii opposita, supre- mi olterna. Inferlora elliptica oblusa semipollicaria duas circiter lineas lata. Valvae fructiferae integerrimae muti- cae obtusioresque quam in specie esse solent. — Ad si- num Eschschollzii in marilimis. POLYGALEAE Juss. POLYGALA. PoLYGALA comosa Schkuhr 2. p. 324. t. 194. Reich, icon. plant, rar. 1. p, 27 et 91, t. 26. %. 54 et 56. — HW- sub P. vulgari n. 12945. fol. 7 (specimina schedu- laque Pallasiana: ,,usque ?d Lenam"). — Species sibirica vulgarior. Ad flumen Don inque montibus allaicis lectam communicavit celeberrimus Fischer Gorenkensis, iterum magnam speciminum copiam celeberrimus Eversraan lar- gitus est. Vegetiora elalioraque noslris subpedalia speci- mina asiaiica esse solent caelerum h^ud diversa. — Inter plantas Redowskianas prostat. PoLYGALA, Poeppig plant. Chil. exsic. k. 23. — Spe- cimen nostrum nimis mancum. I^egimus Talcaguano. Chile 1816. ( V V.-' 57a SOULAMEA Lam. SoTJLAWEA amara Lam. DC. prod. 1. p. 335. — Vul- garis in insulis coralligenis Radack arbuscula. Ad LABIATÄS. f ATICTORE CELL. G. BENTHAM. liinDflea 6; p. 76 s. s. adnotationes proferimiis paucas. Dracocephälum grandißorum L. errore quodam inter nostras Unalaschcenses enumeralur planfas; ab insulis exul, inter plantas habemus vel Kamtschalicas vel Sibi- riae maxime orientalis a Redowskio collccfas. Phyllostegu microphylla n. sp. Benth. mspl. in herb. Cham. Silentio praeterita est; Patria illi insula coralligena Romanzoffii. Hyptis Chamissonis n. sp. Benth. mspl. in herb. Cham. Silentio praeterita. Brasilia patria. Labiatas Kamtschaticas quatuor a Riedero acceplas retuHt amicissimus Erman. Nempe: ScüTELLARiA galcriculata L, Mentha arvensis L. cum speciminibus conveniens, qilae apud nos iti sylvaticis umbrosis enata, fcliis majori- bus^, cymis depauperalis laxis, graciles^entia glabrescunt. PrüNELLA e specimine manco haud tute determinanda ; t^ grandiflora Pöllich, solito hirsutior, ramosa, foliis cau- linis ovatis cordatis breviter petiolatis? Corollae magnae grandiflorae, folla potius vulgaris^ SrACiiyfr Riederi n. sp. Unicum quod prostat »pecimen describimus, species, quae nobis herbariis compendiisque pen'oltitis nova videbatur, in pluribus melioribusque erit recognoscenda. — Habitus gracilescens plantae in sylvis opacis et humidis crescentis. Caulis 2^ pedes altus, sim- 571 plicissimus , fistulosus, ad ang;ulos pilis subulatis retrorsis albis munitus; internodlis Inferioribus 2 — 2i^ pollicaribuS) medü caulis 4 — 5 polllcaribus , summis inflorcscenliae decrescenlibus; nnico ornatus pseudo-verticillo sexiloro, superiori nodo unifloro, sumis foliorum paribus duobus ap^ proximalis sterilibus. Folia membranacea, internodiis bre- viora; inferlora breviter dislincte petlolata, angusta, ex ovata basi oblonga, jam emarcida; superiora latiora simul et breviora evadunt, brevins petiolata, ex ovala basi la«.- ceolata; floralia ovata, subcordata, cum petiolari parte 1^ poUices longa, f poll. lata; summa decrescentia ; omnia acuta, margine scabro obsolete depresso-serrata, serraturis obtusts; basi petioloque pilis similibus caulinis eiliata; supera pagina omnino glabra, subtus in nervo tenui et venis obliqeis similium pilorum rudimentis vix conspicue instru». cta. Flores semipollicares, sessiles. Calyees pilis descrip tis horridi; dentes äwguste elongato- trianguläres, neBve medio crasso excurrente subspinescentes. CoroUa rubra? calyce ler longior, bis eum superans ; labium superius iii>- tegrum, pilosum. Stachydi b&raginoidi nob. Lintia 5. p. 100 quodam modo similis at minus horrida, hirsuta et aspera, a qua foliorum ligura differt caeterisque. BANUNCULACEAE.*) CLEMATIS DC. 1. c. Clematis alpina Mill., Clem. alpina, sihirica atque ochotensis DC. 1. c. p. 10. Clematis macropetala Ledeb. Ic. t. 11. In Kamtscbatca ad portum Petropauli piimo vere le- *) Auetore D, de SchlechteadaL 572 git amicissimus de Chamisso {Cl. ochotensem), in sylvls humilibus orae occidentalis cl. Erman, in Sibirica maximc oricntali Redowski {Cl. sibiricam). Disjungere nequimus priores supra citatas species ab aucloribus coloris gratia dlslinclas, nullo slabili characlerc adjuvante. Pedunculi in Sibiria Europaque folio longio- res et breviores reperiuntur, quod ex foliorum diversa evo- lutione pendere videlur. Petala apice emarginata in eu- ropaea non minus occurrunt quam in asialica, ipsaque in utraque terra angustiora et latiora animadverlis, preelerca longitudine yariabilia et numero, in stamina faeillus mu- tanlur staminaque in pelala. Cl. macropetala est forma luxurians petalis elongatis. Specimina kamlschatica Cha- missonis flores violaceo tinclos colore offerunt, hinc Cle- matidi ochotensi adjudicanda, quum et petala exiguo ad- sint numero. Pallasii plantam, quam in Supplement© Hb. W. possidemus, est forma aberrans sepalis sex, uti ab ipso in Flora sibirica 2, p. 69 descripta est; speclem propriam autem non esse convlcli sumus, lusoriis dislinguitur notis ab Alpium nostrayum cive. Si quis ob colorem CL sibi- ricam separare mavult, faciat, non sequemur, quum color albus (cfr. Hallerum) in Alpium Helvetiae speciminibus in- veniatur; quum Sibiricae plantae sit color albens (Gme- lin) albus (Pallas) sordide et virescenti- ochroleucus et ru- bore lilacino suffusus (Fischer ex DC), nullum vero aliud sejunclionis momentum inveniri possit. Quo in rerum statu ne varietatis quidem nomine dignas censemus species su- pra junctag. THALICTRUM L., DC. 1. c. p. 11. SecU HL Euthalictrum §. 2. Geniiina DC. l. c. p. 12. Thalictum alpinum L., DC. 1. c. Ad sinum Sti. Laurentii. — Vidiraus hanc elegantem 573 siirpem ex omni Lapponia et Norvegia, ex Islandia et Groenlandia. TflALiCTUM ocutilobum DC. 1. c. p. 13, Deless ic. sei. 1. t. 10 (optima icon). Inter plantas Redowskianas ultlmae Sibiriae specirai- na florentia. Nulluni dubium, quin baee sibirica planta eadem sit ac illa ab. ill. Delessert communicata, dubium vero an- species sit bene dislincta a simillima TJi. foetido, a quo vix alia nola recedit quam pubescentia, quae solummodo in pasina infera foliorum obvia, in Th. foetido autem om- nes parles et fructus dense obducit. Certum videtur Th. foetidum Sibiriae esse incolam^ quum intcr plurima Her- barii Willdenowiani specimina, uti e scbedulis patet, si- birica adcsse videantur. — Lessingius noster in itlnere per jNorwegiam Thalictrum reperit frucliferum omni modo Th. acutilobo jungendum, cujus fructus praeter pubescentiam deticientem ab iis Th. foetidi discernere nequimus. Thalictrum majus DC. 1. c. p. 13, Wablbg. Fl. Suec. 1. p. 358. In ünalaschka insula et prope porlum Petropaull in Kamtschatka Ad. de Cbamisso, ad Tigil et ubique in syl- vosis siccis Karatschatcae Ad. Erman. Inier alias accepimus e Lapponia fennica a Pastore Fellmann Thalictrum, optime cum speciminibus peregrina- torum conveniens, quod ad Th. majus ^^ ablenbergli et auctorum duclmus, nullo reliquorum melius congruo, pa- triaque fere eadem. Non male fors olim dixit Wahlen- berglus Th. ßavum rotundifolium , melius enim hoc mo- do indicatur cum ßavo affmitas et differentia. 574 ANEMONE L., DC. prodr. I. p. 188. Sect. IV' Anemonanthea DC. l. c. p. 18. Anemone parvißora MIchx., DC. 1. c. p. 19, Hook. FI. bor. — Amer. p. 5. In Unalaschka insula atque ad sinum Sti. Laurenlii. *) Planta ut recte monet acutissimus Hooker magnitu- dine variabilis, maxima quae habemus specimina fructifera spithamaea, minima ilorentia bipollicaria. Florum ampli- tudo non minus varia, diametrum in aliis 9 Lineas me- tientem reperimus, quindecim in aliis. Floris pleni, stami- nibus Omnibus in phylla petaloidea introrsum decrescen- tia s. Vera petala miitatis, involucro magis remoto, exem- phim praebuit sinus ille in terra Tschuktschorum pulcher- rimum. Anemone nemorosa L., DC. 1. c. p. 20, Hook. 1. c. pag. 6. Ad portum Petropauli Kamtschatkae, primi veris decus. **) Forma indlgena in solo macriori enata, aut frigorls patiens vere intempestivo omni modo respondit Kamlscha- ticis speciminibus; involucrum quasi contractum flosque breviter pedunculalus stalum illum indicat. Anemone ranunculoides L., DC. 1. c. p. 20. J^ar, ß gracilis, gracilior, tenerior, segmeniis foliorum involucra- lium sublinearibus integerrimis. In Kamtschatka ad portum Petropauli cum praece- dente inter prima Flora e dona. Floris licet minoris et *) In Kamtschatca atqne insulis Kurilfs legit 1788 Dr. Merk iiti ex Hb" Willd. Suppl. patet, ubi sub nomine An. cuneata de Sclildl. pat. prostat« **) Provenit quoque in maxime borealibus ad Jeniseam corolla po- lypetala secundum Pallasü specimina in Hb. Willd. Suppl. 575 carpellorum fere maturorum comparallo in Europaeis Kamt- schalicisque nullum praebuit disjungendi rationem, modus Crescendi et florendi, foliorumqiie involucralium dispositio et dissectio eadem ; binc ex deticiente in iis serralura, ex habitu graciliori et leneriori nullam exslruere possu- mus speciem, quum in majoribus exemplis onus alterve jam proveniat dens, quum et nostratium habitus in statu soloque diversis varius reprehendatur. Specimina habemus fruclifera digitum minorem aequanlia, alia vero dodranla- lia. Flores saepius paulo minores quam in Europaeis, in aliis enim videmus 4 — 5 -linearem diametrum, in majori- bus vero semipollicarem. Cetera orania ad amussim con- veniunt. Eandem varietatem in Hb. W. Suppl. eodem ex loeo possidemus (nomine An. linearis de Schldl. pat.), multaque alia ex omni Sibiria vulgatae formae exempla. Anemone Richardsoni Hook. I. c. p. 6. t. IV. A.! (icon optima). In Insula Unalaschka florentem et frnctiferam, in insula Sti. Lanrentii, ad sinum ejusdem nominis nee non ad sinum Eschschollzii atque in Chamissonis insula flo- rentem legit collega iioster. Ex Unalascbka receptam jam nuntiat speciei auetor, cujus specimina in arclica Americes plaga collecla com- paravimus. Sub anihesi similis est florenti Anemonae pav- viflorae, sed pistillorum inspeclio nos speciem docet. Sect. V. Anemonospermos DC. l. c, p. 21. Anemone pensylvanica Hook. 1. c. p. 8. t. III. ß. ! An. pensylvanica et An. dichotoma L. et aucl. In Sibiria niaxime orientali legit Kedowski. *) •) Ad Lenam Billiugs, ad Udae Fontes Laxmaun, ad Scleagsin Pallas cfr. Hb. Willd. Suppl. 576 . Omnino celeberrimi auctoris sententlae adnuimus, qui An, dichotomam et pensylvanicam junxlt, vidimus speci- mina americana asiatica et horlensia in vario statu. Sect. VI. Omalocarpus DC. l. c. p. 21. Anemone narcissiflora L., DC. 1. c, Hook. 1. c. p. 8. y monantha DCi 1. Ci p. 22., parva, florens digilälis, fruetifera dodranlalls, floribus \ — 3. — In insula Sli. Laurentii et ad sinum ejusdem sancti. — Ad fretum Kolzebuei eandeni varietatem legerunt Angli Lay et Collie (cfr. Hooker). — i,, villosissima DC. 1. c. floreseens fere dodrantali8, fruetifera pedalis et ultra, floribus sub anthesi breviter pedicellalis, specie in involucro ein- gente sessilibus, caule petiolis pedunculisque villosissi- mis. — In Unalascbka insula. Easdem similesve variationes inter Europae specimina videre licet, vix aulem varietalum nomen merentur. RANUNCÜLUS L., DC. prodr. 1. p. 26. Sect. I. Batrachiimi DC. l. c. Ranunculus aquatilis AUioni, Schldl. Ran. 1. p. 8., DC. prodr. 1. p. 26. excl. var. £. pencedanifolius , Hook. Fl. bor. — amer. p. 10. Var. 8. Schldl. 1. c. capillaceus. Ex insula Unalascbka. Ohs. R. peucedanifolius All. nobis legitima est spe- cies, quum mixtam observavimus cum R. aquatili in rivu- lis rapide fluenlibus, cbaractere ulriusque immutato, ob- servavimus praelerea peucedanifolii m arenosis vadis vix aqua teclis formam subterrcstrem öbunde dislantem a formis terrestribus R. aquatilis^ laciniae foliorum iti pcii- cedanifolio apice dilalanlur, in aquatili basi coiicres- cunt. Sect. 577 Sect. IV. Hccaioma DC. 1. c .Tt .o Ranuncülüs Pallasii Schldl. Ran. 1. p* 15* t.* 2. In littore occidentali Americae summae arcticae, in sinubus scilicet Eschscholtzii et bonae spei inque insula Sti. Georgii. Nescimus quo casu omissa sit in Candollii prodtomo haec species, ab Hookero in Flora boreali americana pro- ducla. , l RanüncüLus Flamimila L. et R. reptans L., DC. 1. c. p. 32. In lutoso atque exsiccato rivuli alvea in jnsnla Unalascbka. ivrnii.A .lA". iuunu Lii Conferantur quae de hac stirpe in Animadvc^üortibus nostris I. p. 18 sint prolata. R. reptantem inter species haud recipimus, quum transeat in R, Flammulam. -Plaiii tarn Unalaschcensem nunc sine dubio ad R.reptantis for- mas majores s. Flammulae minores ducimus. ' Rakdncülus sceleratus I;., Hook. fl. bor. am. ^. '15. Ad Tigil in ora occidentali Kamtschatcae leg*. Ad. Erman. :jjj. ■{j/i/^i Ranunculüs auricomus Schldl. Ran. 2. p. 7— '10.- • • Var. foliis radicalibus inciso ' dentalis, dentibus acutis. Primo vere in Kamtschatka. >i{ V\\»o?vy*,)t Ranunculüs o^^ww R. Br., Hook. fl. bor/ am* 1. p. 12. t. VI. A., R. pedatifidus Schldl. Ran. 2. p. 18 exclus. syn. DC. Ad sinum Sti, Laurentü. .nftöi^ri ..' Variis in regionibus lecta vidimus speciininä ab Hoo- kero benevole communicata iconemque verbaque ejus in Flora boreali- americana comparavimus, quo certiores facti sumus, planlam Chamissonianam» olim pro R> pedatifido nunciatam^ esse R. affinem, qualera ad arcticum mare lege- runt Richardson, Franklin aliique. 6r B;i(A iia,'n;^i>t »x» ; - Ranuncülus £'^cääicäoÄzj7- ScJddUUt- cJ ir. pi 16; f. 1^ Hook. 1. c. p. 18. - > 'iT-cÄ. iösülis Unalaschca et Stf. Georgii. ;m YJdJmas 'Sp€cimlna Hookeriana cum illls a Chamis- sone lectis omni modo congruentia. RiNüNCüLUs pygmüelts L., Schldli lAc/*!!.' p. 1. Hook. 1.: c i». 16.^ . . \ f. iiu^i 1 i 0jßa3iaz3 ouplc' Ohiiiiii fil .- o • j Ad sinum Sti. Laurenlii, in insula ejusdeiti sancti et insula Ghamissonis. -' - • - J^ANüNCüLUS hypei^omush*', Schldl. L ci.: II. p. 12> Hook. Li'.c*'p. 16 excl. &yi\, M. Gmelirii Schl^h'h^'i i^ur.i! ! Ad isinus Eschscboltzii et Schischmareffii. Ranüncülüs Japponieus -L; ,. Schidl. I. c; ' -II; ' -p- 1 1 » Hook. 4. rcv p. 16. „.ivy. m ; 1» Ad'sinum Eschscholtziiitjh-'j:'- Ranüncülüs Purshii Hook. 1. c. p. 15. t. VII. B 1— 3.!'^-\ . : .;■■■ : r R. Cmelini DC. l . Ci>p. 35^ Schldl. 1. c. II. p. 35! R. Langsdorfii DC.-L" c^ p.' 341 \:\ Aß. radicans C. A. Meyer in Ledeb. FI. Alt. 2. p. 316. Ad ßinum Eschscboltzii' et inier plantas Redows- kianas. In herbario Candolleano vidi R. Langsdorfii, qui om- nino noster R. Gmelini, a R. Pwshii recedit, ut formae ter- reslres R. aquatilis ab aquaticis. Speciminibus omnibus nostris flores sunt minores omnesque partes tenerlores, quam in Americanis R. Purshii ab Hoökero acceptis, sed fruclus idem. Vidimus praeterea R. Langsdorfii e mon- tibus Uralcnsibus ab Eversmanno lectum. — R. radicans Fl. Altaicae ex icone citata et descriplione certius noster. i — STÖ R. natans eodem loco p. 315 novus descriptus forma major R. Piirshil videlur. Icones Ledebourii inspicere non Heult. Ranüncdlüs recurvatus Poir., DC. 1. Ci:^..39; Hook. Ijife.pi 20, Schldl. 1. c. II. p. 28# 89b9f|e sdj lo loJmjja >n.- In Unalaschka insula. ' i,. " i,..vn'.i-, •;- m^^ ;.. Specimine R. recurvati ab Hookero mtis^iT inspe€i".;•. vWS: ...t .., . . Q]iserv. l- Intcr haud satis notos Ranuncylos Can- dolllus qnumeral R. Kamtschaticum (DC. Syst„l- p* 302, prodr. 1. p. 43.), dt)bi^alque: ob ,caly,cem persisle^^ra an yerus Ranunculaa . sit, C^lyx persistens in Ranqnculi .ge- nere pluries occurrit, R. glacialem et ChamissqjiU iospi: eins fructiferos. Monet cum Fieeria glacialli^xQ^xmm con- ficere posse genus et revera inspecto utriusque specimine in Ilerbario Candolleano, discriraen inter eos non inyeuio, specieque eos , non credo diyecsos. riscberus- Candollip misit R. Kamtschaticum ex herbario Pallasii ^dscripsitque t 3epala 5 — 6; folia grosse «t obsolete crqnala. Eandenj stirpem in herbario Schreberiano, quod Monachii servatur, reperimus, adject^ est scbedula a Pallasio scripta: ,,Ra- nunculus in pajiudibus alpinis Dauriae lectus." Specimen defloratum, calyce persistente, . carpellls paucis raaluris, ex toto glabrum. Habilu ad salsi(ginosiim,^2iGced\i. sed flagellis caret. Nova nobis videlur species , cui nomen Karntsckaticiis. haud aptum videlur. Iconem addimus plan- tae Schreberianae, ut illustretur obscura. (T. YII. F. 3.) Observ. II. Quem inter Mexicanas plantas (Linn. V. p. 210. n. 426.) sub nomine R. dichotomi Mogin et Sesse enumeravimus Ranunculum, sub uornioe R. orthorhyncld ab Hookero in Fl. bor. am. p. 21. t. IX. depictum no- vum reperimus. 37* 5sa ■ -- ■ junW r>r ,.<^LTHA L;, DC. L c. p, 44. ; :• CeleBerrimi Hookeri verbis „and indeed the greater number of the specles of this genus are but imperfectly characterized" omnino assentio. Ex Unalaschka insula spe- cies flescribitur, quam amicus noster, ex freto Beeringiano Caltham moAo palustpem ,ia very variable , plant" ex acu- tisslmo Hookero reportans, band in venerat.; Sed ut vulgo herbaria componi solent, vulgaliorum plantarum speci- mina servant rarius completa saepe manca, interdum nuUa ! quis^ ilnquatrt vidit in herbario Caithae palustris tritissiniac plantae ^ririarum seriemy tria coram habemus herbaria, sed riülTum unico plura complectilur specifnina; hie spe- cierüih ' riovarum föhs, dignoscuntur individüa, neglignn- tur forttiäram series. ^»^^^>vm>Vji A\ J'-nmoü >is»riui . '" CitiEk palustris li., I>C. ][)rodr.'l'."p. -44; Hock; l.t- p. 22.' ••' ■ ■■ '■ '■■■■'■ "■'■-■ Caülis erectus in diägnosi dicitur, qüerh saepius iri^ förne prdcumbenlem apicfe adscendentem reperies, iino äl- terove nödo ad basih fadiculas agentem ; flores amplitu- dine multum variant, si varietatem p m/wore?» proponi- mus, distinguimus : omnium partium minori extensione et florum" eiiguo numero, riullo autem alio characliere. In Kamtischatka ad Petropanli portum primo vere formam majorem vulgatissimam reperit amicus, rninorem caule erecto aut procumbente, tune radicante saepius unifloro ad Sinum Sti Laurentii inque ejusdem sancti insula. Ac- curata partium floralium, dentium crenarumque foliorum inspectio nullas praebuit differenlias. Caltha natans Pall., DC. 1. c. p. 45., Hook. 1. c. p. 22. E Sibiria maxime orientali Redowski. Gmelini icon haud bona et dubitaremus, quin eadem nostra esset ac illa depicta, nisi characteres e flore de- 581 suroli atque e fructibus oplltne ia spccunm.Q,.Qbl^to. esr senl observandi. ..oijyafjgiii xo iiu .islncifj TROLLIUS L., DC. 1. c. p. 45l=*^'^9 '"ß^'i?"'' .. Trollitjs europaeus "L. et aüdörürh; ' ^o^v»K Var. y. napeUifottus Röept., ' DC.' I'/Jl^i ßP^Ö^; Tr. aconitifolius Lk., olim mecUltSHilnc sermä- In Kamtschatka ad pötbrii' 'P^trbpaiiTi f rfttfö' v^'e'/"' Wenderothio gratias agimus maximas, quöd ttes Trol- liorum species supra nominatas conjunxerit, ihter qiias Tr. aconitifolius jarii diu in horto nostro botamco caltus, nee in ullo libro receptus, solus nobis ftilt* notüs. Folla multo magis dissecta quam in Ti\ europaep,\\anc formam distinguuntj quae inter species recipi haud meretur, quum e Gore nulla prodeat differentia. Magnittidine cöiivenit cum indigeno, qui'in Alpibus brevidr minor ievadit. ' COPTIS Salisb., Da 1. c. p. 47. CoPTis trifolia Salisb., D^. 1. c, Hook. 1.. c. p. 23. In Unalaschka copiosissimam legit amicujs rrr vidi- mus praelerea e Labradoria ad Nain leclam, Groenlandi- cam et Canadensem. ; ^.ilb'» *M^i\»v.\,^*iuv. w^niAüj/i AQUILEGIÄ L:^ i)C. i?^^^? 5^'"'' ^^' Aqüilegia parvißora ■ Ledebour Act.. peUop^ * 1815 (Memoires Tome V.) p, 544, DC. Syst. 1. p. 339, Aq. thalictroides Scbldl. pat in Hb. W. Suppl. , , Inter plantas Redowskianas. -^ Ad Lenam amic. Bil- lings (Pallas in Hb. W.) Follis insignis elegantibus, floribusque parvis. In Om- nibus quae vidimus speciminibus calcaria s. nectaria basi erant incurva, nee Tecta ut v^lIt CandoHius, cujus diagno- sis minus bona. Observ. Aquilegia anemonoides W. (DC. I. c. p. 51.) 582 -^^^-^ tt' IsopyPuM gr'ändi/lorum Fisch. (ÖCil. c.'p. 48.) eadem planta, uti ex inspectione herbarii Willdenowiani^et Gan- doUeanl patetv . ^.. , ; . , ., Adnot. Delphinipruro ,.?t A.co,nitprHm specimina ex jfiuer^ r^poita^aj cuni,,,RjEiichenbacbio qQmmunieavlt Cha- missomus,.nastervnomInibusque ornata recepit. -Sed egre- giam Illlus auctoris monographiam recenliorem quum in- spice.re i^Lopijljceat, certiores haud sumus facti, utrum ce- leheirrimus;,auctor retiiiuerit, nomina, .^n »p.va dederit, an jam.no^is .subjunxerit. Hi^ce generibus plan^ alienus nuda Reicbeahgchiana prodere,^a|.o nomjnaj^^uam proprli fa- cere studii,p£riculum.,,r. ,r .....,- , ,< . .< ,j.. Pelphiniüm,/?ö«c//7o/v//w Reiebeub, in scb^d. Ad sinuni Sti. Laureptii Ad. de Chamis^o. A€(piTÜM 'k, DC. 1. r. p. 56. Acomiim Chamissonianum Reichenb, in sefaed. Ad siliiini Sti. Laureritii et in insula Chamissonis Ad. d/ ChämisiSo.' - - ^iwimi^ Aconitum semigaleatum Pall., Rehb. in' sched. Ad sinum Eschscholzii Ad. de Chamisso. Aconitum maximum Fall., Rchb. in sclied. Unalascbka Ad, de, Chamisso. Aconitum pbscurum Rpichenb. in sched. Insula Unalaschka Ad. de Chamisso. Aconitum kamtschatlcum VaW., Reichenb. in sched. , In Unalaschka Ad. jde Chamisso ; eandera speciem e Kamtschatka a Riedero lectam aitullt Ad. Erman. Aconitum delphinifoliüm DC, Reichenb. in sched. , Ad sinum bonae spei atque in Chamissonis insula. Ad. de Chamisso. 583 Obs. Adest praeterea specimen Relchenbachio du- blum ex Unalaschca, quod ad kamtschaticum ponerem; nee Credo ohsciirum a delpJdnif'olio dlyersunj, sicut Cha- missonianum, quod forma pumila mihi apparet. ACTAEA DC. L c. AcTAEA podocarpa DC. Syst. 1. p. 282, Deless. ic. sei. 1. t. 66. /^J^diiairluV/ UV ■ In Kamlscliatca a Riedero lectam Ad. Erman accepit. Racemus frucllfer pläntae KamtschaUcae paulo stric- tior quam in icone, an Act. Cimicifugae var. |3? simplex e Kamtschatca DC. 1. c. huc reducenda? AcTAEÄ spicata \j., DC. 1. c. p. Inter plantas Redowskianas Sibiriae orientalis. it'ji itia'SlUaJi h'Jiiiii> HMUiit in» 584 MONOCOTYLEDONEAE. COLCfflCACEAE DC. TOFIELDIA Huds. ToFiELDiA calyculata Wahlenberg. Lap. p. 90. Helv. p. 68. M. et K. 2 p. 622. RS. 7. p. 1575. — Habemus inter planlas Redowskianas. ToFiELDU horealis Wahlenb. Lap. p, 89. M. K. 2. p. 623. E. Meyer. Lahr. p. 27. T, palustris Hads. RS. 7. p. 1578. — ünalasqbk^, ^iiws SanctiJv^urefljtiijinsula Chamissonis. . ,.j,',i:- ....,M^„,Ar^ h.;. ..;-■; «v ! Sunt qul ambas varietates esse censent nee specles, cul sententiae haud oppugnabimus. lUa in temperatis deget, haec in frlgidissimis boreali- bus et alpinis. VERATRUM L. Veratruji album L. Variet. /3 viridlßora M. K. 2. p. 625, F. LoheVmnum Bernh. RS. 7. p. 1555. — In herbo- sis convallium ad porlum Petro- Pauli Kamtschateae. LILIACEAE Rieh, ALLIUM L. De Allüs nostris senientiam proferre non audetnus. — Vulgaris ad portum Petro - Pauli Kamtschateae species Schoenoprasi. Specimina collegimus florentia, fruclifera a Riedero accepit Ad. Erman. — A. ursinum L? ibidem abundans, nondum florebat. — Pro AUio folioso Fisch, habuimus speciem ad sinum Sancli Laurentii Terrae Tschuktschorum crescentem , quae nobis fuit oleracea. Anobii picei larvae flores destruere. 585 NECTAROBOTHRIUM Ledeb. Alt. 2. p. 36. Nectarobothrium striatum Ledeb. 1. c. Anthericum serotinum L., W. Sppl. 2. p. 134, herb. Nö. 6654, M. K. 2. p. 556. Orjiithogalum striatum. W. Sppl. 2. p. 112., MB. 1. p. 272, Suppl. p. 264, RS. 7. p. 477. 0. alta- {cum Laxm. in nov. Comment. Ac. Pefropol. 8. p. 530. t. 7. fig. 1. (bona.). Unalaschka. Sinus et Insula Sancti Laurentii. i ^'' : a ^^^ /* :i.;;.i. Nectarobothrium Redowshianum N. Magna inter plan- tas Redowskianas speciminum copia. Aliud e monübus Allaicis specimen sub nomine OrnithogaU striati misit clariss. Fischer, qui ex iisdem montibus vulgare striatum sub nomine 0. altaici communicavit. — Species nobis vi- detur nee varietas, habitu lacillime diagnoscenda admodum graclli, caule foliisque gramineo-subselaceis ad pedalem fere aliiludinem exprescenlibus, foliis caulinis paucioribus saepius tribus (nee qualuor) magis erectis, flore minori pallidiori, segmentis perianlhii anguslioribus magis cunea- tis pariter obtusis, trinerviis quidem, at nervis tenuioribus dilulioribus, lateralibus saepe decoloribus. Graviores fir- mioresque eruant characteres, quibus ambas species con- ferre vivas erit datum. ORINITHOGALUM L. Ornithogalum luteum L, MK. 2. p. 548, Schlecht. Berol. p. 191. 0. sylvaticum, Pers. in üst. N. ann. fasc. 5, p. 7, t. 1. fig. 1. Gagea lutea RS. 7. p. 538. — Ad portum Pelro - Pauli cum primumj defluebant nives florebat. VA :^..J .i-l^'J.:!-! ßii 580 rLTLIUM L. . . ^. LiLiüM camtschatense Ij. — RS. 7. p. 399. — Lirlum etc. Gmßh, S\\i. fi. j^, ^. Sarana incplarum et peregrina- loriijn - — -Bulbus edulis. , — Legimus ad porlum Petro- I^auli Kamtsehatcae iterumque ad sinura Schischmareffii A^^e^cae, trapsbeeringensis specirqin^ cuiia Kamtschaticis ad arausfira^convenientia. ^ / LiLiüM affine. RS. 7. p. 400. (Synonymo Purshü re. cognoscendo.) — Fritillarla lanceolata Pursh 1. p. 230. palria cum Lilio qiiadrifoliato E. Meyer Reliq. Haenk. li'p: '126. convenitj an utraque plaiila aut altera tantum äut neütra cum Lilio urialäschcense nostro conjungehda sIt haeremus dubii, haec autem nostra stirps Lilio camt- 5(c/mf^7Z4i pröxirfia, ab illo specie nobis differre videtur, charäctere cerle aegre verbis dicendo, speciminum collalio Vix dubium relinquit. ' Unalaschka. ' LiLiuitt? Specimen unicum atque insufticlens a Riedero acccpit A. Ermän.'^ ^V^J-'-'-y- -M03 «6b^q SMILACEAE R. B. PARIS L. , . . ,,,, US.'. Paris hexaphylla N. foliis senis lanceolatis, numero partium floris compleli quaternario, sthminum duplicato, sepalis lanceolatis tertia sua parte petala iilamcntaque medio antherifera superantibus, slylo inferne simplici pro- funde quadrifido. — Inter plantas Redowskianas. — KP. quadrifolia forma praesertim et numero foliorum diversa. Flos caeterum similis aequalisque petalis et staminibus videtur differre paulo brevioribus, stylo insuper basi in- tegro profunde quadrilido, nee ramis stigmatosis ab ima basi discretis. Specimina possidemus pauca circitcr pe- 587 dalia, foliis tenuibus tenuiter trlnerviis lanceolatls, utrin-* que attcnualis acutis subacuminatis, margine scabrldo-le- imissime serrulatis, 2 — 2^ poll. longis, semipollicem cir- ciler latis; pedunculo subblpollicari; sepalis foliis simili- bus j8 jT— 10 lin. longis. — IMonograpbia generis Pariduin Ledeb. gravissimum nobis deest opus. „Ab omnibus spe- ciebus huc usque cognitis" Led. . Alt. 2. p. 89. salis su- perque diversa nobis videbatur nostra notis adlatis. TRILLIUM. "^ "'*'" Trillium obovatnm Pursh Am. 1. p. 245. RS. 7. p. 1499. Reich, icon. bot. exot. pag. 21. t. 29. — Ad por- tum Petro - Pauli Kfimtschalcae in herbosis couvallium vulgare. In ünalaschka Aleutorum deest, lapsu quodam calaipi de&epti fuigse.videntur aucto^e^^.JiS. ^*; c« ,,,^' Com'ALLARiA (Majantliemum) hifolia L. varletÄazw/- schatica Gmel. Sib. 1. p. 36. - — Presl Reliq. Haenk. 1. p. 132. — Europaea -vulgari stirpe multo vegetius, gla- berrimum! caule di-et triphyllo, oclo decemque pollices allo, foliis majoribus latioribus, antice rotundatis breviter, acuniinatis — an mera varietas? : ^i STREPTOPUS Michx. .., ,ij,. :, Streptopus amplexifolius Pers., M et K. ■2.'p. 538. RS. 7. p. 310. — Speciminibus europaeis sedule collatis ne minimam quidem dlfferentiam ofFerunt quae e Kamt- schatka et Ünalaschka retulimus specimina. — Turiones verno tempore saporis Cucumeris sativi donatos in delicias habent Rossi incolae. 5SS ..... JRIDEAE Juss. Iris flore' imberbl caeruleo, plurlbusque nolis ex ha^ bitü cum Iride sibirica conveniens, diversa vero foliis ehsiformlbüs lätiöribüs plus semipollice latis. — Kamt- schatka, Ünalaschka, sinus Eschscholtzii , Insula Chamls- sonis. Specimen e sinu bonae spei flore minori vix aliis notis paululum differt. NYMPHAEACEAE Ach. Rieh. INYMPHAEA. Neck. Nymphaea pygmaea Ait. — * Sims. bot. mag. n. 1525. DC. Syst. 2. p. 59. prod. 1. p. 116. Gmel. sib. 4. p. 183. t. 71. — Inter plantas Redowskianas habemus. ..k .:.! .;'';• ,>i).iii')^;j/ '.'.Urm y'rii-!^. i'Xü-ii: • ;Florulae noslrae Insularuni et Uttqrmn xis et trans fretivm Beeringianum supersunt solummodo plantae Glii- maceae recensendae. Graminum illi jamdudum tradilo- rum enumerationem celeberrimus amicissimusque C. B. Trinius pollicilus est; de Cyperoideis dicemus ipsi. Nunc autem levi manu nostrum versamus opusculum, paucis addimus verbis, quae e revisione plantarum Ermanianarum redundarunt ad nostrum proposilura facienlia, errataque emendamus. Crüciferae Linnaea 1. p. 15. ]S astui^tium palustre adde. Kamtschatka. Adolphus Erman a Riedero accep- tum — p. 26. adde Drahis: Draba? paryoides n. Linnaea 6. p. 533. Caryophylleae p. 47, Stellaria radialis adde: Kamt. 5S9 Jelowka in convalle fluminis. Erman. — St. media Smith DC. 1. c. Inquilinam in Unälaschka observavi- mus, asservare negleximus. •Plantagineäe p. ^165. Plantago major L. Kamt- schatka Erman a Riedero accepta. Capsula oligosperma certe unilocularis , quo charactere a PI. camtschatica differt; in cujus diagnosi 1. c. est emendandum: cap- sula hiloculari, loculis dispermis. Gentianeae p. 173. adde: Gentiana Pneumonanthe L. Kamtschatka Erman a Riedero accepit. — G. auri- ' cnlata Pall. Ross. t. 92. fig. 1. Tigil in Kamtschatka occidentali. Erman. Ambigua inter G. campestrem, germaidcam et Amarellam, floribus quam in hac ma- joribus^ quam in illis minoribus, calyce ab omnibus di- versissima. •■!(f''i'5 --O'.-'t^j^ .Yfrri."-f hi, ?.c.r DROSEKACfiAE p. 547. adde: Drosera angUca Huds. fl. angl. p. 13ä. Hayne Darst. 3. t. 29. Mert. et Koch 2. p. 501. Kamtschatka, a Riedero accepit Erman. — Parnassia palustris p. 549. adde: Kamtschatka in paludosis ad radices montis Schlwelutsch. Erman. RosACEAE Linnaea 2. p. 2. Quam pro Spiraea cha- maedrifolia habuimus decepli, est Sp. heiidaefolia ' Pall. Ross. 1. p. 33. t. 16. Species corymbo compo- sito insignis, caeterum varietati illius latifoliae et flori- bus simillima. Eandem prope. Tigil legit Erman. — Sp. salicifoUa L. Pall. I. c. p. 36. t. 21. Tigil. — Sp. Aruncus L. Pall. 1. c. p. 39. t. 26. Tigil. — Sp. digitata W. Sp. pl. 2. p. 1061. herb. n. 9812. DC. Prod. 2. p. 516. Sp. palmata Pall. p. 40. t. 27. Tigil in paludosis. — Sp. kam.tschatica Pall. p. 41. t. 48. In sylvis inferioribus per totam Kamtschatkam ad ho- minis altiludinem excrescens. Erman. — p. 4. adde: Geum canadense Murr, (non Jacq.) DC. Prod. 2. p. 550, 'G. strictum Ait. E Kamtschatka communicavit Rieder 590 cum Ermano. — r p. 8. Ruhus]stellatus Smith Je. fasc. 3. t. 64.- DG. Pröd. .2. p: 565. Ipsi legimus in insula Unalaschka Aleutorum. Specimina noska ia in- - cendio A. D.: 1822. perierani, nos fefellit memoria. Delicientia- specimina nobis suppeditavit dilectissiraus collega nosler, nunc defunctus Eschscholtz. hinc quae - jl.' G.' de hac stirpe diximus delenda. Conferatur E. Rleyer Lahr. p. 164. qui gravissi^nus auclor variet^tem ^esse R. Chamaemori autumat. tt- p. .32. dnii^Q'. San- guisorbaieTmifolia.Yisch. D,C. prod. 2i p. 593., Ti- ;gil Erman. Foliolis subsessillbus planta apontanea ab - bortensi differt, cui foliola longiuscule petiolata, foliolo- ;que accessorio quasi slipulata sunt. — p. 35. Rpsa canitschaiica. adde: Prope Tigiljleglt Erman prqrsus eandem ac nos ad portum Pelro- Pauli. Rami aculeis fmajoribus munili, caeterum nudi atque laeves. — p. 36 Pyrus (Sorb.us.) sambucifolia :^. In montibus oc- cidentalibus Kamtschatcae legit specimina aliaque a Rie- ' dero accepit Erman, conf. nota geographica p. 529.. — p. 542. Adde: Cerasus Padiis DC. prod. p. 539. 'Prunus Padus L. Kamtscbalka.Erman. iQ.qiQotes non alte adscendit. Fruclus edulis. / ,''. 'V .. ' . Alismaceae p. 204. Potajnogjeton Proteus hefej-o- phyllus Nob. Patriae adde:. K^nilschatka. A. Riedero accepit Erman. .. ... ScROPHULARiNEAE. p. 556. Vevonica aphylla p. RS. 1. p. 104. In radice montis ignivomi Schiwelutsch Kamt- schätcae legit Erman in allitudie 3000 ped. supra mare. — p. 583. P edicularis euphrasioides adde: In jugis edi- tioribus Kamtschatcae occidentalis inter Sedanka et Je- lowka. Erman. — P. resupinata Steven Mem. Mosq. 6. p. 31. In insulis glareosis fluminis Tigil legl|; Er- man, a Riederoque accepit. Okchideae Linnaca 3. p. 25. Orc/iis fuscesccns L. 'Gmel. Sib. i. p. 20. t. 4. fig. 2. Ad Hahmariam H. B. referenda. E Kamtschatka dedit Ermano nostro Riederus. PoLYGONEÄE p. 39. Polygonum dlpinrnn 6 frigidujn Adde: Specimina noslris elatiora, caeterum similia le- git Erman prope Tigil. — P. Convolvulus L. Kamt- schaticum a Riedero accepit Adolphus Erman. — p. 59. Rum ex dornest icus Hart Jiumecv Hippolapafhiim \a- rief. a Fries, novit, ed. altera p. 1'05V vel propria ejus- 'dem stirpis forma. Frucliferum prope. Tigil legit Er man." Valvulae subcordato - ovatae , obtusae, subinte- gerrimae vel repandae, tenuiler membranaceae, reticu- lato-veriosae, rete cras.<»© utrinqüe prominentie, nervo medio crasso basi saepe incrassato grärio omriinö de- ficiente; tres lineas longae, duas latae, irrio majores. Semen lanceolato-triquetrum utrinqüe acutum, sub afequi- laterum, laeve, nitens, pallidum, valvulis paulo brevius. Caprifoliaceae p. 138. Loriicera coerulea Adde: Baccae coeruleae edules, in delicias sunt Kamtschadalls. Prope Tigil colkgit Ad. Erman. RüBUCEAE p. 220. Adde: Galium boreale L. Speci- mina vegeta lati-et grandilülia. Kamtschatka. In faüci- bus petrosis ad radicem montis Schiwelutsch Erman et a Riedero communicatum. JüNCEAE p. 368. Juncus compressus ß. Kamtschatka Erman qui a Riedero accepit. — .7! ßUfoTmis L. E. Meyer et auct. Specimina bipedalia elatioraque multi- flora accepit Erman a Riedero. Kamtschatka. Campanulaceae Linnaea 4. p. 37. Lobelia sessili- ßora Lamb. kamtschatica Fall. HW. nr. 3981. Kamt- schatka Erman, qui a Riedero accepit. Aroideae R. B. p. 497. Sparganium simplecc Smith. Kamtschatka a Riedero acceplum Erman. 592 FiLicES in Itinere nostro coUectas celeberrimus ami- clssimusque nunc defunctus G. F. Kaulfuss in Enume- ratione Filicum omnibus grata bolanicis recensuit. Arc- ticis sund addendae Kamtschaticae Ermanianae Poly- podiuvi Phegopteris et Dryopteris L. et Lycopo- dium complanatutn lu. a Riedero accept^; ,et //. alpi- jmmh, quod ipse prope Tigil legit. , v . Müsci FiiONDOsi delecta fnerunt celeberimo amicissi- moque Frederico Hornsclmch provincia, qui novas in Horis beroUnensibus 'A\xiisix2i\'\i species, omnium enume- ratlonem adhuc debens. Sphagnum cymbifoUum. Dill. Cbr. latifolium Hedw, et Sph. subsecundum Nees ab Esenb. e Kamtschatka retulit Erman. Polytrichum foi'mosum idem. Hepaticae clarissimo celeberrimoque Frederico Schwae- grichen sunt traditae. ^yoyjj; / rscl .fnirnJci Algae celeberrimo C. A. Agardh, qui eas in diversis suis operibus evulgavit. Lichenes celeberrimus. G. F. W. Meyer recognoscet. FüNGi illustratorem habuere gravissimum bis in dubiis organicis auctorem, dilectissimum nostrum C. G. Ehren- berg in Horis berolinensibus. Ueber 593 Ueber den Bau der grofsen getüpfelten Röhren von Ephedra. Vom Dr. Hugo Mohl. (Hierzu Taf. Vin.) Es ist einem Jeden, der sich mit der Anatomie der Gewächse beschäftigt, bekannt, dafs sich die Cpniferen und Cycadeen von den übrigen Gewächsen durch den Bau ihres Holzkörpers auf eine nicht weniger auffallende Weise, als durch die. Organisation ihrer Fructificationstheile un- terscheiden, und dafs die Stimmen noch darüber getheilt sind, ob das Holz dieser Pflanzen nur aus Gefäfsen, oder nur aus Zellen, oder ob es aus beiden zugleich bestehe. Um über den Bau des Holzes der Cycadeen und Co- niferen endlich einmahl ins Reine zu kommen, ist es vor allem nothig, die verschiedenen Abweichungen des Baues, welche die organischen Systeme bei den verschiedenen Arten dieser Familien zeigen, genau zu untersuchen; in- dem sich hoffen läfst, dafs manche, von den porösen Zel- len unserer Tannen abweichende Bildung anderer Coni- feren, den Uebergang zu bekannten Bildungen darstellt, und uns so über die wahre Beschaffenheit jener Forma- tion Aufklärung verschafft. Als eine der auffallendsten von diesen, Dur einzelnen Coniferen zukommenden Bildungen, müss,en die weiten, gelüpfelten Röhren von Ephedra, welche in Verbindung mit den engen (den porösen Röhren der Tannen ähnli- chen) Röhren das Holz dieser Pflanzen bilden, betrachtet werden ; vielleicht gelingt es mir, im Folgenden, zwischen 6r Bd. 4a Heft. 38 594 dieser bisher isolirt stehenden, und anderen, allgemein bekannten Bildungen eine Analogie nachzuweisen. Wir verdanken bekanntlich Kies er die Entdeckung dieser Röhren; es beschreibt sie derselbe (Phyjol. .p. '14T:.) als gefäfsartige Röhren, welche mit runden Oeffnungen besetzt seien, welche letztere sich deutlicher an den ge- gen die Markstrahlen zu gekehrten Seilen zeigen. Eine weitere Untersuchung des Holzes von Ephedra {distachya) machte Meyen (Phytolomie p. 130. 131.) be- kannt. Er giebt an, die Zellen dieser Pflanze seien wie die sogenannten porösen Zellen vonPinus mit Wärzchen bedeckt, welche sehr klein und (mit Ausnahme derer an einzelnen Zellen) nur mit Einem Kreise versehen seien. Die Jahresringe fehlen nach seiner Angabe. Einige Zel- len sollen sich nun an dieser oder jener Stelle des Holzes zu dem 2— 3 fachen ihres Volumens vergröfsern , und dann mit doppelten Reihen von Wärzchen besetzt sein. Diese Wärzchen seien bedeutend gröfser, als bei den übri- gen Coniferen- Gattungen, dennoch aber nur mit Einem Kreise bezeichnet. Das Resultat meiner Untersuchungen stimmt mit dem von den angeführten Scbriftstellern Angegebenen nur sehr wenig Überdn^ '"-^ '•"'^2 t^ ><:■-." ^ Xisthrnn»! Msoib mU- Was die engeren, sogenannten Prosencbymzellen des Holzes von Ephedra betrifift, so fand ich durchaus im- mer die Tüpfel derselben nicht von Einem, sondern, wie bei Pinxi's etc. von zwei Kreisen gebildet. Die Tüpfel verdanken auf dieselbe Weise, wie ich es in meiner Schrift über die Poren des Pflanzenzellgewebes von Pinus be- schrieb, ihre Eötstehung einem Auseinandertreten der Wan- dungen der aneinanderliegenden Gefäfse (äufserer Kreis), und einer Verdünnung dieser Wandungen selbst (innerer Kreis). ■■•-■■-■ •■■L Fig. 2. steHt einen 'Querschnitt dieser Röhren dar, .- 595 auf welchem man an den tlurchscTinittenea. Tüpfeln die innere Höhle, und die in das Innere der:. i^ellen sieh mün- ^denden Canäle sehen kann. • r. ' ' ' In so ferne zeigen jedoch diese Röhren einen abwei- chenden Bau von denen von PinuÄ, Thuya, Jtunipe- jfus, Cycas, Zamia, als sie a«ch auf den gegen Mark und Rinde gekehrten Selten mit Tüpfeln besetzt sind, wie in Fig. 2. im Querschnitte, in Fig. 4. auf einem in pa- ralleler Richtung mit der Rinde gefülirten Längenschnitte zu sehen ist. DieBehauptungMeyen's, dafs das Holz vonEphedra gleichförmig sei^ und keine Jahrringe zeige, finde ich nicht bestätigt. Es zeigen allerdings die den äufsern Thell der Jahrringe bildenden Röhren in so ferne keine so auffal- lenden Verschiedenheiten von den übrigen (wie bei Pi- nus), als dieselben, gleich den übrigen mit Tüpfeln be- setzt sind; allein sie unterscheiden sich dennoch sehr auffallend, dafs sie. in der Richtung von der Rinde gegen das Mark zu zusammengedrückt sind (Fig. 1. a. a.), und zugleich dickere Wandungen zeigen, als die den innern Theil des Jahrringes bildenden Zellen (Fig. 1. b. b.). Noch auffallender werden die Jahrringe dadurch, dafs in dem innersten Theile eines jeden derselben (mit Aus- nahme des innersten) die weiten porösen Zellen (Fig. 1. c. c.) liegen. Dafs diese im ganzen Holze unregelmäfsig zerstreut sind, wie Meyen angiebl, konnte ich nie be- merken. Was nun den nähern Bau dieser weiten Röhren an- betrifft, so fand ich, dafs dieselben aus ziemlich kurzen, mit schiefen Scheidewänden übereinanderstehenden Schläu- chen bestehen, und dafs die Wandungen derselben, weit entfernt, mit den von Kieser und Meyen beschriebenen einfachen Kreisen besetzt zu sein, auf allen Seiten, jedoch nicht sehr dichte mit doppelten Kreisen, gerade wie die 38* 596 engeren Röhren des Holzes besetzt sind (Fig. 3. a. a. Fig. 6. *a. a-)? und dafs diese Tüpfel in Längsreihen, ent- sprechend dem Verlaufe der anliegenden engeren Röhren liegen. • . .. . . ; ! :; f---rox ?>• ■ • i » Die einfachen Kreise fand ich dagegen auf den in diagonaler Richtung verlaufenden Scheidewänden. Wenn das Gefäfs enge, und daher die Scheidewand schmal ist, so findet sich nur eine einzige Reihe dieser Kreise, in der Regel iindet man jedoch 2 Reihen solcher Kreise ne- beneinander (Fig. 3. b.); in selteneren Fällen, wenn die Scheidewand breiler ist, und eine mehr der runden Form sich nähernde Ellipse bildet, kommeti auch 3 Reihen sol- cher Kireise vor, (Fig. 5.) .aviU^ ivysi'} Da die Scheidewand in der 'R^gel gegen die Achse des Gefäfses in einem ziemlich spitzen Winkel geneigt ist, (Fig. 6.), so bildet sie in den meisten Fällen eine sehr in die Länge gezogene Ellipse, und kann auf Längenschnit- ten leicht für einen Theil der Wandung des Gefäfses selbst gehallen werden, wie es auch von den genannten Phyto- tomen geschehen ist. Was nun die nähere BeschaflPenhelt dieser Kreise an- betrifft, so hat Kieser vollkommen Recht, wenn er sie für Oeffnungen erklärt. Dieses kann man leicht an sol- chen Präparaten beobachten, bei welchen ein durch die Scheidewand gehender Schnitt einige dieser Kreise durch- schneidet (Fig. 3. 6.); in diesen Fällen läfst sich leicht sehen, dafs keine Membran über diese Kreise hinwegge- spannt ist. Die Lage dieser Scheidewände ist in der Regel so, ^afs ihre Fläche in der Richtung der Markstrahlen liegt, defshalb kann man auf einem mit den Markstrahlen pa- rallel geführlen Längenschnitte (Fig. 3.) leichter dazu ver- leitet werden, die Scheidewand für die Wandung des Ge- fäfses selbst zu halten, als auf einem mit der Rinde pa- 597 rallel gefdhrteM Längenschiiitte (Fig. 6.), durch welchen die Scheidewand der Länge nach gelheill wird. Nach dieser Auseinandersetzung des Bauchs, dieser Röhren will ich nun versuchen, die Verwandschaft der- selben mit andern bekannten Bildungen nachzuweisen. Betrachten wir einen Querschnitt des Holzes von Ephe- dra, so weist uns die Gföfs^ u^^d die Stellung dieser Canäle (welcbe inuner in dem innersten Theile des Jahr- ringes liegen) auf eine Vergleichung derselben mit den porösen Gefäfsen der Dicotyledonen hin. Die völlige Uebereinstimmung in Hinsicht auf diese Punctß fällt so sehr in die Augen, dafs ich mich jeder weiteren Ausein- andersetzung derselben enthalten darf. Es kommt nun aber vor allem in Betracht, ob nicht einer solcben Vergleichung der anatomische Bau dieser llöhren widersprechen würde; und hievon läfst sich, wie ich glaube, leicht das Gegenlheil erweisen. Es ist zwar wahr, dafs auf den ersten Blick die Aehnlichkeit nicht besonders grofs zu sein scheint, allein wenn wir bei der Vergleichung die mit doppelten Kreisen besetzten Wan- dungen, und die mit einfachen Kreisen (Oeffnungen) be^ setzten Scheidewände abgesondert ins Auge fassen, so wird es uns nicht schwer werden , eine solche Aehnlich- keit nachzuweisen, dafs wir an der Identität dieser Ge- bilde zu zweifeln nicht mehr berechtigt sind, Was die Wandungen dieser Canäle anbetrifft, so wir^ wohl jeder die Aehnlichkeit derselben mit den Wandun- gen eines porösen Gefäfses zugeben; der einzige Unter- schied besteht in der gröfseren Seltenbeit der Tüpfel bei Ephedra; dieser Unterschied ist aber offenbar nicht von Bedeutung, da wir bei den porösen Gefäfsen in Hinsicht auf Menge , Form und Vertheilung der Tüpfel sehr be- deutende Verschiedenheiten antreffen. Eben so wenig kann als Gegenbeweis der Utnstand angeführt werden, dafs diese Röhren aus übcremander- 598 stehenden Schläuchen bestehen, da es durch Molden- hawer's Untersuchungen schon Jüngst aulser Zweifel ge- setzt wurde, dafs eine solche" Zusammenselzung allen po- rösen Gefärsenzukoittmli •-•-W'^^'^^- ■ 'Es 'blieben also' nur noch die porösen Scheidewände übrig, die inart als einen' dieser Ansicht widersprechenden ünistanil betrachten kötinle. Es rriöchle auch dieser Ein- wurf manchem Phytotörnen als ein sehr gewichliger er- scheinenj dennoch aber möchte ich gerade die Existenz und die Form dieser Scheidewände als d&n Hauplbeweis dafür anführen, dafs diese Röhren wirkliche poröse Ge- fäfse sind. löh fand nämlich, dafs bei sehr vielen Mono- cotyledonen, und auch bei einigen Dicotyledonen z. B. bei der Birke, die Schläuche, aus welchen die porösen Gefäfse zusamrtiengcsctzt sind, nicht, wie es von den Phy- totörnen als allgemeine Regel angegeben wird , sich frei in einander öffnen, sondern dafs dieselben Scheidewände besitzen, dafs diese Scheidewände nicht wie bei den Zel- len die Schläuche 'völlig abschliefsen , sondern dafs sie von gröfseren und kleineren Oeffnungen durchbrochen sind, wodurch dieselben bald ein poröses, bald ein netzförmi- ges, bald ein treppengangartiges Aussehen erhalten, dafs ferner diese Scheidewände in den meisten Fällen nicht isenkrecht auf die Achse des Gefäfses gestellt sind, son- dern dafs sie dieselbe in einem mehr oder minder spitzen Winkel schneiden. Die Bildung dieser Scheidewände ist so ausgezeich- net, und ist, so weit wenigstens mielne Untersuchungen reichen, durchaus nur auf die grofsen porösen Gefäfse und deren Abänderung in rosenkranzförmige Gefäfse beschränkt, dafs ich nicht anstehe, dieselbe als eine für diese Gefäfse charäcteristische Bildung zu betrachten, und defshalb auch jene weiten Röhren von Ephedra zu den porösen Röh- ren zu zählen. Eimge Metaiiiorpliosen der Bliimferftheile ...... ■ ■ ^ • ; •■• \'-/].ifi :: ■ SisYmhrhwi ofüdnale- • : mitfietheilt .; ,.,.:,,.' .. ', .,,• : :; ; . vpnj PrQfessor C. ß. P r e s liti Prgg, , .. ^ iljiulf !::•'.''" i:ifcJa4 b('Hierzu;Taf. IX.) .3q?,0Xil'I Obschon Seringe und Heyland in Nr. 1. Aes JSuJletin hoianique monströse Metamorphosen der Blumen der Di- plotaxis tenuifolia und Arabis alpiua bescliriebcn und abbildeten, so glaube ich doch bei dem Sisymhrhim offi- cinale mehrere monströse Metamoirphosen geseKeh'^zu ha- ben, die die beiden oben genannten Beobachter bei ihren Pflanzen nicht anführen, und die vielleicht nicht ohne In- teresse seyn möchten. Eigenthümlich ist den Cruciferen eine besondere Neigung zu monströsen Verwandlungen der Blumen ; eine so vollständige Reihe derselben sah ich jedoch bei keiner Art als bei dem Sisymbrium officinale. Sie liefern auch den klarsten Beweis, dafs das Ovarium nur ein verändertes zusammengelegtes Blatt sey, und sich in dasselbe nach der verschiedenen Ansicht der Botaniker hinauf oder hinabbilde. Die in der beiliegenden Tafel (Taf. IX.) dargestell- ten Blumen sind im vergröfserten Maafsstab^ ; die Theile derselben sind gleichförmig bezeichnet; a ist der Kelch, b die Blumenkrone j c die Staubgefäfse j d das Ov^riiim, Fig. 1. Die Sepalen grün, ungleich; me Petalen grün, blattarlig; die Slaubgefäfse abortiv; das Ova- rium als eine kleine grüne zweiblättrige Knospe. Fig. 2. Böinahe derselbe Zustand der Blume mit einigen Abänderungen in der Gröfsc der Organe, 600 so dafs die zwei innern Sepalen durch ihre grofse ., j ■ Kleinheit kaum merkbar sind, die das Ovariura vorstellende Knospe aber ausgebildeter ist. Fig' 3. Die Sepalen, Fetalen und Staubgefäfse in grün gefärbte Blätter verwandelt; die Staubgefäfse an der Spitze brauüroth gefärbt und etwas verdickt. Statt dem Övarium eine kleine grüne zweiblättrige Knospe. Ein Sepalum und zwei Petala fehlen durch , ,. Abortus, .,^ Fig' 4. Säramtliche Organe der Blume grün; drei Sepala fast gleich , das vierte sehr klein ; die Pe- lala ungleich; die Staubgefäfse wie. in Fig. 1, und % das Ovarium in zwei grofse abstehende unge- . stielte behaarte Blätter verwandelt. , Flg. 5^ Vier gleiche grüne dem Normalzustande ahn. ' liebe Sepala; vier ungleiche normal gefärbte Fe tala; sechs Staubgefäfse, deren Anthereu hart sind und keinen Pollen enthalten; das Ovarium in ein grünes lanzettförmiges haariges beiderseits zuge-. spitztes Schöfclien verwandelt. — 5. J* Das Ova- rium noch mel^r vergröfsert; 5. d** dasselbe der Länge nach durchschnitten, so dafs die darin ent- haltene gestielte Knospe zu sehen ist, aus der sich eine undeutliche Menge von Blatt- und Blumen- knospen entvt^ickelt, Fig. ^. Vier ungleiche grüne Sepala, vier fast gleiche grüne Petala; sechs abortive Staubgefäfse; das Ova- rium grün, cylindrisch, länger als der Kelch, an der Spilze in zwei gegenüberstehende grüne abste- hende grofse Blätter getheilt, aus deren Achsel sich vier gestielte Blattknospen entwickeln, Fig. 7. Beinahe dieselbe Metamorphose; die vier grofsen grünen Sepala ungleich; vier grüne un- gleiche Petala; die Staubgefäfse abortiv, ia hlalU 601 arlige an der Spitze braunrothe wulstige Organe (wie in Fig. 3.) verändert; das Ovariun* wie in Fig. 6, doch etwas kürzer, die zwei Blätter sehr kurz, und aus der Achsel derselben entwickeln sich Blumenknospcii. Fig. 8. Vier gleiche dem normalen Zustande ähn- liche Sepala; vier grüne ungleiche enge Pelala; sechs abortive Staubgefäfse ; das Ovarium grün, cy- lindrisch, auf der Spilze eine der Fig. 4. vollkom- men ähnliche Blume tragend. irfoijciiijfe. ;)K .7' ; • 60^: Berichtigungen Enumevaiio planiaruin cryptogamicarum Javae von C. G. Nees von Esenbeck. Die mir durch meinen Freimd, Herrn Amtmann Lin- denberg zu Bergedorf, vorgelegten Bemerkungen über die genannte Schrift setzen mich in den Stand, einige durch wiederholte Vergleichungcn und Untersuchungen hinläng- lich begründete Verbesserungen nachzutragen, die ich hier mittheilen will. Sie bieten mir zugleich die erwünschte Gelegenheit dar, diesem ausgezeichneten Kenner der Le- bermoose, der den Besitz der Weberschen Sammlung zum wahren Nutzen der Wissenschaft verwendet, meinen Dank und meine Hochachtung auszudrücken, indem ich gern gestehen will, dafs es mir sehr erfreulich und schmeichel- haft gewesen ist, Herrn Lindenberg in den meisten we- sentlichen Puncten mit mir einverstanden zu wissen. IMeine Nachträge beziehen sich zwar zunächst nur auf zwei, wesentlich zu berichligende Noten, nemlich auf die Jungermannia coloraia und javanica; ich werde aber nicht umhin können, zur besseren Versländlgung noch die Auseinandersetzung einiger nahe verwandter Arten bei- zubringen, auch andere, minder erhebliche Berichtigungen zu anderen Stellen meiner Monographie hinzuzufügen. 1. Jungermannia colorata N. ab E. Hep. Jav., und Jun- germannia coloraia Lehm. Hep. Cap. Die Jungermannia, welche ich in der ersten Bearbei- tung mehrerer Javanischer Lebermoose im Uten Bande,, I Ö03 lle Abth. der Nova Acta Acad. Nat. Cur. p. 207. mit Herrn Blume und Rein\vardt unter dem ]\amen: Juvgcr- manitla squamata beschrieben halle, bedurfte eines neuen Namens, da es bereits eine in Webers Prodromus Hist. 31usc. hepat p. 33. beschriebene, von der genannten ganz verschiedene J. squamata PVilld. Mspt. glebt. Während ich mich mit der Untersuchung eines gro- fsen Vorraths Javanischer Jungermannien beschäftigte und die kurze monographische Bearbeitung derselben vorbe- reitete, lernte ich, durch die Güte meines Freundes, des Herrn Professors Lehmann zu Hamburg, die von ihm in der LInnäa aus der Ecklonschen Sammlung als neu aufgestellte Jungermamiia colorata nach guten Exempla- ren kennen, und die täuschende Aehnllchkelt, welche diese Pflanzen Im Aeufsern mit den schmäleren Exemplaren der ehemaligen J. squamata zeigten, verleitete mich um so leichter, beide Formen zu einer Art zu verbinden, da ich bemerkt hatte, dafs nicht selten an einem und demselben Individuum der letztern einzelne Aeste schmäler wurden und kürzere Kelche, auch mehr abgerundete Blätter brach- ten. Ich fafste dabei die in der LInnäa Bd. 4. Heft 3. S. 366. gegebne Hinweisung auf einen wichtigen Unter- schied der ßlattblldung nicht genug ins Auge, und über- trug so unrichtig den Namen J. colorata: auf meine J. squamata aus Java, indem ich die Capsche, von Herrn Prof. Lehmann beschriebene J. colorata mit den schmä- leren Exemplaren derselben als J^ar. p angustior zu- sammenwarf. Beide Pflanzen sind aber, wie mich nun eine viel- fällige Vergleichung gelehrt hat, standhaft und in allen Gröfsen verschieden. Die Jungermannia squamata der Javanischen Flora hat Blätter, welche halbvertical oder schief angeheftet, am Grunde breit fast herzförmig sind, und sich uach oben so 604 verschmälern, dafs sie aus dem Eiförmigen rundlich ge- nannt werden können; sie sind dabei gewöhnlich hohl, bei gröfsern Stücken oft am untern Rande wellig, und steigen gegen den Stengel in einem spitzen, nach vorn gerichteten Winkel aufwärts. Die Kelche sind, wenn der Stengel unter ihnen l'ortsprofste, eiförmig, vier — seilen fünfeckig; — wenn sie endsiän- dig bleiben, werden sie länger und sind dann vorzüglich nach oben zu viereckig, mit stumpfen Ecken. Die Jungermannia colorata hingegen ist nicht nur stets von kleinerer JNatur, nur der J^ar. ß. angustior der Javanischen colorata oder squamata zu vergleichen, son- dern ein Hauptunlerschied derselben liegt in der Form und der Lage der Blätter. Diese sind nemllch fast kreis- rund, am Grunde nicht ausgebreitet, sondern In der Mitte am breitsten, last vertikal am Slamm befestigt, (d. h. so, dafs, wenn dieser als horizontal liegend gedacht wird, die Fläche der Blätter senkrecht steht,) und so an denselben übereinander gelegt, dafs Ihr Scheitel gerade nach der Spitze des Stengels gerlchlet erscheint; dabei sind sie ge- wöhnlich flach, und lassen daher oberwärls am Stamm eine Längsrinne offen. Der Kelch, welcher hier ebenfalls bald endständig bald auf dem Rücken der innovirenden Pflanze vorkommt, ist immer kurz, eiförmig, und viel — gewöhnlich achteckig, oder gleichsam in acht stumpfe Falten gelegt. Es müssen demnach beide Arten getrennt, und so unterschieden werden: Jungermannia flexicauUs. J. (vaga, anamphlgastriata *)) caule prostrato flexuoso nudo dorso radiculoso — - subflagelllfero proligeroque , fo *) Der Ausdruck exawphigastriatae hätte von mir nicht ge- braucht, sondern statt dessen anamphigaftriatae gesetzt werden sollen. 6or3 las semlverlicalibiis adsccndendo - coninventibus cordato- snbrotundis obtiisis integerrlmls , fructu siibterminali, ca- lyce ovalo quadrangulari. Jungermannia colorata N. ab E. Hep. Jav. p. 27. (exci. syn. J. colorata Lehm. Hep. Cap. in Lin. IV. 3. p. 366. n. 32., ad varletalem ^ angustiorem male citalum, et adnot. p. 28.) Crescit in Java insula. Variabilis quidem ut formae siib a — ö exposilac docent, sed nulla usquam forma me- dia in sequenlem speciem transiens. Jungermannia colorata Lehm. '; J. caiile prostrato flexuoso nudo, foliis verticalibiis antrorsum imbricatis orbiculatis integerrimis planis, Iruelu subterminali, calyce brevi ovalo octoplicato. Jungennannia colorata Lehm. Hep. Cap. in Schlech- iend. Lin. IV. 3. p. 366. n. 32. Crescit in Cap. b. sp. ubi Ecklonius legit (Lehman- nus, Lindenberg.); in Nova Hollandia, (Lindenberg.) Differt a Jungermannia ßexicauli: statura minore, foliis verticalibus orbiculatis in medio latioribus planis vertice antrorsum spectante, neque, ut in Jungermannia ßexicauli e basi latiori, antrorsum oblique descendente et in supino caulis la(ere subreflexa ovato-subrotundis et vertice antrorsum sursumque sublato conniventibus, in perfectioribus plantis semper concavis; tum calyce etiam pro statura planlae minore breviore, plicis (seu angulis) 7 — 8 praedito ; — qui quidem in Jungermannia flexi^ cauli quadriplicatus vel quadrangularis, unde ad summum, scd raro accedente angulo quinquangularis invenitur. 606 2. Jun^ermannia jnvanica, N. ab E. Hep. jav. p. 72. Ich hatle diese Species hauptsächlich nach der Figur in den Amocnitates Academicae ^ X. t. 5. fig. 1. fed. Schvcb.) bestimmt, und mich dabei um so eher beruhigt, da keine Art dieser Galtung aus der Familie der Ä.s- plenioideae häufiger und vielgestaltiger auf Java vorkomm», als diese. Die, von Herrn Professor Lehmann in der Linnäa a. a. O. S. 366. beschriebene Jiingcrmannia javaiilca vom Teufelsberg auf dem Vorgebirge der guten Hoffnung ist, nach Original - Exemplaren aus der Hand des Herrn Verfassers, ganz von jener Javanischen Jungermannie ver- schieden, und näherte sich der Jungcrmannia dichotoma JVeh. (dem Carpolepidum dichotomum Pal. de Beauv.J die in mehreren Gegenden Africas, in Guinea etc. und auf St. Mauritius einheimisch ist, dergestalt, dafs ich sie in der JNote S. 74. dieser Species beigesellte. Nachdem ich nun durch Herrn Lindenbergs Güte ein, von Swartz selbst bezeichnetes Exemplar seiner Jimgermannia javanica aus dem Weberschen Herbarium erhalten habe, welches genau, wenigstens mit den Anga- ben in Webers Prodromus p. 70, wenn auch nicht ebenso gut mit der Figur in Swartz methodus muscorum über- einstimmt, sehe ich wohl, dafs die von Swartz unter die- sem Namen beschriebene Pflanze völlig den von Herrn Professor Lehmann bestimmten Capschen Exemplaren gleicht, und dafs folglich, wenn solche Autoritäten spre- chen, kein Zweifel mehr bleiben kann, welche von beiden den Namen der Jungermanma javanica nach Swartz führen müsse. Noch sorgfältiger verglichen, zeigte aber das Swart- zische Exemplar der Jungermannia Javanica auch noch '. 607 gewichtige Abweichungen von der mir in zahlreichen Ex- ertiplaren vor Augen liegenden Jtuigermannia dichotoma^ die ich so wenig mit der herrschenden Form dieser letz- teren zu versöhnen wcifs, dafs ich vorziehe, vor der Hand wenigstens^ die Juiigennaniiia javanica SwaHz für sich, ^nter ihrem ursprünglichen Namen, beizubehalten. ' Ich will nun die in Frage stehenden kritischen Ar- ten, mit Zuziehung der verwandten, näher charakterisiren, zuvor aber noch Folgendes erinnern: Nach dem Grundsatz der Priorität behält die Swart- xische Pflanze den Namen J. javanica. Die J. javanica der Hep. Jav. raufs also einen neuen N^men erhalten. Ich nenne sie Jungerniannia fron- descens, tilge alle in den Hejy. Jav. ihr zugeschriebnen Synonyme, welche insgesammt nur Wiederholungen deir Swarlzischen Auctorität sind, und rathe denjenigen, die etwa geneigt wären, diese nunmehr fvondescens benannte Art bei irgend einer andern nach beliebiger Deutung der sie charakterisircnden Worte unter zu bringen, diese Ope- ration lieber erst an den meisten andern asplenioidischen Jutigermannien zu versuchen, indem diese Javanische J. fvondescens sich vor den meisten durch übereinstimmende,- in einem weiten Formenkreis stets kenntlich bleibende Merkmale auszeichnet und nach dem ganzen Umfang ihrer Bildung vollständig genug bekannt ist. Während ich nun gern und willig den Vorschriften der Namengebung nachlebe und der Anciennität ihr Recht gönne, darf ich doch nicht unbemerkt lassen, dafs es vor der Hand noch ziemlich zweifelhaft sey, ob die Junger- männia javanica Swartz auf Java wachse. Dieser Zwei- fel ist erlaubt; denn unter einer fast zahllosen Menge von Jungermannien aus dieser Insel, die ich untersucht habe, und unter allen, welche die Herren Professoren R ein- ward t und Blume, diese geübten Beobachter und sehr 608 methodischen Sammler, von dort nach Europa gebracht haben, fand sich auch nicht ein einziges Exem- plar, ja nicht einmal ein Fragment, das auf die, mir nun sehr genau bekannte Jungermannia java- nica Sroartzii bezogen werden könnte. Dieses Nichlvorkommen in einer so ausgedehnten Sammlung ist zwar allerdings bei so kleinen meist we- niger beachteten Gewächsen nichts weniger als Beweis- kräftig, um für das NIchtvorkommen der Species auf einer grofsen Insel zu entscheiden ; seltsam scheint es aber doch immer, dafs Thunberg, der die Kryptogamen überhaupt nicht sehr beachtete und der nur in den, von den späte- ren Reisenden am meisten besuchten Gegenden botani- sirte, gerade diejenige Jungermannie daselbst gefunden haben sollte, die alle seine ^Nachfolger auf denselben Slel- len gänzlich übersahen. JBcdenken wir dagegen, dafs Thunberg auch die Pflanzen des Vorgebirgs der guten Hoffnung bearbeitete wo er auch mehrere Lebermoose sammelte, und dafs Eck- Ion gerade diese Thunbergsche J. Javanicay die Swartz nach Thunbergschen Exemplaren beschrieb, in wohlbe- suchten Gegenden desselben Landes fand, so ist wenig- stens die Frage erlaubt: ob nicht eine Verwechslung der Angabe über das Vaterland jener Benennung zum Grunde liegen, und auch die S wartzischen Exemplare, gleich den Ecklonschen nicht aus Java, sondern vom Vor- gebirg der guten Hoffnung abstammen möchten? Eine andere Vermulhung, dafs vielleicht zwischen japonica und javanica ein Irrthum gewaltet habe, hat weniger für sich, indem das Vorkommen dieser Form in Japan nicht bekannt ist. Wir müssen diese Bedenken hier auf sich beruhen lassen und dürfen uns blofs erlauben, dem Wohnorte der wie- 609 wiederhergestellten J. javanica Sw., der ihr den Namen verliehen, ein Fragezeichen beizufügen. Die Gruppe^, zu welcher die Swartzische J. javanicd gehört, begreift diejenigen Jungermannien aus der Abthei- lung der J. o spien toideae anamphigastriatae , welche sich im Bau der Blätter und in der mehr oder weniger gabelförmigen Verzweigung der aufrechten Hauptäste unsrer «inheimischen J. asplenioides nähern, tmd in Jungermt gigantea Hook, und Jungerm. ramosissima Hook^ gleich^ sam das Maximum der Verzweigung erreichen. Durch den Mangel des, aus den untern Blattlappen, oder viel- mehr aus den Rändern der Blattbasis gebildeten Kamms lassen sie sich von den Verwandten der J. cristata und calva unterscheiden. Eine andere nahe angretizende Gruppe hat völlig flach ausgebreitete Blätter, und die mehr oder weniger gabiig getheilten Stämme, die hier nicht als ein kriechender kahler Wurzelstock ihre Aeste ausschicken, liegen nieder, mit zuweilen aufsteigenden Aestchen : dahin gehören J. hlepharophora und Martiancl» Endlich lassen sich noch diejenigen Arten unterscheiden, welche mit gabiiger Theilung büschlige oder baumartige Aeste entwickeln, wie J. frondescens, die schon dadurch ziemlich weit von ihrer Verwandten, welche kurze Zeit ihren Namen usurpirte, absteht. Die ziemlich einfachen elastischen Arten mit stark einseitig geneigten Blättern, wie J. renitens und ahietina, schliefsen sich an diese Formen durch die J. relrospectans aus Neuholland, de- ren Aeste oft dendroidisch-büschlig sind_, an. er Bd. ixü Heft. 39 610 Jungermanniae asplenioideae anamphigastriatae, J. as- plenioidi similes, ramis furcatis dichotomls. 1. Jungermamiia javanica Sw. *) J. caule repenle, ramis erectis, subpinnatim vel di- cholomo divisis irregularibus , foliis subverticalibus semi- cordatls.apice angustioribus oblusisque ibidemque inaequa- liter denliculatis siibdecurvls, fructu... (ex icone Swartziana calyx compressus, ciliatus.) Jnngcrmannia javanica Sw. in Lin. Am. Acad. ed. 2. X. p. 115. t. 5. V. 1.: Meth. musc. ill. t. 2. f, 1. Scliwaegr. Prodr. p. 25. Web. Prodr. p. 70. n. 66. Spr. S. Veg. IV. 1. p. 231. n. 168. (excl. Syn. J. subintegerriinae.) Crescit ia Java insula. (Thunherg)? in Cap. b. sp. (Ecldon, Lehmann.) Vidi exempl. Swartz. et Eckion. Habitus fere J. costatae (Hep. Jav. p. 69.) sed anani- phigastriata , et foliis obsolete dentatis primo oblulu dis- tiriguenda. Rami pollicares et ultra, haud admodum divisi, ne- que dendroidei, purpurei, dorso canaliculati et foliorum decursu subcostati, Folia conferla, dense imbricata, mo- dice decurva, margine dorsali integerrirao reflexo, infero ad basin dilatato. Denticuli foliorum parvi, inaequales, in margine antico apicem versus et in ipso apice praeser- tim obvii. *) Distinguenda ab ista: Jungermannia frondescens. J. caule repente diviso, ramis erectis dichotomis divaricatis rigi- dulis, foliis subverticalibus ohlongis acutis patentibus apice spinu- loso- dentatis, fructu laterali, calycibus quadratis acutis margine mem- bianaceis dentato-ciliatis. Jungermannia javanica N. ab E. Hep. jav. p. 72. cum varr. (excl. Omnibus synonymis.) Crescit in Java insula. 611 • Aclnot, \. Habitu haec species nonnihll a prmclpall cönfinium regula declinal, et 2iA Jnngennanniae ahietinae eiusque similium speciem accedere, videtur, sed semper tarnen manet aliquid, quapropter hisee, quae sequuntur, speciebus ante omnes congruens inveniatur. Adnot. 2. Jimgcrmannia adiantoides, quam e Ca- plte bonae Spei relatani a Thunbergio Weberus refert (Prodr. p. 68), ob „folia ciliata" forte ad Jungermanniam asplenioidem p. australem istarum regionum indigenam, spectat 2. Jungermannia patula Sw. J. caule repente, ramis erectis dicholomis folils sub^ verticalibus patentibus dimidiato - ovatis oblongisve apice angustioribus obtusis denticulatisque subciliatis, basi an- tica (infera) decurrente, fructu laterali (terminalique), ca- lyce compresso, ore truncato lacero-dentato «. Foliis latioribus apice margineque antico dimidio denticulato- ciliatis. Jungermannia patula Sw. Fl. Ind. occ. III. p. 1844. Spr. in Ann. d. Wetter. Gesellsch. LI. p. 26. t. 4. f. 12. S. Veg. IV. 2. p. 230. n. 158. Schwaegr. Prodr. p. 26. Web. Prodr. p. 69. n. 65. ?p. Foliis niagis distantibus oblongis . apice tantum sub-eroso inaequaliter ciiiato-deniatis. Jungermannia patula var. p. IN. ab E. in Mart. Fl. Bras.^ I. iiied. . ■_... - l::!;- Jungermannia adiantoides var. c* Swartz. 1. c. p, 1843., var. y. Web. Prodr. p. 69. nola 5. Crescit in sylvis montanis Jamaicae, (Swariz.) Var. j3. in Brasiliae provincia Minarum generalium (a Martius), in Jamaica (Swartz.) Vidi exempla utriusque varietatis Swartziana ex Herbario b. Weberin et Var. p. Brasiliensia. Prope aceedit, quod ad habituin SLWXnei y Jung^rman- 39* 612 niae dlchotomaa, sed rami, qui non minus, atque in illa, rigiduli, parcius subdividunlur. Folia iere verticalia, slatu sicco pectinatim patentia angustiora, margine postico recto lale reflexo, anlico a basi arcuata lata ad apicem sensim decrescente neque, ut in Jungermanniae dichotomae fo- liis, nonnihil dilalalo; ipse apex obtusus esl^, denliculato- cilialus, denticulis ad medium marginem anlicum descen- denlibus; basis eiusdem marginis tenui proieclura in la- tere caulis prono recurrit. Calycis structura eadem ferme, ac in J. dicliotoma. A Jimgermannia javanica Swartz differt: ramis ut in J. dichotoma furcatim divisis, foliis dentato-ciliatis in sicco horizontaliter pectinatim patentibus basi antica de- currentibus. Var. p. ad formam communem relata, leneriorem il- lum, neque vero sterilem, exbibet statum, quem in ple- risque huius familiae spcciebus invenies, v. c. in J, fron- descente, aspleniolde, subintegerrima, cet. Folia oblongo- scalpelliformia sunt, basi apiceque angustiora, apice inae- quallter dentato-ciliata et siniul quasi erosa vel subemar- ginata, quod etiam in communi forma saepe accidit. Fru- clificatio omnino, qualis in forma communi. *) Cave, ne hanc varietaiem cum J. longifolia coramis- ceas, quam infra illuslraturi sumus. fünnüi "i o-.rn" i 3. Jimgermannia dichoiom&i Web. J. caule repente, ramis erectis iterato' dichotomls, fo- liis subsemiverticalibus approximatis obovato - ellipticis pa- tentibus obtusis apice margineque antico apicem versus *) Gl. Lindenbcrg In litteris monet, varietatcrp ,^, quae ipso teste illa J. adianthoidis varietas Swartziana est, quam pitavimusj vix ad J. patulcvm pertinere, cum isla nunquam dcntibus foliorum tautac longitudinis gaudeat. 613 minute denliculatls, fructu termihali axillarique, calycibus parvis compressis ore denliculalis. u. Foliis latiovibus magis patenlibus margine postico minus, praesertim apicem versus, deflexo. Jungermannia dlchotoma Web, Prodr. p^ 133. Planta niascula. Sieb. pl. er. n. 37. Planta feminea. Car- polepidum dicholomunn Pal. de Beauv. Fl. d'Oware ed de Benin, Planta mascula. Jungermannia patula nota. 2. Web. Prodr. p. 70. I?. Foliis , praesertim inferiotibus ob margines posli- cos magis deflexos paulo anguslioribus decurvis. Jungermannia dichoioma var. ex. N. ab E. in Marl. FJ. Bras. ined. Jungermannia pcctinata Willd. in Web. Prodr. p. 70. in nota ad J. palulam y. Minor, ramis magis divaricatis. Jungermannia Ijcopodioides Brid. apud Web. in Prodr. p. 96. nota 4. ad J. adiantoldem. Crescit. Var. a. in insula St. Mauritii' (Sieber); in Regne Oware et Benin Africae (Palisot de Beauvois); iii Guinea (Weber.). Var. p. in Brasilia, ad Sebaslia- nopolin et in Provincla Minarum gcncraliuin (a Mar- tins) ad Flumen Amazonum (Sellow); in Guinea (Willdenow, Isert.). y. in insula St. Mauritii, (ii Boryo de Sf. Vincent inventa, Bridel, Weber.) Vidi et comparavi exempla origiualla liorum oinjiluni. Rami pollicares-bipollicares, fusci, nitidi, brevi spa- tio a basi dicliotonii, subdendroidei , modo apicc tantum semel bisve furcati, exirernis ramulis saepe dlvarlcalls. Folia Jungermanniae asplenioidis foliis similia, dimidiato- obovata, apice quam basi latiora, margine postico rcclo magis mlnusve reflexo integerrimo, parum oblique in caulc desccndenle, antico curvo minute denticulalo rariusve in- tegerrimo, basi brevi spalio tccla inflexo. Apex foUi sem- bl4 per obtusus, rotundatus, inaequaliter minute denticulatus ; adultiora folia quandoque integerriraa. Color lutescenti- viridis. In variatione ß. folia magis deorsum flectunlur. In varlatlonis y. exemplo^, a cl. Lindenbergio mihi tra- dito, folia plus diraidio minora sunt quam in varr. a. et ß, Fructifioalionem non nisi iraperfectam examinavi, in qua calyx compressus videbatur apice truncatus et den- tale-ciliatus, i.,-....; . 4. Jungermannia asplenioidcs Lin. •' J. caule repente diviso radicante, ramis adscendenti- bus subsimplicibus parciusve divisis apice incurvis, foliis subimbricatis semiverticalibus convexis obovatis clliato- denlatis, fructu terminali, calycibus oblongis compresso- bilabiatis ore oblique truncato dentato-ciliato. Jungermannia asplenioides Hep, Jav. cum varietali- bus et synonymis. — Lindenb. Hcp. Eur. Distinctissima est a confinibus: ramis parum et Iire- gulariter divisis^ saepe simplicibus, ante omnia autem ca- lyce longo tubuloso-compresso. Quoad folia Jungerman- niae dichotomae proxima, sed haec in asplenioide la- liora, evidentius denticulala et subciliata^ magis convexa. Adnot, Planta mascula quaedam, e Nova Hollandia ad cl. Lindenbergium t.ransmissa quae caule valde dicho- tomo foliisque paullo rigidioribus differt, fructiticalionibus gaudet crebris, caulem per intervalla cingenlibus oblongo- lanceolatis dense imbricalis foliis perigonialibus ovatis mu- cronalis mucrone patulo, 5, Jungermannia gigantea Hook. J. caule repente, ramis adscendenlibus fastiglatlm ra- mosis, foliis subimbricatis semiverticalibus longe decur- rentibus subquadratis argute denticulatis, fructu in ramis terminali, calycibus oblongis ore dilatato compresso-ciliato. 615 Jungermannia giganfea Hook. Muse. exot. p. 22. n. S. t. 93. Spr. S. Veg. IV. 1. p. 231. n. 167. N. ab E. Hep. Jav. p. 75. n. 101. (3. Laxior. Var. «. in sinn, Dusky Bay diclo Novae Zeelandiae a Menziesio inventa est et a Hookero illustrata. Var. [i. in Java et Ternale insulis lerrestris provenit. Jungcrmamiiam asplemoidevi refert maximam, rlgl- dain, caule a foliorum proiecluris alato et calyce breviori apice dilatato insignem. 6. Jungermannia ramosissima Hook. J. caule repente, ramis erectis subfastiglalim ramo- sissimis, foliis imbricalis semiverticalibus obovato-rolunda- tis spiuuloso-dentatis disticho-patulis, fructu terminali, ca- lycibus urceolalis ore compresso Iruncato ciliato dentato, seta brevi. Jungermannia ramosissima Hook. Muse. exot. t. 92. Spr. S. Veg. IV. 1. p. 231. n. 166. E Novae Zeelandiae sinU;, Dusky Bay dicto, Menzies rclulit. (Hooher.) AUitudine, ramificatione mulllfaria,, foliis imbricatis obovatis spinoso-denlatis piano -diyergentibus, pericbaeti- alibus maioribus orbiculatis circumcirca dentatis calycem basi venlricosum apice compressiusculum et dentalum fcre adaequantibus; setaque calyce vix duplo longiore bene dislincta species. 7. Jungermannia spinulosa Dicks. J. caule repenle, ramis adscendentibus laxis parce et alternatim ramosis, foliis remotiusculis subverlicallbus obo- valo - cuneiformibus raargine infero rcflexo apiceque , vel 616 , solo apice, splnuloso dentatls, fructu termlnall et laterali, calycibus subrotundis ore compresso dentato-ciliato. Jimgermannia spinulosa Dicks. LIndenb. Hep. Eur. p. 73. n, lo. (cum syiipn.) Hook. Brit. Jungerm. t 14. ?p. Trldenticulala. Habitat a in alpibus Scollcis (Dlckson); in Anglia, Scolia et Hibernia (Hooker. ) Var. /3. in Am. bor. (Michaux); in monlibus prope Bantry (Miss Hutchins, Hooker.J Calycis forma cum praecedente convenit; foliis ad Jungermanniae patulae varietalem ß. et ad speciem se- quentem, longifoUamf accedit S. Jungermannia longifolia. J. caule procumbente, ramis adscendcntibus dicholo- mis, fo)üs distanlibus semiverticalibus in sicco et liumido patenlibus scalpelliformi - lanceolatis acutis apice cillalo- serratis; fruclibus e dichotomia, calycibus ovatis.ore fo- llisque perichaetialibus convolutis lacero ciliatis, Jimgermannia longifolia Meissn. apud Spr. S. V. IV. 2. p. 326. n. 213. Habilat in Amer. auslr. (Sprengel 1. c.) Vidi exem- plum, a cl. Lindenbergio datum. Species conspicua et elegans, Jungermanniae pa- tulae Karietati ß, subsimilis, sed foliorum longitudine et forma magis lanceolata, tum apice eorum acuto et in longa aliquot cllia dentatOrfisso, sicut et calycis figura, foV'isque perichaetialibus pluribus imbricatim convolutis apice lacero -ciliatis facilis distinctu, Flores masculi circa medios ramos pvodeunt, foliis perigpnialibus digtiche im- 617 bricalis apicibus latlusculis subspalhulatis squarroso-palu- lis oblecti. Soviel über die, den nächsten Kreis dieser Formen bildenden Arten. Zu erwähnen sind aber noch folgende, von denen die erstere, obwohl an die bisher betrachlelen sich anschliefsend, doch im Gesammtausdruck weit mehr 7.U der abgeflochten Gestalt der Jnngcrmannia blepha- ropJiora hinneigt, indefs die zweite sich entschieden der J. calva der Javanischen Flora zugesellt. 9. Jnngcrmannia ßlartiana N. ab E. J. caule repente, ramls procumbenlibus dichotomis divaricatis laxis, foliis sub-horizontalibus imbricatis plano- distichis dimidiato-ovatis obtusis vel acutiusculis antror- sura apiceque minute arguteque denticulatis, fructu sub- terminali, calyce ovato ore contracto ciliato. Jungermaimia patnla Var. a N. ab E. in Mart. Fl. Bras. I. ined. Crescit in pluribus Brasiliae regionibus, a cl. Marlio primum inventa. Foliorum explanatorum insertione fere horizontali, cauleque cum ramis 3 — 4 pollices longis procumbentibus laxis a confinibus dislincla. Folia dense, nee la[G sibi incumbunt; margo eorum posticus rectus; inlegerrimus nonnihil reflexus, anterior modice arcuatus, a medio in apicem usque subtiliter ciliato -dcnliculalus. Fruclificatio feminea terminalis, et accedente innovatione haud raro dicholomiae inserta. Folia perichaetialia reflexa^, calyce paulo breviora, apice qu.mdoque ciliato - dentata. Calyx ovatus, subinflatus, subtrigonus, fuscescens, ore an- guslo obliquo dentato vel ciliato. Seta saepe calyce bre- vior; tum Capsula ex eins latere emergit. Haec magna est, globosa, rugulosa, fusca; valvulis ovatis obtusis, Fru- cliücatio masculina in distincta planta, primum terminalis, 618 > dein, longius extenso caule, eundem inferiie, Melaleuca- rum frucluum ad instar, cingens, spicaeformis, lanceolata. Folia perigonialia plura, (10 — 12 parium), distiche im- brlcata, apice exlremo patulo, ovata, basi ventricosa, apice conlracta dentibusque 3 — 6 instrueta, oaulinis plus du- plo minora. Antherae in angulo singuli folii perigonialis 2 — 3, globosae, filamento brevissimo suffultae, fuscac. Adnot. Hanc specieia, sane distinclisslmam, cum ante luslrum illustrationem Hepallcarum Brasiliensium, iubente Martio meo, proelo traderem, ad libroruai fidem exemplisque fidelibus carens, Jungermanniam patulam Swarlzii esse persuasus, hoc titulo in llbro meo tractavi. En, jacet in! er haee, longis ingratisque tenebrls oppressa ista lucubralio, expectans tempus, quo tandem impressa lucem adspiciat. Procedunt inter haec dies, altero alte- rum docenle, et ipse quidem horum mellori doclrina iam imbulus, dormientem castlgo libellum ut saltem non om- nis ex bominum memoria evanescat. Martio dicavi plantam, in islo ordine digno nomine dlgnam. 10. Jungermannia mauritlana N. ab E. J. caule basi intricato procumbente, ramis adscenden- tibus subsimplicibus , follis dense imbricatis ovato-oblou- eis subintegerrimis acute bidentatis oblique cordalis lobls inferis in cristam nudara conniventibus, fructu lalerali, ca- lycibus compressis irapezoldeis dentaio-cilialis. In insula St. Mauritli Sieberus invenit^ ex India Orientali transmissa exempla in Herb. Lindenber- giano asservantur. Jungermanniae calvae (Hep. Jav. p. 70. n. 97.) verbo magis characteris essentialis quam adspectu slnii- lis: lami simplices rariusve divisi, rigiduli, folia latiora, 619 cordala sublusque cristam margine rcpantlam ncc rectam conslrnentla, inlegenlma vel uno altcrove denliculo obso- leto circa apicem pEaedita , ipso aulem apice denliculis duobus acutis dislinclis sinu discretls coronata, optime Iianc speciem designant, quae, quod ad folia aitinet, Jun- germanniae dcndroidi Hep. Jav. confinis est, iiullo ta- rnen alio charactere congruenle. Adnot. Ex Herbario Lindenberglano accepl speciem peraflinem, suis tarnen notis, uti videtur, diversam, cui patria Insula St. Vincentii tribuitur. Aus der Verwandtschaft der Büschlig - Aestigen will ich noch einer interessanten Art gedenken, weil sie zu einer unrichtigen Angabe geführt hat. Es ist dieses eine entschiedene Asplenioidee aus der amphigaslrienlosen Reihe, welche ich von Sieber zur Be- stimmung erhielt, und Jungermannia retrospectans nannte. Hr. Sieber nahm diesen Namen in seine Ausgabe exoti- scher Kryptogamen auf, lieferte aber unter demselben (ich welfs nicht, ob in allen, aber doch in mehreren Exem- plaren) die Jungermannia arguta (n. 31.), die er unter n. 33. mit ihrem richtigen Namen nochmals beifügte. Diese kleine Verwechslung brachte die Definition in Herrn Professor Sprengeis Cur. post. p. 325. hervor, in wel- cher man, wie natürlich, die eigentliche J. retrospectans vergebens suchen würde. Ich lasse daher die Charakte- ristik derselben hier folgen. Jungermannia retrospectans N. ab E. J. (asplenioidea, anamphigastriata) caule repente, ra- mis erectis subdendroldeis, ramulis recurvis, foliis subver- ticalibus palulo- irabricalls orbiculato - ovatis mucronatis, 620 margine inferlori minutim inaequaliler denticulalo-cllialo, fruclu Crescit in Nova Hollandla (Sieber.) Ramls valldis dendroldeis, ramulis elongalis recurvis nonnullis etiam reflexis rlgldulls, foliis distiche appressis rolundalis mucronulatis minute denticulato - ciliatis, vel absque fruclu satls distincta species. Adnot. Inter species, mihi notas, proxima est isli J. ramosissima Hook.; haec autem differt: caule mulio magis diviso altiorique, ramulis apice quidem nonnihil re- curvis, sed non adeo reflexis, foliis semiverticalibus pro- fuudius dentalis. Ex eadem regione Lindenhergius nosler exempla ob- tinuit Jungermanniae cuiusdam subsimilis, sed ramis sim- plicibus clrcinatis, foliis secundis (seu potius licteromallis), alienoque igltur habitu insignis, quae utrum hulusce spe- ciei varietas, an propria species sit declaranda, Linden- bergio iudici relinquendum. ich reihe noch einige kurze Bemerkungen, andere Sl eilen der Hep. Jav. betreflfendj an. Jungevmannia hrasiliensis Hep. Jav. p. 7. n. 5. Die Jungermannia LyelUi Lehm. Hep. Cap. in der Linnäa a. a. O., nähert sich der J. hrasiUensis so selir, dafs sie vielleicht mit ihr zu verbinden seyn dürfte. Die mir vorliegenden Exemplare sind nur etwas einfacher, vs^eniger linienförmig und am Rande sanft geschweift, was aber auch oft bei der J. brasUicnsis gefunden wird. Die Fructification soll, nach Herrn Lindenbergs Bemerkung, ebenfalls übereinstimmen. Dafs die J, brasiliensis übri- gens "von J. Lyellii hinlänglich verschieden scy, scheint mir aus den vorgelegten Angaben klar. 621 Jungermannia cupressina Sw. Ilep. Jav. p. 19. adnot. Die Jimgermanma cupressina Sw. scheint in J. pen- didina Hook, überzugehen. Eine nahe verwandte Art, die ich J. penetrans nenne, wächst in Neu -Holland, woher sie Herr Sieber brachte, doch nur in geringer IMenge , und nicht zum Verlheilen geeignet. Ich behalte mir vor, in einem der nächsten Hefte der Linnäa die J. cupressina und penetrans mit ihren Spielarten auseinander zu setzen. Jungermannia uncinata Hep. Jav. p. 21. n. 20. Bei dem Citat der J. Anherti Schw. ist das Frage- zeichen zu tilgen, indem, nach Herrn Lindenbergs Ver- gleichung, meine javanische J. uncinata mit Origlnal- Exeimplaren der J. Anherti bis auf die bleichere und et- was gleichförmigere Bewimperung der Biälter völlig über- einstimmt. Auch Hookers Figur der J. serrulata scheint mir nunmehr ganz, oder doch hauptsächlich auf Exem- plare der J. uncinata (oder Anherti, welche Herr Hooker auch citirt) als auf Swartzische der westindischen J. ser- rulata gegründet. Diese letztere habe ich in Martins Flora Brasiliens beschrieben, dabei aber irrig noch die Synonymie der beiden, wesentlich verschiedenen Arten vermengt. Ob und in wie weit die J. serrulata ß purpurea Hook, in Bot. Mise. fasc. I. hieher gehöre, kann ich, da ich dieses Werk nicht zur Hand habe, nicht entscheiden. Jungermannia decurrens Hep. Jav. p. 26. n. 30. Hier reiht sich J. Billardierii Schwaegr. an, die gleichfalls amphigastria foliis connata hat. 622 Jungermannia contracta Hep. Jav. p. 28. n. 32. Eine sehr ähnliche Form, vielleicht nur Spielart der J. contracta, aus Neu-Holland^ erhielt ich durch Herrn Lindenberg. Jungermannia Tomentella He^. Jav. p. 34. n. 41. Die Jungermannia Tomeniella Ehrh., tomentosa Sw. und Pluma N. ab E., Bl. et Reinw. dürften bei vollstän- digerer Erkenntnifs derselben wieder als drei verschiedne Arten aufzustellen seyn. Jungermannia filicina Sw. Hep. Jav. p. 40. n. 51. Die, fragweise citirte Schultesia hrasiliensis Raddi gehört, wie ich durch Herrn Lindenberg belehrt bin, zur J. Swartziana Web., — und mufs also hier wegfallen. Letztere habe ich, irrig, in der Fl. Bras. als JTar. ^, zu J. laevigata gezogen , der sie allerdings nahe kommt, aber doch wesentlich verschieden scheint. Jungermannia thjmifolia Hep. Jav. p. 43. Adnot. Die Jungermarmia cornuta Lindenb. Hep. Eur. läfst sich weniger mit der' J. thymifolia, als mit J. sordida und contigua Fl. Bras., besonders mit der letzteren, ver- gleichen, denn ihre dicht über einander liegenden Amphi- gastrien haben fast die Gröfse der Blätter. Sie scheint sich indefs durch die viet in Form von Hörnern oder Flügeln über den Scheitel des Kelchs hervorspringenden Ecken hinlänglich zu unterscheiden. Zu den Jungermanniae ßagelliferae enthält das Lin- denbergsche Herbarium viele sehr ausgezeichnete Beiträge aus verschiedenen Erdstrichen, deren baldige Mittheilung durch den Herrn Besitzer sehr zu wünschen ist. Ich will hier eine stattliche Art aus dieser Abthei- 623 lung charaklerislren, welche sich in Herrn Siebers pl. er. exot. befindet. Jimgermannia longa N. ab E. J. caule elongato subsimplici flexuoso, folüs nitenii- bus reflexis ovato-falcatis cuneatisve minullm tridentatis denlibusque integerrimis, amphlgaslriis folio duplo mino- rlbus ovato-subrotundis paliilis relusis vel obsolete lobu- lalis, fruclificationibus inleris gemmiformibus ciliatis. Jiingermannia stolonifera Sieb. pl. er. n. 35. In insula St. Mauritii; (Sieher.) Caulls bi - tripollicaris. Tota plania olivaceo - fusca, nitens. Folia basi tantum imbricata, decurva, spisse re- ticulata; denies apicis 2 — 3, parvl, quorum medius maior. Aniphigaslria palula^ ex obovalo subrotunda, inle- gerrlma, antice subretusa, aut tri-quadriloba. Perichaetia plura, serlata, oblonga. Folia et amphigaslria perichae- tialia imbricala, ovata, concava, laxe reticulata, apicem versus cum ipso apice ciliato - incisa , incurva. Pistilla plura, (5 — 8,) subcylindrica , purpurasceniia , basi subin- crassata, apice truncata. Paraphyses in nostris non oc- currebant. b24 DE SYNANTHEKEIS DISSERTATIO QUARTA AÜCTORE CER, FR. LESSIJSG. Cum diiae priores de Synanlherels herbarii regli be- rolinensls dissertationes typis jam expressa essent, her- baria multa dilisslmaque pcrvoluta intelllgentlara meam amplificarunt audacioremque me reddiderunt, ita ut de monographia harum stirpium conscribenda cogltarem. Qiiae vel ad jam dicla perluslranda vel ad nova addenda pro- lerre denuo audeam, ut non displiceant botanicis opto, monograpbiam non perfectam exspectaluris. Si cui vel IQ novis generibus exslruendis vel in diu ante exstruclis deslruendis vel alibi forte novarum rerum sludiosus videar, via deflexi hac una de causa ut senlentias e sola expe- rientia deductas sublililer conservem. Vernoniearum Irlbus , quarum liucusque 230 inno- tuerunt, fere vicesimam parlem totius famillae sistunt. Habitant Americam | *), Africam ^, Asiam ^, nulla Eu- ropam vel Novam Hollandiam. Peeuliares sunt zonae aequi- noctiali f, quarum 152 americanae sunt; zonae temperatae australi -pj, boreali -pj; itaque zonam frigidam omnino fugere videntur, cum in zona temperata vel aequinoctiali montes non alte adscendant atque in America 45 gradum lat. bor. et vix 35 gradum lat. auslr., in Africa 31 gradum lat. *) Ex Araericanis Vernoniis in parte occidentali Americae scp- tentrionalis ne una quidemt meridionalis nonnisi -^ ocurruntr. 625 lat. bor. et 35 gradum lat. austr. deni'que in Asia ipsa, si Gundeliam excipis, ne Iropicos quldem circulos trans- grediantuf. Omnium amplissima gaudet patria Vernonia cinerea^ per totum antiquum orbem tropicum divulgata; praeterea crescil Ethidia gracilis in Aegypto , in insula Zanzebare et ad fluvium Congo; Elephaniopus caroUnia nus in Carolina, India occidentali, Mexico, Brasilia et Gua- han, ubi autem aeque ac Distreptug spicatus vixindige- nu8 est Sublrib. I. Vcrnonieae. (Vernordees • Prototypes Cass. Ann. sC. nat. aoüt 1829. p. 28. ex parte.) Capitula multiflora et homogama aut iiniflora invo- lucro imbricato. Styli rami acuminati. Involucrum teres- *) Conspectus generiim, I. Pappus pluriserialis 1. Serie ext. setis vel paleis dislinctis. A. Capilulum multiflorum f Rhacbis bracteolata. 1. Heterocoma Cand. ff Rbachis ebracteolata. a. Pappi series intima multi-selosa. 2. P^er- nonia Schreb. b. Pappi series interior bisetosa. 3, 2?/«' lesta Kth. B. Capitulum uniflorum. 4. Eremanthus Less, 2. Serie ext. coroniformi. A. Capilulum uniflorum. 5. Lychnophora IVlart. B. Capilulum multiflorum. 6. Piptocoma Cass. *) Ecaudatas ijuidem anthefas dixi IV. p. 242 et 344 sed cauäad latae^ integerrimae et hreviusculae sunt plerisque et praecipue iis^ tjuae ßorihus non tarn exiguis gaudentä Cr Bd. 4s Heft. 40 626 , ..,,11. Pappus umserialis coroniformls 1. Capitulum uniflorum. 7. Odorttoloma £tk, 2. Capilulum mulliflorum. ^ioftjO .lutnciL A. Corolla trifida. 8. Sparganophorus Gaertn. ß. Corolla quinqueli^. Sh. \Ethulia L, Cass. III. Pappus DuUus r i 1 4^. Capitulum uniflorum. 10. Adenocyclus Less. ' 2. Capitulum mulliflorum. II* OiW/^CT'/nwin Less. IV. Pappus unlserlalis, setaceus, setis serrulalis. 12. Ampherephis Kth. V. Pappus uniserialis, paleaceus, paleis integerrimis, lineari-semilanceolatis. -,v^^\^J.v•\ .'ta>iv 1. Corolla regularis. 13. Platycarpha Less. 2. Corolla palmata. 14. Stohesia Herit, VERNONIA (p. 244.) Ohs. Cul etiam inserenda sunt genera non satis dl- stincla: Albertinia Sprg. ; Acilepis Don prdr. fl. nep. p. 169; Isonema Cass. Bull. soc. Sptbr. 1817. Dict. XXIV. p. 25; Pacourina Aubl. Gui. fr. II. p. 800. Kth. n. g. IV. p. 23. Ej. syn. II. p. 367; Hajnea W. sp. pl. III. p. 1787; Pacourina et Pacourinopsis *) Cass. Bull. soc. Sptbr. 1817. p. 151. Dict. 1. c. XXXVII. p. 212. En to- tius generis synopsin! Sect. I. Hololepis. (n. 1 — 6.) Capitnla ternünalla in ramis apice quoqiie foliatis, solitaria, rarissime gemina s. terna. Involucri foliola omnia sicca. *) Pacourina rhachin habet nudam atque pappo hrevi a Vernonia, non magis recßdit quam Cinerariae, Senecionist Othonnae, Eupatorii etc. species rmiltae nee tarnen a congene- rihui distrahendae. 627 /" 1. /^. squarrosa* (Acilepis sqnarrosa Don 1. c.) Herba foHis puberulis, foHolis acuminalis. " '"> « ' Herba perennis (Don I. c). Caulis stibsirt^lexV'cr^c- tiis, sesqui-pedalis, nbique foliatus, hirtello-puberultis, ca- pitulo erectb, fere- aeque magno ac in Arctio (Don 1. c), in siccis 8'" al(o, 12^" lato, terminalur. Folia alterna, con*' ferla, membranacea, rigida, brevissime petiolala, penni-' nervia, utrlnque reticulalo- venosa, lucida, scaberrima, punc- tata, nervis petiolisqtte pubernlls, öblorigo - obovata, s. cl:^ liptica, acuta, basi obtusa aut acumitiata, serrata , serra- turis apiceque miicronulatis , 1 — 2^" longa ^ 4'" -^ 1" lata. Involucfum hemisphaericum, floribus aequale; fo- liolis membranaceis, siccis, planis, squarrosis, obsolpte plurinerviis, longe reclilineo-acuminatis, virescentibus, in- terioribus semjpollicaribus, ^'" lalis, apicem versus pur- purascentibus, lineari-lanceolatis, exterioribus semilariceo- latls, multo minoribus subpungentibus. Rhachis favosa Don 1. c. Corollae violaceae, glabrae, scmipollicares. Ache^ nia angulata (Don), immatura pilosa. Pappus selaceo- paleaceus, argenteus, biserialis, fierie ext. brevi ab i nie* riori longitudine nee latitudine dlstincta. — In Nepalia legerunt clar. Wallich et Hamilton, (v. sp. 1. in hrb. Horn.) 2. F^. involucrata (p. 246.*)) Frutex foliis subtus tomenloso-lepidotis; foliolis **) intimis acuminatis. 3. J^, argyrophylla n. sp. Foliis subtus argenteo- tomentosis, foliolis acuminatis. CauHs verisimilller fruticosus. Rami florlgeri totl us- que ad apicem aequaliter foliati. Folia allerna, adpro- ximata, eoriacea, penninervia, nervo primario utrinque complanato, secundariis parallclis, palentia, plana, intima brevissime petiolata^ obovata^ acuta^ supra demum nitida, •) Linnaea IV. **) Involucri. 40^ 628 subtus argenteo - tomentosa. Capitula termlnalia, solltaiia, erecta, plurimiflora, paruni majore quam in F. anthel-^ mintica. Involucrum arcte imbricatum, campanulalum, floribus breyius, foliplis siccis, muticis, ..acumlnatis, extusi magis mlnusve pilosis, e parvis, rotundis, in linearla, 4^,"; longa, superne atropurpurascentia et bre.viler rigideque ciliata. Rhaqhis ignota. Ovaria parva, villosa. Pappus slramineus , pluriserialis , , serle extiina paleacea, ovario multo longiori, ab interiori setacea, serrata, longa la- litudine nee non longitudine disiincta. Corollae glabrae, purpureo-violaceae. -— Sellow in Brasilia, (v. sp, s. 1.) 4, F. poly^alaefolia n. sp. Frutex foliis sparse le^ pidotis^ foliolis acuminatis. , ; Frutex ramis atro-fuscis, teretibus, alternis, adgrega- tis,, superne pube valde adpressa^ bievissima, stellala, subr lepidota incanescenlibus, antiquis aphyllis, annolinis cre- berrirais, abbrevialis, densissime foliatis capilulisquc cir- citer 9-floris et 5"' longis solilariis — ternis, sessilibus terminatis. Folia coriacea, reliculalo-venosa, nervis utrin- que prominulis, plana, glabra, sparse lepidola, lucida, in- tegerrima, brevissime petiolata, in rainulls annotinis apice lomentoso-lepidotis confertissima , oblongo-obovata, obtu- sissima — aculiuscula, peliolis inlus canaliculatis adjeclis 4 — 7'" longa, 1\ — 4'" lata. Involucri cylindracei, arcte imbricati foliola rigida, longe reclilineo-acuminala, inermia, parle haud lecta albo-pilosa, longe ciliala obscu- reque fuscescentia , tecta virescenli-slraminea et glabra, ex oblongo - ovatis, exigais in linearia , 3'" longa , ne \ quidem lineam lata. Pappus biserialis, longus, ferrugi- neus, Serie ext. brevi capillari ab interiori longitudine pa- rumq^e latitudine disiincta. Corollis 4"' longis laciniae lineares, acutae, revolutae; limbus a lubo haud dislinclus. Slylus basi lale bulbosus. Achenium pilosum, oo-costa- tum, sublrigono-obcompressum, inferne anguslatum, dorso €29 p}. teres. — Specimen in montlbus alfls provinciae Emirnae Madagascarensis a cl. Bojero lecturh atque a cl. Lessone communicalum vidi in hrb. Kth. 5. P^. buxo'ides {p. 247.) Foliis obovatis; foliolis ob- "tusis. «»ig^foifqniU inr>! '^ ,6fi2. Zjc/iwopÄor« (n. 7 — - 13,)..\. . . u.. Frulicull fo'liis confertis, 1-nerviis, sessilibnsj subtus iiervis quam margines revoluti humilioribus, in superio- ribus parlibus tecli. Achaenia cxD-costata, glaberrima, ob- scure fusca. Pappi flavescenlis, latius paleacei^ 2-serialis series exterior brevis ab inleriori longitudine nee lalltu- dine distincla, paleis inlerioris torlis, caducis, -^ 7. J^. brunidides (p. 248.) Ramis glabrls. 8. J^. proteaeformis (p. 249.) Ramis tessellato -to- mentosis; foliis linearibus, breviter mucronatis, basi nudis. 9. J^. Pinasler (p. ead.) Ramis tessellato - tomento- sis; foliis linearibus, obtusis, basi subattenuatis , nudis, viscidulis. 10. /^. villosissima (p. ead.) Ramis tessellato -tomen- tosis; foliis linearibus, obtusis, ba^i.longe lanuglnosis, sub- tus ubique tomcntosis, 11. /^. hakeaefolia (p. ead.) Ramis tessellato -tomen- tosis; foliis subtus nervo dilatalo glabris; capllulis 4-floris. 12. V. saUcifoUa (p. ead.) Ramis tessellato -tomen- osls; foliis subtus nervo dilatato glabris; gapilulis ö-floris. f\&hoi:2.:.P^. st€utvmtde& (p. ead.) Ramis ,t€ssellato -tomen- losis; i'oliis basi subcordatis, dilatatiä. ; :. ; ioiäJ* ^' Pjcnocephalum (n. 1,4 -^ 45iV - Herbae, glomerulls caulem simpHcissimiim basi sola fo]iqt«m termiuanlibus. Achenia lurbinalaj dense longe- que villosa. Pappus pluriserialis, inibricatus, setaceo-pa- leaceüs^j^flevescens^ iSfiriebus confluenlibjas. 14. /^ scapigera {f.. 250,.) Foliis peaninerviis. | 15, f^, plantaginifolia (p, 251.) Foliis mullipli- nerviis.'-^ ' [ •' ' ■'M>'X-\'v:.>>^^ -;;\ ■: . Sect. III. /^jf-wo/i/o. (n.. 1^ — 139.) Capitula in inßorescentiam, variam disposita, si glomerulata glomerulis (vere) spicatis mit rarius soli- tdria vamos superne foliis manifeste rariorihus minori- busque instructos terminant. Pappus biserialis, '^ l §. 4. Vanilosma> (m 16 7—24,) *'"'*'Capitula aut dense glomerulata aul fasclculata aut cymosa, glomerulis, faseieulis et cyiiiis "spicalis et foliis suis *) semper longe superatis. — FruticeS Americae au- stralis , foliis altemis , petiolalis, penninörvils , reliculato- venosis, subtus incanis. '' /^61 y, splendens (p. 252.) Foliis subtus tomentosis, ''ts«pra iiervis Venisque prominulis; acheniis **) glaberrimis; glomerulis spicatis. 17. V, axillaris (p. 253 ) Foliis supra nervis venis- que iinpressis; foliolis intimis acutis; acheniis glaberrimis; glomerulis spicatis; pappi setis exterioribus quam inte- riores muUo latioribus. *) Nenipe ea, e'quorüm axillis inßorescentiae ptodeunt. **) Scilicet maturis. 6M 18. F", rotundifolia (p. 254.) Folüs s«i.pra nervis ve- nisque impressis; foliolis inlimis acuminatis; achenüs ^la- berrimis; glomerulis spicalis; pappi selis exterioribus et interiorlbus aequaliter angustis. Differt a praecedente: capitulis 3 aut 4 nee 6 aut 7- flcHrisj achaenits crassioribus brevieribusque ; foliorum for- ma et selis pappi exterioribus aequaliter angustis ac in- terioribus. 'ipsKuhiirUid Mjubuiijv 19. /^.^/«tf&g-woic?^?* (p. 254.) Achaeriüs pilosis. 20. /^. leprosa (p. 252.) Folüs subtus leprosis, supra nervis venisque promiiiuli«; achaeniis glaberrimis ; glome- rulis spicatis. •(utj9>rj| |'.tq^ r?«te'|oijfr'> mjj. 21. K. M/n^^//o^« (p. 255.) Scanderis, folüs basi acu- minatis; foliolis apice glabris; umbellis spicatis. 22. /^. ramiflora (p. 255.) Scandens, folüs basi acu- tls aut obrusis, foliolis apice glabris; fasciculis spicatis. 23. /^. notata (p. 256.) Scandens, foliolis apice ma- cula lomentosa notatis. Recedit a praecedenle : folüs anguslioribus, adultis basi acuminatis; foliolis Omnibus macula tomentosa valde per- spicua notatis; pappi multiserialis serie exlima non latitu- dine vix lotigitudine dislincta. , ■ 24. /^. Lundiana n. sp. Arbor fasciculis spicatis. Arbor circiler 20-pedalis, trunco tenui, ramis depen- dentibus, alternis, terelibus, crassis, striatis, tomentoso-le- pidotis, magis niinusve cinereis. Folia penninervia, ner- vis ulrinque sed subtus longe magis prominentibus, co- riacea, rigida, maxima, oblongo-elliptica, utrinque obtu- sissima, integerrima, margine plana, supra nitida, laevia, subtus densissime tomentoso-lepidota, 8 — 10" longa, 5" et parum ultra lata, Petioli tereles, suleato striati, to- mentoso-lepidoli, cinerei, crassi, 12 — 15'^' longi. Fas- ciculi fasligiati, peliolis foliorum ipsis, in quorum axilUs sessiles, breviores, ramis brevissimis., subpulverulenlo-lo- 632 mentosis. Capitula numerosa, plus quam 7-flora. Invo- lucri arcte imbricati, cylindracei foliola coriacea, 1 — oo nervia^ straminea, apice et ad nervös obscuriora, omnino glabra s. apice solo magis minusve pubeseentia, obtusa — acutiuseula, ex minulis, lotundo-ovalis in oblong© -subel- liplica, lineis duabus parum longiora, ^'*> lere lata, raar- gine angustc scariosa lenuiterque eiliala. Pappi argentei series longiludine latitudineque dislinctae. CoroUae albidae odorem Jasmini exhalaut. Ovaria glaberrima. Achaenia matura desiderantur. In memoriam atque honorem amicissimi Lund, Haf- niensis, qui conimoratus per triennium in Provincia Bra- siliens! Rio Janeiro physicis et praecipue zoologicis opli- me alque diligentissime incubuit et ipse hanc in Serra do Mar prope coloniam Helvutiornm menäe Octbr. legit. (v. gp. gv 2.) 'ii§. t*:)*<|R ä'.ilwU.l .; aiJ §. 5. Vernonia. (n. 25 rr^ 113.) Capilula in panieulas dichotomas s. fasciculos ß. cy- mas scorpio'ides (Cand. Organ. I. p.' 415 ), saepe ramis abortis spicaeformes *) disposiia aut rarius solilaria ramos superne foliis manifeste minoribus rarioribusque instruetos tevminant,; >;iiy'>b?.(il 7« (KA ; .r \>'\,>>' ■ '■ Jnvolucra cylindracea, ohlonga, 3 -rarius A-Jlora, (n. 25 — 29.^ 25. V. capitata (p. 270.) Capitulis aequaliter pedi- cellatis , longe plerisque magls minusve basi secum con- natis pedieellosque eliam magis minusve connatos et pia- no dilalatos terminäntibus, *) Spicae rnodo -uerue , modo terminatae. Hae ramis abortis eoruwque loco capitulis nonnisi singuUs positis; illae ramis Omnibus praeter $olum terminalem, abortis constituuntur. 63;^ 26. V. terniflora. n. sp. FoHi's membranaccis, subtus densisslme lepldoto-tomenlosis; capitulis pedicellisque sem- ■per distinclis. " ' ' Frulex. Ramulus suppetens Iripollicaris , angulatus, tomento adpresso , brevissimo cinereus basi follum gerit membranaceum, singulüm, rigidum, penninervinm, petiola- tum, lanceolalum, integerrimum, siipra nilidum, subtus petiolumque 3"' longum densissime lepidoto-tomentosum, 3^" longum, 11"' lalum, margine planum torminaturque panicula terminäta, dicbotoma, subl'.istigiala , foliuiii sum- mum excedente, cujus rami sulcato-angulati capilul'a di- stincta, sessllia aut breviter pedicellata, in fasciculos irre gulares congesta gerunt. Involucrum cylindraceum, fru- ctibus brevius, arcfissime imbricalum, circiter 2'" longum, foliolis membranaceis, stramineo- fuscis, fimbrialo cilialis, parum concavis, ex rotundo-ovatis, aculiuscuHs, glabris, 1-nerviis in oblonge -ovata, oblusa, subscarlosa, pluri-ner- via, ;'" longa, \^" lata, apice pubescenlia et pallidiora. Capitula oblonga, cylindracea, 3^" alla, triflora. Pappi flävescenlis series ext. brevissima ab interiori paleis lin- gulatis, torlis longitudine nee laliludine distinguuntur. Acbaenia obcompresso-triquetrn, costata, apice punctata, dorso convexa, malura glaberrima, obscure fusca, |'" longa. /^. capitaiae proxima sed l'oliis basi acuminatis, capitulis distinclis, toliolis inlerioribus obtusis, pappo, acheniis nee non patria satis superque diversa. Speciminen Madagascavense herbarii Vahliani commu- nicaverat Jussieu sub Eupatorii specie ignöta. 27. V. irißosculosa (Kth. n. g. IV. p. 31. N. 16. Ej. syn. II. p. 373. Eupatorimn fasciciilatiim W. hrb. 1578.) Foliis membranaceis, subtus glabriusculis; capitulis pedi- cellisque semper distinclis. Arbor biorgyalis, ramulis alternis, teretibus, glabris, lenticellalis, cinereis. Folla petiolata, alterna, membra- 634 nacea, rigida, penninervia, nervis supra planiusculis, sub- tus convexls, venosa, utrinque punctata et praecipue ad nervös pilosluscula , subtus pallidiora, oblonge - obovata, acutiuscula, basi acuminala, circiter 2 — - 2^^" longa, 9 — 10'" lala. Pelioli tenuissime pubescenles, 2 — 4'" longi, in- ius canallculati, fusco-straminei. Panicula tenninata, ter- minalis, dichotqma, ramis tenuiter cano-tomenlosis, tereti- bus, primarlis summis geminis, reliquis alternis, inferiori- bus,ex axillis foliorum prodeuntibus iisque brevioribus; ullerloribus squamis rainutis, utrinque totnenlosis basi sti- patis, ulUmis brevissimis. Capitula 3-flora, cylindracea, oblonga, distincta, 3 — 4"^ alta, bina subsessilia aut sin- gula parum longius pfl/o- rium coriaceum Vahl symb. III. p. 95. W. sp. pl. III. p. 1758 *) noc Sprg. syst. III. p. 410;, qui idem a ßertero in Hispaniola lectum refert.) Frutex foliis membrana- ceis, glabris; foliolis acutis; capitulis pedicellisque semper dislinctis. *^) Species ficta. In herhario VahUano ^exstat ramulus inßo- rescentiae superior, cui adjectum est folium aliui plantae (/ortassc Araliae cujusdam integrifoliae) I ! ! 635 Frutcx facie T^. scnegalensls ramls etsi fortasse non semper, tarnen saepius verlicillalis, terelibus, slrlatis, in- ferne glabris, cinereis atque vesUgiis foliorum delapsorum crebris nodosis, superne s. nonnisi apice dense loliatis hl- spiduloque obscure pubescenlibus. Folia allerna , in par- tibus superioribus congregala, breviter petiolala, membra- jnacea, penninervia, nervis pubescenlibus, sublus prominen- tibus, venosa, punctata, laevia, nervis exceptis glabra, obo- VAtO'lanceolata, acuta — breviter curvilineo acuminata, «mucronulata, basi longe cuneata in peliolos 2 — 3'" lon- gos, pubescentes, supra canaliculatos, subtus convexos ba- sique incrassatos, integerrima s. superne irregulariter den- ticulata (Cass. 1. c), plana, circiler 4 — 7" longa, 15 — 24'" lata. Influrescentia terminata, terminalis, dichotoma, fas- Jigiata, folia superiora parum superans, ramis apliyllis, angulatis, patentibus, ob^cure pubescentibus, ullimis bre- vissimis. Capitula cylindracea, 3 s. 4-flora, erecta, pedi- cellis aequalibus longiora , magnitudine eadeni ac in F^. senegalensi. Involucrum cylindraceum, fructibus aequale, foliolis. membranaceis, ciliatis, exlus pilosis, mutlcis, pal- lide, in mediis salurate viridibus, acutis, ex rotundo-ova- tis, exiguis in linearia, muUo majora, 2^'" longa, |'" lata. Hbachis exigua, piloso - fimbrilllfera. Pappus rufescens, valdß inaequalis, circiter 3'" longuSj setaceo paleaceus, paleis intimis ante apicem parum latioribus. Corolla for- tasse lutea (Cass.) Achaenia malura fere 2^^'" longa, hispida, punctata, fusca, basin versus angustata^ subtrigona, dorso teretia, plurinii-costata. — Insulae Mascarenes (v. sp. 3. in hrb. Kth.) Involucri plus quam k-flori foliola intima sali ein longe pleraque ohtusa aut acuta; capitula jieque soll- taria iieque in cymas scorpidides disposita. (n. 30 — 56.) mb - y Foliis s. petiolis, si adsunt, täte appendicnlatis (n. 30 — 31.) ; 30. 7^. zeylanicä {^. 344.) Frutex foliis petlolatls ; in- volucris subcylindraceis. Folrola membranaceä, apiculala. Capitula ellam' 5- flora. (v. sp. s. oo et ipsa florentia.) ; .. . , 31. F". appendiculata n. sp. Frutex fötiis inferiori. bus peliolatis; involncris campanulalo-turbinatis. • • Frutex. Ranrii subancipites, crässl, saltem apice iQe- xuosl et pubescentl-tomentosi. Folia pennlnervla, nervo primario sublus valde prominente, venosa, firma, alterna, supra laevia et glabra, nervo aiUera primario supra piano subtusque (sordide) lomentosa, oblonge, acuminata, 4—5" longa, 9 — 18'" lata, argüte serrala, profunde cordala, in- feriora pctiolata, petiolis tomentosis, supra pljjnis, subtus cohvexis, semipollicarlbus et ultra longis, basi appendice reniformi, pollieem dimidium fere longa, amplexicauli ulrinque auclis, summa sessilla nee interrupta. Paniculd, (ut videtur) vera, terminalis, subfastigiata , ramosissima, tnagna, ramis tömenlosis, teretibus, primariis apice üm- bellas, irreguläres, composifas, 3 — 4 radiatas, basi foliis ovato-iinearibus pl. elongatis, cordatis, integerrimis, oppo- silis s. ternis suffultas gereniibus, summis geminis , reli- quis alfernis, ex foliorum axillis superiorum prodeuntibus iisque brevioribus. Capitula circiier 9 — lO-flora, pedi- cellis suis longiora. Involucrum campanulato-turbinatum, floribus fruclibusque brevius, foliolis membranaceis, pallide virldibus, muticis, numerosis, latis, planis, integerrimis, sparse punclatis, apice exlus pilosiusculis, obsolete 3-ner- viis, adpressis, ex rolundis, oblusissimis, exiguis, divergen- tibus in mullo majora , obovalo-linearia , margine apice- que scarlosa, obtusiuscula , circiter 4"' longa, 1'" lata. Pappi argentei series exl. brevis ab interiorl longitudine latiludiueque distincta. Corollae glabrae, purpurascentcs, 637; 4*if fere longae. Ovaria villosa, llnearla. — Arampiadi incolarum. (v. specimen a Bojero in Madagascar lectum atque a dar. Lessone communicalum in hrb. Kth.) 32. F^. pandurata (p. 261.) Herba foliis sessiJibus, Foliola obtusa s. acutiuscula. — Ad fluvium Congo legit.Cbr. Smith tesle Iierbario dar. Hornemanni. i ; . ;**) FoUis hast eocappendiciilatis. (n. 23 — 56.^) ^) -im; 33. V^nudicaulis n. sp. Herba caule pube difformi so- laque basi ima foliis obovalis. Herba annua? V. Sellomianae oligocephalae simil- lima. Caulis simplex, basi nonnisi ima foliatus, caeteruni aphyllus, villosus, pilis rigidis, crassis, divergenlibus, atro- purpureis, grosse capitalis, creberrimis intermixlis, in spe- cime suppelente flexuoso- ereelus, bifidus, drciter 4|^-pol- licaris, ramis monocephalis, capitula ipsa excedentibus. Folia sessilia, basi caulis ima in rosulam conferla, mem- branacea, rigida, penninervia, nervis ulrinque planis ave- nia, obovala, obtusa s. acutiuscula, obsolete serrulata s. integerrima, supra pilosa, nervorum villosa, pilis ta- libus ac in caule sed rarioribus inlermixtis, subtus sericeo-villoso-lanäta, 19 — 14'" longa, 4 — 8'" lala. Involucrum late campannulatum, circiter 3-seriale foliolis coriaceis, plauiusculis, pilis capitatis ut in caule rariori- busque gracilibus], albis intermixtis extus dense obsessis, linearibus, acutis, erectis, interioribus longioribus et gla. brioribus. Capitula quam in K. anthehnintica parum minora. Pappus breviter plumoso - serratus^ setaceo-pa-; leaceus, seriebus confluenlibus. Corollae glabrae, purpu- reo-violaceae. Ovaria hirsuto - villosa, cylindracea. — In Madagascar Bojer. (v. sp. 1. in hrb. Kth.) ,34. /^. zanzibarensis ii. sp. Herba foliis petiolalis, '*) Corollae pilosae' in n, 33. — 35. '51,- ex reliquis achaenia (matura) glaberrima. tantummodo in n. 37. 41, 42. 44 — 47^ 638 — menibranaceis; pappl seriebus latiludlne dislinclls; corol- lis barbatis; achaeniis glaberrimis. Caulis herbaceus, teres, strialus, ramosus? siiperne inagis minusve hirsuto - villosus , pilis in siccis ilavidis. Folia membranacea, penninervia, subavenia, nervis utrin- que hirsuto -villosis, subtus prominulis, in spiram tri- s. tetrameram disposita, peiiolata, elliptica, acuta s. acumi- näta, basi acuta aut brevissime curvilineo-acuminata, mu- cronulato - denticulata, plana, 2 — 3''' et ultra longa, 7 — 15'" lata, supra pilosa, pilis flavidis, e tuberculis superficiera scabram reddentibus oriundis, demum magis minusve caducis, subtus albo-villoso-tomentosa. Panicula terminala, terminalis, dichotoma, ramis primariis elonga- tis, foliaque sua parva longe excedentibus, ulterioribus folia linearia angustissima subtusque villosissima basi ge- rentibus atque decrescenlibus ita ut pedicelli quam bre- vissimi evadant. Capitula erecta, circiter l!2-flora, öume- rosa, A'" longa. Rhachis parva, nuda. Involucrum sub- cylindraceum, floribus brevius, imbricatum, foliolis fuscis, membranaceis, siccis, erectis, planiusculis, ex semilanceo- lato-linearibus, acuminalis, extus hirsulis in majora, ob- longo -elliptica, acuta aut obtusa, mucronulata, 3-nerviaj 3'" longa, linea magis minusve angustiora. Pappus ru- fescens, setaceus, ser. ext. brevi ab interiori latitudine vix longiludine distincta. Corollae purpurascentes, 3 — 3^"' longae, laciniis barbatis. Ovaria glaberrima, angulata, nec- tario leviter alveolari stipite aujpliori suiTuUo; callo ba- sila*i.' — Bojer in insula Zanxebar. (v. sp. in hrb. Hörn.) 35. ^. Smithiana n. sp. Herba foliis sessilibus, li- nearibus; corollis pilosis; foliolis emucronatis. Herba perennis. Caulis erectus, teres, Stria lo-sulca- tus, sericeo-argenteus, simplex, ubique dense foliatus ler- minatur panicula pluries dichotoma, subfastigiata , ramis primaviis accessoriis, quam folia, e quorum axillis oriun« 639 tur, saltem in statu nondum perfecto, quo specimen sup- petens est correptum, brevioribus; ultlmis acquallbus aut subaequalibus, quam capituk, quibus terminantur, brevio- riobus. Folia sessilia, alterna, conferla, membranacea, li- nearia, integerrima, sublus serieeo - iucana, quam in V.j)i- nifolia parum latiora. Involucri campanulati pauci (2 — ^)- serialis, tlorlbus brevioris, laxe imbricati foliola 3-nervia, membranacea , extus magis minusve piloso - canescentia purpureoque colorata, mucronibus prorsus destiluta, plana, ex oblonge ovalis rectilineo-acuminatis in ampliora snb- oblongo-elHptica, obtusiuscula, circiter If" longa, |^" lata. Rhachis brevissime abveolata. PappI argentei ser. ext. brevis ab interiori longiludlne nee latitudine distincta. Corollae purpureo-violaceae, exlus pilosae. Ovaria pubes- centia. — K. pinifoliae proxima, attamen ab ea involu- cro, Caule ntullo humiliori, foliis latioribus pubeque nia- gis densa satis diversa. — Ad fluvium Congo Chr. Smil'b. (v. sp. 2. in hrb. Hörn.) 36. J^. pinifolia. (p. 257.) Herba foliis sessilibus, an- guste linearibus, margine revolutis; corollis pilosis; folio- lis mucronatis. Huc adducatur Erigeron capense Houtt. Pfl. S. IX. p. 333. t. 69. f. 2. Caulis adeo bipedalis. Folia quoque penninervia et lineam lata. Capitula 18 — 20-flora. (v. sp. s. oo.) 37. f^. nncUflora. (p. 258) Herba foliis sessilibus, an- gusle, linearibus, margine revolulis, sublus lanatls; corollis glabris. 38. F. altissima (p. 265 ; nee Ell. sk. bot. H. p. 289. qui foliola in diagnosi acuta, in descriplione acuminata dicit; J^. praealta L. vera?) Herba foliis brevissime pe- iiolatis, elongatis, subglabriusculis ; foliÖlis interioribus o*b- tusis; corollis glabris; achaeniis glaberrimis. Caulis herbaceus, ercctus, elalus, strialus, supetne 640 angulatus et ranio uno alterove inslructus, magis minusve pubescens, 6 — 12^ altus (Nutt.). Folla alterna, conferta, penninervia, membranacea, oblongo-ovata, elongata, longe acuminata, basi obtusa aut acuta, argute serrulala, mar- gine plana, sparse punctata, scabriuscula, supia glabra — obsolete pllosiuscula et avenia, subtus pllosiuseula, palll- diqra et venosa, 3 -r- 4"Monga, \ — 1'" lata. Inflores- ccntia et capitula adproximata pseudo - lateralia sesbilia aut subsessilia eadem ac in T^, praealta, Involucri cam- panulati, fructibus floribusque multo brevioris foliola sicca, multinervia, membranacea, adpressa, plana, parle libera rubro-colorata, mucronibus prorsus destituta, glabra, ex üvatis, acutis, apiculatis, ciliatis in ampliora oblongo el- liptica, circiter 2 2'" longa, |'" lala, obtusa, margine gla- bra et scariosa. Pappi sordide lilacini series longitudine atque laliludine dislinctae. Achaenia iinmatura subgla- berrima. — INullallio 1. c. jam suspicante J^. praealta L. Vera nee W.; praesertira cum sub hoc nomine in her- bario Vahliano asservelur. — DiflFert ab aftinibus foliis basi obtusis aut acutis, foliolis inlerioribus obtusis, emu- cronatis, omnibus siccis; capitulis magis adproximatis. — In Georgia pr. Savanna atque per tolas civitates Ohien- sibus et Kenluckensibus ad margines fluviorum et palu- dum vulgaris, (v. sp. in hrb. Vahl. et Kth. et in horte paris. culta.). 39. K. lucida (p. 260.) Frutex foliis sessilibus,. ob- longo-elllpticis, glaberrimis, basi obtusis. Vt;|i yi?« - 40. T^. nitidula (p. 260.) Frutex foliis sessilibus, oblongo -obovatis, basi acuminatis, sublus demum glaber- rimis. , Synonoma est teste specimine autographo in herba- rio Kunthiano asservalo: ici«';l3»iwÄ ^ai! . i Baccharis montevidensis Sprg. syst. III. p. 460. Folia nonnunquam ferruglneo-pubescentia. ; 41. F, 641 .r . 41. V. Chamaedrys. (t^, '2o9.) Frnlex foliis '«essili- feUß, ellipticis, subtus albo-tomentosis. ' 42. /^. *Ma2;eo/^«5 (p. : 205.) Frutex foliis peliolMis ; acheniis glaberrimis j pappi seriebus longltudine latitudi^ neque distinctis» : ; > 43. /^. sehegaleiisis {p. 265.) synonymis adde t Chry- socomam amwam Schüiii. beskriv. af Guineiske planler in köngl. danske vidensk. Selskabs nalurvidenski og math* Afhandl. t. IV. p. 157. - ;. . . ^ Frutex foliis petiolatlis;.foliolis exteriorlbus longe subcurvilineo - acuminatis ; pappi seriebus non latitudine digtinctis;achaeniis glaberrimis* ;:j'. y^M^i «-.»^ ^•|•0l tfj.'ut- 44. /^. mespilifolia'^fEupaforiTimcapenseSprg/fih suppl. p. 22.) Frutex foliis peliolalis, anlice sinuato-Io^ batis, basi acuminatis; foliolis exterioribus obtusis aut acutis; pappi seriebus hon latitudine distinctis« Frutex ramis alternis, terelibus, striatis^ patenti-dl» vergentibus, juniorlbus praecipue. apicem versus obscure pubesceniibus. Folia penninervia, alterjia, petiolata, mem* branacea, pl. oboyata s. subrotunda, juuiora vix unquam oblongo-obovata, basi subintegerrima in petiolos 4 — 8'" longos, obscure pubescentes longius breviusve curvilineo-- acuminata, irregulariter sinuato-lobata^ saepe nonnisi apice 3-loba, lobis apiculatis, obtusis aut acutis, utrinque pilo-» siuscula, sublus punctata, nervis prominulis pubescentibus eorumque axillis barbatis, petiolis adjectis 1-J* — 4" longa, 9'" — 3'^ l^ta. Paniculae terminaiae, terminales, fasti^ giatae aut subfastigiatae, parum amplae, dichotomae, ra^ mis gracilibus, primariis quam folia sua perfecta brevio- ribus, uUerioribus basi nudis, ultimis aequalibus aut sub- aequallbus, quam capitula erecta, 5-flora, pollicem dimi* dium alta brevioribus. Rbachis parva, nuda. Involucri campanulato - cylindracei, fructibus multo brevioris foliola membranacea, sicca, obsoletissime plurinervia, glabrius' 6r Bd. 4s Heft. 41 642 cula, margine tenuiora, clliata, concava, fusco. s. viresi centi- flava, apice obscuriora, ex patenlibus, exiguis, ob- tusls aiit aculis in obovato-elHptica, obtusissima, 2"* longa, lineam lala. Pappi subferruginei series^ext. brevis, ab in- teriori longitudine ncc latitudlne distincla. Corollae gla- brae, in siccis luleolae. Ovaria oblonga, obconica, pilosa, denwe punctata. — Mundt et Maire legerunt in nemore pr. Plettenbergs-Bay Majo'-1821; Zeyher pr. TJitenhagen in Prom. b. sp. (v. sp. s. oo.). y Ms, KimnltifloiHt n. isp. Frutex foliis petiolatis, sca- brlis; ramis inflorescentiae subfastigiatae primariis inferio- ribus folia sua longe superantibus, foliolis obtusis, mucro- nülatls; pappi seriebus non latitudine distinctis; acheniis glaberrimis. Frutex. Rami allerni, paienti- divergentes, hispidulo- pubescenteSj teretes, striati. Folia alterna, breviler pe- tiolata, penninervia, nervis supra planis, subtus prominen- tlbus, reticulalo-venosa, venis transversis, subparallelis, elliptico-lanceolata, utrinque breviter curvilineo • acumi- nata, argute serrata, superiora inlegerrima, plana, scabra, pilosiuscula et punctata, glandulis autem pilisque in pa- gina inleriori pallidiori frequentioribus, petiolis supra pla- nis, sublus convexis, hispido-pubescentibus 2 — 3'" lon- gis adjectis \\ — - 2,1" longa, | — 1" lata. Paniculae lerminalae, dicliotomae, subfastigiatae, terminales latera- lesque in terminales abeuntes, ramis pubescenlibus, pa- tenti-divergenlibus, folia sua superantibus, primariis sum- mis geminis, caeteris alternis, ultimis semper quam capi- tula singula, erecta, circiter 12-flora, 3'" longa, aeque magna ac in /^. odoratissima brevioribus, saepe brevis- simis, aequalibus s. inaequalibus. Involucrum campanu- lalum, fructibus floribusque brevius, foliolis membranaceis, plurinerviis, clliatis, exlus magis minusve pilosis, conca- vis, obtusis, mucronulatis, apice pallide, nervo intermedio I 613 superne saturate virldibus, ex roturidis j exiigulsy : dlvergen* tibus in oblongo -eliiptica, 3'" longa, erecta. • Hhachis parva, nuda. Pappi rufescentis series longitudine nee la* tiludine distinGtae> exterior valde caducä. Corollae glabrae, circiter 2'" longae. Achaenia glaberrima, punctata, oöcos« tata. — V, asperae proxima sed inflorescentia diversa. — * In Pegu lectam dedit Reynaud. (v.< sp. 1. in hrb. Ktb.) 46. V. asper a (Ham. Linn. Trans. XIV. p. 219?) Foliis petiolatis, scabris; ramis inflorescentiae haud fasti- giatae primariis inferioribus foliis suis haud aut vix Ion« gioribus ; foliolis exterioribus acutis. Caulis herbaceus (lignosus Ham. 1. c.) 6 • pedalis (Ham.), teres, striatus, erectus, magis minusve hispidulo-pubeseens, inferne glaber. Polia mcmbranacea, penninervia, venosa, venis transversis , subparalielis , nervis praecipue subtus promin enti bus , allerna, adproximata, breviler petiolata, elliptico-lanceolata (elliptica, acuta Ham.) in utroque fine curvilineo-acuminata, inaequaliter argute serrala (den* tata Ham.), plana^ punctata, supra aspera, glabriuscula s. hispidiuscula , subtus hispidulo-subpubescentia, scabra et pallidiora, 2 — 5" longa, 9 — 18'" lala. Petioli 2 — 3'" longi, supra planiusculi subtus convexi. Inflorescentiae ter- minatae, elliplicae, terminales erectae, circiter 4 pollica- res et 2" latae, laterales, si adsunt, minores. Capitula 5 — 8 - flora, 3"' longa, cylindracea , in apicibus ramorum hispidulo-pubescentium, quam folia sua breviorum s. ea parum superantium sessilia aut subsessilia glomeratimque congesta. Involucri cylindraceo-campanulati, floribus bre- viorls, laxe imbricati follola membranacea, 1 — 3-nervia, plana, adpressa, mucronulala, glabra, pallida, apice vires* cenlia, ex rotündo - ovatis , minutis, acutis, cilialis in ob- longo -obovata, obtusa aut acutiuscula, margine scariosa, fere 2'" longa, f" lata, Pappi setaceo - paleacei series longitudine nee lalitudine distinctae. Corollae pallide 41* 644 roseae,glabrae./ Ovaria glaberrlma/-—: Ex Iiidia orientali misit dar. Wallich (hrb. Houi;); in 'insulis Mascareosi^ bus colitur. (v,.sp. s.vöo;) ....... '..... , . . .4!/:. -f^' cw«V?a^ö *n. sp^iFrutex foliis peHolatis, laevi- bus-, obtusissimi3; foliolis^ äcutis^ apieulatis, päppl seriebus nonlatilädine- dislinctis, Jacheniis glaberrlmis. ..: : { -.iCäulis t> hispidulo-^uberulus,' teres, striatus, puncta- tüsUlFolia alt'ernav breviter petiolata , membranacea, pen- nmervia, nervo priaiaräo. supra piano, subtus: vix .proml-^^ nulo, Tellculaio - venosa^ oblöngo - obovata^ obtusissima, basi; longe cuneata, m argine rieflexa, integerrima , plana, laBvia, pilosluscula, punctata, glandulis pilisqnerad nervös el sub» lus frequentioribus, petiolis pilosiusculis, .2 >— r SWMongis, supra planis subtusque convexis addiiis2^'' longa, 9 — 15''^ lata. InfloreßcenliaeloiDgae,. pyramidales, terminalis in specimine suppelente fere pedalis lateralesque in termi- nales abeuntes, rärais primariis allernis, folia sua super- anlibus , patenti - divergentibus, apice racemum s. corym- bum terminatura, oligo-saepius 2 — 3-cephalum stipan- tibus, pedicellis aequalibus, foliis exiguis setaceis hinc inde adspersis capitulisque plus quam 3-floris brevi-oribus. Involucri cyllndracei foljola firma, concava, acuta, ciliata, apice extus pilosiuscula ex rotundo-ovatis, apiculatis, par- vis in ampliora, elliptiea, circiter 2'^' 'longa et 1'" lata. Rhachis parva, obsolelissime fimbrillifera. Pappus aequa- lis;, setaceo-paleacus, circiter 3''' longus, paleis apice pa- runi lalloribus. Achaenia immatura glaberrima, multico- stata, punctata. — In insula Rowack , forlässe haud pro- cul ab insula Timor sita, lectam dedit cl. Gaudichiaud {v. sp^ 1. in hrb. Kth.) 4B. /^. madagascarensis n. sp. Erutex scandens, foliis petiolatis, laevibus, longe acuminatis; foliolis obtu- siusculis;pappi Seriebus iion latitudine distlnctis; achae- niis glaberrimis. - 645 , ; .Frutex scandens, ramis gracillbus, ilexüosis,- arigulat* tis, slrlalis, inferne glabrls, superne pilis albisy ' adpressis^ sparsis. Folia alterna , petiolata, satis remota , membra- nacca, penninervla, venosa, punctata^ laevia, albo-pübsius- cula, oblongo-ovata, longe acuminata, hssi (nisi marginea in siccis nimis compKcati falliinl) .'acuta- nee acunijnata, 2^-. 3// longa, 12f — 15'" lata, plana, pl. reflexa, subtus paUidiora. Petloli Irilineares, intus: Cänaliculali, pilis brc-' vibus, adprcssis, sparsis, albis. Paniculae terminatae, di>f chotomae, parvae, oligocephalae.; satis contractae, termi- nales, toliis surandis breviores, ramis angularis, gracilibus-, strialis, adpresse et albo pilosiusculis, basi nudis. Capi- tula oöflora, circiter 5"' longa, pedicellos aequales s. sub- aequales superant. ■ Involucrum hemisphaerico-campanula^ tum, fructibus multo brevius, diametro et altitudine .21-- li- near!, foliolis coriaceis, planis, plurinerviiS;, ciliatis, glabris, ihtegerrimis, oblusiusculisj ex ovatis in elliptico - ovata, ampliora^ circiter 1|^"' longa, l"f lata, margine tenuiora pallldioraque. Pihachis nuda. Pappus flavescens, serie ex- leriori brevi ab interlori 3"' longa longiludine nee lati- tudine distincta. Corollae glabrae, in' siccis flavidae, fere 4'" longae. Acliaenia matura glaberrima, flavo-fusca^ ob- compresso-subtrigona, basi parura attenuata, lineam longa, fere ^"' crassa. — Bojer prope Marou-voai in insula Ma- dagascar. (v. sp. 2. in hrb. Hörn, et Kth.) 49. /^. menthaefolia (p. 268.) Frutex foliis pfetiöla- tis, membranaceis, penninerviis; foliolis mulicis, exterio- ribus acutis; ovariis pilosis. •: '• ,, : r. ...i ;;; r. Folia serrata, ' 50. V. andromachidides. (Linnaea VI. 397.) Frutex foliis petiolalis, membranaceis, triplinerviis ; achaeniis pilosis. 51. V. serratuldidcs. (Linnaea IV. 286.) Herba foliis 646 petiolatis; folioliis mücronatis , exterloribus subrotundls ; ovarüs pubeseentibus. . ,52, /^. laociflora^n. si^. Herba folils inferiorlbus pe- tiolatis ;. follolls mücronatis, extcriorlbus angustissime se- milänceolatiis; acbaeniis hicsutis. » -Herba forsan annua, facle J^. cinereae. Caulls erec- tuR, teres, striatus, viridis, punctalus, magis minusve pi- losusf 9" 1' et ultra allus, superne dichotomus. Folia membranacea, penninervia, nervo primario sublus promi- nuloj avenia, punctata, laeviuscula, supra glabra s. hispl- diuscüla, subtus parum pallidiora et pilosa, mucronulata, acuta, ex spalhulato-Thomboideis, crenalo - serratis , utrin- que acuminatis petiolisque adjectis 1" longis, circiter 4'^' latls in sessiiia remoliora, linearia, basi angustata, inte- gerrittia 1^ — 2'^ longa, 2 — ^ 2^'" lata. Paniculae ter- minatae, dicholomae, laxae, ramis pilosis, teretibus, slrla- tis, patenti- divergentibus, folia sua excedentibus, pedicel- lis basi folio setaceo stipatis iisdemque adspersis, inaequa- libus, capitula sua superantibus. Capitula multiflora, facie et magnitudine ut in F^, cinerea, Involucrum turbina- tum, floribus fructibusque brevius, foHolis planis, extus pilosis, pallide, ad nervös apiceque saturalius viridibus, ex angustissime semilanceolalis, in mucronem rectilineo- acu- minatis, ciiiatis, divergentibus , uninerviis in oblongo-el- liptica, multo majora, acuta, mucronulata, trinervia, erecto- patentia, 2''^ longa, |^'" lata. Khachis nuda. Pappi ar- genlei series ext. brevissima ab interiori longitudine atque latitudine distincta. Corollae purpurascentes, 2'" longae, laciniis praecipue apice pilosis. Achaenia eliam matura hirsuta, oo-costata, exigua, circiter |^'" longa. — Differt a J^, cinerea pube sparsiori, foliis superioribus longloribus, capitulis parum majorlbus, inflorescentils minus ramosis et praecipue foliolis ext. divergentibus , inlimis acutis. Gaudichaud in insula Timor (v. sp. 1. in hrb. Kth.) 647 53. V. corymhosa * (Stachel'ma corymbosa L. suppl. 359. W. sp. pl. III. p. 1786. Thbrg. fl. cap. p. 628.) Fru- tex foliis brevissime petiolaiis, pennineiviis, obdeltoideis subtus cinereo-tomentosis; foliolis exterioribus obtusisisir mis, interioribus acuiiusculis apiculatisque ; achaenüs , hir- sulis. Frutex pedalis et ultra, erectus. Rarni alterni, le- retes, striati, adpresse cinereo-lomenlosi. Folia brevissime pctiolata , alteraa, firma, pennlnervia, nervis subtus nee supra prominulis, secundariis parallplis, avenia, oblonga, delto'idea, apice profundes, obsolete dentata, dentibus api- ceque mueronulalis, acuta — truncata, basi oblusiuscula, laevia, supra viridia et pilosa subtus petiolique circiter semilineares, supra plani, subtus convexi cinereo-tomen- tosa, 9 — 14"' longa, 2| — 4'" lata. Paniculae termir natae, parvae, dicholomae, terminales s. laterales, fasli giatae ramis angalatis, cinereo-tomentosis, abbreviatis, pri- mariis quam folia sua brevioribus, pedicellis brevissimis. Capiiula erecta, circiter 6 — 7-flora et 5"' longa. luvo- lucrum cylindraceum, oblongum, floribus multo brevius, arcte imbricalum, foliolis numerosis, membranaceis , con- cavis, ciliatis, obsoletissime nervosis, magis minusve extus sericeo - pilosis , pallide viridibus apiceque anguste purpu- rascentibus, ex rotundis, oblüsissimis , exiguis in multo majora, oblongo-^Uiptica, acutiuscula, apiculata, 3'^' longa et circiter 1"' lata. Rhachis minuta, nuda. Pappi argen- tei series longitudine nee latitudine distinclae. Corollae albidae, 4'" longae, glabrae, limbo profunde 5-iido tubo. que breviori. Achaenia oblonga, angulata, liirsiita, dense pellucido- punctata. . In Capite bonae spei trans Camlousrlvier Dcbr. legit Thbrg; a Zeyhero (N. i67.) lectam dedit amicissimus Lu- cae. (v. sp. s. plura.) 54. /^. mucronulata (p. 266.) Frutex folILs brevis- 648 - Bime petiolalls, corlacels, cordatis, su^ra' lucldis ; achaeniis hispidis. •-.- -^ - j^ -5 '^' '• •'•' ^^ 55. /^. oUgactoMestt/'s^:'VöVii^-'s\ihk'^ssi\i^^ cö- riacels, oblongis, haud cordatis, supra lücidis ; ovariis hir- putiuseulis, .'j&jhwjr. Facies Liahi sessiliflori. Caulis fruticosus, teres, sttiatus, fulvo-tomentbsus. Folia sübsessilia fere eadcm ac in Senecione laurifölio Kth., coriacea, penninervia, nervis tantum subtus ptominentibus, secündariis parallelis, oblonge -elliptica, acuta, basi obtusissima nee cordata, al- terna nonnunquam opposita, adproximata, supra lucida et scabriuscula, sublus fülvo-tomentosä, margine reflexa, an- tice saepe obsolelissinie serrulata^ 2^^' longia, 1^^" lata, superiora mmöra nec" rariora. Panlcula vera, terminalis, oblonga, pyramidalis, ramis alternis, fulvo^tomentosis, basi foliis parvis su£Faltis, ereclo-patentibus, apice capi- tula tjirciler 12-flora, 3'" alta, basi vlx squamis parvis suffulta racemosim glomierala , terna s. plüra gerenlibus. Involucrum imbrlcaturh , cyllndraceo-campanulatum, raul- tlserlale, floribus brevius, exlus magis ininusve fulvo-to- menlosum, follolls slccls, muiicis, ex rolundls, parvis, bre- vissime mucrönatoiacuminalis, extus fulvo-tomentosls, In oblortgo-elliptica, obtusa, 2^"' longa, ciliala, mullinervia, magis glabra. Rliachls nuda, plana. Pappus albldus, seile exterlorl brevi, paleacea, ab interiorl longa, setacea longi- tudine latiludineque distincla. Corollae glabrae, purpu- reö-violaceae. Ovaria hirsutluscula, punctata. — - Sellow in Brasilia, (v. sp. s. 1.) : '56; J^, cordata (p. 267.) Frutex foliis pellolatis, co- rlaceis, cordatis, supra opacis; achaeniis hispidis. 7//, Jnvolucri phisquam A-ßori follola conformia, in- iima saltem loiigc plcraque obtusa aut acuta^ capitula ifi x:ymas scorpmdes pedimculis aphjUis disposita aut 049 rarius tcrminalia solitariaque in rämis supernc ophyllis. (n. 57 — 66.) 57. J^. ferriiginea (p. 271.) Folils allernls, petiolalis, coriaceis, subtus tomentosis, basi obtusis aut aculis; in- volucris campanuIaJis. Foliola conformla, mucronulata, oblusa. ■— • 58. F^. cliscolor (p. 274.) Frutex foliis alternis, pt- tlolatis, lanceolalis, subtus densissime tomentosis; invo- lücris turbinalis. 59. V. diffusa (p. 272.) Foliis allernis, peliolatis, adultis basi acutis, subtus obsolete tomentosis; involucris turbinatis. 60. /^. oppositifolia (p. 273.) Foliis oppositis. — Achae.- nja dense punctata'. Involucrum circiler 4-seriale. 61. /^. serrata (p. 275.) Herba loliis alternis, pctlo- latis, membranaceis, ellipticis, utrinque breviler acumina- tis; involucris campanulatis. '• «"'«ii»-'*« '•-» ^üiütti üH' i 62. V. pubern] a n. sp. Foliis' ältierriis, peliölütäli^; papyraceis, basi acuminatis, obsolete puberulis; involucris turbinatis. Caulis fruticosvs, erectus pluri-pedalis, ramis alternis, sulcalis, sordide puberulis. Folia papyracea, alterna, ad- proximata, petiolulata, antice obsolete et remote serrulata, penninervia, nervis tantum sublus prominulis, venosa, ob- longo-elllptica, acuta s. acuminata, basi irt peliolos pubp- rulos , circiter 2'" longos, supra canaliculatos reclilineo- acun\inata^ ulrinque obsolete puberula, sublus pallidiora et dense excavato- punctata, 2 — 2|" longa, 3 — ^ 8''' lata. . Cymae obsolete scorplo'ides , terminales, suprade- compositae, ramis sulcalis, sordide puberulis, patenhbus^ primariis summis pl. ternis, accessoriis alternis, quo iii- ferioribus eo remotioribus foliaquae sua parum excedcrL- tibus, pedunculis graclUimis, abbreviatis, pl. 3 -rarius 2 s. 4 cephalis. Capitula quo inferiora co longius pedicellata, ()50 9 s. lO-flora, 3'" alta. Involucrum laxe imbricalum, tur- binatum, circiter 4-senale, floribus multo brevius, foliolis siccis, rigido-membranaceis, obtusis, mulicis, extus pilosis, marglne tenuioribus, ex rotundis, minutis in oblonge -el- liptica, 2'" longa. Rbachis parva, nuda. Pappus albus, Serie exteriori brevi, paleacea ab interiori setacea, longa, longitudine lalitudineque distincta. Ovaria oblonge, hir- suto - canescentia. — Sellow in Brasilia, (v. sp. s. oo.) Primo intuitu similis V. nitidulae sed diversa: folils petiolatis, majoribus, utrinque pubßrulis; involucri laxe imbricati foliolis magis pubescenlibus, in series pauciores disposilis atque inflorescentla. 63. /^. TVestiniana n. sp. Herba caule hispidiusculo- pubescente ; foHis petiolatis, firmis ; involucris basi obtusis. Caulis ereclus, pluripedalis, simplex, herbaceus, sul- catus, sordlde et obscure hispidiusculo-pubescens, teres. Folia firma, petiolala^ conferta, alterna, nonnunquam sub- opposita s. subverticillala, penninervia, nervo primarlo lantum subtus prominulo, integerrima s. obsolete serru- lata, supra seabra et obscure sordide hirsuto - pubescentia et venoso-rugosula, subtus sordide tomenlosa — pubes- cenlia, obtusa — acuminata, oblongo-elliptica, basi ob- lusa aut acula, nonnunquam oblongo-obovata et basi acu- minata, in leriora circiter 5" longa, 1|" lata, superiora minora nee rariora. Petioli teretes, supra canaliculali, 1|" ' longi, superiores breviores, pube eadem ac caulis obsessa. Panicula terminata, terminalis, supra convexa, ramls pa- tentibus, terelibus, atro-hispidlusculo-tomentosis, ramls pri- mariis summis verticillalis, accessoriis alternis folIa sua excedentibus, pedunculis ollgo-pl. 3-cephalis, apliyllis. Capitula 12-flora, 4'" longa, oblonga, sessilia — breviter pedicellala. Involucrum campanulatum, basi obtusum, iloribus multo brevius, pluriseriale, foliolis planis, siccis, ciliatis, obtusis, mucronatis, marglne lenuiori purpurascen- ♦ 651 tibus, inlimis elliptlcis, 2"' longis. Pappus rufescens, se- taceus Serie exleriori brevi ab inleriori longiludine nee latitudine distincta. Cor. purpureo-violaceae, glabrae. Ova- ria hirsuta. — Vidi speeimina prope Villa Rica Aug. ia montibus lecla alque in herb. Upsaliensi asservata nee non Sellowiana plura. Formas duas enumerare juvat. «.) angustifolia foliis oblonge - ellipticis , basi ob- tusis, ^" lalis; , p.) cuneata foliis obovatis, \^' lalis, basi cuneatis. Similis sequenti sed satis superque diversa: ! 64. F^. Bcyrichii (p. 275.) Herba caule glabro; foliis alteriiis, petiolatis, lanceolatis ; involucris turbinatis. 65. J^. incana (p. 277.) Herba foliis alternis, sessili- bus; foliolis aeutis. 66. V. echidides (p. 278.) Herba foliis alternis, ses- silibus; foliolis obtusissimis. IF', Involucri plus quam ^-flori foliola aut confor- mia et acuminata aut difformia et extima acuminata intimcique saepius Inter acuta vel acuminata ambigua; capitula in cymas scorpidides pedunculis aphylUs dis- posita aut rarius solitaria terminaliaque in ramis su- perne aphyllis (n. 67 — 86.) 67. V, odoratissima (p. 271.) Frutex foliis petiolu- latis, obovatis, ulrinque obtusis aut aeutis, subtus glabri- usculis; involucris campanulatis; pappi seriebus longitu- dine nee latitudine distinctis. Foliola ex ovatis, acuminatis, mucronulatis , ciliatis in oblongo - ovata , mutica, apice obsoletissime serrulata, 1|^'" longa, modo magis, modo minus acuminata. Pappi series selaceae, ext. brevis ab inleriori longitudine nee la- titudine distincta. 68. /^. polyanthes ^ (Eupatorium polyanthes Sprg. / 652 • syst in. p. 435. F. patcns p. 276. ex parte et excl. syn. Kth. et W. lirb.) Arbor follis alternis, iinembranaccis^ lanccolalls , adultis peliolalis; involhcris campanulalis , pappi scricbiis latifudinc haud distinclls. ; Arbor 20-pcdali.s, trunco in anibilu ß ^-^ 8-pollicari, cortice cincreo, glabro , odorcm foliornm Fogi .sylvälici triloriim rcsplrantc. *) Folla pennii)ervia, ncrvis subtus valde promincntibus, prlmariis supra planis, alterna, mern- branacea, rigida, petiolata, ramea summa subscssilia, in- togcrrlma aut remolc' et obsolete serrata, elliptico-lanceo- lala, snpra scabcrrima, ncrvis pilosiusculis exceplis glabra, subtus scabriuscula petiolique usque ad 1" longi intusque canallculali pubescentia, 3 — 7" longa, 9'" — 1|^" lata. Cymae ramosac, scovpioides, divariealae, laterales mino- res in terminales maximas abcuntcs, ramis in verliciUos saeplssime 2-radialo« coUectis, prlmariis summis gcmi- nis, caeteris altcrnls ex axillis foliorum superiorum piJo- deunlibus, qnorJim inferiores foliis suis breviores; pedun- culis pl. 3-cephalis. Capitula multiflora, distanlia; sin- gula, pscudo-laleralla alariaque sessilia aut subscssilia, circiler 3'" alla. Involucri campannlati, fructibus brevio- ris follola membranacea, 1 — 3-nervia, plana, adprcspa, viridia, superne obs(?urIora, marginc scariosa, extus pilo- siuscula , acuta aut obliisiuscula, innocue mucronulala, ex ovatis-cillalls in elliplica, margine glabra. Pappi flavcs- cenlis series confluenles. Corollae glabrae, albae? odorcm dulcem exhalant. Ovaria piiosa et punctata. — iJiffert a T^. fraiigiilnffolia praccipiic foliolis inermlbus; a f^. odo- ratissima foliis ellipticorlanceolatis, utrinque acuminalis, majoribus nee obovatis, apicc et basi obtusis aut aculis; a >K putenli praeter pappum, foliis snpra scnbcrrimis, la- tioribus, ramis acute- angulalis, capilulis magis remorlis *^ Quam ohfcrvatiohem dchco ajiiicisslrno Lundio. f)ö3 etc. — In confinio urbis Rio Janeiro legit Beyrich ad iSoftcra viao supiva monles Eslrcllac tl Lunil in Scna do Mdr ahiludin« 2 — 3000 pednm, ubi tVcqucnlissima slslit pro maxima parle sie dicias Capueiro, a Trochiluruin grege tidmia circnm slrcptas. Flor.' Jul. ot Aug. In Portebello (brb.JIoIn).) (v. sp.' s. oo.) , , .. 1 ü9. 7'. pafmi (Klh. n. 9. IV. 1^"' longis. Rhachis plana, nuda. CoroUae glabrae, violaceae. Ovaria villoso - canescentia. Pappus setaceus, albus, ser- rulatus, longus, inaequalis:, serlebus confluentibus« ^^ Sei- low in Brasilia, (v. sp. 1. s») - 81. /^. brevifoÜa (p. 285.) Foliis sessilibuS) angiiste linearibus, follolisque ad summum pilosis. 82. f^. pellita (p. 279.) Foliis sessilibus, subtus la- natis; foliolis extus sericeo - lanatis ; pappi seriebus longi- tudine latitudineque distinclis. 83. F^. obovata (p. 279.) Foliis sessilibus, obovalis; foliolis extus pilosis; pappi seriebus longitudine latitudine* que distinctiß. 84. /^. simpleAi (p. 280.) Foliis sessilibus subtus to- mentosis; pappi seriebus confluenlibus. 85. /^. sessilifolia n. sp. Glaberrima foliis sessilibus; pappi Serie extima ab interioribus longitudine latitudine- que distincta. Similis /^. grandiflorae* Herba glaberrima. Caülis Simplex, pluripcdalis, erectus, teres, purpurascens , sul- catus, supeme aphyllus. Folia alterna, papyracea, pen- ninervia, parum venosa, nervis ütrinque prominulis, laevis- fiima, supra nitida, subtus opaca et eleganter atropunctata, basl lata sessilia, unde decurrunt lineae ternae in caule prominentes, linearia, integerrima> margine reflexa, acu- minata, erecto - patentia , 5 — 6'^ longa, 3 — 4'^' lata, in- fima nonnunquam abbreviata« Cyma obsolete scorpioides^ 42* 660 pedunculis aphylHs, 2-rarius monocephalis, nonnunquam reliquis abortis spicam veram, simplicem fingens. Ca- pilula plurlmiflora, aeque magna ac in V. macrocephala, laleralia pedicellata. Involucrum profunde campanulalum, bas.i obtüsum, niulliseriak, arcle imbricalum, follolis sic- cis, rigidis, planis, exlus minute hispidiusculis , margine lenuiori.! breviter rigideque ciliolatis, virescentibus, apice saturatieribus , mulicis, ex semilanceolalis , parvis in li- nearia, rectilineO-acuminata, 7'" longa, fructu parum bre- viora. Rhachis ignota. Ovaria linearia, elongala , villo- sissima, 3"' longa. Pappus pluriserialis, apice sordidescens, Serie extima perbrevi, muUipaleacea, ab interioribus aequa- libus, setac^eis longiludine latitudincque distincta. — Sei- low in Brasilia^ (v. sp. s. 2.) J^, Involucri plus qriam i-flori foliola intima sal tem longe pleraque oMusa; cymae scorpiöides, pedun- cidis ad hasin capituloriim folia perfecta gereniibus, inferioribus abortis saepe spicas vereis ßngind, (n. 86 — 99.) 86. 7^, grandiflora n. sp. Nitida foliis brevissime petiolalis, sublinearibus; foliolis exterioribus acuminalis^ Herba glaberrima faeie f^. SeUowii. Caulis gracilis, erectus, sulcatus, circiter sesquipedalis, sinr»plex aut basi ramosus, basi apiceque aphyllus. Folia papyracea, bre- vissime petiolata, sparsa, penninervia, nervis venisque ulrln- que prominulis, linearia s. lineari-lanceolata, in ulroque fine acuminata, integerrima, erecto-palentia, ä — 6'" longa, 3'^' circiter lata. Capitula plurimiflora , magna aut termi- nalia et solltaria s. gemina basique folio parvo suffulta, aut in corymbum oligocephaluhi, terminatum disposita pe- dunculisque inferioribus folio perfecto basi stipalis. In- volucrum ihemisphaericum, floribus brevius, arcte imbri- catum, muUiseriale, foliolis planis, siccis, subcoriaceis, 661 glaberrimis , multinerviis ex oblongo - ovalis , acumlnalis per elliptica, mucronulata in oblongo- ellJptica , 6"' longa, obtusissima , superne alro - purpurea margineque scarioso lacero-dentata. Rbachis plana, nudissima. Pappus sordide flavescens, biserialis, serie exteriori brevi ab interiori longa longitudine alque lalitudine distincla. CoroHae glabrae, purpureo - violaceae. Achaenia slramineo - fusca , sulcala, trlgona, extus convexa, hirsuta, 1^'^' longa. — Sellow in Brasilia, (v. sp. s. plura^ .jlrfr/t-ii .s;-.?.;;i .sJii3l«3 »ßlmij: 87. /^. Selloivii (p. 301.) Foliis sessilibus inferloribus obovalis: foliolis exterioribus acuminalis, spinescentibus. 88. J^. ovata (p. 294.) Foliis peliolalis, pilosis, ova- tis s. obovatis, membvanaceis. Merckel in Paraiba (hrb. Hörn.) 89. /^. glabrata (p. 294.) Foliis brevissime petiola- lls, papyraceis, glabrls; foliolis exterioribus acuminatis; achaeniis glaberrimis. Exstat varletas inier planlas Sellowianas recenler mis. sas foliis oblongo -obovalis, antice argute serralis/ mucro- nato^acurainatis, brevioribus et latioribus, supra scaberri- mis; ovariis imperfeclis tenuiter hirsulis foliolisque obsO' lete ciliatis. 90. /^. coriacea n. sp. Foliis brevissime petiolatis, coriaceis, sublus lomentoso-incanis, foliolis exterioribus acutis; acbaeniis nitidis. Rhizoma lignosum, multicaule. Caules erecli, teretes, saepissime simplices, graciles, bipedales et ultra, striati, atropurpurei , superne albo-tomentosi, toti acqualiter fo- liali. Folia alterna, remotluscula, coriacea, penninervia, rete venarum utrinque valde prominente, brevissime pe- tiolata, petlolo glbbo, supra nitida, sublus tomento tener- ritno incana, linearia, obtusa aut acuta, integerrima, 3 — 6" longa, 4 — 6'" lata, patenti-divergentia. Cyma sGorpioi- des, spicam fuigens, pedunculo lenuiler tomentoso, foliato, 662 simpliclssimam, oligocephälam. Capitala aeque magna ac m J^, macrocephala^ plurimiflora, singula singulis foliis multoties longioribus suffulta, lateralia brcvissime pedi- cellata, detnum remota. Involucrum semiglobosum, flori- bus brevlus, multlseriale, arcte imbricalüra, foliolis sicco- gubcoriaceis, subglabratis s. extus obsoletissime et tenuis- slme toraentosis, mullinervüs, inermibus, planis, ex minu- tls, rolundls^ acutls jn llnearla, 4'" longa, oblusa. Achae- iiia nitida, sulcata, fusca, irregulariter trigono-obcoi^pressa, exlus convexa, Pappus pluriserialis^ serie exlima brevi, paleacea' ab inferiori longa, selacea longitudine latitudine- que distincta, Corollae purpuieo-violaceae, glabrae. Rha- cbis plana, nudissima, (v, sp. s. plura.) 91, V^ ruhricaulis (p, 299.) Foljis sessilibus, foliolis exletioribus a cutis. 92, J^, ohtusata n. sp. Foliis peliolatis; involucri cy- llndracei foliolis extimis acutis. Herba glaberrima, /^, obscurae liaud dissimiiig, Cau- lis Simplex, erectusj teres^ striatus^ tolus subaequaliter fo- liatus, pluripedalis. Folia rigidö - papyracea, petiolulata, penninervia, nervis releque venarum ramosissimo promi- nulis, integerrima s, minute denticulata, alterna, laevia, supra nitida, subtus opaca sparseque atro- punctata, ob- longo-obovata, basi acuminata, circiter 4'' longa, |" lata, guperiora parum minora nee rariora. Pelioli concavo-con- duplicatl, brevissimi, Cyma scorpioides, terminalis, non- dum fastigiata, ramis folia sua excedentibus, in specimine suppetente simplicibus, polyphyllis, erecto - patentlbus, po- lycephalis, Capilula 10-flora, aeque magna in f^. ohscura, omnia sessilia, pl. gemina in axilla foliorum singulorum el- liplicoium, magnopere obtusorum iisque multo minora, remotiuscula, Involucrum cylindraceura, floribus brevius, arcte imoricatum, multiseriale , foliolis siccis, rigidis, ex^ tus obsolete pilosis, margine tenuiori nigro - ciliatis ex ro- ^— 663 tundo-ovatis, äcutis, apiculatis, concavis ki Hnearla, su- peme latlora, plana, mulica, oblusa, 3'" longa. Rhachis nuda^ plana. Ovaria lilrsuta. PAppus sordidus, serie ex- leriori, brevi, päleacea ab interiori longa, setacea longitu- dme latitudlneque distincla. Covollae glabrae, purpureo- "Violaceae. — Sellow In Brasilia, (v. sp. 1. s.) 93. f\ scricea (p. 295.) Follis breviter petiolatls, felongatis, subtus sericeis; Miolis ciiiaiis, exterioribus squar- ~¥dsis; achacniis pilosis;' •"" '"''"t • rii:m:> ,^.>.», .) ■ '• +9^. /^. acutifoUa (Höök bot. mag. 1§34 't. 30©2 '^"iftA. V.) Foliis petiolulalis, elongälis, sublus obscure pilo- sis; foliolis ecilratis, exterloribus squarrosis; achaeniis pi- 'losis. ■'''• '"'^ ,;.i./;.-.. . '11' .:li:>2a;.> ■•■ DiSertti pf^etedh^tenoninsiioYus supra glafhü-is, -Säb- 'Hüs obscure pilosls, foliolis eciliatis (ex icone). — Prope Rio Brasiliensium legit Boog. ^ 95. P. Schiedeanu (Linnaea VI. 399.) Foliis petiolu- fatis, sublanceolalo- ellipticis, subtus piiosis; foliolis exte- rioribus adpressis; ovarils sericeo-villosis. 96. Z''. obscura (p. 296.) Foliis brevissime petiolatis, subtus villoso-tomentosis; involucris subcylindracols. 97. J^. axUUflora (p. 297) Foliis petiolulalis, ova- tis — oblongo-obovatis, basi saepe inaequali aculis, sub- tus villoso - touienlosis ; involucri campanulati foliolis ex- terioribus obtusissimis, mucronalls. 98. V. Cotoneaster (p. 29S.) Foliis petiolulalis, ova- iis, basi oblusls aut obtusissimis, sublus villoso-tomento- sis; involucri campanulati foliolis exteriorlbus mucronalo- acuminatis. 99. T^. acummafa n. sp, Frutex foliis petiolulatis^ membrauaceis, ulrinque curvilineo-acuminatis, pilosiuscu- lis; involucris turbinatis, Frutex. Rami alterni, divarlcati, strlcli, teretes, sub- ilissime slriali_, pubescentes. Folia membranacea, rigida, 664 penninervla, nervis ulrlnque sed .subtiis magis prominen- libus, venosa, brevller i petiolala , alterna, subrotundo-s. ovato-Ianceolata, summa, saeplus lanceolala, omnia lon- gius breviusve utrinque i curvilineo - acuminala, integerrima, scabra, pilosiuscula, suUlus frßquenter punctata, 1 — 2^^" longa, 4'" '— f " lata. Petloli pubescpntes , circiler 2i.'i löngl, supra canaliculati , infra convexi. Cvmae scorpioi- des, terminales lateralegque, breves, ramis primariis diva- rlcatls, circiler 2.pollicaribus, simplicibus s. bifidis, suin- .mis geminis, reliquig ,accessoriis, alternis, folia sua sub- aequantibus; pedunculis .folia pvato-lanceolata s. lanceolala gerentibus curvatis,. oo-cepbalis, usque ad pollicem longis. Capitula approximata, circiler 15-flora, 3'" alta, sessilia, ?üulta , (foliis lanceolatis ; basi stipata iisque breviora. In- volucrum campanulatum fructibus paruni brevius, foliolis nierabranaceis, extus obsolete pilosis, pauUulum carinatis, 1 --- 3-nerviis, fusco-stramineis, muticis, delnde slellato- pateutibus, ex minutissimis, acuminalis in multo ampliora, oblusa aut acuta, oblongo-ovala, 2'" longa, f" lata. Rha- chis glabra. Pappi flavescentis serles ext. brevis ab in- leriori 2^'' longa longiludine atque latitudine distincta. Achaenia subtrigono-turbinata, pllosa, oo-costata, |'" lon- ga. — • Differt ab aftinibus pube totius plantae rara, foliis basi curvilineo • acuminatis , pl. subroluudis s. brevibus, involucris turbinatis, foliolisque exterioribus minutissimis, latius nee angustissime acuminalis, capilulis denique acbae- niisque minoribus, — Vidi spec. plura a Swartzio lecta in brb, Hafn, Ups, et Holm, asservata, J^I, Involucri plus quam k-ßori foliola confonnia, intima saltem longe plerague acuminata; cymae scorpi- öides pedunculis folia perfecta gerentibus , inferioribus saepius abortis spicas veras fmguni. (n. 100 — 118.) 100. J^, arbuscula n. sp. Frutex foliis petiolulatis, 6b5 obovalis, subtus vllloso - incauis, capitulis folüs suis sem- per superatis. Arbuscula verlsimiliter humilis, ramis villo brevis- simo dcnsissimoque incanis, leretibus, rigidis. Folia firma, penninervia, nervis supra planis, subtus prominentibus, avenia, breviter pctiolata, alterna, conferla, obdeltoideo- obovata, obtusissiraa — acutiuscula, basi acuta nee acu- minata^ iniegerrima, plana, supra piloso-canescenlia, sub- tus vllloso -incana. In speclmine suppetente cymae scor- pioides pedunculis simplicibus s, 2 fidis, polyphyllis, cir- citer 2-pollicaribus, rigidiusculis, summis quaternis, acces- soriis paucis, alternis foliaque sua longe excedentibus sis- tuntur. Capitula sessiiia, magnlludlne alque facie ut in T^. arborescente, a qua abhörtet foliorum forma atque consislenlia, ramis rigidioribus , foliolis inerrnibus, Invo- lucrum turbinatum, floribus fruclibusque multo brevius, foliolis villosis, punetatis, paullulum conduplicatis, rccti lineo-acuminatis, 1-nerviis, inerrnibus, pallide fuscis, ci- liatis, ex ovatis, exiguis in oblongo-ovata, multo majora, circiter 2'" longa, linea dimidia parum latiora. Pappi ar- gentei series ext. brevis ab interiori longitudine latitudine- que raagnopere distinguitur. Achaenia turbinata, villosa. -^ Insula iMauritii. (v. sp. 1. in hrb, Kth.) 101. J^. arborescens (p. 302.) Frutex folüs petiolatis, ovatis s. oblonge -cvatis, membranaeeis ; pedunculis elon- gatis, polyphyllis; capitulis folüs suis semper superatis; involucris turbinatis. Variat folüs planis — undulatis, obtusis — acumina- tis, subtus sericeo-canescentibus — pilosis, 9'" — 3" lon- gis, 3 — 15'" latis. — Capitula 11 s. 12-flora, folüs suis saepius latiora, Foliola interiora latiora, circiter 2|'" longa^ i^'" lata, exteriora patentia. Rhachis leviter alveo- lata. — In mont. ad Porto bello Billberg Apr. 1826. 102. K, divaricata (p. 30b.) Frutex folüs petiolu- .666 latis, oblonge -ovatis, basi oblusis aüt'aculis, membrana- ceis, subtus ad summum villosis; pedunculis oligophylHs; capitulls quam folia sua lanceolata longioribus aut raris- jsime brevioribus mulloque laliorlbus; involucris campariu latis. — Capllula 20 flora. Rhacbis subnuda. 103. F. Fahliana (p. 306. VI. 399.) Frutex foHls peliolatis, membranaceis, piiosis, pedunculis oligophvllis, capitulis quam folia elliptica s. oblongo-clliptica, oblusa aut acuta pl. brenorlbus; involucris campanulatis. 104. V.rigida (p. 314.) Foliis petlolatis, gläbris, sub- cordalis, involucris turbinatis, pappi seriebus longiludi'ne latiludineque distinctis. Frutex s. fmliculus (Sw. 1. c). Caulis ramosus ra- mique alterni, sieriles siricti et rigidi (S\v.), florigeri fle- xuosi teretes, sublililer slriati, adultl cinerei et glabri, ju- niores sordide tomentosuli. Folia peliolata, allerua, ptn- ninervia, nervis utrinque prominentibus, reliculato-venosa, membranacea, rigida, integerrima, scaberrima, luclda, gla- bra, vix ad nervös hirtello-pubernla, subtus pallidlora at- que impresse- punctata, magis mimisve obtusa, pleraque rotuhdo — elliptica s. elliptica, rarlus obovata, subcor- dala, obtusissima — acuta 12 — 21'" longa f — 1" lata. Pelioli 1 — 2"' longi, obscure tomentosuli, supra plani, subtus convexi. Cymae scorploides terminales laterales- que, ramis primariis simplicibus, flexliosis, oo-cephalis, oligophyllis, circiter tripollicarlbus, summis gemlnis, acces- soriis allernis paucis, folia sua longe superanlihus. Ca- pitula circiter 12- flora, brevissime pedicellata, pl, gemina, quorum complura basi foliis slipanlur üsque superanfur. Involucrum turbinatum, arcle imbricatum, 5'" longum, fru- ctibus parum brevius foliolis numerosis, parum carinatis, membranaceis, plurinerviis, fuscO'^ stramineis, exlus sparse pilosis, brevissime clliato-serrulatis, longe lateque recti- Unco - acuminatis, ex ovatis, minulis in oblongo - ovata„ I 667 2^tf longa, I'" lala. Rhacliis nuda. Pappi series erXe- rior brevis ab interlori longitudine latitudineque eximie distincta. Corollae desideranlur. Achaenia turbinata, mul- ticostata, subsericeo-hirsuta, lineam longa. — Sivartz ra- rius in montibus calcareis pelrosis Jamaicae borealis. (v. sp. plura Swartziana.) 105. V. obtusifoUa (p. 308.) Frutex folns pellolatis, coriaceis (vel carnosis) obtusis, pllosiusculis. 106. f^. gvaciUs (p. 302.) Herba foliis pctiolatis, ob- longo-ovatis, elongatis, basi obtusis aul acutis; foliulis adpressis. Foliola extima divergentia. Rhachis levissime alvco- lata. — Ad Carlhagenam cl. Blllberg Febr. 1826. 107. P^. stenophyUa n. sp. Herba foliis angiiste li- nearibus, brevissime petiolatis. Herba perennis, mulücaulis. Rhizoma lignosum, ho- rizontale? Caulis ereelus, strialus, teres, basi glabriuscu- lus, superne albo-villosissimus, in spccimiile suppetenle lO-poliicaris, gracilis, simplex. Folia membranacea, 1-ner- via, nervo subtus proniinulo, avenia, laevla, anguste linea- ria, elongata, allerna, brevissime peliolafa, acuta, mucro- nata, integerrlma, marglne revolula, supra vlridla, pilosa, sublus dense sericeo-viüosa, 1| — 2 5'^ longa, circiter lineam lata. Petioli vlx lineam longi, densissime albo- villosi. Capitula aeque magna ac in J^. arhorescenle, singula in axillis foliorum multoties longiorum sessill;i, basique immediale folio breviori stlpata, inferiora breviler pedlcellata fuigmit spicam racemosam simplicem, termina- lem. Involucri campanulati foliola plana, subadpressa, li- nearia , longissime in mucronem subpungenlem acuml- nata, extus villosa, membranacea, ex angustissimis in ma- jora, circiter 2'" longa, vix ^'" lata. Pappi series ext. ab intfriori longitudine latitudineque distincta, Corollae 668 glabrae , nimis in alabastro. Ovaria vlllosa. — St. Do- mingo, (v. sp. 1. in hrb. Kth.) 108. V. macrophylla ii. sp. Herba follis petiolatls iflfimis ovalis, amplissimis, acurainatis, basi obtusissimis. Herba perennis, dendromoipha. Caulis 20-pedalis, ereclus, diamelro circiter l|-pollicari, medulla farctus, magis minusve villoso-pubescens, teres, striatus, apice solo ramosus et foliatus. Folia membranacea , penniner- via, nervis subtus prominentibus, venosa, alterna, petio- lata, supra hispidiiiscula, praesertim infima scabra venisque impressis rugulosa, sublus laevia, molliter villoso-pubes- centia et punctata, remote et inaequaliter serrata, scrra- turis mucronatis, infima ovata, acuminata, basi oblusis- sima — aculiuscula. Vi" — 1^' longa, 9 — 11" lata, re- liqua lanceolato-elliptlca, basi brevius, apice longiiis acu- minata, fere 6" longa, 21" lala. Petioli villoso-pubes- centes, extus convexi, intus canaliculati, foliorum inümo- rum 1^" longi, reliquorum multo breviores. Cymae scor. pioides, divaricatae, terminales maximae, pedales totidem- qur^ fere latae lateralesque minores, ramis magis minusve villoso-pubescentibus, primariis folia sua superaniibus, in- que pedunculos 3 — 4-polIicares, 3 — 5-cephalos di- chotome magis minusve divisis, summis geminis, acces- soriis alternis, multis. Capilula in siccis 6"' alta, 9'/' la- ta, solitaria, sessilia, remota, multa foliis elongato - lance- olatis, longissime acuminatis, lalitudine variis basi suf- fultß. Involucrum late carapanulalum, fructibus aequale, foliolis membranaceis, planis, fuscis, apice obscurioribus, adpressis, oo^nerviis, inermibus, ex ovatis, minutis, acu- iis, dense longeque ciliatis, apice praecipue extus pilosis, per elliplica, obtusa in oblongo-elliptica, magis minusve late rectilineo- acuminata, 4"' etparum ultra longa, 1 — 1-|'" lala, extus praecipue basi pilosa, margine anguste sca- riosa, serrulata nee ciliata. Pappi sordide flavescentis 6U series ext. brevis ab inlerlori longitudlne latitudineque dl- stincta. Corollae glabrae, violaceae. Ovaria longe vil- losa. — Amicissimus Lund legit in Serra do Mar altit. 2000 ped. provinciae Rio Janeiro. 109. /^. geminata (p. 303. excl. synon. quae ad /^. canescentem pertinent.) Herba volubilis, follis petiolula- tis, oblongo-ovalis, basi obtusissimis aut acutis; foliolis exterioribus squarrosis. 110. /^. bardandides n. sp. Herba erecla foliis ro- tundls aut ellipllcis, subsessilibus, basi obiter cördatis; fo- liolis squarrosis. Vixiy Caulis herbaceus, ereclus, teres striatus, pluri-peda- lls, Iiirlo-villosus, basi subglabratus, atropurpurascens, to- tus aequaliler foliatus, in speciminibus suppelentibus Sim- plex. Folia rigido-membranacea, penninervia, reticulato- ■venosa, nervis venisque utrinque prominentibus, subses- silia, basi obilcr cordala, asperrima, supra lacida, subtus opaca et pilosa, mucronato-acuminata, ex orbicularibus, antice obsolete serrulalis, 2 — 3" longis, \\ — 2" lalis in elliptica, inlegerrima, minora nee rariora. Cyma scör- pio'ides, pauciradiata, pediinculis erecto-patentibus, hirsuto- villosis, elongatis, polyphyllis, polycephalis, summis ge- minis, accessorils allernis paucis- Capitula numerosa, mul- tiflora, aeque magna ac in Arctio majori, pseudo-late- ralia sessilia slngulaque foliis binis, allero minori, basi slipata iisque pl. minora. Involucrum /^. argenteae cam- panulatum, mulLiseriale, imbricatum, floribus brevius, fo- liolis siccis, linearibus', longe reclilineo-iacuminafis in mu- cronem subpungenlem, extus pilosis, exterioribus rigidis, anguslissimis, palenti- divergentibus, interioribus multö la- tioribus, parum longioribus, multinerviis, margine scarioso obsolete ciliatis, tenuioribus, circiter 5'" longis. Pappüs argenteus, serie exteriori brevi, paleacea ab interlori longa, setacea, serrata longitudine latitudineque dislincla. Co- 670 roUae purpureo-violaceae, glabrae. Rhacliis plana, nuda. -^ Sellow in Brasilia, (v. sp. s. 3.) Simillima V. genünatae Less. sed bene distincta: facie Arctii Lappae, foliis mu- cronato-acuminatisj rotundis aut ellipticis; capitulis mullo majoribus; foliolis glabrioribus, rigidioribus ; inflorescenlia simpliciori, pedunculis folia numerosa ad basiii capilulo- ruiii gerenlibus. 111. P'. Chamissonis (p. 304.) Herba erecta, foliis petiolalis, ovato-lanceolatis; foliolis exterioribus longe an- gusteque mucronatis, ereclo-palentibus. 112. /^ tomentosa (p. 305.) Herba foliis petiolulatis inferioribus elliptico - lanceolalis , subtus villoso-incanis; foliolis exterioribus latius acuminatis, adpressis. 113. /'. megapotamica (p. 30S.) Foliis subtus lanato- lomentosis, sessilibus. 114. J^. remotißiora (Rieh. d. 1. Act. soc. d'hist. nat. Par. p. 105. Pers. syn. II. p. 404. V~. sessilipora Linnaea p. 309.) Herba annua foliis pilosis, sessilibus. Caulis ramosus quoque ramis simplicibus. Folia punc- tata, supra scabra^ pilosa, adulta glabra, saepe mucronata, \ — 1" lata, superiora saepius ovato-lanceolata. InQo- rescentiae rami accessorii inlerdum desunt. Folia, e quo- rum axillis capitula singula prodeunt, 1 — 4"' lata. (v. sp. oo. in hrb. Vabl. et Ktb., quorum unum ab ipso dar. Ivchardio erat comraunicalum.) 115. V. verbascifolia (p. 310.) Herba perennis ubi- que foliata, foliis sessilibus, villosis, intermediis obovatis. iH. 116. V. flexuosa (p. 311.) Herba perennis, superne aphylla, foliis utrinque pilosis s. hirsutis, superioribus li- neari-lanceolatis. 117. V. cogiiata n. sp. Herba perennis tota foliata, fulüs sessilibus, discoloribus ; capitulis 10 — 12-floris. ,j. Caulis erectus, pluripedalis, herbaceuK, totus subae<{ua' litpr folia tus, striatus, magis minus ve villosus , pilis in -. 671 »iccis flavicantibus. Folia membranacea , sparsa, exacte sessilla, penninervia, basi obtusluscula , discolora, supra scabra et hirsuliuscula , nee rugosa^ sublus pallidiora et magis minusve villosa, villo saepius densissimo et subse- rieeo, ex obovatis, acutis, circiter 4" longis, 1|" latis in linearia, acuminata, ininora, circiter 3 — 4'" lata, pl. un- dulalo-serrata, nee rariora. Cymji P^. platensis, ramis nempe elongatis, erecto-patenlibus, villosissimis, folia au- tem sua semper superantibus, pedunculis polycephalis, po- lyphyllis. Capilula 10 — 12-flora, magis minusve re- mota, foliis suis pl. majora, pseudo-Iateralia sessilla, ge- mina s. singula. Khachis plana, nuda. Involucrum in axil- lis foliorum corollae et pappus prorsus ut in /^. plateiisi et obovata, cui proxime accedit, a qua autem differt: c^ule toto dense foliato, altiori et crassiori, pedunculis fo- üatis, crebrioribus, erecto-palenlibus, mullo longioribus; foIils superioribus linearibus; capitulis 10 s. 12- nee 16- floris. A. J^. plaiensi distlnguitur; foliis haud rugosis, inflorescentiae ramis insidentibus s. eorum bases stipanti- bus mullo minoribus; capllulis 10 — 12 nee 37-floris; pube totius planlae crebriori et longiori. — Brasilia. 118. T^. platensis (p. 312.) Herba perennis, ubique foliata^ foliis sessilibus elongato-lanceolatis, supra hispi- dis, subtus villoso-canescentibus; capitulis 37-iloris. F^ll. Involucri plus quam k-flori foliola intima saltem longe pleraque acmnlnata ; capitula iieque soli- taria neque in cymas scorpio'ides disposita. (n. 119 — 130.) '*""•''' 119. F'. linearis (p. 285.) Foliis anguste linearibus; involucris campanulato - cylindraceis ; capitulis laleralibus sifigulis singulo folio basi siipatis, sessilibus aut subsessi- libus. 672 120. V. rosmarinifolia (i^, ^^ß.) Folns angusle II- nearlbus; involucris campanulato - cylindraceis ; capitulis lateralibus singulis foliis pluribus basi stipatis, sessilibus aut subsessilibus. 121. 7^. linearifoUa {^. 287.) Foliis anguste linea- ribiis, subtns lanato-tomentosis, involucris campanulatis, capitulis quam rami sui hrevioribus. 122. F. barbata (p. 287.) Foliis sessilibus ovalis ; corollis barbaüs. 123. /^. viscidula (p. 289.) Frutex foliis sessilibus; ovatis s. obovato-oblongis, coriaceis; corollis glabris. '■ ' 124. J^. rubo'ides (p. 290.) Suffrutex foliis obovatis^ brevissime petiolatis; pappi seriebus longitudine latiludi- neque dislinctis. • 125. V. speciosa (p. 290.) Frutex foliis ovatis, bre- vissime peliolatis; pappi seriebus non latitudine distinctis. 126. J^. arctidides (Linnaea VI. 400. Diazeuxis ser- rata Don Linn. Trans. XVI. 254.) Frutex foliolis petio- lulatis, firmis, obovato-lanceolatis; pappi seriebus latitu- dine haud distinctis; corollis achaeniisque glaberrimis. 'ö*? 1 127. /^. argeiitea, n. sp. Caule herbaceo, foliis sub- tus argenleo-tomentosis; pappi seriebus longitudine lati- ludineque distinctis; cprollis glabris. . Caulis berbaceus , teres in speciminibus suppetenli- bus 2 — 2|-pedalis, simplex, erectus s. adscendens, te- reliusculus, sulcatus, argenteo-tomentosus. Folla coria- cea, penninervia, nervis subtns prominenlibus, supra ni- tida, reliculato-venosa, et sparse impresso -punctata, sub- tns argenteo-tomentosa, ex oblongo-obovatls, acutis, an- tice obsolele serrulalis, 4" longis, 1|" lalis, sessilibus in rotimda, mucronato-acuminata, brevissime peliolulata, in- tegerrima, multo nßinora nee rariora. Capitula multifloMy aeque magna ac in J^. anthelmintica, \n racemuna ter- minalem, terminatum, linearem, 2 — 8-pollicarem dispö- sita, 673 Sita, singula singulo foHo orblculari, brevHer curvilineo- acuminalo, caeterum caulinis siniillimo sufTulta eoque su- perata. Involucrum floribus brevlus, campanulalum, roul- tiserlale^ laxe imbrlcalum, foliolis siccis, llnearibus, con forniibus, in mucronulum pungenlem longissime rectilineo- acuminatis, intimis subglabratis, tenulbus, plurlnervüs, vi- * rescentibus, apice purpurascentibus , obsolete ciliatls, ex- terioribus exlus albo-lomenlosis, parum brevioribus, multo angustioribus. Rbachls leviter alveolala, plana. Pappus flavescens, serie exleriori paleacea ab inleriorl setacea et serrata longitudine latitudineque dislincta. Corollae pur- pureo-violaceae, glabrae. Ovaria oblonga, hirsuta. — Sel- low in Brasilia, (v. sp. 2.) 128. V. cinerea (p. 291.) Herba annua, follis oblongo- obovatis. Huc quoque pertinel: Chrysocoma violacea Schum. fl. gnin. 1. c. p. 158! Chr. pnrpnrea Forst, (sec. specimen Forsterianum in herbario Upsalensi asservatum) Conyza mollis W. sp. pl. III. p. 1924!; Conyza prolifera Lam. Enc. II. p. 84, quam dar. Vahl ipse in herbario La- marcki.ino vidit et varietatem esse C. ««^7'>i .OTi^^*-^;;. Frutex' 6 — lO-pedalis, ramis subopposilis (Kth.), teretibus, sulcatls, fuscis, glabris, superne incano-pubes- centlbus. Folia supra basin tripllnervia, nervis subtus pro- minenlibus, breviler petiolata, elliptica s. oblonge -elliptica, in ulroque fine obtusa aut acuta, plana, obsoletissime ser- rulata, ulrinque asperrima, supra punctis callosis, albldis, creberrimis exasperata, subtus calloso-strigosaj 2< — 4'' longa, 1 — 2" la(a. Petioli glabriusculr, 3'" longi, intus canaliculatl, basi dilatati lineaque conjuncll. Glomeruli 10 — 20-cephali, foliis circiter 6 subaequalibus, oblongo- ellipticis, acuminaiis, sessilibus, laevibus, circiter semipol- licaribus cincli atque • in- iriflorescentiam dicbolomam, pa- rum ramosam, ramis abbreviatis, incano - pilosis, quam fo- lia sua brevioribus, dispositi, Involucrum, flore fere triplo brevius, extus praecipue basi sericeo-villosum, foliolis in- acqualibus, apice angusle semilanceolatls , quoque nervis lernis, magis minusve obsoletis, quorum laterales glandu- lis concatenatis, alternis oblongis, alternis rotundis multo- que minoribus teguntur, percurso, Pappi paleae fuscescentes, ovariis glabris pluries breviores. Corollae rubrae, 5'" longae, 10-nerviae, nervis primariis ramos intramarginales eniil- tentibus, accessoriis quam laciniae acutae, bieviusculae limbum fere circiter triplo excedentes vix longioribus. Anlherarum alae oblongo - ovalae, acuminatae, a valvis utrinque sinu distinctae. Achaenia matura desiderantur. — In teinperatis regni Mexicani alt. 700 hex, Jul. (Humb,) (v. sp. 1. in hb. Kth.) t 2. L, helianthifolia (Kth. 1. c.) Foliis sessilibus, subtus scabriusculo-hirtellis. 695 3. L. suaveolens (Kth. 1. c.) Follis semlamplexicau- llbus, subtus molliter plloso-canesccndbus. Suffrutex 4 — 6-pedalis, ramis terellbus strlalo sul- calis, superne villosis. Folia coriacea?, penninervia, su- periora supra basin Iripllnervia , nervis primariis supra basi dilatatis et planis, subtus promlnenlibus, semlample- xicaulia, oblonge -elliptlca, breviler curvllineo-acurninala, basi subcordata Z^ — 4" longa, 1 — |'' lata, superne inaequaliter et obsolete serrata, supra scaberriraa juniora- que pllosa, subtus laevia et mollller piloso-canescentlo. Receptaculum capltulorum piloso-Hmbrlllifera^ areolata. Glo- meruli foliis inaequalibus, patenlibus, multis, quam folia caulina minoribus sed iis simillimis basi involucrati iisque breviores, breviter pedunculati, sublerni, in apice ramulo- riim paniculatim aut corymbosim dlspositi Klli. 1. c. In- volucrum coroUa pubescente multo brevius, extus dense lanato-scriceum, inferne angustatum, 5-dentatum, denli- bus anguste linearibus, acunilnatis, inaequalibus, unico s. duobus longloribus. Genilalia haud vidi! — Clar. de Hum- boldt in declivitate oceideiitali montium Mexicanorum inter fluvium Papagallo et Vente Colorado alt, 90 -^ 200 hex. Aprili. (v. sp. 1. in ;hb..Klh,) „ c.noia.« ,. : INOCCAEA. {Lagascea p. 333.) Pappus uniserlaüs, coroniformis. Filamenliun papil- losiim. Involucrum ganiophylluni. GUNDELIA. (p. 334.) (Gumlelsheimera Cass. Dict. LVII. p. 344.) Pappus uniserialis, coroniformls. Fllamenlum laeve. Involucrum gamophyllum. 696 — Subtrlb. V. Liaheae. Capitulum radiatum. Styli rami in g: longiusculi, pl. obtusi. Cor. disci regularis 5-fida; filam. laevia. — Fo- lia subtus tomentosa, basi iiuda, saepissime opposita. >•;- : LIAßUM. OÄ.y. Nomen primus dedit Adanson (1763), nee plantas ad hoc genus relatas novil. Starhea W! (1800), Androma- chia \i\\\\ Liabum et Oligactis Cass. (1817). Liahum et Andromachiam olim dislinxi, tanlummodo' descriptione, a cel. Cassini de Liaho Brownei facta, nitens. Pappus biserialis. Herbae s. frulices erecli, omnes Americae merldionar IJs vel Iridiae occidentalis incolae. Sect. I. Chrysaettnium. (KlHi 1. c.) Herbae simplices, foliis membranaceis, decussatis, lac- vibiis; foliolis involucri lale campanulati acurainatis. 1. Z/. acaule^ (Andromachia acaulislilh, 1. c. t. 336.) Capitulis solitarüs. Rhizoma obliquum, crassum fibris validis, simpli- cibus, magis minusve villosis, elongatis. Caulis flexuo- sus, gracilis, obsolete tomentosus , pilisque nlgrlcan- libus intermixlis obsessus, simplicissimus, circiter se- iriipedalis. Folia tenera, conferta, sessilia, oblongo-obo- vala, acuta, basi longissime angustala, antlce rpmole denticulata aut dentata, sub trinervia (Kth.), reticulalo- venosa, supra glabra, subtus niveo-tomentosa, 16 — 18"' longa, 3 TT- 5'" lata. Involucruni late campanulatum^ fo- liolis planis, subscariosis, glabris, erectis, virescenlibiis s. fuscescentibus , e triangularibus , aculis s. obtusiusculis, niuUinervJis in longiora, angiistiora, paucinervia, linearia, reclilineo-acuminata, 4'" longa. Pappus subacqualis, ar- 697 gcnleiis. Coi'olla lutea, tuböpiloso (glabro Klb.), tadii: 8'" longa, lingula 3-dentata, 4-nervia, lineari, |'" lata tubum longe excedente. — In montibus Qultensibiis (El Assuaye) inicr Los Paredones et villam Turche alt^ 1700 hexi Jul. (Hunib.) (v. sp. ! in hb. Kth.) tib-mr .m ••'• -2. //. Bvormei (Cass. Bull. sc. Novbr. 1817. p. \U: An- drörrtachin Poiteauvi Cass. Dici. XXVI. p. 203. iSVor-- kea> umbeUatn W. sp. pl. III. p. 2216! Ämellus umbel- latus L. sp. pl. 1276. ' Amoen. acad. V. p. 407. Sw. obs. p.' 310! Solidago villosa Brown Jam. p. 320. t. 33; f. 2») Capitulis cymosis- folils petiolalis. ' ' ' Rhizoma repeiis. Caulis flexuosus, albo-lanatus, ufti — * sesqui-pedalis, sirnplex foHa gerit basi conferta, caetei- rüKi remola et pauea s. nulla atqiie cyma irregulari, slm- plici s. prolifera terminatur, ramis albo-tomentosis, lon- gloribus brevioribusve , vertlclllalls, rarius oppositis, sim- plicibus et monocephalis s. aplce cymulas simplices, par- vas iterum prolrudentibus, lolia sua pl. minuta et squa- maeformia longe excedentibus. Folia membranacea, op- posita, avenia, nervis primarlis ulrinque complanatis et strlaiis, petlolata, laevia, tomento supra tenerrimo, albido, in adnltis magis minusve obsoleto^, sublus niveo, denso, adpresso et persistente obductn, denliculata — subinle- gerrima, ex confertis, penninerviis, spathulatis, acutis, ra- rius obtusis, limbo amplissimo partem angustatam mullo superante, petlolis adjeclis 2 — 7" longis, 8"' — 2|'' la- iis in trlplinervia, valde remola, lanceolato-elliptica, 1|'' longa, 10"' lala. Involucrum carapanulatum, disco aequale foliolis membranaceis, planis, erectis, l-nerviis, longissime acuminalis, ex Iriangularibus, oblongis, circiter -|'" lalis, extus mogis minusve obsolete tomentosis in linearia, gla- briusGula, circiter 4'" longa, multo angustiora longiora- que. Rhachis paleaceo-firnbrillifera, plana, fimbrillis li- neam clr<;itGr longis, acuminatis. Capilula magnitudine 698 . fere.eadem ac in Erigeronte unl/loro, in sIccJs 10/" lala, 6,'" alta. Pappus setaceo-paleaceus, 2-serialis, inaequalis, flavescens, circiter 3"' longus, serlebu$ confluentibus, pa- leis apice paullüluiH crassioribus. Corollae luteae (Sw.), in mediis pilosiusculae, radii: circiter 4'" longae; lingu- lalae, lingula inlegerpima, anguslissima, tubo gracili lon- gissknoque breviori; discl: 3'" longae, limbo 5-fido, a tub(K dlälinclo eoque parum breviori. Anlherae caudatae^ caudis integris, arliculos ßlamentorum excedenlibus, alis lalis^ oblongo-elliplicis, obtusis. Styli basi aequalis rami longi, scmisubulati. Achacnia cylindracea, muUicoslata, hir- fiuta^ disco epigyno magno, areola terminali. — In monlibus frigidis. Jamaicae (Sw.); St. Domingue (Balbis). (v. 8p. s. oo.) fr- 3* Z'« grandi/lorum * (A. grandiflora Klh. n. 9. IV. p. 99. Ej. gyn. II. p. 400.) Capilulis cymosis, foliis ae- xaiamplexicaulibus. .nr.i, inferne crassitie calami scriptorii, apice in eymam irregulärem divisi, radiis ternis s. qua- ternis, toniento lanato, subfloccoso, albo vestitis, valde in- aequalibus, foliisque integerrimis, parvis, lineari lanceolatis basi stipatis, simplicibus et monocephalis s. 2-iidis, pedi- cellis monocephalis ioliaque eadem ac ad exortum tolius cymae basi gerentibus. Folia subtripli • penninervia , ner- vis ulrinque planis, 8ubtug (prominentibus Kth.) lanaliä, semiamplexicaulia, pandurata, curvilineo.acuminala, mu- cronato-serrala, limbo ovalo, cordalo, maximo^ 1| -r- 2^^" longo, I — ^'' lato, parle anguslata 3 — 4"' lata, polli- cem dimidium vix superanle, auriculis connatis, medio- cribus. Involucri foliola numerosissima, erecla, membra- nacca, plana, linearia, longissime rectillneo - acuminata, exlus hirsutiuscula , siraminea, apice obscuriora, subfim- brialo-8errulata, ex uninerviis in tenuiora, longiora, parum anguüliora, tri -et plurinervia , margine angusle scariosa, * 699 circilier 5*'" long.i, *''' lata. Capllula, radio mulliüoro, in siccis clrcitor 6'" longa, aeque magna ac in Asirrc grnndißoro (KUi.). Pappus flavescens, 3"' longus, serie- bus non lalitudine vix longiludine, distinclis. Corollae Ila- vae, disci: 3'" pariun longiores, lacintis apice hispidiuscivlo- barbatis; radii: 5'" longae, fauce liirsulae, lingulis 3-den- lalis. Ovaria lincaria, pilosa. — In locis aridis pr. urbem Alausi Quitensium alt. 1250 hex. Julio legit ill. de Hum- boldt, (v. sp. 1. in hb. Klh.) Scct. II. uinilromnchia. Ilerbae ramosae, foliolis involucri campanulali, plii- rimiflori rectilineo-acuminalis, fuliisquc opposilis. — Slyli rami obtusi. -«»nffii» s«;n»t » ;if)t;' f4. L. hicrncio'ides* (A. hieracioides Kih. 1. c.) Fo- liis sessilibus. h.L. mclaslomdides* (A. melastomöides}^. Zi^.) Fo- liis pctiulatis, exstipulatis ; ramis inflorescentiae primariis valde rcmolis. Herba ramosissima, ramis hexagonis, niveo-tomenlo- 818. Folia dccussata, breviler peiiolata, membranacea, ri' gida, triplinervia^ reticulato-venosa, nervis sublus late, su- pra vcnisquc an^ustissimc prominenlibus, plana, oblonge- ovata, acuminata, basi acuta, rcmote mucronula(o-scrru< lata, supra scabra, lucida, glabra s. obsolelissimc tomen- iosa, sublus niveo - tomenlosa , 2 — 5" longa, f — • 2" lala, inforiora adproximata, supcriora valde rcmota. Pe- tioli 2 — 4'" longi, niveo -tomenlosi, cxslipulali, basi con- juncti, inlus canaliculati. Paniculae lerminalac, termina- les, ramis terctibus, niveo -tomcntosis, abbreviatis, prima- riis trichotomis, summis vcrlicillalis basique foliis duobus suffullis iisquc longloribus, reliquis valde remolis, opposi- lis, quam folia sua brevioribus. Capiiula 3'" alla, fere aeque magna ac in Solidas^ine Virganrea pedicellis suis Ion- giora, numcro^sa, radio 27 — 30-, disco 30 — 40-floro. 700 Involucri dlsco aequalis foliola erecia, membranacca, plana, linearla, anguslissime acuminata, obsoletisslme et aracli- noideo-tomentosa, serrulata, l-nervia, straminea s. fus- ccscenüa, intima 2'" longa. Rhacbis longluscule palea- ceo - fimbrilllfera. Pappi flavescentis , achaenio duplo aequalis series longitudlne nee latitudine disiinclae, paleis apice vix incrassatis. Corollae flavac, radü: 3'" longae, tubo spavse pilosiusculo. — In temperatis convallibiis Com- beimae pv. urbem Ibague et St. Anna Novo-Granalensiüm alt. 700 hex. Jul. et Splbr. (Hurab.) (v. sp. s. c».) f6. L. verbasdfolium * (A. verbascifolia Klh. 1. c. p. 100.) Foliis petiolalis, supra buUoso-rugalis, exslipu- lalis; ramis inflorescentiae primariis adproximatis, sub- fastigiatis follaque sua supcranlibus. 7. L. solidagineum * (A. soUdaginea Kth. 1. c. p. 100.) Foliis petiolatis, planis, slipulis anguslissime semi lanceolatis; ramis inflorescentiae primariis adproximatis, subfastigiatis foliaque sua superantibus. i %i\\,t Rami opposili, hexagoni, cano-tomentosi. Folia longe peliolala, membranacea, supra basin subtriplinervia , ner- vis sublus prominentibus, venosa, oblongo - ovata , longe acuminaia, basi obtusissima — brevissime curvilineo- acu- minata, plana, mucronato-serrata, supra glabra, laevia, sub- tus niveo - tomentosa , circiler 4|" longa, 2^" lala. Pe- tioli pl. sesquipollicares, albo-tomentosi, intus canalicu- lall, extus convexi, stipulas plures, angustissime semilan- ceolatas, lineae, qua petioli sunt conjuncti, insidentes gerunt. Paniculae lerminatae, terminales, trichotomae, ramis terelibus, albo-tomentosis, primariis folia sua exce- dentibus, subfastijjialis, apice cymulas cx)-radiatas. irregu- läres, compositas gercntibus, elongatis, ulterioribus sen- ßim brevioribus. Capilula brevissime pedicellata, aeque magna ac in L. mekistoinoide, radio circiter 20-floro. In- voh'cri disco aequalis foliola plana, serrulala, ciliata, pi- i . 701 losiuscula, puvpureo-fuscescenlia , interiora margine an- giisJe scariosa , linearia, !<"' lata, exleriora parum la- iJora, et semiianocolala. Rhachis breviler paleaceo-fim- b/illifera. Pappi flavescentes paleae iiileriores 2'" longae, apicc incrassatae, ab exterioribus longitudine nee latitudine dlstinguunlur. Coroliae luleae, radii: 2|'" longae, fauce pilosiusculae, lingulls ^'" lülis; disci: laciniis apice gib- bis. Ovaria iusca, pilo uno allevove obsessa. — 111. de Humboldt in Andibus Peruvianornm inter Ayavaca et conval- lem flaniinis Culaco alt. 1200 hex. Aug. (v. sp. in hb. Klb.) 8. X» igninriimi* (Andromachia Igniaria p. 318. excl. syn. hrb. AV.) Foliis peliolatis, suprn laevibus, anllce mucronato-denticulatis, slipulis reniformibus. '>>'** ^^^ Herba perennis, 3 — 5-pedalis, ramis oppositis", Iie- xagonis, densissiine niveo-tomentosis. Folia peliolala, in spiralem senis paribus compositam disposita, membranaeea, supra basin Iripllnervia, nervis subtus prominenlibus, ova- ta, brevia s. subrotunda, acuta breviler curvilineo-acu- minala, basi obtusa — brevissime curvilineo-acuminata, antlce mucronato-denticulata, supra laevia, glabra, netvis primariis usque ad trifurcalionem junioraque iomenlosa, subtus peliolique niveo-denseque tomentosa, 3 — 6" longa, 1-j — 3i".lata. Petioli teretes, | — 1|" longi, basi sti- pnlis geminis oppositis, reniformibus, obtnsissimis, subtus niveo-supra obsolete tomentosis, 3 — 6'" longis, 4 -^ 1'" latis conjunguntur. Paniculae terminatae, terminales, tri- ehotomae subfastigiatae, ramis teretibus, albo- tomentosis, infcrioribus folia sua excedentibufe^, superioribus sensitn brevioribus basique aphyllis. Capitula 3"' longa, r.idio circiter28-, disco 20 -floro. pedicellis brevissimis. Involu- crl foliola membranacea, semilanceolata, longissime recli- lineo-acuminata, ececta, ciliata, serrulata, plana, numerosa, straminea, superne pnrpureo- fuscescentia , infima dusbiis lineis parum longiora, circiter l''^ lata. Pappi llavescenlis 702 ■ series confluentes, paleis inlerioribus apice vlx parum la- tioribus. Corollae flavae, 4'" longae. Ovaria hirsulius- cula. — In alta planitie Quitensl pr. pagum Chlllo et ur- bem Quiti alt. 1340 — 1500 hex. Jun. Jul. (Humb.) Hler- ha de Santa Maria incolarum; Iura Panga Quiten- äiuni. (v. sp. oo in hb. Kth.) t 9. L, Jussieid (Cass. Dict. sc. nat. XXVI. 203. Cass. Bull. «c. Novbr. 1817. p. 184.) Foliis petiolalis, ir- regulariter dentatis s. lobatis, stipulis rotundatis, inte- gerrimis. 10. L. ßoribundiim n. sp. (Amellus ßorlbundus W. brb. N. 16370.) Foliis peliolatis, mucronato-serrulatis, su- pra scabris, stipulis rotundatis, denticulatis. Caulis herbaceus ramique oppositi glutinosi, adulll hexagoni et obsoletissime, juniores laxe et lanato-tomen- tosi. Folia triplinervia, nervis utrinque planis, petiolata, membranacea , triangularia , acuminata, basi truncala - — brevissime angustissiraeque curvilineo -acuminata, mucro- nato-serrulata, supra hispida et scaberrima, subtus obso- lete et laxe tomentosa, 2|- — 3" longa, 1^ — 1|" lata. Petiöli 1 — 1|^" longi, stipulis magnis, rolundalis, denti- culatis, undulatis, connatis basi conjuncti. Panicula ter- minata, supradecomposita , terminalis, subfastigiata , ma- xima, myriocephala, ramis obsolete angulatis, magis mi- nusve obsolete et laxe tomentosis glutinosisque, oppositis s. verticillatis, folia sua superantibus, inferioribus elonga- tis, superioribus sensim brevioribus, pedicellis brevissimis, subaequalibus. Capitula circiter 2'" longa, radio fere 16- disco 27-floro. Involucri disco aequalis foliola numerosa, plana, erecta, straminea, a'pice fuscescentia^ minute serru- lata, longe acuminala, glabriuscula, ex semilanceolatis in linearia, l|''Mong3,',!vix^"f lala. Rhachis paleaceo-fim- brillifera. Pappi flavescentis series ;ext. ab interiori lon- gitudine latitudineque distincta. Corollae flavae, radii cir- 703 eiler 2"' longac, llngulis 3-dentalis, quam in L. melasto- mo'ide paruin latloribus. Ovaria pilosa. — - 111. de Hum- boldt pr. Cuencam Quilensium alt. 1351 hex. (v. sp. 1. in, hrb. W.) Sect. III. Oligactis Kth. 1. c. Frutices, foliolis involucri pauciflori acutis s. acumi- n^lis; foliis opposilis. 11. i/. sessiliflorum * (A. sesailiflora Kth. n. 9. IV. p. 102. t. 338. Ej. syn. II. p. 406.) Capitulis sessilibus. Frutex ramis opposilis, strialis, teretibus, inferne vi- rescenlibus et glabris, superne magis minusve albo-tomenr iosis. Folia petiolala, membranacea, penninervia, nervis subtus prominentibus et subglabris, reliculato-venosa, ob- long© ovata, acuminata, basi obtusa, plana, obsoletissime serrulala, supra glabra et laevia, sublus niveo-lomenlosa, 3 — 4-pollicaria, 15 — 17'" lata. Petioli 3"' longi, in- tus canaliculati, basi conjuneti, inferiores glabri, superio- res albo-tomentosi. Spicae (verae?) decompositae, ramis albo-tomentosis, gracilibus, primariis filiformibus , flexuo- sis, oppositis, quam folia sua brevioribus, spicis pl. oblon- gis, longiuscule, spiculis breviler pedunculatisj nonniin- quam abortu dicephalis. Capitula numerosa, 5 s; 6 (8 Kth.)- flora, radio 2 s. 3-floro, 2^''' longa, angusta. Involucri cylindrici, laxe imbricati foliola l-nervia, planiuscula, sub- scariosa, glabra, pallide fusco-straminea, ex ovatis, obtu- sis, exiguis in linearia, acuta, 1^'" longa. Rhachis exigua, paleaceo-fimbrillifera. Pappi flavescentis paleae interiores 2'" longae, apice incrassatae, ab exterioribus longitudine latitudineque distinctae. CoroUae glabrae, disci: laciniis acutis; radii: albae? 1^'" longae, lingulis linearibus, 3 dentatis, 4.nerviis Kth. 1. c. Ovaria pilosa. — In r«gno Peruviano? .i;iijl73ifiä:.ri 704 , f 12i' L. nubigemtm" (A. nublgena Ktll. syn. 11. p. 406.) Foliis lanceolato-oblongis, hasi, obtusis; capilu- lis pedicellatis. t 13. L. volubile * (Ä. volnbilis Kth. 1. c.) Foliis lanceolato-linearibus, basi angustalis, capilulis pedicellatis. Sect. IV. Platylepis. Frutex foliis oppositis; foliolis involucri mulliflori la- lis, intimis obtusissimis. r. .'!l4. L. Deppeanum * (A, Deppeana Linnaea Vi. p. 401.) Sect. V. Stenophyllum. . Arbuscula foliis Phylicae confertissimis, sparsis.*"''"' 15. L. erlcdides^ (Conyza ericoides Lam. eiic. II. p. 92. >V. sp. III. p. 1934 nee V. ericoidfis Linnaea IV. 247.) Arbuscula rämöslssima , ramis terellbus > superne lomenlosis. Folia Phylicae ericdidis sessilia, conferlis- 'simä, sparsa, coriacea, uninervia, nervo supra vlx conspi cuO,' avenia, linearia; acutiuscula, margine revoluta, inte- gerrima, 2 — 3'" longa, l"' lala, supra lucida, subtus (o- mentosa. Capilula solitaria, 3|'" longa ramos ubique dense foliatos terminant. Involucri foliola plana, membranacea, margine scariosa, l-nervla, extus praecipue superne to- menlosa, rectilineo-acuminala ex semilanceolatis breviori- bus parumque latioribus in iinearia, 2'" longa, ^'" lata. Pappus rufescens, disci coroUae aequalis, lubum in raAio sup^rans, serie exieriori brevi ab interiori longitudine nee latitudine dislincta. Corollae glabrae, disci-5-denlatae; radii: lingulis angustis, integerrimis. Aniherae alis ovatis, 'Äcutiusculis. Stylus superne puberülus ramis longiusculis, seraicylindraceis. — Peru. (v. sp. 2. in hb. Vahl.). Iyhi;.^'« CA- : 705 CACOSMIA (p. 338^.) *>,n-r.crf- : Achaenlum calvum. C. riigosa. (p. 338.) ; Herba suffrulicosa tota odorem nauseosuni instar Tagetis spiratj ramis oppositis, praecipue junioribus sex- angulatis et magis minusve lomentosis, inferne piupuva- sceiitibus. Folia opposita, btevissime peliolata, tripliner- wi, nervis subtus prominentibus s. planis, venosa, mem- ,branacea, rigida, oblongo-ovata, acuminata, basi obtusa, •'mucronulato-serrata —■ subinlegerrima , supra bulIalo.ru- gosa^ glabra s. juniora nervisque obsoletissime tomentosa, subtus tomento lanato nivea, 1 — 3'' longa, 5 — 10'" lata. Petioli circiter 2'" longi, membranaeei , dilatati, in vagl- nam saepius subinflatam connati , magis minusve lanato- tomentosi. Paniculae lerminatae, terminales, co-cephalae, nondum — suprafastigiatae, tricliotomae, ramis teretiuscu- lis magis minusve lanato-tomentosis, primariis elongatis~~ abbreviatiä, quam folia, quibus basi siipantur, multö lon- gioribus — brevioribus, ulteriöribus decrescentibus. Capi- iula 3"^ longa; erecta, radio circiter 5-floro, disco circiler 6-floro, terna, terminalia sessilia, lateralia breviter pedi- •cellata pedicellisque longiora. Involucrum cylindraceum, oo-phyllum, foliolis scariosis, nitentibus, 1— plurinerviis, glabris, planiusculis, integerrimis , eciliatis, fusco s. vires- centi- stramineis, ex obtusis, exiguis in majora, oblonge- elliplica, acuta, fere 3"^ longa et ^'" lata. CoroUae flavae (Klh.). Lingulae pl. 5-nerviae. — Specimen in Pcruvia a Dombey lectum atque in herbario cel. Kunthii asser- vatum ab Humboldtiänis praecipue tomento denslori, niveo, • -. *) Gel. Kunth lioc genus pone Caleam collocaudum esse censet. Stylus autera, rliachis ebracteolata , folia subtus tomentosa oppugnant, dura involucrum, folia opposita faciesqne externa non minus Andro- ntachiae quam Caleae est. 6r Bd. 45 Heit. 45 706 ramis inflorescenliae haud cmnino perfectae omnibus ab- brevlatis, primariis quam folia sua brevioribus. — 111. de Humboldt in Andibus Peruviae, praeserlim in Paramo de Saraguru, inlcr urbem Loxae et pagum Onae alt. 1700 hex. Sptbr. (v. sp. s. 3;) H . irT,; jSubtrib. VI. Pectideae. Capitulum radiatum. Styli rami in disco breves, oblusi. Herbae glabricusculae, pl. annuae, foliis membranaceis, planis , decassatis, basi (linea) eonjunctis s. (in vaginam) connatisj, glandulis rotundis, rufis s. nigris luminique op. positis pellucldis perforatis, bati denticulis setigeris in- siructis, saepissime margine praecipue apicali miniuiissime serrulato-scabris. Involucrum disco brevius Lseriale, mul- tiflorum, foliolis foliaceis? margine scariosis, integerrimis, glabris, multinerviis, nervis apice ramosis, inermibus, apice obsolete ciliatis. Rhachis ebracteolata. Corollae glabrae, 2-labiatae, labiis ext. 3> s. 4 - dentatis, inter. linearibus in- ^ tegerrimis, aut reguläres, 5-crenatae> limbo haud inflato. Antherae ecaudatae alis ängustis, subrolundis, obtusissimis s. retusis , filamentis laevibus , eorumque vestigia in radio nulla. Stylus exsertus / basin versus altenuatus, in disco e medio puberulus, ramis brevissimis; in radio glaber, ramis longioribus. Aehaenia angulata, basin versus angus- tala, striata, atra, disco cpigyno magno, nectario alveolari, callo basilari, areola terminali. Pappus flavescens. PECTIDIUM n. g. (Pectis Cass. dict. XXXVIII. p. 202. Pectidis sp. aucl.) Corolla disci 5-dentata, regularis. Pappus aristis paucis, subulatis, planis, rigidls, cor- neis, basi incrassatis, laevissimis, inaequalibus , achaenio brevioribus, demum divergenlibus. Corolla disci : regularis, 5-dentata, 5-nervia. Anthera ala obreniformi, retusa. In- 707 volucri pentaphylli foliola aequalia, amplexiflora, condu- j)1irnla, dorso teretla^ obovato-Iinearia, obtusissima. Rha^ chiü nuda, exigua. P. ■punctaiiim * (Pectls punctata Jacq. amer. p. 216. t. 128. L. sp.pl. 1250. Hout. Pfl. IX. p. 464. P. limfolia Gaertn. fr. II. p. 455. t. 171. f. 6. (cxcl. syn.) Sw. obs. p. 308. nee fortasse Poir. ene. V. p. 102. Chöndrilla follls auguslis ad oras punclatls. Plum. ie. 86. f. 1. Radix annua, tenuis, llgnosa, fusiformis, ramosa. Cau- lls ereelus, 1—3' altus, Iri - rarlssime dichotomus, gracllis, inferne tetragonus et purpurascens , superne quadrangu- lus, viscidus sparseque pilosus. Capitula crecta, brevissime radiala^ solitaria, angusta, circiler 3'" longa, dlsco 2 s. 3., radio 5-floro ramos filiformes, squamis nunnisi selaceis, exiguis, paucis, alternis obsessos, circiler |-pollicares, iri chotomiae cujusque intermedios lateralibusque breviores terminant. Folia uni- s. penni-nervia, nervis secundariis venisque obsoletissimis , glabra, niargine laevia, plana, basi ima denticulo setigero singulo utrinqüe instructa, seia vix unquam latitudinem foliorum superante, mutica, lineart- lanceolata, remota quidem sed internodiis longiora, f — 2|" longa, 1 — 2''' lata, margine apicali scabra, glandulis 1 - s. pluriserialibus , parvis perforata. Foliola involucri ^1'" longa, \^>t lala seriem glandularum oblongaram in nervo medio gerunt. Achaenia foliolis aequalia, praecipue apice hispidiuscula, disci arislis pl. binis (semel vidi nul. lis), radii pl. lernis rarissime ütraque singulis aut ternis eoronanlur. Coroliae circiler lineam longae, disci alro purpurascenles? radii flavae, lingulis parvis, elliplicis, utrinqüe anguslaiis, lubo breviotibus glaridulaque alropur purea oblonga hinc inde notalis. — Pr. Carlbagenain in ins. St. Crucis (Jacquin); inss. St. Thomae et Domingo (Car. Eh* renberg): Splbr, Oclbr. (v. sp. s. oo.) 45 • 708 -^ . ; ., P E C T I S. (Pectis, Cryptopetcäon et Chtonia Caps. Dict. XXVII. p. 202. Lorentea Lag. iiov. gen. p. 28. m^ hcss. Pcctidis Corolla discl 2-labiata. Pappus l-jseri^llj^, paleijS basi latis. ., j- Pappus uniserialis, setratus, aut late paleaceus, paleis 1-nervüs, semilaiiceolatls , in setam desinenlibus , saepe setigero-lacinialis, aat setaceo-paleaceus Corolla disci 2-la- biata, 5-nervia, labiis fastigialis, exteriori 4-rarius 3-den- tato, quam interius integerrimum, lineare piofuudiusque i)^i.updimi(i multo laiiori. ;Antherae ala rotunda. . Hbachis nuda. — r Herbae annuae, folils glabris margine angustissl- IIJQ cartilagineo, diapbano; capitulis breviter radiatis. , ,: 1. P, ciliaris (L. sp. pl. p. 1250. W. sp. pl. III. p. 2131. Sw>, obs,t bot p. 307 ex parle.) Foliis linearibus; capitulis ramos superne nudos terminanlibus ; involucris pentaphyl- lis; pappo late paleaceo, radii brevi, yald« inaequali. Radix ramosa , radiculis filiformibus. S.w. Caulis letra- gonus, (teres Sw.) :di )?. trichotomus, purpurascens , tenuis, diffusus (Sw.), pube obsolc:a,2-seriali, seriebus ex foliorum basibus decurrentibug, cum iisque decussatis. Folia uni- nervia, nervo subtus hispidiusculo , plana, linearia, acuta, mutica, basi (linea) conjuncta, poris 1-serialibus, pro ra- tione plantae majusculis notata, margine sqabra, denticulis circiter ulrinque terms basi instructa, selis, altitudinem fo- liorum excedentibus, \ — 1" longa, vix ^ — f" lata. Invo- lucrum pentaphyllum, cylindraceum. Capitula magnitu» dine eadem ac in sequente raraos superne nudos ternii- nant. Pappus late paleaceus (nullus sed margo membra. paceus, lacerus Sw.), achacnio multo brevior; paleis radii temis, inaequalibus , late semilanceolatis, binis permullo majoribus exterius achaenii latus coronantibus , disci: cir- citer quinis, quarum una vel duae reliquas longe superat. 709 Corollae luteae. — In HIspaniolae aridis. (v. sp. 2. plura nianca a cl. Swartiio communicata in h. W. et tertium sub P. punctata in hrb. Florn. et quartum sub P. ciliari in h. Thbrg.) 2. P. Unifolia (L. sp. pl. p. 1250. Amoeft. ac. V. p. 407. Houtt. Ptl. IX. p. 465. W. sp. pl. III. p. 2131. Polr. enc. V. p. 120. Tagetes minor caiJe subdiviso etc. P. Br. Jäm; p. 319. Hieracinm frutic«)siim angustissimis grami- neis foliis Sloan. Cat. 123 et. bist. I. p. 2554. 1. 149. f. 3.) Fülüs linearibus; capitulls ramos snpernc nudos terminan- tibus; involiicris 5- s. 6-phyllis; pappo late palcaceo, radii longo, aequali. Kadix perpendicularis, tenuiter fusiformis fibrillas cre- bras emitlit. Caules adscendentes s. erecli, 1^" — 1|' alti, trichotomi, ramosissimi, deliqnescentes, quadranguli, ad angulos bispidiusculo-puberuli, purpuraseentes. Folia in- ternodiis pl. longiora, adproximata — salis remöta, uni- nervia, nervo subtus hispidiusculo, linearia, acuta, juniora mncronata, margine scabra, infeme denticulis paucis, re- molis in setas latitudine foliorum longiores deoinentibus inslructa, 4 — 10'" longa^, ^ — 1'" lata, poris magnis, saepe biserialibus, telaque cellulosa pellucida perforata. Capitula 4 — 18-flora, radio 5-floro, 2 — 2^ longa, ramos filiformes, 3/r__l« longos, speciminis unius ejusdemque subaequales, siiperne squamis ellipticls, parvis, longe mucronatis, erectis, alternis, magnopere remotis paucisque instruclos, basi la" tcrales trichofomiae cujusque semper, intermedios non- nunquam foliatos terminant. Involucri 5-rarissime 6-phylIi, cylindracei foliola aequalia, conduplicata, margine latissime scariosa, elliptico-lanceolata, eglandulosa, li — 2'" longa. Pappus late paleaceuS;, 1|"' longus, aequalis, paleis brevi- bus, apice setigero-Iaciniatis , et in setam sextuplo lon- giorem desinentibus, in disco pl. 'qüinis, in radio pl. binis opposilisque. Corollae flavae, disci päppo breviores, labiis 710 exlerlorlbus 3 — 4-denlalis; radü Imgulls apice obsoletissi- me Iricrenulatis , tubum excedentibus. Achaenia (Sw.) hir- suta, 1'" longa. ^ Jamaica; St. Thomas (Car. Ehrenberg), (v. sp. s. CXD.) t 3. P. fasciculata (Poir. Enc. bot- V. p. 120.) Fo- liis obovatis ; capitulis subfasciculatis ; pappo coroniformi (?), lateribus fila bina emittente. f 4. P. angustifolia (James in Ann. Lyc. N. York H. p. 214.) Involucris 8-phyllis; pappo brevissimo, 5-dentato. 5. P, elongata (Kth. nov. gen. IV. p. 262. t. 392. Ej. syn. II. 496. P. striata \V. hrb. n. 16139). Folüs linea- ribus; capitulis ramos superne aphyllos terminantibus ; in- . volucrls pentaphyllis. Herba annua, erecta, sesqui — 2-pedalisj radice te- nuiter fusiformi, perpendlculari , ramosa. Caulis gracllis, teretiusculus , superne obsolete tetragonus, purpurascens, laevis, glaber, ramosus, ramis oppositis, modo slmplicibus foliisque, e quorum axillo prodeunt, brevioribus, modo iterum divisis eaque longe superantibus. Folia rigida, uninervla, nervo subtus prominente, basi brevissime con- iiata^ linearia^ acuta s. acuminata, juniora mucronata, adulla mutica, f — f" longa» 1'" lata, superne margine scabra, inferne usque fere ad dimidia denticulis remotis setisque foliorum latitudinem saepissime superantibus instructa, glan- dulis pro ratione plantae parvis, pl. 1-serialibus perforata. Capitula brevissime radiata, radio et disco 5 -floro, 2^'" longa ramos basi ima foliatos, caeterum nonnisi squama una alterave, elliptica, in mucronem longum acuminata, elliptica obsessos, filiformes, circiter semipollicares termi- nant, Involucrum 5-phyllum, cylindraceum , foliolis con- duplicatis, linearibus, acutis, aequalibus, margine late sca^ riosis, circiter |'^' longis, |'" latis, Rhachis parum con- vexa, brevissime setoso^fimbrillifera, Pappus selaceorpa- leaceus, longus, inaequaüs, paleis denis et pluribus; in 7H raclio et disco conrormis. CoroIIae luleae, dlsci linea pa- ruin lunglores, pappo breviores; radü 1|''' longae, lingulls elliplicis, multinerviis , apice 3-crenalis, tubo brevioribus. Acbaenia obsolete pilosa^ lineam longa.-*- Prope Popayan? (Kth. 1. c.) ; pr. Hondam (W. hrb.). (v. sp. s. oo.) 6. P. Stvartziana n. sp. (P. ciliaris Sw. obs. p. 307 ex parte*)). Follis lanceolatis; capitulis ramos superne nudos terminantibus ; involucris 7 s. 8-phyllis; pappo brevi, aut aequali et mutico aut inaequali paleaque una longlori et in setam aeuminata. Caulis trichotomus, tctragonus, purpurascens, gracilis, glaber, erectus? circiter pedalis. FoIIa lanceolata, basi linea transversa conjuncta, mutlca, poris uniseriallbus, pro ratione plantae majusculis perforata, internodiis breviora, circiter 6'^' longa, 1—2''' lata, margine scabra, denliculo setigero basali nullo s. uno s. binis in latere quoque, setis lalitudine foliorum brevioribus. Capitula aeque magna ac in Pectidio punctato, terminalia in ramis superne aphyllis. Involucrum 7 — 8-phyllura, cylindraceum, foliolis condu- plicatis, oblusis, margine apicali anguste scariosis. Pappus utriusque formae in radio sive disco occurrens> paleis com- pluribus, ellipticis, achaenio ter brevioribus, mulicis, ob- tusis aut Omnibus aequalibus, aut una longiori» achaenio autem breviori, serrulata, e basi breviter semilanceolata in setam aeuminata. Corollae disci luteae; radii lingula el- liptica , tubo breviori. — ( v. sp. in hrb. Thbrg. a Swartzio missum.) Diflfert a P. ciliari: caule glabro; foliis lanceolatis, latioribus et brevioribus, basi denticulo saepe nullo s. mio *) Synonyma Swartziana, nisi ex ipsis dcscriptiouibus apparcnt, semper dubia erunt, cum herbarium suum absque ordine et nominibus reliquerlt auctoi, et planL-^s a se ipso dcscriptas aliis sub aliis nomini- bus non roro communicaverit. 712 inslruclis; involucris 7 — 8-pliyllis; paleis pappl brevlssl- mis, ellipticis, aequalibus, obtusis aut omnibus coutbrmi- bus aut una longiori, acliaenio autem breviori. 7. A Bonplandiana (Kth. n. g. IV. p. 206. Ej. syn. II. p. 496. P. linearis W. hrb. N. 16136.). Follis linearibus; capilulls ramoS superne a|)hyllos termlnantibus, involucris circiter 10-phyllis.. Caulis erectus, teres, purpurascens , glaber, tricholo- mus. Folia basi conjuncta, 1 — s. 3-nervia, nervo inter- medio basi dilatato, linearia, acuta, mucronata, 1 — 1|" longa, l^—''2'" lata, divergentia s. reflexa, iniernodiis bre- viora, margine laevia, basi denticulo setigero, seta lalltudine foliorum breviori, ulrinque singula instruct». Capitula 3'" longa lerminant ramos subfiliformes, circiter sesquipoUi- cares, solummodo squamis angustissime semilanceolatis, exiguis alternis , erectis obsessos , cujusque trichotomiae intermedios terminant Involucrum circiter 10-phyllum, foliolis obovalo-linearibus, acutiusculis, conduplicatis „ ae- qualibus, 2"' longis. Pappus brevis, valde inaequalis, paleis angustis, integris, longioribus in setas ipsis longlo- res excutrentibus, niultis, in radio paucioribus. Achaenia pilosa. — In regno Mexicano pr. Queretaro alt. 1000 hex. Sptbr. (Humb.) (v. sp. s. 2.) 8. P, carthusianorum n. sp. Ramis florigeris in glo- merulum terminalem, oo.-cephalum densissime congestis; capitulis foliis summis absconditis; pappi paleis lalis, in radio quam binae plurlbus. Hadix annua? fibrosa, Caulis ^ — 1' altus, erectus ramique longiores, si adsunt, teretes magis mimisve pur- purascentes, pube 2-seriali, obsoleta, seriebus e foliorum basibus decurrenlibus cum iisque decussalls, ramulos bre- vissimos, monocephalos , foliis, e quorum axillis proficis- cuntur, multo breviores, superne remoliusculos, apice den- sissime glomerulalos prolrudit. Folia rigida, l-nervia. 713 nervo subtus promlnulo hispidiusculo s. glabto, Ilncaria, übtusa s. acutluscula, mucronulata, basi in vaginam linea partim longiorem connata, usque fere ad media denticulis in setas lalitudine foliorum breviores desinenlibus instructa, margine scabra, glandulis pro ratione planlae paiicis par- visque, sesquipollicaria et 2'" lata, internodiis longiora. Capilula 12-flora, radio 5-floro. Involucri 5-phylli, cy- llndracei foliola acqualia, oblongo-obovata, obtusissima, apiculata, conduplicafa, amplexiflora, margine scariosa, 2^'" longa, 1'" lala. Pappus brevis, paleis integris, latis, seta sua longloribus, in disco pl. quinis et subaequalibus, in radio pl. lernis et inaequalibus. Corollae luteae, disci linea parum longlores, labiis ext. 4-dentalis; radii lingulis olllplicis, tubo breviovibus, apice 3-denticulalis. Achaenia liirsutiuscula, 1|'" longa. — Bertero in Sl. Domingo, (v. sp. s. 2.) 9. P. pygmaea (Kth. n. g. IV. p. 205. Ej. syn. IL p. 496. P. minuta W. hrb. N. 16154.). Foliis linparibus; ca- pitulis foliis summis absconditis ; pappo late paleaceo, radii plus quam 2-paleaceo; ramis florigeris sparsis. Radix tenuis, fusiformis, parum ramosa, llexuosa, per- pendicularis s. subperpendicularis. Caulis pusillus, 1—2" altus, simplicissimus — ramosus ramique alterni (oppositi Kth.), florigeri et saepe brevissimi teretes, striati , puberuli, purpurascentes. Folia uninervia nervo subtus proniinulo, subtilissime venosa, rigida, approximata, internodiis lon- giora, basi in vaginam brevem connata, linearia, acuta, sctoso-mucronata, usque ad apicem denticulis setigeris, setis latitudinem foliorum superanlibus, ulvinque inslructa, 4 — 6'" longa, ^ — I'" lata, margine scabra, glandulis grossis uni- s. pluriserialibus. Capitula 12-flora, fere 2|'" longa, solitaria caulem ramosve foHatos, foliis, c quorum axillis prodeunt, absconditos, saepe brevissimos s. fere nullos et apice adproximatos terminant. Involucri 5-pbyllI, foliola 714 obovato-llnearla, obtusa s. acutiuscula, mucronulata, aequa- ]ia, margine late scariosa, interne conduplicata , eglandu- losa, 2'" longa. Pappus brevis, inaequalis, conformis, paleis •in sctam ipsis modo longiorem modo breviorem desinen- libus, magis minusve lalis, apice pl. setigero-laciniatis, qualernis — denis sed pl. circiler quinis. CoroUae luteae, radii linguHs plurinervüs, tubo longioribus, integerrimis? Achaenia i^'" longa, hirsutiuscula. — A praecedente di- stinguitur caule permulto humiliori; ramis florigcris neque tarn multis, neque tarn congregatis; foliis acutis, seto« so-mucronatis, usque ad apices denliculatis deniquc pappo. — Crescit locis calidis juxta Honda, in ripa flu- minis Magdalenae, alt. 130 hex. (Regno Novo-Granatensi.) Majo. (v. sp. s. oo.) 10. P. prosirafa (Cav. ic. IV. p. 12. W. sp. pl. III. p. 2130.) Foliis lingulatis, mucronalis; capitulis foliis summis abscondilis; pappi paleis latis, in radio binis, unilateralibus. Radix fibrosa. Caulis prostratus, quadrangulus, de- bilis, tri- s. dicholomus, glaber — pilis brevissimis, diver- gentibus, magis minusve raris obsessus, circiter 3 — 6pol- licaris. Capitula radio 5- disco 6-floro, 3'^' longa, soli- laria ramos folialos, saepe brevissimos terminant. Folia penninervia, nervis uirinqtie planis, seeundariis venisque obsoletissimis , in vaginam eonnata, lingulata, acuta, mu- cronata, basi longa angusteque acuminala usque ad ne dimidia quidem denliculis remolis circiter septenis, setis laiiludini fuliorum circiler aequalibus, utrinque instructa, internodiis longiora, remotiuscula — adproximata, 9— 15'" longa, 1^ — 2'" lata, margine scabra, glandulis parvis, raris- que telaque cellulosa pcllucida perforata. Involucri 5-phylli, cylindracei foliola aequalia, linearia, obtusa, s. acutiuscula, conduplicata, dorso teretia et valde incrassata, margine late scariosa, pallide viridia, 2^"' longa, circiter |'" lata. Corollae flavae, radii 1^'", disci 1"' longae. Pappi paleac _-. 71Ö inacquales , achacnils hirsuliiisculls , circller 1|'" loiigls multo breviores, latae, in selam ipsis breviorem acuini- iiata, apice siiblaceio-serratao, in disco quinae, in radio binae et dimidiatae. — Habitat in Nova Hispania sec. Cav. 1. c. (v. sp. oo. in h. berol. culta.) 11. P. anceps n. sp. (P. UnifoUa Sw.?) Caule an- cipite; folüs obovato-Iinearibus, muticis; capitulis solitariis s. ternis in ramis totis aequaliter foliatis; pappo mediocii, subaequali, paleis in radio ternis, haud unilateralibus. Radix annua, fibrosa. Caulis adscendcns, flexuosus, aequaliter foliatus, tricliotomus, superne ramique palenli- divergcntes decussailin aneipites pubeque biseriali, latera nee ut in reliquis speclebus angulos occupante instructi. Folia subobovato-linearia, acuta, mutica, inferne marglne seli- gera, selis latiludinem fuliorum superantibus, subtus punclis uni- s. pluri-serialibus notata^ margine scabra, internodiis sacpissime breviora, \ — 1" longa, | — 1|"' lata. Capilula aeque magna Acpygmaeae, angustiora quam in serpyllifolia, circiter 13-flora, radio brevissimo quinquefloro, solilaria s. terna in ramis usque ad apicem summum foliatis, saepc brevlssimis. Foliola 5, circiter Sj"' longa, oblongo-obo- vata, margine scariosa, oblusissima, apiculata, glabra, mul- tinervia, aequalia, discum aequantia, inferne conduplicata, glandulis diapbanis, oblongis, paucis. Pappus late palea- ceus, mediocris, circiter |'" longus, paleis subaequalibus, ellipticis, in setam ipsis longiorem acuminatis, in disco quinis s. quaternis; in radio ternis', haud unilateralibus. Achaenia generis, hirsutiuscula. — Vidi specimina 2 Swar- tziana in hrb. Holmensi. P. pygmaea et serpyllifolia proximae sed caule an- cipite foliisque distinctissimae. 12. P, serpyllifolia n. sp. (P. prostrata W. hrb. N. 16133. fol. 2, *) specimina a Swartzio communicata. P. *) Quo sub nomine specimina Swartziana in hrb. Tlibrg. militant. 716 humifusa Cand. in Wydl. |)1. exs. Porloric. N. 208. Lo- rentea prostrata Lag. n. g. p. 28?) Follis subspalhulatis, muticis; caule quadrangulo; capitulis sparsis; pappo late paleaceo, disci brevi. Modus Crescendi prorsus idem ac in Trifolio scabro vel strlato. Radix lignosa, ramosa, subfusiformis , perpendicularis, annua? Caulis hmailis 2 — 6-pollicaris, di-rarius tricho- tome ramosissimus , procumbens, basi reptans, radiculis longissirnls, tenuissimis simplicibusque, dense follatus, qua- drangulus, pube obsoleta, 2-seriali, serlebus e basibus fo- liorum decurrentibus cum iisque decussatis instructus, saepe purpurascens. Folia rigida, 1-nervia, nervo subtus prominulo, avenia, obovata s. oblongo-ovata, oblusissima, mutica, nonnunquam retusa, basi longe valdeque anguslata, denliculis utrinque circiter quaternis — senis, adproxima- tis, setis latitudlne foliorum brevioribus instructa, atque in vaglnam brevissimam connata, intersliliis saepissime lon- giora, conferta, 2 — 4'" longa, 1 — 1|^"' lata, margine sca- bra, glandulis crebris lelaque cellulosa saepe diaphana perforata. Capitula 23 — 28-flora, radio 5-floro, 4'"longa, solitaria, pro ramositate plantae} rara, ramos apice per interstitium foliis snmmis brevius nudos squamaque una allerave scariosa, clliata, acuta, exigua, elliptica, 'erecta Line inde instnictos terminant. luvolncri 5-pbylH, cam- panulato-cylindracei follola obovata, obtusissima, nonnun- quam retusa, margine scariosa, inferne incrassato-carinata, 2"' longa, 1 — 1|^'" lata, glandulis apice rotundis et fre- quentioribus, inferne oblongis pellucido - punctata. Pappus inaequalis, achaeniis mullo corollisque brevior, paleis latis, apice pl. lacero-serratis, maximis sela sua longioribus eaqne addita circiter lineam longis; in disco senis s. plu- ribus, in radio binis s. ternis^suboppositis, cilia uria alterave , 717 sacpius inlerjecta. Corollae luleae, .disci: *llnea vix lon- giores, labäs ext. 4-dentatis; radii: 1|'''' longae, lingulis 4-iierviis, ellipticls, tubum excedentibus , apice obsolelis- sime 3-crenuIalis. .iVphaenia 1|/// longa, praecipue angplis hirsula. — Dlffert a P. prost J'atafCiVtacum ipse ^.-.Swarlz compeglt, satis superque! — Habitat in insulis Caribaeis (Sw ); Porlorico (Wydler); Martinique (i^Je^); St. Thomas (Car. Ehrenberg.), -r. (v-iSp. s. qo.) , ; ,lyU;j vibßt ?.?i»i 13. -P. Sieberi n. sp. (P. pvostrata Sieb. fl. mart. exs. suppl. IM. 24.). . Follis oblonge -obovatis, niuticis} ca- pitulis sparsis; pappo lata paleaceo, disci longo. , > , Caulis adscendens, ba&i replans, .radiculis simplici|)us, teiuiissimis longissimisque, purpurascens , quadrangulus, pube eadem ac in praecedente obsessus, in specimine sup- .petente parum dicholomus et 8-pollicaris. Folia prorsus P. serpyllifoliae sed magis remota, interstitiis pl. breviorei, obtusa s. acutiuscula, 5 — 7'" longa lineamque circiter lala. Capitula majora, solitaria ramos usque fere ad apicem fo- lialos terminant. Involucri subcylindracei foliola 3'" longq, 1<"/ lata, elliptica, obtusa, margine scariosa, inferne in- crassalo-carinata. Pappus idem ac in P. serpyllifolia paleis aulem in disco circiter octonis, maximis, fere 2"' longis, in radio paucioribus quam in disco quidem sed binis pluribus. Corollae luleae, radii fere 4, disci fere 2'" longae, caelerum ut in praecedente, cui simillima est, a qua aulem caule adscendente, alliori ; foliis magis remolis; fo- liolis ellipticis, longioribus; capitulis majoribus; pappo longiori, disci plurlpaleaceo, corollas aequante achaeniaque superanle, radii plus quam 21 -paleaceo satis abhorrere videlur. — Martinique (Sieber.) v, sp. 1. s. LORENTEA (Linnaea Y. p. 135.) (Pectidis sp. Kth. Inulae sp. L. Asteris sp. Houst. Corolla disci 2-labiata. Pappus disci biserialis. 718 Pappus dlsci biserialis, serratus, longus, inaequalis, seile interiori setaceo-paleacea, exterlori brevlori et capil- laii. Corolla disci 2-labiata, 5-nervia, labiis fastigialis, äexttriori 4- den lato, quam interius lineare, integerrimüm pvofundJusque oriundum iriplo angustiori. Anthera ala rotünda. '>!.' L. saturejö'ides (Limaea 1. c. t. It. f. 7 — 12.) Achae- niis radii calvis, involucris octophyllis. ' 'Herba verisimiliter perennis; Caules procumbenles, cireiter semipedales, basi llgnescentes, ramosi, ramiique alterni s. oppositi obscure purpurascentes, teretes, superiie hispidulo - puberüli et subcanescentes. FoHa rigida, uni- nervia , nervo subtus prominulo , avenia , llnearia , obtusa, setoso-mucronala, scabra, hispida, aetate valde provecta glabra et laevia, margine scabra^ usque fere ad dimidla denllcuHs setigeris, in quoque latere cireiter oclonis — dehis instrucla, setis foliorum latitudinem excedentibus, ^ — l« longa, 1'" et parum ultra lata, divergenlia, glandulls crebris, pro ratione planlae parvis perforata, pleraque in axillis gemmas nondum evolutas foventia. Capitula 4'" alta, longius quam in affinibus radiata^ ramos squamas iionnisi parvas, ellipticas, mueronatas, ciliatas, ereetas, allernas^ magis minusve crebras gerentes lerminant. In- volucri 8-phylli foliola oblongo-elliptica, oblusissirna s. obtusa, planiuscula, aequalia, 2|^"' longa, margine scariosa. Achaenia pilosa, radii calva. Corollae luteae, disci 2-j"' longae; radii lingulis oblongo-subellipticis, multinerviis, apice tridentatis, tubum excedentibus. — Schiede et Deppe inter Santa Fe et Plan del rio (Mexic.) Jul. (v. sp. 2.) 2. L. canesceus * (1. c. p. 135.) Involucris 8-phyllis; pappo radii dimidiato, coroniformi. Herba 4- s. 5-pollicaris, annua (Ktli. 1. c). Caules erecli s. procumbentes , trichotomi (?), ramis divaricatis, subtetragonis, puberulls, florigeris superne nonnisi squamas 719 exiguas, semilnnceolalas, clliatas, paucas et remotas gerentibus capUuIisque solltariis, radio clrclter 8-, disco 30 — 35-floro, 3"' allis atque aeque longe ac in praece- dente radlatis terminalis. Folia rigida, uninervia, nervo subtus prominulo, avenia, linearia, acuta, nondum perfectis breviler mucronulatis exceptis mutJca, liispidulo-puberula, subcanescentia, subtus nigro-punci ata, 3 — 6'" longa, ^ — 1'^' lata, niargine serrulato-scabra, basi denliculis paucis, ad- proximatis instructa, setis folioruin latitudinem vix exce- dentibus, saepe reflexa, pleraque in axillis ramorum pri- mordia fovenlia. Involucri 8-phylli fuliola aequalia, ob- ovata, obtusissima , nonnunquam retusa s. acutiuscula, concava, raargine lale scariosa, 2|^'" longa, llnea raro an- gustiora. Rhachis nuda, parum convexa. Corollae discl 2'^' longae; radii circiter 4|'" longae, lingulis lanceolato- elllpticis, tubum excedenlibus, apice 3-dentaiis, lutco- variegatis? Achaenia circiter l^'i' longa j pilosa, radii pappo 1 • seriali, brevi , coroniformi , dimidiato , apice fisso coronata. — Differt a praecedente, cui simillima est, sla- tura debiliori; foliis praeter nondum perfecta inuticis, magis puberulis, denticulis paucioribus, magis adproximatis, bre- viusque setigeris solummodo basi instructis, capitulisque minoribus; pappo radii dimidiato et coroniformi, denique duratione. — Locis temperatis pr. Chilpancingo Mexica- norum alt. 700 hex. Aprili legit ill. de Humboldt, (v. sp. s. oo.) 3. L. humifasa * (Pecüs humifnsa Sw. prdr. p. 114. £j. fl. ind. occ. III. p. 1362. Jacohaea humifusa hyperici foliö Plum. cat. p. 10. Ej. ic. 84. t. 95. f. 2.). Gapitulis ramos süperne aphyllos terminantibus ; involucris 5-phyllis. Herba annua, radice lenuissime fusiformi, iibras rigi- das, paucas emiltente, perpendiculari. Caulis prostratns, tri-rarius dicholomus, letragonus, pube obsoleta, biseriali, fi£riebus e foliorum basibus decurrentibus cum iisquc de- 720 cussatis, ad nodos foliornm radiculas simplices hinc inde exserens (Sw.). Folia glabra, 1-nervia, basi conjuncta, margine scabra, oblongo - obovata , acuta , exceplls nondum perfoctis mucronulatis mulica, basi denticuHs paucis (ulrin- que 2 s. 3.) instructa, setis foliorum lalitudlne brevioribus, 2 — -4"' longa, ^ — 1"' lala, glandulis pl. 1-seriallbus mar- glnalibusque, internodiis pl. breviora. Capitula clrciter 15- flora^ radio 5-floro, 2|^"' longa, pro ramositate plantae pauca, ramos apice per 2 — 4 lineas nudos squamisque subsetaceis paucis, ereclis, allernis obsessos ierralnant. Involucri 5 - pbylli follola subaequalia, oblongo - obovata, acuta, basi cuneata et conduplicata , superne margine late scariosa, 2"' longa, vix |'" lata. Pappus mediocris, 1^"' longus, in radio et disco idem. Corollae luteae, disci labio ext. 3- s. 4-dentato. — Locis sterilibus apricis Anllllarum (Sw.); in rupibus ad flumen Yumary Nvbr. (Pöppig). (v. sp. s. 2.) 4. L. scssiliflora n. sp. (Pectis prostrata W. hb. N. 16133. fol. 1.) Capilulls ramis usque ad apicem dcnse foliatos terminantibus; involucris 5-phyllis. «»Iv»« »:» Caulis herbaceus, erectus? pede dimidio aliior, pur- purascens, superne quadrangulus, pube laxa, 2-serIali, «eriebus e basibus foliorum decurrentibus cum iisque de- eussatis. Folia linearia, acuta, raucronata, l-nervia, glabra, basi conjuncta, margine laeviuscula, usque fere ad dimidia denticulatis , setis lalitudine foliorum brevioribus, inter- nodiis breviora, ramea confertissima, 1 — 2" longa, 1 — 2'" lata, glandulis crebris telaque cellulosa pellucida perforata. Capitula plurimiflora, foliis summis abscondila, radio 5- floro (?) ramulos alternos usque ad apicem densissimi fo- liatos, breves tcrminant. Involucrum 5-phyllum, campa- nulato-cylindraceum, foliolis ovato-ellipticis, obtusis, sub- aequalibus, circiter 4^^ longis, 2"' latis , inferne obiter ca- rinatis, -= ^ 7:21 rinalls, marginc scariosis. Pappus in radio et disco con- fovmls, circiter 2"^ longus. Corollae luteae, — Palria ignota. (V. sp. 1. a ßellardi comm.), ' INß. Pectis discoidea Ilorn. est Lc^sscra gnaphali- oldcs, quod rdCte jam dixit acu^issimus Sprg. (utnad 6r Bd. 4« Heft. 4ß 722 FLORULA INSlfliAE Sf 1 THOMAE iPfblAE OCCIDENTALIS , CONCINNATA A D. F. L. DE SCHLECHTENDAL. (Contlnuatio v. Linn. 5. p. 6S2.) GUETTARDA L. 156. GüETTARDA rugosa Vahl! Sw. fi. Ind. occid. 1. p. 632, Cham, et Schldl. Litin. 4. p. 182. — Pill in omni parte magis patentes quam in argentea Linn., liinc tactu jam difierunt foliorum paginae aversae in utraque specie, sed difFerunt praeteiea folia in rugosa minora semperque late elHptica s. subrotundo-elliplica, lateribus quasi paral- lelis, obtusiuscula , in argentea late ovata s. subrotundo- ovata, lateribus extus curvatis, acuta. Peduneulorum ab- soluta extensio variabilis, semper vero longiores apparent in argentea, ubi folium semper superant aut sallem ad- aequant, quum in nostra folis fere semper sint breviora aut rarius eorum longiludinem attingant, minoremque flo- rum celeroquin valde similium praebeant copiam. Folia omnium minima in fructifero speclminc 16 — 17 lin. longa 7 — 8 1. lata; maxima 3 — 3| p. longa 25—26 1. lata; pe- dunculus i — *2| p. longus. Candollius in prodromi quarto volumine plures distin- guit species, rugosam Sw. a scabra Lam. sejungit, tres- que alias species inter has et argenteam ponit. Sed co- piosis lustralis speciminibus, ne nimis auctus sit specierum numerus ex unica e loci conditione variabili specie, valde veremur. Ulterlus certo in eas inquirendum erit. — ^— .-^- 723 157. CüETTARDA porvi/Ioj'a ValiW Cham, et Scbldl. LInn. 4. p. 185, G. parvifolia $w. fl.ind. occ. p. 1958. Parvifoliae nomen iüsignius foret, nam folia huic inter omnes nolas minima. Numerus partium floris variabilis, quatcrnarius, quinariüs; variabilis praeterca magnitudo florum et folio rum in aliis individuis valde diminutorum; variabilis de- nique florum copia, qui nunc solilarü, uvnc terni^ nunc septeni^ inflorescentia dichotome-ramosa. , ERITHALIS. L., P. Browne. 158. Eruiialis friiticosa L.-, Sw. obs. bot. p. 83., Er. odorifera Jacq. , haec unica sui generis species, fruclu costato ad Psychotrias varias accedens , floribus trichotome cymosis, 5-meris, corolla fere penle-aut hexapetala, tubo subnullo, antlieris lincaribus basifixis. Folia summopere magnitu- dine variant, 2 — 2| p. longa, 1,-j p. circiter lata; alia 4 p. longa et ultra 2 p. lata. Crescit in locis mari vicinis in ins. Sli. Tbomae. RAINDIA DC. prodr. 4. p. 384. ,, 159. Randia latifolia Lam. Gardenia Randia Sw. obs. bot. p. 61, Fl. Ind. occ. 1. p.526. Hb. W. n. 5136 excl. fol.2. Var. y. micrantho. Frutex ramulis brevibus apice bi- rarius trispinosis horrldus. Ramuli juniores tetragoni pills brevibus hirtelli; vetustiores cortice (fors exsicc^lione) valde corrugato et inaequali cooperli. Folia parvg variae ilgurae atque magnil.udinis, semper basi longius brevius cuneata, glaberrima et nitida, ceterum mox subrolunda, mox obovata, mox subrhombeo ovata, mox elliptica, mox fere lanceolata^ \ — 1^ p. longa, nunc obtusissima, nunc obtusa cum mucronulo^ nunc acutiuscula. Slipylae iuler se nee cum petiolis connatae urceolum s. ocbream forniant, utrinque inier folia acumine insignem, celerum birtellam margine ciliolaiam, intus albo villosam, membranaceam, 46* 1U — iriarcidam, fusccscüntem , mox disrüpiam atqtie ex parte ÖVanescenicm. Rcttiolis 'stipulis libei-i remanent pelioli Serie pitorum alborum cbnnexi. Florefe ^arvi faseiculali sesslles e ramulls ramisque praeterili piini eniinpuiU, calyce Irnncato dehtibus " 5 ' brevrbus subuktis.^ Corolla (tubo semi- pollicari ex Sw., 4-^6 litieari ex DC.) in siccis nostris ex tÖlo 4 1. longa, tiibö lim boque aequilopgis^ aeslivatione contorta. Faux ' et basrs laclniarum villis'albis leeia. Fruetus non visus. .an//.',". .^ ...' — • , ' <:i, '. ....,...'. q .Joil .«<[SyNA]>JTflEREAE:- *>UA»M«.. .^..> o}cJao3 iiljo'ii ,eoJjD^'to Mutislenmmvd , p"-^' " -''• -! Mmi'^D *3mohd'jfii i8/i(iit,s i&m4 .'j\hnu\fiA i)&iii .ßifibq« JfcERIA Cando ^n/jl ollt.iir» ,ai-i'.ni i. '' '''^IW.ht&xrWiIffiiSf'Cmd. Linnae'a V. .%3Tbr.-l. Tiis- si]cigb"nutons L. -^- lii la'tere seplenfrloirali monliam in- sulä^ St: Tbomae: - Ji:>aoiO •; S ctH ,j Tribiis Cichornceariim. .1:1 .,j .1 sbNcnus. ^^^^^-^^^^ i6i^'''äomnvs oIMcerisL. ~ 'Ih insillife Sli.' Thomae ^i Sii, :yöi;annis. V "'' "^^^'^ •* •"" ■'"'} ' k' :y.iui'l o;j^\^\Au■.•>^. '' 'l'öll-^iActüdA' hrffi/ffcea Jacqj'iet rarUl.f ti 462. Coli. I. p. 53. W. sp.' pl. ill: l^M.Ej.hb. I45f63.!^ Ad vias in insulä' Sli'. Thomae; ' ■ . :.-.;i >i; , Raiiix subfusiforniis=, parum divisaV'l''^'-'3'lu"caulis, annua? Caulis herbaceüs, efectüfr, inamsy> teresy Strlatus, laevis,glaberV* Simplex, dtvisns in panieulam magis mi- misve räthösam, snprafasliglatam, aphyllam. Folia oblongo- obovatä, öbtusa s. acuta, - dentalo-ruilGirtala, ;glabra, laevia, '"' '''■ ■ — niDti Äifol t'itr — ■ ^ sublus pallidlora, toto niargiile calloso-denticulata, ciiciter 6" longa, 2" lala, ima cpnferta, sessilia, supcriora remola, multo minora, semiamplexicaulia. Capllula l4-floia aequc magna ac in Lacti(ca sativa. Involucrum cylindraccum, imbricatum, plurlserialc, follolis siccisi glabyis, maigliic scariosis, ex rotuado-ovalls, acuminatis in llnearia, obtusa, apice obsoletissime barbata, cifciter 5'" longa. Rhacbis nuda, plana. Acbaenia tetragonä, prlsmatica, obiter Irans- vcrsim rugulosa,. brcvi^simc j-ostrajta 2"' longa. Pappns niveus, capillarls, multiserialis, longus, moUissimus. Covolla glabra, tenerrima, lutea, lingulata 6 nervia^ 5 -den lata tu- bum dimidium circiter aequtinte. Stylus gracilis, bilidus, superne ramique obtusi ■ piloslusculi. Aniherac caudatat/ caudis subinlcgris, breviusculis. Filamenta laevia, arliculo superiori longo. Pollen miiiutum, scabriusculuin. (v. sp. s. oo.) Tribus Vcrnomacoarum. VERNOMA Schieb. 163. Vernonia «rÄor^^m/5 Sw. Linnaea IV^. 302, PECTIS. ''• ' 1641' Pectis serpylUfolia Linnaea VI. p. 715. — In V?is mbritium siccis ins. St. Thonfiae. 165. Pectis linifolia L. Linnaea 1. c. — Ad vias in ins. St. Tbomae. , PECTIDIUM Linnaea I. c. 166. Pectidudi punctatum Linnaea 1. c. Pcclis jmnctata L. Tribus Eupatöricarum. AGEUATUM L. .;.. 167.' Ageuatum conyzü'ides L. — Rarum in ins. Sti. Thomae. 726 - ,ti!duaün3l EUPATORIUM LK' ,1 ins. StI. Thömae. 1 : - ..:::^« r, 169. EüPATORiüM denticulatiiTti Valil syiilb. 111. 93. 3m.ama dmtlculataM. ^^'^^ ^ ,oi«ni>tii-ittU| ,,< • ■ ■ ;' ■■" ■'' ■ ••f'tr.sjuTt V ' 'frÖ. "EmGERo^canadense h^LumsLea VI. p. ' C0INY2A J.. Juss. 171. CONYZA amhigua Cand. Erlgeron linifolium W',-'--^ Ad vias in umbrosls ins. St. Thomae. ■ 172. CoNYZA odorata L. 173. CoNYZA caroUnensis L. PLUCHEA Cass. (Linnaea VI.) 174. Plüchea virgata * Chloenobolus virgatus Cass. Dict. XLIX. p. 340. Conyza virgata L. sp. 1206. — In solo argillaceo ubi Judaei sepeliuntur, nee non in insula StI. Johannis. - Stylus c? bllobus, superne puberulus. Antjierae cau- datae alis ellipticis, obtusis. Flores circiter 4 in centro. Ovaria villoso-incana, fl. cT inania. ECLIPTA L. 175. EcLiPTA erecta L. ~r- In fossis ad latera viaruni aliisque locis humenlibus in ins. Sli. Thomae. Tribus Senecionidearinn. XANTHIUM L. 176. Xanthiüm Orientale L. sp. p. 1400. X. echi- natnm Murr. W. hrb. n, 17471. — Ad vias in ins. Sti. Thomae. — — __ /t>/ ■>..l .m^y^cvpoi.v. BIDENS L. ''"!r7^.; BiDENS leiicaiüha W. sp. plilll. 1719.— Ad vias m insula oli. Inomae. ^ , ' 178. BiDE^is JJerterTäriä Spfg." 'syst, tll.' p. 454. — Ad agros saccharo cultos in ins. Sil. Tliomae. Spccies pulchra.. Radius rdsed - piirpureus ^lingulls auiplisi apicc grosse 3-crenafis. Achaenia slipiiala Ion gissinieque rostrata, aristulis 2 ;s. 3 reflexis coronala. ZINNIA L.A\ »i ;n ..» 179: ZiNNiA mnltißora L. W. hrb'.'W. i"6i52. — Spon- ianea in insula Sti. Thomae. '' ' ::.'■. . ' '. SYNEDRELLA Gaertn. ' 180. Synedkella nodiflora Gaerln. — lisdcm locis c. Eclipta erecta L. / i.?.Tiyif> •A\r.?. nuf/i .■' WEDELIA .Rieh. (Linnaea VI.). Mitoiix.m >Ifi' / 181. Wedelia calycina Rieh. Pers. ench. II. 490. TV. acapulcensis Kth. syrt. H; 47}:jufii:-»(i( Frutex ramis opposilis, tereiibus, istrialis, adullis cl- nereis , lenlicellatis et glabris, junioribus fuscis, asperis, strigoso-hispidis. Folia decussata, membranac(?a, peliolata, supra basin triplincrvia , venosa, strigösö-hi^pida, scaber- rima, sublus pallidiora, punctata nervisque pronilnentibus, remole serrulala, haud rugosa, 8 — IS^Monga, 4 — 12'" lala, basi acuta , rarius obtusissima vel brevissime corvilineo- acuminata, plv oblonge -ovata longeque acuminata, rarius ovata vel acuta. Petioli 2 — 5"' longi, intus canalieulati, basi conjuncti.' Capltula erecla disco eireiter 4'" alto, radio longo, eireiter 8- vel plurifloro, ramos superne per inter- stilium foliis sümmis breVitis terminant. Involucrum cylin- draceo-campanulaturn, biscriale foliolis planis, plurinerviis. 728 ^ integcrrimis, exterioribus, quaternis, Inaequalibus, follaccis, basi nonnisi subsiccis, laxis, semilanceolalis, acuminatis, exLus hispidis hispidoque clliatis, circiler 4"' tlongis et 1^"' lalis, saepe radium aequanllbus, interiovibys ellip- llcis, obtusissimis -^^ acutis, lotis subsiccis, glabrioribus, brevioribus, pl, lalloribus, qualerjiis s. qiiinis. Rhacbis sub- plana, diametro 2"' longo, ßracteolae scariosae^ 1- s. 2- iiervlae, linepri-oblongo-ovalae, acutae, amplexiflorae, flo- ribus aequales, apice serrulalac. Achaenia 2''' longa, cae- terum prorsus ut in TVedelia Ehveiihcrgii n. sp. Corollae luteae^ disci 2^'" longae, limbo cyllndraceo, longo lubuni superante, dentibus exlus hispidiusculis; raclii; glabrj^c, circiter 4|^"' longae, tubo lineam longo, lingulis elÜpiicis, 2'" lalis, 2-lobis, muliinerviis , nervis duobus reliquis mullo fortioribus. Obs. Num s^Us diversa z.Y^. frutescenieidQ(\.^Vcxs, ench, 1. c. ? 182. Wedelia dlscdidea n. sp. Caulls prostratus, purpurascens , herbnceus, tricbolo- mus, magis minusve hirsutus. Folia decussala, petiolulala, triplinervia, membranace^, Qj^ata., obtusa, basi in pcüolos 2— 4'" longos, purpurascentes, hirsulos brevissime curvi- lineo-acuminata, obsolete serralO'Crenala, S'" — 2" longa, 4'// — j// lala, scabra, ulrinque hirsuta, pilis e tuberculis supra m^gis perspicuis dcindeque alborCallosis orinndis, sublus pallidiora et punctata. Capitula circiter 9-flora, honiogama, disco'idea, homocarpp, pedunculata, solitaria — Icrna, foliis suinmis longa superata. Involucrum floribus longius, uniseriale, foliolis circiter 5, foliaceis, mulliplincr- vils, elliplico-ovatis, oblusis, ulrinque hirsutis, cilialis, ior tegcrriniis, inaequalibus, circiter 3-r— 4"' longisy l^ — 2"' latis, Bracteol^e cqnduplicatae, trneryiac, subscariosae, floribus aequales, ellipticae,, acuiuinalae, ,aj?^cc longissimo ciliatac. Achacniq riiatura ^^"', pilosiugcula , dcniuui su- 729 pcrne od angulos tuberculata, luiilca exlima orc clliato, disco cplgyno parvo. CoroUae 5-dcntatae, dentibus ob- lusls, apice obscuris, hispidlusculo-ciliatis, llmbo a tubo brcvissimo paium dislincto. Genitalla inclusa. Aniherae ccaudatpe, alis subrotundis. Pollen globosum, ecJiInalalum. Wedelia EJircnbcrgü n. sp. Carol. Ehrenberg logJt in insula St. Domingo pr. urbem Cap Fran^ais. Caulis gracilis, hcrbaccus, flexuosö-erectus, teres, stn'goso-pllosus, striatus, parum ramosus, ramis oppositls, 16 —20 et iillra pollicaris, basi ima reptans, inferne aphyL Ins. Folia remota, decussata, membranacea, petiolulala, supra basin tripllnervia, nervis subtus promlnulis, venosa^ plana, hirsiito-hlspida, supra asperrlma, süblus scaberrima paliidioraque, oblonge elliptica, rarius elliptica, acuta, basi obtusa aut acuta, saepe inaequalia et obit^r cordata, ser- rato-crenata, crenis apiceque apiculalis, i^ — 4" longa, 1' — ^^1'' lata. Petioli liirsiiti, plani, 2 s. 3'" longi, basi conjunclj. Capitula erecta, multiflora, radio 12-floro, aeque magna ac in Bcllide pcrcnni terminant ramos caulesque superne per interstitium foliis sumrtiis circiter aequale aphyllos. Involucrum campanulatum, 10-phyllum, biseriale, dIsco aequale, foliolis planis, integerrimis, acutiusculis, apiculatisj exleriorlbus ellipticis, multiplincrvüs, tolls fere foliaceis, extus hirsutis, 2'" longis, 1"' latis, interioribus obovalis, multinerviis^ totis fere siccis, minorlbus glabrlo- busque, Bracteolae siccae, floribus disci aequales, citiatae, multirierviae, oblongo-obovatae, conduplicatae, 2'" parum" longiores, apice extus L^rsutae. Corollae luteae, discl: 5-riervide> If ' longae tubo brevissimo, limbo 5-denlato, longo, cylindraceo, dentibus extus liispidlusculis; radii: 21"' longae, glabrae, llngula subrotundo- elliptica, lata, muUinervia, Iruncata, obsolete apice 3-crenata, crena in- termedia minori, nervis duobus müUo l'ortionbus; tubo 730 brevissimo. AntLerae nigricanles. Stylus Coreopsidls, basi attenuatus. Achaenia obovata, dlsci quoque fertilia, 4-gona, vlx VJ" longa ^ nectario alveolari, tegumento ex- timo, apice hlrsutiusculo-pubescente oreque pappiim bre- vissimaiu coröniformem. denticulatum et muticum fingen le adempto glabra, 4-costata5 transversim rugulosa, alra. f MECANANTIIERA Rieh, i 183. Melananthera Linnaei H. B. K. IV. p. 156. — Ad, margines agrovum saccharo consitoium, nee non ad vias in ins. Sti. Thomae. M/n«t,o:ERECHTHITES Raf. . w /iVW/^m* Cass. Dict. XLVIII. 457.) '184. Erechthites praealta Raf. Sonchus agrestis Sw. fl. ind. oec. p. 1289! PYRETHRUM W. ISO. Pyrethküm simplicifolium W. sp. pl. III. 2151. Matricaria prostrata Sw. prdr. 114. Ej. 11. ind. occ. III. 1366. PARTHEMUM L. . 186. Parthenium HysteropJwrus L. — In locis siccis ad.jvias ins. Sti. Thomae. — ''p ': ' ; CAMPANULACEAE R. Br. LOBELIA L., R. Br. ... 187. Lobelia longiflora L. Planta valde venenata, cujus patria ab aucloribus nimis angustis proponitur finibus^r videtur enim plurimis in Antillarum insulis crescens, si varios comparas auetores. In montibus ad rivulos crescit. . JxASMINEAE R. Br, ,ci. i JASMI^'UM L. i\; 188. Jasmintoi grandiflorum L. Culluni in insula Sti. Thomae ex India allatum. 731 ASCLEPIADEAE R. Br. ,ir.;. :<•-.; : ASCLEPIAS R. Br. • 189i' AscEEPiAS curassavica L. Planta per toiam Americae orientalis tropicae oram vtilgatissima , foliorum extcnsionc et florum colore variabilis. CALOTROPIS R. Br. 190. Calotuopis procera R. Br. Fragmenta tantum accepimus, quae tarnen Jacquinianae descriplioni in stir- pibiis Americanis optime respondent. Planta tit auctor idem jam suspicatur ex India in Anlillas translata videtur. ]>IETASTELMA R. Br. 191. IMetastelma parvifloriim R. Br. (Cynanclium Auct.) l^^oincull R. Brownio ignoli, ^nt graciles blpolli- cäres, laeves, seminibus repleti sat magnis , 2^ 1. longis, coinosis; coma argenteo-nivea dimidlum pollicein aequanle. APOCYNEAE R. Br. ECHITES R. Br. 192. EcHiTES civcinolis Sw. Fl. ind. occ. 1. p. 533. Swartzianani si respicimus descriptionem nostraque cum l^lanta Thomasiana comparamus, millum dubium quin cadem sit, sin vero specimen herbarii Wildenowiani (n. 5177) a Vahlio tradilum intuemur, differt: foliis utrinque magis acuminatis, racemis paullo magis elongalis, rhachi pedicellis calycibus corollisque extus puberulis, calycis laciniis (jam in alabastro) revolutis, corolla duplo majore lubo aequali. Ilinc dubium, sed cel. Swarlz flores dicit parvos, calycis denies erectos, corollae tubum pentagorium medio parum ventricosum, quae omnia in noslram qua- drant stirpem. In locis umbrosis ins. Sli. Thomae. R. Brownius in characlere generico Lchitidis faucem «tubumque postulat esquamata^ squamae in Eck. circinall (quam ipse vidit Echitidique adscripsil) nullae, sed villi faucem claudenfes, an generis diversi indicium? 732 • 193. EcuiTES , sulfcrecta Jajcq. HbV W.n. 5168. Planla liücc, vulgallor in Anliliis, neqqaquam cum praccedcnte idem potest intrare genus, quam maxime eiüra differt co- rollae forma et slructura. Dijudicabunt generis scrutatores. cerbera: l:, hbk. 194, Cerbera Thevetia Jacq.et autp^um, iFJpres vl- denlur racemosi, racemus terminali;s,,put rapa.Q foliifero sub eo crumpenle pseudolateralis. Folia fere Salleis viniinalis scd glaberrima. ,;{!;...., -» luj«- " PLUMERIA L., rÄ opecies nujus genens male sunt cogmtae, specmimo In herbarüs manca aut exesa, verba auctorum neglecta, formae cultura auctae;.hinc poregrinatoribus indigenisque observatoribus maxime commendandum genus. 195. Plumeria alba L. et auctorum. Plures videnluv exlslere varletales ; pluresque comprebendi species hoc sub nomine quod solummodo Plumeriam floribus albis indicat. Folia in nostro cum petiolo; 10.-^12 p. longa,. 10-^12 lin. lata sublanceolato-oblonga basi acuta, apice acumi^pta, inargine paululum revoluta, costa media venisque ppral- lelis sibique oppositis alternanlibusve subtus prominenli; bus,ibique subrugosa,sqpra glabrg, subtus leviter et mol- lit^r tomentosa, Costa media semper nuda. Petlolus supra paululum canaliculatus 9— 18 1. longus. Cymae longe pc- dunculatae, ramis abbreviatis fasciculatim fere confexlis omnino glabris.;, CoroUae magnae. a basi tubi , usque . ad apices laciniarum 1| p. 1. , glabrae praeter margines iaci- niarum pube brevi densa versus fa^^epi prnalos. Inivion- libus insulaeSli. Thomae crescit. V ;i'96. «PLiraiERiA rubra L. et auctorum. Melius quam pracöedens finita vidctur. Folia obovalooblonga, acuta in petiolum attenuata, c. illo IG-— 12 p. long., 2~&^ p. , 1733 lat», utrinque glabra, costa media subtus prominente, venis parallelis aUernantibus. Cyraae longe pedanculatae irre- gulariler 3 — 4-chotomae, pedunculis, ramis^ pedicellis, «alycibusque mollissime pubescentibiis v. subtomenlosis. Coi-ollae vix pauIo minores quam in praecedentc, omninp glaibrae/ pube marginalL vix Ulla. In insula Stiv Tllomac colilur. ' ' Plumeria rnbra''Sieb. (pl. martin;, exs. suppl. n. 4) a nostra differt: inflorescentiac ramis glabris, corollis' mä- joribus. VINCA L. 107. Vmcxroscalj.y Sieb. pl. mart. exs. n. 56. Fi:u- liculus ip, Antillis frequens. V ; RAUWOLFIA L., HBK. i. . ..; 198. RAimoLFiA nitida Jacq. Planta in horto liösftb botanieb colitur e seminibus a Berterone ex ins. Sl. Mar- tha missi^. Petlolöram margine's"'pilis brevibiis crassis Cönicis sunt ciliati^ aüt tota cormTi sirperticies srmilibns pilis est adspersa. ' ..' , BIGNONIACEAE Juss. BIGNOJNIA ,Tiiss. 199. BiGNOMÄ w?«-?//* L., Hb. W. n. 11426 specJm. Vahl. — Frutexscandcils, di. et trichötome ramosus. Folia opposita, revera pihnata, pari pinnarum infero evoluto, supero cum impari pinna in cirrhos breves, medio cras- siores, apite aculos et subuncinatos ' mutatis , hinc folium cönjugalum cirrho trlfido terminal!. Foliola lanceolata v. cUiptico-lanceolala v. ovaio- lanceolata, acute acuminata mücronulata, utrinque liicida , glaberrima, rete YascqJoso utrinque prominulo, magnitudine vald»e varia 1--2 p. longa, 6—10 lin. lata^ Cirrhus ex toto 4— 8 lin. longus. Stipulae inlra petiolos solitariae aut geminae, verticales parvae oyalac acutae mucrojiulalae nervoso-striatae, 2 circiter 734 lineas longae ; si geminae ex earum axilla proveniunt flores plerumque bini pedunculall, allcro pcduiyculo rarissimc bifido, bifloro. Pedunculi prope basin bracteolls suboppo- sitis ante anlhesin videnlur Instructi. Calyx laxus cam- panulalus, obtuse repando-denlatus, 5 circiter lin. altu». Co)oIla bipollicarls, genitalibus inclusis. Capsulae imma- lurae fere pedales. 200. BiGNONfA pentaphylla L., Hb. \V. n. 11453. spec. VahL '^ Folia , praesertim juniora, in utraque pagina le- pidibus minutissimls orbicularlbus integerrimis albldis, reti vasculoso lenuisslme et elegantissime conlexlo imposilis» cöoperta, vetustiora sensim magis denudata. Similibus le- pidibus ramuli ullimi, pedunculi calycesfpie obtegunlur. Foliolorum forma obovala-lanceolata-cuneata v. elÜptica inferne allenuata apice acuta. Flores magni, coroUa 2^ p. longa, genitalibus inclusis. Calyx bilablatus, lablo super- iore paulo longiore sub- 3 -dentale, inferiore Integro bifi- dovc. Capsulae 4— 5 p. longae, 3 lin. latae, ulrlnque acutae. Seniina ulrlnque ala niargaritaceo-alba obtusa praedlla. TESCOjMA Juss. 201. Tecoma Staus .Tuss. , Bignonia auct. , IIb. W. n. it470. — -Male dicilur fle hoc frutice: spicis Jermlnalibus, sunt enim raceml terminales simplices, aut pcdunculis in- ferioribus racemosis compositl. Culta videlur in StI. Tbo- mae insula. CRESCENTIA L. 202. Crescentia Cujcte L., Jacq. Amer. p. 175 t. 111. Plures fors sejungendae sub eodem nomine Cr. Cußete comprehendl videntur formae; C. acumlnaiam jam distin- xit cel. Kunlliius. Foliorum maxima diverslias magnitu- dine, forma, consistenlia. Saepcnumero in iis vides lepldes minulissimas , Ulis Blpionicie pentaphyllae siniiles, *)' in *) Hinc et ma)or cum Bigaoniaceis affinitas ex nostra senteniia. 735 ulraqiie paginn variabili quanlitaie sparsas. Folia omni «ittentione digna: at in vivis scrulandum, num revera sint simplicia, num slipulala? et sie porro. Colonis: Calabash- tree. Crescit locis Immidis ad rivulos, Fontes. " , ; CONVOLVULACEAE. ■,j CONVOLVULÜS (c. Ipomoea.) Genus dubüs mullis vexatum, specierura ditissimum, per orbein tei'rarura dispersum, inter üoplcos locupletissi- inum, mouograpbo strenuo, herbariorum frustula sedulo comparanti, viventes quot paucas largiuntur specles hortus et ager acute inspicienti commendandum. Species e calyce, corolla, Capsula, seminibusque, nee non ex Integumento ßuo tutlus recognoscendae, ab auctoribus praesertiin prlo- ribus foliorum forma interdum nimis variabili distinctae^ in herbarüs male asservandae, corollae figura scilicet vix re- stauranda, capsulis facile disrumpentibus plerumque defi- cienlibus. Optandum ut genera plura exslrui possent .praeter Ipomoeam a variis varie cJrcumscriptam, praeter Calystegiavi vix servandam, habitu jam alienas complec- tentem formas, sed nunc pium desiderium plurimis spe- ciebus pessime notls. Sequuntur species insulae Sti. Tbo- mae, fructices arboresque in convallium umbrosis insola- tisve locis decorantes, sub Convolvuli nomine, e foliorum forma in sectiones dlslributae. * Folia emarginata (apice biloba) cetcrum miegra. 203. CoNvoLvuLus »Jö/'iV/mw* Läm., Ktb. syn. 2. p. 213. In liltoralibus insulae Sli. Tbomae. Est forma major, foliis minus alte bilobis, C. bvasiliensis W. ** Folia corddia, (postice biloba) ccterum intcgra. 204. CoNvOLvuLüs tuba n. sp., glaber; caulis volubilis, folia peliolata late ovata acuminata profunde cordata, sinn lobisque obtuslssimis, acuminc attenualo obtusiusculo nui- cronulato; flores axillares pedunculali solilarii; pedunculus 736 incrassatus calycem longitudine acquans, cbractcatus; se- pala subaequalia obtusissima mucronalata; covollac maxlmae tubus clongatus calycc plus triplo longior aequaliler cy- lindraceus, limbus infundibuliformJs; Genitalia tubo inclusa, Stylus antheras superans, stigmale bllobo, lobis dlvergen- tlbus orbicularlbus ; Capsula calyce auct'ö brevior subglo bosa, semina brunneo-velutina, margine pilis longis seri ceis fimbriala. nuta m ■' 'Speciem certo insignem inter descriptas iion reperl- ttrös. Folia maxima, a sinu ad apicem 3| p. longa, iufernc tolidem polllces lata, lobis pollicem ultra sinum productis, petiolus hisce folüs o-pcllicaris; sensim transeuut in mi- nora bipollicaria, lobo semipollicari, petiolo 1^ poll. Pe- dunculus pollice brevior, calyx 9 circiter lin. longus, co- rollae tubus fere tripoUicaris, limbus 1|^ pollicaris. Folia mcmbranacea reliculato-venosa, nervo venisque subtus prominulis, bis utrinque suboclonis, prlmariis tribus qua- tuorve utrinque paulo supra petioli inserlionera quasi ex eodem puncto provenientibus, omnibus per arcus sensim minores marginales invieem petenlibus. Sepala (partiliones calycis) vix margine membranaceo-hyalina, inter sc non valde sunt inaequalia. Corollae tubus 4 circ. lineas lalus, diameter limbi expansi vero 4-pollicaris videiur, quantum •ex siccis concludere liceat. Ouas capsulas scorsirri acce- ptas liuic addimus speciei, quum calycis adaucli indoles pedunculique natura optime conveniat, deprcsso-globosas reperimus calyce pollicari breviores (9 lin. alias) minutim mucronulatas biloculares tetraspermas. Semina subtrigona, dorso convexo, margine ventrali obtusissimo, brunneo've lutina mollissima, marginibus lateralibus acutis pilorum Serie sericeorum longorum dilute brunneorum fimbrialis, foramen umbilicale, niagnum, ad basin anguli ventralis, iis- dem ut margines sed paulo brevioribus et copiosioribus cingitur pilis. (Cout. in seq. fasciculo.) 737 FLOKULA INSULAE STI. THOMAE INDIAE OCCIDENTALIS CONCINNATA A Z>. F. L. DE SCHLECHTENDAL. (Continuatio.) CONVOLVULUS (c. Ipomoea.) 205. CoNVOLTüLUS melanostictus n. sp. puberülüs; cau- lis volubilis; folia petiolata subrotundo - ovata , profunde cordata, sinu acutiusculo, lobis oblusissimis) apice subacuta et mucronulata, subtus nigro^punctulala molliterque pu bescentia; flores axillares pedunculati solitarii; pedunculus peliolo brevior, infra medium bracteis *2 alternis ovatis caducis (cicatricibus earum gibberulis ab alabastri juniori aetate tantum conspicuis) munitus, subaequalis; sepala 5f subaequalia suborbicularia obtusissima mutica; corolla magna ; tubus calyce fere quadruple longior sensim amplia- tus (subconoideo - cylindraceus) in limbum infundibulifot- mem margine ciliolatum abiens; genitalia tubo inclusa^ Stylus antheras vix superans, (siigmatis lobis oppositis parvis, styli lobo sejunclis?? denuo observandum!); cap^ sula ignota. Species haec sunimam praebet affinitatem cum ConVi grandifloro Hb. W. n. 3730 (spec. a Kleinio ex Ind. or. comm.) quem equidem ex manco herbarii specimine dis- criminare nequeo, accedit ad C. candicanteni ejusdem herbarii n. 3692 (specimina Rottleri et Kleinii) qüae Lett- somia uniflora Roxb. (Fl. Ind. 2. p. 85), forma foliorum^ pedunculis bibracleatis unifloris, bracteis citius deciduis^ sed differt noster: defectu glandularum petiolariumj foliis 6r Bd. 5s Heit. 47 738 subtus haud argenteis et obtusloribiis, coroUae iubo minus cylindrico, caule calycibusque haud cinereo aut candici.ali- serlceis cett Nee inter Indicos Roxburgbii, nee inter Americanos auctorun* iillum reperis Convolvulum hulc re- spondentem, quare novam, hane uirlusque orbis civem proponimus speciem. — Folia maxima a sinu ad apicem tripoUicaria (minora 18 — 21 lin. longa) diametro feve 4 pollicari, lobis polllcaribus (diameter minorum bipollicarls lobis semipolliearibus) petiolo majorum 3-, minorum bi- pollicari. Venarum distributio ut in antecedente. Super- ficies oculo armato punctis minuti^simis^ tactu autem non percipiendis obtecia apparet, pagina vero aversa pallidior, in primis ad nervum venasque primarias puberula, punctis iiumerosis nigris est obsessa. Caulis, peliohis, peduuculus eadem pubeiscentia, in junioribus partibus crebriori, obdu- citur. Bracteae sepalis similes »ed iangustiores , jam in juniori alabastro- deeiduae cicatrieesque gibbosas relinquen- tes. Calyx sub anthesi 6 — 7 lin. longus, sepalis margine paululum hyalin© - membranaceis superfieie puberulis. Co- roUae lubus bipollicaris j limbus pollicaris^ diametro Irans- verso 2^ pollicari et ultra, margine eiliolatus, ciliis ad plicarum apices copiosiorlbus, punctis nigris minutlssimis (iis foliormn similibus) per plicas, solito more validioribus nervis nolatas, dispersis. Corolla rubicunda videtur plicis intenslus coloratis, aut albida plicis roseis. 206. CoNvoLvuLüs triqueter Vahl Symb. 3. p. 30. Spe. cimen unicum accepimus quod cum brevi ncc siirpem satis delineante descriptione operis supra laudati omnibus praeter florum numerum convenit notis; reperimus enim in nostro pedunculos bifloros, quos 3 — 5-floros auclor dicit. Paucis ut addamus descriptionem verbis necesse. Caulis lineis 3 elevalis membranaceis, vix alas nomi- nandis, triqueter; duae ab insertione petioli oriuntur, iertia est proximi folii altera, cujus socius ad petiolura currens 739 finitur; folia petiolata lale ovala, sinu lato depresso eor- dalo, lobjs obtusissimis, apice acuta, aetate provecliore supra glabrluscula (pills adpressis lentis ope tantutn con- conspicuis) subtus pubesceutia mollia, juniora subviliosa imo villosa; niaxima a sinu ad apicem 4, diametro fere lolidem melientes pollices, lobis vix dimidio pollice lon- gioribus. Petiolus pubescens aut villosus in maximis bi- polllcaris. Nervi venaeque primariae solito more disposi- tae subtus prominent. Peduneulus axillaris, folio brevior, biflorus, flore altero terminali, altero latei^Ii; pedicelli suisum incrassati sub fruclu tetragoni alter ternainaiis vix brevior oudys., alter lateralis sub medio 2 - br acleaXus , ad exortum bracteis 2 oppositis suffulti, Bracteae oufmes x>vatae extus villoso - pubescentes mucronatae caducae. :Sepala exteriora majora bracteis similia extus villosa reliquaque apiplectentia et fere occultantia sepalp, quae Iiaud brevior» sed angustiorä et glabra. Calyx sub anthesi 8 — 9 lin., fruclifer 14 — 16 1. longus. Corolla parva calyoe duplo longior, ceterum ignota. Capsul? inenibra9>acea globosa calyce brevior abs eo includitur. Seipi.na .globoso - trigoua aterrima, nitoris gmnis .experll^ 'gläbra et laevia, a^l tri- lineari. 207. CoNVOLVüLUS tiliaceus Willd. hb. n. 3691 (speci- men ab Hoffmannseggio comite communicatum e provincia Parä Brasiliae), Spreng. Syst. 1. p. 601. Speciem imconnplete notam illustrare tentamus. Bra* siliensia a Thomasianis recedunt exemplis statura pauIo rohustiore cymis divitioribus , praeterea diserimcn nulluni. Omni ex parte glaber. Caulis volubllis. Folia petiolata subrotundo - ovata, subreniformi - profunde cordata, sinu lato obtusissimo, lobis obtusis, apice obtusiuscula 1. acula v. breviter obtuse acj^minata, semper mueronulo parvo tcr- minata; florcs cymosi, cyma axillaris longe pedunculala subfastigiata subirregulariter bis pluricsve tri- et dicliotoma, 47* 740 ramis brevibus flöribus breviter pedunculalis ; bractea lan- ceolala caduca, quemvis raraurn et pedunculum suffulciente (cicatricibus earum tanlum relictis); sepala 5, paululum inaequalia (exleriora breviora atque angustiora) obovalo. elliptica, breviter cuspidalc-acuminata; coroUa mediocris infundibuliformis , tota calyce quintuplo longior; genllalia inelusa^ mediam corollam altingenlia, stigmatis lobis orbi- cularibus divergehtibus ; Capsula? '■ •.-■•' jyi-/ Folia alia 2| p» a sinu longa, 3 p. lata, lobo semi- pollicari; alia ultra 4 p> a sinu longa, 4 p. lata, lobis 9 lin. longis. Petiaii 1| — 4 p. longi. Cälyx 4 — 5 lin. longus. Corolla rubra 2 poU. longa, limbi diamelro ses- quipoUicari. Infiorescentia tota 4 — 8 poll. longa, pedun- culo 2 — 4 p. longo. i 208. CoNvoLVüLüs sagitfifer HBK. syh.^. p. 216., Conv. Lavanensis HB. W. n. 3658 (specimen Humb. c. adjacente schedula „Caraccas** binc C caracasanus Schldl. pat. in hb. W.) Haec pulcbra , quae flöribus luteis gaüdet species, ut omnes foliorum ludit forma, nunc obtusis nunc acutis nunc acute acuminatis, sed praelerea differentia nulla. 209. CoNVOLTüLüS filiformis Desr., Ipomoea auct. Hb. W. n. 3758. — Ex insulis Martinica, Stae. Crucis et Sti. Thomae hucjusque nota. 210. CoNvoLvüLüs', nodiflorus Desr., Hb. W. n, 3649 (spec. Vahl.), Sieb. mart. exs. n. 388. Ab hac specie liaud differre videtur: C. polycarpus HBK. Syn. 2. p. 214 (Hb. W. n. 3657. spec. Humb.); nee longe recedit: C. verticillatiis L., HBK. 1. c. fC. spiralis Hb. W. n. 3659 spec. Humb.) 211. CoNvoLvüLUS pentanthas Jacq., Hb. W. n. 3689. Hie in schedula ab ipso Vahlio adjecta est scriptum: „Convolvulus penlanthos -— bicolor Symbolor.", quod vero . 741 8) deseriptionem ab ipso datam Fespiclmus^ negamus; C. violaceum ejusdem auloris polius afferendum crederemus. ***■ Folia cordata (postice biloba J antice triloba, lobls integris mit exterioribus sublobatis. 212. CoNYOLVüLUS hederaefolius Spr. , Ipomoea ted. au€t., Hb. \V. n. 213. Coy\'OLYüLiJS Sloemei Spr., Ipomoea parvlflora Vahl et auct., Hb. W. n. 3767. Sunmiopere folüs various integris, trilobis, plus minus profunde tripatlitis, 3-fulls, lobo medio lanceolato acuminato producliore, sinubus Omnibus obtusis subacqualibus, lobis laieralibus tripartilo- rum quasi alaeformibus, 5-ßdorum angusio lapceolatis, ex- timis oblique irregularller quadrangulis^ Huie speciei valde oognatus Conv. trißdus HBK. Syn. 2. p. 221, qui C. hepaticaefolius Hb. W. n. 3709 (spec. Humb.), quem distingues: calycura pilis adpressis sparsis, floribus majoribus etc. 214. CoisYGLTULüs hcderaeeus L. — Ipomoea hede- racea Hb. W. n. 3760 (spec. hortense), Conv. JSil Hb. W. n. 3642; Ipomoea Rudolphi Sieb. Martin. Suppl. 30. In utraque India haec specles provenit, habemus ex India Orientali (red- hüls near Madras), America boreali, Antillis atque e Brasilia. 215. CoNVOLYüLus Pes tigridis Spr., Ipomoea pes aucL, Hb. W. n. 3768. Planta Indiae orientalis in Sti. Tbomae insula in cam- pis saccharinis provenit, hinc non indigepa videtur. Capitulum cyma quinquies dicholoma cum flore alari, ramis omnibus abbreviatls et foliolo (braclea) altius sen- sim angustiori et minori, lanceolato piloso suflFullis. Calyx 6 — 7 lin. longus subregularis , sepalis e latiori basi oblon- ge-lanceolatis acuminalis acutis, patenlim pilosls. Corolla apicc pllosa, pllls patulis. Stamina paulo supra funduni inserta^ tubum circitcr acquant. Capsula parva depresso- 74^1 ___ globosft ifilfö calycctti sessilis, diamelro bllincari, 4-valvis, S-loculärißj locülis 2-8periiiIs. 216-^17. CoNVOLYüLt duo supersunt hujus seclionls si'ngulis oblati speciminibus haud omnes praebentibus notas, hinc deteritiiiialu dlfficUlimig. ***' Folia palmato • aiit di^itato-multipariita mit foliolata, partilionibus foliolisque integerri' Ulis lohatisve. 218. CoNvoLTüLTTS pcntaphyllus L., Hb. W. n. 3720, Sieb. Martin, exs. n. 280. Species in utroque liltore marls allanlicl in Guinea et America provenit. C. nemorosus Hb. W. n. 3718 va- rielas ejus loci condilione orta videtur. 219. CoNVoLvULüs dissectus L., Hb. W. n. 3713 (mi- nima vero Ipomoea dissecta Willd. ut vult Sprengel in Systemate.) 220. CoNVOLVüLUS tubcrosus L. sub Iporti. Florifera, quae coram habemus, speclmina convcniunt cum icone Sloanei, folia tanlum depingenlc; verba aucto- rum nüllibi recedunt^ ilorum enim hinc inde aucla copia nos non delerfet. Folia nostris petiolata (petiolo lamina breviore) 5 — 7 partiia, sinu basali palulo acutiusculo cordata, reliquis inter lacinias anguslis obtusis, laciniis (tres quartas aut quatuor quintas partes longitudinis tolius laminae occupantibüs) lanceolalis integerrimis, acute acuminatis, exlimo pari nunc deficiente, nunc lobi in modum indicato, nunc plane evo- luto. Planta tota glaberrima laevisque. Inflorescentia folio suo plerumque brevior vel id ipsum aequarts. Pedunculi petiolis multo validiorcs paulo longiores, et caulls sub- teretes, dicbotome cymosi cum impari, ramis pedicellisque brevibus, Ulis e curvala basl örectis; ramo «Itero saepius jam primilus dcficienle, vel ulroquc non valde evolulo, hinc numerus Herum varlus, ternarius, quaternarlus , qui- 743 narlus, vix unquam septenarius. Bracieae ad ramorum basin parvae (1 — 1< lin.) ellipticae s. avales hyalinae, obiusae, caducae. Flores mediocres, ex toto bipoUIcares. Calyx pollicaris v. paulo longior, cum petiolo conico 1< poll., sepalis 5 aequilongls haud aequilatis, exleriori- bijs 2 latioribus reliqua amplectenlibus atque in alabaslvo saltem occiiltanlibus , omnibus ellipticls oblongisve ©btu- sissimis v. relusis membranaceo - subhyalinis. Corolla glabra infundibuliformis , calycem vix pollice superans. Geiiitalia inclusa, calyce broviora, filameniorum inaequaliuin basis Iriangularis, paulo supra fundum corollae inserta, glaudulis pedicellalis obsessa, Stylus staminibus brevior, sligma biceps, capitulis globosis. Capsulam uon habuimus. ***** Folia pinnato -rmiltipartita. 221. CoNVOLVüLüS Quamoctit JU sab Ipom,, Hb. W. n. 3745, ubi et speclm. Humboldt. Ad margines agrorum Saccharo consitorum, hinc cum Saccharo introductus videtur. EVOLVULUS L. 222. EvoLVULüs linifolius L., Brown Jara. p. 152 1. 10. Nama evolvuloides Hb. W. n. 5451. (spec- Humboldt. Cu- niana), Evolvulus hirsutus HBK. 3. p. 117 excl. syn. Ev. hlrsutus Lam. et Ev. jvlsinoides L. Vidimus plantam hanc ex insulis Sti. Tliomae, Slae. Crucis atque in umbrosls pr. Cumanam lectam. Pubes- cenliä omnis adpressa. Folia variabilia, breviter petiolala, anguste aut lale elliptica, mucrone terminata, basi interdum altenuata, hinc et obovata et apiee retusa; | — 1 p. longa, 3 — 5 lin. lata, nunquam revera linearia. Pedunculi foliis longiores vel ea aequantes subtriflori, plcrumque uniflori. 223. Evolvulus rmmmularins L., Sloane Jam. I.p.l57. t.99 f. 2., Hb. W. n. 6123, Ev. veronicaefolius Sieber Fl. Marlin. cxs. n- 389. 744 Vidimus hanc plantam ex insulls Martlnica, Porloricco, Slae. Crucis et Sti. Tliomae, nee non e Brasilia tropica. Caules flagelliformes interdum a matre diversas praebent foliorum formas copiosioremque pubescentiam ita ut di- vulsos facile pro distincla haberes specie. Ev. veronicae- folius Kunthii quem non vidimus, distingui vix meretur. CUSCUTA L, 224. CüSCüTA americana Jacq. Amer. p. 24 (forsan exclusis synonymis omnibus); Sieber Fl. Mart. exs. n. 91. Calyx subcampanulatus vel polius hemisphaericus, 5-parlilus, laciniis late rotundatis obtusissimis , tubo co- rollae paullo brevioribus, erectis laxis (corollae angusliori haud adpressis). Corolla urceolato - tubulosa, limbi 5-Iobi lobis ovatis acutiusculis , semper ereclis (in statu quoque fructifero, ubi super eapsulam contrahuntur). Stamina di- midios aequant lobos. Squamae in media corolla obluse trianguläres, basibus suis fere contiguae, laciniato-fimbria- tae, Pistillum e corolla paulljsper emergens; ovarium subglobosum; styli duo, filiformes, ovario longiores, slig- n^atibus subcapitatis. Capsula depresso-globosa, calyce corollaque marcldis involula, circumscisse dehiscens, bilo- cularis, loculis 1-spermis. — - FructiceS arboresque mi- nores: Crotones, Annonas aliasque florum copia obducit. Swarlzii planta, in herbis crescens et locis marilimis, Capsula tetrasperma fors diversa species, SOI.ANACEAE Juss, NICOTIANA h. 225, NicoTUNA Tabacum I^. et auctor. Hinc inde in vicinia domorum solilarie obviam vcnit in insula Sti. Thomae. 745 DATURA L. 226. Datüra Stramoninm L. Ad vias in Insula Sil. Thomae passim occurrit. 227. Datüra fastuosa L. et auch In hortls insulae Sil. Thomae colitur, provenit corolla duplici triplicique. PHYSALIS L. 228. Physalis angnlata L., Nees ab Es. Linn. 6. p. 474 Planta in Antillis pluribus proveniens uti e specimine Sieberi in Fl. Mart. exs. darum. LYCOPERSICUM Dun. 229. Lycopersicü3I esculentum Mill., Dun. Sol. p. 113. In insula Sti. Thomae cultum. SOLANUM L. Dun. 230. Solanum nigrum L., Koch u. Mert, Deutsche FI. 2 p. 230, Brandt u. Ralzeb. Giftgew. p. 81. t. 19. — Planta per orbem terrarum dlvulgata, polymorpha, immerito in plurimas fissa species. Foliorum margo nunc integer, nunc sinuato-dentatus in eodem specimine; flores nunc majores, nunc minores ex soll varietale; pubescenlia e pilis ad. presse - erectis , brevibus, albidis, e laliori basi subulato- subconicis composita, nunc copiosior, nunc rara, inprimis in junioribus et inflorescenliae parlibus obvia , nunquam frustra quaeritur. Mirum certo, odorem aliis in specimi- nibus ejusdem loci esse inamoenum nauseoso-narcoticum, in aliis moschatum. Quod in exterls terris in usum ci- barium adhibetur Solanum, nisi idem cum S. nigro Euro- pae, proximura saltera videtur. 231. Solanum polygamum Vahl Symb. 3. p. 39. t. 55, Dun. Sol. p. 188. ■ • Species variabilis. Tomentum breve e pilis stellatis lutescentibus aut rufescenlibus aut intensc ferrugincis com- 746 posllum, omnes fere plantae partes praeter aculeos reclos subulatos patentes laeves nitidos ferrugineo - fuscescentes apice obscurlores, 4 lin. longos dense obducit, ipsamque baccam investit, calyce aucto (pollicari) süffultam; peta- lorum externam faciem, utramque calycis paginam occupat. Stara. 5 fertilia, aniheris änguste elUpticis subsessilibus rectis apIce biporosis. Aculei in alils speciminibus nuUi, in aliis per ramos tantum sparsi, in petiolis hinc inde obvü in aliis ramos petiolos et superae paginae costam foliorum mediam munientes, in aliis denique praeterea e venis pri- mariis versus marginem prosilleniibus. Cyma irregulariter evolula, racemum simplicem aut plerumque semel pluriesve bifidum cum alari flore sistit. Flores breviter pedünculati et fructus erecti. Flores saepe tetrameri, saepe masculi, superiores enim cujusvis infloreseentiae pislillo abortive, masculi fieri videntur. 232. Solanum igneiim L., Dun. Sol. p. 184 t. 2. A. (fructus). Species ralione aculeorum fere eodem modo ut prae- cedens variat, licet in venis, quantum vidimus, non pro- veniant. Aculei e latlori basi subulati subcompressi igneo- lutei, in aliis per caules petiolos costamque mediam cre- berrimi, in aliis omnino deficientes. Pili stellati breves omnes partes praeter baccam stamina pislillumque induunt scabrasque reddunt. Flores in racemis simplicibus (cyma unilateraliter evoluta) longius pedünculati, pedunculis prl- mum ereclis dein nulanlibus. Antherae oblongae, intus pilosae porls apicalibus apertae. Pislillum nunc evolutum stylo anlheras paululum superante, nunc abortivum slylo brevissimo. Folioruni dimensiones valde variabiles scd forma eorum salicina semper eadem. 233. Solanum vcrhascifoUum L., Dun. Sol. p. 165. In Sti. Thoniae insula colitur. . 747 Bacca tomcntosa , talyce aticto major. Anlherae ca- lycem aequantcs, corolla breviores, angusle eliiplicae apice blporosae glabrae, filamentis dlmidias aequanlibus insidpnr tes. Stylus glaber slamina superans. Corolla extus, api- cibusquc interne tonientosa. 234. Solanum torvum Sw. Fl. iud. 1. p. 456, Dun, Sol. p. 203 t. 23. Antbcrae oblongae corolla breviores, calyce mullo loHglores apice biporosae, glabrae, brevissimis filamenlis iniposilae, 3 paululum longiores. Stylus longlludine varia- bilis. Aculei rari sacpc deficientes in ramis et in costa media inferae paginae foliorum proveniunt, recli paten- lissimi e lata Iriangulari, compressa et villosa basi subu- lali glabri. icAPSlCUM L. 235. Capsicum, forsan frutescens L. fructu parvo glo- boso, allaque forma fructu parvo conoideo vix poUicari. Ulraque in planlationibus occurrit. SCROFULARINEAE R. Br. BRUiNSFELSIA L. Ö36. Brünsfelsia amcricana L., Sw. obs. p. 90 i. 4 f. 11, Gärtn. Fruct. III p. 167. t. 2 12. Rami juniores, pelioli, foliorum facies externa, pe- dunculi, calyces et coroUae tubus dense pubescunl, super- ficies vero foliorum pilis minutis dispersis est instructa. Pili coroUae glandulosi. Fructus a Gaertnero optime descriptus, repetilo seminis examine docuit Scrofularineis esse adnumerandum genus, quocum Francisceam Pohlii, quantum ex iconibus concludere liceat (fructum non vidi- nms et seminis anatome desideratur apud Pohlium), esse jungendam, optime jam monuit Don. (in Jameson new philos. Journ. Apr. Oct. 1829.) ' i y- 748 CAPRARIA L 237. Capraria hiflora L., Jacq. Amer. p. 182 t. 115, Gaertn. Fruct. 1. p. 250 t. 53. Capsulae superficies punctis glandulosis subelevatJs est cooperta, folia simillbus, si luci obvertis pcllucidis, crebris, orbicularibus insigniüntur punctis. SCOPARIA L. 238. ScoPAKiA dulcis L., Gaertn. Fruct. l.p. 251. t. 53, Sloane Jam. 1. t. 108 f. 2. In hac quoque planta folia calycisque laciniae tri. nerviae pellucide-glanduloso - punctata. HERPESTES HBK. 239. Herpestes Monnieria HBK., Cham, et Schldl. Linn. 2. p. 572. Planta in calido orbe terrarum vulgaris, in Sti. Thomae insula loca incolit humida paludosa. AC.WTHACEAE Juss. THÜNBERGIA. 240. TflüNBERGiA /röo-raw* Willd. hb. n. 11691, Roxb. Cor. 1. p. 47. t. 67. Sieb. pl. Mart. exs. suppl. n. 11. Folia leviter cordata, lobis rotundatis oblusissimis inlegerrimis, aut ad latera dentibus 2 — 3 obsoletis (in specimine Mar- tinicensi egregiis) instructis, 5-nervia, nervis 3 validiori- bus, supra valde scabra, subtus pubescenlia scabriuscula. Caulis, pelioli, pedunculi pilis reversis scabrido - pubescen- tes. Bracteae (calyx exterior) ovatae acutae, tubo corollae puberulo breviores , extüs scabrido - pubescentes. Capsula illas superans moUiuscule puberula. Scandit haec Indiae orientalis planta inter Convolvu- los in frutices arboresque insulae Sti. Thomae. 749 RUELLIA. 241. RuELLiA tuherosa L.; Swartz obs. p. 245; Sieb, pl. exs. Trinit. n. 91. — Ruellia clandestlna L. Hb. W. n. 11636 fol. 1. 2. 3. 5 excl. 4 et 6, HBK. nov. gen. II. p.238. — Ruellia ovata Linnaea V. p. 196. — Ruellia capsulis teretibus Dill. bort. Ellh. t. 248 f. 320. — Sloane bist. 1. p. 149 t. 95 f. 1. Reperta est haec species in pluribus Antillarum in- sulis: Jamaica (Swarlz, Sloane), S. Domingo (Carl Ehren- berg), ins. Trinitatis (Sieber) Sti. Thomae (Carl Ebrenberg), nee non in liltore adjacenle sinus Mexicani pr. Veracruz (Schiede) atque in Provincia Cumana (Humboldt); amat loca culta nemorosa et umbrosa humida. Vix dubium, quin Ruellia tuherosa et clandesiina Linnaei ad unam eandemque speciem spectent, icone Dil- lenii ad ulramque laudata^ descriptionibusque haud ita inter se dissentientibus ut conjunctionem vetarent. Planta me- xicana, quam 1. c. R, ovaiam Cav. habuimus, ad Anlil- lanam sine dubio perlinet, nee ipsam R. ovatam Cav., ex icone auctoris atque e specimine hortensi Hb. W. (n. 4627) nobis notam, a tuherosa separari juberemus, solummodo enim pedunculis abbrevialis recedere videtur. Variantem videmus in noslra planta: florum ampli- tudinem, pedunculorum extensionem et ramositatem, calycis laciniarum longitudinem toliusque herbae slaturam. BLECHUM Patr. Browne. 242. Blechtoi Brownei HBKth. nov, gen. 2. p. 238. — Ruellia Blechum L., Swartz ! in Hb. W. n. 11625. — Ju- sticia martinicensis Sieb, pl. exs. Mart. n. 253. Justicia carthagenensis Hb. W. n. 322 spec. Isertii et Humboldtii — Prunella elatior flore alho Sloane Jam. 1. 1. 109 f. 1. Vidimus hanc plantam ex Anlillarum insulis: Por- torico (Wydler,Bertero), Martinica (Sieber); Jamaica (Sloane, 750 . Swartz), San Domingo et Sil. Thomae (Carl Ehrenberg), provenit praeterea in conlinente Americae in provincia Venezuela et in regno Novo - Graiialensi (Humboklt). ^....Pubes substrigosa folia bracteasque obduccns nunc gparsa viridem, nunc crebra canescenlem reddit plantam, Generis characler e Capsula sumtus a Browneo jam bcne indicalur, ex ulriusque valvulae carina prosilit proccssus forma cornu deorsum versi, in cujus porrecta latiori basi affixa sunt retinacula seplem formantque laminain valvis parallelara. Totus hie processus seminifef in fructu maturo a carina solvitur, hinc „dissepicnentum a valvis deinunt solulum " auctorum. JUSTICIA HBKtli. 243. JüSTiciA periplocifolia Jacq., Hb. W. n. 337. Planta pedalis vel pauHo major, primo adspectu gla- bra apparet, sed oculo armato inspecia teetam se praebet pube isingulari sparsa adpressa slrigosa, quae in supera fo- Horum pagina rarior, in junioribus parlibus calyceque fre- quenlior evadit. Capsula calyce paullo longior pube molli densa in apicali parte sursum versa, in reliqna majori parte rcversa. MYOPORINEAE R. Br. . BONTIA L., Gaertn. fruct. 3 t. 212 p. 163. 244. BoNTiA daphnoides L., Willd. Sp. pl. 3. p. -394, Hb. W. n. 11723. Frutex glaber, corolla inttis hirsuto-villosa. Gärlnerus si fructus describit et depingit duarum specierum, vario maturitatis statu unius ejusdem fructus deceptus esse vi- detur. VERBENACEAE Juss. CLERODENDRUM U, Juss., R. R^.\^v^^r'i 245. Clerodendrum aculcatwn L., Sp. pl. ed. W. 3 p. 383, Hb. W. n. 11677 (ubiquc sub VolkaHicria). 751 Variat foliis oppositis ternlsque. Folia ulrinque (sub- tus evidentius) densisslme excavato- punctata. Pubes mol- lis tenuis adpressa ramos, petiolos, nervös venasque pri- niarias (basi saltem) necnon pedunculos calycesque obducil. Corolla extus punctis minutis globosis resinosis est ad- spersa, limbo intus mundo et glabro. Cymae 5 — 7 florae pedunculatae c. flore alari pedunculato ex omnIbus lamo- runi axillls prorumpunt. — Crescit in humentibus locis ad declivia montium in Sti. Thomae insula. VITEX L. 246. ViTEx agnus castus L., Sp. pl. ed. VT; 3 p. 391, nb.W.n. 11713. — Colitur in Sli. Thomae insulae. AVICENNIA L. 247. AviCENNiA tomentosa L., HBK. Nov. gen. 2. et Hb. W. , ; 'Vwilni». Mi^'^iüub 'iWlt^litn ,cl;!JiU.'<.L! Specimina nosträ in littor« ingulae Sti Thomas col- lecta ad formam tertiam Kunthii (Var. guayaquilensis) speetant et cum icone Jacquiniana bene congruunt. Quae ex India orientali (Tranquebaria) a. 1795 c. Willdenowio coinmunicavit hujus speciei specimina cel. Klein insignia foliis supra obscure viridibus ovatis basi breviter cuneatis apice acutis, quibuscura alia proveniunt folia late lanceo- lata acuta aliaque apice obtusa. Foliis late lanceolatis utrinque acutis supra obscure viridibus opacis magnis di- gitalibus excellunt specimina Älartinicensia a Siebero venr dita (n. 318); minoribiis hasi longius cuueatis, apice acutis obtusisve Novae Hollandlae ejusdem peregrlnatoris (n. 268). Per orbem terranmi in marls littore vulgaris species fo- lionun forma maxime variabilis videtur. 752 DURANTA L.*) 248. DüRANTA Plumieri h., HBK. Nov. Gen. 2. et Hb. Willd. n. 11666 spp. Humb. et Vahl. — In axillls folio- rum duplex est gemma, superlor ramulum brevem spine- scentem (ex quo demum spina), inferior ramulum abbre- viatum s. fasciculum foliorum proferens. Hinc et ramuli floriferi sunt gemini, alter superior brevior debillor, in- ferior longior vegctior, Folia terna spinacque ternae in- terdum occurrunt. CITHAREXYLUM L. 249. CiTHAREXYLDM vUlosum Jacq., Hb. W. n. 11477. . Si fides habenda omnibus Herbarii Willdenowiani speciminibus hoc sub nomine militantibus, nostris impono nomen Jacquinianum observans: folia nostris esse saepius haud obovata sed angusta lanceolata immo oblonga, obtusa V. obtusiuscula, rarissime dente uno alterove apicem versus 1 notata ; semper vero coriacea, reticulalo -venosa, rete subtus ' prominente molliter brevilerque piloso, pagina supera rai- nutissimis dispersisque pileolis conicis scabrida. — Mifum videtur adesse specimina in noslris herbariis nulla nee C, cinerei nee C. caudati, specierum nequaquam rariorum. PRIVA Juss. 250. Priva lappulacea Pcrs., Linn. 5. p. 99. — Vul- garis Antillarum planta. STACHYTARPHETA Vahl. 251. Stachyt. jamaicensis Vahl — Per omnes Antil- las et in Terra firma abimdat. kiutir 252. Stachyt. strigosa Vahl En. 1. p.' 207. — Brevis Vahlii descriptio maxima ex parte cum noslra planta Tho- ^ masiana •) Duranta paucißora Hb. W. n. 11671. e ßrasilla est Francisceae s. Brunfelsiae sp. ' 753 niasiana congrua, nulla alla melius convcnienle. Splcarum longltudo et.relativa bractearum calj-^cumque fallaces prae- bet characteres. — Fruticulus parvus depressus dicholome lamosus, cortice ruguloso albido, totus pilis rigidulis ,arti- culatls patulis albis obsitus, plus ralnusve hispidus. Folia obovata, ovata elllpllcave, inferne subito cuneata, usque ad inserlionem atlenuata, apice obtusa, grosse serralo-cre- nata, crenis mucronatis, maxima 1 — 2 p. longa ^8 — 10 1. circiter lata , nervo venisque primarlis supra leviter im- pressis, subtus prominulis. Bracteae ellipticae sensim in acumen apice breviler setaceum attenuatae, nervo elevalo niargineque praesertini pilosae, in utroque latere nervis nonnullis subobliquis promiilulis striatae. Spica^ öd suiii- mum fere pedales*r. ■ c .;., ;. ü; >ij;;; ) r 253. Lantanä involucrata L., HBK. Nov. gen. 5!. HB. W. n. 11506. 254. Läntanä 5CßZ»nc?aAit. et Auetor. — Flores flavi et auvantlacei. — An L. aculeatae varietas foliis non cor- datis, sed basl oblusis leviterque simul cuneatis? ütraque species in India pccldentali freq,ueppi LAßlATAE Juss. LEONOTIS R. Br. ' ■ ! 255. Leoxotis 7z unius ejusdemque vul- galioris speciei formas, e vario loco natali: ad vias, in locis Iritis cultisve, in muris elc. varium praeferentes ha- bltum, ut in multis vidimus nostrarum regionum vegela- bilibus. Herbaria de Boerhaaviis nil docent, alterlus speciei stalus juvenilis, alterius servatur senilis, nee unquam planla Integra. B. diffusa Sieb. Marl. exs. n, 88 est nostra planta. In insula Sti. Thomae ad vias inque muris provenit. PISONIA. 276. PisoNiA suhcordata Svv. FL ind. occ. 2 p. 641. — Descriplio Swartzii bona, planta, uti videtur rata (regium enim non possidet herbarium) in monlibus insulae Sil. Tbomae crescit. AMARANTACEAE Juss. AMARANTUS L. 277. Amarantüs incomptus. W. hb. n. 17505 specimen hortense. — Cum nullo alio Amaranto melius convenif, quam cum hac hortensi specie, quae patriam nunc nan- ciscitur. 278. Amarantüs crassipes n. sp. — In locis paludosis ad rivulos insulae Sti. Tbomae. — Species affinis Am. polygonoidi, ulriusque Indiae incoiae, toto habitu et modo Crescendi, foliorum forma, licet setula terminalis fere desit, et' inflorescentia axillari, ut leviter inspectam varietatem censeres, sed in permullis constans exemplis peduncülorum mira incrassatio et florum diversa configuratio, immo et semlnum differens magniludo et sculptura suadent, speciem esse affinem distinctu facilem. Superfluum videtur de caule foUisque loqui,, omni modo cum Am. polygojtoide conve- nientibus; agamus igitur de inflorescentia. Ex unaquaque orlunlur axilla duae cyniae plurles dicholomae cum florc 768 ^ alari sessilJ, sessiles (ad 3 usque lineas excrescentes), ra- mificatlone incrassata flexuosa coarctata, ita ut Gores alares a ramls suis arcte ineludantur, ultimique tantum liberi adstenl. Rami suffulciuntiir bracteis ovato-triangularibns acutis, nervo medio virldi percursis, adpressis, parvis. Flo- res sessiles minores quam in Aju. polygonoide; perigonium 5-phyllum, phyllis spathulalis albido-scariosis, nervo medio viridi. Androecium nee in flore proprio reperire potui- mus, Hinc planta forsan dioica. Pistillum unicum; ova- rium ovoideum ex toto muricatum; slyli duo, divergentes, extus curvall, facie Iota interna stigmatosi. Utriculi mo- dum dehiscendi non observavimus, quamvis semina aderant matura, lenliculari-ovoidea, castanea, nitidnla, margine paul- lulum opaciori cum faciebus minutissime punctulatis; se- mina vero Am. polygonoidis sunt minora magis ovo''dea sed eodem modo compressa, magis nitida, margine quidem simili modo opaciori et punctulato', faciebus vero laevlssi- mis nilidissimis. CELOSIA L. Marl. 279. Celosiä panicnlata L,, Hb. W. n. 5025. Sloane 1. p. 142 t. 91. f. 1. — Eadem icon ad C. nitidam Vablii laudatur (licet errore f. 5 pro f. 1. sit positum), quae spe- cies suadente ipsius auctore Vahlio in Hb. W. 1. c. (ubi schedula ejus autographa haec continet: „Celosia panicn- lata Sw. nitida Symb.") delenda et cum C. paniculata est conjungenda ut rede jam autumat celeb. de Marlius. Sty- lus \ fere lin, longus, apice in 3 stigmala brevia diver- gentia fissus, PHILOXERUS R. Br., Mart. 280. Philoxekus vermicularis R. Br., Gomphren. verm, Sw, Hb. W. n. 5435. (speeimen e Senegalia). lllecebrUm verm. L., — Philoxerus aggregatus Sieb. pl. Scneg. n. 7, 759 Wydler St. Thomas. — In littoralibus insuke^Sll. Thomae.— Philoxerus aggregatus verus HBK; Hb. W.u. 5435 (spec. Humboldl) differl a vermieularl: majori omjilum parlium ÄmensJone, foliis ^anceelatis subcarnosis, nee cyllndraeeis carnosis, iloribus fere dimidio majoribus., perigonio, allius lanatO)^ nee ima tantum basi. IRESINE L, Mart.. 281. Iresine in locis umbrosis insulae Sil. Thomae dubia nobis,. spccie& ecjjn perpaucae e speciminibus guto- graphis nobis innotueruni. Irqsinas in Amaranlacearum Camilla omnium esse maxime polymorphas monet celeberr. de Martins. ALTERNANTHERA Försk, Mart. 282. Alternanthera Achyrantha L. , Illecebrum Achy- ranlha Hb. W. n. 5067, Hlecebr. peploides Hb. VV.n. 5064 Slo. Domingo, Humboldt (videtur specimen a Poiteau lectum, a Rudolphio c. WilM. communicatum nee Humb.), Alternanthera repens Itk^En. alt. 1. p. 154. — Ad vias in insula Sti. Thomae. CHENOPODEAE Juss. RIVINA L. 283. RiviNA humilis L., Hb. W. n. 3122. — RIvInae species serutatorem poscunt assiduum multisque instructum exemplis ut quae justo plures adesse videntur species re- digantur et castigentur. Cultura speeierum horlensium vix adjuvabit, nisi variis sub modis instiluatur. PETIVERIA L. 284. Petiveria alliacea L. et auct. — Ad vias sub fruticibus in insula Sti. Thomae. 760 In Sil. Johannis insula ab amico lecta sunt: Cheno- podium ambrosioides L. Hb. W. n. 5346 et Atriplecc cri- stata Willd. sp. pl. 4. p. 959 specim. Humboldtianuin, cui scbedula „Punta Araya — in siccis Cumanae" — Eandem speciem e3s: insula Stae. Crucis possidemiis. POLYGONEAE Juss. COCCOLOBA L. 285. CoccoLOBA uvifera L, , Hb. W, n. 7694. specim. Humb. et aliorum. — In llltore ins, Sli. Tbomae. 286. CoccoLOBA harhadensls Jacq. Obs. bot. 1. p. 18 t. 8. — Specimina sterllia. 287. CoccoLOBA microstachya W. sp. pl. 2 p. 459, Hb. W, n. 7703 spec. Vahl. — Ab hac specie non diversa vi- detur C, obtusifolia ejusdem berbarii (n. 7702) specimen a Vahlio communicatum et scbedula Willdenowiana „C pun- 1 ciata''^ notalum, quod ad C. obtiisifoliam iac{^, duci ne- quit ob spicas pendulas nee erectas, ob folia obtusiora in obovalam vergenlia formam: quod vero a C, punctata \ (coronata Jacq. Amer.) foliis totoque babitu est diversis- ; simum. Quid vero C. parvifolia Poir, Enc. bot., cujus ' descriplio nianca nullo specimine autogvapho viso disqul- sitionem impedit ulteriorem. A Sprengelio cum C, jnicro- stßchya sine dubio jnngituy. ASARACEAE Kunth, ARISTOLOCHIA L. 288. Aristolgchia trllobata L., W. sp. pl. 4. p. 151., Hb. W.n. 17051, Mart. Nov. gen. 1. p. 79, Ar. trifida Lam, Enc. 1. p. 251. T- Locis humenlibus convallium in insula , Sti. Tbomae, — Species in bortis vulgaris, Icon laudaia Jacq, obs^ p. 8. t. 3, ad specimen exsiccatum exarata, nimis est manca et labio inprirais ecaudato auclores in errorem Iraxit, 761 ÜRTICEAE Juss. FICÜS L. 289. FicüS sp., eandem In Hb. W. n. 19313 sine no- mine ex insula Portorico habemus. — In montibus insutäe Sil. Thomae crescit. — Folia ovata aut elliptica acumine brevi acuta, basi acutluscula (2| p. longa 1\ lala — 2| longa 16 — 17 lin. lata — 2 p. longa 1 p. lata) glaberrlma, nervo venisque utrlnsecus subduodenis marginem versus anaslo niosantibus c. toto rete vasculoso subtus prominulis, mar- gine leviter et angusle reflexo. Petiolus poUicarls et pol- lice longior supra canaliculatus. Ficus, quantum videre licuit, ex axillis foliorum gemini pedunculati (magnitudine pisi majoris). Peduncull oculo armato inspecti cum su- prema ramorum parte, cum stipula subulalo - acuminala gemmam Involvente caduca, cum braclea lale ovata v. se mirotunda oblusa caduca quemque eorum fulcienle, cum Involucro brevi sub ficu, e quatuor follolis semirotundis obtusissimls constante, pube minula patula sunt obducti. Ex insula Sti. Jobannis Celtidem micvantham Sw. (n. Ind. occ. 1, p. 547, Hb. W, n. 189SS specim. Vahl.) trans- niisit amicus. EUPHORBIACEAE Juss. PHYLLANTHUS L., Juss. 290. Phyllanthus Niruri L,, Hb. W. n. 17980. — In ulraque India occurrit. ARGITHAMNIA P. Br., Juss., Sw. 291. Argithamnia candlcans Sw, fl. Ind. occ. 1. p. 336 t. 8, Juss. Euphoyb. p, 26 t. 7. f. 23, Hb. W. n. 17368 spec. Vahl. — INil de rubore vinoso foliorum et ovarii dielt Swartiius, occupat in primls folia juniora et paginam in- 769 fer^m. Folia majora 20 — 22 1. longa, 8—9 1. lata, saepius minora, sunt ovato - lanceolata, acutissima (quandoque et in obovatam vergentia formam), serraturis minutis., nervo venisque utrlnsecus ternis ulrinque prominulis! Slipulae vix lineam loiigae,. Florum racemi axillares, plerunaque aphylli, interdum praesertim inferiores foliis aliquot mu- ni^ti.^anjulorum dignilatem adipiscuntur. ■ "' DITAXIS Vahl, Juss. Euph. p. 27. , ' 292.. niT4Äis fasciciilata Juss. Euph, l.. 7 f. 24. inier Argithamniae specimina pauca accepimus, quae ad inde- scriptam ab Jussieuq optime depictam speciem referimus. Toto habitu lanlopere Argithamniam repraeseutat, ut primo intuitu varietaiem illius censereni, mox vero in errorem me incidi.sse videbar. Folia parva elliptica basi subcuneata obtusa, inlerdum leviter retusa, semper breviter mucro- nata, maxima 8 1. longa, 4 1. lata, saepissirae pseudo- fasciculata, ramo axillari föliifero haud evoluto. Pubes sericea multo rarior quam in Argilhamnia, sparsa adest in ramis junioribus, in foliis sese evolventibus , in stipulis ovato -triangularvbus nervo crasso percursis, in pedunculis, calycibus et fructibus. Folia adulta glaberrima margine paululum reflexa, nervo venisque utrinsecus subquaternis cum rete vasculoso sublus in primis prominulis. Stipulae in foliorum fascieulis frequentes reddunt hos basi squa- mulosos (fere ut in ErylhroxyKs). Stylus simplex apice triüdus; filamenta in verticillos 2 pentandros juncta, petala utriusque sexus sanguinea, calyce majora et dispositio florum diversa, genera habitu affinia facile inter se dirimunt. CROTON L., Juss., Kth. 293. Cboton phlomoides Pers. Syn. 2 p. 585 n^ 55, Wydler St. Thomas n. 23 (cum sequenti mixtum) — Brevis .— 763 diagnosis paucaque addlta verba apud auclorem hu jus speciei satis bene conveniunt sum" speclminibus nostris, quibus lomentum stellatum in omni parle, breve in folils; densius albidum v. lutescens vel subferruglueuin in pagina inferiore peliolisque; minus confertum in superficie sub« viridi; laxum patens, aut abbreviatum densum, saepiüs sub- ferrugineum in ramis et inflorescentia ; breve et lutescenli- albidum in calycibus, capsulls. Folia lalius angustiusvc ovata vel elliph'oa basi subcordata, sensim acute acumi- naia, margo semper tenuiter serrulatus v. crenulatus atque tomento ferrugineo insidente quasi incrassatus, nervus ve- naeque ulrlnsecus subdcnae subtus prominula; venis infi- mis ab insertione pelioli exeuntibus folia 5-nervia dici possent, quae 2 — 3< p, longa 1^ — 1| p. sunt lata. Ra- cemus terminalls floribus aliquot foemineis, inferne laxlus 4Isposilis, pluribus masculis confertis. Calycis foeminei laciniae 5 — 6, elliptlcae acutiusculae, 3 lin. in fructu lon- gae, nervo medio prominente notatae, fundo calycis intus imam ad basin foveis tribus glandulosis instructo. Styli 3 a basi quater bifidi. Capsula paululum calycem superal. Semina 2^ lin, longa elliptica sub Icnle verruculoso - lon- giludlnaliler striata, grisea. Flores masculi minores, calyce 5-partito li lin, alto, petalis clllails 3-nerviis pauUo longl- oribus, staminibus 20, filamenlis pllosulis. 294. Croton /lave?is L., W. sp. pl. 4. p. 553, Hb. W. r. 17S94 specim. RichardI ex ins. Sil. Thomae. — Floccoso- tomentosum e pllis breviler stellatis; ramls, petiolis, nervis subtus c. marglne, pedunculis, capsulls calyclbusqqe sae- piüs aureo-tomentosis, reliquls parllbus lulescentibus aut albicantibus. Folia majora 1| — 2 p. longa, 8 — 12 1. lata mucronata, leviter et angusto sinu cordala, glandulis 2 in nervo sibi oppositls pedicellatis (pedicello tomentoso) subtus ad basin sinus munita. Racemus terminalls multiflorus 2 — 4 poUicariSj sacpius ramis sub eo evoluLls alarls. Flo- 764 res mullo minores pluresve quam in praecedente. Calyx foemineus fructlfer vix semillnearis, fructu bilinearl. Styli 3, basi semel bifidi. Flores masculi parvi, petalis oblongis 1-nerviis, slaminibus subtriginti, filamentis basi pilosis; glandulis 5. Capsula calyce fulciente quadruple major; semina i^ lin. longa, lale elHptica, laevia, fulva, maculls nigricanlibus confluenlibus variegata. 295. Croton betuUnum Vahl, Sp. pl. ed. W. 4 p. 537, Hb. W. n. 17856 specim. Vablil. — Provenit quoque in insula Stae. Crucis. Styll 3 basi semel bifidi. 296. Croton ovalifoUum West, Sp. pl. ed. W. 4 p. 534, Hb. W. n. 17851. (qnod sub nomine Cr. diffusum in Hb. W. n. 17850 adest specimen Humboldtlanum ad Cumana lect. vix ab hac specie differre videtur, quae Cr. diffusum Rieh.) — Pili stellati aut radils omnibus aequalibus aut uno elongato reliquls abbreviatls in hac stlrpe occurrunt. Styli 3, paulo Infra medium bis bifidi, parlilionlbus sibi adproximatlsj ut leviter inspecti umbellato - quadrifidi vi- deantur. 297. Croton looatum L., Sp. pl. ed. W. 4 p. 555, Hb. W. n. 17909. — Semina subtetragona apice apiculata, al- bicanti-argentea, rugis subquinis transversallbus interruptis tuberculosis fuscis insignia. Styli 3 paulo supra medium palmato-subseptemfidi, lacinia media interdura bifida. ADENOROPIUM Pohl. 298. Adenoropium gossypifolium Pohl pl. Bras. p. 16, Jatropha gossyp. L. et auct. ACALYPHA L, Juss. 299. AcALYPHA corchorifolia Willd. sp. pl. 4. p. 524, Hb. W. n. 17818 spec. ab Iserto in Martinica lect,— Fru- liculus parvus 4 — 10 poll. altus. Folia | — 1| poll. longa, 6 — 7 lin. laia, hinc forma varianliajnunc ovata nunc oblonga. 765 Spicae terminales, evolutlone ramorum interdum alares androgynae, inferne foemineae superne filiformes masculae, mascula parte delapsa spica foeminea remanet. TRAGIA Plum., Juss. 300. Tragia volubilis L., Sp. pl. cd. VV. 4. p. 322, Hb. W. n. 17345, Crolon scandens Sieb. pl. Martin. exs.n.340. — Vidimus ex inss. Sli. ThomaCj Stae. Crucis, Martinica et Cuba. HIPPOMANE L. 301. HiPPOMANE Mancinella L., Sp. pl. ed. W. 4.p.571. — In littoralibus ins. Sti. Thomae. HURA L. 302. HüRA crepitans L., Sp. pl. ed. W. 4. p. 592. — Folia longe petiolata (fol. 4 - pollicare in petiolo \ ped.) subrotunda, cordata, breviter acuminata, acumine angusto obtuso, margine leviter serrato-crenato, serraturis adpres- sis apice mucronulatis , nervo venisque utrinsecus sub-14 parallelis subtus prominentibus, illo in inferiori parte pa- ginae aversae utrinque serie pllorum laxorum albidorum varie torlorum basin venarum simul imam occupanlium insigni. Ad insertionem pelioli in laminam folii supra glandulae 2 sibi approximatae. EUPHORBIA L. Juss. 303. Euphorbia cotinifoUa L., Hb. W. n. 9262. 304. EüPHORAiA linearis Reiz obs., Hb. W. n. 9302. — In decllvibus saxorura in ins. Sti. Thomae. 305. Euphorbia glabrata Sw. , Hb. W. n. 9264 speci- mina Swartzii et Humboldlii. 306. EuPHORBU hypericifolia L., Hb. W. n. 9286. 307. EuPHORBU pilulifera Jacq., Hb. W. n. 9296. — Ad vias in ins. Sti. Thomae. 766 -— — — „., 308. Euphorbia seitens HBK., E. serpillacea Hb. W. in 9278 spec. Humb. in umbrosis Cumanae. — Circa do- mos in ins. SU. Thomae. — QuaeriLur an ab Euph» ser- ™ pyllifolia Pers. sit satis diversa? GRAMINEAE Juss. PASPALUM L. 309. PaspAlum platycanlon Flügge, Hb. W. n. 158^ (spccim. ex ins. Maurllii a Pelit-Thouars comm.) P. cora- pressum Hb. W. n. 1583; Specimen Swartzlanuni in Hb. Gen* possidemus adjecto utroque nomine. 310. Paspalum spathaceum Hb. Desv., Poir. EnC. bot. 1 Xn. p. 314 n. 62. — Descriptio bene quadrat ex unico tan- j lum exemplo composita! Poiretius de charactere insigni „folium terminale spathaceum bifidum" in omnibus nostris deliciente, optime quaerit: j,Ce caractere ne seroit-il qu'ac- cldenlel?" — Specimina nostra incompleta, parlem gra- minis superiorem ostendunt. Cum P. debili Michx. con- jungil Sprengellus, quo jure? 311. Paspalum glahrum Poir., Hb. W. n» 1600 speci- men ut videtur Parisiis acceptum. 312. Paspaltoi undulatum Flügge, Hb. W. n. 1601. 313. Paspalum paniculatum h., Hb. W. n. 1607. HELOPÜS Tritt. 314. Helopüs punctatus Trin.j Pöspalus p. Hb. W. n. 1591, Panicum flavescens Sieb. Mart. exs. n. 384. STENOTAPHRUM Tin. 315. Stenotäphrüm glabrum Trin., Panicum dimidia- lum Hb. W.n. 18826, Rotlboella dlmid. ibid. n. 2284. PANICUM. 316. Panicum hrizoides L., Hb. W. n. 18728 -^ Secus vias in insula Stu Thomae« |: 767 317. Panicüm colonumL.^ Hb. W. n. 18726 — Cum praecedente. ....;'. 318. Vkmcmi fasciculatum Sw., Hb. W. n. 18732. 319. Panicum caespitosum Sw., Hb. W. n. 18736. 320. Panicum leucophaeum HBK. Syn. 1. p. 173, Mi- lium villosum Hb. W. n. 1675 excl. fol. 3. 321. Panicum divaricatum L., Hb. W. n. 18765 — In sylvis insulae Sti. Thomae. 322. Panicum cayennense Lam?, P. peduncularc Hb. W\ n. 18758, quod a Neesio pro P. cayennensi declaratur. 323. Vkmcmi jumentorum Pers., HBK. 1. p. 104, — In Sti. Thomae insula colltur, ut equis praebeat pabulum pecoribusque. 324. Panicum diffmum Sw., Hb. W. n. 1875L ■ SETARIA P. B. 325. Setaria macrostachya HBK., Panicum setosum Hb. W. n. 18808. 326. Setaria glauca P. B., H. W. n. 18704. DIGITARIA. 327. DiGiTARU horizontalis W., Hb. W. n. 1654, D. Setigera ibid. n. 1655, Lk. hört. Berol. 1. p. 225. 328. DiGiTARiA adest altera nobis dubia, eadem videtur, ac illa in Hb. W. sub D. praecoci (n. 1648) in folio se- cundo asservata, quae ex ins. Sti. Thomae geniculis non villosis a praecoci recedit, an D. sanguinalis? sed radix perennis repensque videtur. An praecedentis stalus haud expllcalus? CENCHRUS P. B. 329. Cenchrüs echinatus L. -- Ad vias in insula Sti. Thomae. ARISTIDA L. 330. Aristida stricta Michx., Hb. W. n. 1810 specim. Bosc. 768 VILFA Adans. 331. ViLFA tenacissima Kunth Syn. 1. p. 205, Agro- stis ten. Hb. W. ii. 1714. — Gramen in America callillori vulgaie. POA L. 332. PoA ciliaris L., P. elegans Hb. W. n. 1941. ELEUSINE Gaerln. 1 333. Eleüsine zW/ca Lam. Utraque a Kunthio indicata varietas vulgatissimi graminis in ins. Sti. Thomae reperta. ,,..,; CHLORIS Sw. 334. Chloris ciliata Sw., Hb. W. n. 18612 specimen Swartz. 335. Chloris poaeformis HBK. 1. p. 169. ed. min , Eleusine poaef. Hb. W. n. 2034 specim. Humb. DACTYLOCTENIUM Willd. 336. Dactylocteniübi aegyptiacum Willd., Hb. W. n. 18623 specim. Richardi et aliorum, Eleusine mucronata Mühlbg. — In insulis Sli. Thomae et Sti. Johannis. Gra- men in Orientali America a Carolina usque ad Brasiliam obvium. " HETEROSTEGA Desv. -o 337. Heterostega juncifolia Desv., Hb. W. n. 1643 spec. Humb. et aliorum. — Aristida americana Sw. Obs. 41. t. 2 f. 2 certissime nostra. Nomen pmcifolia malurh, folia plana interdum siccitate convolvuntur ; nomeii crmm- canae retinere melius fuisset. SACCHARUM L. 338. Saccharum qfßcinarum L. — Copiosissime cö- litur in insula Sti. Thomae usque in verlices monliura. SORG- 709 SORGHUM Pers. 339. Sorghum vulgare Pers. — Colitur in Sti. Thomae insula. CYPERACEAE Juss. CYPERUS h> 340. Cyperus articulatus L., Hb. W. n. 1280 specira. Vahl et Humb. — C. nüoticus Weigelti in pl. Surin. ; Sleberl e Damlate alque e Seuegalia (n. 1.), nee non ejusdem C. flavescens in Agrost. n. 107 cum nostro et arliculato Ind. or. a Kleinio misso unam eandemque spe- ciem componere videntur. 341. Cyperus nmcronatus Reiz, Hb. W. n. 1287. 342. Cyperus Hydra Vahl En., Hb. W. n. 1372. spec. Vahl et Mühlbg. — Cum hac specie multae aliae erunt conjungendae, quae varüs sub Dominibus in hortis siccis oecurrunt, quae alio sub nomine forsan erunt conlrahen- dae, C. agrestis Pourr., et Willd., Hydra Ten ore, comosus Sieberi e Crela ad nostrum certissime spectant. 343. Cyperus strigosus L., Hb. W. n. 1391 specimen hortense, vidimus quoque sponte enata e Pensylvania. 344. Cyperus distans L., Hb. W. n. 1395 speciin. ex India orienlali a Kleiiiio missa. 345. Cyperus viscosus Ait., Hb. W. n. 1285 specim* Vahl, Sieb. pl. Mart. exs. n. 12; C. elegans Pöppig. ex aren. ^narit. Cubae. 346. Cyperus surinamensis Vahl, Hb. W. n. 1324 speclm. Desf. €t Humb., ^uae nosiris miilto vegeliora di- vitiora. Ad hanc speciem ducimus: C. compressum Sieb* pl. Mart. exs. Suppl. n. 8, C. microcephalum Sieb. Agrost n. 103 e jNöva HoUandia, C. virentem Wei);elt in pj. Surin. exs., et innominalum Sieb. pl. Trinit. n. 8. 347. Cyperus ligutari$ L., Hb. W. n. 1413. 6r Bd. 5s Heft. 49 770 KYLLTNGIA Rollb. 34. KrLLmGii mönocephala Rottb. In locis humlilis insulae StI. Tbomae. iJ^ SCIRPUS L. 348. SciRPüs capitatus h,, Hb, W. n. 1183 spec. plura Humboldtiana. 349. SciRPüs dichotomus L., Hb. W. n. 1254. SCLERIA L. 350. ScLERiA filiformis Sw., Hb. W. n. 17325. Sei. gracllis Rieh, et Sei. purpurea Poir. in Enc. bot. secundum specimina hisce sub nominibus asservata hujus speeiei sy- nonymis sunt adponendae. COMMELINEAE R. Br. COMMELINA L. 351 — 355. Quinque accepimus Cpmmelinas ex insula Sti. Tbomae, inter quas C. polygamain certo recognovi- mus, C. elegantem dubitanler nominamus, tres reliquas innominatas rclinquimus. Species hujus generis nimis leviter absolutas esse a bolanicis, herbaria nostra speciml- nibus autographls vix ullis munita, nee sponte enatis fre- quentibus inslructa esse, libere fatemur. ; CALLISIA L. 356. Callisia repens L., Sp. pl. ed. W. 1. p. 254. AMxARYLLIDEAE R. Br. z. u wj.c ; : : PANCRATIUM L. '357.'Pa^cratiu3I patens Red. Tubus 2|— 3 poll., lim- bus ultra 4 poll. longüs; Corona pollicaris, interstitiis in- tegerrimis ; filamenta limbi laciniis pollice breviora, pistillo eas aequante; antherae lineares 7 lin. longae. Spathae 771 foliola e lata basi triangulari-acumiiiata, tubo semper bre- viora. Folia 8 — 16 poll. longa, 1| — 2 p. lata, acutius- cula, late linearia, basi paululuni attenuata. BROMELIACEAE Juss. TILLANDSIA L. 358. TiLLANDSiAE cujusdam nobis ignotae specimina accepimus e follis constantes 2 pedibus longioribus, inferne linearibus 16 1. longis dein a medio sensim angustatis elongato-acuminatis, apice lineam latis, utrinque squamu- lis orbicularibus densissime tecüs; atque e ramis? panicu- lae e spicis alternis flexuosis distichis minima imbricatis compositae. Capsulae bracteis plus duplo longiores Ik pollicaies. Alterius forsan speciei adsunt planlulae in ramis Eiy- throxyli nascentes, foliis 6 — 8 1. longis linearibus acumi- natis, squamuiis orbicularibus inbricatis argenteo albidis.^ BROMELIA L. 359. Bromelu Pinguin L. et auct. AMOMEAE HBKtk CANNA L. 360. Cannae species crescens in rivulls ins. Stf. Tho- mae nova forsilan e sententia dar. Bouche hortulani de hoc genere peritlssimi, cui grana matura hujus plantae Iradidlmus, ut colere tenlaret. Supersunt nobis aliquot dubia iterato examini sub- jiclenda vegetabilla, alla casu praetervisa et omissa, pau- caeque Fllices, de quibus in posterum locuturi synopsin stirpium in hac parva insula et ab allis observatarum subneclere placebit. 772 Grakias agimus itiaximas indefesso collectori Car. Eli- renbergio, amicissimoi qul ex insula Sli. TJiomae profcc- tus, per aliquot temptos in urbe Cap Frangais in repu- blica Haiti commorans collectionem plantarum ex isla insula nobis nuper Iransmisit. Si ontnes qui mercaturae negotia faciunt simili rerum naturalium ardore essent ac- censi, vegelabilium el animaliura exoticorum historia cilins inclaresceret; quod in votis, de raris illius ordinis fautorl- bu5 eoque magis celebrandis nobis gratulamur. R e g i s ,tnh6i .r f;i! . >■■] der in den Abhandlungen enthaltenen Pflanzen- Namen. (Die Gattungs-Tfamen sind nur aufgenomrneny wenn die Charaktere der Gattung gegeben sindJ Absinthium canariense 217. Acalypha corchorifolia 764. Acautliolepis 88. orientalis 88. Acarna cancellata 88. Acliillea lanata 520. magna 410. 520. Millefolluin 167. Achras Sapota 392. Achyropappus 520. Achyrospermum densifloruin 76. 81, Acicarpha bupleuroides 527. procumbens 527. spathulata 358. 528. tribuloides 527. 8. Acidodontium Kuntbii 62. leatum 582. Acrostichum angustatum 183. barbarum 182. conforme, cordatum 183, Marantae 184. pectinatum 182. Actaea Cimicifuga, podocarpa, spicata 583. Adelia barbinervis 362. Adenandra amoena 198. brachyphylia 199. coriacea 198. margi- natA 199. „«.K^llata 198 i.riiflnra 197 8 Acilepis .squarrosa 627. Acmadetnia juniperina, tetragona 202. Aconitum Cbamissonianum 582. 3.| dclphinifolium 582. 3. K-amt- schaticum 582. 3. maximum 582. obscurum 582, 3. semiga* leatum 582. Acrostichum angustatum 183. barbarum 18' Marantae 184. pectinatum 182. Actaea Cimicifuga, podocarpa, spicata 583. Adelia barbinervis 362. Adenandra amoena 198. brachyphylia l&c nata 199. umbellata 198 uniflora 197. 8, Adenocaulon bicolor lOS. chilense 107. Adenolepis 510. pulcheila 511. Adenoropium gossypifolium 764. AdeoDstemma viscosum 106. Adiantum aethiopicum 186. auriculatum 185. cafFrorum 182. pte- roides 186. Aegiphila brachiata, latifolia, macrophylla 371. Aegopogon cenchroides 36. Agathosma apiculata 205. bifida 204, capitata 204, ciliata205. Eck- loniana ^07. erecta 203. ericoides 206. gnidioides 206. imbri- cata 204. Joubertiana 207. Unifolia 205. microphylla 205. .//4 .. r-r— minuta 206. montana 207. obtusa 205. pilifera 206. scdifolia 206. scrpyllacea 204. Thunbergiana 204. thymifolia 205. TÜlosa 205. Agave americana 75. polyantholdes 55. Ageratum angustifolium 519. conyzoides 106, 725, Agrostis purpurascens, ramulosa, rigida 37. tenacisiima 768. virgiaica 37. Aiia teaacissima 37. = • , , Ajuga genevensis, pyranlidalts, reptaÄs 498, Alberliiiia brasiliensis, iacana 682. Alchcmilla capensis 348. Alkekengi procumbens 442. 5. 7. 67. Allium tüUosum, uvsiaum 584,. -, -^.^.HijJ!) Alnus incana 537. 8. -viridis 538. J^' Alpinia calcarata 303. 42. nutans 303. Alstroemeria acutifolia, gloriosa, hirtella 51, Alternanthera Achyrantlia, repens 759. Amarantus crassipes 757. Incomptus 757. pölygonöläes 737. 8. Amaryllis sp, 51. Ambraria 5. glabra 18. hirta 19. Ambrosia cumanensis 157. Amellus diffusus 109. iloribundus 702. rosmarlnifolius 109. um- bellatus 6it7. ": _ • '■ ■ Ampherephis 684. aristata 684. indica 686. intörrnfeditl' 685.'" 'iöiii. tica 686. senegalensis 687. .' ..; .' ' ..'•-,;" — :* Andromachia acaulis 696. alternifolia 115. Deppeana 397. 401. 704; grandiflora 117. 698. hieracioides 699. igniaria 701. melasto- Hioides 699. 700 nubigena 704. Poiteauvei 697, sessiliflora 703. solidaginea 700. yerbascitolia 700. yolutilis 704. , > Andromeda ferruginea 396. • ■ • ' : ' ' . ■ Andropogoii argeuteus 40, cöndensatus 39. foliosas'W,'' gläucescens', Monlut'ari, scoparius, stipoides, tortus 39. ' '.• ' ^ ■ Anemone cuneata 574. d'chotoraa 575. 6^. linearis''^ 575'.' "nafcissi^ llora 576, nemorosa 574. parvi/lora 574, 5. ' pchsylVäni6a'575^ 6. ranu neu leides 574. RicKard?oni 575.' .-■(■•■ ...v;! . .• / Angelonia salicariaefolia 375. ' ' ■•'jr2<'aMly mulsr. ->L Anisomeles ovata 76. 81. ■^■' ■^'i^' ^woiifii'j« Anona spp. 417. S:^'«"- '"■•»•)■■ Antennaria 221. alptna 251. dioica 222. raargaritacea'^^^. «S'M; Autliemis arvensis 240. 516. ' ' ... Antberlcura serotinum 585. Anthistiria foliosa 40, Anthospermura 4 aethiopicum 8, 10. 1. 4. Bergianum 7. 8. ciliare li. 4. foetidum 17. galioides 11. 2. Galopina 20. herbaceuöi 12. liirtum 13, 4. lanceolatum 12. 4. 8. Liclitensteinii 4. -16. paiii- culatum 15. rubiaceum 13. scabrum 14. spathulatum 8.' 10. spermacoceum 17. 07 :rt/i-i Apargia autumnalis 501. liispida 102. ■ "■n i-mt'. Aplopappus glutinosus 112. i(j[ö.'nt3ß i> . Aquilegia anemonoides, parviflora, thalictroides .581. • ' '- " Arabis alpina 599. Aralia arborea 416, Arctium Lappa 670. majus 669. ■ ■ • Awitotis crithmoides 165. dentata 165, ' elegans 170;\ lanat*^ ^^- 775 Ardis Argi nodosa 169. nudicaulls 165. paleacea 165. piligera 165. piu, nata 165. plantaginea 92. puncuta 165. scabra 92, sericea l65. trifida 165. isia escallonioides, spp. 393. Argithamnia candicans 7ol. Aristida americana 76S. stricta 767. Aristolochia trifida, triloba 760, Armeria alpina 567. cespitosa 567. maritima 566. 7. pubescens 567. scabra 567. vulgaris 566. 7. Arnica 235. alpina '235. 7. angustifolla 235. Chamissonis 238. ful- ■' gens 237. glacialis 238. 41. maritima 240. montana 235. 6. 7. 9. obtusifolia 236. 8. plantaginea 237. unalaschcensis 238. Artemisia 209. Abrotanum 220. Absinthium 216. 527. arborescens 217. arctica 213. argentea 217. 20. australis 522. borealis2ll. californica 523. canariensis 217. 21. cliinensis 216, 7. 20. coarctata 215, dentata 214, 7, gelida 211. glacialis 212. 3. glomerata 212. groenlandica 211. herbaoea 523, integrifolia 523. japonica 218. laciniata 214. latifolia 214. littoralis l51. ma- tricarioides 210. Mertensiana 214, minima 219. norvegica 214. rnpestris 214. snntonica 523. sericea 524. Seriphium 211, spi- thamaea 211. splendens 524. tanncetifolia 214, tanacctoides 2i0. Tiiesii 214. vioincea 211, viridiliora 259. vulgaris 215. 523, Arum Cülocasia 65. 74. 5. .Asclepias curassavica 731. Asperocaulou collabens 178. 80. Aspid um aculeatum, capense, corlaceum, pungens, squamulosum, The- iypteris 184. Asplcuium Adiantum nigrum, argutum, canariense, erectum, furcatum, mon.Tntbemum, mutilatum, labulare 18o. ■_ Aster alpinus 122. Amellus 121. asperrimus 405. californicus 121, frulicosus 118. fruticulosus 118. grandillorus 699. hispidus 126. inconspicuus 120. magellanicus 109. montanus 125. novae An-; gliae 110. 23. obtusatus 118. patens 125. peregrinus 123, 6, Radula 1"25. rosraarinitolius HS. salsuginosus 124. 5. 6. scaber- 119, sibiricus 122. 5. strigosus HO, subulatus 120. taxifolius 126. tenerrimus 120, terelifolius HS. Tiiesii 123, unalasch- censis 122. 5. 6. , ■; censis i."!. ■-». u. . , '; Astragalus alpinus, altaicus 546. arenarius 547. hypoglottis 547. nigrescens, pygmaeus, subulatus, triphyllus 546, , Atbanasia capitata 165. crithmifolia, lanuginosa, punctata, scabra. 166. Atr^ctylis humilis SS, Atriplex angustifolia 569. crlstata 760. patula 569. Aveua elongata 38. Avicennia tementosa 751. Baccharis brasiliensis 654j crispa 141. genistelloides 142. 4. glome-r ruliHora 506. glutinosa 148. 506. indica 150. ircsinoides 406. ivaefolLa 138. 48, linearis 139. lingulata 117, 147. oOb. monte- vidensis 640. rbexioides 406. rosmarinifolia 506. rugosa 653. scoparia 147, venosa 142, Bahia 519, artemisiaefolia 253. sinuata 410. Balduina 519. Barosma angustifolia, dioica, ovata, pulcbclk 203, serraiifolia 202. 776 Bartramia affinis, scabrida, uncinata 61. BelUs pcrennis 729. sylvestris 121. Berarrlia fragarioides, paleacea 190. Berckheya cuneata 91, Berzelia abrotanoides 188 9, cordifolia 189. intermedia 188. lanu- o;inosa 188. 9. rubra 189. Betuia alba 536. dahurica 536. 7. Ertnani 537. incaoa 537. nana 537. 9, ovata 538. pubescens 536. viridis 538. Beurreria exsucca 379. succulenta 755. Btdens australis 509. Berteriana 727. leucantha 163. 408. 50S. 727. micrantha 509. rubifolia 509. sandvicensis 508. squarrosa 40S. trlpartita 234. Bignonia pentaphylla 734. stans 384. 734. spp. 383. unsiiis 733. Bixa OrelTana ^25. ^*^ Blecbnum australe 185. Boryanuili 184. Blechum Brownei 749. Bocconia frutescens 418. Boebraeria petiolaris 356. Boerhaavia adscendens 756. decumbens 756. diffusa 756. 7. Bombax ellipticum, retusum 424. Bontia daphnoides 750. Boopis alpina 258, leucanthema 259, Briza Lamarckiana 39, Bromelia Karatas 26. Pinguin 771. Bromus lividus, segetum 38. Brosiraum Alicastrum 357, Bninia abrotanoides 188. deusta 190. fragarioides 190. lanuginosa 188. nodiflora 189. passerinoides 190. rubra 189. squarrosa 189. Brunsfelsla americana 747. Bryum megalocarpum 62, Bucco erecta 203. obtusa, villosa 205. Buddlea decurrens 375. Bumelia ferox 392. Buphtbalmum australe, hclianthoides 160. spinosum 153. Bupleurura rotundifolium 527, Byrsonima cotinifolia 420. Bysteropogon plumosus 76. 7, Cacalia Cusimbua 133. hieracioides 133. Kleinia 252. Porophyl- lum 132. sonchitblia 252. Cacosmia 705. rugoba 705. Caesulia maritima 159, radicans 154. 8. Calamintba officinalis 77. vulgaris 76, Calandrinia arenaria 563. Calcitrapa patibilcensis 86. Calendula amplexicaulis 97, arborescens 96. arvensis 95. pluvia- lis 96. 7, Calla aethiopica, palustris 75. Callicarpa subintegerrima 372, Callisia repeni 770. Calodendron capense 197. Calotropis procera 731. Caltha natans» palustris 580, 777 Campanula perfoliata 396. Traclielium 233, Campylotlieca 508. australls 509. Canna 337. coccinca, crocea 342. gigantea, uepalensis 323. sp. 771. Capraria biflora 74S. saxifragacfolia 375, Capsicum frutescens 379. 747. Carduus acanthoidcs 6S0. arvensis 87. lanceolatus 514. subcoriaceus 397, Carex cladostachya 30. fdenea 30. leporina 29. 30. mexicaiia 30. Ttiuricata 29. iieraorosa 29. ovalis 29. Tiridis 30. Carica Papaya 364. Carlina atraclyloides 90. salicifolia 88, Carlo^mtzia salicifolia 88. Caroliaea macrocarpa 423. Carpesiura 233. iiepalense 234. tracheliifolium 233. Carpinus Betulus 283. Carpolepidum dichotomum 606. 13. Carthamus salicifolius 88. Casearia corymbosa, spinosa 425. Cassine capeasis 193. Colpoon 192. oleoides 191. Castiiioa elastica 381. Ceanothus africanus 194. capensis 193. Cecropia sp. 356. Ccdrela odorata 422, Ceplialophora 520, dccurrens 517. glauca 254. 516. radiata 5i6. Cclastrus acuminatus, buxifolius, ilicinus 192. lanrinus 191. multi- florus 192. oleoides 191. pterocarpus, pyracanthus 192. Celosia nitida, paniculata 758. •• Ccltis albicans, canescens 356. micrantha 761, Cenclirus echinatus 36. 767. setosus, spinifex, tribuloides 36. Ceutaurea apula 86. Crupina 85. indica 84. moscliata 84, nigres- cens 86. suaveolens 84 taraxacifolia 86. 8. viminca 83, Wal- lichiana 85. Centrapalus galaraensls 676. Centrathenim chinense 105. muticum 686. punctatum 684, Centrospermum xantliioides 156. Ceramium diaphanum 17S. fuliginosum 177, Cerasus Padus 590. Cerbera Thevetia 390. 732. Ccstrum dumetorum 378. sp. 379. Ceterach crenata 183. Chaetanthera chilensis 98. Chaetospora aurea 29. ferruginea 28. triceps 29, Cliamaedorea elatior, elegans, Schiedeana 56. Cliampia viridis 176. Cheilanthes aspera, hirta, multiiida, parviloba, praetexta, ptcroides 186. repens 187. Chenopodiutn ambrosioides 368. 760. viride 369. Chiliotriclium amelloides, rosmarinifolium 109. Chiococca racemosa? 411. Chironia baccifera 345. decussata, frutescens, jasminoides 344. linoi- des, Lychnoide» 343, nudicaulis 344. vnmora 344. vulgaris 343, Chloenobolus virgatus 726. Cliloris ciliata, poaefoirmis 768, Choisya temata 426. 778 Chordarin flagelliformls 179. 81. Clu-ysantliemiim arcticutn 169. frutescens 167. 8. indicura 170. ino- "doruiu 167. integrifolium 170. japonicutn '218. Leucanthemum 522. perpusillum 6S4. Clirvsocoma amara 641. Comaurea 134. graminifolia 502. purpurea, violacea 673. Chrysosplenium alterntfolium 557. 8. camtschaticum, dubium 557. macrocarpum 55b., uepnlense 557. nudicaule 558. oppositifolium, repens, rotundifolium 557. Cineraria atropui-purea 239. brasiliensfs 249. canadensis 244. < fri- gida 239. laricifolia 251. loiigifolia 244. lyrata 243. minuta 243. 4. moiitevidensis 248. palustris 244. 5. papposa 244. Cissampelos Pareira 418. Citharexylum caudatura, cinereum, villosum 752. Citrus medica 420, Claytonia acutifolia 559. 60. alsinoides 559. 60, arctica 559. bi- fida 559. Cliamissonis 559. 62. EschsclK)ltzii 561. nemorosa 563. Sibirien, uiialaschcensis 559. virginica 5t-). 1. Clematis alpina 571. macropetala 571. 2. ocliotensis 571. 2. scricea . 416. sibirica 571. 2._ Clerodendron aculeatum 750. Cliffortia eriocepbalina 349. falcata 349, ferruginea 348. filifalia 349. filiformis 350. ilicifolia 348. juuiperina 349. obcordata, octau- dra 350. odorata 348. ruscifob'a 348. sarmentosa 349. serpil- lifolia 349. serrata 348. strobiiifera 349.- trifoliata 350, Climacium neckeroidcs 63. Coccorypselum ciliatum 414. cordifolium 413. nummulariaet'oltum 413. unibelUitum 414. Coccoloba barbadensis 368. 760. coronata, microstachya» obtusifolia, parvifolia, punctata 760, uvifera 368. 760. Codium decumbens 179 tomentosum 179. 80. Coffea arabica. lanceolata, obovata, rosea 412. > Coinogyiie 520. carnosa 521. Coleonema album 199. Coleus acuminatus 77. 81. atropurpureus 77.82, scutellariotdes 82. ; Commelina barbata?, caroliniana 43. elegans 770. mexicaua? .43. polygama 770. tuberosa? 43, Conantliera albiflora, Echeaiidia 50. Conferva Eckloiiii 178 9. 80. hospita, mirabilis. ISO.. ■ Conopbolis nmericana 378. , Convallaria bifolia 587. , Convolvulus apocynoides, arenarius 380. bicolor 740. brasiliensis 735. \ candicans 737, caracasanus 380. 740, dissectus 742. filiformis 740, grandiflorus 737. havanensis 380. 740, hcderaceus, hede- raefolius, hepaticaefolius 740. laevicaulis 381. maritimus 735. melanostictus 737, multülorus 380. nemorosus 742. Nil 741. nodillorus 740. pentanthos 740, pentapliyllus 742, pcs. tigridis, 741. polvcarpus 740. proliFerus 380. Quamoclit 743, sagitrifer. 380. 740, " sidaefolius 381. Sioaaei 741. spiralis 740. tiUaceus 739. trifidiis 741, triqueter 738. tuba 735. tuberosus 742. vcrticil- latus 740. violaceus 741. Conyza 134, albida 136, 502. ambigua • 136. 726. arg-uta 138. arti- culata 140, axillaris 135. balsamiftra 150. bifoliata 135. caii- 779 dida 134. cnrolinensis 406. 726. cliilensis 136. cinerea 673. cricoidcs 629. 7üi. gcnisielloidcs 142. lieterophylla 673. hir- sula 150. 1. ivaefolia 138. limonilolfa 134. longifolia 136. manillensls 135. mollls 673. odorata 726. prolifera 673. pu- mila 134. punctata 111. redoleris 151. saxatilis 138. scorpioi- d*i ucus buccinalis 171. 3. 6. calamistratus 177. ccrauoidcs 172. da- br Bd. 5.» Helt. ' 50 782 rymbiferus , cristatus 177. crinaceus 175. cvanescens 172. Lc mation 173. luxurians 173. serratus, yesiculosus 172. Fuirena glomerata, squarrosa 26. Gagea lutea 585. Gaillonia 178. Lehmanui 178. 80. Galardia 519. bicolor 518. jj Galium boreale 591. | Galopina circaeoides 20. Gardenia Randia 723. Gaukheria cordata, odorata, scabra 396. Gentiana albens 345. Amarella 499. 589. aurea 346. auriculata 589. campestris 589. exacoides 345. germanica, Pneumonanthe 589. Geophila reniformis 413. Geranium mexicanum 422. pratense 544. sylvaticum 544. Gerbera cordata 107. macrocephala 85. Geum canadense, strictum 589. urbano-rivale 497. Gleichenia polypodioides 182. Globba nutans 303. Globularia salicifolia 535. Gnaphalium 225. alpinum 221. americanum 226. bracteatum 223. candidissimum 223. capitellatum 224. carpathicum 221. ceplia- loideum 226. cernuum 224. cespitosum 2.26. chileiise 227. 525. circinnatum 224. coarctatum 226, cymosutn 224. dealbatum 223. decumbens 232, decurrens 525. divergens 223. expansum 223. falcatum 229. flaccidum 230. foetidum 223. fruticans 222. 3. fulgidum 223. grandiflorutn 223. helianthlfoliura 223. indicum 227. involucratum 227. ]aponicum 226, lucilioides 229, luleo- album 227, 8. 525. maculatum 223, margaritaceum 222. mul- ticaule 227. muricatum 224. notatum 223. obtusifolium 226. odoratum 223. orbiculatum 223. paniculatum 223. pensylvani- cum 226. petiolaturn 223. pilulare 525. Piravira 227. poly- caulon 227, polycephalum 224. purpureum 226. redolens 151. rufum 230. rutilans 223. sandvicensium 525. satureioides 230. seriphioides 232. serpyllifolium 223. spathulatum 226. sphae- ricum 227. spicatum 226. stachydifolfum 228. uliginosum 229. 525. undulatum 525. verticillatum 232. Goeppertia 337. bicolor, blanda, dubia, spicata, zebrina 337. Gompbrena vermicularis 758. Gonzalagunia parviflora 414, Grammitis cordata 183. Grangea cuneifolia, minuta 219. Gratleoupia ornata 175. Grimmia apiculata 61. Grindelia inuloides 503, i Guatteria Ouregoui 418. ; Guazuma ulmifolia 424. Guettarda argentea 722, parviflora, parvifolia 723. rugosa, scabra 722,-l; Gundelia 695. ^ Gymnogramme capensis, cordata, totta 183. ^ Gymnoloma microcephala 408. Gymnostomum euchiorum 61. 783 H.-il)enarJa bidentata, entoraantlia, latifolia, quinqueseta 5S. Halymenia furcellata ISU. Hamelia patens 414. Haplocarpha 90. lanata 90. Hartogia capensis 193. Hayuea edulis bSl. Hedysarum alpinum, caucasicum, ibericum, obscurum, roseum, tauri- cura 047. Helciiium520, canallculatum, pubescens, pumilum, quadridentatum 517. Hehanthemum slomeratum 4-26. Helianthus prostratus 511. tubaeformis 408. Helichrysum 222. capitellatum, cernuum, cymosum 225. divero^ens 223 felmum 525. foetidum 223. fruticans 222. fuloidum 22^ gran- diilorum 223. mutisiaefolium 224. paniculatum 223. Heliconia Bihai, hirsuta, humilis 57. Hclicteres bifiora, guazumaefolia 424. Heliütropium curassavicum, iadicum 756. iaundatum 379. parviflo- rum 756. * Heiopus punctatus 766. Hetnitelia capensis 187. Herderia truncata 687. Herpestes Monnieria 375. 748. tomentosa 375. Ileteranthera acuta 44. diversifolia 45.' limosa, reniformis 44. Heteropteris sp. 419. Heterostega juncifolia 768. Heterothalamus 149. 503. brunioldes, psiadioides 504. Hibiscus elatus, tiliaceus 423. Hidalgoa temata 406. Hieracium chilense 100. mexicanum 100. Pilosello-Auricula 497. Hippia 218. gracilis 218. Hippomane Mancinella 765. Hisingera nitida 364. 5. puberula 364. Hoitzia aristata, nepetaefolia 368. Hura crepitans 765. Hutchinsia complanata, virgata 177. Hydrolea mollis 383. spinosa 382, urens 383. Hymenopappus 520. anthemoides 518. glaucus 254. Hymenophyllum flabellatum, tunbridgense 187. Hypnum densuni 62. megapolitanum, reptans, Sellowlanura 63. Hyptis acuta 77. 82. 374. capitata 77. 82. Chamissonis 570. ebra- cteata 77. 82. Gaudichaudii 77. glandulosa 754. incana 374. pectiiiata 754. spicata 77. 82. spicifera 77. 82. suaveolens 754* tomentosa, verticillata -374. Jacquinia macrocarpa 394. Jasminum grandiflorum 730. , Jatropha gossypifolia 764. lUecebrum Achyrantha, peploides 759. vermictilare 758. Inula dubia 126. pinifolia 251. viscosa 134. Ipomoea coccinea o8l. dissecta 742. filiformls 740. funis 381. 2^ hederacea 741. hederaefolia 381. 2. 741. parvülora, pes tigri- dis 741. _ Quamoclit 743. Rudolphi 74t Iresine sp. 759, 50* 784 ■ Iris slbirica &S8. Isocarpha 405. Billbergiana, oppositifolia -i05. Isocliilus linearis 59. major 6ü. Jsolepis aspcrula, bufoiiia '20. dichotoma, ferrugiiiea 27. Isopvrura grandiHorum 582. Isosti^roa 513. crithmifolium 515. peucedanifolium 51i. 5. slnipli- cifolium 513. speciosum 515. Juncus bicornis, communis 41. compressus 41.591. conglomeratiis 490. effusus 490. filiformis 591. glaucus 490. mexicanus, pallidus, teuuis 4:1. •Tunoermannia abietina 609. 11. adiantoides 611. 2. arguta 619. as- Venioides 609. 11. 2. 3 4. 5. Auberti 621. Billardicii 621. blepliaropliora 609. 17. brasiliensis 620. calva 609. 17. 8. colorata 602. 3. 4. 5. contigua 622. contr;icta 622. cornula 622, costata 610. cristata 609. cuprcssina 621. dccur- rsns 621. dendroides 619. dichotoma 606. 7. 12. 3 4. filicina 63. 622. flexicaub's 604. 5. tVondescens 607. 9. 10. 2. gigantea 609. 14. 5. javaiiica 602. 6. 7. 8. 9. 10. 2. laevigata 622. longa 623. longifolia (^2. 6. lycopodioides 613. Lyellii 620, JNJar- tiana 609. 17. mauritiana 618. patula 611. 2. '3. 6.7.8- pecti- nata 613. pendulina 621. peaetrans 621. Pluma 622. ramosis- sima 609. 15. 20. renitens 609, retrospectans 609. 19. serrulata 621. sordida 622. spinulosa 615. 6, squämata 603. 4. sfoloui- fera 623. subinte^emma 612. Swartziaua, thymifolia, Tunieu- tella, tomentosa 622. uncinata 621. Justicia calUstacliya 370. fulviconia 369. martiuicensis 749. pcii- plocifolia 750. Kaulfussia amelloides 126. ILIeiiiia cacalioide» 132. 3. Cusimbua, hicracioidcs 133. Porophyl- lum» ruderalis 132. suffruticosa 521. Krigia virginica 501. Kyliiiigia monocepliala 770. odorata 26. Lacis foeniculaceus 42. Lactuca intybacea 724. sativa 725. Lagascea 693. lieliantliifolia, rubra 694. suaycolcus 695. Lagenophora 131. hirsuta 131. Laminaria buccinalis 171. feamourouxia multifida 375. Lantana aculcata, involucrata, scabrida 753. Lapeyrousia 209. Latliyrus palustris, pilosus 548. .■ Laurus glaucescens, globosa, laurifolia 366. Pcrsea 365. psvchotrioi- des, puberula 3b6. triandra 367. AÜlosa 366. Lavandula abrotanoides 77. Lavenia erecta 106. Leersia sp- 40. Leiphaimos 387. parasitica 387- Leonotis Leonurus 76. 82. ncpelaefolia 76, 7. 753. Lcontodon palustic, Taraxacura 101. Leonurus sibiricus 76. 81. 733. Lopantlics pulchella 60. Lcpidaploa scpq)ioidcs 65S. 785 Lc[»l.]•/) ;■•. , Lupinus nootkatensis 548. - ■ ■ Luzula Alopecurus, racemo&a, spicata 42. Lycopersicum esculeiitura 745- Lycopodium alpinutn 592. biyoidcs 181, complaiiatura 592. /lageU liforme, funiculosum, gnidioides, piuifolium, piuniluin, pygmac- um 181. Lythrutn hyssopifolia 386. Macrocystis comosa, Menziesü, pyrifera 171. Macrom itriutn longit'olium, longiroätrc 61. JVi^crostylis lanceolata 207. ÄLadia viscosa 127. Magnolia grandiflora 393. iMalachra capitata 422. Malaxis Loesclii, raajantliemifolia, paludosa, spJcata 59. umbeliulata oS. Mammea americana o93. Manisuris granularis 36. ,.,ii. Miranta 337. anindinacea 305. 11. 2. 5. 6. 23.^,6, 7, 37.' 8. hi^lor 337. comosa 338. dubia, spicata, zebrina 337. Marathrum. foeniculaceum 42. Marchantia .uidrogyiia? 64. Mariscus Mutisii 26. !\L-irrub)um ^-ulgarc 76. 7. Marsliallia alicna 149. 786 , Matricarla prostrata 730. Melampodium americanum, australe 156. gracile, lielerophyllam, his- pidum 407. manillense 155. paludosum 408. Melarianthera 504. Linnaei 408. 730. Melia Azedarach, sempervirens 421, Melissa Calaraintha 77. Mentha arvensis 570. Pulecium 76. 7. 8. Menyantlies capensis, iiidica 347. Mertensia lumbricalis 176, Metalasia divergens 223. uniflora 224, Metamoria spicata 690. Metastelma parviliorum 731, , Meyera maritima 159. Microstepliium 92. niveum 92. Mikania denticulata 726. Houstonis, pubescens, suaveolens 405. Milium villosum 32, 767. Mirabilis dichotoma 756. Misanteca 367, capitata 367. Mitella acerifolia, grandiflora, nuda 559, Mohria thurifraga 182. Molina articulata 140. conyzoides 139. crispa 141. cvlindrica 141, 505. genistelloides 142, juncea 145. 6. 7. 505. "latifolia 148. linearis 139. 505, microcephala 142, milleflora 143. pentapter.i 505. phyteumoides 146, reticulata 141. 2. rhexioides 406. s.i- gittalis 144, 6. 7, 506, sessilitblia 140. striata 148. trimer.i 141. 4. 6, viscosa 148. Monachne unilateralis 32. Montia fontana, lamprosperma 564, 5. minor, pentandra, rivularis 565. Muntingia Calabura 425, Mutisia inllexa 224, speciosa, subulata 98. Myriactis 127, nepalensis 128. 9. AVallichii 129. Myrica aethiopica, banksiaefolia 536, calit'ornica 535. cordifolia 536. Gale 534, humilis, laciniata, quercifolia 535. serrala 536. xa- lapensis 535, Myriogyne 219. elatinoides 219. minuta 219. 20. Myrosma cannaefolia, comosa 338, Najas flexilis 23, Nardosmia angulosa 107, Nasturtium palustre 588, Neckera crassa 62, dendroides 63, Deppei, longiseta. 62, pennnta, pumila, remotiPolia 63, Nectarobothrium Kedowskianum, striatum 585. Nenax acerosa 18. . . , . Nertera alsinoides, depressa 413. Nicandra indica 476. Nicotiana plumbaginil'olia 378, Tabacum 744. Noccaea 695, rubra 694. Nothochlaena Marantae 184. Nymphaea pygmaea 588. Ocotea globosa, mollis, psychotrioides, turbaceosis 366. Ocimum micranthum 754. sanctum 77. 81. . 787 Ocfler.i prolifera 166. Oldenlandia microtheca 414. Oligospurus pycnocephalus 524. Oncidium carthaginense 60. Onoclea capensis 184. Onoseris muntevidensis 110. Ophioglossum capense 182. Oplisraenus setarius 35. Orchis fuscescens 590. Origanum vulgare 76. 7. Ornitliogalum altaicum, luteum, striatum, sylvaticum 585. Oiobanche americana 378. Epithymum, paiKidoxa 290. Oryza sativa 40. Osmunda barbara, thurifrnga, totta 182. Osteospermum arctotoides 92. ilicit'olium 95. niveum 92, perfolia« tum 91. pisiferum 95. spinosum 96. Otlionna 93. abrotaaifolia 94. 169. amplexicaulis 94. arborescens 94. Athanasiae 1^9. auriculaefolia 93. . Bergeri, bulbosa 94. capil- laris 95. ciliata, coronopifolia, crassifolia, denticulata, filicaulis, frutcscens, imbricata, lateriflora 94. Lingua 95. multilida 94. Mujidtii 521. munita 94. parviflora 93. . pectinata 94. pcrfo- li.ita 94. 5. quinquedentata 94. retrofracta 95. Tagetgs, .tEifida, trifurcata, virginea 94, ^ Oxalis corniculata 422. ;?./;•,.{ Oxypetalum riparium 390. Oxytropi.s campestris, nigxescens, tripliylla 546. Pacüurina cirsiifolia 681. edulis 681. Pacourinopsis integrifolia 681. Paleolaria qarnea 405. Pallenis spinosa 153. Pancratium patens 770. PauLcum acuminatum, acutifolium 34. adscendens 32, alroides 33. angustifolium 34. arborescens 33. arenarium 35. barbula,tum, brevifolium 34, brizoides 766. caespitosum 767. capillaceum 33. cavennense 767. cencliroides 36. colonum 767. dicholomurn 34. di Husum 767. dipiidiatum 766. clistans 35. diyaricatum 32. 3. 767. echinatum 36. fasciculatum ,767. filamentosum, 34. fla- ■vescens 766. fuscescens 35. fuscum, glutlnosum 33, hetecopbyl- lum, hirsutum 34. jumentorum 33, 767. lanatum 33. lanugi- iiOsum 34. leucophaeum. 32. 767. maculatum, maxirnum, orino- cense 33. pallens 35. pauciflorum 34. pedunculare 767 "-'^ 35. poaeforme 33. pumilum 34. purpureum, repens .,■ folium 33. setarium 35. setosum .^ÖT;* , , striatuiH , t( tricKoides 33. velutinum 34. ,,„,;., '.- Parietariä sp. 356. ; ; , , . r'.i. cens lyjv. luscescens ^l». luscum, g.^ , r-v- lum, hirsutum 34. jumentorum 33, 767. lanatum 33. lanugi- nOsum 34. leucophaeum. 32. 767. maculatum, maximum, orino- cense 33. pallens 35. pauciflorum 34. pedunculare 767. pilf^sum. 35. poaeforme 33. pumilum 34. purpureum, repens .35. rusoi- folium 33. setarium 35. setosum .^ÖT;* ...striatuiH, tectum 34. trichoides 33. velutinum 34. ,,„,;., ;' - . , , ' jTrtiietariä sp. 356. ; ; , , . r'.i Paris hexaphylla, qua'drifolia 586. . . '^^ ^.,1 I^arnassia palustris 589. , .• " r. j. '• < ' ■ Partheuium Hysterophorus 730. , , ^.^ ^.- ,.,- ^ ^ Paspalum coropre^sum 766. conjugatum 31, iäeblle 766. ft glabrum 766. Humboldtiannm, notatum 31. paiiiculatvim., pla- tycaulon 766. pl^tyculmuni, plicatulum,. 32. pujictatum, spatlia- ; ceum, uudulatum 766., vaginatum 31,__ y,Ulpsum,4it yiyg^fypi 32. Paullinia barbadensis 4 19. "urcatum 32. 788 -^^ -^^ Peclidlum 706, punctatnm 707. 11. 25, ^ Pccds 708. ancens 715. angustifolia 710- Bonplandiana 7 12. carlliu. jf sianoriim 71'2. ciliaris 70S. 9. 11. discoidea 721. elongata 710. fasciculata 710. humifusa 716. 9. linearis 712. liniiolia 707.9. 15, 25. minuta 713. prostrata 714. 5. 7, 20. punctata 707. 9, 25. pygmaea 713. 5. serpyllifolia 715, 7. 3o. Sieberi 717. stricta /10. Swartziana 711. Pedicularis enphrasioides, resupinata 590. Pennlsetum purpurascens, setosum 36, Peperomia rotundifolia, tenerrima 353, Perilomia cordifolia 374. Perotriche 231. tortilis 231. Persea drymifoUa, gratissima 365. puberula, {ticliardiana 366, Petiyeria alUacea 759, Petrea volubilis 373. Peucedanum oFficinale 514. Phaca astragalina, australis 546 frigida 545, Philoxerus aggrcgatus, vermicularis 758, 9, Phleum macrourum, strictum 37. Phlox sibirioa 553. Phrynium capitatum 337. Phylica buxilblia, capitata, cordata 195. ericoides 194. 704. erloplio. jK>S, parvillora 194. pumila, rosmarinit'oliä 195. secuada, stinii- laris 194. strigosa, villosa 195. Phyllanthus arborescenss glauccscens 364. Niruri 364. 761. PhylHs 6. Galopina 20. Nobla 19. Phyllostegia Chamissonis 77. 9. glabra 77. 9. grandillora 77. 8. mi» crophylla 570. moUis 77. 9. parviflora 77. 9. Physalis 449. abyssinica 448. 80. aequata 446. 51. 2. 70. 3. 8. Al- kekengi 435. 7. 42. 3- 50. 2. 8, 61. 6. 76. Alpini 454. angu- lata 435. 6. 7. 41. 5. 6. 7. 8. 51. 2. 3. 8. 71. 2^3. 4. 5. 6. 7.\S. 9. 745. arborescens 440, 1. 50. 2, 5. 6. 83. arenaria 471. 2. aristata 440, ätriplicifolia 463, 82. barbadensls 445. 7, 65. 7. 8. bulbosa 462. cbetiopodifolia 442. 7. 50. 2. 61. 3. S2. cordata 483. curassavica 436. 41. 2. 50. 2. 9. 60. 1. diffusa 480. divaricata 477. dubia 435, 46. 71. 2. edulis 465. esculenta 442. 4. 5. b4. 5, .; Ucxuosa 436. 7. 8. 9. 40- 53. 4. 75. focteos 451. 2. 69, foeti- •'■ dissima 469. 70. heterophylla 443. 4. 50. 2. 63. Jacquini 445, 58. 9. 78. incana 442. indica 436. 45. 8. 51. 2. 3. 61. 71. 6. 8. 80. ixocarpa 446. 70. 1. Lagascae 448. 79. lanceifolia 451. 2. 73. lanceolata 473. 4. 83. latifolia 445, 65. 6. limensis 4SI, Linkiaha 435. 46. 51. 2. 71, 4. lutea 483. mexicana 483, mc- gistocarpos 482. miorantha 448. minima 435. 6. 7. 44. 6. 7. 8. 51. 2. 3, 68.- 71. 5. 6. 7. 8. 9. 80. mucronata 483. nodosa 469. 83. nutans 463. 83, obscura 447. 64. 7. 74. origanifolia 460, ovata 482. parviflora 445. 8. 76. 9. 80. patula 475. 83. pen- sylvanica 441. 2. 3. 5. 57. 8. 9. 63. peruviana 435. 6. 41. 4. 5. 6. 50. 2, 3. 62. 4. 5. 7. 8. 75. 6. 7, 9. philadclphica 447. 52. 81. 2. prostrata 448. 52. 80. pryinosa 435. 6. 7. 42. 4. 5. 6. 7. 8. 51. 2. 3. 63. 4. 5. 6. 7; 8. 71. 6. 9, 80. raraosa 447. 67. 83. Rothiana 448. 67,, 79. somnifera 435. 6. 7. 8. 9, 40, 1. 50. 2. 3. 4, 5. spp. 378. gtamtnea 447. 67. 8. .subtriflora 434. 83. Su- giinda 439. 54. tomentosa 440. 1. 55, 63. 5. tubcrosa 442. 61. ^' —, 789 2. 5. villosa 442. 8. 78. 9. 80, virginiana 474, 83, vlscosR 436. 7. 41. '2. 6. 5. 7. .iü. 2. 7. 9. 60. 1. 3. 6. 78. Physaloidcs prostrata 481. somaifera 455. Picramnia antidesma 427. Picrosia longifolia 101. Pinardia 168. frutescens löS^ nodosa 169. Pinguicula kamtschatica 568. lilacina 369. macroceras 568. 9. mü croceras 568. villosa 568, vulgaris 569. ! Pinus Abies 529. 30. 1. Cembra 529. 30, 4. Larix 529. 30. leFo- phylla, occidcntalis, patula 354. Piper aduncum, catalpae^lium, caudatutn 352. decumanum, medium 353. oblongura 352. plautagineum, tenue 353. tiliaefolium 352. Pisonia subcordata 757. Pistia stratiotes 23. Pisum maritimum 547. Pithecurus canescens 41. Plantage karatschatica, major 589, Platanus occidcntalis 355. - Platycarpha 688. PlectranthuK parviflorus 77. 80, scutellarioides 82. Pleopcltis linearis 184. Pluchea 149. balsamifera, hlrsuta, indica 150. virgata 726. Pluinbago scandens 756. Plumcria alba 732. rubra 732. 3. Poa annua 38. ciliaris 38. 768. dioica 38. elegans 768. Eragrostis, megastachya, mexicana, reptans 38. Podaliria lupinoides 545. Podosaemum stipoides 36. -vii^inicum 37« Pohlia minor 6'J. Polemonium acutilWum 551. coeruleum 550. 1. 2, humile 550. 2. 3. pulchellum 552. Polygala comosa 569. paniculata 426. vulgaris 569. Polvgonum acre 368. alpinum, Convolvulus 591, Polypappus 149. Pölypodium aculeatum 184. Bergianum 183. caffrorum^ 182. caponse 184. Dryopteris 592. ensiforme 183. Phegopteris 592. tottum 183. Polypteris 520. brasiliensis 518. Polysiplionia fuliginosa, sulcata 177, Polytrjchum formosum 592, Pontederia cordata, sagittata 45, I'opulus canescens 543. Porcellites apargioides 102. brasiliensis 103. Portulaca oleracea 566. pilosa, villosa 565. 6. Potamogeton heterophyllus 44. 590. PotentiUa nitida 268. opaco-argentea 497. subacaulis 498. Poterium Sanguisorba 273. 86. Pothos crassinervius, palmatus, pedatus. podopliyllus 22. Prasium glabrum, grandiflorum, parviilorum 79. Prenanthes pinnata 98. Priva lappulacea 752, Proustia pyrifoHa 98. Prunella granditlora 111. 570. vulgaris 76. 81. 570. Prunus Padus 590. 790 - Psycliotria sp. 412, Ptecis arguta 186. auriculala 1S5. Calomelanos, capcnsis 186. ha- sfata 185. Pterogonium deujium, fulgens, seriatum 62. Pteropodium arundinaceum 37. Ptilota flaccida 176. 8. Pulmonaria moUis 245. , , Pulsatilla pateiis 499. vernalis 498. Pyrethrum alpinum 170. caucasicum, frutescem, inodorum 167. ma- ritimum 168. Partheniura 167.1 parviilorum, praecox, pusiUura , 168, simplicifolium ^oO. Pyrijs s^pibucifplia 529. 90. Quercus agrifolia 53S. crassifolla, oleoldes, xalapensis 35,4. Randia latifolia 723. Ranunculus acris 263, affmis. auricomus 577. aquatilis 416, 99. 576. 8. Chamissonis , dichotomus 579. Eschsclioizii 578. Flammula 577. geoides 416. glncialis 579. Gmelini 578. hyperboreus 578. katntschaticus 579. Langsdorfü, lapponicus 578. natans 579. nivalis 578. orthorhynclius 579 Pailasii 577. pedatihdus 577. peucedanifolius 499. 576. Purshii 57S. 9. pygmaeus 578. pyre- naeus 561. radicans 578. recurvalus 579, . reptans 577. salsa- ginosus 579. sct-leratus 577. , ■ • ginosus o/y. sct.leratus Ö/7. , : Rauwolfia heterophylla, ligustrina 391. nitida 390. 733. psychotr oides, ternitoiia, viridis 390; Relliania genistaefolia, paleacea> pungens, quinquenervis , reflexa, tolinoides, squarrosa 234. Rhamnus capensis, prinoides 193, Rliinactiua il9' limotiüfolia 119. 1- san- Rhizopliora Mangle 415. Rhodiola rosea 548. 9. sibirica 549. Rhododendron chrysanthum 529. Rhodomela clojophylla 177. Rhynchospora aurea 29. brunnea 28. ferruginea 28. 9. globullfera 29. Ribes fragrans, nigrum, Pneobalsamnm , procumbens, rubrum, tubu- losutn 568. Riccia glauca 64. Richardia aethiopica 75. Rivina humilis 759. Rolandra 693. argentea 693 Rosa aciphylla 288. affinis 274. 88. agrestis 288. 302. ' alba 289. alpina 277. 8. 9. 80. 5. 6. altaica 274. arobigua 288. andaga- vensis 288. arvensis 276. 95. 6. 7. 8. 9. 301. 2. c^rvina 300. Axmanni 302. balsamica 289. baltica 282. berberifolia 297. Besseri 274. Boreykiana 288. Borreri 288. bracteata 270. 97. bractescens 288. caesia 288. calycina 288. camtschatica 281. 2. 590. canina 262. 3. 4. 8. ,74. 6. '7. 85. 6. 7. 8. 9. 90. 1. 2. 4. 5. 302. 485. canino-umbellata 488. can.-villosa 487. centifolia 283. 302. Chamaerhodon 273. ciliatopetala ,294. cinerea 282. cinnamoraea 264. 72. 81. 2. 3. 4. 5. collina 263. SS. coriifolia 289. cornifolia 288. corymbifera 290. corvmbnsa 288. cretica 276. 7. 86. 94. cuspidata 292. dimorpha 292. Doniaua 275.6. 7:91 Rosn dubia 293 293. dumalis 2S8. dumetorum 263. 88. eglaiileria 272. t'ai-inosa 293. fastigiata 2S8. ilexuosa 288. fluvialis 282. For- steri 288. fnitetorum 288. gallica 268. 74. 83. 7. 9. 96. 8. 300. 1. 2. gerainata 301. gentilis 277. 8. germanica 302. glkbrata 276. 7. 86. glandulosa 277. 86. glauca 286. 8. 98. glaucesceus 286. 8. glutiuosa 289. lierporrliordon 298. heterophylla 292. hirta 290. hispida 292. holosericea 300. hybrida 279. 95. 6. 9. 301. 2. iudica 296. involuta 273. 4. 5. b. JundzilUi 288. lagenaria 279. Lavrranceaaa 296. leucantha 288. lucida 282. 3. lutea 271. 2. 84. Lyellll 297. majalis 282. 6. malmuu- dariensfs 288. tnelanocarpa 274. microcaipa 274. microphyUa 296. mitissinia 274. moUis 293. moUiswraa 290. 2. niouspe- liaca 279. montana 276. 7. 9, 86, moschata 296. multiilora 286. 96. 7. mvriacantha 273. nemorosa 291. nitens, nitidula, nuda 288. peiiduHna 279. pimpinelUfolia 272, 3. 4. 6. 7. 8. 9 8t. 4. platyphylla 288. polyphylla 279. pomifera 277. 91. 3. 4. prostrata 299. 300. pseud'orubiginosa 292. psilo- phylla 2SS.I pulchella 292. pulyerulenta 284. pümÜa 300, 2. pyreuaica 279. Katomsciana 288. rcTcrsa 278. 9. 80, Reynieri 377. 86. rubella 279. 80- rubicunda 286. rubiglnosa 273. 7. 90. 1. rubrifolia 277. 82. 4. 6. Sabiai 275. 6. sarmeiitacea 286. saxatilis 288. scabriuscula 292; semperflorens 296. sem- pervirens 288. 99. senticosa 288. seplum 263. 88. 9. sericea 296. solstitialis 288. .spinosissima 272. 3. 4. stricta 279. 80, stylosa 2S9. 94. 5. subcanino-umbellata 488. subcan. -TÜlosa 487. sub- globosa 293. subumbellato-canina 488. subumb.-villosa 486. subvilloso-canina 488. subvil.-umbellata 486. sulphurca 277. surculosa 286. sylvestris 288. systyla 277. 94. 6. terebintbacea 292. tomentosa 264. 74. 5. 6. 7. 9!.. 2. 3. 4. trachvplwlla 288, turbinata 279. 63. 4. turblnella 282. umbeUata 2S8./91,. 485. ■umbellato -TÜlosa 486. uncinella 288. venosa 288. venusta 279. villosa 293. 4. 484. Rubus Bergii 347. Chamaemorns 590. clirysocarpus, fastigiatiis 347. früticosus 348. pinnatus, rosaefoUus ' 347. stellatus 590. vul- garis 348. Rotliia runcinata 101 ; Rottboella dimidiata 32. 766. Ruellia Blechuni 749. clandestina 749. jussieuoides 370- macropliylla 371. ovata 749. paniculata, strepens 370. tuberosa 749, vca- tricosa 371. visco&a 370. Rumex domesticus, Hippolapatlium 591. Russelia equisetiformis 377. tloribunda, multiflora, syringaefolia 376. Rytiphlaea complanata 176. 7. Saccharum officinarum 39. 768, S.igittaria bracteara, guianensis 42. , ,. Salix anglorum 541. arctica 528. 9. 30. 40. 1, 3, aurita 263; ber- berifolia 542. discolor 538, glauca '540. herbacea 542. Hum- boldtiana 354. 543, ilicifolia 542. micropbylla 354. myrsinites 540. myrtilloides .539. pentandra 538. phj licifolia , polaris, pulchra 542. reliculata, rotundifolia 542. sericea 540. Salvia aegypiiaca 76. 7, occidentalis 374. 754. paniculata 76. 82, procnnibens 754. pseudocoocinca 374. tcnella 754. Saniolus \alerandi 36y. 792 Sanguisorba tenuifolia 590. S.iniciila lihciia 416. Santoliaa Cliainaccyparissus 521. terrestris 166. Sapindus divaricatus, inaequalis 419. Saussurea alpLna 87, amara 88. discolor, macroccpliala 87. ijauvagesia erecta 4'26. Saxifraga amplexifolia 556. Bcrgiusii, laroncliialis 555, cernua 554, Chamissonis, coriacea 556. Cymbalaria 554. 5. davurica 554. Eschscholtzü 555, 6. exUis 556. Fisclieri, flagellaris 555. fJa- vescens 557^ gracilis, hieracifolia 554. Hirculus 555. hirsuta554. liypnoides 557. Laurentiana 556. Lepechini 555. Merkii 52S. 56. micrantha, neglecta, nitida 556. nivalis 554. opposititoba 556. orientaliB 554. parviflora, pauciflora 556. planifoba, pseudo- bürseriana 555. pubescens 556. punctata 554. reliculata 555. retusa 556. rivularis 557. serpyllifolia, sibirica 555. sileaellora 557. stellaris 554. tridactylites"499. uualaschccnsis 556. Scabiosa arvensis 258. 513. suav^olens 512. Schistocarpha 409. bicolor 409. Schizachyrium condensatum 39. Schizaea pectinata 182. Schkuhria 520. Schoenoprasum longifolium? 50. ^choenus triceps 29. Schrebera schinoides 193. Scbultesia brasilieusis 622. Scirpus acutus, atropurpureus, bufonius, Candelabrum 27. capitatus 27. 770. cinereo - fuscus 27. dichotomus 27. 770. ferrugineus, fimbriatus, fuscescens 27. fuscus, humilis 26. mutatus 28. niti- dutus, pallesceus, palmaris, tenuitolius, trichoides 27. Scleria filiformis 29. 770. gracilis 770. hirtella, melaleuca, uutans 29. "purpurea 770, Scoparia annua 375. dulcis 748. flava 375, 6. Scutellaria galericulata 570. purpurascens 373. Sebaea albeas 345. ambigua , aurea 346. cordata 345. ovata . 347. pusilla, sulphurea, tabularis 346. Sedum Aizoon 549. cyaneutn 550. dentatum, ölongatum 549. lila- ciuum, purpureum 550. Rhodiola 548. Stephani 549. Telepliium 549. 50. /ulgare 550. Senecio 239. alpinus 244. amplexicaulls 247. brasiliensis 249. cana- densis 249. 50. cannabifolius 242. chamaedryt'olius 247. chi- lensis 248. eleoans 247. fistulosus 246. 526. fri'gidus 239. glaber 248. hieracifolius 252. 411. Jacobaea 526. japonicus 134, Kalraii 244. Klcinia 252. lancifolius 648., oligophyUus 245. Othomiae 242. othonnoides 252. palustris 402. papposus 244. pinifolius 251. pinnatus 249. pinnulatus 250. Pseudo-Arnica'^40. resedifolius 243. runcinatus 4l0. sandviceasis 526. sarraceuicus 246. sinuatus 410. squamosus 250. triqueter 251. Uallata 246. ■ valerianaefolius 252. 410. Serlania cardiospermoides 418. Seriphium 230. cinereum 230. distichum 232. fuscum 231, larici- folium 232. prostratum 231. virgalum 231. Serratula alpina 87. glauca. marilaiidici 677. Sctaria glauca, macrostachya 767. purpurascens 35. 793 Sida albicla 423. rapillaris, paniciilata 422. Sicgesbeckia cortlifolia lö3. oricntalis 154. Sisymbrium oflicinale 509. Sisvrinchium iiidifolium, laxum, micrantlium, pubescens, scabrum o7. Smilax cordifulia 47, cunianensis, doniingensis, laurifolla 48. raedica 47. S. moUis 48. Pheudo- China 49. pubera 49. Solanum liybridum 378. iipieum 746. lanceaefolium 378. nigruni 74j. obtusitolium 378. polygamum 745. tomentosum 378. torvum 747. verbascifolium 74b. Solenia intestinalis 179. Solidago chilensis 125. lanceolata 502. odora 125, petiolaris, pube- rula, stricta 5ü2. villosa 698. Virgaurea 126. 699. viscosa 134. Sonchus agrestis 252. 411. 73U. alpinus, liastatus 99. oleraceus 724. Sibiriens 99. Sophora alpina 545. Sorghum vulgare 769. Soulamea amara 570. Sparganium simplex 591. Sperraacoce ericacfolia 16, spp. 411. Sphacele campanulata 76. 8. Sphaeranthus 149. microcephalus 149, Sphaerococcus cartilngineus 175. confervicola 173. SO. cornutus 17o. crispus 174. dilatatus 174. 8. crinaceus, laciniatus 175. Lactu- ca l73. mirabilis 173, musciforrais 176. papillatus 174. pri- stoides 172. Radula 174. 5. stiriatus 174. subverticillatus 173. Termicularis 175. vittatus 172. Spliagnum cymbifolium, latifolium, subsecundum 592. Sphenogyne anthemoides 168. crithmifolia, dentatä, pinnata 165. Spigclia Humboldtiana 387. Spiracantha 692. cornifolia 692. Spiraea Aruncus, betulaefolla, cliamaedrj'folla , digitata, kamtscliatica, palraata, salicifolia 589. Sporochnus herbaceus ISO. Staavia glutinosa, pinifolia 191. radiata 190. Stachys aethiopica 76. 82. ajugoides 76, 80, arvensfs 76. 7. bora- ginoides 571. brasiliensis 77. Chamissonis 76. 80. ciliata 81. Macraei 76, 8, Riederi 570, Stachytarpheta iamaicensig, strigosa 752, Staehelina corymbosa 647. imbricata 224. solidaginoides 657. Starkea umbetlata 697. Stelis micrantha 335. ophioglossoides 60. Stcllaria cuspidata 426. media 589. ovata 426. radiaus 5SS. Stemodia parvlllora 376. Stenotaplunim glabrum 32. 766. Stephananthus junceus 149, Stephanopappus 234. rcflexus 234. Stipa niicrosperma 40, patens 36, Stobaea atractyloides 90. Stoebe 231. aethiopica 231. aspera, cernua 232. cinerea 230. disti- cha, fasciculata 232. fusca 231. gnaphalioides 224. 32. gom- plireuoides 231. incana 231. nivea 23^. phylicoides 231, plu- mosa 230. rhinoceroti» 232, virgata 230. Streptopus amplexifolius 587, 794 Swietenia Malingoiii 422. Svmplocos cocf.inea 394. Synedrella nodiflora 727. Tabernaemontana laurifolia 390. M Tagetes multülora 254. fl Tamonea scabra 372. 3. jl Tanacetum camphoratum 521. cotuloides 218. grandiflorum 211. OJ monanthos 166. rmiltiflorura 2l0. pauciQorum 210. pilosum2IS. sibiricum 210. suffruticosum 210. 1. j vulgare 218, 522. Tarchonanthus ericoides 157. Targionia liypopliylla 64. Tecoma stans 384. 734. Tellima graiidiUora 559. Ternstroemia deatata 421. elliptlca 420. sylvatlca 421. Tcpezapote 420. Tessaria redolens 151. Tetraodus 520. Teucrium cubensc 373. hetcroplivllum 76. 8. Thalia 337. dealbata 304. 5. 9. 22. 3. 4. 7. 40. Thalictrum acutilobum 573. alpinum 572. llavum, fuetldum, ma- lus 573. Thelesperma 511. scabiosioides 512. Tliermopsis corgonensis 545. Thunbergia t'ragrans 748. Thymus Cliamissonis 76. SO. Douglasii 80. inodorus, Tenerifiae 76, 7. xalapensis 80. Tillandsia aioides, apicroides 55. azurea? 52. caespitosa 54. fili- folia 53, paniculata 54. punctulata 53. 5, recurvata 52, sp. 771. tricolor 54. 5. usneoides 52. -vestita 52. Tigridia pavonia 57. Todea afi-icana 182, Tofieldia borealis, calyculata. palustris 584. Tournefortia gnaphaloides 756. liirsutissima 379. 756, volubills 756. Tradescantia sp. 43. Tragia volubilis 765. Tragoccras peucedanifolium 514. Tragopogon fritillarioides 101. 502. Tribulus terrestris 196. Trichilia glabra, havaneiisis, spondioides 421. Trichogyue 231, laricit'olia, scriphioides 232, Trichomanes cormophilura 187. Trichophyllum 519. angiastifolium 519. Tridax procumbens 409. Trifolium flexuosum. medium 545. scabrum, striatum 716. Trillium oboyatum 587. Tripsncum dactyloides 40. Tripteris 95. arborescens 96. clandestina 97, Triumfetta sp. 424. Trixis frutescens, glabra 411. Trollius aconitifolius, europaeus, gefmanicus, medius 581. Trophis americana, Ramon 357. Tropidolepis diffusa IUI), TroxLmon apargioides 501 795 Tussilago corymliosa, frigida 107. nutaus 7'24. spurla 107. Typlia latifolia, truxillcnsis 2J, Uiva laciniata, Lactuca 197. purpurca 175. 8, 9. Unxia campliorata 157. pratensis 92. Ursinia annua, crithmifolia, dentata, filiformis, pilifera 165. Urtica serpyllacea 356. Vaccinium novum 395. Valeriana s andens 411. Vaailla inodora, Pomponn, sativa, sylvestris 59. Venidium 91. perfoliatum 91. Verafrum album 584. angustifolium 46. frigiduiu 46. Lobelianum 584. officinale. Sabadilk 46. Verliena officinalis, rugosa, spuria 372. Verbesina calendulacea 163. canescens 161. Lavenia 106. lobataSlO. montana 162. scandens 161. strigulosa 160. Vemonia 626. acurainata 657. 63. acutifolia 663. adproximata 655, 6. altissima 639. andromachioides 397. 645. angustifolia 677. anthelmintica 628. 37. 72. 4, 5. appendiculata 636. arborescens 665. 7. 725. arbuscula 664. arctioides 400. 672. SO. argyropbyl- la 627. aspcra 643. axillaris 630. axilliflora 663. Baldwini 677. barbata 672. bardanoides 669. Beyrichii 650. Bojeri 676, bra- siliensis 682. brevifolia 659. brunioides 629. buxoides 629. canescens 398. 657. 69. capitata 632. 3. 82. Chamaedrys 641. Chamissonis 105. 670. chinensis 105. 674. cinerea 105. 625. 46. 73. cognata 670. cordata 648. coriacea 661. coryrabosa 647, Cotoneaster 663. cuneata 644. Deppeana 398. 655. dichocarpha 634. diffusa 649. discolor 649. divaricata 399. 665. ecliioi- des 651. elaeagnoides 631. emargiuata 399. ericoides 629. ferru- ginea 649. fimbrillifera 634. llavescens 657. 8. flexuosa 670. frangulaefolia 652. 7. fruticosa 399. geminata 657. 69. 70. glabrata 661. ' ^'"' -'■ ^^" ^- ^'" -" WAAU.Mt.«.. ^... iximnxivri.li W-— . *iix.v.uii.i V .V. ^v, JlULÖLa WX. idicaulis 637, nudiflora 639. obovata 659. obscura 662. 3. jtusata 662. obtusifolia 667. odoratissima 642. 51. 2. 4. oli, gactoides 648, oligophylla 677. oppositifolia 649. 55 6, ovata 661. pandurata 637. 76. patens 652. 3. pauciflora 675. pellita 659. persicifolia 682. Pinaster 629. pinifolia 639. plantagini- folia 630. platensis 671. polyanthus 651. polygalaefolia 62S. Eopulifolia 675, praealta 639. 40. 77. proteaeformis 629. pu- erula 649. punctata 3H9. quinqucllora 656. ramiflora 631. remotiflora 670. reticulata 657. rigida 654. 66. ro-sniarinifolia 672. rotundifülia 631. Koxburghii 074. ruboides 672. rubri- caulis 662. 78. 9. salicifolia 629. scaberriraa 677. scabra 653. scapigera 630. Schiedeana 399. 663. scorpioides 657. 8. Sello- ■wiana 637. 60. 1. sencgalensis 635. 41. 75. sericca 400. 663. serrata 649. serratuloides 645. sessiliflora 670. sessilifolia 650. Simplex. 659. Smithiajia 638. speciosa 400, 672. splendens 630. 796 sqnarrosa 627. 7S. staayloides 630. stenophylla 667. suavcO' lens 641. ternülora 633. tomentosa 670. 7. touruelVjitioidcs 657. '8. trUlosculosa 397. 633. tripliaervis 149. umbcllata 631. Vahliana 399. 666. verbascifolia 670. viiloslssima 6'2i>, visci» dula 672. 'Westiniana 650. zanzibarcusis 637. zcylauica 636. Veronica aphylla 590. peregrina 375. Vicia Cracca 547. 8. Vilfa ramulosa 37. tenacissima 37. 768. Vülarsia indica, ovata 347. Vinca rosea 733, Viola odorata 426. Vitex agaus castus 750. ■\Valtheria fruticosa 424. "Wedelia 160. acapulcensis 727. aristata 160. 3. calycina 727. Cha» missonis 161. 3. discoidea 728. Elirenbergii 728. 9. frutescens 728. Wallichii 162. Wigandia caracasana, crispa 383. macrophylla 382. urens 383, AVimmeria 427. concolor, discolor 428. Xanthium catharticum 157. echinatum, Orientale 726, spinosum 157, Xiphidiuni fioribundum 56. Xylopia trunciflora 417, Yucca acrotricha 52. Zamia muricata 60. Zanthoxylum Pterota 426. Zinnia multiflora 727. Zygophyllum fulvum 197. Morgsana, sessilifoUum 196. spinosum 197. Gedruckt bei Trowitzsch u. Soho. Litteratur - Bericht zur LINNAEA ■ für das Jahr 1831 Herausgegeben D, F. Z. von Schlechtendal, der Med., Cliir. und I'liilus. Dr., Professor an der Universität zu Berlin und mclirt-rer gclflirten Gesclisclinften Mitglied. Berlin 1831. Gedruckt auf Kosten des Herausgebers. In Comroission bei Oelimleke. L I t t e r a t u i\ 1. Der Deutschen. Ordines naturales plantarum eoriimque characteres et affinitates adjecta generum enumeratione auctore Fr. Th. Bartling, Ph. Dr. Gottiiigae 1830. 8vo. V u. 498 S. Der Verf. hat durch die Herausgabe einer Zusammeft- stellung der nalürh'chen Pflanzenordnungen einem wesent- lichen Bedürfnisse abgeholfen , denn nirgend fanden sich wie hier vereinigt die bis jetzt von den Schriftstellern auf- geführten und angenommenen natürlichen Familien. Die Anordnung ist dem Verf. zum Theil eigenlhümlich. Die Pflanzen zerfallen in Zellen- und Gefäfspflanzen, erstere nach Fries in Homonemea und Heteronemea. Die Gefäfs- pflanzen in Crypotogamische und Phanerogamische; diese letzten wieder in Monocoty lisch e und Dicotylische, und soweit folgen wir bekannten Spuren. Nun theilt der Verf. die Dicolylen in Chlamydoblasta und Gymnoblasla, und fafst unter jenen alle diejenigen Pflanzen zusammen ^ de- ren Embryo sehr klein, von einer eigenen Haut umschlos- sen, monocotylisch ungelheilt erscheint, beim Keimen aber gelheilt ist; es gehören dahin viele Ordnungen, welche bisher bald den Monocotylen, bald den Dicotylen zuge^ Linnaea 6r Bd. L>tterat. 1 schrieben wurden. Die Dreizahl, in den Bhimen häufig, erinnert an die Monocolylcn, aber Bildung des Stengels und das Verhalten beim Keimen läfst nur in ihnen Dico- tylen sehen. Die Gymnoblasten, die übrigen DIcolylen mit zwei schon vor dem Keimen deutlichen Cotyledonen, theilt tler Verf. in Ermangelung eines bossern Theilungs- grundes In Apelala, Monopefala und Polypelala, indem er wohl das Mangelhafte dieses Theilungsprincipes einsiebl. In diesen Hauptabtheilungen befinden sich die Ordnungen (gew. nat. Familien benannt) in Classen gruppirt, deren Zahl sich im Ganzen auf 60 beläuft. Grundzüge der Anfangsgründe der Botanik yon John Lindley etc. Aus dem Englischen. Mit 4 Tafeln Abbildungen. Weimar 1831. 8vo. VIII u. 116 S. Eine Ueberselzung des von uns früher angezeigten Werkchens, welches in kurzen Sätzen die Grundzüge der botanischen Wissenschaft enthält. Die Uebersetzung scheint uns an mehreren Stellen nicht ganz gelungen, vielleicht von einem nicht hinreichend mit der Sache Vertrauten abgefafst. Ernesti Meyer de plantls Labradoricis llbri tres. LIp- siae 1830, 8vo. XXII u. 218 S. Der Verf. erhielt von einem Herrenhuler- Missionar in Labrador eine Sammlung getrockneter Pflanzen, welche die Veranlassung dieses Werkchens wurde, indem die Ver- gleichung mit der übrigen arclischen Flor mannigfachen Sloff der Mitlheilung werth gab. Wir sind in der That dem Verf. dankbar für seine Gabe, da sie uns vieles lehrt, was unbekannt oder schlecht gekannt war, und uns auf vieles wieder aufmerksam macht, was nicht beobachtet 1111(1 übersehen -war, überdies ist dies Werk ein wichtiger Beilrag zur Geographie der Pflanzen, und da wir in na- her Beziehung zu dem Norden stehen, durch unsere nörd- lichen Ebenen und die Berghohen des Süden, so scheint es uns ein angenehmes Geschenk, das uns auffordert, im- mer aufmerksamer auf die geographischen Verhältnisse der Pflanzen zu achten, ihrer Verbreitung genauer nachzuspü ren und auf die Formen zu sehen, welche sie in verschie- dener Gegend zeigen. Nach der Vorrede, worin der Verf. das Entstehen seines Werk und dessen Anlage angiebt, folgt das Inhaltsverzeichnifs und darauf die drei Bücher, von denen das erste das botanische die Florula Labrado- rica umfafst. Hier glebt der Verf. uns zuerst die Quellen an, welche er benulzle, die verschiedenen Werke, welche auf die arctische Flor Bezug haben, darauf folgt die Auf- zählung der einzelnen Arien nach natürlichen Familien von den Cryptogamen beginnend. Im Ganzen 198 Arten, deren Namen und Synonyme, ohne nähere Angabe des Cilals, nebst den Fundorten aus der ganzen arctischen Flor unter Beisetzung des Autors angeführt werden. Das zweite Buch das geographische oder der arctischpn Län- der umfafst Betrachtungen über die einzelnen Länder des Norden In Bezug auf ihre mittlere Temperatur, Witterungs- bcschaffenhelt, Schneegränze , Vegetation u. s. w. Das dvitle Buch, das geographisch -botanische bringt uns Ver- gleichungen der Flor von Labrador mit andern Floren mit der arctischen Flor, ihrer Familien unter sich u. s. w., wobei auch Betrachtungen über die Pflanzen, welche den ganzen Nord bewohnen oder nur Theile desselben einneh- men u. s. w. Wir müssen uns hier beschränken auf dies Werk aufmerksam gemacht zu haben, *) *) Der Herausgeber der Linnaea liat eine kleine Sammlung Labra- dorischer Pilanzea erhalten, welche ihm einiges darboten, was hier 1* Pflanzengeographie nach Alex. v. Humboldt's Werke über die geographische Yertheilung der Gewächse, mit Anmerkungen, gröfseren Beilagen aus andern pflanzengeographischen Schriften und einem Ex- cui^se über die bei pflanzengeographischen Floren- Vergleichungen nöthigen Rücksichten, von C. T. Beilschmied etc. Mit einem Chärtchen. Breslau 1831. 8vo. XIII u. 201 S. Eine mit vielem Flelfse angefertigte Zusammenstellung unserer jetzigen Kenntnisse in der Geographie der Pflan- zen. Wir theilen hier die Hauptrubriken des Inhalt mir mit, da diese schon den Reichthum desselben bekunden: Anzahl der (bis zum Jahre 1815) entdeckten Pflanzen. — Vertheilung derselben. — Einleitung: über die Methoden — Klimatische Vertheilung der wichtigsten Familien: ge- sellige Pflanzen. — In wie weit beide Continente gleiche Pflanzen ezeugen, verglichen mit der Verbreitung der Thiere. — Temperatur der verschiedenen Breiten in der alten und neuen Welt. — Einflufs der Höhenverschiedenheit auf die Vegetation. — Klima, welches die bekanntesten cultlvlr- ten Pflanzen fordern. — Bemerkungen über einzelne na- türliche Familien. — Beilagen: 1) üeber Verbreitungsbe- zirke der Pflanzenarten nach Schouw; 2) Verschiedenheit des Erwachens im Frühjahre nach Schübler; 3) Verhält- nisse der Familien in verschiedenen Zonen nach MIrbel. — Excurs über die bei Vergleichungen nöthigen Rücksichten. — Verschiedene Verbreitung von Pflanzen nach der Höhe, nach De Candolle. — Zusätze nach Schouw, Reinwardt, d'Urville m A. — Register und Verzelchnifs der Druck- fehler. — Einem jeden, der sich mit der Pflanzengeographie noch nicht aufgeführt ist, er gedenkt seine darüber zu lüachenden Beinerkungea nächstens iu seiner Zeitschrift mitzutheilen. beschäftigen will, empfehlen wir dieses Werk, welches so bequem das Wichtigste aus den so zerstreuten Schriften über diesen Gegenstand vor Augen legt. Caroli Linnaei etc. Genera plantarum. Editio nona, curante Curtio Sprengel etc. Tom. I. Cl. 1 — 13. 1830. Tom. II. Cl. 14—24. 1831. Goltingae. 8vo. Die Gattungscharactere äufserst kuras. nur mit Berück- sichtigung der Fruclificationstheile nach Linneischem Sy- stem. Der Namengeber und das Jahr des Entstehens je- der Galtung ist beigefügt, so auch einige Citate und Sy- nonyme. Nach der Cryptogamia folgen Addenda und Su- peraddenda , darauf die Gattungen nach den natürlichen Familien geordnet, nun die Namen der letzlern und dabei die Namen der Genera. Ein vollständiges Register aller Gattungsnamen und deren Synonyme beschliefst das Werk. Tabellarische Uebersicht der Flora des mittlerii und nördlichen Deutschlands nach dem Linneisclien Sexualsystem, verbunden mit der Methode der na-, türlichen Pllanzenfämilien, aufgestellt nach P. F. Cürie's Anleitung etc. 2te Auflage 1828 von J. J, F. Arendt. Osnabrück 1831. fol. (Preis 4 Gr.) Die erste Rubrik enthält die Klassen Linne s, die zvv^eit© die Ordnungen, die dritte die Galtungen, wie sie in jede Ordnung gehören, so zusammengestellt, dafs die- zu einer natürlichen Familie gehörenden zusammenstehn und derFa-, iriilienname in Klammern vor ihnen steht. Aufserdem sipd Doch die anomalisch zu jeder Klasse geliörenden Pflqn^ca iedesmal am gehörigen Orte zulet^^t angehängt. Rastadts Flora. Von Jos. C. Frank. Heidelberg 1830. 8vo. XAXIII u. 171 S. Der Verf. giebt nach allgemeinen Slandorlen geordnet die Namen der Pflanzen mit Hinzufügnng der Dauer der Blüthezeit und des speclellen Standorts. Das nach dem Alphabet geordnete Register der Galtungs- und Arien-Na- men glebt die Linneische Klasse und die natürliche Fa- milie bei jeder Gattung an. Zum Eingang des Werks dient ein Vorwort und eine Uebersicht der geographischen Ver- hältnisse. Wir glauben, dafs eine solche Anordnung einer Flor zwar recht bequem ist, aber der Anfänger bedarf noch eines zweiten Werks, um das Nöthlge über die Pflanze zu erfahren, deren Namen u. s. w. er aus dem vorliegen- den Werke, sich selbst überlassen, nicht auffinden kann. Symbolae botanicae sive Icones et descriptiones plan- tarum novarum Tel minus cognitarum. Auetore Car. Bor. Presl etc. Fase. I. Pragae 1830. fol. Wir finden in diesem Werke die Pflanzenbeschreibun- gen und Abbildungen, welche wir in der Linnaea 1830, Litt. p. 50 — 52 ausführlich mitlhellten, sie stehen in dem Werke in folgender Ordnung: 1) Polpoda capensis ; 2) Steudelia galioides ; 3) Didympnema ßlifoUa; 4) Scy- phaea racemosa; 5) Lepisia ustalata; 6) Thysanachne scoparia. Darauf folgen noch vier Pflanzien, welche zum Theil neue Gattungen bUden. 7) Xtphocarpus, (Lcgumi- nosae) cal. urceölalo-cafnpanulatus 5-dent. , dentibus ova- ils, 2 sup. usque ante apicem coalltls, Infimo rellquis paula longlöre. Pet. aequllonga, vexlllum orbiculatum reflexo- palentlssimum ; alae carlha emarginato- bifida aequilongae. Stam. 10, diäd.,' liberum quasi geniculatum. Ovar, brevi- ter siipitatum lineare raulti-ovuiatum. Stylus adscendens semileres extus barbalus. Stigma obtusum. Legum. bre- viter stipitatum lineare eloiigatum compressum polysp. Sem. reniformia. Ji. maj^tinicensis. (Robinia sericea Sieb. mart. exs. n. ll{^._ — 8) Poeppigia (Leguminosae)^ Cal. subcainp. 5-dent. basi superne gibbus, dentibus aequalibus. Pet. 5 unguiculata superiore caeteris majore. Stam. 10, lilam. reclis basi monadelphis, antheris foecundis. Ovar, compressum multiovulalum basi villosum. Stigma subses- sile obtubum. Leg, compressum inerme. P. procera (Cae- salpinia procera Poepp. pl. exs. Ciib.). — ' 9) Neurocar- pinn cnjaiiifoIiuTn, frutescens erectum, caule tereti apice pubescenfe, fol. trifoliolatis, foliolis obovato-cuneatis re4u- sis mucronatis subtus adpresse sericeo-pubescentibus, pe- dunc. axiüaribus solitariis 1-fl. foliolo duplo brevioribus. In locis siccis Amer. merid. t?. — 10) Heteranthera spi- cata, caulibus nudis sub spica 1-foHatis, fol. petiolatis cordalis acuminatis^ petiolo basi vaginante, flaribus sessi- libus. (Pontederia azurea Poepp. pl. exs. Cub.) De cellulis antherarum fibrosis nee non de gmnorum pollinariam formis commeiitatio pliytotomica auctore Joanne Ev. Purkinje etc. Accedunt tabulae lillio- grapliicae XYIII. Vratislaviae 1830. 4to. VIII u. 58 S. Der Verf. belebrt uns in vorliegender Schrift über den Bau der Haut des Antherensacks, und theilt uns seine Beobachtungen über die Gestall der Pollenkörner mit. — Der Verf. entdeckte wohl früher die Faserzellen als Meyen^ welcher sie eher bekannt machte; es besieht die den Pol- lensack bildende Hülle aus zwei Lagen, einer äufsern der Epidermis ganz ähnlichen, ebenfalls Stomata zuweilen ent- hallend, Exothecium vom Verf. genannt; aus einer innern meist eine Lage von Faserzellen oder von Fasern darbie- 'I 8 - tend, Endolhecium genannt. Im ersten Capitel spricht der Verf. im Allgemeinen von der Kenntnifs, welche man von diesen Faserzellen hat, ferner van der Art und Welse, sie zu untersuchen (Verf. untersuchte mit einfacher Linse), und giebt Beispiele von seiner Verfahrungsart, Das zweite Capitel enthält allgemeine Betrachtungen über die verschie- denen Formen der Faserzellen und von ihrer physiologi- schen Function. Das dritte Capitel giebt allgemeine Be- merkungen über die characterislischen Formen der Anthe- renzellen in Bezug auf das natürliche Pflanzensystem, J)as vierte Capitel handelt von der Gestalt der Pollenkör- ner in Bezug auf die natürlichen Familien, Im fünften Capitel ist eine Erklärung der 18 Sieindrucktafeln enthal- ten, vvelche eine grofse Masse von Abbildungen (fast 300) yon Anlherenzellen und Pollenkörnern verschiedener Ar- ten aus sehr vielen natürlichen Familien enthalten. Es vväre zu wünschen gewesen, dafs die Abbildung dieser mikroskopischen Gegenstände durch den Kupferstich hätte erfolgen können, wobei eine gröfsere Schärfe und Deut- lichkeit der Abbildungen erlangt worden wäre, aber wir vvissen auch zu gut, wie nachtheiiig eine solche Menge yon Kupfern auf den Preis und also auch £^uf den Ver- trieb des Buchs hätte wirken müssen, Uebrigens müssen wir dem Verf. Dank sagen für diese trefflichen und um- fassenden Untersuchungen, nur hätten wir eine verglei- chende Betrachtung des Jüngern Zustandes der Anthere, so wie eine anatomische Untersuchung der Uebergangs- formen zwischen Petalum und Stamen bei Monstrositäten gewünscht; jedenfalls ßber ist es ein sehr willkomiifiener Beitrag zur |{enntnifs der innern Pflanzentheile, Phyiotomie. Von Franz Julius Ferd. Meyen etc. Mit vierzehn Kupfertafeln (in 4to). Berlin 1830. 8yQ, XXII u. 356 S. m Der Verf., jetzt auf einer Reise um die Welt begrif- fen, legt in dem vorliegenden Werke seine Erfahrungen und Beobachtungen nebst denen fiüherer Schriftsteller über den innern Bau der Pflanzen vor, er sogt in der Vorrede : jjVorllegende Schrift enthält die allgemein vergleichende Pflanzenanatomie im hohem Sinne, ihr soll, nach einiger Zeil, die Phylophysiologle folgen und dann werde ich zur Bearbeitung der speciell vergleichenden Pflanzenanatomie übergehen , worin die anatomische Characteristik der ein- zelnen natürlichen Familien dargethan werden soll." Der Verf. bittet übrigens den geneigten Leser, ihn zu entschul, digen, wenn er über viele Punkte der Pflanzenanalomie durch vorliegendes noch zu wenig befriedigt werde; aber, fragt man^ was nölhigte den Verf. schon so früh sein Werk herauszugeben, welches durch fortgesetzte Untersuchungen nur gewinnen konnte? Nach der Dedication an Alex, von Humboldt folgt die Vorrede und die Inhaltsanzeige, welche wir hier im Kurzen geben, um ungefähr den In- halt des Werks daraus zu ersehen. 1. Abtheilung. Ent- wickelungsgeschichte der Pflanzenanotomie mit specieller Angabe ihrer Lilteratur in drei Perioden von Theophrast bis zur Stiftung der Königl. Socieiät zu London, von dort bis zur Göttinger Preisfrage, die Anatomie betreffend, und von da bis auf die neueste Zeit. 2, Abtheilung. Anato- mie der Pflanzen. 1. Abschn. Einleitungen in die Pflanzen- analomie. 2. Abschn. Von den Elementarorganen der Pflan- zen. 3. Abschn. Das System der Zellen, 4. Abschn. Das System der Spiralröhren. 5. Abschn. Das Circulations-Sy- stem der Pflanzen. 3. Abtheilung. Enthält die Erklärung gen zu den Abbildungen, die auf den 14 beigefügten Ta- feln gegeben sind. Jeder Abschnitt zerfällt in Capilel, diese zuweilen in Artikel, und alles in Paragraphen. Die Abbildungen sind hübsch gestochen, ihr Papier könnte bes- ser sein, Die erste Figur von Tafel. X- soll üredo Eu- 10 phorbiae vorstellen, aber welche dieses Namens?, uns ist sie unbekannt. Broussonelia und Morus werden nie zu den Amentaceen gehören, wohin sie der Verf. rechnet. De Salicibus europaeis commentatio, aiictore G. D. J. Koch etc. Erlangae 1828. 8vo. 64 S. u. Re- gister. Höchst willkommen ist diese Abhandlung über die europäischen Weiden, über eine Gattung, welche durch die Trennung der Geschlechter auF verschiedenen Stäm- men, durch ihr meist frühes Blühen vor der vollständi- gen Entwickelung der Bläller mancherlei Schwierigkeiten zum Einsammeln und Erkennen der Arten in ihrer gan- zen Entwickelung und Umfange darbietet, welche Schwie- rigkeilen durch die nahe Verwandtschaft der einzelnen Ar- ten durch die luannigfallige Cultur und Benutzung vieler derselben, nur noch vergröf^ert werden. Der würdige Hr. Verf. zeigt in der Einleitung wie die Zahl der Arien sich von Linne, cem nur 31 bekannt waren, bis zu unsern Zeiten, zu 254 erhoben habe, von denen aber der gröfsere Theil, schlecht begründet, wieder wegfallen mufs, wie z. B. Schleichers 119 neue in der Schweiz gefundene Ar- ten (wie es scheint zum Handel aufgestellt). Darauf giebt der Verf. die Hülfsmittel an, welche ihm art lebenden und trocknen Exemplaren des In- und Auslandes gewor- den sind; er lobt Wahlenberg und Seringe als treffliche Vorgänger, spricht dann von den Einiheilungen, welche flüher gemacht worden, und von den Theilen, wonuf sie zu be£;ründen sind. Auch über die Veränderlichkeit der Theile wird verhandelt, so wie über die Schwierigkeit^ welche die durch Kreuzung geschaffenen Arten hervor- bfi-iiigen. In 10 Cohorien zerfallen die 48 dem Verf. be- kaiuiten Arten, über deren Bestimmung wir auf das kleiiie 11 jedem Botaniker uiientbelirliche Weikchen selbst ver- weisen. Delectus seminum, (juae in Iiorto llaniburgensiuni botanico e collectione anui 1830 mutuae comniuta- tioni offeruntur. Hamburgi 1830. 4lo. Folgende neue Pflanzen befinden sieb liier vom Prof. Lehmann diagnosirt: Cuphaea ßovihunda, fruticulosa, ra- mulis hispidisslmis elongatis, fol. ovalo- oblongis scabri- nsculis subtus p,labrls, flor. solitnriis pedunculatis liiterpc tiolaribus, petalis aequalibus, stamlnibus 2 elongalis, .slylo glaberrlmo, ovario polyspermo. In terris I\Icxicanis t?. Eutoca pulcJiclla v. Lebm. pug. plant, nov. II. p. |8. ßJamillaria bicolor, obovala superne prolifera axillis sub- lanails, mamlllls spiraliler contorluplicalls ovato-pyrami- dalibus apice lanigeris et splniferis, splnls selacels divari- catis candidis, 2 erectis raullo longlorlbus apice spbaccla- tls. In lervls IMe.xicanis locis montosis t?. Mimubis glcni- djilosits , annuus pubescenti - glandubisus , caule procuni- bente ramoso, fol. lale ovatis dentatls nervosls pallide vi- ridibus, superioribus sessillbus, peduiiculis axillaribus io- 11^» breviorlbus ebracteatls , floribus pavvis. America sep- tentr. 0. Polygala Eckloniana (crislala) caule fruticoso ramoso glabro, fol. allernis linearibus acuüs incumbenti- bus conferlissimis glabrls aculeolalo-cilialis, floribus race- niosis, bracleis aequalibus per.>isteniibus ovalis pedlcellis quadruplo breviorlbus, alis brevibus ovalibus oblusiusculis. Prom. bon. sp. t>. Potentilla diversifolia v. Lehm. pl. nov. pug. II. p. 9, P' leptopetala v. Lcbm. pl. nov. pug III. n. 22 ist P. frigida Schiede cl D-'ppc; P. pulcher- rima v. Lehm\ pl.: nov. pug. II. p. 10. 12 Carolo Frkl. Hippio etc. tliem mensis Äiigusti vice- simum septimum quo ante hos \dginti quinque an- nos munus in urbe nostra docendi publicum auspi- catus est, feliciter celebranti gratulatur J. G. Chr. Lehmann collega amicissimus, ofFerens flonmi fasci- culum nuper repertorum. Stirpium ab J. G. Chr. Lehmann primum descriptarum pugillus secundus. Hamburgi 1830. 4to. 30 S. Die in diesem Pugillus beschriebenen Gewächse wur- den dem Verf. vom Prof. Hooker aus den im nördlichen Amerika von Douglas und Drummond gesammelten Pflan- zen mitgelheilt, es sind von den Rosaceen Potentilla Hip- piana (leucophylla Torrey non Pallas), Pot. ejfusa Dougl., Drummondii Lehm., diversifolia Lehm., pulcherrima Lehm., rubricaulis Lehm., ßahelliformis Lehm., concinna Richards. Aus der Fam. d. Onagreen: Epilobiuni opa- cum Lehm., Jßp. glandulosum Lehm., Gaura parviflora Dougl. , G. marginata Lehm., G. glabra Lehm., leuco- carpa Comien. Aus der Fam. der Hydrophylleen : Eu- toca pulchella Lehm., Eid. congesta Dougl., Eut. mul- t'iflora Dougl. non Bot. Reg., Phacelia hastata Dougl., Ph. rmnosissima Dougl. Endlich aus d. Fam. der Aspe- rlfolien: 3Iysotis ßaccida Dougl., M. leucophaea Dou^l., Echinospermum diffusum Lehm., Ech. ßoribundum Lehm., Cynoglossum cüiatum Dougl., C. grande Dougl., Litho- spermum Drummondii Lehm., L. corymbosum Lehm., E. ruderale Dougl., L. lycopsoides Lehm.^ Echium Menzie- sii Lehm. Novaruni et minus cagnitarum stirpium pugiUns ter- tius, quem indici scholarum in gymnasio Aeademico Hamburgensium anno scholastico 1831 habendarum 13 praemisit J. G. Chr. Lehmann etc. Hamburgi. 4to, 58 S. Es sind in diesem Hefle folgende Pflanzen beschrie- ben: 1) Potenlilla rigida Wall., 2) Jungermannia Walli- chiana auf einem Zweige der oben genannien Potentilla gefunden, 3) Potenlilla parvifolia Fischer, 4) P. davurica Lehm., sonst Varietät von P. fruticosa, 5) P. micropetala Don, 6) Leschenaul tiana DC, 7) P. leuconola Don, 8) P. polyphylla Wall., 9) P. peduncularis Don, 10) P. com- mufata Lehm., 11) P. microphylla Wall., 12) P. meifo- lia Wall., 13) P. dissecta Pursh., 14) P. cbinensis DC, 15) P. Gerardiana Lindl., 16) P. conferliflora Torroy, 17) P. pulchella R. Br. 18) P. nivalis Torrey, 19) P. astraga- lifolia Ledeb. 20) P. Moorcroftii Wall., 21) P. W^allichia- na Del., 22) P. leplopetala Lehm. *), 23) P. monanthes Lindl., 24) P. cuneala Wall., 25) P. eiiocarpa Wall., 26) P. argyrophylla Wall., 27) P. cathaclines Lehm., 2S) Me- lica dendroides Lehm. v. Cap, 29) Poa floccosa Lehm., 30) Enneapogon mollis Lehm., 31) Enn. scaber Lehm., 32) Danthonia distichophylla Lehm., sämmllich vom Cap. Nun folgen die Beschreibungen von 19 Jungermannien vom Cap, welche schon in der Linnaea Vol. 4. 1829 mit Dia- gnosen bekannt gemacht sind. Ein Register über alle drei Pugillen beschliefst dies Heft. Enumeratio plantarum cryptogamicarum Javae et in- sularum adjacentium, quas a Blumio et Reinwardtio collectas describi edique curavit Christ. Godofr. *) Dieser Art ist P. hicmalis Schiede et Dcppc Linn. 1830, p. 572, als sicheres Synonym hinzuzufügen, obgleich die Blumenblätter sich an einem der beiden nicht sehr guten Exemplare länger als der Kelch zeigten. Herausgeljer. 14 ~ Nees ab Esenbeck Prof. Wratisl. Fasciculus prior Hepaticas complectens, ab editore illustratas. Vra- tislaTiae 1830. 8vo. YIH u. 86 S. Das bisher sehr vernachläfsigte Studium der niedem cxollschen Vegelabilicn gewinnt in neuerer Zelt mehr und mehr Ausbreitung. Die Farrn rechnen wir nicht hierher, denn ihre ansehnliche Gröfse und zierliche Blallbildung hat sie zu Lieblingen vieler Botaniker erhoben, mehr aber die Laubmoose, deren europäische Formen uns schon gut bekannt sii^d, noch mehr die Lebermoose, deren Kennt- nlis die neueste Zeit sehr gefördert hat, von denen bis jetzt nicht viel exotische Formen bekannt waren, wel- che aber durch vorliegende, Schritt einen bedeutenden Zu- wachs erhalten. ■ Es sind hier beschrieben und aufgezählt 1 Anthoceros, 1 Monoclea, beide neu, 1 Dumorliera, 1 Fim- briaria, 1 Grimaldia, sämnitlich bekannt, 3 IMarchantlen, von denen 2 neu sind. Von den 108 Jungermannlen sind 74 neu, und aufserdem ist noch eine Jungermannia com- pressula aus Mexico beschrieben. Es beträgt die Gesammt- zahl der javanischen Lebermoose also 118 Arten. Der Verf. sagt uns in dem vorredenden Briefe an Blume, dafs Alex. Braun aus Carlsruhe bei der Bearbeitung geholfen habe, dafs derselbe auch bei der Bekanntmachung des 2ten Heftes, welches die Laubmoose und Eichenen um- fafst, hülfreiche Hand leisten werde, dafs endlich eine Art Anhang die Beschreibungen einiger Süfswasser-Algen und ausgewählten Pilze enthalten soll. Wir müssen bemer- ken, dafs diese beiden Familien noch in den tropischen Ländern am wenigsten beobachtet sind, aber es wird auch wohl noch einige Zeit dauern, bis die Sammler und For- scher über Palmen und Tausende von Blüthen prangen- der Gewächse jene niedern, unscheinbaren, mühsam und sogleich zu untersuchenden Gewächse nicht vergessen. 15 J. C. Rohlings Dciitsclilands Flora etc. von F. C. Hertens und ^V. D. J. Koch etc. Dritter Band 1831. 8vo. YIII u. 573 S. (s. Linn. 1. p. 471.) Die Herren Verfasser eiilschuldigen Im Vorwort die Verzögerung dieses Bandes (Bd. 2. erschien 1826 und Bd. 1. 1823) und geben Berichtigungen von mehreren im ersten und zweiten Bande enthaltenen Arien und Varieläten. — Die Octandria bis Icosandria incl. lullen diesen B.md, der uns eine Fülle von getreuen Beobachtungen und mühsa- men Nachforschungen vorlegt. Wir sehen, dafs noch man- ches in unserer deul.schen Flora zu thun bleibt, lernen aber auch eine Art und Weise der Beobachtung kennen, wel- cher zu folgen die schöne Darstellung der Pflanzen auf- fordert. Wir wiederholen unsern Wunsch, dafs eine schnellere Fortsetzung möglich werden möge. Nie. Thomae Host etc. Flora Austriaca. Vol. II. Vien- nae 1831. 8yo. 768 S. (s. Linn. IL p. b74.) Enthält die 12le bis 22slc Classe oder die Icosandria bis Dloecia, so wie von der Cryptogamia die Filices, Mu^ sei frondosi und Hepaticae. Amoenitates botanicae IMonacenses. Auswahl merkw. Pflanzen etc. von v. Marlius etc. 2te, 3te und 4te (s. Linn. VI. Litter. p. ().) Tab. 6. Baeobotrys nemoralls Forst, p. 9. — 7. Tra- descantia cirrifcra Mart. aus IMexiqo p. 10. — 8. Bra- mia semiserrata Marl. p. 11, schon in den Nov. gen. et spec. aufgeführt. — 9. Lohelia Cavanillesii Roem. Schult. p.:12. — 10. Cattleya Karwinskil Mart. p. 14. aus Me- xico. — 11. Arum triphyllum L. p. 16. — 12. Phaseo- 16 lut microcarpus Marl, aus Mexico p. 18. — 13, PoUan- thes maculata Mart. aus Mexico p. 19. — 14. Gesnera allagophylla Mart. p. 22, schon in den Nov. gen. et *p. erwähnt. — 15. Kleinia colorata Humb. Bonpl. Kth. p. 23. — 16. Hedysarum Lindleyi Mart. (Hedys. adscen- dens var. coeraleum Lindl.) — Zu diesem Hefte gehören noch ein deutscher und ein französischer Titel, so dafs das ganze Werk damit beendet erscheint. Sollte dies der Fall sein, so müssen wir bedauern, dafs unser deutsches Vaterland solche Werke nicht zu erhalten vermag, dafs es unter den Wohlhabenden so wenige unserer Wissen- schaft wohlwollende giebt. Abbildungen neuer und seltner Gewächse etc. von Link und Otto etc. Heft 6, 7. 8. (s. Linnaea 1830 Litt. p. 7.) Tab. 31. Fisus Reinwardti n. sp. p. 61, fol. 3-lobi8 subquinquelobis dentatis supra scabris, subtus molliter sub- tomenlosis tomento fulvescente, fructibus globosis sessilibus aggregatis ; in Java. 32. Nicotiana alata n. sp. p. 63, caule erecto glandulose piloso, fol oblongis et lanceolatis repan- do- dentatis scabris glandulose ciliatis , calycis dentibus longe aculalis, tubo corollae longissimo, laciniis obtusis; Brasilia austr. 33. Passiflora alba Sellow (In icone, hör- lul. in typis), fol. glabris subtus glaucescentibus basi sub- cordatis 5-nerviis trilobis, lobis ovalibus basi subserrato- glandulosis, petlolo medio biglanduloso, stipulis cordatis, pedunculis superioribus petiolo longioribus. Brasilia. 34. Dactylicapnos thalictrifolia Wall. 35. Mammillaria dert' sa n. sp. cylindrica glaucescens, tuberculis conicis densis, spinis plurimis flavicantibus, una majore p. 69. In mont. Mexic. 36. Gerontogea Deppeana Cham, et Schldl. p. 71. — 37. Heteronoma diversifolia DC. p. 73. — 38. Rhip- salis _ . 11 salis funalis Salin -Dyck, DC. p. 75. -^ 39. Cereus ala- tiis DC. p^ 77. — 40* EcJiinocactus Langsdorjiii {Cacius Lelirn., Melocaclus DC.) p. 79. — 41. Echinocactus sco- /;« (Caclus Lk. En.> Cereus DG.) p^ 81.-^ 42. Cyminos- ma pedunculata Gaerln. p. 83. — 43* Argemone platy- ceras n. sp. p. 85, caule foliis calyce getmineqae tectis aculels mollibus rigidisque. Mexico. 44. Erucaria hypo- gaea Viv. p. 87. — ^ 45. Begonia bulhillifera n. sp«. p. 89, caule simplicl bulbillilero, fol. oblique cordatis subangula- tis crenalisj ciiiis sparsis minutls, germinibus acute trian^ gulis aplcris» Mexico. 46. Passiflora gossypiflora Desv. p. 91. — M. Passiflora, odora n. sp ist P. Steroides Schiede et Deppe in Linn. V. p; 88 r* 8^. — 48. Lin- denhergia urticaefolia Lehm. 'pi.-Ö5.i. r .i. .. / i-ji. ■iii* r.T;'' •;r;-'V;^T*[| ?■• Ueber die sogenannten Getreide- und Schwefel -Re- gen, von H. R. Goeppert. Breslau 1831. 8vo. 32 S. nebst Abbildung. (Besonderer Abdruck aus dem schles. Provinz. Blatt. Jan. und Febr. 1831.) Eine hübsche Zusammenstellung älterer und neueret Fälle von Getreide- und Schwefel - Regen nebst Erklärung dieser Erscheinung aus dem Pollen der Pinnsr Arten und den Knollen des Ranunculus Ficaria, von wclchciii auch eine Abbildung beigefügt ist. R. Brown's vermischte botanische Schriften. In Ver* ■ bindung mit einigen Freunden in's Deutsche über- setzt und mit Anmerkun2:en versehen von Dr. G G. Nees von Esenbeck. Vierter Band. Mit fünf Steindrucktafeln. Nürnberg 1830. 8vo. YIU und ■' 548 S. Dieser vierte Band einer vollständigen Sammlung der Linnaea 6r Bd. Litterat. 2 18 von Ri Brown herausgegebenen Werke und Abliandlungen enthälfi, wie früher der> zweite Band bei Gelegenheit der Abhandlung über den rothen Schnee , auch Zusätze und Nachtröge zu Brown's Arbeiten von andern Verfassern. Wir fmden'in diesem Bande: 1) Betrachtungen über den Bau und die Verwandtschaften der merkwürdigsten Pflan- zen welche von dem verstorbenen Dr. Waller Oudney, MajoT Denham und Hauptmann Clapperton in den Jahren 1822, 23 und 24 auf. ihrer Entdeckungsreise im innern Africa gesammelt sind, -r- 2) Character und Beschreibung der neuen, auf der Südwestküste Neu- Hollands entdeck- ten Pflanzen -Gattung Kingia, mit Betrachtungen über den Bau ihres unbefruchteten Eichen's und über die weibliche Blüthe der Cycadeen und Coniferen. Nebst einem Nach- trage des Herausgebers hierzu. — 3) Kurzer Bericht von mikroskopischen Beobachtungen über die. in dem Pollen der Pflanzen enthaltenen Körnchen und über das allge- meine Vorkommen selbstbeweglicher Elemenlartheilchen in organischen und unorganischen Körpern, angestellt in den Monaten Junlus, Julius und August 1827. Hierauf folgen 4) als Nachträge, mit einem Vorworte des Heraus- gebers, die Abhandlung von Ad. Brongniart über die Zeu- gung und Entwickelung des Embryo in den phanerogami- schen Pflanzen ; sodann ein Aufsatz des Dr. Meyen : histo- risch-physiologische Untersuchungen über selbstbewegliche Molecüle der Materie. Nun folgen 5) R. Brown's nach- trägliche Bemerkungen über selbstbewegliche Molecüle. Endlich 6) neue Untersuchungen über den Bau und die Entwickelung des Pflanzeneys von W. Mirbel. Den Be- schliifs macht das Register. — Was die zweite Hälfte des j noch nicht.voUendeten dritten Bandes enthallen wird, dar- 1 über haben wir im vorigen Jahre schon eine anzeigende Nachricht gegeben. Zu bedauern ist es, dafs uns zu den Abhandlungen R. Brown's nicht auch die dieselben beglei i 19 tendeii Abbildungi'n in guten Cöpieti geliefert wurdert, \vak' die Nützlichkeit des Buchs bedeutend erhöht hätte, jetzt ist man, will man diese Kupfer vergleichen, dennoch ge- nöfhigt, zu den Originalen seine Zuflucht zu nehmen. Iconographia bofanica s. plai^tae criticae etc. auct. H. G. Lud. Reichenbacli etc. (s. Linn. 1830 Litter. p. 9) . Centuriji seutüli^ et qctaya. ^ -, * T • ■ ; ■" -, ■ . , ' t ■)■'(.,. ' Die zweite Halfie der siebertteSi' Cenlurie etilhätt öihe schätzbare Darstellung von Formen der Gattung Oroban- chfe aus " Europa und liefert einen nicht unbedeuten- den Beitrag zur Kenntnifs dieser schwierigen Gattung, welche schon viele Beairbeiter fand, bei welcher aber hoch manches zu thun übrig bleibt, was, wie wir mit derh Verfasser hoffen^ durch seine Arbeit angeregt werden wird. Taf. 651 enthält eine ausführliche Analyse von Or. laxiflora Rchb. (auf der Tafel Or. vulgaris Poir. bezeich- net), 652. minor Sult. u. apiculata Wallr., welche letztere zu Or. barbata Poir. gehört, 653. 654. ebenfalls Or. mi- nor, von welcher noch eine 0. platystigma unterschieden wird, wekhe aber nicht abgebildet ist, 655. barbata Poir., 656. nudiflora Wallr., 657. rubra Hook., 658. u. 659. JEpi- thymum DC, 660. caryophyllacea Sm., 661 — 64. Galii Duby., 665. cruenta Berlol., 666. condensata Moris, 667« gracilis Sm., 668. major L., 669 u. 670. elatior Sutt., 671 u. 672. variegata Wallr., 673 u. 674. slrobiligena Rchb., 675-^77. laxiflora Rchb. als vulgaris Poir. auf der Tafel, 678. pruinosa Lapeyr., 679—81. alba Steph., 682. loricata Rchb. u. nudiflora Wallr., 683. loricata Rchb., 684. Medi- caginis Rchb., 685 u. 686. amelhystea Thuill., 687. cri- nita Viv., 688. Rapum Thuill, 689. foetida Desf., 690. coerulescens Steph., 691. cumana Wallr., 692. coerulea Vill., 693 u. 694. arenaria Borkh., 695. longiflora Pcrs., m 696. rainosa L., 695. lavandulfipea Rchb., 698, caesia Rchb.,; 639. coccinea MB.^ 700. ; Cist,a^^^ HffgS' Centuria octava.'^-^'^ii"S' ania?. nofßiti-r. ., 701. Orchis mllilaris L., 702. Hyacinthus amethysti- nus L., 703. Lcucojum trichophyllum Schousb., 704. Leuc. röseuiü Lols. , 705. Thesium humile Vahl. , 706. Lamium flexuosum Ten., 707M!i'am. crypläntlium Guss., 708. Lam. amplexlcaule clandestiuiim, 709. Betonica alopecurus L., 710. Bet. officinalis L., 711. Bet. hirta Leyss., 712. Bet.^ ; stricta Ail., 713. jßet. ipcana Mlll., 714. Bet. hirsuta L.,. 7,15. ^et. grandiflora Slqph;, 716. Centaurea pulcherrlma W., 7,17. Statice Pseudo-Limonium Rchb., 718. St. dicho- toma Cav., 719. Sl. lanceolata Lk., 720. St. Besseriana Schult., 721. St. graminifolla Alt., 722, Lamium inter- medlum Fries, 723. ; Carduus tenulflorus Sm. , 724. An- chusa stylosa MB., 725, Auch, angustlfolla L., 726. Se- dum Telepbium L., 727. Sed. maximum L. , 728. Scro- phularia canina L., 729. Scr. chrysanthemifolia MB., 730. Rhinanlhus orlenlalls L^, 731. Aleclorolophus minor Ehrh., 732. AI. major Ehrh., 733^ AI. hirsulus All., 734. Allium acutangulum W. , 735., All. senescens L. , 736- Leonurus lanatus Pers., 737. Alyssum campestre L, , 738. Cerinthe retorla Siblh., 739. Cer. major L., 740. Cer. aspera Rolh, 741. Cer. strigosa Rchb., 742. Papaver nudicaule L., 743. Pap. pyrenaicum W., 744. Pap. Burseri Crantz, 745. Pap. alpinuoi L., 746. Pap. miniatum Rchb., 747. Thrincia Leysscri Wallr., 748. Thr. hispida Roth, 749. Tlir. hirta Roth c. var. Thr. psilocalyx Lag., 750. Gnaphalium alpi^- num L., 751. Statice Limonium L. , 752. St. serolina Rchb., 753. Gnaphalium nudum Ho£fm., 754. Hablltz.ia tam- noides MB., 755. Althenia liliformis Pelit, 756. Zannichel- lie repens Bönningh., 757. Z. polycarpa Nolte, 758. Z. i i.i. 21 major Bönniilgh., 759. Z. gibberosa Rchb., 760. Z. pedun- fculata Rchb., 761. Carlina loilgifolia Rchb!, 762. Nigrltel- ib'ahgustifölia Rieh., 763. N. fragrans Saut., 764. Draba tbm'entbsa Wahlbg., 765. Dr. fladnifz'ensis Wulf., 76Ö. Dr. lapipoiilca W- ' 767. Dr. muiricelH' Wahlbg., 768. Dr. hlrta E.;'7Ö9. Dr. incana L., 7^0. Dr; conffusa Ehrh., 771. Dr. r^eiis MB., 772. Dr. alplna L., 773. Ballota m'gra L., 7^4. B. urticifolla' Ortm.^ 775. B; foelidä Lam. ,' 776. ' bb- realis Schwgg. , 777. Draba grandiflora Ledeb.'^''778'. Dri nivalis W. , 779. Ranunculus anemonoides Zahlbr., 780. Syriri'ga Josikaea Jacq. fil.; 781; Cynoglossuiti cheirlfoliurir L., 782. Veronica pyrenaica All, 783. Veronica officihalis var.' V.^ Tournefortii Schrh., 784; Orobänche coerulea-var. Mlllcfolli Rchb., 785. Thlaspi alliaceum. L., 786. Rula rhontana Clus., 787. R. divarlcatä Ten., 788. R. angustifo- lia Pers., 789. R. bracteosa DC', 790. R. corsica DC, 791. 792. "Cbara tenuissima Desv.,'- 793. Ch. gracilis SreL, i 794. Cb. balrachosperma ThuilL, 795. Gh. ftexilis D., 796: Ejusd. var. nidifica R. , 797 — 99. Gh. syncarpa ThuiM;, 800 Gh. barbata Meyeti. -^ Den Abbildungen der übrigen Chareh könneif! tv*ir iin 'riäthsteh Bände entgegen sehett;: ^ AbhaüiBan g über 'die Ärzüeilcräfte der Pflani^^n'j ' 'vi^r^ fflichen mit ihrer Structur mid ihren chemischen , Best^uidtlieilen yon Dr. Joli. llei^ricli Dierbach elc. , Lemg;o 1831. ovo. ,392 Sv , , .7 D er ■ Verf. nimmt ' die einzelnen natürlichen • iFannüeii von den RanunCulaceen beginnend durch, lind zeigt', wel- che Sloffe in jeder dersielben aufgeftindert sind, öd'er si'ch dütch Wirkung, Gebrauch etc.; bemerkbar machen. tiS^üF zu sehr zeigt uns diese Zusamöwrist^lürig,- ■\v'i6''ittaligfc^^ haft unsere Kenntissc Yotf' den'Pflaniea- hi^Rtitkfei^M^^Aitif ihre Bestandlheäe rtoch. iiwmet' $ij>d'ikid däfsr' hier no^^ ei^i, weites Feld fiir den Chemiker und Arzl zu bearbeiten übrig bleibt. Uebrigens wird diese Schrift gewifs allen denen sehr angenehm sein, welche sich mit diesem Theil der angewandten Botanik beschäftigen, so wie sie denn an,ch zum Unterricht g^qz beq,uem ist. ■ Eine ^ngabe der Stellen, aus welchen die Nachrichten geschöpft wurden^ I hätte für viele sich von Nutzen erweisen können, würde j aber auch das Volumen und den Preis des Buches zu sehr erhöht, habep»! 3 [ ■:-,■[ Xi:ri:.- jj n ; ..',dIdßS BiLioiioiaonr. 8L'';jo:r.in::;i. .OTT , .Y/ öiliiYiifdl §clirifteii der Gesellschaft zur Beförderung der ge-? "sammten Naturwissens cHaflen zu Marburg, i; Zwei- ter Band. ]VIit einem Kupfer. Kassel 1831. Svo/ . ^., . . ,,:::;. ;. .• '-> ' . , ,.i;.;r ^" lieber das Einsaus,uns:s-Verrnbzen.der FFurzeln von ,y' 'A, F. Wiegmann p. 1. ... y .-. fj ., . Der Verf. theilt uns eine Reihe von Versuchen mi*^ j welche er zur Widerlegung des von John Murray getha» neuen Ausspruchs: dafs den Wurzeln nur allein das Ge*- sch^ft der Absonderung nicht aber das des jEinsaugens zu- zuschreiben sei, anstellte. Er stellte die Töpfe mit Pflanzen in einen mit der aufzunehmenden Flüssigkeit gefüllten Un lersatz, und schied dann später die ihnen so zugefuhrten Substanzen wieder au^ den Pflanzen aus.. Der Verf. schliefst aus seinen zehn Versuchen, dafs 1) die Wurzel wirklich einsauge und nicht blofs ausscheide ; 2) dafs dieselbe auch, wenn ihr keine andere Nahrung dargeboten wird, schäd- liche. ;§t;pffe und erdige, so wie metallische Auflösungen e^PiSaug^4 3) ;dafs. adstringirende (zusammenziehende) Sub, stanzen sehr schwer oder gar nicht eingesogen werden, und endlicl^ 4) dafs Substanzen, welche auf den animalischen Organismus nachtheilig oder zerstörend wirken, sich d^m vegetabilischen^ Organismus eben . so nachtheilig beweisen» «tTuPer^plbe Verf, . jäfst dann flOich . eine Fortsetzung seiner -. 23 Versuche die Wirkung von erdigen und metalliscbeil Auf- lösungen auf lebende Pflanzen beireffend folgen, fermer an- dere durch Begiefsen mit Auflösungen narkotischer Pflan- zen-Extracte gemachte Versuche. Diesen folgt eine Be-' merkung über die Priorität der im vorstehenden^ Aufsatie gemachten Erfahrungen, da die Abhandlung schon 1824 eingeliefert, so wie die nachträgliche Bestimmung, dafs aufser den Basen auch die Säuren chemisch dar^stellt seien und zwar bei den Versuchen mit schwefelsaurem Eisen, Thon- und Talkerde, so wie bei denen mit salz- saurem Mangan imd Baryt. In einem Nachtrag wird noch auf Erfahrungen geistütztj die vom- Prof. Dr. Reum ausge- sprochene Behauptung widerlegt; dafs es nämlich niemals gelinge, fremde Stoffe durch die Wurzel einsaugen zu las- sen, so lange diese gesund und unverletzt sei, dafs das Einsaugen durch- die Wurzel auf Täuschung beruhe, da die Wurzeisp itzeh zuerst absterben und so nur den frem- den Stoffen den. Eingang verstatten. lieber innere und öufsere ßewegimg im Pflanzenrei- che und Thierrciche\ und insbesondere über Er- satz der auf Sern durch innere oder chemische: mit Rücksicht auf Gestaltungsverschiedenheit ^ Vom Prof. Dr. Bartels zu Marburg. »$.19, Wir begnügen uns von dieser Abhandlung, welche die Pflanzen nur im Allgemeinsten betrachtet, einen Theil des Schlusses, soweit er uns aftgeht, mitzütheilen : Es er- giebt sich, dafs die Natur, die überhaupt ihre Gaben un- gleich zu verlheilen pflegt^ und in der Organisation ihrer Geschöpfe dies um so mehr ihut,. je tiefer die relative Stufe dieser noch ist, bei Pflanzen wnd Thieren, ja sogar bei den verschiedenen Haupltheilen jener und Lebensstu- ien dieser, die Anlage zu äufserer und auffallender Be- wegung um so mehr beschränkt hat, je mehr sie dagegen^ 26 auf, welcher der A. Amellus des nördlichen Deutschlands und seiner Gärten ist, verschieden von dem in süddeut- schen Gärten vorkoijimenden A. Amellus^ wahrscheinlich dem wahren Amellus Virgil's; ersteren nennt der Vert jetzt A. Pseudamellus , auch kommt er als A. humills vor. Loasa hryoniaefoUa erkennt der Verf. für sehr verschie- den von L. palmata. Achillea speciosa var. glabrata Wender, ist wenig verschieden von Ach. salicifolia Hort. Hamb. und von Ach. nitida. Rudbeckia speciosa Wen- der. kommt unter dien Namen t aspera, fulgida, hirta, chrysomelaene vor. Salvia pratensis fl. rubro früher S. rubicunda Wender, wird auch unter dem Namen S hae- matodes mitgetheilt. Ueber verschiedene Paconien werden Bemerkungen gemacht, so auch über Corydalis lutea und eapnoides. Ueber Salices und besonders über des Verf. 's S. penduJind folgen neue Bcobachlungen und Erörterungen. Potygala depressa Wender, wird durch Diagnose und Ab- bildung erläutert und P. serpyllacea W eihe als Synonym von ihr erklärt, auch eine Uebersicht der deutschen Poly- gala- Arten gegeben. Nun folgen die Namen einiger von dem Verf. für neu gehaltener Pflanzen mit dazu gehörigen Bemerkungen, es sind folgende: Kaempferia undulata*^*) Jasminum volubile^, Salvia undidata*^ Collinsonia cu- neata% J^eronica Orientalin (non auclor.), darunter J^. laciniata Moench und J^. taurinu Wender.; Veronica gentianoides und pallida , Iris graminea a, major u. /5. minor^ ; Iris variegata a, major u. p. minor^ ; Iris ger- jnänicay^r. albiflora { ßorentina ^wciov.) purpurea^ lute- scens^ ; Myosotis monticola* ; Convolvulus Purga^ {Conv. Jalnpa Schiede nee Linne); Hyoscyamus chloranthus* ; Verbascimi ver&icolor^ ; Phlox tigrina^ ; Phl. erianthe^ •) Die mit einem Sternclien bezeichnoten Arten und Abarten sind neue vom Prof, VVenderoth zuerst benannt. D. Herausgeber, . — 27 nta*; Phl. divergens^ ; JSeriuvi odoratissimum^ ; Solanum M'ildianum^^ Phyteuma angustatä^, Campanula suaveo. lens*y Camj). intermedia* ; Loniceva angustifolia* ; Cea- nothus ovalifolius* ; Diosma lanccolata^^ D. cordata^, Ribes callibotrys*, Phylica asperidata*, Ph, virgata*, Viola cucullifolia*, Gentiana Pnenmonanthoidcs* , AI- lium neglectum* {margaritaceum Mqench nee Sibth.), Smi- lacina ßexicaulis*y Rumex granulosua* ,■ /leer sylvestre*; Ac. coccineum*, Epilobium mutabile* ; Polygonnm alpe- stre*; Andvomeda caliculata var. crispa*, Ledum pa- Instre var, angustifolium* ; Rata diversifolia* , Gypso- phila elata*, Sedum rubellum*, Sed. azureum* (an eliam Desf.?), Sed. mutabile*. Amygdalus fructicosa*, Prunus virginalis*, Prun. Padus varr. rubra u. nana* ; Eugenia Jamboides* ; Spiraea oblongata*, Sp. cuneifolia*, Pyrus ceratocarpa*, Rubns mollis* {R. dumetorum var.?), Ro- sa ochroleuca* (nee Sw.), Rosa inermis* (nee Redoute, nee Miller )j Helianthemum apenninum var. rubellum*, Hei. roseum*, Aconitum exaltatum*, Ac. giganteum*, Ac. pyramidatum* (non Ac. pyramidale Mil., quod Ac. ela- tum. Salisb.)j Cimicifuga serpentaria var. Ortho st achya*, Ätragene austriaca*, Helleborus heterophyllus* , Ranun- culus platanifolius,, Palsatilla grandis*, Prunella specio- säf, Pr. dissecta*, Pr. hirsuta* {Pp. hirta Bernh.?) Pr. longifolia*, Pr. angitstifolia* , Acanihus verus*, FFildun- getiia nobilis* {Gloxinia Schottii Mik , Sinningia Helleri Nees), Geranium rubellum^, Amorpha fruticosa ß pumi- la*i,yAnthyllis rubicunda*, Orobus acuiangulus* , Trifo- lium intertextum*, Hedysarum prostratumÜ^, Hypericum hyrcinum a. m,ajus et /3. minus*, Serratula macrophylla*, Centaurea ßstulosa*, Eupatorium affine*, Eup. pumi- Irn^, Aster strictus*, A. heteromallus*, A, amabilis*, Pyrethrum. Parthenjutn var. discoideum*, Pyr. leucanthe^ naim*, Carex cae^pitosa Good. \av. polyandra*, Retula 28 glauca^) Bct. harcyriica*, Äsplenium heterogcnum^, Sti. cta scrobiculata, Agciricus Ititescens^, Boletus lincatus*, ffydnum versicolor^, Thelephora variegata^, Th. pnr- purascetis*, Clavaria Hydra*, Pezizd Scyphus*, JF^stU- lina princeps^. — Dr/ voi' 'firaftiiis ' übfet' dni^- Von ihM' fii "(ler b>^^fc nlsclien Provinz von Rio Negro beobachtete Arznei- pflanzen (Besonderer Abdruck aus Bücbiier's Re- pert. ü. rharm.), ■ .. i.^n > x*> 1 \ \*: " "i'Der Verf. fand in der Provinz Rio Negro Brasiliens die beiden Bäume, welche uns die sogen. Pichürim-Bohnlen liefern, es sind 2 bisher noch nicht bekannte Arten von Ocotea, welche der Verf. folgendermafsen benennt und dla- gnoslrt: Ocotea Puchury rnajor Mart., glabra, ramülis creclo-patulis, fol. ovato-oblongis acuminatis basi aculis coriaceis nitidis, pedunc. axlllaribus solitariis aut nonnül- lis aggregatis, quam folia duplo brevioribus, calyce frucli- fero maximo spongiosOj dfupa elllptica subbipollicari. — Oc. Puchmy minor, ^\ahra, ramulis patulis, fol: obloiigls acuminatis basi aculis, racemis axillaribus paUeifloris, Ca- lyce fructifero subsolilario breviter pedunculato axlUarl aüt terminali margine extenuato basin versus sulcato gib- bosoque, drupa elliptica poUicari. Von beiden Arten wer^ den die Samen ohne Unterschied von den Indianern ge- sammelt. Der Verf. beobachtete eine andere Art Ocötea, von welcher ebenfalls die Samenlappen besonders -gegen Schwäche des Magens gepulvert mit Wasser oder W^i-n gebraucht werden, sie heifst am Rio Negro Cujumary, der Verf. diagnosirt den Baum so: Ocotea Cu/umary Mart., ramulis patulis, fol. coriaceis supra nitidis angUsio-obl*)n- gis cuspidatis juniorlbus basi acutis; racemis compositis tcrminalibus ; calycibus friictiferis verrvculosis margine i»- 29 legerrimo; drupa elllplica semipolllcarl. In der Barra do Rio negro lernte der Verf. eine andere Ocotea kennen, deren Früchte durch Destillation einen Balsam liefern, •welcher gegen Conlracturen, Gliederreifsen, Sleiflieit der Glieder u. s. w. äufserlich angewendet wird; er bestimmte sie so: Ocotea opifera Mart., fol oblongis acuminatis basi acutis subtus reticulato-venulosis papiculisque dimidio bre- vioribus floribusque bibracteatis sericeo-canis, anlheris 4- locellaribus ; drupis ovatis obtusis semipollicaribus in cu- pulis hemisphaericis. Die aufserordentlicli aromalische, dabei bittere Rinde eines Lorbeers in den Urwäldern am Rio Yupura wird als magenstärkendes IMIltel benutzt, der Verf. nannte den Baum Oc. amara, glabtrrima, fol. lan^ ceolato- oblongis acuminatis, basi aculis coriaceis supra ni- tidls; racemis axillaribus paucifloris, calyce fructifero sub- solitario terminali, margine passim gibbo; drupa elliptica ullrapollicari. Vielleicht ist dies Laurus cinnamomoides Humb. Der \^x\. macht nun auf den Parallelismus auf- merksam, welcher zwischen den Laurineen der heifseu ^one alter und neuer Welt statt finde, welcher sich, auch bei den Myrlsliceeii, den Giftpflanzen gleicher Familien zeige. Characteristiscli für die Gegenden vom Rio iNegro ist der Reichthum an Pflanzen mit Milchsäften, welche mehr oder >veniger Kaulschuck enthalten, aufser Hevea guianensis Aubl. , welche das meiste verkäufliche liefert, fand sich noch eine andere Art derselben Gattung durch ruuzlige Früchte verschieden. In besonderer Menge findet sich ein zähör Milchsaft in einer neuen Gattung der Apocyneen: Collophora uülis: Cal. 5-fid. Cor, tubuloso-hypociateri- formis, limbo 5-fido fauce nuda. Anth. nudae disUnctae in filamentis brev^ibus. Styl, filiformis. Stigma cyllndri- cum apiculatum. Bacca globosa l-,locul. polysperma. Se- mina oblonga compressa in pulpa nidulantia epidermide molli hyalina. Arbor. Fol. opposita flores coryrabosi. 30 Ünserschcidet sich von Pacouria und Carissa durch Acn Bau der Frucht und den bauuiarllgen Wuchs. Der SafI wird als Wurmmillel gesammelt, ebenso der Saft von iHuThicra phagedaentca Mart., fol. cuneato- obovalis brc- vitcr' acumlnalis v. rotündalis ulrinque glabris supra nifi- | dis sublUB coslalo-venosls; florlbus racemoso^coryiifibosl,«»; bracteis carinalis involucratis: tubo corollac gracili, laci- nils oblique lanceolatis; der Saft dieser Pflanze wirkt audi ausgezeichnet schnell zur Keinigong bö^arliger Geschwüre, zum Wegbeilzen der Warzen, heifst Cebuiüva (verdorben Sucuüva). Ein anderer Milchsaflbaurn, der auf gleiche Weise benutzt wird, ist Fiats anthelminthica Mart., Irun- co elato; fol. oblongis acutis basl obtusiusculiM, subtus te- nuissime papilloso-mollibds nervo basi biglanduloso venis- que subrectangulis parallelis albis; rcceptaculis nonnullis aggregalls globosis bracteatis. Zu den auf das gastrische System wirkenden Reizmitteln, welche von den Indianern angewendet werden, gehören zwei Schlingpflanzen, Arien der Gattung Echiles und zwar Eck. grnndiflora Meyer, Echites Cururä Mart., caule arborescente subvolubili, fol. oblongis c. acumine brevi, basi acutiilsculls subtns reticu- lato-venulosls; racemis corymbosis mullifloris axillaribus et terminalibus, lacin. calycis imbricatis ovatls obtusis, corollae fauce pubente, lacin. obovato- rotündalis. — Hie wichtigsten Oelpflanzen sind, das von den Pflanzern hier und da gebaute Sesamum Orientale f>.. Ricinus communis L. und andere Arten, Z»/<:ö/o/' HB. Kth., ramulis follisquc obovato oblon- gis, basl cordata inaequalibus acuminatis, subtus cano-to- mentosis; cymis axillaribus multifloris; baccis ovatis obtu- sis cortice lacunoso. In der Prov. Rio Negro. — Th. syU vestre Mart., ramulis petiolisque tenuiler ferrugineo-tomen- tosis , fol. ovalo - oblongis aut oblongis integerrimis basi cordata inaequalibus subtus tenuissime cano-tomentosis; floribus axillaribus, solitariis, baccis ovatis obscure penta- gonis testaceis. Hat die gröfste Aehnlicbkeit mit Aublet's Cacao sylvestris, welche also wohl nicht auf Duroia crio- pila L. , wie Willd. will, bezogen werden kann. In der Prov. Rio JNegro. — p Theobr. viicvocavpum Mart.,, foh oblon- . 33 oblongis versus basin subaequalem subcoi^datam nonnihil conlractls longe acuminatis integernmis utrinque glabris concoloribus; floribus splitariis lateraLibus. axillaribusque, baccis ovato-oblQngis lacuno^is. . Die Beere so gross, wie eine Damasceherpflanze. Vom Rio Negro. — Beschreibung des .botanischen Gartens der Königl. Universität Breslau von H. R. Gpeppert Dr. etc. Breslau. 8. viii. u. 90S. nebst einem lithographirten Plan des bot. Gartens. Der Verf. giebt uns in der Einleitung Nachricht über die Abschnitle, in welche er sein Werkchen getheilt hat, so wie über die benutzten Schriftsteller. Zuerst finden wir eine Schilderung des gegenwärtigen Zustandes des botanischen Gartens zu Breslau und zwar 1) in Rücksicht auf Lage, Gestalt, Umfang und Gränzen desselben; 2) in Bezug auf Temperatur, Boden und Bewässerung desselben; 3) berücksichtigend die Einlheilung des Gartens und die Zahl der Landgewächse, so wie 4) die Gebäude und das Per- sonal, indem 5) eine kurze Geschichte des Gartens und 6) dessen wissenschaftliche Benutzung den Beschluss ma- chen. Darauf folgen Verzeichnisse der Pflanzen und zwar 1) eine; Übersicht der vorhandenen in der Medizin ge- bräuchlichen Gewächse, 2) ein Verzeichniss der technisch oder medizinisch wichtigen Pflanzen; 3) eine Aufzählung der anderweitig seitnern Gewächse des Gartens, wobei eine Beschreibung von Agrostis latifolia Trevir. aus dem arctischen Amerika und der Bluraentheile von Linaria acutiloba Fisch. Über die Wärme - Entwickelung in den Pflanzen, deren Gefrieren und die Schutzmittel gegen das- selbe von H.R. Goeppert Dr* etc. Breslau 1830 XIV u. 272 S. 8vo mai.. o LIanaea Cr Bd. Litternt. " u — — — '^•Det VetF. hat «inögtosise M^nge Von sehr gehauen Versuchen mit allet Umsicht angestellt,- um darüber G«- wissheit «u erlanget, ob die Pßanxen die Fähigkeit besit- zen, eine ihnen eigerttfcümlidie Wärme ru erzeugen oder nicht; ferner "am zu erfahren , welches ' die Erscheinungen und Veränderungen sind, die beim Gefrieren und Erfrieren der Pflanzen statlißnden; endlich stellt dprsielbe die künst- lichen Schutzmlltel' gegen _ ^le Emwirküng der Kälte zu- sammen und unterwirft sie einer Plüfürig. -^ Was die Wärme -Entwickelung in den Pflanzen selbst betrifft, so stellt der VerT. nach seinen Versuchen und Untersuchun- gen folgendes. Haupt- Resultat auf; „Pflrahzen besitzen in keiner Epoche ihriQS Lebens die Fähigkeit, eine eigene Wärme %\i erzeugen, die etwaige während des Respira- tioris - liöd Nutritionsprozesses frei werdende Wärme kann sich nicht anhäufen, sondern wird beständig von der At- mosphäre hinweggenommen, so dass sie i gana von der sie umgebenden Temperattir abhäi^ig sind, und derselben in ihren Temperatur -Verhältnissen, je nach ibrer grössern oder gerir^ern Leilungsfähigkeit, mehr oder weniger schnell folgen. Als lebende Körper kommt ihnen aber allerdings ' Wärme zu, die aber nur deswegen in s6 eigenthümlicher Beziehung zu dem Leben derselben steht, weil bei ihnen als den untersten Stufen der Organisation, wohl ein Re- spirations - aber kein Nerven - System gefunden wird. " — Aber ausserdem finden wir in dem Werke vieles Interes- sante auf das Leben der Pflanzen Bezüglich«, wir lernen genau die Erscheinungen kennen, welche beim Gefrieren und Aufthauen der Pflanzen vorgehn; sehen welche Ver- änderungen die äusseren Theile, welche die innern durch die Einwirkung des Frostes erleiden; lernen, dass die chemischen Veränderungen oder Veränderungen der Mi- schungsbeschaffenheit der Gewächse erst nach dem Tode derselben stattfinden, und bemerken, wie die Pflanzen 35 unter verschiedenen Umständen verschiedene Empfänglich- keit für die lüdlende Einwirkung der Kälte zeigen; der Wassergehalt der Pflanzen selbst und der Atmosphäre, die Winde, die Abwechslung höherer und niederer, so wie der Einfluss anhaltend niederer Temperatur sind wichtige Umstände, welche diese verschiedene Empfänglichkeit der Pflanzen bedingen. Was die Schutzmittel gegen das Er- frieren betrifl"!, so hat man vorzugsweise dahin sein Augen, merk zu richten, die Pflanzen vor der Ausstrahlung ihrer Wärme zu hewahren, so wie auch mit schlechten Wärme- leitern zu umgeben, die das Eindringen hoher Kältegrade und zugleich auch die Ausstrahlung verhindern. Grundzüge der Phytologie zum Gebrauche seines öffentlichen Vortrages entworfen von Dr. Ferd. Jos. V. Zimmermann etc. Wien 1831. icxiv u. 702 S. Ein sehr ausführliches Handbuch für die Botanik, gewiss zum Nachlesen für die Zuhörer des Hrn. Verf. sehr brauchbar. Wir müssen jedoch einiges, was uns aufge- stossen, bemerken. Wenn der Verf. sagt (S. 273): „die Traube ist daher eine Art gestielter Ähre," so soll dies wohl heissen: die Traube ist eine Ähre mit gestielten Blumen. Wenn ebendaselbst von der Traube verlangt wird, dass die unteren Blumeu länger als die obern ge- stielt sein sollen, so ist dies ein überflüssiger Zusatz. Die Definition des Corymbus ebendaselbst ist auch nicht ganz richtig: eine aufrechtstehende Traube, deren Blumenstiele ästig (?) und von solcher Länge sind, dass sie gleiche Höhe haben. Dass Quercus Robur als Beispiel eines Calyx gamophyllus integer angegeben wird (S. 276), ist gewiss unrichtig, da dieser Theil ein Involucrum, das Perigonium aber superum und getheilt ist. Die Aestivatio plicativa 3* .^6 • ußd cörrugüla ist nicht dieselbe^ Papaver und NIcoliana haben .höchst verschiedene Knospenlagen. Kann man sa- ^en: Parnassia palustris trage nur eine einzige Blume? Eine grosse Verwirrung zeigt sich im § 364, wo vom Arll- lus die Rede ist, wozu die verschiedenartigsten Dinge ge- rechnet werden, von dqm es aber schon § 350 heisst, dass er nicht wesentlich von der Hautfrucht (,ut,riculus Gaerln., cystid.ium Lk.) verschieden sei! Fortwährend ist hier eine Verwechslung von Frucht und Samen, so soll der Samen von Avena fatua sicli in eine gedrehte Granne endigen, bei Tormentilla in eine gekniete! Ebendaselbst heisst es vom Samen: ,, Öfters wird der Flügel kanimarlig (sem. cristatum) bei Onobr. crista galli, eben so endigt er sich in einen Schnabel (sem. roslratum) bei Chaeroph. sativum Geranium, Helleborus; oder in einen Haken (sem. hamo- sum) b. Daucus muricatus ; in einen Stachel (sem. aculea- lum) b. Ran. arvensis, Echinospermum Lappula u. s. w.Ü Und alles dies kommt bei den Früchten schon vor. Die Pflanzen und ihr w^issenschaftliches Studium überhaupt. Ein botanischer Grundriss zum Ge- brauch akademischer Vorträge und zum Selbst- Studium von Jonath. Carl Zenker, Dr. Prof. zu Jena etc. Eisenach 1830. xii u. 278 S. Der Verf., durch seine Bearbeitung der Flechten auf ausländischen Arzeneirinden inGoebel's pharm. Waaren- kundc, bekannt, giebt hier ein Handbuch für die ganze botanische Wissenschaft, welches uns angenehm angespro- chen hat, da es seinem Zwecke ganz zu genügen scheint und alles Neuere berücksichtigt. Nach der Begriffsbestim- mung von Pflanze, Pflanzenreich und Botanik, handelt der erste Abschnitt von der Pflanze an und für sich, da wer- den die chemischen und organischen Bestandlheile zuerst 37 beltachlet und dann die Pflanze als lebendes Ganze, in ihrem Einzelnleben nnd in ihrem Gesammtleben auf un- serm Planeten. Der sweile Abschnitt handelt von der Kenntniss der Pflanzen nach wissenschaftlicher Methode (Methodologia bolanica). Handbuch der Botanik von CärrSfgismrlKünth etc. Berlin 1831. 8vo xii u. 735 s: *'''-'^''' " ' Per Verf. wollte in diesem Handbuche seinen Zuhö- rprn einen Leitfaden geben, in welchem bloss das Wich- tige und Nolhwendige klar und deutlich zusammengestellt sei. Nach, einer Einleitung, worin über Eintheilung der Botanik, über den Unterschied unorganischer und organi- scher Körper gehandelt wird, folgt die erste Abtheilung: Von den Organen der Pflanzen und ihren Verrichtungen mit zwei Ujiter- Abtheilungen: 1) von den einfachen Organen d. Pfl* und 2) von den zusammengesetzten Org. d. Pfl. Die zweite Abtheilung handelt von der Einthei- lung der Pflanzen und zwar zuerst im Allgemeinen, dann vom Tournefortschen, Linneischen und dem Jussieuschen und natürlichen System insbesondere» Diese beiden ersten Abiheilungen gehen bis zur Seite 188 incl. Nun aber ist in dem grössern Theile des Werks oder in der dritten Abtheilung das auch für den Botaniker Wichtigste und für den Freund der W issenschaft Angenehmste enthalten, nem- lich eine Auf:fcählung aller bekannten Pflanzenfamilien mit ihren Kennzeichen, ihren Merkmalen, Verwandschaften, nlUzlichen oder schädlichen Eigenschaften und geographi- schen Grenzen. Obgleich die Charakteristik der hier auf- gestellten 260 Familien nur kürz gefasst ist, so ist sie doch vollkoraräen genügend, die vorzüglichsten Gattungen sind jedesmal angegeben und ausserdem noch einige der bekanntesten und am meisten benutzten Arten genannt. 38 Ein doppeltes Register der Kunstausdrücke und der Pllan- zennamen schliessl das Werk» welches sich, wie wir nicht, zweifeln können, vielen Beifall erwerben wi?d. Achilles Richard 's neuer Grimdrlss der Botanik etc., übers, von Mart. Bald. Kittel. Zweite verm. II. verb. Aufl. Nürnberg 1831 8vo xxxn u. 802 S. nebst 8 Steindrucktafeln (s. Linn. V. p. 6.). Diese neue Auflage des Richard'schen in Frankreich mit so vielem Beifall aufgenommenen Handbuchs der Bo- tanik bietet im Gegensatze zu dem eben angezeigten, ein ausführliches Handbuch der botanischen Wissenschaft dar. Wenn die erste Auflage mit Recht so viele Theilnahme in Deutschland gefunden hat, so wird sich diese zweite, bei welcher der Herr Übersetzer keinen Fleiss zur möglich- sten Vervollständigung und grössern Brauchbarmachung seiner Arbeit, gespart hat, dieselbe gewiss nicht minder verdienen. Schon die Vergleichung der Bogenzahl zeigt dass diese neue Auflage bedeutend vermehrt sei, aber auch im Innern finden sich schätzbare Verbesserungen und Zu- sätze. Da bei der Charakteristik der Familien auch die zu jeder gehörige Lilteratur angegeben ist, so giebt dies eine Anleitung zu weiterem eignem Studium der Quellen. Lehrbuch der Botanik, von CA. Agar dh etc. Erste Abtheilung: Organographie. Kopenhagen 1831. 8. XII u. 436 S, nebst 4 Kupfertafeln. Auch unlier dem Titel: Organographie der Pflanzen, von C. A. Agardh etc. Mit einer Vorrede von J. W. Hornemann etc. Aus dem Schwedischen übersetzt von . L, Meyer Prof. (Mit 4 Kupfertafelii.) Eine Übersetzung von des Verf. Lärobok i Botanik, -. ^. 39 wdfclies 1829— "30 in Malraö erschien, mit Ergänztingen und Abänderungen des Verf. vetsdien und mit einem An- klänge von Nachträgen, und" so für. das deutsche botanische Publikum bestimmt. Des würdigen Horttemartn Vorrede zu diesem Wer|^e giebt das, schönste Zeugniss eines acht \vissenschaftliGhen Sinnes^, der auch das , was nicht mi^ der eigenen Ansicht übereinstimmt oder derselben gar wi- derstreitet, zu \MÜrdIgen weiss, als das Erzeugniss eines denkenden Geistes, der seinen eigenen Weg wandelt und sich theils auf eigene Forschungcjn iheils auf die Erfah- rungen allerer und neuerer Schriftsleller stützt. Und wir müssen gestehen, dass wir uns von. diesen» Buche bald an- gezogen, bald abgeslossen fühlen, -je nachden> es unseren Ansichten entgegen kommt, oder ihnen widerstrebt. Viel ^E^igenthümliches macht, dass dem Botaniker die Kenntniss dieses Werks nothwendig wird. , ;;CaF. a Linne species plantarum exbibentes plan- tas rite cognitas ad genera relatas cum difFeren- •'■' tiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis se- liectis, locis natalibus secundum Systema sexuale digestas. Olim curante Car. Lud. Willdenow. Editio sexta. Volumen primum seu Tom. I. Pars I. Sectio I., continens classes Monandriam et Dian- driam, auctore Dr. Alberto Dietrich. Berolini 1831. 8vo X u. 735 S. Auch unter dem Titel: Car. a Linn^ etc. (wie oben bis) Willdenow. Editio sexta aucta et continuata ab H. F. Link, A. Fr. Schwägriclien et A. Dietrich etc. Eine neue Auflage des vergriflcnen ersten Bandes von ^Nilldcnow's Ausgabe der Species planlarum, aber vcr. m mehrt mit allem, was seitdem der rastlose Eifer der Rei- senden und Botaniker entdeckt und bekannt gemacht hat. daher auch das Anschwellen des einen Bandes zu drei. Da die andern Bände des Werkes noch in hinreichender Anzahl vorhanden sind^ so werden zu ihnen nur Nachträge geliefert, um auch sie zu vervollständigen und sie bei der jetzigen ^Weiterung der Wissenschaft verkäuflich zumachen. Durch diese Umarbeitung des ersten Bandes ist aber die ursprüngliche cltirbare Form desselben verloren gegangen und das Vorliegende ein neues Werk, wodurch das alte bei aller seiner Unvollkommenheit nicht überflüssig wurde noch örisetzt wird. Was die Vollständigkeit dieses neuen Werks anbetrifi't, so vermissen wir manches; theijs Arten die nicht aufgenommen sind (es fehlen z. ß. bei Callilriche gleich zwei Arten), theils Bemerkungen ifnd Arbeiten über bekannte Arten, welche nicht beachtet sind (so.z. B. die Arbeit über Gymnandra von Cham. u. Schldl. in derLinnaa). Ferner haben wir wegen der angeführten Citate etwas zu erinnern, einmal sind sie zu reichlich gespendet d. h. es sind viele ganz unnütz da, indem sie nichts enthalten als was sie von ihren Vorgängern aus den, Quellen erhielten, während bei der Masse, der Citate man sehr mit Umsicht nur diejenigen auswählen sollte, worin entweder eigene Beobachtungen oder Abbildungen zu finden sind (man sehe z. ß. nur die Citate bei vielen Cladlen- Arten, da ist Autor R. Brown, seine Diagnosen sind in Röm-Schultes und bei Sprengel abgeschrieben, wozu diese also aufneh- men?). Zweitens sind einige Werke mit zu grosser Vor- liebe beständig angeführt, aber die väterliche ZjirtUchkeit für eigene Erzeugnisse und die Artigkeit gegen fremde sind dem rein wissenschaftlichen Sinne fremd. Auf die Angabe des Vaterlandes ist nicht besonderer Fleiss ver- wandt, was leider in den meisten neuern Werken noch immer nicht geschieht, während man doch eine grössere 41 Neigung zur Pflanzen- Geographie bei ihrem hohen Inte- resse und bei llirer theilweisen Ünvollkommenheit ver- muthen pnd erwarten sollte. Ein vollständiges Register der enthaltenen Pflanzen -Namen ist sehr angenehm und wird bei Willdenow's Ausgabe immer vermisst werden. Druckfehler linden sich ziemlich viel. Die typische Ein- richtung ist bequem und angenehm. Schliesslich dankt Referent dem Hrn. Verfasser für die gütige Zurechtweisung wegen der von seinem Kollegen und ihm aufgestellten Gattung Bolivaria , allerdings wird: Calyptrospermum, da eigentlich eine Mütze auf dem Saamen nicht befindlich ist, den meisten ©der allen Botanikern besser anstehn; mochte der Verf. so die Botanik von allen ihren Fehlern säubern und ihren Synonymen -Reichthum immer so glück- lich vermehren helfen! Car. a Linne spec. plant. exMbentes plantas rite cognitas ad genera relatas cum dijQferentiis speci- ficis, nominibus trivial., synon. select., locis natal., secundum SyStema sexuale digestas. Edit. quarta post Reichardianam quinta, adiectis vegetabilibus hucusque cognitis olim curante Car. Lud. VVillde- now, coiitinuata ad Muscos a. F, Schwaegrichen Prof. Lips. Tom. V. P. IL Sectio I. Berolini 1830 . 8vo XIV u. 122 S. Auch unter dem Titel: Specieö muscorum frondosorum editae aFrid. Schwae- grichen etc. Pars I. Berol. 1830. Ein Theil zur Fortsetzung der "VVilldenowschen Spe- cies plantarum, deren zweite erweiterte Ausgabe wir oben anzeigten, nämlich der Anfang der IMoose, von den übri- gen Ordnungen der Cryptogamen L. sind nur ein Theil der 4a Pike fertig, fiir Flechten und Algen aber noch keine Be- arbeiter bekannt und doch ist Willdenow schon 19 Jahre lodt. In der Vorrede giebt der Verf. ein kurzgefasstes Bild der natürlichen Familie der Moose (Musci frondosi et hepatici) indem er alle ihre Theile durchgeht und er- läutert; darauf giebt er Rechenschaft von der Art seiner Bearbeitung und hier finden wir einige Worte über die anzuführenden Citate, welche ganz mit unserer oben an- gegebenen Ansicht übereinstimmen. Wir bemerken übri- gens bei der Bearbeitung selbst ein Bestreben die Zahl der Arten zu reduziren, was den Arten - Vermehrern eben nicht gefallen wird. Recht sehr ist zu wünschen, dass diese Abiheilung bald beendet werden möge. Beiträge zu einer kritischen Aufzählung der Schwei- zerpflanzen und einer Ableitung der helvetischen Pflanzenformen von den Einflüssen der Aussenwelt durch Job. Hegetschweiler Dr. etc. (Divide sed inipera) Zürich 1831. 8vo 382 S. nebst einer Ge- birgskarte und dazu gehöriger Erklärung ohne Sei- tenzahl. Wenn es dem in der Ebene mit der Natur vertrau- ten Forscher schon bedünken will, als hätten Trockniss und Feuchtigkeit, der verschiedenartige Boden, und der ungehinderte oder gehemmte Zutritt des Lichts einen be- deutenden Einfluss auf die Pflanzenwelt, so dass sie For- men verschiedener Art aus dem Samen gleicher Art her- vorrufen, wieviel mehr muss nicht in der Gebirgsgegend, wo alle diese Verschiedenheit noch stärker hervortritt und andere Bedingungen mitwirkend sich anschliessen, der Botaniker, der seine Berge undThäler fleissig durchwandert, auf die Art der Betrachtung hingeführt werden, welche der Titel des vorliegenden Werks ausspricht. mi . 43 Wir empfehlen dies Buch den Botanikern zur Beach- tung, nicht als oh jeder alles darin Enthaltene unterschrei- hen würde, aber jeder wird Vieles darin linden, was ihn anspricht und interessirt. Wir wollen den Inhalt nur aus- zugsweise nach den einzelnen Paragraphen angeben. § i. Veranlassung und Zweck dieser Beiträge. § 2. Versuch einen überall anwendbaren festen Begriff von vegetabili- scher Species aufzustellen. § 3. Beobachtungen über die Ursachen der Vielfövmigkelt bei den Vegetahilien und jiie Art der Einwirkung. § 4. Bemerkungen über Zahl und Verbreitung der helvetischen Gewächse. § 5. Fortgesetzte Nachricht von den Bearbeitern der helvetischen Flor. §6. Miubeilung einiger Pflanzen - Cataloge. § 7. Von den Bilfsmilteln für reisende Botaniker. § 8. Versuch einer, Erklärung der Vielförmigkeit bei einigen biegsamen hel- vetischen Pflanzengeschlechtern nach den angegebenen Bq-* obachlungen. Die beigefügte Karle oder Tabelle giebl ein sehr klares übersichtliches Bild von den Verhältnissen des Schweizerlandes zu seinen Pflanzen. J. W. V. Goethe, Versuch über die Metamorphose der Pflanzen. Übersetzt von Friedrich Soret nebst geschichtlichen Nachträgen. Stuttgard 1830, 8to 240 S. Auch mit dem französischen Titel: J. W. de Goethe: Essai sur la metamorphose des plantes. Traduit par Fred. Soret et smyl de notes historiques. etc. Wir erhalten hier, einmal die uns wohl bekannte Me- tamorphose der Pflanzen, dann Nachträge und Zusätze unter folgenden Überschriften: I. der Verf. theilt die Ge- schichte seiner botanischen Studien mit; II. Wirkung dieser Schrift und weitere Entfaltung der darin vorgetragenen 44 Idee 1830; HI. übei' die Spiral -Tendenz. Alles von der ^; gegenüberstehenden ^französischen Übertragung begleitetJ Wir danken dem würdigen Manne für das erneute Ge- t schenk seiner so folgereichen Metamorphosen -Lehre, an welche er die Geschichte seiher botanischen Studien eben so belehrend als interessant anreihet, und wünschen, dasS Jedier, der sich mit Pflanzen beschäftigen will oder be. schaftigt, dies liicht tmgelesen lasse, der Umgang mit sei- neri stillen Freundintien wird dadurch belebter, genussrei-^ chfer werden. Was von der Wirkung dieser Schrift und der weitern Entfaltung der darin vorgetragenen Idee '• in aphoristischen Sätzen beigebracht wird, hätten wir lieber ausführlicher, umfassender im Zusammenhange dargestellt ' gesehn, aber es gehörte dazu ein mit den FortschritteiJI der botanischen Wissenschaft ganz vertrauter und der Goethe'schen Ansicht und Lehre ganz befreundeter Mann, utt^erm Dichter soll daraus- kein Vorwurf erwachsen. Die nützlichen und schädlichen Schwämme, nebst einem Anhange über die isländische Flechte von Dr. Harald Otbmar Lenz, Lehrer an der Erzieh- ungs- Anstalt zu Schnepfenthal. Mit 77 illuminir- ten Abbildungen und einer Ansicht von vSclmepfen- thal. Gotha 1831. 8vo vi u. 130 S. u. 18 illum. Steindrucktajfeln in 4to. Eigene Beobachtung und neu entworfene Abbildungen machen dies Werkchen wichtig, in welchen auch eiiiige neue Arten aufgestellt sind: Agaricus Pomonae (an Ag. Mouceron Tratt. essb. Schw. t. F., Ostreichs Schwämme n. 191), Daedalea epigaea, Boletus Satanas^ Bol. avte- midorus. Eigentlich beabsichtigte der Verf. eine Angabe der als Nahrungsmittel für arme Waldbewohner des Thü- i'ihger Waldes anwendbaren Schwämme , daher auch ein 45 Anliang über die isländische Flechte mit deren Abbildung in, eben dieser Beziehung beigefügt ist. pe Vera vasorum plantarum spiralium structiira et functione commentatio. Scripsit Lud. Wilh. Theo- donis Bischoff, Phil Dr. Bonnae 1829. 93 S. u. eine Steindrucktafel. _. .. • ^ Der Verf. hat sich m dieser Abhandlung mit einem Pflanzen - Organ beschäftigt, welches schon zu den ver- schiedensten Meinungen unter den Schriftstellern Anlass gegeben hat, nämlich mit den Spiralgefässen. Das Resul- tat seiner Untersuchungen und Versuche geht nach Erwä- gung und Prüfung aller verschiedenen Meinungen und An- sichten dahinaus, dass das Spiralgefass , das Ringgefäss, die falschen Spiral- oder netzförmigen Gefässe und die porösen oder getüpfelten Gefässe Modificationen eines Or- gans sind, dass die vollkommen oder unvollkommen vor- handenen Windungen der Spiralfaser durch eine Membran vereinigt sind und zusammengehalten werden, und dass nach seinen Versuchen, auch mit der Luftpumpe, diese Ge- fässe sämmtlich luftförmige Flüssigkeiten führen, welche in hundert Theilen 28,5 Th. Oxygen, also 8,5 Th. mehr als die atmosphärische Luft enthalten. Flora germanica excursoria ex aiflinitate regni vege- tabilis natarali disposita, sive principia sjnopseos plantarum in Germania terrisque in Europa media adjacentibus sponte nascentium cultarumque fre- quentius, auctore Lud. Reichenbach etc. (Expo- nere non confundere naturam) Lisunt plantae Acro- blastae et Phylloblastae. Lipsiae 1830. 12mo viii Im kleinsten Druck, mit gespaltenen Columnen, nach 46 ^H Vcrfassets früher herausgegebenem natürlichem System eine Flor von Deutschland und Mittel -Europa enthaltend, und gewiss jetzt die vollständigste Aufzählung mit Berück- ' sichtiffung aller Formen und einer genauem Angabe der Fundorte, besonders bei nicht ganz gemeinen Pflanzen. So finden wir hier 2871 Arten in 564 Gattungen auf"-e- zählt, eine ziemlich bedeutende Zahl, welche durch meh- rere Gartenpflanzen; und deren verwilderte Sprösslinge diese Höhe erreicht hat, auch sind wohl mehr Arten auf- gestellt, als von andern anerkannt werden, und Bastarde treten unter ihnen auf. Setzt man sich über die Eigen- thümlichkeiten des neuen und daher noch unbequemen Systems hinweg, so giebt das äusserst compendiös einge- richtete Buch einen sehr bequemen Begleiter auf Reisen in dem Gebiete dieser Flora, die sich von Memel bis Nizza und von den Niederlanden bis Dalmatien erstreckt. Es wäre sehr zu wünschen, der Herr Verf. möchte uns auch mit einer Flora Europaea beschenken , welche bei der sich immer mehr ausbreitenden Lust und der vermehrten Leich- tigkeit des Reisens gewiss viele Freunde und Abnehmer finden würde. Allerdings kein ganz leichtes Unternehmen. Compendium Florae Germanicae Sect. 11. Flantae cryptogamicae s. cellulosae, scripserunt Math. Jos. Bluff et Carol. Ant. Fingerhuth. Tomus IlL Norimbergae 1831. Duod. xxvi u. 054 S. Auch unter dem Titel: Flora cryptogamica Germaniae, auctore Fred. Guil. Wallrothio etc. Pars prior, continens Filices, Li- chenastra, Muscos et Lichenes. Norimb. 1831. Seit längerer Zeit gab es keine cryptogamische Flor Deutschlands, ein bei dem jetzigen Stande und bei der Ausbildung dieses Theiles der Wissenschaft auch nicht 47 ganz leichtes Uiiternehmen, schon deswegen, abgesehn von dem schwierigen Studium dieser kleinen eine genauere Üfttersuchüng erfordernden, zum Theil mikroscopischen Gewächse, weil die meisten Specialfloren die Cryplogamen vernachlässigt haben und daher wohl eine bei weitem grössere Anzahl von Cryplogamen in Deutschland vorkom- men möchte, als von den wenigen Specialfloren angegeben wird, da sich auch in Jdieser Hinsicht (besonders was die Pilze anbetrifft) eihe Gegend schwer erschöpfen lässt. Der vorliegende Band enthält die Filices im weitesten Sinne mit Equiseten, Rhizospermen und Lycopodien, dann die Lichenastra Dill, oder die Musci hepatici, darauf die Musci oder Musci frondosi xind endlich nehmen die Li- chenen den grössten Theil des Buchs ein. Sie finden sich hier ganz neu, nach des Verfassers Ansichten und neuer Terminologie (s. dessen Naturgeschichte der Flechten) be- arbeitet. Ein vollständiges Register macht nebst einigen Nachträgen den Beschluss. Dieser Band enthält 1084 Arten. Manuale botanicum etc. ab Alb. Guil. Roth (S. LInn. 1830 Litt. p. 66). Fase. II 1830 Class. IX— XVI. bis S. 979. — Fase, m Cl. XVII- XXH- 1467. Dies Werk ist hiemit beendet, d. h. bis auf die Cry- ptogamen fertig. Auch in diesen Abtheilungen bemerken wir eine gänzliche ünbekanntschaft rnit vielen neuern Ar- beiten , von denen wenigstens gar nichts erwähnt wird. Eine Menge der in neuerer Zeit aufgestellten deutschen Pflanzen -Arten finden sich weder als Arten noch als Ab- arten aufgestellt, werden daher in diesem neuen Hand- buche vergebens gesucht. Auch sehr bekannte und häufig vorkommende Formen hätten mit aufgenommen werden müssen und wären nützlicher als manche Beschreibung, besonders dem Anfänger, der nur zu leicht in iseinem Eifer 48 neue Arien entstehn lassen möchte , was mit Anleitiing solcher Bücher, worin die Formenkreise einer jeden Art nicht vollständig umschrieben sind, nur gar zu leicht statt- finden kann. nora universalis in kolorlrten Abbildungen, ein Ku- pferwerk zu den Schriften Linne's, Willdenow's, •^ De Candoile's , Sprengel's, Römers und Schultes U.A. Herausgegeben von David Dietrich. IsHft. Jena 1831. fol. Enthält die Gattungen Gladiolus, Ixia, Lillum, Ama- ryllls auf 10 illum. Steindrucktafeln, d. h. nur die Blumen der einzelnen Arten auf den Tafeln durcheinander und durch pur' tirte Linien von einander gesondert, die Fär- bung recht grell. Einen Text dazu giebt es nicht. Solche Abbildungsproben können nur dem vielleicht etwas helfen, der die Pflanze lebend und blühend hat; für den Botani- ker im Herbarium sind sie untauglich. Wir glauben nicht, dass das Werk Theilnahme genug zur Fortsei zung finden könne. Deutchlands Pflanzen -Blüthe- Kalender oder monat- liches Verzeichniss der Blüthezeit aller in Deutsch- land bis zum Jahre 18*28 bekannt gewordenen pha- nerogamischen Gewächse nebst Angabe ihrer Standörter und genauen Kennzeichen. Ein ge- meinnütziges Handbuch für Apotheker, Arzte, Bo- taniker, Forstmänner, Kameralisten, Landwirthe, Technologen, Gartenbesitzer und überhaupt für Liebhaber der Pflanzenkunde besonders für An- fänger als Anleitung zur Pflanzen -Kenntniss, von Job. Christoph Gottlob Weise etc. Iru. 2rBand. Gotha u. Erfurt 1831. 8vo. Wir 49 Wir geben nach diesem schönen Titel einige Proben aus dem Buche selbst: „Gentiana uliginosa auf Berg wie- sen in der Kurmark — Alyssum calycinum in Süddeutsch- land an trocknen Orten , auf gebauten und ungebauten Plätzen — Elaline Aisinastrum. Wächst in Morästen und Sümpfen. Eine kleine krautarlige Pflanze, deren kleine niedrige ästige und weitschweifige Stengel, linienfÖrmige zugespitzte quirlförmig stehende Blätter und weisse wech- selsweise stehende Blumen tragen, deren Krone und Kelch vierblätlrig sind! — ♦•-in.^^üf.; ;/'or^ t,;. Die Lehre von den Haaren in der gesammten or- , , ganischen Natur. Vollständig bearbeitet von Dr. BurkardEble etc. Erster Bd. Haare der Pflanzen und Thiere. Mit 122 Abbildungen. Zweiter Bd. Haare des Menschen mit 44 Abbilclung^eii.f- Wien 1831. 8vo. ..ir.if.f'n 4,ft^,^^ Dies Werk ist für die Lehre von den Haaren der Pflanzen nicht gewinnreich, da es fast nur das schon früher Bekannte zusammengestellt enthält, während auch hier noch viel zu thun und gewiss hübsche Resultate zn erlan- gen gewesen wären. Schon aus dem geringen Rait«i,:wel- cher den Pflanzenhaaren gewidmet ist, siehij n>ah, das» sie mehr als Nebensache behandeU sind. - :./ ,.•.'.. r.n.i Grundriss der medizinischen Botanik als Leitfaden bei Vorlesungen so wie zum Selbststudiiina und besonders zum repetitorischen Unterricht ' für Stu- dirende, auch zum Gebrauche für Ar2te und !Phar- maceuten. Nach den natürlichen Familien des Ge- wächsreichs, mit Angabe der Linne 'sehen 'Klassi- fication bearbeitet von Dr. G. W. Bisch off. Hei- delbei^ 1831. 8vo.^^ * '' '^' ' ''' * ' ' ^* ''^ -^ ^''^ Linnaea 6r Bd. LItleiat. 4 50 Nach dem specifischen Charakter, Farben- Angabe der Blume oder sonstige Bemerkungen, dann Synonyme und CJlate, das Vorkommen; Angabe der gebräuchHcben Theile, der Eigenschaften , der vorwaltenden Bestandtheile, der Wirkung, Anwendung und Präparate. Darauf folgen dann noch Bemerkungen verschiedener Art über Verwechselung j u. dergl., alles in deutscher Sprache. ■ - .[ Flora Apiciana. Ein Beitrag zur nähern Kenntnissj der Nahrungsmittel der alten Römer, mit l)eson- derer Rücksicht auf die Bücher des Coelius Apicius de Opsoniis et Condimentis sive arte coquinaria. Von Dr.' J. H. Dierbach etc. Heidelberg u. Lpz. 1831. 8vo. Der Verf. führt die Namen der einzelnen Pflanzen nach 7 Abschnitten auf: 1) Obstarten, Kürbisse und andere essbare Früchte und Samen. 2) Zwiebel -Gewächse. 3) Schwämme oder Pilze. 4) Essbare Wurzeln , Gemüse- Arten,' Spargeln u.s.w; 5) Hülsenfrüchte. 6) Einheimi- sehe Gewürz -Pflanzen und zwar aj aromatische Labiaten;' bj aromatische Dolden; cj aromatische Wurzeln, Blätter, Blumen, Früchte, Saamen. 7) Gewürze aus Asien und Afrika. Bei jeder der erwähnten Pflanzen führt der Yetf. kurz an, wie sie benutzt wurden und fügt sonst noch Nachrichten über sie hinzu. (^Allgemeine medizinisch -pharmazeutische Flora, ent- ,, haltend die systematische Aufzählung u. Beschrei- bung sämmtlicher bis jetzt bekannt gewordenen Gewächse aller Welttheile in ihrer Beziehung aufj Diätetik, Therapie und Pharmazie nach den na- türlichen Familien des Gewächsreichs geordnet Von V. F. Kosteletzky Dr. med.Prof. in Prag etG Erster Bd. Prag. 1831. 8vo xxvi u. 312 S. m 5t Es ist ein gani gutes Unternehmen, alles in einem Buche zu sammeln, was bis jetzt von der Anwendung der Pflanzen in medizinischer Hinsicht im wellesten Sinne der Bedeutung bekannt ist, aber auch gewiss kein leichtes, denn es gilt eine ungeheure Masse von Werken durchzu- lesen, um das INölhige zusammen zu bringen. In dem vorliegendem Bande finden wir die Acotylen und Mono- colylen. Durch den kleinen Druck (54 Zeil, auf der Seile) ist es möglich geworden, so viel auf einen anscheinend nicht grossen Raum zu bringen. Wir zweifeln nicht, dass einiges übersehen worden sey, aber es wäre unbillig, V^oll. sländigkeit zu verlangen, denn man freut sich schon, ihr so nahe kommen zu sehn. Getreue und systematische Besehreibung der offici- nellen Pflanzen der neuesten Preussisclien Landes- Pharmacopöe in tabellarischer Übersicht. Ein bo- .tanisches Handbuch für studirende Mediziner und Pharmaceuten bearbeitet von Dr. Wilh. Lud. Evv^* Schmidt etc. Berl. 1831. Querfol. 122 S. Die Aufstellung der Pflanzen ist nach dem natürli- chen System im Ganzen nach De Candolle's Anordnung zum Theil nach Link. Unter folgenden 10 Rubriken wird [jedes officinelle Gewächs betrachtet: 1) Name; 2) Linn. System; 3) Genus Char. ; 4) Species Char.; 5) ßeschrei- j bung; 6) Verwandte Arten; 7) Vaterland, Standort, Blü^ thezeit, Dauer; 8) Einfacher ofticineller Theil, Samnilungs- zeit, 9) Verfälschungen, 10) Analyse. Diese Art der Zu- I sammenstellung ist in vieler Hinsicht bequem und erleicb- tert die Übersicht. So glauben wir denn, dass dies mit vielem Fleiss bearbeitete Buch vielen angenehm seyn vycrde, welche sich das Nothwendige der medizinischen Botanik aneignen wollen. Aber die Kupferwerke und die 4* 52 Sammlungen offizincller Gewächse im trodaien und le- benden Zustande wird das Werk doch nicht überflüssig machen, denn sie sind für den, der noch nichts von Pflan- zen kennt, zu nothwendig um nur irgend einen Begriff eine Ansicht mit den Worten zu verbinden, welclic nur zu oft, ohne Weiteres auswendig gelernt, den Prüfenden täuschen sollen und können. Handbuch der medizinisch -pharmazeutischen Botanik etc. von Nees V. Esenbeck und Ebermaier (s. Linn. 1830 Litt p. 13) Zweiter Theil. Düssel- dorf 1831. 8vobisS.894. Dieser Theil geht von den Aristolochien bis zu den Corni und enthält daher einige der wichtigsten Familien. Wir können diesem "Werke das Lob nicht versagen, wel- ches ihm durch den frühern Berichterstatter gewiss mit allem Rechte schon erlbeilt ist. Wiener Zeitschrift fiu' Kunst, Litteratur und Mode. Wien. 1829 seqq. *)' Nova gener a et species plant arwn auctore H. Schott. Aroideae. I. Monster a (Wiener Zeitschr. 1830. IV. p. 1028.) Spalha hians, persistens. Spadix hermaphroditus. Stamina sub sena. Ovarium 2-loculare, ovulis 2, erectis, fundo affixis, in quovis loculo. Bacca, pericarpio circumscisse secedente, semine persistente. Spec. M. Adansonii (Dra- cont. pertusum Mill.) M. decursiva. (Pothos Roxb.) M. per- tusa. (Polhos Roxb.) M. gigantea (Pothos Roxb.) M. Peepla (Polhos Roxb.) M. officinalls. (Pothos Roxb.) M. cannae- folia (Pothos Roxb.) M. lingtilata (Arum L.) Spec, dubiae. ) Diese Mlttfieilungea verdanken wir der gefälligea Güte des Herrn Dri Endlicher in 'Wiiii.- ' ■ .'«'>n.^ti»Uk i^im«.)'«.«! 53 ?.I. cjjiidata. (Pothos Roxb.) M. pinnatifida (Pothos Roxb.) M. piunata. (Polhos L.) — II. Philodendriim (Wien. Zell- schrilt 1829. III. p. 780.) Ovarium multiloculare,, loculls mulliovulatis, ovulis axi affixis. Staniina libera, 2 — 7 con sociata ; aniherarum loculis appositis. Species. Ph. grandl- folium (Caladium W.) Ph. tripartitum. (Caladium W. ) Ph. lacerum. (Caladium W.) Ph, pinnatifidum (Caladium W.) Ph. hederaceum (Arum L.) Ph. bipinnatilidum n. sp. Bra silia. Ph. Imbe n, sp. Brasilia. Ph. laciniosum n. sp. Bra- silia.— III. Caladium. Char. ref. (Wien. Zeilschr. 1829. III. p. 780.) Ovarium 2-loculare, ovulis paucis, axifixis. Sta- mina 3 — 4 concreta, antherarum loculis appositis. — IV. SyngoniuTH (Wien. Zeilschr. 1. c.) Ovarium 1-locularc, 1-ovu- latum. Stamina 4 — 5 connata, antherarum loculis oppo- silis. S. aurilum. (Caladium Vent. ) — Y. Dieffenöac/na. (Wien. Zeitschr. 1829. III.; p. 830.); Ovaria unilocularia, 1- sperma, starninodiis 3 basi obvallata. Ovulum fundum versus parieli affixum. Stamina 3 — 4 connata, aniherarum loculis appositis. D. Seguinum. (Caladium Vent.) — VI. Po- thos. Char. ref. (Wien. Zeitschr. 1329. III. 828.) Spatha cymbata erecta. Spadix globosus reflexus. Sepala 4? Ovaria 1-locularia, ovulis 1 — 3 fundo affixis. Semina ex- albuminosa? P. scandens L. Roxb. et reliquae spec. Ind. Orient. — VII. Anthariinn (^Vien. Zeitchr. 1. c.) Spatha plan- luscula reflexa. Spadix elongalus erectus. Sepala 4? Ovaria 2-locularia, ovulis 1 — 2 in quovis loculo septo appensis. Semina albuminosa. Pothos spec. Auct.americanae. — VIII. AgJaonema (Wien. Zeitschr. 1829. III. p. 892.) Spadix abs- que processu. Ovaria l-locularia, uniovulata, ovulo fun- dum versus affixo. Stamina libera cuneiformia, aniherarum loculis oppositis. A. oblongifoliura. (Arum integrifolium Hort, berolin.) — ^IX. Arum ChsiX. ref. (Wien. Zeitschr. 1. c.) Flores neutri infra et supra slamina. Baccae polyspermae. Ovula parieti affixa. — X. Typhouiiim (A'S ica. Zeilschr. 1829. 54 . III. p. 72.) Flores neutrl iiiter pistilla et stamina. Ovarium l-loculare, ovulo 1, fundo affixo. Spec. S. orlxense (Arum Roxb.) T. Irilobatum. (Arum L.) S. minutum. (Arum L.) SoLANACEAE. XI. AcTiistus (Wien. Zeitschr. 18'29. IV. 1 180.) Caiyjf truncatus. Corolla infundibuliformis, fauce sensim ampliata, limbi laciniis aestivatione imbricatis. Stamina tubo adnata exserta. Ovarium disco hypogyno indistincto sufFul- tum, 2-loculare, ovulis pluribus. Bacca2-locularis polysper- ma (crocea). Semina reniformia compressa. A. cauliflorus. (Cestrum L.) — XII. Cestrum. Char.ref. (Wien. Zeitschr. I.e.) Calyx 5-dentalus V. 5-fidus. Corolla infundibuliformi-hypo- crateriformis, fauce constricta, limbi laciniis aestivatione in- duplicalls. Slamina medio v. summo tubo inserta, fauce inclusa. Ovarium disco hypogyno distinclo suffultum , 2-loculare, ovulis paucis. Bacca 1-locularis oligosperma (violacea). Semina angulata. Myrtaceae. XIII. Lophostemon (Wien. Zeilschr. 1830. III. 772.) Calyx turbinatus, limbi decidui laciniis 5 reflexis, basi appendiculatis. Petala 5 pateniia (alba). Staminum phalanges b, cristaeformes , petalis oppo- sitae, longe unguiculatae, 2-fidae, polyandrae, patentes. Anlherae incumbentes. Ovarium inclusum 3-loculare, lo- culis polyspermis. Stylus rectus staminibus brevior. Stig- ma capitatum. Capsula Tristania arborescens et de- pressa Hort. — XIV. Tristania Char.ref. (Wien. Zeitschr. 1. c.) Calyx turbinatus, limbi persistentis laciniis 5 erectis. Petala 5 (lutea); unguibus erectis, laminis patentibus. Sta- minum phalanges 5 petalis oppositae, brevissime unguicu- latae, 3 -^ öandrae , erectae. Ovarium semiexserlum , 3- loculare, loculis polyspermis. Stylus rectus, longitudine staminum. Stigma indistinctum, obtusum. Caps T. nereifolia. Leguminosae. XV. Styphnolohium (Wiener Zeitschr. 1830. 111.844.) Calyx campanulatus 5-denlatus, sub-2-labIatus, dentibus superiorlbus dilatatis. Vexillum refractum, repentino ex ungue dilatatum. Alae patentes. 1 II 35 laniinis basi utrinquc sagittalo-appendieulatLs. Carinae pe- talis iilis conformibus, marglnibus infcriorlbus imbricatis. Filamenta inaequalia diadclpha. Legumen moniliformc torosum, pulpa austera repletum. Semina oblonga com- pressluscula. Cotyledones germlnalione loliaccae epigeae. Protopbylla plnnata allerna. St. japonicum (Sophora L. — XVI. Sophora Char. ref. (^Vlen. Zeitscbr. 1. c.) Calyx cam- pnnulatus, oblique truncatus denticulis 5 minulis. Vexil- luin reclum, sensim ex ungue dilalalum. Alae laminis basi latere superiore appendiculalis. Carinae pctalis aus conlorinibus, marginibus inferioribus approximalis. Fila- nienla libera. Legumen moniliforme. Semina rotundala. Cotyledones germinalione carnosae liypogeae. Protopbylla squamiformia alterna. S. tomentosa L. *) — XVII. Sc- meiojiotis (Wien. Zeitschr. 1829. III. 804.) Sepala in caly- cem campanulatum oblique truncalum, obsolete 5-denta- Uim concreta. Corolla papilionacea , petalis acqualibus. \'exillum ad unguis apicem coronula 2-parlita auctum. Alae carinae medio adbaerentes. Carinae peiala rectius- cula, obtusa, apicem versus utrinque connexa, medio vcii- Iricosa. Stamina diadelpba, conglutinala. Ovarium bre- vilcr st-pitalum 2-spermurn. Genus Dalbergiae et Nissoliae affine. S.floribunda. Brasilia XVIII. Teramnns Botry- dium n. sp. (Wien. Zeitscbr. ISoO. IV. p. 1216.) Caulis vo- lubilis retrorsum hirtus angulatus. Folia unijuga cum impari; foliolis oblongo-elliplicis utrinque sericeo-hirsulis. Racemi abbreviati pauciflori calycesque sericeo-hirsuli. Florcs rosei, tandem albidi. Brasilia. — XIX. Petalostemon amethystinum n. sp. (1. c). Caulis erectus sulcatus. Folia 4 — öjuga, foliolis linearibus glabriusculis subtus glandu- losis, slipulis subulato linearibus. Spica conoidea subses- hilis. Bracteae lanceolato- acuminatae, extus hirsutae, •) Sophora alopccuroiclcs L. sui geucris plant.i ; Kadiusla Rciclicnh. 56 calyce longlores. Calyx ultra medium ö-fidus, hlrsutus, laciniis lanceolalo - acuminatis, plumoso - hirsutis. Pelala longe unguiculala, limbo subrotundo. Vexillum albidum, alae carlnaque violaceae. Brasilia. iiiini Nova acta pliysico-medica Academiae Caesareae Leo- pol dino-Carolinae naturae curiosorum Tom. XIV Pars II. Bonnae 1829. 4to. Descriptiones novarum specierum ew Älgarum or- dine , auctore R.A.Greville etc. C, tabula picta (T. XXFI.) p. 421. Abbildung und Beschreibung von 1) Sphaerococcus interruptus Grev. fronde rosea plana membranacea enervi vage dicaricato - ramosa interrupta, ramis apice obtusissi- mis, compositis e segmentis late cuneiformlbus seriatlm connexis. In mari arclico. '^) Zonaria Fraseri (Z. pavonia y. fuscescens Agardh), fronde fuscescente ramosa flabellifor- ml membranacea, inferne tomento ferrugineo obsita, zonis conceniricis, margine inflexo. Ad Nov. Holl. Beiträge zur Physiologie und Systematik der Algen von Dr. F. J. F, Meyen. 3Iit 4 Steindrucldafeln (T, XXVIl—XXX.) p. 425. Dies sind Fortsetzungen der in unserm Blatte früher niedergelegten Beobachtungen. Der Verf. handelt im er- sten Kapitel: über die Bedeutung der Frucht- und Wurzel- bildung, der Conferven , besonders an Polysperma glomerata Vauch. ausführlicher dargethan, wozu auch die erste der Tafeln gehört. Das 2te Cap. enthält Beobachtungen über die Entwickelung, Metamorphose und Fortpflanzung der Vaucherien, welche durch die 2te Tafel erläutert werden, wobei zugleich die bisher aufgestellten Arten bedeutend icducirt sind. Cap. o. Listia ein neues im Laachcr See _ 57 vorkommendes Algengesclilecht: Thallas e fills confervot- deis aiticulatls simpliclbus tenerrimls densissime contextis. Sporangium lubulosum ramosum ex membrana hyalina tenerrima constitutum, intus massa sporas conslituenic farclum. Listia crustacea, thallus e filis viridi colore linctis, articulatis, articulis hinc inde tumescentlbus sporas nuUas contlnenlibus. Sporangium ramificalione fasciculata thallo indutum, ihallo liberatum ramificatione vaga, apici- bus ramulorum inluniescentibus dein dehiscentibus virides sporas spargens. Habitus: crusta viridi -fusca, mollis, lu- brica, irregulariter explanata, 2, 3 usque ad 4 lineas crassa ad liltora lacus Lacensis tota sua supertlcie inferiore ag- glutinata (Tab. XXX f. 1. 2.). Cap. 4. Über die Wurzeln der Äloose, sie werden für confervenähnlich aber nicht für Conferven angesebn (dazu Taf. XXX f. 3— 9). Cap. 5. Systematische Darstellung der Conferva vehitina Dillw., es ist dieselbe mit Protonema umbrosum und velutinum eins (T. 28 f. I — IV). — Cap, 6. Systematische Darstel- lung der Prolifera vesicata Vauch., diese soll allein die .Gattung Prolifera bilden, deren Charakter so gegeben wird: Fila simplicia, septata, in utriculos hie illic inflatos falis- centia, quo tempore utriculi inllali sporas spargunt. Pr. vesicata (Tab. 28 f. a — f.) fills tenuibus glauco-fuscescen- tibus, articulis hie illic e forma elliplica usque ad formam globosam intumescentibus. Articuli inflali solum sporas continent. Hab. in integumentis plant, äqual, aquarum stagnantium. Cap. 7. Systematische Darstellung der Bys- sus aurea und B. Jolithus L. Durch diese mit dem Jüngern Nees v. Esenbeck geführte Uiitcrsuchung wird be- wiesen, dass beide genannte Pflanzen dieselben sind, und zur Gattung Ectocarpus gehören, auch die Früchte werden gehörig beobachtet und alles durch die Abbildung (Taf. 28 f. A — H) erläutert. 58 Cfber die Bildimg des Zellengewehes in den voll- Jiommnern Gewüchsen von Dr. F. G. Hayne. Mit einer Steindrucktafel (T. XXXI.) p. 497. Der Verf., welcher diesen Gegenstand schon in der Versammlung deutscher Naturforscher zur Sprache und zum Vortrage brachte, unterscheidet fünf Arien vom Zell- gewebe: 1) Pcrienchym, umzelliges Gewebe, unbestimmt gelagerte kugelige oder unbestimmt vielflächige Zellen. 2) Parenchym oder aufzelliges Gewebe, die Zellen liegen in scheitelrechten Reihen entweder als Rhombendodekaeder oder in modificirten Formen desselben, wie denn auch vier Arten desselben unterschieden werden: gesterntes (stella- tum), gezwölfflachtes (dodecaedrotum), mauerförmiges (mu- riforme) und zusammengesetztes (compositum). 3) Acli- nenchym oder slrahlzelliges Gewebe ist dasjenige, welches wir unter dem Namen Markstrahlen kennen. 4) Prosen- chym oder zwischenzelliges Gewebe, zwischen horizontaler und verticaler Richtung, in der Richtung der Diagonale, die Reihen bilden mit der wagerechlen Linie ein Winkel von 60 Grad, mit der scheitelrechten einen von 30 Gr., die Anfangs dodecaedrischen Zellen werden durch die mehr vorherrschende Längsrichtung zu sechsseiligen Prismen mit dreiseitig zugespitzten Enden ausgedehnt, es bildet den Bast und mit den Gefässen das Holz. 5) Porenehym oder porenzelliges Gewebe ist das in den Coniferen vorkom- mende poröse Zellgewebe, welches auch als Modificalion der Spiralgefässe angesehn ist. Der Verf. zeigt dabei, wie die eine Art des Zellgewebes aus der andern entstehe, durch verschiedenes polares Verhalten , grössere Entwik- kelung und weiteres Vorschreiten und dass man zu dieser Reihe von Entwickelungs- Stufen noch zwei fügen könne, nämlich das Enchym oder den Bildungssaft, aus welchem sich zuerst das Zellgewebe bildet und den Nahrungssaft Chyma, als Quelle des Enchyms. 59 Transforinatio coroUae Clematidls Viticellae in hilabiatam, ejnsdemque in iubniosam atque lim- batam observaia a Georgia Fr. Jaeger. Cum tabula (T. XXXFILJ p. 641. Eine sehr hübsche Beobachtung wie die regelmässige 4- und 5 -blättrige Blumenkrone der Clematis Vilicella in eine corolla 4 — 5-pelala irregularis, daraus in eine tubu- losa labiata und tubulosa hypocraleriformis übergehen kann, welche Erscheinungen wir in der Familie der Ra- nunculaceae wohl an einzelnen Blumenblättern beinahe nachweisen können, zum Theil auch an der ganzen Co- rolle bemerken. Einige Worte über den Zustand der Botanik auf Japan in einem Schreiben an den Präsidenten der Akademie; nebst einer Monographie der Gattung Hydrangea und einigen Proben japani- scher Litteratur über die Kräuterkunde von Dr. V. Siebold. Datirt Dezima rf. 18 Decbr. 1825.^.671. Der Verf. schildert uns Japan als ein Land, in wel- chem die Kenntniss der Gewächse auf einer hohen Stufe steht, da dieselbe allgemein verbreitet ist, wie auch die von ihm im Anhange angeführten Büchertitel schon an- deuten. Diese grosse Entwickelung der Pflanzen -Kenntniss und die Liebe zu den Pflanzen und deren eifrige Cultur habe es auch den beiden frühern Reisenden, Kämpfer und Thunberg, denen wir die fast einzigen Nachrichten über dies Land verdanken, leichter gemacht, eine so grosse Menge Pflanzen in so kurzer Zeit kennen zu lernen. Übri- gens habe es mit den neuen Gattungen von Thunberg nicht immer seine Richtigkeit und viele seyen zu redu- zlren, wovon Beispiele angeführt werden. Die Monogra- phie von Hydrangea ist nur kurz, und schon in den Ad- dendls zu DC. Prodr. IV aufgenommen. 60 Musci frondosi Javanici, redditi conjunctis studiis et opera Reimvardti Dr., et Hornschuchii Dr. Cum tahnlis tribus aeri insculptis (T. XXXIX — XLLJ p. 697. Hier finden sich: Sphagnum cymbifoUum 6. palens Brid,, FFeissia nitida R. et H., Calympcres Palisoti Schwgrch.; Syrrhopodon lieinwardti Hrsch. 1. 39 f. a.; S. Candidas Hrsch. t. 39. f. b.' Tremafodon lojisicollis ß crispaiissimus Brid., Dicranuin ßexuosiiin Hedw. , Di- cranum ßlumii Nees, Dicran. reduncum R. et H. (D. con- color Nees) Thysanomitrion eocasperatum R. et H. (Tri- chostomum Nees) Thys. coinosum R. et H. t. 39 f. c. Tra- chypus R. H. : peristomiuin duplex externum dentibus 16 lanceolalis liberis, inlernum membrana tenera annuhformis integra hyalina Iriplo brevior quam dentes peristoniii ex- terni. Calyptra conico-cainpanulala integra villosissima. Fl. foem. geinnniformes axillares. Tr. hicolor t. 39. f. d. Aciinodontiuni adscendens Schwrgch. Maci^omitrion Rein- wardti Schvvaegr. , Schlotheimia? acuminata R. et H. heucodon rufesccns R. etH., Funaria calvescens Schwaegr., Mniiini rostvatum, Schwaegr. , Mniuin giganteum Hook., P}lotrichum scabrisetum Brid,, Necker a dendroides Hook., N. planifolia Hedw., N. splendens R. et H., N.falcata R. et H. , iV^.? subuliformis R. et H.,'iV? plumosa^. et H., Spiridens Reimvardti Nees, Lesliea? rufa R. et H., L.? secunda R. et H., L. straminea R. et H. t. 40 f. a., Hookeria cristata Walk. Arn. t. 40. f. b., Racopilani spectabile R. et H. t. 40 f. c., Hypnina Reinwardti Hrsch. t. 41 f. a., H, divaricatum Reinw. 1. 40 f. d., H. macro- cQj'pmn R. et H. t. 41 f. b. , H, venustnm R, et H. t. 41 f,;C.j ff' gracilisetum R. etH. , H. eylindricum R. et H., TL deßlbatnm R. et H., H. incubons R. et H,, Il.hyalinum Reinw., H.? rigidnni R. etH., H. neckeroides Hook., H. — : M riparioides Hedw., H. leptochaeton Rieh., H. spiniforme h., PolytricJimn leucomitrion R, et H., P. cirrhatum Sw., P. aloides Hedw. Zusammen 50 Arten. Über die gegen meine Ansichten in der Physiologie der Algen gemachten Einmtrfe von Dr. C. A. Agardh. 3Iit einer Steindrucktgfel, (T. XLII.J p. 733. / l^'\[u Eine Vertheidigung der früher von dem Verf. beson- ders in der Abhandlung de metamorphosi Algarum auf- gestellten Sätze, gegen einige Angriff« von Schranck, Cha- niisso, Turpin u. a. Da Referent fast Parlhei in dieser Angelegenheit ist, indem er als Zeuge an Chamisso's Seite trat, so kommt es ihm eigentlich nicht zu, hier zu beur- theilen, doch erlaubt er sich einige Bemerkungen. Er 'ist der Meinung, dass wenn ein Individuum während seines Lebens successive in mehreren Zuständen erscheint, diese Zustände nicht besonders betrachtet und klassificirt wer- den können, dass wenn z. B. ein Moos zuerst einen con- fervenartigen Zustand zeigt, dieser nicht den Conferven angehöre und also aus der Conferve ein Moos werde, oder jede Conferve ein junges Moos sey, denn das heisst doch wohl im Schliessen zu rasch gehn. Ähnlichkeit und grosse Ähnlichkeit ist nicht Gleichheit und scheinbar dasselbe, nicht gradezu dasselbe. Dass jüngere Zustände oft Ähn- lichkeit mit niedern abgeschlossenen Bildungen haben, ist überall in der organischen Natur nachzuweisen, aber des- wegen ist nicht jede niedere und abgeschhussene Bildung der jüngere Zustand einer höherni Dass es Algen giebt, die in einem Individuum zwei verschiedene Arten vereini- gen können, muss Referent, auf Analogie aller übrigen Gewächse sich stützendy bestreiten, das eine Beispiel des Fucus mit der Conferve, ist ein sehr unsicheres, denn die ganze Untersuchung ist an- todten vfieder aufgeweichten 62 Individuen gemacht und über das Keimen der Algen und über ihr Aufeinanderwachsen ist noch herzlich wenig be- kannt. Ferner ist nicht alles was umherschwimmt oder Bewegung zeigt, ein Thier! die Bewegungen kleiner Kör- per in Flüssigkeilen können durch soviele Bedingungen hervorgebracht werden , wie kann man gleich behaupten, es sei freiwillige Bewegung, von dem eigenen Willen aus- gehende? Da der Verf. auch die Bewegung der Oscilla- torien und Frustulien eine animalische nennt, so muss er sich nach einer andern Scheidungslinie zwischen Pflanzen und Thieren umsehn. Nach ihm gehört jeder Naturkör- per zu der Gruppe, in der seine Reihe fortgesetzt und seine Form weiter in höhere Formen entwickelt wird. Es liegt noch ein gar grosses Dunkel auf den niedern Orga- nismen und was wir davon kennen sind Bruchstücke, wo wir keine Beobachtungen haben, bauen wir uns Hypolhe- thesen, Verbindungsbrücken, und aus den Bruchslücken zimmern wir Schlösser und Palläsle und schmücken sie aus mit unserm Geiste und machen sie haltbar mit Ver- standesmörtelj jeder so gut er kann und mag. Beobachtungen über einige niedere Algenformen von , Dr. F. J. F. Meyen. Mit einer Steindrucktafel. (T.XLIILJ p, 769. Der Verf. fand in der Havel bei Potsdam die Alcyo- nella stagnorum theilweise grün gefärbt durch eine grosse Menge sehr kleiner Algen, von welchen er mehrere neue Gattungen bildet. Pediastrum, Alga plana radiala, sine ihallo proprio, e cellulis (sporangiis) compressis, massa sporacea viridis coloris farctis, in radios annuli dispositis, formata. P. simplecc, cellulae uno cum radio fig. 1 — 5. P, duplex, ctWnlsie duobus c. radiis f. 6 — 20. P. biradia- tuni, cellulis biradiatis f. 21. ^'H. Soenedesmus ^ A.lga tae- niaeformis, sine thallo proprio, e cellulis elliplicis aequa- I 63 libus, lateraliter in seriem planam aggrcgalis formatan Sporulae massa sporacea grumosa viridis coloris obvolulae, in cellulis (sporangils) regulariter dispositae. A) cellulae seriem aequalem l'ormanles, ulteriores cornibus binis or- natae. Sc. magniis f. 26, 27, 29, cellulae majores qua- tuor. Sc. longus f. 28, cellulae minores octo. B) Cellulae in Serie alternantes. Sc. acutus f. 32, cellulae aculae quatuor. Sc. obtusus f. 30, 31 , cellulae obtusae oclo. Sc. pectinatus f. 33, 34, 35 cellulae graciles acutae octo, lateraliter fere concretae. Sphaerastrum. Alga globoso- radiata, sine thallo proprio, e cellulis in radios globuli regulariler dispositis formata. Inleranea cellularum (spo- rangia) coloris aeruginosa Sph. pictum f. 22, 24 cellulae cuneato -acutae, numeri indefiniti. Staurastrum. Alga formae paradoxae e cellulis duabus uno lalere aggregalis, altero latere in quatuor radios expansis formata. St. pora- doacum f. 37, 38 radii cellularum alternantes et fere ar- ticulati. Über die Entwickelung der Equiseteen insbesondere des Eq. palustre, aus den Sporen. Von Dr. Bi- schaff. Mit einer Kupfertafel (T.XLIV) p.11% Dies ist eine Ergänzung zu den frühern Arbeiten des Verf. in den Cryptogamen Deutschlands und zu den andern Arbeiten von Vaucher und Agardh über denselben Gegen- stand, und wir erhalten durch diese von vortrefflichen Ab- bildungen begleiteten Untersuchungen die ganze Enlwik- kelungsreihe des Equisetum palustre aus seiner Spore und dadurch den Beweiss, dass die grösste Ähnlichkeit in dieser Hinsicht zwischen den Equiseteen und Farren herrsche. Aus der Spore bildet sich allmählig eine vielfach gelappte zellige Ausbreitung 'mit mehreren einfachen Würzelchen, und aus dieser erheben sich dann die eigentlichen Stengel, sowolil die aufwärts- als die abwärtssteigenden. ;;: rnnii.: 64 Pugillus plantarum in hoianico Hamburgensium horto ocairrentium. Scripsit J. G. C. Lehmann etc. Cum tabb. 4 pictis (T. ÄLV^-XLniL) p. 799. Hier finden sich die in dem Index scholariim etc, Ilamburgi 1828 aufgeführten Pflanzen (s. Linn. Litt. 1828 p. 118) mit Weglassung der Cactus- Arten und mit Hin- zufügung von Abbildungen der Oenqthera amoena, Tri- folium Ff^ormskioldii auf T. 45, des Phlox Sichmanni auf* T. 46, der Potentilla Siemersiana T. 47, und der Tradescantia pilosä T. 48. Observations sur le Boehmeria arborea nav Sabin Berthelot Prof., Directeur du College de VOro- tava et du Jardin botanique etc. p. 943. Der Verf. fand an der Boehmeria arborea den Bau der' Blumen verschieden von der Angabe bei den Schrift- stellern, es hat nämlich diese Boehmeria einen 6-theiligen Kelch oder Involucrum, in dessen Mitte das Pistill befind- lich ist, neben welchem zu jeder Seite (in dem gemeinschaft- lichen Kelche) eine (zusammen also 2) männliche Blume mit 4-theiliger Corolle und 4 Staubfäden auf den zibschnit- ten der Corolle, steht. Diese männlichen Blumen fallen a^, und der gemeinschaftliche Kelch bildet sich zii einer falschen Fruchthülle aus. Noch gehört zu diesem Bande ein Sripplementum, nämlich die auch besonders im Buchhandel erschienene: •Synopsis Hepaticarum europaearum adriexis obser- i^,jj, Ifptionibus et adnotationibus criticis illustrata, ati- j. ctore J. B. G. Lindenberg Dr. ditionis Berge- .>,; dorfensis. praefecto., .Cj.,..i^bt). n. Bounae 1^2!^.^,^j;p rvi.;13^ :&■;:■, ::; '■'- - ' ; : r'7,;' ' '' 'Dtesfe' vofziiglJchfe Arbeit wird Jedem erwühsct^ ge- kwirtfritn' 'seyrt , da * dieser TPheil der G^wächskunde riocfc keinen genauen Bearbeiter in neuerer Ztit getunden hatte; .i65 Rfeise in Brasilien auf Befelil Sv^ Majestät Maximilian '- Joseph!. Königs von Baiem etcv etc. voii v. Spix und V. Marti US. Dritter u. letzter TheU bearbeitet """imd herausgegeben von Di*. C; F. P. t.- Blartius. Mit einer ICarte Vom Aniazönenstrom. München 1831 itö '''*'''^*^^ «*!«^^'}t^^ atiöinliii aijiui ,o«:{l'^" t In vielfacher Beziehung nicht mißder anziehend und belehrend und in einem höhern Grade eindrucksvoll ist der lelzte Theil .der fast vierjährigen Reise durch Brasiliens ■weitschichtige und reichhaltige, Provinzen. AYenn wir das , Lesen., ich will nicht sagen,, das Studiren dieses AVerks jedem Freunde der Natur mit allem Rechte empCehlen zu müssen glauben, so ihut es- uns leid, hier nur Andeutun- gen der Schilderungen geben, zu können, welche den Pflan- zenschatz jener' Gegenden betreffen, aber sie finden sich zerstreut im ganzen iBuche und durch einzeln herausgeris- sene Momente fürchlen wir den Eindruck zu verlieren, den das Ganze macht. Also nur kurz seien folgende Stellen angedeutet. jS. 915 findet, dich die Diagnose des Nelkenzimmtbaums (Persea caryophyllata Marti, glaber- rinia , foliis oblongis acuminatis, pedunculo axillari quam folia breviori 5 — 6-floro purpurascente , calycis fructiferi laciniis incurvatis obtusis, baccis eliipticls) über dessen Benutzung weiterhin S. 1007 u., f. nähere Nachricht gege- ben wird. Über die bei Parä kultivirteu ausläindischen Gewächse: Pfeffer, Gewürznelken, Zimmtj Muskatennuss u. a. m. finden sich S. 940 interessante BemerkungeUi Die Schilderung der eigenthümlichen charakterisirenden Uferve-= getation einiger grossen Flüsse Brasiliens finden wir in der Anmerkung zum zweiten Capitel; Nachrichien über den Nutzen und die Verbreitung der Maurilia flexuosa, eiiier für die Eingebornen höchst. nützlichen Palnve, in den An- merkungen zum, dritten Cnpitel, woselbst auch noch über LI.'iiine.T f>r Rd, Lllterat. «^ • «>6 den Anbau der Bubunha (Gulielma superba) der einilgen von den Elngebornen kultivirten Palme go wie über deren Verbreitung gesprochen wird. S. 1098 finden wir Nacli- rjchlen über die Bereitung des Guaranä aus dem Samen des Guaranastraucbs (PauHinia sorbilis^ Mart., cauleereclo angulato, foliis pinnatis bijugis, foliolis oblongis remote sinuato-obluse dentatis, lateralibus basi rotundalis, extimo basi cnneato, petiolo nudo angulato, racemis pubescenti- bus ereblis, capsulis pyriformibus apteris rostratis, valvulis inlus villösis); [es enthält die daraus angefertigte Paste, welche Fische und kleinere Thiere betäubt und lödtet, einen eigenthümlichen Stoff Guaranin dem Anemonin verwandt, mit Gerbstoff, Saponin, fettem Ol, Extractivstoff etc. ver- einigt (s. Kastn. Arch. f. di Naturlehre VII. S. 266 u. Buchn. Repert. f. d. Pharm. 1829), von dessen Anwendung in der Materia medica als eines die Nerven des Unterleibs haupt- sächlich afficirenden Mittels man sich Gewinn versprechen dürfte. Noch mehr Nachrichten über Droguen und Arze- neistoffe finden wir in der Anmerkung S. 1126 nämlich über Bereitung der Chica aus den Blättern der Bignonia Chica Bonpl.; über den Cacao (vergl. Buchn. Repert. f. d. Pharm, 35 S. 1 u. ff. im Auszug oben S. 31.); über die Pichurim- Bohnen und andere Lorbeer -Arien (s. Buchn. Repert. u. dess. Auszug oben S. 28), über Milchpflanzen (s. a. a. 0.), über die Franciscea uniflora Pohl als Drasti- cum und Incidens ; über einige auf das gastrische System wirkende Reizmittel, zwei Arten von Echites (s. a. a. 0.), über die Anwendung der Blätter der Jacaranda procera Spr. als Mittel gegen die Syphilis ; über die bittern Mittel jener Gegenden: Holz und Rinde der Simaruha eoccelsa DC. , Wurzel der Tachia giiianensis Aubl., Kraut der Vandellia diffusa L.; über verschiedene Balsame von Copaifera -hxien, und Ifrtmirium ßoribiMudumMaTt'j über j fette Öle; über die Anwendung der Wurzel des Psidium i: — 07 pomifertim als Adstringens, endlich über einige essbare Früchte von Purnma cea'opiaejoUa Mart. dem Weine ähnliche Beeren tragend, und mehrerer Passifloren; über Weinanbau, und Portulaca pilosa und oleracea als Ge- müse. Endlich stehn S. 1280 Notizen über die Salfiapa- rilha de Marannon, de Para, lisbonensis, die Luftwurzeln und oberhalb der Erde austreibenden Wurzelschösslinge der iSVwVöo: Ä)77////i7/V"öf, Humb., caule sarmentoso angulato faseiatove, aculeis retrorsis curvartis horridissimo , ramulis tetragonis, angulis aculeolatis, loliis e cordata basi oblon- gis cuspidatis 5-nerviis, nervis marginalibus tenuioribus. Eine Schilderung der Vegetation im Gebiete des Rio Yu- pura findet sich S. 1285, mit den Diagnose» der darin erwähnten drei Cinchona- Arten wollen wir den Beschluss unseres Auszugs machen. Cinchona Bergeniana , ramis reliquisque partibus juvenilibüs ferrugineo-villosis; ioliis oblongo-lanceolatis, in petiolum brevem attenuatis planis; thyrjio axillari interrupto, basi brachialo; Capsula oblongo- cylindrica. C. LamheHiana, foliis petiolatis ovalibus sub- cordatis obtusiusculis superne glabris nilidis, subtus oipacis, mollibus, ad nervös pilosiuscülis , cyma decomposita ter- minali, fructibus cylindricis costatis glabris unilateraliter dehiscentibus , seminibus margine lineari lacero cinctis. C macrocnemia , ramis nudis, foliis spathulato-obJongls, acuminatis, in petiolum brevem attenuatis, ulrlnque laevi- gatis nitidis, stipulis basi in ocream connatis et circa pe- tiolos margine calloso hippocrepidifonni cinctos decurren- tibus; thyrso axillari paniculato laxo; floribuis minutis te- traroeriis; fruclus cylindrici carpellis falcato- dehiscentibus, seminibus utrinque membrana rotundata integerrima ad- auctis. Alex. Braun MS. Die C. Lambertiana erscheint als die kräftigste. '^iiud 5* m Reise durch • -IHforwegen nach den-' Loiffoden din-ch " ' Lappland und Sclmeden ' vx)n Chr. Fr. L e s s i n g. Nehst einem botanisch -geographischem' x\nhange ■ uiid eiüfer Karte. Berlin. 1831. 8vo vi ü; 302 S. .: •: In "dem Äöhange, der uns hier vorzüghch angeht und ■der auch iast die andere Hälfte des Buches einnimmt, er- hallen wir 1) meteorologische. Beobachtungen, 2) Höheu- rocssungen ; '\ 3) Barometerstände am Meere. 4) Versuch eiiier vergleichenden Flora der Loffoden, nach natüilichen Familien -von den Ranunculaceae beginnend, 192 Arten aulVühlend, deren jede mit ihrem vollständigen Verbrei- iungsbeairk Jiach den 'Schrifl siellern versöhn ist. ^^ ir vermissen i hier jedoch manche Angabe^ besonders über die Verbreitung der Pflanzen auf der pyrenäischcn Halb- insel, so kommt z. ß. Jimiperus cominimis \yÄvS\s^ in den Wäldern und .bergigen. Gegenden Arragoniens vor und ebenso linden sich mehrere andere Pflanzen jenseit der Pyrenäfen. Der. Verf. verbreitet sich nun über ein Mittel, welches er ausflndig gemacht hat, um den Grad der Voll- ständigkeit einer Flor zubeurlheilen, welches auf folgen- dem Gründsatz beruht: Das Verhältniss aller Arten ein und derselben Familie (oder ein und derselben Unterab- theilung einer Familie) zu der Anzahl aller Vasculares verhält sich in einem ganzen Gebiete ziemlich genau eben so, als in den einzelnen Theilen desselben. Dies giebt eine zuverlässige Art, die Vollständigkeit und Gleicbmäs- sigkeit der Floren zu prüfen , sobald nur ein einzelner Theil des Landes oder das Ganze desselben genau bekannt ist. Folgendes Beispiel ist gegeben: Schwed. Flor Gramineae 0,08 Cyperaceae 0,08 Europ.. arktische Flor 0,098 i),i Flor V. Saltdalen 0,097 0,1 Flor der Loffoden O'l 0/08 — b\y . Ciclioraceae 0/03 Cyoareae 0,0i >, Senecloßideae 0/03ä r -i.-^TiSiiiif/ • ;0,03 -r.--.rO)Oö9:-;'vuv-ni«wj^iuV>0/025' • • t-.|--,;.i,jjc,i)^03 .-.'r-^ — ; «,008 c;!bi}j?-rTBid3Kr 0,020 i- •:. -0,04 ':r"i^^^' «,01 . jrv^i-»/-. 0/020 Synantlicreae 0,0S '.. — — 0,07 ' t ' iiW i^h' -^•7-r . 0,065». .1 .i.i.i .i^Lsr. i, .„ / .qj^.O^ V ,A*li,ii.,'. — — «, ;; 0,08 . :'ir?smr;^oJiii .'lO'jrJIul ooorho-; KU-Üf Auf den Loffoden, Inselrt ohne »Ufer, .uiiteföchcideC nian. an den aus derli Meere aufsleigonden Bergen unjd an den einzeln aus der Fläche sich erhebenden zwei Regionen,, die der üppigen Gra&fluren regio graminum und, die der kleinen Sträucher regio fruliculorum, diese- letzte, ist sehr einförmig. Empetrum nigrum, Vaccinium IMyrldllus, Cor-, nus suecica, Salix herbacea verdrängen- fast all© andern Pflanzen. Die Verschiedenheiten der Osl- und (Westküste lassen sich in Rücksicht auf die Vetschiedenk^iten 4er Vegetation auf folgende fünf Hauptpunkte zurückführen. 1) Viele südliche Pflanzen; nähern sich auf der! Westküste viel bedeutender dem Pole alsi auf der-Ostticite des Ge^ birges. 2) Alpenpflanzen steigen nach der Meeresküsle herab. 3) Die obern Qränzen der. Bäume sinken am west- lichen Abhänge und zwar im 67" Br. um 1000 F.' 4) Die Schneegränze verläuft der Grenze der Bäume parallel. 5) Endlich finden sich auf der Westküste eine grosse IMenge von Pflanzen, welche östlich vom llaupigobirge noch nie gesehn worden sind und andere wiederum nur selten. — 5. Einige Beiträge zur Flor Scandinaviens ; enthält theils die Angabe neuer Slandörler, theils neue bisher noch nicht in Scandinavien gefundene Pflanzen, überdies sind viele boinnische Bemerkungen beigefügt. Arenaria normegica Gunn. wird zu Spergula gebracht wegen der 5 Grifi"el, kurz beschrieben , und yon Arenaria <^77/a/a für bestimmt ver- schieden erlJäii. tSV/tv/t' w/«/////«« W. wird- von S,in/la,la 70 unterschieden. Phaca minima kW. ist gewiss eine Pliaea. Über iJicipensia lapponica eine kleine Abhandlung, worin die Befruchtungslheile genau beschrieben und einige frühere Irrlhümer verbessert werden und -ihre Verwandschaft mit den Familien, mit welchen sie früher verbunden gewesen, beleuchtet wird. Die Beschreibung ist so. Cal. pluri- serialis, 7 — 9-sep. (s. 5-sep. bracteatusque), sepalis ova- libus coriaceo-foliaceis, integerrimis , truncatis, margine pellucidis et iienuioribus, exterioribus parum minoribus et laxioribus. Cor. nivea 4 1. longa gamopetala, 5-loba lobis partem integram aequantibus rotundis obtusissimis aequa- libus, basijangufetatis, 5-nervia, nervis validis, uno allerove leäuissimo intcrjecto, axin loborum occupanlibus superne ramosis. Androiceum uniseriale pentandrum slaminibus c. cor. lobis altemantibus, Filam. complanata corollae tubo toti adnato eoque paullulum longiora (ideoque antherae breviler pedicellatae)i, percursa fasciculo vasorum validoy simpHclssimo. Anth. luteae 2-locul. (sub anlhesi)» loculis rolundo-elliplicis a se diistinctis, convergentibus , rima longitudinali coelum spectante dehiscenlibus. Gynoiceum liberum basi ima annulo glanduloso obsoleto cinctum. Ovar, globosum, trigohuni, attenualum in sfylum triplo longio- rem teretem integerrimum sligmateque capitato papilloso terminatum, pericarpio bilamellato pseudo-triloculare, pla- cenlis sulcis ovarii obsoletis externis respondentibus, con- stantibus e plicatura lamellae pericarpii interioris ideoque bilamellalis, in altiludine ovarii media diametro transver- sali dimidio multo latioribus marglneque solutis in lamel- lasgetiiinasreflexo- divergentes, margine incrassato ovula numerösa multiserialia gestautes, versus extremitates (ovarii) autem decrescentibus , basique ima apiceque summo eva- nidis atque st\\vVn »• "> H. 76 ■ 2. Der Fran'zosen. Pescriptlon d'un genre nouveaü de la famille des Geraniacees, par J. Ca m b e s s e d e s. (Extrait des Mem. du Mus. d'liist. nat. voi'l'S.) Es ist dies die Gattung Caesarea^ welclie gleichsam das Mittel zwischen Geranhim und Oxalis hält und so die Vereinigung dieser beiden in neuester Zeit von vielen getrennten Familien in eine einzige zu rechtferllgen scheint. Diese neue Gattung ist von St. Hilaire in Brasilien ge- sammelt, fand sich aber unter den Caryophylleen und ist also nicht bei den Geranien mit aufgefiihrt. Folgendes sind ihre Kennzeichen: Caesarea Cal. 5-ildus persislens, lobi subaristati; praefloratione valvata. Pet. 5, Ipbis cal. alterna, receptaculo inserla, libera, unguiculata, praeflora- tione contorla. Discus: glandulae 5, petalis alternae. Stäm., 10, receplaciilo inserla, 5 treviora petalis opposlla, 5 tongiora ante glandulas inserta; tllam. lihera filiformla in alabaslro erecia; anlher. extrorsae mobiles 2- loc, loculis rima longitud. dehiscenlibus. Pist. liberum. Styli 3, lon- gitudlnaliter intus sligmalia gereutes. Ovar. S-lq^., locülis 2-övul. Ovula angulo interno loculorum affix?, superlus adscendens, inferius süspensum. ^ructus: caps. obcoidalo 3-}obata, loculieidor3-valv., valvis medio septiferis. Sem. in loculis (aborlu ovuli infer.) solilaria adscendentia. Intcg. lenue. Perisp. crassum cartllaglnoso-carnosum. Embr. in- clusus curvatus viridis, radicula supra hilum spectans; cotyled. lineares curvatae. Herbae ramis dichoiomis, fol. slmpl. exstipulatis oppositis, ad basin ramulorüm quadra- iim verlicillatis integris, florib. in dieholomia ternatis. Na- men nach Cesar de St. Hilaire. Zwei Arten : C. albißora, fol. oblongis seminibus glabris auf T. 18 abgebildet, und C. riihißora. fol. lauccolatis oblongove lanceolalis, semi- nibus pilosis. m ♦rBlühnoire Rur la fniiiille des Sapindacees, par Mr. J. 'Carabessedes (Extr. des Mem. d. Mus. d'liist. •nät; Vol. 18.)' Der Verf. hat bei Gelegenheit der Bearbeitung der vSapindaceen in der Flora Brasiliae meridionalis eine Mu- sterung der ganzen Familie, unterstützt von allen Samm- lungen in Paris, vorgenommen, und gefunden, dass einige Gattungen ausscheiden müssten ^ neue dagegen zu bilden seyen. Er lässt die von ihm neu uragränzte Familie der Sapindaceen in zwei Tribus zerfallen j die Sapindeen und die Dodonaeaceen, und führt nun die Gattungen mit ihren Charakteren, den Arien, welche dazu gehören, -und der Angabe ihrer geographischen Verbreifung auf. Wir müs- sen uns besdiränken, hier nun die Namen der GalTungen aufzuzeichnen. Sect. 1. Sapin deae: Cardios/)ermu7/i h., Urvillea Kunlh, Serjania Plum. (Pauliniae sp. L., Seriana Schum.). TouUcia Aubl. (Ponaea Schreb.). PauUinia Schum. (Pauli, sp. L., Cururu Plum.).. Schmidelia Kunth (Schmidelia et Allophyllus L., Aporetica Forste Toxico- dendron Gärtn., Apo»^etica Schmidelia et Ornitrophe Juss., Gemella Lour., Schmidelia et Aporeticae sp. DC. ) Irina Bl., Prostea n. gen. (Ornitrophe pinnata Poir. ). Lcpisan- thes Bl., Sapindus L., Evioglossum BU Moiditisia n. gen. (Sapindus fiaxinifolius? DC), CV//7rt/zza Plum. (Vöuarana et Sapindi sp. Aubl., Trigonis Jacq.j, Cupania Molinaea et Trlgonis Juss., Gelonium Gärtn., Guioa Cav., Stadmannia Lam., Blighia Koenig, Akecsia Tuss., Bonannia Raf., Tinea R. Seh., Cupania Blighia Tina Sladmannia,Ratonia, Sa- pindi sp. DC. Dimercza et Cupania LabilL, Tina et IMischo- carpus Bl.) Talisia Aubl. NephcUum 1j. (Pomelia Forst., Euphoria et Nepheliurn Juss., Scytalia Gärtn., DimocarpUvS Lour., Aporeticae sp. et Euphoria DC.) 7%.9M/m"a Poit. DC. (Thyana Hamilton). Hypclatc P. Browne (Melicoccae sp., 78 Hypclate et Melicoccae sp*). MeUcocca L. (Melicoccae sp. Juss. DC, Schleichera W.) — Sect. 2. Dodonaeaceac: Koelreuteria Laxm. (Sapindl sp. L. f.) Cossi gni a Comm. iii Juss. Gen., Llagunoa Ruiz el Pav. (Amirola Pers.) ^odonaea h. Genus anomal um: Magonia Am^. St U\\. (Phaeocarpus Mart. et Zucc.) Genera non satis nota: Enourea Aubl., Matayba Aubl. (Ephlelis Sc^iveh.). Apha- riea Bl. Alectryon Gärtn. — Darauf folgen Beschreibun- neuet oder schlecht gekannter Arten. Von den 3 T&fcln enthält die erste verschiedene Analysen von Cardlosper- fnuni, Prostea, Thouinia^ und Koelreuteria ; die beiden an- dern Abbildungen von.Moulmsia.ci^cmoidesimäCupama Z/essertiana. .''n-.W or'olgyr .m»J'iA mh .ivyi^iiif^-iiv.V: ,,JBulletin des sciences naturelles jBtd<^. Geologie. Notice succincte sur la Vegetation et les productions naturelles de tile Juan Fernandez. Extrait dune lettre du Dr. Bertero datee de Kaiparaiso le 7 Juillet 1830, Octobre 1830. p. 107. Die Flor dieses kleinen Punkts im stillen Meere ist nicht zu reich an Arten, wenn man die geringe Ausdeh- nung dieser Insel in Betracht zieht, die nur 12 — 14 LIeues Umfang hat, indem man ihren beträchtlichsten Ausbuchtun- gen folgt. Das Land ist sehr zerschnitten und die meisten Berggipfel sind fast unersteigbar. Ich denke, ein Geolog würde nichts als Basalt in allen Zuständen, selbst in der vollkommenen Zersetzung, finden; mehrere Blöcke sind mit einer besondern Crystallisation durchsäet, der man, glaube ich, den Namen Olivin glebt; Krystalle von koh- lensaurem Kalk sind nicht zu gemein, finden sich aber an einigen Orten. Ocker ist sehr häufig und in mehrern Abänderungen, eine stark gefärbte, im Lande Colo genannt, konnte ein Handelsartikel werden. Keine Spur von einem V .79 Vulkan, die SieJne, welche man für Lava hält und von denen einige sehr dem Bimsiein gleichen, sind meiner . Meinung nach von zerselxtem Basalt. Man findet ihn auch in sphärischer Gestalt und aus concentrischen Lagen zu- sammengesetzt. Bergwerke keinerlei Art, das einzige vor- kommende Metall ist das Eisen im oxydirten Zustande. Wasser ist häufig und von vortrefflicher Beschaffenheit, es regnet dort sehr häufig, selbst im Sommer; die herrschen- den Winde sind von Süden nach Norden durch den Osten, Westwind bläst sehr selten. Das Land ist sehr bewaldet, aber es sind nur wenige Arten Bäume. Der Caw^/o (Dry- mis chilensis), der Mayu (Xanlhoxylum Mayu Nob.), der Luma oder Tema (Myrtus?) sind die gemeinsten, man findet Stämme derselben von wunderbarer Stärke. Der Sandelbaum findet sich nur abgestorben, oft halb in der Erde versenkt; Kenner versichern, dass er von besserer Beschaffenheit sei als der der Sandwich. Inseln, ungeachtet alles Nachforschens habe ich keinen Stamm stehend ge- funden noch mit Blättern. Obgleich diese Insel in der- selben Breite wie Valparaiso liegt, zeigt sie doch eine ziemlieh verschiedene Vegetation, welche sich vielleicht der von Chiloe nähert, man findet jedoch Pflanzen von Californien und einige von Neu - Seeland. Tetragonia expansa^ das Xantkoocylum ^ drei Peperomien und drei baumartige Farm sind Beispiele davon. Zwölf bis fünf- zehn Arten Farm haben sich mehr als der Hälfte des Bodens bemächtigt, das übrige ist theils beholzt, iheils ganz pflanzenleer. Eine Palme, im Lande unter dem Na- men Chonta bekannt, bewohnt die Abhänge der höchsten Berge, ich habe ihre Blume nicht vor der Entwickelung gesehn, denke jedoch^ dass sie eine neue Gattung bilden muss; wäre es leicht sie sich zu verschaffen, liesse sich daraus grosser Vortheil ziehen. Die Resina, in Chili wegen ihrer vorgeblichen medizinischen Eigenschaften sehr 60 ^ geschätzt, ist ein Gummi -Harz eines kleinen Baumes, wel- chen ich für eine Senecio halle, es schwitzt aus Zweigen und Stamm und wird duvcli den Zutritt der Lul't fest und brüchig; es giebt auf Feuer geworfen einen dem Weih- rauch ähnlichen Geruch. Man unterscheidet Rcsiuo macho von Rcsino hembra, der lelztere giebt weniger und er- langt nie die Consistenz der ersten. Man nennt Ilesino das Produkt des Macho ^ und liicienso das des Ilemhra, vielleicht sind es zwiei mit einander vermengte Arien, denn die Blätter des ersten sind schmäler, die Blumen in einer Cyma, in der Scheibe gelb und im Strahl dunkelroth, während die des ersten ganz gelb sind und einen Corymbus bilden. Ein anderes Bäumchen derselben Gattung, liesl- nillo genannl, ist eine neue Art und giebt kein Harz. Ein ziemlich hoher Baum aus der Tribus der Eupatorieen scheint mir ganz unbekannt, er giebt ein Gummi- Harz, welches denselben Weihrauch -Geruch hat. Myrtus Ugni Molina's findet sich auf den hohen Bergen. Hippotis iri- flora R. et Pav. ist sehr gemein, et ist ein Bäumchen mittlerer Grösse. Zu derselben Gattung gehört der Baum, den man Peralillo nennt, vielleicht ist es nur eine Ab- änderung, aber sein Stamm ist viermal grösser, die Blätter so gross wie Birnenblätter, am Rande wellig, und die Frucht vollkommen kreiseiförmig, seine Blume habe ich nicht gesehn. Was man 3Ianzano nennt ist eine baum- artige ÜHicä von 15 — 25 F. Höhe. Eine Plantago der PI. princeps von Chamisso nahe, halte ich für verschle den.' Der Arragan viacho oder Espluillo ist ein mitlcl- mässiger Baum aus der Familie der Bignoniaccen mit flei- sclnger Frucht, ich hatte ihn Anfangs für ein Caiithinm gehalten, sah aber in der Folge ein, dass es dieselbe Gat- tung sei, welche ich inChiW^P'üppigia genannt habe. Die Sophora macrocarpla Sm. (Guayocän) unterscheidet sich \o\\ Mayu von Chili durch die Blaitform; ubcrdiess ist ihr 8L ihr Stamm von beträchtlicher Dicke, wähfend der Leiztei nur ein Strauch ist. Eine baumartige Colletia mit weiss- lich rosenrothen Blumen, kleinen und wenig zahlrelcJien Blättern , habe ich d spartioides genannt. Die Lobelia Tupa ist sehr gemein, ihre Wurzel ist perennirend und ihre Stengel erneuen sich alljährlich , nachdem sie sehr grosse und leuchtend rothe Blumen gebracht haben. Eine andere krautige Art, welche immer in den Felsenritzen iii der Nähe des Meeres lebt, scheint mir neu. Die Malva iimhellata und ein strauchartiger Atriplex, den ich nicht in Blüthe sah, finden sich nut auf Goats- Island. Eine Tillandsia oder dieser sehr nahe Gattung findet man nur auf den höchsten Bergen. Eine der discolor nahe Bro- melia ist auf den erhabenen und diirren Felsen der Berge sehr häufig. Azara serrata ist im Walde häufig. Ein zur Familie der Umbellaten gehörige, nahe bei Astrantia und Sanicula stehende Gattung halte ich für neu und widme sie Mr. Lesson, es ist ein Baum von 8 — 15 P. Höhe« Unter dem Namen Michay ist im Lande eine JBerheris bekannt, welche ich für glauca Forst, halte, ihr Holz giebt eine sehr schöne gelbe Farbe. Arundo Quila MoL? ist sehr gemein. Der Stengel der Gunnera scabra Gärtn. wird bis 10 F. hoch, ihre Blätter ändern erstaunlich ab, ich habe sie schildförmig, sehr kahl, glatt selbst glän- zend gesehn. Diese Pflanze, welche man Pangue nennt, könnte, da sie sehr gut zum Gerben ist und da die Ufer der Bäche so wie die Bergthäler damit bedeckt sind, ein Gegenstand der Spekulation werden. Eine Arhitus, wel- che ich rigida nenne, die man unter dem ^Skmen. Muj^ille kennt, ist von sehr zierlicher Form. Eine baumartige Es- callonia mit rothen Blumen , hat keinen einheimischen Namen und ist mir unbestimmbar. Zwei Campanula^ von denen die eine die glacialis Forst, ist, die andere aber sehr versdiieden und neu scheint« Eine baumartige Lomaria Linnaea 6r Bd. Litterat. O 82 von 3—4 F.Höhe iincl 3—4 kiaularllge Arien. Eine baum- artige Davallia halte ich für neii, eine Cyathea oder ver- Avaiultes Genus konnte ich nicht bestimmen. Mehrere Polypodlum, unter ihnen californicum ^ pruinatum. und spectabile, ein hübsches Aspidlum. ISotliochlaena nivea üesv., drei Asplenium, darunter magellaniciim, die beiden andern vielleidit neu. Salicornia peruviana findet sich nur auf dem Norden der Insel; Moose, Flechten und Pihe sind sehr zahlreich^ aber es ist unmöglich sie auf der Stelle zu bestimmen. Phytoxis acidissima Mol.? ein Baum von 6 — 10 F. Höhe, verdient wohl untersucht zu werden ; ich glaube , dass sein generischer Charakter ganz nen aufgestellt werden muss, wofern meine Pflanze nicht verschieden ist. ISoch hat mich etwas lebhaft in Erstaunen gesetzt. Es sind 5 — 6 Arten, welche nach meiner geringen Einsicht eine neue Gattung bilden müssen. Sie gehören zur Abtlieilung dej* Cichoraceen, und sind nahe mit Sonchus verwandt, drei derselben sind Bäume von 10 — 15 F. Höhe und verhäll- nissmässigem Stamm, das Holz ist harl, die Zweige fast immer zu dreien und die Blumen in Rispen. Bei einer Art sind sie von der Grösse, der Gestalt und Farbe wie bei Hypochaeris helvetica; alle geben beim Einschneiden eine erstaunliche Menge sehr dicker und klebriger Milch; Stamm und Zweige sind röhrig. Der Blülhenstand ist eine Rispe, die Blätter sind wechselnd und einfach. Nur bei einer Art sind sie gefiedert, diese ändert auch unend- lich in der Gestalt der Fiedern, oft sind sie liriealisch ein- fach oder gabeltheilig, andere sind gezähnt und der End läppen, ist herzförmig und nierenförmig wie bei Caltha palustris oder Asarum europaeum, aber viel grösser: ich glaube, dies ist der beste Fund, den ich bisher gethan habe. Unter den Pflanzen, welche, seitdem die Insel von den Spaniern bewohnt ist, eingeführt sind, findet man emige, welche man gegenwärtig für eingeborne halten -. 8Ä k^linle, so häufig sind sie: Melissa mfficlnalis , Apiaih PetrOselinum, mehrere ßledicago, Avena sativa, Cheno^ podlum anthelminticiim, Physalis peruviana^ welche köst- liche Früchte hat. Die Pfirsich ist so häutig, dass man sich keinen Begriff von der Menge von Früchten machen kanrtj welche man einsammelt, sie sind im Ganzen sehr gut, obgleich sie alle wieder in den wilden Znstand zurück- gekehrt sind. Cestrum Parqui ist an allen Orten ' um die \Tohnungen häufig, es ist so wie mehrere andere Pflanzen, denen man medizinische Tugenden zuschrieb, aus Chili hinüber gebracht. Der IVcinstock ist sehr sel- ten, die Kirsche häufig, aber ihre Früchte taugen nichts. Die Fragaria chilöcnsis ist gemein, ihre Früchte sind besser als in Chili. Feigen giebt es viel. ■— =■ Note sur la synonymie du genre Telfairia. Janviet 1831. /7. 53. Es betrifft diese Note eine Bemerkung von Hooker über die Benennung jener Cucurbitacee, welche von Bojet und Delile Joliffia^ von Hooker Telfaii-ia genannt wor- den ist, letzterer erhielt Exemplarö ohne Benennung von Hrn. Telfair, und eine Zeichnung der Pflanze von Herrn Bojer unter der Bezeichnung Joliffea^ er schrieb deshalb an Hrn. Bojer, der ihm antwortete: dass er nicht geglaubt habe, Hr. Delile würde den Namen Joliffea annehmen und dass es ihm gerecht und nothwendig scheine ^ den Namen Telfairia beizubehalten. Hr. Du Petit- Thöuars ist überzeugt, dass die von ihm als Ampelosycios unvoll- ständig beschriebene Pflanze dieselbe sei and daher stellt sich nun die Synonymie dieses Gewächses folgendetmäs- sen: Telfairia pedata Hook. Bot. Mag. n. 2751 tl; 2752 (Juli 1827) quoad fl. masc. et Iruct. Joliffia africünO, Bojer et Delile in Mem. de la soc. bist nat; de Paris Vi 3. p. 314. t. 6 quoad pl. tnase* et semen., DC; Prodi:. ni> 6* 84 346. jfVr////«*«^ prdata S^itilh Bot. , mag. n. 2GS1 qiia^d^ pl. foem. Ampclasycios Un. Pet. Th. bist veg. afr. p. 68 t 22. Kouenje a !Nigritis dicitur. Histöire de la botanique genevoise, Discours pro- nonce ä la ceremonie academique des promotions, le 14 Jiiin 1830, par Mr. le professeur De Caii- dolle. Geneve et Paris 1830. 4to 61 S. Höchst anziehend Ist diese geschichtliche Darstellung, des Fortschreitens der botanischen AYIssenschait in Genf, da sie mit dem Andenken an so viele würdige und aus. gezeichnete Gelehrte verbunden ist. Es geht aus dieser Schilderung die Thatsacbe hervor, dpss die beschrelhe;nde Botanik bis auf die neueren Zeiten wenig Anziehendes für die Genfer Gelehrten gehabt hat und es Ist allerdings hemerkenswerth , dass von den vier Physiologen, Haies, Bonnet, Duhamel, Senebier, welche im ISJahrh. ein so bedeutendes Licht über das Gewächsreich verbreiteten, zwei, Bonnet und Senebier, aus dem kleinen Freistaate hervorgegangen sind. Der würdige VerC dieses Aufsatzes hat dem botanischen Studium eine neue Richtung gegeben, und man muss geslehn, dass von ihm eine neue Ej>oche beginnen muss, die auch durch die Anlage mehrerer bo- tanischen Anstalten für das Studium (Le jardin et le con- servatolre de botanique) noch mehr bezeichnet wird. Dles^ Anstalten, wenn gleich nicht gross und umfangreich, sind doch zweckmässig und von dem grössten Nutzen zur Ver-^ breilung gemeinnütziger Kenntnisse für alle Stände, was man leider von vielen grossen und kostbaren Anlagen der Art nicht sagen kann, welche eher als ein Luxus -Artikel denn als nützliche Institute sich zeigen. Den Beschluss machen bibliographische Noten, enthaltend, die verschie- denen Schriftsteller Genfs, welche auf das Gewächsrekh 65 bezügliche Schriften hinterliessen , mit Angabe der Zeit ihrer Geburt und Todes, und mit genauer Anführung der AYcrke und Abhandlungen, welche sie in Bezug auf Pflan- zen geschrieben haben. Wir ersehen aus diesem sehr be- lelirenden Verzeichnisse, dass wir.ifocli folgende Abhand- liiDgen und Arbeilen zu erwarten haben: nämlich: 1) von Choisy: Memoire sur le Cuscutes lu en 1830 ä . ' la Soc. de Phys. et d'hisl. nat., et pret ä paraitre. — ^ Monographie des Convolvulac*?es 1 vol. irf 4, pret ' ä publier. : ^v^ws"!) -.V^NiT s\\vv.)\ii>v».sö i*s\um 2) von Diihy : Memoire sur les Ccramiee^, 'lu ä la Soc. de Phys. et d'hist. nat. en 1829;, pret ä parai^re. — Monographie des Primutäcees ioe^it. '. , , 3) von Alphonse De Candolle: Memoire suf la Geo- ^aphie botaniqüe, lu ä la Soc. de Phys. el d'hist. nat. 1830 (inedil). Wir können noch hinzufügen, dass A. P. I>e Candolle der Vater, ausser einem Memoire sur les Valerianees mit 5 Kupfertafehi, welches wohl schon gedruckt ist, eine Physiologie vegetale (ungefähr 80 — 90 Bogen ohne Kupfer) dem Drnck übergeben habe und dass Prof. 11 öp er in Basel eine mit Zusätzen versehene und nach dem Original pa- ginirte Übersetzung dieses Werkes, durch den Verf. dazu aufgefordert, sogleich nachfolgen lassen wird. Gewiss ein nicht allein für den Botaniker sondern auch für den Che- ihiker^ Forstmann und Ökonom höchst wichligcs Werk. Memodres de la societe de physlqae et d'histoire naturelle de Geneve. Tome lU 2, iV. De l'influence du deshechement sur la gernunation de plusieurs graines alimentaires par Theod. (le Saussure. III. 2. p. 1 — 28. Notice sur une matierc rongc, qrii a colore Ic lac 86 de Morat par J, A, Colladon, ./. Macmre et A. P. De Candollc III. 2, p, 37 — 42 avec uneplan^ che coloriee {s. Linn.3 Litt. p. ^6.) Memoire sur la famille des Grossulariees pqr Jean Louis Berlandier, 11 L 2. p, 43 — 60 avec 3 pl^fir cJies. '-'■■' . ■ ■■■■■' {■ Revue de la famille des Lythraires par A* P. De Candolle 111. % p. 65^-96 avec 3 planch. (Auch unter besonderem Titel: Geneve 1826. ^.J s. Linn. 2. p. 503. ISote sur les raphides par M. Alph. De Candolle 111. p. 115. (Linn.Z Litt. p. 128.^ Analyse du Vernis de la Chine par M. Is. Macairc- Prinsep. 111. 2 p. 131 — 142. Note sur Vanalyse de quelques suhstdnces vegetales par Mr. Fran^, Marcet lll^%p,^1\l — 1%k, J^emoire sur la famille des Comhretacees ; pßr 31. A. P. De Candolle; IV. p. 1 — 46. (Auch unter he- sonderem Titel: Geneve iS^S. 4- 42 S, u. hKpfrlßn.J Per erste Theil dieser Abhandlung enthäU allgerneine Betrachtungen über die Familie, so wie über die Trlbus und die Gattungen, aus welchen sie besteht. Es sind hier die Gründe angegeben, zu der im Prodromus angenom- menen Aufstellungsart, \m zweiten Theil sind ausführlich beschrieben: Bucida angustifolia DC, Pentaptera to- mentosa Roxb., abgebildet T. l-, P. Arjuna Roxb. T. II., P. paniculata Roxb., P. ovata DC, Getonia nutans Roxb., Conocarpus acuminata Roxb. T. III, Con. leio- carpa DC, Poivi^ea aculenta DC. T. IV, P. eriopetala DC. Tab, V, A, Comhretmn rotundifolium Rieh., C, ini- — : ^ 87 cropetalmn DG., C. obtusifoUum Rieb., C. puberum Rieh,, C. glabrnm DC. , C. velidinmn DC. , C pedicdlare DC, C. altum Perrot. DC. T. V. f. B., C. glutinosiim. Perr. DG., C. mwcrowfif/?/m Vahl ined, DC., C. trigonoides Perr. DG., C. TValUchii DG. Auf der Tafel V ist noch f. G. Alk Frucht eines unbekannten Gombrelum abgebikiet. Memoire sur la coloration auiomnule des fmilles par 3L31acaire-Prinsep; I f^.p.4;ß—öt\fs..^iim. 5 Litt, p, 203.) '..,}'.''''[. '."C ." ""' ' JVdte sUP la condiietibilite relative ponr la colörique de differents hois dans le seits de ?ctirs ßhres et dans le sens contra ire par 3IM. Atig. De tu Rive " et Alphonse De Candolle IV. p. lt. Notes sur quelques plantes ohscrvccs en ßeurs an mois de Janvier 182S dans la scrre de 31r. Saladiii ä Prepiy par 31. De Candolle Prof. lV.p>. 85 — ., 90. (Auch unter besonderin Titel: ^öwt-t'e 1829. 4.) Die in den Gärten als Pittosporum revolutum Ker verbreitete Pflanze giebt dena Verf^ Gelegenheit folgende Berichtigung zu machen. In seinem Prodromus sind P. revolutum Ker, P. fulvum. Rudge und P. tomentosum Bonpl. als eigne Arien aufgeslcllt, jetzt glaubt er diese so ordnen zu müssen: 1) P. revolutum. (Ker bot. reg. t. 1S6), fol. elliplicis utrinque acuminatis, superne pubcscentibus, snbtus pube rufida subtomentosis, mollibus, planis, margine vix revolulis aut subundulatis ; racemo terminali, brevi, 7—8 floro. 17. In Nova Holl. Dryand. in H. Kew. Ed. 2. V. 2. p. 27 (ex test. Horlul. Angl.), Lodd. bot. mag. t. 506; P. tomentosum Bonpl. Nav. p. 57. t. 21. Var. 3. fulvum, foliis subtus, ncrvis exceptis subglabralis. P. fulvum Rudge Tr. Soc. Lin. Lond. 10p. 298t. 20. 2) P. ledlfolium, fol. oblon- gls, utiinquc suboblusis, margine revolulis, coriaccis, su- 88 " • ^. perne glabris, sublus villoso tomenlo&is, racemis terminali- kvs paucifloris. fi- I« Növ. Holl. P. revolutujn DC. prodr. 1. p. 346, Dryand. 1. c. ex phrasi speclf. — Eine zweite in Betracht genommene Pflanze ist :difc unter dem Namen viacrophylla in den Gärten bekannte Kennedya, Der Verf. hält sie für ein Var. der K. monophylla, foliis late ovalo-lanceolptis apice obtusis emarginatis, latitudine duplo circiter longlorlbus. Habitus fere K. ovatae, seA racemi peliolis duplo triplove longiores. Die dritte Pflanze end- lich, von der gesprochen wird, ist die unter dem Namen Ästrapaea TVallichn in den Gävten befindliche Prachl- pflanze. Er fand, dass die von Lindley und von Ker ge- gebenen Abbildungen, ;welche letzterer, trotz mehrerer Verschiedenheiten, fiir identisch erklärt hatte, auch zweien Arfen angehörten, welche er so definirt: 1. Ästrapaea TFallichii (Lindl. Coli. t. 14.) pedunculis ereclis involucro llores subaequante, sepalis foliaceis extus hirsutissimis, slylo ultra antheras producto exserto. %, In India orlenl. Arbor vasta. Slipulae ovatae acutae planae. Folia distan* ter et irregulariler serra'ta. Flores in omnibus parlibus (antheris luteis exceptis) inlense coccinei fere purpurei. 2. Astr. pendulifloray pedunculis arCuato-pendulis, invo- lucro floribus dimidio breviore, sepalis membranaceis pallide coloratis extus subhirsulis, stylo ultra antheras non pro. ducto f^. In Madagascar aut ins. Mauritii? (A. Wallichil Ker in bpt. Reg. t 691 non Lindl.) Frutex in caldariis Pecemb. aut Januario florens, 2 — 4 pedalis. Slipulae Ovato-oblong^e acutae undulatae. Folia regulariter serrata. Calyces, partes petalorum inferiores et Stigmata albida. Ceterae floris partes inlense roseae, anlherae luteae. Pe- tala apice irregulayiter serrata aut lobata. Note $uv V empoisonnement des ve^dtaux par Jes substances veneneuses quils fouruissent eux me- ines; par 31. ^lacaire-Prinsep; ly.p.^i-^^d^- Esuii monographique sur le genre Scröfularia pdf' .. 'Henri iVydhr etc.; Jf^.p.V^^. (Aiieh unter be-, ■ :„ ^ sonderm Titel: Genevei^'29, A. 60 S. u. ^ Kpßß.J "''Nach einer kurxen Vorrede, in welcher der ■ X^erlV theils 'denen dankt, 'welche ihn bei Sein ier Arbeit untet»-' stützten, theils nm neue Mittheilungen bittet, beginnen irti* ersten Theil allgemeine Betrachtungen über die Gattung Scröfularia^ in Rücksicht des Namens und der Zahl der Arten und dann über die Vegetations'- und FructificationS- Orgiane. Darauf wird' von der geographischen Verbreitung gesprochen ,' so wie von der natürlichen Verwandschaffc diesier Gattung. Im zweiten Theil, welcher ganz lateinisch geschrieben ist, linden wir den ausführlichen Gattüngs- Charakter und dann eine Synopsis spe»»"i^ im ^>»lii»lni'ij Ir» »-i.jr Indem der Verf. sich auf die Arbeiten seirier Vorgän- ge Aug. de 3t. Hilaire und Jussieu bezieht, giebt er nur Zusätze zu diesen Arbeiten und Erläuterungen zu seinem Pjr^dromus., Im ersten Paragr. werden die allgemeinen Charactere erörtert, wobei denn auch Vergleichungen mit den nahe verwandten Familien nothwendig werden. Der Pair. 2 enthält die Einth'eilung der Familien in Gruppen und eine Rechtfertigung der vielen vom Verf. im Prodro.r mus aufgestellten. Der Par. 3 enthält riiin die Beschrei- bungen zweier "neuen Gattungen und ihrer Arten. V) Car- dionema mit einer Art C. muUicaule Tab. 1. 2) Cerdia mit zwei Arten C. virescens Tab. 2 und C. piirpurascens. Öer Par. 4 enthält Erläuterungen neuer Arten: Telephiuin laociflorum DC, Herniar^a cinerea DC Tafe. 3, Paro- nychia chilensis DG:, P. apetioides DC, P,1 ramosissi- ma DC. Tab. 4, Policarpaea glabrifoUa DC Tab^ 5, /^ l'mearifQlia DC Tab. 6. Cinquieme Memoire. Sur la famlUe des Ombelllferes '' par la meme. Paris 1829. 84 p. avec 19 planches«'^ , Eine, sa natürliche Familie, wie die der Dolden- Ge- wächse, welche schon so viele Bearbeiter gefunden hatte^ erforderte bei neuer Ü.berarljeitung auch eine ausführlichere Bei räch tun ff., ^o finden wir denn auch hier inj § 1 -eine geschichtliche Übersicht der für fliese Familie angewandj- ten Eintheilungsmelhoden, und sehen den Verf. dem von Cusson, Hoffmann und Koch eingeschlagenen Wege folgen und ihn dankbar die ihm von unserm würdigen Koch mil- getheilten Beobachtungen anerkennen. Der § 2 enthält einige Betrachlungen über die Bildung der Frucht bei deu Umbellaten, wobei auch noch über die nahe VerwandsGhaft der Umbellaten nicht allein rpit Araliaceen, sondern aucl^ mit Oeraniaceen und Ampelideen. Hiernächst werden auch die Charaktere angegeben , welche vorzugsweise zur Bildung der Unterabiheilungen und Gattungen in dieser Familie dienen; für die Trlbus sind es: A) die Gestalt des Eyweiss, gradlinicht, an der Seite oder an den Enden ge- krümmt. B) Dasein oder Fehlen der Striefen 2ter Ord- nung. C\ Die Zusammendrückung der Frucht vom Rücken oder von den Seiten. D?)> Die Stellung der Blumen io einfachen oder zusammengesetzten Dol4en. Für die Bil- dung der Gattungen würde zu beachten seyn E) die. Ge- genwart, das Fehlen oder die Stellung der Olstreifen. F) Die Gestalt und verhältnissmäfisige Grösse der Rippen erster und zweiter Ordnung. G) Die Gestalt der Blumea« blätter, H) das Dasein, Fehlen oder die Natur der Kelchr zahne. I) Die Gestalt des Grlffelfusses. K) Noch seltner die Gestallt des ; Fruditfusses. • Dkt dritte: §. handelt von deili>KeimeB der Umbeilaten, es gehört " dazöi die 19te Taf., welche 12 .verschiedene Fälle des Keimens zeigt. Im 4ten Paragr. ist yoii d^r Eiiiiheilung und der Namengebung bei 9^ . . den Umbellalen im Allgemeinen die Rede. Der § 5 ent- hält einige Betrachtungen über die Verhältnisse der Zahl der Arten und Gattungen bei verschiedenen Autoreu, so •wie über die Verbreitung dieser Familie auf, der Erde. Eine kurze Übersicht der neuen oder wenig gekannten Gattungen finden wir im 6ten Paragraph. Endlich im 7ten Paragraph ist eine Erklärung der Kupfertafeln, Es enthält nämlich Taf. 1. Darstellung der Charaktere folgender Gattungen: A. Wallrothia tenntfoUa, B. Scaligeria microcarpa , C. Johrenia dichotoma, D. Astydamia canariensis^ E. Eriosynaphe longifolia, F. Sclerosciadium humile. Die Figur G stellt den Queer- durchschnitt einer idealen UmbellaleniVucht vor. Auf der zweiten Tafel ist die Fortsetzung der Darstellung von Gallungs- Charakteren: H. Velaea Toluccensis\ I. Cal- dasia, K. Grammosciadium, L. Lecokia Cretica, M. Eti- lophiis Americanus, N. Sphallerocarpus cyminum, 0. Di- posis saniculaefolia^ P. Lophosciadum millefolium* Taf. 3. Fortsetz. : Q. Laserpitiimi hispidum, R. Seseli varium, R. Ses. Pallasü, S. Libanotis Buchtormensis, T. CenO' lophium Fischeri. Taf. 4. Didiscus cyaneus, T. 5. Astro- tricha floccosa. Taf. 6. Astr. ledlfolia, Taf. 7. TVydleria Portoriccensis. T. 8. Discopleura capillacea. T. 9. Diso, JNuttallii. Taf. 10. Leptocaulis divaricatus u. inermist T, lii Cynosciadium digitatum u. pinnatum, T. 12. Tic- demannia teretifolia. T. 13. Polytaenia NutalUi. T. 14. Trepocarpus Aethusae. T. 15. Anisosciadium Orientale, T. 16. Echinophora spinosa, T. 17. Astoma seselifolium» T. l8. Atrema americanum^ Sixieme memoire. Sur la femille des Loranthacees, par le meme. Paris 1830. de 32 p. arec 12planch. • Diese Abhandlung über die Familie der Löfarttheen schrieb der Verf. vorzüglich in der Absicht, um iü zeigen, ■ 95 welches der gegenwärtige Stand der Kenntnisse über diese jnelst parasitischen Gewächse sei und wie unvollständig gekannt noch die meisten derselben sind, so dass er es auch nicht unternahm, eine Theilung der Galtung Lo- räMhus \x\ mehrere Galtungen zu veranstalten, was seit- dem durch Martius geschehen ist, der reiche Gelegenheit hatte, sie im lebenden Zustande zu beobachten. Nachdem der Verf. einen kurzen Überblick über diese Familie und die sie konstiluirenden Genera gegeben hat, nimmt er im § 1. die Vegetalions- Organe derselben genauer durch, im 2ten aber die Fructificationstheile. Der 3te § handelt über die Gattung Viscum^ der 4te über Misodendrum, der 5te über Loranthus^ der 6te über Schoepßa. Im 7ten ist eine tabellarische Darstellung der geographischen Verbrei- tung der 318 Loranthaceen, so wie Aufforderung an die Reisenden und Botaniker zu genauen Beobachtungen der Arten dieser Familie, indem der Verf. sieben Punkte zur genauen Beachtung und Nachforschung empfiehlt. Wir vermissen irgend eine Bemerkung über das in der Linnaea von Chamisso und Schlechtendal näher erörterte Visaim ahtarcticum Forst., aus welchem dieselben eine neue Gattung Tupeia bildeten, welches aber im Prodromus als species non satis nota aufgeführt ist. Eine Erklärung der Kupfer macht den ßeschluss. T. 1. Loranthus • pendnluSy T. 2. L. con^ener, 3. L. carinatulus , 4. L. farinosus, 5. L. leptanthiis, 6. L. cinnamomeus, 7. L. chinensis, 8. L. Pentagonia, 9. L. dodonaeaefolius, 10. L. caly- culatus, 11. Misodendrinn pjinctulatum, 12. f. 1. Mis.bra- chystachyum, f. 2. Mis. qxiadriflorinn. 96 Monographie des Campanulees par Alph. De Can- ;ii«''"dolIe, Docteuj* en droit, Membre etc. A\ec vingt - ' 'planches. A Paris 1830. 4to YIU u. 384 S. Eine Arbeit, würdig des Sohnes von De Candolle und wie alle monographischen Arbeiten interessant und \yich- iig für die betreffende Familie oder Gruppe. Nachdem der Verf. im ersten Capitel die einzelnen Organe durchgenora- n^en hat, geh^ er im 2len zur Classification und zu den Verwandschaften dieser Gruppe der Campanulaceae über, welche besteht aus den Gattungen: Campanula^ Specu- laria, Symphyandra, Adenophora^ Tracheliiim, Canarina, Platycodon^ Codonopsis, Campamnnoea, Musschia, Phy^ tcuma^ Petromarula, Michauxia, Jasione^ Lightfoofia, Cephalostigma, Roella, Prismatocai'pus^Merciera^ FTah- lenbergia, Microcodon. Im dritten Capitel steht das We- nige, was über den Gebrauch, Anwendung und Eigen- schaften der Campanuleen bekannt ist. Im 4ten Cap. ist die Rede von der Erdverbreitung dieser Gruppe; im 5ten vpn den nicht zu dieser Gruppe gehörenden Gewächsen. Der zweite Theil ist der Beschreibung der Gattungen und Arten gewidmet und ist ganz lateinisch geschrieben, wir ßnden hier 7 Jasione, 15 Lightfootia, 3 Cephalostigma, 2 Campanumoea, 4 Codonopsis, 2 Canarina, 2 Platycodon, 2 Microdon, 5Q Wahlenbergia, 12 Prismatocarpus ,12 Ro- ella, 35 Phyteuma, 1 Petromarula, 2 Michauxia, 152 Cam- panula, 7 Specularia, 2 Trachelium, 12 Adenopbora, 4 Sym- phyandra, 1 . Musschia , 3 Merciera und dann noch einige Campanula- Arten, deren Gattung noch nicht sicher zu ermitteln war. Ein vollständiges Namen- Verzeichnis« nebst Erklärung der Tafeln macht den Beschluss. Die beigegebenen Kupfer geben theils Analysen der Fructifi cations- Organe theils Darstellungen noch nicht abgebil- deter Arten. 97 Flore de Senegamble ou descriptions histoire et pro- prietes des plantes qui croissent dans les divers contrees de la Senegamble, reoueillies par MlM. Leprieur et Perrottet, decrites parIVlM. GuiU lemin, Perrottet, A.Richard. Paris 1831 gr. in 4to. Livrais. 1 — 3. Ein Werk, welches sich in Ausstattung und Art der Bearbeitung an die Flora Brasillae meridionalis von Aug. St. Hilaire anschliesst, nur sind hier die meisten AbbiU düngen lithographirt, was aber der Deutlichkeit und dem guten Verständniss derselben nicht im geringsten schadet Wir sehen aus dem Prospectus, dass Mr. Leprieur, Pharmaceut der Marine und Mr. Perrottet, Direktor der Pflanzungen der Regierung, während 5 Jahre bis zu ihrer Rückkehr nach Frankreich, Juli 182ä, fortwährend theils Beobachtungen an lebenden Pflanzen anslellten, theils bedeutende Sammlungen getrockneter zusammenbrachten. Da Mr. Leprieur durch die gebieterischen Pflichten seines Standes gezwungen wurde Europa wieder zu verlassen, hat er seine ganzen Sammlungen und alle seine Noten Mr. Perroltet übergeben, welcher sich Mr. Guillemin und Mr. Achille Richard zu Mitarbeitern erwählt hat. Das Ganze wird 2 Bände bilden in 12 — 15 Lieferungen, jede aus 5 Bogen Text und 8 — 10 Tafeln bestehend. Die Bjearbeitung geschieht nach natürlichen Familien von den Ranunculaceen beginnend. Es sind in den vorliegenden Heften: 1 Ranunculacea, 2 Dilleniaceen, 7 Anonaceen, 3 Menispermeen, 5 Nymphaeaceen , 1 Papaveracea, 1 Cru- cifera, 15 Capparideen, 1 Flacourtianee, 1 Violariee, 1 Dro- seracee?, 3 Polygaleen, 1 Frankeniacee, 1 Sauvagesia, 3 Elalineen, 3 Caryophylleen, 39 Malvaceen , 3 Bomba- ceen, 6 Bütlneriaceen , 14 Tiliaceen, 1 Ternslroemiacea, Linnaca 6r Bd. Litterat. 7 98 ^ 4 Olacineen, ^ Hyperlclneen, 1 Diplerocarpee, 3 Hippo- crateaceen, die Sapindaceen sind erst angefangen. Wenn gleich die Anzahl neuer Arten eben nicht bedeutend er- scheint, so sind dagegen die Erläutevungen bekannter Ar- ten, die Berichtigungen in der Synonymie und die. Re- duetion vieler fälschlich für neu ausgegebenen, ferner die mannichfachen Bemerkungen, welche die ausführlichen Beschreibungen begleiten, von der grössten Wichtigkeit und geben diesem Werke einen bedeutenden Werlh. Ge- >fviss ist in jetziger Zeit, wo sich von allen Seiten täglich neue Arten und Gattungen erheben und zum Theil nur durch ein Paar Worte charakterisirt werden, sodass Niemand sie wiederzuerkennen wagen mag, gewiss ist nichts vfer- diensllicher, als einerseits die genauesten aus einer Masse von Individuen hervorgehenden Beschreibungen (noch bes- ser mit Kupfern) und die sorgfältigste Kritik der beschrieb benen nach Original -Exemplaren. ''^'»•■'**^ ""J»''* ^'' Bulletin botanique ou collection de notices origina- les et d'extraits des ouvrages botaniques,. souvent accompagnees de gravures representant des ana- lyses d'organes importants de la fleiu' ou du fruit etc. Par N. S e r i n g e etc. Geneve 1 830. 8vo. Dieses sehr erfreuliche Unternehmen des Hrn. Seringe wird Wohl leider schon ein Ende genommen haben, da derselbe die durch Balbis Tod erledigte Stelle in Lyon erhalten hat. Uns sind nur die Nummern 1.2. 6. 7. 9. zii- gekommen über deren Inhalt wir zu referiren vermögen.' No. 1. Janvicr 1830. Notice snr une monstriio;site du Diplotaxis tenuifoUa par BIM. JY. C. Scring.e et Hey] and p. 1. Die hier mitgelheilten Beobachtungen über Missbil- dungen an den Blumentheilen der Diplotaccis tenuifoUa , 99 im Genfer botan. Garten, auf Tab. I f. 1 — 15 dargeslellt, zeigen die Verwandlung der Blumentheile in Blätter und die damit verbundene Enlslehung von Knospen und Zwei- gen aus deren Achseln. Die Schote ist hier auf die zwei Blätter zurückgeführt, aus denen sie entsteht und die sonst Samen tragenden Ränder dieser Frucht tragen jetzt Blätt- chen (vielleicht genauer genommen Knospen?). KnArahis alpintty welche auf der 2len Tafel dargestellt ist, fand sich auf dem Saleve eine andere Art der Misshildung: aus den Achseln der untern Kelchblätter, welche fehlten oder ab- gefallen waren, entstehen neue Blumenstiele, welche mehr oder weniger vollkommene Blumen tragen, so dass der einfache Racemus ein aus 3 - blumigen Cymis zusammen- gesetzter wird, deren End- oder Mittelblume sitzend ist. Auch Verkürzungen und Verlängerungen einzelner Thciie zeigten sich. Endlich ist auf Tab. I noch eine Frucht der Tctragonia expansa abgebildet, bei welcher aus der Achsel des einen Kelchlappen eine neue Blume hervor- sprosst. ; No. 2. Fevrier 1830. Deacriptmn et figiire (Tahiti.) du Ranunculus trideutatus, Par le Redactcar p. 25. Abbildung und ausführliche Beschreibung in französl' scher Sprache des Ranunculus tridenlatus HBK. nach Exemplaren aus Mexico von Berlandier gesammelt. Es fanden sich auch Monstrositäten, 1) Nvo Blattsiengel und Blumenstiele mit einander verwachsen 'Wären, 2) wo tneh* rere Blumen mit einander verwachsen waren, so dass die Fruchtkopfe jedoch getrennt erscheinen: 3) wo unter der Blume noch eine gestielte Blume sich öiUwIckelt. Ea-irait d'ane nöfh sUr le chängdineni cfe hoiiWihl, qni a liea dcms le höis de ccrtains arbres, et 7* 100 particuUerement dans VAlnus glutinosa Gaertn. par M. F. Marcet. p. 41. Das bekannte Phaenomen des Rothwerdens, welches das Elsenholz so sehr auszeichnet, scheint Mr. Marcet von einer Art Öxydlrung des Gerbestoffs herzurühren, welche in dem Augenblicke geschieht, wo dieser mit der Luft in Berührung kommt. Die Färbung ist besonders auf den Querschnitten des Holzes bemerklich, denn wenn man die Rinde einfach ablöst, so wird diese Längsfläche wenig gefärbt. Eoctrait d'une note sur une matiere grosse prodtdte ■ par le Vateria indica par MM. Macair e et Marcet p. 42. Eine dichte, feste, gelblichweisse, weich anzufühlende, geschmacklose, aber leicht aromatisch riechende Substanz, welche bei 40** C. schmilzt und fähig ist, schöne Lichte zu bilden, welche mit schöner weisse Flamme brennen, wird von den Früchten der V^ateria indica in Ostindien gewonnen, indem man diese siedet. Sie besteht aus Olein, Stearin und Margarin. Der Dr. Babinglon hat diese Sub- stanz in Quarterly Journal of Science von 1825 beschrieben. No. 6. Juin 1830. Notice mojiographique du genre Brunella, par Mr. Frederic Hamilton p. 153. (avec une planche Tab. VII.J Der Verf. dieser kleinen Monographie über die längst als schwierig bekannte Gattung Brunella oder Prunella hat seine Anwesenheit in Genf und die dortigen reichen Sammlungen zu diesem Versuche benützt. Leider hat er, wie er selbst gesteht, nur zwei Arten lebend untersuchen können und schöpfte daher seine ganze Ansicht aus den trocknen Pflanzern, ohne, hier v;serta. Species e veteri continente fol. simplicibus v. bipinnatis, rarius simpliciter pinnatls, foliolis plerumque dentatls. Genera: Quivisia Juss., Calodrynm Desv., Tiir- ra,ea L., Melia L. , Azadirachta, Mallea,1 Cipadessa BI4— 2) Trichilieae. Embryo absque perispermio, coty- ledonlbus crassisi radicula brevi vulgo inter ipsas relracta. Species ex ulroque continente foliis allernis simpliciter pinnatls, foliolis int egerrimis. Genera: JSemedra, Apha' namixis ßl., Disoocylum Bl., Chisocheton Bl.^ Synonm, Hartighsea^ Epickapi's Bh, Cahnlcay Didymochetön Bl., 108 Goniochcton Bl., Snndoricum Qstv.y Lansium Bl., Ecke- hergia Spann., Heynca Roxb., Trichilia L., Moschoxy- lum, Giiarea L., Carapa Aubl., Xylocarpus. Genera affinia: Calpandria Bl., Aglaia Lour. — II. CEDRELA- CEAE. Cal. 4 — 5dlvisus. Pet.' numero aequalia longiora. Slam, numero dupla, filamentis nunc in tubum coalitis, nunc cllstinclis, disco bypogyno inserta. Stylus et stigma simplicia. Ovarü loculi numero petalorum aequales vel pauciores (3), In quibus ovula 4 v. saeplu.s plura, biserlala imbricata. Fructus capsularls valvls a sep^is quibuscum allernant solublllbüs. Semina plana, alata; perispermlum tenue v. nullum. 1) Swielenieae. Filamenta in tubum coalila. Hilum in apice alae funiculo percursae silum. Cor. praefloratio eontorla, Genera: Swietenialu., Khaya, Soy- mida, Chukrasia. 2) Cedreleae. Filamenla distincla. Hilum in extremitate seminis embryonifera situm. Cor. praefloratio convolutiva s. conlorto-convolutiva. Genera: Chloroocylon DC, Flindersia Br., Cedrela L. — Folgen«^ des sind die neuen Gattungen mit ihren Characleren: AZADIRACHTA. Cal. 5-part. Pet. 5, patentia. Filam. 10, inferne coalita in tubum apice breviter 10-lobum lobis reflexis, fauce lO-antheriferum: anthcrae lobis oppositae et subaequales oblongae. Styl, columnaeformis. Stigma 3-part. lobis conoldeis. Ovar, disco brevi impositum, 3 loc, loculis 2-ovulatis; Ovula coUateralia pendula. Fruct. drü-* paeformis, abortu 1-locul. l-sperm. — MALLE A Cal. 5-dent. Pet. 5. patentia. Filam. 10 inferne coalila in tu- bum brevem, basi (disco coadunati?) incrassatum, celerum llbera, apice bilaciniata et inter lacinias antherifera; an- iherae erectae cordatae subapiculatae. Styl, brevis clava- tus. Stigma hemisphaerJ, lobis 5 apiculatum. Ovar. 5- loculare, loculis 2-ovul.; ovula coUateralia pendula. Fruct. baccatus, endocarpio osseo solublli in pyrenas verticillatas indebiscentes l-sperm.^ — JNEMEDRA Cal. breviter et ob- 109 tiise 5-Iobus. Pet. 5. connivenlia quincunciala concava. Filam. 8 — 10 connata in tubiim iirceolatum subintegrum, ipsis introrsum et inferne prominentibus, alte 8 — lO-stria- tum, supra 8 — 10 antherlferum. Anlh. inclusae • erectae pyramida[ae. Stigma sessile ovoideum apice 3-lobat. Ovar. 3-lücul., loculis 1-ovul.: övula adscendentia. Fruct ...— ^ SYNOUM Cal. 4-parlit. Pet. 4. libera. Filam. 8, «oalita in tubum brevem cupulaeformem subintegrum, fauce intror- sum 8-antheriferum: anlherae fere inclusae erectae ovatae. Styl brevis crassus. Stigma dlscoi'deum. Ovar, disco ae- quali insidens 3-locul., loculis 2-ovul. : Ovula collateralia, laminae, quae ab apice loculi pendet adnata, ipsa mediante connexa et unicum mentientla. Fruct. capsularis 3-gonus 3-locul., loculis 2-sperm. : massa ab apice anguli interni pendens carnosa (nonne ex arillis 2-connatis?) semina utrlnquc et introrsum adnata gerenÄ Sem. tunica elastica bivalvi, quam pulpa rubens vestit, inclusa: embryo radi- cula brevi supera. — HARTIGHSEA. Cal. 4— S-part. den- tatusve V. subinteger. Pet. 4 — 5 inferne c. tubo stamlneo coalita, rarius libera. Filam. 8 — 10 coalila in tubum cy- lindricum apice 8 — 10-crenatum, crenis simplicibus aut bifidis, fauce 8 — lO-antheriferum: anlherae inclusae C; crenis alternantes erectae. Tubulus ovarium vaginans cre nulatus. Styl, filiformis. Stigma discoideo-capitatum. Ovar. 3 -rarius 4-locul., loculis 2 — 1-ovulatIs: ovula (dum gemina) collateralia. Fruct. capsularis, 3 — 4-locul., loculis 2 — 1- spermis, quibusdam interdum abortivis, locullcide 3- — 4- valvis ; embryo radicula, nunc cotyledonibus collateralibus loculi apicem, nunc iisdem superpositis loculi axem, spe- ctante. — CABRALEA. Cal. brevis 5-pbyll., foHolis quln- cunciatim imbricatls. Pet 5. medio reflexa libera. Filam. 10. connata in tubum cylindricum glabrum lO-crenätuni crenis bifidis, fauce 10- antheriferum. Anth. inclusae c. crenis alternantes erectae angustae subarcuatae. Tubulus VI HO — ovarium vaginans obsolete 5-gonus et 5-crenalus. Styl, filiformis glaber Stigma discoideo-capitatum. Ovar. 5-locuL, locuHs 2-ovul. : ovula superposila. Fructus .... — MO-f SCHOXYLUM Cal. brevis 4— 5fid. dentatusve, ravius sub- integer. Pet. 4 — 5, in corollam 1-petalam 4 — 5-fidam ba- sibus coalita, rarius libera. Filam. 8 — 10 coalita in tubum brevem apice 8— 10-denlatum dentibus subulatis, 8 — 10- antherifer. Anth. exsertae c. dentibus allernantes ereclae. StyL brevis. Stigma capitatum aut 3 -lob. Ovarium insidens disco nonnunquam parlem ipsius vestienti 3-loc., loculis 2-ov,ul.: Ovula collateralia pendula. Fruet. capsularis 3-valv. 3-loc., loculis 1-sperm. Semina arillo succoso vesiila. — XYLOCARPUS. Distinguitur a Carapa oalyce monophyllo (non 4 — 5-phyllo), laciniis tubi staminei bifidis, quibus antherae opposilae (non integris cumque antheris aller- nanlibus) praefloralione petalorum convolutiva (non con- torta) etc. — KHAYA. Cal. 4-phyll. foliolis alternative imbricatis. Pet. 4. palen tia. Filam. 8, coalita in tubum basi inflatum, apice 8-denlat. dentibus contortim latere imbri- catis, introrsum 8-antheriferum; antberae inclusae c. den- tibus alternantes, summo dorso per lilum breve adnexae. Styl, brevis crassus. Stigma discoid. 4-radiatum. Ovar, disco annulari impositum et basi cinctum oblongo-ovalum, 4-locul., loculis l6-ovul. Fruct. capsularis globosus 4-loc. ab apice septifrage 4-valv., valvis crassis, lignosis, solubi- libus ab axe persistente et dissepirnenlis 4-alato. Sem. in singulis loculis 16, suborbiculata curvia, membranaceo- marginata, axi biseriatim inserta, 1-serialim tamen imbri- cata pendula. Embryo obliquus radlcula papillaeformi brevissima, loculi lalus speclante, cotyledonlbus inter sc et cum perispermo tenui carnoso conferruminalis confasisque. — SOYMIDA. Cal. 5-pbyll. foliolis quincunciatim im- baicatis. Pet. 5» pater.tia breviter unguiculala. Filam. 10 coalita in tubum brevem in lobos 10 basibus inier se lU cohaerentes, apice libero bulenlatos et inter dentes 1-an- iherifeios: anlberae subinclusae summo dorso per breve filum adnexae obovalae. Styl, pnsmatico-5-gonus. Stigma crassum pell^tunj ö-gpn.^.Ovar. disco impositura latiori, tubi fundum veslienti, 5-loc., loculis 12-ovul. Fruct. cap- sularis oblongo-obovatus 5-locul., ab apice septifrage 5-valvis; in valyi$ singulis sarcocarpium lignosum tenue ab endocarpio solubile, utrumque autem ab axe amplo persistente, dissepimentis 5-gono. Sem. ex axe summo pendula, in singulis loculis imbricata plana, tegumento spongioso nucleum undique marginante, sed infra et (lon- . gius) supra expanso in alam membranaceam, apice hlli- feram: embryo subrecius, pellicula absque perispermo ye- stitus, colyledonibus foliaceis apice biauriculalis, radicula sursum speclante, conica, iuler colyledonum auriculas re- tyacla. — CHUKRASIA. Cal. brevis 5-dent. Pet. 5. erGcla. Filam. 10, coalita in tubum apice 10-crenalum, crenis l-antherif. Antherae exserlae erectae. Styl, brevis crassus ovarium continuans. Stigma capitatum supra trilobum. Ovar, disco brevi stipitatum oblongum 3 -loc, loculis mul- tiovulatis. Fructus .;..— Folgende neue Arten linden sich in der Abhandlung: 1) Melia austi'alasica , foliolis bre- viter et abrupte acuminatis , obluse serrato-dentatis; tubo slamineo laciniis ßlamentosis crinito; antheris gjabris, par- libus novellis vix farinoso-rufescentibus Nov. Holl. %) 31, Candolleii foliolis ovato-lanceolatis,longe et pbtuse acur minatis, brevi ler serratis v. subintegris; tubo glamineo glabro; aqtheris villosis; partibus novellis farinoso-incanis. Timor. 3) Nemedra elaeagnoidea, foliolis 3 — ^^5 suboppo- sltis, lanceolatis subtus lepidolis; paniculis axillaribus et terminalibus dense mullifloris. ISov. Holl. et Nov. Caled. ^ Aphanamixis timorensis, fol. abrupte v. imparl-pin- natis,, foliolis oppositis 5 — 7jugis oblongis oblique ovato- lanceolatis utrinque glabris, petiolis glabris, spicis longis- 112 Timbr. 5) Aph. Perrottetiana, {o\. impari-pinnalis^ fo- liolls oppositis muliijugis oblongis oblique ovalis subtus discoloribus et hispidulis; peliolis velutinis, spicls longis- simis pendulis. Ins. Philipp. 6) Hartighsea Fraseriana^ fol. abrupte pinnalis; foliolis suboppositis 2 — 4jugis, lan- ceolatis obtusiusculis, nervis secundariis subtus ad basiti in perulam dilatatis; paniculis racemiformibus , laxifloris, petalis 4 c. tubo stamineo inferne coalitis; ovario 3-locu- lari. Nov. Holl. 7) H. Lessertiana, foliolis 4 — ^5 alternis V. opposilis lanceolato-ellipticis, brevissime et obtuse acu- minalis; paniculis laxe paucifloris; petalis 5. c. tubo sta- mineo inferne coalitis; ovario 4-loculari. Nov. Holl. 4) Epi- chaHs speciosa, fol. impari-pinnatis, 7 — Sjugis; foliolis oblongis oblique obovatis ovatisve, breviter et obtuse acu- minatis, racemis brevibus, calyce campanulato. Timor. 9) Ep. Kunthiana, fol. impari-pinnatis 2jugis foliolis öva- tis basi acutis apice breviter et obtuse aciiminatis, pani- culis pauci- laxifloris; calyce brevissimo Nov. Guin. 10) Cabralea polytricha , ramis velutinis ; foliolis Sjugis lan- ceolato- obovatis brevissime acuminatis, supra scabris et parce puberulis, subtus velutinis; petalis obovatis, numero partium in flore saepe quatern. Brasil. 11) C. affinis, ramis velutinis, foliolis 7 — Sjugis, oblique lanceolatis su- pra scabriusculis puberulisque subtus velutinis, petalis lineari-spalhulatis mimero partium in flore semper quin. Brasil. 12) C. oligotrlcha, ramis laevissimis, foliolis öjugis oblique lanceolatis, supra glabris et lucidis, subtus velu- tinis, petalis lineari-spatbulalis, numero partium in flore semper quin. Brasil. 13) C. glaberrima, ramis glaberri- mis, foliolis lOjugis oblongis subfalcatis glabris , petalis lineari-elliplicis, numero partium in flore semper quin. Brasil. \^) Didymocheton Leschenaultiaiium, fol. impari- pinnatis 2 — Ijugis foliolis oblongis obovatis breviter acu- minatis i 113 minatis subtus pubescentibus ; glomerulis florum panlcula- tis, panicula axiliari contracta. Java. 15) D, Gaudichau- dianum, fol. longissimis impari-pinnatis Sjugis; foliolis oblongis oblique ovatis acullssime acirminatis membrana- ceis glabris, glomerulis florum spicatis spica löngissima. Ins. Rawak. 16) Eckebergia senegalensis fol. impari- pinnatis 2jugis, foIioHs oblique lanceolato - ovatis breviter ^ct aculissime acnminatrs, petalis calyce multo longioribus, •övario glabro basi cum disco concreto 5-locul. Seöegämbia. 17) Heynea trifoliolata , fol. trifoliolatis , foliolis ovatis obovatisve subemarginatis, disco ovarium villosum fere immersum cingente Ind. Or. 18) ^. affinis^ foliis im- pari-pinnatis 3jugis, foliolis oblique ovatis obtuse acumi- natis, disco glabro ovarium concretum includente et quasi Coronante. Ind. Or. 19) Trichilia Prieureätia, fol. im- pari-pinnatis bijugis, foliolis läoceolato- ovatis breviter et obluse acuminatis glaberrimis; paniculis brevibus; numero partium in flore quinario, filamehtis bmnino in tubum coalitis. Senegamb. 20) Ti\ discolor, fol. impari-pinnatis; foliolis alternis v. oppositis et 4 — 5jügis ovatis mucronu- latis glaberrimis subtus discoloribus; paniculis racemifor- mibus paucifloris, numero partium in flore quinariö; fila- mentis in tubum omnino coalitis. Brasil. 21) Tr. diver- sifoUa, fol. trifoliolatis v. c. imparl bijugis, foliolis lanceo- lalis obovatisve acute acuminatis glabris; paniculis brevibus paucifloris, numero partium in flore quaternario, fllamentis partim liberis. Antill. 22) Tr. trinitensis, fol. pinnatls, foliolis 6 — 7oppos. V. subopp. ; lanceolato -obovatis v. ova- tis brevissime acuminatis puberulis; paniculis brevissimis; numero partium in flore vulgo quaternario ; filam. partim liberis Antill. 23) Moschoxylum pseudofttlpulare , fol. impari-pinnatis bijugis, foliolis obovatis acuminatis glabris, inferioribus orbicularibus minimis stipulas mentlentibus; paniculis axillaribus brevissimis et paucifloris, cor. 4 par- Linnaea Gf Bd. Litterat. O 114 ' iita puberula. Brasil. , 24) M* Cipo, fol. ^plnnalis, follolis 8 9 alternis oblQngis lanceolatis acuminatis glaberrimls; paniculls lerminalibus longis, cor. alle 4-fi:da puberula. Guiana. 1h) M, Pleeamim, fol. pinnatis, foliolis 7 alternis V. subopp. lanceolato - ovatis acuminati« glaberrimis; pani- culis terininalibus longis; cor. S-partita glabra Brasil, 26) Guare^ ^ahlianfL^ cortice ratnorum griseo, foliolis 4-r-6- jugis oy^tis basi acutis apice acuminatis, glabris lucidis; paniculis brevibus laxiflpris; ovario glabxo; fructu....Anlill. 27) G. Aubletiiy cx)rt{cß ramorum petiolorumque alroru- bente laeyi ; foliolis 6— rlOjugis pblongis ovatis oboyatisve glabris; paniculis longis et angustis; ovario yilloso; fructu pyriformi glabro la.cviu§cu,lo. Guiana. 28) G. muUiflora^ cortice ramulorura farinoso v. glabrato atrorubente; foliolis 6 — 4jugis pblongis ob ovatis basi aeutis breviter et obtuse acuminatis glabris; panipulis axillaribus longis ramosissi- mis i ovario hjrsuto ; fructu .... 29)^ G. scabra^ cortice ra- morum brunneo, scabro, foliolis 8 — ^^4jugis oblongis lan- ceolatis v. lanceolato - ovatis , breviter et .acute acuminatis glabris; paniculis brevibus ramosis; ovario.;..; fructu tur- binato rugoso - scabro parce puberulo. Guiana. 30) G.Per- TOtetiana^ cortice ramorum glabrato sub epidermide grisea fusco-rubenle; foliolis 4 — Sjugis pblongis ellipticis obova- tisve , . breviter acuminatis glabris ; paniculis longiusculis spiciformibus , ovario sericeo - villpso ; fruclu Anlill. 31) G, pubescens^ cortice ramorum pallide rufescente gla- bratove; foliolis 4 — 2jugis oblongis lanceolato obovatis ovatlsve, obtuse acuminatis, membranaceis, praeter nervös pubentes glabris; paniculis brevibus late ramosis, ovario villoso, fructu.. >.. Guiapa. 32) G. puhißora^ cortice ra- morum brunnep; foliolis 3 — :2jugis oblongis lanceolatis breviter acuminatis membranaceis glabris; paniculis spici- formibus, pauci-laxi- floris, pvario villoso, fructu ... . Brasil, 33) G. velutina, ramis, petiolis nervis pedunculisque pube 115 densa velutinls, foliolis 6— *2]ugis oblongis ovalis breviter et obtuse acuminatls supra glabris et nitidis, subtus bre- vlssime pubentibus, brevibus densifloris, ovario villoso* frucCu.... Brasil. 34) G. afßnis, ramis petlolls piedun- culisque pube densa velutinls, foliolis ....jugis oratis, bre- viter et obtuse aeuminatis supra glabris subtus pubescen- tibus; paniculis brevibus; ovario....; fructu subpyriformi tomento brevl yelutino. Gulana. "35) G. Kunthiana^ ramis glaibratis et atro-rubentibus; folIoHs 5— 2jugis lati^ ovatis vix aeuminatis glabris corlaceis; paniculis pyramidatis, ovario glabro stipitato ; fructu pyriformi glabro laeviusculo« Güiana> 36) C co^to/a, cortice ramorum brünneo scabro; foliolis 3 — 2jugis lanceolalo- ovalis abrupte et obtuse aeu- minatis glabris; paniculis brevibus; ovario....; fructu glo- boso 12-costato brevissime veliitino. Guiana. 37> G. Ri. chardiana^ cortice cinerascente iuaequali; foliolis 3 — 4ju- gis oblongis lanceolato - obovatis acuminatls lucidls glabris; glomerulis raraeis; fructu pomiformi 11-costato pUis raris sparso... Guiana. 38) G. meganiha, cortice ramulornm petiolorumque velutino, foliolis 6-jugis magnis oblongis obovatis breviter et obtuse aeuminatis coriaceis supra glabris« subtus puberulis nervosis ; petiolis infertie -alle ca- naliculatis ; paniculis longis pyramidatis; ovario sericeo- pubente 7.1oc. ; fructu.... Guiana. 39) Chukrasia tabu- laris, fol. 5 — ^Sjugis; foliolis oblongis oblique ovatis in'ae- quilateris, obtus^ aeuminatis integerrimis sublüs ad^ äxillas nervorüm pilosis; paöiculis terminalibusl Ind. Or. '40)CV- drela sin^sU, fol. impari-pinnatis; foliolis oblonges ovato- acuminatis , breviter ac remote serratis glabris subtus ' pal- lidioribus; petalis glabris ; filamentis 10, 5 sterilibus« China. 41) C. guianensis) fol. abrupte pinnalls; foliolis oblongis oblique oväto-äcürtiinans integferrimis glabris subtus palfi- didribns; petalis lomentösis; filam. 5; omnIbus artihcriferls. Guiana ('Bull. muv. d. sc. nät 7\y>i). 1830.7?.^4:) - '"■ m 3. Der Belgier und Holländer, Florula Belgica, operis majoris prodromus^^ auct. B. C. Dumortier. Tournay 1.827. 8vo ; 17^ S^ ( Nicht im Buchhandel.) (Cömpeiidiura Florae Belgicae, conjunctis stüdiis edi- derunt A. L. S. Lejeune et R. Coiirtois. Leodii 8vo Tomus I. 1828., ?x u. 264S. Tpm. U. 1831. VII u. 320 s. . :.: : . , .. ...: Der erste Band umfasst die fünf ersten Klassen und der zweite geht bis einschliesslich zur 14ten Klasse des Linneischen Systems. Jeder Klasse geht ein Conspeclus generum voran , mit Angabe der natürlichen Familie bei jeder Gattung. Die Arten haben neue Diagnosen erhalten, ihnen werden vorzugsweise auf die Flor bezügliche Syno- nyme beigeseizt, doch ist nichts von neuern Arbeilen übersehen ; die Formenverschiedenheiteh sind überall sorg- fältig angegeben und der Standort genau bemerkt, so dass diese Flor^ der wir den besten Fortgang wünschen (in zwei Jahren hoffen die Verff. auch den cryptogämischen Theil liefern zu köhnen) den besten auf eigene- Arbeit, AB&icht und Untersuchung gegründeten beizuzählen : ist. .; . Sertum botanicum, Collection choisie -i'j C. Ä. Agardh etc. Species Algarum rite cognitae cum Synonymis, dilferentiis specificis et descriptionibus succinctis. Vol. secundi Sectio prior. Grypbiae 1828 8vo Lxxvi u. 169 S. Im Jahre 1823 erschien der erste Band der Species Algarum, darauf im Jahre 1824 das Systema Algarum, als Vorläufer der weitern Ausführung der Species, deren näch- ste Abtheilung 1828 erschien und in der Vorrede zuerst eine Beurtheilung, theils der seit Erscheinen des ersten 122 Bandes bekannt gemachten Eintheilungsmelhode der Algen ; theils der gegen die Ansichten und Festsetzungen des Ver- fassers gerichteten Einwürfe und der Kritiken seiner Werke enthält. Ausserdem iinden wir 2) in dieser Vorrede eine Comparatio fundamenti systematis Algarum, Fungorum et Lichenum, worin der Verf. seine Meinung dahin ausspricht, dass bei den Algen Gemmen und Früchte zu finden seien, bei den Flechten nur Gemmen und keine Früchte, bei den Pilzen weder Gemmen noch Früchte, dass also die Algen denselben EintheiluHgsgrund wie die höhern Pflanzen ha- ben, wenn man nämlich die Frucht fi^r den Haupteinthei- lungsgrund des Systems hallen müsse, pin dritter Abschnitt der Vorrede handelt: de vera dignitate cohorlis Algarum, ein vierter: de nomine Algarum; der fünfte endlich: de prlncipiis systematis eorumque vi ad systema Algarum hodiernum reformandum, wobei sich der Verf. auf die von ihm, schon in seinen Aphorismen aufgestellten, ihm für jede natürliche Anordnung anwendbaren Sätze stützt. Übrigens will der Verf. jede weitere Auseinandersetzung seines Systems so wie alles auf die Natur der Algen Be- zügliche in den folgenden Theilen des Werks, zum Theil am Ende desselben beibringen und auch den zu erwarten- den Einwürfen ebendaselbst begegnen. Übrigens enthält dies Werk die Lemanieen, die Ectocarpeen und die Ce- ramieen, Conspectus crlticus Diatomacearum quem' etc. prae- side Car. Ad. Agardh etc. defendet C. P. Lillje- borg. Pars I. Lundae 1830. 8vo 16 S. , In dieser Abhandlung betrachtet der Vorsitzende ein Paar Gattungen aus den niedrigsten Gruppen der Algen, den Diatomeen, nämlich Cymbella und Schizonema, Die erstere charakterisirt' er so: Frustula elliptica, libera v.^ II — 123 muco amorpho involula, blnallra conjuncta. Dazu gehören Arten von Frustulia Ag. von Bacillaria Nitzsch, vielleicht auch Navicula Bory, obgleich in der Beschreibung und den Arten meist alles dagegen streilet. Diese microscopischen Wesen, mögen sie sich bewegen oder nicht, hält er für Algen, findet sie im Anfange zu zwei Individuen vereinigt, welche sich später trennen, um sich nicht wieder zu ver- binden. Er zählt 16 Arten in drei Abtheilungen auf: L, frustulis simplicibus (aut nunquam in conjunclione de- prehensis). 1) Cymhella hyalina, frustulis utrinque lan ceolatis et acutis hyallnis. 2) C. minor, frustulis utrinque lanceolatis et acutis, fascia angusta hyalina, apicibus opa- cis Syst. p. 2. n. 3.' 3) C. acuta ^ {xxxsixiWs linearibus utrinque aculis hyalinis, medio linea transversali opaca T\otaiis Syst. n. 2. 4) C. elliptica, frustulis ellipJicis totis luteis V. bipunctatis in strato gelatinoso nidulantibus. Syst. p. 311. 5) C. latefasciata , frustulis ellipticis utrinque acutis, fascia lata hyalina apicibus opacis; dazu passen mehrere Figuren, von Nitzsch t. 3. f. 19. 6) C. lonceO' lata, frustulis utrinque lanceolatis ellipticis obtusis hyalino- luteis. Bot. Zeit. 1826, Nitzsch t. 3 f. 18. — II. Frustulis coadunatis. 7) C. novilunaris , frustulis novilunaribus an- gustissimis hyalinis medio luteo-fasciatis Bot. Zeit. 1826. 8) C appendiculataf frustulis novilunaribus angustis luteis ad utrumque apicem globiferis, globo hyalino. Bot. Zeit, u. Alg. Europ. 9) C. ventricosa, frustulis cymbiformibus venlricosis luteis ad utrumque apicem globiferis , globo hyalino. 10) C. cymbiformis, frustulis cymbiformibus ob-' tusis subcurvis hyalinis medio luleo globulo hyalino dor. sali; 11) C.fulva, frustulis cymbiformibus ventricosis totis luteis (Bacillaria fulva Nitzsch t. 3 f. 8-^19.) 12) C. Phoe- nicenteron, frustulis cymbiformibus hyalinis, humore in- ierno figurato -purpureo (Bacill. Phoen. Nitzsch t. 4.) 1 3) C ' r^Bj/brzww, ; frustulis reniformibus binatira cohaerentibus 124 (Leibl. Bot. Zeit. 1830 p. 315 t. 2.) 14) C. operculata, fruslulis bemisphaericis in sphaeram coadunatis Ag. Bot. Zeit. 1827. — III. Frustulis sigmoideis. 15) C. sigTnoidea, fruslulis elongatis sigmoideis apicibus hyalinis (ßasill. sigin. Nitzsch t. 6.) 16) C. scalprnm, früstulis sigmoideis luteis fascia longitudinali hyalina (Navicula scalprum Gaill. mspt.) — Schizonema: cymbellae in series longiludinales dispo- sitae, muco membranaceo filiformi circumdatas, simpHces V. ramosas (Girodella Gaill. , Schizonema et Monema Grev., Spermogonia Bonnem., Schizonema, Gaillonella, Gloionema genera confusa a Bory). Der Verf. spricht hier weilläuf- tig über Gaillon's Beobachtungen an diesen Algen und über Bory's Ansichten darüber, indem er diesem vorwirft, dass er nie ein Schizonema lebend untersucht habe. Am Ende werden noch die beiden Arten Seh. pumilum und Seh. radians, welche der Verf. in d. bot Zeitung v. 1824 und 1827 zuerst aufgestellt hatte, aufgeführt Der Russen. ■/ '»fsjmiiN/ »Hai. . Naturhistorische Skizze von Lithauen, Völhynien u. Podolien in geognostisch- mineralogischer, botani- scher und zoologischer Hinsicht, entworfen von Eduard Eichw^ald, der Med. Dr. u. Prof. etc. Mit 3 lithographirten Taf. Wilna 1830. 4tö. Auf Seite 105 beginnt der zweite Abschnitt die bota- nischen Bemerkungen enthaltend , sie enthalten zuerst eine i allgemeine Betrachtung der Flor , mit einer Schilderung der Bodenverhältnisse und der klimatischen Vetschiedeii- heiten der auf dem Titel genannten Provinzen. Darauf folgt eine Aufzählung der in diesen Gegenden gefundenen Gewächse nach natürlichen Familien , wobei aber eine Angabe der Acotylen fehlt ; jeder Art ist der Name des \ . *25 Autors, auch wohl kurz die Synonymie und der specielle Standort beigefügt. Die Bemerkungen, welche dem Her- ausgeber vom Dr. Gorski, einem eifrigen Beobachter jener Flora mitgetheilt sind, lassen wir hier folgen. S. 111. Poa lUhiianica Gorski, radix ..., culmo erecto subsexnodi com- presso glabro, vaginis laxis compressis sub apice scabrius- culis; fol. linearibus planis, internodiis longioribus vagi- jiasque duplo superantibus, cernuis; panicula elongata diffusa, cernua, ramulis elongatis longe nudis scabris ternis quinisve, spiculis linearibus 5 — Sfloris; flosculis basi alter nuatis nudis liberis remotiusculis oblongis dorso teretibus, medio introrsum subventricosis apice acutiusculis mem- branaceis demum obtusiusculis denticulatis ; glumis (cal.) membranaceis subenerviis; palea infer. (valv. cor.) nervis promjnulis distinctis scabris 7 — 9; superiore subfalcata cariois ciliolata ; axi scabriusculo. Struclura flosculorum transitum ad Glyceriam jindicat, habitum tarnen P. sude- ticae et hybridae prae se ferens. AP. sudetica Haenke (sec. specimina germ. Weiheana) exceptis radicibus fasci- culisque radicalibus foliorum nobis ignotis difTert: 1) .va- ginis foliis duplo brevioribus (nee parum brevioribus v. subaequantibus); 2) foliis longis, omnibus cernuis (nee supremis erectis) planis apice acuminatis (nee cucullato- conniventibus, obtusis); 3) panicula diffusa cernua; 4) ra- mis tenuioribus erectiusculo- cernuis (nee erectis); 5) spi- culis linearibus duplo longioribus, 5 — Sfloris (nee 3-floris) 6) flosculis dorso leretiusculis introrsum subventricosis. 7) glumis (valv. cal.) membranaceis valde iqaequalibus, dorso glabris, inferiore obtusa hyalina subenervi (nee her- baceis acuminatis carinatis, carina scabris) 8) palea (valv. cor.) exteriore glabriuscula (nee punctato - scabra) 7 — 9nervi (nee 5, nervi); nervis magis prominentibus scabris, interiore subfalcata (nee rectiuscula) 9) axi longiore scabriusculo (qui; in P. sud. speciminibus 3 — 4floris brevissimus gla- l^ -— . brlusculis observatur). A P. hybrldae Gaud. spcclminibus lithuanicis et gerraanlcis recedit: 1) follis culmeis respectu internodiorum el vaginarum longioribus, basi minus rotun- datis; omnibus ccrnuis. 2) Ramis semlverllcillorum in- feriorum longioribus erecto-cernuis nec pendulis. 3) Spi* culls triplo majoribus semper 5 — 8-floris (nec 3-fioris). 4) Flosculis basi liberis nudis (nec villo complicatis), dorso teretibus (nec carinalis), inlrorsuin subventricosis (nec pla» niusculis« 5) Giumis membranaceis , inferiore breviore oblusa enervi, utrisque carina glabris (nec herbaceis, II- neari - lanceoiatis , acuminalis carinatis, nervosis, carina scabris). 6) Palea inferiore 7—9 nervi, nervis scabris (ned obvolete 5-nervi, nervis glabriusculis) superiore subfalcata (nec planiuscula). 7) Axi longo scabrlusculo. In Univer- sum differt P. hybrida a sudetica inflorescentla, foliis et flosculis basi villosis^; lithuanica a sudetiea inflorescerflia, foliis et structura flösculorum, lithuanica a hybrida stru- ctura splcularum floscullsque basi nudis. Hab. pr. IIluxl «nde a se detectam misit praeceptor bist. nat. Fiedoro- wicz. — Bei Najas finden wir folgende Auseinanderset- zung der drei Arten. S. 126. 1) Nk major, dioeca^ caule dichotomo, muricato , foliis ternis opposilis planis lineari- lanceolatis rigidls sinuato-dentlculatls, aculeolatis, apice 3-denlatis, vaginis superne Tolundatis inlegerrimis. Caülis 1< — 2 ped. , basi saepissime nudus. Aculei sparsi sub- triangulares, circiter lin. longi. Folia ad lA p. longa, 1 — 2 1. lata, basi in aurlculas 2 subvaglnantes superne roiun- datas integrasque dilatata. Fol. dioeci sessiles. Masculi calyx (membrana externa conceptaculi) aequallter obtuse 4-dentatus. Anthera (conceptaeulum) 4-locuIaris. Foemi- nel germen foliorum vaginis tan tum obvalln tum solitariufti; stylo 3-fido, stigmatibus selaceis. Fruct. ovales 2 1. longi. FL Julio. Corolla in nostra deficit, 4-fldam eidem tribult Sprengel, qui speciem hanc Monoeclae. dicliniae inseruit. 127 2) iV". intermedia Wolfg., dioeca, caule dichotomo divari- cato muricato, foliis ternis oppositis subsemicyllndricis, angusto-lincaribus rigidis sinuato-denticulatis, aculeolatis apice 1-denlalis, vaginis superne Iruncatis 3 — 4-dentalis. Caulis 6 — 12-pollic., basi saepissime nudus. Aculei sparsi conoidei , follorum triseriales (nee uti in praecedenle bi- seriales). Fol. inferlora poll., super. a6— 8 1. longa, ^-— 1 1. lata, saepius subquaterna omnia basi connata. Fl.; di- oeci sessiles. Masculi calycis margo . bllobus , inaequaliter 4-dentalus. Cor. o. Germen stylo tritido, brevius et ro- tundius praecedente. Fl. Aug. 3) N. minor, caule diva- ricato laevi, ramis dichotomis, fol. oppositis binis, lineari- subulatis recurvatis sinuato-denticulalis rigidis, vaginis fo- lioixim superne 6 — 8-denticulatis. Caulis 2 — 3 poll. lae- .vissimus. Fol. superne planiuscula, inferne subconvexa \ — '^\ p» longa, \ — ^ 1. lata, recurvala, omnia.basi con- nala. Foera. fl. cor. o. Germen illo N. majoris simile oblongo-ovatum superne attenuatum. Stigma profände bifidum. Masculos flores non vidimus Fl. Julio. In Omni- bus hisce incolis lacuum lithuanicorum caulis inferne ra- mosissimus, rami saepius radicantes. Folia in summilate ramorum fasciculos aut rosulas efficiunt. -»- Interessant ist auch S. 127. das Vorkommen der Serpicula verticil'ata Willd. in mehreren Seen, ohne dass jedoch Blüthe bis jetzt bemerkt ist. — S. 149. Achillea Ptarmica L., hiebei fol- gende Anmerkung: Prope Vilnam ad ripas Viliae obvia varietas, a Linnaeana descriptione di versa, sequente peri+ phrasi circumscribenda: //fol. indivisis late lanceolatis Sjemi- amplexicaulibus glabris acuminatis utrinque atlenuatis tri- nerviis pünctatis aequaliter argute serratis, serraturis modice serrulatis. " Flores albi in corymbo composito multiQoro terminali, illis Ptarmicae minores. Pedunculi multiflori S. 151. Lepicephalus inflexus Kluck; der polnische Bo- taniker Kluck (s. dessen Dykcyonarz roslinny) beschrieb ■ 128 . .■; diese Pflanze zuerst unter dem Namen Scahiosa inflcxa; die Benennung Sc. australis Wulf, gehört demnach zu den spätem Synonymien (Speeimina lithuanica omnino quadrant cum icone Reichenbachii ( Icon. C. IV. t. 325.) exceptis pilosls foliis, quae semper in nostris glabra, ca- pilulis florlferis oblongo - hemisphericis (nee globosis); pe- dunculis ramificationum longioribus. — S. 152. Asperula rivalis Sibth. und Smith nach Rchb. Icon. Anmerkung: Habitu toto Galii Aparines et Asperulae Aparines M. B. at fructibus Galio infesto WK. similis : coroUa tamen perfecle campanulata ad medium usque 4-fida (uti in Asp. galioide M. B. constanler figuram suam servante) abunde distincta. In Asp. Aparine Schott, et M. B. (sicuti fig. 198 t. 93. Reichb. Icon. perspecte ostendit) corolla re Vera infundibuliformis , tubo discreto cylindraceo insiructa hinc Asp. rivalis nostra pro var. praecedentis , dum Iran« Situs non sit repertus, haberi nequit. Perperam in Icon. CI. Reichb. folia obtusiuscula tum in hac, tum in illa de- picta sunt, quae in nostris speciminibus aeque ac silesiacis (scC' descript. cl. w. Wimmer et Grabowski) acuta mu- cronata in Asp. rivalis sicuti et Asp. Aparine Besser et MB. Ceterum m Asp. rivali nostra genicula cautis nuda, glaberrima saepissime purpurascentia. Stam. non ad laci- nias corollae, sed multo inferius versus basin adnata. Anth. luteae, defloratae fuscae. Corolla major, quam in Asp. AparinCi alba, exsiccatione coerulescens. Reliqua vide in Fl. Siles. eil. Auct., quae prorsus cum nostra conveniunt. — S. 193. Elatine spathulata Gorski. Anmerkung: Dr. G. fand in einem See Sporowske des Slonimschen Kreises eine ganz unterm Wasser lebende Elatine, pusilla, sub- mersa, caule repente; fol. peliolatis spalhulatis oppositis erectis; floribus axillaribus minutissimis flavescentibus bre- vlssime pedicellatis 8-andris subcernuis; calyce profunde 4 • partito, segmentis aequalibus linearibus obtusis in medio utrin- 129 utrinqiie denticulo inslructJs. Structura früctificationis omnino El. triandrae et Hydropiperls Schk. et Haynei, at habltus ab omnibus hucusque cognitis diversus. Cor. 4-petala. PeL ovata obtusluscula, calyce brevlora. Filam. simpllcia corolla breviora. Anih. lotundalae parvae fere obcordatae. Slmilem huic nostrae (minus tarnen bene I cognitam) Wimmer et Grabowski fl. Sil. 1. p. 387. de- seripsisse videntur. — S. llS.Spergula vulgaris Bönningb. et Reichb. (Sp. arvensis plur. Auct. non L.) in Volh., in Lith. findet sich eine var. omnino glabra major (S. maxima Weihe), die aber durchaus keine eigene Art bildet. — Sp. nodosa L. in Lith.; in Volh. kommt auch eine var. glandulosa Bess. foliis cauleque glandulosis vor, die mit Unrecht von DC. in Prodr. als eigene Art aufgeführt whd. — S. 174. Polygala comosa Schk. u. Reichb. (P, vulgaris plur. Auct. non L.) in Lith. häufig. Anmerk.: In specimi- nibus lilhuanicis tracteae llorum virgineorum düplo sunt breviores, quam in icone Reichb. sepalaque lateralia co- rolla semper minora. — Ibid. P, intermedia Wolfg. (P. oxyplera Rchb. ,3. pratensis Iconogr. C. L t. 24) (floribus rosels et violaceis) Anmerk.: Tabula cilata Rchb. nori omnino exprimit plantam lithuanicam,dellneali enim ramull iterum ramosi sunt, sepalaque lateralia Capsula angustiora, dum lithuanicae rami saepissime indivisi sint sepalaque Capsula latiora. Ferner kommt daselbst zu P. vulgaris L. die Bemerkung: Steudel et Hochsletter non imnierito P. oxypteram, buxifoliam, alpestrem Reichb. et comosam Schkuhrii ad formas vulgaris referunt, quüm vix specificis cerlis inc'onCussisque characteribus definiri queant. Endlich wird bei P. amara L. auf Bernhardi's Abhandlung über die Polygalae in Tromsdorffs N. Joürn. für Pliarmacie l82ö verwiesen. — S. 175. Aldrovanda vcsiculosa L, in Lilh. im Pinskischen Kreise, sie findet sich \\\ Grüben um die Acker zwischen Lahischin und Pinsk> 2 Meilen nordwärts l.iiumea 6r B scenlibus; pedunc. caespitosis tenuibus subglabris, vaginis pilosiusculis T. 37. — 73) Aciphyllum, caulescens; caule brevissimo ramulosoj fol. caespitosis vaginis brevioribus lanceolalo-linearibus acutis canaliculatisj pedunc. caespi- tosis vaginisque pubescentibus. T. 38. — 74) Ritidam, acaule; fol. caespitosis vaginis brevioribus patenti-diffusis linearibus obtusis glabrisj pedunc. caespitosis vaginisque adpresso- pilosiusculis. T. 14. — 75) Anthemiflorum^ cau lescens; caule brevi simplici nudo^ fol. radical. confertis brevissimis linearibus obtusiusCulis; pedunc. terminali sub- solitario vaginaque pubescente T. 15. — § 5. Stamin. 2. (s. partibus perigonii binariis) — 76) Speciosnm, caules- cens; caule simplici foliosoj fol. lanceolato-acuminatis ci- liatis planis ; pedunc. fasciculatis subpubescentibus, vaginis laxis trifidis T. 67. — 77) Trichophyllum , caulescens; caule subramoso folioso; fol. caul. amplexicaul. lanceolato- acuminatis mucronatis subcarinatis piloso-canescentibus; pedunc. terminalibus vaginisque pilosis. T. 54.— 78) jFYöc- c/c?ww, caulescens; caule flaccido ramoso folioso ; fol. caul. amplexicaul. lineari-acuminatis mucronatis recurvatis pi- losis; pedunc. fasciculatis filiformibus parce pilosis ; vaginis glabris T. 4. — Appendix species incertae sedis propter flores incompletos non satis evolutos. — 79) Amoenum, caulescens; caule erecto simplici, folioso; fol. amplexicaul. lato-lanceolatis acuminatis adpressis glabris; pedunc. fasciculatis glabris vaginis caulescentibus bifidis T. 56. — 80) Spargaiiioides , acaule; fol. erectis lineari-lanceolalis obtusiusculis röliculatis glabris; pedunc. ad apicem sub- pubescentibus; vaginis elongatis glabris. — Es folgen nun ausführliche Beschreibungen der auf den 10 ersten Tafeln, "welehie nur beigefügt sind, befindlichen Arten. — 10* 148 Drei physiologisch -botanische Abhandlungen (einzehi auf dem Titel angeführt) von J. F. v. Hoff mann, Med. Chir. u. Philos. Dr., d. Naturgesch. öfTentl. Prof. a. d. Univers. %. Warschau. Warschau 1828. Svo 58 S. I Erste Abhandlung: Befruchtungs-Prozess der Pflan- ' zen und Reifung des Samens. Eine Vergleichung zwi»- i sehen dem ßefruchtungs - Prozess imThier- und Pflanzen« j reich , welcher ganz analog gefunden wird. Folgendes ist die Vorstellung des Verf. 's. von dem eigentlichen ßefruch- lungsgeschäft. Die Anlhera , gereizt durch den von der Narbe ausgeschwitzten Erzeugungssaft, genitura, schüttet das Pollen aus, welches auf das Stigma fällt, zerplatzt, eine überaus feine Flüssigkeit, den halitum elaslicum fah- ren lässt, welche sich mit der Feuchtigkeit des Stigma vermischt. Dies belebende Fluidum erzeugt nun neuen Reiz, besonders in dem Ductus spermaticus, der eine Forl- setzung des Stigma ist; dieser röhrige Canal ist zusam- mengedrückt, enthält nichts, wird aber durch den Reiz' geöfl'net, nimmt von Punkt zu Punkt eine runde Gestalt an und lässt die befruchtende Feuchtigkeit durch, schliesst sich gleich dahinter wieder und presst so diese Feuchtig- keit durch die Spitze des Rostellum in das Innerste des bis jetzt leblos gelegenen Corcull seminis. Bei dem Cßcf«* grandiflorus konnte der Verf. ein Pferdehaar durch das Stigma und den langen ductus spermaticus bis ins Ger- men bringen. — 2. Über den Bau des Samens; beson- ders über die Lage , Richtung und Bestimmung des Fu- niculi umbilicalis und des Ductus spermatici. Wir wollen hier keine Proben von des Verf. 's. Ansichten geben; müs- sen nur bemerken, dass er sich mit den neuern Ansichten und Beobachtungen über diese Gegenstände nicht gehörig bekannt gemacht hat, er sieht in der Eichelfrucht einen 149 einfachen nackten Samen; er hält den Flügel des sogenann- ten Samens bei Pinus Pinea für einen Stylus alatus und sieht den ductus spermaticus am innern Rande des Flügels bis nach der cicatrix fructificationis an der Basis des Sa- mens gehn! u.s.w. — 3. Die Entwickelung desSaamens und die Ursache, warum das Rostellum corculi seine Richtung nach unten und die Plumula nach oben nimmt. Eben so wenig mit Berücksichtigung neuerer Arbeiten ge- schrieben und eben so ungenügend als die vorigen Ab- handlungen. Die Ursache der Richtung jener Theile beim Keimen wird durch die Wirkung des Elementarfeuers (Sonnenlicht und Wärme) auf die Pflanzen hergeleitet, in- dem die Gefässe derselben aus cylindrischen Röhren be- stehend vorgestellt werden, deren Lumen in der Wurzel sich zu dem aller an der Oberfläche der Pflanze wie 1 zu 25 verhält u.s.w. Monographia generis Paridum; auctore C« F. a. Le- debour. C tab. aen. Dorpat 1827. fol 10 S, Flora Altaica scripsit Dr. Carolus Fridericus a Le- debour etc. adjutoribus Dr. Car. Ant. Meyer et Dr. AI. a Bunge. Tomus I (Classisl — Y) Berol. 1829. 8vo XXIV u. 440 S., Tom.U (Cl. VI— XIV u. 464 S.) Eine grosse Menge neuer Arten, auch einige neue Gattungen iinden sich in dieser ausführlichen Flor einer Gegend, welche, wie der Hr. Herausgeber sagt/ das Ver- bindungsglied zwischen der westlichen und östlichen Flora dieser Region der alten Welt ist. Die Aufslellüng ge- schieht nach Linneischem System, jeder Klasse geht ein Conspectus generum vorher. Die Gattungs- Charaktere sind jeder Galtung beigefügt auch Angabe der natürlichen Familie; die Arten haben neue mehr bezeichnende Dia- J5Ü gnosen erhalten. Cillrt sind besonders die frühern Werke, ■Reiche die russische Flor betreffen, so wie bei bekannten Pflanzen die allgemeinen Werke. Der Standort nebst Blütbezeit und Dauer sind sorgfältig angegeben; auch auf die Abänderungen oder Varietäten ist sorgfältig geachtet worden. Beschreibungen und andere Bemerkungen, oft kriti- scher Natur, geben den neuen Pflanzen, so wie den we- niger bekannten und verkannten grössere Sicherheit und Festigkeit. Ferner haben die drei Sammler, welche, bei- läufig bemerkt, in dem Sommer 1826 ungefähr 1600 Pha- nerogamen zusammenbrachten, die Arbeit unter sich so vertheilt, dass Jeder bestimmte Gattungen zum Gegenstand seiner Arbeit gewählt hat, was durch die in Klammern den Gattungsnamen beigesetzten Anfangsbuchstaben bezeicl)- net wird. Die Gräser sind aber von Trinius bearbeitet. In Noten finden sich noch viele Arten russischer Pflanzen Vergleichungsweise erläutert. Gewiss ist dies Werk eine der nützlichsten Floren, welche in neuerer Zeit erschie- nen sind. Icones plantarum novarum vel imperfecte cognita- rum, floram Rossicam, in primis Altaicam, illu- strantes, edidit C. F. a Ledebour. Riga. Cent. I \ fol. 1829. 6. Der Engländer.. Primitiae Faunae et Florae Maderae et Portus sancti; sive species quaedam novae v. hactenus minus rite cognitae animalium et plantarum in his insulis de- gentium breviter descriptae. (From the Transactions of the Cambridge Philosophical Society) Curante Ricardo Thoma Lowe A. M. etc. Cambridge. 1831. ' 4to 70 S. u. 4. Kupfertaf. 151 r Nach natürlichen Familien wird hier von Seile 1 — 38 incl. über 67 Pflanzenarten der Insehi Madera und Porto Santo, welche grüsstentheils neu sind, verhandelt. Da «üese Abhandlung nur der Vorläufer eines Prodromus für die Flor jener Inseln ist, so überheben wir uns des Aus- zugs der Diagnosen der neuen Arten, indem wir nur noch bemerken, dass auf den beigefügten Tafeln: 1) Goodyera macrophylla , 2) Tolpis crinita , 3) Sedum fusiforme, 4) Ononis dentata abgebildet sind. Aus der Sinapis fru- tescens Ait. DC. ist eine neue Gattung: Sinapidendron gebildet, welcher noch zwei neue Arten hinzugefügt werden. Botanical IMiscellany etc. etc. By W. J. Hooker etc. Part, n et III (s. Linn. V. Litt. p. 175 etf.) . Mit dem dritten Hefte schliesst sich der erste Band dieser reichhaltigen IVIittheilungen , von denen, wie wir hören, auch das 4te und 5le Heft schon erschienen sind. Das 2te Heft, welches ebenfalls mit 25 Kupfertafeln aus- gestattet ist, enthält folgende Abhandlungen. S. 95. Über die botanischen Charaktere des Zuckerrohrs mit Bemer- kungen über dessen Cullur, von James Macfadyen M. D. in Jamaica. Nun folgen Beschreibunen verschiedener Pflan-, Äcn mit Abbildungen, nämlich: S. 117. Monoclea crispata. S. 119. Sinapis frutescens. S. 121. TVeissia reticulata. S. 122. Guildingia psidioides. S. 124. Phascum tetra gonum. S. 126. Draha alyssoides. S. 127. Parmelia en- ieromorpha ; S. 129. Poinciana Gilliesii ; S. 133. Grimmia crispata; S. 135. Atropa rhomboidea; S. 136. Brachy- menium pidchrum. Ferner S. 138. Über die Gattung Col- iigua/a des Molina. Mit einer Nachricht über drei neue Arten. S. 143 wird Gymnostomum TVilsoni beschrieben mit Abbildung. S. 145.i>CTn»ag7Ä^anebstBemerkungen über die Struclur und das Keimen, von Wm. Wilson Esq. zu 152 1 Washington, eine ausführliche Beschreibung mit einer Kupfertafel. S. 150. Über die Arten der Gattung Colletia in der natürlichen Familie der Rhamneae, welche Dr. Gillies in Südamerika entdeckt hat. S. 159. Über die Arten der Gattung Kerbena und einiger nahe verwandten Gattungen, gefunden von Dr. Gillies in den extra tropischen Gegenden von Südamerika. S. 174. Über Macraea, ein neues Pflan- zengeschlecht aus Chile. S. 178. Skizze einer Reise nach den Rocky mountains und nach dem Columbia -Flusse in Nordamerika. S. 219. Ledebour's Erläuterungen russischer Pflanzen, ist nur eine Nachricht über die von Ledebour herausgegebenen Werke. S. 221. Bemerkungen über die Pflanzen etc. der Bänke des Schwanenflusses, der Buache- Insel, der Geographen -Bucht, und des Naturalisten- Caps, von Mr. Charles Fräser, Botaniker der Kolonie von Neu- südwallis. — Das 3te Heft beginnt S. 237 mit dem Ta- gebuche eines zweimonatlichen Aufenthalts an den Bänken der Flüsse Brisbane und Logan an der Ostküste Neuhol- lands, von C Fräser, wobei Beschreibungen und Abbil- dungen einiger neuen interessanten Pflanten. S. 270. Be- schreibung von Habenaria cordata. S. 271. Über eine neue Art Castela, mitgetheilt von Dr; Nicholson in Anli- .gua. S. 273. Jack's Malayische Miscellen Vol. I. Part. I. i Besebr. malayisch. Pflanzen v. Will. Jack. S. 291. Beschrei- bung der Byttneria heterophylla. S. 293. Über eine neue Gattung der natürlichen Familie der Tiliaceen von der Insel Madagascar; mitgetheilt von Prof. Bojer auf Mauritius. S. 295. Einige Bemerkungen über die Arten der Gattung Citrus, welche in Jamaika kultivirl werden. Von James i Macfadyen M. D. Jamaika. S. 305. Nachrichten, betreffend j die Vegetation gewisser Gegenden, welche bei der russi- J sehen Entdeckungsreise unter Commando des Capt. Kotzfi- bue besucht sind. Von Ad. v. ChamissoJ übersetzt aus der deutschen Ausgabe der Reise. S. 323. Über die Pflan- risji- 153 zen der nalürlichen Familie der Umbelliferae, welche von Dr. Gillies in dem exiratropischen Tlieile Südamerika's gefunden sind. S. 336. Beobachtungen über einige britti- sche Pflanzen, besonders in Beziehung auf die englische Flora von Sir James E. Smilh. Von W. Wilson Esq. S 33. Beschreibung einer neuen Art Macropodiiim, von Mr. Dav. Douglas in Nordwest -Amerika gefunden. S, 343. Abbil- dung und Beschreibung einer neuen Art Cardam'me atis Nordwest- Amerika. S. 344. Einige Beobachtungen über eine nordamerikanische Pflanze, welche für die Lewisia von Pursh angesehn wird. S. 347. Jahorosa caulescens, beschrieben und abgebildet. S. 349. Über eine neue Pflan- zengattung aus der nat. Familie der Cruciferae, von den Anden von Chili und Mendoza. S. 352. Gymnostommn amfdyophyllujn beschrieben und abgebildet. S. 353 folgt eine Anzeige über Dr. Hooker's neue brittische Flora und endlich S. 355 das Register für den Band. 25 Kupfertafeln begleiten auch dieses Heft. Flora Barbadensis a catalogue of plants indigenoiis, naturalized and cultivated in Barbadoes, arranged according to ihe Linnean System, with their Orders after the natural arrangement ; together with their vernacular names. To which is prefixed a geolo- glcal description of the island. By J. D. Maycock M. D. etc. In 8vo with a map and sections, 18s cloth boards. Botanical Commentaries; by J. Stokes M. D. Vol. I. London 1830. 8vo. '^""''^ .t/. ,1.!., ■ ..>. Mit. Algae britanicae ör Descriptions of the Marine atid other inarticulated Plants of the British Islands, belonging to the Order Algae withPlates ilkisträ- 154 , tion of the Genera by Robert Kaye Greville L. L. D. etc. Edinburgh am mit 19 illum. Kupfertll. L. D. etc. Edinburgh and London 1830. 8. 18 Bo^. Dies seiner Cousine Fräulein Curret gewidmete Werk beginnt mit einer Synopsis generum algarum , und Aufzählung der bekannten Arten, lateinisch , dann ein voll- ständiges alphabetisches Verzeichniss der in diesem Fache publicirten Werke, und nun folgen die Beschreibungen der brittischen Algen in englischer Spraphe : die Gattungs- Kennzeichen sind durch eine oder mehrere abgebildete Species erläutert und mit genauer Analyse der Fruchttheile versehen, denen sehr gründliche Beobachtungen beigefügt smd. Die Abbildungen lassen kaum etviras zu wünschen übrig. Flora boreali-Americana or the Botany etc. etc. by W. J. Hooker etc. Part. IL London 1830. Part. IH. 1830. (s. Linn. 5 Litt. p. 101.) Da in dem ersten Hefte der Text rücksichtlich seiner Grösse mit den Kupfertafeln nicht übereinkam, so wird im 2len, Heft dafür ein gleich grosser geliefert. Nach der Fortsetzung der Cruciferae folgen in; diesen beiden Heften die Capparideae, Cistineae, Violarieae, Droseraceae, Poly- galeae, Caryophylleae, Lineae, Malvaceae, Tillaceae, Hy- pericineae, Acerineae, Ampelideae, Geraniaceae, Balsami- neae, Oxalideae, Rutaceae, Celastrineae, Rhamneae, Tere- binthaceae und ein Thell der Leguminosen. Abgebildet finden wir: T. 19. Hesperls pygmaea; 20. Sisymbrium so- phioldes; 21. Erysimum asperum; 22. Platypetalum pur- purascens; 23. Eutrema arenicola; 25. Cleome lutea; 26. Viola Nuttallli; 27. A. Drosera linearis, B. Parnassia parviflora; 28. Parn. Kotzebuei; 29. Polygala polygama; ßO. Silen^ Menzicsilj 31. Stellaria Edwardsii^ 32. Arenaria I 165 nardifoHa; 33. Ar. stricta; 34. Ar. arctiea; 35. Ar. Frank- linii; 36. Ar. laterJflora; 37. Ar. macrophylla ; 38. Acer macrophyllum; 39. Acer circinatum; 40. Geranium albl- fioTum; 41. Myginda? myrlifolia; 42. Rhamnus alnlfolius; 43. Rh. Purshiänus; 44. Rh. olelfolius; 45. Ceanothus velutlnus; 46. Rhus lobata; 47. Thermopsis rhombifolia; 48. Trifolium altissimum; 49. Trif. plumosum; 50. Trif. cyathiferum; 51. Psoralea lanceolata ; 52. Psor. argophylla; 53. Psor. brachiata; 54. Phaca pectinata; 55. Phaca? cae- spitosa; 56. Phaca Aboriginorum; 57. Astragalus Drum- mondii; 58. Purshia tridentata. Die Kupfer sind sämmt- lieh vom Verf. vortrefflich gezeichnet und von Swan schön gestochen. Zwölf Hefte wird das Werk stark wer- den, welches einen trefflichen Beitrag zu den Floren Nord- Amerika's darbietet, n^rhioi^ The botany of Captain Beechey's voyage ; comprlslng an account of the plants, coUected by Messrs. Lay and Collie, and other officers of the expedition, during the Toyage to tbe j^aeific and Beruig's strait, performed in bis Majesty's ship ßlossom, under the command of Captain F. W. Beechey etc. • in tbe years 1825, 26, 27 and 28. By Will. Jackson Hooker etc. and G. A. W. Arnott Esq. etc. IIlu- strated by numerous plates. Publisbed under tbe autbority of tbe rigbt bonourable tbe secretary of State for colonial affairs. London 1830. 4. Part. I. Dies neue Werk desselben fleissigen Verf. 's umfasst die Pflanzen, welche auf der vom Capt. Beechey geführten Expedition von den Herren Offizieren Lay und Collie und andern gesammelt sind. Das vorliegende Heft, welches in seiner äussern Ausstattung ganz dem vorigen Werke der Flora boreali - americana gleichkommt, enthält 6 Bogen 156 Text und 10 Kupferlafeln, ebenfalls vom Verf. gezeichnet und von Swan gestochen. Die Pflanzen werden nach natürlichen Familien durchgenommen, aber von jedem derr besuchten Orte besonders. Wir finden daher hier in die- sem Hefte die Pflanzen aus Chili zum Theil aufgezählt,, indem die Pflanzen aus Brasilien, dem ersten Landungs- punkte, als weniger erheblich, ans Ende verwiesen werden. Im- Anfange befindet sich eine Liste der von der Expedi- tion besuchten Orte. Wir ersehen hieraus, dass wir noch i Floren vieler Südsee - Corallen ■ Inseln, der Sandwich-Inseln, der Gegenden um die Behringsstrasse, der Küsten von China, Californien, Mexico erhalten werden. Abgebildet sind in diesem ersten Hefte: T. 1. Anemone decapetala; 2. Ranunculus humilis; 3. Ran. chilensis; 4. Azara ser- rata R. et P.; 5. Krameria cistoidea; 6. Monina lineari- folia R. et P.J 7. Rhus? caustica; 8. Lotus subpinnatus Lag.; 9. Adesmia microphylla; 10. Cordia decandra. Stipplementum primum Prodromi florum Novae Hol- landiae; cxhibens Proteaceas novas quas in Au- , stralasia legerunt DD. Baxter, Caley, Cunningham, Fräser et Sieber; et quarum e siccis excmplaribus characteres elaboravit Robertus Brown. Londiili . 1830. 8vo 40 S. Ausser Nachträgen aur Familie der Proteaceen in Neuhollands Flor unseres verehrten R. Brown enthalten diese Blätter auch Berichtigungen der Charaktere früher schon aufgeführter Arten. Auch sind bei jeder Gattung Bemerkungen über die Spaltöflhungen , welche der Verf. lieber Drüsen //Glandulae '' genannt wissen will. Da uns dieser Nachtrag in R. Brown's vermischten Schriften vne- dergegeben wird und diese in Jedes Hände kommen, so überheben wir uns näherer Anzeige. r Verzeichniss der Schriftsteller, deren Werke oder Abhandlungen angezeigt smd. ' ' '^ Afzebus 121. 111 n4![i3 Agardli 38, 61, 120, 1. 3i' i-yK>e. Allgulin 121. .«jitiq;^. Altena Van HS. Xil ib Angelstein 75. .i&i nefhü Anslyn 119. Arendt 5. Amott Walker 155, Bartels 22. .It' jaibiriiV Bartling 1. .i^lt jlij.. / Beilschmied 4. Berggren 121. .'i^ vii ,;•': Berlandier 86. Bertero 7S. Berthelot 64. BischofE 45, 63. BlufF 46, 9. xc .^iiy : Bongard 140. Brown R. 17, 156. Bunge V. 149. Cambessedes 76, 7. CandoUe Alph. De 86, 7, 96. CandoUe Aug. De 84, 6, 7, 90, 1, 2. 3, 4. Colladon 86. Courtois 116. Dlerbach 21, 50. Dietrich Alb. 39. Dietrich Dav. 48. Dumortier 116. Duret 106. Ebermaier 52. Eble 49. Eichwald 124. .SOI -xv.- • ,\i& j8 IIb - i/i .TrJ?» -10. .UUf ,1 Fee 9a.> >f. ,*£• Fingerhuth 46. Frank 6. Fries 119. Geel van 116. Gellaerstedt 121. ■ Goeppert 17, 33. Goethe v. 43. Greville 56, 154. ' Guillemin 97. Hall van 117, 8. Hamilton 100. Hayne 58. Hegetsch Weiler 42. Heyland 98. Hoftmann v. 148. Hooker 151, 4, 5. > /j?« Hornemann 38. Homschuh 60. Host 15. Jaeger 59. Jussieu Adr. de 106. Kjelborg 121. Kittel 38. Koch 10, 5. Korthals 118. Kosteletzky 50. Kunth 37. Lecoq 90. Ledebour a 149, 150. Lehmann 11, 3, 3, 64, 74. Lejeune 116. 158 Lenz 44, Leprieur 97, Lessiug 68. Letellieir 91. Lilljeborg 122. Lindenberg 64. Lindley 2. Link 16, 39. Linne y 5, 39, 41. Lorey 106. Lundquist 121, ^^m'm' Macaire 86, 7, 8, 90, 1, 100. Marcet 86, 90, 1, 100. Marcliand 119. Martins v. 15, 28, 31, öS. Maycock 153. Meissner 75. ■' , , Mercier 103. '■■,,■■ Mertens 15. Meyen 8, 56, 62. Meyer Car. Ant. 149. Meyer Ernst 2. Mever L- 38. Moricand 91, 104, Mulder 118. Nees Y. Esenbeck 14^.' 7^ 52. "**' Otto 16. Perrottet 97. Pescliier 89, 106. ■ Presl 6. i Purkinje 7. . . Reichenbach 19, 45, Reinwardt 60. Retzius 121. Richard 38, 97, 118. Ritgen 24. Rive De la 87. Roth 47. Saussure 85. Schlechtendal y. 75. 'Schmidt 51* ' ■<■ < 1 1 » > Schott 52. . »■ j ,^ s Schrader 72. » * ' •■ ^ ' Schwaegrichen 39, 41. Geringe 89, 98, 9. Siebold v, 59. Sillen 121. Soret 43. ■ Sprengel 5. Stockes 153. Sylvan 121. Trinius 133. Vaucher 91. Vrolik 118. WaUroth 46. Weise 48. Wenderoth 25. W^iegmann 22. Willdenow 39. 41. Wydler 89. Zenker 36. Zetterstedt 121. Zimmermann v. 35. , .V :