SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. I. *Le champ est grand et ouvert à ceux qui voudront y faire gerbe; il y en reste plus «que l'on n'en a moissonné.» (Guy de la Bnossr, De la Nature, Vertu et Uulité des Plantes [1628], p. 2.) SELECTA | FUNGORUM CARPOLOGIA, EA DOCUMENTA ET ICONES POTISSIMUM EXHIBENS QUAE VARIA FRUCTUUM ET SEMINUM GENERA IN EODEM FUNGO SIMUL AUT VICISSIM ADESSE DEMONSTRENT. JUNCTIS STUDIIS EDIDERUNT LUDOVICUS- RENATUS TULASNE, ACADEMLE SCIENTIARUM PARISINZ, MONACENSIS, TAURINENSIS ET CJSAREE LEOPOLDINO-CAROLINE NATURE QURIOSORUM SODALIS ; PROBOTANICUS IN MUSEO PARISIENSI HISTORLE NATURALIS , CET. ET CAROLUS TULASNE, MEDICINE DOCTOR IN FACULTATE PARISIENSI; TURONES FRATRES. TOMUS SECUNDUS. AYLARIEI. — VALSEI. — SPHJAERIEI. ACCEDUNT TABULJE XXXIV JERE INCIS.E. PARISIIS, IMPERATORIS JUSSU , IN IMPERIALI TYPOGRAPHEO EXCUDEBATUR. M DCCC LXIII. «De omni re et in omni scientia, utilitatis fructum atque DEI laudem et honorem quaerere.» (De Imit. Chr. VL, 1v, 17.) » Sm 98alb unb Gelb, auf SBergen uub in Griuben, » Sid), unausjpred)tid) Stádtiger, »Wnenbfid) guter, fevelidjer, » Gott, aller SBelten Gott, Sid) fudjen unb Sid) finben!» (Tops, F. Meckl. sel. 1.) VIRO: ILLUSTRISSIMO, OMNI DOCTRINA ORNATISSIMO, CAR. FRID. PHILIB. MARTIO, IN REGIA SC. ACAD. MONACENSI EPIST. PERPET. MAGISTRO , ACAD. SCIENT. PARISINJE LITT. ADJ. CET. CET. APUD ORBEM UTRUMQUE DE REBUS BOTANICIS QUUM INFIMIS, TUM DIGNIORIBUS PRECLARE MERITO , QUI ENTM PRIUSQUAM E NOBILISSIMIS PALMIS IMMARCESSIBILEM SIBI NECTERET CORONAM, PRIMA ILLIUS STAMINA EX EXIGUA QUIDEM, SED PATRIA, MUSCORUM FRONDE EXSTRUXIT, DEINQUE IN TRACTANDIS STIRPIUM BRASILIENSIUM NATURIS, MIR ADMODUM CONSTANTLE, EXCELLENTISQUE ET SINGULARIS ERUDITIONIS , NOBIS OMNIBUS , AMABILIS SCIENTLE STUDIOSIS , AD HANC USQUE DIEM EXEMPLUM FACTUS EST, LIBRUM HUNC, PLE OBSERVANTLE ET ADMIRATIONIS HUMILLIMUM DOCUMENTUM, D: D: D: AUCTORES. «In scientia nature, omnium amplissima ob tot tantaque objecta, laborarunt tantum non innumeri, quos , non absolvisse omnia constat. Multa restant quae posteritati natura reser- «tamen, licel absolverint multa in comparanda supremi Numinis cogni- «vavit, nimirum ul omnis :vi homines haberent quo se exercerent, «tione, proque collatis tot tantisque beneficiis gratum erga illud testarentur animum. * (Lixy. De Usu Hist. nat. parte L, cap. u, $3.) PR/EFAMEN. * Benedicat terra Dominum, laudet et superexaltet eum in secula.» * Benedicite montes et colles Domino; benedicite universa germinantia in terra Domino.» (Dax. ii, 74-76.) «DEUS non solum colum et terram, nec solum hominem et angelum, sed nec exigui et contemplibilis «animantis viscera, uec avis pennulam, nec herba flosculum, nec arboris folium sine suarum partium con- x venientia derelinquit. » ( Div. Avevsr. De Civit. Dei, lib. V, cap. xr.) PR/EFAMEN. Prodit tandem alter fungi nostrae Carpologie tomus qui ut sallem speramus, doctrinam tueatur in priori propositam. Quadam in exspectatione liber si fuerit, maxime veremur ne infra plurimo- rum opinionem jaceat. Attamen qualemeunque se habeat, eum hodie non tradere nequimus; quae enim longo jam tempore elu- cubrati sumus diutius retinere vix licet, nec ulla nobis in presenti facultas est meliora ea efficiendi. Olim forsan quidquid in his sit erroris et vitii, acutior mente perspicere et intelligere dabitur, nosque tunc menda omnia, quantum res patietur, sedulo indigi- laturos et exempturos fore libentissime profitemur. Error in librum nostrum eo facilius irrepserit quod de fungillis perexiguis et minus nolis agere perreximus. Nos autem ad has plantulas suscepta causa etiam invitos trahebat. Etenim quo minoris magnitudinis et magis infimae sint dignitatis, eo majori fructuum et seminum copia ac diversitate abundare vegetabilia constat. Porro circa Pyrenomy- cetum ordines omnium sincerrimos verba modo faciemus et a no- bilissimis exordium capiemus. Dum in hoc obscuro et vepribus impedito mycologi campo versamur et detinemur, minime nobis displicet quod audiamus solertissimos mycologos, exteris in terris, omnibus nune incumbere viribus ut theseos nostra comprobatio- n. B x PRJEFAMEN. nem inter Fungorum primates prosequantur; imo confitemur nos propterea d micromycetes diutius et libentius fore comman- suros. Viri rei botaniez studiosi norunt omnes quantopere phytolo- gum juvet in iypum incidere novum ejusque characteres attentis Sn inspeetos solemni modo exponere; at longe magis quisque delectabitur in. disquisitionibus unde mores totius or dS quem amplexus est, investigare, organa antehae inaudita et analogias scrutatoribus diuo: preetermissas deprehendere, ac preser tim varia unius et ejusdem typi membra disJecta recognoscere et denuo compingere possit. Cui id contigerit, 15 sane altius in arcana. na- turw ingressus erit, harmoniam qua / adhuc latuerat fortunatus intellexerit, atque simul ac novam nactus fuerit scientiam, justam quoque invenerit. causam cur magis ac magis mundi laudet Arti- ficem eique grates agat humillimas. Atqui emo utriusque generis phytologo illi simul oc- currunt qui fastidito micromycetum studio otia sua dare, vana vulgi opinione non deterretur. Jam inter veteres multi rebus hu- jus modi se recreari et vitze suae aegritudines elevari existimabant, qui tamen, quoniam oculorum suorum aciem vitris augere non possent, entium summa duntaxat attigerunt; quanto igitur majora gaudia physicis hujus :evi preebentur quibus microscopi ope in ipsa rerum penetralia introspicere licet! Patres artis nostre» in. Fungis ordmandis prope solius. forme singulis privàe rationem. habuerant, ideoque dissimillimos typos ut Aylarias cam. Clavarus, Poroniam et. Pezizas , Tubera cum Lyco- perdis caet. preter naturam. consociaverant. Qui Pyrenomycetum methodicam distributionem erant aggressi, compagem eorum 1n- ternam item plerique neglexerant; quin imo prohibebat b. Scmi- PRAEFAMEN. : vius. ( Mykol. Hefte, parte alt. p. 9 et seq.) quidquid diseriminis vel characteris ex intimis organis (traheretur, tum propter formi- datas disquisitionum difficultates, tum quia abscondita structura, -sicut. sibi videbatur, externa specie affatim denuntiarentur. Num eliam magnus Jussueus olim argueretur quasi salebris, vana sci- licet, ut dicebatur, embryonis consideratione, artis botanica adi- lum impedisset? Neotericis autem minime licel. vitrorum. usum respuere et rerum intima obstinate ignorare; contra non modo scientiam jam comparatam in rem suam convertere, sed etiam eandem augere necesse habent. Quidquam istius muneris nobis Ipsis proposue- ramus, sed cura suscepta viribus nostris jam impar evasit. Alii inchoatum opus perficient. Quum tamen fungos a nobis explora- los promiscuos tradere omnino dedeceret , eos digerere tentavimus secundum affinitates quas universa fabrica declararet. At ne quis putet hanc nobis esse fiduciam ut arbitremur systema exstruxisse eujus intra partes varias definitosque terminos omnia Pyrenomy z celum genera Jam nune absque negolio cogi possint. Qui non prorsus imperfecte noveramus, ea sola atüngere et ordinare de- euit; plura olim si verisimillime reperiunda sint quae sana duce analogia, formis nostris apte respondeant, id tamen non obstat quominus haud immerito vereamur ne limites ordinis expositi plurima ex parte longe angustiores hodie videantur, quam ut infi- nitam Pyrenomycetum varietatem coercere queant. Crescat 1deo scientia fungorum istius generis, systema ipsum non poterit quin pro modo augeatur. Lectorem insuper admonere velimus nos maxime de his pyre- nomycetibus verba fecisse quos vivos nee semel olffenderimus. Spheriacet fungi. brumali tempore potissimum vigent, quando xu PRJ/EFAMEN. frigus et varie coli injurize phytologos a rure arcent ; aridi vero, salva forma et quidem omni vite specie, diu persistunt; causa duplex ideo est cur bene multi, sicut. mycothecae haud pauci tes- lantur quas percensuimus, nonnisi obsoleti et evacuati plerisque. fungorum messoribus semper hactenus innotuerint. Titulis aut verbis novis, quantum fieri potuit, parce usi sumus; nos enim haud fugit quidquid detrimenti scientia patiatur tum ex verborum insolentia, tum ex frequenti nominum immutatione; quis ex. gr. non moleste ferret Lichenum nomenclationem , per scriptorum libidinem, in tantam abiisse confusionem? Malo for- lassis inopinato, saltem minime mediocri, Linnzganam seu bina- riam propter nomenclaturam , ars nostra Jam pridem laborat; ubi plantam quameunque loco movere in instituta dispositione expe- dit, sepius etiam non possumus quin titulum ejus simul commute- mus; et quia mutationes hujus modi quum scienti:e mmeremento, tum vario phytographorum arbitrio quotidie requiruntur, in ehaos prope necessarium magis ac magis demergimur. /Egre quidem valuissent homines tot cognomma privata fingere quot diversas novissent plantas; vegetabilia tamen singula vocabulum unicum, triviali seu vernaculo more, si accepissent, idem, mutato loco, necessario non mutassent. Hxc autem modo ad illud obiter. dicta sint, ut recordemur naturam nobis pene infinitam esse et physi- corum scientiam babelicae confusioni, si dicere fas est, ex parte patere. Itaque in hodiernum tempus apte cadere videtur hoc saerum proverbium : «Sicut qui mel multum comedit non est ei «bonum, sic qui scrutator est majestatis, opprimetur a. gloria. » ( Prov. xxv, 27.) An ideo fracti animo rerum naturalium studium derelinqua- mus? Utique minime; nostri est his in terris veritatem quz forma PR/EFAMEN. xir DEI est, pertinaciter in omni re quaerere; eam autem integram comparare nulli mortalium unquam licebit, ac propterea culpa vacabunt inviet» nostrae ignoranti:; eulpa contra meritissime argueremur si naturze admiranda qui 1mmensa Creatoris libera- litate quotidie oculis nostris objiciuntur, in illius gloriam inter- pretarr totis viribus non niteremur. « Necesse est, inquit. magnus * Livius, omnia esse creata in usum hominis, hominem autem in «gloriam Creatoris qua manifestatur ex opere creationis... Crea- «tor mundum ita instruxit ut homo ubique miraeula illius manu facta adspiciat , terramque mille modis variantem intueatur, quo "nova objecta semper ejus curiositati oblectamento sint, ne magis "irita teedium ipsi facessant. » ( Cut. bono? [1 7»2],$ XIV. ) Quidam nos increpuerunt quod elucubrationes nostras latine exposuerimus, at quidquid cause, sit venia dicto, unquam obten- derit, animos nostros nondum adeo movit ut nos quocunque modo facti pigitum sit. Profecto dolemus ornatius dicere non posse; sed patri decus, neglecto ad tempus nativo sermone, adeo non infirmare arbitramur, ut contra nostris laudem, quantula ea cumque sit, conciliare nobis videamur. Linguarum diversitas plus quam montes et flumina proximas gentes dividit et à mutuo com- mercio arcet; singuli insuper populi nimio sui amore laborant ; caveamus igitur ne litteras latinas quibus rerum naturalium scien- tia, scientiaque divinarum tanto ;»vo ubique gentium christiana- rum pariter utuntur, si superbe nunc exagiaverimus, in laqueos simul ineurramus hostis antiqui apud. quem odio est genus hu- manum et propterea quidquid ad mortalium animos concordes faciendos ac doctrinis veris excolendos conducere valet. '" Dabamus Caville ad. Versalias, xvin calend. m. septembris, a. D. MDCCCLXIII. dd apu ani " & i duras ILE ELENCHUS. PIUEFAMEN. ELENCHUS . . . CORRIGENDA . .... -. AYLARIEI.. Sect. I. Protospore vulgo unius modi, co- nidiomorple , pulvere, nude v. in- cluse. 1. Conidiis nudis ea: hupmenio concreto , stro- ma recens vestiente , natis , solitarie acro- genis. A. Stromale fruticuloso. - XYLARIA Fn. (tab. 1, i1, xin et xx).. *. Principes , lignicolie vel carpogen. 1. XynaRIA PoLYMORPHA Gnrv. (tab. xix, figrszai)a.e i LAe Alano opm: ! 2. X. Hyroxyroy. Gngv. (tab. 1, fig. i- 1/1) Nue Co UN CURE TVAE Ere. 3. X. camporum Fm. (tab. :, fig. 15- 309/89 Cuun ct sd uum A. X. Oxyscavriz Tur. (tab. xni, fig. 1- M P Ei ** Dlebeim, terrestres. 5*, Xvranra. PEDUNCULATA Fn. (tab. u, fig. 20xel30) evaserat e 5^. X. pEDUNGULATA, PUSILLA Tur. (tab. ui, figa) puto aatem n. Stromate repando-pulvinato. Decr um ix ]. HE. OSTULINA Tur. (tab. ili) Oase. Usrvniva vunaanis Tur. (tab. ur, lig. 1-6). XV Jj Huc spectat adnotatio I, p. 297. NX ie ; : , : 2». Conidiis nudis , plurimum e villo brevi , 1 erecto , ramoso , quod stromati effuso aut figure: determinato inseritur, natis , se- piusque capitato-acrogenis. | II. PORONIA Wiurp. (tab. I1) ec ie | Ponoxra roscrara Fn. (tab. imi, fig. 7-18). | IV. HYPOXYLON Bun. (tab. iv et xni).. | 1. Hypoxvros coscEvrTRICUM Gv. (tab. | Xxur fg 4-10). c cree JN A | 2. H. coceisguy Burr. (tab. iv, fig. 1-6). |; S9 z HSRUTILUMT UE onmes | ^. H. ruscuw Fn. (tab. iv, fig. 7-1 Dor 7 3. Conidis intra suprema stromatis strata quasi in capsella carnosa generatis, tan- 11 demque liberatis et effusis. id V. NUMMULARIA Tur. (tab: vic p ovn 1. Nouwvrania Burrranpr. Tur. (tab. v, i5 fig. i-i) sese oC s 2. N. nisengra (Scuw.) Tur. (tab. v, fig. 1-10!) cer RS 3. N-DRYOPHIDATUL. ES 17 Hujus loci est adnotatio Il, p. 297. 18 Sect. IT. Protospore interdum. duplicis ge- neris, alie conidiomorphne, nude ot pul- ^b vere, alie nude vel incluse simulque adglutinate et in cirros eructate. 1. Spermatiis nudis, nempe e stromate pro- prio nudo , conico-expanso et peculiariter sulcato natis. VI. STICTOSPHJERIA Tur. (tab. v)... Sricroseinra. Horruaxwr Tur. (tab. vr). . Hic conferas adnotationem III, p. 298. 3. Spermatiis intra privata conceptacula diu clausa. generatis; conidiis nudis pulvereis quandoque accedentibus. ^. Stromate late effuso , quasi indeterminato. VII. EUTYPA Tur. (tab. viret vut). . . . . * Eutypae sporis cylindricis et curvis. 1. Evryra. Acn Tur. (tab. vir, fig. 8- SOUPE ee Uc ceu Ar CODES EU 29 ELATI (Drns:) tene 3. E. rravo-vinzws (Prns.) Tur. (tab. vui, 1g. 1-7) MED Uu e (Ue 4 $5439 9^9 78 F9 bre ei h. E. sPivosa (Pzns.). ....... lees ** Eutypa sporis ovalis et rectis. 5. Evrvra nearvizss ( DC.) nobis (tab. vur, n. Stromate pulvinato vel placentiformi , de- finito et sepius exiguo. VIII. DOTHIDEA Fn. (tab. ix et x)... .. 1. Domumza ninzsia Fn. (tab. ix)... ... 2. D. wgraxops Tur. (tab. x)......... Huc simul spectant adnotatio quarta et quinta, p. 298. IX. POLYSTIGMA DC. (tab. vm)... ... :. Ponysriewa nopncw Pzns. (tab. viu, fig E1020) aee RES iS : P. rorvuu Prns. ..... X. MELOGRAMMA Fz. (tab. xi)... . .. . Mrtocnauwa. Bururanpr Tor. (tab. xi, ^ 3. M. exnosuu (Samw.)........ sus a Melogramma gyrosum nostrum attingit ad- nolatio VI, p. 298. A. M. easrüivUM (Fn.)..... ELENCHUS. hig bo 59 53 56 57 59 6o HL VALSED SL omeore aue R e Sect. I. Protospore nude, nunc unius modi et spermatiomorplue , nunc contra dupli- cis, quin etiam triplicis generis. * 1. Spermatiis vulgo solis obviis. I. DIATRYPE Fa. (tab. xir). ......... * Ascis polysporis. 1. Diamnypg ougnciva ( Prns.) nostra (tab. xi fg a-iby v sic bod s 2. D. vennvorronurs (Euni.). 5... Ad hunc locum pertinet adnot. VII, p. 298. ** Ascis octosporis. 3. Durnyrz piscironuris (Horru.).. .. . A. D. purama (Horrg.) ..... sess. IL. QUATERNARIA Tur. (tab. xu)... .. 1. QuarEnsAntA. Prnsoouu Tur. (tab. xil, fig. 16-35)... ..... T A : Cfr. etiam adnot. VIII, p. 298. 2. Q. nissgPTA (Fn)... sslsssu. II. CALOSPILERIA Tur. (tab. xu et XXV) D UK UR I M NC DUO TUET DETENER Ah. C. vannvcosa Tur. (tab. xxiv, fig. 1-9 ). De fungillo nostro etiam agitur in adnot. X . p. 299. 2. Conidüs dissimilibus sepissime commis- tis; spermatüs discretis raro accedenti- bus. V. MELANCONIS Tur. (tab. xivxvi, xxr ei: xxiv eode ete oce oL — * Macro- seu melanoconidiis simplicibus (Me- lanconia Linkto). 1. Miaxconis sriLoosrowa (Fn.) Tur. (tab. xvgcicim won e LP 2. M. Aw Tux. (tab. xxr, fig. 19-33). 3. M. emmwsosrnowa (Fm.) nobis (tab. xxv digdicog i e TE " 129 ^. M. sropuza Tur. (tab. xxiv, fig. 10- 210) TY DE CA SIUE EUN OE TTA b. M. canrmsusa Tu,........seen. ** Melanoconidiis loculatis. a. Stromate tenui. 6. Moraxcoxis Dunkgugt Tur. ........ 7- M. uacnosprnuA (Prns.) Tur. (tab. XIV, fig ij adde n b. Stromate. incrassato ; melanoconidiorum. pul- vere densius constipato et interdum egre solubili (Corynea Nzzsto). e MzLANGONIS LANGIFORMIS (Fn.) nobis (tabsixvr)erd Toe 9. M. vunovara Tur. (tab. xv, fig. 7-1 5). Mz rowerpsSsTUL A eet ee on . M. uopoxa Tur. (tab. xv, fig. 1 -6).. Error duplex deprehenditur in adnot. XI, p. 299. Sect. IT. Protosporce conceptaculo proprio , plus minus distincto , incluse , unius modi vel duplicis generis. 1. Protosporis unius modi , crassis, sepius arcuatis , in excipulo medio vel perithecüs superposito plerumque natis. V. CRYPTOSPORA Tur. (tab. xvin)... .. * FEndosporis (saltem. majoribus) linearibus , continuis et pallidis. 1. ÜRYPTOSPORA SUFFUSA (Fn.) Tur. (tab. 2. C. Brrorx Tux. (tab. xvir, fig. 13-9 7) SS CITIES DUDAS s 1o es Videas insuper adnot. XIII, p. 299. ** Endosporis ovatis, septiferis, tandemque js p q fucatis. ^. CnyProsPonA AUCTA (Brnx.) nobis (tab. XU g.1-42)4 ul eet Qn 3. Pycenide. peritheciis imposita. et quando- que stylosporis simul et spermatiis feta. VI. HERCOSPORA Fn. (tab. xvin et xix ). Hzncosrona Tite Fn. (tab. xvur et t. xix, fige e uevencéos f stre e VII. AGLAOSPORA DNras. (tab. xx et xxr). I. ELENCHUS. 1927 129, 135 138 139 1A iA 14b 1iÁig 154 159 154 ibid. 158 | | | *. Endosporis muticis. 1. ÁeLAospona pnorusa DNrns. (tab. xx). 3; À: 3. A. PUsTULATA (Maz.).. . RUDIS (Fn; )... .." Meet **. Endosporis setiforis. A. AeLiosrona raEtEBOLA ( Fr.) nobis (tab. xxr, fig. 1-18)... .... H 55 A. Tarsora (Fn-). eee evt 3. Spermogonio discreto , solitario aut sori ex perithecüs centrum, tenente , simplici vel multiloculato. VIII. VALSA Fn. (tab. xxii, xxn et xxv).. m De Didymosporio quodam L prop- ter Valsas agitur in adnot. XIV, p. 399. 1. Endosporis pallidis , continuis et muticis. a. Endosporis longe linearibus , exilibus et flexuo- sis. 1. Vasa conyuma To,........uuu.. b. Endosporis breviter lineari-cylindricis et curvis, *. Spermogonio multiloculato. 9. VaLSA AMBIENS (rns) exe T 3. V. saucia (Prns.).. .... . Obiter de Discellis Berkeleanis agendum erat, quare hujus loci est adnot. XV, p. 299; aliam propter causam huc quo- que pertinet adnot. XVI (ibid.). h. V. vivEA (Horra.) Frnrzsto. (tab. xxir, figid oca c eer EM EE M rg EHE NUU E **. Spermogonio simplici, pycnideo. 9. Varsa Cyrenr Tur. (tab. xxv, fig. 10- do) roc neu eue ns CENE c. Endosporis ovatis. 10. Vasa. Launo-Crnasr Tur... ... 2. Endosporis pallidis , in theca saltem , et 2-5- loculatis ; dissepimentis omnibus transversis. 4. Endosporis muticis. 11. Varsa uiPiya Fn, (tab. xin, fig. 13- XVII 159 163 165 166 168 170 182 185 188 191 193 19A 196 1:977, xvin 19. V. yosemosruis Tur... ... sse 200 Propter Valsam longirostrem nostram con- scripta est adnot. XVII, p. 300. b. Endosporis aristatis. 13.. Varsa casrANEA Tur. (tab. xxi, fig. 1- aclnasadgedcod Hep HE 209 3. Endosporis spisse fucatis et multiloculatis ; dissepimentis sepius in utramque partem et multifariam directis. 1h. Varsa vgsrITA Fn... .... roe: 20h 15. V.prapriama Tu, 2. lloessn. 206 IVMSPBIERIEISSSS E 0m TT 209 Sect. I. Protospore seu acrosporce in con- ceptaculis peculiaribus (pycnidis ) nate , incluse, unius modi vel diverse indolis in eodem. typo. I. CUCURBITARIA Gnaro, GneviLLIO. czet. (tab. xxv1 et xxvi)... i.e 214 * Genuine. 1. Cucunprrans Lasunw: Cs. et Norman. (tabsxxvir)e- cosa See den 215 Huc spectat adnotatio XVIIL, pag. 300. 2. C. mLoNcÀTA GnEY.... 2... ose ee 217 3. C. BznzenmIs Gngv...... sss. 219 **. Species recedens. A. C. macnospona Cms. et Norman. (tab. xxvidfigsb- 0A ye e ome 221 Il. MASSARIA DNrns. (tab. xxv et xxvi)... — 223 1. Anisomere , endosporis scilicet inique bipartitis. 1. Massana Porura (Fn). 5... LLL. 22b 2. M. Aneus (Brnx. et Dn.) Fnzsmw.... 228 3. M. romicara Tur. (tab. xxvi, fig. 1-5). 930 A. M. caneivicora Tv... llus 231 5S MS GURREITETULS 2 05 10HERE 3d ibid 2. Isomere , endosporis vulgo eque dimidiatis. a. Pheosperine. 6. Massanra sieanra (Dunk. et. Dn.) Crs. ets DNTnSWMUcC eph C teil, o; 239 DEMMSSDIATANIRCESS ee s 235 SWMSDBULLARDISTULT o s 236 Hujus loci est adnotatio XIX (pag. 300) circa typos nonnullos Sollmannianos. ELENCHUS. 9. M. noposroua (Ars. et Samw.) Tu. (tab. xxv, fig. 155) ettet b. Leucosperma. 10. Massanra zbunNEA Tur. (tab. xxv, fig. | Sect. 1l.. Protosporce alie nude , subiculo | effuso, bysso stupea , cespite denso , sylva striposa aliove myceli aut apparatus pe- | culiaris genere nudo progenite , et sper- maliorum vel conidiorum, pro. tjporum varietate, indolem. usurpantes ; alie con- tra. que. scope desiderantur, peridüs ex- cepta. III. SPEJERIA Crs. et DNrns. (tab. xxvi). SrinIA oppvcxs Fn. (tab. xxvi, fig. 4- 19) 2 tT TUNES IV. PLEVROSTOMA Tur. (tab. xxvm). . Prevnosrowa! Caxpotuu Tur. (tab. xxvi, Huc pertinet adnot. XX (pag. 300) de Splwerie vostrate. ('Tonz) Maz. forma quadam tetraspora. V. ROSELLINIA DNras. (tab. xxxn). . . BoszttiNia AQUItA ( Fn.) DNrns. (tab. xxxn, VI. CH/ETOSPIUERIA Tur. (tab. xxxur). CargrospiLena iNNUMERA ( Bznx. ot Bn.) Tur. (tab. xxxur, fig. 7-9)... sess VII. RHAPHIDOPHORA Czs. et Nor... . 1. Burapirporrona nnrornicna (Fn.). . . . 2. R. Canpvonuu (Wanun.). ..... ss. VIII. PLEOSPORA Raszwz.. (tab. xxix- XIXID) e s cA e a. Endosporis ovatis. 1. Prrospona nrnmAnuw (Prns.) Püprwn. (tab. xxxr et tab. xxxn, fig. 10-14). 2. P. cawvesorss (Fn... .... lesse 3. P. perurma Punwr. (tab. xxxi, fig. 10- nouis do cv oro Exe 238 239 5. P. Cravantanuy (Dzsw.) nob. (tab. xxx, fig. 1-4) oer EX PNE. b. Endosporis lanceolatis. 6. PrEospona wAGULANS (Mizi)e MS 7. P. Douorux (IDznssysec creer ure . IX. FUMAGO Pzns. (tab. xxxiv)... ... Fonaco sanior (Arn. et Sem.) nob. (tab. XXXIV) e ELENCHUS. ET | X. STIGMATEA Fr. (tab. xxxi). ...... 286 271 | 1. Sricuamzs. Fracanrg ( Maz.) nob. (tab. Xxxifig:t1;9) er nte 288 agi | SS Genau Entet eee eR 290 276 | ADNOTATIONES: — ce eoe 295 279 | INDEX alphabeticus fungorum omnium | descriptorum vel citatorum. . ...... Joi 290 | TABUDA S een ettet eqe EPUM 321 CORRIGENDA. Pag. b, nota 3, legas: ... ..in utroque loco sub Spheric , Cordicipitis , elc. Pag. 6^, lin. 11, loeo ..... p. 1402, seribe: .....n. 1403. Pag. 120, lin. 13, loco pagine cilate 103, legas 105. MUTANDA ET ADDENDA tomi prioris sequentibus augeantur : Pag. xvr, lin. 3, ab ima pagina, loco ..... manibus qui. .... lege: ..... manibus quie. .... Pag. 2/1. lin. 11, loco ..... pedunculata Cuwngto, 223, legas : ... . . pellit Gunngio, 223. D / 6 , II. XYLARIEL | «La classificazione dei Pirenomiceti non potrà mai essere né naturale né filosofica, insino a che non ci saranno «conosciute le specie nelle pià minute particolarità della loro fruttificazione. » (Dr Nora, in Panzaronz, Giornale Bot. Italiano, anno 1, tomo I [1844], p. 324.) IH. XYLARIEI. SPILERIARUM (inter fungos e Sclerocarporum ordine) pars Pensooxio, Syn. meth. Fungorum (1801). p. xir et 1, — AYLOMYCORUM genera Wiriprxowio apud Joannem lpzvriscu, Fl. Neom.. Prodr. (1804), p. xi. — HYPOXYLORUM porüuncula Caxporuo, Fl. Fr. t. IL, p. 280, et t. VI, p. 115 et seq. — Bnoxavianmio in. Lexico Levrald. Sc. nat. t. XXXIII (1824), p. 514 et 589. — Dunvo, Dot. Gall. t. VI (1830), p. 077. — SPHAERLAE ex compositis Fnrsto, Syst. Myc. t. V (1822), p. 320 et 3231. — SPILERIACEI pro parte nonnullaque alia Sclerogasterum genera Conpz, Auleit. z. Stud. der. Mykologie (1 842), p.120. — Pars exigua PYRENOMYCETUM thelostomorum Frizsio, S. Veg. Scand. (1859), p. 381. — SPILERIACEORUM genera et species Drnkstso, Outl. of Brit. Fungo- logy (1860), p. 381 et seq. Sub previo titulo contrahere statuimus plerosque Hypoxyleorum nostratium. primates, Pyrenomycetes seilicet. qui digniores typos sui ordinis apud nos representant. Xylarieos enim hic nuncupare velimus fungos illos Spheriaceos qui vulgo suberei, lignosi vel carbonacei et plerumque nigrescentes, conceptacula sua in stromate sepius crasso, forma autem vario, juxtaposita sparsave recondunt. Spherie ideo istius loci non sunt nisi compositze, Friesiano sensu, diei mereantur. Preterea Xylariei nostri :quo fere modo Spherias circinatas et Sphe- rias carnosas repudian, Typi duo quorum figura nulli orbis terrarum colo aliena videtur, in iribu de qua agendum est. cieteris prestant, paremque fere fungorum copiam haud impari modo nobilitant; dicimus nempe hinc formam frutieulosam seu columnarem naturamque suberinam Aylariis genuinis simul proprias ; illinc vero structuram Hiypoasylorum humiliorem, globosam, pulvinatam vel explicaliorem et quasi diffusam, tumque aut tumulosam, aut sub- deplanatam, ac sepius huic parenehymati peculiarem quod arescendo nigricare et quasi car- bonescere solet. Exoticos tamen fungos cum nostratibus conferre, secundum optata nostra, si liceret, ambos typos mire coalescere videremus; Thamnompyreetes scilicet, ac potissime Th. Cha- müssonis EunrwpEncio, et. Camilleas, teste. C. Leprieurii. Moxrawio, fruticulorum aut. columel- larum speciem induere , simulque ad carbonis naturam colore et fragilitate accedere; Xylarieos etiam typicos per Poronias et affines Hypoxyleis sinceris conjungi. Peregrina autem hie bene multa fungorum genera quae locum his in pagellis opusculi nostri merito reposcunt, ne citemus quoque, adeo ne adumbremus, et tempus citius fugiens et vires nostre jam con- fraetze prohibent; meminisse velit lector benevolus nos selectam tantum carpologiam, nec nisi 1. 4 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. specimen perquam coarctatum prodigiorum nature fungine promisisse; et quidem utinam illud exiguum, quantulum quantulum, perficere valeamus! Ssmo I. Protospore vulgo unius modi, comdiomorphe, pulverece, nude vel incluse. 1. Conidüis nudis , ex laymento concreto, slroma. recens vestiente, natis, solilarie acrogenis. A. — Siromate fruticuloso. I. XYLARIA. (Tab. T, TI, XIII et XIX.) HYPOXYLON Mzxrzguo, Pugill. var. Plantarum (1682). — ApANsoxi , Fam. des Plantes , t. V (1763), p. 9.— Non autem DBurtuianpo, Fmrsro (S. Veg. Sc.) et recentioribus, prater Conpaw cui Spheria Hypoaylon Pens. typus est. Hypoaylorum. (Cfr. ejus Anleit. z. Stud. der Mykologie, p. 135, n. 359.) AGARICI DIGITATI et CORALLOIDES 'Tunxgronrio , ust. vei herb. t. 1, p. 562 et 565. LITHOPHYTI sp. Mancuawrto (1711). FUNGOIDES Diuveio, Catalog. Pl. Gissensium (1719). FUNGI Raio Synops. meth. Stirpium. Britannicarum, edit. w1, p. 1^ et 15. - LICHENES-AGARICI ex ovdine T, Micnguio; N. Pl. Gen. p. 10h. CLAVARIARUM spec. Lixxo, Horwskiorpo, Scmrreno, Buruianpo multisque aliis. VALSARUM sp. Scorouio, Fl. Carn. ed. alt. t. IT (1772), p. 398; non autem Apassovi, am. PI. parte alt. jam supra citata, p. 8 et 9, nec Frizsio. SPH/ERLE Hartgnio, WricEtI0, Wepgno, Enunuanrio, Sowknnp&o , cot. SPHAERLE SUBEROSJE e sect. prima Prnsooxio, Syn. Fung. (1801), p. 5. SPILERLE CLAVAEFORMES (pro parte) Nrzsio, Syst. der Pilze u. Schw. (1817), p. 290. SPHARRLE SUBEROSAE inter XYLARIAS Sonwriimzio , Syn. Fung. Car. (1822), p. 28. SPILERLE e CORDICIPITUM serie altera seu HYPOXYLA inter CORDICIPITES Visio, Syst. Myc. 1. MH (1822), p. 325-399. XYLARLE Hizuo qui primus titulo Xylarie usus est!, Hist. of Plants (1773), p. 62 et 63. — Gneviniio, Fl. Edin. (1824), p. 355. : XYLARLE seu singeroilge (1. e. fungi digitati, quare miraberis cur tamen Algarum seriem claudant) Scunaxc- xio, Fl. Boica, t. IL (1789), p. 566 et 567 (excel. n* 1619, Xyl. spherocephala Scun.). XYLARIARUM pars Prnsooxro , Champ. comest. (1818), p. 53. XYLARLE et HYPOXYLA Conpz, Anleit. z. Stud. der Mykologie (1852), p. 135 et 136, n. 359 et 36». XVLARIARUM genus Frizsio, Sum. Veg. Scand. (1859), p. 381. — Benkguzo, Outl. of Brit. Fung. (1860). p. 384 et 385. MxcsniUx. atrum. (exsertum saltem), matrici sepe maculat:e vel. marmoralze innatum. Srnowa lignoso-suberinum, rarius carnosum, extus sepissime alro-fuli- * eDillenius confounds the plants of this genus with those * Lichen-Agaricus. We have given. it the. name Xylaria, «of the former ( Merisma Titio) and. of. several. others , *from the greek £0Xov, wood, these being the only Fungi «under the name of Fungoides. Micheli calls the genus that are truly of a woody texture.» (Hirt, loc. cit.) XYLARIEI. 5 gineum, quandoque tamen leetius coloratum, cylindricum, clavatum aut filiforme, leres seu compressum, simplex vel in ramos varie discedens indeque quasi fru- lieulosum. CoxrprA minima, ovata vel lanceolata, summam stromatis recentis par- lem in qua nascuntur veluti pulvere candido («velo farinaceo, heterogeneo » Conpg), cinereo, irugineo luteove obruentia, moxque vel tardius evanida; hyme- nio conidiophoro gongylis concolore, e sterigmatibus cylindricis, brevibus, simpli- cibus et stipatissime sociatis facto, aliquandoque in squamas tandem secedente, stromate nudato nigricante aut varie infuscato. Prnrrugcia exigua, globosa, bre- vissime rostrata, aterrima, in extimo stromatis strato spisse nidulantia et modice protuberantia; parietibus crustaceis; nucleo maturo udo, fluxili, atro. Tuzcz anguste lineares, deorsum versus breviter allenuatze, octosporae et. paraphysibus longe filiformibus simplieibusque stipat:e. Sronz oblique monostichzie, ovatw, plus minus ingequilaterales, lives, atre, uniloculares oleoque fetze. Fuxar lignicole et mycelio latente perennantes , rarius terrestres, formaque et magnitudine celeris confamiliaribus plerique prestantes. Aylarie. variant; natura. suberina. vel carnosa, modo preterea nigre: sunt, modo contra letius. colorantur ; sporis autem atris, exiguis, simplicibus, ovatis, vulgo inequilateris et intra singulos ascos monostichis, sibi omnes invicem conveniunt. Ob solitam multiplicemque prestantiam qua superbiunt, e primatibus Fungorum Spheriaceorum merito habend: sunt. In regione temperata pauce generantur, abundant contra in terris. calidioribus utriusque orbis; sole torrido joveque pluvio simul faventibus, miras se vertunt in formas quas notas fece- runt illustrissimi viri, quales Elias Fris ', Moxraxivs ?, BenkEL xus, Henricus noster L£viirut ? aliique. E. Xylariis quas dinumeravit clariss. Manius in sua mycetum brasiliensium recen- sione (in Actis Acad. Scient.. Monacensis, class. 1n, t. VII, sect. 1 [1853], p. 22^ et 225), quatuor europaz simul et brasiliane sunt, decem vero terris nostris prorsus ignotae. Xylarice pre ceteris Fungorum generibus hoc b. Garpicuarpi de plantis istius modi enunciatum con- firmare videntur quod his verbis traditur : «Il faudrait, » inquit laudatus auctor, c admettre « précisément le contraire de ce qu'on croit généralement, c'est-à-dire qu'ils sont trés-abon- v dants sous l'équateur, et qu'ils diminuent. progressivement. vers les póles.» (Gaupicn. in Lud. Fnexemeri [tinere speculatorio, parte botanica [1826], p. 167.) Licet plerique mycologi nostre etatis parum curaverint naturam nosse et munera pollinis, sepius nivel, quo XYylaria recens nata partim. velatur, attamen non alienum erit iterum * Cujus potissimum conferas Elenchum Fungorum , t. V Guianensem , in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. III (1855), p. 99- (1828), p. 54 et sequentibus, Eclogas Fungorum , in Lin- 110, n. /09-506. nec V. V (1830), p. 536-539, et Vovas Symb. Mycologi- * Cfr. Ann. Sc. nat. ser. m, t. IHE (1845), p. ^o-A5, cas , fase. 1 (1851), p. 108-113. et t. V (1846), p. 256 et 257 (in utroque loco sub Splue- * Cfr. ejus Syllogem gen. specierumq. plantar. cryptog. rit Cordicipitis e Xylarie titulo). " (1856), p. 201-206, n. 677-700, seu potius Cryptog. 6 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. animadvertere id pulveris jampridem mycetographis innotuisse. Lynceos non effugerat oculos Joannis Rau qui sub finem seculi post CHRISTUM natum septimi decimi, adnotabat Fungoides suum ramosum, nigrum, compressum, apicibus albidis (scil. Aylariam. Hypoacylon. Fn.) , pulverulenta quadam materia nigra, holoserici instar splendentis, obduci, qua non facile detergeretur, «farina autem alba,» sine negotio amovenda, in apicibus aspergi. (Cfr. Ra Syn. meth. stirp. britannicarum, ed. alt. [1696], p. 15 et 16, n. 1 1.) Subinde Micusuus gra- nula ejusdem pulveris pro «seminibus plerumque rotundis, nitidis et solitariis, in exteriori Lichenum- Agaricorum. parte, summitatem versus, tanquam pollen nascentibus » habuit. (Videsis Micuz1u Nov. pl. gen. [1729], p. 103 et 10/5.) Joannis Hut, popularis faro, verba de argumento citare liceat : « These fungi (seil. Xylarie), inquit, produce sepa- «rate male and female flowers. The male flowers consist only of anthere of an oblong «figure, supported on very short stamina, and are placed on the upper parts only of the «plant. The female flowers are lodged in cavities or cells in the lower parts of the plant «and consist of placentze of a roundish figure and gelatinous substance to which are affixed «great numbers of roundish seeds.» Hee Hus; quare Micnznw reprehendit. dicens : « Micheli has described all the parts of it (the fructification of Xylarie) as we have seen them; vbut he mistakes the farina for the seed, and vice versa.» (Cfr. Hun History of Plants [17753]. p. 02.) Super niveo Aylariarum polline. postea. etiam. multus fuit Theodorus Horwskioup quem vero prorsus latuit ad quid fungillo illud prodesset. (Videas supra t. I. p. 179-) Aylarias inter exoticas que in Herbario Mycologico Musei parisiensis continentur, sequen- tia copiosiore nitidioreque conidiorum pulvere, primitus saltem, conspergi videntur, scilicet Aylaria rhopaloides Kzz. et incana Prns. utraque guianensis, Y. comosa Murs, priorum con- terranea, X. polycladia Prns. fungus domingensis, X. Keg liana. Lev. et platypoda. ejusd. ambe novogranatenses, AX. escharoidea Benx. (in Aun. and Mag. of nat. Hist. t. X [1853], p. 385, n. A8, tab. xi, fig. 19). stirps eximia, zeylanica simul et javanensis, ef pre czeteris X. flabel- liformis Scuw. (sub Splerie signo, sicut et Frizsio, in suo. P'ungorum Elencho, t. V, p. 58, n. 10) quem fungillum e terris Pensylvanis et Carolinensibus oriundum , olim Scnwrivirzio Merisma? migripes dictum (in sua Synopsi Fung. Carol. sup. p. 111, n. 107 1) recentiorique tempore mycologis iterum obvium, amici nostri C. E. Bnoowz gratia, autopsi (sterilem vero) novimus !. De Aylariarum sporis non possumus quin animadvertamus simplices seu uniloculares nobis semper obvias fuisse, oleoque seu humore viscido et homogeno totas primum, vivo maturo- que fungo, refertas. Partite seu pluriloculares multis contra habite sunt, ex. gr. J. C. Scuuib- * Carolinensesinter fungos, a clarissimo H.W. RavrxELio Carloduni (Caroline australis) evulgatos, Spheria ( Xylaria) Jlabelliformis Scuw. prostat sub n. 56 fasciculi Il (1853), sterilis autem (saltem pre manibus nostris), id est mere conidiophora, sicuti sepius Scuwrvrrzio ipsi (cujus enim conferas, preeter locum supra citatum, accuratas animad- versiones tum in Ephemeride Acad. Philad. Sc. nat. t. V, parte 1 [1825], p. 6, tab. r, fig. 5, tum in Actis Soc. Phi- los. Amer. ser. alt. t. IV[ 1834], p. 189, n. 1164, ubi ti- tulo Spherie flabelliformis iterato usus est), posteaque Frizsio innotuit. Hypoxylon flabellare dicitar MoxrAwio in Annal. Scient. natur. ser. i, t. XIIL (1850), p. 245. Frizsro etiam habetur (S. Veg. Scand. p. 381, n. 2) pro iypo subgeneris novi Fracidiarum, ad Hypocreas «stro- «mate subcarnoso, nucleo peritheciisque pallidis» aece- dentium. XYLARIEI. 7 T0 qui semina Aylarie Hypoayli nunc trilocularia , nune quadrilocularia offendi existimat ', et clariss. Elise Frizs , quo judice, Xylarie sporas « vulgo uniseptatas » seu biloculares obtinent?. Error qua de re sane ortus est ex eo quod spore Aylariarum. arescendo partim evacuantur et aerem admittunt, ita ut cum aquam eis affuderis, lente humectentur et aerem varia sub specie suis in penetralibus aliquandiu retineant. Sporis autem omnibus quas recentes attentis serutali sumus oculis, sincerum semper deerat dissepimentum. Neque preterea nihil interest falsam illam notare opinionem cui indulserit ill. Conpa quum in coneeptaeulis Xylarie polymorphe: deprehendisse sibi visus fuerit thecas, antheridia et pa- raphyses non uteri parietibus, sicut. vulgus nature funginz scrutatorum antea. eredidisset, insidere, sed ex ejusdem centro, in quo implexa nuclei speciem fingerent, procedere et ra- diorum in modum quoquoversus tendere?. Cordzana inter antheridia. non modo Aylariarum sed omnis ascomyceetis, quicumque sit, et thecas recentes eorumdem fungorum, quid sinceri discriminis intercedat, eruere nobis hactenus non contigit. *. Principes, lignicolee vel carpogene. Ts XyrAnIA POLYMORPHA. Foxcvs Hypoaylon dictus , excrementum fungosum ... digitatum, majus MexvzEu), Ind. nomin. Plantar. multiling. (1682), p. 127. Hyroxvroy. . . nigrum, lignosum , durum , in plures veluti digitos iterum divisum eidem Mrxvzru0 , Pupgill. rarior. Plant. (1682), tab. vr. Acanicus. digitatus, niger 'TunxEronrio, Instit. rei herbarie, t. I, p. 562 (tum editionis principis [1700], tum alterius [1719 ]). Liruopivrow terrestre, digitatum , nigrum Mancuavmio, in Hist. Acad. regie Sc. paris. ad ann. MDCCXI (Parisiis, 171A), p. Ai-lh2 et 100-109, tab. 1. Foxcorpgs spongiosum , rugosum , nigrum DitLgNIO, Catalog. Plantar. Giss. (1719), p. 190 (inter plantas Octo- bris et Novembris). Varsa cLAvarA Scorouo, Fl. Carniol. ed. alt. t. II (1772). p. 398, n. 1414. Xrzania cravara Paule Soinasck , Bayersche Flora, t. Il (1789), p. 566, n. 1617. Cravania. DiGrTATA. Buvuanpo, Hist, Fung. Gallie, t. 1 (1791), p. 192, tab. coxx (forma major, ccspitosa s. Mentzeliana). — Horusxiorpo, Ot. Bot. t. I (1799), n. xvi, p. 64-70, cum tab. Cravania uvpnipa Burtianpo, op. modo cit. t. 1, p. 19h, tab. cccoxr,, fig. 1. Spi gn1A DiGITATA , nigrofusca , conica , aspera , Friderico Müren, in Flore Dan. fasc. XV (1782), p. 6. tab. ncccc, qua fungi formam crassiorem et c:spitosam exprimit. ! Cfr. Sonn. et Kze.. Myk. Hefte, t. 1L (1823), p. 29, lab. 1, f. 21. Scmiprivs autem non male admodum ibi- dem adumbravit Xylariarum conidiola quc notat his ver- .bis : »Sóie toeife mefíartige Cubflany, ter weife llebergug »beó unteifen 3Bilges.» *. Cfr. Frizsu Sum. Veget. Scand. (18h9), p. 381,n. 2, et p. 38^, n. 1. * Ne quis nos arguat aut ficta narrare, aut citati myco- logi verba perperam interpretari , haec ipsa tradere liceat : »Stv fem, ait. Conpa, if (dieimig, graulidjge(o, ipáter »[d)vary unb glángenb. Unterfudjt man ($n genau, fiet man »baf bie Cdjlüudje befjelben vom SXittelyunfte tabiür aujlau- fen, unb ifre SSafíó nid)t am SBeritfecium | befeftigt. fin, vjonbern ín ber SXitte beó Sernes befinbet fid) eine. gleid)fam sberbere Citele burd) baé SBevweben ber. &djliudje, 9ntfexiz wbien w. SBarapfyfen gebilbet. Qiifen ben Cdjüudjen mit »ben Cporen liegen fele [d)faud)fórmige 9int&eribien weldje »tiue gelblidje ffeinfórnige S?afe entfalten, (Cfr. Conpx Icon. Fungorum , t. V [1842], p. 75, tab. vin, fig. 5a.) 8 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. SpitEnIA DIGITATA Sowsnpgo, Engl. Fungi, t. I (1796), tab. »xix (forma crassior, longe clavata),— Prnsooxio, Comment, de Fungis Claveformibus (1797). p- 147, et Observat. Myc. parte IL, p. 62, n. 96, lab. it, fig. à et 6. — Nzzsto, Syst. der Pilze (1817), p. 290, n. 4, tab. xr, fig. 307 « et £ (utraque a Prnsooxi Obs. Mycol. mutuata). ; Spisnra PonruonpuA Prnsoowio, Comment. de Fung. Glaveformibus , pag. 119, n. 9: Obs. Mycol. part. alt. (1799). p. 64 et 65, tab. m, fig. 2, & et 5; Syn. Fung. (1801), p. 7. — CavpoLuo, FI. Fr. t. IL, p. 983, n. 756. — Frursto, Sclerom. Suecie , fasc. VII (1822), n. 221; Syst. Mycol. t. IL, p. 386, n. 9. — Kxrirrio et Hanru.. Pl. Crypt. Bad. ezsicc. fasc. II (1830), n. 67. XrzAnta. ronraonpuA Gnzvinuo, Fl. Edin. (1824), p. 355; Flore autem crypt. Scot. t. 1V (1826), tab. ccxxxvir. — Conn, Icon. Fungorum , &. V (1852), p. 7h, tab. vut, f. 53. — Frei, S. Veg. Sc. (1859), p. 381. — Mazemio, Pl. Crypt. Gallie, ser. i1, fase. VIII (1856), n. 350. — luszvu.. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. V (1857), n. 128. — Frid. Connzro in. Trans. of the Linn. Soc. of London, t. XXII, parte u (1858), p. 263. n. 11, fab. xpv, fig. 17 (thecam et sporás exprimente). Fuxer hujus certe multimodi forme tres salis diverse suisque nolis haud cgre dignoscende, nobis vivae occurrerunt. Prima. propter figuram. constanter regularem ceteris dignior, pistillaris. Pensoowio dieitur (Obs. Myc. part. alt. p. 6^, tab. uw, fig. 5), clavulam subteretem vel omnino cylindricam, crassam, in verlice modo subito obtusissimam , modo nonnihil attenuatam , semper autem in slipitem longitudine varium deorsum emaeiatam, pedeque quadam- tenus dilatato matrici hzerentem, rectam, /-7 centim. longam, 8-12"" in medio cir- citer crassam, propeque a basi ad summum usque ob innumera ostiola asperulam refert. Sive habitum mere cylindricum assumit, sive quasi lineari-lanceolata evadit, simplex manet nec nisi rarius ceespitosa efficitur; ejus enim clavule in ligno nudato el propter mycelium innatum nigrefacto (szepius in extima tantum superficie), hinc et inde sparse, rigide assurgunt et ad lucem avide tendunt. Crave pulvere cinereo e conidis in verlice primum conspersz fuisse videntur, autumnali vero tempore ne minima quidem pollinis istius vestigia retinent; fungus supremus colore saturate argillaceo-fusco tune infieitur, tandemque ex integro fuligineo-ater venit. Nonnulli tamen clavis, autumno vergente, tubercula rara et perexigua insperguntur quae seris- simam ac fugacissimam edunt conidiorum copiam, subindeque prorsus nudata com- munem seu ferrugineo-atrum induunt colorem. Pzmruügcronuw ostiola quasi puncta sparsim in imo clavule ambitu primum tument, deinde et pedetentim in superiore ejusdem pariele apparent. Gonceptaculi uniuscujusque globosi ac vix semimillimetrum diametro excedentis, parietes primitus subachroi, tenues et membranacei , demum atri et suberustacei, a parenchymate ambiente absque negotio divelluntur. Nucleus sub- fluxilis, initio sordide virescit, tandemque propter sporas nigrescit. Tusc anguste cylin- dricz, lineares, obtusissima, o"",06-09 longitudine, o"",006 vix crassiores, equant, paraphysibus non manifeste commiscentur sporasque octonas et, monostichas singula- tm fovent. Sronz breviter lanceolate, ineequilaterze, 0"",013-016 in longitudinem et 0"".006 1n crassitudinem vulgo obtinent; leves, uniloculares et atre sunt (mature), guttulasque oleosas duas, remotas, intra plasma granosum et parcissimum singule XYLARIET. 9 concludunt; hae guttulae in semine nondum nigrefacto etiam deprehenduntur. Spore autumno eruclatze in ostiolo prominulo congeruntur, ibidemque colorem saturale atro- iruginosum una ostendunt. Vivam maturamque legimus in ligno arido fagineo, septembri abeunte, a. S. MDCCCLV, in Alpibus Carthusianis, apud Gratianopolitanos; anno autem proxime sequenti nobis ite- rum occurrit, octobri vertente, in montibus agri Lugdunensis, prope pagum quem Dime dicunt. Fonwa altera quam libenter Mentzelianam dixerimus, quippe a MevrzgLi0 primum ut videtur, delineata est, clavulis plurimum. multo majoribus et crassioribus, sepe deformibus, cespitosis el saturalius atris constat, sporasque crassiores, nempe 0"^.019-095 longas, 0"",0065-0095 latas et vulgo propter humoris oleosi distri- butionem, specie biloculares edit. Maturescit autumnali tempore ae prope Parisios et Versalias (in hortis Clodoaldensibus et sylvis tum Modoniis, tum Cavillanis) rara nobis obvia est. Specimina parisina clar. LevgiL.tgo olim etiam debuimus. Cispitem. talis fungi vidimus Modoni, januario MDCCCLIX, in trunco. Aceris Pseudoplatani L. ad terram deciso crescentem, et cujus stipes in radicis speciem carnoso-subeream , fragilem, extus atram, in- lrinsecus autem candidam, flexuosam , penne anserinze et quod excedit crassitudine , subsimplicem aut parce nodoso-ramiferam, trunco matrici arctissime harentem proptereaque quasi semi-teretem , necnon totam fere hypogieam, longe protrahebatur; quam dixeris sinceram Fihizomorpham ni obstasset structura illius intima, talis prorsus qualem notavimus in quibusdam Aylarie Huypoasyli subterrancis stromatibus. (Vid. infra, p. 12.) De Spleria (Aylaria) digitta Enn. in longum funem descendente etiam. mentio est, sub titulo Spherie rhizoidis, apud Frizsius , FElench. Fung. t. IL, p. 56. Gonferenda sunt preterea qua: super eodem argumento olim attulerunt Micnznuws (N. PI. Gen. p. 107, ord. r, n. /, tab. viv, fig. 5) Joannes Hir, ( Hist. of Plauts, p. 63) aliique. E Vonwa tertia cujus adumbratio analytica in tabula nostra XIX, fig. 15-21 contine- lur, a precedentibus non parum recedit : brevis est, subsessilis, crassa, obovata, obtusissima, simul compressa et inde aliquando. subspathulata , nuneque simplex, nunc contra ex innumeris clavulis partim coalitis et in cispiles crassissimos congestis facta. Ea est quie spathulata Pensooxio dicebatur (in ejus Ols. Mycol. part. 1I E 799]. p. 6^, tab. m, fig. 2, et Syn. meth. Fungor. p. 8 '). Fungus vere natus, ab extremo maio in julium usque, Parisiis saltem, conidiis saturate cinereo-cruginosis abunde ac fere lotus conspergitur, pulvereque, si tetigeris, manus tuas inquinat. In summo vertice pallidiore, imaque basi, hujusce farinze sepius tamen expers est. Coxpia late obovata, 0"".008-009 hinc, illinc autem o"",005 circiter nanciscuntur, levia suntet e slerigma- ' Diversa videtur, saltem. crassitudine longe minori, ^ putamine vigens, et eujus specimina pauca, illustris my- Aylaria. spathulata: Novanisro , apud Ligures in. Olearum cologi genuensis gratia , penes nos sunt. IL. 10 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tibus brevissimis in hymenii speciem constipatis solitarie acrogena nascuntur. Cum tandem paulatim evanuerint, corticemque fungi fucatum revelaverint, conceptacula sub hoe ipso tenui tegmine, in subere fibroso candidoque ex quo elavula fola fabrica- tur, quasi superficialia jam latuerunt, tuneque ostiola oblusa magis ac magis protru- dunt. Son crassiores quam in forma columnari, Carthusiana, modo descripta, repe- riuntur. Crescit in ligno querneo, infosso et semiputrido, a vere in serum autumnum. Quotannis a longo tempore in Horto botanico Parisiis observatur. Sporarum color (de fungilli forma prima seu columnari prasertim loquimur) e solo tegmine primum hyalino et achroo tandemque saturate nigro-fusco (nec mere atro sicuti videre est apud Splieriam deustam Horra.) pendet; plasma guttulis internis et crassitudine variis intermedium, septum quandoque men- litur; spora autem, ni sexcenties erraverimus, semper reipsa unilocularis manet. Theca apex, iodo affuso, coruleus fit. Fungi lzsi seu rupti substantia interna, candida, coaetilia saturate cinereo-:erugi- nosa undique agit, sieque brevi tempore tota velatur. Prsnsooxiuw. neutiquam fugerant Xylarie nostra conidia; hujus enim ac potissime spathulate. verli- cem nonnunquam sterilem colorisque cineraeei viderat, neenon clavulas ipsas :wstate pulvere glauco adspersas, quem ejusdem nature et ad eumdem finem conducere arbitrabatur atque pollen autum- nale et niveum Splierie sua Hypoxylo solemne. (Cfr. Prnsoosit Obs. Myc. part. alt. p. 65.) Exotica inter AXylarie. polymorphe specimina qua vidimus, illa memorare liceat quae in Mycotheca Musi. parisiensis continentur, nempe formam majorem cespitosam in Russia australi Lzvginrgo et in America boreali clariss. Asie Gray obviam, atque formam columnarem s. pistillarem olim in. Carolina superiori a b. Ludovico Sonwrivirz lectam. ld enim fungilli frequens dicitur «ad ligna dejecta in sylvis» Caroline et Pensylvaniz. (Cfr. Scnwrmiz in. Act. Soc. nat. scrutatorum Lips. V. 1, p. 29, n. 11, et in Comment. Soc. philos. Ámer. sev. alt. t. IV, p. 189, n. 11 60.) EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XIX , fig. 15-21.) 15. Fungi junio ineunte (a. S. MDCCCLIID) inspecti, pulvere cinereo-virente, e conidiis, in apicibus dilatatis, spathuliformibus, consperguntur, et magnitudinem nativam obtinent. 16. Alii ejusdem «tatis a vertice dissecti , substantiam pallidam et nonnihil marmoratam ostendunt. 17. Portiuncula. maxime aucla. (scil. viees cireiter cccouxxx) hymenii s. strati conidiophori, el conidia libera sparsa. 18. Cespes l'ungorum qui octobri medio (a. D. MDCCCLIV) maturitatem adepti sunt. 19. Clavul: itidem mature, et arte. dimidiatz, conceplaeula ascophora in margine confossa monstrant. 20. Perithecia quedam dimidiata (maxime aucta) in parenehymate nativo nidulantur. 21. Theco dua, vices circa cccusxx aucti, sporas maluras fovent; spore liber magis amplificatze acce- dunt qu: per episporium. longitrorsus fissum germina ediderunt. leones omnes ad naturam vivam Parisiis delineat;e. sunt, Aylaviamque. polymorpham spathulatam. Pens vepresentant; alij, nempe fig. 15, 16, 18 el 19, nativam rerum demensionem imilantur, ali» eandem im- pari modo excedunt. XYLARIET. j 11 2. Xvrani. Hyroxvrox. Fonevs ramosus , niger, compressus, parvus , apicibus albidis Rao , Syn. Stirp. Drit. ed. alt. (1696), p. 14, n. 11, et ed. ut (1724), t. I, p. 15, n. 8. À ConALLoIDES ramosa , nigra, compressa , apicibus albidis "TunszronriO, Inst. vei herb. t. I (ed. alt. [1719]), p. 565 (suadente synonymo Raiano allato). LicugN-AcAnIGUS nigricans , ligno adnascens, plerumque multifidus et compressus , ima parte villosus , summa vero glaber, albidus et pulverulentus Micugvio , N. Plant. Gen. (1729). p. 10^, ord. 1, n. 1, tab. Lv, ord. 1, fig. 1. Cravanta. Hypoxyzos: Lisxxo, Fl. Suecica , ed. alt. (1 795), p. 457, n. 1267. — Horwskiorpo, Ot. Bot. t. I (1799). p. 71-70, iconib. eximiis accedentibus; Coryph. (ed. Prnsooxio), p. 81 (cum locupletissimo Syno- nymorum agmine). Cravania ura Byrscio, Elench. F'ung. contin. I (4 786), p. $29, n. cxx, tab. xxvnr, fig. 160. Cravania conxvra Buyuianpo, IHist. Fung. Gallic , t. I (1791). p. 193, tab. cixxx (eximie delineata). Vansa pi&rraA Scovouto , Fl. Carniol. ed. alt. t. ll (1772); p. 398, n. 1413. SPILERIA CORNUTA Horrnaxwto, Veget. Crypt. fasc. 1 (1787). p. 11, tab. ui, fip. 1. — Caxporuo, Fl. Fr. t. ll. p. 283, n. 755. SPILERIA DIGITATA Dorrowr, Fung. Halif. X. VE (1789), p. 129, tab. cxxix (quie formas plurimas eximie repre- sentat). SpitgniA Hypoxytoy. Pensooxto, Ols. Myc. part. I (1796), p. 20, n. 39, lab. ir, fig. 1; Comment. de Fung. Claveformibus (1797). p. 146, n. 7; Syn. Fung. (1801), p. 5, n. 7. — Sowsnnzo, Engl. Fungi, tom. 1 (1796), tab. vv. — Movc. et NssrLERO, Stirp. Vog.- hen. fasc. II (1812), n. 272. — Fnursio, Seler. Suec. fasc. VI (1821), n. 181; Syst. Mycol. t. II (1822), p. 327. — Dznkrrzo, Engl. Fl. t. V, part. n (1836), p. 234, n? 10 (excluso autem synonymo Dicksoniano quod Xyl. pedunculatam designat). SpitzhiA nAMOsA Dicksoxt, Plant. Crypt. Brit. fasc. 1V (1801), p. 27, tab. xir, fig. 7. — Sowznnzo, op. modo cit. tom. III (1 803), tab. cccxcv. P6771771 compressa , extremitatibus divaricatis Hitti0, Hist. of Plats (1773), p. 62, n. 1, tab. iv. Ayzania piGrraa Paule Scunaxck , Bayersche Flora, t. V (1789). p. 567, n. 1618. Xrzania Hypoxyroy Gezvituio, Fl. Edinensis (1824), p. 355. — Fiursio, S. Veg. Scand. (1 819), p. 381. — Panrvi. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. V (1857), n. ag. — Frederico Cunnzy in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, part. ut (1858), p. 964, n. 16, tab. xv, fig. 17. — BrnkrL£o, Outl. of Brit. Fung. p. 98^, n. A, tab. xxiv, fig. 1. CaLICULI slromatici e mycelio atro, matriel nude latissime innato , eliamque sub venarum forma sepius immisso, mire fruticulosi assurgunt; simplices teretesque nas- cuntur, poslea aulem compresso-dilatati et spathuliformes evadunt, moxque 1n ramos divaricatos ac varie partitos dichotome discedunt; formam propterea digitatam obtinent aut cornua dam quodam modo imitantur. Tnvxcus ater est, molliter eL abunde hirsutus; brachia vero hymenium seu membranulam lenuissimam , candidam glabramque induunt, et pulvere albo quasi siligine mox (autumno currente hiemeque) undique conspergun- iur. Fanra hoc e conidiis innumeris, exiguis, anguste lanceolatis, 0"",04 circiler longis, 0"",003 vix latioribus reclisque constans, simul cum hymenio materno, frus- tulatim soluto ae secedente, per hiemem, faventibus auris, tota dispergitur, nudataque relinquit extrema stromatis brachia, qua interea partim arescunt pereuntque. Svrnows autem reliquum, preter imum süpitlem, innumeris sub epidermide atra confoditur locellis s. conceptaculis, albidis primum, subinde vero in pariete nigrefactis, Hae PE 12 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. peridia, in albo clavule. parenchymate integra semper nidulantur, nonnisi ostiolo obtuso matura (hieme extremo) prominent sporasque vomunt alras. Sromx breviter ovalo-lanceolatz, incequilaterales, leves, mutice, uniloculares, guttulas oleosas duas, plus minus, pro seminis wate, ab invicem diserelas (inde sepli species aliquando nascitur) fovent, longitudine o"",0 11-01 3 et latitudine o"",00/1-006 circiter eequant, ae monosticha octonzeque in singulis thecis, angustissime cylindricis, o"",08-o9 lon- gis, o"",008 autem crassis, obtusissimis, deorsumque breviter attenuatis generantur. Crescit a sera estate in hiemem usque abeuntem, in ligno arido, decorticato, truncis cesis et quidem ramis ac quisquiliis quercinis, carpineis, betulignis , ezet. Circa Parisios, Versalias, Compendium, Fontembellaqueum, Cisarodunum, Pictavium , Lugdunum, caet. vulgatissimam iterum alque iterum vidimus. « Ubique terrarum» Americe borealis etiam reperitur , abundat, auctore Scuwrmrrzio (locis supra eit. ). Sterigmata linearia et. stipatissima quibus singulis conidia solitaria innituntur, hisce vix longiora sunt, e filamentis suppositis ramorum in modum rigide et recte exeunt, simulque cum strato albo ex his capillamentis contexto o"",08 crassitudine vix excedunt. Conidia germinantia nondum vidimus ; sporz, fracto tandem episporio, fila solita exserunt. Theca iodo madefactae in vertice anguste carulez fiunt. Stromata nonnulla arefacta quae, sporis eructatis, exoleta videbantur, vitam suam in annum sequen- tem , nobis mirantibus, tamen produxerunt, et redeunte autumno, clavulas ediderunt novas. (Conf. tab. nostram I, fig. 1.) Nobis olim in Pietavorum agro fungos inquirentibus, specimina pauca AXylarie Hypoayli Fn. prope castellum Veracense, in coryleto opaco obvia sunt, quorum clavul fertiles epigee:e Spheriam Hypoxylon B cupressiformem Prns. Syn. Fung. p. 5 (Mionzuo autem Lichenem-Agaricum nigricantem, cupressiformem. . . N. Pl. Gen. p. 10h, ovd. r, n. 3, tab. 1v, ord. 1 , fig. 9 , seu Spleriam asperam auctoribus Flore Danice, fasc. XXI [1799]. tab. wccivur, fig. 2) quodam modo imitabantur et in fune subterraneo, rugoso-repando, crassitudine. penne anserine, pedalis autem longitudinis et quod excurrit, intus albo et fungoso (at non fibroso), tenuiter corticato (cortice atro), uno verbo Rlizomorpham. subterraneam. Prns. primo obtutu prorsus mentiente, singulatim se excipiebant. Quum autem domi funes hos attentis oculis, ut decebat, dissecuerimus, eos ob structuram internam a Rhizomorphis longe diversos cognovimus. (Cfr. tom. 1 hujus opuseuli, pag. 126 et 127.) Aylariam. Hypoaylon. nostram o radicibus reticulatim anostomo- santibus nascentem etiam delineavit Jacobus Bovrox in sua. Historia Fungorum agri Halifacensis (t. IV, p. 59, tab. cxxix, fig. à. [ed. Wruzoss.]). Ibidem aptissime loquitur auctor de polline ex conidiis albis cui evanido succedunt perithecia. ! Tum quum citatas has pagellas scriberemus, clar. Theodori Bait de Rhizomorpha et Hypoxylo dissertationem qua anno proxime elapso Jenz lucem adiit , in tomo XXVIII Actorum. Academie L.-C. nature Curiosorum, nondum cognoveramus. Vidit auctor laudatus, post clar. Kocn, Jeverinum , felicem. speciminum invenlorem que fidem utriusque fecerunt, quod Fizomorpha subcorticalis , teniata Warn. in Hypoaylon vulgare Lx. abiisset, quare suam de re commentationem his verbis claudere non dubitavit : » ur; , »inquit, unfre Rhizomorpha geüt iw eiu gwetáftiges, fudjtz »tragenbea , vollfommen entioidelteó Hypoaylon vulgare über, ;itnb atat fo ebibent, baf burd) biefes cite Gremplar für immer »bie SBarfjeit evwtejen tft, bte Rhizomorphe subcorticales fub »unenttoide(te Sormeu von. (porenfüfrenben SBilgenu, g. 38. wie »manu 5i8 je&t allein mit miffenfdjartlider Gidjerbeit angeben »fann, von Hypoxylon. vulgare. » (Loc. cit.) Huic opinioni nuper accessit. clar. Antonius a Dan (in Flora ratisbo- nensi ad annum MDCCCLXII, n. 6, p. 90); veremur tamen nequis alius existimet sibi judicium esse sustinendum , donec vera partium continuatio , Rlhizomorpham inter et Xylariam , iterato el manifestiori modo demonstretur. XYLARIEI. 13 Ad Aylariam Hypoxylon Fn. jure trahenda videtur Spheria fucoides Pzns. (in schedis ineditis, docente cl. Lévgrui£) qua in tabula wu (fig. 1) tomi primi Mycologie Europee absque titulo adumbratur. Icon hzc imaginem speciminis portentosi olim a clar. Benin collecti et. nunc in Mycotheca Musei parisiensis contenti exhibere videtur, optimeque, ni fallimur, cum Jihizomorpha trichophora Drswaz. (Pl. Crypt. de France, ed. alt. fasc. XXII [1846], n. 1095) quadrat. Id saltem Rhizomorphe lnsulensis structuram internam fibrosam et tenacem legitimae Tiluzomorphe subcorticalis vel subterranee neutiquam obtinet, sed idem et ipsissimum parenchyma quod in fungo Berneriano et funibus pictavieis supra memoratis observatur; simul etiam ejus brachia bysso illa densissima seu fomite sordide violaceo passim augentur cujus causa fungus Bernerianus hinc et inde inerassato-fusiformis, instar figu: Persoonianz, evadit. Byssus hec item in imis Xylarie Hypoayli Vn. genuinis et vulgatioribus stromatibus frequenter occurrit, quare fungilli hujus eum Splueria fucoide Prns. lypica et absoluta similitudo amplius confirmatur. Quod ad Rhizomorpham. intestinam DC. (FI. Fr. t: VL, p. 315,0. 791*) attinet, quam ill. Frizsius modo ad Spheriam. rimosam. Aus. et Scuw. arundinicolam, modo ad Sph. spiculosam aut. spinosam. Prnsooxn, vel inmersam Sow. trahit!, licet nos ipsi pro. Spherie cujusdam lignivore primordiis olim (Fung. Hypog. p. 187) etiam. habuerimus, specimine authentico quod in Mycotheca Musei parisiensis. continetur denuo et accuratius explorato, illam a lihizomorpha subcorticali Pzns. super natura neutiquam recedere, proptereaque nil nisi fungi hymeniferi et verisimillime Polypori cujusdam. mycelium ligno matrici im- missum et tenuiter membranaceum constituere hodie pronuntiamus. Equidem lhizomorpharum. species atre qui intimam matricem marmorant, ex Hypoazylorum. (v. ir. H. ustulatt Bow. aliorumque Pyreno- mycetum) mycelio intromisso frequentissime oriuntur, indolem vero longe diversam ac sepissime car- bonaceam assumunt. Riizomorpha. autem simplicissima Prns. Myc. Europ. t. I, p. 59, n. 18, merito sane apud Frizsro (Elench. Fung. t. I, p. 60 et in Linnece tomo V, p. 939) pro Splueria (Xylaria) filiformi Aw. et Sow. habetur, quam Aylariam sterilem tantum viderit b. Cuire, neocomiensis. E y , EXPLICATIO ICONUM. (Tab. I, fig. 1-14.) 1. Fungilli plurimi (magn. nat.) e caudiculo ceso, mortuo, et pro maxima parte delibrato, assurgunt; alil, v, annotini exoleti, propter peridia maxime tumentia (nunc prorsus evacuala) clavulam undique tuber- culosam exhibent apiceque pereunt; alii (antici) sporas similiter ante annum sparserunt, sed stromatis perennis viees agunt et crura nova produnt. Denique a dextro latere fungilli recentes conspiciuntur, qui villo atro inferne vestiuntur et in cornua divaricata candidissimaque discedunt, dum in medio partim nudato punelis atris, nempe conceptaculorum ostiolis prominulis, notantur; cornua albicantia indumentum ex hymenio conidiophoro et conidiorum farina passim jam deposuerunt et colorem atrum strati suppositi revelant. 2. Clavula junior (aucta) longitrorsus et oblique excisa, peridia recens nata monstrat, hymeniumque conidiorum ferax in squamas secedens. 3. Portiuncula maxime amplificata istius hymenii, et conidia cireumeirca sparsa (h60/1). 4. Hymenium conidiferum (minus auctum) quo conceptaculorum ostiola quandoque sero tempore , spo- risque maturis, obturantur. 5. Peridia nonnulla (aucta) qua obturamento supra dicto clauduntur; unum dimidiatum exhibetur. 6. Clavula matura tractim dissecta dalur et mensura naturali decuplo major. * Ofr. Frizsir Syst. Myc. t. IIT, p. 966; Ind. ejusd. op. ejusdem auctoris. Eclogas Fungorum, in Linneve tomo V p. 152; Elench. Fung. t. ll, p. 59 et 75; pretereaque— (1830), p. 539. 14 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 7. "Thecarum fasciculus cui peridii nigri et compaginis ambientis specimen supponitur (380/1). 8-10. Spore libere, seorse; que germina ediderunt, episporium longitrorsum scissum ostendunt, gut- lasque oleosas in sporis integris conspieuas amiserunt (A80/1). A 11-13. Specimina e Pietavia Veracensi que supra (p. 19 et 13) memorantur, hic magnitudine ferme naturali exprimuntur. 14. Portiuneula in longitudinem secta et maxime aucta subterranei funiculi unius ex iisdem fungis, ut inde pateat quantopere differat a solita Iizomorphe subterranee Prnsoowio, specie consimilis, structura interna. Figura 1-2 et /-10 eodem tempore, scilicet januario (a. D. MDCCCLV) incipiente, tertia autem novem- bri (anni antecedentis) ineunte, omnes (praeter fig. 11-141) ex fungis vivis, Parisiis adumbratee sunt. 9. XYLARIA CARPOPHILA. Spina cAnpopiza Prns. Obs. Myc. part. I (1790). p. 19, n. 36, et part. alt. (1799), p. 65, n. 98, tab. i. fig. 3; Synops. Fung. (1801), p. 6. — Fmiaesio , Syst. Mycol. t. II. p. 928. — Honxenaxvio in Flore Danice fasc. XXXI (1825), p. 14, tab. wncccrvnr, fig. 1 (rudissima). — Brnxzro, Engl. Flora, t. V, part. alt. (1836), p. 335, n. 11. — Mazznto, PI. Crypt. Galli, ed. altera , fasc. VI (1838), n. 260. — Moverorio , Stirp. Crypt. Vog.-BRhen. fasc. XIII (1850), n. 1945. Arrania canPoPurLA Fwumsto, S. Veg. Scand. (1849), p. 382. — Fred. Cunnzv in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, part. i (1858), p. 264, n. 21, tab. xcv, fig. 93. Ex echinis glandium faginearum exoletis, nigrefaclis, qui sub foliis coacervatis ali- quandiu humi jaeuerunt, copiose nascuntur slipituli exiles, unciam unam aut unam et alleram et quod excurrit longi , vulgo teretes et simplices, aliquando tamen ad apicem nonnihil compresso-dilatati et breviter bifidi, flexuose vel rigide, prout luce pareiori abundave usi sunt, assurgentes, bysso floccosa, einerea v. olivacea in basi instrucli, celerum atri, intrinsecus autem albidi et in vertice tenuato primitus item candidi aut albido-cinerei. Pulvis saturate cinereus v. cinereo-olivaceus, e conidiis ovalis et minu- lüissimis, summis istis flagellis adhue gracilibus (salvo eorum vertice semper omnimode sterili) síato tempore copiose inspergitur; dum decidit aut ventis aufertur, clavule paulatim incrassantur, et peridia immersa ipso sub strato conidifero informantur; cla- vule tandem deterso quasi in botellum nigrantem singul:e convertuntur, et ob con- ceptacula nonnihil protuberantia rugulosce fieri solent; perithecia autem sporas vomendo suam explent vitam. Sronz atre et thecz lineares in quibus monostichze generantur, organa homonyma apud Aylariam Hypozylon Fn. modo deseriptam ex omni parte imi- tantur. In fagetis Fontibellaqueis et Compendiis annosis, ubi abundat, conidifera potissimum re- peritur maio et junio, ascophora autem (viva) a julio in septembrem; obsoleta et arefacta, congenerum more, diu persistit. Fungus sterilis, preter apicem. niveum nigrans, autumno hiemeque frequens est. Universa exilitate et simplicitate, conidiorum colore, crescendi tempore et sede sua solita, a Aylaria Hypoaylo Fn. sine negolio distinguitur; matura autem et exoleta eandem «tate provectam , emaciatam et depauperatam quadantenus refert et cum ea commutari potest. XYLARIEI. 15 Aylaria carpophila (Prns.), auctore Scnwzmrrzio (in Act. Soc. nat. serut. Lips. t. V[182 2], p. 38, n. 8, etin Comment. Soc. phil. Amer. ser. alt. t. IV [1834], p. 1 89, n. 1161), tum echinis fagineis, sub umbra sylvarum Pensylvaniw Americz borealis, tum etiam nucibus Liquidambaris styraciflue L. in. Carolina superiori frequens innascitur. EXPLICATIO. ICONUM. (Tab. I, fig. 15-20.) 15. Aylarie carpophile (Prns.) cospites recentes ex echino fagineo, jampridem evacuato, steriles assurgunt, et magnitudine nativa adumbrantur. 16. Cospes alter, magnitudine qua sua est item depingitur; constat e virgula pariter recenti, hornotina sci- licet, villosa , equali conidiisque superne conspersa, nec non e baculis duobus contra annotinis, alio in clavulam fertilem superne incrassato, alio dichotomo similiterque fertili , utroque autem conidiis nunc plane destituto. 17. Portiuncula strati conidiferi et compagis fibrose suppositie maxime (scil. vices utique CCCCLXXX) am- plificata. 18. Echini faginei, myeelio immisso marmorali, pars longitrorsum secta et supra. decuplum naturalem excedens magnitudinem; cui heret baculus fructifer, clavulam.| scilicet (abbreviatam) pariter dimidiatam suslinens. . 19. Ascorum ferlilium fasciculus, supra naturam vices circiter ccoLxxx auctus. 20. Spore jamdudum mature seorsim et valde amplificat:» delineantur; contenta oleosa, ingqualem propter distributionem et copiam, specie variant, ita ut spore siepe biloculares videantur. Icones omnes supradicta januario medio a. S. MDCCCLV adumbrate sunt. A. Xyrania Oxvacavmum T. Fiverus Crategi oxyacanthe L. aut maturi perfectique, aut etiam abortivi, eum humi tempore suo ceciderint, aruerint, sub foliis delapsis et. eoacervatis nec non in arena humida diu latuerint, fungillum. nostrum hospitio excipiunt. Putamen nativam suam duritiem propterea deposuit, ac simul cum sarcocarpio superposito mucidam speciem assumpsit. ld. ossiculi, sua si exuerit legumenta, aut fructus ipse, infeger si con- slilerit, pariter extrinsecus omnino nigrescunt, nec seeus in interno pariete, partim sallem, scepius fucantur; simul prseterea venis atris suam intra substantiam ambo mar- morantur. Tali enim colore signantur hospitis sedes et incunabula, myeelium seilicet maítrici innatum. Atralis autem e parietibus, externis saltem, poslea passim nascitur byssus slupea, atro-violacea, e fibris ramosis et exilissimis quz stromatum primordia declarant. Namque in iisdem parietibus una. subinde insident stromata plurima, ni- gerrima, inferne bysso atro-violacea abunde veslita ; alia autem gracilia, radiciformia, flexuosa , passim in ramos parlila, semper hypogzea et sterilia; alia e contrario longe crassiora el pareiora, sepius quidem solitaria, vulgo simplicia, mox emersa et in cla- vulam fruetiferam singula assurgenlia. SmrPITES hi digniores, ubi epigzel facti sunt, 2-2 centim. et quod excedit in altitudinem nanciseuntur; omnes inferne leretes, mox aut inerassantur tantum, aut simul dilatantur et compressi s. velut fasciati evadunt; alii 16 SELECTA FUNGORUM. CARPOLOGIA. eliam in apice teretes, simplices et attenuato-aeuli consistunt; alii contra et ii forsan prioribus Írequentiores, compressi, bifidi aut multipartiti et palmato-digitati fiunt, ita ut 3-8"" et quod excedit diametro majori summa in parte adequent. Slipes quisque emersus vestem ex albo dilute flavidam quasi totus primum induit et pollen spargit e conidiis globosis, flavis el vix 0"",0035 crassioribus; postea in clavula paulatim eras- siori faeta, conceptacula dense stipata, sub epidermide s. pellicula tenuissima, atra nec solubili, congenerum more gignit. Dum hae perficiuntur, membrana conidifera tunc sordida vel ochracea et longitrorsum lacera, nondum prorsus evanuit. Prnrruci spherica in parenchymale albo et subereo nidulantur, o"7,4-6 diametro zquant, pa- riete lenuissimo atroque utuntur et ore vix ac ne vix prominent. "Tuzc angustissime li- neares, obtuse, breviter deorsum aitenualze, o"",08-1 in longitudinem obtinent el prope ex foto sporis octonis singula replentur. Sronz oblique monostiche, ovale, utrinque nonnihil acute aut subobtusc, quadantenus ineequilaterz, leves, unilocula- res, oleo homogeno farte, aterrime (e tegumento crasso facte), hine 0?",01, illine 0"",00/. apiseuntur. Junio mense e terra emergit, promicat et conidia sua fundit, julioque jam matura, i. e. fucata et ascophora, reperitur. Anno S. MDCCCLX abundabat sub umbra Oasjacantharum grandevarum in sylva Compendiensi, haud procul a pago S. Petri Bethisiani; nusquam alibi nobis hactenus occurrit. Fructus edit eodem et ipso tempore ac Aylaria carpophila supra descripta, sine negotio autem ab ea discriminatur sede assueta, forma robustiori, breviori, sepe palmata, ac potissime hymenii coni- diferi et conidiorum ipsorum leto colore. Fungillus noster proximus accedere videtur ad Spheriam ( Xylariam) Persicarie Scuwsixirzio (in Actis tum Soc. nat. scrut. Lips. t. 1 [1829], p. 98, n. 9, tum Soc. philos. Philad. ser. u, t. IV. [1834], p. 189, n. 1158) que e putaminibus infossis Persicarum, hieme et vere, in Carolina superiore, prope Salem, provenire dicitur. Per clar. Brnkgnzr benevolentiam, clavulas. vidimus hujus fungilli ameri- cani, paueas autem et conidiophoras tantum. Conidia alba et globosa in minimorum numero ha- benda sunt. Clavulie quae suppetierunt omnes simplices constiterant. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XIII, fig. 1-10.) |. 1-3. Fungilli conidiophori e fructibus exoletis Oxzyacanthe nati , magnitudine nativa exprimuntur. ^. Particula hymenii conidiophori maxime aucta, scilicet vices circa ccctxxx. 5-6. Fungi precedentibus etate provectiores, clavulas monstrant partim detersas, in longitudinem rimu- losas simulque punctis nigris, ob conceptaeulorum ostiola prominula,, signatas. 7. Fungillus adultus a vertice una cum suffulcro dissectus, dimidiatus. 8. Pars summa clavule fertilis supra decuplum natura major. 9-10. Theco, paraphyses sporcque vices circiter cccrxxx pariter amplificatz. Omnes he figure fungillos Bethisianos supra descriptos effingunt. XYLARIEI. 17 ** Plebeie, terrestres. 5?. XYLARIA PEDUNCULATA. SpniERIA PEDUNGULATA Dicksoxi, Plant. erypt. Brit. fasc. 1V (1801), p. 27, tab. xir, fig. 8. — Sowzns&o, Enpl. Fungi, suppl. V (jan. 1815), tab. ccccxxxvr. — Brnkgngo in Mag. of Zool. and Dotany, 1. 1l (1838), p. 223-295, tab. vii, fig. d-f, et in Ann. and Mag. of uat. History, ser. 1, t. I (1838), p. 205, n. 93. — Fred. Cunnzro in Comment. Soc. Linn. Lowdinensis, V. XXII (1 858), p. 262, n. A, tab. xiv, fig. 5 (thecam gravidam et sporas exprimente). AXvrania. pEDUxXGULATA Fmursio, S. Veg. Scand. (1849), p. 982. — Dznkgnxo in suis Outl. of Brit. Fungology (1860), p. 385, n. 6. Snow hypogzum e funiculo crasso, diametro aulem vario, seepius, ut videtur, longo contortoque, intus albo, in superficie contra atro-fusco, simplici v. parce ramoso con- Slat. CaprrULUM nigrum summ:e huic resticulee imponitur, epigeum, globosum, v. co- nico-globosum, nucis avellanz crassitudine, ob verruculas obtusas ac papillatas quibus ornatur veluti undique mamillosum, acumineque v. mucrone conidifero et propterea cineracei coloris terminatum. Quot tubereula prominent, tot conceplaeula in peripheria capituli nidulantur, parietibus atris maturoque tempore pulte seminifera et concolore oblinitis, definita. Tuzcx longe cylindrieee, obtusissimao, subsessiles, octospore, para- physibus multis longissimis, simplicibus, nec in verlice incrassatis süpantur. Sronz oblique monostiche, mature totum ascum implent, late ovatze, rect, atrae et opace, sed tunica achroa et crassa involutze, o9", 0/4 vulgo paulo longiores, o"".02 circiter crasse, et plereeque linea saturaliore (suleulo v. cristula) longitrorsum notati. "l'errestris est fungillus. Unica vice nobis occurrit in quercelis agri pictaviensis, prope Lu- rolium, haud procul a S. Martin de Tournon, octobri mense, a S. MDCCCXLI. Summa theca, sicuti Peltiperis apud Lichenes mos est, Sporarumque indumentum hyalinum in iodo soluto c;wrulea fiunt; acido e sulphure insuper quidem affuso, reliqua theca non mutari solet. Propter sporarum formam, indolem crassitiemque fungus noster Spheriam Poromam Pens. in mentem revocal. Aptius autem respondet. Aylarie seu Sphere Thyrso Brnksrar (in Am. and Map. of nat. Hist. [OX suppl. [jan. 1843], p. 384, n. 46, tab. xir, fig. 18 jn fungillo indico, rigide, ut videtur, colum- nari, hine valide radicoso, illinc vero in capitulum coniforme incrassato , qui etiam sporis suis tuni- cam ex humore mucoso, crassam quidem, at subunilateralem induit. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. II, (ig. 29-30.) 29. Fungillus maturus, nalivaque magnitudine delineatus. 30. Asci fertilis et paraphyseos, utriusque similiter (nempe vices circa CCCLXXX) aucti, pars summa. ' Dicksowis verba. contraetissima hac sunt : eSpheris — cin pratis et pascuis. Pedunculus rugosus, circumflexus, e pedunculeta , nigervima, longa, capite turbinato. Habitat ^ «sursum incrassatus; caput perlatum truncato-tarbinatum. » "n. 5 18 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Formam quamdam Aylariee pedunculate modo descripte peculiariter exilem, microsporam et ita semper sibi constantem ut typum diversum libenter eam sstimares, melius quam prototypum 1psum : : Mes Sla DE novimus, quapropter fusam forma hujus descriptionem hic exponere haud supervacuum duximus 5^. XyrAna. PEDUNGULATA , pusilla. SpiLERIA GoNFLUENS NvyxpRo in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. lll (1855), p. 148, in nota. — Non Topro. Srnoxa. subterraneum vel in fimo eunieulari epigeeo velustoque latens, initio scepis- sime sclerotioides, ovatum, globosum vel admodum irregulare, dimidiamque pisi cras- situdinem raro excedens, debito tempore in. resticulam exilem, longitudine variam, nempe 1-8 centim. zequantem, eoque graciliorem quo protraeliorem , nec non plerum- que simplicem, hine aut illine abit; hcee autem ubi emerserit, in caput extremum, ovato-aeutum, globoso-cuspidatum vel depresso-globosum mulieumque, nec non a grani miliacei ad vielee seminis magnitudinem varium inerassatur. ld capituli fimo materno vel aren;e imponitur, et aliquando etiam vix totum in lucem venit; reliqui instar stromatis atrum est et parenchymate albo, denso subereoque intrinsecus for- matur; cum adoleverit, in tubera mammiformia, obtusissima, poroque prominulo in- strucla fere undique tumet, que numero maxime varia, sepius aulem pauca, tol conceptaeula peripherica immersaque sistunt. Haece quandoque non in solo stromatis verlice inerassalo generantur; sunt etenim aut resticule aut sclerolia forte emersa, nu- data, quae, salva forma, fertilia evadunt, peritheciaque sparsa fovent geruntve. Fungi rite explieati seu capilali apex altenuatus aul mueroniformis primitus cinerel coloris esl ob stratum conidiferum quo legitur; conidia formam obovato-globosam obtinent, slerigmatibusque cylindrieis et crassiusculis primum innituntur; majora vix 0"",005 longitudine. excedunt. Tugcs octosporw, longe cylindrieze, breviter deorsum. versus attenualee, paraphysesque lineares immixtz, conceplaculorum parietes vestiunt. Sronis vulgo monoslichis forma est admodum teres, ovata; tuniea exterior fugax , crassa, sub- mucosa, achroa vel obsolete caerulea; tegmen seu episporium atrum, leve, nec erista- tum, nec suleatum; plereque 0"",025 longitudine equant, crassitudine autem dimi- dio minores sunt. Germinationis tempore episporium longitrorsus hine scinditur, simulque utrieulus inclusus et decolor, tumefactus expeditur, partim nudatur et ex utraque parte in filum crassum, mox multiramosum augetur. Mira est. procepsque plurimis sporis heec vegetatio quam nobis lieuit medio hieme observare. In terra nuda, culta, et in ea presertim, ut videtur, cui cuniculare fimum aut inspersum aut infossum est, autumno hiemeque viget. In sylva boloniensi, Parisiis suburbana, plurima vice, abundantius autem (matura vivaque) januario et octobri anni S. MDCCCLVI, nobis oc- currit. Clar. Nyrxpno obvia est aprili mense a. MDCCCLV, prope Fontembellaqueum, mus- XYLARIEI. 19 corum inter cispites ex arena emergens ; quibus in locis sibi ipsi constantissimam et talem omnino qualis Parisiis reperitur, permanere, annuente benevolentissimo Nyraxpno, autopsi comperimus. Nonnisi universa tenuitate, capitulo longe magis exiguo, thecis el sporis multo minoribus, a forma crassiore et prototypa Aylarie pedunculatee (Drcxs.) differt. Occurrit quoque, ut opinamur, clar. Brnxz- Lo cul eliam pro fungo ipso Dicksoniano haberetur. (Cfr. ejus Introd. to Crypt. Bot. p. 369.) Plasma quo thee summe replentur et earumdem apex, lodo adhibito, subito colorem liete czeruleum aceipiunt, quod primus observavit Gulielmus Nyraxpgn. (Cfr. illius dicta loc. sup. cit. etin sua Synopsi method. Lichenum, t. L, p. 3, in nola.) Similiter et res se habet apud Aylariam. pedunculatam typicam seu macrosporam. Quo de argumento videsis etiam adnotationem nostram in Annalib. Sc. naturalium , ser. 1v, t; VE (1856), p. 318. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. II, fig. 1-28.) 1. Aylaria pedunculta Dicks. (var. pusilla Tur.) matura, magnitudine nativa delineata; iota , preter verti- cem, in arena natali sepulta latebat. 2. Basis sclerotioides ejusdem speciminis, amplificata. 3. Ejusdem etiam caput fructiferum , pari modo auctum. ^ et 9. Specimina altera, native magnitudinis, quorum stroma perennans peridia diversis temporibus edidit; caput globosum et mucronulatum in utroque fungillo resticula exili et viva suffulcitur, loculisque nunc sporophoris vivum ipsum confoditur; stromatis aütem parles reliquo et conceptacula insita vitam ex- iremam ducunt aut quidem vitam mentiuntur. 6. Fungillus alter totus vivus, tubere basilari donatus. 7. Alter cujus mucro longius protractus propter conidia inspersa albescit. 8. Alter minimus quasi e radice tuberosa pronascens. 9. Idem ab alia fronte spectatus et natura quadruplo major factus. 10. Specimen prelongum e tubere basilari assurgens. 11. Caput ejusdem auctum. 12. Dasis ejusdem similiter aucta , quee nil nisi stromatis olim fertilis, nune exliausli , conceptaculis exoletis, residuum videtur. 13. Fungillus vivus cujus funiculus e fragmento veteris cujusdam stromatis ortus est. 14 et 15. Specimina pusilla in fimo cuniculari sessilia. 16. Unum ex iis a summo dimidiatum, auctumque. 17-19. Specimina perfecta, item amplificata et a vertice dissecta, loculos fructiferos (poro angustissimo apertos) dimidiatos exhibent. 20. Alterum biceps, natura etiam circiter quadruplo majus factum. 21. [dem longitrorsum dimidiatum; loculos in capitulo sinistro, velustiori, cavalos, nunc suffocatos et collapsos diceres 22. Specimen cujus funis in medio rugoso-inflatus, stromatis perennis partem olim fertilem exhibet. 23. Stroma rhizomorphum, hinc clavatum et partim destructum illinc et in rnedio peridia discreta vivaque enititur. 24. Stroma alterum radicem exoletam pariter referens , simulque conceptaculis vetustis, collapsis, in sinistra crassiorique parte, vivis autem permultis, congregatis, in media onustum. 25. Portiuncula summopere aucta hymenii conidiferi quod fungilli mucro albicans induere solet; conidia libera juxta sparguntur. 30 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 26. Thece varie evolutz paraphysesque commislo; sporo in eodem asco modo parallel , modo contrario: ordinantur, ita ut alice diametrum majorem, alizf minorem simul ostendant. 27-28. Spore tegmine hyalino, mucoso, exul»; quedam in germina prolonga ramosissima et achroa abierunt. : Icones ali; decembri mense exeunte, a. S. MDCCCLV, alio» octobri et novembri anni proxime sequentis, omnes ex fungis vivis (parisinis) delineale sunt; qua» numeris 2, 3, 6, 9, 11, 12 et 16-24 signantur, natu- ralem rerum. mensuram effingunt. quadruplicem, cetero. vero, prater fig. 35-28 que Vices circa cccLxxx aucte sunt, eandem non excedunt. Quum potissimum de Aylarüs nostratibus sermo his in pagellis agatur, prorsus omittere non licet A:ylariam. bulbosam. Bunk. et Dn. (in Brnx. Outil. of Brit. Fungology, p. 385, n. 7, tab. xxiv, fig. 2) seu Splueriam. bulbosam. Psnsooxio (in suis Obs. Mycologicis, part. alt. [1799]; p. 09. n. 95, tab. 1, fig. 1, a-d!), inter congeneres nobilem, atque propter stroma hypogzum et tuberiforme quo utitur, X. pc- dunculate, pusille, nostrae presertim. accedentem. Specimen vivum maturumque fungilli hujus medio octobri, a. MDCCCLX, ab humanissimo amico C. Bnoowz accepimus. In foliis acervatis Abietum. prope Bathoniam Angli» creverat, illique tuber erat nucis minoris magnitudine, propter clavas editas jam flaccescens, totumque e parenchymate compositum subereo, candido, corticula tenui aterrima et :egre divellenda vestito. E tubere surculus brevis, crassus et flocculosus oblique exibat qui summo solo in crura duo subequalia discedebat; crura autem singula subito in cylindrum aterrimum sesquipollicem et quod excedit longum, lineas 2-3 crassum, propter peridia immersa et nonnihil exstantia undique mamil- losum, ac mucrone obtuso, emaciato, cinereo, crustam olim conidiferam exuente terminatum effinge- bantur. Perithecia contigua, vix semimillimetrum diametro excedentia, ostiolo puncliformi et promi- nulo donata, nucleum mollem fovebant similibus e partibus factum atque pulticula fertilis Aylariee Hyposyli Vn. Thecarum longe linearium. membrana. achroa et tenuissima cito prorsus solvebatur et sporas in serie simplici ordinatas nudabat. How sporw anguste ovatie, continuz et gullulas geminas diseretasque singula sub episporio aterrimo et levi continentes, 0"",01 paulo breviores et 0"",003 . vix crassiores se prastabant. Paraphyses exilissime filiformes, simplices et remotissime parcissimeque seplifera, thecas socias longe excedebant. Specimina alia Aylarie bulbose (Prns.) circa Luchiam Angli ( Wiltshire) , octobri mense, a. MDCCCLVII, matura lecta, eidem benignissimo C. E. Bnooug debe- mus, quorum nonnulla in apice compresso dilatantur et in cornua 2-3 sterilia, X. THypoayli more , pro- trahuntur. In numero AXylariarum nostratium meritissime etiam habetur Spleria filiformis Aw. et Scuw. ( Cousp. Fung. Nisk. [1 805], p. 2, n. 6, tab. ur, fig. 5), qu» continetur tum in Mazenn Plantis Cryptop. Galli- cis , ser. novissima , fasc. VIII (1856), n. 375 (e Neustria), tum in Baszxuonsru Jerbario Mycologico,, edit. nove ser, altera, t. (1859), n. 57 (ex Bohemia). Vivam nondum vidisse maxime dolemus. Media istate, (auctoribus Scnwrivirzio. et AvpznTINIO) viget et fructifera fit, quare X. carpophilam et. X. Oayacanthe imitatur. Hec autem Aylaria longe differt ab homonyma brasiliensi Spheria ( Xylaria) filiformi Prnsoosu (in Ludoviei Fnzvorverur [tin speculat. part. bot. [1826], p. 180) et Moya (in Herb. Mus. par.) quae formam macram Fylarie Hypoxyli nostralis in terris calidioribus orbis novi mentiri videtur. Spheria Guepini n. Eleuch. Fung. t. Vl (1828), p. 59, qua Hypocrea eupiliaca apud Crseriuu (cfr. enim * Teones has Persoonianas mutuatus est Nrzsrus in suo aylon potius imitatur. Xylariam. bulbosam (Prns.), anpli- Systemate: F'ungorum , tab. xv, fig. 306. Xylaria. tuberosa — cam, videre est in Rasznonsru. Herb. Mycologico , edit ejusdem Prnsooxu, apud Fnevorverivw (Itin. specul. part. — alterius serie novissima , fasc. II (1860), n. 133. bot. p. 180), a bulbosa nostrati longe recedit et X. IHypo- XYLARIEI. 21 Ephem. Bot. Berol. t. XIII [1855], p. 78, et Comment. Soc. Cryptog. — Bot. Itale, manip. II [1861], p. 71, n. 11, tab. v) etiam audiit , Huypocrearum naturam. carnosam coloremque pallidum, Aylariarum autem tum habitum fruticosum, tum sporas atras et octonas simul usurpat, ideoque duplicem ob causam Xylarias nonnullas orbis calidioris, pariter carnosas et dilute fucatas, ex. gr. Spheriam. compunctam Juxen. ! (Aylarie speciem DBrnkzuso in Ephemeride Bot. Hookeriana,, t. Vl [1854], p. 225), indicam? simul et. javanensem , apud nos quodam modo reprosentat ; atque cum note ex fructu et seminibus ductae reliquas merito prestent, nobilissima hac Spleria Guepini Fn. et consimiles extranez ad Aylarias propius, ni fallimur, Movraxio ipso annuente (efr. Crsirir loc. sup. cit.), quam ad /Iypocreas acce- dunt. Splyerie seu Xylarke Guepini specimina andegavensia beato ipsi Guzrivio, insubrica autem nobili Crsario olim debuimus. Proxime Aylarias, in novissima systematis Friesiani expositione, scil. in Summa Vegetabilium Scandi- nave quam seripsit magister upsaliensis , ordinantur (p. 382) lihizomorphe qua nune ascis instructa, nunc destitut» occurrere :stimantur. Pro lypo perquam genuino datur Riizomorpha fragilis Roni. cujus naturam ambiguam interpretari jam tentavimus (hujus op. t. I, p. 120-130). Typus contra nonnihil recedens habetur f. lhippotrichoides Sow. (sub Spluria, in suis Fungis Anglie, t. 1I, tab. cc?), que Huypoaylon loculiferum Botrianpo (F. Gall. t. 1, p. 17^, n. 9, tab. cccoxcv, fig. 1) salutatur, Chenocarpus autem setosus beato Tipevrison (in suo Prodr. Fl. Neom. p. 350, n. 119A, tab. m, f. à 2), Thamnomyces lippotrichoides: Ennzxnznato (in Nezsm ab Esrwr. Hor. physicis Derol. [1820], p. 82) et Bsnkerzo (in suls Oull. of Brit. Fung. p. 3855), ac denique fhizomorpha ( Cenocarpus ?) hippotrichoides: Frizsto (loc. sup. cit.). Erudite de Chenocarpo disseruit el. LévgiLLÉ noster (in Annalib. Sc. natural. ser. 1, tomo XIX [1 843]. p. 226-231, tab. vn, f. à 1), cui. confusam fungilli synonymiam extricare, omnique helerogena far- ragine purgare bene successit. Ignoscat vero magister si quidquam in ejus de argumento enuntliatis et adumbratis hic carpere audeamus. Obsoleta sane Chenocarpi selosi WnexT. 9 specimina illi et clar. Ma- ZER107 suppetierunt, quippe pari modo utrumque fugit vera, quoad sporarum originem, nuclei semini- ' Cfr. illius Premissa in. Floram erypt. Javee insule , fase. 1 (1838), p. 21, n. 19, tab. ui, fig. 11, a, b, aut clar. Movraxir.: animadversiones (in Aun. Sc. nat. ser. 11, t. XVI [1841], p. 310) super his libamentis messis fun- gine quam amplius cognoscendam et illustrandam postea susceplurus erat. Fungillus de quo agitur, ipso suadente Juxenunxio, sub titulo Hypoayli (e pulvinatis) compuncti deseribitur apud El. Frigsruu , ov. Symb. Mycol. (1851), p. 214, n. 3. * In montibus Khasiz: Hindostanorum clar. Jos. Hoo- xrRO (efr. DenkgLEuw, loco cit.), et Manille (Luzoniz in- sularum Philippinarum) Garpiciarpo nostro, novembri MDCCCXXXVI, occurrit. (Cfr. Herb. Galdich. n. 112, in Mycotheca Musei par.) * Sowerbeana adumbratio citata fangillum. nostrum eleganter quoad habitum reprsentat; notat etiam auctor eum cum Splerüs majoribus s. hypox yleis congruere, his verbis : «Even this plant so finely fibrous has white fari- «naceous ends, analogous to pollen of fractifying dust; also «capsules below. Thus it answers to the class Moncecia of * Lixxus, a circumstance which seems proper to the Sphie- erue.» * Cfr. eliam 4m. and Mag. of nat. Hist. ser. i (1838). p. 205, n. 9A. * Vox. Cenocarpus. non. minus atque. Clienocarpus. na- turc contradicit; haeece enim fructum dehiscentem , altera vaeuum significat; atqui conceptaculum fungilli de quo sermo est nucleum Splierüis solemnem debito tempore fo- vel, poro apicali subinde evacuatur et integrum consistit. * Bhizomorplie setiformis Acn. in. Act. Acad. Sc. Holm. ad ann. MDCCCXIV , p. 212, n. 2, tab. rx, fig. 9; Liche- nis vinarii PounnzmIO, in suopte herb. nune e thesauris Musei parisiensis; Üsnec nigre , sett equi facie , parum ramose Ditievio , Hist. Muscorum (1751), p.67, n. 11 B, tab. xin, fig. 11 D. ? Cfr. ejus Stirp. erypt. Galle, ed. altera, fase. XXI (1846), p. 1027. 22 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. feri structura. Spore enim ovata, atre, leves, mutiez, uniloculares, 0"",0 1 3-02 longe et 0"",009-0 1 crasse, neutiquam in cellulis polygoniis interioris parenchymatis, ut creditur, sed in ascis oblongo- clavatis, o"",05-06 circiter longis et 0"",013 crassis (cl. Benkguso jam obviis!) octona, oblique et confertim monostiche, generantur; membrana autem thecz tenuissima cito perit et semina nudat, sicut etiam apud permultos spheriaceos fungos notissimus mos est. Stylosporas sinceras nunquam in Chenocarpi conceptaculis deprehendimus ; quapropter eum inter Pyrenomyceles legitimis instructos pyenidibus etiamnum admittere nequimus. Inde praterea sequitur Thamnomycetem super fungis quibus- dam Americe calidioris clar. Eunzwpznero exstructum genus?, non ascorum prosentia vel defectu, sed notis aliis, si quie sunt, et cerle, ex. gratia, natura dura, rigida et carbonacea qua pollent Thun. Chamissonis Ennzxpgnero, Th. annulipes Moyrawio ( Acrospheria Conpx , Auleit. p. 1 36, n. 361) et Th. ros- tratus eidem auctori (Sylloge pl. crypt. p. 206), à. Clenocaryo deinceps fore discriminandum ?. Ad. Rlizomorpharum genus reformatum et expurgatum ill. Fruzsro trahendae videntur Spleria subter- vanea Scuw. (FR. americana Fn. S. Veg. Sc. p. 382, not. 1) et Aylaria lihizomorpha Mxrex. (Syll. p. 202, n. 678) qua Flizomorpha guianensis a magistro upsaliensi nuncupatur (S. V. Sc. l. e. et Nov. Symb. myc. [1851]; p. 112). De priori* sicuti de Rlizomorpha (Cenocarpo) hispidissima Vn. N. Symb. myc. p. 113, ex insulis Nicobariis Oceani indici oriunda, nil ex autopsi afferre valemus; vidimus autem (in Herb. Mus. par.) Aylariam Rhizomorpham. Mxrex. guianensem, ob perithecia superficialia et stroma deorsum longe et exiliter radiciforme inter congeneres facile dignoscendam , Mowravioque assentimus qui eam in numero Aylariarum. sincerrimarum , Frizsu preter sententiam, retinere voluit. (Cfr. Ann. Sc. nat. ser. iv, t. HE [1855], p. 107, n. 499.) Ad Thamnomycetem spectat, auctore Frizsio (Syst. Myc. tom. 1l, p. 535, in nota), iizomorpha chor- dalis Acuan. (in Act. Acad. Sc. Holm. ad ann. MDCCCXIV, p. 210, tab. ix, f. 10 a, b). Eo autem tem- pore quo sie sentiebat, Thamnomycetem pro Lichenum genere e Sphirophoreorum tribu habebat. (Cfr. loc. cit. et Syst. Orb. Veget. p. 297, n. 54.) Utrum idem fungus sit Thamnomyces chordalis Fn. (in Li- nea, tom. V [1830], p. 534, n. 59), sylvis cayennensibus ortus, necne, Acnanro insalutato, quidam fortassis dubitabunt. !. Cfr. enim Brnkerzit dicta in Ann. of nat. Hist. ser. t, naluram eruere olim experietur, is duplicem viam tentet, lom. I (1838), p. 205, n. gh. * Cfr. Eunzws. in Nzxem ab Esexn. Horis phys. berol. p- 79-8», tab. xvm, fig. 1 (Thamnomycetem. Chamissonis , brasilianum generis prototypum, [in Guiana gallica clar. Priont etiam obvium, ] eflingente). * Vita admodum lucifuga, quali Cheenocarpus uti solet , nature Pyrenomycetum majorum contraria videtur; nam- que licet Xylaria pedunculata. (Dicxs.) etiam hypogeea si- mul et fertilis interdum offendatur, ad lucem semper ma- nifeste tendit nec nisi in luce rite explicatur. His perpensis, non possumus non suspicari Cluenocarpum setosum. RengT. nil esse nisi formam attenuatam , tabe confectam et abnor- mem Aylarie filiformis (Avx. et Scnw.) , que ipsa etiam in herbis et foliis aridis ac. coacervatis crescere solet; quare valde dolemus quod nobis nunquam licuerit experimento ad hoc instituto rem certiorem habere. Qui veram Chaenocarpi Chenocarpum scilicet effossum in lucem adducat, Xylariam contra filiformem e sylvis suis natalibus allatam in celle lenebris recondat, utrique autem fungillo assiduis curis provideat, tuneque si e Clenocarpo confortato. Xylariam sinceram perfectam , e Xylaria vero infirmata Glienocarpum graciliorem obtinuerit, ille profecto scientie fungine non minus profuerit quam Scororius, Horrwaxxivs et alii qui fungorum monstra lucifuga pingere quidem et describere. vix autem interpretari el reapse nosse curarunt. *. Spheria subterranea Scuw. in. fodinis et puteis Novae Cesare vix fertilis reperta est, nobisque nil nisi Aylaria vulgo verisimillime epigza, in sede autem tenebrosa for- iuito nata, el quapropter anomala facta videtur. (Cfr. SonwrimiTZU. Lati lam de quibusdam Spheriis novis americanis in Ephemeride supra cit. Academic Philad. Sc. nat. 1. V, parte 1 [1895], p. 5, n. A, tab. 1, fig. 3.) XYLARIEI. 33 B. — BStromale. vepando- pulvinato. I. USTULINAT. (Tabula III.) SPHAERUE spec. Horrwaswio; Topzo, Prnsooxio et ejus discipulis, HYPOXYLI autem Buvianpo, Frirsio horumque temporum mycologis, STROMATOSPILERLE olim Gngviuuio. Mycrnivw seepius in. matrice corrupla latitans eandemque, extrinsecus saltem, altro maculans. Srnowa expansum, crassum, repando-tumulosum , initio carnoso- subereum, molliusculum, pallidum et propter conidia abunde inspersa pulveru- lentum, subinde vero induratum, rigidum factum , paulatim. detersum et quasi carbonescens. CoxipiA nuda, minima, ovata, simplicia, e summis hymenii, uni- verso stromati superne instrati, elementis linearibus solitarie naa, solutaque ger- minis capacia. Prnrrukcrs tota immersa, monosticha, ovato-globosa, ampla, ex parietibus duris; foramine vix prominente. "T'uzcx longe et anguste cylindriez, octospore , paraphysibus filiformibus et predlongis slipat:e. Srome monostich:e , lanceolal;e, curvie, simplices et atrae. Fusai lignicolee, lente crescentes, aridique perennantes. Ustulina. omnes prope charaeteres quibus Hypozyla. genuina insigniuntur, proe. se. fert; hymenii autem conidiophori fabrica, qua Aylarias potius imitatur, probe, ut. arbitramur, diseriminatur. Aliis tamen nitebatur momentis Prnsooxius cur et ipse contenderet Spheriam deustam HorruxsNi, dum ad stipitis absentiam. non respieiatur, propius ad Xylarias quam ad ullum alium Pyrenomycetum ordinem accedere. (Cfr. ejus Obs. Myc. parte T, p. 20.) UsruniA. vULGARIS. LiouExN-AcARICUS erustaceus , crassus , bovinum renem veluti representans , niger et quasi deustus Micit,. Nov. PI. Gen. p. 10h, ord. n, n. 3, tab. uv, ord. i, f. à (fida). Spina macima , convexa , nigerrina Wavveno (Hist. Stirp. indig. Helvet. t. VI [1 768]. p. 122, n. $192) qui fungum nunquam vidit nisi nigrum et aridum. Spit prusA Morem. Veget. Crypt. fasc. 1 (1787). p. 3, tab. 1, fig. à. — Prnsooxto, Obs. Myc. parte I (1790), p. 19, n. 37, tab. t, fig. ^ et 5 (forman platycipitem auctori dictam exprimentibus). — DC. Fl. Fr. t. II, p. 285, n. 759. — Ness, Syst. d. Pilze, p. 295. n. 15, tab. xi, fig. 316. — Move. et Nrsrr. Suürp. Vog.- hen. fasc. WI (1812), n. 2706. — Fn. Scleromycet. Suec. fasc. VIII (1822), n. 261, et Syst. Mycol. t. II, p. 345, n. 51. — Dzsuwaz. PI. Crypt. de Fr. ed. alt. fasc. XX (1845), n. 960. — Fred. Cunn. in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXIl, part. iu (1858), p. 268, tab. xrvi, fig. 57. SpiERIA MAxiiA Bovrowr, Fung. Halif. append. (1791), p. 181, tab. czxxxi, — Sowznszo, Engl. Fungi, t. V (1803), tab. cccxxxvuir. SriugntA vansiPELUIS Topzo, F. Meckl. Sel. fasc. II (1791), p. 55-58, n. 53, tab. xvi, fig. 129. 24 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Hyroxszox vsrezArUM Buys. Champ. de la Fr. t. | (1791), p. 176. tab. cccorxxxvir, fig. 1. — Fn. S. Veg. Scand. (1859), p. 383, n. 1. Hiypoxvzox. pzvsru Gngvituio, Scot, erypt. Fl. t. VE (1828), tab. ccoxxiv, fig. » , anteaque eidem auctori Srno- MATOSPILERIA DEUSTA , in sua Flora Edinensi (182^), p. 355, n. 9. Fvxer mycelium albidum vulgo inconspicuum est, in materie lignea quam putredine sieca consumplam, exesam, diceres, undique immissum latet siepissimeque eo tantum " manifestatur quod pars summa matricis hujus jampridem omni cortice orbate, in mem- branam erassam , atram, carboni specie et natura veluti proximam, crusta seilicet fragili similem converütur, qua arelissime applieita undique investitur. Aliquando lamen my- celium in matricis inlegrioris superficie levi aut anfracluosa, fungoso-subereum ni- veumque abunde generalur, polissimum explicatur ae densalur, nec crustam alrani ostendit nisi his in partibus quibus discos frucüferos enititur. Etenim e solo mycetoide 'strato quod atrum et induratum factum est, stromata ferlilia oriri solent. Orbicularia seu peltata et centro affixa vulgo nascuntur, postea repando-disceiformia, varie gibba aut rugosa, imo valde polymorpha fiunt, 4-6 centim. et quod superest, diametro, semi- centimelrum aulem crassitudine adipiscuntur, nec mycelio seu erustie malernz tota unquam applicantur, cui enim licet superposita, centro tantum annulato aul variis processibus haerent. Srnowa recens natum e parenchymate molliuscule suberino constat, gullas aqueas abunde sudat, pulverem ex conidiis einereum, dilute erugineum vel quadamtenus cervinum, parcum aut copiosiorem superne induit, in ambitu autem seu limbo niveo quo incerescente magis ae magis extenditur, sterile et glabrum consistit, donec incrementum congruum absolverit. Dum cinis ex conidiis evolat, fungus adoleseit, rigescil, et simul ac detergitur, in superficie pedetentim nigrescit coloremque cinereo- albidum in solo meditullio retinet. Coxmpia tot corpuscula sistunt ovata, levia et unilocu- laria, o?",0065 in longitudinem et 0"",0035 in crassitudinem obtinent, sataque intra paucas horas germinant, salva forma et crassitudine; germina autem filiformia per- quam exilia simpliciaque primum observantur. Prnrruzcia ovalo-globosa, crassa, in- terdum modice stipata, ostioli causa breviter et acute mueronata, in stromatis medulla superiori, pallida, parenchymati fuligineo vel sordide fucato inslrala, generantur, nidulantur; paries illis est crassiusculus, landemque carbonaceus et aterrimus. Tuzcx longissime et anguste lineares deprehenduntur, etenim 0"".35-35 in longitudinem equant nee o"",0065-01 crassitudine vulgo excedunt; preterea inferne exiliter te- nuantur, paraphysibus stipantur longe et exiliter filiformibus, sporasque typice octonas al siepe pauciores, monoslichas, oblongo-lanceolatas, curvulas, leves, muticas, ater- rimas, uniloculares, oleo fartas ac. 0"",055-032 hinc, illine autem 0"",0065-008 tequantes includunt. : Frequens viget totum fere per annum in materia nuda et cariosa arborum complurium nostrattum. et maxime Pagi, Ulmi, Carpini; conidiferum exeunte hieme vereque presertim XYLARIEI. 25 vidimus, maturum vero zslate et autumno. Aridus diu perennat et quandoque hinc aut inde in discos novos reviviscit et protrahitur. In. agro Versaliensi, Compendiensi, Aballonensi, Lugdunensi, ''uronensi, nec non Fontebellaqueo et in Alpibus tum Delphinatus, tum Helve- lie nobis sexcenties occurrit. Fungi mycelium niveum, fungoso-subereum, ligno fagineo nudo et fracto abunde instratum nondumque nisi passim crusta atra indutum reperimus Fontebel- laqueo, februario a. S. MDCCCLX, et in sylva Compendiensi, ad pagum Bethisianum, junio mense proxime sequenti. Ustuline nostra: descriptionem accuratissimam prestitit beat. Tops, cujus verba de « pulvisculo amene « glauco » quo in prima tate fungus obducitur, notatu digna. Plantula dum adolescit, jam monente illustri mycologo megapolitano, excutit vel amittit hunc pulvisculum in quo parum sane abest quin, ipse Toprus pollen genuinum s. fecundans agnoscere cogatur; querit enim quid sit pulvis iste, si pro sincero Üstulince polline non habeatur. Eidem immixta quandoque vidit filamenta tenuissima, aranez staminibus persimilia. ( Cfr. Top. loc. cit. p. 96 et 58.) De fungi recentis natura carnoso-suberea et conidiorum pulvere loquitur etiam CaxpotLus,, loc. sup. citato, dicens : « Dans sa jeunesse, cette Sphérie est d'une consistance charnue et mollasse, blanche en * dedans et grisátre en dehors; à une certaine époque, elle se trouve couverte d'une poussiere qui res- * semble à de la cendre; elle devient ensuite noire, etc.» Nzzsm autem verba super eodem typo hac sunt : » Sid, tvie gefloijenzverbreitet, in ber Sugenb mit weiflidjen Gpitfallus. . . » (Syst. der Pilze u. Schw. p. 295.) Huypoalon. ustulatum. vw. sibi lpsi constare videtur in utroque orbe, v. gr. in provincia Ohiensi (Benkgnzo teste in Herb. Mussi paris.) et. Carolina superiore (auctore Scuw. Syn. Fung. Carol. sup. p. 30, n. 27) Americe borealis, in Guiana gallica (cfr. Mowvraxiuw. in An. Sc. nat. ser. alt. t. XIIIL, p. 955, et ser. iv, t. III, p. 119. n. 533) et terris Chilenis (vid. Claudii Gay Fl. Chilenam, PI. cellula- rium t. I, p. 4139), nec non in Mascarenis insulis et Java (cfr. Herb. Mus. par.). Ad Ustulinam accedere videtur Huypoaylon macrospermum. Myra. fungillus guianensis. (Cfr. Moyraview in Ann. Sc. nat. ser. alt. t. XIII [1850], p. 351, n. 39.) EXPLICATIO ICONUM. (Tab. HL, fig. 1-6.) 1. Üstulina vulgaris nobis, i. c. Hypoxylon ustulatum. Burzianpo, magnitudine naliva delineatur; stromatis pars alia, atra, nuda osliolisque sparsim prominulis asperata, conceptacula matura fovet; alia vero recens nata colore albido-cinereo, nec non superficie levi ac pulverulenta signatur. 2. Porliuncula maxime tenuata (decies circiter aucta) stromatis nondum adulti, ligno nutritio basi angus- lata herentis et a vertice dimidiati, luce adversa spectatur. Substantia fungi carnoso-suberina passim ni- grescil ac maculatur, et in corticis modum ulrinque ad superficiem densior et colore saturatior evadit. Pars hice corticalis analoga videtur tegmini illi ad carbonis similitudinem accedenti , quo ligneum suffulerum ab inilio tegitur et introrsum. marmoratur. Processus rhizomorphos ex eodem legumine natos quandoque etiam deprehendimus. Hymenium conidiferum c, c paginam stromalis anticam late vestit et a suppositis stratis propter naturam pallidam et pellucidam primo obtutu distinguitur. Conceptacula recentissime nata sub cor- lice supremo passim nidulantur. 3. Fragmentum ejusdem stromatis item tenuissimum, al longe magis amplificatum; hymenium conidife- rum hc triplici strato constat, perinde ac si trimum foret ac vitam suam instar bymenii polypori traduceret. Conidia quedam c, alia suffuleris affixa , libera alia dantur. In conceptaculo recenti p, dissecto, nil nondum apparuit nisi filamenta intricala, paraphysium inchoamenta. 1. h 36 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. A. Conidia cinerei coloris qua» medio maio (a. D. MDCCCLIX) aqui pura inspersa, intra decem dies germina perquam exilia simpliciaque hine tantum v. ex utroque apice egerunt. Germina hac filiformia, simul " et conidia ipsa, diebus procedentibus, non amplius creverunt. 5. Frustum decies auctum e fungo admodum obsoleto, conceptaculis scilicet prorsus evacuatis, subereque fungino intraposito pene destructo. Stromatis cortex aterrimus conceptaculorumque parietes pariter crustacei et fragiles evasere. 6. Theca et paraphyses quarum pars summa, dimidia circiter utrisque, tantum figuratur; thee A-6-spora, rarius octospore, deprehenduntur, et in filum tenue deorsum longe attenuantur; paraphyses continuas vi- dimus. Quas prestamus icones fungos fagicolas, in ambulaeris Clodoaldensibus agri Versaliensis lectos, repra- sentant. Figure 3, ^ et 6 veram rerum crassitudinem excedunt, non autem, ut opinamur, supra vices CccLxxx. 9. Conidüis nudis plurimum e villo brevi, erecto, ramoso, quod stromati effuso aul. figure determinate inseritur, natis, scpvusque capitato-acrogenis. IH. PORONIA. (Tabula III.) Foxet in numero PEZIZARUM apud. Lixxun , Durvianpux aliosque e veteribus rei mycologice scriptoribus, SPILERIARUM autem apud longe plures, ut Hanpenuw, Borroxgw, Caxporzicw, cot. habiti, genus contra peculiare PORONIARUM sistentes. Wintpevowt0 (Fl. Berol. Prod.), Pensoovio. (Champ. comest. p. 53), Frigsio (S. Veg. Sc. p. 382, et N. Symb. Mycol. p. 113). MycgLIUw. lenuissime byssinum, albidum, in matrice latens. Srnowa. subereo- ligneum, discretum , formam primo clavatam in cupuliformem demum mutans, initio conidiis abunde conspersum proptereaque cinereo-pulverulentum,, deinde vero detersum et superne saltem omnino glabratum. Coxrpia perexigua, globosa, e villo brevi, ramoso, articulato, dense implexo multifariam nata, terminalia alia et fasciculata, lateralia altera, omnia autem sessilia et simplicia. CoxcgPrAcULA ovato- globosa, in stromatis disco sparsim immersa, parietibus atris et carbonaceis, ostiolo punctiformi, plano aut vix exstante. Tuzcx longe lateque eylindricie, obtu- sissimee el monostiche octospora. Spon crasse, ovato, recto, unicellulares, pri- mumque muco hyalino involutee; episporio atro, levi, crasso, crustaceo. FuxyeiLui fimicole , forma decori et in orbe ulroque obvi. Poronie à. Xylarüis, quibuscum natura suberea et perennante congruunt, nonnisi stromate in scyphum deplanatum late expanso discrepant, sporas etiam erassiores obtinere solent. XYLARIEI. 27 Ponoxia. PUNCTATA. Muscus minimus , lignosus , disco punctato, Boccoxt (Mus. di Piante are [1697]. p. 149, tab. cvir), qui plan- lulam haud inepte fructibus fabae egyptiaez, id est Nelumbiz speciosi WiLLpENOwIO et recentioribus, equiparat. ExwwgtA. turbinata , patula, disco foraminulis pertuso, basi brevissima, Guzprrscmo, Method. Fungorum. (1753), p. A4, n. vi. Pzziza poscrArA Laxx&o, Fl. Suecica , ed. alt. (1755), p. 458, n. 1275. — OEpzno, FI. Danica, t. I, fasc. v (1766), p. 8, tab. corxxxvin. — Dori. Champ. de la France, t. T, p. 259, n. 27, tab. ccr. SpigntA nivea , plana , punctis nigricantibus WarvEno, Hist. Stirp. indig. Helvetic , t. Vl (1768), p. 121, n. 2184. Spi gniA ThUNGATA Bovrowt, Hist. Fung. Halifacensium, t. Vl (1789), tab. cxxvir, fig. inferioribus. — Fmirsio, Seleromye. Suecie, fasc. VI (1821), n. 189. SriLERIA PUNCTATA SowknnEO, Engl. Fungi, t. I (1797). tab. niv. — Caxporuo, FI. Fr. t. II, p. 288, n. 771. — HKlie Frizs, Syst. Myc. t. ML (1823), p. 930. — Move. et NrsrLERO, Stirp. Vog.-Rhen. fasc. X (1833). n. 958. — Frederico Cunnev in Actis Soc. Linn. Londinensis, t. XXII, part. ni (1858), p. 265, n. 97. lab. xvv, fig. 27. SpivzniA Ponoyia Pensooxio , Syn. Fungorum (1 801), p. 15. — Nzzsio, Syst. der Pilze (181 7). p. 295, n. 19, tab. xr, fig. 313. Hyroxytoy puxcraTUM GnEviLLIO, Scot. erypt. Flora , t. Vl (1 828), tab. ccexxvir (icone eximia). ^ Ponoxia GuEprTSCII WiipEvowio, Flore Berol. Prodromo (1787), p. oo, n. 1162. Ponoxia riuETAnIA PEnsooNio, Champ. comestibles (1818), p. 154. Ponoxia PoxcraTA Fiizsio , Sum. Veget. Scand. (1 849), p. 382, et Iovis Synb. Mycologicis (1851). p.113. — Tunexnonsrio, /Herb. Myc. ed. altera, fasc. I (1855), n. 45. — Mazznio, PI. Crypt. Gallic , ser. wi, fasc. VII (1856), n. 375. Fosera mycelium ex bysso alba, laxa et tenuissima, primordia Aparici campestris L. admodum imitatur, parique modo fimi natalis intima permeat. Ex eo sparsim assurgunt slipituli colore sordide cineraceo v. saturatiore fucati, e parenchymate suberino, solido el subarido; nonnulli toti gracillimi Stilborum vel [sariarum! indolem quodam modo usurpant, capitulo seil. obovato in pulverem murinum siccum fatiscente coronantur, nec majus incrementum capessituri videntur; plerique contra validiores primoque item claviformes in eupulam extremam et crassam, Pezizarum more, pedetentim dilatantur. CurvLA illa tum in disco, tum in marginibus involutis pulvere ravo v. dilute cervino junior obruitur, adulla autem omne furfuris vestigium. exuit simulque latius patet, margines tenuatos (acutatos) explicat, deplanatur, imo frequenter gibba fit et nitido candore splendet. Puivrnzw supradictum sistunt. conidia spherica, minima, nempe mm 0"".0935 laud crassiora, levia et sessilia, quee e filamentis articulalis, gracilibus ac brevissimis quibus dense implexis cupula primum horret, aut acrogena aut lateralia, solitaria vel catenata. nascuntur. Coxipis autem liberis commiscentur fragmenta plu- rima s. elementa soluta eorumdem filamentorum, nec minor hisce fragmentis s. utricu- lis variis atque conidiis ipsis germinandi, 1. e. fila preelonga exserendi, facultas imper- ' [d analogiz advertit etiam clar. Theodorus Bai, in »gu Poronia punctata al$ $8otfarm eine [saria., (Cfr. to- calce commentationis suae cui Litulus est : Die wichtigsten mum XXVIII Actorum Acad. L.-Car. nature Curiosorum.) Sátze der neuern. Mykologie.., Gub(idj, inquit, gefért aud) 38 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. titur. Dum conidia generantur, conceptacula globosa in supremo eupule parenchymate sepulta abunde etiam gignuntur; quorum vero plurima aboriri solent. Adulta qua- propter ab invicem distant, formam ovatam, millimetrum cireiter longam et dimidio angustiorem, parielesque crassos, atros, duros et ab ambienti parenchymate (candido) facile solubiles obtinuerunt, mucrone obtuso el anguste pertuso brevissime exstant (stromatis disco propterea elegantissime nigro-punetato, inde fungilli nomen), nu- cleumque glutinosum et aterrimum, Hypoxylorum more, fovent. Tuecs cylindricie, obtusissime, basi brevissime attenuatze, imo subsessiles, o"",15-18 1n longitudinem et 0"". 945 in crassitudinem circiter adipiseuntur; sporas octonas in seriem unieam oblique digestas singuli fovent, paraphysibusque filiformibus continuis el longissimis slipantur. Sronz ovale, nonnihil inzquilatere, utrinque obtusissime, aterrimee, leves, mutice, 0"".916-o22 hine, illinc vero o"",0: obtinent, mueumque hyalinum primitus in- duunt. Easdem si seminaveris, tegmen mucosum in aqua solvitur et evanescit, epispo- rium vero longitrorsum dehiscit, cellulaque contenta (achroa) tumet et utrinque se- pius in filamenti speciem de more producitur. Crescit fungus totum fere per annum, maxime autem autumnali hiemalique tempore, in fimo equino, annotino, imbribus attenuato, et vivus aridusve mire perennat. Vivum legimus in agro versaliensi (Chaville, Viroflay), turonensi (Lürnéres), juliodunensi (prope Angliers, duce b. amicissimo magistro Car. Drrasrnz), pictavico (circa oppidulum dic- tum. Couhé-Vérac), olbiensi apud. Provinciales et lugdunensi (ad Dareizé, octobri, anno S. MDCCCLVII). Specimina viva ex agro burdigalensi nobiseum etiam humanissime com- municavit clar. Dumigo nz Maisosveuve, mense martio ineunte, a. MDCCCLIX. Leveilleana, alia e Chersoneso Taurica, alia e Neustria, exstant in Herbario Musci parisiensis. Cupulz stipes deorsum tomentosus et pro maxima parte in fimo sepissime latens, 10-15"" in lon- gitudinem nanciscitur; cupule ipsius perfecte diameter multum variat, nempe a millimetris quinque ad quindecim. Porouiam nostram punclatam. tum habitu, tum interna struetura Sporarumque crassitudine imitatur Poronia OEdipus Myvex. (Syll. Plant. Crypt. p. 209, * 708), fungillus in regionibus preefervidis utriusque orbis passim genitus, et in Europa australi quandoque exulaus!, item fimicola, sed vel in disco nigres- cens semperque longiori et bulboso donatus stipite. Cujus alabamensia specimina in H. W. Buvzxeun Fungis. Carolinianis exsiccatis (n. 46), guianensia autem in mycotheca Musa parisiensis vidimus. Ana- lyticam adumbrationem edidit Moxravius, sub Hyposyli titulo, in Rawoxis 4 Saena Historia phys. insule Cube , parte bot. (1842), p- 946, tab. xur, fig. 9 (quoad nuclei structuram nimis manca). Ill. Frazsrus (S. Veg. Sc. et IN. Symb. Myc. locis cit.) ad Poroniam trahit et Spheriam pileiformem. Bzn- ! Videsis clar. V. CzsaTi: animadversiones in R TII simplicia fungilli Cesatiani qui penes nos sunt, a typo so- Herb. vivo Mycologico, edit. principe, fasc. XX (1855), lito Poronice OEdipodis Americae calidioris minime differre n. 1946 (sub titulo Poronie macropodis £ cladonioidis Crs.), videntur. Ad eandem Poroniam OFdipodem item. trahen- etin manipulo II (1861) Commentariorum Societ. Bot.-Crypt.— dam esse Splveriam. incrassatam. Juxcnunvio, javanensem , Itale , p. 70 et 71, tab. ww, fig. ^, quee fungos mire pro- clar. MowraviUs perspexit. (Cfr. Amm. Sc. nat. ser. alt. liferos et vere portentosos reprosentat, Speeimina autem t. XVI [1841], p. 319 et 320.) XYLARIEI. 39 xrLEO (in Hooxen London Journal of Botany, t. V [1842], p. 155, tab. vir, fig. 6) que Manille Phi- lippinensium | Cuumvero. (Herb. n. 1980) obvia, Surinami autem. Guiane batave Krcruro (Herb. n. 577 !), capitulum globosum et albidum, cupule loco, in summo longoque stipite sustentat. Ex sen- lentia laudati mycologi « nec forma cupulari , nec colore externo , nigro, » ut precipuis seu essentialibus notis, secure niteretur Poronia, cujus tutius criterium in. «stromate suberoso- fibroso , peritheciis in «disco marginato periphericis sporisque atris» certe versaretur. (Cfr. S. Veg. Scand. p. 382, not. 3.) Nobis vero ignoscat upsaliensis magister si aliter in hoe argumento sentiamus. Quemadmodum enim habitus vulgo fruticulosus, pra ceteris charaeteribus, Xylarias designat, sic etiam, ni fallimur, forma eupularis Poroniam ; quapropter, licet non negaverimus Splheriam pileiformem. Bsnk. proxima necessitu- dine Poronie devinciri 2, neutiquam tamen indignaremur si quis olim eam pro typo generis peculiaris habendam existimaret. Hoc insuper cum Dznkrtso animadvertamus, nempe nodis imi stromatis fungilli Cumingiani oblongis, seu tuberibus cjus sclerotioideis, pedes stipitum pileatorum coadunantibus, fla- gella Xylarie pedunculate (Droxs.) hypogaa, passim etiam mire incrassata (vid. tab. nostram II), in men- tem revocari. Àb europzo Poronie typo longius recedit Poronia Heliscus MoxrAvio (Syll. Pl. Crypt. p. 209, n. 709), olim eidem auctori in numero Hypoaylorum. habita (apud Aun. Sc. nat. ser. v1, t. XIII [1840], p. 355, n. A4, tab. x, fig. 5), fungillusque totus ater, corticicola, subcespitosus et Hyposylorum instar fragilis. Illius sporas quas biloeulares dixit Movraxivs (loc. cit.) nos contra uniloculares et nonnihil inzquilate- ras, sicut Aylariis et Hypoaylis plerisque mos est, semper vidimus. Nullam adhuc novimus e Spheriis tibus boreali-americanis qua sub Poronie signo jure militature Souwxivimzio :westimabantur; has inter Splieria: Pocula Scuw. qua Cyplellam. mentitur, peculiarem. me- retur attentionem. (Cfr. Scuw. tum in Ephem. Acad. Philad. Sc. naturalium, t. V, parte 1, p. 7 et 8, tab. ir, fig. 6, a-d, tum in collectaneis qua inscribuntur Transactions of the Americ. Philos. Society, ser. alterius t. IV, p. 189, n. 1165-1 167.) EXPLICATIO ICONUM. (Tab. III, fig. 7-18.) 7. Specimina recentia Poronie punctate Fn. magnitudine naturali delineantur; alia altam in clavulam assur- gunt, alia oetate proveetiora in eupulam explicari ceperunt, omnia autem pulvere cinereo-fusco et copiosissimo (e conidiis) superne consperguntur. 8. Fungi adulti mediocris (et nativa») magnitudinis, a fronte conspiciuntur et slipitem suum in stramine nutritio singuli recondunt. 9. Fragmentum tenue ex fungo novello jam eupulato et longitrorsum dissecto; iconis pars sinistra m cu- puli? marginem obtusum ex filamentis implexis et in corymbos conidiferos singulatim discedentibus exhibet ; hymenium 4 item conidiferum Hypozylon ustulatum Bor. potius imitatur. Conceptacula recens nata p, spha- rica, in figure parte dextra conspiciuntur, natura vices ccr circiter majora. 10. Filamenta conidifera seorsim spectata et vices cccuxxx proter naturam aucta; conidia quandoque in monilia ordinantur. 11. Conidia el gemmz, forma et erassitudine inequalia , similiter filamentis supra dietis amplificantur. 12. Conidia qua medio martio (a. D. MDCCCLX), in aqua pluvia seminata, intra paucos dies creverunt el germinaverunt; germina longiora dies vi nata sunt. * Cfr. Mycothecam Musei. parisiensis et. LéveiLé in ? Ann. Sc. nat. ser. nt, t. V (1846), p. 257, n. 297. is almost intermediate between Cordyceps and. Poronia. s * This curious Spheria , ait Benkzr.xvs loc. modo citato, 30 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 13. Fungus adultus omni conidiorum pulvere nudatus, lateque pezizeeformis, a summo dimidiatur et na- tura circa quintuplo major exhibetur. be 14. Thec; varie evolutz paraphysibus multo longioribus stipantur simulque vices cccrxxx circiter au- gentur. 15. Spore mature, seorsim spectatie, muco hyalino singulz involvuntur. i 16-18. Spore pari modo ac precedentes (nempe vices cccrxxx) amplificate, qua» germina martio mense aprilique (a. D. MDCCCLX) ex endosporio tumente ediderunt, episporio contra rupto et late v. angustius dehiscente. | Fungi cupuliferi figura septima, octava et tertiadecima expressi, in agro olbiensi Galloprovincie, prope villam dictam Le Pellegrin, ineunte anno MDCCCXLVIII nobis occurrerunt; claviformes ejusdem fig. 7 Burdi- galie creverunt simul cum iis quorum thee et spore sub nn. 14-18, conidia autem in fig. 10-12 traduntur; figura vero nona e speciminibus Caville agri versaliensis, vere a. MDCCCLIII, nobis obviis potissimum adumbrata est. Fungillos burdigalenses humanissimo Dunizo debueramus. IV. HYPOXYLON. (Tabula IV et XIII.) LICHENES-AGARICI ex ordine II (saltem pro parte) Miengnio, IVov. Plant. Gen. p. 10^ et 105, tab. uiv et vv. — VALSAE Apaxsovi, Fam. Plant. t. II (1763), p. 9. — Non autem Fuizsio. — VALSARUM species Sco- »o1io, Fl. Carniolice ed. altera, t.II (1772), p. 399.— HYPOXYLON (pro parte) Burrianpo, Hist. Fungor. Gallie, t. Y, p. 168 et seq. — Frirsio, item partim, S. Veg. Sc. p. 383.— Non Conpz, Anleit. z. Stud. der Mycologie, p. 135. — HYPOXYLA et MONOSTICHJE (quadam saltem) Pznsooxio, Champ. comestib. (1818), p. 53 et 153. — STROMATOSPHARIARUM pars. Gnevinuio, Fl. Edinensi (1824), p. 355 et seq. Mycguw matrici szepius maculatze intusque marmorate innatum. Snow sube- reo-lignosum, durum, saturate fuücatum; modo effusum, repandum et pro maxima parte, imo totum, adplicitum ; modo contra pulvinatum, globosum an- gusleque sessile aut stipite suffultum; undique primitus conidiferum ac prop- terea pulvereum tantummodo vel simul villoso-floccosum (quare apud Fniesiuw [Syst. Myc. t. II, p. 331] velo pulverulento, subinnalo et fugaci donatum dicitur), adultum autem prorsus glabratum. Frocor conidiferi lenues, parce ramosi, ramis subverticillatis, quandoque autem subsimplices, nune brevissimi, nunc protrac- tiores, byssumque erectam struentes. Coxipia perexigua, globosa vel ovata, cine- rea aul cervina, acrogena, solitaria v. capitata. Prnrrugci globosa, ovata v. obo- vata, sub stromatis cortice crustaceo facto in seriem simplicem nidulantia, collum prominulum singula educentia , parietibus atris durisque definita, et nucleum tan- dem atrum seu fuligineum et fluxilem foventia. Tuc anguste Tineares, monosti- che octospore, paraphysibusque simplicibus, continuis et longissimis stipatze. Sronz ova: vel lanceolat:?», curvulie aut inequilaterales, atris, muticie, leves et uniloculares. XYLARIEI. 51 Fuer lignicole a Xylariis quibuscum propter ascos sporasque optime congruunt, siromulis forma. presertim. discrepantes. ! Hypoayla, judice ill. Fuissio, a proximis suis discriminantur toa structura ét vegelatione, stromate admodum homogeno, a matrice discreto velumque floccosum et furfuraeeum ado- lescendo exuente, nec non ascis et sporis obscuris quas septiferas aut vix uniloculares imme- rito existimat laudatus auctor. (Cfr. Frizsn Syst. Myc. t. Il, p- 231, et S. Veget. Scand. p. 383, not. 3.) | Hypoxyla. plurima, nobilissima, Aylarias in terris peregrinis comitantur; multa descripse- runt ill. Fnres (maxime in Linee tom. V, [1830], p. 539 et seq. [ sub Spluerie titulo] et in suis Novis Symb. Mycol. [1851], p. 113 et 1 1/4), Brnketeus, Moxrawius, Lívei£, cot. Qua de apparatu conidiophoro Hypoaylorum. scripta novimus, ad. H. coccineum Burr. infra descriptum precipue spectant. De conidiis /ITypozyli atropurpurei Fn. ni fallimur, loquuntur b. Auszwrit et Scnwrivimz sub titulo Dematii virescentis. Aus. et Scuw. et fortassis etiam. Dematii epispherii eorumd. (Cfr. Consp. Fung. Lusat. sup. p. h, n. 12, p. 268, n. 1102, et p. 369 d.) Qui enim de Spheria rubiginosa Prns. afferunt, de Sph. atropurpurea Fn. intelligenda nobis videntur. 1. HvpoxvLow cowcExTRICUM. Fowavs fraxineus , niger, durus , orbiculatus Joanni Raro, Hist. Plant. t. I (1686), p. 109, cap. xr Fungor. arbo- reorum ; Syn. Stirp. Brit. ed. wi (1724), p. 16, n. 20. Lrcopgnpox ArnuM Scnrrrno, Fung. Bav. &. IV. (1 775). p. 131, n. ccrxssr, tab. ccoxxix. Vasa rupEROsA Scorouro, Fl. Carniolica , ed. alt. (1772). p. 399, n. 1415. Utrum reapse huc spectet fungus Seopolianus olim dubitavit Pensooxius, in sua Com. de F. Claveformibus , p- 151; synonymon Michelianum a Scororio allatum jam repudiaverat accuratissimus Topz. SripEnIA TUNIGATA 'Topxo, F. Meckl. Sel. t. | (1791). p. 59, n. 5^, tab. xvir, fig. 130 a-g (optimis). SprughnIA FnAxiNEA Gul, Wrrugnixoto, Arrang. of Brit. Plauts, ed. mi, t. IV (1796), p. 393. — Sowrnnso, Enel. Fungi, t. 1 (1799), tab. cux. SpiEnIA covckNTRICA Dovrowt, Fung. agri Halifacensis , appendicis pag. 180, tab. cuxxx, antepenultima totius operis. — Prnsooxio, Comm. de F. Claveformibus (1797) p. 150, n. 11; Syn. Fung. (1801), p. xxt et 8, n. i11 («et &). tab. 1, fig. 3 et A; et in Fnzvcisgmu tin. specul. parte bot. (1826), p. 180. — Frirsio, Sclerom. Suecie, fasc. V (1821), n. 1415; Syst. Myc. t. IL (1823), p. 931, n. 18. — HonxkuaxxIO et Scuuxacnkno in Flore Danice fasc, XXIV (1830), p. 13, tab. uuxxxvr, fig. 9. — BrnkgLzo in Surrmi Engl. FI. t. V, part. alt. p. 336, n. 13. SpizniA. Escuorzir EungxnEnoro in Negsu Hor. phys. Berol. (1820), p. 89. tab. xvii, fig. 8 (suadentibus Frirsio in suo Syst. Myc. loc. sup. cit. et Prnsooxro in. Fneverxemi. Itin. spec. modo laudato; forma autem perithecio- rum, Ehrenbergianae analysi fidere si licet , Spheeriam Escholzii ab Hiypoaylo concentrico nostro removere videtur.) Spizn1A LocuLATA LevriLLEO, in Ann. Sc. nat. ser. ut, t. HE (1845), p. ^7, n. 251 (ni fallimur). SrnouArospiLEnIA coxcExTRICA GnkviuLO , Fl. Edin. p. 355. Hpoxytox covcevruicuM eidem GnaviLuo, Fl. erypt. Scoti , t. VI (1828), tab. ccexxiv. — Frust, Sum. Veg. Sc. p. 384, n. 10. — Ravrxruo, Fungis Carolinianis cxsiccatis , cent, V, n. ^g (in Ostrye virginicee cortice; forma mire stipitata). — Crsvrro in Rape. Herb. Myc. ed alt. fase. VI (1857), n. 600. — Brnx. Outl. of Brit. Fungology (1860), p. 386, n. 6. As» Hypoaylorum nostratium typo principi exordium capiamus; Hypoxylon enim con- centricum. habitu et crassitudine interdum immani cetera longe prestat. Hlius myce- 32 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. lium modo totum intracorticale vel hypophloeodes est, modo, sed rarius, in ipso matricis ligno nudo, decorticato vel secto, lalet vixque in maculam externam expandi- iur. Srnowa. clerum. unde emerserit cito abscondit et in pulvinum hemisphericum vel globosum, 3-4 centim. et quod superest diametro erassum, augetur; nunc admo- dum sessile natali suffulero pariete applanato imponitur, mycelioque emergenü non- nisi punelo centrali angustoque adhwret; nune contra in modum stipitis crassi el obconiei vel subcolumnaris primum crevit, subindeque tantum in globum seu capi- tulum sursum informatum est. Quocunque modo se habeat, parenchymate subereo, ex albido paulatim dilute fuligineo, tandem obscuriore et fragili, toto ex fibris sericei habitus a pulvinuli basi ad externam illius superficiem irradiantibus confecto, proeter- eaque zonis plurimis saturatioris coloris et externo parieti parallelis perbelle signato, marmorato fabricatur. Corticula, instar congenerum, tegitur crassiuscula, erustacea, fra- gili, primum quasi pulverosa, murini vel cervini coloris, postea autem nudata, de- lersa, sordide ferruginea aut nonnihil violacea, quandoque etiam subtessellata s. reliculala, demum atrata nuncque levi, nitidula et. punctulis vix conspicuis (peri- theciorum ostiolis prominulis, subocclusis) notata, nunc contra propter eadem con- ceptacula supposita, exstantia poroque (marginibus nullo modo vel quadamtenus incrassatis) singulatim aperta, nonnihil tuberculosa et oculo armato minuüssime cri- brosa. Gortieulee recentis pulverosee causam si quieras, vestem deprehendis universam e bysso holoseriea insita et abunde conidifera; cujus filamenta erecta, parce ramosa, ramis remotis, brevibus, supremis sepissime opposilis v. ternalis, 0??,1 in longitudinem vix nanciseuntur; conidia vero ovata, levia el de more acrogena, nunc subsolitaria cer- nuntur, nunc In capitula digeruntur, simulque pulverem dilute cinereum aut cervi- num sistunt; singula o"",0065-008 circiter longa et o"",005-0065 crassa depre- henduntur, dataque opportunitate nonnihil augentur, subasperula fieri interdum vi- dentur, et fila s. germina mox articulata festinanter exserunt. Indumentum conidio- phorum arte sine negotio tollitur, natura etiam , expletis muneribus, extenuatur, frus- tulatim secedit el totum perit. Substernitur cortex cervinus v. ferrugineus, tandem crus- laceus intusque nigrescens. Cortice autem tegilur parenchyma pallidius et nonnihil virens in quo perithecia generantur. Que, cum adoleverint, anguste cyathiformia, 1. e. obovata et superne depressa, evadunt, millimetrum longitudine iequant, circiter vero, in apice quidem, Iriplo angustiora sunt, et spiraculo s. canaliculo anguslissimo quo fungi cortex perforatur, debito tempore evacuantur. Turc angustissime cylindrieze sporas octonas, monostichas, ovato-incequilaterales, ulrinque obtusas, muticas, uniloculares, nigras, o"",013 longas et o"",0065 crassas sigillatim fovent. Seonx in cirros fili- formes longos et contortos adglutinatze frequenter eructantur. Viget nunc solitarium, nunc contra, nec raro, subcispitosum , à sera aslate in ver usque anni subsequéntis, et variis in arboribus hospitatur. Alneos truncos apud nos prediligere XYLARIEI. 33 videtur, quamvis In. Fraxino, Betula et Juplande etiam luxuriet; RavgxELIO auctore (loc. sup. cit.), Ostiam virginicam. Wiupzx. in Carolina australi habitat. Conidiophorum et alnivorum vidimus ab extremo julio in septembrem, Modoni Versalio- rum, maturum autem (vivum quoque, sed in Juglande natum), maio mense (a. S. MDCCCLIV), prope pagum Bréhémont ad. Ligerim, apud Turones ; aridum insuper, tum in Alpibus Delphi- natus ac Sabaudie, tum in agro Versaliensi (Modoni, Cavillie), siepius alneo utens suffulero, centies, omni anni tempore, nobis occurrit. Filamenta conidiophora, rupta, simul cum conidiis in aqua quum seruntur, citius et potissime extre- mitatibus ruptis quibus, ut videtur, partes avulsas resarciendi cura est, progerminare solent. Forma fungilli pedicellata pro varietate vix distingui meretur, licet aliter senserit Prnsoovivs; equi- dem, testibus speciminibus Ravenelianis que in Herbario Musei parisini continentur, a forma vulga- tiori globosa vel semiglobosa aliquando peculiariter aberrat, attamen tune etiam super sporarum forma et crassitudine cum lypo solemni congruit. Hiypoaylon concentricum (Borr.) ubique terrarum nascitur, nempe per universam Europam , utram- que Americam et adjacentes insulas (efr. Scuwsixrrziwvw in. Act. Soc. nat. Serut. Lips t.1 [1822], p.29. n. 121), Africam borealem (cfr. Dunu FI. Algerie, t. l, p. A51, n. 1), insulas Gorgoneas (cfr. Mowravrow in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. XIV, p. 222, n. 84) et Mascarenas (Cowwrnsoxz teste in Herb. Mus. par.), Indiam cisgangeticam (auctore Prnnorrrio in Mus. par.), insulas Moluccas?, Philippinas ? aliasque in Oceano pacifico sparsas (cfr. Eunzxpeneiw loco sup. cit. et Pznsooxruw in. Fnrcixgmi tin. specul. parte bot. p. 180). Specimina in terris summopere dissitis lecta, quae in mycotheca Musei parisiensis videre licet, hanc fungilli distributionem geographicam comprobant. Hypoaylo concentrico, maximeque illius formo petiolatse , omnino analoga est Spleria vernicosa Scuw. (in Ephemeride Acad. Philad. Sc. nat. t. V, parte 1 [1 825], p. 9, n. 8, t. 1, fig. 2, a, b, c, et in Commen- tarüs Soc. philos. Americae, ser. altera, t. IV [1834], p. 190, n. 1175), fungillus Ameriez borealis qui eliam in Gallia Írigidiore circa Valentianas clar. MonraNI0, et prope /a Calle Mgerim oculatissimo Dunrxo occurrit. Specimina ex terra Ohiensi benevolo BznkgLgso debemus; quibus inspectis, clar. Mox- TANO assenlimus qui (in Dvnuzr Flora Algerie, t. T, p. A51, n. 2) preter Frizsi opinionem (in Syst. Mycologici indice, p. 177, prolatam), fungillum Schweinitzianum ab Hypoaslo. concentrico. notis. bene multis probe discriminatum existimat ^. Eidem Spherie vernicose Scnw. cum Spleria homonyma Cas- nouum (Fl. Fr. t. VI, p. 138, n. 795") nulla est conjunctio. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XIII, fig. 11-16.) 11. Fragmentum auctum Hyposyli concentrici Gnzv. ita diffracti ut antica in parte locellos fructiferos con- * Videas quoque Moxraxivw. in Am. Sc. nat. ser. I, * Cf. EunzvnEnci dissertationem supra citatam de Fun- t. XIII, p. 350, et in Claudii Gav Fl. Chilena. PI. cellul. gis Chamissois, in Nrrsu Horis phys. Berolinensibus. L. T, p. Aho, n. 4; Lzv. in earumdem Annalium. ser. HL, * Spleerice vernicosee Scuw.ascum fertilem delineavit Fri- L V, p. 258, n. 307; et schedas msc. Porrai, Hanwivign:, dericus Cunnzv in sua Synopsi fructificationis Spheriarum "Tnvansu aliorumque clarissimor. collectorum et viatorum compositarum n herbario Hookeriano contentarum. (Cfr. in Herb. Musai parisini. Acta. Soc. Linn. Londinensis , t. XXII, part. ni, p. 266. * Vid. Lev. in Aun. Sc. nal. ser. iu, t. III (1845), n. 35, tab. xzv, fig. 34.) p. ^7, n. 948. ". 5 34 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. spicias, nudatos et integros alios, dimidiatos alteros; ex his conceptaculis per porum angustissimum prodeunt cirri exiles, nigri et flexuosi qui solis sporis agglutinatis struuntur. 12. Spore seorsim spectatae. . 13. Spore alie quarum utrieulus interior assuetam in speciem germinis filiformis, per tunicam ruptam, protrahitur. 14. Filamenta conidiophora conidiaque pauca soluta, ex fungo alnicola et Modonensi deprompta. 15 et 16. Conidia ejusdem fungi quo julio abeunte in aqua creverunt et germinarunt; decimo die quam sala sunt conspiciuntur. Fig. 11-13 ad fungum juglandicolam ex agro Turonensi spectant; qua» numeris 19 et 13 notantur sporas pari modo amplificatas, scilicet vices cirea coccrxxx, tradunt; figure autem 14-16 vicibus tantum ccorxxx nativam mensuram excedunt. 2. HvpoxvroN coccixEUM. * Fungi, ut mulla suadent, apparatus conidiophorus luxurians, e ramulis byssinis, dichotome partitis , pulverosis et radiorum in modum ex ambitu stromatis quandoque prorsus abortivi natis : Tsania vupnivA Pensoowio in Pauli Usrent Aun. der Botanik , fasc. XV (1795), p. 12, n. 20; Syn. meth. Fungorum (1801), p. 689, n. 6; nec non, auctore Bnoowro, [conib. pictis, tab. xxiv, fig. 1. — C. E. Bnoowr, in Ra- »zNnonsTU Herb. mucol. ed. alt. ser. nova, fasc. 1I (1860), n. 172 (ipso animadvertente auctore fungillum , in cortice Pruni spinose vigentem, nil aliud esse quam «stroma fructificans Spherie fragiformis?). sant vupnivA (E pAnasimIGA Áyn. et ScuwkiiTZIO, Consp. Fung. agri Niskiensis (1805), p. 361, n. 1075. Isnrz species parasitica Benkenzo, in Surrun Engl. Flora, t. V, parte altera (1836), p. 236, sub n. 1^. Lrcopsgnpox Acanironug Sownnzgo, Engl. Fungi, t. II (1799), tab. cxrvi (icone fida). IxsrirALE AcAnrFORME Fhirsio, Syst. Mycolog. t. VIE (1 829), p. 210. — RavssELIO, Fung. Carolin. exs. cent. V, n. 82 (in cortice Ostryce virginice ). ANTHINA FLAYO-VIRENS Frazsto, Syst. Myc. t. Ill, p. 384, n. A. ^ Fungus ascophorus : Lrcopenpoy vanorosux (pro parte tantum, jam monente clariss. Frizsio) Lixxco, Syst. Nature , ed. xir. t. HI (1768), Append. Vegetabilium, p. 234. LycoPERDON VARIOLOSUM seu pisrFonugE Sowknnso,, Engl. Fungi, t. MI (1803), tab. corxxi (fungum nondum per- fectum, absque peritheciis conspicuis, exprimente). Varsa. rnaarronurs Scoronio , Fl. Carniolica,, ed. altera, t. II (1772). p- 399, n. 1417. Spirit rubra, frago. similis, Hautgno, Hist. Stirp. indig. Helvetie , t. T (1768), p. 121, n. 2190, lab. xuvir, fig. 10 (concinna, formam tuberculosam effingente). SpiLERIA LYcoPEnDorpES WuicELto , Obs. Bot. (1772); p. ^7, tab. i, fig. 2 a-c, et WrrngnixGio, Arrang. of Brit. Plants, ed. ur, t. IV, p. 399; synonyma autem dubia , nec nisi Sowennz: et aliorum auctoritate hue allata. SpiLERIA nUpRA WirtpgNowro, Fl. Berol. Prodromo (1787). p. 1:15, n. 4 209. SpiugnIA nApiANS Topo, Fl. Meckl. Select. t. II (1791). p. 29. n. 35, tab. xir, fig. 101. SPiLERIA TUBERCULOSA SowERBXEO, Engl. Fungi, t. VIL, tab. ccerxxiv, fig. 8 (fungillo perfecto, sed levi). SrizniA nicoLon Caxpotzio,, Fl. Fr. t. lI, p. 286, n. 764. SpitznIA LATERITIA eidem, ibid. t. VI, p. 137, n. 79h. SpiiERIA FRAGIFORMIS PEnsooxio, in Pauli Usrgnt Neuen Annalen der Botanik , fase. V (1795), p. 21, n. 26, tab. ir, fig. 5 a-f; et sui ipsius Syn. Fungorum (1801), p. 9. n. 13, tab. t, fig. 1 et 9. — Mova. et Nrsrtxno, Stirp. eryptog. Vog.-Rhenanis , fasc. WI (1812), n. 273 (in Fago). — Nrzsio, Syst. der Pilze (1817), p. 291, n. 7, tab. xr, lig. 309. — Fnizsio, Scleromyc. Suec. decade V (1820), n. A1; Syst. Mycol. t. IL (1823), p. 932, n. 19. — Senwiprio et. Kuxzzo, Mycol. Hefie, t. VI (1 823), p. 25 et 28, tab. 1, fig. 20. — HonxevANNIO, in. Flore Danice fasc. XXXVI. (1834), p. 10 et 12, tab. wwoxnix, fig. », et tab. wwcrvu, fig. 9. — DernkgLEO, in Suri Engl. Flora, t. V, parte altera, p. 236, n. 14. — Mazznio, PI. Crypt. Gallie , ed. altera, fase. XX (1845), n. 957 (in Fago). — WavrwzLIO, Fung. Carolin. exs. cent. IV? n. 50 (in Fago). XYLARIEI. 35 SrhowATOSPIERIA FRAGIFORMIS GhEVILLIO, Scot. Crypt. Flora , t. WI (1825), tab. cxxxvi (formam levem tradente). Hypoxvzox coccixgus Buytianpo. Fungis Gallic , t. 1 (1 791). p. 174, tab. cccoxcv, fig. 2. — Eliae Fruss, S. Veg. Scand. (1859), p. 984, n. 11. — Mowrawio, in Claudii Gay Flora Chilena , Plant. Cellul. t. I (1854), p. Ati, n. 5. — Vincentio Cesari, in Rasewsonsrü [ferb. Mycol. ed. alt. fasc. IT (1855), n. 140 (in Fago). — DenkEuEo, Outl. of Brit. Fungology (1860), p. 986, n. 7. ^* Fungus integer, conidiophorus simul et ascophorus : SpugniA rnacrronurs Friderico Cunngv, in. Actis Societatis regie Londinensis , t, CXLVIL, parte altera (1858). p. 548, n. 5, tab. xxv, fig. 18, et in Comment. Soc. Linneane Londin. t. XXII, parte i. (1858), p. 965. n. 30, tab. xv, fig. 30. — Tor. in Aun. Sc. nal. ser. iw, t. VIII (1857), p. Ai», nota 9. Ex epidermide materna, anguste rupta v. perforata, prodeunt innumera sparsaque slromala que ab initio globosa, pedetentim libera crescunt, hemispherica aut sub- spheerica (rarissime nonnihil depressa et quasi tabularia aut sculelliformia) evadunt, ambientiaque corticule solute Íragmenta primum erecta paulatim deprimunt et tan- dem penitus velant, ila ut epidermidi ipsi nec strato corticis supposito insidere videan- tur. Dantur que inter se coalescunt et molem diametro centimetralem, imo erassiorem struunt. Alia, vulgo in greges densiores stipala, colorem saturate fusco-violaceum aut cervinum a principio ostendunt, subitoque pulverem coneolorem, cinereum vel gerupi- neum (« volvam pulverulentam » Topso) undique induunt. Pulvis hic e conidiis obovato- globosis, perexiguis (0"".005-006 longis, 0"",0025-0035 latis) et copiose inspersis conslat, ac perdiu renovatur; subest autem stratum holosericum, 0"".08-09 cras- sum, eujus flocci erecti in ramos breves et sepius lernatim verticillatos pàárce dis- cedunt, simulque conidiorum suffulcra gemtalia efficiuntur. Id strati, conidia eum evanuerint, sub specie crust; pallescentis frustulatim secedit, fungique corticem late- ritium aut. obscurius fucatum pedetentim revelat. leperiuntur etiam stromata lateritia aul genuino modo effigurata et pulvinata, aut. preter morem depressa, attenuata vel abortiva, que ex universo imoque ambitu densum exserunt lapetium (Isariam wumbri- nam Prns.), simplex vel ex multiplici strato confectum, nunc prorsus epiphleeum, nunc contra matrieis epidermide velatum, lotumque e fibris byssinis (compositis) discretis el conformibus, nempe tenuiter et angustissime loruliformibus, 9-47" et quod excedit longis, quoquoversus porrectis et quasi reptantibus aut rarius nonnihil arreclis, sed ma- irici nunquam. hierentibus,, singulisque in ramos aperte v. aculius subdichotomos ite- rum atque iterum tenuato-discedentibus, sordide preterea pullulis, nonnihil lateritiis seu luteo-virentibus, et pulvere copioso vel parciore conspersis; ipsa autem harum fibra- rum elementa tot fila deprehenduntur fuscula et remote seplifera, que in summis lorulis ab invicem penicillatim, si dicere licet, secedunt, ac brachia verticillata et conidiophora copiosius agunt, ut floccos pari modo fertiles qui stromali Ipsi inseruntur admodum imitentur. Stromata alia in globos, prioribus mox erassiores et ab initio cervino-lateri- lios, nitide rubro-ferrugineos sive aureo-badios, leves vel ruguloso-suleatos aut subtessel- latos, semperque tum pulvere ex conidiis, tum floccis destitutos informantur. Stromatibus 9. 36 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. omnibus inest parenchyma firmum, atro-fuligineum, sericeo-nitens, e cellulis anguste fistulosis, polygoniis, parallelis el ex imo fungo ad illius peripheriam modo radiorum direclis conflatum, zonis autem concentricis destitutum, stratoque albido angustissimo et laxiore involutum , cui ipsi sternitur tegumentum , ul dixerimus, corticale, modo sordide fulvum, polissime seilicet apud. tubercula. conidiophora, modo contra satu- rate rubrum seu rubro-ferrugineum tuncque presertim durum et quasi resinosum , in omnibus aulem luberculis extrinsecus pallidius laxiorisque structure. CoxcePracuLa thecigera in ima zona externa, coloris dilulioris, stromatum utriusque generis, vel eidem zone contigue supposita, copiosa generantur maturaque nonnihil exstant ac propterea speciem. quodammodo fragiformem stromati impertiunt; sepissime autem aboriri videntur in. pulvinis conidiophoris, fuscis apprime, qui cum omnem exuerint pulverem, misere, ut opinamur, plerique steriles pereunt. Peridiis istis maturis factis paries est ater el crassus, collum breve, ostiolumque vix prominens. Áscr anguste cylin- drici, preelongi, nempe o", 13-16 longi, nee o"",006-008 crassiores, deorsum longe tenuantur; singuli sporas octonas, monostichas, atras, breviter ovatas, inzequilaterales, leves, 0"",013 hine, illine autem o"",0065 iquantes, oleoque homogeno landem repletas, in parte superna fovent; paraphysibus ceterum | exiliter filiformibus, longis- simis, simplicibus, continuis sibique abunde commistis stipantur. Sporarum tegmen atrum crassumque, si germen ediderint, longitrorsum scinditur, endosporiumque tali modo retectum in filum hyalinum, exile moxque brachiatum et septiferum hinc aut inde, vel hinc atque hine abit. : Viget &estate et autumno in cortice truncorum et ramorum crassiorum Pag demortuze vel à paucis mensibus ciesie; unica vice (scilicet in agro Aballonensi, prope monasterium DB. Vir- ginis Deipare a petra gyrante) nobis etiam occurrit in cortice querneo, tuncque apparatu illo conidiophoro donatum qui /nstitalis condendi locum dedit. Fungillum fagicolam sepissime legimus in agro Turonensi, Parisino, Compendiensi, Bello- vaco, Delphinensi, nec non circa Fontembellaqueum et in Helvetia interiori. Specimina viva perfecte matura, novembri mense (a. MDCCCLVII), a benevolo D. Quzsmign, presbytero, e terra Valesia Parisiorum accepimus. Quandoque stromata observantur qua partim rubro-ferruginea , partim. fusco-violacea , utramque naturam modo descriptam usurpant, in parvo coercent. Conidia autem cervina corticem sepius fus- culum velant, eruginea contra vel cinerea lateritios pulvinulos qui pra ceteris fertiles et fragiformes evadunt. 'Thece etiam occurrunt qus basi fascieulat» , ramuseuli unius et ejusdem filamenti crassioris, ex uteri parietibus nati, videntur. Omnium apex, iodo soluto madefactus, statim caeruleus fit. Quod ad apparatum isarioidem attinet quem conidiophorum diximus, nequimus infitiari quam vere portentosa sit et. reapse ambigua illius natura, quam arduum et perieulosum arbitremur eundem recte interpretari. Pro fungillo peregrino, parasitante, plurimis, ut decebat, habitus est. « Singulare est, » alt Pensooxrus (in Usrznr IN. Ann. der. Bot. fasc. IX [1795], p. 13, sub n. 20), «quod nonnunquam basi XYLARIET. 37 «(Isarie umbrine Pens.) tubercula rubiginosa, intus nigra, observantur; an forte in Spleria fragiforii « juniore parasitice provenit haxcce species » [sarie ? Idem fungillus, docentibus AueenriNio et Sonwzmvrrzio (Consp. F. agri. Nisk. p. 361), «valde cupidus est Splerie fragiformis eujus basi circinans innascitur, «nune suberectus, nunc horizontalis, ligno pene adpressus, vix sine illa. oceurrens.» De natura lyco- perdea sui Lycoperdi acariformis aperte etiam dubitaverat Sowznnzus, his verbis : « The ball is scar- *cely tomentose, nor can we be positive that it is a. Lycoperdon » (Engl. F. ad tab. CXLYI) 5 posteaque ad veritatem propius accedens ait : « We suspected Lycoperdon acariforme might belong to Spheria tubercu- losa» (op. cit. ad tab. ccorxxiv, fig. 8). Attamen clariss. Benkzrxus , cum sententiam Prnsooxr et Sciwzi- Nrrzi comprobasset, hiec primum tradidit : « Lycoperdon. acariforme Sow. is certainly the present Splie- «ria (i. e. Sph. fragiformis Prns.) with a species of Isaria springing from its base. » (Cfr. Surrim Engl. Flora, t. V, part. 1, p. 236, sub n. 1/.) At, ni fallimur, Frid. Cunnzms id [sarie sagacior intellexit qui pro conidiophoro apparatu, mire aucto, Spherie media illud habere non dubitavit (loco sup. laud. Actor. regie Soc. Londinensis). Nunc coterum haud aliter sentit ipse Bnxsuaus. (Cfr. ejus Outl. of Brit. Fungolopy, p. 357.) Unum autem animadvertamus, scilicet Hypoxylon coccineum. Burr. fungillum esse maxime fagicolam, nec tamen in Fago , ut videtur, apparatus isarioidis capacem evadere; hune saltem nondum in planta fagicola vidimus. THyposylon coccineum. Burr. in terris Chilenis abundare dicitur. (Cfr. Moxrax. in Claudii Gay. FI. Chil. PI. Cell. t. 1 [1854], p. AAi et AA, et Lev. in Ann. Sc. nat. ser. 1n, t. V[1846], p. 258, n. 302.) Specimina inde orta et Caroliniana supra citata, eum europeis nostris ex omni parte congruunt. (Cfr. mycothecam Muscei parisiensis.) EXPLICATIO ICONUM. (Tab. IV, fig. 1-6.) 1. Particula corticis faginei cui insistunt. stromata Huypoxyli: coccinei Burr. pulvinata, varie explicata , majora vix matura, rubro-ferruginea, libera et discreta alia, alia plus minus inter se coalita; magnitudine nativa omnia adumbrantur. 2. Stromata duo e recentioribus, a verlice dimidiata et vicies circiter aucta; minus villo conidiophoro, cinereo densissimoque totum tegitur; majus eumdem pro maxima parle jam exuit, conceptaculaque olim thecaphora in illius ambitu pallescente generari ceperunt; utriusque cortex ameene rubet, centrum autem s. meditullium colore fuligineo-atro inficitur. 3. Fragmentulum a stromate juniore desumptum et vices ccotxxx auctum, villum conidiophorum ve, cor- licem suppositum r, saturate rubro-ferrugineum, zonam dilulioris coloris peritheciorum matricem z, nec non meditullium fuligineum m simul exhibet. A. Stromata adulta omninoque nudata (undecies aucta) quorum alterum dissectum' perithecia cireum nidulantia ostendit; accedit etiam stroma recens et conidiophorum, undecies pariter auctum et a vertice dimidiatum. 5. Thecz et paraphyses quas conceptaeula matura fovent; thee tot rami filamentorum fertilium videntur; omnia viees cccnxxx aucta cernuntur. 6. Spore endothees qua sali novembri mense (a. D. MDCCCLVIT) germina statim prompserunt; epi- sporium atrum longitrorsus scinditur et fila ex endosporio protracto nata tradit. Specimina adumbrata in F'ago prope Lungern Helveti;e media, augusto mense. (a. R. MDCCCLVI), viva collegimus; spore autem quie germina exserunt ad fungos item fagicolas pertinuerunt quos in agro Valesio prope Thury natos, a clariss. D. Quzsrign vivos accepimus. Stromata que. coalescunt. (fig. 1) vulgo coloris dilutioris deprehenduntur; que aulem magis globosa et discreta sunt, sepius saturate rubro-ferruginea evadunt. 38 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Splueria argillacea Pensooxio (Syn. Fung. p. 10) et Farzsto (Obs. Myc. t. T, p. 171, tab. it, fig. 5 [medioer.]), sicut Bnoowro (in Iuprwi. Herb. Myc. ed. alterius serie nova, fasc. IIT [1861], n. al), fraxinicola, semper globoso-pulvinata et propter perithecia obtusissima exslantiaque tandem dense rubiformis, tum habitu et structura, tum modo quo e corlice materno emergere solet, cum Splieria fragiformi Pzns. prorsus con- venit, proptereaque sub eodem Hypoaiylorum signo commilitare meretur. (Cfr. Fiizsii Summam Veg. Scand. p. 984, n. 15, et Benkgur Outl. of Brit. Fung. p. 387, n. 11 J) Illi etiam cortex est crassus, equidem non lateritio-rubens, sed argillaceo-virens seu violaceo-ferrugineus , qui mollis primum et carnosus , durissimus ac densissimus exsiecando pariter evadit. Pulvis e conidiis inspersis item aliquandiu adest, si varia scriptorum dicta recte interpretati fuerimus; fungillus autem nudatus aut vix conidiophorus nobis hactenus semper obvius est. (Cfr. etiam Fn. Syst. Myc. t. IL, p. 333.) Spore ovat:e, inzequilaterew , aterrime , unilo- culares , hine 0"",016-019, illinc o"",0065-01 apiscuntur, et muco hyalino singulae involvuntur. Eas- dem simul et thecas quibus primum includuntur adumbravit Fridericus Cunnzy , in tomo XXII (p. 266, n. 35, tab. xuv, fig. 35) Actorum Soc. Linneane Londinensis; a. D. MDCCCLVIII. l Fungillus prope Parisios, in sylvis udis agri Modonensis, hiemali tempore haud infrequens viget. 3. Hvroxyrow nurILUM f. Srnoxa inilio argillaceo-virens v. partim auratum, postea cineraceum et cervinum fit; stratum autem tenue, nitide rubrum v. rubro-lateritium sub extima superficie fovel , et meditullium solidum, densissimum, e pallido tandem nigrescens ostendit. Modo in ligno nudo latissime serpit, effunditur et tenuissimum consistit; modo contra in cortice nalum per epidermidis rimas erumpit, plus minus applicatum foris expandi- tur, et in. glebulas s. pulvillos depressos crassitudine varios (majores diametro cirea semicenüimetrales) increscit. PurviLui isti recentes bysso brevissima e filis s. sterigma- tibus exilissimis, rigidis, o"",02-0^ longis, subsimplicibus, apice conidia pauca ses- silia, ovata et o*", 003-007 longa singulatim enitentibus, undique vestiuntur. Coxiis pulverem cervinum brevi evanidum sistunt. Qui cum fere totus evolaverit, locelli plu- rimi, exigue. globosi, in stromate supremo, sub strato rubeo, slipalissimi apparent, seriem unicam constituunt, vel hine et inde abundantiores congregati superponuntur, et quasi cumulatim nidulantur; qui summum pulvillum tangunt, tandem obtuse protu- berant (inde fungillus totus minute. verrucosus evadit), poroque dehiseunt ; altius immissi vix colli speciem agere videntur. Pnrruscrs his omnibus parietes sunt aterrimi nec a meditullio ambiente faeile solubiles, Ascr exilissime lineares, vix enim o??,0065 erassiores , o"", 1 in longitudinem obtinere queunt, obtusissimi sunt, deorsum tenuan- tur et paraphysibus filiformibus quam semelipsi multo longioribus abunde stipantur. Sronz in singulis thecis octonz, aterrimo, monostiche , ovato, ineequilaterales (specie nonnihil eurvule), leves et uniloculares, 0"".007 hine, illine autem o"",005. non excedunt. Crescit :state et autumno in ramis fagineis a longo tempore demortuis, imo jam corruptis, corlicatis v. nudatis. Vivum primum legimus in sylva Fontibellaquea, prope Valvims, anno XYLARIEI. 39 S. MDCCCLVIII, mense augusto currente; post biennium elapsum nobis iterum occurrit, junio extremo, in sylva Compendiensi, haud procul a pago S. Petri Bethisiani. Forma modo effusa, modo pulvinata, cum Huypoxylo fusco (Prns.) infra descripto congruit, interno autem colore cum Hypox. coccineo Buttianpi ; ab utroque sporarum exiguitate et externo habitu differt. Quum effusum dici meretur, epidermidem pari modo legit atque fungus hic Jragiformis etiam nuncu- patus. A. Hvroxyrow rüscux. Lrcopznporpzs tuberculosum , compressum , nigrum , lignis putridis adnascens Diuyevio, Hist. Musc. (1741). p. 2, gen. vr, n. 7, tab. xvi, fig. 7; hoc autem Dillenianum synonymon admodum dubium est nec nisi magistrorum auctoritate huc affertur. (Spheria lycoperdoides Christ. WricgL, Obs. Bot. [1772]. p. ^7, tab. ur, fig. », que eliam huc a nonnullis trahitur, potius fortassis ad. Hypoxylon coccineum Butt. spectat. Quid sit autem fungus homonymus Hzpwicro filio, Obs. Bot. fasc. I [1802], p. 11, tab. vr [fig. pessimis], segre dicendum est.) SpignIA FnAGrFORMIS Horrw. Veget. Crypt. fase. T (1787), p. 20, tab. v, fig. 1, quem fungum a forma Lypica paulo recedere monet Frarsius. — Non Prnsooxio. SpiuEnÍA cox FLUENS WiLLpEN., FI. Berol. prodr. (1787) p. 110 ,n. 1912, tab. vir, fig. 91 (rudissima). — Non Topro. Spi gnIA TUBERGULOSA Dorv. F. Half. t. VI (1789), p. 123, tab. cxvrr, fig. 1, saltem ut videtur. SpiLgRIA cAsTOREA Top. F. Meckl. sel. fasc. II (1791). p. 28. n. 24, tab. xir, fig. 100 (suadente Frigsio). Spitsnia rusca Pens. in Usremi IN. Aun. der Dot. t. IL, manip. v (179^), p. 22, n. 27, tab. v, fig. 9; Syn. Fung. (1801), p. 12, n. 18. — DC. Fl. Fr. t. II, p. 287, n. 766. — Move. et Nzsrr. Stirp. Vog.-Rhen. fase. |I (1811), n. 178. — Nersio, Syst. der. Pilze, p. 291, n. 8, tab. xr, fig. 310 (vix congruis). — Fn. Scler. Suec. dec. V (1820), n. Aio (in Corylo) ; Syst. Myc. t. M, p. 332, n. eo. — HonxgANNIO et Scnvuacuzno in Flore Danice fasc. XXIV (1830), p. 13, tab. wuxxxvr, fig. 3. — Krorzscu, Herb. viv. oyc. fase. 11 (1832), n. 165 (in Betula). — Fred. Cvnnzv in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXIL, p. 266, n. 38, tab. xcv, fig. 38. SpriiguA Conyzi DC. FI. Fr. G Il, p. 287, n. 765 (monente jam sagacissimo Frursro in suis Scler. Suecite , n. hia , sup. cil.). SpirgRiA cLouEnULATA eidem Cawporuo, loco citato, n. 708. Srunta. voerstaca. (Prns. in litt.) seu. 4rnorunrunz4 (Tops) Movczorro et. Nesrueno, Stirp. erypt.. Vog.-Rhen. fasc. VIIL (1823), n. 765; in Indice hujus operis, p. 21, et in schedis mss. Herb. Mus. par.' SrhowATOSPILERIA FUSCA Gl RUDIGINOSA GnEviLLIO , prior in ejus Flora Edinensi (1824), p. 356, n. 3, altera in FI. erypt. Scotie , t. V (1824), tab. cx, saltem ut videtur. Hypoxvrox etougnuLATUM Burr. Ghamp. de la. Fr. t. T, p- 178, tab. ccccixvi, fig. 3 (vix fida). Hypoxvrov ruscuw Fn. S. Veget. Scand. p. 385, n. 16. — Bxnx. Outl. of Brit. Fungology , p. 987, n. 12. Conrzx in quo fungillus hospitatur, mycelio ejus atro et innato, tam sub epidermide non solula, quam suis in stralis intimis varie maculatur et marmoratur. SqnowaTA macu- lis gregatim imponuntur; inilio perexigua epidermidem forant statimque extrorsum eres- cunt et expanduntur, quare corlieulze fragmenta erecta suis in imis penetralibus im- mersa fovent, simul atque externo illius pagine pedetentim late incumbunt et arctissime adherent. Plano-discoidia , tenuissima et maeuliformia primum deprehenduntur, ita ut, BrnkzLgo jam animadvertente, Thelephoram nascentem omnino mentiantur: mox autem centro tument in Lubercula obtuse coniformia, posteaque tum semiglobosa, tum obtusa * Fungus Mougeotianus hic citatus, sicut et Stromato- n. 43 et 6^, tab. xrv, fig. Ah, et xvi, fig. 67 et 68) effin- spheria rubiginosa Gnzviuo , formam Hypoayli nostri effu- guntur qua ad Spleriam atro-purpuream Topzi et vogesia- sam prestare nobis videntur. Spora» apud Cumnzruw (in — cam Pznsoonn pertinere dicuntur. Actis Soc. Linn. Lond. t. XXII, parte m, p. 267 et 269, A0 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. et minute mamillosa fiunt; scepissime insuper sibi invicem adnascuntur latasque plagas velant. Nec raro accidit, potissime in ligno nudo, ut stroma longelateque maculiforme, lineare vel lineari-oblongum generetur, sicque ab initio totum planum et continuum, postea adolescendo in qualibet parte eequo modo incrassetur et pulviniforme consistat ; stromata istius modi, ceterorum instar, aut discreta sparguntur, aut partim coalescunt; plurima sepissime quasi parallela apponuntur simulque serpendo excurrunt et matri- cem effusa induunt. Recentiora utriusque generis pulvere cinereo-fulvo aut violaceo- ferrugineo abundantissimoque diu tota obruuntur qui e conidiis ovatis, minulissimis, scilicet o"",005-0065 hine, illine vero vix o"",0035 :quantibus, et 1n fulera linearia, subsimplicia, erecta , nec sepius o"",0123-0925 longiora inilio singulalim sese acrogena excipientibus constat, pedetentimque evanescit. Stromatis parenchyma a principio atro- fulvum, durum ac veluti ligneum, locellis seu peridiis innatis, globosis, in extima pe- ripheria confoditur. Prnipa hoe stipatissima simplicem duplicemve constituunt ordi- nem, collo proprie dicto pleraque deslituuntur, ostioloque minutissime punctiformi nee exslante sporas vomunt. Asc exiliter cylindrico-lineares , obtusi, deorsum longiuscule attenuati, o"",115 circiter longi, o"",0065 vix erassiores, paraphysibus longioribus, filiformibus, copiosis vel parcioribus, imo quandoque subnullis commiscentur, sporas- que octonas, stipatim et vix oblique monostichas, ovatas, ineequilateras, atras, mulicas, leves, uniloculares (guttulis oleosis duabus discretis vel unica majore inclusis), exiguas, mm scilicet o"",01 hine et o"",00/ illine tandem nactas, singuli confovent. Externa spore germinantis tunica longitrorsus scinditur, permenque filiforme el admodum exile, simplex longe protrahitur. Fungus aridus, exoletus, fit sordide niger et prorsus glabrescit. Hzc omnia potissimum valent de fungo qui totum fereper annum in cortice Carpini Betuli L. jampridem demortuz crescere solet; idem vero reperitur in Alno, Fago, Corylo, Castanea, cet. Sexcenties vivum legimus in agro Parisiensi, Compendiensi , Meldensi, Turonensi, Del- phinensi, et. ciet. Summe thece, iodo soluto affuso, puncto ceruleo, minutissimo, ab intus subito notantur; earum- dem paries perquam hyalinus simul evadit. Fungillus corylicola sporas majores obtinere videtur; talem tum in cortice, tum in ligno nudato crescentem e montibus Carthusianis Delphinatusolim retulimus, cujus semina subequilatera 0"",0 16-099 mm longitudine et 0"",0065-0095 crassitudine :equabant. Formam fungilli effusam exhibet Spheria vogesiaca seu atropurpurea "Movcrori , inter synonyma supra citata ; forma hac a pulvinata vix vulgatiori , sed perfectiori , quacum in iisdem matricibus simul nascitur, adeo discrepat ut typice prorsus diversa videatur; id cause est cur vix teneamur quin ad Hypoaylon fuscum. Vn. trahamus etiam. Hyp. serpens complurium auctorum; Cum fungus e stipitibus erectis seu pariete verticali oritur, proptereaque tuberculum suum in lati- tudinem necessario porrigit, tunc quoque Agaricos apodes, Thelephoras aliosque hymenomycetes latere suffulcro suo affixos interdum imitatur et longius superne protrahitur, perinde ac si paginam suam fruc- feram quam maxime possit ad terram convertere niteretur. XYLARIEI. A1 Hypózylon fuscum. Fn. in. America. boreali etiam crescit, testibus Scmwzixrzio et. D. Moni: in Herb. Musoi parisiensis !. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. IV, fig. 7-11.) 7. Stroma JTyposyli fusci Vu. in fagineo cortice vigens, a vertice disseclum et vicies circiter auctum ; recens est, villo conidiophoro legitur, nondumque ne minimum quidem conceplaculorum vestigium in illius sub- stantia apparuit. 8. Fila ciespitosa e quibus summis conidia nascuntur; maxime (vices circa ccorxxx) aucta traduntur. 9. Stromata subadulta quz omne fere deposuerunt conidiophorum tomentum; a summo dimidiantur et noia decuplo majora facla sunt. Matricis corticula jampridem fungillo emergente fracta, nunc in illius sinu accreto et expanso sepelitur; quod etiam in figura vit deprehenditur. 10. Theew et paraphyses vices cccrxxx ultra nativam magnitudinem aucta. 11. Spore mature pariter amplificat;e , seorsim spectantur; tres, episporio fisso, germina exseruerunt. Specimina delineata julio mense, a. R. MDCCCLVII , in sylva Compendiensi Suessionum vigebant. *o*x* Proter Hypoayla supra descripta, nonnulla alia etiam viva sed hactenus vix conidiophora reperimus. Haec inter Hypoaylon rubiginosum Fn. S. Veg. Sc. p. 38^, n. 182, colore nitide rubro-ferrugineo oculos allicit, pulvereque e flavescenti mox rubiginoso, auctoribus Prnsooxro et Fnizsio, primum conspergitur; nondum autem pulvere e sinceris conidiis indutum nobis occurrit, licet copiosa ejus specimina ad Fon- tembellaqueum, in ligno Pyri arido nudoque, colligere contigerit. Exoletum saturate nigrescit. Hypoaylon multiforme Frisso, l. cit. n. 13, et Bznknrso (Ouil. of Drit. Fung. p. 386, n. 8, tab. xxiv, fig. ^)?, initio fulvo- seu castaneo-violaceum , denique aterrimum et dense tuberculosum , crassum ,col- liculosum lateque expansum , congeneres inter fungos notis aculis discriminatur, ex. gr. peculiari the- carum exilitate sporisque vix o"",008 longioribus, nec 0"",0035 crassioribus. In disco trunei quernei summo solo excisi et putrescentis, Modoni Versaliorum lite vigebat, aprili mense, a. S. MDCCCLX. Specimen hujus Hypoayli multiformis Fn. ad Helsingfordiam Finnorum octobri (a. MDCCCLVIIT) lectum et insigniter abnorme, a benevolo Gulielmo Nyraxpno accepimus; perithecia sincera prorsus aborta sunt, * Spleriw fusce Prnsooxio , docente Somnwxivimzio, «co- pia incredibilis» est in Carolina superiori, nec minor in Pensylvania. (Cfr. Comment. Soc. nat. scrut. Lips. ser. alt. t. E[1822], p. 29. n. 19, et Acta Soc. philos. Americanee , ser. 1t, t. IV [1834], p. 190, n. 1170.) *. Splueria rubiginosa Prnsooxro , Syn. Fungorum , p. 11, n. 165 Fraxsio, Scleromyc. Suecic , fasc. V, n. 149 , ot Syst. Myc. t. V, p. 340, n. 37; non autem, ni fallimur (preter Frizsn [ El. Fung. t. V, p. 6^, n. 23] opinionem), Stro- matosplieria rubiginosa Gnzviutio, Fl. erypt. Scotie, t. TL, lab. cx, quam ad THypoaylon fuscum Fn. (effusum) potius trahendam istimamus. Splierie vubiginosce Pens. analoga videtur Sph. fusco-purpurea Scuw. in Ephem. Acad. Philad. Sc. nat. t. V, parte 1. (1825), p. 16, n. 20, tab. i, fig. 11. * Hypozylon. granulosum. Bw. Fungis. Gallie, t. l, p. 176, tab. A87, fig. 2; Spheria granulosa Sow. Engl. 1l. Fungi, t. IL, tab. 355 (mediocri); Spheria vubiformis (nigra, matura) Prnsooxio in Pauli Usrznt JVeuen Ann. der Dot. fasc. V (1795), p. 20, n. 95, tab. i, lig. A; Sph. multiformis Frirsro in suis Seleromycetib. Suecie , fasc. |l, n. A^, el suo Syst. Mycol. t. II, p. 934, n. 23; Maztnto in suis PI. erypt. Gallice, ed. alt. fasc. XVI (1843), n. 751 (matura, in cortice Betule); etiamque (secundum Frirsir [ El. Fung. t. V, p. 64, sub n. 23] et Benxzrar [in Hoo- xEnt Drit. Fl. t. HL, part. a (1836), p. 237, sub n. 17] sententiam) Stromatospheria elliptica Gnzviutio , FI. crypt. Scotie , t. TI (1824), tab. cxiv, cujus tamen specimen au- thentieum , nondum equidem perfectum , in herbario Bron- gniartiano (nune e thesauris Muscwi parisini) contentum , habitum pre se fert vix normalem (in cortice. Betul:). Splieria rugosa Bovr. (Fung. Halif. t. VIL, tab. cxxur, fig. 2) quee vulgo pro Spheria multiformi Fn. habetur, potius, ni fallimur, imaginem Hypoazyli coccinei Bur. refert. 6 42 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. eorumque loco conceptacula atra, longe minora et, ut videtur, peregrina , in stromate dense congeruntur, parasitantur; quie si scrutatus fueris, tot pyenidia (ni erraverimus) reperies, stylosporis minimis, initio subsessilibus, tandem atro-fuligineis, anguste ovalis, reclis, unilocularibus, o"",0065-01 longis et 0"",0035-00/ circiter crassis arta. Pra specimen istius modi Gul. Nyrprn sibi videtur intueri Sphe- riam tuberculatam. Scnuwacumm (Enum. Plantarum Sell. parte post. [1803], p. : 63, n. 1304), qua huic auctori sicut et Frirsro (Syst. My. t. IL, p. 360, sub n. 79). pro Hypoaylo scabroso Bu. (F. Gallic, t. T, p. 180, tab. cccorxem, fig. 5) seu Splieria. scabrosa. Caxporuto (Fl. Fr. t. Il, p. 288, n. 769) et. Honxzxaxvio (in. Flora Danica, fasc. xxiv [1830], tab. auixxxvir, fig. 1) haberetur. Utrum sincera quiedam analogia (morphologicam s. physiologicam dicimus) hanc inter sic dictam Splueriam. tubercu- latam. Scuvw. et. Cmilleam mucronatam Moxvaxu: in. Ann. Sc. nat. ser. iv, t. HI, p. 111 et 112, tab. v, fig. ^, et sua Sylloge spec. generumque plantarum erypt. p. 208, n. 707, quirenda sit, necne, ignoramus, nec penes nos est disquisitiones tali super argumento instituere. Clariss. ipse Mowravius. incertus haesit de vera natura conceptaculorum microspermorum quz in summa Camille mucronatee columna circum- sedent. (Cfr. loca cit.) Hypoasylon. coherens. Fn. loco cit. n. 14 !, in cortice Fagi aridum et delersum solummodo vidimus, dum in monasterio principe Carthusiorum, apud Gratianopolitanos monticolas , septembri mense , a. S. MDCCCLIX, hospitio exciperemur. Cujus stirpis specimina matura in Mousrorr et NusrtEmi Stirpibus Crypt. Vogeso-Rhenanis , t. VIII (1823), n. 76^, reponuntur. Consimilia ex provincia Ohiensi Americae borealis oriunda clariss. benevoloque Bznkguro debemus. 3. Conidis intra suprema stromalis strata. quasi üu capsella carnosa generalis , tandemque liberatis et. effusis. V. NUMMULARIAT. (Tabula V.) SPILERIARUM et HYPOXYLORUM species mycologis veteribus , DIATRYPARUM autem hujus zvi scriptoribus. MvcgLiUw. haud. conspicuum, matrici maculatee et marmoratze innatum. SROMA modo nonnihil pulvinatum et disci placenteve formam usurpans, modo deplana- tum, imo quadantenus cupulatum, vulgo autem e stratis duobus, contigue super- positis vel diaphragmate alieno discretis et dissimilibus, superiore scilicet. peculia- riter carnoso, molli, pallido, continuo, quandoque crassissimo et cito frustulatim pereunte, inferiore contra subereo-ligneo aut crustaceo, simplici ordine multilo- culato, perithecia fovente ac tandem atrato, compositum. Compra exigua, globosa, nivea, pulverem intra stromalis strata impeditum sistentia, primumque sulfuleris ! Splieria coherens Fraxsio in suis Scleromycetibus Sue- coleerentis , tam. H.. multiformis et rubipinosi, supra cita- cit , fasc. IL (1820), n. 43, et suo Systemate mycologico , torum, descripsit et adumbravit in Actis Soc. Linn. Lon- t. II, p. 333, n. 25; Hypoaylon colerens Benkzuxo , Out- din. t. XXII, p. 265-267, n. 28, A1 et Aio, tab. xtv, lines of Brit. Fungology (1860), p. 387, n. 10. fig. 38, A1 et 3. Clar. Frid. Cunngv sporas et ascos tum hujus Hypozyli XYLARIEI. 48 s. slerigmatibus simplicibus, cylindricis, brevibus et in modum hymenii stipatis- simis innixa ; siepe autem nulla. Pznrrugcia subglobosa vel ovato-acuta, collo seu spiraculo brevi aut longiusculo instructa, singula in singulis stromatis locellis nala, membranaque tenui, atra et a loculi parietibus discreta confecta. Nuargus maturus quasi glutinosus et fulipineo-ater. Tusc lineari-cylindricze et subsessiles, monostiche octosporw et paraphysibus prelongis stipate. Spomm crassiuscule, ovale vel ovato-globose, recta, uniloculares, leves, atre. et in cirros vel trochiscos exclusa. Fuxai dn arborum truncis aridis intracorticales, stromalte scissili seu biparlito, conidiis abunde éntermediis, habituque tandem mudato s. decorticato et placentiformi "nsignes. Nummularie characteres traximus ex Huypoaylo nummulario Burr. et Splueria discreta Scuw. quz pro generis typis habere decet, quoniam sibi invicem probe congruunt non modo pecu- liari stromatis fabrica, sed etiam quasi omnibus organis qua ad propagationem spectant. Perithecium membranaceum et in locello stromatico subliberum, quale scilicet in Nummu- laria occurrit, etiam in. Camillea , genere Friesiano!, et verisimillime in aliis lypis pariter crustaceis et atris, deprehenditur. | 1. Nuuuurani BunuianpI. Hypoxyzoy nuuuuLAnIUM Bur. Hist. Fung. Gall. t. T (1 191); p. 179, tab. cccorxvin, fig. ^. — Frirsio, S. Veget. Sc. p. 38^, n. 7. — Noranisio, Micromyc. Italorum decade IX , n. 4 (in Act. Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. XVI [1857]. p. 457, ic. 1). SriLERIA DIFFUSA Sowkn». Engl. Fungi , t. VL (1 803), tab. ccorxxur, fig. 10; dubium autem synonymon videtur. SpigniA vuumüLARIA DC. Fl, Fr. t. Hl, p. 290, n. 776. — Movc. et NrsL. Suürp. Vog.-Rhen. fasc. IV (1813), n. 97^ (in Fago). — Fn. Syst. Myc. t. II, p. 348, n. 57. — Fred. Gunngv in Act. Soc. Linn. Lond. &. XXII (1858), p. 268, tab. xivi, fig. 59. SPILERIA ANTHRACINA SciipmI0, Myc. Hefte, t. 1 (1817), p. 55, tab. u, fig. 1^, et t. II, p. 23 et 98, tab. 1, fig. 16. Inter Spherias homalostromas lignosas a Scuurmmio recensetur qui ceterum, omnes sicut auctores supra citati, primordia ejus conidiophora omnino pretervidit. Conrex qui fungum hospitio suscepit, in tubera depressa, late disciformia vel am- bitu repanda, 1-3 centimetra et quod excedit lata, passim intumescit, qua, jove pluvio favente, magis exstant landemque seissuris variis dehiscunt. Per rimas tunc evolat et copiosissimum diffunditur pollen candidum e corpusculis seu. conidiis sphiericis, per- exiguis, seilicel o"",00/1 diametro vix crassioribus, levibus, pellucidis apodibusque. Corlieula soluta quz seminula heec diutius coercere non valuit, stratum crassiusculum, e parenehymate fungino carnoso, tuberibus spharoideis crassisque sparsim asperatum, ac totum sordide albidum, ab interna pagina induit, et eodem mox arefacto quasi ! Cfr. clar. Mowravit Syllogem gener. specierumq. Plant. Gryptogamarum , p. 207. e» AA SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. illita frustulatim perit. Coxinia e slerigmatibus rigide assurgentibus, 0"^,035 circiter altis, stipalissimis et quasi coherentibus terminalia nascuntur; slerigmata autem in strato corlieali cervino, o"",16 circiter erasso, inseruntur. Strato huic subslernitur stroma crassitudine non impar, natura et colore veluti carbonaceum, intusque loculis late ovatis, simplici pressoque ordine confossum, quorum in sinu conceptacula ascophora conformia generantur. Übi semina his 1n uteris concepta maturuerunt, frustulatim s. squamatim secedit stratum superpositum, olim eonidiophorum, tunc autem aridum satu- raliusque cervinum, omni enim deposito colore qui e farina modo memorata pendebat. Nudatum ideo hinc et hinc apparet ac pedetentim totum revelatur stroma atrum, pe- ritheciorum eonelusorum ostiolis minutissime prominulis notatum, punctatum. Truscs ex membrana crassiuseula facte, oclosporee, equo modo et anguste lineari-cylindrice, obtuse, in basi brevissime attenuatee ae subsessiles, o"",115 longitudine et 0"",0065- 0095 erassitudine equant, paraphysibusque exiliter filiformibus, simplicibus ac pree- longis dense stipantur. Sronz monostiche, ovato-globose , reclee, mutic;, leves, atras. opaez, o"",0 1-013 hinc, illinc autem o"",0065-008 assequuntur, et in cirrulos ater- rimos fungo supino ejiciuntur, aut ex eodem prono solute decidunt ae pulvere copioso quidquid subjacet late inquinant. Crescit aestate et autumno in. cortice lag? sylvatice L. jampridem demortu:. Frequens re- censque vigebat in sylva Compendiensi, circa Pierrefonds, augusto mense, a. D. MDOGCLVII. In fagetis ejusdem sylvie, haud procul a pago Sancti Petri Bethisiani, iterum copiosa vivaque (matura admodum) nobis occurrit, exeunte junio MDCCCLX, tuneque comperimus fungillum , ubi omne tegmen peregrinum exuit, a musculis sylvicolis avide rodi, imo integrum depasci. Circa Fontembellaqueum haud infrequentem preterea vidimus. Sterigmata conidiophora solo in slrato seu diaphragmate corticali quod peritheciorum stromati supersternitur, insita reperiuntur; conidia enim, licet fornici carnose sui conceptaculi copiosa quando- que hereant, ab ea tamen originem reapse ducere neutiquam videntur. Aliter agitur de corpusculis quibusdam linearibus, rectis , brevibus (0"",006-01 longis) et spermatia mentientibus qua conidiis sin- ceris interdum commiscentur. Conidia et endosporw, data opportunitate, germina promunl; germen autem conidiorum nonnisi brevissimum hactenus vidimus. Hypoaylon: nummularium. Bur. in. Chersoneso Taurica clar. Levgmuro obvium est, qui fungillum eumdem e Brasilia missum etiam recognovit. (Cfr. symbolas mycologicas hujus auctoris in Drwmorru opere inseripto Voyage dans la. Russie méridionale et la. Crime, t. V (1852), p. 101, simulque illius schedas qua continentur in Herb. Mus. par.) Exotieas inter Spherias quas in Herbario Musei parisiensis videre licet, cum Hypoaylo: nummulario Burr. nostrati forma et habitu potissime conveniunt Spheria Clypeus Scuw.! ex America boreali, Sph. * Id pyrenomycetis sepius quercicolie merito, ute dic- — innasci dicitur, proptereaque Jlypoxyli virgultorum. Fn. tis ScmwrmwmZm ipsius apparet, a Numunulara principe — mores quodammodo imitari videtur. (Cfr. Comment. Soc. nostrati discriminatur, tum conceptaculorum ostiolis capi- ^ Nat. Cur. Lipsiensis , ser. altera, t. 1 [1822], p. 31, n. Aia : . 91, n. ie, latis et prominentibus, tum «pulvere seminali brunneo» et Acta Soc. philos. Americane , serie n, t. IV [1834 ], quo «interdum tectus reperitur »; corticibus etiam vivis p. 192, n. 1219.) XYLARIET. A5 anthracodes. Fnizsu , brasiliensis simul et chilena (cfr. Fn. in Linea, t. V. p. 544, n. 7^ et Moyraxir Fl. Chil. pl. cell. t. T, p. A46, n. 1 1). Splieriía (e lignosis) paclyloma Lavriezo (in Aun. Sc. nat. ser. n1, t V [1846], p. 259, n. 309) ac Moxraxo (op. cit. t. I, p. A4o, n. 3, sub IHypoxylo), stirps chilensis, nec non Sph. heterostoma Mox. (in Ann. Sc. nat. ser. n, t. XIII [18^0]. p. 358, t. x, fig. 8) guianensis. Hi vero fungilli Spheriam Stigma Worrw. etiam imitantur. Auctore Frirsio (Nov. Symb. Myc. p. 115), Hyposiylo: wmmulario Bri. prae ceteris analoga sunt If. virgultorum et H. obularium, typi Friesiani quibuscum Bulliardinus tribum peculiarem (Hypozylorum anthracinorum) sistere meretur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. V, fig. 11-19.) 11. Cortex fagineus exhibetur in quo sedent pulvinuli plurimi (nativo magnitudinis) Nummularie Bulliardi nostrae (Fypoasyli nummularüi Burr.) ctate et crassitudine diversi; alii sub epidermide integra prominent; alii, eadem rupta aut partim destructa, plus minus nudantur aut revelantur; recentiores ob conidiorum co- piam qua obruuntur, niveo colore splendent ; medius alius omnem farinam exuit et crustam corticalem nuda- tam monstrat; alius in angulo dextro ime figurz locatus eamdem erustam partim dimisit; duo autem coteris slate proveetiores omni tegmine destituuntur, nigri facli sunt, et osliolis conceplaculorum exstantibus signantur. 12. Pars fungi recentis a vertice dissecti ; epidermidi faginec e introrsum heret stratum. carnosum sc varie tuberosum ; substernitur erusta 4 modo memorata cujus in superficie generantur conidia in grumulos farina» nivez g conglobata ; stratum olim ascigerum sub eadem crusta jacet, illius autem inchoamenta hactenus tantum instliterunt. 13. Fungi alius item novelli et abunde conidiferi sectio a vertice conspicitur, epidermide perforata ; stratum nigrum p in quo perithecia generabuntur manifestius venit. 14. Fragmentulum tenue hinc parenchymatis sc carnosi et oleiferi epidermidi fagine: suppositi, illinc crusta corticalis A hymenio illo illit» unde conidia nivea et spherica oriuntur. 15. Conidia nonnulla qux initium germinandi fecerunt. 16. Fungus maturus a summo dimidiatus ; epidermidis corticis nutritii segmina e, e utrinque consistunt, strati autem carnosi et farinz conidiorum ne minimum quidem vestigium nunc superest; crusta contra dura, sublignea A, conidiis olim obruta, diffraeta persistit ; perithecia in parenchymate fungino atro supposito nidu- lantur. 17. Theco incqualis tatis et paraphyses commistae. 18 et 19. Spore qua germina, intra horas xxiv, in aqua pura ediderunt. Figure 19, 13 et'16 res decuplo natura majores tradunt; fig. autem 1^, 15, et 17-10 vices cCCLxxx veram mensuram excedunt; omnes, una cum fig. 11, ex fungis vivis fagicolis, Petrifonte agri Compendiensis, auguslo mense ineunte (a. fi. MDCCCLVII), adumbratoe sunt. 2. NUMMULARIA DISCRETA. SriusmiA pisoiwGoLA Somw. in sched. mser. (Herb. Mus. par.). — Fred. Cummgv in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXIL, part. 11 (1858), p. 274, n. 106, tab. xtvir, fig. 105 (sporas exprimente). — Non autem Sonwxi- wrrzio in sua Syn. Fung. Carol. Superioris, apud Comment. Soc. nat. cur. Lips. ser. alt. t. I, p. 9^, n. 63; neque Frizsro, Syst. Myc. t. I, p. 368, n. 97. SpiLERIA DISCRETA Scuw. in. Transact. of the Amer. Philos. Soc. ser. altera, t. IV (1834), p. 195, n. 13219. Sriamia (Diarnrpz) prscnzra (Scuw.) H. Ravexet, Fungorum Carol. exs. fasc. lI (1853), n. 57. Crescendi modo. Nummnulariam | Dulliardi, supra descriptam, prorsus imitatur, in 46 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. diseos autem qui sibi forma magis constant, el quasi in paropsides margine crasso et indurato definitas, diametroque 3-8"" patentes, tandem exstat, matricis epidermide diffraeta eireumstante. Fertile fungilli stratum, ut Vummulariam decet, in singulis discis duplex est. Exterius carnosum et ipso sub peridermio matrieali jacens, apud nos fre- quenter aboriri videtur; illius sallem nonnisi vestigia seu fragmenta nobis hactenus occurrerunt, Solita vero conidiorum farina, cinereo-alba, ex eo, ni erraverimus, debito tempore nascitur; qua ablata, nudatur discus o"",6 — 1"" crassus, fere totus e corti- cali parenchymate, lente circumscissus, ipseque sua vice postea secedens. Sive natura perierit discus hie specie coriaceus, sive jampridem solutum, adhuc autem hine aut illine marginibus herentem arte detraxeris, tune etiam. nudatum inspieis stroma sin- cerum, in facie cinereo-fuscum, ac cujus in penetralibus, ex albido tandem nigrefaetis, perithecia. atra nidulantur. Stromatis ejusdem, sesquimillimetrum crassitudine. fre- quenter excedentis, compages diu carnoso- vel suberino-fungosa, pedetentim carbonacea duraque evadit, et septis tenuibus in locellos seu alveos innumeros, angustos, scilicet o"".4-6 latos, simplicique ordine juxtapositos dividitur. Locelli singuli in. fistulam exilem et pallentem superne desinunt, totam disci stromatici crassitudinem quant, peritheciaque solitaria sibi conformia fovent. Penrruzcrw. quodeumque sacculus est e membrana molli aterrimaque sine nitore, locelli sui parietibus minime heeret, 1n collum aulem diu albens attenualur quod contra tubuloso ejusdem alvei spiraculo totum adnas- citur, nec ab eo, fungo quidem vivo maturoque, integrum detrahi potest. 1d canaliculi angustissimi e parenchymate molliori fragilique formatur, os vix conspicuum aperit , nec supra stromatis diseum prominet, sed sporas atras cum vomuerit, iis cumulalis aperte designatur. Nvcrevs cujuslibet peritheeii maturus mucum spisse glutinosum et propter sporas aterrimum refert. ''ugcz lineari-cylindrieze, obtusissimee, deorsum versus atte- nualze, o"",15-18 in longitudinem nanciscuntur, diametro equali 0"",013 non excedunt, membrana achroa et tenuissima struuntur, paraphysibusque longissime filiformibus, nempe o"",35 et quod superest longis, simplieibus nec articulalis sti- panlur. Sronz typice octonze, quandoque sene tantum, seriem unicam et inlerruptam in singulis aseis recte constituunt, ovato-globosc, nitide atrae, leves, mutieze , "9,013 hine, o"*,01 illine a quantes niucoque hyalino pareissime involute, imo interdum specie prorsus nud. Crescit apud nos, autumno hiemalique tempore, in cortice recens emortuo crassoque Sorbi hybride. Liww. stirpis borealis in hortis et ambulacris, propter frondium decus fructuumque nitorem, frequenter culte. Haud semel nobis occurrit in sylvula boloniensi, Parisiis sub- urbana, et in agro versaliensi (Clamart). Sporas maturare solet exeunte martio et aprili. In America, docente Scnwrirrzio, saepius viget in cortice crassiori Malorum. Fungillus nostris in terris haud raro sterilis manet, nec conidia nec sporas profert, etsi discus quo in conspectum venit, epidermidem maternam tunc etiam nihilominus frangat. Cupula fungi fertilis XYLARIEI. AT parenchymate crassitudinis cirea semi-millimetralis, exterius aterrimo, intrinsecus autem diu albido v. Citrino constat marginesque primitus nonnihil involutas exhibet; ex ejusdem lateribus mycelium atrum per corlicem propterea marmoratum ad lignum usque cireum circa descendit, angustissimum est el. quasi laminzforme, extimumque prosenchyma, salva tantum area illa qua sub fungilli paropside patet, late longeque atro inficit colore. Ordo sporarum interruptus dodrantem cujuslibet asci in lon- gitudinem occupat, plasmate granoso iis »quo modo interposito. Spore paulo secus atque Splhweriw nummularie DC. semina germinant ; episporium enim angustissime dehiscit, salva seminis forma, siepius- que cellulam contentam non tradit; hece tamen filum agit unicum aut duo v. tria divaricata, perquam exilia et quandoque in vesicule. modum ima basi nonnihil inflata ; e filamentis extremis istius generis et maxime ex iis qui breviora consistunt, aliquando nascuntur corpuseula conidiomorpha sive hyste- rospore anguste obovat;, minima , solitariz v. gemina , quas amplius evolutas nondum vidimus. Friesiana Spherie discincole Scnw. adumbratio, supra eitata, fungilli nostri characteribus neutiquam respondet. Hiece autem cum speeiminibus americanis ab ipso Scuwrixirzio olim sub titulo Splherie dis- cincole Scnw. acceptis , nuneque in Mycotheca Musa parisiensis repositis, omnino congruit. l'ungillus Ravenelianus e Carolina australi, inter synonyma cifatus, in Musso parisino item continetur; in ramis emortuis Magnolie glauce L. crescere. dicitur; eum inter et fungillum nostrum sorbicolam discrimina nulla percipere valemus. Cunnxr iconul laudat: tuto confiditur. Camillee , fungi hypoxylei guianenses nobilissimi , profectoque , ut eum elar. Moxrxio loquamur, mira naturz fungifere prodigia, disculo eliam e cortice natali soluto, instar operculi utuntur, quem vero, debito tempore, exuunt, ut conceptaculorum ostia revelent et sporis ejiciendis viam aperiant (Cfr. Mox- rANIUM In Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. III [1855], p. 110 et 111, et sua Sylloge Plant. Cryptogamarum, p. 207). Tegmen autem carnosum , disco stromatis apud Splieriam discretum Scnw. primitus impositum, potius id veli imitatur quo. Nummularia. Bulliardi: nostra. vel Spheria. disciformis Horrw. initio obdu- cuntur. EXPLICATIO ICO! (Tab. V, fig. 1-10.) M. 1. Nummularia. discreta nobis (Spheria. discreta Sciw.), recens et sub epidermide tumente corticis nutriti latens, a vertice scinditur. 2. Stromata duo otate nonnihil provectiora et pariter dimidiata; epidermis rupta secum trahit stratum fungi superius carnosum ; superest autem stratum ex cortice. . 3. Stroma subadultum.dimidiatum ; stratum. carnosum epidermidi vulgo haerens tunc temporis periit ; stratum e corlice (densum, subligneum) solvitur, et quum deciderit, pagina ostiolis conceptaculorum minute punceliformibus signata prorsus nudabitur. ^. Stroma nondum perfectum, licet omne legminis genus dimiserit; ut precedentia dimidiatum exhi- betur. 9. Pars stromatis maturi et omnino nudali , amota eliam epidermide; conceptacula parietibus tenuissimis utuntur singulaque locellum in stromate cavatum occupant. Spore atro in acervulos conglutinatee ostiola per- exigua nee prominentia indicant. 6. Thee et paraphyses. 7-10. Spore germinant et conidiola quidem e germinibus agunt; germina ex endosporio solo originem trahunt, exosporio fisso viam aperiente. Qua longiora facta sunt, dies xv eetate non excedunt, Fig. 1-^ veram rerum mensuram quadruplam effingunt; figura quinta vicies augetur, reliqui autem vices circiter ccc.xxx; omnes ex fungis vivis, in cortice Sorbi hybride L. demortue prope Parisios (Clamart) nalis, mense martio a. D. MDCCCLIX delineata sunt. A8 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 3. NuwwULARIA DnYvoPniLA T. Fuwamius de quo nunc agendum est ad Nummulaáriam quidem nolis bene multis manifeste accedit, nihilominus lamen a typis supra descriptis haud exiguo discrimine removetur. Autumno nascitur in cortice erassiori ramorum vel ipsius trunci Quercus de- mortue aul sallem menses vir-virr jam abhine cese. SrnovaTa, parce et laxe gregaria, formam pulvinatam et obtusissimam, ambitu autem rotundatam , ovatam vel irregularem nanciscuntur, 1-3 centimetra et. quod excedit in latitudinem, 2-3"" in crassitudinem oblinent, zona atra, angusta, corticem alte intrante, imo sepius ad strata usque lignea perüngente einguntur, singulaque maturitatem adepla ex omni parte aterrima sunt et strato corticali, tenui, diu haerente, mox nigro simul et fusco s. variegato, tandemque :egre rupto et pereunte, preeter epidermidem pariter adhoerentem, citius autem anguste laceram v. rimatam teguntur. Ipsa parenchymate molliusculo conficiuntur et innumeris confodiuntur locellis, monostichis, anguste ovato-acutis, confertissimis (e parietibus tenuibus), inzequilongis, omnibus autem variam stromatis crassitudinem, ubicumque lateant, eequantibus. Penrrimscia e membrana tenuissima mollique facta locellisque con- formia, singula in hisce singulis reconduntur et poro terminali minulissimo nec ultra stromatis superficiem prominente donantur. Turcz late ovato-oblongae, obtuse et subsessiles, longitudine o"",05-08 , crassitudine vero 0"*,01-013 nanciscuntur ac pa- raphysibus multopere longioribus, filiformi-subulatis, simplieibus et articulatis (septis raris vel erebrioribus) abunde stipantur. Sronz octonze duplicem in singulis ascis im- bricato-conglobatze eonstituunt seriem , ovato-elliptieze vel sublanceolatee , inzequilate- rales aul manifestius incurvato, leves, mutice, atre, conlinuc, o"",0 16 circiter longe, 0"". 9065 crasse et omni tegumenti mucosi vestigio destituti; quie congruo tempore e maternis prodeuntes sacculis pulpam alerrimam et glutinosam, stroma summum inter el corticale tegumentum, donec istud rumpatur, condensatam efficiunt landemque in cirros crassissimos ejiciuntur. "Talem vidimus fungillum, maturum et vivum, octobri exeunte (a. D. MDCCCLIX) ,insylva modonensi agri versaliensis ; iterumque obvium habuimus, item vivum et perfectum, februario medio, a. MDCCCLXII, Cavillze Versaliorum. Stromatis origine, structura, habitu et insertione Iummulariam apprime imitatur, strato autem coni- diophoro semper destitutus videtur; recedit quoque a Nummulariis typicis ob ascos et sporas quibus con- tra cum Typozjlis indubiam necessitudinem demonstrat. XYLARIEI. ) 49 Szcrio. [I. Protosporce interdum duplicis generis, alice conidiomorphe, mudee et pulverece, alice nude v. inclusce simulque adglutinatee et in. cirros eructate. 1. Spermatis nudis, nempe e stromale proprio nudo, comico-eapanso et peculiariler sulcato natis. VI. STICTOSPHARIA t'. (Tabula VI.) * Spermogonium : TREMELLA, MYXOSPORIA , NJEMASPORZ et LIBERTELLZE variis scriptoribus. ?* Fungus ascophorus : HYPOXYLA, MONOSTICILE, STROMATOSPHJERLE ; SPHERLE et DIATRYP/E mycelographis. MvyceriUx. matrici maculatze innatum. SrnovA ascophorum tenue, totum applici- tum, late effusum absque forma definita, tandem atrum et crustaceo-ligneum. SprRMOGONIUM conico-depressum, disciforme vel repandis marginibus patens, scro- biculis et sulcis bene multis perbelle exaratum, de czetero totum apertum nudum- que et hymenio solito illinitum ; spermatiis linearibus, brevibus, curvulis, nitide auralis et. pulticulie instar bibulee abunde diffluentibus. Prnrrugci ex integro etl inordinate, simplici autem ordine, in stromate demersa, globosa et brevissime papillata ; thecis anguste lineari-oblongis, in filum exilissimum deorsum desinen- tibus, octosporis et cito solutis ; paraphysibus subnullis; sporis minimis, cylindri- cis, curvis, levibus, continuis, mulicis, dilute fuscis, ascosque integros duplici serie replentibus. Fuwar corlicicolee, quum mira spermogonit fabrica, tum. spermatiorum. copia. et nitidissimo colore insignes. Spheria Stigma Horrw. quam pro lypo generis hujus habemus, Hypoaylorum stoma quo- dammodo imitatur ; spermogonil autem super fabrica, a Melanconibus (Tu.) nonnullis, Spleria. quaternata Prns. et consimilibus quie propter perithecia caspitosa ad Pyrenomycetes Valseos similiter amandari volunt, modice, quin etiam minime, differt. * Hac appellatione designetur typus funginus non modo — waxwro jam animadvertente , punctulis innumeris (o7rypais) erustae effuse et maculiformis emulus, sed etiam, Horr- — in fronte mire notatus ot propterea vere stictomyces. I. 7 50 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. SmirospugnA. HorruaNN. * Fungi spermogonium : Mrxosponiuw cnocEUw (sporidiis minutis, globosis! , aurantiacis) Lixkro , Sp. Plant. Linnei, (omo Vl, parte allera (1824), p. 99 (verisimiliter, partim quidem). — Non autem LxvrnLEo in Dewrmporrn Jünere in. Boss. austr. et Cherson. Taur. t. V (18452), p. 130; id enim Myaosporit, secundum exempla qua in herbario Musei parisini continentur, ad Spheriam quaternatam Prns. spectat. Namwaspona wrcnospona (salem pro parte) Mazrmo in Aun. Sc. nat. ser. 1, t. XIX (1 830), p. 271, tab. v. fig. 1 (non fida*). — Moxrawio in sched. ined. et Musei par. mycotheca. — Tur. in Aun. Sc. nat. ser. 1v, t. V (1856), p. 117, not. 1. ! LinenrELLA BETULINA Tow. in Act. hebd. Acad. Sc. par. tomo XLII (d. xxr m. aprilis, a. MDCCCLVI), p. 706. — Non Mazrnio. * Fungus ascophorus : SpiiguA Srieua. Worrwaxsto, Veget. Cryptog. fasc. 1 (1787). p. 7. tab. ir, fig. 9. — Prnsoovio, Syn. Fung. (1801), p. 21, n. 35. — Move. et NrsrLERo, Stirp. Vog.- Rhen. fasc. IV (1813), n. 372. — Caxporuo, FI. Fr. t. ll, p. 889, n. 77h. — Fmiursio, Sclerom. Suec. fasc. 1 (1819), n. A65 Syst. Myc. t. 1 (1823), p. 350, n. 61. — Kwrirr et. Hanru.. Pl. Crypt. Badensium. fasc. IV. (1830), n. 169. — Mazrzmio, Pl. Crypt. de France, ed. altera, fasc. XX (1845), n. 963. IHrpoxyrox opgncutATUM Buvunpo, Fung. Gall. tom. I (1791), p. 177, n. 13, lab. cccorxvrr, fig. 2 (mediocri). SpiuERIA. DECOnTICANS Sowgnpzo, Fungorum Dritannie tom. II (1799), tab. cxxxvir, et tom. III (1803), tab. cccuxxr, fig. 3 (ad Spluriam. Kirbii Sow.). — Mouc. et Nesrtsno (qui priorem tituli usum Prnsooxio [in litt] tribuunt), Strp. Vog.-Rhen. fasc. IV (1813), n. 373. — Non autem Splhuria decorticans Frinsio , Syst. Myc. t. II, p. 396, n. 166, quam Move. et Nrsrten trahunt (in Mycoth. Musei par.) ad suam SpA. Penicillum. (Prns. in litt.) op. modo cit. fasc. VIII, n. 768. SpitEnIA UNDULATA Prns. Syn. Fung. (1801), p. 21, n. 34. — Cawporuio, Fl. Fr. t. VI, p. 120, n. 77h. — Move. et. Nesrt. Stirp. Vog.-Hhen. fasc. IV, n. 371. — Fnizsio, Syst. Myc. t. ll, p. 350, n. 6o. — Mazznio, Stirp. Crypt. Gallic, ed. altera, fasc. XX, n. 962. SpirgntA CrNEREA Sowrnpao, op. jam eit. tom. III, tab. cccrxur, fig. 11, sallem verisimiliter; fungus recens est et vix perfectus. SriugiA DEconricATA Caxpottio, FI. Fr. t. IL, p. 289, n. 775. Monosricu e spec. Prnsoovio, F'ungis edul. (1818), p. 153. SrnouarospmgmiA Srrewa Gnev. Fl. Edin. (1824), p. 356, n. 7, et Scot. Crypt. Flora, tomo IV. (1826), tab. coxxii, fig. 9. DiarhnYpg uxporATA et D. Sricwa Frazsio, S. Veg. Scand. (1859). p. 385, n. 3 et A. Diarnypg Sricua Tov. in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. V (1856), p. 117. — Bapzvi. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 529. — Fred. Cunnzv in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, part. m (1858), p. 271. n. 8o. lab. xzvr, fig. 82. Srnow4 in corüce nalali, sub epidermide tandem varie lacera et secedente, aut ' Nimia est, apud fungillum de quo agitur, spermatio- rum exiguitas, quam ut. vera eorum. forma bene multos mycologos, ob microscopiorum defectum, non latuerit ; infitiari tamen nolimus Linkianum fungum caligine premi incertumque synonymon hoc in loco prostare. Nemaspo- ram. croceam. Prnsooxio, Caxporuio, Nersio, SpnEwcELIO, aliisque, pro eodem Myaosporio habuit Mazrmius in. An- nalibus Scientiarum naturalium, ser. 1, t. XIX, p. 279. * leonula hiec Mazeriana spermatia Sphuerie. rubricosce Fn. potius exprimere videtur; quare fortassis propius ad , Veritatem is accederet qui Nemasporam citatam , imo etiam Myaosporium. croceum. Lx. nil. esse fungi , nisi spermogo- nium hujus Spherie (quam inter Melogrammata mox in- fra adsciscere nobis in animo est), decerneret. XYLARIEI. 51 sepius circa fungilli discum assurgente, late diffunditur, initio lenuissimum est, car- noso-suberinum et luteolum , paulo post infuscatur, cineraceum et quasi pulverulentum fit tandemque atratum et erustaceum ; intus tamen colorem albidum diu retinet. Illius margines nonnihil tenuati, vulgo colore saturatiores demum evadunt. Hisce confines vel impositze exstant areolee aut discret: et suborbiculares, aut confluentes ac multo lon- gius latiusque exlensc; alia margine luteolo, alic zona cinerea vel nigrescente cireum- scribuntur, eunctze autem centro seu nucleo tumente, nigro ac puneliformi donantur, coloreque nitide aurato micant. Color hic spermatiis debetur innumeris quae ex earum superficie sulcis fossulisque labyrintheis alte et mire exarata proveniunt. Talia corpuseula exilissime cylindrica, nonnihil curvata, o", 06 longitudine circiter &quant, ceramque copiosam amcene rubentem vel flammeam in cirros vel gullas eruclatam fingunt. Sunt eliam spermogonia istius modi quorum non solum axis seu conus medius, obtusus, sed etiam cristulee , reticulatim anastomosantes, stato tempore stromatis inslar theca- phori nigrescunt. Prurruscia ampullacea, in stromatis compage, ac quidem sub ipsis spermogoniis sepulta, discreta et innumera generantur, collique angusli et brevissimi ope oslium punctiforme, modo inlegrum planumque, modo contra nonnihil promi- nens et, minutissime 3-A-gonum singula proferunt. Ex eorum parietibus atris et crusta- ceis nascuntur thece anguste lineari-oblongew, scilicet 0"",00/-006 crasse, que in fulerum exile desinunt atque ex membrana tenuissima, achroa,, mox soluta et evanida fabrieantur. Panarisrs, fungo maturo, ipre discernuntur, si quz sunt. Spon octone, cylindrie;e, curvee, utrinque obtusissime, tandem dilute fusca, 0"".0065-0095 cir- citer longz, nec 0"",002 crassiores, singulas thecas replent, duplicique serie, superne saltem, in iisdem ordinantur; antequam germinent et in fila solito modo abeant, maxime incrassantur, salva forma. Viget fere quovis annj tempore, sed maxime hiemali, in cortice arborum nostratium prope omnium. Frequentissimam vidimus circa Parisios, Versalias, Compendium, Fontembella- queum, in ramis haud pridem emortuis Quercus, Carpint, Betule, Castanec, Oayacanthe, Mali et Prunorum ; sibi ipsi semper ex omni parte constat, nisi quod apud quasdam arbores, Oxya- cantham v. gr. Prunosque , Siroma ascophorum quidquam tegumenti innati a supremo cor- lice mutuari, indeque solito crassius fieri videtur. Recte dicit Canporuivs de fungo recens nudato : « Cette sphérie est d'abord blanche, pubescente el «comme farineuse à sa surface. » (Loc. cit.) Conidia tamen in Stictospheria nunquam reperimus, qualia in Nummularia occurrunt. Quandoque autem vidimus stroma adultum , imo senescens, fungilli pruni- cole, villo atro erecto brevique passim consitum, eodem scilicet modo atque pagina punctata Spherie Eutypi Fn. aut Sph. decipientis DC. nec. dubitamus quin conidia suo tempore ex hoe villo enaseantur; qua autem deprehendere nondum contigit. Spermogonia, ut mos est, fungos juniores indicant; marcescendo nigrescunt, modo stromatis asco- phori, anguste autem et reticulatim exarata consistunt, sicut potissime in cortice carpineo videre est. Spore diu albide tandem infuscantur et subolivacez fiunt, maxime in fungo carpinicola. 52 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. EXPLICATIO ICONUM. (Tabula VI.) 1. Spermogonium aureo-fl m Stictospherie. Hoffmanni nobis, a summo spectatum (auctum), gyros suos humidos arte nudatos explicat; stromati adhuc pallido, nigro-cinereo, in quo late effuso perithecia recentia latitant, imponitur. 2. Spermogonia altera, amota item matricis epidermide; subarida sunt, ita ut lacune et sinus spermato- phori partim evacuati p tur; in spermog superiore nuclei stromatiei plures exstant, preter unum eccentri ; inferioris nucleus similiter admodum eccentros est. Ostiola recentia peritheciorum immersorum stromati ambienti insperguntur. 3. Spermogonium a summo nuclei stromatici nigrescentis dividitur; spermatiorum pulpa humida s epi- dermidem corticis materni tumefactam eflregit et diffunditur. ^. Spermogonium alterum pari modo dissectum; pulpa spermatica s nunc arefacta , concreta, resinam au- ream utrique epidermidis pagine hwrentem refert. 5. Stroma spermogonio evacuato onustum, et loculis ascophoris recentissimis confossum , a summo divi- ditur. 6. Portiuncula tenuis et maxime aucta parietum spermogonii fertilis; parenchyma nuclei stromatiei in parte dextra conspicitur. 7. Stroma perithecia matura, alia dimidiata, alia integra fovens, matrici mycelio innato et immisso mar- morae arcte impositum , amotaque epidermide e revelatum, a vertice sectum exhibetur (auctum). 8. Pars tenuissima perithecii maturi longitrorsus dimidiati, ut innumere theca in conspectum veniant. 9. 'Thece magis aucte seorsim delineatz. 10. Spore que februario mense (a. MDCCCLV) seminatie, multo crassiores paulatim facte sunt deinque germina ediderunt. 11. Spore quarum germina, dato tempore, majus ceperunt incrementum. Icones omnes ex fungillis vivis Parisinis et quercicolis, februario mense, plereque a. D. MDCCCLIV, pau- ciores autem anno proxime sequenti, delineat: sunt. Figure 1-5 et 7 simili modo auct; sunt; fig. 8 natu- ram magis excedit; relique eandem vices circiter ccorxxx amplificatam effingunt. 2. Spermatis intra. privata. conceptacula. diu clausa. generatis ; conidiis nudis pulvereis quandoque accedentibus. A4. — Btromate late effuso, quasi indeterminato. VII. EUTYPAT. (Tab. VII et VIII.) LICHENIS spec. Acnamo. — SPH/ERIARUM spec. Prnsooxi0, Furssio (Syst. Myc.) eorumque discipulis. — SPHAERLE et STROMATOSPHLERLE Guvinuo. — SPHERLE et DIATRYP/E Fuissio, S. Veg. Scand. SrRowuA summ: matrici infuscat:e innatum seu arctissime applicitum, late patens et minime definitum, scpe tenuissimum, :equale nee solubile, modo crassius, colliculosum, liras longas ducens, carnoso-oleiferum aut subereum , tandem dece- dens (obsoletum et arefactum) et quasi friabile, extus atrum, intrinsecus autem XYLARIEI. 53 pallidum, nigrum aut letius coloratum; preterea nunc glabrum, nune contra villo erecto, atro et eonidifero consitum, conidiis seu protosporis capitato-acro- genis, in pulverem solutis, aliis autem crassis , gemmiformibus, fuscis et. multi- locularibus, aliis contra spermatia mentientibus, scilicet. exiliter linearibus, in arcum curvatis et subachrois. Pvcxipzs modo globosc, subrostellat:e, exsertze et uniloculares, parietibus crassis, tum contra matrici immersie et multiloculatie, pa- rietibus haud discretis; stylospore in prioribus conceptaculis pallidze, in his vero rubro-auratze, omnes tamen exiliter lineares, arcus instar curvate, in cirros vel glebas crassas eructat:e singulieque germinalionis capaces; cirris aureis, arefactis durissimis, gummi genus mentientibus. Prnrruzcia in ipsa matrice sepius nidu- lantia, laxe sparsa vel dense stipata; utero singulis globoso, atro, carbonaceo, collo verticali, recto et breviter exstante, oris rotundi integrique marginibus tenuibus vel incrassatis, imo polygoniis. Nucueus maturus fuscus. Tuzcx anguste oblongz, filo exili et prelongo singule insistentes, e membrana tenui et tandem soluta factie , octosporz; paraphyses nunc subnulli, nunc longissima. Spon inordinatze, modo breviter lineares et areuate, modo crassiores et Ovalzte, omnes continua, mulica, dilute aut saturatius infuscatz, quandoque germinando biloculares et longe crassiores facta. FuveiLLt ligno arido vel corticibus innascentes et mycelio byssino conspicuo sepius destituti ; alii intra anmum, ut videtur, vitam explentes, alii contra longe protractio- rem ducentes. Eutype, inter Spherías Frizsio. compositas, nobilem concrescentium partem constituunt !, at varium propter stromatis incrementum, genera ambigua praestant et ad Splhuerias simplices vel circinatas transire videntur; :wgre propterea certis limitibus coercentur. * Kutypa sporis cylindricis et. curvis. 1. EvrypA Acman. Liciugy. Evrrpus Acuatio, Lich. S. Prodr. (1798). p. 14, n. 19. SpirgRIA DEcOMPONENS Sowznn. Engl, Fung. t. ll (1 799). tab. ccxvir. SpiLERIA oPERGULATA PEnsooONIO (saltem pro parte, volente Fruzsro) , Syn. Fung. (1801), p. 8o, n. 156. SpPuniA EUTYPA Fursto , Scler. Suec. fasc. I (1819), n. 15; Syst. Mycol. t. WI (1822), p. 478, n. 385; et apud Scuw. et Kze.. Mycol. Hefte, t. 1l (1823), p. 90, n. 70. — Movc. et. NzsrLEno, Strp. Vog.-Rhen. fasc. X (1833), n. 967. SrigntA. EcrypA Frissio, S. Veg. Sc. (1859), p. 392. n. 119. Smnoua aterrimum late longeque lignum natale sub cortice maculat , illiusque sum- * Cfr. Frazsi Syst. Myc. t. Il, p. 367-377. 54 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. mam maleriem paulaüm nigrificat, ipsum 1n ambitu alque hine et inde tenuissimum consistit ac vix a matrice, quasi in carbonem mutata, dislinetum; in centro contra, quin imo demum ex omni parle, varie tumel, ita ut vallieulis impressis exaratum videatur. Tubera illa stromatis adpressa et polymorpha parenchyma albidum e cellulis oblongis, erecto-stipalis oleoque graveolente et achroo abundantissime fartis, sub corticula ater- rima fovent, fungoque supremo tandem effeto el, pereunte, prima ut squamule aridee decidunt et matricem ostiolis nondum emersis punctatam nudant. Quaedam ex iisdem tüberibus, primogenita imprimis, tot pyenides fingunt, cavernula simpliei et diu oc- clusa confodiuntur, atque e parietibus pedetentim tenualis microstylosporas innu- meras, exiliter lineares, o"",013 circiter longas, curvas et in modum ansulz utrinque uncinalas, pultemque aut ceram albam mox eructalam sistentes gignunt. Pvoxipgs formam breviter ellipticam plereque obtinent, congruo tempore longitrorsum et an- gustissime dehiscunt, cirros agunt albidos contortosque et inlegre tandem pereunt, ma- trice nigrefaeta relieta. Prnrruscia ventrem. suum globosum, in ligno nutrifio cireum cirea albente totum sepultum, ab invicem discreta recondunt; singula autem in collum longiuseulum, apice capitiformi-inerassalo, 3-5-gono exserloque ornatum, abrupte protrahuntur. Inter prima in conspectum veniunt osliola illa quae in. vallieulis et suleis siromatis tumefacti et corrugati micant, verruculis enim peculiaribus quee is singulis respondent primum decidentibus et punetulum album linquentibus. Conceptaeula vero que sub erassioribus et oleiferis stromalis stratis demissa latent, nonnisi postquam lieece perierint aut amota fuerint, suum attollere verticem ostiolumque explicare valent. Perithecia matura, cum preecociora, tum seriora, e parietibus crassis, carbonacels, 1. e. suberustaceis et aterrimis efficiuntur, malerieque fertili, hygrophila et propter sporas fusco-olivacea replentur. Turcz anguste, oblonga, sublanceolate , 0"",025-03 cir- citer longe, e membrana achroa et tenuissima formate, brevi evanescere videntur; fer- tiles semina octona ac quandoque fortassis plura, pertenuia, lineari-cylindrica, in- curva, o""^,0065 longa, continua, mutica et fusco-olivacea concludunt. Hoc omnia preter organa, non reticendum de villo conidifero aterrimo et velutino quem densis- sime assurgentem stroma oleiferum passim induit; e baculis constat teretibus, simpli- cibus, arliculatis, sursum lenualis e 0"*,06-08 longis; conidia autem quae solitaria vel geminata ex 1is summis, aut e subextremis eorum articulis prodeunt, a solita coni- diorum forma longe aberrant, namque stylosporas lineari-incurvatas supra descriptas forma, colore albido et crassitudine adeo imitantur, ut ab eisdem, si fortuitu v. con- sulto immixta venerint, tuto discriminari nequeant. E mira illa similitudine mani- feste patet proximam conidia inter et semina exilia pro stylosporis vel spermatiis habita eliam exstare necessitudinem ; inde quoque et. ex antea observatis sequitur ut conidia modo sporas endothecas, modo stylosporas et harumce quidem minimas quae spermatia audiunt, mentiantur. XYLARIEI. 55 Nascitur hypophlosodes in ligno Aceris Pseudoplatani L. nuper demortui, nec ramis magis quam truncis parcit. Haud infrequentem legimus autumno, hieme vereque, tum in agro pa- risino (videlicet in sylva suburbana boloniensi) et versaliensi (Clodoaldi, Modoni, Cavillie, cet.), tum in Alpibus carthusianis et montibus demissioribus Delphinatus (ex. gr. ad pagum La Frey). F'ungus recens ingratum spirat odorem proptereaque Élaphomycetem. echinatum. Vrvrao. quodammodo imitatur. Illius endosporv solita Valsarum spermatia forma et crassitudine referunt. Hao spore eum ad germinationem accedunt, maxime jam creverunt, salva forma; germina exilissima ex apicibus solitaria prodeunt. Stylospore ipsie, loco favente , pari modo utrinque (accretze) progerminant. EXPLICATIO ICO! (Tab. VII, fig. 8-20.) M. 8. Eutypam. Acharii nobis (Splueriam eutypam Fn.) in ligno acerino decorticato late stratam et nativa men- sura quadruplo majorem despicis; stroma oleiferum , atrum , in inferna figure parte potissimum incrassatur et tubera agit; in superiore contra attenuatur et bysso conidifera b velatur; ad laevam, conceptaculorum ostiolis exserlis, capitalis et, incisis asperatur; dextra autem in parte peridiola cirrifera , pyenidia, gregaria sustentat ; ibidem etiam pellicula albida partim vestitur ex reliquo libro corlieis acerini avulsi. Littera apposita n si- gnatur matrix lignea perithecia immersa, singula sub area pallente, fovens, strato oleifero arte amoto; ostiola quapropter capite minuuntur. 9. Lamina tenuissima (vices xx circiter aucta) ex fungo simul cum suffalero : a verlice disseclo; stroma car- nosum t villum conidiophorum ? in medio ostendit et continuum est tum capitulo o ostiolato , tum pyenidiis p cirriferis et tolis exsertis ; lignum acerinum [ in quo perithecium immaturum nidulatur, intra conceplacula peculiariter nigrescit, juxta eadem e contrario pallidum consistit, inde perbelle marmoratur. 10. Lamina altera item tenuissima, sed magis aucta (nempe vices circiter ccctxxx) , stromatis paren- chyma t abunde oleiferum et matricis ligno / impositum exhibet; ex eodem stromate densi naseuntur baculi ^ gracillimi, flexuosi, vulgo simplices, articulati , nigri, qui autem sursum versus pallescunt, attenuantur et conidia c, c linearia, curvula, solitaria vel geminata, gignunt. 11. Fragmentum tenuissimum et maxime auctum, e pyenidio a summo dissecto, ut ejus cavernula vulgo simplex et ubique in pariete pariter fertilis in conspectum veniat; stylosporas quasdam solutas, apodes alias, alias contra sterigmati suo rupto adhuc hcwrentes, simul videre est. 12. Sterigmata fertilia seorsim delineata et vices circa ccctxxx amplificata. 13. Perithecia matura, integra alia, dimidiata altera, in ligno materno antice secto cernuntur, omniaque nativam crassitudinem vicies excedunt; stroma quondam oleiferum adeo paulatim extenuatum est ut nunc prorsus evanuisse videatur. 14. Theca fertiles et sporz libere similiter aucta. 15-17. Spore que in aqua cito crassiores faclz sunt el germinarunt; germina longiora ante dies quinque nata sunt. 18-20. Stylospore in aqua etiam eodem tempore , nempe maio ineunte (a. D. MDCCCLIX) germinata; a sporis endothecis ;gre discriminantur. Figure 11-14 e fungis quos in sylvis Carthusianis agri Gratianopolitani, septembri mense a. S. MDCCCLV, legeramus , cctere ex vivis speciminibus parisinis, maio mense MDCCCLIX , Lutetize delineatze sunt. Fig. 10. 12 et 14-20 pari modo nota majores facti» sunt. 56 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 9. EurYpA LATA. SpizntA PAPILLATA. HorrwaxNto, Veget. Crypt. t. I (1787), p. 19, tab. tv, fig. 2, saltem ut videtur. Spina FULIGINOSA Sowsnnzo, Engl. Fung. t. II (1803), tab. cccrxxun, fig. 9. SpitxniA LATA Pensooxio, Obs. Mycol. t. I (1796), p. 66, n. 120; Syn. Fung. (1801), p. 29, n. 47. — DC. FI. Fr. t. VI (1815), p. 121, n. 775*. — Move. et Nzsrr. Stirp. Vog.-Rhen. fasc. VI (1818), n. 568 (in Fago). — Fnursto, Scler. Suec. dec. XII (1820), n. 112 (in Malo et Acere); Syst. Mycol. t. II (1822), p. 369. n. 100. — Frid. Cuniuo, in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII (1858), p. 274, n. 111, tab. xuvir, fig. 110. SrnouarosPiGERIA LATA. Gnevituio , Fl. Edin. (1824), p. 357, n. 9. Myczzro utitur incolore nee manifesto, stromate aulem tenuissimo, late quoquoversus effuso, matrici innato, cinereo primum aut nonnihil violaceo, pedetentim vero saturatius fucato tandemque aterrimo. Id stromatis sepius glabrum deprehenditur, interdum con- ira ob byssum insitam, brevem. erectamque, velutinum. Sub illius strato, in matrice haud fucata naseuntur, nidulantur perithecia admodum sphierica qui diametro 0"",/ non excedunt, parietibus tandem atris et crustaceis donantur, ac collum s. rostellum exile, rectum, vix o"",1 longum, breviter exstans, in apice subobtusum vel 3-4-gonum el 3-A-sulcatum , poroque minimo tandem pervium singula protrudunt. Nucugvs bibulus el demum fluxilis e thecis lineari-oblongis, obtusis, vix o"",006 crassioribus, o"",05 circiter longis, in filum praterea seipsis longius, perquam exile et suffuleri munus agens attenuato-desinentibus, constat, paraphysibusque destitutus videtur. Sronz in singulis ascis octonze et inordinate conglobate , formam lineari-eylindricam , utrinque obtusam., curvam, mulicam levemque, nec non colorem fuscum ostendunt, o0"",006-008 in longi- tudinem cequant, crassitudine autem 0"",002 non excedunt, uniloculares sunt humo- reque limpido replentur. Ásconcw membrana achroa et tenuissima brevi solvitur et in mucum mulatur quem stato tempore eructatum spore sequuntur. CavensuLg qui pyc- nidum vices gerunt in stromate recenti hine et inde fodiuntur, eirrosque dilute roseos , crassos et contortos, madefactie vomunt; slylosporee exilissime filiformes spermatia men- tiuntur, in areum amplum incurvantur, atque 0"",03 et quod superest in longitudinem adipiscuntur. Crescit autumnali hibernoque tempore in ligno arido, nudo corticatove, aut in cortice ipso arborum et fruticum nostratium, ex. gr. Quercus, Populorum, Frangule, Geniste, cet. Vivam seepiusque vix epigiam abunde legimus in agro Hericio, prope Fontembellaqueum, exeunte octobri, a. S. MDCCCLVIIT, imis in vallis querneis quibus vites suffuleiuntur. Postea etiam vidimus, autumno seriori, Caville Versaliorum, in ligno arido, nondum autem prorsus delibrato Populi tremule L. cujus ramos orgyales et brachiatos, sub cortice corrupto totos invaserat. In Frangule stipitibus ccsis et exsuccis lignum nudum et corticem quasi indiserimi- natim Modoni frequens habitat, aridaque diu persistit. Pari modo Burdigalie utitur ligno corticeque duro Sarothamni scoparii Kocnto, sicuti nuper comperire contigit clar. Duntso qui XYLARIEI. 57 fungillum vivum benevole nobiscum, mense martio, communicavit. Eutype genus quoddam nobis etiam Caville Versaliorum intra corticem. Aceris Pseudoplatani L. aliquando occurrit , quod Persooniane adumbrationi Sphuerie late Pens. satis convenire videtur, licet solita ostioli sui integritate propius fortassis ad FEutijpam corticis (Fn.) accedat. Endospora aptato loco sata, quadantenus augentur et. intra paucos dies germina exilissime filifor- mia utrinque protrudunt. E stylosporis vero eodem lempore , maio scilicet abeunte (a. MCCCLIX), se- minalis excrescentias duas vel tres, exiguas, quasi germinum rudimenta , non autem germina sincera, orta vidimus. De conidiis nil hactenus percepisse arbitramur quod certum perhibere queamus. Ad FEutypam Acharii nostram nulla alia inter congeneres propius accedit quam Eutypa lata ( Prns.) cui autem nee stroma tumulosum , oleiferum et graveolens, nec pyenides exsertas competere unquam no- vimus. 2. EurypA rLAVOVIRENS. SpirgnA FLAVOVIRESGENS Horruaxvio, Veget. Crypt. &. 1 (1 2823, p. 10, lab. m; fig. A. SpiLERIA FLAVOVIRENS PEnsooNIO, Syn. Fung. (180 1), p. 22, n. 36. — Move. et NesmL. Strp. Vog.-Bhen. fasc. IV (1813), n. 375. — Caxporuo, FI. Fr. t. VI, p. 121, n. 774^. — Frutsio, Scler. Suec. fasc. VII (1822). n. 222 (in ligno f'agi corticato); Syst. Mycol. t. 1I (1823), p. 357. n. 76. — Maztuto, PI. Crypt. Gall. ed. all. fase. XX (1845), n. 965. SPiLERIA MULTICEPS SowERBAO , Engl. Fung. . lI (1803), tab. cccxcrv, fig. 8. — Frursro, Scler. Suec. dec. V (1820), n. 45, quantum saltem e speciminibus exoletis qua nobis suppetunt dijudicare licet. SrnouaTospiEntA muLTIGEPS Gnaviukio , Fl, Edin. (1824), p. 356, n. 6, ipso monente auctore in sua Fl. Scotica. STnoWATOSPILERIA FLAYOVIRENS eidem. GueviLuDo. Scot. erypt. FL. A. VI (1828), tab. ccoxx. DiarRYPE rLAVOVIRENS Frzsto, S. Veget. Scand. (1849), p. 385, n. 15. — Ranrvnonsrto , Herb. Mycol. ed. alt. fasc. 1 (1855). n. A8 (in Fago). — Frid. Cunnzo, in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII (1858). p. 268, n. 62, tab. xvvr, fig. 65. Fuxeinu forma cujus adumbrationem sequenti modo presstabimus, effusa apud Prn- sooxitx , multiceps autem apud Frrsiuw (Syst. Myc. loc. cil.) dieitur. In. matrice nuda, ligno nempe arefacto, imo interdum putredine sicca jam maxime corrupto , late serpit, plagas longe diffusas et alro-fuligineas occupat. Srnows recens subiculo totum innascitur ejusque quasi superficies atrata videtur, paulatim vero et inequali modo incrassatur, ila ut maculie funginee hie tumidi, illie depressiores, nonnihil propterea repandee seu undulate evadant; quod si, jove pluvio favente, amplius creverit, tunc in pulvinulum unicum amplumque expanditur vel in plurimos minores, ingequales, discretos aut coa- lescentes, licet totum semper applieitum, in marginibus autem crassum et rolundatum, . protuberat, scabrosum fit et conceplaeulorum maxime ferax. Stromatis parenchyma primum subereum, tandem subfriabile (arefactum saltem), coloreque e flavo demum cilrino-virente insignitum, constat ex elementis seu utriculis exiguis quorum forma varia egre discernitur; zetale vero provectum et obsoletum factum totum prope nigreseit et quasi 1n carbonem mutatur. l'ungi faeies modo glabra sterilisque consistit, modo contra byssum densam et velutinam e pilis exilibus, atro-fuscis, subsimplieibus, septiferis , n. 8 58 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. erectis, o"",0/1-06 altis apiceque conidiferis agit. Coxipra. pauca (ni quid erroris in schedas nostras irrepserit) simul in uniuscujusque suffuleri vertice sessilia congeruntur, formam ovatam vel elliptico-oblongam, sepius utrinque obtusam aut vix acutiuscu- lam, coloremque fuseum assumunt, 0"".906-015 longitudine, o"? 003-006 crassitu- dine aequant et septis transversis 1-3 interdum admissis, quadantenus torosa evadunt. Pvoxines et. perithecia in stromatis meditullio generantur. Prioribus singulis que par- cissim; vulgo occurrunt et conceptacula ascophora de more antecedunt, cavernula est oblonga vel diseiformis , diametro majore vix semimillimetralis, angustissima, simplex, parietibus sinuosis, carnosis, crassissimis , luteo-virentibus et ab ambienti stromatis sub- stantia vix diseriminalis definita, totaque seminibus oppleta. Sryroseona: spermatiiformes, nempe exiliter lineares, teretes, eurvie, 0,03 et quod superest longs, ex omni con- ceptaculi pariete stipatissimz et subsessiles naseuntur, ceramque copiosam avide bibu- lam, albidam, senescendo et arescendo sordide fueatam constituunt, quae per rimam angustissimam vel porum zgre conspieuum tempestate pluvia exigitur. Prnrrugcis glo- bosa, haud stipata, aliquando tamen a lateribus nonnihil compressa, 0"",4 diametro | non excedunt, el in collum perbreve cujus apex haud incrassatus, obtusus angusteque ore rotundo pervius super stroma eminet, protrahuntur; paries illis tandem ater, crus- laceus et a parenchymate virenti in quo demerguntur facile solubilis. Nccrsus maturus bibulus, mucosus et fuscus e theeis angusüissime oblongis, octosporis et filo praelongo singulatim innixis quasi integer eompingitur; spore exiguz, cylindrieze, eurvie et. mu- tice, semina digniora Eutype late (Prns.) prorsus imitantur. Crescere dicitur in ramis emortuis arborum fere omnium; nobis autem maxime in ligno fagineo et querneo, sepius decorticato, hactenus occurrit, Vivam. maturamque legimus, istate et autumnali tempore, in sylva Compendiensi, nec non circa Fontembellaqueum et Versalias. Endospora cum germinant, summopere augentur et plerumque biloculares fiunt. — Prater fungilli formam modo descriptam altera reperitur maxime corticicola , qu: e stromatibus pul- vinatis, discretis v. coalescentibus constat, epidermideque varie rupta stipatur; nisi tamen ex sede fortassis pendet quidquid discriminis in ea observatur, cieterumque cum precedente in iisdem ramis promiscua frequenter occurrit (cfr. icones nostras). Ea est quam subrotundatam nuncupavit. Pznsoovtus (Syn. Fung. p. 22) et quam adumbravit Horrwaxwius loco supra citato; datur in Fnirei Scleromyce- tibus Suecie, sub n. 222, saltem ex exemplo (nunc Weddelliano, prius autem e thesauris botanicis ill. comitis De Ravszvar) quod nobis suppetit. Ad eandem forman sane spectat. Eutypa. flavovirens quae in ramis aridis Pruni spinose L.. pulvinos gregarie emergentes , crassos,, scabros, et sub atra superficie nitide luteo-virentes exhibere solet. Hane Caville. Versaliorum vidimus, passim etiam in Spherie Stigmatis Horrw. stromate arido natam. Ab Eutypa lata (supra p. 56), quod ad universas prope fructuum partes attinet, E. flavovireus mo- dice differt; eandem effusa potissimum imitatur, pulvinata e contrario sibi privam assumit speciem ; at quocunque modo se habeat, peculiari sui parenchymatis colore facillime dignoscitur. Licet parenchyma hoc luteo-virens vulgo summ matrici tantummodo sternatur, quandoque illius aut myeelii concoloris XYLARIEI. 59 parücule in ligni materni penetralibus alte immiss deprehenduntur. Hoc super momento Futypa flavovirens (Prns.) nostram. Éutypam. Acharii eemulatur. Non miraremur quod Libertella lignifraga MowrAxio in. Annalib. Sc. naturalium, ser. ur, t. XII (1 849), p. 317, n. 96 bis, super pyenidibus Eutype flavovirentis aut. E. late exstructa fuerit. EXPLICATIO IGONUM. (Tab. VII, fig. 1-7.) 1. Eutypa. flavovirens (Pns.) in. ligno fagineo arido et pro maxima parte nudato viget notaque decuplo major exprimitur; perithecia matura tum e cortice reliquo c, tum ex ipso ligno deglupto, rimisque sti- patis longitrorsum dehiscente, gregaria, sparsa, erumpunt; cirri pycnidium latens produnt; byssus co- nidifera b, b, hinc et inde conspicitur. 2. Stromata pulviniformia, vicies circiter aucta et pleraque a vertice dissecta; alia orbicularia cortici sub epidermide varie fracta, incumbente aut cir lante, imp tur; alia potius elongata, in ligno nudo arctissime serpunt; conceptacula cultro dimidiata :tate et crassitudine inter se discrepant. 3. Porüiuneula maxime aucta. pyenidii endoxylei et a summo dissecti; ex cera Spermatophora, diversi- mode ob locellos distributa, matrix marmoratur; cirri duo simul protruduntur. ^. Fragmentulum ex interno pariete ejusdem pycnidis desumptum , stylosporas lineares, arcuatas et vices circa ccorxxx amplificatas exhibet. 5. Thecew sporis gravidze, anguste et tubillo longe exiliori insistentes, sporis liberis stipantur. 6 et 7. Spore quie in aqua. sate creverunt, biloculares evasere et germina egerunt gracillima; germina expressa dies x circiter nata sunt. Figure 4-7 simili modo. nativam magmitudinem excedunt; prima e specimine Compendiensi, caters e fungis Hericianis, maio mense, a. S. MDCCCLIX , Parisiis delineatz sunt. A. EurpPA sPINOSA. SpiLERIA sPINOSA Pons. Syn. Fung. p. 94, n. 60, tab. v, f. 9-12. — Movc. et NesL. Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IV (1813), n. 376. — Frusio, Scler. Suec. fasc. XII (1820). n. 111; Syst. Myc. t. TI, p. 968, n. 98. — Non autem Splweria spinosa Lev. in Dewrp. Voy. dans la Russ. mérid. t. V (1842), p. 102. et in Herb. Mus. par. (sched. mse.), qua enim Sph. podoides Prns. est. De Spheria spinosa Pxns. precedentibus analoga pauca eliam dicere expedit; quidquid enim super conidiorum generalione hos apud fungillos supra enuntiatum est, illius exemplo comprobatur. F'ungillum fagicolam usque adhue solum novimus; strata 2/1" crassa, e parenchymate duro, cinereo v. fusco-nigrescente facta, extus aterrima, modo obsolete lateque discoidea, modo indeterminate expansa, in corlice matricis putres- cenle, sub epidermide crassa paulatim varie diffracta et secedente, rarius in alburno partim decorticato disponit. Inde fit ut aliquando Stictospheriam nummulariam nostram, interdum potius Spheriam latam Pens. aut S. decipientem. DC. quodammodo mentiatur. E stromate plerumque nascitur byssus concolor, erecta, densa, holoserica, e filamentis rigidulis, articulatis, simplicibus aut sub apice parce ramosis (ramis fastigiatis, extre- mis brevissimis et pallescentibus) nee o"", 1 excedentibus. Cows linearia vel lineari- 8. 60 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. lanceolata , basi tenuató-acula , 0"",0 1-015, longa, o"",003 vix crassa, continua palli- daque, aut solitaria aut. pauca insimul e summis ramis byssi hujus erecta oriuntur. Dum conidia generantur et ventis disperguntur, conceptaeula ascophora in stromatis penetralibus pedetentim ipsa informantur ; adulta tandem maxime constipantur el ros- trum eonicum, rigidum, crassissimum scepius deforme et rugoso-tubereulosum , demque a summo alte suleato-angulosum el millimetrum circiter longum , supra stromatis pagi- nam singula attollunt; unicuique eorum praterea est uterus globosus, diametro millime- trum equans, in parietibus erassissimus aterque, nec non et nucleus quasi fotus (para- physibus enim paueis occurrentibus) e thecis innumeris, oetosporis, anguste oblongo- linearibus, o"",03 longis, o"",003-005 crassis, et in pedicellum perquam exilem ac semetipsis breviorem desinentibus. Spon cylindriez , eurvie, utrinque obtuse, continui, leves, saturate fusez, 0"",007-009 in longitudinem obtinent, o"",001 vix crassiores, seriemque unicam in ima theca, congeriem vero elongalam in summa conslituunt. Fungillum bifariam, ut supra narratur, fructiferum vivumque legimus in truncis emor- iuis Fagi sylvatice L. cirea Carthusium. pagum agri. Gratianopolitani, octobri mense a. D. MDCCCLVII; :tate autem proveetiorem vidimus in. Frirsu et Movckorn funginis collec- laneis supra citatis atque in phytotheca Musei parisiensis. Rostra peritheciorum rigida, longe conica, crassaque, stroma horridum faciunt, inde nomen apud Pznsooxivw. fungillo inditum. Quoad. sporarum formam, colorem crassitudinemque , Spheriam verruci- formem Eunn. betulicolam, imo procedentes fungos magis affines, nempe Futypam flavovirentem et latam prorsus imitatur. Pycnides nobis haud innotuerunt. Seminum utriusque generis germinationem videre nondum licuit. Authentiea Sphere. limeformis Scuw. (in. Act. Soc. natur. scrut. Lips. ser. alt. t. I, p. 36, n. 86) exempla qui in mycotheca Musei parisiensis habentur, clar. Fiuzsu opinionem comprobare videntur, id fungilli caroliniani a Spheria spinosa Prns. vix differre. (Cf. Fn. Syst. Myc. t. Il, p. 369.) Non sup- petit autem fungus propter cynifes « bullosus» factus et fortassis in gallam mutatus. (Cfr. Scnwrmrrzn locum modo cit.) : ** Eutypa sporis ovatis et rectis. - 5. EurvpA DECIPIENS. SpigntA rLonrFonuis Sowgnn. Engl. Fungi, t. WI (1803), tab. ccxcvir. SpigniA. DEGIPIENS Cavponuio, Fl. Fr. t. II, p. 285, n. 760. — Fn. S. Myc. t. V, p. 271. n. 104. — Bnoouro in Rasexnonsric 'ungis Eur. exs. ser. noviss. fasc. Il (1860), n. 144. Nascrrun fungillus in cortice crassiore, emortuo, Carpini Betuli L. cujus in truncis pla- gas hine et inde late patentes per longos annos occupat. Lente enim diuque crescere videtur. À spermogonio s. pyenidio de more incipit, quod sub epidermide maxime haerente summoque strato parenchymatis suppositi ac vulgo crassissimi latet, explica- XYLARIEI. 61 tur. Substantia ejus amcene aurata; locelli innumeri, multifarii, labyrinthei, minimi et hymenio fecundo undique vestiti; spermalia autem exiliter filiformia, in arcum curvata, modo cuneta 0"",0 1-013 longa, modo ex parte triplo v. quadruplo breviora, quandoque etiam omnia pariter abbreviata. Cera ex his compactis nitide rubra vel aurea per rimas angustissimas porosque plurimos vix conspieuos Jove pluvio copio- sissima protruditur, cirros sistit saepius crassissimos v. glebas que eum inusitata mole, tum leto colore oculos a longe alliciunt. Cirri autem graciliores et maxime. contorti occurrunt qui e spermaliis minoribus seu sincerioribus quasi ex integro formantur et colorem dilute v. saturatius rutilum. ducunt. Spermogonia nonnisi parlem extimam el tenuissimam, scilicet 3-3?" erassam, parenchymatis materni occupant, vix tument, formam varie definitam, seplus vero oblongam et margine repandam vel discoi- dem induunt, 3-12"" ef quod excedit longitudine, ^-6"^ latitudine equant, et in longas series passim interruptas, a basi trunei hospitalis in altum directas vulgo ordi- nantur. In cortice pallido immaculato generantur, zona aulem atra postea cinguntur, et cum obsoleverint subiculum ex toto pedetentim nigrescit. Dum spermatia seu slylospore excluduntur, cortex nondum arefactus longe lateque in conceplaeulorum ambitu mar- moratur, cinereus nempe el densissime albido-punetulatus evadit; cinereus color pau- latim saturatior fit, in nigrum mutatur et altius in parenchyma demittitur, simulque epidermis vulgo excutitur et limbus niger corticem maculatum a facie suprema ad lignum usque, ipsum circumcirca atratum , ambire solet. Cortex autem nudatus, imbribus sole- que agenübus, extrinsecus albescit, intus contra. fucatur moxque tol perithecia alte immersá fovet, quot punelis albidis primitus notabatur. Prnrrugcis tandem constipalis- sima parietes inilio achroos et tenuissimos, postea autem aterrimos crassosque obti- nent; diametro 0"^,^ singula vix excedunt et in collum rectum, nonnihil clavatum et millimetrum cireiter longum e summo ventre assurgunt. Colli vertex ater, obtusus ac quadamtenus incrassalus, sulcis s. rimis 3-5 el pluribus etiam ut. radiis exaratur, poro medio anguste dehiscit, alque ubi e subiculo emersit, succrescit collum et milli- metra 2-3 in altitudinem (supra matricem) senescendo adipiseitur. Nocrsvs, i. e. uteri contenta, ex innumeris ascis paraphysibusque multo longioribus constat. Tusc lineari-cylindriee, obtuse, deorsum breviter attenuata , subsessiles, o"",06-08 longe. mm nec 0*?,006-007 crassiores, sporis octonis sepius contigue monoslichis, quas singulze includunt, ex integro fere opplentur, membranaque achroa et tenuissima formantur. Sronx mature fusco-atre, oval: v. ovato-elliptieze, utrinque obtuse et mutice, leves, semipellucidze, uniloculares, oleoque homogeno farlz, hinc 0"".906-007, illinc vero 0"".9935 eirciter naneiseuntur. Panapuvsrs exiliter lineares, simplices et pareissime ba- sim versus septis instruclz,, brevi evanescere, sepissime saltem in adulto fungo prorsus desiderari videntur. Nvcrsus ceterum vita prelonga utitur, ae prout spore paueze vel copiosiores in illius intimis matureseunt, colorem initio albidum in fuscum, fuligineum 63 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. nigrumve mutat; setate provectus fuliginem densatam refert. Uterus formam vulgo glo- bosam v. nonnihil ovatam, evacuatus quidem aridusque retinet nec collabitur. Coni- difer apparatus fungillo preterea neutiquam deesse videtur; byssus enim mollis, atra brevisque e subieulo nigrante, salvis tamen punctis albidis supra memoratis, dum peri- thecia concepta sub his punctis informantur, quandoque densissima assurgit; e fila- mentis exilibus, rigidis, arliculalis, fusco-atris, plerisque simplieibus vixque 0"",0/ longioribus, constat, ita ut Spheriam latam. Pzns. vel eutypam Fn. imitetur; stroma au- tem byssophorum nec peculiariter incrassatum nec oleiferum unquam vidimus. Conidia nondum novimus. Crescit in truncis carpineis vetustis, semivivis, nec in ambulaeris hortorum Clodoalden- sium, prope Parisios, infrequens est. Totum fere per annum, si tempestas pluvia faverit, spermatiorum congeries eructalas reperies; spore autem mature verno tempore potissimum abundant. Fungillus ceterum, ni erraverimus, lente augetur et ultra annum, imo biennium, vitam suam producere valet. Specimina nobiscum benevole communicavit clar. Bnoowg que in sylva Haginovia Anglie lecta sunt, scilicet iisdem in locis ubi fungillus de quo agitur Sowennao ipsi olim occurrit. De spermogonio et peritheciorum distributione hie fungillus Spheriam Stigma Horrw. quodammodo :wmulatur. Ostiola ejus emersa modo ab invicem distant, modo contigua subiculum alienum velant ; id autem corticez crust; arescendo transversim longitrorsumque dehiscit et quasi in areolas orthogonas dividitur. Spore mature recentesque exeunte mense maio in aqua seminate, nonnihil crassiores et colore dilutiores intra biduum facti sunt, simulque germina filiformia, crassiuscula, flexuosa, de more pal- lida primum et continua, mox autem parce ramosa, quasi ex omni parte, potissime vero ex apicibus, ediderunt. Spore nonnulli septum medium admiserunt; ex apicibus, maxime spore adhuc simplicis, alius ante alium si germinaverit, properatior torpentem crassitudine ad tempus longe superat. Sty- losporz ipse et pre ceteris qui longiores sunt cirrosque s. glebas crassiores supra memoratos struunt, aliquot. dies in aqua pluvia si degerint, paulatim inerescunt et e latere vel ex apicibus, haud secus atque spore digniores, germina filiformia singulatim exserunt. Qua de re certiores, eodem tempore quo de frequentiori endosporarum germinatione , facti sumus. Cavporums. decipientem. dixit fungillum de quo sermo est propterea quod, inquit, illius ostiola mire protracta , conceptacula discreta potius quam cohzrentia , epidermide nondum avulsa, denuntiare vi- deantur; maternum ideo corticem pro stromate sincero et continuo habuisse videtur illustris auctor. (Cfr. Flore Gall. loc. citatum.) Cum Sphería. decipiente DC. in iisdem truncis simul viget Melanconis. spodiea nostra (infra depicta) eujus conidia atra quandoque juxta spermogonia fungilli modo descripti ita generantur, ut ab eo jure vindicanda tunc existimares. Spherie gyrose Souw. item carpinicole, stroma vitellinum extuberansque, spermogonium Sph. de- cipientis DC. a longe quodammodo mentitur; attentis autem oculis sine negotio discernitur. Spheria. floriformis Sowznn. ( Engl. Fung. t. VI [1803], tab. coxovir) ad suam Sph. milliariam (Syst. Myc. t. II, p. 370, n. 103) a clariss. Fruzsro. trahitur (in. Ind. Syst. Myc. y. 165); potius autem, ni fallimur, ad Sph. decipientem DC. spectare videtur. Fungillus enim Sowerbzanus in Carpino vigere dici- tur et ore plicato seu quasi floriformi insigniri. XYLARIEI. 63 Cirri rubri fungilli nostri patribus etiam artis botanice, apud nos saltem, innotuerant; Dopanrn enim verba qui sequuntur hos cirros verisimillime attingunt : «M. Marchand, ait illustris auctor, «nous fit. voir, il ya quelque temps, le tronc d'un charme qui rendait de tous cótés une gomme de la «couleur de la gomme laque. M. Duclos la trouva dissoluble en partie dans l'esprit de vin. Ce tronc «ayant. été laissé plus d'un an dans un lieu bas et fermé, continua de donner de la mme gomme qui *sortait par filets; et il y a eu tel de ces filets qui avait cinq pouces de long. J'ai trouvé depuis de cette «méme gomme-résine sur des arbres de la méme espéee. » (Dopanr, in Comment. Acad. reg. Sc. par. ab anno MDCLXVI ad annum MDCXCIX, tom. X [1730], p. 558, in fine.) EXPLICATIO ICONUM. 1 (Tab. VIII, fig. 1-9.) 1. Carpineum corticem aridum et antice dissectum vides, in quo Futypa. decipiens (DC.) hospitatur; epi- dermis jam pro maxima parte periit, stratumque retexit, areolis reticulatis, fungi causa, superne signatum, conceptacula autem recens nata intus fovens. Quod superest epidermis fragmentum pycnidio multiloculari superponitur, ipsumque gleba maxima, rubro-aurea, e stylosporis agglutinatis facta, oneratur. Perithecia in ambitu pyenidii serius generantur. 2. Particula (summopere amplificata) e parietibus deprompta qui stylosporas spermatiformes gignunt. 3. Villus mollis et velut holosericus quem fungi stroma quandoque induit. 4. Cortex carpineus dissectus exhibetur in quo perithecia jam matura nidulantur. 5. Corticis ejusdem generis fragmentum alterum item venis nigris intus marmoratur, perithecia autem ietate provectiora fovet; horumce ostiola in rostrum longe fistulosum et natura subcarbonaceum protra- huntur. : 6. "Thecz paraphysibus longioribus stipantur; spore matura, nigrae, aut contra nondum perfectae et. pal- lide, in his ascis conspiciuntur; plasma granoso-oleosum , de more, seminibus ante fuil. 7 et 8. Endosporw quz» junio ineunte in aqua pura sat», jam postero die germinaverant. Longiora ger- mina quinto die post seminationem spectantur; e sporis prodeunt qua maxime creverunt et septum admise- runt transversarium. 9. Stylospore spermatiformes eodem lempore et modo atque endosporo seminatee sunt , et quintum post diem maxime aucta et longe germinat facte sunt, quales effinguntur. Quas tradimus icones, fungillos Clodoaldenses, carpinicolas, maio et junio (a. MDCCCLIX) vivos Parisiis delineatos reprosentant; figure 1, A. et 5 nativam rerum mensuram bis decemplicatam ostendunt, citer: vero eandem longe magis excedunt, nempe vicibus circiter cccrxxx. III Praeter fungillos qui supra deseribuntur, ad FEutypam , maximeque ad. E. latam, aecedere videntur Splieria. corticis Vn. (S. Myc. t. 1L, p. 481, n. 393) et Sph. eunomia ejusdem (ibid. p. 377. n. 121). Prior, apud nos infrequens, in cortice Populi tremulee L.. potissimum viget; altera in cortice. Fraaini excelsioris L.. hieme vulgaris est; utraque equidem peritheciis dense gregaüs maculas subdefinitas spargit, at stromate sincero vix utitur, et ideo quasi medium tenet Splierias inter simplices, perithe- - ciis sparsis, discretis, et Spherias illas eutijpas quarum. conceptacula, licet etiam gregatim inordinata nec contigua, stromate continuo plus minus conspicuo inter se tamen vulgo connectuntur. Ceterum non modo thecarum, sed etiam sporarum forma et exiguitate, Spherie modo dicte Futypas sinceras cmulantur !. i | : * Spore Sphere eunomite Fn. duplo quidem majores endosporis Spherie late Prns. egre discriminantur. Sphe- sunt sporis Spherüe corticis Fn. tremulicoli; quz autem ab ria lata, spiculosa et spinosa, ypi Persooniani , quos sub 64 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Similiter forsan, quod ad analogiam attinet, dicendum est de plurimis aliis Spleris que fructus suos item gregalos in matrice sepius maculata recondunt, nec nisi rostello vario eosdem produnt. Exempli gratia citare liceat Spheriam inquilinam Watts. quae datur in Mazeni Plantis Crypt. Gallie, ed. alt. fase. XXXVI (1851), n. à 766 (in Prunella vulpari L.), et cujus descriptiuneula primum prodiit apud cl. Frizsiew (Elench.. Fung. t. II [1828], p. 100). Oritur fungillus in caulibus aridis herbarum. majo- rum, atraque ejus conceptacula ligneam intra substantiam , sub pagina superficiali undique atrata im- maculatam , immersa laitant; nuclei elementa thecas et sporas Éutype Acharüi nostri (supra p. 53) forma el crassitudine ferme, mentiuntur. Eumdem typum plurima ex parte refert hederwcola illa Splerie spiculose. Pens. forma quae continetur etiam in herbario Mazeriano modo laudato (ed. alterius fase, XXIX [1848], p. 1403)?. Fructus super ascophoros , nullos alios in his fungillis hactenus reperire contigi; quin autem mul- tiplices iis impertiantur, vix dubitare licet. Tales saltem occurrunt in fungo admodum analogo qui omnem contra legitimam affinitatem, in numero Jüytismatum habitus est. Rhytisma. dicimus. Urtice Fnizsro ( Syst. Myc. t. II, p. 570, n. 17)? quod non solum in Urtica dioica L. sed etiam in aliis herbis, ex. gr. in Solano tuberoso L. hieme nascitur, ac nihil aliud revera est quam Spherie sincere stroma nigerrimum et maculiforme, modo pycnidiophorum tantum, modo etiam peritheciorum ferax. Pyeni- diorum quidque papille in modum oblongo-linearis. semimillimetrum vix longe, obtusissima et tan- dem rimulos modice protuberat, locelloque unico confoditur cujus parietes stylosporas solas aut stylo- sporas simul et spermalia undique gignunt. Stylosporze oblongo-lanceolatz , continuz, pallidze , leves, mulice, o"",0065 longe et o"",0025 crasse, guttas oleosas duas remotas singule fovent. Sper- matia exiliter linearia, flexuosa vel quadamtenus hamata, 0"",035 longitudine non raro excedunt. Perithecia, pycnidiorum instar, obtusissime tument, sed discoideum et depressum nec oblongum pre se ferunt habitum, poroque centrali vix prominente donantur; parietes fertiles pallidi tenuesque in matrice non fucata demittuntur. Thecze clavatz, distiche octospor:e, 0"",065 circiter longae et 0"*,01. angustiores , paraphysibus stipantur. Spore pallide, ovato-oblongz, 0"",013-01 6 in longitudinem et 0"",009 in crassitudinem obtinent, guttulas tres vel quatuor in ordinem digestas includunt, tandem- que, ni fallimur, in locellos totidem septis transversis dividuntur. Hoc falsum Rhytismatis: exemplum dissitos inter limites Spluerie controverse. Mazemio (in. Aun. Sc. nat. ser. alt. t. XVII [1842], p. 10», et in suis Stirpib. erypt. Galle, ed. alt. fase. XVI [1843], n. 755) locum habere videtur; cujus autem forma fraxinicola , Modoni et Caville frequens, typus fortassis diversus est. De FEutypis indubitatis pauca verba superaddamus. Éutypam corticis (Fn.) supra dictam omnino men- Uitur Éutypa altera. tilizcola (E. uberrima nobis, in schedis mse.) quam auiem nonnisi myriasporam hactenus vidimus. Thec ejus formam longe crassiorem obtinent, diametro nempe 0"^,01 zequant, sin- gulieque sporis ex integro replentur innumeris, fusculis , cylindricis, curvis, continuis, 0"",0065-008 longis, nec 0"",002 crassioribus. His non obstantibus notis, erunt forsan qui Eutypam hane uberrimam nostram, fungillum Modonensem et hieme perfectum, pro forma peculiari Eutype corticis (Fn.) merito habebunt. Eutype signo sociamus, e nobilioribus sunt inter Spherias propterea, auetoris pace sil dielum, immerito haberes pro illas monostichas. quibus apud Prnsooxivw habitus quidem Spheriarum compositarum conceditur, stroma autem lepiti- mum seu manifestum denegatur. (Cf. Prns. Syn. Fung. p. 28-34.) * Id. Splerie , sarmentorum. Hederce frequens hospes, TusevsonsrI0 est Ceratostoma. rostratum. (in. suls. Fungis Europ. exsicc. ser. noviss. fasc. III [1860], n. 256); quod Splueria. rostrata non. modo Topzr (F.. Meckl. sel. t. Il, p. 14, n. 8, tab. x, f. 79 et 8o). sed etiam. Frirsu ipsius (tum in Seleromyc. Suecie , fasc. IV. [1820]. n. 116, tum in Syst. Mycol. t. 1L, p. 473, n. 370). * Continetur in Movezorn et NesrLERr Stirpibus crypt. Vog.-Rhenanis , fasc. IX (1826), n. 865. XYLARIEI. ^65 Futype , mediante potissimum eadem £É. uberrima cujus enim perithecia , Swpius sparsa , aliquando congestiora oceurrunt, ad Quaternarias Pyrenomycetum Valseorum (quas infra descriptas videas) mani- Teste transeunt; hane necessitudinem sane confirmant tum zonw aire quibus arem fertiles in utroque genere sepissime cinguntur, tum spermogonium pallidum quod in Tilie cortice Futypam. uberrimam comitari videtur; quippe id spermogonii gummi aureo e spermatiis filiformibus, longis et valde curvatis scatet simul et totum fere extrinsecus illinitur, structuraque Quaternariam spermatophoram imitatur. 5. — Btromale pulvinato vel jplacentiformi, definito et Supius exiguo. VIH. DOTHIDEA. (Tab. IX et X.) DOTHIDEARUM pars Fiuzsio, Syst. Myc. t. 1l (1822), p. 548 et sequentibus; S. Veget. Scand. (1859), p. 386 et 387. — SPH/ERIARUM spec. TopEo, Prnsoowio, CaxpoLLi0, Nzzsio, Movezorto, olimque Fnizsro ipsi (maxime scil. in suis Sclerom. Suecie). — XYLOMATA, ASTEROMA TA, HYPODERMATA et LEPTO- STROMATA varia plurimis rei mycologice scriptoribus. MvcrLiUM vulgo matrici innatum nec nisi macula qua eandem inficit denun- liatum. SrnoxaTA endophlea, eregaria, subereo-carnosa, pulvinata, variique in- dolis, nune enim form crassioris et definite, manifestius prominentia, epider- midemque fractam excutientia, nunc contra effusa, subindeterminata et cuticula harente tandem rimulosa aut punclalim forata, semper arctissime tecta; alia, in utroque genere, tota unius modi et paris (de seminum autem natura varie) fecun- ditatis, alia vero polius disparis seu multiplicis fertilitatis. CoxiprA Ovala, crassa pallidaque, aliquando e nudata stromatis fronte nata. Locuu: fertiles sub ejusdem exlima superficie monosticho ordine digesti aul. quasi sine lege per totam illius substantiam dispersi, parietibus vero propriis s. discretis semper destituti; qui spermogoniorum aut pycnidum vices agunt sepissime labyrintheo-multipartiti el celeris ampliores ; ascophori contra vulgo globoso-utriformes et uniloculares ; omnes aulem pariler et tantummodo brevissime papilla. SpgnwATIA s. micro- slylospore linearia, brevissima, recta et albida. STYLOsPOn crass:e, ovale vel ovato-elliptieze, mutieze, simplices, didyme aut multiloculares, alize maturissime, alie nonnisi post disseminationem perfectae el nigrescentes. Tuzcz obovatz v. cy- lindrico-elongatze, crassce, tetra- vel oclosporz, paraphysibusque swpe destitutze. ' Vocabulum hoc de grecis vocibus 360: et eibos —— serv. mycolopieis (t. M [1818]. p. 347), ubi autem nulli llexum, quidquam tubereuliformis significat. (Cf. Fairsu — forsan imponitur fungo qui locum sinceras inter Dothideas 5S. Myc. t. IL, p. 548.) Primum usurpatur in Fnizsu. Ob- nostras mereatur. n". 9 66 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Spon ovatz, oblonge aut sublanceolate, rectze vel incurvis, simplices aut. pluri- loculares et tandem fucata. : Fuxemr in orbe utroque vulpatissimi, corticicolee aut. foliis innati, quandoque vivam matricem. occupantes et. vitam. parasitorum genwinorum , sallem. ad. tempus, ducentes. Nostra typi Dothidei effigies, maxime in fungos illos cadit qui infra describuntur; minus enim curavimus utrum cquo modo iis omnibus conveniret qui promiscue Dotlhidee nomine etiam designantur. Namque in pagellis quee sequuntur consulto fere omnes omisimus Dothi- deas folicolas que pre corticicolis minoris dignitatis videntur et plereque nunc Stigmatec audiunt. (Cf. Fnresu S. Veg. Scand. p. 386 et ho; Bxnk. Outl. of Brit. Fungology, p. 392, gen. coxcvir.) Causa vero talis exceptionis neutiquam in eo versatur quod Dothideas hujus modi minori dignas attentione habuerimus; quippe Doth. tinctoria "Tuiaxi: nobisque (in Ann. St. nat. ser. 1, t. IX [1858], p. ^9) et D. cruenta (Kzz.)! nostras, quas pariter scrutati sumus, affatim testantur varia fructuum genera vel Dotlideis infimis larga manu impertita fuisse; dolemus tantum nobis hactenus locum tempusque simul defuisse hos fungillos apto modo ex- plorandi. 1. DommniprA: ninzsia. SpiERIA nIBESIA Prnsooxio, in Pauli Usrrnr IVeuen Ann. der Bot. fasc. V (1795), p. 24, n. 30; in sua ipsa Disp. meth. Fungor. (1797). p. 505 et in Syn. Fung. (1801), p. 14, n. $2. — Reskvr. Fl. Neomarch. (1804), p. 32/1, n. 1088, tab. r, fig. 5, a, b. — Movc. et Nessuno, Stirp. crypt. Vog.-BRhen. fasc. III (1812), n. 275. — Nrssio, Syst. der Pilze (1817), p. 293, n. 11, tab. xr, fig. 312 (pessima). DornipgA ningsia. Vrisso,, Sclerom. Suecie, dec. X (1820), n. 100; Syst. Mycol. t. II (1823), p. 550, n. 5. — Mazzmio, Pl. Crypt. Gallic , ed. alt. fasc. XVII (1843), n. 835. — Noranisio, Micromyc. Ital. decade V, n. 7, fig. vir (in. Actis Acad. Se. Taurinensis , ser. n, tomo X [1849]. p. 344.) — Ranexuonsrio, Herb. mycolog. ed. alt. fase. VII (1858), n. 655. SrnowArospiLERIA ningsia Gneviuuro, Flora. Edinensi (1825), p. 357, n. 13. Ex intimo nigrefactoque cortice matricis recens demortuz stromata nascuntur ovata, pulviniformia, sepius in medio longitrorsum suleata vel depressa, quce epidermidem utplurimum transversim frangunl; rariora occurrunt axi ramuli nutritii parallela nec contraria; gregaria vigent et discreta aul passim caspilosa (pauca vero insimul); plu- rima insuper formam initio ovalam et utrinque acutam in crassiorem et potius glo- bosam inerescendo mutant, imo sepissime convexiora fiunt. Corticale velamen cum excusserunt, einereo-fusca apparent, subinde vero aterrima evadunt; denso struuntur parenchymate e cellulis amplis et multifariam polygoniis, supremaque eorum pagina * Splueria. cruenta Kzs. et Summo, sicut etiam Fride- p. 148, n. 807 x, pretereaque in Actis Musei hist. nat. rico Nszs in JVov. Act. Acad. L.-C. Nat. Cur. t. IX (1818), par. t. IE (1817), p. 340, tab. xiv, fig. 5 c; Phyllosticta p. 255, tab. vi, fig. 22; Splueria. lichenoides convallarie- cruenta (Kzz.) Rangwm. Herb. myc. ed. alterius ser. nova, cola Caxpottio , Fl. Fr. t. IL, p. 299. n. 807 o, et t. VI, fasc. II (1860), n. 152. XYLARIEI. 67 ex summis suis utriculis quasi e sterigmatibus crassis, obtusis, slipalissimisque conidia innumera, obovata, ovato- vel elliptico-eylindriea, obtusissima, basi autem nonnihil acutata, levia, oleo homogeno pallidoque referta , unilocularia, crassa et maxime inz- qualia, hinc enim. 0"*,01-016, illine autem 0"",0065 cireiter :quanlia enititur. Quandoque, sed rarissime, conidia ha sub pellicula mox evanida oriri videntur; sin- gula solitaria et subsessilia fuleimine suo s. sterigmale evehuntur, nullumque illius vestigium, nisi quid apieuli basilaris, retinere solent. Ex iisdem solutis et cumulatis pulvis fib qui. stromati aterrimo inspersus, subachrus videtur et aciem inermis oculi facillime fugit. Haud aliter dicendum de spermatiis seu corpusculis multo minoribus, lineari-cylindricis, rectis, utrinque obtusissimis, vix 0"",0035 longis, quorum immensa copia e lacunis vel locellis peculiaribus, globosis vel deformibus , labyrintheis et in ex- ma stromatis substantia passim confossis exit. Coxipia et spermatia omnia fere perie- runt aut evanuerunt quum conceptacula thecaphora apparere incipiunt. Qua etiam ad pulvinuli peripheriam. ordine simplici immersa, slipatissima et ovalo-globosa gene- rantur; o"",4 diametro circiter sequant, nee in collum protrahuntur, matura autem protuberant, quare stromatis faciem minute granulosam faciunt, et poro vix manifesto landem forantur. Nulla illis corticula privata, sed parietes tenues (in lateribus sallem) e stromatis ipsius substantia, qui propterea sejungi nequeunt. Nucrsus semper candidus, maturus quidem, e thecis obovato-cylindrieis, subsessilibus, 0"".68 eireiter longis, 0"".01 crassis, octosporis et slipatissimis constat, paraphysibus vix immixtis. Sronz in singulis ascis raro oblique submonostichze, sepius in duplicem seriem manifeste in- Slructe,, quasi fusiformes, nonnihil ineurve, leves, mutice, infra medium coarctatee el ingquali modo biloeulares, o"",016-022 in longitudinem, et 0?",0065 in crassitudi- nem obtinent, atque oleo homogeno repleritur. Conidia et endosporas si severis, ger- mina prelonga et conidia secundi, imo lertil ordinis, intra paucos dies ex iis orta videbis. Omnia preter organa supra enumerata et descripta, fungillus sibi impertitas ostendit pyenides copiosissimas que forma, crassitudine, colore atro, et in matrice or- dine seepe lineari stromata ascophora prorsus mentiuntur. Etenim tot tubereula sistunt e parenchymate atro s. fuligineo-atro, cellulis amplis et. polygonis exstructo; epidermi- dem maternam transversim rumpunt et modice exstant, modo exigua et subglobosew., modo quasi in annulum anguste lanceolatum, ingqualem, vix continuum et 3-107" longum dilatat;. | Cavernule globose, sed labyrintheo-dissepto, quibus amplissimis confodiuntur, stylosporis late cylindrico-oblongis, ulrinque obtusissimis, o"",025-035 longis, 0"",0 1-013 crassis, rectis, muticis, primumque sterigmate crasso, rigido et vix 0"^.99 longiore singulatim fultis, totce opplentur. Qua» semina plasmate oleoso palli- doque referta, albida et unilocularia, per rimas vix conspicuas e malernis conceptaculis landem excluduntur, et quasi farina seu pulpa albida et abundantissima in stromate co- acervantur; subinde autem plurima colorem atrum et seplum medium obtinent; iis sal- 9- 68 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tem sors est quae stromati imbribus subdeterso pauca adhuc inspersa deprehenduntur, aul in illius externis anfractibus diutius reconduntur; nonnulla etiam quadantenus didyma fiunt. Stylosporas ccterum recens exactas, adhue pallidas et uniloeulares aptato loco si posueris, crassitudinem paulo majorem, septum medium unicum, vel unum et alterum, coloremque fuligineum intra paucos dies fere omnes indiscriminatim adipi- scuntur, el germina seu fila praelonga, mox arliculata, ramosa et fucata, maxime ex apieibus, protrudunt. Experimentum nobis prospere successit martio mense exeunte (a. D. MDCCCLIX). Ex eo quod he stylosporze colorem albidum in fuseum cito mutent simulque dimidientur, causa oritur eur non dubitemus ad Dothideam ribesiam Fn. etiam trahere. Diplodiam illam, interdum ejus sociam, quz sparsa aut in series. preelongas ordinata, a pyenidibus supra descriptis non differt nisi erassitudine vulgo minori, struetura ideo minus mullipliei, sporisque jam intra conceptaeulum atris et. biloeula- ribus. Etenim minime rari dantur pyrenomycetes qui dupliei pyenidum genere, leuco- sporo alio, melanosporo altero, simul donentur; horum specimen vulgare singillatim preestant Spheria mutila. et acinosa! Fnresn, ambo Dothideis profecto haud alienae. Dothidea ribesia Fn. hospitatur apud nos in ramulis tum Rübis rubri, tum Ri. nigri Lisx. Viget potissimum autumnali hiemalique tempore, at totum fere per annum et frequentissima repe- ritur. Sexcenties cirea Parisios et Versalias quotannis viva aridave nobis occurrit. Conidia et spermatia januario et februario abunde generari compertum habuimus. Fungi ascophori in Fübe rubro sylvestri, locis opacis udisque, apud nos prwsertim matureseunt, eorumque stromata pe- ritheeiis seu locellis protuberantibus manifestius asperantur. Paraphyses plurimas inter ascos deprehendisse sibi videbatur Nrssis, qui tamen utrum endospore biloculares forent, necne, affirmare verebatur, licet veram penetralium fungilli nostri structuram nosse, maxima, ut ait, non obstante difficultate, intentissima cura tentavisset. (Cfr. ejus Syst. Fungorum, p. 293.) Noranrsius paraphyses sepius desiderari aut brevissimas adesse arbitratur ; easdem quoque fili- formes et continuas interdum vidit. Nulla tum conidiorum, tum spermatiorum mentio hactenus, quod seiamus, facta est in myeogra- phorum scriptis; de utroque horum corpusculorum genere pauca verba fecimus in Actis lebdom. Aca- demie Sc. parisine, t. XXXIL, p. ^73, m. martio a. MDCCCLI, et t. XLII, p. 706, mense aprili. a. S. MDCCCLVI. (Videsis etiam Anu. Sc. nat. ser. m, t. XV, p. 378, et ser. iv, t. V, p. 1 18.) Pyenides leucospore supra deseripte maxime in fübe rubro L. quod educatum est occurrunt, et solam Dothidee ribesie Vn. formam constituunt qu: Scnwrivirzio et. ArpenTINIO olim innotuerit; hi enim «fungillum massa quadam solida et subcarnosa» fartum semper viderant, proptereaque eundem eum Selerotis allinitatem. demonstrare sstimaverant. (Cfr. Fungos Nisk. p. 5, sub Spheria ribesia rns.) Quantum conidia et stylospore utriusque generis sibi invicem forma conveniant, neminem fugit. Rami ribesii quibus stromata. Dothidee nostre insidere solent, solo si incubuerunt aut illi parallela * Quem fungillum tiliecolam videas in Movc. et Nes- —— ser. nr, t. V (1846), p. 291, n. 439, et sub hoc titulo vL Stirpib. Vog.-BRhenanis, fasc. VIII (1823), n. 769; —— redit in Movezorn Herb. modo citato, fase. XIV (1854), Diplodia. pustulosa LevenLtEo dicitur in Amu. Scient. nat. — n. 1336. XYLARIEI. 69 protenduntur, tune fungus in sola eorum pagina naseitur cui ad eclum converse lux clarior affulget ; tenebras ideo fugit eodem modo ae Valsa leucostoma (Prns.) eujus supra (t. L, p. 148, in nota secunda extrema) mentionem fecimus. Dothideam ribesiam (Vxns.) habitu pulvinato internaque fabrica prorsus z&emulantur fungilli sequentes, quorum insuper plurimi adeo inter se congruunt ut cgre, nisi sede singulis solita, alii ab aliis discri- minentur. Inter primos citemus Dothideam Mezerei Fn. (Syst. Myc. t. M, p- 551, n. 7) quam videre est in Raprs- uonsra Herbario vivo mycologico, ed. principis tomo XX (1 855), n. 1051 (immaturam aulem in exemplo quod penes nos est); Dothideam Sambuci Fn. (loc. cit. n. 6) que non modo in Sambucorum ramis, sed etiam in /Tedera, Moro, Aquifolio, Lavandula, Corno , aliisque plantis diversissimis, sibi constans vigere awslimatur, quare, suadente Noranisio, erratica polius nuncuparetur ! ; et Spheriam. puccinioidem. Cax- potu (FT. Fr. t. Vl, p. 118, n. 772*) seu Dothideam. puccinioidem. Frixsio (vol. cit. p. 552, n. 8), in ramis foliisque. Dua sempervirentis L. b. Cuuiuiemo primum in Jurasso obviam ?, densosque Puccini Duai DC. (Wanexn. Herb. Myc. tomo sup. eit. n. 1992) cespites forma et colore mire mentientem. Dothideam. Sambuci Fn. (Spherie sp. Caxporuto, FI. Fr. t. VI, p. 117, n. 77») cujus formam hede- raccolam iconibus et congrua descriptione notam fecit elariss. Noranisius?, in Sumbuco racemosa Lixx. ad thermas Leuceras Valesie medi», immaturam vidimus, augusto mense a. D. MDCCCLVI. Septembri autem insequente , Dothidea puccinioides Caxponun , similiter nondum ascophora, carnosa vero rubensque , nobis in Duzis quibus agri a semitis apud Ambibaratos, Rhodani accolas (circa le Pouzin, la Vote), fre- quentissime dissepiuntur, obvia est. Hane iterum reperimus (septembri MDCCCLIX) in Sabaudize sylvis declivibus, ad ripas lacus Burgetiani, prope monasterium dictum la Haute- Combe. Lectam in Pyrenis ' montibus, prope thermas dietas Eawv-Bonnes, ab amicissimo Sosth. Dz Lacnoix etiam accepimus. Thece fungilli hujus buxicole in placenta capitata qu: ex uteri basi assurgit, sessiles undique inseruntur, absque paraphysibus, t. globum stipatissime fingunt a loculi parietibus discretum; longitudine ideo variant, prout in vertice aut lateribus placent sedent; exteriores , qua misere arctantur, czteris bre- viores, incurva et oligosporae deprehenduntur; centraliores contra recto consistunt et 0"".065 circiter wquant, diametro 0"",013 vix excedentes; plereque tetraspore sunt, paucissim: dispore tantum, sporis semper monostichis, bilocularibus et atris. In. Dothidea Rute (grraveolentis. Laxxo , Divionensis) Mowraxro (in. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. [1834], p. 345, n. 68, et Mycotheca Musei par.), quae a D. puccinioide DC. vix nisi propter sedem peculiarem sibi electam diversa wstimatur, semina atra, bilocularia, interdum etiam didyma, et duplicis generis perspexisse nobis videmur, alia scilicet 0"",01 9-023 longa et 0"",013-016 crassa, alia e contrario in utramque partem duplo vel triplo minora. Ad typum de quo agitur etiam spectant Dothidea Derberidis W nvzNngnaro , Fl. Suec. ed. alt. t. 1I (1 833), p. 1060, n. 2232 (Frizsu S. Veg. Sc. p. 386), et. D. etrusca. dieta Noranisto,, quia in Lonicera etrusca * Cfr. Noramsu. dieta in Actis Acad. Sc. Taurinensis , historiuneulam analyticam edidit insuis Jconibus Fungorum, ser. altera, t. III (1841), p. 65, Crsarique animadver- siones in Ra 11 Herb. mycologico , ed. alterius fasc. (1855), n. 67. Dothideam Sambuci Fn. et. Sphieriam pucci- nioidem DC. unum eumdemque sistere fungum decernit Cz- sATIUs. Ab iisdem fungillis etiam vix differt Colpoma verru- cosum Warrn. quod continetur in Krorzscu Herbario vivo Mycol. t. IT (1832), n. 107 ;longe contra stat a Spheria dis- ciformi Horrwaxxio, preter Conpa sententiam qui plantulae t. HE (1839), p. 38, tab. v, fig. 76. ? Cfr. preter Caxporun loeum modo citatum , Moucróvi et Nesmuemi Stirpes erypt. Vog.-BRhenanas , fasc. VI (1818), n. 566. *. Cfr. ejus Microm. Italicos, decade I, n. 8, cum icone, in Actis Acad. Se. Taurinensis , ser. alteva, t. III (1841), p. 65 et 66. 70 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Savir Genus vigere solet. Harumce accurata descriptio et adumbratio ligurico botanico debentur qui micromycetes Italis borealis illustrare strenue prospereque jampridem conatur. (Cfr. Acta. Acad. Sc. Taurin. ser. 1, t. I [1841], p. 66, fig. 9. et t. XVI [1857], p. ^70 et 471, fig. 10.) Idem nature fungino scrutator recte cum Frizsio ! docet, Dothideas sinceras a. Spherüis compositis solito pyreniorum defectu ( parietibus enimloculorum fertilium ab ambienti stromate minime discrelis aut solubilibus) bene discrepare, sporasque singulis Dotlideis privas sibi semper in variis matricibus de forma constare. (Cfr. ejus Microm. Ital. dec. V, n. 7, p. 13 et dec. IX, n. 2, p. 4.) Monet etiam Noranisies Dotlideam sphe- roidem. Fragsu a. Doth. pyrenophora ejusdem (Scler. Suec. dec. XIII [1820], n. 129) vix differre, seque loculos Dothidee istius pyrenophore nonnisi «nucleo grumoso ex multis millibus corpusculorum ellipso- «ideorum » fcetos semper deprehendisse. (Cfr. Acta Acad. Sc. Taur. ser. alt. t. XVI [1857], p. ^7: [Mi- eromyc. Ital. dec. IX, p. 15].) Dothidea. ribesia (Prns.) et affines supra citat» fungilli nobiliores sui generis haberi omnimodo me- rentur; ex iis sunt quas erumpentes dicit clar. Fiizs (Syst. Myc. t. Il, p. 54g et 550; S. Veg. Sc. p. 386), quia sub matricis epidermide quum nascantur, eandem tamen certo tempore semper frangant, ui prorsus nudate in conspectum veniant; a ceteris suis congeneribus forma pulvinata vel tuberiformi, rite autem definita, probe etiam discriminantur. Subtecte contra vel inmate ab eodem. magistro vocantur (locis sup. cit.) Dothidee ille qui hospitali sub cuticula sibi herente, quandiu vivunt, latitant, et formam potius effusam seu pulvinato-confluentem usurpare solent. Hujus ordinis sunt Dothidea Rose (Scnuzrcusno), rimosa (Arn. et San. ), filicina Fuissio, Doth. Ulmi (Duv.), alisque minus nota. In tuberculis mire rugosis et zonato-rimulosis Dothidee Rose Fn. (S. Veg. Sc. p. 386, n. 11), loculos preter ascophoros, jamdudum serutatoribus obvios, vix autem ab iis probe exploratos, alios contra hac- ^lenus omnino pretervisos quandoque deprehendimus, diametro paulo minores, in supremo stromatis strato natos et microstylosporis seu spermatiis fetos albis, linearibus, rectis, utrinque obtusis, simpli- cibus et brevissimis, nempe 0"",0035 longitudine vix excedentibus, crassitudine autem 0"",001, ideoque spermatia Dothidee ribesie prorsus semulantibus. Nucleus ex his spermatiis faetus eque albidus est ac substantia densa e thecis crassissimis paraphysibusque stipatissimis qua loculi ceteri fertiles admodum opplentur. Endosporz formam late ovatam naneiseuntur simplicesque consistunt, quare a lypo generico recedunt. Dothidea Hose Fmumsu et Dichema rugosa ejusdem, ambo multifariam fertiles et pari modo in corticibus vivis parasitantes, structura quoque interna, plurima ex parle inter se congruunt. Dothidea filicina Fn. (S. Veg. Sc. p. 386, n. 13)? maxime in imis Pteridis aquiline. L. frondibus, * Cujus enim videas Syst. Myc. t. II, p. 548, et S. Veg. utramque sane pteridicolam reperies, priorem vero in solis Scand. p. 386, not. 2; in utroque loco Dothideis merito petiolis, alteram contra in aversa pinnularum pagina cres- denegat auctor perithecia propria; perperam autem spo- ridia earumdem simplicia dicit, quoniam plerzque semina partita s. plurilocularia ostendant. 3 * Fungum hunc ascophorum videre licet in Frisn Scle- rom. Suecie, fasc. II (1820), n. 48, et in Mazzmi PI. Crypt. Gallice, ed. alterius fasc. VI (1838), n. 266 , utrin- que sub titulo Spheri filicinee Fn. Redit etiam in eodem Scleromycetum. Suecie fasc. II, modo citato, sub n. 65 et titulo Leptostromatis filicini Fn. Cum Dothidea filicina. Fares ne confundas Dothideam Pteridis ejusd. auctoris (Syst. Myc. t. 1l, p. 555, n. 20); centem. Hujusce que datur in Frisur Seleromycetibus Sue- cit , fasc. alt. (1820), n. 67 (sub titulo Xylomatis? Pteridis Fn.), formas thecis destitutas. nimirum pyenides , hactenus tantummodo novimus; qua habitum et maxime structu- ram Sclerotii Pteridis Pens. (in Movc. et Nesrumr Stirp. Vog..-Rhen. fasc. VII, n. 673). i. e. ut videtur, spermogonii Dothidece filicine Fn. imitantur, slylosporasque duplicis ge- neris fovent continuas, rectas aut nonnihil incurvatas, utrinque obtusas, ac fuleris exilibus et subsimplicibus pri- mum innixas; alias autem spermatia mentientes, angus- tissime lineari-cylindricas, et vix o"",0065 longas; alias XYLARIEI. 74 aut in ilis qua ruptze solo humido aliquandiu incubuerunt, extremo hieme perficitur ; immatura tantum bene multis mycologis verisimiliter innotuit, et causa princeps sane ea est cur diversissimis titulis designetur. Hypoderma. strieforme. Caxpovto (Fl. Fr. t. VI, p. 166, n. 825^!) dicitur, Xyloma ? strie- forme Moverzorro in suis Stirpih. Vog.-Hhen. fasc. V, n. &7 6, et Leptostroma filicinum tum apud. Frizsivw ipsum (Sclerom. Suecie , fasc. IL, n. 65; Syst. Myc. t. T, p. 599, n. b , et S. Veg. Sc. p. 371), tum apud Mazsnreu. (Pl. Crypt. Galle, ed. alt. fasc. VI, n. 299). Illius endospor mature colore fusco infi- eiuntur; crasse sunt, sublanceolato-oblonge, utrinque obtuse, curve, A-6-loculares, et. nonnihil torosa. Ni vereremur quidquam incerti vero indubio temere commiscere, fungillos duos acrosporos, solitosque Dothidee filicine Fn. in Pteride aquilina. L. socios, huic Dothidee, analogia. duce, ut. formas inferiores seu apparatus fructiferos minoris dignitatis libenter adscriberemus. Prior ex punctis vel ma- culis mgris, inter Leptostromata sane a plurimis mycologis etiam computatus est?; Dothideam ascophoram habitu tandem imitatur, at tenuissimus est nec nisi e crustula.vix 0"",0/ crassa, extus aterrima rudique, intrinsecus contra albida constat. Meditullium strati hujus fungini tum spermatiis, tum exilibus ramo- sisque eorum suffuleris totum componitur; spermatia autem forma et exiguitate a mierostylosporis Dothidee ribesie vel D. Rose non discrepant. Fungillus alter (circa Versalias cum procedente nobis frequen- ter obvius) Hendersonia Stephensii a clar. Bxnksuxo salutatus est ?; item gregarius est, sed Dothidea perfec- tiori minor et pallidus; in forma lineari-ovata, a-/r"* longa, latitudine vero circiter millimetrali , siepius perstat et epidermis qua tegitur rimula media angustissima dehiscere solet; ceterum parenchymate solido, Selerotium mentiente, o"",1 circiter crasso et proter universam superficiem nigrescentem albido fabrieatur, in quo locelli suborbiculares, late depressi et obtuse conici, diametroque majori o"",1 5-20 iquantes, simplici serie tandem confodiuntur. Quorum ambitus, instar parietum privatorum, structu- ram rite cellulosam pedetentim adipiscitur simulque infuscatur, dum ex interno, imoque potissimum, eorumdem conceptaceulorum latere slylospore gignuntur paucm, quasi sessiles , late ovato-elliptiez , duplo ex omni parte majores, eylindricas, vel sepius * Hoe in loco Spheria striformis Pgns. (Syn. Fung. oblongo-sublanceolatas. Utrumque genus, ac majus potis- p. 32, n. 56) et Xyloma? stricforme ejusd. (Ic. pict. p. 39, sime, quod in cerc speciem sordide albidam et copiosis- simam eructatur, sub titulo Fusidii Pteridis (KarknnzxNERO) videre est in Ranevuonsrit Herbario mycologico, ed. alterius serie novissima, fasc. IV (1861), n. 389. Clar. Srnauss, vir nobilis boieus, qui super Dothidea Pieridis Vn. verba fecit in Hedwigia , t. L, n. 11 (1855), p. 73-78, tab. xr, fig. 4, non modo in fungilli spermatia incidisse videtur, sed etiam alia deprehendisse asserit se- minula, paris quidem originis, at seriora, globosa, fusca locellisque peculiaribus parcissime: genita. Fructus asco- phoros et ipse non vidit, proptereaque ad temerariam de- ductus est cogitationem ; quippenon dubitat qu:rere nonne unus et idem sit fungus qui bifariam nudisporus Dothidea Pteridis (Fn.), ascophorus contra sed. uniformis, Splieria aquilina (Fn.) salutetur. Porro cui inter mycologos mira horum typorum quae dicitur propinquitas , summopere an- ceps non habebitur? Veremur ne pluris valeat quam IHy- menogastri. (Vrrrap.) cum. Endogone (Lk.) necessitudo, nuper etiam bona mente, sed preter veri speciem, ab eru ditissimo scriptore venditata. (Cfr. Arminii Horrw. con. analyt. Fungorum , manip. alt. [1862], p. 33-37, tab. vir, fig. 1.) tab. xvrr, fig. 3) ad fungum Candollianum immerito veri- similiter trahuntur. Qua de re conferas Mazgur animad- versiones in suis PI. Crypt. Gallic , ed. alt. fase. VI, n. 299. Persoonianas Icones citatas nunquam vidimus. Utrum fun- gillus Friesianus , Splueria strieformis etiam nuncupatus (in Syst. Mycol. t. ll, p. 438, n. 2/4), cum Persooniano qua- dret, nec ne, ambigitur; neuter filicicola videtur, et Frie- sianus, qualis saltem datur in herbario Mazeriano modo citato (ed. alterius fase. XXIX, n. 1510), a d homo- nyma CaxpoLni non parum recedit. *. Prostat sub titulo Selerotii Pteridis Prns. in litt. apud Moverormx, Stirp. Vog.-Rhenamis, fase. VII (1820), n. 673. Pro forma sterili sui Leptostromatis filicini Frigsto habetur (Syst. Myc. t. M, p. 599. n. 5). Nec differt, ut opinamur, Leptostroma. Pteridis Ennzxnnato, Sylv. myc. Berol. p. 15 et 27, n. 31. *. Cfr. illius Adnotationes super Fungis Britannic in col- lectaneis qu inseribuntur Ann. and Mag. of nat. History, ser. altera, tomo VII (1851), p. 95, n. 5o». Huc forsan eliam aecedit Schizoderma. filicinum. Exmgxs. in suis Sylv. mycol. Berol. p. 15. 72 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. maxime, nempe 0"",0/-05 longe et 0"",025-03 crasse, utrinque obtusissime , basi autem propter residuum sterigmatis brevissimi submucronulatz, septis transversis vulgo tribus nonnullisque secundariis in longitudinem vel oblique directis divise, ac denique coloris fusci endosporarum semulie. Dothideam. Ulmi Vn. ! sepissime Piggotia astroidea Bznx. et Bn. (in Ann. and Mag. of nat. History, ser, i, t. VIE [1851], p. 95, n. 503, tab. v, fig. 1) pronuntiari, eademque ut pycnide uti, clariss. Drnkgugr observationibus quum niteremur, jampridem arbitrati sumus; proprio autem experimento, rei certiores fieri nondum potuimus. Brnxguso auctore, Pippotia ad. Dothideam. Ulmi Fn. omnino se habet, sicut. Melasmiee Lzv. ad. Rhytismata Fn. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. IX.) 1. Portiuncula, vicies ultra mensuram naturalem circiter aucta, ramusculi emortui (fübis rubri culti) in quo vigent plurima Dothidece ribesie Fn. stromata; que tuberculis asperantur maturitatem s. perfectum sta- tum sola consecuta sunt; czlera recentiora aut conidiis pre exiguitate non manifeslis consperguntur, aut spermatiis adhuc inclusis scatent. 2 et 3. Lamelle tenuissime (tricies circiter auct) e stromatibus recentissimis a vertice dimidiatis de- prompte; spermatia simul et conidia supra crassiorem, quam in aqua demersam fingas, nimbum expan- dunt. 4. Fragmentulum item tenuissimum stromatis ejusdem modi, a summo dissecli; spermatia s.e cavernula matrice aperta, diffracta, abunde exeunt; alia in cavernula minori altiusque demissa concluduntur. Conidia c cellulis maternis infixa, pluraque libera, immixta membranula m qua interdum stratum conidiferum vela- tur, exhibentur; epidermis e corticis ribesii elevatur, stroma slipat. 5, 6 et 7. Conidia libera qua ineunte junio, intra horas xxiv, in aqua multimodis creverunt, formas induerunt varias, corpusculaque ovata s. conidia secundi ordinis maxime ex apicibus ediderunt; horumce plurima sua vice ipsa augentur et propaginem sibi consimilem agere valent. 8. Stromata matura et juxtaposita a vertice dimidiata sunt eorumque ofella tenuissima proponitur (nativa demensione circiter bis decuplo major); locelli fertiles perexigui in limbo supremo parenchymatis aterrimi simplicem spissamque seriem ordinant. 9. Loculus ascophorus seorsim et maxime, nempe vices circiter cccuxxx , auctus conspicitur; paraphyses inter ascos plane desiderantur. 10 et 11. Sporw biloculares, alb, oleo homogeno ex integro replete, tales scilicet quales e thecis exeunt. 12 et 13. Sporw alie que in aqua demers: formam intra biduum spatium, exeunte maio, multifariam mutaverunt, septa nova aut cellulas varias crescendo assumpserunt, in germina filiformia abierunt, preoter- eaque conidia ex omni parte (pleraque saltem) abunde exseruerunt; conidia hocce libera faeta (g, g) ipsa citissime augentur et in fila, spore primarie instar, extenduntur. Spore plurimi (n, ») dum germinant, colorem atrum ducunt. Fig. 4-7 et 9-13 pari modo amplificatee sunt, nempe vices cccrxxx; omnes ex fungis vivis, Parisiis, maio el junio a. S. MDCCCLVIII, delineatz sunt. * Quam videsis in Mazemu. PL. erypt. Galli, ed. alt. (1853), n. 84. Cum hac Piggotia idem valent, monente fasc. XVII (1843), n. 836; Piggotiam autem astroideam Brnksrao , Dothidea astroidea , Engl. Fl. t. V, parte altera, Bznk. et Dn. in ejusdem herbarii serie novissima, fase. Il— p. 987, et Asteroma Ulmi Gnzvizuio, Fl, Edin. p. 368. XYLARIEI. 73 2. DomungA wELANOPS. Spin oUEnCINA Fricsio in suis Sclerom. Suecie , fasc. V (1821), n. 143 (saltem ex exemplo Weddelliano). — Non autem Prnsooxio, Denkgn so Cunnrroque. DoruipgA wELANOPS "vr. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XLII, p. 705 (d. xxi m. aprilis, a. 5. MDCCCLVI). et in Annalib. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 116. Purvixoni figura et crassitudine variant; ut plurimum rotundati, irregulares, obtuse conici, imo depressiores et quasi applanati, millimetra 2-3 diametro majori e quant: atri sunt et glaberrimi, sub epidermide qua primum toti velantur, cortici hospitali im- maculato imponuntur, gregarli, inordinati, tandemque velamen suum stellatam in spe- clem rumpunl et in conspectum veniunt. Super parenehymate nigro quo siruuntur, Dothideam ribesiam supra descriptam omnino eemulantur. Adulti multis fodiuntur locel- lis, globosis, admodum ineequalibus, modo in seriem unicam, modo in ordines duos ingequales ac superpositos distributis, aliis microstylosporas, aliis contra maerostylo- sporas aut stylosporas ulriusque generis commistas, aliis denique thecas octosporas gignentibus. Quorum loculorum parieles ex ambienti parenchymate nonnihil densato lormantur, structuram aulem alienam seu discretam sibi propriam non ostendunt nec propterea solvi queunt. Axocsrux pyenidum quae microstylosporas fovent, in plicas el anfractus. multiformes abeunt et corrugantur, simplices tamen permanere plereque videntur; spiraculo arctissimo ad faciem usque stromalis exteram singula pertingunt et sterigmalibus undique vestiuntur o"",035 — 935 longis, exilibus, slricteque ramosis. MicnosrYLospong spermaliformes, anguste cylindricze, rectze, o"",0065 longitudine non excedunl et in cere speciem. albam compinguntur. MacnosrYLosponk autem in caver- nulis globosis nec loculatis nascuntur, slylisque evlindrieis, brevibus et simplicibus sigillatim. suffuleiuntur; formam oblongo-lanceolatam obtinent, o"". 9/45. 965 in longitudinem et o"",01 — 013 in crassitudinem &equant, membrana tenui, achroa levi- que fabricantur, plasmate granoso-oleoso referciuntur et primitus continug, i. e. uni- loculares, sunt. Panapiyszs tenuiter filiformes macrostylosporis aliquando commiscentur, frequenter autem plane desiderantur. Macrostylospore in cirros nitide candidos, exiles aut vittiformes, prout poro aut rima exeunt, Jove pluvio favente eructantur. Locutt asco- phori ecteris erassiores observantur, neque tamen ostiolo magis prominente donantur; theeze amplae, oblongo-eylindriee, obtusissimze, subsessiles et octosporee e membrana initio erassissima formantur, paraphysibusque longe linearibus, complicatis et mucosis abunde slpantur. Srora subellipticze, utrinque nonnihil eoarctatz, pallide, leves, con- ünuz et granulis oleosis fartze, 0"",095 — 035 diametro majori, minori aulem o"",0 13 —- 016 apiscuntur. Crescit frequens prope Parisios et Versalias, hiemali presertim tempore vereque, in cor- ". 10 7^ SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. lice quereus anno proxime precedente caso; illam quoque vidimus Compendii et Fontebel- laqueo, iterum atque iterum, in omnibus pzene. momentis suce ietatis. Stylospore utriusque generis et endosporee pariter germinant, fila longa utrinque agunt et omni plas- mate paulatim evacuantur; macrostylospora priterea tune in loculos quatuor per septa tria transver- saria dividuntur. Variis in mycotheeis quas inspeximus , fungillus modo descriptus pro Splieria quercina Prns. aut disci- formi Worrw. sepissime perperam habebatur. Typus autem ab eo vix dissimilis in Fagi cortice apud nos haud infrequens est. Dothidea nostra melanops , pro ribesia et affinibus, formam minus definitam obtinet, at pari modo nuda tandem revelatur, quare media stare videtur Dothideas inter erumpentes et effusas. Neque praterea dubiam, ut opinamur, necessitudinem demonstrat cum Potlidea illa sorbicola que pyrenophora primum. Frissro dicta, postea sub Dothiore. titulo, pugillo cuidam Pyrenomycetum Spharopsideorum praeposita est. (Cfr. Frizsu Syst. Myc. t. V, p. 552, n. 12, et S. Veg. Scand. p. 418.) Fatemur tamen nobis hune Dothiorarum prototypum nisi imperfectum hactenus obviam fuisse. Dothidea insculpta Wauun. (Fl. erypt. Germ. t. IIL, p. 824), qualis saltem datur in Moucsorrr Stirpibus. Vogeso-Rhenanis , fasc. XIV (185^), n. 1338, pyenis est macrospora , analoga Spleerie mutile Fn. (Syst. Myc. t. 1, p. 42^, n. 235), sepius ascis destitulze proptereaque in Diplodiarum numero recentiori tem- pore habitz. (Cfr. Moyraviuw in Amn. Sc. nat. ser. alt. t. [1834], p. 302, n. 27, tab. xr, fig. 7; Noranrsr Micromycetes. ltalicos, dec. IV, n. 7, eum icone, in. Act. Acad. Se. Taurin. ser. nova, t. VII [1845], p. 27; et Frizsii Summam. Veg. Sc. p. 517.) Ejusdem indolis etiam videtur Splueria illa. cujus mentio jam supra facta est, acinosa Frissio, S. Mye. t. IL, p. 422, n. 229, Movarorroque in suis Stirpib. Vog.-Bhen. fasc. VIIL, n. 769, dicta, fungillus seilicet üilieecola cirea Parisios nobis non raro obvius, nondum autem ascophorus. Ex eo quod vulgo ectosporus sic offendatur causa orta est cur et ipse Diplo- dis apud Levengisecw annumeratus fuerit sub titulo Diplodke pustulose Lev. (in Ann. Sc. nat. ser. m1, t V [1846], p. 291, n. 139); prostat etiam sub eodem nomine in Movazoru Stirpibus modo citatis , tomo XIV (1854), n.1 336. Contra inter Hendersonias locum obtinuit apud Frizsiuw in Summa Veget. Scan- dinavie, p. 16. Stylosporz ejus crasse primum , nivea et simplices, ubi excluse sunt fucantur et bilo- eulares fiunt, uno verbo macrostylosporas Dotlidee ribesie Vn. admodum imitantur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. X.) * 1. Corlex querneus nonnulla alit Dothidece melanopis "vr. tubercula s. stromata; ex his unum cultro dimi- diatum est. 2. Stroma loculis mierospermis undique confossum a summo dividitur. 3. Aliud item dimidiatum loculos nonnisi macrostylosporis fartos exhibet, integrumque pyenis perfec- lior est. A. Alterum similiter partitum, conceptaculum ascophorum una cum lacunis duabus et minoribus quas maerostylospore replent, fovet. !. Hoc in loco docet clar. Moxravivs Diplodias, ex Frissrr— cuum est, illum incautum sporidiorum loco stylosporas quae sententia, ascis elliptico-oblongis, didymis, sporidiaque ^ simplices constitissent vidisse et adumbrasse. Deinceps ill. bina foventibus demonstrari; quapropter sane sibi visus Frisius de Diplodüs vix aptius locutus est, quibus ascos est non posse quin et ipse stylosporas biloculares Spherie — in sporidia clavata et uniseptata reductos attribuit. (Cfr. mulie Vn. pro thecis sinceris haberet. Id autem perspi- ejus Summ. Veg. Scand. p. ^15 et ^16.) XYLARIEI. -1 c 5. Fungi alius pars dimidia quz loculis thecaphoris tantummodo confoditur. 6. Fragmentum tenue et maxime auctum stromatis duplicis nature, stylosporas scilicet minores s e certis locellis, majores contra st. ex aliis agentis, vomentis; fila sterilia, p, paraphysium in modum, macrostylo- sporas quandoque stipant. 7. Mierostylospore maxime auctze qua increvisse et germinasse videbantur. 8. Macrostylospore seorsim delineantur que cum in aqua sale fuerint, exeunte februario, a. S. MDCCCLIX, intra paucos dies germinarunt. Alias augusto mense germinantes jam antea videramus, Hericii ad Fontembellaqueum , a. D. MDCCCLVIIT. Stylospora vix augetur, septa autem obtinet et paulatim vacua fit. 9. Particula tenuis et maxime aucta stromate duplicis generis deprompta, qua enim hinc thecas fertiles paraphysibus exiliter prelongis mixtas, illinc contra macrostylosporas nudas st simul ostendit. 10. Endospora seorse spectantur; quadam , junio mense satz, germinare ceperunt. Fungilli quorum effigies proponitur, plerique mense februario (a. MDCCCLIV) Moduni Versaliorum vigebant. IX. POLYSTIGMA. (Tab. VIIL.) XYLOMATA dubia quondam Prnsooxio, cui vero postea, sicut bene multis ex ejus schola, POLYSTIGMA- TUM peculiare genus. — POLYSTIGMA Caxportio in Comment. Mus. Hist. nat. par. A. MI (1817), p. 330- 333 et 337 (exclusa Splueria typhina. Prns.); neutiquam autem. POLYSTIGMA Boxonpexio, Handb.. de Mykol. p. 55. — SPILERIARUM spec. Manrio, Frid. Nuzsio, olimque Frirsio ipsi; DOTHIDEARUM autem Frizsio recentius scribenti. — ASCOCHY T/E Lipzirux. — SEPTORIA simul et SPH/ERIA Maze- 110. — LIBERTELLZE spec. Boxonprxio. MycgLIUM byssinum, si quid intestinum latet, vulgo inconspicuum. SunsrAvrIA fungina carnosa, solida, nunc oleo aureo abunde scalens, nunc siccior el. albida, in stratum tenue, placentiforme et totum endophyllum coacta. CoxcePrAcurA plu- rima, globosa, exigua, omnino immersa, vix papillata et poro terminali solenniter hypophyllo interdumque vix manifesto pervia; alia zesliva spermatifera, alia asco- phora serius perfecta. SegnwarIA. exiliter filiformia , longiuscula , apice hamala, el in speciem. humoris gummosi el aurei extrusa. "T'ugc obovato-oblongiw, sporis octonis, ordine conglobatis, ovatis, unilocularibus, muticis et utrinque obtusissi- mis singulatim replet; paraphysibus subnullis. Fovaiur folicole, vere parasitantes ,| carnost , oleiferi, l«ete nitideque , saltem inilio, fucati, et Dothidearum fabricam. potissimum usurpantes. Polystigmata in numero Dothidearum apud Fniesmw haberi solent; ut vero eadem sub ti- tulo Persooniano segregala, cum CawpoLuio potius exponeremus, tum habitu peculiari quem ostendunt, tum colore aureo quo insigniuntur, adducti sumus. Preterea in nostra Pyrenomycetum Xylarieorum | serie, Polystigimata legem communem frangere videntur, quippe natura solito magis carnosa utuntur et propterea in exemplum 10. 76 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Spheriarum carnosarum olim apud Scmupriow proponebantur'; ea tamen a Dothideis, preter indubiz necessitudinis jura, removere vix licebat. 1. PorysmicwA nuBRUM. Xrzoua ? nvpnv. Pznsooxio , Obs. Mycol. parte altera (1799). p. 101, n. 1545; Syn. Fungor. (1801), p. 105, n. 6. PonvsriGuA nupnvx. eidem Prnsooxio in Movezorn et Nzsrr. Stirpib. Vog.-Rhenanis, fasc. II (1812), n. 270 (in Pruno spinosa. et domestica). — Caxporuo, FI. Fr. t. VI, p. 164, n. 821*, et in Actis Musei Hist. nat. par. t. HIT (1817), p. 337, tab. xiv, fig. 7. — Gnavinuto, Fl. erypt. Scoti , tomo TI (1824), tab. cxx (guttulis oleosis [fig. 6] pro sporis perperam habitis, jam monentibus Mazgnio et F'neskxro,, locis infra cit.). — FnrseNIo, Beitr. z. Mykologie,, fasc. | (1850), p. 34. — Rasen. Herb. Mycol. ed. alterius serie nova, t. VI (1857), n. 580. SpigniA nopnA. Frazsio, Obs. Mycol. t. 1 (1815), p. 172, n. 22^; Seler. Sueciee, fasc. VE (1821), n. 191 (in foliis Pruni spinose L.). — Scux. et Kuxzzo, Mykol. Hefte, parte II (1823), p. 2^. Spienta. Hygrosprtos Manrio (pro dimidia autem parte), Fl. Crypt. Erlang. (1817), p. ^78, n. 1h. — Frid. Nrzsto in ovis Actis Acad. L.-C. Nat. Curiosorum, t. IX (1818), p. 253, tab. vr, fig. 91. Dormipza nupna Fresro, Syst. Mycol. t. II (1822), p. 553; S. Veget. Scand. p. 387, n. 17. — Drnx. Outl. of Brit. Fungology, p. 391, n. 7. Ascocuvr.e spec. Lingerts, in Ann. Sc. nat. ser. n, t. VII (1837), p. 124. Sspronia nupna Mazemo, Pl. crypt. Gallic, ed. altera, fasc. XV (1843), n. 73^ (in Amygdali foliis), et eodem anno in Ann. Sc. nat. ser. alt. t. XIX, p. 342. LinznrELLE species Boxonpgvio , Handb. der Mykologie (1851), p. 55, in obs. de Polystigmate. aurantiaco suo quod a genere nostro abhorret, quippe ZEcidiorum spermogronia reprosentat. Fourw, viva fungilli incunabula, maeulis nitide rubro-fllammeis passim inficitur, qua. orbiculares, elliptiee vel oblongz, ab utraque pagina conspiciuntur, in postica autem lucidiores et quasi eerat:e. Ab eadem inferiori parte. simul. punctulis satura- lioris eoloris abunde signantur, nempe tol conceptaculorum ostiolis (interdum «gre conspiciendis) quz» paream vel abundantiorem spermatiorum copiam fundunt. Coxcer- vACULA globosa o?",1 diametro cireiter eequant, e parietibus crassis et rubris constant, in parenchymate fungino, carnoso et quam ipsa sunt dilutius colorato, licet oleo rubro lotum eliam scateat, nidulantur, eidem maxime horent et in. papilla brevissima ostio- lum poriforme vix eonspieuum aperiunt. Pleraque uniloeularia reperiuntur, nonnulla vero celeris mullo erassiora, quoniam 0"",15 diametro frequenter excedunt, in locel- los plurimos septis labyrintheis dividuntur, tuneque innumera spermaliorum copia tum in ipsis uteri parietibus, tum in utraque seplorum pagina stare solet. Seznwarrs exilis- sime linearia sursumque tenuata, formam hamatam obtinent, o"",03 longitudine cir- citer eequant. singulaque etsi sessilia videantur, in sterigma lineare, reetum, simplex. seipsis nonnihil crassius et fere dimidio brevius primum insistunt; sub ipsa maturitate in ceram roseam s. flammeam eructantur, qua fungilli facies ut glutine illinitur. Hasc omnia a&state consummantur; autumno autem exeunte, folia materna decidunt humique ! Cfr. Sci. et Kze.. Mycol. Hefte , parte altera, p. 9^. XYLARIEI. 71 colorem virentem in fuscum arescendo mulant; tune macula fungina i15 imposita ipsa quoque infuscatur, et saturatius quidem, namque cito utrinque nigreseit. At licet a vita vere parasilica cessare fungillus eo tempore cogatur, adeo non infirmatur, ut. contra majorem inde recipiat vigorem. Equidem spermogonia vulgo pro maxima parte, hieme ingruente, obsoleverunt aut perierunt, conceptacula aulem alia, utero latius dilatato diseriminata, vix autem manifestius papillata, priorum inter reliquias in fungilli pe- nelralibus brumali tempestate oriuntur !. Hac perithecia nonnisi hieme jam proeipiti aut vere ineunle perficiuntur, sed unilocularia semper manent, pulpa contenta lite llammeola. Tuzcz (ascidia Nursro) imis eorumdem parietibus obovato-clavatze inse- runtur, longiuscule deorsum versus attenuantur, o"",065 in longitudinem et 0"*,0 1 in erassitudinem circiter nanciscuntur sporasque (thecas Frid. Nassro) octonas, ellip- licas vel obovato-ellipticas, utrinque obtusissimas, muticas, o"",01——013 longas, vix 0"". 006 crassas, rectas, pallidas, leves, uniloculares et ordinato-conglobatas, singulae, omnino repletze , fovent. Panapmvsrs lempore quo endosporze maturescunt, prorsus desi- : derantur. Plasma totum fere unius modi, in mediis sporis dilutius est et septum obso- letum aliquando mentitur. Parasitatur cstate in. foliis vivis Pruni spinose L. et P. domestice L. hiemalique tempore aul vere primo, sicuti. Friderico Ness, ante ceteros, rem compertam habere contigit, in iisdem arefactis humi vitam perficit, explet. Circa Versalias, Parisios, Compendium, Fon- tembellaqueum, in agro Turonensi, Delphinatu et Sabaudia haud infrequens nobis occurrit. lllud etiam hiberno lempore, nec semel, feliciter coluimus, primum a. S. MDCCCLIII, ac novissime extremo anno MDCCCLVIII et sequentis initio. Fungillos enim qui in foliis jam arefactis Pruni spinose prope Fontembellaqueum , octobri MDCCCLVIII abeunte, adhue mere spermogoniophori vigebant, Parisiis allatos in arena humida stravimus; iidemque sub finem februarii MDCCCLIX endosporas maturas plerique fovebant qui satz fila seu germina exilia, semetipsis vix crassioribus factis quintuplo longiora, intra quatriduum ediderunt. Fungus recens et a longe prospectus ad festeliem. cancellatam. Wngxv. pyricolam similiaque /Eciia observatoris memoriam revocat , idque jam notaverat ipse Prnsooxius (Obs. Mycol. loc. supra eit. ). Stratum funginum intestinum, quod etiam stroma dixeris, soliditate et structura quidem intima, Sclerotium imitatur, crassitudine 0"",35 circiter iquat et a postica folii materni pagina praesertim tumet, antica aulem plana, opposite bullata aut contra concava et utraque integra nec rimosa. Id stromatis colorem auratum quo ab initio insignitur, hiberno etiam tempore, quin imo absoluta maturitate, intrinsecus retinet, sed ab utraque parte in superficie nigrescere solet; cujus rei causam in eo versari reperies quod cellule epidermidis qua eireumseribitur, materie quadam conereta primum luteo-virente, ! Quin imo nobis olim comperisse videbamur spermogo- certo relinquere nune eogamur. (Cfr. Acta hebdom. Acad. nias obsoletas non integras perire, naturam tantum mu- Sc. par. t. XXXV, p. 846 [ad d. xin m. decembris. a. lare, ipsasque in conceptacula ascophora converti, quoniam MDCCCLIL], et ScimgcurExpALI Ephem. Botanicam , t. XI thecae ex iisdem nascerentur suffüleris quae spermatia ha- [1853]. p. 56.) mata prius essent enixa; id autem metamorphoseos in in- 78 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. dein autem fucata oppleantur. Fungillus hieme currente, cultro si stringitur, quapropter vigere non cessat, inflictum enim vulnus ex aureo pedetentim nigrescit et sanatur. Wanrexpancro judice (in Fl. Suecica, ed. alt. t. 11 [1833], p. 1069, sub n. 22/1), fungillus modo descriptus nil foret nisi «status crassior sed minus evolutus» Polystigmatis fulvi Pens. quam sententiam probare non magis licet quam clar. Manrio assentire qui in sua Flora Crypt. Erlangensi, p. 478 , n. 1h, eliam contendit. Ayloma rubrum Prns. «in foliis durioribus atque exsuccis Pruni domestice nunquam probe evolutum » offendi, licet eumdem sistat fungum qui Spheria Padi audiat !. Ex omnibus qui super fungillo modo descripto verba fecerunt, nullus, quod equidem sciamus, illum integrum novit. Ascophorus uni soli innotuit , nempe clar. Friderico Nzzs qui contra plantule spermo- gonium ignorasse videtur. De fungo spermatophoro congruenter, prae cieteris, loculi sunt Mazznivs el FnesEviUs. Cavponiiuw. simul fugerant et loculorum ostiola et gummi ex iis stillans ; Fnzszxivs oculatior id gummis bene advertit , sed imprudenter Nzzsio vertit errori quod thecas plantule prunicole tribuisset. Oblitus erat mycologus Francofurtanus nostre dissertationis, martio mense MDCCCLI jam edite, de Fungorum fructu multiplici; quippe eandem prius in consilio habere potuisset, quam superiorum teme- ritatem erroresve argueret. . Polystigma rubrum. Pxns. vigendi modo Rhytismata rins, fungos item foliicolas, v. gr. R. acerinum ( Prns.) et Ri. salicinum (Prns.) , omnino imitatur, que etiam zstate spermatophora tantum reperiuntur, nec nisi subexacta hieme insequenti absolvuntur et ascophora evadunt. Hanc analogiam olim jam nota- visse nobis videmur. Quod ad fungilli originem , nescimus an ill. Manrius observata vel audita probe interpretatus fuerit, dicens : « l'requenter oritur... si state calida imber in folia calefacta, vigentia adhuc, sed nimio astu «irritata, decidit, inde nomen» /lyetospilus?, i. e. macula (exiAos) ex pluvia (vevé)). Prudentior Nereus sequentia solummodo tradit : «Habitat (Sphería. Hyetospilus Marr.) in. omni fere folio Pruni domestice, zstate tamen pluviosa frequentior; perfectam autem primum legi ad sepes prope Menobern- hemum, die vr mensis aprilis MDCCOXVIT. ». (Cfr. V. Acta. Acad. L.- C. Nat. Cur. t. IX. [1818], p. 254.) EXPLICATIO ICONUM. (Tab. VIII, fig. 10-20.) 10. Pruni spinosce L. ramus fructifer, autumno (a. MDCCCLVIII) Hericii ad Fontembellaqueum decerptus, naturali magnitudine exprimitur; ejus folia maculis nitidis, propter Polystigma rubrum Pzns. insitum, no- lantur. 11. Particula tenuissima folii hospitalis, per maeulam funginam estate currente dissecti; hocce quasi ex integro in fungilli stroma convertitur, quippe paucos preter superstites utriculos, saturatioris coloris, el plerosque marginales, solam vides funginam substantiam f, f, qua e cellulis specie solidis, cylindricis, polymorphis, oleoque rubro scatentibus facla, a suprema s folii (nunc supinati) pagina ad infernam seu posticam p usque continua protenditur; conceptaculum spermatiferum simul dimidiatur, ut spermatiorum origo patefiat. 12. Spermatia seorsim adumbrata. 13. Folium Pruni spinose aridum (e dumetis Modoniis agri Versaliensis) , martio mense (a. MDCCCLIIT) prope exacto, a postica pagina inspicitur; longam per hiemem humi jacuit, quare Polystigma innatum valde pedetentim intumuit, nuncque structuram suam perfectiorem sub atrato legmine tandem nactum est. ' Inscitie ideo temerarieque opinioni assignare velis ^— alius membrum esse putaverimus. (Cfr. Acta hebdom. Acad. quod et nos ipsi, quum doctrina nova de Fungis olim Sc. par. t. XXXII [1851], p. ^71.) traheremur, Polystigmata ambo de quibus agitur, aliud * Videsis Mane FI, Crypt. Erlangensem , p. ^78. XYLARIEI. 79 14. Folium alterum fungiferum eodem lempore atque procedens et oblique a tergo monstratur, ut. fun- gini maculz protuberantes eo melius conspiciantur; pelvicula in antica folii pagina fungo adverso respondet. 15. Stroma funginum, a fronte visum, conceptaculorum ostiola vix conspicua offert. 16. Stroma a vertice sectum , locellis seminiferis confoditur; puls fertilis ex his ejieitur. 17. Stromatis ejusdem portiuncula maxime aucta, hinc conceplaculum ascigerum , illinc contra uterum olim spermatiferum , nunc autem evacuatum ostendit. 18. Thece gravid:e, matura, seorsim delineatie. 19. Spore nudata. 20. Spore alic (fungilli origine Hericiani) quo exeunte februario a. MDCCCLIX satz, intra quatriduum germina brevia ediderunt, salva seipsarum forma et crassitudine. Figure 10 et 13 naturalem rerum demensionem imitantur; que aulem numeris 14-16 designantur, eamdem pari fere modo excedunt; e reliquis, ali» (nempe fig. 11 et 17) vices circiter ccr, alic (fig. 12 et 18-20) vices contra cconxxx auct; sunt. 2. PorvsriGMA FULVUM. | Xvzowa avnavTIAGUM. ScutEIcuERO, in suis PI. Helvet. exsiccatis, auctoribus Caxpotuo, Fl. Fr. t, VI, p. 165, et Frizsro, Obs. Mycol. t. I, p. 173. PorvsricuA ruLYUM Prnsooxio, tum in litteris, docentibus Movc. et NrzsTLERO, in suis Stirpib. Vog.- henanis , fasc. IT (1812), n. 71; tum in suis Fungis edulibus, p. 185. — Caxportio, Fl. Fr. t. VI, p. 164, n. 821, et in Comment, Musei. Hist. nat. par. t. IL (1817), p. 337, tab. xiv, fig. 8. — Ras. Herb. Mycol. ed. altera, ser. r, fasc. I (1855), n. 69, et ser. i, fase. VI (1857), n. 579. — Non autem Polystigma fulvum [z maculare Gonp, Icon. Fungorum, t. lI (1838), p. 29, tab. xni, figuris 104, qua deminutee redeunt in ejusdem auctoris Introd. ad Stud. rei mycol. p. Lxxxvir, tab. v, n. 54, 14-16. PorrsriewA AvnaxrIACUM Pensooxto (volente Frixsio) , Myc. Europ. parte I (1 822), tab. v, fig. 1 et». — Non autem Polystigma aurantiacum Boxonpexto , sicuti jam supra (pag. 76) monuimus. SpiLERIA 0CUiRACEA. Wann. Fl. Lapponica (1812), p. 518, n. 997. Spina xayruA Frizsio , Obs. Myc. t. I (1815), p. 172, n. 225; Sclerom. Suecie , fasc. VII (1822), n. »fi. SpriigniA HykrospiLUs (pro dimidia parte) Mario, Fl. Crypt. Erlang. p. ^78, n. 14. Spi.zniA Papi Horzio et Sonupmio, Deutschl. Schw. fasc. I, n. 1 (auctore Frirsio). —- Sonuprio, Myc.. Hefte . part. alt. p. 94 et 98, tab. 1, fig. 18. ! SpiEnLE spec. opinante Mazrnio tum in schedula quz aecedit ad n. 724 suarum PI. Crypt. Gallic , ed. alt. fasc. XV (1843), tum in Ann. Sc. nat. ser. alt. t. XIX (1843), p. 343. SrirgntE. composite spec. Theodoro Bai, in. Actis Acad. L.-Car. Nat. Cur. t. XXVIII, tab. 1, fig. 9 (theece gra- vide partem supremam effingente). DoruipgA rvzra Frissto , Syst. Mycol. t. IL, p. 554. — Waurzxnenero, Fl. Suecica , ed. alt. t. HI (1833). p. 1062, n. 22/1. — Drnkznxo, Outl. of Brit. Fungology, p. 391, n. 8. DoruipgA ocunackA Fnisio, S. Veget. Scand. p. 387, n. 18 (ut quidem videtur, excluso tamen synonymo citato Scleromycetum. Suecie. quod Polystigma. rubrum. Pens, designat [saltem in exemplari quod nobis licuit inspi- cere]). Ascocmra species LingnrtE, in. Amn. Sc. nat. ser. alt. t. VII (1837), p. 124. CnrscENpr modo praecedens omnino imitatur; maculas item refert seepius orbiculares, magnitudine varias (majores centimetrum diametro vix excedentes), solitarias grega- riasve, in fronte folii materni planas, pro etate flavas, rubentes vel fucatas, in tergo autem tumentes, placentiformes, lete flavas vel aureas, deinque etiam infuscatas. Ma- culis istis e longinquo designantur tot stromata quae subintegrum folii meditullium in 80 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. seipsa lransmulant, sed epidermide superslite utrinque arelissime teguntur. Funginum parenchyma intrinsecus albidum est el sclerotioidis indolis, conceptacula autem nitide rubro-aurata fovet. Hace postieze folii matricis paginze propiora sunt quam antice, et puneto hypophyllo seu ostiolo depresso saluraliorisque coloris, oculo vel inermi deno- tantur; omnia insuper unius el ejusdem modi reperiuntur, ascophora seilicet, jamque autumnali tempore matura. Parietibus propriis vix utuntur nitidumque suum colorem oleo potissime debent copioso quo thece et spore initio scatent. Turca iste et sporze (quas senas tantum in singulis ascis vidit elar. Manrivs, Fl. Erlang. l. c.) indolem et formas ostendunt quas in precedenti typo notavimus, sed forsan quadantenus majores sunt. Nascitur cwstate in foliis Pruni Padi L. autumnoque maturum jam reperitur, sed per totam hiemem humi etiam integrum persistit. Vivum legimus apud Helvetios Vallenses, ad Münster, augusto mense MDCCCLVI, et tribus annis postea, septembri medio, prope pagum dictum Le Cros, in planitie Delphinatus quam Champsaur vocant. Spermogonia hactenus frustra in fungillo quaesivimus; atlamen macula quam infert. matrici perexi- guis in parte antica asperatur papillis, quz spermogonia ZEcidiorum , i. e. /Ecidiolum. Exanthematum Uxczno, quodammodo mentiuntur. Hz. papille vulgo abundant et donec fungillus maturuerit, ipse incrassantur; solide tamen permanere, nec nisi materiam aurei coloris semper fovere videntur. In Polystigmate rubro Prns. omnino desiderantur. Polystigma fulvum. Prns. valde affine P. rubro Prns. et fortassis ejus varietas dieitur apud Movezoriuw (loc. supra cit.); huie autem sentire multa obstant que mycologum vogesiacum fugerant. Etenim Polyst. Julium , sibi semper constans , a. P. rubro notis bene multis abunde differt : spermogoniis destitutum videtur, papillis superne asperatur, conspicuis punctis (ostiolis nigrescentibus) inferne signatur, stro- mate intus albo (oleo aureo quasi in solis peritheciis generato) utitur, sporasque suas in folio materno adhuc vivo, autumno vix exacto, jam maturare incipit. Auctore Mazznro (loc. sup. cit.), cui plane assentimus, clar. Lisgrria (in. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. VII [1837], p. 124) ad suam Ascochytam. immerito trahit fungillum modo descriptum; neque de legitima ejusdem varietate loquitur b. Conpa in suis Iconib. Fungorum, tomo II, p. 29, tab. xir, fig. 10/4, quo enim in loco structura exponitur fungilli cujusdam in Pruno spinosa vigentis et a vera Polystigmatis fuli fabrica longe recedentis. Theodorus Bar, silesius, in sua novissima commentatione mycologica (pag. 8 et 26), supra citata, nonnulla verba fecit de Polystigmate fulvo Psns. quod imperfectum fungum, estivumque Spherie genuine compositae preenuntium (35orform) existimat, perperam ratus id plantule omni ex parte Polystigmatis rubri Prns. referre imaginem !. Neque tamen aliud novit Polyst. fulvum atque plurimis antea innotuerat , autumno scilicet ascophorum. Quod si preterea, ut. asserere videtur, illi contigerit Polystigma rubrum fertile, i. e. thecaphorum, etiam videre, miramur cur de tali fungo potius non sit locutus, quippe qui soli Nzxsio antea perfectus obviam fuisset. ! Clariss. auctor laudatus Polystigma fulvum rns. probe wonsTü Herb. Mycologico, edit. alterius serie novissima, ascophorum , hieme potissime legit, scil. inde ab octobri in fasc. VI (1857), n. 579. aprilem usque sequentem, taleque evulgavit in. Rangs- XYLARIEI. 81 X. MELOGRAMMA. (Tab. XI.) VARIOLARLE Boriinpo; SPILERLE Prnsooxio, ScuwgiNITZIO , CaxpoLLio olimque Frirsio; HYPOXYLA et ZNDOTHLE eidem Fnizsio, Moxrasio, Drenkknmo et neotericis; MELOGRAMMATUM genus, sallem pro parte, tum Frisro in sua Sum. Veg. Scandinavie , p. 386, n. xi, tum DBznxzrgo in suis Outl. of Brit. Fungology; p. 391. MvozLrvw. intracorticale, byssinum vel subereum, parcum et inconspicuum aut contra abundans et lzete fucatum.. SrnowaTA subereo-carnosa , globosa, depressa , pulvinato-truncata aut obtuse conica, gregaria, sparsa vel in series ordinata, dis- crea aut passim sibi invicem adnata, superne sallem glabra, varie et sieplus nitide colorata, loculisque plurimis, aliis spermaliferis, aliis ascophoris et vulgo demissius reconditis fceta. SpgmwATIA exilissima, longiuscula et arcuata. vel multo breviora rectaque, gummi genus lieti coloris et in cirros eructatum siruentia. Pr- nrruEGIA globosa, ex parietibus nunc a parenchymate materno vix distinctis nec solubilibus, nune contra sine negotio sejungendis facta, collo fistuloso longitudine admodum vario instructa oreque integro nec incrassato pervia. Tuzcz oblong, subsessiles, paraphysibus linearibus vulgo stipatze, octospore et cito destructa. Sronz smpius distichz, lineari-lanceolatze vel ovat:e. et utrinque. obtusissimz, curvae recieve, pluriloculares aut continua, fucata vel pallidze. Fwer corticicole malricisque epidermide primwum. tecti, lente et din crescentes. Melogrammatum grex exiguus in extremam Xylarieorum regionem amandatur; propterea eliam ex omni parte non sibi constat, namque Xylarieos hypoxyliformes vel Dothideis affines cum Valseis imperfectioribus conjungere videtur. Nostri quidem fungilli habitu et stromatis natura sat probe congruunt, sporis autem discrepant. Melogramma. Dulliardi, generis proto- lypus, ob. peritheciorum parietes ab ambienti parenchymate non distinctos Dothideam. imi- latur; cum cieteris autem sociis propter spermatia eorumque conceptacula, ad Pyrenomy- cetes Valseos transit. , 1. MzroanawwA. BurLiARDI. Vaniotania MELoonAMMA Buruinpo, Fung. Gallic , t. T (1791). p. 182, tab. Ccocxetr, fig. 4. SritintA ocELLATA Prnsooxio, Tent. Dispos. meth. Fungor. (1797). p. 2. Spriznia MeLocnawuA. eidem. Prnsooxio, Syn. Fungorum. (1801), p. 13. n. 21. — Caxporuo, Fl, Fr. t, ll. p. 288, n. 770. — Move. et Nzsrugno, Stirp. Vog.- Rhen. fasc. III (1812), n. 274 (in cortice carpineo nec in fagineo, preter enuntiata). — Fuirsio, Syst. Mycol. t. VL. p. A20, n. $22, — Mazznio, PI. erypt. Galli, ed. ait. fasc. XX (1845), n. 971, ubi fungillus in Carpino. datur, licet eum in Fugo prestari perperam nuntietur.— IH. 11 82 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Fred. Cennzio, in Act. Soc. Linn. Londinensis , t. XXIL , p. 384, n. 195, tab. xu, fig. 19^ (sporas liberas exprimente). MzzosnauA vacaxs Norunisio, Micromye. Ital. dec. IX, n. » (in Act. Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. XVI [1857]. p. 459. n. 2, fig. n). MzrocnawA. rusisponux. Frixsro, S. Veg. Sc. p. 386, auctore Brnxgrxo in suis Oull. of Brit. Fungology, p. 391; Frussrus autem perperam citat. Movcrom herbarium, scil. illius n. 77^ (Spluerium. lanciformem Vn.) , loco n. a7h (Splherie Melogrammatis Vrns.). Mzzocnawwa caupvLosponuw ejusd. Frirsu, l. eit. et in suis Sclerom. Suecie , n. Ahi, saltem ex sententia clar. Du in lit, humanissime nobis missis; citatum autem specimen Scleromycetum Suecie. nos ipsi nunquam vidimus. (Hue eliam trahitur apud. Frirsivu [utrum autem merito, an contra temere, agre dicendum est], Lreugw- Acanrcus bullatus, parvus, ex obscuro nigricans , sub. cule arborum. exsiccatarum. erumpens. Micuguio, V. PI. generum p. 105, n. 8, tab. 1v, ord. ir, fig. 9.) Foxairur stromata eum adhue matricis epidermide velantur, obtuse conica et levia deprehenduntur, postea autem globoso-depressa seu quasi truncata et plus minus angu- losa evadunt, superneque rugis ae tabereulis signantur aut asperantur; adulta 2-/,"" diametro majori zequant; gregatim erescunt et nune corlici materno inordinata insper- guntur, nune contra el multo sepius in series longas, rectas et parallelas stipata instruuntur, ita ut. propterea e longinquo slatim. agnoscantur. Epidermide soluta, fraeta, singula. stipantur, vallantur, stratoque eorlieis supposito, sepe vix infuscato parcissimeque nee conspicue hirsuto, sessilia imponuntur. E parenchymate conficiun- tur solido, cellulis exiguis et globoso-polygoniis constante, primum molliusculo, mox autem subereo, 1n ima parte saturate cinereo-nigrante vel nigro-eassio, superne contra lateritio s. ferrugineo. Coxmpia ex his tubereulis certo tempore oriri nondum compertum habuimus. Srnowvrow plurimorum vertex ferrugineus locellis bene multis, serie mulli- plici ab. subincondila ordinatis, minimis, rotundatis, spermaliferis, anguste latiusve tandem apertis, rimalis, intrinseeus confoditur. Srznuaria. fila sunt exilissima, arcuata, 0"*. 916-025 circiler longa, pareamque el achroam sistunt pullieulam. Substernuntur deinde in iisdem stromalibus loeuli ampliores permulti, ascophort, quorum osliola, ul lol punela, debito tempore prominent, Neque eliam raro accidit uL vertex sper- matifer periisse s. obsolevisse videatur, tunc autem stroma cireumeirea intumuisse, repandum primo faetum fuisse, el. poslea. propter conceplacula immersa. adultaque facta tubereulosum evasisse. Pnrruscis /10-60. et plura quidem in singulis stromati- bus reperiuntur; unicuique est paries ab ambienti parenchymate nonnisi colore paulo saluraliore distinelus, el in modum uteri globosi, o"",3. circiler crassi, conformatus, spiraeulum. brevissimum, ostiolum integrum, et nucleus denique fuscus. Tuzcx lon- giuscule oblonga, sepe nonnihil flexuose seu curvulz, obtuse, deorsum breviter atte- nuantur, paraphysibusque exilibus stipari solent. Spon octone et distichae in singulis ascis quos integros replent, formam anguste linearidanceolatam seu fusiformem, rectam vel plus minus areuatam, utrinque allenuatam seu abrupte acutatam el aliquando hine paulo crassiorem, neenon colorem fuscum obtinent, proeterea quadriloculares, rarius XYLARIEI. 838 triloculares tantum, fiunt, oleo replentur et 0?",04-05 longitudine, crassitudine autem 0"".00/-006 :wquant. Viget totum fere per annum in cortice Carpint Betuli L. demortui, Írequentissimum, longe rarius autem in cortice Coryli avellane L. Legimus illud centies in agro parisiensi, compen- diensi, meldensi, turonensi. PEnsooxius (Disp. meth. l'ung. 1. cit.) et Fiigsius (Syst. Myc. loc. cil.) sane errant. qui lagi corticem declarant assuetam fungilli sedem; etenim, post Bu- LiRDUM, quasi solo in cortice carpineo, nempe semel tantum ( februario exeunte, a. S. MDCCCLXII, Cavillie Versaliorum) in Corylo, eum hactenus obvium habuimus. Specimina anglica (e sylva Hannonia, regionis Trinobantum) que Dnoowro, et mediolanensia quae Noranisio. debemus, etiam in Carpino viguerunt. Stromala recentia arez orbiculari , exigua, ex albido cineree tandemque saturatius fucatze aliquando insident, eorumque vertex cavernulas spermaliferas abunde fovet, peritheciorum primordiis nondum adparentibus. Talia reperimus in truneis Carpini presertim swstivali tempore , julio scilicet augustoque; in Corylo autem stromata alia spermatiis feta, alia adultiora et ascophora , simul viva hieme vidimus. Super spermatiorum forma et magnitudine fungillus de quo sermo est Spleriam quercinam. Pns. aut lanciformem Fn. emulatur; qua tenuissima capillamenta vulgo nondum prorsus evanuerunt. quum peritheeia in penetralibus imi stromatis jam informantur. Thece, maturis seminibus, cito pereunt, vestigiaque pauca relinquunt. Fungus perfecte. maturus. quidquam hypoxylei habitus pro se fert, et Hijpoaylon. coherens (Puns.), pro caeteris ejusdem generis stirpibus, quodammodo imitatur; peculia- riter enim nigreseit et eo potissimum inter juniores fungos denotatur quod superne convexior factus perithecia obtuse protuberantia, distincta pulvereque seminali in ore plano occlusa monstrat. Ex omnibus Splerüis qua praecedenti typo apud ill. Frizsrw (S. Veget. Scand. p. 386) consociantur, vix unam novimus quz cum eo probe congruat. Etenim ad synonyma Mougjcotiana allata si attenderis, Melogramma fusisporum. Frazsu Spheriam. lanciformem. ejusdem. auctoris (Melanconeos sp. nobis, infra) repraesentat, Melogramma autem septosporum. Fn. Spheriam cupularem Psnsooxio , amboque , nostro saltem judicio, a Spera Meloprammate Prns. longe stare volunt. Quod ad Melogr. Quercuum Fn. (loc. cit.), i. e, Spleriam. Quercuum Scuwixrrzio (in Actis Soc. Nat. Serut. Lips. ser. alt. t. T, p. Ao, n. 195, et in Comm. Soc. phil. Amer. ser. u, t. IV, p. 206, n. 1432) seu Spher. fuliginosam. Prnsooxio (Syn. Funp. p. 92, n. 52) et Movatorio (Stirp.. Vog.- Rhen. fasc. VM, n. 779). attinet, externo quidem habitu cum Splieria Melogrammate Prns.. convenit, at propter nucleum semper niveum et sporas late ovatas, rectas et unicellulares, ad typum alienum spectare videtur. Sphere Quercuum Scuw. specimina authen- tica perfectaque ill. Denxeizo. debemus; alia etiam inspicere licuit qu continentur (apud Herbarium Musiei parisiensis) in Favexgun. Fongis Carolinianis exsiccatis (fasc. II [1853], n. 58) quare et nobis ipsis, post Frizsiuy, ex autopsi et apta collatione visum est id fungilli americani cum nostrati Spleria filiginosa. Pens. optime reapse quadrare. eliqua inter. Melogrammata in. Frixsn opere supra laudato enumerata , JMelogr. homaleum. Vrirsio, docente clar. Dus in litteris ad. nos nuper missis, idem valet ac Melogr. sordidum. Fn. (Spheria. sordida Prns.); neque id Melogrammatis, nec Melogr. politum. Fn. ( Spherie sp. olim in Syst. Myc. t. ll, p. ^26, n. 939) videre nobis unquam contigit. Affinitas Spherie sordide Prnsooxir cum. Sph. Melogrammate ejusdem auctoris et Spheria Quercuum Scuw. jam notatur in Frizsui. Systemate. Mycologico, t. 11, p. 362. Melogramma: oligosporum. Bnx. et Dn. in Ann. and Mag. of nat. History, ser. in, t. WI (1 859) p. 376, n. 895, tab. xir, fig. 38, Splieria macrospora. Mazgmo antea nuncupatum , dubia analogia, ni 11. 84 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. fallimur, cum Sph. Melogrammate Pns. devincitur; et vix aliter nobis sentiendum est de Melogrammate rubro-notato corumdem Dznx. et Dn. loc. cit. n. 89/1, licet ad Melogr. sordidum Fn. propter sporas acce- dere videatur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XI, fig. 1-9.) 1. Stromata nonnulla Melogrammatis Bulliardi nobis seu. Melogr. vagantis Noranisio, pleraque matura, in cortice carpineo ordinata. 9. Stroma recens a verlice dissectum; e loculis superficialibus nunc obsoletis, spermatia s qux pauca tan- tum supersunt, eructantur; cavernula autem, mox thecaphore, in intimis stromatis partibus jam confo- diuntur. 3. Fragmentum stromatis spermatophori (item a summo dimidiati) magis auctum, nempe vices circa CCCLXXX ; Spermalia s e spermogonio aperto prodeuntia, nec non et conceptacula recentissima supposita (pa- renchymate dilutiore el laxiore farta) simul ostendit, corticeque c matricis hinc stipatur. ^. Stromata dimidiata vides, cortici materno imposita (epidermide rupta amotaque) et peritheciis ma- luris onusta. 5. Theca et paraphyses maxime auct. 6. Spore libere. 7-9. Sporw integro ruptive, quo germina pariter ediderunt, sparse dantur. Icones omnes augusto et octobri (a. D. MDCCCLII) e fungillis parisiacis delineat» sunt. Quo numeris 5-9 designantur, res pari modo amplificatas, nempe vices circa cccorxxx, effingunt; e reliquis ali» (fig. 1 et 4) naturam bis decemplicatam, altera autem (fig. 2) ter decemplicem faciunt. 2. MzrocnawMA RUBRICOSUM. * F'ungi spermogonium : Huc fortassis ducenda est. Vemaspora. crocea Pensooxio, Obs. Mycol. parte I, p. 81, n. 1^0, maxime si respicias ad magistri verba. qua» in Mazznir dissertatione. de JVemasporis et. Libertellis afferuntur. (Cfr. Aun. Sc. nat. ser. 1, t. XIX [1830], p. 274.) - ; F'ungus ascophorus : SpitgRIA nvpnicosa Fn. Elench. Fung. tom. ll, p. 63. — Kwrzirr et Hanru.. Plant. Crypt. Bad. fasc. II (1830), n. 68. — Fred. Gonnex, in. Comment. Soc. Linn. Loudin. t. XXI (1858), p. 2606, n. A1, tab. xzv, fig. Aio. Hyroxyzox. nusnicosu Fn. Sum. Veget. Scand. p. 38^, n. 19. TrcowENTUw exterius almi corticis durum, fragile, siccum maximeque adherens, quum, cultelli ope, sedulo amoveris, mycelium byssinum, saturate ferrugineum s. la- leritium, crustze. subconcolori abunde v. parcius instratum, detectum | miraberis. Ex hac bysso gregarie et quasi inordinate nascuntur stromata depresso-conica, acutiuscula v. obtusa, margine obtuso, crasso, denseque ciliato definita, coloris cinereo-atri , orbi- cularia elliptieave, 2-5 millim. diametro :quantia, sepe sparsa, libera et segregata v. in series ordinata, modo contra varie coacervata tuncque parlim coalita, omnia e pa- renchymate solido, suberino-carnoso fuligineoque facta. Sermowarow. vertex. corticulum adhcrentem frangit, per rimam linearem aperturamve quasi ex tribus labiis divaricatis XYLARIEI. 85 vix prominet, et ceram einnamomeo-rubeam e solis conflatam spermatiis abunde vomit. Crzna hoc multis fissuris s. poris inconspicuis simul traditur; stromalis enim uniuscu- jusque penetralia innumeris locellis v. sinubus multifariis, anguste labyrintheis ana- stomosantibusque confoditur, qui sterigmatum villo brevissimo in parietibus ornantur, vestiuntur, simul atque pulpa spermatiorum toti replentur. Srenwarra. corpuscula sunt brevissime simul et exiliter linearia, recta, vix 0"",003 longa, et quasi atomi mueo parco unmersa, Dum eructantur, loculi globos! v. ovati inter sinus spermatophoros inferiores, v. sub ipsis eorumdem pedibus, in stromatum interioribus generantur, sin- gulique canaliculum superne pedetenlim agunt ut. pro conceptaeulis mox thecigeris dignoscantur. Illis primum paries est a parenchymate cireumambienti non distinctus nucleusque initio albidus ac postea sporis infuscatus. Tuzcz longe cylindrico-lineares, obtusissimew, inferne tenuantur, o", 1 6-4 9 longitudine nanciseuntur, o"",0 13-016 vix crassiores, sporasque octonas, monoslichas, ellipticas, ulrinque obtusas, muticas, leves, rectas, in medio septifero nonnihil constrictas, biloculares, 0"".016 hinc et o"",04 illine circiter tequantes, maturasque saturate fucatas, sub tegmine tenui includunt. Pani- »myszs longissime filiformes, crassiusculee simplicesque thecis numerosissim: miscentur. Viget. :estate et autumno, in cortice crassiori Fagi sylvatice L. pàucis abhine mensibus ciesce Y. demortua. | Copiosissimum legimus in agro Bellovacorum, nempe Dellomontii ad Isaram et circa Petrifontem, a Compendio haud procul, julio el augusto. | Species est spectatissima, nee parum docet de duplici Spheriarum fructu; spermogonia enim et con- ceptacula ascophora semper in eodem et lpsissimo stromate solido perfecteque. definito simul nidu- lantur. Spore aliquando reperiuntur solito minores , tuneque vel uniloculares sunt, vel loculum justum altero abortivo et decolori auctum ostendunt. Forma fagicola modo adumbrata fungilli de quo agitur, quam valseam libenter dixerimus, structura eadem sibi semper constare videtur; similiter etiam dicendum de forma altera, potius Aypozylea , qua in Populorum (v. gr. P. nigre et P. fastiiate) , Quercus et Carpini cortice subarido apud nos provenit (cfr. Kxzirr. et Hanru. Herb. supra cit. [in Phytoth. Lessert.]) et peculiaribus notis discriminatur. Dyssus vio- lacea, primaria illius incunabula, summ: matrici sub epidermide tandem late varieque lacera, tenuis obrepit , simul atque strata ejusdem supposita invadit et violaceo inficit colore. Stromata in longas series siepius ordinata, discreta v. contigua, globosa vel depressa, omnem zonam floccosam cito deponunt, aut ab initio eadem fere destituuntur; alia minima et discreta consistunt; alia coalescunt, aut. seorsa pede- tentim incrassantur et tuberenlosa , rimosa deformiaque evadunt, ita ut 5-10" et quod excedit in lati- tudinem, et millimetra ? in crassitudinem oblineant. Stromatis extrorsum nitide rubeo-lateritii mate- ries densissima s. parenchyma suberoso-carneum, e cinereo-fusco in fuseum abit; conceptacula autem in summo et angustissimo ejusdem strato saturatiore (nigrante) condensantur. Haeece ovato-acutius- cula et minima sunt, namque 0"7,2-3 hinc, illinc autem vix 0"",15 iquare solent; matura ostiolum exiguum , puncliforme, atrum sessileque singula produnt, proptereaque stroma, ceterum etatis causa saturatius fucatum, quasi totum nigrificant. Theco sporeque paulo minores sunt quam in fungo fagi- cola, sed admodum conformes; spore enim 0"",013 diametro majori, et 0"",007 minori vulgo non superant, quandoque etiam septo medio carent. : 86 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Mycelii filamenta violacea, passim seplifera, ramosa, isthmisque brevissimis alia aliis interdum juneta, 0"",005 diametro vix excedunt. Formam supradictam vivam haud infrequenter offendimus cirea Parisios, maxime in sylva S. Ger- mani ac nemoribus Boloniensibus et Modoniis, postea autem Petrifonte Compendiorum, circa Fontem- bellaqueum (Hericy, Valvins , Champagne, etc.) et in terra Lugdunensi ( Dareiz). Recentiori tempore, scilicet ineunte februario a. D. MDCCCLIX, Splieria rubricosa Fn. nobis etiam matura occurrit in cortice Castenece veseee. Gxnrs.. Modoni prope Versalias, fungillo fagicole minime dissimilis, stromatibus nempe crasse disciformibus, atratis, in conulum vix prominentibus, interruptam in seriem ordinatis, plerisque discretis, et pulvere seminali atro matricem inquinantibus. Utramque preterea fungilli formam in cortice unius et ipsissimi trunci. Alii glutinosee Wii. aridi humique jacentis natam, paulo post (martio mense ejusdem anni MDCCCLIX) item Modoni reperimus. Specimina Sp.erie rubricose Fn. peregrina que in mycotheca Musei parisini continentur, ad typum fungilli quem /ypoxyleum dicimus, omnes spectant. Alia, clar. Giro monente, in terris Chilenis creverunt, alia in Guiana gallica a clariss. Lernizun, de omni re botanica in Gallia tropica optime merito, collecta [uere. Ea sane sunt quee memorantur vel describuntur a clariss. Moyrasio, tum in Claudii Gay. Flora Chi- lena , V. VM (1854), p. A42, n. 6, tab. x, fig. 9, tum in Aum. Sc. nat. ser. allera, t. XIII (1840), p. 350, et ser. 1v, t. IL (1855), p. 116, n. 52^, in utroque libro sub Hypoyli titulo. Cortex aridus, fungilli chilensis matrix, illius causa, longe lateque in superfieie purpureo colore inficitur. Simile quidquam observatur in Hypoaylo hypomilto Moxraxu (in Ann. Sc. nat. ser. r1, t. MIT, modo citato, p. 356, n. 45), fungillo guianensi quem obiter si intuearis, Jlypoxylo serpenti (Prns.) analogum dicas. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XI, fig. 10-20.) 10. Cortex populneus pulvinulos Melogrammatis rubricosi nostri hypozylei irregulares, tuberculosos, varie evolutos , sub epidermide diffracta partim latitantes, et magnitudine nativa delineatos exhibet. 11. Pulvinuli alii cortici populneo item insidentes, sed prorsus nudati, et natura quadruplo majores facti. 12. Stromata similiter amplificata et in ambitu tomentosa, quie corticem fagineum incolunt; alia arte nu- data sunt, alia epidermide corticis materni teguntur et spermatia vomunt. 13. Portiuneula tenuissima (et vieles circiler preter. naturam aucta) pulvinuli spermatophori (populi- cola») a vertice dissecti; cortiei supposito haret et epidermidis fragmentum retinet. Cera spermatica exacta in cirros aut globulos prodit, simulque conceplaculorum rudimenta duo sub vertice stromatis nidulantur. 14. Stroma in fagineo cortice vigens, et decuplo majus quam reapse occurrit; locellis spermatiferis simul ac conceptaculis tecaphoris suppositis confoditur, et a vertice sectum exhibetur; spermatiorum materies tenuissima diffunditur. 15. Stroma alterum ilem In corlice fagineo natum ejusdemque :elalis, natura et fabrice valsee atque pracedens, nec aliter amplificatum, transversim autem dissectum; conceptacula immatura centrum sper- matiferum s. spermogonium mulliloculare annulo interrupto cingunt. 16. Spermogonii (figura 13 jam expressi) fragmentulum tenuissimum (vices cccrxxx auctum), septum sterigmatibus spermatophoris utrinque consitum , nec non et spermatia libera et acervata monstrans. 17. Stromala qui in populneo cortice perithecia matura fovent; dimidiata, subiculoque materno insila, omni avulsa epidermide, cernuntur. 18 Thece nonnulli et paraphyses commiste. 19 et 20. Spore mature saturate fucatee quie, loco aptato favente, germina hyalina jam septis divisa ege- XYLARIEI. 87 runt; germina e membrana seminis interna per episporium ruptum s. foratum producía manifestam origi- nem trahunt; has sporas et thecas juxta adumbratas (fig. 18) fungilli populicolze tradiderunt. Fungi populicola icones in pago terre. Lugdunensis qui Dareizé vocatur, m. septembri a. MDCCCLVI, delineatze sunt; fungi autem fagicole Petrifonte Compendiorum, mense augusto anni sequentis; omnes ex plantis vivis, Figure 11, 19 et 1/ veram rerum demensionem quadruplo majorem, fig. 15 decemplicatam, figura autem 13 et 17 bis decemplicem faciunt; reliqua, preter decimam, multo magis et simili modo au- gentur., 2. MzLocnawwA GYnosuw. SpiigniA Gynosa Scnwgmimzio, in Actis Soc. Nat. Serut. Lipsiensis, ser. alt. t. I (1822), p. 29. n. 2h, et in Comment. Soc. phil. Americane , ser. v, t. IV (1834), p. 206, n. 1431. — Frirsio, Syst. Myc. t. V. p. 419. n. 221, et Elench. Fung. t. Il (1828), p. 85. Enbporurz sp. Fraesio, S. Veget. Scand. (1 849), p. 385, in nota. SPILERIA RADICALIS (Scinw.) Crserio in. Ranzxionerir /Herb. Mycol. ed. alterius t. III (1856), n. 254. Foxeruur mycelium in summo matricis eorlice, sub illius epidermide, generatur, su- perne byssino-tomentiforme et nitide luteo-vitellinum est, sua autem demissiora strata quum albida, tum etiam densiora monstrat; ceterum nune pareum, interruptum lenuissimumque oceurrit, nune multo crassius et continuum late longeque expanditur. Srnowara discreta et sine ordine sparsa e bysso intima pallidiore subinde oriuntur, pau- latim, ut tot puneta, emergunt, fibris eireumcirca in orbem exiguum el concaviuseulum radiantbus, moxque in conum vitellinum tument, epidermidem sibi impositam fran- gunt, obtusissimumque per rimam produnt verticem. E parenchymale subereo, densis- simo et amoene vitellino tota quanta struuntur, diametro 3-/"", et altitudine 1-99" adulta naneiscuntur et in apice nonnihil rugoso tandemque ferrugineo-rubente v. fucato. punelis nigris, eonceptaeulorum spiraeulis, notantur. Plurima anlequam perfectam s. absolutam crassitudinem assequantur, nunc cavernula unica late patente, nune contra cunieulis angustis et labyrintheis intus confodiuntur; sunt etiam qui non modo cuni- culis vix perspicuis, verum etiam loculis rotundatis et in pariete. nigrantibus, quasi in universa sua substantia scalent; omnia de eamtero per spiraculum unieum aut plura in summo conulo angustissime pervia, cirros preelongos educunt erassitudine admodum varios, in aere sieco mox contortos et ex gummi laete aurantiaeo factos, quod ipsum nonnisi ex muco el spermatiis innumeris exiliter linearibus, rectis, utrinque recte truncatis aut saltem. obtusis, vix o0"",0035 longis, nee 0??,001 crassioribus, constat. Prurruscis in stromalibus omni spermogonio deslitutis aut sepius tantummodo sper- maliorum parcis, crassitudine preterea majore el colore saturaliori vulgo insignilis polissimum generantur; copiosissima et inordinata nascuntur, alia in subere vitellino sparsim sepulla, alia demissiora et quasi 1psi corlici materno imposita, omnia ex in- tegro aterrima el a parenchymate in quo nidulantur sine negolio avellenda; singula ex utero globoso et exiguo, scilicet o"",2 vix erassiori, ac fistula terminali, recta, exili, iequali, fabricantur, ostiolumque haud inerassatum vix ae ne vix supra stroma efferunt. 88 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Necrsus pallidus, maturus quidem, thecas anguste obovato-oblongas, obtusas, deor- sum breviter tenualas, 0"",03 circiter longas, nec 0"",005 crassiores, e mem- brana tenui eitoque destructa factas et octosporas exhibet. Srorx albida et in seriem duplicem conglobatze thecas integras replent; exiliter lineari-lanceolate, nempe vix o"".002 crasse, el uniloeulares deprehenduntur, o"",0065 longitudine non exce- dunt, et plerumque nonnihil incurvantur, plasmate contento oleoso et homogeno. Nascitur apud nos in cortice subarido truncorum Carpini Detuli L. ac. fere quavis anni lempestate vivum reperitur, cirris luteo-auratis a longe oculos alliciens. In hortis Clodoal- densibus jampridem quotanuis illud offendimus, licet perfectum, 1. e. rite ascophorum, non- dum fortassis deprehenderimus. Speceimina autem andegavensia, omnimodo fertilia, accepimus a b. clariss. Guépis qui consimilia etiam cum ill. Friesio antea communicaverat. Alia pictavica clariss. Sostheni px Lacnoix, alia taurinensia (in castaneo cortice lecta) ill. Noranisro debui- mus; americana, ab ipso Scuwriirzio olim missa et in mycotheca Musei parisiensis contenta vidimus; carolinensia insuper, qu: cum europzeis collata forent, clar. Benxereus humanissime nobis largitus est. Tum mycelio lete vitellino, tum stromate concolori et peritheciis atris minimisque variegato, inter confamiliares fungos Spheria gyrosa Fn. insignitur. Melogrammatis rubricosi (Fn.) structuram. valseam potissimum imitatur, etsi de sporis eum illo non congruat. Frequentissime prope Parisios in iisdem corücibus eum Sp:ería decipiente DC. socia viget, spatia tamen discreta semper occupat, cirrosque longe - graciliores et dilutius coloratos enititur, quare oculis attentis sine negotio dignoscitur. Fungillus ameri- canus in corlice F'agorum. et Juglandium. crescere dicitur; Tuberculariam. exsertam frequenter mentitur, loceliis autem spermaliophoris, innumeris et perexiguis totus scatet; quare tenuissime si conciditur, fragmenta , mieroscopii composili ope inspecta, cribella referunt, perinde ac si Gautleriam aut Dalsamiam minimam pra oculis haberes. F'ungillus guianensis (Herb. clarissimi Lernisun, n. 399 [anno 1839]) quem Cam. Movravivs sub titulo primum Sphere (versatilis) radicalis Sonw!. posteaque Diatrypes radicalis (Seuv.) descripsit (in Aun. Sc. nat. ser. n1, t. XII [1850], p. 359, et ser. 1v, t. HII [1855], p. 123, n. 547), a lypo. praecedenti non differre videtur, nisi in co quod peritheciorum ostiola in rostellum prelongum, aurantiacum, quasi in fistulam zequalem singula protrahuntur, et stromata quapropter veluti undique horrida faciunt. Talis - autem nol vix salis est cur a. Melogrammate gyroso nostro prorsus diversus habeatur, quippe forsan ab state vel loco natali tota pendet. Quis enim nescit quantum paris discriminis inter varia ejusdem typi specimina apud nos etiam quotidie observetur? Cunnzivs tamen sporas minimas, ellipticas vel sub- turbinatas et. 2-4-loculares. Spherie. radicali Scuw.. tribuit (in Actis. Soc. Linn. Loundinensis , 1. XXII, p. 272, n. 90, tab. xivir, fig. 89); nos contra post. Movraxiey, endosporas simplices in fungo guia- nensi de quo modo agebatur semper deprehendimus. Quod ad Spheriam vadicalem attinet quam clar. Cassrr in Basexonsru botanico fungino (loc. sup. cit.) edidit, cum Melogrammate. gyroso nostro. perfecte. quadrat, rarissimeque etiam, ut. fertur, ascophora occurrit. Sequentia enim de illa traduntur : «Apud nos, inquit Cesaris, plerumque imperfecta et tuber- * Fungus homonymus vere Schweinitzianus crescere di- p. 197. n. 1269. De eodem etiam conferas Frisu Elen- citur in radieibus emersis Fagorum, ad Salem Caroline, et chum Fungorum, t. ll, p. 73. describitur in Actis Soc. Phil. Amer. ser. alt. t. IV (1834), XYLARIEIL 89 *cularioidea evadit. Brix prassertüin. millena vidi specimina, centena legi, vix unam alteramve spha- *rulam normaliter evolutam reperi, nunquam tuberculum totum ad gregis normam. » Czsarro etiam docente, fungillus in Castanec truncis imis et radicibus, item in palis aridis ex ejusdem arboris materie, nec non in cortice coryleo, potissimum viget. Eadem sane est Spheria r«dicalis cujus mentio est apud Mox- TANIUN. In. Annalib. Sc. nat. ser. altera, t. I (1834), p. 295, n. ?, ut fungilli tum sibi Lugduni in radi- cibus Quercus , tum variis mycologis in Gallia australiori, et speciatim ad Aginnum obvii !, nec nisi propter longiora peritheciorum rostra a Spluería. eryrosa Sonw. recedentis. Huc etiam ducit Moxraxivs (utram merito, necne, igre decernendum est) Spleriam fascicularem Watvnorum , in suse Flore erypto- gamice. Germanice parte post. (1 833), p. 832, n. ^oi4, qua 1n radicibus Quercus effossis vigere fertur. Auctore clariss. Frizsio, Spheria. Tubercularia. CaxpotLn (Fl. Fr. t. II, p. 295, n. 79^). fungillus tamen vix notus, aut proprii generis, Endothie proximi, typum repraesentat, aut saltem. peculiarem ejusdem Endothie sectionem designare meretur. (Cfr. Fraser Syst. Mycol. t. ll, p. ^96, et Summ. Veg. Scand. p. 385, in nota.) ó Neque plurimum abest quin ad Melogrammata sincera nos. etiam libenter trahainus Dothideam. Lycii Dunvo? qua stromate subereo et rubro-lateritio insignitur, magistroque genevensi peculiaris scribenda disseriationis locum dedit. Formam fungi hujus spermogoniophoram hactenus solam novimus; loculi plures in singulis tubereulis vulgo majuseuli sunt , globosi aut. varie compressi et subpapillati ; sper- malia autem pallida, exilissime linearia, rectaque, 0"",003 longitudine nonnihil excedunt , ideoque nobis alia innotuerunt atque clariss. Dupvo, qui eadem latiuscule ovata vidit et delineari curavit. (Cfr. Acta Soc. Phys. et Hist. nat. Genevensis, t. XV, parte 1 [1859]. p. 1 93-199, cum tabula.) Priusquam Xylarieos mittamus, nobis superest ut pauca verba faciamus de fungillo nobili ulmicola qui precedentes inter lypos et. Pyrenomycetes Valseos, modo describendos , ambiguus stare videtur, nec tamen a AMelogrammatibus sinceris magis forsan abhorrere, quam ut sub eodem signo nostris in pagellis commilitari queat. : ^. MzLoGnAwwA GASTRINUM. SpuERIA GAsTRINA. Fnirsio, Syst. Mycol. t. M, p- 979. n. 124, saltem ut videtur. — Mazznio, in suis Pf. Crypt. Gallic , ed. alt. fasc, XVI (1843). n. 754. — Tv. in Actis hebdom. Acad. Se. paris. t. XLIT (1856), p. 705 et 706. Trpoxvzoy casrüivUM. Vrizsto, Sum. Veget. Scandinavie. (1859). p. 383. — Bryn. et Bn. in. Ann. and Mag. of nat. History, ser. alt. t. VII (1851), p. 187, n. 598. — Brnx. Outl. of Brit. Fwungology, p. 386, n. 5. Huc etiam sane spectat Spheria ( Diatrype) dryophila Cusnzio, in. Commentarüs Soc. Linn. Londinensis , t. XXIL, parte ur (1858), p. 969, n. 71. tab. xxvi, fig. 75; item Brnksrzo in Ann. and Mag. of nat. History, ser. wm, t. HIT, p. 362, n. 83», et in suis Elementis Mycetologiee Britannico , p. 988, n. 10. Aris est fungillus in ligno nudato et sui causa nonnihil fucato, alius in corticato ; hypoxyleam faciem priori in sede, valseam seu diatrypeam. e contrario in altera pro se * Occurrit, ut videtur, clar. Lawyo, in summo monte agri Lemovicensis, et stipite fagineo ad terram deciso, pe- ritheciorum rostris rite adultis. (Cfr. laudati auctoris opus- culum inscriptum Simple Apereu sur les Plantes Crypto- games et Agames. du département. de. la Haute-Vienne , Lemovici a. MDCCCLX editum, p. 31 et 32.) Super fungillo eodem, americano simul, ut opinatur, et gallico, loquitur Elias Fuizs in Linmee tomo V (1830), I. p. 9/1. Civis etiam utriusque orbis ibidem denuntiatur Splieria perforata Scuw. (in. Actis Soc. Nature Scrut, Lip- siensis, ser. alt. t. I, p. 21. n. A5, et in Comment. Soc. phil. Amer. ser. alt. t. IV, p. 192. n. 1194), Spheric fusce Pens. proxima, judice Frirsio. * ]d Dothidec videre licet in Ranzxnonsri Fungis Eu- rop. emsiccalis , ser. altera, fasc. T (1859). n. 55 et 56, 90 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. fert, Nuda enim stromaía, quae scilicet aut libro revelato insident, aut e summis illius stralis emergunt, formam pulvinatam, globoso-depressam et obtusissimam ostendunt, extrinsecus nigra, glaberrima, levia nitidaque sunt, et millimetra rr-iv diametro majori quant. Quo autem in erusta corlicea hospitantur, ei undique arelissime inherent, pulvinum subhemisphzerieum. imitantur, sub verlice coangustanlur, nee nisi discum deplanatum vel capitulum irregulare, leve et nigerrimum absque nitore, in lucem pro- dunt. De eztero utrumque stromalis genus e subere fungino in media tuberculi parte albido, in illius autem peripheria atro et longe densiori fabrieatur; animadvertendum lamen est suberis naturam apud stromata revelata puram, i. e. mere funginam et albi- dam, offendi, mixtam contra seu pro parle corticeam et castanei coloris in cortieum hospitibus. Prurrimcis plurima, ampla et ex omni parte aterrima, in interiori unius- cujusque stromalis substantia stato tempore nidulantur, conferta, sed vulgo mono- sticha ; utero spheerico ex parietibus crassis, fistula autem valida, longiuscula, arrecta, minime exslante poroque vix conspicuo pervia, singula donantur, et ambienti seu con- fovenli suberi undique plurimum adhzerent. Fistulae modo diete seu eanaliculi quibus fungina semenlieula foras perducitur, apud pulvinos lignicolas, nudos et hypoxyleos, ex utero summo, ubieunque lateat, recte assurgunt, liberamque tuberculi paginam, sieut sinceriora decet, Melogrammata, petunt; in eorticicolis contra, ad discum sive capitulum exsertum, valseo more, omnes tendunt. Tiumcx exiliter lineari-cylindrie;e seu filifor- mes, obtuse, deorsum breviter attenuat:e , monoslicho slipatoque ordine oclosporew, o"",98-10 in longitudinem, et o"". 9065 in crassitudinem naneiscuntur; paraphyses accedunt, subduplo protraeliores, filiformes, confertissime, specie mucosa el gluti- nalie, Song minim, ovatz vel oblongae, utrinque obtusie, mulica , reelae, eonlinu, leves, landemque nigme el opace, oleo replentur, perfectaque 0"",01 hinc et o"",0065 illine sepius non excedunt. Crescit per annum, at maxime hiemali tempestate, in ramis crassioribus Ulmt campestris L. demortuis, corticatis vel jam pro parte nudatis. Vivum haud semel reperimus prope Parisios, quum in sylva Bolonia, tum in saltibus Modonensibus et Cavillanis agri Versaliensis. Fungillus pro sede quam elegit mire biformis, qua de causa Melogramma rubricosum (Fn.) supra descriptum et adumbratum smulatur. Pustule quas valsezs diximus, velamen hospitium. anguste forant aut modiee frangunt, ejusque lacinias sibi arctissime adplicitas retinent, eodem prorsus modo ae Spheria. dryophila. Connzro (loc. sup. dieto Actorum Soc. Linn. Londin.) quam tum externo habitu, tum interna fabrica adeo mentiuntur, ut typum vix ac ne vix dissimilem sistere videantur. Discrimina enim qu» intercedunt, parvi momenti habenda sunt, modo si omnium gravissima, ut opinamur, solis in sporis apud. Sph. dryoplilum Cvnn. nonnihil longioribus et. angustioribus, sepiusque almum corti- cem, ubi excluduntur, nigra labe inquinantibus, versantur. Id pyrenomycetis Curreiani eirca Parisios et. Versalias (Modoni, Cavillie, cet.) in ramis querneis corticatis et. jampridem demortuis non infre- quens hieme reperitur; ligneum ejus fuleimentum sub libro nigrescit, intusque maculis atris longe XYLARIEI. 91 lateque signatur. Anglica specimina ab ipso humanissimo Cunnzio accepta, cum nostratibus in omni parte conveniunt. Proter modo dictam ulmei nostri fungilli eum quercicola Curreiano similitudinem, non reticendum est de congruentia quie priori insuper competit eum Spheria stellulata Fn. (Syst. Myc. t. Il, p. 380, n. 128)! Analogia quidem hujusmodi est ut. nisi viscera utriusque typi oculo valentissime armato scrutatus fueris, egre decernas utrum alium, an alterum intuoaris. Splieria enim stellulata, ulmicola, tum in ligno decorticato, tum in Ipso cortice indiscriminatim nascitur, nec secus atque JMelogramma nos- irum gastrinum pro sede variat habitu nunc crasso et quasi hypoxyleo vel tenuiori et erustaceo, nunc con- tra vere valseo. Unicuique forme id commune est sporas simul largiri minimas, cylindricas, curvas, utrinque obtusas, continuas, mulicas et modice fuscas, alias autem. 0"",0065 circiter longas el vix 0"".0012 crassiores, alias e contrario dimidio fere minores in utraque parte. Forme hypoxyles, om- nium crassissime, preterea non raro impertiuntur penetralia multimodis lacunosa et cavernosa quae pultem auream e spermatiis exiliter filiformibus, o"",09-025 longis et in arcum curvatis excipiunt , congruoque tempore in cirros exigunt. Pustulw valsew, plerumque exiguae, rostellis vix asperantur; stromala vero hypoxylea rostris exstantibus, acutis, obtuse tri- vel letragonis et 3-/-suleatis matura hor- rere solent. Haxece. Valsam. Melastroma Av&nswaLpio (apud Basgwi. Herb. Myc. ser. noviss. t. HI [1860]. n. 25/) constituunt, minime autem Spheriam. Melastroma. Vnizsu, in suis Scleromyc. Suecie , fase. VII (1822), n. 223, saltem juxta exemplare hujus herbarii quod nobis suppetit. * [d Spherie datur, sub Valse titulo, in Ranzxnonsru NormanisiUM , Micromyc. Ital. dec. VIL, n. 6 (in Actis Acad. Fungis Europ. exsiccatis, ser. noviss. fasc. IV (1861), Sc. Taurinensis , ser. alt. t. XIII [1853]. p. 121, icono- n. 321. Forma ejus vulpatior seu valsea accurate (sed, graphia analytica accedente). ni fallimur, non extra omnem errorem) describitur apud II. VALSEI. «Ne minima quidem contemnere debemus, sed illa oculis inspicere armatis, namque tum animadvertemus quantam earlem summus rerum Stator impenderit illis. » (Livs. Cui bono [1752], $ xiv.) s... Has autem formationes sub microscopio composito vel accuratissime lustratas habere, et veram earum naturam «nosse, res esse diversissimas. . . clarum est.» (El. Fnigs, Syst. Mycol. t. III, parte alt. [1832], p. 474.) HI. VALSEI. SPHAERLE cirrifere "Tonzo, F. Meckl. Sel. parte alt. (1791), p. 7; obs. i. — SPHLERLE maxime e pustulatis et circinatis, protereaque STILBOSPOIUE et. NJEMASPOTUE (inter Fungos Selerocarpos) Prnsoosio, Syn. Fungorum (180 1), p. 35-48, 96, 97 et 108-110. — SPH/ERLE circinarie una cum JV/EMASPORIS et STILBOSPORIS, in Xylomycorum ordine, eidem Pznsooxro, Funpis Edulib. (1818), p. ho, bo, 5A, 1h56, 17, 150 et 151. — STILBOSPOILE (pro parte), CRYPTO- SPORIA et NJEMASPOIUE inter Fungos Hypodermios, CORYNEA et MELANCONIA Sarcopo- diorum, parsque CYTOSPORARUM et SPIL/ERIARUM Enunsxpznoro, Sylv. Mycol. Berol. (1818), p. 9» 10, 12, 15, 16, 21, 22 et 98. — SPILERIARUM pars, polissime e eircumsceriptis , incusis, obvallatis et circinatis quae simul ampliphericee dicuntur, una autem cum CYTISPORIS ac bene multis CONIOMYCETUM generibus, ut CORYNEIS et plerisque STILBOSPOREIS Elie Frizs, Syst. Mycol. t. 1 (1823), p. 378-411, 5Ao et seq. pravtereaque tomo III, parte alt. (1832), p. 473- A759 et hz7-h89. — SPILERIACEORUM, MELANCONIACEORUM et SPOROCADEORUM ;enera Conpz, Anleit z. Stud. der. Mykol. (1842), p. 130-141. — CYTISPOREI et SPILEROPSI- DEORUM pars Frizsio, S. Veget. Scand. (1 8^9), p. ^io et seq. — STILBOSPORJE e Phragmi- diaceis, N/JEMASPOREI, nonnullis exceptis, TUBERCULARINI pauci et SPILERLE synbiotice Boxonpzvio, Handb. der Mykol. (1851), p. A46, 55-64, 131 et 2370. 2 SPILERIACEORUM genera et spec. Dznkruzo, Outl. of Brit. Fungology (1860), p. 381 et seq. Pyrenomycetes illi locum nune hoc in libro plerique reposcunt qui multiplicem suam propter naturam, non obstante solita exiguitate, argumento nostro adeo favent ut longam iteratamque mentionem in tomo priore istius opusculi (p. bo-56 et passim) jam meriti sint; justam ideo causam habemus ne de iisdem summatim hoc in procmio dicentes, verba multa denuo faciamus. F'usam satis erit in sequentibus pagellis historiam seribere typorum quos oculis attentioribus rimandi occasio et facultas sese nobis hactenus obtulerint. E praemissis synonymis apparet Valseorum ordinem maxime e duobus fungorum gene- ribus compingi, hine nimirum e peculiari Spheriarum legitimarum grege notis propris probe diseriminato, illinc autem e variis typis nudisporis s. acrosporis, aliis utero vario, teste Cytispora, instructis, aliis contra omni conceptaculo clauso, Melanconiorum et consimilium more, destitutis, quorum omnium intimus cum prioribus nexus mycologos prope omnes etiamnum prorsus latuit. Nusquam alibi tanti valet doctrina mycologica qui libro huic 96 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. um intra limites major pars continetur fungorum quos edendo locum dedit. Quippe Valseor edintegrare studet; unde etiam sequi- praeter naturam dilaceratos doctrina illa instaurare et r uc tur ut. preestantiora. et valentiora ad eam confirmandam exempla ibidem reperiantur. Ubi ! . . t QC » v * * enim quis Splwerias cireinatas cum Cytisporis mediis, aut. Spherias alias analogas et Stilbo- se typos biformes pr oculis habuisse, et ideo sporas socias contemplatus fuerit, tum quoque 2 simul aut vicissim reapse donentur, esse fungos qui variis fructuum seminumve generibus ultra non dubitabit. M, Arduam vero suscipiet curam etin plurimorum discrimen errorum 1s veniet (iterum atque iterum id admonere future Fungorum scientie summopere expedit) qui dispersa Pyreno- mycetum membra colligere et juxta nature leges adunare tentabit. Utinam tamen nos ipsi talis conatus specimen exiguum hodie proferentes, lectorem vel diffidentem discipline novie conciliemus, neque temerarias instituendo societates, hane in periculum adducamus! Nomen ordinis de quo agendum est, e nobilissimo omnium generum qua ampleclitur, sicut mos Jussimanus postulat, trahimus; Valsam enim maturam seu ascophoram intelli- gimus talem fere qualem nuper Elias Fiuzs. in sua Summa. Vegetabilium Scandinavie (p. ^10) proposuit, minime vero qualem olim Scoronus in sua flora Carniolica (ed. alt. t. 1I, p. 398). Valsei nostri Cytisporeis quidem Friesianis (cfr. Summam modo cit. p. h1o-h1/) respondent, plures autem typos, longe antea exsulantes assumunt, et perfectioribus notis insigniuntur, quam ut titulum Friesianum ordo novus retinere queat; et hoc eo magis competere videtur quod de eztero vetus Cytisporarum. genus Ehrenbergianum in Valsam renovatam prope totum quantum necessario nunc transeat et desidat, proptereaque nomen privatum deponere cogatur. Fungilli Valsei duplici charactere veteres mycologos in se converterant, alio, si dicere licet, vegetativo, nempe modo quo fructus uniuscujusque sori, laxi densiorisve, nudi aut ve- lati, in orbes digeruntur, alio autem polius generativo, quippe ex cirris seminiferis ducebatur quos conceptacula excludere solent; inde nune Spherie circinarie, nunc cirrifere vocabantur. Ex his notis priorem vix minoris zstimamus quam scienti: patres quorum auctoritate apud hodiernum upsaliensem magistrum continuata libentissime nitimur; neque proplerea mira- mur cur illustris auctor « primarias Splueriarum. differentias» e vegetatione traxerit. (Clr. Fixer Syst. Mycol. t. ll, p. 320 et 406.) Nota autem altera, ex cirris, multo minus valet, quoniam, Fnizso ipso jam animadvertente (vol. modo cit. p. 5^: ), in omni fere Pyreno- mycetum typo occurrunt. (Cf. supra t. I, p. ^o et ^1.) Infitiari tamen nolimus nitidissima et frequentiora cirrorum exempla Valseis preestari. VALSEI. 97 Szamio . [. Protosporte mudee, nunc unus aodi. el spermaliomorphe , uunc. contra duplicis, quin. etiam Iriplicis generis. T. Spermatüs vulgo solis obviis. I. DIATRYPE. (Tab. XII) SPH/ERIARUM species Horrsaxsio, Prnsooxio, Caxpontio eorumque discipulis; STROMATOSPHLERIARUM olim Gnreviucio; DIATRYPARUM autem Friirsio, in sua Summa Veget. Scandinavice (1849). SmnowA sessile, pulvinatum v. obtuse conicum, primum hypophleodes, dein partim. aut ex inlegro nudatum. Sprnwocoxiuw. ex hymenio nudo, tenui, sulcis labyrintheis exarato, slromalisque lateribus declivis imposito. SrrnwaTI exiliter linearia, curva, in gummi speciem nitidi coloris glutinata et cirrorum in formam lucem adeuntia. Prnurrugcra tota. immersa, sed rostello conico et angulato-suleato plus minus exstantia. "Tic cylindricze, filo longo innixie, membrana tenuissima factze, octo- vel myriaspore; sporis angustissime cylindricis, exiguis, curvis, con- Ünuis, mulicis, fusculis vel pallidis, in germinando valde incrassatis et siepius multiparlitis. FovaiLr arborum: cortices demoriuos tnhabitantes, stromaltibus inordinate gre- galis aut. subsolitarüs. Diatryparum. grex. Friesianus typos bene multos amplectitur qui nonnisi remota necessi- udine devinciri videntur. Attamen contendere nolimus solos illos sub. Diatrypes signo jure esse retinendos de quibus pauca verba facere nobis in animo Sit ; quum autem hos fungos, cieleros inter affines, intentioribus scrutati fuerimus oculis, non potuimus quin generis for- mulam conciperemus qualem ii prowstitissent. Nostre igitur. Diatrype, habita ratione tum stromatis, spermogonii et conceptaeulorum , quod ad habitum et fabricam attinet, tum solito sporarum forme et exiguitatis, hinc Eutipas nostras, illine Quaternarias infra descriptas tan- gunt et quapropter Xylarieos inter et Valseos medic: stare videntur. Illis de c;tero prorsus convenit. Diatryparum «character essentialis, » qui, volente Fnissio, in «stromate e matrice *pro parte formato, nec discreto, peritheciis autem demersis, in collum elongatis et fre- v quenter in rostrum productis» potissimum versatur. (Cfr. Fiissu S. Veg. Scand. p. 38^, in nota.) 98 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. * Ascis polysporis. 1. DravRYPE QUERCINA. SpiniA oUEncryA Pensooxu, Syn. Fung. p. xxt et 24, tab. 1, fig. 7 b. — Frusso, Syst. Myc. t. II, p. 362, n. 84. — Mazznro, PI. Crypt. Gallic, ed. alt. fasc. XXXVI (1851), n. 1792. — Non autem Caxpotito, FI. Fr. t. Vl, p. 120, n. 773^, nisi tamen error tantum irrepserit in Herb. Gallicum typicum Musei par. in quo pro Sph. quercina. perperam datur Spheria (Valsa) Sorbi Scuxiprio, fungus scilicet idem et ipse sorbicola quem eliam in Frixeu Scleromycetibus Suecic, fasc. IV (1820), n. 11, videre est. — Nec rectius Move. et Nrsrugno, Stirp. Vog.- Rhen. fasc. IX (1826), n. 868, saltem ex exemplo Musei Hist. nat. parisiensis quod Spleriam. Radulam Fn. loco citato exhibet. SrnoxATOSPILERIA QUERGINA Gneviuuo, Fl. Edin. (1825), p. 358, n. 17. Diarnypg QuEnGINA. Fmursio, S. Veget. Scand. (18h59), p. 385, n. 19. — Non Brnkzrzo et Br. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. 1, tomo III (1859), p. 36^, n. 839, nec Friderico Cunnzr, in Actis Soc. Linn. Lon- din. t. XXII (1858), p. 272, n. 91, tab. xivir, fig. 90. quippe in utroque loco de Melanconi longipede nostra , infra descripta, reapse agitur. QuznxEux corticem, fungilli sedem assuetam, epidermide maxime harente sedulo si exueris, arec plurima orbiculares, diametro a-l-centmetrales, substrato communi, corticali scilicet parenchymate, fusco-badio vix saturatiores, linea atra et exili cireum- scripte , diseretze vel coalitze et inordinate gregarie in conspectum veniunt. Incisa ma- trice, lineam inseriptam, septi in modum vel /ihizomorphe laminiformis, ad lignum usque descendere compertum habes. Quandoque etiam non adeo immittitur et patinam potius imitari diceres ; czeterum quidquid corticis intra ejus limites intercipitur, pau- latim peculiariter fucatur et mycelio inconspieuo ita refereitur, ut. nudatum sec- tumve si madefeceris, byssum cinereo-fuscam et densissimam brevi exserat. Anzx unicuique imponitur stroma primitus exiguum, 3-/-gonum, obtusum, postea incrassa- tum, pulviniforme et rimulis exaratum, semper autem breve, obtusissimum, nigrum (saltem in vertice), glaberrimum et ex parenchymate densissimo, duro, pallido, demum autem dilute infuscato faetum. SrnowarA depressiora sulculis labyrintheis, stipatissimis el hymenio spermalifero illitis, in lateribus declivibus ac dilute cinereis signantur; conulus propterea totus, preter apicem, cera nitide aurata ex innumeris spermaliis exilissimis, 1n arcum maxime contractis nec o??,035 brevioribus, cito obruitur, aureos- que eirros, pluvia si faverit, circa verticem protrudit. Stromata sunt quae in spermatiis tali modo evomendis totam vitam suam impendunt; alia e contrario eorumdem cor- puseulorum parciora sunt, conceptaeula autem imis suis in penetralibus (incrassatis) seriori tempore preterea fovent; alia etiam, ceteris multo plura et crassio Ja, im peri- theciis solis generandis consumuntur. Prurruzcra vin-xy in. singulis stromatibus stipata , utero e parietibus tenuibus, ovato-compresso, nigro et in collum exile attenuato, ostiolo autem crasso, ovato, quadrisuleato, ae tandem exstante utuntur, singulaque ambienti VALSEI. 99 meditullio ex omni parle maxime hizerent. Turcz lineari-clavatie, 0"",08-10 longe, vixque 0"".9 1 erassiores, in filum prelongum quo suffuleiuntur desinunt, sporis per- mullis (quadraginta circiter vel pluribus) integro farciuntur, paraphysibusque longe et exiliter filiformibus, simplicibus et seplferis stipantur. Son cylindricze , in arcum, instar spermatiorum, curvatze, mulicze, leves, pallide, et uniloculares, oleo limpido tote replentur vel guttulas duas discretas includunt, alque o"",o1 in longitudinem el vix 0"".002 in crassitudinem obtinent. Cum sati fuerint, summopere augentur, salva forma, 2-3-loculares seepissime evadunt, et. fila plurima undequaque exserunt. Viget totum fere per annum in ramis querneis emortuis; cirea Parisios et Versalias [re- quentissima, hiemali presertim tempore, nobis quotannis occurrit. Augusto mense (a. S. MDCCCLVIIT) abunde spermaliferam in quercetis Fontisbellaquei vidimus. À sequente Diatrype. verruciformi (Eun.) certe quidem proxima, perperam, ut arbitramur, proce- dentem non distinguunt clar. Drnketex et Bnoour qui enim fungillum e collectaneis Mazerianis modo citatum ad Ehrhartianum trahunt. (Cfr. Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. ui, t. III [1859]. p. 364, sub n. 839.) Tuto distinguitur Diatrype quercina (Prns.) mole minore et regulari, sporis (in singulis ascis) paucioribus et crassioribus, nec non spermaliis multo frequentioribus ac letius coloratis. Nota ex ostiolis protraclioribus et angulatis ducta , cujus apud Prnsooxiux (Syn. Fung. p. xxt, j^ et 9^, n. 39) menlio est, anceps videtur; quippe rostella hujus modi in Diatrype verruciformi, corylicola apprime interdum etiam observantur. Spore Diatrypes quercine seorsim spectalae alb:e videntur, mature autem cum eructantur, pultem sordide virentem constituunt. " " EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XII, fig. 1-15.) 1. Stromala iv pulviniformia (natura decuplo majora) Diatrypes quercince (Prns.) e cortice querneo, rupta epidermide, prodeunt; e superioribus, omnium recentissimis, unum transversim sub verlice excisum est, ila ut. peridia iniequo modo immersa, alia in summo utero, alia demissiora in collo s. spiraculo tantum perstringantur; stroma inferius, natu maximum, ostiolorum capitulis pro ceteris ornatur. 2. Stroma fertile, amota omni epidermide, maculis in lateribus signatur que ex hoc velamine, quia fungillo primitus adhaesit, suam trahunt originem. 3. Stroma alterum inlegrum, in vertice tessellatum et cuticula materna slipatum. ^. Allerum :elatis vix provectioris, sed supra matricem altius exstans et capitulis ostiolatis crassioribus ornatum; a summo dimidiatur et intra corticem c linea atra definitur quie ad lignum / usque pertingit ; pars aulem intraconticalis naturam longe laxiorem nec homogenam ostendit. 5. Thees, paraphyses quibus stipantur, sporeque libero una vices circiter ccorxxx auctae. 6. Spore pariter amplificate» seorsim in aqua spectantur; salva forma, alis intra paucas horas erassiores tantum facte sunt, alia insuper germina egerunt. 7-11. Spore germinatee altere similiter auctae; germina protractiora horas intra xvi, novembri medio (MDCCCLVIT), omnem suam longitudinem adepta sunt. 12. Spermogonium arte nudatum desuper inspicitur; in area insidet quz linea atra definitur; centrum sulcis spermatophoris destitutum stromati firmiori vulgoque ascophoro respondet. 13. Spermogonium alterum centro sterili quasi destitutum et a vertice dissectum ; sub epidermide poro 13. SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. e spermatiis in cirrum contorlum eruc- 100 aperta totum latet et cortici linea atra marmorato imponitur; cera tatur. 14. Stroma recens, a summo dimidiatum, perithe lateribus spermatia abunda gignit quce in formam cirrorum, sicu ciorum rudimenta in centro jam ostendit, simulque e t e sincero spermogonio, glulinata protru- duntur. 15. Portiuncula parietis spermatophori vices cccrx circiter aucla, Sp libus. Figure omnes ex fungis vivis quercicolis, adumbrate sunt; que numeris 9-h et 19-1 ermatiis liberis, solutis, acceden- Modoni Parisiorum lectis, novembri medio, a S. MDCCCLVII, signantur nativas demensiones bis decemplicatas ostendunt. 9. Dr TRYPE VERRUCIFORMIS. Srizn1A vknnvcrronars Ennnarrro, Pl. Crypt. exs. n. 380 (auctore Prnsoowro in sua Synopsi meth. Fungorum , p. 26, n. AA). — Prnsoovio ipsi, l. eodem. — Frirsro, Sclerom. Suecit , fasc. II (1820), n. 7^ (in Detula); Syst. Myc. t. I, p. 355, n. 72. — Cunazro in Comment. Soc. Linn. Londinensis , t. XXIl (1858), p. 270, n. 77, lab. xrvi, fig. 81 (ascum gravidum et sporas liberas exprimente). Spiznia FAVACEA. Mazenio, Pl. Crypt. Gallic , ed. alt. fase. XXXVI (1851), n. 1751 (in Betule cortice). — Huc eliam trahenda videtur, assentiente clar. Dun in litteris, Spheria favacea Figs. (Scler. Suec. n. 306, et Syst. Myc. t. lI, p. 354, n. 71) que Diatrype favacea. postremo nuneupatur in ejusdem magistri Summa Veget. Scand. p. 385, n. 9; nil autem certi ex icone rudi in illius Obs. Mycologicis (tab. vin, fig. 5) tradita eruendum est. Diariypg vgnnvcrronurs Fraesio, S. Veget. Scand. p. 385, n. 10. MicnosrouA vutGAng AvnswALDIo in Rangxuonsru Ierb. Mycologico , ed. alterius serie novissima, t. III (1860), n. 953, exclusis autem synonymis omnibus , saltem Persooniano et Friesiano. Pno matricis natura fungillus quadamtenus variat; quee sequuntur ad betulicolam maxime spectant. Cognomen quo salutatur bene promereri solet; mire enim in verrucas obtusissimas, integras epidermique sibi arctissime horente ac varie lacera partim velatas protuberat. Verrueae ist; basi disciformi, rarius ovata, sedent et linea atra modo contigua, modo nonnihil remota ceireumdantur. In vertice saturate nigrescunt, a lateribus eontra, nisi obsoleverint, fusca potius, aut saltem dilutius fucata reperiuntur. Constant e parenchymate densissimo, ubique, preter suprema strata nigrantia, albido, proptereaque a stromatibus Splerie lanciformis Vrizsio, item betulicolas, primo obtutu discernuntur. lisdem crassitudine prestare solent; in altitudinem enim 1— 2"", dia- metro autem 3—/"" squant. Licet discreta seepius maneant, pauca interdum gemi- natim vel ternatim coalescunt, simulque zona atrae quibus are: funginz singuli defi- niuntur, orbes suos confundunt et in lineam unicam, repandam, continuam tamen, convertuntur. Lineze iste, ul mos est, ex mycelio ducunt originem, corticis betulini strata intrant, ad lignum usque pertingunt, illiusque superficiem, salva parte stroma- tibus supposita, longe lateque atro inficiunt colore. Neque raro etiam aceidit ut linea repanda, continua, ex orbiculis pluribus. deformibus nata, tot verrucas, et diseretas quidem, eingat. CoxcePrAcurA rv-xxv (numero enim pro verrucarum crassitudine maxime variant) singulis in slromatibus stipatissima vel laxiora gignuntur, formam crasse ova- VALSEI. 101 lam vel ellipticam , et parietes atros erassosque obtinent, atque in collum validum a summo singula protrahuntur, cujus vertex aterrimus, nonnihil incrassatus, obtusissimus, varie rimosus et in medio pertusus vix exstat. Turc lineari-oblonge aut quasi ovato -lanceolale, sepius obtusissima, imo quandoque subemarginate, longitudine 0"?.06-07 aquant protereaque In suffulerum perquam exile et seipsis longius pro- ducuntur. Ceterum ex membrana constant tenuissima, imo interdum vix conspicua , el obturamento minimo, globoso, in vertice claudi videntur; iodo affuso, colorem non mutant. Srong innumerae, exilissime cylindrice, eurve, ceontinuz, leves, fusce, 0"",007 vix longa, uterum integrum uniuseujusque asci coacervatee. replent. Pana- PHYsrs angustissimze, filiformes, simplices, septisque parcis instruct, ascos vel maturos longe excedunt. Quod ad spermalia attinet, rarissime generari videntur, quippe nobis inquirentibus semel tantum (saltem in fungo betulicola) hactenus obvia sunt. Oriuntur e stromalis parcius ascigeri lateribus late deplanatis, specie nudis, varie exaratis et hymenio dilute aurato veslitis; inde spermogonium provenit. Diatrype quercine sperma- üfere haud impar. Segni exilissima, valde ineurvata , o"",0/ longitudine :equare videntur, et in cirros l:ete sed dilute aureos glutinantur qui per rimas corlicis hospi- talis in lucem veniunt. Nascitur in ramis recens demortuis Jetule albe L. maturaque exeunte hieme prwsertim reperitur. Circa Parisios, Versalias, Fontembellaqueum, Compendium ciet. vivam multoties , I vidimus. Fungillus de quo agitur crescit quoque frequentissimus in ramis Alm glutinose GxmrxERO, rarior contra in Salicis capreme L. cortice; in utraque autem sede sibi constat, crassiorem scilicet, magis defor- mem et conglobatiorem quam in Petula se habet. Notandum insuper est zonam atram supra memora- lam unicuique stromati sepius junctam nec diseretam in Alno et. Salice offendi. Fungus noster etiam fagicola reperitur; is est qui Aurnswarpro Microstoma vulgare salutatur, at pace lipsiensis hujus mycologi dixisse liceat, id fungi remotam cum Splieria. microstomate Pens. et Fnrzsio, prunicola, necessitudinem ostendere, nedum eumdem sistat typum. Fungillum fagicolam furfure albido recentem conspergi, olim Petrifonte agri Compendiensis com- perimus. Corylicolam de quo sermo est sub titulo Splerie Avellame apud Prnsooxiux (Disp. meth. Fung. p. 2). et sub cognomine Ehrhartiano Sphere verruciformis tum apud eundem (Syn. Fung. p. 26. n. AA), tum in Caxpouin. Flora. Gallica, t. VI, p. 120, n. 7735, nondum vivum vidimus. Adest in Movesorn Stirpib. Vog.-Rhenanis, fasc. IX (1826), n. 867, et Raszvnonsvir Herbario Mycologico, edit. alterius ser. r, cent. VIII (1858), n. 738 (ex Bohemia), et ser. rm, cent. II (1860), n. 135 (ex agro Upsaliensi Suecorum); rostella illius aliquando longiuscule prominent, conica et 3-/-costata; sper- malia aulem in stromate externo pallidiora insident quam in plantula betulicola. Specimina ejusdem fungilli corylei qua in Mazznu Plantis eryptog. Galle, edit. alt. fasc. XVI (1843), n. 752, continentur, crassitudine minore , ostiolis latentibus sporisque et spermatiis brevioribus recedere videntur. Splerie verruciformi Eun. perquam. analoga est Splieria angulata. Furgsio (Scler. Suecie , fasc. II [1820], n. 725 Syst. Myc. t. Il, p. 390, n. 155) qua pro forma fagicola et minori (stelluta dicta) Splierie verruciformis Psnsooxio (Syn. Fung. p. xxi et 26, tab. 1, fig. 5, 6 et 7*) haberi videtur. Non- 102 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. assitudinem semper minorem et comptum habitum a typo precedenti discrepat. Singula illius stromata 2-3 millim. diametro vix excedunt, et pauca tantum fovent conceptaeula ; thecae autem et spore incluse cum supra descriptis prorsus congruunt. In e fagineo subarido prope Carthusiam principem Gratianopolitanam , octobri ineunte (a. MDCCCIA II) matura nobis occurrit. In Fago etiam datur in Frirsni Seleromycetibus Suecanis , supra citatis. j "pM Fungilli qui olim e Carolina Americe borealis, cum titulo Spherie verruciformis Eunt. a Ludovico SoamwzixiT2 ad clar. BnoxexianT. missi sunt , potius ad Spheriam rubricosam Fn. trahendi sunt. (Cfr. myco- nisi enim propter cr thecam Musa parisiensis.) ** scis octosporis. 3. DiATRYPE DISCIFORMIS. SpiERIA ara, plana, carne alba Haruemo, Hist. Strp. indig. Helvetie , t. WI (1768), p. 121, n. 2186, tab. xivir, fig. 9 (ad pag. 88), exclusis synonymis, salem Bocconensi et Gleditschiano quae ad Poroniam punctatam. Vn. spectant. Spiuznra. pscrronuis Hor. Veget. Crypt. parte I (1787). p. 15; lab. 1v, fig. 4. — Caxponuo, FI. Fr. t. ll, p. 290, n. 777.— Move. et NesrLEnO, Stirp. Vog.- Rhen. fasc. I (1810), n. 8o (in Fago).— Nzrsto An Esexr. Syst. der Pilze (1817), p. 296. tab. xui, fig. 321 b (pessima). — Furio , Sclerom. Suec. dec. vut (1820), n. 71 (in Fago); Syst. Mycol. t. II (1823), p. 353. n. 68. — Gnzvinuo, Fl. Crypt. Scotie , t. VI (1828), p. 23. n. 28 (synopseos aecedentis). — Mazemo, PI. Crypt. Gallie, ed. alt. fasc. XX (1845), n. 964 (in Fago). — Noranisto, Micromyc. Ital. dee. vm, n. 1 (in Comment. Acad. Sc. Taurin. ser. 11, tom. XIIT [1853]. p. 115. fig. 1 tabulae 1v). SpitxRIA DEPRESSA Sowgnno , Engl. Fungi , t. II (1799). tab. ccxvr (volente etiam Mazzmio, op. sup. cil. fase. XX, sub n. 961). Vanronania PuxrATA Butrianpo, F.. Gall; t. I, p. 185, tab. ccocxxxur, fig. 9. SrnoxATospiERIA Drsorronas Gnrviuuro, Fl. Edinensi (1825), p. 357, n. 11, et Flora. Crypt. Scotie , tom. VI (1828), tab. cccxiv. DiarnypE prscironurs Fmiesro, S. Veg. Scand. (1859), p. 385. — Fred. Cunmey in Act. Soc. Linn. Loudin. [ XXII, part. i1 (1858), p. 268, n. 61. tab. xrvr, fig. 64. — Ranzwu. Herb. Myc. edit. alt. ser. ir, cent. II (1860), n. 137. SrnowamA inilio conoldea, supremo corlicis materni strato imponuntur et summo- pere heerent, epidermidem papyraceam pedetentim. protrudunt eademque tandem in lacinias 32-5 triangulares, incumbentes primum, subinde vero rigide assurgentes, la- cera, aut pro parte aliquandiu velantur, aut nudata stipantur. Linea atra cireumcirca definiuntur quie subtus in membranam concolorem, cortici extimo vel penitiori immer- sam, nec qualibet arte divellendam v. sejungendam (integram saltem) dilatatur, exten- ditur. Stromatis junioris verlex e parenchymate crasso, luteolo (sicco corneo) formatur quod eito arescit peritque, ubi velamen natale dimisit; lamelle crassiuscule, interdum fucatie et eymbiformis formam tunc obtinet et in fragmenta scinditur. Stroma accretum exinde truncatum, planum et disciforme fit, colore cinereo in disco insignitur, pune- tisque permulüs (xxv-r) atris notatur; color autem cinereus deinde in fuscum alrumque paulatim vertitur, omni pruina dimissa; disci superficies rimulis obsolete exaratur punctulaque inspersa (ostiola peritheciorum) nonnihil prominent, exigua el obtusissima. VALSET. 103 Stromatis tamen intima substantia , suberea, firma, in omni fungilli etate albida manet - erassiorque in parte summa. Prnrriscia seu conceptacula excipuliformia, mutus pres- sionis causa sepissime a latere tandem deplanafa s. compressa, in stromalis sinu haerentia demerguntur, serie ingquali ordinantur, densantur, demissioribus collo seu spiraeulo paulo longiore instructis. Unieuique sunt parietes initio subachroi vel pallidi, postea autem saturale nmigrefacti; pulpa contenta matura bibula et propler sporas dilute olivaceo-fusca. Tukc anguste ovale, 0"",025-03 longe, 0"",003-005 crasse, filo exilissimo et prelongo, nempe o"",: sepe equante, singule nituntur. Sronx oclonae in singulis ascis, absque ordine conglobal:e, maxime ineurvate, cylindrieze, utrinque obtuse, inter minores annumerandze sunt; longitudine enim 0"",0065 et crassitudine 0"",0016 vix excedere solent. Crescit in cortice demortuo Fagi sylvatice L. autumno hiemeque. Splendida specimina ex Alpibus Delphinatus (Carthusianis) olim retulimus; alia etiam in agro Lugdunensi, Com- pendiensi et, Parisiensi legimus; Fontebellaqueo item abundare fungillum jampridem com- perimus. Propter stromatis verticem cito secedentem ostiolaque nudantem, Nummwulariam. discretam (Seuw.) et Num. Dulliardi nostram imitatur ; propior autem ad Diatrypen quercinam (Prns.) ob formam universam, internam fabricam et spermogonium consimile quod aliquando deprehendisse nobis videmur, accedit, licet tamen ascis oclosporis differat. Sporas ovatas, simplices seu uniloculares luteolasque dicit et reprw- sentat. Gnzvrzums (FT. crypt. Scotie loco sup. cit.); Nrzsio autem incauto biloculares :stimantur. A. DiaTRYPE BULLATA. SpiEnIA DEPRESSA Borrowt, Fungorum. Halif. tom. WI (1789), tab. cxxrr, fig. 1. — Non Sowznnzo, Engl. Fungi, t. II (1799), tab. ccxvr, monente ipso Mazznro in suis PI. Crypt. Gallice , fasc. XX, sub n. 961. Spina PrackxTA Tops, F. Meckl. Sel. t. WI (1791), p. 26, n. 21, tab. xir, fig. 97, ut saltem videtur. SriLERIA nULLATA HorruaxNtO, Veget. Crypt. parte I (1787), p. 5, tab. ir, fig. 3. — Prnsooxio, Syn. Funp. (1801), p. 27; eliamque (variorum auctoritate niti si nobis licuerit) con. pict. tab. ur, fig. 6-7. — Frizsio, Syst. Mycol. t. 1 (1823), p. 949, n. bg. — Move. et NrsrtERO, Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IX (1826), n. 866. — Noranisio in. Act. Acad. Sc. Taurinensis, ser. altera, t. XIII (1853), p. 117, n. 9, fig. 1 (tab. iv). DiarnypE nUtLATA Fwugsto, S. Veget. Scand. (1859), p. 385, n. s. — Wansxuonsrio, Ierb. Mycol. ed. alt. cent. I (1855), n. A7. Ap Diatrypen disciformem (Horru.) propinqua aecedit. D. bullata (Eun) que tamen stromalibus erassioribus, depressioribus et aliter effipuratis, nec non assuela sede natah sine negotio discriminatur. Srnowams illa vulgo ovato-diseiformia, plana vel nonnihil convexa, sed vix ac ne vix prominentia, summam matricis epidermidem qua primitus velantur cito excutiunt, lotaque in cortice demerguntur, ligno cireumposito extrorsum nigrante. Pulvilli duri et suberini superficies undique atra et glabra, in ver- tice preeterea levis ac nitida est; substantia autem interna, sub disco albida (zonz seu 104 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. strati in modum), demissius fusca evadit. Prnrruscn, laxiuscule distributa , ovata, sur- sum versus tenuato-aeuta et in parietibus crassiusculis aterrima, tot poris minutissimis impressisque discum slromaticum notant. Tugcz sporzeque octonze Diatrypes disciformis huc rediisse videntur, tanta patet similitudo. Viget totum fere per annum in ramis recens emortuis Populorum et Salicum; circa Parisios haud frequens est, abundat autem apud Turones; nobis etiam viva occurrit in agro Bellova- corum, ad pagum dictum Verberie, julio ineunte. Specimina burdigalensia ab humanissimo Dunizo item accepimus. Fungilli spermatia frustra hactenus quaesiimus; attamen de proxima illius cum. Diatrype. disciformi ( Horrw.) necessitudine ne minimum quidem dubium movere licet. II. QUATERNARIA f. (Tab. XII.) Hinc NZEMASPOIAE et LIBERTELLAE species, illinc SPHAERLE, DIATRYPES et VALSZE vei mycologice scriptoribus. Mxceurow. byssinum, hypophleodes, tenuiter at dense stratum et sepius defi- nite circumscriptum. SrRowATA sparsa, perexigua, conico-depressa, ex parenchy- mate nunc discreto et peculiaris indolis, nunc contra a matrice ;gre discernendo, alia precociora et spermatophora , altera lentius aecreta tandemque peritheciis gravida. Srznwocoxrow nudum, gyris et sulcis, salvo vertice, exaratum, et ex omni sua superficie gummi aureum vel pallidum sudans, totum e spermatiis exiliter filiformibus, in arcum curvatis et primum subsessilibus. Penrrigcia pauca insimul in soros sparsos sociata, imo interdum subdiscreta, utero globoso, rostello brevi et nonnihil exserto. Tuzcz longe claveeformes, fulero exili innixie, octospore; pa- raphysibus paucis accedentibus vel nullis. Sror cylindricee, obtusce, curvae, con- ünuz, mulie, fuscie, in asco materno confuse globat:e, aut contra monostiche vel subdistiche, demum in germinando crassiores et septiferze evadentes. FvxeiLLi dn. arborum. corticibus exsuccis vigentes et propter. spermatia. insigniler cirriferi. Apparatus spermatophorus in Quaternaria. et Sticlosphieria idem fere deprehenditur, sper- malia autem prioris longe majora. Peritheciorum ordine sociato Quaternarie nihilominus tamen sincere Valsez plereque declarantur; Éutypis autem hac in tribu adeo congruenter respondent ut quarumdam Spluriarum locus utrum harum in. consortio, an illarum, potior sit, maxime ambigatur. VALSEI. 105 1. QuxyrEnAnIA. Pensooxu. * Fungi Spermogonium : IAgMASPORA ChOCEA (Prns.) Move. et NzsrLEnO, Stirp. Vog.-Bhen. fasc. 1l (1811), n. 177. — Krorzscuto, Herb. viv. Mycol. fasc. II (1830), n. 170. — Non autem Prnsooxio ipsi! neque Nzxsro, Syst. der Pilze, p. 322. n. 2, tab. xurv, fig. 366, huic saltem iconi quam mutuatus est Mazznivs (loco infra cit.), fidere si licet. LingERTELLA FAGINEA. Mazgmo in. Annalib. Sc. nat. ser. 1, t. XIX (1830). p. 276, n. 9, tab. v, fig. 5; Pl. Crypt. Galli , ed. alt. fasc. VII (1838) , n. 141. ^* Fungus ascophorus : SpiLERIA QUATERNATA. Prnsooxi0, Observ. Mycol. parte I, p. 6^, n. 117; Syn. Fung. p. hb, n. 83, tab. ir, fig. 1-9 (rudibus). — Fnirsro, Sclerom. Suec. dec. 1 (1819), n. 9; Syst. Myc. t. I (1823), p. Aog, n. 195. — Mazznto, PI. Crypt. Gallie , ed. altera, fasc. XX (1845), n. 909. — Noranisio, Micromyc. Ital. dec. vir, n. 7 (in Comment. Acad. Sc. Taurin. ser. u, tom. XIII [1853], p. 122, ic. vir). — Friderico Cunnzy, in Actis Soc. Linn. Londinensis , t. XXII (1858), p. 981, n. 168, tab. xvim, fig. 16^ et 165. Vansa ouaTERNATA Fuimsio, S. Veget. Scand. p. ^i2, n. 48. — Ranexuonsrio, Herb. Mycol. ser. novissima, fasc. III (1860), n. 955. SrnovA adglutinato-byssinum, lenuissimum, vix continuum, corlici malerno sub epidermide papyracea arcte adhzret; initio lzte diluteque aurantium, vitellinum aut luteo-albidum est, poslea autem cinereum at vix crassius evadit, tegmine hospitali quo obducitur non secedente. Passim in eo mox dislinguuntur areole colore saturatiores, primum punctiformes, dein vero aut effusi» nec definitze, aut sepius repando-orbicu- lares, lineaque angustissima et infuscata cireumseripte; omnes ceterum, subplanze vel nonnihil incrassatc et depresso-conicze (acumine nigrante vix conspicuo aul oblit- lerato), pulte cerave aurea (rarius subalbida), jove pluvio in eirros exiles, longissi- mos contortosque per epidermidis rimas porosve minimos eruetata, obliniuntur. Cenaw hanc sistunt. spermatia exiliter filiformia, arcus in modum inceurvala, utrinque acuta, conünua, et o"?.016-02 circiter longa. Dantur etiam spermogonia sterilia ex areolis conformibus sed totis cinereis, nec ullibi colore llammeo micantibus. Coxvi satura- lores e stromate seu mycelio nati qui in spermogonia non creverunt, paulatim colore cinereo extus inficiuntur, futuramque peritheciorum sedem indicant; puncta. haec. cre- berrima insperguntur, nonnihil tument, epidermidem applicitam perforant, in partes exiguas 2-5 divaricatas ultra scinduntur, ostiolaque 3-6 aut in centro disculi rimato aggregata, aul in summis ejus divisuris vix prominentia, demum produnt. PenrruEci lol quot ostiola sub singulis punctis in stromate quadantenus incrassato corticeque supposito, circinalim et dense congregantur, sepulta latitant, exigua, globosa, collo 3700) ' Fungillus dieti nominis apud Prnsoowiuw (Observat. — ulatur (cfr. Pansooxiuw apud Maze in Annalibus Scien- Mycolog. parte I, p. 81, n. 140) hue, quippe fagieola, — tiarum naturalium , ser. 1, t. XIX, p. 274), verisimilius est profeeto spectare posset; quum autem sporulis minimis, ^ eumdem ad Melogramma rubricosum (F 1.) potiori jure fore vix, oculo quidem armato, conspicuis, nee fusiformibus ^^ trahendum. I. 14 106 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. d carbonis indolem specie accedentibus. Tuzcx brevissimo, parietibus crassis, alris el a issima, in filum prelongum tenuatee innumere, anguste obovato- cylindriece , obtus ] onua mm 1b et quod excurrit longitudine, o??,904 aulem crassitudine equant, sporasque octonas in molem o"",05 circiter longam conglobatas, cylindricas, utrinque obtusissimas, curvas, fusco-atras, continuas, o"^,013 longas, 0"^,0035 la- tas, leves et muticas fovent, paraphysibus haud immixtis. Asconuw membrana tenuis- sima et achroa brevi solvitur ac verlitur in mucum, inde sane semina nudata cum inferne desinunt, o eructantur, pultem fuligineam et viscosam sistere solent. Nascitur in cortice Fagi sylvatice L. haud pridem emortue, ac potissimum autumnali hie- malique tempore viva offenditur. Perfectam legimus prope Bellomontium ad Isaram, Pari- sios, Versalias, Compendium, Fontembellaqueum , et in Alpibus Delphinatus apud Carthusios Gratianopolitanos. Fungillus, omni etate hypophloodes, in truncis seu ramis crassioribus late continuus diffunditur ; ramusculos digiti crassitudine totos quidem involvit. Illius causa cortex late tumescit. Sporas priusquam germinent , continuas, i. e. uniloculares semper vidimus, quare arbitramur easdem imprudenter apud PupsrvuonsriuM (loco sup. cit.) «septatas et polyblastas » dici. Adumbratio Notarisia supra citata qua fungillum quercicolam in agro mediolanensi lectum tradit, cum plantula nostra fagicola vix omni parte quadrat. Apex ater et lobatus uniuscujusque sorl e disco ipso s. summo stromate exserto, nec tantum, contra Noranisit enuntiata et. delineata, e peritheciorum collis exstantibus pendet. Fungi preterea mediolanensis spor: cum nostris equidem congruunt, sed hyalinz nec fusce dicuntur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XII, fig. 16-25.) 16. Quaternaria Persoonii nostra in cortice fagineo viget, pro parle cutieula arte exuitur et natura bis de- euplo major exprimitur; tomentum ex albido cinereum cortici sub epidermide sternitur, quod soros e peri- theciis velatis p, aul spermogonia s, s, depressiora nudaque promiscue gignit; peritheciorum osliola simul cum summis stromatibus varie incisis prominent; spermogonia autem propter sulcos quibus extus exarantur, et. ob centrum s. caput sterile, organa homonyma Diatrypes quercine: Fn. prorsus imitantur. 17. Spermogonium partim nudatum et desuper spectatum; aecedit etiam sorus minimus e peritheciis quatuor immersis. 18. Alterum cirriferum a verlice dissectum. 19. Spermogonium aliud similiter dimidiatum et cirriferum ; stroma autem juxtapositum s. polius con- tinuum vides, cujus in gremio recentissima latent perithecia. 20. Fragmentum perexiguum et maxime auctum hymenii spermatophori, solutis bene multis spermatiis. 31. Perithecia sub epidermide congesta, ostiolis cum stromatis vertice inciso-lobato exsertis. 32. Sorus ejusdem generis a vertice dimidiatus, peritheciis ipsis non decisis. 23. Thece cwtate varie, sporceque sparse, simul vices cirea cccrxxx aucta; fertiles intra sacculos plasma ita interdum ordinatur ut septula transversa , seminibus interposita, mentiatur. 24-25. Spore que in aqua sat multo crassiores et pluriloculares facte sunt germinaque prolonga el cito septifera ediderunt (novembri medio a. S. MDCCCLVIT). Figuris delineandis omnibus inservierunt fungi fagicole in sylva compendiensi, augusto mense, a. 8. VALSEI. 107 MDCCCLVII nobis obvii. Quae signantur numeris 17-1 9, 21 el 22, nativas demensiones ler decemplices tra- dunt; figure autem 20 et 233-25 multo magis et pari modo amplificatze sunt. 2. QUATERNARIA DISSEPTA. SprugnA. DisskPTA Fn. Scl. Suec. fasc. VII (1822), n. 254 (in Ulni cortice) ; Syst. Myc. t. M, p. 392. n. 159. — Non autem Spleria illa dissepta. Vrassio in. litt. cujus mentionem facit Mazzmivs in Ann. Sc. nat. ser. alt. t. XVII (1842), p. 102. SpipERIA sTIPATA CURn. in Act. Soc. regit. Londin. t. CXLVII (1858), p. 545, tab. xxiv, fig. 9-10, et in Com- ment, Soc. Linn. Londin. tom. XXII (1858), p. 27h, n. 116, tab. xrix, fig. 197. — Bznx. et Bnoowro in Ann. and. Mag. of nat. Hist. ser. wi, t. UI, p. 365, n. 843. — Minime autem Spleria stipata. Fn. Scl. Suec. fase. VI (1821). n. 199 (in caulibus Umbelliferarum vigens). DiaRYPE STIPATA (Cunn.) Brnx. et Bn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. wt, vol. VII (1801), p. A52, sub n. 970. Varsa uvponEnuA (Fn.) Ben. et Bn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. wi, t. Ill (1859), p. 368, sub n. 862*, lab. x, fig. 18 a (exclusis fig. b). — Bnoowro in Rasexu. Herb. Mycologico, ed. alterius serie novissima , L. IV (1861), n. 320. — Non autem Valsa hypoderma. Vrazsio , tum. in Seler. Suec. fasc. I (1819), dec. iv, n. 3» (sub Spherie titulo et pro fungillo quercicola data), tum in suo Syst. Mycol. t. TI, p. 407, n. 189, et S. Veg. Sc. p. A12, n. 51. TangynonsriA vLuAnIA Ovruo in schedis super fungis Thunensibus (n. 24), quie continentur in Herb. Musei parisiensis. Comrex alburnumque suppositum quze, vita amissa, mycelium fungilli nostri ebibe- runt, zonis repandis, latis atrisque sub epidermide signantur. Ex areis protracüs, tali modo circumscriplis, byssus lota quasi superfieialis, densiuseula, acerescendo centri- fuga, initioque alba oritur, que smgularum in centro, el maxime apud areas quie spermogonia enituntur, magis ac magis constipatur. Bysso enim densatce sternitur pa- renchyma tenue quod in medio tumente formam conuli superne nigrescentis usurpal, gyris autem el suleis, ceteris in parübus, mire exaratur, pedetentimque pulpa aurata e spermatiis exiliter linearibus, in areum curvalis, o"",03-6/ longis, inilioque sub- sessilibus copiose oblinitur. Prnirugcra. aterrima utero amplo et globoso, collo autem brevi rectoque utuntur, areas peculiares tenent. et in. cortice subintegra sepeliuntur ; pleraque in soros exiguos, 2-/i insimul digeruntur, vix autem sibi invicem cohaerent, singulaque summum suum rostellum, rotundatum, vix incrassatum, haud angulatum et latiuscule perforatum, breviter emersum promunt. Turc obovato-elongatz seu clava- formes inferne longe attenuantur, membranaque achroa , tenui et eito soluta, evanida, fabricantur. Sronz in singulis ascis octonz, confuse globale, eylindrie, curva, utrinque obtusissime , uniloculares levesque, 0"*,025-03 in longitudinem et o*?",095 in crassitudinem nanciscuntur, oleo homogeno tandem replentur, coloremque dilute fuscum in membrana qua struuntur mature ducunt. Que cum germinare cceperint, crassitudinem duplo majorem, septum medium ac deinde plura quidem dissepimenta obtinent, germinibus linearibus nune ex alterutro vel ulroque seminis apice, nunc contra ex illius ventre prodeuntibus, mox ulique preelongis et. brachiatis. 108 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Promissa potissimum valent de fungillo qui verno tempore maturescit in ramis exsuccis Sorbi lybride L. apud nos culte, ac viva eujus specimmma Parisiis legimus in ambulacris horti publiei Luxemburgii. Typus autem vix recedens in. Ulm? cortice viget, nec Modoni Cavilleque Versaliorum et in hortis Clodoaldensibus infrequens est. Ad fungum ulmicolam synonyma omnia spectant quie supra afferuntur; eundem a precedenti non differre cstimamus nisi spermogoniis vulgo minoribus et spermatus pallidioribus, imo achrois s. albis, qui autem organa nullus, quod sciamus, hactenus animadvertit. Equidem Drznxxnzus spermatiorum ovato-linearium, filamentis septiferis et brachiatis innixorum, mentionem fecit; nobis autem nec in conidiola, nec in sincera spermatia incidisse videtur. (Cfr. collect. inseripta Ann. and Magaz. of nat. History, ser. wu, t. III [1859]. r- 368, sub n. 862 *, tab. x, fig. 18.) Quod ad summa spectat rOs- tella quie Cunnzivs sulcata siepeque ostiolis Valse stellulatee Vn. consimilia vidit!, ea aliquando introrsum rimulosa, nunquam autem extrorsum acutangula et calata deprehendimus. Super grat qug indole Quaternaria. dissepta (Fn.) Eutypam uberrimam nostram (supra p. 64) prorsus imiatur. Endosporas fungi ulmicole, ni erraverimus, b. Mazsnrus. (in. Annalium Sc. nat. tomo sup. citato, p. 103) probe descrip- sit, licet thecas earumdem non viderit. Clar. G. Orr, vir mycetologiz studiosissimus, diversas duas fungilli nostri formas animadvertit (loco sup. cit.), quales in Spheria Tilie Pzns. reperiuntur. (Videas infra sub Hercospora.) III. CALOSPILERIA T. (Tab. XIII et XXIV.) SPILERLE pauce e circinatis Pensooxio, olimque Frizsio; huic autem, recentiori tempore, ot discipulis ejus VALSARUM species. — CIRCINOSTOMATA Gnaro. MycsLivx vulgo :gre conspicuum nec matricem inquinans, nonnunquam autem pro parte byssium, tenuissimum, parcum, pallidum et abunde conidiophorum, conidiis exilissime linearibus et brevissimis. Srznwocoxiuw e tuberculis seu cor- niculis discretis, atris, dense congregatis, hymenioque spermatophoro veslilis ; spermatiis minimis, brevissime linearibus, rectis aut eurvulis et viscidulis. Prni- THECIA quandoque dimorpha in soros orbiculares, ovatos v. oblongos dense cir- cinata, rostro mutilo vel fistula longa et saepius decumbenti singulatim instructa, rostris extremis rotundalis nec incrassatis. Tugcx oblongz, obovate vel clavatie, subsessiles aut in suffulerum filiforme desinentes, nunc octospore, nunc contra myriaspore, paraphysibusque modo filiformibus, modo crassioribus et articulatis stipatee. Sroms anguslissime breviterque lineares, curvis, utrinque obtusie, mu- tice, continue et alba. * Cfr. Cunnzu locum supra citatum in Comment. Soc. Linneane . Londinensis , t. XXI (1858), p. 27h. n. 110. VALSEI. d 109 F'uyeiuz corticicole, plurimum autem. solis cuticulee stratis velati, et in. mumero Jormosissimorum inter Valseos habendi. Mycelium conidiophorum et spermogonium , qualia*supra describuntur, in sola Calospheria prüipe nobis hactenus innotuerunt; relique tamen Calospherie, infra enumerat, huic ge- neris prototypo, tum nolis valseis proprie dictis, tum etiam nuclei seminiferi indole, apte, ni fallimur, congruunt. 1. CALOSPILERIA PRINCEPS. SpivzntA PULOUELLA Prusooxto, Disp. meth. Fung. (1797). p. 3; Syn. Fungorum, p. ^3, n. 79. — Movc. et NrsrLERO, Stirp. Vog.-Bhen. fasc. VI (1812), n. 279. — G. Nrrsio, Syst. der Pilze u. Schw. p. 305, n. 33, lab. xui, fig. 335. — Elie Frizs, Syst. Mycol. t. II, p. o6, n. 186, saltem pro parte, nempe forma 5 major cerasicola. — Krorzseu, Herb. viv. Mycol. fasc. II (1832), n. 15». — Maznio, PI. erypt. Galli, ed. alt. fase. VI (1838), n. $63. — Non autem, ni fallimur, ne quidem pro parte, Splueria ( Valsa) pulchella (Pxus.) Coniur in. Comm. Soc. Linn. Londin. t. XXII (1858), p. 280, n. 159, tab. xuvur, fig. 150-153, quippe sic dictus fungus e Sphería Wahlenbergii Maz. et Sph. stilbostoma Fn. in unam coalitis constare videtur. Cincrvosrowa PuLcuELLUM Gaio, Nat. Arr. of Brit. Pl. (1821), t. 1, p. 521, auctore GngviLuio, loco infra cit. CnrProsPmLzhIA PULCIIELLA (pro parte tantam, verisimiliter) Gngvirzio, FI. crypt. Scotie , tomo lI (1824), tab. xvii (figuris analyticis non fidis). Varsa PuLOUELLA Fmssro in sua Summa Veget. Scandinavie , p. 12 (saltem pro parte). Sun. Cerasorum cuticula. pergamena cortex stupeus mycelio fungi nostri immisso et vix conspicuo madet, at ejusdem stratum tenuissimum, pallens et. mucedineum in orbes superne induit. Id mycelii nudi seu liberi e filamentis perquam exilibus, vix enim 0"".001-003 crassis, mollibus et laxe implexis eonsiat; proelerea conidia exiliter linearia, 0"",003-005 longa, eurvula pallidaque ex illius filis et brachiis assurgen- tibus terminalia, quin etiam, ni fallimur, in series catenata nascuntur, solutaque in omni straminiculi parte copiosa sparguntur. Mox autem ex areis mucedineis insuper oriuntur tubercula seu cornicula admodum exigua, paulatim confertissima, quae forma el crassitudine adolescendo variant, licet ab initio omnia pariter nigra sint deinque obtusissima fiant. Solida sunt, e parenchymate firmo struuntur cujus elementa s. utri- culi perexigui observantur, totaque primum hymenio spermatophoro lenuissimo ves- tuntur; hoe vero dum inerescunt partim exuere, tandemque verticem sterilem efferre solent. Seznwami linearia, tenuissima et recta 0"",009 1n longitudinem non excedunt. Tubereula quibus corpuscula ista imnasceuntur nunc areas orbiculares vel ellipticas stipatissima occupant, paucaque perithecia 1n ambitu tandem admittunt, nunc rariora congregantur el postquam majorem vitee sue partem adimpleverint, conceplaculis innumeris cireumvallantur. Prnrrugcra. enim modo in. orbem consistunt, modo figuras ovatas vel oblongas, hine scilicet A-30"" et quod exeedit, illine vero 4-10"" :quan- tes, describunt, densissimo agmine sibi 1nvicem sapius incumbunt, colla exilia et pree- longa ex utero globoso ad sori centrum protrahunt, aream mediam frequentissime 110 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. nudam et sterilem ex integro aut partim velant el per angustas corticis rimas ostiola plus minus exstantia nee incrassata produnt. Turc obovato-lineares, 0"",0 16-0225 R : x Uds LEUR NL. longe, 0?",0035 vix crassiores, fuleimine perexili, o" o3 oA longo, innituntur, et paraphysibus tenuibus, simplicibus, continuis et longissimis stipantur. Spon vulgo octonz et conglobatze in singulis ascis, angustissime lineares et curvie, o"",006 longi- tudine vix excedunt. Sera wstate autumnoque in Cerasorum truncis recens cesis nascitur, exeunte autem hieme vereque maturescit. Prope Parisios, Compendium et Versalias haud. infrequens est; nobis eliam ter quaterque occurrit in agro Pictonum, Turonum, Lugdunensium, Delphinensium, et cet. Cytispore rubescenti Fn. interdum commiscetur, cujus quidem tubercula quandoque ut sua circuire videtur. Scpius vero corticis illas protuberantias cingit quibus , ovatis vel oblongis, corticula protrusa tandem scinditur. Perithecia omni zetate glabra deprehenduntur; recentissime nata, quie scilicet o dum excedunt, admodum spharica sunt nec quidem papillata; perfectorum autem uterus 0"",03 dia- mm ,05 diametro non- metro cquat fistulaque 2-/"" longa ornatur; id rostelli eo ceterum longius protrahitur quo magis a sori centro, cui corticis materni rima s. spiraeulum respondet, distat uterus. Rostella omnia ubi ad hanc rimam demissa pertigerunt, apicem subito una arrigunt ut in lucem stipatissima veniant. Clar. Fridericus Cunnzy, ni fallimur, tum Spheriam. Wahlenbergit. Mazsnio (Pl. Crypt. Gallie, ed. alt. fase. XX. [1845], n. 968), tum Splheriam. stilbostomam Frizsir (Sclerom. Suecie , fasc. V [1821], n. 145), pro fungillo nostro imprudenter simul habuit; quidquid ideo, loco supra citato, sub titulo Sphere. (Valse) pulchelle Prns. attulit, plantulam Persoonianam modo descriptam reapse minime langil. Sporarum thecarumque Spherie Wahlenbergii Maz. fidam imaginem tradit (loc. cit. fig. 151 et 152); perperam autem, ut opinamur, priores septiferas exprimit, quas sane tales deprehendisse sibi videtur non nisi quia revera biloculares in Spheria stilbostoma Fn. (loc. cit. fig. 150 et 153) reperiun- tur. Attamen miramur cur auctor citatus, quippe qui vulgo accuratissimus sit, omnia ex seminum forma et crassitudine discrimina qui Spleriam inter Wahlenbergit et stilbostomam intercedunt, tam parvi fecerit, ut fungillos hos in typum unicum compingere non dubitaverit. Coterum Spheria. Wahlenbergii Maz. merito hujus loci habenda videtur, neque fortassis differt a Splueria. pusilla Wanrewpnen , Fl. Lappon. (184 2), p. 520, n. 1002 (excluso synonymo Persooniano), quam Prmrsms formam minorem Sph. pulchelle. Pens. existimat (in suo Syst. Mycol. t. Il, p. ho6, n. 186). Huic magistro assentitur J. Krcxx in suarum Disquisitionum super Pl. Cryptog. Flandrie parte altera (1843), p. 95, n. A6. Specimina Schweinitziana. Spherie pulchelle Pzns. olim e Carolina superiori Americz borealis ad clariss. Bnovevranrivw. Parisios missa, nostris europzis externa specie abunde similia sunt; obsoleta autem et sporis prorsus orbata nobis hodie suppetunt. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XIll, fig. 17-22.) ; 17. Soros quatuor fungi modo descripti vivos sed wtate aut evolulione varios, nota decuplo majores actos, corlieique cerasino omni tunica epidermidea exuto impositos conspicis, area uniuscujusque propter VALSEI. 111 mycelium stratum nonnihil pallescente. Qui laevam iconis tenent, illas corticis prominenlias ambiunt qua- rum mentio supra facta est, simulque corniculis seu tuberculis spermatophoris in centro abundant; reliqui quos integros vides, eorumdem cornieulorum expertes sunt; minima enim tubercula que circumeirea spar- guntur perithecia novissime nata exprimunt. 18. Pars magis aucla sori allerius recentissimi, e solis tuberculis spermatophoris stipatissimis adhuc compositi. 19. Sorus alter provectioris tatis, cornicula tamen spermatophora in centro etiam fovens; transversim dissectus exhibetur. 20. Cippuli spermatophori duo a summo dimidiantur. 21. Lamina tenuissima ex uno eorumdem deprompta, el vices circiter ccouxxx amplificata, ut hymenii spermatophori et corniculi seu cippuli ipsius fabrica pateat. 22. Theca, paraphyses et spore liber: una exprimuntur, item vices cccrxxx nota majores. Fig. 17 e fungillo lugdunensi vivo, ineunte octobri (a. MDCCCLVI), in pago Dareizé dicto, reliqua e spe- ciminibus parisinis item vivis, februario currente (a. MDCCCLVIIT), Lutetiz adumbrata sunt. 9. CarosPmznmi nrronurs T. Fuxeiutus sub. matrieis ligne: cuticula tandem anguslissime forata aut. brevissime rimosa nec raro etiam minulissime lacera pronascilur sorosque obtuse et modice pro- tuberantes, orbiculares, exiguos, nempe a sesquimillimetro ad millimetra tria diametro varios, inordinate spargit. Penrruzcra autem globosa summo strato corlicali imponuntur et vix illud intrant; quare, amota epidermide, nuda deprehenduntur, nec nisi tomento e fulvo-aureo tandem fusco-violaceo, brevi, appresso, copioso spissoque vel parciore tecta. Pauca vulgo (scilicet r-vr) 1n. singulis soris dense circinata et veluti compacta sociantur, modo :qualia omnia et unius modi, modo contra duplicis generis. Alia enim millimetrum circiter crassa, surde fuliginea el abundantius tomentosa, a latere protraetiori vix aeutantur et mutuae pressionis causa subtrigona evadunt; alia utero prorsus spheerico, triplo minore, fulvo, nitidulo et subglabro utuntur, proetereaque in fistulam. cylindricam, levem, o"",8—1"" longam, zqualem nec apice incrassatam abrupte protrahuntur. Ceterum conceptacula utriusque indolis et figurz suffulero in orbem pariter incumbunt, ita ut, valseum typum sieut. decet, omnium ora in centro sori dehiscant; omnia quoque e parietibus molliusculis struuntur et. arescendo colla- buntur. Quaedam, maxime e crassioribus, solitaria quandoque reperiuntur, scepius autem sociorum vestigia aborliva tunc adesse comperies, superstesque de more in ros- tellum laterale tenuari. Minora si majoribus commiscentur, exteriora etiam vulgo nas- cuntur. Sori e solis perithecis rostellatis seu minoribus facta, in minorum etiam numero suni; erassiores aulem caspites conceptacula utriusque generis connectere solent. Ürzmr omnes quamcunque formam induant, nucleo albido, maturo quidem tempore, toti referciuntur. Id nuclei apud majores e solis constat ascis ovato-oblongis, obtusis, o"",03-0^ longis, o"",008-o1 crassis, singulis filo tenuissimo et quam seipsi vix longiori, imo breviori innixis, membrana ab inilio tenuissima fragilique 112 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. factis, tandemque sporas foventibus innumeras quibus ex integro replentur. RUE exiliter cylindrieee, curvae, multiez, continus, albis, utrinque obtuse, 0""?.0065 in longitudinem. et o?" 9915 in crassitudinem obtinent. Sremiamia insuper quandoque occurrunt ubi majora adsunt conceptacula; tenuissime linearia, recta et pleraque 0"",9015 vix longa observantur; cuncta de more nascuntur e filamentis perquam exi- libus, ramosis, brevissimis et stipatissime arreetis quee stratum holosericum struunt, imosque peritheciorum parietes et sane etiam angustas aree partes cui eadem insident, vestiunt. Conceptaculis autem. minoribus seu rostratis insunt lhecee anguste lineari- claviformes, obtusissimae, in fulerum exile desinentes, eoque incluso 0??,05 non exce- . dentes , dum erassitudine majori, seil. sub apice, 0"",005 vix equant. Spore quaterna, sen: et rarius, ut videlur, octonae in singulis his thecis generantur, sed forma et exi- guitate sporas supra descriptas imitantur. Panaenyszs longe filiformes, simplices et septifere in quibusdam uleri partibus ascis commiscentur. Crescit :etate extrema in cortice Alni demortuc, octobrique jam matura reperitur. Nobis occurrit Caville Versaliorum in udis et opacis sylvarum. Fungillus noster et Spleeria biformis Pznsooxio. quie tamen longe alius ordinis est, quippe Spherie Racodio ejusdem Pznsooxi analoga zstimatur, non tantum cognomine sibi invicem conveniunt, sed in hoc etiam quod perithecia utriusque nunc rostro subdestituta, nunc contra longe rostellata pariter reperiuntur. (Cfr. Pens. Syn. Fungorum, p. xxut et 59, n. 110, tab. i, fig. 14, et Frizsir Syst. Mycol. t. TI, p. 448, n. 300.) 3. CALOSPILERIA MINIMA T. A». Calospheriam quoque trahendus videtur fungillus quidam. minimus, Pruni spi- nose L. hospes. Preecedentis ad instar sub ipsa epidermide generatur proptereaque sine negotio acus ope lotus nudatur. Sonr inordinate sparsi, orbiculares vel ovati, millime- trum aut sesquimillimetrum diametro non excedunt. Prnrrugcra aterrima , glabra, cir- cinatim incumbentia et stipalissima, ulero globoso quintam circiter millimetri partem tquante, parietibus tenuibus quidem sed rigentibus nec collabentibus, collo autem perexili, rigido, acuto, sub verlice breviter assurgenle, nec uteri mensuram in longitudinem. superante, imo interdum longe breviori, singula utuntur. Tusce an- guste el breviter clavatee ac subsessiles, minime sunt, nempe o""092-096 long: el ,0035-005 crasse; in fasciculos digeruntur ut rami dense arrecti filamentorum fertilium quibus uteri parietes vestiuntur, singulique sporas senas vel octonas, lineari- cylindricas , pertenues, nonnihil ineurvatas et 0?",005-0065 longas fovent. PnapuYszs vulgo desiderantur. mm [uU Extrema hieme matura reperitur in cortice arido Prunastri, nobisque nuper ad Vallicres- sunum agri Versaliensis obvia fuit. VALSEI. : 113 Calospherice principis colorem et habitum diminutum quodammodo refert, exiguilate autem et nuclei elementis formam minorem Calosplerke biformis nosue supra descriptio potius imitatur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XIII, fig. 23 et 4t.) 23. Sori duo maturi. Calospherie minime nostra prunicole, avulsa corlicis hospitalis epidermide; nati- vam demensionem ter decemplicem factam ostendunt. Rostella sepe longiora protrabuntur. 2^. "Thece fasciculatie et spora vices circiter cccuxxs. supra naturam amplificatie. A. CALOSPILERIA VERRUCOSA. Spina Levgnug: "Tov. in. Actis hebdom. Acad. Sc. par. t. XXXI (1851), p. Az1 et hzh, et in Ann. Sc. uat. ser. i, t, XV (1851), p. 376 et 380, tom. XVII, p. 85, et t. XX (1853). p. 138 et 139, cum descriptione, in nota, excluso autem ubique sic dicto spermogonio. — Minime vero Spheria Leveillei Dvnizo, Novanisio et Mowraw(0. SpriugnA. Torasyk: Cesyrio in. Hedwigia , tomo I, manip. x (1855), p. 70. Fovemics in Cerasorum corüice sub cuticula forata vel rimosa quasi lotus latel. Penirugcrs globosa vel late ovata, a semimillimetro ad sesquimillimetrum et quod excur- rit diametro varia, sursum nonnihil aculala sed quasi mutila, mulu pressionis causa seepissime nonnihil angulosa, imo interdum subtriquetra, alerrima, in verlice plus minus verruculosa, initio plerumque parce et. divaricate pilifera, poslea autem gla- brata, valseo more cireinatim deeumbentia stipantur, poro terminali late dehiscunt et evaeuala maxime collabuntur. Sonr, ut assolet, diametro (millim. i-vir) et erassitudine variant, prout conceptaculis paucis vel pluribus (1v-xir) slruuntur; media autem unius- eujusque area modo sterilis, angustissima, imo prorsus oblitterata. deprehenditur, " modo conlra lalior ila. Cenangit. Cerasi Vn. pycnidiis! tenetur, ut legitimum füngilli nostri membrum tune contemplari eredas. Sori nonnulli depauperati orbem non perfi- ciunt, et conceptacula quidem sohtaria passim. occurrunt. Tuzcz late ovatae vel ovato- oblongie, sub verlice obtuso sepissime nonnihil angustalze, 0"",0/-05 longitudine et 0"".010-01/ crassitudine c;equant, in. suffulerum. exiliter. filiforme. vixque semelipsis longius desinunt. el sporis innumeris albis, densatis et inordinatis totze. singulatim replentur. Panapuvsus accedunt longe el exiliter filiformes, continu: et simplices. Sronx lineares, curve, utrinque obtusissime, continue, 0"",0065 circiter longe nec 0?".001, quantum mensurare licel, erassiores sunt. [n alneo cortice fungillus si vigue- ! Super his organis que Microperam Drupacearum Lz- fig. 19 et 13; conferas etiam Kickxrr verba in suis com- vEILLEO sistunt, videsis nostram commentationem de mul- mentariis qua» inseribuntur Recherches pour servir à la tiplici Discomycetum fructu in Annalibus Sc. naturalium , Flore. Cryptogamique. des. Flandres, centuria V. (1859). ser. ni, L. XX (1853), p. 138 el sequentibus, tab. xvr, p. 19. n. 20. n. 15 114 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. rit, faciem longe alienam induit. Perithecia enim in casspites potius quam in cireinos tune sociantur, multo erassiora, oblongo-erecta, mutila, imo obtusissima, in basim diseiformem sepissime dilatata, quasi ventrieosa el undique rugoso-verrucosa. Cum matura aruerunt, eorum cavitas vulgo maxima el vacua reperitur, parietes autem hymenio solito et sporis liberis acervatis illiti. Caeterum internis his super partibus plantula alnieola eum typo cerasicola omnino congruit. Circa Parisios et Versalias hiemali vernoque tempore maturam vivamque legimus, in Ce- raso demortua non infrequentem, sed longe rariorem in Alno. De spermogonio fungi hujus nos olim errasse, et hoc titulo pyenidium Cenangii. Cerasi Vn. incautos salutasse, jampridem non dubitamus. Quid sit autem sincerum seu legitimum plantule nostre spermo- gonium, adhuc ambigitur. Spermatia equidem albida, exiliter linearia, curvula et vix 0"".003 longa, in utraque forma supra descripta nonnunquam occurrunt; in priori autem. cerasicola conceptaculis perexiguis, discretis, globosis et corlici tumenti intra sorum medium stipatissime immersis gignuntur ; in altera e contrario locellis in tubercula aut strata tenuissima, nuda, peritheciis inixta. vel circumfusa, coadunatis. Pyenis obtuse verruciformis, crassa, e conceptaeulis plurimis, mulülocularibus et coalitis facta, neenon stylosporas erassas, ovato-oblongas, atrasque fovens, fungum nostrum in. Ceraso interdum comitatur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXIV, fig. 1-9.) 1]. Fragmentum corticis cerasini, tunicis exterioribus, membranaceis, pro maxima parte exutum, ut nuda appareat. Calospheria verrucosa nostra quae strato stupeo insislit; sori duo e conceptaculis maturis glabratis, pyenidem effetam Cenangii Cerasi Vn. singulatim fovent; alter e peritheciis duobus pilosis, pycnidem ejusdem nature sed juniorem stipanlibus constat; accedunt etiam pycnides solitari:, minores et recentiores, globum plereque sustentantes e cera seminifera exclusa, pallida et arefacta. 2. Sorus seorsim despicitur prioribus major et perfectior; pyenis Cenangii modo dicti multiplex et cirrifera centrum circuli occupat. 3. Sorus a vertice presectus pyenidem Cenangii Cerasi Fr. de more centralem et residuum exigui Calo- spherie nostre conceptaculi appositum ostendit. ^. Sorus alter ciale provectior, item a summo dimidiatus; pycnis peregrina solita spiraculis plurimis evacuatur et conceptacula duo juxlaponuntur; perithecii alius dimidium integrum vides, alius contra nonnisi minorem uteri partem reliquam. 5. Particula tenuissima parietis uterini exterius villiferi, intrinsecus autem fertilis. 6. Thece et paraphyses articulat:e simul proponuntur. 7. 'Thece seorsim adumbratz. 8 et 9. Spore mature, discreto. Figure 1-4 nalivam rerum demensionem bis decemplicem faciunt, cler eandem. multo magis ampli- ficatam tradunt, quippe microscopii compositi ope delineal:e sunt; omnes ex fungis vivis, eerasicolis, ineunte februario (a. MDCCCLI), Parisiis adumbratze sunt. VALSEI. 115 2. Conidüis dissimilibus sepissime commistis ; spermatus discrelis raro accedentibus. IV. MELANCONIS. (Tab. XIV, XV, XVI, XXILet XXIV.) * Fungus conidifer: STILBOSPOILE Horrwaxxio, Prnsooxio, Fmisto et asseclis. — MELANCONIA Lixxio, Nessio, Fnirsio, Scinprio, Movcgorio, Conpz, aliisque plurimis. — DIDYMOSPORIA Livio, Frigsto, GnvinLio, aliis- que. — CORYNEA Nzrsio, Scuwiprio, Conpxe, BrnkgLEo. — STEGANOSPORIA Conpz, FnrsENIO, Rurssio aliisque hujus etatis scriptoribus. ** Spermogonium : NAEMASPOIUE plurimis, ut videtur, et cerle Fnigsio. — LIBERTELL/AE Mazknio. 7* Fungus ascophorus : SPHAERLA varie plerisque rei mycologicie studiosis. — MASSARLE spec. Noranisio. ** Fungus integer : MELANCONIS Tur. in. Act. hebdom. Acad. Sc. par. lom. XLI, p. 709 (die xxi mensis aprilis, a. D. MDCCCLVI), et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, tom. V (1856), p. 109-111. Myczgumw. byssinum, parcum sepissimeque inconspicuum.. SrhowarA. inordi- nate gregaria, exigua, formae sepius regularis, orbicularia v. ovala, conica s. pulviniformia, carnoso- parenchymalosa, crassitudine autem maxime varia el quandoque tota fere byssina, pallida, lutea, fusca atrave, plus minus exslantia (exsería), semper glabra, maculeque definite. aut. matrici: subimmaculatie. insi- dentia. CowimprA nuda, simplicia v. multilocularia, ovata, oblonga lanceolatave, slroma integrum vel ex parte tantum legentia, sterigmate longiusculo v. breviori singula primum innixa, matura autem soluta, apoda, pulverea, aterrima, matri- cemque inquinanlia. Coxipior. seu microconidia eliam nuda, lineari-cylindrica , recla vel nonnihil arcuata, continua, pallida, discreta vel conidiis mixta, vulgo admodum exilia, quandoque tamen conidiorum crassitudinis zemula. SpznATIA breviter filiformia, incurvalta, gummi speciem auream vel pallidam sistentia, nune in siromate nudo et sulcato, nunc preterea in illius meditullio cavernoso gene- rala, interdumque, conidiorum instar, duplicis generis, minima alia, longiora allera. Penrrugcia ex utero globoso, collo autem exili, iequali et. vix exserto, modo semi-emersa stromalique circinalim incumbentia, modo in ejusdem penetralibus 15. 116 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tola sepulla. Tugcs longe eylindricze, oblongae v. obovatze, obtusissima, octo- spore, rarius letraspora, paraphysibusque linearibus et simplicibus vulgo stipatie. ellipsoides vel ovat:e, nudae. aut. utroque apice tum pallidze, tum saturate fucatze. Pvcvipia Sponm monostiche seu dislichas, aristatee, bipartilze vel multiloculares, stylosporis fecta ad sporarum similitudinem mire accedentibus, aliquando obvia. FuxeiLLi in vegetabilibus ligneis exanimis hypodermi, sola. tamen corticum recens mortuorum. strata. que laticibus mutritits adhuc. scatent ànhabitantes , vitam manifestam. sera eeslate. scopis jam auspicantes. gimnosporasque tunc. enitentes, abeunte vero. autumnali tempore aut lueme currente. fructibus ascophoris preterea superbientes. Spermatia duplicis generis hie interdum occurrunt. qualia in. Éutypis nonnullis vidimus (cfr. supra p. 61 et 62); porro quum conidiorum modus apud Melancones duplex etiam sit, arctior inde oritur analogia, sepe jam indigitata, spermatia inter et conidia, aut, si ma- lueris, spermogonia inter et pyenides. Hue etiam pro parte spectant qua attulit Elias Fiigs de Nemasporis quas « externa facie licet simillimas, duplicem habere statum » contendit, quoniam « sporidia nune minima et globosa (conidia), nune fusiformia et curvata» osten- dant. Hzc autem sic dieta conidia non vidimus globosa, neque nobis unquam comperire contigit sporidia ex iis oriri. (Cfr. Frigsu Syst. Mycol. t. IIT, parte alt. [1832], p. 158 et i79.) Causa quam hoc in opusculo tractamus nee mediocrem lucem , nec parvi pretii argumenta, e Melanconiorum studio et consideratione trahere nobis videtur. Id primum nobis concessum fore putamus spurios illos Haplomycetes, ut Melanconia, Stilbosporas, Corynea et consimilia, qui nonnisi simplici vel multiplici seminis structura stromatisque varia crassitudine discre- pant, sub eodem titulo hie consociare. Inter notissimos et. vulgatissimos ex ordine Conio- mycetum s. Sporidesmiaceorum Fiussu. (Syst. Myc.. t. ll, p. Abg, et S. Veget. Scand. p. 508) annumerandi sunt, neque eorum cum sinceris Pyrenomycetibus analogia myco- logos omnes huc usque latuit. Etenim ineunte saeculo vertente, Lixkius. Melanconium. genus dubium esse et ad Splherie immature similitudinem super fabrica quodammodo accedere jam pronuntiavit (vid. ejus Dissertationes in. Ord. pl. naturales, in Mag. d. Gesellsch. d. naturf. Freunde z. Berlin; scilicet Diss. 1 [1809], op. cit. tom. IIl, p. 9, et Dissert. I [1816]. op. cit. tom. VII, p. 31), etsi. postea minus sibi ceonfidisse videtur, et suum JMelancontum atrum (Dissert. I, loc. cit. p. 9, tab. 1 fig. 7!) inter fungos autonomos retinuit. (Cfr. 5p. PI. Linn. t. VI, part. 1t [1825], p. 93.) De Stilbosporis Prsoowws ipse sequentia scripsit : « J'ai aussi c (inquit) rapporté à cette division (suo nempe ordini vr, dieto Xylomycorum, varios Splue- eriarum. typos includenti) le genre Stilbospora, bien que ses espéces soient dépourvues d'un * |d. Melanconii Linkiani sporis globosis, simplicibus et — Con (Ic. Fung. t. I; p. 2, tab. 1, fig. 26) apud Wen- nudis, sepiusque in fagineo cortice vigens, vix reliquis — ceslaum Srmrivz (Womencl. Fungorum, p. 374) habetur, congruere videtur; quapropter simul cum Melanconio con nec forsan immerito. glomerato ejusdem. Lisxir, pro Coniolhecio Amentacearum VALSEI. 117 « perithecium ou. capsule; car, dans la réalité, ce sont des Sphweria dégradés! qui se présentent «seulement comme des (hec ou. utrieules dont elles ont la couleur noire, la. forme et la «nature un peu gélatineuse; d'ailleurs elles sont liées ensemble et non disperséóes comme «la poussiére des Coxiouvcr auxquels ce genre est associé mal à propos par quelques myco- vlogues.» (Cfr. Psnsoovu librum inscriptum Traité sur les. Champignons. comestibles [1818]. p. 52.) Priorem. Lixkui de. Melanconio opinionem a vero non discedere, plane infitiari non audet sagacissimus Frisius; quin imo eum Lmkio certissime accessisse multa declarant. Quasdam enim. Melancontorum. species Splueriis veris, ut S. turgide Pens. stroma suppeditare, et cum Splueriis circinantibus in uno eodemque stromate interdum simul occurrere; Melanconia au- tem alia pro Spheriis degeneribus habenda esse, et, exempli gratia, Melanconium betulinum. Scuw. et. Kzze.. nil nisi pro sua Spleria melasperma imperfecta valere, asserit; quapropter indicium exinde trahit summam quandoque analogiam indubiosque transitus Pyrenomycetes inter et Coniomycetes, scilicet fungos inter ascophoros (Ascomyceles Fn.) et basidiophoros (Sporomycetes Fn.) exstare. (Cfr. Figs. Syst. Orb. Veget. [1825], p. 193, et Syst. Myc. tom. Il [1832], p. 486 et 488.) ! Quid tamen celeberrimus magister de Melanconiorum. natura vere censuerit non clare per- spicitur; namque dum multos Stilbosporeos, sieut infimos Tubercularinos, Spilomatibus Liche- num et consimilibus esse analogos, nec vegetabilia sui generis, iterato hine affirmat (in Syst. Myc. t. Vl, p. A56, et Elench. Fung. t. IL, p. 81), illinc eosdem fungillos Spheriaceorum esse status peculiares, degeneres quidem, sed autonomos, olimque ad Pyrenomycetes optimo jure transferendos arbitratur (in Syst. Myc. t. Hl, p. ^77); ita etiam ut quemadmodum Myxotrichei, ultima Dematieorum sectio, ad Pyrenomycetes abeunt, sic inter Sporidesmia- ceos Stilbosporei, et quidem adhuc evidentius. (Cfr. Frizsu S. Veget. Scand. [1 8^9], p. 5o7, not. 2.) Nulla autem ex his sententiis, nostro saltem judicio, cum vero plane quadrat. Me- lancontum enim. nec Splieriam. degenerem et atypicam, ut. Spilomala. el Variolarie | Lichenes quasi monstrosos, nec fangum integrum seu perfectum ideoque vere autonomum reprwesen- tat. Ex quo prodiit prima nostra commentatio de multiplici seminum apud Fungos natura?, magis ac magis certi facti sumus Melanconia et. Stilbosporas tot. Spheriarum: diversarum coni- diferos sistere adparatus, singulaque propterea ipsissimas illas esse Sphieriías quie priorem e variis quas fertiles obtinere queunt, formam nondum deposuerint. Recentiores inter mycologos nonnulli etiam de Melanconiorum. natura et. necessitudinibus curarunt. Clar. Brnksnzus ejusque studiorum assuetus socius, cl. G. E. Dnoowzus, januario mense a. D. MDCCCLI, prope Bathoniam Angliw, aflinitatem Stlbospore: imnacrosperme Prns. ulmicole, eum Spluria quadam inquinante adeo. proximam intellexerunt, ut semina utriusque fungilli non solum per eamdem corticis materni rimam simul exirent, forma, cras- situdine coloreque subconsimilia, sed eliam ex uno eodemque vivo seu fungino pariete, hine * Dubia graviora de vera Stilbosporarum natura jam *? Ofr. Acta. hebd. Academie Sc. parísine , t. NXXII, protulerat Scuvwcngnos, quippe anceps ei videbaturutrum — p. A71-h7^ (sess. habita pridie kalend. aprilis, a. S. fungilli istius nominis sinceri cives regni vegetabilis forent. MDCCCLI), aut collectanea quee inseribuntur Annales des (Cfr. Scuvw. Enum. Pl. Sellandic, parte alt. [1803]. p. 180.) Sciences naturelles , ser. ut, t. XV, p. 377. 118 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. alia, illinc altera, quandoque ducerent originem. Dubia quapropter legitima de Slbospore iacrospermce Pzns. autonomia laudati moverunt euis qp ex hoc I IpOres en aucta qui- dem, ad hane usque diem retinuisse videntur. At cujus generis fuerit, necessitudo depre- hensa, quo nomine salutari merita fuerit, haud aperte pronuntiatum est. Quum tamen stil- bosporea semina Sphere socie non tribuere non potuerint, tunc placuit iis Friesianam adire opinionem, sporidia omnia seu sporas nudas « ascos exe reductos, » 1. ep aoe thecam cito consumptam s. destructam prima habuisse incunabula. (Cir. Fn. Sum. Veg. Scand. p. 907, nof. 9.) Atque si causam quiesieris cur magistro upsaliensi in argumento de quo agitur assenserint, in eo reperies quod rudimenta excipuli membranacet et infundibuliformis obso- lete iterata v. superposita in summis sterigmatibus aliquando adesse et Stilbospore semen quasi ex induviis laceratis exire crediderint. (Cfr. Hookgni Diar. Dot. EG im Ii [1 851], p. 319, tab. ix et x, et Denksuxt /ntrod. ad. Dot. Crypt. [1855 ], p. 330, n. 355.) Similiter incrassatum et nos ipsi vidimus sterigmatum conidiophororum apicem (ex. gr. eir. tab. nostr. XIV, fig. 15), vestigia autem cujuscunque tegminis inhzrentia neutiquam agnovimus. Cieterum justane est causa cur, seminibus certissime nudis apud tot fungorum typos, nobi- lissimos alios, viliores alteros, rite occurrentibus, similia Ascomycetibus infimis pertinaciter denegentur ? Quod si Melanconia et Stilbospore e fungis autonomis merito rejicienda sint, non ita de Melanconieis omnibus sentiendum esse contendit ill. Benxenzvs. (Introd. t0. Crypt. Dot. loc. cit.); dolemus autem quod typos istos digniores ac jure sui generis wstimandos designare omiserit. Tales enim si reapse exstiterint, signum sub quo hactenus militavere necessario mutabunt. Anglus alter mycologus super coniomycete quodam melanconieo, nempe Stilbospora cellu- losa Fn. (S. V. Scand. p. bo8), accuratam quoque edidit commentatiunculam quam eo stu- diosius eitaverimus quod thesim nostram perfecte comprobat. Fungillum acericolam julio mense a. S. MDCCCLV domi hospitem coluit Fredericus Cunnzv, paucisque elapsis diebus, Spheriam sinceram ex maculis stilbosporeis ipsis ortam vidit, eujus in penetralibus non solum thecas octosporas, sed etiam semina nuda stilbosporea quandoque commista miratus est. Asci praeterea peculiares areis conidiferis centrales sedebant qui conidia inter solita et thecas le- gilimas forma et crassitudine quasi medii, endochroma octopartitum, ut tot sporarum rudi- menta, fovebant. Inde lynceo mycologo colligere licuit Stilbosporam. et Splueriam adventitiam unum eumdemque fungillum, biformem, fore constituras. (Vid. Quart. Journ. of Microsc. Sc. vol. IV [1856], p. 197-199, tab. xr, fig. 8-25.) Missis Mel /is et Stilbosporis, qua de Coryneis summopere affinibus dicenda sunt paucis absolvemus. Coryneorum, nomine post. Nsgsivw. salutantur stromata quidam pulviniformia, nigerrima, strato Melanconiorum prolifero vulgo crassiora, nudis autem seminibus pari modo conspersa. Semina hzc multiloculata, alia aliis magis haerere s:epissime videntur quam ut Melanconiorum more matricem inquinare valeant; matura nihilo secius ab invicem solvi, quin jove sieco In pulverem abire et Contosporiorum. instar disseminari sexcenties comperimus. Discrimina ma- joris momenti, si qua inter Corynea. et sic. dictas Stilbosporas interfuerint, percipere nequi- VALSET. 119 mus; quare neutiquam miramur cur quoad veram naturam seu, ut aiunt, morphologicas rationes, Corynea nec pluris nec minoris quam Stilbospore facienda sint. Huic autem opinioni nostra: jam dudum prolate si quis hactenus, preter Th. Banus, . hieserit!, plane ignoramus; neque etiam novimus utrum alicujus observatis comprobata fuerit, an infirmata. De Coryneis longe aliter sentit ill. Frisius qui postquam ea Dothideis maxime analoga olim wslimavisset. (cfr. ejus Syst. Orb. Veg. part. 1 [1825], p. 191), ad Suctides Discomycetum ut typos degeneres trahere dein satius duxit; sporidia subclavata quibus utuntur ex ascis haud evolutis oriri, ideoque Corynea cum. Stictidibus, mediante Cryptomycete Grevilliano, cadem conjungi necessitudine arbitratus est quae Stilbosporis cum. Sphevis est. (Cfr. Fn. Syst. Myc. tom. III [1832], p. ^73, et Sum. Veg. Scand. [1 849], p. hh.) Corynea. a Stilbosporis apud plerosque nomenclatores preter naturam maxime elongantur; inter Hymenulaceos Gymnomycetum prolaudatus auctor ea recenset; Stilbosporas autem inter. Haplomycetes. (Vid. S. Veget. Scand. p. A^ et 508.) Corynea cmterum non minoris alque. Melanconia plerisque. :estimantur, et pari jure (num autem rectius, negamus) pri- valum agmen dueunt. (Cfr. Fnissn S. V. Scand. p. ^73, et Conn. fntrod. ad Myc.. Stud. p. 138 et 164.) Quidquid super Melanconio attulimus, de Coryneo, nisi nos omnia fallunt, similiter valet; ambo subsimilem conidiorum formam Spheriamque nondum perfectam, nec aliud, Frigsi pace dixerimus, ascomycetis genus exhibent, quapropter sub eodem titulo hie ea sociare expedit. Et quemadmodum lypi quidam sui juris, ut Phragmidium. Lixkn , Stilbo- sporis immerito juncti sunt, sic etiam Podisoma Lx. item. Uredineorum slirps nobilissima, Corynei consortium, a magistro upsaliensi sibi impositum, indignanter respuit. (Cfr. Fn. S. V. Scand. p. 7h et 507.) Agnita nune vera tum Stilbosporarum, tum. Coryneorum. natura, insuper dolendum est quod peculiares generum series ex his singulis trahant, nomen quo designantur. (Cfr. Frazsu Syst. Myc. t. VT, p. ^59 et. /iz7; S. V. Scand. p. ^73; Conpz Anleit. z.. St. der Myc. loc. cit.) Ne in praefatis nos erravisse credideris, benevole lector, icones adeas qui accedunt (tab. XIV-XVI, XXI et XXIV), ac potissimum fungillos ipsos quorum mentio esl attentis oculis vivos serutari velis, quisumus; conidia et perithecia ex ipsissimis stromatibus simul oria, spore ad conidiorum similitudinem | fact:w, spermaliaque insuper s:pe accedentia, quiequid in animo tuo dubii remanserit utique tollent. * Macro- seu mel: idis simplici (Mrraycoxia et. Dinvuosponii Lixxio, lrigsio, Gnivinuio, ciel. ). 1. MzraxCONIS sTILBOSTONA. * Fungus conidifer : MarAxcoxiUM. picoLon Nges, Syst. d. Pilze, p. 22, n. 1, tab. ir, fig. 27, ut saltem plurimis videtur; fungillus aulem Neesianus quernea matrice nec, nostri more, betuligna, uti dicitur. — Friss, Sel. Suec. fase. VIII (1822), n. 298 (in ramulis betulinis); Syst. Myc. t. MM (1832), p. 488. — Conpz, Icon. Fung. t. I (1837) 2E ' Baliani assensus nobis auctor-est Arminius Horruasx in ScntecurENDALU Ephemeride Botanica , V. XX (1862), p. 267. 120 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. p. 2. tab. 1. fig. 33 eL 3^, saltem ut videtur. — Ranszwr. Herb. Myc. ed. alt. fasc. VI (1857). n. 590*, non autem n. 590". Mzraxcoxivm nETULINUM Scuw. et Kzz. Deutschl. Schw. est. — More. et Nrerr. Stirp. Vog.-Rhen. fase. VIT (1820). n. 67 n. 299 (in cortice betuligno crassiore). MaAxcoxi. ELgvaTUM. Conpa, Icon. Fung. t. III (1839). p. 22. tab. iv, Dipyuospontew. gLEvATUM. Lk. Spec. Pl. Linn, t. VI, part. u (1 855). p. 9 p. ^86. Dipyuosronruw. ngruLINUM Gne. Scot. Crypt. FL. t. V (1827). tab. ccrxxit. fasc. IX, n. 208, plurimos saltem penes auctores fides o. — Fnirs, Scler. Suec. fasc. VIII (1822), fig. 60. A, — Fries, Syst. Myc. t. VL (1832). ** Spermogonium : Frussto , Scleromye. Suecice , fasc. III (1820), n. 107. juxta exemplare hujus herbarii Nagwaspona cnocEA (Prus.) À . fungus sic dictus fagicola est et. potius ad Melo- quod continetur in Musso parisino. — Non Prnsooxio cui ; aut. Quaternariam. Persoonii nostram spectare videtur. (Vide supra, p. 8^ et 103.) Base. Herb. Mycol. ed. alt. fase. VI (1857) gramma rubricosum (Fn.) Naguaspona AUREA Fmurso, Syst. Myc. t. UT, p. 158, n. 1. — n. 584 (in cortice crassiore Betulee albe). LinenrELLA BETULINA Mazrmio in Ann. Sc. nat. ser. 1, t. XIX (1830), p. 276. tab. v, fig. ^, quem typum per- peram olim traximus tum ad Diatrypen Stigma Fn. (in Act. hebd. Acad. Sc. par. t. XLI, p. 706), tum ad Melanconim lanciformem nostram (in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 117, nota 1). ** Fungus ascophorus : 8 Sprint. sriLposroMA Fn. Scler. Suec. fasc. V (1821), n. 145 (in Betule cortice). Spnania sriLBOsTOMA & Papvra Fm. Syst. Myc. tom. II (1822), p. ho^, n. 182. — Morc. et NzsmL. op. cit. fase. X (1833), n. 960». — Krorzsen, Herb. viv. Myc. fasc. Il (1832), n. 159. — Dzsuaz.. Pl. Crypt. de Fr. ed. alt. fase, XVI (1843), n. 757. — Fred. Cunnzx, in Act. Soc. Linn. Londin. tom. XXII (1858), p. 278. n. 149, tab. xivnr, fig. 1^0. Varsa srizposroaa J. Kickx , Disquis. sup. Fl. Crypt. Flandrie , cent. VI (1846), p. 16, n. 22, descriptiuncula vix fida. SpiLERIA PULGHELLA Fred. Conn. in Actorum Soc. Linn. Londin. tomo XXII, modo citato, p. 280, tab. xrvur, fig. 150 et 153. — Non Prns. *** Fungus perfectior, nisi integer : Maraxcoxis sriLposroxA Tur. in. Comptes-Rendus de l'Acad. des Sc. tom. XLII, p. 703 (d. xxi mensis aprilis, a. D. MDCCCLVI), et in Annal. Sc. nat. ser. 1v, tom. V (1856), p. 109. Fuxciru stromata seu tubercula fructifera, discrela, conica, obtusa, suberino-carnosa, solida, ex integro pallida, flava s. vitellina, et millim. 3-4 crassa, mycelio byssino. parco, albido brevique singula imponuntur, aream non definitam sed pallidam sub coriaceo s. papyraceo materni corticis strato gregaria lenent, et qua pre cieteris exstant sepissime In medio coangustala veniunt. Paucissima in spermogonia ex toto vel pro parte tantum convertuntur. Srrnwocova omnium perfectissima potissime in cavernulis labyrintheis quibus undique confodiuntur spermatiorum feracissima sunt, licet etiam in superficie sulcis fertilibus passim exarentur; spermogonia autem altera intus solida et sterilia consistunt, nec nisi in pagina superna, varie suleata, hymenio spermatophoro illinuntur; quedam ex his hine spermatophora, illine conidiophora observantur. Srrn- wr. exiliter cylindrica, utrinque obtusa, continua, in areum modice incurvata, imo quandoque subrecta, gummi speciem dilute auream, in gultas vel eirros exiles pro VALSEI. 121 more excelusam, constituunt; alia o0"",013-09 longa sunt, alia contra iplo breviora. Corpuscula ulriusque peneris sepius in slromatibus discretis gignuntur, aliquando lamen in eodem tuberculo simul proveniunt. Coxmr ovata, alra, levia, mutica, 0"". 913-016 longa, 0"",007-01 lata, utrinque obtusissima, unilocularia, sterigma- libus exilibus, simplicibus et 0"",015-095 longis primo. nituntur, nuneque in solis stromalis lateribus, quasi in monliculi declivibus, nune etiam in ejusdem lacunosis penetralibus generantur; pulverem solitum atrum s. potius pullem ( Melancontum Auct.) matura fingunt quz, cortice supra summum stroma anguste rimato, jove pluvio pro- fluit aut cirrorum in modum eructatur. Conidia haee, dato loco et lempore opportuno. e venire dehiscente germen lineare promunt. CowmrorA preterea anguste subeylin- drica, recta, conidiis dimidio breviora, pallida, sterigmatibusque linearibus initio sin- gulatim suffulta, modo inter conidia majora simul naseuntur, modo in certis pagine stromatice spaliis segregantur. Penrrukci atra, creimanlia, rarius coacervala, in summo stromalis strato et interdum quasi superficialia postea latitant, exileque el incumbens protrudunt collum eujus apex haud incrassatus et anguslissime pertusus landem nonnihil exstat. Eorumdem uterus globosus ascos fovet lineari-oblongos., o"".065-08 longitudine et o"".007-01 crassitudine squantes, deorsum breviter attenuatos, obtusissimos et singulalim octosporos. Sronz elliptico- vel sublanceolato- oblongze, recle, utrinque obtusz et expertes omnis appendicule, septo medio trans- versim divisie, albidae, 0?".016-019 longx et o"",0065 crasse, oleum grumulosque includunt, ac germina linearia 1-2, aut e latere aul ex apice locellorum, favente loco et tempore, mittunt. ; Crescit intracorticalis in truncis, ramis, ramulisque Detule albe L. recens ciesie v. demor- tug, nondum autem exsucci, vstate, aulumno hiemalique lempore. Circa Parisios et Ver- salias nobis jampridem quotannis frequentissima occurrit. In truncis januario februariove cowsis,, fungilli conidia s. melanconium prima zstate sequenti adparere incipiunt, et per totam hiemem copiosa sparguntur. Conceptacula autem ascophora plerumque non- nisl hieme exeunte maturescunt. Conidiorum contenta quandoque e guttis duabus oleosis et discretis constant, proptereaque speciem bilocularem his seminibus impertiunt; ea aulem, contra Nzrsir sentenliam, semper indivisa reapse manere assidua docet observatio. Clar. Drnkgngr verba qua sequuntur rem comprobant : «In Frurs's "specimens (inquit) in. Scleromycetibus. Suecicis, the sporidia of Didymosporium elevatum. Lx. are. not * didymous, neither are they in D. GnzviiuE's plant. More modern mieroscopes show clearly that the «supposed septum arose from an optical deception, caused by the presence of the nucleus. » (Cfr. Bznk. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. 1, tom. VI [1841], p. 438, n. 250.) Quapropter. Melanconium hicolor Ngxsu et. Didymosporium elevatum Lixkii unum eumdemque sistere fungum, simulque ne minimam quidem superesse causam cur genus Didymosporium in systemate Mycetum retineatur, satis superque omnibus palam est. Fungilli spermogonia rarissima offenduntur; structuram prorsus imitantur eorum quae Stictospheerüe n. 16 122 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. m * B . . . -* i : y r ^ has x T B et Quaternarüis nostris solemnia sunt; ideireo microspora sola s! repereris, ince Lus hirere poteris utrum Melanconeos nostre, an. contra Stictospherie spermogonta intuearis. Spermatia longiora Melan- coneos stilbostome ab homonymis Quaternariarum nostratium corpusculis sine negotio distinguuntur. EXPLICATIO ICONUM. ( Tab. XV, fig. 1-12.) ]. Cortex betulignus in quo stromata vari salis Melanconcos stilbostome: nostro: sub epidermide per- gamena pedetentim rimata et quasi ocellala protuberant; eonidia copiose parciusve fundunt, matricem fee- dant; aliud, avulsa cuticula, pro maxima parte nudatur; allerum adversum, imam scilicet iconis partem occupans, simul atque conidiorum pulverem atrum hiuc et inde vomit, osliolis insuper peritheciorum pro- minentibus in centro quasi punctis notatur. 2. Stroma recens, sterile superne, utrinque autem conidiferum, a vertice scinditur; membrana cor- licec jam supra rumpuntur. 3. Stroma itate proveclius , licet conidia tantum hactenus prompserit , pariter dimidiatum exhibetur. A. Portiuncula (tenuissima el vices acoLxxx circiter aucta) stromalis bifariam conidiophori et a vertice dissecti (novembri mense a. MDCCCLV). 5. Conidia qui octobri mense (a. MDCCCLIII) seminata statim ediderunt germina. 6. Stroma adultum prorsus nudatum sectumque ; conceptacula media sepullaque fovet, et conidia simul e variis peripheri: parlibus gignit. 7. Stroma similiter dimidiatum, conidiorum expers, peritheeiorum autem ferax; epidermide rupta slipatur. 8. Cortex stratis pergamenis omnino exutus, ul imposita stromata, pleraque plus minus conidifera zona- que byssina cineta, in conspectum nuda veniant; e duobus inferioribus alterum conidiis hinc et inde tegitur, protereaque nonnulla conceptaeula fovet; alterum e contrario peritheciis incumbentibus et partim revelatis totum obruitur; peridia etiam in stromatis ejusdem. meditullio latent quo non nisi ostiolis punctiformibus produntur; sub litlera v serobiculos vides in quibus peridia confertim nidulabantur qua eum stromate materno et corlicula haerente modo avulsa sunt. 9. Thecw seorsim spectat. 10. Spore libera. 11 et 12. Spore ali» que, ineunte februario (a. MDGCCLVI), germina protruserunt; tertio die post- quam sabe sunt observantur. Fungilli adumbrati in cortice Betule albo L. omnes prope Parisios vixerunt. Figure A, 9 et 10 vices circa cccrxxx praeter nativam rerum demensionem auct: sunt, figure autem 5, 11 el 19 vices ccccrxxx. 2. MzrzawcONIS ÁN. * Fungus conidiophorus : SriLBosPonA MichosPERMA Prnsoowio, Obs. myc. fasc. | (1790), p. 31, lab. wu, fig. 3, pro. parte saltem, ut videtur; minus quadrant auctoris verba in sua Synopsi Fungorum, p. 96, n. 5. MzrAxcovivM. spiEnorpEUM Livio , Sp. Plant. Linnei , tom. Vl, part. alt. (1825), p. 92, n. 7, saltem etiam pro parte, excluso autem synonymo Nestleriano (Stirp. Vog.-Ien. fasc. IV [1813], n. 384) citato quod sub titulo Stilbosporc: microsperme Ves. (Syn. Fung. p. 96) fungillum rhamnicolam designat. — Fmirsio, Syst. Myc. t. III (1832), p. 488, n. 3, item partim. — Mazznto, Stirp. Crypt. Gallic, ed. alt. fasc. III (1838), n. 1o; fungillo in cortice alneo, prater auctoris dicta cui rhamnicola existimatur, vigente. VALSEI. 133 MzzaxcoxiUM. APiocAnPUM £. Alni Conpz, Icon. Fung. t. I, p. 3, tab. vir, fig. 13. — Ranexnonsrio, Herbario Mycol. ed. alt. fasc. V (1857), n. 469. Dipyuosroniuu Arx: Ovruo in delectu quodam Pyrenomycetum Helvetiorum (n. 57), apud Herb. Mus. par. CrrisPona cAnmoxAGEA (Fm.) Lasomio in Rangxuonemi. /Terb. Mycol. edit. alterius serie noviss. fasc. IV (1861). n. 358. — Non autem Fruzsio qui sub dicto cognomine quoddam pyenidis genus macrosporum in suis Sclero- amycetib. Suecie , fasc. VITE (1822), n. 946, evulgavil. ^* Fungus ascophorus H Spi ERIA THELEDOLA Cunngio in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII (1858). p. 280, tab. xvi, fig. 158, saltem pro parte. — Non autem Frussio. ** Fungus integer : MzLaxcoxis Azxi Tur. in. Act. hebdom. Acad. Sc. parisine , t. XLIL, p. 709 (aprili m. a. MDCCCLVI), et in Ann. Sc. nat. ser, 1v, t. V (1856), p. 109. Pnoxma fungilli hujus cum. precedente. necessitudo. "l'enzncvra ejus slromalica conica, exigua, depressiuscula, millim. 2-3 diametro vix excedunt, naturam subeream ex ulrieulis ovalis, oblongis et multifariam socialis quibus struuntur, trahunt, colorem dilute flavidum. aut subalbidum obtinent, et quasi tota hypoderma aut verliee. vix exserta offenduntur. Plurima conidifera tantum, pauciora conidifera simul et perithe- ciorum gravida, in iisdem ramis sepius occurrunt; area cui insident certis limitibus haud definitur, nec peculiari insignitur colore; myeelium autem byssinum, albidum parcissimumque stromatum basim primitus cingit. Coxria late ovata v. elliptico-rotun- dala, inilio subachroa, pedetentim vero saturate nigrefacla, 0"",01-013 in longitu- dinem et o"",065-0075 in crassitudinem matura equant, suffuleris exiliter linea- ribus, stipatissimis, o"",09 circiter longis, simplicibus vel e basi pauci- brachiatis singula primum imponuntur, pulvereque copioso el fuligineo-atro coni stromatiei latera, imo conum inlegrum cum inquinaverint, per corticulum haerentem, sed angus- üssime fissum, cirrorum erassorum v. pasto diffluentis sub specie prodeunt, librumque nalalem undique fedant. Loco tempestateque faventibus, conidia qua humore oleoso pro more replentur, germen exile, tandem fucatum apiceque septiferum et multimodis anguloso-genieulatum, e ventre vix conspicue dehiscente aut perforato exserunt. Ger- mina hec, conidiis in aqua degentibus, sepissime vertice emergunt, assurgunl. Coni- diis sinceris, alris, paree copiosiusve miscentur conidiola breviter et anguste elliptica vel lineari-oblonga, utrinque obtusissima, recta (interdum fortassis nonnihil incurva), o"",0065-008 longa, 0"",0015 vix crassiora, albida, rarius conidiorum instar, dilu- tius aulem, fucata. Penrmiscrs globosa, altra, e pariele tenui, in imo stromate, sub exiguo corlicis strato pauca latitant, collumque exile sigillatim agunt, ita ut in vertice conuli brevissime promineant. Turcas fovent oblongo-lineares, 0"".97-08 circiter longas, vix caudatas, oblusas et monostiche octosporas. Srons anguste elliptica vel oblonge, utrinque obtusissimze, scepius ineurvatie, medio tandem angustatz, septoque tunc in loculamenta duo :equalia divisae, materiem ex grumis oleumque albidie fovent, 16. 124 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. TL . : o Ene mm 5 d " o»".05-025 in longiludinem obtinent, crassitie o"", 9065 Un excedunt, setulaque curvula, o"",01 circiter longa, el tandem v. appendieula terminali, exili, hyalina, ; c Germen lineare e latere vel ex apice nudato decidua seu pereunte, utrinque ornantur. i : utriusque locelli congruo tempore protrudunt quod initio crassiuseulum intra hebdo- madis spatium in ramusculos exiliores abit septisque dividitur, partitione, ul assolet, e basi ad germinis apicem progrediente. Gregaria nascitur a prima state in hiemem usque decedentem, in cortice truncorum ramorumque, gracillimorum quidem, Alnt glutinose Gxnrw. inde a paucis (v-vir) mensibus cesi, demortuz. Haud infrequens est in agro parisiensi et. versaliensi (Modoni, Cavillz, ciet.) ; Bellomontii ad Isaram nobis occurrit augusto mense a. D. MCCCLIT, ac dein quoque prope Fontembellaqueum , media state. Conceptaeula ascophora, pleraque vero nondum absoluta seu perfecta, inchoante julio jam inve- niuntur; conidia autem et conidiola tune temporis etiam abundant, imo jampridem sparguntur. Prater varia seminum genera modo descripta, gemmse multiformes, globos scilicet, ova», oblongae v. cylindricie, rectae aut curvata, pleraeque autem simplices, de crassitudine preterea maxime varie (hinc enim o"",0065-016, illine o"",0065 sequantes), omnes leves, pallide et qualibet appendieula vacus, e summo stromate dissoluto et pulveraceo facto quandoque oriuntur. Stromata que gemmas has pariunt cetera crassitudine prostant, colorem dilute vitellinum v. stramineum non mutant, mire tument et in pulvinum obtusissimum, modo a latere conidiferum , modo contra conidiis atris et coni- diolis simul destitutum, ita informantur ut discum Dermatee conidiophorum mentiantur. Gemma ma- ture , liberz fact, sinceri seminis instar germen filiforme hinc aut inde protrudunt. Tales, ni fallimur, e stromate summo Splwerie (Valse) Radule Vn. (Sclerom. Suec. n. 78) pariter dissoluto enatas vidimus. Propter stromatis formam , naturam coloremque, nec non conidiorum utriusque generis et sporarum flbnef I, Ml, figuram, ad Spheriam a paj Fn. seu nostram stilbostomam, modo descrip- lam, proxima accedit Melanconis Alni; tute autem sporis curvis et aristatis, ut c:eteras taceamus notas, diseriminatur. Conidia atra sinceriora, forma et colore pedetentim mutatis, attenuatis, ad conidiola , imo fortassis ad spermatia propler exiguitatem formamque aque legitima, mire transeunt; cumque talia corpuscula in iisdem vel consimilibus contiguisque stromatibus gignantur, ne minimum quidem dubium oritur quin ad eumdem et ipsissimum fungillum omnia aquo jure spectent. Haud impari gymnosporarum multiformium abundantia, Spheria Laburni Pnsoovio, sicuti jamdudum notavimus, inter confamiliares item insignitur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXI, fig. 19-33.) 19. Frustulum (auctum) corticis alnei, Melanconim. Alni Tur. alentis, partim. nudatum proponitur, ita ul stromata conidifera tria, omni velamine amoto, a vertice cernantur; ex his alterum biceps est, alterum pro parte tantummodo conidiis conspergitur. Stromata quz litter: c respondent epidermide conidiis copiose sparsis inquinata velantur; stroma effectum sub signo v inspicitur. 20. Stromata s. tubercula duo per mediam partem dissecta; parenchyma densum quo formantur ob colorem dilutiorem a cortice supposito facile discriminatur; conidia ex iisdem aterrima nascuntur, que per epidermidem ruptam pultis in modum sepius diffluunt. Perithecia varie dissecta stromati substernuntur. VALSEI. 135 21. Stroma alterum, pariter dimidiatum, sola valuit perithecia generare. Epidermis illi , sicuti prioribus, rupta incumbit. 22. Pars minima, maxime aucta, stromatis conidiferi , quasi immersa in aqua exprimitur. Conidia nume- rosissima suis suffuleris singula herent; alia, nec pauciora, libera conspiciuntur. Conidiola pallida conidiis alris miscentur. 23-27. Conidia atra qui dato loco opportuno, julio mense (a. MDCCCLX), Cavillae Versaliorum ger- mina protruserunt; germina tertiodecimo die post seminationem conspiciuntur. 28. Conidia alia item germinata, sed magis amplifieata (vices circiter ccocLx ). 29. Ascus sporis vix maturis refertus. 30. Spore seorsim spectat, guttisque oleosis v. plasmate granoso farta. 31-33. Endosporwe qui in aqua Parisiis germinaverunt, ineunte februario mense a. S. MDCCCLVI; vices ccccrx augentur. Figur» 20 et 21: nativam rerum magnitudinem vices xi, figure autem 21-27, 29 et 30 vices cCCLXX excedunt; preter fig. 33-98 et 31-33, omnes, ineunte augusto (a. MDCCCLII), ex fungillis Bellomontii ad Isaram apud Bellovacos nobis obviis (vivis), delineate sunt. 3. MzrANCONIS CrnYsosTROMA. * F'ungus conidiophorus : MzarANcoxIUM nicoLon f ramulorum, nisi forsan Conpz, Ic. Fung. V. 1(1837), p. 2, tab. 1, fig. 34 , saltem certe Tunzvnonsrio, Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 59o" (in ramulis carpineis, apud exemplum quod penes nos est). Mzzaxcoviv stcnosronus. Nzxsro in. Senexogun Syst. Veget. t. IV (1827), p. 565, auctoribus tum clariss. Sosthene Dr Lacnorx in litt. ad. nos humanissime missis, tum b. Mazznio in suis Stirpib. Crypt. Gallic, ser. noviss. fase. XVI (1860), n. 753, ubi tamen, preter enuntiata,, nil nisi Melancontum bicolor Negsn in. Betulee corlice datur, saltem apud exemplare quod in Musceo Bot. parisiensi continetur). — Vix autem Conpz, Jc. Fung. t. 1, p. 3, tab. 1, fig. ^o. ** Fungus ascophorus : SrigniA. xaxrüOsTROMA Moxrawio in. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. 1 (1834), p. 201, n. 23, tab. xir, fig. 4 (de peri- theciorum forma et thecarum fecunditate non fida). — Mazrmio, Stirp. Crypt. Galli, ed. alt. fase, XXIX (1848), n. 1406. — Non autem Senwrivrrzio in. Actis. Soc. philos. Amer. ser. alt. t. 1V (1834), p. 193. n. 1219. Varsa cunrsosrnoua Frizero, S. Veget. Scand. p. 1h19, n. 3a. — Mowrawio, Syll. Stirp. Cryptoy. (1856), p. 221. n. 766*. — Connzo in Comment, Soc. Linn. Londin. t. XXII (1858), p. 280, n. 164, tab. xivur, fig. 160. — Dunkztuo et Dn. in Ann. and Mag. of nat. History, ser. ut, vol. IIl (1859), p. 368, n. 861*, tab. x, fig. 16 (endosporas exprimente). Varsa xavruosrnoua Tur. in Aun. Sc. nat. ser. wv, t. V (1856), p.ti7. Foxai stroma subereum, luteo-virens aut flavum , in discum exiguum, orbicularem el tenuissimum, sub ipsa corlicee matrieis epidermide extenditur, medium autem in conum assurgit eujus verlicem truncatum supra tegmen peregrinum nonnihil effert. Inde fit ut cortex hospitalis tot diseulis punetiformibus, vix exsertis et laxe densiusve sparsis foretur, notetur, quot stromata fovet. Ex tota ipsa disci latentis pagina, vel ex definita illius parte, nascuntur conidia continua, levia, mutiea; nunc vero melanco- niea , nempe late ovata et hinc nonnihil acuta, 0?",013-015 in longitudinem et 0?",0 1 126 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. vel paulo amplius in crassitudinem adipiscentia , recta, nigerrima guttamque oleosam et erassam singulatim foventia; nunc contra cilisporea , h mm ES utrinque obtusa, interdum quadamtenus curvata, o0"",01-013 longa, 0 ,9035 oob plasmate farla, pallida et quasi sordide carnea. i. e. ovato- vel lineari-oblonga, crassa, guitis oleosis duabus simul et Quarum protosporarum genus utrumque, vulgo discretum, in pultem aut cirros, pro aeris conditione , exigitur et almum corticem feedat. Prirrugcis m circulum simplicem, sepissime interruptum, diametro unius et alterius millimetri, rarius majorem, laxe instruuntur (vi-x insimul), utero globoso tument, collum autem longiuseulum et specie laterale demittunt, nec nisi ostiolo exiguo ac vix exserto lucem petunt. Nvcrsus. palli- dus maxime ex thecis oblongis, crassiusculis, deorsum breviter attenuatis et octosporis constat. Sron sepius in seriem. duplicem, saltem. pro parte, intra suum sacculum digeruntur, formaque et crassitudine, instar conidiorum cylisporeorum, mire variant; modo enim mieroconidia crassiora omnimode zemulari videntur, nunc contra in utraque parte duplo majores sunt, simulque biloculares et in medio septifero angustatz. Tunica externa. utuntur achroa, tenui el hyalina; plasmate autem et oleo (cujus gutta pro sporidiolis Movraxio. perperam habentur) flavis aut luteo-virentibus replentur. Sub ipsa uniuscujusque sori maturitate, libere excluduntur et quasi pulvis parcus, nitide aut dilutius flavidus, cortici quo stroma velatur insperguntur. Quum germinant, endo- sporium ex alterutro apice et sub solita filamenti pallidi specie protrudunt. Gregatim el quasi sine stato ordine nascitur, brumali tempore, in cortice arido Carpini Betuli L. Maturam aut juniorem swpissime legimus in sylva Bolonia, Parisiis suburbana, Modoni et Caville Versaliorum, olimque Bellomontii ad Iearam. Specimina omnimodis fer- tilia ex agro Pietonum nobis humanissime misit clariss. Sosthenes Dg Lacnoix, quem sagacis- simum virum minime fugerat multiplex fungilli natura. Quo crassiora sunt. microconidia, eo etiam colore saturaliora, ita ut placentulae fertiles ex quibus proveniunt, sub epidermide hirente sed pellucida quum observantur, tubercula melanconiea nondum matura mentiri videantur. Endosporee majores , ni fallimur, intra perithecia illa potissimum generantur que in stromatibus melanconieis oriuntur. Conceptacula perfecta deprehendimus tum in tuberculis cylisporeis, tum in melanconieis, sed rara apud utraque; contra, ut mos est, fructus eosdem abunde gignunt stromata qua omni protosporarum genere destituuntur. Valsam. sinceram. carpinicolam novimus quae AMelanconeos chrysostrome nostre. habitum. et speciem ila refert ut oculum. inermem decipere queat. Dignoscitur tamen absque negotio, microscopil ope, maxime spermatiorum curvatorum colore saturatiore, copia parciori et typica exiguilate, nec non endosporis lineari-cylindrieis, curvis et continuis. Meperitur etiam in carpineo corlice Valsa altera, stromate item nitidi coloris, nempe rubro-aurato insignita , conceptaculis autem paucis, subconglobatis, et sporis crassis, lanceolatis, rectis, unilocularibus et pallidis, cum a priori, tum a. Melanconi chryso- stroma (Fn.) abunde diversa. j VALSEI. 127 EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXIV, fig. 14-20.) 14. Stroma JMelanconeos chrysostrome nostro, a summo presectum, bifariam fecundum deprehenditur; hinc enim coni stromatici latus conidia nigra (melanconium) copiose genuit iisdemque protrusis epidermi- dem almi corticis obruit; adversa autem latera perithecium decumbens et nune dimidiatum fovent. 15. Stroma alterum, item a vertice dimidiatum sed epidermide matricis pro maxima parte nudaturn ; me- lanconii loco pulticulam pallidam e microconidiis spermatiomorphis s. cytisporeis effundit, simulque concep- laculum ascophorum in altera parte nidulans ostendit. 16. Conidia nigra s. melanconiea semina, libera aut nativis suis sterigmatibus adhuc innixa. 17. Mieroconidia pallida, forma et crassitudine maxime varia; nonnulla natalibus suffuleris insistunt. 18. Fasciculus ex thecis gravidis sed inzqualis catis. 19. Spore libere; forma et magnitudine non minus variant quam microconidia. 20. Nonnulle ali; endosporw, loco favente, germina (augusto medio a. MDCCCLXII) prompserunt. Fig. 1^ et 15 nota bis decuplo majores sunt, reliquie vices circa cccuxxx pariter aucto? sunt; omnibus hi fungi carpinicolie exprimuntur quos ex agro Pietonum humanissimus noster Sosth. nz Lacnoix, vere proxime elapso, nobis misit. A. MELANCONIS SPODLEA. MzzAxcoxis spoptza Tur. in. Actis hebdom. Acad. Sc. parisine , t. XLIL, p. 703 (d. xxr m. aprilis a. MDCCCLVI) , et in Ann. Sc. nat. ser. v, UL. V (1856), p. 109, cum descriptiuncula. l'uxeraa: stromata depressa, orbicularia ovatave, millim. 2-3 lata, in centro acute conica, dilule vel saturatius cinerea. aul quadantenus ceruginea, interdum zona albida angustissime cinguntur senescendoque vix fucantur; modo quasi sine lege corlici natali insperguntur, modo contra 1n series longitudinales, nostri instar. Melogrammatis Bul- liardi, digesta videntur; sub epidermide angustissime el brevissime rimata modice tument, eaque arcte applieita ita velantur ut suum verticem acutum vix ac ne vix ultra protrudant. Ex omni stromatum pagina et maxime eorum qui minus exstant, oriuntur conidia, sterigmalibus brevibus primum innixa, matura breviter oblonga, anguste obovata aut quasi cylindrica, uniloeularia, quandoque in medio eoarctata, nonnihil hine acutata, 0"",012-016 longa, et o"",007 circiter crassa; quae guttas oleosas sub legmine levi, atro solitoque tenuiori fovent, pullem. copiosissimam (melanconium) et eirros erassos, mullifarios ac multimode erumpentes sistunt, corlicemque maternum. jove pluvio favente, late feedant. Sunt etiam stromata in quibus conidiorum loco mi- croconidia proveniunl qua spermatia mentiuntur; talia corpuscula anguste oblonga s. lineari-eylindrica, continua, recta, vix eurvula aut quasi flexuosa, 0"",01-013 in longitudinem, et 0"^,0035 1n erassitudinem obtinent, plasmale pallido referciuntur el. propter ocellum medium szpe biloculata videntur; cera pallida ex albido sordide diluteque luteola vel roseola areas suas natales illinunt et sub cirrorum assueta specie 138 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. demum in lucem veniunt. CoxcePracura ascophora, ut Melanconibus mos est, in stroma- tibus illis potissimum generantur quee conidia alterutrius generis parca nullave genue- runt; utero globoso et exiguo colloque exili, longiusculo et decumbente singula uluntur, lota sepius stromalum penetralia tenent, quin imo In ipso corliculo slipala (xw in- simul) et velata excipiuntur, exterioribus in orbem, epidermide avulsa manifestum, digestis. Unicuique est ostiolum haud -incrassatum et brevissime exsertum; nucleus aulem aler e thecis cylindricis, nonnihil claviformibus, obtusissimis, deorsum bre- viter atlenualis, oclosporis, o"",08 circiter longis et o"",0 1-013 crassis, nec non e paraphysibus linearibus et paucissimis. Sronz oblique monostichz, vel in medio asco distichee, formam oblongo-elliptieam. aut quast cylindricam, colorem tandem atrum et septum. medium nanciscuntur; singule preterea appendieula exigua, semiglo- bosa, hyalina, achroa, quasi mucosa, segre conspieua el landem evanida augentur, o"",916-019 longitudine et o?".o06-008 crassitudine equant, guttulisque ex oleo pallido inferciuntur. Nascitur wstate et autumno in cortice crassiore Carpini Betuli L. demortuze, siepeque aut Melanconim. macrospermam. nostram. (infra, p. 132), mullis nolis diversam et oculo armato facillime discernendam, aut Éutypam decipientem. (DC.), longius eliam dissimilem, co- mitatur. Infrequentem sed uberem legimus in agro Versaliensi (Saint-Cloud, Saint-Germain- en-Laye) e& Compendiensi (Pierrefonds). A. Melanconi. chrysostroma modo. descripta et affinitate. sibi proxima. precipue distinguitur stromale cinereo, acuto et vix exserto, conidiis utriusque generis macrioribus, sporis atris et appendiculatis. Peritheciorum uteri exteriores in singulis soris, epidermidem si amoveris, pro dimidia parte nudantur, arescendo collabuntur et puncta nigra in cortice depressa referunt. Ex iisdem fatiscentibus pulvis den- sus, agglutinatus, totus ex sporis, exit, qui conidia nigra acervata seu melanconium. prorsus mentitur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXIV, fig. 10-13.) 10. Carpinei corticis fragmentum vides epidermide tenui e qua primum tegebatur quasi totum arte exulum , ut stromata tria Melanconeos spodiec nostre. eo melius in conspectum veniant; ex inferioribus duo- bus alterum integrum, et omni conceptaculo ascophoro destitutum, discum pallidum profer, microconidiis ubique illitum; alterum conidiis atris (melanconio) hinc fedatum, in conum validiorem assurgit et peritheeia pauca fovet; stroma autem superius, prioribus majus et perfectius, perithecia circinatim immersa corliceo- que strato velata, sed protuberantia, antica in parte monstrat, in posteriore autem hymenio pallido et mi- croconidiorum seu spermatiorum feraci velut panno obducitur. 11. Thecc gravida et spore libere mature simul conspiciuntur, natura longe majores. 12. Maeroconidia s. conidia nigra quae verum, quod dicitur, Melanconium constituunt. 13. Microconidia, i. e. conidia minora et pallida que spermatia ( Cytisporam) mentiuntur. Fig. 11-13 res preter naturam vices circa cccrxxx amplificatas ostendunt, unaque eum fig. 10 fungillos tradunt carpinicolas Petrifonte, julio MDCCCLVIT, collectos. VALSEIL. 129 5. Mzraxcoxis CanTiüUsIANA. * Fungus conidifer : Nainaspona JuGLANDIS ScuuwacuEno, Enum. Pl. Sellandic , parte post. (1803), p. 178, n. 1349 (absque syno- nymis). SriLBbosponA jUGLANDIS Frist, Scleromyc. Suec. fasc. VL (1891), n. 915 (in cortice Juplandis). SriLposPona pynrronurs (Horrw.) Kwxier. et. Hanru.. PI. Crypt. Bad. fasc. IL (1830), n. 106. — Non autem Horruaswo ipsi. : SriLbosPona ovarA (& Fmirsro, Syst. Myc. tom. III (1832), in Ind. p. 183. — Non autem Stilbospora ovata Somwriimzio in Herb. Mus. Parisini, et. Actis Soc. Nat. Scrutat. Lips. ser. alt. t. I (1822), p. 75. n. 509; specimina enim qua mycologus ille sub hoc titulo cum clariss. Bnoxexianr. olim. communicavit, fungillum Torulis analogum, eligno carioso natum et a Stilbosporis genuinis longe recedentem sistunt. Ingenue confessus est Sciweiwimzius se non rite intellexisse Stilbosporarum genus. ( Cfr. Acta Soc. philos. Americ. ser. alt. i. IV, p. 298.) — Vix etiam hue spectat Stilbospora ovata Prnsooxto. (Obs. Mycol. parte 1, p. 31, n. 67, tab. ir, fig. 2), ulpote in truncis fagineis provenire dicitur. Maraxcoxmar ovarou. Lixkio, Sp. Pl. Linn. tom. VI, parte alt. (1824), p. 89 (saltem pro parte). — Dzsvaz. Pl. Crypt. de. Fr. ed. alt. fasc. II (1838), n. 139. (in Juglande). — Move. et Nzsrr. Stirp. Vog. - Rhen. fasc. XIII (1850), n. 1257 (item in Juglande). Mzzaxcovmat Jvonaxpis Coup, Icon. l'ung. tom. Ill (1839). p. 21 et 22, tab. iv, fig. 58 et bg. — Frizs, Sum. Veg. Scand. (1859), p. 509. MzrAxcovIUM. jUGLANDINUM Kowzzo in Ficiwr Flora Dresdensi, p. 260, quem librum aliena fide citamus. — Crssrio in Ranexnonera Herb. viv. Mycologico, ed. alt. cent. IIT (1856), n. 279. ** l'ungus integer : 6 $8 MzLAxcovis Canruusiaxa Tuy. in Comptes rend. de l'Acad. des Sc. de Paris, tom. XLII (1856). p. 703, et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, tom. V (1856), p. 110. Srnoxam. hypoderma, cortici matricis parenchymaloso levique insident, nunc pulvi- niformia, crassa obtusissimaque, nunc minora et conoidea, utplurimum orbicularia , rarius in ambitu nonnihil repanda, modo inordinate sparsa discretaque, modo contra in series distributa et quandoque alia aliis herentia, continua. Zona byssina, lata v. angustiore, cinerea, citrina v. luteo-virente, singula einguntur, subereque fungino denso, cinereo, superne aulem luleo-virenti finguntur. Coxinia. fuleris cylindricis, o"",02-03 longis, evecta, ex omni stromatum superficie denso agmine nascuntur; eum adole- verint obovato-globosa v. obovata , obtusissima, levia, alra et peculiariter crassa, scilicet 0"".019-025 longa, el 0"",013-016 lata, reperiuntur, pastam atram paulatim eruc- latam cirrosque deformes et crassissimos, aut acervos maxime protuberantes consti- luunt, corlicemque hospitem, imbribus soluta, late inquinant. Conidiola spermatia- que non deprehendimus. Prnrrüzcrs atra in. stromatum conidiferorum interioribus, al maxime in tuberculis quae cum hisce colore, natura, forma et czeteris nolis licet perfecte congruant, conidia lamen nunquam ediderunt, copiosa et constipata generantur: col- lum anguste cylindrieum e ventre globoso sigillatim agunt, ejusdemque fistulie ver- ticem haud incrassatum et poro apertum, supra epidermidem rimalam longiuscule n. 5 17 130 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 'Tugcx longe eylindriez, obtusissima, deorsum attollunt. Adultorum nucleus albidus. sporas octonas, sublanceolato- attenualz , o", 11-1/ longe, 0"*,01-01 3 circiter latae, biloculares, in medio septifero nonnihil anpustalas, utrinque aculas, recetas "m 999-095 el quod superest longas, o"",01 vix latas, oleo homogeno tandem fartas, et oblongas, v. quadantenus ineurvas, o leves, albidas (episporio aulem nonnihil nigrante), serie unica stipataque vel partim duplici suo in sinu o saltem nucleo, prorsus desiderantur. dispositas, singule fovent. Pana- puysEs eito evanescere videntur; matur Viget quovis anni tempore in libro nondum exsueco Juglandis regue L. emortui; peri- thecia nonnisi in cortice crasso truncorun, conidia autem et in ramulis vidimus. Specimina fungilli hujus perfecta, absoluta, raro obveniunt; talia nobis primum septembri ineunte (a. MDCCCLV) occurrerunt, in Alpibus demissioribus Delphinatus, prope vicum S. Laurentii Carthu- siensium , unde nomen traximus; alia vero quie Bellomontii ad Isaram augusto mense MDCCCLIT jam neglecta, ignota diu latuerint, tandem dissecuimus; consi- legeramus, postquam in mycothecio nostro medio seilicet februario a. D. MDCCCLVIIIL, prope Parisios milia tertio reperimus, recentiori lempore , (Chatenay). Fungillum autem conidiferum jampridem ferme quotannis offendimus. **. Melanoconidiis loculatis. «a. Stromate tenui. (Sritposporg Prnsoowio et discipulis ejus; $TrGAxosponta Conpax.) 6. Mmawcoxis. Bxnkgr at. * Fungus conidifer : SriLbosponA wachosPEmwA (Prns.) Denk. et Dnoowzo, in Hooxrm Journ. of Bot. and Kem Gard. Misc. tom. II (1851), p. 320, lab. ix el x. — Vix PensooNto. ** l'ungus integer : 2 VC SriuERIA 1NQUINANS Denk. et Dn. loc. sup. cit, — Non Topro nec Prnsooxio. Maraycoxis Bank: Tur. in. Act. hebdom. Acad. Se. par. tom. XLI (1856), p. 703, et in Aum. Sc. nat. ser. 1v, tom. V (1856), p. 110. Soni sparsi, inordinati, sub. matricis epidermide maxime hierente modice tument el vertice tantum nudantur. Tuberculum stromaticum obtusum, e parenchymate densis- simo diluteque roseo, sort uniuscujusque centrum occupat et CIFCUTIGITOO continuum sed tenuatum expanditur. Coxinis ovato-elliptica v. elliptico-oblonga, recta, utrinque mm obtusissima, o"",05-06 longa, o"",015-02 crassa, Ai-loculata (rarius 2- vel 6-loeu- lata), torosa, atra, semi-opaea, fuleroque exili quod longitudine excedunt primitus innixa, e disco hypodermo eirca sori verticem copiosissima naseuntur, Melanconium sislunt, atque eum 1n lucem venerint et Jove pluvio favente profluxerint, matricem undique inquinant, Prnrrigcra eircinatim v. confertim aggregata 1n slromalis meditullio VALSEI. 131 alte sepeliuntur, ostiolisque vix. prominent ; parieles atri crassique. quibus struuntur lhecis magnis, lineari-oblongis, deorsum attenuatis el oclosporis vestiuntur. Sron& monoslichee, forma, crassitudine coloreque conidia mirum in modum imitantur, at appendice hyalina, longiuscula et flexuosa aut parüm circeinata, in utroque apice sin- gula» ornantur. Crescit in cortice. Ulini campestris L. demortum, lempore hiberno, nec cirea Parisios fre- quens est. Splendidam completamque legimus in sylva suburbana boloniensi, decembri mense abeunte, anno R. MDCCCLV. Conidia ab ipso pariete externo. peritheciorum. Melanconeos modo descripte etiam oriri. clar. Bznke- LXUS asseril; veremur aulem ne erraverit; coterum parvi refert utrum. doctissimi viri de argumento enuntiata probe observatis nitantur, nec ne, quandoquidem superabundant cause cur Stilbosporam ulinicolam ad Spheriam inquinantem Bunk. et Dn. meritissime trahamus. In stromate centrali et nudato plantulie nostre sipissime occurrit. Fusarium expansum. Scurscur. Fl. Derol. tom. ll, p. 139, ille videlicet hysteromyces quem in numero l'usidiorum. Lixkius (Sp. Pl. Linn. lom. Vl, part. alt. p. 98) habuit, ae cujus mentio est apud. Friesivw, Syst. Myc. tom. III, p. A72. Sporw (conidia) fungi hujus subsessiles, lineari-laneeolat:e , eurvule, biloculares, 0"",0/1-06 in lon- mm giludinem obtinent, et 0"",005 crassitudine vix excedunt; stroma hospitum recentissimum quidem interdum. occupant, imo integrum velant, ila. ut. solito jus incremento obstare et quidquid seminis sincerl gignere valeret arcere videntur. Quis fortassis eadem corpuscula pro conidiis legitimis et primo- genitis Melanconcos Berkeleanie, propterea de conidiis dimorphz, libenter haberet; ille autem memi- nisse velit. F'usaría pleraque vitam agere parasiticam, pretereaque stratum conidiferum ascophoris Nectriarum conceptaculis suppeditare. Nam quemadmodum sporidia fusiformia, monente ill. Frizsro de Volutellis (S. Veget. Scand. p. 363, not. 3), nunquam « proberent fidum characterem generieum, » sic forsan vix et specificum. Hoc saltem de Fusariis plerisque valere quie revera. Vectrias conidiferas sistere solent, longa nos edocuit experientia. Plurima autem e nostratibus perfecta s. ascophora nondum repe- rimus. Hoc inter memoremus, propter analogiam, F'usarium heterosporum. Nszsi (in IN. Act. Acad. Nat. Cur. t. IX [1818], p. 935, tab. v, fig. 5. — Fn. Syst. Myc. t. IIT, p. 472. — Dzsvaz. PI. Crypt. de Fr. ed. alt. fase; XXI [1846], n. 1194, et ser. uri, fasc. IV [1854], nn. 187 et188 [sub tit. Fusarit Graminum Conp.]. — Wanzyn. in. Krorz. Herb. Myc. ed. alt. fasc. II [1855], n. 185. — Atractodorum Graminum. Kvovz. Herb. viv. Myc. ed. princ. fase. 1 [1832], n. 100) quod swstate frequens nascitur in sclerotio Clavicipitis purpuree nost. Interim. de vera hujus Fusarii natura, rectam et expeditiorem extra viam profecto inquirit. clar. Mazenius qui petit utrum illius causa, sicuti Sphacelie. Leveilleanz, nasceretur. Sclerotium. Glavus DC. (Cfr. Mazznu. Pl. Crypt. Gall. ser. 11, fasc. IV [1854], n. 187.) Selerotium hoe et. Sphacelia imposita ad. Clavicipitem. certissime spectant! ; Fusarium autem heterosporum Nazsi pro fungillo adventitio potius tenendum, quo, suadente analogia, futura quzdam JVectria. veri- similiter. prenuntiatur?. Neque ceterum negare velimus Pusariorum et affinium cum multis, certis autem, fungillis, assuetam, imo, ut videtur, necessariam societatem , varia dubia parere, qua ut olim. ' Nostram. qua. de re dissertationem conferas si vis in Suecos obvio, nonnulla verba, anno D. MDCCCLI, fecisse Ann. Sc. nat. ser. i1, tom. XX (1853), p. 5-56, tab. i-rv. dicitur ill. Frizsivs, quo judice, ad Fusisporium Solani (ni- * De Fusario heterosporo Nrgsu, in Secale ac potissimum —— mirum F. Sol«ni tuberosi [Drsw.] Fn. Summ. Veg. Scand. in Lolio temulento (utroque, ut opinamur, cornuto) apud p. 473. n. A), tuberum annone infestissimum , proximum 17. 132 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGITA. tollantur, pateatque clara rerum notitia, plurimorum opus esse studia, iteratasque el assidnas per longum tempus observationes. mu i Quemadmodum clavo seu sclerotio Clavicipitis, sic el sphacelie. ejus. fungillus quidam peregrinus infestus est; Cerebellee Andropogonis nomine a clar. Czsarro salutatus est (dfr. Ranzxnonsri Herb. Mycol. ed. princ. fasc. XVI, n. 1587, et edit. alt. fasc. III [1856], n. 384), illiusque labyrinthea structura , mire Splacelie fabricze, qu nobilem virum laudatum fortassis latuit, pro parte deberi videtur. "1. MELANCONIS MACROSPERMA. * Fungus conidifer : SriLpospona. eynironais Horeuawio, Fl. Germ. parte alt. ad ann. MDCCXCV, tab. xir, fig. 2, saltem ut videtur. SriLposponA aacnosPEnwA Pens. Syn. Fung. (1801), p. 96, n. 2, verisimiliter pro parle tantum. — Mocce. et Nremr. Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IV (1813), n. 383. — Lixxio, Sp. Plant. Linn. tom. Vl, p. n (18254), p. 95. — Fuss, Syst. Myc. tom. III (1832), p. 485; et S. Veget. Sc. (1859), p. 508. — Fnzstx. Beitr. z. Myr. fase. IT (1852), p. 6^, tab. vir, fig. 46-57 (e speciminib. in LinznruE Plaut. Arduenn. exs. sub n. 390 evul- gatis). — Ranzxu. Herb. Myc. ed. alt. ser. noviss. fasc. IT (1860), n. 180 (in cortice carpineo [saltem apud exemplum quod nobis suppetit] nec in fagineo, sicuti perperam enuntiatur).— Maztmio, Stirp. Crypt. Gallic , ser. noviss. fasc. XVI (1860), n. 754 (in cortice Carpini). — Non autem SanwrriTZIo qui Stilbosporee ma- crosperme: nomine salutavit. fungillum in ligno nudo carioso crescentem, Torulisque v. Sporidesmiis analo- gum. (Cfr. illius schedas msc. in Herbario Musei parisiensis, et Acta Soc. Nat. Scrut.. Lips. ser. alt. t. T [1822]. p. 75, n. 508.) — Neque eliam Brnksreo et Dn. apud Hooxrnuw, loco supra (p. 130) citato. SriLposPOnA AxcUsTATA Ranxu. in Krovzscun Herb. viv. Myc. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 591.— Non autem, ut videtur, PEnsooxio, Syn. Fung. p. 96, n. ^. Huc etiam verisimillime spectat Nemaspora Carpini seu magna Gueviuuo,, FI. Edin. p. 365, et FL. erypt. Scotie , L. Vl, tab. ccoxuix, quie minime videtur AMelanconium. Papularia. Frissu. (Syst. Myc. t. II, p. 489. n. 6). preter. Wenceslai Srngixz sententiam. (Cujus conferas Nomencl. Fungorum, p. 374. n. 5557.) ** Fungus ascophorus : Pnosrircrow. ELLIPSOsPOnUM FnzsENIo, Beitr. z. Mycologie, fasc. ll (1852), p. 62, tab. vu, fig. 18-23. ** fungus integer : MzrANcoxis aacnosPEnMA Tur. in. Act. hebdom. Acad. Sc. par. Vom. XLII, p. 703, et in Aun. Sc. nat. ser. 1v, tom. V (1856), p. 110. Fuxeinur stromata stipato ordine gregaria, materni corticis epidermide tandem an- guste rimata arele velantur, atque prout conidia tantum, aut conidia simul et eoncep- tacula, vel peridia sola proferunt, forma et colore variant, licet strato quum gossypino. tum fungoso, matrici innato et (ex candido) ete citrino, imo aurantiaco, ulplurimum,: quocunque modo se habeant, cincta, zonata, insidere soleant. Srnowa conidiferum maxime depressum est, subplanum, tenue, sepius orbiculatum et patelliforme, modo exiguum, modo latum et centimetrum quidem diametro excedens, aut quasi emargi- accederet. (Cfr. Bot. Zeit. tom. X [1852]. p. 465, ubi ci- tantur. Acta menstr. Acad. Sc. Holmiensis, ad ann. VIII [1851], p. 260.) Nemo nescit ill. Manriux, monacensem, de suo Fusisporio Solani jam plurimis scripsisse verbis, anno MDCCCXLIT, in doctissima dissertatione que inscri- bitur die Kartoffel-Epidemie et cot. (p. 20 et seq.). acce- dente iconographia (tab. i, fig. 35-30). VALSEI. 133 natum, aut eontra margine pallida v. saturatiore ae tandem citrina s. fulva. defini- lum. Coxrpronvx pulpa copiosissima aterrimaque ex universo stromate procedit, epider- midem eumulata frangit, et in cirros prcelongos, alerrimos mireque contorlos per rimam vulgo angustissimam exit. Coxrna. formam obovato-, elliptico- vel cylindrico- oblongam, utrinque obtusissimam, A-loculatam (rarius 6-locularem, loculis extremis bipartitis) , ac interdum curvulam coloremque atro-virentem matura nanciscuntur, levia sunt, atque hine o"",9/-05, illinc aulem o"",01 circiler equant; plurima ful- ciminibus exilibus, simplicibus, longissimis (quandoque enim o"",2 assequentibus) ac decoloribus primitus utuntur; vix pauciora autem brevioribus stylis pariler acrogena evehuntur. Alia exstant stromata, rariora quidem sed tumidiora, e parenehymate den- sissimo facla, initio albida, postea pedetentim luteo-fulva ac tandem saturate fucata, qua ex altera parte conidia breviter suffulta gignunt, dum in intimis partis alterius recessibus conceptacula ascophora fovent. Adsunt denique, czeteris commista, stromata mere thecaphora, quae seilicet omni conidiorum vesligio destituuntur, numerosa vero peritheeia intra sua viscera recondunt ; depresso-conica et obtusissima tumuli s. pulvi- naris speciem usurpant, intrinsecus ex albido v. cinereo-luteolo infuscantur, in vertice autem nigrant; discreta insperguntur vel dense gregaria passim eoalescunt; coeterum strato candido de more primum imposita cinguntur, semperque sub epidermide cui tota haerent, reliquorum instar, latitant.. Coxceracuris stipatissime eonglobatis, uni- camque v. duplicem sislentibus seriem, paries est ater lenuisque, ac collum exile vix prominens. Tuzcz ample, crasse, cylindriej, obtusissime, brevissime deorsum alte- nuala et quasi sessiles, o"",18-20 in longitudinem el o"",02-025 in latitudinem consequuntur, sporasqüe octonas oblique monostichas, rarius partim. distichas, ellip- leas, muticas, leves, atras, biloculares, globulo mucoso achroo ulrinque aliquandiu auctas, conidia super longitudine :equantes sed nonnihil latiores, frequenter curvulas, inler se maxime incquales, gultulisque oleosis fartas ineludunt. Panapuvsss lineares, simplices, hyalinze humoremque oleosum sparsum foventes, theeis multo brevioribus copiosissime miscentur. Sronz mature eructatee corticem hospitum, conidiorum instar. inquinant. Provenit frequens, wstate, autumno, hiemalique tempore, in corlice Carpini Detuli. L. inde a paucis mensibus demortue vel cese. Multoties vivam aridamve et specie peren- nantem legimus in agro parisiensi (Saint-Cloud, Meudon, et ciet.) , bellovacensi (Deaumont- sur-Oise) , et compendiensi (Pierrefonds, Detlisy-Saint-Pierre, et cit.). Stromata ascophora hieme ineunte potissimum matureseunt. Conidia seorsim inspecta adspectus sunt saturate atro-virentis; similiter et endosporew vix sincerius nigrescere videntur; color utriusque seminis preserlim episporio imperüitur, iodeaque affusa aqua obscurior fit. Stromata conidifera ceteris multo copiosiora, ut decet, generantur; ascophora tamen in truncis nonnullis etiam abundant, et cum prioribus commistis in eodem et ipsissimo mycelio (e can- 134 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. dido dein citrino) conveniunL ac sepe coalescunt; ita ut de aequalitate specifica stromatum utriusque generis, ralione praterea habita mire conidiorum sporar uan e germinationem jamdiu vulgo perierunt, in iodo soluto umque similitudinis, neutiquam dubitare liceat. Sporarum appendices hyalinze, qu; ant confestim evanescunt; thece apex colorem cieruleum non ducit. Germina quum conidiorum , tum spo- rarum, axi majori seminis sepius contraria sunt, moxque fucantur; gutLule oleose contente simul in plasma granosum vertuntur. : . t Etsi de Prosthecii sui ellipsospori sede solita s. matrice in qua vigens deprehendatur, taceat Fnesssus, id tamen fungilli ad. Melancontm. nostram. macrospermam trahere minime dubitamus; suis enim sporis quas laudatus adumbravit mycologus, tulo dignoscitur. Icon sori dissecti simul apud eumdem auc- torem datur, quae autem veram peritheciorum formam vix imitatur. EXPLICATIO ICONUM. ( Tab. XIV, fig. 13-23.) 13. Cortex carpineus epidermide parlim exutus proponitur, ul areolae conidifer:e aterrima Melanconeos nostre macrosperme , neenon et stromata. ejusdem conceptaculifera, tumidiora pallidaque, mycelio luteolo simul imposita, zonalaque, revelata et nativa magnitudine expressa conspiciantur; areolie quae sub cuticula pertusa, rimata, latent protuberantque, conidia vomunt, aut pulveris in modum profusa , aut In cirros pre- longos s. tzeniolas agglutinata. 14. Alterum corticis carpinel fragmentum, praecedenti minus, prorsusque nudatum; fungilli innati my- celium late sternitur; conuli permulti conceptaculis nascentibus et. bysso immersis cireumdantur, horumce collis nondum protractis. Areoli conidiferee duas tantum adsunt. Omnia nativis demensionibus quadruplo majora exhibentur. 15. Particula tenuissima strati conidiferi maxime aucla (scilicet vices circa cccrxxx), conidia alia subses- silia, alia fuleris longe linearibus innixa monstrat ; accedunt etiam cellulae crasse. catenatze, et paraphyses longissime filiformes; conidia libera islis commiscentur. 16 et 17. Conidia similiter aucta qua exeunte julio a. D. MDCCOLVIL, germina exseruerant. 18. Stroma amplum, a verliee totum rescisum, nota bis decuplo majus factum; hinc conceptacula imma- tura fovet, illinc autem eupula abunde conidifera cavatur, ne dubium moveatur quin apparatus ambo ad unum eumdemque fungum pertineant. Conidia eructantur; colla autem peritheciorum nondum exstant. 19. "Theca sporis fecta maturis (decembri MDCCCLVII), et vices ccorxxx amplificata; spora seorsa, pariter aucta, juxla delineatur. 20 et 21. Spore nonnull jam a duobus diebus (augusto mense) germinant; appendiculee mucose glo- bos et hyaline quibus primitus utrinque ornantur, nunc evanuerunt. 22 et 23. Spore alie quarum germina filiformia a diebus pluribus crescunt, et infuscar! cceperunt; sporarum septa pedetentim oblitterantur; nondum autem in filamentis apparuerunt dissepimenta. Figur: omnes fungillum carpinicolam ad vivum exhibent; fig. 20-23 Bellomontii ad [saram, augusto mense a. S. MDCCCLII; fig. 1-18 Petrifonte, ad sylvam Compendiensem , abeunte julio a. MDCCCLVII; et fig. 19 Parisiis, decembri proxime sequenti, e speciminibus in Bolonia sylva, Luteti:& suburbana, collectis, adumbrate sunt. j Quidam fortassis seiscitabuntur num sit hujus loci Spheria illa (Spherie amblyospore Brnk. et Dn.' * Fungilli hujus ulmicolee deseriptiuncula prodiit, mense ^ n. 957 (sub Massarie titulo). Sedulo quis conferendum maio MDCCCLII, in Aun. and Mag. of nat. Hist. ser. all..—— cstimaret cum Splueria. inquinante Brnx. et Bnoowro, sed lom. IX, p. 322, n. 627, lab. x, fig. 10; ejusdem peri- ^ meritissime distinguitur. Novissime pro Splweria fadante thecium et spore iterum adumbrantur in el. Benxznxr [n- — Frizsi (Syst. Myc. t. lI, p. 480, n. 389) apud Brnksueox trod. to. Crypt. Bot. (1857), p. 881, f. 65. Continetur in /— (Outlines of Brit. Fungology, p. ho», sub Massaria) ha- Ranexnonerrr Herb. Mycol. ser. novissima, fasc. Hl (1860), — betur. VALSEI. : 135 perquam affinis) quam clar. Fred. Cunnzv, oculatissimus ex Anglorum gente mycologus, ad Steg«no- sporium. cellulosum Conpz (1c. Fung. t. VE [1839], p. 23, tab. tv, f. 62) spectare compertum habuisse (zstate currente anni MDCCCLV) sibi videtur. (Cfr. ejus dissertat. jam supra citatam, in Quarterly Journ. of Microsc. Sc. vol. IV [1856], p. 197-199, tab. xi, fig. 8-25.) Spheriam. hanc jampridem nobis notissimam (frequens enim cirea Parisios in Aceris platanoidis L. et Pseudoplatant cortice corrupto quotannis nobis oceurrit), pro Splwria inquinante à. Aceris Pens. (Syn. Fung. p. 83) que Spheria inquians Topzo (F. Mekl. Sel. part. alt. p. 17, n. 13, tab. x, fig. 85), Sph. Pupula Frizsio (Scler. Suec. fase. I [1819], n. 16) et. Massaria inquinans Noramsio (1n. Giorn. Dot. Ital. t. 1 [1854], p. 333) est. hactenus habueramus; de eadem vero ad hanc usque diem tacere decuit, eo quod fungilli ascophori et. Melanconit. comitis (Stilbospore: cellulose. et pyriformis Vn. Scler. Succ. fasc. Vl [1821], n. 214 [im Pseudoplatano] ; S. Veg. Sc. [1849], p. 508; Sporidesmii cellulosi Krovz. Herb. viv. Mycol. fasc. u [1832]. n. 189! : Steganosporii cellulosi Conpz, loco supra citato; etiamque , ni fallimur, Steganosporit pyriformis eidem Conpx [le. Fung. t. HI, p. 23 , tab. 1v, f. 61]?, seu Comatelle: pyriformis Wangxn. in. Krovz. Herb. Myc. ed alt. cent. HE [1855], n. 148), id est plantula perfecto illiusque verisimillimi adparatus conidiferi, mutuas rationes plane eruere nondum satis licuerit. Tales autem si fuerint quales narran- tur, ita, verbi gratia, ut Spheric asci fertiles in iisdem conceptaculis atque Steganosporii semina simul occurrant (vid. Gonnzi locum cit.), nullum movebitur dubium quin Spleria de qua agitur typus duplex pari jure habeatur ac sincerrima quaeque AMelancouis. Conidia que medio julio MDCCCLVII Petrifonte agri Compendiensis severamus, germina ex parle inferiore s. angustiore ediderant; eadem germinantia etiam vidit el. Fred. Cunnzy cujus conferas locum citatum, tab. xr, fig. 99-25. b. Stromate incrassato; melanoconidiorum pulvere. densius constipato et interdum egre solubili. (ConysgA ? el analoga varia.) 8. MELANCONIS. LANCIFORWIS. * F'ungus conidifer : 8 ConyxEUM prscrFonwE Comp, Icon. Fung. t. ll (1839), p. 36, lab. vi, fig. 91. saltem pro parte; tradita icon cum planta nostra bene congruit; synonymon autem Scehmidtianum , ut videtur, excludendum est. — Bnoowro in BasexuonsTa Herb. Mycologico , edit. alterius ser. novissima, fasc. III (1860), n. 278. ** Fungus ascophorus : Spira civera Gaxpottio, Fl. Fr. t. Vl, p. 119, n. 773^, saltem e specimine fertili authentico quod continetur in Herb. Gall. typico Mus. parisiensis. Spina Laxcrronis Fn. Scler. Suec. decade VIII (1820), n. 73; Syst. Mye. t. II (1823), p. 36», n. 85. — Move. et. NzerL. Stirp. Vog.-Bhen. fasc. VIII (1823). n. 77^. sub titulo Sph. foraminose Prns. in lit. — Drsuaz. Pl. Crypt. de Fr. ed. alt. fase; XXIX (1848), n. 1401. — Fr. Connzv, in Comment. Soc. regie Lou- din. t. CXLVIE (1857), p. 551, tab. xxvr, fig. 25 (aseum exprimente), et in Act. Soc. Linneane Londin. t. XXII (1858). p. 272, n. gs, tab. xuvit, fig. 91. Spitgnra urAspERwA Frizsto. (Syst. Mycol. t. I. p. 389. n. 152) juxta schedas et specimina Mougeotiana in ' Fungillus illic in cortice Aceris datur, nec in Tilia, ut trahere voluit elar. Fred. Cunnzv, eujus conferas disserta- plagula subscripta perperam traditur. tionem in Philos. Trans. of Lond. tom. CXLVII (1858), * ]d Steganosporii. Cordzani ad Splueriam. vestitam Fn. p. 5/7, lab. xxv, fig. 15-17. 136 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Herb. Musei par. contenta, tametsi fangus ejusdem cognominis quem (obsoletum quidem) in Frirsu Sclero- mycetib. Suecite (fasc. V [1821], n. 157. sub Cytispora) vidimus, aptius fortassis ad Spleeriam. Argum Brux. et Bn. traheretur. , DiarhnrpE LANciFomurs Fm. Sum. Veget. Scand. (1849). p. 385, n. 11. — Puanevi.. Herb. Myc. ed. alt. ser. noviss. fasc. III (1860), n. 248. E F ungus integer : SpuRIA rFAvACEA Tur. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XXXI, p. A72 et 47^ (d. xxxi mensis martii a. D. MDCCCLI), et Ann. Sc. nat. ser. ur, t. XV, p. 377 el 379. — Non autem Frizsro (Syst. Myc. t. V, p. 354), nisi pro parte, neque certe Maztnio (Pl. Crypt. de. Fr. ed. alt. fase; XXXVI [1851], n. 1751) cujus plantula ad Spleeriam verruciformem Eunn. (Fn. Scler. Suec. fasc. II. dec. vit, n. 74) potius spectat. Mzzaxcoxrs Laxcrronuis "Tor. in Act. hebdom. Acad. par. modo cit. t. XLII, p. 703 (d. xxr mensis aprilis, anno MDCCCLVI), et in Aun. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 110. Srnova conico -pulviniforme , obtusum, a lateribus compressum, e carnoso sube- rinum, totum cinereo-nigrum, extus aulem saturatius fucatum, matricis epidermidem vertice sublanceolato (inde nomen fungillo inditum) scindit et breviter exstat. Tuber- eula istius modi aree non definite pallidzeque gregaria et discreta insident, mycelio unicuique parcissime cireumposito , byssino, nigranli, zegre conspicuo aut specie nullo. Serna. exilissime filiformia, 0"",0095-013 longa, modice inceurvata, tum ex uni- versa superficie, quandoque nonnihil rugosa, stromatis recentis, tum duntaxat ex illius lateribus aut parte subdefinita, fibris autem erectis exilissimis et. 0"^,03. eireiter longis singulatim innixa nascuntur, pultem subachroam fingunt, et multimodis foras profluunt. Coxipra. proeterea. ovata. v. ovato-elliptica, obtusa, rarius subaeuta, et seplis transversariis in loculos 4-6 divisa, e stromatibus peculiariter tumentibus et nonnun- quam deformibus originem ducunt, denso agmine subsessilia stant aut brevibus insi- stunt stipitibus, atroque pulvere corticem natalem inquinant. Ex iisdem satis, loco tem- poreque faventibus, germina exeunt (maxime ex arliculis extremis) cito infuscata simul et seplifera. Penrrugcr. plurima, utero subsphierico, alte in atro stromatis centralis parenehymate atra ipsa nidulantur, fistulamque gracilem s. collum. cylindricum, sequale et rectum. agunt, cujus gralia ostiolum ad pulvinuli superficiem. efferunt. Tuscis e membrana mire hyalina, quali modo eylindrieze, obtusissime, imo interdum quasi truncatze, brevissime deorsum tenuantur et vulgo octospore deprehenduntur, sporis aulem quatuor aliquando aborientibus. Srons mature, de normalibus quie formosissime sunt dicimus, oblongo-ellipticze, utrinque obtusissime, mulicze, nigri, admodum regulares et sibi invicem conformes, in loculos 6 (rarius ^ tantum) rotun- datos septis crassis utrinque lunulatis dividuntur, et 0"",03-0/t in longitudinem, ac 07^,013-016 in crassitudinem obtinent. Panapmysrs longissime lineares, basi septis nonnullis distantibus instruetze, thecas intermixtee stipant. Viget totum ferme per annum, potissimum vero autumnali hiemalique tempore, in cortice Betule albe L. recenter emortuz, non modo scilicet in. arboris trunco, sed etiam in ejus VALSEI. 137 ramis ramulisque. Prope Parisios, Versalias, Fontembellaqueum Compendiumque frequen- tissima nobis obvia est. Melanconeos stilbostome (VF n.) supradicl:e quandoque comes est, sed illi non miscetur; utraque insuper suc aree colore peculiari discriminatur et definitur. Stroma Melanconeos lanciformis nostre crassitudine variat; in truncis v. ramis crassioribus /i-6"" hine adipiscitur; in ramulis contra quorum epidermis tenuis tetrum ejus colorem tradit, quintuplo minus reperitur et perithecia 1-3 tantummodo fovet. Thecas in fungis sic minoratis Fontebellaqueo invenimus rite tetrasporas quz octosporis solitis paucz? commiscebantur. Spore mature forma et cras- situdine ubique sepius sibi constare videntur. Pulvinus qui spermogonii partes obtinuit, eum exsiccatur, propter spermalicum gumen quo oblini- tur, in superficie nitidus et. quasi ceratus venit. Spermatia et conidia interdum in eodem tuberculo discrela gignuntur. Pulvinuli initio spermatiferi conceptacula ascophora tandem plerique fovent; coni- diferi contra steriles utplurimum manere videntur. Erravimus olim quum ad fungum de quo agitur. Libertellam. betulinam Maze. duxerimus (in. Aun. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 117, nota 1); hanece enim ad Melanconim stilbostomam. (supra p- 119) certissime spectare abhinc compertum habuimus. Spora perfecta dies aliquot in aqua si degerit, tegmen suum infusceatum leviter attrita transversim scissum exuit; quo amoto, nudatur moles hyalina, molliuscula, de specie continua, locellis 4-6 globo- sis cavala , achroa nec iodo soluto fucata. Spore sale :gre, ut videtur, progerminant; eas enim maturas et recentes iterum alque iterum, a februario mense in maium usque, sevimus, nec nisi e paucissimis exserla vidimus germina; plereque hoc modo pereunt ut e singulis legumentum solum, i. e. epispo- rium fuscum, continuum et uniloculare supersit, contentis omnibus solutis, destructis. Germina dum rite prorepunt, intra hebdomadem saturatum induunt colorem et septis dividuntur; spore c:wteroquin conidia de germinatione prorsus imitantur; fila enim e prioribus nata et ea qua conidiis aguntur, pari modo lente crescunt et intra mensis spatium in ramos nondum discesserunt. Cl. Fredericus Cunnzv, supra laudatus, quamdam affinitatem Melanconim nostram inter et Henderso- miam polycystim. Benx. et Bn. (Myaocyclum confluentem. Vnzszxi0) agnovisse sibi videtur; nulli autem dubi- tamus quin erraverit. Quae enim attulit et delineavit non valent ad fictam. necessitatem probandam; emterum ipse prudens hanc extra dubium posuisse neutiquam arbitratus est. Propius vero, ni falli- mur, lHendersoniam de qua mentio est, ad Spheriam Argum Bznx. et Dn. vel sipariam eorumd. pertinere. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XVI.) 1. Ramuli betuligni emortui frustum auctum, cujus in cortice rimato stromata mere conidifera Melanconeos lanciformis (Fn.), februario mense, exstant, vigent. 2. Fragmentum alterum itidem auctum, ex quo stromata ascophora simul et tubereula conidiorum vel spermatiorum feracissima prodeunt. 3. Stroma mere conidiophorum a vertice dimidiatur. ^. Portiuncula tenuis et maxime aucta pulvinaris conidiophori. 5. Fungus utrinque conidiophorus, simulque peritheciorum rudimenta in meditullio sui parenchymatis fovens, a summo dividitur. 6,7 et 8. Conidia qua aprili mense (a. S. MDCCCLVIIT) seminata, solito more germinaverunt. : "n. 18 138 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 9. Ofella tenuata et in aqua demersa, e stromate spermatifero , recenti et. a verlice dimidiato deprompta; spermatiorum seu mierostylosporarum pulvisculus dispergitur. d : 10. Particula item protenuis et aucta fungilli qui à latere tantum, sub matricis corticulo, spermatia genuerat. : 11. Fragmentulum multo magis auctum hymenii spermatiferi. 19. Stroma peritheciis maturis gravidum a vertice scinditur. -— 13. Thecw et paraphyses commistz, simul valde amplificatie , nempe vices circiter ecoLxrx; ex thecis ma- turis, alia rite octospora datur, alia vero sporas quatuor perfectas et totidem minimas, prioribus longe dissi- miles abortivasque fovet; reperiuntur etiam asci tetraspori, absque omni seminum abortivorum rudimento. 14 et 15. Spore seorsim spectat: que loco favente, maio mense (a. h. MDCCCLIX), solita protruserunt germina; conidiis item germinantibus (fig. 6-8) eas si contuleris , vix quid discriminis perspicies. 16 et 17. Spore instar procedentium (nempe circa vices cocLxxx) aucto; caute attrite sunt (quadam pri- mum peracta confectione), ita ut episporium natura fucatum ab endosporio achroo solvatur et transversim varie scindatur; exinde manifestum patet spore membranam e duobus tegminibus ab initio compingi; gutto ex oleo pallido locellos endosporii crassi hyalinique replent; sepla quandoque vix discernuntur. Conidia et spermatia quz in diversis stromalibus segregata , figuris his exhibentur, aliquando, sieuti supra monuimus, in eodem et ipsissimo pulvino una occurrunt. 9. MELANCONIS UMBONATA. * Fungus conidifer : ConrvEvw vwzoxATUM Ness, Syst. d. Pilze, p. 34, tab. i, fig. 21, ut saltem. videtur. — Conpz, leon. Fung. t. III, p. 26, tab. vr, fig. 99. SrkcAxosponiuM. ELEVATUM Puxssro in Bot. Zeitung , t. XI (1853), p. 132, tab. wr, fig. 2/1-27, et in Rapzxuoneri Herb. Mycol. ed. principe, fase. XIX (1854), n. 1853 (in ramulis quercinis). — Mazrnto, Stirp.. Crypt. Gallic , ser. noviss. fase. VI (1855), n. 255, et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. IV (1855), p. 125, n. 6. ** Fungus integer : MzrANcoxIs uuBoxATA Tur. in Act. hebdom. Acad. Sc. paris. t. XLI, p. 703, et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 211, eum descriptiuncula in nota 3. — Non autem Splueria umbonata. Vrigsro , Syst. Myc. t. Il, p. 462, n. 3h» , et S. Veget. Scand. p. 390, n. ^7. Ixsran Melanconeos longipedis infra. deseriptie, viget in cortice querneo arido; stro- maía ejus, e parenchymate denso et nigro-einereo faeta, matrici inordinata insper- guntur et frequenter partim inter se coalescunt; tot pulvillos obtusissimos, epidermide herenti tectos, modice protuberantes ae in vertice atro et punctiformi anguste reve- latos constituunt. Pleraque tum ex universa superficie, tum ex apice solo aut variis anfractibus rimisque eonidia enituntur late ovata, obtusa v. utrinque acutiuscula, que 0"".9/-05 hine, illinc autem 0"",019-022 cquant, parietibus atris crassissimis ac veluti mucosis finguntur, locellis 4-6 ellipticis maxime inzqualibus et monostichis vix articulata (septis enim proprie dietis vix manifestis) fodiuntur, sterigmatibus exiliter li- nearibus, continuis, albis, longiusculis albisque singulatim insistunt, tandemque libera, apoda facta, in pulverem atrum egre solvuntur. SeznwrrA admodum exilia, brevia, arcuata el achroa, in rimis angusliisque peculiaribus, ad stromatis peripheriam per- VALSEI. 139 üngentibus, innumera et subsessilia generantur. Pnrrucra in stromatibus conidiorum v. spermatiorum expertibus libentius v. copiosiora nascuntur, ventre late rotundato, collo autem exili nec non parietibus nigris utuntur, ostiolumque haud inerassatum vix exserunt. Tuscs oblonge, obtusissimze, subsessiles, crassse, octosporce, paraphysibus achrois, exiliter linearibus, simplicibus et longissimis dense stipantur. Sron fere mo- nostichze, forma et crassitudine conidia mirum in modum cmulantur; formam. enim ellipticam, utrinque oblusam ef muticam, parieles alros ef crassos, locellosque /i-6 ingquales et humore oleoso repletos ostendunt. Autumno hiemeque nascitur el infrequens circa Parisios (Boulogne, Vincennes) nobis occurrit. Conidia sporeque seminata germinavere. Spermatia corpusculis homonymis JMelanconeos. lanciformis supra descriptae non dissimilia se habent. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XV, fig. 7-15.) phora Mel bonatee vr. in cortice querneo nidulantur et epidermide stel- latum in modum fissa, lacera, revelantur. 7. Stromata duo 8. Stromata totidem precipue spermatifera a vertice secantur; ex unius latere dextro conidia c simul oriuntur. 9. Fragmentum tenue et maxime auctum fungilli alterius, item duplicis modi s. generis, qui scilicet coni- dia c, c, el spermatia s in diversis loculis una gignit; conidia sulfulcris longe linearibus herent. 10. Conidia integra v. fracta pariter germinant (februario currente, a. D. MDCCCLIV); seminis tegmen infuscatum germini alienum manet. 11. Stroma peritheciis gravidum a verlice dimidiatur; matricis cuticula herenti utrinque tegitur. 12. Ascus octosporus seorsim delineatur. 13. Spore varie ciatis, propterea crassitudine, colore, imo etiam structura interna ab invicem discrepant. 14 et 15. Spora alie qui germina ediderunt; germina majora jam fucantur, septis dividuntur et in bra- chia discedunt. Figure 9, 10 et 12-15 vices circa cccrxxx amplificatz sunt. 10. MzrANCONIS LONGIPES. * Fungus conidifer : ConyyEvx DrscrronwE (fungus quercicola) Nzrsro, in Sonw. et Kzz. Mye. Hefte, t. 1 (1817), p. 76, tab. u, fig. 18; etiamque, ut videtur, Joanni Kicxx, in suis Disquisit. de Veget. Crypt. Flandrie, cent. IV (1859). p. 97. n. 58 (excluso synonymo Cordacano). ConryEva Kuxzgr Conpa, Ic. Fung. t. IV (1850), p. A6, tab. x, fig. 131. — red. Conn. in Quart. Journ. of Micr. Sc. t. V (1857), p. 127. — Rarpzxit. Herb. viv. Mycol. ed. alt. fasc. VIII (1858), n. 779. ** Fungus ascophorus : SpiERIA QUERGCINA Drmx. et Dn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. m, t. IIl (1859), p. 36^, n. 839 (excluso synonymo Persooniano). — Non Prns. nec Fruzsio. SpieniA (Diarnypg) ovEncixA Cunnzro, in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, parte nmi. (1858), p. 2792, n. 91. tab. xivir, fig. 9o. SpiisntA (Vasa) ARcvATA eidem. Cunnzro, etiam in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, parte ur, p. 281, n. 170, tab. xp, fig. 167, sicut saltem ipsismet Brnkgro et Bnoowro, loco sup. cit. verisimillimum videbatur. 18. 140 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ** Fungus integer : Mzzaxcowis LoxerPrs Tur. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XLII (1856), p. 703, et in Ann. Sc. nat. ser. iv, t, V, p. 111 (cum deseript.). Foxeiaa stromata exigua cortiei materno sepius haud maculato gregatim et absque ordine cerio inspersa, epidermide primitus tota velantur, adultaque e parenchymate solido et sordide cinereo-virente constant. Alia, conidiophora tantum, ceteris depres- siora et quasi disciformia , faciem. plane nudatam nigrantemque, epidermide soluta circumstante, ostendunt. Ex his enim stipatissima nascuntur conidia obovato-clavata, rarius fusiformia, obtusissima vel brevissime mucronulata, curvula, /-6-locularia, o"",05-o06 longa, 0"",013-0106 in vertice crassa, stipiteque filiformi, nunc brevi, nune contra longe et exiliter lineari (quandoque enim o"".15 in longitudinem exce- dente) singillatim suffulta. Coxrpus. perfectis paries est saturate fucatus et. inzequalis crassitudinis, ita ut locellis rotundis confodiantur; plasmate refereiuntur granoso, stipes autem s. funiculus quo singuli utuntur achrous et vacuus manet. Hi stipites in basi interdum bifurci deprehenduntur, et donec fertiles evaserint, paraphyses referunt. Cowmpra soluta, sparsa, pulvere fuligineo-atro matricem longe lateque inquinant. Inter stromata conidifera, nonnulla videre est quee peridia ascophora suis in penetralibus et sepius a latere foveant. Stromata autem mere thecigera majori crassitudine distin- guuntur, formam conicam obtinent, cuticula herente teguntur et verticem anguslis- sime nudatum protrudunt. Prmmr excipuliformia, numerosa (xv-xx), inordinate al- teque sepulta generantur, stratum unieum fingunt, collum longum liberum et vix emergens singula educunt, pariete atro matura donantur, nucleo autem albo tota in ex- cipulo replentur. Tuscz quarum densissimum agmen majorem sistit nuclei pulposi par- tem, obovato- vel eylindrico-oblonge sunt, obtusissimee, brevissime deorsum tenuatee vel acutatee, 0"",1/4-16 longae, et o"",01-025 crasse; membrana hyalina crassa- que struuntur et sporis octonis duplici serie confertis singulatim. opplentur. Panapmyszs longe lineares thecis paueissimze miscentur. Sronx quasi lineari-lanceolatzie, curvulie, utrinque acutiuseulee et mutieee, leves, primitus pallidze, demum vero saturate fucatee (aliquando saltem), ^4-6-loculares tandemque nonnihil torulose, o"",06-08 longi- tudine equant, crassitudine autem majori 0"?,01 non excedunt. Spermatia et micro conidia, si qua sunt, nobis nondum innotuerunt. Crescit in ramis Quercus corticatis, recens cesis vel emortuis, a sera sstate in ver usque. Sepe conidiophoram , nec infrequenter ascophoram legimus, primum Bellomontii ad Isaram, postea autem in agro parisiensi et circa Versalias (Sceaux, Meudon, Chaville et cet. ). Fungillus inter sic dicta Corynea typus dignissimus est, et pari modo ac congeneres, tam apparatu conidiophoro quam ascigero facile dignoscitur. Spore cum e peritheciis prodierunt, in aere luceque vulgo saturate fucantur et corticem maternum cui herent mox inquinant. VALSEI. 141 . 11. Mzawcoxis wopnoxis. * Fungus mere ascophorus : Spiugnia (VarsA) nicoxicA Cunnzio in. Actis Soc. Linneane Londin. t. XXII (1858), p. 279, n. 151, tab. xuvin, fig. 142, saltem ut videtur. ** Fungus integer : Mzrawcoxis Mopoxia Tur. in Actis hebdom. Acad. Sc. parising, tomo XLII, p. 703 (die xxi mensis aprilis, a. S. MDCCCLVI), et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, tomo V, pedit. SrnowamA exigua vel crassiora, nempe 1—-3"^ diametro majori &quantia, obtuse conica, rarius pulvinata, scepissime orbicularia, e parenchymate solido, saturate cine- reo-virente demumque nigrescente facta, matrici discreta et gregaria insperguntur, corlici ejusdem exteriori fucato imponuntur, epidermideque longitrorsum scissa , rarius poro rotundo late aperta, tandemque varie lacera et soluta, revelantur. Coxipra ex iis abunde nascuntur ovato-lanceolata , pyriformia, obovata vel obovato-oblonga, obtusis- sima, recla vel nonnihil incurva, atra et semipellucida; e pariete crassissimo struuntur, per septa vix tenuiora in loculos 2-8 dividuntur, o"",0 1-013 crassitudine, longitudine aulem maxime varia 0"?,02-06 adipiscuntur, et in sterigma breve, simplex et erassius- culum singula desinunt. Simul atque maturescunt, hec conidia in pulverem fusco- atrum solvuntur, matricemque, jove pluvioso, feedant. Nec mieroconidia, nec spermatia vidimus. Prnrriscis parca vel copiosiora, pro stromatis magnitudine, in uniuscujusque , tum conici, tum pulviniformis, penetralibus sepulta v. alte immersa debito lempore inveniuntur; aul eircinatim digeruntur, aut siepius luberculum totum inordinata tenent, ostioloque vix exstant; illis ceterum paries est ater el tenuis, thece vero longe cylin- drice, obtusissimz, imo quasi truncatz, basi brevissime attenuatz el subsessiles, 0"".16 Jongitudine aliquando excedentes, 0"7,013-019 crasse, octospore, et para- physibus linearibus, simplicibus, vulgo continuis et quam seipsee longioribus slipatze. Sronz elliptieee vel elliptico-oblongz, utrinque obtuse, mutice, in medio seepissime coarctatze, rarissime uniloculares , vulgo contra biloculares (locellis ut plurimum aequa- libus et septo transverso nonnunquam singulatim dimidiatis, spora quapropter quadri- loculari facta), hine 0?",03-035, illinc autem 0"",013 assequuntur, initioque oleum densum ae homogenum, postea e contrario plasma granosum includunt. Sub ipsa maturitate tales sporze dilute fucantur, namque ex ostiolo conceptaeuli perfecti, vix ac ne vix exsfante, prodit, ut e Cytispora sincera, cirrus albidus seu languide luteo-virens, dein tamen spissioris coloris, prolongus, contorius, crassitudine varius, totusque ex ascis solis integris el. gravidis confectus; id cirri, imbribus solutum, in pultem vertitur el ascorum membrana paulatim diflluente, spore tandem liberantur. Hz, locus si 142 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. faverit, cito incrassantur et de more ex apicibus progerminant, loculo utroque vulgo , primum dimidiato. Viget autumno, hiemalique et verno tempore, in ramis vel truncis Castanec vulgaris Lawx. gstate proxime preterita cesis aut recens demortuis, quare Modoni et Cavillee Versaliorum quotannis in castanetis abundat. Fungillum conidiferum, prope pagum Velléche agri Heraldi- castrensis Pictonum, ab amicissimo Sosthene Dr Lacnoix, presbytero, lectum, etiam aecepi- mus. Specimina origine anglica illustravit Cunnzis, loco supra citato. Stroma exoletum cum evellitur, maculam infuscatam in cortice hospitali relinquit. Conidia crassiora, vitri vel modice augentis ope, alia ab aliis facile discernuntur. E conidiis omnibus satis germina oriuntur filiformia que colorem spisse fuscum paulatim assumunt, ramulosque cito abbreviatos hinc et inde alternis vieibus agunt. Áscorum membrana primitus crassissima , postea pedetentim summo- pere tenuatur. Eadem, maturo fungillo, iodo simul et acido e sulphure madefacta colorem cwru- leum neutiquam induit; plasma autem granosum quo spore referciuntur, saturate luteo-fuscum tunc evadit, et in humorem homogenum convertitur. Spori nonnulli uniloculares consistunt et biloculatis minores. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XV, fig. 1-6.) 1. Stroma Melanconeos modonie Tvr. peritheciis maturis gravidum, a summo dimidiatur; conceptaculorum nucleus madidus in cirros, e solis thecis integerrimis, exigitur; eirros istius modi medio quidem mense maio evomitos vidimus. 9. Stroma alterum pariter dissectum, cujus autem e lateribus immensa conidiorum copia nascitur. 3. Miud eodem modo partitum, ex quo sola conidia oriuntur; nullum enim in tuberculi penetralibus peritheciorum adest vestigium. A. Conidia nonnulla, maxime aucta, parenchymati materno haerent; alia soluta conspiciuntur. 5*. Conidium liberum, loco favente, germina edidit terminalia , adhuc pallida et continua. 5^. Conidium alterum. quod diutius viguit; germen supremum, ex eo natum, nunc saturate fucatum et flexuosum , ex artieulis mirum in modum commissis constat; germinis inferioris pari modo accreti vestigium solum traditur. 6. Aseus octosporus seorsim delineatur; semina contenta nondum perfecta nonnisi humorem limpidum vel guttas oleosas includunt. Juxta ascum adumbrantur sporc absolutiores, plasmate granoso fart:; due ex his germina protruserunt; altera cujus germinatio proxima videbatur, quadrilocularis primum evaserat. Figure 1-3 res circiter bis decemplicatas tradunt; relique aulem vices ccorxxx amplificantur; omnes similiter ex fungis vivis delineate sunt. Conidium germinans 5* februario mense (a. D. MDCCCLV), coni- dium autem alterum 55, etale provectius, autumno insequenti, Parisiis domi vigebant. Cetere figure octobri mense a. MDCCCLIII Caville prope Versalias adumbrate sunt. In numero /Melanconium olim etiam (nempe in Annalib. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 11 o) habuimus Sple- riam. macrosporam. Mazeuo quam vero non modo. propter conidia longe lanceolata! , sed etiam ob peri- Super his conidiis exstruetum est Coryneum macrospo- — Wasewnonsru Fungis Europ. exsiccatis, fasc. I (1859). rium. Drnkersr (in Summi. Fl. Anglica, t. V, parte alt. n. 75. Fungus autem ascophorus, a b. Mazzmuo primum [a 836], p. 355), sicut et Sporidesmium vermiforme Ruzs- — descriptus (in. Ann. Sc. nat. ser. wu, t. X [1848], p. 350. sio (in Fnzsexn Beitr. z. Mykol. fase. IL [1852]. p. b1, — et in PI. Crypt. Galle, ed. alt. fasc. XXXVI [1851]. tab. vr, fig. 56-58); sub titulo priori continentur in — n. 1756), postea Melogramma oligosporum apud DBrnke- VALSEI. 143 thecia nuda, nimirum stromati quasi inordinate imposita nec Valseorum fungillorum more immersa et digesta, a precedentibus lypis magis recedere nunc intelligimus, quam ul iis jure consocietur. Pyrenomycetes inter Nectrieos vel gregem affinem, aptiorem locum, ut opinamur, infra obtinebit. Similiter et hujus loci neutiquam sane est JMelauconium. Dothidea. Scuwzixirzio (in Comment. Soc. Philos. Americane, ser. altera, t. IV [1834], p. 298, n. 2967); olim ab eodem auctore pro Sclerotio spherioide Pens. quocum natura congruit, habitum fuisse videtur, sistitque pyenidis genus atrum , sporis unilocularibus, Melanconiis sinceris nostratibus longe alienum. In mycotheca Musei parisini continetur. Quemadmodum, ut supra. notavimus, Stilbospora. ovata et macrosperma ejusdem Somwriirzu fungi Torulei sunt, sic etiam. Coryneum obscurum Conpa, lc. Fungor. 1. l1, p. 8, tab. nr, fig. 123, in virgultis arborum frondosarum crescens, a coteris homonymis longe aberrare, et Torulis aut. affinibus potius analogum se prostare :wstimamus. y ], f "unm 7 7 (Nass !) Raszxuonsrio in suo Herb. Mycologico, edit. alterius fase. VI (1857), n. bgs, quippe id fungi a Coniothecio betulino Conn (Mazznto etiam, Sürp. Crypt. Galle ed. alt. fasc. XIX [1845], n. 926) non differt. Idem quoque existimandum nunc arbitramur de Coryueo pulvinato (Scuw.) Mazenu (Stirp. modo cit. fasc. IV [1839], n. 176) quod Exosporium Tilie Lixkio est. Perperam autem, ut opinamur, ad Coryneum. traheretur (Fnizsr pace dixisse liceat qui de contrario Ad Torulaceos fungos etiam trahendum est. Didy vix dubitat in sua Summa Vepet. Scand. p. 7^, nota 9) Seimatosporium. Conpa; saltem hujusce generis lypus, scilicet Seimat. lose Con» apud Sevnwivu , Fl. Germ. parte m, t. IIT, fasc. xui (1837), p. 79. tab. Ao, Hendersonie species potius diceretur. De Seiridio Nzxsu (Syst. der Pilze, p. 22) cujus eum. Coryueo «absolutam identitatem » pronuntiat El. Frissivs (loc. sup. cit.), nil oculis nos ipsi comperimus; Seiridium marginatum Nrzsio (op. cit. p. 33, tab. 1, fig. 19), generis prototypus, in llosarum cortice etiam viget, nec a Seimatosporio Conpx; multum recedere videtur. À sinceris Melanconiis aut. Stilbosporis indole et sede assueta magis discrepat Stilbospora spherosperma Pzns. (Obs. Myc. parte 1, p. 31, n. 65, tab. 1, fig. 6), quae est Coniosporium. circinans. Frizsio (Syst. Myc. t. 1, p. xir, et t. HL, p. 255) et Mazznio (Stirp. Crypt. Gallic, ed. alt. fase. II [1838], n. 126) el. Pyrostomatis, generis Rabenhorstiani, prototypus?, quam ut conidiophorum JMelanconeos legitime sistat apparatum. , Nobis contra non clare liquet cujus indolis et nature sint. Melanconia, Stlbospore , Corynea. et. Ste- ganosporia compluria ut Melanconium atrum. et conglomeratum. Livxio, supra citata, p. 116, in nota, Sti- hospora. angustata. Psnsooxn et profusa Gnzvitut0 9, Coryneum depressum. et pulvinatum. Scnwwrio, aliique fungilli permulti, specie aut titulo analogi , quos omnes futuris mycologorum indagationibus commendare liceat; quidam fortassis non nisi nomine quo salutantur, ab iis differunt quos offendimus et descripsi- mus; alii sane aut /Melancones sinceras , nobis nondum obvias, aut Pyrenomycetes genere diversos, et ipsi indicant, quos in fungos inquirere, olim, speramus, mycologie studiosis placebit. L5Ux et Bnoowrvw audiit in Collectaneis que inseribuntur Annals and Magazine of nat. History, ser. ut, t. IH [1859]. p- 275, n. 895, tab. xi, fig. 38, sporas eL ascum disporum exprimente; ambire solet areas effetas Asterosporii IofJ- manni Kzg. * Fungillus Nzzsro obvius, maneam propter prestitam illius descriptionem et ignotam almi suffuleri naturam, summopere nobis incertus est. (Cfr. laudati auctoris Sys- tema. Fungorum , p. 33, tab. n1, fig. 29.) * Cfr. Ranexi. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. I, n. 59. ?* Id fungilli in. Fagé et Pseudoplatani cortice, verno tempore, oriri, sporisque minutissimis , ovatis et bilocula- ribus uti dieitur. (Cfr. Gnevinuu. FL. erypt. Scoti , t. 1V [1826], tab. coxri, fig. 1.) 144 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Szcrro II. Protosporce conceptaculo proprio , plus minus distincto, incluses, unius modi vel duplicis generis. 1. Protosporis unius modi, crassis, sepius arcuatis, ui evcipulo medio vel perithecis superposito plerumque natis. V. CRYPTOSPORA. (Tabula XVII.) * Fungus conidiophorus : FUSICOGCORUM species Conn; CRYPTOSPORIA eidem Conpz, Fnuisio, aliisque; MELANCONIORUM eliam genera apud Frissrov, recentiora ejus scripta si contuleris. ** Fungus ascophorus : SPILERIARUM spec. Prnsoosto, Frirsio, Brnkeno, Cuniuo , aliisque; VALSARUM autem et HALONIARUM in novissimis Frizsn libris. *** Fungus integer : CRYPTOSPORA Tur. Sel. Fung. Carpol. t. 1 (1861), p. 9h. MycLiUw. byssinum, albidum aut fucatum, vulgo parcissimum, specie saltem, et in matrice latitans, proptereaque inconspicuum. Srnowa tenue, exiguum, conoi- deum, depressum, orbiculare vel ovatum, in vertice nunc conceptaculum conidi- ferum, simplex, exiguum, e parietibus tenuissimis pallidis et. fugacibus factum sustentans, nunc contra truncatum et aperte nudisporum aut parmulam vel dis- cum nigrescentem, induratum et sterilem mentiens, simulque in reliqua pagina pallidum et dense conidiophorum. Cows sterigmatibus simplicibus brevibusque initio singulatim suffulta, pallida, lineari-lanceolata, arcuata vel lunulata, rarius oblonga et recta, continua primum, at post germinationem inchoatam septifera, maturaque in cirros sepius liguliformes et crassos protrusa. CowcEPTACULA asco- phora matrice immersa, globosa, atra, levia, molliter crustacea et quapropter ares- cendo collabentia, gregaria, libera et sparsa aut circinato-sociata, itaque fistula seu collo nunc verticali, nunc plevrico instructa, fistula summa discum stromatis supre- mum intrante et supra nonnihil exstante. Nucusvs albidus et mollis. Turcz copiose, obovat:e vel oblongze, obtusissimz , deorsum contra acutatie, e membrana tenuis- sima et cito destructa facte plasmatisque globulum peculiarem sub vertice foven- VALSEI. 145 les. Spor;E octonce (distichze vel conglobatze), senz dena aut plures (et inordinate confertze) in singulis ascis, anguste cylindricz, lineares, oblong:e vel ovat:e, recti, llexuos; aut arcuatie, modo continue, nunc septiferz, sive mutic, sive utrinque et vix conspicue appendiculatze, leves, pallidz fucatieve, guttulis oleosis scepius farte, et sub pultis vel cere specie demum eructatze. FuxeiLLir corticicolee Melanconibus proaimt, conidiorum. autem. Jorma et. leto colore, solitaque sporarum endogenarum structura manifeste discrepantes. *. Endosporis (saltem. majoribus) linearibus, continuis et pallidis. 1. CnrrOSPORA SUFFUSA. 4. Forma major, peritheciis vulgo circinato-sociatis : * Fungus conidiophorus : Cnrprosponivu. Ngzsi Conpz, apud Srunuiuu , Deutschl. Flora , sect. n1, t. II (1829). p. 109, tab. ui, saltem pro parte; Icon. Fungorum, t. I (1837). p. 2, et t. I1 (1838), p. 26, tab. xir, fig. 95; Aaleit. z. Stud. der Mykologie (1852), p. xc, tab. F, 57, fig. 1-1. — Fungus homonymus Brnkrrzo et Bn. in Ann. and Mag. of nat. History, ser. alt. t. V (1850), p. 371, n. Aoh, ac priori in suis Outl. of Brit. Fung. p. 315, potius, quatenus betulicola, ad Cryptosporam nostram Betule, infra descriptam, ducendus est, — Huc autem spectare videtur Nemaspora leucomyza Copa, Ic. Fung. t. MI (1839), p- 27, tab. rv, fig. 71, et Rapzvnonsrio, Herb. Mycologico , ed. alterius serie novissima, fasc. IV (1861), n. 357. CnrprosrontuM vvraAnz Elio Frirs, Syst. Mycologici t. TI (1832), p. 482. MzrANcoxiUM vuLcAng eidem Frursio, S. Veget. Scand. (18h9), p. 508. ^* Fungus mere ascophorus : SpiLERIA SUFFUSA Vrigsio , Sclerom. Suec. fasc. VII (1822), n. 229 (in Alno); Syst. Myc. t. Ml (1822), p. 399. n. 172. — Üvnnxo in Actis Soc. Linn. Londinensis , (. XXII, p. 279, n. 153, tab. xrvur, fig. 144, saltem verisimiliter. — Non autem. Spheria suffusa (Fn.) Movagorio, Stirp. Vog.-Rhen. fasc. XIII (1850), n. 1946, quae est, sallem quatenus alnicola, Valsa (ex obvallatis) fenestrata. Bux. et Bn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. m, tomo III (1859), p. 366, n. 853, tab. x, fig. 14. Vausa svrrsa Frazsio, S. Veget. Scand. p. h12. n. 33. — Br. Outl. of Brit. Fungology, p. 390. n. 23. ^* Fungus integer : Spira. Cnvprosponir Cvnnao, in. Ephem. trin. Sc. Microscop. t. III (1855), p. 271-273. tab. xir, fig. 13, el L. IV (1856), p. 199-200, tab. xr, lig. 96-31. ^. Forma minor, peritheciis semper discretis : * Myriaspora : SPiLERIA ALNEA Prnsoovio, in schedis manuscriptis, auctore Frursio, Syst. Myc. t. ML, p. A81. SpitgnIA DrTOPA. Fraxsio , Scleromyc. Suec. dec. IX (1820), n. 84 (in Alno); Syst. Mycol. t. TI, p. 481, n. 3gh. — Brnx. et Bn. in. Ann. and Mag. of nat. History, ser. altera, t. IX (1852), p. 324, sub n. 631, tab. x, fig. 15*. — Raszwr. in Hedwigie t. I (1857). p. 116, tab. xv, fig. 9 (vudi et vix fida). — Movc. Stirp. Vog.- Then. fasc. XIII (1850), n. 1248 (in Alno glutinosa Gwrw. ). Hazoxia prropa Frizsio, S. Veg. Scand. p. 397. u. 19 146 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ** Octospora : Spin. coxronars Bryn. et Dn. in Aun. and Mag. of wat. History, ser. altera, t. IX (1852), p. 325, n. 635, tab. xi, fig. 19. — Denk. Oull. of Brit. Fungology, p- 399, n. 125. Spiuznia. (absque nomine) Cryptosporio socia Cunn.so , in Ephem. irim. Sc. Microsc. t. Ill (1855), p. 273, tab. xir, fig. 14. Dz fungilli forma majore primum loquemur. Srnova illius conidiferum, e paren- chymate parcissimo, squàálide fusco vel cinereo-virente, quandoque eliam nigerrimo, formam late ovatam seu orbicularem, conico-depressam vel subdeplanatam usurpat, diametro majori unum aut. unum et alterum millimetrum nanceiscitur, totumque sub epidermide matricis semipellucida, landem anguslissime rimulosa vel poro minimo pervia, latet. Coxinr (sie. dieti Cryptosporii Nest. Conn semina) lunulata, nempe in areum, imo quasi in orbem eircinata, levia, mulica , candida, rarius luteo-fusca, uni- locularia , o"",05 circiter longa, 0"",005-007 in medio crassa, atque pro eelale nunc plasmate subhomogeno farta, nune contra gultulas oleosas, crassas, paucas el discrelas foventia, ex omni stromalis pagina, singula slerigmate brevissimo suffulta, stipatis- sima naseuntur ceramque constituunt , in cirros longos, liguliformes aut teretes (prout. epidermis natalis dehiseit vel foratur) ae vulgo candidissimos exactam. Tu- bereula plurima his in conidiis generandis totam suam exhauriunt. seu impendunt vitam, diffusoque semine in perpetuum arescunt. Alia, prioribus multo rariora, coni- diorum pareiora sunt, eademque ex quadam disci parle anguslala nec ex tota super- fiie enituntur. Talia autem stromata vulgo minima consistunt et uleris ascigeris supersternuntur. Abundant denique stromata altera ex disculo perexiguo, aterrimo, carnoso, duro, plus minus umbonato seu breviter mueronalo, quae conidiorum admo- dum experlia manent, at colla extrema peritheeiorum 1v-vitt, eireinatim suppositorum, in se colligunt, et matricem quasi punetulis sparsts asperant. Prnrricra. heec. globosa nonnihil tument, pulvinulos depressos, 2-3"" latos, sociala slruunt, sed corticeo parenchymate haud maculato nec saturatius fucato, quandoque autem cirea. discum propter mycelium byssinum parce immissum dilute eitrino, integra (amota etiam epi- dermide cui neutiquam haerent) velantur; collo uniuscujusque laterali, longiusculo, decumbenti et. penitus oceultato; osiolis autem omnibus in unum sepius convenien- libus. H:c preeter conceptaeula sociata, nonnulla etiam occurrunt discreta, solitaria, vix autem a cireinanübus, quum externa, tum interna fabrica, dissimilia. Omnibus, quo- eunque modo se habeant, paries uterinus est ater ac landem crustaceo-fragilis, et post semen dimissum collapsus. Nvorsus, maturus quidem, candidus deprehenditur. Tugcx obovato- vel ovato-oblong:e, obtusissimz, in setam vel euspidem tenuissimam bre- vemque inferne desinunt, o?".98-10 in longitudinem, et LP 3-03 in crassitudinem obtinent, membrana tenuissima eitoque evanida struuntur et globulum plasmatis in- spissati sub vertice haerentem monstrant. Sronz albae et continue, nune lineari-cylin- VALSEI. 147 dricie, baeuliformes llexuosieque, o"",05-065 longitudine et 0"",00/^ crassitudine sequant, nune eontra plus duplo breviores et nonnihil angustiores, salva forma, inve- niuntur; quandoque preterea octonarium numerum in singulis ascis excedere videntur. l'uxeizur forma. minor ramis alneis exilioribus sepius imnascitur eique conidia, ni fallimur, semper desunt; e perithecrs vulgo discretis, sed greparüs el crassioribus constat, que» globoso-depressa o"",6 diametro vix superant, In mucronem supra diseum seuliformem qua coronaniur, plus minus prominent, maltricisque. culiculam (anguste et stellatum in modum rimosam) arte avulsam sepius adheerentia sequuntur. Singulis horum in ascis spore gignuntur modo (Ialoniam ditopam Vn. si intuearis) albe, senzedenz vel multo plures, thecas integras sine definito ordine replentes, anguste lineari-eylindricee, recti. aut eurvulie, ulrinque obtuse vel nonnihil appendieulate, conünuz, rarius el obsolele septo unico vel uno et allero divise, 0"",02-03 longe et 0"",00/ circiler crasse, modo contra (scil. apud Spheriam conformem Dznk. et Dn.) oclonz, distichze, erassiores, nempe o"", 9065 tequantes, non aulem 0"",025 lonpi- tudine excedentes, utrinque obtusissime et muliec, septis tribus parallelis in locula- menta qualuor subequalia partito , landemque sub specie pultis vel cere. roseolie, ccelo pluvio favente, exclusae. Nascitur autumno maturaque reperitur hieme abeunte aut vere novo, in cortice Aln glu- linosie Gixwrs. recens demortuz. Prope Parisios, Modoni et Cavillie, jampridem quotannis [requentissima nobis occurrit. Specimina pro more alnivora plantulie majoris, suffuse scilicet, tum conidiophore, tum perfectioris et thecigere, a viro clarissimo G. Ovrn cui in Helvetia T'hunensi obvia fuerant, sub duplici titulo Cryptosporii vulgaris Fn. et Spluerie: fasciculigere Orr, finem. versus anni MDCCCLXI, accepimus. (Cfr. in mycotheca Mus. parisini Herb. Otthianum, n. 34 et 54.). Conidiferi apparatus ( Cryptosporii Neesii Conpa) historiuneula et analysis iconographica a b. Conpa olim edit», in eo peccare prima fronte videntur quod «peridii albidi, levis, carnosi, sporarumque «mole referti» mentionem faciant. Etenim quodlibet teguminis vestigium, preter matrieis cuticulam, super hymenium conidiophorum conidiaque abunde cumulata sepissime desideratur. Quamdam tamen membranulam aliquando peridii vices agere et nos ipsi comperimus; parem quoque notat clar. Ori in schedis quae fungillis Thunensibus modo citatis accedunt. Cordeana autem icon fungilli normalis, a vertice dissecti, ita proponitur ut conidiorum stratum pro peridii specie, stromatis vero, ultra modum infuscati , axim conicum (equo latiorem expressum) pro mole seminum habitum fuisse diceres. Interdum accidit ut stroma solito crassius factum , locellis irregularibus vel cavernulis, sicut etiam apud Melan- conium betulimum Scuu. et. Kzz. quandoque videre est, confodiatur, luneque. pyenidis vel spermogonii simplicis fabricam mentiatur. Proter conidia maxima supra deseripta, alia item alba nonnunquam occurrunt, sed perexigua, ,003 majori diametro crassa; qua in stromatibus disciformibus aut saltem maxime depressis, minimis atrisque generantur et in cirros albos muco hyalino agglutinata, mm nempe ovato-globosa et vix o per epidermidem matricis angustissime foratam eructantur. Quod duplex conidiorum genus ad Cryp- 19- 148 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tosporam suffusam reapse spectet, analogia, e Cryptospora. Betule (infra descripta) ducta , nos edocente , minus miramur. Modos propter diversissimos quos induit, fungillus nost discretas, sparsas, a circinatis aliquando non typice recedere; er multa demonstrat; hinc nimirum Spherias illinc etiam eautam fidem in sporarum forma, crassitudine, simplicique vel multiplici fabrica ponendam, quum de typis definiendis agitur. Omnibus enim sedulo perpensis et observatis, vix quidquam dubii nobis in mente remansit Spleriam Cryptosporii. Connxo , multiplicem, simul cum Spheria. ditopa Fn. et conformi Brnxzueo, simplicibus, unum eumdemque representare fungum; namque nobis non semel contigit varias SEOraS supra dictas, quibus singula fungilli forme potissimum diseriminantur, in eodem soro, ne dicamus in eodem utero, deprehendere. i ; Ho spore endothece, quocunque modo se habeant et informentur, singulatim quum spectantur, omnes candidissime videntur, plasmate parcissime granoso infareiuntur, et in aqua si sate fuerint, intra paucos dies longissima filiformiaque exserunt germina quz in articulos subinde septis dividuntur et ramos agere festinant. Talia late protrudi comperimus ab exeunte februario 1n maium usque. Clar. Fridericus Cunngy Cryptosporii nexum cum fungilli nostri forma majori , circinata , primus indi- gitavit; in omnibus autem qu: super hoc argumento attulit, vix illi assentire possumus. Hinc enim thecas Spluerie inter Cryptosporii stylosporas, illinc autem stylosporas easdem in Spherue conceptaculis, thecis commistas , reperisse sibi videtur; inde Cryptosporium pro Spleria juniori neutiquam habendum, sed utrique fungine form» utrumque seminis genus, prout tempus et loca postulant, una vel alternis vicibus edendi , impertitam esse facultatem colligit. Quare verisimilia concurrere decernit ut. Cryptosporii semina in thecas sinceras aliquando convertantur. (Conf. Quart. Journ. of te Microsc. Science, locis cit.) Fungillus betulicola, infra descriptus, pro antecedentis alnicole forma peculiari nonnullis forsan habebitur; recedit tamen conidiis gracilioribus quorum majora sola Cryptosporium alneum (magis incur- vatum) imitantur; peritheeiis cortici materno tantum semi-immersis, nunquam, ut videtur, solitariis, et ostiola discreta altius efferentibus; sporis denique, ni fallimur, semper octojugis et unilocularibus. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XVII, fig. 28-37.) Figure omnes ad majorem fungilli nostri formam spectant que Spheria Cryptosporii Cono dieitur. 28. Fungillus recens, mere conidiophorus, scilicet Cryptosporium Neesii Conp& , a vertice el per meditullium dissectus monstratur; conidia in utroque latere columella centralis coacervantur et sub specie cirri seu vitlule candida exeunt. 99. Conidia seorsim delineata; guttulas oleosas paucas et discretas fovent. 30. Stroma a summo dimidiatum, superne conidiophorum, simul autem conceptaculis ascophoris alte sepultis in meditullio fetum. 31. Conceptacula e cortice natali avulsa et arte detersa exhibentur, ut pateat quo modo colla eorum in capitulum coeant et poro seu foramine communi dehiscant. 32. Perithecia alia similiter sociantur; antica duo recisa sunt. 33. Sorus alter, longe ditior, item ab omni tegmine alieno nudatus est et a fronte spectatur. 34. Sorus idem a tergo visus; colla peritheciorum duorum contiguorum (in iconis parte dextra), in unum fere jam a basi coaluerunt. 35. Sorus ejusdem modi, in corlicea nutrice solito more demersus, a summo divisus est. 36. Thece octospore seorso. 37. Spore, e majoribus, maturo, libera. VALSEI. 149 Figura 28 et 30-35 nativis demensionibus bis decuplo majores fact» sunt; figure autem 29, 36 et 37 vices circiter cocnxxx amplificatie proponuntur; omnes ex fungis vivis agri Versaliensis, februario currente (a. S. MDCCCLX) collectis, adumbratee sunt. ] 2. CnvrrosPonA BrruLz T. Srnoua exiguum, anguste conieum, basim ovatam v. lanceolatam, 1-2 millim. lon- gam, millimetrum autem unicum latam, obtinet, materno cortici immaculalo nec area peculiari primum signato imponitur, verliceque minuto, anguste lanceolato v. breviter lineari, super epidermidem modice protrusam, rimatam, arctissime vero haerentem nee hiascentem nonnihil exstat; e parenchymate sordide s&ruginoso, extrorsum nigrente et homogeno totum quantum formatur, arescendoque friabile venit. À prima setate strato albido-roseolo, ceraceo simul et glutinoso, crassitudine vario, totoque e conidiis, vulgo indutum, salvo cacumine, reperitur. Compra hzecce lineari-eylindrica, continua (nimi- rum septis destituta), plasmate granuloso v. oleo limpido sub membrana tenui feta, sterigmatibus linearibus, rigide assurgentibus, subsimplicibus et 0"",03 vix longiori- bus, solitarie acrogena primum suffulciuntur, solutaque confuse superposita coacervan- tur; alia ceteris copiosiora, in areum eurvata , o"",05-06 in longitudinem assequuntur, 0"".005 vix erassiora; alia recta et utrinque, ut videtur, obtusiora, quadruplo v. quin- tuplo prioribus breviora consistunt nec 0"",003 erassitudine excedere solent. Conidia majora in tuberculis que minorum conidiorum experlia manent, sepius generantur; minora similiter in privalis subiculis a majoribus conidiis omnino plerumque segre- gantur. Attamen haud infrequenter accidit ut majora minoraque in ipsissimo stromate inequo modo consocientur, formzeque intermediz, curvulae et. 0"",09-03 longe, (unc immiste occurrant. Conidiis pro maxima parte evanidis, perithecia globosa in stro- malis ambitu et in hospitali eortice semi-immersa circinatim naseunlur, numero vix (corona perfecta) v. pauciora (annulo seu cespite incompleto, irregulari); qua ex utero primum pallido, subinde dilute t&ruginoso, tandemque atrato et diametro o"",6 vix excedente, collum demissum, exile breveque obliquum agunt, ae ostiolum punctiforme, haud ampliatum diuque vix prominens, in angusto stromalis disco aperiunt; omnium autem summa rostella ab invicem discreta et libera manent. Tuscx cylindrieo-clavate, obtusissima, quin imo subtruncat, deorsum vero attenuat:e, 0?" 10-13 longitudine el 0"7,015-02 crassitudine eequant, e membrana tenuissima et achroa struuntur, spo- rasque vur lineari-cylindricas, modice curvatas, utrinque obtusissimas (imo interdum capitellatas), leves, muticas, pallidas, continuas, plasmate granoso feetas, longitudine 0"",035-038, crassitudine autem 0"",0035-005 consequentes, et distiche cumulatas singulee (totz oppletee) fovent. Asci etiam offenduntur in quorum sinu spore gignuntur ovale v. ovato-oblonge, assuetis sive normalibus triplo aut quadruplo breviores, vix 150 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tamen exiliores, ezeterumque recze, mulie et octonze. Panapnyszs longe lineares, cras- e, mox adeo hyalinee fiunt ut egre discernantur, unaque cum ascorum mem- ? siuscul : e maturilatis dissolvuntur. Nuclei moles semper alba deprehenditur. brana tempor Laxe gregaria viget, hiemali tempore, in ramis betulignis, :estate proxime elapsa casis vy. mortuis; conidia calo pluvio mitique favente, januario mense februarioque abunde spar- git, martio aulem inchoante jam sporas maturat. Quotannis abundat in sylvis agri parisien- sis et versaliensis. Stromatis colore Melanconim lanciformem. nostram, de eztero multo crassiorem et firmiorem, imita- tur; peritheciorum autem disposilione formaque M. stilbostomam. Sorus fertilis millimetra duo majori diametro vix excedit , epidermidem avulsam sequitur aut in cortice supposito herens si remanserit, totus facillime tollitur, sedemque tune relinquit tot alveolis signatam quot peritheciis formatur; horumce uteri nudi, atri et glaberrimi , quidquam corliculi retinent, stromalisque exigul ope in czespitem religan- tur, omnium collis velatis ac tandem nonnilil exstantibus. Byssus nivea, parcissima brevissimaque, in cortice sorum ambiente v. illi substrato attentis oculis manifestatur. Stromata nimiam propter siccitatem imperfecta si aruerint, steriliave aliqua causa manserint, eis sum- mis, tolis exoletis, emortuis, sepissime innascitur fungillus ater et pulvereus , nempe Coniothecium. betu- linum. Conpa , Ic. Fung. tom. T, p. 2, n. 8, tab. 1, fig. 95 (Mazznu Stirp. Crypt. Gallie, ed. alt. fasc. XIX, n. 926; Faser. Herb. Myc. ed. alt. fasc. VI, n. 592, sub Didmosporio complanato Nazei), cujus semina pro conidiis: Cryptospore nostro , adhuc ea si vigeret, libenter haberes. ldem | Coniothecium in aliis stromatibus arefactis, annolinis, scilicet in Spheria quadam myriaspora, etiam betulicola, laete hospitans, brumali tempore frequenter offendimus. Nos autem hactenus latuit. cujus pyrenomycelis ap- paratum conidiophorum sistat! . EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XVII, fig. 13-27.) 13. Stroma exiguum et mere conidiophorum Cryptospore Betulie nostro: , modo descripto; a vertice dissec- tum est ut appareat columella centralis, conica, solida, nec nisi extrinsecus sobolifera ; pulticula ex conidiis in cirrum crassum trans epideemidem ruptam corlicis hospitis protruditur. 14. Stroma alterum, integrum autem , nudatum et desuper spectatum; preter centrum exstans et atrum, universa disci conoidei pagina conidia genuit proptereaque albescil. 15. Fragmentulum maxime auctum parenchymatis conidiophori ; conidia alia sterigmalibus maternis inni- tuntur, alia soluta conspiciuntur. 16-19. Conidia qu; sata germinarunt; pleraque simul majora et plurilocularia faeta sunt. 20. Stroma bifariam fertile , hinc scilicet albescens et conidiophorum, illinc peritheciis quorum osliola pro- minent simul fcetum ; epidermide hospitali totum arte exutum est et a fronte inspicilur; perithecia in paren- chymate corticeo molliori nidulantur et ventre tument. 91. Stroma alterum epidermide aliena tectum et a summo medio dissectum ; columelle seu conulo cen- trali incumbunt hine puls e conidiis in cirrum vittiformem erumpens , illinc conceptaeulum longicolle. 29. Sorus mere ascophorus, nudatus et desuper inspectus; conceptaculorum cireinantium et in paren- chymate corticeo molli arcte involutorum, uterus globosus superne revelatur; colla summa breviter exstant. j Fungillus anceps de quo agitur etiam describitur in Kickxir Disquisitionibus super Plantis Cryptogamis FI landrie , cen- turia terlia (1846) , p. 28, n. A7. VALSEI. 151 23. Sorus precedenti similis sed a vertice dimidiatus; pars suprema mediaque stromatis nigret, reliqua ejusdem substantia, cortici materno mixta, pallida est. 24. "T'hece octospore , zetate inaequales; spore lineares in majoribus conspiciuntur, ovatz contra sed non- dum absolutae in asco minori. 25. Spore mature , liberz; longitudine maxime variant. 26. Spore due que germinare ceperunt. 27. Spore breves, ovat», quales in nonnullis ascis generantur. Figura 13, 1^ et 20-23 res natura bis decuplo majores exprimunt; ceterae circa vices cconxxx augentur; omnes Parisiis delineat: sunt, ex fungis vivis, Modoni Versaliorum, februario marlioque a. S. MDCCCLIX , in betuligno cortice lectis. 3. Cnvperosproma Tiu T. Supnzwa materni corlicis strata mycelio seu fungino parenchymate, nitide albo, su- bereo densoque, sub culieula levi el integra. scalent. Sonr inordinate sparsi, minimi , orbiculares et alliuscule demersi vix protuberant; quum autem ad maturitatem acce- dunt, epidermidis diseulum medium , millimetro eirciter latum, exculiunt, proptereaque ocellati et nonnihil umbilicati deprehenduntur. Nec raro antea accidit ut ex umbilico centrali nondum revelato conidia nata sint, fusiformi-lanceolata, recta aut nonnihil incurvala, utrinque aculissima, conünua, pallida, endosporis de quibus infra dicen- dum, sepius majora, nimirum 0"",0/-05 longa et o"",0065-01 crassa, primumque subsessilia et stipatissima. Unusquisque sorus e peritheciis 1v-vi. discretis, laxe et vage circinalis constat; quibus singulis venter est globosus, diametro semi-millimetralis , e parielibus atris, erustaceis, medullae ambienti harentibus nee in arescendo collaben- tibus; eollum autem brevius, exile, reetum, totum decumbens seu laterale, apiceque libero, integro, rotundo et minimo brevissime exsertum. Nucueus albus thecas monstrat late obovatas, o"",065-08 longas, o"",013-016 crassas, 1n verlice obtusissimas, basi contra breviter acutas sporisque octonis et fasciculatis singulatim repletas. Sronz recti, leves, mulieze, nunc :equo modo cylindricie, nune contra ex ulraque parte incrassato- claviformes, o"",029-035 in longitudinem et 0",005-0065 1n crassitudinem obti- nent, plasmateque granoso et pallido infarciuntur. Crescit autumnali hibernoque tempore intra eorticem arefactum Tiliarum nostratium , no- bisque primum mense octobri MDCCCLII in sylva Bolonia, Parisiis suburbana, postea autem , nec semel, Modoni et Cavillae Versaliorum obvia facta est. Utrum fungillus modo descriptus rei mycologicz seriptoribus jam innotuerit, nee ne, eruere nequi- mus. Apparatus conidiophorus vulgare, quod dieitur, Cryptosporium. Vriesu,. de parietis fertilis seu peridii situ et fabrica prorsus imitari videtur, simulque mecito sane in Discellarum numero DznkgLzo, Fusicoccorum. autem. Conpx haberetur. Conidia cumulata pallide et sordide virent. Peritheciorum, summa rostra, in singulis soris, alia cum aliis se habent quemadmodum apud. Cryptosporam. Betule Supra descri ptam. 152 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ** Endosporis ovatis , septiferis tandemque fucatis. h. CnyprosPORA AUCTA. Spiznia AvCTA Denk. eb Dn. in. Aun. and. Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. IX (1852), p. 223, n. 628, tab. x, fig. 11. — Brnx. Outl. of Brit. Fungology, p. 398, n. 118. Conrex matrix, non nisi poro v. rima inconspicua super stroma conidiferum pervius, eirros tenues, lzete roseos v. pultem inspissatam concolorem tradit. Discus fertilis orbi- eularis millimetrum aut sesquimillimetrum diametro vix excedit, depressus est aut 1n conulum modice protuberat, byssoque conficitur albida et densata cujus elementis filiformibus quasi fimbriis in ambitu adornatur. Coxipii, ut sic dietorum F'usariorum semina, ex byssino stramine stipatissima nascuntur et quasi agglutinata eidem inster- nuntur, donee foras ejiciantur; forma illis singulis linearis, utrinque attenuata et cur- vula, longitudo o"",0/1-05, crassitudo autem vix o?",0035 major, septum medium wgre conspicuum (aliquando nullum) plasmaque homogenum. Sub discis conidiferis frequentissime latent perithecia atra, que autem rarius perfici videntur. Rite contra prospereque crescunt et informantur conceptacula illa quz in soros conidiis destitutos, orbieulares et diametro 2-3-millimetrales, ix insimul conveniunt; in parenchymate corticali non mutato nec peculiariter fucato, sed mycelium luteolo-cinereum parcissi- mum et segre conspicuum sparsim fovente, dense congesta nidulantur, colla trans conu- lum quadantenus dilutiorem libera protrudunt brevissimeque ultra prominent, ostiolis teretibus, haud incrassatis atque in seriem linearem aut in capitulum digestis. Urrnvs cujuslibet penitheen globosus v. globoso-depressus, o?" 6-8 diametro majori s. trans- verso :equat, parietibus atris ulitur, collum sequale, cylindricum et o0"",5-8 longum ex latere aut e vertice, prout conceptaculum sori latera vel meditullium tenet, exserit, arescendoque v. senescendo collabitur. Nucueus diu albidus e strato fertili perquam hyalino, citissime destrueto; paraphysibus longe filiformibus, simplicibus ac pro maxima parte continuis; nec non lhecis multo brevioribus, nempe o"",11-13 longis, o?" .995- 035 crassis, obovato- aut subovato-oblongis, utrinque obtusis, subsessilibus, cito libe- ris et omni fuleiminis vestigio destitutis, e membrana factis tenuissima et mox soluta, Sicque sporas vin quibus omnino replentur, singulatim nudantibus constat. Sronz recte vel oblique imbricatze duplicem seriem in asco materno struunt, ovato- v. cylindrico- oblongae fiunt, in utroque apice rotundato et obtusissimo appendicula globosa, diame- tro circiter o"",0035 equante , hyalina moxque pereunte donantur s. augentur (inde fungillo nomen inditum), ipse o"",025-035 in longitudinem et 0"?,01-013 in cras- situdinem rect: obtinent, septum unicum primo, subinde autem tria admittunt, qua- VALSEI. 153 driloculares et nonnihil torose propterea evadunt, ac disseminate colorem pallidum in sordide eruginosum deinque in fusco-nigrentem mutant, plasmate quo integre refer- ciuntur semper oleoso-granoso. Nascitur hiberno tempore in cortice truncorum v. ramorum Ani glutinose Ginry. recens, anno scilicet vertente, demortui v. cose, sporasque februario exeunte et martio currente prope Parisios maturare solet. In sylvis udis agri versaliensis, Modoni, Caville et cet. liaud infrequens nobis obvia est. Conidia plurima corticibus maternis congesta adhuc insperguntur, pluribus sane antea disseminatis, quum spore ascogenz perficiuntur. Ha postquam e conceptaculis sordide cinereo-virentes ejectie sunt, brevi mire fucantur; permulti» etiam in thecis biloculares tantum, quadriloculat:e evadunt. ubi dimit- tuntur. Quedam, loco favente, germina filiformia, crassa, festinanter exserunt. Conidia autem multo libentius progerminant, simulque in locellos 6-10 incrassatie auctzeque dividuntur. Utrumque seminum genus tegmen ex muco nunquam induit. Ab antecedentibus Cryptosporis quibuscum typice admodum congruit, modo dieta dilfert conidiis roseis et gracilioribus , nec non sporis fucatis, rectis et appendiculatis. Cryptospora. suffusa perfectior, aut saltem illius apparatus conidiger, in iisdem corticibus atque pree- cedens frequenter occurrit; contiguos quidem aliquando vidimus utriusque discos conidiferos. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XVI, fig. 1-12.) 1. A summo et ad perpendiculum dimidiatur stroma Cryptosporee auct? nostrae cujus vertex abunde coni- diophorus in cirros abit, dum in ejus interaneis peridia recens nata conspiciuntur. 2. Portiuneula parenchymatis conidiophori et conidia libera. 3 et 4. Conidia cum sala fuerint, germina pauca vel plurima hine aut inde protruserunt; qua jam- pridem crescunt, septa bene multa admiserunt et multilocularia facta sunt, simul atque omne plasmatis gra- nosi vestigium excluserunt. Germina recentia inter se aut cum ipsis conidiorum parietibus frequentissime coalescunt, inde mira: anastomoses oriuntur. 5. Stroma olim conidigerum, nunc autem prorsus delersum et conceplacula circinata fovens, medio sectum, corlicis hospitalis epidermide hine amota, exhibetur. 6. Stroma alterum ejusdem fere :tatis el. pariter dissectum; perithecia in ejus penetralibus densius con- stipantur, et epidermis illi adhuc utrinque haeret. 7 et 8. Thecze mature octospora. 9. Spore biloculares seorsim delineatze; appendiculas nondum dimiserunt et. perfectam maturitatem vix nactas sunt. 10-12. Sporw ali: quz dum germinarent, quadriloculares plereque evasere; germina unam et alteram hebdomadem nata sunt. Figur: 1, 5 et 6 natura bis decuplo majores exprimuntur, ezlerz vices cirea cccrxsx. auclie sunt; omnes analysin fungillorum alnicolarum exponunt qui Caville Versaliorum , martio medio a. S. MDCCCLIX , vigebant. ib 20 154 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 9. Pycnide peritheciis imposita et quandoque stylosporis simul. et spermatüs feta. VI. HERCOSPORA. (Tab. XVIII et XIX.) SPHAERLE veteribus, SPILOBOLI autom Lisxio ,HERCOSPOTUE et RABENHORSTLE scriptoribus recen- lioris evi, duce Frusro. — Minime tamen HERCOSPORARUM genus, quale novissime intelligitur tum ab eodem magistro sueco in sua Summa Veget. Scand. p. 397, n. xvm, tum a cl. Benkgugo, Fmgsiw secuto, in suis Elem. Mycetol. Britannice , p. ^o. Mvorutow. vulgo inconspicuum; fructuum genus, leste typo principe, triplex. Pyoxis nunc undique globosa, nunc subtus excavata, in acumen crassum depres- sum et ineequale vel truncatum et umbonatum sursum protracta , intus carnosa et multimodis loculata, loculis vero suboblitteratis; stylosporis cylindrico-oblongis aut subovalis, crassis, continuis et pallidis; sterigmatibus longis simplicibus et slipalissimis. SPERMOGONIUM rarissimum, discretum, pyenidio subconforme sed longe minus; spermatiis exiliter linearibus, rectis et brevissimis. PrmrrüEGH in centrali pycnidum, maxime sterilium, cavernula, quasi sub scuto congesta, uteris globosis et discretis, rostris autem mediante disco transfixo coalitis et breviter exstantibus; thecis longe eylindricis et octosporis, sporis vero monostichis, ovalis, bilocularibus et pallidis. Fuwanr gregarüi, corticibus recens demorluis sed nondum prorsus arefactis absque stato ordine immersi, annu. Spleria Tilie Psns. quam pro generis typo habemus (namque cum illustri Plantarum homo- nemearum auctore in hoc congruere nobis non displicet) , sola sua pyenide plerisque mycologis innotuit, proptereaque fungis Cytisporaceis seu nudisporis, potius quam thecaphoris analoga vulgo wstimatur. Ad Aplaosporas proxime describendas adeo accedit, ut sub eodem signo non immerito forsan militaretur ; peculiari tamen structura pycnidii eujus in sinu perithecia mire confoventur, magis recedere nobis videtur, quam ut iis, hodie saltem, congruenter annumeretur. Hzncosprona Tirur. - * Inter varia fungi synonyma, ad illius pyenidem ea potissimum spectant qua sequuntur, scilicet : Spi;sRrA Titus Prnsooxro, Disp. meth. Fung. p. 3, et Syn. Fung. p. 85, n. 165, ubi putat auctor fungillum "UE «melius ad genus Nemasporarum l / esse;» quare in hanc sententiam postea plane discessit Joannes Renewrison, in sua Fl. Veom. p. 350, n. 1157, licet fructus digniores sub pyenidea calyptra sociatos jam nactus fuisse videatur. — J. Kickx, Disquisit. sup. Fl. Crypt. Flandrie , cent. VI (1846), p. 18, n. 26. VALSEI. 155 Spit ERIA (Crrispona) TrttE Frassio, Syst. Mycol. t. Il, p. 485, n. Aob. Tüapzvuonsria. Trttg etiam Friesio, in sua. Summa Veget. Scand. (1 859), p. ^10 (inter Pyrenomyceles Cyti- sporaceos quibus sunt «spore filis ad(ixz » [libro eit. p. 408]). — Brnkergo, Outl. of Brit. Fungology , p. 922. SriLopoLus Trivs (L.) Crsarro, in Rangwmonssü Herb. vivo Mycologico, edit. principis fase. XX (1855). n. 1932*, et in ejusdem Hedwigia , manip. XI (1855), p. 80, tab. xi, fig. » (vix fida). E Haprospronuu. Trtug Ovrmo in serto Thunensi supra jam laudato, n. 53. ?* Fungillum mere thecigerum aut ejus pyenidium conceplaculis ascophoris auctum designant : SpigRIA AMPULLACEA Drnsooxto, Syn. Fung. p. A1, n. 75, saltem verisimillime, laudato auctore ipso jam pre- sentiente, monenteque b. Mazznro loco infra cit. (sub Spheria Tilie). ' SpnniA LEPROSA eidem Prnsooxio apud Frirsiox (Syst. Myc. t. II, p. 365, n. 92) qui, ni fallimur, pyenidium pro «stromate albo, proprio et peritheciorum collis perforato» habuit. — Mazrnio, Stirp. Crypt. Gallice, ed. alt. fasc. XVI (1843), n. 753. llzncosrona Trig Vrixsio (qui licet de «sporidiis seplatis» dicat, ascos tamen omnino pretervidit) , Syst. Orb. Veget. (1825), p. 119, sub n. 96. Varsa LEpnosa J. Kickx in suis Disquisit. de Fl. Crypt. Flandrie , cent. VI, modo citata, p. 16, n. 23. Spipgnia Ting Tov. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. A. XLII, p. 703, et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. V, piii (exclusis conidiis). — Sub eodem titulo ulraque fungilli forma promiscue exhibetur in Mouc. et NrsrLERI Stirpib. Vog.-hienanis , fasc. VII (1820), n. 660; Frursn Scler. Suecie, fasc. VI (1820), n. 8o, et Mazenn Plantis Crypt. Gallic, ed. alt. fasc. XX (1855), n. 979. Fuxernus ater matricis epidermidem vertice primum punetiformi cito frangit. aut perforat, in cortice autem immaculato nec tumido ipse prepatim et inordinate sparsus nidulatur. Tuberculis constat discretis, globosis, superne nonnihil depressis et. prope ex inlegro velatis , quae nunc subtus rotundala et integra sunt, nune contra ita aperta el excavata, ul calyptree formam induant. Verlex tamen emersus, inilio perexiguus, modo in turrieulam truncatam subinde protrahitur, modo in disculum vix exsertum aut conulum deplanatum. dilatatur. Turricula. arrecta pyenides uberiores denuntiantur, conulis vero et discis depressioribus tubercula polus ascophora. Pycxips e parietibus crassis fabrieantur, vivae carnosee sunt, arescendo aulem corneolam assumunt indolem ; inirinsecus oculo inermi solide videntur, armato contra anguste loculatze; quin imo locellus septulis sparsis et plerisque incompletis varie dividitur et labyrintheus fit. STvLosPons ovale vel subcylindrice, utrinque obtusissima, rect, 0"",011-013 longe, 0"",0065 circiter late, leves, mutice, pallide et uniloculatee, slerigmatibus simplieibus, longe filiformibus, rigidulis et stipatissimis initio singulatim innituntur, matureeque in cirros albos e materno conceplaculo exeunt ; deinde, data opportunitate, singuli ex utroque apice, vel ex alterutro, germen exile protrudunt. Pyenidis loco sper- mogonium rarissime generatur; sinubus labyrintheis plurimis et multimode implexis ilem confoditur, spermatiisque exiliter linearibus, rectis ac. brevissimis totum scatet. Prnrrugcrs in meditullio nascuntur pyenidum qu: parce ferüles sunt àut quae locello seminifero destitutze, solitum suum deposuerunt habitum simul et naturam ; nunc prop- terea quasi intra capsellam atram et nutrici immersam coercentur, nune clypeo umbonato e pyenide subtus interrupta, aperta, solummodo teguntur. Pauca insimul vel plura tali 20. 156 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. sub tegmine discreta informantur; utero singula utuntur globoso et in fistulam teretem, exilem rigidamque protrahuntur quz seutum impositum transit, non incrassatur et bre- viter exstat; inde fit ut fungilli vertex rostellis fasciculatis horreat. Ascr longe eylindrici, obtusissimi, deorsum breviter attenuantur et paraphysibus filiformibus, simplicibus lon- gisque stipantur. Sponz octonz intra singulas thecas, ovatae, rectoo, leves, mutiea, in medio nonnihil angustatee et utrinque obtuse, o"",016-022 longitudine, o"",0; erassitudine aequant, septo medio in loculos duos aequales singulee dividuntur et sub membrana achroa tenuique plasma oleoso-granulosum et pallidum fovent. Provenit autumno hiemeque in cortice recens demortuo Tile platyphylle Scov. et micro- phiylle Wu. Circa Parisios et Versalias fungillus frequentissimus est; obvium quoque mul- toties habuimus in Turonis, agro Pictonum, Delphinatu, cet. Figura Cesatianz supra citat: Spilobolum Tilie Lx. proponere dicuntur, cum vero autem minime vel parum quadrant; portiuneula expressa (figuris 3 et A) compagis intern intima potius elementa Dis- celle: Mazerii Bxnk. et Bn. (in Aun. and. Mag. of nat. History, ser. altera, t. V [1850], p. 377, n. ^27, tab. xir, fig. 8) item tiliecolao, rudi licet adumbratione, tradere videtur. (Cfr. Hedwigie V. L, p. 80, tab. xr, B, fig. 1.) Spilobolus Olee Novanisio Micromyc. Ital. decade VIT, n. 10 (in Actis Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. XIII [1853], p. 114, ie. x) super habitu et interna structura pyenidem Hercosporee Tilie Va. quodammodo imitatur. ok Suas prater notas quibus fungillus tiliecola supra descriptus insignitur, id illius. precipuum est quod Exosporit, generis Linkiani, prototypum scilicet Exosporium Tilie Lx.!, hospitio excipiat; et hoc quidem Ézxosporium ei adeo proprium et peculiare videtur, ut pro sincero ejus membro illud olim habue- rimus. De nostra autem sententia decedendum nobis visum est, ubi animadvertimus Exosporium. siepius Hercosporis languidis aut jampridem emortuis insistere, proptereaque verisimillime , inimici seu parasiti more , sanas infirmare, imo pedetentim enecare. Attamen, quia inter fungos parasitantes plerique or- gana alte celant qu: vegetationi inserviunt, preter. Éxosporii semina exserta, vix quid illius in fungo matrice discernendum est. * Exosporium Tilie Lixkio , in. sua Diss. I in Ord. Pl. nat. (Mag. d. Gesellsch. der Nat. Freunde z. Berlin, t. lE [1809], p. 9, tab. 1, f. 8 [rudi]); et in Sp. PI. Linn. t. Vl, p. u, Drnx. et Bn. in Ann. and. Mag. of nat. Hist. ser. 1, t. VI (1850), p. 434, n. 230, tab. xui, fig. 18 (sporis perpe- ram appendieulatis). — 4gyrium. nigricans. Kcovzscuro, p. 121. — Ness, Syst. d. Pilze, parte Il, pag. 8, tab. ir, fig. 3o (a Liwkro mutuata). — Fn. Scler. Suec. fasc. V (1821), n. 178 (forma minor). — Gnzv. Scot. erypt. FI. t. IV (1826), tab. covin, seminibus perperam inversis. — Kurrr et. Hanrw.. PL. erypt.. Bad. fasc. IV. (1830), n. 157. — Move. et Nssrt. Stirp. Vog.- Rhen. fasc. Xl (1840), n. 1099. — Raszwi. Herb. Myc. ed. alt. t. VIII (1858), n. 784. — Conoplea Tilie Lx. in Mag. d. G. der Naturf. z. Berlin, t. VIE (1816), p. 3». (Dissert. II in Ord. Dl.). — Prns. Myc.. Europ. t. Y (1822), p. 11, n. 3. — Helminthosporium. Tilie Fn. Syst. Myc. t. lil, p. 361. — Herb. viv. Myc. fasc. IL (1832), n. 149. — Non Frursto. |o Coryneum pulvinatum. Move. et NesrtERO. herbario su- pra citato, fase. VI, n. 574. — Dgsw. PI. erypt. de Fr. ed. alt. fase. IV, n. 1706. — Non Scuu. et Kze. — Coryneum pulvinatum Frigsio , Scler. Suec. fasc. VI (1821), n. 219 (forma major, conidiis delapsis). — Splueria umbilicata Scuwxixirzio in schedis mss. qui in Herb. Musei parisini continentur; fungilli formam majorem sisliL, e Bethleem Carolina superioris oriundam. — Non autem Splueria wm- bilicata Prns. VALSEI. 157 Quum igitur de Exosporio is tacere nequeat, qui de Hercospora Tile. verba faciat, prioris descrip- tiunculam hoc in loco proponere expedit. Fungillum nisi totum e conidiis constantem hactenus novimus. Hercospore. discus exsertus in quo nascitur et quandiu vivit sepius parasitatur, illius causa in stroma spurium , capitatum , umbilicatum aut globoso-deforme mire incrassatur. Super quod innumera conidia denso ordine sese arrigunt, ovato-linea- ria vel obverse claviformia, o"",05-08 longa, o"",0 1: basi circiter crassa, de cietero maxime inter se inav- qualia, omnia autem e parietibus crassis facta et propter septa transversaria in loculos permultos divisa; primitus sordide swruginea sunt, subinde vero nigro-fusca evadunt. Conidia hic, stromata apud cras- siora, sterigmatibus brevissimis et continuis utuntur, imo subsessilia quandoque videntur. Dantur vero minores Éxosporii cespiles qui stromatibus perexiguis et conidiis maerioribus struuntur, simulque hac spissius congeruntur et fuleris solito longioribus articulatisque innituntur. Inde fungilli nostri formae dus distinct: oriuntur; quarum minor in cortice Tilie leviori potissimum occurrit, densius congregatur et fungilli magis autonomi habitum pre se fert; quippe in ligno nudato, omni /Tercospore vestigio quasi deficiente, interdum provenit. Quid caeterum de vera. Éxosporii natura. sentiendum. :stimamus, supra exposita aperte declarant; Dematieorum more , fungillum ascophorum , videlicet genus quoddam Splherie legitimum utique pre- nuntiat; quam autem formam ejus absolutiorem reperisse nobis, ni fallimur, nondum contigit. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XVIII.) 1. Cortex tiliaceus, epidermide partim exutus, in quo varia et viva nidulantur Hercosporee Tile (Prns.) tübercula, alia nempe quie mero pyenides sunt, alia autem dimorpha quz peritheciis infarciuntur. Pyenides p; p collum crassum, cylindricum, recte truncatum et umbone medio in disco terminali ornatum protrudunt; alie mucum hyalinum, pultis seminifere proxima: nuntium , vomunt; alize jam partim evacuatz, ore late ro- tundo, licet obturato, hiant; ali: denique ps transversim dimidiatoe proponuntur. Tubereula qua perithecia fovent imam dextramque occupant iconem ; e majoribus duobus aliud quod integrum despieitur, discum seu frontem ostiolis prominentibus horridum ostendit; aliud autem transversim dissectum, perithecia annulo con- tinuo, nigro scilicet induratoque stromatis tegmine, circumdata revelat. Disculi reliqui umbonati d, d, nudati vel cuticula harente et pellucida velati, vix exstant; plerique sub parietibus atris et continuis albidamque in- tra substantiam pauca continent perithecia, formamque fungilli perfectiorem quidem , at depauperatam re- presentant; quidam tamen pyenides sincero sunt loculoque peripherico et oppleto donantur. 2-A. Fungi ascophori omnis vegetabilis alieni pariter expertes, a vertice scinduntur; peritheciorum copia inclusa variat, his autem fere omnibus parietes sunt tenues, pallidi et nondum indurati, nucleusque adhuc immaturus. 5. Fungus alter ad maturitatem propius accedens, transversim disseetus proponitur; perithecia tredecim contenta cernuntur. 6 et 7. Fungilli ascophori ex minimis illis eL in vertice deplanatis qui apud iconem primam littera d designantur; hic dimidiati monstrantur; pauca includunt perithecia, sed pariete atro et. continuo intra cor- ticem nutritium definiuntur. Pycnides his fungillis extrinsecus, ut supra dietum est, admodum conformes, commisla reperiuntur. 8. Fasciculus ex thecis et paraphysibus maxime auctis. 9. Endospora libere quz in aqua germinaverunt. 10. Fungilli tres quorum capitula, propter Éxosporium Tile Lk. insitum, mirum in modum creverunt el alienis conidiis obruuntur; cortici antice secto insident. 158 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. J 11 et 19, Hercospora. Tilie Vn. a vertice dissecta, peritheciis; gravida, sed Exosporio pariler laborans; hic enim (fig. 11) macrocephala, illic (fig. 12) umbilicata facta est et utrinque gongylis parasitantibus horret. 13. Fungillus prioribus capitatis similis sed iate provectior; item dimidiatur. 14. Portiuncula tenuis et amplificata e capitulo conidiophoro preciso desumpta, ul conidiorum forma multiplex et origo simul pateant. 15 et 16. Cónidia mire polymorpha que cum sata fuerint, praelonga ediderunt. germina ; fila quedam extrema fuscum gongylorum colorem jam duxerunt et septis dividuntur, in basi autem pallida consistunt, quia sane basi prosertim crescunt. ' 17. Exosporii Tilie Lx. forma minor, ex vivo fungo Parisiis delineata, die x mensis julii, a. S. MDCCCLIX. 18. Idem fungillus in ligno nudo tiliaceo preter morem viget. Figura 1 nativam rerum demensionem decuplo majorem factam, figure autem 2-7 el 10-19 bis decem- plicem, et fig. 13 ter decuplam ostendunt; vices circiter ccr preter naturam auct sunt fig. 15, 17 et 18, atque vices cccrxxx fig. 8, 9, 15 et 16. D] (Tab. XIX, fig. 1-14.) 1-A. Hercospore tilicvcole pycnidia cate, forma crassitudineque inequalia , pariter autem a summo discissa ; prius coteris perfectius est; limes uniuscujusque inferior, ater, quandoque interscinditur. 5-6. Pyenides aliz» minores, omnino evacualze, late hiantes et similiter dimidiatze; figura sexta nil nisi lamina tenuis proponitur. 7. Pycnidem vides recentem, in sinu veleris alius jampridem inanis natam, ab apice dissectam et maxime lenuatam. ', l 8. Pyenides adult: transversim discisse dantur; dextra vertici propius decisa lacunam majorem in medi- tullio ostendit; alterius compages, multimodis divisa, corticeis fibris commiscetur. j 9. Alia duo pyenidia contigua, item transversum dimidiala, quorum alterum perithecia tria perfecta in centro fovet, alterum plurium peritheciorum rudimenta. r 10. Fragmentum tenuissimum pycnidis fertilis et mature, intimam istius fabricam revelat. 11-12. Stylosporc seorsim delineatz; pariter ac bene multa alia fungina semina, mediam quamdam ocelli speciem monstrant; nonnulle germina protruserunt. 13. Pyenis qua propler Éxosporium parasitans, in capitulum conidiophorum superne excrevit; a vertice dimidiatur. ; M. 14. Altera preter morenfd. hians, et conidiis alieni fungilli in labiis horrida, a summo divisa exprimitur. Fig. 1-9 nola bis decuplo majores sunt; fig. 13 et'1 4 naturam ler decemplicem faciunt; decima autem vices cirea ccr, undecima denique et duodecima vices cccixxx auctie sunt. Icones supra descriptis, quum tabulee XVIIT, tum tab. XIX, omnes ex fungis vivis delineate sunt, plere- que mense februario MDCCCLVI. ! P D VII. AGLAOSPORA. (Tab. XX et XXI.) Quedam N/EMASPORAE Joanni RenEvriscu; CYTISPOIJE autem. Frirsio, Mazrnio et aliis; RABENHORS- TL et VALS/E eidem Frursto; DISCELL E forsan Benxgugo; AGLAOSPORAE Noramisio ; SPHAERIARUM species longe pluribus; quorum synonymorum pleraque fructus nudisporos AGLAOSPORARUM nostra- rum, pro fungis perfectis sui generis immerito habitos, tantummodo designant. MycELiUx. vulgo in perenni seu lignea matrice innato-demissum, nunc lineis, VALSET. à 159 zonis membranisve quibus nutricis signat inima, nunc colore atro quo eamdem integram sub cutieula inficit, suam permultis solennem Pyrenomycetibus prodit naturam. SrnowATA preparia, plerumque nonnisi verlice emersa, conica, sed plus minus depressa, varias in eodem stramine, primitus sallem, agunt vices; alia scilicet spermogoniorum simplicis fabricae, spermaliis szepius lenuissime filifor- mibus, longiusculis, curvulis, uncinatis pallidisque gravida; alia autem pyenidum, slylosporis ovatis, minimis vel crassioribus, tum simplicibus, tum loculatis, pal- lidis aut saturatioris coloris fceta; alia denique utrumque .protosporarum genus foventia. Prnrrugcra sub stromatum pedibus, quocumque modo se habuerint, tan- dem nata, obsolete circinata vel congesta, singula ex utero globoso et spiraculo fistuloso, brevi aut longius producto facta, ostioloque rotundo et exstante pervia. Tugcx. lineari-cylindrici, oclospore vel tetrasporee et. paraphysibus filiformibus slipatze; sporis ovatis vel oblongis, rectis aut. curvulis, loculatis, sive muticis, sive aristatis, pallidis aut contra obscuris et quandoque muco copioso in prima iefate involutis. FoseiLLE in. corticibus emortuis at nondum. exsuccis, contribulium amore, vitam auspicantes , plerique autumnales vel hiemales, nec wisi pluvio favente celo aut udis ?n. locis vegetationem perfectam. absolventes. Aglaospore notae principes, judice Noranisio, in sporis quaternis, mucosis et loculatis ver- santur; etenim. endosporas prototypi, scilicet Spherice profuse Fn. crassissimas, polyblastas et nitide fuscas quis non mirabitur? Attamen ne a lege discederemus quam in limine opus- culi nostri instituendam decrevimus, peculiarem. generis characterem aliunde trahendum istimavimus, nempe e mutuis rationibus qua conceptacula nudispora inter et. fructus asco- phoros intercedunt. Cuilibet enim animadvertere licebit perithecia. Aglaosporarum nostrarum sub pedibus uterorum vulgo provenire qui prius geniti nil nisi stylosporas aut spermatia eniti valuerunt jamque partim obsoleverunt. Atque licet fungilli quos sub titulo Notarisiano so- ciamus, ex omni parte non tantum quadrant quantum congentilis affinitas fortassis postulat, habitu. tamen, apparatu. fructifero multiplici et vigendi modo sibi invicem sat probe con- veniunt. : * Eudosporis muticis. à |. AGLAOSPORA PROFUSA. * Fungillus nudisporus, pyenis seilicet vel spermogonium : Nasuaspona coccixEA Benkvr. Fl. Veomarch. (1804), p. 339, n. 1155, qua Iobinie hospes dicitur. Crrispona LEvcosPERnMA Fn. Seler. Suec. fasc, V (1821), n. 156, saltem ut videtur. — KLorzs. Herb. viv. Mycol. fasc. II (1832), n. 169 (in Robinia). Crrispona cocciNEA Viuzsio, Syst. Myc. t. M (1823), p. 5^1. 160 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Cyrispona 1xcAnvATA. (Fn. S. Mye. t. ML, p. blo) Mazznio, in suis Pl. Crypt. Gallic , ed. alt. fasc. X (1840), n. Ago (ubi fungus in Robinia inermi traditur), et in Ann. Sc. nat. ser. 1, t. XIV (1841), p. 136. ad Non autem Cytispora incarnata tum Frugsio , Sclerom. Suec. fasc. III (1820), n. 108, tum Mowraxio in Am. Sc. nat. ser. alt. t. VI. (1836). p. 335, n. 13; neque eliam JVemaspora incarnata Kzs. Myk. Hoe, LETS p. 92: quippe fungillus uterque in corticibus populneis vel salicinis datur aut vigere dicitur, meritoque, ut opinamur, Valsa quadam sincera vindieabitur. ** Fungus ascophorus : SpA InhEGULARIS CAxpotuio, Fl. Fr. t. VI, p. 116, n. 762. monentibus clariss. viris Cnarzuer et Movcror. — Non Sowkns0. ; SpiiEnIA GrnovuscnrPrA Scux. et Kze. Fung. exsicc. n. 1 55, auctoribus Moverorio et Fruzsio. SpiuenrA Axouta. Fuiesio, Syst. Myc. t. II (1823). p. 381, n. 131. SpuusnIA Pnorsa eidem Frumsto, Selerom. Suec. fasc. I (1819). n. 11: Syst. Myc. t. M modo cilalo, p. 392. n. 138; in Sci. et Kzr. Myk. Hofte, t. II (1823), p. A3, n. h3; Elench. Fung. t. II (1830), p. 78. — Move. et Nzerz. Stirp. Vog.- hen. fasc. IX (1886), n. 871. — Mazgnio , Pl. Crypt. Gallic , ed. altera, fasc. VI (1838), n. &02. — Fred. Cunnzv, in Aet. Soc. Lima. Londinensis, t. XXII. part. m (1858), p. 277. n. 132, tab. xvi, fig. 128. — Non SowrnnEo. SpirgnlA CAPITELLATA. Kxovzscuio , [Terb. viv. Mycol. fasc. II (1832), n. 161 (fungillum nostrum state provec- tum exhibente). — Augusto Sorimaws in SonrsenrEvpAtn Ephem. Botanica , t. XX (1862), p. 377-379, tab. xir, fig. 1-22, cujus scriptoris commentatio inseribitur : Ueber die Entwickelung. der Sporen von Spheria capitellata Krorzscir. Vasa Pnorusa Frizsio, S. Veget. Scand. (1859). p. hii, n. 33. — DBzrnxzLAo etiam in suis Elem. Mycetologie Britannice , p. 389 , n. 15. Varsa Awoxra Srmauss, in Svo. Flora. Germanie , part. IlL, fase. xxxiv (1853), p. 91, n. ^, tab. 1v. Acraospona pnorsa DNrns. in Actis Acad. Sc. Taurin. ser. altera, t. X (1849), p. 335 (Micromyc. Ital. dec. V, p. 2. n. 3, tab. ur, fig. 2). Saccoruxcivu. Roniyiz Ovruro in schedis quas videre licet in Herbario Musei parisiensis. Foxaruus quod ad propagationis apparatus attinet, forma gaudet quadrupliei. Ramos hornotinos teneriores si invaserit, apparent primum pustulae circulares, conieze v. pul- vinatee et depresse, exigue ae simplices, quibus innumeris cortex asperatur. Tune enim in parenchymate molliusculo et pallescente, epidermidi substrato , tubercula nidulantur depresso-conica ex malerie fungina squalide luteo-virenti, modo anguslissime unilo- cularia, modo capaciora el propter parietes repandos, multis de specie confossa locellis s. gyris labyrintheis, semper autem nucleo solido destitutis ac poro unico (rarius duo- bus) pervia, quo ceram pallidam v. suceineam ex innumeris spermatiis filiformibus et uncinalis, singulis 0"",01 9-023 longis, factam, in cirros protrudunt. SpznuocoxA 1sla immersa, eum senuerint, tota evacuantur, ef. parietes alros obtinent. Ramis autem wlate provectioribus et corlice crassiore indutis potissimum insunt pyenides, capsellie videlicel nunc spermogoniis predictis conformes, elsi vulgo erassiores, nunc conum truncato-deplanatum, 1n disco nudato cinereo-violaceum diuque impervium referentes. Pycvipzs istae majores epidermidem hinc et inde frangere inerescendo solent, latum promunt verticem, nec raro inler se partim coalescunt; lacuna s. camera illis est utplu- rimum unica, latissima simul et angustissima, maxime gyrosa, parietibus nigrenlibus el ubique fertilibus definita, nee non in parenchymate denso ac sordide cinereo-virente VALSEI. 161 confossa. Mierostylospor formam rectam, modo lineari-lanceolatam et utrinque acu- tam, nunc anguste obovatam et hine obtusiorem usurpant, o"",0065-01 in longitu- dinem obtinent et o"",0025 crassitudine vix excedunt ; sterigmatibus linearibus, exi- libus, simplicibus, slpatissimis, 0"",03 circiter longis pyenidisque parietes ubique quasi villo densissimo vestientibus, singulatim primum insistunt, omnesque concepta- culi angustias cito congesta impediunt, donee, illius vertice dehiscente, in cirros v. pul- tem pallidam et sepius albidam' foras ejiciantur. Pyenides frequenter occurrunt quiae non solum mierostylosporas, sed etiam spermalia abunde v. parcius commista simul gignunt vomuntque ; hiec enim organa s. eorpuseula tunc ex eodem hymenio, alia alius indolis, una pronasci comperimus. Pyenides cujuslibet generis, sepius quam spermo- gonia, linea atra e subiculo s. mycelio matricem intranti, quas! zona distante cireum- vallantur. Evenit tandem ut mycehum istud laminam tenuissimam et eupuliformem in ligno v. cortice, alicujus, quae dieitur, Fluzomorphe instar, sub pyenide v. spermoponio ducat; quin etiam plurimis capsellis discretis, conüguis v. partim coalitis, continuum substerni polest; nec aliter cum tuberculis ascophoris (de quibus infra.dicendum esl) se habet, nisi quod praterea ligni. superficiem corlicemque laxiorem superpositum., salva epidermide et stratis subereis subjacentibus, pari modo nigrificat. Ubi pyenides, el spermogonia crassiora obsolescere coperunt, tum in matrice firmiore qua sustinen- lur (in ligno enim ut plurimum, saltem pro parle), conceptacula generantur asco- phora, quibus paries primum tenuis et pallidus a. vertice deorsum. versus pedetentim incrassatur et infuscatur; in collum proeterea singula trahuntur quod pyenidii reliquiis trajeelis, supra cuticulam hospitem demum longiuscule exstal. Aui etiam nec pauciora oriuntur perithecia in stromatibus peculiaribus, conicis, discretis v. contiguis ef partim coalitis, sparsis aut in series ordinatis, extus atris, intus contra pallidis, quae ceterum nec spermatia, nec microstylosporas unquam ediderunt. Stromata hocce uteros n-iv rarius plures fovere solent, deformia aliquando fiunt rostellisque crassioribus et proeter morem protraelis asperantur. Tuxc cylindricze, obtusissimee, brevissime deorsum alte- nuale et quasi sessiles, plasmate tenuiter granoso-oleoso primitus refereiuntur, sporas autem quatuor monoslichas et partim. imbricatas quibus maturis admodum replentur, congruo tempore ineludunt. Panapuvsss proterea exiliter lineares, longissime, simpli- ces et varie inflexze, universum conceptaculorum parietem densissimo vestiunt cespite, lhecasque sparsas, immersas, confovere videntur. Srona ovato-oblongz, subeylindrici, ulrinque obtuse v. obtuse mueronulatze, rectae, quadriloculatze, o?".05-07 in longi- ludinem et 0"7,013-016 in latitudinem. nanciseuntur, stratoque mucoso, aehroo et * Quum cera ex acrosporis cujuslibet naturz talem de citate, huc merito trahantur, nec ne; füturi videant myco- colore, apud fungillum nostrum , nobis se prostiterit, justa logi num assuet: earumdem sedi fidem iequo majorem fortassis exinde quaestio oritur utrum Cytispore et Nema- imprudenter adhibuerimus. spore coccinez vel incarnatz, inter HRobinie hospites supra 1. 21 162 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. erasso aliquandiu involvuntur; singulis eorum locellis cavitas est; rotundata, oleo tota repleta, pariesque crassissimus et atro-virens, episporio autem 1n extremis septis multo : : pallidiore. Frequentissima viget a sera swsíate in hiemem usque extremam, m ramis recens emortuis Bobinie Pseudacacie: L. Quotannis in agro parisiaco et versaliensi jampridem obviam habe- mus; vidimus etiam apud Turones, Pietones, cxt. Specimina Otthiana e terra Bernensi Helvetiorum in mycotheca Musei parisiensis continentur. Habitu universo et pracipue conceptaculorum rostris nunc vix exstantibus, nunc contra, nimirum si fungillus in loco suffocato diu vixerit, aut longius protractis, aut praeter morem crassis et, deformibus, multum variat, inde sane multiplex synonymia qua designatur. Endosporarum loculi pro :tate suum quoque mutant habitum, quin etiam specie sibi minime constant in fungo vivo et thecis jamdudum arefactis. Noranstus et Soruxaxvius pro. cieteris mycologis ex his seminibus accurate scripserunt; neutri autem eorumdem germina deprehendere contigit; erravit enim. SorrANNIUS quando germinationem inchoatam observasse sibi visus est. (Cfr. illius Dissertationem supra citatam , p. 381, tab. xir, fig. 19.) Stylosporae, dato loco et tempore, ex alterutro apice germen exile cito exserunt; spore contra nonnisi longo tempore post seminationem germinare solent; priores februario mense MDCCCLIX, alteras ja- nuario (MDCCCLVIT) et februario (MDCCCLV) progerminantes vidimus. Aglaospora ocellata DNrns. fungillus est precedenti perquam analogus nec forsan ab eo reapse diver- sus; Taurini Noranisio obvius fuit in ramis aridis dubii generis quos autem liguricus ille clariss. myco- logus ulmeos esse dubitanter arbitratus est. (Cfr. Noranism Micromyc. Ttalicos, decade V supra citata, p. 7, et iconem 1v accedentem.) EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XX.) 1. Fragmentum corticis Robinie Pseudacacie L. cuticula partim nudatum vides; fructus imposili Aglaospore profuse. (Fn.) series longas et flexuosas contigui fingunt; series ho seu potius plagule linea continua et ni- grente que suppositum librum intrat marmoratque definiuntur; conuli s. fructus proprii crassitudine maxime variant; minores sa»pius spermatia tantummodo vomunt; alii crassiores aut stylosporas solas, aut slylosporas spermatiaque simul in cirros agunt; cera e spermatiis, et quae stylosporas admittit, pari modo nunc in cirros eructantur, nune contra, maxime coelo pluvio, in pultem diffunduntur, aut in globos conformantur quibus conceptaeulorum ostiola obturantur; plurima eliam adsunt conceptaeula evacuata quibus os pervium nudum- que. Proter pulvinulum inferiorem p cujus discus tribus orificiis tot peritheciorum conclusorum prominulis notatur, coteri nil nisi spermogonia aut pycnides constituunt. 3. Frustum alterum corticis ejusdem generis, et epidermide pro parte similiter exutum , Aglaosporam nos- tram thecigeram alit; tubereula superiora revelata, cateris juniora, candidula limboque nigro et anguslis- simo signata, peritheciorum latitantium ostiola rotundata , nigra et modice exstantia produnt; duo ex his (in summa figura) perithecia simul et loculos pycnideos includunt. Conuli quibus conceptacula Lhecigera tantum inerant, ab utroque iconis latere cultro transversim excisi sunt; conulus stromaticus a corlici ambienti squatus est, quare sola peritheeiorum colla secta fuere; altera autem in parte demissius incisa, ipse perithe- ciorum 5, b, uterus dimidiatus est. Epidermis circa discum stromatum adjacentium sporis ejectis, ut pulvere atro, inquinatur. E reliquis stromatibus omnino velatis prodeunt ostiola prlonga que in loco udo et suffo- cato speciem maxime incrassatam, variam et deformem induerunt. Ultima hac fungilli forma ea est qua VALSEI. 163 anomia. Fmizsio. et capitellata. Krorzscuro. salulatur; forma autem frequentior et normalis stromatibus mediis .supremisque traditur. 3. Pyenis canaliculis duobus pervia, a summo dissecta proponitur, maleria contenta exeunte. A. Pyenis altera pariter dimidiata spiraculum unicum obtinet. 5. Spermogonia tria simul a vertice dimidiata; primordia peritheciorum iis supposita in conspectum veniunt. 6. Portiuncula minima tenuissimaque conceplaculi eujus parietes spermatia linearia s, s et stylosporas ovatas commisla gignunt. Dantur etiam slylospore nonnulle g, g qua domi satz germina filiformia exse- ruerant; has inter unica (g'") conidiola preterea ediderat. 7. Sorus a vertice dimidiatus, spermogonii exoleti reliquias fraclas s, et perithecia nondum matura quae sublus enata sunt, una monstrat. 8. In soro adulto dimidiato perithecium cultro divisum est, alterum integrum mansit; utriusque fistula ultra summum stroma non protrahitur. 9. Perithecii rostro longo crassoque instructi pars dimidia. 10. Thecz tetrasporz, alie maturis seminibus, alie nondum perfectis fete; densa paraphysium longissi- marum sylva stipantur. 11 et 12. Spori matur: que tempore et loco faventibus germina mense januario MDCCCLVIII prompse- runi; germen cito fucatur, instar endosporii a quo procedit. . Figure 1-5 et 7-9 nota bis decuplo majores facte sunt, reliqua autem (6 et 10-12) vices circa cconxxx ; plereque ex fungis vivis, in agro parisino lectis, decembri mense anni S. MDCCCLVII et januario inse- quente Parisiis delineate sunt. Stylospora qui figura sexla germinat exprimuntur, exeunte februario a. MDCCCLIX vigebant. 2. AGLAOSPORA PUSTULATA. SpitERIA. PUSTULATA. Mazgnio, in Amn. Sc. nat. ser. ui, t. VI (1856), p. 70, et in suis Plautis Crypt. Gallic , ed. altera, fase. XXIX (1848), n. 1405. — Minime autem Sphieria pustulata. Horrmaxwio , quem fungillum ad suam Cytisporam fugacem irahit Frissivs in suis Sclerom. Suecic, fasc. VI (1821), n. 211; nec Sowensso, nec Mocazorio. Srnowa subereum, lenue, intus albidum, extrinsecus autem e fusco alerrimum, in conum sive discum pedetenlim centro tumentem conformatur, aut. crassius factum, pulvinulum struit obtusissimum. Conuli seu disci nune discreti manent, nune partim coaleseunt, semperque maculi zona atra sibimet ipsis contigua et sinuosa definilie imponuntur. In supremo corlicis strato, sub epidermide forata tantum vel stellatum in modum et anguste lacera, semper autem maxime adherente, omnes jacent; Zona e contrario qua singuli limitantur, lignum intral, nigrefacit, cupulieque speciem materiae innalam cuilibet tubereulo suppeditat. Coni quidam acuti aut depressiores, interdum diseiformes et 1-A^^ diametro zquantes, tot pyenides sistunt, vulgo uniloculatas, e parietibus crassis faetas, rimisque paucis, brevibus, anguslis et divaricalis, nec poro proprie dieto, in vertice, sepissime tamen punctiformi , dehiscentes. Sryrospona ovati, ulrinque. subobtuse, recte, mulicz,, leves, simplices, 0"",01-013 longitudine, el 0"^.90035 erassiludine non excedere, oleique pallidi guttam centralem vel plures (mr-1v) in seriem ordinatas fovere solent. Stylo arrecto, longitudine vario at sepius 21. 164 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. o"",025 non superante, initio singule fuleiuntur, solutzeque deinde in cere speciem . albidam, pedetentim , colo favente, in cirros deformes eructalam conglobantur. Cera hae arescendo spissa duraque evadit, et (rusta tenuissima cultro facile cedit. Stylo- sporis pauca vel copiosa interdum miscentur spermatia exiliter. filiformia, nonnihil ineurvala el 0"",025-035 longa, que sessilia aut quasi sessilia, Inter sterigmata gignuntur. Sunt etiam spermogonia pura, pyenidibus extrorsum omnino conformia , dis- ciformia aut depresso-pulvinata, quorum in cavernula angusta et simplici immensa ge- neratur spermatiorum preedietorum copia, stylosporis prorsus exclusis. SpenuaTIA. haec sterigmatibus stylosporarum exiliora videntur, ipsaque stato tempore in cirros candi- dulos, haud secus ac stylosporz, excluduntur. Prnrruscia in. pulvinulis crassioribus et. obtusioribus proveniunt, assuetam excipuli ventricosi. formam obtinent, collumque protrudunt longiusculum, crassum, et breviter exstans; ceterum modo pauca, modo plurima (xix) in eodem pulvinulo consociantur, stromatisque substantiae undique haerent. lis sunt parietes inilio tenues nee colore peculiari, nisi in collo prius fucato, infecti, postea vero incrassati et ex omni parte saturate nigrescentes. Tuscx cylindrico- elongatze, obtusissimae et basi breviter attenuatze, paraphysibus manifeslis seepius non slipantur, sporisque octonis , oblique ordinatis et nonnihil coacervatis, singuli quasi integre replentur. Srons breviter lanceolatze, curvulo (i. e. inzequilatere), pallide mutiezque, gultulas oleosas mtv in seriem. distributas sub membrana tenui singu- latim fovent, atque hine 0"",016-019, et illine o?"^,003-00/! quare solent. Oritur in ramis emortuis, corticatis, Áceris Pseudo-Platani L. humi jacentibus, autumno, hieme vereque. Modoni et Bolonis prope Parisios, nec non in opacis sylvarum Carthusiana- run, apud Gratianopolitanos, haud frequentem reperimus. Stromata (coni, pulvinuli) frequenter offenduntur quz» superne pallida manserunt, nec nisi inter- "ruptum et in ambitu solo colorem atrum duxerunt; pleraque ex his sterilia sunt, imperfecta scilicet vel immatura. Disei valde compressi stylosporis simul et spermaliis pragnantes, inter latiores qua- rendi sunt. Area definita qua ex pyenidibus vel spermogoniis coalitis et quasi in seriem ordinatis nasci- tur, 10-15"" in longitudinem aliquando obtinet. Stylospore, locus tempestasque si faverint, germina exilia agunt, ipse autera vix augentur, el stylosporas Aglaospore profusce (Fn.) germinanles propterea admodum imitantur; cujus rel proprio experimento certiores facti sumus mense februario exeunte, a. S. MDCCCLIX. Aglaospora pustulata (Mazunio) modo descripta, indubiam cum profusa (Fn.) necessitudinem plurima ex parte demonstrat; utriusque mycelium nutricis interiora marmorat; stromata discreta, sparsa, aut in series ordinata et alia aliis coadunata, part modo nunc meras pyenides sive spermogonia pura, nunc conceptaeula ascophora vel pyenides peritheciis superpositas excipiunt; pyenides preterea universa structura et stylosporarum forma ac exiguitate, spermogonia etiam tum fabrica, tum spermatiorum natura in utroque typo congruunt. Spore autem endothece in Aglaospora pustulata (Maz.) longé minores et continus, materna sallem intra viscera, deprehenduntur, licet nucleum oleosum quadripartitum , prope certum future divisionis indicium, vulgo exhibeant. VALSET. 165 2. AGLAOSPORA RUDIS. Spina nprs Vn. Elench. Fung. t. Il, p. 98. — Tr. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XLII, p. 705 et 706. — Non, ut videtur, Spheria ( Diplodia?) rudis Fred. Cunn. in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 277, n. 133, tab. xrvir, fig. 129; nec Diplodia rudis (Mazzmo in litt.) Kickxio in suis Disquis. sup. Veget. Crypt. Flandrie, cent. IV (1849), p. 27, n. 37. TanzvunonsriA nuprs Fn. S. Veg. Sc. p. ^io. — ltem Brnzuao in suis Elem. Mycetologie Brit. p. 322. Smnouara exigua et cito nigerrima aream latam, irregularem, quandoque annularem, decolorem v. pallidam, lineaque atra siepius cireumseriptam, in cortice materno sub epidermide, spisse gregaria occupant, ligno v. libro supposito nigrescente. Tupzncura dieeres conico-hemisphzrica aut breviter et obsolete turriformia, obtusa v. nonnihil acula, ab invicem disereta v. rarius coalita, initio nitidula et sub euticula pellucente jam conspicua, postea vero eadem in parles divarieatas rupfa magis prominenlia el colore nigro-fuligineo saturatius fucata. Plurima quasi uniloculata reperiuntur ; alia contra erassiora, nec pauciora, sinubus labyrintheis ut. cuniculis anguste eonfodiuntur ; omnia aulem parietibus crassis et nigris pariter struuntur. In minoribus plerisque tot spermogonia nidulantur quae columella solida, centrali et sub ostiolo unieo evanida, donantur, spermaliisque linearibus, tenuissimis, rectis v. hine hamatis, o"",025 circi- ler longis pallidisque (seorsim. spectatis) refereiuntur. Pvoxrpimus s. tuberculis vulgo majoribus insunt stylospore anguste cylindriece v. subovatie, utrinque. obtusissime, mm rect, 0"",0065 vix longiores, nec o"",002 crassiores, que sterigmate exiliter filiformi el 0"",02 circiter longo singula primum innituntur, guttulas duas discrelas v. plasma granosum matur fovent, tandemque cere seu gummis genus luteo-virens, paucis interdum. admissis spermaliis, una consltuunt, donec in cirros ejiciantur. Postquam spermogonia et pyenides obsoleverunt, sub singulis congregata aut rarius cireinata nascuntur perithecia pauca quorum uterus globosus alerque in matrice altiuscule de- mergitur, collum autem exile, stromate (attenuato) transfixo, breviter exsertum assur- git. Nucleus conclusus, sub ipsa quidem maturitate, pallidus est. Tuscx anguste obo- vato-oblonga et subsessiles, e membrana tenui ac eito destructa fabrieantur, nec nisi paucis paraphysium vestigiis mature stipantur. Sronz oclone et spisse distichze in singulis ascis quos integros replent, formam lanceolatam, curvulam, utrinque acutam et muticam induunt, 0"",013 in longitudinem et 0"",003-00/ in crassitudinem nan- eiscuntur, gullulas quatuor includunt, tandemque quadriloculat:e. et nonnihil torosce videntur, septo medio, ut assolet, prius formato. Crescit sero autumno hiemeque in cortice recens emortuo Cytisi Laburni Lixxxo , nec circa Parisios in hortis et ambulaeris infrequens est. Nobis etiam obvia facta est in Turonis, apud : Pictones, in agro Lugdunensi, Galloprovincia, ciet. : ' 166 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Sporz ascogenz in fungillis domi cultis mense martio maturuerunt; earumdem quamvis deserip- tiunculam jam enotuisse plane ignoramus. Fungillo Currzano supra citato thecie denegantur, tribuuntur autem semina (stylospore?) saturate fusca, late ovata, in medio angustata, utrinque obtusissima, et 0"",0253-0278 (2253 poll. angl.) longa, qu: ideo forma, colore et magnitudine, quum a legitimis seu dignioribus Aglaospore nostre stylosporis, tum ab illius endosporis longe discrepant. De eadem Diplodia utique verba. fecit Joannes Kicks, loco supra citato; utrum vero id fungilli huc jure ac merito spectet, dubio premitur. Ad Spheriam rudem Fnixsu mentita similitudine potius quam sincera analogia accedere videtur Splhe- ria mamillana ejusdem in suo Syst. Myc. t. II, p. 487, et Elencho. Fung. t. I, p. 99, quam in ramis Castanee, Modoni et Versaliis, hiemali vernoque tempore, non semel obviam habuimus, videreque licet tum in Mazznu. Pl. Crypt. Gallie, ed. alt. fasc. XVI (1843), n. 775, tum in Movc. et Nesttent Strpibus Vog.-Rhen. fasc. XIII (1850), n. 1250. ** [Endosporis setiferis. Al. AGLAOSPORA THELEBOLA. * Pyenis vel spermogonium : Crrispona curnysospEnA (alnicola) Krorzsonio, Herb. viv. Mycolog. fasc. II (1832). n. 168". — Non aliis. ** Fungus ascophorus : SpizxnA TRELEBOLA Frizsio, Syst, Myc. t. II, p. o8, n. 193. — Fred. Cunntr, in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, part. i1 (1858), p. 280, n. 163, tab. xvirr, fig. 157 el 159 (exclusa fig. 158). — Non autem Splueria. thelebola Dvsyo in Herb. Muscei par. que in ramis coryleis hospitatur. Spisnza prrissitA Tor. in Act. hebd. Acad. Sc. par. t. XLII (1856), p. 706, et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. III (1856), p. 117. Som exigui et gregarii matrici immaculate inordinate insperguntur, et per epider- midem rimato-laceram conici vel subtruncati eminent. E conceptaculis sociatis, paucis vel pluribus (xir-xx), constant, quorum natura quadruplex dici potest. Primogenitum centrale, peculiariter globoso-depressum, 1-2"" diametro equans, millimetrum autem vix altum et in externo pariete sepissime repando-anfraetuosum , colorem fuscum in- duit, colli brevis speciem protrahit et poro unico vel uno et altero dehiseit ; intrinsecus sterigmalibus densissime consitis, nec 0"^,03 longioribus, ubique tegitur et nil nisi spermatia cylindrica, utrinque obtusissima, curva, 0"",007 circiter longa, sepius o"".091 haud crassiora, ac in cirros luteo-aureos vel pallidiores et quidem albidos agglutinata plerumque ejieit. Nonnunquam autem stylosporas obovatas, oblongas vel pyriformes, obtusissimas, basi attenuatas, simplices aut sepius inzequo modo 2-3-locu- latas, saturate fuscas, o"",09-03 longas, o"",0065-0o1 crassas, oleo primum plasma- teque granoso subinde fartas, praeter spermatia, iisque commistas fovet ac simul vomit, pulte exclusa tune atra et Melancontorum instar subiculum inquinante. CoxcEPrAcurA que VALSEI. |167- priori postea. eireumnascuntur vel circinatim supponuntur, utero magis globoso col- loque productiori, etsi tamen breviter exstante, utuntur. Alia etiam aut spermatia tan- tum, aut stylosporas solas, aut spermatia simul et stylosporas (quee frequentiora sunt) edunt; alia e contrario, globosa magis, in parietibus crassiora et obscuriora, thecis solis referciuntur. Turcz claviformes, obtuso, octospora, o"",15 in longitudinem et 0"7.09 jn latitudinem vix excedunt, ac paraphysibus longe linearibus stipantur. Sronx ovato- vel eylindrico-oblonge, ineurvate, rarius subrectze, leves, in medio nonnihil angustato sepliferae et propterea biloculatz, quandoque continua aut contra tri- vel qua- driparlite, 0"?,03-05 hinc, illine autem 0"",01-013 &quant, appendice seliformi ad- modum exili, o?",013-09 longa, recta aut flexuosa, et eito pereunte, in utroque apice, obtuso vel acutiusculo, ornantur, oleo homogeno seu limpido primum, postea autem guttulis vel granulis innumeris inferciuntur, matureeque stylosporas colore spisso :emu- lantur, ila ut eum eruetatee fuerint, maculis pulvereis sordide einereo-virentibus matri- cem feedent. Srytosronz sporeque, loco et tempore faventibus, progerminant; sper- malia aulem commista nec formam nee crassitudinem mutant, neque, saltem quantum comperisse nobis videmur, germina exserunt. Viget estate, autumno hiemeque in ramis recens emortuis et corticatis Alni glutinose GxnTNzu, haud frequens. Vivam legimus circa Bellomontium agri Bellovacorum, et ad pagum Vulaines dictum, prope Fontembellaqueum agri Vastinensis, augusto mense currente, nec non Modoni Versaliorum, hiemali tempore. Occurrit etiam autumno, in Helvetia media, oculatissimo G. Orrn quem minime fugerunt quum multimoda fungilli natura, tum mirae connexiones quibus form: ejus absolutiores et minus perfectie conjungi soleant. (Cfr. in my- coth. Mus. parisini seriem Otthianam, n. AA, 45 et 46, sub titulo Valse hospite Ou.) Clar. Friderieus Cunnzy, in tabula supra citata Actorum. Societatis: Linneane | Londinensis, sporas Spherie thelebole Frizsio (fig. 157 et 59) et nostrae Melanconeos Alii (fig. 158) confusas incautus tra- didisse videtur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXI, fig. 1-18.) 1. Portiuneula aucta corticis alnei soros plurimos Aglaospore thelebole: nostra» hospitio excepit; littera p sorum designat ex quo stylospora simul et endospore exeunt, peritheciis nempe pyenidio semina inquinantia abunde largienti circumpositis; sorus alter c stylosporis solis scatet, hisce jam partim exclusis et subiculum fo dantibus; conceptaculis s, s spermatia pura in cirros eructantur. Tubercula etiam in media icone conspi- ciuntur quie stylosporis simul et spermatiis destituuntur nec nisi summa peritheciorum rostella produnt. 2. Merum spermogonium cirriferum a vertice dissectum proponitur. 3. Alterum crassius pariter dimidiatum est ut appareat loculus quorum parietes spermalia gignunt; spi- raculum largam evomuil spermaliorum copiam qui supra corticem maternum late diffunditur. Capsella fertilis 1"",25 diametro circiter :equat. 4. Conceptaculum solis fetum stylosporis scinditur et pulvis ex his seminibus humens copiosusque effun- ditur. 168 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 5. Stroma a summo divisum conspicis, in quo uterus medius stylosporas simul el spermatia ex iisdem parietibus genuit; perithecia autem fertilia in cortice interiore nidulantur; duo ex istis dimidiata objiciuntur; tertii pars minor tantummodo remanet. " 6. Organa eadem redeunt quz supra exhibentur, loculus autem centralis spermatiis tantum refercitur; perithecia non solum in illius ambitu sed etiam sub ipsis radicibus latitant. dod 7. Portiuncula tenuissima et maxime aucta conceptaculi stylosporas el spermatia gignentis, unaque peri- thecii ascophori suppositi. Spermatia sp sterigmatibus gracillimis et simplicibus primitus insistunt, stylospore autem pedicellis brevioribus. Paraphyses longe lineares simplicesque thecas stipant; spore nonnulli aristata vel mature et muticae facte ex utrieulis maternis exierunt. 8. Stylospor: du: immature fuleris longis innituntur. 9 et 10. Stylospore et spermatia perfecta, matura. 11 et 12. Stylospore que germina prompserunt. 13. Endospore nondum mature guttas oleosas crassas includunt. 14. Aliz estate provectiores quarum endochroma e guttulis plurimis stipatissimis constat. 15 et 16. Spore mature, dimissis appendiculis; endochroma unius subhomogenum factum est. 17 et 18. Spore progerminantes, germinibus jam partim fucatis. Fig. 9-6 vices circa xi nota majores proponuntur, figure autem 8-18 vices cccuxxx. Icones omnes ex fungis vivis, alnicolis, incipiente augusto a. MDCCCLII Bellomontii ad Isaram lectis, Parisiis adumbrate sunt. b. Acraosprona Tanrora. SpizniA. Taxon o Veixsio, Syst. Mycol. t. I (1823), p. 391. n. 157, exclusa forma (9 ftadula dicta. — Non autem Sphería Taleola Cunnxo in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, part. uu (1 858), p. 276. n. 128, que est Sph. leiphemia Fiuzsu seu Sph.. Badula Prnsooxio, annuentibus ipsis Denkereo et Bnoowro in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. n, t. IIl (1859), p. 366, sub n. 84g. Varsa Tangora Fm. S. Veget. Sc. (1859), p. hi1, n. 21. — DBrnx. et Dn. loco modo cit. tab. ix, fig. 11 (non fida). Spina. ANGULATA Conn in Act. philos. Soc. reg. Londin. t. CXLVIL, part. alt. (1858), p. 550, n. 1, tab. xxv. fig. 20-22, et tab. xxvi, fig. 93; nec non in Actis modo eit. Soc. Linn. Londin. t. XXII, part. nr (1858). p. 276, n. 126, tab. xivir, fig. 122. — Non autem Fnirsro. Vuxeitus in discum orbicularem vel late ovatum, 2-3"" et quod superest diametro :quantem , subplanum aut saltem maxime depressum, coloris dilute castane1, glabrum lineaque atra definitum, sub hospitis epidermide herenti ac frequenter semipellucida informatur, eandem anguste perforat conulique in modum prominet, cujus vertex tan- dem truncatulus ex parenchymate primum molliter carnoso ac dilute roseolo, subinde autem firmiore, nuncque toto nitide candido, nunc extrorsum saltem nigrescente con- stat. Discr gregarie sparguntur, interdum bini ternive in seriem contiguam coalescunt lineaque communi et flexuosa, sed continua, tunc cireumseribuntur. Linea ista, ut mos est, marginem labelli eoncoloris denotat quod nutrici immissum, innatum, fungilli intima excipit organa, et mycelii partem pree ceteris conspicuam sistit. CoxuLvs supra dietus, cum e substantia candida fabricatur, sepius solidus est et sterilis, quandoque lamen cavernula exigua. angusteque labyrinthea confoditur cujus e parietibus palli- dis innumeras gignit stylosporas, brevibus primum innixas suffulcris, tandem solutas VALSET. 169 et apodes, lineari-cylindricas, utrinque nonnihil attenuatas, continuas, muticas, 0"".02-03 longas, vix o"",00/ crassas, et in areum plus minus incurvatas. Verticem contra nigrantem si conus in lucem prodiderit, hune scipius hymenio seu brevissima tenuissimaque lanugine, sub epidermide partim illitum reperies; villi istius achroi, fusiformes, dense ciespitosi, vix o"*,02 longitudine assequuntur conidiaque ex apice tenuato promunt; hzcce minima, globosa, pallida, o"",0035 diametro sigillatim non excedunt, muco agglutinantur, tandemque circa tubereuli verticem foras diffunduntur. Dantur etiam diseuli abundantius conidiophori qui omni conulo exstante destituuntur et in conidiis edendis totam suam consumunt vitam, ita ut nunquam conceptacula semi- nifera foveant. Aliter autem accidit de cxteris disculis. Quos apud cortex maternus intra labelli limites vix colorem mutat; in eo preterea alte sepulta nascuntur perithe- cia r-v aut plura (quandoque ex. gr. virr-x) quie diu fuseula tandem nigrescunt, uterum globosum in collum rectum abrupte transeuntem singula oblinent, osliolumque haud ampliatum supra discum albentem vix efferunt. Tusc e membrana tenuissima faelz, longe eylindrieze, obtusc, brevissime deorsum atlenualz et subsessiles, o"",15 in longitudinem superant, o"",01-013 in crassitudinem nanciscuntur, et. paraphysibus multo longioribus, simplicibus exilibusque stipantur. Sronz in singulis ascis, integris replelis, octonze, vix oblique monostich:e, ovato-oblongw, utrinque obtuse, in medio nonnihil angustatce septoque simul divise, 0""019-022 diametro majori, minori aulem 0"",01 cquant, plasma granoso-oleosum pallidumque intra saeeulum levem et diu subachroum fovent, appendicibusque quinque exiliter filiformibus, achrois, rectis vel quadantenus flexuosis et divaricatis, duabus scilicet terminalibus, tribus autem e seplo s. zona media verlicillatim natis ornantur; setule iste a 0.01 ad o"^,917 longitudine variant. Oritur hiberno tempore in ramis Quercus corlicatis, demortuis, imo jam putrescentibus, martioque mense in agro Versaliensi semina maturare solet. Modoni et Caville haud infre- quens est. Stromatis inter verticem imumque labellum conceptaculis suppositum, millimetrum aut sesquimilli- metrum patet. Appendiculas duas medias tantum notat in sporis clariss. Fridericus Cunnzv; tres autem, intentissimis nos speculantes oculis, constanter vidimus. Idem auctor se in perithecia ineidisse refert quorum in utero semina nuda lineari-oblonga et plus minus arcuata thecarum sedem usurpavissent. Utrum semina hac quee solitas Cryptosporiorum sporas imitarentur, sinceram seminum naturam et ger- minandi facultatem reapse obtinuissent, non compertum habuit. (Cfr. Acta Soc. Linn. Londin. 1. CXLVII, part. alt. [1858] » p. 950 et 551, tab. xxvi, fig. 23.) Inde forsan inferendum quis arbitrabitur pycenidem fungilli nostri laudato mycologo londinensi etiam obviam fuisse; hujus autem de eadem verba cum vero non omnino congruere. Spheriam. Radulam. Prns. (Syn. Fung. p. 37, n. 67) a Splhwería Taleola sua vix distinctam ejusque «statum magis evolutum, rostellatum, » existimat ill. Fnizsrus (Syst. Mycol. t. TI, p- 392); apud nos I. 22 170 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. contra fungillus idem Persoonianus ad Spheriam leiphemiam Vrazsn (Syst. Myc. t. II, p. 399, n. 171) vulgo trahitur. De nostra Spleria Taleola , sub eodem titulo, loqui videntur clariss. Denkguzv et Bnoows, loco supra citato collectaneorum que inseribuntur. Annals and. Magazine of natural: History; miramur autem cur sporarum appendiculas omnino praterviderint. 3. Spermogonio discreto , solitario aut sort. ex perithecüs centrum, lenente, simplici vel multiloculato. VIII. VALSA. (Tab. XXII, XXIIT et XXV.) * Fungus nudisporus seu acrosporus, scilicet spermogonium aut pyenis : Bene multe CYTISPORARUM,, NJEMASPORARUM aut. BOSTRICHIARUM species plerisque rei mycologica: scriptoribus. ** Fungus perfectior, ascophorus : 8 , SPILERLE pustulate et. circinati (pro parte) Prnsoosto, Syn. Fung. (1801), p. 35-48; quae postea ordinem Circinariarum eidem magistro, Fung. Edul. (1818), p. 5^, constituerunt. —SPH/ERL/E varie, maxime ex circumscriptis , incusis et. obvallatis, tum. Frissio olim. (Syst. Myc. t. II, p. 378-4105), tum innumeris ejus discipulis. — VALSARUM species neotericis, Frizsro. duce. (in sua Summa. Veget. Scand. p. 385 et 1h10); minime autem, sicuti supra p. ^ et 96 monuimus, Scopolinum Valsarum genus quod Aylarias et. Hypoxyla nostra potissimum amplectitur. (Cfr. Scoroun FI. Carniolicam , edit. alt. t. 1T [1772]. p- 398.) — VALSJE Crsario et Noranisto in. Comment. Soc. Cryptog. Italice , fasc. IV (1863), p. 206, typis nonnullis exclusis. MyckELIUM. scepius matrici innatum et vix manifestum, aliquando tamen conspi- cue byssinum, pallidum aut fucatum nataleque fulerum variis inficiens coloribus. SrnowATA exigua, absque stato ordine gregaria, conica vel pulviniformia, alia ab aliis discreta, rarius inter se pro parte coalita, limbo nigrante interdum eireumducto. Srrnwocoviux aut pyenideum conceptaculum centrale, modo simplex, unilocula- tum columellaque media instructum , modo contra in loculos plurimos multifariam divisum, loculis nunc circinatim digestis, nonnisi vertice connatis, subcrustaceis et nigrescentibus, nunc e contrario indiseriminatis et undique in annulum globo- sum coalitis, aliquando etiam peculiariter carnosis ac paris cum farticulo et modi et coloris; spermogonium quapropter vel poro unico, vel spiraculis pluribus aul rimis variis pervium. SrrnwaTIA (qui si malueris microstylosporas nonnunquam merilissime dicas) brevia, recta vel incurva, pallida aut. lete colorata, tum exi- lissime filiformia, tum vero crassiora et sublanceolata ; semper tamen, quocumque VALSEI. 171 modo se habeant, in cer; seu gummi genus sub maturitatem agglutinata, demumque solitam in formam capillamentorum exclusa. Penrrusci in stromate demersa, sper- mogonio medio circumposifa, aut, spermogonio centrali deficiente, modo etiam circinantia, modo prope sine ordine conferta, et quidem stipatissime fasciculata, singula ex utero globoso et collo plus minus protracto, ostiolis exsertis, integris vel colatis. Tuck octospore vel tetraspore in eodem fungo, obovatz vel lineari- cylindrieze, modo paraphysibus filiformibus stipatze, nunc contra nude. Sronz ad ovuli vel cylindri similitudinem accedentes, simplices aut loculatze, nune pallidze, nunc contra saturalius fucat;e, mulicie aul appendicibus variis auctz, recte vel incurvalae. FnaiLLi dn corticibus arborum Jruticumve omis generis recentissime demortuis , et latice mutritio adhuc scatentibus, indiscriminatim et sepius denso agmine pronas- centes, primumque de more eytisporea. semina, subinde vero fructus ascophoros abunde parciusve proferentes. Super iniquali typorum dignitate apud Valseos contendere, minime nobis in animo est: attamen licet varia Pyrenomycetum genera quz in superioribus pagellis premittuntur, e fungis ordinis nostri. nobilissimis singula constent, nullum utique eundem congruentiori modo reprwsentat atque Valse sincere quarum historiuneulam ut exponamus nunc iterum locus est; inde nostra Valseorum series quasi suo In fastigio impositum finem nacta fuisse videbitur. ; Valse nomen apud Scoronx, ni fallimur, primum usitatum est, iisque Sphiriaceis fungis potissime impositum quos in presenti Aylarias dicimus. (Cfr. Scoronu FI. Carniolicam supra citatam.) Valse autem Friesianze fungillos infra descriptos, ut typos principes, plerosque vin- dicant! ; olim quidem laxioribus us: sunt terminis?, sed Diatrypis, Haloniis aliisque gregibus novis formas plurimas, a structura vulgari recedentes, recentiori lempore tradiderunt. Valse et. Cytisporc vitam a nature funginz conditore adeo communem acceperunt, et hoc modo connectuntur, ut de prioribus si quis dieat, de aliis tacere omnino nequeat. hei ra- tiones supra jam exposuimus (tom. I, p. bo-56 et passim). Nexus generis alius cum altero perquam intimus jam Fursmw ipsum minime fugerat, quippe Valsas modo a Cytisporis sinceris «in statu primario» non differre, modo Cytisporee peculiari singulas in eadem matre respondere arbitrabatur. (Cfr. ejus S. Veget. Scaud. p. 345 et /i10, not. 3.) Valsam Sphiwriaceos inter et. Cytisporaceos fungos exacte mediam, his affinitate naturali, illis contra charactere proximam esse pronuntiat (op. modo cit. p. 10, nola 3). Quid autem his verbis nobis intelligendum proponitur? Num legitima affinitas sine characterum conformitate stare valet, aut quibus signis nisi characteribus affinitas declaratur? Character et analogia, si. recte perspiciuntur et intelliguntur, ut concordes sint e£ unum idemque demonstrent, necesse * Cfr. Frazsur Sum. Vegeteb. Scandinavite (1859), p. hio * Videsis ejusdem magistri Systema. orbis. vegetabilis et sequentibus. (1825). p. 107. 172 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. est. Porro ad characterem, internam nempe structuram, seminum originem, naturam for- mamque cum attenditur, ne minima quidem analogia Valsam mere ascophoram inter et Cytisporam spermatiferam siepius animadvertitur, et qui eas sociaverit, omnes contra leges phytonomis assuetas commisisse, prima fronte videbitur. Cuidam. tamen externe nec mentitz similitudini confisus est upsaliensis magister, et sinceram si divinatus fuerit analogiam, causa in eo versatur quod membra unius ejusdemque corporis, hactenus prater naturam dissociata, alia cum aliis sagacissimus contulerit. Valsa autem et Cytispora juxtaposite tantum, ut genera affinia amboque autonoma, sicuti in Summa Vegetabilium Scandinavie (p. hi1 0-113) exponuntur, sibi invicem prope ex omnt parte repugnant; 2n unum contracte, perfectum e contrario statuunt fungum. De mycete saltem biformi hie enim agi- iur, nec ens unum in partes dilacerare licet. Quo modo Valsa. circinata et Cytispora media aliter intelligi possint, non vidimus. Atqui Cytispora centralis, fungo scilicet ascophoro stipata, pro ejusdem spermogonio jure ac merito si habetur, de Cytispora solitaria aliter sentire ne- quimus. Diversissima Fungorum structura cum clarius innotuerit, tunc sane minus mira- bimur cur de multiplici seminum natura non ita ab Algis ditioribus distent, quam omnes hactenus erediderunt mycologi. Minime est quare plura seminum genera Fungis etiam im- pertita fuisse, Valseque, verbi gratia, endosporas et semina minora, acrogena, nobis sper- matia dicta, simul esse concessa negemus. Num satius duceremus Fruesu sententie howrere, Cytisporas nempe « modo esse pracipitatum statum Valsarum!? » Precipitatus pro abnormi et imperfecto valet; quis igitur miram Cytispore fabricam cum noverit, eam atypicam et preci- pitatam estimare voluerit? « Nullum est dubium, ait etiam ill. Fiussivs, plures fungos fructi- «ficatione apparenter diversissimos, modo esse ejusdem typi abnormes status ?; » scribat ille varios nec abnormes, et, confestim assentimus. De Cytisporis quum agatur, super Nemasporis etiam. non omnino reticere licet, quando- quidem typi non pauci modo Cylisporis, nunc contra NNemasporis, pro vario scriptorum judicio, annumerentur. Naemasporeum genus, etsi tegminis generalis s. peridii sepius expers est, cytisporeum tamen adeo imitatur, ut aliud. ab alio minime removendum Fnrirsius ipse decreverit (in sua Summ. Veget. Scand. p. h13). Quin imo verebatur olim (apud SonwipriUw et Kzz. Mykologische Hefte, fasc. Il [1823], p. 56) ne perfectiores Nemasporarum nil nisi Spherie juniores forent. Ideo et nos ipsos de Memasporis haud secus ac de Cytisporis sentire nemo mirabitur. Cytispore rite adulte celluloso-multiloculares Furesio omnes cwstimantur. (Cfr. ejus Syst. Mycol. t. I, p. 5/11.) Equidem tales ille se habent quibus mediis Valsarum uteri circumfun- duntur; non desunt tamen apud reliquos Valseos, ex. gr. Aglaosporas supra descriptas, Cyt- spore etiam sincere quz loculo unico et simplici confodiantur. Has inter nonnulli columellam centralem, teretem aut variis modis suleatam et erosam, semper autem imperviam osten- dunt, ita ut conceptaculum nunc ostiolo unico et circuli linearis in speciem dehiscente, nunc poris v. rimis pluribus sed pariter in orbem dispositis condonetur. Utrumque istarum Cytisporarum. genus in ramis /Esculi Hippocastani L. simul reperitur; monostomas imitatur *. Cfr. Summam Veget. Scandinavie , p. 345, lin. 1. — * Videas librum modo cit. p. 341, nota 3. VALSEI. 173 Diplodia truncata. Legno (in. Ann. Sc. nat. ser. ut, t. V [1846], p. 290, n. 135), item zseu- licola, et a solemni Diplodiarum typo longe recedens. Similiter et stante columella seu axi medio et solido, loculus cireumductus aliquando septulis s. diaphragmatibus, teste Valsa liplema Vn. hine aut inde multis modis intercipitur. Locelli si plures adsint legitimi, nunc in mole suberea carnosave et continua s. homogena, sicut apud. Melogrammata pleraque videre est, fodiuntur, nec parietes discretos, nec ordinem certum obtinent, modo contra membrana crustacea et ambientis parenchymatis propter naturam coloremque dissimili, ut. Valsis sinceris mos est, definiuntur, simulque in orbiculum vulgo ordinantur; quocumque modo se ha- beant, plus minus inter se coalescunt et spiraeulo unico vel pluribus contenta sua excludunt. Neque etiam raro aecidit ut columella conica in medio cavernulwe labyrinthe;, ex locellis plurimis coadunatis, assurgat, sub vertice autem camer:w spermatiferz in acumen desinat, evanescendoque liberam ad vomitoria viam cere prolifere relinquat. Structure hujus exemplo sunt cytispore Valse nivece (Horrw.), ambientis (Prns.) et affinium complurium. Huc potissimum spectant que attulit cl. Frizs de Spheriüis suis obvallatis inter quas Valse plurime et quidem prototype, videlicet omnium sincerrime, junctim militant, nimirum hos fungillos in crassioribus arborum corticibus majores et perfectiores fieri, minores autem in tenui virgultorum libro. (Cfr. Fn. Syst. Myc. t. II, p. ^o/.) Eandem sane propter causam forma Valse cujusvis absolutior seu ascophora in truncis eorumque brachiis principibus siepius quam in ramulis generatur; forma e contrario primaria seu eylisporea in virgularum cortice subexsueco copiosior hospitatur. Hujusmodi distributionem contemplari licet in sin- gulis quidem nutritiis ramalibus quorum enim Valse theciger:e partes imas et validiores, cytisporez autem superas ac graciliores semper occupant; at meminisse velit, quisque rei funginz studiosus pustulas ascophoras tumidiores sepissime a tuberculo exiguo et spermatiis gravido singulas exordium cepisse. Vegetatione seu crescendi modo et mutuis organorum rationibus Valse nostra sibi invicem congruunt; sed quod ad sporas altinet, minime sunt unius indolis, proptereaque varios iu greges sine negolio dispescuntur. Neque preterea in genere universo tantum, sed etiam in omni specie seorsim considerata, seminum digniorum diversitatem miramur. Pre ceteris Valse microsperm:, ut ambiens, ceratosperma et affines, sporas tum forma, tum crassitudine alias ab aliis longe alienas, in eodem asco swpissime fovent; item videre est uteros thecis mierospermis simul et maerospermis prwegnantes; denique apud typos modo oclosporos, nune contra telrasporos, semina quaterna octonariis crassitudine prestant!. Spermatia eo magis sibi constant quo minora sunt; bene multa endosporas omnimodis mentiuntur, nec potuimus quin crassiora, quibus germinandi facultatem impertitam esse compertum habue- ramus, stylosporas dixerimus. Pyenis quedam. melasperma, qua nulla est sincerior, nimirum. Diplodia. atrata. Mazemo, * Ad exempla que supra (tomo I, p. 33, 34 et 222, (seil. 4. immersus Prns.) modo sporas item octonas, modo nota 1x) jam attulimus rite inaqualis apud. Ascomyceles —— contra pauciores (1-iv) et duplo crassiores suis in thecis thecarum fecunditatis, novissime prestita accedunt. Auce- — concipit, alius (4. Pelletieri Cn.) numerum octonarium lore enim cl. Eugenio Corwaws, presbylero gandavensi, ^ assuetum quadruplicare solet. (Cfr. Acta Soc. reg. Bot. Belgicos inter Ascobolos , plerosque tamen octosporos, alius — Belgarum, t. 1 [1862], p. 85 et 88.) 174 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. olim inter Spherías legitimas admissa !, Valsis plurimis sociari, nec characteres pro variis earum typis mutare videtur; area vero sepe discreta, simul et uteris dense quidem gregatis, sed non circinantibus utitur, quare vera illius indoles nobis hactenus anceps est. Valse, suburbanis quidem nostris in terris, longe plures vigent quam quis ex parco infi 'à dinumeratarum numero forsan swstimabit; Prnsoowu autem in sententiam venire cogimur, qui dolere videbatur quod multi Spheriarum lypi, maxime inter Valseos, pauciores prebe- rent characteres quam ut facile aut adumbrari aut distingui possint. (Cfr. ejus Syn. Fung. p. /12.) Ideo et nos fatemur impares esse plurimis horum fungillorum verbo solo congruenter ita describendis, ut cuilibet mycologo tute agnoscantur quos attigerimus. Quum tamen de- scriptiunculas nostras iconibus omnes augere et consummare, multas ob causas minime lice- ret, delectum inviti habuimus quem benevolo animo lector mycophilus accipere velit, quasi tentatum systematis olim absolvendi specimen. 1. Endosporis pallidis , continuis et. muticis. a. Endosporis longe linearibus , exilibus et flexuosis. 1. VALsA CORYLINA T. . Spi gni TüELEDOLA (Fn.) Duovo in Mycotheca Musei parisiensis. — Non autem F'rirsio ipsi. Hue etiam verisimillime spectat, saltem pro parte, Spheria ferruginea complurium auctorum, ex. gr. b. Maze in suis Pl. Crypt. Gallic , ed. alt. fase; XXXVI (1851), n. 1753; minime vero, non obstante similitudine, lypus ejusdem nominis quem adumbratum videas in Pensooxrr Obs. Myc. parte I, p. 66, n. 121 et p. 109, lab. v, fig. 1 et 9?, et Syn. meth. Fung. p. 35, n. 62. Quod. ad. fungi nostri spermogonium attinet, utrum jam cuidam innotuerit , necne, ignoramus, nisi tamen illud agnoscere velis in. Memaspora grisea Pens. Syn. F'ung. p. 110, que coryleos cortices etiam habitare dieitur ?. Ivrzn fungilli stromata obtuse conica, minima et ex parenchymate sordide cinereo- * Videsis Annales nostras Sc. natur. serie alt. tomo XVII (1842), p. 105, et Maze PI. Crypt. Gallic , ed. altera, fasc. XVI (1843), n. 778 (in Acere Negundine L.) ; fungillus sub Diplodie signo redit apud Movezoriuu, Stirp. Vog.- Rhen. fase. XII (1850), n. 1270 (in Ulmi cortice), nec a Diplodia tephrostomate Lev. (in Ann. Sc. nat. ser. m, t. V [1846], p. 291, n. 438), stirpe ulmicola, differre videtur; aegre quoque ab eo diseriminatur Diplodia vulgaris eidem LrvgnLEo (loc. modo cit. p. 291, n. A41), quee preeterea in Tilie si viguerit, sicut apud Moverorn Stirpes supra laudatas, fasc. XIV (1854), n. 1337, videre est, in Diplo- diam. pustulosam Lzv. (1. cit. p. 291, n. 439), i. e. Sphe- riam acinosam Fn. cujus mentionem jam in presenti libro (p- 68) fecimus, manifeste transit. Prout Diplodias decet, modo eitatze nunc stylosporis albis et continuis , nune contra atris et biloculatis utuntur. ? Fungilli Persooniani endospore dicuntur «theca flexuoso-areuat:e; » uteri autem aridi, steriles v. obsoleti , «saeculum byssinum» album , Todeanum: fovere sane iesti- mantur. Idem valet sic dietus hic «sacculus» atque « pan- num sterile» quod Czsarius et Noranisivs in Valsa stellulate Fn. animadverterunt. (Cfr. Comm. Soc. Crypt. [tale , manip. 1v, p. 207.) Spheria ferruginea. Scuwxixirzio in Act. Soc. Vat. Scrutat. Lips. ser. alt. t. I, p. 37. n. 89. sallem juxta specimina authentica que in Museo pari- siensi continentur, fungus alius est, quercicola, et. Valse liplemce Fn. specie non multum dissimilis. * Dubitare licet num b. Conp4 iypum hune Persoonia- num reapse adumbraverit in suis [conibus Fungorum, t. Ill, p. 26, tab. iv, fig. 68; ut ut qua de re sentias , palam est pragensem magistrum de fungillo verba fecisse qui Valse nostro spermatiferce alienus est. VALSEI. 175 virenti faeta , quae spermogoniorum vices suscipiunt, conulos Valse lipheme Vn. sper- matophoros structura admodum imitantur, locello scilicet unico, peripherico et angus- lissimo donantur. SrenwaTIA seu microslylosporae lineari-cylindriez, utrinque obtuse, curvule, continue et mutic;, hine 0"",013, illinc o"",0025 equant. PusruLE asco- phore seu perfectiores in cortice materno item velat» tument, ab invicem. remote sparguntur, formam orbieularem vel ovatam usurpant et diametro majori instar millime- trorum r-i obtinent; plerzque ob. conceptaeulorum uteros protuberantes et in eir- einum laxe ordinatos, colliculos:e fiunt, in. centro autem depressee, umbilicatee simul et ocellatie. Ocellus orbiculatus et diametro millimetralis vel sesquimillimetralis, ex hoe oritur quod disculus ex cuticula pergamena solutus antea abiit, marginibus inte- gris cireumceirea relictis. Penrruscia matura numero x-xx in singulis soris , utero globoso. o""./-6 crasso, collo autem exili longiusculo et decumbenti, nucleoque albo utuntur, atque licet ab invicem libera consistant, mycelii seu parenchymatis suberini, parei et aureo-rubentis ope coadunantur; ceterum sub ipsa epidermide jacent nee summa cor- tieis hospitalis strata intrant, extremaque eorum rostella brevissime supra discum exca- vatum libera, rotundata nec inerassata exstant. Tuzcz lineari-obovatz seu claviformes. obtusissime, deorsum contra breviter attenuate et ferme sessiles, o"",08-10 longitu- dine et 0"",013-016 crassitudine zquant, singulque sporis octonis fasciculatis inte- gre replentur. Sronz lineari-eylindrieze, equalis diametri vel utrinque in parte extrema nonnihil erassiores s. capitat:e, leves, mulieze, continua, plasmate granoso et pallido refertze , recte vel quadamtenus flexuosee, o"",035-075 in longitudinem et o"",005 in crassitudinem assequuntur. Tempore brumali oritur in ramis aridis Coryli avellane L. nec rara offenditur in nemo- ribus Modonensibus et Cavillanis agri Versaliensis. Endosporas Valse nostre. describere videtur b. Mazznivs, loco supra citato; incautus autem mixtam simul tradit sinceram Splieriam ferrugineam. Prns. item corylicolam. Hcce cirea. Parisios et Versalias minime rara , Spleriis cireinatis subaliena est; distinguitur stromatibus crassis, transversim erumpen- tibus, ac propter rostra peritheciorum absque certo ordine immersorum, innumera et longe protracta mire horridis. Habitu et fabrica omnino congener est Spherie podoidis Psnsooxu (Syn. Fung. p. 29, n. 3 in solo lagi cortice nobis hactenus obvia; sed sporis pallidis et angustius lanceolatis, imo VID u I 8 ! Spleeria podoides Pens. datur etiam in fagineo cortice apud Moverormw, Stirpib. Vog.-hhen. fasc. XI (1850), n. 107. Sporas ejus et ascos fida icone adumbravit Cun- nns, in sua dissertatione de Splierüis compositis , scilicet in Commentariis Soc. Linn. Londinensis , t. XXII, parte n (1858), p. 271, n. 85, tab. xxvi, fig. 85. Ibidem quoque (p. 272. n. 95, tab. xpvir, fig. 9/) de endosporis Spherice ferruginece Pens. congruenter agitur. Hujus typi cum priori affinitas Benkzt.gux minime fugit, quippe ambo proximi in Diatryparum numero illi habentur. (Cfr. Brnk. Elem. Mycet. Drit. p. 388, n. 18 et 19.) A Splueria. podoide (Pens. ) Mougeotiana , modo citata, non differt Sph. scabrosa Kxri- yr. (Crypt. Bad. exs. fase. 1l [1830], n. 69, in Fago): preterea fungus idem est Splería scutellata.| Caxpovvio in Herb. typico Flore Gallice, apud Phytothecam Musei parisini; huie enim Spherie note pauci preter nomen cum vera Sph. scutellata. Pensooxm communes. videntur. Candolliana autem. Splerüe scabrose (Burr.) descriptio (in FL. Gall. t. II, p. 288, n. 769) potius cum IHypoaylo mulliformi Vn. vel colwerenti (Pens.) quadrat. 176 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. quasi filiformibus vel aciculatis, sine negotio diseriminatur. [n consortium Melogrammatum. dubitanter vocatur apud. Czsarruw. et. Noraniszux.. (Videas. Acta Soc. Crypt. lale, fasc. IV, p. 204.) Splueriam. ferrugineam (Prns.) Scuummio in suis simul et Kunzeanis F'asciculis Mycologicis , parte altera, pag. 21 et 28, tab. 1, fig. 12, prostitze fungilli hujus adumbrationi si confideris, nec ad typum homo- nymum Persoonianum, nec ad Valsam modo descriptam tuto ducere poteris; huic equidem propior videtur, sed endosporas prorsus dissimiles obtineret. b. Endosporis breviter lineari-cylindricis et curvis. * Spermogonio multiloculato ( Cytispora sincera ). 9. VALSA AMBIENS. * Fungi spermogonium : Nasuaspona LEUCOsPERMA Prnsoowio in suis Obs. Mycol. parte I, p. 81, et sua Syn. meth. Fungorum, p. 108, n. 2, sallem pro parte in utroque loco; fungillus scilicet qui apud. Horruaxwvar, Veg. Crypt. fasc. I, p. 27, lab. vr, fig. 1, sub titulo Spleric cirrate adumbratur. Crrispona canpuosPERaA Fmusio , Scler. Suec. fasc. V (1821), n. 155 (in tiliagineo cortice); Syst. Myc. t. VI, p. 543, n. 6. Crrispona. LEvCospnwA Frizsio, Syst. Myc. t. Il, p. 543, n. 7, et S. Veget. Scand. p. 113, n. 7, partim saltem utrinque. — Mazznto, Pl. Crypt. Gallice, ed. alt. fasc. X (1850), n. 489 (in ramulis querneis). Crrispona. OxyacawriugE Panexu. Herb. Myc. ed. alt. fasc. VIII (1858), n. 754. Item ad Valsam nostram ambientem populicolam spectant, saltem pro parte, tum Cytispora chrysosperma (popu- licola) complurium rei mycologic scriptorum, verbi gr. Fmmmsu, Scler. Suec. fasc. V (1821), n. 15^ (in exemplo Weddelliano quod nobis olim suppetebat), Moverortr et Nzsrrenr , Stirp. Vog.- Rhen. fasc. IX (1826), n. 881, Krorzscun , Herb. viv. Mycol. fasc. II (1832), n. 168*, tum Cytisp. microspora Barro in Rapzvi. Herb. Myc. ed. alt. fasc. II (1855), n. 166 (in Populi cortice). ** l'ungus ascophorus : a. Octosporus : Spign1A AMBIENS Prns. Syn. Fung. p. 54, n. 82. — Fmrzsto, Scler. Suec. fasc. I (1819), n. 8 (in Tilie libro); Syst. Myc. t. ML, p. 103, n. 189. — Mov. et NesrtEno, Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IX (1826), n. 872 (in Fago, Cratego, Pyro, Malo Prunoque). — Mazemo, Pl. Crypt. Gallie, ed. alt. fase. XX (1855), n. 967 (in Mali corüice). — Frid. Cunnzro in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII (1858), p. 278, n. 147, tab. xivint, fig. 138. Vazsa AxbiENS Fnissto, S. Veget. Scand. p. i32, n. 39, quo in libro etiam notatur (pag. 10, not. 3) Cyt- sporam leucospermam (Pxns.) huic Valse respondere. — Tur. in Aun. Sc. nat. ser. 1v, t. V (1856), p. 117. Varsa conrrcrs Tor. in Annalium Sc. nat. loco modo citato; minime vero Splueria corticis Sowsnnxo. aut Figsio. b. "etrasporus : Spumia (Varsa) rgrRAsPona Commrro in Actis supra cit. Soc. Linn. Londinensis, loco laud. p. 279. n. 156, tab. xivimr, fig. 148. Juxta specimina ab ipso Cunnzro accepta, fungillus ulmicola est. Varsa rETRAsPORA Ürrüto in suo serto fungorum Thunensium jam laudato, n. 37 (in Alno), 38 (in Pruno spi- nosa L.) et 39 (in Cratego oayacantha L.). Foxeiu mycelium ex filamentis intricato-ramosis pallidisque compactum in cortice hospitali latet. qui propterea tamen nec maculatur, nec. marmoratur, sed dilutiorem VALSEL ——— 17 induit eolorem. SenowrA conoidea, admodum exigua, denso et inordinato apmine ma- triei insperguntur, vertice truncato cutieulam hzrentem forant et nonnihil prominent; constant e parenchymate parcissimo, pallido, a. nutrice vix distincto, superne aulem sordide cinereo-fusco. Qua spermogonia efficiuntur, saturatius suis in penetralibus fucantur et loculamenta plurima angusta, ineequalia, labyrinthea, cirea columellam solidam imperviam, at sub conceptaculi vertice attenuatam, circinatim disposita et in spiraculum seu canaliculum communem sursum aperta, quum dissecantur, ostendunt. LockrLonuw parietes o"",03-05 crassi, colorem atro-virentem ducunt spissaque et pal- lida sterigmatum sylva utrinque vestiuntur. Srmexama exiliter filiformia et subsimpli- cla o"",915-095 longitudine tiequant el. tot spermalia seipsis haud crassiora, nempe tenuissime linearia, o"",0035-005 longa, quadantenus curvula et de more acrogena sustentanl. Hzc corpuscula, muco apglulinata, in cirros exiles albidosque per porum unieum excluduntur. CoxceprAcura pauca aseophora ad singula spermogonia frequenter accedunt; siepissime eliam in pustula spermatifera omnino desiderantur. PrnrrüEGH, sincera in stromatibus spermatiorum expertibus copiosius generantur, iv-xrr vel plura simul in orbem instructa; unicuique paries est undique niger, ulerus globosus, collum exile, brevissimum, vix prominens, obtusum el poro exiguo pervium. Tuzcx innu- merce, obovato-oblong vel sublanceolatce, deorsum longiuscule attenualie , 0"",05-06 in longitudinem, ac 0"",04 et quod superest in crassitudinem obtinent, paraphysibus filiformibus cito destruetis initio slipantur, statoque lempore sporas octonas vel qua- ternas, lineari-eylindrieas, curvulas, utrinque obtusissimas, continuas, muticas , leves, 0"".01-01/ longas, vix autem 0"",003 erassiores, conglobatas oleoque limpido et albo refertas singulatim fovent. Viget apud nos, ab swstate decedente in hiemem usque extremam, intra corticem subex- succum arborum frondosarum prope omnium, atque sicut Valsis solemne est, spermogonia in prima tate gignit, perithecia vero postquam adoleverit. Praemissa descriptiuneula fungillum tradit qualem in ramis emortuis Mali sylvestris, spinosw, abeunte augusto mense (a. MDCCCLVIIT), prope Fontembellaqueum, vivum offendimus. Nascitur etiam in omni prope fruticum nostratium genere, quippe eum vidimus in Pruno, Pyro, ftosis, Cratepis, Fago, Betula , Quercu, Castanea, Alno, Populis, Garpino, Corylo, Ulno, Tilia, Pseudoplatano, Acere campestri L. et cot. Sed licet suum modo dictum habitum cum unaquaque sede non mutet, ubique tamen non sibi constat ex omni parte. Typus plantule verissimus, genuinus et ambiens, in quo seilicet peritheeiorum ostiola continuum in orbem, disco medio nudo et impervio aut contra ostiolum ad excludenda spermatia mon- strante, instruuntur, tum in Malo et Oxyacantha, tum in populinis et tiliaceis corticibus potissimum observatur; crassior, pulviniformis et umbilicatus sepius est in Quercu, Betula , Faro. Quod ad spermo- gonium allinet, spermatiorum cirri e cortice Fagi, Quercus et. Betule albi roseive prodeunt, luteoli e populino, pallidi c tiliagineo aut drupifero stipite. Spermalia ipsa nonnihil solito majora in Castanea, et vix ineurvata in F'ago aliquando deprehendimus. Spermogonium fungi malicolie igre abducitur, ejus enim parietes ambienti parenchymati arcte adharent; aliter de conceptaculis ascophoris dicendum. Pustulo: n". 33 178 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. spermatifere in cortice querneo acus ope facile etiam tot: nudantur, tuneque GEO spermogonii pagina mire convexa et sulcato-undosa, sed continua despicitur. Nunc autem fecunditatem digniorem si respe- xeris, microspermam presertim reperies in. Malo, Populo, Oaacantha ; macrosporum autem fungillum sepius alunt Carpinus,, Tilia , Castanea , agus; octosporus simul et tetrasporus polissime frequens est in corticibus Alni, Ulmi, Pruni spinose L. ibidemque preterea super seminum forma el crassitudine mirum in modum abludit. Etenim apud plantulam prunicolam vel ulmicolam minime raro simul occurrunt spore ali; ovale, recte, 0"",91-0106 longe et o"",0035-0006b crassm, alie e contrario lineares, curvae, ad spermatiorum imaginem effiguratze sed longe iisdem majores, nempe o""yo1 3-02 longe et 0"",0065 crasse. Summatim si dixerimus, endospore modo octone, modo quaternz in singulis ascis generantur, intra unius et ejusdem perithecil uterum, quatern autem octonas crassitudine prastare solent, licet discrimen quandoque minimum sit, teste fungillo prunicola. Omnia, quique sint, endo- sporarum genera, aplato sata loco, valde augeri, septum medium sapissime assumere et in germen fili- forme hinc aut inde protrahi, experimento non semel, in primis cum fungo quercicola et. populicola instituto, comperimus. Spermatia in aqua disseminata non mutantur; interdum autem continua trepi- datione moveri videntur. Fungillus salicicola cujus adumbratio sequitur, ad Valse ambientis (Prns.) similitudinem ita accedit ut dubitare liceat num titulum privatum mereatur; libenter tamen duplici de causa exemplum imitati sumus mycologorum qui super hac plantula Prnsoovio assenserunt; hinc enim illa bene sibi constat et sede sua solita tuto designatur, quare jampridem apud systematicos scriptores proprio cognomine gaudet; illinc merito verebamur ne quis scientiam majoris apud magistros auctoritatis tuendi studiosus, nos a veterum sententiis temere discedere et omnia inconsulte miscere iterum criminaretur. 3. VALSA SALICINA. * Fungus spermatiophorus : Vanionania rucAx Bow. Hist. Fung. Gallio, t. 1, p. 187, tab. ccccxxxit, fig. 5, saltem, ut. videtur, pro parte; Lypus enim utique fieticius est, scilicet e pluribus imprudenter confusis fabricatus. SpipERIA PusrULATA lum. Horrwaxvio, Veget. Crypt. parte I, p. 26, lab. v, fig. 9, tum etiam Prnsoowio in sua Synopsi Fung. p. hi, n. 76; sed neminem fugit verba utriusque auctoris hinc vaga, illinc contraeliora, cum multis Cytisporis &equo modo congruere. N.guaspona LEUcosPERMA (Prns.) J. Renuvr. Fl. eom. Prodr. p. 339. n. 115h, saltem quatenus salicicola. — Hujus loci autem non videtur, preter plurimorum sententiam , Nemaspora pustulata. ejasdem Joannis Rrpzx- misci, op. laudato, p. 339, n. 1156, tab. n, fig. 7 «a, c, licet pro fungo Bulliardino modo citato a Joanne nostro neomarchico habeatur, quippe id JVeemaspore in. Alno vigere dicitur et his insigniri notis quie Spherias ascophoras vulgo denotant. Utrum vero Nemaspora ( Libertella) Salicis Conn, Ic. Fung. t. III, p. 26, tab. iv. lig. 70, potiori jure huc afferatur, minori dubio premitur. Crrispona. rucAx Fnizsro, Sclerom. Suecic, fasc. VI (1821), n. 2115 Syst. Myc. t. IL, p. 54h, n. 9: Sum. Veget. Scandin. p. h13, n. 9. — Mazznio in suis Plantis Cryptog. Gallic, ed. alt. fasc. IV (1839), n. 182, saltem fungillus salicicola. — Brnxguzo , Outl. of Brit. Fung. p. 322, n. 5. — Sostheni Dx Lacnoix in BRaneNmonsTII Fungis Eur. exsicc. ed. noviss. fasc. V (1862), n. 460 (in Salice alba [vitellina] et consortio Diplodie salicine Lzv. leucosperma). Crrispona Sazicrs (Cpa.) Rasevu. Herb. Mycol. ed. alt. fase. V (1857), n. 439. — Huc forlassis spectat. Cyti- spora Aurora MoxrAwOo (in Annalib. Sc. natur. ser. alt. t. I [1834], p. 347, n. 75) in Salice Perpiniani obvia. ** Fungus ascophorus : SpiLEntA sALICINA Pens. Obs. Myc. parte I, p. 64; Syn. Fung. p. 17, n. 88. — Aur. et Scnw. Conspect. F. Lu- satie sup. p. 23, n. 70. — misso, Scler. Suec. fasc. I (1819), n. 10 (in Salice alba L.); Syst. Myc. VALSEI. 179 LIE, p. Aoi, n. 177. — Noransio, in Actis Acad. Sc. Taurinensis , ser. alt. t. XIII (1853), p. 102, leone rv. Varsa saLiGiNA Fmmsio, Sum. Veget. Scandin. p. i35, n. 38. — Brux. Outl. of Brit. Fung. p. 390, n. 26, nominis fide. — Crsavro et Noranisio in Comm. Soc. Cryptog. Ital, fasc. IV (1863), p. 209. Vazsa rETRASPORA (Conn.) Brnkgnso in Ann. and Mag. of nat. Hist. sev. wm, t. TII (1859), p. 367, n. 859, et in suis Elem. Mycetologie Brit. p. 390, n. 38, quatenus salicicola. Huc etiam trahitur apud Prnsoowiw et. Frigsiu Splueria. cancellata 'Topxi in. suis F. Mecklemb. selectis , parte alt. p. 34, n. 31, tab. xni, fig. 107, qua autem polius fortassis Spheriam salicellam Fn. refert. Fuxeiutus de quo nunc agendum est, non modo e spermogonio el peridiis asco- phoris constat, sicut. Valsam sinceram decet, verum etiam se bifariam, Valse ambientis ( Prns.), nivece (Horrw.) et aliarum more, in fructu digniori praestat. Sexnwocoxiu ! orbi- culare et conico-depressum, potissime, ut valsea indoles postulat, in virgis gracilioribus abundat, quarum sane cortex tenuior est et cilius aresci. quam ut fructus perfectiores alere valeat; discum exiguum, punctiformem, cinereum et poro medio unico, aut duobus remolis pertusum exserit, statoque lempore eirros protrudit perexiles, contorlos, albi- dos vel dilute rubellos, totos e spermaliis tenuissimis, curvulis, o"",0035-00/ longis et spisse adglutinatis. Locelli spermaliophori, angusti, in modum radiorum rotulo di- varicali sociantur, parietibus atro-virentibus utuntur, nec columellam centralem, preter Vraxsn dieta?, admittere solent. Penrrugcra vir cireinantia soros s. pulvinulos struunt exlerna facie spermoponiis simillimos nec nisi disco minori aut impervio diseriminatos; ipsa in malerno cortice alte nidulantur, collaque exilia et brevissima oblique agunt quae alia cum aliis extremo apice, non exstante, vix aut modice coalescunt, Urznr autem glo- bosi, 0"*,3 circiter crassi, ab invicem discreti, quin 1mo remotiusculi, nucleum fovent quasi cerinum, semper album, oleo scatens, totumque fere ex thecis oblongis, in vertice iruncalis vel obtusissimis, deorsum breviter allenualis, o"",05-o7 longis, o"",0065 el quod excedit crassis , tetrasporis, rarius octosporis et cito destructis. Spon cylindriez, curve, utrinque obtuse, continuz, oleoque limpido repletze, magnitudine variant prout quaternae vel oetojuges nascuntur; priores 0"",016-02 et quod superest in lon- giludinem atque o"",005-0065 in crassitudinem nanciseuntur, spore vero octonw 0?" 91-043 longe et vix 0"^,0035 crasse reperiuntur. Apud ascum tetrasporum semina duo in ejus medio geminantur, e reliquis aliud partem supremam aliud inferiorem ob- ünel. T'heca octospora, priori ex omni parte major, seminibus duplici serie, oblique et sepe quasi incondite digestis tota vulgo repletur. Ünumquodque thecarum genus non modo privatum uterum occupal, sed eliam sorum discretum; nobis autem. videmur ulrumque in eodem tuberculo, ne dicamus in eodem conceptaeulo, aliquando. simul * Hujusce eum fungo ascophoro rationes sagacem Frir- contendere velimus internam cytispore fabricam. vel in siux non omnino fugerant, quod iterum memorare et ju- eodem typo semper sibi constare, et absque negolio seu vat, et historie artis funginae expedit. (Cfr. Frugsu Sum. prima specie probe intelligi , quandoquidem longe secus Veget. Scand. p. 11, not. 3.) fieri bene multa testentur exempla. * Cujus videas Syst. Mycol. t. IL, p. 54^. Minime tamen 180 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. deprehendisse. De caetero sepius ne minimum quidem discrimen soros letrasporos in- ter et octosporos oculo inermi perspicitur; octos pori tamen, ni fallimur, minus intu- mescere et ad Sphere salicelle Fn. similitudinem propius accedere solent. Paraphyses in utraque fungilli forma, maturitatis tempore, evanuisse videntur. Crescit frequens cirea Parisios et Versalias omni fere anni i empestate , in cortice recens emortuo Salicis albe L. capree L. et congenerum fruticum. Fungus aseis octosporis gravidus Salicem capr tetrasporo longe rarior est. Cujuscunque sit fecundit in ipso corticeo parenchymate minime maculato demer- viros oculatissimos simul et accuratissimos, neuliquam excipuli genus obtinet, ideoque perithecia sua git, quod jam Sonwrivrrziuw. el ALBERTINIUM , fugerat. eam, ejusque cortices crassiores prediligere videtur, sed atis, nec mycelium conspicuum, nec quodlibet In aridis Salicis albe L. virgultis quae Valsam salicinam Fn. alunt, simul spe reperiuntur innumera, globosa et dense gregata Diplodie salicine Lv. (in. Ann. Sc. nat. ser. nt, t. V [1846], p. 292, n. hh) peridiola que discreta aut multifariam coalita prominent, nuncque, instar congenerum, matricem sementieula pulverea et aterrima, e stylosporis biloculatis, melanconieo more inquinant, nunc contra nil nisi pollen album, e stylosporis continuis, excludunt !. (e Eel lys Á " rum. Gonpa (Icon. Fung. t. I [1835]. p.2.n. 9, tab. 1, fig. 26) frequens quoque occurrit in ramis salicinis quos etiam occupat Valsa nostra salicina; 1stius tamen minime est membrum, prater. Cunnzr sententiam; hysteromyces potius videtur et ex aridis Valse reliquiis suum sane trahit nutrimentum. Neque laudatum mycologum, illius pace dixerimus, propius vero accedere estimamus, ubi Coniothecium. betulinum. ejusdem. Conpz, cujus mentio jam supra (p. 150) facta est, Spherie lanciformi Fn. tanquam fructum conidiophorum adscribit ?. Huc etiam non spectat, quantum dijudicare possumus, Spheronema Spinella Kavksnzs. in Ranzxuon- smr Fungis Europ. ews. ed. noviss. fase. V (1862), n. ^56, quod, inventoris verba dum recte inter- pretemur, modo longe rostratum ac habitu structuraque vere sphaeronemeum, nunc contra erostre ac potius cylisporeum In iisdem salicinis virgis reperitur. Neque tamen infitiari velimus Spheronemata ple- raque his partibus apud quosdam Spheriaceos typos, demum ascophoros, fungi, ut iisdem peculiare nobileque pycnidis genus ministrare videantur, non obstante biformi complurium indole. Valsam. salicinam nostram sepe mentitur Spheria salicella Fn. quam tamen spore semper octone, oblongo-lanceolate et biloculares probe distinguunt. Hujusce sori a. Valsa salicina. Fn. sape vix segre- ' Diplodiam salicinam Lev. videre est e pictonicis terris a clar. Sosthene Dr Lacnorx , presbytero , missam , in Raprw- uonsrir Fungis Europ. exsicc. ser. noviss. fasc. V (1862), tum melanosporam (n. 450), tum eliam leucospermam (n. «60, socia Cytispora fugaci Fn.). Utramque fungilli formam in agro Versaliensi sepissime reperimus. ? Conferas Cunnri dissertationem de fructificatione quo- rumdam fungorum. € Spleriaceorum. ordine , in Actis Soc. regie Londinensis, tomo. CXLVII, parte allera. (1858), p. 548 et 51g. Coniothecium de quo agitur datur in Ra- nExnonsrI Fungis Europ. exs. ser. noviss. fasc. II (1860), n. 178, sub titulo Schizodermatis betulini Fn. anteaque in ejusdem Herbario mycolog. ed. alt. fasc. VI, n. 599 et fasc. VIII, n. 781, hine pro Didymosporio complanato Nszsu fuerat habitum, illinc sub signo Cordeano Coniothecii betu- lini prostiterat. * Spheria salicella Elie. Frirs, Scler. Suec. fasc. VI (1821), n. 188; Syst. Myc. t. II, p. 377, n. 122; Sum. Veget. Scand. p. 393 , n. 14A (inter obtectas rameales).— Mazziuo, PI. Crypt. Gallice , ed. alt. fasc. I (18306). n. 38, qua specimina sub cognomine Spluerie salicine rns. pri- mum evulgata sunt. — Moverorro et Nsstr. Stirp. Vog.- Rhen. fasc. XII (1843), n. 1163. — Brnkgnzo, Outl. of Brit. Fung. p. 398, n. 114. — Spleria salicina (Prns.) Cunnzro, tum in Act. Soc. regie Lond. t. CXLVIL, parte alt. (1858), p. 549, tab. xxv, fig. 19, ascum et sporas nudas effingente; tum eliam in. Comment. Soc. Linn. Lon- dinensis , t. XXII, p. 279, n. 157, tab. xivirt, fig. 149. VALSEI. 181 gantur et in eo tantum prima fronte differunt quod minus promineant, disculique loco exserti, porum minimum ostiolis convenientibus nec exstantibus impeditum exhibeant. Quos soros si excideris, peri- thecia paucissima, nec raro perithecium unicum (Spheriam. cancellatam. simplicem Topo?) reperies. Thecz ejusdem Splherie salicelle Fn. oblongz», obtusissim:, in acumen deorsum abeunt, atque o"",065- 08 longitudine et 0"",0 1-013 crassitudine adipiscuntur. Spore disticho ordine singulos ascos replent, formam oblongam, sublanceolatam curvamque induunt, hinc 0"",0 16-019, illinc o"",0065 amquant, septo sepe zegre conspicuo in partes duas cequales dividuntur, simulque in medio nonnunquam coangus- tantur. Aliquando sori vix solito ditiores rostella longiora et gracillima educunt, aut contra concep- taculis abundantes rostra eorundem crassa et coalita promunt, tuncque fortassis Spheriam. cancellatam. compositam "Topzr reprasentant '. Soros inter Valse salicelle Fn. ii qui rostris crassis, coalitis et exstantibus insigniuntur, sub. Discella carbonacea Brnk. ct Bn. in. Salice alba L. ita quandoque nascuntur ut non miraremur si quis olim id fun- gilli nudispori pro legitimo istius Valse pycnidio, et hanc exinde pro sincera Aglaospora haberet. Simi- liter et Discella microsperma Bzn. et Bn. candem Valsam in. Salice caprea. L. frequenter comitatur, nec minori sane necessitudine ei devincitur, quippe Discella Mazerit Bxnx. et Bn. nos edocente, Discellam car- bonaceam, et. D. microspermam pro eodem typo biformi ducere vix dubitamus. De his autem Discellis hic pauca prasstare expedit. d Discella. carbonacea Bznkzuzo et DBnoowzo, his eruditissimis viris jam monentibus (in Aun. and Mag. of nat. History, ser. alt. t. V [1850], p. 377, n. 156), sub titulo Phacidii carbonacei prostat in Frizsm Scleromycetib. Suec, fasc. VI (1821), n. 210, ac Stilbospora microsperma dicitur Joxusroxt in sua Flora DBerwicensi, t. II (183 1), p. 192, n. 35 sporas obtinet exiliter bacillares, rectas, 0"",013-016 longas, 07,0035 vix crassas et in medio septiferas, quie apud anglica collectanea modo citata (tab. xir, fig. 8 d) :equo crassiores exprimuntur. Discella autem microsperma Drnx. et Dn. (ibid. p. 358, n. 129, tab. xm, fig. 8 e), quum habitu, tum seminum exiguitate, ad Cytispore similitudinem propius accedit; ejus enim spor:w tenuissim , rect et continue, 0"",0065 longitudine non superant. Uterque fungus circa Parisios et Versalias in Salicum corticibus proxime demortuis haud infrequens, multis sane jam innotuit atque, ni fallimur, Memaspora. incarnata (Kzz.) Fnuzsro. salutatus est (saltem in suis Sclero- mycetib. Sueciee, fasc. IE [1820], n. 108), non obstantibus hinc enuntiatis nostris (supra p. 160, lin. 6 et 7) quodammodo temerariis, illinc Fnizsi Systemate Mycolopico (tomo Il, p. 5^2, n. 2), cum vera structura plantule nosire, bifrontis quidem, at typice unilocularis, parum consono ?. Discellam. Mazerii. Bux. et Bn. (in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. V, supra cit. p. 377, n. i27, tab. xi, fig. 8 a-c), ob colorem ciruleum quem assumit, spectatissimum sane omnium fungorum istius nominis, agnovimus in Kpidochio Mertensii Wrsrkxponpro (in. Actis menstruis Acad. Sc. Bruxell. t. XXI, parte alt. [1854], p. 238, n. 56, fig. 6 fi) cujus specimina authentica videre licet apud Pangxuon- smi, Fungis Europ. exsicc. ed. novis. fasc. V (1 862), n. A34?. Ipsa intra Parisiorum menia, de more * Pro forma peculiari Spherie salicelle. Frigsu. item habendam zstimamus Spheriam. Tesseram. ejusdem, aut sallem fungillum salicicolam istius nominis quem b. Mov- corio debemus. (Cfr. Mycothecam Musai parisini.) Peri- thecia sua libera erectaque in stromale corticeo, sepius latiuscule expanso tumentique laxe congregat et minime cireinantia recondit. Analogam ideo se prestare videtur tum Valse leucostome polyspore , tum Valse Sorbi, Liber- tellarum wmule, de quibus infra dicemus. Illi de more comes est Discella carbonacea Bxnk. et Dn. * Kowzz verba de sua Vemaspora. incarnata, in suis Mycologicis fusciculis , parte I, p. 92, item cum fungillo de quo agitur non ex omni parte quadrant. * Similiter et clar. Fnzsexro wgre concedimus Vema- sporam ceruleam , Rigssio. obviam, a. Berkeleana Discella Mazerii (macrosperma) rite differre, et veremur ne pau- ciora discrimina quibus id JVemaspore niteretur futuris exploratoribus minime confirmentur. (Cf. Fnrsrn Beitr. 2. Mykol. p. h5 et 6, tab. v, fig. 24-30.) 182 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tilizecola nobis occurrit, aprili mense MDCCCLVII, socia Hercospora Tile Fa. Conceptaculo utitur exi- guo et lentiformi cujus paries, czeterum non inconspicuus, superne tenuissimus, obsoletus et sterilis est oculumque vel attentum adeo fugit, ut sepius deesse videatur; nunc macrosperma et atro-cerulea reperitur, modo contra microsperma et czruleo-virens; semper autem pulte inspissata , ex muco copioso et seminibus, refercitur, et eadem varie exclusa matricem suam inquinat. Stylospore majores qua sole tum DBznkeLco, tum Wzsrexponrro unquam innotuerunt, formam obovatam, oblongam vel sublanceo- latam, rectam aut nonnihil incurvatam, usurpant, 0"",03-o4 longitudine et 0"",0065 crassitudine equant, parietes crassos ostendunt singuleque sterigmate exilissime filiformi, duplo vel triplo quam ipse sunt, longiori, ac basi parcissime brachiato innituntur. Microstylosporze acrogenz vel plevrogeniwe oriuntur e sterigmalibus multo brevioribus, nimirum o"",02-0/ longis, magis ramosis et densius cas- pitosis ; lineares et recti sunt, 0"",005-0065 longa et 0"",903 super crassitudine minores. De ca- tero utrumque seminum genus continuum, leve, mutieum et pellucidum est. Peridiola maerosperma cum microsporis promiscue vigent, faciem simillimam pre se ferunt, nec nisi microscopii ope tuto dignoscuntur; quin imo semina minora majoribus in eodem conceptaeulo parce commista non semel deprehendisse nobis videmur. Quem vero sphariaceum typum duplex hzc Discella Mazerni Bznx. et Bn. potiori jure vindicet, hactenus plane ignoravimus. Cytispora macilenta MAzento, in Ann. Sc. nat. ser. ii, t. XE (1849), p. 352, n. 37, et in suis Plautis Crypt. Gallie, edit. alterius fase. XXX (1849), n. 1498, fungillus in cortice Staphylee pinnate b. ob- vius, sincera etiam Discella videtur, non obstante axi medio quem sepius fovet; imo simul Diseellam microspermam. Bxnx. et Bn. ob habitum, carbonaceam autem. eorumdem auctorum, propler sporas, ad- modum imitatur. Preterea neminem fugit Discellam. pycnideum esse typum, tum a disco seu capsula conidifera Cryptosporarum, tum a. Cytisporis quibusdam macrospermis et vere pyenideis, quale stroma junius et gemmiferum Valse lipheme Fn. se habere solet, minime longe recedere, et Discellas columella instructas transitus praebere manifestos. Discella quzedam , instar macilente intus columellaris , substantia luteo-virenti insignita, stylosporisque obovato-oblongis, 0"",013-016 longis, 0"",005-0065 crassis, rectis et continuis gravida, apud Ver- salios in iisdem virgis coryleis oritur quae Valsam flavo-virentem. Oruro (in schedis jam cit. n. 43) alunt, minimeque illi aliena est. A. VALSA NIVEA. * Fungi spermogonium : Hypoxzox cinnarom Dorvinpo, Hist. Fung. Galle, t. L, p. 172, n. 7. tab. cocorxxxvir, fig. 4 (mere habituali et ne quidem fida). x n . . : o Spring cinnaTA Sownaao, Engl. Fungi, t. Il (1799), tab. xxxvi (icone vix habituali ). Naimaspona cunrsospzmaa Psnsooxio, Obs. Mycol. t. 1, p. 80 ct 81, n. 139, tab. v, fig. 8, pro tempore quo in lucem prodiit minime mala nec accuratze descriptioni qua accedit impari. — Joanni Repgwr. Fl. eom. Prodr. p. 239, n. 1153, quatenus populicola. j : Crrispona. ounrsospEnaA Frieio, Syst. Mycol. t. WE, p. 5^2, n. 4. Ic omnia synonyma verisimillime non modo ad Valsam niveam (Horru.), verum etiam ad formam populicolam Valse ambientis (Vrns.) supra descripts, aequo jure spectant. ** Fungus ascophorus, perfectus : v r " " UN ? 1 1 Spuania NivgA Horruaxsio, Veget. Crypt. fasc. 1, p. 28, tab. vr, fig. 3, multorum fide; moneamus tamen Horr- x&wviUM. de fungillo potissimum abieticola , ideoque minime nostro, verba fecisse. — Prnsooxio,, Syn. Fung. p. 38, n. 68, qui hue trahit, nec immerito , Lichenem rosaceum Moxvmt in Flore Dan. fasc, XIV (1780), p. 6, VALSEI. 183 lab. nccoxxv, fig. 1 (comptissima). — Frursro , Sclerom. Suec. fasc. III (1820), n. 76; Syst. Myc. t. Il, p. 386, n. 143. — Move. et NzsmL. Stirp. Vog.- Rhen. fasc. VI (1812), n. 278. — Fuxck, Crypt. exs. n. 981. — Krorzscn, Herb. viv. Mycol. fasc. Il (1832), n. 164. — Ranzxn. F'ungis Europ. exs. fasc. VII (1858), n. 635. — Frid. Cunnzv, in. Actis Soc. Linn. Londinensis, t. XXII (1858), p. 276, n. 130, tab. xuvir, fig. 126. Vausa. xivgA. Frinsto, Sum. Veget. Scand. p. Aii, n. 13. — Crsamro et Noran. in. Comm. Soc. Gryptog. [tale , fase. IV (1863), p. 208. SrRoMATA perexigua, conico-pulvinata, in cortice nutritio absque ordine gregaria ni- dulantur, modice protuberant, verticeque truncatulo et niveo epidermidem hzrentem forant; e parenehymate sordide ac saturate einereo-virente struuntur, cruslaque crassa et atra, quasi excipulo pelviformi subtus definiuntur; pleraque diserela manent, quze- dam autem coalescere videntur et in eodem vasculo corlicali continentur. Niveum disci seu verticis stromatiei eolorem e furfuribus peculiaribus inspersis pendere constat. Srno- xaTIS Inlra viscera modo spermogonium solitarium generatur, eujus multiplices locelli. cireinalim. dispositi, ad eanalieulum communem unicum, rarius. duos discretos, una perüngunt; modo conceptacula thecaphora rv-x que nune spermogonio centrali cireum- ponuntur, nunc stroma totum occupant et ostiolum atrum, punetiforme ae vix promi- nens in illius disco singulatim aperiunt. Sa»pissime autem stromata rr-iv, alia sperma- tophora, alia peritheciis gravida, in eodem strato corticali, zona atra extus definito, proplereaque eliam in eodem catinulo sepulto, simul excipiuntur. SpenvamIA. exiliter linearia, curva, utrinque obtusa el 0"",005-006 longa, m cimros prelongos aut pullem hyacinthino-rubram. adglutinata ejieuntur. "Tusc obovato-elongate, obtu- sissimae, deorsum attenuatz, o"",08 circiter longe et 0"",009 vix crasse, paraphy- sibus filiformibus, longis, inferne articulatis et cilo destruelis primum commiscentur. Sronz in singulis ascis modo octone, modo sena aut quaternze tantum, prout fun- gillus truneum aut ramulum habitat, semper autem disticho ordine conglobatze, cylin- driee, curve, utrinque obtusissime, mutie;, leves, uniloculares, pallide oleoque homogeno farle reperiuntur; qua. thecas quaternatim replent coleris crassiores sunt, 0?*.913-016 in longitudinem et. 0"",0035 in crassitudinem obtinent; spore contra mm octonz 0"",01 non longiores nec 0"",002 crassiores plereque deprehenduntur, quare spermatia nonnihil aucta referunt. Ab autumno in ver usque potissimum viget; corticem emortuum Populi tremulo L. preedi- ligit, rarior enim in Populo mpra L. et fastigiata Poi. offenditur. Circa Parisios, Versalias, Compendium, Fontembellaqueum, Caesarodunum et ciet. sexcenties vivam collegimus. Disco furfuraceo niveo, cirris hyacinthino-rubris crustaque pelviformi qua excipitur, inter congene- res sine negotio distinguitur. Peritheciorum ostiola pauca discos singulos sparsim notant nec eosdem hoc modo cingunt qui contra. Valse ambienti (Prns.) et multis aliis solennis est. Fungillus tremulicola sporas exeunte februario marlioque malurare solet; easdem quaternas vel rarius senas in singulis aseis pustulz plereque monstrant qua virgulas habitant, octonas vero que in 184 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ramis crassioribus aut truncis hospitantur. Thecas quidem polysporas, quz scilicet semina numero in- definita foverent, Frid. Cunnrrus delineavit; nobis autem 1n ascos istius modi incidisse nunquam con- tigit. Sporas perfectas recentes in aqua pura si severis, intra paucos dies valde augentur, imo septum transversum aliquando obtinent; eas tamen ut in germina filiformia assueto modo protractas videremus, hactenus frustrata usi sumus perichtatione. Hine Valse nivee (Worru.), illine V. leucostome (Prns.), infra descripte, analoga est. Valsa translu- cens. Noramisio (sub Spheria) que in ramis aridis Salicis babylonice L. Taurini primum reperta est. Ejus eytispora seu spermogonium clar. Noranisrox fugisse videtur, qui autem fungillum ascophorum accurate descripsit et adumbravit. (Cfr. Acta Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. X [1849], p. 335, et iconem ir acce- dentem.) Eandem Valsem cujus specimina authentica benevolo inventori debemus, obviam habuisse februario mense anni MDCCCLIX, Cavilloe Versaliorum , spermogoniis simul et pustulis thecaphoris in- siructam , nobis videmur. Spermogonia pellucidam propter culiculam qua aliena teguntur, disculos atros referunt et. Discellam. Berkeleanam mentiuntur; fabricam autem multloculatam et exeipulum sortiuntur qu: spermogoniis Valse ntvec et leucostome competunt !. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXII, fig. 19-21.) Fig. 19. Populi tremule L. cortex in quo stromata varia Valse mivee Fn. nidulantur, epidermide partim exutus exhibetur. Spermogonia duo integra, aliud spiraculo unico, aliud duobus instructum, cirros pre- longos e spermatiis adglutinatis protruserunt; tertium s item integrum prolem suam dimisit; spermogonia t, r transversim secta sunt, aliud (t) sub vertice, aliud (r) demissius. Stromata integra et epidermide velata qu corticei fragminis centrum tenent, perithecia inzqualis etatis fovent. Stromata reliqua transversim de- secta sunt el pariete nigro singula definiuntur; bec inter unum vides contiguis majus et demissius presectum quod velut e pustulis tribus aut. quatuor coalitis formatur, spermogoniumque nonnihil discretum includit; e reliquis duobus aliud perithecia pauca et spermogonium, aliud perithecia tantum sed plura et circinata genuit. Conceptacula obsoleta ex portiuncula x avulsa sunt. 13. Spermogonium seorsum et a summo dimidiatum proponitur, loculis et canaliculo quasi evacuatis. 14. Portiuncula tenuis et aqua immersa spermogonii transversim dissecti, locellis fartis. 15. Pustula a vertice dimidiata, spermogonium medium conceptaculis ascophoris stipatum ostendit. 16. Stromata tria partim coalita simul a summo dimidiantur; in medio spermogonium informatum est, extrema autem peritheciis gravida sunt. 17. Spermatia seorsim delineantur. 18. Paraphyses articulate et thece octospore quales in corlice matris crassiore, nempe in P. tremule L. truncis v. brachiis primariis reperiuntur. 19. Paraphyses et thece tetrasporz fungilli qui in ejusdem Populi tremule ramulis viget; theca» octospore lisdem quandoque commiscentur. 20 et 21. Spore (ex ascis tetrasporis exclus) quae postquam in aqua satz fuerant, intra dies octo (martio ineunte MDCCCLIX) biloculares plereque evaserant. Figure 12, 13 el 15 nativas demensiones circiter bis decemplices tradunt ; fig. 16 decemplicatas tantum; fig. 14 e contrario ter decemplices; fig. 17-21 vices ocorxxx. preter naturam augentur; omnes juxta fungos vivos populicolas, ex sylvis Modoniis, marlio et aprili a. MDCCCLVI (prater fig. ultimas 20 et 21), Parisiis delineat: sunt. ! Proxime monuerunt clariss. Cgsirius. et. Noramisius tissime spermatiophoram prostare. (Cfr. Comment. Soc. Valsam translucentem jn Herb. Cryptog. Italo, n. 785, po- — Cryptog. Itale, fasc. IV, p. 208.) VALSEI. 185 b. VarnsA LEUCOSTOMA. * Fungus spermatiophorus : Cyrispona LEUCOsTOMA Faso in suis Scleromycetib. Suecite , fasc. VIL (1822), n. 244, ni fallimur. ÜrrisponA nunzscExs eidem seriptori, apud ejus Syst. Myc. t. II, p. 542, saltem pro parte. — Moxrawio in Ann. Sc. nat. ser. alt. t. (1834), p. 336, n. 1/4, item pro parte. — Ranzxi. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. V (1857). n. 438 (in cortice Pruni armeniace L.). — L. Fvckguio in Scnzeenrexoaun Ephem. Bot. t. XIX (1861), p. 250, n. 1v, quo in loco agitur etiam de fungillo armeniaeze infesto. Crrispona rznnvGINEA Mazrmo in suis PI. Crypt. Gallie, ed. 1, fasc. VIT, n. 347, et ed. alt. fasc. XX (1845), n. 988, nr pro parte in utroque loco, nempe quatenus fungillus cerasicola dicitur; fagicola vero, ut e 1. el M, "s is Herbarii Musei parisini eruere licet, spermogonium Melogrammatis E nostri d repressentat '. ^* Fungus ascophorus aut saltem pro ascophoro habitus : SpiLznIA LEUCOSTOMA Prnsoowio in Pauli Üsrent. Annalib. Bot. novis, t. II, fasc. v (1794), p. 23; Disp. meth. Fung. p. 50, et Syn. Fung. p. 39, n. 69. — Move. et Nrsrz. Stirp. Vog.-Hhen. t. VII (1820), n. 659 (in cortice Padi et sub falso cognomine Spherie pustulate. Horrw. quem errorem b. Moverorius, in exemplari laudati herbarii nobis suppetente, ipse sua manu signavit. — Elie Frizs, Syst. Myc. t. IT, p. 387, n. 145. Varsa LEUcosrowA4 etiam Fmisio, S. Veget. Scand. p. hi1. — Wanzvi. in Hedwigia, t. 1 (1857), p. 116, tab. xv, figuris 5 a-d (rudibus nec fidis). Varsa xvA eid. Rasen. Herb. Mycol. ed. alt. fase. VII (1858), n. 635, qua in cortice Padi et mere cyti- sporea s. spermatiophora datur in exemplo quod pre oculis habemus. Dz fungillo cerasicola potissimum dicemus. Prout in truncis crassis aut in virgultis sedem suam posuerit, quum spermogonii fabrica et crassitudine, tum formae perfectio- ris habitu mire ludit. Seznwocoxia qui in. stratis cortices validioribus nascuntur, e tot tuberculis obtusissimis, eonoideis aut pulvinatis, ovalis vel orbicularibus, millim. m-v diametro majori erassis, glabris, tum atris, tum cinerei coloris, in verlice primum albidis et pulverulentis, solitariis et sparsis, aut contra contiguis el. in series lineares transversarias ac millim. vni-xir et quod superest longas ordinatis constant, corlici saturalius fucato absque mycelio seu bysso conspicua 1mponuntur, per epidermidis rimas angustas atque transversum lineares lucem petunt et vix aut minime prominent. Locellis numerosissimis, stipalissimis, angustis, scepissime depressis, e tuberculi centro in orbem divaricatis, ima singula eonfodiuntur nec ostiolo unico sed foraminibus pluribus (n-virr), punetifor- mibus et sepius cireinatis, aliquando etiam rimis vix conspieuis pultieulam e sperma- tiis vomunt. Spermogonia vero quz in ramulis generantur, multo minora et depressiora reperiuntur, in spiraculum tamen anguste conicum scpius exstant, farina nivea copio- siore in vertice micant, poro unico, rarius uno et altero aut. tribus donantur intusque * Hanc ipsam valseam Melogrammatis rubricosi (Vn.) mw (Pl. Crypt. Gallie, ed. prine. fasc. XII [1832]. formam, tum spermatiophoram, tum etiam perfectiorem —— n. 563), quam satis constat typo Berkeleano cjusdem no- seu ascophoram, nimirum qualem vidimus et supra (p. 84) —— minis, in Lixpr rt Ephem. Hortulanorum ad ann. MDOCCLT descripsimus, in Spluería. Desmazieri Frizsio apud Maze- — primum descripto, omnino esse alienam , nuper agnovimus. n. 186 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. locellum subsimplicem et suleatum vel paucos coalitos monstrant. Omnibus parenchyma est sordide murinum vel einereo-virens, parietes autem interni qui exsiccati palleseunt nec ab ipsa stromatis maleria distingui aut solvi queunt; singula preterea pavimentulo airo, concavo et cucumellam quasi referenti subtus definiuntur. Purs spermatiophora rubro-hyacinthina modo in cirros exiles, variam propter orificiorum formam varios eji- citur, modo eontra imbribus roreve madefacta, soluta diffunditur et matricem late inqui- nat; exsiccando nigrescere videtur et durissima fit. SpznwaTIA seorsim visa minutissima sunt, linearia, curvula et vix 0"",005 longiora. Prnrriscis longicollia in stromatibus truncicolis seu erassioribus, rarissime in ramulicolis oriuntur, tuberculum totum pede- tentim occupant, semper autem introrsum monosticha! observantur, uteris globosis imam pustulam excipulo, instar spermogoniorum , sepius instructam tenentibus ros- trumque exile et rectum e verlice agentibus; summa rostella quum emergere ineipiunt, rotunda sunt s. obtusissima el niveo-pulverosa, mox autem deterguntur et. discum stro- malieum polline candido diutius conspersum quasi lot. punetis stipatissimis atris- que notant. Tics anguste oblonge, o?",05-07 in longitudinem et o"",006-007 in crassitudinem naneiscuntur, membranulaque tenuissima et inferne cito destructa fa- brieantur. Sronz octon et duplici confertoque ordine in singulis ascis digestae, formam lineari-eylindricam , eurvulam et utrinque obtusam sortiuntur, conünuse et muticae sunt, longitudineque 0"",013, crassitudine vero 0"",9935 vIx superant. Crescit hiberno tempore vereque in cortice arborum drupiferarum nostratium et maxime Cerasorum. quas vita non ita pridem reliquit; spermatiophoram sepissime, contra rarissime ascophoram legimus in agro Versaliensi, Compendiensi, Lugdunensi, cct. Omnimodo per- fectam reperimus in cortice Cerasi vulgaris Mii. Clamarii Versaliorum, abeunte mense martio MDCCCLVI. In Persice cortice nonnisi cytispoream et solito minorem vidimus, Bello- montii ad Isaram, augusto mense. Valsam niveam (Horrw.) populicolam plurima ex parte V. leucostoma cerasina 1mitatur; recedit tamen inequali pustularum forma et crassitudine , peritheciis raris, aliter ordinatis, nec non spermatiis et endosporis paulo minoribus. Plantula perfectior seu ascophora paucissimis, ut opinamur, hactenus inno- tuit; Pensooxio ex. gr. auctore, discus ejus albidus «loco ostiolorum prominentium , foraminibus i1 — ni pertusus est;» que verba fungi spermogonium manifeste designant. In truncis Cerasi vulgaris Mtiz. crassus et abunde spermatiophorus quum nascitur, has corticis eminentias transversim lineares sub epi- dermide potissimum tenet quas etiam Calospheria princeps nostra prediligit. Ambos autem typos simul reperisse non recordamur. Gummi spermatieum aridum vermes quidam edunt, idemque in vittulas angustissimas et prelongas excernunt, qu solis fere spermatiis integris nec mutatis struuntur. Praeter formas. Valse nostro normales seu vulgatiores, supra descriptas, aliw exstare videntur que a typo communi magis recedunt. Unam et alteram ex his praesertim attingere expedit. Prior (mucro- spora) ex hoc oritur quod fungillus in crassioribus stratis cortieis Cerasi aliquando nascatur, postquam Vocem hanc eodem modo accipimus atque Topzus eui — non incumbunt, sed in unicam modo seriem digest: inve- Splueria illa monosticha dicitur «cujus spherule alis aliis — niuntur.» (Cf. Topzi F. Meckl. Sel. parte alt. p. 23.) VALSEI. 187 amota fuerit aut perierit pergamena istius cuticula; similiter omnia arrigit et in pulvinos instruit; tune perithecia sua juxtaposita et solito laxiora latos ac diversiformes potius quam in pustulas oblongo-lineares rostella insuper ubi in lucem veniunt, confestim mire cwlantur, acutantur nempe simulque angulis rr-v et suleis totidem interpositis ornantur. Endospore ad dimidium fere solito minores sunt. Specimina istius modi quie Valsam Prunastri (Pzns.) mentiuntur, matura reperimus in regione Lugdu- nensi , ad pagum quem Dareizé dicunt, octobri MDCCCLVI. Forma altera (polyspora) e pustulis globosis aut quadamtenus conicis , smpius vero e pulvinis effusis modice. prominentibus, late ovatis millimetraque u-x et quod excedit diametro majori :quantibus constat; utrumque stromalis genus prope ex integro corticez indolis, sub epidermide eribri in modum pertusa, tenuata aut varie destructa, latet. zonaque nigra et angusta circumcirca definitur. Perithecia vix millimetrum alta in singulis tuberculis laxiusculo et simplici ordine distribuuntur, collum singil- latim attollunt rectum, totum teres, obtusum, integrum breveque, ita ut vix ac ne vix corticeum supra velamen emineat; nucleus atro-virens quasi totus e thecis gravidis componitur; que ex membrana tenuissima facta, obovato-cylindrics, o"",065 et quod superest longa, o"" ,00605-013 crasse, superne obtusissimz, in filum tenue et seipsis fere pr olractius inferne desinunt, innumerisque sporis singula» inlegroe replentur. Spore lineari-cylindric, curvae, utrinque obtuse, continue et fuscula, 0"",0065-013 in longitudinem et 0,0035 in crassitudinem obtinent, Accedunt etiam tubereula alia discreta, sed ascophoris proxima, obtuse conica seu globoso-pulviniformia, qua zona atra matrici inducta circum- scribuntur, hospitalem cuticulam varie frangunt et modice exstant, extus atra et glabra, intus subere firmo, albo, atque lacunis permultis ingqualibus et anastomosantibus cavato facta; laeun: autem cera nitide aurea, e spermatiis tenuiter filiformibus, arcuatis seu flexuosis ct 0"",09-03 longis, illinuntur. Ut fungillos supra. adumbratos , alium propter rostra celata et sporas minores, alium ob thecas polysporas! et spermatia longe filiformia, a Valsa feucostoma Fn. specie diversissimos, huc nihilominus duceremus , nos persuaserunt form: quadam Valse Sorbi Fn. admodum consimiles, de quibus infra dicemus; omnem autem errorem in exponendis his abstrusis rebus devitasse vix confidimus. Ex altera parte ne plus equo miremur summa peritheeiorum rostra nune obtusa et integra, nunc contra acuta et celata in fungillo nostro occurrere; certa paris diversitatis exempla nobis prostant. Velsa Prunastri ( Prns.)? et. V. Sorbi (Scuu.), ut plures taceamus. Causa tamen nos latet cur fructus ascophori apud has plantulas, duplicem assumant speciem, quippe id cause in varia eorum setate vix aut nonnisi pro parte positum videtur. Saltem constat ostiola Diatrypes quercine. Fn. procedente maturitate suum habitum mutare. 6. Varsa Sonnr. * Fungus spermatiophorus : t Bosriicina nvpzscExs Furzsio, in suis Scleromyc. Succic, fasc. III (1820), n. 109 (in Sorbo aucuparia L.). Crrispona. nupEscENs eidem F'nigsio , Syst. Myc. t. IL, p. 55, n. 2, saltem pro parte. — Movc. et NesrLERO , Stirp. Vog.-Ihen. fasc. XI (1850), n. 1085 (in Sorbi aucuparic L. cortice). Crrispona cnaxpzsriNA (Fn.) Moucrorio in Herb. Muscei par. ' Forma valsea analoga itemque polyspora in fübis ^— princ. fasc. X (1830), n. 478; continetur etiam in Fuirsu rubri L. cortice arido etiam apud nos nascitur; aliam parum Seleromycetib. Suecite , fasc. VII, n. 225, et Mouckoru lissimilem in Acere Pseudopli L. semel atque iterum — Stirpib. Vog.-Rhen. fasc. 1V, n. 378; Valsam Sorbi (Scux. ) reperimus. prima fronte mentitur. * Hanece videas in. Mazenu. Plantis Crypt. Gallice , ed. 188 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ** Fungus perfectior seu ascophorus : SpiugnA. Pnuxasrhr f£. Avus. et Scuw. Consp. Fung. Lusatie sup. (1805), p. 17, n- 55. ; SpishiA Sonsr Scuxmmio, Fasc. Mycolog. parte I (1817). p- 5g. — Fnirsio tum 1n suis Scleromyc. Suecie , fasc. IV (1820), n. 1 14, juxta exemplum quod pre manibus habemus, fum; saltem pro parte, in suo Syst. Mycolog. t. Il, p. 380, n. 127. — Move. et Nrsrt, Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IX (1 826), n. 869. Varsa Sonni Eli» Friss, S. Veget. Scandinavie , p. 11, n. 1. . SrmniA vERnUGIFORMIS Lev. in Dzwiporru tin. per Rossiam. austr. p. 101, saltem secundum specimina qua in Ierb. Musei par. continentur. ] Magister upsaliensis (Seleromyc. Suecie , loc. supra cit.) huc etiam irahit suam Spheriam pentagonam in Actis Acad. Sc. Holm. ad ann. MDOCCXVIII, p. 88, et Sph. coronatam WaurepERGro in sua flora Lapponica, p. 520. i et Cherson. Taur. parte bot. t. II (1842), Fuxeiuus ascophorus, normalis quum adolevit, hospitis fregit duram cutem et hu- jusce laeiniis (1v-v) herentibus velatur; nudum autem monstrat. discum, truncatum atrumque, e rostellis in columellam stipatissime arrectis et coalitis; ipse globosus , sub- tus involutus , millimetra ur-v el quod superest crassus, quasi totus eorliceam membra- nam inter el suprema libri suppositi strata latitat; heeece enim modice intrat, sed color niger quem undique aceipit, n matrice, ad lignum usque, zone in modum, circumcirca descendit. E parenchymate duro et densissimo, albido primum, deinque fueato , sub atra. crusta, fabricatur, nee quidquam alienz substantize admittere solet. Penrruncn fo- vel innumera et vix ordine certo cohaerentia , quibus uterus globosus aut e latere com- pressus, collumque crassum, rectum, longiusculum et in apice breviter exserto libero- que angulis seu eristulis ur-v et sulcis totidem. ornatum. "NucnEus propter sporas maturas fuseulus, thecas ostendit lineares, valde exiles et sporis octonis ac conglobatis singulatim in medio refertas; how spore lineari-cylindriez, curvae, utrinque obtuse, mu- lic; et continus, o0?",0065-008 in longitudinem obtinent, nec o"",0035 crassitudine superant. Quod ad spermogonia attinet, fungillus mire duplex deprehenditur. Vix. pri- mum tenemur quominus astimemus Bostrichiam. rubescentem. Vrizsm, saltem quatenus sorbicolam, ab eo legitime vindicari, quippe haecce a forma minore et oligosloma Cy- lispore. rubescentis Fn. cerasicolze non differt, nisi in eo quod paulo crassior in mucro- nem validiorem exstet, intusque copiosiores colligat locellos, ita ut eandem imitetur quemadmodum Valsa Sorbi (Scuu.) perfectior Valsam leucostomam (Psns.) in cerasinis iruncis maturatam. Pariter enim niveo pulvere superne micat et cirros excludit rubro- hyacinthinos e spermaliis exiliter linearibus, eurvulis et 0"",0035 vix longioribus. SpsnxoGoxicw. autem alterum longe aliter effiguratur, quamvis in ambiguo minime sit illud ad fungillum nostrum jure ac merito perlinere. ÓÜmnem dubitandi materiam exi- munt illa duplicis generis tubercula quae hine uteros ascophoros, solitam juxta normam exstructos, illinc innumera spermaliorum receptacula, sub ipsissimo, atro continuoque cortieulo et in eodem parenchymate confovent. Gellulee spermatiophora» forma et cras- situdine variant; confuse et acervatie hoc. modo coalescunt ut tot lacunas inzquales in sinu homogene et pallido substantic referant; parietes propterea privatos seu discre- VALSEI. 189 los neutiquam obtinent, sed crusta tenui dilute aurea, e spermatiis arrectis eorumque fihformibus ac brevissimis suffuleris, undique omnes vestiuntur. SrenuartA soluta exilis- sime filiformia, utrinque acuta et in arcum summopere incurvata, o"",035-0/5 longi- tudine nanciscuntur ae Libertellas Mazerianas omnimodis semulantur. Dantur etiam tu- bercula plurima mere istius modi spermatiophora, ccteris vulgo minora aut depressiora , atque ex substantia alba et crassiore facta. Animadvertendum quoque est stromata inter ascophora simul et Libertellarum cemula, alios dispergi pulvinulos depressos, ovatos vel oblongos, millim. iv-v1 diametro majort eequantes solisque constitutos peritheciis, hisce autem laxioribus, fungino s. stromalico subere vix collectis, quasi in solo cortice hospitali immersis, ab invicem liberis s. diseretis, simili modo arrectis, singulisque 1n summo rostello sepius minime vel obtuse angulatis. Crescit in ramis aridis Sorbi aucuparie L. et in regionibus montanis potissimum luxuriare videtur. Utrumque spermogonii genus modo descriptum nobis occurrit in terra Versaliensi, Caville scilicet, in hortis Clodoaldensibus et sylva $. Germani , autumno seriori, hieme vere- que; formam autem valseam perfectissimam, qualem evulgavit Fruzsius. in. suis Sclerom. Suecie. (loco sup. cit.), in saltibus alpinis Delphinatus, :state recedente (a. MDCCCLVII), duntaxat vidimus. Fungus rite informatus, globosus et solis endosporis gravidus, quamdam Diatrypes verruciformis ( Enn.) speciem habet ac pari modo e maternis tegminibus aperte dehiscentibus exit; contra quum in pulvinulos varios effunditur, epidermidem swpius longitrorsum resolvit, eademque mox utrinque revoluta totus nudatur. Tubercula quae macrospermatia sola concipiunt, corticeam haud secus findunt membranam qua teguntur, sed ejus partes hzrentes vulgo retinent. Historiuncula fungilli nostri quae Souwrprio debetur cum vero non quadrat in eo quod sporas ejus ovato- rotundatas dicat. (Cfr. Sow. et Kze. Mykol. Hefte, parte T, p. 60.) Auctor idem sporas crassas et ovatas Spherie Prunastri Prns. immerito quoque ibidem attribuit, quippe id Valse precedentem V. Sorbi Fn. plurima ex parte et maxime super endosporis imitatur. (Cfr. enim Fn. Scler. Suec. fasc. VIT, n. 225.) E citato Semi loco colligere licet eum de typo errasse, insciumque verba fecisse de Spleria fibrosa Prns. quie Prunorum quidem cortices item habitat, et spermatiis paribus utitur, sed sporas obtinet late ovato- oblongas, albas et biloculatas !. Occurrit etiam in arido Sorbi aucuparice L. cortice Valsa quedam a vulgatiori precedentis forma non adeo externa facie dissimilis quam ut pro ea commutari possit; distinguitur tamen rostellis summis vix aut minime angulosis, interna pustulie substantia quasi tola corlicea et friabili, uteris propterea non cohwrentibus et facillime solutis, ac pre ecleris signis, endosporis albis, ovato-oblongis, sublanceo- latis, biloculatis, rectis, 0"",013-016 longis et 0"",005-000 crassis. Id autem fungilli propius accedit ! Splieria fibrosa Pensooxio in sua Synopsi method. Fun- fig. 98. Broomeana (anglica) specimina prostant in Rauzs- gorum, p. ho, n. 72, tab. it, fig. 3, super spermatiis Val- uonsru F'ungis Europ. exsicc. ed. noviss. fasc. I (1859), sam leucostomam Fn. imitatur; illius thecam etsporas adum- — n. 44. Quomodo ab eadem Valsa fibrosa (Prns.) tuto dis- bratas videre licet in. Cunnurr. dissertatione, jam multoties criminetur Valsa extensa &. Rhamni Bznx. (Outl. of Brit. laudata, de fructibus Spheriarum compositarum , apud Com- —— Fung. p. 389) quam in herbario Mazeriano certe proe mentarios Soc. Linn. Lond. t. XXII, p. 273, n. 99. t. xuvir, oculis habuimus, segre perspicimus. 190 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tum ad Valsam detrusam Fn. (Sclerom. Suecie, fasc. 1, n. 6) berberidicolam !, tum ad Valsem ilrosum Fa. de qua modo loquebamur, stirpem scilicet apud nos in cortice Pruni Mahaleb L. sepius obviam ; notisque peculiaribus, ut stromatibus truncatis, rostellis brevissime emersis et endosporis item biloculatis et rec- tis, at non modo latius ovatis, verum etiam utrinque rotundato-obtusissimis, discriminatam. À Valsa fibrosa ( Puns.) qualem intelligimus , minime differt Spheria syngenesia Duro in Fanzxuonsm Fungis Europ. exsiccatis, ed. alt. fasc. VIL (1858), n. 643, que apud exemplum istius herbarii nobis sup- petens, in cortice cerasino quodam dari videtur, neutiquam saltem in F'rangula , ut nota adscripta traditur. Contra Spheria syngenesia Fn. vere rhamnicola, quam videre est in Mouczori Surpib. Vopeso- Rhenanis , fase. IX (1826), n. 870, habitum quidem pre se fert Valse fibrosce (Prns.) prunicole, sed sporis mm differt lanceolatis, utrinque acutis, inzquilateris s. curvis, o"",016-019 longis, 0"",005 crassis et sepe in medio vix conspicue septiferis. : Potiori jure propter comptam speciem et internam structuram hic locum reposeit Spheria Pii tum Aun. et Scuwrmrmzio, Consp. Fung. Lus. sup. p. 20, n. 62, tab. vur, fig. 1, tum Frizsro in suis Sclerom. Suecie , fasc. (1819), n. 7, quie valseum eundem refert typum quem et Valsa Sorbi aut Prunastri modo desceripte?. Illius perithecia sine negotio arte dissociantur, tuncque collum rectum, longum, perexile ac subtomentosum singula ostendunt; ostiola non incrassata mire densantur. Spore curve propter tenuitatem spermatia mentiuntur et octonarium numerum in singulis ascis quandoque, ni erraverimus , excedunt. Vindicat fortassis hac Valsa, pro legitimo spermogonio, Cytisporam Pini Mazznio in. Annalib. Sc. nat. ser. alt. t. XIX (1843), p. 362, n. 39, et in. suis Plantis Crypt. Gallie, fasc. XXX (1849), n. 1500?, Utramque fungilli formam , nimirum ascophoram et spermatiophoram , simul deprehendisse nobis videmur in cortice arido Juniper! communis L. ad. oras sylve Compendiensis et pagum S. Petri Bethisiani , junio exeunte (MDCCCLX). Valsa Kunzet Fn. (Sum. Veget. Scand. p. hii ) abieticola, a. V. Pini modo dicta vix differre videtur ; spermogonium ejus, cytispora scilicet multilocularis, discum exiguum, nigrum, poro unico medio aut uno et altero pertusum tandemque peritheciorum ostiolis cinctum. exserit ; spermogonio autem defi- ciente, ostiola in capitulum densissime stipantur. Media nascitur intra summum corticis abiegni stra- tum, eujus parte inferiore nonnihil depressa seu concava ut vascello excipitur, superiore vero dehiscente revelatur. (Cfr. specimina Mougeotiana in Herb. Mus. par. contenta.) Valsa Abietis Fn. juxta. Curreia- nam adumbrationem (in Actis Soc. Linn. Londinensis, t. XXII, p. 279; n. 155, tab. xui, fig. 147) typus diversus videtur et Valse ambienti (Prns.) propior. ' Hune typum Friesianum figuris illustravit b. Conpa in suis [conib. Fungorum , t. IV, p. A3, tab. ix, fig. 127, -posteaque eundem adumbrasse sibi visus est Cunnzws in Actis modo citatis Soc. Linn. Londinensis , t. XXII, p. 275, n. 1920, tab. xrvir, fig. 117, sed fungum diversum pree ocu- lis fortassis habuerit. Valsam detrusam Fn. simulque non parvam pyrenomycetum omnis generis copiam ex Helvetia 'Thunensi nobis humanissime misit clar. G. Orr eujus vi- deas sertum fünginum (n. a8) in Museo Bot. parisino. * Valsa. Pini Vm. continetur in Rasxnonstü — Funpis Europ. exs. ed. noviss. fasc. II (1860), n. 147. * Id Cytispore etiam a clar. Moxrawro citatur in Annal. Sc. nat. ser. alt. t. XIX (1853). p. 362, n. 39. ^ Hoe sentire nititur quidem auctoritate b. Moucrori cujus videsis Stirp. Vog.-Rhen. fasc. VIII, n. 767. Spleria (Valsa.) Kunzei a Frid. Cunnzro describitur in Act. Soc. Linn. Lond. t. XXIL, p. 277 , n. 137, tab. xzvir, (ig. 133, ascum, ni fallimur, justo majorem exprimente. VALSELI. 191 E ]. Vans cERATOPHORA, SpitRIA GEnATOSPERMA Mov. et NesTLERO, Stirp. Vog.- Rhen. fasc. VI (1818), n. 567.— Fnizsto, Syst. Myc. t. ll, p. 26, n. 88, saltem pro parte. — Frid. Cunnzv in. Actis Soc. Linn. Londinensis, t. XXII (1858), p. 292. n. 9A, tab. xuvir, fig. 93. Varsa conoxara. (Horrw.) Dony in Tanzwi. Fungis Europ. cvs. ed. noviss. fase. III (1 860), n. 250, saltem qua- lenus quercicola. Multa sane verisimilia concurrunt ut fungus homonymus apud Horrxaxxiux (Veget. Crypt. parte I, p. 24, tab. v, fig. ^ et 5) non alius sit atque Dubyanus citatus, verba autem illustris mycologi Erlangensis pari jure in. Valsas plurimas cadunt. Quod ad Spheriam. (Valsam) coronatam. (Horrs.) quam adumbravit Cunnzms in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 278, n. 145, tab. xuvnr, fig. 136, minime differre videtur a Valsa liplema Fn. Huc etiam trahenda fore arbitramur specimina qua in Mouc. et Nrsrugi opere modo citato, fasc. VIII (1823). n. 768, sub titulo «Spherie Penicilli Prns. in litt.» evulgata sunt, posteaque pro Splueria decorticante Frasi (S. Myc. t. IL, p. 396, n. 166) sunt habita?. (Cfr. Fn. Sum. Veget. Scand. p. hi2, n. 28.) Ceterum ea pre ceteris hie citamus synonyma que ad fungum quereicolam, qualem infra descriptum novimus, spectant; Spleria autem. Ceratospermum "Tono (F. Mec. Sel. parte alt. p. 53, tab. xvir, fig. 131), licet fortassis non longe recedat, in fose canine L. cortice hospitari dicitur. Conon castaneus almi corticis, sub cuticula solubili jacentis, ob fungillum parasitan- lem saturatior fit et maculatur, areis autem rite circumscriptis minime signatur. Tusn- cU1^ fungina absque ordine gregaria, laxa vel spissiora, formam regularem, pulvina- tam, rotundam, aliquando subovatam, et in vertice nunc angustato tenualam, nunc contra latiore truncatam obtinent. Alia, depressiora scilicet quie in apleem. macriorem desinunt, bursam gymnosporam in ambitu lobato-incisam, spurie multiloeulatam , collo- que medio anguste fistuloso, rarius duobus vel tribus, instructam singuli fovent. Urn: istius parietes tenues, saturate cinerei, slerigmatibus exilibus, brevibus, subsimplieibus et slipatissimis intus vestiuntur. Srznuaria perquam exilia, vix 0"",0035 longiora eur- vulaque, ceram luteolam conslituunt, suum totum implent exeipulum, et in cirros gra- ciles ac multifariam contortos excluduntur, aut rore soluta matricem effusa fedant. Srnoxam alia, vulgo crassiora et obtusiora, peritheciis plurimis, stipatissimis, nigerri- mis et in rostellum tenue, teres ac tandem longe exsertum singillatim desinentibus, maturo tempore gravida reperiuntur; ampullee istze, fracto stromate, integre revelari et ab invicem distrahi queunt. Tusci innumera , anguste lineari-oblonge brevesque, nempe o"",05 cireiler longe nec o mm ,007 crassiores, paraphysibus sociis orbari, * Todeanum titulum, a Micheliano libro mutuatum, pagellis proxime praxcedentibus semel atque iterum dispu- quia manifesto hic improprius est, aliquantulum mutatum proponere expedit. ?. Pro Splieria decorticante Frizsn clar. Dunv, genevensis, fungillum edidit (in Rapzxmonsri Fungis Europ. exsicc. ed. noviss. fasc. IL [1860], n. 146) qui suam propter struc- turam et endosporas late ovatas , biloculatas , utrinque obtu- sissimas et albidas, Valsam fibrosam (Pxzns.) , circa quam in lavimus, minime autem Valsam ceratophoram nostram imitatur. Idem sub Valsariarum signo militat inter py- renomycetes Sphariaceos ordine Notarisiano instructos, apud Commentarios Soc. Cryptog. Ttalie , fasc. IV (1863). p. 205; neque nobis displicet nostrum sentire viris in omni re mycologica jampridem doctis et eruditis sic com- probari. 192 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. nucleo maturo, videntur, citoque solute sporas nudant. He spore in singulis ascis octona, quasi inordinate , anguste cylindriez, utrinque obtuse et muliee, curvae, uni- loculate, pallidee, 0"",008-0095 longitudine et o*^,001 crassitudine vix superant, oleoque homogeno replentur. Easdem si severis, cito incrassantur et in filum assueto modo hine aut inde protrahuntur. Normales autem prater sporas, alice latiuseule ovatze et recte non raro inveniuntur qu: nune sol sui generis inlegros ascos occupant, nune contra endosporis solitis, typicis, parce commiscentur. Nascitur hiemali tempore in cortice querneo recenter emoriuo, sporasque vere primo maturare solet. Haud infrequentem legimus in sylvis Modoniis et Cavillanis agri Versa- liorum. Taurini Noranrsms in cortice. Castanee obviam habuit. (Cfr. Herb. Mazerianum in Mus. Bot. par.) Typus est admodum hujus generis omnique seminali apparatu Valse. ambienti Vn. supra. descripti (p. 176) et ceteris Valsis genuinis perquam affinis; simul tamen a precedentibus et Valsa liphema Fn. (infra p. 197), item quercicola, potissime discriminatur stromatis parca substantia, rostellisque exilibus, teretibus , prelongis et divaricatis. Quandoque accidit ut porliuncula seu lobus spermogonii in uterum ascigerum seu perithecium sincerum commutetur, ita ut inde manifestissimz appareant et extra quam- libet dubitationem cadant intime fructus gymnospori cum ascophoro rationes. Peritheciorum rostella apud Valsam coronatam Dubyanam (quercicolam) primitus in fasciculum rigida constipantur, postea autem flexuosa et divaricata evadunt. Thecc o"",0/4 longitudine et 0"",006 cras- situdine vix eequant; spore item minime sunt, nempe 0"",0065 sepius non longiores, nec 0"",0092 crassiores. Valse genus eximium in Betule cortice arido etiam apud nos, sed infrequens, offenditur, nostre V. ceratophore omnino analogum ob spermogonium (eytisporam seu pycenidem microspermam ) ex uteris pro maxima parte discretis compositum et ostiolis hoc modo instructum ut perithecia sincera con- sociata prima fronte mentiatur. Id Valse a Spheria ciliatula Fraxsrr in suis Sclerom. Suecie , fasc. V (1821), n. 1/7, non longe recedere suspicamur; prwterea ejus spermogonium agnoscere nobis videmur in Cytospora betulina Eunsn. Sylv. Myc. Berol. p. 98, n. hi (Fn. Syst. Myc. t. II, p. 545, n. 13). EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXII, fig. 1-11.) 1. In cortice querneo vigent sori nonnulli Valse nostrae ceratophore , quorum state provectiores perithe- ciorum rostra prolonga ut tot brachia divaricata protendunt; e nudatis duobus (recentioribus) alter transverse sectus est ut paterent uteri seminiferi. 2. Sori duo proximi a summo similiter partiti; perithecia quaedam ex integro dimidiata , alia varie desecta v. lacera exhibentur; stroma parcum iis conslipalis interponitur. 3. Thece mature sporzque fungillo solemnes seorsim delineantur. A. Asci sporis ovatis ac solito crassioribus feti; id sporarum genus cum normali in eadem theca quando- que simul deprehenditur. 5. Endospore germinant. 6. Stromata duo integra, peritheciorum copia inzquali gravida, pluraque simul mere spermatiophora in eodem cortice querneo, tota fere amota epidermide, occurrunt; unum e spermogoniis quod integrum est, VALSEI. 193 GERE prelongum agit, duo autem transverse desecantur, aliud scilicet (v) demissius, locellis plane evacua- lis, aliud altius supra basim, loculis adhuc pro maxima parte pulte spermatifera repletis. 7. Spermogonium a summo dimidiatum, epidermide hinc detracta; spermatiorum congeries ejecta stro- matis vertici imponitur. 8. Spermogonium integrum omni stromatico tegmine arte exutum. 9. Idem a tergo visum. 10. Saeculi spermatiferi duo et perithecium exiguum p quia in eodem stromate simul nidulabantur, om- nino nudata conspiciuntur; perithecium portiuneulam s. lobum spermogonii diceres. 11. Frustulum maxime auctum parietis pymnospori et spermatia seorsa. Figure 1, 9 et 6-10 nativam rerum magnitudinem vicies excedunt, figurie autem 3, 4 et 11 vices circiter cccuxxx. Thecie et sporz abnormes figura quarta expresse, exeunte martio MDCCCLIX , Parisiis observatze et delineate sunt; reliquas figuras aprili mense anni proxime priecedentis adumbraveramus; in omnibus usi sumus fungillis vivis et quercicolis ex sylva Modonia agri Versaliensis. 8. Vans srENOPORA T. Ponrs circularibus innumeris et diametro vix millimetralibus, epidermis hospita, te- nuis et :egre detrahenda, ob fungillum nostrum minimum pedetentim perforatur. Istius stromata conica, sed retusa et depressa, extrorsum cinereo-nigrescentia, intus vero sor- dide fusca, cortici haud maculato sine lege insperguntur, nec parenchymate indurato formantur. Conuli uniuscujusque verlicem quasi totum supra corticea strata evectum, occupat seu fingit spermogonium ex locellis breviter oblongis, oblique cireinantibus et süpatissime coalitis. Hi tenuissimos et nigrantes intra parietes pultem albidam et spis- sam singuli concludunt, que madefacta lente solvitur totaque ex muco et spermatiis perexiguis, exiliter linearibus, rectis et vix o"",009 longis constat. Paulatim evacuan- tur isti saeculi, subindeque pereunt. Tune stromatis apex rostellis liberis, rigide assur- gentibus, brevibus, acutiusculis nitideque atris horrere incipit; rostella autem tot con- ceptacula produnt in conuli visceribus et ipso matricis cortice nata, in orbem disposita vel absque ordine constipatissima, singulaque ex utero globoso exiguo et undique niger- rimo. Nccuus semper albidus deprehenditur. Tusce anguste oblongw, obtuse, deor- sum attenuale, e membrana tenuissima fabricantur, 0"",03-0/: in longitudinem et 0"".006 in crassitudinem vix excedunt, paraphysibusque linearibus, longe protractis, frequenter arliculatis, crassiusculis, mire pellueidis citoque destruetis miscentur, ipse usdem non diu superstites. Sronx in. singulis ascis octonee et obsolete distichze, sepius aulem inordinale sparse vel conglobate, lineares, utrinque obtuse et mulie, 0?" 91-013 longs, 0"",0025 circiter crasse, curvule aut subrectze observantur. Crescit hiberno tempore in ramis Alni glutinose Gaiwrs. recens demortui, nec rara. nobis jampridem quotannis obvia est Modoni et. Cavillze Versaliorum, in udis sylvarum. Spermogonii situ. peculiari Aglaosporas imitatur, sed reliquas propter notas proplor ad Valsam cera- tophoram affinesque accedit, quam ut hujus loci merito non habeatur. u. 29 194 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ** Spermogonio simplici , pycnideo. 9. VarsA Cxpnr. SpiLztA. Crpnr Tor. in. Act. hebdom.. Acad. Sc. par. t. XLII (1856), p. 706, et eodem anno in Aun. Sc. nat. ser. 1v, L. V, p. 116. Spina. Licvsrni Orruo in schedis mss. (Cfr. Mycoth. Mus. par.) et fortassis typus homonymus ScnwrixrTZio in sua Synopsi Fung. Amer. bor. medie , p. 2919, n. 1684. — Minime autem Splueria Ligustri Won. in Mazznu Pl. Crypt. Gallic, edit. alt. fasc; XVI (1843), n. 796. que in foliis Ligustri semivivis generatur. Pyenidem fungilli nostri sistit Spheria pruinosa Frizsio (Scler. Suecie , fasc. III [1820], n. 8»; Syst. Myc. t. V. p. 486, n. o6), Mazemo (PI. Crypt. Gall. ed. princ. fasc. IV [1826], n. 182), Movcrorroque (Stirp. Vog.- Rhen. fasc. X [1833], n. 968). quam pro Spleria ocellata ejusdem magistri upsaliensis (Syst. Myc. t. MI, p. 480, n. 391) olim habuerunt, nec forsan immerito, tum Carolus DrrasrnE, pictaviensis (in suapte myco- theca), tum quidem b. LrsenTI, sicuti nos docuerunt schede Mazerianee mss. quie nobis suppetunt. Ix supremo molliorique strato, minime maeulato, hospitalis cortieuli sepulta, et sine ordine gregaria viget, tenuemque euticulam ita rumpit, ut porus exiguus, margine inle- ger aut rarius substellato-incisus, inde oriatur. Srenwocoxia quie si. malueris equo fere jure pyenides dicas, tot ampullas nigras referunt, o"",66 diametro vix majores, ventre uniloculari et. globoso, ex parietibus crassis , collo autem valido, brevissimo, recto et in conulum truncatum desinente utuntur, pultemque densissimam, homogenam et coloris sordide olivacei seu atro-virentis, in eirrum contortum tandem excludunt ac sufful- erum maeulant; evacuata vero collabuntur. SrenwaTrA exilissime linearia, incurvata nec 0"",0065 longiora, id pulticule. adgluüinata constituunt. Spermogonia sepius solitaria sparguntur, quandoque tamen cum uteris ascophoris. paucis, normalibus vel solito minoribus, summo rostro ita coaleseunt ut dubitare nequeas quin ad typum de quo sermo est, pari jure atque hac ipsa perfecliora conceptaeula spectent. Solenne autem fungillo videtur perithecia rv-vmr cireinalim. eonsociari, absente spermogonio; hecce utero globoso ab invicem libera, rostro contra in eonulum crassum et trun- calum coeunt eujus supra discum vix emersum ostiola libera, obtusa et brevissima exserunt; idque ita quidem fieri solet ut fungillus noster Cryptosporam suffusam supra descriptam (pag. 1/15) zemulari videatur. Ascr obovati, deorsum longiuscule attenuati, o"".95-o065 longi, o"",0065 circiter crassi, oclospori, paraphysibus paucissimis stipantur citoque solvuntur. Sronz lineari-eylindrieze, utrinque. obtusissimee, curve, continue, albide et mutiee, 0"",013-016 in longitudinem et 0"",0025-003 1n cras- situdinem. plereeque naneiscuntur, oleo homogeno et pallido replentur, thecasque du- plici et confuso prope ordine integras occupant. Nascitur in cortice Ligustri vulgaris L. (cypri veterum) quem vita non ita pridem reliquit; vivam maturamque februario et martio legimus in sylvula Bolonia, Parisiis suburbana; au- VALSEI. 195 tumno occurrit G. Orrimo ad Thunum Helvetiorum. Pyenidem in cortice Fraxini excelsioris L. etiam sepissime reperimus apud Versalios, nondum autem fungum ascophorum. Ligustri hospita epidermis, adhuc integra sed pellucens, ob fungilli spermogonia latitantia quasi tot punetis atris notatur. Eamdem arte avulsam conceptaeula utriusque generis sequuntur, licet tegmine peculiari, tenui et papyraceo, quod e corticeo parenchymate cum mycelio sane concreto originem duxisse videtur, intra matricem singula quasi nido arcte involvantur; spermogonia prw peritheciis hac bursicula gre exuuntur; quapropter si avellantur, eandem alia secum trahunt, alia e contrario nudata relinquunt. Fungilli uteros cytisporeos (spermogonia , pyenides), ascophoris majores et vulgo solitarios, bene animadvertit oculatissimus G. Orr, quem etiam non fugit tum eosdem in virgis exilioribus Ligustri hospitis potissimum offendi, tum fungum ipsum perfectiorem. pro sede sua habitum mutare, scilicet in ramis crassioribus majorem fieri et rostella proferre longiora, in tenuioribus contra minimum con- sistere ostiolaque sua vix in lucem prodere. (Cfr. loco eit. Orrum schedam xui.) Pyenis fungi fraxinicolas socia frequens cst, et quidem vix discreta, Spherie cujusdam gregariz quam vero, licet stirpem apud nos vulgatissimam, nondum ascophoram reperimus, sed nudisporam seu pyenideam duntaxat, nimirum sepius e conceptaculis sphericis, vix aut minime papillatis, liberis, sub nutricis epidermide poris exiguis vel ocellis depressis notata confertim latentibus, stylosporasque late ovatas vel ovato-oblongas, crassas, nuneque simplices et albido-roseas, nunc contra biloculares et atras, ut. Diplodias decet , gignentibus constantem: Id fungilli communem esse formam Diplodie diatrypee Luv. (in Ann. Sc. nat. ser. m, t. V [a 846], p. 292, n. A46, etin Mycoth. Muswi Bot. parisini) certe com- perisse nobis videmur. INTERPRETATIO 1CONUM. (Tab. XXV, fig. 10-20.) 10. Fragmentum aridum Ligustri vulgaris L. cujus in cortice lote viget. Valsa nostra Cypri, modo descripta ; sori plurimi, ex pycnidiis, cirros prelongos protruserunt; alii ejusdem indolis, simul eum pyenidibus soli- lariis et caespite ex solis peritheeiis, avulsam. epidermidem secuti sunt et a postica facie conspiciuntur; in adverso cortice remanent tum alveoli nudi, tum etiam bursiculz corlieeze quibus excipiebantur. 11. Pyenis solitaria, nudata, cirrum complicatum agit. 12. Alia ore nudo pervia, desuper inspicitur. 13. Pyenidis alterius a summo dissectze ofella tenuissima, humefacta, quidquam e suo farticulo seminali tradit; epidermis hospitalis utrinque accedit. 14. Sori integri et prorsus nudi exhibentur qui e pycnide crassa et. peritheciis minoribus illi vertice adnatis struuntur. 15. Sorus istius generis dimidiatus exprimitur; in cortice materno sub epidermide harente nidulatur. 16. Microstylospori seorsim adumbrantur. 17. Caspes desuper spectatur, e peritheciis tribus factus quorum summa rostra in tuberculum obverse conicum et truncatum de more coaluerunt. 18. Ciespes seu sorus alter ditior oblique cernitur; uterus medius in parte antica avulsus est. 19. Ciespes alter, precedentibus de fabrica consimilis, a facie postica despicitur; uteri in orbem divari- cali parte superiore colliformi eoadunantur. 20. 'Thece, paraphyses sporeque libere una proponuntur. Native rerum expressarum. demensiones figura 10 bis decemplices, figuris autem 11-15 et 17-19 ler decemplicatze , denique fig. 16 et 20 vices circa cccuxxx. nola. majores efficiuntur; icones omnes juxta fungos cypricolas in sylvula Boloniensi, Parisiis suburbana, collectos, aprili MDCCCLVI delineatie sunt. 196 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. c. Endosporis ovatis. 10. Varsa Lavno-Crnast T. A Valsa leucostoma, supra (pag. 185) descripta, quacum indubia, imo, ul videtur, proxima necessitudine devineitur, prima fronte differt stromatibus omnibus longe mi- noribus, in conulum abruptum exstantibus et cineraceis, sed farine s. pollinis inspersi parcissimis. Pustula» preeterea plereque ascophore fiunt; perithecia vi-vim singulis insunt in orbiculum digesta, quz ventre tumida et nucleo albo preegnantia reperiuntur. Tuzcz claviformes, o"",0065-01 crasse, sporis vr, absque stato ordine confertis, singulee ex integro replentur; spore autem ovatze, continue, mutica, recta» et admodum pal- lida», hine 0"",0065, illine vero 0"",0035 eequant. SeznwocovUM poro unico vel uno et altero dehiscit, vasculo intra-corticali atro, sicut et stroma ascophorum, exeipitur, cameram multiplicem in suis radicibus fovet, pultemque rubro-hyacinthinam e sper- matiis exilibus, eurvis, nec o"",005 longioribus, debito tempore exigit. Nascitur autumno in cortice demortuo Pruni Lauro-Cerasi L. culte, perfectaque nobis occurrit in Turonis ( Chanceaua) , octobri MDCCCLIV. Criterium fungilli de quo agitur! in sporis exiguis , ovatis , continuis , rectis et achrois manifeste versa- tur; notam ex his constantem trahit quee Valse ambienti, ceratophore nostrae et affinibus raro duntaxat im- pertitur; quippe harumce semina formam ovatam si obtineant, solemnem sibi impositam legem utique frangunt. Dolemus tamen quod majus propter lectoris commodum, et systematicum quem supra insti- tuimus ordinem, Valsam modo descriptam a leucostoma analoga adeo removere necesse habuerimus. Vix dissimilem convenientiam deprehendere nobis videmur inter Valsam ambientem. (Prns.) fagicolam el. Valsam alteram (comptam. nobis in schedis mss.) item. fagineo cortiei insitam, extrinsecus admo- dum conformem, at thecis majoribus et maxime endosporis late ovatis, rectis aut curvatis, atque hinc 0"",01-012, illinc autem o"",005-0065 sequantibus discriminatam. Hune typum olim vidimus, au- gusto currente (a. MDCCCLVII), in saltibus Trollianis sylve Compendiensis. Ex ordinis nostri fungillis qui ut supra monuimus (p. 126), in iisdem carpineis corticibus atque Melanconis chrysostroma (Fn.)? hospitantur, alius, omnibus organis quibus constat sedulo inspectis, nil nisi Valsam. ambientem (Prns.) supra descriptam (pag. 176), octosporam , representare nobis videtur ?, ' Nil prope est quod moneamus Valsam nostram longe alienam esse Sphere Lauro-Gerasi Mazzmio. (in. Ann. Sc. gentur, ita ut sporas Valse furfuracee Frizsio (Syst. Myc. t. II, p. 409, n. 196) et Movrawio (in Herb. Musei par.) , nat. ser. 1, t. XV [1841], p. 112, et in suis Pl. crypt. Gallic , ed. alt. fasc. XVI [1843], n. 782) que in foliis aridis nascitur, et LEvEnLEo Spheropsis epiphylla. dicitur. (Cfr. Aun. Sc. nat. ser. m, t. V, p. 296, n. A62.) * Endos Mel quandoque angustiores deprehenduntur quam figuris nostris (tab. XXIV) exprimun- tur; simul appendicula mucosa et globosa utrinque au- «e hujus stirpis fagicole, omnino mentiantur. Hasce summopere auctas et omni appendice destitutas tradidit Cunnerus in Aci. Soc. Linn. Londinensis, t. XXII, p. 280, n. 160, lab. xuvm, fig. 154. * Id Valse, ni fallimur, immerito apud Connrmw in Actorum Soc. Linn. Londin. tomo modo cit. p. 275 , n. 122; tab. xvi, fig. 118, pro Splueria. Carpini Pens. habetur. VALSEI. 197 alius contra typum peculiarem hujus loci quem Valsam rutilam dixerimus. In pustulas tumuliformes , laxe gregatas et millimetra duo diametro circiter wquantes, nova haec Valsa sub epidermide hirente ac semipellucida, in corticeo strato immaculato informatur, vasculo peculiari non excipitur, verticem- que angustum, deformem et colore nitide lateritio seu rutilanti insignitum, per exiguum alieni vela- minis porum tradit. Stromatis substantia interior tenuis", albida et densissima perithecia vr-x circinato simplieique ordine digesta et alia ab aliis libera fovet; horumce uteri globosi, crassi, atri, pustulam quam subintegram constituunt, sui coloris ob cuticule superstrate tenuitatem, participem faciunt, rostellumque exilissimum singulatim agunt; ostiola obtusa nec incrassata vix exstant summumque stroma exsertum ambiunt. Thec lineari-elongat: et magne sunt, quippe 0?",11-13 in longitudinem et 07",02-023 in crassitudinem adipiscuntur, deorsum attenuantur et sporas octonas vix monostichas singulae includunt. Qua late ovato-lanceolat;, rect», continus, leves, mutice et luteole, sed diluti admodum coloris, oleo limpido replentur, et 0"",0199 — 0225 longitudine, crassitudine autem circa 0"",9065 iquant. Quodlibet spermogonii certi vestigium nondum vidimus, licet plantula in carpinetis agri Versaliensis (Meudon, Saint-Germain et czt.) nobis non semel jam obvia fuerit, hiberno tempore. 2. Endosporis pallidis, in theca. saltem !, et 2-5-loculatis, dissepimentis omnibus transversis. a. Endosporis muticis. 11. Varsà urPmzwA?. * Fungi pycnis spermogoniea : Crrispona LEUCOSPERMA Mazrmio in suis Pl. Crypt. Gallie, ed. alt. fasc. X (1850), n. 489, saltem juxta exem- plare quod videre licet in Mus;o parisino; fungillum in ramis querneis prostat. ** Fungus perfeclior, ascophorus : Spiuznta. FapurA. vs. et Scnwxivivzio, Consp. Fung. Lusatie sup. p. 18, n. 57. — Frixsio, Scleromyc. Suecie, fasc. III (1820), n. 78. SpiuenIA Hysrnix Caxponuo in Herb. Mus. par. — Non Topzo. SpiLERIA ENTEROLEUCA Elie Frixs, Syst. Myc. t. II, p. 381, n. 129, salem pro parte. — Certe Mazznro in suis PI. crypt. Gallie , ed. princ. fasc. VII (1828), n. 335. SpiuERIA LEIPILEMIA Fraxsto, Syst. Myc. t. II, p. 399, n. 171. — Move. et Nrsrreno, Stirp. Vog.-hhen. fasc. X Hzecce contra sub. titulo Spherie (Valse) detruse Fn. aut Sph. (Valse) syngenesice Fn. ibidem (n. 120 et 123, tab. xtvir, fig. 117 et 119) adumbrata fuisse videtur; spore ejus alba , angustissime lanceolat:e , recte , quadrilo- culatz (septis egre conspicuis), 0"".913-016 in longitu- dinem et 0"",0035 in cr i aequant; continet in Ranzwuonsvm Fung. Europ. exs. serie noviss. fase. IV (1861), n. 322. ! Meminisse velit lector Diplodiarum semina modo alba, modo contra aterrima nasci; item stylosporas apud Do- thideam. vibesiam (Prns.) albidas quidem exigi, in aere autem mox nigrescere (supra vid. p. 67 et 68); atqui en- dosporas quasdam haud secus se habere comperimus. Val- sam novimus populicolam Modonique Versaliorum minime raram ( V. oleiferam nob. in sched.), eujus spore crasse, ovaLe, didymz, oleoque limpido replete, intra thecam uterive parietes albidas se praestant, fuscum vero colorem induunt ubi excluduntur. * Quandoquidem vox hac Friesiana a greco verbo Ae(Qeipos (exsanguis, pallidus) deducta sit, aptius, ut opinamur, liph«ema quam leiphemia scribitur, vocali hinc et illinc sublata. 198 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. (1833). n. 961. — Mazenro, PI. Crypt. Gallice, ed. alt. fase. XVI (1843), n. 756. — F. Cunnrio in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 278, n. 146, tab. xuvru, fig. 197. SpiLERIA oUERCINA Move. et Nesrt. Stirp. modo cit. fasc. IX (1826), n. 808. — Minime autem Prnsooxo. SpiuzntA (Vasa) Tazzora Cunnzro loc. sup. cit. p. 2706, n. 128, tab. xivir, fig..124. — Non Fuizsio. Varsa LErPüEM1A Joanni Kickx, Disquis. de Fl. crypt.. Flandrie , cent. III (1846), p. 15, n. $1. — Fnriesio, Sum. Veg. Scandinavie , p. hi2. n. 34. — Crssrro et Noraniso in Act. Soc. Crypt. Ital, fasc. iv, p. 208, licet fungillus, suas propter sporas biparlitas, non inter Valsas. proprie dictas seu microspermas, sed inter Valsarias didymas, juxta systema Notarisianum , locum mereatur. SrnowarA conica, primum valde depressa et acuta observantur, postea autem multo erassiora fiunt, prominent et in vertice retanduntur; color illis lzete vel dilutius ochra- ceo-testaceus substantiaque interna pallidior, densa et veluti suberina. Hospitali sub epidermide, lacera et facile solubili, quasi imposita nascuntur in strato parenchymatoso, testaceo seu castaneo, licet ejusdem pellicula hzrente reapse tegantur; propterea ma- tricis naturam quandoque adeo imitantur, ut ab ea formari videantur. Ven; ex. myce- lio, areol& maculeve pariter utplurimum deficiunt; aliquando tamen tomentum tenuis- simum, ex bysso exilissima, intricalissima, diluteque instar stromatum | ochracea, in nutrilio corlice inter pustulas fertiles serpit easque conjungit. SrRowA recens medi- tullium solidum et. crassissimum fovet. locelloque angusto et simpliei sed inequali et nonnihil repando circumcirca confoditur, cujus ostium summo conulo plus minus occlu- ditur. Camera istius parieles sterigmatibus filiformibus, brevissimis et simplicibus hor- rent stylosporasque spermatiformes, breviter lineares, rectas, 0"",01 circiter longas, decuplo autem angustiores, de more acrogenas et. innumeras gignunt. Ex hisce adglu- tinatis cera fit albida primum, subinde vero luteo-virens aut. quadantenus in auratum vergens, quee in cirros concolores, eclo opportuno excluditur. Cum autem pyenis ob- soleverit, perithecia in medio imi stromatis plurima (imrax) generantur, quorum roslella posterius nata ab ambienti seu. natali parenchymate segre aliquandiu distin- guuntur; haeccee vero tandem emergunt, longe exslant, incrassata ac divarieala, lotum- que pustule verticem horridum faciunt. Urrnt ascophori, globosi, paries, maturo qui- dem tempore, dilute infuscatur et tenuis consistit; cavernula autem nucleo semper albido repletur. Turcx oblonge vel obovato-lanceolat;, obtusissime , deorsum breviter altenuatze, a natali pariete facillime solubiles, et octosporze , o0"",05-06 in longitudi- nem et o"",0065-008 in crassitudinem. cquant, nec paraphysibus, saltem peracta maturitate, slipart solent. Sronz in singulis ascis seriem obliquam et interruptam con- stituunt aut ferme conglobantur, lanceolatzie , eurvulee , biloculatee et pallide sunt, in medio seplifero nonnihil coangustantur, o"",016 longitudine et o"",005 crassitudine adipiseuntur, primumque gutlulas oleosas ac postea plasma granosum includunt; semi- nate fila praelonga stalim. exserunt, salva. forma moleque; slylosporaee contra in ger- minando crassiores evadunt. Frequentissima provenit ab extrema wstate in vernos usque menses qui proxime succe- » VALSEI. 199 dunt, eorticemque querneum recens emortuum prediligit, licet in. Castanea. etiam apud nos nonnunquam hospitetur. Quotannis jamdudum nobis sexcenties obvia est in agro Parisino et Versaliensi ; neque rariorem vidimus in Vastinensi, Turonensi et ezet. Omnium Valsarum , preter ambientem,, certe. vulgatissima est circa Parisios liphema modo descripta; simplici pycnidis fabrica, stylosporis ob exiguitatem spermatia mentientibus, necnon sporis biloculatis et pallidis inter congeneres facile discriminatur. Stromata qua mera pyenides sunt, ea etiam qua pe- rithecia sola concipiunt, similiter multo plura occurrunt, ut mos est, quam quae stylosporas initio, ac demum uteros ascophoros promunt. Endospore, post exaetam hiemem, martio scilicet mense, potissime maturescunt; immerito dubitat Frid. Cennzis utrum septo medio singulae dividantur, necne; perfectis enim id note solenne est. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXIIL, fig. 13-25.) 13. Cortex querneus epidermidem laceram partim deposuit, Stromataque varia Valse lipheme Fn. alia plane nudata et ochracea , alia preter revelatum verticem occullata, gregatim et inordinate imposita exhibet. Superiora duo que denudantur, sub apice, aliud (a) propius, aliud (b) demissius, transverse desecta sunt; utrumque conceptacula nondum perfecta in centro fovet quorum colla in «, uteros autem in 5 conspicis; locellus angustus stylosporarum ferax , pyenis scilicet, conum centralem preterea ambit, at in stromate subin- tegro a quasi totus periit. Conulus c pari modo de industria truncatus, pycnidem perfectiorem sistit perithe- ciaque in axi solido nondum genuit; preterea sicut stromata proxima recentiora integraque, fimbriis byssinis basi circumcirca ornatur. Pyenis quedam, inter cuticula velatas, cirros luteolo-virentes e stylosporis adglu- linalis utrinque enititur. 14. Perithecia matura aut fasciculatim congeruntur, aut cirea conulum solidum, coloreque cervino fucatum circinatim. stipantur; eorumdem rostra sepe longitrorsum hinc sulcata, longitudine inequalia, dura semper et rigida protrahuntur. Stroma quod amota epidermide solum nudum conspicitur, vix preter morem dehiscit. 15. Pyenides duae proxime et a vertice pariter dimidiate axim solidum necnon angustum. loculum cireumpositum , pulpa e stylosporis refertum, tradunt; alia pultem hane in. cirrum exegit, alia molliorem et informem eructat; huic insuper sternuntur exigua futurorum conceptaculorum rudimenta. 16. Pyenis altera plane evacuata simili modo dissecatur, peritheciisque immersis nondum maturis super- ponitur. 17. Stroma conceptaculis maturis gravidum a vertice scinditur. 18. Frustulum maxime auctum parietis pyenidei, stylosporarum genesim explicat. 19-21. Stylosporae quae vi kal. martii, a. MDCCCLIX, in aqua pura sale, post diem lertium decimum observalie sunt; plereque antequam germina protruserint, majores fact; sunt. 22. Thece mature. 23. Spore seorsim depicta. 24 et 25. Endospora ali; que exeunte aprili a. MDCCCLVIII germinaverunt. Figure 13-17 non adeo amplificantur ut nativa rerum diametra plus quam decemplicia tradant, reli- qua vices cireiler cocuxxx augentur; omnes ex autopsi fungorum quercicolarum, in agro Versaliensi dum vigerent lectorum, Parisiis duct sunt , alie aprili MDCCCLVIIT, ali; exeunte februario anni proxime sequentis. 200 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 19. VALSA LONGIROSTRIS. pinta sriLposTOMA , Platanoidis , ostellata Frrzsio olim in litteris , auctoribus Movcrorto et NzsrLERO, in suis Stirpib. Vog.-Rhen. fasc. VI (1818), n. 569, et quidem certissime , saltem juxta exemplaria quz penes nos sunt. Spiiznia Hysrnix (Top.) iisdem Movo. et Nssrr. ibid. olim (nee quidem immerito, judice MazznIo in suopte herbario) , Scnzereneno (docente eodem magistro insulensi in schedis mss.), et forsan Topzo ipsi in suis Fun- gis Meckl. selectis , parte alt. p. 53, n. 50, tab. xvi, fig. 127. — Minime autem Splueria Hystriz: Move. et NzsrLeno in Stirpib. modo laud. fasc. X (1833), n. 959, que prope erostris est, cum titulo suo neutiquam convenit et Splueriam. Platenoidis Pzns. (Syn. Fung. p. 45, n. 85) potius representat; neque etiam Lypus homonymus Cummso adumbratus, inter Diatrypes, in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 272, n. 92, tab. xLvit, fig. go". Nuxc de fungillo maxime monticola dicendum, quondam in preeruptis Vogesorum b. Movezorro, nobis autem paucos abhine annos in alpibus Delphinatus obvio. Spisse grega- rius viget at ordinem certum vix affectat. SrnowarIPUS utitur depresso-conicis, obtusis, glaberrimis, millimetra 1-11. et quod superest, in basi rotunda, ovata vel irregulari latis, ex subere denso , intus albo, extrorsum modo etiam albido, nune contra et multo frequentius dilute fulvo s. coloris pallide castanei confeetis, hospitaque cuticula varie diffracta nec eis adhaerente cireumvallatis. Maeriora et depressiora tubercula, qualia in campestribus plerumque reperiri videntur, stylosporarum feracissima sunt; quee angustis- sime lineari-lanceolatze , 0"",0 1 3-016 in longitudinem adipiscuntur, sed o"",0053 cras- situdine non excedunt, recte et pallide sterigmatibus brevissimis primum insistunt, septoque transverso et cegre conspicuo eequumin modum mature dimidiantur. Paries in quo nascuntur, imi stromatis paries 1pse est nuncque planus et sublevis deprehenditur, nunc e contrario foveolis cavernulisve ineequalibus , aperüs aul subocclusis et anastomo- santibus hoc modo excavatur ut pycnidem Valse nostre castanec infra deseriptee ali- quando imitetur. Attamen stromata crassiora, parcius pyenidea et simul peritheciis gravida Valsam lipluemam, Vn. potius vmulantur, quare paries illorum externus sper- matophorus sola nutricis epidermide sepius tegi videtur. TunEncura ascophora omnium, ut decet, maxima sunt, et rostellis plurimis liberis, nigris, semilineam longis, gracili- bus, flexuosis, compressis aut vix teretibus acutisque tota horrent. Ürrnr globosi imum stroma , indolis quasi cortice, alii ab aliis discreti, et simplici ordine. occupant, sin- gulique nucleum album fovent. Tnzcz ovato-elongate, obtusissims, deorsum breviter attenuatee, membranaque tenuissima faetze, sporis octonis oblique conglobatis singulo replentur. Sronz lineari-lanceolatz, utrinque aeutiuseulze et mutieze , nonnihil incurvatie * Cum plantula nostra non magis quadrat, ub videtur, ^— novissimeque Spherie fünbriate Pensooxio, Spherie Co- Spliria alnicola, e monte Cenisio oriunda, quam J. No- — ryli Barscu, aliisque, sub Mamianie titulo, consociavit. "anistUs pro Splueria Hystrice Topzr olim (in Pamraromms — (Cfr. Commentarios Soc. Cryptog. Itale , fasc. IV [1863]. Ephem. Bot. Itala, t. Yl [1845], p. ^o) habere voluit, — p.211.) 3 VALSEI. 301 ac propler dissepimentum medium biloculares, ad slylosporarum similitudinem fabri- cantur, sed majores fiunt, quippe 0"",02-025 longitudine et o"",0035 crassitudine malure cquant. Corlices erassiores Aceris Pseudoplatani. L. avidos habitat; pyenideam vidimus in agro Versaliensi (Bellevue, Meudon), contra omnimodis perfectam in sylvis grandievis, circa Car- ihusiam principem Gratianopolitanam, septembri MDCCCLV, et secundo anno post, estate quoque jam desistente. Ubi rostellis longe exsertis horrescit , Spheriam ferrugincam Prns. corvlicolam quodammodo mentitur. Cavendum etiam ne cum Splieria ( Valsa) Innesii Cunn. (in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 281, n. 169, tab. xvin, fig. 166 [ sporas exprimenti]) commutetur; hacce ramulos Pseudoplutani trunco aut ramis crassis anteponit, soros minores obtinet, rostellis asperatur multo brevioribus, crassioribus et rigide assurgentibus, pretereaque sporas fovet ovato-oblongas, rectas, o"",o: 9 — 025 longas, 0"".905 — oo0 crassas, A-6-loculares et utrinque exiliter aristatas. Valsa. [nnesit ! cujus anglica speci- mina ab ipso Cunnrro olim accepimus, in agro parisino et versaliensi frequens nobis obvia faeta est. Frirsio etiam innotuerat, quippe intelligendam zstimamus sub illius Spheria. stilbostoma »y conferta (Syst. Myc. t. HL, p. ho^), exclusis autem synonymis allatis , preter typum in Scleromycetibus Suecie, fasc. VI, n. 186, sub titulo (congruo, neene, ignoramus) Splherke Platanoidis Prns. evulgatum, qui nobis nune in mycotheca Mazeriana, e thesauris Mus:i Botanici parisiensis nuperrime facta, suppetit. Quamvis rostella sua immersa teneat solaque eorumdem ostiola in lucem adducat, fungillos aceri- colas de quibus supra agitur, plurimis ex partibus attingit Splieria decedens Fries (Scler. Suecie , fasc. VI, n. 81) qui novissimis his temporibus Diatrype pyrrhocystis dicta est Bznkzuso et Bnoouzo, in collecta- neis inseriptis Annals. and Magazine of nat. History , ser. i1, tomo III (1859), p. 365, n. 8^1, tab. ix, fig. 10?. lTanc sepissime offendimus cirea Parisios in coryleis corticibus. Inter pyrenomycetes socios primo obtutu distinguitur ob epidermidem varie solutam , circumstantem et tubercula fertilia nudan- tem. Illius spore ovato-oblongow, recti, utrinque breviter arista», 0"",099 — 026 longa et 0"",008 — 01 crasse, dissepimento medio primum dividuntur, deinque, nisi nos deceperit. olei distributio, quadriloculatie evadunt. Appendiculas terminales proterviderunt anglici scriptores modo laudati. Ejusdem Valse corylicole formam quandoque vidimus deminutam, sporis o"",013—016 longis nec o"",0065 crassioribus, sorosque suos sub epidermide applicata et anguste perforata recondentem. Procedentibus typis longirostribus summopere analoga est forma quiedam salicicola Spherie ciliate Pens. ? (fortassis Spheria dolosa Frisio, Syst. Myc. t. Il, p. ^o5, n. 184); quin imo minoratam False ' Sub Valse signo etiam militat apud Brmkztsuw et — titulo novo. Sphuerüe (Valse) [nnesii hune ipsum adum- Bnoowtuwx in Ann. and Mag. of nat. History , sev. nt, t. HE (1859), p. 369, n. 863. et in prioris Elementis Mycetolo- qiie Brilannice , p. 390, n. 48; nondum tamen sincerum spermogonii vestigium in pustulis ejus ascophoris forsan reperimus, et Cytispora mierosperma quam non raro comi- tem habet, potius ad formam Valse ambientis ( Pens.) aceri- colam spectare videtur. Quod clar. Cunnzius proximam de habitu similitudinem suam inter Valsam [nnesii el Spheriam pulchellim Prns.. deprehenderit, illius pace dixisse liccat. agre intelligimus. Palam quoque est eundem auctorem sub [In bravisse füngum (non obstante iniqua figurarum demen- sione) quem paulo supra pro Spherie (Valse) stilbostomc Fn. forma, platanoidi nuncupata, habuisset (tomo sup. cit. Aclor. Soc. Linn. Londin. p. 978, n. 159, tab. xvi, fig. 1ho «). * Specimina anglica (Broomeana) Diatrypes hujus con- linentur in Rapsewmonssa Fungis Europ. exsicc. edit. alt. ser. noviss. fasc. Il (1860), n. 136. * Cujus ulmeam formam adumbratam videas in Pra- sooxn Observationibus Mycologicis , parte alt. p. 67, n. 101, 26 I2 302 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. lunesii Cunn. imaginem prestare videtur. Sori ejus perexigui denso ordine congregantur et certas in cortice pallescente areas tenent; singuli cuticulam frangunt et rostella paucissima, libera, rigide ereca, dimidiato millimetro breviora, exilia nigraque promunt. Uteri contenta nucleum. album constituunt, Thecas obovato-oblonge in acumen deorsum abeunt, o"",o/ longitudine et 0"",01 crassitudine non excedunt, e membrana tenuissima fabricantur neque nisi parcissimas paraphyses admittunt. Spore in - singulis ascis octonz obliquo et disticho ordine conglobantur, formam anguste lineari-lanceolatam ac nonnihil incurvatam usurpant , o "".9493— 0225 longitudine et 0"",00 35 crassitudine :equant, inter- dum appendice lineari et brevissima utrinque augentur, tandemque fortassis dimidiantur, nisi quidem quadriloculate evadant. Huic fungillo apud nos minime raro, autumnali brumalique tempore, in aridis Salicis albe L. virgultis, simul competunt non modo spermogonium quod spermatiorum tenuissimorum, 0"",003 — oo5 longorum et vix incurvatorum haud secus ferax est atque spermogonrum 1psrus Valse longirostris supra descripte; sed eliam pycnis exigua, anguste uniloculata et stylosporis feta ovatis, rectis, albis, o"",005 — 0065 longis, nec 0"",0035 crassioribus. Pestalozzia quidam ( Pest. truncate Lev. in. Aun. Sc. nat. ser. ni, t. V, p. 385, n. 418, summopere affinis), plantulae nostre ut. et Valse ambientis Pens. (in. Carpino, Rosa, et ciet. ) frequens comes; pustulis vulgo crassioribus , laxe sparsis et in pulverem atro-fuscum totis fatiscentibus, oculo vel inermi sine negotio distinguitur. b. Endosporis aristatis. 13. VALSA CASTANEA. Spina cAsrAxEA Tr. in. Actis hebdom. Acad. Sc. par. t. XXXII (1851), p. AzAi, etin Ann. Sc. nat. ser. ut, L. XV (1851), p. 979. Vasa casrAxkA nostra in Ann. Sc. nat. ser. iv, t. V (1856), p. 117, descriptiuneula accedente. Non autem sane Splieria Castanee: Scuwrivirzio in sua Synopsi Fung. Carol. sup. n. 19h (Act. Soc. Nat. Scerut. Lips. ser. alt. t. I, p. 39), et in Comment. Soc. phil. Americane , ser. 1t, t. IV (1834), p. 206, n. 1433. Foxemsa tubereula, pulvinata vel obtuse conica, terelia, rarius a latere variis modis compressa, in verfice aulem sepissime gyroso-suleata , quasi erosa aut iniquis gibbe- rulis deformata se preestant, erassitudineque variant, licet supra millimetra rr- 1 suum tab. v, fig. 3. Huic Splheerice ciliate Pens. onalogas se ha- bent Spharia. velata Psns. Syn. Fung. p. 32, n. 57 (Fn. Scler. Suec. fase. vit, n. 835, et Syst. Myc. t. Il, p. 375, n. 117) tiliecola , S. tetragona Dv. (ea sallem qua in ge- nista viget), nec non Spherie spiculose Pus. (Syn. Fung. p. 33. n. 59) forma peculiaris in Robinia vulgo hospitans (cf. Ranzwu. Herb. Myc. ser. noviss. fase. IV [1861], n. 336) et apud. Frizsruw, Elench. Fung. parte alt. p. 75, n. 99, citala, quz omnes suffuleri nutriti partem plus mi- nus definitam et fucatam similiter occupant, ac suos spar- gunt conceptaculorum soros eodem prope modo atque Eutype nostro (supra p. 52 et seq.) solitaria seu discreta sua perithecia. Inde typus oritur Zutype simul et Valse characteres in se continens. Indigitata analogia ad endosporas eliam pertinet, sient patet ex adumbrationibus Curreianis in Actis Soc. Linn. Lond. t. XXII, tab. xtvir, fig. 10^ et 111. Huc etiam quodammodo accedit. Spheria Strumella. Frizsio in suis Seleromyc. Suecie, fasc. 1V, n. 115 (Con- nio l. cit. p. 572. n. 89, tab. xzvir, fig. 88), quam apud NesrLERUM (Stirp. Vog.-Bhen. fasc. X, n. 960) Mazrmiuve (Pl. erypt. Gallic , ed. alt. fasc. XXIX, n. 1402) in cortice ribesio intueri licet , minime autem inter Ranexuonsri P'ua- qos Germanice eas. ser. altera, fase. 1 (1855), n. 9, ubi in rhamneo ramulo nil nisi pyenis Cenang?! Frangulee Fn. proponitur, saltem juxta exemplum quod penes nos est. Splueria. spiculosa Pens. et. S. Strumella Fn. inter Mamia- nias Notarisianas novissime recensentur. (Cf. Acta Soc. Cryptog. Ttalee , fasc. IV, p. 911.) ] 7 VALSEI. 303 diametrum majus plerumque non augeant. Nutricis corticeo suberi, sub epidermide in partes ni-iv solutas et. divaricatim assurgentes lacera insident, plus minus prominent, colorem saturate.rufo-castaneum extrinsecus assumunt, et e parenchymate suberino, firmo et sordide badio externis in parietibus constant. Plurimis, pyenidibus nempe, pars est continua aut interrupta el varie partita, axi centrali surdi coloris , crasso sterilique cir- cumposita el arelissime adnata ; quse dissecta substantiam coneretam , candidam, ut fa- rinam summopere densalam, lotam ex apparatu gymnosporo ac presertim e slylosporis Annumeris, reetis, sublanceolatis, o"*",0065 circiter longis, crassitudine vero o"", 002 non excedentibus, ostendit. Pycxinis. vertex, stato opportunove tempore, rimis hinc et hine modo irregulari dehiscit viamque stylosporis preebet exigendis. Sunt stromata quae hine pyenideam naturam obtineant, illinc vero conceplacula thecaphora gignant; plura aulem offenduntur qui mere pyenides dicenda sunt, aut qua sola fovent perithecia. Coxcreracvuis singulis uterus est globosus, collum autem longiusculum et teres; in ima stromatis substantia corliceque supposito et immixto nidulantur, circinatimque, medio slante axi sterili et crasso, ordinantur, ila ut. rostella ab invicem semper omnino dis- crela, cirea aream nudam in summo tuberculo instructa et. nonnihil exstantia appa- reant; quandoque tamen accidit ut area ipsa terminalis conceptaculorum ostiolis per- foretur, occupetur, ordine vix servato; czelerum summa rostra non incrassantur poroque perexiguo donantur. Tusc obovato-oblongze, obtuse, deorsum breviter altenualie, ordine dupliei confertimque octosporw, e membrana tenuissima citoque evanida factae, o"^.038-o048 longitudine, et o"",0065-008 majori crassitudine assequuntur. Srona anguste oblongw, biloeulatze (loculis vix :equalibus) et aliquatenus. incurvatee, oleo homogeno perfecte referciuntur, longitudine 07,013, crassitudine autem 0"",0035 iquant, appendiculaque extrema, brevi, tenui et fugaci utrinque augentur. Inter ger- minandum, hae spore crassiores fiunt et appendices deponunt. Stylosporae ipsie quum sale sunt, priusquam germina protrudant, valde inerescunt et. plereque septum me- dium accipiunt. Oritur in cortice recens demortuo Caslanec vesci. Gxxrs. autumno seriori hiemeque. In sylvis agri Versaliensis, Caville presertim, minime rara invenitur. Criterium princeps fungilli de quo agitur, in ejus pyenidis indole peculiari manifeste versatur, idque ei salis est ut a. Valsis omnibus quas hoe in libro attigerimus non. modo facillime, sed etiam primo quasi obtutu. diseriminetur. Super slylosporis nulli propior accedit quam Valse lipheme Fn. Precedenti fungo, quod ad fabricam universam attinet, summopere proxima est Valsa galericulata nostra (in schedis mss.) qu: pro pycnidis uli solet. tuberculis fuscis, intus albidis, e parenchymate densissimo, multilocellato (oculo autem valentissime armato), atque stylosporis ovato-acutis, o"",0065 — o1 longis et 0"",0035 — 00/1 crassis scatenti factis. Stromala ascophora integerrima sunt el subere corliceo pro maxima parte fabricantur, at in verlice obtusissimo stratum induunt mere funginum, nitide album, tenue, angustum et ad squamuli seu galericuli similitudinem quodammodo accedens. Ostiola 26. 204 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. viri-x rotunda , nigra, 1n hoc verlice seu diseulo tandem libera apparent nec ultra protrahuntur. Spore in singulis thecis ovato-oblongis duplicem seriem octon:e constituunt, lanceolatze, curvulie, biloculatz, utrinque breviter aristat:e, pallide, o"",019 — 023 longo» et o"",0065 circiler crasse. Erumpit fun- gillus e corticulo fagineo arido ejusque lacinulis adhzerentibus prope integer velatur; autumno decedente hiemeque perfectum legimus, maxime in hortis Clodoaldensibus et ad Bellevue agri Versaliensis. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXIII, fig. 1-12.) 1. Aridum corlicis fragmentum Castanec. vesce Gar. numerosa et. mullifaria alit Valse castanee nostrae stromata; paucula, licet reliquis zlale vix provectiora , perfectiorem fungilli statum representant, rostraque conceptaculorum immersorum tradunt. Perithecia aut pyenidio sociantur, aut. tuber natale integrum occu- pant. Mera pyenidia, pustulze saltem quee uteros ascophoros nondum conceperunt, superiorem iconis partem tenent, aximque sterilem, prominentem et dilutioris coloris pleraque ostendunt. 9. 3 et 4. Stromata tria solis stylosporis feta a vertice dimidiata sunt, et lamina tenuis uniuscujusque in aqua exhibetur; parenchyma centrale lucem impedit, quam contra loculi adjacentes fertiles et albidi pro parte transmittunt; unus e locellis in fig. 3 evacuatus est. . Camera pyenidea et perithecium maturum in eodem tuberculo a summo dimidiato occurrunt. 6. Simili modo dissectum datur stroma peritheciorum ferax, stylosporis autem destitutum. 7. Fragmentulum tenuissimum et valde auctum pyenidis adulti», ut parietum ejus fabrica, stylospora- rumque genesis simul in conspectum veniant; slylospore alio fuleimine suo singule innituntur, ali» soluto, ec libere eoacervantur. 8 et 9. Stylospore quedam, in aqua sale (februario mense a. MDCCCLIX), maxime creverunt, bilocu- lares plerzque fact? sunt. et germina prompserunt filiformia; vicesimo die post inceptam vegetalionem aul seminalionem peractam conspiciuntur. 10. Portiuneula summopere amplificata nuclei quem perithecia matura fovent; paraphyses perierunt ; spore libere pauca ^lelineantur. 11 et 12. Spore que vii Idus martii MDCCCLIX seminatz, post quintum diem cernuntur; incrementum ceperunt et appendieulis depositis germina exseruerunt; quedam , germinatione intra thecam jam inchoata, nune, asco toto destructo, primam retinuere dispositionem. . Figure 1-6 res circiler bis decemplicatas faciunt, relique autem vices cocpxxx aucle sunt; omnes Parisiis delineat:» sunt, anno D. MDCCCLVI etiamque recentiori tempore, ex fungis Modoni Versaliorum vivis lectis. 3. Endosporis spisse fucatis et multiloculatis , dissepimentis sepius in utramque partem et multifariam. directis. 1A. V&rsA VESTITA. * Fungi spermogonium : Ngwaspona. Rinrs Eunzxpnoto, Sylv. Mycol. Berol. (1818). p. 22, n. » a. — Mazento in Agn. Sc. nat. ser. 1. t. XIX (1830), p. 278. — Frirsio, Sum. Veget. Scand. p. A14. ** Fungus ascophorus : SpiERIA vEsTITA Fiissto, Scler. Suec. fase. VII (1822), n. 930 (in Ribe rubro L.); Syst. Myc. t. ll. p. át0. n. 197. Varsa vrsriTA eidem Fnizsio, S. Veget. Scand. p. 4h29, n. 5o. VALSEI. 205 SritzntA. Enngxpgnon Tur, in: Actis hebdom. Acad. Sc. par. t. XXXI (1851), p. A71, etin Aun. Sc. nat. sev. 11 &. XV (1851), p. 376. Varsa Eungxngneu "Tr. in iisd. Aunalib. Sc. nat. ser. iv, LV (1856), p. 117, cum deseript. in nota 2. Pssvporatsa vEsrITA. Ogsrto et Noramisto in. Comment. Soc. Cryptog. Itale , fasc. ww (1863), p. 200. Huc sane spectat Spheria (Valsa) vestita de qua locutus est clar. Cunnzius tum. in. Comment. Soc. reg. Londin. t. CXLVII, parte alt. p. 546, tab. xxv, fig. 15-17, tum in Act. Soc. Linn. Loudin. t. XXII, parte uit, p. 280, n. 165, tab. xvni, fig. 161; nunquam tamen incidimus in conidia primum urediniformia et subinde stegano- sporea qua deprehendisse sibi visus est. : FuxaiLLi stromata pro sue malricis genere, habitu quadantenus variant; late discoi- dea et millimetra i-1v lata in fagineis alneisve corticibus deprehenduntur; in Laburno, Tibe et Pseudoplatano non minora quidem sunt, at sepius magis exstant el. tubercula conica seu angulosa ac truncata referunt; denique pulvinata aul quasi placentiformia dantur in Sorbo et Pyro. Quamcunque assumant formam, hospita eulicula adh:rente et anguste rimala vel lacerato-pertusa arelissime teguntur, parenchymate tenui el ex integro luteo-virente fabricantur, disculumque atrum, puneliformem vel latiorem, nudum pro- munt. Sesnwocoxiv mediam et supremam stromatis partem sistit, anguste multiloculare esl atque spiraculis plurimis, rimis porisve, dehiscit et evaeuatur. SrrnwamiA. exiliter linearia, recta , brevissima, nempe vix 0"^,003 longa, nitide rubra in Fago, Alno et Tibe, pallidiora autem in Laburno et Acere, sub assueta cirrorum et gummis specie pro- truduntur, aut imbribus roreve madefacta solutaque diffunduntur. Prnrruzcia non pauca spermogonium cireumdant, alüiusque demiltuntur stroma si crassum faetum fuerit; singula ulero globoso et crasso, collo brevissimo el ostiolo vix prominente utuntur. Tuscz ex membrana crassiuscula facte, late cylindricie, obtusissime, breviler et abrupte deorsum altenualze, 0"",13 sepe longiores, o"",015 cireiler crasse et monostiche oclosporze, paraphysibus longe filiformibus ae simplicibus ipse breviores densissime stpantur. Sronz late ovatae, utrinque obtuse et. mulicze, rectie, vulgo 4-8-loculatie (septis r-vir transversis, paucis aulem longitudinalibus interdum accedentibus), fusce el omnis tegminis mucosi expertes, 0"",0225-025 in longitudinem, atque o"",01 et quod superest in crassitudinem obtinent, plasmaque fovent interdum specie granosum seu muriforme. Infrequentem reperimus autumno hiemalique tempore in sylvula Bolonia, Parisiis sub- urbana, Modoni et Caville Versaliorum, necnon in agro Hericiano Vastinensium et Burgun- dia australiori, ad monasterium B. M. V. a petra gyrante. Fungillus cutieula pellucente. Cytisi Laburni L. niger traditur; extrorsum etiam nigrescit in Pyro et Sorbo. Contra totus sulphureus seu luteo-virens est sub Alu, Fagi, Ribis (tum rubri, tum Uve-crispe L.) et. Pseudoplatani opaca. epidermide. Spermogonii spiracula ab ostiolis peritheciorum egre discernun- tur. Conceptacula ascophora maxime apud Laburnum numerosissima in singulis soris generantur, eorum- que uteri ordinem vix simplicem, nisi manifeste cumulatum affectant. Uteri autem in circinum planum densati in Alno, Acere, Bibe Pyroque facillime observantur. De caetero. Valsa nostra colore sulphureo H et universa sua structura ubique sibi constat. 206 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 45. VarsA BIPAPILLATA T. Ix numero Valsarum phieospermarum etiam habendus est fungillus carpinieola de quo nune verba pauca faciemus; mole quidem exiguus est, at propter strucluram haud im- pari dignus attentione ac majores ordinis sui. Pervivvn ejus orbiculares vix protuberant, millimetra duo diametro non excedunt atque Valsam ambientem Vn. et propius quidem Melanconim. chrysostromam nostram (supra p. 125) deminutam imitantur, ita ut ex me- dio nonnihil depresso disculum punctiformem et pallidum, papillze in modum attollant, hospitalemque forent epidermidem. Prnrrugcia v-viir globosa, minima, atra et glaber- rima, circinum sub alieno velamine struunt, strato corliceo tenui imponuntur nec de- merguntur, alia ab aliis discreta consistunt, rostrum brevissimum , subnullum, singula monstrant, arescendoque collabuntur. Turcos cylindriee, 07,1 8-— o"",9 longw, 0"^.046-018 crasse, obtusissimw et deorsum breviter acutatee, e membrana crassa fabrieantur atque inter paraphyses filiformes, longissimas, simplices et achroas ipse breviores naseuntur. Sronz octone et monostiche in singulis ascis, late ovato-lanceo- late deprehenduntur, utrinque enim aeulantur simulque papilla pallida augentur; de reliquo sub maturitatem saturate Infuscantur, o?".,93 2-0/t in longitudinem et 0"",015- 018 in crassitudinem consequuntur, septisque tribus transversis in partes Inzquales dividuntur quarum medi: seu majores dissepimentis longitudinalibus sepius preterea dimidiantur; seminis aulem paries crassissimus est et. loculi quapropter angustissiml lacunas rotundas oleoque repletas in mole continua, sicut, apud Stilbosporam. cellulo- sam Fn. (cujus supra p. 135 mentio est) acericolam, fingunt. Haec omnia preter organa quandoque eliam occurrunt spermatia globosa et minima in stromatibus perexiguis nala. Imprudenter autem fungillo nostro adscriberentur socia illa conidia saturate fusca, late ovato-rotundata, hine 0"",013, illine 0"",0: equantia, mulica et uniloculata quae sterigmatibus brevissimis primum innituntur, namque hoc protosporarum genus, Valsis inassuetum, in capsellis angustissiniis et disciformibus, euticulam inter semipellucidam et stratum corticeum suppositum ita oritur poroque minimo hoc modo exigitur ut stroma gemmiferum, sed. depauperatum, AMelanconeos chrysostrome modo citat:e. attentis et caulis oeulis denuntiet. Hieme provenit in ramulis Carpini Betuli L. non ita pridem arefactis. Minime frequens nobis occurrit Modoni Versaliorum, in udis et opacis saltibus. Per fungilli specimina que nobis huc usque parciora suppetierunt , ejus historiunculam explicatiorem et minus mancam tradere non licet. à Hujus loci meritissime est, sporarum colorem si respexeris, Spheria turgida Prnsooxio, Obs. Myc. VALSEI. 307 parte T, p. 17, n. 33, seu faginea « ejusdem magistri in sua Syn. Fung. p. Ali, n. 81 !, qua novissime dicitur Valsa turgida (Fn. Sun. Veget. Scand. p. 419, n. 37) nec raro cum Spleria quaternata Prns. (Qua- ternaria. Persoonii nostra, supra p. 105) imprudenter commulatur?. Licet hic fungus valseum typum externa facie sincerum referat, nullum adhuc spermogonii vestigium in eo deprehendere valuimus. Peri- lhecia. ex parietibus aterrimis et solito crassioribus struuntur simulque pro parle coalescunt. Theea anguste lineares et monostiche octosporae hypoxylea genera imitantur. E sporis exclusis (ovatis , simplici- bus et mox opacis) pulvis nigerrimus efficitur quo cortex matrix inquinatur. Item in grege de quo agitur dubius civis est fungillus ille quem Bznxruxo et Bnoouzo Valsam fawes- trata nuncupatum (in. Annalibus et Tiepertorio anglico. Historie naturalis, serie 11, tomo III [1859]. p. 366, n. 853, tab. x, fig. 14 ^), nos libentissime Fenestellam principem, dixerimus?. Ejus endosporae crassi , nempe 0"",057-065 long: et 0"",016-02 latz, oblongo-lanceolatie et saturate fusco , utrinque papilla acuta. et pallida, instar seminum digniorum Valse carpinicolie supra descript:e, terminantur, medioque dissepimento dividuntur; endochroma vero utriusque partis, priusquam infuscetur, e seg- menüs parallelis. vi-vir, ipsisque multipartitis , compositum videtur. Theez amplissime tubulosw , 0"",19-22 longe, decuplo autem angustiores, obtusissim:, deorsum breviter attenuatz et prope sessiles , e membrana crassa informantur sporasque octonas, monostichas et obliquas singulatim fovent. Paraphyses longissimo abunde accedunt. Sic dictam Valsam. fenestratam Benx. et Bn. Modoni et Cavilla: agri Versaliensis, in surculis alneis demortuis sepissimeque arida intra viscera Valse alius obsoletz, non semel hieme reperimus; in querneo autem cortice eamdem nondum vidimus, quod contra anglis mycologis modo laudatis contigerit. Anglica specimina, alnea, benevolo Dnoowro debemus; helvetica clar. Orrimo obvia, autumno a. MDCCCLXI, in mycotheca Muszi parisini continentur, sub titulo Valse macrosporce Ovrn. (Cfr. 1. cit. Delectum Otthianum Fungorum Thunensium, n. 33.) Fungillum eundem Berkelianum de quo loquimur sedulo si quis rimatur, utplurimum etiam in alterum incidit qui plurima ex parte verissimam, sed. deminutam, illius imaginem refert. Socius hic, nobis Fenestella minor salutatus et Caville Versaliorum verno tempore obvius, ramulos alneos tenuiores potissimum habitat et pustulis constat minoribus; nihilominus tamen typo majori seu principe vulgo perfectior et ditior est. Quippe non modo peritheciis, sed etiam pyenidibus s. spermogoniis et fortassis quidem conidiis utitur. Conidia enim utrum aliena sint, necne, ambigitur; pustulam e cuticula hos- pitali soluta et. elevata natam, pro maxima parte replent; late ovata, 0"",01 longa, o"",0065 crassa, mutica, continua et coloris spisse fuliginei sunt, pulveremque sistunt cuidam mixtum capillitio. Sper- malia (stylospore, si malueris, spermatiformes) exilissima, recta, nec 0"",0035 longiora, qualia sei- licet. rarissime in Fenestella principe item reperiuntur, gelatinam albam madefacta constituunt et. ute- ros globosos, exiguos, crassis in parietibus atros ac vix papillatos infarciunt qui in summa cujuscunque ' Fungus omnino diversus est Spheria (Vals) faginea Connzro in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXIl, p. 281, n. 171, lab. xyviur, fig. 168. * Exempli gratia citentur tum Move. et NesrLen Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IL (1811), n. 179, tum Rapzxuonsrit Her- barium. Mycologicum , ser. noviss. fase. Il (1860), n. 147, quibus in locis nostra Quaternaria Persoonii (Spheria qua- ternata Pens.) incaute datur sub titulo Valse turgide Fn. Hanece Valsam videre est in Fmrsu Sclerom. Suecie, fase. VIIE (1822), n. 262 (sub Splria faginea Prns.) ; ejusdem thecas el sporas adumbravit, Cunnzius in. Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 278, n. 148, tab. xrvur, fig. 139. In Valsariarum numero immerito habetur apud Crssriow et Noranrsiuw, quippe admisse generic nota sic dieli gregis propter endosporas simplices manifeste contradieit. (Cf. Comm. Soc. Cryptog. tale, fasc. V, p. 205.) *. Prostat ut Valsa suffusa Vn. apud Movckomiuw , Stirp. Vog .- hen. fasc. XIII (1850) n. 1946; minime tamen est vera Valsa suffusa Frizsir in. suis Sclerom. Suecie , n. 229 (saltem juxta exemplare quod presto nobis est), neque Valsa homonyma Cunnzio in Actis Soc. Linn. Lond. t. XXII, p. 279. n. 1532, tab. xvin, fig. 144. (Cfr. supra p. 1/55.) 208 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. pustulz columella liberi sed congesti sociantur; eadem insuper in cirros tenuissimos excludi compe- rimus. Perithecia erostria pycnides crassitudine quadantenus superant easque primogenitas cireumpo- sita aut supposita slipant; nucleus solidus quum ex thecis cylindrieis ,. 0"^,1 dri h longis, 0"*,01 3-0 16 crassis , obtusissimis deorsumque breviter atlenuatis, tum e paraphysibus longioribus et abundantissimis factus, propter sporas fuscas variegatur; he monosliche octonze vel. quaternae in singulis aseis, ovato- oblongz, utrinque obtusissimae et septo transverso dimidiale, 0"",023-026 longitudine et 0"",013 crassitudine eequant; uniuscujusque spore: pars suprema; i. e. quae thece verlicem respicit, inferiore paulo crassior est; pars aulem utraque ipsa obsolete dimidiatur et endochroma multipartitum seu gra- nosum et muriforme, typi majoris instar, fovet. Has duas preter. Fenestelle formas, aliam novimus (Fenest. mediam nobis) sporarum crassitudine et variis notis ita intermediam ut priores in unum eumdemque typum cogere videatur. Peritheciis. utitur late globosis et vix papillatis; thecis longe lineari-cylindricis, 0"";01 6-019 crassis, simplici ordine oc- tosporis simulque cum paraphysibus muco copioso immersis; sporis autem anguste oblongis, utrinque obtusis, sepius inique dimidiatis, 0"",03-05 longis, 0"",013-01 6 crassis, plasmate transversim striato ac muriformi fetis, saturate fuscis et muco achroo diu obvolutis. Parasitatur, circa Versalias, in Cyt- spora. fugaci (Bu..), salicicola, et conceplacula 1-111, in singulis istius pustulis, ubi exolescere cepe- runt, extrema hieme recondit. Fenestella peritheciorum ordine cireinato valseum typum equidem mentitur, reliquos autem propler characteres, et vitam sepius parasiticam, ab eodem utique recedit; Massariarum de quibus infra trac- tamus, nucleum imitatur. Valseorum nostrorum ordinem hic abruptum claudere cogimur; etenim ex hac parle otium ad plures investigandos et rite perserutandos jam desideratur, ex altera loci angusti: seriem prolixiorem vetant. Neque profecto ignoramus bene multos e Pyrenomycetibus nostratibus non minoris faciendos esse quam precedentes , et multimodis insigniri notis quas lector quisque intentis animis libens etiam animadver- teret; at simul nos non fugit quam arduum et periculosum sit, apta deficiente iconographia, disserta- tiones de rebus minimis fusiores promere. Quum ideo tot icones quot descriptiones prestare non valea- mus, multa silentio preterire satius eestimamus quam diserimen adire ne perperam intelligamur. Iv. SPILERIEI. «Les espéces simples, éparses et dépourvues de stroma, conserveront l'aneien nom générique de Splueria. Cette sec- «lion comprend à elle seule le tiers des espéces de l'ancien genre entier... ..» (Prnsoov, Champ. comest. [1818], p. 5A.) «Jam primo anno (MDCCCAXL) has plantas speciatim observans, enuntiabam Spleerias non sistere genus, sed familiam. » (El. Fnizs, S. Veg. Scand. [1849], p. 378.) « Vastissimum hoc (Spleriarum) genus, olim ulterius subdividendum , admodum quoad characteres variat. » (Id. ibid. p. 388, in nota.) INE SPH/ERIEI. * Fungi adhuc byssei, conidiophori, gymnospori : TORULAE, DEMATIA aliique fungi byssoidei ex ordine NEMATOTHECIORUM Psasoosit Syn. ung. — BYSSORUM seu TRICHOMYCORUM pars eidem mycographo in suis F. Edulib. p. 38, 56 et seq. — DEMATIEI HYPHOMYCETUM et SPORODERMIEI CONIOMYCETUM, pro maxima parte, apud Frizsiw, Syst. Mycol. t. HI, parte alt. (1832).— DEMATIACEI et SPORIDESMIACEI plurimi inter HAPLOMYCETES eidem. Fuzsio, Sum. Veg. Sc. p. 498 et seq. — CONIOMYCETES DYS- SINI, TORULACEI et SEPTONEMEI plerique, nec non HYPHOMYCETES plurimi, maxime e SPOROTRICHACEIS, CEPHALOCLADIIS, HELMINTHOSPORIACEIS et DENDRYPHIACEIS, Conpz, Anleit. z. Stud. der Mykol. (1842). 7* Fungi perfectiores, seminibus scilicet semper inclusis, fructibus autem pyenideis vel ascophoris : SPILERLE sinplices, pro. parte, assumptis sociis e variis ordinibus, Prnsooxio, Syn. meth. Fungor. (1801), p. 54. — SPH/ERLE proprie dicte eidem magistro, Fungis Edulib. (1 818), p. 5^ et 149. — SPILERARUM simplicium varia agmina, typis nonnullis passim. exclusis, Elie Frizs, Syst. Mycol. t. M (1822), p. Ao etseq. — SPILERIACEORUM, DICILENACEORUM, SPILEROPSI- DEORUM et PHYLLOSTICTEORUM pars eid. Fn. Sum. Veget. Scand. (1859). — SPILEIBIA- CEORUM pleraque genera Crsarro et. Noranisio in. Comm. Soc. Cryptog. Ital, fasc. IV (1863). Ubi Pyrenomyeetes adiimus, nobis primum occurrerunt ordinis magnates, genera clavata, y J ] i globosa aut pulvinato-effusa, videlicet quum stromatis forma et solita crassitudine, tum con- ceptaculorum ordine sociato insignita; postea fungi sphzriacei dignitatem paulatim infirma- tam vidimus, simulque pervenimus in fines Valseorum quos nihilominus, propter typorum numerum et diversitatem, inter Spherias quas composilas magistri dixerunt, meritissime admirati sumus. Missis autem his primatibus , humillimam fungillorum sphieriaceorum plebem nune contingimus, el ad turbam specierum simplicium, cujus non est numerus, introeundum est. Ne tamen vel minimam earum stulte despiciamus, neque prz nimio suscipiendo labore ani- mum dimittamus ; concordiam si querimus inter tantam formarum multitudinem, honestum est consilium et quidem vix preceps. Saltem certo scimus divinum ordinem inesse quo parles 37. 312 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. alie cum aliis mirum in modum congruant, nee spem agitamus prorsus inanem si confideri- mus nos quamdam istius universae consensionis notitiam studio et labore olim consecutu- ros. Equidem Splierie simplices nexu paene inextrieabili inter se conjunguntur, et methodus inultiplex est. qu;e. societatem hujusmodi explicare et interpretari possit. Dum res creatas intentis animis inspieimus, alius alia earum facie commovetur, quare sive rerum affinium congruentiam quasi tot regionum conterminarum intelligimus, sive res easdem juxta mutuas necessitudines in series lineares instruere vel connectere tentamus, tot fere exinde nascuntur ordinationes aut systemata quot homines nature studiosi oper: incubuerunt. Systemata sane potiora sunt qu: entis totius rationem habent, illius singularia quzeque considerant, ac prop- terea naturalia dici volunt; inter hec autem quot et, quantae diversitates! Quod si eo magis - variant quo entia ordinata minus adhue cognoscantur, nemo mirabitur; hoc porro valet de Pyrenomycetum scientia. Profecto infitias ire nolimus Splueriarum gregem qui Prnsoowo ipsi, prope abhine annos xx, «jamjam justo major» videbatur', in tantam postea excrevisse molem ut mycologus quisque facile nunc exterreatur cui turbam. mieromycetum adire opus sit; reique mycologice studiosos justam ideo promerere laudem qui harmoniam in tanta far- ragine latentem investigari et recognoscere jampridem conentur. Unum duntaxat contendere velimus, scilicet ne minimam quidem omittendam esse notam unde greges primarii tutius desi- gnentur et. genera ipsa alia ab aliis facilius discriminentur. Id. causz istis in pagellis tueri et comprobare nobis erat in mente, sed quo propius ad metam devenimus, eo nos cerliores fecit parvula scientize comparale copia spem nostram opellee exitu magna ex parte fore frus- tratam, Etenim summopere nobis erit dolendum quod non plures licuerit hic exponere typos quibus varia fructuum genera competant; at certas res dubiis rebus infirmare verebamur et experimenta longius prosequi causie non paucae etiam vetabant. Plura de presenti argumento nancisci olim forsan nobis contigerit, inquirenti vero de minimis diu latet veritas nec nisi rarissime manifestam se prodit. Attamen quicquid scientiz e futuris disquisitionibus quas continuo instituere destinavimus consequendum sit, jam nunc pro certo habemus, nec sine causa, stromatis et fructus perfec- tioris considerationem non satis valere ad typos congruentiori modo instruendos?, el appa- * Qfr. Prnsooxir Observat. Mycolog. parte 1 (1796), p. 81. Sub Splierie titulo apud. Frirsiex. (Syst. Myc. t. I [1822], p. 323-532) lypi diversi n enumerantur, inter quos ducenti et septuaginta qualuor pro simplicibus ha- bentur. Ex quo autem laudati magistri liber absolutior de rebus mycologicis in lucem prodiit, octingentze Splerie nova et qua supersunt, docente MovrAxio, rei. botanieze deditis innotuerunt. (Cfr. Ann. Sc. nat. ser. w, t. Ill [1855], p. 130.) Novissimis his lemporibus plus quam millenze Spherie apud Wenceslaum. Srnrmz. (Vomencl.. F'ungor. [1862], p. 525-569, n. 8442-9510) recensentur; duo millia et quod excedit cognovisse aut saltem dinumeravisse videtur Moxrawius (loco cit. p. 111). * Minime dubitat. El. Frirs vastissimum Spheriarum genus majori mycologorum commodo olim esse subdivi- dendum, ad quod peragendum summopere collaturos esse characteres admodum multifarios quibus insigniantur: confitelur autem se genera ex ascis et sporis condita frus- ira periclitatum fuisse, nec naturalia hoc modo obtinuisse. contra singulas species e serie sua sepius divulsisse; quare iterum contendit differentias majoris momenti in perithe- ciis versari, et has ex eorum situ superficiali vel obtecto pendere. (Cfr. Fizeu S. Veg. Scand. p. 388, in nota.) Sueco magistro, ni fallimur, etiam assentit Movrwivs qui in ordinandis Pyrenomycetibus, stromatis aut receptaculi indolem et structuram pre ceteris characteribus magni facit, myeographosque monet ne in solis fructibus con(i- dant ubi methodum nature vere congruam sequi, nec subtilia et concinna, sed ficlitia, systemata struere cur habeant. (Cfr. Aun. Sc. nat. ser. 1v, t. III, p.111eti 19.) SPHJERIEI. 313 ratus gymnosporos seu conidiophoros simul et fructus acrosporos magis ad ordinationem perficiendam referre quam ut utrosque de industria protermittere vel sagaeissimo mycologo liceat. His animadversis, minime dubitamus plerosque illos admittere greges quos jamdudum aul recentiori tempore compendiose definitos proposuerunt viri doctissimi hujus :wvi, quales GnevinnsUs, Elias Fris, Noramsis, Crsarius, Ludovicus DaneNü0OnsT alique; multi enim nalure concordes omnino videntur et characteribus hactenus ignotis vel immerito neglectis comprobari queunt. E PSI : ; E m Spheriarum fere omnium hic locus est qui sparse et stromate concreto destitutze, simpli- ces Prnsoowio. (Syn. Fungorum, p. bh et seq.) ; Frissio et asseclis dicebantur, ac pre ceteris Spherie nomen mereri olim priori videbantur!, Apud Prnsooxiuw not» ex ostiolo ducuntur qui ad primariam earumdem digestionem inserviant. Satius semper habuit magister Upsa- liensis graviora diserimina trahere e peritheciorum in matrice situ nunc superficiali, nune contra immerso vel subinnato?. Hactenus autem, ni fallimur, existimat Noranisius characteres majoris momenti maxime e nuclei fabrica, ascis sporisque fore ducendos, minoris contra e peritheciorum forma, distributione, crescendi et dehiscendi modo; preterea non dubitat analogias sincerrimas, nuclei indole denuntiatas, sepissime obstare quin Splherie sunplices a composilis, nisi immerito et preter nature leges, removeantur?. Hanc doctrinam non parvi sane facimus, attamen vix miramur genera pleraque inde orta a Friesianis parum recedere *, Quod ad nos, postulabat methodus nova hoc in libro supra jam tentata, ut in ordinandis paucis generibus que sequuntur non modo partes omnes a superioribus nostris antea adhi- bit:e, verum etiam fructus gymnospori in auxilium simul vocarentur. Quidam hoe doctrinali presidio uti, quum opportuna daretur occasio, si noluerint, rei agendze difficultates ac pra- sertim dubitationes quas retinuissent causali sunt; nobis ulique merito denegaretur istius modi excusatio. Dispositionem tamen infra propositam, sicut. et omnia qui jam premissa sunt, semper habere velis, benevole lector, quasi mera studii mycologici specimina ef prima scientie experiunda libamenta; neque dictum hoc Friesianum obliviscaris, physicum illum seipsum et alios simul fallere qui in rebus istius modi se aliquid absolutum invenisse fingat. (Cfr. Frizsu Sum. Veget. Scand. p. 498.) Doctrinam haud dissimilem probat elariss. Dunv in sua imonographia fangorum Hysterinorum , p. 16 et 53-55 (anno MDCCCLXD). '. Cfr. Prnsooxir tractatum. de. Fungis edulibus , p. 54. *. Conferas enim tum prima laudati auctoris tentamenta in Actis Acad. Sce. Holmiensis ad annos MDCCCXVI - MDCCCXVIIL, Observationibus. suis Mycologicis (1815 et 1818), et apud Scmipbmiox , Mykolog. Hefte , parte altera (1823), p. 33 et sequentibus, tum etiam syslemata per- fecliora quae protulit in tomo secundo sui Systematis Myco- logici (p. 321 et seq.), quadraginta abhine annis, et in sua Summa Vegetab. Scandinavice (p. 388 et seq.), anno D. MDCCCXLIX. «Gravissime errant, inquit. magister, qui «negligunt. situm peritheeiorum primarium, superficia- *lem, inter epidermidis membranas, sub epidermide, in «cortice inleriori, in liguo ete. Hae differentie omnibus "aliis longe graviores sunt.» (Cfr. S. Veg. Scand. modo citatam , p- 290, nota 2.) * Cfr. Pantaronis. Ephem. Bot. Italum, anno p bd (1844), p.938et seq. * Videas Acla Soc. Cryptog.. tale, fasc. IV. (1863), p: 191 et sequentibus, nec non librum Notarisianum, ico- nibus ditatam ac nuperrime Genuz editum qui inscribitur Sferiacei Italici. 214 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Szorro T. Protosporee seu acrosporee in conceptaculis peculiaribus ( pycnidiis ) nate, incluses, untusmodi vel diversce indolis n eodem. typo. - |]. CUCURBITARIA. (Tab. XXVI et XXVIL) SPILERLA species patribus ut Pensooxio, Nezsio, Fruesio et discipulis; CUCURBITARLE Gnaio, GneviLLIo, Cesarto el Noramisio; GIDBBERIDEZE Wangsnonsrio, sub signo Friesiano. Mxycguiux modo inconspicuum et matrici sepius maculata innatum , nunc contra stupeo-byssinum , fucatum. quidem et in stroma carnosum transiens. CowcEPTA- CULA ex parietibus crassis, carnosis durisve, in circinos, liras aut. ceespites varios digesta, nunc e mycelio stromateve emergenlia, nunc suffulcro nudo imposita, siepius glabra, libera vel partim coalita , tum levia, tum rugoso-tuberculosa, vulgo obtusissima, erostria et minutissime papillata, imo sepe umbilicata, tandemque anguste pertusa. Nvcrzr natura, quod ad seminum originem , plerisque typis du- plex. Srvrosrong forma, crassitudine coloreque in eodem fungo mire vari, aliae quasi spermatiomorphz, lineares, continuz et pallidee; ali: crassiores, ovatze, simplices, didyme aut multiloculatee, pallidze vel fucatze et in cirros exclusi. Expo- spon eliam ovatze, biloculate aut multipartitie, modo saturate, modo remissius colorat:, nuda, mutieze et monosticho ordine in thecis lineari-cylindricis, ex membrana crassa factis, octonz progenie; paraphysibus conferlis ascos fertiles stipantibus. FunaiLLi in fruticum demortuorum corticibus lignove delibrato pronascentes , moa emersi et mudati, saltem. sub perfectiori specie atri. et melanospermt, arefactique. et evacuati diu Tnlegri persistentes. Cucurbitariarum. habitus varius; Cucurb. Laburni (Prns.) , omnium princeps, Valsas ob peri- thecia in orbem disposita mediasque pycnides sepe admodum imitatur, interna autem fabrica minime recedit a. Cucurb. elongata. Guzv.. et affinibus quarum fructus liras, greges densos, aut ezespites sparsos struere solent. Ex altera parte, ad conceptaculorum parietes crassos el stroma quandoque incrassatum si respicitur, Cucurbitariarum analogia cum JNectriis sincerio- ribus manifesta patet. Inde fit ut tres Pyrenomycetum ordines, Valsei scilicet, Nectriei et Spheriei proprie dieti, Cucurbitariis mediis connectantur. Cucurbitaria macrospora (Maz.) Crs. et Nor. propter conidia a Lypo solito aberrat. SPILERIEI. 315 Genuino. 1. Cucunprrama. Lanunwr. SpriugRA. Lanunss a Prnsooxro, Observ. Mycol. parte I, p. 68, n. 125; Syn. Fungor. p. 5o. n. 99. — Frussio, Scleromyc. Suecic , fasc. T (1819), n. 34;Syst. Myc.t. V, p. 413, n. 205; Summ. Veget, Scand. p. 390, n. 66. Ü — Move. et NzsrL. Stirp. Vog.- hen. fasc. IX (1826), n. 873. — Mazzmo, PI. erypl. Gallie , ed. alt. fasc. I (1836), n. ^o. — Tur. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XXXI (1851), p. A ]2-h7^ , nec non in Ann. Sc. nat. ser, rni, t. XV, p. 377 et 380, et ser. iv, t. VE (1856), p. 319. — BRossuaxwio in. Bangxuonsrit Herb. Mycol. ed. alt. fasc. T (1855), n. 4o. — Frid. Cunnzv in Comment, Soc. Linn. Londin. t. XXII, parte nur (1858), p- 282, n. 186, tab. xu, fig. 79. — Brnk. Outl. of Drit. Fung. p. 296, n. 66 (inter erumpentes cespilosas). CucunptTARiA Lanunyr Cesyrto ot Novanisto in Actis Soc. Cryptog. Itale , fasc, IV (1863), p. 914. Foxeinur mycelium stupam refert crassiusculam et densissimam, corticeam matricem sub epidermide herente late longeque investit, initio albidum est, sed adolescendo pedetentim nigrescit. Ex hac bysso abunde nascuntur tubercula sparsa, solitaria v. caspitosa, late sessilia el glabra quie primum albieant, obtuse conica sunl et. loculo fodiuntur unico; bene mulla autem ita subinde acerescunt aut eoaleseunt. ut. formam tuberoso-inzequalem, locellos plures inordinatos ac septis pallidis divisos, simul et eolo- rem alrum assumant. Primigenia haec conceptaeula sepius pyenideam naturam sortiun- tur! et stylosporas ovatas, minimas, albas nigrasve fundunt. Iisdem singulis postea in orbem multiplicem densumque juxtaponuntur conceplacula allera que simul stromate parenehymatoso paulatim incrassato nonnihil evehuntur; inde oriuntur cispites ampli , contracti v. longe lateque effusi, semper glaberrimi et atro-fuliginei, ex uteris stipalis- simis, inaequalibus , unius modi aut multiplicis generis, et quorum perfectiores seu eras- siores formam globosam ac vix papillatam. obtinent, minuteque Lubereulosi ex omni parte evadunt. In eodem cespite una Írequenter occurrunt pyenides permulte et sin- cera perithecia; hzecce prioribus exteriora plerumque sedent, sed oculo inermi wgre dis- criminantur. Dantur etiam ewspites alii ex solis pyenidibus exstrueti, alii contra e peritheciis tantum. Sryrosronz eadem intra penetralia mirum in modum variant, aut sibi constant; alie albe sunt, alie saturate nigrescunt. Qua, inter albas , in pyenidiis primogenilis et centralibus oriuntur eaque opplent, ovato-eylindricz, utrinque obtusis- sime, uniloculares, plasmate pranoso farte, 0"",005-01 longi et 0"",0035-005 crasse, reperiuntur; quae contra stylosporis fucatis sepe consociantur mapis ingqua- les, sepe crassiores, ovalc v. ovato-oblong:, simplices aut varie partite deprehendun- tur. Stylospor:e atre item. modo. minimae. sunt, angusle ovale, ulrinque nonnihil inerassate,, et continum vel obsolete biloeulate; modo contra maxima sed inler se ' Minorem congruentiam profecto respeximus quum hebdom. Acad. Sc. parisiensis, tomo XXXII , pag. 472a-Ai74 eosdem fruclus pro cylisporeis olim habuimus, in Actis — (anno MDCCCLI). 316 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. magis inzequales, scilicel o0"",02-03 longi et 0",007-01 crassa, late ovato, utrinque obtuse et seplis rcv transversis simul et nonnullis contrariis in plurimos loeulos di- visae. Stylospore minores utriusque coloris in conceptaeulis peculiaribus utplurimum segregantur; nec secus de majoribus dicendum, ita ul pyenidum genus saltem quadru- plex fiat; stylosporee aulem crassiores et fucalce alias minores, albas vel nigrescentes, frequenter admitlunt; contra maxime e stylosporis albis ceteras respuunt. Tugcx cylin- dricae , obtusissime et 0"",013-016 crasse, 0"",1 in longitudinem excedere queunt, membrana primitus crassissima struuntur el sporas vim monostichas singuli fovent; paraphyses prelongze abundantissime inlerseruntur. Sponz ovato-oblongs, atro-fuligi- nez et multiloeulares, stylosporas majores admodum imitantur pariterque crassitudine variant; inter majores sunt que o?".o/| hine et 0"?,015 illinc nanciscuntur; sim- pliees prae reliquis videntur, septa tria transversa et pauca contraria si ostenderint; omnes plasmate granoso-oleoso el pallido replentur nec aliter atque stylosporwe ipsee progerminant. Frequens viget totum fere per annum in ramis emortuis Cytisi Laburni L. Sexcenties nobis occurrit in hortis agri Lutetiani et Versaliensis, nec semel in. Alpibus Delphinatus (Grande Chartreuse, N. D. du Laus cmt.) Auctore G. Nyrawpno, minime sibi dissimilis est in cortice Sorbi aucuparie L. Finnorum. (Cfr. Floram Ratisbonensem ad ann. vertentem MDCCCLXIII.) Semina omnia, cujuslibet sint generis, et in primis tum stylospore minores, tum ille qui nondum absolutam consecul:e sunt maturitatem, valde turgescunt cum germinant, et structuram abundantius loculosam obtinent. Locelli singuli sicut tot embryones discreti, germen edunt privatum ; extremi unius- cujusque seminis mediis praxcociores videntur. Germen exiliter lineare ex endosporio exserto et protracto suam de more trahit originem, episporio duntaxat perforato; solito crassius et. deforme e stylosporis albis, minoribus, quandoque exit. Multifaria seminum natura Frid. Cunnziuw vix fugerat, licet de varia eorumdem genesi ille taceat. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXVII.) 1. Sori quatuor Cucurbitarie Laburni (Prns.) , vecentissime nali, super pulvillum e mycelio stupeo palli- doque singulatim evehuntur; pycnidem mediam primogenitam ambiunt pycnidum aliarum aut peritheciorum rudimenta. Sori istius modi sub matricis epidermide nondum lacera integri latent. 2. Pycnides du: etiam recentes et arte nudale; utraque futuri sori centrum quidem indicat, sed con- ceptacula socia nondum apparuerunt. 3 et A. Sori wtate provecliores mycelio byssino adhuc imponuntur, amoto item omni velamine alieno; pyenides centrales, vulgo leucospermo, pallide sunt et leves; circumposite autem colore atro et habitu rugoso-aspero discriminantur. 5. Cospes adultus hospitis epidermide lacera quasi caliculo excipitur; pyenides mediw colorem dilutio- rem retinuerunt, quare a pyenidiis melanospermis et peritheciis cireumsedentibus facile distinguuntur. 6. Pycnis leucosperma, novella et solitaria, a vertice secta proponitur, paucis duntaxat stylosporis antea dimissis, parieleque uterino quapropter adhuc crassissimo. SPILAERIEI. 2917 7. Mera, etate provectior, stylosporas exigit et pyenidiis atris hinc et illinc incumbentibus slipatur; utrum- que conceptaculorum genus pariter dimidiatur. 8. Sorus ejusdem indolis ac procedens, solis item constat pyenidibus, at cirros albos et nigros simul edit. 9. Sorus alius congener, pari modo prosectus monstratur; e pycnidibus mediis, pallidis el maximis, alia cirrifera, alia subeffeta datur; pyenides melanosporie et inoqualis crassitudinis nec non byssus stupea utrin- que accedunt. 10. In stromate peculiariter incrassato pyenides dui, olim leucospora, nunc effet et collapse, alte demit- tuntur; alie. etiam vix emergunt qua: autem lurgent et atro semine penitus replentur; denique perithecia quinque exserta et matura tuberculo insident; partes omnes :&quo modo dimidiantur. 11. Pycnidis leucosperma et centralis pl, alius melanospore pn, alterius pm, stylosporis structura, cras- situdine coloreque diversissimis fet, nec non uleri novissime nali n, portiuncule tenuissime e sectione transversa, mycelii fibris m, m intertextis. Stylospore in priori ptaculo alie aliis imil il v gignuntur; semina in melanosporo forma et crassitudine item ab invicem parum discedunt; longe autem aliter de tertio pm accidit, quippe spore in eo nala: mire variant. 12. Portiunculee que avulsee sunt a. pariete fertili pyenidis leucosporee pl supra descript& ; una cum mierostylosporis liberis accedentibus maxime et similiter amplificatze traduntur. 15. Nonnulle ex his mierostylosporis albis quie postquam in aqua pura sat: sunt, in varias creverunt formas et progerminare coeperunt. 1^. Alie quarum germina legitima sub assueta specie jam protraliuntur. 15 et 16. Satas vides microslylosporas atras quae ex pyenidio pn, figura undecima expresso, prodierant; ali; nativam retinuerunt crassitudinem, ali: contra increverunt, imo biloculares aut quidem didymze evase- runt et solita protruserunt germina. 17. Seorsim effinguntur slylospore digniores, quales in pycnide pm figure undecim. generatas. vidi- mus. 18 et 19. Quaedam ex iisdem macrostylosporis progerminant; priusquam fila exserant, crassiores fiunt; germinibus tandem protrusis, locelli singuli magis ace magis turgescunl et ab invicem secedere videntur. Ubi germina adoleverunt, in articulos septis dividuntur. 20. Frustum tenuissimum ex perithecio maturo a vertice dissecto; theca longe eylindricze et paraphyses inlersitee ad ostium o capsellie simul tendunt. 21. Endosporw perfecte seorsim delineantur; proter crassitudinem paulo majorem quam nanciscuntur, osporas atras el multiloculatas de quibus supra agitur, omnino imitantur. Plurime accedunt qui in variis germinalionis momentis conspiciuntur; germina seniora, jam undique articulata, in ramos innumeros discesserunt; utriculi autem quibus coalitis endospor constant, magis ac magis globosi et pallidiores fiunt. Endosporas duas etiam vides qua pallide sunt et solito magis simplices, quare profecto absolutam nondum nact:e sunt maturitatem, licet tamen in germina consueto modo abeant. Fig. 3-10 nativas rerum demensiones decuplo majores factas exprimunt, fig. 13-21 naturam vices circa ccccux amplificatam ; reliquae etiam plus minus auctee sunt; cuncti juxta fungos vivos laburnicolas, novembri et decembri MDCCCL, Parisiis delineatze sunt. 2. QucunBITARIA ELONGATA. SpuntA ELONGATA Fmiesio, Obs. Myc. t. Ll, p. 175, n. 230 (sede autem perperam dicta «in ramis fagineis»): Selerom. Suecie , fasc. I (1819). n. 33 (in cortice llobinie) ; Syst. Mycol. t. ll, p. ^22, n. 330. — Move. et NrsrL. Stirp. Vog.-Ihen. fasc. IX (1826) ,n. 875. — Mazrnio, Pl. Crypt. Gall. ed. alt. fasc. VI (1838), n. 964 (in. Pseudacacia). — DrnxkL so, Outl. of Brit. Fung. p. 397. n. 71 (inter erumpentes obturatas). CucunpiTAniA ELONGATA CngviLUO, Fl. Crypt. Scoti, t. IV. (1826), tab. cxcv, optima. — Basgvn.. Herb. 28 iH. 218 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Mycol. ed. alt. fasc. VII (1858), n. 727. — Crsarro et Noran. in Actis Soc. Cryptog. Itale , fasc. IV. (1803), p. 215. Typus quem nunc allingimus intelligi potest quasi praecedens Cucurbitaria: Laburni (Prns.) aut. preter morem effusa, aut in liras prelongas angustasve protraela ; habitu ideo ab ea praesertim diseriminatur, namque super eceteris notis simillimum se habet. Pyoxroes. vulgo in longas series conslipatze, globosa et a latere compress; in stupa fuliginea faeta , eortiei nutritio nigrescenti instrata, demerguntur, ruptaque epidermide verlicem obtusum et minute papillatum, nudatum exserunt. Vivie adultieque cum disse- cantur, ex integro farte et quasi solidee apparent; omnibus pulpa est orbieulo albido, e slerigmatibus brevissimis et dense stipatis, definita, aliis autem. atro-fuliginea, aliis multo pallidior, subdecolor aut variegata ; priores e maeroslylosporis solis referciuntur; inter reliquas plurimo contra nonnisi mieroslylosporas genuerunl; pauciores autem stylosporarum utriusque generis simul capaces facte sunt. MacnosrYLospon ovale vel ovato-oblonga, utrinque obtusissima, o"",013-016 in longitudinem el o"", 505-008 in crassitudinem cireiter zquanl, septis tribus, rarius quinque, lransversis, prater- eaque nonnullis contrariis dividuntur, et colore atro-fuligineo mature infieiuntur. Micnosryroseong de more pallidze, saltem quando seorsim spectantur, lineari-ovata el continu sunl, neque o"",0064 longitudine et. 0"?,002 crassitudine excedere solent. Prnrruscrs vulgo areas longe lateque patentes conferüssima occupant, omnem eulieulam alienam exeutiunt, maturaque superne deplanata et exigue papillata, a latere autem. varie compressa deprehenduntur; nucleus diu albidus maturo tempore variegatur. Asci lineari-eylindriei sporas octonas et monostichas singuli fovent, qu licet ali; ab aliis magnitudine multum abludant, sepius tamen hine atque hine duplo fere maerostylosporis majores sunt et in parles duas zequales septo medio eoangustate dividuntur; pars autem utraque disseprmenta n-ni transversa el, pauca longitrorsum directa deinde admittit et multiloeulata efficitur. Fungillus qualis supra adumbratur, minime rarus provenit , eirca Parisios, autumno hieme- que, in ramis llobinie. Pseudacacie V. proxime. demortuis; nec alium se. habere nobis vide- batur in. Cytiso sessilifolio L. apud Vapincenses, ostate decedente a. MDCCCLXII. Cuticulam Pseudacacie. adhue integram caute si amoveris ut prima reveles fungilli rudimenta, tunc conspicies tomentum densum, coloris cinerei ad fuligineum vergentis, cui permulta insperguntur cor- puseula globosa et maxime inequalia; haeece propter reliquam epidermidis particulam, in vertice s:e- pissime albicant; crassiora pyenides sunt, quz deinceps brevi adolebunt; e minoribus contra quedam; dato tempore, in peritheeia mutabuntur. Stylosporz exclusa» matricem non secus fedant atque Diplodie sincerrima. Cucurbitaria acervata Cs. et Nov. in. Comment. Soc. Crypt. Itale, fasc. IV, p. 214, eujus specimina in Coronille. Emeri L. cortice nata, olim a benevolo Norantsro accepimus, ad. proecedentis typi similitu- dinem adeo accedit ut egre perspiciamus quomodo tuto diseriminetur. Spheria acervata. Fn. (Syst. Myc. SPILERIEI 319 t. 1524 D Malor. Plices- 1 : 7 m ! i dici p.416, n. 214). Malorum: cortices inhabitare et peritheciis tandem collapsis uti dicitur, qua- propter a fungo Notarisiano homonymo diversa videtur. Ecibure ; ! ue : AE e S eoa c1 wcedenti Cucurbit. elongate Gnav. proxima etiam necessitudine devineitur Cucurbitaria Spartiti Ngssio (sub Sphe: ia)! cujus lamen pyenides in. acervulos gregalim sparsos plemeque coalescere, perithecia aulem minora et discreta consistere solent. P ; melerea illius. maerostylospora formam ovato- vel cylin- drico-oblongam, utrinque obtusissimam et 3 : t wquo modo bipartitam usurpant, quare semina Diplodris veris solennia omnino mentiuntur; hinc 0"",019-022 et quod excedit, illinc o"",0065 - 01 iequant, sterigmatibus brevissimis primum innituntur, exclusaque matricem pulvere atro inquinant. Endosporae macrostylosporis nonnihil crassiores sunt et prout. Cucurbitarias digniores decet, simul nigro-faliginez , dimidiato-coangustatze et multiloculares. Hic etiam non immerito locum obtinet Spheria. Lise. Noramisio in. Actis Acad. Sc. Taurinensis, ser. alt. t. VII (1 8^5), p. ^, icone ui, fungus berberidicola in monte Cenisio primum repertus. Etenim fructus minimos, atros, erostres et rugosos in longas et anguslissimas series, hospitis epidermide vi- mata tandem revelatas, denso ordine instruere solet, pretereaque ad. Cucurbitarias. Grevillianas notis bene multis, ex interna ductis fabrica , Crsario. et Noranisio jam docentibus?, accedit. Thee ample, subsessiles et. distiche ostospor:e paraphysibus stipantur; spore ovato-oblongze vel fusiformes, sepe curvule, utrinque obtuse, septo medio bipartitze, leves et muticze, 0"",032-04 longitudine et o0"",013 crassitudine wquant, matureque colorem dilute fuscum. induunt; tenue autem episporium solum fucatur, farticulum vestit solidum, mucosum, achroum, mire homogenum et limpidum, semineque caute attrito frustulatim secedit. Conspicuis his endosporis fungillus Notarisianus facillime dignoscitur. À magistro Taurinensi prolaudato specimina Cenisia ? perfecta olim accepimus; Vallesiana, Vincentio Crsami obvia, vidimus in Banrxnonsra Herbario Mycologico, ed. principis fasc. XIX (1854), n. 1846. Super his pauca verba fecit idem Crsarivs in Hedwigim 1. V, n. 7 (1854), p. 34. B . Cuc URBITARIA Danbrnipis. Sriugkia DknsEnipis Pensooxio, Disp. meth. Fung. (1797). p. 3. in fine; Syn. meth. Fung. p. 52, n. 98. — Nersio, Syst. Fung. p. 298, tab. xii, fig. 32/1 (pessime adumbrationis, nec fidi coloris). — Frigsio, tum in suis Scleromyc. Suecie , fasc. I (1819). n. 35, tum in Syst. Myc. t. M. p. A15. n. 211, sed duntaxat pro parle in utroque loco, quippe suecus magister pro uno eodemque fungo imprudenter sumpsit el sinceram Spheriam. Derberidis Prns. et. Nectriam. sociam. (Spheriam. Lemyi Mazgrio, PI. crypt. Galle, ed. alt. fasc. 1 [1836], n. 39; Nectriam Lamyi Noranisio in suis Splieriaceis Italicis, cent. I. fasc. 1 [1863]. p. 13, tab. v, fig. ix). — Mazzrio, Herb. modo cit. ed. alt. fase. I, n. 4i. — Brenkruzo, Outl. of rit. Fung. p. 396. n. 65. ! Srirgiia nuro-rusca. Frazsio, Obs. Mycol. t. 1 (1815), p. 176, n. 231. tab. wv, fig. 3. a-d. ! Hie dieimus de Splheria Spartiti. Neesio in. Scunipvi et K NzsrLERO in suis Stirp. Vog.-Rhen. fasc. VII (1820), n. 664. — Fiursio, Scler. Suecie , fasc. VII (1822). n. 93^; Syst. Myc. t. 1I, p. ^i2^, n. 233 (inter confluentes). — Brn- xELEO, Oull. of Brit. Fung. p. 397, n. 72 (inter erum- pentes obturatas , post. Sph. elongatam Fn.). — Gibberidea Spartii Waseyu. Herb. Mycol. ed. alt. fase. VIII (1858), n. 726. — Cucurbitaria. Spartii. Cxsxrio. et. Noruusio. in Comment. Soc. Cruptog. Ile, fasc. IV (1863). p. 21. Funp. Germ. exs. n. 178. auctoribus. Mouc. et Caute atlendas ne cum bene mullis cjus sociis genisteco- lam hane Cucurbitariam imprudenter commutes. * Videsis Acta Soc. Crypt. Itale , fasc. 1V (1863), p. 215, ubi enim fungillus de quo loquimur Cucurbitariis annume- ratur. * Eadem ad Splueriam equilinearem Scuvisyrzn (in sua Syn. ung. Carol. sup. p. 38, n. 116, et Syn. Fung. Am. "al clar. Movraxivs, teste Noranisio in Mycotheca Mazeriana. bor. inedie , p. 198, n. 1293) ducenda wstimav 28. 230 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. nobiscum olim benevole communieata. CucUnBITARIA RUFO-FUSCA NoTARIsIO in suopte Herb. juxta specim. t. IE, tab. rxxxiv, figuris praeter analyticas CucvnnrrAnrA Bennznipis GnviLLio , post Gnarux , Fl. crypt. Scotie , 1 non fidas, splendidis. — Crssrto et Noran. in Aet. Soc. Crypt. Ttalec, fasc. IV, p. $13. GinngnipgA Brnnenrprs Bangxu. Herb. Myc. ed. alt. fase. VII (1 858), n. 653. Fuserur perithecia obovato-globosa et rugoso- tuberculosa fructus atros Cucurli- trie Laburni eemulantur; similiter obtusissima sunl et omni fere papillee vestigio de- stituuntur, sed in ecwspites minores, laxiores et magis exstantes consociantur. Quod ad fabricam internam spectat, Cueurbitarie Rhamni (Nerio), quam modo paucis attingere nobis in animo est, se propiores forsan ostendunt; super ascis el paraphysibus minime differre primum videntur; spore late ovato-oblonge o"",023-026 in longitudinem et o"? o1 in crassitudinem nanciscuntur, atro-fusc:& maturescendo evadunt et in partes duas :equales eoangustalie dividuntur; pars autem utraque subinde dissepimenta im iransversa, paucioraque longitrorsum directa admittit el. quapropter fit multiloculata. Proter perithecia passim occurrunt conceptacula multo minora el. magis globosa quo- rum in penetralibus nil nisi microstylosporas spermatiomorphas reperies, neque mira- beris eur haee corpuscula forma, exiguilate el eolore ea prorsus exprimant qua apud Spheriam obducentem Fn. generari noverimus. ( Videas infra.) Provenit in ramis aridis Berberidis vulgaris L. et modo cortici, sub epidermide resoluta, modo ligno ipsi nudato insidet. Non admodum infrequens est. in hortis agri Parisiensis et Versaliensis. Etsi Spherie Berberidis. Pens. iconem analyticam promere non nobis licebat, eandem hie prorsus omittendam neuliquam arbitrati sumus; etenim hine typum sislit vulgarem et nolissimum , omnique rei mycologicee viro studioso sine negotio presto est, illinc Sphere instar obducentis Fn. indubium praebet exemplum duplicis conceplaculorum generis. Spheria rufo-fusca Fn. ( Obs. Myc. loco supra cit.) qualem saltim ex herbario Notarisiano excerptam accepimus, a typo precedenti non diserepare videtur nisi peritheeiis arctius coalilis et sublevibus , nec non sporis aterrimis et quasi opacis; attamen pro specie diversa habetur Crsarro et Noranisro in. Actis Soc. Cryptog. lile, fasc. IV, p. 213. A Cucurbitaria. Berberidis (Pxns.) super affinitate non. longe recedit Splheria Rhamni Nzzsio (Syst. der Pile, p. 299, n. 2^, tab. xut, fig. 326 [mala]) quie apud. nos (v. gr. in nemoribus agri Versaliensis ) minime rara nascitur in ligno nudo corticeve interiori Frangule demortus. Perithecia ejus globoso-de- pressa, umbilicata, erostria , imo vix papillata, poro minimo el integro tandem pervia , atra, glaberrima, dura, rugosa nec nisi rarissime, prater Frizsit verba! sulcis et rugis in orbes signata, ipsi matriei nuda sedent el in cmspiles varios seu liras interruptas conferuntur, licet sibi invicem non coalescant. Theca inter paraphyses seipsis protractiores consitze, cylindricze , deorsum attenuata et monostiche octospora, ex membrana crassa fabricantur, longitudineque 0"",16 circiter obtinent, sed crassitudine decuplo mi- nores sunt. Spore structura coloreque speciem seminum majorum Spherie Berberidis rns. referunt. at nonnihil erassiores fiunt et in partes duas inzquales dividuntur. Pyenides cujuscunque generis * Qujus conferas. Syst. Mycol. t. V, p. A17, n. 210. in Rüpzsnonsma Fungis Europ. exsicc. fasc. IV. (1861), Fungillus de quo agitur, adest, sub Cucurbitarie signo, n. 339. SPHJERIET. 321 I nondum reperimus. Spermatia. viderint. Cesarivs. et, Noranisius. (Cfr. Acta. Soc. Crypt. Itale, fasc. 1V [1863], p. 215.) Cucurbilarias Grevillianas habitu verrucoso prorsus imitatur Splheria moriformis , vulgaris, "Topz (in suis l'unpis Meckl. se'. fasc. alt. p. 22, n. 19 a, tab. xi, fig. 90)! que Bertie, generis Notarisiani, prototypus faeta est?; iisdem vero nuclei indole dispar est. Modoni Cavilleque Veraaliorum, ramos alneos, salicinos et populneos aridos, decorticatos, hiberno tempore frequens habitat; perithecia spar- gil gregaria, discreta, obovata, obtusissima, imo subtruncata, undique rugato-verrucosa, aterrima, glabra et ex parietibus crassissimis facta. Quorum autem meditullium seorsim spectatum. vulgo albi- dum deprehenditur. Spore octonv in singulis ascis, mox destructis, ut recte monet cl. Fnirs (S. Veget. Scand. p. 395, n. 1), formam lanceolatam, utrinque tamen vix acutam, curvulamque usurpant, conti- nuz, pallidz et mutici sunt, longitudineque o"",0/-05 , crassitudine vero 0"",0065 circiter iequant. In aqua eas si severis, brevi nonnihil lurgescunt, septum medium ac postea hinc et inde dissepimen- tum alterum duove assumunt, simulque ex alterutro apice aut ex ventre germen filiforme simplex ac eito artieulatum protrudunt. Quandoque etiam accidit. ut spora medium versus pedetentim angustata , in parles duas tandem scindatur qua puncto angusto diu cohzreant, sed ab. invicem magis ace magis subinde paulatim discedant, donec, ni fallimur, omnino dissocientur. Simile quid, sed multo frequen- lius, observavimus in seminibus germinantibus Septorie Ulmi Fn. (Elench. Fung. t. V, p. 11 8). Mentionem facere veremur microstylosporarum quas in nonnullis conceptaculis aliquando reperisse nobis videmur; corpuscula illa exiliter breviterque linearia, curvula, fere achroa et spermatiomorpha nobis semper rariora oceurrerunt quam ut de vera eorum natura quid certi tenere valuerimus. Spleria moriformis Topm citatur inter fungos Juxeuuuvio in montibus Javi insule olim obvios, ideoque, nisi de typo error irrepserit, regiones diversissimas et immensis spatiis dissitas simul habitat. (Cfr. auc- toris laud. Prem. in Fl. Crypt. Jave, p. 17.) In. Bertiarum. numero, nec sine jure propter nuclei sui albi naturam, Spheria. Bombarda. Barscn. habetur; ejus tamen perithecia semper levia et endosporw sepe continue videntur. (Cfr. Comment. Soc. Crypt. Ital, fase. 1V, p. 295, et Acta Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 317, n. 245, tab. wir, fig. 29.) Species recedens. A . CucunnrrARIA. MACROSPORA. * Fungus conidifer : Conyykuw wacnosponuu Bank. in Swrrmu Engl. FL t. V, parte all. (1836), p. 355. — C. E. Bnoowr, in Rapexu. Fung. Europ. exs. fasc. I (1859), n. 75. SponipEsuiuM vEnuiFORE lurss, in Fneskvir Beitr. zur Mykol. fasc. 1E (1852), p. 51, tab. vr. fig. 56-58. * De fungilli Todeani forma normali et vulgatiori dieere — vero substantiz cerec seu unguini ceti Topzvs (loco cil.) volumus, quam seilicet videre est in. Move. et, NzerLEni iequiparat, inde miramur quod ex eodem pedetentim mu. Stirpib. Vog.-hen. fase. IV (1813), n. 38»; Frussu Scler. lato oriri ;stimaverit non modo «telam araneosam» Horr- Suecie, fasc. IV (1820). n. 125, et. Rapzvnonsrir. [erb. MANNI, sed etiam elapetium nobile» Datschianum. Mycol. ed. alt. fasc. VII (1858), n. 637. Aseum ejus ?* Cfr. Pantaonis. Ephem. Dot. talem, t. Y (1845), gravidum et sporas liberas adumbravit Cunngis in. Actis p. 334, et Comment. Soc. Cryptog. Ttale , fasc. IV (1863), Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 317, n. 246, tab. Lvir, p. 224. fig. 3o. Nucleum seminiferum vivum pulti alba, arefactam ND I [I] SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ** l'ungus ascophorus : SpugniA rAcnospona. Mazzmio in Ann. Sc. nat, ser. ut. t. X (1858), p. 350, el in suis Pl. Crypt. Gall. ed. alt. fase. XXXVI (1851), n. 1756. — Minime autem Spleeria macrospora Noranisi in Comment. Acad. Sc. Towrin. ser. alt. t. VIT (1855), p. 7, que Spluerie herbarum. Fn. affinis dicitur, nuneque inter Pleosporas (in Actis Soc. Cryptog. It. fasc. IV, p. 218) ab ipso inventore recensetur. Massanta gpipuera Basssio , apud Fnzsexivx , Beitr. z. Mykol. fasc. II modo citato, p. 61, tab. vir, fig. 35-40. MazosnauwA oLicosponvx. Bnk. et Dn. tum in Am. and Mag. of nat. History, ser. i, t. IE (1859). p. 375, n. 895, tab. xr, fig. 38 (sporas et ascum disporum exprimente), tum in Denk. Outl. of Brit. Fungology, p. 391. CucURbITARIA MACROSPORA ÜnsaTio et NovAnisio in. Comment. Soc. Cryptog. Ttale , fasc. IV (1863), p. 215. ** Fungus integer : MazANcoxis aacnospona Tur. in Actis hebdom. Acad. Sc. par. t. XLI (1856), p. 703, el eodem anno in Amm. Sc. nat. ser. 1v, t. V, p. 110, deseriptiuneula accedente. SpirgnIA MAGROSPORA Cunnxro in. Quart. Journ. of microsc. Sc. t. VII (1859). p. 333, lab. xr, fig. 19. Durutcr modo fertilis est fungillus. Primarius modus ill. Denkengo sistit. Coryneum macrosporum et conidiis dignoscitur maximis, longe lanceolatis, arcuatis, transversim et inique multiparlitis , e membrana crassa et fusco-atra factis, in utroque autem apice decoloribus, o"",013-016 in medio crassis, longitudine vero o"",16 frequenter exce- dentibus et fulcro exili, simpliei brevissimoque singulis primum innixis. Coxipi4 haec e stromalibus gregariis, crassis, nigris, forma variis, pulvinatis scilicet aut. tuberculi- formibus, inordinate aggregalis vel cirematis, cortieique matricis, sub epidermide dit- fracla imposilis, undique nuda nascuntur, et quasi pulvis ater hospitem soluta inquinant. Eadem si severis, aut natura disseminala si inspexeris, germina ramosa e plurimis orta videbis. Postquam perierunt conidia, aut obsolescere ceperunt, perithecia globosa, brevissime papillata, atra glabraque, e stromatibus in ezspites nudos prodeunt et. ses- silia perficiuntur. "Tusc late eylindricze, obtusissime et subsessiles, amplas demen- siones in omni parte adipiscuntur, e membrana crassa fabricantur et. paraphysibus longis stipantur. Sron octonz et vix monostichze in singulis. ascis, ovato-oblonge, utrinque obtusissimze reetzeque, colorem saturate fuscum, conidiorum instar, mature ducunt, oleo pallido referciuntur et in loculos tumidos seu articulos m-iv singulee. divi- duntur. Brumali tempore nascitur in ramis fagineis demortuis nec circa Parisios frequens est, etsi non semel Modoni Versaliorum nobis occurrit; abundat contra Fontebellaqueo et in. fagetis grandzvis sylvie Gompendiensis, presertim ad Petrifontem. Cucurbitaria macrospora (Maz.) cujus mentio jam supra faeta est (p. 1/49 et 143) a ceteris sui or- dinis recedit propter conidia quibus donatur. Pronascitur sepius in ambitu Asterosporii Hoffmanni Kzs. et quidem ex illo crescere videtur, perinde ac si vere parasitaretur. Stroma recens natum, prius quam conidia proferat, niveum est et specie tomentellum. Fungillum mere conidiophorum quandoque in fissuris ligni faginei nudati obrepere, nec in stroma conspicuum tunc increscere, licet conidiis obruatur. Modoni comperimus, februario currente a. MDCCCLIX. SPIHLERIET [s^ [Uo I EXPLICATIO. ICONUM. (Tab. XXVI, fig. 6-11.) 6. In cortice fagineo arido, sub epidermide lacera (Maz.) supra. descripta»; alii mere conidiophori alieno velamine arctius leguntur; alii conidiis inquinantur simulque perithecia adhuc clausa monstrant; alii denique, in medio suffulero jacentes, e solis conceptaculis ascophoris, plerisque late hiantibus, struuntur. 7. Stromata duntaxat conidiophora a summo dimidiata proponuntur. 8. Stroma alterum pariter dissectum, hinc conidia phorum. , Sori plurimi sparguntur Cucurbitarie macrosporce abunde profert, illinc conceplaculum genuil asco- 9. Perithecia plurima wquo modo dimidiata exhibentur ; pleraque conidiis acervatis obruuntur. 10. Particula tenuissima e stromate bifariam fertili el a vertice dissecto deprompta, ita ut simul in con- spectum veniant et conidiorum origo et nuclei sporophori structura. 11. Conidia seorsim dantur qua germina prompserunt; hocce e cellulis conidiorum extremis primum nascuntur, septis paulatim dividuntur, ultro citroque in br: tur, superiore qu: continuo protrahitur semper pallidiore. ü 12. Endospore du» nondum mature, pallidae et continua; plasma. oleosum quod fovent speciem pro earumdem :late mire mutat; endospore dua ali; habitu diversie seorsim paulo infra delineantur. 13 et 14. Endosporo perfectae quadriloculat:. facte, germina longa in aqua ediderunt, mycelii novi primordia. achia discedunt, moxque in inferiore parte fucan- Fig. 11-14 nativam rerum demensionem circiter viees cocuxsx amplificatam monstrant; eaterie multo minus augentur; omnes juxta fungos vivos nobis Modoni, medio martio MDCCCLIII, in ramis fagineis aridis obvios adumbrata sunt. II. MASSARIA '. (Tab. XXV et XXVI.) MASSARLE nostra, utpote conidiophora vel pycnidez, dicte sunt : STILDOSPOBUE HorruaxNro (1795). Prnsooxro, Frigsro aliisque inter veteres rei mycologice scriptores; ASTEROSPORIA atque PROSTHEMIA Kuszko (1817 et 1819) et abhinc permultis; SPORIDESMIA Krorzscuio (1832); STEGANOSPORIA Conpx (1839) et Boxonpzvio (1851); HENDERSONLE Moxraxio et Mazznio (1849), Bznkenao (1850), posteaque CunnEro (1858); MYXOCYCLI Wess; et. FngsExio (1852); COMATELL/E Rangxuonsrio (1855); SEPTORLE Brnksgugo (1861). Ascophore autem varios sistunt. SPILERIARUM typos Topzo (1791), Prnsoowro (1801), AumknTINIO el Scuwiisimzio (1805), Frugsio et discipulis; SPLANCHNONEMATA Conpa (1829), SACCOTHECIA forsan Frigsio (1834); MASSARIAS Noramsio: (1845), Rizssio, FnesENIO (1852), Crsamo aliisque neotericis, nec non quum. MASSARIAS, tum etiam HERCOSPORAS Frigsio in. sua. Summa Vegetab. Scandinavice (1849). Mycetivw, quatenus byssinum, sepius parcum est et igre conspicuum; inter- dum matrici maculatze innascitur. CoNCEPTACULA duplicis generis promiscue vigent * Massaría apud Novanisivw dicitur in honorem b. Mas- colas olim notas fecit. (Cfr. Panteonis Giornale. Botanico san, medicine doctoris, qui plantas vallis Sondriensis in- Ttaliano , an. V, t. E [1844], p. 333.) 324 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. aut segregantur, nudispora etl pyenidea alia, ascophora altera. Pvovinzs modo ef- fusi» pulvinulos aul discos latos et valde depressos referunt, molem fructiferam in utero fugaci oppleto zegre coercent, nudalzeque areas conidiophoras mentiuntur; modo contra firmiores, globosz vel disciformes, vix papillatze, discrete aut. coa- lescentes, poro minimo latiorive dehiseunt et. perithecia extrinsecus zemulantur; ali;e rariores spermogonia unilocularia, depressa et microsperma, Aglaosporis Val- seorum solennia, mentiuntur. SrvLospons multiformes; majores seu digniores ovalie. vel ovato-oblongw, imo quasi lineares, simplices, didymie vel multi-arti- culatze, nude vel muco involutie, sterigmatibus simplicibus, brevissimis aut lon- gioribus et filiformibus, nunc solitarie acrogenz , nune in capituli modum sociale, tuneque discrete vel partim coalite, primum innituntur; mature jam inter uteri parietes. nigrescunt , rarius candid: excluduntur et in aere subinde fucantur. Prz- nimiigcia globoso-depressa vel discoidea, matrici imposita aut immersa , ab invicem libera vel passim coalita, obtusissima, breviter papillata aut subrostellata, tum poro angustissimo evacuantur, tum circumscinduntur et supremam suam paginam cum uteri contentis integram dimittunt. Nucleus solidus ex albo demum varie- gatus fil. PAnapuYszs copiosissimze, longe et exiliter filiformes, simplices, ex imis conceptaculi parietibus una cum thecis intersitis assurgunt el muco achroo immer- guntur. Tuzcx amplissime, obovato-lineares et octospor:, e membrana crassis- sima s(ruuntur. Spon ovat:e v. ovato-oblong:e, octone, monostlichae aut. confuse distichee, mucum hyalinum induunt, in episporio contra spisse fucantur, et- modo in articulos seu loculos plurimos transversos, aequales aut saltem symmetrice dis- tributos, modo in partes duas impares et anisomeras, majori ad. thecce verlicem semper conversa , dividuntur, quapropter ipsi isomerc vel animoserze dici queunt. Massanrg gregatim et denso laxiorive ordine corticibus aridis insperguntur, ept- dermide cui plereque adherent semper velantur, atque eandem attenuatam non modo poris innumeris et minimis forant, sed etiam stilosporis sporisve exclusis faidant. Cum plerisque recentiorum, post NoranisiuM, Massarias dicimus fungillos nostrates meri- lissime congreges , qui scilicet tum habitu, tum interna fabrica, alii eum aliis mire congruunt, et permultis notis reliquos inter pyrenomycetes sui ordinis facile dignoseuntur. Neminem fuge- rit pycnides iis fere omnibus impertiri, manifestamque stylosporas inter et endosporas ana- logiam sepius patere; neque erroris discrimen adisse wstimamus si pycnidum in numero habuerimus fructus stilbosporeos, ut Steganosporium. cellulosum Conpa et Asterosporium Hof- manni Kuxzeo, quippe fructus hi, licet prima fronte solita, quae dicuntur, Melanconia men- tiantur, uterum verum nihilominus tamen obtinent, nec nisi forma majori et minus definita a pyenidiis sincerioribus recedunt. SPH/ERIEI. 235 Verissimus nobis Massariarum lypus est Splueria. circumscissa Pensooxu (in sua Disp. meth. Fungorum, p. 45 Syn. Fung. p. 85, n. 166, et [conib. pictis rarior. Fung. fasc. I [1803], p. ^, lab. wu, fig. A et b, mere habitualibus), fangillus, ut videtur, sorbicola, quem nondum repe- risse valde dolemus. De vera matricis natura si erravisset Prnsoowus, tunc libenter zstima- remus eum 1n AMassariam betulicolam (M. Argum vel sipariam infra descriptas) incidisse. Saccothecii, generis l'riesiani !, lypum cornicolam vivum jampridem in sylva S. Germani, Parisiis suburbana, primum offendimus, quare cum Mazznio? et Cunngt0? minime dubitamus illud super vanis characteribus et falsis observationibus exstructum fuisse; nec obstat id sentire quin, rejecto Saccothecii nomine, JMassariarum gregem inler probatissimos retinendum arbitremur et quidem tanto minus quod compertum habuisse nobis videamur Spheriam Corni Mwres. sub Aglaosporarum signo aptius fortassis olim fore militaturam. Apud fungillos quos nunc attingimus, sinceriorum uteri, quum nudispori, tum ascophori, parietes crassitudine quidem varios, sed in fornice semper peculiari modo tenuatos et eadem in parte mox evanidos sortiuntur, quapropter Discellas Berkeleanas et Cryptosporas. coni- diophoras imitantur, inversamque nonnullarum Stigmaleurum figuram referunt, fungillorum nempe foliicolarum, ut v. gr- Sugmatece Bobertiani Fn. (Move. et NzsrL. Stirp. Vog.- Rhen. fase. XVII [1 843 |, n. 839, sub Dotlidea*), quorum sunt utriculi quasi dimidiato-calyp- irati, nec nisi in parte summa conspicui, membranacei et uigricantes. Pyenides plerzque peritheciis sparsis absque lege commiscentur; quie solitam Aglaospora- rin nostrarum indolem in hunc ordinem revocant, primis tamen fructus perfectioris rudi- mentis vulgo non superponuntur, sed in insulis mycelio innato cireumscriptis ipse etiam soli- larie nascuntur, quare ne minimum quidem dubium moveri potest quin sincerrima sint fungi ascophori membra. Massariarum analogia cum Aplaosporis merito etiam trahitur ex endospo- rarum consideratione; hx enim in utroque typo adeo congruunt, ut' Massarie nonnullie, ex. gr. M. gigaspora (Maz.), Aplaosporas dissociatas omnino referant. 1. Anisomere, endosporis scilicel ünque. bipartitis. 1. Massanra Pupura. * Fungus conidiophorus : SriLposPonA Pynrronwis Horrwaxvio, Deutschl. Flora, parte alt. (1 795). lab. xui, fig. 2, sallem ut videtur, aut forsan pro parte tantum. — Frizsio, Seleromye. Suecie , fasc. VI (1821), n. 914 (in cortice Pseudoplatani) ; Sum. Veget. Scand. p. 508. — Mazznto, Obs. Bot. et Zool. (1896), p. 20 et 21, tab. i, fig. 1; PL. Crypt. Gall. ed. 1, fasc. III (1826), n. 137 (in Acere platanoili L.). — Dvnv, Bot. Gell. t. ll, p. 883. ! Cfr. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. E (1834), p. 340 (sub ^ Videsis etiam. Stigmateam Roberliani Vn. in. Rapgxn. Splueria Corni Myrax.), et Frizsn Sum. Veg. Scand. p. 398. — Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 569; imperfec- n. xx, cum nota. tam ejus et contribulium structuram. Frugstus ipse ani- * Videas Ann. Sc. nat. ser. ii, t. XVIIL, p. 363. madverterat, (Cf. magistri hujus Syst. Myc. t. Vl, p. 578 *. fr. Acla Soc. Linn. Londin. t. XXII, parte iv (1859).— et 579.) p. 327, sub n. 329. Ha 29 226 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Sronrpzsuruw cELLULOsUM KroTz. Herb. viv. Mycol. fasc. IL (1832), n. 189 (in Aceris nec in Tilie corlice, preter auctoris enuntiata). SrkcAxosponiuM. Prnironxz et cEpLULosUx Cons, Ic. Fung. t. III (1839). p. 33, n. 1 et, tab. 1v, fig. 61 et 62. CowATELLA. Pynrronuzs Rangwi. Herb. Myc. ed. alt. fasc. II (1855), n. 148 (in cortice Pseudoplatani ). * Fungus perfectior, ascophorus : Spina Pupura. Frmzsto, Sclerom. Suecie, fasc. 1 (1819), n. 16 (in Pseudoplatani corlice); Syst. Myc. t. Il, p. A84, n. Ao1, saltem pro parte, scilicet quatenus acericola. — Minime autem Spheria Pupula , minor, Ma- armi in Ann. Sc. nat. ser. ui, t. XVIII (1852). p. 362, n. 8, quam eburneam infra, p. 239. nuncupamus. IIzncospona PupvrA Fuissto , Summ. Veget. Scand. p. 397. — AvknswALpio in. Bann. Fungis Europ. ezsiccatis , fasc. VI (1863), n. 543. — Non autem, ut videtur, Hercospora Pupula Bznkeuzo (Outl. of Brit. Fung. p. ho2) quo in Philadelpho vigere dicitur. (Cfr. Mazrni animadversiones in Annalium nostrarum loco supra cil.) Massanza 1xourvays Noranisio in PannsTomis Ephem. Bot. Itala, t. 1(1844), p. 333, exclusis synonymis pluribus, saltem Todeano ; nec obstat quod aliter supra senserimus, p. 195, ubi equidem dimidia pars synonymorum citatorum ad Massariam Pupulam (Fn.) verisimillime spectat, reliqua autem , nimirum synonyma Persooniana et Todeana, potius ad Massariam. nostram Bulliardi (infra , p. 236) trahenda videtur. — Noranisio simul et nobili viro Vinc. Cesyrro in Comment, Soc. Cryptog. Italic , fasc. IV (1863), p. 216. Massania pyxrpATA Russsro in. Fnrsevu. Beitr. 2. Mykol. p. 61, tab. vir, fig. 1-6. Ouxzs fungilli partes hypoderma vigent nec suffulerum initio maeulant. Anz coni- diophora orbiculum vel ovum describit , diametro millimelra r-ir sequat, margine lineari, continuo elevatoque definitur et pulpam aterrimam in pulvinum depressum cumulatam exeipil. Sterilis autem si aruerit, sordidi fit. coloris. Pulvinulus medius quodam peri- diolo obsoleto et fugae! seu muco densato, hospita sub epidermide, primum velatur, malurus aulem ista sola tegi videtur. Illius major pars ex muco achroo et paraphysibus longis, filiformibus et implexis constat. Coxmia sterigmale pallido, longitudine vario el sepius. brevi singula insistunt, formam obovatam, ovatam vel oblongam, semper obtusissimam, colorem vero saturate fuscum induunt, o?".93-o5 in longitudinem et o?" 916-02 in crassitudinem adipiseuntur, preetereaque loculis. plurimis, globosis, confodiuntur qui in serles vi-vr transversas, integras parlitasve, ordinantur. Seminum eorumdem tegmen exterius, fucatum, crassum est, moles interior mucosae indolis et achroa, proprii autem nuclei de more oleosi. Ingruente germinatione, molliora et cras- siora fiunt, nuclei mutati ad cere naturam accedunt et arte facili excluduntur; prima germina, filiformia, e conidii basi exire solent. Prnrrugcia laxo ordine sparguntur et diseum conidiophorum sepe contingunt; ipsa discoidem formam usurpant, millimetrum diametro circiter zequant, et in cortice nalali pro maxima parte vulgo demerguntur; eum adoleverint, marginem obtusum et crassum sublevant, simulque ila aliquando deprimuntur aut cavantur, ul vel cupulam, vel aream conidiophoram minimam et eva- cuatam mentiri videantur. Imus uteri paries solus fertilis est, supernus valde tenuatur aul quidem omnino desideratur, mole fertili tune nudata. Mucus achrous et paraphy- sium longe filiformium solita multitudo thecas stipant obovato-oblongas, o"",32 el quod excedit longas, 0"", 932-038 crassas, subsessiles et singulatim octosporas. Spon subinordinate conglobate, oblongz, rectz, rarius eurvules, utrinque obtusissime , SPILERIEI. 227 o". o/r et quod superest long, 0"",016 crassa alque saturate fusci, tepmen hyalinum et mucosum, de more pedetentim, prout senescunt, attenuatum, induunt ef in partes n iniequales septo transverso dividuntur; pars autem. dimidia superior postea trilocu- lata, inferior biloculata duntaxat evadunl Frequens nascitur in ramulis recens emortuis Aceris. Platanoidis et. P: loplatani. L.. au- tumno hiemeque; eirca Parisios, Versalias, Compendium, et in Alpibus Carthusianis Delphi- natus, tum conidiophoram , tum etiam ascophoram, multoties collegimus. Penitiori rerum omnium exploratione edocti qui argumentum attingunt, manifestaeque confidentes analogiw, non dubitamus in sententiam Fred. Cunngn jam supra (p. 1 35) citatam nunc ire, et hujusce sagacissimi scriptoris exemplo, St llul uum c (anos Conn pro legitimo Splerie socie membro ha- bere, licet. iterum fateamur nos indubias thecas inler conidia nondum reperisse. Qui tamen laudati mycologi dissertationem adierit , is sane mirabitur endosporas juniores , quz scilicet muco crassiori obvol- vantur et figuris Curreianis 90 et 21 exprimantur, incaute pro maturis el perfectioribus zstimari. Superna fructus ascophori pagina , peridio hae in parte aut prorsus deficiente aut obsoleto vel citissime pereunte, tota fit ostiolum, simulque adplicita epidermis anguste foratur et nucleo fertili exigendo viam aperit. Conidia per cuticulie hospitalis rimam item vix conspieuam excluduntur et quidquid attigerint fedant. Cum Stilbospore pyriformis descriptiuneula Hoffmanniana supra citata , Stilbospora illa etiam quadrare videtur que a priecedenti acericola. vix quidem discrepat, sed in /Esculo tamen crescere, atque sporis paulo minoribus et angustioribus uti solet, Semina istius modi attentis oculis olim rimati sumus eaque super fabrica ab endosporis nonnullis , ex. gr. endosporis Melanconeos nostrae lanciformis (sup. p. 135), non differre cognovimus. Suum enim episporium saturate fucatum , dummodo caute atterantur, partim saltem exuunt, molemque mueosam et pallidam (ipsam, ut videtur, membranula achroa ac inhzrente vestitam) nudant quz locellis plurimis confoditur; locellis autem singulis paries est continuus, tenuis et iegre solubilis, nucleusque specle totus oleosus. Hicce et capsula qua excipitur, iodeam aquam si affuderis, colore luteo inficiuntur. Id Süilhospore areas. orbiculares , nigrescentes ac. centimetrum latas occupat el vices agit fructus conidiophori in graliam. Massarice peculiaris (4M. /Esculi nobis), a proce- denti vix divers, cujus perithecia exigua nune are ipsi gemmiferw , obsoletze , nunc juxta eandem cor- tici :esculino immaculato imponuntur. Endosporw anguste obovato-oblonga , reci et spisse fuscie, in partes seu loculos quatuor subequales dividuntur et o"", 035-038 in longitudinem, ac o"", 01-013 in crassitudinem. naneiseuntur. Massariam. /sculi in hortis et ambulacris parisinis anno D. MDGCCXL jam reperiebamus. 2. Massanr Ancus. * Fungi pycnidium : HxpEnsoviA poLrcrsris Denk. et Dn. in. Ann. and Mag. of nat. History, ser. al. t. V (1850), p. 37^, n. ^15. — Frid. CunnEev in Comment. Soc. regie Londin. t. CXLVIL, parte alt. (1858). p. 551, n. », tab. xxvr. fig. »^. — Bnoowzo in Rapzxuonsru Fung. Europ. exsiccatis , fasc. VI (1860), n. 364. SrkcAvosponrow. avnicaTOw Boxonp. Hand. der Mykol. (1851), p. 60, tab. i, lig. 52. AMyxocycrus coxrzvENs lusssio in FngskNu Deitrepe z. Mykologie , fasc. alt. (1852), p. 63, tab. vir, lig. 1-45. ^* Fungus ascophorus : Crrispona. ugtspERA. Vragsto, Seler. Suec, fasc. V (1821). n. 157. quantum saltem dijudicare possumus e speciminibus exoletis nobis suppetentibus qua in cortice crassiore Betulie vixerunt. 228 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. SpigRIA MELASPEROIA ejusd. Frizsn in suo Syst. Mycologico , t. lI, p. 389, n. 15». — Minime autem Spleria (Valsa) melasperma (Fn.) Cuneo in Act. Soc. Linn. Lond. t. XXII, parte nt; p. 276, n. 127, tab. xuvir, fip. 193, que videtur Spheria favacea Fm. (polyspora et summopere analoga Splerie | verrucose Eun. ). Spiznia Anus Ben. et Dn. in Ann. and Mag. of nat. History, ser. alt. t. IX (1852), p. 322, n. 626, tab. ix, fig. 9. — Fred. Cunnzv, in Comment. modo citatis Soc. Linn. Londinensis, t. XXII, parte 1v (1859), p. 325, n. 217, lab. 1vir, fig. 95. Á 1 Massania. Ancus Fnrsexto, Beitr. 2. Mykol. p. 59, tab. vir, fig. 7-17. — Bnoowro in Ranzxnonsra Herb. Mycol. supra cit. ser. noviss. fasc. III (1860), n. 259. — Cisurto e. Noranisio in. Actis Soc. Crypt. Itale , fasc. IV, p. 216. Sup matricis epidermide pergamena fungillus latet, strato cortieali immaeulato impo- nitur nec byssum conspicuam edit. CoxcePrAcuLA globoso-compressa, dense et inordinate gregaria, sessilia nec immersa, omni tegmine filamentoso vulgo destituuntur. Alia depressiora, acutius papillata et ceteris preeeociora , o"",6—.4"" diametro :quant, pyenides constituunt uniloeulares e parietibus atro-fuscis compageque interna aterrima et maxime inspissata quee siccando induratur et. fragmenta lenuissima cultro. facile cedit. Id nuclei fuliginosi e solis stylosporis adglutinalis constat; quie ovale, obovata v. obovato-oblongz, teretes, obtusissimz, deorsum vix aul. brevissime tenuantur, in loculos plurimos et exiguos septis v-vr parallele transversis, el longe pluribus longitu- dinaliter directis, torosee dividuntur, o"",0/1-05 in longitudinem atque 0?", 92-025 1n crassitudinem obtinent, stratoque mucoso, hyalino, achroo, bibulo et 0"?,01-0415 crasso quasi theca sigillatim involvuntur; pedicello exili, vulgo simplici et in apice dilute fucato simul ae parce septifero singulee primum nituntur, breveque ejusdem fuleiminis resi- duum libere, mature (atro-fusce), sepius relinent. Prurrugci globosa, im vertice primum truneata, mox autem umbilicata, posteaque in ostiolum coniforme et plicatu- lum, eui minimus hospitalis eutieulae. porus respondet, producta, diametro o". 6-8 naneiscuntur, parietibus crassis et extrinsecus alerrimis utuntur, fartumque diu albi- . dum fovent. Ascr ampli, longe claviformes, obtusissimi, brevius longius attenuati, o"?".15-55 in longitudinem et o0"",035 1n crassitudinem adipiseuntur, eorumque pa- ries inilio erassissimus e membranula externa tenui quam transversim facile discindas, nec non indumento s. strato supposito, veluti mucoso et perlucenti fabricatur. PanapnysEs exiliter filiformes, simplices et stipatissimze thecas longe excedunt. Sronz quaterna, sena. vel octonz in singulis aseis, formam ovato- v. eylindrico-oblongam, utrinque obtusissimam ae muticam, et vulgo quadantenus curvulam usurpant, colorem atro- fuseum mature ducunt, o"",05-06 longitudine et 0"",015 crassitudine zequant, atque in partes duas inzequales ac nonnihil didymas dividuntur, parte superna subinde qua- driloculari, inferiore autem triloculari, locellis. rotundatis et oleo vel plasmate de specie granoso pro seminis eelate repletis; sporze preterea mucum subachroum, stylo- sporarum inslar, induunt qui inilio 0"",0038 vix crassior, quintuplo major, aqua semini maturo et libero affusa, evadit, et aliquando totus solvitur ae saltem brevi eva- SPHJERIEI. : 329 nescere videtur. Interdum etiam accidit ut e loculis unus aut unus et alter ob septum longitudinale adventitium, duplex efficiatur. Frequentissima vigel apud.nos, totum fere per annum, potissimum vero hiemali tempore, in basi corticata ramulorum emortuorum DBetulee albe L. maximeque eos prediligit qui natura perierunt et deciderunt. Circa Parisios, Versalias, Compendium, Fontembellaqueum et. ciet. tum pyenideam, tum ascophoram, sexcenties legimus. Rupta thecarum humefactarum. membrana exteriori, indumentum seu farcimen internum, summo- pere bibulum, statim exit, protrudi videtur, non autem hoc modo lurgescit et. protrahitur quem in Spleria Junci Caxpourio, Sph. herbarum Prns. et consimilibus videre est. Spore recentes et achrocw ali- quandiu etiam uniloculares consistunt; postea autem dissepimentum infra mediam partem assumunt, ita ut dimidium quod thee; verticem respicit, majus semper evadat; idem subinde quadriloculare fit , pars autem inferior eodem modo triplex tantum. Stylospore transversum dissectze loculos iv-virt quasi cireinatos guitaque oleosa singulatim repletos monstrant. Fungilli vita in eadem matrice ultra annum non raro producitur; pyenides enim evacuatie quum obsoleverint, earum scilicet parietibus valde tenuatis et partim. destruetis, tunc pyenis nova ex ipso fundo exoleti conceptaculi inclusa assurgit. Perithecia quoque non pauca e pycnidum sinu tali modo pronasci compertum habuimus !. Conceptacula utriusque generis, licet frequenter constipatissima , raro tamen inter se adeo coalescunt ut aliud ab alio integrum divelli nequeat. Qui ea commista viderit, is, speramus, varias conformalionis similitudines paresque vigendi rationes ita nobiscum interpretabitur ut non dubitet quin unum eum- demque fungum, biformem, spectandum habeat. Neque tamen nos proterit Myzocyclum ad Splieriam lanciformem. Fn. a. claris. Frid. Cunnzy incaute ductum fuisse (in Actis. Soc. reg. Londin. ]. sup. cit.) quum autem jamdiu nobis sit exploratum hos fungos ne minima quidem parte se tangere, libenter fingimus laudatum auctorem a sua sententia discessurum fore, ubi eosdem melius noverit. Utrum Steganosporium muricatum Boxonp. merito huc trahatur, nec ne, vix incerti sumus; quippe id fungi semina sua intra sacculum seu peridium fovere eademque in cirros demum excludere dicitur. Porro quoddam peridii genus in Steganosporio pyriformi. Conpx et celluloso ejusd. quz apud Boxonpz- NIUM 7nuricato suo consociantur ?, etiam adesse comperimus. Pycnides fungilli nostri, fructus seilicet Mycocycli confluentis Rirssio, quodlibet perithecium sincerum arcere nonnunquam videntur, agminaque stipatissima sub nutricis epidermide sol» instruunt. Interdum etiam plereque steriles manent; tunc. bysso nivea densaque referciuntur et in osculi marginibus dila- tatis albent; simul etiam mycelium candidum solito longe densius et copiosius ubique sternitur, serpit, matricem investit. In hoc strato et summo corticali parenchymate sparsim sepulta latent conceptacula perexigua, nempe 0"",035 vix crassiora, ovato-plobosa, erostria, alque ex membrana tenui, albida aut cinerea, semipellucida fragilique faeta. Qua tota referciuntur innumeris corpusculis, anguste li- nearibus, reclis, utrinque obtusis, albis, continuis nec o"", 006 longioribus. Hisce assueta sperma- tiorum tenuitas et origo manifeste competunt. Myaocycli fructus. arefactos, seminibus fetos, avide depascunt insecta quedam coleoptera quorum * Exempla paris renovationis jam notavimus in Xylaria — gari nostro aliisque fungis. (Confer tomum priorem istius Hiypoaylo Vn. et Hercospora Tile Fn. (supra p. 19 et 158, opusculi, p. 1419.) tab. 1, fig. 1, ettab. xix, fig. 7), nec non in Crucibulo vul- *. Cfr. Boxonpexir Elem. Mycologie , p. 60 et 61. 330 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. excrementa in vittulas filiformes prelongas et continuas producla, non nisi ex fungilli sporis diffractis, plurimis etiam integris commistis, mucoque hyalino concreto constant. 3. MassahnA LORICATA T. Pnxvio cognomine fagicolam quamdam salutamus Massariam. crusta corticea tenui, immaeulata sed natura lateritii coloris, sub epidermide semper vestitam, et quum in stylosporis, tum in endosporis 1psis inequo modo Irimeram, seminis loculo supremo semper omnium maximo. Pycxinzs tubereula globosa vel globoso-pulvinata, plus minus irregularia el semper. obtusissima constituunt, pro. dimidia parte in nutrice demer- guntur, eidem undique arctissime horent, atque propter molem atram contentam inte- gre, cum adoleverunt, solidae sunt. Moles hzc ex stylosporis et. muco glulinatis facta arescendo mire durescit et ofellas tenuissimas cultro facile cedit. Sryrospong obovatie, obtusissime et reelae 0"",029-039 In longitudinem et o"?,913-016 in crassitudinem adipiscuntur, suffulero exili, brevi, simpliei rectoque singulee primum sustentantur et ex universo uteri pariete, ostium tenus, nascuntur. Prnrrugcis item globosa, sed pyeni- diis minora, demissius in matrice latent, vix exslant et colli brevis ope ad externa pertingunt; nucleus conelusus, aridum si intuearis, quasi eorneus est, ex albo, pro- grediente etate, albido-variegatus fit et solitis elementis tandem constat, nimirum paraphysibus longissimis et copiosissimis, thecis autem obovatis et amplissimis quae scilieet. o"",16 longitudine et o"".03 crassitudine vulgo excedunt duplicemque et obliquam sporarum seriem singule fovent. Sronz stylosporas forma et colore fusco cmulantur, sed crassiores sunt et mucum induunt; mature o"".938-0/5 in longitu- dinem et o??,013 in crassitudinem square solent. Id Massarie in ramulis fagineis aridis non semel vidimus, tum Boloniz agri Parisiensis, tum Modoni Versaliorum, hieme currente vereque. Stylosporarum figura prope eadem videtur qua etiam Stilbospore Kickai est, apud Wzsrexponrrtx , in Actis Academie rog. Belparum, t. XVIII, parte alt. (1851), p. Aog, n. 165, icone 6. Item super sporis trimera est Massaria amblyospora Bnk. et Bn.! typus ulmicola quem infrequentem Caville, hiemali tempore, reperimus. Prima fronte inter congeneres dignoscitur eo quod illius peri- theciis, in materno cortice omnino sepultis, saepius superponatur conulus , imo capsula conica, ex pa- renchymate fungino cinéreo-nigrante, apparatus scilicet absque dubio pyenideus vel conidiophorus, ! Splancl pustuli Conps apud Srumw, Fl — homonymus de quo auctor idem verba antea feceral in Germ. parte m, t. I (1829), p. 115, tab. iv. — Bnoo- — Ephem. trim. Sc. inicrosc. t. IV (1856), p. 197 et seq. — wro in Rangwm. Fungis Eur. ewsiccatis, fase. | (1859), Massaria. fedans (Fn.) Benkgnzo, Ou. of Brit. Fungo- n. Ait. — Spleria «mblyospora Brnk. et Bnoowro in Aun. — logy, p. ios. — Vix autem fortassis, prater Cnnir sen- «nd Mag. of nat. Hist. ser. alt. tomo IX (1852), p. 322. — tentiam in Act. Soc. Linn. Lond. loc. modo cit. prolatam, n. 62, tab. x, fig. 10. — Spheria ( Massari«) amblyospora — Splieria fadans Frazsu (Syst. Myc. t. lI, p. ^80, n. 389) Cuna in Actis Soc. Linn. Londim. t. NXMIl, parte iv, — quie enim in ramis decorticalis vigere fertur. — Massari p. 320, n. 321, lab. uix, fig. g9; minime autem füngilus — «mblyospora. (Brz. et Bn.) Ranzwu. lung. Europ. exsic- SPHJERIEI. 331 quem vero perfectum et recentem observare nobis nondum contigit. De eodem prorsus tacuerunt Angli scriptores quibus prima plantulie notitia debetur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXVI, fig, 1-5.) l1. Frustum corticis faginei, avulsa parüm epidermide, nota majus proponitur ; Massarie loricate nostra perithecia et pyenides fovet. 2. Particula, similiter amplificata , ejusdem corticis dissecti ; perithecium. maturum, variegatum, pye- nide melanosperma presecta utrinque stipatur et pari modo dimidiatur. 3. Frustulum summopere auctum parietis pyenidei fertilis. ^. Stylosporoe mature seorsim adumbrantur, quarum tres progerminarunt (exeunte julio mense anni MDCCCLIII) ; prima germina, ut videre est, ex utriculo basilari prodeunt. b Endospore perfectze, quales scilicet e materno conceptaculo ejiciuntur; indumentum mucosum non- dum tolum periit. Fig. 4 et 5 vices circiter cccuxxx preter naturam augentur, et sicut. ezeterce juxta fungillos vivos, e sylvis Modoniis, adumbrata» sunt (a. MDCCCLIIT). ^. Massana canpixICOLA T. Prnirigcis globosa, nonnihil depressa et oblusissima, poro minimo dehiscunt, milli- melrum diametro raro excedunt, et. in hospitis summo cortice paree nigrescente non adeo latitant quam tamen sub epidermide anguslissime forata quadantenus non lurges- canl. Nucueus pro more albidus et nigro variegalus deprehenditur. Tuzcz inter para- physium solitam. multitudinem assurgunl, oblonga protrahuntur, sporasque octonas distiehe conglobatas singulatim fovent. Hae spore ovato-oblongw et utrinque obtusis- simae in. parles r1 ingequales, aliam, superam seilicet, quadriloeulatam, aliam biloeula- rem, singuli dividuntur, pariele. crasso et spisse fusco formantur, mueum assuetum pedetentim tenuatum induunt et hine 0"",05-06, illinc vero 0"".02-03 adiequant. Modoni Versaliorum in virgultis carpineis emortuis rara nobis hieme occurrit. Utrum Hercospora. Carpini. Fn. Sum. Veget. Scand. p. 397, huc spectet, nec ne, omni deficiente diagnosi, decernere nequimus. Quod ad Splheriam urceolatam Wainoruo in. sua Fl. erypt. Germaiie , parte. posteriore (1833), p. 783, n. 3779. attinet, qua ad priorem typum dubitanter ab. El. Frirsio (loco modo cit.) trahitur, quum endoxylea vigeat, lypo nostro longe alienam zstimamus. b. Massania Cunnkn. Spina. Tiríz (Pens.) Cunngro in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, parte iv (1859), p. J27, n. 326, tab. tix, catis, fasc. III (1860), n. 257. — Cessrro et Noramisio in v eellulas sphiericas. vel confluentes, » endosporas autem Comm. Soc. Crypt. It. loc. cit. p. 217. "sporidia multiloculata, » et olei guttas inelusas «sporas Beat. Conpa, loco l'lore Sturmian: modo citato, fun- «globosas el hyalinas;» de suffüleri genere silet. gilli naturam minime cognovisse videtar; perithecia dicit 232 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. fig. 104, minime autem fig. 105 et 106 quie sporas et thecas exprimunt sincere Spherie Tile Prns. seu Hercospore Tiliee nostre (supra p. 154), fungo Curreiano longe aliena. A A SpiuntA. (Hencosrona v. Massanra) True Orrmo in schedis que accedunt ad fungos Thunenses ab eo collectos nuneque e thesauris Musei Bot. parisini. CoxeENERUM more perithecia sua gregatim et absque ordine spargit; haecce autem sphaerule in modum, semimillimetrum crasse, singula conformantur, pariete nigro utuntur et papillam acutiusculam supra corticem hospitalem immaculatum, ipsa tota sepulta, efferunt. T'uzcz inter paraphyses solitas et stipatissimas obovato-oblongz ac obtusissime naseuntur, ex membrana crassa fabricantur, atque cirea. 0"7,/5 in lon- gitudinem et 0"",026-038 in crassitudinem nanciscuntur; alie deorsum longe et exiliter altenuantur, alic subsessiles consistunt; plereque sporas octonas in seriem obliquam digestas tandem includunt. Hx spore late obovatze et utrinque obtusis- simz, tegmen mueosum, crassum, ut mos postulat, induunt, eoque incluso 0"",03-0/ longitudine et 0"",02» crassitudine eequant; mature spisse infuscantur et septo trans- verso in partes duas inzequales sed continuas dividuntur, loculo utroque gutlam oleosam erassam plasmaque granosum simul fovente. Pvowipzs accedunt peritheciis commistee nec iis forma et crassitudine dissimiles, nucleo autem pallido totze infartze. SrYrosponz late ovatee et uniloeulares o"",02 hine et o"^,016 illinc :equant, olei guttam conti- nent et nive excluduntur; quum autem cortici materno insperse in luce aliquandiu degerint, colorem assumunt saturate olivaceo-virentem et endosporas qua de causa imitantur. Provenit hiemali tempestate in ramis emortuis Tiliarum nostratium , seepissimeque areolas vagas occupat inter innumeros greges ercospore Tilie Fn. Rarissimam vidimus Modoni agri Versaliensis. Steffisburgi, in regione thunensi Helvetiorum, autumno a. MDCCCLXI, clariss. Orru0 etiam occurrit. À plerisque congenerum suorum recedit figura peritheciorum spharica et in papillam solito longio- rem producta, simul autem has propter notas Massariam. Bulliardi nostram (infra p. 236 descriptam) qua minor est, imitatur. 2. lsomere, endosporis vulgo «que dimidiatis. a. Pheosperme. 6. MaAssARIA SIPARIA. * Fungus pyenideus seu conidiophorus : PnosrugwivM. pgTULINUM. Koxzzo, Myk. Hefte, parte I (1817), p. 17-18, tab. t, fig. 10 (equo gracilioribus). — Fnissio, Syst. Myc. t. III, p. 483 et 485. — Fr. Cunngv in Comment. Soc. regie. Lond. t. CXLVII, parte alt. (1858), p. 55», tab. xxvi, fig. 3o el 31. SPILERIEI. 233 "*- Fungus ascophorus : SristtA sipAnia Ben. et Bnoouo in Aun. and Mag. of nat. Hist. ser. alt, t. IX (1852), p. 321, n. 625, tab. ix, fig. 8. — Fred. Cunnzv tum in tomo modo cit. Actorum Soc. Tieg. Lond. p. 559, tab. xxvi, fig. 29. tum in Comment, Soc. Linn. Londin. L-XXIL, parte iv (1859), p. 326, n. 320, tab. Lvnr, fig. 98. — Bnoonro in BRapzxmonsri. Fungis Europ. exsiccatis, fasc. III (1860), n. 360. Massanta stPAnIA. Cesyrto et Noranisto in Comment. Soc. Cryptog. Italie, fasc. IV (1863), p. 217. Hanrro et crescendi ratione Massariam Argum, supra descriptam (pag. 227), Mas- saria siparia prorsus imitatur, eandemque frequenter sociam assumit, ita ut ambos fungos pro formis diversis unius ejusdemque typi habere quandoque velis. CoscePracuLA depresso-globosa, stpalissima vel laxiora, sub hospitis epidermide integra latitant ; mycelium autem pàárcissimum, cinereo-luteolum, lanosum, e filamentis vix 0"",909 crassis et raro septiferis contextum, in cortice immaculato demitlitur alque licet juxta fructus paulo copiosius nascatur, propter tenuilalem egre discernitur. Conceptacula omnia glabra et atra pariete molliusculo, carnoso, 0"",035 circiler crasso, ex ulriculis polygoniis, ut assolet, compacto, nunquam crustaceo et dissectu facillimo utuntur; qui simul ac senescunt et evacuantur, pedetentim atlenuatur demumque fragillimnum evadit. Erostria insuper nec nitida sunt, poro angusto cui via conformis in epider- mide arctissime superposila respondet, dehiscunt, pulveremque vomunt. atrum quo ücervato effusoque simul cortex maternus inquinatur. Bene multa, plerumque superne minus depressa, pyenides dixerimus, namque semina nuda el exili suffulero innixa duntaxat enituntur; Stilbosporam. peridio auctam, ill. Frigsio jam animadvertente (loc. cil.), referunt et. Prosthemii nomine Kuxzzo salutantur. Totus eorum internus paries densam agit sterigmatum longe filiformium sylvam quibus singulis in sertulum aero- gene sustinentur stylospore i-i rite efformatze, scilicet ovato-acuminatze et erecto- divaricatz, totidemque abortiv; et delflectentes, lineares vel lineari-cylindrieze ; priores 0"".0/-06 et quod superest in longitudinem atque o"",013-016 in crassitudinem obtinent; relique, sepius multo breviores et dilutioris coloris, 0"".006 crassitudine vix excedunt; omnes autem seplis transversis i-v1 pariter dividuntur nee mucum induunt. PenrmuEGIA s. conceptaeula ascophora, inter pyenides seipsis frequenter minores sparsa, faciem vix planam, sepius in centro plus minus, pro sua eelate, umbilicatam osten- dunt, millimetrum diametro equant et 0"",9-/ in crassitudinem adipiscuntur. Pana- rises longissime filiformes, simplices et valde flexuos:e, una eum thecis multo bre- vioribus ex inferno uteri fertilis pariete assurgunt simulque pulpam densam efficiunt eujus ofelle: tenues albido-roseole videntur. Tugcx obovato-oblongae el amplissimi, o"".15 1n longitudinem et 0"",035-0/ in crassitudinem circiter consequuntur, obtu- sissimee sunt et. deorsum breviter tenuantur; membrana crassissima qua formantur primitus speciem homogenam et simplicem pre se fert, postea contra e tunicis duabus conslare videtur, externa scilicet tenui, quasi cuticule naturam usurpante tandemque hine aut inde, at seepius infra medium, transversim rupta ; interiori autem longe cras- u 3o 334 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. siore, mueum menliente, summopere bibula sporasque soluta nudante. Utrum saceulus lenuissimus plasma centrale et. semina immersa preterea confoveat eaque a legmine crasso modo dieto continuus dissepiat, vix ambigitur. Srona in singulis ascis suboppletis octonze et oblique monosticha, spectabiles fiunt; in speciem elliptico-oblongam, utrin- que obtusissimam el mutieam adulte conformantur, septa transversa vulgo septem et nonnulla insuper diametro longiori seu axi parallela vel obliqua admittunt, torosa eva- dunt, saturate fucantur, indumentoque achroo aut rarius glauco et crassissimo primum involvuntur, quod in aqua cito totum solvitur, spora quidem nondum matura. Nascitur autumno hiemalique tempore in ramulis betulinis corticatis et recens demortuis, ac siepius in eorum basi. Frequentissimam quotquot annis jampridem legimus in sylvis Mo- doniis agri Versaliensis; vidimus etiam Petrifonte ad Compendium et Fontebellaqueo Vasti- nensium, haud rariorem. Hospitis avulsa epidermide, nonnihil parenchymatis albi peritheciorum ostiolo hzrere solet; h:ecce arescendo magis umbilicata fiunt atque pyenides. Theca sporis gravida affusam aquam si combiberit . tunicam suam externam mox eireumscissan utrinque quadantenus retrahit, tegmen autem interius, mu- cosum, aceretum extendit; simul etiam tumescit sporarum indumentum achroum, ita ut si recentes fuerint, seplorum species ex tegumentis contiguis in theca nascantur. Spore: matura, loco temporeque faventibus, ex omni parte germina plurima edunt; stylosporas item progerminatas videre nobis raris- sime contigit. Intimus Sphere siparie Brnx. ct Bn. cum Prosthemio Kunzeano nexus assueto eorum consortio et fre- quentissima coh:rentia, nec non pari in utroque conceptaculorum fabrica el mira similitudine , ni nos post Cunnziuw. omnia fallunt, aperte manifestatur. Stylosporas inter et endosporas non solito manca magis intercedit convenientia, quae tamen perfectior apud Massariam. Argum supra descriptam adparet. Auctore item Cunnzro, Prosthemii cum Splweria siparia necessitudo potissime demonstratur tum frequenti societate, tum ea quod ad externam faciem attinet consimilitudine qua oculus inermis vel acutus facile decipiatur, analogaque insuper endosporarum et stylosporarum perfectiorum conformatione. (Cfr. Acta Soc. reg. Londin. t. CXLVII supra cit. p. 553.) Quemadmodum Prosthemium. betulinum. Kze. legitimum Massarie modo descript: membrum est, sic etiam alius. Massarie typus, nimirum Sphería holoschista. Bznk. et. Dn.! alnicola, Prosthemium stellare Tusssio (in Scurgonrgyoanu Ephem. Bot. t. XI [1853], p. 130, tab. wr, fig. 98-30), Brnxzuzo Bnooxzo- que (in. Am. and. Mag. of nat. Hist. ser. m, t. VIE [1861], p. 380, n. 939, tab. xv, fig. 10), optimo jure vindicat. Semina s. conidia hujusce Prosthemii stellaris in sertula s. capitula fuleris longe filifor- mibus innixa eonfertissime digeruntur, sed omnia :quo modo lineari-oblonga et articulata deprehen- duntur. Endospora autem Massarie socis obovato-oblong:, utrinque obtusissims, mire multiloculatze ei propterea muriformes, mature infuseantur, o"",0/ longitudine et 0"",012 crassitudine circiter squant, atque mucum erassissimum induunt qui in partes duas iniequales et tumidas septo abbreviato dividitur. Aptato sat: loco, mox undique progerminant. Omnibus collatis, Massaria stellaris seu holo- schista betulicolam sipariam mentitur, sed typus anisomerus est. Utriusque specimina anglica humanis- simo Bnoowzo debemus; prior rarissime nobis occurrit in alnetis Modoniis, hieme decedente. * [d Splerie describitur in collectaneis Anglieis que — (1861), p. A5, n. 977, tab. xvi, fig. 30; continetur in inseribuntur Ann. and. Mag. of nat. History, ser. wi, t. VII Wanevnonsri Fungis Europ. exsicc. fasc. V (1862), n. AA6. SPH/ERIEI. 335 7. Massania PramANI. M Fungi pyenis : HavpEnsoxIA (Prgrospona) Disuazignr Moxraxio apud Mazeniuu, P/. Crypt. Gallie , ed. prioris fase, XXXVII, n. 1894, et ed, alt. t, XXX (1849), n. 1494. SPiLERIA 1NQUINANS. CAsTANIO in mycoth. Musei Dot, par. ** Fungus perfectior, ascophorus : SpPughiA PupuLA Fn. Syst. ÁMyc. t. IL, p. ^84, n. hoi, pro dimidia parte. SpirznLE spec. Inquinanti proxima Mazznio, loco Sup. cit. Massania. PravANI CrsaTio in Rangxi. Fungis Europ. exsiccatis, fasc, IV (1861), n. 323; eidem simul et Nori- uis10 in Actis Soc, Crypt. Itale , fasc. IV, p. 217. CoNGEPTACULA globoso-depressa , vix papillata et pleraque ab invicem libera , nutritio corlici, tenui sub epidermide , gregatim insperguntur, bysso leucophiwa párcissime cireumstrata interdum süpantur, et maxime seminibus produntur quibus eructatis suf- fulerum longe lateque atro inficiunt colore. Pyoxinzs, ut. mos est, mole seminifera atra integrae replentur, quare primo obtutu seclze dignoscuntur. PrnrmuEcIA aulem magis globosa nueleum monstrant. albidum nigro varlegatum. SmvLospoi ovato- vel obovato- oblongw, obtusissimze, basi vix aut minime apiculatee, mox quadriloeulatae et legmine Inucoso crasso semper involul;e, o"",9/4-05 in longitudinem et 0"".010-023 in cras- situdinem nanciscuntur initioque slerigmate brevi ae simpliei insistunt, paraphysibus conspicue non accedentibus. Contra periheciorum uterus lam paraphysibus filifor- mibus, longissimis et slipalissimis, quam thecis longe clavato-cylindricis et monostiche octosporis refereitur. Spong ovato-oblongaw, recti, utrinque obtuse, slylosporis crassi- tudine prostant, quippe 0"".95-07 hinc et 0"".02-03 illinc iequant, proetereaque in loculos v-vi parallelos dividuntur; hi vero nune ex ulroque latere dissepimenti medii locellive centralis et omnium maximi, pari modo decrescunt, nune in copias m ina- quales digeruntur, aliam scilicet tri- vel letrameram, aliam. dimeram lantum; inde spore 1psee modo isomerc, modo contra anisomeree evadunt. Nascitur in cortice Platani demortus nec in hortis et ambulaeris Lutetia ot. Versaliis subur- banis hieme infrequens est. Abundabat in sylvula Boloniensi decembri mense a. MDCCCLI. Specimina Castaniana supra citata in Galloprovincia (ad Montaud-les- Miramas Massiliensium) creverunt. À typo precedenti, quadam ex parte, non longe recedere. videtur Splieria (Massaria) Hoffnanni Fnargsio in RangmonsTI Hedwipia , TSIT- manip. 1x E 861), p. 53, tab. ix D^, eujus plantule specimina '. Cfr. etiam ScurgcurEpALU FEphemerid. Bot. ad annum Ttale , manip. IV, p. 217. Uteri ejus, preter Massariarum vertentem MDCCCLXIIL, p. 79. n. 183, et p.99:fungillus — consuetudinem, in orbes nasci et. coalescere , proptereaque loc in loco quercieola declaratur. Massaria Hoffinanni Fn. Valseos zemulari videntur. citatur apud Norstisiw et. Cesamivx in. Actis Sor. Cryptog . 256 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Gisss , in ramis putrescentibus quercus cujus- obsoleta benevolo ipsi Arminio Horrwavs, illius inventori ( D btusis, nigris, 0"",0/1-05 dam americana, cul») debemus. Sporis ulitur ovato-oblongis, utrinque o i longis, o"",016 crassis et 6-8-loculatis, loculis intra parietes crassos transversum ovato-rotundis et a seminis medietate hoc modo utrinque minuenlibus qui sporas decet isomeras. Nihil est quod moneamus ne quis incautus Massariam. Platani. Cxs.. pro Spheria hapalocysti Bus. et Bn. (in Ami. and Mag. of nat. History, ser. alt. t. IX [1852]. p- 317, n. 615, tab. x fig. 12), item platanicola , commutet; quippe hac Spheria, apud nos minime rara, propler perithecia in ceespitulos circinatim sociata, Valseorum consortium meretur, pretereaque endosporis appendiculatis insignitur. Ea ipsa est, ut videtur, quz apud WzsrrxponPrUM Hypoxylon Kickaii audiit. (Cfr. collectanea quibus titulus Bulletins de l'Acad. roy. de. Delgique, ser. 1, t. XIX, parte ur [1 852]. p. 112, n. 8, icone 1, vix fida.) 8. Massanr. Burrianpr. VanionAniA ELLiPsospERwA BunLianpo, Hist. Fung. Gallic , t. I, p. 183, tab. cccoxoir, fig. 9. SpiugntA 1xoUINANS TTopko, in suis Fung. Meckl. selectis , fasc. alt. p. 17, n. 13, tab. x, fig. 85. — Nzrsio, Syst. d. Pilze, p. 315, n. 56, tab. xiv, fig. 350, saltem, ut videtur, pro parte, nec nisi quatenus acericola. — Warn. Fl. erypt. Germ. parte post. p. 781, n. 3773. SpiugniA INQUINANS & ceris Pensooxio, Syn. meth, Fung. p. 83, n. 164. SpiERIA INQUINANS eidem Prnsoowio in suis lconib. pictis, fasc. IV, p. 62, tab. xxiv, fig. 5. sicut saltem ex auctoris verbis elucere videtur, icone citata nobis non suppetente. — Neutiquam vero Splueria. inquinans eidem Prnsooxto in utroque loco eit. qua est 5ph. Xylostei illius in suo Tent. Disp. meth. Fung. p. ^ , et con- tinetur sub pari titulo in Mazenn Plantis crypt. Gallic , ed. alt. fasc. XXIX (1848), n. 1418; neque Spheria inquinans tum. DrnkeLzo et Bn. (vid. supra, p. 130), tum forsan Cunnzto in Act. Soc. Linn. Lond. t. XXII, parte 1v, p. 327, n. 323, tab. tix , fig. 101, sporas nudas exprimente. Spnamia cicaspona Mazemio in suis Pl. Crypt. Gall. ed. alt. fasc. XXXVI (1851), n. 1765 (in Acere cam- pestri L.), etin Aun. Sc. nat. ser. ni, t. XVIIL, p. 363. — Frid. Cunnzx in Actis modo cit. Soc. Linn. Londin. tomo XXII, parte 1v. p. 326, n. 32», tab. uix, fig. 100 (ascum gravidum eífingente). Massanta GicAspona. Crsamio et, Noramsro, in. Comment. Soc. Cryptog. Itale, fasc. V. (1863), p. 217. Huc trahitur, apud. Mazeniuw (locis sup. cit.). sed vix merito , Splueria Corni MoxrANI0 in. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. (1834), p. 340, tab. xii, fig. 6, quee Succothecii , generis Friesiani, typus facta est. (Cfr. Annales citatos et Fn. S. Veg. Scand. p. 398.) FuxeinLs laxe gregarius acerinum intra corlicem nascitur et ejusdem intima strata hoe modo fucat, ut inde oriantur insule innumera, obtuse conicz, basi orbiculares et lineam latae aut majores, discrete vel connalze, ambienti parenchymate superne pallidiores et pagina nigrescenti ul. membrana continua vestitze et eireumseriptee ; pa- gina illa per corticem ad lignum usque descendit et insularum radices effusa connec- üt. Poxinra in. summis insulis, maxime minoribus, solitaria generantur, cavernulam orbieulatam summopere depressam et simplicem rarius locellos multiplices ostendunt, spiraculoque seu fistula angustissima ceram fertilem excludunt; prima fronte spermo- gonia Aglaosporarum cemulantur, nec ab iisdem super interna fabrica multum disce- dunt. MicnosrYrosronz albidz, anguste ovato-oblonge aut quasi cylindrieze, utrinque obtuse, muliez, reelae et. continue, o"",0065-o1 in longitudinem et o"",002 in crassitudinem adipiseuntur, initioque sterigmatibus brevissimis suffuleiuntur. Prm- SPHJERIEI. 257 müECIA haud secus atque pyenides in singulis modo dictis insulis quas minores illi et microspori utriculi non tenuerunt, solitaria etiam aut rarissime geminata nascuntur; globosa, crassitudine circiter millimetralia, glabra et subcornea fiunt, lignum hospitis nonnihil intrant aut illi imponuntur, supremum autem suum parietem. peculiariter inerassatum simul et deplanatum poroque medio, exiguo et vix exstante foratum, epi- dermidi arcte adplicant. Nvcrzus tandem ater, uterum adultum, preter. Massariarum mores, vix integrum replet, solitis tamen organis conslat. Sronz ovato-oblongz, utrin- que obtuse, symmetrice quadriloculatae (loculis extremis dequalibus et majoribus, in- lermediis item inter se paribus), rectae et fusco-nigro, magnitudine multum variant, hine enim 0"",9065-08, illinc 0"",02-023 &quant, tegmenque achroum, initio 0"".013 erassius, si dimiserint, endosporas Aplaospore: profuse (Fn.) seipsis paulo minores mentiuntur. Ubi excluduntur, matricem pulvere atro et adglutinato maculant. Massariam. Bulliardi maturam vidimus in cortice proxime arefacto tum Aceris campestris L. prope Versalias (Saint-Germain-en-Laye) , tum 4. Pseudoplatani L. in montibus Gratianopoli- tanis, :estate decedente. Bernensia specimina (in Pseudoplatano) a. clariss. Ovrn accepimus, sub titulo Saccothecii pheospori Ovmn. (Cfr. ejus fungos Thunenses [n. 22] in mycotheca Mus. Bot. par.) Fungillus maerosporus Pseudoplatanum prediligit. Precedentem typum. prope ex omni parte imitatur. Massaria. Pyri Ovruio (loc. modo cit. n. 18), subglobosa, immersa, breviter papillata, nucleum gelatinosum et atro-inquinantem exigens, ascis octo- sporis, sporis autem quasi fusiformibus, in medio septifero nonnihil angustatis, tandem quadrilocu- latis, de more mucosis et hinc o"",052-055, illinc o"",013-016 mquantibus. Idem fungillus olim in arido Pyri cortice clar. Lawyo Lemovici obvius, nunc sub titulo Spluerie pyrine Fn. (Syst. Myc. t. V, p. 49^, n. 429) in Herbario Mazeriano (e thesauris Muswi Bot. par.) continetur. In numero Massariarum isomerarum et quidem hoc in loco non absque jure forsan habetur Spheria (ex obtectis) bufonia Brnx. et Bn. (in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. IX [1852], p. 323, n. 629, tab. x, fig. 13) eujus perithecia endophlea, globosa et vix millimetrum crassa , Massariam. Curreii nos- tram (supra p. 231) zemulantur, sed magis exstant et densius congregari solent. Illius endospore tan- dem atro-fusce , ovato-oblongs, utrinque obtusissimz, equo modo in loculos duos divise, imo nonnihil didymi, o"", 023-026 longe et circiter o"", 009-011 crasse, mucum achroum non parcum induunt et series lineares, simplices et moniliformes in singulis ascis longe cylindrieis octonz struunt. Crescit hiemali tempore in cortice quercus proxime arefacto, atque vere primo perficitur. Non infrequens repe- ritur apud nos in nemoribus agri Versaliensis; obvia etiam facta est clariss. Orrmo in agro Bernensi et Thunensi. ( Cfr. ejus sertum fungorum Helvetic. n. 14, sub cognomine Splierie [ Hercospore? ] leuti- cularis Ovru.) Sub Amphispherie titulo, typus noster Berkelzanus Splerie cubiculari Vn. et S. Posi- donke Dun. et Mxrex. ut coteras taceamus, sociatur apud Crsarruw et. Noranisiuu, quorum conferas * Fungillus a Frider. Cunnzv congruentiori modo adum- — — conformem Bxn. et Dn. cujus supra (p. 146) mentio faeta bratus est in Act. Soc. Lim. Londin. t. XXIE, p. 327, — est, preter sinceram analogiam, nostro saltem judicio, n. 32A, tab. 1x, fig. 102. In numero Amphispleriarum comitatur. (Cfr. Acta Soc. Cryptog. Itale, fasc. 1V [1863]. habetur apud Crsamiuw et Norimsiw ibique Spheriam — p.224.) 238 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. tentamen dispositionis methodice Spleriarum in Commentariis Societatis Cryptog logice Ttale, fasc. IV (1863), p. 224. Yel ; Quod ad Spheriam Corni Moxravio, jam supra nec semel citatam, attinet, profecto non ibimus infi- lias quin mire ejus endospore verissimam et auctam quidem prastent imaginem seminum digniorum Massarie ilius gigaspore. quam in Pseudoplatano novimus; erit. tamen animadvertendum uteros fungi Montaniani seepius non discretos et solitarios, Massariarum more, nutritium intra corlicem pronasci, sed in cespites prominulos, u-m insimul consociari; pretereaque puncta circa natalia vulgo deesse quodlibet macule nigra, limbi vel tuniee ex mycelio immisso vestigium. Equidem Splieria cornicola de qua agitur super spermogonio a JMassaria gigaspora (Maz.), Pseudoplatani, non recedere videtur; quum vero eandem propter causam Apl«osporas etiam contingat, ipsa, ut opinamur, Aglaospora salutari quaerit. 9. MASSARIA RHODOSTOMA. SpirgntA nmoposrowA Ap. et Scuwzis. Consp. Fung. Nisk. p. 43, n. 127, tab. 1v, fig. 3. — Nrezsio, Syst. der Pilze, p. 306, n. 36, tab. xui, fig. 338 (ab Arnzmrivio mutuatis). — Manto, Ff. Erlang. p. 85, n. 39, sicut nobili ipsi Friderico Srnauss videtur, loco infra cit. — Fnigsio, Scler. Suec. dec. IX (1820), n. 83; Syst. Mycol. t. Il, p. ^83, n. Aoo. Hzncospona nmoposrow4 Fm. Sum. Veget. Scand. p. 397. — Frid. Srnavss in sua. Enum. Fungor. Bav. trans- rhenane (1850), p. 68, n. 830. Spignta (Hncospona) nmoposrowa Cunngio in Act. Soc. Linn. Lond. t. XXII, p. 323, n. 299. tab. vin, lig. 79. endosporas nudas exprimente. Epipznurs levis virgie. hospitis propter fungillum subtus latitantem vix mutatur, sed poris permultis et admodum exiguis foratur. Corticis supposili stratum tenue ubique fere nigrescit, eique insperguntur laxa densiorave conceptaeulorum agmina. Cujus- cumque sint indolis, fructus hi eandem prope faciem ostendunt nec nisi crassitudine variant, quippe pariter globoso-depressi, erostres, imo nonnihil umbilicati, glabri atrique deprehenduntur. Omnium minima ad sphere similitudinem propius accedunt, uterumque vix simplicem, sterigmatibus brevibus tenuissimis et ramosis undique vesti- tum, spermatiisque fartum linearibus, rectis et vix o"",005 longioribus obtinent. Alii erassiores pyenidum vices gerunt; stylosporas enim fovent cylindrico-oblongas vel an- guste ovatas, utrinque obtusissimas et mulicas, rectas, equo modo biloculares, sterig- mate brevissimo et simplici singulatim primum innixas, sub maturitatem fusco-nigras lunceque 0?",007-019 longas et 0?",0035-005 crassas, quas muco achroo et copioso immersas, gummi instar, vomunt. Dicvrona conceptacula pyenidibus vulgo majora sunt et quandoque ad duplum; nucleum, ea si incideris, monstrant albidum nigro varie- gatum nee, pyenidum more, ex integro aterrimum. Nuclei major pars, ut. Massariam decet, paraphysibus longe linearibus, implexis, et muco interfuso constat. Ascr cylin- drici, obtusissimi, deorsum breviter attenuati, sporas octonas et monostichas singuli gignunt, quz ovato-oblongew, utrinque obtuse, sequo modo primum biloculatie, postea vero quadriloculatze, torosee et nigre fiunt, simulque 0"",05-025 in longitudinem et 07".007-01 in crassitudinem adipiscuntur. SPILERIEIG. 359 Oritur :stivo brumalique lempore in virgultis demortuis, nondum autem prorsus aridis, Rhamni Frangule L. et R. hybride hortulanorum. Vivam non semel sed infrequentem reperi- mus m nemoribus et hortis Lutetiz suburbanis , Modoni, Caville, cot. Cuticule. membrana apud Frangulam intrinsecus rubet et ostiolis fungilli modo deseripti adeo hiwret üt sui quidquam iisdem cedat, quum arte divellitur; inde sane nomen a Scuwzirmzio plantule indi- tum. Áscorum membrana triplex dici potest; ejus enim tunica exterior sine negolio transversim rumpi- tur; stratum mucosum interius aquam affusam subito combibit et umet; plasma vero oleosum ot Spora: immerse membrana Insuper tenuissima qua muco ambienti adhwret, confoveri videntur. Stylosporae et endospore oculo armato admodum concolores sunt, videlicet nitide rubro-fusea et subpellucidz. Pyenis Diplodiam microspermam ex omni parte refert. Massariam quamdam precedenti, ut videtur, analogam, Modoni Versaliorum, februario MDCCCLIX , in cortice coryleo sub epidermide immaculata nigrefacto reperimus, mere autem pyenideam; stylosporze ejus modo descriptas forma ot colore prorsus zemulantur, sed multo crassiores sunt, ideoque Diplodias vulgatiores, ut Diplod. atratam. Maz. ulmicolam, eo magis mentiuntur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXV, fig. 1-4.) 1. Frustum ex ligno Frangule, partim nudato ; Massaric rhodostome (Aur. et Scnw.) conceptacula utrius- que generis, pyenides scilicet et perithecia, commista nec extrinsecus dissimilia, interno corticis strato simul insperguntur; quae arte revelata sunt rubram epidermidis particulam in ore retinuerunt; qua adhuc latitant poro minimo denuntiantur. 2. Pyenides duo et conceplaculum ascophorum a vertice dimidiata monstrantur; pyenides pulpa nigra integre referciuntur; peritheeium contra jam partim evacuatum conspicitur. 3. Particula tenuissima ex pariete pyenidii fertilis deprompta, hinc stylosporas plurimas, illinc byssum ex utero natam ostendit. ^. Thecw gravid aut nondum fertiles, paraphyses et spore libero una proponuntur. Fig. 1 et » nota bis decuplo majores dantur; fig. autem 3 et / vices circa cecuxxx amplificalae sunt; omues juxta fungos Cavillanos, vivos, martio mense MDCCCLXIII delineat:e sunt. b. Lewcosperme. 10. Massann zBUnNEA T. * Fungi pycnidium : SrPronia PniwGEPS Denk. et Bnoougo in Anu. and Mag. of nat. Hist. ser. wi, t. VII (1861). p. 380, n. gAo, lab. xv, fig. 11. ** Fungus ascophorus : Spina Pupora (Fn.) var. minor Mazznio in suis Plantis erypt. Gallice , ed. alt. fasc; XXXVI (1851), n. 1764, et in Dissert. sua xx sup. Pl. Crypt. novis Fl. Gallicz, ap. Ann. Sc. nat. ser. in, t. XVIII (1852), p. 36», n. 8. — Minime autem Spheria Pupula. Frizsio , Syst. Myc. t. lI, p. A85. n. hoi. Hue fortassis spectat Spheria clausa Scuuw. Enum. Plant. Sellandke, parte alt. p. 156, n. 1275, que sub titulo Spluerie circumscissee Prns. adumbratur in Flore Danice fasc. XXXIV (1830), p. 14, tab. wuxz, fig. 9. Macura saturate atro-fulipinea vel pallidior supremum hospitis corticem, sub epider- 240 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. mide vix soluta, longe lateque aut parcius fucat, et stromatis communis vices obtinet: interdum vero subaboletur. CoxcEPracura. adulta, ipsa similiter fuliginea, huie crusta stipatissima laxiorave insperguntur, exigue diseiformia, ostioloque medio, minimo, pal- lente et neutiquam prominente instructa ; nunc speciem prorsus glabram ostendunt et discreta consistunt, nune tomento vestiri et illius ope inter se conjungi videntur ; sa- pissime etiam plura (u-v) connaseuntur vel coaleseunt uterosque multiporos et mar- | gine continuo sed repando definitos constituunt. Hzc omnia valent non modo de con- ceplaeulis exserlis, quie scilicet epidermidem inter el summum corticem jacent, sed etiam de his quee sub ipsius corticis strato tenui constanter latent; ex hisce alia obtu- sissime protuberant, alia nonnisi ostiolo minimo produntur; multa paulatim umbilicata emergunt eodem prope modo atque spermogonia Stictarum apud Lichenes. Concepta- eulis quasi jam a prima etate inest nucleus solidus, albidus, qui arescendo induratur el albumen corneum seminum digniorum menlitur; in quibusdam tamen demum infuscari videtur. E conceptaeulis alia pyenides sunt, alia uteri mere thecigert. Pyc- xinzs maxime inter conceptacula latitantia et coalita, sepissime etiam inler emergentia glabra et umbilicata, reperiuntur; paries illis crassus et ex omni parte ferax. SrYro- sronz fuleris brevissimis (0"",013-09 longis), rectis et simplicibus singulee primum innituntur, formam rectam, longe cylindricam, utrinque obtusam et mulicam, usur- pant, in loculos vir subzequales dividuntur, oleo primum limpido, deinque plasmate granoso referciuntur, atque 0"",05-06 in longitudinem et o0"",0095-015 In crassitu- dinem mature adipiseuntur. E stylosporis exactis pollen fit candidum cujus pars alia per poros vix conspicuos, singulis conceptaculorum ostiolis in hospita cutieula respon- dentes, evolat seu diffunditur, alia vero sub eodem velamine impedita valles et meatus ipsos inter uteros complet. Quae hoc modo pallide intercluduntur, ille sane sunt quee postea fusco-atro reperiuntur; hinc enim nobis videmur pyenides fungilli nostri phaeo- spermas rarissime deprehendisse, illinc cum solitis stylosporarum. moribus omnino congruit quod exclusa» colorem mutent. Prnrrugcrs inter pyenides longe frequentiores signis certis oculo inermi vix denotantur. Scepius tamen in fructuum exsertorum et discretorum numero sunt. Áscr ampli, obovato-cylindrici, obtusissimi, subsessiles, octospori, o"",16-19 in longitudinem et 0"",013-016 1n crassitudinem eequant, ac paraphysibus parce stpantur. Srons vix monostiche, late oval, quadriloculatee, torose, ulrinque obtusissime et muticze, leves et pallide, hine 0"",03-05, illinc o"".916-0922 obtinent, oleo homogeno primum, plasticisque. postea granulis refer- ciuntur, et muco crasso diu singulatim involvuntur. Basim prediligit virgarum faginearum demortuarum et cwstivo hiemalique tempore, loco favente, pariter viget. Maturam et ascophoram vidimus julio medio (a. MDCCCLVII) in sylva Compendiensi, ad Petrifontem; juniorem contra , augusto anni insequentis, in fagetis gran- devis Fontebellaqueo. In hortis Clodoaldensibus Lutetie suburbanis etiam nobis occurrit, SPILERIEI. 241 sed infrequens, extremo autumno. Fungillus mere pycnideus thecigero frequentior est, at matricem non secus occupat. Procedentis instar. Massariv, leucosperma est Massaria altera. (M. lumulata. nobis in schedis mss.) quam in Alpibus Delphinatus, cirea monasterium | Carthusiensium princeps, septembri mense a. MDCCCLVIT, quum in fagineis corticibus, tum in Pseudoplutano crescentem observare nobis contigit. Perithecia ejus globosa aut quadantenus ovata, brevissime papillata , millimetrum smpe crassa et semper alerrima, in cortice nutritio, libera et pleraque disereta, sub epidermide sedent; quum senuerint, parietem duplicem obtinuisse videntur eujus membrana exterior rugulosa a fructu summo crustie. sub specie facile secedit et tunicam interiorem pallidiorem tenuioremque hoc modo nudat ut exinde fun- gillus mentitam glandis quercinz obortivae recipiat similitudinem. Thee» oblonga et amplissim», nimi- rum 0"",16 circiter longe et 0"",013-016 crasse, sporas octonas singulatim fovent quie secundum duplicatum sed confusum ordinem conglobantur, formam lanceolatam et sepius curvulam usurpant, 0"",038-0/5 in longitudinem et 0"",013 in crassitudinem ;quant, septum medium primo deinque preterea dissepimentum extremum hinc et hinc assumunt et quapropter quadriloeulatie fiunt, loculis extremis omnium minoribus, mediis autem quasi lageniformibus. lisdem sporis paries est crassus, 'at subachrous tegmineque mucoso involutus quod crescente seminis :tate paulatim de more minuitur. INTERPRETATIO. ICONUM. (Tab. XXV, fig. 5-9.) 5. Fagineum vides corticem, dempta majori epidermidis parle, quare Massarie eburnec nostis insit: con- ceptacula plurima , ascophora alia, nudispora altera , discreta vel coalita, in conspectum nuda veniunt ; quie- dam, ut Massarüs mos est, avulsa cuticulo particulam in ore retinuerunt; pauca c sub strato corliceo tenui nala, id crusle rumpere nunc connituntur; multa denique epidermide reliqua velantur, quorum tumidiora seu exteriora eandem nonnihil attenuatam et. pellucentem vix ac ne vix extuberant. 6. Pyenidia a vertice secta proponuntur; duo globoso-depressa, a latere coalita et singulatim minutissime papillata, sub epidermide matricis orta sunt et parietem crassum piceumque obtinent; alia in cortice nutri- Uo demissiora suos confuserunt uteros, pariete communi tenuissimo et vix picuo definiuntur ostioloque prorsus eccentro dehiscunt; omnibus est substantia solida, albida, subcornea (arefacta saltem ). 7. Particula humefacta et maxime aucta meditullii albi pyenidis matura, stylosporas monstrat genitalibus suis suffuleris singulatim innixas aut jam solutas et apodas. 8. Perithecia duo contigua a vertice dimidiantur; fagineam inler epidermidem et summum corlicem cre- verunt, ideoque priorem cui adherent paulatim sustulerunt; uteri parietes picei et de citero crassi superne ila tenuantur ut evanescere videantur ; cavernula media adest qualis in fungillo arefacto animadvertitur. 9. Fasciculus ex thecis gravidis, varia latis, et paraphysibus inlersitis; spore libera pauco accedunt. Fig. 5 nota decuplo major est; fig. 6 et 8 nativas demensiones bis decemplicatas ostendunt; fig. autem 7 eL 9 vices circa cccrxxx auct; sunt. Quum Asterosporium. Hoffmanni. Kzz. (in. Flora seu collectaneis botanicis Ratisbonensibus ad ann. MDCCCXIX, t. I, p. 225!) iterum atque iterum sedulo observaverimus, et exploratum. compluries ' Dicitur id fungilli Stilbospora asterospora Horrwas- — aulem asterosperma. eidem. Prnsooxio, Syn. Fung. p. 96. ro in sua Flora Germ. t. 1I (1795), lab. xut, fig. 3, eb.— n. 15; alque postea, Kuxzro duce, Asterosporium Hoffinanni Prnsooxio, Disp. meth. Fung. (1797). p. 135 Stilbospora — Move. et NesrtEno, Stirp. Vog.-Bhen. fasc. VII (1820), n. 31 342 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. praecedentis aut M. loricate nostre (sup. p. 230) habuerimus id fungi in ipsissimis finibus aut Massarie pu i iarum conidiophora illud wstimemus. vigere, agre continemur quominus pro alterutra harum JMassar Hoc sentire vehementer suadet proxima analogia que Asterosporium. inter et : "a | idia 1 '1s is fasciculatim terminalia utrin- oletum et conidia in longis suffuleris fasc E ulvinulos depressos quamdam JDotlidece Prosthemium. intercedit, quandoquidem peridiolum mox obs que pariter intueamur. Equidem nos non fagit Asterosporu p nostre melanopis (supra p. 73), sepissime fagicole ejusque socie, 1maginem referre, sed nullam aliam affinitatis causam perspicimus, protereaque zone s. maculae nigrze defectus in Dothidea similitu- dinem frangit. Asterosporii capsula Konzzr oculos fugerat; late sed irregulari modo disciformis est semperque sum- mopere depressa, quare Stilbosporam cellulosam Fn. acericolam imitatur, excepto quod margine exstante careat; e parietibus fit tenuissimis et fragillimis, adeoque tum epidermidi, tum subjacenti cortici heret , ut integra minime retrahi queat, supremamque suam paginam ablate cuticule: cedat. Conidia ovato- acuta, fusco-atra, mulica, o0"",022-027 longa et basi 0"",013-016 crassa, seplis nr-1v transversis dividuntur et in summis suffuleris longe filiformibus et flexuosis quaternatim sociantur, unum scilicet erectum et tria subtus divaricata. Contenta specie oleosa pro sporidiolis perperam habuit Kuxzkus. * à Quemadmodum de Éxosporio Linkiano tacere nequibamus ubi Hercosporam. Tilie Fn. adumbravera- mus (supra p. 154-158), sic etiam in praesenti promissis super Asterosporio pauca, ut opinamur, de Hyperomyxa !. socia superaddere expedit. Hujus Hyperomyaxe (ab Hyp. stilbosporoidi Conn [Icon Fung. t. VL, p. 34, tab. vr, fig. 89], cory- licola, vix fortassis diversae) stroma exiguum, tenue aut crassius, variis modis expanditur et quandoque in pulvinum sincerum informatur; tum quoque parenchyma sislit densissimum et. sordide albidum e cellulis minimis, anguste labyrintheis vel globosis, arctissime conjunctis erassosque parietes obtinenti- bus. In stromate, quodcumque se habeat, innumera et slipatissima assurgunt fila admodum exilia, modice ramosa el muco achroo nec parco immersa. Fila autem singula sertum ovatum, nigrescens, 0"".,93-0/1 longum et 0"",02-03 crassum, e baculis v. ramulis plurimis, ingqualibus, toroso-articu- latis ac dense fasciculatis sustentant; baculorum articuli globosi et isthmo vario discreti, vix 0"^,0035 diametro excedunt et monilia struunt; agre tamen, ut videtur, dissociantur. Serta nigrantia, una cum suffuleris vix conspicuis et muco in quo sepeliuntur, simul alque generantur, diflluunt, hospitalem corticem illinunt, inquinant, eidemque multo magis adherent ac pleraque sic dieta Melanconta. E. fun- gillo effuso et arefacto provenit gummi genus corneum, atrum, in subtilissima fragmenta cultri ope facillime redigendum. Hospitatur in areis obsoletis, effetis, Asterosporii Hoffmann Kzz. etiamque in ipso ejus pulvere seminali suffocato aridove. Abundabat in sylva Compendiensi augusto mense MDCCCLVIE, n. 669; Cavargmo, PI. parisina univ. t. I (1826), p. 429; FnzsENt(o, Beitr. z. Mykol. p. ^1, tab. v, fig. 10-13; Ra- nevuonerio, JTerb. Myc. ed. alt. fasc. VI (1857). n. 59^, et multis aliis. * Typos eosdem designare videntur. Cheirospora. Frirsu Syst, Orbis Veget. (1825) p. 365; Thyrsidium Moxraun in Ann. Sc. nat. ser. alt. t. VI (1837), p. 338; Hypero- myaa Conpa, Icon. Fung. t. ME (1839). p. 3^ (inter Tre- mellinas); Myriocephalum Noramsu in Actis Acad. Sc. Taurinensis , sev. alt. t. VII (1845), p. 13, etiamque veri- similiter Rhabdosporium. CavatEmn in sua Flora agri pari- siensis, t. | (1826), p. A28. * [d fungilli, aut. saltem quidquam admodum consi- mile, nuncupatur Cheirospora botryospora (Fn.) Brnkenzo el Dn. in Anni. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. V (1850), p. 455, n. Alia, et Myriocephalum botryosporum FrsssNio in suis Beitr. z. Mykol. (1852), p- ^o, tab. v, fig. 1-9; nostra autem. Hyperomyza certo. dimidiam sistit partem Stilbosporc militaris Cnnzo in Ephem. Sc. microsc. t. IV (1856), p. 193-197 et 201, tab. xi, fig. 3-7. SPILERIEI. 943. eL in fagetis Fontisbellaquei islale anni proxime sequentis; reperitur quoque in agro Versaliensi (Suint- Cloud , Meudon , Dellevue , cml.) wslate hiemeque. Postquam clar. Bgnkzrey de Melanconieis Cordwanis sequentia generatim scripserit : « Various, * however, as their characters are, it is quite certain that a larger number of the supposed species is * not autonomous,» has circa Hyperomyaas qualis est modo descripta, nominatim addit : «the connec- *lion between other Splerie and such genera as Myriocephalum is equally clear !, » Atqui valde dolen- dum quod Spherias illas quz fungillum nostrum et pares ejus vindicent, sagacissimus mycologiz bri- lannieae interpres Ipse non indigitaverit. Futura pregredi observata gloriosum sane est et acerrimi signum ingenii, neque possumus quin prudentiam laudemus in periculo. de incertis cireumscripte loquendi; utquid tamen si quis de eo dixerit quod sibi manifestum patet, hoc non illico ponat extra dubium et caliginem ? Nonne is qui veritatem nudatam sic intueri slbi visus est, eam tantummodo nubila inter attenuata perspexerit ? Aliter super /Typeromyaa fagicola sentit. Fnip. Cunngy qui assuetam illius cum Asterosporio societatem primus animadvertit et notam fecit. Suffulera pallida et mucosa quibus capitula botryomorpha Islius Hyperomyae sese excipiant, ex ipso mycelio fusco quod Asterosporii Sporas letragonas enititur, oriri, comperisse sibi videtur, ideoque suam commenlationem claudit his verbis : & Asterosporium Hoffman « Kzr. and Myriocephalum botryosporum. Vnrs. are only varieties of fruit of the same fungus. » (Cfr. the Quart. Journ. of microsc. Sc. loc. sup. cit.) Maxime autem veremur ne (alis opinio a vero longe discedat. Asterosporium. et Huyperomyaa pàris quidem indolis ambo videntur, nimirum apparatus conidiophori diversorum pyrenomycetum ; at solitum eorum consortium eodem modo intelligendum fore satius duci- mus atque vitam JVectrie epispherie (Top.) in Diatrype quercina Vn. et Slictosphweria nostra Hoffmannt, vel Fusariorum quorumdam in acervis corruptis Stilbosporarum. Vita THyperomyze nostra: aut. parasitica , aut secundaria, nec vere matricis vivi socia, eo confirmatur quod hic fungillus nonnisi in Asterosporio admodum exoleto ac pene destrueto Splus reperiatur. Semina ejus quamdam conidiorum JVectrie coc- cinece Fn. fagicola?? referunt speciem ; simul etiam ad Prosthemi stellaris Tusssro, stirpis alnicole (sup. p. 234), similitudinem accedunt. Semina lineari-lanceolata et caeteris majora qua pro sporis abnor- mibus Asterosporii apud Frid. Cunngiuw habentur (loco cit. p. 201, lab. xi, fig. »), conidia sunl, ni nos omnia fallunt, Splerie macrospore Maz. cujus adumbrationem supra (p. 221) sub. Cucurbitarie litulo. prestitimus. Hyperomyae progerminandi modus, qualis ab eodem mycologo londinensi narra- tur et adumbratur (tab. modo cit. fig. 7), legitima dubia movet. Corpuscula incerüe originis qua Stilbospore militaris Cunn. conidia salutantur (ibid. fig. 6) nunquam vidimus. Xokos Priusquam fungos inquinantes omnino mittamus, non possumus etiam quin obiter pauca dicamus de Melogrammate. rubro-notato Bxnx. et Bn. (1n Ann. and Mag. of nat. History, ser. ut, t. III [: 859]. p. 375, n. 894), fungillo, Massariarum instar, ulique dupliei, cujus autem forma utraque pro typo distineto hactenus perperam habita est. Illius conceptacula, pycnidea alia, thecigera altera, formam globosam vel pulvinatam, late sessilem et vix papillatam similiter usurpant, modo dense gregaria nas- cuntur, nunc contza in cespitulos, sine lege sparsos, pauca insimul partim. aut quasi ex toto coales- cunt, preetereaque primo obtutu dignoscuntur eo quod tomentum breve seu pannum rasum et rubro- lateritium. undique induunt. Id autem tomenti in peritheciis maturis pro maxima parte siepissime * Cfr. Benkeza: [ntrod. to Crypt. Dotany (1857), p. 330. Deseript. Fungor. minus cogrnitorum , fasc. alt. p. ^7, n. 53, * Spluerie scilicet coceinee Pensooxto, in suis [conib. et tab. xit, lig. 9. 31. 244 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 1 isi 1 i isti s.EUx plantule inditum. Pyc- evanuit, nec nisi in eorum vertice persist, unde cognomen apud BrnkznsUM p ) nides qua Phoma ulimgenum Dznx. (in Hooxznt Ephem. Bot. t. V [1853], p. ho, n. 9b tab. ut, fig. 3, et in Ann. and. Mag. of nat. Hist. ser. n1, t. XIII [1854], p. hb9, ie 737) consutuere videntur, vulgo solid: reperiuntur; ubi aruerunt, dure facte sunt et ofellas tenuissimas cultro facile cedunt; tenuis earum paries a nucleo sibi concolore, nempe cinereo- aut virenti-fuligineo, zona albida, continua ita dividitur ut pyenidem Massarie rhodosto- angustissimaque, e sterigmatibus constipatissimis facta , as. Nucleus autem totus e stylosporis matis (Av». et Sarw.) vel loricate nostre. pree oculis habere cred Icleus i breviter ovato-oblongis, reclis, continuis, muticis, levibus, dilute fuligineis (pats seorsim specta- tis), 0?",0065 circiter longis et dimidio angustioribus constat. Thece lineari-cylindrice, subsessiles, 0"",13 vulgo longe et 0"",0065 raro crassiores, paraphysibus exiliter filiformibus et longissimis sti- pantur, singulzque sporas octonas et monostichas stato tempore fovent. Spore anguste ovato-oblonge, rect», utrinque obtusa, teretes et equo modo 2-/i-parlitze, colore fuligineo mature inficiuntur. Id. Massarie (M. lateritia nob. in schedis mss.) locum inter Lypos isomeros reposcil 5 infrequens pro- venit apud nos (ipsa intra Parisiorum menia, in hortis Clodoaldensibus, Caville Versaliorum, czet.) in cortice demortuo /Esculi Hippocastant L. et stpius ex reliquiis hypophleodibus Nectrie. cinnabarine Fn. aut. Sphere: cupularis Ps. in priori vulgo parasitantis, vesci videtur. Semel etiam. reperimus in ramusculo ribesio, item e stromate JVectrie modo dicte obsoleto natam. Specimina anglica, tum asco- phora (in cortice ulmeo dense sparsa), tum pyenidea (ligno ulmeo nudato insidentia), ab humanis- simo viro C. E. Bnoowz olim accepimus. Melogramma: rubro-notatum Bxnk. et Bn. et Phoma ulmigenum s. ulmicola Bsnk. citantur etiam in Bznkeuzt Elementis Mycetologie Britannice, p. 21 A, n. 19, et p. 391. n. 1, nulla autem accedente descriptione. Sscmo IL Protospore alice nude, subiculo effuso, bysso stupea, cespite. denso, silva. striposa, aliove smyceli aut apparatus peculiaris genere nudo progenie el spermatiorum. vel conidiorum, pro typorum varietate, indolem usurpanles ; alice contra quee scepe desiderantur, peridiis excepte. IH. SPILERIA, (Tab. XXVIIL) SPHIERIARUM, sensu. Persooniano, Champ. Comest. p. bh, pars exigua. — SPH/ERLZE pauco e simplicibus denudatis Frisio , Syst. Myc. t. V, p. h52. — SPILERLE proprie dicte, partim saltem, Crsarro et Nora- misio, Comment. Soc. Cryptog. Itale, fasc. IV, p. 220. Myesuum mairici plus minus maculatie glabrieque immissum, nec conspicue byssinum. CoxcEPTACULA dense gregaria, suffulero natali imposita, exigua, globosa, nonnihil conica vel deformia, brevissime, imo vix papillata, atque ex parietibus glabris, atris et duris facta; alia minora pyenidea, slylosporis rectis et spermaltio- morphis,, scilicet brevissime linearibus et exilissimis feta; alia ascophora, thecis SPILERIEI. 245 lmeari-cylindricis, monostiche oclosporis, sporis autem ovato-oblongis, multi- paris, fuscis, multicis et nudis gravida. Fuxeiur epicylei, lente crescentes et vite speciem. diu. retinentes. SrpipERIA OBDUCENS. Spina PrarEA Prnsooxio olim in litteris, auctore b. Movarorio in Herbario Musei parisini. SpiLsRIA INChUSTANS E. Vrizsio, Scler. Suecie , fasc. IV (1820), n. 119, verbo aulem zucrustans pro obducens lapsu calami (docente Frirsro ipso in suo Syst. Mycol. t. II, p. 456, n. 322) inseripto. Spi EnIA OpDUCENS f minor eidem magistro, loco modo cit. SriLEnIA 0npvcEss eidem F'iirsio in sua S. Veget. Scand. p. 389, n. 38, inter superficiales denudatas. CucunprrAnra. Miskinnorrs Novamsto olim in suopte Herbario, juxta specimina (in Frazino nata) ab eo ipso plurimis abhinc annis accepta. 2 Spina. Miskipnris eidem. Noramuisio in Actis Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. XIII (1853), p. 126, deinque illi eL Crserto in. Comment. Soc. Cryptog. Italice, fasc. 1V (1863), p. 221. SpitzntA PLATEATA. (Prns.) et onpuczxs (Seuvw.) Cvunzio, in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXIL, parte iv (1859), p- 918 et 319, n. 252 et 262, tab. 1vir, fig. 35, saltem ut videtur. Licxo nudato et sepius immaculato aut corlici inleriori, avulsa prius vel rimata hiascenteque epidermide, fungillus innascitur, myeelium non prodit, constipataque vel sparsa, al semper exigua sternit conceptaeula. Quorum genus duplex; erassiora digni- late etiam minoribus prostant; globoso-conica sunt, aut mutuze pressionis eausa defor- mia et angulosa evadunt; pleraque libera et discreta suffulero suo insperguntur, quedam passim coaleseunt; omnia alerrima, dura et glaberrima se habent, perfectiora autem in papillam conicam nitidamque superne conformantur s. allenuantur. Papillee tan- dem poro minimo pervie subest globulus parenchymatosus granulis el gultulis oleosis scalens, propterea citrinus aut luteo-virens, ctateque fungilli progrediente infuscatus.. Reliquum uteri meditullium parietibus crassis item coercetur et solidum est, sed albi- dum diu consistit nee, ut videtur, nisi sporis maluris debito tempore variegalur aul fucatur. Tuzax lineari-cylindric;, obtusissimae ae deorsum tenuat:e , e membrana crassis- sima struuntur et quasi solide primitus videntur; adulte autem canaliculum dilatatum et parietes longe tenuiores de more ostendunt, o"",2 longitudine et 0?",02 erassitudine lune eirciler eequant, sporasque octonas, monostichas, late ovato-ohlongas, utrinque obtusissimas, ob dissepimenta vrrix. parallele transversaria paucioraque longitrorsum submedia, multiloculatas et muriformes, o"",025-03 longas, 0"",01-013 crassas demumque saturale fuscas singule concipiunt. Solita paraphysium filiformium copia thecas undique stipant. Coxczeracura prioribus longe minora tot pyenidia mierosperma sislere solent; tota intrinsecus unius modi sunt et, microstylosporis exilissime linearibus, rectis, utrinque truncatis vel obtusis, o"",00/. vix excedentibus et quasi in siliginem albam condensatis opplentur; parietes spermatophori denso sterigmatum agmine hor- rent quae breviter filiformia , ramosa et intricata deprehenduntur. 246 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Quolibet anni tempore viva reperitur in ramis fraxineis jampridem aridis, et sepius de- corticatis, nec infrequens est 1n nemoribus Modoniis et, Cavillanis agri Versaliensis. Ubi fungillus inciditur, ob molem varie pictam, vulgo autem citrini coloris, quz in papilla latet, confestim dignoscitur. Endosporw satz nonnihil turgescunt, germinaque plurima, filiformia et cito multi-ramosa, ex omni parte protrudunt; que in asco materno etiam degunt, ima quie absolutam ma- iuritatem nondum consecul sunt, pari modo interdum progerminant. Mierostylospora: ipse in aqua quum seruntur, mox mirum in modum augentur, bi- vel triloculate fiunt posteaque in fila assueta, seipsis tenuiora , protrahuntur. Quomodo Cucurbitaria. Miskibrutis. Noramsio a Splieria. obducente Friesiana tuto dignoscatur, wgre perspicimus. Contra Cucurbitaria. obducens eidem magistro, stirps alnicola (juxta specimina Cenisia ab eo ipso olim accepta), licet fungum fraxinicolam modo descriptum apprime imitetur, recedit tamen parenehymate sub peritheciorum ostiolo minime flavente et endosporis multo minoribus, scilicet 0*",013-016 longis et o"",0065 circiter crassis. Id Cucurbitarie (C. Notarisii nob. in sched.) etiam in ligno nudo Alu glutinose Ganry. recens demortuz, Modoni et Cavillee Versaliorum, hieme extrema, haud infrequens est; adumbrari videtur (sub titulo Spherie olducentis Fn.) apud Arminium lHorr- wax in suis Jconib. analyt. Fungorum, fasc. II (1863), p. 77; tab. xvui, fig. 1v, quo auctore, fructibus gymnosporis (CpermatienzSBeritDecien Horrw.), preter ascophoros, uteretur, unde fungillum nostrum fraxinicolam omnino imitaretur. Proximam Splherie sue obducentis descriptionem. et iconographiam nuperrime pollicitus est clar. Noranrsius in suis Spheriaceis Italicis, fasc. T, p. A5, n. 66. Jam monentibus sagacissimis viris Cxsarro et Noranisio, hic locum merito reposcere videtur Splheria Pulvis-pyrius Prns.! minime rara apud Versalios in corlice lignove nudato Coryli jampridem demortus, cujus aulem nos hactenus latuerunt, sj qua sunt, conceptacula gymnospora. Splueria autem ponuformis Pzns.? specie quamvis non multum absimilis, endosporis differt albis, brevius ovatis et solummodo bipartitis. INTERPRETATIO FIGURARUM. (Tab. XXVIIL, fig. 4-13.) A4. ln ligno arido fraxineo cujus cortex jam pro maxima parte periit, densos greges despicis Spherie obducentis Fn. modo descripte; conceplacula minora pyenidee sunt indolis. 5. Perithecia et pycnides una seorsim delineantur. 6. Utrumque conceptaculorum genus a summo dimidiatum exprimitur; e peritheciis duobus juxtapositis minus nondum perfectum est et sub vertice lote flavescit. 7. Perithecia altera que coaluerant similiter dimidiata sunt. 8. Pycnidis per mediam partem dissecte fragmentum tenuissimum in aqua conspicitur; microstylosporo: diffunduntur. 9. Particula item tenuissima sed magis amplificata ejusdem conceptaculi gymnospori. 10. Microstylospore sexto die (nempe v iduum m. augusti a. MDCCCLIX) postquam in aqua sate sunt conspiciuntur; plereeque summopere creverunt, biloculate evaserunt et in germina filiformia nunc protra- huntur; quedam tamen immutat: permanserunt. * De forma fungi hujus loquimur qua continetur in — laud. fasc. V (1815), n. 489. Delineatur apud Prnsooxivx , Movc. et Nrsrtgm. Stirpibus Vog.-Rhen. fasc. IV (1813), Icon. Pict. fasc. T, p. 13, tab. v, fig. A et 5. Non diversa n. 381, et a F. Cunngro adumbratur in Actis Soc. Linn. habetur a Splueria Pulvere-pyrio Prns. apud CunnEiUM (in Londin. t. XXII, p. 317, n. 248, tab. vvn, fig. 3». Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 319, n. 263), sed ? Quam videas apud Mov. et NesLEnUM, Stirpium modo ——— immerito. . SPILERIEI. 247 11. Ofella maxime aucta peritheeii maturi; parenchyma flavidum quod sub papilla jacet, lucem agre transmittit. 12. Thecw arte multimodis rupte suam tradunt structuram; cylindrus internus, prima fronte ad muci speciem accedens, tunicam exteriorem partim exuere valet. Endospora libere juxta jacent. 13. Endospore in aqua germinaverunt eodem lempore quo et stylospore de quibus modo agebatur; germina ramosa et arliculata jam evasere. Figura 4 res expressas bis decuplo nota majores, figura autem 5-7 easdem ter decemplices faciunt ; fig. 8 vices circa xx, figurae vero 9» 10, 12 eL 13 vices cccrxxx aucli sunt, denique fig. 11 naturam item multum excedit; juxta fungos fraxinicolas agri Parisiensis et Versaliensis omnes Parisiis adumbrata sunt, plereque mense februario a. MDCCCLII. IV. PLEVROSTOMAt. (Tab. XXVIII.) SPILERLE spec. CaxpoLt10, Konzgo, Fnissio aliisque. GzNvs hactenus monotypum cujus characteres in sequenti descriptione conti- nentur. PrevnosrowA. Caxporum. Spina. LarEnICOLLIS CAboLLIO in sua Flora Gallica , t. V, p. 29^, n. 790, et t. VI, p. 133, sub n. 789^, ubi Spheria acuta Pens. ei proxima imprudenter dicitur. — Leoni Duroun in Herb. Mazeriano, nune e thesau- ris Musei Bot. parisini. — Minime aulem, ut videtur, Frirsio, Syst. Myc. t. TI, p. A65, n. 347, et. Elench. Fung. parte alt. p. 96, namque fungillus quem ad lypum Candollianum merito duxisse sibi videbatur magister upsaliensis, in rimis lignorum vigere fertur, et peritheeiis seriato-confertis ae semi-immersis ulique recedit. (Cfr. loca cit.) SpiLERIA PLEVROSTOMA Kzr. in litt, auctore Frirsto in suo Syst. Mye. t. T, p. 456, n. 321, sallem ut videtur, etsi inficiatur idem Frirsius (Elench. Fung. t. V, p. 96). Spruxn1A spEnMOIDES nobis in tomo priore hujus opusculi, p. 32 et 41, — Non autem Horrwaxwio, nec aliis. Foxcirur area longe lateque patet nec certis limitibus describitur. CoxcEPTACULA laxius- cule densiusve gregaria, globosa et alia ab aliis discreta, columella lereti, brevissima el vix conspieua, ut angusto pulvinulo singula nituntur, 0""./-6 diametro sequant, rostrumque breve , conieum ac horizontale, rarius subascendens vel demissum, e latere agunt. Ilis paries primum fuscus crassissimus et carnoso-suberosus, deinde autem ater ac erustaceus, landem tenuatus et ad carbonis similitudinem super specie et fragili- late accedens, semper tamen admodum levis, oculo vel armato. Pulpam mollem et candidissimam in cirros crassos per rostelli ostium, hieme subexacta, nempe februario marlioque vomunt sicque intra paucas horas omnino evacuantur; pulpa autem tota quanta e thecis reniformibus, utrinque obtusissimis, o?",9/1-05 longis, 0?*,013-016 erassis, e membrana tenuissima et achroa factis, sporasque innumeras, conglobatas vel sparsas singulatim foventibus constat. Turcx ille ex imis filamentis intricate ra- 248 SELECTA FÜNGORUM CARPOLOGIA. mosis et perquam hyalinis quie conceptaculi parietibus hawrent el in Ei ML filiformes parce abeunt, ul rami vel ramorum apices oriuntur, at e su/ulenis ciüssime solvuntur, cateris nuclei elementis mire pellucidis et mox destructis sole supersunt, sporasque liberas quodammodo mentiuntur. Sron ipsc propter formam et miram lenui- latem ad sincera spermalia similitudine accedunt; etenim. curvae ru, Gi RE 0"",9035 non longiores pratereaque admodum pallide, 1mo subachroz. Missis autem conceptaculis ascophoris, tacere non licet de glutine spermatophoro quod iisdem initio sternitur, quin eliam quo juniora tota interdum illinuntur. iscidulum hoc stratum modo nitide rufo-fuscum, modo eontra einereo-ceruleum et in marginibus quandoque crassioribus et carnosis passim citrinum, late serpit et quidquid obstat investire cona- lur; ipsum in pulvinulos punetiformes abunde sparsos protuberat, aut levius diffun- ditur; quocumque modo se habeat, villum brevissimum, densissimum ; et o"",09 circi- ter crassum, sistit alque reipsa quum e sterigmatibus summopere exilibus ac cespitose ramosis, tum e spermatiis innumeris superstratis et adglutinatis efficitur. SpernuaTIA In sterigmatibus ramusculos fingunt aut terminalia nascuntur, exilissima sunt, curva et 0?" 903 vix longa; aqua immersa lete trepidant et pulpam albidam constituunt. Hieme crescit in ligno jampridem emortuo truncorum vel ramorum crassiorum quercus, et sub cortice sepius integro, sed jam soluto et putrescente latitat. Prope Parisios, Modoni prisertim et. Caville, vivum aridumve non semel offendimus. Clariss. Leoni Durovn olim occurrit in silva S. Germani, agri Versaliensis. (Cf. Herb. Mazerianum supra cit.) Utrum apparatus spermatophorus modo descriptus ad fungillum perfectum seu ascophorum reapse et legitime spectet, dubio vix premitur; etenim hinc rarissime desideratur, illinc analogia e Calospheria principe nostra. (Spheria pulchella Prns.) ducta, securam hie videtur interpretationem prestare. Calo- spheria enim et Spheria latericollis DC. de intima spermogonil structura, spermatiorumque forma et exiguitale admodum congruunt, nec nisi in eo discrepant quod hymenium fertile apud Sph. lateri- collem in. suffulero natali undique effunditur, tubercula e contrario peculiaria et discreta, prima Calo- spherie rudimenta , illinire solet. . Endosporo recentes, fungilli Candolliani, mense martio sat, nec crassiores facti sunt nec germi- naverunt. Quidquid attulit Caxnorus de sua Spheria latericolli, locis supra citatis, cum nobis observatis ita quadrat ut minime dubitemus. quin in hune ipsum typum et nos inciderimus; attamen uleros eva- cuatos collabi et Pezize in modum concavos fieri nunquam comperimus; neque intelligimus id fungilli cum Splieria acuta Worrw. proxima devinciri necessitudine. INTERPRETATIO ICONUM. (Tab. XXVIII, fig. 1-3.) 1. Perithecia Plevrostomatis Candollii modo descripti ex schidio querneo gregatim nata proponuntur; quie- dam cirros vomunt e nucleo soluto. DI n. 3 HH mz Q E : . 24; Fragme ntalum tenuissimum et in aqua spectatum strati spermatophori a summo dissecti ; innumera spermatia supra densam sterigmatum silvam libera natant. SPILERIEI. 249 3. Fasciculus e filamentis fertilibus seu thecaphoris quibus uteri paries internus vestitur; accedunt etiam lheco solut» partim evaeuatze ot endospora libere; hoc omnia similiter aqua immersa conspiciuntur. Figura 9 et 3 res amplificatas circa vices cccuxxx exhibent, prima vero nativis demensionibus vix decuplo major facta est; juxta fungos vivos agri Modonensis, februario (a. MDCCCLIX) , omnes delincat:e sunt. V. ROSELLINIA '. (Tab. XXXIII) SPHERIARUM spec. ex acaulibus Topzo, F. Meckl. sel. parte alt. — SPH/AERLE inter simplices brachystomas Pznsooxio, Syn. Fung. p. 63 et seq. — Nonnullee e SPH/ERIIS byssisedis Fnigsu, Syst. Myc. t. IL, p. h39, el Sum. Veget. Scand. p. 388. — ROSELLINLE Noramsio in Pantaronis Giorn. Bot. Ital. t. I, p. 334; Comment. della. Soc. Crittog. Ital. fasc. IV, p. 227; nuperrimeque in suis ipsis Sphriaceis Italis , fasc. T, p- 19-21, iconib. xvi-xvii. MyczLIUM quandoque zgre conspicuum, sepius vero pro maxima parte emer- sum, late longeque in lignea matrice effusum ac totum quantum e stupa saturate fucata inilioque extrorsum conidiophora. CoxipiA exigua, ovala, conlinua, e summis byssi fibrillis quasi in corymbos divaricatos arrectis cespitose aut solitarie nata, el in pulverem fatiscentia. PrnrrugcrA e mycelio pedetentim emersa landemque detersa, globosa, sessilia, acute papilligera, e pariete crasso, nigro, levi rugalove moxque duro et crustaceo facta. 'Tuzca anguste lineari-cylindrieie, monostiche octosporw. vel tetrasporcw, in vertice peculiariter incrassato plasma sepius fovent quod lodo affuso, colorem caeruleum ducit, PAnapmsss. filiformes longissimo. Sronz ovate vel lanceolatz, sepe curvule s. ingquilatere, continue, muticae aut appendiculis mucosis auclz, maturczque niprescentes ; episporio crasso sub germinalionem longitrorsum dehiscente. FuxeiLLi» dn quisquilis et. ramentis jampridein arefactis, locis udis. et opacis , nascentes, apparatu conidiophoro, indole peritheciorum. crustacea. et nigro colore, nuclei natura germinationeque Hypoxyla mentientes ac perithecia lypoxylea libera , dempto stromale, quasi referentes. Tosellinie mire. globosie et crustacew, pro Spherüs typicis, jam opinante Elia Frirs (in sua Summa. Veget. Scandinavie, p. 295, nota 1), facile haberi poterant, sicque fungi nobilissimi et notis bene multis vere hypoxylei, nobile et antiquum Spherie nomen retinuissent; at licet assentire magistro Upsaliensi minime nobis in hoc argumento displicuisset, non arbitrati sumus nobis fore licitum titulum gregi nostro a viro Genuensi, de myeologia jamdudum * JF. Noranisius hoc nomine memoriam retinere voluit F. Pii RoseLLINi, medici pisani, amabilis scienti: studiosi. (CF. PanzaTonis Ephem. bot. 1. infra cit.) H. 32 250 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. optime merito, olim impositum repudiare, presertim quum deficerent quos vix impari jure Spherie cognomine prae coter pyrenomycetes alii neutiquam is salutaremus. BRosgLLINIA. AQUILA. * Fungi mycelium seu byssus conidiophora : SPORnOTRICHUM FUSCUM , BADIUM el STUPOSU. p. 35. Arrrosponrvw ruscw eid. Liwkro in. WiLtoEvowr Sp. ar Lixkio in suis. Observ. in Ord. Pl. nat. diss. I, p. 10, et diss. alt. Plant. Linn. t. Vl, parte 1, p. 33. — Mazznio, Pl. crypt. Gallice , ed. 1, fasc. VII (1828), n. 306, ubi synonyma plurima enumerantur inler que Thelephora vinosa Prns. et Hypochnus fuscus Fn. ** Fungus ascophorus : SpiEnIA nyssisEDA B Topzo, Fung. Meckl. sel. fasc. alt. p. 10, lab. 1x, fig. 70. SpirxntA. nyssisEDA Prnsooxio, Syn. Fung. p. 67, n. 131, sallem pro parte. SpizntA AQUILA. Fm. Syst. Myc. t. Il, p. Ao, n. 380. — Move. et NzsrL. Stirp. Vog.-Rhen. fasc. X (1833), n. 965 (in ligno arido. Pseudoplatani). — Brnx. et. Dn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. 1, t. VI (1840), p. 361. n. 180; Oull. of Brit, Fang. p. 39h, n. 9. — Bansvu. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. vl (1858), n. 648 (eliam, ni fallimur, in cortice corrupto Pseudoplatani). — Frid. Cunngx in Act. Soc. Linn. Lond. t. XXII, p. 914, n. 218, tab. zvir, fig. 4, endosporas nudas tradente. RosgtLINIA AQUILA Nomammsi0 in Pan Tons. Ephem. Dot. lila, t. I (1844), p. 334, et sui ipsius Splueriaceis Ttalicis, fase. I (1863), p. 21, n. 18, tab. v, fig. xvi. — Eidem et Crsvrio in Actis Soc. Crypt. tale , fase. IV (1863), p. 227. V'uxer primordia ex bysso stupea sordide vel cinereo-purpurascenti ac demum fucata, cujus stralis iniquae erassitudinis et passim tumulosis corticea matrix pedetenüm obdu- citur. Villi superiores arrecti in corymbos pallentes et. conidiophoros discedunt; conidia aulem cinereo-fuscula formam anguste ovatam usurpant, o"",01 longitudine vix ex- cedunt aptatoque sata loco in fila seu germina exilia utrinque abeunt. Ubi conidiorum generalio abolesceere ineipit, tune. gregatim. ex bysso emergunt conceptacula vulgo ! Utrum plurima inter Sporotricha, indicibus mycolo- gieis inseripta, vel unum solum perfectus sit et absolutus fungus, merito dubitat. clar. Denkzusus; eadem, sagacis- simis Frirsir ipsius verbis admonitus, pro inchoamentis s. formis primariis et conidiophoris fungillorum varii nominis habenda existimat. Ad exemplum nuper contendit Sporo- trichum. geochroum. Mazgrio. (Pl. Crypt. Gallie, ed. 1, fase. IHE [1826], n. 113), olim a Drruanio sub titulo Bo- trytidis polyspore Lk. adumbratum (in Srvmun Fl. Germ. parte i, t. E[1817 ]. p. 71, tab. 35), Hypoayli cujusdam initia sistere; jamque antea mycelium conidiophorum Asco- triche suae chartarum sporotricheo typo equiparaverat. (Cfr. Fnizsu Syst. Myc. t. Vl, p. i5 et seq. et Brnkerar verba tam in Ann. of nat. Hist. ser. 1, t. L [1838]. p. 258, tum in suis Elem. Mycetol. Brit. p. 352.) Quod ad Sporotrichim nitens Lixkto (Sp. Pl. Linn. t. VI, parte 1, p. 2, n. 5), olim in Himantiarum numero apud Prnsooicwt (AMycol. Europ. t. I, p. 91) habitum, spectat, nuper cognovimus id fungilli, saltem juxta specimina quie prostita sunt in beati Mazenu. Plantis crypt. Gallic , ed. 1. fase, XXXVII (1849), n. 1841, et ed. alt. fase. XXXI (anno eod.), n. 1531, nil aliud. esse alque IIypochnum nostrum centrifugum (supra tomo I, p. 114, nota al) cujus structura basidiophora veteres prorsus latuisset. Nos etiam benevole monuit clar. amicus noster Sosthenes Dr Lscnors, Pictaviensis, Sclerotium suum lichenivorum de quo pauca verba fecit in dissertatione inseripta Nouveaux faits constatés relativement à l'Histoire de la Botanique et à la. dis- tribution géographique des Plantes de la. Vienne (Mém. de l'Institut des Provinces , Caen, 1857, in-A*), p. 29, hunc item. ipsissi esse Huypochnu Rhizoctonia ). centrifugum. Lzv.. (sub SPILERIET. 351 libera, conferta laxiorave, que cum adoleverint et lomentum innalum superne saltem exuerint, plobosa et acute papillata apparent raroque supra diametrum millimetrale lument. reni parieles crassi, atri et crustacei sunt; si aruerint, a tunica inferiore con- ünua nucleumque concretum fovente, arte fracti secedunt. Tusc. inter longissimas exilesque paraphyses, ipsa» lineares, o"",008 crassitudine non superant, longitudine aulem o"^,13 adipiscuntur, dolioli solidi fipuram in vertice referunt, deorsum in filum perexile longe protrahuntur, singulaeque sporas octonas ordine simpliei el. continuo digestas includunt. Sronz ovalze, sepe. vix. iequilatere, ulrinque. obtusa, nigrae , mm [0] ,02 hine et 0"".007 illine circiter iquant, oleique gultulas duas vel unicam eras- siorem fovent; in germinando episporium longitrorsus dehiscere solet germenque sw- pissime basi peculiariter incrassatum, ex endosporio nudato hinc et inde nascitur. Creseit per annum, at potissimum autumno hiemeque, in virgultis cujuslibet. generis caesis et acervalis, locis udis et suffocatis; arida diu persistit et ex tomento quasi perennante scpis- sime reviviscit, Vivam non semel reperimus in agro Parisino et Versaliensi (Vaugirard, Cla- inart, Vaucresson) ; aridam autem accepimus e terris Pietonum ab humanissimo Sosthene Dr Lacnoix. Minime raro accidit ut conceptacula duo aut tria in unum deforme et. 2-3-stomum coalescant, nec aliter in America fungillus se habere videtur, teste Scnwrivimzio in Actis Soc. philos. Amer. ser. alt. t. IV (1 834), p. 210, sub n. 1/97; inde eo magis comprobatur summa Foselliniarum cum Hypoxylis since- rioribus analogia. Conidiophoram propter stupam in. qua insidet, hujus loci omnino est Spheria Mazerii BenkgLzo in Lixpzat Gardeners! Chronicle ad annum MDCCCLL, et in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. IX, p. 318, n. 618, tab. ix, fig. 1. Minor est el sine negolio diseriminatur quum thecis vertice peculiariter incras- satis, tum endosporis lanceolatis, utrinque aculis ae magis in:quilateris. Perithecia confertissima sepe coalescunt. Thecam ejus gravidam delineari curavit Cunnzws in Actis Soc. Linn. Londin. t. XXII, p.214, n. 216, tab. zvit, fig. 9. Typus alter item byssiseda nobis olim obvius factus est in foliis et schidiis fagineis humi jacentibus, silvie grandeve sub umbra, ad monasterium princeps Carthusiensium Gralianopolitanorum. A prece- dentibus recedit ob endosporas muco inequilatero involutas, ut ceteras taceamus notas. Asei modo oclospori, modo tetraspori in eodem utero deprehenduntur. Dysso verisimiliter primum conidiophorw similiter insident Sphere nonnulla quarum aulem con- J ceptacula pilis etiam dense parciusve horrescere solent, quare inter Lasiospherias Cesatianas! jure mili- tant. In numero nobiliorum hujus generis Spheriam hirsutam. Fn. et Sph. Racodium Prns. habemus quibus endospore sunt longe lineari-cylindricew, flexuosc et vulgo multipartite?. Titulo autem contradicit La- * Cfr. Comment, Soc. Cryptog. Italice, fasc. lV (1803) . p. 229 et 230. * Cfr. Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 915 et 316, n. 230 el 233, tab. vir, fig. 15 et 18. In eodem ordine peculiarem etiam meretur allentionem Splueria illa que plheostroma. dicitur Dun. et Movrawo (in Fl. Alg. t. I, p. ^91, n. 69, tab. xxvr, fig. 2) sieut et Cunnzro (loco modo cit. p. 315, n. 227, lab. vit, fip. 12), tristis autem, ut videtur, quibusdam , nisi Topzo (F. Meckl. Sel. parte alt. p. 9, tab. ix, fig. 67) et Pnsooxio (Ic. et Descript. Fung. p. 19, n. 55, tab. xir, fiy. 5 et 6 [pessimis]; Syn. Fung. p.87 , n. 169), minime tamen Cunnzio (l.cit. n. 336, lab. vir, fig. 11); quippe hzc Splieria non modo sporis late cylindrieis, curvis, utrinque obtusissimis, fuscis et A-locu- 32. 252 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. siospheria spermoides (Horrw.)? quo peritheciis glaberrimis neque bysso conspicua utitur, licet endo- sporas lineari-cylindricas (sed breves et plerumque continuas) etiam exhibeat. Utriusque indolis simul exemplum videtur Spleria mammiformis Pznsooxi?; nudo enim habitu S. sper- moidem. Horrwaxwt, aquilam vero Frizsr propter endosporas imitatur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXXIII, fig. 1-6.) 1. Perithecia losellinie aquile. DNrns. perfecta seu matura alia, juniora altera, e mycelio abunde strato simul emergunt; duo in iconis parte sinistra vides qui coaluerunt, et totidem in dextra quorum ostiolum sporis cumulatis impeditur. 2. Mycelii filamenta suprema, erecta, in corymbos conidiophoros abeunt. 3. Perithecia tria seorsim expressa quorum unum a summo dimidiatur. A. Cespes ex thecis gravidis et paraphysibus immixtis. 5-6. Endospor:» mature; plerzque germina exserunt. Fig. 1 et 3 nota decuplo majores dantur, cwter vices circa ccoLxxx amplificalze ; juxta fungos vivos ex agro Versaliensi (Le Celle-Saint-Cloud) , octobri exeunte (a. MDCCCLX) , omnes adumbrate sunt. VI. CHAETOSPILERIA f. (Tab. XXXIII) Forma: fungi gymnospore potissimum sub signo CILETOPSEOS Grevilliane, CHLORIDIORUM Lixkn et Eunzxnenon, DEMATIORUM Prnsoowro, Fmissro aliisque militant; perfectior autem seu ascophora in SPH/ERIARUM numero apud. Benkzrxvu habetur. Characteres generis novi sub praevio titulo hic propositi, contrahuntur ex notis quie hine Cheetopsi, illinc Splieriis sinceris solemnes sunt; omnes in adumbra- lione protolypi infra prestita continentur. Chetospheria peritheciorum indole typos precedentes imitatur; contra ad sequentes quos dematieos dixerimus, propter apparatum conidiophorum transit. latis (loculis extremis minimis et subachrois), sed etiam bysso strigosa eLaterrima, e fibris simplicibus, duris , confer- tissimis et rigide erectis, inter quas perithecia sua erostria et semi-immersa recondit, insignitur. Utrum conidia ex hoc subieulo hirsuto opportunis temporibus oriantur, hac- lenus eruere nequivimus. Rarissime viva nobis occurrit. ! Qfr. Horrxaxvt. Vegetab.. Cryptog. fasc. alt. p. 19, lab. ni, fig. 3; Move. et Nesrr.. Stirp. Vog.-Bhen. fasc. V (1815), n. A84; Mazzun PI. Crypt. Gallic , ed. alt. fasc. XX (1845), n..977; Ranzvi.. Herb. Mycol. ed. alt. fase. VII (1858), n. 651. Fungillum adumbravit Gunnriws in Actis Soc. Linn. Lond. t. XXlL, p. 318, n. 253, tab. vvir, fig. 36. Nisi graviter erraverit El. l'ruzs, de typo longe alieno lo- quitur in sua Summa Vegetab. Scaudinavie , p. 389 , nota 1, quippe ascos filiformes et acutos, sporas autem simpli- ces, globosas et pellucidas Sphere spermoidi Horrw. tri- buit. * Hic fungillus a Pensooxio adumbratur in suis conib. pictis , fasc. 1 (1803), p. 12, tab. v, fig. 6 et 7, et a CunnIo in Act. Soc. Linn. Lond. t. XXII, p. 918, n. 954, tab. nvir, fig. 37 (sporas nudas exprimente). Continetur in Move. et Nrsruenr Süirpib. Vog.-Bhen. fasc. IV, n. 380. SPILERIEI. 253 CiugTOSPILERIA INNUMERA. * Fungus conidiophorus : DzuarIUM. vInEsCENS. Prnsoovio (Mye. Euvop. t. Y, p. 14) et Frizsto (Syst. Myc. t. MI, p. 363) aut saltem quoddam Dematii genus Cluetopsi Wauchii Guzvituo (Fl. Crypt. Scoti, t. IV [1826], tab. ccxxxvr) et. Brn- xzLEo (Outl. of. Brit. Funpgology, p. 353) analogum. ^* Fungus ascophorus : SpiEnIA INNUMERA. DBenkELxo et Dn. in prioris Elem. Mycetol. Brit. p. 295, n. 32, inter superficiales denudatas. Fuxeiuur subieulum, lignum scilicet nudatum, jampridem emortuum ac plus minus corruptum, maculis late vel angustius oblongis, haud definitis, sparsis, e fuligineo nilide atris et velutinis notatur, quarum causam oculo armato si quesieris, villum erec- tum, laxiuseulum aut densiorem conspieis, e fibris seu filamentis rigidis, simplicibus, atris, opacis, septiferis, sursum attenuatis et decoloribus, in matrice (ipsa primum non fucata) discrele aul. cespitose insitis, vulgoque semimillimetrum circiter longis, basi aulem 0"",00/-007 crassis. E summis his baculis nascuntur conidia in capitulum vel spieam brevem constipata et triplicis quasi generis. Alia quie periconiea nuneupaveri- mus, ovata, simplicia, fusca aut pallidiora, o"",0065 longa et 0"",003 circiter crassa, capitula densa spicasve fingunt; alia item conlinua sed lineari-cylindrica, nonnihil curvula et prioribus tum maeriora, tum etiam duplo longiora, Evcipularum. semina quodammodo zmulantur, atque e suis suffuleris imbricata et globata pendent; denique lertium genus e gemmis constat. helminthosporieis, qua seilicet ovato-elongatze, sub- fusiformes et basi obtuse sunt, superne contra altenuantur, o"",025-03 in longitu- dinem nanciscuntur, majori autem crassitudine 0"",003 equant, seplis vi-vrrr. trans- versis dividuntur, colorem fusco-virentem induunt, cespilesque in summis baculis erecte et divaricat:e struunt. CoxcgPraccra ascophora inter pilos conidiophoros sessilia et innumera generantur; nonnulla etiam, prima saltem «etate, pilis raris istius modi ornantur; adolescendo minima consistunt, nempe 0o"",1-9 diametro non superant, fiunt nitide atra ut quidem picata videantur simulque globosa et vix papillata (quasi asloma, ni altentissime spectaveris), sed reapse conico-acuta in vertice. Nvucnkus diu albidus maxime ex thecis lineari-clavatis, obtusis, deorsum breviter attenuatis, o"".08 circiter longis, o"",0065 in medio crassis ef singulatim oetosporis componitur. Panapnyszs exiliter filiformes et vix conspicue thecis brevioribus commiscentur. Seonz partim disticha, thecas quasi integras opplent; singulz rectze, oblongo-lanceolatie, mu- tice, leves, pellucidzee, 0"",013 longe, et 0"",00/ vix erassiores sunt, guttulasque oleosas duas, tres aul. plures, diseretas fovent, quare sane multiloculares facillime evadunt. 254 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Crescit sero autumno hiemeque in ligno quercino; vivam legimus Caville Versaliorum et Modoni, in stipitibus corruptis, novembri exeunte, a S. MDGGCLXI, et Januario proxime sequenti. Specimina anglica nobiscum humanissime communicavit C. E. Bnoour. Proter fructus ascophoros supra descriptos, comperisse nobis videmur fungillum nostrum quodam Spleroncemate genuino quasi spermogonio seu pycnide microsperma insuper uti. Conceptacula istius . . ó Xd. E A mm ,£5 modi tot conulos referunt discretos, gregarios, alros, truncato-obtusos, prope totos exsertos, 0"",15 circiter altos, basi 0"",06-07 crassos, spermatiaque perexilia, vix 0"",0035 longiora, recta, continua, fuscula et muco achroo immersa ore latiusculo nudoque vomunt. INTERPRETATIO ICONUM. (Tab. XXXIII, fig. 7-9.) 7. Chetosplerie innumerce (Benk. et Bn.) perithecia pauca immatura inzqualis autem zetalis et crassitu- dinis, silva conidiophora simul accedente; baculi fertiles ex ipsis peritheciorum radicibus vel mediis parie- libus etiam oriuntur. Conidiorum genus triplex, alia enim ovato-globosa, alia lineari-cylindrica curvaque observantur, alia denique anguste ovato-acula et toroso-articulata gemmas compositas referunt, omnia tamen pariter terminalia et confertissima nascuntur. 8. Conidia linearia seorsim adumbrantur. 9. Thece, paraphyses et endosporew liber:e simul exprimuntur. Figure omnes modo dict: res pari modo amplificatas, vices scilicet cconxxx , representant et juxta fungos vivos, Caville Versaliorum, sub finem novembri a. MDCCCLXI lectos, adumbrate sunt. VII. RHAPHIDOPHORA. SPH/ERLA: veteribus, Sowennzo, Fmizsio. aliisque; OPHIOBOLI Wurssio; RHAPHIDOSPORA Moxraxio nuperque Frursio ipsi (S. Veg. Scand. p. ho1); RHAPHIDOPHOIUE autem Czsario et Noramisro. Mvoczurux varie indolis, nune abundans, tomentiforme, fuscum et initio, saltem ul videtur, conidiophorum, nunc in matrice vix infuscata penitus latens. Srznwo- GONIA, pyenides et perithecia externa fronte consimilia, gregatim sociata, nuda hispidave, ex parietibus atris et crassis facta breviterque papillata. Seznwamia linea- ria, brevia, recta, continua et leti coloris. SqYrosponk oblongo-lanceolatze vel lineari-cylindricie, eurvulie, septo medio unico aut pluribus similiter transversis divisi, maturoque tempore saturate fusce. Tugcx obovato-lineares vel anguste claviformes, obtuse, deorsum valde attenuate et polysticho ordine octosporew. Spon mature fusco, filiformes, recte aut flexuosc, initio continu: deinde vero in articulos permultos admodum exiguos divisz, arliculis mediis quandoque pecu- liariter incrassatis et nodiformibus. FunsemrLi minimi, autumnales, in aridis herbarum. caulibus pronascentes. Thaphidophore phiosporee sunt sicut Pleospore quie modo sequentur, endosporis autem fili- SPILERIEI. 355 formibus diseriminantur. Medii horum seminum articuli si tumescant, Leptospheeriam. Cesa- lanam maerospermam pre oculis habes. Longius recedunt Tihaphidophore a lypis qui sporis item filiformibus sed vulgo continuis et-sapius pallidis utuntur; pauca de his infra prostantur. 42 Tuapurornona HERPOTRICHA. SriisnIA nERPOTRICHA Elio Fmres in suis Scleromycet. Suecie , decade VI (1820), n. 5a; Syst. Mycol. t. M. p. 50^, n. 450; Sum. Veget. Scand. p. 293, n. 147. — Mazzmo, PI. Crypt. Gallic , ed. principe, fase. XXVI (1843), n. 1283; edit. alt. fase, XVI (1843), n. 787. et ser. noviss. fase. XVI (1860), n. 790. — Nora- misto, Micromye. It. decade IX, n. 8, in Actis Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. XVI (1 857), p. ^67, icone viu. — Sostheni Dr Lacnx. in suis Plantis Pictonicis (1857), p. 2^, et in Movcrori Stirpib. Vog.- Rhen. fasc. XV. (1860), n. 1547. — Dankvir. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VII (1858), n. 652, sed pro parte tantum, ni fallimur. Tinarurpospona. Lacnorxir Moyraxio in sua Sylloge Plant. Crypt. (1856), p. 251, n. 895. Türapuipospona ngnrornicma et Lacnoisit Cussrto et Noranisio in Comment. Soc. Cryptog. Ttale , fasc, IV (1863), p. 233 et 234. Foxorua. myeelium vulgo laxum parcumque, imo interdum vix conspicuum , quando- que contra abundat; byssus est sordide fusco-castanea, que sub aridis foliorum vaginis, culmos gramineos invadit eosque ceterum immaculatos fodat. Huic bysso gregatim innascuntur concepíaeula sessilia, globosa, minima, sparsa vel rarius coa- cervala, ab initio atra pilisque primum einereo-virentibus ae tandem mycelio con- coloribus , vagis, simplicibus, sepliferis, brevibus aut longioribus tota hirsuta, diu obtusissima posteaque in papillam aut rostellum exile plus minus producta. Sub eorumdem tenui corticulo latet nucleus qui propter sporas colorem fuscum olive sub- mature, procedente state, induit. Turcx anguste obovato s. lineari-clavatiw, obtusa, deorsum longe attenualie, 0"",18-20 circiter longe, nec 0"",01 crassiores, para- physibus protraelioribus, exilissimis et continuis slpantur. Sronz exililer et aquo modo filiformes lhecisque vix breviores, in singulis earum octonz et fasciculalie gene- rantur, primitus pallid:e et. continuse, denique autem saturate fucatz; et seplis innu- meris transversim parallelis in tot loculamenta nigra divise. Perithecia si defecerint aul pauciora orta fuerint, tunc Sparsa nascuntur conceptacula externa facie iis ad- modum consimilia, sepius vix crassiora, item globosa vel semiglobosa, modo obtu- sissima et erostria, modo rostello exili brevique instructa, vulgo tamen densius et longius hirsuta, naturaque et munere sincero pyenides; etenim in cavernula simplici qua confodiuntur nil nisi slylospore lineari-lanceolatze, eurvato, ulrinque. aculi, 6-8-1 0-loculares (septis primum vix conspicuis, postea autem manifestis), guttis oleosis farte tandemque atro-fuliginec generantur. Semina istius modi ex utriculis sphzericis quibus compaclis parietes uteri fertilis struuntur, quasi sessilia nascuntur, fraeloque fungillo sepissime cellulam basilarem solutam secum trahunt; matura fucataque o"".095-035 longitudine, crassitudine vero 0?",0035-005 iquant, et germina ex- serere quum cooperint, duplo fere majora et toroso-articulata prius evaserunt. 256 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Jampridem fungillum quotannis legimus circa Parisios et Versalias, abeunte hieme, in culmis triticeis quorum pars ima a messoribus non carpitur soloque materno per menses bru- males hiret. Octobri decedente (a. D. MDCCCLVIIT) in agris Hericianis, prope Fontembel- laqueum, immatura jam reperiebatur; siepe tamen pyenides vix februario mense, perithecia autem nonnisi martio suum absolverunt incrementum. Ab amico honoratissimo Sosthene Dr Lacnom ea ipsa pictonica specimina accepimus quie clar. Moxraxivs loco sup. cit. de- scripsit. Mycelium in locis suffocatis abundantius crescit, simulque rostella pyreniorum utriusque generis longius protrahuntur. Quz de conidiis spermogoniisque comperisse nobis videmur consulto omisimus, ne quid incerti temere proponeremus. Id tamen reticere nequimus quod sincerum fungilli mycelium in iriticeis culmis languescentibus abeunte junio jam fortassis. deprehenderimus. Spicis tune flavescere premature incipientibus, culmi ignoto morbo manifeste laborabant et colore fusco in basi inficieban- tur; postea imus uniuscujusque articulus bysso gossypina, ex albida tandem fuliginea, fartus repertus est quie intimos caulis penetravit parietes lucemque petiit; inde culmus extrorsum nigrefactus est simulque conidiis crassis, ovato-acuminatis et. multilocellatis obrutus. Id mycelii seminiferi Helminthosporium Secalis , Fanum typum !, aemulabatur. Stylospore solite ad similitudinem accedunt seminum ejusdem nature et originis que 1n fetero- spheria Patella Gngv. olim observavimus et nota fecimus (Cfr. Ann. Sc. nat. ser. n1, t. XX [1853], p. 159 et 160). Genuinas autem preter pyenides, quadam interdum occurrunt stylosporis subduplo longio- ribus, copiosius sepliferis, clavatis deorsumque in sterigma filiforme altenuato-desinentibus gravida. Spheria culmifraga Fn. (Syst. Mycol. t. 11, p. 510, n. 475) precedenti fungo minor et propter endo- sporas latiuseule obovatas, 4-5-loculatas fuscasque non zgre discriminanda, aliquando ex iisdem culmis erumpit; illi autem non miscetur. In numero Vermiculariarum habetur apud Summam Friesianam Ve- getabilium Scandinave, p. 5h20, n. 7. 2. Ruapnrpornona CanpvonUM. SriuERIA. ACUMINATA (Sowzmm. Engl. Fungi, t. III, tab. ccoxcrv, fig. 3). — DrnkzLo et Bn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. 1, t. VI (1851), p. 362, n. 189, et ser. alt. t. IX (1852), p. 328, sub n. 639, tab. xr, fig. 26, stylosporas quales vidimus minime exprimente. — Frursio, Sum. Veget. Scand. p. 393, n. 131. — Brnk. Outl. of Brit. Fung. p. hoo, n. 155. Srunia Canpvonvw Wan. Fl. Crypt. Germ. parle post. (1833), p. 805, n. 389^. — Mazznio in Anz. Sc. nat. ser. alt. t. XVII (1852), p. 106, et in suis PI. Crypt. Galle, ed. 1, fasce. XXVI (1843), n. 12854, et edit. alt. fasc. XVI (1843), n. 784. . OputonoLus piSsEMINANS Puxssro in Bapzvu. Hedwigia, t. I, n. v1 (1854), p. 27; tab. 1v, fig. 8 (fida). OpuronoLus AcvMINATUS Dn. in Ranzvu. Herb. Myc. ed. alt. fasc. I (1855), n. 57. Turapuirpospona. prssguINANs Wapexn. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 530. Turapuiposprona pissEMINANS simul et, ni fallimur, Lzprospunia Canpvonuw Crsavi0 et Noramisio in. Comment. Soc. Cryptog. Itale , fasc. 1V (1863), p. 233 et 235. Macura. fusco-atra, irregularis, plerumque lignum natale late inquinans nec linea saturatiore definita, quandoque etiam pallida et vix manifesta, stromatis sincerioris ! Cfr. Fat dissertationem de Secali cornigero, p. 36 et 37, tab. ui, lig. 5 (in Actis Soc. Musei. Hist. nat. Argentine civitatis ad ann. MDCCCXLIIL). SPILERIEI. 5 257 vices agit. Foxemu conceplaeula dense gregaria, atra, crustacea, ampullacea v. mam- miformia glabraque, inter fibras matricis nascuntur, erumpunt, etin rostellum longius- culum, rectum, exile poroque exiguo apertum protrahuntur; alia, spermogonia scili- cet, pultem roseolam e spermatiis cylindricis, curvis, ulrinque obtusis, continuis el 0"".006-007 longis fovent; alia, pyenides, ceteris vulgo minora, slylosporis cylin- dricis, curvis, utrinque obtusis, fuscis, biloculatis spermaliaque magnitudine prestan libus, referciuntur; aliis denique omnium erassissimis et perfeetissimis, thecae insunt lineari-cylindrieze, obtusissim:, deorsum longiuscule attenualz, o"".16-19 longs, crassitudine autem 0?",01 vix excedentes, sporisque octonis, olivaceo-fuscis, anguste linearibus, o"",15 circiter longis, flexuosis, ae propter septa transversaria multipartitis (articulis singulis o"",0065 vix majoribus, duobus mediis globoso-tumidis, disjunctis) ex integro sigillatim replet; Tusc stato lempore pro maxima parle pereunt el dissol- vuntur simulque ex endosporis maturis, liberatis, sed muco adglulinatis, puls fit atro- olivacea quz pedetentim ejieitur, cirri crassi forma accepta; spore disseminal: su- binde inerassantur, torulosae. evadunt, filaque prelonga et mox ramosa, hyssorum olim fertilium primordia, ex omni parte at prosserüim ex apicibus agunt. , Crescit hiemali tempore in imis caulibus arefactis et partim nudatis tum Cirsii arvensis L. lum etiam sane congenerum plantarum; mense martio aprilique matura vulgo reperitur in agro parisino ef versaliensi. Fungillus suas propter endosporas, pre reliquis notis, attentionem meretur, fructuum etiam. in eodem typo diversitatis indubium prestat exemplum. Spermatia, priter morem, quidquam plasmatis inequalis continere et propterea stylosporarum naturam imitari videntur. Crsaris et. Noranisius plan- tulam. sepissime spermatiophoram occurrere notant in Commentariorum. Societatis Cryptog. tale loco supra cit. Endosporas in medio nodosas etiam videre est apud Spleriam. nigrantem. et modestam. Mazznu !, nec non S. Vectim Brnkzgnxo et Dn. (in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. XIII [1854], p. 467, n. 779, lab. xvi, fig. 16) quas praecedenti typo, sub Leptospheriarum. signo, consociaverunt Crsarius et Noranisius (in Comment. Soc. Crypt. tal. fasc. IV. modo cit.). Inde etiam Nodulosphneriarum. genus condendum sslimaverat Rasmwnonsmms, cujus adire velis Herbarium. Mycologicum, ed. alt. fasc. VIII [1858], n. 725. : Leptospore Wabenhorstianz endosporas filiformes etiam obtinent, has autem sepius simplices seu continuas; earumdem prototypus habetur Spheria porphyrogona "Topzi? quam tamen Tihaphidosporis suis * Quas exhibitas aut adumbratas videas, priorem scilicet apud Mazenivu in suis Pl. Crypt. Gallie, ed. 1, fase. XXXVI (1849), n. 177^, et in Ann. Sc. nat. ser. ur, tomo VI (1846), p. 79, n. 28. atque Benxevzux in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. IX (1852), p. 377, n. 6^0, tab. x1, lig. 27 ; alleram vero item simul apud Mazrnivw , Herb. cit. n. 1786, et in Ann. Sc. nat. ser. ut, t. VIT (1847), p. 173. n. 61. ae Benxzrgvx in Collectaneis anglicis modo citatis, loco dicto, p. 379. n. 644, tab. xr, fig. 3o. 1L * Cfr. Rapexonsru. Hedwipiam, 4. 1, n. 18 (1857). p: 116, tab. xv, fig. 1, non fida, ejusdemque /Terb. Mycol. ed. alt. fase. VI (1857), n. 532. Adest etiam Spluria porphyrogona in. Mazrnn. Plantis Crypt. Gallie , ed. princ. fase. XX (1829), n. 977. el edit. alterius fasc. VI (1838), n. 277. utrobique sub titulo Spheric rubelle var. porphy- rogone Pens. Syn. Fung. p. 63, n. 123 f. Matrix fungi istius propter eum lete vel saturatius purpurascit , quem- admodum complurium sedes virescit, nigrescit aliove infi- 33 258 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. Crsavivs et Noranisrus onnumeraverunt. (Cfr. Comment. Soc. Cryptog. Ttale,, fasc. IV, p. 333 et 234.) Bene multi autem pyrenomycetes qui seminibus istius modi donantur, forma universa aut notis aliis a. Fliaphidosporarum typo longius recedunt. Exempli gratia memorare liceat Acrosperma de quibus pauca verba in tomo priori hujus opusculi (p. 135) fecimus, Oomycetem Brnx. et Bn. iis analogum !, et quasi minutulam nostratemque Canmillee (Friesiane) Guianensis imaginem, Spleriam salignam. Frizsn, folii- colam?, Sph. barbaram ejusdem , Ostroparum prototypum factam? et. Robergiam unicam , sürpem Mazeria- nam ^. Occasione data, Hobergiam alteram aut. Robergie prototypicze formam peculiarem hie describere liceat. Ronrznai azpirRONS tT: —- Anzzx i lignea fungilli matrice, jampridem denudata, albicant, formam ovato-lanceolatam , fibris nutritiis parallelam , primitus angustam, subinde vero dilatatam, imo polli- carem factam, et pro fungilli :tate varie longitrorsum protractam singulatim assumunt, pretereaque maculis prominulis sparsis, angustissime lanceolatis, millim. r-v longis, cinereis, sibi invicem et lon- giori labis axi parallelis, pedetentim signantur, quibus latentes fungilli fructus denotantur. In his enim notulis, stato tempore, simul exstant tum punctula atra, exigua. spermogoniorum ostiola, tum vertices peritheciorum disciformes aut nonnihil ovati, o"",4-8 diametro :quantes, e niveo cinerascentes diuque pulveracei, Prnrruzcra 1-11, rarius n-iv, supra eamdem maculam capita sua in seriem ordinata efferunt, nec raro spermogoniis paucis juxtapositis stipantur. Bene multe autem notulae, ac pre eale- ris exteriores uniuscujusque area albicantis, spermogoniis solis sepissime occupantur. Srrnwocovis singulis parietes sunt tenues, atri et hospitali parenchymati adlzerentes, nec non loculus exiguus, glo- boso-depressus vel sinuosus, ostioloque breviter et angustissime lineari pervius. Srznwaria recta, ovato- linearia vel brevissime baculiformia, utrinque obtusissima, continua, pallida, o"",002-004 in longi- tudinem et 0,001 in crassitudinem vix superant, initioque sterigmate lineari et brevissimo singula suffulciuntur. Prnrrmscra in vertice obtusissima, poro lineari et auguslissimo dehiscunt; uterus unius- cujusque lineari-lageniformis, millim. r-i1 longus, et semimillimetro angustior, in ligno natali totus oblique nidulatur et sub apice quadantenus angustatur. Nvorgus semper albidus a parietibus uterinis citur colore. Inde forsan oritur questio utrum ens vegeta- t. II, p. 546, et Sum. Veget. Scand. p. A21). alque nupe- bile, et saltem ens funginum, totum quantum ex latice riori tempore Jsothea saligna DenkrLEo, in suis Elem. primum constare possit. De initiis hujus modi, Pezize —— Mycetol. Brit. p. 399. Sub Phomatis signo primum pro- coruginose Prns. solennibus, inscius nuperrime disputavit clar. Fonpos qui in substantiam nulli antea obviam inci- disse sibi visus est. (Cfr. Acta hebdom. Acad. Sc. parisine , t. LVII, p. 50-54.) * Videsis Annals and Mag. of nat. History, ser. alt. t. VIL (1851), p. 185, n. 590; generis protolypus est Splueria. carneo-alba. Lisgyrig quae. sub Berkeleano. titulo prostat apud RasexsonsriUM, Fung. Europ. evs. fasc. alt. (1860), n. 134; perithecia ut-v, ex parietibus tenuibus, in singulis ejus conceptaculis discreta nidulantur; concep- lacula autem parietes Crassos et quasi corneos, saltem are- facta, obtinent; theeas et endosporas filiformes ab Acro- spermo mutualtas diceres. * [d Spherie Prnsooio, Caxporuio Movcrorioque Xy- loma. salignum. dictum. est, postea autem Spheria saligna et Phoma salignum. Fnixsro (eujus enim conferas Sclero- mycetes. Suecie , fase, VII [1822], n. 383; Syst. Mycol. dierat in Mazzrur Plantis Crypt. Gallic , ed. princ. fasc. VII (1828), n. 348. Circa thecas et endosporas ejus probe loquitur fursstus in Ranewuonsrü Jerb. Mycol. ed. 1. fasc. XVIII (1853), n. 17^o, sub nomine Splwerie ca- prece DC. Erroris causa locum tenet Melampsoree. salicince recentiorum (Sclerotii salicini Prms.) in eodem Herbario Rabenhorstiano, ed. alterius fase. V (1857), n. 4gA. ?. Cfr. Frizsi Syst, Mycol. t. II, p. 468, n. 356; Syst. Orb. Veget. p. 109, et Sum. Veget. Scand. p. ^01; fungillus sub veteri signo. datur in Mazrnu. PI. Crypt. Gall. edit. prine. fase. XIIT (1833), n. 621, sub novissimo autem apud Ranesnonsrivu, Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857). n. 527 (in Cupressi cortice). ^ Videas b. mycologi insulensis Pl. Crypt. Gallic, ed. r, fase. XXXI (1846), n. 1526, et ed. alt. fasc. XXI. n. 1026; nec non ejusdem verba in nostris Annalib. Sc. nat. ser. ut, t. VII (1847), p. 178, n. 68. SPHAERIEI. 359 sine negolio secedit, sericeum fascienlum mentitur, arefactus autem ceram concretam. Tuscx longis- sime lineari-cylindricz , obtusissim: , deorsum allenuatze, octosporie, peritheciis paulo breviores sunt, 0"".01 crassitudine non excedunt, membranaque tenui et cito destructa fabricantur. Panapnysss exiliter filiformes, continus, interdum fortassis parcissime ramos, in conceptaculo recenti abundare, in adulto contra pauez, thecis longiores, superesse videntur. Exposronz filiformes et ascis vix breviores o0"",0035 crassitudine cireiter iquant, continu sunt et. intra thecam implicantur; nonnulle cum liberi facte fuerint, asco destructo, in articulos lineares hinc et inde geniculatie discedere videntur; plurima contra integro el continue manent, etiam dum rigida, ut assolent, et innumera, e lateribus edunt germina. In palis e ligno salicino ad. vitis sarmenta suffuleienda adhibitis, in agro Hericiano prope Fontembel- laqueum Vastinensium , autumno anni MDGCCLVIII islateque proxime sequenti, fungillus vivus nobis haud infrequens occurrit. Tiobergie ob peritheciorum quasi recumbentium formam structuramque admodum singulares sunt; super ostiolo et nuclei elementis, nec non propter spermogonii et spermatiorum indolem, Üstropee cine- ret Fn. que maculam albentem similiter lenere solet, affines se habent. Mazerianum lypum, /tober- giam scilicet unicam, agnoscere nobis videmur in Spheria lageniformi SouiuaxNIO (apud SouvgcimexpALtUM , Ephem. Bot. Berolinensi, t. XX [1862], p. 380, tab. xir, fig. 94). Circa Ostropam cineream Fn. erudite olim disseruit Noranisius tum in Pantaronis FEphemeride Bot. Itala , anno i1, t. [I E 847], p- 32 et 33, tum in Actis Academice Scient. Taurinensis, ser. alt. tomo X (1 849), p. 941, icone v ( Micromycet. It. decade V, n. 5), eamque Lophiis propiorem quam Spheriis existimat. Illi qua de re assentit Dunxus , Genevensis, quo eliam judiee, et Lophia et Ostrope inter Hysterinos fungos locum tenent legitimum !. Uterque autem horum scriptorum de spermogoniis Ostrope tacuit. Qu: nobis innotuerunt a conceptaculis mierospermis Tiobergie albifrontis nostre modo deseriptis vix differunt; rima lineari recta brevique item dehiscunt et uterum anguslissimum ex parietibus mire rugato-sinuosis monstrant. Spermalia tenuissima rectaque 0"",003 longitudine non excedunt. Ostrope Fobergieque, interna super fabrica, cum Hysterinis fungis et speciatim cum Lophiüis analogia, jam dudum, saltem quod ad Ostropam. spectat, indigitata, magis conspicua apparet quam ut eam negare velimus. De Lophiis unum animadvertamus , scilicet Lophium mytilinum Fn. (Gnxv. FI. Crypt. Scot. t. VL, lab. cixxvir, fig. 12) sepius in. consortio cujusdam Phragmotrichi?: nobis obvium fuisse, eodemque ut apparatu conidiophoro de specie uti. * Cfr. laudati mycologi monographiam £Tysteriorum. et affinium fungorum, in tomo XVI Actorum Soc. Phys. et Hist. nat. Genevensis, anno MDCCCLXI editam , p. 22 et 5o. ? Adumbratio Grevilliana , quod ad endosporas Lophii citati, a vero multum aberrat ; ha» quidem minime globosoe sunt, sed longe et exilissime filiformes, qualia digniora Ostrope semina. (Cfr. Noranisiw et Dunvux locis sup. cit.) ? Phragmotrichum Chailletii Kzz. sui generis prototypus , continetur tum in Moveroru Stirpi. Vop.-Bhen. fasc. XIII (1850), n. 1261, tum in Mazenu Plantis Crypt. Gallic , ser. noviss. fasc. IX (1 857), n. 430; utrinque in strobilis Abietis excelsie DC. datur. Coneinnam ejus adumbrationem videas apud. Conpam, con. Fungor. t. VI (1839), p. 3o, tab. v, fig. 8o 4. Phragmotrichum autem de quo loquimur nobis eum Lophio comite occurrit (ad Fontembellaqueum , junio mense a. MDCCCLIX) in cortice lignoque nudato Pini silvestris L. demortue. 260 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. VIII. PLEOSPORA. (Tab. XXIX - XXXIII.) PLEOSPORJAE conidiophore potissimum querende sunt inter DEMATIA, CONOPLEAS et PERICONIAS Prnsooxu, GLADOSPORIA et ACLADIA Linkiana, HELMINTHOSPORIA Nzzsro et aliis, MACROSPORIA Friesiana, DENDRYPHIA Wavnornn, MYSTROSPORIA et BRACHYCLADIA Conpz; — pycnidez vero CYTISPORAS aut PHOMATA plurimis constituunt; — ascophore denique seu perfecte pro SPILERIIS genuinis habentur Prnsoovio, Frizsio, Mazznio. et discipulis; PLEOSPORA dicte sunt RasExnonsrIO in Krorzscun Herb. vivo Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 547 a-547 e, et fasc. VIII (1858), sub n. 731, ubi quibus notis endosporeis Pleospora sincera a Splueria discriminetur, laudatus auctor paucis explicat; PLEOSPORAE autem et LEPTOSPHJERL/E Cssamio et Noramisio in. Comment. Soc. Cryptog. Itale, fasc. IV (1863), p. 217 et 234. MxckriUw in matrice latitat eamque sui coloris obscuri participem facit. Appa- mirus conidiophorus admodum varius e stylis fit, i. e. setis pilisve exsertis, soli- faris et discretis vel cespitosis, qui modo simplices sunt et. gemmas in capitula digestas sustinent, nunc contra in corymbos e conidiis multifariam catenatis dis- cedunt. Coxipia. ovata, oblonga vel lineari-cylindrica, recta, continua aut seplifera et multimodis loculosa, :ruginea, olivacea seu fusco-nigra, cum seruntur ger- mina cito gemmifera protrudere festinant. Pxowinzs globosee, muticze, papillatze, imo aliquando rostellate, ab invicem. discrete, vulgo uniloculatie, sparsc vel circinatie, nudi aut setigeree deprehenduntur, nonnulle initio solidze et sclerotii- formes, plerzque ex parietibus erassis facte. Sryrosponz minime, interdum sper- maliomorph:, ovatz; vel brevissime cylindrieze, recte, simplices et pallide in cirros excluduntur. Prnrruscia globosa, depressa vel conica, breviter papillata, dis- creta, sparsa vel in orbiculos multiplices digesta, nigra, dura, nuda vel pilosa, pilis szepissime rigidis et gemmiferis. Tuxci oblongae vel lineari-cylindricze, obtu- sissimie, deorsum breviter attenuat:e, monosticho vel disticho ordine octosporze, e membrana tenui transversim sectili, tunica autem media crassa, mucosa et mire bibula, pretereaque sacculo intimo nec discreto fabricantur. Sronx ovatz, siepius utrinque obtuse et mulieze, septis transversariis duntaxat aut iransversis simul et contrariis divise, quapropter multiloculatee evadunt matureque saturate infuscantur aut quidem nigrescunt. FonciLLr sunt ubique vulgatissimi, mycelio cowidiophoro spatia latissime patentia quandoque tenent, vegelabilium omnis generis recens demortuorum partes quascum- que in. qualibet anni tempestate invadunt, plerique autem nonnisi autumno huemeque formam. suam. perfectam. induunt. SPH/ERIEI. 261 Pleospore typos Hyphomycetum bene multos, et hos quidem nobilissimos, sed perperam pro fungis perfectis et sui generis hactenus habitos, optimo jure sibi vindicant; sub pyc- nidea specie inter Phomata? Phyllosticteorum plerzque recensentur. Modum quo in aqua thecie mature mire se habeant notum fecerunt, pre ceteris, clariss. Puiscsugim et Fridericus Cunnzv. (Cfr. tom. I hujus opuseuli, p. A3 et AA.) Tüsrxuonsrro judice (loco sup. cit.) Pleospore vere sporis multiloculatis et in utraque parte septiferis a Splieriis legitimis discriminantur. a. Endosporis ovatis. 1. PrEospona nERBARUM. * Fungus conidiophorus : DzuarICM iznpAnUM. Prnsoovio in Pauli Usrrnr Ann. Bot. novis, t. II (1795), p. 32; Disp. meth. Fung. (1797). p. 795 Syn. Fung. (1801), p. 699, n. 15; Champ. comest. p. 62. — Move. et Nrsrt. Stirp. Vog.-Rhen. fasc. IIT (1812), n. 299 (in foliis). Druarm. vurcanz, sallem pro maxima parte, eid. Prnsooxio, Myc. Europ. t. I (1822), p. 13. — Dematia inter Persooniana, nonnulla alia, ut. D. epiphyllum loc. cit. p. 16, n. 9*, huc etiam fortassis spectant; quid- quam autem cerli ex mancis aul contractioribus magistri laudati descriptionibus eruere non licet. AcLApIUM HERBARUM Lixkio, Diss. [in Ord. pl. nat. p. 10, in Berlin. Mag. der Gesellschaft naturforsch. Freunde , t. VIT (1809), p. 19, tab. r, fig. 17. CrAposronruw nEnpAnvx eidem Liwkro, in Berlin. Magr. modo cit. t. VIL (1816), p. 37, et in Wirrpzx. Sp. PI. Linn. t. VI, parte 1 (1824), p. 39. — Nzrsto, Syst. d. Pilze, p. 67, tab. v, fig. 641 » (rudissima). — Frirsto, Syst. Mycol. t. llL, p. 370. — Mazzmo, PI. Crypt. Gallice, ed. princ. fasc. III (1826), n. 115, fasc. X (1830), n. A61, et fasc, XIX. (1838), n. 931; ed. autem alt. fase. V (1838), n. 231. — Funrwr. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. IV (1856), n. 333. Byssus ngnnanuw Caxponui , Fl. Gall. t. VI, p. 11, n. 170". Macnosponiw Sancivuta Denk. in Amm. and Mag. of nat. History, ser. 1, t. I (1838), p. 261, n. 195, tab. vm, fig. 10. Mysrnosponiuu. Prnrromug. Mazerio in suis Pl. Crypt. Gallie , ed. 1, fasc. XXX (1856), n. 1494 (in Eryngio). Huc quoque, saltem pro parte, adduecantur : Hzuispontu. TExUISSIMUM (Kzr. in litt.) seu czavuriegnva. Nrgsro in. Actis Acad. L. C. nat. Cur. t. IX (1818), p. 242, tab. v, fig. 19. — Prus. Myc. Eur. t. 1, p. 18. — Lixkro, Sp. PI. Linn. t. VI, part. 1, p. 50. n. 7. — Mazznio, Pl. Crypt. Gallic, ed. 1, fase. V (1897), n. 212. HxzuiyTHOsponma CuginAvTET (Lisgrig) eidem Mazrnio, herbario modo cit. n. 213. Macnosroniuu zExUISsiMvM et M. CuinaxvII Frizsio, Syst. Myc. t. VIT, p. 274. Puccivia Cum Lesrm. Bot. Belgiq. t. 1 (1827), p. 132, monente Mazznro loco supra citato. CoxopLEA sive. Erosia Enrxor Prns. Myc. Eur. t. I, p. 22, n. 6. Exosronivu. Envyorr Dunvo, Bot. Gall. t. II, p. 882, n. 3, excluso autem synonymo Cavan. Fl. par. t. 1, p. 39, tab. ur, fig. 7 c, cui auctori suum Exosporium. Eryngianum nil est nisi Vermicularie species. ! Phomata. et Septorie nonnulla, Dznxztro ipso Dnoo- Eoque opinantibus , pro forma sph:wropsidea tot Splheria- rum merito haberi queunt. (Cfr. Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. IX (1852), p. 379 et 380, n. 64^ et 645.) Neque nos suspicari nequimus plerasque Zythias Friesianas (S. Veg. Scand. p. ho7) e Pleosporarum pycnidibus quas myeologi pro fungis abolutis imprudenter habuerint , suam trahere originem. ? Cfr. Maze Pl. Crypt. Gall. ed. 1, fasc. V (1827), n. 214. SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. [E c [S] ** Fungi pyenidium : Crrisrona onpicULAnis Benksr.go, in Collectaneis anglicis modo cit. ser. prine. tomo I, p. 207, n. 106, tab. vir, fig. 6. Puowa usnnAnvu Wrsrrwp. in Actis menstr. Acad. reg. Belg. sev. 1, t. XIX (1852), parte nt, p. 118, n. 51, et in. Banevn, Fungis Europ. exs. fasc. V (1802), n. A55, saltem pro parte maxima in utroque loco. IIuc etiam spectare videtur Spheria Cucurbitacearum Firsto, Syst. Myc. t. 1l, p. boo, n. A52, inter subtectas , saltem fungillus istius nominis elariss. Lawyo in Herb. Mazeriano nunc e thesauris Mus:i Bot. parisini, nec non fortassis typus homonymus Scnwrivrrzio in sua Synopsi Fung. Amer. Bor. medie , p. 220, n. 1699. ?** Fungus ascophorus : Srusnta nznpAntM Pensooxro, Syn. Fung. p. 78, n. 153, et. Champ. comest. p. 149, saltem pro parte in utro- que loco. — Frugsio, Scler. Suecie, fasc. 1 (1819), n. 38; Syst. Mycol. t. II, p. 511, n. Error Move. et Naevi. Stirp. Vog.-Hlen. fasc. 1 (1810), n. 81. — Mazznio, Pl. Crypt. Gallic, ed. prioris fase. XV, n. 715 et 718, fasc. XX, n. 978, fasc. XXXVI, n. 1779-1783, et fase. XLII, n. 2072, editionis autem alterius n. 278, 985, 1529-1033 et 1772. — Noranrsro. in suis Micromyc. Ital. decade WII, n. 4 (Act. Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. VIE [1845], p. 6, icone 1v). — Ranzxnonsrio, Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 54h et 546 (quarum pars saltem formas pyenideas refert). Puzosrona Aspanact eid. Ranzxi. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VIII (1858), n. 750. Puzospona msRpAnUM etiam Ranswu. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 54 a-e; Fung. Europ. eas. fase. IT (1860), n. 145. — Crsario et Nor. in Act, Soc. Cryptog. Itale , fasc. IV (1863), p. 217. Fungillus noster diversissimas sedes obtinet , quare sane multis nominibus salutatus est ; vindicat, exempli gratia, ut opinamur, Spheriam Pisi Sowsnnzo, Fung. Angl. t. VI, tab. cccxcnr, fig. 8 (efr. Frizsu Syst. Mycol. "tL. II, p. 509, n. A72, et Mazenn. PI. Crypt. Gallie, ed. 1, fasc. XV, n. 715): et Spleriaum mucosam tum . Prnsooxro, in suis Obs. Myc. parte alt. p. 68, n. 10^, ac sua Syn, Fung. p. 29. n. 48, tam Caxporuo, Fl. Gall. t. VI, p. 122, n. 778*, et Frissio, Syst. Myc. t. IL, p. ^25, n. 238, ad quam potissime spectant Cytispora. orbicularis et Maerosporium Sarcinula , typi Berkeleiani supra citati. Utrum huc quoque pertineat. Splueria Peponis Scnweiwrrzio in Syn. F. Am. Bor. med. supra cit. p. 208, n. 1466, magis ambigitur, namque id fangilli macula cinerea latissima insidere dicitur. Fusemius quem nune aliingimus non modo omnium fere sui ordinis vulgatissimus est, sed etiam doctrinam nostram de multiplici apud lypos funginos seminum natura. mire comprobat. Etenim dubitare non licet quin Cladosporium herbarum Lx. conidio- phorum illius sistat apparatum; porro quis fungus sic dicto pervulgatior est, simulque quod ad seminum formam et crassitudinem sibi minus constans? E mycelii filamentis arliculato-ramosis et fusculis que in summis parlibus matricis vegetabilis demortue nec maculata latent ac quoquoversus repunt, conferti nascuntur cespituli o?" 1-15 alti, ex fibris vel setulis rigide ereclis aut vage divaricatis et nonnihil flexuosis, parce septiferis , fusco-nigris, o"",0065 vix crassioribus, plerumque simplieibus et capitato- obtusissimis. Hae. fibrae conidia terminalia enituntur qua forma et crassitudine sum- mopere variant nuncque solitaria aut subsolitaria deprehenduntur, modo contra in monilia et corymbos dichotomos digeruntur. Conidia omnium minima qua dematiea dixerimus, corymbos vel panieulas pree ceteris gemmarum [formis constituunt; ovata, ovato- vel lineari-oblonga, recta , utrinque obtusa et levia sunt, unilocularia consistunt aut sepius dissepimento unico, duobus tribusve transversis in partes sequales aut sube- quales dividuntur, longitudine 0"",0 1-04, erassitudine autem 0"",0065-01 equant, SPILERIEI. 263 senescendo torosa fiunt, simulque colorem primo lote aut sordide rugineum in oli- vaceum, imo in fusco-nigrum pedetentim mutant. Conidia inter majora forme tres distinguuntur; alia late ovato-globosa aut, multo rarius eylindrieo-oblonga, bilocularia et didyma v. quadriloculata , semper utrinque obtusissima, minutissime et vix conspicue spinulosa, 0'7,0225-029 in longitudinem et o"",013-016 in crassitudinem adipis - cuntur solitariaque v. geminata naseuntur; alia latius ovato- vel globoso-quadrata, ilemque vix levia, hinc septs nr-v, illine rr in loculamenta plurima partiuntur, sar- cinulas ( Maerosporia Friesiana) mentiuntur, o"",0 16-035 longitudine ae o?",0 1-016 crassitudine obtinent et solitarie terminalia plerumque reperiuntur; alia denique ad Exosporii Tilie Lk. et sic dictorum Heliminthosporiorum similitudinem facta, nimirum ovato-oblonga s. fusiformia, in cuspidem longam desinentia, basi vero obtusa, seplis VII-IX transversis paucioribusque longitrorsum et absque ordine distributis dividuntur, 0"".9/.-95 in longitudinem, o"",613-016 in crassitudinem consequuntur, sessilia aul subsessilia scepissime generantur et in monilia longa, simplicia, dichotoma aut tricho- toma et divaricata instruuntur. Quod ad colorem spectat, conidia illa eaxosporiea mino- ribus seu dematieis saturatiora sunt, pallidiora autem didymis et sarciniformibus quae jam ab initio fusco-nipra vulgo observantur. E cespitibus conidiophoris nutrici inspersis macula oriuntur amplitudine varize, quandoque pulviniformes, modo circinalee, nune ovale, lanceolatze vel lineari-elongatie, eruginose, olivacec, fusce aut nigrescentes et longe magis pulverose quam sirigosee. Conidia matura decidunt, ventis aut imbri- bus auferuntur, alia vero in iisdem suffuleris succedunt, ita ut cespites fertiles semine suo detergi et renovata generatione ilerum atque iterum superbire, item ob colum serenum ad tempus arescere, nubilis vero et. uvidis redeuntibus diebus lote revivis- cere ae denuo progerminare queant. Cujuslibet sint indolis, conidia, ubi seruntur, fila exserunt et gemmas seipsis consimiles promere festinant; quin mo e sareiniformium germinibus, quum conidia ejusdem modi, tum etiam exosporiea una pronasci compe- risse nobis videmur. Simul alque conidia sparguntur, semina digniora debito tempore in conceptaculis elausis summa matrici immersis, ordine multiplici et cireinato digestis aut sine lege laxe densiusve sparsis, gignuntur. Pyowrpzs, ex parietibus tenuibus el dilute nigrantibus factze, molles, carnosulas et globosas se prostant, papilla truncata vulgo donantur et multo rarius in rostellum deforme lageniformes protrahuntur. Su- LosPomz ovate vel lineari-ovatze, rectm, conlinum et mulicee, subsessiles nascuntur, 0"",0035-0065 longitudine, o"",0015-035 crassitudine vix excedunt, et in cirros roseos aut dilute purpureos glutinate exeluduntur. Quas si severis, valde augentur, septum quidem medium aut unum et alterum aliquando assumunt, brevissimoque tem- poris spatio e germinibus ramosis, quoquoversus repentibus, anastomosantibus et cito arlieulatis, imo ex suo ipso corpore, brachia arrecla protendunt qua in panieulas ex conidiis exiguis (dematieis) catenalis discedunt. CoxcePracurA ascophora ssepius sine 264 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. ordine sparsa reperiuntur, aut ligno matricis sub epidermide tandem rimata insident, aut intra fibras ligneas partim immersa coarctantur et propterea deformia evadunt; rite si adoleverint, formam globosam vel ovatam et depressam, imo circinato - suleatam (fungillo arido) affectant, in papillam truncatam prominent, duraque glabra et ater- rima sunt. Interna uteri organa omnia spectabilia. Ascr ampli, late ovati, oblongi vel eylindrico-elongati, obtusissimi, subsessiles, e membrana crassissima, ut. Pleosporam decet, fabricantur et alii ab aliis, uteros diversos si contuleris, mirum in modum dis- crepant. Sronz vulgo octonz et crasse, quaterna duntaxat et longe solito minores 1n cerlis fructibus generantur; omnibus in seriem subsimplicem apud singulas thecas ordi- nalis, forma est late ovala v. ovato-oblonga, hinc et hine obtusissima et mutica, tan- demque nonnihil torosa, septa transversa v-vir, preter nonnulla secus longitudinem directa, color fusco-olivaceus, pro seminis setate dilutus aut. saturatior, mucusque achrous et crassus singulis cireumduetus demumque solutus et evanidus. In endosporis disseminatis ! fons et origo sane versatur dignissimi omnium mycelii; eaque causa sane est cur ex illius filamentis, sieut et ex endosporis ipsis, nonnisi conidia majora, didyma vel sarciniformia, pronascei hactenus viderimus. Fungillus conidiophorus omni fere anni tempestate in herbis demortuis ubique frequentis- simus apud nos? reperitur, pycnides vero et perithecia potissimum sero autumno et hieme currente maturare solet. Peritheciorum externi parietes, imo quacumque eorumdem meditullii parenchymatosi particula, madefacta, sub vitreo digitali si concludantur, intra paucas horas filamenta ex omni parte enituntur que aut vage reptant et in ramos discedunt, aut simplicia assurgunt et conidia solitaria, didyma, oblonga et A-loculata, aut sepius quadrata et multiloculata (sareiniformia s. macrosporiea) susten- lant; item. e filamentis reptantibus brachia pariter conidiophora (simplicia aut rarissime bifurca) co- piosissima nascuntur; inde fit ut endospore fungillum non secus multiplicare primitus videantur atque quodlibet fructus ipsius fragmentum; saltem eliam evidentissime consequitur Cladosporium didymum, macrosporieum, et socias formas ad fungillum ascophorum pertinere. Ceterum tum pyenides, tum perithecia ex ipsissimo mycelio, simul multimodis conidiophoro, vulgo oriri, iterata experientia el intentissimis observationibus percepimus. Stylospore magis sibi constant quam endosporze; crassitudine tamen et colore a typo solito qua- dantenus interdum abludunt. Fungillus noster matrices diversissimas, maxime sub cladosporiea seu conidiophora specie, inhabi- tat, nec quidem insectorum reliquias respuere videtur; namque non modo in foliis fere omnibus que aphidibus suguntur ipse crescere valet, sed etiam aphidum ipsarum exuviis et humoribus concretis quos excernunt, libentissime, ni erraverimus, vescitur?. Inde possumus intelligere cur fungus, vulgo 1 2 . . . . Circa modum quo endospore ex asco materno exeant *. Abundat etiam in America boreali , teste Scuwrirrzio et thec ipsius membrana in eodem temporis momento ^ insua Synopsi Fungor. Am. bor. medie, p. 221, n. 1719. se habeat, pauca verba fecit Friderieus Cunnzv in Collec- * Auctore ScurgcnreNpaLi0 (Ephem. Dot. Berol. t. XXI laneis inseriptis Quarterly Journ. of microsc. Science, t. IV [1863], p. 192), clar. Fvcksnius fungillum nostrum in (1856), p. 198, in nota, el p. 201, tab. xi, fig. 3a et 33. — aphidibus demortuis etiam reperisse videtur. : SPH/RIEI. 365 minime parasilicus, in planta viva, suos preter mores, quandoque hospitetur. Ceterum interpretatio nostra eo confirmatur quod Cladosporium de quo agitur in ipsa folii genitricis pagina viva reptel, ean- dem non intret, neque hoc modo immissum lateat, quo apud folia arida intestinum fieri solet. Contra vero parasitantur alia cladosporiea genera ut Cladosporium. dendriticum Wavn. (Fl. Crypt. Germ. parte post. p. 169, n. 1526)!, in foliis et fructibus Sorbi, Mali, Crategi et arborum contribulium frequens, nec non Polythrincium Trifolii. Kzs.? cujus semina obovata et didyma pro conidiis Spherie | Trifolit Prns.? optimo jure haberi queunt. INTERPRETATIO. 1CO! (Tab. XXXIL) 1. Cespitem vides multifariam conidiophorum Spluerie mucose Pknsooxio, nimirum forme illius Pleospore: herbarum modo descriptae qui in Cucurbitarum fructibus corruptis hieme extrema, videlicet martio currente, frequens oritur ; conidia alia ovato-acuta , sessilia aul fuleris brevibus innixa et siepe in monilia digesta, rospo- rium. Tilie Lx. imitantur, alia vero crassiora et utrinque obtusissima sarcinulas seu fructus sic dictorum Macro- sporiorum; alia denique minoris crassitudinis, duntaxat biloculata et didyma sunt. Hic verissima datur imago Macrosporii Sarcinule , supra citati, in quo cl. Benkzrzvs duplex seminum genus ipse animadverlit, semina scilicet helminthosporiea quae cuspide sedere, i. e. tenuiori parle suis harere suffuleris, perperam arbitra- tur, et semina macrosporiea s. sarciniformia quie pro prioribus maturis, absolutis v. perfectioribus habuisse videtur. (Cfr. Ann. and Mag. of nat. Hist. t. T, loc. cit.) 2. Cespites conidiophori Pleospore' nostre, quales in caulibus aridis Éryngii campestris L. vere primo nascuntur; Mystrosporium. pyriforme Mazrmo sistunt; e conidiis exosporieis deformibus sarcinulos originem trahere videntur. 3. Pyenides jam dicte Spherie mucose Persooniang , amola cucurbite epidermide, nudalie monstrantur; qua in rostrum longum hoc modo protrahuntur longe rariores occurrunt quam pyenides phomatiformes; hae mere globos et brevissime papillate totis sub hospita epidermide semper lalitant. Pyenides macrostoma: hic exhibentur ut sie dictorum Phomatum analogia cum solitis Fumaginum pycnidiis demonstretur. Patet etiam ex eodem exemplo pyenidea seu gymnospora conceplacula non secus atque ascophora se prebere, habitumque suum pro aeris conditione, externis momentis :lateve aliquando mutare. A* et A^, Stylospore in pycnidiis lageniformibus modo diclis progenie; in aqua postquam sata sunl (januario mense a. MDCCCLXIID) , plereque tertio die jam multo erassiores et didymz faetze sunt, ac quidem germina filiformia prompserunt; germina proxima inter se aut cum stylosporis interdum coalescunt. 5. Stylospora ex pyenidio seu phomate Pleospore nostre iu legumine arido. Phaseoli vulgaris L. nate, medio majo anni currentis MDCCCLEXIII in aqua pura lete progerminavit simulque tum ex sui ipsius cor- pore, tum e germinibus quoquoversus irrepenlibus brachia arrecta et corymbos conidiophoros sustinentia edidit; hi microspori sunt et formam minimam Cladosporit herbarum Lk. constituunt. 6. Cespes ex Splieria mucosa Pens. seu. Pleospora. herbarum. cucurbiticola, qualis in lpsa peponis corrupti et diffracti interna substantia illa quandoque reperitur; mycelii fibrillas, lete et sparsim conidiophore, peri- ! Datar in Mazenn Pl. Crypt. Gallic , ed. princ. n. 1051. 1098, 1843, 9137 02138 (sub titulo tum Cladosporii den- dritici WALLROTBI0, tum Helminthosporii Pyrorum Linznr et. Asteromatis Crategi Benk.), nec non in Ranevuonsrir IHerb. Mycol. ed. alt. fasc. VIII (1858). n. 766 (in foliis Pyri ). * [d fungilli continetur in Mazenn. PI. Crypt. Gallic , ed. r, fase. IV, n. 162, et ed. alt. fasc. XII. n. 560. ? Quam videsis in. Mazenu. PI. Crypt. Gallie , ed. 1, fase. IV. n. 180, et ed. ali. fasc. XX, n. 976, nec non in Papevuonsra Herb. Mycol. ed. alt. fase. VII (1858). n. 657 (sub Dothidece titulo). Simul cum Polythrincio socio adumbratur apud Conpaw, Jcon. Fung. 1. VL, p. 10, tab. i, fip. 25, qui autem ex consortio (assuefo et jampridem noto) nullam infert doctrinam. Solius Polythrincii figura item Cordzana, sed vix fida, datur in Srcnwu Flora Ger- manie , parte nr, t. IH (1837). p. 17, tab. ix. 3^ 266 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. thecia e semetipsis recens nala stipant, alie non dissimiles ex his fructibus postea ort sunt. Hc omnia medio novembri a. MDCCCLXII, Caville Versaliorum vigebant. 7. Perithecia matura et perfecta, sed crassitudine maxime inzqualia, fungilli nostri qui in caulibus Pha- seoli vulgaris jamdudum arefactis viguit; avulsa epidermide conspiciuntur. 8. Theco gravide et spore libere que in fructibus modo dictis malo mense anni currenlis contineban- tur; asci et semina forma et crassitudine pariler mire variant, asci insuper modo octospori, nunc tetraspori veniunt. Istius modi variationes apud l'umagines etiam deprehenduntur. 9. Theca ex precedentibus, in aqua per exiguum temporis spatium quum degerit, soluta partim periit, simulque spore content» progerminaruni; germina aulem alia gracilia et pallida repunt, myceliumque novum inchoant, alia validiora , breviora et citius fucata ex aqua statim emergunt, rigida assurgunt et conidia terminalia, didyma vel sarciniformia, in aere gerunt. Conidia illa brevi infuscala et omnium sane priwcocis- sima, a seminibus Cladosporii herbarum Lk. adulti el nigranlis, nec forma, nec crassitudine discrepant, inde argumentum maximi momenti oritur ne vel tantillum dubitemus Pleosporam et. Cladosporium socium. formas funginas diversissimas quidem et utrasque suo modo fertiles, simul tamen partes seu membra unius et ejus- dem pyrenomycetlis sistere. 10 et 11. Endospore Pleospore phaseolicole, asco destructo, libere sat: sunt nec secus atque modo dicte, germina et brachia conidiophora prompserunt; conidia quandoque geminantur; sunt eliam quae priusquam e suffulero suo decidant, jam progerminare gemmasque sibi consimiles, instar conidiorum exo- sporieorum, generare coperunt. 12-14. Conidia s. acrosporw forma vulgatioris Cladosporii herbarum. Lk. in foliis arescentibus Spinacie oleracee L. aestate nali, qu cum sata fuerint in aqua pura (julio mense anni currentis), intra horas xxiv lzete progerminarunt et monilia ramosa ex conidiis novis festinanter agunt. Figura 7 native rerum dimensiones ter decemplices elliciuntur; easdem vero in fig. 3 vices circa cuxxx, et in celeris viees cccnxxx equo majores conspicis. Tab. XXXIII, fig. 10-14. 8 10. Particula tenuis peridii, intrinsecus ascophori , Pleospore vostre herbarum, in. Phaseolo vulgari. arido nata; qu: postquam madefacta est, fibras, intra diei unius et alterius spatium, jam conidiophoras, e pariete externo, tale: instar, edidit. 11. Conidium exosporieum, germinans, ejusdem Pleospore ex Phascolo; conidia nova admodum conformia ex illius germinibus hoc modo oriuntur quem gemmis sarciniformibus aut endosporis assuetum esse cogno - vimus; eadem preterea in monilia longa digeruntur. 12. Taleole brevissime t, t, ex mycelio interaneo ejusdem et ipsissimi fungi , que, aqua immersz, intra paucas horas progerminavere et fertiles, nimirum conidiophore, evaserunt. 13-14. Conidia sarciniformia s, s, Splierie mucose Prns. januario currente (MDCCCLXIII) in aqua sata el horas intra xxiv et xxxvi variis modis accreta ot conidiophora facta. Figure 10-1/ res vices circiler ccouxxx preter naturam pari modo amplificatas exprimunt. 2. PrrosponA CALVESCENS. SpirgnA DruATUM. (Prns.) Krorzsono in suo Herb. vivo Mycologico, fasc. M (1832), n. 154, et certe quidem, juxta exemplar istius herbarii quod in mycotheca Musei parisini continetur. — Minime autem Frisio in suis Scleromyc. Suecie, tum fasc. IT (1820), n. 53, tum fasc. VI (1821), n. 202. SPiERIA CALVESGENS FnikstO, Scleromycet. Suecite , n. ho1, auctore b. Mazznro, in suople herbario, nunc e the- sauris Musei Dot. parisiensis. d Pnorrzn innatum fungilli hospitis mycelium , imus arida matricis caulis longe lateque SPILERIEF 267 sub corticulo pedetentim. evanido nigrescit; deinde ligno maculato gregalim Insper- gunlur conceptacula exigua, sessilia, superficialia, globosa vel globoso-depressa et alerrima, qua 1n papillam vix ac ne vix prominent et. pilis o"",05-1 longis, ripidis, pareissime septiferis, simplicibus, atrisque ex omni parte horrent. Hos inter uteros plu- rimi pyenides fiunt nec nisi slylosporas breviter ovato-oblongas, utrinque obtusissimas , rectas, biloculatas, o"", 04-013 longas, o0"",005-0005 crassas, leves, fuscas oleoque fartas, e sterigmatibus brevissimis et confertissimis quibus intrinsecus vestiuntur, acro- genas edunt. Conceptaeula alia e contrario, nunc prioribus mixta, nune segregata , iisdem prima fronte minime dissimilia sed vulgo erassiora, thecas fovent lineari-eylin- dricas, o"*.4 circiter longas, decuplo autem angusliores, monostliche octosporas el paraphysibus longe filiformibus stipatas. Sronz ovatae, ulrinque obtuse, plereeque qua- driloeulatze (seplis tamen paueulis, preter terna principia, transversaria, lonpitrorsum accedentibus) , torosee, leves, fusce, 0?".019-022 longitudine et o"",0065 crassitu- dine quant, debitoque lempore ex ascis summis dehiscentibus, endothecio mucoso involutze, simul elastice prodeunt. Endotheeium quum ejicitur aquam adeo interdum ebibit et eum in modum erevit ut theca evacuata duplo longius factum sit, forma ceete- rum non mutala; endosporarum series tunc in illius apice congregalur. Frequentissima nascitur circa Parisios et Versalias, hieme abeunte et vere primo, in cauli- bus arefactis Chenopodii albi L. Atriplicis hortensis L. et herbarum affinium. Perithecia matura ante aprilem mensem rara occurrunt, quo autem tempore pyenides perfectae jampridem inveniuntur. : Capla maturitate, pyenides dissecte meditullium atro-virens ostendunt; peritheciorum interanea, pri- mum albida, tandem etiam colore fusco-virente propter sporas inficiuntur. Stylosporae sae. mire au- gentur, didymi fiunt et germina crassa protrudunt qu: in articulos breves ac cito globosos dividuntur el quamobrem monilia recta aut flexuosa referunt. In caulibus iisdem quibus Pleospora. calvescens (Fn.) innaseitur, fungilli duo gymnospori, quos, ni omni specie decipimur, apparatus eonidiophoros meritissime dicamus, simul frequenter occurrunt. Alius! pulverem sistit aterrimum et. Torula herbarum (Lk.) Con» nuncupatur in Sronum Fl. Germ. parte ni, t. HE, p. 103, tab. xivinr; alius contra nigro-fuscus eidem auctori Dendryphium. comosum Watta. repra- senlat. (Cfr. Conpa Ic. Fung. t. 1, p. 21, tab. vi, fig. 279.) Prioris semina ubi maturuerunt mire torosa el opaca deprehenduntur, germinaque e stylosporis Pleospore calvescentis nata quodammodo »mulantur, licet sincera conjunctio, ut opinamur, hac analogia affatim non denuntietur. Aliam autem propter.ra- tionem digna est Torula herbarum Lx. quz attentis oculis observetur. Styli enim simplices et sepe ces- pitosi quorum in vertice modo dicta torulea ejus semina, conferta vel laxiora erectaque nascuntur et in monilia digeruntur, nunc adeo contrahuntur ut hacce in matrice subsessilia videantur, nunc contra longius protrahuntur. Eos inter qui ceteris prostant, nonnulli tuberculo seu pulvinulo erassiori , quin imo conceptaculo sincero insistunt. Hocce autem copia non parva microstylosporarum debito tempore *. Hunc videre est inter Mazenu Plantas Crypt. Gallic, ed. 1, fasc. XVIII (1837). n. 867. in Atriplicis caulibus aridis el, nudis. 34. 368 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. repletur quibus forma est exigua, ovata, recta el utrinque obtusa, nec non color albidus. Pycnidibus sed extrorsum prorsus nudas et manifestius ostiolatas,, misceri comperimus; Lubereula vero ascophora consociala nondum reperimus. Id Torule conidiophore idimus in caulibus aridis, nudis aut adhuc corti- conidiophoris alias interna fabrica non dissimiles, simul et pyenidez hieme abeunti simul atque iterum v calis, tum Chenopodiorum et. Atriplicum , tum etiam Solani tuberosi et Besede lute Laxw. Quoddam Chetomit genus, nimirum Chet. atrum (Lx.)! Mazrnro (PI. Crypt. Gallic, sev. noviss. fasc. Il [1853], n. 86), in Chenopodio et Beseda item nobis obvium, et a vulgatiori CGluetomio elato Kzz.? parum recedens, ab initio etiam, ut. Pleospora modo deseripta, pilis horrescit, eosdem vero multo longiores, molles, ex albido einereos tandemque fuligineos et vage intricatos agit, 1ta ut lanigerum mox videatur. Thecz quae oculos Kuxzer, imo Drnksrxt ipsius?, in Cliet. elato fugerant, apud iypum noslrum ovato- lanceolat:» sunt, deorsum in filum longum desinunt, sporas oetonas conglobatas singuli fovent et citis- sime solut:» evaneseunt. Spore: ovato-globosz, ulrinque papillatz nigroque, semina Sphere Zobelii nostrae (F.. Hypog. p. 186, tab. xir, fig. 1) quodammodo smulantur, el. postquam in cirros crassos exacte sunt, brevi progerminant. Proter perithecia pyenides occurrunt iis extrorsum consimiles, intus autem mierostylosporis evlindricis, o"",0065 haud longioribus, rectis el roseis feta. Hac corpuscula ramuseulos filamentorum fertilium quibus pyenidum parietes vestiuntur, abortivos fingunt, namque eodem prorsus modo nascuntur atque semina. Tuberculariarum "Torr. Ascotricha. chartarum. Bznx.. fun- jillus mycelio conidiophoro donatus, cum Chetomio confertur in Annalibus anglis Historie naturalis, ser. principe, t. ] (1838), p. 258. 3. PrEosPORA PELLITA. * Fungillus conidiophorus : Dnacuvcrapium. pexiciLLATUM. Conp, De. Fung. t. 1 (1838), p. 1A, tab. x, fig. 63. — Mazzgnio, PL. Crypt. Gallice , ser. noviss. fasc. IX (1857), n. 413, et eodem anno in Actis Soc. Bot. Gall. t. IV, p. 801. — Ranrxn. Fung. Europ. exs. fasc. IV (1861), n. 380. Dzxpnrpuruw. pexicrLtLATUM. Friesto, Sum. Veget. Scand. (1849), p. boh. — Sosth. Dr. Lacnx. Pl. de la Vienne (1857), p. 3o. ** Fungus ascophorus : SpiLgI1A PELLITA. Wangvit. in Krorzcum. Herb. Mycol. ed. princ. fasc. XIII, n. 1246 (quee tamen specimina fide aliena nec ex autopsi citamus). — Minime autem Cunnzio in Act. Soc. Linn. Londin. t. XXII, p. 331, n. 359, lab. ix, fig. 129. — Utrum Spleria pellita Fuissn. Syst. Myc. t. II, p. 503, n. A55, huc reapse spectet , necne, wgre dicendum arbitramur. PLrospona prLLITA Wanswu. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VIII (1858), n. 749. — Crsario et. Nor. in. Aet. Soc. Cryptog. Ital , fasc. IV (1863), p. 218. ABT ungus integer : Spuania Bnacuycrapu Sostheni Dg Lacnx. in Mazeuu Pl. Crypt. Gall. ser. noviss. fase. XVI (1860), n. 786 , el eodem anno in Mouczori Stirpib. Vog.- Rhen. fasc. XV (ultimo), n. 1556. ! Gfr. Lisa Sp. Plant. Linnet , V. Vl, parte 1, p. A6.— adumbravit Conpa in suis Jconib. Fung. t. 1, p. 2^, tab. vir, in nota; illius exemplo, huc trahendam censet. Mazrnius fip. 293 A-C, et t. IL, p. 29, tab. xir, fig. 103. (loco eit.) Conople«m atram Prnsooxn Syn. Fung. p. 335, * Cfr. collectanea quae inseribuntur Annals of nat. His- n. RP AN tory, ser. 1, t. | (1838), p. 257 et 258. Ex angli magis- Quod videsis illustratum apud Garvinzow, Fl. Crypt. /— tri verbis sequeretur uterum. Chetomii mucosis repleri in Scoti | (1826), tab. ccxxx: "eneres illos i i *, lom. IV (1826), tab. cexxx; eongeneres funpillos quibus spore absque ordine demergerentur. SPHJERIEIL. 269 Spinnia Papavgnis Tu. supra, tomo I, p. 43 et 333. — Fungus autem homonymus Scuvwacugno, Fl. Sell. t. IT (1803), p. 155, n. 1271, ad Spheriam. herbarum irahitur apud Fmssiw, Flench. Fung. parte alt. p. 108, n. 477. Fungilli cujus varia cognomina pramittuntur, deseripliunculam obiter jam prastitimus (tomo I hujus Carpologie , p. 43, nota 3), suo autem loco, his in pagellis, eo minus pretereundus erat quod ejus adumbratiunculam analyticam ministrare nobis erat in animo. Ex quo liber noster in lucem pro- diit, cognovimus nos oculatissimo Sostheni Dr. Licnoix inscios assensisse; liuic enim sagacissimo viro jam innotuisse fungillum ascophorum de quo agitur semper esse Drachycladii penicillati Gonpm socium , ejusque. complementum thecigerum videri, quandoquidem perithecia sua nigra, minima et compla- nato-spharoidea, rhabdis Brachycladii abortivis vulgo asperata monstret, (Cfr. Movazorm Stirpes supra laud. fasc. XV [1860], n. 1456.) INTERPRETATIO. ICONUM. (Tab. XXXI, fig. 10-13.) 10. Pleospora pellita Wanzxn. (Spheria Papaveris noswa) exhibetur conceptaculis ascophoris simul et baculis conidiophoris instructa; baculi isti nunc e mycelio in matrice delitescente, nune e tuberculis seu nodis semi-emersis nascuntur; sunt etiam qui peritheciis ipsis insideant ; singuli in corymbum e conidiis catenatis pariter abeunt; una sistunt, sicut loco suo dictum est, Brachycladium. penicillatum. Conpa. 11. Conidia arte sata, quie cum germina reptantia protruserint, ex hisce aut e semetipsis brachia erecta ediderunt, jam nunc conidiorum ipsa feracissima. 12. Thece et paraphyses; una ex thecis, aqua affusa, mire crevit, illius autem membrana externa trans- versim rupla est, et internus cylindrus, solus peculiariter bibulus, in longitudinem cito augetur donec solvatur et sporas contentas nudet. Spore liber: pauce accedunt. 13. Spore germinantes. Figura omnes maxime auct sunt, et juxta fungos vivos adumbratze Hericii ad Fontembellaqueum , sep- lembri et octobri, a. S. MDCCCLVIII. A. PugospPona roLvThICHA. SpiugzRIA RELICINA. Fraxsto , Syst. Myc. t. II, p. 505, n. A59 (que autem recentiori tempore Vermiculariis ab eodem magistro in sua Sum. Veg. Scand. p. 430, n. 5, annumerata est), auctore quodam mycologo in Her bario Mazeriano (e thesauris Musci Dot. par.). P SriugniA vonrrntona Warn. Fl. Crypt. Germ. parte post. (1833), p. 79^, n. 3838, saltem ut videtur et quan- tum e descriptione maxime manca dijudicare licet. — Sostheni Dr Lacnx. in Move. Stirp. Vog.-Ihen. fasc. XV (1860), n. 14/9; Mazznn Pl. Crypt. Gallic, serie noviss. fase. XVI (1860), n. 787, et Ranzwuonsrit Fungis Europ. exs. fasc. IV (1861), n. 338. — Minime autem Mowrawio in. Ann. Sc, nat, ser. 1v, t. IX. (1858), p. 60, qui ascos polysporos, sporas autem exiguas, continuas et hyalinas fungillo suo tribuit. Splueriam. polytricham. Warn. ad suas Venturias propter habitum spectare existimant V. Cessrius et Jos. Nora- nisius (in Actis Soc. Cryptog. Italee , fasc. IV, p. 225). PrnrrüEcis fungi ovato-conica vel obverse pyriformia, obtusissima et erostria aut rarius brevissime papillata ( papilla frequenter obliqua), matrici sepius haud infuscatze nec maeulatee laxe gregaria insperguntur, mycelio conspicuo deficiente; nune admodum emersa late sedent, nunc e substantia hospitali dehiscente egre prodeunt et. pedetentim 270 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. exstant. Ab initio de more aterrima sunt et parietibus adeo crassis primitus struuntur ut sclerotium mentiantur; preterea pilis simplicibus, rigidis, alris, sepliferis, o"",2-3 longis , erassitudine aulem. 0"",01 vix excedentibus, laxe insitis et divaricalim patulis undique horrent. Quidam ex his, maxime ex inferioribus, non tantum fructus ornamento, sed etiam fungilli ipsius propagalioni inserviunt. Coxrprà enim. agunt sessilia, dense fasciculata, lineari- vel oblongo-cylindrica, recta, utrinque obtusissima, 0"",03-08 longa, o0"",013-016 crassa, /-6-loculata et virenti-fusca, quae cum dimissa fuerint et tempus locusque faverint, germina prelonga et filiformia ex omni parte at preesertim ex apicibus protrudunt. Prui pari modo conidiophori, atro-fusci, septiferi et o", 5-35 longi, ex 1psa matrice, scilicet e mycelio matrici immisso nec nisi cdgre conspicuo, sparsim et copiose assurpunt, perithecia vix altius prominentia stipant, eademque alia ab aliis quasi silvula. dissepiunt. In conceptaculorum loculo spherico et eccentro, nempe tubereuli selerotioidis partem supremam tenente, thecc generantur amplis- sime, obovato-oblongz, o"",13-90 longe et 0"",025-035 sub verlice obtusissimo crasse, deorsum brevissime tenuate, ex membrana primo erassissima faete et para- physibus constipatissimis vallate». Seona in singulis ascis octonze et quasi monostichze, formam ovatam, utrinque obtusissimam, torulosam et muticam, colorem saturale fus- cum el crassitudinem variam nanciscuntur; perfectiores hine. 0"",35-45 , illine autem 0"".02-03 dwquant, seplis rr-v transversis, paucioribus insuper longitrorsum et absque ordine direetis in loculamenta plurima dividuntur, atque in momento quo ex asco ejiciuntur crassum muci hyalini (postea evanidi) stratum induunt. Grescit, ab autumno in ver usque, in culmis aridis graminum cerealium, v. gr. tritici, hordei et avene. Prope Parisios (Clamart). et Fontembellaqueum (Hericy) infrequentem legimus; specimina etiam habemus ex agro heraldicastrense Pictonum, clariss. Sostheni Dr Lacnoix. olim obvia. Perithecium recens natum nil omnino est nisi sclerotium modo glabrum, modo hispidulum et coni- diophorum; totum enim e parenchymate solido, continuo, extrorsum nigro, intrinsecus autem albido vel roseolo constat, et in omni parte oleo pallido abunde scatet. Cum amplius creverit, prima nuclei globosi rudimenta in ejus meditullio laxiori facto pedetentim apparent et hoc modo ut locellus eccen- iros inde oriatur. Uteri duo juxtapositi in eodem sclerotio interdum formantur, singulique spiraculum privatum obtinent. Fungilli evacuati , obsoleti , pars superna, rupta vel erosa, perit prior, inferna longe crassior sub excipuli specie aliquandiu superest. Contenta asci maturi et madefacti sequenti modo sepissime excludi comperimus. Extima ejus mem- brana supra basim circumscinditur, luneque supposita materia, maxime bibula, mire tumet, increscit, protrahitur, et mox hine aut inde simul cum endhymenio soluta sporas dimittit; interea e contrario externa membrana utrinque contrahitur et corrugatur; ascum ideo ex triplici tegmine, mediosscilicet crassissimo , reliquis vero tenuissimis , confectum diceres. Iodo soluto affuso , tegmen istud minime ezru- leum evadit, spor autem colore luteo-virenti et humor circumfusus colore fusco-rubro, sicut in Tube- rum ascis fieri solet, inficiuntur. SPILERIEI. 271 Conidia et endospora similiter progerminant; omnium germina mox ramosa, de more primum con- linua, intra paucos dies in artieulos longitudine varios et nonnihil doliiformes a basi septis dividuntur atque simul ac longius protrahuntur, magis ac magis eliam dissepiuntur. Precedente lypo minor est Splheria trichostoma (Fn.) Mazznro. in suis PI. Crypt. Galle, ser. noviss. fasc. XVI (1 860), n. 788, sed propter habitum setigerum, thecarum et sporarum indolem, crescen- dique modum in gramineis culmis, utique illi analoga. INTERPRETATIO ICONUM. (Tab. XXIX.) ]. Fragmen datur brevissimum et valde amplificatum culmi avenacei aridi in quo insident plurima Pleo- spore polytrichee (Waurn.) conceptacula, ipsa tricies circiter nola majora facta; pili quibus patulis undique ornantur, conidia interdum sustentant; pili autem feraciores in cespites varios culmo hospitali inspersos digeruntur, sepissimeque e tuberculo seu sclerotio exeunt quod in conceptaculum sincerum seu perithecium olim mutabitur. 2. Perithecium maturum a vertice dimidiatur, illiusque interanea, paraphyses seilicet et asci gravidi simul in conspectum veniunt; uteri parietes carnosi sunt, crassissimi et piliferi; rostellum autem nonnihil obli- quum ac brevissimum; baculi conidiophori liberi, discreti vel geminati, silvulam. propter conceptacalum constituunt. Omnia vices circiler ccr preter naturam augentur. 3 et A. Conidia qua intra diurnum spatium, in aqua dum degerent, germina proelonga et sepe gemi- naía exseruerunt. 5 et 6. Conidia altera, minus amplificata, quorum germina, procedente zetate, multo longiora ramosaque evaserunt et septis plurimis in articulos nunc dividuntur. 7. Asci maturi, aqua madidi, interna moles summopere tumescil, externamque frangit tunicam. qua dimissa nudatur. 8. Asci duo pariter madefacti sunt; utriusque tegumentum exterius transversim scissum retrahitur, internus autem sacculus tumefit et maxime producitur; hujusce parietibus paulatim solutis s. fractis, spore liberantur. 9. Endospore matur», muco hyalino involute, seorsim delineantur. 10-15. Endospore ali» que muco deposito, germina ex omni parte festinanter agunt; spore fractae pars didyma (fig. 15) haud seeus atque semen integrum progerminavit. Germina seplis instructa (fig. 14) cmteris alate praestant. 16. Semina eadem (minus aucta) quarto vel quinto die postquam sata sunt conspiciuntur; germinibus propterea longissimis factis. ] Cunetee figure juxta fungos vivos agri parisiensis, martio et aprili MDCCCLVII, Parisiis delineat: sunt; qui numeris 9-9 signantur pari modo vices ccr nalivas demensiones excedunt, figura autem. 16 sexagies tantum. b. PrrospronA Cravanmanuw. * Fungus conidiophorus : HanzwivTHosPoniuM CrAvAnianug Mazenro in. Annalib. Sc. nat. ser. alt. t. [I (1834), p. 70, tab. it, fig. s. — Drnkero in Aun. and Mag. of nat. Hist. sev. 1, t. D (1838), p. 260, n. 123, nec non in suis Elem. Mycetol. Brit. p. 355, n. 15. ** F'ungus ascophorus : Spinrp parasitiez species certa Prnsooxto, Comment. de F'. Clavef. (1797), p. 181. et Syn. Fung. p. 591, sub n. 18; dubia autem Frursro in suo Syst. Mycol. t. Y, p. ^73, sub n. 22 £. 272 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. SpizniA (e villosis) CLavanug. Augnswarpio in. Rasen. Fungis Europ. eus. fasc. III (1860), n. 252. SonpAnrA Cravantg Crsyrio et Norman. in Actis Soc. Cryptog. Itile , fasc. IV (1863), p. 226. ** Fungus integer : Spinetta. CLAvAniARUM Tur. in Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XLII (1856), p. oh, et in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. V (1856), p. 113, cum descriptiuncula in nota 1. Foxeruwus. Clavariis et maxime Persoonianis Cl. rugose et cristate infestus est; myce- lii sui filamenta erassiuscula sed incqualis crassitudinis, varie ramosa et passim arti- culata vel septifera, in qualibet vivae matricis parte, ac quidem in ejus bysso primordiali et arenicola, immissa recondit, ut Clavaria quapropler priter morem turgescat et ple- nitudine laborare videatur. Horumcee coactilium parasitantium rami quidam plerisque breviores, dum ceteri achroi manent, colorem fuseum. assumunt, crebrisque dissepi- guas dividuntur. Inter ramos hujusmodi alii in hospitis paren- chymate alte sepulti sterilesque latent; alii multo copiosiores ex ejusdem universa superficie, quapropter tomentella et nigrefacta, prodeunt, eonidiaque ovata vel ovato- menlis in cellulas exi oblonga, sepius didyma et solitaria, rarius congesta, ex apice haud incrassato gignunt. Gongyli isli leves et aterrimi diametro o"",0065, longitudine vero 0"*,01 3-02 circiter swquant; baculi quibus innituntur exiliores, parce sepüiferi el o"".93-06 longi vulgo deprehenduntur. CoxcePracura ascophora, sphierica et vix papillata, subimmersa. nas- euntur, ac. prout incrementum capiunt, de specie pedetentim emergunt, ita ut cum siam prope absolverint vegetationem aut saltem perfectam seu debitam nacta fuerint crassitudinem, admodum superficialia appareant, nutricique vix herere videantur. Pilis rigidis, simplicibus, acutis, cinereo-fuscis aut. nigro-fuligineis undique vel oculo inermi horresceunt, aliquandoque conidia e pilis istis, e£ maxime ex his qui demissius inseruntur verioremque baculorum rite conidiferorum imaginem referunt, enituntur. Paries illis membranaceus, ater, intusque. parenchymate palldiore vestitus ex quo theca lineari-cylindrice, 0"",08. circiter longe, 0"",0065 crasse, obtusissime, pa- raphysibusque longioribus mixtze, stipate assurgunt. Sronz in singulis ascis octonz, monostiche, leves, atre, ovale, inequilaterales, utrinque acute et uniloculares, guitulam unicam vel duas minores fovent, atque hine 0"",0095-013, illinc autem o"".905-006 rquare solent. Parasitari dieitur (apad Brnxgrzcw, locis supra cit.) in Clavaría rugosa Pus. Syn. Fung. p. 994, n. 25 (Bur. F. Gallie, t. I, p. $06, tab. cocexrvin, fig. 2), quie propterea va- rietatem griseam. dictam (cfr. Frissu. Obs. Mycol. t. 1, p. 989, n. 25^, et Syst. Myc. t. T, p. A75) exhiberet; at fungilli nostri solitus hospes, circa Parisios et Versalias ( Clamart, Cha- ville et czet.), Clavaria est, ni fallimur, fuliginea (Pus. Myc. Eur. t. T, p. 166) Mazznro in suis PI. Crypt. Gallie, ed. princ. fasc. V (1827), n. 216, Clavaria scilicet albida, ramis cespi- tosis et gracilibus; eundem certe agnoscere nobis videmur in Clavaria. fallaci y spheriefera Prnsoowi ( Comment. de F'ungis clavef. p. 180) quam postea ipse Clavariam cristatam ( fallacem SPILERIEI. 273 dixit in sua Syn. Fung. p. 591. Jampridem, prope quotannis, in silvis umbrosis, autumno seriori, haud infrequens nobis occurrit. Clavaria quz fungillum nostrum hospitio excepit sporas copiosissimas riteque eflormatas nihilominus edere solet ; illius autem elementa fibrosa crassiora fiunt quam in Clavaria sana. INTERPRETATIO ICONUM. (Tab. XXX, fig. 1-h et 5-9.) 1. Cespes (magnitudine nativa expressus) ex Clavarüs cristatis £ Pens. quarum membra ob Pleosporam Clavariarum. (Dzsu.) parasitantem, praeter naturam cinerea atrave, turgida et villosa facla sunt; concepta- cula alieni fungilli ut punetula inspersa prominent. 2, Summus ejusdem Clavarie ramus, natura major adumbratur, ut Pleospore perithecia et byssus coni- diophora manifestiora veniant. 3. Portiuncula summopere amplificata supreme pagine fertilis, i. e. hymenii Clavarie hospitis; ex utri- culis s, s, fabricatur oblongis (basidüs Lzv.), stipatissimis singulatimque disporis, quos inter immissa vides Pleosporce filamenta f, alia achroa, alia e contrario nigrentia et conidiis c, c, acrogenis pleraque ornala. Perithecia duo in;que lalis, ambo aulem novissime nala, pilis rigidulis horrent quibus etiam conidia lerminalia nonnunquam suffuleiuntur. Conidia soluta passim jacent. ^. Paraphyses et thecae octospora Pleosporee Glavariarum (Maz.) una vices ccorxxx circiter auct propo- nuntur. Icones omnes juxta fungos vivos nobis Modoni Versaliorum, extremo octobri a. MDCCCLVII, obvios deli- neat; sunt. LEE m Figura 5-9 ejusdem tabulie xxx ad fungillos spectant quorum deseriplionem in aliud tempus differre cog mur, eas vero hic paucis interpretari decet. 5. Hae icon novembri ineunte anni D. MDCCCLVIIT, juxta vivos fungos ex agro Pictonum, adumbrata est, viees circiter cccuxxx preter naturam augelur el multa simul exhibet, nempe portiunculam p hymenii Agarici (lactarii) deliciosi Fn. et nonnullas ejusdem sporas solutas s, s, passim inspersas; Hypomycetis lateritii (Fn:) nostri (in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. XIII [1860], p. 11) parasitantis mycelium byssinum m, m, cujus e brachiis assurgentibus conidia c, c, solitaria extremaque nascuntur; fructus seu conceptacula f fungilli insiti nondum perfecta; exiguumque perithecii maturi et dimidiati p fragmentum , in quo theco octosporo para- physesque nidulantur; ascos pauciores are conceptaculo detractos sporasque nudalas preterea conspicis. 6. Endospore Hypomycetis voselli (Min. et Scuw.) Tox. (in Ann. Sc. nat. tomo supra citato, p. 19, n. 7) vices circiter cccrxxx (sieut etiam spore figuris reliquis 7-9 expresse) ultra naturam amplificantur, quales autem ex aseis maternis perfecto exeunt delineantur; nonnulli simplices s. continu sunt, pleraque vero biloculatze. 7. Spore simplices ejusdem fungi qua: seminalie. creverunt et ad germina enitenda aptantur. 8 et 9. Spore alis FHypomycetis voselli nostri exhibentur quo, primum simplices vel bipartitie, eodem tem- pore eodemque loco ac pracedentes citius et amplius intra mensem (nempe a martio extremo in aprilem usque ! Pro forma exili hujus Clavarie cristate. Persooniance etiam habetur (efr. Scnzizu Vom. Fung.) Clavaria setacea Mazrmo (in suis Pl. Crypt. Gail. ed. 1, fasc. V [1827 ], n. 218) qua fungillum nostrum item hospitio suscipit. (Cfr. Herb. Mus. par.) Similiter et in Clavarüis vivis, ac potissime in modo dieta Clavaria fuliginea Pens. hospitari 1. dicitur Peziza, Clavariarum Mazzmio (in. Ann. Sc. nat. sor. alt. t. VIIL [1837]. p. 8, tab. i, fig. ^); quin imo id Pezize genus atrum et strigosum formam globoso-urceo- latam, auctore magistro insulensi, affectat , wgre dehiscit et Spherie speciem pre se fert , quare veremur ne unus et idem fungus sit eum Pleospora nostra Glavariarum (Maz.). 35 274 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. exeuntem [a. D. MDCCCLIX J) auclie sunt, ita ut pleraeque o bipartitis didyma facte sint; quidam etiam germen crassissimum hinc aut. inde exseruerunt; multis utrinque superest mucrogex apicibus spore haud accrelis; qui autem in nonnullis jam periit. Plasmate granoso semina omnia abunde refereiuntur ; plasma vero in germinibus parcius concluditur eaque extrema de more polissimum occupat, partibus reliquis pau- latim evacuatis. : b. Endosporis lanceolatis. 6. PuEosPOnA MACULANS. * Fungi pyenidium : Spirznia. Lixcaw Topzo, Fung. Meckl. sel. parte alt. p. 51, n. A8, tab. xvt, fig. 126, sallem ut videtur. — Pins. Syn. lung. p. 77. n. 151. — Avr. et Saw. Cousp. Fung. Lus. sup. p. ^o, n. 117, sicut multis placuit. — Fn. Syst. Myc. t. M, p. 507, n. 466. ScLEnoTIUM. spit znrLEFOnWE LingvrtE, auctore Mazrnio, locis infra cit. Spignia. Otgnvr: Mouororio, Stirp. Vog.-Bhen. fasc. XI (1850), n. 1076. — Neutiquam autem l'rursro. ipsi in suo. Elenco ung. parte alt. p. 99. n. ^o8*, namque sub praio titulo magister fungillum illum descrip- sisse videtur qui tomento albo obductus et. endosporis maximis, continuis initioque breviter aristatis gravidus, Spleria Brassicee Krorzscmo in Surrun Fl. Brit. t. V, p. 961. n. 113, Cunngro in. Act. Soc. Linn. Londin. L. XXIT, p. 316, n. 239, tab. rvir, fig. 33 (endosporas muticas exprimente), et Benkgreo in suopte herbario ac suis Elementis Mycetol. Dritannice, p. 395 , nuncupatur. Puowa Lixcau Mazeuto in Ann. Sc. nat. ser. i. t. XI (1859), p. 281, n. 13, et eodem anno in suis PI. Cryptog. Gallic , ed. alt. fase. XXX, n. 1477. "qn l'ungus ascophorus : SrigitA uacvtaxs Mizuno in. Aum. Sc. nat. ser. mi, t. VI (1856), p. 77, n. 86, et in suis Pl. Crypt. Gallic , ed. alt. fase. XXIX (1848), n. 1434. — Minime autem Spliería maculans Sow. scirpicola, monentibus Drn- xELEO el Bn. in Ann. and Mag. of nat. Hist. sev. alt. t. IX (1852). p. 2378, sub n. 6^1. Lzrrosri En1A MaAcULANS Crsyvio et Noranisio in. Comment. Soc. Cryptog. Italie , fasc. IV (1863), p. 93 5: l'uxeriii malrix. landem decorlicata late. longeque extrorsum nigresciL, intrinsecus aulem dilutius fucatur. Densa laxiorave plantulie agmina, pleraque ex fructibus duplicis generis, omnibus tamen atris el glaberrimis, sparsim el sine lege maculis nudis insident. Pyovpis, peritheciis vulgo erassiores, pulvinos obtusissimos imitantur, papillam item relusam obtinent et. propter parenchyma albidum continuum et solidum quo primum siruuntur sclerotium sincerum oculo vel armato mentiuntur. Ubi vero debitam erassitu- dinem adeptie sunt, intus cireum cirea sub cute laxiores fiunt et in cavernulam conti- nuam et angustissimam, meditullio paulatim deminuto, dilatantur, eujus parietes sly- losporas lineari-ovatas v. anguste cylindrieas, rectas, albidas et vix 0"",0033 longas undique gignunt. Pyenides alij, swepius minores, slylosporas prioribus nonnihil tenuiores el roseolas fundunt. Prnrrugcia globosa pyenidibus istius. modi. erassitudine vix. prestant, modo obtusissima consistunt oreque lato et sessili dehiseunt, nune contra in rostellulum protrahuntur, nec tamen os angustius aperiunt. Tugcx ovato- oblonge, ex membrana erassa, deeimam millimetri parlem longitudine. et. 0"",013- SPILERIEI. 275 0106 crassitudine circiter nanciscuntur, subsessiles generanlur el sporas oclonas con- globatas singuli fovent. Sponk lineari-lanceolatee, curvulos, fusce, o"",05-06 in longitudinem consequuntur, sed 0"",0035 crassitudine vix superant, matureque septis lransversis v-vir, iequo fere modo ab invicem remotis, dividuntur. Crescit brumali lempore vereque in caulibus arefactis Brassice campestris L. et faseolorum ; utriusque sedis compos semel alque ilerum nobis occurrit in agris Versaliorum. Hic locum omnino mereri videtur Splieria couiformis (Fn.) Mazznio in suis PI. Crypt. Gallie, ed. 1, fase. V (1827), n. 335, et ed. alt. fasc. XX (1855), n. 9831, fungillus apud nos hieme frequens in caulibus aridis Urtice diee L. ac cujus endosporw lineari-lanceolatze, curvuli, fusca et septis pluri- mis transversim divisi, apud Gnzviutiuw (Scot. Crypt. Fl. t. IV, tab. coxxsix, fig. 1), sicut monuit Mazz- nius ipse (1. sup. cil), pro seminibus Spherie acute Horru, ? perperam habentur. /Egre praeterea tene- mur quin hane Spheriam. Hoffmannianam formam coniformis socio gymnosporam. declaremus; pyenis iicrospora vel spermogonium istius modi, semper valde depressum, innumeris refercitur stvlosporis albidis, perexiguis, ovato-linearibus, 0"",003-005 longis et 0"",009 vix crassioribus qua in eoncep- taculi materni parietibus sessiles aut subsessiles nascuntur. Pyenis recens sclerotium mentitur et semina jam concepit antequam in collum gracile unicum, aut unum et alterum, protrahatur. Id rostelli non- nunquam sub vertice pervio incrassatur et pilis divaricatis paucis. horrescit. Mierostylosporis solitis nonnullae interdum miscentur crassiores , longiores et quadantenus ineurvatie. 1 Arminius Horruas , Gissensis, mierosporas Splierie acute Vorrw. spermatia dieit, earumque formam, exiguilatem eL solitam genesim accurate notat; ignorare autem videtur Splhieriam istius nominis a Gni- viLLI0. depictam aptius Sp. coniformem Fr. salutandam fore. (Clr. Scnugcureypatn Ephem. Dot. tom. XIV [1856], p. 155, in nola.) "x omnibus micromycetibus qui in Lichenum thallo fructibusve parasitantur, Spheriam epicymatiam Wanrn.* cieleris vulgatiorem hie memorare expedit, tum propter maculam atram vel fuligineam qua suam matricem, precedentium instar fungorum, inficere solet, tum quia glabram et multimodis fe- cundam se probet. Labes eui ut sincero stromati insidet , texturam privatam vel oculo armato nullam oslendil; hac nota dum gliscit et protenditur, tria fructuum s. conceptaculorum genera similiter exigua , ovalo-globosa, innato-immersa, prominula el in parietibus universis nigra promiscue gignit. Intima * Quae prestitit Frisius de sua Spheria coniforini in suo Syst. Mycol. t. VL, p. 508, n. 469, cum lypo. Mazeriano citato vix aut minime quadrat. Hic typus autem is est cujus pauca verba fecimus in Ann. Sc. nat. ser. 1v, t. V (1856), p.116; continetur etiam in Ranzxuonern Ierb. Mycol. ed. 1. fase, XIX (1854), n. 1826, el ed. alt. fasc. VIII (1858), n. 729. Sub titulo. Cryptospherie acute. adumbratur. a Gnrvinuo in sua Flora Crypt. Scoti , tom. IV. (1826), lab. coxxxis, fig. 1. Endospore Sphere: coniformis cum seminibus Sph. acuminate Sow. conferuntur apud. Benke- LEux in Ann. and Mag. of nat, Hist. ser. alt. t. IX (1852), p. 228, sub n. 639. ? Cfr. Horrs lig. »; ad fungillum saltem pro parte spectant Frirsi verba wr. Veget. Crypt. parte l, p. 22, tab. v, in suo Syst. Myc. t. Il, p. 507, n. 165; ejus mentionem feeit Benxrtgvs in Ann. and. Mag. of nat. Hist. ser. 1. t. Vl (1851), p. 362, sub n. 189. Continetur in Movcrori Stirp. Vog.-Bhen. fasc. WM (1811), n. 1815; Fnirsui Scler. Suecite decad. XII (1820), n. 118; Krorzscim et Rapvi. Herb. Mycol. ed. 1, fasc. IE (1832), n. 153, et ed. alt. fasc. 1 (1855), n. AA. Apospheria acuta. dicitur Denkrtzo in suis Elem. Mycetol. Britanuicee , p. 315. * Id fungilli compendiose describitur in WArtnovun Flora Crypt. Germanice , pavte posteriore , p. 775. n. 3751; mi- ram ejus fecunditatem primus notam fecit oculatissimus W. Nyniwpgn in Aetis Soc. Linn. Durdipalensis , t. XXI (1857), p. 331, nota 2. 35. 276 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. nonnullorum latera, fructuum seilicet qui forma irregulari denolantur, sterigmatibus filiformibus et ramosis vestiuntur, simulque ex summis horumce partibus ruptis el ramusculis solutis innumera pro- veniunt spermalia reca nec 0"",0035 longiora. Alia aulem sunt conceplacula, ostiolo multo latiori pervia, hine o"",13 et illinc 0"",065 circiter crassa, quae slerigmatum loco monilia fovent stipatissimo ordine insita, anguste clavata, atra, singula ex articulis vi-vim inaequalibus, late ovalis v. cylindricis, utrinque truncatis, o"",006-008 longis et o"",003 circiter crassis, qui soluti tot gemmas fertiles con- stituunt. Fructus ascophori precedentibus crassitudine non impares sunt, sed magis exstant el. poro angustiori dehiseunt. Theez obovate 0"",035-0/4 longm, et o"",01 cireiler crasse, in unguiculum inferne tenuantur, sporasque 1v-vr, rarius plures, quasi inordinatas, oblongas, pallidas et in medio obsolete septiferas singulatim gignunt. Fungillus istius modi minime rarus apud nos est 1n apotheciis Lecanore subfusce Aoi. et affinium; utrum reapse discrepet a Spleria lichenicola Sowwznr.! necne, eruere nequimus. Conceptacula ejus modo subsolitaria in scutellis hospitibus nondum expansis occurrunt, modo contra copiosissima disco earumdem accreto et sepius nigrefacto insperguntur. "|. Przospona Dorronuw. Spu nia Dorronuu Prnsoowio in suis [conib. et Descript. Fung. fasc. alt. p. 39, n. 43, tab. x. fig. 5 et 6; Syn. Meth. Fung. p. 78, n. 152. — Move. et Nzsmt. Stirp. Vog.-Bhen. fasc. VI (1818), n. 571. — Frizsro, Syst. Myc. t. 1l, p. 50g, n. A71. — Kwrirr et Hanru. PL. Crypt. Bad. exsicc. fasc. I (1828), n. 96. — Mazznio, PI. Crypt. Gallic , ed. 1, fasc. XV (1834), n. 715, et ed. alt. fasc. XX (1845), n. 984, excluso forsan utrinque synonymo Candolliano. — Noraniso in Act. Acad. Sc. Taurin. ser. alt. t. XVI (1856), p. A66, icone vir. — Fr. Cunnzro in Comment. Soc. Linn. Lond. t. XXIL, parte iw (1859), p. 329, n. 349, tab. vix, fig. 122, sporas nudas eflingente. — Dznx. Owl. of Brit. Fung. p. hoo, n. 160, fide nominis. SpiugntA surrULTA Nrssto , Syst. Fung. p. 916, n. 58, tab. xurv, fig. 358, volente Noranisio, ]. sup. cit. Cnyprospi.Enia. Dorronuw GneviLuio,, FI. Crypt. Scoti , t. 1V, tab. coxxxix , fig. 2. Dixruprospona Dorronew. Aunswarpro in Ranewi. Herb. Mycologico, docente Norusro l. infra cit. Lzrrospru nia Dorronuw Crzsario et. Noranisio in. Actis Soc. Cryptog. Ttale , fasc. IV (1863), p. 234. Foseiius macula pallida aut. nigrescente et quoquoversus patente, stromalis loco, ulitur, variaque suorum fructuum genera ex eadem simul aut vicissim promere solet. Sryur conidiophori rigidi, articulati, atri, 0"",10-15 alti, opacl, ex conulo atro, sibi consubstantiali, solitarie v. cespitose assurgunt, el in corymbos terminales, laxos den- sioresve desinunt. Coxmnia. oblongo-cylindrica, nigro-fuliginea, e cellulis ui-vr in seriem simplicem agglutinatis singula constant, moniliaque brevia et admodum torulacea. ex ipso uniuscujusque slyli apice aut ex summis ejus brachiis nata fingunt; ab invicem facillime solvuntur et in pulverem atro-inquinantem fatiseunt. Conus qui columellis conidiophoris ( periconieis seu sporocybeis) basim ampliatam suppeditat, nune exiguus est nec nisi tuberculum stromaticum, nunc contra in conceeptaculum sincerum ineras- satur et spermalia vel stylosporas, imo ni fallimur, thecas fertiles fovere valet. Srznwo- aoNIA tamen et pyenides coma istius modi plerumque destituuntur; formam conicam et sepe retusam, atrumque colorem obtinent. SrsnwariA minima, cylindrica. vel. quadan- * Cfr. Elie Frazs. Elench. Fungcrum, t. M (1828), p. 103. SPILERIEI. 271 tenus ovata, alba, continua, reetaque, 0*",003 longitudine non exeedunt; slylosporze aulem eylindricae v. lineari-oblongze, biloculatze, fuliginei coloris et quandoque non- nihil ineurvatie, 0"?,0065-01 in longitudinem et o"",0025 in erassitudinem nancis- cuntur; de caetero ulrumque microspermatieum genus 1n pullis speciem conglobatur et eruetalur. Prnrmcis fructibus gymnosporis crassitudine proestare solent, conum acu- tum, late sessilem suleisque seu rugis continuis et circinatis notatum singula referunt, ac parielibus crassis atris et crustaceis struuntur. Tuzcx longe eylindrice et paraphy- sibus mixte, sporas lanceolatas, ulrinque aeulas, quadriloculatas, nonnihil torosas, citoque colorem olivaceum induentes gignunt. Viget autumno seriori hiemeque in imis caulibus, tandem decorticatis, herbarum majorum inter Umbelliferas, ex. gr. Angelice silvestris L. Infrequentem reperimus Modoni et. Cavillie in udis sylvarum Versaliensium. Capsulis cujuslibet nature et fecunditatis mutua inest, propter conicam speclem quam pariter in- duunt, similitudo, indubium consanguinitatis signum. Fungillus noster manifesto idem ipse est quem adumbravit clar. Noranisius ; Splveria autem. Doliolum Pensooxit, monente. eodem magistro genuensi, nonnihil differre videtur. Neesiana analysis supra cilata, dummodo ad plantulam nostram reapse spectet , quod ad nuclei fabricam attinet, fictitia est. Conidia sata brevi lemporis spatio ex apicibus progerminant. Quidquid modo exponebamus de baculis conidiophoris qui in peritheciis stant, adeo congruit cum moribus non modo Pleospore pellit, polytriche et Clavariarum sed etiam Torule pyenidee de qua supra, p. 267, paucis disputavimus, ut exinde nunc palam sit observata nostra alia aliis comprobari, nec vero contradicere. Quum igitur apparatus dematiiformes ita se habeant, minus mirabimur sic dieta IHelhnin- thosporia et Periconias non magis valere. Rem suo modo testatur IHelminth portum velutü Lx. (macro- carpum. Gngv.)!, stirps apud nos in ramulis alneis jamdudum arefactis non infrequens ac suas inter congeneres tum. magnitudine, tum aterrimo colore insignis. Nemo non novit longos ejus stylos sim- plices, conidiorum sessilium verticillis superposilis ornatos; at neque GnzviLLio (FI. Crypt. Scotie t. TIE [1825]. tab. exueim, fig. 1 et 9, non fidis, sporis enim nec legitimo ordine nec basi vera affixis), nec Conpa: (Je. Fung. t. T [1 837]. p. 12, n. 1, tab. n1, fig. 177, Sub titulo Grevilliano), nec alii hactenus innotuit quasdam ex his columellis basi turgescere in conceptaculum globoso-acutum cujus acumen in altum protrahere videantur, simulque hujusce intra parietes slylosporas generari late ovatas, sub- quadratas, 0"",005-007 longas, 0"",003-005 crassas, leves, uniloculatas, fuscas et utrinque palles- centes?. Structuram admodum consimilem sed stylosporas minores in Periconia byssoide Prns.? etiam deprehendimus; neutrius autem fungilli fructus ascophoros nondum certe reperisse nobis videmur. * Cujus videsis specimina anglica, Droomeana, in lta- trahendum esse existimavit. (Cfr. tom. T fungina hujus nExuonsTU F'ungis Europ. exs. fasc. I (1859), n. 78; con- Carpologie , pag. 43, not. 3.) tinetur etiam in. Mazzmu Pl. Crypt. Gallie , ed. 1, fasc. V * Forma fungilli istius urticicola datur in Ranexmonsru (1827), n. 211, et ed. alt. fase, XVII (1843), n. 816 (sub Fungis Europ. exs. fasc. T (1859), n. 6^, sub Sporocybes titulo Helminthosporii macrocarpi Fn. ). titulo; vix dissimilem vidimus in botanico mycologico b. * De his fructibus etiam tacet Connziws qui Ielmintho- Mazgni, nune e thesauris Musci parisiensis. sporium nostrum ad suam Splwriam ciliarem. fortassis SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. [UN -1 oo Ad Pleosporas stomate setoso el extrorsum conidiophoro accedunt etiam Vermicularie Friesiange inter quas V. Dematium Fn. typus pro ewteris genuinus apud nos est et. vulgaris in caulibus recens emor- tuis Solant tuberosi L. quapropter ejus descriptiunculam hic prestare expedit. Plantam matricem are- factam augusto mense si erueris, omnes ejus hypogzas partes, prater tubera, quasi putredine sicca in cortice jam corruptas, medullaque tabescente fetas reperies; tunc etiam ubique corticis medulleve nidulantur, aut ligno ipsi utrinque insident tubercula solida, extrorsum et intrinsecus pariter aerrima, crassitudine grani sinapis aut minora , sphorica vel globoso-depressa, rarius magis compressa et disci- formia; alia levia et glaberrima sunt, alia e contrario pilis tenuibus rigidisque jam tota horrent, omnia ex parenchymate denso fabricantur, oleo scatent et tot. Sclerotia omnino mentiuntur. Tubercula ejus- dem generis in caule epigwo postea eliam nascuntur, sepius aulem minora et depressiora consistunt: quandoque minima sunt (ut quidem vix eonspiciantur), nihilominus vero pilis dilissima, tuneque cor- üicem maternum sub epidermide pellucida infarciunt, imo contigua et copiosissima maculant. Cujusvis sint crassitudinis formeque, tubereula omnia, tempestate pluvia favente, pilis atris rigide. exsertis, mm 0"",15-20 longis, gracilibus et vix septiferis tandem ornantur, sterigmataque linearia, brevissima, simplicia, pallida, dilute fuliginea, erecta et stipatissima, in universa superficie, inter setas nigras modo dietas induunt. Singulis illis sterigmatibus solitarie insistunt. conidia lineari-cylindrica, recta, ,0035 vix mm pallida, levissima, plasmate oleoso referla, in medio ocellata, 0"",016-019 longa et o crassiora; quz coacervata pulpam dilute roseam constituunt, posteaque disseminata germen longe lineare, dato loco opportuno, ex apice obliquum sigillaüm agunt, vix augentur et septum medium assumunt. Fructus perfectiores in Vermicularia. solanicola nos hactenus latuisse videntur, saltem experiendo nondum cognoscere potuimus quid de illius sclerotiis post diffusa conidia accideret; eadem enim tu- bercula, conidiis tandem detersa, non semper contabescere, quin imo plurima e crassioribus vix coni- diophora fieri et in aliam sortem manifesto servari comperimus. Vermiculariam. Eryngii Mazznio (in suis Plant. Crypt. Gallie, ed. 1, fasc. VI [1831], n. 542, exclusis synonymis)? plura nos edocuisse arbi- ! Spleeria Dematium , minor, Vrigsto , Sclerom. Suecie , fasc. IL (1820), n. 53 (in caulibus Solan? tuberosi Li Syst. Mycol. t. Il, p. 505, n. 460. — Exosporium Dematium et E. minutum Lixkio, Sp. Pl. Linn. t. VE, parte alt. p. 122, n. b et 6. — FExosporium minutum. Mazenro. in. suis PI. Crypt. Gallie, ed. 1, fasc. V (1827), n. 231, et. ed. alt. fasc. II. (1838), n. 144. — Verinicularia. Dematium. Fn. Syst. Orb. Veg. (1825), p. 111, sub n. 76; Sum. Veget. Scand. p. 420. — Mazzuio, Pl. Crypt. Gallic, ed. x, fasc. VII (1828), n. 338, et ed. alt. fasc. XXVI (1857), n. 1282, utrinque in caulibus Solani tuberosi L. — Vermicularia maculans eid. Mazgmio, Herb. cit. ed. 1, fasc. VII, n. 339 (etiam in caulibus ejusdem Solani tuberosi ). Huc etiam trahende videntur tum Tubercularia. ciliata CaxpotLtu, Fl. Gall. t. VI, p. 110, n. 7/12* (excluso autem synonymo Albertiniano, plantule nostre» minime congruo), sallem e specimine authentico quod in herbario Musei Bot. par. continetur; tum etiam Vermicularia atramentaria Brnx. et Dn. in Ann. and. Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. V (1850), p. 378, n. 43o, et in Bznker gr Oull. of Brit. Fun- gology, p. 318. Vermiculariarum genus apud Fuiesivx, loco modo citato Systematis Orbis Vegetabilis , vanis sane et commentitiis niti- tur characteribus, quippe hoc nomine designantur Sphe- rit setiger; quibus esse dicitur «perithecium depressum, vastomum , lacerato- dehiscens, ascique (v. sporidia) annu- vlati et vermiculati.» Vermicularice quas hactenus accura- lius novimus, potiori jure sclerotia conidiophora vocarentur; vulgo enim nec perithecium, nec semina annulata aut vermieulata monstrant. At non modo sclerotia illa, sed eliam fangos perfectos et ascophoros amplectuntur Vermi- cularie , am. in Friesiano libro supra citato, tum in ejus- dem scriptoris Summa Vegetabilium. Scandinavie , p. hao. ? [d fungilli cum aliis diversissimis, sibi consociatis, in- caulis oculis commutari potest; apud Raprxuronsrivx (Herb. Mycol. ed. alt. fasc. IV [1856], n. 312) datur in caulibus SPILERIET. 379 iramur, quippe illius esse novimus tum conidia quedam rosea, qualia modo descripta, sed incurvata,. lum. etiam, ni erraverimus, spermogonia, pyenides et. perithecia qua sclerotii conidiophori locum passim usurparent. De his autem omnibus quando affatim certiora facta fuerunt, fusius fortassis, si fa- cultas erit, olim disputabimus. À. Vermiculariis non differre videtur Volutella melanolema Bznx. et Dn. (in Am. and Mag. of nat. His- tory, serie alt. t. V [1850], p. ^65, n. A96, tab. xr, fig. 3) qua preterea Neottiosporam. Caricum Mazznio (in suis PI. Crypt. Galle, ed. 1, fasc. XXVII [1843], n. 1338), fungillum pyenideum, comitari solet et adeo imitatur, Brnkers vorba si recle interpretemur, ut illius forma cetospora seu conidiophora videatur. Pleosporarum pyenidia aut. Vermicularias pyenideas agnoscere nobis videmur in variis Zythiarum l'riesianarum formis qui apud magistri upsaliensis Summam Vegetab.. Scandinavice (p. 408) enume- rantur, quoniam Spheronema. ferox. Noramisu (in. Actis Acad. Sc. Taurin. ser. alt. tom. VII [1845], p. 12, icone IX) typus legitimus inter Zythias habeatur. : IX. FUMAGO. (Tab. XXXIV et ult.) * Conidiophora : DEMATIORUM species Aus. et Sciw. — Quedam ANTENNARLE Nzrsio, Mowraxio, Benxruxo et aliis. — FUMAGIN matur. — TORULZA etiam nonnulli eidem magistro in sua JMycol. Europ. t. T (1 822), p. 21; CavarEnro, CasraNIO el cet. — ANTENNARLE et TORULAE quidam Frirsio, Syst. Myc. t. VI, p. 230, 531 et boo, licet apud eumdem auctorem (Sun. Veg. Scand. n. 521) Fumago inter perfectorum fungorum incunabula aul status dissolutos etiam recenseatur. — CLADOSPORIA exoleta Lixk1o (Sp. Plant. Linn. t. VI, parte 1, p. 39 et 41), quo judice Fumago Persooniana pro massa grumosa e floccis Cladosporii herbarum Lx. aut M sordes Pransooxio, Champ. comest. (1818), p. 60, ubi Fumago vix quid vegetabilis existi- Cladosp. Fumaginis Lx. pluvia depressis, curvatis, deeumbentibus et collapsis habenda est. — CONIO- THECIORUM species Mazsnio; Lascmio quoque in Krorzscun Jlerbario Mycologico, auctore Srnzixz. — SYNCLADIUM VWasexuonsrio in. Hedwigia sua, t. Il (1 859), p. 19. ** Ascophora : CAPNODIUM Moxrzawio in. Ann. Sc. nat. ser. nt, t. XI (1849), p. 233 et 234. — Brnkzuxo et Mazenio in collectaneis quc inseribuntur Journ. of the Horticult. Soc. of London , t. 1V (1859), p. 243 et seq. Omnino supervacuum arbitramur. Fumapinis formulam rite conseriptam. adumbrationi sequenti premittere, quandoquidem in J'umagine salicina (Mwrax.) generis Persooniani arche- typum intueri liceat. Caeterze. F'umagines, istius exemplo, in partibus vivis et photobiis fruti- qui Cenangium Umlellatarum, Cesatianam stirpem, ge- Lt. V (1850), p. 379, n. 435; primum prodierat, sub nuisse videntur. Alias pro. Conoplea Erjngii Prns. quam titulo Spherie caricine , in Mazrnn herbario citato, ed. n Pleosporce herbarum Wangvn. partem suspicamur, perperam fasc. XV (1834), n. 7173; continetur etiam in Rangxnonsrit habetur. Herb. Mycol. ed. princ. fasc. XX , n. 1983, et Fung. Europ. ' De eodem fungillo mentionem fecerunt Drnkzr.eus et ecs. fasc. | (1859), n. Ai». Bnoowcs in collectaneis anglieis modo laudatis, serie alt. 380 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. cum omnis generis et rarius herbarum majorum apud nos parasitantur, diversissimaque seminum copia superbiunt, quapropter etiam tot sunt mycologiae studiosis pretiosa cogni- tionis fermenta. Preterea quum alienos fungillos sedis suae participes facere minime consue- verint, in dubium nemo sane vocabit varia propagalionis organa eodem mycelio fumagineo insita unius quoque et ejusdem esse fungi. Pycnidia nostra setas et setulas in. Fumagine quercina et F.. Typhe, utraque sua, a Pznsoovio (Mye. Europ. t. Y, p. 9 et 10) nuncupari palam est; pericarpia, tubulosa lonrivio. dicuntur, peridia autem Moxrawto. Quibusdam observatoribus visum est. Fumagrnes in fruticibus potissimum provenire quos aphides primum occupassent, tanquam si ex humore dulei quem bestiolz ist: emittunt, aut ex latice viscido quem matrix ab iis lzesa copiosum aliquando stillat, suum pabulum trahe- rent; necessilates autem hujus modi duplici de causa minime verisimiles censemus. Hine enim sexcenties nobis contigit Fumagines luxuriantes videre in. arboribus omnis aphidum generis prorsus expertibus; illinc Fumagines vere parasitari constat , succis scilicet alienis uli et his vivis. Super hoc argumento conferas tamen quae attulit Benxesus in tomo IV (1849) Ephemeridis Soc. Hortic.. Londinensium, nec non Georgii Ganpxen commentatiunculam ibidem (p. 1-6) editam circa the Coffee Bug and. Coffee Mildew. De Fumaginum seu Capnodii sui cum Scoriade Vn. et Antennaria Lx. proximis affinitatibus, pauca quidem sed vero congrua prowstitit clar. Mowraxius !'. Pro typica. Antennariam habemus scoriadeam. hujus auctoris (in Claudii Ga Flora. Chilena, Pl. Cellul. t. Y [185^], p. ^95, n. 2, et in Ann. Sc. nat. ser. iv, t. XIV [1860], p. 175, n. 1^, tab. x, fig. 4 [sub titulo Capnodii imueronati Mxrox.]), stirpem chilensem cui analogum se prestat, ni fallimur, Den- diyphiwm. Besine Conpa (Icon. Fung. t. VI, p. 10, tab. wn, fig. 29), apud nos, ut videtur, sepissime omnimodis sterile. FuwaGo sALICINA. * Fungus conidiophorus, gymnosporus nec integer : Fuuaco roLronvw Prnsooxio apud. Mov. et. NzsrLERUM , Stirp. Vog.-Rhen. fasc. VII (1820), n. 690. Fuwaeo vacAxs (saltem pro parte) eidem Prnsooxro, Myc. Europ. parte I (1 822), p. 9. — Mazznio, Pl. Crypt. Gallie , ed. 1, n. 360, 361, 510 et 601 (ubi pro forma imperfecta Polycheti sui forsan habendam dicit magister). Fowaco Prnsicar "Tonpisto in Collectan. Acad. par. quibus titulus Mém. présentés par div. Sav. et cct. t. VI (1835), p. 220, 221, 239 et 2Ao, tab. rr (figuris autem quod ad conceptaculorum [pyenidum] ostium et seminum contentorum formam attinet minime fidis). DraTIO. sALICINUM ÀLp. et Scuw. Consp. Fung. Lusatie sup. p. 308, n. 1106, saltem ut videtur. Craposronru. Fouaco Lixkio, Sp. Pl. Linn. t. VE, parte 1 (1824), p. ^o, saltem pro parte. — Ranzxnonsrio, Herb. Myc. ed. alt. fasc. I (1855), n. 75, et fasc. IV (1856), n. 329 et 330. SrycotLEsiA roLronvu. Aoxnpnto, Syst. Algarum (1824), p. 32, inter Algas confervoideas funginas. Tonvia Fvwaco Cavaugmo, Fl. Parisina, t. | (1826), p. 35, tab. ur, fip. A b. — Frstio, Syst. Myc. t. HII, parte alt. (1832), p. 502, n. 10. l Videsis Annal. Scient. nat. ser. ui; t. XL, p. 23^, et t. XII, p. 902, nec non Mora Syll. Pl. crypt. p. 256 et 257. á SPILERIET. 281 Hue etiam spectant, ni fallimur, Torula pityophila (Cugv.) Raszxuonsrio in Ktorzscmi Herb. Mycol. ed. alt. fasc. IV (1856), n. 331 a (in Abiete pectinata DC.) et 331 b (in. Erica vulgari L.); nec non Cladosporium vagans var. Hedere Mazznio in suis PI, Crypt. Gallic , serie noviss. fase. I (1853), n. 6. ^* Fungus perfectior, ascophorus : CapxopttM saLiciv0r Moxraxio in. Ann. Sc. nat. ser. m, t. XI (1849), p. 93^, et t. XII (anno eod.), p. 302, n. 85. — Ben. et Mazznio in Ephem. Soc. Hort. Londinensis , t. IV (1849), p. 257, n. 3, et p. 263, fig. ^. ascos et sporas exprimente'. — Tunrxnonsrio, Fung. Europ. exs. fasc. I (1859), n. 68. CapvopmuM spizznorpEU Sostheni D Lnx. in Ranzxn. Fungis Europ. exs. fasc. IV (1861), n. 352. Ixrrio fungillus e membranula constat tenuissima, alba et. hyalina, matricique vivae instar gummi soluti, illitus haret, quamvis ab eadem, maxime si fortuito ea aruerit, frustulatim aliquando secedat. Id cuticul struunt utriculi globosi, perexigui, seilicet 0"".003-005 crassi, oleo pallido tandem repleti, neque sibi invicem magis hwrentes quam ut sine negotio eos disjungere possis. Eidem supersternitur varia mycelii proprie dicli copia, byssus nempe serpens, atra, e filamentis laxis, parce ramosis, flexuosis, 0"",9008-01 crassis, spisso ordine sepliferis mucoque quasi vagina singulatim de specie involutis. Articuli quibus catenalis hzc fila formantur, o"*,041 longitudine vix exce- dunt, crassos induunt parietes, humorisque oleosi paree sunt capaces. Ex hoc stramine nascuntur glebule seu utriculorum congeries atre et inequales quarum majores scle- rotiea tubereula, minores contra gemmas ovalas, crassitudine et loculorum numero summopere varias referunt; preterea gemmae spherieee , pariter fucatie, dissepimentis mullipartitze, sepissime echinulatze et 0"",02 diametro non excedentes, potissimum in strato albido et oleifero provenire videntur. Dacurr graciles, 0"",05-15 alti, parce septifert, flexuosi, discreti vel laxe cespitosi , tum e variis mycelii parlibus, tum e tube- ribus gemmisque modo diclis sparsim assurgunt singulique in panieulam laxam, patu- lam vel contractiorem, e fuscis brevibusque conidiorum monilibus, iterum alque ilerum dichotomi vel trichotomi discedunt. Coxmr ovata et levia crassitudine variant, alia unilocularia consistunt ac o0"",005 diametro majori sepius non excedunt, alia autem duplo vel triplo majora et 9-3-loculata evadunt. Hie conidifer apparatus certos apud fungillos, propterea peculiariter hirtulos, adeo abundat ut omnem alium propagationis modum arcere videatur; filamenta myceelii articulata simul in iisdem parca generantur, hypostroma contra e cellulis albis et oleiferis, solito magis inerassatur, inspissatam fari- nam taridem imitatur matricique arctius adhaeret. Idem vero oleiferum subiculum in fungis perfectioribus, rite fertlibus, extrema sslate evanescit, perinde ac si in mycelio variisque conceptaeulis alendis totum consumereltur. Fungillus autumno. fecundus '* Characteres qui pycnidiis fungilli nostri solemnes criminatim adseripserunt. Veremur ne Capnodium Persoonii sunt, simul et notas conceptaculis ejus ascophoris privas Brnx. et Maz. loc. cit. p. 258, n. 5, et p. 2606, fig. 6. laudati auctores, Moxraxivw ipsum secuti, incaute miscue- stirps corylicola, a C. salicino Mxrex. non affatim diffe- runt et uno eidemque peridii generi, inde fietitio, indis- rat. 7 36 382 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. opacissima nigredine primo obtutu distinguitur, a matrice non axgre secedit et mem- branam tenuem, fragilem, utrinque aterrimam, postice levem, antice autem variis prominentis, aculeis et processibus horrentem refert. Hie luxuriat mycelium atrum, diverse gemmae quibus ornatur, nec non el ingens conceptaculorum silva. ÜoxcePrACULA scepius lineari-elongata, e parietibus crassissimis, mucosis et atro-virentibus fabricantur, tum thalli fibris discretis, tum etiam nodis sclerotieis insident, naturaque triplici gau- dent. Nonnulla e minoribus, qu«e colore saturatiore cetera praestant, ore obtuso, mulico angustoque dehiseunt, spermatia innumera, linearia, recta, exilissima, vix 0"",0035 longiora, hyalina et pallida, cum muco achroo vomunt, quapropter spermogonia salu- lari merentur. Alia vulgo multo majora, quee pyenides dixerimus, sub apice tenuantur, ciliis pallidis et divaricatis, Spheronematum complurium more, in oris ambitu ornantur el semina ovata ovatove oblonga, o"",013-016 longa, o"",0065-o1 crassa, atra, septis nr-v transverse parallelis nec. non sepissime aliis longitrorsum mediis divisa, gignere el eruetare solent. Pycxines hae semimillimetrum statura interdum superant; quaedam bifureze evadunt et hine stylosporas, illinc autem spermatia quandoque vomunt; plurima insuper pilos breves, mycelio aut stylis gemmiferis similes, ex omni parte externi parietis agunt. Penrruscis. nune. simplicia, nunc brachio tenulore et sepius in pyenidem mutato, hine aut hine atque hine instructa, sessilia nascuntur vel columello brevissime insistunt, vertice peculiariter incrassato, capitiformi et nitente insigniuntur, universaque nigredine spermogonia imitantur. Tuzcx x-xv in singulis conceptaculis, obovalez, sessiles, o"",0/1-06 longas, o"",02-025 crasse, et octosporz! intra paren- chyma mucosum generantur nec paraphyses mixtas admittunt. Som conglobatee , aterrimze, leves et mutieee, formam obovatam et utrinque obtusissimam usurpant, 0"",029-026 longitudine, 0"",009-013 crassitudine eequant, et in partes duas, qua- dantenus iniquas singulasque transversim septiferas, nonnihil coangustatee dividuntur, loculis majoribus dissepimento longitudinali szepissime preterea partitis. Frequentissima parasitatur ab astate in ver usque anni sequentis, in foliis ramisque vivis arborum nostratium prope omnium, nempe. Salicum, Prunorum, Cydonie, Quercus, Detule, Oxyacanthe et caet. partesque illas potissimum invadit quae in eclum convertuntur. Praemissa descriptio fungillum Salicis capree L. hospitem prwsertim tradit et in pago Hericiano prope Fontembellaqueum, anno D. MDCCCLVIII, pro maxima parte conscripta est; at ne minimum quidem diserimen percipere valuimus inter Fumagines quas vari: predicte arbores hospitio suscipiunt. Gemms varie ex mycelio v. hypostrato albido sessiles suffultave progenite, simul et conidia, sty- lospore et endosporae cum seruntur germinare festinant; similiter et thalli cellul;e alba» oleiferee, fila- mentaque varia fucata, nec non baculi conidiophori , integri ruptive, loco favente, hinc et inde fila pre- longa, cito fucata et articulata, germinum instar exserunt, ita ut vel minima fungilli particula eundem, data opportunitate , multiplicare et propagare possit. Quis ideo non miraretur tantam vitam , talem pro- ' Hexaspore duntaxat elar. Movravio innotuisse videntur. (Cfr. loca eit.) SPHJERIEI. 283 creationis vim fungillo adeo vili fuisse impertitam , nisi intellexerit nil vilis, nilque magni inter divina opera ante faciem summi Artificis exstare, et pre cieteris creaturas illas in orbe universo abundare quas humiliores :stimamus? E stylosporis erassioribus et multiloculatis satis (ex his scilicet qua in pycnidiis longe lageniformi- bus et ciliatis nascuntur), ubi in germina brachiata discesserunt, ortos vidimus corymbos conidiopho- ros quales in figura secunda tabulz nostro trigesime quartz exhibentur. Proter fructus supra memoratos , interdum etiam occurrit quoddam pyenidii genus insolitum, nempe ] holah I et obtusissimum; diametro o"",05 circiter crassum, seminibusque fusculis , anguste ovatis, o"",01 vix longioribus, simplicibus et utrinque subacutatis fetum. Frequentius repe- ritur in areis illis minimis qua apud fungos steriles bysso conidiophora densiori teguntur. Seminula contenta in germen exile singula abire compertum habuimus. Fructus ascophori exeunte octobri novembrique pauci maturescunt, plerique autem hieme currente vereque; et licet in foliis arboris nutricis autumno decidentibus non omnino deficiant longe copi es in ejusdem ramis atratis nec densum fungilli stragulum exuentil pr iunt. Pycnidibus eo rarioribus quo ipsi magis abundant, « i ur, dimidiamque earum altitudinem plerique vix quant; suum propter capitulum nitidum oculo armato facillime di tur. Endospore pars crassior asci verticem , Oo sicut apud. JMassarias anisomeras etiam accidit, spectare solet. Fungilli de specie mere conidiophori novembri mense adhuc etiam deprehenduntur, foliis nutritiis ac presertim novissime natis arctissime hzrent et cum eis debito tempore humi labuntur; folia autem quz fungillum manifesto fertiliorem aluerunt, illius membranam atram ex integro fere deposuerunt t 1 ipsa d id pt l b d z fecta, in nervis vel limbi marginibus ostendunt. Cladosporium Fumago Livia (Sp. Pl. Linn. t. VI, parte 1, p. 4o et 41), quod ad fungillum nostrum trahimus, «in foliorum morbosorum pagina superiore » vigere dicitur; Fumago autem quercina Prnsooxn t; tota inquinata si demittantur, à, nondum per- (Myc.. Europ. t. T, p- 9; n. 3) foliorum «aridorum superficiem pronam » occupare. Fumago nostra in utraque foliorum pagina indiscriminatim oritur, dummodo pagina celum spectet, proptereaque in antico folio multo frequentior quam in postico observatur. Similiter ramorum latera illa tantummodo vestit que in celum convertàntur. Inde fit ut Salicem fumaginiferam jacens si suspexeris, virore eine- vaceo assueto decoratam vides; despecta e contrario tota misere atrata et conspurcata adparet. Fungillum haud aliter in Quercu, Oayacantha , Betula aliisque fruticibus quam in Salice, qua de re se habere com- perimus. Magis autem miramur quod Fumaginem nostram in ramis aridis aliquando viderimus, quum vix dubium moveri possit quin rite parasitetur; hos autem ramos aruisse :stimamus ex quo fungum hospitem vivi accepissent. Fumagines vigendi modo Erysiplas imitantur; quibus autem organis humores hospitis sui sugere valeant, si qua, ut Érysiplue, aptata possideant, eruere nequivimus. E fungillo nostro nil nisi communes mycelii partes, nimirum fibro articulate , Prnsooxto , CavaLEnio et Acanpmo innotuerat; conidiorum monilia sane viderunt Lixxms et Fnissws; pyenides autem et fructus ascophoros Moxravivs et Dznkgtzus, qui tamen typum integrum vix noverunt. Funaginis genuina naturam obtinet Antennaria semi-ovata Brnx. et Bn. filicicola, eujus pyenidia pro peritheciis et stylospore conidia gemmseve pro pycnidiis incaute habita et designata sunt. (Cfr. Anu. and. Mag. of nat. Hist. tom. XIII [1854], p. 468, n. 784, tab. xvi, fig. 18.) Quin imo id Antemarie a Fumagine salicina nostra. non. differre videtur, juxta specimina ejus authentica qua in mycotheca Mazeriana nuper vidimus. Donec melius cognoscantur, a P'umagine salicicola supra descripta ;egre etiam diseriminantur, nisi 36. 284 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. sede sibi singulis assueta , tum Fumago Citri Pnsoovio (Myc. Eur.t. T, p. 1 o)et Tvnrivio? (in Actis Acad. Sc. par. qui vulgo dicuntur Mémoires des Sav. étr. t. VI, p. 220 et 236-239, tab. 1) seu Capnodium Cüri Mosravio (in. Ann. Sc. nat. ser. m, t. XE [1849], p. 234), Brnxzrxo et Mazznio (in. Act. Soc. Hort. Lowl. t. IV, p. 2522; et Mazznn PI. Crypt. Gall. ser. noviss. fasc. II [1 853], n. 99); tum etiam Antennaria eleophila Moyravio (in. Act. Soc. Apric. paris. ser. alt. t. IV [1 848-1849]. p. 2067 et 768 , et Annalib. Sc. nat. ser. mr, t. XII [1849], p. 304?) que Torula Olee CasrANIO (Catal. Pl. Massil. [1845], p. 222) est et sincerrima Fumago, ac cujus etiam mentio agitur in Actis Soc. Bot. Gallice, t. VIII (1861), p. 229-232. Locum inter Fumagies item reposcit Syncladium Nietneri. Ranexu. in Hedwigie tomo 1I (1859), p. 19, tab. 1, fig. », nocivo cujus hyphasmate folia Coffee apud. Zeylanenses obducuntur, Oleeque in Ligurum agro Niewensi pariter, ut dicitur^, infestum, licet minus perfectum, quasi pulveraceum et Torule analogum. In Coffea, dum adumbrationem a clar. Rapsxnonsrro datam recte intelligamus, con- ceptacula erecta et lageniformia, sicut nostra Fumago salicicola modo descripta, enititur, qu: pro hyphis fasciculato-assurgentibus , coalitis et apice sporophoris apud mycologum Dresdensem habentur. Spori perexigui, spherice et uniloculares ab eodem auctore delineantur. Neque miraremur cur Triposporium Gardneri Brnx. (in Journ. of the Hort. Soc. of London, t. IV [1849], p. 7 et 8, cum icone) quod in Coffee foliis Zeylanie etiam viget, ad Syncladium Nietneri Wanzxn. quadam ex parte spectaret; saltem neutiquam dubitamus quin tantummodo sit apparatus conidifer alicujus pyre- nomycetis; fungillus enim talis qualis exhibetur, summopere imperfectus est. De Triposporis europeis certe non aliter sentiendum est; haece autem, teste Triposporio eleganti Comp (Ic. Fung. t. Y, p. 16, tab. rv, fig. 220), ligna nuda et corrupta, Helminthosporiorum more , preediligunt. Triposporüs nostratibus, quod ad indolem spectat et locum in systemate, analoga videntur Sporochisma Bznx. et Bnoowzo, Dictyosporium Conpz, Dendryphia Warn. et cot. Eandem Fumaginem qui Salici capree L. potissimum infesta est, in generibus fruticum nostratium prope omnibus liete etiam vigere, post Prnsoovruw, Mazzntuwt aliosque mycographos exploratum habui- mus; typos autem duos admodum diversos et longe rariores reperire vivos (in agro Versaliensi) nobis contigit, quos etsi nondum ex omni parte rite cognitos his in pagellis prorsus omittere non licet. ! Prior species, tota nigro-fusca, in foliis Corni sanguinem L. autumno hospitatur et Coniothecium Questieri Mazgnro. salutata est in Actis Soc. Bot. Gallice, t. IV (1857), p. 798, et suis Plantis Crypt. Gallie, serie noviss. fase. IX (1857), n. ^o4. Mycelio fibrilloso, intexto, matrici in modum mem- branule interrupte valde herenti, insperguntur conidia globosa, angulosa, atra, opaca, quie ex utri- culis ri-vir. eoalitis struuntur, atque 0"^,013-025 et quod superest diametro wquant. Conceptacula globosa, sessilia, obtusissima et ne quidem conspicue papillata, o"",05-07 in crassitudinem nan- ciseuntur; alia autem stylosporis ovatis, pullis et o0"",0065 circiter longis referciuntur; alia contra ! [pse enim Tunrivivs vix tenetur quin F'umaginem suam Persice pro forma substerili aut saltem minus perfecta Fumagrinis. Citri Pens. estimandam declaret. ?* Qua a laudatis scriptoribus afferuntur circa sui Cap- nodii Citri et affinium peridia acuminata aut lageniformia et sporidia quandoque catenata, de pyenidibus longicollibus et stylosporis in series longas exeuntibus, contiguis sed Olim eum Fumaginum forma vulgatiore (nimirum Clado- sporio Fumagine Lx.) a Movrawio ipso confundebatur. (Cfr. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. VI [1836], p. 32, n. 76.) * Nemo non videt fungillum niez;ensem de quo hic mentio fit nil aliud esse nisi Antennariam seu. Fumaginem eleophilam (Mxrex.) supra citatam; porro donec luma- gimun notitia amplior certiorque evaserit, in dubium vocare minime //ypocrearum more coalitis, intellirenda sunt. * Fungillus adest sub eodem Antennarie signo, in Ma- z£ur Pl. Crypt. Gallic , ser. noviss. fase. II (1853), n. 100. licet utrum reapse idem Fumnagrinis genus in Olea et Coffea , Nicase et Peradenic, non obstante matricum regionumque diversitate, simul vigere possit, necne. SPHJERIEI. 285 endosporas ovato-oblongas et saltem biloculatas fovent qua intra thecas cylindricas consueto modo informantur. Fumapo altera (F. Tremule nob.) fissuras et nodos rimosos corticis semivivi Populi tremule L. hiber- nis mensibus apud nos habitat , sedemque suam strato minutissime granoso, aterrimo , glabro et adh- rente conspergit. Id pulveris oculo armato inspectum, totum constare videtur e filamentis articulatis, arctissime repentibus, maxime torosis passimque dissolutis aut in nodulos incrassatis. Conceptacula quee nobis hactenus innotuerunt. maculo funginz centrum et rimarum natalium penetralia sepius tenent, formam ovato-globosam , nonnihil conicam sed obtusam affectant, sessilia, levia , nuda nitidaque appa- rent, ore sessili dehiscunt seminulaque (gymnosporas) perexigua , ovata, recta et muco copioso immersa vomunt. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXXIV et ult.) 1. Ramulus Salicis capree L. (ex agro Hericiano Meldorum) cujus epidermis et folia Fumagine salicina nostra, augusto mense abeunte, misere conspurcantur; membrana fungina a matrice passim solvitur. 2. Fungillus mere conidiophorus, octobri decedente inspicitur; ex utriculis fit globosis, albis, et quasi in membranam s. hypothallum m, m compactis, filamentis f, f crassis, moniliformibus et aterrimis, nec non pulvinulis s. nodis cellulosis n, n pariter nigrentibus et corymbos c, c stipitatos in conidia discedentes agen- libus. Hypothallo expanso preterea jacent gemmae globose, hispidule, simplices v. posite , formamque peculiarem, sterilem, pulvillorum conidiferorum quasi sistentes. Conidia nonnulla soluta deciderunt. 3. Conidia seorsim dantur; crassitudine variant, omniumque perfectiora ex imis monilibus supra adum- bratis provenire solent. A4-7. Conidia altera qui octobri mense (a. MDCCCLVIII) Hericii ad Fontembellaqueum. germinave- runt. 8. Pulvilli (e minimis) qui antequam augerentur et baculos gemmiferos eniterentur, matrice detracti et in aqua sati, linearia ex omni parte prompserunt germina, pro parte jam nunc articulata et lite ramosa; minimus conidium didymum forma et crassitudine prorsus mentitur. 9. Pulvinuli alii e cellulis quasi inordinate acervato-coalitis nec in seriem comptam ordinatis, pari tamen modo ac praecedentes, data opportunitate, fila (adhue continua) ediderunt; ambo utriculis albis hypothal- linis stipantur. 10-11. Gemme hispidule quarum supra mentio est, hic germinantes exhibentur. 12. Cellule s. vesieulz hypothallinz segregate in fila s. germina prelonga abierunt. 18. Baculus olim conidifer, nunc avulsus a pulvillo materno, utrinque in fila nondum fucata madefactus crevit, ac taleolz instar fungillum propagare valet. 14. Fungus fertilis s. perfectior, qualis sub finem mensis octobris frequens reperitur, et in foliis ramisque Salicis capree L. Hericiane supra (fig. 1) adumbratur. Hic pre oculis simul habes non modo hypothallum m, filamenta articulata f et pulvillos conidiferos n, n que in fig. » pariter exponuntur, sed praterea conceptacula elongata , lageniformia v. turbinata, simplicia bifurcave, atra, opaca, sessilia et quoad semina contenta tri- plicis generis; alia enim s, s, ccteris sepius minora, ore mutico dehiscunt et spermatia minima vomunt ; alia ciliata p, p, stylosporas eructant et pyenides (Spheronemata) salutari volunt; alia denique a, a, capite globoso discriminata, thecis refereiuntur, immatura vero nondum dehiscunt. 15. Stylospore mature seorsim adumbrate. 16-18. Stylosporew ali; qui augusto exeunte seminatee, creverunt et germina brevia nunc articulata enixze sunt. 19. Spermatia seorsa et maxime aucta. 20. Conceptaculum biceps octobri observatum; hine stylosporis, inde autem thecis refercitur; stylosporo 286 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. e sacculo matrice natura prodeunt; capitulum autem adversum nonnisi obtritum fractumque contenta dimisit. Accedit etiam fructus simplex, a, longe minor nondumque maturus. 21. Asci necdum fertiles qui ex utero conceptaculi bicipitis modo descripti detracti sunt. 22. Ascus alter priorum comes, sporis autem gravidus. 23. Endospore seorsim Spectantur, qui in eodem supradicto fructu bifurco procreat» sunt. 24 et 25. Asci forma varii qui in fructibus perfectis Fumaginis salicine. (Mwrew.), prope Bellevue agri Versaliensis, januario extremo a. MDCCCLIX, maturuerunt; thecas autumno observatas crassitudine longe excedunt. 26. Endospore mature e supradictis thecis hiemalibus detractee. 27 ct 28. Spore precedentibus origine pares in aqua immersa sunt et germina cito articulata undique exseruerunt. Figura 1 nativam rerum magnitudinem exprimit; fig. 14 et 20 eamdem vices circa cor amplificatam monstrant, ceterw aulem vices cocuxxx ; cuncti juxta fungos vivos, in Salice caprea L. obvios, delineata sunt, plereque Hericii ad Fontembellaqueum, autumno anni MDCCCLVIII, et pauciores Parisiis hieme insequenti. X. STIGMATEA. (Tab. XXXL) * Fungus conidiophorus : CYLINDROSPORIA Grevizu0 et. Üxcrno; OIDII species Fugo; EXOSPORIA, GRAPHIA, FUSARIA, FUSISPORIA, OIDIA eV SELENOSPORIA Mazemo; FUSIDIA et DIDYMARLE Conpz; HORMODEN- DRA Bowonpzxro; aliis forsan TORULARUM species. ^* Fungi pyenides aut spermogonia : SPHLERLE lichenoides Caxporuro, Fl. Gall. t. VI, p. 147; ASCOCHYT/E Lisznmig ; DEPAZEJE vari Wart- norm, Rapnexuonsrio. et aliis; SEPTORIARUM spec. Mazrnio. Huc etiam spectare videntur pleraque LEPTOTHYRIA Limzwrim; PHYLLOSTICTAE PEnsooxi0 (F. Edul. p. 55, 147 et 148); CHEILARLE et GLOEOSPORIA quadam Mazrnro, Moxraxio et discipulis; ASCO- SPOIUE Friesiane. plurime; SPILOSPILERLE Ranrwnonsroü; atque bene mult; alie formo funginaee acrospore et foliicola. ?** Fungus perfectus, ascophorus : DOTHIDEARUM species Frisio olim , et MazEni0 in novissima sua Plantar. Cryptog. serie; STIGMATEARUM Frigsio recentius scribenti, pars maxima; SPH/ERLAE foliicole Scuwzixrrzio , nobisque paucis abhinc annis. MyceLiUM, tenuiter filamentosum , intestinum parasitatur el prorsus latet, pal- lidum aut rarius fucatum. Csprres conidiophori, sparsi, e sterigmalibus brevis- simis, dense fasciculatis, pallidis aut nigrentibus struuntur. Coxini cylindrica, ovato-oblonga ovatave, sepius nivea aut albida, continua vel transversim septi- fera, in monilia simplicia et brevia, nunc contra longa, brachiata, divaricata aut deflexa catenantur. CoxcEPTACULA omnis generis nascuntur immersa, globosa, 'SPH/ERITET. 287 vix papillata, nuda vel in ore nonnihil exserto parce piligera, sparsa, inordinate gregata aut in circinos digesta. PrnrruEciA pro ceteris fructibus saturate nigres- cunt; spermogonia et pyenides parietibus tenuioribus et pallidioribus, imo ab ambienti s. nutritio parenchymate vix discretis aut subnullis quandoque discrimi- nantur. SrrnwATIA aciculiformia, exilissima, continua, pallida, recta aut flexuosa ; slylospora: autem conidiorum instar ovatie, oblonge vel lanceolat:e, crasse aut minime, modo rect, nunc incurvate, imo lunulatz, simplices, dimidiat: aut multiloculatze deprehenduntur. Tunc cylindrice, basi breviter attenuatze, mono- stiche octospore, paraphysibus sepius destituuntur. Srong obovato-oblongw, inique bipartitae et didyma (parte crassiore item superiore), rect: et mutiez, mature plus minus fucantur. SriGwATEZ vilam vere parasiticam in. foliis el. corticibus vivis herbarum Jruti- cumve dnilio agunt, sedem. suam. maculis variis, sepissime leete coloratis, estate signare solent, plereque vero nonnisi autumno liemeve, in matrice tandem arefacta perfectiores fructus edunt. Sub signo previo fungi. militant perexigui et, cum Frrzsio. ut loquamur, numero prope infiniti; quibus autem in describendis, pace illustris magistri sit dictum !, nec tempus, nec chartam perdere zstimaverimus, si rite probeque tot investigare rimarique nobis licuisset , quot attentione dignos offenderimus. Plantulae enim istius modi, licet aphidum exemplo, viva sugendo vegetabilia, infimam suam tolerent vitam, plura tamen de multiplici fungorum fecunditate docent quam typi bene multi quos ob suam crassitudinem in nobiliorum numero habere consuevimus. Fructus inter acrosporos quos Stüigmateis addicendos arbitramur, alii qui Septorie et Spi- lospherie, hodiernos apud mycologos, potissimum audiunt, semina exilia et acicularia fovent; alios vero, gymnosporis longe crassioribus fcetos, pyenides libentius diximus. Stigmateas conidiophoras aut multifariam gymnosporas ubique bene multas, ascophoras vero paucissimas hactenus novimus, et causa sane in eo versatur quod plereque in foliis aridis et humi delapsis hieme duntaxat suam perficiant. vitam, proptereaque indagatorum oculos facillime fugiant; plurimz etiam hiberno tempore faciem suam adeo mulaverunt ut cautus dubitet myeologus utrum eumdem f[ungillum zstate sibi obvium, tune iterum pre oeulis habeat, necne. Quo jam endosporis gravid; per zstivos menses reperiuntur, a congeneribus habitu recedunt; ideirco et alias etiam propter causas minime mirabimur si mycologo cuidam olim placitum erit Stigmateas nostras in greges plures sub signis diversis instruere et dispescere. ! Cfr. ejus Sum. Veget. Scand. p. 120 et 421. 288 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. 1. SmieuavEA Fracanus. * Fungus conidiophorus : GnapuiuM PuYLLocENUM Mazenio, tum in suis Pl. Crypt. Gallic , ed. princ. fasc. XLIII (1851), n. 2139, et ed. alt. fasc. XXXV (1850), n. 1739, tum in Aun. Sc. nat. ser. n1, t. XVI (1851), p. 297. * Fungi pyenidium : AscocuyrA Fnacanug Lisewrus in suis Pl. Crypt. Ardenn. exs. n. 155, auctore b. Mazrnro loco infra cit. DzpAzzA rnacAnugcoLA Warn. Fl. Crypt. Germ. parte post. (1833), p. 767, n. 3699. — Rusrxn. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. II (1855), n. 152. Sepronia Fnacanys Mazenio, Pl. Crypt. Galli, ed. 1, fasc. XXIV (1852), n. 1180, ed. alt. fasc. XIV (1842), n. 680 (utrinque in foliis Fragaric vesce L.), etiamque eodem anno, in Ann. Sc. nat. ser. ut, t. XVII, p. 111 et 112. PurztosricrA FnAcAnLEcoLA eidem Mazzmio, Herb. laudati ser. noviss. fasc. XIV (1859), n. 686 (in Pragaria graudiffora hortul.); non obstante autem titulo indito, specimina ascophora gymnosporis commisceri videntur. *** Fungus perfectior, ascophorus : Spiznia Fnacanpg "Tui. in. Act. hebdom. Acad. Sc. par. t. XLII (1856), p. 705, et in Ann. Sc. nat. ser. iv, t. V, p. 112, descriptiuncula accedente in nota 1 (mutatis mutandis). Huc etiam accedit, ni fallimur, Spleria Fragarke Scuwrixirzio in. Actis Soc. philos. Amer. ser. alt. t. IV (1835), p. 223, n. 1769. Macurz fusco-purpurec orbiculares, discrete aut confluentes, sparsim in antica folu materni pagina estate adparent, et quum diametro millim. m-v obtinuerint, in centro tenuato plurim: pedetentim arescunt et infuscantur; subinde vero multe ex iisdem aridis palleseunt, niveze evadunt, imo consumuntur et perforantur. Color nzwi fun- gini ex humore saturate rubro vel rubro-violaceo quo utriculi hospitalis parenchymatis praeter morem replentur, pendet; idem humor, dum compages cellulosa arescit et fuca- tur, totus evanescere videtur; quod si autem macula albescit, causa in eo versatur quod epidermis vacua a parenchymate arido supposito solvatur et aerem admittat. Pyoipzs in folio maeulato, succis adhue scatenti , gregarize generantur, globos sunt et erostres, vix tument, o"",12-16 diametro :equant et. pariete tenuissimo fabricantur. SryLosronz lineari-oblongz, utrinque obtuse, recte, curvulie aut variis modis flexuosz, 0?" 93g- 038 inlongitudinem et 0"",005 in crassitudinem nanciscuntur, septis tribus transversis in partes subzequales dividuntur, plasma oleosum fovent, malureque colore dilute fusco inficiuntur; singuli preterea initio sterigmate brevissimo insistunt. Macc alice eum paulatim aruerint, ceespites conidiophoros, perquam exiguos sessilesque enitun- tur, qui e sterigmatibus brevissimis, lineari-cylindricis, simplicibus ae dense confertis struuntur. Coxpia e summis his suffuleris oriuntur, anguste linearia, recta, utrinque nonnihil acutata, continua aut. 2-/i-parlita, 0"",03-0/ et quod superest longa, vix autem o"",0035 crassiora, solitaria vel in monilia longa catenata. Conidia hzc simul cum suis slerigmalibus modo alba sunt et Cylindrosporium Grevillianum constituunt, SPILERIEI. 289 modo contra nigra fiunt et Graphium. Coni propterea imitantur. Ciespites atri in iisdem maculis cum ezspitibus albis non occurrere solent, vulgo parciores sunt et sterigma- tibus longioribus densiusque constipatis finguntur. Utrumque genus cstate media pro- venit, cespituli autem plurimi, et graphiiformes prae ceteris , in hiemem usque extre- mam, et ver quidem, vitam suam protrahunt; quin imo majores et fertiliores hiberno lempore evadunt; tunc enim plerique in ramos et ramusculos innumeros, longissimos el undique divaricatos ultra truncum plus minus productum abeunt; ramalia autem omnia tot monilia sunt, facillime solubilia , e conidiis faeta ovato-linearibus, catenatis, quam conidia zestiva brevioribus et nunc albidis , nunc contra fuligineis, sed pari modo, dato loco et lempore, progerminantibus. Prnrrurcn exeunte hieme, foliis maternis adhue virentibus, languidis vel jam arefactis, apparent, in orbem sub epidermide la- cera, nimirum circa aream pallidiorem ex qua cespites conidiophori exierunt aut tunc eliam assurgunt, spissa sessiliaque ordinantur, cuncla $quo modo spherica, atra et perexigua. Pleraque nuda sunt, quaedam vero penicillio conidiophoro coronantur prop- lereaque caespitulos graphiiformes eemulantur. Tusc obovate, subsessiles, o"",03-0/ longs et octosporee deprehenduntur; spore autem ovato-oblonge, utrinque obtuse, inique biloculat:e, pallide, muticae et in singulis ascis conglobate, o"",015 in longi- tudinem et 0"?,003 in crassitudinem vix superant. Parasitatur in foliis Fragarie vesce L. et in hortis agri Parisini ac Versaliensis quotquot annis frequentissima observatur; pyenides in Fragaríis, fructu. minori et sapidissimo, quie sylvicolas nostrates imitantur, perithecia autem et conidia estiva in Fragarüis macerocarpis, potissimum reperimus. Ciespites conidiophori, hieme decedenti, non solum in macula, primis fungilli incunabulis, sed etiam in reliqua folii hospitalis pagina, frequenter sparguntur. De spermogoniis et pycnidibus illis qui fungillo nostro primum tribuimus (in Annal. Sc. nat. loco modo cit.), supra consulto tacuimus, merito veriti ne alienis partibus eum imprudenter olim ditaverimus; saltem. comperimus. Leptothyrium | Fragarie | Limznrus. (Stirp.. Crypt. Ardenn. exs. n. 1621, auctore Srnxivz), quale Mazznro intelligitur ', plantulam nostram minime tangere, licet ejusdem nature omnino videatur atque Septoria Fragarie Maz. Suos propter cespites conidiophoros, fungillo modo descripto prorsus analogum se praebet. Exospo- rium. depazeoides Mazenn (in suis Pl. Crypt. Galle, ed. alt. fasc. XXXI [1849]. n. 1549, et eodem anno in Ann. Sc. nat. ser. 11, t. XI, p. 364, n. 56) quod in foliis maculatis Sambuci nigre L. vigere solet. Hoc sic dictum Exosporium redit, sub titulo novo Passalore penicillate Cssario , apud PasrxmonsrivM , Herb. Mycol. ed. alt. fase. VI (1857), n. 587, ejusque natura nobilem inventorem prorsus latuisse videtur. Hujus loci etiam est. Macrosporium. heteronemum. Mazzmio. in suis Plantis Crypt. Gallie, ser. novissime ' Habetur enim fungillus Libertianus tum pro Phyllo- — scheda novissima, et ed. alt. fasc. XXV, n. 1931, scheda sticta. Potentillee Maz. (in Ann. Sc. nat. ser. ur, t. VIIE [1847], allera, nec non. in 4mm. Sc. nat. ser. ni, t. XI [1849], p. 31, et in suis PL. Crypt. Galli , ed. alt.fase. XXV[1847], — p. 277) quod apud Moxraxiux suis Gleosporiis annume- n. 1221, scheda priori), tum etiam pro Leptothyrio Drya- — ratur (in Ann. Sc. nat. ser. ut, t. XIE [1849], p. 296), nec dearum Maz. (Herb. cit. ed. t, fase, XXXIII 1847], n. 1621, —— immerito, ex sententia Mazrnu ipsius in suopte herbario. n. 37 390 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. fasc. 1 (1853), n. 7, et in. Aun. Sc. nat. ser. i, t. XX (1853), p. 216, n. 5 (descriptione vix fida), foliorum Sagittarie semivive exiguus hospes; Macrosporium autem heterosporum. ejusdem magistri (Herb. laud. n. 8 et Collect. cit. tom. XVIII [1852], p. 358, n. 5), quod e foliis aridis Calamagrostis arenarice nascitur, ad Cladosporium. herbarum Lx. propius accedit et maxime formam ejus sarcinuliferam ( Macro- sporium. Sarcinulam. Bznx.) imitatur. EXPLICATIO ICONUM. (Tab. XXXI, fig. 1-9.) 1. Folium vivum Fragarie vesc L. (grandiflore, ananasse) , augusto ineunte, magnitudine naturali deli- neatum; propter Stiemateam nostram Fragarie passim maculatur. 2. Fragmentum maxime auctum ejusdem folii in ea parte dissecti quz fungillum recentem, zstate (au- gusto currente) conidiophorum, alit; hujusce caspites albidi ex utraque pagina erumpunt. 3. Baculi seu fulera conidiorum seorsim depicta. ^. Conidia (estiva) soluta, magnitudine summopere varia. 5 et 6. Conidia eadem germinantia ; etate provectiora maxime creverunt et septa admiserunt. 7. Stylospore seorsim delineat: ; neminem fugerit quantam conidiorum similitudinem referant. 8. Perithecia duo ascophora simul cum fascibus totidem conidiophoris, atris, e folio nutritio vere (nempe aprili medio) assurgunt; unum e peritheciis pilis vel potius setulis, quandoque sane conidiophoris, corona- lur; fasces autem. basi tument et perithecia quapropter imitantur, perinde ac si ex eorum metamorphosi suam ducerent originem; conidia nonnulla (hiberna, vernaque) in folio delapsa jacent. 9. Thece fertiles; accedunt etiam spore libere, sparso. Prater figuram primam, omnes pari modo nativam rerum magnitudinem, nempe vices circiter ccorsxx, excedunt; figure 8 et 9 Parisiis, aprili MDCCCLVI, reliquie Hericii, prope Fontembellaqueum, augusto mense anni S. MDCCCLVIIT, cunctze ex fungillis vivis adumbratee sunt. 2. SroiauaTEA GERANII. * F'ungus conidiophorus : SzLENosPonmuM aivUTISSIMUM Mazznio in suis Plantis Crypt. Galli, serie noviss. fasc. X (1857), n. 456. FosipiuM Grnasu Wzsrewp. in. Actis menstr. Acad. veg. Belg. ser. 1, t. XVIII (1851), parte alt. p. 413, n. 190, et ser. rt, t. XI (1861), p. 652, sub n. A8. Fusipruw ronionuw (c, Geranii) eid. Wrsrgwp. in iisdem collectaneis, ser. 1, t. XIX (1852), parte nr, p. 126, n. 119. ** Fungus ascophorus : p DoruipgA Ggnaxur Vuresio, Syst. Myc. t. II, p. 558, n. 28, quae postea Stigmatea. Geramii ab eodem magistro dicla est in sua Sum. Veg. Scand. p. 431; non possumus autem quin animadvertamus diagnosim brevissimam in utroque loco prastitam vix quidquam, preter hospitis nomen , ad plantule notitiam conferre. Huc etiam trahenda videtur Vermicularia Geranii WzsTrNp. in Actis modo cit. Acad. reg. Belg. ser. alt. t. 11 (1857). p. 566, n. Ag. Fouw languidum, solita fungilli matrix , vulgo primum rubescit, subinde vero saltem pro parte flavescit simulque maculas sordide fusculas, sparsas et ineequales, vage effusas vel orbiculares ostendit qu plantule nostre electam sedem indicant. C.ss- SPH/ERIEL 291 PITES conidiophori in posüca folii pagina et maculis latius patentbus gregalim et abunde disseminantur; plerique ex epidermidis stomatibus prodeunt. SrgmGwaATA bre- vissima, cylindriea , continua, simplicia, arrecta et dense conferta quasi in tuberculum exiguum nigrumque basi coeunt , monileque breve et simplex e conidiis paucis catenatis singula sustentant. Coxipia ovata, oblonga aut subeylindrica, recta, continua, in medio septifera, imo quandoque A-loculata, a conidiis Stigmatee Fragarie modo. deseriptoe non nisi crassitudine paulo majore differunt. Sata augentur et progerminare festinant, assumptis dissepimentis rin. Conceptacula gymnospora nondum reperimus. Prnrrugcis in utraque folii materni pagina, sed potissimum in antica apparent; medias maculas ac pre ceteris minores et orbiculatas congregata tenenL, tenuique sub epidermide lati- lant; matura spherica et undique nigra sunt, diametro o"".95-o7 tunc s&quant, parietibus tenuibus sed continuis siruuntur, oreque lato et setulis brevibus, iniquis , aculis, quadantenus exsertis, primum rigide erectis posteaque extrorsum deflexis cir- cumcirca ornato dehiseunt. Tuzcx sporeque organa homonyma Stigmatee Fragarie forma et crassitudine zmulantur; endospore seminatz ex utroque apice germen cras- sum et filiforme brevi protruserunt. Hospitatur ab :state media in serum, usque autumnum 1n foliis Geranii mollis L. et. dis- secti L. nec infrequens est in agro Versaliensi. Stigmatea Geranii nostra proximam demonstrare videtur affinitatem cum Spheria Rumicis et Sph. me- lanoplaca , fungillis Mazerianis et sinceris Stigmateis quibus etiam, ut opinamur, conidiophorus appa- ratus minime deest!, Stigmatea autem flobertiani Fn. etsi pariter geraniicola, lypus admodum diversus est; sola ejus perithecia, absque conidiis aut fructibus gymnosporis in folio minime maculato nata, hactenus vidimus; eorumdem paries, superne aterrimus, sub strato thecaphoro, sicuti jam notavimus (supra p. 225), evanescere videtur. Ni omni specie decipimur, pro Stigmateis more. precedentium conidiophoris haberi queunt fungi foliicolae qui sequuntur, nempe : ; — Fusidium. punctiforme Scnvscnv. (Ephem. Bot. Berol. i. X [1852], p. 617), in foliis Epilobii mon- tani L. rubro colore maculatis Hale Saxonum obvium?. — Fusidium Adozce Julio Kvnx in Basxxa. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 598, fungillus apud nos verno tempore frequens cujus conidia lineari-oblonga, recta, 2-4-loculata, 0"",03-04 longa et 0"",00/-006 crassa, in facie postica folii Adoxe moschatelline L. ita abundant ut herbula fedata premature tabescat?. ! Cfr. Maze. PL. Crypt. Gallie, ed. 1, fase. XXVI (1843), n. 1298 (Splweriam. Rumicis Maz.), et ed. alt. fase. XXXVI (1851), n. 1797 (Sph. melanoplacam Maz. geicolam ). * Quis non miraretur in Fusidiorum numero etiam ha- beri tum apparatum gymnosporum seu sphaceliam (Lzv.) Clavicipitis purpurec nostre, sub titulo Fusidii Sphacelie (WzsrExp.), tum conidia nivea et pulverea Xylarie Iy- poxyli Vn. que Fusidium parasiticum ( WzsrENp. ) sisterent? (Cfr. Acta, menstr. Acad. reg. Belgarum, ser. 1, t. XIX [1852]. parte m, p. 126, n. 120, icone 2, et t. XVIII [1851], parte alt. p. 412, n. 189.) * Conceptacula intestina (pyenides aut perithecia) ex iisdem mycelii filamentis quibus conidiophori cespites insident, tandem oriri comperimus, hactenus autem ea imperfecta semper reperimus. 33. 92992 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. — Fusisporium. calceum. Mazemio (Pl. Crypt. Gallie, ed. 1, fase. XXIV [1842], n. 11 51), in foliis maculatis Glechomatis hederacei L. apud nos minime rarum !, et F. lacteum ejusdem magistri (in Herb. modo laud. ed. alt. fasc. XXXI [1849], n. 1542, et in Ann. Sc. nat. ser. nr, t. XIV, p. 109); in foliis Violarum, :wstate currente, etiam ubique obvium, que ambo pro formis peculiaribus Oidà fusispo- rioidis Fn. nuperiori tempore tum Mazznro (loc. sup. cit.), tum FanzxnonsrO (Herb. Myc. ed. alt. fase. V, n. /ig1 modo cit. et fasc. VI [1857], n. 586 [Odium fusisporioides Fn. var. Viole]) habita sunt; nec non, ut videtur, Fusisporium bacilligerum DBrnx. et Bn. (in Ann. and. Mag. of nat. Hist. ser. alt. t. VII [1851], p. 178, n. 548), in foliis maculatis Alaterni apud. Anglos occidentales generatum. " — Cylindrosporium. F'icarie Bxnx. in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. 1, t. I (1838), p. 363, n. 135, Modoni et Caville Versaliorum vere primo frequentissimum , omninoque, ut videtur, ejusdem nature ae Cylindrosporium concentricum brassice , prototypus Grevillianus (Scot. Crypt. Fl. t. [1823], tab. xxvir, et t. VI, Synopseos p. 1). — Nec non Hormodendrum farinosum Boxonpexio in Basmwm. Fungis Europ. exs. fasc. II (1860), n. 173, in foliis Symphyti officinalis L. hospitans. Stigmateas alias pari modo conidiorum feraces vidimus in foliis Urticarum, Lychnidis dece , Lamio- rum?, Scabiosee Succisee et Columbarie, Ononidis vepentis, Rumicum et ciet. Conidia in typis Fragarie, Geranio et Adoze infestis parum dissimilia sunt; apud sic dictum Odium fusisporioides Fn. decuplo mi- nora generantur et formam lineari-lanceolatam obtinent; in foliis autem. Jtumicum. et. Symphyti late ovata, continua et solito longe crassiora deprehenduntur. Monilia ex his seminibus modo simplicia, nunc brachiata vides, prout luxurianti vel parciori usa sunt fecunditate, imo utcumque integra aut ventis depauperata reperiuntur. Ex typis supra citatis paucissimi conidia simul et conceptacula nobis ostenderunt; sed ingenue fa- temur nos in fungos specie nobiliores animum occupatum sepius habuisse. Nihilominus tamen conidia et conceptacula gymnospora sociata vidimus in Viola odorata, Lyjchnide dieca. et Scabiosis; perithecia sane in vicem horum fructuum aliquando succedunt. Nemo mycologorum non vidit maculas illas aridas et orbiculatas quibus folia Violarum :wstate media misere signantur; conidiis niveis (nimirum Fusisporio lacteo Mazsnu de quo modo loquebamur) utrinque primum obruuntur, que in monilia brachiata et emspiles minutissimos nunc sparsos, nunc circinatim ordinatos digeruntur, singulaque anguste oblonga vel lanceolata, continua, recta, 0"",0065-01 lon- mm gitudine et 0"",0025 crassitudine vix nanciscuntur. Übi autem macula conidiophora affatim crevit, tunc etiam pycnidia punctiformia in ambitu utriusque pagine enititur, conceptacula scilicet. Phyllosticte Viole Mazsno (in. Ann. Sc. nat. ser. alt. t. VIII [1847], p. 29, n. 41), globosa, ex pariete dilute nigrescenti tenuique facta, immersa, 0"",13-16 diametro aquantia, glaberrima, admodum mutica et ore rotundo, 0"",025-03 lato, pervia. Fructus hi, vere phomatiformes, stylosporas fovent breviter et anguste ovato-oblongas, utrinque obtusissimas, rectas, continuas, candidas; o"",005-0065 longas et 0"",005-00065 circiter crassas, qua nempe conidiorum imaginem nonnihil incrassatam et obtusio- rem referunt. Huc fortassis spectat Phleospora Viole Wzsr. et War. licet semina linearia et septifera , auctore WrsrewponPro (in Act. Acad. reg. Belg. ser. 1, t. XII [1845], parte alt. p. 251, n. 38) obtineat. , ' Infrequens contra apud Belgas est, auctore Wrsrrx- * Videas in Rasewmonerm Herb. Myc. ed. alt. fasc. V poner in Actis Acad. reg. Delg. ser. 1, t. XIL (1845), — (1857), n. Ag , Oidium fusisporioides Vn. var. Lamii Ra- parte alt. p. 256, n. 53. Prostat in Rarzwuonsra Herb. Myc. — ngwu. msc. Eundem fungillum pari modo jam designaverat ed. alt. fase. V (1857), n. 491, sub titulo Oidi fusisporioi- ^ Mazzmms in suis PI. Crypt. Gallie, ed. 1, fasc. XLIII dis Fn. var. Glechomatis RAnzxn. msc. (1851), n. 2134 x. SPILERIEI. 293 Prater conidia pyenides etiam vidimus hinc in Lychnide et Saponaria, illinc in Scabiosa Succisa L. et S. Columbaria L. Priores Spheriam (Depazeam): Dianthi An. et Scmw. (Consp. F. Lusat. p. ^7, n. 137; tab. vi, fig. 2), i. e. Spilospheriam Saponarie Waszyu. (Herb. Myc. ed. alt. fasc. VI [1857], n. 558) con- stituunt; altere vero Plyllostictam Succisee Psnsoowto, Champ. Comest. p. 148, Depazeam purpurascentem Scabiose Kickxto, et Spilospheriam Scabiose Wanzxuonsrto, Herb. cit. n. 557. Stylospore in utroque genere formam longe linearem et nonnihil flexuosam usurpant, sed crassitudine dissimiles sunt. Etenim apud fungillum dianthicolam, cylindrum imitantur o"",035-04 longum et 0"",003-005 crassum, plasmate de specie oleoso replentur et dissepimentum transversum quandoque admittere videntur; in. Scabiosis contra exiliter aciculares sunt, semper continu et 0,025 vix longe, quare spermalia omnino men- tiuntur. Stylospore baculiformes v. aciculares nec praecedentibus breviores, redeunt in Depazea salicicola Vn. (Fapeva. Herb. sup. laud. fasc. VI, n. 566), Spilospheria Chelidonit Baszvuonsvro (loco cit. n. 552), et. Septoria Tübis Mazento (PI. Crypt. Gall. ed. 1, fasc. XXIV [1842], n. 1179), fungillis, non obstante nominum diversitate, sane congeneribus. Septoria fübis Maz. (Phlaospora. Tübis Wzsrexp. in Act. Acad. reg. Belg. ser. olt. t. XII [1845], p. 951, n. 37), vulgo hypophylla, in maculis hoc modo nascitur ut interdum in earumdem fronte etiam reperiundum credas Gleosporium. Ribis Maz. et Myrax. in Aun. Sc. nat. ser. m, t. XII (1849), p. 296, i. e. Depazeam. ribicolam Maz. seu Leptothyrium. ibis Lingirtx !, eujus semina (stylosporz) lunulata erassaque stylosporas Gleospori Dryadearum. Mwrax. (vid. sup. p. 289, in nota) admodum imitantur, preterquam continua nec biloculata deprehenduntur. Ad Gleosporia propter peridium subnullum aut valde imperfectum et hymenium tandem late reve- latum manifesto accedit. Septoria: Ulmi Fn. ( Elench. Fung. t. IL, p. 118)? cujus etiam semina albida vel carnea a stylosporis Stigmatee nostra Fragarie, quum forma, tum magnitudine, non multum dissimilia se habent. Supra (pag. 221) jam notavimus quomodo eadem, ubi seruntur, brevi augeantur, torosa fiant et mire scindantur. Ex iis insuper simul ac e germinibus qua enituntur, conidia sibimetipsis consi- milia oriuntur. Non possumus quin animadvertamus Spheriam OEdema Vn. (apud Mova. et Nzsru. Stirp. Vog.-Rhen. fase. IX [1826], n. 880)?, Spherie maculiformi Pzns. analogam, Septorie Ulmi Fn. locum vulgo excipere illique propterea necessitudine peculiari conjunctam videri. Similiter et Septoria castaneecola Mazenn (in. Ann. Sc. nat. ser. ni, t. VIII [1847], p. 26, n. 36, et suis Pl. Crypt. Gallie, ed. alt. fasc. XXVII [1848], n. 1332) formam quamdam ejusdem Spleerie macu- liformis Pzns. semper antecedit. Cirros agit dilute auratos e stylosporis anguste linearibus, nonnihil cla- vatis et flexuosis, o"",03-0/ longis, vix 0"",0035 crassioribus, quadriloculatis, et adglutinatis factos. In maculis autem hujus Septorie natalibus (virentibus) simul etiam occurrit spermogonium (Septoria ! Qfr.. Mazzmiox in suis Plantis. Crypt. Gallic, ed. 1, fasc. XV (1834), n. 720, scheda 1 et altera, nec non in Aun. Sc. nal. ser. ui, t. VI (1846), p. 66, n. 7. Hoc Gleospo- rium incaute datur apud RasrxionsriUM , Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 561, loco Septorie Ribis Maz. * [d fungilli ulmicolee, apud nos autumno frequens, continetur in Movc. et Nzsruent Stirp. Vog.-Bhen. fasc. IX (1826), n. 893, Mazzun PI. Crypt. Gallice, ed. 1, fasc. V (1827), n. 229, accedente descriptione, Rapzxuonsrir au- tem Herb. Mycol. ed. alt. fasc. VI (1857), n. 565. ? Spleriam. OEdema Vu. etiam videre est, sub titulo Spluerie maculiformis Pens. var. Uli, in b. Mazznur. PI. Crypt. Gallie , ed. princ. fasc. XII (1832), n. 567. * F'ungilli plurimi foliicol» maculam virentem in pagina citius arefacta aliquandiu retinent; preter Septoriam de qua hic agitur, exempli gratia citare liceat Septoriam Cheli- donii Mazenio (Pl. Crypt. Gall. ed. 1, fasc. XXIV [1842], n. 1176), quandoque ascophoram et cujus mentio, sub Rabenhorstiano. Spilospherie nomine, modo facta est, Splueriam |. Évonymi. ( Kzr.) item. Mazznro. ( Herb. laud. fase. XXVI, n. 1297), Sph. Caprifoliorum ejusdem ma- gistri (ibid. n. 1299), Sph. maculiformem Prns. ut cateras consimiles missas faciamus ; nonne quis meritissime quam- dam analogiam hic intelligat cum insectorum gallis in quas hospita planta latices copiosiores quam ubivis per vasa liberalia vehere studet, simul atque preter modum increscit et vitam ultra definitum tempus protrahere gau- det? Minus autem capimus eur propter Jsariam Sphingum 394 SELECTA FUNGORUM CARPOLOGIA. forsan Castanee LevgnLEO in. Ann. Sc. nat. ser uz, t. V [1846], p. 278, n. 394)e conceptaculis minimis, atris et prominulis, que spermatia tenuissima , recta, et vix 0"",003 longa excludunt. P Spermogonia sincera, spermatiis item rectis, exilissimis et 0"",003 vix longis feta, reperies in ma- culis nitide niveis et orthogonis quas habitare solet Septoria quadam populicola (diversa a Septoria Do- puli Mazznio in. Amn. Sc. nat. ser. u, t. XIX [1843], p. 345, n. 17, et suis PI. Crypt. Gallie, ed. alt. fasc. XXVII [1848], n. 133 11) eujus conceptacula crassiora (pyenides) stylosporis ovatis, 0"",004-006 longis nec 0"",003 crassioribus, rectis et fuscis referciuntur. Pycnidia vix diversa, proptereaque ad imaginem Spilospherwe violarum facta, nascuntur etiam in foliis maculatis Polygoni Convolvuli L.. et plantarum. congenerum, atque Spilospheriam Polygonorum. Bapxuonsrio (Herb. Mycol. ed. alt. fasc. V [1857], n. 44» a) constituunt. : Denique ut longam hanc fungillorum foliicolarum seriem claudamus, pauca prestemus de Septoria Hodere Mazznto (in Aun. Sc. nat. ser. altera , t. XIX [1843], p. 340, n. 9, et in suis PI. Crypt. Gallie , ed. 1, fase. VII [1828], n. 341, sub Depazea. hederecola. Vn?) cujus macule natales, aride et nitide albescentes, duplex fructuum genus simul ostendere solent, in medio scilicet peridia globosa, atra, brevissime papillata et spermatiis exiliter acicularibus, continuis, nonnihil flexuosis ac 0"7,035 circiter longis gravida, in ambitu autem discos exiguos s. punctiformes, qui ad similitudinem Vermicularie De- mati Fn. solanicole de qua supra (p. 278) disputavimus, prorsus fabricantur, setis atris et brevissimis ilem horrescunt, conidiaque nuda, lanceolata, ingqualia, pallida, continua, 0"",02-025 longa, 0"7,0035 circiter crassa, primumque sterigmale brevissimo singulatim innixa gignunt?. Ex hujus Sep- lori hederzecolae exemplo causa nova oriri cuilibet sane videbitur eur Vermicularias conidiophoras, quales hactenus prope omnes novimus, pro fungis sui generis aut perfectis minime habeamus. Saw. folia faginea, salvo admodum virore nativo, marces- cere soleant. (Cfr. Comment. Soc. Nat. Curiosor. Lipsiensis, ser. alt. t. I, p. 126, n. 1298.) rem factam sparsi ne quidem maculant; nullius sedes ab insectorum habitaculis oculo attento non magnopere dis- similis. * Fungillum eumdem videre est in Ranguonsru. Herb. Mycol. ed. alt. fasc. II (1855), n. 179. Sub Septoria deal- bata cum formis affinibus LeverLLEo intelligitur in Aun. Sc. nat. ser. ut, t. IX (1848), p. 2/9. Simul contendit hic rei mycologice magister maculas Septoriis , Phyllostictis et ana- logis fungis natales, minime his ipsis plantulis suz matrici inferri, sed potius insectis perexiguis,, vix conspicuis , quo- rum locum fungilli subinde exciperent. Profecto non possu- mus quin vehementer miremur clariss. Levertieux hujus modi interpretationem sibi indulsisse que tantopere vero repugnet. Insectorum larva, et maxime ut opinamur di- pterorum, virens foliorum parenchyma inter utramque cuticulam quoquoversus rependo vorant,, edituque et sor- dibus vacans fcedant spatium. Fungilli autem. entophyti sinceri , qui scilicet Septoriarum more, in plantis vivis pa- rasitantur, ab his bestiolarum reliquiis vulgo abhorrent; alii matricem suam vivam integramque paulatim tabe sicca et sepius in orbem vitiant; alii eamdem quasi vegetio- * Hune fungillum videsis quoque apud. Movezoriux, Stirp. Vog.- Rhen. fasc. VII (1820), n. 663, sub titulo Spleerice lichenoidis var. hederecolee DC. seu Splierie hya- Hinc Prns. (in litt.) Contra Friesiano cognomine Depazec hedercole designatur in Rasevmonsrit Herb. Mycol. ed. alt. fasc. IT (1855), n. 151. Forma Phyllosticte suce destructive est Mazzmo in suis Pl, Crypt. Gallie, serie novissima, fasc. XIV (1859), n. 680, et parem appellationem etiam obtinet apud Raszwuonsriow, Fung. Europ. exs. fasc. VI (1863), n. 552. * Id Vermicularie hederecole pro Vermicularia. trichella GnzviuLu (Fl. Crypt. Scotie , tom. VI [1828], tab. cccxuv) plurimis, et fortassis haud immerito habetur. Attamen sub hoc vocabulo planta longe diversa datur in Mazmun PI. Crypt. Gallie , ed. alt. fasc. XXVI (1847), n. 1281; que enim ejusdem nature omnino est alque Exosporium depa- zeoides magistri insulensis et apparatum conidiophorum s. cladosporieum representat (videas supra, p. 289). ADNOTATIONES. «Non dubitamus multa esse quae et nos proterierint. » (Pri. Hist. nat. lib. I.) «La besongne est trop longue, il n'est pas bien aysé d'y donner la derniére touche.» (Guy dela Bnossz, De la Nature, Vertu et Utilité des Plantes [1628], p. 1.) ADNOTATIONES. I. — Ad pag. 95. De Ustuline conidiis pulverulentis quum loqueremur, tunc etiam locus erat ut referremus qua Scnwxirrzivs ad- verlisset sequentibus verbis : «In Splwria deusta Horr- *MANNI, inquit ill. auctor, frequentior quam in caeteris «mihi obvia est forma initialis Sphieriarum illa, qua refe- «runt Thelephoram pulvere copioso, filamentoso, colorato, «plerumque zruginoso-virente onustam, de qua miror *lam pauca verba in Fmrsu Systemate reperienda esse.» (Videas Acta Soc. philos. Amer. ser. alt. t. IV. [1834], p. 199. n. 1215.) Utramque fungi formam a Prnsooxio indigitatam, platycipitem scilicet seu stipitatam , et effusam , in America Doreali reperit Scnwzmvrrzivs. Ustulina. nostra sub Bulliardino cognomine inter Hypo- ayla citatur in dispositione systemalica. Spheriaceorum Italorum perfectorum. quam nuper tentaverunt clariss. viri V. Crsarius. et. Jos. Noramisius, (Cfr. Acta Soc. Crypt. Ttale , fasc. IV [1863], p. 198.) Quidquam ustulinez indolis pre se fert Sphria repanda Frisur (in suis Obs. Myc. t. 1, p. 168, n. 218, tab. r, fig. 5, a-c, et Seleromycetib. Suecic , fasc. 1 [1819], n. 1), stirps sorbicola, quae adumbratur apud Compaw, leon. Fung. t. IV (1850), p. 43, n. 12, tab. 1x, fig. 128; ejus autem endospore ovato-oblongz, nonnihil inzequilaterc , utrinque subobtusz, continue et atrae,, ideoque omnino hypoaylee , reperiuntur; perithecia ex parietibus crassis, Ejusdem Nvrawpmr gratia, pre oculis nunc. habemus Spheriam. riccioidem Bovr. (parmelioidem MoxrAwio) quie apud nos rarissima, in Lapponia orientali e contrario non infrequens est, et ad cataractam Jiava truncos betulinos aridos el humi jacentes, mense augusto a. MDCCCLXI., leste viro modo citato P. A. Kansrrx, prope integros ob- ducebat. Color fungi testaceo-cervinus, parenchyma sube- rinum et albidum, structuraque interna pyrenomycetes hypocreaceos simul et hypoxyleos imitantur. In prima mlate diseus medius rugoso-granulosus pulvisculum par- cum induit ex utriculis s. conidiis spharicis, testaceis, uniloculatis, in superficie minute granosis, o"",008-0: crassis, singulisque primum sterigmate fistuloso, erecto, crasso, continuo et o"",95 circiter longo suffultis. Ideo pulvis hie haud secus oritur atque cinis ex gemmis Ustu- linee recentis. Dolemus quod e speciminibus nondum per- fectis quae nobis suppetunt, vix quid notitize super nuclei fabrica eruere liceat; veremur enim ne clar. MoxrAxivs re- rum tenuitatem plus :quo neglexerit (in Amm. Se. nat. ser. alt. t. VI [1836], p. 333, n. 11, tab. xvii, fig. 4). Vero congruentiora sane prasstiterit Noranisius apud. Pa- LarOnEM, Ephem. Bot. Itala, tomi alt. parte 1 (1844), p. 4g. II. — Ad pag. 48 et augmentum generis Jun- mulariarum nostrarum. NaNh WNummularic typum , scil. Nummulariam pi- crustaceis et aterrimis, sibi invicem arcte congluti 4 parenchymate fungino parcissime interposito. Num quid pulveris ex conidiis fungo recenti inspergatur plane igno- ramus, quippe specimina que nobis unquam videre licuit , Friesiana scilicet supra citata, et finnica alia, viro clar. P. A. Kansrzx in regione Tavastiana septembri MDCCCLX (auctore Gul. NynAxpno in mycotheca Musei Dot. parisini) obvia, matura lecta sunt. n. catam nostram (in sched. mss.), in trunco arido et jam cor- rupto Pruni domesticee L. novembri mense a. MDGCCCLXII , Caville Versaliorum reperimus; cujus adumbratiunculam hie prestare expedit. lF'ungus vivus quidem, sed maturus et semina sua digniora quum exploderet, nobis innotuit, quare initia ejus minime cognovimus. Intra supremum hos- pitis corticem totus velatus nascitur; maturitatis autem 38 298 ADNOTATIONES. tempore aliena sua tegumenta frangit eorumque fragmen- tis crassis circumstantibus nudatus stipatur. Tunc in omni facie, plana aut quadantenus convexa , aterrimus et summa propter perithecia nonnihil protuberantia minutissime pa- pulosus apparet, simulque pice atra et viscida, endospo- ris scilicet exaelis, illinitur. Ovatam vel oblongam in for- mam , hinc centim. 1-v, illinc 1-11 patet et millim. vir-ix in crassitudinem obtinet; intrinsecus coloris est dilute fusculi et totus constat ex sacculis s. conceptaculis stipatissime arrectis, modice vero inter se cohzrentibus, singulis cylin- dricis, millim. vri-vin longis, millimetro unico vix crassio- ribus, basi obtusissimis, superne autem in fistulam brevis- simam attenuatis ac poro minutissimo in media papula apertis. Hisce paries est tenuis et quasi alutalius, interna cujus pagina paraphysibus mucosis, longissime et. exiliter filiformibus simplicibusque, nec non thecis quintuplo bre- vioribus, nempe vix o"",05 longioribus, anguste cylindri- cis ( 0"",07 circiter crassis), subsessilibus, ex membrana tenui factis et monostiche octosporis horret. Spore ovatee, nigra, continua, recte, utrinque obtusissime el mutice , hine 0"",006-008, illinc 0"",004 aut vix amplius ade- quant et ordinem densum ac sepius obliquum in singulis aseis sequuntur. Fungo discisso, comperire licet perithecia ab invicem arte facili disjungi posse nec nisi parte summa, fistulosa , simul cum stromatieo parenchymate sibi coharere. HI. — Ad pag. Hoffmann. bo et Stctospheriam. nostram Nobis auctor est Jos. Noramrsts (in suis Splieriaceis Italicis , cent. I, fase. 1 [1863], p. 27) nos clar. Dunyo i inselos qui Splueriam undulatam Prns. a os Stigymate Horru. non rite differre decrevimus. Hic Stictosplueriee nostrae prototypus describitur et adumbratur apud Noranisivw, opere laudato , p. 27, tab. vi, fig. xxv. IV. — Ad pag. 73, lin. 3. Spluerie quercinee Ferzsto, in suis Scler. Suecie , fasc. V, n. 143, specimina authentica qua videre nobis olim licebatin Herbario Weddelliano , pyenidem macrospermam nostra Dothidee melanopis sistunt; eadem ad Ascochytam quercinam Lipgnvus ( Crypt. Ardenn. n. 46) trahuntur apud Crsiriuw et. Noramisrow in. Comment. Soc. Cryptog. Itale , fasc. IV (1863), p. 204. V. — Ad pag. 7^, lin. 8.- Dothidee nostros melanopis forma fagicola quam sub finem libri nostri iterum intuemur, a quercicola nonnihil differt. Pyenis externa. facie typo principi vix dissimilis est, sed stylospore solito breviores simul et crassiores , sci- licet ovata v. ovato-oblonga, 0"",095-035 in longitudi- nem et 0?",013-016 in crassitudinem obtinent, preterea- que colorem albidum quem primum ostendunt, subinde in colorem nigro-fuligineum , Diplodiarum more, mutant. Se- minis tunica crassa pre contentis, ni fallimur, infuscatur. Clar. Levginteus cui pyenides istae leucosperme tantum innotuerant, eas cognomine Cytispore enteroleuce salutave- rat. (Cfr. Ann. Sc. nat. ser. ni, t. V [1846], p. 983, n. A19, et mycothecam Musci Dot. parisiensis.) Microsty- lospore fagicol:e quercinis nonnihil breviores videntur. VI. — Ad pag. 88, lineis ultimis. Spheriam radicalem (Sciw.) Cesatianam quam citamus, nuper accurate descriptam et adumbratam vidimus in clar. Josephi Dr Noramis Splueriaceis Italicis (cent. T, fasc. 1 [1863], p. 9, tab. 1, fig. nr), sub Endothie radicalis ti- tulo. Non modo in Quercu et Castanea frequens occurrere, sed etiam in ulmeis corticibus, apud Trebianos, lete vigere dicitur. VII. — Ad pag. 100. Dolemus quod in his que super Diatrype verruciforni (Emm) attulimus, prestita olim a sagacissimo Cunntio notare omiserimus. In fungilli spermatia ille etiam incidisse videtur, eaque non incondite depinxit, licet aureum tacue- rit colorem. Id autem eum nobis observatis vix quadrat , nimirum quod dieta corpuscula in uteris orta viderit qui conceptacula ascophora recens nata omnino mentirentur. Capsulas utriusque generis s. fcecunditatis eidem areze de- finite simul impositas deprehendisse asserit. ( Cfr. Acta Soc. regie Londinensis , t. CXLVII, parte alt. [1858], p. 544. tab. xxiv, fig. 1-4.) Microstoma vulgare Aunsw. quod inter synonyma Dia- irypes verruciformis (Enna. ) recepimus, pro sincera Valsa anicrostoma, Frisur habetur apud Noranisicx et Czsamivx in Conunent. Soc. Cryptog. Italie, manip. IV (1863), p. 209. VIII. — Ad pag. 106, lin. 15 et 16. Animadversiones nostre super errore Rabenhorstiano de endosporis Quaternaric Persoonii seu principis nostre, no- bilis Czsair verbis etiam comprobantur quae legas in Actis Soc. Cryptog. Italie , fasc. 1V jam multoties laudato, p. 207. IX. — Ad pag. 109 Calospleria princeps nostra , in Helvetia b. Scnsxkto ob- via, datur etiam sub titulo Valse pulchelle (Prns.) in Ra- »sENmonsTU Fungis Europ. exs. fasc. VI (1863), n. 525. ADNOTATIONES. 299 ldem Persoonianum nomen retinet, inter Valsas sinceras, apud Crsyrrox et. Noranismo in. fase, IV (1863) Actorum Soc. Cryptog. Italo, p. 207. F'ungilli synonymis supra prostitis addere velis Pezizam hupoderimiam CaxpoxLio (in Herb. typico Flore Gallica, c thesauris Musei Bot. parisini) qua nihil aliud esse vide- tur quam tubercula spermatiophora elegantissimi nostri pyrenomycetis. X. — Ad pag. 113. Recentissima clariss. Vincentii Crsyrr verba in fasc. IV, p. 209 et 210, Actorum Soc. Cryptog. Italie dum recte in- lerpretemur, Calospheria verrucosa nostra olim prostiterit sub titulo Spherie gregarie in Lienrus Plantis Cryptoga- mis Arduennensibus exsicc. n. 155 » el. Euvalse nomine a Czrsarro salutatur. Xl. — Ad pag. 143. Super Coniosporio circinante Fn. duplici modo lapsi su- mus, quippe generis Pirostomatis primus auctor est El. Frizsis in sua Summa Veg. Scand. (1849), p. 395, no- menque ei impositum, a voce greca eeípe quum ductum fuerit, perperam Pyrostoma scripsimus. Nos autem fate- mur minime nondum deprehendisse quid sincere neces- situdinis Spheriam macularem Fn. inter et Contosporium circinans Nrrsm intercedere possit. (Cfr. Fnizsu. Summam modo cit. dicto loco. XII. — Ad pag. 145. Ad Cryptosporam suffusam (Fn.) pro parte duntaxat du- cendum erat ryptosporium Neesii Conpa apud Srunurv, Fl. Germ. parte mi, tomo II (1829), p. 109, tab. 1: (fa- nEu. Herb. Myc. ed. alt. fasc. VI [1857]. n. 577). namque sub hoc titulo b. Pragensis magister imprudenter miscuit non modo varios fungos in AIno, Detula. et Corylo vigen- les, sed etiam Uredinem alneam Prns. qua ut jampridem norunt mycologi nostri evi , minime fungus est, sed quid- quam suberini parenchymatis in cortice languido accreti. (Cfr. Fruzsrr verba de Wosophleis in suo Syst. Myc. t. II, p- 59^, Syst. Orb. Veget. p. 200, et Sum. Veget. Scand. p. 520.) Cryptosporit typus primarius graminicola,, scilicet Cryp- tosporium atrum Koxzzo, Myc. Hefte, parte I, p. 3, tab. r, fig. 1, et Con» in Srunuu op. sup. cit. t. II, p. 105, tab. xLix , nec non et Cryptosporium Caricis Conpa ibidem , p. 107, tab. 1, sporas fusiformes et curvas Cryptosporii MNeesii Con». equidem imitantur, sed longe alius indolis ambo videntur. Cryptosporium Caricis et Neesii Lypos esse vix congeneres jam animadvertebant Bznxzrgus et Dnoowz in Ann. and Mag. of nat. Hist. ser. alt. tomo V (1850) p. 371, n. /o^; neque id sentire co infirmatur quod laudati my- cologi fungum betulicolam pro Cryptosporio Neesii habue- rint. Vix miramur Cryptosporium. Neesii Conpa: nomine. Li- bertelle macrospore apud. Wzsrevponrvx faisse salutatum ; minime enim dubitamus hanece unum et eundem esse fungum atque illud. Libertellam acerinam ejusdem auctoris etiam aliquando offendisse, illius autem veram naturam et certas aflinitates nondum eruisse nobis videmur. (Cfr. Acta Acad. reg. Belgarum , ser. alt. t. II [1857]. p. 572, n. 81 et 82.) XIII. — Ad pag. 151 et Cryptospore Tilie nostra historiunculam. Stylosporas nostra Cryptospore Tilie , quales supra de- scribuntur, iterum intueri nobis videmur in Fusicocco Zisculi Conpa, apud SrunuvM , Flora. Germ. sect. im, t. II (1829), p. 111, tab. zu; acervuli autem plantula hujus Cordzanc atri dicuntur ejusque semina subhyalina quidem, sed spe- cie atra quum eumulantur; quapropter licet paries pyeni- deus fungi nostri tiliacei prima fronte obscurus sit, ubi suum colorem slylosporis contentis minime debet, in Fu- sicoccum Cordaanum ipsum incidisse non astimamus. XIV. — Ad pag. 17^, nota 1. Juxta specimina authentica que in mycotheca Musei Botanici parisiensis continentur, Didymosporium Tile Lz- vrrLLEO non differt ab ejusdem. Diplodia vulgari (in. Ann. Sc. nat. ser. in, t. V [1846], p. 291, n. Ah1), tiliecola, nisi conceptaeulis crassioribus et passim coalitis ; ilem prop- terea valet atque Splueria acinosa Movc. et Nrsrr. (Stirp. Vog.-Hhen. fasc. VIII [1823], n. 769) et Diplodia pustu- losa Lv. in tomo Annalium nostrarum modo cit. p. 291. n. 439. XV. — Ad pag. 181, nota 3. Quee attulimus de Discella Mazerii Benk. et Dn. jam e prelo prodierant, quum autopsi cognovimus Hendersoniam Tilie Lzv. cujus adumbratio nature vix congrua in Aun. Sc. nat. ser. ut, t. V (1846), p. 288, n. 426, prodiit, nil eliam aliud esse quam eandem Discellum; specimina Le- veilleana qua nobis suppetierunt, tum capsellas macro- spermas, tum mierospermas commistas , et quidem duplex seminum genus in iisdem utriculis, simul prestabant. Macrostylosporo: magistro parisiensi sola» innotuerunt. XVI. — Ad pag. 18». Valsa flavo-virens , fungus Otthianus, cujus mentio in pag. nostra 182 facta est, in coryletis agri Versaliensis no- 38. 300 ADNOTATIONES. bis etiam occurrit. Specie imitatur Valsam. nostram coryli- nam (sup. p. 17), sed stromate discriminatur crassiori , firmiori et ex integro coloris luteo-virentis; preterea illius spore ovato-lanceolate, curvule, pallide, dissepimento medio primum divise, utrinque acute sed vulgo mutiez, quasi ad similitudinem endosporarum Valse decedentis Fn. (sup. p. 201) facta videntur. XVII. — Ad notam qu: accedit ad pag. 200. Mamianice Hystricis DNrRs. quam citamus , adumbratio et descriptio nuper iterum in lucem venerunt, neque ne- gare possumus id fungi in alneo cortice, ut aiunt, nati , habitum mentiri Valse nostre longirostris , acericole. (Cfr. Noramrsu Spheriaceos [talicos, cent. Ll, fasc. 1 [1863], p. A, tab. xir, fig. 1.) Cui. specimina perfecta utriusque fungilli alia cum aliis conferre olim contigerit, is forsan unum eumdemque typum pre oculis habere decernet, cu- jus preterea Spleeria Innesii Cunn. forma mutica vel bre- virostris videbitur. Valse bene multe in libro Notarisiano modo laudato, quum verbo, tum iconibus describuntur quas etiam nos ipsi supra attigimus, ut V. Sorbi (Sonw.) , Prunastri (Prns.), nivea (Horrm.) et leucostoma (Prns. ). Valsa cenobitica DNrws. (op. cit. p. 37, tab. x, fig. xui) ceratophoram nostram (su- pra p. 191, fab. xxm, fig. 1-11) imitatur; rhabdospora autem ejusdem auctoris (loc. dieto, p. 39 . tab. xr, fig. xuv) Cryptosporam. nostram suffusam, majorem seu macrospo- ram (sup. p. 1/5, tab. xvur, fig. 28-37). Diatrype aceri- cola DNrns. (op. laud. p. 38, tab. vir, fig. 27) fortassis non differt ab. Eutypa nostra Acharii (sup. p. 53, tab. vir, lig. 8-20). XVIII. — Ad pag. 215 et Cucurbitarie. Laburni (Prns.) historiam. Expedit ut adnotemus id clar. Wrsrrxpoupivw non fu- gisse, seilicet. Hendersoniam suam Laburai in consorlio Spherie Laburni Prns. siepius vigere, indeque doctrinam nostram de multiplici fungorum fruetu sane comprobari ; patet enim ex auctoris verbis et icone prestita, hanc sic dietam. Hendersoniam a pycnide Cucurbitarie nostre la- burnicole minime differre. Nec mirum si Jendersonia Tobinie ejusdem WzsrENponrr non aliter cum Spleria elon- gata Fmgsu se habere dicatur, quoniam id Hendersonie pycnidem etiam hujus Spluerie seu. Cucurbitarie manifesto reprosentat. (Cf. Acta. Acad. regie Belgarum, ser. olt. t. IT [1857], p. 557 et 558, n. 5 et 8, icone ».) Pauca, qua eitavimus, Nrzaxpnr verba de Sphuria La- burni Prms. sorbicola continentur in pag. 322 tomi lau- Ratisl i dati collect um XIX. — Ad pag. 336. Nisi nos omnia fallunt, Augustus SorzwAN, Coburgensis , nuper verba fecil in SonrsonrrNpALu Ephemeride Botanica berolinensi (t. XXI [1863], p. 193 et seq. tab. vin) circa Massariam. Bulliardi nostram et M. amblyosporam (Brnx. et Dr.) ; priorem nomine Spluerie ellipsocarpe salutavit, al- teram autem Todeana appellatione Spherie inquinantis. Ibi- dem insuper de Spleriis duabus disputavit, quarum alia, Spheria. viridescens dicta , forma conglobata Cucurbitarice elongate Gnxv. videtur, altera vero, Sph. cyanea Souuax- vio, nil nisi Spheria pulicaris Fn. est. Hovcce in. consortio Cytispore coccinee Weser. Coburgensi mycologo licet forte occurrerit, ne minimam quidem necessitudinem cum illa demonstrat, neque intelligimus, Sorrwaxwr pace sit. dic- tum, cur ex eadem quidquam auxilii traheret. Contra Sphe- ria pulicaris Fn. cum Selenosporio pyrochroo. Mazemir. ( PI. Crypt. Gallic , ser. alt. fasc; XXXI, n. 1547 [in Sambuco], et ser. noviss. fasc. [1853], n. a» [in Tilie corlice]) cres- cere solet, quippe eodem velut apparatu conidiophoro ma- nifestissime utitur; nondum perfecta minutulum sclerotium mentitur el Selerotium violaceum a b. Conpa (Ic. Fung. t. II [1839], p. 18, n. 2, tab. mr, fig. 50) incaute dicta est ; item preter Fiursir opinionem (in sua. Veg. Scand. p. ^o» , sub Gibberce titulo) , nec «ascos filiformes et tenellos, » nec «sporas minutas et simplices» ostendit. XX. — Ad pag. 247. Nucleus mollis, fragilis, qualis in Plevrostomate nostro, similiter in forma quadam (ut saltem videtur) Spherie ros- trate ("Toog) Mazenio (Pl. Crypt. Galli, ed. alt. fasc. VI [1938], n. 273), solito exiliori nec semel nobis apud Versalienses obvia, generatur. Istius enim fungilli thecae ovate vel brevissime obovat:e, nec 0"",0095-013 cras- siores, ex suffuleris brachiatis ut. ramusculi peculiariter inflati et subsessiles naseuntur, cito solvuntur et brevi pereunt. Singula tetrasporee sunt; sporz autem late ovatze, utrinque obtusissimz, recte, nigro et. 0"",0065 circiter longe. Perithecium quandoque birostre fit; interdum etiam vermiculum hospitio excipit et illius causa mirum in mo- dum augetur, rostrum solito multo longius ae flexuosum protrahit, laticem. sordidum ostiolo fundit, sicque totum quantum galla fungina efficitur. INDEX. TES *pn 53 het ro ri es: D PEE M i : s T LEE E : r2 uy f 2 "n . ENEIUIESA H ! Y PIS Leo, €X P D E: Xv E H " EE " ^n D Li M B Da id " eto » Pu m - * veli qe, cubi ai INDEX FUNGORUM OMNIUM QUI CITATI AUT DESCRIPTI SUNT. Asteriscus, nomini vel numero profixus, fungi descripti titulum admissum aut locum cujuscunque adumbrationis indical ; numeri autem paginas designant. Acladia Lx. 259. Acladium herbarum Lk. *»6: (sub Pleospora. herbarum Tupzvn.). Acrosperma Tonzr, 258. Acrospheria annulipes Conp ( Thamnomycetis spec. Mox- TANIO), 22. /Ecidia Pzns. 76, 8o. /Ecidiolum Exanthematum Unc. 8o. Agarici coralloides et digitati "Tovnxzr. A. Agaricus digitatus , niger. . . Tounxr. (Xylaria polymorpha Gnzv.), *7. ——— (Lactarius) deliciosus Fn. 273. " Aglaospora DNrns. *158, 172, 193, 225. ——- CGorni (Mxrex.), 295, 938. ——— ocellata DNrns. 162. ——— * profusa DNrns. *159 (tab. xx), 164. ——— *pustulata (Maz.), 163. —- *rudis (Fn.), 165. ——— *Taleola (Fn.), 168. ——— "thelebola (Fn.), 166 (tab. xxi, fig. 1-18). Agyrium nigricans Krorz. (Exosporium Tilie Laxkio) ,*1 56. Alytosporium fuseum Lx. (Rosellinie aquile DNrns. my- celium), * 250. Amphispheria bufonia (Dzmx. et Dm.) Cms. et DNrms. *a37. — — eonformis (Brnx. et Bn.) Czs. et Nor. 237. —— eubicularis (Fn.) Crs. et DNrns. 237. Posidonie (Dun. et Mwrox.) Crs. et DNvns.. 237. Antennaria eleeophila Myrx. 285. ——— scoriadea Mwrax. 280. Antennaria semi-ovata Denk. 983. Antennariz Nzzs, 279. Anthina flavo-virens Fn. 34. Apospharia acuta Bznx. 275. Ascoboli Prns. 173. Ascobolus immersus Prns. 173. Pelletieri Cnovax, 173. Ascochyta Fragarie Lignr. *388. — — quercina Linznr. 298. Ascochyto Liznrrs, 75, 76, 79, 286. Ascospore Fn. 386. Ascotricha chartarum Bznx. 250, 262. . Asteroma Cratzegi Brnx. (Cladosporium dendriticum W wa. ), 265. — — Ulmi Gnzv. 72. Asteromata DC. 65. Asterosporia Kzz. 223. Asterosporium Hoffmanni Kzr. 22», 294, 2/1, "»h», 2^3. Atractodorum. Graminum Krorz. (Fusarium heterosporum Nzzsio), 131. DBalsamia Vrrrap. 88. Bertia DNras. 220, 221. —— Vombarda (Barscn.) Crs. et Nor. 221i. moriformis ((Topz) DNrns. *221. Bilimbiospora Doliolum Avznsw. *276. Bostrichia rubescens Fn. (Valse Sorbi Fn. pars), *187. Bostrichie Fn. 170. Botrytis polyspora Lx. 250. 304 INDEX. Brachycladia Conpz, 259. Brachycladium penicillatum Conn, * 268. Dyssi Prns. 211. Byssus herbarum CaxpoLtio, *261 (sub Pleospora herba- rum Wanzwn.). * Calospheria Tur. *108, 248. *biformis 'Tu. 111. — — *minima Tur. 112 (tab. xr, fig. 23 et 94). ——— *princeps Tur. (Spheriía pulchella Prus.), *109 (tab. xim, fig. 17-92), 186, 248, 298. * verrucosa Tur. *113 (tab. xxiv, fig. 1-9), 299. Camillea Leprieurii Mvrex. 3. mucronata Mxrx. Ao. Camillee Myrex. 3, 47, 258. Capnodium Myrcx. *279. — —— Qitri Mwrex. 284. — — mucronatum Mxrox. 280. — —— Persoonii Bznx. et Maz. 281, in nota. — —— salicinum Mwrex. *281. spheroideum Lcnx. *28:. Cenangium Cerasi Fn. 114. Frangule Fn. 202. Umbellatarum Czs. 279. Cenocarpus Fn. 21. Ceratostoma rostratum Banrxu. (Spheria. spiculosa. Pens. hederecola), 64. Gerebella Andropogonis Czs. 132. Chaetomium atrum (Lx.) Maz. *567 et *268. elatum Kzz. 268. Cheetopsis Gnzvinuto , * 252. Wauchii Gnzv. *953. * Cheetospheria Tur. 252. ——— "innumera (Dzmx. et Bn.) Tur. 253 (tab. xxxur, fig. 7-9). Cheilarie Maz. Myrex. 286. Cheirospora Fn. 942. botryospora (Fn.) Bznx. 24». * Chenocarpus setosus Rnewr. 21, 22. Chloridia Lx. Eunkw». 252. Circinarie (Sphiwrice) Prns. 170. Cireinostoma pulchellum Gna1o, *109. Circinostomata Gnaro ( Calospherie nost), *108. Cladosporia Lx. $59, 279. Cladosporium dendriticum Warrn. 265. epiphyllum (Pzns.) Mazrmo, 261, in nota ». F'umago Lx. *280, 283, 984. herbarum Lx. (Pleosporc herbarum Rasen. pars), *261, 2605, 266, 290. vagans (Hedere) Maz. *281. Clavaria cornuta Burr. ( Xylaria Hypozylon. Guxv.) , *11. eristata ( fallax Pens. 272. Clavaria digitata Burr. tr — —. fallax y spheeriefera Pzns. 272. — — fuliginea (Prns.) Maz. 272. hirta Barsit, *11. hybrida Bu. * 7. — —— Hypoxylon Liv. v fins —— rugosa, grisea Pzns. 272. — — setacea Maz. 9723. Clavaris (lignose, atre) Lmww. Burr. aliisque (Xylarice autem recentiorum), "4. Claviceps purpurea Tur. 121 et 291 (nota 2). Colpoma verrucosum Warrn. (Dothidew spec.), 69. Comatella pyriformis Rasewr. (Stilbospore spec. Frirsro), 135, *226. Comatellze Rapgxn. 223. Coniomycetes Fn. 95. — —— byssini Conpz, 211. septonzemel Cr. 211. sporodermiel Ca. 211. torulacei C. 911. Coniosporia Lixkro, 118. Coniosporium circinans Fn. 143 et 299. Coniothecia Maz. 279. Coniothecium Amentacearum Conpz, 116, 180. — —— betulinum Cx. 150, 180. Questieri Mazznro ( F'umaginis species nob.) , * 284. Conoplea atra Pzns. *267 (sub Ghetomio atro Lx.). — — Eryngii Prns. *261 (sub Pleospora herbarum Wa- rENH.), 279 (in nota). Tilie Lx. (Exosporium Tilie eidem), *156. Conoplez Prns. 259. Coralloides ramosa, nigra. . . Tounwzr. *11. Cordicipites Fn. 5. Corynea Nrzsro, EunExs. et cot. 95, 115, 116, 118, 119, 5135. Coryneum depressum Scuurrio, 143. — — disciforme Conpa ( Melanconeos nostre. lanciformis pars), *135. —— disciforme Nezsro. (Melanconeos. longipedis nost conidia), *139. — — Kunzei Cas. (Melanconis longipes Tut. conidiophora), *139. — — maerosporum Dznx. ( Cucurbitarie macrosporce Gs. et Nor. pars), 1/19, *»21, 222. —— obscurum Con»a (torulaceus fungillus), 143. —— pulvinatum Move. Mazznioque ( Exosporium. Tile Lixkio), *156. pulvinatum Scmuprio, 143. —— pulvinatum £ Frixsro (Exosporium Tilie Lx.) ,*150. umbonatum Nrzsro, Comp (Melanconis umbonata nostra), *138. Crucibulum vulgare Tur. 229. 6g "yer cw eopeueq "(unavopinugug outs qus) 99 c a2 xav wire A, ozedo, JS ouots qus) 9g u M q 'g65, "wp v[ooropss ——— 'gÓs "zv]y vporqua 'gÓc, *xxory *esoiqeog *suoosuandand. —— "66 , "wj vjooedopoq '89ge6, "TIVA, vejooerredeaj vozedoq '0g6 's'quor) eutsoy "896, "wj unjepioruod "L9 "rmv Ay umsouroo viniqd&apueq "uyge *6ec wrrvay ergdKipuoq "196, *eudq oen "(maoumuuz "sou v2njdsojan") qns) eoe, "wy 'suaq suoosadt. ——— "Ig "AHOG 9 "TV SUO0SO4IA ——— 7096, "MID ]9 "vry umuroies ——— "(nsa Dp unaoquo vaodsoojqi qus) 196 , 'suaq umaequoq "Tg "Mns jo "vy umrieqdsido ummeuioq "Pré Uugp eneueq "PEG "Up ro2ereureq 62e *606 *cee rte "up eua eneueq *66 "axi eodsoj&7) '66 r "axi vurmjoq vaodsojAn 'q6 wj reaoden& "urssed jo 696 * eLi-oL1 *gqr 96 *c6 o0 "UND up eaodsn 'gLt, *Cug pusipos vsp4) "uxsavy sompeg. ——— "Cp iqaog vspo 4) Lg, *('ug muojsoono] vs4) agr, "wp suooseqna — — "06r zv mug. ——— 1941, *Cugp suoiuo »spo4) "nxaavy enpueoeÁxo ——— "986, *(sred *suaq asoonu anuanpde) *xuaq Sum[norqr0 ——— "9L, * Qeoorndod. ^ij suziqui sp4) ovg vaodsoaotur ——— "Lec, tCug qo onag snap stossppp) "wg vuuodsepour ——— "6g, "zY[ ejuopreur "8. *(eaodsoaoe ij] putojso2n9) »s]n4) "wj eurosoono| ——— "LT, *(voprao&d "ug vuanjdi) vsyo4) vy euni dsoono| ——— "(gp suoimqun vspA) 9L D (sux vsnfoad vaodsovjdy) 6o, "ug vuLiodsoono|] ——— 7091, *(exods -odoe "swiw(qp vsnfo4d vaodsonjfy) "NJ ejeureour ———— 7091 *(eunrj axpoorores wepsnfuo osp»4) enborsvaxoy *orsanug ejeumQur ———- 'gos *ogr *g£r, 'egr iCugp vuogos os) "wq ("r1ag). xe8uj vaodsnár) "ul "8g? '(umoseA *umajsou ums -0214gn4. putui4cojopp) *psufo (vjooiduy) eourdn.r1oy "egt, *(umruogourds "up 240750919] 2|» ) *zv]N (ejoorse492) eouign.r19]. — — *g6c, *(umrpiuo&d eoo -19vj sudounjaw eexjsou a»pujjo() "vv vono[o1oquo ——— 00e *Ócr, *(umaq -wuour sSwiN(q osnfo4d axodsov|dy) *w;| vour 200 — — gi, (ug 2409 vwspo4) "isaN 39 'on0[yp. (^w) eunsepuepp ——— *99 7, * (sad axjsou ajoqo] -ey) axodsov|dy jo ejoorupe) "zuory vuutodsoskaqo — "gr, *9Z1 *(vpoorndod) ^ij euodsos&i[o ——— '9^1, *(ejooenm "wp suonpup vs) "wj vurodsoqdaeo ——— "£61, *(eaoqdoip -1u02 wrjsou zy smoouvjop() ompsv eooeuoquvo - 'g67T, "rj eooeuoqae9 ——— *gL1 *(aeasou vuiaqos spo A) *xoxx]y vaomy vaodsn?) "666 uaq areorp ——— 'eÓc "amir) umorjuoouoo umriodsoapuisn) 'gge *9ge *(*exg aodsoupuifir)) xar) etiodsoxpui[ár) Orc "sui 19 '$27) (viangdg qus * orsaay) maedg "066, *Óre *suig( vosnyoma, —— '9ye , Cqou usupjoy 7) "sux suoonpqo "96 "qou nsue]oN, ——— '9yc 'eye, (rg suoonpgo viande) suiN(q smaqnpiy — eue I(y-9 73g taxx qe] 166, "mre ^LoN 79 's3) ("zvjp) vaodsoaoeur, — — 'Órc ceux uq esrq, —— "00g !L1e uaxx *qe]) 916, "re 10g go san ("suzq) mmquT. ——— "Lie, *yre camo ejoguopo, — — ^06 *Óre, *orvwo (suiq) siptoquog, ——— "86 "LON 39 'sur) ejuAd090 ———— "r6 "Aur *orvur) eu]Qqmnonr) - "Qr prier, wg omSqa ——— '666 *Zyr-eyr, "aquo lS99N ——— 1665 *wawor) sionwr), ——- :666 *azy umaje umttodsojd ar) 0691 * 6 *wauor) caxaum «az eriodsoyd ar) 0666 *rgr, ap app, ——— '00g * 666 *eor *(Zg-ge "3j *nax *qui) eyr, agp (up) esnpns, — — '(Le-g rdg nax:qu)) Ópi, gn *egi "napemjg. —-— (err 3g ix *qu]) eer *("ug 19 "nag wjone , 'e56 *egr *eer *gyr, rap, vaodsojdir) , '601, "uar ejoqpd. —— '9L6, "adr wmpoioq. ——— 'GLe, "aaur) vjnoe erroiqdsojd iar) 6r coran sookurojd&an $08 X34G0NI 306 INDEX. * *Diatrype Fn. *97. 105, 171. Diatrype acericola DNrns. ( Eutypa. Acharii nostra?), 300. — — *pullata Fn. 103. — —— *disciformis Fn. 102. — — discreta (Scnw.) Bavzxguo, * 45. ferruginea Bznx. *175. — —- [lavo-virens Fn. *57. ——— Hystrix Cunn. 200. — — Janciformis Fn. *136. -———— podoides (Prns.) Brnk. 175. pyrrhocystis Dznk. et Dn. *201. — — "*quercina (Prns.) Fn. *98 (tab. xm. 1 2^3. radicalis Mwrox. *88. ig. 1-15), o — — Stigma Fn. *50. stipata Cunn. ( Quaternaria. dissepta nostra) , *107. — — undulata Fn. *50. ——— *verrueiformis Fn. 99, *100, 189, 298. Dichzna rugosa Fn. 70. Dichanacei Fn. 211. Dictyosporium Conpz, 284. Didymarie Conpz, 386. Didymosporia Lx. Fn. et aliis, 115, 119. Didymosporium Alni Orrn (nostra Melanconis Alni coni- diophora), *123. — — betulinum Gnrv. ( Melanconis. stilbostoma nostra), *190. —— complanatum (Nrrs) Rangn. ( Coniothecium betuli- mun. Conpx), 1423, 150, 180. — —- elevatam Lx. ( Melanconis stilbostoma Tur. conidio- phora), *120, 121. Tilie Lzv. 299. Diplodia atrata Maz. *173, 239. — — diatrypa Lv. *195. —- mutila Fn. *74. ——— pustulosa Lev. 68, *7^, 17^ et 399. — —— rudis Kickx , 165, 1606. —- salieina Lzv. 178, *180. —— tephrostoma Lzv. 174. — —— truncata Lzv. 173. ———— vulgaris Lev. 174 et 399. Diplodi; Fn. 74, 197, 239 et passim. Discella *carbonacea Brnx. et Dn. *181, 18». — — *muacilenta (Maz.) 182. — — *Mazerii Ben. et Dn. 156, 181, *182 et 299. *mierosperma Bznx. ct Dn. *181, 182. Discellae Ben. et Bn. 151, 158, 181, 182, 18^, 225. *Dothidea Fn. *65 et seq. astroidea Engl. Fl. 72. ——— Berberidis Wannrxs. *69. ——— eruenta (Kzr.) 66. ——— erratica DNrns. 69. Dothidea etrusca DNrns. 69. *filicina Fn. 70, *71. — —— fulva Fn. (Polystigma fulvum Prns.), ^79. — — Geranii Fn. (Stigmatecw species eidem), * 290. — — insculpta Warn. 7^. — —- *Lycii Dur. 89. — — *melanops Tur. *73 (tab. x), *298 (fagicola). ———. Mezerei Fn. 69. —— ochracea Fn. ( Polystigma fulvum Prns.) , * 79. — —- Pteridis Fn. * 70, 71. — —— * puccinioides Fn. 69. —-—— pyrenophora Fn. ^70, 7^. — — *vibesia Fn. *66 (tab. 1x), 71. 7^, 197. ——— rimosa (Arr. et Scuw.) Fn. (S. Veg. Sc. p. 386). 79. — — Robertiani (Fn.) Mouc. *225. — — *Rose (Scurrcu.) Fn. (S. Veg. Sc. p. 386), ^70. 71. — —— rubra Fa. ( Polystigma vubrum Prns.). * 76. —— — Rute Mwrex. 69. — — Sambuci Fn. 69. —-— spharoides Fn. *70. ———— linetoria Triax et Tur. 66. ——. Trifolii RAnzvir. 265. ——— Ulmi (Dvv.) Fn. (Syst. Myc. t. I, p. 555, n. 18), 70, 73 nec non (sub Septorie nomine) 221 et *393. Dothidez erumpentes Fn. 70. ES foliicolae s. stigmateze n. * 286. innatze v. subteetze ejusd. 70. Dothiora pyrenophora Fn. 7^. Dothiore Fn. 74. Elaphomyees echinatus Virrap. 55. FElosia Eryngii Prms. *26: (sub Pleospora herbarum Wa- BENI). I Elvela tarbinata, patula... GrrpiTscuto ( Poronia punctata Fn.), *o7. Endogone Lx. 71. Endothia radicalis DNrns. (Spherie spec. Scnw.), 398. Endothiz Fn. 81, 87. Epidochium Martensii Wrsrrxp. "181. Erysiphie Hzpw. Fn. 283. "Eutypa Tur. *52, 63, 65, 97, 104, 20». " Acharii Tur. (Splieria eutypa Fn.) , * 53 (tab. vir, fig. 8-20). 57, 59, 64, 3oo. ——— corlieis (Fn.) 57, 64. —— *decipiens (DC.) Tut. * 6o (tab. vmm, fig. 1-9), 128. —— *flavo-virens (Prns.) 57 (tab. vir, fig. 1-7). "lata (Prns.) *56, 63. — — "spinosa (Prns.) 59. *uberrima Tur. *64, 65, 108. Euvalsa gregaria Czs. et DNrns. 299. INDEX. Exosporia Maz. 286. Exosporium Dematium Lx. 278. depazeoides Maz. 289 et 29/ (in nota). eryngianum CavaL. (Vermicularie spec.), 961. Eryngii Dun. *261 (sub Pleospora. herbarum. Wa- DENIL). minutum Lx. 278. — lilio Lx. 153, 156,157 (tab. xvimretxix), 22, 265. Fenestella * media Tur. 208. —-—— *minor Tur. 207. "princeps Tur. 207. Fracidi:e Frisir (Xylariarum pars), 6. "Fumago Prns. *279 et seq. Citri Prns. 284. eleophila (Myrex.), 284. — foliorum Pzns. 280. Nielneri Rangvi. (sub Syncladio) , 88A. Ole; (Casr.), 284. Persici Tunp. 280. quercina Pzns. 980, 283. *Questievi (Maz.), 284. —- "salieina (Mwrex.), 280 et seq. (tab. xxxiv). ——— *'Tremulee Tur. 985. —— Typhee Prns. 280. vagans Puns. * 280. Fungi Duro, A. hypodermii Eunzxr. 95. ——— hypoxylei DC. 3. ———— sclerocarpi Prns. 95. Fungoides Dinz. 4. ramosum, nigrum... furo, *6 - spongiosum, rugosum. .. Diu. *7. Fungus fraxineus, niger. .. Raro, *31. ——— MHypoxylon dictus. .. Mevvzzuro, *7. ramosus, niger, compressus. . . aro, ^11. l'usaria Lx. Maz. caet. 843, 286. Fusarium expansum Scurzcur. *131. — —— Graminum Conpz, * 131. heterosporum Nzzsio, *131. Fusicocca Conpz, 14h, 151. Fusicoecum /Esculi Conpz, 299. Fusidia Conpz, 286. Fusidium Adoxee Kurs, *291. - — — expansum Lx. *131. foliorum ( Geranii) WrsrEwp. * 290. ——— Geranii WrsrENp. *29o (sub Stigmatea | Geranii nostra). .—— parasitieum. WrsrExp. (conidia Xylarie. Hypoayli Fn.) , 291, in nota. | —— Pteridis Kaukmn. * 71. | — punctiforme Scureenrexp. 391. i 307 Fusidium Sphacelizee Wxsrexp. (conidia Clavicipitis) , 291. in nota. Fusisporia Maz. 286. Fusisporium bacilligerum Bzn. et Bn. 292. -—— ealeeum Maz. 392. lacteum Maz. *292. Solani (Manr.) Fn. 131, 132. Gautieria Vrrrap. 88. Gibberidea (Fn.) Razxn. *» i4. —--— Berberidis Ranzwi. *219. Spartii (Nzzs) Rang. *219. Gloeosporia Maz. Mwrex. cot. 286, 289, 293. Glesosporium Dryadearum Myrex.. 989, in nola, et 293. Ribis Maz. et Mwrex. 293. Graphia Maz. 286. Graphium phyllogenum Maz. (Stigmatee Fragarie nostra pars gemmipara), * 288. Halonia ditopa Fn. *145. Halonie Fn. 144, 171. Haplomycetes cephalocladii Conps, » 11. ——— dematiacei Fn. 211. ——— dendryphiacei Cx. 911. ——— helminthosporiacei Cx. $11. — — sporidesmiacei Fn. 211. —-—— sporotrichacei Conps, 211. Haplosporium Tiliee Oruro (Hercospora Tilie nostra), * 155. Helminthosporia Nursio, 259, *a77, 284. Helminthosporium Cheiranthi (Liszerrg) Maz. *261. Clavariarum Maz. *a71. maerocarpum Gnzv. *277. Pyrorum Linznris , 964. Secalis lF'xo, 256. lenuissimum Maz. *»61. 'Tilie Fn. * 156. velutinum Lx. *277. Helmisporium clavuligerum. Nzrs, *s61 (sub Pleospora herbarum Rasswu.). tenuissimum (Kzs.) Ness, *261. Hendersonia acinosa Fn. *74. ———— Desmazieri Myrox. ( Massarie Platani Css. pyenis ), *235. —— Laburni WrsrExp. 300. . — — Polyeystis Bznk. et Bn. (Massaria Argus Benx. et Bn. pycnidea), 137, *227. Robinie WrsrENp. 300. —-— Stephensii Dznx. *71. - Tilie Lrv. ( Discella Mazerii Brnk. et Dn.). 299. Hendersoniz Brnk. 223. *Hercospora (Fn.) Tur. *15^, 223. —— Carpini Fn. 231. 308 INDEX. Hercospora Pupula Brnkztzo, 2206. ———— Pupula Fn. (Massaria Pupula nob.), *a26. ——— rhodostoma (Arr. et Scnw.) Fn. * 238. — — *Tilie (Prns.) Fn. Tur. *154 (tab. xvin et xix), 182, 229, 92. Heterospheria Patella Gnzv. 256. Himantia nitens Prns. 250. Hormodendra Boxonp. 286. Hormodendrum farinosum Boxon». 292. Hymenogaster Vrrrap. 71. Hyperomyxa Conpz, 242, 243. — - slilbosporoides Conpz, corylicola, 2/9. ——— slilbosporoides, fagicola, * 2/19. Hyphomycetes Cephalocladii Conpz, 211. Dematiei Fn. 211. — — Dendryphiaeei Conpz, 211. -—— Helminthosporiacei Cx. 211. ——— Sporotrichacei C. 911. Hypochnus centrifugus (Lzv.), 950. fuscus Fn. * 250. Hypoerea eupiliaea Crs. (Spheria Guepini Vn.) , * 20. Hypocrez Fn. 5, 21. Hypoderma strisforme DC. *71. Hypodermata DC. 65. Hypomyces *lateritius Fn. 273 (tab. xxx, fig. 5). "rosellus (Arx. eL Scitw.), 273 (tab. cjusdem fig. 6-9). Hypoxyla Mevrz. Bunv. DC. Conpz, cet. 3, ^, 23, 30, 21, 81, 251, 297. — — anthracina Fn. 45. —— Cordicipitum Fn. A. "nostra 3o el seq. Hypoxylon * argillaceum Fn. *38. alro-purpureum Fn. 31. — — eirratum Burr. (Valse nivec Vn. slatus), *18». ——— *eoccineum Burr. 31, *34 (tab. iv, fig. 1-6), 37, 39, A1. —— colhwrens Fn. 42, 83, 175. compunctum (Juxen.) Fn. 21. — —— * eoncentrieum Gnev. *34 (tab. xuz, fig. 11-16),33. deustum Gnzv. (Ustulina vulgaris nostra), *24. — —. flabellare Mwrox. 6. — — "fuscum Fn. 39 (tab. iv, fig. 7-11). ——— gastinum Fn. (Melogrammatis sp. nobis), *89. —— glomerulatum Dur. (IHypoaylon fuscum Fn.), *39. ——— granulosum Burr. (IHyp. multiforme Fn.) , * Ai. —-—— Heliseus Mxrex. 29. ——— hypomiltum Mwrex. 86. —— Kiekxii Wzsrrxp. (Spheria. hapalocystis Denk. et Bn.), *»36. — — loculiferum Burr. (Cleenocarpus setosus Rapgsr.), *24. — —- macrospermum Mrex. 95. Hypoxylon * multiforme Fn. *A1, hi2, 175. — —— nigrum, lignosum , durum... Mzxrz. ( Xylaria po- lymorpha Gray.) , * 7. nummularium Bon. (Mummularia Bulliardi nosta), *h3, hh, hb. — —— obularium Fn. 45. — —— OEdipus Mxrex. 28. —— pachyloma Mwrex. 45. ——— punetatum Gnzv. ( Poronia fimetaria Pens), *27. — — *rubiginosum Fn. *A1, 4i. — —— rubricosum Fn. (Melogrammatis spec. nobis) , * 82. — —— *rutilum Tur. 38. — scabrosum Burr. Aa. ——— serpens (Prns.) plurimis, ^o, 86. — —— ustulatum Burr. (Ustulina. vulgaris nostra), 13. 24, 25. ——— virgultorum Fn. 44, A5. ———- vulgare (Lx.) Barro, 12. Institale acariforme Fn. *34. Isaria Sphingum Scenw. 293, in nota. umbrina Prns. *34, *57. umbrina £ parasitica Aur. et Scuw. "34. Isarie Prns. 27, in nota. Isothea saligna Denk. 258. Lasiospheeria hirsuta (Fn.) Crs. et DNrus. 251. — — Racodium (Pzns.) Crs. et DNrns. 251. spermoides (Horru.), * 559. Leptosphzria Carduorum Czs. et DNrns. * 556. —— Doliolum (Pzns.), * 276. maculans Czs. et Nor. *274. ——— modesta (Maz.) Cs. et DNrus. 257. — —- nigrans (Maz.) Crs. et DNrns. 257. Vectis (Bznk. et Dn.) Czs. et DNrRs. 257. Leptospherize Czs. et DNvRs. 255, 260. Leptospore Tunzxs. 257. Leptostroma filicinum Fn. *70,*71. — — Pteridis Eungxs. *71. Leptostromata Fn. 65. Leptothyria Lisnrus, 286. Leptothyrium Dryadearum Maz. 289, in nota. — — Fragarice Lin. 289. Ribis Linznr. 293. Libertella acerina Wzsrzxp. 299. betulina Mazsnto. ( Melanconeos. stilbostome: nosse spermogonium), *120, 137. —— — betulina Tur. (Stictospheria Hoffimanni nostra sper- matiophora), * 50. faginea Maz. (Spluerie quaternate Pens. pars), "105. ——— lignifraga Mwrax. 59. —— macrospora WrsrEND. 299. INDEX. 309 Libertellae Boxonp. (Polysiigmáta Pans. acrospora), 75,* 76. Mazeuo, 83, 10h, 115, 189. Lichen eutypus Aci. (Eutypa Acharii nostra) , *53. ———— rosaceus Miu. (Valsa nivea Vn.), *182. vinarius Pounn. (Cluenocarpus setosus ngwT.), * o1. Lichen-Agaricus bullatus, parvus, ex obscuro nigricans. . . Miro. (Melogramma Bulliardi nostrum?), *82. crustaceus,, erassus. . . Miren. (IIypoaylon ustulatum Bur), *23. — — nigricans, ligno adnascens. . . Micn. (Xylaria IHy- poaylon Fn.) *11. Lichenes-Apariei Miu. 4, 5, 30. Lithophyta Manon. A. Lithophyton terrestre, digitatum. . .. Mancn. ( Aylaria qpo- lymorpha. Grey.) , UE Lophium Fn. 259. mylilinum Fn. 259. Lycoperdoides tuberculosum , compressum. . . Diu. (1Iy- poaylon fuscum Vw.) *39. Lycoperdon acariforme Sow. (Hypoaylon coceineum Burr.), *34;*8 atrum Seneer. (Hypoaylon concentricum Gniv.), 31. —— variolosum Liwx. ( Hypoxylon coceineum Burr.) , *34. — —- variolosum seu pisiforme Sowrnnzo (Hypoaylon coccineum Bur.) , *34. Macrosporia Fn. 259. Maerosporium Cheiranthi Fn. *561 (sub Pleospora herba- rum lanewn.). leteronemum Maz. 289. heterosporum Maz. 290. ——— Sarcinula Drnx. (Splerie mucosce Pens. pars), "261, 265, 29o. ——— lenuissimum Fn. ( Pleospora herbarum Wanxwn. coni- diophora), *s61. Mamiania Coryli DNrns. 200. fimbriata DNrns. 200. ——- Hystrix DNrns. 200 et 300. spieulosa DNrns. 202. — —- Strumella DNras. 202. * Massaria DNrns. 115, 208, *223 el seq. ——— * Esculi Tur. 227. ——— *amblyospora (Drnx. et Bn.) Ranzvit. 134, 230,300. ——— "Mrgus (Drnx. et Dn.) Fnzs. 225, *227, 234. — —— *bufonia (Brnk. et Bn.), 237. — —— *Dulliardi Tui. $32, *»36, 300. ——— *earpinicola Tur. 231. ———— circumseissa (Prns.), 225. — — *Qurreii Tur. * 231, 237. ——— "eburnea Tur. 239 (tab. xxv, fig. 5-9). — —— epiphegia Rurss, *291. — —— fedans Brnx. 134, * 530. Massaria gigaspora (Maz.) Crs. et Nor. 325, *536. 238. *Hoffmanni Fn. 235. ——— *holoschista (Benx. et Bn.) seu stellaris ( Fuzss) , 234. ——— inquinans DNrns. 135, *226. ——— "Jateritia nob. (Melogramma rubro-notatum. Brnk. et Dn.), 24A. €— "loricata Tur. *230 (tab. xxvr, fig. 1-5), 244. ——— "]unulata Tur. 9/1. ——— *Platani Cus. 935. ——— *Pupula (Fn.) Tur. 225. ——— Pyri Orrn, *237. ———- pyxidata Tusssio (M. Pupula nob.), *226. "rhodostoma (Arr. et Scuw.). *»38 (tab. xxv. fig. 1-5), 94h. ——— *siparia ( Bnx. et Bn.) Czs. et DNrns. 2235, *232. "stellaris (Farss) s. holoschista (Brnx. et Bn.), 334. Melampsora salicina Lzv. 258. Melaneonia Eungxp. Lixkio, Fnirsro,, cot. 95,7115, 116. 119, 143, 14h, 224 et passim. Melanconiacei Conpx, 95. *Melanconis Tur. *115, 145. * Alni Tur. 122 (tab. xxi, fig. 19-33). — —- *Derkelei Tur. 130. ——— "earthusiana Tur. 129. — — *ehrysostroma Tur. *125 (tab. xxiv, fig. 14-20). 196, 206. anciformis (Fn.) T'ur. 82,*135 (tab. xvr), 150, 327. — — "longipes Tur. 139. Ez] ———- "macrosperma (Prns.) Tur. 128, *13» (tab. xiv, fig. 13-23). —-—— macrospora nobis olim (Cucurbitarke species in presenti libro), *a22. — — *modonia "Tur. 141 (tab. xv, fig. 1-6). —— "spodiea Tur. 62, *127 (tab. xxiv, fip. 10-13). —— "slilbostoma (Fn.) Tur. *119 (tab. xiv, fig. 1-12). 12/5, 137, 150. *umbonata (Nrrs) Tur. 138 (tab. xv, fig. 7-15). Melanconium apiocarpum f Alni Conpa (pars nostr Me- lanconeos Alni) , *123. — —— alrum Lx. 116, 143. betulinum Senw. et Kzz. (Melanconis. stilbostoina nostra), 117, *120, 147. ——— bicolor Nrzsmo (idem atque procedens), 5:19. 191, 195. ——— bicolor & ramulorum Conpz, 125. ——— bicolor f ramulorum Rasexn. (Melonconis chryso- stroma nobis) , *125. — — conglomeratum Lx. 116, 143. ——— Dothidea Souw. *143. ——— elevatum Conpz ( Melanconis stillostoma'Tvx.),* 12.0. Kzx. (Mel carthusiana. 'Tor.). 129. 510 Melanconium Juglandis Conpz (idem atque prwcedens), *129. mierosporum Nzxs (Melanconis chrysostroma nos- ira), *125. ovatum Lx. ( Melanconis carthusiana Tur.) , *129. — — Papularia Fn. 139. ———— spheroideum Lx. (pro parte Melanconis Alni Tur.) , *192, vulgare F'n. ( pars nostrae Cryptosporee suffusez), * 155. Melasmie; Lzv. 72. * Melogramma Bulliardi Tor. 81 (tab. xt, fig. 1-9). campylosporum Fn. *82. - ?ferrugineum Crs. et DNrns. 176. fusisporum Fn. *82. *gastrinum (Fn.) Tur. 89. *gyrosum (Sonw.) Tur. 87. homaleum Fn. 83. oligosporum Dznx. et Bn. 83, 1/45, * 222. politum Fn. 83. rubricosum (Fn.) Tur. *84 (valseum) et *85 (hy- poxyleum), tab. xi, fig. 10-20; citatur etiam p. 90, 105 et 185. rubro-notatum DBznx. et Bn. *542, *544. septosporum Fn. 83. sordidum Fn. 83. vagans DNrns. *82. Merisma? nigripes Scuw. (Xylaria flubelliformis. ejusd. sub Spleric titulo), 6. Mieropera Drupacearum Lzy. 113. Microstoma vulgare Avznsw. ( Diatrype verruciformis Vn.) , *100, 298. Monoslichze (Spherize) Pens. Topzo, 3o, A9, 186. Muscus minimus, lignosus. . . Fn), *27. Myriocephalum DNrns. (IHyperomyoa Conpz), 242, 243. Bocc. (Poronia punctata — —— botryosporum Fnrszx. 942, 943. Mystrosporia Conpz, 259. Mystrosporium pyrviforme Maz. *»61, 265. Myxocycli Buzssio et Fnzsex. 223. Myxocyclus confluens Tt. et Fnisex. (Massarie. Argi Furs. pyenis), 137, * 227, 229. Myxosporium croceum Lx. (Spherke Stigmatis Horrw. pars), *5o. ——— croceum Lzv. (Spherke quaternatie Pens. spermo- gonium), *105. Nemaspora aurea Fn. ( Melanconis stilbostoma 'Tvx.) , *120. cerulea Turss ( Discella Mazerii Brux.) , *181. Carpini Gnev. (Melanconis macrosperma Tur. coni- diophora), *132. -—— chrysosperma Pens. (Valse nivec Fn. membrum), 182. INDEX. Neemaspora coccinea Bsryr. (Aglaospora profusa DNvns. pyenidea), *159. — —- erocea Prns. (Melogramma rubricosum nobis), *84 . 105. : - erocea (Pzns.) Frisro (Melanconis stilbostoma Tvx..), *190. crocea (Prns.) Mazsmo (Stictospheeria. Hoffmanni nostra), *50. crocea (Pens.) Mouse. et. Nrsrt. (Quaternaría Per- soonii nostra), *105. grisea Prns. ( Valsa nostra corylina ?) , *174. incarnata Fn. 181; Kuxzzo, ibid. leucomyxa Con ( Cryptospora. nostra. suffus. coni- diophora), *145. - Jeucosperma Prns. (Valsa ambiens Fr. gymnospora). *176, 178. magna Gnzv. ( Melanconis macrosperma Tur.), *132. microspora Mazzmro (pars nostre Stictospheerice Hoffmann) , * 5o. ———- pustulata Tunzvr. (Valsa salicina Vn.), *178. —— Ribis Eunewnencro (Valsa vestita. Vn. spermatio- phora), *204. — —— Salicis Conpz (Valse salicinee Vn. pars), * 178. ? Tiliae Prns. (Hercospora Tile Fn. et nob.), *154. Tilie Renvr. (ead. atque procedens), *154. Nemaspore Pens. ResEwr. Fn. Maz. ciet. 83, 95. 104, 115, 158, 170 et passim. Nemasporei Doxonp. 95. Nectria cinnabarina Fn. 2/44. ——— coccinea Fn. (fagicola), 943. ——— epispheria (Top), 243. Lamyi (Maz.) DNmns. 219. Nectrie Fn. 131. Nectriei (pyrenomycetes), 143. Nematothecii Pzns. 211. Neottiospora Caricum Maz. 279. Nodulosphirie Rasexu. 257. Nosophle Fn. 299. *Nummularia Tur. * A2, 54. *Dulliardi Tur. * A3 (tab. v, fig. 11-19), ^7. — — "disereta (Sonw.) 45 (tab. v, fig. 1-10). — — *dryophila Tur. 48. — — "picata Tur. 297. Oidia Fn. 286. Oidium fusisporioides Fn. (Glechomatis, Lemit , Viol), 292. Oomyces Brnx. et Bn. 258. carneo-albus ( Lrpznr.) , ibid. Ophiobolus Puxssro , *a54. —— acuminatus Dum. *256 (sub Rhaphidophora Car- duorum 'T'ot.). ——— disseminans lurssto, * 256 (sub eodem titulo). INDEX. 311 Ostropa Fn. 958, 259. cinerea Fn. 259. Passalora penicillata Czs. (Exosporium. depazeoides Maz.), 289. Periconia byssoides Prns. * 577. Periconi; Prns. 259. Pestalozzia truncata Lev. 202. Peziza Clavariarum Maz. 273, in nota. hypodermia DC. ( Calospheria princeps nostra sper- matophora), 299. punetata Lixx. (Poronie spec. Frirsio) , * 57. Pezizo Lisv. 26. Phaeidium carbonaceum Fn. ( Discella carbonacea Brnx. et Da), *181. Phloospora Ribis Wrsrexp. 293. Viole Wzsrexp. 292. Phoma herbarum Wzsrzx». *»61. — — Lingam Maz. (pars nostr» Pleosporce maculantis) , *agh. salignum Fn. (Isothee sp. Denx.). 258. ulmigenum s. ulmicola Brnk. *»44. Phomata varia, 259, 960, 261 (nota 1). Phragmidium Lx. 119. Phragmotrichum Chailletii Kzz. 259. Phyllosticta cruenta (Kzr.) Rasevu. 66, in nota. ———— destruetiva Maz. 29^, in nota. fragariecola Maz. * 388. ——— Potentille Maz. 289, in nota. — —— Succisie Puns. * 293. Viole Maz. * 39». Phyllostictae Pens. 286, 29A. Phyllostictei Fn. 211. Piggotia Brnk. 72. aslroidea Brnx. 72. Pirostoma circinans Fn. 143 et 299. *Pleospora Rapzwi. 259. ———- Asparagi Rasevi. *»69 (sub. PI. herbarum ejusd.). ———— *ealvescens (Fn.), 266. — —— *Olavariarum (Maz.), *a71 (tab. xxx, fig. 1-4), 279. ——— *Doliolum (Pzns.), 276. — —— *herbarum (Pzns.) , *o61 (tab. xxxi et tab. xxxii, fig. 10-11), 279. — — *maeulans (Maz.), 27^. — —— *pellita Ranzm. 268 (tab. xxxi, fig. 10-13). ——— *polytricha (Wartn.) , 269 (tab. xxix). *Plevrostoma Tur. 9/47, 300. - *Gandollii T1. 947 (tab. xxviut, fig. 1-3). Podisoma Lx. 119. Polycheetum Prns. Maz. (Fumagrinum spec.), 280. * Polystigma Pzns. 75. Polystigma aurantiacum. Boxonp. (/Ecidiorum pars), 76. auranliaeum Prns. (P. fulvum ejusd.) , *79. "fulvum Prns. 78, *79. "rubrum Prns. 76 (tab. vim, fig. 10-20). Polythrineium Trifolii Kzz. 265. *Poronia Winrp. Prns. 206. — — [imelaria Prns. *27. ——— Gleditzschi Wir». * 27. — — Heliseus Mwrex. 29. —-——- macropus £ cladonioides Crs. 28. — — OEdipus Mwrax. * 28. : ——— pileiformis (Brnk.) Fn. *28. *punelata (Lixx.) Fn. 27 (tab. ut, fig. 7-18). Poronie Wirt». 3, *26. Prosthecium ellipsosporum Fnrsex. (Melanconis macro- sperma nob.), *132, 134. Prosthemium Kzz. (Massarice pyenidew nob.) , 523. betulinum Kzz. * 532, 234. ———— stellare Rressio, * 5334, 243. Pseudovalsa vestita Crs. et DNrns. * 205. Puccinia Buxi DC. 69. — — Cheiri Lrsris. *261 (sub Pleospora herbarum Wa- DENIL). Pyrenomycetes hypoxylei DC. 3. ———- Ihelostomi Fn. 3. " Qualernaria Tur. 65, 97. *104, 122. — — "dissepta Tur. 107. — — "Persoonii Tur. *105 (tab. xi, fig. 16-25). 207. 298. Rabenhorstia rudis Fn. ( Aplaospore spec. nobis), *165. — — Tilize Fn. (Hercospora Tile nob.) , * 155. ulmaria Orruo (Quaternaria dissepta nostra),*107. Rabenhorsti: Fn. et recent. *154, 158. Rhabdosporium Cavar. (Hyperomyxa Cops ?), 2^2. * Rhaphidophora Czs. et DNrns. 254. ——— * Carduorum (Waura.), 256. ——— *herpotricha (Fn.), 255. Rhaphidospora Mwrox. Fn. * 554. — — disseminans Raszwr. * $56. herpotricha Czs. et DNrns. * 855. ——— Laeroixii Myrax. * 555. —— porphyrogona (Topz) Cus. et DNrns. 257. Rhizoctonia centrifuga Lzv. 250. Rhizomorpha americana Fn. 22. — —— chordalis Acuanio, 22. —-— fragilis Rorn, 21. ——— guianensis Fm. 2». — — hippotrichoides (Sow.) Fm. (Chenocarpus. setosus Ranger), *o1. — — hispidissima Fn. 2». 312 INDEX. Rhizomorpha intestina DC. 13. ——— setiformis Aci. ( Cienocarpus setosus lungxT. ), * 21. — — simplicissima Pens. 13. —-—— subcorticalis Pens. 13. -— — subcorticalis, teeniata. . .. WarLR. 12. —— subterranea Prns. 19, 13. ——— Wrichophora Maz. *15. Rhizomorphee Romi, 12, 21. Ihytisma acerinum (Pzns.), 78. salicinum (Prns.), 78. ——— Urtiece Fn. *64. Rhytismata Fn. 64, 79. * lobergia albifrons nob. * 358, 259. unica Maz. 258, 259. Rosstelia cancellata Rgpevr. 77. * Bosellinia DNrns. 2/9. ——— "aquila (Fn.) DNrns. 250 (tab. xxxur, fig. 1-6). —— Mazeri (Brnk.), 251. Saccothecia Fn. $933, 925. Saccothecium Corni (Mwras.) Fn. 236. -——— RBobinie Orrn ( Aglaospora profusa DNvns.) , *160. Schizoderma betulinum (Fn.) Tanewu. (Coniothecii spec. Con»), 180. ——— filicinum Eunzxs. 71, in nota terlia. Sclerocarpi Prns. 3. Sclerogasteres Comp, 2. Sclerotium Clavus DG. 131. — — Jichenivorum DLcenx. 250. ———— Pteridis Pzns. 70, 71. salicinum Prns. 258. —— sphierieforme Lis. *à74 (sub Pleospora maculanti nostra). violaceum Conpz, 300. Seimatosporium Conn, 143. ——— Rose Cx. 143. Seiridium Nzzsio, 143. marginatum Nus, 143. Selenosporia Maz. 286. Selenosporium minutissimum Maz. (pars Stigmateee Geranii nostre), 290. ———- pyrochroum Maz. 300. Septoria Castanez Lrv. 29. castanescola Maz. * 293. —-—-— Chelidonii Maz. 293, in nota. -——- dealbata Lzv. 29/1, in nota. —— Fragarie Maz. *»88, 289. ——— Hederw Maz. * 29^. ——— Populi Maz. 29^. populicola quedam, * 294. princeps Drnk. et Dn. (Massarie eburnec nostrae pars), *239. : Septoria Ribis Maz. 292. rubra Mazruio ( Polystigma rubrum Prns.), * 76. — —— Ulmi Fn. 221, *293. Septorie Fn. Maz. 75, 223, 260, 986, 287, 29h. Sordaria Clavariee Crs. et DNrns. *271. Sphacelia Lev. 1931, 139. Spheeria acervata Fr. 2 18. —- — acinosa Fn. 68, *74, 175 et 299. — —— acuminata Sow. *256, 275. — —— acula Prns. 2/47, 258, *275. — —- wquilinearis Scuw. 219 (nota 3). — —— alnea Prns. (Splueria ditopa Fn.), 145. — —— ambiens Prns. *176 (inter Valsas). — — amblyospora Brnk. et Bn. (Massarie spoc.). 134, *a3o. — — ampullacea Prns. (ITercospora Tilie nostra) , 155. - angulata Cuna. (Aglaospora Taleola nob.) , *168. ——— angulata Fn. (Diatrypes sp. nob.), *101. ——-— anomia Fn. (Aglaospora profusa DNrns.) , *160. ——— anthracina Scux. (Sph. nummularia DC.) , * 5. ———— anthracodes Fn. 45. ——— aquila Fn. *250. — — arcuata Cuna. (nostra Melanconis longipes), *139. —-—— argillacea Prns. (Iyporyli sp. nob.), *38. — — Argus Dznx. et Dn. 136, 137. *298 (inter Massa- rias). —-— aspera Fl. Dan. ( Xylarie Hypoayli Gnzv. forma), *12. —-—— aíra, plana, carne alba Harr. ( Diatrype disciformis Fn.), *102. ——— alro-purpurea Fn. 31. ——— alro-purpurea Movc. et. Nesrt. ( Hypoaylon fuscum Fn.), 39, *^o. . —— aucta Bznx. et Dn. ( Cryptosporce spec. nobis), *152. — — Avellanee Prns. (forma Diatrypes verruciformis Fn.). *101. — — Berberidis Pzns. *219, 220. ——— bicolor DC. (Hypoaylon coccineum Bvvr.). *3^. — —— biconica Cunn. *141. — —— biformis Pzns. 111. ——— Bombarda Barscit, * 221. ——— Brachycladii Lenx. ( Pleospora pellita Rapgxu.). *268. — — bufonia Bznk. et Dn. * 537. — — bulbosa Prns. ( Xylarie species), * 30. ———— bullata Horrw. *103. — — byssiseda Top. Prns. * 550. —— — calvescens (Fn.) Maz. * 266 (inter Pleosporas ). cancellata Topz, 179, 181. ——— capitellata Krorz. (Aglaospora profusa DNens.), * 460. —— — Capree DC. 258. ——— Caprifoliorum Maz. 293 , in nota. INDEX. Spheria Carduorum. Warrn. *$56 (sub Rhaphidophore signo). caricina Maz. ( Veottiosporce typus eidem) , 279. carneo-alba Lingnr. * 258. Carpini Prns. 196, 197. carpophila Prns. ( Xylarie spec.), "1. castanea Tur. *202 (sub Valse titulo). Castanec Scuw. 202. castorea Topx (IHypoaylon fuscum Vn.), *39. ceratophora Tur. *191 (tab. xxir, fig. 1-11). ceralosperma Move. et Nrsrr. 5191. Ceratospermum Tong, 191. ciliaris CunnEro, agg. * ciliata Pens. 201, *209. ciliatula Fn. 192. cincta DC. ( Melanconis lanciformis Tur.) , *135. cinerea Sow. (Sph. Stigma Worru.), *50. circumscissa Pens. 225, 939. cireumseripta Scmw. et. Kzz. (Aglaospora profusa DNrns.), *160. cirrata Horrx. (Valsa ambiens nob.) , * 176. cirrata Sowznn. (Valsa nivea nob.), * 182. clausa Scuvw. 239. Clavarie Avrnsw. *271. Clavariarum Tur. *271 (inter Pleosporas). Clypeus Scnw. AA. coceinea Prns. 2/3. coherens Fn. A2. compuncta Juxain. 21. concentrica Bor. (Hypoxyli species), *31. confluens Nr. ( Xylaria. pedunculata qusilla nob.) , *18. confluens Wirt». (llypoxylon fuscum nobis ), *39. ; conformis Drnx. et Bn. *146, 237. coniformis Fn. * 575. controversa Maz. 65. Corni Mxrex. 225, 336, 238. cornuta Horrw. *11. coronata Cunazro ( Valsa lipluema nobis), *191. coronata Wanzew. (Valsa Sorbi Frizsio) , * 188. corlicis Fn. 63. Coryli Darsoi, 200. Coryli DC. (Sph. fusca Prns.) , * 39. cruenta Kzr. et Sow. 66. Cryptosporii Conn. *145. cubicularis Fn. 237. Cucurbitacearum Fn. * 561. culmifraga Fn. * 356. cupularis Prns. 82, 24A. cyanea Soztx. (Sph. pulicaris Fn.) , 300. decedens Fn. 201. na 313 Spheria decipiens DC. 51, *6o (inter Eutypas nostras). 62, 88. decomponens Sow. (Eutypa Achari nostra), * 53. decorticans Du». (S. fibrosa Prns.), 191. decorticans Fn. (Valsa ceratophora nobis), *191. decorticans Sowznno (S. Stigma Worrn.), *50. decorticata DC. (Splueria Stigma Horru.), *50. Dematium (Prns.) Kr. *866, 278. depressa Sow. (Diatrype disciformis Fn.). *102. depressa Dour. (Splueria bullata Horrw.) , *103. Desmazieri Brnx. (fosellinie spec. nob.) , 251. Desmazieri Fm. (Melogramma rubricosum. nob.) . *185. detrusa Fn. 197. deusta Horrx. *23, 297. Dianthi Arx. et Scuw. * 293. diffusa Sow. (Sph. nummularia DC.), *43. digitata Dou. Eum. (Xylarie Hypooyli Fn. forma nobis), 9, 11. : digitata Mit. Sowrnn. (Xylarie poliymorphe: Vr. forma), 7, 8. disciformis Horrx. 47, 09, 7^, *102. discincola Scuw. * 45. disereta Scnw. * A5 (sub Nummularia) , ^7. dissepta Fn. *107 (sub Quaternaria). ditissima Ter. (nunc Aglaospora. thelebola. mob.) , *166. ditopa Fn. *145. Doliolum Prns. * 276. dolosa Fn. 201. dryophila Cvnn. *89, 9o. ectypa Fn. *53. Ehrenbergii Tur. ( Valsa vestita Fn.), *205. ellipsocarpa Sotiw. (Massaria Dulliardi nostra), 3oo. elongata Fn. *»17, 300. enteroleuca Fn. *197 (sub Valsa liphema Fn.). epicymatia Warn. * 575. Escholzii Euer. ( Hypoayli spec.) , *31. eunomia Fn. 63. eutypa Fn. *53. eutypus Fn. 51. Evonymi (Kzs.) Maz. 293. faginea Cunn. 207. faginea & Prns. *207. fascieularis Warn. 89. fascieuligera. Orru. (Cryptospora. suffusa. nostra) , *47. favacea (Fn.) Maz. 100. favacea Tur. *136. ferruginea Maz. 174. ferruginea Prns. 17, *175, 201. ho 3514 Sphieria ferruginea Scuw. 174. fibrosa Prns. *189. filicina Fn. *70. filiformis Ars. et Scuw. 13, 2o. filiformis Pzns. 20. fimbriata Pens. 200. flabelliformis Scuw. 6. flavo-virens, effusa, Pens. *57. flavo-virens, multiceps, Fn. *57. flavo-virens, subrotunda, Pzns. *58. flavo-virescens Horrw. *57. floriformis Sow. (Sph. decipiens DC.) ^60, 62. foxdans Fn. 134. F'ragarie Scuw. 288. Fragariee Tur.* 288 (sub signo Stigmalearum Vn.). fragiformis Horrw. (Sph. fusca Prns.) , *39. - fragiformis Prns. (Hypoxylon cocceum Durr.), *34, 35, 37. fraxinea. Wir. (Hypoaylon. concentricum Gniv.), 31 fucoides Prns. 13. - fuliginosa Prns. 83. fuliginosa Sow. (Sph. lata Prns.), *56. fusca Prns. *39 (sub Hypoxylo), hi, 89. fusco-purpurea Scuw. 41. gastrina Fn. (Melogrammatis sp. nobis) , *89. gigaspora Maz. (Massaria Bulliardi nostra), * 236. glomerulata DC. * 39. granulosa Sow. ( Hypoasylon multiforme F. RD), "Ai: gregaria Linen. (Calospleria verrucosa nob.), * 29 9 Guepini Fn. 20, 91. gyrosa Scuw. 62, *87 (inter Melogrammata) , 88, 89. — — hapalocystis Brnk. et Bn. * 36. herbarum Prns. 229, *262 (sub signo Pleospora- rum). —— — herpotricha Fn. *255 (inter Thaphidophoras Czs. et Nor.). heterostoma Mxrex. 45. hippotrichoides Sow. * »1. — —— hirsuta Fn. 251. Hoffmanni Fm. (Massarie spec. Crs. et DNrns.), * 285. — —— holoschista Benk. et Dn. *a34. — — hlyalina Prns. 29^, in nota secunda. — — Hiyetospilus Manr. *76, 78, 79. — — Hypoxylon Prns. 10, *11. — — Hypoxylon £f cupressiformis Pens. *12. — — Hystrix DC. (Valsa liphema nobis), *197. — — MHystrix DNens. (alnicola), 200. ——— Hystrix Mouc. et Nrsrr. (stirps duplex), 200. — — Hystrix Top, 200. | | | | | INDEX. Spheria immersa Sowznr. 13. incrassata Juxem. 28. incrustans f Fn. *45. Innesii Cunn. *201 et 300. innumera Dznx. et. Bn. *253 (sub Chetospheria). inquilina Warrn. 64. inquinans Ben. et Dn. (Melanconis Derkelet nos- tra), "130, 134. inquinans Casrawro (Massaria Platani Crs. et DNras.) , *235. inquinans « Aceris Pzns. 135, *236 (sub Massaria DBulliardi Tor. ). inquinans f ejusd. Pensooxit ( Sph. Xylostei Prns.), *236. inquinans Sonrxaxwio ( Massaria amblyospora Ben. et Dn. sub Spheeria), 300. inquinans Topzo, 135, *2536. inquinanti affin. Maz. (Massaria Platani Crs.), *935. irregularis DC. *160. Junci DC. 229. ——— Kunzei Fn. *190. — — Laburni Pzns. 1 2/1, *215 (inter Cucurbitarias), 300. lageniformis Sort. 259. Lamyi Maz. 219. laneiformis Fn. 82, 83, *135, 180, 229. lata Pens. *56 (sub Eutype signo), 57, 63. latericollis DC. (Plevrostoma | Candollii: nostra )s *2l7, 948. lateritia DC. (Hypoaylon coccineum Bvxx.), * 34. — — Lauro-Cerasi Maz. 196. ——— leiphemia Fn. 168, 170, *197. lentieularis Orru, *237. leprosa Prns. (Hercospora Tile Fn.), * 155. leucostoma Prns. *185. — — Leveillei Dun. 113. Leveillei Tur. *113. lichenicola Sowwrnr. 276. lichenoides convallariecola DC. 66. lichenoides hederzecola DC. 294^, in nota secunda. — — Ligustri Maz. (foliola), 19A. — — Ligustri Orrn (Valsa Cypri nob.), *1 9^. — — limaformis Scuw. 60. ——— Lingam Topz, *agh. —— liphema (Fn.) nobis, sub Valsa, *197. Lise DNrns. *219 (sub Cucurbitaria). loculata Lrv. *31. lycoperdoides Wrresnio ( Huypoawlon | coccineum Burz.), *34. macrospora DNrns. ( Pleospore spec.), 221. ——— maerospora Maz. sieut et Gonngro ( Cucurbitaria Ces. et DNrass.), 82, 1/2, *221, 222, 2l3. INDEX. Spheria maeulans Maz. * 274. maculans Sow. (scirpicola), o7. ——- maeularis Fn. 299. — - maculiformis Pens. 293. ———- mamillana Fn. 166. —-— mammiformis Pzns. 95». ——— maxima Borr. (Ustulina nostra vulgaris) , * 23. — maxima, convexa. .... Hau. (eadem ae prece- dens), *23. ——— Mazerii Brnk. * 551. —-— melanoplaca Maz. 291. ——- melasperma Cunnzio (Sph. favacea Fn.?), 298. —- melasperma Fn. 135, * 338 (sub Massaria Argo Fnrskx.). — melastroma Aurnsw. * 91. — — Melogramma Pzns. *81, 82, 83. ———- microstoma Pzns. 101. ——— miliaria Sow. 62. — — Miskibrutis DNrns. * 245. — — modesta Maz. 957. ———— moriformis Topz, 220. ——— mucosa Prns. * 962, 265. — — multieeps Sow. ( Éutypa nostra flavo-virens). * 57. — —- multiformis Fn. *41. — — mutila Fn. 66, 74. ——— nigrans Maz. 957. ———— nivea Horrx. *182. ——— nivea, plana... Hann. (Sph. poronia Pens.), *27. ——— nummularia DC. *43. — — "* obducens Fn. 220, *245 (tab. xxvn, fig. h-13). —— obducens Horrw. (Cucuvbitaria Notarisii. nob.). *ahó. — —- obducens € minor Fn. *245. ——— ocellata Fn. 193. —-— ocellata Prns. ( Melogramma Bulliardi nob.), *81. ——— ochracea Waungxp. *79. ——— Okldema Fn. 293. — — Olerum Move. *27. —— opereulata Prns. ( Eutypa. Acharii nostra) , * 53. ——— pachyloma Lzv. A5. ——— Padi Manz. (Polystigma fulvum Prns.), 78, *79. ——— Papaveris Somiwaei, (Sph. herbarum Vn.), 268. ——— Papaveris Tur. *268. ——— papillata Horrx. (Sph. lata Pens.) , * 56. parmelioides Mxrex. (Splweria: riceioides. Borr.). *2a97. pedunculata Dicks. *17. pellita Rangvi. * 268. ———— Penicillus (Prns.) Move. et Nzsmt. "191. ——— pentagona Fn. ( Valsa Sorbi ejusd.) , *188. ——— Peponis Soiw. 262. ——— perforata Scuw. 89. 315 Spheria Persicarie Scnw. (Aylarie spec.) , 16. ——— pheeostroma Dun. et Mwrex. * 251. ———— pileiformis Brnx. 98. — — Pini Aus. et Saw. 190. — — Visi Sowzns. *262 (sub Pleospora herbarum RBa- BENI. ). —— Placenta Tops (Diatrype bullata Vn.) , *103. — — Platanoidis Pens. 200, 201. Platea Prns. (Sph. obducens Q Fn.). * 844. ——— plateata (Pens.) Cunn. *o45. —— plevrostoma Kzz. *247. — — Pocula Scuw. 29. podoides Pzns. 59, 60, 175. ——— polymorpha Pzns. *8. polymorpha Mentzeliana Tur. * 9. polymorpha pistillaris Pens. *8. ——— polymorpha spathulata Prns. *9, 10. ——— polytricha Want. *269. pomiformis Prns. 246. poronia Prns. 17, *27. —— porphyrogona Tonzt, 957. Posidoni; Dun. et Mvrax. 237. profusa Fn. (Aglaospore spec. DNvns.), *160. pruinosa Fn. 19A. Prunastri Prns. 189. Prunastri £. As. et Scmw. (Spl. Sorbi Scuw.), *188. puccinioides Fa, 69. pulchella Conn. ( Melanconis stilbostoma nob. ), *1 20. — — pulcehella Prns. *109, 110, 201, 248. ——— pulicaris Fn. 300. Pulvis-pyrius Prns. 246. punctata Sow. (Poronie spec.), *27. Pupula Fn. (Massaria Pupula nob.), 135, * 826. —— Pupula ejusd. partim. (Massaria. Platani. Css.) *o8b. Pupula, minor, Maz. (Massaria. eburnea. nobis). *a3g. pusilla WamrExp. 110. pustulata Horrw. (Cytispora fuga Fm.), 103. *478. pustulata Maz. ( Aglaospore sp. nobis) "163. ——— pustulata Move. et Nesrr. (Sph. leucostoma Pens.) . *185. : pyrina Fn, *537. —— quaternata Prns. *105, 207. ——— quercina Brn. et Dn. nec non Cuna. ( Melanconis longipes Tor) 39. quereina Fn. ( Dothidea melanops nob.), *73, 298. | ——— quercina Move. et. Nesri. (Valsa. liphema nob.), 98 et *198. quercina Prns. 74, 83, *98 (sub Diatrypes signo). ho. 316 INDEX. Sphiwria Quereuum Sow. 82. Iacodium Pzns. 111, 251. radians Topz (IIypoaylon coccineum Burr.) , *34. radicalis Scuw. 87-89, 298. Radula Ars. et Scuw. Prns. Fm. (Valsa lipluema nob:), 124, 168, 169, *197. ramosa Dicxs. ( Xylaria Hypoziylon Gnxv.) , *11. relicina Fn. * 269. repanda Fn. 297. Bhamni Ners (Cucurbitarie spec.) , * 320. rhizoides ln. 9. rhodostoma AL». et Scmw. *238 (sub Massarie signo). ribesia Prns. (Dotlidee spec. Fn.), *66. riccioides Bor. *297. rimosa Arn. et Sciw. 13. rostrata Topr, 64, *300 (tetraspora). rubella var. porphyrogona (Prns.) Maz. 257. rubiformis Pzns. ( IIypoaylon multiforme Fn.) , * A1. rubiginosa Pzns. 31, *A1. rubra Fn. (Polystigma rubrum Prns.), *706. rubra, frago similis Haur. ^od rubra Wirip. (Hypoaylon coccineum Burr.) , * 3^. rubricosa Fn. bo, *84, 86, 109. rudis Cunn. 165. rudis Fn. *165, 166. rufo-fusca Fn. 219, *220 (sub signo Cucurbitaric). rugosa Dorr. 41 (in nota). Rumicis Maz. 291. salicella Fn. 179, 180, *181. salicina Prns. *178 (sub Valsa), 180. saligna Fn. 258. Sambuci DC. ( Dothidee spec. ln.), 69. scabrosa DC. (Hypoayli spec.), 43, 175. scabrosa Kwxrrr, 175. sculellata DC. (Sph. podoides Prns.), 175. scutellata Pzns. 175. siparia Dznk. et Dn. * 233 (inter Massarias DNrRs.). Sorbi Sciwipr. (Valse spec. Fn.), *188. sordida Pzns. 82. Spartii Nzrs, 218 (inter Cucurbitarias Gnzv.). spathulata DNrns. 9. spermoides IHorrx. 252. spermoides Tur. non Horrx. * 347. spiculosa Pens. 13, 63, 04, 202. spinosa Lev. (Sph. podoides Prns.), 59. spinosa Prns. 13, 59, 63. stellulata Fn. * 91. Stigma Horru. 45, *50, 62, 298. stilbostoma Fn. 110, "190. stilbostoma « Papula Fn. *120, 124. stilbostoma y conferta Fn. 201. Sphoria stilbostoma, Platanoidis. .. Cunn. 201. slilbostoma , Platanoidis... Fn. 200. stipata Cunn. (Quaternaria dissepta nostra), *107. striaformis Prns. 71. Strumella Fn. 202 (in nota). subterranea Scnw. 22. suffulta Nezsu (S. Doliolum Prns.), *276. — ——— suffusa Fn. *145. — — syngenesia Dun. (Sph. fibrosa Prns.), 190. — — syngenesia Fn. *190, 197- — — Taleola Cuna. (Valsa liphema Vn.), 168, *198. —. Taleola « Fn. (Aglaospora nobis). *1 68, 169. ———— "Tessera Fn. 181. — — tetragona Dur. 202. — — tetraspora Conn. (Valsa ambiens Fn.), *176. — —— thelebola Cunn. ( Melanconis Alni nob.). *123. — —— thelebola Dur. (Vals corylina nostra), 166, *174. | ——— thelebola Fn. ( Aglaospora nobis), *166, 167. — —— "Thyrsus Brnx. 17. ilias Cunn. Orrm (Massaria Curreii noswa), * 531, 232. — —— Tilize Prns. 108, *154, 155, 232. — — Iranslucens DNrns. (Valse spec.) , *184. ——— trichostoma Fn. 270. — — "Trifolii Pens. 265. ———— tristis Topr, 251. — —— truncata Borr. (Poronia punctata Fn.) , *27. — —— Tubercularia DC. 89. — —— tuberculata (Scnux.) Nvr. *A2. ——— tuübereulosa Bovr. ( Hypoxylon fuscum Fn.), *39. — — tubereulosa Sowxnn. ( Hypoaylon coccineum Bv.) . *94, 37. ——— iuberosa Pzns. ( Xylarie spec.), 20. — — Tulasnei Crs. ( Calospheria verrucosa nostra), *113. — — tunicata Topz (Hypoaylon concentricum GnEv.), * 31. ———— turgida Prns. 117, *206. ——— lyphina Prns. 75. — —— unmbilicata Sciw. (Exosporium Tilie Lx.), *156. ——— undulata Prns. (Spheria Stigma Horru.). *50. 298. ——— urceolata Warn. 231. ———— Veetis Ben. et Bn. 257. — —— velata Prns. 202. ————- vernicosa DC. 33. ——— vernicosa Sciw. ( Hypoayli spec.), 33. ——— verruciformis Eun. *100 (inter Diatrypas), 101. 102, 136. ——— verruciformis Lzv. (Valsa Sorbi Fn.), 188. ——— verruciformis stellata Pens. (Sph. angulata Fn.). *101. ——— versipellis Top ( Ustulina vulgaris Tur.), * 23. — — vestita Fn. *20/ (sub signo Valsarum). INDEX. 317 Splieria viridescens Sorww. (forma, ut videtur, Cucurbi- tarite. elongate: Gnkv.) , 300. vogesiaca Prns. (Hypoaylon fuscum Vn.), *39. ——— Wahlenbergii Maz. *110. xantha Fn. (Polystigma fulvum Prns.), *79. — —— xanthostroma Mxrex. non Senw. ( Melanconeos spec. nob.), *125. Spheriacei Con», Benkkro , Crs. et DNrns. cot. 3, 95, 211 et passim. Sphiri; Harr. Prns, Fn. Dunk. cot. 3, 4, 93, 26, 65, 75, 81, 95, 97, 10h, 115, 1h, 915, 223, * ahh et passim. acaules Topro, 2/9. amphiphericze Fn. 95. ——— byssisedze Fn. 249. circinarize Pens. 95, 96. ——— circinat:e Fn. 95, 108, 170. circumscripte Fn. 95, 170. — —— cirriferee Topz, 95. — —— claveformes Nrrsio, Ai. compositze Fn. 3. foliicolee Scuw. (Stigmateeo Fn.), 286. incuse Fn. 95, 170. lichenoides Caxporuio, 986. —- — monostiche Topz, 186. — — obvallat;ee Fn. 95, 170. 173. — —— proprie dicte Prns. Crs. et DNrns. 211 et seq. *ahh. ——— pustulatze Prns. 170. simplices Prns. Fn. 211 et seq. 24h, oig. suberos:e Prns. A. synbiotiez Boxonp. 95. *Sphieriei nostri, 509, *211 et seq. Spheronzma ferox DNrns.. 279. pars Ghetospherie innumerce (Brnx. et Dn.), * 95A. Spinella Karxnn. *180. Sph:wropsidei Fn. 95, 211. Sphazropsis epiphylla Lrv. 196. Spiloboli Linkiani, 154. Spilobolus Olee DNrns. 156. Tilie (Lx.) Cms. *155 et 156 (sub Hercospora Tile Vn.). " Spilospharia Chelidonii Ranzwi. 293. Polygonorum Rapzwi. 29^. — — Saponari: lapewr. * 392. Scabiose Tungxu. * 293. Spilospharic Tarrwi. 286, 987. Splanchnonema pustulatum Conpz (Massaria amblyospora Brnx. et Dn. sub Spheria), * 330. Splanchnonemata Con, 222. Sporidesmia Lx. 132, 293. Sporidesmiacei Fn. 211. Sporidesmium cellulosum Krorzs. 135, * 226 (sub Mas- saria Pupula nostra). vermiforme Tuzssro, 149, *a21 (sub Cucurbitaria amacrospora Cxs. et. DNrns. ). Sporocadei Conpz, 95. Sporochisma Drm. et Bx. 384^. Sporocybe byssoides Iazvn. *277. Sporodermiei Fn. 211. Sporotrichum badium Lx. *250. fuscum Lx. *»5o. geochroum Maz. 250. — — nitens Lk. 250. — — stuposum Lx. * 550. Steganosporia Conpz, 115, 130, 223. Steganosporium cellulosum Cx. 135, 22^, * 226 , 227. 229. elevatum Puzss. ( Melanconis. umbonata. nostra ) . * 438. murieatam Doxonp. (Massaria Argus Vmrsrw.). *297, 229. ——— pyriforme Conpz, 135, *a96 (sub Massaria nostra Pupula), 997, 229. Stictides Prns. 119. * Sticlospheeria Tur. * Ag, 104, 121. * Hoffmanni Tur. *5o (tab. vi), 243, 998. "Stigmatea Fn. 225. * Fragarie Tur. 288 (tab. xxxr, fig. 1-9). — — * Geranii Fn. 290. Robertiani Fn. 225, 291. Stiginatee Fn. 286 et seq. Stilbospora angustata Pzns. 143. angustata Rapewir. (Melanconis macrosperma Tu.), *132. — — asterosperma Prns. 9/11, * 52. — — asterospora Horr. (Asterosporium IHoffmanni Kzr.), 211, * 9ho. — —— eellulosa Fn. 118, 135, 206, 2/12. — — Juglandis Fn. *129. — —— Kickxii WzsrEN». 230. — — macrosperma Denk. (Melanconis. Derkelei Tuv.) . *130. — — macrosperma Pzns. (Melanconeos sp. nobis), 117. 118, *139. — — macrosperma Sonw. (torulaceus fungus), 143. — — mierosperma Jossr. ( Discella carbonacea. Denk.) , *181. — — microsperma Prns. (Melanconis Alni Tur.), 122. — — militaris Cunn. (Asterosporium. Hoffianni Kzz. IHyperomyaxe spec.), * 9hià , 913. — —— ovata Seuw. (fungus toruleus), 143. ——— ovata f£ Fn. (Melanconis carthusiana "Tux. ), * 129. profusa Gnev. 143. 318 Stilbospora pyriformis Horrx. (Melanconis macrosperma Tur.), *132, 135, 227. ——— pyriformis Kxzrer et Hanru.. (Melanconis. carthu- siana 'Tvr.), *199. spherosperma Pzrns. 143. Süilbosporae Horrw. Prns. (pyenidea seu conidiophora py- renomycetum genera), 95, 115, 110, 117, 118, 119, 129, 130, 223, 9/3. Sülbosporei Fn. 95, 117. Stromatosphzeria concentrica Gnzv. (Hypoayli spec.) , *31. — — deusta Gnrv. (Ustulina vulgaris Tur.) , * 94. —— disciformis Gnev. (Diatrypes spec.) , *102. ——— elliptica Gnzv. 41. — — llavo-virens Gnev. (Eutypee spec. nobis), *57. | —— fragiformis Gnzv. (Hypoaylon. coceineum Bu). | *85. fusca Gnev. (Hypoayli sp.), *39. lata Gnzv. ( Eutypa lata nob.), * 56. multiceps Gnzv. ( Eutypee spec.), *57. quercina Gnzv. ( Diatrypes spec. Fn.), *98. ribesia Gnzv. ( Dothidea ribesia Fn.), * 66. I | | | rubiginosa Gnzv. (Hypoayli spec.), 39, li. —— Stigma Gne. (Stictospleeria: Hoffmenni: nostra ) *bo. Stromatospherie Gnev. 93, 3o, 97- Syncladium Ranzwi. * 279. — — Nietneri Bangwi. 284. Syncollesia foliorum Acanpr. * 280. Thamnomyces annulipes Mxrex. 22. Chamissonis Eunzxs. 3, 22. chordalis Fn. 22. — —— hippotrichoides Eunzx». (Chenocarpus setosus. R- BENT.), * 21. rosiratus Myrox. 29. | Thamnomycetes Eunzwr. 3, 22. Thelephora vinosa Pzms. *55o (sub osellinia aquila DNrns.). Thelephore Euri. Ao, 297. Thyrsidium Mvrex. 242 (in nota priori). T'orula herbarum Lx. Con», * 267. ——— Fumago Cavar. * 280. | — — Olem Casr. 284. ——— pityophila Cavar. 981. Torula: Pens. 129, 132, 142, 211, 279, 286. Torulei (fungi), 143. | | Trichomyci Prns. 211. | Triposporium elegans Conpz, 284. | ——— Gardneri Brnk. 284. | Tubercularia Topz, 88, 262. ciliata DC. 278. | | T'ubereularini Boxonp. 95, 117. INDEX. Uredo alnea Pzns. 299. Usnea nigra, sete equinz facie. .. Dii. (Chenocarpus selosus RnwT.), *21. *Ustulina Tur. 23, 297. * vulgaris Tur. 23 (tab. um, fig. 1-6). Valsa * Abietis Fn. 190. *ambiens (Prns.), 173, 5176, 179, 189, 183, 190, 192, 196, 199, 201, 202, 206. anomia Srnavss (Aglaospora profusa DNrns.) , *160. * bipapillata Tur. 206. *castanea Tur. 209 (tab. xxn, fig. 1-19). — cenobitica DNrns. 300. * ceratophora Tur. *191 (tab. xxi, fig. 1-11).1 92. 196 et 300. ceratosperma Move. et Ngsrr.. (sub Sphueria) , *173. chrysostroma Fn. *125. ciliatula (Fn.), 199. clavata Scop. 7. * compta Tur. 196. coronata (Horrw.) Dur. 191, *192. corticis Tur. (Spherie corticis Sow. aliena), 176. — — *corylina Tur. *174 et 30o. * Cypri Tur. 19 (tab. xxv, fig. 10-20). * decedens (Fn.) Tur. *201 et 300. detrusa Fn. 190. digitata Bovr. ( Xylaria Hypoxylon Gnzv.). *11. Ehrenbergii Tur. (Valsa vestita Fn.), * 205. extensa & Rhamni Denk. 189. fenestrata Dznk. et Bn. *207. * fibrosa Fn. *190, 191. flavo-virens Ornit, 182 et *299. fragiformis Scop. (Hypoaylon coccineum Bv LL.) ^34. furfuracea Fn. 196. *galericulata Tur. 203. hypoderma Fn. 107. *Innesii (Cunn.) Brnx. et Dn. *201 et 300. "Kunzei Fn. 190. * Lauro-Cerasi Tur. 190. leprosa Krekx (Hercospora. Tilie Fn.). *155. *Jeucostoma (Prns.) Fn. 181, 184, *185, 189. 196 et 3oo. "lipheema (Fn.) Tur. 173, 17h, 182, 191. 199. *197 (tab. xxiu, fig. 13-25), 203. "longirostris TuL. *o00, 202 et 300. macrospora Ovru (Fenestella princeps nostra), * 2 07. melastroma Avznsw. 91. mierostoma (Fn.) Czs. et Nor. 298. "nivea (Horrw.) Fn. 173, 179, "182 (tab. xxu, fig. 12-21) et 3oo. "nivea Ing. (Valsa leucostoma Fn.). *185. " oleifera Tur. 1 97- INDEX. 319 Valsa * Pini Fn. (S. Veg. Sc. p. 512), 190. profusa Fn. (Aglaospora profusa DNmas.), *160. —— — Prunastri (Prns.) Fn. 187, 190 et Joo. —— pulchella Fn. ( Calospheric spec. nob.), *109, 298. quaternata Fn. (Quaternaria Persoonii nostra ), "105. rhabdospora Dens. (forsan Cryptospore spec.), 3oo. — — "rutila Tur. 197. ——— *salicella Fn. *180, 181. — — *salieina Fn. 178. —— *Sorbi (Scux.) Fn. 181. ^187, 190 e 3oo. 2 stellulata Fn. 108, 175. *stenopora Tur. 193. lilbost. Krckx (Mel, —— is Tur.), *120. ———— suffusa Fruzsio , * 145 (sub Cryptospora) , 207. —— sulfusa Move. et Nrsri. ( Valsa fenestrata Bxnk. et. Dn.), *207. —— "syngenesia Fn. 190. ——— Taleola Fr. (Agluospore spec. nobis), *1068. —-— telraspora Denk. (Valsa salicina Fn.), *179. — — letraspora Cunngro (Valsa. ambiens Fn.), *176. — — letraspora Oruro (Valsa ambiens nobis), *176. — —— *translucens DNrns. 184. ———— tuberosa Scor. (Hypoaylon.: concentricum Gnav.), *Sa- ——- iurgida Fn. *207. — —— * vestita Fn. et nob. 904. ———- xanthostroma (Mxrex.) nobis, olim, *125. * Valse F'rursio et recent. 158, *1 79 et seq. ——— Scorouio, Apaxs. *4, *30, 55, 10h, 108, 144, 171 et passim. Valsaria DNrns. et Crs. 191. —— decorticans (Fn.) Crs. et Nor. *19:. lurgida (Prns.) Crs. et Nor. *207. * Valsei nostri , *95 et seq. Variolaria ellipsosperma Burr. (Massaria Bulliardi nostra), * 396. fugax BurL. (Valse salicine Fn. spermogonium), *178. Melogramma Burr. (Melogramma Bulliardi nob.), 1. 2 punetata Burt. (Diatrype disciformis Fn.), *102. Variolarie Butt. (varia pyrenomycetum genera), 81. Venturia polytricha Czs. et DNrns. * 209. Vermieularia atramentaria Benx. et Dn. 278. culmifraga Fn. *256. Dematium Fn. *278, 29h. eryngiana (Cavar.), 264. — — Eryngii Mazznio, * 278. --—— Geranii Wrsrzxp. 290. Vermicularia maculans Maz. *258 (sub V. Dematio Vn.). trichella Gnzv. 294, in nota tertia. Vermicularie (Topz) Fn. 278. Volutella melanoleema Brnx. et Bn. 279. Volutelloo Fn. 131. Xylaria *bulbosa (Prns.) Brnk. et Bn. 20. *earpophila Fn. *14 (tab. 1, fig. 15-20). 16. 20. — — elavata Paule Scin. * 7. ——— comosa Mwrax. 6. ———- compressa, extremitatibus divaricatis HinLio, 511. ——— compuncta (Juxen.) Brnx. 21. ——— digitata Scun. *11. escharoidea Brnx. 6. filiformis (Arx. et Scnw.) Fn. (S. Veg. Sc. p. 382. n. 6), 20, 29. flabelliformis (Scuw.) Fn. 6. Guepini (Fn.) Mxrex. 21. — — *MHypoxylon Gnev. 5, 6, 9. ^11 (tab. 1, lig. 1-14). 19, 13, 1/5, 20, 229, 291 (in nota 2). ——— incana Pzns. 6. — — Kegeliana Lrv. 6. — — * Oxyacanthe Tur. *15 (tab. xut, fig. 1-10), 20. —— *peduneulata Fn. *17 (tab. m, fig. 29-30), 22. 29. —— "peduneulata pusilla Tut. 18 (tab. n. fig. 1-28). ——— platypoda Lzv. 6. || polycladia Lzv. 6. "polymorpha (Prns.) Fm. Gmzv. Comp eot. dem 8, 10. *polymorpha pistillaris Pens. *8, 10. "polymorpha spathulata Prns. fig. 15-21), 10. — — rhizomorpha Mwrex. 22. — — rhopaloides Kzr. 6. ——— subterranea Soiw. (sub Sphería), 22. —— "Thyrsus Benx. 17. tuberosa Prns. (sub Splerüe titulo), 20. *Xylarize Hirtro, Sun. Prns. et recent. / et seq. Xylariei nostri, 3 et seq. " Xyloma aurantiacum Scizicu. ( Polystigma. fulpum Pns.) 29. — — ?Pteridis Fn. 70. ? rubrum Pr. (Polystigma rubrum Prns.),*76. 78. salignum Prns. 258. ?strieforme Prns. 71. Xylomata Prns. 65, 75. Xylomyci Wirt». Prns. 2, 95. *9 (tab. xix, Zylhim Fn. 261 (in nota priori), 279. "" E "m EX an Midas * Aa afin on Dd - c : h EE de" ne "x E pes | uit" | B 3 E ps "idi vola acu nm xem s " E - ] — — IR 2 " E Z sidiesite n" E us odit; afit "P ! ! ] L 4d aelibyddbóo" ueni 22 E adn sick MS ee-—- I " reet ad » "n ! a. D H [LC - - "i yeso sotto | : mci vm E idicwr - H 5st; ecce visit do i Dur li Mtr? L4 l B , t e(l UTERE deis Z NT Woven A | ge" uM do a eb do den Allan aed. acnicamens TABLL.E. Wb * Museum nature velut palatium. concamerationes habet longe plurimas et stupendis Creatoris artificis *ac miraculis impletas quibus secundum singula genera suus sit locus attributus; ad maxima nature amphi- "theatra primus cuivis patet aditus, minora vero sepe sunt clausa; arte heic opus est ad januam camera "cujusdam paulatim aperiendam, ubi novus quasi intus oculis sese offert orbis... Prwcipuam clavem ad "seras hujus palatii per omnia s:cula clausi recludendas praebent microscopia qui in corporibus minimis "propioribus examinandis eundem nobis prasstant usum quem in majoribus atque procul existentibus cor- * poribus ccelestibus considerandis telescopia praebent astronomis. » (Liss. Amen. Acad. [ed. alt.], t. VII, p. 387 et 388.) *Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam.» (Ps. xut b, 1.) Tab. Ll. V6. CARPOL. 1.1. Ul I-Ro& C.TUL. SER 15-20. X. carpophila Fn. 1-14, XYLARIA. Hypoxylon. OnEv. Imp. JJ. Geryj - Grae, Parirürs, via. f. Jacobi n. 43. I-R.& C.TurL. Szr.Puwc. CARPOL. t .]l. ; | | Tab: Ib 1-28. XYLARIA pedunculata, pusilla Tu. 29-30. X. pedunculata (Diexs) Imp. 4. Gera, - Gron, Partrür, vu, d. Jacobi n. 3. mp. J. Gengj- Gros, Paririk, ous. 4 Jacobi n.34. 7-18. PORONIA punetata ln. 1-6. USTULINA vulgaris Tur. L-R.& C. Tort. SEL. lUNG. CARPOL.t. ll. ACUTE MR id Tab. IV. IcR.& C. Tur. "Sur FUNG. CARPOL. t .]L. 7A. H. fuscum (Pens) 1-6. HYPOXYLON cocemeum Durr. Jmp. U/ Geny- Gros Parier via J. Jacobi n dd. Tad mp. Jl. Genyj - Grae, Parirür, vta. 4: Jacobi n. 44. 11-19. N, Bulliaedi. Tur. 1-10. NUMMULARIA. discreta (Scuw) SEL. FUNG. CARPOL. t ll. L-R.& C. Tur. Tab. VL mp. 4. Geny- Gras, Parürür, mia. A. Jacobi n. 4d. STICTOSPHAERIA. Hoffinanm Tur. ks. * L-R.& C. Tor. Sgi. F'iNG. CARPOL. (du "e RAO C DULO BZZANUNG. CARBOLO M. ! Tab. VII. »1-7 EUTYPA flavovirens (Prns) 8-20. E. Achari. Tur. " Imp JJ. Gengjy- Grae, Parurtt, via J' Jacobi n. 8. Imp. J. Geny- Grav, Parurür, via. 4. Jacobi n. 42, d Y x s PRODI. P : 10-20. POLYSTIGMA rubrum Prms. 1-9. EUTYPA decipiens. (DC) cR TS I-R.& C Tug. Swr. Fuwc.CARPOL.:.ll. ime DU EL PFUNG: GCARPOL. €. V. | HT DENS. DOTHIDEA ribesia PR. Amp. J. &eny- Gros, Pariritz ana. d: Jacabi n.43. Im «C UE. SEL -PFUNGS CARPOL tM. 19 PADROS: A o | | | d DOTHIDEA melanops Tur. Img. Geny - ro», Parüriur, vta, K. Jacobt n. 43. J———— Nee DEN e 1-9. MELO GRAMMA Dulliardi Tur.. 10-20. M. rubricosum (Fn) mp. J. Geny- Gros, Parurii, via. J: Jacobi n. 43. .4 F4 ;. $ ! ; " T : $ E Lco à Iz S : BN Bel E . 5 3 Ls | E LI E | S í [-] [71 g [2m ie | z za [2| LÓ- e ES c» "e GE H [4o E c [Ses : e .B B E [.5 5i E 2 z- e & z i ^ m 165 e m i t5 i ES RS sd SR R3 z T H Ce T db e E E 3 z FS m 2 E E &8 BI 1 & P ^5 d S : [d 2 ; ^H BS'HBg [s] Ü a und -rÀ 9 B EA uS (2 T — -— 23 CQ P 1 [eo to Du Ca en Eri ce d [esl e»! r je HESSE - à uv ea [:5] c : z eH LES Bzi p 8. Ht gc S8 € : d Es am ^ E uo e 9 — we FS Ex E ed ea E B Ca — - ; E: S Za R e E m ENS ' 2) it S z ES L3 QS $T -3 ES LI C2 [se] —— —— js I— B x A TERURETH RR MERI SEL. FUNG. CARPOL . t. |. eS [amo t— co *6 e i -- 13-23. M. macrosperma Tur. i-D. MELANCONIS. stilbostoma. Tur. Amp. J. Geny- Crow, Parüritr, via. 4 Jacobi n. 3d. Tab. XV. SEL. lux. CARPOL. t. ]L... L-R.& C. Tur. ESAE. t 7 LTD) —Ó—— ) m EA 7-15. M. umbonata Tur. 1-6. MELANCONIS. modonia Ur. Jp. J| ny - Gras; Parirür, ma. f Jacobi n.dÀ. L-R.& C.Tur. SEL.PUNG. CARPOL. *.1l. MELANCONIS | lanciformis (lh ) fj* yu Tab. XVI. ir SU it | Br e s t4 [ UA Imp, J. enu -Gror, l'art, via d Jacobi n. ÀÀ. Ri faits TR ( ( a MORE NS: c Tab. XVII. ) ln mp. V. fenij- eros, Parisis, via. d. Jacobi n. 43. -37. C. suffusa 28 12-27; C. Betule. Tur. ) anm [Ns Dxnk af auct SEL. PUNG. CARPOL. t.l]. 12. CRYPTOSPORA l- l-R.& C. Tor. Tab. XVIII. Geny - Cross l'arirüdr, vü 4. Jacobt n. 23 Imp. J. RTI HERCOSPORA Tilize FR. et EXOSPORIUM Tilie Lk. "d eS 2» "UNG. CARPOL. t. ll. JEL. ^ S zz E C e en E3 SEL. FUNG. CARPOL. X.]l. A LR. & C. Tur. Tab. XIX. láser MES 8) 1 j^ 15- 21. XYLARIA polymorpha, spathulata (Ps 1-14. HERCOSPORA Tile. l'n. Amp. JJ. Gor-Gros, Pararis, aua. wf Jacabi n. d. Tab. XX. mp. JJ. Geny-Gros, Parurüs, via. df. Jacobi n. 3. TR5* PORA. profusa DN 5 AGLAO Do odis SEL. PUNG. CARPOL. t. ll. ]|-& cC IL. - P : T 24 e E ; p S : "x 3 m E * 3 S S 3 * ti * : Es S Lt Tc [e -& - Uv z e D ez : 4 E t6 te L 2 — ) g ? Ms) e —- [9] "o — [5 a C Aum ea E 72 3 z ] -— S c S. EU E E »- ü EG P. € E ug x E d C SE e e: Tab. XXII mp. Genaj- Groo, Parürtis, vua. J^ Jacobi n, JÀ. 12 - 21. V. nivea (Horrw) d E EA i e £&B yz [e 9 ed [3] [5] d [2] E: vi ED -— E c — 5 zx m [a ec G3 - E : - Ri 22 * e E L— (de M e ea e — Tab. XXIII CARPOL . t. |l. *Y 7. SEL. FUNC I-Rooe e Ir |ur.. "| ALSA castanea / 1-12. 22 n. 023 J oc Geny - ror, Partrur, qua Jf. Jaco, Ing. J . Tab. XXIV. mp. J. Geny- bros, Parurüs, va f. Jacobi n. 48. 1-9, CALOSPH/AERIA. verrucosa. TUL. 14-20. M. chrvsostroma (Fn) 10-13. MELANCONIS spodima Tur. L-R.& C. Tur. Ser. FUNG. CARPOL. t. ll Tab. XXV. Farürür, via. 4. Jacobi n.3d. 3 EG kj 3$ ES Ris , E : - ie) LI [] 5 E m) [9 2 S d pe E — m Un t- ES e ^NI E — 4 1-4, MASSARIA. rliodostoma. (Aun. et Sciw) Dh S TUI VSEL FENG CARPOL . t Al. 2I 3 J NS s Qa Y NO AM Yet N M 1-5. MASSARIA lorieata Tur. Tab. X XVI. 6-14, CUCURBITARIA. macrospora (Maz) Imp. J. Gen -éroq Pararüs, via J. Jacobi n; à ills Tab. XXVII. OC UP L EET LIU i j L3 CUT Se c EV OY M CALOC CUCURBITARIA Laburm (Prns) mp. J. Geny- Gros, Parirür, via. J. Jacobi n. 43 Tab. XXVIII... 1-3. PLEVROSTOMA Candoli Tur. 4-15. SPILERIA: obducens ln. i Imp. J. Conr Gros, Parürüt, via. f: Jacobi n. 42. Tab. XXIX. PLEOSPORA polytrieha ( Warrn.) S d : Imp. J. Gerj- Gron, Partrür, aua, d. Jacobt n. d. c L:R.& C. TUL. SEL. Fuxc. CARPOL,. t. : : | Tab, XXX. TOPPTTTEOPCOEREPT EE SZ TONES NEU LO WEST RN NEP EET TS 1-4, PLEOSPORA Clavariarum. (Maz) 5. HYPOMYCES lateritius. Fn. 6-9. IL. vosellus (Prns) mp. JJ. enu -éroz, Partis, via Jf: Jacobi n. d. I-R.& C. Tur. SEL. FUNG. CARPOL, 1.1]. 1-9. STIGMATEA Fragwrie Tur. — 10-15. PLEOSPORA pellita RapeNn. E Imp. J. Geny-Éros, Parirür, via f. Jacobi n. d. Tab XXXII SEL. FUNG. CARPOL. t. ll. Ih en Gh. PLEOSPORA herbarum (Pens) ub A mp. JJ. Geny-Grar, Parirüir, vua. 4. Jacabu. n. Tec PM NU RETUEPE STREET ITE Tab. XXXIII LR. Se TUL. - SELU RUNG. CABBOL: CAO ) Dunk. et Dn ( CHATOSPRAERIA. innumera 7-9. -6. ROSELLINIA aquila DNrns. 1 ! Pins ( 10-14. PLEOSPORA | herbarum - J-engy- Gros, Parirüi, via d. Jacobé n. dA. [-R.& C. Tur. SED. FUNG. CARPOL. tl. i Tab. XXXIV. 1a5. FUMAGO salieina (Mwrev) Imp. J. Geny- Gros, Pariri via 4. Jacobi n. 4d.