7° # Z, Br Yeartti 5 Gy EL 7 al THE UNIVERSITY OF ILLINOIS LIBRARY » 583.55 2 Ale art Cal eis oa ge se PER geN la ohsen Yest 9. ++ Da vegen DD: GR: Beoere “< Die Anders: DIDI, ? EEE Le PR cges BED. Er? a (3 e Ale Er Yo chr ER ED DE ba: er £: a Veh Hlnes 2» Areale a TE De ee ecH«.JS aPR fe L-e& Je tscHen HA adesen lex HM here des x Sa nz Ser ER BEGR. 772 > ul ar: LYCHNOPHORA MARTIUS! und einige benachbarte Gattungen von Carl Heinrich Schultz-Bipontinus, der Medicin. Chirurgie und Geburtshilfe Doctor, Hospitalarzt in Deidesheim, Director der Pollichia, eines naturwissenschaftlichen Vereins der Rheinpfalz, Adjunct des Präsidiums der kais. leopold. carolin. deutschen Akademie der Naturforscher, mit dem Beinamen „Cassini*‘, Mitglied des Vereins pfälzischer Aerzte, der pfälzischen Gesellschaft für Pharmacie und Technik und deren Grundwissenschaften, der Gesellschaft von Naturforschern und Aerzten in Heidelberg, der naturforschenden Ges. in Bamberg, der kais. naturforschenden Ges. in Moskau; correspondirendes Mitglied der k. bolan. Ges. in Regensburg, der westl. Akademie der Naturwissenschaflen in St. Louis (Missouri), der senkenberg. naturforsch. Ges. in Frankfurt a. M., der rhein. naturf. Ges. in Mainz, der Ges. von Naturforschern und Aerzten in Er- langen, der wetterauischen Ges. für die ges. Naturkunde in Hanau, der schles. Ges. für vaterländische Cultur in Breslau, der linn@’'schen Ges. der Normandie in Caen, des Vereins badischer Aerzte zur Be- förderung der Staatsarzneikunde, der naturf. Ges. in Cherburg, des Vereins der Freunde der Natur- geschichte in Mecklenburg, der kais. geologischen Reichsanstalt in Wıen, der Ges. von Naturforschern und Aerzten der Moldau in Jassy, der naturf. Ges. in Nürnberg, der botan. Ges. Canadas in Montreal; Ehrenmitglied des Mannheimer Vereins für Naturkunde, des naturhist. Vereins der preuss. Rheinlande und Westphalens, der oberhess. Ges. für Natur- und Heilkunde in Giessen, des Vereins deutscher Aerzte in Paris, des naturf. Vereins in Augsburg, des naturw. Vereins des Harzes in Blankenburg, der naturf. Ges. in Emden, des botan. Vereins für die Provinz Brandenburg in Berlin, des freien deutschen Hochstifts in Frankfurt a. M FESTGABE zur Feier des 50jährigen Doctor-Jubiläums (30. März 1864) des Herrn Geheimeraths Dr. von Martius in München. un Besonderer Abdruck aus dem XX. und XXI. Jahresberichte der Pollichia. Neustadt a. d. H, Buchdruckerei von D. Kranzbühler jun., ordentlichem Mitgliede der Pollichie. vr it arm Ei ER Pan. ALLER , ER ne ei ar (BIiTHA “ 2 Be nal Mrd uf n® „ill .x = all. LEEN Tas: ‚nat‘ Besen ae Karteie ee ke Da ar a ER 1E Au E che a a re Re ar es iv I DE ee ka: n Pe rn a R Duty, Arm DREHTE Ben De BeRr March ERRET An a ae Pe Eu le nn 5 ey 7 Ay i f Tau TUN De Ice > iss an aan. RR, RR BG Im tndadi " ori 04 Br singt ‚al ‚usaE HE SER Ze DMNBT, a * Es ER Ten ensasl ang 1, m Bu AR): - 3 Bela EMal Wang NO Dem hochverehrten Herrn Carl Friedr. Phil. v. Martins, der gesammten Arzneiwissenschaft Doctor, Ritter des kgl. Civil-Verdienst- Ordens der bayer. Krone und des kgl. bayer. Maximilian - Ordens für Kunst und Wissenschaft, Commandeur des grossh. badischen Zähringer Löwen- und des kgl. schwedischen Nordstern-Ordens, Ritter des kgl. dänischen Danebrog-Ordens, des kgl. sächs. Civil-Verdienst-Ordens, des kgl. portugiesischen Ordens der Empfängniss Unserer Lieben Frau von Villa Vieosa, des kais. russ. St. Stanislaus-Ordens II. Klasse, Offiecier und Ritter der kais. brasilianischen Orden von der Rose und vom Südkreuz; kgl. bayer. Geheimerath, quiese. ord. öflentl. Professor der Botanik und Conservator des botanischen Gartens an der kgl. Ludwig-Maximilians- Universität zu München, ord. Mitglied der kgl. bayer. Akademie der Wissenschaften, Präsident der kgl. botanischen Gesellschaft zu Regens- burg, Director ephemeridum der kais. leopold. carol. deutschen Akademie der Naturforscher und kraft kais. Privilegien Sacri Romani Imperii Nobilis, Archiater et Comes Palatinus Caesareus ggn. Callisthenes, Ehren- mitglied der Pollichia und zahlloser anderer gelehrten Gesellschaften, bei seinem i 50jährigen Doctor-Jubiläum den 30. März 1864 dargebracht von der Pollichia, einem naturwissenschaftlichen Vereine der Rheinpfalz in Dürkheim, 486466 Digitized by the Internet Archive in 2010 with funding from University of Illinois Urbana-Champaign http://www.archive.org/details/Iychnophoramartiü2schu Hochverehrtester Herr! Vor 20 Jahren hat die Pollichia in Verbindung mit dem Vereine pfälzischer Aerzte und der pfälzischen Gesell- schaft für Pharmacie und Technik und deren Grund- wissenschaften zur Jubiläumsfeier unsres berühmten Lands- mannes, des Herrm Professors Dr. Koch in Erlangen, eine Festgabe — (. H. Schultz-Bipontinus, über die Tanaceteen — drucken lassen. “ Wir halten es für Pflicht, auch Ihnen, unserm lang- jährigen, hochverehrten Ehrenmitgliede, zu dem Tage, an welchem Sie vor 50 Jahren die höchsten akademischen Würden erhielten, unsre besten Glückwünsche darzu- bringen und dieselben durch eine Abhandlung — Lych- nophora Mart. — auf die Nachwelt zu bringen. Ueber Ihre unsterblichen Verdienste um die Pflanzen- kunde hat sich unser berühmtes Ehrenmitglied, Herr Alph. DeCandolle, in seiner „notice sur la vie et les ouvrages de M. de Martius, Genöve, 1856,“ ausge- sprochen. zer Nur wenigen Botanikern war es vergönnt, in einer ununterbrochenen Reihe von mehr als 50 Jahren die Wissenschaft in dem Maasse zu bereichern, wie Ihnen. Im elterlichen Hause in Erlangen herrschte wissenschaft- licher Sinn, die Männer der Wissenschaft waren daselbst zu Hause, wie die Gebrüder Nees von Esenbeck u. v. & Sie hatten das Glück, den Unterricht eines der besten Schüler Linne’s, des berühmten Schreber’s, zu geniessen. Als Sie am 30. März 1814, noch nicht ganz 20 Jahre alt, zum Doetor der gesammten Mediein ernannt wurden, war diese, selten einem Jüngern zuer- kannte, Ehre schon ein gutes Zeichen einer glanzvollen Laufbahn. Ihre Dissertation „enumeratio horti bot. er- langensis“ erregte schon Aufsehen, noch mehr aber Ihre 1817 erschienene „flora eryptogamiea erlangensis“, in welcher Sie Sich als Meister bewährten. Es fehlten nun niehts als drei freundliche Sterne, um die höchsten Stufen in der Wissenschaft zu ersteigen. Der erste ging Ihnen auf in der Person des geistreichen Professors der Botanik, Franz Paula v. Schrank von München, welcher, um Schreber’s Herbar zu erwerben, nach Erlangen kam, Sie kennen lernte und Ihnen bei der kgl. Akademie der Wissenschaften und der Direetion des botanischen Gar- tens in München einen Ihren Neigungen entsprechenden Wirkungskreis verschaffte. Als Sie im Münchner bota- nischen Garten, im eigentlichen Sinne des Worts, die — fi — Stelle des greisen Directors v. Schrank vertraten, leuch- tete Ihnen der zweite Glückssten. König Maximilian Joseph, welcher im botanischen Garten spazieren zu gehen pflegte, lernte Sie daselbst kennen und stellte Sie und v. Spix an die Spitze der wissenschaftlichen Expe- dition nach Brasilien. Schon am 10. April 1817 schifften Sie Sich in Triest auf der stolzen Fregatte ein, welche die österreichische Kaiserstochter, die Braut des Kaisers von Brasilien, nach Rio Janeiro zu bringen bestimmt war. Mit welchem Glücke Sie während eines dreijährigen Auf- enthaltes mit den andern Forschern, Pohl von Wien, Sellow von Berlin, St. Hilaire von Paris und andern vortrefflichen Männern wetteiferten, beweisen die 6— 7000 gesammelten, meist neuen, brasilianischen Pflanzenarten, welche Sie glücklich nach München brachten. Wie Sie Ihre Schätze verwertheten, bekunden Ihre grossen, mit weit über 1000 Abbildungen gezierten Werke, u. a. Ihr grosses Werk über die Palmen mit 245 Tafeln, Ihre nova genera mit 300 Tafeln, Ihre flora brasiliensis mit mehreren Hundert Tafeln. Da muss selbst der Neid, der leider, wo es menschelt, unausbleibliche, verstummen! Ihr glänzendster, am schönsten leuchtender Stern ist aber unstreitig Ihr herrliches Familienleben, um welches man Sie mit Recht beneidet. Möchte es Ihnen vergönnt sein, Ihre grossen Werke zu vollenden und ein glückliches Alter zu erreichen, wie we ER Ihr berühmter, aus einer alten Gelehrtenfamilie stammen- der Vater, einer der Stifter der 1790 begründeten kgl. bayer. botanischen Gesellschaft in Regensburg, der ver- dienstvolle als Neunziger 1849 verstorbene Hofapotheker Dr. Ernst Wilhelm Martius. Dies wünschen von Herzen Ihre Sie hochverehrenden Mitglieder des Ausschusses der Pollichia ın Dürkheim: Dr. Friedrich Pauli in Landau, Vorstand. Dr. ©. H. Schultz-Bipont. in Deidesheim, Director. Dr. Wilhelm Schepp, Secretär. Studienlehrer Keppel, Bibliothekar. Altbürgermeister Haffner, Rechner. Subreetor Spannagel, Conservator der Zoologie. Lehrer Lingenfelder, Conservator der Botanik. Salineninspeetor Rust, Conservator der Mineralogie. Geschichte der Gattung Lychnophora. Die erste neue Gattung, welche unser geehrter Jubilar nach seiner Rückkehr aus Brasilien bekannt machte, war die herrliche Gattung Zychnophora Mart. in Denkschr. der kgl. bayr. bot. Ges. in Regensburg, II. Bd. (an. 1822) p. 148—158, mit 8 neuen Arten, wovon 7, tab. IV—X, abgebildet sind. Da diese interessante, Brasilien eigenthümliche Gattung zu den Cassiniaceen gehört, mit welchen ich mich seit einem Menschenalter beschäftige, habe ich sie zum Gegenstande der Arbeit gewählt, welche ich im Namen der Pollichia heute als Scherflein zur Verherrlichung des Jubelfestes meinem alten Freunde biete. Die nächste Veranlassung zu dieser Arbeit von v. Martius war offenbar die feierliche ausserordentliche Versammlung der kgl. botanischen Gesellschaft in Regensburg am 10. November 1821, welche in den Denkschriften Bd. II p. XXI—XXVII von Dr. Oppermann beschrieben ist. In derselben waren u. A. anwesend die Herren: Grafen von Bray und von Sternberg, von Schrank, unser Jubilar von Martius und Zuecarini von München, Schultes, der Vater, von Lands- hut, von Voith von Amberg, Dr. Martius von Erlangen, unseres Jubilars Vater, und Hoppe von Regensburg, zwei Stifter der botanischen Gesellschaft, Laurer von Bindloch u. A. Herr Graf von Sternberg hielt einen Vortrag über vor- 2 ze, weltliche Pflanzen und erklärte u. A., dass aus den von Brasilien mitgebrachten Pflanzenschätzen noch wichtigere Aufschlüsse und Zurechtweisungen für die Flora der Vorwelt hervorgehen würden. Unser von Martius hielt hierauf einen Vortrag de plantis nonnullis antediluvianis, ope specierum hodiernarum inter tropicos viventium illustrandis, welcher p. 121—147 des genannten Bandes der Denkschriften abgedruckt und durch tab. II und III erläutert ist, und suchte darin zu beweisen, dass die Gewächse, welche wir in der Schwarzkohlenformation finden, vorzüglich zu den Ordnungen der Farnkräuter, baum- artigen Gräser, der Yucca, der Cactus, Euphorbien ete. ge- hören, und überzeugte die Gesellschaft durch Vorweisung der noch jetzt lebenden Farnbäume auf das Evidenteste von der Identität mehrerer Formen, welche Herr Graf von Sternberg in seiner Flora der Vorwelt zu der Gattung Lepidodendron bringt, mit den Stämmen der Farnbäume. In der Abhand- lung selbst sagt von Martius p. 142: Superest nune, ut tractem de forma quadam ramis varjis sursum attenuatis atque super totam superfieiem squamis s. tesselis imbricato - dispositis revera foliiferis, quam maxime memorabili, nec ad Yuccae nec ad Cactorum genera referenda, quam ill. Com. de Sternberg Lepidodendron dichotomum nunceupavit. Sunt quidem certae Ficoidearum species (p. 143), uti e. g. Sempervivum arboreum, quae areolis subquadratis vel rhombeis in cortice notatis illius plantae imaginem prae se ferant, sed cortex earum nunquam in squamas a lieno separandas secedit et tesselas potius solum- modo depictas, quam veras atque inter se discretas offert. Lepidodendron vero dichotomum rectius ad novum genus mihi in Brasilia obvium reducendum esse existimo. Campi nimi- rum duo pedum millia et ultra supra Oceanum elevati Pro- vineiae Minarum (reneralium et praeeipue distrietus, qui adamantibus superbit, genus alunt e Compositarum ordine Vernoniae L. atque Pollalestae Aumb. valde affıne, quod omnibus notis cum nostra planta petrefacta convenire videtur: Lychnophoram voco ejusque plures speeies in annera disser- tatione deseribam, hic solummodo characteres ex habitu su- mendos traditurus. Sunt vero ZLychnophorae arbusculae hu- Pr a manae altitudinis vel parum altiores, trunco inferne simplici, superne in ramos plures corymboso -fastigiatos diviso, ubique obductae tomento densissimo filorum tenuissimorum, in areolas parvas ellipticas vel subquadratas eque medio folium emit- tentes elevato. Folia vero cerassiuscula sunt, margine plerum- que revoluta, angusta, linearia vel lanceolata, versus ramorum summitates dense sparsa, patentia vel erecto-patentia, rarius reeurva, facile defluentia et tunc foveolas parvas in tomenti tesselis pulvinatis relinquentia. Flores terminales dense capi- tati. vel foliis floralibus suflulti, vel nudi. Quisque icones et descriptionem Lepidodendri dichotomi cum hisce plantis adhucdum viventibus quoad habitum, rami- fieationes, tesselatum opus truncum involvens, quod in plantis fossilibus carbo faetum est, comparet, tot tantisque (p. 144) argumentis de utriusque identitate eonvincetur, ut equidem in allatis acquiescere posse mihi videar. Lychnophoritem igitur ita distinguo: 'Truncus superne dichotomo-ramosus, ramis attenuatis, totus opere tesselato vestitus, tesselis dorso foliiferis; folia versus summitates con- gesta strieta subacerosa. 1. Lychnophorites dichotomus. Tesselis rhombeis, folis angustis longissimis. Lepidodendron dichotomum Sternb. 1. c. (Flora d. Vor- welt 1.) p. 19:t..1, 2, 3. In fodinis ad Swina Bohemiae. Pro specie adhuc dubia adducendus est: 2. Lychnophorites laricinus. Tesselis subtriangularibus, foliis angustis. Lepidodendron laricinum Sternb. p. 21 t. 11 p. 2, 3. In fodinis ad Radnitz Bohemiae. Ich habe die Ansicht unseres hochverehrten Jubilars hier so ausführlich aufgeführt, weil hier zum erstenmale aus- gesprochen wird, dass es vorweltliche Cassiniaceen gebe. In der 29. Versammlung deutscher Naturforscher und Aerzte zu Wiesbaden wurde diese Frage in meinem Vortrage über die Cassiniaceen, vgl. amtl. Bericht 8. 267, angeregt und in Uebereinstimmung mit den Herrn Professor Alexander Braun in Berlin und Professor Constantin von Ettingshausen von Wien verneint und festgestellt, dass bis jetzt keine vorwelt- lichen Pflanzenreste, als zu den Cassinaceen gehörend, ange- sprochen werden könnten. Herr Professor Dr. Oswald Heer von Zürich theilte mir bei der Naturforscherversammlung in Wien im September 1856 eine Tafel mit, worauf er aus den Tertiärschichten von Oeningen 20 Früchte abbildet, welche er zu den Cassinaceen zählt und als Cypselites beschreibt. Mein Freund Constantin von Ettings- hausen von Wien schreibt mir über diese Frage: „Unter den Blattresten der Tertiärformation und anderen Erdschichten sind bis jetzt allerdings keine gefunden worden, welche man den Cassinaceen hätte einverleiben können. Indessen liegen aus den Tertiärschichten von Oeningen und Radoby Früchte vor, welche man kaum einer andern Ordnung mit mehr Wahr- scheinlichkeit einreihen kann. Sie sind länglich oder ellip- tisch, von Längsrippen oder Streifen durchzogen, oft in einen Schnabel verlängert und gewöhnlich mit einem haarigen Pappus versehen. Nach genauerer Vergleichung, die ich später mit Radoby-Früchten dieser Art gemacht, fand ich mich veran- lasst, der Ansicht Heers beizutreten.“ Ein Freund schreibt mir von Wien über diese wichtige Frage: „Interessant war mir, dass Professor Unger Deiner An- sicht beitrat, dass die von Heer abgebildeten Cassinaceen keine Cassiniaceen seien, sondern beschopfte Saamen von Apocyneen. Unger sagte, er besitze eine vollkommen vorweltliche Apo- cyneen-Frucht. Und was die als Cassinaceenpappus abge- bildeten fossilen Sachen anbelange, so seien die einzelnen Härchen nicht gerade, sondern wellig, was deutlich anzeige, sie seien gedrückt.‘ Hier stehen sich also die Ansichten der bedeutendsten Paläontologen entgegen. Da ich die Sache nur aus den Ab- bildungen kenne, welche mich nicht überzeugen können, halte ich es für rathsam, die Frage als eine schwebende zu be- trachten, und bin eher geneigt, zu verneinen als zu bejahen. Er Was die fossile Gattung Zychnophorites Mart. betrifft, so hat sie bei den Phytopaläontologen bisher keine Annahme oder Anerkennung gefunden. Unger erwähnt derselben in seinen „genera et species plantarum fossilium‘ nicht einmal unter den Synonymen, was bei den Arten Lepidodendron diehotomum und larieinum Sternb. immerhin hätte geschehen sollen. Die Gattung muss in der Ordnung der Lepidodendreen (Class. Selagines nach Endlicher) zwischen den Lycopodiaceen und Uycadeen ihren. Platz finden. Mit eben dem Rechte als von Martius die Gattung Lychnophora wegen der von den Blattkissen herrührenden, in gedrängter Spirale um den Stengel gestellten Narben (tesse- latum opus) mit vorweltlichen Pflanzen vergleicht, könnte man dies bei Pflanzen aus verschiedenen Familien thun, z. B. bei Euphorbiaceen, namentlich von den canarischen Inseln, Gna- phalieen aus Brasilien, besonders aber bei meinem Senecio Kleinia von den eanarischen Inseln. Die Phantasie hat hier einen grossen Spielraum. Dem sei nun wie ihm wolle. Die vorweltlichen Pflanzenreste waren die nächste Veranlassung, dass von Martius seine klassische Arbeit über Lychnophora bekannt machte. Gehen wir nun zur Betrachtung der Gattung Lychno- phora über, so können wir dieselbe geschichtlich nach zwei Gesichtspunkten betrachten, nämlich nach den Entdeckern und nach den Beschreibern. Vor unsrem von Martius wurde meines Wissens keine Lychnophora gesammelt, ausser L. Rosmarinus Pohl! = L. affinis Gardner). Diese vielgestaltige Art wurde am 4. Sep- tember 1815 unweit Congonhas do Campo in Minas Geraes auf dem Rücken eines hohen Berges an einer nicht sehr grossen, fast ausschlussweise mit dieser Pflanze bewachsenen Stelle gesammelt und wilder Rosmarin genannt von Baron von Eschwege, Director der Bergwerke in Minas Geraes. Das schöne Exemplar befindet sich im Herbar unseres ge- feierten Jubilars, welcher ein intimer Freund des später in portugiesische Dienste getretenen von Eschwege war und ihn in Flora B. Z. 1818 p. 80 einen vortrefflichen Gelehrten nennt. SM = Unser von Martius hat 12 Arten zuerst gefunden, da- von 8 beschrieben und 7 abgebildet, nämlich Zyehnophora brunioides Mart!, L. ericoides M!, L. Pinaster M!, L. sta- avioides M!, L. rosmarinifolia M!, L. hakeaefolia M! (nicht abgebildet) und Z. salicifolia M!. Aus von Martius Herbar hat DC. die Lychnophora phylicaefolia beschrieben, dann Eyehnocephalus Mart!, welchen ich zu Lyehnophora ziehe. L. albertinioides &ardn. habe ich auch in von Martius Herbar gefunden, ebenso Lychnophora uniflora®. Sellow von Berlin hat 4 Arten zuerst gefunden, nämlich die ausgezeichnete Zyehnophora trichocarpha Spgl! und am 20. October 1818 auf der Serra do Vento: L. Candelabrum*, L. mierophylla* und L. Sellovii*. Pohl von Wien hat zuerst entdeckt: Lychnophora lani- gera Pohl!, L. einerea* und L. Pohlüi*. Riedel von Petersburg ist der Entdecker von Lychno- phora platymeura*, L. Riedelüi* und L. humillima*. Blanchet hat in Bahia den Nachbar von Lyehnophora phylieaefolia DC!, die zierliche L. Blanchetii* gefunden. Gardner, der herrliche Sammler, hat noch eine schöne Nachlese gehalten mit Zychnophora retieulata Gardn., L. Marti Gardn. und L. Gardneri*. Von den 27 von mir als Lychnophora aufgeführten Arten kommen also 12 auf unseren verehrten Jubilar, ein Beweis für seine glückliche Thätigkeit, welche von keinem andern Forscher übertroffen wird. Ueber den Werth und die Stellung im Systeme der vor- trefflichen Gattung Lychnophora, welche auch St. Hilaire, dessen brasilianische Pflanzen leider noch zum kleinsten Theile wissenschaftlich verwerthet sind, anerkennt, werde ich mich unten aussprechen. v. Martius hat 1822 in seiner berühmten Abhandlung, welche auch in einem Extraabdrucke erschienen ist, 8 Arten aufgestellt. Sprengel ist der Erste, welcher schon 1827 die Gattung Lychnophora Mart! anerkennt: Sprengl! syst. veg. III (an. 1826) führt die erste ächte Lychnophora in die Wissenschaft a za. ein, nach Exemplaren ays dem Berliner Herbar, welche Sellow in Brasilien gesammelt hat = Vernonia trichocarpha Sprgl! syst. veg. III. p. 437. Ja Sprengel hat a. a. O. den glück- lichen Griff gethan, seine neue Art mit seiner Vernonia di- chocarpha (= Oliganthes triflora Cass. — Sz-Bip. in Linnaea XX. p. 504) als *** Deseiscentes pappo am Schlusse der Gattung Vernonia aufzuführen und ausdrücklich der pappi paleis tortis zu erwähnen. Im darauffolgenden Jahre 1827, in den cur. poster. trägt Sprengel die Gattung Lychnophora Mart! nach, vereinigt aber mit Unrecht, ohne Exemplare ge- sehen zu haben, Zychnophora salicifolia Mart! mit der sehr verschiedenen L. hakeaefolia Mart! Er führt aber mit Recht p- 298 seine Vernonia trichocarpha als ZLychnophora tricho- carpha auf und zieht mit einem ? seine Vernonia dicho- carpha zu Lychnophora, bemerkend: „Charaeter respondet: habitus adversatur,‘‘ was nur Bedeutung haben kann, wenn man die paleae tortae und sonst nichts beachtet. Von seiner Lychnophora trichocarpha sagt Sprengel a. a. O. p. 299 unter Lychnophora Pinaster Mart. mit Recht: „‚prope ad hane accedit.‘ Lessing syn. Compos. (an. 1832) p. 146 hat der herr- lichen Gattung Lychnophora Gewalt angethan. Er vereinigt nämlich alle Arten mit seiner chaotischen Gattung Vernonia, mit Ausnahme von Lychnophora rosmarinifolia, welche er p. 147 wegen der 1-blüthigen Köpfchen als Gattung beibehält. Welchen untergeordneten Werth die Zahl der Blüthen im Köpfchen hat, glaube ich in meinen Cassiniaceis 1-floris bewiesen zu haben. Würde man diesem kindlichen Grundsatze huldigen, so müsste man bei Lychnophora u. v. a. Gättungen eine ganze Reihe neuer aufstellen. Zu Piptocoma Cass. zieht er ferner mit grossem Unrechte als Piptocoma lyehnophorioides, Linnaea IV. p- 315, die ächte Lychnophora trichocarpha Sprgl!, weil er den pappus externus fälschlich als eoroniformis, cartilagineus, irregulariter crenatus beschreibt und Fig. 7 abbildet, da er doch aus einzelnen paleis brevissime quadratis, margine su- periore crenulatis besteht. Was Lessing in Bezug auf Lychnophora gesündigt, hat a der vortreflliche DeCandolle 1836,im Prodromus wieder mehr als gut gemacht. Er erkennt nicht allein sämmtliche Arten von v. Martius an, sondern fügt noch eine neue hinzu, welche er in v. Martius Herbar als Vernonia gefunden —= Lychnophora phylicaefolia DC. pr. V. p. 79. In der Ueber- eilung führt er aber Lychnophora ericoides Mart! — DC. pr. V. p. 80 n. 9 nochmals auf, als n. 8. L. proteaeformis Mart., obschon eine solche Pflanze von v. Martius nie be? nannt wurde. Dieser Irrthum kommt daher, weil Lessing, der schon eine Vernonia ericoides Linnaea IV. p. 247 n. 3 genannt hatte, die Lychnophora ericoides Mart. als Vernonia proteaeformis 1. ce. p. 249 aufführt, da er den Namen ändern musste. DC. pr. V. p. 83 beschreibt noch Lychnocephalus Mart!, welche Gattung ich mit Lychnophora vereinige und die Art L. Zomentosa* nenne. 1846 in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 232—234 be- schreibt Gardner vier herrliche neue Lychnophora, nämlich L. Martiana Gard., L. Rosmarinus Pohl! (als L. affınis Gardn.), L. reticulata Gardn. und L. albertinioides Gardn! Ausserdem vereinigt er die Gattung Haplostephium Mart!. — DC! pr. V. 78 mit Lychnophora und fügt zwei neue Arten bei. Obschon des höchst verdienstvollen Gardner’s Arbeit vortrefflich ist, kann ich doch mit dieser Vereinigung nicht übereinstimmen. 1850 in Flora B. Z. p. 30 habe ich die Lychnophora Blanchetii genannt, welche sich durch Hohenacker u. a. in beinahe allen Herbarien befindet. In meiner zu Ehren unseres Freundes v. Martius ver- fassten Schrift werde ich 11 neue Arten beschreiben, von welchen Pohl, Sellow und Riedel je 3, v. Martius und Gardner je 1 Art gesammelt haben. Den verehrten Vorständen der grossen Herbarien von Berlin, München, St. Petersburg und Wien bin ich zum grössten Danke verpflichtet für die Bereitwilligkeit, mit welcher Sie mir ihr kostbares Material für meine Arbeiten mitgetheilt haben. Ich lebe der Hoffnung, dass meine Arbeit Veran- lassung sein wird, mir auch die betreffenden Pflanzen aus den ws ei en anderen grossen Sammlungen mitzutheilen, um sie für unsere seientia amabilis, in welcher wir leben und weben, würdig zu verwerthen. Ehe ich zur Beschreibung der Gattung Lychnophora und deren Arten übergehe, halte ich es für zweckmässig, einige ‚allgemeine Betrachtungen über die Beziehungen von-Lychno- phora zu den benachbarten Gattungen zu machen. Ich bin geneigt, die Vernoniaceen, wie ich sie in ver- schiedenen Arbeiten aufgefasst, d. h. mit Ausschluss der Pec- tideen und einiger anderer Gattungen, abzutheilen in solche, welche einen geraden, nicht spiralig gewundenen Pappus haben = Vernoniaceae orthochaeteae, und in solche, deren Pappus mehr oder weniger, oft sehr stark, spiralig gedreht ist —= Veraoniaceae spirochaeteae. Anklänge an spiraligen Pappus kommen bei den eigen- thümlichen Elephantopeae vor, wie ich sie in der Linnaea XX. p. 514 u. f. auseinandergesetzt habe, namentlich bei Elephan- topus spieatus Juss. und El. erispus Sz. Bip. 1. ce. p. 520, dann bei Vanillösmopsis Sz-Bip. Cassin. 1-florae p. 10 und anderen unten aufzuführenden Gattungen. Die Gattung Öliganthes Cass., wie ich sie in Linnaea XX. p- 501 u. f. und XXX. p. 160 aufgefasst, gehört zu den Vernoniaceis spirochaeteis und steht Lychnophora Mart., der höchsten Steigerung der Spirochaeteen, am nächsten, was schon v. Martius in seiner klassischen Abhandlung über Lychnophora angedeutet hat, indem er seine Gattung mit Oli- ganthes subgen. III. Dialesta H. B. K. (Olig. discolor) und subgen. IV. Pollalesta H. B. K. (Olig. triflora) vergleicht. Die Beobachtung von v. Martius aber, dass bei Oliganthes der pappus ext. deciduus sei, ist nieht richtig. Die Ver- gleichung unseres v. Martius mit Stoebe ist auch schlagend, theils wegen der Tracht, besonders aber wegen der spiral- förmig gedrehten Blätter dieser Gattung, während die Strahlen des Pappus gerade sind. Wie wunderbar sind doch die Be- ziehungen der verschiedenen Gruppen der Cassiniaceen. dieses Centrums der Pflanzenwelt der jetzigen Schöpfung, in welchem sich alle anderen Familien abspiegeln. 3 ee Oliganthes unterscheidet sich von Lychnophora durch kleine, höchstens eine Linie lange, verkehrt eiförmige, unter dem Pappus etwas eingeschnürte, nach unten mehr ver- schmälerte, blasse, lederfarbene, zehnstreifige, glatte, nur bei Olig. macrophylla oben kurz behaarte Achaenen, welche einen zweireihigen, stehenbleibenden, schmutzigen Pappus haben, dessen äussere Reihe wenigstens viermal kürzer ist als die innere und aus kurzen, lanzettlänglichen, gezähnelten, unten mehr oder weniger verwachsenen Scariositäten besteht. in deren Mitte 2—S linienförmige, schmal bandartige, einmal spiralförmig gewundene, am Rande gezähnelte Strahlen stehen. Da die inneren Pappusstrahlen von 8 auf 2 herabsinken, so besteht die Möglichkeit, dass es Oliganthesarten geben kann, deren innerer Pappus fehlt, so dass nur ein pappus coroni- formis besteht. Und wirklich, diese Formen kommen in der Natur vor, da Oliganthes (Odontoloma H. B. K.) acuminata nur einen pappus coroniformis hat und Oliganthes (Adeno- eyelus Less.) condensata so zu sagen gar keinen, da der pappus coroniformis auf ein Minimum herabgesunken ist und das Achaenium sogar als calvum beschrieben wird. Uebrigens hat Oliganthes eine ganz andere Tracht als Lychnophora und besteht aus grossen Sträuchern und Bäumen bis 20, ja bis 40 Fuss hoch, mit gestielten laubartigen grossen Blättern und kleinen sehr zahlreichen in einen freien, nirgends verwachsenen Corymbus dichtgestellten Köpfchen. Offenbar ge- hört auch Piptocoma rufescens Cass. — DC. pr. V.74= Oliganthes rufescens S2. Bip. MS. — Eupatorium domingense Sprgl! syst. veg. III. p. 412 n. 28*) nach einem von Ber- tero! n. 731 in St. Domingo gesammelten Exemplare. welches ich mit C. Sprengel’s Cassiniaceen erhalten habe, hierher, obschon die weniger zahlreichen Köpfe grösser und zwölt- blüthig, und die Achaenen auch stärker sind. Leider ist mein Exemplar zu weit vorgerückt. Uebrigens hat Oliganthes, *) DC. pr. V. p. 173 hat das Eupatorium domingense Sprgl! mit einem ? und der wichtigen Bemerkung „etiamsi folia alterns dicat* fälschlich zu Eupatorium obtusissimum DC. gezogen. see deren Arten eives crateris caraibico-mexicani sind, eine ganz andere geographische Verbreitung als die rein brasilianische Gattung Lychnophora mit ihren sitzenden. selten blattstiel- artig verschmälerten lederartigen, gedrängten Blättern, glo- merulirten Köpfchen, grössern, turbmirt-eylindrischen, oben nie eingeschnürten Achaenen und meist vielfach spiralig ge- drehtem, abfallenden, nie fehlenden innern Pappus, während der äussere manchmal sehr 'rudimentär ist, also in umge- kehrtem Verhältnisse zu Oliganthes steht, bei welcher der äussere kürzere Pappus vorwiegt. Lychnophora Mart.! Sz-Bip. emend. A Lychnophora Mart! in Denkschr. d. k. bayr. bot. Ges. in Regensburg 11. Bd. p. 148—158 ce. tab. IV.—X. (an. 1822) et separatim impr..e. iisdem tab. Lycehnophora Sprgl! syst. veg. cur. poster. p. 298 et 299 (an. 1827). Vernonia Sect. II. $ 1 (Lychnophora Mart! exel. L. rosmarinifolia) Less! Linnaea 1829 p. 248—250 et Pipto- coma sp. 2 (lychnophorioides) Less! 1. ec. p. 316; Lyehno- phora (rosmarinifolia Mart.) Less! 1. e. Vernoniae sp. Less! Syn. gen. Composit. (an. 1832) p. 146 et Lychnophora et Piptocomae sp. 2° Less! ]. e. p- 147. Lyehnophora DC! pr. V. p. 78—80 (an. 1836); Lych- nocephalus Mart! herb. — DC. ]. e. p. 83 et Piptocomae sp 2%: DC! 1. c. p. 74. Lyehnophora Endl. gen. n. 2223; Lychnocephalus n, 2226 et Piptocomae sp. 2° n. 2214 (an. 1836— 1840). Piptocomae spec. Meisn. gen. (an. 1836—1843) p. 176 et 123 et Lychnophora et Lycehnocephalus p. 177 et 123. Lychnophora Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. (an. 1846) V. p. 232—234. — Walp. rep. VI. p. 100 excl. Sect. (Haplostephio Mart!) p. 230—232. — Walp.]. c. p. 99. Lychnophora S2. Bip. in Flora B. Z. 1850 p. 30. = Bo Man sieht aus dieser kleinen literarischen Notiz, dass ausser v. Martius nur Sprengel, Lessing, DeCandolle und Gardner hierher gehörende Pflanzen untersucht haben. Was Endlicher und Meisner in ihren genera gebracht, ent- hält nichts Neues, und was der vortreflliche Pohl im Wiener Herbar bestimmt, wird erst in meiner Arbeit veröffentlicht werden. Char. gen. Capitula pl. 3—4-, rarius 1—2- vel 5—15-flora, homo- gama, in glomerulum hemisphaericum, foliis rameis supremis involueratum, dense aggregata. Involueri 2—5-serialiter imbricati, ovato-cylindracei, foliola ovat-olanceolata-linearia obtusa, coriacea superne obscurius tincta pl. glabra, rarius superne villosula. Receptaculum nudum areolatum v. alveo- latum. Flores pl. rosei, more Vernoniae in lacinias 5 an- guste lineares partiti, glabri, quandoque punetis resinosis obsiti vel ad laciniarum dorsi apicem pubescentes; antherae ecaudatae, coronis pallidis ovato-lanceolatis obtusiuseulisz pol- len globosum, echinulatum; styli rami eylindracei aculeato- hispiduli, arcuati. Achaenia glaberrima, ovato-oblonga, ey- lindraceo-turbinata, teretia v. eompressiuseulo-angulata, pl. brunnea, 10-costata, costis pallidis, valleculis glutinosis, sae- pius punetis striiformibus purpurascentibus pieta, nectario parvo munita; pappo coronata biseriali, sordido v. purpura- scente, paleaceo, serie externa persistente, brevi v. brevis- sima more Caleae paleis composita parvis n. 5—20, pl. 10- quadrato-ovato-oblongo-lanceolato-linearibus, truncatis, ob- tusis v. acuto-acuminatis, superne + — ineiso-serrulatis pl. liberis, rarius inferne in cupulam eoneretis, inferne quandoque more achaeniorum pietis, serie interna e paleis facta pl. n. 12 eadueis, anguste linearibus, complanatis, superne ciliatis, acutis + — spiraliter tortis et hine 1/,—6-spiris. Frutices brasilienses, pl. humanae altitudinis, raro altiores, 10 pedes alti, arborescentes v. humiles, imo humillimi, re- pentes, ramis pl. erassis, tomento erasso, eicatrieibus linearibus v. punctiformibus, tesselato munitis, a foliorum \ insertione ortis, glomerulo terminatis v. centrali sterili eomoso. Folia eonfertissima eoriacea, lineari-lanceolato-oblonga, supra adulta glabra pl. margine revoluta, rarius plana, infra cano-tomentoso- villosa, pilis pl. reetis rarius stellatis v. erispis, reticulato- penninervia, rarius nervis, costae pararellis, longitudinalibus pereursa, sessilia vel basi cuneata. Lychnophorae species: A. Eulychnophora Sz-Bip. Folia margine + — revoluta. infra saepius reticulata v. penninervia. a. Macrolychnophora Sz-Bip. Frutices arborescentes humanae altitudinis v. altiores, ramis erassis, tomento erasso Januginoso vestitis, rarius tenui adpresso (L. uniflora). Subzgen. I. Cyathophora Sz-Bip. Pappus externus 3/,—?/, lin. longus, intime cum achaenii ovato-oblongi, brunnei, 10-costati pericarpio eoncretus, eupulam formans + — ineisam, i. e. e paleis compositam lineari- lanceolatis acutis, v. obtusiusceulis, superne + — eroso-denti- eulatis, internus vix v. — 6-spirus. Folia lineari-lanceolata, margine anguste revoluta, supra glabra, infra cano-tomentosa, tomento e pilis ramoso-stellatis facto, penninervia v. reti- eulata, rarissime (L. uniflora) latissime revoluta infra ubique tomentosa. Rami tomentum e filis compositum simplieibus eieatrieibus linearibus v. lineari-triangularibus transversalibus, rarissime (L. uniflora) punetiformi-triangularibus tesselatum. «. folia infra retieulata, glomeruli foliis breviores. + capitula 11—12-flora, glomeruli subsessiles. l. Lyehnophora lanigera Pohl! in herb. vindob. Ramis crassissimis, tomentosis, tomento crassissimo cica- trieibus linearibus tesselato munitis, foliis lanceolatis. ob- tusis, exceptä basi utrinque lanatä supra glabris, reticulatis, infra eano-retieulatissimis, eostä glabrä, glomerulis subses- silibus foliis brevioribus, eapitulis 11-—12-floris, pappi ex- terni paleis ad medium usque in cupulam coneretis acutis, cum achaenio 31/;—4 lin. longis, internis 5—6-spiris, invo- luero eylindraceo glabro, 6—7 lin. longo. Desceriptio frutieis omnium generis specierum robustis- simi, distinetissimi, sec. ramos 2-pedales herb. vindob. con- einnata. Rami teretes 7—9 lin. diametro metientes, lanä albä demum flavente, e filis simplieibus facta, latitudine 11/, lin. obteeti, inferne eicatrieibus linearibus, horizontalibus, 2 lin. latis, a foliorum delapsorum insertione ortis tesselati. superne foliis muniti confertissimis ramum comae instar coro- nantibus. Folia3—4 poll. et ultra longa, 5—7 lin. lata, lineari- lanceolata, coriacea, integra, obtusa, inferne attenuata, virginea lanä fugaci munita, adulta supra glabra, exceptä parte in- feriore, ad basin longitudine 1/, poll. fere, dense lanatä, supra glabra, serobieulata, margine anguste revoluta, infra cano- tomentosa pilis stellatis, reticulata, costä vero glabra, inferiora reflexa, media patentia, summa, i. e. comae, arrecta, confer- tissima. Capitula 11-—-12-flora, in axilla foliolorum orientia, in glomerulos disposita hemisphaerieos, inter folia imvolu- erantia, duplo fere majora subabscondita, ad rami partem superiorem orientes, subsessiles, paucos et hine quasi spieam formantes brevem. Involuerum eylindraceum, 6—7 lin. longum, generis longissimum, imbrieatum, glabrum, foliolis 11/,—7 lin. longis, 1/a—1 lin. latis, lanceolato-linearibus, coriaceis, stramineis, superne brunneis. Receptaeulum nudum, areolatum. Flores desiderantur. Achaenia 2 lin. et ultra longa, 2/, lin. lata, eylindraceo-compressiuseula, glabra, brun- nea 10-costulata, interpositis hine inde costulis secundaris, punetis resinosis innumeris pieta, subglutinosa, pappo biseriali coronata, externo comeo, eupuliformi, °/, lin. longo, more Tanacetearum v. Caleae intime cum pericarpio eoncreto, ventre + — exeiso et hine subaurieulaeformi, brunneo, inferne pariter striis resiniferis pieto, ad medium in paleas lanceolatas partito acutas integras vel apice incisas, interno tam caduco, ut achaenia matura non cum eo observari possint, non multi- paleaceo, paleis stramineis complanatis 5 lin. longis, anguste linearibus, aeutis 51/,-spiris, inferne integris, superne denti- eulatis. — a Brasilia, Min. Ger., inter Viera do Matro et Columbis: Pohl! (v. sp. in herb. imp. vindob.). + —+ capitula 4-flora, glomeruli ramulis 1—2-polli- caribus insidentibus. 2. Lyehnophora hakeaefolia Mart! Denkschr. II. p- 156 et Lychnoph. p. 11. — Sprengl! syst. veg.; cur. post. p. 299 exel. syn. L. salieifoliae Mart! — DC! prodr. V-+9:479. Vernonia hakeaefolia Less! Linnaea IV. p. 249. Ramis cerassis, tomento crasso, eieatrieibus lineari-trian- gularibus tesselato, munitis; foliis lineari-lanceolatis, 2— 21/2 poll. longis, 2 lin. latis, junioribus villosis, supra glabris suleoque longitudinali percursis, infra pilis stellatis, plerisque 4—5-radiatis cano-tomentosis, reticulatis, costä glabrä inferne dilatatä petiolumque brevissimum formante, basi ipsa villo- sis; glomerulis paueis, ramulis brevibus, arrectis, 1—2 poll. longis, folia vix aequantibus insidentibus in spicam quasi interruptam dispositis; capitulis 4-floris; involucro cam- panulato, 31/, lin. longo, glabro; achaeniis 10-costatis cum pappi externi paleis n. 10 acutis, inferne tantum coneretis, 2 lin. longis, interni paleis 21/,-spiris. Descriptio ap. Mart. 1. c. Brasilia, Min. Ger., in summo monte distrietus adaman- tini Itambe da Villa m. Julio leg. specimina 2 : a Martius! (v. sp. in herb. monae.) #. folia infra penninervio-tomentosa, glomeruli ramulis, foliis longioribus, candelabrinis insidentes, comä pulcherrimä superatis. + folia obtusiuseula. * folia 21/),—51/, lin. lata. 3. Lyehnophora salieifolia Mart! Denkschr. II. p. 157 tab. X. et ej. Lychnophora p. 12 tab. X. — Sprgl. syst. veg. cur. post. p. 299 sub L. hakeaefolia. — DC! pr. V. p- 79. Vernonia salieifolia Less. in Linnaea IV. p. 249. = Ramis erassis, tomento crasso, cieatricibus linearibus tesselato, munitis; foliis lineari-lanceolatis obtusis, 21%, —4 poll. longis, 21/,—51/, lin. latis, inferne paulo angustioribus, margine anguste revolutis, supra glabris serobieulatis, infra cano-tomentosis penninerviis, costä glabrä inferne dilatatä; glomerulis, ramulis 2—5 poll. longis pl. palmaribus, cande- labrinis insidentibus in corymbum fere dispositis, comä pul- cherrimä superatis; eapitulis 6-floris; involucro campa- nulato-cylindraceo, 4 lin. longo, glabro; achaeniis cum pappi externi paleis obtusis, inferne tantum in cupulam concretis 23/, lin. longis, interni paleis 11/4-spiris. Descriptio ap. Mart. 1. ce. optima. Brasilia, Min. Ger., in summis alpestribus jugis montis Itamb& da Villa m. Julio, verosimiliter cum L. hakeaefolia Mart!; inter Rio Jequitinhonka et Barreros : Pohl! specimina pulcherrima legit; Min. Ger. Gardner! n. 4826 (v. sp. in herb. monac. vindob. et berol.). Obs. Icon mala, capitula nimis exserta. Analysis pessima, delenda! involueri foliola apiee nempe non sunt pilosa, sed juniora tantum subfarinacea, adulta vero glabra, achaenium cum pappo externo iconis pessima; palea pappi interna contra naturam recta delineata et floris dentes apice penieillati, cum ne pilorum habeant vestigium et glaberrimi sint. * * folia %/, poll. lata, 3 poll. longa (pappus internus vix spiraliter tortus). 4. Lychnophora retieulata Gardn. in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 233. — Walp. rep. VI. p. 100. Ramis cinereo tomentosis, ramulis candelabrinis sub- corymbosis; foliis lanceolatis basi attenuatis, apice obtusius- eulis, supra glabris subtus cinero-tomentosis penninerviis, utrinque valde retieulatis; eapitulis 5-floris; involueri im- brieati foliolis glabris; achaenii 10-costati pappi ext. paleis lineari-lanceolatis (verosimiliter ex analogia basi coneretis). int. vix spiraliter tortis. Descriptionem sec. el. Gardner ]. e. addo, cum speciem non viderim. PL Fruticosa: ramis teretibus einereo -tomentosis; foliis sparsis sessilibus, lanceolatis, basi attenuatis, apice obtusius- eulis, margine ad basin revolutis, supra glabris, subtus einereo- tomentosis, penninerviis, utrinque valde reticulatis; capitulis 5-floris, in glomerulos bracteatos congestis; gslomerulis pe- duneulatis, subcorymbosis; involueri oblongi squamis imbri- eatis, lineari-oblongis, obtusis, glabris. &. — Frutex ramosus, 6-pedalis, folia 3 poll. longa, 9 lin. lata; corollae ignotae; achaenium oblongum. glaberrimum. 10-costatum, pappus duplex, paleis externis lineari-lanceolatis, subserrulatis, in- timis elongatis angustis serrulatis, vix spiraliter tortis, albidis. Creseit in Brasiliae provineia Minas Geraös prope Formigas: Gardner. + + folia acuta, 3—4 lin. lata (lineari -lanceolata, 3—5 poll. longa). 5. Lyehnophora Candelabrum Sz-Bip. n. sp. in mus. botan. berolin. Ramis erassissimis, tomento erasso eicatrieibus linearibus tesselato munitis; foliis lineari-lanceolatis 3—5 poll. longis, 3-4 lin. latis, utrinque attenuatis, acutis, supra glabris, infra cano - retieulato - subpenninervüis, costä demum glabrescente, basi villoso-penieillatä: glomerulis ramulis erassis candela- brinis insidentibus, subeorymbosis. foliis multo superatis; eapitulis.... Descriptio sec. specimen unicum juvenile. Frutieis speeiosi, arborescentis pars suprema dodranthalis prostat. Ramus 4 poll. longus, tomento crasso vestitus einereo- nigrieante, eicatrieibusque linearibus, horizontalibus, super- fiejalibus tesselatus, apice sub angulo reeto in ramos 3 abit 4—-6 lin. diametro metientes, 2-laterales candelabri more superne adscendentes, 2—4 poll. longos et intermedium rami continuationem sistentem, 2'/, poll. longum, inferne efoliatos, eicatricosos, superne comä foliorum eonfertissimä ornatos. Folia 3—5 poll. longa, 2—3 lin. lata, lineari-lanceolata, acuta, inferne attenuata, basi ipsa vero paulo dilatata, supra 4 - 26 glabra retieulata suleoque percursa, ad. basin vero lanata, margine anguste revoluta, infra pilis saepius ramosis cano- tomentosa, subpenninervio-reticulata, costä angustä, demum glabreseente, basin versus dilatatä, ad insertionem vero valde lanatä. In comae centro foliola parva, ovato-lanceolata, acuta observantur lanata, in quorum axilla vero frustra capitulorum quaesivi rudimenta, valdopere dolens speeiei distinetissimae notas essentiales ob statum speeiminis juvenilem noh invenisse. Affinis sine dubio L. retieulatae Gardn., eujus folia lan- ceolata, obtusiuscula 3 poll. longa et 3/, poll. lata. Brasilia, Serra do Vento die 200° m. Oct. 1818, sine dubio cum L. Sellovii* et L. mierophylla*: Sellow! (v. sp. in mus. botan. berolin.) Y: ®tophora Sz-Bip. Folia infra penninervio-tomentosa, glomeruli ramulis candelabrinis insident comä longioribus, folia lanceolata, eor- data; capitula 1-flora, involueri foliola superne villosula. 6. Lyehnophora rosmarinifolia Marl! Denkschr. II. p- 155 tab. IX. et ejus Lychnophora p. 10 tab. IX. — Sprengl syst. veg. cur. post. p. 299: — DO! pr. V. p. 79. — Less. in Linnaea IV. p. 316 et syn. gen. Compos. p- 147. Ramis erassis, tomento crasso, eicatrieibus brevissime linearibus tesselato munitis; foliis lanceolatis superne an- gustatis, acutis, inferne latioribus, pl. pollicaribus et inferne 11/,—2 lin. latis. basi auriculato-cordatis, virgineis utrin- que villosis, adultis supra glabris, retieulatis, suleo pereursis, infra cum costä cano-tomentoso-villosis penninerviis; glomerulis ramis candelabrino-arrectis insidentibus palmaribus-spithameis, comam centralem superantibus, subeorymbosis; eapitulis 1-floris; involueri imbricati foliolis oblongo-linearibus ob- tusis, comeis flavo-brunneis, superne villosulis; achaenio 10-costato; pappi biserialis serie externä persistente e paleis 10 facta quadrato-oblongis. obtusis, apice eroso dentienlatis inferne paulo coneretis, intimis 11/2-spiris. Deseriptio el. Martü 1. c. optima. — 27 Brasilia, Min. Ger. in summis jugis montium ad Te- juco et Milho verde distrietus adamantini m. Julio an. 1818 leg. am. a Martius! Obs. Ieon tab. IX. habitum bene‘ refert, sed capitula nimis exserta et aurieulae baseos foliorum non notatae. Pappi interni paleae reetae sunt delineatae, cum sint 1—1?/z-spirae. L. rosmarinifolia Mart! Cyathophoram cum Tricho- phora jungit. d. Jubilnen Sz-Bip. Folia lineari-lanceolata sessilia, latissime revoluta, infra ubique tomentosa; capitula 1-fora; involueri vix 2 lin. longi foliola superne villosa. 7. Lychnophora uniflora Sz-Bip. n. sp. Lychnophora staavioides Mart! in herb. monae. fol. I. speeimen dextrum et fol. II. excl. ejus descriptione maxima ex parte et icone. Ramis calami erassitie tomento tenui munitis; foliis lanceolato-linearibus semipollicaribus, supra glabris, late revo- lutis, infra ubique tomentosis; glomerulis ramis vertieillatis insidentibus 2—3-polliearibus; eapitulis 1-floris; involucri subimbrieati foliis superne villosis; achaenii 10-costati pappo externo paleis 20 obtusiuseulis, inferne in cupulam coneretis, interno paleis lato-linearibus, 1/,-spiris. Descriptio. Arbuseula L. rosmarinifoliae Mart! et etiam L. staavioidi Mart! similis, distinetissima. Rami herbarii monacensis pedales, 2 lin. eireiter dia- metro metientes, sordide adpresse tomentosi, eiecatricibus puncti- formi-triangularibus tesselatis, cum ramulis verticillatis 2—3 poll. longis, superioribus comä longioribus, conferte foliatis; folia coriacea arrecta, sessilia, lanceolato -linearia, obtusa, 3—8 lin. longa, %,—1 lin. lata, parte ramulorum infera breviora et superam versus, more plurimarum vel omnium generis specierum sensim longiora, suprema glomerulos. su- perantia, virginea breve villosa, adulta supra glabra, medio suleo percursa vix perspicuo, margine quasi corneo latissime revoluta, ita ut paginam folii aversam ubique tomento cinereo 28 obductam maxima ex parte obtegant. Folium transverse sectum eavum ostendit biloculare, costam versus vix apertum, tomento albo faretum, simili modo ut cavum caulium medullä faretorum; capitula’ 1-flora; involueri vix 2 lin. alti pau- eiserialis foliola anguste linearia, pallida, superne obscuriora et villoso-penicillata; flores 3 lin. longi glabri, in lacinias 5 anguste lineares partiti, ad dorsi apieem pubescentes; an- therae coronis pallidis ovato-acutis; styli rami aculeato- hispidi; achaenia cum pappo externo 1'/, lin. longa, ovata, glabra 10-costata; pappus ext. persistens 1/, lin. longus, paleis factus n. 20 eireiter inaequalibus obtusis v. acutiuseulis, apice eroso-dentatis, internus vix 2 lin. longus paleis paueis (3—?) cadueis, lato-linearibus, nervo pereursis, eiliatis, inferne paulo attenuatis, 1/.-spiris. Brasilia, in editis campis ad Tejuco et alibi in distrieto adamantino et Serra do Grad Major prov. Min. sen. m. Junio: Martius ! Subgen,. II. Achyrophora Sz-Bip. Paleae pappi externi liberae, nec basi eoncretae. ec. Trichophora Sz-Bip. Folia virginea ubique, adulta infra ubique et basi pa- ginae superioris vilosissima, lineari-lanceolata, 11/,—41/, poll. longa. + Pentaphora Sz-Bip. Capitula S-flora. Pappi ext. paleae 5 late squamaeformes, obtusae, laceratae; involuerum glabrum; folia 31/,—4'/, poll. longa, Yg—3/, poll. lata. 8. Lyehnophsra Martiana Gardn. in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 232. — Walp. rep. VI, p. 100 n. 4. Ramis erassissime lanuginosis; foliis lineari-lanceolatis 31/—4"/, poll. longis, 1/7 —®/, poll. Tatis, obtusis, subtus cum basi paginae sup. ubique lanuginoso-tomentosis; ramis sub- vertieillatis; capitulis S-NHoris; involuero glaberrimo; achaenii 10-costati pappo ext. paleis 5 late squamae- ‘formibus apice obtusis, laceratis, intimis spiraliter tortis. = 29: — Cum hane el. Gardneri speciem non viderim, ejus deserip- tionem addo: h Frutieosa: ramis teretibus erassissime lanuginosis; fo- liis patentibus lineari-lanceolatis obtusis, margine subrevolutis, supra basi longe lanuginosis, caeterum glaberrimis scrobi- eulatis, subtus ubique lanuginoso-tomentosis; eapitulis 6—10 in glomerulum subglobosum aggregatis 8-Horis cylindrieis; involueri squamis laxe imbricatis linearibus obtusis glaber- rimis. $ — Frutex 6—8-pedulis ramosus, ramis subverti- eillatis, folia 3'/, —4/, poll. longa, 6—9 lin. lata, corolla ignota, achaenium obovato-oblongum subcompressum 10- costatum, pappus duplex, paleis externis 5-late squamae- formibus apice obtusis, laceratis, intimis multo longioribus linearibus spiraliter tortis. Brasilia, in montibus distrietus Adamantium et ad Rio San Franeiseo: Gardner n. 4824. + su Decaphora Sz-Bip. Capitula 3—4-flora; pappi ext. paleae 10-, acutae lineari- lanceolatae, int. 21/g-spirae; involucri foliola superne lanigera, folia 11/,—2 poll. longa, 11/;—2 lin. lata. 9. Lychnophora villosissima Mart! Denksehr. II. p. 153 n. 4 tab. VII. et ejus Lychnophora p. 8. tab. VII. — Sprgl. syst. veg. cur. post. p. 299. DE! prodr. V. p. 79. Vernonia villosissima Less’ in Linnaea IV. p. 249 eum deseriptione sec. specimina a b. Sellow! lecta. Ramis erassissimis, tomentosis, tomento erassissimo eiea- trieibus punetiformibus tesselato munitis; foliis Jato-linearibus obtusis 11/,—2 poll. longis, 11/,—2 lin. latis, virgineis ubique villosissimis, adultis supra glabris, retieulatis suleoque longi- tudinali pereursis, margine revulutis, infra cum parte inferiore paginae superioris ubique villosissimis; glomerulis- latera- libus nee corymbosis, more L. hakeaefoliae ramulis brevibus, pl. 2 poll. longis, foliaque vix superantibus, insidentibus ; eapitulis 3—4-floris; involueri 3 lin. longi imbricati foliis linearibus acutiusculis, superne dorso lanigeris; achaenii 10-costati, 11/, lin. longi pappo biseriali, serie ext. persistente ea = 5/, lin. longä, paleis factä 10 liberis lanceolato-lineraribus acumjnatis superne pl. serrulatis, int. 2?/, lin. longä paleis eirciver 10 anguste linearibus, inferne integris, superne serru- latis, 21/2-spiris. Descriptio apud Mart. 1. c. optima. Brasilia, Min. Ger., in campis altis petrosis siceis distrietus adamatini pr. Tejuco ad tres barras et alibi, ‚Julio 1818: Martius!; Serra do St. Antonio: Sellow!; Min. Ger.: Gardner! n. 4825 (v. sp. in herb. monae. berolin. et vindob.). Obs. In icone tab. VI. eapitula nimis exserta, achaenia contra naturam striata et nimis erassa, pappus ext. nimis serratus et interni paleae rectae delineatae, cum sint 21/,-spirae. P. Pachyphyllae Sz-Bip. Folia crassa, coriacea, 1 fere 2 poll. longa, linearia, supra glaberrima, minute scrobieulata, rugosa, sulco per- eursa, infra villoso-tomentosa, latissime gevoluta. Capitula 5-flora. + pappi paleae ext. lineari-lanceolatae, internis 1-spiris triplo breviores (folia 1-pollicaria virginea villosissima, 1la- tissime revoluta, basi penicillo villorum munita). 10. Lyehnophora Gardneri S2-Bip. n. sp. Synon. L. staavioides Gardn! List n. 4829 non Mart. Ramis crassis, tomento crasso, punetiformi eicatricoso, obductis; foliis linearibus obtusis sessilibus, supra glabris, latissime revolutis, ita ut paginae aversae tomentum vix ap- pareat villosum; glomerulis ramulis candelabrinis subeorym- bosis insidentibus; capitulis 5-floris; involueri ovati 3 lin. longi foliolis obtusis superne glutinoso-subhirtis; achaeniis turbinatis subagglutinatis; pappi paleis externis lineari-lan- ceolatis acutis, internis 1-spiris triplo brevioribus. Deseriptio. Frutex arborescens ligno sordido albente duro; ramus fere pedalis tomento crasso einereo, demum nigrieante obsitus, eieatrieibus punetiformi-triangularibus tes- selato, superne ramulos 4-candelabrinos, 3——4 poll. longos — 3a edens, apicem versus saepius iterum ramulosos, ad apicem usque conferte foliatos, glomerulo hemisphaerico coronatos. Folia more affınium inferiora reflexa, media patentia, su- periora erecta, ad summum 1 poll. longa, superiora minora 1/y—1/, poll. longa, virginea villo sericeo albente munita elongato, adulta supra glabra, minute serobieulata, rugosa, medio suleo pereursa longitudinali, margine tantopere revoluta, ut pagina folii aversa penitus fere obtecta sit, exceptä basi, ubi tomentum villosum einereum longitudine 1 lineae appareat et basi ipsä cum parte paginae superioris penieillo villi elon- gati sit munita. (Cum margines revoluti foliorum juniorum linea angustä tomentosä tantum separati, in foliis adultis pe- nitus sint aceumbentes, seetio folii transversalis planum sistit biloeulare, villo albo faretum. Capitula 5-fora! Involueri ovati, 3 Jin. longi, imbrieati, foliola eoriacea lanceolato-linearia, obtusa, brunnea, apieem versus obscurius tincta et praeeipue virginea superne subglutinosa et hirta. Flores glabri ru- bentes fuisse videntur. Achaenia {non penitus matura) glabra turbinata, more affinium agglutinata. Pappus corneus, stramineus, biserialis, serie ext. persistente e paleis 2/z lin. longis lineari-lanceolatis, acutis, superne serrulatis; composita, internä e paleis 3-plo longioribus, 2 lin. longis n. 12, lineari- bus, complanatis, robustis, superne eiliatis, acutis, eadueis. Brasilia, Minas Geraös : Gardner! n. 4829 (L. staa- vioides v. sp. in herb. vindob.). + + pappi paleae ext. lanceolatae, internis 2-spiris sextuplo breviores (folia — 2-pollicaria, virginea villosa, late revoluta). 11. Lyehnophora Riedelii Sz-Bip. n. sp. Ramis erassis, tomento erasso, punetiformi cicatricoso obduetis; foliis linearibus, obtusis sessilibus, supra glabris, late revolutis, infra ubique eano-villosis; glomerulis ramulis eandelabrinis subeorymbosis insidentibus; eapitulis 5-floris: involueri eampanulati 41/, lin. longi foliolis obtusis, superne glutinosis et inferioribus villosis; achaeniis turbinatis, sub- ” Ten arglutinatis; pappi paleis externis lanceolatis acutis, internis 2-spiris sextuplo brevioribus. Deseriptio. Frutex crassus (3—4-pedalis see. cl. Riedel in sched.). Rami !/, poll. diametro metientes, teretes, tomento erasso, ferrugineo-einereo obdueti eieatricoso-tesselato, ramulos edunt palmares, arcuate adscendentes ad glomerulum usque foliis confertis munitos. Folia arrecta. erassa, coriacea, rami — fere 2 poll. longa, ultra 1 lin. lata, ramulorum ®/, poll. longa, 3/, lin. lata, slomerulorum adhue minora, linearia, juniora albo-villesa, adulta supra glabra minutissime serobiculata, transverse rugosa; obtusa, late revoluta, infra ubique villis sericeis adpressis cana, basi ipsa villorum brevium penieillo munita. Glomeruli 1 poll. et ultra diametro metientes, hemisphaeriei, paulo emersi e foliis involuerantibus, e capitulis eireiter n. 30, in axilla foliolorum iis paulo minorum orienti- bus, compositi. Capitula 5-flora. Involucri ovato-oblongo- campanulati, 4'/, lin. alti, 4-serialiter imbrieati, brunnei, foliola ovato-lanceolata, obtusa, coriacea, superne obseurius tineta, glutinosa et imferiora insuper superne dorso villosa. Flores see. el. Riedel rubro-violacei. Achaenia non penitus matura 1 lin. longa,. in unum coalita, glabra, turbinata, pappo coronata biseriali albo-brunneo, serie externä facta e paleis 2/; lin. longis, lanceolatis, acutis, superne ineisis, in- ternä e paleis 2'/, lin. longis, linearibus, eomplanatis inferne integris, superne eiliatis, fere 2-spiris. Brasilia, in mont. siceis, Min. Ger., an. 1824 leg. Riedel! (v. sp. in herb. horti petropol.) y. Microphyline Sz-Bip. Folia adulta supra glaberrima, minute serobieulata ru- gulosa, infra ubique tomentoso-pannosa, costä depressa in partes 2 aequales divisa, basi penicillo villoso decorata, lineari-oblongo-ovata ?/,—3/, poll. longa. Capitula 3—4 lin. longa. Involucri foliola superne obseurius tincta glutinosa. + pappi paleae ext. lanceolato-lineares acutae (folia crassa, etiam ramea lata, oblongo-ovata). ge w— 12. Lyehnophora staavioides Mart! Denkschr. II. p. 154 tab. VIII. et ej. Lychnophora p. 9 tab. VII. — Sprgl. syst. veg. eur. post. n. 299. — DC! prodr. V. p. 79. Ramis digitum minimum crassis, tomentosis, tomento erassissimo ceicatrieibus punctiformi -triangularibus tesselato munitis, foliis ovato-oblongis obtusis, saepius breve mucrona- tis, basi paulo aurieulatis erassissimis, supra glabris, nitidis, rugosis, sulco percursis, margine late revolutis, infra ubique albenti-tomentoso-pannosis; glomerulis ramulis 11/,—3 poll. longis adscendentibus, superne quandoque iterum ramulosis, insi- dentibus, folia involuerantia subaequantibus; eapitulis 4-floris; involueri imbricati glabri foliolis linearibus, obtusiuseulis, superne obseurius tinetis; achaeniis agglutinatis trigonis, nitentibus 10-costatis; pappi paleis externis lineari-lanceolatis acutis, superne serrulatis, intimis 2 —21/,-spiris, externis 5-plo longioribus. Deseriptio ap. cl. Martius hybrida cum „folia linearia vix polliceem longa et involueri foliola versus apicem pilis nonnullis subtilibus barbatis‘‘ a Lychnophorae uniflorae * spe- eiminibus, a el. auctore in herbario monacensi commutatis, sint petita. Brasilia, Min. Ger., in summis alpestribus distrietus adamantini m. Julio 1818: Martius! (v. sp. in herb. monae. fol. I. ad sinistram.) In iecone tab. VIII. capitula nimis sunt exserta, achaenia nimis crassa et falso striata et pappi palea recta (nec 21/,- spira) delineata. —+ + pappi paleae ext. oblongo-ovato-obtusae. J folia ramea linearia, acuta. 13. Lyehnophora Pohlii $z-Bip. n. sp. Frutex arborescens, foliis linearibus, subtus pubes- centibus, flor. pallide rubris: Riedel! in sched. Ramis crassis, tomentosis, tomento crassissimo, cicatri- eibus punctiformi-triangularibus tesselato, munitis; foliis linearibus acutis, supremis ovatis obtusis, supra glabris scero- bieulato-rugosis, late revolutis infra tomentosis; glomerulis 5 we; Au eandelabrinis; capitulis 3—4-floris; pappi paleis ext. ovato- lanceolatis obtusis serrulatis, intimis 1-spiris. Deseriptio sec. ramulos herb. petropol. Frutex ra- mulis eandelabrinis 3—5 poll. longis, ?/, poll. diametro me- tientibus, paueis, glomerulo coronatis 9—10 lin. diametro, tomento erassissimo, ferrugineo, aetate obscure einereo, eica- tricoso-tesselato. Folia conferta, adulta deflexa caulique adpressa, 4—7 lin. longa, inferne 1—/; lin. lata, lineari- lanceolata, acutiuscula, supra glabra, nitentia, minute scrobi- culata, rugosa (an exsiccatione), suleo pereursa, margine late revoluta, infra tomento pannoso cinereo, carinä depressä in duas divisa partes, basin versus dilatata et inter marginis revoluti auriculas parvas penicillo brevi villoso decorata. Folia suprema glomerulum involuerantia minima, oblongo- ovata, obtusa, erecta. Capitula 3—4-flora. Involuerum 21/, lin. altum glabrescens, foliolis lanceolato-oblongis, obtusis, brunneis, superne vero obseurius tinctis, subglutinosis, vix hirtis. Achaenia, non penitus matura, Carphoboli modo agglutinata, glabra, turbinata. Pappi obscuri series ext. 1/, lin. longa, e paleis facta quadrangulari ovatis, truncatis, eiliatis n. 12 eireciter demum stellatim patentibus, int. ca- duca, e paleis 2 lin. longis, complanatis superne dentieulatis, 1— 11/,-spiris. Brasilia, in campis siceis Serra da Lapa Nov. 1824 leg. b. Riedel! (v. specim. manea in herb. petropol.) Obs. I. Lyehnophora Pinus Pohl! in prov. Min. Gener. a b. Pohl leeta hujus loci esse videtur, quod ob spe- cimina nimis juvenilia dubium. Obs. II. Lyehnophora mierophylla hujus forsan var. est ramosissima, foliis minoribus obtusis. 4 4 folia ramea lineari-oblonga, obtusa (ramosissima). 14. Lychnophora microphylla Sz-Bip. n. sp. Synon. Vernonia staavioides Less! in Linnaea IV. p. 249 cum descriptione hybrida maxima ex parte a deseriptione Lychnophorae staavioidis Mart! pariter hy- bridä, mutuata. iu Frutex distinetissimus, inter Macrolyehnophoras ramosis- simus, ramis speeiminum vix pedalium 20—30 erassis, dicho- tomis vel vertieillatis, arcuate adscendentibus, foliis minimis plerisque ovato-oblongis, obtusis, glomerulis subeorymbosis, ca- pitulis 3—4-floris; pappi ext. paleis ovato-oblongis, int. 1-spiris. Desceriptio. Ramus teres digiti minimi erassitie cum ramulis pennam eygneam v. anserinam crassis, tomento cras- sissimo ferrugineo, tandem sordide einereo-nigrescente, eiea- trieibus punetiformi-triangularibus pulcherrime tesselato, ob- duetus. Folia eadueissima 61%,—2 pl. 2—3 lin. longa, 1 lin. et ultra lata, lineari-lanceolato-ovata, obtusa, supra glaberrima serobieulata, sulco percursa, margine valde revo- luta, ita ut folium transverse sectum biloculare appareat, infra tomento pannoso einereo munita, et suleo longitudinali (eostä depressä) in duas divisa partes aequales, basi ipsä di- latatä et utrinqgue paulo protractä in aurieulas parvas, inter quas ad insertionis punetum penieillus villorum brevium, more affınnum, observatur. Facies fruticuli ramosissimi cum ra- mulis robustis rigidis numerosis efoliati singularis, eum folia summa solum pl. 2 lin. longa ovata, circa glomerulos im- brieata persistant. Capitula in glomerulum parvum 6—10 lin. diametro metientem colleeta, 3—4-flora.. Involuerum in axilla folii oriens 31/, lin. longi ovati, involuerantibus si- milis, sed infra medium attenuati, quasi in petiolum brevem dorso villosum, intus glabreseentem subvaginantem, 2 lin. altum, subimbrieatum, foliolis factum ovato-oblongo-rotundatis superne hirto-farinaceis. Flores glabri rubentgs, 3 lin. fere longi. Achaenia non penitus matura glabra, turbinata. Pappus ext. sordidus, persistens, '/, lin. longus e paleis ecom- positus minimis ovato-oblongis, obtusiusculis, serrulato-eiliatis, int. e paleis 1-spiris, 2 lin. longis, dentieulatis. Brasilia, Serra do Vento : Sellow! verosimiliter die 2. Oct. 1818 cum L. Candelabri et Sellovii (v. speeimina 2 in mus. hot. berolin.). d. Adenophyliae Sz-Bip. Folia anguste linearia, margine valde revoluta, supra ru- gosa, pl. glabra, glandulis minimis inseulptis obsita numerosis. —# de Frutices arboreseentes. Capitula 3—4-, L. einereae vero 4—6-flora. + Pinaster Sz-Bip. Pappus externus interno, 1/,—2-spiro, duplo brevior paleis lineari-lanceolatis acutis compositus quandoque superne paulo tortis, inaequalibus. 4 Erieaster Sz-Bip. Folia linearia, v. lineari-lanceolata, 1%,—1!/, poll. longa. * Pachyehaeta Sz-Bip. Folia linearia basin versus attenuata.. Pappi radii erassi ext. lineari-lanceolati, eiliati, interni vix 1/z-spiri. 15. Lychnophora erieoides Mart! Denkschr. II. p. 151 tab. V. et ejus Lychnophora p. 6 tab. V. — Sprgl. syst. veg. cur. post. p. 299. — DC! pr. V. p. 80 n. 9 et eadem n. 8, ficto sub nomine Lychnophorae proteaeformis, ef. supra p. 336 (16). Vernonia proteaeformis Less. in Linnaea IV. p- 249. Ramis crassis, tomento erasso einereo, cieatricoso-tesse- lato, obduetis; foliis 1—1!/, poll. longis, anguste linearibus, obtusis, supra glabris sulco pereursis, glandulisque innumeris munitis, obtusis, late revolutis, infra ubique cano-tomentosis basique penieillo villorum elongatorum decoratis; ‚glomerulis foliis 3—4 lin. longis involueratis, ramulis insidentibus 2—3 lin. longis, 2—3—4 uno quasi e puncto orientibus, arrecto- candelabrinis, comam centralem superantibus; ceapitulis 3-floris; involueri vix 3 lin. alti, 3-serialiter imbricati fo- liolis obtusis, glabris superne obscurius tinctis, glutinosis; achaeniis glabreseentibus; pappi 2 lin. longi biserialis paleis crassis, eorneis, externis inaequalibus lanceolato-lineari- bus, acutis, eiliatis, sensim in internas duplo longiores etiam subpersistentes, lato-lineares, superne ciliatas, ?/,-spiras, abeuntibus. —_— 37 - leon. tab. V. Capitula nimis exserta, coma nimis elon- gata, pappi paleae externae nimis acuminatae et palea interna recta delineata, cum sit !/g-spira. Brasilia, Min. Ger., in campis deserti occid. montis adamantini Serra de S. Antonio s. de Grand Major, m. Julio: Martius! (v. sp. auctoris in herb. monac.) © % Platyneura Sz-Bip. Folia lineari-lanceolata, basin versus dilatata, infra vil- losa costäque latä percursa glabrescente; pappus ext. sub- integer, superne tantum paulo ineisus, internus 1-spirus. 16. Lyehnophora platyneura Sz-Bip. n. sp. Frutex arboresceens 4—6-pedalis, foliis linearibus, ramisque tomentosis, capitulis globosis: Riedel! in sched. Ramis crassis, tomento crasso tesselato obtectis; foliis 1/a—1 poll. longis lineari-lanceolatis obtusis, supra glanduli- feris, revolutis, infra cum costä demum glabrescente basin versus dilatatä villoso-tomentosis; glomerulis ramulis bre- vibus arreeto-eandelabrinis insidentibus; capitulis 3-floris; involueri 3°/, lin. longi glabrescentis foliolis pallide brun- neis; achaeniis glabris; pappi biserialis serie externä lineari- lanceolatä accuminatä subintegrä, internä 1-spira duplo breviore. Frutex deseribendus eostä latä basin versus dilatatä. dilute brunneä demum glabrescente et a tomento cinereo dis- erepante distinetissimus. Rami teretes 1/, poll. diametro metientes, eum ramulis brevibus 1—2 poll. longis, areuate adscendentibus, tomento cerasso, einereo-brunneo, eicatri- eibus breve linearibus tesselato obducti, superne ad apicem usque eonferte foliati. Folia erecta anguste lineari-lanceo- lata, obtusa 1—1/, poll. longa, inferne 1 lin. lata, suprema, glomerulum involuerantia, oblongo-laneeolata 3—4 lin. longa, 1—/, lin. inferne lata, juniora villosa, adulta supra gla- breseentia, minute serobiceulata, glaudulisque innumeris de- corata, basin versus vero villosa, villis ipsä basi dilatatä eonfertis elongatisque, integerrima, margine revoluta, infra cano-villoso-tomentosa et costä latä, basin versus latiore per- cursa brunnescente, glabrescente. Quandoque folia suprema margine undulata. Capitula 3-flora. Involueri 3%/, lin. alti, glabrescentis, 3-serialiter imbrieati foliola lanceolato- linearia, dilute brunnea, superne obseurius tincta, L. erieoidis vero pallidiora. Achaenia non penitus matura, Carphoboli modo agglutinata, 1 lin. eireiter longa, turbinata, glabra; pappus corneus, ultra 2 lin. longus, stramineus, biserialis, seriei ext. paleis lineari-lanceolatis, acuminatis, subintegris et tantum superne ineisis persistentibus, int. linearibus, compla- natis, superne eiliatis, acutis 1-spiris externis duplo lon- gioribus. Brasilia, in campis sterilibus pr. Andrequece, inter Poracatu et Rio St. Francesco Oct. 1834: Riedel! (v. sp. in herb. petropol.) — Formam ypappo ext. paulo breviore in montibus aridis prov. Min. Ger. a. 1848 leg. b. Riedel! see. specimen mancum ab amic. Lenormand! comm. 4A 4 Eupinaster Sz-Bip. Folia 1—3 poll. longa, elongato-linearia basin versus attenuata, tomento breve villoso; pappus externus paleis an- guste lanceolato-linearibus, acuminatis, snperne tantum in- eisis, internus 1-spirus. * Folia utrinqgue cinereo-pilosa, capitula 4—6-flora, in- voluerum inferne tomentosum. 17. Lychnophora cinerea Sz-Bip. n. sp. Synon. L. ericoides Gardn! List n. 4833, non Mart. Cinerea! Ramis crassis, tomento erasso, cicatrieibus punetiformi-triangularibus pulcherrime tesselato; foliis flexi- libus elongato-linearibus, villis utringue sericeis brevibus einereis, aetate supra glabrescentibus; glomerulis ramulis candelabrinis vertieillatis subeorymbosis insidentibus, centrali comoso; capitulis 4—6- pl. 5-floris; involueri 4 lin. alti foliolis obtusis, tomento subevanescente et superne maculä nigrä semilunari munitis; achaeniis ovatis, truncatis, pappi = = biserialis sordidi serie ext. e paleis lineari-lanceolatis acutis superne ineisis, int. duplo longioribus 1-spiris. Descriptio. Frutex arborescens durus, einereus habitu L. Pinastrem Mart. referens, pro quä b. Pohl in herb. vindob. determinaverat. Rami describendi dodranthales-pedales, di- gitum minimum erassi, teretes, tomento erasso, cinereo ra- mulorum juniorum dilute brunneo-ferrugineo obdueti, pul- eherrime ceieatrieibus punetiformi -triangularibus, tesselati. Folia flexilia, eonfertissima, artieulate inserta, infima reflexa, media patentia, suprema erecta, 11% —3 poll. longa, Y3—°/a lin. lata, elongato-linearia, margine valde revoluta, supra villis brevibus serieeis cana, demum glabra, glandulis paueis inseulpta et minute serobieulata, infra pariter einereo-villosa, obtusa, basi more affınium villorum elongatorum penieillo brevi obsita. Superne ramus uno quasi e puneto in ramulos abit eandelabrinos, 2—3—4 poll. longos, n. 6—7, ad apicem usque glomerulo polycephalo, hemisphaerico coronatos, foliis eonfertis obsitos paulo minoribus 11/;—/, poll. longis. Ra- mulus intermedius ereetus, eomosus. Capitula in axilla folii parvi, 3—4 lin. longi, orientia 4—6- pl. 5-flora. In- voluerum campanulatum 4 lin. fere altum, imbrieatum, fo- liolis compositum ovato-oblongis, obtusis, superne maculä nigrä semieireulari decoratis et tomento aetate subevanescente munitis pallide brunneis, basi ipsä foliolis duris tomentosis einetum. Receptaeulum alveolatum. Flores rubentes gla- bri, tubo eylindraeeo, campanulä in lacinias 5 anguste lineares seeti. Achaenia ovata, truncata, brunnea, glabra, 10- costata, 1 lin. longa, pappo coronata biseriali, sordido, duro, serie externä persistente, e paleis compositä n. 2, anguste lineari-lanceolatis, superne ineisis quandoque paulisper tortis e paleis tötidem duplo longioribus —21/, lin. longis, lineari- bus, margine praeeipue superne eiliatis, non tam eadueis uti plurimarum generis speeierum. Brasilia, Minas Geraös, Serra de Chrystaös, d’Ourada, de Paranahyba: Pohl! in herb. vindob. unde in pluribus aliis yisa herbariis; Min. Ger.: Gardner! (L. erieoides) n. 4833, an etiam n. 4831? An ** Folia supra glabra, capitula 3-flora, involuerum glabrum. 18. Lychnophora Pinaster Mart! Denkschr. II. p. 152 tab. VI. et ejus Lychnophora p. 7 tab. VI. — Sprgl. syst. veg. cur. post. p. 299. — DC! pr. V. p. 79. Vernonia Pinaster Zess. in Linnaea IV. p. 249. Ramis crassis, tomento crasso pulcherrime eicatricoso- tesselatis; foliis vix flexilibus, elongato-linearibus, obtusis inferne paulo attenuatis supra rugosis, demum glabris, infra tomentoso-villosulis; glomerulis ramulis candelabrinis ver- tieillatis — 4, quandoque iterum ramulosis, insidentibus, ra- mulo centrali vero eomoso; capitulis 3—4-floris; involueri 3 lin. fere alti imbricati glabrescentis foliola brunnea obseu- rius tincta quam L. einereae; achaeniis ovatis truncatis; pappi biserialis sordidi serie externä e paleis lineari-lanceo- latis, acutis superne ineisis, interna duplo triplove longioribus compositä 1-spiris. Ab affıni L. einerea differt foliis brevioribus 1—2 poll. longis, basin versus angustatis, glandulis numerosis insculptis, involuero glabro uti tota planta obscurius tineta, capitulis 3—4- nec 4—6-floris. Icon. t. VI. glomerulos sistit nimis exsertos, achaenium falso striatum, pappum externum nimis incisum et internum rectum nee tortum. Brasilia, Min. Ger., in distrietus adamantini jugis e. g. Serra da Lapa, da Mentanha, ad Barreiras Julio see. el. a Mart! ]. e. in campis Min. Ger. Apr. 1818: Mart! in herb. monac.; ad Rio Jequitinhonha: (L. Pumilio Pohl!) Pohl! in herb. vindob. + + + Rosmarinus Esehwege! an, 1815. Pappus externus saepe dichrous, ovato-lineari-lan- ceolatus, serrulatus, acutus, interno 1— 1'/,-spiro, paulo eiliato, 4-plo brevior. Capitula 3—4-flora. Folia 3, —2 poll. longa, 1/—1'/, lin. lata, obtusa, supra glabra glan- dulisque innumeris insculpta, infra tomentosa, parte folii = A —= revoluti inferiore exeurrente, nec aurieulata uti speciei se- quentis. 19. Lychnophora Rosmarinus Pohl! in mus. bot. vindob. Lychnophora affinis Gardn. in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 233. — Walp. rep. VI. p. 100. Species valdopere varians, cujus formas prius pro specie- bus salutaveram distinetas.. Nune vero magnä speciminum serie edoetus transitus observavi, jam Gardneri nomine speci- fieo indieatos. L. Pinaster differt inter alia pappo externo, interno tantum duplo breviore, L. trichocarpha vero pappo externo quadrato, interno integro 12-plo breviore notisque aliis infra indicandis. Frutex more Haplostephii ramosissimus, einereus, foliis Rosmarini, unde b. Pohlii et Eschwegei nomina aptissima. Rami pedales 11/,—5 lin. diametro metientes, teretes, cum ramulis saepius 3—5 uno quasi e puncto vertieillate orientibus, adscendenti-ereetis, candelabrinis, superne quando- que repetito-ramulosis, pennam gallinaceam erassi, tomento erasso, einereo nigrescente, ceieatrieoso-tesselato obdueti, apice in corymbum magnum diametri spithamei v. pedalis dispositi. Folia ramulorum conferta, 7—15 lin., rarius — 2 poll. longa, summa glomerulos involuerantia minora, 3 ad summum 6-7 lin. longa, /, — fere 11/, lin. lata, juniora ramuli centralis comosi tomentosa, adulta supra glabra, transverse rugosa, glandulis innumeris insculpta, angustissime V. lato-linearia, obtusa suleo longitudinali percursa, margine late revoluta, basi paulo dilatatä et a folii revoluti basi protractä utrinque minute aurieulata, infra pilis pl. stellatis cano -tomentosa, basi ipsä villorum brevium penieillo munita. Rami anni praeterlapsi persistentes, efoliati involueri foliolis persistenti- bus coronati. Glomeruli 7—8—12 lin. diametro metientes, hemisphaeriei, paulo inter folia involuerantia emergentes vV. gubabseonditi. Capitula 3—4-flora. Involueri 3 lin. alti, campanulato-eylindracei , imbrieati, glabri, brunnei, foliola ovato-lanceolata, apicem rotundatum versus obscuriora, sub- glutinosa. Flores glabri, rubentes. Achaenia 5/, lin. longa, 6 Ze juniora subagglutinata, ovato-cylindracea, compressiuseula, basin versus attenuata, glabra, brunnea, 10-costulata, costis ad apicem usque excurrentibus, valleculis + — punctis strüformibus, purpurascentibus, praeeipue apicem versus picta, apice ipso paulo marginata; pappo coronata biseriali, serie externä persistente, 1/, — fere 1/, lin. longä, e paleis compositä n. 10—12, subaequalibus, lanceolatis, acutis, superne ineisis, inferne brunneis et punctis purpurascentibus + — pietis, su- perne albentibus, rarissime concoloribus sordide albentibus, serie internä e paleis lineari-complanatis 12/,—2 lin. longis, eiliatis, 1-spiris, sordide albentibus. Formae sequentes distinguendae: A. Pinifoliae, foliis 1,—!/, lin. latis, — 1-—-1f/, poll. longis, elongato-linearibus, acutiusculis, glomerulos su- perantibus et suboceultantibus, supra vix rugosis; invo- lueri foliolis magis elongatis, pappo interno 2-spiro — Lyehnophora pinifolia Sz-Bip. in herb. petropol. = Frutex arborescens pinifolius Riedel! in sched. Brasilia, in siceis mont. Min. Ger. 1824. Riedel! in herb. hort. petropol. Ob specimina manea judieium reservo. Huie affıine est, sed ob speeimen juvenile non rite examinandum stirps pr. Congonhas do Campo, Min. Ger., die 4. Sept. 1815 a cl. a Eschwege! lect. (v. sp. in herb. Martü). B. Rugosae, foliis .1/y—1—1%/, lin. latis, obtusis supra valde rugosis. a. var. Eurosmarinus: gracilis, glomerulis parvis 2/, poll. diametro metientibus, foliis — 1/, poll. longis, ultra 1 lin. latis, infra penninervio-retieulatis, quod cum rugis paginae superioris correspondens, valde a varietatibus recedit reliquis. Notae vero essentiales cum specie nosträ conveniunt, prius nomine L. dich- roopappae in MS. enumeratä. Brasilia, Infieionado: Pohl! in herb. vindob. b. var. normalis. Robusta et ramosior, ramulis 2—4- pollicaribus, glomerulis — 1 poll. diametro metientibus, zw = folia involucrantia subaequantibus, foliis obtusis, IM poll. longis, 1/,—1 lin. latis, achaeniis cum parte pappi externi inferiore 4 — pietis. Brasilia, Min. Ger.: Schücht! (L. brunnioides in herb. vindob.); Serra da Lapa, Nov. 1824, et da Pie- dade Nov. 1824 (frutex 3—4-pedalis): Riedel! in herb. petropol., Pico d’Itabiri do Campo, Aug. 1839: Riedel! in herb. am. Lenormand!; Serra da Caraca (stirps rara): Claussen! 3. envoi 1840 (v. sp. a b. Delessert eom. in herb. berol.) Cachoeira do Campo: Claussen! in herb. a Martius!); Brasilia: Sellow! n. 1005 in herb. berol.; Marti herb. flor. brasil. n. 792. c. var. affinis. Eadem, sed robustior foliis — 2 poll. longis: Sellow! n. 797 in mus. bot. berol. +++ + Cophopappus Sz-Bip. Pappus externus paleis n. 5—7 compositus depresso- quadratis, margine superiore minute erenulatis, coronam me- tientibus, interno 1'/,-spiro subintegro, 12-plo brevior. Folia 6—7, ad snmum 11 lin. longa, pollicem non attingentia, linearia, supra glabra, glandulis paueis insculpta, basi minute auriculata. . 20. Lychnophora trichocarpha Sprgl! syst. veg. cur. post. p. 298. Vernonia trichocarpha Sprgl! syst. veg. 1. p- 437. Piptocoma lychnophoroides Less! in Linnaea IV. p. 316 e. deseriptione et tab. II. fig. 7, 8, 10, 12 icon: figura 8 pollen, fig. 9 antheram sistit, fig. 7 et 12 vero achaenium e. pappo contra naturam delineata, cf. supra p. 335 (15) — Less! syn. Compos. p. 147. — DC! pr. V. p. 74. Frutex ceinereus uti L. Rosmarinus ramosissimus et hoc respectu Haplostephio accedens. Ramis digitum minimum fere erassis, tomento einereo erasso, eicatricoso munitis, ra- mulos edentibus alternos vel verticillatos, palmares-spitha- 2. meos, saepius iterum ramulosos, apice in corymbum magnum, spithamam et ultra diametro metientem, dispositis. Foliis ad glomerulos usque, 1/—?/, poll. diametro metientibus, anguste linearibus, 6—11 lin. longis, 1/,—*/; lin. latis, ob- tusis, supra glabris, rugulosis, punetis resinosis paucis in- sculptis obsoletis, margine revolutis obtusis, basi utrinque in auriculam parvam protractis, infra einereo-tomentosis; capitu- lis 4-, rarius 5-floris, foliola involuerantia subaequantibus; involuceri 24/, lin. longi, ovati subimbrieati foliolis ovato- oblongis, obtusis, glabris, brunneis apicem versus obscurius tinetis; floribus roseis, glabris; achaeniis ovatis, glabris 1 lin. longis, costis pallidis pereursis apicem achaenii superne ecostati et paulo attracti non attingentibus; pappi biserialis serie externä minimä, pseudocoroniformi, paleis nempe compositä n. 5—7 depresso-quadratis truncatis, parte truncatä minute eroso-erenulatis, ?/; lin. longä, internä e paleis caducis albis complanatis 2 lin. longis, 1—11/,-spiris, integris. Brasilia, Serra de Vino branco, da Capivary, da Maeda: Sellow! in herb. berolin.; Minas Geraäs: Weddell! b. Mierolychnophora Sz-Bip. Frutices humiles, ramis tenuibus, tomento tenui vestitis, foliis parvis revolutis, imbricatis 1/, poll. non attingentibus, lineari-lanceolatis munitis. @. Chionoelada Sz-Bip. Rami niveo-tomentosi. Pappus externus paleis quadratis, truncatis, margine superiore eroso-dentieulatis. — capitula 3—4-flora in glomerulum polycephalum dis- posita, folia supra scrobieulata, acuta, basin versus attenuata, basi ipsä incrassata. 21. Lyehnophora Blanchetii S2-Bip. Flora B. 7. 1850 p- 30. Ramis tenuibus, niveo tomentosis, cieatricosis; glome- rulis polycephalis in corymbum dispositis; foliis lineari- Fa e- lanceolatis sessilibus infra niveo-tomentosis; eapitulis 3—4- floris, involuero 5-serialiter imbrieato, eylindraceo; pappi sordidi paleis ext. quadratis, margine superiore eroso-denti- culatis, int. 1-spiris. Deseriptio. Suffrutieulus humilis, L. phylicaefoliae DC! affinis, eum qua jam 1. e. comparaveram, graeilis, Haplo- stephii habitu. Rami numerosi prostant palmares-spithamei, teretes, pennae eorvinae erassitie, ligno duro albente, cortice tomento albo-einereo cum ramulis obduetä, conferte foliati et inferne foliis delapsis punetiformi - eieatrieoso - tesselati. Folia eonfertissima, imbrieata, lineari-lanceolata; 3—41/, lin. longa, 1/;—1 lin. lata, integerrima, obtusa, adulta supra glaberrima, minute serobieulata, suleo mediano pereursa, margine revoluta, infra ubique albo-tomentosa, costä inser- tionis punetum versus nodulum formante eircularem. Rami superne quasi uno e puncto subvertieillate ramulos edunt 38 arreetos, eum glomerulo 1—3 pl. 2 poll. longos, apieem usque conferte foliatos. Glomeruli hemisphaeriei 1/,—3/, poll. diametro metientes, foliis eineti iis paulo bre- vioribus, poly- (20—40) cephali; capitulis 3—4-floris im axillä folii, supremis similis, sed minoris, orientibus. In- voluerum eylindraceum, 2'/, lin. altum, 5-serialiter imbri- catum, glabrum, dilute brunneo-virens, foliolis eoriaceis ovato- oblongo-lanceolato-linearibus, obtusis, superioribus margine eiliatis. Floris rubentis laeineae, more L. phylieifoliae, punetis resinosis obsitae. _Achaenia turbinata, glabra. Pappus biserialis, sordidus, serie externä brevissimä, vix 1/, lin. longä, more L. phlyicaefoliae et L. trichocarphae pseudocoroniformi 1. @. paleis ovato-quadratis compositä, mar- gine superiore eroso-erenulatis, interna e paleis eireiter n. 12 cadueis, 2 lin. longis, linearibus complanatis, superne eiliatis, 1-spiris. Brasilia, Bahia, Igrezia Velha, Serra Jacobine: Blanchet! n. 3396. + + capitula 2-flora, in glomerulum oligocephalum disposita, folia supra glandulosa, acuminata, aurieulata. u. NE 22. Lychnophora phylicaefolia DC! prodr. V. p. 79. Frutieuli humilis, ramosissimi, speciminis unici vix spi- thamei ramis pennae anserinae cerassitie, ramulis 1/,—1 lin., rarius ultra diametro metientibus, cum foliorum paginä aversä tomento niveo denso vestitis, obsolite cieatrieosis, cum folia non tam caduca sint, ut specierum jam deseriptarum; glo- merulis oligocephalis ramulis insidentibus 3/,—2 poll. fere longis, alternis saepiusque vertieillatis, in corymbum dispositis ad apicem usque foliis subimbrieatis obsitis 2—6 lin. longis, 2/;—/, lin. latis lanceolato-linearibus, accuminatis, supra gla- bris, minutissime glanduliferis, margine revolutis, basi auri- eulatis, infra ubique niveo tomentosis, basi ipsä in petiolum brevissimum, i. e. costae dilatationem elongatis, foliorum in- voluerantium ovatorum manifestum, ultra °/, lin. longum; capitulis 2-floris; involueri 13/, lin. alti, 2—3-serialiter imbrieati foliolis ovato-lanceolatis, acuminatis glabris, pallide brunneis apicem versus obscurioribus pubescenti-glanduliferis, margine vero purpurascentibus; floribus laciniis glanduli- feris, antherarum coronis pallidis, lanceolatis, obtusis; styli ramis hispidis; achaeniis glabris, non penitus maturis tur- binatis, pappi biserialis, serie externä sordide albente, 1/, lin. longä, pseudocoroniformi, more L. trichocarphae e paleis paueis depresso quadratis, integris truncatis et tantum mar- gine superiore eroso-crenulatis, interna 1/, lin. longä e paleis lato-linearibus valde eiliatis, acutis, ?/,-spiris in pur- purascentem vergentibus colorem. Brasilia, in altis ad Lincora; prov. bahiensis m. Octobri leg. a Martius! Pf. Daphneopsis Sz-Bip. Rami tomento tenuissimo-cinereo, fugaci vestiti, nodu- losi. Pappus externus albus paleis lineari-lanceolatis, acutis, internus paleis late linearibus laete purpurascentibus. 23. Lychnophora brunioides Mart! Denkschr. II. p. 149 tab. IV. et ejus Lychnophora p. 4 tab. IV. — Sprgl. syst. veg. cur. post. p. 299. — DC! pr. V. p. 80 cum var. ß. alpicola. = Vernonia brunioides Less. in Linnaea IV. p: 248. Frutieulus humilis, diechotome v. vertieillate ramosis- simus, 1. ec. a el. monographo optime descriptus et icone tab. VI. illustratus (achaenium vero nimis erassum, et pappi paleae internae torsio neglecta) a Chionoeladis proximis notis recedit essentialibus.. Rami nempe tomento tenuissimo pannoso- einereo, fugaci et Lichenibus obtecto, sunt obteeti et loco eieatricum nodulis, quibus folia insidebant, triangularibus tesselato-asperi. Glomeruli ramulis insident 1—2 poll. longis, in corymbum, 3—4 poll. diametri, dispositis, ad apicem usque foliis confertis imbricatis obtectis, summis glo- merulum subaequantibus. Folia 3—6 lin. longa, 1/, lin. lata, linearia, acutiuscula, inferne paulo attenuata, supra glabra, glandulis innumeris minimis munita sulcoque per- eursa, margine modice revoluta, infra ubique tomento pannoso einereo obsita, basi triangulari pulvino insidentia. Capitula 3-flora. Involueri 24/, lin. longi eylindracei, 3-serialiter imbrieati foliola coriacea, glabra, glutinosa, ovato-oblongo- " lanceolata, obtusa brunnea, margine obseuriore limbata. Flores pappi longitudine, rosei, glanduliferi; antherarum co- ronae late lanceolatae, acutae; styli rami hispidi. Achaenia, non penitus matura, turbinata, glabra.. Pappus biserialis, serie externä albente, ?/z lin. longä, e paleis lineari-lanceolatis, acutis, eiliatis compositä, internä e paleis 2 lin. longis lato- linearibus, inferne attenuatis, eiliatis, 1-spiris, laete purpura- scentibus. Obs. DC! pr. V. p. 80 var. #. alpicolam distinguit ramis junioribus pubescenti-subeanescentibus, a typo non distinguendam. Brasilia, Min. Ger., inalpestribus summi montis Itambe da Villa locis patentibus siceis, m. Junio et in Serfo Frio ad Tejuco alt. 5000 ped. m. Majo (Vernonia alpicola var.): & Martius! B. Homalophylium Sz-Bip. Folia plana (01«405) nee margine revoluta, infra saepius nervis longitudinalibus percursa. Subgen. III. Albertiniopsis Sz-Bip. Pappus externus /, lin. longus, paleis ovato-oblongis, truncatis, apice erosis, internus 2!/, lin. longus, 4-spirus. Folia distantia, 3 poll. longa, !/, poll. lata, lanceolata, breve petiolata, supra serobieulata, infra tomento pannoso, evenio munita, quo absterso reticulato-penninervia apparent. Ra- muli "arreeti, inferne efoliati, glomerulo coronati, e glome- rulis 3 parvis composito, involuerato. Capitula 4-flora. 24. Lychnophora albertinioides Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 234. — Walp. rep. VI. p. 100. Frutex singularis, habitu penitus abhorrens a speciebus recensitis, sec. cl. a Martius 3—4-, sec. el. Gardner 5-pedalis, characteribus vero cum Lychnophora prorsus eonveniens. Rami describendi pedales, 3/,—11/, lin. diametro metientes, teretes indumento pannoso albo (sec. el. Martius in schedula), demum einereo, obducti, dichotome ramosissimi, ramulis in axilla foliorum %/,—'/, poll. distantium orientibus, panieulato-corym- bosis. Folia igitur valde distant, nee conferta, lineä spirali disposita, 3 poll. longa, 5—7 lin. lata, lanceolata, obtusa, basin versus in petiolum #/, poll. longum abeuntia semi- amplexicaulem, articulate cum ramo conjuncta et delapsa ei- atrice notata lineari, coriacea, supra glabra scrobiculata, viridia, marginem versus violaceo-purpurascentia, infra tomento albo-pannoso obducta e pilis plerisque stellatis, pl. 5-radiatis composito, evenio sed tomento absterso, reticulata subpenni- nervia. Ramuli anni praeterlapsi 3—4 poll. longi efoliati, glomerulo coronati ?/,—3/, poll. diametro metiente, trifido, involueri foliolis persistentibus more Lychnophorae facto, et hine inde folio involuerante. Ramuli annotini pariter pl. palmares, inferne longitudine 2—21/, poll. efoliati, superne foliis 4—5 minoribus, 1 poll. longis, '/, poll. latis muniti, apice glomerulo pl. e glomerulis 3 composito, coronato 1 poll. et ultra diametro metiente, glomerulis peduneulis (ramulis bre- vibus) — 5 lin. longis insidentibus, pl. e capitulis 3 compositis, foliolis involueratis 5—6 lin. longis, ovatis, ungue quasi in- sidentibus, jam descriptis ceterum similibus. Capitula 4-flora a. pr subabseondita, ramulis supremis, comosis superata. Invo- lueri ultra 3 lin. alti, campanulato-cylindracei, 3-serialiter imbrieati, pallide brunnei, foliola oblongo-lanceolata, obtusa, superne villo fugaei decorata. Flores lilaeini (sec. dl. a Martius), glandulis obsiti, 4 lin. longi; antherarum coronae ovato-lanceolatae, acutae; styli rami hispidi. Achaenia 1 lin. longa, 10-costata, glabra, brunnea, valleculis punetis atropur- pureis pietis; pappus biserialis, sordidus, externus persistens, achaenio triplo brevior paleis compositus ovato - oblongis, truncatis, apice eroso-dentatis, int. 21/, lin. longus, anguste- linearis, eomplanatus, 4-spirus, dentieulatus. Brasilia, Min. Ger., Serra de Itambe (frutex 3—4‘, ramis erebris foliisque subtus albo-tomentosis. Flores lila- eini) et Serra de Itambe, Serro Frio, m. Majo: a Martius! (Albertinia? Oleaster Mart!); Min. Ger. pr. Villa de Itambe: Gardner! n. 4827 (v. sp. in herb. monac. et vindob.). Subgen. IV. Lyehnocephalus Mart! Pappus externus, interno 1'/,-spiro, 4-plo brevior, paleis lineari-lanceolatis, acutis, superne vix ineisis compositus. Folia distantia, 3—5 poll. longa, 3/, — fere 2 lata, ovato-oblonga, utrinque attenuata, infra subpenninervia, cum costä in pe- tiolum erassum exeurrente tomentosa. Ramuli arreeti, in- ferne efoliati glomerulo multilobo eoronati, capitulis 8-floris tomento immersis. 25. Lychnophora tomentosa Sz-Bip. Lychnocephalus tomentosus Mart! in DC! pr. V. p. 83 eum var. aureä, cujus tomentum potius flavo- ferrugineum. Frutex distinetissimus, Lychnophorae albertiniodi potius accedens, quam aliis generis speciebus. Rami spithamei in herbariis tantum prostant, teretes, 3—5 lin. diametro me- tientes, tomento eano-einereo-ferrugineo, demum nigricante vestiti densissimo e pilis erispis stellatisque facto, inferne longitudine 2 poll. eireiter efoliati, tune ad glomerulos usque foliis 6—9 muniti sparsis, 1, —?/, poll. distantibus. Folia 7 omnium crassissima, revera pachydermata, 3—5 poll. longa, 3/, — fere 2 poll. lata, ovato-oblonga, utrinque attenuata, apice obtuso-rotundata, inferne cuneata et in petiolum 1/,—1 poll. longum abeuntia, erassum, tomentosum, teretem, 1—2 lin. diametro metientem, basi ipsa vaginantem, semiam- plexicaulem, 3 lin. latum, intus longitudine 2 lin. glabrum, supra glaberrima, glutinosa, longitudinaliter rugosa (an ex- siecatione?), suleo longitudinali, a medio ad basin usque per- spieuo excepto, plana, nec margine revoluta, infra cum petiolo erassissimo cano-ferrugineo-tomentosa, costä cerassä basin versus valde prominente rotundatä, 1—2 lin. latä, et in- super nervis lateralibus utringue 7—8, sub angulo acuto orientibus, quibus folium medium quasi tenet penninervia (superne) inter et parallelinervia (inferne). Ad ramorum apicem glomeruli observantur °/, poll. diametro metientes, 3/)—1 poll. alti, hemisphaeriei, foliis paueis oblongis involu- erati, lanati, plurilobi, lobis in axilla folii parvi, glomerulum paulo superantis orientibus, polycephalis.. Capitula lanä immersa 8-flora. Involueri 3 lin. et ultra longi, imbricati foliola oblongo-lanceolato-linearia, apice rotundata, inferiora dorso, praecipue superne valde lanata, supera angustiora su- perne lanä fugaci munita. Flores 21/, lin. longi, lobis su- perne dorso lanatis. Achaenia 1!/, lin. longa, eylindraceo- angulata, 10-costata, brunnea, costis pallidioribus, valleculis obscurioribus, generis more punctis striiformibus, purpurascen- tibus pieta; pappus biserialis, dilute brunneus, seriei externae paleae lineari-lanceolatae, superne vix ineisae, acutae internis caducissimis, lineari-complanatis, superne eiliatis, 11/,-spiris 4-plo fere breviores. Brasilia, Min. Ger., in altis montibus, campis sterilibus e. g. ad Tejuco, Serro Frio m. Aprili: « Martius!; Min. Ger.: Gardn! n. 4816 (v. sp. in herb. monac. et vindob.). Subgen. V. Lychnocephaliopsis Sz-Bip. Pappus externus minimus, internus 21/,-spirus. Folia conferta 1 poll. longa, 2/, lin. lata, oblongo-lanceolata, obtusa, infra pannoso-tomentosa, 3-nervia. Glomeruli in- = Mm = voluerati, eapitulis numerosis 10—15-floris eompositi. Fru- tieulus humillimus repens. 26. Lychnophora humillima Se-Bip. n. sp. Lychnocephaliopsis Sz-Bip. an. 1862 in litt. ad el. Regel. 5 procumbens, foliis coriaceis, subtus albidis, flos- culis rubro-violaceis: Riedel! in sched. Suffrutieulus humillimus, repens, procumbens, aetate inferne digiti minimi erassitie, brunneus, tuberem mentiens, foliorum rosulas hine inde emittens steriles et praeterea ramos prostratos areuate adscendentes, vix palmares, pennae eorvinae (1!/, lin.) erassitie, tomento einereo-sordido pannoso munitos, foliatos et foliis delapsis eicatrieibus linearibus, lineä spirali dispositis, apice glomeruli coronatis. Folia ses- silia, ad summum 1 poll. longa et 2!/, lin. lata, oblongo- lanceolata, obtusa, eoriacea, supra arachnoidea demum glabra, infra albide tomentosa, pannosa et trinervia, nervis basin versus magis perspieuis, nequaquam margine revoluta, sed potius, praeeipue juniora involuta, ut supra concava, infra con- vexa sint, ramea 3/,—!/ poll. longa, 31/,—2 lin. lata,-oblongo- ovata, superne magis attenuata. Glomeruli hemisphaeriei 1/,—1 poll. diametro metientes, foliis eineti glomerulos sub- aequantibus et minoribus ad capituli dorsum positis. Capi- tula 10—-15-flora, conferte in glomerulum aggregata, non vero eonereta. Involucri 4 lin. alti, pappum subaequantis, campanulati foliola oblongo-lanceolata, obtusa, coriacea, brunnea, superne albide tomentosa. Flores 31/, lin. longi, glabri, rubro-violacei, tubo longissimo, limbi 5-secti lobis more Vernoniae anguste linearibus. Achaenia (non penitus matura 1 lin. longa) eylindraceo-turbinata, superne minute marginata, margine pappum externum sistente, internum am- bientem 1-serialem, paleis compositum 21/, lin. longis, anguste linearibus, complanatis, superne dentieulatis, brunneis 21/2- spiris, eadueissimis. Brasilia, Min. Ger. In glareosis Serra da Lapa Nov., Dee. an. 1824 leg. b. Riedel (v. sp. in herb. horti petropolitani). Subgen. VI, Oleariopsis Sz-Bip. Pappus externus 1 lin. longus, paleis linearibus apice ineisis, internus 5 lin. longus paleis 41/,—51/,-spiris compo- situs. Folia conferta 31/,=-41/, poll. longa, 7—10 lin. lata, oblongo-lanceolata, infra 9—11-nervia, basi vaginantia. Fru- tex speciosissimus tomentoso-lanatus ramulis eandelabrinis; glomerulis inter folia involuerantia suboceultatis; eapitula lanä immersa 11-flora. 27. Lyehnophora Sellovii Sz-Bip. n. sp. in mus. bot. berol. m. Majo 1859. Descriptio frutieis arborescentis superbi, Lychnophorae generis revera coronae, habitu Palmis accedentis, foliis 9—11- nerviis distinetissimi. Pars frutieis speciosissimi superior, describenda, pedalis, erassissima, pollieem et ultra diametro metiens, cum ramulis tomento erassissimo lanato, flavente- ferrugineo, e pilis eylindrieis, reetis composito, latitudine 11/,—2 lin. lignum durum obtegente, eicatrieibus linearibus, obsoletis a foliis delapsis, quandoque parte inferiore abruptis, munita.. Ramuli duo anni praeterlapsi, 4 poll. supra rami nostri partem inferiorem oriuntur, fere oppositi, 31/, — fere 4 poll. longi, 3—5 lin. diametro metientes, candelabri modo divergenti-adscendentes, foliis destituti, apicem versus elavato- incrassati, et apice plano capitulorum rudimenta i. e. invo- lucra, ex parte achaenia continentia, gerentia.e Ramuli annotini, 3 poll. supra ramulos oriuntur antiquos uno quasi e puncto, cum glomerulis 8 poll. longi, conferte foliati, foliis basi late vaginantibus, imbrieatis glomerulos longitudine 2 poll. eireiter superantibus, apice rami, in ramulorum. centro comam, more generis, formantibus pulcherrimam, ramulorum anni sequentis rudimenta foventem. Folia eoriacea, 31/,—41/, poll. longa, 7—10 lin. lata, oblongo-lanceolata, integerrima, plana nee margine revoluta, basin versus paulo angustata, basi ipsä vero dilatata in vaginam 10 lin. latam pollicemque longam, supra obsolete nervosa, adulta glabra, brunnescentia, minute scrobieulato-rugulosa (an exsiccatione?), vaginam versus vero lanata, infra tomento e pilis erispis facto dense obsita BE WR cano-ferrugineo, basin versus elongato, albide sericeo-lanato, quod pulcherrime discrepat a caulis colore ferrugineo, nervis- que pereursa 9—11 longitudinalibus variae latitudinis, gla- brescentibus, dilute brunneis; folia suprema involuerantia 1 poll. longa, 31/, lin. lata, ovato-lanceolata, infra 3-nervia. Glomeruli ad ramulorum apicem inter folia fere oecultata, e capitulis compositi 12 eireiter 11-floris et e lanä vix emer- gentibus.. Involucrum 71/, lin. longum, Lychnocephali more valde lanatum, foliolis nempe linearibus acutiuseulis 1/,—1 lin. latis, superne pilis erispis albentibus barbatis. Recep- taculum alveolatum, alveolis corneis dentatis. Flores ignoti. Achaenia fere 2 lin. longa, ?/, lin. diametro metientia, cy- lindraceo-compressiuscula, glabra, 10-costata, valleculis lineis brunneo-purpureis picta, apicem versus margine paulo promi- nulo, pappum eingente munita; pappus biserialis, ext. per- sistens 1 lin. longus, sordidus, paleis compositus corneis 13—15-linearibus, integris, apice acutiusculo vero eroso- denticulatis, inaequalibus, longioribus paulo tortis, internus eadueissimus, sordidus, paleis factus 5 lin. fere longis, an- gustissime linearibus complanatis, 41/,—51/,-spiris, inferne integris albidis, superne denticeulatis, brunneis. Obs. L. Sellovii * quodammodo Oleariam angustifoliam Hook. fil! in mentem revocat, cujus folia coriacea nervis lon- gitudinalibus percursa etiam sunt vaginantia. Brasilia, Serra do Vento: Sellow! (v. sp. solitarium in museo botanico berolinensi). Genera sequentia, ab auetoribus Lychnophorae adscripta, vel affınia, pauecis illustranda: Haplostephium Mart! — DC! pr. V. 78, A Lyehnophora, cuwi olim ipse cl. a Martius et tune cl. Gardner et Pohl adnumeraverant, differt praecipue: nectario permagno, depresso-cylindraceo (umbone prominulo DC. 1. c.), achaenio ipso, ovato, 10-costato, costis saepius imprimis — a superne violaceis, valleculisque pallidioribus, tantum 4-plo breviore et paulo tenuiore. Pappus fere 1-serialis, cum externus sit minimus, vix pereipiendus, margine prominulo, undulato faetus, internus vero 21/, lin. longus paleis compositus cadueis, 1-spiris, florem lineä spirali eingentibus roseum, superne eiliatis. Ca- pitula 1-flora, rachi paulo elongatae insidentia, in glomeru- lum disposita exsertum, hemisphaerieum, foliis supremis einetum. . Suffrutices ramosissimi, corymbosi habitu singulari ericoide v. stoebeoide. Folia acerosa, parva, 1—5 lin. longa, angusta, 1/, — fere 1 lin. longa, patenti-reflexa, acuminata, saepius uncinata, subpungentia, supra glabra suleoque per- cursa, margine revoluta basi aurieulata, infra ubique cum ramis tomento pannoso albo obducta. Rami calami cras- sitie, arreeti, vertieillati punetiformi-eicatrieoso-tesselati. Obs. Lychnophorae triehocarphae affıne, eujus achaenii costae paulo infra apicem desinunt eodem fere loco, quo Haplostephii oritur pappus. 1. Haplostephium Passerina Mart! — DC! pr. V. 78. Lychnophora Passerina Mart! olim. — Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 230. — Walp. rep. VI. 99 et Lycehnophora subulata Gardn. 1. ec. p. 231. — Walp. 1. e. sec. specimen a cl. Claussen lect. et a mus. paris. com. a H. Passerina Mart. vix specie differt. Ramosum, glomerulis Avellanae magnitudine, foliis 3—5 lin. longis, 1/, latis, apice saepe uneinatis, floribus roseis glabris (sec. Claussenii speeimina). Brasilia, Min. Ger., vulg. e. g. in summo monte Itambe da Villa, m. Junio 1818: a Martius!; St. Ivaö: Pohl! (Lych- nophora tenuifolia) et Itacolumit — Serra da Sao — Joao d’EI Rei: Helmreichen! in herb. vindob.; in campis glareosis petrosisque pr. Cadte, Nov. 1834: Riedel! (frutex 2-pedalis, ramosissimus in sched. herb. petrop.). Brasilia, sine loei speeialis designatione: Sellow! in herb. berol.; Min. Ger.: a u Gardner! n. 4823 (L. Passerina): Claussen! Aug. — Apr. 3° envoi 1840 (L. subulata in mus. paris.). 2. Haplostephium ramosissimum Sz-Bip. Lychnophora ramosissima Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 232. — Walp. rep. VI. p. 99. Ramosissimum, glomerulis pisi magnitudine, foliis empetroideis, 1—1f/, lin. longis, ?/, lin. latis, acuminatis, saepius uneinatis, flore sec. Gardn. 1. c. pallide purpureo, extus glanduloso-resinoso. Brasilia, Min. Ger.: Gardner! n. 4821. Lyehnophoriopsis Sz-Bip. nov. gen. ob Lychnophorae habitum vocatum. Capitula 10—15-flora, numerosa in glomerulum con- fertum sphaericum, 11/, poll. diametro metientem, ramorum apice aggregata, basi foliolis rami supremis eineta. Invo- lueri ovato-campanulati, 7 lin. alti, 5-serialiter imbricati, foliola numerosa, lanceolato-linearia, acuta, apice saepius squarrose-reflexa, villis sericeis confertis cana. KRecepta- eulum nudum, planum. Flores rubescentes sec. cl. Riedel, glanduliferi. Achaenia biformia: plurima fertilia crassa, glabra, 10-costata, costis achaenii apicem non attingentibus, pappo eoronata biseriali persistente, albo corneo, paleis reetis lineari-complanatis, subintegris paulisper tantum dentieulatis, acutis, externis 1!/, lin., internis 5 lin. longis; achaenium centrale, verosimiliter sterile a reliquis diversissimum, 1 lin. longum breve turbinatum, villosissimum, setis apiee quandoque breve bifurcatis, basi callo magno splendente munitum pappo coronatum persistente, sordido, brunnescente, biseriali, serie externä paleis factä brevissimis, vix 1/3 lin. longis, ovato- lanceolatis, eiliatis, acutis, internä 4 lin. longä e setis nume- rosis, tenuibus, dentato-barbellulatis. Frutex, speeiosus, see. cl. Riedel 6-pedalis, ramo her- barii mei fere pedali, pennae cygneae crassitie, tomento eras- sissimo einereo-ferruginascente, eicatrieibus breve linearibus tesselato. Folia confertissima ad apicem usque innumera, — Me 2 poll. longa, ?/, poll. lata, lineari-lanceolata, acuta, sessilia, utrinque brevissime auriculata, supra glabra, minutissime serobieulata, retieulata, sulco profundo percursa, margine modice revoluta, subtus ubique albo villosissima, puncto in- sertionis, Lychnophorae more penicillo brevissime villoso de- corata. Spec. 1. Lychnophoriopsis heterotheca Sz-Bip. n. Sp. Brasilia, in saxosis Serra da Lapa m. Novembri 1824 leg. b. Riedel! (v. sp. in herb. horti petropol. cum schedula: Frutex arborescens, 6-ped., flor. terminalibus, rubescentibus: Riedel). Obs. Pithecoseridis. Mart! — DC! pr. V. p. 84 achae- nia etiam sunt biformia, sed cum iis Lychnophoriopsidis non camparanda. Pithecoseris insuper ab omnibus Vernoniaceis primä fronte differt Eehinopsidis habitu. Soaresia Sz-Bip. nov. gen. Vernoniae spec. herb. mus. paris. et horti petropol. Capitula 4-flora, homogama, numerosissima, in glome- rulum eonfertum, 11/—2!/, poll. diametro metientem, foliis summis involueratum, plurilobum i. e. glomerulis pluribus in axilla foliorum supremorum orientibus compositum, sub- hemisphaerieum i. e. potius corymbum convexum formantem. Involueri eylindraeei, subimbrieati foliola 4—71/, lin. longa, lanceolato-linearia, 1—1!/, lin. lata, coriacea, carinata, acutius- cula, supernefvelutino-hirta, albida, inferne glabra straminea, intima muerone brevi apieulata. Receptaculum minimum, nudum. Floris rubri tubus elongatus cum apice laciniarum 2 pilis confertis, niveis hispido-barbatus; antherarum ecauda- tarum coronae lineares; styli rami elongati hispidi. Achae- nia 2 lin. et ultra longa, 1/, lin. diametro metientia, eylin- dracea, inferne attenuata, callo basilari parvo corneo annulae- formi munita, setis brevibus eana tam confertis, ut costae achaenii 10 et glandulae vallecularum vix observari possint, apice truncata et pappo coronata 1-seriali, persistente, 41/, lin. longo sordido, saepius purpurascente, paleis composito = u e n. 18 imä basi eoneretis, lineari-lanceolatis, acutis, compla- natis, carinatis, dorso pubescentibus, margine confertissime eiliatis, subaequalibus. Herba 2, videtur, uti Proteopsis, elata, tota obscure velutino-tomentosa, caule cano-ferrugineo tereti, pennam an- serinam v. eygneam crasso, suleato-angulato, ad apicem usque conferte foliata. Folia albide cana, 2 — fere 5 pl. 3 poll. longa, 5/ — fere 3 pl. 2 poll. lata, coriacea, late ovata, rotundata, erenulata, amplexicauli-sessilia, supra infraque 9—11-nervia, retieulata, nervis paginae aversae magis ex- pressis, in caulem exeurrentibus. Spee. 1. Soaresia velutina Se-Bip. Brasilia, Min. Ger., leg. Claussen! n. 1100 (Campos, arbusto); in campis sieeis petrosis Catalao m. Aug. 1834 leg. b. Riedel! e. schedula: „caule ereeto, foliis tomentosis, flori- bus capitatis rubescentibus“ (v. sp. a b. Delessert, herb. mus. paris. et hort. petropol. benevole communicatam). Obs. Genus distinetissimum ex habitu cum Proteopside Mart! Zuce! comparandum, dixi in honorem eruditissimi aca- demiae caes. leopold. earol. germanicae nat. eur. Dr. philos. Sebastiani Ferreirae Soares, ord. imp. bras. rosae equitis, reditui publicorum in ministerio imp. bras. praefeeti meritissimi. Hololepideae Sz-Bip. Capitulum multiflorum. Involueri imbricati foliola sicea pl. pubescenti ciliata post achaeniorum maturitatem eaduca. Receptaculum concavum, patellaeforme al- veolatum, alveolis fimbrilliferis, peripheriae margine erasso, vel nudum peripheriae margine acuto. Achaenium glaber- rimum 10-eostatum costis quandoque valde prominentibus subalatis (Proteopsis) glaberrimum, vel valleculis parce hirtum (P. leptospermoides). Pappus cadueus biserialis, paleis in- ferne latioribus barbellulatis, aequalibus, arcuatis vel reectis, exterioribus paulo brevioribus (P. leptospermoides). Frutices brasilienses foliis breve petiolatis coriaceis subtus cano-tomentosis integris, eapitulis ad ramorum apicem foliis involueratis, supremis solitariis vel 2—4 aggregatis, 8 N rarius herbae foliis sessilibus, vaginantibus capitulis apice 6—7 aggregatis. Analysis generum: A. Achaenia 10-costato-alata. (Herba 2, elata sericea, foliis ad apicem usque confertis, lanceolatis, sessilibus vaginan- tibus, capitulis more Cirsü apice 6—7 aggregatis.) = Pro- teopsis Mart! Zuce! B. Achaenia pentagona, callo basilari corneo munita, pappo subpersistente 1-seriali elongato. Receptaculum patellae- forme fimbrilliferum. Involueri foliola eaduca. (Frutices grandes, foliis magnis petiolatis, penninerviis, capitulis apice ramorum solitariis foliis 4 magnis eircumvallatis.) — Hololepsis DO! C. Achaenia 10-costata, callo basilari inconspieuo, pappus biserialis caducus, rarissime subpersistens, serie ext. bre- viore. Receptaculum patellaeforme nudum. Invo- lueri foliola caduca. (Frutices pl. parvae ericoideae, foliis pl. parvis, summis eapitula [1—4] involuerantibus.) = Piptolepis nov. gen. Proteopsis Mart! et Zuccar! herb. Vernonia? (Sect. II. Hololepidis $ 2) proteopsis DC! pr. V. p. 16 n. 5, non vero n. 6, quae = Liabum (Verno- nia DÜ! V. 16 n. 6) Andrieuxii Sz-Bip. Spec. 1. Proteopsis argentea Mart! Zuccar! Gapitulum multiflorum. Involucri !/, poll. longi, im- brieati foliola lineari-lanceolata brunnea, longitudinaliter striata, pubescentia, eiliata spinä patente glabrä, albente 2—3 lin. longä& terminata. Receptaculum non examinavi, cum speeimen unicum examini obstet accuratiori. Floris (rubri?) glabri tubus elongatus, inferne dilatatus.. Achaenia ultra 1 lin. longa, glaberrima, 10-costato-alata, eylindraceo-ovata. Pappus 4 lin. longus, dilute flavescens, biserialis, paleis compositus numerosis, aequalibus, inferne latioribus dorso pubescentibus, ciliatis, superne angustioribus, subintegris, subtortis. =" E —= Herba? 4, grandis, habitu Centaureae, eujus pars Su- perior 13/,-pedalis prostat, tota tomento sericeo - pannoso dense obteeta, caule 4 lin. diametro metiente, medullä farcto, eonferte ad apicem usque, eapitulis 6—7 aggregatis coronato, foliato. Folia elongato-lanceolata, acuta, inferiora spithamea 10 lin. lata, supra tomento tenuiori, infra crassiore penni- nervio-retieulata, basin vaginantem versus vero nervis longi- tudinalibus pereursa. Folia apicem versus breviora et latiora, summa capitula, more Cirsii speeierum aggregata, involu- erantia ovata, 2 poll. longa, 10 lin. lata nervis plerisque longitudinalibus, parallelis 9 eireiter pereursa et superne tan- tum penninervio-reticulata. Brasilia, Min. Ger., in Serrä de Piedade Aprili, Majo leg. el. a Martius! (v. sp. in herb. acad. monac.) Hololepis DC.- ann. mus. d’hist. nat. XVI. p. 190 (an. 1810). — Cass. diet. sc. nat. XXI p. 307. Vernonia Sect. I. Less! in Linnaea 1829 p. 246 ex parte et Seet. I. (Hololepis) Less! in Linnaea 1831 p. 626 ex parte. — Vernonia Sect. II. Hololepis $ 1 DC. pr. V. p. 16. Capitulum multiflorum. Involueri campanulati 7—10 lin. alti foliola coriacea, obtusa imbrieata foliis 4 magnis ovatis 1—/, poll. longis involucrata. Receptaculum con- cavum patellaeforme, alveolatum, alveolis fimbrilliferis, peri- pheria margine crasso munitum. Flores glabri v. loborum apice barbati. Achaenia 1'/, lin. longa, erassa, glaberrima, pentagona, costis 10 tantum basin versus perspicuis, basi ipsa annulo corneo munita, apice truncato pappo coronata 5 lin. longo, obscure brunneo, subpersistente, 1-seriali setis numero- sis aequalibus anguste linearibus, longitudinaliter striatis, dentatis. Frutices see. cl. Riedel arborescentes 8—12-pedales, floribus purpureis, ramis striato-suleatis conferte foliatis, foliis cum petiolo suleato, basi dilatato, fere semipollicari, 3—5 poll. longis, 11/,—3 latis, infra tomento eano adpresso mu- nn nitis, in axillä ramos erectos generentibus 3—6 poll. longos, nudos, apice capitulum solitarium foliis 4 magnis involu- cratum gerentibus, anni praeterlapsi vero tantum apice, foliis omnibus delapsis, receptaculo coronatos. Generis optimi species 2 sequentes notae: 1. Hololepis peduneulata DC. ]l. c. = Vernonia pe- dunceulata DC. pr. V. p. 16 n. 3. — Serratula pe- dAuneulata Pers. syn. Il. p. 391. — Haynea pedun- culata Spr. syst. veg. III. p. 391. Foliis elliptico-oblongis petiolatis, involuero glabro colo- rato, corollae lobis glabris, receptaculi fimbrillis elongatis. Brasilia, Min. Ger.: Dr. Pixis! in herb. mus. paris.; in m. Itacolumi die 170 m. Aug.: Riedel! in herb. horti pe- tropol. cum schedulä: „frutex arborescens, 8—12-pedalis, floribus purpureis.‘ 2. Hololepis involucrata Sz-Bip. Vernonia involucrata Less! Linnaea 1829 p. 246 et 1831 p. 627. — DC. pr. V. p. 16. Foliis latissime ovatis, petiolatis, involucro pubescente, pallido, corollae lobis apice barbatis, receptaculi fimbrillis brevibus. Brasilia tropica: Sellow! in mus. botan. berolin. Piptolepis Sz-Bip. nov. gen. in litt. ad b. Benj. Delessert die 60 m. Aug. an. 1845 sec. specimina a el. Claussen (Composita n. 18) in m. Itacolumi lecta. Vernoniae Sectio I. Zess! Linnaea 1829 p. 246 ex parte et Sect. I., Hololepis, Linnaea 1831 p. 626 ex parte. Vernoniae Sect. II., Hololepis $ 3, Ericoidae DC! pr. V. p. 16 et Sectio IIT. Leptospermoides 1. ce. p. 17 ex parte, nempe n. 12. Vernoniae Sectio Hololepis Gardner! in Hook. Lond. journ. of bot. p. 209 et 210. — Lychnophorae spec. Pohl! in herb. vindob. en Char. gen. Capitulum 11—13—18- imo — 25-florum, aequali- florum. Involueri ovato-turbinati, 3-serialiter imbricati, foliola ovato-triangulari-lanceolata, obtusa, 4 — praecipue superne hirto-villosa, eiliata, post achaeniorum maturitatem eaduca! Receptaceulum pl. 3/, lin. diametro metiens, con- cavum, patellaeforme, nudum, peripheriä margine acuto mu- nitum, sub quo involueri foliola artieulata erant. Flores glandulis insculptis obsessi et saepius loborum apiee + — barbati, purpurei. Achaenia ?/, lin. longa, ovata, 10-costata, brunnea et valleculis quandoque punetis strformibus picta, glabra, rarissime valleculis sparse hirta, inferne attenuata et vix callo inconspieuo munita, apice truneata et saepius mar- gine paulo prominente noduloso ornata, pappum eingente. Pappus 2?/, lin. longus brunnescens, radiis compositus plu- rimis biserialibus, aequalibus inferne complanato-linearibus, dorso pubescentibus eiliatis, superne augustioribus denticulatis, areuatis, cadueis, rarissime (P. leptospermoides) reetis per- sistentibus et exterioribus brevioribus. Frutices pl. humiles 1—4-pedales, quandoque Lichenibus obteeti, ramosissimi, ramis alternis v. vertieillatis apice ca- pituligeris corymbosis, tomento cano-ferrugineo vel virescente munitis, teretibus et Lychnophorae more eieatricoso-tesselatis vel sulcatis. Ramuli inter folia suprema capitulum fovent solitarium vel 2—4, anni praeterlapsi vero sunt efoliati, nudi rarissime infra receptaculum involueri foliolum unum alterumve perstat. Folia breve petiolata! confertissima vel distantia, minima vel elongata, lineari-lanceolato-ovata, supra glabra, glutinosa v. pubescenti-velutina, infra cana, tomento adpresso lepidota, pilis pl. stellatis. Seetio I. MWierophylium Sz-Bip. Folia parva 1—5 lin. longa, 1/,—2 lin. lata, lineari- ovata, conferta, capitula in apice ramulorum solitaria, flores glandulis insculptis notati. Frutices humiles, ramosissimi, ericoidei. Subgen. I. Leptospermoides Sz-Bip. Achaenia glabriuscula, valleculis pilis paucis adpressis munita. Pappi recti, persistentis series externa brevis sen- sim in internam duplo longiorem abiens. 1. Piptolepsis leptospermoides Sz-Bip. Vernonia leptospermoides Mart! — DC! pr. V. p- 17 n. 12. (Vernonia Sect. III. Leptospermoides DC! ]. e.) Frutieulus ramosissimus, ericoides ramulis tomento tenui cano-ferrugineo, eicatricoso-tesselato munitis, foliis con- fertissimis brevissime petiolatis ovato-oblongis coriaceis 1 lin, longis, 1/, latis, supra brevissime pubescentibus, subglutinosis, infra adpresse tomentosis, junioribus villis elongatis obsitis, capitulis subabsconditis 11-Horis, involueri foliolis eiliatis. Obs. Species haee distinctissima notis essentialibus cum aliis Piptolepidis convenit speciebus, achaenii nempe pappique formä, receptaculo nudo, patellaeformi, involucri foliolis ca- dueis. Ipse el. DC. ]. e. affinem cum P. ericoide et P. buxoide descripsit. Brasilia, Min. Ger., in editis campis ad Tejuco, Serro Frio, m. Majo leg. el. Martius! (v. sp. in herb. acad. monae.). Obs. Vernonia foliosa Gardn. in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 210. — Walp. rep. VI. p. S9 mihi dubia, a el. auctore Sect. Leptospermoidi adseripta, Piptolepidi lep- tospermoidi affınis esse videtur, a quä differt i. a. foliis linearibus, 1—1t/,-pollicaribus, cum involueri foliolis sub- squarrosis, pungentibus achaeniis dense albo-pilosis. = Pip- tolepis? foliosa Sz-Bip. Brasilia, Min. Ger., „Serra de Taguari“ leg. cl. Gardner. Subzen. II. Eupiptolepis Sz-Bip. Achaenia glaberrima, apice margine noduloso, infra pappum caducum, arcuatum, e paleis aequalibus compositum, decorata. Folia supra glaberrima, viscosa, infra tomento adpresso cana. a. folia linearia, 3—5 lin. longa, 1/, — fere 1 lin. lata. = ar 2. Piptolepis ericoides Sz-Bip. Vernonia ericoides Less! in Linnaea 1829 p. 247 excl. synon. et 1831 p. 629. — DC! pr. V.p. 17 n.8 excel. synon. Marti. Fruticeulus ramosissimus erieoides, ramulis tomento tenui cano-ferrugineo, eicatricoso-tesselato munitis, foliis con- fertissimis, brevissime petiolatis, linearibus, obtusis, supra glabris, glandulis minimis insceulptis viscosis, infra adpresse tomentosis, eapitulis subabsconditis 12—13-floris, invo- lueri foliolis dorso pubescentibus eiliatis. Brasilia, Min. Ger., in m. Ytacolumi: Sellow! (Ver- nonia erieoides Less!); in m. Itambe: Pohl! (Lychnophora diosmaefolia Pohl!); in m. Itacolumi, Febr. 1835: Riedel! (frutex 1—2-ped., flor. purpureis); in m. Itacolumi: "Claussen!; Min. Ger.: Gardner! n. 4750 (v. sp. in herb. berolin., vin- dob., petropol. et paris., sed non in monac. uti elEDOS1.c, asserit). Obs. Piptolepis (Vernonia Gardn. in Hook. Lond. journ. of bot. V. 209) imbricata Sz-Bip. mihi ignota sec. el. Gardn. 1. c. et Walp. rep. VI. p. 89 ab affıni P. ericoidi differt: eapitulis 10-floris, involueri foliolis acuminatis, achae- niis eostatis seabridis, corollae lobis extus pilosis. An var.? b. folia ovata utringue rotundata cum petiolo brevi 2—31/, lin. longa, °/,—2 lin. lata. 3. Piptolepis buxoides Sz-Bip. Vernonia buxoides Less! in Linnaea 1829 p. 247 et 1831 p. 629. — DC. pr. V. p. 16.n. 7. Frutieulus ramosus, ramulis tomento tenui, cano- ferrugineo eieatricoso-tesselato munitis, foliis eonfertissimis, brevissime petiolatis, ovatis, supra glahris viscosis, infra ad- presse tomentosis, capitulis subabsconditis 12—13-floris, involueri 3 lin. longi foliolis ovato-lanceolatis, obtusis, pallidis, dorso villosis, eiliatis. Brasilia, Min. Ger.: Sellow!, in saxosis mont. Serra da Lapa, Nov. 1824 leg. Riedel! (v. sp. in herb. berolin. et petropol.). Sectio HI. MWacrophylium Sz-Bip. Folia magna !1/,—3 poll. longa, 1'/,—9 lin. lata, lan- ceolato-oblonga, utrinque, supra tenui-pallide, infra conferte cano-tomentosa, capitula in apice ramulorum 2—4 aggre- gata, flores glanduliferi lobis ad apicem usque breve pilosis, vel apice pilis elongatis barbatis. a. floris glanduliferi lobi dorso ad apicem usque pilis brevibus pubescentes. 4. Piptolepis Pseudo-Myrtus Sz-Bip. Vernonia Pseudo-Myrtus Si. Hil. voy. Diam. — DGSpE Velen 108 Frutieulus ramosus, ramulis tomento tenui cano, cica- tricoso-tesselato munitis, foliis eonfertis 6—10 lin. longis, 2—3 latis, obverse lanceolato-cuneatis, breve petiolatis, supra breve pubescentibus, cano-virentibus, infra cano-tomentosis, involueri foliolis pubescentibus longe eiliatis, achaenii valle- eulis punetis striiformibus pietis. Brasilia, Min. Ger., Serra Itambi do Mato dentro, m. Majo leg. cl. Martius! Obs. Planta Hilairiana a el. DC. 1. e. deseripta folüis supra nigro-punctatis, capitulo terminali solitario differt. b. floris glanduliferi lobi apice pilis elongatis bar- bati. a. folia lineari-lanceolata, 1—2 poll. longa, 11/,—3 lin. lata. 5. Piptolepis Oleaster S2-Bip. Albertinia Oleaster Mart! herb. Vernonia Oleaster DC! pr. V. p. 17. Vernonia (Hololepis) Burchelliana Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 209. — Walp. rep. VI. p- 89 omnino, see. auctoris specimen, cum el. Martii con- venit planta. Fruticulus ramosus canus, ramulis tomento hine inde eieatrieibus triangularibus obsito, foliis distantibus breve petiolatis obverse lanceolatis supra breve pubescentibus viridi- canis, infra pilis stellatis lepidoto-cano-tomentosis, supremis quandoque oppositis, capitulis ad apicem ramulorum superne suleatorum, 2—4—5-aggregatis, infimis quandoque pedunculo 2—4 lin. longo insidentibus, involueri foliolis praecipue su- perne eano-pubescentibus, ciliatis, floribus lobis apice pilis nonnullis elongatis barbatis. Brasilia, Min. Ger., Serra Frio et Serra de Piedade: Martius! Min. Ger.: Gardner! n. 4754 (Vernonia Burchel- liana Gardner!). ß. folia oblongo-lanceolata, obtusiuscula, basi ob- tusa 2—3 poll. longa, 1/,—3/, poll. lata. 6. Piptolepis Martiana Sz-Bip. Vernonia (Hololepis) Martiana Gardn. in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 210. — Walp. rep. VI. p. 89. Frutex ramosus, speciosus, ob colorem cano-flaventi- virentem Lychnophoram albertinioidem Gardn. in memoriam revocans, foliis distantibus petiolo 1 lin. longo insidentibus, supra breve hirtis, viridibus, infra pilis stellatis adpresse canis, penni- nerviis, capitulis ad apicem ramulorum tomento ferrugineo asperulo obsitorum, suleatorum 2—4-aggregatis, 18-tloris, infimis breve peduneulatis, involueri foliolis cano-villosis eiliatis, floribus purpureis, glanduliferis, superne pubescen- tibus, lobis apiee longorum pilorum penieillo decoratis. Brasilia, Min. Ger., Serro Frio in campis praealtis ad m. Itamb& da Villa, m. Majo leg. el. « Martius! (Albertinia gonoclados Mart!) in prov. Adamanti: Gardner. Plantam Gardneri ut var. Gardnerianam foliis elliptico- oblongis v. elliptieo-ovatis basi acutis, 2—3 poll. longis, 1—1!/, latis distinguo. Stenocephalum Sz-Bip. nov. gen. habitu potius quam notis distinctum acutis. Vernoniae spec. Seet. IH. Leptospermoides DC! pr. V. p. 18 n. 16 et Sect. VIII. Lepidaploa $ 5 p. 51 n. 207 et 208 et $ 6 p. 60 n. 259. Capitulum pauei- 4—10- pl. 6—7-tlorum, homogamum. Involucri cylindraceo-ovati, Elephantopi more fere angusti be) foliola spinä patente v. uncinatä terminata, rarius brevissimä, quasi abortivä (S. hexanthae, eujus notae, exceptis involueri foliolis obtusis, optime cum reliquis eongruunt speciebus). Flores purpurei glabri vel laciniarum apiee penicillati. Achaenia ovato-turbinata, callo basilari magno munita, 10- costata, hirto-setosa, setis quandoque brevissime bifidis, im- mixtis glandulis sessilibus. Pappus persistens biserialis, serie exteriore breviore anguste lineari vel lineari-lanceolatä albä, internä multisetä, setis dentatis albis vel purpurascenti-nigri- eantibus, rarius uterque inferne flavescens (S. apiculata). Herbae brasilienses @, rhyzomate saepe duro lignes- cente, eaulibus dodranthalibus, pl. pedalibus, rarius sesqui- pedalibus, glabris v. pubescenti-conferte hirto-hispidis, foliis eonfertis v. distantibus supra pilosis, demum scabris, glabres- centibus, infra tomentosis, penninerviis, lineari-oblongo-ovatis, inferioribus pl. latioribus, infloreseentia spicatä, spieä elon- gatä pl. simpliei (S. apieulata, eujus capitula in foliorum axillä pl. solitaria, sessilia) v. compositä i. e. capitula apice ramulorum insident plura aggregata, quibus inflorescentia oritur paniculato-eymosa, vel frutieulus (S. montieolum). Analysis generis: A. Suffruticulus, ericoides, diehotomus, glabrescens, foliis ad ramulorum apicem, capitulis 2—5 coronatorum usque confertis, coriaceis, 4—7 lin. longis, vix 1 lin. latis, oblongo-linearibus, supra asperulis, margine valde revolutis, infra tomentosis, eapitulis 5-floris, involucri glabri brunnei foliolis apice spinosis, achaeniis hirtis, pappo biseriali, serie externä niveä latiore, lineari-lanceolatä, internä setosä, dentatä albä, superne obscuriore, more generis subnigricante. 1. Stenocephalum montieolum S2-Bip. Vernonia monticola Mart! — DC! pr. V.p. 18 n. 16. Brasilia, Min. Ger., Morro Itamb&e do Matto dentro: a Martius! (v. sp. in herb. acad. monae.). Obs. St. monticolum sec. el. DC! 1. ec. Lyehnophorae habitum refert, me judice potius Piptolepidis, characteribus vero penitus cum Stenocephalo convenit. A B. Herbae 4,, nunquam ©). a. Stenophylium Sz-Bip. Folia conferta, linearia, capitula 4-flora, adnotante jam el. DC. 1. e., lieet huie seetioni capitula plusquam 4-flora adscripserit. Huc: 2. Stenocephalum apiculatum S2-Bip. Vernonia apieulata Mart! — DC! pr. V. p. 5l n. 208. Caule gracili, erecto, tereti, pl. sesqui-bipedali villoso simpliei, vel + — ramoso conferte ad apicem usque foliato, foliis linearibus, inferioribus — 1!/, superioribus tantum 1/, poll. longis, 1—2 lin. latis, supra hirtulis, demum glabres- centibus asperis, margine revolutis infra cano-villosis, acutis basi dilatatis, eapitulis 4-floris in axillä foliorum subaequi- longorum pl. solitariis, raro geminis, in spicam spithameam- pedalem dispositis angustam; involueri 5 lin. longi, villosi foliolis euspidatis; achaeniis hirtis, pappi albentis, inferne flavescentis, 3 lin. longi, serie externä pariter angustä brevi. Brasilia, Min. Ger., in campis pr. Barreiras minarum novarum: Martius!; in campis arenosis pr. Ytu, Febr. 1834: Riedel!; Goyaz: Gardner! n. 4176 (v. sp. in herb. monae., petropol. et vindob.). b. Heterophylium Sz-Bip. Folia conferta, supra hirta demum scabra, anguste re- voluta, infra cano-tomentosa penninervia, inferiora magna oblongo-lanceolata, inferne attenuata, media lanceolato-linearia semiamplexicaulia, suprema ovato-oblonga. Caulis glahres- cens, subsericeus. Capitula 6—7-flora. «@. pappus eoncolor, albens. Capitula 6-flora. —+ floris laciniae glabrae. 3. Stenocephalum brevifolium Sz-Bip. Vernonia megapotamica Sprgl. ß. brevifolia DC! pr. V. p. 5l.n. 207. Pedale, glabrescens, foliis pollicem non attingentibus, ob- longo-ovatis, exquisite cordatis, involuero brunneo, glabrescente. Schu Brasilia merid. ad Rio Grande e. sequente leg. Sellow! (sp. debeo mus. bot. berolin.). + + floris laciniae superne barbato-penicillatae. 4. Stenocephalum megapotamicum S2-Bip. Vernonia megapotamica Sprgl! syst. veg. III. p. 437 n. 35. — DC! pr. V. p. 51 n. 207 exel. var. Pallens, dodranthale-pedale, foliis 1—1!/, poll. longis, inferioribus fere ?/, poll., mediis pl. 11/, lin. latis, supremis ovatis, inferne paulo dilatatis, sed nunquam cordatis, supra glabrescentibus, infra canis, penninerviis, involuero cum caulis parte superiore villis sericeis cano. Brasilia merid. ad Rio Grande: Sellow! (habeo sp. e herb. Sprengeliano et musei bot. berolin.). ß. pappnus saltem internus violaceo-nigrescens. + floris laeiniae glabrae, pappus uterque violaceo- nigrescens, eapitula 6-flora. 5. Stenocephalum melanotrichium S2-Bip. Vernonia megapotamica y. melanotrichia DU/ pr. Venp. 91% Obseurum, pedale-sesquipedale, foliis variabilibus ses- silibus, nunguam vero cordatis, inferioribus oblongo-lanceo- latis, mediis lanceolatis, summis ovatis, supra pilosis, demum seabris, infra canis, penninerviis, costä obscuriore, eaule pr. superne pilis nigris patentibus hispido, involuero brevi, villoso- nigricante. Brasilia, prov. S. Pauli, in campis ad Lorena: Mart!; Min. Ger. Lindberg! n. 118 (Vernonia melanopappa Sz-Bip.); Min. Ger. in siceis, campis glareosis, Jan. 1825: Riedel! (flor. rubro-violaeei); im campis siceis prov. S. Pauli: Dee. 1833: Riedel!; in campis St. Carlos, Jan. 1834: Riedel!; in campis arenosis pr. Ytü, mixtum e. St. apieulato, Febr. 1834: Riedel! (v. specimina numerosa). + -- floris laciniae apice barbato-penicillatae, pap- pus externus albescens, internus violaceo-nigres- cens, capitula 7-tlora. = gg = 6. Stenoecephalum penicillatum Se-Bip. Vernonia p. Sz-Bip. in litt. ad. am. Weddell! Brunnescens, spithameum-dodranthale, foliis 9/,—"/ poll. longis, 3—1?/, lin. latis, lanceolatis, supra hirtis demum seabris, infra eanis, costä brunneis sessilibus, saepe falcatis, eaule pilis brunneis patentibus cum involueri foliolis hispido. Brasilia, Min. Ger., Campos: Weddell! n. 1235 in herb. mus. paris., eujus benignitati specimen debeo. e. Platyphylium Sz-Bip. Folia distantia, 1—2!/, poll. longa, 1/,—°/, poll. lata, oblonga, sessilia, supra juniora hirta, demum asperula, mar- gine vix revoluta suberenulato-undulata, infra cano-tomentosa, penninervia. Capitula 6--7-, rarius — 10-flora. + floris laciniae glabrae. 7. Stenocephalum targiaefolium Sz-Bip. Vernonia targiaefolia DC. pr. V. p. 60 n. 259. Dodranthale-bipedale, caule striato-suleato conferte flavescenti-virenti-patenti-hispido ad eymam usque foliato; foliis 1,—1 poll. distantibus oblongo-lanceolatis acutis, margine undulato, erenulato-dentieulatis, costä nervisque ma- joribus hirsutis; capitulis 7—10-floris, ad cymae ramos breves in foliorum axillä sessilibus, solitaris, ad ramorum apieem vero 3—4-aggregatis, 7—10-cephalis; involueri 5 lin. alti, eylindraeei, viridi-rufescentis, hispidi foliolis sub- imbrieatis oblongo-linearibus, acuminatis, uneinato-recurvis; floribus purpureis glabris; achaenio turbinato-eylindraceo, 10-costato, hispido, eallo basilari magno munito; pappi nivei biserialis, serie externä paleis latis lanceolatis, superne ineisis, internä 3 lin. longä, dentieulatä 8-plo breviore. Brasilia, Min. Ger.: Claussen! in herb. mus. paris.; Lindberg! in eampis graminosis Taubat6 et Mugy, Nov. 1833; Riedel! (habeo sp. a mus. paris., el. El. Fries et herb. petropol. benevole com.). + + floris laeiniae apice barbato-penieillatae. Zu a 8. Stenocephalum hexanthum Sz-Bip. Vernonia h. Sz-Dip. in herb. horti petropol. Sesquipedale, caule gracili, pubescente, superne canes- cente ad paniculam corymbosam usque foliato; foliis 1/y—11/z poll. distantibus, oblongis obtusis, margine undulato-erenulato- dentieulatis, ubique cano-tomentosis; eapitulis in axillä fo- liorum praecipue ad ramulorum 2—4 poll. longorum apicem, vel in axillä folioli unius alterive, infra ramulorum apicem, 2—4-aggregatis, 6-floris, involuceri 4-serialiter imbricati, 3 lin. alti, cano-sericeo-villosi, foliolis ovato-oblongis, obtuso- rotundatis vix spinulä abortiente munitis; floris purpurei lobis apice penicillatis; achaeniis hispidulis, pappi fere 3 lin. longi paleis externis niveis lanceolatis acutis serrulatis, 2/; lin. longis, intimis numerosis setaceis, dentatis, inferne albis, superne nigri- cantibus. Brasilia, prov. S. Pauli, in campis siceis pr. Sorocaba Jan. 1826: Riedel! in herb. horti petropol. (habeo speeiem gracilem, inter alia involuceri foliolis adpressis rotundatis ab aliis distinetam e herb. petropol.). Gnaphalieae nonnullae frutescentes, ob Lychnophorae habitum, ab auctoribus etiam hue relatae, e. g.: Chionolaena BC, pr. V. 397, verum Gnaphaliearum genus, a el. DC. Asteroideis adseriptum et post Phagnalon enumeratum, Gmaphalii subgeneri Rhodo- gnaphalio Sz-Bip. in Seem. bot. of Herald p. 310 similis, recedit vero primä fronte, foliis acerosis ad capitula, in ra- mulorum apice solitaria, usque confertis. Habitus Lychno- phorae vel potius Piptolepidis. Chionolaenae receptaculum etiam eodem fere modo se habet uti Piptolepidis, nempe in ramulorum apice persistens concaviusculum, patellaeforme, nudum punetatum margine acuto, vel paulo alveolatum margine crassiore. Capituli multiflori, flores radii foeminei, disei hermaphroditi, an steriles?, = MH — 5-dentati, dentibus 3-angulari-ovatis, obtusis; antherae coronä ovato-lanceolatä, obtusä munitae, basi bicaudatae (non ecau- datae sec. DC.); floris foeminei styli rami filiformes, asperuli, hermaphroditi indivisus, clavatus, asperulus; achaenia saltem florum foemineorum pilis erystallinis albis dense obsita; pappus 1-serialis basi in eupulam coneretus, dentatus, floris hermaphroditi elavatus. Chionolaenae species 2 habeo: 1. Chionolaena arbusceula DC. pr. V. p. 397. %, oraeilis, 11/7,—12 poll. altus, foliis 5—7 lin. longis, 1/; lin. latis, angustissime linearibus, demum supra glabris nigrescentibus, margine revolutis, infra cum ramis tomento adpresso obductis albido, receptaculi punctati margine acuto. Brasilia, Min. Ger., Serra de Itatiaya et Carassa: Claussen! (Composita. Genus?); in m. Itacolumi ad ripam rivulorum, m. Aug. 1824: Riedel!; sine loc. spec. indieatione: Schücht! Martii herb. fl. brasil. (habeo sp. numerosa e herb. b. Delessert et mus. botan. paris., petropol. et vindob.). 3. Chionolaena lyehnophorioides Sz-Bip. nov. sp. #, robustus, palmaris-pedalis, foliis 5—9 lin. longis, 2/, lin. latis, demum supra glabris einereis, margine vix re- volutis infra eum ramis sericeo-tomentoso-canis, recepta- culi alveolati margine crasso. Brasilia: Sellow! in herb. berolin.; in saxosis m. Ita- columi, m. Aug. 1824: Riedel! in herb. horti petropol.; Min. Ger., Crarassa: Olaussen! n. 184 in herb. mus. paris. Leucopholis Gardn! in Hook. Journ. of bot. I. p. 10. — Endl. gen. supplem. II. p. 66. — Walp. rep. VI. p. 101. Sp. 1. L. phylieoides Gardn! 1. e. p. 11. Brasilia, Serra dos Orgaos: Gardner! n. 5772 (v. sp. in herb. vindobon.). Folia brevia, 1/, longa, teretiuscula i. e. tam revoluta, ut margines pagina folii aversä tantum sulco sint separati angusto. Involueri foliola anni praeter- a lapsi persistentia. Capitula see. el. Gardner 10-flora, ho- mogama. Habitus Chionolaenae DC., eui nimis forte af- finis. Nachtrag zu meiner im XVII. und XIX. Jahresberichte der Pollichia S. 159—190, auch als besonderer Abdruck, erschienenen Abhandlung „Cassiniaceae uniflorae“. Da die Gattung Lychnophora Mart! in der genannten Abhandlung vorkommt, halte ich es für passend, nach An- sicht eines grössern Materials, hier meine Zusätze und Ver- besserungen nachzutragen, um so mehr, da ich unten zwei neue Arten der Gattung Lychnophora beschreiben werde, welche bei der verwandten Gattung Vanillosmopsis in meinem Herbare lagen. S. 5 (161) n. 9. Vernonia brasiliensis $z-Bip. = Vanillosmopsis brasiliensis ef. infra. Dem Ideengange des berühmten Entdeckers folgend, habe ich die Monosis brasiliensis Gardn. zu Vernonia gezogen. Nach Ansicht eines Originalexemplars habe ich mich aber überzeugt, dass unsere Pflanze zu meiner Gattung Vanillos- mopsis gehört, ein neuer Beweis für die Wichtigkeit ‚der geographischen Verbreitung der Pflanzen. Die von mir 8. 5 aufgeführten 6 Vernonien mit 1-blüthigen Köpfchen bewohnen nämlich alle Mexico. S. 6 (162) ist nach n. 10 einzuschalten: Lychnophora uniflora S2-Bip. Lychnoph. p. 27 n. 7. S. 6 (162) n. 11—13. Lycehnophora Passerina, subulata und ramosissima Gardner’s ziehe ich zur Gat- tung Haplostephium Mart! — $z-Bip. Lychnoph. p. 53 und es umfasst: -— 3 -— Haplostephium Passerina Mart! Sz-Bip. Lychnoph. p- 54 n. 1 die beiden ersten Arten Gardner’s, nämlich Lycehnophora Passerina und L. subulata. Haplostephium ramosissimum Sz-Bip. Lychnoph. p, 55 n. 2 — Lychnophora r. Gardn! S. 6 (162). Albertinia brasiliensis Sprgl! Als Synonym gehört hierher: Vernonia platycephala Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. IV. p. 212. — Walp. rep. VI. p. 92 nach einem bei Rio de ‚Janeiro gesammelten Autorexemplare: Gardner! n. 5508. Zu den Standorten der Albertinia brasiliensis sind nach- zutragen: Bahia, Jacobine: Dlanchet! n. 3287; in petrosis inter frutices Serra d’Estrella et Corcovado prov. Rio de Janeiro: a Martius! Sebastianopolis: Schächt! in herb. vin- dob.; in collibus siceis pr. Rio de Janeiro: Langsdorf! Riedel! in herb. petropol. S. 7 (163). Die Gattung Eremanthus Zess/, wie ich sie S. 7—10 (163—166) aufgestellt, finde ich sehr begründet und habe folgende Zusätze zu machen: Subzen. Eueremanthus Sz-Bip. Capitula 1-flora, in glomerulum collecta. S. 8 (164) n. 14. Eremanthus glomerulatus Less! Zu dieser ausgezeichneten Art gehört als Synonym nach dem Autorexemplare: Albertinia rufiseta DC! pr. V. p. 81 n. 2 (A. obtusata Mart!) Min. Ger., in siceis aprieis mon- tosis Serro Frio: Martius!, welche ich a. a. 0. S. 9 (165) geneigt war, mit n. 16 (E. pallidisetus) zu vereinigen; mit etwas weniger gefärbtem Pappus kommt unsre Art vor in Marti! herb. flor. brasil. n. 793; in saxosis mont. St. Juno, Jun. 1824: Riedel!, dem noch ein andrer Zettel beiliegt: Synge- nesia, arbor 15—20-ped., fl. rubri, Candea Lusit. 18. Aug., der mir jedoch zweifelhaft ist, da auf dem später geschrie- benen Juni steht. 10 a S. 8 (164) n. 15. Eremanthus stellatus S2-Bip. Durch die Güte meines alten Freundes Fenzl habe ich aus dem Wiener Herbar ein Autorexemplar der Albertinia stellata Gardn! n. 2896, Piauhy, gesehen, welches durch eine etwas blassere Färbung von Pohl’s Pflanze abweicht, so dass man der Farbe nach 2 Formen unterscheiden kann: Var. I. Gardneriana, foliis infra argenteo-canis, pappo stramineo. Die Gardner’sche Varietät besitze ich in schönen Exem- plaren vom Petersburger Herbar mit folgendem Zettel: frutex 12-pedalis et arbor 10—15-ped., foliis oblongis, basi atte- nuatis, glaberrimis, subtus incanis, floribus in capitulis dis- positis, laete roseis v. carneis. In campis ubique in R. Pardo et Rio grande, Majo 1834: Riedel! Var. II. Pohliana, foliis infra virescenti-canis, pappo rufo-stramineo. An spec. propria? S. 9 (165) n. 16. Eremanthus pallidisetus S2-Dip. Von dieser Pflanze habe ich nun auch aus dem Münchner Herbar das Autorexemplar gesehen = Albertinia pallidi- seta DC! = Al. obtusata, var. Mart! herb. aus Min. Ger., in campis editis ad Columbi Praed. Serro Frio, m. Junio, Bei n. 14 habe ich schon bemerkt, dass die mit Zweifel hie- her gezogene Albertinia rufiseta DC! zu Eremanthus glome- rulatus gehört. S. 9 (165) n. 17. Eremanthus goyazensis Sz-Bip. Von dieser grossartigen Pflanze habe ich im Wiener Herbar Autorexemplare: Albertinia goyazensis Gardn! n. 3804 gesehen und andre herrliche von Pohl! gesammelte mit einer 3/, Fuss im Durchmesser habenden panicula corym- bosa perfoliata — Lasiopetalum albidum Pohl!, Bra- silia ad S. Izidro. Pohl hat also auch unsre Pflanze zur Gattung erhoben, wodurch Lessing’s und meine Ansichten gestützt werden. S. 9 (165) n. 13. Eremanthus Weddellii Sz-Dip. be- findet sich im Wiener Herbar: Brasilia merid. leg. Manso! mis. Helmreichen! I S. 10 (166) n. 19. Eremanthus mollis Sz-Bip. Von dieser ausgezeichneten Art habe ich aus dem Peters- burger Herbar ein schönes Exemplar erhalten, gesammelt: pr. Catalaö, Aug. 1834: Riedel! (frutex 1—2-pedalis). S. 10 (166) n. 20. Eremanthus incanus Less! Als Synonym gehört hierher: Albertinia bicolor Gardner! n. 4811 aus Min. Ger., nicht aber von Martius, dessen Pflanze, wie man unten sehen wird, himmelweit ver- schieden ist und eine eigne Gattung bildet. Diese Pflanze weicht von den übrigen ab: durch etwas länger gestreckte, weniger behaarte, mit vielen sitzenden Drüsen besetzte Achaenen und einen beinahe gleichlangen Pappus, an dessen Basis nur wenige, ganz schmale, kleinere Strahlen stehen. Herrliche Exemplare habe ich von dieser stattlichen Pflanze aus dem Petersburger Herbar erhalten: Brasilia, in collibus sieeis, rupibus pr. Tymbopeba, Aug. 1324: Riedel! (arbor 12—18-pedalis, flosculis pallide caeruleis). Als Nachtrag zu n. 20 habe ich S. 10 (166) die beiden herr- lichen Albertinien —= Al. erotonoides Mart! — DC! pr. V.p. 81 n. 4 und Al. verbascifolia Mart! DC! 1. c.n.5 zu Vernonia gezogen, bin aber nun sowohl durch Autor- exemplare beider Arten, als auch durch andre gute Exem- plare zur Ueberzeugung gekommen, dass sie ebenso wie Albertinia Elaeagnus Mart! am besten bei der Gattung Eremanthus untergebracht werden und zwar als: Subzgen. Pseuderemanthus Sz-Bip. Capitula 3—4-flora, corymbosa. (Floris rubentis laciniae barbatae.) A. Elneagnus Sz-Bip. Capitula 3-flora, plura basi conereta, in corymbum eonvexum, eonfertum, ultra 2 poll. diametro metientem, dis- posita. Involueri imbricati pubescentis foliola ovato-lan- ceolata, acuta. Achaenia ovato-cylindracea, breve hirta; pappus persistens, pluriserialis, brunneus, setis dentatis, ext. brevioribus. ee Frutex glabrescens, cinereo-ferrugineus, ramis teretibus, ultimis angulatis, foliis confertis, oblongis, petiolatis, utrinque supra glabrescentibus, einereis, infra tomento lepidoto ferru- gineis, penninerviis: Eremanthus Elaeagnus Sz-Bip. Albertinia Elaeagnus Mart! — DC! pr. V.p. S1.n. 6. Vernonia Elaeagnus Sz-Bip. Cassin. 1-for. p. 10. Brasilia, Min. Ger., in altis lapidosis Serro Frio pr. Tejuca: @« Martius! in herb. monac. B. Jodopappus Sz-Bip. Capitula 3—4-flora, pl. terna basi concreta, in corym- bum myriocephalum, convexum 4—7 poll. diametri collecta; involucri imbricati, tomentosi, ceylindracei foliola lineari- lanceolata, acuta, superne colorata, persistentia, eylindrumque Eueremanthi more formantia; achaenia crassa ovata, pilosa, pappo coronata biseriali, seriebus inaequalibus + — pur- purascentibus. Caulis cum foliorum pagina aversä tomentosus. + Folia elliptico-lanceolata, utringue attenuata, supra demum glabra rugosa, infra cano-ferrugineo-tomentosa, nervis arreetis penninervio-reticulata; pappus sordidus subpurpuras- cens, eonformis, serie externä paucisetä paulo breviore. Eremanthus erotonoides S2-Bip. Albertinia erotonoides DC! pr. V. p. 81. — Ver- nonia erotonoides S2-Dip. Cassin. 1-Hor. p. 10. Brasilia, Min. Ger., in montium sepibus: Martins! (Albertinia bardanoides Mart! herb.); in saxosis m. Ita- columi Febr. 1835 ec. schedulä: frutex arborescens, 4—8-pe- dalis, foliis petiolatis, subtus dense tomentosis, capitulis in corymbum eongestis: Riedel! in herb. horti petropol. + + Folia ovata, obtusa, cordata, supra sparse, infra conferte cano-tomentosa, nervis fere horizontalibus penninervia; pappus eonfertus, laete purpurascens, serie externä breviore, latiore, ab internä valde distinetä. —_ = Eremanthus verbaseifolius 82-Bip. Albertinia verbaseifolia Mart! — DO! pr. V.p. 81. Vernonia jodopappa Sz-Bip. in Berl. bot. Zeit. 1845 p. 155 et Cassin. 1-flor. p. 10. Brasilia, Min. Ger., in ferruginosis Serra de Ant. Pe- reira: Mart!; Min. Ger.: Claussen! Aug.—Apr. Coll. 1840; Brasilia: Sellow!; in saxosis rupibusque Serra de St. Juaö et St. Jose Jun. 1824 et in saxosis Itacolumi Febr. 1835 cum Erem. erotonoide mixt. leg. b. Riedel! (v. specim. numerosa). Bemerkung. Von der benachbarten ausgezeichneten Gattung: Chronopappus bifrons DC. pr. V. p. 84 habe ich herrliche Exemplare aus dem Herbar des Peters- burger Gartens erhalten, gesammelt: Brasilia, in fruticetis m. Itaeolumi, Aug. 1824: Riedel! Diese Gattung hat ein: Receptaculum concavum, patellaeforme margine acu- tum; floris dentes hispidi; achaenia erassa ovata, ultra 1 lin. longa, eostis 10 crassis percursa, glabra, brunnea, glan- dulifera, apice paulo attracto obseuriora; pappi persistentis biserialis, series externa brevis valde distincta. Frutex 4—5-pedalis (Riedel!) sericeo-tomentosus, foliis petiolatis, tomentosis, penninerviis, supra demum glabris om- nium rugosissimis, multierenulatis; capitulis 9— 10-floris, in glomerulos parvos, in axillä foliorum subsessiles, dispositis, spicam quasi formantes. Durch den axillären Blüthenstand nähert sich Chrono- pappus der unten zu besprechenden Gattung Carphobolus Schott! Die Gattung Vanillosmopsis, wie ich sie in meinen Üas- siniaceis 1-floris $. 10—12 (166— 168) aufgestellt, hat sich auch nach meinen neuesten Untersuchungen bestens bewährt. Nach Ansicht sehr vieler Exemplare, namentlich aus den Herbarien von München, Wien und St. Petersburg, theile ieh die dahin gehörenden Arten folgendermassen ab: Subgen I. Euvanillosmopeis Sz-Bip. Achaenia crassa, ovato-turbinata, nervis 10 conspieuis pereursa, valleculis punetis striformibus + — pictis; nec- tarium parvum; pappus 1-serialis, caducus. Folia infra tomento adpresso, lepidoto munita, + — penninervia. Euvanillosmopsis umfasst die ächten Vanillosmopsis, wie ich sie a. a. O. dargestellt habe, also Albertinia Sect. I. Isotrichia $ 1, n. 8 A. capitata, n. 9 A. erythro- pappa und S 2 n. 12 A. polycephala und n. 13 A. sa- ligna DC! pr. V. p. 82, wie ‚ich mich durch Ansicht der Öriginalexemplare der letzten zwei Arten im Münchner Herbar überzeugt habe, dann Polypappus discolor DC! pr. VI. p- 281 (= Vanillosmopsis capitata *). In meinen Cassin. 1-floris p. 11 habe ich die Alber- tinia erythropappa DC! nur nach der charakteristischen Abbildung in Deless. icon. IV. tab. 5! gekannt, welche ein treues Bild dieser ausgezeichneten Gruppe gibt und sie durch folia lanceolata von allen andren Arten unterschieden. Nach Ansicht eines von Vauthier! n. 334 (Marianna) gesammelten Exemplars aus dem Wiener Herbar, also der Pflanze, nach welcher DC! seine Art aufgestellt hat, finde ich, dass Va- nillosmopsis (Albertinia DC!) erythropappa * mit Va- nillosmopsis glomerata var. II. pappo-purpurascente Sz-Bip. Cassin. 1-flor. p. 12 (168) ein und dieselbe Pflanze ist, und sich nur durch etwas schmälere Blätter unbedeutend von ihr unterscheidet. Die Euvanillosmopsis theile ich nun folgender- massen ab: A. Capitula cylindracea, sessilia. a. Capitula 1-flora, 6—9 imä basi conereta. N. 21. Vanillosmopsis polycephala 82-Bip. Cassin. 1-flor. p. 12 (168). Foliis oblongo-lanceolatis, 2—21/, poll. longis, 8—9 lin. latis, pappo purpurascente. Brasilia, Min. Ger., in planitie altä ad Piedade Villam m. Nov.: a Martius! (v. sp. auetoris in herb. monae.). == N.22. Vanillosmopsis saligna Sz-Bip. 1. ce. Foliis anguste lanceolatis, 2 poll. longis, 5—6 lin. latis, pappo sordido. An V. polycephalae var.? quod ob statum specimi- nis juvenilem vix dijudicandum. Brasilia, Min. Ger., in editis siceis rupestribus montium Serro Frio leg. a Martius! (v. sp. auetoris in herb. monac.). b. Capitula 3-fora, 3 pl. imä basi conereta. Vanillosmopsis eapitata Sz-Bip. Cassin. 1-flor. p. 11. Dahin gehört ausser Polypappus discolor DC! auch zum Theil Albertinia capitata DC! pr. V. p. 82, wie ich mich im Münchner Herbar durch Originalexemplare: Min. Ger., in campis montosis Serro Frio: a Martius! überzeugt habe. Dahin gehört ferner als Synonym: Albertinia arborea Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 236. — Walp. rep. VI. p. 101, wie ich mich durch Ansicht eines Original- exemplars überzeugt habe. e. Capitula ovata, 2—4-flora, plurima (6—12) parte inferiore 4 — arcte in planum concreta. «. Capitula basi valde conereta, 3—4-ilora, pappus sordide albens, stramineus v. pur purascens, folia pallide viridia. Dahin gehört: Vanillosmopsis glomerata Sz-Bip. Cassin. 1-flor. ». 11 (167), mit Ausschluss von Albertinia arborea Gardn., welche ich a. a. ©. mit ? hierher gezogen und die zur vorigen Art gehört. Da die var. II. pappo purpurascente mit Albertinia erythropappa DC! identisch ist, so muss diese Art in Zukunft heissen: Vanillosmopsis erytbropappa S2-Bip. Cassin. 1-Hor. p. 11 (167), folgende 2 Formen umfassend: Var. I. pappo purpurascente Sz-Bip. 1. c. p. 12 (168). Zu dieser Varietät gehört noch als Synonym: Albertinia (Anisotrichia) Candolleana Gardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 236. Diese Varietät wurde gesammelt: Brasilia, Min. Ger., Marianna: Vauthier! n. 334; pr. Villa do prineipe, Cidade do Serro: Gardn! n. 4812; Bra- er silia: Claussen! n. 2063; Riedel! (arb. 12—15-ped.) sec. specim. ab am. Lenormand com. Var. II. pappo stramineo Sz-Bip. Dahin gehört z. Thl. Albertinia capitata DC! pr. V. p. 82 n. 8, wenigstens nach den von Zhostky! und v. Martius! gesammelten Exem- plaren. Ich sah diese Varietät von Bahia inter frutices ad M. Sancetum Apr.: a Mart! (Albertinia incanescens Mart! herb.) mit V. capitata vermischt; Min. Ger.: Claussen! n. 863 ed. Hohenaker!; Rio Janeiro, Corcovado, Jun. 1833: Riedel! et sine loci spec. designatione: Aiedel et Langsdorf'! in herb. petropol.; ad Tejuco: Pohl! et Brasilia: Lhostky! Schicht! in herb. vindob. ß. Capitula basi non tam arcte conereta, 2—3- flora, pappus fulvus, folia obscure viridia, subdentata: Vanillosmopsis albertinioides Sz-Bip. ]. e. p. 12. Diesen stattlichen grosshlättrigen Strauch habe ich bis jetzt blos in Brasilien von Sellow! gesammelt, in zahl- reichen, schönen Exemplaren aus dem Berliner Herbar ge- sehen (Albertinia discolor Sprgl! herb.). Subgen. II. Neetaridium Sz-Bip. Achaenia ovato-cylindracea, glabra, costulis vix indi- catis, obsoletissimis notata, dilute brunnea, basin versus an- gustata et callo parvo basilari instructa, apice paulo attracta, violacea, nectario magno cylindraceo, saepius melleo sub- pellueido; pappus imä basi in annulum conferruminatus, l-serialis, setis numerosis, conferte dentieulatis, singulis ca- dueis; flores glanduliferi; eapitula 1-flora. Frutex pulcherrimus, gracilis, diechotomus, foliis oblongo- elliptieis, pl. pollicaribus, utrinque attenuatis, breve petiolatis, supra nitentibus, infra cum ramulis tomento cinereo-lepidoto munitis, capitulis numerosissimis 1-floris in corymbum my- riocephalum spithameum dispositis, pl. basi 2—3 concretis; involueri eylindracei, glabri, brunnei, foliola 4-serialiter imbricata obtusa. I BE Vanillosmopsis brasiliensis Sz-Bip. Monosis (Eremosis) brasiliensis @ardn! in Hook. Lond. journ. of bot. V. p. 230. — Walp. rep. VI. p. 93% Vernonia brasiliensis Sr-Bip. Cassin. 1-flor. p- 5 (161). Brasilia, prov. Pernambuco et distr. Rio Preto: Gardner. (Piauhy Gardner! n. 2897 in herb. vindob.) Die kleinen zahlreichen Köpfehen sind bei dieser Art am wenigsten verwachsen und oft einzelne ganz frei, auf kurzen Stielehen sitzend. Uebrigens stimmt der Gattungs- charakter und auch die Tracht mit Vanillosmopsis überein. Durch das grosse Nectarium erinnert unsre Pflanze an die unten zu beschreibende Lychnophora penninervia *; durch die glatten Früchte, deren Rippen kaum angedeutet sind, an Sphaerophora bicolor *. S. 12 (168) meiner Cassin. 1-flor. habe ich Albertinia bieolor DC! pr. V. p. 81 mit einem ? zu meiner Gattung Vanillosmopsis gezogen. Nun, nach Einsicht der zwei Originalexemplare im Münchner Herbar, bin ich im Stande, mich entschieden aussprechen zu können. Unser v. Martius hat im Herbar, dem Habitus nach, eine Gattung Lychnoce- phalus aufgestellt und zu derselben unsre Pflanze gezogen als Lyehnocephalus bicolor Mart!, dann als zweite Art Lychnocephalus tomentosus Mart! — DC! pr. V. p. 83 — Lychnophora tomentosa S2-Bip. Lychnoph. p. 49. DeCandolle hat also wie auch ich gefunden, dass die beiden Arten der Gattung Lychnocephalus Mart! zu zwei verschiedenen Gattungen gehören, weicht aber in der Unter- bringung der Arten ganz von mir ab, indem ich seine als eigne Gattung Lychnocephalus (tomentosus) betrachtete Art zur Gattung Lyehnophora ziehe. Die zweite Art. Lychnocephalus bicolor, welche DC! mit Albertinia verbindet, betrachte ich als eigne Gattung und nenne sie wegen der kugeligen, an Eremanthus incanus erinnernden Glomeruli Sphaerophora. — DC! pr. V. p. 81 vergleicht mit Recht unsre Pflanze mit Hololepis, deren axillären Aeste ebenfalls 11 _ 32 — kürzer als die Blätter sind und deren Achaenia glabra penta- gona mit denen von Sphaerophora verglichen werden können. Die Achaenen von Sphaerophora haben mehr Aehnlichkeit mit denen von Vanillosmopsis, namentlich von V. bra- «siliensis, als mit denen von Eremanthus, ebenso der Pappus. welcher aber durch: die kürzern ‘äussern Strahlen sich dem von Eremanthus etwas nähert, Um Verwechslungen mit Lyehnocephalus DU! zu vermeiden, habe ich den zweischnei- digen Namen. Lychnocephalus nicht beibehalten und es vor- gezogen, für die von mir als Gattung anerkannte Art einen neuen zu bilden: Sphaerophorna Sz-Bip. n. g. Lvehnocephali spec. Mart! — Albertiniae spec. DU! Capitula innumera, 2-flora, receptaculo communi rotun- dato insidentia, in glomerulum sphaerieum crassum, 1—1?/, poll, diametro metientem, eolleeta. Involucri 2 lin. alti foliola linearia, superne tomentosa.: Achaenia ultra 1 lin. longa, glaberrima, dilute brunnea, eylindraceo-subpentagona., basi areolä eirculari corneä decorata, apice in collum breve obscurum contracta, nectario.breve styliformi saepius coronata; pappus subeadueus, 13/, lin. longus, pallide ferrugineus, bi- serialis, radiis dentieulatis conformibus., sed. externis 4-plo brevioribus. Frutex sordide cinereo-ferrugineo-tomentosus, ramis 1/, poll. diametro metientibus, teretibus, conferte foliatis. Folia fere spithamea, 14/5 — fere 2 poll. lata, obverse lanceolata. obtusa, petiolo brevi semiamplexieauli insidentia, coriacea, in- tegra, supra nitentia minute scrobiculata, obsolete penninervia. suleo longitudinali pereursa, infra einereo-ferrugineo-tomen- tosa, penninervia, costä valde prominente. In foliorum su- periorum axillä, Hololepidis more, ramuli pauei oriuntur, 2—5 poll. longi, calami 'erassitie, inferne efoliati, superne foliis paucis muniti minoribus, glomerulo coronati sphaerico foliis superato. Coma foliorum magnorum superba ramunı terminat. — 188 Spec. I. Sphaerophora bicolor Sz-Bip. — Lycehno- eephalus bicolor Mart! herb. — Albertinia bicolor DC! pr. V. p. 81. Brasilia. in altis prov. Min. gener. leg. «a Martius! (v. sp. auetoris in herb. monac.). Nachtrag zur Gattung „Lychnophora“. In meinen Cassin. 1-floris p. 12 (168) habe ieh nach einem jugendlichen Exemplare eine neue Vanillosmopsis (syneephala) aufgestellt. Eine später aus dem Petersburger Herbar erhaltene benachbarte Art hat mich veranlasst, diese Art noch einmal zu untersuchen und mich nun überzeugt, dass beide Arten zur Gattung Lychnophora gehören und ver- möge der Tracht und des äussern Pappus die grössten Be- ziehungen zu Lychnophora Rosmarinus Pohl! p. 41, na- mentlich auch wegen der Blätter zur var. B. rugosa a. Eu- rosmarinus p. 42 und L. triehocarpha Sprgl! p. 43 haben, nach welchen sie einzuschalten sind. Sie gehören also zum Subgen. Il. Achyrophora und bilden eine eigne sehr ausgezeichnete (Gruppe: &, Penninervin Sz-Bip. Folia lanceolata, 2—4 lin. lata, anguste revoluta, supra demum glabra, rugulosa, glandulis minimis inseulpta, infra eano- v. eano-ferrugineo -tomentosa, penninervio -rugosa, 1is Lychn. Candelabri non absimilia. Frutices ineani, eorymbosi, capitulis 3—4-Horis, in elomerulum plurilobum, subliberum eolleetis. 2 BERN + Blepharipappns Sz-Bip. 28. (20 a.) Lychnophora syncephala Sz-Bip. Synon. Vanillosmopsis syncephala Sz-Bip. Cassin. 1-flor. p. 12 (168). Frutex ramosissimus, corymbosus. cano-ferruginascens, foliis — fere 3 poll. longis, obverse lanceolatis, obtusis, in petiolum attenuatis, infra retieulato-subpenninervüs, pappi externi paleis oblongo-lanceolatis, eiliatis, interni linearibus, complanatis, a basi ad apicem usque ceiliatis 1/,-spiris. Descriptio sec. speeimen herbarii berolin. unicum. Frutex speciosus, dichotome ramosissimus, corymbosus, spe- eiminis nostri pennam cygneam crassus, teres, tomento cano obduetus tenui, eicatrieibus notato triangularibus. Ramuli spithamei-dodronthales, pennam eorvinam crassi, anni praeter- lapsi efoliati, involueris persistentibus coronati, annotini L. penninerviae more conferte foliati, glomerulo coronati plurilobo, hemisphaerico, pollieis diametro, lobulis inferioribus pedun- eulatis, pedunceulis compressiuseulis. Folia ?%%,—2%/, pl: 1/ı poll. longa, 21/,—4 iin. lata, lineari-oblonga. obtusa, in petiolum alatum attenuata, clavatum, brevem, supra demum glabra, retieulata, punetis glanduliferis innumeris insculpta. margine anguste revoluta, infra pilis stellatis cano-ferrugi- nascenti-tomentosa. valde retieulato-subpenninervia, costä de- pressä sulco percursa obsoleto longitudinali. Glomeruli subliberi i. e. basi tantum foliis nonnullis muniti parvis, ca- pitulis compositi numerosis, sessilibus, 3—4-floris. Invo- lueri fere 2 lin. longi, eampanulati, 3-serialiter imbrieati, pubeseentis, demum glabrescentis, dilute brunnei foliola oblongo- lanceolata. obtusa, superne obscuriora, pubescenti-glutinosa. Flores glanduliferi, rubentes?. Achaenia (non matura) tur- binata, glandulifera. Pappi biserialis sordidi series externa paleis ?/; lin. longis composita oblongo-lanceolatis, obtusius- eulis, eiliatis et hine Lychn. Rosmarino Pohl! affınis, interna 12/3 lin. longa, caduca, paleis ad 20 lineari-complanatis a basi ad apicem usque eiliatis, dorso pubescentibus, 1/,-spiris. Brasilia aequinoet. leg. Sellow! (v. sp. in museo botan. berol.). ‚ —_ an + + Mlieropappus Sz-Bip. 29. (20 b.) Lyehnophora penninervia Sz-Bip. Vernonia: Frutex, 3-ped., ramos., foliis lanceolatis, utrinque attenuatis, denticulatis, subtus eano-tomentosis, ca- pitulis glomeratis, terminalibus: Ziedel! in schedula. Frutex ramosissimus, corymbosus, incanus, foliis — 1!/z poll. longis, lanceolatis, utrinque attenuatis, infra penninervio- retieulatis, pappo externo omnium minimo, pseudocoroniformi. interni paleis a basi eiliatis, 1-spiris. Deseriptio. Frutex tripedalis, einereus, dichotome ra- mosissimus. Specimen herbarii mei spithameum-dodranthale, inferne pennam corvinam erassum, teres, tomento tenui einereo obduetum, eieatrieibus triangnlaribus notato. Kamulin. 4 eireiter approximati. ad apicem usque foliati, adscendentes, 5—6-pollicares, apice saepius iterum, ramulos parvos 11/,—2- pollicares edentes, in corymbum palmarem dispositi. Folia sat conferta 1—11/, poll. longa, 2—3 lin. lata, lanceolata, inferiora retrorsa cum superioribus antrorsis mediis extrorsis minora, utrinque attenuata, obtusa, basin versus in petiolum alatum, euneatum valde attenuata, basi ipsä pulvino insidentia triangulari, supra rugosa. pubescentiä fugaci munita, demum glabra, punetis glanduliferis numerosis insculpta. sulco per- eursa longitudinali. margine anguste revoluta, integra, sed ad costularum apiceem — — prominentia et dentieulos hinc mentientia, infra pilis stellatis adpresse cano-tomentosa, penni- nervio-retieulata,. costä crassä sulco longitudinali percursa obsoleto. Ramuli sulcati glomerulo eoronati sublibero, foliis vix cineto. 3/,—1 poll. diametro metiente, hemisphaerico. plurilobo i. e. glomerulis pluribus, inferioribus breve pedun- eulatis, ecomposito. Capitula numerosa, sessilia, 3—4-fora. Involueri 12/3 lin. alti. campanulati, 3-serialiter imbrieati foliola ovato-oblonga, rotundata, pubescentia, demum glabra. brunnea, superne aftinium more maculä decorata obseuriore pubescenti-subglutinosä. Flores verosimiliter rubentes, glan- duliferi. Achaenia 1 lin. fere longa, ovato-turbinata, tereti- angulata, inferne valde attenuata, 10-costulata, brunnea, hinc inde glandulifera et valleeulis punctis innumeris parvis pieta — Mn striiformibus, obscurioribus, neetario styliformi 1/; lin. longo eoronata; pappo coronata biseriali, externo persistente, Lychn. trichoearphae modo pseudocoroniformi, sed multo minore, vix pereipiendo, paleis paucis eomposito depresso — 4-angularibus, margine superiore erenulatis, interno 1?/, lin. longo, sordido, paleis n. 20—22 eadueis, lineari-complanatis, dentieulatis, g-spiris. Brasilia, in campis sterilibus Serra d’Ouro-branco, Fehr. 1835 leg. b. Ziedel! (habeo sp. e herb. horti petropol.). S. 30 (186) meiner Cassin. 1-flor. ist nach n. 149 nach- zutragen als: 149 b. Staehelina uniflosculosa sibth. Sm. prodr. 2 p. 162. — fl. graec. tab. 846! — DC. pr. VI. p- 544. — Heldr! herb. graec. norm. n. 39%. Diese herrliche Pflanze, welche auch seit 1853 im bota- nischen Garten in Athen eultivirt wird, hat mir der Direetor desselben, Herr Th. v. Heldreich, von zwei Standorten ge- schiekt, nämlich vom Parnass, der classischen Localität Sib- thorps, wo er sie 1352 wieder gefunden: de Heldreieh! pl. exsic. an. 1851 n. 2478; dann vom thessalischen Olymp, wo er sie in saxosis regionis inferioris ac mediae, alt. 2—6000 ped. vom 20.—23. Juli 1851 in Menge in herrlichen Exem- plaren gesammelt hat. Die Exemplare vom Parnass wurden im Aug. 1855 in reg. abietina alt. 4500 ped. gesammelt. Ausserdem wurde diese seltene Pflanze noch am Berge Chel- mos im nördlichen Peloponnes im Jahre 1848 von Dr. Schwab entdeckt. Hätte ich diesen kleinen eleganten Strauch mit seinen eiförmigen, kurzgestielten, fein gesägten, apieulirten, oben grünen, unten schneeweiss-filzigen, triplinerven Blättern. seinen in einen erdständigen Corymbus gestellten, zahlreichen schlanken Köpfchen, deren eylindrische, imbrikirte, purpuras- eirende Hüllen so schön von dem schneeweissen, sie über- ragenden Pappus abstechen, ohne Angabe des Standortes gesehen, so hätte ich der Tracht nach geglaubt, es mit einer mexikanischen Pflanze zu thun zu. haben. Namentlich hat unsre unvergleichliche Staehelina unifloseulosa Aehnlichkeit mit den Vernonien aus der Gruppe Eremosis und Trianthaea, ist aber eine wahre Staehelina, der St. dubia Zin. und St. baetica DC! verwandt. Von dieser schönen Mittelmeer- gattung habe ich die Staehelina arborescens Lin., vou Honorius Belli in Creta gesammelt, in ©. Bauhins Herbar in Basel gesehen mit der Bezeichnung: Cyanus fruticosus eretieus. . In meinen Cassin. 1-Hor. p. 31—34 (187— 190) habe ich 7 Arten der Gattung Ainsliaea DU! pr. VII. p. 13 aufge- führt, zu welchen ich nun eine Ste bringe: Ainsliaea glumacea Sz-Bip. Synon. Hieraeium glumaceum Fries. epier. Hierae. p- 141. India or.. Silhet: Wallich! n. 3280 ex parte. , Als ich vor der Stettiner Naturforscherversamınlung am 16. Sept. 1863 mit meinem Freunde Dr. Volger von Frank- furt a. M. das Berliner Herbar besuchte, liess ich mir das mir unbekaunte Hieracium glumaceum Fries zeigen und war so glücklich, von Fries selbst bestimmte Exemplare vorgelegt zu bekommen. Das Hieracium silhetense DC! mit seinem involuero nigricante lag in der Nähe. Ich erkannte auf den ersten Blick, dass das Hieracium glumaceum Fries’ mit seinem involucrum glumaceum kein Hieracium sei und er- klärte es in Beisein der Herren Dr. Hanstein. Ascherson, Schweinfurt und Volger für eine Ainsliaea. Die Gattung Ainsliaea wurde nun geholt und meine Ansicht bestätigt. Ainsliaea glumacea Sz-Bip. hat ein capitulum tri- florum, achaenia villosa, folia oblonga, acuta, in petiolum attenuata, penninervia, integra supra medium utrinque denti- eulis 3—5. apieulatis munita. Zu Ainsliaea rechne ich noch: Ainsliaea? asperrima Sz-Bip. u ae Synon. Hieracium asperrimum Don. pr. fi. nepal. p. 165, welches sich von A. glumacea foliis sinuoso-dentatis, subtus setosis unterscheidet nach mangelhaften Exemplaren von Grif- fith’s plants from Khasiya India, distr. by Dr. ©. Lemann n. 274. Die nahe Ainsliaea aptera DC. pr. VII. p. 14 — Sz- Bip. Cassin. 1-flor. p. 33 (189) unterscheidet sich von beiden Arten folii limbo profunde cordato, suborbieulato. Carphobolus Schott! Ich kann meine Arbeit nicht abschliessen, ohne die oben oft erwähnte benachbarte, herrliche, reiche Gattung Car- phobolus Schott in Sprgl! syst. veg. cur. post. (an. 1827) p. 409 noch zu bearbeiten. Heinrich Wilhelm Schott, geb. am 7. Januar. 1794, Mitglied der kais. 1. c. deutschen Akademie der Naturforscher, mit dem Beinamen Velozo, Director der kais. Gärten in Schönbrunn, war als junger Gärtner mit unsrem v. Martius in Brasilien und hat die Bearbeitung eines 'Theils der ge- sammelten Schätze an C. Sprengel nach Halle geschickt. welcher sie als Appendix in den eur. post. p. 403—410 ver- öffentlicht hat. Die Gattung Carphobolus wird p. 409 mit 2 Arten, nämlich mit ©. sessiliflorus (C. lueidus *) und GC. umbellulatus aufgeführt. Der gelehrte Herr Professor, welcher in Bezug auf Cassiniaceen den Rubikon nicht über- schritten, macht mit der Gattung des jungen Gärtners, welche sich diesem in Brasilien selbst als solche aufgedrängt, kurzen Process und steckt sie in seine chaotischen Gattungen Conyza und Eupatorium, wie man unten sehen wird. Sprengel hat durch seinen ungerechtfertigten Machtspruch die Gattung Car- phobolus so tief vergraben, dass sie selbst in Lessing's gener. Compositarum nicht einmal erwähnt wird und nur zweimal in der ganzen Literatur unter Vernonia splendens ZU 88, — Less! (C. lueidus *) in Linnaea 1829 p. 252 und DC! pwodr. V. p. 18 n. 17 eitirt wird und bei DC. sogar als Carpholobus. Es ist unmögli®h, aus dem, was Sprengel! eur. post. p. 409 anführt, den Gattungscharakter von Carphobolus heraus- zufinden, obschon er p. 403 versichert, dass Schott ihm seinen faseieulum plantarum brasiliensium additis characteribus geschickt habe. Sprengel sagt p. 409 unter Carphobolus sessiliflorus Schott! (C. lneidus Sz-Bip.) esse receptaculum paleosum, quod secus mihi in conspeetum venit. Squamae enim anthodii aliquot interiores videntur quidem receptaculum obsidere, sed superest spatiolum centrale nudum, und bei Carphobolus umbellulatus Schott! ne vestigium quidem palearum in receptaculo ostendat. Zu bemerken ist hier, dass die squamae anthodii interiores, deren Sprengel erwähnt, nicht die innern Hüllblätter sind, welche bei allen Arten nach der Blüthe abfallen, daher der Namen Carphobolus, sondern im Gegentheile die äussersten, untersten, stehen- bleibenden. wodureh sich diese Gattung gerade auszeichnet. Ich habe desshalb an meinen Freund Schott, den Vater der Gattung, am 17. Mai 1863 nach Schönbrunn geschrieben, welcher mir schon am 20. Mai folgendes hierauf Bezügliche geantwortet hat: „Sie wünschen zu wissen, warum ich meine Compositen- „gattung Carphobolus genannt habe? Wenn auch meine „Erinnerungen durch die Zeit gelitten haben mögen, so glaube „ich doch mit einiger Sicherheit antworten zu können, — „weil die innersten squamae involueri zur Zeit, wo das „ganze Involuerum sich ausbreitet, abfallen. Dass ich das „receptaculum ein paleaceum genannt haben sollte, möchte „ich nieht glauben. Leider besitze ich keine Aufzeichnungen „hierüber mehr. Nie war ich der Meinung, dass Lychnophora, „Carphobolus und Vernonia eine Gattung bilden müssen, wenn- „gleich ich in Carphobolus die Vernoniacea erkannte.‘ Unser verehrter Jubilar v. Martius bestätigt in seinem Herbar bei Carphobolus Blanchetianus Sz-Bip. (Vanil- losma bicolor Mart!) die Gattung Carphobolus Schott's vollständig, indem er bei seiner Gattung Vanillosma sagt: 12 — 9% „Calyeis pars ima in hoc genere persistit.“ Ja! in Martii herb. flor. brasil. n. 852 wird diese Art mit folgendem lithographirten Zettel ausgegeben: „Vanillosma genere „a Vernonia differt. Basis anthodii persistit.“ Diese übereinstimmende Ansicht der beiden brasilianischen Reisegefährten ist von der höchsten Bedeutung. Kurz — an der Gattung Carphobolus ist Alles gut, sogar der Namen, aus xe0gos, palea, und Bakkı, jacio, werfen, abfallen lassen, nach Döderlein’s Bestätigung, ganz correct gebildet. Desshalb musste früher oder später diese natürliche, meist aus schlingenden Sträuchern bestehende, beinahe aus- schliesslich brasilianische Gattung wieder auftauchen. Lessing! in Linnaea 1829 führt unter Vernonia Seet. TII., $ 1, 9 Arten auf, von welchen 7 zu Carphobolus gehören und 5 neu sind. In Linnaea 1831 p. 630—632 führt Lessing unter Vernonia als Sect. III. $ 4 Vanillosma unsre (sattung noch reiner auf, da unter seinen 9 Arten 8 zu Carphobolus gehören, worunter eine neue ist. DC! prodr. V. p. 18 (an. 1836) hat unter Vernonia als Seet. IV. Vanillosma Less! $ 1 achaeniis glabris mit 16 Arten, worunter 8 neu sind und die alle zu Carphobolus gehören. Also haben wir hier unsre Gattung rein dargestellt. Wenn man vergleicht, was DeCandolle beim Gattungs- charakter von Vernonia sagt, so liegt die Vermuthung nahe, dass der grosse Systematiker auf dem Wege war, Carpho- bolus an’s Licht zu befördern. Bei Vanillosma Less! $ 2 achaeniis pilosis führt DC! pr. V. p. 21 vier Arten auf, sagt aber: „species a Vanillosmä subalienae et inter se forte vix eognatae.“ Und so ist es! Die beiden ersten Arten: n. 33, Vernonia Vauthieriana DC. und n. 34, V. elaeagnoides H. B. K., sind ächte Vernonien, sich auszeichnend durch ein stehenbleibendes Involucrum und einen äussern Pappus, vom innern durch Breite und Kürze sehr abstechend. N. 35, Ver- nonia Candollei (Mart. sub Vanillosmä) DC/, ist nicht ein- mal eine Vernonia, sondern nichts anders als Moquinia polymorpha DC! pr. VII. p. 23 ß. elaeagnifolia Zess., also eine Mutisiacee. Zu bemerken ist hier, dass unser —g v. Martius, ebenfalls von der Güte der Gattung Carpho- bolus durchdrungen, sämmtliche hierher gehörende Arten zu seiner Gattung Vanillosma gebracht, zu welcher er wegen der Tracht auch einige Moquinien gezogen. N. 36, Ver- nonia Gaudichaudiana DC!, ist, wie ich mich am 14. Sep- tember 1857 in DeCandolle’s Herbar und später durch die vom Pariser Herbar mitgetheilte Pflanze, welche Gaudi- chaud bei Rio Janeiro gesammelt, überzeugt, niehts anders, als n. 31 DOC! pr. V. p. 20, nämlich der ächte Carpho- bolus umbellulatus Schott! in Sprgl! cur. post. p. 409. Da ich, wie bekannt, Sprengel’s sämmtliche Cassi- niaceen für mein Herbar gekauft, bin ich dadurch auch in den Besitz der von Schott als Carphobolus an Sprengel geschickten Originalexemplare gekommen. Die Einsicht der- selben war die erste Veranlassung, mich der verkannten (rat- tung meines hochverehrten Freundes und Collegen Schott anzunehmen, deren Gattungscharakter ich folgendermassen auffasse. Carphobolus Schott! in Sprengl! syst. veg. eur. post. p. 409. Conyzae et Eupatorii spec. Sprgl! syst. veg. Vernoniae spec. auct. Vanillosmatis spec. Mart! herb. Capitulum pluri-, pl. 3—4-, rarius 5—6—16-florum, aequaliflorum. Involueri imbricati foliola sicca, interiora caduca, exteriora persistentia. Receptaculum parvum pl. columnae styliformi, eui involueri foliola affıxa erant, insidens elongatae gracili, foliola involueri extima superanti, v. eras- siori, breviori, vel sessile, nudum, planum imo patellaeforme. Corolla regularis, 5-fida, pl. albens, rarius rubra, Vanillam saepius spirans, unde nomen Vanillosma. Achaenia, pl. juniora agglutinata, eylindraceo-angulata, 10-costulata, costulis saepius obsoletis, valleeulis saepius punctis striiformibus picta, v. trigona, glaberrima, dilute brunnea, basin versus angustata, eallo basilari eorneo munita splendente. apice (juniora saepius a. quasi inflata) truncata et in collum attracta obseurum. Pappus persistens, 2-serialis, setis subaequalibus, reetis, externis brevioribus, saepe cadueis, v. 1-serialis, isotrichius, albens, sordidus, raro brunneus. Frutices v. arbores — 70-pedales pl. scandentes, Bra- siliam, rarins Peruviam, Columbiam v. Guianam anglicam in- habitantes, lepidoti, tomentosi, rarius glabri, ramis teretibus v. angulatis. Folia alterna, mägna. coriacea, petiolata, lan- ceolata, oblonga, ovato-rotundata, penninervio-retieulata, supra juniora pl. tomento stellato obsita, adulta glabra pilis quan- doque nonnullis stellatis residuis v. saltem punetis quibus insidebant munita, lucida, infra lepidota v. tomentosa, to- mento pl. stellato, rarius glabra. punetis saepius resinosis inseulpta, quandoque pellueidis, quä notä generi mexicano aceedit Öritoniae, eujus imvolueri foliola etiam caduca sunt, sed infloreseentia paniculato-corymbosa. ritoniae speciem novam hine vanillosmöoidem vocavi. Inflorescentia Hlieis more, glomerato-axillaris, i. e capitulis pluribus ovato-eylin- draceo-campanulatis in foliorum axillä glomeratis, sessilibus. vel peduneulis insidentibus — umbellulatis —, saepius iterum ramosis — biumbellulatis. Carphoboli analysis. Subgen. I. Eucorphobolus Sz-Bip. Capitula in foliorum axillä sessilia glomerata. Invo- lueri paueiserialiter imbricati foliola columnae styliformi affıxa, in cujus apice receptaculum observatur parvum. Folia supra pl. lucida, punetis notata. quibus pili insidebant stel- lati, infra tomento asterotrichio velutino munita v. lepidota, imo glabra. Species mere brasilienses, pappo externo brevi, albente. A. Microlepidene Sz-Bip. Capitula 3-flora in glomerulos 3—5 lin. diametro me- tientes eolleeta. Involueri ?/, lin. longi, subimbricati ovato- ds — campanulati foliola ovato-oblongo-lanceolata, glabrescentia, infima persistentia columnä receptaculigerä superata. Typus: C. lueidus. a. folia infra tomentosa. «. basi rotundato-subcordata. 1. Carphobolus lueidus Sz-Bip. Conyza lucida Sprgl! neue Entdeck. II. p. 142 (an. 1821). Conyza splendens Sprgl! syst. veg. III. p. 509 n. 32. Carphobolus sessiliflorus Schott! in Sprgl! syst. veg. cur. post. p. 409. Vernonia splendens Less’ in Linnaea 1829 p. 252 et 1831 p. 630 ex parte, cum deseriptione hybridä, spe- ciem sequentem etiam comprehendente. — DC! prodr. V. p- 18 n. 17. Frutex ramosissimus, ramis teretibus, adpresse tomen- tosis, demum glabris, teretibus, involueri foliolis pubescenti- bus. foliis cum petiolo 3—4 lin. longo, 2 — fere 3 poll. longis, 1—1?/, latis, ovatis, breve acuminatis. basi rotundato- subeordatis. integris v. minute dentieulatis. supra lueidis, punctatis et hine inde pilo stellato munitis, infra cano-flaventi- velutino-tomentosis. Brasilia. Rio Janeiro, Serra d’Estrella 1814— 15: Sellow! ad aquaeduetum: Mikan! (C. sessiliflorus Schott!) et Schücht! in herb. vindob.; Rio Janeiro, Catamba: Weddell! n. 156 b. (folia late ovata, denticulata); Gardner! n. 59 sine loei designatione. 8. basi euneata. 2. Carphobolus euneifolius Sz-Bip. Vernonia splendens Less. ex parte. In herbario berolinensi el. Less! C. lucidum et Ü. euneifolium non distinguit. — Sprengel! etiam in herb. berolin. ©. eunei- folium pro €. lueido habuit et in ejus herbario C. eunei- folii folia €. lueido sunt apposita. — 4 Vernonia isotriehia DC! pr. V. p. 18 n. 18 forsan hue spectat, licet pappum isotrichium deseripserit. Pappus externus parvus nempe caducus in achaeniis maturis sae- pius desideratur. Nulla mihi Eucarphoboli species nota est pappo isotrichio. Frutex ramosissimus, ramis teretibus, glabris, involueri foliolis glabrescentibus, foliis eum petiolo 4—5 lin. longo, 21/,—4°/, poll. longis, 3/,—?/, poll. latis, elliptieo-lanceolatis, utrinque, superne breve, acuminatis, inferne cuneatis, integerri- mis, supra lucidis, infra adpresse cinereo-asterotrichio-tomentosis. Brasilia, Nazare (Bahia) Sellow! in herb. berolin. b. tolia infra lepidoto-glandulifera. 3. Carphobolus lepidotus 82-Bip. n. sp. Frutex ramosissimus, ramis teretibus glabrescentibus, involueri foliolis glabris, foliis cadueissimis cum petiolo 4 lin. longo, 2—3 poll. longis, 1—/, latis, ovato-elliptieis, utrinque attenuatis, superne brevissime acuminatis, apice obtuso-rotundatis, inferne cuneatis, supra lueidis, valde reti- culatis, infra adpresse cinereo-lepidotis, glandulisque obscuris insculptis. Brasilia: Pohl! n. 114 in herb. vindob. e. folia glabra. 4. Carphobolus neurophyllus Sz-Bip. Frutex subscandens, glaber, ramosissimus, ramis tereti- bus, foliis cum petiolo 3—4 lin. longo, 11/, — fere 21/, poll. longis, 7—10 lin. latis, ovato-elliptieis, utrinque atte- nuatis, brevissime acuminatis, obtusis, utrinque valde nervoso- reticulatis, infra glandulis innumeris inseulptis. Brasilia, in fruticetis sepibusque inter Inhumerim et Madiocca Sept. 1823 Riedel! (Frutex subscandens, floribus albis, calyeibus imbricatis 8—4-floris) et sine loei disignatione: Riedel et ELangsdorf! in herb. horti petropol. B. Maerolepideae Sz-Bip. Capitula 3—14-flora, in glomerulos 3—6 lin. diametro metientes disposita, sessilia, involucri 2 — lin. longi, sub- = mw = imbrieati, ovato-eampanulati, foliola inferiora late ovata, pubescentia, interna oblonga, obtusa, apice pubescentia, in- fima persistentia, columnam receptaculigeram superantia. a. eapitula 3-flora, achaenia elongata, trigona. @. Pyrifoline Sz-Bip. Folia glabrescentia, integra, pachydermata. + breve acuminata, obtusa. 5. Carphobolus pyrifolius Sz-Bip. Vernonia pyrifolia DC! pr. V. p. 19 n. 21. Vanillosma pyrifolium et V. obtusum Mart. herb. Frutex scandens ramosissimus, ramis teretibus, crassis, flexuosis, junioribus ferrugineo-tomentosis, adultis glabris, in- volueri foliolis inferioribus ferrugineo-pubescentibus, superiori- bus apice tantum, ceterum glabris, foliis eum petiolo 5—7 lin. longo et eostä ferrugineo-tomentosis, 34 poll. longis, 5/,—1'/, poll. latis, integris, ovato-oblongis, brevissime acu- minatis. obtusiuseulis, basi rotundatis. utrinque penninervio- retieulatis, glabris, supra lueidis, infra opaeis, punetis glan- Auliferis insculptis et ad costae basin tantum pilis nonnullis stellatis munitis. Brasilia, pr. Rio Janeiro: Sellow! in mus. bot. berolin.: Weddell! an. 1843 n. 91 in herb. musei paris. cum schedulä: frutex scandens, floribus albis, antheris fuscis, odorus. + + longe acuminata, acuta. 6. Carphobolus oxyphyllus Sz-Bip. Vernonia oxyphylla DC! pr. V. p. 19 n. 22. Vanillosma acuminatum Mart! herb. ex parte. Seeundum auetoris speeimen a €. pyrifolio affıni differt: foliis eum petiolo 6—7 lin. longo, 3'/3 poll. longis, 11 lin. latis;, magis acuminatis, acutis, primä fronte etiam glabris, sed infra praeter glandulas numerosas insculptas, pilis stel- latis numerosis obsitis. Brasilfa, in sylvis pr. Rio Janeiro: « Mart! in herb. monae. — Be ß. Oblongifoliae Sz-Bip. Folia intra cano-tomentosa. —- basi rotundato-truncata, minute denticulata. 7. Carphobolus oblongus S2-Bip. Vernonia oblonga Gardn! in Hook. Lond. jowmn. of bot. V. p. 211. — Walp. rep. bot. syst. VI. p. 90. Frutex scandens, ramis teretibus, gracilibus, involueri glabrescentis foliolis inferioribus apice puberulis, foliis cum petiolo !/,-pollicari. 23/, poll. longis, S—10 lin. latis, oblon- gis, breve acuminatis, obtusis, basi rotundato-truncatis, sae- pius inaequilateris, minute dentieulatis, supra lucidis, imfra eum petiolo pilis pl. stellatis conferte einereo-tomentosis. Brasilia, Min. Ger. leg. Gardner! n. 4759; formam gracilem forsan specie separandam S. Catharina leg. d’Ur- ville‘ (v. sp. in herb. vindob. et berolin.). — —+- utrinque acuminata, semiserrulata. 8. Carphobolus semiserrulatus S2-Bip. n. sp. Vernonia oblonga S2-Bip. in Lindberg pl. brasil. n. 112, non Gardn. Frutex scandens, ramis teretibus, junioribus tenuiter tomentosis, involueri foliolis inferioribus ciliatis, subpubes- eentibus, foliis cum petiolo ?/,-pollicari, 21/,—31/, poll. longis, 7—10 lin. imo inferioribus — °/, poll. latis, oblongis, utrinqgue acuminatis, apice obtusiusculis, inferne cuneatis, supra medium utrinque serraturis 1—5, pl. 3—4 notatis. supra lucidis, infra cum petiolo dense cano-fusco-tomentosis asterotrichiis. Brasilia sine loci designatione: Sellow! in herb. berolin. (V. axillaris var.); pr. Rio Janeiro: Lindberg! n. 112. b. Capitula 5—14-flora, achaenia pentagona; folia sub- serrulata. «. Axillares Sz-Bip. Flores albi. Rami teretes. + folia mediocria utrinque attenuata, a medio sub- serrata, supra lucida penninervia, infra cum ramis tomento adpresso munita, capitula 7—10-flora. Br 9. Carphobolus Regnellii S2-Bip. Vernonia Regnellii Sz-Bip. in Regnell\ pl. brasil. ser. Il. n. 150. Frutex sec. el. Regnell. suaveolens, ramosissimus, ramis teretibus tomento tenni einereo vestitis, inyolueri 3 Iin. alti, subimbrieati foliolis late ovato-lanceolatis, dorso, praeeipue superne, pubeseentibus, foliis cum petiolo 1/, -pollicari. 2 31/5 41/, poll. longis, 1/a—3/,—°/, poll. latis, oblongis utringne acuminatis obtusiusculis, inferne euneatis subintegris vel a medio serrulatis supra lucidis, obsolete penninervüs. infra tomento asterotrichio einereo fulvo adpresso obduetis. Brasilia, Min. Ger., pr. Caldas: Fegnell! sine loci de- sigpatione: Sellow! in herb. berolin. et var. subintegrifolia a 8. Paulo ad meridiem: Sellow! — + folia grandia, subintegra vel a medio serrulata. supra penninervio-retienlata, infra cum ramis fer- rugineo-tomentoso-hirsuta, eapitula 5—9-flora. 10. Carphobolus axillaris S2-Dip. Vernonia axillaris Less! in Linnaea 1829 p. 253 et 1831 p. 630. — DC! pr. V. p. 19 n. 24. Vanillosma rufulum Mart! herb. ex parte. Frutex robustus 12—15-pedalis, cano-ferrugineo-hirsuto- tomentosus, ramis erassis teretibus hirsuto-ferrugineo-tomen- tosis; involueri 31/, lin. longi, brunnei glabri foliolis ovato- lanceolatis. acutiuseulis: foliis cum petiolo 3/,—1-pollicari. 4-7 poll. longis,; 11/x—2 poll. latis, ovato-oblongis, breve acuminatis, inferne attennato-rotundatis, integris rarius superne dentieulato-serratis, supra adultis glabris, retieulato-penninerviis. infra einereo-ferrugineo-hirsuto-tomentosis, eapitulis 5—9-Horis. Brasilia. Saquinho an. 1818 et Minas ad S. Paulo: Sellone!; Min. Ger. ad Caldas: Aegnell! ser. I. n. 215: prov. $. Pauli in campis inter Lorena et Taubate Decemhri (Va- nillosma rufula Mart! obs. n. 548 cum Moquinia poly- cephala mixt.): in sylvis siceis pr. Campinas Nov. 1825: Riedel! (arbor 12—15-ped. tlor. albidis). 13 98 ß. acutanguli. Flores atropurpurei (Riedel!), ranti su- perne acutanguli. 11. Carphobolus macropodus S2-Bip. Vernonia macropoda DC. pr. V. p. 19 n. 25. Vernonia glomeruliflora Walp. in Linnaea 1840 p. 311 et rep. bot. syst. Il. p. 538. Arbor altissima 20—70 yped. alta. foliis oblongo-ellip- tieis, acuminatis, subtus incanis, floribus atropurpureis, ‘an- theris nigris, odorem Vanillae aromaticae spirans: Ziiedel! in schedula; ramis cinereo-tomentosis superne praecipue junioribus acutangulis: involueri 5 lin. alti. campanulati, 5-serialiter imbricati cano-pubeseentis foliolis ovato-lanceolatis, intimis triangularıbus v. tam late ovatis. ut el. Walpers cordata deseripserit, colunmam receptaculigeram superantibus, foliis cum petiolo pollicari 4—5 poll. longis, %/,—24/, poll. latis, oblongo-elliptieis, breve acuminatis inferne attenuato-rotun- datis, saepe inaequilateris, ultra medium minute denticulatis, supra demum glabris retieulatis, infra tomento einereo astero- trichio hirsutis: eapitulis 11—14-floris in glomerulos, saepe approximatos, spicamque palmarem formantes, dispositis; achaeniis pentagonis: pappi serie externä breviore, tam caduca,. ut achaenio maturo isotrichius sit. Brasilia: Sellow! Pohl! n. 593; Canto Gallo: Schücht! in herb. vindob., Rio Janeiro: Lindberg n. 62 (V. axillaris Sz-Bip! non Less.); Min. Ger. ad Caldas: Regnell! pl. brasil. ser. Il. n. 149. Riedel et Langsdorf! n. 268 in herb. pe- tropol.; Serra d’Estrella an. 1823, Rio Janeiro an. 1832 n. 1137 et in sylvulis Franca Jul. 1834 n. 2385: Riedel! Subgen. Il. Hypericoides Sz-Bip. Capitula triflora peduneulis insident brevibus, crassis, angulatis, vamosis. hine quasi biumbellulata. Involueri 2—3 lin. alti, eylindracei, regulariter imbrieati, foliola in- feriora inerassata, superiora tenuia, lanceolata, superne ma- culä tomentosä notata.. NKeceptaculum subpatellaeforme columnä insidet erassä, foliolis involueri residuis breviore. —_ ie — Folia infra lepidoto-leprosa, Hyperiei modo glandulis innu- meris munita pellueidis. Caules angulati verosimiliter scan- dentes. Pappus externus brevis. Species mere brasilienses e typo C. leprosi. A. Folia subimpellueida, ovato-oblonga, acuminata, in- tegra, basi rotundata, infra cum caule cinerea. 12. Carphobolus einereus Sz-Bip. n. sp. Frutex einereus, involueri foliolis apice maculä notatis tomentosä parvä, foliis cum petiolo 4—7 lin. longo, 21/,—5 poll. longis, 1—12/3 poll. latis, ovato-oblongis, acuminatis, basi rotundatis. integris, supra lueidis, infra cum ramis an- gulatis tomento einereo, lepidoto, conferto, asterotrichio vestitis, pennimerviis, reticulatissimis. Brasilia: (lassen! Min. Ger. ad Caldas: Zegnell! pl. brasil. ser. II. n. 151. Ab affini ©. leproso differt: tomento einereo, foliis basi rotundatis nonnisi solis luei oppositis, paulo pellueidis. B. Folia valde pellueida, ovato-lanceolata, eaulis fulvo- tomentosus. a. folia integerrima. a. elliptico-oblonga. 13. Carphobolus leprosus Sz-Bip. Vernonia leprosa Less! in Linnaea 1829 p. 252 et 1831 p. 631. — DC! pr. V. p. 19 n. 19, Vernonia capitellata DC! pr. V. p. 20 n. 27. Vanillosma acuminatum Mart! herb. ex parte. Frutex ramosus, verosimiliter scandens, ramis acutan- gulis, fulvo-lepidoto-tomentosis, foliis elliptieo-oblongis acu- minatis, inferne attenuatis, integris cum petiolo 3—6 lin. longo, 3—6 poll. longis, I—2 poll. latis, supra lueidis, infra cano-fulvo-lepidotis. Brasilia, Gaspar Suares 1818: Sellow! pr. Rio Janeiro see. DC!: Martius!; Rio fanado ante Aldea dos Bois: Pohl! n. 589; Igrezia Velha: Blanchet! n. 3429; sine loei de- signatione: Riedel et Langsdorf! n. 265 in herb. petropol. £. lancenlata. 100 l4. Carphobolus notatus Sz-Bip. Vernonia notata Less! in Linnaea 1829 p. 256 et 1831 p. 631. — DC! pr. V. p. 19 n. 23. Frutex ramosus, verosimiliter scandens, ramis graeilibus angulatis, fulvo-einereo-tomentosis, involuceri foliolis apice maculä parvä, tomentosä notatis, foliis lanceolatis cum petiolo 5—7 lin. longo, 21/,—44/, poll. longis, 1/a—3/, poll. latis, supra lueidis. infra tomento einereo lepidoto, asterotrichio munitis. Brasilia. Sellow! et Sellow-Olfers 1323 in mus. botan. berolin.; Minas Ger. ad Caldas: Regnell! pl. brasil. II. ser. n. 144. b. folia dentieulata. ovata. 15. Carphobolus pellueidus Se-Bip. Frutex subscandens. flor. alb.. calye. imbiic. 4-Hor. Riedel! in sched.. involueri triflori, 2 lin. alti, 5-serialiter im- brieati foliolis ovato-lanceolatis obtusis, superne maculä tomen- tosä notatis, foliis cum petiolo 5—6 lin. longo, 3—31/, poll. longis. °/, — fere 2 poll. latis. ovatis. acuminatis, inferne rotundatis, minute crebreque dentieulato-sinuatis, supra lueidis, infra cum ramis acutangulis tomento fulvo-adpresso lepidoto munitis. Brasilia in fruticetis pr. Porto Estrella Sept. 1823 leg. Riedel! (h. sp. distinetissimam e herb. horti petropol.). Subzen. III. Biumbelluliferi Sz-Bip. Capitula 3—8 subumbellate peduneulis insidentia, apice pedunculorum primariorum orientibus, umbellate in foliorum axillä eonfertorum. Inmvoluerum imbricatum, eylindraceum, ovatum v. campanulatum. pl. glabrum. Receptaculum co- lumnä sustentatum brevissimä, erassä et hine subsessile. Rami adulti teretes, raro + — sulcati, nunguam vero acutanguli, cum foliorum grandium impellueidorum paginä aversä tomen- toso-lepidoti. Pappi series externa brevis, saepius caduca. Wi — A. Cylindroeephalus Sz-Bip. Involuerum ceylindraceum. a. capitula 3-flora, folia 5 poll. longa, 2'/, lata, in- voluernm 4—5 lin. altum. 16. Carphobolus Sellovii S2-Bip. Vernonia ramiflora Less! in Linnaea 1829 p. 255 et 1831 p. 631. — DC! pr. V. p. 19 n. 26, non vero Conyza (Carphobolus Sz-Bip.) ramiflora Sprgl! syst. veg. III. p. 509 n. 31. Frutex scandens, ramis tenuissime cinereo -lepidotis, teretibus, superne flexuosis, suleatis, subangulatis, involueri 4—5 lin. alti. eylindracei, glabrescentis foliolis dilute brun- neis, imbricatis, foliis grandibus cum petiolo 7—9 lin. longo, 4—51/, poll. longis, 11/,—2'/, poll. latis, elliptico-oblongis, apice brevissime acuminatis, obtusiusculis, basi obtusis, saepe inaequalibus supra medium minute dentieulatis, supra lueidis, infra einereo-lepidoto-tomentosis, penninervio-retieulatis, fas- cieulis axillaribus petiolum subaequantibus v. superantibus. Brasilia tropiea, Va. de Hyta: Sellow! (h. sp. e mus. botan. berolin.). b. Capitula plus quam 7-flora, folia maxima 8—10 poll. longa, ultra 5 poll. lata, involuerum 2 lin. parum longius sec. Less. 17. Carphobolus Lundianus S2-Bip. Vernonia Lundiana Zess. in Linnaea 1831 p. 631. — DC. pr. V. p. 20 n. 32. Arbor 20-pedalis, ramis dependentibus teretibus erassis, striatis einereo-lepidotis. Involucri eylindracei, arete im- brieati foliolis stramineis obtusis v. acutiusculis, glabris v. apice pubescentibus, foliis oblongo-elliptieis utrinque obtusis- simis, integerrimis, coriaceis, supra nitidis, infra densissime tomentoso-lepidotis, petiolo 1—1?/,-pollicari faseieulos axillares superante, floribus albis. Brasilia in Serra do Mar, pr. novum Friburgum, co- loniam Helvetiorum leg. el. Lund. —, Ba — Species mihi ignota foliis ©. Blanchetiano * accedere videtur, sed maximis ab omnibus diversa. B. Oocephalus Sz-Bip. Involucerum ovatum, irregulariter imbricatum, 11,—2 lin. altum. a, Involuerum glabrescens, rami teretes, sulcato-an- gulati, capitula 5-. sec. el. DU. 7—8-flora, folia acu- minata, acuta. 18. Carphobolus Poeppigianus S-Bip. Vernonja Poeppigiana DC! pr. V. p. 20 n. 30. — Poeppig! nov. gen. Ill. p. 42. Frutex alte scandens, ramis longissimis, simplieissimis. haud raro laxe dependentibns, tenuiter adpresse tementosis, teretibus, suleato-angulatis, involueri 2 lin. alti ovati gla- brescentis foliolis obtusiuseulis, exterioribus brevibus obtusis, abrupte in intima oblonga acutiuscula abeuntibus, foliis cum petiolo 8—10 lin. longo, faseieulos axillares subaequante, 5—6!/, poll. longis, 2—21/, poll. latis, ovato-elliptieis, acu- minatis, inferne attenuato -rotundatis, saepe inaequilateris. supra nitidis, reticulatis, infra penninervio-retieulatis, pallide- ferrugineo-lepidoto-tomentosis, floribus sec. el. Poeppig pallide viridibus. Peruvia subandina, in. sylvis ad Pampayaco leg. cl. Poeppig! n. 23. Plant. ign. 1425 (v. sp. distinetissimam in mus. botan. berolin.). b. Involuerum pubescenti-tomentosum, demum glabres- cens, rami teretes, capitula 5—6-flora, folia ellip- tiea obtusa. 19. Carphobolus teretieaulis S2-Dip. Vernonia tereticaulis DO! pr. V. p. 20. n. 28. Arbor 30-pedalis, v. frutex scandens (Karsten!), ramis gracilibus, teretibus cum involuero et foliorum paginä aversä einereo-tomentosis; involueri foliolis triangulari-ovato-lan- ceolatis, acutiuseulis, foliis cum petiolo 4—6 lin. longo, fas- cieulos axillares. graciles, polycephalos, subaequante, 3—51/z = Wi —- poll. longis, 11/,—2'/, poll. latis, ovato-elliptieis, brevissime acuminatis, obtusis, basi rotundatis, saepe inaequilateris, in- tegris, supra lueidis, retieulatis, infra penninervio-reticulatis, ılense eano-tamentosis, asterotrichiis. Quayaquil: Haenke!; Columbia, Villaviceneio alt. 1575 ped.: leg. amie. Karsten! speeimina pulcherrima, juvenilia. © Codonocephalus Sz-Bip. xwWdov, campana. Involuerum campanulatum, regulariter imbrieatum, 21/, lin. altum. glabrum, rami crassi, teretes, striati. Capitula 3—b-flora. 20. Carphobolus Blanchetianus Sz-Bip. Vernonia Blanchetiana DC. pr. V. p. 20 n. 29. Vanillosma bicolor Mart! herb. et herb. flor. brasil. n. 352. Vernonia Luschnatiana Walp. in Linnaea 1840 p. 312 et rep. bot. syst. II. p. 539 see. deseriptionem hue spectat. Arbor magna v. frutex scandens. ramis teretibus, pro- pendentibus, einereo-lepidoto-tomentosis. superne saepius sul- catis ferrugineo-puberulis, involueri 2—21/, lin. alti, ovato- campanulati, imbricati, pallide v. obseure brunnei, glabres- centis, foliolis ext. brevibus ovatis obtusis, intimis lanceolatis, acutiuseulis,. foliis cum petiolo 1/,—1-pollieari, 31/,—8 pl. 5—6 poll. longis. 11/a—21/g— 31/3 poll. latis, oblongo-ovato- elliptieis utrinque obtusis, inferne attenuatis pl. rotundato- truncatis, integerrimis coriaceis, supra lueidis reticulatis, infra penninervio-retieulatis, einereo-ferrugineo-lepidoto-tomentosis, pilis pl. stellatis sessilibus, faseieulis axillaribus petiolo brevioribus peduneulis angulatis, robustis insidentibus; ea- pitulis 6-floris, floribus albis, pappo ext. brevi. Variat foliorum magnitudine et forma, capitulorum nu- mero, involueri eolore pallide v. obscure brunneo. Brasilia: Sellow! inter Rio Janeiro et Campos an. 1815: Sellow!; in sylvis montosis Serra dos Orgäos pr. Mandiocca pr. Rio de Janeiro. ‚Jul. 1818: Martius!; Serra d’Estrella: Id — Pohl! n. 590; sine loci designatione Füiedel et Langsdorf! n. 263: in sylvis pr. Mandioca, Sept. 1823: Riedel! (#) scandens, tlores albi. odorati): in umbrosis montosis Rio de Janeiro Majo 1832: Züedel! in. herb. petropol. an in Montevideo? sec. herb. berolin: Sellow! (speciei polymorphae speeimina habeo numerosa). Subzgen.,. IV, Trigonnebnena Sz-Bip. Capitula 3—4-flora — 12 im foliorum axillä fasciculata. Involuerum 3 lin. altum, ovatum, utrinque attenuatum, d-serialiter imbrieatum, fuseum, glabreseens, foliolis ovato- lanceolatis, eiliatis. Receptaculum columnä styliformi crassä vix 1 lin. longä insidet. Flores albi (Weddell!). Achaenia 1?/, lin. longa, crassa, ovato-trigona, brunnea, glabra nervis obsoletis percursa, inferne attenuata, pappo eoronata 3 lin. longo, setis sordidis numerosis dentienlatis eomposito subaequa- libus, externis vero minoribus. 21. Carphobolus rotundifolius S2-Bip. Vernonia rotundifolia Less! in Linnaea. 1829 p. 254 et 1831 p. 631. — DC! pr. V. p. 19.n. 20. Vanillosma firmum Mart! herb. Frutex arborescens, 10—15-pedalis, firmus, einereo- tomentosus, Foliis cum petiolo 6—9 lin. longo, 3—4 poll. longis, 11/,—2 poll. latis, ovato-rotundis, subeordatis v. basi paulo attenuatis, quandoque retusis, eoriaceis, supra demum glabris, infra hirsuto-tomentosis. asterotrichüs. Brasilia, S. Paulo. S. Antonio do Monte. Sa. do Japo- ceto, Sa. da Capocete 1818: Sellow! sine loei designatione: Pohl!; Goyaz, Campos: Weddell! n. 1960 in herb. paris.: Min. Ger.: Claussen!; Min. Ger. in campis glareosis Jan. 1825: Riedel! n. 1365 (frutex arborescens, 10—12-pedalis, fol. cordatis, subtus tomentosis, for. albis, odoratis); in cam- pis Jundiatry, prov. 8. Pauli, Oct. — Jun. 1834: Riedel! n. 1854. (Arbor 10—15-ped., fol. ovatis subcordatis, obtusis, subtus eano-tomentosis, flor. axillaribus, sessilibus, congestis, flose. luteis.) V. speciei distinetissimae Eucarphobolum, ob — 105 a2 columnam receptaguligeram cum wmbelluliferis, ob invo- luerum ovatum regulariter imbrieatum jungentis speeimina numerosa. Subgen. UV. Leiothamnus Sz-Bip. Capitula 3—4-Nora, peduneulis 1/21 lin. longis insi- dentia. in foliorum axillis valde fascieulata, faseiculis tam approximatis, ut saepius in spicam confertam 3 poll. longam, 1—1/, poll. diametro metientem sint dispositi. Involn- erum 2 lin. altum, ovato-campanulatum, 5-serialiter imbri- eatum, foliolis hemisphaerieis ovatis, obtusis, fuscis, superne maculä nigrä decoratis. Receptaculum sessile, planum. Achaenia non penitus matura, 1f/, lin. longa. Pappus brunneus, 2-serialis, serie externä paulo latiore !/,, internä 3 lin. longa. 22. Carphobolus Riedelii Sz-Dip. Frutex scandens, glaberrimus, ramosissimus, ramis te- retibus einereis, ramulis sub angulo reeto orientibus, foliis cum petiolo 3—4 lin. longo, 31/,—6 poll. longis, 1 —1?/, poll. latis, obovato-lanceolatis, breve acuminatis, acutis, inferne euneatis, utrinque lueidis, penninervio-retieulatissimis, nervis fere horizontaliter a costä abeuntibus. Brasilia, Junio 1822: Riedel! (Vernonia scandens Less! in schedula herb. horti petropol., unde speciem habeo distinctissimam glabritie, capitulis confertis, praeeipue vere pappo brunneo. Eucarphobolum cum Umbelluliferis jungit. Pappi 2-serialis series externa brevis, valde conspieua et re- ceptaculum sessile, planum. Subgen. VE. Umbelluliferi Sz-Bip. Capitula ovato-campanulata pluri-(7—16)-flora, sessilia v. peduneulata, in umbellulam disposita. Involuerum multi- serialiter imbrieatum. Receptaculum sessile, planum, con- vexum v. patellaeforme. Pappus 1-serialis isotrichius. Folia infra lepidoto- v. lanato-tomentosa. 14 106 A. Apodocephali Sz-Bip. Capitula sessilia 7— 12-flora. a. capitula campanulata. e@. eapitula 7—S-flora, receptaculum convexum 1/; lin. diametro metiens, folia infra eonferte einereo-lepidoto-asterotrichio-tomentosa. 23. Carphobolus latifolius Sz-Bip. Vernonia asterotrichia (non Poepp.) var.? lati- folia R. Spruce! Frutex scandens, ramulis teretibus, adpresse cinereo- tomentosis, capitulis in foliorum axillä 3—5-sessilibus, 7—8- floris, involueri campanulatı. 4 lin. alti, regulariter, 7-seria- liter imbricati, viridi-brunnescentis, foliolis triangulari-ovato- “ lanceolatis, obtusiuseulis. pubescentibus, foliis eum petiolo 3 lin. longo, 2i/,—41/, poll. longis, °/,—21/, poll. latis, ovatis, acuminatis, basi rotundatis, saepe inaequalibus, minu- tissime dentieulatis, supra demum nitidis, reticulatis, infra penninervio-retieulatis, conferte cinereo-asterotrichio-lepidoto- tomentosis, achaeniis °/, lin. longis. 10-costulatis, inferne attenuatis, callo basilari corneo, apice truncatis et sub pappo 21/, \in. longo, isotrichio, albo, Vanillosmopsidis more, paulo in collum obseurius tinetum attractis. Brasilia, in vieinibus Obidos, prov. Para. Dee. 1849 coll. R. Spruce! (vw. sp. in herb. reg. monac.). ß. eapitula 12—?-flora, receptaculum convexum 1 lin. diametro metiens, folia infra subferru- sineo-pubescenti-asterotrichio-tomentosa. 24. Carphobolus asterotrichius S2-Bip. Vernonia asterotrichia Poepp! et Endl. nov. gen. III. p. 41 tab. 247! — Walp. rvep. bot. syst. II. p. 539. Frutex scandens, ramulis teretibus, pallide einnamoneo- pubescenti-asterotrichio-tomentosis, eapitulis 12—?-foris, 3—5 in foliorum axillä subsessilibus, petiolo longioribus, in- volucri 4 lin. alti, 6—7-serialiter regulariterque imbrieati foliolis ovato-lanceolatis, acutiusceulis, dilute brunneis, superne = Mm obscurioribus, glabris, nitidis, vix tenuiter eiliatis, foliis cum petiolo 2—31/, lin. longo, 21/,—3'/; poll. longis, 1—-1'/ poll. latis, ovato-oblongis, breve acuminatis, basi rotundatis, subeordatis, integerrimis, supra nitidis, retieulatis, infra viridi- griseis pubescenti-asterotrichio-subtomentosis, floribus gla- bris, albis, achaeniis non penitus maturis ultra 1 lin. longis. glabris, pappo 3 lin. longo, albo, isotrichio. Peruvia orient. in marginibus sylvarım ad missionem Tocache, Maynas alto, Junio leg. Poeppig! n. 1837 (v. sp. in herb. vindoh.). b. capitula ovata, superne attracta. 25. Carphobolus opacus Sz-Dip. Vernonia opaca Benth. in Hook. Lond. journ. of bot. II. p. 39. — Walp. rep. II. p. 539. Frutex verosimiliter scandens, ramis teretibus, sordide einereo-tomentosis, capitulis 7-floris numerosissimis, confer- tissimis, in foliorum axillä glomeratis, sessilibus, glomerulis tam approximatis, ut spicam fere continuam forment dodran- thalem, involucri fusei, nitidi, ultra 2 lin. longi, ovati, re- gulariter 7-serialiter imbrieati foliolis ovato-lanceolatis, acu- tiuseulis, inferne eiliatis, foliis eum petiolo 3—4 lin. longo, 21%—3!/, poll. longis, 5/,—1?/; poll. latis, ovatis, acuminatis, inferne rotundato-attenuatis, integerrimis, coriaceis, supra nitidis, infra penninervio-retieulatis, einereo-ferrugineis, astero- trichiö-hirsuto-tomentosis, achaeniis glabris, pappo 2 Im. longo 1-seriali, isotrichio albente. Guiana angl., Savanne m. Novembri 1842 leg. el. Rich. Schomburgk! n. 900. B. Umbelluliferi legitimi Sz-Bip. Uapitula 10—16-flora, peduneulis subaequilongis insi- dentia in umbellulum dispositis. a. Involuerum brunneo-virens, 4—5 lin. altum, regu- lariter imbrieatum. Folia coriacea. 105 26. Carphobolus Lechleri Sz-Bip. Vernonia Lechleri Sz-Bip. in Leehl! pl. peruv. ed. Hohenacker n. 2479 et in Lechl! Berberid. p. 57. Frutex scandens ramis teretibus, tomento tenui cinereo munitis,. involueri foliolis externis brevissimis triangulari- oyatis, obtusiuseulis, vix pubescentibus, imtimis lanceolato- linearibus, capitulis 15-floris, 5—8 in umbellulam dispositis, foliis ceoriaceis cum petiolo 4/2-pollicari, glomerulis paulo breviore, 3—41/, poll. longis, 1—1?/, poll. latis, ovato-oblon- gis, acuminatis, basi rotundato-attenuatis, saepius inaequila- teris, supra nitidis, infra penninervio -retieulatis, cinereis, asterotrichio-lepidoto-tomentosis, achaeniis glabris. vix ?/, lin. longis, pappo fere 2 lin. longo isotrichio, albo. Peruvia, inter virgulta pr. St. Gavan, Aug. 1854 leg. Lechler! n. 2479. b. Involuerum fuscum. Folia tenuia. e. irregulariter imbricatum, 12—16-florum, foliolis nitentibus. ovato-oblongo-lanceolatis, sensim in longiora abeuntibus 4 lin. longis. 27. Carphobolus umbellulatus Schott! in Sprgl! syst. veg. eur. post. p. 409 n. 65 (an. 1827). Eupatorium umbellulatum Sprgl! 1. e. Vernonia? Gaudichaudiana DC! pr. V. p. 21 n. 30. Frutex ramosissimus scandens, ramis teretibus, tomento tenui cinereo, fugaci munitis, capitulis pedicellos graciles, einereo-tomentosos paulo superantibus, in glomerulos oligo- cephalos, saepius tam confertos dispositos, ut spicam forment interruptam, palmari-spithameam, receptaculo sessili plano, foliis cum petiolo 1/,-pollicari, 21/,—4!/g poll. longis, 2/,—12/z poll. latis, oblongo-lanceolatis, utrinqgue acuminatis, integer- rimis, tenuibus, supra lueidis, infra penninervio-reticulatis, adpresse lepidoto-tomentosis, einereis. Brasilia: Schott! (C. umbellulatus) pr. Rio Janeiro: Mart! herb. fl. brasil. n. 199 (Vernonia isotrichia); Gauw- dichaud! n. 678 (V.? Gaudichaudiana DO!); Weddell! in — 109 — herb. mus. par.; pr. Rio Janeiro in collibus sieeis et in fru- ticetis pr. Macache, Jun. 1832: Riedel! in herb. horti petropol. 8. irregulariter imbricatum foliolis nempe externis 3-serialiter imbrieatis ovatis obtusis, non sensim sed abrupte in intima oblongo-lanceolata abeun- tibus. Capitulum 10-florum. 28. Carphobolus ramiflorus Sz-Bip. Conyza ramiflora Sprgl! syst. veg. III. p. 509 n. 31 (an. 1826). Vernonia umbellata Less’! in Linnaea 1829 p. 255 et 1831 p. 631. — DC. pr. V. p. 20. n. 31. Frutex scandens, ramosissimus, ramis teretibus tomento tenui einereo, fugaei munitis, eapitulis — 10 in foliorum axillä. in umbellulam dispositis pedicellis gracilibus tomen- tosis insidentibus, petiolos paulo superantibus, glomerulis tam approximatis, ut spicam interruptam forment spithameo- dodronthalem. foliis eum petiolo !/,-pollicari, 21/5 — 31/2 poll. longis. 1/3 — fere 1 poll. latis, lanceolatis, utrinque acumi- natis, subdentieulatis, tenuibus, supra nitidis, infra penninervio- retieulatis, einereis, lepidoto-tomentosis. Brasilia merid. Engho de Cebola an. 1818: Sellow! in mus. bot. berol.; Min. Ger.: Claussen! n. 1081. Obs. Ab affıni ©. umbellulato involuero foliisque abunde differt. Von den 28 hier beschriebenen Arten hat Sellow 13 zuerst gefunden, Riedel 3, Poeppig 2, dann je eine Art Schott. v. Martius, Pohl, Lund, Claussen, Gardner, R. Spruce, Haenke, R. Schomburgk und Lechler. 1821 wurde die erste Art C. lueidus als Conyza lucida Sprengel! und 1826 die zweite Ü. ramiflorus, auch als Co- nyza, von Sprengel bekannt gemacht. 1827 hat Schott seine Gattung bei Sprengel veröffent- licht und Carphobolus umbellulatus zuerst beschrieben. — 1109 — 1329 in der Linnaea hat Lessing! C. leprosus, rotun- difolius, notatus, axillaris und Sellovii beschrieben und 1831 C. Lundianus. 1836 hat DeCandolle ©. isotriechius (vielleicht meinen Ü. cuneifolius?), pyrifolius, maeropodus, bereticaulis, Blanchetianus und Poeppigianus unterschieden. 1843 hat Hooker U. opacus beschrieben. 1845 Pöppig ©. asterotrichius. 1846 Gardner C. oblongus. 1857 habe ich C. Leehleri unterschieden und heute Ü. euneifolius (isotrichius DC?), lepidotus, neurophyl- lus, semiserrulatus, Regnellii, einereus, pellucidus, Riedelii und latifolius. Zwei von Freund Linden in Neugranada und Venezuela gesammelte, Carphobolus nahestehende Pflanzen kann ich in keiner mir bekannten Gattung unterbringen und bin desshalb genöthigt, aus denselben neue zu bilden: Critoniepsis-Sz-Bip. nov. gen. ob Critoniae habitum. Capitulum triflorum, aequaliflorum. Involueri 1!/% lin. longi, glabrescentis, brunnei, subimbricati foliola externa ovata, persistentia, demum stellate expansa, interna oblonga, obtusa, superne pubescentia, Carphoboli more caduca. KRe- ceptaculum minimum, nudum, planum. Floris rubri, glan- duliferi stylus Vernoniacearum. Achaenia glabra, turbinata, 10-costulata, callo basilari munita, magno, splendente, pappo coronata persistente, 2-seriali, obscure albente, serie externä 1/; lin. longä, paleis linearibus, complanatis, acutis, eiliatis, internä 1?/, lin. longä, paleis factä 30 eireiter setiformibus, dentieulato-barbellulatis, apicem versus celavate incrassatis, antennaeformibus, obtusis. Frutex forsan scandens, ramis teretibus, pennae crassitie, junioribus ferrugineo-puberulis, demum glabris, einereis, con- ferte foliatis, paniculä myriocephalä 8 poll. longä, inferne = mM = 6 poll. latä, terminatus. Folia cum petiolo 1/g-pollieari, 4—41/, poll. longa, 1—/, poll. lata, elliptieo-lanceolata, utrinque acuminata, integerrima, coriacea, supra lueida infra penninervio-retieulata, tomento adpresso lepidoto-leproso mu- nita einereo-ferrugineo, pilis vix stellatis, costä nervisque + — ferrugineo-puberulis, pilis integris. BRami inferiores 31/, poll. longi. patentes. inferne foliis minoribus, 2 poll. longis, Y, latis obsiti. paniculä 1'/, poll. longä et latä ter- minati; ramuli superne sensim breviores, efoliati, ultimi 1—4 lin. longi. ferrugineo-pubescentes apice capitula plurm gerunt sessilia. Critoniopsis pappo biseriali antennaeformi et inflores- eentiä paniculata a Carphobolo differt. Sp. 1. Critoniopsis Lindenii Sz-Bip. — Vernonia (Vanillosma) Lindenii S2-Bip. an. 1849 in litt. ad am. Linden! Nova Granada, prov. Cauca, Quindiu las Voleaneites, Febr. 1843, alt. 10,000 ped.: Linden! n. 1054. Tephrothazmsus Sz-Bip. nov. gen. S . ’ . TEpOPS, cinereus, Faıwos, Krutex. Capitulum 3-(5—6)-Horum, aequaliflorum. Involnerum 31/, lin. longum, ovato-cylindraceum, pubescens, demum gla- breseens. nitidum, brunneum, foliolis eoriaceis, 6-serialiter imbricatis, triangulari-ovato-oblongis , obtusiusceulis, eiliatis et paulo erosis, externis persistentibus, internis navieularibus, cadueis. Receptaeulum %/, lin. diametro metiens, convexius- culum, sessile. Flores albi, 5-dentati, dentibus lanceolatis puberulis, antherarum corona ovato-oblonga, obtusa. Achae- nia erassa, 2 lin. longa, superne 1/, lin. lata, ovato-cylin- dracea, trigona, glabra, glandulis sessilibus adspersa, grisea, inferne attenuato-rotundata, callo basilari vix indicato, apice truncata et paulo attraeta, pappo coronata, 4—4"/, lin. longo, persistente, dilute ferrugineo, paleis subcorneis, rigidis, anguste linearibus, longitudinaliter striatis, denticulatis, apicem versus angustatis, acutis, paueis exteriorum brevioribus, sed sensim in internas abeuntibus, ita ut pappus externus non distinguendus. — Frutex cinereus, dichotomus, ramis teretibus, 11/, lin. diametro metientibus, cum ramulis alternis 31/,—7 poll. longis, 1/—?/3 lin. diametri, adpresse tomentosis, inferne foliis brevioribus munitis. Folia eum petiolo 3—4 lin. longo, 21/),—31/2 poll. longa, °/,—1!/, poll. lata, obovata, apice brevissime acuminata, basin versus cuneato-attenuata, inte- gerrima, coriacea, supra lucida, penninervio-retieulata, infra eostä erassä percursa sulcatä, penninervio-reticulata, nervis Carphoboli more /, lin. ante marginem areuate anostomosan- tibus, adpresse lepidoto-tomentosis, pilorum asterotrichiorum adpressorum radiis linearibus utrinque attenuatis; capitula in foliorum axillä ramis brevibus, 2—6 lin. longis, insidentia 1—3, foliis brevioribus, in paniculam oligocephalam disposita. Sp. 1. Tephrothamnus paradoxus S:-Bip. — Ver- nonia (Vanillosma) paradoxa Sz-Bip. in litt. ad am. Linden! an. 1850. Venezuela, prov. Truxillo, Agua de Obispa, ‚Jul. 1843 alt. 9000 ped.: Linden! n. 1453. Obs. I. T. paradoxo valde affınis est: Sp. 2. Tephrothamnus calophyllus S2-Dip. — Uo- nyza calophylla Willd! herb. n. 15627 et herb. Armth! nune museo bot. berolin. incorporatum, pr. Cumana.m. Oct. 1799 (Vendem. an. 8) a cl. Humb! et Bonpl! lect. cum adn. „arbor 30-pedalis“. Olim in herb. Willd! observavi: ca- pitula 5-flora, uti e receptaculo denudato vidi, et involueri foliola subimbrieata. eireiter 12, triangulari-lanceolata, acuta, pubeseenti-serieea. — T. calophyllus a T. paradoxo differt: foliis 21/7, —4 poll. longis, 1—1?/, poll. latis, elliptico-ovatis. utringue attenuatis, pilorum tomenti asterotrichiorum ramis latioribus brevioribusque, elliptico-linearibus, involuceri seri- cei foliolis ovato-lanceolatis, acutis. — T. paradoxus folia habet obovata, breve acuminata, basi cunesta, tomenti aste- rotrichii ramos angustiores, involueri glabrescentis foliola obtusiuseula eiliata. Obs. IL. Vernonia pyenantha Benth. pl. Hartweg p. 134 n. 754 etiam Tephrothamno adseribenda esse vi- detur = 113 Sp. 3. Tephrothamnus? pyenanthus Sz-Bip. Foliis 3—5 poll. longis, 1—2 latis, ovati-elliptico- oblongis, acuminatis, subdenticulatis, subtus albo-tomen- tosis, capitulis 6-floris cymoso-corymbosis, pappo externo brevissimo, paleaceo, interno vix achaenio (1'/, lin. longo) longiore, sordide albido. In Columbiae montibus Paccha: Hartweg n. 754. Eine neue Proteopsis muss ich noch nachtragen, welche ich unter den vom Ber- liner Herbar mir übersendeten, unbestimmten, von Sellow in Brasilien gesammelten, Cassiniaceen auf den ersten Blick als zu Proteopsis Mart! Zucc! gehörend unterschieden habe. Da die P. argentea M! Z! im Münchner Herbar aufbewahrt wird und beide Arten von mir in keinem andren Herbar ge- sehen wurden, es also Schwierigkeiten hat, beide seltene Pflanzen nebeneinander zu vergleichen, halte ich es für Pflicht, dieselben hier noch zu besprechen. Beide Pflanzen sind bei näherer Untersuchung so verschieden, dass ich sie als Unter- gattungen betrachte: Proteopsis M! Z! — Sz-Bip. supra p. 378 et Lychnoph. p. 58. A. Euproteopsis Sz-Bip. Achaenia 10-costato-alata, pappo !/, torto superata, involueri brunnei foliola spinä elongatä albente patulä su- perata; folia elongato-lanceolata, acuta, tomento argenteo- sericeo-pannoso, filis elongatis composito, munita. l.. Proteopsis argentea M! Z! — Sz-Bip. supra p. 378 et Lychnophora p. 58. Brasilia, Min. Ger., Serra de Piedade, Apr., Majo: Mar- tius! in herb. monac. 15 — 3. Asteretrichium Sz-Bip. Achaenia 20-costulata, pappo 1?/, torto superata; in- volueri brunnei, concoloris foliola spinä reetä brevi terminata, folia oblongo-lanceolata, acuminata, tomento flavieanti-einereo, eonferto, asterotrichio, nervis arrectis et Jineis transversalibus impressis in areolas quadrangulares innumeras diviso. obdueta. 2. Proteopsis Sellovii Sz-Bip. nov. spec. Herba 4, grandis. plures pedes alta, tomento flavicanti- einereo confertissimo, asterotrichio. opaco obteeta. eaule tereti 21/,—3 lin. diametro metiente,. medullä farcto, confer- tissime ad apicem usque, capitulis 6—-7-aggregatis coro- nato, foliato. Folia oblongo-lanceolata acuminata, inte- gerrima, 4—5 poll. longa. °/, poll. lata, inferne attenuata. semiamplexicaulia, costä latä nervis longitudinalibus lineata, infra nervis lateralibus arrectis, inter nervos parallelos et penninervios medium tenentibus, suleulis transversalibus in areolas quadrangulas divisa. Capitulum multiflorum. In- volueri campanulati, ultra 1/, poll. alti. foliola lineari-lan- ceolata. dilute brunnea. econcoloria. ciliata. juniora sericea. spinä reetä brevi terminata. Receptaculum? Flores? Achaenia crassa, 2 lin. longa. cylindracea, paulo incurva, brunnea, glaberrima, teretiuscula, 20-costulata. inferne paulo attenuata, basi annulo paulo dorsali (obliquo) munita. fo- ramen orbieulare eireumvallante, apice truncata et-supra sul- cum annulo brevi, osseo, acuto terminata, eui pappus insidet cadueissimus, obscurus, 31/2 lin. longus, paleis lineari-com- planatis compositus serrulato-eiliatis. 19/,-tortus et hine Lychnophorae accedens. Brasilia, sine loci designatione, verosimiliter Min. Ger., leg. b. Sellow! n. 1287 (v. in mus. botan. berolin, specimen juvenile nondum florens et alterum defloratum). Achyrophora Adenophyllae Re Ainsliaea aptera DC. . Albertinia arborea Gardn. Axillares ? asperrima glumacea bardanoides Mart. bicolor Gardn. ee 81, brasiliensis Spr. . Candolleana Gardn. capitata DC. 79, crotonoides Mart. 75, discolor Spr. Elaeagnus Mart, 75, 7 erythropappa DC. goyazensis Garin., incanescens Mart. 73, Oleaster Mart. obtusata Mart. polycephala DC. . rufiseta Mart. . 73, saligna Mart. . stellata Gardn, 74 verbaseifolia Mart. 75, 77 Albertiniopsis Apodocephali Asterotrichium . 48 106 96 114 sısier. ) Biumbelluliferi . Blepharipappus . Carphob olus Schott asterotrichius axillaris Blanchetianus einereus euneifolius latifolus . Lechleri lepidotus . leprosus lueidus Lundianus maeropodus . neurophyllus notatus oblongus . opacus oxyphyllus pellueidus Poeppigianus pyrifolius . ramiflorus Regnellü . rotundifolius Riedelii Sellovii Seite 100 34 77, 88, 91 *) Wo keine Autorität bemerkt ist, bedeutet es: ©. H. Schultz- Bipontinus. Uarphobolus semiserratus — sessiliflorus Schott 88, — tereticaulis umbellulatusSchott 88, Chionoelada . Chionolaena DC. arbuscula DC. _ lychnophorioides Chronopappus DC. bifrons DC. . Codonocephalus Conyza calophylla wind. lueida Spr. — ramiflora Spr. - splendens Spr. . Cophopappus Oritoniopsis Lindeniü Oyathophora Cylindrocephalus Daphneopsis Decaphora Elaeagnus Eremanthus Less. { a, Ä Elaeagnus — glomerulatus Less. . goyazensis ineanus Less, mollis . — * pallidisetus stellatus — . verbaseifolius = Weddelli Ericaster Eucarphobolus Eueremanthus Eulychnophora x Eupatorium domingense Spr. umbellulatum Spr. Eupinaster Tan Seite 96 93 102 108 41 70 7ı 7ı 77 77 103 116 Seite Eupiptolepis . 62 Euproteopsis . 113 Euvanillosmopsis 78 BHaplostephium Mart. . . 53 — Passerina M. 54,18 - ramosissimum . 55, 73 Haynea pedunculata Spr. 60 Heterophyllum . . . : 7 Hieracium asperrimum Don. 35 — glumaceum Fries . 87 silhetense DC 87 Hololepideae ART, Hololepis . Re: 58, 59 - involuerata . . . 60 — peduneulata DC. 60 Homalophyllum . 47 Hypericoides . 98 Jodopappus . 76 Jubilaea 27 Huasiopetalum albidum Pohl 74 Leiothamnus rauch, 105 Lepidodendron (diehotomum Sterne Mn. 1] Lepidodendron larieinumSternb. 11 Leptospermoides 61 Leueopholis Gardn ... . 7 _ phylieoides Gardn. 71 Lychnocephaliopsis . . 50, 51 Lychnocephalus Mart. 49 — bieolor Mart. 81, 83 — tomentosus M. . 49. 81 Lychnophora Matt. . . 9,19 — affinis Gardn 13.41 — albertinioides Gardn. 48 - Blanchetiüi 44 - brunioides Mart. 46 = Candelabrum 25 — einerea 38 — diosmaefolia Pohl . 63 — ericoides Gardn, 38 Seite Lychnophora ericoides Mart. 36 - Gardneri . 280 — hakeaefolia Mart. . 23 — humillima 5l — lanigera Pohl 21 Martiana Gardn. 28 — miecrophylla . 34 Passerina Mart.. 54, 72 - penninervia . 81, 85 - phslicaefolia DC. . 46 — Pinaster Mart. . 40 — pinifolia 42 Pinus Pohl 34 — platyneura 37 — Pohlü. 83 proteaeformis DC. 16, 36 — Pumilio Pohl 40 — ramosissima Gardn. 55. 72 - reticulata Gardn 24 - Riedelii il — rosmarinifolia Mart. 26 — Rosmarinus Pohl 13. 41 - salieifolia Mart. 23 — Selloviü „+82 — staavioides Gardn.. 30 — - Mart. 27, 33 — subulata Gardn. 54, 72 — syncephala 84 _ tomentosa 49, 81 — trichocarpha Spr. . 483 — uniflora 27, 72 en villosissima Mart. . 29 Lychnophoriopsis 55 - heterotheca .. 56 Lyehnophorites Mart.. 11, 13 — dichotomus Mart.. 11 larieinus Mart. . 11 Macrophylium . 64 Macrolepideae 94 Macrolychnophora . 21 Macropappus 85 Microphyllae 32 117 Seite Microphyllum 61 Microlepideae 92 Microlychnophora . 44 Monosis brasiliensis Gardn. . 81 Moquinia polycephala Gardn. 97 Nectaridium . 80 Oblongifoliae 96 Oleariopsis 52 Oliganthes Cass, 17 — rufescens . 18 Oocephalus 102 Otophora . 26 Pachychaeta 36 Pachyphyllae 30 Penninervia 885 Pentaphora 28 Pinaster FA UDE Piptocoma lychnophorioides Less er ai Ders 43 Piptocoma rufeseens Cass. . 18 Piptolepis 2 58, 60 — buxoides . 63 — erieoides . 68 - imbricata . 63 leptospermoides 62 - Martiana . 64 Oleaster 64 — Pseudo-Myrtus . 64 Platyneura 37 Platyphyllum 0 Polypappus discolor DC. 78, 79 Proteopsis Mart., Zuce. 58, 113 - argentea M. Z. 58, 113 — Sellovü ı14 Pseuderemanthus 75 BRosmarinus Eschwege 40 Serratula peduneulata Pers. 60 Soaresia 56 Soaresia velutina . . x» Sphaerophora bicolor Staehelina uniflosculosa Sibth, Stenocephalum . . . . . apiculatum brevifolium hexanthum megapotamicum melanotrichium monticolum . _ penieillatum . targiaefolium Stenophyllum Tephrothamnus - calophyllus . paradoxus pyenanthus Trichophora . Trigonachaena Umbellulifei . - legitimi Wanillosma acuminatum Mart. Vauillosma bicolor Mart. firmum Mart. obtusum Mart. pyrifoium Mart. rufulum Mart, Vanillosmopsis . . . . albertinioides brasiliensis capitata erythropappa.. glomerata . polycephala saligna syncephala 35, 72, Vernonia . ar apiculata Mart.. 99 103 104 95 95 97 77 80 8 79 79 79 78 79 84 19 67 118 Seite Vernonia asterotrichia Poepp. 106 R.Spruce 106 — axillaris Less. 97 - — _8z-Bip. 98 — Blanchetiana DC. . 108 — brasiliensis . . 72. 81 — brunioides Less. 47 — Burchelliana Gardn. 64 — buxoides Less. . 63 — capitellata DC. . 99 — erotonoides . 76 — Elaeagnus 76 — ericoides Less. . 63 ?GaudichaudianaDC. 108 — glomeruliflora Walp. 98 — hakeaefolia Less. .. 23 — hexantha . 70 — imbricata Gardn. 63 — involucrata Less. 60 — , isotrichia DC. 94 — — Mart. 108° — jodopappa 77 — Lechleri 108 — leprosa Less 99 leptospermoides Mart. 62 — Lindenü . 111 — Lundiana Less. . 101 — Luschnatiana Walp. 103 — maeropoda DC... 98 -- Martiana Gardn, 65 megapotamica Spr. 8 67 Spr. @ety 68 — monticola Mart. 63 — notata Less. . 100 — ° oblonga Gardn. 96 _ — Sz-Bip. 96 — DOleaster DC. 64 — opaca Benth. 107 — oxyphylla DC. . 95 — paradoxa . 112 — peduneulata DC. 60 — penieillata 69 — Pinaster Less, . 40 Vernonia Ve RT — Regnellü. . . - Ti ‘ — rotundifolia Less. . 104 er ‚ i salieifolia Less. . scandeps Less. splendens Less. ‚staavioides Less. . targiaefolia DC. tereticaulis DC. trichocarpha Spr. . umbellata Less. villosissima Less. . Vernoniaceae orthochaeteae . spirochaeteae . Seine 105 93 34 69 102 43 109 29 17 17. \ # # A ie " \ ee. “ Ye - * l k u we an En In A 2 f Ir We: er ah { 2 ka BA = #+ u u ART, Eitaln wer, Wr Hirn ylkatinder "== ® W En YR A RR) "Pk PR PR A Te a BEL.” a 1 an Sei le N Hank he... er N nr ® E vn, nein > > ) ol N RES ron? Te > ar j Be Yu ya eL | sat E ar ag hr % sr ii: EAN ; . “ a“ } % 3 > Pr x ART . ER “ REN ” RE >> 2) rt ASEE > Dr RR > > RR) BoD “ > > « ii“ “ > o ” 44% > Dr d « BR “ “ > er De 3 Br « Sa 3 BE 2 > 3 < “ > 1% > “ >> a De “ D “ S ER 3 Bo 3 \ ö BB ER Ss SSRCE Sn DR 2 a