Repertorium novarum specierum regni vegetabilis. Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen. Herausgegeben von Dr. phil. Friedrich Fedde, Herausgeber von Just's Botanischer Jahresbericht. Fasciculus V (1908). BERLIN -WILMERSDORF. SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARISCHESTR. 31 KOMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN. — 1908 — Vorrede zum V. Bande. Da sich das Material der Diagnosen, deren Nachdruck erwünscht erscheint, immer mehr häuft, so habe ich mich entschlossen, am Ende des Jahres 1908 einen neuen Band einzuschieben, der etwa Ostern 1909 abgeschlossen sein soll. Etwa 20 von den 200 Abonnenten haben sich zu dieser Massregel in zusagendem Sinne geäussert, keiner in ab- lehnendem. Leider ist die Abonnentenzahl des Repertoriums stehen geblieben, wenn nicht sogar etwas zurückgegangen, was sehr bedauerlich ist, da ich infolgedessen immer noch nicht die notwendige Vergrösserung des Umfanges eintreten lassen kann. Auch wird die Summe, die ich bei diesem Unternehmen zusetzen muss, immer grösser. Ich bitte daher die zahlreichen Gönner und Förderer des Werkes um Unterstützung durch Werbung von Abonnenten ebenso wie durch Zusendung von Originaldiagnosen und von Separaten für den Nachdruck. Dr. phil. F. Fedde, Berlin-Wilmersdorf, Weimarische Str. 3. XLIX XL VII, XIII. XXVII. LXXXIII. XVII. XLII. LII. XCIX. LIV. LXXI. XLVII. LXXXI. LXXVII. LXXHI. Inhalt. Baker, R. T. Plantae novae Australienses. (Ex: R. T. Baker, Contribution to a Knowledge of the Flora of Australia. — Proc. Linn. Soc. N. S. Wales, XXXI [1906], pp. 711—721, tab. LXV—LXVIL) . . . . pp. 159—160 Baker, R. T. Actinotus Paddisoni. (Aus: Proc. Linn. Soc. N. S. Wales, XXX [1905], p. 225 bis 228, pl. IV) 2 o aa a lolo: o iu pp. 158—159 Becker, W. Viola gracillima St. Hil., Pl. rem. Bras. (1824), p. 275, var. incisa W. Becker nov. var. (Originaldiagn.) p. 46 Béguinot, A. Gypsophila Visiani Bég.. n. sp., ex Dalmatia. (Originaldiagnose.) . . . . . . . . . . . .. Beille, L. Pausinystalia nov. gen. Rubiacearum, tribus Cinchonearum a Pierre descriptum. (Ex: L. Beille, Contribution à l'étude des genres Cory- nanthe Velw. et Pausinystalia [nov. gen. Pierre. In: Act. Soc. Lin. Bordeaux, LXI [1906], pp. 129—132, avec 5 fig.) pp. 309—310 Bornmüller, J. Uber eine neue Biarum-Art aus der Flora p. 97 Persiens. (Originaldiagnose) . . . . . . . .. pp. 57 —58 Bornmüller, J. Ein neues Ornithogalum aus der Flora des assyrischen Kurdistan. (Originaldiagnosen.) . . . p. 135 Bornmüller, J. Species et varietates nonnullae novae e flora Phrygiae. (Originaldiagnosen.) . . . . . pp. 166—169 Bornmüller, J. Reaumuria Kermanensis Bornm., nov. spec. (1894 in exsicc.. (Originaldiagnose) . . . . . pp. 376—377 Britton, N. L. Plantae novae bahamenses. I. (Ex: Bull. N. Y. Bot. Gard., III [1905], pp. 441—453.) pp. 179—185 Burkill, J. H. Anguillicarpus, genus novum Cruciferarum. (Ex: Journ. a. Proc. Asiatic Soc. of Bengal N. S., III [1907], no. 8, pp. 559—561) . . . . . . . . . . pp. 250—251 Brockmann-Jerosch, H. Neue Arten und Formen aus dem Gebiete des Puschlav (Bezirk Bernina, Kanton Graubünden). (Ex: Die Pflanzengesellschaften der Schweizeralpen. I. Teil. Die Flora des Puschlav. Von Dr. H. Brockmann- Jerosch. Leipzig 1907. 438 pp. mit 5 Vegetationsbildern und 1 Karte). . . . . . . . . . . . . . . pp. 156—157 Chase, Agnes. Panicearum genera ac species aliter dis- posita. Il. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XXI [1908], pp. 1—10.) pp. 305—306 Christ, H. Filices coreanae novae. (Originaldiagnosen.) pp. 284—285 Cogniaux, Alfred. Deux Cucurbitacées nouvelles des iles Samoa. (Originaldiagnosen.) . , . . . . . . pp. 257—258 LXXXV, XXXIX. Costantin. et Gallaud. Jatropha tepiquensis Costantin et Gallaud in Rev. gén. Bot., XVIII (1906), p. 388, fig. 1—2. pp. 128—129 . LXX. Costantin et Bois. Genus Pachypodium speciebus novis auctum, (Ex: Ann. Sci. nat. Paris. Bot, 9. sér., VI [1906], pp. 307 bis 330). . . . 20. . pp. 246—250 XX. Domin, Karl. Zwei neue e Potentilla- Formen. (Originaldiagn.) pp. 65 - 66 XXXI. Domin, Carolus. Dichosciadium, Umbelliferarum generis nomen novum. (Originaldiagnosen.) 0s s. pp. 104—105 I]. [Fedde, Friedrich.] Species novae in Gardeners’ Chro- nicle, 3. ser, XL [1906], descriptae. . . e. pp. 2—7 XXIII, [Fedde, Friedrieh.| Plantae anno 1907 in „Botanical Ma- gazine* denuo descriptae. . . . . , pp. 77-81 LXXV. [Fedde, Friedrich.| Species novae ex „Hookeri Icones Plantarum“, Vol. XXIX, part I (1906), tab. 2801—2825. . . pp. 260—271 ACI. |Fedde, Friedrich.| Species novae ex „Hookers Icones Plantarum*. Vol. XXIX, part II (1907), tab. 2826—2850. . . pp. 339—346 LIH. Gandoger, Michel. Eriogonum Polygonacearum genus spe- ciebus varietatibusque novis auctum. (Ex: Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique, XLII [1906], pp. 183 bis 200.). . . . - o pp. 169—179 LVIll. Gave, P. Novae species Florae Sabaudiae. (Original- diagnosen.) . à . . pp. 195—196 XII. LXVIII. Greene, Edw. L. Novitates Boreali- Americanae. I. Il. (Originaldiagnosen) . . . . . . pp. 45 - 46, 241—244 LXXXIX. Hackel, Eduard. Gramineae novae. IH. IV. (Original- diagnosen.) . D. e 1-8, 333—335. VII. Herter, Wilhelm. Lycopodium Haeckelii nov. ec. (ort ginaldiagnose.) . . . p. 22 XCII. Hill, Arthur W. Peperomiae konene species novae Se philae. (Ex: Ann, of Bot, XXI [1907], pp. 139—160, pl. XV.) L pp. 350—352 XCV. Hitchcock, A. S. Agrostis genus novis speciebus Ame- ricae septentrionalis auctum. (Ex: U. S. Departement of Agriculture, Bureau of Plant Industry. — Bull no. 68. 1905. 68 pp) . . . . pp. 356—359 XCII Hochreutiner, B. P. G. Species novae Catalogi Bogo- riensis novi. (Bull. Inst. Bot. Buitenzorg, XIX [1904], pp. 1—48.) pp. 347—349 LXXXII. Huber, Jacques. Neue Arten von Vitex aus dem Ama- zonasgebiet. (Ex: Bol. do Mus. Goeldi, V [1908], pp. 209--222.) pp. 307—308 LXXVI. Komarow. Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshu- Inhalt. V Cogniaux, Alfred. Orchidaceae novae Brasiliae atque ter- rarum adjacentium. II. (Ex: Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique, XLIII [1906], pp 266 bis 356.) . . - . pp. 312—317 riae. ll. (Act. hort. Petrop, XXV, 2 [1907], pp. 335—853.) pp. 272—279 VI LIX. XCVII. XXI. XIV, IL XXIX. XXVIII LXII. LXVII IX. XV. XLIV. XXIV. XXX. XXII. XXXVI. LXI. LXXXVII. LX. Inhalt. (Original- pp. 196 (Ori- pp. 869—370 Kränzlin, Fr. Orchidaceae quaedam Tibeticae, diagnosen.) DENGER Kränzlin, Fr. Eine neue Calceolaria aus Bolivia. ginaldiagnose.) . . Leeke, Paul. Neue Arten der Gattung Pennisetum. Lo* (Ex: Leeke, Untersuchungen über Abstammung und Heimat der Negerhirse [Pennisetum americanum (L.) K. Schum.], Inaug.-Diss., Halle, 1907, 108 pp.) pp. 66—76 Léman. Species novae ex: Léman, Note sur plusieurs especes nouvelles de Rosiers des environs de Paris. (In: Journ. de Physique, LXXXVI [1818], pp. 364—367.) PP: LVII. LXXVII Léveillé, H. Decades plantarum novarum. IV/V. VI. VH. VHI—X. (Originaldiagnosen.) - ` pp. 8—12, 99—101, 194—195, 279—284 Léveillé, H. Æpiobia nova. (Originaldiagnosen.) 99 Léveillé, H. Gesneraceae novae chinenses. (Ex: C. R. Assoc. Franc. Av. Sci. Congr. de Cherbourg, 1905, pp. 422—429.) pp. 221—224 Léveillé, H, Carices novae Corénnab. ‘(Originaldiagnosen.) pp. 239—241 —200 4i —48 pp. 98— Lojacono Pojero. Plantae novae Sicuae. (Ex: Malpighia XX [1906], pp. 180—210.) . Maiden, J. H. Eucalypti generis species novae. L (Ex: Proc. Linn. Soc. N. South Wales, XXIX [1904], pp. 469—478, 751—780.) . DER pp. 48—54 Maiden, J. H. Eucalypti generis species novae. ll. (Ex: Proc. Linn. Soc N. South Wales, XXX [1905] pp. 190—202, 336—338, 502—516.) pp. 143—146 pp. 23—29 /l. Maiden, J. H. et Betche, E. Species n novae in Horto Bo- tanico Sydneyano. I. (Ex: Proc. Linn. XXIX [1904], pp. 734—150.) . . pp. 54—57 Maiden, J. H. et Betche, E. ‚Speck $ novae in i: Hypo Bo- tanico Sydneyano. II Soc. N. South Wales, (Ex: Proc. Linn. Soc. N. South Mie XXX [1905], pp. .354— 375.) , . 3 pp. 81—87 Malme, Gust. O. A:n. "Xyrüdes austro- americanae novae. II. (Originaldiagnosen.) pp- 101—103 Mattei, G. E. Piuttia, novum Ranunculacearum genus. (Ex: Malpighia, XX [1906], p. 332.) pp. 76—77 Menezes, Carlos A. Plantae novae Maderenses. (Diagnoses in lat. transtulit A. Luisier.) pp. 116—117 Menezes, Carlos A. Scrophwariae maderenses. (Ex: C. A. Menezes, Notice sur les espèces madériennes du genre Scrophularia. — Funchal 1908, 11 pp.). pp. 213—216 Moore, Albert Hanford. Genus Spilanthes revisum. (Ex: Contr. Gray Herb. Harvard Univ., N. S., XXXIII in: Proc. Amer. Ac. Sci., XLII [1907], pp. 521— 570.) pp. 321— 329 Murbeck, Sv. Species novae Africae boreali-occidentalis, imprimis Tunesiae. (Aus: Lunds Universitets Arsskrift, N. F., Afd. 2, Bd. 1, no, 4; Bd. 2, no. 1: Kongl. Fysiografiska Sällskapets Hand- lingar, N. F., [1905], Bd. 16, no. 4: Bd. 17, no. 1.) . pp. 200—213 LXII. LXXIX. XVIII. LXV, LXXXVIIL XL. XXXIII. XXXIV. XXXV. XLVI. IV. XI XCVII. LXVI. KC: LVI. V. VI. XLI. Inhait, vu Nelson, Aven. Plantae novae occidentali-americanae. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XX [1907]. pp. 33—40.) pp. 216—220 Nelson, Aven et Kennedy, P. B. Plantae novae Montro- senses. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XIX [1906], pp. 35—40.) pp. 2854-280 Niedenzu, F. Novae species Hiraeae Malpighiacearum generis. | (Aus: De genere Hiraea in Verz. Vorl. Kgl. Lyc, Hosia- num, Braunsberg, 1906, pp. 3—17.) . . pp. 58—64 Pax, F. Einige neue Pflanzen der bolivianischen Flora. (Originaldiagnosen.) . pp. 295-9 227 Petrak, Fr. Cirsii generis hy bridae et v arietates novae. (Originaldiagnosen.) . . ‘pp. 329—333 Rechinger, K. Plantae novae pacificae, Il. (Original- diagnosen.) Ga . . pp. 130—133 Rose, J. N. Viclacéde novae mexicanae atque centrali americanae. (Ex: J. N. Rose, Contributions of Mexican and Central American plants, No. 5, in Contr. Unit. St. Nat. Herb., X pt. 3 [1906]. pp. 99—103, 107, pl. XXX—XXXIV.). pp. 106—110 Rose, J. N. Caesalpiniaceae novae mexicanae. : (Ex: J. N. Rose, Contributions of Mexican and Central American plants, No. 5, in Contr. Unit. St. Nat. Herb., X, pt. 3 [1900], pp. 97, 98, pl. XXIX.) pp. 110—112 Rose, J. N. Dasylirion genus atque alfinia novis specie- bus mexicanís et centrali-americanis aucta. (Ex: J. N. Rose, Contributions of Mexican and Central American plants, No. 5, in Contr. Unit. St, Nat. Herb., X, pt. 3 [1906]. pp. 87—92, pl. XXIILI—XXV, et fig. 1—6.) ` pp: 113—114 Rose, J. N. Rosaceae novae mexicanae. (Ex: J. N. Rose, Contributions of Mexican and Central American plants, No. 5, in Contr. Unit. St. Nat. Herb., X, pt. 3 [1906], pp. 95—96, pl. XXVI, XXVIL) pp. 155 - 156 Rosenstock, E. HI. (Originaldiagnosen,) pp. 13—17 Filices novo- -guineenses novae, I. II, (Ori- NIU. pp. 33—44, 370—376 Filices novae a Dre. O. Buchtien in Bo- (Originaldiagnosen.) pp. 228—239 Filices novae. Rosenstock, E. ginaldiagnosen.) Rosenstock, E. livia collectae. Schinz, Hans. (Ex: H. Schinz, Plantae Menyharthianae. zur Kenntnis der Flora des unteren Sambesi. In: Denkschr., Kais. Ak. Wiss, Wien, Math.-Naturw. Kl, LXXVIII [1905], pp. 367-445.) . . pp. 335—338 Schulz, O. E. Ein neues ‘Citharexylum (C. Urbani) aus Plantae Menyharthianae novae. Ein Beitrag Jamaika, (Originaldiagnose.) pp. 193—194 Seemen, O. v. Salices novae. (Originaldiagnosen.) pp. 17—20 Seemen, O. v. Eine neue Quercus-Art von den Philip- pinen. (Originaldiagnose.) . : p. 21 Seemen, O. v. Zwei Weiden aus dem Westlichen Sudan. (Originaldiagnose.) pp. 133—134 VI XXXII. LXXX. D LXXIV. XCIV. XXV. L. XCVI. XXXVII, XLV. LXIX. LI. LXXXIV, VIH, Inhalt. Simonkai, Lud. Novae species atque formae Rhamnorum hungaricarum. (Ex: Nóv. Közl., VI [1907], pp. 39—58, Beibl., pp. 11—13.) . 105 Smith, J. J. Orchidaceae Javanae. P (Ex: J. J. Smith, Die Orchideen von Java. 1. Nachtrag. [Bull. Dep. Agric. Indes Neerl., XIII (1907), pp. 1—78].) pp. 289—305 Sommier, S. Additamenta Florae Italianae. (Ex: Bull. Soc. bot. ital., 1902, p. 208—213: 1907, p. 38.) p. 258—259 Stapf, Otto. Plantae novae ex Liberia enascentes modo secundum materialia Herbarii Regii Kewensis descriptae et in Sir Harry Johnston's „Liberia“. Appendix IV (1905), pp. 570—669 publicatae. . pp 353—355 . Terracciano, Nicolao. Plantae novae vasculares in agro Murensi sponte nascentes. (Ex: Nuov. Giorn. Bot. Ital, XIV [1907], pp. 117—220.) pp. 136—143 XXXVIII. Thellung, A. Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. (Ex: Mitt, Bot. Mus. Univ. Zürich, XXVI, in: Viertel- jahrsschr. Naturf. Ges, Zürich, LI [1906], pp. 144—192.) pp. 87—95, 122—127 Thellung, A. Neuheiten aus der Adventivflora von Mont- pellier. (Originaldiagnosen.) Dl pp. 161—163 Thellung, A. Neues aus der Adventivflora der Schweiz. (Ex: Beitráge zur Kenntnis der Schweizer Flora (VIII). l. Beiträge zur Adventivflora der Schweiz — Mitt. Bot. Mus. Univ. Zürich, XXXVI, in Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich, LII [1907], pp. 434—472.) pp. 360—369 Tieghem, Ph. van. Rhaptopetalaceae novae. (Ex: Ann. Sci. nat. Paris, 9. sér., I [1905], pp. 321—388.) | pp. 118--122 Tieghem, Ph. van. Irvingiaceae novae. (Ex: Ann. Sci. nat. Paris, 9 sér., I [1905], pp. 247—320.) pp. 146—155 Trelease, William. Additions to the Genus Yucca: Spe- cies novae. | (Ex: Rep. Missouri Bot. Gard., XVIII [1907], pp. 225—230.) pp. 245—246 . XXVI. LV. LXIV. LXXII. LXXXVI CI. Vermischte neue Diagnosen (no. 156—167, 168—170, 171, 172—195, 195, 196 — 209, 210—216, 217—227) pp. 29—32, 64, 96, 185—192, 224, 251—257, 318—320, 397—400 . Valeton, Th. Plantae novae papuanae. (Ex: Bull. Dep. Agric. Indes Néerlandaises, X [1907], 72 pp.) pp. 371—391 Witasek, J. Solani generis species et varietates novae. (Originaldiagnosen.) . ls pp. 163—166 Westerlund, Carl Gustaf. Neue sehwedische Formen von Alchemilla vulgaris. (Ex: Redog. f. Allm. Lärov. i Norrköping och Sóder- köping [1906—1907], 1907, 31 pp) - . . . - . . pp. 310—311 Wolf, Egbert. Eine neue Weide (Salix anomala nov. spec.) aus Süd-Russland. (Originaldiagnose.) . pp. 22—23 —— 9 No. 79/80 Band V. No. 1— 2, 20. Januar 1908 Repertorium novarum specierum regni vegetabilis Centralblatt für Sammlung und Verüffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen Herausgegeben von Dr. phil. Friedrich Fedde Preis des Jahrganges 12 Mk., für das Ausland 13,50 Mk., der | einseitig bedruckten Ausgabe 16 Mk, bezw. 18 Mk. BERLIN-WILMERSDORF SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARSCHESTR. 3! COMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN 1907. mì aeaee Jie gefällige Nachricht, dass eingesandte Criginaldiagnosen ne Die Herren Autoren, die Originaldiagnosen einsenden, werden gebeten, die Manuskripte vôllig druckreif und môglichst auf einer Seite beschrieben einzusenden. Etwa später ge- wünschte Satzänderungen, Hinzufügungen oder Textkorrekturen fallen den Herren Verfassern zur Last. Die Herren Autoren erhalten auf Wunsch 50 Separata kostenfrei geliefert. Anzeigen: Bulletin de (Herbier Boissier Organe mensuel de botanique, publié par l’Herbier Boissier à Chambézy, Suisse. lére série, de 1893 à 1899, soit 7 forts volumes à frs. 20.— par année 2me série, commencée en 1901. Abonnement à frs. 25.— par année | i Alle Manuskriptsendungen sind an | | ; | | Dr. phil. F. Fedde, Wilmersdorf-Berlin | Weimarsche Strasse 3! i zu richten Da Nummer 27—28 (III, No. 1—2) sowie auch 29—32 (III, No. 3—6) fehlen, werden Besitzer doppelter Exemplare dieser Nummern gebeten, diese dem Herausgeber zuzusenden. Den Herren, die die einseitig bedruckte Ausgabe beziehen, erlaube ich mir die ganz ergebene Mitteilung zu machen, dass ich bei direktem Bezuge durch mich die einseitige Ausgabe zusammen mit einem Exemplare der gewöhnlichen für 20 Mk. (bez. 23 Mk. für das Ausland) liefere. Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 79—8o BM | V. Band l 20. Januar 1908 I. Eduard Hackel, Gramineae novae. Ill. (Originaldiagnose.) 8. Paspalum Usterii Hack. Perenne, innovationibus extravaginalibus, basi squamis aphyllis villo- sulis vestitae. Culmi erecti, ad 1 m alti, teretes, glaberrimi, plurinodes, simplices. Vaginae internodia superantes, teretes, laxiusculae, glaberrimae. Ligula membranacea, brevis (2—3 mm lg.), rotundata v. subtruncata, intus pilis longis rigidulis stipata. Laminae e basi rotundata v. suban- gustata lineari-lanceolatae, longe acutatae, ad 30 cm lg., cire. 15 mm It., supremae et imae multo breviores angustioresque, omnes glaberrimae. Spicae crebrae (20—30) paniculatae, panicula oblonga 15—22 cm lg. densiuscula, rhachi glaberrima, ramis (spicis) solitariis patulis sessilibus basi barbulatis, inferioribus ad 7 cm, summa circ. 3 cm longis, rectis, rhachi cire. 1 mm lata glabra vel inferne pilis aliquot ciliata, pedicellis spicularum binis, brevissimis, scabris. Spiculae 4-seriatae imbricatae ovali-oblongae a latere visae concavo-convexae, 2—2,5 mm lg., vix 1 mm lt, livide viridulae. Gluma I. spiculam dimidiam aequans vel paullo superans, ovato-lonceolata, acuta, 3-nervis, versus margines breviter pilosa; Il. spiculam aequans, elliptico-oblonga, brevissime acuminata, 3-nervis, glaberrima, planiuscula v. leviter excavata; III. (fertilis) spiculam aequans, late oblonga, brevissime obtuseque mucronulata, convexä, subti- lissime granulato-scaberrima, 5-nervis, nervis parum prominulis, Palea glumam aequans, ei similis, 2-nervis. Brasilia, provincia S. Paulo, prope Perus leg. Dr. Usteri. Affine P. malacophyllo Trin., a quo praecipue differt gluma I. spiculae medium aequante v. subsuperante (in P. malacophyllo nulla), foliis glaber- rimis (marginibus laevibus), gluma fertili oblonga nervis parum promi- nulis (in malacophyllo elliptica nervis valde prominentibus) percursa. Species nostra denuo demonstrat, sectionem Eremachyrion a cl. Doell in Mart. Fl. Brasil. propositam, defectui glumae lae innixam arbitrariam esse, id quod jam Benth. & Hook. Gen. Pl. III. 1094 indicaverunt. Nam complectitur species inter se minime affines, excludit autem P. Usterii nostrum, quod P. malacophyllo, sectionis typum, certe valde affine. *) cf. auch Rep., II (1905), p. 69; III (1907), p. 241. Repertorium novarum specierum. ] 2 F. Fedde. ll. Species novas in Gardeners' Chronicle, 3. ser., XL (1906), descriptas compilavit F. Fedde. 49. Iris (Xiphion) Taitii M. Foster, l. c., p. 145. Flowering bulbs small (1—5 cm X 3 cm) with thin light brown, finely but conspicuously ribbed coats. Leaves, awl-shaped, 40—50 cm long, four to five to the scape, which they clasp to some extent. Seape about 60 cm long, the upper 10 cm being quite naked, bearing (?) a single flower. Spathe valves conspicuous, the outer 10 cm X 3 em much longer than the ovary. Outer sepal (fall) somewhat panduriform, the blade orbicular of a light lavender colour, with thin inconspicuous veins of deeper purple. Apex distinctly emarginate. Signal, a long narrow oval of a bright orange colour, raised in the median line into a distinct ridge. Claw of the same colour as the blade. Whole petal 5,4 em X 2 cm. Petal (standard) obovate-lanceolate of a blue-purple colour, much deeper than that of the fall. Apex distinctly emarginate; whole peta 6 em X 1,4 cm. Style, with the large quadrate crenate crests, 5 cm X 1 cm, of a pale lavender colour. Tube none. Ovary, 3 cm long by 5 cm wide, trigonal with concave sides. Peduncle, 4 em long. Capsule and seeds not seen. The whole flower is turbinate at first, but expands quite flatly later. It seems wholly without odour. It opened its first flower with: me.on June 29. Portugal: It was found a little south of the town of Abrantes. It is nearly allied to I. Xiphion, but differs (I) in the small bulbs with light-brown finely-ribbed coats, (2) in the form of the outer petal, which is less panduriform and has a narrower ,signal*, (3) in the fili- form leaves, and (4) in the time of flowering, which is later than that of I. Xiphion. Nor have I ever seen any variety of I. Xiphion with the same colouration. By its leaves and late flowering it comes near to l. serotina, but differs in the bulb characters, in the form and in the colour of the flowers. 50. Deutzia mollis Duthie, l. c., p. 238. Frutex 9—24 dm altus cortice cito deciduo, ramis teretibus, glabris, cinereis; junioribus rubro-bruneis, superne dense hispidulis. ^ Folia petiolata, absque petiolo 5—10 em longa et 2,5—5,5 cm lata, elliptico- lanceolata vel late ovata, oblique et obtuse acuminata, basi rotundata vel subcuneata, utrinque pilosa et squamis minutis stellatis obsita, supra aspera, subtus pallidula, dense et molliter pilosa praesertim secus costam venasque; marginibus inaequaliter et arcte serratis, dentium apicibus callosis rubris, venis primariis 4—6; petiolo circa 6 mm longo, supra profunde canaliculato. Paniculae breves, laxe corymbosae, e cymis trichotomis compositae, ramulis calyceque dense hispidulis et squamis. Species novas in Gardeners’ Chronicle, 3, ser, XL (1906), descriptas. 3 stellatis obsitis. Flores 8—10 mm diametro, albi vel pallide rubri. Calycis lobi breves, subacuti, patentes vel reflexi. Petala 5 mm longa. suborbicularia, breviter unguiculata, extra stellato-pubescentia, Stamina alterna breviora, sursum sensim attenuata, alis edentalis. Styli tres, stamina longiora aequantes. Capsula matura subglobosa, 4—5 mm diam., hispidula et squamis stellatis dense induta. Central China: in the Hupeh district, growing on cliffs (E. H. Wil- son no. 1917, 1959, 22824). In the shape of its leaves and in its rather flat corymbose panicles it resembles some of the forms of D. parviflora Bunge, but it can at once be distinguished by the softly pubescent under-surface of the leaves, and by the wings ofthe filaments not being toothed. The flowers are white, or sometimes with a tinge of pink. 51. Deutzia globosa Duthie, Le p. 238. Frutex, cortice rubro-bruneo, cito deciduo. Folia breviter petiolata, 5—9 em longa, ovato-lanceolata vel elliptica, obtuse acuminata, basi cuneata, marginibus arcte denticulatis, supra scabrida, subtus pallida, costá venisque pilosis, petiolo 6—8 mm longo. Flores in paniculas densas patentes globosas dispositi, luteo-albidi; bracteae iineares, pedicellis gracilibus breviores. Calyx 7 mm longus, tubo hemispherico, lobis tubum aequantibus, anguste triangularibus, demum reflexis. Corolla 15 mm diametro, cyathiformis, petalis apice cucullatis, marginibus erosis. Sta- mina petaloidea, alterna breviora; longiorum alis abrupte angulatis, haud productis, antheris sparse pilosis. Styli tres, infra medium haud lepidotis. Capsula 4 mm longa, subglobosa, squamis stellatis dense obsita. Central China: W. Hupeh (E. H. Wilson). It differs from D. Vilmorini in its cup-shaped corolla, and from D. Wilsoni in the longer and narrower calyx-segments. The wings of the petaloid filaments are not produced ad their apex. 52. Deutzia reflexa Duthie, l. c., p. 238. Frutex parvus, ramis gracilibus, cortice bruneo-cinereo cito deciduo Folia 5—6,5 cm longa, 2—2,5 lata, anguste elliptico-lanceolata, acumi- nata, utrinque squamis stellatis seabrida, subtus pallida, marginibus serratis, costà venisque infra valde prominentibus; petiolis cirea 7 mm longis, supra profunde canaliculatis. Flores minores, 4—5 meri, in pani- culas laxas dispositi, ramulis calyceque squamis stellatis obsitis; bracteis 10—13 mm longis, lineari-lanceolatis, persistentibus, marginibus ciliolatis. Calycis tubus hemisphericus; lobis circa 3 mm longis, anguste trian- gulari-lanceolatis, primum erectis, demum patentibus. Petala 6 mm longa, obovato-oblonga, extra puberula, apice cueullata, marginibus lateratibus reflexis. Stamina petaloidea, alterna breviora, alis apice abrupte angu- latis, sub-bilobata; antheris sparse pilosis. Capsula hemispherica, 5 mm diametro, sparse squamis stellatis minutis obsita. Central China: (E. H. Wilson). It differs from. D. Wilsoni in its much narrower calyx-segments, and 1* A F. Fedde. from all previously described species by the reflexed lateral margins of its petals. 53. Xylobium brachystachyum Kränzlin, 1. e p. 302. Bulbi cepiformes fere globosi supra paulum angustati monophylli rhizomati lignoso 1 cm crasso insidentes laete virides rudimentis copiosis cataphyllorum dense vestiti, 4 cm alti 3,5 cm diam. folia singula e petiolo sulcato oblonga acuta trinervia crasse coriacea nitida, petiolus .7—8 cm longus, lamina 25 cm longa 9—10 cm lata; racemi brevissimi pauciflori vix 2 cm longi, rhachis et ovaria et flores extus sordide pur- purei, bracteae pro planta magnae cucullatae 2 cm longae vi expansae 2,9 em latae flores semiaequantes. Sepalum dorsale late ovato-oblongum obtusum, lateralia bene majora basi valde dilatata cum pede gynostemii mentum obtusum (in alabastris acutum) formantia leviter falcata obtusa: petala basi obliqua gynostemio affixa antice oblonga acutiuscula quarta parte minora quam sepala, omnia flaveola maculis sordide purpureis onusta, labellum simplex obovato-oblongum acutiusculum leviter pandu- ratum subconvexum medio in disco leviter excavatum v. foveatum vix incrassatum lineis callisque omnino destitutum atropurpureum superficie vernixium nitidum; gynostemii pars antica libera vix ulla; rostellum magnum cuculli instar foveam stigmaticam obtegens; anthera obtuse apiculata. Flores maximi generis expansi 3 cm diam. sepalum dorsale 2 cm longum basi 1,2 cm latum, lateralia 2—5 cm longa basi 1—5 cm lata, petala ad 8 cm longa 8 mm lata, labellum 2 cm longum antice ca. 7 mm latum. Importari jussit Wilh. Hennen, Hildesheim. E Brasiliae meri- dionalis provincia Sta. Catarina. 54. Nepeta Wilsoni J. F. Duthie, 1. c., p. 334. Herba perennis 3—4,5 dm alta. Caules acute quadrangulares, an- gulis puberulis, saepe purpureis. Folia 6,3—7,6 em longa, 2,5—3,2 lata, breviter petiolata superiora subsessilia, ovato-oblonga, obtusa, basi truncata vel rotundata, marginibus late crenatis, supra subglabra, subtus pallida et puberula: costâ venisque prominentibus, rubescentibus. Flores violacei, in verticillastros distantes dispositi, breviter pedicellati. Bracteae inferiores foliaceae, sursum minores, apice basique acutae, marginibus integris. Bracteolae oblique elliptico-lanceolatae, acuminatae, calyce breviores, marginibus ciliatis. Calyx bilabiatus, 1,3 cm longus, dense pilosus, labio superiori breviter 3-fido inferiori ad medium 2 fido. Corolla circ. 2,4 cm longa, tubo gracili, basi albo, sursum curvato, superne ampliato; labio superiori 2-fido, lobis lateralibus rotundatis, terminali suborbiculari, emarginato, marginibus reflexis, medio elevato, piloso. Stamina superiora paulo exserta, filamentis glabris, antheris demum divaricatis. Extreme west of China: Sungpan (E. H. Wilson). Its affinity is with N. macrantha Fischer, from which it may be dis- tinguished by its erenate leaves and much broader bracteoles. Species novas in Gardeners' Chronicle, 3. ser, XL (1906), descriptas: 5 55. Nepeta Veitchii J. F. Duthie, 1. c., p. 334, fig. 133, 134. Herba perennis, tota pilis minutis subhispida, caules usque ad 18 poll. alti, acute quadrangulares. Folia decussata, infima petiolata, superiora sessilia, 2,5—4,5 cm longa circa 1 cm lata, anguste oblongo-lanceolata, acuta, basi cordata, marginibus valde crenato-dentatis, supra rugosa, subtus: prominenter reticulata. Vertieillastri 6—7-flori, internodiis in- ferioribus 4,5—5 cm longis. Bracteae inferiores foliaceae, sursum minores. Bracteolae setaceae, calyce breviores, 1-nerviae. Flores mani- feste coerulei. Calyx 2,3 cm longus, ad medium bilabiatus, tubo 15- nerviis, lobis anguste lanceolatis, apice setaceis, marginibus ciliatis. Corolla 2,8 em longa, lateraliter compressa, tubo 1,9 em longo, deflexo, superne ampliato, labio inferiori 3-lobato, lobis lateralibus rotundatis, terminali medio elevato, apice late emarginato. Western China: (E. H. Wilson). 56. Beschorneria pubescens A. Berger, |. c., p. 350, fig. 138. Acaulis, multiceps. Folia 60 cm longa et 5 cm lata, lineari-lanceo- lata, longe acuminata, crasse carinata, subtus apicem versus aspera, glauca, ad margines aspere et minute denticulata. Pedunculus pro genere parvus, in panieulam 6—8 ramosam, 1,20—1,50 m altus, basi vix 2 cm diam., vacue bracteatus, laete ruber, glaber; bracteae deltoideo-lanceolatae, acuminatae, glabrae, infimae 8—10 cm longae, superiores minores; flores 3—4 ex fasciculo; pedicelli 2—4 em longi, glabri, nutantes; flores omnino pubescentes, virides, demum lutescentes; ovarium 25 mm longum, conico- cylindratum; perianthii segmenta conniventia, linearia, limbo paullum patula, interiora latiora glabra, medio ad nervum tantum puberula; fila- menta albida, basi leviter incrassata, antherae 19 mm longae, vix vel brevissime exsertae. Mexico? — Culta in Horto Mortolensi, floruit mens Maii e Junio, 1906. 51. Ceropegia similis N. E. Brown, l. c., p. 384, fig. 147. Ad C. Thwaitesti arcte affinis, caule foliis floribusque persimilis; sed floribus minoribus, corollae lobis brevioribus et ciliatis, coronae dentibus aequidistantibus differt. Stem twining, rather slender, glabrous; leaves thin in texture, with a petiole !/, inch to ?/, inch long, and a blade 1 inch to 2 inches long by !/, inch to 1 inch broad, ovate or ovate-lanceolate, more or less acü- minate, rounded at the base, glabrous on both sides, when ;yóüfig bronzy- green, becoming rich deep green, wich a velvet* sheen, sometimes changing to red when old." Peduncles lateral at the nodes, up to about Ia inch long, glabrous, bearing two to five flowers, which open in succession. Pedicels 5 to 7 lin. long, glabrous. Sepals 2 lin, long, 1/3 lin. broad, lanceolate-subulate, glabrous. Corolla (not following the curve), 1!/, inch long; tube curved above the ovoid-inflated basal part, funnel- shaped at the mouth, glabrous outside, pale green on the inflated base, greyish-green, shading into whitish above, and at the funnel-shaped part spotted with purple-brown; inside glabrous, with the exception of a ring 6 | F. Fedde. of fine white curly hairs at the top of the inflated part, which is light green lined and dotted. with dark purple-brown the middle part is blackish-purple, shading above into whitish or pale greenish, dusted and veined with purple; lobes 31/ to Di lin. long, erect, with connate tips; closely replicate and 11/, lin. broad at the base; viewed sideways, ovate when spread out, white or pale greenish at the basal half, very dark or dull green on the apical part, with a narrow blackish or dark purple- brown band separating the two colours, fringed on the margins with long, jointed, purple hairs. Outer corona divided into 10 equidistant subulate teeth ?/, lin. long, jellow, edged with purple, and entirely yellow on the basal united part, sparsely ciliate. Inner coronal-lobes about 1 lin. long, connivent-erect, blackish-purple at the basal part, yellowish or buff-tinted above. Native country unknown. yl 58. X Ceropegia hybrida N. E. Brow, (C. Sandersonii X similis), 1. c., p. 384, fig. 145, 148. A new hybrid, as detailed above, from C. Sandersonii, fertilised by C. similis. Stems fleshy, 2 to 21}, lin. thick, glabrous. Leaves "very small, 2 to 4 lin. long, 1!/, to 2!/, lin. broad, thick and fleshy, ovate, acuminate, glabrous, green. Corolla curved and not following the curve 21/, inches long; tube inflated, oblong at the base, narrowed and cylin- dric above, broadly funnel-shaped and 9 to 10 lin. in diameter at the mouth, outside glabrous, green at the base, light olive-green above, and the funnel-shaped part white, marked with five broad, dull green stripes, alternating with five series of connected purple-brown spots; inside with a pubescent band at the base and one above the inflated part, the narrow part glabrous, and the funnel-shaped part and basal half of the lobes pubescent; the very base is creamy, the rest of the inflated part is dull green, above which it is light purple shading upwards into pale . greenish-white, with the outside markings showing through; lobes ?/, inch long, erect, cohering at the tips, closely replicate, !/ inch broad viewed sideways, somewhat spatulate-obovate and emarginate at the apex when spread out, glabrous and dull green, spotted with darker green or brownish on the back, the inner face pubescent and pale greenish-white on the basal half, the upper half being glabrous and rich purple-black, with a velvety sheen, the margins are thinly ciliate with light purple hairs. ‘Outer corona */, lin. long, cup-shaped, with five obscure, minutely bifid lobes, paie yellowish margined with dark purple-brown; inner coronal-lobes 1%/, lin. long, connivent-erect, with recurved tips, pale yellow, with the basal part dark purple-brown and dorsally connected to the outer corona. l 59. Dendrobium Brandtiae Fr. Kränzlin, l. c., p. 404. Planta habitu et inflorescentia D. Phalaenopsidis sed minor, Racemi elongati laxiflori. Flores ad 12 plus minus secundi, pedicelli cum ovariis curvatis ad 3 cm longi albidi. Sepalum dorsale oblungum acutum reflexum, sepala lateralia falcata recurva oblonga acuta mentum simplex Species novas in Gardeners’ Chronicle, 3. ser., XL (1906), descriptas. 7 serratum obtusum breve formantia; petala quarta longiora et duplo latiora Obovata brevi-aeutata reflexa, haec omnia margine plus minus undulata, labellum e basi cuneata trilobum, lobi laterales late obovati antice denti- culati verosuli, lobus intermedius oblongus acutis margine valde undu- latus, callus longitudinalis bisuleatus e basi medium usque ibique divisum in lamellas 3 (quarum intermedia longior) supra eleganter papillosas fimbriatasve. Gynostemium pro flore longiusculum, stelidia satis magna, uncata reflexa, filamentum longum subulatum. Sepala petalaque pulchre violaceo-purpurea pallidius marginata, mentum et basis sepalorum extus albida, labelli basis et lobi laterales albidi purpureo suffusi, lobus inter- mediüs intensius coloratus fere ut petala, sepalum dorsale 2,3 cm longum, 8—9 mm latum, lateralia 2,5 cm longa 9 mm lata, mentum 1 em longum, petala 3—3,2 cm longa antice 1,5—1,6 cm lata, labellum 2 cm longum et inter lobos laterales 1,5 cm latum, lobus intermedius 6,7—7 mm longus 5 mm latus. The plant, of which I have only seen a spike, certainly resembles Dendrobium Phalaenopsis, bigibbum, dicuphum and other Dendrobia from Northern Australia or New Guinea. The most striking characteristic, however, is that the petals, and especially the sepals, are more or less twisted or even curled, and the plant connects the Dendrobes of the Phalaenopsis-group with those having an affinity with D. undulatum, the crests of the lip being elegantly fringed and jagged. The plant shows also an affinity with D. Sumneri, and at first I was not sure that we had not to deal with this plant, described from an imperfect specimen by F. v. Müller (see Flora Austral, VI, 278), and not very well repre- sented in European collections. D. Sumneri, however, is evidently a much smaller plant, not to mention that it has other botanical charac- teristics. 8 H. Léveillé. IIl. Decades plantarum novarum. IV/V. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 31. Epilobium Smithii Levl., nov. spec. Planta tota pubescens, sarmentacea et recurva; caulis humilis et lineatus; folia oblongo-lanceolata, attenuata, petiolata, subobtusa; flores parvi, petalis striatis, obcordatis; stamina stigmate indiviso et cylindrico longiora; capsulae longa pedunculatae; semina brunnea, ovata et grosse papillosa. Etats-Unis: Mt. Prainier, 5000 feet, aoüt 1890 (E. C. Smith leg.. in herb. St. Louis). E. grege, E. Watsoni, Californici, holosericei, Halleani et ursint; a quibus. tamen bene distinctum habitu et notis ante dictis. 32. Epilobium Paddoense Lévl., nov. spec. Planta gracillima 10 cm circiter alta, ad basim bulbifera; caulis pilosa geminaque linea munitus; folia minima, sessilia, vix vel parce dentata, dentibus remotis et undulantibus; flores rosei; stigmate indiviso; capsulae longe pedunculatae, glabrae; semina glabra, lutescentia et lanceolata. Etats-Unis: Mt. Paddo, 6 août 1885 (Suksdorf leg., in herb. St. Louis). Valde affinis E. tenui Komarov, a quo differt capsulis longe pedi- cellatis. 33. Epilobium cupreum Lge. . Patria olim ignota. Illud in Herbario St. Louis reperimus, tum Hauniae cultum et a cl. Lange datum, tum ex fontibus ad basim Rodlands in humidis a T. A. Williams lectum, 28 aug. 1891, in herb. St. Louis. Planta cupreo-glaucescens, simplex vel ramosa; caulis piloso-lineatus ; folia lanceolata, petiolata, repande et remote denticulata, flores parvi; petala bipartita; stigmate indiviso; capsulae breviter pedicellatae sparse hispidae; semina oblonga lutescentia glabra. 34. Epilobium Treleasianum Lévl., nov. spec. Caulis elatus, 4-lineatus; folia late ovata, pulchre nervata, ad basim valde abrupte contracta, spisse et dupliciter dentata, acuminata; flores pro genere magni, violacei, illa E hirsuti referentes; petalis ad apicem bilobis; lobis rotundatis; stamina inaequalia; antheris introrsis et elon- gatis; stigma?; capsulae glabrescentes, breviter pedicellatae; semina fusco-grisea ovato-triangularia glabra; coma stipitata. Habitu E. luteo simile sed floribus violaceis facile dignoscitur. Etats-Unis: Rogers Pass, Selkirch Mts., 8 déc. 1908 (Miss E. M, Farr in Herb. St. Louis). 35. Epilobium Miyabei Levl., nov. spec. Caulis erectus, piloso-lineatus, folia ovata, argute et repande con- spicue dentata, ad basim connata subtus praecipue ad nervos pilosa Decades plantarum novarum. IV/V. 9 margine ciliata; flores mediocres, pallide rosei; stigmate indiviso; cap- sulae glabrescentes, breviter pedicellatae; semina juniora glabra. Japon:.Sapporo, Hokkaido, 9 juill. 1891 (K. Miyabe ex herb. Sapporo Agric. College in herb. St. Louis). A quocumque Epilobio japonico foliis ovatis et pubescentibus valde differt. 36. Epilobium Alaskae Lévl., nov. spec. Caulis lineatus, apice excepto, glaber; folia (saltem suprema) petiolata, lanceólata, conspicue dentata connata; flores mediocres; petala bifida, striata; stigmate indiviso?; capsulae glabrae, breviter pedicellatae. Semina glabra, pallide lutescentia oblonga; coma stipitata. Alaska: Kadiak Island, 20 juill. 1899; no. 4501 (Wm. Trelease et de Alton Saunders leg. in herb. St. Louis). Ab omni alio Epüobio hujus regionis valde discrepat; quocirca, quanquam specimen incompletum adest, illud tamen secernimus. Ab E. boreali toto coelo diversus. 37. Linum Cavaleriei Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis erectus, ad apicem. praesertim ramosus, glabrescens; folia an- gustissima linearia, convoluta, integerrima uninervia; rami erecti; flores lutei, subspicati; spici spaniculam efformantibus; calice glabro, ad marginem. ciliato; petala striata, rotundata calice duplo longiora, pedicellos fere aequantia; stylo elongato, convoluto et persistente. Kouy-Tchéou: environs de Tou-Chan, dans la montagne; 1 oct, 1899; no. 2733 (J. Cavalerie leg.). Species floribus luteis et calice ciliato bene distincta. 38. Aconitum napiforme Lévl. et Vant., nov. spec. Planta glaberrima et valde flexuosa; radix napiformis, caulis humilis 25—35 cm altus; folia alterna, petiolata (petiolo in inferioribus et mediis foliis limbum aequante), trifida, lobis inciso-crenatis et mucronatis; flores mediocres, pauci (1—2 raro 3—4 in quoque ramo); sepala anteriora et lateralia sessilia; petala anguste unguiculata; sepalo posteriore galeato; calcare brevi et saccato; limbo petali liberi calcar aequante; folliculis 3, glabris, stylis persistentibus adauctis. Corée: île Quelpaert, forets, 1200 m, oct. 1906; nos 165 et 169 (Urb, Faurie leg.). Affinis A. zigzag Lévl. et Vant. caule flexuoso sed sepalo posteriore galeato nec calcariformi distinctum. 39. Boottia Esquirolii Lévl. et Vant., nov. spec. Radix bulbosa; caulis brevissimus; folia longissime petiolata; petioli exalati, limbis longiores; limbi ovati, profunde cordati, 7-nervati, pellucidi, dense trabeculati, glaberrimi, integerrimi, ad apicem subacuminati; scapi plures. folia aequantes aut paululum superantes; spatha late tubulosa, laciniata; flores albi, 5—7, longe pedicellati; lobi calycis angusti et acuti, Affinis B. acuminatae Gagnep., a quo tamen differt foliis conspicue sordatis, approximate-trabeculatis. Repertorium novarum specierum. 2 10 H. Léveillé. Chine: Kouy-Tchéou: c. dans les étangs et les rizières marécageuses ; no. 732 (Jos. Esquirol leg.). 40. Boottia sinensis Lévl. et Vant., nomen novum (Ottelia sinensis Levi). ` un Radix fibrosa; caule nullo; scapi plures, petiolis multo longiores summos limbos vix aequantes; folia petiolata, late ovata, non cordata integerrima, glaberrima, ad apicem obtusa, 8—9 nervata, trabeculata; spatha tubulosa, tubo brevi, laciniis tubo triplo longioribus; flores albi 2—3 in singulis spathis, parum exserti et parvi; sepala aeuminatissima. et angustissima. ; Chine: Kouy-Tchéou: Pin-Fa, 1 mars 1902; ruisseaux; no. 815 (Jul. Cavalerie). A B. acuminata, foliis longe latioribus, brevioribus et obtusis; spathis: angustioribus, floribusque multo minoribus distinctus. 41. Hydrocharis. Bodinieri Lévl, et Vant., nov. spec. Radix fibrosa; caule nullo; folia longe petiolata, cordata, integerrima, suborbicularia, ad apicem in acumen desinentia, translucida, 9—11 ar- euato-nervata, glaberrima; petiolo alato; scapi elongati; spatha diphylla; phyllis areuato-connatis, ovato-oblongis; flores longe pedicellati; calicis. lobis lanceolatis, subobtusis; petala alba, sepalis multo longiora, integra. Haec planta, a cl. Bodinier ad H. morsum-ranae relata, valde differt foliis pellucidis, non. trabeculatis et ad apicem acuminatis; scapis folia multo superantibus. Corée: route de Chemulpo à Sioul, rizieres et marécages, 13 sept. 1889 (Em. Bodinier leg.). 42, Trichomanes stenosiphon Christ., nov. spec. Rhizomate tenui, intricato, longe repente, more Hymenophyllorum inter- texto, ramosissimo, radicoso. Foliis numerosis approximatis, stipite 1 ad 3 cm longo alato, fronde. 3 ad 5 em longa, ovata aeuminata aut rotundata, ad basin haud attenuata, tripinnatifida, rachiolata, undulata, pinnis alternis patentibus, confertis, ovatis, infimis deltoideis, costis costulisque alatis, pinnulis ovato-cuneatis, iterum fere glabellatim dissetis, lobis ulti- mis 1 mm latis, furcatis, subacutis, saepe valde divaricatis, nervo uno conspicuo praeditis, urceolis terminalibus 1!/, mm longis, ?/, mm latis, cylindricis, raro subcampanulatis, vix aut ne vix quidem latioribus quam lobi soriferi; ore vix dilatato, receptaculo exserto, textura subcoriacea diaphana; colore atrobrunneo. Corea: in lacunis torrentium, Quelpaert, oct. 1906, No. 108 (Urb, Faurie leg.). 43. Polypodium lineare Thunb. var. coraiense Christ, nov. var. Differt a typo rhizomate tenui longe repente, foliis remotis, stipite tenui, 3 ad 5 em longo, lamina lanceolata ad basin anguste cuneata nee sensim decurrente, textura tenuiore. An subspecies aut species propria? Corea: in silvis Quelpaert, oct. No. 83; in monte Ouensan, No. 112; mont des Diamants, No. 134 (Urb, Faurie leg.). Decades plantarum novarum. IV/V. 11 44. Selliguea coraiensis Christ., nov. spec. Differt a. S. elliptica (Thunb.) statura duplo triplove minore, frondibus subdimorphis, nervis lateralibus fere deficientibus, textura. Rhizomate repente pennae corvinae crassitie, stipitibus approximatis, ad basim squamis nigris subulatis vestitis, 15 ad 25 cm longis, tenuibus, brunneo-stramineis, lamina deltoidea 20 cm longa, 17 em lata, rachi an- guste alata, pinnis 5-jugis cum pinna terminali, pinnis 6 cm longis, rarius longioribus, 1 cm latis lanceolatis acuminatis, versus basin attenuatis et adnatis, nigricantibus; costa manifesta rufo-straminea, nervis lateralibus fere nullis, areolis obliquis magnis, nervulos furcatos clavatos includen- tibus; pinnis fertilibus magis contractis, !/, cm latis, fere linearibus, soris valde obliquis, ca. 15 utrinque, à costa ad maginem protensis tenui- bus linearibus, ochraceo-brunneis, textura herbacea, faciebus glabris. Corea: Quelpaert in rupibus torrentium, oct. No. 68 (Urb. Faurie leg.). 45. Polystichum aculeatum Ser. var. coraiense Christ., nov. var. Textura molli pilisque creberrimis elongatis var. japonico. simile, sed segmentorum statura et ambitu typo approximatum. Corea: mont des Diamants jun. No. 42 (Urb. Faurie leg.). 46. Athyrium flaccidum Christ., nov. spec. Rhizomate obliquo, foliis fasciculatis, stipite pallide stramineo 20 cm lato, tereti, 2 mm lato, basi squamis magnis ovato-acuminatis et subulato- lanceolatis, usque ad 1 cm longis, integris, ochraceo-brunneis diaphanis vestito, aliter uti tota planta glabro, fronde 28 cm longa, 9 cm lata, ob- longo-acuminata, basi haud attenuata, bipinnata, pinnis infra remotis, versus apicem frondis approximatis, utrinque 12 aut 15, subsessilibus, alternis, 5!/, em longis, 2 cm latis, ovato-acuminatis; costa plana alata, 1! mm lata, segmentis subinaequalibus, postice cuneatis, antice sub- auriculatis, ca. 12 utrinque, infimis abbreviatis, confertis, ovatis acutis, 1 cm longis, 4 mm latis, profunde et grosse dentato-incisis, dentibus utrinque 5 acuminatis, fere aristatis, saepe iterum crenato-dentatis; nervis in segmentis pinnatis obliquis; soris mediis aut submarginalibus in sinu dentium positis, uno rarius duobus pro dente, minutis, rotundis, rufo- brunneis, indusio griseo integro ovato nec,reniformi. Textura flaccida diaphana, colore pallide viridi. Corea: in herbidis insulae Quelpaert, 28. sept. 1906; No. 16 (Urb. Faurie leg.). 47. Asplenium anogrammoides Christ, nov. spec. Rhizomate brevi erecto; foliis fasciculatis numerosis, basi setis nigres- centibus brevibus vestitis, caeterum plantula laevi, stipite debili flexuoso, planiusculo versus frondem aliquantulum ancipiti, uti tota planta nigres- cente opaco, 6 em longo; fronde ovata versus basin et apicem attenuata, acuminata, 6 cm longa, 3 cm lata, tripinnata; rachi plana non alata; pinnis 8 aut 10 utrinque, petiolatis alternis, lanceolatis, usque ad costam tenuem partitis, erectis, confertis, pinnulis obovato-cuneatis subflabellatis, 3 mm longis, 2 mm latis numerosis, acute et profunde incisis, lobis lanceolato-acutis, nervis furcatis non manifestis; soris uno pro lobo et J+ 12 H Léveillé: Decades plantarum novarum. IV/V. plerumque tribus pro pinnula, ovatis, turgidis, rufo-brunneis, vix 2 mm longis; indusio ovato brunneo integro mox involuto. - Corea: in insula Quelpaert, in muris, 25 sept. 1906; no. 4 (Urb. Faurie leg.). 48. Woodsia eriosora Christ., nov. spec. Rhizomate brevi erecto, squamis minutis setiformibus brunneis parce sparso, foliis caepitoso-fasciculatis, suborbiculatis, stipitibus rufostrami- neis, pilis albidis patentibus cum rachi parce vestitis, crassiusculis, 1 mm latis, brevibus, vix 1 cm longis, fronde late lanceolata, 9 cm longa, 2 cm lata, obtusiuscula, versus basin attenuata, pinnata, pinnis 15 utrinque, infimis valde reductis, basi fere aequalibus, subsessilibus, ovato-cuneatis, obtusis confertis, 1 em longis, !/ cm latis, confertis, infimis suboppositis patentibus lobatis, lobis tribus utrinque ovato-rotundatis, obtusis. Facie- bus pilis albidis parce pubescentibus, soris marginalibus in lobis singulis duobus aut pluribus, minutis, indusio soros aliquantulum superantibus, 1 mm latis rotundis, pilis albidis non solum ciliatis sed undique abunde tectis, textura herbacea, colore dilute viridi. Corea: in rupibus Chinanmpo, aug. 1906; No. 104 (Urb. Faurie leg.). 49. Woodsia frondosa Christ, nov. spec. Euwoodsia ‘ex affinitate W. rufidulae, sed fronde majore longe stipi- tata, pinnis latioribus magisque partitis, pubescentia non squamosa sed glanduloso-pilosa. Rhizomate erecto brevi, foliis fasciculatis haud numerosis (3 ad 8); stipite crassiusculo tereti, rufostramineo lucido, basi squamis paucis seti- formibus 3 mm longis, rufo-brunneis sparso, caeterum setulis pilisque albidis parce vestito, usque ad 9 cm longo; fronde detoideo-oblonga, 10 em longa, 3 aut 4 em lata, basi vix attenuata, acuminata, sed obtu- siuscula, bipinnatifida, pinnis patentibus infra oppositis confertis ca. 10 utrinque, 2 em longis, 1!/, cm latis; infimis subpetiolatis superioribus late adnatis supremis alato-decurrentibus, oblongo-acutiusculis aut ob- tusis, profunde ad alam angustam incisis, lobis infimis sinu aperto remotis, ca. 6 aut 7 utrinque, 6 mm longis, 3 mm latis obtusiusculis crenatis; rachi faciebusque pube strigosa interdum glandulosa grisea tenuiter vestitis, nervis in segmentis pinnatis inconspicuis; soris submarginalibus, 6 ad 8 pro lobo, confertis, rotundis, 1 mm latis, ochraceis, indusiis tenuissimis rotundis flaccidis parce ciliatis. Textura herbacea, colore laete virente. Corea: in rupibus Ouensan, jul. 1906; No. 101 (Urb. Faurie leg.). 50. Pteris semipinnata L. var. Fauriei Christ., nov. var. Lobis latioribus, terminalibus, 11/, em latis acuminatis, lateralibus 1 em latis obtusis, nervis remotioribus, colore luteo-viridi. Corea: basi rupium, Quelpaert, oct. No. 96 (Urb. Faurie leg.). Dr. E. Rosenstock: Filices novae. III. 13 IV. Filices novae. Ill. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) 11. Aspidium oligophyllum Rosenst., nov. spec. Euaspidium; rhizomate erecto (e sched.) ceterum ignoto; stipi- tibus fasciculatis, metralibus vel longioribus, c. 4 mm medio crassis, erectis, strictis, versus basin paleis ferrugineis, nitidis, lanceolatis, 1 cm fere longis, vix 1 mm basi latis, longe acuminatis adspersis, rhachi- busque ceterum nudis, livido-brunneis, nitidis, supra canaliculatis, subtus semiteretibus; laminis ovato-elongatis, usque ad 50 cm longis, 20 cm latis, membranaceo-chartaceis, in sicco lividis, glaberrimis, pinnatis; pinnis bijugis cum impari terminali; basalibus suboppositis, petiolis 3 mm fere longis, anguste marginatis insidentibus, erecto-patentibus, rectis vel paullo incurvatis, e basi cuneata elongato-ovalibus, apice longe cuspidatis, margine integerrimis vel obscure repandis, c. 30 cm longis, 7 cm latis; proximis c. 10 cm a basalibus remotis, basi angustata, demum dilatata in rhachim decurrenti sessilibus, quam basales paullo minoribus magisque incurvatis, ceterum iis conformibus; terminali maxima, basi longe decurrenti cum proximis interdum conjuncta, ceteris conformi; costis costulisque supra planis, subtus convexis et valde prominen- tibus, eostulis sub angulo 60? ex illis oriuntibus, usque fere ad marginem recte productis, demum incurvatis; venis transversalibus subtus promi- nulis, arcuatis, areolas intra costulam et marginem c. 9 efformantibus, radios utrinque 4—5, more Sageniarum reticulatim anastomosantes emitten- tibus, areolis ultimis hexagonoideis vel irregularibus, ramulos liberos numerosos includentibus; foliis fertilibus pinnis quam steriles paullo angustioribus instructis; soris magnis, globosis, angulis vel dorso venularum impositis, totam laminam fertilem subaequaliter obtegentibus, c. 18 series, e 4—5 soris compositas, intra costam et marginem effor-- mantibus; indusiis rotundatis, peltatim affixis. subcoriaceis, denique corrugatis, persistentibus. Hab. Sumatra, Indragiri, prope fl. Lalah in siivis (l. W. Burchard, 1907). Die über 1 m lang gestielten, steif aufrechten Blätter mit ganz- randigen, am Grund weder geöhrten noch gelappten Fiedern gleichen bis auf ihre konstante geringere Fiederzahl denen des Aspidium heterosorum Bedd.; dies besitzt jedoch langkriechendes Rhizom, kleinere sori und deutlich nierenförmiges oder auch unregelmässig athyrioides Indusium. Ähnlich gestaltete, einfache Fiedern haben auch A. polymorphum Wall. und A. pachyphyllum Kze., doch unterscheiden sich diese sowohl habituell, als auch durch 2-reihige sori und gleichfalls nierenförmigen Schleier. Ganz auffallend ist dagegen die fast völlige Übereinstimmung der ein- zelnen Fiedern unserer Art in Gestalt, Textur, Nervatur, Anordnung der LA Dr. E. Rosenstock. sori und Beschaffenheit des Indusiums mit dem ganzen Blatt des A. singa- poreanum Wall. Beide Arten müssen jedoch wegen des völlig ab- weichenden Gesamthabitus als spezifisch verschieden betrachtet werden, 12. Hymenophyllum cristulatum Rosenst. nov. spec. Euhymenophyllum; rhizomate longe repente, tenui, rigidiusculo, pilis articulatis, ferrugineis, strietis, adpressis sparse vestito, interstitiis 4—10-centimetralibus folia emittente; stipitibus tenuibus, elasticis, 5—10 cm longis, teretibus, paullo flexuosis, fuscis, opacis, cum rhachibus pilis iis rhizomatis similibus, sed flaecidioribus sparse vestitis, usque fere ad imam basin angustissime utrinque alatis; laminis elongato- ovalibus, 10 —20 cm longis, 5—10 cm latis, glaberrimis, in sicco fusco- viridibus, tripinnatifidis; pinnis alternis, sessilibus, erecto patentibus, an- guste lanceolatis, subinde elongato-acuminatis; pinnulis sessilibus, in- ferioribus usque centimetralibus, 6 mm fere latis, ovali-rhomboideis, obtusis, profundissime pinnatifidis, latere anteriore adaucto, superioribus antice solummodo pinnatifidis, sensim minoribus, simplicioribus, denique linearibus, integerrimis; laciniis 2—5 mm longis, 1 mm fere latis, linearibus, apice breviter angustatis, obtusis, integerrimis, infimis pinnu- larum inferiorum plerumque bifidis; rhachibus eostisque costulisque atrofuscis, opacis ala c. 1}, mm lata, integerrima, plana utrinque in- structis; venulis crassiusculis, fuscis, utrinque prominentibus; soris dimidiam superiorem laminae occupantibus, apicibus lacinularum lateralium plus minusve abbreviatarum insidentibus, quam laciniae paullo latioribus; indusiis usque ad basin bilobatis, valvis breviter oblongis, obtusis, inte- gerrimis vel apice indistincte crenulatis, cristis 2—3 membranaceis, linearibus, subparallelis in parte inferiore dorsali ornatis. Hab. Nova-Zealandia, Wahi Punamu, in littore septentrionali, (i. Th. Ranfft). — Exsicc.: Rosenstock, Filices Novae-Zealandiae No. 11. Eine zu den grósseren Formen der polyanthos-Gruppe gehórige Art, die durch die 2—3-häutigen längsgerichteten Kämme der Indusiumklappen leicht zu unterscheiden ‘ist. 13. Polypodium Sodiroi Christ. et Rosenst., nov. spec. Eupolypodium; rhizomate lignoso flexuoso, longe repente, glaucescente, paleis fuscis, nitidis, rigidulis, patentibus, anguste-lanceolatis, longe acu- minatis, in apicem fibrillosum, piliformem desinentibus, c. 8 mm longis, 1 mm latis, integerrimis, glabris densissime obtecto, interstitiis 1—3-cen- timetralibus folia emittente; stipitibus gracilibus, elastice decurvatis, 5—10 cm longis, vix */, mm crassis, phyllopodiis brevissimis (1 mm fere longis) insidentibus, badiis, teretibus, nudis, juventute pilis brevibus, patentibus, raris instructis, mox glaberrimis; laminis lineari-lanceolatis, basin versus brevius, apice longe attenuatis, usque ad 20—30 em longis, 2—3 cm latis, profundissime pinnatifidis, in parte inferiore mediave subinde pinnatis, rigide coriaceis, supra viridibus, subtus flavescentibus, glaberrimis; segmentis multijugis, alternis vel suboppositis, basi utrinque dilatata adnatis, contiguis vel subeontiguis vel distincte inter se remotis, lanceolatis, acutiusculis, margine sübtus revoluto integerrimis, recte paten- Filices novae. III. 15 tibus vel mediis ac superioribus suberectis apiceque proclinato falcatis, mediis usque ad 1—2 cm longis, 3—4 mm supra basin latis, inferioribus plus minusve abbreviatis, rarius proximis subaequalibus, superioribus sensim decrescentibus et in apicem longum serrato-dentatum, demum linearem integrum transeuntibus; costis venisque plane inconspicuis, venis simplicibus, numero 6—10 e costa sub angulo 45? utrinque egre- dientibus, apice incrassato notamque superficialem efficiente prope mar- ginem desinentibus; soris immersis, medio-dorsalibus, totam plerumque faciem inferiorem complentibus, pilis atrofuscis, brevibus, sporothecia vix superantibus ornatis; sporis tetraedrico-globosis, nudis. Hab. Ecuadoria: Cordillera orientalis, sub radicibus montis ignivomi Tungurahua orientem spectantibus, 3500 m; ad arbores solibus expositas. (l. Dr. A. Rimbach 1907). — Exsicc.: Rosenstock, Filices ecuadorienses No, 13. Diese Art wurde von Sodiro, wie ein von ihm an H. Christ über- sandtes Exemplar beweist, für Polypodium pilosissimum Mart. Gal. gehalten, mit dem sie in der Blattgestalt zwar die grösste Übereinstimmung zeigt (s. Mart. et Gal. Foug. Mex. t. 9 F. 2), von dem sie jedoch durch ihr langkriechendes und mit grossen, abstehenden Schuppen dicht bedecktes Rhizom, sowie durch die Kahlheit des Stiels leicht zu unterscheiden ist. Ihre Dimensionen sind ausserdem viel gróssere als die des P. pilosissimum und die Textur derber. P. acrodontium Fée, das von manchen Autoren für identisch mit P. pilosissimum gehalten, von Lindman (Beitr, z. trop. amerik. Farnflora, Ark. Bot. I, 32) jedoch wegen seiner geringeren Dimen- sionen als besondere Art aufgeführt wird, ist, wie das Glaziousche Orig. Ex. no. 4409 beweist, ausgezeiehnet durch eine, wenn auch schwache beiderseitige häutige Berandung des Stiels, die sich in gleichbleibender Stärke vom Grund der Lamina bis zur Basis herabzieht. Ob P. pilo- sissimum diesen, die Identitát beider Arten entscheidenden Saum besitzt oder nicht, kann nur durch Vergleichung des Galeottischen Originals festgestellt werden. P. Sodiroi entbehrt ihn vollstándig und würde hier- durch allein schon sicher von P. acrodontiwm zu unterscheiden sein, von dem es ausserdem dieselben Merkmale trennen, die oben als Unterschiede von P, pilosissimum angeführt wurden. P. nutans Bl. von Java unter- scheidet sich durch kurz kriechendes, an den aufrechten, verzweigten Enden dicht beblättertes Rhizom, lang- und weichhaarige Stiele und Achsen, zartere Textur, wenig verlüngerte Blattspitze und stumpfe Seg- mente. ` 14. Polypodium pseudonutans Christ et Rosenst., nov, spec. Eupolypodium; rhizomate lignoso, breviter repente, crassiusculo, paleis membranaceis, flaccidis, ferrugineis, integerrimis, glabris, ovato- lanceolatis, acuminatis, usque fere 10 mm longis, 3 mm latis densissime obteeto, apice ramis singulis vel binis, varie curvatis, primo aphyllis, 3—5 cm vel ultra longis, 0,5—1 cm (cum paleis) crassis instructo; stipi- tibus confertis, firmis, erectis, 21}, —5 cm fere longis, 2 mm crassis, phyllopodiis brevissimis insidentibus, nigro-brunneis, teretibus, utrinque 16 Dr. E. Rosenstock: Filices novae. II. anguste lineatis, basi paleis ovalibus, sordide flavidis, laxe adpressis plus minusve velatis, juventute pilis articulatis, brevissimis, patentibus; deci- duis sparse obsessis; laminis lineari-lanceolatis, basin versus brevius, apice longe attenuatis, usque ad 30 em vel ultra longis, 4!/; cm latis, profundissime pinnatifidis vel pinnatis, rigide coriaceis, supra olivaceo- viridibus, subtus paullo pallidioribus, facie superiore glaberrima, inferiore praesertim ad costas et prope soros pilis ferrugineis setosis instructa; segmentis multijugis, alternis, adnatis, contiguis vel subcontiguis, e basi utrinque dilatata lineari-lanceolatis, acutis, margine angusto, subtus revo- luto integerrimo, suberecto patentibus, mediis usque ad 2!/; cm longis, 4 mm latis, inferioribus plus minusve abbreviatis, superioribus sensim decres- centibus et in apicem linearem dentatum transeuntibus; rhachibus firmis, teretibus, in utraque facie valde prominentibus, cum stipitibus- concoloribus, supra glaberrimis, subtus pilis ferrugineis, mollibus, patenti- bus obsessis; costis utrinque prominulis, plerumque badiis, subinde cum parenehymate concoloribus, subtus pilosis; venis lateralibus immersis, inconspicuis, luce transmissa aegre recognoscendis, simplicibus, numero c. 8 vel pluribus sub angulo 50? e costa utrinque egredientibus, apice leviter incrassato notamque superficialem efficiente prope marginem de- sinentibus; soris parenchymati leviter immersis, dorso venularum medio impositis, magnis, subcontiguis, in singulis pinnis, 16—20-enis pilis fuscis, sporothecia longe superantibus ornatis; sporis tetraëarico-globosis, nudis. Hab. Ecuadoria: Cordillera orientalis, sub radicibus montis ignivomi Tungurahua orientem spectantibus, 3500 m; ad arborum truncos (l. Dr. A. Rimbach 1907). Diese Art ist, obwohl sie grosse Ähnlichkeit mit Polypodium Sodiroi Christ et Rosenst. besitzt, doch durch folgende Merkmale sicher von diesem zu unterscheiden: Das Rhizom ist stärker, kürzer und mit hellbraunen, breiteren und schlafferen Sehuppen bedeckt; der Blattstiel ist viel kürzer und derber, am Grund von Schuppen dicht eingehüllt und besitzt zwei deutliche Randlinien; Rhachis und Costae sind unterseits. mit langen braunen Haaren besetzt; die Segmente hängen am Grund stets mehr oder weniger zusammen, sind nicht faleat, sondern gerade und fast recht- winklig abstehend; die ganze Pflanze endlich ist grósser und ro- buster als P. Sodiroi. Durch letzteres Kennzeichen unterscheidet sie sich in noch stärkerem Masse von P. acrodontium Fée, P. pilosissimum Mart. et Gal. und P. nutans Bl, von denen sie ausserdem durch die grossen, schlaften Rhizomschuppen, fast kahle Stiele und völlig kahle Oberseite der Rhachis sowie durch spitzer zulaufende Segmente abweicht. 15. Asplenium erectum Bory var. plumosa Rosenst. nov. var. Varietas sterilis, tenera, dissecta Asplenü erecti Bory; basi stipitum densius squamosa; pinnis distinctius pedicellatis, incurovato-erectis, saepe imbricatis, apicalibus serratis exceptis profundissime pinnati- fidis; segmentis lateris anterioris lanceolatis vel lineari-lanceolatis, in- eisuris usque ad mediam pinnulae dimidiatae vel ultra productis, iis lateris posterioris usque fere ad costam pertinentibus; linearibus vel e basi inter- O. v. Seemen: Salices novae. 17 dum pedicellatim contracta elongato-oblongis, c. 12 mm longis, 2 mm latis, valde obliquis, majoribus margine leviter crenatis. Hab. Brasilia australis, Estado Rio Grande do Sul, Porto Alegre, c. 100 m. alt. in humidis, umbrosis. (l. A. Stier, 1906, No. 297.) Dieser, mir nur in einem sterilen, jedoch vüllig ausgewachsenen Exemplar von der normalen Grósse des A. erectum (Wedel bis 56 cm lang, 4 em breit) vorliegende Farn zeigt zwar in seinem Aussehen von der eben genannten Art eine grosse Verschiedenheit, die, abgesehen von der feinen Zerteilung des Laubs, besonders durch die direkt aufwärts ge- bogenen Finderspitzen, sowie dadurch hervorgebracht wird, dass die Zerteilung der Findern an ihrer basiskopen Seite eine viel stärkere ist als an der akroskopen. Trotzdem glaube ich, dass er wegen der Über- einstimmung im Bau des Rhizoms, in der Beschaffenheit der Achsen, sowie im Gesamtumriss des Wedels und der Fiedern nur für eine stark ausgeprägte plumose Varietät dieser Art zu halten ist, womit auch die Sterilität und zarte Textur der Pflanze im Einklang steht, V 0. v. Seemen, Sa/ices novae. (Originaldiagnosen.) 1. Salix Siuzevii O. v. Seemen, nov. spec. 9. .Frutex circ. 3 m altus; rami luteo-brunnei, glabri (novelli tantum breviter incano-pubescentes); folia lanceolata longe acuminata, basi acuta, usque 13 cm longa, 2 cm lata, margine leviter serrulata, glabra (novella leviter sericea), supra obscure viridia, subtus incano-viridia, opaca, costa supra immersa, subtus bene prominente, nervis lateralibus a costa late divergentibus, supra paullo, subtus distinete prominulis, reti venarum areolis latis, utrinque vix conspicuo; stipulae desunt; amenta 9 tantum nota, ante folia evoluta, erecta, sessilia, basi foliis parvis lanceolatis dense incano-pubescentibus instructa, cylindrica, usque 2,5 cm longa, 0,8 cm crassa, densiflora, rhachis incano-pubescens; squama linguiformis, obtusa, capsulae stipitem longitudine aequans vel fere aequans, dimidio superiore atro-brunnea, basi pallida, longe tenuiter incano-sericea, et dense longe incano-barbata; capsula lenge stipitata (stipite capsulae aequilongo vel longiore, incano-pubescente), e basi ovali conico-attenuata, incano-pubes- cens; stylus tertiam partem capsulae aequans, stigmata brevia, tenuia, divisa, divaricato-curvata; glandula unica posterior, angustissima, sub- linearis, truncata, dimidium stipitis capsulae aequans. Strauch etwa 3 m hoch; Zweige gelbbraun, kahl (nur die jungen - Triebe kurz grau behaart); Blätter gestielt (Stiel 1 em lang, kahl), lan- zettlich, lang zugespitzt, am unteren Ende spitz, bis 13 cm lang, 2 cm breit, am Rande schwach wellig gesägt, kahl (nur die jungen Blätter sind seidig behaart), oberseits dunkelgrün, unterseits graugrün matt; Mittel- 18 O. v. Seemen. rippe oberseits vertieft, unterseits stark hervortretend; Seitenrippen breit. von der Mittelrippe sich abzweigend, oberseits schwach, unterseits scharf hervortretend; Adernetz weitmaschig, beiderseits kaum bemerkbar; Nebenblätter (fehlen); Kätzchen (nur Q vorliegend) vor den Blättern erscheinend, aufrecht, sitzend, am Grunde mit kleinen, lanzettlichen, dicht grau behaarten Blättchen, zylindrisch, bis 2,5 cm lang, 0,8 cm dick, dichtblütig; Spindel grau .behaart; Deckschuppe zungenförmig, stumpf, fast so lang oder so lang als der Kapselstiel, auf der oberen Hälfte dunkelbraun, am Grunde hell, dünn lang grauseidig behaart und dicht lang grau bebärtet; Kapsel lang gestielt (Stiel so lang oder länger als die Kapsel, grau behaart), aus ovalem Grunde kegelig zugespitzt, grau behaart; Griffel !/; so Jang als die Kapsel; Narben kurz, dünn, geteilt, gabelig seitwärts gebogen; Drüse 1, hintere, sehr schmal, fast lineal, gestutzt, !/, so lang als der Kapselstiel. Mandsehurei: Nikolsk Ussuriiski (P. V. Siuzev, 29. IV. 1905, No. 34). Diese Weide gehört zur Gruppe Viminalis und steht der S. opaca And. am nächsten, von der sie sich aber namentlich durch die kürzere, schmälere Drüse und den kürzeren, ungeteilten Griffel unterscheidet. 2. Salix kolymensis O. v. Seemen, nov. spec. Frutex satis altus, tenuiter-ramosus, ramis luteo-brunneis, glabris; folia (juvenilia) breviter petiolata, anguste lanceolata, acuta, basi in petiolum angustata, usque 5 em longa, 0,8 cm lata, integra, vel minute serrulata, initio tantum tenuiter pubescentia, serius glabra, supra ob- scure viridia, subtus paullo incäno-viridia, nervatura utrinque paullo tantum prominula, nervis lateralibus valde versus apicem folii directis; stipulae? ; amenta paullo ante folia evoluta, squamae luteo-brunneae, glabrae; amenta mascula erecta, paullo lateraliter curvata, sessilia vel subsessilia, basi foliis anguste lanceolatis basi apiceque acutis tenuissime incano-sericeis obsita, cylindrica, usque 4 cm longa, 1,2 cm «crassa, densiflora, rhachis pallide incano-pubescens; squamae ovatae, acutae, obscure brunneae, basi pallidae, longe albido-incano-barbatae; stamina 2, libera, glabra, tenuia, quam squama circ. duplo longiora, antheris rotundatis, brunneolis; glandula unica posterior, angusta, ovata, truncata, circ. squamae quartam parte.n aequans; amenta feminea erecta, breviter pedunculata (pedunculo usque 0,4 cm longo, breviter pallide incano-pubescente) vel sessilia, basi ut amenta mascula foliis parvis obsita, anguste cylindriea, usque 4 cm longa, 0,4 cm crassa, densiflora, rhachis tenuiter incano-pubescens; squama ovalis, acuta, obscure brunnea, basi diluta, tenuiter longe incano-barbata, circ. usque ?/, capsulae aequans; capsula stipitata (stipite circ. !/,—!/, capsulae aequante, tenuiter incano-pubescente), e basi ovata conica, dilute incano-pubescens, stylus !/—!/, capsulae aequans, stigmata anguste ovalia, divisa, divarieata; glandula unica posterior, angusta, ovata, trun- cata, stipitem capsulae aequans vel paullo longior. Ziemlich hoher, dünnästiger Strauch; Zweige gelbbraun, kahl; Blätter, junge, kurz gestielt, schmal lanzettlich, spitz, am unteren Ende Salices novae. 19 in den Stiel verschmälert, bis 5 cm lang, 0,8 cm breit, ganzrandig oder sehr fein gesägt, nur zu Anfang dünn fein behaart, später kahl, ober- seits dunkelgrün, unterseits etwas graugrün; Nervatur beiderseits wenig hervortretend, die Seitenrippen stark nach der Spitze des Blattes zu gerichtet; Nebenblätter?; Kätzchen kurz vor den Blättern erscheinend; Kätzchenschuppen gelbbraun, kahl; c? Kätzchen aufrecht, etwas seit- wärts gekrümmt, sitzend oder fast sitzend, am Grunde mit schmal lan- zettlichen, an beiden Enden spitzen, sehr dünn hellgrau, seidig behaarten Blättchen, zylindrisch, bis 4 cm lang, 1,2 cm dick, dichtblütig; Spindel hellgrau behaart; Deckschuppen eiförmig, spitz, dunkelbraun, am Grunde hell, lang weissgrau bebärtet; Staubfäden 2, frei, kahl, dünn, etwa doppelt so lang als die Deckschuppe; Staubbeutel rundlich, bräunlich; Drüse eine hintere, schmaleiförmig, gestutzt, !/, so lang als die Deckschuppe; 9 Kätzchen aufrecht, kurz gestielt (Stiel bis 0,4 em lang, kurz hellgrau behaart) oder sitzend, am Grunde wie die c^ Kätzchen mit kleinen Blättern, schmal zylindrisch, bis 4 cm lang, 0,4 cm dick, dichtblütig; Spindel dünn, fein grau behaart; Deckschuppe oval, spitz, dunkelbraun, am Grunde hell dünn lang hellgrau bebärtet, bis auf ?/, der Kapsel hinaufragend; Kapsel gestielt (Stiel !/,—!/, so lang als die Kapsel, kurz hellgrau behaart), aus eiförmigem Grunde kegelig, hellgrau behaart; Griffel !|,—!/|, so lang als die Kapsel; Narben schmal oval, geteilt, seit- wärts gespreizt; Drüse eine hintere, schmal eiförmig gestutzt, so lang oder etwas länger als der Kapselstiel. Im nordöstlichen Sibirien: an der Kolyma, im Territorium Jakutsk, Distrikt Kolyma (Dr. Augustinowicz, d. 10., 14. u. 30. Juni 1875); am Ufer des Alasei, Kreis Jakutsk (K. Roznovski, d. 8./21. u. 11./24. Juni 1905). In dem Herbar des Kaiserlichen Botanischen Gartens zu St. Peters- burg lagen bei der Salix boganidensis Trautv. v. augustifolia Trautv. fünf von Dr. Augustinowicz im Jahre 1875 an der Kolyma gesammelte Exemplare, die jedoch in ihren Merkmalen so erhebliche Ab- weichungen von der S. boganidensis zeigten, dass sie nicht zu dieser Art gehören konnten. Die an den noch wenig belaubten Zweigen be- findlichen 9 Kätzchen sind viel dünner als bei der S. boganidensis; die Kapseln sind bedeutend kürzer, kurz kegelig, während die der S. bogani- densis lang verschmälert sind; die Kapselstiele und die Griffel erscheinen dagegen verhältnismässig länger, die betreffenden 5 Exemplare stimmen mit keiner der bekannten Arten überein und sind als eine neue, zur Gruppe der Meiostylae gehórende Art zu betrachten. Die von K. Roznowski 1905 an der Alaseia gesammelten Exemplare dieser Art stimmen mit den von Dr. Augustinowiez an der Kolyma gesammelten genau überein. 3. Salix Endlichii O. v. Seemen, nov. spec. Frutex usque 1 m altus, tenuiter ramosus, ramis obscure brunneis, glabris (novellis tantum brevissime incano-pubescentibus); folia breviter petiolata (petiolo usque 0,1 em longo, glabro), anguste lanceolata, usque 20 O. v. Seemen. 1,60 em longa, 0,3 cm lata, basi apiceque acuta, integra, glabra (novella tantum apice ramulorum brevissime incano-pubescentia) supra viridia, subtus incano-viridia, opaca, reti venarum denso supra immerso, subtus paullo prominulo; stipulae desunt; amenta mascula cum foliis coaetanea, sessilia, basi foliis parvis obsita, parva, subglobosa, usque 0,7 cm longa et lata, densiflora, rhachis breviter incano-pubescens; squama oblonga, obtusa, dilute brunnea, apice obscuriore, leviter crispato-pubescens et bar- bata; stamina 2, libera, circa 2!/,-plo longiora quam squama, basi dense incano-pubescens, antheris rotundatis luteis, serius obscurioribus; glan- dula unica posterior, ovata, truncata, squamae 1/, aequans; amenta femi- nea ut mascula; rhachis incano-pubescens; squama oblonga, obtusa vel acutiuscula, dilute brunnea, apice obscuriore, leviter crispato-pubescens et barbata, stipite capsulae paullo longior; capsula stipitata (stipite capsulae dimidium aequante, dense incano-pubescente), e basi ovali conica, dense incano-pubeseens, stylus brevissimus, stigmata brevia emarginata capitel- lata; glandula unica posterior, ovalis, truneata, capsulae stipitis !/, aequans. Strauch bis 1 m hoch, dünnästig; Zweige dunxelbraun, kahl (nur die jungen Zweige sehr kurz grau behaart); Blütter kurzgestielt (Stiele bis 0,1 cm lang, kahl), schmallanzettlich, bis 1,60 cm lang, 0,3 cm breit, an beiden Enden spitz, ganzrandig, kahl (nur die ganz jungen Blätter an der Spitze der Triebe sehr kurz und fein grau behaart), oberseits grün, unterseits graugrün, matt; dichtmaschige Nervatur, oberseits ver- tieft, unterseits schwach hervortretend; Nebenblätter nicht vorhanden; Kätzchen g mit den Blättern erscheinend, sitzend, am Grunde mit kleinen Laubblättern, klein, fast kugelig, bis 0,7 cm lang und breit, dicht- blütig; Spindel kurz grau behaart; Deckschuppe oblong, stumpf, hell- braun, an der Spitze dunkler, schwach gekräuselt behaart und bebärtet: Staubblätter 2, frei, etwa 2!/, mal so lang als die Deckschuppe, am Grunde stark grau behaart; Staubbeutel rundlich, gelb, dunkler werdend; Drüse 1, hintere, eifórmig, gestutzt, !/; so lang als die Deckschuppe; 9 Kätzchen sowie die c, Spindel grau behaart; Deckschuppe oblong, stumpf oder spitzlich, hellbraun, an der Spitze dunkler, schwach gekräuselt behaart und bebärtet, etwas länger als der Kapselstiel; Kapsel gestielt (Stiel halb so lang als die Kapsel, dicht grau behaart), aus ovalem Grunde kegelig, dicht grau behaart; Griffel sehr kurz; Narben kurz, ausgerandet, kopfig: Drüse 1, hintere, oval, gestutzt, halb so lang als der Kapselstiel. Mexico: Staat Chihuahua, in den Tälern der westlichen Sierra Madre 2250—2400 m hoch (R. Endlich, 16. IV. 1906 No. 1226; 17. IV. 1906 No. 1225a). Diese Weide sieht der S. repens L. ähnlich und steht ihr auch verwandtschaftlich nahe. Eine neue Quercus-Art von den Philippinen, 21 VI. 0. v. Seemen: Eine neue Quercus-Art von den Philippinen. (Originaldiagnose.) Quercus Merrillii O. v. Seemen, nov. spec. Frutex usque 2 m altus, breviter ramosus, rami sordide obscuro- brunnei, incano-suffusi, tuberculati, incano-maculati, glabri (novelli tantum hirsuto-pilosi); folia breviter petiolata (petiolo usque 0,5 cm longo, glabro, tantum in foliis juvenilibus incano-brunneo-hirsuto), ovalia, basi apiceque acuta, in petiolum angustata, usque 4 cm longa, 2 cm lata, integra, sed interdum versus apicem remote leviter sinuato-emarginata, glabra (tantum novella incano-brunneo-hirsuta, mox glabrescentia) supra nitidula, viri- dia, laevia, subtus opaca, incano-viridia, costa et nervorum lateralium paribus 5—6 tantum subtus distincte prominulis; spicae masculae laxae, in axillis foliorum, usque 4 em longae; flores feminei solitarii vel gemini; fructus sessilis, cupula cyathiformis, basi stipitiformi-attenuatus, usque 2 em alta, margine superiore usque 2 cm lata, extus breviter incano- brunneo-tomentella, annulis 5 instructa (annuli lati, plani, breviter incano- pubescentes, margine superiore late sinuato-incisi); glans breviter late ovoidea, subglobosa, acutiuscula, usque 2 cm alta, 1,5 cm crassa, dimi- dio e cupula exserta, glabra. Strauch bis 2 m hoch, kurzástig; Zweige: schmutzig dunkelbraun, grau überlaufen, warzig, grau getüpfelt, kahl (nur die jungen Triebe dicht graubraun zottig behaart); Blätter kurz gestielt (Stiel bis 0,5 em lang, kahl, nur bei den jungen Blättern graubraun zottig behaart), oval, an beiden Enden spitz, in den Stiel verschmälert, bis 4 cm lang, 2 cm breit, ganzrandig, nur mitunter nach der Spitze zu entfernt schwach buchtig ausgerandet, kahl (nur die jungen Blätter zottig graubraun be- haart, bald verkahlend), oberseits etwas glänzend, grün, glatt, unterseits matt, graugrün; Mittelrippe und 5—6 Paare Seitennerven nur unterseits scharf hervortretend; Blütenähren in den Achseln der Blätter, bis 4 cm lang, schlaff; 9 Blüten einzeln oder zu zweien; Frucht sitzend: Cupula (Näpfchen) becherfórmig, am Grunde stielfórmig verschmälert, bis 2 em hoch, am oberen Rande bis 2 cm breit, aussen kurz graubraun filzig behaart, von 5 Ringen umzogen (Ringe breit, flach, kurz grau be- haart, am oberen Rande breit bogig eingeschnitten); Glans (Eichel) kurz- . breit-eifórmig, fast kugelig, spitzlich, bis 2 em hoch, 1,5 cm dick, zur Hälfte aus der Cupula hervorragend, kahl. Philippinen: Insel Palawan, Mt. Pulgar, in bis 1400 m Hóhe (Flora of the Philippines, from Herbarium of the Bureau of Government Labora- tories No. 566, leg. F. W. Foxworthy, März, April 1906; No, 3857, 3858, leg. H. M. Curran, Februar, März 1906). 22 Herter: Lycopodium Haeckelii nov. spec. Vil, Lycopodium. Haeckelii nov. spec. Von Wilhelm Herter. (Originaldiagnose.) Fronde albido-viridi, de arboribus dependente, forma cylindrica, 60 X 0,3 cm, 6 X aequaliter dichotoma. Foliis densis, applicatis, crassis, duris, lineari-lanceolatis, acutis, non dentatis, 3 X 0,5 mm. Foliis sterilibus inferioribus tenerioribus, externe concavis, non carinatis; superi- oribus durioribus, interne concavis, carinatis; passim in folia fertilia (sporophylla) transeuntibus.. Sporophyllis parte basali sporangia cir- cumdantibus; parte apicali carinatis, marginibus involutis. Partes steriles a partibus fertilibus quibuscum alternare solent non multum discrepant. Frons lichenibus vestita est. Aff.: L. funiforme Cham. (Ind. occ.) Hab.: Tahiti. Coll.: Ribourt ann. 1850 (Herb. Mus. Paris!) Herrn Professor Dr. Ernst Haeckel zum 50. Doktorjubiläum 1907 als kleines Zeichen seiner Verehrung gewidmet von y Wilhelm Herter, Sayago (Uruguay). VII. Egbert Wolf, Eine neue Weide (Salix anomala nov. spec.) aus Süd-Russland. (Originaldiagnose.) Salix anomata Wolf, nov. spec. (planta hybrida?). S. habitu valde similis S. rosmarinifoliae Koch sed differt filamentis (plerumque) totis connatis toroque biglanduloso saepe in urceolum laci- niatum tumente; a S. parviflora Host (= repens X purpurea) distinguitur toro flosculorum foliisque dense pilosis. Amenta 5 minima (5—7 mm longa) sessilia foliata; stamina duo fila- mentis totis connatis (raro liberis) infra medium pilosis, antberis luteis ; torus bi-vel pluri-glandulosus saepe urceolatus; bracteae sat breve pilo- . Sae, fuscae sursum saturatius pictae. Folia oblongo-lanceolata, lanceolata vel obverse lanceolata, (quater-) plerumque quinquies-sexties (rarius-septies) longiora quam latiora, integerrima vel subintegerrima (paucis denticulis nee profundis instructa) supra sericeo-pubescentia, subtus argenteo-seri- cea (folia inferiora supra obscure viridia glabra, subtus pallida glabra vel pilosiuscula); nervi secundarii sub angulis acutis divergentes, in pagina superiori prominentes; foliorum longitudo — 40—55 mm, in ramulis lateralibus = 28—45; petiolus ca. (1/,—) vulgo !/,—!/,9 paginae longitu- dinis. Frutex sat altus, ramis erectis, ramulis novellis sericeis. Patria- “Rossia australis. E. Wolf, Eine neue Weide (Salix anomala nov. spec.) aus Süd-Rußland. 23 Blätter länglich-lanzettförmig, lanzettlich oder verkehrtlanzettlich: ihre Breite ist (1/,—) 1/;—'/, (—'Jı:) der Blattspreitenlänge, nicht selten mehr oder weniger sichelförmig; spitz, zur Basis hin rundlich verschmälert bis keilförmig; an den schwach nach unten umgebogenen Rändern voll- ständig ganzrandig oder mit wenigen seichten Zähnchen; oberseits ‚flaumig, unterseits von dichten, langen längsläufigen Haaren silberweiss glänzend (die unteren Blätter der Seitentriebe sind oberseits dunkelgrün und kahl, unterseits blass, kahl oder schwach behaart). Primarnerv auf der Blattunterseite stark hervortretend, zur Spitze etwas verfeinert und mit etwas verstärkter Spitze endigend; Sekundärnerven unter spitzen Winkeln vom Primärnerv ausgehend, auf der Blattoberseite hervortretend. Länge der Blattspreite 40—55 mm, an Seitentrieben 23—45 mm; Blatt- stiel (!],—) meist !/,—!/,9 der Blattspreitenlänge. Nebenblätter kürzer als der Blattstiel, eifórmig bis lanzettlich. c? Kätzchen sehr klein (ca 5 —7 mm lang), fast kugelfórmig, sitzend, von einigen Blättchen umgeben. Blüten mit 2 bis zur Spitze verwachsenen (sehr Selten freien), naeh der Basis hin behaarten Staubfáden; Staubbeutel gelb; Drüsen 2—3 (1 vordere und 1—2 hintere Drüsen), häufig zu ‘einem tief geteilten Becken aus- gewachsen, selten nur eine, fast einfache, und dann die Staubfäden am Grunde umfassende, Drüse vorhanden; Tragblättchen dunkelbraun (in der unteren Hälfte heller gefärbt) mit ziemlich kurzen Haaren besetzt. Süd- russischer, schöner, etwa mannshoher Strauch mit aufwärts wachsenden Zweigen und seidig behaarten Knospen und jungen Trieben, den man auf den ersten Blick für eine hochwachsende Form der Salix repens. rosmarinifolia halten möchte, Egbert Wolf, St. Petersburg, Kaiserliches Forstinstitut den. 5. Januar 1908 IX. Plantae novae Siculae. a Lojacono Pojero descriptae. (Ex: Malpighia XX [1906], pp. 180—216.) 1. Viola arvensis var. Madoniae Loj. Poj. in Malpighia, XX (1906), p. 180. Perpusilla, vix 1 poll., caule subnullo, unifloro, foliis (1-—2 par.) vix petiolatis, limbo subintegerrimo, ex basi attenuata dilatato, stipulis ob- verse lanceol, sepalis late ovatis magnis, appendicibus oblongis, basi divisis, corolla parvula. Herbula minima, sparse ciliosa. Sicilia: In pascuis graminosis, 1650 m Piano Riposo. Nebrodi 9 Majo 1905, Lojac.! 2. Cistus panormitanus Loj. Poj. l. c. p. 182 (hybr.? C. salviaefolius 02). 3. Cistus Sweetianus Loj. Poj. l. c. p. 182 (= C. florentinus Sweet? ?, non Lam.!). 24 Plantae novae Siculae. Elatus, trunco valido, vetusto rubello, glabrato, erecto, ramosissimo, foliis longe petiolatis, petiolis e basi parum dilatata semiamplexicaulibus, oblon. utrinque attenuatis, acutis, penninerviis, vix crispato-undulatis, supra rugoso-bullatis, subtus nervis nervulisque prominentibus fere re- ` iculatis, glabris (non viscidis), secus nervos subtus pilis 2—3-furc. spar- sis, subtus vix pallidioribus, supra magis glabratis, cymis axillaribus, .ac terminalibus, pedunculo communi non elongato ut in C. salviaefolio 2—3-floro, pedicellis articul. ebracteatis in alabastro nutantibus, calyce ut epicalyce, basi vix cordata, ovato acumin., aequilongis. ut pedunculus ac pedicelli adpresse stellato-pilosis, corolla ut in C. salviaefolio alba, sed: satis minore, petalis basi luteo-macul. Folia omnia conformia, dumulus dum floriferus, late ramoso-paniculatus faciei C. Ledoni. An hybridus C. salviaefolü cum C....? (2). Sicilia: Boschetti della Favorita (Bosco di Niscemi) presso Palermo, unico saggio fiorifero, rarissimo. Non é il C. florentinus Lam., nè il C. hirsutus Lam., né nessuna delle var. del C. salviaefolius, figurate dal Willk.; labito è singolare e oscu- rissimo, somiglia a certi Cistus figurati da Sweet a tab. 33 (C. psilosepalus), a tab. 59 (che rappresenta un falso C. florentinus, ed a tab. (che è un falso C, Cupanianus), ma ne differisce. 4. Silene (Dichasiosilene) pseudo-cinerea Loj. Poj., l. c., p. 186 (= S. hispida Herb. Pan., non Moris). Obseure virens, e basi ramosa, caule valido, ramis pluribus divari- catis, adscend., foliis spathul. brevissime attenuatis, subsessil, basi connatis, acutatis, bract. floralibus lanceol. lin., floribus paucis, secundis, in cincinnos duos inaequales approximatis, subimbricatis, calyce ner- voso, nervis versus apicem obsolete anastomisantibus, ad nervos pilis longis obsito, ad commisuras minute scabrido, subglobatio, carpophoro . glabrello, petalis luridis bifidis, calyce florifero livide luteolo, floribus paucis 5—7. Herba basi rubescens, obscura, pilis longis superne hirsuta. A. S. vespertina ditfert habitu, forma foliorum, ramis florif. brevibus, floribus paucis, calycibus floriferis glabratis, lividis, fructiferis omnino ut in S. cinerea Desf. quoad formam ac indumentum, sed nervis non promi- nulis ut in specie Desfontainesii cui valde proxima. In Herbariis nostris cum H hispida Moris = S. vespertina Retz. confusa. 5. Dianthus paniculatus Loj. Poj. l. c. p. 188. D. sylvestris, D. caryophyllus Lojac. exs. et Auct. Sicil in Herb. nostro saepe cum D. Arrosti confusus ab omnibus differt: statura elata, robustissima, ramis floriferis longis validis, ample paniculatis, fl. magnis vivide purpureis, foliis magnis latis longis glaucis fere pruinosis, sub- flaccidis non ciliatis, lineis marginalibus acutis, subcrustaceis. Tabulae Wilk. XII, D. saxicola Jord. = D. caryophylloides Sch. et XII D. syl vestris, D. Boissieri quamvis species affines depingunt, a nostra satis diversae. Sicilia: Ad rupes Busambra, Lojac.! Plantae novae Siculae. 25 6. Sagina diversifolia Loj. Poj. 1. c. p. 188. Ramis arrectis, rigidis, e cespitulo folioso radiantibus divaricatis, non multis, foliis rosularibus longis, latis, planis, obtusatis, depressis, basi valde dilatatis, scariosis, caulinis adscendendo vero subito abbre- viatissimis, basi in membranam conspicuam hyalinam connato- amplexicaulibus, glabris, pedunculo alari satis elongato, reliquis ter- minal. 3—4 abbreviatis glomeratis, sepalis laevissime marginatis ovatis, aequal. obtusis, capsula subaequilongis, in fructu apertis, duobus externis poculatis. Herba glaberrima fuscata, in orbem expansa, ramis infernis rigidis, apertis, reliquis adscendentibus usque ad apicem brevissime foliatis, radical. rosulatis laevissime albo-marginatis. Proxima S. siculae (S. maritimae Guss.) a qua differt foliis radical. latis, caulinis non aristatis ramis validioribus arrectis divaricatis. Folia radical. 20—23 mm longa, 2 mm lata. Sicilia: In rivis salsugineis? Sicilia a recente lecta, s. nom. nec indicatione loci in Herb, Pan. servata. 7. Sagina gregaria Loj. Poj. l. c. p. 189. Caule filiformi solitario humillimo 2—2!/; cm alt., tenero, erecto, ad apicem flores 2—3 gerente, internodiis perpaucis, imis abbreviatis capilla- ceis, foliis imis brevissimis, cito emarcidis, adscendendo sensim longio- ribus ratione herbulae longissimis, tenuibus, fere translucidis, bas eonnatis, planis, late linearibus, vix mucronatis, flore primordiali longe pedicellato, erecto, sepalis marginatis, ovatis, 2 submucronatis, 2 obtusis capsulam longe superantibus, apertis. In solo muscoso arenoso cum Muscis variis stricte gregaria crescens Sicilia: In Insula Marittima. Herb. Pan. s. n.; Mondello Reina! 8. Sagina capillacea Loj. Poj. l. c. p. 189. Ramis erectis, permultis, capillaceis, internodiis imis multis abbrevia- tis! rigidulis, strictis, adscendendo sensim elongatis, summis tenuissimis capiliaribus, longissimis, debilibus, flaecidis et in charta ob copiam graci- litatemque fere intricatis, foliis brevibus lin. angustis, basi connatis, longe ciliatis aristulatis, pedicellis longissimis, tenuissimis, laxissimis, floribus minutis, ratione herbae vero exiguis, sepalis acutatis, capsulae aequilongis v. paullo brevioribus. Herba pallidissima luteo virens, ramis ad basin tantum divisis, dein simplicibus, pedicellis parce glandulosis. An S. debilis Jord.? Affinis S. ciliatae, sed diversissima habitu et characteribus pluribus notatis. Herba usque ad 13 em alta. Sicilia: Gregaria, in solo arenoso in maritimis? ubi? (v. s. sine nom. nee loco in Herb. nostro servatam). 9. Arenaria Salzmanni Presl. var. commutata (Tineo ined.) Loj. Poj., Loop 9b Caulibus pluribus e basi caespitulosis simplicibus, floribus cymosis terminalibus, dense aggregatis, foliis minutis crebris obov.-spathul, su- perioribus ovatis, apiculatis, omnibus valde sessilibus. Balestrate, Bosco Bonaf., aprile 1882. Vidi etiam e Calabria. Gaspar.! 26 : Plantae novae Siculae. 10. Stellaria aetnensis Loj. Poj. 1. c. p. 191. Glaberrima, caule solitario, humili, versimiliter basi caespituloso (noster a cespite certe decerptus), rigido, firmo, fere quadrangulo; foliis sessilibus, e basi lata lanceolatis, crassiuscule uninerviis, approximatis, axi adpressis, in imis praesertim internodiis longioribus, confertis, adscendendo majoribus; floribus in cymam corymbosam terminalem con- gestis, paucis, 3—6, ramulis apertis, bracteis lanceolato-linearibus, rigi- dulis firmis, flore 3— 4-plo longioribus, floribus illis Alsines vernae similibus, sepalis lanceolatis, longe acuminatis, apertis, internis margine sub lenti ciliolulatis, petal. albis, calyce longioribus, bilobis? filam. basi dilatatis, glandulosis? capsula trigyna .... Sicilia: In M. Etna ex Biv. in Herb. Tod. unic. specim. sub „Stellaria Aetna‘. La nostra pianta per il fusto alato e le decorrenze delle foglie & una Stellaria prossima alla graminifolia, ma del tutto diversa. Una mag- giore affinità la presenta colla St. Edwardsii, pianta dell’ Europa artica. 11. Cerastium campanulatum Viv. var. minus Loj. Poj. l. c. p. 192. C. palustre Moris. Mem. Acc. Sic., Tor. 38, p. 25. Parl. Fl. It., IX, p. 492. ; Humile, 6—7 cm alt. Caule e basi solitario, glabrato, adscendendo dense glutinoso, e medió aperte dichotomo. diviso, floribus exacte dicho- lomis corymbosis laxis, sepalis . obtusis, dorso anguste herbaceo glandu- toso, marginibus latissime scariosis, pedicellis filiform., fructif. subin- fractis, capsulae dentibus minutis erectis. In arvis arenosis Cortama. Herb. Tod.! 12. Spergularia madoniaca Loj. Poj. 1. c. p. 193. Annua, caule solitario v. pluribus caespitulosis basi radicantibus, humillimis teneris ac gracillimis, internodiis magis quam in sequente elongatis, subangulatis, nodis quamvis ratione herbae distantibus foliis superatis, foliis teneris, linearibus, stipulis ovatis, cuspid. saepe bifidis: floribus in cymulas brevissimas racemigeras congestis, perpaucis, pedicellis filiformibus, horizontaliter, patentibus, calyce duplo longioribus, sepalis vix marginatis, capsulam aequantibus. Stam.? Petala?, seminibus lividis, subtrigonis bilo ventrali punctiformi non fuscatis ac fere margine cir- cumdatis; margine a radicula peripherica formato ut in Sp. radicante, a qua nihilominus omnino diversa! Herba 2-3 cm alta. Habitus cerastoideus. Sicilia: In pascuis argillosis hyeme inundatis in elatioribus montosis Nebrodum. Al Pian Battaglia? v. ad Calagidebbi in consortio gregaria cum Myo- suro minimo in Herb. Pan.! 13. Geranium molle L. var. grandiflorum Loj. Poj. I. c. p. 194. G. molle villosum Reichb. (non Ten.) le. Reichb. Petala calyce duplo longiora. Sicilia: In herbidis Palermo. Herb. Pan.!. Plantae novae Siculae. 27 14. G. rotundifolium L. var. caespitulosum Loj. Poj. 1. c. p. 195. Omnibus partibus diminutum, dense ramulosum pumilum. In nemori- bus elatis. Piano dei Zucchi Tin.! in Herb. Pan.! 15. Acer pseudoplatanus L. var. truncatum (Tin. in herb. Tod.) Loj. ` Pol, 5.059.198; Foliis leviter cordato-truncatis, lobis profunde irregulariter incisis, subtus insigniter discoloribus, alis samarae conniventi-incumbentibus. Madonie, Ficuzza, Herb. Tod.! 16. Genista ephedroides DC. var. spartioides Loj. Poj. l. c. p. 198. G. ephedroides Lojac. veg. Is. Eol. quoad loca Ins. Vulcano. Frutex elatus circa altitud. humanam attingens, ramis multis rectis elongatis fastigiatis, dumulum compactum formantibus, omnino faciei Spartii, ramis non spinescentibus, floribus illis typi fere duplo majo- ribus, axi racemi elongata rigida recta valida circa 1!/; dec. longa, floribus exacte racemoso-spicatis circa 15, calyce densissime hirsuto subsericeo, lobulis labii inferioris altius connatis, vexillo dilatato valde indurato persistente, dorso sericeo-rufo, margine cilioso, uti carina, alis glabris. In G. ephedroide calycis labii infer. aristati minus alte connati, tubus magis glabratus, flores duplo minores, saepe terminales, illos Genistae radiantis fere simulantes, 3—4 verticillato-fasciculati. Rami saepe breves e coespite destorto inter saxa adhaerentes, apice subspinescentes nun- quam ita florigeri ac vero racemosi, statura minor, propria fruticum typice saxicolarum. 17. Ononis Natrix L. var. glaberrima Loj. Poj. I. c. p. 200. Nitida, glaberrima, ramosissima, fol. anguste ellipticis, stipulis cus- pidatis, floribus pedunculo apice longe aristulato erecto, amplis, calycis tubo breviter obconico, laciniis lin. acuminatis, carina adscendente longe rostrata. Differt ab O. ramosissima ob vexilli ampli alas latissimas, certe ad O. Natrix referenda. Forma peculiaris. Catania, Herb. Tod.! (s. nom, nec loco speciali indicato). 18. Medicago Todaroana Loj. Poj. 1. c. p. 202. M. litorali prox. Tod. (in sched.) forma altera, legumine pilosiusculo, undique fulvo pilosula, foliis obscure viridibus, breviter obov.-rhombeis, apice tantum argute serrulatis, stipulis lanceol.-caudatis, laciniatis, pedunc. aristulato 3—5-fl., folio breviore, calycis laciniis tubo longioribus, cilioso- pilosis, legum. geminis, magis longis quam altis, utrinque deplanatis, pilosiusculis, spiris 5—6 gracilibus subconcretis, sutura promin. unica crasse nerviformi, spinis breviter conicis distichis, laeviter arcuatis, aliis adscend. aliis deflexis, fere intertextis. Habitus peculiaris proprius, M. littoral affinis, a qua differt legumine cylindrico non depresso appla- nato, a M. íribuloide, legumine minore angustiore, cylindraceo, spinis brevibus, gracilioribus. M. della Piana (subtypica). Sferracavallo, Palermo et alior. Herb. Tod. 19. M. arabica var. minor Loj. Poj. |. c. p. 203. Syn.: M. Tinei Loj. Poj. 28 : Plantae novae Siculae. Annua, tenera, foliis laete viridibus obov.-rhombicis, insigniter retuso- bilobis, cum apiculo intersecto, apice tantum duplic.-dentatis, subaequa- liter petiolulatis, stipulis basi laciniatis, lanceol.-cuspidatis, pedicellis 2—3 flor. folio brevioribus, calycis laciniis latissime triangulis, legumini- bus geminis, minutis, utrinque planis, ad facies velo pelliculari, nervos faciales omnino occultante, spinis non concretis, sutura dorsale nervo unico ita profunde canalicul. uti duplex appareat, nervo intramarginali iltra planum leguminis producto dein surrecto et bases spinarum alte unter se colligante, spinis gracillimis, insigniter bicruribus (textura cellu- losa inter crures) distichis aduncis, descendentibus et adscendentibus in- tertextis, latitudinem dorsi spirarum subaequantibus. Legum. 4 mm X 4 ad 5 mm latum. Proxima M. arabicae et hujus gregis (v. s. sine no- mine in Herb. Tod. serv.). Sicilia: In Monte Pizzuto Tin.! In Herb. Tod.! 20. Poterium cinctum Loj. Poj. l. c. p. 210. P. macrocarpum Lojac. (olim), P. dictyocarpum Lojac. l. c. ex parte et quoad plantam e Marianopoli (Sicilia). P. pumilum Tod. in Herb. Pan. Rhizoma lignosum horizontaliter exeurrens, caules plures humiles hinc inde emittens, fol. breviter petiol. petiolis non gracil. sulcato-an- gustatis 8—10-jugis, foliolis subtus longe adpresse ciliato-hirsutis, sub-. sessil. minutis, ovatis v. cuneato-obovatis, rotundatis flabellato-incisis, lobulis utrinque 3—4, medio minore, pedunculis brevibus scapiformibus v. uninodiis, capitulo minuto, in speciminibus quae eoram habeo semper folio ridueto basi fulto!, fruct. perpaucis, magnis, elliptieis acute tetra- gonis, costis acutis profundis, margine hyalino colorato crenato instructis, crenis in prominentias sinuosas versus faciem decurrentibus cum papillis grossis v. verucis conicis alte elevatis, apice perforatis connexis, villis paucis intermixtis. Species distinctissima! Sicilia: Marianopoli, colli gessosi o marnacei. Leg. Ross.! in Herb. Pan. Giugno. 21. Prunus Tinei (Tod. ined.) Loj. Poj. l. c. p. 212. Syn.: P. parviflora Loj. var. Tinei Loj. Foliis ov. rotundatis, basi contractis subcordatis, junioribus uti reliquis partibus plantae densissime gossypino-floccosis, tomento ad folia demum deciduo, brevissime petiolatis, pedunculis saepissime solitariis, junioribus gracilibus laeviter incurvis, sepalis, floccosis, pe- tas. À Sotto Monte Ferro, via per Petralia Tin.! (Rami hornotini graciles densissime floccosi, subspinescentes). Canna al Passo di Benfante Tin.! 2 Junio 1830. S. Croce, Vittoria, Noto Guss. Syn. 22. Prunus turbinata (Tin. mss. in Herb. Pan.) Loj. Poj. l| c. p. 213. Foliis fasciculatis, nitide glaberrimis, exquisite duplic, spinoso serru- latis, subspathulatis, apice vix alternatis, drupa solit, ab initio magna, obl. ov. turbinata apiculata, spinis brevibus, foliis cito denudatis .... P. Cocomiliae affinis. Sicilia: Bosco di Rifesi Tin.! Vermischte neue Diagnosen. 29 23. Crataegus cuneato-trifida Loj. Poj. l. c. p. 215. Glaberrima, ramis hornotinis brevibus parce foliatis, vetustis subtor- tuosis,. cortice livido-fusco tectis, parce spinosis, spinis brevibus, rectis patentibus axillar. 2 em longis, foliis parvis, maxima copia integris, reli- quis cuneatis, trifidis, lobulis (apicalibus) integris v. parce inaequaqualiter minute dentatis, aliis ad ramulos steriles verisimiliter pertinentes late ovato-cuneatis, sub-5-lobis, racemis pauciflor. flor. 3—6 e maximis, diam. circa 14 mm, petalis amplis cochleatis insigniter tenue unguicul. denticul.- plieatis, sepalis late brevissime ovato-triangulis, obtusiusculis, florescentia glaberrima, pedunculis laxissimis elongatis, stylis 2, foliorum lobis exilibus aliquando margine serrul., supra glaberrimis, subtus opacis insigniter discoloribus, maxima copia integratis! Habitus peculiaris; vix ad C. thyrsoideam Gand. approximandus, sed florescentia diversissima et videtur media inter C. trilobam Poir. et C. Oxyacantham. Sicilia: In dumetis elatioribus Val Demone, Serre di Cannata all Acqua Santa Cit.! in Herb. Tod.! Castelbuono a S. Guglielmo Lojac.! Majo 1904. 24. Cr. parvifolia Loj. Poj. l. c. p. 216. , Trunco valido, cortice laevi fusco-olivaceo tecto, ramis junioribus fuscis gracilibus creberrimis florigeris, spinis 1!/; cm longis, crebris, testaceis, foliis parvis multis fasciculatis, petiolis ratione limbi longis, gracilimis undique brevissimi lanuginosis dein glabratis, corymbis brevi- bus parvis densis, compactis, pedicellis divisis, uti calyx dense albo- lanuginosis, stylis... Folia membranacea minuta (14 mm lata X 16 mm longa), e basi la- tissima cuneata trifida v. tripartito-lobata, lobis lobulatis, v. dentatis, v. deorsum minute serratis, apiculatis. Sicilia: In Val Demone Herb. Pan! X. Vermisehte neue Diagnosen. 156. Holstia nov. gen. fossile Potamogetonacearum O. Hagstróm in Geol. Fóren. Fôrh., XXVIII (1906), p. 90. — Species unica: Holstia splendens O. Hagstróm, L c., p. 90, tab. 3.*) Caule glaberrimo laevi spadiceo complanato marginibus pellucidis, nodoso internodiis + 5 cm longis 5—8 mm latis, foliis sparsis vaginan- tibus ochreatis. Flowers and fruit are not found. The anatomie of the stem differt this plant from the genus of Potamogeton to which it is nearly allied; the bastcells are combined into commonly broad ribbonlike formations. But endodermis and central cylindre in propre sense are not te be found. *) Descriptio ab auctore translata. 30 Vermischte neue Diagnosen. Holstia splendens has til now been met with only as fossil at Toppe- ladugärd (Skäne, Sweden) in a muddy layer of early post-glacial age. 157. Nepenthes ($ Eunepenthes) madagascariensis Poiret var. cylindrica Dubard in Bull. Mus. d’hist. nat. Paris, XII (1906), p. 63, fig. 1, III. Caulis, foliorum, florumque signis sicut in N. madagascariense; asci- dis cylindricis, basi obscure inflatis, costis exalatis, ore postice in collum breve producto; peristomio postice dilatato, creberrime annulato; operculo cum glandulis sparsis. Madagascar: Humblot 1883 no. 400. 158. Nepenthes ($ Eunepenthes) Vieillardi Hooker var. Deplanchei Dubard, lc; p.65. fig, 2. Caulis florumque signis sicut in N. Vieillardi; foliis latioribus basi lata ?/, amplexicauli decurrente; 10 nervis manifestis in longitudinem; ascidiis elongatis basi inflata, parte superiore cylindracea, costis dentato alatis; ore ovato, peristomio postice non dilatato, annulis confertis. Neu-Kaledonien: Deplanche, no. 100, 211. 159. Nepenthes Montrouzierii Dubard, l. c., p. 66, fig. 3. II. Caulis, foliorum ascidiarumque signis sicut in N. Vieillardi; inflores- centiae masculae pedunculo, florum pedicellis, columnis stamineis crassi- oribus. Feminea inflorescentia compacta, breviore, apice rotundata. Cap- sula breviore, 12 mm longa, ovoïdea, sine terminali strangulatione; valvis, apice truncatis, disco stigmatoideo non exspatiatis. Neu-Kaledonien: Herb. Pancher. 160. Poa heterogama. E. Hackel in Rec. Albany Mus., I (1904), p. 112. Perennis, caespitosa, innovationibus intravaginalibus. Culmi erecti, gracillimi, cire. 35 cm alti, compressi, glaberrimi, superne longiuscule nudi, binodes, nodo superiore infra medium culmi sito. Vaginae arctae, internodiis breviores, compressae, glabrae, sursum scaberulae, vetustae inferiores demum in fibras parallelas v. flexuosas tenues flavescentes solutae. Ligulae 1—2 mm longae, late ovatae, obtusae, denticulatae. Laminae anguste lineares, acutiusculae, planae, inferiores 12—20 cm, summa ad 3 cm longae, 1 mm latae, flaccidae, virides, scabrae, tenui- nerves. Panicula ovata v. ovato-oblonga circ. 7 cm longa, patula, laxa, flaccidula, rhachi laevi, ramis binis subcapillaribus scabris in ?/, inferiore indivisis, primario inferiore paniculam dimidiam aequante v. superante apice b—6-spiculato, secundariis 2—4 spiculatis, spiculis in apice ramorum confertis breviter v. (subterminales) brevissime pedicellatis. Spiculae ovali-oblongae circ. 4 mm longae, 2—3 florae, flore imo masculino vel hermaphrodito, 1—2 superioribus femineis, pallide virides, rhachillae glabrae internodiis gluma fertili 5—6-plo brevioribus. Glumae steriles ' subaequales, 2 et 2,5 mm longae, lanceolatae, acutae, laeves, I. 1-—II. 3-nervis, dimidiam longitudinem floris superpositi tegentes. Glumae fer- tiles eblongae, fere 4 mm longae, obtusae, apice hyalinae, ceterum sub- herbaceae, 5-nerves, nervis parum prominulis, in !/, inferiore nervorum laxissime et brevissime v. obsolete pilosulae, callo glabro, laeves. Palea glumam subaequans oblonga, obtusiuscula, bidentula, carinis scaberula, Vermischte neue Diagnosen. 31 Floris infimi stamina 3, antheris linearibus 2 mm longis; florum supe- riorum ovarium ovoideum, stigmatibus sessilibus longis. South Africa: Kentani, alt 1000’, Aug. 1902, leg. Miss Alice Pegler, No. 50. Species peculiaris, nulli arctius affinis. Structura spicularum accedit ad P. annuam L., et P. dimorphantham Murb. (Contrib. Fl. N. Ouest Afr, p. 20) quarum flos supremus in quavis spicula feminius, inferiores hermaphroditi sunt, Sed haee species a nostra valde differunt radice annua, glumis fertilibus ad nervos sericeo-pilosis, etc. Flos infimus in P. heterogama modo hermaphrodito (ovario minus evoluto quam in supe- rioribus) modo mere maseulino; in superioribus nullum vestigium stami- narum adest. 161. Sporobolus pectinatus Hackel var. coloratus E. Hackel, l. c., p. 118. Differt à typo non solum colore subfusco spicularum sed etiam gluma I 1/3 spiculae aequans (non 2/3 ut in typo). Transvaal: Johannesburg, Mrs. C. Hutton, No. 253, April 1896. 162. Carex formosensis Lévl. et Vaniot in Mém. Soc. Sci. nat. Cherboug, XXXV (1906), p. 216. Tota planta glabra; spicis distinctis, superiore mascula; spica mas- cula lineari, gracili, fusiformi, longe vel longissime pedunculata, squamis brunneo-scariosis, imbricatis, margine eroso-laciniatis; 2 spicis femineis angustis, erectis, inferiore pedunculata, suprema subsessili, radice fibrosa; foliis confertissimis, angustissimis, culmos superantibus; bracteis non (nisi in juniore aetate) vaginantibus et inflorescentiam superantibus; squama feminea angusta, margine hyalina, truncata, nervo dorsali pro- ducto et utriculum aequante; utriculo glabro, angusto, trigono, suprema parte paulatim dilatato, valide striato, stipitato et ad apicem acuminato; ore integro. Formose: foréts du littoral de Kelung, 30 mai 1903, no. 827. Les affinités de cette espèce sont avec le Carex makinoensis Franch. Il se range dans le groupe des Carex pisiformis Boott et recticulmis Franch. 163. Carex ontakensis Levl., 1l. c., p. 218. Tota planta glabra; spicis distinctis, superiore mascula; spica mascula ovata brevissimia, pedunculata, squamis brunneis, acumi- natis, 3 spicis femineis nutantibus, conspicue pedicellatis; pedicellis spicas aequantibus; radice repente; foliis angustis culmum non aequan- tibus; culmo triquetro, nudo, sub spieis tantum bractea foliacea nec vaginante munito; bractea inflorescentiam aequante; squama feminea brunnea, acuminata, nervo viridi, utrieulum superante; utrieulo glabro, nune subtrigono-alato, nune complanato, siliculoso, flavescente, stipitato, ore subnullo et integro. Shinamo: Ontake, 27 juillet 1880 (Matsumura). 164. Trifolium nigrescens Viv. var. dolychodon Sommier in Bull. Soc. Bot., Ital., 1907, p. 52. Dentes calycini e basi anguste lanceolata longe subulati tubo multo 32 Vermischte neue Diagnosen. longiores, corolla parum breviores (calycis tubus 2!/, mm longus, dentes superiores 4 mm vexillum 8—9 mm), legumen quadrispermum, foliola sat longe spinuloso-dentata. Corolla rosea, stipulae atropurpureae. Caes- pites multieaules, caules 30 cm usque longi non fistulosi graciles sed firmi, capitula majuscula multiflora. — Nel coltivato; fi. e. fr.! Questa elegante varietà, caratterizzata specialmente dalla colorazione della corolla e dalla lunghezza dei denti del calice, non corrisponde ad alcuna di quelle descritte. Dalla var. polyanthemum (Ten.) differisce per i fusti non fistolosi, le corolle rosee e i denti del calice quasi setaceo- subulati più lunghi del tubo, e dalla var. Meneghinianum (Clem.), per gli stessi caratteri ed inoltre per il legume quadrispermo. Le corolle roseé ` l'avvicinerebbero alle varietà Petrisavii (Clem.) e gracile Lojac. (— var. roseum gracile Tin.) Ma da esse la allontanano la grandezza dei capolini e di tutta la pianta, il legume quadniepermo, la lunghezza e sottigliezza dei denti calicini. Trovasi pure comune in Pantelleria, e ben distinto da questa varieta, il T. nigrescens tipico. 165. Cochlearia saxatilis L. forma subauriculata A. Fiori in Nuov. Giorn. Bot. Ital., XIII (1906), p. 310. Syn.: C. saxatilis 3 auriculata Koch. (1857) (non C. auriculata Lam). Foliis caulinis, praesertim superioribus, basi brevissime auriculatis. Caetera ut in forma genuina. Insubria: Prov. di Como: in- decliviis lapidosis, calcareis montis Baro, prope pagum Malgrate, alt 350—400 m (C. Camperio 19. V. 1905). 166. Carex tenae Reut. var. leucensis Camperio in Nuov. Giorn. Bot. Ital., XIII (1906), p. 294. Spieulis foemineis pallidis, paullum longioribus et laxioribus quam in forma Alpium editarum, pedunculis tenuissimis, longis. Insubria: Prov. di Como: Leucum (Lecco), in decliviis umbrosis, humidis, calcareis collium montis Baro, alt. 300 m (Camperio 10. IV. 1905). 167. Melampyrum solstitiale K. Ronniger in Verh., Zool. Bot, Ges., Wien, XVII (1907), p. (23). Eine von Melampyrum cristatum L. abgeleitete, durch Saisondimorphis- mus (bzw. Saisondiphylisnus im Sinne Behrendsens) entstandene frühblütige Parallelrasse, charakterisiert durch alle Eigentümlichkeiten der bereits bekannten und von R. von Wettstein in seinen ,Deszendenz- theoretischen Untersuchungen‘ eingehendst besprochenen ästivalen Sippen des Genus Melampyrum. Hauptmerkmale: Geringe Internodienzahl, geringe Verzweigung, vollstindiger Mangel der Intercalarblütter zwischen der obersten Verzweigung und dem Blütenstande, Vorhandensein der Cotyle- donen zur Blütezeit, relativ schmälere Blätter. Niederósterreich, auf allseits von Wald umgebenen, alljührlich dem Mähen ausgesetzten Bergwiesen zwischen Hochstrass und Klausen- Leopoldsdorf, seit 1904 alljáhrlich im Juni in Blüte beobachtet. Zeitschriften -V erzeichnis. Beifolgend die Zeitschriften, aus denen regelmässig die neuen Diagnosen im Repertorium gebracht werden Agram. Glasnik. | — Soc. hist.-nat. Croat. Amani. Pflanzer. Amsterdam. Versl. Wis.-en Nat. Afd Kon. Ak. Augsburg. Ber. Nat. Ver. Basel. Verh. Natvrf. Ges. Batavia. Teysmannia. Bautzen. Sitzb. u. Abh. Nat. Ges. Isis. Bergen. Bergens Mus. Aarb. Berkeley. Univ. Calif. Publ. Berlin. Sitzb. Kgl. Pr. Ak. Wiss, — Ber. D. Bot. Ges. — Ber. D. Pharm. Ges. Sitzb. Ges. Natf. Fr. Gartenfl. Tropenpflanzer. — Zeitschr. Ges. Érdk. Bern. Mitt. Naturf. Ges. — Nerh, Naturf. Schweiz. Ges. Besancon. Mém. Soc. d'Emu). Doubs. — Arch. Fl. jurass. Bonn. Verh. Naturh. Ver. Rheinlande. — Mitt. D. Dendr. Ges. Bordeaux. Act. Soc. Linn, Boston. Proc. Amer. Ac. — Proc. Soc. Nat. Hist. Bourg. Bull. Soc. Nat. Ain. Braunsehweig. Jahrb. Ver, Natk. Bremen. Abh. Naturw. Ver. Breslau. Jahresb. Schles. Ges. Brünn. Verh. Naturf. Ver. — Ber. u. Abh. Clubs Naturk. Brüssel. Bull Soc. R. Bot. Belg. Budapest. Nóv. Kozl. — Ann. hist.-nat. Mus. Hung. Buenos Aires. Ann. Mus. Sac. Caen. Bull. Soc. Linn. Norm. Calcutta. Rec. Bot. Surv. India. Chapel Hill. Journ. Elisha Mitch. Soc. Chemnitz. Ber. Naturw. Ges. Cherbourg. Mém. Soc. Sci. nat. Christiania. Nyt Mag. Naturvid, — Arch. Math. og Naturv. Chur. Jahrber. Natf. Ges, Graubünden. Cincinnati. Journ. Cinc. Soc. Nat. Hist. Gew. Vergad. Wet. Ann Arbor Rep. Michigan Ac. Sci. | | Coimbra. Bol. Soc. Brot. ' Colombo. Ann. Bot. Gard. Parad. | Colorado Springs. Color. Coll. Stud. Ohio Nat. Danzig. Schrift. Naturf. Ges. — Amtl. Ber. Verw. Samml. Dorpat. Schrift. Naturf. Ges. — Arch. Naturk. Liv., Ehst- u. Kur- lands. ` — Act. hort. bot. Jurjev. — Sitzb. Naturf. Ges. Dresden. Sitzb. Isis. Dürkheim. Jahrb. Pollichia. Edinburgh. Trans. a. Proc. Bot. Soc. — Ann. Scot. Nat. Hist. Elberfeld. Jahrb. Naturw. Ver. Emden. Jahrber. Naturf. Ges. Erlangen. Sitzb. Phys.-mediz. Soz. Florenz. Bull. Soc. bot. Ital. — Nuov. Giorn. Bot. Ital. Columbus. Frankfurt a. M. Ber. Senckenbg. Ges. Frankfurt a O. Helios. Frauenfeld. Mitt. Thurg. Naturf. Ges. Freiburg i. B. Ber. Natf. Ges. — Mitt. Bad. Bot. Ver. Genua. Malpighia. Gera. Jahrb. Ges. Fr. Naturw. Giessen. Ber. Oberh. Ges. Nat.-u. Heilk. Görlitz, Abh. Naturf. Ges. Grahamstown. Rec. Albbany Mus. Graz. Mitt. Naturw. Ver. Steiermark. Greifswald. Mitt. Naturw. Ver. Güstrow. Arch. Ver. Freunde Na- turg. Mecklenburg. | Halifax. Proc. a. Trans. N. Scot, Inst. Soc. ' Hamburg. Verh. Ver. naturw. Unterh. — Verh. Nat. Ver. -— Abh. Geb. Naturw. Hannover. Jahrb. Naturh. Ges. Heidelberg. Verh. nat.-med. Ver. Hermannstadt. Verh. u. Mitt. Ver. Nat. Jekatherinburg. Bull. Soc. oural. Indianopolis. Proc. Ind. Ac. Sci. Zeitschriften- Verzeichnis. Innsbruck. Zeitschr. Ferdin. — Ber. Naturw.-Med. Ver. Jena. Naturw. Wochenschr. Jowa. Jowa Nat. Karlsruhe. Verh. Naturw. Ver. Kassel. Abh. Ver. Naturkd. Kiel. Holstein. Kiew. Mém. Soc. Nat. Klagenfurt. Carinthia. — Jahrb. Naturh. Landesmus. Königsberg. Schr. phys. ök. Ges. Kolmar. Mitt. Naturh. Ges. ` Kopenhagen. Bot. Tidsskr. — Medd. Bot. For. — Vidensk. Medd. Laibach. Mitt. Mus. Ver. — Isv. Muz. Drust. Landshut. Ber. Bot. Ver. Lausanne. Bull. Soc. Vaud. Leipzig. Gartenwelt. — Bot. Zeitg. Le Mans. Monde des Plantes. Linz. Jahrb. Ver. Natk. — Mus. Franc.-Carol. London. Ann. of Bot. — Bot. Mag. — Gard. Chron. Lund. Botaniska Notiser. Lüneburg. Jahrb. Nat. Ver. Luxemburg. Arch. Trim. — Rec. Mém. et Trav. Soc. Bot. — Ver. Lux. Naturfr. Lyon. Ann. Soc. bot. Madison. Wisc. Geol. Nat. Hist. Surv. — Trans. Wisc. Ac, Sci. Magdeburg. Abh. u. Ber. Mus. Nat. u. Heilk. > Mailand. Atti Soc. Ital. Sci. nat. Mus. civ. Milano, , Marburg. Sitzb. Ges Bef. ges. Natw. Milwaukee. Bull. Wisconsin Nat. Hist. Soc. Missoula. Bull. Univ. Montana. Mons. Le Bambou. ; Montevideo. Ann. Mus. Nac. “Moskau. Bull. Soc. Imp. Nat. München. Mitt. Bayr. Bot. Ges. Neapel Boll Soc. Nat. Napoli. — Rendic. Acc. Sci. Fis. e Mat. Neudamm. Monatsschr. Kakteenkd. Neuenburg.. Bull. Soc. Sci. Nat. New York. Ann. N. York Ac. Sci. Nijmwegen. Rec. Trav. bot. Néerl. Nürnberg. Abh. Naturf. Ges. — Jahrb. Naturf. Ges. Odessa. Mém. Soc. Nat. Nouv. Russie. Olmütz.. Ber, Naturw. Sekt. Padua. Atti Acc. Sci. Venet.-Trent.-Istr. Palermo. Contr. Biol. veg. Paris. Ann. Sci. nat. Paris. — Bull. Mus. Hist. nat. Paris. , — ©, R. Acad, Sci. | Prag. Schr. Naturw. Ver, Schleswig- | e Rev. gén. — Nouv. Arch. Mus, hist. nat. Bot. Philadelphia. Proc. Am. Phil. Soc. — Proc, Ac. Nat. Sci. Pisa. Atti Soc. Tosc. Sci, Nat. Posen. Zeitschr. Naturw. Abt, d. Ges. f. Kunst u. Wiss. Sitzb. Lotos. — Sitz. Kgl. Böhm. Ges. Wiss. Pressburg. Verh. Ver. Natur- u. Heilk. Regensburg. Mitt. Ver. Naturfr. Reichenberg. Mitt. Ver. Naturfı. Rio de Janeiro. Arch. Mus. Nac. Rochester. Proc. Rochester Ac. Sci. Rom. Ann. di Bot. — Atti R. Acc. Linc. San Diego. Zoe. Sao Paulo, Rev. Soc. Sci. Siena. Bull. Lab. Ort. bot. Sitten. Bull. Soc. Murith. St. Gallen. Ber. Naturw. Ges. St. Louis. Trans. Ac. Sci. — Rep. Missouri Bot. Gard. Stockholm. Ark. f. Bot. Strassburg i. E. Mitt. Philom. Ges. Stuttgart. Jahresh. Ver. vaterl. Na- turk. Württembg. — Zeitschr. f. Naturw. Sydney. Agric. Gaz. N. 5. Wales. — Proc. Linn. Soc. N. S. Wales. Tiflis. Act. hort, bot. — Mon. Jard. bot. Tokyo. Bot. Mag. — Journ. Coll. Sci, Topeka. Trans, Kansas Ac. Sci. Troms6. Mus. Aarber. — Mus. Aarsh. Tufts College, Mass. Tufts Coll. Stud. Washington. Proc. Biol. Soc, — Misc. Pap. Bur. Plant Industr. — Plant World. Wellington. Trans. and Proc. New Zealand Inst. Wien. Ann, Hofm. — Mitt. Naturw. Ver. — Schrift. Ver. Verbr. Naturw. Kenntn. — Verh. Zool.-Bot. Ges. Wiesbaden. Jahrb. Nassau. Ver. Natk. Winterthur. Mitt. Naturw. Ges. Würzburg. Sitzb. Phys.-Med. Ges. Verh. Schweiz. Nat. Ges. Jahrb. Ver. Natk. Zürich. Zwickau. No. 81/82 Band V. No. 3/4 15. Februar 1908 Repertoirum novarum specierum regni vegetabilis Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen Herausgegeben von Dr. phil. Friedrich Fedde Preis des Jahrganges 12 Mk., für das Ausland 13,50 Mk., der einseitig bedruckten Ausgabe 16 Mk. bezw. 18 Mk. BERLIN -WILMERSDORF SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARSCHESTR. 3! COMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN - 1907. Den Herren Autoren die gefällige Nachricht, dass eingesandte Originaldiagnosen sofort zum Abdruck gelangen., Die Herren Autoren, die Originaldiagnosen einsenden, werden gebeten, die Manuskripte völlig druckreif und möglichst auf einer Seite beschrieben einzusenden. Etwa später ge- wünschte Satzänderungen, Hinzufügungen oder Textkorrekturen fallen den Herren Verfassern zur Last. Die Herren Autoren erhalten auf Wunsch 50 Separata kostenfrei geliefert. Anzeigen: Organe mensuel de botanique, publié par l'Herbier Boissier à Chambézy, Suisse. 1ère série, de 1893 à 1899, soit 7 forts volumes à frs. 20.— par année 2me série, commencée en 1901. Abonnement à frs. 25.— par année „Mémoires“ suite au Bulletin, 1900. La collection complète frs. 30.—. | Alle Manuskriptsendungen sind an | | Dr. phil. F. Fedde, Wilmersdorf-Berlin Weimarsche Strasse 31 | | | | | zu richten | Da Nummer 27—28 (III, No. 1—2) sowie auch 29—32 (III No. 3—6) fehlen, werden Besitzer doppelter Exemplare dieser Nummern gebeten, diese dem Herausgeber zuzusenden. Den Herren, die die einseitig bedruckte Ausgabe beziehen, erlaube ich mir die ganz ergebene Mitteilung zu machen, dass ich bei direktem Bezuge durch mich die einseitige Ausgabe zusammen mit einem Exemplare der gewöhnlichen für 20 Mk. (bez. 23 Mk. für das Ausland) liefere. Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 81—82 ` V. Band d 15. Februar 1908 XI. Filices novo-guineenses novae. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) Die im folgenden beschriebenen Farne wurden im Jahre 1907 nebst einer Anzahl schon bekannter Arten (im ganzen sind es 86 Nummern) von Herrn Dr. E. Werner im Finisterre-Gebirge auf Neu-Guinea gesammelt. Sollte ich, wie ich hoffe, mehr und vollstándigeres Material von dort erhalten, so wird an anderer Stelle eine Veróffentlichung des Gesamtergebnisses der Sammlung erfolgen, bei der dann wohl auch die Lücken, die einige der Diagnosen gróDerer Arten bezüglich der unteren Pflanzenteile zeigen, beseitigt werden können. 1. Gleichenia candida Rosenst., nov. spec. Mertensia; frondibus circiter bimetralibus, compluries dichotome ' ramosis, rigidis; stipitibus subteretibus, atro-brunneis vel sursum brunneo-flavescentibus; ramis lateralibus primariis 2—5 cm longis, firmis, flavo-brunneis, paleis lanceolatis, acuminatis, ciliatis, rufidulis vestitis vel denudatis, aphyllis; secundariis tertiariisque brevioribus, concoloribus, profundissime pinnatifidis segmentis inferioribus saepe diminutis vel deficientibus; gemmis centralibus proliferis, paleis iis ramulorum similibus obtectis; pinnis geminatis oblongo-lanceolatis, acuminatis, usque ad 25 cm longis, 2,5 cm medio latis, rectis vel plerumque curvatis, profundissime pinnatifidis; laciniis subrecte paten- tibus, maximis usque ad 1,5 cm longis, 3,5 mm latis, lineari-oblongis, margine serrulato, plano, paullum revoluto, apice acuto, supra obscure viridibus (in sicco hinc inde aureo-viridi-micantibus), subtus albido-glau- cescentibus vel albidis, subcoriaceis, utrinque glabris; costis utrinque convexis, sparse paleaceis, costulis prominulis; venis pellucidis, fur- catis, ramo antico soriferis; soris submedialibus vel margini potius approximatis, e sporangiis flavis 2—5 compositis (sporis ob maturitatem non jam repertis). Nova-Guinea: In summo montis Gelu, 1700 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VIII, 1907, No. 72. Repertorium novarum specierum. 3 34 Dr. E. Rosenstock. Eine durch die fast reinweisse Färbung der Unterseite auffallende.. prächtige Art. Im Aufbau der G. flabellata Br. ähnlich, mit der sie auch den gesägten Rand der Segmente gemein hat, unterscheidet sie sich von dieser ausser durch die Farbe noch durch kräftigere Achsen, starre- Textur und bedeutend- kürzere, kaum etwas nach vorn geneigte und scharf zugespitzte Segmente. 2. Cyathea Werneri Rosenst., nov. spec. Cyathea; caudice 2—3 m alto (ex sched.), ceterum cum stipitibus ignoto; laminis chartaceis, livido-viridibus, nitidis, axibus exceptis sub- glaberrimis, bipinnato-pinnatifidis; pinnis primariis usque ad 40 cm vel ultra longis, 20 cm latis, petiolo brevi cum rhachi articulato in- structis, lineari-oblongis, acuminatis; pinnis secundariis utrinque 12—15, subsessilibus, linearibus, angustato-acuminatis profunde pin- natifidis, medialibus maximis usque ad 10 cm longis, c. 2 cm latis, basalibus paullum diminutis, superioribus in apicem pinnae attenuatum, profunde lobulatum, demum serratum cito transeuntibus; laciniis late linearibus, obtusis, integerrimis, subfalcatis, remotis, ala c. 2 mm lata inter se conjunctis; rhachibus livido-fuscis, inermibus, cum costis supra strigosis, infra paleis lineari-lanceolatis, ferrugineis, margine dense ciliatis minoribusque numerosioribus irregulariter dilaceratis et spinuloso- ciliatis ornatis; costis secundariis cum nervis laciniarum medianis paleolis similibus vestitis, squamulis albidis, bullatis, acuminatis, copiosis intermixtis; nervis lateralibus utrinque 4, dimidio furcatis, postico basali e costa oriente, cum medianis in utraque facie colore brunneo conspicuis; soris axillaribus, mediis fere inter costulam et marginem, fuscis, magnis, inter se remotis, 7—8 in lobis singulis; indusiis glo- bosis, pallide fuscidulis, membranaceis, mox irregulariter laceris, expansis, persistentibus. Nova Guinea: Damun, in silvis, 500 m alt. — leg. Dr. E, Werner. III, 1907, No. 66. Die linearen, scharf zugespitzten und voneinander entfernten Fiedern Il. Ord. sowohl, als die breiten, flachen Lacinien mit den durch ihre braune Farbe abstechenden, voneinander isolierten Fruchthäufchen ver- leihen diesem Farn eine gewisse habituelle Ähnlichkeit mit Alsophila glabra Hk., doch ist letztere durch ihre braunen, glänzenden Achsen und weniger tief eingeschnittenen Fiederchen leicht zu unterscheiden. Aus der Gattung Cyathea selbst ist mir keine näherstehende Art bekannt. 3. Alsophila tomentosa HK. var. novo-guineensis Rosenst., nov. var. Varietas spinis rhachidis longioribus, laciniis latioribus, minus fal- catis, costis primariis supra aterrimis, secundariis subtus densius paleaceis- a typo diversa. Nova Guinea: In summo montis Gelu c. 1700 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VIII, 1907, No. 71. 4. Dicksonia grandis Rosenst., nov. spec. Dicksonia; caudice 1 m (ex sched.) alto, ceterum cum stipitibus et rhachibus ignoto; laminis coriaceis, atroviridibus, nitidulis, subtus: Filices novo-guineenses novae. 35 pallidioribus, costis -costulisque exceptis glaberrimis, quadripinnatis ; pinnis primariis subsessilibus, usque ad 1 m fere longis, 30 cm latis, oblongo-linearibus, acuminatis; pinnis secundariis subsessilibus, lineari- lanceolatis, acuminatis, subrecte patentibus vel paullum incurvatis, basa- libus ceteris paullo minoribus, medialibus maximis ad 16 cm longis, 4,5 cm latis, superioribus gradatim reductis, in apicem serratum trans- euntibus; pinnis tertiariis brevissime petiolatis vel sessilibus, superio- ribus basi lata adnatis, linearibus, obtusiusculis, inferioribus et medialibus 2 em vel paullo ultra longis, 0,75 cm fere latis, in parte inferiore pinnatis, in superiore pinnatifidis; pinnis s. segmentis quartariis pinnarum inferiorum ac mediarum 5—6-jugis, basalibus petiolatis, ceteris sessilibus, e basi contracta breviter oblongis, dentibus 2—3 utrinque in- structis, fertilibus quam steriles profundius dentatis; costis primariis (i. e. pinnarum I, ordinis) supra late sulcatis; in sulco et juxta breviter ferrugineo-tomentosis, pilis paucis longioribus rubro-fuscis intermixtis, infra teretibus, tomento mox deciduo glaberrimis, nitido-ebeneis. verrucu- losis; costis II. et Ill. ordinis similiter vestitis pilisque rubro-fuscis copiosioribus instructis; costis vel nervis quartariis subpellucidis. pinnatis, nervulis utrinque binis vel ternis instructis, basalibus anticis sorum solitarium apice gerentibus; soris marginalibus, subglobosis, 2 mm fere dimetientibus; indusiis bivalvibus, valvis aequalibus, subintegris. Nova Guinea: In silvis montis Gelu, prope „stationem“ 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 79. Von Dicksonia Blumei Moore (Balantium chrysotrichum Hasskarl) ver- schieden durch gróssere Dimensionen des Blattes und seiner Teile, weitergehende Teilung der Lamina und fast vóllige Kahlheit der Haupt- rippen. 5. Trichomanes Werneri Rosenst., nov. spec. Eutrichomanes; rhizomate longe repente, filiformi, breviter tomen- toso; stipitibus 0,5-centimetralibus, tenuibus, usque ad jmam fere basin alatis; laminis ovalibus, usque ad 3 em longis, 2 cm latis bipinnati- fidis; segmentis primariis fere 7-jugis, medialibus maximis circiter 12 mm longis, 5 mm latis, rhomboideo-lanceolatis, inferioribus plus minus decrescentibus; segmentis secundariis inferioribus pinnatifidis, reliquis furcatis seu simplicibus; laciniis linearibus 0,4—0,5 mm latis, simplicibus vel basalibus furcatis, apice emarginatis, margine cellulis diaphanis, linearibus, uniseriatis cincto; rhachibus costisque angustissime alatis ; venulis tenuibus, prope marginem desinentibus; soris immersis, in- fundibuliformibus, ore dilatato, undulato; receptaculo flexuoso. lon- gissime exserto, quam indusium 12—15-uplo longiore (2,5—3 cm longo). Nova Guinea: In monte Gelu, ad saxa. prope ,stationem* e. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 27. Habituell und in der Zellstruktur (vgl. den hellen Randstreifen) mit Trichomanes humile Forst. verwandt, unterscheidet sich T. Werneri von diesem durch etwa halb so breite Segmentzipfel (hier 6—7, dort un- gefähr 12 Zellreihen auf der halben Breite der Laeinie) und durch das : 3* 36 Dr. E. Rosenstock. überaus lange Rezeptakulum, das bei T. humile die Länge des Indusium nur um das 1'/,-fache übertrifft. 6. Davallia Novae Guineae Rosenst., nov. spec. Leptolepia; rhizomate stipitibusque ignotis; foliis amplis, c. 2 m longis; laminis ovali-lanceolatis, acuminatis, c. 1 m latis, chartaceo- herbaceis, olivaceo-viridibus, subtus pallidioribus, axibus subtus exceptis utrinque glaberrimis, quadripinnato-pinnatifidis; pinnis primariis stipi- tibus 3—5 cm longis instructis, subfalcatis vel erecto patentibus, sub- symmetricis, latere anteriore paullisper adaucto, lanceolatis, acuminatis, in apicem pinnatifido-serratum excurrentibus; pinnis secundariis tertiariisque cum primariis conformibus, secundariis maximis ad 20 cm longis, 8 cm latis, tertiariis usque ad 5 cm longis, 1,8 cm basi latis, pinnis vel segmentis quartariis sessilibus, suberecto-patentibus, e basi contracta, posteriore decurrente elongato-ovalibus, acutis, margine obtuse serrato-dentatis, inferioribus usque ad 10 mm longis, 4 mm latis; rhachibus costisque omnium ordinum supra glaberrimis, subtus parce hirsutulis; venis (i. e. costis segmentorum IV. ord.) inferioribus pinnatis, medialibus furcatis, superioribus simplicibus; venulis laciniarum inferiorum furcatis, reliquorum simplicibus; soris subglobosis, venularum (in fureatis ramulorum anticorum) apici impositis, submarginalibus, lobos ipsos occupantibus, 1—5 in singulis segmentis; indusiis bivalvibus, ex- terioribus spuriis e lobo reflexo, fuscidulo, scarioso efformatis, rotundatis vel acutiusculis, interioribus receptaculo brevi transverso innatis, lateribus liberis, membranaceo-scariosis, albido-flavescentibus, margine dilaceratis, laciniis piloso-fimbriatis; sporangiis breviter pedicellatis, pilis soros superantibus intermixtis; sporis subtetraedrico-globosis, obscure granu- latis, brunneis. Nova Guinea: In summo montis Gelu, 1700 m alt, — leg. Dr. E. Werner, VIII, 1907, No. 73. Eine dem Saccoloma mollucanum (Bl. Mett. gleichende Art, jedoch noch mehr zerteilt und durch das Indusium wesentlich von ihm unter- schieden. Dies ist breiter als lang und nach unten nicht verjüngt; sein zerschlitzter Innenrand erinnert an Leptolepia Novae Zelandiae Mett, trügt jedoch an der Spitze der Lappen lange (leicht abfallende) Wimperhaare, die jenem fehlen. Da das innere Indusium nur dem Rezeptakulum an- gewachsen erscheint und — an den vorliegenden Pflanzenteilen — nur Zellhaare, keine Schuppen, gefunden wurden, scheint mir die Zu- gehórigkeit dieser Art zu Leptolepia Mett. ausser Zweifel, 1. Lindsaya crassipes Rosenst. nov. spec. Eulindsaya; vhizomate breviter repente, ramoso, squamulis minimis, lanceolato-linearibus obsito; stipitibus densis, flexuosis, supra profunde canaliculatis, subtus semiteretibus, atrobrunneis, nitidis, glaberrimis, usque ad 10 cm fere longis, 1 mm medio crassis, versus basin crassi- oribus; laminis elongato-lanceolatis, utroversus angustatis, usque ad 18 cm longis, 2 cm medio latis, supra obscure viridibus, subtus paullo palli- dioribus, glaberrimis, subcoriaceis, simpliciter pinnatis; pinnis alternis Filices novo-guineenses novae. 37 remotiuseulis, pedicellis 1—1!/; mm longis insidentibus, dimidiatis, trape- zoideo-ovatis, basi truncata, supra rhachin reflexa, margine posteriore et exteriore integerrimo, anteriore superiorum integro, mediarum bicrenato (parte apicali semper majore quam basali), inferiorum 3—5-crenato; apice superiorum et mediarum angustato, inferiorum rotundato; medialibus maximis 1 cm fere longis, 0,5 cm latis, recte patentibus; superioribus sensim minoribus, incurvatis; rhachibus quam stipites multo tenuioribus, atrobrunneis, supra flavido-marginatis; costis margini posteriori approxi- matis, venisque parum conspicuis; venis dichotomis, liberis; soris marginem linea continua, crenarum incisuris modo interrupta, cingentibus; indusiis linearibus, marginem aequantibus. Nova.Guinea: In saxis humidis prope Mojo rivulum superiorem. 800 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VIII, 1907, No. 74. Diese zur cultrata-Gruppe gehórige Art unterscheidet sich von L. concinna J. Sm., der sie am nächsten steht, durch dunklere Achsen, stärkeren Blattstiel, spitzere und weitläufiger gestellte Fiedern im mittleren und oberen Teil des Blattes, unterbrochene Sorus-Linie und viel derbere Textur. 8. Lindsaya Werneri Rosenst., nov. spec. Synaphlebium; rhizomate longe repente, ferrugineo, nitido, nudius- culo; stipitibus remotis, subquadrangularibus, firmis, 4—10 cm longis, stramineis; laminis lineari-lanceolatis, usque ad 40 cm longis, 6,5 cm latis, simpliciter pinnatis, membranaceis, glabris; pinnis 15—25-jugis, usque ad 3,5 cm longis, 1,25 cm latis, breviter petiolatis, dimidiatis, in- ferioribus paullum recurvatis, ceteris recte patentibus, trapezoideis, apice obtusissimo rotundato vel oblique truncato, margine interiore rhachi parallelo, cum posteriore integerrimo, superiore et exteriore irregulariter crenato; venis anastomosantibus; soris linearibus, interruptis, lobulos oecupantibus, a margine ipsorum fere latitudine remotis; indusiis an- gustissimis, chartaceis, glabris. Nova Guinea: In monte Gelu, prope ,stationem*, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 5. Von Lindsaya decomposita Willd. (L. lobata Poir.), der sie am nächsten kommt, verschieden durch langkriechendes Rhizom, grössere Dimen- sionen, nur einfache Fiederung und dureh vom Rand weit entfernte sori. 9. Pteris Finisterrae Rosenst., nov. spec. Litobrochia; rhizomate et stipitibus ignotis; laminis elongato- ovalibus, usque ad 60 cm vel ultra longis, 30 cm latis, griseo-viridibus, membranaceis, pellucidis, glaberrimis, basi pinnata excepta pinnatifidis; pinnis basalibus, a ceteris 5—10 cm remotis, hinc inde et proximis basi posteriore fureatis, breviter petiolatis, insequentibus (1—3 jugorum) basi anteriore libera, recte truncata, posteriore plus minus late adnata sessi- libus vel eum reliquis (5—8 jugorum) ala 0,75—1,5 cm lata basi con- junetis, integris; inferioribus ac medialibus usque ad 25 cm longis, 3 em latis (fertilibus angustioribus), linearibus vel sursum paullo dilatatis, acu- minatis, integerrimis, superioribus cito diminutis, ad !/, fere longitudinis 38 Dr. E. Rosenstock. inferiorum reductis, terminali impari proximis nunc subaequali, nunc longiore; rhachibus costisque subtus cohvexis, atropurpureis, supra planis, leviter eanaliculatis, flavidis; costulis in venulas plane conspicuas, aequaliter reticulatas citissime dissolutis; areolis costalibus paullo elon- gatis, reliquis rotundato-vel subelongato-hexagonoideis, 3—4 mm diame- tientibus, versus marginem decrescentibus; soris brunneis, margines pinnarum linea continua, basi apiceque solum breviter interrupta cingen- tibus; indusiis atropurpureis, rigido-membranaceis. Nova Guinea: Gelu mons, prope ,stationem“ e. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 36. Durch die breiten. linearen Blattsegmente, von denen meist nur die basalen gegabelt und kurz gestielt, alle übrigen dagegen ungeteilt sind und durch einen breiten Laminarstreifen längs der Blattrippe zusammen- hängen, weicht dieser Farn habituell von allen anderen mir bekannten Pteris-Arten ab. Er dürfte in die Nähe von Pteris denticulata Sw. zu stellen sein. 10. Hemipteris Rosenst., nov. gen. Genus monotypum; soris iis Ewpteridis conformibus, sed laciniarum marginem posteriorem solum occupantibus. Venulis copiose anastomo- santibus; foliis pedatis CH, Die Gattung Hemipteris verbindet die Gattungen Pteris und Lonchitis insofern, als der bei Lonchitis mit seinem Zentrum in der Bucht der letzten Abschnitte gelegene Sorus bei Hemipteris an deren Hinterrand soweit hinaufgerückt ist, dass sein Zentrum wie bei Pferis die Mitte des Randes einnimmt, ohne jedoch, wie es bei dieser Gattung meist der Fall ist, vor der Bucht oder vor der Spitze zu enden, Der Hauptunterschied zwischen Pteris und Hemipteris besteht jedoch darin, dass bei Pteris beide Ränder der Lacinien gleichmässig vom Sorus besetzt sind, während bei Hemipteris der Vorderrand frei bleibt, Die an der Basis der Segmente vorletzter Ordnung stattfindende Ausnahme hiervon ist nur eine schein- bare, die Regel bestätigende, denn sie zeigt, da sie wieder nur am Hinterrand dieser Segmente auftritt, dass die Tendenz des Sorus, den hinteren Rand zu besetzen, sich von den Segmenten letzter Ordnung (Laeinien) auch auf die Segmente vorletzter Ordnung erstreckt, wo sie Jedoch nur auf eine kleine Strecke hin verwirklicht wird. Solange die Gattungen Lonchitis und Pteris nebeneinander bestehen. muss auch Hemipteris als besondere Gattung anerkannt werden. 10a. Hemipteris Werneri Rosenst., nov. spec. Species unica; rhizomate stipitibusque ignotis; laminis viridibus, membranaceo-herbaceis, glaberrimis, (ex sched.) pedatis; pinnis primariis elongato-ovalibus, ultra 50 cm longis, 30 cm latis, pinnatis cum impari terminali; pinnis secundariis multijugis, alternis, subcontiguis lineari- lanceolatis, recte patentibus, profundissime pinnatifidis, in apicem an- gustatum, serratum, demum integrum desinentibus, usque ad 25 em longis, 3 em latis, superioribus suberectis, cum terminali quam ceterae paullo brevioribus; laciniis multijugis, recte patentibus, parum remotis. Filices novo-guineenses novae. 39 ala 1 mm lata inter se conjunctis, 1,5 cm longis, 0,5 cm latis, linearibus, obtusis, margine, serratis, serraturis leviter crenatis; costis costulisque pinnarum stramineis, paleis minutis, linearibus vel irregulariter dila- ceratis sparse vestitis, supra planis et ala albido-membranacea, ad inser- tiones semiinterrupta, inaequali (intra internodium quodque basin versus angustata, apicem versus dilatata, demum auriculata) utrinque -ornatis, subtus convexis, crassioribus in sicco inanibus, subfistulosis, fragilibus ; costulis segmentorum supra aequaliter. et minutissime alatis cum venis plane conspicuis; venis lateralibus areolas costales monoarcuatas -costularesque uniseriatas efformantibus ramosque liberos vel paucos iterum anastomosantes versus marginem emittentibus; soris 4—5 in utroque latere laciniarum sitis, basalibus posterioribus eum proximis confluentibus exceptis marginem posteriorem lacinularum (i. e. dentium) e basi usque ad apicem occupantibus; indusiis margine reflexo efformatis, griseo- brunneis, membranaceis, integerrimis; sporis flavo-brunneis, tetraédrico- globosis, irregulariter et indistincte scalpturatis. Novà Guinea: In Gelu monte, prope ,stationem* c. 1000 m alt. —- deg. Dr. E. Werner, VIII, 1907, No. 2. Die Art ist, wenn die Angabe des Sammlers, dass der Wedel hand- oder fussfórmig geteilt sei, zutrifft, auch habituell von den Arten der Gattungen Pteris und Lonchitis verschieden, sowie auch durch die fast hohlen Achsen und den ungleichmässigen Saum der Rippen (der bei den costulis noch ausser dem Laminarsaum vorhanden ist!) von allen sehr abweichend. 11. Asplenium Werneri Rosenst. nov. spec. Euasplenium; rhizomate breviter repente, demum suberecto, circiter 5 cm crasso, paleis lanceolatis, ferrugineo-fuscis, c. 6 mm longis 1—1,5 mm latis, integerrimis vel sparse fimbriatis dense obtecto; stipi- tibus subfasciculatis, robustis, 10—20 cm longis, paleis brunneis plus minus dense vestitis; laminis simplicibus, usque ad 45 cm vel ultra longis, $ cm latis, ovato-elongatis, obtusis, abrupte acuminatis, basi subrotundata vel breviter in stipitem decurrente, margine plano, integro vel obscure repando, chartaceis, supra olivaceo-, subtus livido-viridibus, paleis lanceo- latis brunneis, spinoso-fimbriatis supra sparsius, subtus et ad marginem costamque densius adspersis; costa media utrinque prominula, nervis lateralibus sub angulo 75? e costa egredientibus c. !%/, mm inter se distantibus, ante marginem libere desinentibus, simplicibus vel plerisque furcatis; soris venis simplicibus ramisque anticis venarum furcatarum impositis parallelis, prope costam oriuntibus et ad tertiam quartam laminae dimidiatae productis; indusiis linearibus, integerrimis. Nova Guinea: In monte Gelu, prope ,stationem*, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 3. A. Werneri steht keiner der mir bekannten Arten aus der Neottopteris- "Gruppe besonders nahe. Das langgestielte, breite, beiderseits wenig ver- schmälerte Blatt mit fast aufgesetztem Spitzchen und verschiedenfarbigen Flächen sowie die — anfangs wenigstens — dichte Bekleidung des 40 Dr. E. Rosenstock. Blattstiels und der Mittelrippe mit dunklen Schuppen bilden die haupt- sächlichsten Unterschiede dieser Art von den übrigen ganzblättrigen Asplenien. 12. Asplenium novo-guineense Rosenst., nov. Spec. Loxoscaphe; rhizomate breviter repente, basibus stipitum relictis radicibusque inelusis digitum fere crasso, paleis firmis, rigidis, aterrimis. laevibus, 8—10 mm longis, 0,5—0,75 mm latis, lineari-lanceolatis, in apicem filiformem productis densissime obtecto; stipitibus densis, rectis, c. 60 em longis, 1,5 mm crassis, teretibus, glaberrimis, atropurpureis vel aterrimis, linea angusta pallidiore utrinque notatis; rhachibus eum parte infima costarum stipiti concoloribus, paleis minutissimis, irregulariter dilaceratis, ferrugineis, raris adspersis; laminis lineari-lanceolatis, sub- metralibus, c. 20 em latis, quadripinnato-pinnatifidis, tenuiter herbaceis, pallide viridibus, subglaberrimis (hinc inde ad costulas marginemque pilis ‘spinuloso-subulatis, simplicibus furcatisve, atropurpureis notatis); pinnis primariis subrecte patentibus, brevissime petiolatis, remotius- culis, e basi truncata, subaequali lineari-lanceolatis, acuminatis, usque fere ad 12 cm longis, 4 em latis; secundariis e basi superiore recte truncata, inferiore cuneata lanceolatis, breviter acuminatis seu obtusis, latere antico adaucto, usque ad 2,5 em longis, 1,5 em basi latis; tertiariis inferioribus subconformibus, reliquis bifidis vel simplicibus; laciniis an- guste linearibus, uninerviis, 3 mm fere longis, 0,5 mm latis, apice paullo dilatato nervum furcatum, soriferum excipientibus, foliorum fertilium omnibus plerumque soriferis; soris ramo alteri longiori, curvato sub apice affixis indusiis ramum breviorem versus apertis, submarginalibus, semio- valibus, 1—1,2 mm fere longis, 0,75 mm latis, basi lateribusque affixis, ore recto integerrimo. : Nova Guinea: In monte Gelu, prope „stationem“, c. 1000 m alt, — leg. Dr. E, Werner, VII, 1907, No. 16. Durch die lineare Gestalt der Spreite und der Fiedern I. O. unterscheidet sich diese Art von den verwandten Loxoscaphe-Arten, wie Asplenium Shuttleworthianum Kze., A. hypomelas Kuhn, 4. floccigerum Rosenst., A. stenolobum C. Chr. J. (Davallia foeniculacea Hk.), A. scandens J. Sm. Da der Sorus lateral und längs des Nerven angeheftet ist, gehört die Art zu Asplenium nicht zu Davallia; sie nimmt bezüglich der Lage des Sorus unter den genannten Arten insofern eine Sonderstellung ein, als dieser bei ihr zwischen einer Nervengabel (auf dem lüngeren Ast derselben) gelegen ist. 13. Oleandra Werneri Rosenst., nov. spec. Oleandra; rhizomate longe scandente, lignoso, subcompresso, paleis lanceolatis, utroversus acuminatis, acumine delapso ovalibus, margine fimbriatis, adpressis, rufo-ferrugineis, in centro aterrimis dense obtecto, interstitiis 3—10-centimetralibus vel longioribus ramis brevibus, simpli- cibus vel ramulosis, laxius squamulosis instructo; ramis vel ramulis interstitiis nunc brevibus, 0,5 em fere longis, nunc 5 cm vel plus longitudinis attingentibus folia circumcirca emittentibus; stipitibus 2—4 cm longis, articulatis, phyllopodia 0,2—0,5 mm longa relinquentibus; Filices novo-guineenses novae. 41 laminis biformibus, sterilibus usque ad 25 cm longis, 5 cm latis, e basi cuneatim contracta elongato-lanceolatis, apice acutis, demum Jonge cuspidatis, margine anguste lineatis, integerrimis, papyraceis, utrinque laete viridibus, nitidis, glabris; costa mediana utrinque prominente, sparse paleacea; venis lateralibus ex ima basi furcatis saepe spurie sim- plicibus) vel bifurcatis; laminis fertilibus valde elongatis contractis- que, usque ad 50 cm longis, 1,5—2 mm (sic!) latis; soris remotiusculis, transversis (nec obliquis); indusiis reniformibus, magnis, marginem costamque saepe superantibus. Nova Guinea: In monte Gelu, prope ,stationem*, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 12. Eine durch den Dimorphismus der Blätter höchst auffällige Form, die im Wuchs und in der Beschaffenheit der sterilen Blätter mit O. nerü- formis Cav. nahe übereinstimmt, durch die bei allen vorliegenden Exemplaren ausserordentlich verlängerten und seitlich auf ein Minimum. reduzierten fertilen Blattflächen dagegen von allen bekannten Oleandra- arten abweicht. Die Zukunft muss entscheiden, ob wir es hier mit einer bereits fixierten Art oder mit einer. oberranten, contracten Montanform zu tun haben. 14. Polypodium ornatissimum Rosenst., nov. spec. Eupolypodium; rhizomate tenui, erecto, caespitoso; stipitibus dense fascieulatis, tenuibus, 4—6 cm longis, ut tota planta pilis mollibus, patentibus, atropurpureis, 5—6 mm longis, simplicibus vel fasciculatis undique instructis; laminis pendulis, longe lineari-lanceolatis, usque ad 60 cm longis, 1 cm latis, basi longe attenuatis, apice acutis, margine integerrimis vel leviter undulatis, membranaceis, pellucidis; nervo me- diano atrato, subtus prominente, nervis lateralibus plane conspicuis, arcuatis, semel vel bis furcatis, ramulis brevissimis, apice incrassatis, in facie superiore squamulis peltatis, rotundis, albido-cereaceis obtectis, basalibus soriferis; soris apicalibus, rotundis, utrinque uniserialibus nervo mediano approximatis; sporangiis nudis. Nova Guinea: In monte Gelu, prope „stationem“, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 07, No. 47. Die dureh schmale, bandförmige Blätter, purpurfarbige, lang ab- stehende Behaarung sowie durch die in 4 Längsreihen angeordneten weissen Schüppchen der Oberseite ausgezeichnete Art kommt dem P. setigerum Bl. am nüchsten, das sich durch kürzeres, aber lünger gestieltes Blatt, dickere Textur, dorsale Sori und den Mangel der Wachsschüppchen auf der Oberseite der Lamina unterscheidet. 15. Polypodium subfasciatum Rosenst., nov spec. Grammitis; rhizomate breviter repente, curvato, circiter 2 mm crasso, paleis pallide rufescentibus, angustato-lanceolatis, c. 5 mm longis, integerrimis, nitentibus onusto; stipitibus 0—2 cm longis, stramineis, glabris, laminis coriaceis, glabris, supra saturate viridibus, subtus palli- dioribus, usque ad 25 cm longis, 12 mm latis, lineari-lanceolatis, versus basin longe attenuatis, integerrimis, margine angusto, attenuato, deorsum Repertorium novarum specierum. A 42 Dr. E. Rosenstock. reflexo; nervo mediano parenchymate obtecto, supra planiusculo, subtus prominente; nervis lateralibus immersis, submanifestis, 1—2-ies fur- catis vel sübpinnatis, ramis basalibus usque fere ad marginem productis, anticis ad basin soriferis; soris superiorem partem laminae occupantibus, utrinque uniseriatis, nervo mediano approximatis, subrotundis, subimmersis ; sporangiis setiferis. i Nova Guinea: In monte Gelu, prope „stationem“, c. 1000 m alt, — leg, Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 25. Polypodium fasciatum Mett. unterscheidet sich durch breitere Rhizom- schuppen, schmaleres Blatt und nackte Kapseln, P. dolichosorum Copel, durch behaarten Blattstiel, stärker verlängerte Sori und ebenfalls durch nackte Kapseln. 16. Polypodium pleurogrammoides Rosenst., nov. spec. Grammitis; rhizomate ascendente, ramoso, paleis fulvidis, peltatim affixis, ovali-lanceolatis, obtusiusculis, 4—5 mm longis, 0,75 mm latis, leviter adpressis obtecto, versus apicem frondes laxe dispositas vel sub- fasciculatas gerente; stipitibus vix 0,5 cm longis, atropurpureis, caudici adpressis; laminis e basi angustato-cuneata lineari-ligulatis, c. 5 em longis, 6 -7 mm latis, margine leviter repando-crenatis, coriaceis, supra glaberrimis, subtus, imprimis prope marginem, sparsim pilis subulatis, fureatis stellatisve, atropurpureis, deciduis, ad incisuras singulis crassi- oribus, simplicibus, incurvis instructis; costa mediana viridula, utrin- que prominula, in parte tertia suprema evanescente; nervis lateralibus immersis, furcatis, ad basin rami antici soriferis; soris areolis obliquis immersis, costae approximatis, sporangiis seta geminata subulata, atropurpurea, robusta armatis. z Nova Guinea: in summo montis Gelu, c. 1700 m alt. — leg. Dr, E. Werner, VI, 1907, No. 22. Die Art kommt dem Polypodium Jagorianum Mett. am nächsten, das jedoch beiderseits stark behaart ist und dessen Kapseln eine einfache Borste tragen, P. australe Mett. und P. subevenosum Bak. (P. sessilifolium Hook.) besitzen beide unbewehrte Kapseln, letzteres ausserdem dünnere Textur und ungegabelte Nerven. Polypodium locellatum Bak. mit gleichen Sori und ebenfalls aus Neu-Guinea stammend, ist durch langgestieltes und grösseres Blatt völlig verschieden. 17. Polypodium tenuisectum Bl. var. paucisetosa Rosenst., nov. var. Varietas rhachibus firmioribus, segmentis magis angustatis, apice setam singularem, rarius setas binas gerentibus a typo diversa. Nova Guinea: in summo montis Gelu, 1700 m alt. — leg, Dr. E. Werner, VII, 07, No. 29. 18. Polypodium Damunense Rosenst., nov. spec. Pleopeltis; rhizomate longe repente, filiformi, paleis lanceolatis, ciliatis, teneris, 1—2 mm longis sparse vestito, interstitiis centimetralibus foliis instructo; stipitibus subnullis; laminis subcoriaceis, glabres- centibus, dimorphis, sterilibus rotundato-ovatis vel ovato-lanceolatis, basi cuneatim attenuata, apice obtuso, 1—1,5 cm longis, 0,75 em latis; Filices novo-guineenses novae. 43 fertilibus elongato-ovalibus apice attenuatis vel rarius omnino anguste linearibus, maximis usque ad 2,5 cm longis; costa mediana utrinque prominula, venis lateralibus immersis, cum venulis areolas appen- diculatas, inter costam et marginem biseriatas efformantibus; soris rotundis, biseriatis, nisi apices angustatos foliorum occupantibus, paleis ciliatis peltatis intermixtis. Nova Guinea: Damun, sub monte Gelu, 500 m alt. — leg. Dr. E. Werner, III, 1907, No. 63. Unterscheidet sich von Polypodium accedens Bl. durch dichter ge- stellte Blätter, deren Dimensionen nur etwa den vierten Teil derer der Blumeschen Art erreichen, und durch nur 2-, nicht 3-reihige Maschen längs der Blattrippe. Typisches P. accedens wurde in einer 5—600 m hóheren Region des Gelubergs gefunden. 19. Pelypodium Werneri Rosenst., nov. spec. Pleopeltis; rhizomate longe repente, 2,5 mm crasso, albido-glauces- centi, paleis lanceolato-triangularibus, acuminatis, integerrimis, rufo- brunneis vestito, interstitiis 5-—10-centimetralibus foliis instructo; stipi- tibus tenuibus, c. 10 em longis, subflexuosis, stramineis, ut tota planta glaberrimis, supra sulcatis, infra teretibus; laminis simplicibus, late ovato-lanceolatis, in apicem acuminatum, c. 4 em longum angustatis, basi late cuneata vel subrotundata, in stipitem breviter decurrente, mar- gine plano, integerrimo, tenuibus, chartaceis, sterilibus c. 18 cm longis, 6 em supra basin latis, fertilibus subconformibus, magis contractis, 3—4 cm latis; costa mediana supra plana, leviter canaliculata, subtus prominente; costis secundariis sub angulo 60° e mediana egredien- tibus, usque fere ad marginem recte productis, utrinque prominulis; venis maculas Drynariae secus costas 8—9-seriatas, appendicibus numerosis instructas efformantibus, utrinque prominulis, crassis, luce transmissa aterrimis; soris inter costam mediam et marginem c. 6-seriatis, inter costas secundarias uniseriatis, centrum maeularum occupantibus, binis venulis parallelis, marginem spectantibus dorso impositis, sub- rotundis vel (praesertim basalibus) oblique-oblongis, raro conduplicatis, levissime immersis. Nova Guinea: in summo montis Gelu c. 1700 m alt., ad arbores. — leg. Dr. E. Werner, VIII, 1907, No. 75. In der breit-eifórmig-lanzettlichen Gestalt der Lamina gleicht die Art dem P. triquetrum Bl. und P. rupestre Bl. Beide letzteren unterscheiden sieh jedoch von ihr durch nicht blau bereiftes Rhizom, anders gestaltete Schuppen (die des P. triquetrum sind heller, breiter und stumpf, die des P. rupestre schmäler und fibrillos gespitzt), lederige Textur und (zwischen den Rippen) 2-reihige Sori, P. rupestre ausserdem noch durch flach ge- kerbten Blattrand. 20. Polypodium rupestre Bl. var. leucolepis Rosenst., nov. var. Varietas paleis rhizomatis. albidis, angustioribus, minute ciliato- . dentatis, stipitibus tenuioribus (0,8—1 mm crassis), textura chartacea, areolis plane conspicuis a typo diversa. 4* 44 Dr. E. Rosenstock: Filices novo-guineenses novae. Nova Guinea: in monte Gelu, prope „stationem“, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 39. 21. Marattia Werneri Rosenst., nov. spec. Mesosorus; rhizomate stipitibusque ignotis; frondibus circiter 2 m longis, tripinnatis, supra opaco-viridibus, vernicosis (in sicco opacis), subtus pallidioribus, coriaceis, glabris; pinnis primariis petiolis 2-centi- metralibus instructis, elongato-oblongis, usque ad 70 cm vel ultra longis, 25 cm latis, impari-pinnatis; pinnis secundariis brevissime petiolatis, subrecte patentibus, distincte linearibus, apice abrupte-acuminatis, impari- pinnatis, medialibus maximis c. 14 cm longis, 1,5 cm latis, utroversus paullulum decrescentibus, terminali impari proximis conformi, paullo majore; pinnulis sessilibus, e basi anguste cuneata elongato-oblongis, subfuleatis, serrato-dentatis (margine anteriore dentibus 2-3, posteriore 3—4 instructo), breviter acuminatis, erecto-patentibus, interstitiis 4-milli- metralibus inter se remotis, 7,5 mm longis, 3 mm latis, terminali angustata, eaudiformi-elongata excepta inter se subaequalibus; costis primariis cum rhachi cóntinuis, supra canaliculatis, subtus convexis, paleis minutis, anguste lanceolatis hinc inde adspersis, nudis, brunneis; costis secun- dariis cum primariis articulatim conjunctis, inde deciduis, internodiis utrinque arcuato-alatis, alis 0,5 mm fere medio latis, insertiones pinnu- larum versus decrescentibus; costulis (medianis pinnularum) cum costulis secundariis articulatim conjunetis, inde deciduis, supra prominen- tibus, subtus planis, paullo infra apicem soriferis, pinnatis; venis lateralibus simplicibus, in dentes excurrentibus, semper sterilibus; synangiis costularibus, sessilibus, 2 mm fere longis, bilobis, lobis demum patentibus, utroque 9—11-suleato, haud indusiatis, receptaculo lineari insidentibus. Nova Guinea: in summo montis Gelu, c. 1700 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VIL, 1907, No. 78. M. Werneri ist durch die für alle Farne aussergewöhnliche costu- lare Sorusstellung von hervorragendem Interesse. Habituell steht sie der Marattia melanesica Kuhn am nächsten. von der sie sich, abgesehen von der Stellung. des Sorus, durch etwas kleinere Dimensionen der Fiedern letzter Ordnung durch weniger zahlreiche, aber làngere Randzühne an diesen und durch breiteren Saum der Costae Il. Ord. unterscheidet, Das neue Subgenus Mesosorus ist charakterisiert durch die Stellung des singulären Sorus auf der Mittelrippe der Fiedern letzter Ordnung, deren seitliche Nerven steril bleiben. Edward L. Greene: Novitates Boreali-Americanae. I. 45 XII. Novitates Boreali-Americanae. |. Auctore Edward L. Greene. (Originaldiagnosen.) 1. Rhus gymnoclada Greene, nov. spec. Frutex 2—3-metralis, R. typhinae peraffinis, at omnino glabra. Folia 2—3 dm longa, rigidiuseula, firmiter adscendentia (nec patentia) crebre 17-foliolata; foliola superne atrovirentia, inferne glauca, utrinque glaber- rima, subcoriacea, oblongo-lanceolata, arcte sessilia, abrupte acuminata, levissime serrata vel subintegra, circa 7 cm longa. Thyrsus fructifer fusiformis, circa 1 dm longus, acinis atrorubentibus densissime hirsutis constans. : Low ground, close by the shore of Lake Maxinkucku, Indiana, 15. Sept. 1906, collected by Mr. H. Walton Clarke. A strict ally of R. typhina rather than of R. glabra, both by its terete rather than angular branches, and by its densely compacted fruit-cluster and long-hirsute drupelets. 2. Rhus pulvinata Greene, nov. spec. Subarborescens, R. typhinae affinis. Rami teretes, nec viilosi nec omnino glabri, sed sparsim et obscure pubescentes. Folia patentia, ampla, 3— 4 dm longa, 21— 25-foliolata; foliola submembranacea, superne atrovirentia, insigniter penninervia, inferne glauca, utrinque glabra, oblongo-lanceolata, sessilia, acuminata, serrata, circa 9 cm longa. Thyrsus fructifer subpyramidalis, acinis atrorubentibus hirsutissimis densissime compactis pulviniformis. In the Blue Ridge Mountains near Luray, Virginia, 2. Sept. 1907, collected by Mr. and Mrs. E. S. Steele. The species is as unmistakably an ally of R. typhina as is the preced- ing western species, R. gymnoclada. It is likewise the only Rhus of the region where it grows. 3. Rhus calophylla Greene, nov. spec. Etsi rami foliosi tantum adsint, attamen sequentibus characteribus facile distinguitur. Frutex e grege R. glabrae, ramis annotinis valde angulatis, glabris, rufescentibus, glaucis. Folia 2—3 dm longa, adscendentia, creberrime 25—27-foliolata; foliola superne atrovirentia, nitentia, inferne glaucescentia, utrinque glaberrima, subcoriacea, oblongo-lanceolata, argute serrata, apice acutissime subfalcato-acuminata, basi subsessilia, inaequi-lateralia. Huachuea Mountains, in southeastern Arizona, 26. Aug. 1906, Mr. J. C. Blumer. The same locality furnished aiso a part of the material of Rhus elegantula Greene, Proc. Wash. Acad., VIII, 195*); but that is a species with very different foliage, its leaflets neither dark green nor shining above, and underneath quite white with bloom, also at base not in the least inequilateral. A nearer ally of R. calophylla may be R. nitens Greene, . ai cf. Fedde, Rep. IV (1907), 362. 46 Edward L. Greene: Novitates Boreali-Americanae I. l. c, p. 190*), which is from Utah. In the presente species each Jeaflet is at base subcordate on one side the midvein, and on the other not even truncate, but rather tapering slightly. This is a new character for a species of this genus. 4. Convallaria globosa Greene, nov. spec. Folia laete viridia, nec glaucescentia. Perianthium urceolatum, nec cam- panulatum. Filamenta perigyna, i. e. juxta medium perianthii inserta, horizon- taliter extendentia; antherarum apices basim styli horizontaliter attingentes, This interesting new Convallaria is known to me only as grown for some years past in the wild garden of the distinguished ornithologist, Mr. Robert Ridgway, at Brookland, in the District of Columbia. Both the urceolate perianth, and the highly perigynous insertion of the stamens, which extend forward horizontally instead of standing ver- tically, are very pronounced specific characters; but ihe differrences of vegetative characters between this and C. majalis are quite as marked. The herbage of C. globosa is of a light and virid green, without trace of bloom; the leaves have a more fibrous and less fleshy anatomy, and are of eomparatively short duration, withering, away and disappearing at the end of summer, whereas the leaves of C. majalis, growing close by them, are fresh and green even at the end of November. Mr. Ridgway informs me that he had his plants from some dealer who sent them to him as native in the mountains of North Carolina. 5. Convallaria majuscula Greene, nov. spec. C. majali plus quam duplo major; foliis ut in C. globosa, laete viri- dibus, nec glaucescentibus. Perianthium late campanulatum. Filamenta brevissima subhypogina, erecta; antheris magnis, oblongis, obtusis, basi cordatis, pistillum arrecte circumstantibus. Also a North American species, occasionally collected in the higher mountains of Virginia, from the Peaks of Otter northward; also in those of southeastern Pennsylvania. Hitherto always listed as identical with Old World C. majalis, it differs totally from that by its very large light-green leaves without trace of bloom, with excessively fibrous anatomy, insomuch that the surface of the leaf when growing looks to be plicate rather than plane and even. Both these American species of Convallaria are southern, and when compared with C. majalis, flower much later, their foliage perishing at the end of summer. ; XIIL Viola gracillima St. Hil, Pl. rem. Bras. (1824), p. 275 var. /ncisa W. Becker nov. var. (Originaldiagnose.) Stipulae ineisae, Brasilia merid.: Lapa prope S. Paulo; 22. VII. 07, leg. A. Usteri. Über die Art vgl. Beih. bot. Ctrlbl, XXII (1907), Abt. II, p. 95. *) cf. Fedde, Rep. IV (1907), 359. Species novae ex: Léman, Note sur plusieurs etc. 47 XIV. Species novae ex: Léman, Note sur plusieurs espèces nouvelles de Rosiers des environs de Paris”). (In: Journ. de Physique, LXXX VI [1818], pp. 364—367.) Rosiers qui croissent naturellement aux environs de Paris. I. Foliolis simpliciter dentatis. Stylis liberis. a) Pedunculis glabris nudisve. + Foliis glabris. Germinibus ovato-oblongis. 1. R. lutetiana Léman. + + Petiolis villosis. 2. R. urbica Léman. b) Pedunculis hispidis. Foliis villosis. 3. R. rustica Léman. ]L Dentibus foliolorum margine inferiore serratis. Pedunculis glabris nudisve. Foliis pubescentibus. 4. R. tomentella Léman. HI. Dentibus foliolorum utrimque margine serratis glandulosisve. Pedun- culis hispidis. + Foliis eglandulosis, subtus villosis. b. R. pubescens Léman. + + Foliis glandulosis. Germinibus elongatis. 6. R. histrix Léman. + + + Foliis glabris. 1. R. nemoralis Léman. Rosiers cultivées dans les jardins de Paris, on sauvages autour de cette ville. | Foliis pinnatis. I. Foliolis simplieiter dentatis. + Pedunculis nudis glabrisve. a) Foliolis villosis. 1. R. subvillosa Léman. b) Foliolis glabris. «. Laciniis calicinis pinnatifidis foliaceisque. 2. R. cymbifolia Léman. 8. Lac. cal. simpl. brevissimis. 3. R. foliosa Léman. 4. R. ambigua Léman. + + Pedunculis hispido-glandulosis vel subhispidis. a) Laciniis calicinis simplicibus brevibus. Stylis liberis. Ger- minibus glabris. 5. R. poterium Léman. b) Lac. cal. pinnatifidis, foliaceis, vel caudatis. «. Germinibus glabris, 6. R. lutetiana Léman. 7. R. urbica Léman. 8. Germ. hisp. subhispidisve. 8. R.. rustica Léman. 9. R. tomentosa Léman. y- Germ. villosis. 10. R. Celsii Léman. 11. R. eriocarpa Léman. *) Der Auszug aus dieser seltenen Zeitschrift erfolgt auf besonderen Wunsch aus dem Leserkreise. Der Lémansche Schlüssel wurde so ausgezogen, dass die Merkmale der neuen Arten vollständig angegeben sind. Fedde. 48 J. H. Maiden. II. Foliolis dentatis: dentibus margine inferiore serratis. + Pedunculis hispidis. 19. R. parvifolia Léman. + + Pedunculis glabris. a) Foliolis glabris. 13. R. ancistrum Léman. 14. R. neglecta Léman. b) Foliolis pubescentibus. 15. R. tomentella Léman. IIl. Fol. dentatis: dentibus utrimque margine serratis aut glandulosis. Peduneulis hispidis. a) Foliis eglandulosis villosis. 16. R. pubescens Léman. b) Foliis glandulosis. 17. R. histrix Léman. e) Foliis glabris. 18. R. nemoralis Léman. XV, Eucalypti generis species novae. |. a J. H. Maiden descriptae. (Ex: Proc. Linn. Soc. N. South Wales, XXIX [1904], pp. 469—478, 751—780.) 1. Eucalyptus Seeana Maiden, l. c., p. 469. Syn.: Presumably E. tereticornis Sm. var. linearis Baker et Smith, Research on the Eucalypts*, p. 74. A smooth-barked tree of medium size, with blotches on the bark, most closely resembling that of E. tereticornis; sometimes with a grey smoothish bark reminding one of that of E. punctata and E. propinqua. Juvenile leaves petiolate, narrow-linear and falcate, say 4 inches long and ?/ inch wide, with numerous prominent transverse veins, Mature leaves with long slender petioles, the leaves attaining a length of 9 inches and more, with an average width of, say, °/; inch; texture rather thin, equally dull on both sides, with numerous minute transverse veins; the intramarginal vein distinct and somewhat removed from the edge of the leaf. The foliage slender, graceful and drooping. Buds narrow, the operculum long and tapering, of the tereticornis type. The inflores- cenee usually up to seven in the head in the axils of the leaves, the peduncle about ?/, inch long and the pedicels about !/, inch in length. Fruit. — The peduncle and pedicel of the fruit are but slightly an- gular. Fruit small, nearly hemispherical, its diameter about 3/,, inch; the rim well defined, forming a broadish band with the top of the rim truncate and the valves (three or four in the specimens seen) well exserted. The narrowness of the young foliage is an obvious character, and attracts the attention of the non-botanist. This narrowness sharply separates it from Æ. tereticornis its closest ally, which has broad juvenile leaves. As regards E. propinqua Deane and Maiden, its superfical resem- blance to E. Seeana is undoubted, but the buds sharply differentiate the two species, to say nothing of other differences. Mr. J. L. Boorman and I found it a few miles from Grafton on the Glen Innes Road, and also on the Coramba Road. Mr. District Forester Eucalypti generis species novae. I. 49 ` Wilshire states that it is plentiful at Nymboida in the Clarence River district. I have also seen it between the Clarence and Richmond Rivers. I received it from the Macleay River in 1893 from Mr. Forester Mac Donald under the name of Grey Gum. Its range (it has often been confused with E tereticornis) is a matter for further enquiry. 2. Eucalyptus Deanei Maiden, |. c., p. 471. Syn.: E. saligna Sm. var. parviflora Deane u. Maiden, these Proceed- ings, XXV, 464, 628. See also my ,Forest Flora of New South Wales*, Part IV, pp. 84—85 (July 1903). I am of opinion that this form should be removed from E. saligna (to which it possesses undoubted affinity), primarily on the ground of its broad sucker leaves. For this reason, in part, E. dives, E. melanophloia, and E. Cambagei are rightly considered distinct from E amygdalina, E. crebra, and E. goniocalyx respectively. In Vol. XXV of these Proceedings (Pl. XLII. figs. 1—4), a mature leaf, half-grown leaf, sucker leat and fruits have been figured; and at pp. 464—465, under the name of E. saligna var. parviflora, this tree has been botanically described. „It foliage is maginificent, especially along the Glen Innes-Grafton Road (19—24 mile pegs), appearing like huge camphor laurels. Its habit is spreading, as opposed to the upright habit of Blue Gum, E saligna* (E. C. Andrews). It may be added that the fruit is uniformly smaller and more urceolate than that of Æ. saligna. Its timber is red, resembling that of E. saligna, but the differences have not yet been worked out. „Its butt is much like that of many ordinary Forest Red Gums of New England (E. tereticornis) with flaky outer bark“ (E. C. Andrews). In addition of the localities quoted in the „Forest Flora“ under E. saligna var. parviflora, I have collected it at Wallerawang, N. S. W. „As far as New England is concerned, where it is usually known as Brown Gum, it chooses espically the moist eastern edge of tne plateau proper, on granite soil. Specific localities are: — Wilson's Downfall, Under- cliffe; Great Dividing Range east of Bolivia; Glen Innes and Grafton Road“ (E. C. Andrews). I have also received it from Stanthorpe, Queensland, where it is a ,very large tree, soft timber, thick sap, thick bark* (A. Murphy). , Its range, therefore, as far as is known at present, is the Dividing Range and spurs from near Picton Lakes in the south, to Southern Queensland in the north, its most westerly locality so far recorded being Wallerawang. 3. Eucalyptus Andrewsii Maiden, l. c., p. 472. A tall tree, on an average say 80 feet in height, with a stem diameter of 2— 3 feet. „On the Bulldog Hill, 3000 feet (between the Timbarra and Clarence Rivers), it atteins a diameter of at least 8 feet, and the height of large trees is most likely from 150 to 180 feet. Here it consorts with true Blackbutts, E pilularis, and Forest Oaks (Casuarina 50 : J. H. Maiden. torulosa) which even at times rise 100 feet, and 50 or 60 feet without a branch* (E. C. Andrews). Writing from Drake to Mr. Cambage, Mr. Andrews says: — „One tree we measured 20' in circumference, about 80—100' to first limb, and from 150—180' high (guess) Another 23’ circumference, 170’ high (? Another we measured 25’6’’ round butt (4' above ground). Blackbutt-top but about 150' high then. I suppose there were from 50 to 100 from 18’ to 20’ and 21’ in circumference“. Juvenile leaves rather large and soon becoming alternate, glaucous. The youngest foliage available to me is elliptical and about 4 inches long by half the width, with petioles of t/a inch. „Seedlings have erect habit, with fairly large leaves; pale in colour“ (R. H. Cambage). Ma- ture leaves broadly lanceolate, sometimes falcate, but apparently usually symmetrical. Dull on both sides and even glaucous, but ulti- mately glabrous and even shining; equally green on both sides, venation spreading from the base. Usually under 6 inches long and about 1 inch wide. Of a distinct peppermint odour. Buds clavate, the operculum sometimes slightly umbonate. A free flowerer, the anthers reniform. Fruits nearly hemispherical, about !/, inch in diameter; with a flat thick rim, tips of the valves flush with the mouth; peduncle thin; angular, 1/,—3/, inch long, pedicels about !/ inch in length. Fruits abundantly produced, usually six to nine in the head. The fruits remind one of those of E haemastoma var. micrantha. Bark. — Has ,peppermint“ bark on the trunk and large branches; only the ultimate branches smooth. Twigs red (claretcoloured), often giaucous, usually round, apparently rarely an- gular. Timber pale-coloured, comparatively light in weight, and very fissile, containing a few kino veins. So similar in appearance to that of E. piperita Sm., that I am at present unable to indicate any diffe- rence. This species in habit, bark and timber seems to come closest to E. piperita. Its buds and fruits are, however, very different. It is also allied to E dives, but it has not the characteristic juvenile foliage of the latter, from which it differs in other respects. Its similarity in fruits to E. haemastoma has already been alluded to. 4. Eucalyptus Consideneana Maiden, l. c., p. 475. A tree of medium height. Juvenile leaves narrow-lanceolate, petiolate, soon becoming, alternate. A common size is a length of 3 inches with a width of !/, inch. I have them, however, bot shorter and broader. They are narrower than those of E. Sieberiana F. v. M., or E. piperita Sm. Of a rather strong peppermint odour, and often of a silver appearance. The joung branchlets ‘and seedling stems angular. Mature leaves commonly oblique and falcate, broadly lanceolate. I have them up to 9 inches in length and nearly 2 inches in greatest width; they are rather thick in texture. Colour equally green on both sides, dull or shiny, blue-green or a bright sapgreen. Veins strongly marked, spreading from the base, the intramarginal vein at a conside- Eucalypti generis species novae. I. 51 rable distance from the edge, often looped (braehydodromous). „Leaves hang straight down“ (Cambage). Buds usually clavate and sometimes with pointed opercula. Flowers. — Anthers uniform. Fruits usually pyriform in shape, often nearly conical, rather more than !/, inch in diameter. The valves often well sunk below the rim, but the points of the valves occasionally protruding. Sometimes the rim is slightly domed and the valves rather more exserted. The rim broad, smooth, well-defined and usually red in colour. A medium-sized tree with grey tough bark to the tips of the branches, said bark being of that subfibrous character well known in Australia as „peppermint“, very like that of E piperita, but very different from that of E. Sieberiana. Timber. — Wood pale-coloured, with kino rings, remarkably like that of the common Sydney Peppermint (E. piperita Sm.) „Soft and ringy, not nearly so good as Mountain Ash, E. Sieberiana“ (Boorman), Range. — In coastal and coast-range districts of New South Wales, extending, as far as is known at present, from the Ulladulla District in the south across the country to near Gonlburn, thence via Burragorang to the Blue Mountains (Springwood), and the Penang Mountain near Gosford. Affinities. — The closest affinity of this species is to E. Sieberiana and E. piperita; in fact, it is possible that it is a hybrid between these two species. The bark is fibrous like that of E. piperita, and the general appearance of the tree reminds one of that species. The leaves, buds and fruits are reminiscent of E. Sieberiana, though the leaves are perhaps thinner. The narrow juvenile foliage leaves, however, separate the new species from any with which it is most likely to be confounded. That the species possesses strong affinity to E. stricta Sieb., there is no doubt; while its affinity to E. fastigata Deane and Maiden, is con- siderable, in points other than that of the shape of the fruits. It was referred to in these Proceedings by Mr. Deane and myself (1900, p. 109) as E. stricta var., and (1901, p. 123) as a form of E. fastigata. 5. Eucalyptus amygdalina Labill. var. numerosa Maiden, l. c., p. 752 (vel E. numerosa Maiden). in allusion to the very large number of flowers in the umbel. Syn.: E. amygdalina Labill. var. radiata Benth. Juvenile leaves. — The young stems have a rusty, glandular appearance, and the leaves are very narrow. I do not note any difference between them and the leaves of the normal species. Mature leaves. — Thin; though usually narrow, up to 14 lines broad, often from 4 to 7 inches long. Although the leaves of this form are very thin, specimens from Bateman's Bay to Wagonga are especially thin. These specimens also have unusually narrow léaves. Fruits. — Large in number (com- monly 20 or more); Mueller counted as many as 43 in the umbel (see „Eucalyptographia“ under E. amygdalina). I have often counted them with 40 in an umbel, borne on rather long, often filiform pedicels. They have 52 J. H. Maiden. a very regular umbellate appearance. Mostly pale-coloured when dry. Very uniform in size, 2 to 2!/, inches (barely) in diameter and pilular or nearly pear-shaped. Sometimes they tend to close at the orifice. The rim varies in width. In some specimens it is comparatively broad, well- defined and reddish. Timber. — White, fissile, rather tough when freshly cut, but afterwards of inferior strength. It is easily worked, but not durable on exposure. 6. Eucalyptus Banksii Maiden, |. e., p. 774. A very large tree up to 100 ft., reminding one of E goniocalyx in habit, Quite glabrous or the twigs a little glaucous. It has clean stems without ribbons and no rough bark. It is locally known as „Woolly Butt“ because the bark is fuzzy to eut. Juvenile leaves nearly orbicular or oblong, cordate at the base and stem-clasping, strietly opposite, gradually becoming broadly lanceo- late and finally lanceolate; texture thickish, glabrous, slightly paler underneath. The midrib prominent, the main lateral veins also conspi- cuous and making approximately an angle of 45° with the midrib. The ends of these lateral veins connected by loops (brachydodromous), said loops at a considerable distance from the edge. Besides these, there are a large number of fine anastomosing veins. Twigs nearly terete, reddish. Mature leaves rather large, 9 inches long by 1!/, broad not being an uncommon size. Equally green on both sides, falcate, venation rather prominent, intramarginal vein at some distance from the edge, venation spreading. Buds sessile, the head of 4 to 7 either on a short strap-shaped peduncle or this may be absent. The buds more or less angular by mutual compression. The opereulum blunt conieal or hemispherical. Flowers. — Anthers opening in parallel slits. Fruits small, under !/, inch in diameter, conoid or nearly hemispherieal, rim narrow and slightly domed, valves (only three in the specimens seen) well exserted. Bark of a dull uniform grey; woolly or fuzzy to cut. Not as soft and as Box-like as in E. Stuartiana: Branches smooth, not ribbony. The uniformity of the smooth bark of this species (intermediate between that of a gum and a box, and somewhat resembling that of a Grey Gum, E. punctata or E. propinqua) is notable. Timber. — A good hard timber. not soft like that of E, Stuartiana. Pale-coloured, a timber of promise, but data not available in regard to its economic merits. Hab. — On the sides of hills at an elevation of about 3500 feet in the Wallangarra (New South Wales-Queensland border) district (J. L. Boorman, August 1904); Emmaville (J. L. Boorman, Oktober 1901). Affinities. — This species has been rarely collected, but has hitherto been looked upon as conspecific with E. Stuartiana or E. viminalis. 7. Eucalyptus scoparia Maiden, |. c., p. 777. A slender tree of 30 or 40 ft., with narrow pendulous shiny foliage, Eucalypti generis species novae. I. 53 and an entirely smooth white bark. Juvenile leaves lanceolate, sym- metrical, tapering to a very short petiole and to a fine-pointed apex. Equally green on both sides. Strictly opposite; penniveined, the lateral veins very fine and anastomosing, the principal lateral veins making an angle of about forty-five degrees to the midrib. Entirely glabrous, and the twigs reddish and terete. The opposite-leaved character is retained for a considerable period, the leaves becoming thicker, narrower and longer. | have leaves, still in the opposite stage, 3 inches long and Le inch wide. In this stage the foliage resembles that of E. amygdalina (particulary the type Tas- manian form) or of E. linearis a good deal. It is seen to have a trans- lucent margin and to be full of oil dots, emitting a peppermint odour when crushed in the warm hand, Mature leaves up to 6 inches long and !/, inch broad, tapering very graduaily into a fine apex. At the base it tapers less gradually into a petiole of perhaps 1 inch. Tex- ture thickish, the midrib alone conspicuous. Buds nearly ovoid when ripe, with a hemispherical or slightly pointed operculum. Calyx tapering into a short pedicel which may be absent. Peduncle may be !/, inch. Usually three to seven in a head. Flowers opening in longitudinal parallel cells. Fruits smooth, usually barely */,, inch in diameter, sub- cylindrical, rim rather prominent, domed, the valves (indifferently 3 or 4) moderately well exserted. Bark very smooth and white. Timber pale- coloured, fissile, probably of no specical merit. Hab. — On the tops of the highest hills (cirea 4000 ft.) in fissures of granite rocks around Wallangarra, occurring on both sides of the New South Wales-Queensland border (J. L. Boorman; July 1904). Affinities. — This tree belongs to the viminalis-Gunnii series. From E. Gunnü and its forms it is separated by the broadish juvenile leaves of the latter. At the same time some specimens of var. maculosa of the latter have juvenile leaves intermediate in width. From E viminalis it is separated by its uniformly multi-flowered character, the absence of ribbons on the bark, the narrower juvenile foliage and other characters. Its nearest affinity appears to be E. Smith R. T. Baker, from which it appears to be sharply separated by the markedly smooth bark of the new species. I separate the two trees mainly on that ground, the bark of E. Smithii being almost an lronbark. The timber also of E. Smithü appears to be darker. 8. Eucalyptus Rudderi Maiden, |. c., p. 779. Juvenile leaves not seen in the youngest stage, but seen when still opposite. Medium lanceolate and acuminate, 4—5 inches long and 1'/, broad, with petiole of 1/, inch. The midrib often pink. Intramarginal vein at some distance from the edge, the lateral veins roughly parallel and forming part of a delicate anastomosing arrangement. Texture thin: margin undulate. | have seen no sign of glaucousness so far. Twigs angular. Mature leaves, -— These do not appear to differ in any important character from the juvenile ones save in losing their opposite 54 ` J. H. Maiden et E Betche. character. Buds. — Arrangement paniculate, the umbels usually 3 to 6 in number, the peduncles rather long, the pedicels short and the calyx-tube tapering gradually into the pedicel; the operculum conoid. When fresh the buds clavate; the opereulum dries to a point. Flowers small; anthers small, opening in terminal pores, like E. polyanthemos and E. melliodora. Fruits small, conoid to subcylindrical, rim thin and the indentations and fissures (common in E polyanthemos) absent or rare, Valves sessile and 5 in number in the specimens seen. Bark. — „Per-. sistent and like that on the trunk of Grey Box, E. hemiphloia (A. Rudder).* The rough bark resembles that of ,Brush Box (Tristania conferta), but is slightly darker in colour, and extends up to the small branches, further than that of White Box (E. hemiphloia)* J. Hardiman). Timber. — Wood dark red. Timber durable, of a red colour (A. Rudder). The timber is hard and durable underground. It is used for sleepers and fencing posts (J. Hardiman). Sap wood white, rest of wood red. I cannot perceive any difference between its wood and that of E poly- anthemos. Hab. — Cundletown, near Taree (A. Rudden, This tree is by no means plentiful, but oceurs in all the forests adjacent to the coast, es- pecially in the Counties of Gloucester and Macquarie. The best I have seen are in the parish of Bohnock, a few miles, from Taree. It appears to favour stony ridges (J. Hardiman). The principal differences are indicated as follows: — E. Rudderi. E. polyanthemos. Trunk with fibrous bark somewhat Trunk with flaky bark (like E, like the ordinary Grey Box LE." tereticornis) or nearly smooth like hemiphloia). a Gum. Juvenile foliage lanceolar. Juvenile foliage broader, even tend- Mature foliage thinner and more ing to orbicular. uniformily lanceolar. XVI. Species novae in Horto Botanico Sydneyano (l). a. J. H. Maiden et E. Betche descriptae. ` (Ex: Proc. Linn. Soc. N. South Wales, XXIX [1904], pp. 734—750.) l. Boronia ledifolia J. Gay var. repanda (F. v. Müller in herb.) Maiden et Betche, Le p. 735. This well-marked variety is distinguished from the typical simple- leaved form by the leaves having a slightly undulate recurved margin, much similar to that in Eriostemon difformis or E. hispidulus, only less repand and tubereulate than in the former and more so than in the latter. It is an erect shrub about two feet high. Leaves 3 to 4 lines long, always simple in the specimens seen, not white underneath, but sparingly stellatehairy. Flowers like the type. Our specimens from Species novae in Horto Botanico Sydneyano (D. 55 Stanthorpe are identical with specimens in the Melbourne Herbarium from Maryland, between New South Wales and Queensland, collected by E. Hickey (no date) and labelled by Mueller ,,B. ledifolia, var. repanda*. Queensland, Stanthorpe, on the borders of New South Wales (J. L. Borrman; July 1904). 2. Cryptandra amara Sm. var. floribunda Maiden et Betche, 1. c., p. 736. . : A very handsome, erect shrub, with slightly tomentose young branches, about 2 to 3 feet high. Leaves linear, with closely revolute margins concealing the underside, glabrous, nearly 2 lines long. Flowers very numerous, almost sessile in leafy clusters, forming spike-like racemes on the ends of the branches, sometimes exceeding !/, inch in length. New South Wales: Howell, New England; also Stanthorpe Queens- land, on the border of New South Wales (both, J. L. Boorman; July, 1904). This new variety seems to stand almost intermediate between C. amara and C, lanosiflora; it has the flowers of the former, but the leaves of the latter. It is the handsomest of all the Cryptandras we know, and is distinguished from the normal form by the comparatively long Erica-like leaves. 3. Pomaderris phylicifolia Lodd. var. ericoides Maiden et Betche, |. c., p. 187. There are two very distinct forms of P. phylicifolia common in moun- tainous districts of this State. One has narrow leaves with the margins so much recurved that the underside is quite concealed; the other form has broader leaves, with less recurved margins, leaving the white under- side exposed. The latter form is Loddiges type, as figured in his „Botanical Cabinet’ (t. 120); the former is Hooker's P. ericifolia, united by both Bentham and Mueller with P. phylicifolia. Though no sharp line can be drawn between the two forms, their extremes look very distinct; and as Bentham omitted to give a name to the narrow-leaved form, we propose now to name it var. ericoides. New South Wales: Tantawanglo Mountain (J. H. Maiden; De- cember, 1896); Barber’s Creek (H. J. Rumsey; Oktober, 1898); Mongar- lowe, near Braidwood (W. Bäuerlen; November, 1898); Mt. Kosciusko (J. H. Maiden and W. Forsyth; January, 1899); Jenolan Caves (W. F. Blakely; November 1899); Mt. Wilson (J. Gregson; Oktober, 1900). 4. Dodonaea truncatiales F. v. Müller var. heterophylla Maiden et Betche, L e. p 198. Leaves from linear to linear-lanceolate, 2 to 3 inches long, entire or irregularly pinnate with 1 to 7 leaflets. In none of the specimes we have seen are the leaves regularly and constantly pinnate, as in Benthams Series v. Pinnatae. The leaves are generally simple, but ocasionally more or less completely pinnate; the rhachis in the pinnate leaves is 56 J. H. Maiden: Species novae in Horto Botanico Sydneyano (I). always winged, and the leaflets are articulata on the rhachis, very mueh like the irregularly compound leaves seen in Atalaya. New South Wales: Herb, Rev. Dr. Woolls, without locality or date; Bidden Road, Gilgandra, and Mudgee Road, 4 miles from Dubbo (R. H. Cambage; Oktober, 1904). 5. Melaleuca linearifolia Sm. var. alternifolia Maiden et Betche, |. c., p. 742. Leaves alternate, much narrower and usually shorter than the type. The whole plant is glabrous, and the flowers are loosely scattered in an interrupted spike. This form is rather common in the northern coast districts, and seems to extend from Stroud to the Richmond River. It is so well distinguished from the form with broader opposite leaves and dense spikes, which grows so abundantly in the sandstone country in the Port Jackson district, that is should be separated from it as a named variety. New South Wales: Coffs Herbour to Grafton (J. H. Maiden and J. L. Boorman; November, 1903). 6. Parsonia rotata Maiden et Betche, l. c., p. 744. A tall glabrous climber. Leaves from elliptical to lanceolate, nearly equally rounded at both ends and abruptly drawn out to a point, or grandually narrowed at the apex and almost truncate at the base, rarely narrowed at the base, dark green above, paler underneath, the largest seen 4!/, inches long and 2!/, inches broad. Petiole !/, to above !/, inch long. Flowers axillary and terminal, few in the inflorescence (not above 8 in all specimens seen), in an almost umbel-like contracted cyme, the common peduncle about !/; inch long, the pedicels shorter. Calyx-lobes about 1 line long, rather unequal. Corolla rotate, cream-coloured, per- fectly glabrous outside, the tube as long as the calyx, the spreading lobes oblong, fully twice as long, with a dense fringe of hairs at the base, extending in a ring round the top of the tube. Stamens inserted near the base of the corolla, with long filaments spirally twisted together, the anther-eone and parts of the filaments exserted from the corolla-tube. Hypogynous glands somewhat united at the base, Fruits not seen. New South Wales: Hastings River (Forester G. R. Brown; no date; about 1890); Lismore (W. Büuerlen; February, 1891); Burringbar, between Tweed and Richmond Rivers (E. Betche: April, 1896); Port Macquarie (J. H. Maiden; November, 1897). In affinity this new species is nearest allied to P. lanceolata, R. Br. but is sharply distinguished from it chiefly by the shape, size and in- dumentum of the corolla, and, above all, by the dense ring of hairs in the throat of the corolla. 7. Solanum violaceum R. Br. var. album Maiden et Betche, Le, p. 747. The white-flowering form of this handsome Solanum seems to be by no means uncommon, but is has never been recorded, as far as we know. The specimens of the two localities are very sparingly prickly, in fact J. Bornmüller: Über eine neue Biarum-Art aus der Flora Persiens. 57 one has to look carefully to find an occasional prickly: and the calyx- teeth are hardly acuminate Bentham’s character of this species, „calyx- teeth acuminate“, is deceptive; the calyx-teeth are generally drawn out into a point, but sometimes so shortly that they are almost or quite obtuse in the bud or young flower, though they change in fruit. New South Wales: Mt. Dangar, Gungal, near Merriwa, also Wall- send (both J. L. Boorman; September, 1904). XVII. Über eine neue Brarum-Art aus der Flora Persiens. Von J. Bornmüller (Weimar). (Originaldiagnose.) In einer mir unlängst durch Herrn Professor Sch weinfurth gütigst zur Bearbeitung überwiesenen Kollektion orientalischer Pflanzen, welche der Archäologe Herr Herzfeld in den Jahren 1905 und 1906 während eines längeren Aufenthaltes im Tigrisgebiet und auf der Reise von da nach Sehiras in Persien einzusammeln sich zur dankenswerten Aufgabe gemacht hatte, befand sich auch ein in der persischen Provinz Farsistan eingeheimstes Biarum in mehreren Individuen vor, in welchem ich eine noch unbeschriebene Art erkannte. Ich gebe die Diagnose dieser neuen Species hier gesondert von der Gesamtaufzählung der zum allergróssten Teil dem Tigrisgebiet entstammenden Sammlung bekannt, welch letztere an anderer Stelle gemeinsam mit anderen im gleichen Gebiete gemachten Herbaraufnahmen veróffentlicht werden wird. Biarum platyspathum Bornm., nov. spec. Diagnosis ex speciminibus tribus floriferis absque tubere collectis, folis sub anthesi (autumnali) nondum evolutis desideratis: Spathae tubo subcylindrico vix tumido, quam lamina maxima et latissima 4— 6-plo breviore; lamina late oblonga, acuta, explanata 8 cm lata et c. 20 em longa (in specimine minore 5 X 11 lata longa), intus atro-purpurea, extus sordide flavo-viridi et minute purpureo-punctulata; spadicis appendice 14 cm usque longa, spatha eximie breviore, cylindrica, crassiuscula, apice non attenuata; inflorescentia feminea hemisphaerica, a mascula breviter cylindrica (12—15 mm longa) intervallo ea (mascula) fere duplo longiore (20—25 mm longo) sejuncta; genitalibus sterilibus tertiam (inferiorem) partem intervalli oecupantibus, sparsis, filiformibus. Persiae austro-occidentalis provincia Farsistan, ad Bascht et Fahliun (12. Nov. 1905, leg. cl. Herzfeld). Obwohl sich unsere Pflanze in der Anordnung der Geschlechtsorgane eng an das im gleichen Gebiete (westliche Persien) beimische Biarum Bovei Decsn. anschliesst, so sind doch gewisse Abweichungen — ganz ab- gesehen von der unbekannten Blattgestalt — so durchgreifend, dass es unmóglich oder doch zu mindestens gewagt erscheint, B. platyspathum 58 F. Niedenzu. nur als eine Varietät genannter Art anzusprechen. B. Bovei und dessen Unterart oder Varietät 8 Karsaamii Schott, das mir sowohl in älteren Exsiccaten als in ganz frischen neuerdings von Th. Strauss in West- Persien eingesammelten instruktiven Blüten- und Fruchtexemplaren vor- liegt, besitzt einen stark aufgebauschten Tubus des Hüllblattes (Spatha), dessen oberer Teil (Lamina) eine unansehnliche länglich-lanzettförmige ziemlich schmale Spreite darstellt, welche nur 2—3 mal so lang als der röhrig verwachsene untere Teil ist. Bei einzelnen Formen ist die Spreite wohl etwas breiter, dann aber noch mehr verkürzt als gewöhnlich, d. h. nicht viel länger als der Tubus. Demgegenüber ist B. platyspathum eine sehr ansehnliche wenig ähnliche Pflanze. Die Hüllblattröhre (Tubus) ist kaum aufgebauscht, länglich-zylindrisch, die Spreite ist 5—6 mal so gross als dieser untere verwachsene Teil, im Umriss (ausgebreitet) breit- länglich, kurz zugespitzt, 5—8 cm breit, an Helicophyllum erinnernd. Von den anderen Arten der Sektion Ischarum, meist Bewohner der heissen Ebenen Syriens, Mesopotamiens und Ägyptens, kommt keine "näher in Betracht. B. Russelianum Schott mit lang zugespitzter lanzett- licher Spreite ist ein Frühlingsblüher, er blüht mit den Blättern im April. — B. eximium Sch. et Ky. und B. Pyrami (Schott) Engl. sind schon durch andere Verteilung der abortiven Geschlechtsorgane wesent- lich verschieden. — B. angustatum J. D. Hook. besitzt eine schmal zylindrische Róhre (Tubus) und eine schmale und sehr lange (nur12—15 mm breite) Spreite, während B. Olivieri Blume (= B. Alexandrinum Boiss.). eine zwergige Art Unter-Agyptens, sich durch eine sehr kurze und dabei schmale Hüllblattspreite und durch einen weit aufgebauschten, daher eifórmigen Tubus auszeichnet. — Schliesslich sei noch auf JB, Cardu- chorum Schott aus der Sektion Cylenium hingewiesen, eine Art mit ziemlich ansehnlicher Spatha, in guten Exemplaren Kotschys und Haussknechts mir vorliegend. Sie besitzt eine schmal-zylindrische Hüllblattróhre und eine nur 3 mal so lange breitlanzettliche, beiderseits dunkel purpurrot gefürbte Lamina. Der Kolben (Ahrenfortsatz, Appendix) ist lang und schlank, die sterilen Geschlechtsorgane stehen dicht gedränrt, die münnlichen bilden einen schmalen Zylinder. XVIII. Novae species Hiraeae Malpighiacearum generis. a. F. Niedenzu descriptae. (Aus: De genere Hiraea in Verz. Vorl. Kgl. Lyc, Hosianum, Braunsberg, 1906, pp. 3--17,) Subg. I. Archihiraea. 1. Hiraea pachypoda Niedenzu, l. c., p. 4. Liana ramulis annotinis cylindraceis (inflorescentiisque) lutescenti- velutinis, ramis jam annotinis glabratis quadrangulis fusco-violaceis usque 4 mm diametro, internodiis + ?/, dm longis. Folia elliptica s. + ob- Novae species Hiraeae Malpighiacearum generis. 59 longa apice acuminata basi obtusa, usque 1!/2 dm longa et 6!/; em lata, margine revoluta, chartacea, adulta utrinque subglabrata s. pilis paucis puberula, supra laevia (nervo medio solo impresso), subtus nervis medio primariisque (utrinque 10—12) prominentibus, secundariis inter se etiam parallelis vix prominulis, petiolo crassiusculo striatulo supra canaliculato = 1!/, em longo velutino apice vix glandulifero (glandulis minimis s. obsoletis breviuscule stipitatis) medio bistipulato, stipulis setaceis vix usque 2 mm longis. Umbellae axillares usque 10-florae, pedunculo usque 3 mm crasso (internodio inferiore 1!/,—3 cm, superiore apice incrassato 11/;—1?/; em longo) et in nodo ad axillas bractearum rotundarum vix 2 mm longarum gemmas valde reductas gerente, pedicellis usque 3 mm crassis 8—11 mm, bracteis bracteolisque rotundato-ovatis vix 2 mm longis. Flores 11/; cm diametro. Sepala late ovata glandulas 8—10 ovales 1!/,—2!/; mm longas 2 mm superantia. Petala lutea patentia s. paulo recurva, quinto erecto, ungui vix 2 mm, lamina e basi cordata suborbieulari medio concava margine subintegro revoluta basi dorsi carinata vix 5 mm, quinti fimbriis ?/;, mm longis. Stamina stylique inclusi directi. Antherae erectae. Pollen 40 , diametro. Styli apicis obliqui dorso acuti. Samarae non suppetunt. — Aequatoria (Lehmann 4931: Las Juntas prope Loja 1800— 2000 m). Subg. II. Euhiraea sect. 2. Tetractinia subsect. A. Leptopterys ser. a. Leptopetalis. 2. H. borealis Niedenzu, l. c., p. 5. Ramuli cylindracei incano-sericei, rami glabrati schistacei, internodiis 1j,——4 em longis 2—3 mm diametro. Folia usque 11 cm longa et 6 cm lata sublaevia, nervis tantum medio primariisque subtus prominulis, mar- gine subplana, petiolo 5—7 mm, stipulis subulatis 4 mm longis. Umbellae nunc usque 4 in paniculam abbreviatum vix usque 4 cm longam bractei- feram dispositae, nunc singulae axillares, pedunculi ipsarum internodio inferiore + 2 mm, superiore ad 3 mm, bracteis late ovatis acutis 1'/, mm, bracteolis rotundatis 1 mm, pedicellis 12—15 mm longis. Flores 12/,--2 cm diametro. Sepala ovata apice rotundata 3 mm longa. Peta- lorum lamina orbicularis basi acuta s. cuneata 6—7, quinti 5 mm, unguis tenuis 2—4 mm longus. Pollen 30 „ diametro. Styli crassiusculi dorso apicis vix acuminati neque uncinati, Samarae non suppetunt. var. «. eglandulosa Ndz. Calyce eglanduloso; staminibus stylis- que parum exsertis. — Ins. Ruatan prope Honduras (Gaumer [H. reclinata? |). var. g. glandulifera Ndz, Sepalis glandulas 8 suborbiculari-ovales 1'/, mm longas 1!/ mm superantibus; staminibus stylisque sepala duplo superantibus. — Ins. Cozumel prone Yucatan (Gaumer 67 |H. Barclayana? p. 60 F. Niedenzu. 3. H. velutina Niedenzu, |. c., p. 6. Ramuli compressi incano-subvelutini, rami glabrati crassi (usque 1 cm diametro) canescentes suberoso-canaliculati s.-rugosi, internodiis ',—3 (—6) em longis. Folia obovata apice rotundata, rara apiculata, usque 1 dm longa et !/, dm late, margine revoluta, coriacea, adulta quoque subtus velutina, nervis primariis sub tomento prominentibus, supra glabrata s. puberula lucida sublaevia nervis primariis impressis secundariis prominulis reticulatis neque inter se parallelis, petiolo crasso cylindraceo velutino 5—6 mm longo supra basim stipulis subulatis 4 mm longis munito. Umbellae usque 3 ad axillas confertae, pedunculi ipsarum crassi internodio inferiore vix 2 mm, superiore 3 mm, bracteis late ovatis apice saepius acutis supra cavis 2 mm, bracteolis rotundato-ovatis. 1—1!/ mm, pedicellis crassiusculis (*/,—1 mm diametro) 1!/,—1!/, cm longis. Flores 1?/, cm diametro. Sepala ovata apice rotundata eglan- dulosa (an semper?) + 2'/, mm longa. Petalorum lamina orbicularis breviter denticulata 6 mm, quinti 5 mm diametro, unguis 2—3, quinti 3—4 mm longus. Stamina sepalis opposita inter se aequalia, Pollen 27 u diametro. Styli tres inter se crassitudine aequales. Samarae non suppetunt. Mexicum (Galeotti: Pinotepa; Seler 1800: in nemoribus prope Hacienda del Zapote, distr. Tuxtla, Chiapas); Columbia (Lehmann 4636: in glareosis 400—800 m supra Antioquiam). 4. H obovata (H. B. K.) Niedenzu, l. c., p. 7. Syn.: Malpighia obovata H. B. K. — Hiraea Kunthiana Juss. var. «. latifolia Ndz., Le Foliis majoribus obovatis usque 18 em longis et 9 em latis. f. I. eglandulosa Ndz., l c. Calyce eglanduloso. — Costa Rica (Herb. Inst. phys.-geogr. nat. costar. 13896 [leg. Tonduz] [H. Hookeriana e Pittier]: in silvis prope Nicoya). f. IL glandulifera Ndz.. |. c. Calyce 8-glandulifero. — Gua- temala (Bernoulli et Cario 3011: Retaluleu); Costa Rica (Pittier 9882 [H. Hookeriana]: in silvis secundum r. Coto de Osa); America australis (loco speciali non indicato) (Ryan [Banisteria cuneifolia]; . . . herb. Vah [ded. Rohr] [B. cuneata)). var. g. angustifolia Ndz., Le Foliis omnibus oblanceolatis usque 12 em longis et 4!/, em latis; calyce 8-glanduloso. — Guate- mala (Smith 2554 [H. Hookeriana|: Caballo Blanco, dep. Que- zaltenango, 60 m [spec. florif. foliis. destitutum]; Costa Rica (Herb. Inst. phys.-geogr. nat. costar. 13955 [leg. Tonduz]: in silvis prope Nicoya). 5. H. transiens Niedenzu, l. c., p. 7. Liana ramulis primum ancipitibus ramisque canaliculatis sericeis, his demum glabratis schistaceis lenticellisque punctiformibus crebris verucosis usque !/, em diametro, internodiis 4—10 em longis. Folia Novae species Hiraeae Malpighiacearum generis. 61 obovata usque 2 dm longa et 1 dm lata, apice obtuso quaedam acuminata s. apiculata, basi obtusa s. subcordata, margine subplana, novella utrin- que sericea, adulta supra glabrata, subtus ad nervos majores incano- sericea ceterum + glabrata, petiolo sericeo 7—18 mm longo infra apicem stipulas 2--3 mm longas gerente. Umbellae 4-(— 6-) florae complures in corymbum + contractum (vel ad complures umbellas reductum) axillarem dispositae, bracteis semiorbicularibus bracteolisque orbicularibus vix ultra 1 mm, pedicellis subgracilibus 1!/,—1?/, cm longis. Flores fere 11}, cm diametro. Sepala ovata (in spec. Ule 6442 lanceolato-ovata) glandulas 8 orbiculares s. ovales 1—2 mm longas 1 resp. 2 mm superantia. Peta- lorum lamina e basi saepe cuneiformi orbicularis 4—6 mm, unguis tenuis 2—3!|, mm longus. Staminum sepalis oppositorum 3 stylis opposita ceteris multo majora crassioraque. Pollen 30 , diametro. Samarae nonnis immaturae suppetunt: alae laterales ovales; crista dorsalis obliquo- quadrangularis. Columbia (Triana 3393 [?] [H. cuneata]: in Isthmo de S. Pablo, prov. de Choco, 100 m); Peruvia (Ule 6442: Fuan Guerraprope Tarapoto, dep. Loreto); Amazonas (Ule 5808: cop. ? Estrema v. Jurua M.) Venezuela (Moritz 1687: La Guayra). ser. b. Sarcopetalis. 6. H. teruifolia (H. B. K.) Juss. var. «. granatensis Ndz., l. c. p. 10. Petalis flavis: connectivo dorso glanduliformi-excrescente; foliis adultis supra pube persistente hispidulis. — Columbia. subvar. I. vulgaris Ndz., l. c. p. 10. Foliis obovatis usque 6—9 cm latis; inflorescentiis saepius pluriumbelliferis, umbellis 4—6- floris, petalorum (exc. quinti lamina 6 —10 mm, ungui 3—4 mm longo). f. 1. Calyce eglanduloso, sepalis 3—3!/; mm longis. — Linden 1148: Ambalema, prov de Mariguita, 500 m; Holton 802; Triana: inter Piedras et Ibagué, prov. de Mariguita, in valli fl. Magdalenae, 500—1200 m, et Junca, prov. de Bo- gotá, 1200 m. f. 2. Calyce 10-glandulifero, glandulis 1!/,—2 mm longis. — Schlim 515: Aguachica, prov. Ocana, 260 m. subvar. II. Humboldtiana Ndz , 1. c. p. 10. Foliis oblanceolatis usque 15 cm longis et 4!/, em latis; inflorescentiis 3-umbelliferis, glandulis calycinis 6—8 laevibus 1—1!/ mm longis; peta- lorum lamina 5—6 mm, ungui 4—5 mm longo. — Humboldt et Bonpland: prope Pandi, in valli flum. Magdalenae. var. 3. Wiedeana (Juss) Ndz.. l.c. p. 10: — H. Wiedeana Juss. et H. Houlletiana Juss. Calyce 6--8-glandulifero, glandulis laevibus 1—1!|, mm longis; petalis albis ceterum subvar. Humboldtianae similibus; connectivo dorso simpliciter rotundato; foliis supra glabratis oblanceolato-obovatis: umbellis simplicibus ad axillas ternis, — Rio de Janeiro (Prine, Neuwied [spec. floriferum]: 62 F. Niedenzu. ad Muribeca). — Culta in horto Parisiensi a. 1842 [H. Houle- tiana]. 1. H. Gaudichaudiana Juss. (— H. cuneata Griseb. p. p.). f. 1. glandulifera Ndz., 1. c., p. 11. Sepalis glanduliferis erectis margine planis. Guiana batava (Kappler s. n.); Minas (Glaziou 3887: Mayé à Piedade; Schwacke 11352 [leg. Araujo]: Rio Novo); Rio de Janeiro (Sello I. it. [Jan. 1815]: L. 244 [resp. 645 calamo coeruleo]: Serra do Mar [H. cuneata Gris. p. p.]; Mikan 29: Corcovado; Glaziou 722 et 7540). f. 2. eglandulosa Ndz., l c. p. 11. Sepalis eglandulosis margine et praecipue apice reflexis. — Rio de Janeiro (Glaziou 6104: Serra des Orgaos). 8. H. cuneata Griseb. p. p. (= H. dentwata Juss.). var. «. acuminata Ndz., l. c., p. 12. Ramis sero glabratis; foliis quibusdam potius ovatis longe (usque 2 cm) et acutissime acu- minatis usque 14 cm longis et 6!/ cm latis. f. 1. glandulifera Ndz., 1. c.. p. 12. Calyce 8-glandulifero. — Minas (Schwacke 10349: ad rivulos prope Ouro Preto). f. 2. eglandulosa Ndz., l. c, p. 12. Calyce eglanduloso. — S. Paulo (Sello VI. it. 645); S. Catharina (Ule 997: Blumenau in silva [crista samarae dorsali 4 mm lata]). var. 3. obtusa Ndz., |. c, p. 12. Ramulis jam hornotinis demum glabratis; foliis apice obtusis rotundatisve et breviter apiculatis, plerisque 2—8 cm, raris usque 10 cm longis et 1—2 (—3,) em latis; bracteis floriferis subtriangularibus basi dorsi callosis 21/, mm longis. — H. parvifolia Ndz. f. 1. glandulifera Ndz., J. c. p. 12. Calyce 8-glandulifero. — Minas (Sello Ill. it. B. 1850, c. 1321 (IL. 1819): Praesidio de S. J. Baptista); Glaziou 4768. f. 2. eglandulosa Ndz., J. c., p. 12. Calyce eglanduloso. — S. Paulo (Burehell 4079); Glaziou 11810 (H. parvi- folia Ndz.). 9. H. bahiensis Moric. (= H. Salzmanniana Juss.). var. «. paraguariensis Ndz., Le p. 13. Ramulis foliisque mox plane glabratis; calyce 1—8-glandulifero; samarae crista dorsali obliquo- trapezoidea s. -ovali. — Paraguaria (Balansa 2404 [H. cuneata]: in dumetis prope Villa Rica; Hassler 3504: P. Bernardino, in dumeto, 3611: Cordillera de Altos, in dumeto, et 5478: in silva humida prope Igatimi; Fiebrig 947: Cordillera de Altos in silva vallis). var. 3. typica Ndz., l. c.. p. 13. Ramulis foliisque supra descriptis; samarae crista dorsali + triangulari. f. 1. dentulata (Juss.?) Ndz., l. c., p. 18. Calyce 8-glandulifero. — Guiana gallica (Sagot 101 [H. fagifolia|: prope Mana); Bahia (Blanchet s. n.: Ilheos, et 223 {in Herb. Vindob.| et 637 fa. 1832] [in Herb. Candoll.]). Novae species Hiraeae Malpighiacearum generis. 63 f. 2. Salzmanniana (Juss.) Ndz., l. c., p. 13. Calyce eglanduloso. — Bahia (Salzmann 101 [a. 1830] [Triopterys macrophylla] : in collibus umbrosis circa urbem; Blanchet 1614 [a. 1834]). 10. H. fagifolia (DC.) Juss. Syn.: Banisteria fagifolia DC. — Hiraea Riedleyana Juss. — H. Blan- chetiana Moric. var. «.1) Blanchetiana (Moric.) Ndz., l c. p. 14. Foliis plerisque ovalibus s. oblongis basi rotundis, stipulis infra apicem petioli affixis; calyce 8-glandulifero; erista nucis dorsali subtriangular; vix 2 mm alta. f. 1. longifolia Ndz., l. c., p. 14. Foliis + oblongis. — Guiana gallica (Leprieur) Bahia (Blanchet a. 1857 [in Herb. Candoll.)). f. II. latifolia Ndz., l. c., p. 14. Foliis ovalibus s. obovatis. — Peruvia (Ule 6709: prope Chapaga, dep. Loreto); Guiana batava (Hostmann 493 et 993). var. $.) Candolleana Ndz., l. c., p. 14. Foliis plerisque obovatis basique + cordatis, stipulis apice s. paulo infra apicem petioli affixis; crista nucis dorsali quadrangulum brevem obliquum efformante. : f. I. Riedleyana Ndz., l. c., p. 15. Calyce 8-glandulifero. — H. Riedleyana Juss. — Para (Burchell 9957); Guiana ba- tava (Hostmann 291; Wullschlägel 57 LI Blanchetiana| . . . [ex Herb. Reichenb.] [Banisteria brachiata]); ins S. Trini- tatis (Riedle; Crüger 309; Bot. Gard. Herb. 1773 [leg. Hart.]). f. II. typica Ndz., l. c., p. 15. Calyce eglanduloso. — H. fagifolia (D. C. Juss. — Amazonas (Martius: in silvis ad Egai Glaziou 9686); Guiana batava (Hostmann 494; Focke 1104: Paramaribo; Weigelt [H. Weigeltiana Rchb. in Herb. Berol); Guiana gallica (Martin; Poiteau); Peruvia (Spruce 4600: Tarapoto [H. chrysophylla); Costa Rica (Tonduz 13166: Pucurrique ad fl. de las Vueltas). subsect. B. Choriopterys. 11. H. demerarensis (Juss.) Niedenzu, l. c., p. 15. Syn.: H. fulgens Juss. var. demerarensis Juss. 12. H. faginea (Sw.) Niedenzu, l. c., p. 16. Syn.: Malpighia (?) faginea Swartz — Hiraea Swartziana Juss. — H. fulgens Juss. (excl. var. demerarensi.) f. I. typica Ndz., l. c., p. 16. Sepalis eglandulosis — Para (Martius Obs. 2671 [H. fulgens Juss.]: in silvis secus fl. Amazon.); Vene- zuela (Billberg 286: Porto Bello); Nicaragua (Oersted 9 [VI. 1846]: ad San Juan del Norte). 1) Forsan ne varietates quidem. 64 Vermischte neue Diagnosen. f. II. glandulifera Ndz., l. c., p.16. Calyce 8-glanduloso. — Vene- zuela (Rusby 165 [H. chrysophylla]: secundum Orinocum inferiorem); Panama (Wagner 357 [IL 1858]: in regione urbis Panama); Nicaragua (Oersted 8 [VI 1846] [spec. fruct.] [H. chrysophylla e Gris]: ad Granada); ins. Caribaeae (L. B. de Moll); ins. Grenada (Eggers 6376); ins. S. Thomae (ded. Hiendlmayer, ex herb. Schwaegrichen); Antillae (. . . [herb. Monac. ex herb. Schreberiano]. XIX. Vermisehte neue Diagnosen. 168. Trisetum distichophyllum (Vill. P. B. var. vestitum Ronniger in Verh. Zool. Bot. Ges., Wien, LVII (1907), p. (24). Blattscheiden dicht zottig behaart, Haare so lang wie der Durch- messer des Stengels. Blätter am Rande von ebenso langen Haaren spärlich bewimpert. Schweiz, Wallis, Westseite des Col de Torrent am Übergange aus den Val d'Herens in das Val d'Anniviers, August 1906. 169. Piper (S Eupiper) Usterii C. DC. in Vierteljahrsschr. Naturf. Ges., Zürich, L (1905), p. 447. Foliis glabris modice petiolatis, ovato-ellipticis, basi leviter inaequi- latera acutis apice longiuscule et acute acuminatis; nervo centrali nervos adscendentes usque ad !/, longitudinis suae utrinque 5 nervulosque quorum nonnulli validi mittente; petiolo basi ima vaginante; pedunculo adulto quam petiolus paullo breviore, glabro; spica matura folio pluries breviore, sat crassa, apice obtusa; bracteae pelta glabra obovata superne truncata, pedicello laciniformi villoso; ovario ovato oblongo apice attenuato, glabro; baeca elliptica apice stilo brevi mucronata. Ramuli glabri, laeves, spiciferi 4 mm crassi, cortice tenuissimo; collenchymate haud libriformi cellularum serie unica formato, in fasci- culos transverse elongatos disposito; fasciculis intramedullaribus 1-seriatis ; canali vacuo centrali, aliisque perpaucis? Limbi in sicco tenuiter mem- branacei modice pellucido-punctulati, usque ad 17!'/ em longi et ad 8 cm lati. Petioli sub limbo 2 cm inter limbi latera 2!/; mm longi. Pedunculi 1!/ em longi spica baccifera fere 4 cm longa et usque ad 1 em crassa. Bracteae pedicellus 1 mm longus. Bacca emersa, sessilis, cum mucrone 1'/, mm longa. Stigmata 3 linearia caduca. Philippinen: Guimaras (Usteri). 170. P. Usterii DC. var. plurifistulosum C. DC., |. c., p. 447. Foliis in sicco firmioribus: eollenehymate haud libriformi cellularum seriebus multis formato; canalibus vacuis inter fasciculos intra-medullares et periphericos numerosis 1—2 seriatis. (Usteri in h. suo, specimina immatura, spicis florentibus.) Philippinen: (Hda. Gruppe) Negros. Die Blätter werden von den Eingeborenen zuweilen statt kultiviertem Betel gekaut. Verlag von Gebrüder Borntraeger in Berlin SW 11 Grossbeeren Strasse 9 Hilfsbuch für das Sammeln parasitischer Pilze mit Berücksichtigung der Nährpflanzen Deutschlands, Österreich - Ungarns, Belgiens, der Schweiz und der Niederlande nebst einem Anhange über die Tier- parasiten von Professor Dr. Gustav Lindau, Kustos am Kgl. Bota- nischen Museum und Privatdozent der Botanik an der Universität Berlin. Taschenformat. Dauerhaft gebunden 1 Mk. 70 Pig. eco Auf den kryptogamischen Exkursionen, die ich seit mehreren. Jahren mit meinen Zuhörern unternehme, hat sich mir oft der Mangel eines Buches fühlbar gemacht, das in kürzester Form die Nährpflanzen und die auf ihnen beobachteten parasitischen Pilze aufführt. Wie das Büchlein aus den Bedürfnissen der Praxis hervor- gegangen ist, so soll es auch ausschliesslich praktischen Zwecken dienen. .... “ Hilfsbuch für das Sammeln der Ascomyceten mit Berücksichtigung der Nährpflanzen Deutschlands, Österreich - Ungarns, Belgiens, der Schweiz und der Niederlande von Professor Dr. Gustav Lindau. Gebunden 3 Mk. 40 Pig. | Das obige Hilfsbuch verfolgt dieselben Ziele wie das für die parasi- tischen Pilze: ein treuer und zuverlässiger Berater auf den Exkursionen zu sein. Da es das Auffinden der Pilze erleichtert, so dient es gleichzeitig dem höheren Zwecke, die Erforschung der Ascomycetenflora des behandelten Gebietes zu unterstützen. Gerade die Ascomyceten greifen ja tief in viele Verhältnisse des praktischen Lebens ein, da viele bei den Kulturpflanzen als Schädlinge auftreten, und so liegt es im wohlverstandenen Interesse der praktischen Zweige des Pflanzenbaues, wenn das Buch auch diesen Ver- hdlinissen durch möglichste Vollständigkeit gerecht wird. Hilfsbuch für das Sammeln und Präparieren der niederen Kryptogamen mit besonderer Berücksichtigung der Verhältnisse in den Tropen von Professor Dr. Gustav Lindau. In Leinen gebunden 1 Mk. 50 Pfg. Hilfsbuch für das Sammeln der Zoocecidien mit Berücksichtigung der Nährpflanzen Europas und des Mittelmeergebietes von G. Darboux, Professor der Zoologie an der Universität Lyon und C. Houard, Assistent am botanischen Institut der Universität Paris. Taschen- buchformat. Dauerhaft gebunden 2 Mk. Das obige Hilfsbuch bildet ein Seitenstück zu dem „Hiüfsbuch für das Sammeln parasitischer Pilze von G. Lindau“. Wie dieses Hilfsbuch soll auch das Zoocecidien-Hilfsbuch nicht zur Bestimmung dienen; aber der Cecidiologe soll einmal sofort den Schmarotzer einer von ihm gesammelten Galle wiederfinden und zweitens soll ihm das Büchlein bei gegebener Pflanze die Liste aller Gallen anführen, die auf jener Pflanze vor- kommen unter Hervorhebung der Punkte, auf die er seine Aufmerksamkeit richten muss. Verlag von Gebrüder Borntraeger in Berlin SW 11 Grossbeeren Strasse 9 Botanisch-mikroskopisches Praktikum für Anfänger von Professor Dr. M. Möbius, Direktor des botanischen Gartens zu Frankfurt a. M. Mit 12 Abbildungen. Gebunden 2 Mk. 80 Pfe. Flora des nordostdeutschen Flachlandes (ausser Ostpreussen) von Professor Dr. P. Ascherson und Dr. P. Graebner. — Zugleich zweite Auflage von Aschersons Flora der Provinz Brandenburg. Taschenbuchformat. Broschiert 19 Mk., in flexiblem dauerhaften Leinenband 20 Mk. ^ Wegen der wissenschaftlichen Bedeutung des Werkes, der kritischen Übersicht über polymorphe Gattungen, über Formenkreise einer Art. über Verbreitungsgrenzen der Pflanzen etc. erhebt sich diese grundlegende, für alle Zeit wertvolle Flora weit über den Wert einer blossen Lokalflora. Handbuch der systematischen Botanik von Professor Dr. Eug. Warming. Deutsche Ausgabe. Zweite Auflage bearbeitet von Professor Dr. M. Möbius, Direktor des Botanischen Gartens in Frankfurt a. M. Mit vielen Abbildungen. Broschiert 8 Mk. in Ganzleinen 9 Mk. Diese zweite Auflage des in gleicher Weise durch Gründlichkeit und Klarheit der Darstellung wie durch vielseitigen Inhalt ausgezeichneten Handbuches wird sicher allseitig mit Freude begrüsst werden. Die Bear- beitung durch Prof. Möbius bringt das Buch, das textlich und illustrativ bedeutend verbessert wurde, auf den heutigen Stand der Forschung. Lehrbuch der ökologischen Pflanzengeographie. Eine Einleitung in die Kenntnis der Pflanzenvereine von Professor Dr. Eug. Warming. Zweite Auflage bearbeitet von Dr. P. Graebner. Broschiert 7 Mk. in Ganzleinen 8 Mk. » +». ein allgemein pflanzengeographisches Werk, dus so viele Schilderungen aus eigener Anschawwng bietet und zugleich so sehr zw weiterer Forschung anregt, existierte in der deutschen Literatur bisher nicht... .* Petermanns Mitteilungen. Botanischer Führer durch Norddeutschland (mit besonderer Be- rücksichtigung der östlichen Hälfte). Hilfsbuch zum Erkennen der in den einzelnen Vegetationsformationen wildwachsenden Pflanzen- arten zum Gebrauch auf Exkursionen von Dr. Paul Graebner, Kustos am Kgl. Botanischen Garten zu Berlin. Dauerhaft gebunden 4 Mk: No. 83/84 Band V. No. 5/6 ` .. 10. März 1908 Repertorium novarum specierum regni vegetabilis Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen Herausgegeben ‘von Dr. phil. Friedrich Fedde Preis des Jahrganges 12 Mk., für das Ausland 13,50 Mk., der einseitig bedruckten Ausgabe 16 Mk., bezw. 18 Mk. BERLIN-WILMERSDORF SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARSCHESTR. 3! COMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN 1908. Achtung! infolge eines Versehens wurde auf Nr. 79/80 Band V Nr. 1 anstatt Band V Nr. 1/2 gedruckt! Die Herren Autoren, die Originaldiagnosen einsenden, werden gebeten, die Manuskripte völlig druckreif und möglichst auf einer Seite beschrieben einzusenden. Etwa später ge- wünschte Satzänderungen, Hinzufügungen oder Textkorrekturen fallen den Herren Verfassern zur Last. Die Herren Autoren erhalten auf Wunsch 50 Separata kostenfrei geliefert. Anzeigen: Bulletin de l'Herbier Boissier Organe mensuel de botanique, publié par l'Herbier Boissier à Chambézy, Suisse. lere série, de 1893 à 1899, soit 7 forts volumes à frs. 20.— par année 2me série, commencée en 1901. Abonnement à.frs. 25.— par année „Mémoires“ suite au Bulletin, 1900. La collection complète frs. 30.—. Alle Manuskriptsendungen sind an Dr. phil. F. Fedde, Wilmersdorf-Berlin Weimarsche Strasse 31 zu richten Da Nummer 27—28 (IH, No. 1—2) sowie auch 29—32 (HI No. 3—6) fehlen. werden Besitzer doppelter Exemplare dieser Nummern gebeten, diese dem Herausgeber zuzusenden. Den Herren, die die einseitig bedruckte Ausgabe beziehen, erlaube ich mir die ganz ergebene Mitteilung zu machen, dass ieh bei direktem Bezuge durch mich die einseitige Ausgabe zusammen mit einem Exemplare der gewöhnlichen für 20 Mk. (bez. 23 Mk. für das Ausland) liefere. Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 83—84 = V. Band Da ich vom 13. März bis zum 28. April mich an der Reise des Herrn Dr. Rikli nach Spanien und Tenerifa beteilige, bitte ich Manuskripte in dieser Zeit an Herrn Dr. Beckmann, Steglitz b. Berlin, Miquelstr. 6, zu senden. Die nächste Nummer erscheint am 1. Mai 1908. Dr. F. Fedde. XX. Zwei neue Potentilla-Formen. Von Dr. Karl Domin (Prag). (Originaldiagnosen.) 1. Potentilla Opizii Dom. X verna (L.) n. hybr. (P. Bayeri m.). Laete viridis caespites magnos densiusculos efformans; rhizomate crasso duroque haud longe prorepenti ramoso folia rosulata plurima caulesque foliatos floriferos foliis longiores edenti, foliis longe petiolatis magnis quinatis vel rarius septenatis, foliolis parte anteriori sat profunde inciso-dentatis fere exacte glabris, caulibus robustioribus erectis, pedicellis strictioribus, floribus majusculis; caeterum intermedia. Zentralböhmen: Auf grasigen Silurlehnen im Tale bei Doubraviic zwischen den vermutlichen, daselbst verbreiteten Eltern, vereinzelt! Ich widme diese schóne Hybride, die die Gruppe , Vernales“ mit den ,Collinae* verbindet, meinem lieben Freunde, Herrn Dr. Aug. Bayer, Professor am Pädagogium in Pribram, Die Pflanze war lebend sehr auffalend und es war leicht sie als eine Zwischenform zwischen der P. verna und der P. Opizii zu erkennen. Auch ihre Blütezeit war zwischen diesen beiden Arten intermediür: die P. verna stand schon längere Zeit in der Blüte, wogegen von der P. Opizii noch kein vollkommen aufgeblühtes Individuum zu finden war; der Bastard hat gerade seine Blüten am schónsten entfaltet, Die beiden Elternarten sind im genannten Tale ausserordentlich ver- breitet, wobei die P. Opizii nur wenig veränderlich ist. Es kommen hier nur Formen vor, deren Blätter in der Jugend etwas stärker von längeren Repertorium novarum specierum. 5 66 Dr. Karl Domin: Zwei neue Potentilla-Formen. glänzenden Haaren bedeckt sind, wodurch die Pflanze dann ein wenig an die P. thyrsiflora erinnert, welche aber daselbst nicht vorkommt. Später verkahlen sie jedoch sehr stark und die grüne Farbe der früher zum Teil unterseits grauseidigen Blätter tritt deutlich zum Vorschein. Die P. verna kommt auf der Lokalität in mehreren Varietäten vor, von welchen besonders die durch ihre Blüten auffällige var. Amansiana zu nennen ist; auch die var. incisa trifft man mit dem Typus an. Sehr merkwürdig ist bei unserer Hybride die Kahlheit der Blätter sowie deren Bezahnung. Die getrockneten Pflanzen erinnern einigermassen an robuste Exemplare der P. verna var. Billoti N. Boulay. die aber gerade durch starke Behaarung ausgezeichnet ist. Von der P. verna, mit der die P. Bayeri die grósseren Blüten teilt, ist sie durch die robusteren und beblätterten Stengel zu unterscheiden sowie dureh die Art der Infloreszenz. die sich jener der P. Opizii eng anschliesst. Auch der Wuchs ist mehr rasig, die Blütenstengel mitunter terminal, was bei der P. verna nicht der Fall zu sein pflegt. In ihrem Gesamthabitus weicht unsere Pflanze sofort von allen Formen der sehr veränderlichen P. verna ab, steht aber dennoch dieser Art näher als der P. Opizii. 2. Potentilla Tormentilla Neck. var. insignis v. n. (an subspec. propria’). Caulibus robustioribus elatis erectis tantum insuper pauciramosis c. 25—35 cm altis totis adpresse dense pilosis, folis magnis sessilibus ternatis coriaceis (foliolo medio c. 2—3 em longo), foliolis obovato-cuneatis utrinque dentibus circa 4—6 lanceolatis acutis instruetis adultis quoque subtus et supra ad nervos valde prominulos longiuscule adpresse sericeo- pilosis, stipulis oblique obovato-rotundatis usque plus 2 em longis et in- terdum latioribus inciso-dentatis, floribus majusculis (diametro c. 15 mm latis) quadrimeris, ealiculo calyce paulo breviori adpresse piloso, petalis diametro transversali latioribus, Habitat in insulis Azoricis (Azores): St. Michael, leg. F. D. Godman. 1865 (vidi in herb. Kewensi). Eine ausserordentlieh auffüllige Form, die nur mit Rücksicht auf die grosse Variabilität der P. Tormentilla noch in ihren Formenkreis einbezogen werden kann. XXI. Paul Leeke, Neue Arten der Gattung Pennisetum (Ex: Leeke, Untersuchungen über Abstammung und Heimat der Negerhirse | Pennisetum americanum (L.) K. Schum.], Inaug.-Diss., Halle, 1907, 108 pp. — Zeitschr. f. Naturw., LXXIX (1907), J.-Nr. 1 u. 2, pp. 1 —108.) Subg. I. Dactylophora Leeke, l. č., p. 17. Involueri setae dichotome pluriramosae. Spiculae floribus 2 herma- phroditis praeditae, Diese neue Untergattung enthält nur das lange bekannte Pennisetum lanatum Klotzsch. Subg. II. Eriochaeta (Fig. et de Not.) Leeke, ]. c., p. 17. Paul Leeke: Neue Arten der Gattung Pennisetum. 67 Involueri setae omnes simplices. Spiculae flos inferior aut / aut abortivus. Paleae floris hermaphroditi textura a glumis maxime diversae et multo breviores et fructiferae rigidae laevissimaeque. Semina paleis involuta delabentia. 1. (2.) Pennisetum indicum (Murr.) O. Ktze. var. 3. nuda Leeke, l. c., p.19. A typo differt involueri setis nunc omnibus nudis, nunc una procur- rente tantum obscure pennata. Subvar. 1 hordeoides (Lam. spec.) Leeke, |. c., p. 19. Panicum hordeoides Lam.! III. genr. Encycl., I (1791), 170. — Gymno- thrix hordeoides Kth. Révis. gram., I (1829) 48. — Pennisetum hordeoides (Lam.) Steud. Syn. pl. glum., I (1855), 103, No. 21. — Setis elonga- tissimis. Westafrika: Kamerun, Nigeria; Britisch-Zentralafrika; Deutsch- Ostafrika; Madagaskar. Subvar. 2 parviflora (Trin. spec.) Leeke, l. c., p. 19. Pennisetum parviflorum Trin.! Diss., II (1826), 64. — Alopecurus rubi- cundus Ham. ex Wall.! Cat. (1828), No. 8646 B. — P. imberbe Edgew. in Journ. As. Soc. Beng. XXI (1821), 181. — P. breviflorum Steud.! Syn. pl. glum., I (1855), 107, No. 62. — Setis valde abbreviatis et perpaucis. Westafrika: Senegambien, Sierra Leone, Togo, Kamerun; Ostindien; Antillen. Subg. Ill. Eupennisetum Leeke, l. c., p. 20. : Involucri setae omnes simplices. Spicularum flos inferior aut 7 aut abortivus. Paleae floris hermaphroditi structura a glumis haud vel vix diversae, nec rigidae nec.laevissimae. Semina nuda delabentia. ser. 1. Cenchropsis Leeke, l. c., p. 21. Antherae haud penicillatae. Setae nunc permultae interiores nunc intima terminalisque tantum pennatae. 2. (b.) Pennisetum ciliare (L.) Link. Hort. reg. bot. Berol. descr., I (1827), 213. — Cenchrus ciliaris L. Mant., Il (1771), 302. — C. ciliatus Chr. Smith in Tuckey, Exped. South Afr. (1818), 251. — P. cenchroides Rich. in Pers. Syn., I (1805), 72. — Panicum vulpinum Willd.! Enum, pl. hort. Berol, I (1821), 75, No. 650. — Setaria vulpina Beauv. Essai Agrost. (1812), 51. — P. geniculatum Thunb. FI. Cap., | (1829), 50. — Cenchrus Anjama Herb. Ham. ex Wall.! Cat. (1898). No. 8649 B. — Pennisetum petraeum Steud.! Syn. pl. glum., I (1855), 106. No. 48. — P. rufescens Hochst.! ex Steud., Le, 106, sub 48. — P. Tene- riffae Steud.! |. c., 105, No. 52. — P. incomptum Nees ex Steud., 1. c., 105 No. 38 fide Stapf in Hook. fil. Fl. Brit. Ind., VII (1896), 88. — C. mutabilis Wight! herb. ex Hook. fil, l. c., 88. Varietates haud clare distinctae confluentesque sed in stirpibus typicis optime recognoscendae haecce: Var. «) genuina Leeke, l. c., p. 21. Hue synonyma supra citata. — Speciei forma typica, fasciculis majoribus fere constanter 2-spiculatis, spiculis 1—2-floris, setis sueto una bk 68 Paul Leeke. longiore prominente dimorphis; inflorescentia densa, ex setarum colore rubente, multi-vel submultiflora. Über das ganze Areal der Spezies verbreitet, hauptsächlich an frucht- baren Standorten vorkommend: Madeira, Canarische Inseln, Cap Verden, Senegambien, Marokko, Algier, Sizilien, Liparische Inseln, Unterägypten, Ägyptischer Sudan, Sinai, Syrien, Arabia felix, Südpersien, Vorderindien, Somaliland, Abessinien, Britisch-Ostafrika, Deutsch-Ostafrika, Mozambique, Kapland, Griqualand, Deutsch-Südwestafrika. — Ausserhalb des Gebietes nach Brasilien verschleppt. Var. 8) pallens (Fenzl! ined. in herb. Vindob) Leeke, ]. c., p. 22. Pennisetum distylum Guss.! Ind. sem. hort. Boce. (1826), 8. — ee dongifolius Hochst.! Herb. un. it. Nub., No. 190. — P. longifolium Fenzl! i Kotschy, Fl. Aeth., No. 52. — C. rigidifolius Fig. et De Not.! in Mem. $ Torin. (1854), 386. Fasciculis majoribus fere constanter 2- EE setis sueto una pro- minente dimorphis; inflorescentia densa, ex setarum colore pallida saepius flavescente, multi-vel submultiflora. Mit der Stammform, doch weniger verbreitet, besonders im ägyp- tischen Sudan häufig. Cap Verden, Senegal, Algier, Tunis, Sizilien, Ägyptischer Sudan, Arabia felix, Afghanistan, Vorderindien, Somaliland, Ostafrika, Kapland. Var. y) leptostachys Leeke, |. c., p. 22. Minor, setis violascentibus, aequalibus; inflorescentia elongata tenuis- simaque (plus minus 50 X 5 mm) pauciflora, Marokko. Var. d setigera (Vahl, spec.) Leeke, l. c., p. 22. Cenchrus setigerus Vahl, Enum., II (1804), 395. — Pennisetum Vahlii Kth. Rev. Gram. I, (1829), 49. — C. echinoides Wight! sec. Nees in litt. ex Steud., |. e. 109, sub 3. — C. pennisetiformis Hochst.! et Steud.! ex Steud. Nomencl., 2, ed. I (1840—1841), 317. — C. digynus Ehrenb.! ex Boiss. Flor. orient., V (1884), 449. Minor, fasciculis saepius 1-spiculatis, spiculis fere Konstanten 1-floris; setis homomorphis nune rubentibus nune rarius pallidis; inflorescentia pauciflora, laxa saepius plus minus divulsa. Varietät mit östlicher. Verbreitung, auf Felsen, in Sandwüsten, an dürrsten Standorten vorkommend, sowohl in Var. «) wie in Var. 3) über- gehend. Algier, Tunis, Ägypten, Arabia petraea und Arabia felix, Afghanistan, Vorderindien, Abessinien, Somaliland, Sokotra, Ostafrika. 3. (7.) Pennisetum longistylum Hochst. var. 3) clandestina (Hochst. spec, ined.) Leeke, |. c., p. 23. A typo habitu maxime differt partibus omnibus vegetativis minoribus condensatisque: inflorescentiis perpauci- (plus minus 3)-spiculatis in corymbos sessiles ad culmi apicem reductis; spiculis emergentibus; setis perpaucis omnibus scabris nec pennatis. Ceterum congrua et imprimis Neue Arten der Gattung Pennisetum. GO gluma II] et palea inferiore oc-nerviis insignis et cum forma normali evidenter consanguinea. Abessinien. . 4. (10.) Pennisetum proximum Leeke, 1. c., p. 23. Perennis, e rhizomate brevi, suberecto, paullo bulbose incrassato proveniens, subsimplex, florifera 0,3—0,7 m alta,’ gracilis. Folia vaginis carinatis, cum. margine glaberrimis; ligulis brevissimis, margine dense longeque pilosis; laminis flexuosis, anguste linearibus, basi nullo modo contractis apicem versus sensim acutissimis, plus minus 0,3 m longis et 5 mm latis, planis submembranaceis, nervo medio tenui nunc tenuissimo praeditis, utrimque pilis tuberculatis demum deciduis conspersis, supra bene scabridis, margine serrulatis. Culmi sueto geniculatim ascendentes, gracillimi, angulati, praeter summum apicem bene pilosum scabridumque eum nodis glabri laevesque. Inflorescentia in culmo quoque singula, subpauciflora, saepissime plus minus 70 mm longa et 10 mm diam. metiens, fere constanter violascens; axi gracili, lineatim angulato, longe piloso; fascieulis brevissime pedicellatis, suberectis, e spicis 3 vel raro 4 pedicellis insignibus gracilibusque plus minus 3 mm longis erecte brevissime pilosulis, stipitatis, media hermaphrodita lateralibus masculis et setis submultis, interioribus optime pennatis, subaequaliter ad 10 mm longis compositis; spieulis omnibus 1-floris, lanceolatis, acutiusculis vel acutis, 5,5—6 mm longis, glumis remote insertis imprimis prima valde distante insignibus; spiculis ~~ gluma I. lanceolata, tertiae insertionem vix attingente, acuta, avenia; gluma IL priori isomorpha sed 1-nervia, spiculam plus minus ad !/, aequante; gluma III. priori vix vel paullo longiore, item 1-nervia, constanter asymmetriceque prope apicem den- tata; palea inferiore ex anguste elliptico subrotundata, 5-nervia, paleam superiorem isomorpham sed 2-nerviam paullo superante; spicula 9 glumis 1.—IIl. brevioribus, palea inferiore longe acuminata; antheris haud peni- cillatis; stigmatibus medium usque vel ultra connatis. Abessinien. 5. (12.) Pennisetum asperifolium (Desf.) Kth.! Revis. Gram., I (1829), 49. Cenchrus asperifolius Desf.! Fl. Atlant., II (1800), 388. Formae adsunt 2, parum distinctae: Forma «) genuina Leeke, l. c., p. 25. Foliis saepissime plus minus planis nec subulato-involutis, setis plerumque roseis, spiculae axi terminali saepius reducta, stylis apicem. usque connatis notabilis. — Huc synonyma supra citata. ‚Algier, Tunis; verschleppt nach Brasilien. Forma 2) tiberiadis (Boiss. spec.) Leeke, 1. c., p. 25. Foliis fere constanter subulatim convolutis, setis plerumque pallidis, spiculae axi terminali constanter manifesta, stylis liberis vel basi bre- viter connatis insignis. — P. Tiberiadis Boiss.! Diagn., 1, ser. XIIL (1853) 43. Syrien und Palästina. Einheimischer Name: „Halfeh“ der Sinai-Araber. 70 Paul Leeke. 6. (15.) Pennisetum orientale Rich.! in Pers. Syn., I (1805), 72. Panicum orientale Willd.! Enum. pl. hort. Berol. (1809), 1031. — Cenchrus orientalis Willd.! ex Kth. Enum., I (1833), 162. — C. hordeiformis Pers. (non Thbg.) Syn., I (1805), 71. — Alopecurus hordeiformis Willd. ex Steud. Nomenel., 2 ed., I (1840—1841), 61. — Pennisetum sinaicum Desne.! in Ann. Sc. Nat., 2 ser., II (1834), 11. — P. fasciculatum Trin.! in Mem. Acad. Petersb., 6 ser., III, 2 (1835), 181. — P. tenue Fig. et de Not.! in Mem. Acad. Torin., 2 ser., XII (1852), 246. — P. variabile Fig. et de Not.! in Mem. Acad. Torin., 2 ser, XII (1852), 248. — Ptiloneilema plumosum Steud.! Syn. pl. glum., I (1855), 201, No. 1. — Pennisetum plumosum Hochst.! Herb. un. it., No. 794 ex Steud., 1. c., 201 sub Ptiloneilema No. 1. Varietates distinguimus hasce: Var. e) fasciculatum (Trin. spec.) Leeke, l. c., p. 26. Spiculis fascieulorum singulis vel binis raro ternis digitatis. Algier, Agypten, Sinai, Syrien, Cilicien, Lycaonien, Armenien, Georgien, Persien, Turkmenenland. Var. 8) Parisi (Trab. subspec.) Leeke, |. c., p. 26. Pennisetum orientale subspec. Parisi? Trab. in Bull. soc. bot. France, 2 sér., XXXIV (1884), 391. — P. numidicum Paris in Bull. soc. bot. France, 2 sér. XVIII (1871), 363 (nomen nudum). — Spiculis fasciculorum digi- tatis 3—6. Algier. Var. y) Griffith (Munro spec.) Leeke, |. c., p. 26. P. Griffith Munro! ex Hook. fil. Fl. Brit. Ind., VII (1896), 86. — Spiculis fascieulorum remotis, pinnatis. Persien, Afghanistan, Tibet. 1. (16.) Pennisetum Foermerianum Leeke, l. c., p. 26. Perennis, e rhizomate crasso elongatoque repente proveniens, florifera plus minus 0,3 m alta, gracilis, Folia vaginis haud carinatis, glabris laevibusque; ligulis in callos transversales brevissime vel vix pilosos reductis; laminis anguste linearibus, basi nullo modo contractis, apice sensim acutissimis, plus minus 0,2 m longis et 2 mm latis, planis, rigi- dulis, nervo medio manifestiore destitutis, glaberrimis, supra scabridulis. Culmi ascendentes, gracillimi, teretes, cum nodis apicem usque glabri laevesque. Inflorescentia pauciflora, curvata vel flaccida, laxe pinnatimque spiciformis, saepius paullo secunda, plus minus 45 mm longa et 15 mm diam., apicem versus attenuata; fasciculis breviter sed manifeste stipitatis, e spiculis 2—3 breviter pedicellatis laterali vel lateralibus 2-floris 7, media 2-flora ~ et © et setis multis omnibus pennatis, plus minus 10 mm longis, undulato-curvatis compositis; spieulis sublanceolatis, acutis, ad 5 mm longis, fere glabris; glumis teneris, gluma I. spiculam ad ![s—|g aequante, ex ovato longius breviusve acuta, O—1-nervia; gluma Il. spieulam ad */,—*/; aequante, ex elliptico longissime aristatimque acuminata, 1-nervia; gluma III, quam palea Q inferior paullo breviore, priori isomorpha, 3—5-nervia, in axilla paleam floris / maximam apice 2-cuspidatam fovente; palea floris 9 "inferiore glumae praecedenti iso- Neue Arten der Gattung Pennisetum. Tl morpha sed constanter 5-nervia; palea superiore ex elliptico rotundata mucroneque imposito longo apice bicuspidato praedita; antheris haud penicillatis; stylis medium usque connatis, stigmatibus liberis, pallidis, e spiculae apice porrectis. Südwestafrika. Einheimischer Name: Ouru p. 8. (18) Pennisetum Merkeri Leeke, 1. c., p. 27. Absque dubio perennis, imperfecte cognita. Folia vaginis haud carinatis, nune margine tantum nunc dorso quoque bene pilosis, laevibus; ligulis brevissimis transverse calliformibus, dense pilosis; laminis an- guste linearibus, non nisi culmi supremis cognitis plus minus 55 mm longis et 1,5 mm latis, basi haud contractis, sensim apicem versus acutis, siccis subulatim involutis, rigidulis, nervo medio manifestiore destitutis, dissite pilosis. Culmi graciles, stricte erecti, teretes, summo apice longe erecteque pilosi cet. cum nodis glabri laevesque. Inflores- centia submultiflora, recta, densissime spiciformis, cylindrica apice rotundata vel acutiuscula, plus minusve 50 mm longa et 9 mm dam: axi subtereti, longe piloso; fasciculis subsessilibus, erectis, e spicula unica sessili et setis subpaucis interioribus pennatis, praeter prominentem ad 8 mm longam plus minusve 6 mm metientibus compositis; spicula l-flora, subelliptica, acuta, 4 mm longa, fere glabra; gluma I. minuta quam spicula 7—8-plo breviore, squamiformi, dentato-crenata, truncata, avenia; gluma Il. spiculam ad, !/, aequante, item squamiformi, apice rotundata minuteque mucronulata, 1-nervia, linea media prope apicem macula lineari subatra notata; gluma III. paleas sequentes aequante, ex elliptico acuta, 5-nervia, sicut praecedens lineata; palea inferiore glumae precedenti isomorpha sed paullo latiore, paleam superiorem vix super- ante; antheris haud penicillatis; stylis liberis, stigmatibus purpureis lateralibus. Tropisches Ostafrika. ser. 2. Gymnothrix (Beauv. gen.) Leeke, |. c.. p. 28. Antherae haud penicillatae. Setae omnes nudae scabrae-que nec pennatae. subser. «. Beckeropsis (Fig. et de Not. gen.) Leeke, |. c.. p. 27. Involucrum in setam unicam infra spiculae basin insertam reductum. subser. £. Pleurostigma Leeke, I. c., p. 29. Involucri setae 3 vel plures. E culmi cujusque bene evoluti apice inflorescentiae 2 vel plures proveniunt. Stigmata plurrimis lateralia. 9. (23.) Pennisetum beckeroides Leeke, l. c., p. 30. Perennis, e rhizomate valido sed brevi, suberecto proveniens, flori- fera plus quam metralis, valida. Folia vaginis haud carinatis, inferioribus dorso tuberculatim ` pilosis superioribus glabris laevibusque: ligulis conspicuis, latere auriculatis, margine dense longeque pilosis; laminis erectis, linearibus, basi haud contractis, apice subpungenter acutis, plus minusve 0,3 m longis et 6 mm latis, planis, chartaceis, nervo medio validissimo percursis, glabris, supra scabridis. Culmi strietissime erecti, 72 Paul Leeke. subangulati, praeter nodos breviter pilosos apicem usque glabri, non nisi infra inflorescentias scabridi. Inflorescentiae et e culmi apice constanter binae et e vaginis superioribus singulae provenientes, pauciflorae vel subpauciflorae, dense spiciformes, cylindricae, apice obtusae, plus minusve 50 mm longae et 7 mm diam. metientes, e glumarum colore fusco- brunneae; axi gracili, angulato, scabrido; faseiculis subsessilibus, sub- erectis, e spicula unica sessili setisque paucis (plus minusve 5) flexuosis, haud pennatis, quam. spicula brevioribus compositis; spicula elliptico- lanceolata, acuta, plus minusve 3,5 mm longa, brevissime pilosula, 2-flora; gluma I. spiculam ad !/,—!/. aequante, ex ovato acuta alteroque margine asymmetrice dentata, 1-nervia; gluma Il. spiculam ultra 1/, aequante, ex elliptico acuminata, 3 nervia; gluma Ill. paleam 9 subaequante, ex elliptico late acuta, 3-nervia, in axilla floris c paleam magnam fovente, palea floris 2 inferiore apice rotundata, 3-nervia, paleam superiorem paullo superante; antheris haud penicillatis; stylis e basi liberis, stig- matibus optime lateralibus, Abessinien. 10. (24.) Pennisetum trisetum Leeke, l. c., p. 30. Perennis videtur, erecta, basi vix, superne valde ramosa, florifera metralis vel aliquid ultra. Folia vaginis apicem versus plus minus carinatis, margine prope apicem pilosis cet. glabris, laevibus; ligulis brevibus, truncatis, longe pilosis, utroque margine auriculatis, ad folii dorsum prope marginem zona longe pilosa notatis; laminis anguste lineari-lanceolatis, apice persensim basi brevius acutis vel hie subro- tundatim contractis nec petiolatis, chartaceis, nervo medio valido per- cursis, tactu utrimque sed praesertim subtus scabris. Culmi validi erecti, bambusacei, teretes, cum nodis tumidis glabri laevesque. Inflores- centiae binae vel ternae rarius plures: fasciculatae e vaginis summis provenientes, longe nune perlonge graciliterque stipitatae, simplicissimae densiuseule vel rarius laxius racemulosae, subpauciflorae, plus minusve 50 mm longae; axibus fere rectis, breviter scabrido-pilosis; spiculis omnibus aequaliter brevissimeque pedunculatis, erectis vel suberecto- erectis, non nisi ad apicem minute pilosulis, virentibus vel rubenti- afflatis, anguste lanceolatis longe acutis, cum seta 1 paullo longiore et 2 subtriplo minoribus super pedicelli articulationem insertis consociatis, 3,15— 4 mm longis; glumis tenuiter sed permanifeste nervosis, prima parva spiculam vix ultra Y,, aequante, late squamiformi, rotundata, avenia; gluma ll. perconspicua, longe acuminatim acutissima, 1-nervia, spiculam bene ultra !/, aequante; gluma UL maxima, elliptica, acuta, perfecte vel imperfecte 7-nervia, in axilla nec paleam nec florem in- feriorem fovente; palea floris © inferiore quam gluma praecedens aliquid breviore, eae isomorpha et imprimis item membranacea, 5-nervia, paleam superiorem item longe acutam, teneram aequante; antheris haud peni- cillatis; stylis liberis, stigmatibus purpureis, lateralibus, Abessinien. Neue Arten der Gattung Pennisetum. 73 11. (25.) Pennisetum laxum Hochst.! ex Engl. Hochgebirgsfl. trop. Afr. (1892), 120 (nomen nudum) Leeke, l. c., p. 31 (diagn.). Perennis, e rhizomate crassiusculo dense fasciculatim proveniens, florifera ad 0,75 m alta, gracillima. Folia vaginis leviter carinatis, glaberrimis laevibusque, ligulis maximis, teneris, margine perparce pilosulis, irregulariter incisis; laminis anguste linearibus, basi haud con- tractis, apice breviter acutissimis + 90 mm longis et 2,5 mm latis, planis, submembranaceis, nervo medio tenui praeditis, glabris laevi- busque. Culmi ascendentes, multiramosi, teneri, teretes, praeter nodos insigniter barbatos apicem usque glabri laevesque. Inflorescentiae et e culmi apice plures (2—3) et e vaginis superioribus provenientes, pauci- vel subpauciflorae, flaccidae, laxiuscule nune laxe spiciformes saepius fere pinnatae, plus minusve 50 mm longae et 15 mm diam. metientes; axi gracili, glaberrimo, angulato, undulato; fasciculis suberecto-erectis, brevissime stipitatis, e spieula unica subsessili et setis multis stramineis, fere laevibus nec pennatis, praeter terminalem ad 18 mm longam plus minusve 9 mm metientibus compositis; spicula 2-flora ex anguste elliptico acutissima, 5 mm longa, fere glabra; gluma I. parva spiculam ad 1/4. aequante, squamiformi, late acuta asymmetriceque unidentata, 1- nervia; gluma Il. spiculam ad !/, aequante, ex elliptico acuminata, 3-nervia: gluma Ill. paleas 2 superante, ex elliptico longe acuminata, 9-nervia, in axilla paleam fertilem non nisi paullo minorem fovente; palea floris V inferiore ex elliptico mucronatim acuminata, 5-nervia, paleam superiorem longe acutam paullo superante; antheris haud penicillatis: stylis e basi liberis, stigmatibus lateraliter e spicula porrectis. Abessinien. i 12. (30.) Pennisetum tristachyon (H. B. K.) Spreng.! Syst. I (1825) 302. — Gymnothrix tristachya H. B. K.! (non Doell) Nov. gen. et sp. I (1815) 113 t. 638. Var. «. genuina Leeke, |. c., p. 33. Huc synonyma supra citata. Culmi nodi glabri; spiculae diminutae (plus minus 3,5 mm longae), constanter 2-florae. Columbien, Ecuador. Var. 3. bambusiformis (Hemsl.) Leeke, ]. c., p. 33. Pennisetum bambusiforme Hemsi. Biol. Centr. Am. Bot., III (1882—1888), 507. — Gymnothrix bambusiformis Fourn.! Enum. pl. mexic. gram. 48. — G. latifolia I. C. Presl.! Rel. Haenk., I (1830), 316, et ergo: G. Preslii Kth. Enum., I (1833), 160 et ergo: P. Preslii Trin. ex Steud. Nomencl., 2 ed. (1840—1841), II, 298. — P. distachyum Rupr.! in Buli. Acad. Brux., IX, 2 (1842), 242. Gymnothrix distachya Fourn.! Enum. pl. mexic. gram. 48. Culmi nodi glabri; spiculae majores (4—4,5 mm longae), saepius 1-florae. Mexiko, Guatemala, Columbia, Ecuador, Peru, Bolivia. Var. y- Galeottiana Leeke, l. c., p. 33. Repertorium novarum specierum. 6 74 Paul Leeke. Culmi nodi pilosi; spiculae 4—4,5 mm longae. Mexiko. Var. d Jamesonii Leeke, |. c., p. 33. Culmi nodi pilosi; folia subglabra; spiculae 5—6 mm longae. Ecuador. Var. e Ruiziana Leeke, l. c., p. 33. Culmi nodi cum foliis longe pilosi; spieulae 5—6 mm longae. Ecuador, Peru. 13. (31.) Pennisetum Pringlei Leeke, 1. c., p. 33. Perennis, e rhizomate sueto brevi, crassiusculo, erecto fasciculatim proveniens, florifera 1—1,5 m alta, gracilis. Folia vaginis haud mani- festius carinatis, praeter marginem tegentem nune bene nune perobscure pilosum glabris laevibusque; ligulis brevissimis, margine dense longeque pilosis; laminis peranguste lanceolatis, et basin nullo modo petiolatam et apicem acutissimum versus sensim angustatis, usque ad 0,6 m longis et 15 mm latis mihi visis, planis, chartaceis, nervo medio tenui praeditis. glabris, subtus haud, supra bene scabridulis. Culmi stricte erecti, graciles, subteretes, praeter nodos brevissime appresseque pilosulos glabri, non nisi infra inflorescentias minute scabriduli. Inflorescentiae et e culmi apice binae et e foliorum summorum vaginis singulae vel rarius item binae provenientes, longe graciliterque stipitatae inferiores saltem pen- dulae, submultiflorae densiusculae bene spiciformes, cylindricae, plus minus 60 mm longae et 9 mm diam. metientes, virentes vel violascentes, setis valde abbreviatis insignes; axi gracili, angulato, brevissime pilosulo; fasciculis brevissime vel manifestius pedunculatis, suberectis, e spicula unica sessili setisque subpaucis omnibus scabris nec pennatis, subae- qualibus, brevibus (saepissime spiculam haud aequantibus) compositis; spieulis sessilibus, lanceolatis, acutis, non nisi. minute pilosulis, 6,0—7,0 mm longis, constanter 1-floris; gluma I. spiculam ad !/,—!/, aequante, e squami- formi-ovato anguste rotundata, 1-nervia; gluma Il. spiculam ad !/—!/; aequante, acutiuscula, 3-nervia; gluma IIl. paleam sequentem aequante vel quam illa minute breviore, ex elliptico late acuta, 5-nervia; palea inferiore glumae praecedenti isomorpha sed latius acuta, quam palea superior bene acuta saepius paullo breviore; antheris haud penieillatis; stylis a basi liberis, stigmatibus lateraliter e spicula' porrectis, purpureis. Mexiko. subser. y. Acrostigma Leeke, |. c., p. 35. Involucri setae multae, E culmi cujusque apice inflorescentia unica provenit. Stigmata (No. 41 excepta) omnibus apicalia. 14. (37.) Pennisetum frutescens Leeke, l. c., p. 35. Perennis, e rhizomate valido elongatoque horizontali proveniens, florifera metralis, multiramosa, frutescens. Folia vaginis amplis sub- oehreiformibus, alutaceis vel brunnescentibus, haud carinatis, glabris laevibusque; ligulis conspieuis, margine ciliatim pilosis; laminis valde reductis et mox deciduis, anguste linearibus, basi haud contractis, apice acutissimis, plus minus 0,12 m longis et vix ultra 3 mm latis, siceis Neue Arten der Gattung Pennisetum. 75 subulatim convolutis, nervo medio tenui praeditis, rigidis, glabris laevi- busque. Culmi validissimi, teretes, cum nodis apicem usque glaberrimi laevesque. Inflorescentia subpaucivel submultiflora, strieta, densissime spieiformis, cylindrica apicem versus acuta, plus minus 70 mm longa et 13 mm diam. metiens; axi recto, leviter sulcato, brevissime pilosulo; fasciculis fere sessilibus, suberectis vel suberecto-patentibus, e spicula unica sessili setisque multis omnibus scabris nec pennatis, nulla promi- nente longioribus ad 9—7 mm longis compositis; spieula 1-flora, lanceo- lata, acutissima, plus minus 4,5 mm longa, subglabra; gluma I. spiculam fere ad !/, aequante, ex ovato acuta, 1-nervia; gluma Il. spieulam ad 3/, aequante, ex elliptico mucronata, 7-nervia; gluma III. quam paleae re) breviore, ex elliptico longe mucronata, 5-nervia; palea inferiore glumae praecedenti isomorpha sed apice latius rotundata, 5-nervia, paleam superiorem sensim acutam paullo superante; antheris haud penicillatis; stylis a basi liberis, stigmatibus lateraliter e spicula porrectis. Argentinien. 15. (39.) Pennisetum rigidum (Griseb.) Leeke, 1. c., p. 36. Gymnothrix rigida Griseb.! in Goett, Abh., XIX (1874). 263. Argentinien. 16. (40.) Pennisetum purpurascens (Thunbg.) O. Ktze. forma 23. chinensis (Nees nov. spec.) Leeke, l. c., p. 37. Penicillaria chinensis Nees! ex Steud. Nomencl., 2, ed. II (1840—1841), 297. — Pennisetum chinense (Nees) Steud.! Syn. pl. glum., I (1855), 108. Inflorescentia e setarum colore pallida differt, Korea, China. 17. (47.) Pennisetum caffrum (Bory) Leeke, |. c., p. 39. Aristida caffra Bory! Voyage, II (1840), 376. — Gymnothrix Thouarii Beauv.! Essai Agrost. (1812), 59, t. 13, f. 6. — G. Thouarsii Steud. Nomencl., 2 ed. (1840—1841), 386. — Panicum Thuarii Rasp. in: Ann. sc, nat, 1 ser, V (1825), 299. — P. aristidoides Willd.! ex Spreng. Syst., I (1825), 302. — @. cenchroides R. et Sch. Syst., II (1817), 499. Mauritius, Bourbon. 18. (48.) Pennisetum Mezianum Leeke, l. c., p. 39. ; Perennis, prostrata vel erecta, 0,8—1 m alta, saepius foliorum comas scoparias in culmo superpositas proferens. Folia vaginis superne saltem acute carinatis, glabris laevibusque; ligulis brevibus truncato-rotundatis, pilosis; laminis anguste linearibus, basi haud contractis apicem versus sensim acutis, chartaceis vel rigidulis, nervo medio manifestiore destitutis usque 0,15 m longis et 4 mm latis mihi visis, saepissime sat linearibus, glauco-viridibus, praeter apicem paullo scabridulum laevibus, glaberrimis. Culmi fasciculatim multiramosi, teretes, cum nodis glabri laevesque. Inflorescentia subpauci-vel pauciflora, erecta, longe nunc longissime stipitata, brevissime cylindriea et utrimque rotundata vel saepius ellip- soida, usque ad 25 mm longa et 11 mm diam. metiens mihi obvia, sueto plus minusve 15 mm longa, per athesin sueto grisea; axi valido; fasci- culis suberectis, sessilibus, e spicula unica et setis dimorphis, omnibus 6* 76 G. E. Mattei, Piuttia, novum Ranunculacearum genus. scabris nec pinnatis, compluribus quam spieula non nisi paullo longioribus una eam dimidio superante compositis; spicula glabra laevique, 4—4,5 mm onga, subelliptica, acuta; glumis omnibus acutis, prima permanifesta spiculam ad Ys—!/a aequante, 1-nervia; gluma Il. quam sequens non nisi paullo breviore, 3-vel 5-nervia; gluma Ill. praecedentem superante et quam palea floris 9 vix breviore, longe acuminata, 5-nervia, in axilla florem cum palea haud emergente fovente; palea floris [e] inferiore gluma praecedentem bene superante, 5-nervia; antheris apicibus haud penicillatis vero mucronulatis; stylis liberis, stigmatibus purpureis, e spiculae apice porreetis. Ostafrika, Somaliland, Brit.-Ostafrika, Deutsch-Ostafrika. 19. (55.) Pennisetum giganteum A. Rich.! (Non Ten. nec Regel) Tent. Fl. Abyss., II (1851), 782. — Gymnothrix gigantea Walp. Ann. bot., IN (1852), 722. — P. macrourum Engl. (non Trin.), Hochgebirgsfl. trop. Afr. (1892), 67. Var. «. genuina Leeke, l. c., p. 40. Statura majore, gluma III. et palea inferiore 7-nerviis insignis. — Huc synonyma supra citata. Abessinien, Ostafrika. Var. 3. minor Leeke, l. c., p. 41. A typo differt statura paullo minore, gluma HI. paleaque inferiore 5-nerviis. Abessinien. Tigre-Name: ,Maga Rowa*. 20. (59.) Pennisetum humile Hochst. var. 3. secernenda (Hochst. pro spec.) Leeke, |. c., p. 41. P. secernendum Hochst.! mss. in herb. Holm. — Major, montana, in- florescentia elongatiore submultiflora. Abessinien. XXII. G. E. Mattei, Piuttia, novum Ranunculacearum genus. (Ex: Malpighia, XX [1906], p. 332.) Piuttia Mattei, 1. c., p. 332. (Stipularia Delpino in Mem. d. R. Accad. d. Sc. d. Ist. d. Bol.. ser. V. tom. VIII, p. 29, 1899, non Palis. d. Beauv. in Fl. d'Owar., tom. ll, p. 26. 1807, nec Haworth in Syn. succ., p. 103, 1812.) Calyx petaloideus 5-merus, sepalis aestivatione valvatis, tarde deciduis, vel persistentibus: petalonectaria nulla: stamina ad viginta, omnia fer- tilia, sepals multo breviora: earpidia perplurima, libera, sessilia, oblonga, uniovulata, in capitulum globosum collecta: achenia laeviter 4-sulcata. Herbae perennes, scapigerae, habitu Malvacearum, radice fasciculata, foliis alternis suborbiculatis, sinuato-crenatis, palmatinervis, petiolo tereti, basi Plantae anno 1907 in „Botanical Magazine“ denuo descriptae. 77 non dilatato: stipulae and basin petiolorum liberae, ovato-oblongae, con- spicuae, membranaceae: cymae triflorae, ordine spirali paniculas sub- corymbosas, bracteatas formantes: flores albidi, speciosi. Genus insigne, a Thalictro satis recedens floribus speciosis, calyce 5-mero, sepalis aestivatione valvatis, persistentibus, staminibus filamento breviori, acheniis laeviter 4-sulcatis, nec minime 8-costatis, foliis integris, petioli basi non dilatato, stipulis conspicuis, liberis, nec exspanso-auri- culatis. Ad Clematidem accedit floribus albidis, speciosis, cymosis, sepalis aestivatione valvatis, sed distat quod planta herbacea, scapigera, foliis alternis, orbiculatis: ad Anemonem accedit staminibus et carpidiis inde- finitis, ordine spirali insertis, sepalis multo brevioribus. Ab omnibus Ranunculaceis longe differt stipulis perfecte evolutis, conspicuis, liberis, habitu Malvacearum. Huic genus pertinet Thalictrum rotundifolium DC., regionis Indo-Himalayicae, et fortasse nonnullae aliae species, mihi nomine tantum notae. Divus Delpinus primo hoc conspicuum genus intuiit et adumbravit, sed infeliciter nomine Stipularia salutavit, nam hoc nomen multo pridie fuit datum a Beauvoisio ad Rubiacearum genus. Deinde, lege prioritatis, nomen Delpinianum Stipwariae delendum est, et novo nomine hoc genus denuo salutandum. Qua re mihi placuit id Clarissimo Arnaldo Piutti, Athenaei Neapolitani, qui fraternam curam Divo Delpino in suo obito praestavit, grato animo dicare. XXIII. Plantae anno 1907 in , Botanical Magazine“ denuo descriptae"). 20. Renanthera annamensis R. A. Rolfe in Bot. Mag., 1907, tab. 8116. Herba epiphytiea, erecta vel subscandens, radicans, 20—30 cm alta. Radices crassae. Folia disticha, patentia, circa 2 cm distantia, oblonga, obtusa et inaequaliter biloba, erasse coriacea, 5—7 em longa, 1,5—1,8 cm lata. Racemi interdum ramosi, circa 20—25 cm longi, multiflori, Bracteae ovato-oblongae, obtusae, 2 mm longae. Pedicelli 1 em longi. Sepalum posticum anguste oblongum, obtusum, concavum, cirea 1,3 cm longum, 3,5 mm latum; sepala lateralia spathulata, subobtusa, 1,8 cm longa, 6 mm lata. Petala anguste oblonga, obtusa, subconcava, 7 mm longa, 2 mm lata. Labellum trilobum, 6 mm longum; lobi laterales erecti, triangulares, acuti, carnosi, 2 mm longi; lobus intermedius patens, cordato-orbicularis, obtusus, 3,5 mm latus, basi quinque-callosus; calcar saccatum, oblongum, obtusum, 4 mm longum. Columna lata, 3 mm longa. Annam: leg. Micholitz. A R. Imschootiana Rolfe, floribus duplo minoribus et sepalis maculatis distincta. +) ef. Spec. nov., 1905: Rep., HI (1906), pp. 185—190; 1906: Rep., IV (1907). p. 167—169. 78 Plantae anno 1907 in „Botanical Magazine“ denuo descriptae. 21. Olearia speciosa J. Hutchinson in Bot. Mag., 1907, tab. 8118. Frutex divaricatus, circiter 1 m altus, ramis teretibus dense tomen- tosis. Folia alterna, petiolata, coriacea, oblongo-elliptica, 4—6 cm longa. 2—3 cm lata, supra costa pubescenti excepta glabra, subtus dense tomentosa, marginibus recurva denticulata, dentibus 5 mm distantibus; venae anastomosantes prominulaeque; petiolus 8 mm longus. Capitula corymbos laxos terminales formantia, oblonga, 1,7 cm longa, 2,5 cm diametro; pedunculi usque ad 7,5 cm longi; bracteae oblongae, dense tomentosae. Involucri bracteae oblongae, extra tomentosae, intra glabrae. Flores radii 5—6; ligulae albae, oblongo-ellipticae, 12 mm longae, 6 mm latae. Flores disci 10—12; corollae tubus 6 mm longus; antherae apicu- latae, 4 mm longae. Achaenia teretia, fere glabra, 4 mm longa. Pappi setae numerosae, breviter pilosae. Cult. at Kew, seeds from the Bot. Gard. Melbourne. Affinis O. dentatae Moench, a. qua foliis oblongo-ellipticis floribus paucioribus et achaenis fere glabris differt. 22. Blepharocalyx spiraeoides Otto Stapf in Bot. Mag., 1907, tab. 8123. Frutex multiramosus, densus, 3 m altus, ramis gracilibus tenuissime puberulis tandem cortice fusco tectis, Folia lanceolato-linearia, utrinque obtusa, 1—2 cm longa, 2—3 mm lata, tenuiter coriacea, glabra, viridia, subtus pallidiora, marginibus recurvis, nervis lateralibus inconspicuis; petiolus vix 1 mm longus. Cymae biflorae, in paniculas multifloras densas (hine inde foliis admixtas) collectae; pedunculi pedicellique graciles puberuli; bracteae elliptico-ovatae, parvae; bracteolae ad calycis basin sitae, rotundatae; pedicelli 1,5—2 mm longi. Receptaculum obovoideum, glabrum, 0,8 mm longum. Calyx receptaeulo aequilongus vel paulo longior, segmentis 4 rotundato-ovatis ciliatis. Petala 4, late elliptica, concava, pallide flava, ciliata, 3 mm longa. Stamina circiter 18, longiora petala aequantia. Ovarium 2-loculare, ovulis biseriatis, 6 in unaquaque placenta, placentis vix prominentibus. Bacca globosa, 8 mm diametro, rubra vel tandem violaceo-nigricans, Semen unicum (semper?); testa crustacea, tenuis. Embryo eurvatus, glandulosus, cotyledonibus minutis. | Brazil: eult. at Kew. Affinis B. angustifolia, sed foliis minoribus obtusis, panicula densiflora, cymis bifloris, sepalis aequalibus vix albo-marginatis, petalis majoribus, bacea majore distinctus. 23. Paphiopedilum villosum Pfitzer var. annamense Rolfe in Bot. Mag., 1907, tab. 8126. Herba caespitosa. Folia suberecta vel arcuata, lineari-oblonga, biden- tata, coriacea, 20—40 em longa, 2—2,5 cm lata, saturate viridia, basi brunneo-maculata. Scapus validus, erectus, villosus, 15—25 cm altus, viridis, brunneo-maculatus, uniflorus. Bracteae elliptico-oblongae, sub- obtusae, conduplicatae, circa 4 cm longae. Flores ampli. Ovarium villo- sissimum, Sepalum posticum erectum, obovato-orbiculare, obtusum, ciliolatum, margine prope apicem incurvum, apud basin recurvum, circa 4,5 em longum, gilvum, disco viride atropurpureo-fasciatum. Petala Plantae anno 1907 ,Botanical Magazine“ denuo descriptae. 79 divaricata, obovato-oblonga, obtusa, ciliolata, laeviter undulata, circa 6 cm longa, pallide flava, brunneo-fasciata. Labellum calceiforme, circa 4 cm longum, ore dilatatum, flavum, fronte brunneo-suffusum, lobi laterales rostrati. Columna parce villosa; staminodium orbiculari-ellipticum, sub- concavum, circa 1,5 cm longum, apice tridentatum, basi bilobum, medio papilla erecta instruetum. Annam: leg. Micholitz. A typo foliis longioribus et angustioribus, sepalo postico gilvo et disco viridi atropurpureo-fasciato differt. 24. Calliandra portoricensis Benth. var. major T. A. Sprague in Bot. Mag., 1907, tab. 8129. Frutex vel arbuscula usque ad 4,5 m alta, ramulis subteretibus sul- catis leviter flexuosis, junioribus plus minusve pubescentibus vel tomen- tellis, adultis cinereo-corticatis. Stipulae lanceolatae, 4—8 mm longae. Folii pinnae 2—7-jugae, foliolis 12—35-jugis linearibus vel lineari- oblongis 5—10 mm longis 1—3 mm latis apice obtusissimis interdum minute apiculatis basi truncatis margine ciliolatis ceterum appresse pubescentibus puberules vel glabris. Pedunculi axillares, solitarii vel geminati, 3—8 cm longi. Capitula ultra 30-flora, floribus sessilibus, ante anthesin versus apicem caulis corymbose disposita. Calyx: . 1—75 mm longus, lobis deltoideis 0,5 mm longis superne pilis ez.audulosis longe ciliatis inferne glanduloso-ciliatis. Corolla 5—6 mm longa, lobis reflexis 2—3,5 mm longis, 1,25—1,75 mm latis. Stamina circ. 2,5 cm longa, basi in tubum 1,5—2 mm longum connata. Legumen 5—10 cm longum. Mexiko, Guatemala and Nicaragua. ` A typo calycis lobis deltoideis staminibusque subduplo longioribus recedit. 25. Kennedya retrorsa Hemsl. in Bot. Mag., 1907, tab. 8144. ; Frutex volubilis, praesertim in ramis rufescenti-tomentosus. Folia stipulata, trifoliolata, distincte petiolata, 8—15 cm longa. Stipulae ovatae, circiter 5 mm longae. Foliola stipellata, petiolulata (terminale longe) crassiuscula, inaequalia, elliptica, oblonga, obovata, vel fere orbicularia, 3—12 em longa, apiculata, supra strigillosa, subnitida, subtus ferruginec- pubescentia. Stipellae minutae. Flores roseo-purpurei, circiter 1,5 cm longi, fasciculató-racemosi; racemi cum pedunculo 5—15 cm longi vel in speciminibus nonnulis spontaneis usque ad 25 cm longi, pedicellis 3—5 mm longis. Bracteae ferrugineo-sericeae, ovato-caudatae, alabastra excendentes, ante anthesin deciduae. - Calyx dense sericeo-hirsutus, bila- biatus, labio superiore bidentato; labium inferius aequaliter trilobatum, lobis triangulari-acuminatis. Vexillum oblato-orbiculatum, circiter 1,5 cm diametro, breviter unguiculatum, prope basin macula orbiculari unica alba ornatum. Alae et carinae petala similia, obovata vel spathulata, apice rotundata, circiter 1,2—1,5. cm longa, longiuseule unguiculata, auriculata, auriculis. prominentibus acutis. Stamina praeter superius liberum connata; antherae uniformes. Ovarium sessile, praesertim, secus suturam ventralem pilosum, 4-ovulatum. Legumen planum, rectum. 80 Plantae anno 1907 in „Botanical Magazine“ denuo descriptae. 4—5 cm löngum, 7—8 mm latum, aculeato-apiculatum, undique densis- sime retrorso-pilosum, saepius 4-spermum. Semina fere nigra, reni- formia, 6—7 mm longa, strophiolo albo claviformi, circiter 4 mm longo ornata. New South Wales: Brisbane Co., Merriwa, from Mount Dangar Gungal. 26. Delphinium (Macrocentra) candidum W. B. Hemsley in Bot. Mag. 1907, tab. 8170. Herba perennis, nana, obscure puberula, caulibus subtrifloris. Folia radicalia longe petiolata, ambitu orbicularia, palmatim alte 5-lobata, lobis latis 3-lobulatis dentatisque, circiter 10—12 cm diametro; petioli teretes, basi tantum leviter dilatati, 20—36 cm longi. Folia caulina pauca, similia, profundius partita, lobis angustioribus. Flores candidi, antheris purpureis, suaveolentes, circiter 6 cm diametro, obscurissime puberuli; pedicelli pubeseentes, graciles, 3—4 cm longi, bracteolis 2 linearibus 5-—7 mm longis instructi, Sepala fere aequalia, orbiculari-ovata, 2—2,5 cm lata, patentia, superius et 2 inferiora abrupte obtuseque acuminata, omnia pilis longis albis obscuris parce vestita et extus prope apicem macula viridi incrassata ornata; calcar gracile, bis curvatum, acutum, rugulosum, 4—5 em longum. . Petalorum 2 superiorum calcaratorum (nectaria auctorum nonnullorum) limbus glaber, obliquus, dolabriformis, inaequaliter bifidus, 1,5 em longus, 8 mm latus, stamina superans. Petala 2 lateralia (staminodia auctorum nonnullorum) puberula, ligulata, apice latiora, 3-den- tata, quam stamina breviora. Staminodia vera (?) 3, linearia, antica, quam stamina breviora (an semper adsunt?) Stamina numerosissima; filamenta membranacea, ciliata, diverse dilatata, exteriora latiora, interdum unilateraliter dilatata et apice 1-dentata, interiora fere omnino, fili- formia. Carpella (matura non visa) 3, dense tomentosa, quam stamina breviora. Trop. East Africa: Uganda, from Mumias, between Mt. Elgon and Kisumu (Lady Hindlip. 1904). Species ex affinitate D. macrocentri D. Oliv. (B. M. t. 8151), a quo differt racemis subtrifloris, floribus albis, sepalis omnibus aequaliter divergentibus, calcare gracili curvato et filamentis ciliatis. 27. Eria longispica R. A. Rolfe in Bot. Mag., 1907, tab. 8171. Herba epiphytica, epseudobulbifera. ^ Caules erecti, robusti, circa 15 em alti, 6—8-phylli. Folia disticha, coriacea, ligulato-oblonga, apice obliqua, inaequaliter biloba et acuta, 30—40 cm longa, 3—4,5 cm lata. Racemi terminales. graciles, valde elongati, albiao-pubescentes, 25—40 cm ongi, densiflori. Bracteae reflexae, ovatae, acutae vel acuminatae, 2 mm longae. Pedicelli graciles, 7—8 mm longi, tomentosi. Sepalum posticum elliptico-oblongum, obtusum, 5 mm longum; sepala lateralia oblique ovata, obtusa, 5 mm longa, 4 mm lata, reflexa. Petala lineari-oblonga, obtusa, 4 mm longa. Labellum trilobum, orbiculare, 5 mm longum, 5 mm latum; lobi laterales lati, subobtusi; lobus intermedius parvus, quadratus, obtuse bilobus, interdum denticulatus; discus triearinatus, carinis lateralibus J. H. Maiden: Species novae in Horto Botanico Sydneyano (II). 81 oblongis glabris, carina media farinacea, apice in cristam orbicularem expansa, Columna brevissima, alis brevibus truncatis. Species E. latifoliae Reichb. f. affinis sed floribus majoribus, labello circumscriptione orbiculari, nec obovato differt. XXIV. Species novae in Horto Botanico Sydneyano. (Lu) a J. H. Maiden et E. Betche descriptae. (Ex: Proc. Linn. Soc. N. South Wales, XXX [1905], pp. 354—375.) 8. Lepidium rotundum DC. var. phlebopetalum Maiden et Betche, 1. c., p. 354. (Syn.: Lepidium phlebopetalum F. v. M.) The West Australian Lepidium rotundum was added to the flora of New South Wales, in 1898, in Moore and Betche's Handbook of the Flora of New South Wales, from specimens from Byrock with such broad pod-wings that they could not well be included in L. phlebopetalum. Since then, more East as well as West Australian material has passed through our hands, and has convinced us that L. phlebopetalum cannot be upheld as a species. Bentham remarked as early as 1863 (B. Fl. I. p. 85): — „L. phlebopetalum is very closely allied to L. rotundum, and perhaps a variety only, scarcely differing from it except in the pod.* We now propose to reduce it to a variety of L. rotundum. 9. Lasiopetalum longistamineum Maiden et Betche, l. c., p. 355. A spreading, somewhat pendulous shrub, about 3 to 4 feet high, the young branches somewhat flattened and densely rust-coloured tomentose. Leaves narrow-lanceolate, mostly 3 to 5 inches long and ?/, to above 1 inch broad, rounded and often slightly cordate at the base, tapering towards the apex; green and glabrous above when full-grown, densely white-tomentose underneath, the midvein more or less rust-coloured. Flowers sessile and crowded in two one-sided rows on the spike-like branches of the pedunculate leaf-opposed cymes, the whole inflorescence densely rust-coloured tomentose. Bracteoles oblong, densely tomentose on both sides, slightly longer than the calyx, and appressed to it, Calyx-segments almost free (approaching the genus Lysiosepalum), linear- lanceolate, tomentose outside, glabrous inside except on the edges, about 3 to 4 lines long. Petals scale-like, very small. Stamens about as long as the calyx, the filaments fully four times as long as the anthers; anthers exserted, opening in terminal pores. Ovarium tomentose, 3-celled, the style loosely eovered with stellate hairs from the base to near the summit. Seeds strophiolate, slightly downy. New South Wales: Mt, Dangar, Gungal; in moist warm places in 1) Siehe Rep. nov. spec., V (1908), pp. 54—57. 82 J. H. Maiden. rich alluvial deposits (J. L. Boorman; Sept. 1904, in bud; and Dee. 1904, in flower and fruit). Our new species is most nearly allied to L. macrophyllum Grah. 10. Boronia granitica Maiden et Betche, l. c., p. 357. A compact erect shrub from 3 to 6 feet high, with a stem over 1 inch thick near the ground; and with densely stellate-hairy young branches. Leaves pinnate, generally with 11 to 17 leaflets; the leaflets linear-lanceolate with much recurved margins, about 2 to 4 lines long, the terminal odd on the shortest; rhachis winged, with recurved margins, so that the segments of the rhachis between the pairs of leaflets resemble the leaflets in size and shape, the whole leaf rarely above 1 inch long, slightly stellate-hairy. Peduncles axillary, much shorter than the leaves, densely stellate-hairy, 1-or 3 flowered. Sepals lanceolate, rather, acute, densely tomentose outside and inside, about 2 lines long. Petals valvate in bud, lanceolate, about or above twice as long as the sepals, somewhat tomentose outside and with a prominent midrib, very Slightly hairy inside, vieux rose in colour, the fully expanded flower 1 inch in diameter. Stamens unequal in length, the sepaline ones twice as long as the petaline ones; filaments ciliate in the lower half, rough with short asperities in the upper part; anthers all prominently api- culate. Ovarium glabrous, with a short glabrous style slightly thickened at the stigmatie end. New South Wales: Howell (J. H. Maiden and J. L. Boorman; Aug. 1905). The affinity of B. granitica is undoubtedly closest to B. ledifolia. J. Gay; in fact the flower in all its parts is quite identical with that Species, but the foliage and habit are so strikingly different that we cannot include it in its varieties without being longically compelled to unite the whole group of allied Boronias, from B. ledifolia to B. mollis and B. Fraseri. The pinnate-leaved forms of B. ledifolia are always variable, the 3-foliolate form of leaves merging into the pinnate form. But our new species is as constant as B, pinnata itself. It grows in the fissures of granite rocks at one of the highest elevations in the vicinity of Howell township, 19 miles southeast of Inverell. 11. Pultenaea cinerascens Maiden et Betche, l. c., p. 361. An erect dense-growing shrub, 1 to 2 feet high, with white-tomen- tose young branches becoming glabrous with age. Leaves alternate, crowded and clustered from the shortness of the lateral branchlets, shortly petiolate, linear with revolute margins, leaving only the midrib visible underneath, generally 4 lines long, rather acute, with a short often recurved point, but not pungent; stipules lanceolate, acuminate, brown and conspicuous on the white young shoots but deciduous and soon disappearing. Flowers solitary, nearly sessile in the axils of the upper leaves or apparently terminal and a few together on the short lateral branchlets, but without persistent bracts, and never forming Species novae in Horto Botanico Sydneyano (II). i 83 heads. Calyx sparingly hairy, with acuminate lobes rather shorter than the tube, the upper ones united higher up; bracteoles small, linear- subulate, hairy like the calyx, attached high up on the calyx-tube. Ovarium sessile, densely pubescent with appressed hairs; style slender, hairy in the lower part. Standard broader than long, orange-coloured, marked. with reddish-brown; keel dark brown, rather shorter than the standard, the wings orange, about as long as the keel. Fruits and seeds not seen. New South Wales: Warialda (J. L. Boorman; July 1905). In systematic position it should be placed near P. Hartmanni F. v. M., a species with which it has most essential characters in common, and from which it is yet widely different in appearance. 12. Acacia doratoxylon A. Cunn. var. ovata Maiden et Betche, l. c., p. 362. A low spreading shrub not exceeding 2 feet in height, with densely intricate branches. Flowers in short ovate heads, often almost globular, rarely in short but distinctly cylindrical spikes. Seeds shorter than in the typical A. doratoxylon, and with a more compact arillus. All other characters are those of the type. Southern Queensland, Stanthorpe (J. L. Boorman; July 1904); New South Wales: Howell (J. H. Maiden and J. L. Boorman; Aug. 1905). 13. Acacia Gnidium Benth. var. latifolia Maiden and Betche, |, c., p. 362. A. viscid shrub locally known as „Motherumbung“, distinguished from the type only in the broader phyllodia, Leaves narrow-lanceolate, from under 1 to 2 inches long, and 2 lines broad in the broadest part. A. Gnidiwm is an imperfectly known plant, only known from Mitchell's specimens from Mt. Pluto in Queensland, and also Bidwills No. 19 in the Hookerian Herbarium, Kew. It is, perhaps, hardly a good species, unless the unknown fruits supply a better distinetive character. Bentham writes in the Flora Australiensis in a footnote to his description of A. Gnidium, — „The nearest affinity appears to be A. dodonoeifolia, from which our specimens chiefly differ in the very narrow phyllodia*. Mr. Cambadge's Gilgandra specimens tend to bring out this affinity still closer, so that we were in some doubt whether to regard it às a small and narrow-leaved form of A. dodonaeifolia or as a broad-leaved form of A. Gnidium, but it has the slender habit and small flowers of the latter. The fruits are still unknown. New South Wales: Gilgandra (No. 1132; R. H. Cambage; Oct. 1904). 14. Kunzea bracteolata Maiden et Betche, l. c., p. 363. An erect, rather stiff shrub about 3 to 4 feet high, glabrous in all its parts except a slight pubescenee on the young branches. Leaves alternate, very shortly petiolate, linear-lanceolate, 4 to 5 lines long, acute, flat but somewhat concave, erect and almost imbricately crowded on the 84 J. H. Maiden. smaller branchlets, Flowers glabrous, about 10 or less, sessile in a small terminal head, often becoming lateral by the development of the laxis, with hardly any floral leaves in the heads. Bracts and bracteoles broadly ovate, boatshaped, acuminate, almost as large as the calyx-tube and enelosing it, nearly of equal size but the bract rather larger, with a longer point and often minutely ciliate. Calyx-tube ovoid, quite glabrous, the lobes lanceolate, acute, about */, the size of the tube. Petals white, scarcely exceeding the sepals. Stamens not numerous, the filaments hardly twice as long as the petals. Ovarium 3-or rarely 4-celled, with numerous ovules in each cell on a peltate placenta. Fruits not seen. New South Wales: Wallangarra (J. L. Boorman, Nov. 1904). This new Kunzea occurs in a dry watercourse in the mountainous country about Wallangarra, near the Queensland border, in company with A. corifolia. Its most distinctive character is the remarkably large bracts and bracteoles in which the single flowers are wrapped up: in this respect it comes near some West Australian species of Section Eukunzea, but the characters of the ovarium are those of Section Salisia, and its nearest affinity is K. capitata. In general appearance it is somewhat like a glabrous form of K. capitata, with white flowers and narrower leaves, but the large bracteoles well distinguish it from any described species. 15. Actinotus Gibbonsii F. v. M. var. Baeuerlenii Maiden et Betche, LG p. 364. Mr. Bäuerlen writes in his notes; — „This differs from 4. Gibbonsu in the following characters: — Always quite prostrate, more weak and flaccid, and the leaves always of a darker colour, radiating with shoots sometimes up to 18 inches in length. Flowers considerably smaller; sepals smaller; of a different shape, deltoid. Anthers apparently larger; filaments shorter. Hairs on the fruit with a large gland on the apex. Hairs on the sepals quite different, cellular; with whorled branches, sometimes like the antlers of a horn of a stag. Pedicels longer and terete, not flat and broader at the base as in A. Gibbonsüi“. . New South Wales: Shuttleton, near Nymagee, on stony hills (W. Bäuerlen, Nov. 1903). As far as the habit goes there is no difference between this form and the type. The type is variable in habit; we have seen it quite prostrate, forming patches 4 to 5 feet in diameter, and in other localities again almost erect. With regard to the details of the flowers. Mr. Bäuerlen’s observations are quite correct in the main. The chief and only essential difference is in the fruit and the persistent calyx-lobes. The shape of the fruit is about the same, but in the type the edges are densely ciliate with long white simple hairs, and the calyx is at least half as long as the fruit, and in the variety the hairs on the edge are shorter and tipped with a gland, and the calyx is much shorter, the lobes broader and the hairs are branched. Species novae in Horto Botanico Sydneyano (II). 85 These characters seen to be constant, but the general appearance, habit, leaves and inflorescence of the specimens are so much like the typical A. Gibbonsii, that we do not share Mr. Báuerlen's view, who regards it as a new species. 16. Helichrysum Boormanii Maiden and Betche, l. c., p. 366. The Queensland specimens are upright shrubs 3 to 4 feet high, without any trace of woolly hairs. Stems and leaves glutinous with short glandular hairs, especially dense on the branches. Leaves lanceolate, acuminate, sessile, 2 to 3 inches long, the upper leaves reduced, but the stems generally leafy to near the large solitary flower- head. Involucral bracts all clawed; pure white, narrow and acuminate; the outermost ones short and shortly clawed; the intermediate ones nearly an inch long, with a narrow claw 2—3 lines long; the inner- most ones reduced to the long claw, with a lamina hardly 1 line long. N. Queensland: Atherton (E. Betche, Aug. 1900): New South Wales Boonoo Boonoo, (J. L. Boorman, Nov. 1904). The New South Wales specimens differ only slightly from the Queens- land ones. The claws of the outer involucral bracts are woolly-hairy and broader and less sharply distinguished from the lamina, and the stalk under the flower-heads is woolly-hairy as well as the floral-leaves, thus approaching closer to H. elatum of the Section Xerochlaena. We were first inclined to regard the Queensland specimens. as a form of H. elatum A. Cunn. (in F. v.-Muellers wider sense of this species, including H. glutinosum Hook.), but Mr. Boorman’s discovery of the same plant, almost unchanged, though found about 12 degrees of latitude further south, induced us to describe it as a new species. In systematic sequence it should be placed near to H. collinum DC. 17. Stylidium debile F. v. M. var. paniculatum Maiden et Betche, |. c., p. 361. : A very weak slender plant sometimes nearly 1 foot high, with a paniculate inflorescence, the lower paniele-branches often above 1 inch long. Leaves and flowers like the type, but the calyx lobes longer and narrower, and the capsules shorter and broader. Specimens collected at Wardell, Richmond River (E. Betche, Aug. 1884), and Wallangarra (J. L. Boorman, Nov. 1904) are intermediate forms between the typical S. debile and this variety. New South Wales: Boonoo Boonoo, near Tenterfield (J. L. Boor- man, Feb. 1905). 18. Prostanthera granitica Maiden et Betche, 1. c., p. 369. A compact, bushy shrub, about 3 feet high, somewhat of the habit of Westringia rosmarinifolia, covered all over with white hairs, long and dense on the young shoots, on the calyces and on the under side of the leaves, short and scanty on the upper side of the leaves and on the old branches. Leaves very shortly petiolate or almost sessile, ovate-lanceolate, with occasionally a slightly cordate base, 3 to 5 lines long, the margins recurved or revolute, leaving frequently the under side exposed only on 86 J. H, Maiden: Species novae in Horto Botanico Sydneyano. the broad base, the upper side almost glabrous on some of the old stem- leaves. Flowers almost sessile in the axils of the upper leaves, forming interrupted leafy spike-like racemes, generally with a tuft of empty leaves at the top. Calyx about 2 lines long, the lips nearly equal in length and breadth and nearly equally pubescent, with a pair of pubes- cent linear bracts elose at the base. Corolla lavender-coloured, hardly twice as long as the calyx, the only glabrous part of the plant. Anthers with hardly a conspicuous free appendage. Fruits not seen. Howell (Bora Creek: J. H. Maiden and J. L. Boorman, Aug. 1905). In affinity it comes nearest P. rhombea R. Br., but is markedly distinguished from it in foliage and indumentum. The typical P. rhombea is a rather sparse-leaved plant with glabrous rhomboid leaves on which the resinous glands can be distinctly seen as little brown sparkling dots, while in our new species no glands are visible on any part of the plant, and the shape and consistence of the leaves and calyces are very different. 19. Glochidion umbratile Maiden et Betche, l. c., p. 370. An erect, glabrous, almost herbaceous shrub, about 4 to 6 feet high, with a slender straight stem, and almost horizontally spreading, slender, straight, green, slightly flattened branches. Leaves shortly petiolate, alternate, distichously arranged, ovate-lanceolate, generally 3 to 4 inches long and 1!/; to nearly 2 inches broad in the broadest part near the base, dark green and shining above, rather paler underneath. Stipules persistent, above 1'/, lines long, tapering from a broad base to a point with scarious edges. Flowers in axillary clusters, generally 2 to 5 together, the males minute and on pedicels not exceeding 2 or 3 lines, the females much larger and on stouter pedicels lengthening out to 1!/, inches in fruit, both.sexes usually in the same cluster. Calyx-segments 6, broad and obtuse, minute in the males, much larger in the females. Anthers apparently 3, sessile or nearly so on a short central column. Ovarium glabrous; styles short and flat, with two broad flat spirally recurved stigmatic branches. Fruit bright red, somewhat succulent, about !/, inch in diameter, scarcely depressed in the centre, with 6 large triangular seeds. North Queensland: Atherton (E. Betche, Aug. 1901). A strikingly handsome plant, on account of the contrast between the bright red fruits and the dark glossy green foliage; confined to the dense shade of the tall forests of Atherton, as far as know to the collector. We place this plant with Glochidion, or Bentham’s section Glochidion of Phyllanthus, in spite of tbe suceulent fruit, which is quite unique in the genus, if our proposed name is adopted. Perhaps it might be placed under Breynia, but also in that genus its position would be abnormal on account of the calyx, which is that of Glochidion, and very different from Breynia. Unfortunately we had very scanty material to work upon, so that we could not satisfy ourselves that our description of the male flowers is correct in detail. A. Thellung: Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. 87 20. Casuarina distyla Vent. var. prostrata Maiden et Betche, l. c., p. 371. A low decumbent shrub forming dense patches several feet in diameter and 2 to 4 feet high. Branches nearly as stout as the common erect Port Jackson form of the species, but always curved, often almost curled, and conspicuously hirsute with hairs arranged in rows along the ridges of the branches; teeth of the whorls 8 in all specimens seen, long-pointed. Cones sessile or rarely on short stalks, smaller than in the erect Port Jackson form and nearly always truncate, the fine points of the bracteoles often persistent on the mature cones. Male flowers not seen. New South Wales: Near the ocean cliffs north of entrance to Narrabeen Lagoon, on Narrabeen Shale formation (R. H. Cambage, Feb. 1900); New-port to Barrenjoey (R. H. Cambage and J. H. Maiden, July 1905). This variety is very distinct from the coast-form of C. distyla, so common on the Hawkesbury Sandstone formation, but, on analysing the characters, we cannot point out a single character not included in Bentham's description of C. distyla Vent. (which includes C. paludosa Sieb.) in his Flora Australiensis. The spreading habit and curved branches occur also in some Victorian and West Australian forms; hairy branches are not rare, though we have seen no other form so conspicuously hairy. The characters of the cones are quite those of C. distyla, which vary from small and truncate in some New South Wales inland forms to large and pointed by the protruding rhachis in the Hawkesbury Sandstone forms. Though Bentham describes the cones as „sessile or nearly so“, strietly sessile cones are very rare in this species; in fact we hawe not a single specimen with strietly sessile cones in the large number of specimens from all States, except the specimens now described. The plant is so uniformly different in appearance from the form of C. distyla, which is very abundant in the localities named, that it seems desirable to name it. A. Thellung, Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. (Ex: Mitt, Bot. Mus. Univ. Zürich, XXVI, in: Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich, LI [1906], pp. 141—192.) 1. Lepidium Draba L. subspec. chalepense Thellung, l. c., p. 150. L. chalepense L.! Amoen., IV (1759), p. 321; DC., Syst, II (1821), p. 530; Prodr., I (1824), p. 203; Boiss., Fl. or., I (1867), p. 357; L. draba . 8. L., Spec., ed. I (1753), p. 645; Thlaspi chalepense Poir., Dict. encycl., . VII (1806), p. 547; Nasturtium chalepense O. Kuntze, Revis., I (1891), p. 937; L. Draba var, chalepense Spach ex Steud., Nom., ed. 2, II (1841), p. 27; 88 A. Thellung. Cochlearia Draba Delile, Fragm. Fl. Arab. Petr. (1838), p. 16! — non L.; Lepidium Draba Decaisne in Florula Sinaie. ex W. Schimper in sched. — non L. Frucht am Grunde abgerundet bis spitzlich. Verbreitung: Kordofan (?), Sinai, Arab. Syr. Mesopot., As. min. Turcoman., Pers., Afghan., Belutsch. (?). 2. Lepidium atlanticum (Ball) Thellung. l. c., p. 151. L. nebrodense var. atlanticum J. Ball!!), Spicileg. Fl. Maroec. in Journ. Linn. Soc.. XVI (1878), p. 331; L. humifusum Coss., Comp. fl. Atlant., II (1883—7), p. 267 & Ill. fl. Atl.. I (1882—90), p. 66 ex minore p. (excl. t. 45!) — non Req.! 2|. Caules complures, pumili, e basi decumbente ascendentes, fere cylindrici (leviter anguloso-striati), pilis gracillimis satis longis patentibus dense villoso-pubescentes, simplicissimi, in racemum unicum abeuntes Folia basilaria satis glabra, repando-sinuata; caulina media et superior, parva, oblongo-elliptica, obtusiuscula, margine denticulata vel subinteger- rima, basi truncata vel rotundata subexauriculata, pilis eis caulis simili- bus canescenti-villosula. Flores satis conspicui; sepala anguste elliptica, albo- vel rubello-marginata; petala calyce 1!/,-plo longiora, distincte unguiculata, lamina late obovata in unguem ea sublongiorem contracta; stamina 2 + 4, antheris oblongis defloratis recurvatis flavis; glandulae 6 brevissimae inconspicuae (calycis ca. !/,, longitudine aequantes); ovarium anguste ellipticum, vix emarginatum, stylo eo duplo breviore terminatum Racemi fructiferi breves, satis densi, axi leviter anguloso villoso-pubes- cente, pedicellis satis gracilibus cylindricis pilis diametrum eorum longi- tudine aequantibus vel superantibus pubescenti-villosulis, patentibus- siliculae subaequilongis. Silicula anguste elliptica, compressa, basi acuto. attenuata, apice circumferentia obtusiuscula, leviter emarginata, a parte tertia inferiore anguste (apice ad '/,—'/, longitudinis septi) alata; valvulae ab initio glaberrimae et laeves; stylus septi longitudinis ca. !/, ad- aequans, pars ejus libera parte adnata longior, distincte exserta. Semina ignota. : Stengel 6—9 cm lang. Stengelblätter + 7 mm lang, 2—3 mm breit. Kelch 1?/,—2 mm lang. Frucht 5!/—6 mm lang, + 3 mm breit, Freier Teil des Griffels Æ 1 mm lang. Marokkanischer Atlas. Atlas major: reg. sup., in jugo Tagherot. 2530 ad 2630 m, 1871, J. Ball — Herb. Boiss., Petersburg: Atlas above Arround, 187], Naw — Herb. Berlin. Unterscheidet sich von den west- und südwesteuropüischen L, hetero- phyllum (DC.) Benth. und L. pratense Serres, mit denen es die kahle Frucht gemeinsam hat, durch die viel schmáleren Fruchtflügel und die am Grunde nicht pfeilfórmigen Stengelblätter; von den afrikanischen 1) Wird von Cosson, Comp. fl. Atlant., II (1883—7), p. 269 und Ill. fl. Atl. I (1882—90), p. 66, zu seiner Sammelart L. humifusum „Req.“ gezogen, die von afrikanischen Formen auch L. calycotrichum Kunze und L. dhayense Munby (beides Ssp. von L. hirtum |L.] DC.) umfasst. Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. 89 Formen des L. hirtum (L) DC. durch die von Anfang kahle Frucht (in lebhaftem Kontrast zu der sonst zottigen Pflanze), von der Ssp. stylatum ausserdem durch bei der Reife ausgerandete Frucht. von den Ssp. calyco- trichum und dhayense auch durch die schmäleren Fruchtflügel, von Ssp. calycotrichum ferner durch die längeren Haare der Fruchtstiele, etc. 8. Lepidium hirtum (L.) DC. Sep, I. gëfteg ee 0. pi 154. Thlaspi hirtum L., , et auct. veter, mult. sens. strict., Lepidium hirtum DC., 1. c., sens. ak Gren. & Godr., Fl. Frane., I (1848), p. 150; Willk. & Lee. Prodr. Fl. Hisp. III (1888), p. 783; Rouy & Fouc., Fl. Franc., II (1895), p. 84 — non Sm., Comp. Fl. brit., ed. III (1818), p. 98; L. hirtum « typicum Fiori & Paoletti, Fl. anal. d’Ital., I, 2 (1898), p. 466; Thlaspi hirsutum 8 Lam., Fl. franç., II (1778), p. 465; Thlaspi secundum Medik., Pfl. gatt. (1792), p. 77 et t. 2, f. 18 sec. Usteri in Neue Annalen, Il (1794), p. 34; Thlaspi nemorosum Adami Hoffm. ex Steud., Nom., ed. Il, 2 (1841), p. 27; Thlaspi campestre B Vill., Hist. pl. Dauph., III (1789), p. 300 ex Gr. & Godr., Le: Lepidium Magnolii Bubani, Fl. Pyren., III (ed. Penzig 1901), p. 240. Verbreitung: Südeuropa von Spanien bis Griechenland, Ägäische Inseln, Syrien. Ssp. Il. nebrodense (Rafin.) Thellung, l. c., p. 154. Nasturtium nebrodense Rafin. in Desv. Journ. bot. appl., IV (1814), p. 270!; DC., Syst., II (1821), p. 201, Prodr., 1 (1824), p. 139; O. Kuntze, Revis., I (1891), p. 937; Sisymbrium nebrodense Poir., Dict. encycl., Suppl., V (1817), p. 161; Lepidium nebrodense Guss., Fl. Sic. syn., II (1843—4), p. 154, 846 (excl. syn. Benth.); L. hirtum 8 nebrodense Fiori & Paoletti, Fl. anal. d’Ital., I, 2 (1898), p. 466; Lep. Siebert W. Mann in Sylloge pl. nov. ideoque minus cognit. a soc. Ratisbon., edita I (1824), p. 171!. Thlaspi pubescens Guss., Ind. sem. h. Boccad. (1825) ex ejus Fl. Sie. Syn., H (1843—4), p. 154; Lep. pubescens Tineo, Cat. pl. h. Panorm., 1827, p. 150, non Desv. (1814); Lepia Bonanniana Presl, Fl. Sic. (1826), p. 84; Lepid. Bonannianum Guss., Fl. Sic. prodr., II (1828), p. 211 et auct. ital. nonnull.; L., Gussoni Schrad.! ex Steud., Nom., ed. 2, II (1841), p. 27; L. rosulatum Tornab., Fl. Sic. (1887), p. 122 fide Caruel in Parlat., Fl. Ital., IX (ca. 1890). p. 669; Thlaspi recurvatum Sieber! ined. in Herb. Berol Verbreitung: Süditalien, Sizilien, Griechenland, Kreta. Ssp. III. dhayense (Munby) Thellung, l. c., p. 155. L. dhayense Munby!!) in Bull. Soc. bot. Franc., II (1855), p. 282; L. humifusum Coss.!, Ill. Fl. Atlant., I (1882—90), p. 66 et t. 45!, Comp. Fl. Atl, II (1883— 7), p. 269, saltem ex p. — non Req.!; item et Battand, & Trab., Fl. Algér. (1888—90), p. 44 et Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr., I, 2 (1898), p. 136; L. calycotrichum Debeaux, Fl. Kabyl. Djurdjura (1894), p. 37 (ex Joe.) — non Kunze! 1) Wird von Cosson in Bull. Soc. bot. Fr, l. c, p. 287 irrig mit L. granatense Coss. (— L. calycotrichum Kunze) direkt identifiziert, 90 A. Thellung. Atlasgebiet (endemisch). Ssp. IV. petrophilum (Coss.) Thellung, l. c., p. 155. L. petrophilum Coss.!, Not. pl. crit. (1849), p. 145; Willk. & Lge. Prodr. Fl. Hisp., III (1880), p. 785; Nasturtium petrophilum O. Kuntze, Revis., I (1891), p. 937; L. heterophyllum Boiss.!, Voy. bot. Esp., II (1839— 45), p. 51 ex p. (cum ssp. calycotricho), non Benth.! Verbreitung: Gebirge Südspaniens. Ssp. V. stylatum (Lag. & Rodrig.) Thellung, |. c., p. 155. L. stylatum Lag. & Rodr. in Cienc. Anal. Nat. V (1802), p. 276; Boiss. Voy. bot. Esp., II (1839—45), p. 51 et t. 5, fig. 6!; Walp., Rep. I (1842), p. 177; Willk. & Lge., Prodr. Fl. Hisp., III (1880), p. 785; Lepia stylata Webb, It. Hisp. (1836), p. 76; Nasturtium stylatum O. Kuntze, Revis.. I (1891), p. 931. Verbreitung: Gebirge Südspaniens und von Marokko. Ssp. VI. oxyotum (DC.) Thellung, l. c., p. 156. L. oxyotum DC.!,!) Syst, II (1821), p. 530, Prodr., I (1824), p. 204 excl. loc. „Syria“; Boiss, Fl. Orient, I (1867), p. 356, Suppl. (1888) p. 62; J. Ball, Spicileg. Fl. Marocc. in Journ. Linn. Soc., XVI (1878). p. 331; Nasturtium oxyotum O. Kuntze, Revis., | (1891), p. 937; Thlaspi scapiflorum Viv.,?) Prodr. Fl. Cors. App. (1824), p. 3; Walp.. Rep., I (1842), p. 155; Lep. humifusum Requien! in Ann. sc. nat., ser. 1, V (1825), p. 385 et ex Spreng. Syst, IV, cur. post. (1827), p. 240; Caruel in Parlat., Fl. Ital, IX (ca. 1890), p. 671; Rouy & Fouc., Fl. Franc., II (1895), p.35; Fiori & Paoletti, Fl. anal. d'Ital., II, 1 (1898), p. 466 — non Coss., Comp. Fl. Atl, II (1883— 7), p. 267 et Ill. Fl. Atl, I, t. 45! (1884), quod = ssp. III. dhayense + VII. calyeotrichum; Thlaspi humifusum Lois., Fl. Gall., ed. 2, Il (1828), p. 59; Nasturtium humifusum Gillet & Magne, Nouv. Fl. franç., ed. 3 (1873), p. 48; Thlaspi corsicum Soleir.! ined.*); Lep. corsicum Gay! ined. (Herb. Montpellier); Hutchinsia grandiflora Soleir., Herb. Cors. ex Nym., Consp. Fl. Eur, I (1878), p. 65; Thlaspi diffusum Salzmann! ined. (Herb. Montpellier). Verbreitung: Korsika, Kreta. Ssp. VII. ealycotrichum (Kunze) Thellung, l. c., p. 156. L. calycotrichum Kunze!, Chlor. Austr.-Hisp., p. 77, no. 833 in Flora, XXIX (1846), p. 756; Walp., Ann. I (1848—9), p. 44; Willk. & Lge., Prodr. Fl. Hisp., III (1880), p. 784; Willk., Ill. Fl. Hisp. Balear., I (1881—5). p. 144 & t, 86A!; Nasturtium calycotrichum O. Kuntze, Revis., I (1891), p. 937; Lep. granatense Coss., Not. pl. erit. (1849), p. 27, 51 et 148%); 1) Sprengel (Syst. 11 [1825], p. 866) erklärt L. oxyotum DC. (wohl wegen der irrtümlichen Angaben de Candolles: „Syria“ und „valvulis apteris* bei ` der Originalbeschreibung) irrig = L. chalepense L. ` 2) ex herb. Viv. sec. Bertoloni fide Caruel in Parlat., Fl. Ital, IX (ca. 1890) p. 671. 3) Wird von Mutel, Fl. franç., I (1834), p. 101 irrig zu L. heterophyllum Benth. gezogen. *) Später (in Bull. Soc. bot. Franc., II [1855], p. 287) hat Cosson diesen Namen auch auf das algerische L. dhayense Munby ausgedehnt. Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. 91 L. heterophyllum Boiss.!, Voy. bot. Esp., II (1839—45), p. 51 ex p. (cum ssp. petrophilo) — non Benth.!; L. hwmifusum Coss, Comp. Fl. Atlant., II (1883 —7), p. 267 et Ill. Fl. Atl., I (1882—-90), p. 66 (excl. t. 45!) ex p. — non Req.'; item et Battand. & Trab., Fl. Algér. (1888—90), p. 44 et Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr., I, 2 (1898), p. 136. Verbreitung: Gebirge Südspaniens und Marokkos. 4. Lepidium sativum L. ssp. I. eu-sativum Thellung, l. c., p. 160. Blütenstandachse nicht sehr dick, oft nur wenig dicker als die Fruchtstiele, an der Spitze nicht dornig; Frucht meist wenig länger als der. Stiel. var. d. silvestre Thellung, |. c., p. 160 dürfte wohl eine Wildform der Art darstellen. Narbe so hoch oder (meist) hóher als die Ausrandung; Frucht meist unter 5 mm lang. Verbreitung: ungefähr gleic der Gesamtart, d. h. in Nordost-Afrika von Kordifan und Abessinien an durch Vorder-Asien bis West-Himalaya und Panjab; z. T. vielleicht auch kultiviert. var. e. Schimperi Thellung, |. c., p. 161. Frucht lünglich-verkehrteifórmig (1:2); Flügel bis fast zu !j, ihrer Breite mit dem die Ausrandung beträchtlich überragenden Griffel ver- wachsen. Nur aus Aegypten als Unkraut unter Lein bekannt. Aegypt: inter „Turra“ et ,Sacarra* in Limi sativi agris, 1835, W. Schimper no. 62 (ex. p.). Herb. Berlin, Boissier, DC, Delessert, Petersburg, Hofmus. Wien. — „In Aegypto inferiori“ [sine loco], 1835, W. Schimper. Herb. Berlin, Delessert, Haussknecht, Lausanne, Reuter & Barbey, Hofmus. Wien. — Kairo, grosses Leinfeld zwischen Birket-el-chiäm und Nahiah, 1880, P. Ascherson, 3. Reise n. Aegypt., no. 15. Herb. Barbey-Boissier, Hofmus. Wien. b. Lepidium sativum L. subspec. Il. spinescens (DC.) Thellung, 1. c., p.161. L. spinescens DC.!, Syst., II (1821), p. 534, Prodr., I (1824), p. 534; Boiss., Fl. Orient., I (1867), p. 354; Nasturtium spinescens O. Kuntze, Revis., I (1891), p. 937; Nasturtium spinosum Desv.! ined. in herb. (Paris). Blütenstandachse dick, meist drei- bis mehrmal dicker als die Frucht- stiele, zur Fruchtzeit an der Spitze dornig; Fruchtstiele oft nur !/, so lang als die meist unter 5 mm lange Frucht; Griffel die Ausrandung meist überragend; Abschnitte der Stengelblätter meist schmal. Eine durch ausgesprochen xerophytischen Habitus ausgezeichnete Wildform der Art. Verbreitung: Aegypt., Syr., Mesopot., Armen., Pers. 6. Lepidium virginicum L. subsp. eu-virginicum Thellung, l. c., p. 163. Obere Stengelblütter lineallanzettlich, meist mit deutlichen Seiten- nerven, entfernt ságezühnig. Verbreitung: gleich der Gesamtart. . 1. Lepidium virginicum L. subspec. texanum (Buckl.) Thellung, l. c., p. 168. 92 A. Thellung. L. texanum Buckley in Proc. Acad. Sc. Philad., 1861 (1862), p. 449: Thellung in Bull. Herb. Boiss., 1904, p. 707 et in Schinz & Keller, Fl. d. Schweiz, ed. 2, II (1905), p. 85; L. intermedium A. Gray, Pl. Wright, II, in Smithson, Contrib., V (1853), p. 15; Walp., Ann. IV (1857), p. 214; Hemsley, Biol. Centr.-Amer., I (1879), p. 38 — non A. Rich., Tent. Fl. Abyss. I (1847) p. 21 [quod = L. Armoracia Fisch. & Mey. ssp. inter- medium (A. Rich.) Thell.], nec A. Gray, Man. ed. 2, (1856)—6 [quod = L. densiflorum Schrad.]; L. medium Greene, Erythea, III (1895), p. 36; Robinson in Gray & Wats., Synopt. Fl. N.-Am., I, 1 (1895), p. 117. Obere Stengelblätter linealiseh, einnervig, ganzrandig. Verbreitung: Nord- und Zentralamerika; Azoren; adventiv in Europa; im Gebiet der afrikanischen Flora noch nicht nachgewiesen [Canaren? Madeira?]. 8. Lepidium divaricatum Soland. ssp. I. eu-divaricatum Thellung, J. c., p. 167. L. divaricatum Soland.!, Le sens. strict.; L. pinnatum Sonder in Harvey & Sond., Fl. Capens., I (1859—60), p. 30 (saltem ex p.), Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr., I. 2 (1898), p. 137 — non Thunbg.! 1. Stengel und Blätter kahl, glänzend, seltener von kurzen, stumpf- lichen, geraden oder schwach gekrümmten Haaren etwas flaumig, Stengel: dadurch unter der Lupe oft wie fein bekörnelt. Blattstiele am Grunde des Randes kahl oder sehr kurz behaart. Blütenstandachsen bei der Fruchtreife stark gefurcht. a) Untere und mittlere Stengelblätter fiederspaltig, mit lanzettlichen oder schmal ovallanzettlichen, auswärts gekrümmten, spitzen oder stumpf- lichen und zugespitzten, zuweilen gezähnten Lappen. Kapland: Claremont pr. Capetown, 80 ped., 1891, Schlechter no. 3 ex p. (als Senebiera didyma, mit Coronopus didymus [L.] Sm.!). Herb. Univ. Zürich. — Graaf Reinet, H Bolus no. 25. Univ. Zürich. — Deutsch SW.-Afr.: Gross-Namaland: Keetmannshoop, 1889, Fenchel no. 103 (,L. ruderale“). Herb. Univ. Zürich. — Hereroland, 1888, L. Nels no. 3 („L. ruderale“). Univ. Zürich. var. 8. dissectum Thellung, l. c., p. 167. Blattlappen fiederig eingeschnitten. Delagoabay: Khocene, 1890, Junod no. 314 (L. ruderale forma, Schinz & Junod in Mém. Hb. Boiss, X [1900], p. 37). Herb. Univ. Zürich. ssp. Il. linoides (Thunbg.) Thellung, l. c., p. 167. L. linoides Thunbg.'!), Prodr. pl. Cap., IL (1800), p. 107; Pers., Synops. seu Encheir, II (1807), p. 188; Thunbg. Fl. Cap. (ed. Schultes 1823), p. 490; Eckl. & Zeyh., Enum. pl. Afr. austr. (1834— 7), no. 38 (excl. syn. DC.); Harvey & Sond., Fl. Capens., I (1859— 60), p. 28; Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr., I, 2 (1898), p. 137. 1) Wird von DC. in Syst, II (1821), p. 522 und Prodr, I (1824), p. 202 irrtümlich mit einer sehr ähnlichen Coronopus-Art, die DC. im Herb. Burchell sah und als Senebiera linoides DC. bezeichnete, (allerdings mit ?) identifiziert, ebenso von Spreng., Syst., II (1825), p. 853. Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. 93 1. Stengel und Blätter kahl, glänzend, seltener von kurzen, stumpf- lichen, geraden oder schwach gekrümmten Haaren etwas flaumig, Stengel dadurch unter der Lupe oft wie fein bekörnelt, Blattstiele am Grunde des Randes kahl oder sehr kurz behaart. Blütenstandachsen bei der Fruchtreife stark gefurcht, ; b) Grundblätter oft etwas fiederig-sägezähnig, mit vorgestreckten Zähnen; Stengelblätter länglich lanzettlich bis linealisch, spitz, ungeteilt, + geságt (besonders an der Spitze) bis fast ganzrandig; Sägezähne vorgestreckt, kaum abstehend. var. e, typicum Thellung, l. c., p. 168. Stengelblätter linealisch bis linealisch-lanzettlich, sehr schwach ge- zähnt; Frucht meist 2!/,——3 mm lang. Kapland: ohne Standort, Herb. Thunberg (Upsala). — Div. Maimes- bury: Hopefield, 1887, Bachmann no. 1296 („L. ruderale*). Herb. Univ. Zürich, — Simonsbay, 1853, Boivin. Herb. Boiss. — Vallis ,Tulbagh“ altit I (Worcester, Ecklon & Zeyher no. 38. Herb. Petersburg. — Capstadt, 1888, Wilms no. 3020 (unicum) (..L. africanum“). Herb. Berlin, — S0.-Kapland: ?Glenfilling, Drege (1838—9) no. 7541 ex minore p. [Der grösste Teil des Exsikkatums gehört nach Sonder in Fl. Capens. und Exemplaren im Herb. Paris zu L. myriocarpum Sond.; vielleicht Nummern- oder Etikettenverwechselung?]| Herb. Delessert. var. 2. subdentatum (Burch.) Sond. in Harvey & Sond., Fl, Capens., I (1859—60), p. 28; Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr., I, 2 (1898). p. 137; Thellung, Le p. 168. . L. subdentatum Burch.!, Cat. geogr. pl. Afr. austr. extratrop., no. 1299 ap. DC., Syst., 11 (1821), p. 545, Prodr., I (1824), p. 206; L. linoides 8 foliis latioribus Eckl. & Zeyh., Enum, pl. Afr. austr. (1884— 7), p. 6, no. 38 ex Sond., l. c. Blätter oblong-lanzettlich, oberwärts scharf gezähnt, Frucht 2!/, bis 3 mm lang. Stellt eine Übergangsform gegen die Ssp. eu-divaricatum dar, steht jedoch der Ssp. linoides entschieden näher. Kapland: In ripis rivulorum Roggevelds-Karro, Burchell no. 1299 Herb. DC. Prodr. — Boivin no. 710. Herb. Paris, — Div. Malmesbury: Darling, 1883, Bachmann no. 580 (.L. capense“). Herb. Berlin, Hauss- knecht. — Gross Namaland: ‘Aus und !Kubub, 1884 und 1885, Schinz no. 340/41 („L. ruderale* Schinz in Bull. Herb. Boiss., 1896, App. III, p. 88). Herb. Univ. Zürich. — Keetmanshoop, 1887, Fenchel no. 1 (.L. ruderale“ Schinz, l. e.). Herb. Univ. Zürich. — Abessinien: 1872, Hilde- brandt no. 493. Herb. Petersburg. — Cabetta, 1860, Russel no. 171. Herb. Paris. — Colonia Eritrea: Au-dessous de Gheleb, 1700 m, 1891, Schweinfurth no. 1177.1) Herb. Barbey-Boissier. — Passage d'Asraou 1) Dieses Exsiccatum publizierte Schweinfurth, Samml. arab.-äthiop. Pfl. in Bull. Herb. Boiss. IV (1896), App. II, p. 181, no. 481 als L. ruderale L. und fügte unter diesem Namen noch folgende Standorte hinzu: (Col. Eritrea, Spitze des Bizen (2400 m), 1892, no. 1848; Plateau von Kohaito (2600 m), 1894, no. 221. 94 A. Thellung. au nord d'Aideresó, 1390 m, 1892, Schweinfurth & Riva no. 666 („L.. ruderale“). Herb. Barbey-Boissier, Petersburg, Univ. Zürich. — Saganeiti, pente nord vers Selet, 2000—2200 m, 1892, Schweinfurth & Riva no. 991. Herb. Barbey-Boissier. var. y. iberioides (Desv.) Thellung, l. c., p. 169. L. iberioides Desv.! in Journ. bot, III (1814), p. 165 et 176; DC. Syst., II (1821), p. 544, Prodr., I (1824), p. 206; L. iberis Sieb., Fl. Maurit. lexsice.], Il, no. 374 non L.!; L. ruderale Melliss, St. Helena (1875) p. 237; Baker, Fl. Maurit. Seychell. (1877), p. 8 — non L. Frucht 1?/,—2!/; mm lang. Mauritius (Isle de France), Commerson. Herb. Desvaux (Paris). DC. Prodr, Delessert, Cambessédes (Montpellier). — ,Fl. Maurit, II no. 374“, 1826, Sieber (,L. iberis*). Herb. Berlin, DC., Paris, Peters- burg. — Lieux cultivés des plaines Wilhelms...., 1849. Herb. Paris. — - Bouron. Herb. Montpellier. — „Madagascar“, Chapetier. Herb. Cam- bessèdes (Montpellier). Ob wirklich aus Madagascar? Ich finde in der Literatur keine Lepidium-Art von dieser Insel erwähnt. — St. Helena, 1864, Maximowicz. Herb. Petersburg. — Ascension: Gipfel des Green Mount, in Kartoffeläckern, 1874, Naumann no. 117. Herb. Berlin, Breslau. — Wavra no. 371, Reise d. k. k. Korvette Carolina 1857—8. Herb. Hof- mus. Wien. ssp. III. Eckloni (Schrad.) Thellung, 1. c., p. 169. L. Eckloni Schrad.! Ind. sem. h. Gotting., 1830, p. 3?); Eckl. & Zeyh.! Enum. pl. Afr. austr. (1834—7), p. 6, no. 41; L. subdentatum H. Gótting | (olim) — non Burch.! Stengel, wie die schwach gefurchten Blütenstandachsen, von rück- warts gerichteten oder gekriimmten, ziemlich langen, schlanken, spitzen Haaren dicht flaumig oder rauhhaarig. Stengelblätter meist oblong- lanzettlich, an der Spitze gesägt, stumpflich, die grösseren oft + fieder- spaltig oder leierfórmig-fiederspaltig. Schradersche Originalexemplare (ex hort. Götting.) im Herb. Peters-. burg, ferner in den meisten Herbarien kultivierte Exemplare aus den Gärten von Berlin, Genf, Petersburg etc. (als L. subdentatum oder L.. Eckloni). Kapland: ad mont. Leon., 1815, Bergius (.L. capense“). Herb. Berlin. — Kampsbay. 1815, leg.? Herb. Link (Berlin). — ad urbem Cap. tum ad Docrnhoodge et Wynberg, Ecklon & Zeyher no. 41. Herb. Petersburg. — ad pedem m. tabul.; Ecklon (.L. pinnatum Thbg.*) Herb. Döll (Freiburg i. B.). — Reg. austro-orient.: Glenfilling (inter Zondagriver et Keiskamma), Drège, 1838—9, no. 7543a. Herb. Berlin, Boissier, Paris. Hofmus. Wien. — Reg. austro-orient: Omsamwubo, Drége, 1838—9, no. 7543b. Herb. Breslau, Hofmus. Wien. — Simonsbay, 1853, M. Boivin 2) Wird von Regel in Ind. sem. hort. Petrop., 1856, p. 33 irrtümlich zu L. capense Thbg. gezogen, ebenso von Sonder in Harvey & Sond., Fl. Capens., 1 (1859—60), p. 29. Neues von den afrikanischen Arten der Gattung Lepidium. 95 no. 710. Herb. DC. — Greenpoint et Seapoint pr. Capstadt, 1883, Wilms no. 3021 (unicum) (.L. capense“). Herb. Berlin. var. 8. pumilum (Sond.) Thellung, |. c., p. 170. L. linoides var. y. pumilum Sond. in Harvey & Sond., Fl. Capens., I (1859—60), p. 28; Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr., I. 2 (1898), p. 137 Niedrige, ca. 5—10 em hohe Exemplare. Kapland: Claremont, Railway Station, 1892, Schlechter no. 339 Herb. Univ. Zürich. Sonder selbst gibt (l. c.) für diese Var. an: Winterveld, 3—4000’. Drège. [Non vidi.] var. y. silvaticum (Eckl. & Zeyh.) Thellung, l. c., p. 170. L. silvaticum Eckl. & Zeyh.!, Enum. pl. Afr. austr. (1834 — 1), p. 6, no. 37; Walp., Rep., I (1842), p. 177; wird von Sonder in Fl. Capens., I (1859—60), p. 29 irrtümlich als Var. 3. zu L. capense Thbg. gezogen, L. subdentatum Meisen. Pl. Krauss., non Burch., ex Sond., |. c. Stengel fast wollig-zottig, gróssere Stengelblätter ungeteilt, verkehrt- eifórmig, sehr stumpf, kerbig gezühnt. Kapland: in collibus pr. Adow, altit. III (Uitenhagen), Ecklon & Zeyher no. 37. Herb. Berlin, Petersburg. NaehSonder,l. c., ferner: Zitzekamma, Krauss|non vidi]; Omsamwubo, Drege [dieses Exsiccatum beziehe ich auf den Typus der Ssp. Eckloni, s. ol var. d. hirtellum (Sond.) Thellung, |. c., p. 170. L. hirtellum Sond.! in Harvey & Sond., Fl. Capens., I (1859—60), p. 30; Durand & Schinz, Consp. Fl. Afr.; I, 2 (1898), p. 136; Nasturtium hirtellum O. Kuntze, Revis. I (1891), p. 937; Lep. pinnatum Eckl. & Zeyh.!, Enum, pl. Afr, austr. (1834— 1), p. 7, no. 45 — non Thunbg:! Stengelblätter + fiederspaltig, mit ziemlich schmalen Abschnitten. Kapland: Quaggasvlackte (Uitenhage), Ecklon & Zeyher no. 45 (Original der Sonderschen Species). Herb. Petersburg: Angenähert auch: Cap Aghullas in den Stranddünen, Ecklon. Herb. "Petersburg. Zwischenformen zwischen den Ssp. des L. divaricatum Soland. a) L. eu-divaricatum—linoides. Cap b. spei: 1892, Fleck („ZL. ruderale“). Herb. Univ. Zürich. b) L. eu-divaricatum — Eckloni. Kapland: mittlerer Teil: Cambdeboo, bei Hamerpuil, 3000', Drege, 1838—9, no. 7544. Herb. Delessert. — Grahamstown, Mc Ovan, Herb. Hance no. 16085. Herb. Petersburg. c) L. linoides— Eckloni. Südafrika: Hantam-Geb., 1869, Dr. Meyer. Herb. Berlin. — Kap- land: Reg. occid.: Oud-Bokker. Papelfont. in collibus, 2200', 1897, Schlechter no. 10912 („L. capense“). Herb. Berlin, Univ. Zürich. — „Pr. b. Sp.*, Krebs no. 14. Herb. Berlin. — Orange-Kolonie: Bloem- fontein, 1875—80, Rehmann no. 3846 (saltem ex p. — „L. desertorum E. Z.?*, Szyszylowics, Polypet. Thalamifl. Rehm., I [1887], p. 108). Herb. Univ. Zürich. — Transvaal-Kolonie: Pietersburg, 1903, Junod no. 1748, Herb, Univ. Zürich. (Sehluss folgt.) 96 Vermischte neue Diagnosen. XXVI. Vermischte neue Diagnosen. 171. Drosera bulbigena A. Morrison in Transact. and Proc. Bot. Soc. Edinburgh, XXII (1905), p. 417. ; Stem filiform terminating in a few-flowerd raceme, rootstock forming a bulb; stem-leaves with a lunar-peltate lamina, those at base reduced to scales, Sepals ovate, with long cilia-like teeth, glabrous, half as long as petals. Styles in two, sometimes three, tufts of subacute filaments spreading from the base, or occasionally also dividing higher up into two or three branches. . Plant 3—6 cm in height above ground, quite glabrous, with a root- stock of 4 em or less covered with pale brown fibrous remains of the old axis and sending out a few long horizontal processes close to the surface of the ground; at the base terminating in a bulb covered with thick dark brown scales, or forming a series of bulbs developed in succession downwards. Stem erect, slender, flexuose, its leaves on slender petioles of 2—3 mm dilated at the base but without stipules, lamina truncate orbicular 2 mm or less in diameter and reflexed on top of petiole which is attached close to the truncate margin, one or two of the lowermost leaves reduced in size, and 1—3 lanceolate scales at the base. Raceme unilateral on a peduncle of 1 cm or more above last leaf, pedicels somewhat longer than sepals which are 2—3 mm including the teeth, ovate and glabrous; petals 4—6 mm ovate or obovate, obtuse, white; filaments dilated at the top, anther-cells distinct. The flowers vary in number from 1—6 in the raceme, and are mostly 5-merous, but the styles are only 2—3 in tufts of 6—12 slightly tapering filaments. Irregularities have, however, been noted, as a male 4-merous flower; an- other hermaphrodite and 4-merous, but with 3 styles; and one 8-merous showing 8 petals, but with the seventh sepal a short way down the pedicel, and the eighth, like a bract, still lower, while the seventh and eighth stamens are connate, and the styles are in two main divisions,- with numerous branches spreading from the base. The bracts are frequently absent and variable in size, lanceolate and more or less ciliate, or setaceous, sometimes in pairs. West Australia: Coolup, Murray River (R. Helms). Wet flats, Lower Canning River (A. Morrison). The affinity of this plant is clearly with Drosera Banksii R. Br., and D. myriantha Planch., not only in the important character of the style- branches, which are fewer than in any other. species of the cauline type of Drosera, but also in the general similarity of most of the othe characters, These three species by themselves form, by reason of their less divided styles, a small group connecting the long-stemmed species of the Ergaleium section with those of section Rorella, in most of which the styles are simple or few-branched. Zeitschriften-Verzeichnis. Beifolgend die Zeitschriften, aus denen regelmässig die neuen Diagnosen im Repertorium gebracht werden Agram, Glasnik. — Soc. hist.-nat. Croat. Amani. Pflanzer. Amsterdam. Versl. Gew. Vergad Wis.-en Nat. Afd. Kon. Ak. Wet. Ann Arbor Rep. Michigan Ac. Sci Augsburg. Ber. Nat. Ver. Basel. Verh. Naturf. Ges. Batavia, Teysmannia. Bautzen. Sitzb. u. Abh. Nat. Ges. Isis. Bergen. Bergens Mus. Aarb. Berkeley. Univ. Calif. Publ. Berlin. Sitzb. Kgl. Pr. Ak. Wiss, — Ber. D. Bot. Ges. — Ber. D. Pharm. Ges. — Sitzb. Ges. Natf. Fr. — Gartenfl. — Tropenpflanzer. — Zeitschr. Ges. Erdk. Bern. Mitt. Naturf. Ges. — Verh. Naturf. Schweiz. Ges. Besancon. Mém. Soc. d'Emul. Doubs. — Arch. Fl. jurass. Bonn. Verh. Naturh. Ver. Rheinlande. — Mitt. D. Dendr. Ges. Bordeaux. Act. Soc. Linn, Boston. Proc. Amer. Ac. — Proc. Soc. Nat. Hist. Bourg. Bull. Soc. Nat. Ain. Braunschweig. Jahrb. Ver. Natk. Bremen. Abh. Naturw. Ver. Breslau. Jahresb. Schles. Ges. Brünn. Verh. Naturf. Ver. — Ber. u. Abh. Clubs Naturk. Brüssel. Bull. Soc. R. Bot. Belg. Budapest. Növ. Közl. — Ann. hist.-nat. Mus. Hung. Buenos Aires. Ann. Mus. Nac. Caen. Bull. Soc. Linn. Norm. Calcutta. Rec. Bot. Surv. India. Chapel Hill. Journ. Elisha Mitch, Soc. Chemnitz. Ber. Natura. Ges. Cherbourg. Mém. Soc. Sci. nat. Christiania. Nyt Mag. Naturvid. — Arch. Math. og Naturv. Chur. Jahrber. Natf. Ges. Graubünden. Cincinnati. Journ. Cine. Soc. Nat. Hist. | Columbus. | | | Coimbra. Bol. Soc. Brot. : Colombo. Ann. Bot. Gard. Parad. Colorado Springs. Color. Coll. Stud. Ohio Nat. Danzig. Schrift. Naturf. Ges. — Amtl. Ber. Verw. Samml. Dorpat. Schrift. Naturf. Ges. — Arch. Naturk. Liv-, Ehst- u. Kur- lands. | — Act. hort. bot. Jurjev. | Dürkheim. — Sitzb. Naturf. Ges. Dresden. Sitzb. Isis. Jahrb. Pollichia. Edinburgh. Trans. a. Proc. Bot. Soc. — Ann. Scot. Nat. Hist. f Elberfeld. Jahrb. Naturw. Ver. Emden. Jahrber. Naturf. Ges. Erlangen. Sitzb. Phys.-mediz. Soz. Florenz. Bull. Soc. bot. Ital. — Nuov. Giorn. Bot. Ital. Frankfurt a. M. Ber. Senckenbg. Ges. Frankfurt a. O. Helios. Frauenfeld. Mitt. Thurg. Naturf. Ges. Freiburg i. B. Ber. Natf. Ges. — Mitt. Bad. Bot. Ver. Genua. Malpighia. Gera. Jahrb. Ges. Fr. Naturw. Giessen. Ber. Oberh. Ges Nat.-u. Heilk. Gorlitz. Abh. Naturf. Ges. Grahamstown. Rec. Albbany Mus. Graz. Mitt. Naturw. Ver. Steiermark. Greifswald. Mitt. Naturw. Ver. Güstrow. Arch. Ver. Freunde Na- turg. Mecklenburg. Halifax. Proc. a. Trans. N. Scot, Inst. Soc. ' Hamburg. Verh. Ver. naturw, Unterh. — Verh. Nat. Ver. -— Abh. Geb, Naturw. Hannover. Jahrb. Naturh. Ges. Heidelberg. Verh. nat.-med Ver. | Hermannstadt. Verh. u. Mitt. Ver. Nat. | Jekatherinburg. | Indianopolis. Bull. Soc. oural. Proc. Ind. Ac. Sci. Zeitschriften- Verzeichnis. Innsbruck. Zeitschr. Ferdin. .— Ber. Naturw.-Med. Ver. Jena. Naturw. Wochenschr. Jowa. Jowa Nat. Karlsruhe. Verh. Naturw. Ver. Kassel. Abh. Ver. Naturkd. Kiel. Schr. Naturw. Ver. Schleswig- Holstein. Kiew. Mém. Soc. Nat. Klagenfurt. Carinthia. — Jahrb. Naturh. Landesmus. Königsberg. Schr. phys. ök. Ges. Kolmar. Mitt. Naturh. Ges. Kopenhagen. Bot. Tidsskr. — Medd. Bot. For. — Vidensk. Medd. Laibach. Mitt. Mus. Ver. — Isv Muz. Drust. Landshut. Ber. Bot. Ver. Lausanne. Bull. Soc. Vaud. Leipzig. Gartenwelt. — Bot. Zeitg. Le Mans. Monde des Plantes. Linz. Jahrb. Ver. Natk. — Mus. Franc.-Carol. London. Ann. of Bot. — Bot. Mag. — Gard. Chron. Lund. Botaniska Notiser. Liineburg. Jahrb. Nat. Ver. Luxemburg. Arch, Trim. — Rec. Mém. et Trav. Soc. Bot. — Ver. Lux. Naturfr. Lyon. Ann. Soc. bot. Madison. Wisc. Geol. Nat. Hist. S: rv. — Trans. Wisc. Ac. Sci. ‘ Magdeburg. Abh. u. Ber. Mus. liat u. Heilk. Mailand. Atti Soc. Mus. civ. Milano. Marburg. Sitzb. Ges. Bef. ges. Nat: Milwaukee. Bull. Wisconsin N i. Hist. Soc. - Missoula. Bull. Univ. Montana. Mons. Le Bambou. En Montevideo. Ann. Mus. Nac. Moskau. Bull. Soc. Imp. Nat. München. Mitt. Bayr. Bot. Ges. Neapel Boll Soc. Nat. Napoli. — Rendic. Acc. Sci. Fis. e Mat. Neudamm. Monatsschr. Kakteenkd. Neuenburg. Bull. Soc. Sci. Nat. Ital. Sci. nat New York. Ann. N. York Ac. Sci. Rec. Trav. bot. Néerl. Nijmwegen. Nurnberg. Abh. Naturf. Ges. — Jahrb. Naturf. Ges. Odessa. Mém. Soc. Nu‘. Nouv. Russie. Annua. Caulis erectus, strictus, 3—8 dm altus, costato-striatus, glaberrimus, rarius villis papillisve sparsis obsitus, superne ramosus, ramis erecto-patulis vel suberectis, plerumque parum elongatis, ramosis, ramulis supremis brevibus. Folia glaberrima, rarius villis papillisque sparsis munita, ambitu lanceolato- vel ovato-oblonga, caulina inferiora subintegra, in petiolum attenuata, media majora, nunc grosse dentata nunc in parte inferiore plus minus pinnatifida nunc pinnatipartita lobo terminali majore acuto, superiora ramealiaque diminuta, pinnatisecta, lobis lateralibus patentibus, lineari-filiformibus, acutis. Calathia numerosa, in panieulam subcorymbiformem sat densam disposità. Anthodium oblon- gum vel oblongo-subeylindricum, basi cuneatum, 12—16 mm longum, 5—7 mm latum; squamae trinerviae, summis exeeptis apice nigrae, in- feriores triangulari-oblongae, mediae lanceolatae, superiores lanceolato- lineares margine late albo-scariosae, omnes adpressae, acutiusculae, numquam spinescentes, glaberrimae, rarius infimae parce araneoso- puberulae. Flores neutri in quoque calathio saepius 7— 10, 15—20 mm longi; tubus glaberrimus albidus, 8—11 mm longus; limbus azureus in lacinias 4 vel 5 circ. 0,8 mm latas substellato-patulas divisus. Flores hermaphroditi 9—10 mm longi; tubus glaberrimus, circ. 5 mm longus, superne cyathiformis; limbus in lacinias 5 etiam post -anthesin semper erectas (numquam involutas) partitus, ut pars superior tubi nervis flavis notatus, ceterum albidus. Antherarum tubus pallide olivaceus. Achaenia ovato-oblonga, 4—4,2 mm longa, vix costata, pilosa, grisea, excavato- punctata, hilo laterali instructa et pappo. albido 3—4 mm longo coronata. Flor. & fructif. Majo, Junio. Maroc occidental. La plante a été recueillie jusqu'iei dans les localités suivantes: Entre Mogador et Maroc (Ibrahim !7/ 1884); Sidi Abd-er-Rahman, Dj. Hadid (Ibrahim ‘/, 1886); Dj. Hadid (Ibrahim ?/° 1886); Sidi Ouasmin (Ibrahim Tix 1889). La plante que nous venons de décrire présente le plus d'affinités avec lAmberboa crupinoides (Desf.) DC., dont elle se distingue cependant tres nettement par ses feuilles caulinaires moyennes plus larges et moins découpées, par sa panicule plus dense, ses périclines plus distinctement cunéiformes à la base, par la couleur pâle et non pas violet-foncé de son tube staminal, et surtout par la forme et la couleur trés différentes des fleurs hermaphrodites, dont les divisions du limbe dans VA. maroccana sont blanchâtres et méme après l’anthese tout a fait dressées, tandisque dans l'A. crupinoides elles sont d'une couleur safran très intense et. dès lanthése fortement enroulées en dedans. 14. Catananche arenaria Coss. & DR. in Bull. soc. bot. Fr., II, p. 253 (1855) var. atricha Cosson in herb. apud Murbeck, |. c., p. 58.. Species novae Africae boreali-occidentalis, imprimis Tunesiae. 209 Diffère du C. arenaria typique par les paillettes de tous les achaines brièvement acuminées, et non pas terminées par une longue arête, et par les corolles le plus souvent d'un jaune intense, et non pas päles et panachées de violet. — Cette forme, qui paraît être reliée au type par des intermédiaires, a été rencontrée, d'après les matériaux de l'Herbier .Cosson, sur les points suivants. Algérie. Prov. d'Oran: Mengoub (Ouled Sidi Cheikh) (Paris It. bor.-afr., 1866, no. 98). Prov, d'Alg.: Mzab, Ghar-el-Debah (Coss. ®%, 1858), El-Ateuf (Coss. !5/. 1858); Metlili (Coss. 13/, 1898); Guerrara (Coss. ?/, 1858); Hassi-el-Djouad (Coss. $/, 1858); Plateau d'El Lefat (Coss. ?/; 1858); Ghardaia (Coss. !5/. 1858). 15. Verbascum tetrandrum Barratte & Murbeck, l. c., p. 62, tab. XV, fig. 1—4. [Scrophulariaceae.] Planta biennis vel (?) perennis, tomento floecoso denso albido ubique obsita. Caulis robustus, 8—10 dm altus et ultra, teres, superne plus minus anguste panieulato-ramosus, ramis suberectis, firmis parum elon- gatis. Folia omnia integra, crassiuscula, margine integerrima vel ob- solete crenata, subtus distincte nervosa; folia basilaria rosulata, obovato- oblonga, apice rotundato-obtusa, margine leviter undulata, basi in petiolum brevem sensim attenuata; folia caulina haud decurrentia, inferiora obovata vel obovato-oblonga, obtusa, in petiolum attenuata, media late obovata, obtusa, subsellia, superiora decrescentia, late ovato-subcordata, approxi- mata, acutiuscula vel acuta, sessilia; folia floralia lanceolato-triangularia, acuminata. Florum glomeruli 3—9-flori, sub anthesi inter se distincti, statu fructifero racemos densos rigidos formantes. Pedunculi calyce florifero circ. 4-plo, fructifero duplo vel 3-plo breviores, Calycis laciniae sublineares, acutiusculae, 3,5—4 mm longae. Corolla parva, diametro maximo 11—15 mm, flava, extus tomentella; laciniae obovato-oblongae, marginibus sese non tegentes, duae superiores paulo minores. Stamina 4, subaequalia, filamentis violaceo-lanatis, tenuibus, antheris omnibus reniformibus; stamen quintum superius omnino deficiens, rarissime rudi- mentare anthera destitutum. Capsula subconico-pyramidata, .subacuta, calycem plus duplo superans, albo-tomentella, demum glabrescens, Semina lacunoso-rugosa, 0,7 mm longa. L'espèce de Verbascum que nous venons de décrire présente un intérêt tout partieulier de ce fait qu'elle ne possede que quatre étamines seule- ment. En effet, parmi les nombreuses fleurs que nous avons examinées nous n'avons observé qu'une fois un rudiment de l'étamine supérieure tout à fait dépourvu d'anthere. Si maintenant le nombre difiérent des étamines constitue l'unique caractère distinctif des deux genres voisins Verbascum et Celsia, on pourrait alors croire que notre plante appartient à ce dernier. Mais si l'on prend en considération l'ensemble des carac- teres, il n'est pas douteux que ses véritables affinités sont avec les especes du genre Verbascum, en particulier avec celles de la section Lychnitis et de celles des groupes Thapsoidea et Glomerulosa (Boiss, .Fl. orient., IV, p. 299); elle n'a, au contraire, d'affinité apparente avec aucune Repertorium novarum specierum. V. 14 210 ; Murbeck, espèce du genre Celsia, et c'est pourquoi nous n'avons pas hésité à la rapporter au genre Verbascum. Toutefois, nous nous demandons, sil ne serait pas nécessaire de réunir dés maintenant le genre Celsia au genre Verbascum; cette opinion a été d'ailleurs déjà exprimée. Pour une semblable réunion nous n'avons cependant trouvé aucune raison qui nous mette dans l'obligation de la . faire: d'un côté, parmi les 150 espèces connues de Verbascum, celle que nous venons de décrire est la seule dont l'androcée soit réduit à quatre étamines, et d'un autre côté toutes les espèces de Celsia ont des fleurs solitaires, tandisque les espèces de Verbascum au contraire -- abstraction faite des groupes Blattaroidea et Spinosa — ont leurs fleurs réunies en fascicules. Quoiqu'il en soit, le Verbascum tetrandrum peut étre considéré comme établissant en quelque sorte la transition entre les deux genres dont il vient d'étre question. D'après J. Ball (Spicil. fl. maroc., p. 583), qui en a examine un rameau fructifére, notre plante serait voisine et peut-être identique au V. Cossonianum, qu'il a décrit d'après des échantillons en fleurs mais dépourvus de fruit, Toutefois l'opinion de Ball ne nous parait pas probable. En effet, dans le V. Cossonianwm les fleurs sont d'après lui au nombre de 3 à 4 seulement dans chaque fascicule, la corolle est décrite „sat magna‘, et quant aux étamines il ne dit rien de leur nombre, bien qu'il les ait examinées, puisqu'il les décrit „filamenta lanata“. 16. Acanthus mollis L. subsp. platyphyllus Murbeck, 1l. c., p. 64, tab. XVI, fig. 1—7. /Acanthaceae.] Syn.: ? Acanthus lusitanicus Hortul. The Garden. Chronicle, 1867, p. 856 et ? A. latifolius Hortul., Le p. 903 (Nomina nuda). A. mollis Ball Spicil. fl. maroc., p. 606 (1878); Batt. & Trab. Fl. de l'Alg.. p. 664 (1888—90); Bonn. & Barr. Cat. rais. Tun., p. 347 (1896); non Linne, A typo speciei (Porta & Rigo Ex itin. I ital. absque no: Ex itin. Il ital, no. 280; Mabille Hb. corsic., 1866, no. 166; Bourg. Env. de Toulon, no. 323; Billot Fl. Gall. & Germ. exs., no. 3182) differt foliis basilaribus late triangulari-ovatis, vix vel haud multo longioribus quam latis, basi truncatis vel subcordatis, utrinque in segmenta 4 tantum vel 5 (rarissime 6) valde approximata marginibusque se tegentia partitis, sepalo anteriore apice minus profunde bifido et plerumque minus dila- tato, corollae lobis paulo minoribus, supra glaberrimis vel sparse et minutissime puberulis. Aire géographique. Espagne mérid.; ? Portugal; Maroc; Algérie, Tunisie. — J'ai vu des spécimens recueillis dans les stations suivantes. Esp.: Lapieda prés Puerto Santa Maria (Bourg. 1849). — Mar.: Environs de Mekinez (Grant, juin 1888). — Alg.: Prov. d'Alg.: Environs d'Aumale (Charoy */, 1856); Oued Knis pres Hussein-Dey (Jamin */; 1851); Kouba pres Alger (Gandoger, mai 1879); Blida (Lefebvre). Prov. de Const: Philippeville (Coss. 2!/, 1853). — Tun.: Species novae Africae boreali-occidentalis, imprimis Tunesiae. 211 Zaouïet-el-Mgaïz (Miss. 1883 !8/); entre Tunis et les mines d'Utica (Tchihatchef, mai 1878); in rupestribus altioribus Dj. Zaghouan (Kralik är, 1854); massif du Dj. Bargou (Murb. ?!/, 1903); Dyr-el-Kef (Murb., juin 1896); Kessera (Miss. 1883 73/,); Dj. Serdj (Murb. ?'. 1903). Dans l'Acanthus mollis de Linné (vide Tab. nostram, XVI, Figg. 8, 9 et exsiecata supra citata), qui se trouve dans la partie nord de la région méditerranéenne, mais qui ne parait pas exister en Afrique, les feuilles basilaires sont oblongues, 2 à 3 fois plus longues que larges, atténuées vers la base, et leurs segments latéraux, dont le nombre est de 6 à 7 de chaque cóté, sont plus distincts les uns des autres, et non pas rapprochés se recouvrant plus ou moins par leurs bords. 17. Sideritis montana L. subsp. tunetana Murbeck, |. ¢., p. 65, tab. XVII. /Labiatae.] Se distingue du S. incana L. (S. virgata Dest. Fl. atl., II, p. 15, tab. 125) [Exs.: Huter, Porta & Rigo Ex itin. hisp., 1879, no. 1064; Bourg. PI. d'Esp.. 1850, no. 840; 1851, no. 1425; 1854, no. 2187; Bal. Pl. d'Alg., 1851, no. 112; Choul Fragm. fl. alg. exs, no. 273 & 273 bis; Billot Fl. exs, no. 3754] par ses feuilles spatulées plus larges, couvertes comme la tige, les feuilles florales et les calices, dun tomentum blanc plus abon- dant, par les fauxvertieilles des fleurs plus rapproches formant le plus souvent un épí interrompu seulement à la base, par ses feuilles florales plus largement triangulaires et munies de chaque côté d'un plus grand nombre de dents courtement épineuses (5 à 8 de chaque côté au lieu de 3 à 5), et enfin par sa corolle dont la lèvre inférieure est d'un jaune soufre, dépourvue de tache plus foncée vers la. gorge, et dont la lèvre supérieure est plus large, plus profondément bifide et pas plus longue que le tube. Aire géographique. Région montagneuse du centre de la Tunisie: Rochers calcaires du Dj. Bargou (Murb. ?5/; & ?9/. 1903) et du Dj. Serdj (Murb. °% 1896; ?!/. 1903). 1000—1350 m. Par le tomentum trés dense, la forme des feuilles caulinaires et florales, ainsi que par le nombre de ces dernières, cette plante rappelle le S. Guyoniana Boiss. & Reut. [Pugill. pl. nov., p. 98 (1852): Exs.: Choul. Fragm. fl. alg. exs., no. 462; Bal. Pl. d'Alg., 1852, no. 430; Soc. dauph., 1885, no. 4643; Bourg. Pl. d'Alg., 1856, no. 40], lequel cependant .sen distingue déjà par ses faux-verticilles tous distants et par la couleur rosée de Ja corolle. : 18. Plantago akkensis (Coss. nom. nud.) Murbeck, |. c., p. 67, tab. XX, fig. 1—6. /Plantaginaceae.] Syn.: P. akkensis Coss. in Bull. soc. bot. Fr. T., XXII, p. 66 (1875), nomen nudum. E sectione Leucopsyllium Desne. — Planta annua, acaulis. Folia anguste linearia, 5—8 em longa, 1,5—2,5 mm lata, acutiuscula, subcana- liculata, integerrima, pilis mollibus erecto-patulis undique villosa-lanata. Seapi numerosi, foliis paulo breviores (4—7 cm longi), erecti vel erecto- 14* 212 Murbeck: Species novae Africae boreali-occidentalis, imprimis Tunesiae. patuli, stricti, crassi, rigidi, teretes, pilis mollibus patentibus dense villoso-lanati. Spicae ovato-rotundatae, laxiusculae, plerumque 5—10- florae. Bracteae foliaceae, virides, e basi lanceolata in acumen rigidum erectum vel subrecurvum productae, basin versus marginibus mem- branaceae ibique dense barbato-lanatae, ceterum villoso-puberulae, summis exceptis calycem bis superuntes. Sepala aequalia, ovata vel ovato- lanceolata, 5—6,5 mm longa, acutiuscula, dorso et apice villosa, mar- ginibus late membranacea, omnia inter se libera, posteriora non carinata. Corollae tubus glaber, 3 mm longus; lobi suberecti, numquam paten- tissimi vel reflexi, ovato-lanceolati, in acumen sat longum attenuati, canaliculato-complicati, intus fuscescentes, extus pilis longis sericeo- villosi. Stamina lobos corollae haud superantia. Capsula bilocularis, loculis monospermis. Semina 3,5—3,7 mm longa, fusca, laevia, nitida, subcymbiformia, facie interna canaliculata. Aire géographique. Sahara marocain: Oasis d'Akka (Mardochée 1872 ou 1873; Hb. Cosson). La plante que nous venons de décrire doit être placée a côté du Plantago ciliata Desf., dont elle est cependant trés distincte par ses feuilles étroitement linéaires, et non pas spatulées, par ses bractées non pas ovales et de méme longueur que le calice, mais lancéolées-linéaires, longuement acuminées et dépassant de beaucoup le calice, par les lobes de sa corolle plus larges et non pas étalés, par ses graines deux fois plus grandes, etc. — Par son port général et la forme de ses bractées elle rappelle un peu le P. Bellardi AM. (P. pilosa Pourr.), mais elle s'en distingue nettement par ses feuilles trés étroites, ses graines presque deux fois plus longues et surtout par sa corolle, dont le limbe est velu extérieurement, et non pas glabre. 19. Thymelaea lythroides Baratte & Murbeck, 1. c., p. 69, tab. XIX, fig. 1—6. /Thymelaeaceae.] Frutex monoicus. Rami erecti, 4—5 dm longi et ultra, foliosi, pilis brevissimis longioribusque villoso-puberuli, per totam fere longitudinem ex axilla foliorum ramulos ereetos vel suberectos 1—5 em longos emit- tentes, Ramuli inflorescentia capituliformi 3—9-flora nec non fasciculo foliorum involuerantium terminati et plerumque ex axilla horum foliorum ramellos steriles 2—4 stellatim dispositos edentes. Folia anguste oblonga vel oblongo-lanceolata, majora 12—20 mm longa, 2—5 mm lata, omnia subcoriacea, planiuseula, marginibus subinvolutis, infra glaberrima, supra: pilosula vel superiora cano-tomentella: folia involucrantia floribus paulo longiora. Flores pallide rosei, sessiles, abortu monoici; perigonii limbus facie utraque, tubus extus tantum dense puberulus. Flores masc.: Peri- gonium infundibuliforme, 6 mm longum, lobis obovato-rotundatis, obtusis, patentissimis et plus minus revolutis, tubo circ. duplo brevioribus; stamina 8, antherae filamento- plus duplo longiores, 4 superiores e tubo subexsertae; ovarium sterile minutissimum (vix 0,5 mm longum), stylo subterminali multoties breviore praeditum. Flores fem.: Perigonium urceolatum, persistens?, 5 mm longum, fauce parum constrictum, lobis Carlos A. Menezes: Scrophulariae maderenses. . 213 ovato-rotundatis, subobtusis, erecto-patulis, tubo 4-plo brevioribus; fructus immaturus ovoideus, 4 mm longus, basi attenuatus, apice tantum puberulus, stylo subterminali 0,6 mm longo e tubo perigonii paulum ex- serto coronatus. . Aire géographique. Maroc.: In sylva Tamara (leg. Grant 12 & 13. mars 1887; Hb. Coss.). Le Thymelaea lythroides est trés distinct et n'a d'affinité étroite avec aucune autre espèce connue du genre. Les échantillons que nous avons. eu à notre disposition n'étaient pas assez avancés pour nous assurer de la persistance du périgone; aussi ne nous est-il pas possible de trancher la question de savoir, si la plante appartient à la section Chlamydanthus- ou à la section Piptochlamys. 20. Catapodium loliaceum (Huds.) Link. subsp. syrticum Barratte & Mur- beck, l. c., p. 73, tab. XX, fig. 7—8. [Graminaceae.] A typo speciei differt rachi dorso viridi, nec linea straminea praedita, spica minus elongata, sublatiore, spiculis majoribus, bene evolutis 8 —10 mm longis, glumis et glumellis inferioribus acutiusculis submueronatis, ad nervum medium scabris (in typo speciei obtusae, nervo medio laevi vel laevissimo), denique giumella superiore lanceolata, apicem versus sensim attenuata, nee oblonga. Floret Aprili. Aire géographique. Tunisie orientale; Tripolitaine; Cyré- naïque. Nous avons vu des exemplaires provenant des localités sui- vantes. Tun.: Dunes cultivées à Hammamet (Murb. ??/, 1903); environs de Sfax (Espina). — Trip.: In palmetis prope Tripolim, orientem versus (Letourn. 5, 1886; Hb. Coss). — Cyr.: Benghazi (G. Ruh mer ?/, 1883, no. 384). ; Par la forme de son epi et la grandeur relative de ses £pillets la sous-espèce syrlicum rapelle certaines formes de Desmazierea sicula (Jacq.). Dum., mais elle sen distingue facilement par ses antheres deux ou trois fois plus petites. . LXI. Carlos A. Menezes, Scrophu/ariae maderenses. (Ex: C. A. Menezes, Notice sur les espèces madériennes du genre Scrophularia. — Funchal 1908, 11 pp.) 1. Scrophularia confusa Menezes, |. c., p. 6. Syn.: S. Smithii Menezes in Ann. Sc. Nat, Porto VIII (1901), p. 95, ex p. (non Hornem.). Se distingue facilement du S. Langeana dont il est bien voisin par ses bractéoles largement linéaires, oblongues ou obovales, Subsp. I. genuina Menezes, l. c., p. 6. Tige de 1—2 mètres, rameuse, à angles aigus, plus ou moins pubes- cente-hérissée; feuilles ovales oblongues, lancéolées-oblongues ou oblon- 214 Carlos. A. Menezes, gues-lancéolées, doublement crénelées ou dentées-crénelées, obtuses au sommet, cordées ou subcordées à la base où elles sont le plus souvent très inégales: pétioles hérissés ou pubescents; panicule aphylle ou feuillée à la base, pouvant atteindre jusqu'à 1 m de long; axe central et rameaux de la panicule munis ordinairement de poils courts et peu serrés; pédicelles subglanduleux-pubescents; divisions du calice mem- braneuses sur les bords; staminode obovale, petit; capsule largement ovale, obtuse ou obtusiuscule; graines ridées-alvéolées, munies de cótes longitudinales, ondulées. Limbe des feuilles inférieures quelquefois incisé-crénelé, pouvant atteindre jusqu'à 25 cm de long sur 12 de large. Var. «. typica Menezes, l. c., p. 6. Feuilles garnies de poils courts et peu abondants en dessus, pubes- centes en dessous; panicule feuillée à la base. Madeira: Ribeira de St. Luziapres la chute d'eau, T. r. Juin—sept. Var. 2. latifolia Menezes, |. c., p. 7. Syn.: S. Menezesii Gdgr. in litt. Feuilles largement ovales-oblongues, obtuses, cordées à la base, presque glabres en dessus, parsemées de poils trés courts en dessous; panicule aphylle. Madeira: Ribeira de St. Luzia au dessous de la Fundoa. T. r. Juin—sept. Subsp. Il. vestita Menezes, l. c., p. 7. Plante hérissée; tige de 1 m, rameuse, à angles aigus; feuilles lancéolées-oblongues ou ovales-oblongues, aigues au sommet, cordées et souvent trés inégales à la base, doublement dentées-crénelées; panicule oblongue, aphylle; divisions du calice ovales ou suborbiculaires, mem- braneuses sur les bords; staminode suborbiculaire, plus grand que dans la sous-espèce précédente; capsules? Madeira: Rochers humides de la Levada do Ribeiro Frio entre les tunnels et la Quebrada da Azeda. T. r. Juillet—sept. 2. Scrophularia hirta Lowe subspec. I. hirta Menezes, l. c., p. 8. Syn.: S. hirta Lowe, Primit. Faun. et Flor. Mad. et PS., p. 21; Menezes in Ann. Sc. Nat., Porto VIII (1901), p. 97. 3. Scrophularia hirta Lowe subspec. Il. ambigua Menezes, l. c., p. 8. Syn.: S. hirta Benth. in DC., Prodr., X, 308. — S. hirta Lowe 3. ambi- gua Menezes in Ann. Sci. Nat. Porto, VIII (1901), p. 97 u. in Fedde, Rep. nov. spec., IV (1907), p. 44. Tiges plus ou moins hérissées; feuilles hérissées ou pubescentes, ‘obtuses ou subobtuses au sommet, doublement crénelées ou crénelées- serrulées, à limbe variant en longueur de 6—25 cm et en largeur de 3—12; petioles hérissés; axe central et rameaux de la panicule tantôt poilus, tantót presque glabres; pédicelles subglanduleux-pubescents, plus longs que les calices, ceux-ci à divisions membraneuses sur les bords; capsule largement ovale, subobtuse; graines (avant la maturation des capsules) munies de cótes longitudinales. Scrophulariae maderenses. d 215 Var. «. ambigua Menezes, l. c., p. 8. Staminode obovale-oblong, trés petit. Lieux frais et ombragés dans les ravines de l'intérieur: Madeira: Serra d'Agua (Johnson!) Levada do Ribeiro Frio, Ribeira de St. Luzia. R. Juin—aoüt. Var. 3. propinqua Menezes, l. c., p. 8. Staminode obovale-suborbiculaire, plus court que dans la forme précé- dente; feuilles supérieures d'un vert clair. Se distingue du S. pallescens par ses tiges hérissées, par ses feuilles plus longues et par son stami- node arrondi et non émarginé. Madère (Johnson! sans indication de . localité). 4. X ? Scrophularia spuria (S. hirta X Scorodonia?) Menezes, l. c., p:8. f Tiges hérissées, à angles aigus; feuilles ovales ou ovales-oblongues, parfois un peu triangulaires, doublement crenelees, cordées a la base, pubescentes en dessus, hérissées-pubescentes en dessous; petioles, hérissés; panicule un peu feuillée a la base, ayant l'axe et les rameaux recouverts d'une pubescence courte et serrée; cymes à pédoncules courts: calice à divisions ovales ou suborbiculaires, membraneuses sur les bords; staminode suborbiculaire; capsules? Madeira: Les rocher shumides à l'ori- gine de:la Levada do Ribeiro Frio, au milieu des S. Scorodonia et S. hirta subsp. ambigua. Juillet. T. r. Il se rapproche du ©. Scorodonia par sa panicule un peu feuillée, par ses cymes à pédoncules courts et par la forme de ses staminodes, et du S. hirta subsp. ambigua par la villosite de ses tiges et par la forme de ses feuilles et des bractéoles de sa panicule. 5. Scrophularia longifolia Benth. Var. e. genuina Menezes, l. c., p. 9. Plante glabre ou presque glabre, de 1—2 m; feuilles lancéolées- oblongues ou ovales-oblongues, obtuses au sommet, doublement dentées- crénelées, cordées à la base, les inférieures parfois incisées-pinnatifides. Subvar. 1 typica Menezes, 1. c., p. 9. Syn.: S. longifolia Benth., |. c., p. 309. Feuilles glabres, lancéolées-oblongues; limbe de 12—25 cm de long sur 4—8 de large. Madeira: S. Vicente (Dr. Lemann); Ribeira de St. Luzia au dessus de la Fundoa. R. Subvar. 2 latifolia Menezes, Le p. 9. Feuilles glabres, les inférieures tres grandes, mesurant dans le limbe 25—30 cm de long sur 12—15 de large. Ribeira de St. Luzia au dessus de la Fundoa. T. r. Subvar. 3 nemoralis Menezes, l. c., p. 9. Feuilles plus petites que dans les deux formes précédentes, glabres en dessus, légèrement pubescentes en dessous. Ribeiro Frio. T. r. Subvar. 4 Johnsoniana Menezes, |. c., p. 10. Syn.: S. Johnsoniana Menezes, Cat. Phanerog. Mad., p. 17. Feuilles ovales-oblongues ou lancéolées-oblongues, plus petites, que 216 Aven Nelson. dans les sous-varietes typica et latifolia pubescentes sur les nervures; pédicelles subglanduleux-pubescents. Levada do Monte Medonho. T. r. Var, 3. intermedia Menezes, l. c., p. 10. Plante glabre; feuilles lancéolées-oblongues, simplement crénelées. Se distingue du S. aquatica L. par ses tiges non ailées, par ses calices à divisions moins membraneuses sur les bords, et par ses staminodes obovales-oblongs, trés petits. Ribeira do Seixal (J. M. Moniz! aoüt 1856). Var. y. angustifolia Menezes, l. c., p. 10. Tige garnie de poils peu abondants; feuilles lancéolées-oblongues, obtuses au sommet, subcordées ou tronquées à la base, pubescentes en dessous, glabres ou un peu pubescentes en dessus, mesurant dans le limbe 8—12 cm de long sur 2—4 de large. Madere (Johnson! échan- tillon sans fleurs et sans indication de locaiité). Var. ? d insolita Menezes, l. c., p. 10. Tiges plus ou moins pubescentes ou pubescentes-hérissées au moins dans le haut; feuilles oblongues ou lancéolées-oblongues, garnies de poils courts, peu serrés; pétioles pubescents ou hérissés; pédoncules et pédi- celles subglanduleux-pubescents. Subvar. 1 borealis Menezes, l. c., p. 10. Tige presque glabre, courtement hérissée-pubescente vers le sommet; feuilles garnies de poils courts, plus abondants en dessous; panicule feuillée à la base. Madeira: Ribeira do Inferno (J. H. Moniz!). Subvar. 2 brevifolia Menezes, l. c., p. 10. Plante pubescente; feuilles plus courtes que dans la sous-variété précédente; panicule aphylle. Ribeira Madeira: de S. Roque (Johnson! échantillon rabougri). e Var. ? e. intricata Menezes, l. c., p. 10. Syn.: S. oblonga Lowe in h. Moniz.? Plante glabre; feuilles lancéolées-oblongues ou suboblongues, tron- quées, arrondies ou subcordées à la base. Madeira: Seixal et Ribeira do Inferno (échantillons sans fleurs). LXII. Aven Nelson, Plantae novae occidentali-americanae. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XX [1907]. pp. 33—40.) 1. Fritillaria lunellii A. Nelson, l. c., p. 35. Bulb of many rather thin scales, 6-12 mm long: stem slender, 2—4 dm high: leaves 4— 6, distributed in one of the following ways, — all in one verticil; all but one in the verticil; or in two verticils of 2—4 leaves each; — the lowest leaves always above the middle of the stem, broadly linear-lanceolate or obiong-lanceolate, tapering gradually to the obtusish apex, 3—4 em long: floral bract similar to the leaves but smaller (2— 3 em long): peduncle rather slender, 7—12 cm long: flowers Plantae novae occidentali-americanae. 917 one (rarely two), drooping on short slender pedicel: perianth segments narrowly oblong or oblong-lanceolate (in shape much like the leaves), obtusish, 2—3 cm long, twice as long as the slender filaments, dark- purple on the ontside, purple mottled with yellow within: anthers large, oval: style cleft only one-third its length or less: the thickened linear stigma somewhat recurved: capsules!) pyriform or broadly obovoid, about 15 mm long, smooth, furrowed rather than angled at the sutures. In the timbered foothills of Mount Hood, Wasco Co, Oregon, by J. Lunell. 2. Roripa pectinata A. Nelson, l. c., p. 35. Glabrous winter annual, with vertical taproot, most of the plants branching freely, beginning to blossom when quite small but in fruit 1—3 dm high: winter crown leaves small, oblanceolate, from entire to pectinately toothed, withering early: those of the stem and branches larger, 2—6 cm long, mostly oblanceolate in outline but deeply pecti- nately toothed or lobed: the yellow flowers small and crowded but the naked racemes in fruit stout and half the length of the plant: sepals oval, yellowish with membranous margins,. slightly exceeding the oblong- spatulate petals: silique broadly linear, abruptly pointed by the almost sessile stigma, slightly curved, 12—16 mm long, ascending, on divaricate pedicels less than half as long as the silique: seeds rather large, pale, crowded, minutely impressed punctate. Most nearly allied to R. curvisilequa (Hook.) Bessey which differs from this in being minutely pubescent or subscabrous, with petals exceeding the sepals, siliques falcate and linear, somewhat torulose, and the seeds small, smooth and somewhat triquetrous. The leaves in young plants of the species now proposed are stri- kingly pectinate, the linear lobes either entire or with a few linear teeth. This species blossoms very early in the season and is in full fruit by May first in the type locality. Its ally comes into blossom and fruit much later in the season (June and July), Collected at The Dalles, Oregon, by Dr. J. Lunell, April 12 and April 16, 1903. Secured again by the same collector, in mature condition, May 4, 1906, at the type station. 3. Sidalcea sylvestris A. Nelson, l. c., p. 36. Perennial from a rhizome which is sometimes thickened and corm- like: stems more or less clustered, mostly simple, slender, 5—10 dm high, green, inconspicuously and very sparsely pubescent below with short forked hairs, the inflorescence minutely stellate: leaves nearly or quite glabrous, the slender petioles somewhat hirsute with branched hairs: radical leaves 5—7 lobed, divided or parted, each lobe mostly 3-toothed: stem-leaves palmately 5—7 foliate: leaflets linear, with conspi- cuous midnerve, 7 —12 cm long, 6—10. mm broad, tapering gradually to 1) There is a possibility of error as to the capsule since the single fruiting specimen was secured at another time. 218 Aven Nelson. the acute ends: bracts paired, linear, shorter than the pedicel, the lower sometimes accompanied by a long, narrowly linear leaf: raceme simple, slender, at last quite open: calyx-lobes triangular-lanceolate, fully as long as the campanulate tube: petals spatulate-oblong, 15—18 mm long, twice as long as the calyx, of a delicate pale lavender color: mature fruits not at hand. Allied in some ways to both S. campestris and S. Oregana Greene. The collector, Dr. J. Lunell, surmised that it might be a hybrid, but it does not seem to the writer to have enough of the characters of either to warrant that conclusion, It is a woodland species secured near Wheatland, in Yamhill Co., Oregon. 4. Zaushneria garrettii A. Nelson, l. c., p. 36. Caudex with slender woody branches: stems several, simple, slender, erect from somewhat decumbent bases, 1,5—3 dm high, with pale glabrous shreddy bark below, upward greener and softly hirsute, the hairs long and widely spreading: leaves sessile, crowded, elliptical, oval or ovate, 2—3 cm long, the margin with small rather remote and irre- gular teeth, green but sparsely.soft-hirsute, venation pinnate, the primary veins few the secondary veins obscure or indiscernible: flowers few, in a terminal crowded cluster: calyx puberulent, its tube deep-red, 12--16 mm long, cylindrie, with slightly dilated base and throat, lobes half as long, greenish, triangular-lanceolate, callous tipped: petals thick, deep-red, obovate-cordate, slightly exceeding the calyx-lobes: stamens barely exserted; pollen grains unusually large: stigma tardily well exserted: ovary and capsule minutely glandular-pubescent on the angles. This species belongs in the Z. latifolia group but can scarcely be confused with the typical Californian form of that species. Seeured by À. O. Garrett, August 28, 1906, in Big Cottonwood Canon, Salt Lake County, Utah. 5. Mertensia micrantha A. Nelson, l. c., p. 31. Stems clustered, spreading, 2—3 dm long, rather slender, glabrous ` or nearly so: leaves dark green and seemingly glabrous but under a lens minutely appressed-hispid on both sides, not pustulate, 3-7 cm long; the uppermost lanceolate, more narrowly so downward where they become smaller and linear: panicle leafy, many-flowered; flowers small; calyx about 3 mm long, its lobes linear-lanceolate, ciliate-margined, longer than the campanulate tube; corolla about 10 mm long, its limb as long as the tube, narrowly campanulate, with short suborbicular lobes: the stamens inserted in the throat and reaching to the lobes; the filaments as broad or broader than the anthers and nearly as long: style equalling the stamens. This seems to be a good species in the Lanceolatae and not very nearly allied to any of the described species. It was secured by Dr. Francis Ramaley and Mr. W. W. Robbins, on Sugar-loaf Mountain, July 14, 1906. Plantae novae occidentali-americanae. 219 6. Douglasia johnstoni A. Nelson, l. c., p. 37. A depressed perennial, the eaudex with few, slender, naked branches not rising above the soil, each branch terminating in a close rosulate cluster of leaves less than 1 em high and broad: leaves minute, 3—6 mm long, closely imbricated, glabrous except for a sparse marginal fringe of white ciliae, mostly oblong, subacute, somewhat keeled: peduncles rising singly from the center of each rosula, sparsely ciliate-hirsute as is also the inflorescence: 8—10 mm long: umbel crowded, few-flowered (3— 8): bracts lance-linear, as long as the pedicel and calyx: pedicels nearly equal, very short: calyx campanulate, its lobes lanceolate, subacute, as long as the tube: corolla-lobes oblong obovate, as long as the tube, reflexed and withering-persistent over the distended tube: stamens inserted just above the middle of the tube, the large anthers extending to the narrowed orifice of the throat: capsule sessile, globose. This well marked species I believe is the first Douglasia reported from Colorado. It was secured by Mr. Earl Lynd Johnston, August 16, 1906, near the foot of Mt. Washington, on the trail to Chasm Lake, Long's Peak. 7. Coleosanthus garrettii A. Nelson, l. c., p. 38. Apparently tufted, with several assurgent herbaceous stems, leafy, bright green and glabrous (a minute puberulence under a good lens): leaves very thin, from very broadly to narrowly triangular-ovate, mostly irregularly and sharply dentate, acute at apex, the base cuneate, rounded, truncate or subcordate on the stame stem, 4—8 cm long, on slender petioles 1,5—3 cm long: heads on slender ascending branchlets from the uppermost axils, few-several in each cluster, on slender pedicels $—15 mm long: involucres campanulate, 10—14 mm high, subtended by a few linear or acuminate bractlets; the braets in 3—4 series, greenish, with about 5 pale nerves, scarious-margined, obtuse or abruptly acute, nearly glabrous: achenes brown, glabrous or nearly so, finely ribbed. From City Creek Canon, Salt Lake County, Utah, August 5, 1904. (A. O. Garrett.) 8. Machaeranthera latifolia ^. Nelson, l. c., p. 38. Perennial from woody roots and short branched caudex: stems few- several, slender, erect, 1,5—2,5 dm high, minutely puberulent: leaves minutely puberulent (the upper face nearly glabrous), mostly entire, rarely with a few small spinulose teeth, generally 3-veined from the base and somewhat reticulate above: the basal and lower stem leaves from broadly oblanceolate to obovate, 2—3 cm long, tapering into a short, narrowly margined petiole; the upper stem leaves sessile or nearly so, those of the inflorescence reduced and becoming bract-like: heads few, corymbose, relatively large, 8—14 mm high: involucre campanulate, its bracts in 5—6 series, oblanceolate or oblong-lanceolate, the dark-green acute or acuminate tips ultimately reflexed, minutely glandular puberulent (the peduncles puberulent but scarcely glandular): rays blue with a 220 Aven Nelson: Plantae novae occidentali-americanae. slight violet tinge: achenes. sparsely and obscurely pubescent, shorter than the pappus. This species has been under observation by Mr. Garrett for two years. One collected in August, 1905, the other in August, 1906, in Big Cottonwood Canon, Salt Lake County, Utah. 9. Machaeranthera paniculata A. Nelson, l. c., p. 38. A perennial allied to the preceding: stems several, slender, erect, 4—8 dm high, with branching paniculate inflorescence, minutely puberulent throughout, somewhat glandular-viscid on the tips of the in- volucral bracts only: leaves bright green, from oblanceolate to oblong- linear, 3—6 cm long; all the lower tapering to margined petioles: the upper nearly sessile and passing into the gradually narrowed and reduced foliar bracts: bracts numerous, linear, the uppermost subulate; rays of the panicle with 1—3 heads: involuere turbinate, 10—14 mm high; its bracts in 5—7 series, linear, very pale (white), terminated by a dark- green, viscid reflexed tip: rays long, slender, blue or. purple-tinged: achenes broadly linear, with minute sparse pubescence. This handsome conspicuous species was collected by Mr. Garrett on the mountains of Parleys Canon, Utah, September, 13, 1906. 10. Antennaria solstitialis J. Lunell, l. c., p. 39. Stems slender, floccose-woolly, 5—12 cm high, sureulose, broadly tufted: stolons 1—3 em long: leaves silvery appressed-pubescent on both sides: the basal oblance-spatulate, 5—6 mm long; the stem leaves with looser pubescence, 8—14 mm long: heads 5—7, in a glomerate capitate cluster; involuere 4—5 mm high, obconical or campanulate, each head with a linear-acuminate bract as long or longer than the head; involucral bracts from oblong (exterior) to suborbicular (within). In the type locality it comes into blossom late in June, and occurs sparingly in dry, sunny situations. The other species occurring there are A. aprica Greene, which blossoms two weeks earlier, and À. cam- pestris Rydb. which is four weeks earlier. À. microphylla Rydb. also occurs, but from that species, its nearest relative, A. solstitialis differs in its smaller leaves, shorter stolons, the congested inflorescence, and the scarcity of pistillate plants (none have yet been found). A. microphylla has narrowly oblong heads, at least in the fertile plant. The above characters have been taken from manuscript supplied by the collector, Dr. J. Lunell, who secured the specimens near Leeds, N. D. H. Léveillé: Gesneraceae novae chinenses. tf 0591 b H. Léveillé, Gesneraceae novae chinenses. (Ex: C. R. Assoc. Franc. Av. Sci. Congr. de Cherbourg, 1905, pp. 422—429.) 1. Didissandra Cavaleriei Lévl. et Vant., 1l. c., p. 425. Planta humilis, reptabunda, serpens et bryophila. Folia longe petio- lata, pubescentia, ciliata, oblonga, acuminata, crenata, eleganter nervata et reticulata, translucida, juglandiformia; flores longissime pedicellati, axillares et solitarii, raro bini, villosi maximi; pedicelli florem aequantes, villosi et bracteiferi; corollae lobi reticulati, obtusi; antherae ad medium tubi binae et binae inter se adhaerentes. Kouy-Tehéou: Pin-fa, fleurs blanches-pourprées, 21 août 1902; no. 239 (Julien Cavalerie). 2. Didissandra Notochlaena Lévi. et Vant., l. c., p. 425. Planta acaulis; folia rosulata, plus minus longe pedunculata, oblonga, obtusa, basi rotundata vel cordata, margine calloso-dentieulata, superne viridia, hispido-aspera, inferne plus minus dense squamigera, aurea; scapi erecti, longi, graciles, lanati, folia longe superantes, multiflori; umbella composita; involucris et involucellis 2—3 phyllis; flores lutei; calyx villosus, segmentis 4 acutis; corolla angusta mediocri, ad faucem parce dilatata; labiis subaequalibus, superiore integro, inferiore emarginato; stamina ad basim affixa corollae aequalia, antheris per paria coalitis; ovario staminibus breviore ad apicem incurvo; stylo brevissimo, integro et capitato. Kouy-Tchéou: distriet de Tsin-gay, à Tehao-sé, aux rochers boisés humides; fleurs jaunes, 7 septembre 1899, no. 2684 (J. Laborde et Émile Bodinier). 3. Didissandra elegantissima Lévl. et Vant., I. c., p. 425. Differt a D. saxatili folis basi euneatis, longe sed non longissime petio- latis; petiolis crassis, scapis rigidis nec gracilibus; lobis. calicis linearibus acutis; labio superiore corollae evidenter bifido; lobo intermedio labii in- ferioris integro, nec minore, nec bifido; stamina sunt ad basim tubi affixa; capsula longe linearis nec clavata. Espèce très voisine du D. speciosa mais bien différente par sa corolle allongée, cylindrique non ventrue. Kouy-Tchéou: Pin-fa, chutes d'eau, 21 août 1902, no. 239 (Julien Cavalerie); environs de Tou-chan, rocailles; fleurs d'un rose-pourpre, 24 août 1899), no. 2686 (J. Cavalerie) | 4. Didissandra Fritschii Lévl. et Vant.. 1l. c., p. 425. Herba acaulis, perfecte glabra; folia bis rosulata, alia parva et brevia, alia majora et longe pedunculata, omnia coríacea, late sinuata, majora 11 centimetris longa (limbo 5 centimetris, petiolo 6 centimetris, scapi plures 3—4 flori, folia superantes; flores violacei, umbellati, magni, ele- gantes; calyx brevis, 2—3 millimetris longus, segmentis 5, latis, acu- minatis, corolla magna, ventricoso-piriformis; labiis subaequalibus, superiore integro, inferiore lobato; stamina ad basim corollae affixa; antheris per 222 ; H. Léveillé. paria coalitis; stylo longissimo, glabro, conspicue bifido, fere capsulam pubescentem aequante; canali stylari perspicuo. Kouy-Tchéou: environs de Tsin-gay, montagnes du Lion, sur les rochers, 24 octobre 1898; no. 2464 (J. Laborde). 5. Didymocarpus Martini Lévl. et Vant., Le, p. 426 (Chirita Martini Bodinier in herb.). Caulis ad basim frutescens, ceterum herbaceus et fistulosus, cineras- cens et ramosissimus, parcissime foliatus, foliis caulinaribus brevibus; foliis radicalibus longe petiolatis, supra atro-viridibus, subtus fulvo- tomentosis, crispo-dentatis, conspicue et proeminenter nervatis; petiolis linbum fere aequantibus, tomentosis, tortis, canaliculatis, striatis et vaginantibus; vaginis imbricatis; floribus pulchre caeruleis; inflorescentia composita, cymifera, multiflora, amplissima et glanduloso-hispidà; bracteis numerosis et oppositis; calice minuto, primum patulo, deinde circa ` fructum erecto; corolla ventricosa, mediocri; fructus siliquiformis stylo longe produetus. Kouy-Tchéou: environ de Gan-pin, rochers à l'entrée d'une grotte; belles fleurs bleues, 13 juin 1898; no. 2378 (L. Martin). 6. Didymocarpus Seguini Lévl. et Vant., 1. c., p. 427 (Oreocharis Seguin Lévl. in herb.). Nunc subacaulis, nune caulescens, velutino-tomentosus; foliis oppo- sitis, longe petiolatis (petiolus latus, limbo longior); limbo ovato, crenato, supra atro-viridi, subtus rufo-tomentoso, eminenter nervato; 2—4 scapi pulverulenti, sua folia superantes; inflorescentia glabrescens nec glandu- losa, parce bracteata; flores 7—14 capitati, breviter pedicellati, ventricosi; calice minuto, 5-fido, segmentis setaceis primum patentibus, demum ad basim fructus appressis; fructu siliquiformi; stylo sat brevi. Kouy-Tchéou: cascade de Hoang-ko-chou, sur les rochers; fleurs d'un pourpre violacé, 9 juin 1898; no. 2377 (J. Séguin). 7. Didymocarpus anachoreta (Hance) Lévl., 1. c., p. 427. Syn.: Chirita anachoreta Hance in Ann. sc. nat., 5. sér., V, p. 231. Kouang-Tong. 8. Didymocarpus cortusifolia (Hance) Levl., 1. c., p. 427. Syn.: Chirita cortusifolia Hance in Journ. bot., 1883, p. 324. Tché-Kiang. 9. Didymocarpus eburnea (Hance) Levl., l. c., p. 427. Syn.: Chirita eburnea Hance in Journ. bot., 1883, p. 168. Hou-Pé, Kouang-Tong, Su-Tchuen. 10. Didymocarpus Fauriei (Franchet) Lévl., |. c., p. 427. Syn.: Chirita Fauriei Franch. in Bull. mens. Soc. Linn. Paris, 1885, p. 450. Kouy-Tehéou: environs de Gan-pin, sur les rochers aux Grandes- Rocailles où il est commun fleurs rose-pourpre-bleu, 10 juin 1897; en- virons de Tsin-gay, dans les rocailles, 1er juin 1898; no. 1630 (L. Martin et Emile Bodinier); environs de Tou Chan, rochers au bord d'un ruis- seau, 22 mai 1898 (J. Cavalerie). Gesneraceae novae chinensis. 223 11. Didymocarpus Juliae (Hance) Levl., |. c., p. 427. Syn.: Chirita Juliae Hance in Journ. bot., 1883, p. 168. Kouang-Tong. 12. Didymocarpus macrosiphon (Hance) Levl., 1. c., p. 427. Syn.: Chirita macrosiphon Hance in Ann. Sc, nat., 5. ser., V, p. 231. Kouang-Tong. 13. Didymocarpus Clarkei (Clarke) Lévl., l. c., p. 427. Syn.: Chirita obtusa Clarke in DC. Monogr. Phanerog. p. 114, non Didymocarpus obtura, Wall. Fo-Kien; Kouang-Tong. 14. Didymocarpus sinensis (Lindl.) Levl., 1. c., p. 427. Syn.: Chirita sinensis Lindl. Bot. Reg., 1844, p. 59. Kouang-Tong; Hong-Kong: rochers de la Cascade, bois de Happy Valley, variété à fleurs blanches, 17 juillet 1895; Pic Victoria, rochers humides, 1,000 pieds d'altitude, 9 juillet 1893 et 30 juin 1894; no. 761 (Émile Bodinier). 15. Didymocarpus sericea (Levl. et Vant.) Levl., I. c., p. 427. Syn.: Chirita sericea. Levl. et Vant., l. c., p. 428., Planta acaulis, tota sericea; folia rosulata, oblonga, utrinque acu- minata, petiolata, obscure sinuata, superne sericea, nervis indumento obtectis sed infra conspicuis, squamigeris; scapi gracillimi vix folia superantes, multiflori, umbellati, umbellis decompositis, bracteatis; flores minimi, angustissimi, violacei; segmentis calycis lineari-filiformibus; corolla bilabiata labiis aequalibus et lobatis; staminibus binis ad basim affixis et stylum superantibus; stylus conspicue in flore bifidus, in fructu brevis, non minus conspicue capitatus; capsula lineari gracili et glabra. Kouy-Tehéou: environs de Tou-Chan, dans les rochers, fleurs violettes; 24 août 1899, no. 2,687 (Julien Cavalerie). 16. Didymocarpus lanuginosa (Clarke) Levl., l. c., p. 427. Syn.: Didissandra C. Clarke. 17. Didymocarpus Mihieri (Franch.) Levl., l. c., p. 427. Syn.: Didissandra M. Franchet. 18. Didymocarpus saxatilis (Hemsl.) Levl., 1. c., p. 427. Syn.: Didissandra S. Hemsl. 19. Didymocarpus Cavaleriei (Lévl. et Vant.) Levl., J. c., p. 427. Syn.: Didissandra C. Lévl. et Vant. 20. Didymocarpus notochloena (Lévl. et Vant.) Levl., l. c., p. 428. Syn.: Didissandra Lévl, et Vant. 21. Didymocarpus sesquifolia (Clarke) Lévl., |. c., p. 428. Syn.: Didissandra Clarke. 22. Didymocarpus speciosa (Hemsl.) Lévl., |. c., p. 428. Syn.: Didissandra Hemsl. 23. Didymocarpus elegantissima (Lévl. et Vant.) Levl., l. c., p. 428. gyn.: Didissandra Levl. et Vant. 224 Vermischte neue Diagnosen. 24. Didymocarpus Fritschii (Lévl. et Vant.) Levl., l. c., p. 428. Syn.: Didissandra Lévl. et Vant. 25. Boea Cavaleriei Lévl. et Vant., l. c., p. 429. Planta frutescens (20 centimetris) et a basi ramosa; radice crassa, multifibrillosa; caulibus pluribus e radice nascentibus, fistulosis, foliatis, villosis, deinde glabrescentibus; foliis oppositis, petiolatis, rhomboidalibus, superne dentatis, albido-tomentosis, dein glabrescentibus, sed semper abunde ciliatis; floribus caeruleis, opposito-solitariis ad axillas foliorum; pedicellis longe filiformibus, villosis, flores aequantibus; bracteis floralibus binis, ad latus calicis dejectis; segmentis calicis setaceis, villosissimis; corolla elongata, ad apicem parce dilatata, utroque labio trilobato; lobo medio labii inferioris punctato maculaque alba notato; stamina 2, ad basim corollae affixa et tubum aequantia, antheris cohaerentibus; stylo staminibus longiore, stigmate discoideo et cano; capsula sinistrorsum torta, puberula, stylo accrescente nunc bifido saepius capitato illam aequante superata. Kouy-Tchéou: environs de Tou-chan, fleurs bleues, labelle pointillé avec tache blanche; fruit sec en spirale, 2 juin 1898 (Jul. Cavalerie); route de Pingué à Kouy-yang. 18 mai 1899 (L. Martin); no. 2347. LXIV. Vermisehte neue Diagnosen. . 195. Centaurea Jacea L. X oxylepis (W. et Gr.) v. Hayek (= C. Fleischeri v. Hayek). Forma subjacea O. R. Holmberg in Bot. Nat, 1907, p. 175. Appendices squamarum, infimis exceptis, latae, irregulariter pectinato- lacerae, in apicem 3—5-furcatam brevem productae, interiores concavae; folia angustiora. Forma suboxylepis O. R. Holmberg, l. c., p. 175. Appendices squamarum elongatae, paullo latiores quam apud C. oxylepidem, margine inter dentes longos flexuosos hine inde concretos integrae vel paullo incisae, apice recurvae; folia latiora. Schweden: Frau Sk. Toppeladugárd (R. Larsson, 31. VII, 1906). Da der Herausgeber sich vom 3. Juli bis 10. August in Tam- bach in Thüringen, Haus Prinzenrod, aufhält, bittet er Sendungen für das Repertorium dorthin zu richten. Das nächste Heft erscheint am 20. August 1908. Dr. Fedde. Zeitschriften - V erzeichnis. Beifolgend die Zeitschriften, aus denen regelmüssig die neuen Diagnosen im Repertorium gebracht werden. Agram. Glasnik. — Soc. hist.-nat. Croat. Amani. Pflanzer. Amsterdam. Versl. Gew. Ann Arbor Augsburg. Ber. Nat. Ver. Basel. Verh. Naturf. Ges. Batavia, Teysmannia. Bautzen. Sitzb. u. Abh. Bergen. Bergens Mus. Aarb. Berkeley. Univ. Calif. Publ. Berlin. Sitzb. Kgl. Pr. Ak. Wiss, Ber. D. Bot. Ges. — Ber. D. Pharm. Ges. Sitzb. Ges. Natf. Fr. Gartenfl. Tropenpflanzer. — Zeitschr. Ges. Erdk. Bern. Mitt. Naturf. Ges. — Verh. Naturf. Schweiz. Ges. Besancon. Mém. Soc. d'Emul. Doubs. — Arch. Fl. jurass. Bonn. Verh. Naturh. Ver. Rheinlande. — Mitt. D. Dendr. Ges. Bordeaux. Act. Soc. Linn, Boston. Proc. Amer. Ac. — Proc. Soc. Nat. Hist. Bourg. Bull. Soc. Nat. Ain. Braunschweig. Jahrb. Ver. Natk. Bremen. Abh. Naturw. Ver. Breslau. Jahresb. Schles. Ges. Brünn. Verh. Naturf. Ver. — Ber. u. Abh. Clubs Naturk. Brüssel. Bull. Soc. R. Bot. Belg. Budapest. Növ. Közl. — Ann. hist.-nat. Mus. Hung. Buenos Aires. Ann. Mus. Nac. Caen. Bull. Soc. Linn. Norm. Calcutta. Rec. Bot. Surv. India. Chapel Hill. Journ. Elisha Mitch, Soc. Chemnitz. Ber. Naturw. Ges. Cherbourg. M&m. Soc. Sci. nat. Christiania. Nyt Mag. Naturvid. — Arch. Math. og Naturv. Chur. Jahrber. Natf. Ges. Graubünden. Cincinnati. Journ. Cinc. Soc. Nat. Hist. Vergad. Wis.-en Nat. Afd, Kon. Ak. Wet. Rep. Michigan Ac. Sci. Nat. Ges. Isis. | Coimbra. Bol. Soc. Brot. | Colombo. Ann. Bot. Gard. Parad. Colorado Springs. Color. Coll. Stud. ‘ Columbus. Ohio Nat. | Danzig. Schrift. Naturf. Ges. | — Amtl. Ber. Verw. Samml. Dorpat. Schrift. Naturf. Ges. — Arch. Naturk. Liv-, Ehst- u. Kur- lands. — Act. hort. bot. Jurjev. — Sitzb. Naturf. Ges. Dresden. Sitzb. Isis. Dürkheim. Jahrb. Poliichia. Edinburgh. Trans. a. Proc. Bot. Soc. — Ann. Scot. Nat. Hist. Elberfeld. Jahrb. Naturw. Ver. Emden. Jahrber. Naturf. Ges. Erlangen. Sitzb. Phys.-mediz. Soz. Florenz. Bull. Soc. bot. Ital. — Nuov. Giorn. Bot. Ital. Frankfurt a. M. Ber: Senckenbg. Ges. Frankfurt a. O. Helios. Frauenfeld. Mitt. Thurg. Naturf. Ges. Freiburg i. B. Ber. Natf. Ges. |! — Mitt. Bad. Bot. Ver. Genua. Malpighia. Gera. Jahrb. Ges. Fr. Naturw. Giessen. Ber. Oberh. Ges Nat.- u. Heilk, Görlitz. Abb. Naturf. Ges. Grahamstown. Rec. Albbany Mus. Graz. Mitt. Naturw. Ver. Steiermark. Greifswald. Mitt, Naturw. Ver. Güstrow. Arch. Ver. Freunde Na- turg. Mecklenburg. Halifax. Proc. a. Trans. N. Scot, Inst. Soc. Hamburg. Verh. Ver. naturw, Unterh, — Verh. Nat. Ver. — Abh. Geb. Naturw. Hannover. Jahrb. Naturh. Ges. Heidelberg. Verh. nat.-med. Ver. Hermannstadt. Verh, u. Mitt. Ver. Nat. Jekatherinburg. Bull. Soc. oural. Indianopolis. Proc. Ind. Ac. Sci, Zeitschriften-Verzeichnis. Innsbruck. Zeitschr. Ferdin. — Ber. Naturw.-Med. Ver. Jena. Naturw. Wochenschr. Jowa. Jowa Nat. Karlsruhe. Verh. Naturw. Ver. Kassel. Abh. Ver. Naturkd. Kiel. Schr. Naturw. Ver. Schleswig- Holstein. Kiew. Mém. Soc. Nat. Klagenfurt. Carinthia. — Jahrb. Naturh. Landesmus. ` Königsberg. Schr. phys. ök. Ges. Kolmar. Mitt. Naturh. Ges. Kopenhagen. Bot. Tidsskr. — Medd. Bot. For. — Vidensk. Medd. Laibach. Mitt. Mus. Ver. — Isv. Muz. Drust. Landshut. Ber. Bot. Ver. Lausanne. Bull. Soc. Vaud. Leipzig. ‘Gartenwelt. — Bot. Zeitg. Le Mans. Monde des Plantes. Linz. Jahrb. Ver. Natk. — Mus. Franc.-Carol. London, Ann. of Bot. — Bot. Mag. — Gard. Chron. Lund. Botaniska Notiser. Lüneburg. Jahrb. Nat. Ver. Luxemburg. Arch. Trim. — Rec. Mém. et Trav. Soc. Bot. — Ver. Lux. Naturfr. Lyon. Ann. Soc. bot. Madison. Wisc. Geol. Nat. Hist. Surv: — Trans. Wisc. Ac. Sci. Magdeburg. Abh. u. Ber. Mus. Nat. u. Heilk. Mailand. Atti Soc. Ital. Mus. eiv. Milano, Marburg. Sitzb. Ges. Bef. ges. Natw. Milwaukee. Bull. Wisconsin Nat, Hist. Soc. Missoula. Bull. Univ. Montana. Mons. Le Bambou. Montevideo. Ann. Mus. Nac. Moskau. Bull. Soc. Imp. Nat. München. Mitt. Bayr. Bot. Ges. Neapel. Boll. Soc. Nat. Napoli. — Rendic. Acc. Sci. Fis. e Mat. Sci. nat. Neudamm. Monatsschr. Kakteenkd. Neuenburg. Bull. Soc. Sci. Nat. New York. Ann. N. York Ac. Sci. Nijmwegen. Rec. Trav. bot. Néerl. Nürnberg. Abh. Naturf. Ges. — Jahrb. Naturf. Ges. Odessa. Mém. Soc. Nat. Nouv. Russie. Olmütz. Ber, Naturw. Sekt. ‚St. Gallen. Padua. Atti Acc. Sci. Venet.-Trent.-Istr. Palermo. Contr. Biol. veg. Paris. Ann. Sci. nat. Paris. — Bull. Mus. Hist. nat. Paris. — C, R. Acad, Sci. — Nouv. Arch. Mus, nist. nat. — Rev. gén. Bot. Philadelphia. Proc. Am. Phil. Soc. — Proc, Ac. Nat. Sci. Pisa. Atti Soc. Tosc. Sci. Nat. Posen. Zeitschr. Naturw. Abt, d. Ges. f. Kunst u. Wiss. f Prag. Sitzb. Lotos. — Sitz. Kgl. Böhm. Ges. Wiss. Pressburg. Verh. Ver. Natur- u. Heilk. Regensburg. Mitt. Ver. Naturfr. Reichenberg. Mitt. Ver. Naturfı. Rio de Janeiro. Arch. Mus. Nac. Rochester. Proc. Rochester Ac. Sci. Rom. Ann. di Bot. — Atti R. Acc. Linc. San Diego. Zoé. Sao Paulo. Rev. Soc. Sci. Siena. Bull. Lab. Ort. bot. Sitten. Bull. Soc. Murith. Ber. Naturw. Ges. St. Louis. Trans. Ac. Sci. — Rep. Missouri Bot. Gard. Stockholm. Ark. f. Bot. Strassburg i. E. Mitt. Philom. Ges. Stuttgart. Jahresh. Ver. vaterl. Na- turk. Württembg. — Zeitschr. f. Naturw. Sydney. Agric. Gaz. N. S. Wales. — Proc. Linn. Soc. N. S. Wales. Tiflis. Act. hort. bot. —. Mon. Jard. bot. Tokyo. Bot. Mag. — Journ. Coll. Sci. Topeka. Trans. Kansas Ac. Sci. Tromsó. Mus. Aarber. — Mus. Aarsh. Tufts College, Mass. Tufts Coll. Stud. Washington. Proc. Biol. Soc. — Misc. Pap. Bur. Plant Industr. — Plant World. Wellington. Trans. and Proc. New Zealand Inst. Wien. Ann. Hofm. — Mitt. Naturw. Ver. — Schrift. Ver. Verbr. Naturw. Kenntn. — Verh. Zool.-Bot. Ges. Wiesbaden. Jahrb. Nassau. Ver. Natk. Winterthur. Mitt. Naturw. Ges. Würzburg. Sitzb. Phys.-Med. Ges. Zürich. Verh. Schweiz. Nat. Ges. Zwickau. Jahrb. Ver. Natk. La No. 93/98 Band V. No. 15/20 20. August 1908 Repertorium novarum specierum regni vegetabilis Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen Herausgegeben von Dr. phil. Friedrich Fedde Preis des Bandes 12 Mk., für das Ausland 13,50 Mk., der einseitig bedruckten Ausgabe 16 Mk., bezw. 18 Mk. BERLIN-WILMERSDORF SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARISCHESTR. 31 COMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN 1908. Die Herren Autoren, die Originaldiagnosen einsenden, werden gebeten, die Manuskripte völlig druckreif und möglichst auf einer Seite beschrieben einzusenden. Etwa später ge- wünschte Satzänderungen, Hinzufügungen oder Textkorrekturen . fallen den Herren Verfassern zur Last. Die Herren Autoren erhalten auf Wunsch 50 Separata kostenfrei geliefert. Anzeigen: Bulletin de (Herbier Boissier Organe mensuel de botanique, publié par l’Herbier Boissier à Chambézy, Suisse. lére série, de 1893 à 1899, soit 7 forts volumes à frs. 20.— par année. 2me série, commencée en 1901. Abonnement à frs. 25.— par année. Alle Manuskriptsendungen sind an Dr. phil. F. Fedde, Wilmersdorf-Berlin Weimarische Strasse 3! zu richten Da Nummer 27—28 (III, No. 1—2) sowie auch 29—32 (III, No. 3—6) fehlen, werden Besitzer doppelter Exemplare dieser Nummern gebeten, diese dem Herausgeber zuzusenden. Den Herren, die die einseitig bedruckte Ausgabe beziehen, erlaube ich mir die ganz ergebene Mitteilung zu machen, dass ich bei direktem Bezuge durch mich die einseitige Ausgabe zusammen mit einem Exemplare der gewöhnlichen für 20 Mk. (bez. 23. Mk. für das Ausland) liefere. Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore E Fedde No. 93/98 V. Band 20. August 1908 An die Herren Abonnenten des Repertorium. Von den 200 Abonnenten des Repertorium haben bisher nur 15 ihre Antwort auf meine Frage, ob ein Einschiebeband wünschens- wert sel, gesandt, und zwar 13 zusagend, 2 bedingt zusagend, keine absagend. Ich bitte die Herren, die noch nicht geantwortet haben, sich der in der letzten Nummer liegenden Postkarte zu bedienen und mir Ihre Ansicht zu schreiben. Hochachtungsvoll Dr. F. Fedde. LXV. Einige neue Pflanzen der bolivianischen Flora. Von F. Pax. (Originaldiagnosen.) Eine Kollektion andiner Pflanzen, von Dr. Otto Buchtien gesammelt und dem botanischen Museum zu Breslau von Dr. Baenitz übergeben, bot fiir die Bestimmung und Revision keine erheblichen Schwierigkeiten dar, da ein recht umfangreiches und eingehend durchgearbeitetes Ver- gleichsmaterial aus Bolivien durch die Arbeiten von Miguel Bang und H. Rusby vorlag. Sie enthält indes eine nicht unbedeutende Zahl neuer Arten. Von diesen mögen hier einige wenige beschrieben werden, an welche sich ein grösseres pflanzengeographisches Interesse knüpft. 1. Gaimardia boliviana Pax, nov. spec. Herba perennis, dense caespitosa, glaberrima; foliis distichis, glau- cescentibus, coriaceis, apice pallide et obtuse mucronulatis, anguste linearibus, canaliculatis, 10—12 mm longis, rectis vel paulo reflexis, in vaginam sensim ampliatis, integris; capsula peri- gonii rudimento parvo coronata, sessili, leviter sulcata, 6 mm fere longa, cylindrica, spathis 2 involucrata. Bolivien: La Paz, am Fusse des Murarata, 5000 m, in Sümpfen (0. Buchtien, no. 836! — Oktober 1906). Repertorium novarum spécierum. V. 15 226 P- Far G. boliviana stellt das nôrdlichste Vorkommen dieser sonst antarktischen Gattung dar. 2. Cotoneaster Baenitzii Pax, nov. spec. Frutex (vel arbor) parvus, ad 1 m altus, spinescens, sempervirens, densissime foliosus, glaberrimus; folis 10—12 mm longis, 8—10 mm latis, breviter petiolatis, obovatis, coriaceis, obtusis, basin versus subcuneato-angustatis, margine anteriore denticulatis, supra lucidis, subtus pallidioribus, reticulatis; petiolo ad 4 mm longo; floribus in racemulos 2—3-floros dispositis, brevissime petio- latis, apetalis (?); sepalis 5 triangularibus; staminibus filamentis basi paulo dilatatis praeditis; carpellis 5, centro inter se liberis, sed axis cupulae adnatis; stylis 5 liberis; drupa apice truncata, ad 8 mm lata. Bolivien, Süd-Yungas: Unduavi, in Wäldern, 3200 m (0.Buchtien, no. 912! — 12. Febr. 1907, fast abgeblüht). Über die Zugehörigkeit der Art, die im Habitus an Arctostaphylos uva ursi L. erinnert, zur Gattung Cotoneaster können Zweifel nicht aufkommen; es erinnert auch der Habitus an die kleinblätterigen Arten des Himalaya. C. Baenitzii ist daher die erste Art des Genus in der südlichen Hemispháre. Ob die Art wirklich apetal ist, kann nicht mit Sicherheit entschieden werden, da die zur Untersuchung vorliegenden Blüten nieht mehr ganz jung sind. 3. Apopetalum nov. gen. Rosacearum. Flores hermaphroditi, apetali, perigyni. Sepala 6—8, intus tomentosa, valvata. Stamina 18—24, exteriora 12—16, per paria sepalis opposita, interiora 6—8, alternisepala; antherae introrsae, apiculatae, Discus hypogynus, lobulatus, Ovaria 6—8, inter se libera, hispida, in stylos simplices, glabros exeuntia. Ovula in ovario pluria. — Folia pinnata. : 4. A. pinnatum Pax, nov. spec. Foliis magnis, glaberrimis, multijugis; foliolis fere sessilibus, subcoriaceis, acuminatis, margine leviter serratis, basi inaequa- libus, falcatis, supra lucidulis, subtus pallidis, reticulatis, ad 23 cm longis, 5 cm latis; petiolulo 1—3 mm longo; paniculae glabrae ramulis brevibus, erassis; sepalis lanceolatis, acutis, extus glabris, intus pubes- centibus, ad 4 mm longis, 1—2 mm latis; staminibus quam sepala duplo brevioribus; ovario 3 mm longo. Bolivien, Nord-Yungas: Unduavi, in Wäldern, 3300 m (0.Buchtien, no. 746! — 12. Febr. 1907). Über die Zugehörigkeit der Pflanze zur Familie der Rosaceen kommen bei der apokarpen Ausbildung des Gynaeceums und der perigynen Insertion der Blüte Zweifel nicht auf. Das Diagramm entspricht durch- aus den Zeichnungen, die Eichler (Blütendiagramme, II, 498 u. f.) von den Blüten der Rosaceen gibt. Sekretzellen und Sekretbehälter fehlen ganz. Innerhalb der Familie wird man Apopetalum den Spiraeoideen an- gliedern müssen. Dafür spricht schon die relativ schwache Ausbildung der Cupula, sowie die Mehrzahl der Samenanlagen im Fruchtknoten. Einige neue Pflanzen der bolivianischen Flora. 227 Von letzteren scheint jedoch nur eine zum Samen sich zu entwickeln, während die übrigen verkümmern. Nahe verwandt ist Apopetalum mit keiner der bekannten Gattungen. Leider ist die Pflanze unvollkommen bekannt. Wenn auch der Blütenbau die erwünschte Klarheit zeigt, so fehlen doch Angaben über die Wuchsverhältnisse der Pflanze; es kann nicht einmal entschieden werden, ob eine Staude oder ein Holzgewüchs vorliegt. Anzunehmen ist vielleicht ein krautiger Habitus. | Im Anschlusse an die drei vorstehend beschriebenen neuen Arten seien hier die Diagnosen einiger weiteren hinzugefügt, wenn sie auch von geringerem pflanzengeographischen Interesse sind, 5. Acalypha Buchtieni Pax, nov. spec. Frutex vel arbor 4—5 m alta, macrophylla; foliis cordatis, acu- minatis, crenulato-dentatis, utrinque velutinis, 18 cm longis, 10 -11 em latis, petiolo tomentoso, laminam aequante suffultis; stipulis lanceolatis, acuminatis, tomentosis, ad 1 cm longis; spicis c tenuibus, ex axillis foliorum nascentibus, quam folia multo brevioribus; spicis 9 terminalibus, ad 25 cm longis, cylindricis, densis; rhachide tomentosa; bracteis satis duris, magnis, ultra medium in dentes valde inaequales, subsetaceo-acuminatos, scabridos par- titis, + 2 em longis; dentibus majoribus + 8. Bolivien, Süd-Yungas: In Wäldern bei Yanacachi, 1700 m (0. Buchtien, no. 377! — 16. Juni 1906.) Verwandt mit À. communis Müll.-Arg. 6. Acalypha Baenitzii Pax, nov. spec. Frutex vel arbor 4—5 m alta; foliis ovatis, caudato-acumi- natis, basi subrotundatis, calloso-serratis, glaberrimis, ad 12 em longis, 4 em latis, penninerviis, petiolo subtomentello, gracili, 8—4 cm longo suffultis; stipulis filiformibus; spicis c^ tenuibus, ex axillis foliorum nascentibus, quam folia multo brevioribus; spicis 9 terminalibus, 6 cm longis, cylindricis, densissimis; bracteis duris, hispidis, ultra medium in dentes + 5, subsetaceo-acuminatos, scabridos partitis, 1 cm fere longis. Bolivien, Süd-Yungas: Sirupoya bei Yanacachi, 2100 m (0. Buchtien, no. 376! — 19. Juni 1906). Verwandt mit À. carpinifolia Poir. 1. Buddleia boliviana Pax, nov. spec. . Frutex ad 1,5 m altus, ramulis novellis ferrugineo-tomentosis; foliis supra asperulis, subtus tomentosis, + ferrugineis, ovatis, acutis, basi rotundatis, margine anteriore paucidentatis, 6 cm longis, 2—3 em latis, petiolo vix 1 em longo vel breviore, tomentoso suffultis; floribus in capitula globosa dispositis, albis; calyce densissime ferrugineo-tomentoso. Bolivien, Süd-Yungas: An Wegen, Sirupoya bei Yanacachi, 2100 m (0. Buchtien, no. 576! — 11. Juni 1906). Verwandt mit B. andina Britton und B. globosa Lam. AGED EG 15* 228 Dr. E. Rosenstock. LXVI. Filices novae a Dre. 0. Buchtien in Bolivia collectae. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) Die hier beschriebenen neuen Farnarten wurden (zusammen mit etwa 100 bereits bekannten Arten) von Herrn Dr. O. Buchtien, Direktor des National Museums in La Paz, in den Jahren 1906 und 1907 in der bolivischen Landschaft Yungas gesammelt und später durch gütige Vermittlung des Herrn Dr. C. Baenitz mir zur Bestimmung überwiesen. Ein Teil derselben hat schon früher Herrn Dr. H. Christ zur Bestimmung vorgelegen und es sind daher die vorläufigen Benennungen Christs bei denjenigen Arten, die auch von mir als neue erkannt wurden, im fol- genden beibehalten worden. 1. Gleichenia yungensis Rosenst., nov. spec. Mertensia; rhizomate lignoso, longe repente, dichotomo-ramoso, 3—4 mm crasso, atro brunneo, nitido, paleis brunneis, anguste lanceo- latis, longe acuminatis, c. 5 mm longis, margine subulato-dentatis sub- dense vestito, palearum podiis remanentibus verrucosissimo, interstitiis c. 7-centimetralibus folia emittente; stipitibus 50 cm vel ultra longis, 3 mm crassis, teretibus, cinnamomeis, nitidis, basin versus paleaceis vel paleis delapsis asperulis, omnino glaberrimis; laminis semel (vel pluries?) quadrifurcatis, ramis primariis (c. 8,5 cm longis) secundariisque (c. 4,5 cm longis) aphyllis, tertiariis (c. 4 cm longis) segmentis paucis hinc inde inprimis basi instructis apiceque pinnas geminatas gerentibus; pinnis geminatis usque ad 24 cm vel ultra longis, 4,5 cm latis, lineari-lanceo- latis, basi paullo angustatis, suberectis vel incurvatis, usque fere ad costam pinnatifidis; segmentis subapproximatis, ala angusta confluen- tibus, sinubus acutis, carinam callosam usque ad rhachim demittentibus, interstinctis, e basi utrinque paullo dilatata linearibus, obtusis, recte patentibus, ec. 12 mm longis, 3 mm latis, chartaceis, supra olivaceis. glaberrimis, subtus glaucescentibus, minutissime albido-punctulatis pilisque perbrevibus, subadpressis inprimis secus venulas puberulis; gemmis paleis iis rhizomatis similibus dense vestitis pinnisque alaribus deltoideis, pinnatipartitis, maximis (sc. gemmarum basalium) usque ad 1,25 cm longis latisque involutis; ramis costisque teretibus, alutaceis, paleis anguste lanceolatis, fimbriatis, flaccidis, rufidulis infra vestitis, supra nudis, costis utrinque aequaliter prominentibus; venulis lateralibus prope basin fureatis, ramis parallelis marginem petentibus, manifestis, supra valde prominentibus, pallido-flavidis, subtus prominulis, rufidulis; soris non repertis. Yungas borealis: Unduavi, 3300 m alt., in silvis. 12. II. 1907, l. Dr. o Buchtien, no. 902. Die zur bifida-Gruppe gehórige Art ist von verwandten Arten durch das mit starken, schwarzen Hóckern dicht besetzte Rhizom, die blüuliche Filices novae a Dre. O. Buchtien in Bolivia collectae. 999 Farbe der Blattunterseite und besonders durch deren feine strichförmige Behaarung leicht zu unterscheiden, 2. Gleichenia Buchtienii Christ et Rosenst., nov. spec. Mertensia; rhizomate cum parte inferiore stipitum ignoto, stipi- tibus superioribus rhachi conformibus; laminis 4—5 m longis, pluries trifurcatis; ramis primariis c. 11 cm longis, aphyllis vel latere in- teriore segmentis paucis, parvulis basi obsessis, ceterum nudis; ramis secundariis c. 12 cm longis, profundissime pinnatifidis, utroversus paullo angustatis; pinnis geminatis 30—60 cm vel ultra longis, 3,5—7 cm latis, strictis, elongato-vel lineari-lanceolatis, apice sensim acuminatis, usque fere ad costam pinnatifidis; segmentis numerosissimis, recte patentibus, linearibus, obtusis, rigide chartaceis vel subcoriaceis, supra olivaceo-viridibus, glabris (juventute subtomentosis), nitescentibus, subtus paullo pallidioribus, opacis, tomento fuscidulo plus minusve dense vestitis, maximis usque ad 3,5 cm longis, 5 mm latis, iis ramorum plerumque paullo latioribus; gemmis paleaceis, pinnis alaribus caren- tibus; rhachibus ramisque teretibus, flavido-viridibus, juventute paleis rigidis, atrobrunneis, nitidis, margine membranaceo pallide rufidulis, 2,5 mm fere longis, 1,5 mm latis aliisque omnino membranaceis, flaccidis, rufo-hyalinis, lanceolatis, in apicem linearem fibrillosum productis, mar- gine ciliis reflexis ornatis, usque ad 1 cm longis 2,5 mm latis, plerisque multo angustioribus vel piliformibus densissime vestitis, deinde nudes- centibus; costis ramulorum pinnarumque utrinque semiteretibus, paleis membranaceis, rufidulis, ciliatis, persistentibus ornatis; costulis seg- mentorum supra canaliculatis, glabris, subtus convexis, tomento faciei inferioris primo obtectis; venulis lateralibus furcatis, densis, utrinque- — imprimis subtus — valde prominentibus; soris ramo antico venularum paullo supra bifurcationem impositis, copiosis, in tomento conditis, e sporangiis 3—5 (plerumque 4) compositis; sporis fabiformibus, laevibus, hyalino-aureis. Yungas australis: Sirupaya prope Yanacachi, sub 16? lat., 2300 -m alt, in silvis. 18. XII. 1906, 1. Dr. O: Buchtien, No. 496. Eine grosse Art der bifida-Gruppe, auffallend sowohl durch die harten, zweifarbigen Spreuschuppen der Achsen, als durch die Länge der rami primarii sowie der pinnae geminatae und dureh die breiten Segmente. 3. Hymenophyllum Buchtienii Rosenst., nov. spec. Euhymenophyllum; vhizomate repente, tenui, filiformi, pilis brevibus, patentibus sparse hirsuto, interstitiis 1—2-centimetralibus folia gerente; stipitibus 3—5 cm longis, filiformibus, teretibus, pendulis, flexuosis, pilis iis rhizomatis similibus obsessis; laminis usque fere ad 10 cm vel ultra longis, 2 cm latis, oblongo-lanceolatis, membranaceis, olivaceis, utrinque et axibus et parenchymate pilis stellatis, rigidis, sessilibus vel brevissime stipitatis dense hirsutis, deorsum pinnatis, a medio versus apicem pinnatifidis; pinnis inferioribus plerumque paullo abbreviatis, raro mediis aequalibus, sessilibus, 1—3-ies furcatis, sequentibus cum segmentis laminae superioris (summis furcatis simplieibusque exceptis) 230° Dr. E. Rosenstock. sessilibus, erecto-patentibus vel subrectis, e basi cuneata rhomboideis vel cuneato-oblongis, maximis c. 1,5 cm longis, 1 cm latis, profunde pinnatifidis; laciniis simplieibus furcatisve, obtusis, linearibus, obliquis, usque ad 4 mm longis, 1,5 mm latis, parenchymate e cellulis maximis composito; rhachibus e basi usque ad mediam fere laminae nudis, inde alternatim, versus apicem utringne aequaliter marginatis, cum costis venulisque dense stellato-hirsutis, badiis, teretibus; venulis latera- libus in anteriore latere usque ad 4, in posteriore usque ad 3 obviis; soris apicibus laciniarum impositis, superiorem et mediam laminae partem occupantibus; indusiis subcuneato-rotundatis bilobis, laciniis sub- aequalibus, dense ciliatis, subintegerrimis; receptaculo cylindrico, brevi, incluso, Yungas borealis: Unduavi, 3200 m alt, in silvis. 12. II. 1907, 1. Dr. O. Buchtien, No. 897. H. hirsutum Sw. und H. latifrons v. d. B., denen diese Art bezüglich der allseitigen Behaarung am nächsten steht, unterscheiden sich von ihr durch bis zur Basis herab gleich breit gesáumte Rhachis, kürzere und weniger zerteilte Primársegmente, länger gestielte und schlaffere Stern- haare und schmálere Sori. 4. Adiantum boliviense Christ et Rosenst., nov. spec. Euadiantum; rhizomate breviter repente, paleis ferrugineis, lineari- lanceolatis, 2 mm fere longis, 0,3 mm basi latis, acuminatis, integerrimis, apice fibrillosis vestito; stipitibus subfasciculatis, c. 5 cm longis, sub- teretibus, firmulis, atropurpureis, basi interdum subglaucescentibus, sub- nitidis, nudis; laminis subdeltoideo-oblongis, usque ad 12 cm vel ultra longis, 6—7 cm latis, tenuiter herbaceis, utrinque viridibus, supra nudis, subtus intra nervos glandulis minutis, ovalibus, aureis dense ornatis, tripinnatis; pinnis petiolatis, lanceolatis, erecto-patentibus, subflexuosis, apice saepius recurvis, basalibus maximis, c. 4 cm longis, 2 cm basi latis, infra cum sequentibus (c. 4 jugis) bipinnatis, sursum cum superio- ` ribus, sensim decrescentibus, pinnatis, summis (c. 4—8 jugis) simplicibus; pinnulis ultimis petiolis c. 1 mm longis instructis, subrhomboideis vel cuneato-ovalibus, pauci-crenato-lobatis, crenis obscure dentatis, maximis c. 8 mm longis, 6 mm latis, plerisque minoribus, angustioribus; rhachibus subflexuosis, cum costis saepius recurvatis, costulisque atro- purpureis, nitidis, nudis; venis dichotome flabellatis, in sinus dentium excurrentibus; soris rotundatis, sinubus marginis superioris et exterioris impositis, 1—4 pro pinnula, . Yungas australis: La Florida pr. Yanacachi, 169 lat., 1600 m alt., ad muros. 21. XI. 1906, l. Dr. O. Buchtien, No. 459. Eine zierliche, kleinblätterige, zur cuneatum-Gruppe gehürige Art mit starker gelbdrüsiger Bekleidung des Parenchyms der Blattunterseite. 5. Adiantum Baenitzii Rosenst., nov. spec. Euadiantum; rhizomate repente, apicibus frondigeris incrassatis paleis ferrugineis, anguste lanceolatis, fibrilloso-acuminatis vestito; stipi- tibus subfasciculatis, usque ad 30 cm vel ultra longis, 2 mm crassis, Filices novae a Dre. O. Buchtie Bn inolivia collectae. - 231 debilibus, atrocastaneis, vernicosis, infra sparse paleaceis, sursum nudis; laminis elongato-ovalibus, acuminatis, membranaceo-herbaceis, utrinque saturate viridibus (apicibus juventute rubicundis), nudis, tripinnatis vel basi subquadripinnatis; pinnis primariis inferioribus maximis, c. 15 cm vel ultra longis, 8 cm fere latis, lanceolatis, stipitibus usque ad 3 cm longis instructis; pinnis secundariis usque ad 4 em longis, 2 cm latis, linearibus, stipitibus usque ad 7 mm longis instructis, basalibus rhaehi communi incumbentibus, basalibus pinnarum basalium 2-pinnatis summisque simplicibus exceptis pinnatis; pinnulis ultimis plerisque 1 em fere longis, 7 mm latis (frondium sterilium saepe majoribus, usque 2,5 cm longis, 2 cm latis), brevissime petiolatis (petiolis ultra 1 mm vix excedentibus), plus minusve dense imbricatis, rhomboideis vel (apicalibus et proximis) cuneatis, margine callose lineatis crenisque 2—4 instructis, crenis fertilium obsolete, sterilium grosse et acute denticulatis; venis flabellato-dichotomis, ad sinus dentium acutos in lineam marginalem transeuntibus; soris rotundatis, sinubus profundis inclusis. Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, 16? lat, 2100 m alt., ad margines silvarum. 1. XII. 1906, 1. Dr. O. Buchtien, No. 462. Die Art ist verwandt mit A. rubellum Moore und A. Wagneri Mett, von denen sie sich durch breitere und reichlicher zerteilte Lamina, sowie durch die aus sehr dicht gestellten, imbrikaten Blättchen gebildeten Fiedern II. O. unterscheidet. 6. Blechnum (Lomaria) Buchtienii Rosenst., nov. spec. Lomaria; caudice arborescente, usque ad 1 m alto; stipitibus dense fasciculatis, erectis, stramineis, angulatis, rigidis, c. 10 cm longis, 3—4 mm crassis, ima basi paleis lineari-lanceolatis, subsecundo-curvatis, rigidis, castaneis, medio atro-striatis, nitidis, integerrimis, apice vix tor- tuosis, e. 4,5 cm longis, 2 mm basi latis dense vestitis, sursum paleis membranaceis, flaccidis, ferrugineis, lanceolatis vel anguste linearibus, margine plus minusve ciliatis instruetis; laminis sterilibus lineari- oblongis, usque ad 50 em vel ultra longis c. 15 cm latis, rigide coriaceis, in sieco flavo-viridibus, tomento ochraceo, arachnoideo utrinque leviter Obtectis, ad rhaches costasque dense paleaceis, paleis rhachium mem- branaceis, flaccidis, ochraceis, e basi rotundata vel oblonga, peltatim affixa, lanceolatis, anguste fibrilloso-acuminatis, margine fimbriatis, usque ad 15 mm longis, 2 mm basi latis, cum linearibus, angustioribus vel omnino piliformibus ommixtis; iis costas subtus velantibus similibus, sed minoribus; pinnis 30—40-jugis, subcontiguis, brevissime petiolulatis, sub- patentibus, e basi paullo angustata, sabaequali-cordata lineari-oblongis, acutiusculis, margine revoluto integerrimis, medialibus maximis, c. 7,5 cm longis, 1 cm fere latis, superioribus et basalibus paullo abbreviatis; venulis lateralibus utrinque parum prominulis, furcatis, in apicem turgidum desinentibus, confertis, "Dua mm prope marginem inter se distantibus; laminis fertilibus non obviis. Yungas borealis: Unduavi, 3800 m alt, in silvis. 12. II. 1907, 1. Dr. ©. Buchtien, No. 878. 232 Dr. E. Rosenstock. Diese durch ihren baumförmigen Wuchs ausgezeichnete Art gleicht habituell dem Blechnum tabulare (Mett.), doch sind ihre Fiedern an der Basis frei, kurzgestielt, die basalen Schuppen sind etwas breiter, glänzend, gewimpert und lebhafter braun gefärbt, Rhachis und Costae sind von schildförmig befestigten, lederigen, fibrillos zugespitzten, gelbbraunen Schuppen dicht eingehüllt. B. Schomburgkii (Kl) und B. columbiense Hieron. besitzen ebenfalls schildförmige Schuppen, beides sind jedoch kleinere Arten, die sich auch anderweitig von der vorliegenden unter- scheiden. 7. Asplenium auritum Sw. var. davallioides Rosenst., nov. var. Varietas laminis (3—4-pinnatis) in segmenta cuneato-oblonga, minima, subaequalia, 2—3 mm longa, 1,5 mm fere lata dissolutis, laete viridibus, textura subcoriaceis, stipitibus quam ipsae plerumque duplo vel ultra longioribus instructis a typo diversa. Yungas borealis: Unduavi, 3300 m, in silvis. 12. II. 1907, 1. Dr. O. Buchtien, No. 903 ex p. Diese neue Varietüt des formenreichen À. awritum Sw. weicht von den übrigen stark zerteilten Varietüten dieser Art, der var. foeniculacea (H. B. K.) und var. abrotanoides (Prsl), hauptsächlich durch die Verkürzung der letzten Abschnitte ab, die ihr ein Davallia-artiges Aussehen verleiht. (Bezüglich des Namens sei bemerkt, dass unsere Varietät mit der Hookerschen Art Asplenium davallioides nichts gemein hat.) 8. Asplenium auritum Sw. var. davallioides Rosenst. f. diversifolia Rosenst., nov. forma. Forma folis biformibus instructa: praecocioribus membranaceis, in lacinias lineares, filiformes dissectis, posterioribus normalibus; interdum foliis normalibus omnino carente, Yungas borealis: Unduavi, 3800 m, in silvis. 12. II. 1907, 1. Dr. O. Buchtien, No. 903 ex p. Diese Form entspricht völlig der gleichnamigen Form der var. sulcata (Lam.), die von mir in den Beiträgen z. Pteridophytenflora v. Süd- -brasilien (Hedwigia 46, p. 104) beschrieben wurde. (Sie ist jedoch nicht, wie dort als Vermutung ausgesprochen wurde, als die reguläre Jugendform der Art anzusehen, da jugendliche Pflanzen mit nur normal ausgebildeten Blättern keineswegs selten sind.) Die Blätter mit linearen Zipfeln entwickeln sich, falls sie überhaupt zur Ausbildung gelangen, stets früher als die normalen Blätter und haben offenbar dieselbe physio- logische Bedeutung wie die im malesischen Gebiet an Stenochlaena- und Lindsaya-Arten, in Afrika an Pteris cameruniana Kuhn beobachteten »Wasserblatter*. Wie bei den erwähnten Arten, so kommen auch bei Asplenium auritum diese Wasserblätter nicht selten allein zur Entwickelung und schreiten in dieser Gestalt bisweilen auch zur Fruchtbildung. - Ich sah solche Pflanzen mehrfach aus Brasilien und finde sie auch in der Buchtienschen Sammlung unter No. 899. Zweifellos ist auch Asplenium delicatulum Prsl. hierher zu rechnen. Filices novae a Dre. O. Buchtien in Bolivia collectae. 233. 9. Diplazium Yungense Christ et Rosenst., nov. spec. Eudiplazium; rhizomate cum stipitibus ignotis; laminis c. 1 m longitudinis verosimiliter assequentibus, c. 50 em latis, ovali-lanceolatis, herbaceis, vivis subcarnosis, bipinnatis, supra glaberrimis, nitidulis, atro- viridibus, subtus pallidioribus glandulisque subglobosis, aureis parenchy- mate obsitis, ad costas costulasque dense paleaceis, paleis lineari-lanceo- latis, 1 cm vel ultra longis, 1 mm fere latis, vel angustioribus ac pili- formibus, flaccidis, distortis, margine dentibus rigidulis, linearibus, apice dichotomis et biarcuatim recurvis regulariter ornatis; pinnis inferioribus alternis, paullum recurvatis, subcontiguis, petiolis c. 2-centimetralibus in- structis, basalibus quam sequentes vix minoribus, c. 25 cm longis, 12 cm latis, ovali-lanceolatis, breviter acuminatis, (medialibus cum superioribus non obviis); pinnulis c. 8-jugis, alternis, breviter petiolatis vel (superio- ribus) basi plus minusve late adnata sessilibus, recte patentibus, inframe- dialibus maximis, 8—9 cm fere longis, 2 cm latis, e basi subrecte trun- cata lineari-lanceolatis, acuminatis, paullo ultra medium pinnatifidis, in- ferioribus paullo brevioribus (basalibus 5—6 cm longis). medialibus ac superioribus gradatim diminutis, minus profunde incisis, in apicem c. 10 em longum deltoideum, profunde pinnatifidum (e segmentis subobliquis, late linearibus, inferioribus leviter crenatis, apice breviter acuminatis, subfaleatis, summis subserratis, obtusis, oblique truncatis compositum), demum lineari-angustatum, subintegrum transeuntibus; segmentis pinnularum majorum subobliquis, linearibus, margine paullum revoluto subintegerrimis, apice obliquo producto costae parallele truncatis, maximis c. 5 mm longis, 4 mm latis; rhachibus costisque sordide fuscis, supra profunde sulcatis, subtus subteretibus vel complanatis; nervis pinnatis, nervulis 3—4 in utroque latere instructis; soris brevibus, crassis, in maturitate late dispansis; indusiis latis, integerrimis. Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, sub, 16? lat, 2300 m, in silvis umbrosis. 19. XIL 1906, l. Dr. O. Buchtien, No. 453. Die Art ist leicht kenntlich an dem für ein Diplazium ungewóhnlich dichten Überzug der Rhachis und ihrer Verzweigungen mit langen Spreuschuppen, die in den T-förmigen Wimperzühnen eine gleichfalls aussergewóhnliche Randverzierung besitzen. In der Teilung der Blatt- spreite nühert sich die Art, wenn auch nur wenig, der radicans-Gruppe. 10. Dryopteris stenophylla Rosenst., nov. spec. Lastrea; rhizomate incognito, ex imi stipitis conditione verosi- militer repente; stipitibus 5—10 cm longis (ob exiguitatem pinnarum infinarum prima specie subquadruplo longioribus aestimandis), e basi curvata, fuscidula strictis, gracilibus, sursum cinnamomeis, leviter et ad- presse tomentosis, supra sulcatis, infra teretibus; laminis lineari-lanceo- latis utroversus angustissime acuminatis, usque 90 em vel ultra longis, 15 cm medio latis, membranaceis, nitidulis, supra olivaceo-viridibus, subtus pallidioribus, ubique pubescentibus, parenchymate supra pilis albidis adpresso-strigosis densius, subtus pilis patulis, subhamatis sparsius obsesso, pinnato-pinnatifidis; pinnis basalibus (4—6-jugis) calloso-puncti- 234 Dr. E. Rosenstock. formibus, oculo nudo vix conspicuis, 4—5 cm inter se remotis, proximis (1 jugo) 1 cm fere longis, margine integris vel ineisis, ceteris normalibus, multijugis, infimis deflexis exceptis recte patentibus, apice incurvatis, in- ferioribus oppositis, superioribus alternis, plerisque interstitiis ipsarum latitudinem aequantibus inter se remotis, omnibus sessilibus, e basi sub- aequali vel inferiorum angustata lineari-lanceolatis, acuminatis, usque ad 3/, dimidiae latitudinis pinnatifido-incisis; segmentis lineari-oblongis, margine subreflexo leviter crenulato-serratis, obtusiusculis, lateris an- terioris subrecte patentibus, posterioris suboblique proelinatis, medialibus maximis, c. 6 cm longis, 3 cm basi latis, superioribus gradatim decres- centibus, in apicem acuminatum, subintegrum demum transeuntibus, basalibus pinnarum inferiorum reductis, mediarum ae superiorum ceteris subaequalibus; rhachibus gracilibus, cinnamomeis, supra sulcatis et adpresse strigosis infra teretibus et ubique brevissime tomentoso-puberulis; costis supra sulcatis, sparse strigosis, subtus teretibus et cum costulis venisque breviter pubescentibus; venis lateralibus simplicibus, in segmentis maximis 7—8 in utroque latere sitis, basalibus supra sinum mar- ginem attingentibus; soris margini subapproximatis, in omnibus venulis segmentorum fertilium obviis; indusiis persistentibus, minimis, setosis, eglandulosis; sporis in speciminibus repertis. fabiformibus, hyalinis, lae- vibus (an maturis?). Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, sub. 16° lat., 2350 m alt, in silvis umbrosis. 15. XII. 1906, 1. Dr. O. Buchtien, No. 495. Die zur opposita-Gruppe i. w. S. gehórige Art besitzt die von Christensen in seiner verdienstvollen Monographie dieser Gruppe als Typus IV bezeichnete Form der Spreite (lamina abrupte attenuata, pinnis infimis glanduliformibus), wührend sie durch andere Merkmale der zu Typus III gehörigen D. Regnelliana C. Chr. näher kommt. 11. Dryopteris yungensis Christ et Rosenst., nov. spec. Phegopteris; rhizomate cum stipitibus inferioribus ignoto; laminis ovali-lanceolatis, herbaceis, in sieco supra brunnescenti-viridibus, subtus pallidioribus, pilis sparsis, margine crebrioribus hinc inde obsessis, pinnato-pinnatifidis vel basi subbipinnatis; pinnis suboppositis, 10— 12- jugis, late distantibus (interstitiis maximis 7 cm inter costas assequentibus), subfalcato-incurvatis, basalibus maximis, c. 13 cm longis, 3,5—4 em basi latis, petiolis c. 3-millimetralibus instructis, e basi subaequali, superiore recte truncata, rhachi parallela, inferiore subobliqua lineari- lanceolatis, ima basi pinnatis, inde profundissime pinnatifidis, apice acu- minato integerrimo, sequentibus (5 jugis) subaequalibus ac conformibus, brevius petiolatis, superioribus (4 jugis) sessilibus, gradatim diminutis, in lobos apicis lineares, subfalcatos, integros sensim transeuntibus; seg- mentis plerisque late linearibus, subfalcatis, margine integerrimis, apice obliquo, obtuso, basi lata (postica paullo decurrente) adnatis, maximis usque ad 2 cm longis, 8 mm latis, iis jugorum 1—2 infimorum liberis (pinnulas repraesentantibus), basali postico maximo, margine grosse crenato; rhachibus subquadrangularibus, striatis, costisque helveolis, Filices novae a Dre. O. Buchtien in Bolivia collectae. 235 viscoso-puberulis paleisque anguste lanceolatis, fibrilloso-acuminatis, ob- solete dentatis vestitis; costulis venulisque supra parce adpresso- pilosis, subtus subglabris, venulis lateralibus furcatis; soris ramo antico medio impositis, rotundis, e sporangiis brunneis compositis; in- dusiis non repertis. Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, sub 16? lat., 2000 m alt, in silvis. 16. XI. 1906, 1. Dr. O. Buchtien, No. 493. Im Umriss der Lamina, in der Gestalt und Nervatur der mit breiter Basis sitzenden Segmente sowie in der Sorusstellung ähnelt die Art gewissen Formen von Dryopteris Filix mas (L.) speziell der var. elongata auctt. Die schleierlosen Sori, die gezähnten Spreuschuppen sowie die entfernte Stellung der Primärfiedern und der Mangel scharfer Sägezähne an den Segmenten lassen jedoch darüber keinen Zweifel, dass sie in diesen Formenkreis nicht gehórt. Aus dem Subgenus Phegopteris weiss ich keine ihr nahestehende Art zu nennen. 12. Polypodium vittariiforme Rosenst., nov. spec. Eupolypodium; rhizomate repente, lignoso, 0,5 cm crasso, phyllo- podiis resistentibus squamisque rigidis, atrofuscis, vernicosis, e basi pro- funde cordata lanceolatis, 4 mm longis, 1 mm basi latis, margine sparse ciliato-dentatis dense obsito; foliis distichis, approximatis, usque ad 70 cm vel ultra longis, 0,5 cm (!) latis; stipitibus c. 8 cm longis, 1,5 mm crassis, virescenti-stramineis, basi interdum brunnescentibus, paleis atro-fuscis, unicoloribus, vel albido-marginatis, vel omnino hyalinis, longe ciliatis obtectis; laminis simplicibus, angustissime linearibus, margine integerrimo revolutis, apice paullum angustato obtusiusculo, basi longe et sensim attenuata in stipitem inaperte transeuntibus, coriaceis, supra glaberrimis, medio suleatis, subtus paleis hyalinis vel lutescentibus, plane adpressis, lanceolatis vel ovalibus, dilacerato-fimbriatis dense ornatis; costa mediana e pagina superiore laminae inconspicua, subtus valde prominente, subtereti, fasciculis vasorum tribus instructa, paleis longe fimbriatis densissime obtecta; nervis lateralibus simplicibus, sub angulo 60° e costa egredientibus, strictis, apice incrassato paullo aute marginem desinentibus, in parenchymate occultis; soris in specimi- nibus non obviis. Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, sub 169 lat., 1650 m alt, in silvis umbrosis ad arborum truncos. 21. XI. 1906. 1. Dr. O. Buchtien, No. 450. Diese höchst auffällige Art besitzt in ihrem ganzen Äusseren die grösste Ähnlichkeit mit Vittaria lineata (L). Die Beschaffenheit der Mittelrippe sowie der Seitennerven zeigt jedoch, obwohl Fruchtwedel nicht vorliegen, dass sie nicht zur Gattung Vittaria, sondern höchst wahr- scheinlich zu Polypodium gehört. Wegen der nur scheinbar schild- förmig befestigten, wenngleich dicht anliegenden und langbewimperten Spreuschuppen der Unterseite dürfte sie zur Untergattung Eupolypodium, nicht zu Lepicystis zu rechnen sein. Die ihr etwa zunächststehende Art dieser Untergattung, das 236 Dr. E. Rosenstock. malesische P. fasciatum (Bl) unterscheidet sich ausser anderen Merk- malen schon durch viel kürzeres und breiteres Blatt mit kahlen Flächen und nicht umgerolltem Rand. 13. Polypodium yungense Rosenst., nov. spec. Eupolypodium; rhizomate erecto, paleis lanceolatis, c. 2 mm longis, 1 mm basi latis, margine regulariter fimbriatis apice instructo; stipitibus fasciculatis, 2—3 cm longis, cum rhachibus tenuibus, teretibus, brunneis, pendulis, pilis fuscis 0,75 mm longis; patentibus sparse obsessis; laminis elongato-ovalibus, basi valde angustatis, apice acutis, membranaceis, pallide viridibus rhachi excepta utrinque glabriuseulis, 25 cm vel ultra longis, 3 cm latis, pinnatis; pinnis multijugis, sessilibus, approximatis, plerisque e basi late adnata, posteriore paullum decurrenti anguste linearibus, subfaleatis, margine obtuse serrato-crenatis, apice angustato- acuminato integerrimo, medialibus maximis, c. 1,5 cm longis, 3 mm basi latis, inferioribus 3—5 jugis repente abbreviatis, auriculiformibus, superioribus sensim, demum citius diminutis et in apicem brevem den- tatum desinentibus; «costis aterrimis, utrinque prominulis; venis lateralibus usque ad 6-jugis, simplicibus, manifestis, basalibus exceptis omnibus soriferis; soris subovalibus majusculis. Yungas borealis: Unduavi, 3400 m alt, in silvis. 12. II. 1907, L Dr. o Buchtien, No. 891. : Diese Art gleicht durch ihre etwas aufwürts gebogenen, nach vorn stark verschmülerten Fiedern mehr dem javanischen P. subfaicatum Bl. als dem amerikanischen P. capillare Desv. Sie unterscheidet sich von ersterem hauptsächlich durch stumpfkerbige, nicht spitz gesägte Rand- zähne, plötzlich verkürzte untere Fiedern und durch grössere und härtere, gewimperte Rhizomschuppen. P. capillare Desv. sowie auch P. funiculum Fée besitzen lineare, gerade, nicht subfalkate Fiedern und verschiedene Basalschuppen: die des ersteren sind schmal linear, dünn und von gelblicher Farbe, die des letzteren nicht gewimpert, sondern ganz- randig oder mit 1—2 breiten, gekrümmten Zähnen versehen. 14. Polypodium bolivianum Rosenst., nov. spec. Eupolypodium; rhizomate brevi, repente, lignoso, e. 1 cm crasso, densissime paleaceo; paleis e basi cordata, dilatata deltoideo-lanceolatis, angustissime acuminatis, c. 4 mm longis, 1 mm basi latis, ferrugineo- fuscis, basi ciliis longis, applanatis, linearibus, margine dentibus brevioribus, subulatis, varie curvatis vel raro subramosis ornatis; stipitibus c. 2 cm vel ultra distantibus, 20 cm longis, 3 mm crassis, flexuosis, firmis, teretibus, junioribus badiis, adultis atropurpureis, nudis; laminis usque ad 70 cm vel ultra longis, 15 cm medio latis, sublineari-lanceolatis, supra olivaceo viridibus, subtus paullo pallidioribus, ehartaceo-herbaceis, rhachi costisque supra minutissime puberulis exceptis ubique glaberrimis, profundissime pinnatifidis vel basi pinnatis; segmentis multijugis, recte patentibus vel flexuosis, supra basin utroversus aequaliter dilatatam paullisper contractis, inde elongato- ` lanceolatis, obtusiusculis, medialibus maximis usque ad 7—8 cm longis, Filices novae a Dre. O. Buchtien in Bolivia collectae. 237. 5 mm medio latis, versus basin laminae vix decrescentibus, infimis 3—4 jugis repente diminutis, ad strias vix conspicuas reductis, superio- ribus gradatim decrescentibus, in apicem integrum demum transeuntibus; rhachibus teretibus, in utroque paginae latere aequaliter prominentibus, cum costis atropurpureis, subtus glaberrimis, supra minute puberulis; costis supra immersis, subtus semiteretibus, prominulis; venulis lateralibus immersis, subpellucidis, cum parenchymate concoloribus, inde luce transmissa aegre conspicuis, usque ad 50-jugis, sub angulo 709 e costa egredientibus, furcatis, ramo postico prope marginem iterum furcato; soris approximatis, ramo antico abbreviato apice impositis, numerosissimis (usque fere 100 pro pinnula), mediis intra costam et marginem sitis; sporis fabiformibus, aureis, laevibus. Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, sub 16° lat., 2300 m alt, in silvis humidis. 29. XI. 1906, l. Dr. O. Buchtien, No. 481, Die Art unterscheidet sich im allgemeinen von den grósseren Formen der pectinatum-Gruppe dureh die plótzlich und zu strichfórmigen An- hüngseln verkürzten Basalfiedern sowie durch die an ihrer Basis beider- seits gleichmässig verbreiterten Segmente. Die Rhizomschuppen zeigen die gleiche Bewimperung, wie die des P. lachniferum Hieron. forma 2 (s. Hieronymus in Engl. Bot. Jahrb., 34, p. 516), das jedoch durch die allseitige Behaarung der ganzen Pflanze, kürzere Fiedern mit nur etwa halbsoviel Seitennerven, schiefere Stellung der letzteren gegen die Costa und rauhe Oberfláche der Sporen von der vorliegenden Art verschieden ist. P. robustum Fée, dessen Schuppen an der Basis ähnlich bewimpert sind, sowie Paradiseae L. et F. unterscheiden sich von P. bolivianum be- sonders durch kürzere Blattstiele, schmälere und nach unten mehr all- mählich verjüngte Lamina und durch weniger zahlreiche Seitennerven, ersteres außerdem durch dünnere Textur und breitere Segmente. 15. Polypodium Buchtienii Christ et Rosenst., nov. spec. Lepicystis; rhizomate longe repente, subflexuoso vel passim stricto- elongato, viridi, herbaceo, paleis griseo-brunnescentibus, patulis, usque ad 6 mm longis, 1—1,5 mm basi latis, e basi ovali, peltata lanceolatis, acuminatis, margine albido breviter et dense fimbriatis ubique obtecto, interstitiis 2—3-centimetralibus ramis brevissimis, gemmiformibus, aphyllis aut folia singula vel bina gerentibus instructo; stipitibus 3—6 cm longis, griseo-brunneis, sursum virescentibus, supra canaliculatis, subtus convexis, linea viridi angustissima utrinque cinctis, sparse paleaceis; laminis deltoideo-ovalibus, 6—12 cm longis, 4—5 cm latis, subcoriaceo- chartaceis, cano-viridibus, paleis minutis, ovali-lanceolatis vel apice delapso ovalibus, brunneis, margine pallidiore laceris, numerosis subtus adspersis, supra nudis, profunde pinnatifidis; segmentis 10—20-jugis subcontiguis vel interstitiis ipsorum latitudinem vix superantibus inter se remotis, sinubus rotundis instructis, recte patentibus, basalibus plerumque reflexis, superioribus interdum suberectis, linearibus, acutius- culis, margine angusto, pellucido crenatim incisis (crenis latissimis, in- cisuris brevibus, angustis, vix conspicuis), inferioribus maximis usque ad -938 Dr. E. Rosenstock: Filices novae a Dre. O. Buchtien in Bolivia collectae. 3 cm longis, 4 mm latis, superioribus cito decrescentibus, terminali lineari lanceolato, elongato, segmentis inferioribus subaequali; rhachibus utrinque prominentibus, viridibus, supra canaliculatis, subtus convexius- culis; costis concoloribus, supra prominulis, subtus vix conspicuis; venulis lateralibus plane immersis, liberis, obliquis, furcatis; soris magnis, globosis. Yungas borealis: Unduavi, 3300 m alt, in silvis ad arborum truncos. 12. II. 1907, 1. Dr. O. Buchtien, No. 880. Diese Art besitzt horizontal gerichtete Segmente, wie P. plebejum Schlecht, dem sie auch sonst nahe steht. Sie unterscheidet sich von letzterem durch geringere Grösse, kürzeren Blattstiel, schmälere und dichter gestellte Segmente und besonders durch die Rhizomschuppen. Diese sind doppelt so gross als die des P. plebejum, länger zugespitzt, besitzen einen schmáleren und kürzer gewimperten weissen Rand, sowie breiteren und weniger dunklen Mittelstreif. 16. Notochlaena Buchtienii Rosenst., nov. spec. Eunotochlaena; rhizomate breviter repente, paleis minutis, anguste lanceolatis, brunneis, fulvido-marginatis hyalinisque fulvidis vestito; stipitibus subfasciculatis, badiis, nitentibus, usque ad 15 cm longis, 2 mm crassis, fulvido-tomentosis, paleis anguste lanceolatis, apice denti- culatis, unicoloribus tomento sparse intermixtis; laminis lineari-lanceo- latis, usque ad 30 cm longis, 5 cm latis, herbaceis, supra cinereo-viridibus, tomento albido laxe obtectis, infra densissime fulvido-tomentosis (primo pallidioribus, denique obscure ferrugineis), esquamosis, pinnato-pinnati- ' fidis; pinnis usque ad 25-jugis, breviter stipitatis, suberecto patentibus, lanceolatis vel elongato-ovalibus, inferioribus vix abbreviatis, quam ceterae paullo remotioribus, medialibus c. 2 cm inter costas remotis, maximis usque ad 3,5 cm longis, 2 cm medio latis, basin versus paullum angustatis, apice brevi integerrimo, obtusiusculo, profundissime pinnati- fidis superioribus sessilibus, erenatis, sensim decrescentibus, demum in- tegris et in apicem brevem, acutum transeuntibus; segmentis 5—10- jugis, linearibus suberecto-patentibus, obtusis, maximis usque ad 7 mm longis, 3 mm latis, lateris posterioris paullo adauctis margine mem- branaceo, subreflexo minute crenulatis, ceterum integris, vel majoribus saepe lobato-crenatis, superioribus cito diminutis, in apicem crenatum, demum brevem integrum transeuntibus; rhachibus undique, costis subtus dense tomentosis; venis venulisque tomento remoto manifestis; venulis lateralibus pinnatis, c. 5-jugis, furcatis vel bifurcatis; soris mox confluentibus, marginem linea contigua demum cingentibus. Yungas australis: Sirupaya pr. Yanacachi, sub 16° lat., 2100 m alt, ad muros. 13. XI. 1906, 1. Dr. O. Buchtien, No. 472, Die langgestielten Wedel gleichen habituel] denen einer stark ent- wickelten Notochlaena Marantae (L., doch ist die Farbe ihrer Unterseite heller. Von der genannten Art sowie von den meisten übrigen Notoch- laenen mit breiter Spreite unterscheidet sich diese Art durch die haarige, nicht schuppige Bekleidung der Blattunterseite, von N. Doradilla H. Léveillé: Carices novae Coreanae. 239 Colla und N. Balansae Bak. ausserdem durch ihre nur fiederschnittigen, nicht echt gefiederten Fiedern. N, inaequalis Kze. hat zwar die filzige Bekleidung mit unserer Art gemein, besitzt jedoch einen nackten, schwarzen Stiel und deltoide, nicht nach unten verschmälerte Fiedern. 17. Lycopodium andinum Rosenst., nov. spec. Lycopodium e turma Seaginis; caule procumbente, crasso, folioso; ramis adscendenti-erectis, subcylindraceis, 4—5 cm longis, foliis inclusis 1 cm fere crassis, apicem versus attenuatis, simplicibus vel profunde et aequaliter dichotomis, divisionibus subcontiguis, parallelis; foliis dense imbricatis, erectis adpressis, c. 12 mm longis, 2,5 mm supra basin latis, e basi subaequali, concava, ad caulem decurrenti lanceolatis, obtuse acuminatis, margine plano seu subrevoluto, albido-cartilagineo, obtuse denticulato vel callose gibberoso; supra convexiusculis, ad nervum subcarinatis, subtus planis, utrinque laevibus, infra pallide viridibus, versus apicem aurantiacis; sporangiis reniformibus, sporis tetraédrico- globosis, inter costas leviter sculpturatis. Ad radices mts. Murusata (40 km a La Paz distante), in paludosis, 5000 m alt. 23. IX. 1906, 1. Dr. O. Buchtien, No. 173. Wenn auch die Blätter denen des L. Saururus Lam. an Grósse fast gleichkommen, so steht die Art durch ihre steiferen, gekielten und ge- randeten Blätter doch dem L. crassum Willd. näher als jenem. Sie unterscheidet sieh von der zuletzt genannten Art ausser durch gróssere Blätter durch deren stärkeren Knorpelrand und durch viel kürzere und dickere Äste. LXVII. Carices novae Coreanae. Auctore H Léveillé, (Originaldiagnosen.) 1. Carex metallica Lévl, nov. spec. Planta glauca; rhizoma fibrillis nigricantibus dense obsitum; culm glabri, trigoni, faciebus dense striatis; folia glabra, angusta, 2—4 mm lata, dimorpha, dense et eminenter striata, nervo medio proeminente; culmos multo superantia; bracteae longe vaginantes (3—4 cm), omnes inflorescentiam longissime superantes; spicae 7—9, suprema mascula linearis, peduneulata, squamis nervo medio excepto totis hyalinis acu- minatis; femineae cylindricae, pedunculatae, erectae; squamae nervo . viridi excepto totae hyalinae et nitentes; utriculus nitens, albide viridis, 8—10 costatus, sparse pilosus; ore elongatissimo, utriculum subae- quante; stylus 2-fidus. Corea: Quelpaert, in petrosis secus torrentes, maio 1907; no. 2261 (Urb, Faurie). Planta metallieo nitore spicarum statim dignoscenda, 240 A. Léveillé: Carices novae Coreanae. 2. Carex latitans Lévl. et Vant., nov. spec. Rhizoma vix fibrillosum; culmi glabri, graciles; folia angusta, 2—3 mm lata, parum et remote striata, culmis dimidio breviora; bracteae autem elongatissimae longe etsi indistincte vaginantes, inflorescentiam valde superantes; ligulae dilatatae, apice rotundatae, basim spicarum amplexantes; spicae 3in bractearum plicatarum basibus latentes mascula exilis femineae superiore contigua illaque brevior; squamae im- bricatae, nervo viridi triplici, margine hyalino-brunneae; spicae femineae lineares, pedunculatae; squamae hyalino-brunneae utriculum obtegentes, nervo tripliei viridi, obtusiusculae vel parum acuminatae; utriculus parvus, trigonus, enervis, viridi-brunneus, praesertim apice papillosus; stylus trifidus; stigmata utriculum aequantia. Corea: in uliginosis Mokpo, maio 1907; no. 2296 (Urb. Faurie). 3. Carex erythrobasis Lévl. et Vant., nov. spec. Rhizoma elongatum, ad collum foliis refractis et marcescentibus vestitum; eulmi fere scaposi. glabri, graciles, foliis breviores; folia glabra, 2—3 mm lata, multistriata, ad basim intense purpurea; bracteae breves, vix vaginantes, ligulam hyalinam et cordatam prae se ferentes; spicae 2—3; superior mascula, claviformis, squamis rubris et obtusis; femineae pedunculatae, inferior interdum longissime (tune valde remota peduneuloque capillaceo munita); pauciflorae, 5—8-florae; squamae hyalinae et scutato-aristatae, utriculum superantes, illoque paulum an- gustiores; utriculus pubescens, enervis et trigonus; ore vix fisso; stylus trifidus. Corea: in silvis Quelpaert, in petrosis et rupibus, 1000 m, no. 2278, maio 1907 (Urb. Faurie). 4. Carex Hallaisanensis Lévl. et Vant., nov. spec. Radix fibrosa; eulmi glabri, graciles et numerosi folia duplo super- antes; folia angustissima (1—1,5 mm), parcissime striata, scaberula; bracteae breves et breviter vaginantes, inflorescentia breviores; supremae hyalinae cordatae, in laminam filiformem desinentes, spicae 3, pedunculatae, erectae, superior mascula femineam superiorem vix superans; squamis brunneis, inferioribus scutato-cordatis, aristatis, supremis oblongis acu- minatis, margine et nervo dorsali albescente; spicae femineae pauciflorae, 5—7-florae, approximatae, squamae hyalinae scutato-cordatae, in acumen longum desinentes, supremae oblongae acuminatae, utriculum superantes; utriculus villosus, nervato-trigonus, ceterum enervis ovatus; ore brevi, fisso. Corea: in silvis Hallaisan, junio 1907; no. 2257 (Urb. Faurie). 5. Carex Hayatae Lévl, nov. spec. Radix fibrosa; culmis scaposi, graciles, glabri; folia diversa, angusta (1—2 mm), 7—9 striata, glabra, margine scabra, alia culmis multo breviora; alia culmos aequantia; bracteae late vaginantes (1 cm), in laminam acuminatam fere nullam margine brunneam desinentes; spicae 3—4, inferior fere gynobasis; superior mascula lanceolata pedunculata, squamis brunneis obtusissimis et non raro emarginatis; spicae femineae Edward L. Greene: Novitates Boreali-Americanae. II. 241 curtae, 4—6 florae, pedicellatae, erectae, squamis brunneis, obtusis, non raro breviter aristatis, nervo lutescente, utriculo latioribus sed brevioribus; utriculus fusiformis et curvatus, facie concava et facie convexa omnino conspicuus, totus appresse pubescens. Affinis C. temnolepi a quo utriculo pubescente bene distinctus. Japonia: Nippon: junio 1905; no. 178 (Urb. Faurie). 6. Carex macrandrolepsis Lévl., nov. spec. E stirpe C. depauperatae. — Radix, fibrosa; culmis graciles, glabri; folia angusta (1—2 mm) 7-striata, 2 nervis proeminentibus, culmos aequantia et superantia; bracteae evaginatae in laminam brevem desi- nentes; spicae 2—3 distantes; superior mascula, pedunculata, interdum longissime (3 cm); squamae masculae paleaceae, apice rotundatae sed aristatae; squamae inferiores totam fere spicam obtegentes; spicae femineae 1—2, 2—4 florae; squamae femineae margine hyalino- rosene, nervo 5-plici, viridi, in aristam producto; utriculus 9-nervatus, glaber ovatus, in rostrum longum et late fissum desinens. Corea: in herbidis Quelpaert, maio 1907; no. 2285 (Urb. Faurie). LXVII. Novitates Boreali-Americanae. 1l.) Auctore Edward L. Greene. (Originaldiagnosen.) 6. Antennaria obtusata Greene, nov. spec. Planta habitu et magnitudine À. apricae, 9—13 cm alta, undique albo- tomentosa, stolonibus brevibus reptantibus, folis 1,5 em longis, late obovato-spathulatis apice obtusissimis, caulinis lineari-oblongis acutis, capitulis 3—7 magnis confertis; involucri subturbinati squamis apice subscariosis obtusis serrulatis. In crevices of rocks about the Dyer Mine, Uintah Mountains, Utah, collected by L. N. Goodding, 30 June, 1902, and distributed under No. 1209, and with the name Antennaria aprica, Greene. The plant differs from that species much in leaf outline, has a different involucre, much less imbricated, the scales with much less conspicuous tips the margins of which are minutely and evenly serrulate, nor have they the color of those of 4. aprica. It comes from a region which is for to the westward of the general range of the plant of the sunny plains and open hills of Colorado and Wyoming, and grows in the cruices of mountain rock walls; yet the real À. aprica seems to be represented in Mr. Gooddings No. 1303 irom a different kind of locality in the Uintahs. 1) L cf. Rep. V (1908), pp. 45—46. Repertorium novarum specierum. 16 242 Edward L. Greene. 7. Arabis peramoena Greene, nov. spec. Planta perennis, pro genere magna, 4—6 dm alta, basi suffrutescens, facie genus Matthiolam referens; herba tota pube brevi plus minus dendritica cinerascens. Folia omnia tenuia, integerrima, inferiora oblanceo- lata subpetiolata, superioria sessilia sagittato-auriculata. Flores majus- culi patentes (nec cernui) in racemum brevem dispositi, eorum et sepalis et petalis saturate rubro-purpureis. Siliqua ignota. A most beautiful Oregoniam species, distributed by Mr. Cusick in flowering specimens only, under no. 2369, collected in Malheur Co., 4 May, 1900, the specimens being labelled A. pulchra, to which species the plant is not so very nearly allied. 8. Arabis trichopoda Greene, nov. spec. Perennis, basi fruticosa, ramis annotinis floriferis paucis, erectis, 3—5 dm longis, inferne crebre foliosis, superne longiuscule racemosis; foliis infimis anguste oblanceolatis, integris, adscendentibus, utrinque stellato-tomentulosis, proximis lineari-oblongis, erectis, sessilibus, auri- eulatis; florum pedicellis filiformibus, 1—2 cm longis, deflexis; sepalis pube stellata obtectis nequaquam coloratis; petalis angustissime unguicu- latis calyce duplo longioribus, atrorubentibus; siliquis angustis, obtusius- culis, circa 4 cm longis, vel rectis vel parum incurvis. A handsome species of south western Nevada, and adjacent desert regions within the Californian boundary. The specimens are partly from the Californian side, were collected by Marcus E. Jones in 1894 to 1897, and were named by him Arabis pulchra var. gracilis; but the plant is too markedly different in many ways from the true A. pulchra. 9. Arabis Austinae Greene, nov. spec. A. Breweri affinis, duplo major, caudice lignoso multo minus ramosa, nunc trifurea, nunc bifurca tantum; foliis nunquam canescentibus, sed pube minuta stellata sparsissime indutis pallide virescentibus, basilaribus ampliuseulis, 5 cm longis, 1 cm latis, oblongo-lanceolatis obtusis, repando- dentatis, petiolatis, caulinis sessilibus angustis et angustissime sagittato- auriculatis; sepalis fere glabris, apice petalisque rubro-purpureis; siliquis 6 cm longis, angustis, acutiusculis, leviter arcuatis. This very marked species of the 4. Breweri group is known to me only as in my own herbarium, as collected by Mrs. Austin on Little Chico Creek, California, in March and April, 1896. A. rather thin leaf- texture in another characteristic. 10. Arabis epilobioides Greene, nov. spec. A. Breweri proxima, et ejus instar pumila, caudice brevi multicipiti sublignosa crebre foliosa; differt pube longiore sparsiore magis hirta, vix stellata; foliis caulinis ovato-lanceolatis patentibus, basi breviter an- gustata haud auriculata sessilibus; siliquis saepe levissime recurvis, inter- dum rectis, nunquam arcuatis. Near the summit of Mount Sanhedrim, Lake Co., California, 24 July 1902, A. A. Heller; distributed for A. Breweri, from which it is clearly distinct by characters of pubescence, of cauline haves, and of the pods, Novitates Boreali-A mericanae. II. 243 The short leafy stems bear much likeness to those of some dwarf alpine species of Epilobium, 11. Arabis Leibergii Greene, nov. spec. Planta basi suffrutescens, habitu A. platyspermae, at omnino glabra, glaucescens; foliis infimis latiuscule oblanceolatis acutis tenuiter petiolatis, caulinis ovalibus sessilibus breviter auriculatis; siliquis erectis, 2,5—4 cm longis, 5 cm latis; seminibus late ovalibus, alatis, duplici ordine dispositis. At subalpine elevations of the Grayhart Buttes, Oregon, collected by Messrs. Coville and Leiberg, 7 Aug. 1896, and distributed under their no. 262. 12. Arabis inamoena Greene, nov. spec. Planta parvula perennis erecta vix ima basi lignosa; caulibus tenuibus 1—1,5 cm altis; foliis inferioribus oblanceolatis acutis, 1—2 cm longis, caulinis oblongis sessilibus 1 cm longis, omnibus cauleque pube brevi plerumque trifurca sparsim indutis; floribus perpaucis, petalis albidis brevibus erectis sepalos stellato-pubescentes vix superantibus; siliquis latiusculis, 4—5 cm longis, acuminatis; seminibus unica serie dispostis. Subalpine in the mountains of Tulare County, California, at Long Meadow; collected by Edward Palmer, June 1888; distributed under no. 192. Notable in this group for its pubescent sepals and very short colorless petals. 13. Arabis Covillei Greene, nov. spec. Planta 2 dm alta, ramis paucis rigidulis adscendentibus paucifloris e caudice tenui simplici; foliis infimis oblanceolatis acutis glabris, parte inferiori petioloque pilis rigidis simplicibus parum incurvis sparsim ciliatis, caulinia oblonga, sessilia, undique glaberrima; petalis atrorubentibus sepalos glaberrimos valde superantibus; siliquis lanceo-linearibus acu- minatis 5—6 cm longis; seminibus uniserialibus. Mountain regions of southeastern California, collected by Mr. Coville on the Death Valley expedition, being his numbers 1492 and 1515 of that collection. Very distinct from true A. platysperma by its glabrous foliage, only the margins of the lower parts of the basal leaves being ciliate. 14. Arabis conferta Greene, nov. spec. Planta praecedenti. aemula, multo humilior, 1 dm alta, confertim multicaulis, erecta, ima basi fruticulosa; foliis oblanceolatis obtusis glaucescentibus, utrinque glabris, solummodo margine pilis tenuibus brevibus apice bifurcis obsitis; siliquis pro planta magnis, 4—5 cm longis breviter acuminatis; seminibus uniserialibus. Slopes of mountains at subalpine and alpine elevations on head waters of Little Kern River, California, collected by C. A. Purpus in 1897; the specimens numbered 5231. The siliques are larger than the whole plant below them. 15. Arabis oligantha Greene, nov. spec. Caules pauci tenues rigidiusculi, 2—3 dm alti, ad basin lignosam 16* 244 Edward L. Greene: Novitates Boreali-Americanae. II. foliosi; foliis omnibus parvulis integris pube brevi dendritica canes- centibus, infimis oblanceolatis petiolatis, caulinis oblongis sessilibus; floribus perpaucis, plerumque 3 tantum, brevissimis, subsessilibus, sepalis apicem versus pube dendritica sparsim obsitis; petalis lilacinis, purpureo- nervatis, calyce duplo longioribus; siliquis glabris linearibus apice acu- minatis, 4—5 cm longis, strictissime erectis. From the mountains of middle eastern California, region of Dinkey Creek, Fresno County; collected by Hall & Chandler, in 1900; distributed under no. 354, and with the name A. platysperma, which is a very different plant from this. Bolanders 4970, which is from the Mariposa Big Tree Grove, is the same. Its habitat is of much lower altitude than that of A. platysperma, which is fairly alpine. 16. Arabis pratincola Greene, nov. spec. Caulis, e radice sublignosa ut videtur perenni, unicus erectus simplex modice validus 3—4 dm altus, aut omnino glaber aut basim versus pilis sessilibus trifurcis et adpressis subvestitus. Folia basalia pro planta parva, vix 1,5 em longa, lanceolata, petiolata, integra; caulinia multo majora, usque 2,5 em longa, oblongo-lanceolata, sessilia, sagittato-auri- culata, acuta, suberecta, omnia utrinque pube subsessili trifurca plus minus conspicue obsita. Flores pro genere majusculi, lavandulacei, in racemo brevi simplici dispositi. Siliquae immaturae lineares, angustissimae, usque 5 cm longae obtusae. Mountains of Douglas Co., Nevada, June 1902, C. F. Baker; distri- buted under his no. 1149. Species somewhat allied to A. Drummondii, but with different pubescence and quite another general aspect; said to grow in meadows along streams. 17. Arabis Missouriensis Greene, nov. spec. Caulis e radice bienni, vel forte perenni, erecta, simplex, rigida, pedalis et ultra; planta tota glabra, viridis, glaucescenciae omnino carens, folis basalibus rosulatis depressis obovato-lanceolatis, sinuato-dentatis, caulinis oblongis, fere erectis, sessilibus, auriculatis, inferiorum mar- ginibus serrato-dentatis, superiorum integris; siliquis elongatis, angustis, rectis et suberectis, apice stylo brevi acuminatis, aeque ac herba tota atrovirentibus nec glaucis. Plant collected by B. F. Bush, at Montier, Missouri, 15 May 1894; his no. 31 as represented in my herbarium, and said to be common in the region where obtained. It has been labelled A. brachycarpa, Britton, ` the rightful name of which is A. confinis, Watson, but that is a glaucous plant, and pubescent. The present species is of as deep a green as A. hirsuta, which it much resembles, save that it is wholly destitute of pubescence, and has broad pods, and pointed. ods, William Trelease, Additions to the Genus Yucca: Species novae. 245 LXIX. William Trelease, Additions to the Genus Yucca: Species novae. (Ex: Rep. Missouri Bot. Gard., XVIII [1907], pp. 225—230.) 1. Yucca Harrimaniae var. Gilbertiana Trelease, l. c., p. 225, pl. 12. Acaulescent. Leaves 2 cm wide, about 45 cm long, openly concave, drying striate, much roughened with prominent points on both faces, very light or blue green appearing almost as if glaucous, with stout straw-colored point; margin brown, with long rather straight and stout pale detached fibers. Flowers about 4 cm long with 'narrow acute seg- ments: filaments covered with long thick white papillae: ovary seemingly lowpapillate, with oblong pale style. Western Utah, North end of Fish Spring or House Range, G. K. Gilbert, Aug. 4, 1901. A rather striking form in its very rough papillate leaves, those of \ the type being entirely smooth or with a few mostly low papillae near the apex. 2. Yucca rostrata var. linearis Trelease, |. c., p. 226. Differing form the type in its narrowly linear leaves measuring 3—4 X 40 cm,—those of the typical form being 6—12 (usually 8—10) mm wide. | AS Mexico: Coahuila, Cañons of the Sierra de Pata Salana and Sierra de Parras, Purpus, 1904 and 1905. Cultivated at the Missouri Botanical Garden. 1 3. Yucca decipiens Trelease, |. c., p. 228. i Y. valida Trelease. Rept. Mo. Bot. Gard., XIII, 107—109, pl. 62—66, 85 f. 3 (exclusive of the Lower California notes and of pl. 67, which refer to the true Y. valida). Arborescent, very rough-barked, at length sometimes 2 m thick, 8—10 m high and openly branched above. Leaves essentially smooth, elongated, oblong-lanceolate, 1—(mostly 2—) 4 X 30—60.cm or more, ending in a usually very heavy point, finely to coarsely filiferous or sometimes soon denuded, with the whitish threads rather straight, the cluster of green leaves on mature trees nearly isodiametric. Panicle not pendent, short-stalked, about 1,5 m long, broadly ovoid, mostly compact, glabrous or with the pedicels minutely puberulous. Flowers creamy white: perianth segments 0,9—1,5 X 3—4 cm, one series frequently nar- rower- than the other: style rather short. Fruit pendent, baccate, oblong, 2 X 6--8 cm: seeds thick, 6—7 x 7—8 mm. Mexico: Central table-land of Mexieo, from Durango to below San Luis Potosi: typically represented about Gutierrez. The more western representative of Y. australis, which differs conspicuously in its long-stalked elongated pendent panicle, though very closely resembling it in general, 246 Costantin et Bois, Genus Pachypodium speciebus novis auctum. 4. Yucca Endlichiana Trelease, l. c., p. 229, pl. 15—17. Acaulescent, Leaves few, erect, thick and rigid, 1,5 X scarcely 50 cm, half-round near the base, narrowly V-shaped above, smooth, bluish-green somewhat dappled beneath with longitudinal dark dashes near the very short thick gray point, the basal part of which is blackish- purple: margin brown, rather finely or sparingly filiferous below, the stiff recurving fibers becoming short and very thick near the apex. Panicle shorter than the leaves, freely branched, the branchlets about 6-flowered. Flowers on filiform pedicels over 2,5 cm long, creamy to dull purplish brown, very small for the genus: perianth segments ovate, acute, about 8 X 1,5 cm: filaments short, minutely papillate: ovary ob- long, surmounted by a slender style of about half its length. Fruit pendent, subglobose or broadly ellipsoidal, 2 X 2,5 to 3 cm, with thin flesh quickly drying: seeds 5 to 6 X 6 to 7 mm, rather thin, the albumen shallowly ruminated. Mexico: Coahuila, Marte, on the Mexican Central Railway, and elsewhere, about the Sierra de Parras, the Sierra del Rosario, and the Sierra de la Paila. Received from, and named for, Dr. R. Endlich, who states that it is called ,pitilla^, and is said to produce a better fiber than that of the common lechuguilla (Agave Lecheguilla). A very distinct and remarkable species differing from all other Sarcoyuccas in its very small, often dark flowers, thinwalled fruit, and thin seeds. In a synopsis of species (cf. Rept. Mo. Bot. Gard., XIII, 46) it would find place immediately before Y. baccata with the characters „Acaulescent: flowers very small for the genus: style elongated.“ LXX. Costantin et Bois, Genus Pachypodium speciehus novis auctum. (Ex: Ann. Sci. nat. Paris. Bot, 9. sér. VI [1906], pp. 307—330.) 1. Pachypodium Geayi Costantin et Bois in Comptes rendus de l'Acad. des sc., 22 juillet 1906; 1. c., p. 315. Arbor caule carnoso, fusiformi, sursum attenuato, undique pulvinis 3-spinosis instructo; foliis lineari-lanceolatis, brevissime petiolatis, superne glabriusculis, subtus dense tomentosis. Flores ignoti. Arbre à tronc élevé, atteignant 8 à 10 metres de hauteur, charnu, mesurant 40 à 60 centimétres de diamétre dans sa partie inférieure (la plus épaisse), s'amincissant vers le haut, couvert d'épines groupées par 3, acieulaires, de longueur à peu près égale, atteignant de 25 à 28 milli- mètres sur les échantillons en culture. Sommet du tronc présentant presque toujours de courtes rami- fications dichotomes, terminées chacune par un bouquet de feuilles. Costantin et Bois, Genus Pachypodium speciebus novis auctum. 9247 Feuilles linéaires-lancéolées, longuement atténuées en pointe au sommet, se rétrécissant progressivement dans la partie inférieure qui est décurrente sur le pétiole. Pétiole presque nul ou atteignant jusqu’à 2 centimètres de longueur. Limbe de 30 à 35 centimètres de long sur environ 12 millimètres de large, à bords révolutés, à face supérieure d'un vert sombre, légèrement poilue, surtout sur la nervure médiane, seule apparente et teintée de rose, à face inférieure tomenteuse, à tomentum épais, en masse continue, donnant à cette partie de la feuille une teinte grisâtre sur laquelle se détache la nervure médiane, très proéminente, rose pâle; les nervures secondaires, peu apparentes, sont cependant visibles (Pl. I, fig. 10 et 11). Inflorescence et fleur inconnues. Fleurit probablement en mai. Observations. — Cette espèce nous semble suffisamment caractérisée comparativement au P. Lamerei: 19 Par le tronc de taille plus grande; 2° Par les épines d’egale longueur; 3° Par les feuilles plus étroites et plus longues, à tomentum d'aspect trés différent. Un échantillon (feuilles sèches) récolté par M. G. Grandidier, à Tsiombé, 13—7—1901 (feuilles d'un grand Pachypodium), nous parait appartenir au P. Geayi; les feuilles sont longues et étroites, mais non enroulées sur les bords; elles mesurent jusqu'à 40 centimètres de long sur 18 millimétres de large; elles sont tomenteuses-feutrées à la face inférieure, avec les nervures secondaires non apparentes, Mission Geay, no. 6064. Collines entre Mandrarano et Malandry, Sud-Ouest de Madagascar. 2. Pachypodium ramosum Costantin et Bois, l. c., p. 316. Arbor spinosa, trunco carnoso, fusiformi, apice ramoso; ramis lon- gissimis; foliis lineari-lanceolatis, mucronatis, utrinque glabris. Nous n'avons trouvé que les feuilles de cette plante. Elles nous paraissent trés caractéristiques. La photographie de M. Sikora qui nous a été remise par M. G. Grandidier nous porte à croire qu'il s'agit là d'une espece bien distincte (Pl. I, fig. 13). Trone charnu, fusiforme, de 1 à 2,50 m, de hauteur et de 20 à 30 centimètres d'épaisseur, couvert d'épines, surmonté à sa partie supérieure par un grand nombre de branches gréles, irrégulièrement ramifiées et atteignant une longueur presque aussi grande que celle du trone lui-méme ou méme le dépassant. Épines inconnues; elles sont cependant visibles sur la photographie mais on ne peut préciser leur groupement sur la tige. Feuilles en bouquets à l'extrémité des rameaux, assez longuement pétiolées, à pétiole de 3 à 4 centimètres de long. Limbe glabre sur les deux faces, étroitement lancéolé, brusquement atténué au sommet qui est mueroné, mesurant de 17 à 20 centimétres de long sur environ 2 centimètres de large dans la plus grande largeur. Nervure primaire 248 Costantin et Bois, Genus Pachypodium speciebus novis auctum. saillante; les secondaires nombreuses, parallèles, peu apparentes (Pl. I, fig. 12). ^ Observations. — Cette plante diffère de tous les Pachypodium céréi- formes par sa ramification longue et abondante et par ses feuilles glabres sur les deux faces, trés nettement mucronées. M. Geay dit avoir vu dans le sud de Madagascar, entre Tsiombé et Berongo, des Pachypodium ayant un port tout à fait semblable. . Madagascar, Behara. M. G. Grandidier, Feuilles du grand Pachypodium de la photographie de Sikora (voir tige séche), 8—7—1901. 3. Pachypodium Baroni Costantin et Bois, l. c€., p. 317. Caules spinosi, foliis brevissime petiolatis, ovatis, acuminatis, superne glabriusculis, subtus dense tomentosis; inflorescentiae umbelli- formes ad apicem in pedunculum elongatum confertae, 15-florae. Calyx cupularis; sepalis brevibus, triangularibus, glabriusculis. Corolla magna, rubescens. L'herbier du Muséum possède deux échantillons de cette plante. Ils sont constitués chacun par un court fragment de tige portant des feuilles et une inflorescence (Pl. II, fig. 6). La tige est épineuse, de 12 millimétres de largeur; elle porte des épines rougeátres, courtes et épaisses, coniques, aigués au sommet, tres élargies à la base, mesurant 7 millimètres de haut et 5 millimètres de large a leur point d'attache. Les feuilles, assez grandes (5 centimetres de long sur 5 centimetres de large dans les plus développées), ont un pétiole très court ou nul; le limbe est ovalaire, à base décurrente sur le pétiole, à extrémité terminée en pointe, à face supérieure d'un vert noirâtre, presque glabre, avec quelques poils au voisinage de la nervure médiane, à face in- férieure revétue d'un tomentum court et épais, de couleur grisátre, fond sur lequel se détachent nettement la nervure principale et les nervures secondaires, ces dernieres trés rapprochées et paralléles. Pédoncule robuste, de 15 à 20 centimètres de long et 4 millimetres d'épaisseur, glabre, devenant noiratre. Inflorescence en ombelle terminale portant dans un cas 14 fleurs, dans l’autre 15, à divers stades de développement. Bractées courtes et étroites, de 5 millimétres de longueur. À Pédicelles floriferes de dimensions trés variables (de 2 à 20 milli- mètres de longueur), légèrement poilus. Calice en forme de coupe, de 4 millimètres de hauteur, sur une largeur égale, à dents triangulaires (3 millimètres de haut sur 2 milli- mètres de large à la base), glabrescent ou légèrement poilu. Corolle rougeätre, très légèrement poilue extérieurement, de 3 centi- mètres de diamètre. Tube long de 15 à 20 millimètres, présentant une partie basilaire étroite, cylindrique (6 à 8 millimètres de long, 2 milli- mètres de large), puis dilaté brusquement pour constituer une partie ventrue de 4 à 5 millimètres de large, qui se rétrécit légèrement au Costantin et Bois, Genus Pachypodium speciebus novis auctum. 249 voisinage des lobes. Les lobes, de 15 millimetres de long, sont etales, arrondis. Observations. — Cette espèce est intermédiaire entre les Pachypodium du premier groupe (à calice glabre) et ceux. du second (à calice velu). Elle se rattache aux premiers par son calice cupuliforme, à divisions courtes, triangulaires; sa corolle d'un blanc rougeâtre. Son pédoncule allongé, grêle, portant une inflorescence ombelliforme; une légère villo- sité du calice, la rapprochent, au contraire, de ceux de l’autre section. Madagascar, Baron, 5874 (juin 1889). 4, Pachypodium Drakei Costantin et Bois, 1. c., p. 319. Caules basi dilatato-ventricosi, superne ramosi; ramis cylindricis, spinosis; foliis ovato-oblongis, apice obtusis, basi attenuatis, utrinque glabriuseulis; pedunculis elongatis; inflorescentiae corymbiformes ad apicem pedunculi congestae; sepalis brevibus, triangularibus, villosis. Corolla ampla, lutea, extus pubescens. Les échantillons de M. Perrier de la Bathie comprennent: un frag- ment de tige feuille: une sommité de tige portant des feuilles et une inflorescence; un pédoncule portant deux fruits incomplétement mûrs (PI 1L. dig.) La tige, de 1 centimètre d'épaisseur, est dépourvue d'épines dans sa partie inférieure qui est revétue d'un épiderme lisse, grisátre; la partie supérieure porte des épines grisátres, de 3 à 4 millimétres de longueur, un peu épaissies à la base puis acérées. Les feuilles, en rosettes terminales, s’inserent sur un axe tomenteux jaunátre; elles sont minces, de dimensions variables, mais généralement assez grandes, la plus développée mesurant 12 centimetres !/ de long sur 4 centimètres !/; de largeur, à pétiole de 5 à 10 millimètres de longeur et à limbe ovale-oblong, arrondi à la base. Le limbe, presque glabre sur les deux faces, est d'un vert noirátre, un peu luisant en dessus, vert en dessous, avec les nervures trés accen- tuées, les nervures secondaires parallèles, trés rapprochées les unes des autres, les nervures tertiaires réticulées. Le pédoncule, de 20 centimètres de long et de 4 millimètres d'épais- seur, présente de rares poils fins et courts; il porte à son extrémité des fleurs jaunes, formant une inflorescence corymbiforme, à pédicelles insérés à diverses hauteurs. Pédicelles de 1 à 2 centimètres de long, gréles. Calice divisé jusqu'à la base en dents triangulaires, courtes, de 3 millimètres de longueur, légèrement poilues. Corolle jaune, finement velue extérieurement, à tube étroit, cylin- drique dans sa partie inférieure sur une longueur de 7 à 8 millimètres, puis brusquement dilaté évasé sur une longueur de 2 centimétres, mesurant 5 millimètres de largeur au-dessus de l'étranglement et 10 milli- mètres au-dessous des lobes. Le limbe de la fleur mesure de 3 à 4 centi- metres de diametre. Follicules gréles, de 13 centimètres de long sur 3 millimètres 250 J. H. Burkill: Anguillicarpus, genus novum Cruciferarum. d'épaisseur, très légèrement velus, d'un blanc argenté, brillant à l'intérieur. Observations. — Cette plante est très voisine du P. rosulatum auquel elle sera peut-être rattachée dans l'avenir, lorsqu'on possédera des matériaux d'étude plus complets. L'échantillon que nous avons examiné portrait des feuilles trés développées au moment de la floraison et ces organes sont beaucoup plus grands que ceux du P. rosulatum; lune d'elles mesure 12!/, centi- mètres de long sur 4!/ centimètres de largeur, alors que les plus amples ne dépassent pas 5 X 2 dans le P. rosulatum; elles sont en outre nettement pétiolées au lieu d'étre sessiles, glabres à la face in- férieure avec quelques poils épars sur les nervures au lieu d'étre revé- tues d'un feutrage constitué par un épais tomentum. La fleur présente également quelques caracteres différentiels. Le calice est beaucoup plus court, ses divisions mesurant seulement 3 milli- mètres de longueur, alors qu'elles ont de 6 à 10 millimètres dans le P. rosulatum. Madagascar: Bois, rochers, environs d'Itondroina. Octobre 1899. Perrier de la Bathie no. 968. LXXI. J. H. Burkill, Anguillicarpus, genus novum Cruciferarum. (Ex: Journ. a. Proc. Asiatic Soc. of Bengal N. S., III [1907], no. 8, p. 559—561.) Anguillicarpus Burkill, 1. c., p. 560. Genus monotypieum, ex affinitate Spirorhynchi et Boreavae inter Cruciferas. Herba glabra. Stigma bilobum. Fructus indehiscens, elon- gatus. Embryo ad collum deflexus. Cotyledones incumbentes, fere plani. Characteres praecedentes sunt Sisymbriinarum. Inter Sisymbriinas distinguitur floribus melliferis, staminibus omnibus fertilibus, filamentis liberis, fructibus nec dehiscentibus nec articulatis nec planis, seminibus singulis elongatis. Anguillicarpus Bulleri Burkill, l. c., p. 560, fig. 1—7. Herba glabra, erecta, 25 cm alta, fere. ex basi ramosa, ramulis ali- quomodo intertextis; rami gradatim in racemos transeuntes. Folia in- feriora anguste runcinato-pinnatisecta, longiora ad 4 em longa, dentibus remotioribus subaequalibus acutis deflexis vel patulis saepius suboppo- sitis subtriangularibus 2 mm longis; folia superiora linearia, margine subaequali,. Racemi laxi: pedicelli 3—4 mm longi. Flores, ut videtur, lilacini. Sepala biformia, altera basi gibbosa, altera basi rotundata, 3 mm longa. Petala ligulata, apice subrotundata, pinnatinervia, 8 mm Vermischte neue Diagnosen, 251 longa. Stamina sex, longiora libera sepala paullulo superantia, breviora longiorum antheras vix attingentia. Pistillum staminibus brevibus aequi- longum, post anthesim decurvum, ovulis geminis, superiori solum per- fecto; stigma bilobum, flore expanso multo increscens; stylus anguste bialatus. Fructus dependens et uniovulatus et longipes, parte ovarii sub- ovulari ad pedem 7—8 mm longum transformata, et enim longirostratus, rostro 10—12 mm longo ex stylo parteque ovarii supraovularia producto: fructu maturo pedicellus basi abruptus. Habitat in Beluchia ad Kharan prope Quetta: sub numero 23193, Herb. R. E. P., collegit R. Hughes-Buller. Incolae „Hushtirkah“ vocant et pro pabulo ovino camelinoque ferunt, Olim Spirorhynchus inter Cruciferas solus ob fructum singularem distetit; nunc Anguillicarpo addito genera duo coram hoc modo notata distant. Hoc fructu quadrialato longipedi et filamentis liberis et stamini- bus brevibus fertilibus discretum est: illud fructu brevipedi et staminibus longioribus per paria connexis. LXXII. Vermisehte neue Diagnosen. 196. Ducrosia anethifolia Boiss. var. Jamiatii J. H. Burkill in Journ. a. Proc. Asiatic Soc. Bengal N. S., III (1907), no. 8, p. 564. A typo distinguitur fructibus late ovatis nec rotundatis. Habitat in Baluchia ad Hindubagh quo loco inter alias plantas pabulum camelis ovibusque praebet. Nomen Khör-kundai. Collegit R. Hughes-Buller sub numero 19884, Herb. R. E. P. 197. Campanula Ortleppi H. Léveillé in ,Le Monde des Plantes*, X, no. 49 (1908), p. 5. Les exemplaires de la Campanula Ortlepm à fin d'étude doivent être considérés ou comme un hybride de Campanula glomerata et de C. cervicaria ou comme une variété de C, glomerata, intermédiaire entre les deux espèces. Je serais plutôt porté à les considérer comme un résultat hybride, quoique je n'aie pu trouver d'une facon süre des échantillons typiques du C. glomerata ni du C. cervicaria. Tous les échantillons pré- sentent d'ailleurs ce caractere commun d'avoir des poils rudes. Les divisions du calice, lancéolées chez tous les échantillons sont fortement aigués; les feuilles radicales sont plus ou moins arrondies ou cordiformes à la base comme chez le C. glomerata. Le style est à peine exsert dans presque toutes les fleurs des exemplaires recueillis en 1907; il est donc plus long que la corolle; toute la plante est couverte de poils rudes; la tige est courtement hispide. La plupart des feuilles inférieures de la tige sont atténuées en pétiole; la souche est plutót épaisse, avec des racines fortes, presque napiformes, comme on peut le voir chez le C. cervicaria dans la petite Flore de Sturm. Les échantillons recueillis en 1907, rappellent aussi par leurs caractères végétatifs un. C. cervicaria. 25 Vermischte neue Diagnosen. D 5 Les échantillons recueillis en 1901 qui forment une partie seulement üe l'envoi montrent les caracteres prédominants du C. glomerata. Les divi- sions du calice sont pareillement lancéolées et fortement acuminées, mais le style est plus court ou tout au plus aussi long que la corolle. Les feuilles radicales avaient disparu au moment de la récolte, mais les feuilles inférieures sont lancéolées et atténuées en pétiole et toute la plante est couverte de poils rudes. A cause de la ressemblance moins grande qu'elle présente avec le C. cervicaria, je place cette forme entre les deux espèces. Nous l'avons étudiée et comparée avec les deux espéces. Nous ne croyons pas, du moins pour l'instant, à lhybridité de cette forme. Nous la considérons comme une variété non décrite du C. glomerata que nous caractérisons ainsi: plante à poils rudes, à petites fleurs et à style un peu exsert. 198. Primula delicata Petitmengin in ,Le Monde des Plantes“, X, no. 49 (1908), p. 7. Annua. Efarinosa, tota pilis albis hispida. Folia petiolata, 1,5—3 cm longa, 2—3 cm lata (petiolo 2—5 cm), e basi cordata, rotundata, leviter multilobata, membranacea, regulariter denticulata. Scapus folia superans, gracilis, 4—17 em altus, puberulo-hirsutus; umbellae 1—2 inter se distantes, 5—7 flores gerentes, bracteae 3—5 mm longae; pedicellis longioribus 1—2 cm longis, filiformibus. Calyx infundibuliformis, viridis, 5 mm longus, lobis acutis. Corollae rosene, tubus calyce duplo longior; limbus hypocrateriformis 1,5 cm diam., lobi late obcordati. Capsula? China: Environs de Yun-nan-Sen; hautes montagnes, près d'une pagode. Fleurs roses (11 février 1904; R. P. Ducloux). 199. Primula Duclouxii Petitmengin in ,Le Monde des Plantes*, X, no. 49 (1908), p. 7. Interne pilis albis subhispida. Folia petiolata, 2—5 cm longa, 1—3 cm lata (petiolo 2—3 cm) e basi cordata, ovata, multiloba, mem- branacea, lobis dentatis. Scapus folia subaequans, 2—5 cm altus, glaber, ‚umbellam 5—8-fl. gerens, bracteae 5—7 mm longae, lineari-lanceolatae, pedicelli braeteas longe superantes, 1,5—2 cm longi, filiformes, post anthesin elongati. Calyx infundibuliformis, viridis, lobis acutis, corollae albae vel rosene, tubus calycem paulo superans. Limbus hypocrateri- formis 8—9 mm diam., lobi obcordati, emarginati. Capsula globosa, calyce inelusa. China: Environs de Yuan Nan Sen; Massif du Sy-Chan, fissures de roches, 1r fleurs (R. P. Ducloux, no. 2293; 9 novembre 1903). 200. Primula speluncicola Petitmengin in ,Le Monde des Plantes*, X, no. 49 (1908), p. 1. Annua ad basin paullo subhispida. Folia petiolata 1—2 cm longa, 9—15 mm lata (petiolo 5--7 mm), e basi cordata, ovata, leviter multilo- bata, membranacea, viridissima; lobi remote dentati. Scapus (1—2) folia superans, 3— 5 cm altus, glaber, umbellas 1—2 inter se distantes, 4— 5 fl, gerens. Bracteae 3 mm longae, lineari-filiformes, pedicelli bracteas Vermischte neue Diagnosen. 253 longe superantes, 1—1,5 cm longi, filiformes, post anthesin elongati. Calyx campanulatus, lobis acuti-recurvatis. Corollae roseae-lilacinae, tubus ealyce 2—3-plo longior; limbus hypocrateriformis 1 cm diam., lobi obcordati, emarginati. Capsula globosa, calyce inclusa. China: Dans une grotte humide, aux environs de Yunnan-Sen fleurs roses. (R. P. Ducloux, no. 2020—1*r avril 1902). 201. Goniophlebium Pringlei W. R. Macon in Proc. U. S. Nat. Mus., XXVII (1904), p. 953, pl. XLVII. Rhizome creeping, very firm, flexuose, slender, about 4 mm thick, densely clothed with appressed dirty-white lanceolate acuminate brownish- centered chaff, and with rather sparse very dark brown lanose rootlets: frond glabrous throughout, about 5 dm long: stipe 1 dm long, stramineous, firm, terete, polished, very slender (only 1 mm thick): lamina ovate, 4 dm long, about 2 dm broad below the middle, thin membranaceo- chartaceous, very translucent, comprising 11 pairs of subopposite entire narrowly lanceolate tapering acute-pointed pinnae which decrease gra- dually above, giving rise to a terminal caudate division nearly equal in size to the largest pinnae; lowermost pinnae 9 cm long by 2,3 cm broad, subcordate and free below, fully adnate and dilated above into a foliar wing 5 mm deep from sinus to rachis and connecting with the second pair of pinnae which with the third pair are the longest (about 10 cm); succeeding pinnae gradually shorter, similarly dilated both above and below to form a continuous slightly broadening soriferous wing, the sinuses obtuse, rounded; venation manifest; sori, orbicular, large, about 15 pairs to the pinna, nearer the midrib than the margin; each sorus borne on the single included veinlet of the broad initial areole which extends half the distance to the margin; ultimate venation irregularly anastomose, very rarely with an included veinlet. | Type, No. 460764, in the United States National Herbarium; on trees, near Jalapa, State of Vera Cruz, Mexico, altitude 1,200 meters, C. G. Pringle, no. 11855, November 30, 1903. Known only from the type collection containing about 25 specimens taken for distribution. 202. Polianthes elongata Rose in Proc. U. S. Nat. Mus., XXIX (1905), p. 437. Bulb 12 to 35 mm in diameter covered with light-brown scales; stem, 80 to 90 cm high, glabrous throughout, reddish at base, glaucous above; basal leaves elongated, oblanceolate, 30 cm long, 10 to 12 mm broad near the apex, green, hardly if at all glaucous, flat above, trough- shaped below; stem leaves 6 or 7, much. reduced,. above, becoming bract-like; raceme of 20 or more pairs of flowers; bracts ovate-linear, acuminate, as long as the pedicels, 10 to 15 mm long, reddish; corolla red, slender, 2 cm long, bent just above the base almost at right angles with the axis of the ovary; lobes short, rounded somewhat spreading; stamens attached to the perianth near its base; anthers 6 mm long, their tips just projecting from the mouth of the perianth; styles finally projecting a short distance beyond the mouth of the perianth. 254 Vermischte neue Diagnosen. Mexiko: [Collected by Frederick Chisholm from Hacienda de Trinidad, Arcelia, Guerrero, June, 1904 (Section Plant Intro. Dept. Agr., no. 11260). 203. Nolina Altamiranoana Rose in Proc. U. S. Nat, Mus, XXIX (1905), p- 438. Trunk 2 to 3 meters high, crowned by a rosette of ascending leaves; leaves 40 to 60 cm long, 7 cm broad at insertion, 2 cm broad a little above the base, thence gradually tapering into a long slender acumi- nation, pale green, the margin serrulate; inflorescence 1 to 2 meters long, forming a much-branched panicle; bracts subtending the flowers very thin and papery; perianth of male flowers with obtuse segments; female flowers with the 3 outer perianth segments persistent, scarious- margined; fruiting pedicles slender, jointed near the base, glabrous; fruit 3-lobed, a little broader than high, the walls very thin, 3-celled, each cell 2-ovuled; seeds nearly globular. Known only from the Valley of Mexico. Mountains of Guadalupe, M. Bourgeau, 1865—1866 (no. 520). Slopes of Rio Hondo Canyon, C. G. Pringle, April 22, 1898 (no. 6787). Bluff above Santa Fe, C. G. Pringle, March 23, 1899 (no. 8060, type); J. N. Rose, July 11, 1901 (no. 5388). Certain specimens of this species were taken by Mr. Baker to be one of his varieties of B. recurvata or the equivalent of Lemaires B. stricta, and by Mr. Hemsley to be his Nolina recurvata. The habits of these plants, however, are very different indeed. The one here described as new never has a swollen base; the leaves are not very long, are rather stiff, and are not drooping except in age. 204. Parnassia Mexicana Rose in Proc. U. S. Nat. Mus., XXIX (1905), p. 438. Petioles of the basal leaves slender, 2 to 4 cm long; blades oblong, obtuse, cuneate at base, 4 to 6 cm long, 1 to 2 em broad; scape 30 to 35 cm high; braet ovate, obtuse, borne below the middle of the scape; sépals oblong, obtuse, 5 to 7-nerved, 7 mm long; petals oblong, 12 mm long, 5-nerved, fimbriate towards the base; filaments stout; staminodial scale broad, with several long gland-tipped filaments. Mexico: Collected by C. H. T. Townsend and C. M. Barber, in the Sierra Madre near Chuichupa, Chihuahua, September 6, 1889 (no. 431). ; This species is probably nearest P. intermedia, but it has very different leaves. 205. Heuchera acutifolia Rose in Proc. U. S. Nat. Mus., XXIX (1905), p. 438. Perennial, with strong, erect or ascending rootstock; flowering branches 30 to 50 cm high, green, slightly hairy below, above somewhat glandular-puberulent; blades of the basal leaves 3 to 6 cm wide, cordate, somewhat 3 to 5 lobed, the lobes triangular and more or less acute, when young very pubescent on both sides, sharply toothed, the teeth Vermischte neue Diagnosen. 255. tipped with long hairs; petioles usually much longer than the blades, sometimes 10 cm long, densely clothed with long spreading hairs; sti- pules broad, the free portion obtuse; pedicels bearing sessile glands; hypanthium whitish or rose-colored, the sepals 3 to 4 mm long; sepals broadly oblong, green at the rounded obtuse tip; petals white, narrowly linear-oblanceolate, about twice as long as the sepals; stamens and styles long-exserted. Mexico: Collected by C. G. Pringle at Trinidad, on the border of the States of Puebla and Hidalgo, 1904 (no. 8806). 206. Dahlia Chisholmi Rose in Proc. U. S. Nat. Mus, XXIX (1905), p. 439. Stems 1 to 2 meters high, simple at base, but with long slender branches above; leafy part of stem 5 to 7 cm long, bearing 4 or 5 pairs of closely set leaves, very hispid, upper part smooth, almost naked, glaucous and purplish; leaves very variable either simple or with 3 to 5 leaflets, very hispid on both sides, like the lower part of the stem, strongly serrate, acute, the terminal leaflet cuneate at base; peduncle 20 to 40 cm long, slender; flowers few; outer bracts of involucre 5, reflexed, green, ovate; inner bracts 8, erect; rays 8, a deep brick red, oblong, 25 mm long, spreading at right angles with the disk. Mexico: Collected by Frederick Chisholm on Hacienda de Trinidad, near Arcelia, Guerrero, in 1904, and flowered in the greenhouse of the Department of Agriculture in November, 1904 (no. 10573); also sent from Guadalajara (station not mentioned) in 1904, and flowered in May, 1905 (no. 9884, type). 207. Bihai geniculata R. E. Griggs in Torreya, VII (1908), p. 230. Plant about 4 m tall (stem to base of peduncle 2 m, petiole 4—6 dm, blade 12,5 dm), erect, with the habit of B. Champneiana but with only 2—3 leaves to a stalk at a time. Leaf 120—150 em long, about 30 cm wide, oblique, narrowed or rounded at the base, acute or suddenly very short-aeuminate at the tip, green and glabrous, main veins 10—13 mm apart. Inflorescence 20 —30 cm long, red, erect, sessile or on a peduncle up to 15 em long, of 9—10 bracts, which are of very unequal ages so that the flowers in the lower are in fruit before the upper open. Rachis nearly straight, stiff, the whole inflorescence including pedicels and flowers covered with a thin soft evanescent tomentum. Branch-bracts (distichous in the bud) becoming three-ranked by the twisting of the rachis, horizontally divaricate at anthesis, later reflexed, about 25 mm apart; the lowest fertile one 15—25 cm long, 3 cm around at the widest part, the upper a little shorter, narrowly triangular, straight-sided, scar- cely tapering to the very acute tip; the red of the rachis is continued onto the branchbracts but they are paler at the base within and without and have an equilateral triangle of yellow, which appears on their sides near the point of attachment and extends nearly to the bottom when young, later disappearing so that they: are entirely red after anthesis. Flowers 12—20 in each bract but of very diverse age, so that only about 256 Vermischte neue Diagnosen. two are in season at once, closely appressed into the channel of the bracts until near anthesis, when they become erect by the upward bend- ing of the pedicel, but quickly deflexed again by a sharp bend of about 90° appearing in the perianth above the ovulary, whence the name geniculata; free sepal always on the lower side after deflection and more strongly bent, forming a decided lip; pedicels and ovulary greenish- yellow, sepals yellow, as are the petals.except for a bright patch of dark green on the lower edges of the two exposed by the reflexed lip. The type is growing in the greenhouses of the New York Botanical Garden, no. 19668, and herbarium sheets are preserved in the same in- stitution. Its native habitat is unknown. It came from the Department of Parks of the Borough of the Bronx in 1902, where it had been in cultivation for some time. It flowers in December. Of the older species, B. geniculata is most similar to Bihai brasiliensis which, however, is smaller, has fewer, ascending, bracts, and quite diffe- rently colored flowers. 208. Fuirena cylindrica B. F. Bush in Rep. Missouri Bot. Gard. XVI (1905), p. 91. Rootstocks short, thick; stems tall, slender, not very leafy, 3 to 4 dm tall; leaf-blades short, flat, thin, smooth above, closely pubescent beneath, 2 to 4 cm long, 2 to 3 mm wide; sheaths very short, smooth; spikelets sessile, 2 to 5 together in the capitate clusters, oblong or mostly cylin- drical, 11 to 20 mm long, 3 to 5 mm in diameter; scales obovate, deep . reddish-brown, more or less.hispid-pubescent, 3-nerved, each tipped with a stout erect hispid awn nearly as long as the body; sepals 3; blades spatulate or fiddle-shaped, tapering at the base, nearly sessile, obtuse and rounded at the apex, the lower half semi-translucent, the upper half thick and granular-incrusted, awnless, or with a short, slightly down- wardly-barbed awn from the apex; perianth-bristles longer than the achene and sepals, nearly or quite smooth; achenes oblong, triquetous, tapering at the base, light yellow at maturity, tipped by the antrorsely- hispid style, which is as long as the achene. — Sandy soil, southern Texas, Summer and autumn. The only specimen seen is that of the type, collected in the Valley of the Rio Grande, below Dona Ana, Donna Ana County, New Mexico, by Mexican Boundary Survey 1523, 1848, in part, the other two plants on this sheet being, one, an Eleocharis, the other F, simplex (N). It has been referred to F. simplex macrostachya (Britton) Coville, but differs conspicuously in the cylindrical spikelets, slender stems, small leaves, and especially in the shape of the sepals and position of the awn- 209. Fuirena ciliata B. F. Bush in Rep. Missouri Bot. Gard., XXI (1905), p. IT Rootstocks stout, elongated, tuber-bearing; stems stout, leafy, 4,5 to 6 dm tall, densely and softly pilose with long white hairs: leaf blades numerous, 3 to 8 on the stems, broad and long, 5 to 15 em long, 4 to 6 mm wide, densely pilose on both sides, and ciliate on the margins with Alfred Cogniaux: Deux Cucurbitacées nouvelles des iles Samoa. 257 ` long white hairs; sheaths densely pilose with long spreading white hairs; spikelets sessile, 3 to 8 together in the capitate clusters, ovoid or ovoid- oblong, 6 to 12 mm long, 4 to 6 mm in diameter; scales obovate or obl- ong, 3-nerved, densely hispid and ciliate with long white hairs, tipped with a long slender ciliate awn, much longer than the body; sepals 3; blades deltoid-ovate, truncate at base, tapering into a blunt tip, thick, reddish, opaque; perianth-bristles reaching to the middle of the achene, smooth, unbarbed; achenes oblong, sharply triquetrous, with concave sides, rather more than 1 mm long, tipped with the style, which is about one- half as long as the achene, white at maturity. — Swamps, eastern Texas. Summer and autumn. The only specimens seen are those of the type, collected at Swan, Smith County, Texas, by J. Reverchon 2911, June 10, 1902 (M). and those collected at Palestine, Texas, by H. Eggert, June 10, 1899 (M). LXXII. Deux Cucurbitacées nouvelles des iles Samoa, par Alfred Cogniaux. (Originaldiagnosen.) 1. Melothria Rechingeri Cogn., nov. spec. (sect. Eumelothria). Monoica; foliis integris, late deltoideis, acutis vel breviter acuminatis, basi truncatis vel latissime vix emarginatis, utrinque glabris, supra sca- briuseulis, subtus laevissimis, angulis basilaribus acutis; floribus masculis fasciculatis, pedunculis petiolo circiter aequilongis; calycis tubo anguste campanulato-subeylindrico, basi subtruncato, dentibus minutissimis; fructu oblongo-fusiformi, tereti, basi longe attenuato, apice longiuscule rostrato ; seminibus immarginatis. Rami subfiliformes, elongati, sulcati, glaberrimi. Petiolus filiformis, glaber, 1—1,5 cm longus. Folia tenuiter membranacea, margine leviter undulata et subtiliter remoteque spinuloso-denticulata, utrinque laete vi- ridia, 3—6 em longa lataque. Cirrhi simplices, capillares, glabri. Pedun- culi masculi eapillares, glabri, 8—15 mm longi. Calyx glaber, 3,5—4 mm longus, apice 1,5 mm latus. Corolla albido-flava, tenuiter papillosa, seg- mentis patulis, triangularibus, acutiusculis, 7-nervulosis, 4—4,5 mm longis, basi 1,5 mm latis, Staminum filamenta ad medium tubi calycis inserta, ?]J, mm longa; antherae late oblongae, 1!/, mm longae. — Pedunculus femineus capillaris, 10—12 mm longus. Fructus maturus mollis, ruber, 18—20 mm longus. Semina canescenti-cinerea. ovata, in utroque facie leviter concava, 3,5 mm longa, 2,5 mm lata, 1 mm crassa. Hab. in insul. Savaii (Samoa), in sylvis ad muros ad viam Aopo- Repertorium novarum specierum. V. 17 258 S. Sommier. Asan et ad viam Asan-Satana, mens. Julio 1905: Dr. K. et L. Rechinger no. 1035 et 5244. Affinis M. zeylanicae C. B. Clarke. 2. Melothria carnosula Cogn., nov. spec. (sect. Solena). Dioica; fere glaberrima; foliis carnosulis, late ovato-cordatis, indivisis, acutis et breviter apiculatis, utrinque subtiliter crebreque punctulatis laevibusque; floribus masculis brevissime racemosis vel fasciculatis; ca- lyce campanulato, extus vix puberulo, intus villoso; staminum filamentis brevissimis, brevissime puberulis; floribus femineis solitariis; ovario leviter furfuraceo, anguste fusiformi. Rami graciles, elongati, profunde sulcati. Petiolus gracilis, striatus, glaber vel vix furfuraceo-puberulus, 2,5—4 cm longus. Folia supra in- tense viridia et nitidula, subtus satis pallidiora, margine integerrima vel remotissime subtiliterque spinuloso-denticulata, 5-nervia, 7—10 cm longa et fere totidem lata interdum latiora; sinus basilaris paulo profundus, late triangularis. Cirrhi simplices, filiformes, elongati, sulcati. Pedunculus communis masculus 4—8-florus, 1—2 mm longus vel nullus; pedicelli patuli, capillares, 7—18 mm longi. Calyeis tubus basi rotundatus, 3,5 mm longus et apice totidem latus; dentes lineari-subulati, patuli, arcuati, 1—1,5 mm longi. Corolla carnosula, utrinque dense furfuraceo-puberula, segmentis triangulari-ovatis, acutis, 5-nervulosis, 3 mm longis, basi 2 mm latis. Staminum filamenta fere ad apicem tubi calyeis inserta, 0,5 mm longa; antherae ovato-suborbiculares, 2 mm longae, loculis leviter ar- cuatis, ciliatis, connectivo lato. Pedunculus femineus filiformis, 6—11 mm longus. Hab. in insul. Savaii (Samoa), in silvis prope pagum Asan, in terra et in muris repens, mens. Julio 1905: Dr. K. et L. Rechinger no. 1597 et 1623. Affinis M. Bauerianae F. v. Muell. Genappe (Belgique), juillet 1908. LXXIV. S. Sommier, Additamenta Florae ltalianae. (Ex: Bull. Soc. bot. ital., 1902, p. 208—213; 1907, p. 38.) 1. Chrysurus paradoxus S. Sommier in Bull. Soc. Bot. Ital. 1902, p. 208. : Culmis erectis tenuibus superne nudis, foliorum anguste linearium lamina superne pubescente, ligula obiiqua oblonga, paniculae lineari- oblongae laxae secundae contractae virentis ramis alternis pluries dicho- tomis, spiculis sterilibus nullis, fertilibus uni- plerumque bifloris, glumis hyalinis e basi lineari carinata sensim et longe subulatis saepe inae- qualibus, longiore glumellam (sine arista) aequante vel parum superante, glumella lineari-oblonga superne hirtella apice bidentata, in aristam sca- bram ea sesqui vel duplo longiorem excurrente. Flosculi maturitate facile decidui. Quandoque parum infra glumas squama glumam aemulans adest, ita ut glumae tres esse videantur. © Additamenta Florae Italianae. 259 Hab. Insula Igilium, loco dicto ,Dolce“ in „Valle della Botte“, ubi fructiferum detexit 15 maii 1899 clara marchionissa Laura Doria. Praeterea in insula Sardinia provenit, ubi a claro Moris, locis non indicatis, et a el. Gennari in Monte Sacro di Pula lectus fuit, Species delicatula, differt a Chrysuro eleganti gracilitate totius plantae, panicula virenti depauperata laxa lineari-oblonga nec ovato-triangulari nempe rami inferiores axi approximati nec patentes), spiculis sterilibus nullis. Habitu magis accedit ad C. gracilem Viv. a quo praeter defectum spieularum sterilium vix differt. 2. Statice Doriae S. Sommier, |. c., p. 211. Glabra leviuscula, caudice lignoso longiuscule ramoso scapos et rosulas plures edente, foliis uninerviis subglaucescentibus crassiusculis coriaceis oblongo-spathulatis obtusissimis nec apiculatis nee mucronulatis basi longe in petiolum attenuatis margine cartilagineo angusto cinctis et parum revolutis, scapis mediocribus firmis non fragilibus a medio dicho- tome ramosis, ramis numerosis erecto-patentibus corymbosis omnibus in spicas horizontaliter patentes et inter se approximatas desinentibus, ramis sterilibus nullis, spieulis 2—4-floris crassiusculis vix incurvis apice ramorum in spicas breves crassas subdistichas et subcapitatas bifariam et dense imbrieatis, bracteis coriaceis brunneo-rufis, superiore dorso rotundata apice obtusa margine scarioso albido-rufo cincta, inferioribus ovatis acutiusculis dimidiam bracteam superiorem aequantibus vel parum brevioribus, calycis tubo fere recto costato inferne pilosulo, limbi albi tubo duplo brevioris iobis obtusiusculis, calycis nervis usque ultra medium lobum productis. 9} Seapi 10—15 cm alti, folia cum petiolo usque ad 4 cm longa, eorum limbus usque ad 12 mm latus, spicae ad summum 15 mm longae plerum- que breviores, bractea superior 4, calycis tubus 3 mm longi. : Arcipelago Toscano: Formica maggiore di Grosseto (Marchese Doria). 3. X Pedicularis Bicknelli (= P. incarnata X Allionü) S. Sommier in Bull. Soc. Bot. Ital., 1907, p. 38. Rhizomate obliquo fibras crassiusculas emittente, foliis anguste lanceolatis pinnatipartitis, partitionibus lineari-lanceolatis acutis acute dentatis vel incisis, rachide angusta, caule erecto foliato, floribus sat longe et laxe spicatis, bracteis mediis inferioribusque pinnatopartitis, corollae roseae galea evidenter sed breviter rostrata, rostro 1—1!/, mm longo crenulato. In montibus Liguriae occidentalis ,sotto il Castello di Ciavraireu in val Fontanalba*, cire. 1800 m, in prato montano inter parentes, unicum specimen legit Cl. Bicknell, 8 Julii 1906. A. P. incarnata differt praesertim foliis tenuius sectis, rachide an- gusta, bracteis mediis inferioribusque pinnatipartitis e rostro brevi. A P. Allion caule elatiore folioso, spica laxa et elongata, galea evidenter rostrata. 17* 260 F. Fedde. LXXV. Species novae ex „Hookers Icones Plantarum“. Vol. XXIX, part I (1906), tab. 2801— 2825. compilavit F. Fedde. 1. Aleurites Fordii W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2801, 2802. /Euphorbiaceae-Crotoneae.] Syn.: A. cordata Muell.-Arg. in DC. Prodr., vol. XV, 2, p. 724, pro maxima parte; Hemsl. in Journ. Linn. Soc., vol. XXVI, p. 433, praeter Elaeococcam verrucosam partim, syn. omn. excl.; Bretschn., Europ. Bot. Discov. in China, pp. 492 et 769, et auctor. alior. plurim., non R. Br. Elaeococca verrucosa, A. Juss. Euphorb. Gen. Tent. (1824), t. 11 quoad fructum et semen; Guibourt, Hist. Nat. des Drogues Simples, ed. 4, vol. IL, p. 338, f. 167, synon. omn. excl. Dryandra oleifera, Wall. Cat., no. 7958; Hook. f. Fl. Brit. Ind., vol. V, p. 384, non Lam. Species adhue cum A. cordata confusa, a qua tamen satis distincta, scilicet foliorum glandulis minoribus haud cupuliformibus, petalis latio- ribus intus basi glabris, stylis 4 brevissime bifidis, et fructus superficie haud varicosa. Arbor 3— 9 metralis, ramulis crassiusculis glabris. Folia coriacea, longe petiolata, tarde glabrescentia, ovata vel cordata, integra, absque petiolo 7—12 cm longa, vel in ramis sterilibus trilobata et interdum usque ad 20 cm longa, cum petiolo 45 cm longo. Flores quam folia praecociores, et cum iis in ramorum apicibus conferti, cymoso-paniculati; cymae breviter pedunculatae, primum folia superantes, pedicellis flores aequantibus. Calyx irregulariter ruptus, saepius bilobus, pubescens, circiter 1 cm longus, Petala 5, orbiculari-obovata, circiter 2,5 cm longa, glabra. Staminodia saepissime 5, carnosa, lineari-subulata, circiter 3 mm longa, in floribus masculinis extra stamina inserta. Stamina 8—10, biseriata, interiora longiora. Ovarium puberulum, saepius 4-loculare, stylis brevibus brevissime bifidis. Fructus subglobosus vel turbinatus, 4—5 cm diametro, apiculatus, haud varicosus. Semina obovoideo-com- pressa, plus minusve verrucosa, funieulo crasso. China: Chekiang: Ningpo, Everard, Hancock. Kiangsi; Lushan, Maries, Shearer, Bullock. Fokien; Amoy, Fortune, 33. Hupeh; Ichang, A. Henry, 878. Yunnan; Mile district, A. Henry, 10587. Hong- kong; cult, Tutcher. 2. Phoebe Hainesiana D. Brandis in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2808. l[Lauraceae- Perseae.] Inter species indicas petiolo longiusculo, nervis secundariis rectis apice tantum incurvis, calycis fructiferi segmentis coriaceis patentibus non appressis recognoscenda. Arbor 45-metralis, ramulis ac foliis glabris. Folia ad ramulorum apiees conferta, obovata vel oblanceolata, integerrima, sed leviter undu- Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum“. 261 lata, lamina basi cuneata, inferne glauca 12—22 cm longa, petiolo 2,5—4 em longo, nervis secundariis conspicuis utrinque 12— 16 rectis tantum apicem versus incurvis. Pedunculi axillares, validi, folia vix aequantes, paniculas breves 10—15-floras gerentes. Perianthium 5 mm longum, utrinque cum pedicello griseo-tomentosum; segmenta exteriora paullo breviora. Stamina perfecta 9, antheris 4-locellatis, filamentis pilosis. Staminodia brevia, crassa, capitulo cordato antheriformi instructa, cum staminibus seriei tertiae basi biglandulosis annulo brevi piloso inserta, Antherarum omnium locelli inferiores a latere superiores tan- gentes. Ovarium glabrum. Fructus ellipsoideus, niger, carnosus, circiter 3 em longus, ad dimidium fere calyce coriaceo aucto inclusus. India: Sikkim; lower hills, ascending to 1,500 m, H. H. Haines. A valuable timber tree, attains a girth of about 6 m. Near Phoebe indica Pax (Persea indica Sprengel), of the Canaries, and Phoebe attenuata Nees, of the Eastern Himalaya and Upper Burma, which has short pe- tioles, leaves hairy beneath, the secondary nerves arching, smaller flowers and fruits. Indokingia gen. nov. W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2805. /Araliaceae.] Genus novum Tupidantho proximum, a quo foliis pinnatis ovario circiter 15-loculari, loculis concentricis et stigmatibus bifidis differt. Calycis tubus paulo supra ovarium productus, truncatus vel obscure dentatus. Petala in calyptram crassam carnosam conglutinata, suturis obsoletis. Stamina indefinita, pluriseriata, filamentis filiformibus. Discus annularis. Ovarium circiter 15-loculare; stigmata radiantia, breviter bifida. Fructus ignotus. — Frutex ramis crassis. Folia ampla, pinnata, foliolis carnoso-coriaceis integris. Flores pauci umbellato-paniculati, in ordine magni. 3. Indokingia crassa Hemsl., 1. c. Frutex 2,5—3,5 m altus (Horne) undique glaber, ramis crassissimis spongiosis. Folia (folium unum perfectum tantum visum) alterna, im- paripinnata, cum petiolo valido terete circiter bipedalia; foliola 7, paribus oppositis, carnoso-coriacea, crassissima, breviter petiolulata, oblique oblonga vel elliptica, maxima 25 em longa et 12,5 cm lata, apice rotun- data. Paniculae terminales? 15—20 cm longae, ramis crassis rigidis; umbellae 3—6-florae, pedicellis crassis 1—2 cm longis cum floribus con- tinuis. Flores circiter 2,5 cm diametro. Seychelles: Mahé, at 600 m, not common, Horne, 273; mountain forest. Cascade Estate, Thomasset, 177. The foliage of Indokingia crassa is very similar to that of Gastonia cutispongia Lam. (Polyscias cutispongia Baker), with which Horne’s very imperfect specimen was associated. Both bear the name of „bois papaye“. 4. Toxocarpus Schimperianus W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2807. /Asclepiadaceae-Secamoneae.] A speciebus Africanis omnibus foliis crassis coriaceis elongato- lanceolatis venis immersis obscuris facile distinguitur. 262 F. Fedde. Frutex scandens, lactescens, undique glaber; ramuli graciles, inter- nodiis quam foliis multo brevioribus. Folia distincte petiolata, demum coriacea, anguste, lanceolata, 10—15 cm longa, maxima vix 2—5 cm lata, utrinque attenuata, apice acuta, costa supra impressa, subtus elevata, venis immersis obscurissimis. Flores expansi circiter 4 mm diametro, in cymas interpetiolares 2—4 cm diametro foliis triplo breviores dispositi. Calycis segmenta ovali-orbicularia, circiter 2 mm longa, ob- scure ciliolata, intus basi biglandulosa. Corollae alboroseae lobi oblongi, nunc imbricati nunc sinistrorsum obtegentes, calyce duplo longiores, tubus brevissimus, intus puberules. Coronae squamae oblongae, erectae. Antherae apice barbellatae. Folliculi fusiformes, circiter 8 cm longi horizontales, laevi, glabri. Semina compressa, clavato-oblonga, absque pilorum coma 8—10 mm longa; coma 2—2!/, em longa. Seychelles: without locality, J. Horne, 533. Mahé; summit of Mount Sebert, at 550 m, H. P. Thomasset, 49. 5. Clematoclethra grandis W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906) in adnot. ad tab. 2808. /Ternstroemiaceae-Clematoclethreae.] Species foliorum et florum magnitudine insignis. Frutex fere omnino glaber vel cito glabrescens. Folia papyracea, ovato-lanceolata vel cordata, cum petiolo longissimo usque ad 20 cm longa et 8-9 cm lata, acute acuminata, minute calloso-ciliata. Pedun- culi triflori, quam petioli breviores. Flores circiter 1 cm diametro, Sepala fere orbicularia, ciliata. Petala fere orbicularia. China: Szechuen; near Tachienlu, Pratt, 68. 6. Clematoclethra Wilsoni W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906) in adnot. ad tab. 2808. A speciebus omnibus mihi cognitis indumento ferrugineo crasso differt. Rami validi, pilis longis crassis divaricatis ferrugineis dense vestiti. Folia papyracea, ovato-lanceolata vel lanceolata, cum petiolo gracili usque ad 15 cm longa, 4 cm lata, longe acuminata, calloso-ciliata; petioli 1—5 cm longi. Pedunculi triflori, graciles, circiter 3 cm longi. Sepala fructifera 3—4 mm longa, oblonga. China: Szechuen; on cliffs, Wilson, 3270. 7. Clematoclethra disticha W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1906) in adnot. ad tab. 2808. Species distineta foliis amplis distichis oblongo-oblanceolatis et sepalis petala fere aequantibus. Rami recti, ferrugineo-pubescentes. Folia cum petiolo 2—4 cm longo usque ad 15 cm longa, 5 cm lata, minute remoteque calloso-ciliata. Pe- dunculi triflori, graciles, petiolis breviores; pedicelli quam flores vix longiores. Sepala infra medium pubescentia, ovali-oblonga, circiter 5 mm longa, apice rotundata. Petala oblonga, rotundata, sepala paullo exce- dentia. Stamina inclusa. Stylus exsertus. China: Szchuen; Mount Omei, E. H. Wilson, 4763. 8. Gardenia cornuta W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2809. [Rubiaceae- Gardenieae.] Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum“. 268 Ex affinitate G. Thunbergiae L. fil., a qua omnibus partibus minoribus, foliis obovato-lanceolatis, floribus hexameris et calycis appendicibus corni- formibus in tubi margine regulariter positis differt. Frutex glaber vel novellis cito glabrescentibus; rami florigeri brevis- simi, rigidi. Folia pauca, in ramorum apicibus conferta, subsessilia, vix coriacea, obovata vel oblanceolata, 1—4 cm longa, apice obtusa vel rotundata, deorsum attenuata; stipulae in annulum connatae, annulo bidentato demum a ramo soluto libero. Flores subterminales, solitarii, sessiles, erecti, hexameri. Calycis tubus supra ovarium breviter productus, intus puberulus, extus apice appendicibus saepius 6 crassiusculis tere- tibus eurvato-patentibus circiter 1 cm longis instructus; limbus herbaceus, inaequaliter bilabiatus, labio majore 1—1,2 cm longo apice tridentato ciliolato, labio altero plus quam dimidio minore acuto. Corolla hypocra- terimorpha; tubus angustus, 5—6 cm longus; limbi lobi obovato-spathu- lati, circiter 3 em longi, patentes, leviter concavi haud, obtegentes. Antherae dimidio superiore exsertae. Ovarium cylindricum, basi 1-loculare placentis parietalibus 6, supra medium 6-loculare, loculis multi-ovulatis: stylus glaber, clavatus, stamina paullo excedens. Fructus lignosus. anguste pyriformis, circiter 5,5 em longus, et 2,5 cm diametro, calycis limbo haud coronatus. Semina oblonga, compressa, circiter 4 mm longa. South Afrika: Le Bombo mountains, Tongoland, Zululand, com- municated by Mrs. K. Saunders. Natal and Zululand, W. T. Gerrard. 1620. The calyx is very peculiar in a genus presenting considerable vari- ation in that organ. In G. Thunbergia L. fil., the spathaceous calyx-limb is often provided with a cluster of leaf-like appendages springing from the back near the top. Neoschimpera gen. nov. W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2810. /Rubiaceae-Psychotricae.] Genus novum nulli arcte affine. Calycis tubus ovoideus; limbi lobi 4 valvati, persistentes. Corolla breviter infundibularis, fauce villosa, lobis 4 valvatis apice inflexis. Stamina 4, corollae fauce ad annulum villosum inserta; antherae cordi- formes, dorso affixae. Discus conspicuus, carnosus, pulvinatus. Ovarium 2-loculare; stylus breviter bifidus; ovula in loculis solitaria, e basi erecta, anatropa. Fructus siccus, 2-coccus, 2-spermus. Semina erecta, ovoidea; testa crustacea; embryo minimus, axilis, clavatus, radicula infera. 9. N. heterophylla Hemsl., l. c. Frutex parvus, dense ramosus, rámis gracilibus primum furfuraceo- hirsutis ferrugineis. Folia in ramorum confertorum lateralium brevissi- morum arcte conferta, magnitudine valde inaequalia, papyracea, sub- sessilia, lanceolata vel ovalia, 2 mm — 4 em longa, integra, apice obtusa vel rotundata, basi cuneata vel minima rotundata, supra glabra vel cito glabrescentia, subtus praecipue secus costam pilis longiusculis pubes- centia; stipulae amplae, intrapetiolares, fimbriatae vel setosae, ferrugineae. Flores axillares, solitarii, subsessiles, bracteis e basi lata abrupte longeque 264 F. Fedde. acuminatis ferrugineo-pilosis suffulti, circiter 5 mm diametro. Calycis lobi lanceolati, ciliati, erecti, corollae tubum aequantes. Corollae lobi ovati, divaricati. Stamina corollae lobis breviora, filamentis filiformibus; antherae introrsae. Fructus oblongo-ovoideus, 6--8 mm longus, calycis lobis coronatus, glaber nudus, 2-coccus, coccis tarde secedentibus, axi persistente nulla. Seychelles: Mahé; forest of the Mount Sebert Estate, at about 400 m, H. P. Thomasset, 181. 10. Tristiropsis Ridleyi W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2812. /Sapindaceae-Melicocceae.] A T. canarioide Boerl. foliis multo minoribus (an semper?) calyce- deciduo et fructu oblongo breviter stipitato differt. Arbor excelsa, ramis foliisque cito glabrescentibus. Folia bipinnata, pinnis 2 vel 3, 3—8-foliolatis; foliola alterna, breviter petiolulata, coriacea, oblongo-lanceolata, 4—8 cm longa, saepius leviter obliqua, obtusa, supra nitida. Flores ignoti. Paniculae fructigerae parvae, folia vix excedentes. Fructus oblongo-ovoideus, obscure costatus, acuminatus, breviter stipi- tatus, cum stipite circiter 3 cm longus, lignosus, indehiscens, 4-locularis vel abortu loculis paucioribus; loculi monospermi, intus puberuli, Semina erecta, exalbuminosa; cotyledones carnosae, aequales, radicula minima. Indian Ocean: Christmas Island, about 200 miles south of the west end of Java; Phosphate Hill, H. N. Ridley, 67. 11. Stevia Rebaudiana W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl. XXIX (1906), tab. 2816. /Compositae- Eupatorieae.] Syn.: Eupatorium Rebaudianum Bertoni in Boletoni de la Escuela de Agricultura de la Asuncion delParaguay, vol. II (1899), p. 35. Species S. collinae similis, differt statura graciliore, et foliis glabres- centibus anguste lanceolatis conspicue venosis. Herba annua (fide Bertoni), fere undique obscure puberula. Caules gracillimi, erecti, 30— 45 cm alti, praeter inflorescentiam simplices. Folia papyracea, subdisticha, spathulato-lanceolata, 2—4 cm longa, et usque ad 1 em lata, obtusa, deorsum attenuata, haud distincte petiolata, supra medium crenulata, glabrescentia, subtrinervia et elevato-venosa. Capitula parva, 5-flora, racemoso-corymbosa, eorymbis pauciramosis, ramis pedun- culisque gracillimis. Involucri bracteae 5, tenues scariosae, angustae, acutissimae, flores fere aequantes. Corolla glandulosa; lobi lati, obscure barbati. Antherae appendice oblonga apice instructae. Achaenia parva, angulata, glandulosa, Pappi setae circiter 20, filiformes, scabridae, quam corollae tubus breviores. Paraguay: Highlands of Amambai northward to the sources of the Rio Monday, one of the tributaries of the Paraná, in about 55° W. and 25° 30’ S., Bertoni; Gosling. Sinowilsonia gen. nov. W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2817. /Hamamelidaceae.] Genus novum inter Sycopsin et Corylopsin; a priore foliis papyraceis deciduis, floribus femineis in spicas elongatas terminales dispositis, Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum“, 265 sepalis cochleari-spathulatis, et staminodiis 5 sepalis oppositis differt; a posteriore floribus unisexualibus (dioicis?), florum femineorum receptaculo tubuloso-ventricoso et petalis deficientibus recedit. Flores unisexuales, feminei tantum visi. Receptaculum (calycis tubus sensu auctorum nonnullorum) urceolatum vel tubuloso-ventricosum, ovarium multo superans. Sepala 5, receptaculi ori affixa, cochleari-spathu- lata, breviter unguiculata. Petala nulla. Staminodia 5, staminiformia, mucronata, sepalis opposita et iis dimidio breviora. Ovarium fere liberum, ` 2-loculare ; styli liberi, exserti, sepala excedentes; ovula in loculis soli- taria, ab apice loculorum pendula. Capsula lignescens, sessilis, basi lata, ovoidea, receptaculo supra medium arcte vestita, 2-locularis, 2-sperma, ultra medium loculieide dehiscens, bivalvis; endocarpium corneum, ab exocarpio solutum. Semina oblonga; testa dura, nitida, laevis, basi hilo transverso notata; albumen tenuissimum; embryo rectus, axilis, albumen fere aequilongus; cotyledones planae, amplae; radicula brevissima. 12. S. Henryi Hemsl., l. c. Arbor 3—6 m alta, ramulis florigeris graciliusculis foliisque stellato- puberulis. Folia iis TWiarwm nonnullarum similia, tenuia, fere mem- branacea, alterna, breviter petiolata, late obovata, elliptica vel fere orbi- cularia, 10—18 cm longa, 6—11 cm lata, acuminata, acuta, basi rotundata vel obscure cordato-lobata, supra demum glabrescentia; venae primariae laterales utrinque 7—9, arcuatae, ut secundariae et tertiariae per totum ambitum in dentes callosos excurrentes. Stipulae lineares, circiter 8 mm longae, citissimo deciduae. Flores masculini ignoti; feminei inconspicui, in spicas terminales simplices breviter pedunculatas cum pedunculo 10—12 cm longas dispositi, numerosi. Receptaculum circiter 6 mm longum, 3 mm latum, extus pilis stellatis multiradiatis, intus pilis longis rectis sericeis dense vestitum. Sepala 1 mm longa. Staminodia 5 mm longa. Styli filiformes, quam sepala dimidio longiores. Spicae fructi- ferae 15 —20 cm longae. Capsulae basi lata affixae, circiter 8 mm longae, receptaculo persistente dense stellato-pubescente, semi inclusae; epicar- pium dense strigosum. China: Hupeh, Hsingshan and Fang; A. Henry, 6559, high hills, Fang, E. H. Wilson, 2021. The investigation of this interesting new genus has involved the examination of several allied genera, more especially Distylium S. et Z. and Sycopsis D. Oliv., including a number of unpublished species, and the results are so important as to call for further illustration and des- cription. We have now sufficient material of both of the genera named to admit of the completion of their definitions; this will be done in the next part of the Icones Plantarum. It is certain that the flowers of Distylium are not polygamous, and that the male flowers of Sycopsis are more highly organised than was supposed. The genus Sinowilsonia is named in compliment to Mr. E. H. Wilson, whose excellent collections have thrown light on many doubtful points conected with Chinese plants. 13. Sciaphila Clemensae W. b. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1907), tab. 2850, fig. 7—14. /Triuridaceae.] 266 F. Fedde. Affinis S. tenellae Blume, a qua differt pedicellis ascendentibus, . bracteolis minoribus, floribus subcorymbosis et stylis ovarium longe excedentibus. Herba saprophila, tenuissima, glaberrima; caules simplices vel pauci- ramosi, 6—12 em alti, Folia pauca, ad squamas minutas redacta. Flores subeorymbosi, 1—2 mm diametro, longiuscule pedicellati, pedicellis capillaribus, unisexuales, superiores masculi. Perianthium utriusque sexus alte 6-fidus, segmentis inappendiculatis. Flores masculi triandri; perianthii segmenta 6, e basi lata abrupte acuminata; stamina divaricata, quam perianthium dimidio breviora, filamentis distinctis, antheris 4-lobatis ; .pistillodia -nulla. Flores feminei carpellis fere maturis 1,5—2 mm diametro, perianthii segmenta lanceolata; staminodia nulla; stylus supra medium lateralis, filiformis, ovarium longe excedens. Philippine Islands: Mindanao; Camp Keithlay, Lake Lanao, on shaded banks at about 750 metres (Mrs. Clemens). 14. Corylopsis glandulifera W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2818. /Hamamelidaceue.] C. spicata, Hemsl. in Journ. Linn. Soc., vol. XXIII, p. 290, pro parte, non Sieb. et Zucc. A speciebus omnibus nobis cognitis novellis pilis glanduloso-capitatis inter pilos simpliees longissimos parce praeditis differt, ceterum C. spicatae arcte affinis, ab ea petalis orbiculari-obovatis recedit. Frutex vel arbor parva. Folia (juniora ramulorum floriferorum tantum visa) breviter petiolata, oblique ovato-oblonga, 2—5 cm longa, utrinque rotundata, supra parcissime pilosula cito glabrescentia, subtus pilis longis sericeis appressis densis tardius deciduis et pilis paucis erectis glandu- loso-capitatis subpersistentibus vestita; venae primariae utrinque circiter 7 crassae, in dentes 2 mm longos excurventes, Stipulae ramulorum floriferorum oblongo-orbiculares, circiter 14—16 mm longae et 1 cm latae, basi biauriculatae, extus glabrescentes, intus dense sericeo-hirsutis. Spicae laxae, graciles, pauciflorae, cum pedunculo 5—7 cm longae. Calyx glaber, lobis ovato-oblongis. Petala late obovato-spathulata, apice rotun- data, circiter 6 mm longa. Stamina petalis breviora. Nectaria compla- nata, bidentata, dentibus acutis, calycis lobes aequantia. Styli glabri. Capsula ignota. China: Kiangsi; Kiukiang, Maries. Chekiang; Tientai Mountains. at 600—900 m, Faber, 177. 15. Corylopsis Wilsoni W. B. Hemsley in Hookers Icon., XXIX (1906). tab. 2819. Inter species hucusque descriptas C. multiflorae proxima, ab illa foliis. acutis vel acuminatis, spicis longioribus et petalis lineari-lanceolatis stamina aequantibus recedit. Frutex vel arbor parva, ramulis foliisque primum stellato-pubes- centibus. Folia graciliter petiolata, coriacea, ovato-lanceolata, obovata vel fere elliptica, cum petiolo 2,5 cm longo, 7—15 cm longa, abrupte longeque acuminata, acuta, basi leviter cordata, aequalia, supra cito Species novae ex »Hookers Icones Plantarum“. 267 glabrescentia, nitida; venae primariae utrinque circiter 9, supra im- pressae, subtus elevatae in dentes setaceos excurrentes. Ramuli floriferi axillares, saepius (an semper?) folio evoluto unico instructi, 5—7,5 cm longi; foliorum immaturorum stipulae ovato-rotundatae, 14—18 cm longae, per anthesin folia juvenilia occultantes, extus dense sericeotomentosae, intus minus hirsutae; bracteae et bracteolae stipulis similes, minores. Flores glabri. Calycis dentes minuti, fere obsoleti. Petala lineari-spathu- lata, circiter 5 mm longa. Stamina petalis breviora stylos excedentia, filamentis filiformibus. Nectaria 5, crassa, carnosa, apice truncata vel concava. Ovarium sessile, late affixum, glabrum, parietibus crassis; styli erecti, apice recurvi. Capsula matura non visa, glabra, stylis diver- gentibus coronata. China: Western Hupeh, E. H. Wilson, 18. This species has several characters in common with C. multiflora Hance (tab. nostr. 2820, ff. 10-13), including fleshy, truncate nectaries, and a thick-walled ovary. It has elongated, lateral flowering branches bearing one adult leaf, as well as young leaves concealed by the large stipules. In C. multiflora the flowering branches bear about three adult leaves, as well as young ones. Corylopsis Wilsoni and C. multiflora Hance, differ from the other Chinese and Japanese species in having one or more developed leaves on the lateral flowering branches in addition to the undeveloped ones, which are more or less concealed by their large stipules at the time that the flowers expand. They also differ from the others in the large stipules of the flowering branches being very hairy on the outside, and in having thick, truncate nectaries. C. manipurensis Hemsl. (hujus operis, t. 2820, ff. 5 et 6) has a developed leaf on the flowering branches at the time of expansion, but apparently no undeveloped ones. 16. Corylopsis Henryi W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2820, fig. 14— 16. A speciebus omnibus hactenus cognitis ovario fere libero in tubo calycis incluso differt. Frutex vel arbor parva ramulis gracillimis glabrescentibus. Folia matura non visa. Ramuli florigeri cum spicis breves; stipulae rotun- datae; extus fere glabrae; folia statu valde immaturo tantum visa. Flores omnibus partibus glabri, conferti; bracteae et bracteolae extus fere glabrae. Calycis lobi ovato-oblongi, obtusi, circiter 2 mm longi, tubo paulo longiores. Petala lanceolato-spathulata, 6—8 mm longa, obtusa, ‘7-striata. Stamina petala aequantia. Nectarii squamae complanatae, bidentatae, dentibus acutis, sepalis breviores. Capsula ignota. China: Hupeh; Patung, H. Henry, 1444. 17. Corylopsis manipurensis W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2820, fig. 5 et 6. C. himalayana var, manipurensis Watt, mss. Species floribus foliis coetaneis, ab omnibus speciebus adhuc de- scriptis floribus petalo unico tantum instructis recedit. 268 F. Fedde. Frutex ramosissimus (fide Watt) ramulis crebre lenticellatis. Folia (matura non visa) obovata, cum petiolo gracili brevi 6—7 cm longa, acuminata, supra glabra vel citissimo glabrescentia, subtus, praesertim secus venas primarias, pilis longis simplicibus instructa, Stipulae lanceolatae 2—2,5 em longae, acutae, extus glabrae, intus sericeo-pilosae. Rami floriferi saepissime monophylli, breviter sericeo-pilosi. Spicae absque pedunculo brevi circiter 4 cm longae. Bracteae bracteolaeque utrinque dense sericeae. Flores hirsuti. Calyeis lobi ovato-oblongi, brevissimi. Petalum lanceolatum, unguiculatum, circiter 12 mm longum. Stamina 3 mm longa. Nectarii lobi 10, teretes, recurvi. Styli quam petalum quater breviores. Fructus ignotus. India: Manipur; Sirohifurar, N. E. Ranges, at 1950 to 2250 m, G. Watt, 6434. Geopanax gen. nov. W. B. Hemsley in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2821. /Araliaceae.] Genus novum ex affinitate Heptapleuri et Schefflerae, differt petalis connatis staminibus et ovarii loculis quam petalis duplo pluribus. 18. G. procumbens Hemsl., l. c. | Frutex in rupibus procumbens, praeter inflorescentiam glaber, ramis ultimis crassis, cortice ruguloso. Folia in ramorum apicibus conferta, digitatim composita; petioli teretes, 5—10 cm longi; foliola saepius 8, coriacea, inaequalia, distincte petiolulata, oblonga vel lanceolato oblonga, cum petiolulo 10—17 em longa, integra, acute acuminata, venis immersis inconspicuis; stipulae circiter 1 cm longae, intra petiolum connatae, acutae. Flores racemoso-capitati; racemi circiter 15 cm longi; capitula circiter 10-flora, sessilia vel inferiora breviter pedunculata. Calycis limbus angustissimus, truncatus. Petala 5, in calyptram deciduam cohaerentia. Stamina 10. Ovarium 8—10 loculare, stylis brevissimis. "Fructus deest. Seychelles: Mahé; Cascade Estate, at 450 metres, growing on and among rocks of rough cliff, H. P. Thomasset, 192. I am puzzled as to genus of this plant. lt belongs perhaps to Schefflera as extended by Harms (Engler u. Prantl., Natürl. Pflanzenf. III, 8, p. 35), who ineludes in it Sciadophyllum P. Browne, Actinophyllum Ruiz u. Pavon, Parapanax Miq., Agalma Miq., Actinomorphe Miq., Heptapleurum Gaertn., Paratropia DC., and Astropanax Seem.; but I am unable to accept this combination without investigation, though it may be a sound one. Schefflera digitata Forst., on which the genus was founded, differs from the plant here described in having a distinctly toothed calyx-limb, free, persistent petals and only five stamens; and Geopanax differs from Hepta- pleurum, as limited by Bentham and Hooker (Gen. Plant., I, p. 942), in having connate petals, and in the stamens and cells of the ovary being twice as numerous as the petals. On the whole it is preferable to treat this plant a representing a new genus. 19. Durandea magnifolia 0. Stapf in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2822. /Linaceae-Hugonieae.] 3 Species novae ex „Hookers Icones Plantarum*. 269 Inter affines foliis ad 30 cm longis chartaceis et inflorescentiis praeter summas parce paniculatas fere omnibus laxe racemosis distincta. Frutex scandens, uncifer, glaberrimus, ramorum cortice pallido. Folia plerumque late oblanceolata, rarius elliptica, breviter obtuseque acuminata, basi saepius longe attenuata, obscure crenata, ad 30 cm longa, ad 10 em lata (in eodem ramo magnitudine valde varia), chartacea, nervis lateralibus utrinque 10— 12 marginem versus longe prorsus cur- vatis et arcuato-connectis uti costa subtus valde supra minus prominen- tibus, retieulatione conspicua; petiolus crassiusculus, 8—10 mm longus. Inflorescentiae terminales et laterales ex axillis foliorum et hinc inde inter folia ortae, illae paniculatae panicula breviter pedunculata parce ramosa, hae laxe racemosae, inaequales, plerumque fasciculatae, 2,5—6 cm longae; bracteae ovatae, acutae, minutae, deciduae; pedicelli 4—6 mm longi. Sepala orbicularia, 3—4 mm diam. pallide vel fusco-viridia, flabellato-nervosa, nervis exsiccando prominulis. Petala dextrorsum vel. sinistrorsum. contorta, elliptica, subunguiculata, 10 mm longa, 6 mm lata. Stamina glaberrima; filamenta longiora 6 mm longa, tubo 2 mm alto. Ovarium 3-loculare; styli 3 quam filamenta multo breviores. Fructus ignotus. Borneo: Sarawak: Rejang, Havilands Collector, 2834. 20. Durandea racemosa (Vieillard) O. Stapf in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2822. Syn.: Penicillanthemum racemosum Vieillard in Bull. Soc. Linn. ER X, p. 6. New Caledonia: East coast; Wagap mountains, Vieillard, 2163. 21. Durandea latifolia (Vieillard) O. Stapf in Hookers Icon. pL, XXIX (1906), tab. 2822, p. 2. : Syn.: Penicillanthemum latifolium Vieill., Le New Caledonia: East coast; Wagap mountains, Vieillard, 2167. 29. Durandea Lenormandii 0. Stapf in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2822. ; A. D. serrata foliis angustioribus (5—10 cm longis, 8—18 mm latis) plerumque acutis, inflorescentiis giaberrimis (haud minute puberulis), sepalis petalisque (in alabastris quidem) albociliatis distincta. New Caledonia: East coast; on the highest mountains near Wagap, Vieillard, 2224. 23. Durandea Deplanchei 0. Stapf in Hookers Icon., pl. XXIX (1906). tab. 2822. A. D. racemosa, quacum petalis filamentisque basi pilosis congruit, in- florescentis multo gracilioribus longioribus, 6—15 cm longis, 2,5—3 cm latis, floribus minoribus, i. e. sepalis 2 mm longis, petalis 6 mm longis, distincta. New Caledonia: East coast; near Canala, Deplanche. 24. Durandea viscosa O. Stapf in Hookers leon. pl, XXIX (1906), tab. 2822. 270 F. Fedde. D. Deplanchei foliis ad 20 em longis, 7—10 cm latis, tenuioribus, grossius crenatis, longe petiolatis, i. e. petiolo ad 2 poll. longo, distincta. New Caledonia: East coast; on hills near Canala, Vieillard, 2339 25. Durandea Jenkinsii (F. v. Müller) O. Stapf in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2822. ; Syn.: Hugonia Jenkinsii F. v. Muell. in Fragm. Phytogr. Austr., vol. MX dh 7, Australia: Queensland; in woods at Rockingham Bay, Dallachy. 26. Durandea vitiensis O. Stapf in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), . tab. 2822. D. Jenkinsii affinis, sed foliis minus coriaceis, inflorescentis graci- lioribus ad 12 cm longis, plerumque 2,5 em latis, stylis antheras multo superantibus distincta. Fiji: Without precise locality, Storck, 41. 27. Durandea parviflora O. Stapf in Hookers Icon. pl, XXIX (1906), tab. 2822. Affinis D. vitiensi, partibus junioribus minute puberulis, paniculis ovoideis, ad 7,5 cm longis et 5—7,5 cm latis, floribus minoribus, sepalis 2 mm longis, petalis 5 mm longis distincta. Solomon Islands: Probably on New Georgia, Officers of H. M. S. Penguin. Elaeophorbía gen. nov. O. Stapf in Hookers Icon. pl., XXIX (1906), tab. 2823. [Euphorbiaceae- Euphorbieae. ] Genus novum Euphorbiae L. affinis, sed fructo drupaceo distincta. Cyathium sessile, semiglobosum, regulare, 5-lobum, lobis membranaceis in alabastro imbricatis brevibus perlatis minute denticulatis, glandulis 5 aequalibus carnosis transverse oblongis integris cum lobis alternantibus. Flores c? in fasciculos 5 cyathii lobis oppositos dispositi, perianthio destituti; bracteolae tenues, fimbriatae, inter se magnis minusve connatae, involucelli more florum ~% glomerulos cingentes. Stamen 1; filamentum breve, crassum, cum pedicello tenui artieulatum; anthera erecta, loculis distinetis ellipsoideis longitudinaliter dehiscentibus. Flos Q in cyathii centro 1, brevissime pedicellatus, perianthio destitutus. Ovarium 3-locu- lare; stylus brevissimus, crassus; stigmata 3, parva, 2-loba, profunde sulcata; ovula solitaria, ex apice loculi pendula, funiculo caruncula minuta annuliformi mox marcescenti instructo. Fructus drupraceus; exo- carpium carnosum, crassum; putamen osseum 3-loculare, tenuiter 3-sul- catum sulcis in dorso loculorum sitis, inter sulcos sub apice minute perforatum, basi apertum, exsiecando haud vel tardissime dehiscens, sed ictu vel pressione (e. g. sub germinatione) saepe in valvas 3 loculicide solutum, valvis osseis haud elasticis basi integris vel minute bifidis intus medio septum sulcatum durum gerentibus, sulco in foramen abeunte; axis tenuis, triangulata, post putamen dilapsum libera. Semina 3, vel abortu 2—1 oblongo-ellipsoideum, ecarunculatum; testa tenuiter erustacea ; albumen oleagineo-carnosum, copiosum. Embryo semine paulo brevior; _Cotyledones ellipticae, basi-cordatae, crassiusculae; radicula brevis. — Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum". 271 Arbores vel frutices glaberrimi omnibus partibus latice acridissimo repletis, ramis primo obtuse angulatis vetustis uti trunco teretibus cortice tenui confragoso tectis, lignum subspongiosum, Folia crassa, carnosa, versus apices ramorum approximata, stipulata; stipulae post folia lapsa ad cicatricum latera in spinas conicas ecrescentes. Cyathia in axillis foliorum summorum in dichasia simplicia vel composita disposita, bracteis oppositis carnosis saepe geminiferis suffulta. Species unica in Africa occidentali indigena. 28. Elaeophorbia drupifera (Thonn.) Stapf, l. c., tab. 2823, p. 2. Syn.: Euphorbia drupifera Thonn. in Schum. and Thonn., Beskr. Guin. Pl. p. 250; Pax in Engl. Bot. Jahrb. vol XXXIV, p. 68. E. Renouardi Pax in Bull. Mus. Hist. Nat. Paris, vol. VIII, p. 61. Arbor ad 15 m alta; truncus inermis, cinereus; rami crassi, juniores succulenti, primo 4-6 angulati. Folia obovato vel interdum obcordato- cuneata, 6 —20 cm longa, 4—7,5 cm lata, nervis lateralibus paucis obs- euris perobliquis; petiolus brevissimus vel ad 10 lin. longus, validus. Pedunculi 2,5—4 cm longi. Cyathium viride, 8—12 mm diam. Drupa forma et magnitudine admodum varia, cerasum vel olivam vel nucem juglandis referens, viridis, ad 5 cm longa, obtusissima vel acuta; pu- tamen globosum vel globoso ellipsoideum, sectione transversa orbiculari vel subtrigona, ad 14 mm longum, ad 10 mm diam. Semina fusca vel fusco-grisea, laevia, haud nitida. Upper Guinea: Gold Coast; common in the Accra plains, W. H. Johnson, 605, 1053; Kpong, Farmar, 480; without precise locality, Thonning. Dahomey; near Porto Novo, and in other localitis E. Poisson. The generic differences between Euphorbia and Elaeophorbia lie entirely in their fruits, the fruit of Euphorbia being a capsule which breaks up into 3 cocci, each coccus dehiscing loculicidally and elastically from below, whilst the fruit of Elaeophorbia is a drupe with a hard stone which under pressure, possibly also by excessive drying, may break up into three perfectly inelastic valves bearing the hard and narrow septa along their middle line. The septa possess a groove, corresponding to the angles of the axis, which passes into the pores traversing the valves some distance below the apex. In the growing fruit these pores are filled with vascular strands passing from the axis to the exocarp; in the germination stage they evidently act as channels for the conveyance of water to the seeds. The larger pore at the base of the stone origi- nates in a similar way be the decay of a portion of the tissue, and no doubt fulfils a similar function. 272 Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae. II, LXXVI. Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae. Il. (Act. hort, Petrop, XXV, 2 [1907], pp. 335—853.) 1. Scutellaria scordifolia Fischer a. subglabra Komarow, 1. c., p. 344. Foliis supra glabris, subtus impresso-punctatis et secus nervos hispidulis. Manshuria. 2. Scutellaria angustifolia (Regel) Komarow, l. c., p. 345, tab. IV. Syn.: S. galericulata y. angustifolia Regel Ussuri, No. 388. Rhizoma tenue repens, caules erecti solitarii simplices vel ramis nonnullis adpressis praediti, quadrangulares, folia plus minus dense puberula vel glabrata subsessilia oblonga apice attenuato-rotundata, basi subhastata integrifolia, flores axillares pauci coeruleo violacei, corolla puberula tubo incurvo, fauce ampliato, nuculi minutiuscule cristati; species S. hastatae quam S. galericulatae magnis affinis. In provinciis Ussuriensi, Amurensi, Kirinensi, Mukdenensi (parte orientali) et in Korea septentr. in pratis paludosis et in palu- dibus hic inde crescit. 3. Scutellaria moniliorrhiza Komarow, l. c., p. 346, tab. IV. Rhizoma album tuberculato-moniliforme repens, caulis solitarius simplex vel rarius a basi adpresse ramosus quadrangulus, folia breviter petiolata cordato ovalia crenata acutiuscula glabrata vel sparse puberula vel pilosula, subtus densissime punctulata, saepe violacea, nervis albis impressis, calyx sparse pilosus, corolla coeruleo-violacea, 3 cm circiter longa, circiter 15 mm lata ad faucem brevissime puberula vel subglabra. S. scordifoliae peraffinis sed rhizomate et floribus multo ampliatis bene primo aspectu differt; nucula matura ignota, In Korea septentr. in declivibus saxosis ad fontes gregatim hic inde crescit, 4. Calamintha chinensis Benth. var. grandiflora Max. f. umbrosa Komarow, l. e., p. 316. Specimina caulibus elongatis debilibus, foliis minutioribus, tenuiori- bus, inflorescentia minus compacta, floribus paucioribus, pube parum evoluto. Manshuria. 5. Thymus Serpyllum L. var. Przewalskii Komarow, |. c., p. 379. Suffruticosa, ramis crassioribus lignosis procumbentibus, ramulis adscendentibus numerosis densissime foliatis patule hirtulis vel subvillosis approximatis, foliis subsessilibus basi cuneatis elliptieis vel oblongis dense punctatis subnudis vel basin versus puberulis, verticillastris pluribus dense congestis, calycibus intus longe barbulatis. A. clar. R. Maack, et N. Przewalski in litoribus arenosis lacus Chan-chai copiose cres- cens lecta. Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae. II. 273 In Manshuria tota (rossica, chinensi, koreensi) in glareosis ripariis, in declivibus saxosis aprieis et in arenosis sparse vel gregatim hic inde occurrit, 6. Lycopus Maackianus (Maxim.) Komarow, l. c., p. 381. Syn.: L. sinuatus (non Ell. Regel Ussuri, no. 381; — L. lucidus var. Maackianus Maxim. in Herder Bull, Nat. Moscou, XLI, 1— 130; Korsh. Acta H. P. XII, 376. A L. lucidi formis humilioribus quibus affinis differt foliis hetero- phyllis, infimis pinnato-incisis vel pinnato-dentatis, mediis acutiuscule paucidentatis, superioribus integerrimis vel acute denticulatis (dentibus paucioribus minutis) omnibus subsessilibus lanceolatis vel oblongo- lanceolatis acuminatis, braeteis angustis acuminatis aristatis verticillastra pauciflora superantibus, dentibus calycinis angustioribus longius aristatis, calyce glaberrimo, staminodiis linearibus, nuculis latioribus, fossa dorsali orbiculata et non oblonga; statura omni multo humiliore tenuiore sobolis longissimis filiformibus viridibus vel purpureis. In Manshuria tota (rossica, chinensi, koreensi) in pratis paludosis ad ripas rivulorum, fluviorum et lacuum satis saepe occurrit. 7. Mentha daurica Fischer forma sobolifera Komarow, l. c., p. 384. Caule mediocri basi soboles longissimos paucifoliatos emittente, apicem versus ramoso, foliis minoribus, verticillastris apicalibus, corollis roseo-violaceis. Manshuria: In prov. Amur., Ussur. et Kirinensi. 8. Mentha daurica Fischer forma umbrosa Komarow, I. c., p. 385. Caule elato, rarius basi sobolifero, ad angulos crispe puberulo, simplici, foliis multo majoribus atque longioribus, verticillastris omnibus axillaribus laxioribus, corollis pallidis albidis vel violaceis. Manshuria: In prov. Amur., Ussur. et Kirinensi. 9. Elsholtzia cristata Willd. Forma saxatilis Komarow, l. c., p. 390. Foliis obscure viridibus rigidioribus, braeteis densis intense violaceis, statura humiliori. ` Forma ruderalis Komarow, |. c., p. 390. Foliis laete viridibus amplioribus tenuibus, bracteis laxioribus viridi- bus, statura elatiori. Manshuria tota. 10. Serophularia Grayana (Maxim. in sched.) Komarow, l. c., p. 416. Syn.: S. data Asa Gray in Mém. Amer. Acad. N. S., VI, 401 (1858—59), Fr. Schmidt Sachal., no. 338; Maxim. Fragm. 37; Franchet Janon., I, 342. In prov. Mukden parte orientali occurrit. 11. Limnophila trichophylla (Komarow) Komarow, l. c., p. 421, tab. V, fig. 1—4. Syn.: Ambulia trichophylla Kom. in Act., H. P. XVIII, p. 429. In provincia Kirin in valle basaltica Schitu-diensa in aquis stagnan- tibus solo saxoso crescit. Repertorium novarum specierum. V. 18 274 Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae. Il. 12, Pedicularis resupinata L. Forma a. umbrosa Komarow, l. c., p. 449. Foliis tenuioribus sparse obscure pilosis. Forma b. ramosa Komarow, l. c., p. 449. Caule elatiore firmiore multo majus ramoso, foliis erassiusculis firmis, omnino glabra. Forma c. pubescens Komarow, l. c., p. 449. Caulibus foliisque dense molliter puberulis. Manshuria tota. 13. Viburnum Sargenti Köhne. Forma 1. puberula Komarow, l. c., p. 511. Ramulis junioribus, petiolis et foliorum pagina inferiore dense velu- tino-puberulis (pube simplice stellata immixta). Forma 2. glabra Komarow, l. c., p. 511. (Calvescens auct.) tota glaberrima. Manshuria. 14. Actinostemma lobatum Maxim. Forma a. longiloba Komarow, I. c., p. 548. Foliis basi auriculato hastatis 3—5 lobis. Forma b. subintegra Komarow, 1. c., p. 548. Foliis basi auriculato cordatis repando dentatis. In Manshuria fere tota (ross., chin., Koreensi) ad ripas fluviorum et lacuum in phragmitetis alte scandens hie inde occurrit. 15. Schizopepon bryoniaefolius Maxim. var. 3. paniculata Komarow, |. c., p. 550. Floribus masculinis numerosissimis racemoso paniculatis, corollae 5 mm in diametro lobis deltoideo-acuminatis maculis minutiusculis et papillis rubris ornatis, floribus femineis hermaphroditis axillaribus soli- tariis, vel in racemum brevem 2—5-florum coalitis; caeterum cum typo congruit. Inde character genericum mutandum et a Gynostemmate solum staminibus 3 (non 5) et fructibus dehiscentibus differt. Sch. dioi- cus Cogn. nostro maxime affinis nisi identicus est. Legi anno 1897 ad ripas fl. Jalu in Korea septentr. et in Man- shuria finitima. 16. Adenophora marsupiiflora Fischer var. jaluensis Komarow, l. ©¢., p. 560. Caule brevissime puoerulo, foliis sublinearibus, panieula ramosissima, pedunculis filiformibus, stylo corolla duplo longiore. Manshuria in valle fl. Jalu, distrietu oppidi Kapsan. 17. Heteropappus hispidus Less. Forma 1. longeradiatur Komarow, |. c., p. 587. Galatella Meyendorffii Rgl. et Maack. capitulis isopappis, ligulis disci diametrum duplo vel triplo superantibus, lilacinis, foliis caulinis lanceolatis, radicalibus et ramealibus raro dentatis; crescit in rupibus vel in decli- vibus saxosis. Forma 2. disciflorus Komarow, l. c., p. 587. Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae, ll. 275 Ligulis brevissimis vel nullis, capitulis numerosissimis parvis, ramulis densissime foliatis. Crescit in arenis ripariis; raro occurrit. Forma 3. sibiricus Komarow, l. c., p. 587. Capitulis isopappis, ligulis coeruleis disci diametrum sesqui vel duplo longioribus, ramulis floriferis elongatis tenuibus bracteatis, bracteis lanceolatis parvis; foliis saepe sublinearibus. Crescit in pratis siccioribus vel in fruticetis pinetis et ad ripas fluviorum. Forma 4. decipiens (Maxim. pro spec.) Komarow, l. c., p. 587. Capitulis iso vel heteropappis, ligulis coeruleo-violaceis disci diame- trum subsuperantibus, foliis ramealibus oblongis lanceolatis tenuiter acuminatis. Crescit in pratis et declivibus siceis montanis vel ripariis. Forma 5. tymifolius Komarow, l. c., p. 588. Capitulis isopappis, caule ramosissimo, ramulis adpressis densissime foliatis, foliis parvis linearibus capitulis minoribus. In Manshuria tota (ross., chinensi, koreensi) in pratis siccis ripariis vel montanis, in rupibus vel declivibus saxosis, in glareosis vel arenosis ripariis et in pinetis copiose occurrit. 18. Erigeron acer L. var. manshuricus Komarow, |. c., p. 610. Caule robustiore hispido, foliis inferioribus petiolatis saepe irre- gulariter dentatis, superioribus approximatis, pedunculis elongatis tenuibus racemo saepe composito multifloro ab Æ. acre europaeo disgnoscenda atque pappo colorato vel amplo, capitulis majoribus vel minoribus, hispi- ditate varians. In Manshuria tota (ross., chin., koreensi) in quercetis. 19. Inula linarüfolia Turez. Forma simplex Komarow, l. c., p. 624. Caule humili 1—4 cephalo, capitulis sessilibus. Manshuria. 20. Inula britannica L. a) sublanata Komarow, l. c., p. 626. Caulibus foliis pedunculis involucri squamis sublanato-villosis, capi- tulis circiter 2 em in diam., foliis regulariter denticulatis vel integris (specim. Maximovicziana), corymbo 2 - 5cephalo. b) japonica (Miquel pro spec.) Komarow, l. c., p. 626. Caule elato (ad 0,7—1 m) pedunculisque adpresse puberulo, foliis fusco-viridibus multo latioribus subglabris, corymbo composito 5—12 cephalo. c) chinensis (Rupr. pro spec.) Komarow, l. c., p. 626. Caule foliisque supra subglabris, capitulis minoribus, 1—8; humilis vel elata. d) ramosa Komarow, l. c., p. 626. Caule elato apicem versus valde ramoso, panicula polycephala (12—30), omnis adpresse villosiuscula (specimina Przewalskiana). In Manshuria tota (ross, chin., koreensi) ad ripas fluviorum et in pratis, gregatim vel sparse ubique fere occurrit. 18* 276 Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae. Il. 21. Bidens tripartita L. forma limosa Komarow, l. c., p. 632. Differt caule humili simplici, foliis indivisis oblongo-lanceolatis den- tatis, capitulis 1—3 multo angustioribus bracteis amplioribus foliaceis, achaeniis longioribus ut in typo biaristatis. Manshuria: E valle fl. Czaschin-gan adest forma caule adscendente elato, caeterum congrua, e valle fl. Jalu prope Po-pen forma altera humilis foliis tripartitis. 22. Chrysanthemum Pallasianum (Fischer) Komarow, l. c., p. 645. Artemisia Pallasiana Fischer, Regel Ajan, no. 162. — Tanacetum Palla- sianum 'Trautv. et Mey. Fl. Ochot., no. 190; Maxim. Prim. 163; Fr. Schmidt Amg. Bur. no. 219; Regel Ussuri, no. 277. — Pyrethrum Pallasianum Maxim. Mél. Biol, VIII, 514. i Manshuria: In prov. Amur., Ussur. et Austro-Ussuriensi. 23. Artemisia scoparia Waldst. et Kit. form. sericea Komarow, | c. p. 653. Tota sericeo-incana puberula. E provincia Zizikar adest. 24. Artemisia japonica Thunbg. 3. manshurica Komarow, |. c., p. 656. Foliis caulinis pinnatis, laciniis late linearibus vel lineari-lanceolatis saepe tridentatis, caulibus hieme evanescentibus, surculis sterilibus dense foliatis erectibus bene evolutis, panicula contracta angusta. Manshuria. 25. Artemisia Dracunculus L. forma minor Komarow, l. c., p. 658. Caule solitario tenui, foliis angustioribus et multo quam in typo minoribus, panicula contracta. ; Manshuria: In prov. Amurensi in parte ejus occidentali tantum occurrit. 26. Artimisia sacrorum Ledeb. $8. intermedia Ledeb. forma discolor Komarow, |. c., p. 664. Foliis supra glaberrimis obscure viridibus, subtus dense niveo-tomen- tosis, involucris subincanis vel canescentibus, lobi foliorum angustiores atque acutiores quam in forma praecedenti. panicula multo laxior. Manshuria: Legi ad ripam fl. Jalu. Forma nivea Komarow, 1. c., p. 664. Foliis et supra niveo-tomentosis, lobis latioribus, panicula foliis numerosis lineari-lanceolatis instructa, ramis superioribus et involucris niveis, tota major atque luxurians. Manshuria: Legi ad ripam fl. Jalu. 27. Artemisia sacrorum Ledeb. y. minor Ledeb. Forma discolor Komarow, 1. c., p. 664. Caulibus tenuioribus, panicula contracta vel laxa, foliis brevipetiolatis ad 5 em longis et 2 cm latis, supra obscure viridibus, subtus cano vel niveo tomentosis, involucris subglabris. Manshuria: Legi ad fl. Jalu. Forma vestita Komarow, l. c., p. 664. Foliis brevioribus ineano tomentosis, involucro niveo-tomentoso (an cum A, vestita Wall. identica?). Neue Arten aus: Komarow, Fiora Manshuriae. II. 277 In Manshuria tota (ross. chin., koreensi) in rupibus saxosis vel argillosis et ad ripas fluviorum hic inde abunde crescit. 28. Artemisia. vulgaris L. «. selengensis (Turcz. pro spec.) Komarow, l. c., p. 673. Forma serratifolia Komarow, l. c., p. 678. Foliorum laciniis grosseserratis, ; Manshuria. 29. Artemisia vulgaris L. 9. integerrima Komarow, |. c., p. 673. Foliis caulinis omnibus integerrimis longissime lanceolatis rectis vel subfalcatis (ad 17 cm longis) subtus cano-tomentosis supra glabris viri- ` dibus, panicula foliosa ampla, contracta, capitulis numerosissimis. Manshuria: Ad ripas fluvii Labacho Sungari influentis, districtu Kivin. 30. Artemisia vulgaris L. «. viridissima Komarow, l. c., p. 673. Foliis caulinis integris oblongo lanceolatis margine acute serrulatis supra glabris subtus parcissime breviter tomentosis viridibus, panicula ramis interruptis adpressis capitulis latioribus majoribus, In Korea septentr. ad trajectum Zatan-ien in silva laricina ad viam legi 25 Julio 1897. 31. Artemisia vulgaris L. & verbenacea Komarow, |. c., p. 673. Humilis, caule basi adscendente simplici, foliis petiolatis pinnatifidis ad 3 cm solum longis, segmentis obdeltoideis vel lanceolatis umi-biden- tatis acutis subtus tomentosis supra glabris, panicula angustissima basi interrupta, capitulis floccosis vel tomentosis parvis. Manshuria: Legit ad litora maritima peninsulae Guan-dun A. Gudzenko. 32. Artemisia vulgaris L. ». minor Komarow, l. c., p. 674. Caule humili, foliis pinnatipartitis, laciniis cuneatis vel lanceolatis, hic inde dentatis, panicula contracta, Manshuria. 33. Petasites saxatilis (Turcz.) Komarow, |. c., p. 684. Syn.: Nardosmia saxatilis Turez. Fl. Baic. Dah., II, 4; Ledeb. Fl. Ross., ll, 466; Fr. Schmidt Amg. Bur., no. 199. — N. laevigata subfaeminea DC. Prodr., V, 205. — Tussilago saxatilis Turez. pl. exsicc. 34. Ligularia jaluensis Komarow var. rumicifolia Komarow, |. c., p. 696. Foliis hastatis aequaliter serratis, lobis rotundatis, capitulis minoribus a typo diversa. > Manshuria: In valle J-cze-sun-che in via inter Omoso et Kirin anno 1896 legi. 35. Ligularia Schmidtii (Maxim.) Komarow, |. c., p. 697. Syn.: Senecillis Schmidtii Maxim. Mel. Biol, VIII, 16 (1871). — Senecio Schmidtii Franchet Japon., I, 246; Bull. Soc. Botan. de France, 1892, 291; Forbes and H., I, 457. Manshuria: In prov. Austro-Ussur., Kirin., Mukdenensi (parte orient.) et in Korea septentr. 278 Neue Arten aus: Komarow, Flora Manshuriae. Il. 36. Atractylis ovata Thunbg. Forma c) ternata Komarow, l. c., p. 716. Foliis amplioribus ternatis, in Manshuria omnium vulgatissima, foliolis ovatis vel lanceolatis ad 14 cm longis. Forma d) pinnatifolia Komarow, 1. c., p. 716. Foliis 5—7 pinnatis, foliolis sessilibus, vel minoribus subpetiolulatis. Forma e) lyratifolia Komarow, l. c., p. 716. Foliis sinuato grandidentatis subpinnatis ambitu oblongo, superioribus simplieibus oblongis, omnibus sessilibus; crescit ad fines occidentales regionis. Habitu omnes diversissimae sed corymbis similibus facile identi- ficatae. In Manshuria tota (rossica, chinensi, koreensi) in quercetis, in fruticetis vel ad margines silvarum ubique abunde crescit. 37. Saussurea japonica DC. ». subtomentosa Komarow, |. c., p. 729. Foliis ternatis, lobis lineari lanceolatis, acuminatis apicem versus incumbente-denticulatis supra glabris, subtus niveo vel cinereo-tomentosis. Manshuria: Legit N. Semenov, ad stationem Chai-lin. 38. Saussurea japonica DC. +. dentata Komarow, |. c., p. 729. Foliis inferioribus et medianis pectinato grosse. dentatis, superioribus lanceolatis acuminatis. Manshuria: Legi in prov. Kirin et ad ripas fl. Jalu. 39. Saussurea sinuata Komarow, |. c., p. 735, tab; XIV. Saussurea (Benedictia) caule gracili glaberrimo recto simplici ad 0,6 m alto oligocephalo, foliis caulinis petiolaribus glaberrimis oblongo ovatis vel ovatis breviter acuminatis basi cordatis, margine profunde sinuato, lobis rectis acutis bi-tridentatis, dentibus setoso acuminatis, lobo superiore multo majore regulariter dentato, dentibus subincumbentibus setoso acuminatis, foliis superioribus lanceolatis vel linearibus; anthodiis 1—5, pedunculis breviter puberulis rectis vel patentibus, involucro ob- conico viridiuseulo ad 18 mm longo, squamis ovatis vel oblongis puberulis vel arachnoideis, cuspide elongata angusta 5-—8 mm longa recurva viridi adnatis, corollis pallide roseis, receptaculo paleato, pappo corollae aequi- longo. A proxima S. grandifolia Maxim. var. 3. tenuior vel Raddeana Herder et d recurvata Maxim. foliis profunde sinuatis (fere pinnato-lobatis). anthodiis angustioribus, pappo longiore, squamarum appendicibus longio- ribus satis, habitu autem longissime, differt. Manshuria: In provincia Kirin, in silvis umbrosis gregatim oceurrit. 40. Anemone Siuzevi Komarow, Le p. 814. Syn.: A. sp. Kom, in Flora Manshuriae, II, 270, no. 695. Rhizoma breve obliquum, folia radicalia duo longepiolata caulinis aequantia, omnia tripartita segmentis petiolulatis profunde pinnatim vel palmatim 3—5 incisis, segmentulis cuneatis serius sublinearibus acutis apicem versus paucidentatis, pilis sparsis rigidis sparse adnatis, petioli H. Léveillé: Decades plantarum novarum, VIII— X. 219 et nervi primarii subtus rigidiuscule pilosi, pedunculis floralibus binis vel ternis pilosis, sepala 5 alba ovalia, carpelli sparse puberuli vel pilosi stylo longiusculo incurvo. Manshuria. LXXVII. Decades plantarum novarum. VII—X. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 71. Hypericum Taqueti Lévl. et Vant., nov. spec. Rhizomatosum, glabrum et eglandulosum; caule tenui (35—40 cm), tetraptero, stricte et appresse ramoso; folia minima, sessilia, eminenter infra nervata, ad lentem perforata; inflorescentia multicymosa; flores parvi, sepala 5, tribus lineis pellucidis notata, petalis, staminibus et stylis multo longiora; petala inconspicua; styli 3; capsula tricostata, Corea: in humidis Quelpaert, augusto 1907; no. 1793 (Urb. Faurie). 72. Hypericum Yabei Lévl. et Vant., nov. spec. Affine H. geminifloro stylo unico; a quo tamen abunde differt caule tetraptero, foliis rubescentibus conspicue punetatis, amplexicaulibus. Corea: in herbidis Quelpaert, aug. 1907; no. 1792 (Urb. Faurie). 13. Rubus ampelophyllus Lévl., nov. spec. Rami flexuosi, 2—4-lineati, fere inermes; folia maxima (12—15 cm x 8--10 em), illa Vitis viniferae referentia, 3—5 loba, lobis acutis in- aequaliter sinuato-dentatis, supra viridia, parce et passim hispida, subtus pallidiora ad nervos puberula petiolata, petiolo aculeolato; flores in cymas paucifloras dispositi, interdum in axillis solitarii; pedicelli pubescentes; sepala extus atro-viridia glabra, intus tomentosa acuminata; petala, un- guiculata, obovata, obtusa, striata, ad basim et ad nervum primarium pubescentia; stamina petalis multo breviora; styli staminibus breviores, Corea: Quelpaert (Urb. Faurie). Affinis R. Tanakae sed ab illo petiolis limbo brevioribus certe di- versus. 74. Rubus diamantina Lévl., nov. spec. Humilis, 30—35 cm altus; rami dense aculeolati; folia 3-foliolata; foliola terminali majore excepto sessilia supra viridia et villosa, subtus incano-tomentosa, nervis aculeolatis rubris, grosse et inaequaliter dentata, margine ciliata; petiolis glandulosis et dense aculeolatis, 1—2 cm longis; pedunculis longe et spisse aculeolatis et glandulosis; glandulis longe pedi- cellatis; flores 1—3 dispositi; sepalis viridibus et pubescentibus abunde aculeolatis, in acumen longum et glandulosum produetis; petala obovata obtusa, striata, calice breviora; stamina curta; styli in unum tomentosum, staminibus duplo longius coaliti; stigmate tomentoso, capitato, 3—4 emar- ginato, 280 H. Léveillé. Corea: in petrosis montis des diamants, 1000 m, rare; 24 junio 1906; no, 301 (Urb. Faurie). Planta omnino insignis ad R. coreanum et pungentem calice aculeolato se referens; R. parvifolio foliis subtus tomentosis affinis et R. phoenico- lasium glandulis et aciculis in memoriam revocans. 15. Rubus pseudo-saxatilis Lévl., nov. spec. Flexuosus; folia longe petiolata, 3— 5 pinnata; foliola. ovata petiolata, impari majore longius petiolato, ad basim subcordata, ciliata, dentibus grossis et mueronatis; subtus pallidiora; inflorescentia brevissima, pilis longis et albidis conspérsa; flores parvi et cymosi; sepala utrinque dense hispida, margine albida, acuminata; petala orbicularia, abrupte ad basim contracta, sepalis breviora; stamina petalis breviora; styli staminibus lon- giores petala aequantes. Corea: Quelpaert, junio 1907; no. 1587 (Urb. Faurie). Differt a R. saxatili foliolo impari longe petiolato et ramo florifero non e cespite sed e ramo folioso enascente. var. Kouytchensis, var. nov. Folia ad basim cuneata; sepala angustiora nee albo marginata; flores roseo-rubri. An species propria? China: Kouy-Tcheou: Pin-Fa, 3 maio 1902; no. 1256 (Jul. Ca- valerie). i 76. Rubus quelpaertensis Lévl., nov. spec. Robustus, aculeatus; rami rotundi, rubri; fôlia petiolata, pinnata, 5- foliolata; foliola (impari petiolato) subsessilia, cuneata basi exċepta, pro- funde et argute dentata, nervis proeminenter utrinque appresse hirtis exceptis glabra; inflorescentia corymbifera: pedunculi divaricati, pubes- centes necnon parce glandulosi; sepala patentia, pubescentia, margine albido-tomentosa, intus tomentosa, ad apicem glabra; staminum filamenta glabra, filiformia ad basim dilatata; styli glabri, stigmate integro; fructi- bus demum nigris, pubescentibus. Corea: in dumosis Quelpaert, Tarde flores et fructus emittit. Junio 1907; no. 1584; julio 1907; no. 1585 (Urb. Faurie). 77. Rubus schizostylus Levl., nov. spec. Rami rubescentes, glabri, aculeati; folia 3-foliolata; foliola orbicularia, impari majore et remoto; paria subsessilia, supra glabra subtus cinerea et in nervis tantum et margine hirta, pilis appressis albis; flores in ra- cemos foliatos refractos vel divaricatos dispositi; pedunculi bracteati, foliorum petiolis longiores, aculeati; sepala parce aculeolata, pubescentia et acuminata, intus tomentosa, in acumen nigrum et glabrum producta; stamina brevia; styli liberi, glabri, staminibus duplo longiores, stigmate bifido. Corea: Quelpaert, julio 1907; no. 1590 (Urb. Faurie). 78. Rubus Vanioti Lévl., nov. spec. Rami aculeati; folia simplicia, carpinifolia, nervo medio subtus pubes- cente et parce aculeolato, glabrescentia; flores solitarii subsessiles vel etiam sessiles; sepala viridia, utrinque villosa, aeuminata akaenia alveo- lata, villosa. : Decades plantarum novarum. VIII—X. 281 Corea: Quelpaert in sepibus prope Hong-No, junio 1907; no. 1577 (Urb. Faurie). ` 79. Pieris coreana Lévl., nov. spec. Affinis P. lucidae et P. divaricatae; a quibus differt filamentis staminum ad basim villosis, aequantibus cornua bifida quae sunt antheris duplo longiora; differt insuper a P. divaricata foliis multo minus acuminatis. Corea: Quelpaert, secus torrentes, julio 1907; no. 1866 (Urb. Faurie). 80. Pieris Fauriei Levl., nov. spec. Affinis etiam P. divaricatae a qua distinguitur sequentibus notis: folia subtus glauca; filamenta staminum tota villosa, cornu unico triangulari antheram aequante munita. Corea: Quelpaert, in petrosis silvarum, junio 1907; no. 1865 (Urb. Faurie). 81. Euphorbia Fauriei Lévl. et Vant., nov. spec. Planta humilis (10 cm); caule simplici; folia buxiformia, sessilia alterna; umbella 5-radiata, radiis brevibus; folia umbellaria conformia, radio breviora; floralibus orbicularibus, liberis; capsulae verrucosae, pedi- cellatae. Corea: Hallaisan, 2000 m, rara, jul. 1907; no. 1978 (Urb. Faurie). var. filiformis Levl., nov. var. Caules filiformes 40 em longae, nudae et decumbentes. Corea: Hallaisan, 1800 m, oct. 1907; no. 370 (Taquet). 82. Euphorbia octoradiata Lévl. et Vant., nov. spec. 7 Glabra, multicaulis, nec raro biumbellata; caules foliis caducis nudi; folia parva, obovata obtusa; umbellaria rhomboidalia, obtusa; floralia obo- vata; umbellae 8-radiatae, radiis dichotomis; capsulae leves et pedi- cellatae; flores solitarii in dichotomiis enascentes. Corea: in petrosis littoris Quelpaert, julio 1907; no. 1979 (Urb. Fa urie). 83. Euphorbia Takouensis Lévl. et Vant., nov. spec. Glabra, pluricaulis et heterophylla; folia inferiora linearia, superiora lanceolata; umbellaria rhomboidalia, floralia cordato-orbicularia, umbella 4-radiata; capsulae atratae, leves et pedicellatae; semina nigra, levia, ovata et carunculata. Corea: Taikou in agris, 30 maio 1906; no. 893 (Urb. Faurie). 84. Euphorbia Taqueti Levl. et Vant., nov. spec. Planta glabra et multicaulis; caules squamis ad basim muniti; folia ovata, translucida, obtusiuscula; umbellaria conformia; floralia perfecte cordiformia, triangularia; umbella 5-radiata, radiis dichotomis; capsulae leves, subsessiles. Corea: Quelpaert, in silvis, jul. 1907; no. 1980 (Urb. Faurie). Affinis E. Esquirolii quae discrepat foliis acuminatis. 85. Ficus Fauriei Lévl. et Vant., nov. spec. Rami valde rugosi, rubescentes, verrucosi et contorti; folia supra decolorantia, livida, subtus tomentosa, eminenter reticulata, venis intri- catis, nervo marginali conspicuo, margine revoluto, petiolo 1 cm longo; fructus saepissime sessiles, globosi, pruinosi, magnitudine pruni. 282 H. Léveillé. Corea: Quelpaert, in petrosis secus torrentes, Hong-No et in dumosis oct, 1906, aug. et oct. 1907; no. 895 et 1993 (Urb. Faurie); no. 316 (Taquet). 86. Ficus pseudo piriformis Levl. et Vant., nov. spec. Glabra; folia (12—14 cm X 4 cm) lanceolata, acuminata, subtus glauca, integra, ad basim truncata vel subcordata, longe petiolata (4 cm), nervi alterni, conspicui, nervis incompletis immixtis; fructus piriformes, in caudam 1 cm longam et bracteatam desinentes, cerasi magnitudine pedunculati (1 cm). - Corea: Quelpaert, Hong-No, secus torrentes, jul. 1907; no. 1991 et in petrosis jul. 1907; no. 2024 (Urb. Faurie). 87. Ficus Taqueti Lévl. et Vant., nov. spec. Folia subtus coeruleo-viridia (12—20 em X 3—10 em) multum va- riantia, sed integra, glabra, supra atro-viridia et maculis albidis impressa, ` ad basim subcordata petiolata; fructus globosi. glabri, magnitudine cerasi, pedunculati- (10—12 mm). Corea: Quelpaert, in littoralibus, oct. 1906; no. 897, 899, 900, et in silvis, no. 898; in petrosis jun. 1907; no. 2023 (Urb. Faurie); Quelpaert secus torrentes, Hong-No, oct. 1907; no. 315, 317 (Taquet). 88. Polygonatum cryptanthum Lévl. et Vant., nov. spec. Rhizomatosum; caulis angulatus, nudus, ocreatus, glaber; folia non disticha, ovata, acuminata, subsessilia, pauca et ad apicem glomerata; flores parvi 1— 3, pedicellati, nutantes, in bracteis 3 amplis, acuminatis, latis, inaequalibus, margine fimbriatis inclusi et latentes. Corea: in petrosis Mokpo, maio 1907; no. 2123 (Urb. Faurie). 89. Polygonatum Fauriei Lévl. et Vant., nov. spec. Planta glabra et humilis (10 cm) alte ocreata; folia pellucida, 9-ner- vata, petiolata (2 cm X 15 mm); flores geminati, albi, apice colorati, bracteato-exserti; bractea unica, ovata; ovarium ovatum; stamina tubum fere aequantia. | Corea: in herbidis Hallaisan, 1000 m, rara, junio 1907; no. 2121 (Urb. Faurie). 90. Polygonatum Taqueti Lévl, et Vant., nov. spec. Planta glabra; caulis angulatus, ad imam basim breviter ocreatus; folia alterna, subsessilia, oblongo-ovata, acuminata, multinervata (8 em X 4 em); flores solitarii, magni rosei (?) longe pedicellati, nutantes; staminum fila- menta valde lanuginosa; antherae sagittatae. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, junio 1907; no. 2115 (Taquet). 91. Asparagus stachyphyllus Lévl. et Vant., nov. spec. Planta dioica, glabra ramosa, 50 em circiter alta, flexuosa, insignis duabus his notis: foliis confertis juxta caulem erecto-appressis; floribus masculis coloratis, multis, longe pedicellatis et nutantibus. Corea: in montibus Fusan, maio 1906; no. 282 (Urb. Faurie). 92. Lilium Fauriei Lévl. et Vant.. nov. spec. Planta humilis (20 cm), tota brevibus pilis horrida; folia conferta erecta, angusta vel ad summum caulem paulum dilatata; flos solitarius, Decades plantarum novarum. VOI- X. 283 purpureus, mediocris; pedunculus hirtus (2—3 cm); tepala lata an erecta, an recurva?; fructus glaber; stylus longus (25 mm), ovario longior; stig- mate capitato. Corea: in montibus Kan-Ouen-To, 3 jul. 1907; no. 653;. in rupibus Hallaisan rara, jul. 1907; no. 2100 (Urb. Faurie). 93. Lilium graminifolium Lévl. et Vant., nov. spec. Affine L. amabili à quo bene distinguitur inflorescentia subumbelli- formi et 4-flora. Caulis 70 em altus, ad basim fere nudus; folia graminea; flores minimi. | Corea: in montibus Ouen-San, 4 jul. 1906; no. 253 (Urb. Faurie). 94. Lilium Taqueti Lévl. et Vant., nov. spec. Corea: in herbidis Hallaisan, jul. 1907; no. 2101 (Urb. Faurie). Differt 2 L. Fauriei caule glabro, foliis glabris, longioribus et an- gustissimis, inflorescentia biflora, alabastro rubro ovato. 95. Allium Taqueti Lévl. et Vant., nov. spec. Multicaule, humile (20—25 cm); folia inflorescentiam superantia, plana, angusta (2 mm); scapi erecti, rotundi; flores globosi, numerosi, pedicellati; spatha duplex, aequalis, curta, floribus brevior; perianthium segmentis latis et obtusis; staminum filamenta ad basim trifida; stylus unicus et subpyramidalis, stamina superans. Corea: Quelpaert, supra 1200 m, oct. 1906; no. 259 (Urb. AUTOS Hallaisan, 1400 m, oct. 1907; no. 385 (Taquet). 96. Tofieldia Fauriei Lovie et Vant., nov. spec. Planta humilis, glabra, fibrosa; folia radicalia ensiformia, 8—9 nervata, tertiam fere partem caulis aequantia; caulinaria 3, foliacea, decrescentia; flores spicati, solitarii vel geminati, rosei, erecti, pedicellati (4 mm), segmenta perianthii ovalia obtusa, subcucullata et stamina involventia. Corea: Quelpaert, in rupibus Hallaisan, aug. 1907; no. 2107 (Urb. Faurie). 97. Tofieldia Taqueti Lévl. et Vant, nov. spec. Planta humilis, glabra, rhizomatosa; folia radicalia, ensiformia, 10- nervata, dimidium caulem aequantia: caulinaria 2, inferius foliaceum, superius bracteiforme; flores breviter spicati vel globosi, albi, refracti; fructus globosi, stylis persistentibus, Corea: Quelpaert, 1500 m, oct. 1906; no. 264 (Urb. Faurie): Quel- paert: Hallaisan, 1700 m, oct. 1907; no. 404 (Taquet). 98. Aletris Fauriei Levl. et Vant.. nov. spec. Planta glabra; caulis 35—40 cm altus, striatus; folia radicalia ensi- formia ad inflorescentiam ad maximum pertingentia, 12—13 mm lata; caulinaria angusta, in bracteas desinentia; flores spicati, patentes, bractea longiore suffulti. Corea: in monte des Diamants, 22 jun. 1906: no. 263 (Urb. Faurie). 99. Ophiopogon Fauriei Lévl. et Vant., nov. spec. Affinis O. stolonifero, sed valde differt foliis et caulibus erectis, inter- dum longissimis et antheris filamenta aequantibus, Corea: in petrosis torrentium Quelpaert, jul. 1907: no. 2093 (Urb. Faurie). 284 H Christ: Filices coreanae novae. ` 100. Commelina martyrum Levl., nov. spec. Planta caule excepto pubescens, 20 cm alta parum ramosa; folia distantia, plicata, acuminata, sat longe ocreata, ocreis in parte superiore ad marginem barbatis; flores coerulei in spathis arcuatis, reticulatis, cordato-acuminatis, plicatis, subtus longe hirtis inclusi. Corea: in martyrum de Beaulieu de Bretenniere Tumulo apud Seoul, 15 sept. 1889 (Em. Bodinier); Chan-Tong: Tehe-Fou, in rivarum ripa, 9 sept. 1889 (Em. Bodinier). Nullo modo haec planta ad C. nudifloram, ut voluit collector referri potest, propter flores in spatha inclusos. LXXVII. Filices coreanae novae. Auctore H, Christ. | (Originaldiagnosen.) ` 1. Dryopteris Taquetii Christ, nov. spec. Textura herbacea, pinnis basalibus non partitis, pinnulis obtusis paulum ineisis D. erythrosorae similis; squamis setaceis nigris, pinnulis valde approximatis, valde dentatis, auriculatis, Polysticho vario compa- randa. Corea: In lacunis Moktjong, oct. 1907, no. 66 (Taquet). In her- bidis Quelpaert etiam a P. Fawrie reperta et D. erythrosora nominata. no. 2200. , 2. Athyrium demissum Christ, nov. spec. Ab A. fil. fem. differt statura minore, stipite longiore, lamina sub- deltoidea pinnis minus numerosis, pinnulis trigono-ovatis, acute dentatis, soris creberrimis rotundato-ovatis aut athyrioideis, indusio inflato griseo persistente, Planta montana. Rhizomate erecto brevi, foliis fasciculatis fere caespitosis, stipite tenui fragili stramineo, ad basin squamis subu- latis brunneis diaphanis vestito, planta aliter glabra, Stipite 10 ad 20 cm longo, lamina 10 cm longa, ad 8 cm lata, ovato-acuminata, basi haud attenuata, bipinnata, pinnis approximatis, inferioribus remotis 15 ad 20 utrinque, 4 cm longis, 1,5 cm latis, sessilibus, acuminatis, costa ner- visque atratis, pinnulis 10 ad 15 utrinque, superioribus basi confluenti- bus, inferioribus liberis, 7 mm longis, 3 mm latis, trigono-ovatis acutis, basi antice auriculato-auctis, grosse et acute dentatis, dentibus saepe fissis, soris 4 ad 6 utrinque, uno aut duobus pro dente, magnis, ultrà 1 mm longis, ovato-rotundatis, saepius reniformibus, indusio griseo per- sistente turgido. Textura tenera, colore laete virente. Corea: Quelpaert in rupibus Hallaisan, 2000 m, aug. 1907; no. 2179 Faurie); ibidem, nos. 41, 42 (Taquet) Eodem planta sed magis re- ducta a P. Faurie, sept. 1904, in ins. Yezo in rupibus lecta, no. 5645. 3. Osmunda regalis L. var. sublancea Christ, nov. var. A. Nelson et P. B. Kennedy: Plantae novae Montrosenses. 285 Ab O. lancea Thunb. valde. simili differt folio vegetativo parte fertili coronato; a typo recedit pinnulis valde elongatis lanceolatis, inferioribus basi ovatis sive subcordatis, superioribus basi attenuatis. Corea: In herbidis Hallaisan, no. 2166 (Faurie). 4. Athyrium, nov. spec. Tripinnatifidum, lobis integris, eostis alatis sterile. Corea: In petrosis montis Fusan, maio; no, 71. 5. Polypodium coraiense Christ, nov. spec. (P. lineare Thunb. var. co- raiense Christ, in Repert. nov. spec., 1908, V). Differt a P. lineari rhizomate tenui, fere filiformi, longe repente, fere nudo, squamulis nigris setaceis minutis parce sparso, foliis remotis, Stipite tenui, 3 ad 5 em longo, lamina lanceolata ad basim anguste cu- neata, nec sensim decurrente, textura tenuiore, soris minutis, subimpressis, versus apicem folii. positis, medialibus pallidis. - Corea: In silvis Quelpaert (Taquet), oct., no. 83; in monte Ouen- San, jul. no. 112; mons des Diamants, no. 134 (Faurie). LXXIX. A. Nelsonet P. B. Kennedy, Plantae novae Montrosenses. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XIX [1906], pp. 35—40.) 1. Eriogonum rhodanthum A. Nelson et P. B. Kennedy, l. c., p. 35. Perennial, acaulescent, very low; caespitose, densely tomentose; the caudex made up of many strands twisted together like a rope, its numerous branches terminated by clusters of very small, new and old leaves: leaves 7 mm long orless with petioles about 4 mm long, tomen- tose on both sides, ovate to suborbicular: scapes very slender, from 12 mm —5 em high, darkred, covered with a loose white tomentum, and terminating in a flower cluster about 12 mm across: involucres 2 mm long, about 5, each with 8 densely tomentose, linear lobes: perianth rose-colored, 3 mm long, its lobes broadly obovate, glabrous, with a single strong brown vein: pedicels 3 mm long; filaments 1 mm long, villous below: ovary glabrous. : . It forms dense mats from 1—6 dm across, on hard rocky ground. Summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, elevation 10,800 feet, No. 1184 (type), August 17, 1905, P. B. Kennedy. Allied to E. anemophilum Greene, but different in the character of the caudex, foliage, and color of the flowers. 2. Eriogonum rosensis A. Nelson et P. B. Kennedy, |. c., p. 36. Perennial, acaulescent, woolly-tomentose, caudex branched and covered with numerous (new and old) persistent leaves: leaves 6 —12 mm long, ovate, tapering to a petiole 4 mm long, woolly-tomentose on both sides: scapes 1-several from each branch of the caudex, rather stout, 286 A. Nelson et P. B. Kennedy. minutely glandular-pubescent, 2—5 cm high, each bearing a cluster of about 8 involucres: involucres tomentose, 8-lobed. 3 mm long, each containing about 16 flowers; the pedicels 3 mm long: perianths yellow sometimes slightly tinged with red, 2 mm long: lobes obovate, glabrous with a peculiar swelling at the apex of each lobe: filaments about 2 mm long, villous below: ovary glabrous, 3-winged. Allied to E. anemophilum Greene: collected on the summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, elevation 10,800 feet, August 17, 1905, No. 1180 (type), P. B. Kennedy. The plant forms dense, low, mats about 15 cm across, growing where it can find a little soil among the lava rocks. 3. Arabis depauperata A. Nelson et P. B. Kennedy, |. c., p. 36. Perennial, about 8 em high in flower, considerably taller in mature fruit: root branched 2—3 cm below the surface of the ground into a number of long, slender, wiry rootlets: stems many, very slender, from a much branched caudex; stems and leaves covered with a minute, stellate, pubescence; the numerous lower leaves small and tufted at the base of the stems, petioled, the upper cauline, sessile, 6—10 mm long, ovate-lanceolate, entire: racemes 3 cm or less long, bearing minute purple flowers, 3 mm long; calyx lobes oblong, 2 mm long; corolla lobes spatulate, rounded at the apex, and attenuate towards the base, 3 mm long: mature pods 3—6 cm long and 2 mm wide, glabrous, purplish, with minute gray dots, mostly straight, though sometimes slightly curved; pedicels 4—6 mm long: seeds flattish, orbicular, orange, 2 mm wide, with an even yellowish-green very narrow winged margin extending completely around the seed. Nearest to A. platysperma Gray, but quite different in the character of the whole plant, size of leaves, pods, seeds, etc. Summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, elevation, 10,800 feet, August 17, 1905, No. 1167 (type), P. B. Kennedy. 4. Ribes Churchii A. Nelson et P. B. Kennedy, l. c., p. 36. . Shrub 3—6 m high, dense, unarmed; old branches ash-gray, new ones light brown: leaves densely viscid-glandular on both sides, 6—12 mm broad, sub-orbicular, 3-lobed, crenate: petioles 6—20 mm long, glandular: inflorescence 1—2-flowered, rarely 3-flowered; peduncles 12 mm long; pedicels 1 mm long or less: flowers subtended by 3 bracteoles which are ovate, and entire, or occasionally 3-toothed at the apex; calyx white, shading to pink, 6—10 mm long, sparsely beset with gland-tipped, hairs, its lobes ovate, obtuse, reflexed, 2 mm long; petals deltoid-reniform, 1 mm long; stamens equalling the petals: berry viscid, red, not juicy, insipid, 10—14 seeded, ripening in September. Type collected at the base of the Sierra Club monument at tbe summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada: elevation 10,800 feet, being No. 1160, August 17, 1905, P. B. Kennedy. Allied to R. cereum Dougl. but much smaller in regard to size of bush, leaves, and flowers, and much more viscid. The branches are Plantae novae Montrosenses. 287 extremely short and rigid. The berry in R. cereum is described as rarely containing more than 3 large seeds, while this has numerous, small, angular seeds. 5. Gilia montana A. Nelson et P. B. Kennedy, |. c., p. 37. Perennial, depressed-caespitose, with a stout lignescent caudex: flowers capitate: leaves crowded on short tufted shoots, floccose-tomen- tose, mostly 5-lobed, a few at the base linear, bilobed, and trilobed; lobes linear-lanceolate, slightly pungent, 4—6 mm long, with petioles about 6 mm long, bearing a few scattered bracts, similar to the leaves: numerous purplish lobed bracts among the flowers: flowers numerous, white to pink, clusters 12—25 mm across; calyx very slender, beset with long, slender hairs 4 mm long, about equalling the tube of the corolla, calyx lobes linear-lanceolate, slender-subulate: each flower sub- tended by a linear-lanceolate bracteole; corolla 6 mm long, tube about twice the length of the ovate rounded entire lobes: capsule ovoid, glabrous, 2 mm long, one-seeded. Allied to G. caespitosa (Gray) A. Nels.; Summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, August 17, 1905, No. 1170 (type), P. B. Kennedy, at 10,800 feet; also from the same place, but past flowering, September 29, 1902, No. 694, P. B. Kennedy; also from Tinkers Knob, Eldorado County, California, Sierra Nevada, elevation 9,020 feet, August, 10, 1901, P. B. Kennedy and S. B. Doten, No. 279. 6. Phlox dejecta A, Nelson et P. B. Kennedy, l. e., p. 37. Plant resembling a desert moss: tufts less than 3 em high: branches of the caudex somewhat tortuous: leaves linear, mucronulate, hirsute to pubescent, 4—6 mm long, imbricated: corolla white, the tube twice as long as the calyx; -corolla-tube 12 mm long; calyx teeth prominent, rigid, hirsute, 5 mm long, linear-lanceolate, with a very sharp spinulose tip: capsule ovoid, glabrous, 3 mm long, one-seeded. Allied to P. bryoides Nutt. and P. muscoides Nutt., but in no sense lanate or canescent, with a very different calyx and corolla. Growing abundantly in broad moss-like mats on the summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, at 10,800 feet, August 17, 1905, No. 1159 (type), P. B. Kennedy. 7. Castilleia inconspicua A. Nelson et P. B. Kennedy, |. c., p. 38. Perennial, with a caudex about 5 em long, which branches at the base into several roots: plants variable in height according to the ele- vation: At 10,000 feet about 15 cm high, becoming gradually reduced to 5 cm or even less at 10,800: stems and leaves pubescent and glandular, which increases in density with the elevation: leaves sessile, mostly linear at the base, becoming 3—7 cleft or parted toward the inflores- cence, very variable in size, from 6—25 mm in length: bracts subtending each flower 3-cleft to about the middle, 12 —20 mm long; flowers in an oblong spike, cream-colored, with a purple blotch; calyx villous, 12 mm long, divided into 4 lanceolate-acuminate lobes 4—6 mm long, greenish- purple; corolla 10 mm long, galea triangular, obtuse, gibbous, slightly 288 A. Nelson et P. B. Kennedy: Plantae novae Montrosenses. exceeding the lip which has 3 obtuse, rounded lobes, less than 2 mm long: stigmas capitate, 2-lobed, slightly exceeding the galea; capsule glabrous, 8 mm long, about 40-seeded. Allied to C. rubida Piper. Summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, No. 1169 (type), August 17, 1905, P. B. Kennedy, at 10,800 feet; also No. 1144 of same place and date, but at 10,000 feet. 8. Hulsea caespitosa A. Nelson et P. B. Kennedy, l. c., p. 38. Plant about 3 dm high, forming tufts a third of a meter across: densely pubescent, and strongly viscid-glandular, emitting a disagreeable odor; the involucre only lanate: perennial, deep rooted, branching several times: divisions of the caudex terminated above ground by several leafy branches; around the base of each branch persist the brown, dried up petioles of the previous year's growth, appearing like scales: radical leaves from 4—8 mm long, lacerate-dentate above, much constricted and entire at the middle, and expanding into a broad light-colored sheathing base, 8—10 mm wide: flowering stems leafy, usually one from the center of each tuft of leaves, the cauline leaves gradually becoming smaller towards the head: head 2!/, cm or more across, orange-yellow, involucre lanate, of numerous bracts, in 3 ranks; outer, oblong, 10 mm long; inner, a little longer, attenuate-acute, with rather long, gland-tipped hairs towards the apex; ray flowers about 30; ligulate corolla about 12 mm long, with gland-tipped hairs below, apex variable, unequally 3-lobed; disk flowers glandular, 7 mm long, with 5 equal lobes; palae very small, less than 1 mm long, fimbriate: achene 6 mm long, covered with villous hairs which partly obscure the palae. Allied to H. nana Larsem Gray and H. algida Gray. Summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, at 10,800 feet; in pockets of soil among loose volcanie rocks, No. 1158 (type), August 17 1905, P. B. Kennedy. 9. Raillardella Nevadensis A. Nelson et P. B. Kennedy, |. c., p. 38. Rootstocks very stout for the size of the plant; extensively creeping: leaves glandular on both sides, 12—24 mm long, oblanceolate, entire: scape 2—8 cm high; peduncle and involucre viscid-glandular, much more so than the leaves; head about 16-flowered, 2 em long; involuere nar- rowly eampanulate; bracts linear-lanceolate, 12 mm long, slightly held together by the glandular hairs on the margins: flowers orange-yellow, no rays; pappus-bristles about 18, short plumose, white, 8 mm long, achene black, about 6 mm long, narrowly oblong. Allied to R. scaposa Gray: abundant in loose granitic soil on Mount Rose, Washoe County, Nevada at 10,000 feet, No. 1141 (type), August 17, 1905, P. B. Kennedy. 10. Chrysothamnus monocephala A. Nelson et P. B. Kennedy, Le p. 39. Very low, about 3 dm, shrubby; branches short and rigid: stems and leaves covéred with a fine, short, close tomentum; the young, new J. J. Smith: Orchidaceae Javanae. 289 shoots very densely so, appearing white, the others dark gray: leaves linear, the longest about 18 mm, 1-nerved, mucronate, the upper ones sometimes exceeding the inflorescence, and gradually merging into the involueral braets: heads mostly solitary, terminal, 5—6 flowered; bracts about 10, rigid, imbricated in two equal ranks, usually 1-nerved, outer ones keeled, 8—10 mm long, broadly lanceolate, with a prominent acu- minate cusp, yellowish, striped or mottled with purple; covered with loose cobwebby hairs: pappus-bristles numerous, of unequal lengths, the longest about 8 mm, very minutely villous, light-yellow; corolla 9 mm long; achene densely silky-villous, 3 mm long. Allied to C. Nevadensis (Gray) Greene, but leaves not oblanceolate or 3-nerved; involucral bracts not 5-ranked, and tips not recurved. Summit of Mount Rose, Washoe County, Nevada, August 17, 1905, No. 1171 (type), at 10,800 feet; also No. 697 from same place, but at 10,000 feet, September 29, 1902, P. B. Kennedy. LXXX. LL Smith, Orchidaceae Javanae. (Ex: J. J. Smith, Die Orchideen von Java. 1. Nachtrag. [Bull. Dep. Agric: Indes Neerl., XIII (1907), pp. 1—78].) 1. Paphiopedilum glaucophyllum J. J. Smith var. Moquetteanum J. J. Smith in Teysmannia, XVII (1906), 28; l. c., p. 2. Pflanzen in allen Teilen grósser als die Art. Blätter am Grunde violett gefürbt, mehr oder weniger deutlich netzadrig, bis 42 cm lang, bis 10 em breit, Blüten meistens grösser. Unpaares Sepalum eirund oder rundlich eirund, blass grüngelblich oder bräunlich, mit sehr zahl- reichen, bisweilen mehr oder weniger in Làngsreihen gestellten, kleinen. dunkelviolettbraunen Fleckchen. Lippe oft mehr oder weniger deutlich dunkler punktiert. Java: Soekaboemi. Die Varietät unterscheidet sich durch die oben erwähnten Merkmale vom Typus und nähert sich durch ihre Farbe mehr dem P chamber- lainianum O'brien. Die Blütenstände sind oft noch mehr verlängert und lockerer als beim Typus und stellen wohl den besten Unterschied mit P. chamberlainianum da, welche Art grosse, dicht beisammen stehende, einander dachig umfassende Brakteen und also sehr gedrungene Blüten- stände hat. Silvorchis J. J. Smith, nov. gen. Ophrydinarum, l. c., p. 5. Sepala subaequalia, patentissima. Petala multo minora, ungue brevi gynostemii dorso ad basin adnata. Labellum latum, planum, ecalcaratum, 3-lobum, ecallosum, lobo medio brevi, bipartito, lobis lateralibus multo Repertorium novarum specierum. 19 290 J. J. Smith. majoribus. Gynostemium bene evolutum, latum. Anthera filamento late gynostemio solide adnata, suberecta, thecis parallelis, basin versus atte- nuatis. Pollinia 2, clavata, caudiculis ad antherae basin versis, glandulis discretis. Rostelli lobus intermedius erectus, parvus, cucullatus. Stigma magnum, latum, planum. Ovarium sessile, rostratum. Planta humilis, saprophytica, rhizomate brevi, carnoso, inflorescentia erecta, laxa, pauci[2-]flora. Flores mediocres, pulchri. Der Blüte nach gehórt die Gattung zu der Gruppe der Ophrydinae, Untergruppe Satryrieae, welche überwiegend afrikanisch ist und im ma- laiischen Archipel bis jetzt überhaupt noch keine Repräsentanten auf- weisen konnte. Sie scheint sich weiter am besten bei Neobolusia Schltr. von Südafrika anzuschliessen, von der sie sich unterscheidet durch die weit abstehenden Sepalen, die verhältnismässig viel kleineren, mit dem unpaaren Sepalum nicht helmbildenden, der Sáule nur am Grunde an- gewachsenen Petalen, das tief gelappte, in der Mitte nicht verdickte La- bellum und die grosse, quer verbreiterte Narbe ohne (für soweit zu sehen war) verdickte Leisten. Merkwürdig ist das Vorkommen eines Rhizoms; die Arten dieser Gruppe haben fast ohne Ausnahme Wurzelknollen und mir sind nur einige Platanthera-Arten bekannt, welche ebenfalls ein Rhizom besitzen. 2. Silvorchis colorata J. J. Smith, l. c., p. 5. : Planta humilis, saprophytica, aphylla. Rhizoma vix ramosum, breve, teres, glabrum, album, squamosum, radicibus paucis crasse carnosis, Cy- lindrieis, albis, puberulis, ad c. 2 cm longis, 0,6 cm crassis. Inflores- centia erecta, subbiflora. Pedunculus teres, glaber, albus, c. 8,5 cm longus, vaginis numerosis, basi tubulosis, acutis, pedunculi apicem versus accrescentibus et laxius dispositis, glabris, albis, c. 0,8—1,8 cm longis. Rachis c. 2 em longa, glabra, alba. Bracteae ovarium amplectentes, ob- longae, acutae, concavae, glabrae, semipellucidae, albae, c. 1,5 cm longae, 0,75 em latae. Flores mediocres, valde aperti, pulchri, c. 2,22 em diam. Sepalum dorsale erectum, oblongum, acutiusculum, convexum, 3-nervium, nervis lateralibus basi furcatis, c. 0,9 cm longum, 0,35 cm latum. Se- pala lateralia patentissima, suboblique oblonga, obtusa, concava, apice plus minusve conduplicato, marginibus recurvis, dorso carinata, c. 1,15 cm longa, 0,56 em lata. Sepala alba, pallide purpureo-maculata. Petala parva, porrecta, ungue brevi basi gynostemii dorso adnata, lamina oblique ovata, subfalcatula, apicem versus angustata, obtusa, erosa, alba, pallide purpureo-marginata, c. 0,6 cm longa, 0,8 cm lata. Labellum immobile, cum gynostemio angulum rectum formans porrectum, planiusculum, 3- lobum, ambitu fere obovatum, c. 1,15 em longum, 0,83 em latum; discus planus, colore a lobis lateralibus valde discrepans, aureus, plus minusve seriatim rubro-punctatus; lobi laterales oblique oblongi, subfalcati, obtusi, convexi, dilute basi saturate purpurei, partes liberae c. 0,67 cm longae, 0,275 em latae; lobus medius parvus, lobis lateralibus multo brevior, C. 0,17 cm longus, e basi e. 0,25 cm lata in lacinias 2 breves, subulatas, c. 0,13 cm longas abiens. Gynostemium bene evolutum, latissimum, à Orchidaceae Javanae. 291 dorso compressum, triangulo-ovatum, dorso convexum, album, basi citrino- marginatum, subtus sparsim purpureo-punctatum, serie transversali puncto- rum dilute purpureorum infra stigma, c. 0,4 cm longum et latum. Anthera c. 0,2 cm longa, thecis parallelis, approximatis. Pollinia 2, discreta, cla- vata, bifida, flavescenti-alba, 0,175 cm longa, glandula ovali antherae apicem versus. Rostellum parvum, cucullatum, ovato-triangulum, obtusum. Stigma magnum, ambitu transverse semirotundum, margine inferiore emarginatum. Ovarium sessile, apicem versus valde attenuatum, basin versus tortum, 6-costatum, album, c. 1,4—1,7 em longum. Java: Tjigenteng bei Garoet, c. 1600 m ü. d. M. (J. H. J. Wolff) 8. Corysanthes carinata J. J. Smith, 1. c., p. 9. Humilis. Tubera globosa vel ovalia, longe pilosa, c. 0,3—0,5 em diam. Caulis subterraneus longe pilosus. Caulis epigaeus erectus, teres. antice sulcatus, glaber, c. 1,2—2,5 cm longus, basi vagina amplexicauli, oblongo-ovata, acuminata, carinata, undulata, semipellucida, c. 0,6—0,95 em, longa. Folium 1, horizontale, sessile, amplexicaule, cordatum, mucronato- acuminatum, in utraque parte nervi intermedii subtus prominentis nervis lateralibus c. 4 arcuato-anastomosantibus, supra paulum elevatulis, viride, ad marginem pallide punctatum, supra opacum, subtus nitidum, c. 1,7—2,4 em, sine lobis basilaribus c. 3,5—1,9 cm longum, 1,3—2 cm latum. Pedunculus brevissimus, Bractea erecta, lineari-subulata, canali- culata, c. 1 em longa. Flos erectus, c. 1,6—2,4 em longus. Sepalum dorsale magnum, erectum, apice galeato-incurvum, spathulatum, valde concavum, ungue late lineari, c. 1—1,2 cm longo, 0,37—0,4 em lato, la- mina subrotunda, apiculata, c. 0,75 em longa et lata, nervis 5, superne 7, extus valde alato-prominentibus perductum, virescenti-album, intus in lamina striis 7 interruptis purpureis. Sepala lateralia oblique erecta, pa- rallela, apice recurva, basi paulum connata lineari-filiformia, dimidia parte inferiore virescenti-alba, superne dilute viridia, medio paulum purpureo- notata, c. 1,15—1,25 em longa, 0,07 cm lata. Petala lineari-filiformia, lateraliter compressa, supra sulcata, basi concava, colore sepalis laterali- bus simili, c. 1,6 cm longa, basi 0,1 cm lata. Labellum magnum, erectum, tubuloso-infundibuliformi-convolutum, medio recurvum, margine irregula- riter eroso-serrulatum, intus papillosum, basi callo carnoso munitum, semipellucidum, albescens, basi atropurpureum, antice striis c. 21 cur- vatis, atropurpureis, irregulariter marginatis notatum, ad marginem puncta- tum, c. 1,25—1,6 cm longum, basi calcaribus 2 oblique descendentibus, conieis acutis, intus atropurpureis, c. 0,4—0,5 em longis. Gynostemium humile ovario tenuius, virescenti-album, c. 0,27 cm longum. Stigma transversale ovale, margine valde elevato. Ovarium triquetrum, 6 sul- catum, dilute viride, c. 0,27 cm longum. Java: Gipfel des Gegerbintang (J. J. Smith). Die Art ist mit C. mucronata Lndl. nahe verwandt, unterscheidet sich jedoch durch die nieht weissnervigen Blütter, das weniger gekrümmte, mehr spatelige, mit 5—7 aussen stark gekielten Nerven versehene un- 19* 292 J. J. Smith. paare Sepalum und das ebenfalls viel weniger gekrümmte, anders ge- zeichnete, innen nur am Grunde mit einem Callus versehene Labellum. 4. Goodyera glauca J. J. Smith, 1. e., p. 18. Herba parva. Caulis adscendens, teres, glaber, carnosus, dilute glauco-viridis, c. 5 em altus, 0,4 em crassus, basi radicans. Folia 3—4, petiolata, suboblique ovata, breviter acuminata, subundulata, nervis 3 supra sulcatis, nervo intermedio subtus leviter carinato, utrinque nitidius- cula, dilute glauco-viridia, c. 4,7 cm longa, 3,2 em lata; petiolus canali- culatus, eum vagina tubulosa c. 0,9 cm longus, glauco-viridis. Inflores- centia erecta, laxe pauciflora, e. 9,7 em longa. Pedunculus c. 6 cm longus, patenter pilosus, basi vagina adpressa, acuminata, infra tubulosa, c. 2,6 cm longa, medio fere vaginis 2 suboppositis, patentibus, angusto- lanceolatis, acuminatis, concavis, margine incurvis, glabris, dilute glauco- viridibus instructus. Rachis patenter pilosa. Bracteae basi ovarium am- plectentes, ovato-lanceolatae, longe et anguste acuminatae, valde concavae, breviter ciliatae, dilute virides, basin versus pallidiores, ad c. 2,3 cm longae. Flores erecti, extus basi tantum pilis paucis patentibus instructi, dilute glauco-virides, apicem versus sordide fusci, c. 1,4 cm lati. Sepalum dorsale cum petalis galeiforme, erectum, oblongo-ovatum, apice angustum obtusum, valde concavum, c. 1 cm longum, 0,47 em latum. Sepala !ate- ralia deflexa, divergentia, suboblique oblonga, apice angustata obtusa, concava, c. 0,95 em longa, 0,4 cm lata. Petala oblique spathulato-rhom- bea, apice angustata obtusa, margine exteriore subrepanda, pliea longi- tudinali intus prominente extus suleata, c. 0,95 cm longa, 0,4 cm lata Labellum erectum, gynostemio paulum adnatum, extus sulca longitudinali basi valde et late ventricosum, marginibus incurvis, intus densiuscule crasse flavoviridi-pilosum, apice (!/, longitudinis) recurvum, dilute viride, apicem versus obcurius, apice album, expansum late ovato-triangulare, n acumen triangulare, c. 0,2 cm longum angustatum, totum c. 0,8 cm. longum, 0,85 cm latum. Gynostemium basi tenue, apicem versus in- crassatum, dilute viride, totum c. 0,8 cm longum, apice (filamento) brevi rotundato; clinandrium elongato-ovatum, margine utrinque lobulo lineari- oblongo, obtuso, rostello parallelo sed multo breviore, c. 0,1 cm longo instructum. Anthera longe et anguste lanceolato-cordata, acuta, fuscescens, c. 0,63 cm longa. Stigma magnum, concavum, margine elevato mem- branaceo, dilute viride. Rostellum elongatum, alte bifidum, laciniis subu- latis, acutis, coneavis. Ovarium cylindrico-trigonum, costis 3 angustis longitudinalibus, glabrum, dilute sordide viride. Java: Loemadjang (E. Connell). Diese Pflanze wurde 1905 dem botanischen Garten zu Buitenzorg von Herrn E. Connell zugesandt. Sie ist am nächsten verwandt mit G. viridi dona Bl, von welcher Art sie zu unterscheiden ist durch die lüngeren Brakteen, die fast kahlen Blüten, die sehr breite, stark bauchige Lippe und die am Grunde sehr verdünnte, am Clinandriumrande mit einem Paar Lüppchen versehene Säule. Orchidaceae Javanae. | 293 5. Microstylis soleiformis J. J. Smith, 1. c., p. 25. Caules approximati, erecti, sectione transversa elliptici, purpurei c. 10—14 cm longi, inferne vaginis tubulosis, angulatis, carinatis, acutis, dilute purpureis, accrescentibus, ad c. 4—5,5 cm longis tecti, 3—4-folii. Folia petiolata, valde oblique ovata, superius oblongum, acuminata, undu- lata, nervis 6 supra suleatis, subtus acute carinatis, tenuia, viridia im- primis ad marginem et praeter nervos purpureo-tincta, 3,5- -10 em longa, 2,7—5 cm lata; petiolus canaliculatus, angulatus, cum vagina tubulosa c. 1,5—4,7 cm longus. Inflorescentia erecta, dense multiflora. Pedun- culus anguste alatus, c. 10—12 em longus. Rachis c. 6—13 cm longa. Bracteae plane reflexae, subulatae, acutissimae, concavae, dilute purpureae, c. 0,35—0,6 em longae. Flores patentes, parvi, atropurpurei, c. 0,475 cm lati, 0,5 cm longi. Sepalum dorsale oblongum, obtusum, convexum, c, 0,3 em longum, 0,125 em latum. Sepala lateralia erecta, oblique ovata, apicem versus angustata, convexa, c. 0,25 cm longa, 0,15 cm lata. Petala patentissima, linearia, basi subfalcata, obtusa, 0,25 cm longa, 0,05 cm lata. Labellum erectum, carnosum, non expansum c. 0,35 cm longum 0,2 cm latum, sagittatum, auriculis longis, parallelis, anguste lanceolato- triangularibus, acutis, falcato-incurvis, atropurpureis, c. 0,1 cm longis; lamina late triangula, integerrima, apice acutiuseulo patenti, extus valde convexa, intus concava, atropurpurea, vitta longitudinali lata viridi notata antice praeter marginem crista valida, transversa, subhippocrepiformi, introrsum declivi, subrepanda, carnosa, opace purpurea donata. Gyno- stemium breve, a dorso compressum, apice dilatatum, atropurpureum, 0,1 cm longum, auriculis obtusis. Anthera transverse ovalis, dilute viridis, margine pallidior. Pollinia 4, clavato-oblonga, dilute flava. Rostellum bilobulatum. Ovarium breve, viride, striis 6 purpureis, longitudinalibus, pedicellus brevissimus. Java: Gede, bei Tjibodas (J. J. Smith). Eine durch die kleinen Blüten und das vorn ganzrandige, nahe der Spitze mit einem starken, das Nektarium abschliessenden Kamme ver- sehene Labellum ausgezeichnete Art, welche im Habitus M. flavescens Lndl. ühnlich, jedoch durch das Labellum sehr verschieden ist. Von dieser Pflanze fand ich leider nur 3 Exemplare, deren eins nicht blühte, wührend das dritte kleistogame, pelorische Blüten hatte, 6. Microstylis Ridleyi J. J. Smith, 1. c., p. 26. M. perakensis J. J. Smith (non Ridl.) (Fl. Buit. VI, Orch., 254). Herr Ridley in Singapore war so freundlich, mir eine Skizze und einige Blüten der M. perakensis Ridl. zu schicken. Es stellte sich dann heraus, dass die javanischen und die perakschen Pflanzen verschieden sind. Für erstere stelle ich daher jetzt den Namen M. Ridleyi vor. 1. Dendrobium tenellum Lndl. var. flavescens J. J. Smith, l. c., p. 29. Flores pallide flavescentes. Petala oblonga, leviter acuminata, erosa, intus ad basin incrassatione longitudinali, valida, triangula instructa. Labellum intus costis 3 longitudinalibus approximatis, glabris, ante basin lobi medii in maculam purpuream papillosam terminatis; lobi laterales 294 J. J. Smith. obtusi; lobus intermedius trapezium aequicrure efficiens, quam in typo longior. Anthera purpurea. Java: Wlingi (v. d. Loo); Malang (H. P. Kuyper). Diese Varietät unterscheidet sich, wie auch schon in Fl. Buit. VI, Orch., 326 angegeben wurde, hauptsächlich durch die oben erwähnten Merkmale vom Typus. 8. Dendrobium gedeanum J. J. Smith, |. c., p. 31. Caules approximati, ad c. 32 cm longi, basi tenues, teretes, c. 1 om supra basin in pseudobulbum fusiformem, fere globosum vel turbinatum, 1—2-nodum, nitidum, initio flavescentem deinde atroviridem, c. 1,6 em longum, 0,9 em diam. incrassati, supra bulbum iterum tenues, filiformes, teretes, leviter serpentini, virides, c. 0,07 cm diam., internodiis e. 1,2— 1,5 em longis. Folia patentia, subsigmoidea, angustissima, lineari- semi- teretia, supra plana vel canaliculata, subtus convexa, ad apicem fere tri- quetra, acutissima, nitida, atroviridia, c. 5 cm longa, c. 0,1 cm lata; va- ginae tubulosae, nitide atroviridia, 0,1 em diam. Inflorescentiae apicem caulium versus, fasciculatae, squamis c. 0,25—0,3 cm longis cinctae. Flores paulum aperti, teneri, pallide purpurei, c. 0,7 em lati, 1,2 cm longi. Sepalum dorsale lanceolatum, apicem versus angustatum et concavum, 5-nervium, 0,76 cm longum, 0,26 cm latum. Sepala lateralia parallela, porrecta, ad pedem gynostemii decurrentia, mentum breviusculum, retro- versum, paulum supra basin rectangulo-decurvum, conicum, a dorso leviter compressum, obtusum, calcariforme, c. 0,375 cm longum formantia, mar- ginibus anticis longe conjunctis, oblongo-triangula, apicem versus an- gustata, acutiuscula, concava, 5-nervia, c. 0,75 em longa, basi 0,5 cm lata. Petala parallela, apice leviter recurva, lineari-lanceolata, subfalcata, ob- tusa, basi in unguem brevem contracta, trinervia, tota 0,75 cm longa, 0,15 em lata, ungue 0,1 em longo et lato. Labellum porrectum, ungue cuneato pedi gynostemii in formam calcaris conici, a dorso compressi adnatum, integrum, oblongum, marginibus parallelis, parte antica irre- gulariter denticulata, apice latum, subemarginatum, apiculo lato obtuso in sinu, valde concavum, marginibus ad apicem involutis, ecallosum, basi album, antice dilute purpureum, albo-marginatum,. utrinque prope mar- ginem lineis 2 longitudinalibus purpureis, totum c. 0,8 cm longum, 0,35 cm latum. Gynostemium brevissimum, album, 0,125 cm longum, auriculis obtusis. Anthera cucullata, obtusa, apice breviter pubescens. Pes gyno- stemii paulum supra basin incurvum, tenuis, valde concavus, apice an- gustatus et glandula minutissima instructus, c. 0,35 cm longus. Ovarium 6-suleatum, rubrum, c. 0,26 em longum; pedicellus albus, c. 0,3 cm longus. Java: Gede bei ,Huis ten Bosch* (J. J. Smith). Diese Art dürfte mit Onychium gracile Bl. identisch sein. Blumes Diagnose passt sowohl zu dieser Pflanze als zu der in Kew kultivierten und von Herrn Rolfe und mir als D. gracile Lndl. bestimmten und von mir unter diesem Namen in „Die Orchideen von Java“ p. 326 be- schriebenen Art. Da ausserdem Blumes Original in Leiden fehlt, bleibt mir nichts anderes übrig, als die Pflanze neu zu beschreiben. Orchidaceae Javanae. 295 Das hakig abwärts gekrümmte Mentum, die kurz genagelten Petalen und das ungeteilte, nackte Labellum mit parallelen Rändern sind aus- gezeichnete Merkmale dieser Art. 9. Eria punctata J. J. Smith, l. c., p. 39. Rhizoma repens, teres, erassum. Pseudobulbi c. 1 cm distantes, ob- lique erecti, saepe leviter curvati, ovato-oblongi, compressi, sectione trans- versa elliptici, obtusi, longitudinaliter sulcaati, dilute virides, e. 3,2 cm longi, 1,7 em lati, 1-folii, vaginis magnis diu persistentibus tecti. Folium erectum, lanceolatum, acutum, costa intermedia supra sulcata, subtus carinata, utrinque nervis 2 subtus obscurius coloratis, basi breviter petio- lato-angustatum et canaliculatum, margine recurvo, crasse coriaceum, flexile, opace viride, subtus pallidius, c. 20 cm longum, 4,3 em latum. Inflorescentia ad apicem pseudobulbi pone folium, erecta, laxe pauci- (c. 8)flora, c. 11 em longa. Pedunculus teres. 4,2 cm longus, vaginis paucis, cum rachide dilute viridis puberulusque. Bracteae e basi lata ovatae, obtusae, concavae, glabrae, dilute virides, c. 0,45 cm longae, 0,9 em latae. Flores semiaperti, c. 0,75 cm lati, extus puberuli, flavi, fusco-nervosi, maculis fuscis interpositis. Sepalum dorsale oblongum, basi latum, apicem versus angustatum, obtusum, concavum, 5-nervium, 0,75 em longum, 0,45 em latum. Sepala lateralia ad pedem gynostemi, decurrentia, mentum rectum, latum, obtusum, subretusum, 0,45 cm longumi 0,3 em latum formantia, oblique triangula, margine superiore rotundato, obtusiuscula, concava, extus valde carinata, nervis mediis 3 haud fuscis, 0,75 em longa, 0,63 em lata, Petala lanceolata, acuta, mucronata vel plus minusve tridenticulata, concava, trinervia, glabra, 0,67 cm longa, 0,27 em lata. Labellum erectum, late canaliculato-concavum, trilobum, intus costis 2 inter lobos laterales incurvato-terminantibus, medio pa- pillosum, albescens, maculis sordide purpurascentibus, apice citrinum, ex- pansum c. 0,63 cm longum, 0,73 cm latum; lobi laterales erecti, rotundati; lobus intermedius recurvus, late triangulus, apice breviter canalieulato- contractus, obtusus. Gynostemium latum, apicem versus dilatatus, albes- cens, violaceo-fusce punctatum, 0,3 cm longum. Anthera reniformis, flavescenti-alba, rubro-marginata, 4-loculata. Pollinia flava. Stigma mag- num, transverse oblongum, leviter excavatum. Pes gynostemii cum ovario angulum acutum faciens, rectus, albescens, violaceo-fuscescenter punctatus, 0,4 cm longus, Ovarium pedicellatum 1,6 cm longum, 6-costatum, dilute viride, puberulum. West-Java. Bei den untersuehten Blüten fand ich nur 4 grosse, stark zusammen- gedrückte, breit verkehrt herzfórmig dreieckige Pollinien, in jedem Fach 1, welche wahrscheinlich je aus 2 zusammengewachsenen bestehen. Die Art ist vor den anderen der Sektion Hymenaria Lndl. durch das kriechende Rhizom, die zusammengedrückten, einblütterigen Trugknollen und die gelben, braun punktierten Blüten ausgezeichnet. Die Pflanze wird im Buitenzorger Garten kultiviert und stammt nach dem Namensschildchen von West-Java und wahrscheinlich auch von Borneo. Sie blüht nur sehr selten. 296 | J. J. Smith. 10. Bulbophyllum semperflorens J. J. Smith, l. c., p. 41. B. flavescens Lndl. var. triflorum J. J. Smith, Fl. Buit., VI, Orch., 420. B. flavescens Bl. var. Bijdr. 313. Rhizom kurz, verzweigt. Trugknollen, genähert klein, scheibenförmig, grün, c. 0,15—0,25 em hoch, 0,25—0,35 cm breit, einblätterig. Blatt lan- zettlich, spitz und an der Spitze zusammengelegt, am Grunde stielfürmig verschmälert, mit oben gefurchter, unten vorragender Mittelrippe, die beiden Hälften convex, fleischig, matt grün, unten heller, c. 8—13 cm lang, wovon der Stiel 1—2 cm, 1,4—2,25 em breit. Blütenstände am. Grunde der erwachsenen Trugknollen, kürzer als die Blätter, sehr locker, 2—4-blütig, c. 8 cm lang. Pedunculus dünn, blassgrün, c. 6 cm lang, der untere Teil mit einigen schief trichterig róhrigen, seitlich zusammen- gedrückten, spitzen, gekielten, blassen, c. 0,5— 0,75 cm langen Scheiden. Brakteen lanzettlich, spitz, concav, blassgrün, c. 0,35—0,45 cm lang. Blüten hellockergelb, c. 1,2—1,5 em breit. Unpaares Sepalum länglich, lang dreikantig pfriemlich zugespitzt, am Grunde konkav, 3-nervig, c. 0,8 cm lang, wovon die Spitze 0,17 cm, 0,23 cm breit. Paarige Sepalen am Säulenfuss herablaufend, ein kurzes, breites, ausgerandetes Mentum bildend, weit abstehend, schief länglich dreieckig, lang pfriemlich zuge- spitzt, konkav, 3-nervig, c. 0,85 cm lang, wovon die Spitze 0,25 cm, an der Basis 0,4 cm breit. Petalen klein, länglich rautenförmig, spitz, 1- nervig, der untere Teil transparent, an der Spitze hellgelb, c. 0,37 cm lang, 0,14 cm breit. Lippe dem Säulenfuss beweglich angeheftet, un- gefähr in der Mitte abwärts gekrümmt, der untere Teil rinnig mit auf- rechten Seiten, am Grunde mit 2 kleinen, abgerundeten Lüppchen und 2 kurzen Längsschwielen, der vordere Teil zungig, stumpf, konvex, lang gewimpert, ausgespreizt c. 0,37 cm lang, nahezu 0,2 cm breit. Säule sehr kurz, c. 0,1 em lang; Öhrchen dreieckig, spitz. Anthere eirund. Pollinien 2, abgerundet dreieckig. Narbe eirund, tief, Säulenfuss mit freier, einwärts gebogener Spitze, ohne Verdickung, c. 0,27 cm lang. Ovarium + Stielchen hellgrün, c. 0,3 cm lang. Java: Pantjar (B1). Diese Pflanze habe ich früher in Übereinstimmung mit Blume als eine Varietät des B, flavescens Lndl. betrachtet. Die Unterschiede zwischen den beiden Pflanzen sind jedoch so gross, dass die Aufstellung einer neuen Art hier sicher gerechtfertigt ist. B. semperflorens J. J. Smith ist eine bedeutend kleinere Pflanze und ist fast nie ohne Blüten, während dagegen bei B. flavescens Lndl. eine gewisse Blüteperiode vorkommt. Die Blütenstinde sind ausserdem sehr wenig-, nur 2—4-blütig, die Sepalen weniger zugespitzt, die Petalen verhältnismässig grösser, und der Säulenfuss besitzt keine Verdickung. Bei den untersuchten Blüten fand ich nur 2 Pollinien. 11. Bulbophyllum puntjakense J. J. Smith, l. c., p. 47. Planta perpusilla. Pseudobulbi pauci, moniliformi-seriati, oblique glo- bosi, paulum depressi, antice longitudinaliter sulcati, dilute virides, c. 0,3—0,5 em diam. 0,25—0,4 cm alti, 1-folii. Folium erectum, lanceo- Orchidaceae Javanae. 297 latum, obtusum vel acutiusculum, basi breviter petiolato-angustatum, costa intermedia supra sulcata, subtus ad apicem paulum prominente, nitidius- - culum, viride, subtus opacum pallidiusque, c. 1—1,2 cm longum, 0,27— 0,35 cm latum. Inflorescentiae folio aequilongae vel breviores, uniflorae. Pedunculus filiformis, pallide cinnamomeus, c. 0,4—0,7 cm longus. Bractea oblique cyathiformis, apiculata, pallide cinnamomea, e. 0,15 cm longa. Flos nutans, c. 0,5 em latus. Sepala fere aequilonga, semipellucida, pallide cinnamomea, nervis 3 exterioribus supra basin bifurcatis, extus promi- nentibus, apicem non attingentibus, cinnamomeis, minutissime ciliolata. Sepalum dorsale horizontaliter porrectum, ovato-oblongum, obtusum, con- cavum, c. 0,35—0,6 em longum, c. 0,2—0,225 em latum. Sepala lateralia ad pedem gynostemii decurrentia, patentia, oblique ovato-triangula, ob- tusa, apiculata, convexa, c. 0,24—0,45 cm longa, 0,2—0,24 cm lata. Pe- tala parva, oblonga, apice angustata, obtusa, pellucida, apice et nervis 3 subtilibus cinnamomeis, costa intermedia extus prominente, c. 0,13—0,17 cm longa, 0,06 em lata. Labellum erectum, in !/, parte a basi rectangulo- recurvum, parte inferiore valde canaliculato-concava, glabra, parte antica porrecta valde convexa, marginibus plus minusve deflexis, subtus concava, medio vel apicem versus dilatata, obtusa, irregulariter grossiuscule cre- nata, supra valde verrucosa, obscure cinnamomeum, expansum trilobum, c. 0,25 em longum, 0,2 em latum. Gynostemium breve, fere 0,1 cm longum, auriculis e basi lata subulatis, falcato-incurvis, subtus dente munitis. Anthera late cordata, dorso costata, costa praeter apicem bre- vissime producta, brunnescenti-alba, 0,04 em lata. Pollinia in corpus- culum ovale unita, semipellucide flavescentia. Pes gynostemii fere rectus, ecallosus, c. 0,13 cm longus. Ovarium eum pedicello angulum faciens, dilute viride vel brunnescens; pedicellus filiformis, c. 0,4—0,6 em longus. Java: Poentjak (J. J. Smith). Eine sehr kleine, zur Sektion Monanthaparva Ridl. gehórige Art. Die nächstverwandten, javanischen Arten mit mehr oder weniger niedergedrückten, aneinander gereihten Trugknollen sind B. cernuum Lndl., B. inaequale Lndl, B. gracile Lndl., B. ovalifolium Lndl. und B. tenellum Lndl und von diesen kann, ihrer Kleinheit nach, nur B. gracile Lndl. dieser neuen Art zur Seite gestellt werden. Bei B. gracile Lndl. erreicht das Rhizom jedoch eine ziemliche Länge, während es bei B. puntjakense J. J. Smith sehr kurz ist und nur wenige Trugknollen trügt. Die Blüten sind sehr verschieden von den verwandten Arten und sind gut charakterisiert durch die kurzen, breiten, nahezu gleich grossen Sepalen. 12. Bulbophyllum fenestratum J. J. Smith, l. c., p. 50. Rhizoma longe repens, teres, c. 0,9 em crassum, initio vaginis bre- viuseulis, tubulosis, dilute viridibus, fusco-violaceis maculatis tectum. Pseudobulbi c. 5—9 cm distantes, ovoidei, sulcis longitudinalibus c. 6, nitidi, atrovirides, c. 3,5 cm longi, 2 cm crassi, 1-foli. Folium petio- latum, lanceolatum, obtusum, apice recurvum, costa intermedia supra sulcata, subtus obtuse prominente, carnosum, rigidum, nitidum, viride, c, 298 J. J. Smith. 10—16 cm longum, 3—6,5 cm latum; petiolus conduplicatus, c. 1—2,5 cm longus. Inflorescentiae e basi pseudobulborum ortae. solitariae, foliis breviores, adscendentes, apice nutantes, subumbellatae, umbella ?/, orbi- culari, c. 9-flora. Pedunculus tenuis, pallide viridis, purpureo-punctatus, c. 9 cm longus, paucis vaginis tubulosis apicem versus inflatis tectus. Bracteae oblongae, acutae, valde concavae, pallidae, purpurascenti-punctatae, €. 0,5 cm longae. Flores patentes, albi, roseo-punctati, c. 0,5—0,7 cm lati, 1,5—1,35 em longi. Sepalum dorsale subrotundum, breviter acumi- natum, ad apicem interdum denticulatum, valde concavum, margine et apice explanatis, c. 0,6 cm longum, 0,55 cm latum. Sepala lateralia ad pedem gynostemii decurrentia, breviuscula, latiuscula, torta, marginibus superioribus a medio usque ad apicem cohaerentibus, fenestram majus- culam formantia, expansa oblique lanceolata, apice acuto, subtus canali- culato, costa intermedia extus ad basin prominente, c. 1,35 cm longa 0,43 cm lata. Petala suboblique ovata, obtusa vel acuta, exaristata, bre- viter ciliata, 0,35 cm longa, 0,27 cm lata. Labellum minutum, mobile, linguiforme, obtusum, convexum, basi canaliculatum et lobulis 2 minu- tissimis obtusis instructum, albescens, basi virescens, purpureo - puncti- culatum, c. 0,35 em longum, 0,2 cm latum. Gynostemium mediocre, album, vix purpureo-punctatum, 0,35 em longum, auriculis longissimis tenuiter subulatis, pellueidis, intus dente munitis, Anthera cucullata, cordata, obtusa, ciliolata, virescenti-alba. Pollinia 4, flava. Stigma urceoli- forme. Pes gynostemii incurvum, obtusum, album, purpureo-punctatum, c. 0,3 em longum. Ovarium 6-sulcatum, c. 0,3 cm longum, cum pedicello 0,7 em longo dilute viride, rubro-punctatum. West-Java; auch Bangka und Borneo bei Moeara Tewe. Die Art wird im botanischen Garten, von Bangka stammend, schon lange kultiviert. Neulich traf ich sie auch in der Sammlung des Herrn J. P. Moquette, der sie aus West-Java erhielt, an. Die Pflanze ist gut charakterisiert durch die kurzen, purpur-rosenrot punktierten Blüten, die nicht in einen Faden verlüngerten Sepalen und Petalen und die kurzen, geraden, spitzen, nur ungeführ von der Mitte an verklebten paarigen Sepalen, welche also ein grosses Fenster frei lassen. Ich habe verfehlt, eine zu dieser Pflanze passende Beschreibung zu finden. Sie dürfte mit Cirrhopetalum Andersonii Hook. f. am meisten ver- wandt sein. 13. Cymbidium sigmoideum J. J. Smith, I. c., p. 53. Pseudobulbi approximati, elongati, vaginis omnino tecti, sectione transversa elliptici, c. 6,5 cm longi, 1,4 cm lati, c. 12-folii. Folia erecto- patentia, arcuata, linearia, breviter acute acuminata, margine recurvo, costa media supra sulcata subtus carinata, tenuiuscule coriacea, supra nitide viridia, subtus nitidiuscula, c. 20—57 cm longa, 1,6—2,2 cm lata; vaginae erecto-patentes, conduplieato-canaliculatae, c. 5—8 cm longae. Seapus arcuatus, laxe c. 14-florus, e. 23 em longus, pedunculo c. 7 em longo. Bracteae triangulae, acutae, c. 0,3 em longae. Flores erecto- patentes, mediocres, dilute virides, badio-maculati. Sepalum dorsale Orchidaceae Javanae. 299 erectum, lanceolatum, acutiusculum, concavum, c. 2,6 cm longum, 0,85 cm latum. Sepala lateralia reflexa, oblique oblonga, obtusa, c. 2,4 cm longa, 0,85 cm lata. Petala basi gynostemio parallela, superne recurva, fere linearia, leviter falcata, acuta, c. 2,4 cm longa, 0,37 cm lata. Labellum erectum, basi columnae in tubulum brevem, c. 0,5 cm longum adnatum, gynostemio aequilongum, spathulatum, antice trilobatum, concavum, intus ad basin 3-costulatum, superne costis 2 ad basin lobi medii in callos 2 terminatis, glabrum, expansum c. 2,15 cm longum (ungue 0,6 cm longo), 1,3 cm latum; lobi laterales erecti, falcato-trianguli, apice valde angustati, obtusi, margine interiore sigmoideo; lobus medius lobis lateralibus fere aequilongus, parvus, porrectus, apice recurvo, convexus, lineari-oblongus, obtusus, c. 0,7 em longus, 0,2 em latus. Gynostemium erectum, sig- moideum, crassissimum, basi excavatum bicostatumque, c. 2 em longum. Pollinia 2, bipartita, triangula, flava. Stigma profunde excavatum. Java: Loemadjang, e. 800 m ü. d. M. (E. Connell). Die Beschreibung wurde angefertigt nach einer lebenden, nicht blühenden Pflanze und einem halb vertrockneten Blütenstand. Im Habitus ist die Art dem C. roseum J. J. Smith sehr ähnlich, durch die Blüten jedoch von allen mir bekannten Arten sehr verschieden. Lectandra J. J. Smith, nov. gen. Podochilinarum, 1. c., p. 59. Sepala oblongo-triangularia, acuta, lateralia ad pedem gynostemii de- currentia, mentum breve formantia, carinata. Petala lanceolata. Labellum basi pedi gynostemii adnatum, spathulatum, indivisum, ungue late lineari concavo, lamina decurva, dilatata, intus unicostata. Gynostemium breve, apice lato, auriculis brevibus, pede brevi recto. Anthera cucullata, basi emarginata, apice late appendiculata bidentata. Pollinia 8, caudiculis O, angusta, curvata, basi acuta, in unum corpusculum obovatum unita, stipiti anguste oblongo, medio convexo, apice bilobulato, vix glutinoso incumbentia et vix adhaerentia. Rostellum alte excisum. Ovarium etortum. Herba epiphytica habitu Appendiculae angustifoliae Bl. caulibus elon- gatis, erectis, multifoliatis. Folia patentia, anguste linearia. Inflores- centiae laterales, numerosae, simplices, brevissimae, pauciflorae, floribus parvis. 14. Lectandra parviflora J. J. Smith, l. c., p. 59. Caules approximati, erecti, rigidi, simplices, elongati, tenues, sectione transversa elliptiei, virides, valde multinodi et multifoliati, apice diu in- crescentes, foliis inferioribus sensim deciduis, c. 52 em longi, 0,4 cm lati, internodiis c. 0,75 em longis, superioribus brevioribus. Folia patentia, basi etorta, leviter curvata, linearia, apicem versus angustata, apice ob- tusa subinaequaliter bilobata cum muerone interposito, leviter canaliculata, costa intermedia supra subtiliter sulcata, subtus vix prominente, tenuiter coriacea, nitida, dilute viridia, c. 4,5 cm longa, 0,6 cm lata; vaginae internodiis duplo longiores, tubulosae, antice usque ad medium latiuscule excisae. Inflorescentiae numerosae, laterales, solitariae, brevissimae, gla- brae, c. 2—4-florae, ad c. 1 cm longae, pedunculo filiformi, dilute viridi, ~300 J. J. Smith. c. 0,2—0,35 cm longo, rachide filitormi, flexuosa, dilute viridi, c. 0,2— 0,4 cm longa. Bracteae semiamplexicaules, triangulae, acute acuminatae, valde concavae, glabrae, dilute virides, 0,15 cm longae. Flores bifarii, minuti, glabri, c. 0,4 cm longi et lati, sepalis petalisque subparallelis, dilute viridibus. Sepalum dorsale oblongo-triangulum, acute acuminatum, concavum, apice recurvum, c. 0,275 cm longum, 0,125 em latum. Sepala lateralia ad pedem columnae decurrentia, oblongo-triangula, acute acumi- nata, apice leviter falcato-incurvo, extus valde carinata, intus utrinque leviter convexa, c. 0,33 cm longa, 0,15 cm lata. Petala sepalo dorsali approximata, oblique lanceolata, abrupte subulato-acuminata, apice leviter falcato-incurvo, c. 0,27 cm longa, 0,06 cm lata. Labellum basi pedi co- lumnae in formam calcaris saccati, nectariflui, 0,05 em longi adnatum, indivisum, spathulatum, glabrum, album, expansum e. 0,35 em longum, ungue erecto, columnae adpresso, late lineari, concavo, sulca longitudinali instructo, c. 0,17 em longo, 0,1 cm lato, lamina decurva, transverse ovali, obtuse apiculata, transverse plicata, intus costa longitudinali validiore carnosa munita, c. 0,24 cm lata. Gynostemium cum ovario angulum ob- tusum faciens, brevissimum, a dorso compressum, apice lato obtuso, infra stigma breviter bigibbum, pallide virescens, c. 0,075 cm longum, auriculis brevibus. Anthera cucullata, cordata, dorso incrassata, albescens, apice late bidentata, dentibus triangulis acutis sordide purpureis, 0,06 cm longa. Pollinia 8, caudiculis deficientibus, in corpusculum obovatum unita, clavato-lanceolata, praesertim exteriora curvata, basi attenuata acuta libera, apice obtuso, dilute flava, c. 0,05 cm longa, stipiti anguste ob- longo, medio valde convexo, apice decurvo late obtuse bilobulato vix glutinoso incumbentia et vix adhaerentia. Rostellum late ovato-triangulum, alte et late excisum, laciniis triangulis denticulatis. Stigma parvum, sub. rotundum. Pes gynostemii cum gynostemio angulum obtusum, cum ovario angulum fere rectum faciens, brevissimum, rectum, oblongo-triangulum, obtusum, coneavum, dilute viride, c. 0,06 em longum. Ovarium rachide crassius, etortum, rectum, 6-suleatum, viride, 0,3—0,35 cm longum. Java: In der Umgebung von Soekaboemi. Die hier beschriebene Pflanze, welche ich der Liebenswürdigkeit des Herrn van Alderwerelt van Rosenburgh verdanke, gehört in die Gruppe der Podochilinae, wie ich dieselbe fasse. Sie unterscheidet sich von den anderen hierher gehörigen Gattungen durch das einfache, spatelige, nur auf der Platte mit einer Längsrippe (wie häufig bei Appendicula und Podochilus vorkommt) versehene Labellum und namentlieh durch die 8 locker verbundenen, gekrümmten, dem länglichen, sehr konvexen, vorn zweilappigen und kaum klebrigen Stielchen horizontal aufliegenden Pollinien deren spitze, nach vorn gekehrte Basen frei hervorragen. 15. Thrixspermum comans J. J. Smith, |. c., p. 63. Planta pusilla. Caulis brevissimus, c. 1 cm longus, c. Tfolius. Folia patentia, lanceolato-lorata, obtusangulo-canaliculata, apice inaequaliter obtusa, mucronata, basi angustata, supra sulcata, rigida, crasse carnosa, nitida, viridia, c. 2—2,5 cm longa, 0,6—0,75 cm lata; vaginae basi tubo- Orchidaceae Javanae. 301 losae, antice rumpentes, superne canaliculatae, cum lamina angulum obtusum facientes, leviter rugulosae, nitidae, dilute virides, c. 0,5 em longae. Inflorescentiae plures, dense multiflorae, c. 2,5 cm longae. Pe- dunculus tenuiter filiformis, laevis, c. 1,8 cm longus, apice incrassatus, vaginis paucis tubulosis. Rachis incrassata, brevis. Bracteae confertae, vagae, imbricatae, cum rachide angulos acutos facientes, e basi lata am- plexicauli subulatae, acutissimae, dilute virides, c. 0,3 cm longae. Flores intervallis singuli expansi, parvi, fugaces, ephemeri, valde aperti, 0,85 cm lati. Sepala oblonga, concava, extus verrucosa, dilute ochracea, 0,5 cm longa; sepalum dorsale obtusum, 0,24 em latum, lateralia ad pedem gy- nostemii decurrentia, subobliqua, apicem versus angustata, obtusiuscula, costa intermedia extus incrassata, 0,3 cm lata. Petala oblonga, obtusissima, valde concava, dilute ochracea, 0,5 cm longa, 0,25 cm lata. Labellum breve, latum, 3lobum, medio saccato concavum, pulvino e pilis clavatis aureis composito in medio labelli, utrinque inter lobum anticum et lobos laterales pliea exterius convexa et intus ad marginem pulvino globoso e pilis longis clavatis albis composito instructum, inferius utrinque callo oblongo obtuso glabro, non expansum c. 0,45 cm longum, 0,25 em latum; lobi laterales majusculi, gynostemium cingentes, late trianguli, subfalcati, acuti, concavi, albi, atropurpureo-striati; lobus intermedius brevissimus, calliformis, concavus, obtusus, antice leviter applanatus, vix carnosus, extus albus, intus rufus, 0,05 cm longus. Gynostemium breve, pallide viride, 0,2 em longum. Anthera cucullata, obtusa, apice leviter recurvo, connectivo valde gibboso. Pollinia 4, inaequimagna, in 2 corpora ovalia arcte unita, dilute flava, c. 0,08 em longa, stipite brevissimo lato. Stigma magnum, transverse semirotundum. Pes gynostemii cum ovario angulum obtusum faciens, apicem versus angustatus, rectus, truncatus, carnosus, atropurpureo-marginatus, 0,15 cm longus. Ovarium rectum, 6sulcatum, dilute viride, 0,35 cm longum. Capsula cylindrica, valde costata, 2,6— 3,2 cm longa, 0,33 cm crassa. Java: Bei Soekaboemi. Die Beschreibung ist angefertigt nach einem einzigen, aus der Um- gebung von Soekaboemi stammenden, mir freundlichst von Herrn Van Alderwerelt van Rosenburgh geschenkten Exemplar. Es ist eine sehr kleine, interessante, der Sektion Dendrocolla Bl. angehórige Art, welche sich durch das kaum sackige, mit 3 Haarpolstern und 2 Schwielen ausgestattete Labellum unterscheidet. Von den anderen Arten der Gattung weicht sie ab durch das verhältnismässig grosse Stigma und den gegen die Spitze verschmälerten Säulenfuss. Die Móglichkeit scheint mir nieht vóllig ausgeschlossen, dass diese Pflanze mit Dendrocolla minima Bl. identisch ist. Die Blätter meines Exemplars sind jedoch nicht spitzlich und die Blütenstünde (verhältnis- mässig) nicht sehr kurz und wenigblütig. Das einzige, vom Pantjar stammende Exemplar der Blumeschen Art im Leidener Herbarium ist leider blütenlos, so dass eine eventuelle Zusammenziehung der beiden Arten unterbleiben soll, bis Dendrocolla minima Bl. auf dem Pantjar wieder- gefunden sein wird. 302 J. J. Smith. 16. Sarcanthus duplicilobus J. J. Smith, 1. c., p. 66. Caulis breviusculus, c. 20 em longus. Folia curvata, lorata, valde inaequaliter profunde biloba, lobis rotundatis, basi canaliculata, costa intermedia supra sulcata subtus obtuse prominente, crasse coriacea, rigi- diuscula, nitida, viridia, c. 18,5 cm longa, 2 cm lata; vaginae tubulosae, superne canalieulatae, costulatae. Inflorescentiae vaginas dorso perforan- tes, foliis subaequilongae, paniculatae, ramis paucis patentissimis, apice decurvis, brevibus, plurifloris. Pedunculus c. 8 cm longus, 0,17 cm crassus, opace viridis, sordide purpureo-punctatus, paucis vaginis brevi- bus. Bracteae parvae, triangulae, concavae, carnosae, 0,175 cm longae. Flores valde aperti, carnosi, c. 1 cm lati, 1,15 cm longi. Sepala oblonga, obtusa, convexa, opace fusca, margine dilute viridi; sepalum dorsale c. 0,5 em longum, 0,3 cm latum, lateralia obliqua, ecarinata, 0,47 cm longa, 0,33 em lata. Petala oblique lanceolata, obtusa, convexa, dilute viridia, vittis 2 longitudinalibus approximatis atrofuscis, c. 0,4 em longa, 0,125 em lata Labellum basi (pedi) gynostemii adnatum, calcaratum, 3lobum; ealear magnum, retroversum, decurvum. conicum, obtusum, dorso ad basin cavum, pariete postico valde umbonato, pariete antico recto, intus glabrum, septo longitudinali verticali antice utrinque pubescenti complete biloculare, flavescenti-album, rubro-striatum, c. 0,5 cm longum, 0,33 cm latum, callo carnoso rotundato sulea longitudinali munito subtus pubescenti in fauce ad basin gynostemii; lobi laterales paralleli, porrecti, oblique truncati, carnosi, intus ad basin lobulo inflexo, ad apicem callo retuso donati, flavescenti-albi, flavo-marginati, margine superiore linea rubra ornato, c. 0,23 cm longi; lobus intermedius porrectus, crasse car- nosus, triangulus, obtusus, apiculo triangulo subincurvo, pulvinato-con- vexus, costa longitudinali, inferne striis pilosis 2 a septo exorientibus munitus. Gynostemium c. 0,27 cm longum, colore rubescenti et flaves- centi; clinandrium concavum, costa longitudinali, auriculis porrectis tenuibus obtusis. Anthera cucullata, rostro brevi lato tridentato, dente intermedio minuto, Pollinia 4, inaequalia, geminata, lateraliter compressa, flava, stipite brevi lato, glandula magna hippocrepiformiter curvata. Rostellum magnum, bipartitum, laciniis late triangularibus acutis, sinu lato. Stigmasubquadratum, satisexcavatum. Ovarium atroviride, rubrotinctum. Java: Dieng. Die Art wurde früher im botanischen Garten zu Buitenzorg kultiviert; später erhielt ich eine vom Dienggebirge stammende Pflanze von Herrn Dr. Z. Kamerling. Auffallend ist die grosse Ähnlichkeit der Blüte, besonders der Sepalen, Petalen, Säule, Anthere und Pollinien mit S. paniculatus Lndl. Bei dieser Art sind jedoch die Blütenstünde viel länger, ist der Mittellappen beider- seits in ein sichelig - dreieckiges, spitzes Läppchen verbreitert und der Sporn gerade, nicht kegelig, mit breiter ausgerandeter Spitze. 17. Sarcanthus montanus J. J. Smith, |. c., p. 69. Caulis elongatus, pendulus, basi radicans et ramosus, subteres, viridis, c. 50 cm longus, 0,35— 0,6 cm crassus, vaginis persistentibus exsiccatis Orchidaceae Javanae. 303 tectus, internodiis 1,5—2,3 cm longis, basin versus attenuatis. Folia bifaria, crasse carnosa, rigida, lorata, basi canaliculata, apicem versus angustata, valde inaequaliter biloba, lobo majore semirotundo, lobo bre- viore plerumque dentiformi, supra leviter obtusangulo-canaliculata, sulca subtili, subtus apicem versus carinata, carina infra apicem in fasciam applanatam lineari - lanceolatam c. 4—4,5 em longam dilatata, viridia, c. 12—15 cm longa, 1,7—2 cm lata; vaginae internodiis longiores, tubu- losae, transverse rugulosae, carnosae, c. 0,75 em diam. Inflorescentiae vaginas 2 perforantes, anguste paniculatae, ramis c. 5—8, laxe multi- florae, c. 15-20 cm longae. Pedunculus teres, viridis, purpureo-mar- moratus, c. 2,5—5 cm longus, 0,2 em crassus, cum ramis c. 2—4 cm longis nonnullis bracteis tubulosis tectus. Rachis angulata, verrucosa, purpureo-marmorata. Bracteae oblongo-triangulae, acutae, leviter, cari- natae, c. 0,2—0,3 cm longae. Flores vagi, minuti, carnosi, c. 0,27 cm lati, 0.3 cm longi, sepalis petalisque conniventibus. Sepala oblonga, obtusissima, basi lata, concava, flavescentia, brunnescenti-tincta, extus stria longitudinali brunnea, 0,25 cm longa; sepalum dorsale apice incurvo, 0,17 cm latum, lateralia paulo angustiora, subobliqua. Petala late ob- longa, obtusissima, basi lata medio tantum affixa, brunnea, basi flaves- centia, apice anguste flavescenti-marginata, 0,2 cm longa, 0,12 cm lata. Labellum calcaratum, trilobum, flavescenti-album, 0,2 cm longum; calcar breviter et late rotundato-saccatum, extus costa lata longitudinali, callo carnoso in fauce ad basin gynostemii, eseptatum, 0,1 cm longum, 0,15 cm latum; lobi laterales gynostemio adpressi, brevissimi, lati, antice in lobu- lum submalleiformem rotundatum apice incurvum dilatati, lilacini, callo magno transverso carnoso emarginato inter lobos; lobus intermedius erectus, quam laterales major, crasse carnosus, late ovatotriangulus, acu- minatus, obtusus, concavus, extus convexus et lilacino-tinctus, 0,075 cm longus. Gynostemium breve, latum, dorso convexum, album, 0,15 em longum, auriculis obtusis. Anthera cucullata, ovata, rostro lato recurvo, connectivo conicoincrassato. Pollinia 4, in corpuscula 2 ovalia unita, flavescentia, stipite brevi lineari albo, glandula majuscula ovata. Stigma transversum, rectangulum, profunde excavatum. Ovarium crassum, viride, 0,17 em longum. Java: auf dem Mandalagiri bei Garoet in c. 1800 m Meereshóhe. (Van Vuren.) Eine durch die schmale Rispe, kleinen Blüten und den kurzen, nicht gefücherten Sporn leicht kennbare Pflanze. 18. Trichoglottis javanica J. J. Smith, 1. c., p. 73. Caulis elongatus, scandens, rigidus, sectione transversa ellipticus, internodiis c. 2—3 em longis. Folia bifaria, patentissima, linearia, apice profunde subinaequaliter bilobata, lobis rotundatis, acute marginata, in itraque parte costae mediae supra canaliculatae convexa, rigida, carnosa, nitida, atroviridia, c. 8—9,5 cm longa, 1,5—1,8 cm lata; vaginae tubu- losae, longitudinaliter et transverse rugosae, opace dilute virides, sectione transversa ellipticae, internodiis paulo breviores, c. 0.5 em latae. Inflores- 304 J. J. Smith: Orchidaceae Javanae. centiae vaginas ad basin perforantes, brevissimae, uniflorae. Bracteae minutae, late triangulae. Flores carnosi, c. 1,25 cm diam, odoratissimi, sepalis petalisque pallide virescentibus, transverse badio-striatis. Sepalum dorsale obovatum, breviter acuminatum, convexum, c. 1 cm longum, 0,525 cm latum. Sepala lateralia ad pedem columnae brevissimum de- currentia, oblique oblongo-obovata, c. 1 cm longa, 0,6 cm lata. Petala lanceolata, leviter spathulata, acuta, convexa, costa media dorso promi- nente, c. 1 cm longa, 0,22 cm lata. Labellum basi pedi colummae ad- natum et brevissime sacculatum, trilobum, intus pubescens, inter lobos laterales alte canaliculatum, canalicula lamella horizontali, lineari, apice incurva bidentata, praesertim subtus pubescenti, atropurpurea, longitudi- naliter albo-striata obtecta; sacculus lateraliter compressus, rotundatus; lobi laterales parvi, gynostemio multo breviores, trianguli, apice acuto leviter falcato-incurvo, carnosi, intus patenter pubescentes, albi, antice purpureo-maculati; lobus medius porrectus, fere semiorbicularis, leviter acuminatus, late acutus, crasse carnosus, convexus, subtus carinatus et ad apicem gibbere munitus, supra ad basin excavatus et callis 2 semiglo- . bosis, velutinus, albus, basi flavescens et macula badia ornatus, c. 0,5 em longus, 0,56 em latus. Gynostemium latum, dorso cavum, virescenti- album, dorso macula pallide fusca, badio-marginatum, totum c. 0,5 cm longum; auriculae longissimae, crasse subulatae, badiae, velutinae, mar- gine exteriore et apice patenter pilosae, c. 0,2 cm longae. Anthera cu- cullata, rostro brevi incurvo, dorso gibbosa, inter thecas subcarinatas con- cava, puberula, pallide flavescens, purpurea-maculata. Pollinia 4, inaequalia, in globulos 2 unita, flava, stipite breviusculo, albo, margine mox revoluto. Rostellum submalleiforme, utrinque bidentatum. Stigma profunde exca- vatum. Ovarium triquetrum, tortum, 6sulcatum, dilute viride, c. 1,2 cm longum. Java: In der Umgebung von Poerwakarta, Diese Art blühte im Garten des Herrn C. Joseph in Buitenzorg. Sie ist sehr nahe verwandt mit T. geminata J. J. S., unterscheidet sich jedoch durch die schmäleren Blätter und kleineren Blüten, besonders jedoch durch das Labellum. Bei T. geminata sind die Seitenlappen desselben kürzer und nieht sichelig, der Mittellappen quer oval und in eine sehr lange, dünne Spitze zugespitzt. 19. Trichoglottis tricostata J. J. Smith, 1. c.. p. 76. Caulis elongatus, rigidus, radicans, elliptico-cylindricus, subtiliter striatus, viridis, internodiis c. 2 cm longis, apice ad c. 0,5 em latis, basin versus attenuatis. Folia patentissima, linearia, apicem versus paulum angustata, plus minusve inaequaliter bilobata, lobis rotundatis cum mu- crone interposito, nervo intermedio supra sulcato, subtus apicem versus prominente, carnosa, opace viridia c. 10 cm longa, 1,75 cm lata; vaginae tubulosae, transverse rugulosae et leviter longitudinali-costulatae, inter- nodiis fere aequilongae. Inflorescentiae ad nodos, paucae, superimpositae, brevissimae, uniflorae. Flores inter minores, carnosi, c. 0,85 em lati sepalis petalisque. conniventibus, dilute flavis cinnamomeo-punctatis. Se- Agnes Chase: Panicearum genera ac species aliter disposita IL 305 pala lanceolata, acuta, basi lata, convexa, c. 0,77 em longa, sepalum dor- sale fere 0,8 cm latum, lateralia subobliqua, costa intermedia extus pro- minente, 0,25 cm lata. Petala oblique lanceolata, acuta, basi angustata, convexa, 0,77 cm longa, 0,225 cm lata. Labellum basi gynostemio (pedi) adnatum, porrectum, calcaratum, trilobum, album, 0,73 em longum; calcar retroversum, inter sepala lateralia non emersum, oblongum, obtusum, late- raliter compressum, 0,15 cm longum, fauce lamella late lineari obtusa membranacea subtus pubescenti obtecta; lobi laterales basilares, minuti, subulati, 0,075 em longi; lobus intermedius porrectus, rectus, oblongus, acutus, basi angustatus, convexus, marginibus reflexis antice incurvis, supra costis 3 latis carnosis, costis lateralibus ante apicem terminatis, costa intermedia basin non attingente, subtus prope apicem dente conico reverso munitus, praesertim basin versus velutinus, 0,5 em longus, 0,275 em latus. Gynostemium breve, dorso cavo, minute velutinum, 0,2 cm longum, auriculis dentiformibus conicis acutis. Anthera eucullata, dorso gibbo- sum. Ovarium pedicellatum sigmoideum, tortum, triquetrum, c.0,9 cm longum. Java: Garoet (Adèr), auf dem Mandalagiri (van Vuren). Eine kleinblütige Art, welche wohl am besten neben T. retusa Bl. und B. pantherina J. J. Smith unterzubringen ist. Die sehr kleinen, pfriem- lichen Seitenlappen und der stark dreirippige Mittellappen der Lippe sind gute Merkmale. LXXXI. Panicearum genera ac species aliter disposita Ir. ab Agnes Chase. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XXI [1908], pp. 1—10.) 14. Hymenachne auriculata (Willd.) A. Chase, l. c., p. 5. Panicum auriculatum Willd., 1825, ex Spreng., Syst., I, 322. „Amer. austr.“ The type, labeled „Amer. merid. Humboldt,“ is in the Willdenow herbarium, Berlin. Panicum polystachyum Presl 1830, Rel. Haenk I, 312. „Hab. in Peruvia.“ (Not P. polystachyum Schult. 1824, Mant., II, 146.) The type, in the Presl herbarium in the National Museum, Prag, is labeled ,Regio montana, Peru.* Brasil and Peru. 15. Hymenachne palustris (Trin.) A. Chase, l. c., p. 5. Panicum palustre Trin. 1826, Gram. Pan., 181. „V. spp. Brasil. (Langs- dorff)* The type bearing the label „Panicum palustre m. Brasil Langs- dorff. In fossis serra dos Orgonos,* is in the Trinius herbarium, in the St. Petersburg Academy of Sciences. Panicum paludicola Nees in Trin. l. e. as synonym sub P. palustre; 1829, Agros Bras. 179. The specimen in Trinius’ herbarium is cited and Panicum palustre Trin. is given as synonym. In the Icones 2, pl. 218, Trinius reduces P. palustre to a synonym of Panicum frondescens Meyer, but from Meyer's description and a specimen 1) cf. Rep., IV. (1907), pp. 29—30. Repertorium novarum specierum. V. 20 306 Agnes Chase: Panicearum genera ac species aliter disposita IL irom Brasil determined. by Nees this seems to be a species related to - Panicum stoloniferum Poir. Plate 218 is drawn from a Brasil specimen, and agrees with the specimens of P. palustre in Trinius' herbarium. Panicle less dense than in the preceding, spikelets larger. Brasil. 16. Sacciolepis myuros (Lam.) A. Chase, I. c., p. 7. Panicum myuros Lam. 1791, Tab. Enc., I, 172. (Misprinted „myruos,“ but corrected in Enc., IV, 748.) Panicum myosurus Rich. 1792, Act. Soc. Hist, Nat. Par., I, 106. ?Panicum phleiforme Presl 1830, Rel. Haenk., I, 302. „Hab. in Mexico.“ 17. Sacciolepis vilvoides (Trin.) A. Chase, l. c., p. 7. Panicum vilvoides Trin. 1826, Gram. Pa., 171. Hymenachne fluviatiüis Nees 1826, in Trin. (l. c.) as synonym sub Panicum vilvoides Trin. 1829, Fl. Bras., 273. This species is represented in the National Herbarium by Ed wall 1066 S. Paulo, Brasil. Other specimens apparently belonging to the same species have spikelets hirsute at the summit. 18. Sacciolepis strumosa (Presl) A. Chase, l. c., p. 8. Panicum strumosum Presi 1830, Rel. Haenk., I, 303. „Hab. ad Monte- Rey Californiae.“ The type in the Presl Herbarium is labeled „Panicum strumosum nov. Sp. J. S. Presl^; a second slip reads ,Regno montanae, Haenke.* The published locality is clearly a mistake; no species of this group have been found in California. This species is represented in the National Herbarium by Burchell 4420, Brasil. 19. Sacciolepis indica (L.) A. Chase, L c., p. 8. Aira spicata L. 1753. Sp. PI, 63. Aira indica L. 1758, Sp. Pl. in Errata; 1762, Sp. Pl. ed. 2, 94. Panicum indicum L. 1771, Mant., 2, 184, Hymenachne indica (L.) Buese 1854, in Miq. Pl. Jungh. 377. Of the several species in the National Herbarium from India received as Panicum indicum L., that represented by Duthie 10003 from the herb- arium of Prof. Hackel seems to be the true P. indicum. 20. Sacciolepis curvata (L.) A. Chase, l. c., p. 8. Panicum curvatum L. 1767, Syst., Nat. ed., 12, 132. „Habitat in Su- ratte.“ ?Panicum coryophorum Kunth 1831, Rev. Gram., 2, 378, t. 107. „Cres- cit in Madagascaria.“ Communicated by Aubert du Petit-Thouars. Kunth remarks that while the description of P. curvatum L. might include his species, it is nevertheless too brief to convince him of the identity of the two, especially since one is from India and the other from Mada- gascar. The Madagascar specimen in the National Herbarium agrees perfectly with Kunth’s figure, but the identity of P. curvatum L. and P. coryophorum Kunth can only be determined by a study of the types. The two are considered synonymous by Hooker, Stapf and others. This is the only known species with an open panicle. The spikelets closely resemble those of the type species, S. gibba. Jacques Huber: Neue Arten von Vitex aus dem Amazonasgebiet. 307 LXXXII. Jacques Huber, Neue Arten von Vitex aus dem Amazonasgebiet. (Ex: Bol. do Mus. Goeldi, V [1908], pp. 209—222.) 1. Vitex triflora Vahl var. tenuifolia J. Huber, l. c, p. 214, tab. I, fig. 5—8. Foliis tenuiter membranaceis glabris subtus nitentibus inflorescentiis vulgo 3 ad 5-floris, calyce breviter infundibuliformi cylindrico saepissime aequaliter 5-lobo, lobis vulgo tubo aequilongis late triangularibus ner- vosis. Amazonas: Campos de Villa-Nova do Anauera-pucu. XI, 1900 (1890); campos de Montealegre VII, 1902 leg. Ducke (2872); Alemquer, capueira, VII e XII, 1903 (3758, 4927); Obidos, capueira, VIII, 1902 (2908 a); Rio Cumina, capueira XII, 1906 (7914); Faro, capueira VIII, 1907 (8381); Rio Japura, logar Jupara, capueira IX, 1904 (6759). Da margem direita do Amazonas, possuimos esta variedade só de um ponto: Itaituba, matta VIII. 1902 leg. Ducke (2950 b). 2. Vitex triflora Vahl var. angustiloba J. Huber, l. c., p. 215, tab. I. fig. 1. Foliis membranaceis supra glabris subtus ad nervos ferrugineo-pu- berulis, inflorescentiis submultifloris laxiusculis, calycis tubo anguste cy- lindrico plus minus distincte bilabiato, lobis tubo brevioribus anguste lan- ceolato-triangularibus acutissimis. Amazonas: Belem, matta de Jupatituba VII, 1896, leg. J. Huber (254); Belem, Marco da Legua XI, 1896, leg. J. Huber (524); Marajó, S. Salvador, matta XI, 1904, leg. Rodolpho Siqueira (6886). 3. Vitex triflora Vahl var. floribunda J. Huber, I. c., p. 215, tab. II, fig. 9—11, tab. Foliis subcoriaceis utrinque molliter pubecentibus inflorescentia multi- et densiflora, calycis tubo campanulato breviore quam in varietate prae- cedente, lobis tubo aequilongis ovato-lanceolatis vel anguste triangulari- bus obtusiuseulis vel breviter acutatis, corolla speciosa calyce duplo lon- giore. Amazonas: Belem, bosque municipal, matta VII, 1901, leg. M. Gue- des (2133). 4. Vitex triflora Vahl var. coriacea J. Huber, l. c., p. 215, tab. II, fig. 12—13. Foliis eoriaceis utrinque dense molliterque pubescentibus, inflores- ` centia contracta, tubo calycino elongato cylindrico, lobis acutissimis saepe duplo longiore. Amazonas: Estrada de Belem a Pinheiro XII, 1900, leg. Ducke (1997). 20* 308 Jacques Huber: Neue Arten von Vitex aus dem Amazonasgebiet. b. Vitex triflora Vahl var. Kraatzii J. Huber, l. c., p. 216, tab. II, fig. 14—18. Foliolis abbreviatis subbullatis subcoriaceis rubiginosis ad nervos solum subtus pubescentibus, inflorescentiis breviter pedunculatis contrac- tis, calycis tubo subinfundibuliformi, corolla calycem paulo superante. Amazonas: Bragança, capueira XII. 1899, leg. Huber (1729); Monte Alegre, campos VII, 1902, leg. A. Ducke (2873). 6. Vitex orinocensis H. B. K. var. multiflora J. Huber, l. c., p. 217, tab. III, fig. 18—20. Foliis vulgo trifoliolatis, floribus brevissime pedicellatis. Area geogr.: Surinam. 7. Vitex orinocensis var. amazonica J. Huber, l. c., p. 217, tab. III fig. 21. . Foliis 1—5-foliolatis, apice brevissime acuminatis vel rotundatis, in- florescentiis multifloris floribus breviter pedicellatis. Area geogr.: Contracosta de Marajó. 8, Vitex Duckei J. Huber, 1. c., p. 217, tab. IV, fig. 22—23. „Taruman do campo.“ Ramulis petiolis cymisque minutissime pulveraceo-puberulis demum glabrescentibus, foliis breviter petiolatis 3-foliolatis, foliolis ellipticis apice rotundatis vel leviter retusis basi rotundatis vel in petiolulum brevem abrupte angustatis integris coriaceis spurie reticulato-venosis supra gla- bris haud nitidis infra pallidioribus, junioribus ad nervos minutissime puberulis, adultis glaberrimis, cymis axillaribus breviter pedunculatis laxe dichotomis paucifloris, bracteolis minutis caducis, pedicellis calyce sub- aequilongis vel paulo longioribus, calyce brevi patellari truncato minute dentato, corolla calycem triplo superante tubo extus faucem versus sericeo- puberulo, labio inferiore magno porrecto basi breviter barbato. Amazonas: Hab. in locis campestribus ad flumen Yamundá inferius prope Faro IX, 1909, leg. A. Ducke (8441, 8605). 9. Vitex odorata J. Huber, l. c., p. 219. »Taruman cheiroso.* Ramulis petiolis eymisque pube brevi ochracea subtomentosis, foliis longe petiolatis 5-foliolatis, foliolis valde inaequalibus centrali exterioribus plus quam duplo longiore obovato, lateralibus obovato-lonceolatis, omnibus apice breviter obtuseque acuminatis basi longius cuneatim contractis ses- Silibus, ad florescentiam membranaceis, supra fuscescentibus molliter pu- berulis, infra breviter fulvo-tomentosis, cymis axillaribus longe peduncu- latis ter quaterve dichotomis corymbosis, bracteolis inferioribus flores in dichotomis sitos excedentibus anguste spathulatis subfoliaceis, calyce bre- viter pedicellato vel subsessili patellari lobis brevibus semiorbicularibus minute apiculatis, corollae tubo sursum paulo ampliato calycem subduplo superante, labio inferiore mediocri porrecto basi breviter barbato. Amazonas: Hab. in campis ad Chaves insulae Marajó 3, XII, 1901, leg. A. Ducke (2522). Pierre: Pausinystalia nov. gen. Rubiacearum, tribus Cinchonearum. 309 LXXXII. Pausinystalia nov. gen. Rubiacearum, tribus Cinchonearum a Pierre descriptum. (Ex: L. Beille, Contribution à l'étude des genres Corynanthe Velw. et Pausiny- stalia (nov. gen.] Pierre. In: Act. Soc. Lin. Bordeaux, LXI [1906], p. 129—132, avec 5 fig.) Pausinystalia Pierre apud Beille, 1. c., p. 130 (nov. gen.). Folia 3 natim verticillata, in sicco atrofusca, stipulis ovato lanceolatis, nec diu persistentibus. Flores sessiles, capitellati in paniculam verticillatim ramosam, axillarem atque terminalem dispositi. Calycis tubus, ovoideus ` segmentis 4—5 basi vix connatis, valvatis, ovato lanceolatis, inter se inter- dum dentatis, intus barbatis, persistentibusque. Corollae urceolatae, vel campanulatae, tubus brevissime cylindraceus vel e basi late ampliatus, atque globosus, lobi, 4—5 valvati ovati concavi breves, appendiculati, appendieibus apicem versus dorso insertis erectis vel reflexis, linearibus atque teretibus. Stamina 4— 5 pro parte inclusa, filamentis latis sessili- bus, antheris dorso adfixis, cordulatis ovato lanceolatis, caudatis, loculis sublocellatis. Discus fere inconspicuus. Ovarium inferum 2 loc. Stylus teres, inclusus antherarum basin attingens, apice incrassatus subglandu- losus, conicus distincte 2 lobus, lobis brevibus stigmatosis; placenta in singulo loeulo descendens vel axi obseure adnata, ovula 3—4 seriata, 3—5 in quoque serie, adscendencia, gerens. Capsula oblonga septicide dehiscens apice bivalvis, Semina compressa, linear oblonga utrinque alata, infra hilum biloba. Albumen copiosum. Embryo albumine paulum brevior. Cotyledones ellipticae, utrinque attenuatae, quam radicula teres sensim breviores. Arbores occidentalis Africae tropicae in Kamerun, Gabonia et in ditione congolana incolae. Species 3 hucusque cognitae. 1. P. Yohimba (K. Sch.) Pierre; l. c., p. 130. Corynanthe Yohimba K. Sch. Foliis magnis, corolla brevissime tubulosa, campanulala, appendicibus 23 millim. longis. Zenker no. 2293. Kamerun ad Bipinde. 2. P. Microceras (K. Sch.) Pierre; l. c., p. 130. Corynanthe macroceras K. Sch. Zenker no. 2293. Foliis obovatis late obtusis, corolla urceolata, appendicibus 11—12 millim. longis. Kamerun ad Bipinde : Zinker no. 2293. 3. P. Trillesii Beille l. c., p. 130. Foliis obovatis, brevissime api- culatis, subacutis basim propre rotundatis, a tertia parte superiore decur- rentibus; nervis secundariis 12-14 utrinque uti costa supra sub cana- ieulatis subtus elevatis, tertiariis vix perspicuis; paniculis axillaribus ad medium verticillatim ramosis; capsulis oblongis basi attenuatis. N'Djolle in ditione congolana: Pére Trilles ad 904. 310 Carl Gustaf Westerlund. Arbor. Ramuli 8 millim. diametientes. Petiolus 3 millim. longus, 5 millim. latus supra complanatus, subtus convexus. Lamina 19 cent. longa, 7,5 cent. lata. Paniculae 12-14 cent. longae, pedunculo ad 7 cent. usque nudo, ibidem ramoso, ramis 3-4 verticillatis apice ramosis, ramulis ultimis capsulis 3-7 terminatis. Capsula sessilia, dense conferta, 2 cent. longa!). LXXXIV. Carl Gustaf Westerlund, Neue schwedische Formen von A/chemilla vulgaris. (Ex: Redog. f. Allm. Lärov. i Norrköping och Söderköping [1906— 1907], 1907, 31 pp.) 1. Alchemilla glomerulans Bus. forma glabrior Wester). l. c., p. 17. Stengel sehr schwach (oft nur bis Hóhe des 1. oder 2. Astes) be- haart; alie oder die meisten oberen Grundblütter fast ganz kahl, nur oberseits auf der Randzone, unterseits an den Hauptnerven dünn behaart. Jämtland: Areskutan (Fr. E. Ahlfveng:en, 3, VIII. 1895); Bjejiken och Lobberstjäll (K. O. E. Stenstróm, 27. VII. 1896). 2. Alchemilla glomerulans Bus. forma dasycalyx Westerl., |. c. p. 17. Stengel und Inflorescenzäste in ihrer ganzen Länge, die unteren Blütenstiele und Kelchbecher wie auch die meisten Kelchblütter an der Spitze und am Rande + reichlich langhaarig; die oberen Grundblätter oberseits meist reichlich behaart. Dalarne: Elfdalen, Evetsberg (G. Samuelsson, 2. VII. 1906, talr. ex.). 3. Alchemilla subglobosa Westerl., l. c., p. 28. Mittelgross — ziemlich gross und meist ziemlich kräftig, gräulich blaugrün oder dunkelgelbgrün, in der Sonne rasch trüb braunpurpurn sich fürbend. Stengel oft zahlreich (—6), meist bogig aufsteigend. ge- wôhnlich doppelt so lang als die Blätter, in ihrer ganzen Länge mit unten dichteren, oben mehr lockeren, ziemlich langen, wagerecht ab- stehenden oder oft abwärts gerichteten, etwas schimmernden Haaren bedeckt. Grundblätter ziemlich klein, dick und lederartig, kreisrund. + gefaltet, getrocknet sehr steif, mit den Endlappen sich berührend oder gewóhnlich (auch beim Trocknen) mehr oder weniger (an den unteren Blättern oft ziemlich breit) deckend, oberseits gräulich blaugrün oder dunkelgelbgrün, unterseits graugrün oder blassgrün, beiderseits (unterseits schwächer) mit ziemlich langen, + abstehenden, besonders in der Jugend stark seidigglänzenden Haaren besetzt, meist nicht braun- gefleckt; Lappen 9 (—11), ziemlich tief (bis zu !/; bis fast 1/, der Spreiten- länge getrennt), an der Spitze meist etwas gestutzt, an den unteren Blüttern breit und rundlich, an den oberen parabolisch-dreieckig oder dreieckig; Zähne jederseits 5—9, ziemlich gross, reichlich und lang ge- wimpert, mit oft langem Haarpinsel an der Spitze, an den unteren Blättern gleichmässig, entweder kurz und breit, abgerundet, warzenförmig 1) Uber die nähere Verwandtschaft mit Corynanthe und Rudgea, sowie die anatomischen Merkmale der neuen Gattung, siehe Beille, 1. c. Fedde. Neue schwedische Formen von Alchemilla vulgaris. 311 oder etwas länger, stumpf, konisch, an den oberen mehr verlängert und + spitz, ungleich, an den obersten sägeförmig, an allen vorgestreckt oder abstehend (nicht zusammenneigend); Stiele von oft & abwärts ge- richteten Haaren reichlich behaart. Grundblattstipeln unten farblos oder schwach gefärbt, oft mit + violett angehauchten Öhrchen. Stengelblätter ziemlich klein oder mittelgross, kurz gestielt (das unterste oft aus- genommen), die unteren und mittleren mit kurzen und breiten, unregel- mässig stumpfgezähnten, abstehenden Lappen. Inflorescenz ziemlich breit, gewöhnlich schon aus dem Winkel des 1. oder 2. Stengelblattes anfangend, mit ziemlich abstehenden Ästen, oben doldentraubig. Blüten ziemlich gross (2,5— 3,5 mm lang und 3,5—4 mm breit), erst grüngelblich, zuletzt dunkelgelb, ziemlich geknäuelt oder fast doldig gebüschelt; Kelch- becher so lang als die Kelchblätter, ganz kahl, mit stark abgerundeter Basis, in Frucht fast kugelig; Kelchblätter gegen die Fruchtreife ober- seits schön braunpurpurn gefärbt. Blütenstiele kahl, ziemlich ausgezogen, die unteren etwa so lang als die Blüten, die oberen als die Kelchbecher oder länger. — Offene, mehr trockene Orte, Denna art intager en mellanställning mellan A. suberenata och A. pastoralis, men är väl skild frän bäda. Frän den förra skiljer den sig i synnerhet genom sin gröfre växt, sin rikligare, skimrande härbeklädnad, sina tjocka och fasta, veckade jordblad, den egendomliga olikheten i jord- bladens tandning samt genom bredare, mer rikblommig inflorescens och större, mera gyttrade blommor med mera rundad fruktbägare. Frän den senare, som den till habitus ofta liknar, kännes den lätt igen pä det van- ligen glesare indumentet (i synnerhet upptill pä stjälkarna samt pä bladens undersida), de runda bladen med den karakteristiska tandningen, de längre blomskaften och större blommorna samt de alldeles glatta, rundade frukt- bügarna. Utbredning. V. Gótland: Sandhems sn, Dintestorp, 2. VII. 1895, och Grimstorp, VII. 1895; Esstorp, Mósseberg, 29. VI. 1899 (omnes leg. O. Nordstedt). Nürke: Tysslinge sn, Latorp (E. Adlerz, 19. VI. 1901). Hälsingland: Hudiksvall, vid nya kyrkogärden och Kristineberg (C. G. W., 1. VIL 1904 & 23. VI. 1905). Medelpad: Stöde sn, Kàrfsta (E. Col- linder, 15. VII. 1905); Borgsjó, Byn (id., 16. VI. 1904). 4. Alchemilla pastoralis Bus. forma praticola Westerl., l|. c., p. 30. Exs.: Baenitz, Herb. eur. no. 8270, ex p. (sec. ex. Herb. Upsal.). Mehr hochgewachsen und schlank, wie auch lockerer behàart; Grund- blätter grösser, oft heller grün, sehr langgestielt, mit grösseren und breiteren Zähnen; Inflorescenzáste oft sehr schmächtig; Blüten weniger dicht geknäuelt, oft grünlich. — Hat oft ein vom Typus sehr abweichendes Aussehen. Kommt an etwas feuchten oder schattigen Orten mit üppiger Vegetation vor. Stoekholm: Bergielund (Fr. E. Ahlfvengren, 1895). Uppland: Norrtelge (H. Thedenius, 1867). Hälsingland: Hudiksvall (C. G. W., 1904—1906). Medelpad: Njurunda, Myrbodarne (E. Collinder, 1903); Selånger sn, Granlo (C. Bergmark, 1906). 312 Alfredo Cogniaux. LXXXV, Orchidaceae novae Brasiliae atque terrarum adjacentium ab Alfredo Cogniaux descriptae. 11.) (Ex: Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique, XLIII [1906], pp 266—356.)?) 10. (27bis.) Pogonia (Sect. Cleistes) Hassleriana Cogn. et Chodat et Hassl. in Bull. Herb. Boiss., 1903, p. 930 (nomen tantum); Le, p. 283 (diagn.). Caule brevi, robustiusculo, 2—4-foliato, apice densiuscule 4—6-floro; foliis. brevissimis, fere ad vaginas reductis, latis, apice subrotundatis; bracteis foliaceis, late ovato-rotundatis, apice abrupte acutiusculis, ovario breviter pedicellato paulo brevioribus; sepalis subaequilongis, lanceolato- ligulatis, acutis subacuminatisque; petalis ligulato-subspathulatis, breviter acuminatis, subfalcatis, sepalis paulo brevioribus; labello petalis paulo breviore, inferne longiuscule angusteque ligulato, superne satis dilatato et profundiuscule trilobato, lobis late ovatis apice rotundatis, lateralibus integerrimis, terminali satis producto margine leviter undulato, disco superne tenuiter tricarinato, carinis leviter papillosis. Caulis erectus, strictus vel leviter flexuosus, teretiusculus, 8—15 cm longus, 2-3 mm crassus; vaginae subadpressae, siccitate tenuiter mem- branaceae, pallidae, 6—8 mm longae. Bracteae patulae, satis concavae, virides, 5—8 mm longae. Flores albi, segmentis erectis, siccitate pellu- cidis. Ovarium lineari-clavatum, subrectum, cum pedicello 1—1,5 cm longum. Sepala subtiliter trinervulosa, 8,5—9 mm longa, 2—2,5 mm lata, lateralia paulo obliqua. Petala 8 mm longa, 1,5 mm lata. Labellum tenuiter trinervulosum, 7 mm longum, inferne 1 mm superne 3,5 mm latum. Columna recta, apice non incrassata, 7 mm longa. — Affinis P. tenuis Reichb. f. Paraguay: In colle Santo Tomas prope Paraguary (Hassler. no. 6809). — Floret Decembri. 11. (4) Pelexia Glaziovii Cogn. var, Paraguayensis Cogn., 1. c., p. 286. Folia minora (12—14 em longa, 3—4 cm lata), elliptico-oblonga, in- ferne subabrnpte et anguste constricta. Scapus 4 dm altus. — ,Herba 4—5 dm; petala albo-virescentia.“ Paraguay: In sylvis prope Caaguazu (Hassler, no. 9290). 12. (2bis,) Stenorrhynchus latipetalus Cogn., l. c., p. 286. Caule robusto, glabro, plurifoliato; foliis majusculis, erectis, lanceo- lato-ligulatis, obtusiusculis, inferne longiuscule vaginantibus, superioribus sensim in vaginas arcte adpressas abeuntibus; spica breviuscula, dense multiflora; bracteis anguste lanceolatis, longe acuminatis, glabratis, flori- bus saepius paulo longioribus; ovario anguste obovoideo, valde obliquo. !) Teil I siehe: Fedde, Rep., IV (1907), pp. 54— 60. ?) Die Nummern in Klammern vor dem Namen bezeichnen die Stelle in der Flora Brasiliensis, wohin die neuen Arten gehóren. Orchidaceae novae Brasiliae atque terrarum adjacentium. 313 brevissime sparseque puberulo; sepalis ovatis, apice rotundatis, trinerviis, extus subtiliter puberulis, lateralibus paulo longioribus satis oblique in- sertis; sacco paulo prominente, late rotundato, leviter puberulo; petalis late ovatis, obtusis, tenuiter 7-nervulosis, satis obliquis, sepalo dorsali sublongioribus; labello basi erecto superne arcuato-reflexo, extus longi- tudinaliter villoso, intus inferne bicalloso callis lineari-oblongis dense villosis, sepalis lateralibus satis breviore, ambitu ovato-rhombeo, apice obtuso, margine valde undulato-erispo, basi late unguiculato, distincte .irilobato, lobo terminali parvo ovato, lobis lateralibus late rotundatis erectis columnum amplectentibus; columna brevi, glabra, rostello apice longe subulato. Caulis erectus, strictus, teretiusculus, 6—7 dm altus, 5—6 mm crassus. Folia intense viridia et anguste albo marginata, 20—25 cm longa, 3—4,5 cm lata. Spica stricta, 9 cm longa. Bracteae erecto- patulae, membranaceae, tenuiter trinerviae, glabrae, 10—18 mm longae, 3—5 mm latae. Flores sessiles, patuli. Ovarium 6 mm longum. Sepala membranacea, 4 mm lata, dorsale cucullatum 7 mm longum, lateralia 8 mm longa. Petala sepalo dorsali arcte conniventia, 7,5—8 mm longa, 4,5 mm lata. Labelum 7 mm longum, infra medium 4,5 mm latum. Columna 2,5—3 mm longa. — Affinis S. balanophorostachys Cogn. Minas Geraés (St. Hilaire, C', no. 245). 13. (13ter.) Stenorrhynchus stenanthus Cogn., |. c., p. 288. Caule longiusculo, satis gracili, aphyllo, sparse vaginato, inferne glabro, superne brevissime sparseque pilosulo; foliis majusculis, paucis, omnibus radicalibus, rosulatis, erecto-patulis, longe petiolatis, lanceolatis, acutis, basi longe cuneatis; racemo longisculo, laxe submultifloro; bracteis anguste lineari-lanceolatis, longe acuminatis, glabratis, floribus multo brevioribus; ovario breviter pedicellato, oblongo -claviformi, brevissime subsparseque pilosulo; sepalis subaequilongis, anguste lineari-ligulatis, extus inferne subtiliter puberulis superne glabris, dorsali acuto subtiliter 5-nervuloso, lateralibus breviter acuminatis trinervulosis; sacco parvo, subgloboso, basi leviter constricto, vix pilosulo; petalis lineari-subspathu- latis, acutis, inferne longe attenuatis, sepalo dorsali aequilongis; labello erecto apice demum recurvo, sepalis lateralibus subaequilongo, glabro, ambitu lineari-spathulato, inferne longissime attenuato, prope apicem valde constricto, apice abrupte acuto; columna longissima, subfiliformi, rostello acuto. Caulis erectus, strictus, teres, 5--6 dm altus, 2—3,5 mm crassus. Folia tenuiter membranacea, limbo 12—13 cm longo et 3 cm lato, petiolo satis gracili, 7—8 cm longo; vaginae caulinae 6— 8, arcte adpressae, acuminatae, 3—4 cm longae. Racemus erectus, 12—15 cm longus. Braeteae erectae, tenuiter membranaceae, 12—20 mm longae. Flores erecto-patuli. Sepala 3 mm lata, dorsale 13—15 mm longum, lateralia basi antice longe decurrentis, 18—20 mm longa; saccus 4 mm longus et 3 mm crassus. Petala sepalo dorsali arcte conniventia, subtiliter tri- nervulosa, 18—15 mm longa, 2 mm lata. Labellum valde concavum, sub- 314 Alfredo Cogniaux. tiliter 11-nervulosum, 18—19 mm longum, superne 5 mm latum. Co- lumna recta, 15—16 mm longa. —- Affinis S. pteriganthi Cogn. Minas Geraés (St. Hilaire, B!, no. 1461 et 1554bis), 14. (16bis,) Stenorrhynchus stenophyllus Cogn., 1. c., p. 289. Caule longiusculo, robustiusculo, aphyllo, glabro, subsparse vaginato; foliis elongatis, paucis, omnibus radicalibus, rosulatis, anguste lineari- ligulatis, aeutis, basi in petiolum longiusculum attenuatis; spica brevius- cula, densa, multiflora; bracteis. triangulari-linearibus, longe acuminatis, : glabris, floribus circiter aequilongis; ovario sessili, anguste obovoideo, densiuseule pubescente, valde obliquo; sepalis late oblongis, trinervulosis, glabratis, dorsali obtuso, cucullato, lateralibus paulo brevioribus, sub- rectis, basi valde oblique insertis, sacco paulo prominente, late rotundato; petalis ovato-oblongis, apice subrotundatis, leviter obliquis, sepalo dorsali sublongioribus; labello inferne erecto superne satis recurvo, sepalis late- ralibus paulo longiore, indiviso, glàbrato, ovato-triangulari, superne lon- giuscule attenuato, apice acutiusculo, margine crispulo, basi intus bi- ealloso callis villosis; columna brevi, crassiuscula, rostello acuminato. Caulis erectus vel ascendens, leviter flexuosus vel arcuatus, teres, 35—40 em longus, 3— 4 mm crassus. Folia tenuiter membranacea, in- tense viridia, 25--35 cm longa, 1,5—2 cm lata; vaginae caulinae 5— 6, adpressae, acutiusculae, 4—6 cm longae. Spica erecta, 6—7 em longa. Bracteae erecto-patulae, 9—14 mm longae, 1,5—2,5 mm latae. Flores patuli. Ovarium 4— 5 mm longum. Sepala 3 mm lata, dorsale 7 mm longum, lateralia leviter patula, 6 mm longa. Petala subpellucida, sepalo dorsali arcte conniventia, subtiliter trinervulosa, 8 mm longa, 3,5 mm lata. Labellum valde concavum, tenuiter multinervulosum, 7 mm longum, 4 mm latum. Columna 3,5 mm longa. — Affinis S. longifolii Cogn. Rio Grande do Sul (St. Hilaire, C2 no. 1834 bis). 15. (20bis) Stenorrhynchus vaginatus Cogn., |. c., p. 290. Caule brevi, robusto, aphyllo, inferne glabro, superne breviter dense- que villoso, vaginis pluribus magnis subfoliaceis satis ventricosis glabratis acutisque vestito; racemo brevi, densiuscule plurifloro; bracteis anguste lineari-lanceolatis, longe acuminatis, extus brevissime subsparseque glan- duloso-pilosis, floribus satis brevioribus; ovario breviter pedicellato, obo- vato-oblongo, breviuscule denseque glanduloso-piloso; sepalis acutis, extus densiuscule breviterque glanduloso-pilosis, dorsali ovato-lanceolato, valde concavo, lateralibus paulo brevioribus, anguste triangularibus, subfalcatis, basi valde oblique insertis, saeco satis producto, obtuso, ovario paulo breviore; petalis ligulatis, apice rotundatis, inferne longe angusteque un- guiculatis, margine exteriore tenuissime fimbriato-ciliatis, sepalo dorsali paulo brevioribus; labello erecto apice satis recurvo, sepalis lateralibus satis breviore, extus subtiliter puberulo, intus inferne tenuiter pilosulo, ambitu anguste obovato-oblongo, basi profunde sagittato lobis linearibus obtusis, superne abrupte satis constricto, apice late rotundato; columna elongata, crassiuscula, glabra, rostello crasso breviter rostrato. Caulis erectus, rectus vel plus minusve flexuosus, teres, 20—25 cm Orchidaceae novae Brasiliae atque terrarum adjacentium. 315 altus, 4—5 mm crassus; vaginae submembranaceae, virides, 4—6 cm longae. Racemus 5 cm longus, 12—15-florus. Bracteae erecto-patulae, 2—2,5 cm longae, 2—3 mm latae. Flores patuli, ut videtur virides; pedicelli 4—5 mm longi. Sepala tenuiter 5-nervulosa, dorsale 18 mm longum et 5,5—6 mm latum, lateralia 15—16 mm longa et 4 mm lata. Petala pellucida, paulo obliqua, tenuiter trinervulosa, 17 mm longa, 3 mm lata. Labellum tenuiter membranaceum, subtiliter nervulosum, 17—18 mm longum, 7 mm latum. Columna erecta, 11—12 mm longa. — Affinis S. macranthi Cogn. Paraguay: Caaguazu (Hassler, no. 9590a). — Floret Septembri. var. pauciflorus Cogn., I. c., p. 292. Racemus brevissimus, 3—4-florus, floribus paulo majoribus. Paraguay cum typo (Hassler, no. 9590b). 16. (25ter,) Stenorrhynchus albicans Cogn., |. c., p. 293. Caule brevi, robustiusculo, aphyllo, glabro, vaginis pluribus majus- culis arcte adpressis inferioribus acutis superioribus acuminatis glabris- que vestito; racemo brevi, densiuscule plurifloro; bracteis late lanceolatis, longiuscule acuminatis, glaberrimis, floribus paulo brevioribus; ovario leviter puberulo, brevissime pedicellato; sepalis acutis, tenuiter trinervu- losis, subaequilongis, extus pilosulis, dorsali ovato-lanceolato, fornicato, lateralibus lineari-ligulatis, leviter obliquis, sacco paulo producto, apice rotundato, ovario multo breviore; petalis lineari-subspathulatis, obtusis, . sepalo dorsali subaequilongis; labello inferne erecto superne leviter recurvo, sepalis lateralibus satis breviore, utrinque subtiliter puberulo, ad medium eum columna connato, ambitu oblongo-spathulato, inferne longe ligulato, superne valde abrupte constricto, apice triangulari-acuto; columna lon- giuscula, erassiuscula, glabra, rostello apice longe subulato. Caulis erectus, paulo flexuosus, teres, laevis, 2—3 dm altus, 2,5—3 mm crassus; vaginae subimbricatae, membranaceae, 2—4,5 cm longae. Ra- cemus 5 cm longus. Bracteae erecto-patulae, satis concavae, tenuiter membranaceae, 1,5—2 cm longae, 3—5 mm latae. Flores patuli, albi- cantes; pedicelli 2—3 mm longi. Sepala membranacea; dorsale erectum, 11—11,5 mm longum, 4 mm latum; lateralia patenti-reflexa, 12 mm longa. 2 mm lata. Petala pellucida, tenuissime 2—3-nervulosa, sepalo dorsali arcte conniventia, 11—11,5 mm longa, 2 mm lata. Labellum membrana- ceum, inferne margine. pellucidum, subtiliter plurinervulosum, 11 mm longum, inferne 2 mm prope apicem 4 mm latum. Columna recta, 7 mm 7 mm longa. — Affinis S. hystheranthi Barb. Rodr. Paraguay: Caaguazu, in campis (Hassler, no. 9589). — Floret Septembri. 17. (1.) Spiranthes alpestris Barb. Rodr. var. densiflora Cogn., |. c. p. 294. Caulis robustior. Spica densiflora. Bracteae late lanceolatae, 3— 5 mm latae. Peruvia: Prov. Loreto ad Tarapoto et Cerro de Escaler (E. Ule, no. 6313 et 6313a). — Floret Octobri-Novembri. 316 Alfredo Cogniaux. 18. (32.) Spiranthes homalogastra Reichb. f. et Warm. var. multiflora Cogn., Le, p. 295. Spica densa, circiter 15-flora. Paraguay: Caaguazu, in campis (Hassler, no. 9590c). — Floret Septembri. 19. (34bis,) Spiranthes (Sect. Sarcoglottis) Hasslerii Cogn., 1. c., p. 296. Caule breviusculo, satis gracili, inferne glabro, apice brevissime denseque glanduloso-piloso, vaginis satis distantibus membranaceis glabris acutisque vestito: foliis hysteranthis, paueis, radicalibus, lineari-ligulatis, acutis; spica brevissima, densiuscule 5—8-flora; floribus erecto-patulis; bracteis lanceolatis, longe acuminatis, glabris, ovario longioribus; ovario brevissime et densiuscule glanduloso-villoso; sepalis inferne extus vix glanduloso-pilosulis, obtusiusculis, subtiliter trinervulosis, dorsali oblongo, superne attenuato, lateralibus satis longioribus, linearibus; petalis anguste lineari-subspathulatis, obtusiusculis, uninerviis, inferne angustissime longeque cuneatis, sepalo dorsali paulo brevioribus; labello inferne erecto superne leviter recurvo apice ascendente, sepalis lateralibus paulo bre- viore, extus glabro, intus subtiliter furfuraceo, ambitu late oblongo, basi profunde sagittato lobis lineari-subulatis, inferne late cuneato, ad medium abrupte valde constricto sicque trilobato, lobis margine integerrimis, basi- laribus erectis triangularibus acutisque, terminali angustissime longeque unguiculato, rhomboideo, obtuso, unguiculo, intus dense villoso; columna breviuscula, antice subtiliter puberula, rostello obtuse rostrato. Caulis erectus, strietus, teres, 25—40 cm altus, 2—3 mm crassus; vaginae adpressae, 3—4 cm longae. Folia (valde imperfecte evoluta?) erecta, tenuiter membranacea, 8—10 cm longa, 6 mm lata. Spica 1,5— 3 em longa. Bracteae erectae, 12—16 mm longae, 4—6 mm latae. Flores albi. Sepala earnosula, dorsale valde concavum, apice recurvum, 8,5—9 mm longum, 3,5 mm latum; lateralia subconniventia, 8 mm longa, superne 1,5 mm lata. Labellum inferne carnosulum, 12 mm longum, ad medium 5 mm latum, lobo terminali membranaceo, 3 mm lato. Columna 3,5 mm longa. — Affinis S. sagittatae Reichb. f. et Warm. Paraguay: S. Joaquin prope Caaguazu, in paludosis (Hassler, no. 8668). — Floret Decembri. 20. (16^is) Physurus longicornu Cogn., l. c., p. 298. Caule longiusculo, ereeto vel ascendente; foliis satis numerosis, bre- viuscule petiolatis, oblongis, acutis, basi breviuscule attenuatis; pedunculo communi longiusculo, leviter pubescente, inferne plurivaginato, superne densiuscule multifloro; bracteis lineari-lanceolatis, longe acuminatis, glabris, ovario aequilongis; sepalis glabris, acutis, dorsali late lanceolato, laterali- bus satis longioribus, triangulari-linearibus, basi longissime decurrentibus; petalis lineari-subspathulatis, acutis, sepalo dorsali aequilongis; labello libero, ambitu obovato-oblongo, acuto, sub apice satis constrieto; calcari filiformi, superne leviter incrassato, acuto, ovario satis longiore. Planta 2,5—3,5 dm alta. Caulis rectus vel leviter arcuatus, teres, glaber, 3—5 mm crassus. Folia patula, membranacea, utrinque glabra, Orchidaceae novae Brasiliae atque terrarum adjacentium. 317 8—10 cm longa, 2,5—3,5 cm Jata, basi in petiolum inferne vaginatum 2—3,5 cm longum attenuata; vaginae tenuiter membranaceae, albidae, satis ventricosae, oblique truncatae, post foliorum lapsum persistentes. Peduneulus communis erectus, 12—15 cm longus. Flores erecto-patuli; pedicelli graciles, erecti, 5—7 mm longi. Bracteae erecto-patulae, 14— 17 mm longae. Ovarium lineari-fusiforme, 10—12 mm longum. Sepala tenuiter uninervulosa; dorsale valde concavum, 7 mm longum, 3 mm latum, lateralia superne leviter recurva, 9 mm longa, 2 mm lata. Petala pellucida, distincte uninervulosa, inferne valde attenuata, 8 mm longa, 1,5—2 mm lata. Labellum erectum apice recurvum, subpellucidum, glabrum, subtiliter 9-nervulosum, 10 mm longum, 3,5 mm latum; calcar descendens, glabrum, 25—26 mm longum, inferne ?/, mm superne ?/,— 1 mm crassum. Columna 4 mm longa. — Affinis P. foliosi Lindl. Brasilia austro-orientalis, loco accurato haud indieato (Riedel, no. 77). 21. (5t*r.) Microstylis spiralipetala Cogn., 1. c., p. 302. Pseudobulbo parvo, gracili, anguste ovoideo-conico, leviter compresso; caule brevi, satis gracili, basi vaginis 1—2 parvis vestito, infra medium bifoliato, superne acute 4—5-angulato; foliis satis parvis, alternis, ovatis, acutis, basi rotundatis abrupte in vaginam contractis, margine integer- rimis, scapo multo brevioribus; racemo brevi, subumbelliformi, dense multifloro; pedicellis brevibus, glabris; bracteis triangularibus, longe acu- minatis, pedicellis multo brevioribus; floribus minutis; sepalis obtusius- culis, margine valde revolutis, dorsali oblongo-ligulato, reflexo, lateralibus paulo brevioribus, anguste ovatis, patulis; petalis tenuiter filiformibus, usque ad basin spiraliter tortis, sepalo dorsali satis brevioribus; labello glabro, latissime ovato-cordiformi, acuto, superne leviter vel obscure tri- lobato, basi distincte biauriculato auriculis late rotundatis basi contiguis, disco laevi, sepalis lateralibus satis longiore. Herba glaberrima, laete viridis, 14—15 cm alta. Pseudobulbus su- perne longe attenuatus, 2—2,5 cm longus, 8—9 mm crassus. Folia pa- tula, tenuiter membranacea, subplana, 4,5—5 cm longa, 23—27 mm lata; vaginae adpressae, 2—4 cm longae. Racemus 1,5 cm longus. Pedicelli plerumque patuli, 2—4 mm longi. Bracteae 1,5 mm longae. Sepala pallide viridia, dorsale 2,5 nim longum et 1—1,25 mm latum, lateralia 2 mm longa et 1,5 mm lata. Petala viridia, 1,5—2 mm longa. Labellum patulum, subplanum, fuscum, 3 mm longum, 3,5—4 mm latum, — Affinis M. gracilis Cogn. S. Paulo: Campo Grande ad radices arborum inter museos (Lófgren in Comm. Geogr. e Geol. S. Paulo, no. 3279 et Icon, no. 74). — Floret Aprili. (Fortsetzung folgt.) 318 Vermischte neue Diagnosen. LXXXVI. Vermischte neue Diagnosen. 210. Crinum Vassei D. Bois in Bull. Mus. d’hist. nat., 1907, p. 444. Bulbo magno ovoideo; foliis lineari-loratis acuminatis margine scabris; scapo compresso; umbellis 15-floris; spathae valvis caducis; pedicellis brevissimis; perianthi infundibuliformi 20 cent. longi, tubo cylindrico roseo curvato, segmentis lineari-lanceolatis tubo paulo brevioribus albis cum stria (vitta) rubra longitudinem mediam decoratis; staminibus limbo dis- tincte brevioribus; stylo staminibus longiori segmentis perianthi aequantia, stigmate capitato. Bulbe ovoïde-conique, de 10 centimètres de diamètre, sans col distinct, à tuniques brun clair. Feuilles au nombre d'une dizaine, d'autant plus étroites qu'elles naissent plus près du centre de la rosette, où elles sont linéaires; les extérieures ayant de 50 à 60 centimétres de longueur sur 5 centimètres de largeur à la base et se rétrécissant graduellement vers la pointe; de couleur vert pâle, à nervures saillantes à la face supérieure et à bords scabres (munis de petites écailles rigides). Hampe naissant latéralement et atteignant 25 centimètres de hauteur, très aplatie, verte, teintée de brun et glaucescente. Spathe caduque. (ll n'y en avait aucune trace au moment de l'épa- nouissement des fleurs.) Fleurs légèrement parfumées, disposées en ombelle, au nombre de 16 et s'épanouissant successivement de l'extérieur vers le centre de linflorescence, portées par des pédicelles de longueur variable : ceux des fleurs de la périphérie n'excédant pas 25 millimètres, ceux du centre | beaucoup plus réduits, presque nuls. Périanthe infundibuliforme, à tube un peu courbé, de 10 à 12 centi- mètres de longueur, de teinte rose; à segments linéaires-lancéolés, lon- guement attenués dans leur partie inférieure: 3 extérieur plus étroits, de 9 centrimétres de longueur sur 1 centimétre de largeur; 3 intérieurs agant 10 centimétres de longueur et 2 centimétres de largeur. Toutes les pieces du périanthe sont recurvees au sommet; elles sont blanches, avec une bande rouge clair nettement dessinée sur les deux faces et dans toute la longueur. Etamines et style défléchis dans la méme direction. Filets blanc rosé, un peu plus courts que le périanthe, ayant une lar- geur moindre d'environ 2 centimètres. Anthères linéaires, arquées, brun jaunâtre, de 5 millimètres de longueur. Style rouge vif, atteignant presque la pointe des segments du périanthe. Stigmate capité; ovaire de 15 millimétres de longueur, vert. Mozambique: Semina a Vasse collecta atque ad Museum missa. Fleurs épanouies du 29 mai au 3 juin 1907. Cette espèce doit être placée à côté des Crinum crassipes Baker et pedicellatum Pax. : | Elle se distingue du premier par: les feuilles beaucoup moins larges (5 centimètres au lieu de 10); les pédicelles plus courts; le tube du pé- Vermischte neue Diagnosen. 319 rianthe courbé au lieu d’être presque droit, rose au lieu d’être vert; les divisions du périanthe plus longues (9 à 10 centimètres au lieu de 7 à 8 centimètres); les étamines nettement plus courtes que le périanthe au lieu d’être d'une longueur presque égale. Elle diffère de C. pedicellatum par: les fleurs plus nombreuses dans l'inflorescence (16 au lieu de 9); le pédicelles beaucoup plus courts (ils ont 5 centimètres de longueur dans le C. pedicellatum); les segments du périanthe nettement marqués, sur les deux faces, d'une bande médiane longitudinale rouge au lieu d’être blancs et seulement teintés de rose sur la face externe; les anthères plus courtes (5 millimètres de longueur au lieu de 10). Elle se distingue nettement des C. Kirkii Baker, Johnstoni Baker, Lugardae N. E. Brown, et autres espéces voisines dont l'inflorescence est munie d'une spathe persistante de grandes dimensions. 211. Anotites picta Greene in Ottawa Nat., XIX (1905), p. 165. Loosely tufted, ascending 8 to 10 inches high, the stems terete, dichotomous, leafy and floriferous from below the middle but loosely so, the internodes often of more than twice the length of the leaves, the lower with a minute and scanty retrorse pubescence, the upper and the pedicels with as minute but more copious and spreading gland-tipped hairiness: larger leaves little exceeding an inch in length, spreading, elliptic-lanceolate, very acute, sparingly and retrorsely scabro-pubescent on both faces: reduced leaves of the cyme ovate-elliptic, the pedicels short, the lower not exceeding the leaves: calyx small, oval, the, trian- gular-subulate teeth erect or connivent and wholly red-purple: petals small. Brit. Columbia: Hector, 4th Aug., 1904, J. Macoun, Geol. Surv., no. 64, 707, the type. This species bears a remarkable likeness to the common chickweed as that appears in its later and fructiferous deve- lopment. It is akin to A. alsinoides of Idaho, yet very distinct. 212. Myosotis palustris With, var. retrohirsuta Litwinow in Trav. Mus. Bot. Ac. Sci. St. Pétersbourg, III (1907), p. 17. Folia inferiora subtus pilis adpressis sparsis retrorsum spectantibus vestita. Caeterum a praecedente non differt. M. nemorosa Besser (v. Sched. ad herb. fl. ross. V. No. 1487) quoad indumentum nostrae similis, sed caule erecto subsolitario, foliis angustioribus, pedunculis parum brevioribus nec non corollis minoribus a nostra valde distat. Sibirien: Flussgebiet der Soswa. Lopsin. 213. Melampyrum pratense L. var. angustifolium Litwinow, |. c., p. 17. Foliis angustioribus basi integris, dentibus calycinis linearibus vel lineari-lanceolatis tubo subduplo superantibus, margine et ad nervum medium piloso-serrulatis a typo differt. Filamenta pilosa. Corolla lutea. Sibirien: Flussgebiet der Soswa. 214. Elaeocarpus dentatus var. obovatus Cheeseman in Trans. N. Zealand, Inst, XXXIX (1906), 1907, p. 442. Leaves broadly obovate; blade 2—21/, in. long by 1'/,—2 in. broad 320 Vermischte neue Diagnosen. rounded at the apex, at the base rather suddenly narrowed into a long slender petiole. Flowers not seen. New Zealand: Riwaka (north-west Nelson); H. J. Matthews! A very distinct variety, respecting which fuller information is much devised. Although E. dentatus is a variable plant, I have never seen specimens with the leaves so broad and obtuse. 215. Actaea caudata E. L. Greene in Ottawa Nat., XVI (1902), p. 35. Evidently tall, the stem probably solitary, the young petioles and rachis villous-puberulent, the leaflets when young minutely villous along the veins beneath, the upper face sprinkled with minute rigid shining hairs more or less appressed: leaflets from rhombic-ovate to lance-oblong, doubly and sharply incised, but with a long lance-linear perfectly entire acumination: raceme short, obtusely low-conical, its bracts ovate to ovate-lanceolate, acuminate, of one-fourth the length of the pedicels: petals 2 or more, of about two-thirds the length of the stamens, the elliptic blade passing gradually into a flattened claw of its own length: berries not seen, British Columbia: Margin of a rivulet, Chilliwack Valley, July 11, 1902, J. M. Macoun, No. 33 550, at least in part, and as to the flower- ing specimens; for the branches taken by Mr. Macoun later by a few days, and at a lower altitude seem to represent a different species, probably _ A. arguta Nutt., the leaves of which are not at all caudate-acuminate as in this new species and the next following. 216. Actaea asplenifolia Greene, l. c., p. 35. Stems perhaps several from the root, 1!/; feet high at early flower- ing, with leaf and inflorescence near the summit; a very sparse, somewhat villous hairiness along the veins of the leaves beneath, and an equally sparse succession of minute rigid hair-points along veins and veinlets above; leaflets of somewhat deltoid-lanceolate outline, incisely lobed and the lobes serrate, the leaflet ending caudately as in the last: raceme very short and few-flowered; bracts thin, distorted, almost scarious: petals usually 2, of less than half the length of the stamens, and con- sisting of a round-obovate or almost orbicular blade and equally short claw: fruit not seen. Of this species, so well marked in the cut of its foliage and in the character of its petals, the type specimens are Funston's No. 14, from Yakutat Bay, Alaska, 1892, and one from some unknown station also in Alaska, obtained by my friend Mr. A. W. Gorman. There are other Alaskan specimens of Actaea very different from these, and perhaps representing À. arguta; these, however, from southerly stations. Verlag von Gebrüder Borntraeger in Berlin SW 11 Grossbeeren Strasse 9 Jugendformen und Blütenreife im Pflanzenreich von Professor Dr. L. Diels, Privatdozent an der Universität Berlin. Mit 30 Textfiguren. Geheftet 3 Mk. 80 Pfg., gebunden 4 Mk. 80 Pfg. Die Arbeit bildet einen wertvollen Beitrag zur Kenntnis der formbildenden Faktoren in der Pflanzenwelt. Verfasser hat die in der Literatur verstreuten Angaben über das einschlägige Material gesammelt, aus eigener Erfahrung weitere Tatsachen hinzugefügt und ist so zu Resultaten gekommen, die auf neue Seiten der Formen- mannigfaltigkeit im Pflanzenreiche Licht werfen. Die wirtswechselnden Rostpilze. Versuch einer Generaldarstellung ihrer biologischen Verhältnisse, von Professor Dr. L. Klebahn. Mit 8 Tafeln. Geheftet 20 Mk. in Halbfranz gebunden 23 Mk. Das vorliegende Werk enthält nicht bloss eine Sammlung aller Daten über wirtswechselnde Uredineen, sondern insbesondere_auch einen sehr interessanten allgemeinen Teil, der dieselben vom all- gemein biologischen Standpunkte aus behandelt. Der Wirtswechsel selbst, die Spezialisierung der Formen, die Art des Parasitismus und der Infektion, und andere Fragen werden da in sehr origineller, anregender Weise behandelt. [Österreichische botanische Zeitschrift.] Studien über die Regeneration. Von Professor Dr. B. Némec. Mit 180 Textabbildungen. Ge- heftet 9 Mk. 50 Pfg. gebunden 11 Mk. 50 Pfg. Auf Grund zahlreicher neuer und origineller Versuche wird in dem Buche das wichtige Problem der Regeneration von verschiedenen Seiten aus behandelt. Die vielen Fragen, die an die Regenerations- vorgänge anknüpfen, sucht der Verfasser der Lösung nüherzubringen, indem er ausgewählte und günstige Objekte einer eingehenden experimentellen Untersuchung unterwirft; so gelangt er zw einer Reihe von Resultaten, die auf die fraglichen Vorgänge in vieler Be- ziehung ein neues Licht werfen und die für jeden Biologen von Interesse und Wichtigkeit sind. Ausführliche Verlagsverzeichnisse gratis und franko. Verlag von Gebrüder Borntraeger in Berlin Lehrbuch der allgemeinen Botanik von Professor Dr. E. Warming und Professor Dr. W. Johannsen. Herausgegeben von Dr. E. P. Meinecke. Erster Teil. Mit zahlreichen Textabbildungen. Geheftet 12 Mk. Der zweite Teil befindet sich in Vorbereitung. Kryptogamenflora der Mark Brandenburg. Dritter Band, erstes Heft: Algen von E. Lemmermann. Mit zahl- reichen Textabbildungen. Subskriptionspreis 4 Mk. Jahresbericht der Vereinigung für angewandte Botanik. . Erster Jahrgang 1903. Geheftet 4 Mk. Zweiter Jahrgang 1903/04. Geh. 5 Mk. 20 Pfg. Dritter Jahrgang 1904/5. Mit 2 Tafeln und 10 Textabbildungen. Geheftet 10 Mk. Vierter Jahrgang 1906. Mit 8 Tafeln und 7 Textabbildungen. Geheftet 14 Mk. Fünfter Jahrgang 1907. Mit 5 Tafeln und 5 Textabbildungen.. Geheftet 16 Mk. 40 Pig. Arten und Varietäten und ihre Entstehung durch Mutation. An der Universität von Kalifornien gehaltene Vorlesungen von Hugo de Vries. Deutsche Ausgabe von Professor Dr. H. Klebahn. Mit 53 Textabbildungen. Geh. 16 Mk., geb. 18 Mk. Beobachtung als Grundlage der Geographie von Professor Dr. Albrecht Penck. Kartoniert 1 Mk. 60 Pfg. Ausführliche Prospekte bereitwilligst gratis und franko. 7 v No. Band V. No. 21/26 . Se , No. 99/104 (Schluss- und Registerheft) 30. September 1908 Repertorium novarum specierum regni vegetabilis Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen Herausgegeben von Dr. phil. Friedrich Fedde Preis des Bandes 12 Mk., für das Ausland 13,50 Mk. der einseitig bedruckten Ausgabe 16 Mk., bezw. 18 Mk. BERLIN-WILMERSDORF SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARISCHESTR. 3! COMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN 1908. ` Die Herren Autoren, die Originaldiagnosen einsenden, werden gebeten, die Manuskripte völlig druckreif und möglichst auf einer Seite beschrieben einzusenden. Etwa später ge- wünschte Satzänderungen, Hinzufügungen oder Textkorrekturen fallen den Herren Verfassern zur Last. Die Herren Autoren erhalten auf Wunsch 50 Separata kostenfrei geliefert. Anzeigen: Bulletin de "Herbier Boissier Organe mensuel de botanique, publié par l'Herbier Boissier à Chambézy, Suisse. lere série, de 1893 à 1899, soit 7 forts volumes à frs. 20.— par année. 2me série, commencée en 1901. Abonnement à frs. 25.— par année. „Mémoires“, suite au Bulletin, 1900. La collection complète frs. 30.—. Alle Manuskriptsendungen sind an Dr. phil. F. Fedde, Wilmersdorf-Berlin Weimarische Strasse 3! zu richten Da Nummer 27—28 (III, No. 1—2) sowie auch 29— 32 (III, No. 3—6) fehlen, werden Besitzer doppelter Exemplare dieser Nummern gebeten, diese dem Herausgeber zuzusenden. Den Herren, die die einseitig bedruckte Ausgabe beziehen, erlaube ich mir die ganz ergebene Mitteilung zu machen, dass ich bei direktem Bezuge durch mich die einseitige Ausgabe zusammen mit einem Exemplare der gewöhnlichen für 20 Mk. (bez. 23 Mk. für das Ausland) liefere. Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 99/104 V. Band 30. ,. September 1908 LXXXVII. Albert Hanford Moore, Genus Sp//anthes revisum. (Ex: Contr. Gray Herb. Harvard Univ., NS. XXXIII in: Proc. Amer. Ac. Sci., XLIL [1907], pp. 521—570.) 1. Spilanthes chamaecaula A. H. Moore, l. c., p. 528. Glabra vel subglabra; longissimis caulibus diffusis prostratis; foliis late linearibus supra infraque paulum scabris plerumque ca. 3 em longis 0,4—0,6 cm latis margine non revolutis, nervo medio; capitulis globosis vel subglobosis; receptaculis ca. 4—5 mm latis ca. 7 mm longis; achae- niis erassis uniaristatis. Haec species a ceteris achaeniis uniaristatis margine constanter crassissimis longe abest. Distributio. — In Borneo boreali. Specimen typicum. — Borneo: F. W. Burbidge, ann. 1877 —1878 (in Herb. Gray). Haec species inter insignissimas generis nostri est, non solum habitu prostrato, quem paucae species aliae saltem in parte habent, sed etiam quod achaenia aristam singulam ferunt. Species generis ceterae aut bi- aristatae aut inaristatae sunt. Specimen typicum sub nomine S. anactinae F. Muell. distributum est, a qua tamen characteribus technicis habituque valde differt. 2. Spilanthes urens Jacq. f. lanea A. H Moore, l. c., p. 529. — Formae typicae omnino similis sed caules lanei et nonnunquam folia. Distributio. — Lagoa Santa in Brasilia. Specimen typicum. — Brasilia: Minas Geraés: E. Warming, Lagoa Santa, Oct. 27, 1863 (in Herb. Hort. Bot. Novebor.). 3. Spilanthes ocymifolia (Lam.) A. H. Moore, l. c.. p. 531. Bidens ocymifolia Lam., Encycl, Meth. (Bot.), I, 416 (1783); Lam.-Poir., Illustr. Genres, III, 244, t. 668, f. 3 (1823). — Spilanthus albus L'Hér., Stirp. Nov., I, 7, t. 4 (1784), Spilanthes alba Willd. secundum DC., Prodr., V. 625 (1836), ef. Willd., III, 3, 1714 (1804). — Spilanthus Salivaria Domb. ex L'Hér., l. e. — Spilanthus radicans Jacq., Collect. Bot. Chem. Hist. Nat., III, 229 (1789). — Spilanthus exasperata Jacq., Ic. Pl. Rar., III, 15, t. 584 (1781—1793) („Spilanthus radicans mihi dicta fuit in Collectaneis vol. 3“); DC., Prodr, V, 626 (1836). — Spilanthes radicans Schrad. ex DC., I. c., 624. — Spilanthes exasperata Jacq. 3. cayennensis DC., Le 626. — Spi- Repertorium novarum specierum. V. 21 322 Albert Hanford Moore, lanthes leucophaea Hort. Berol.? ex Klatt, Leopold., XXIII, 5 (1887). — Spi- : lanthes Botterii Wats. in Proc. Am. Acad., XXVI, 141 (1891). — Cerato- cephalus Salivaria (Domb.) Ktze., Rev. Gen. Pl, I, 326 (1891). — Cerato- cephalus exasparatus (Jacq.) Ktze., l. c. — Spilanthes Sodiroi Hieron. ex Sod. in Engl. Bot, Jahrb., XXIX, 842 (Maio 22, 1900). Distributio. — Per Mexico et Americam Centralem, in Venezuela, Colombia, Ecuadore, Perua. In Mexico haec species perabundans et con- stantior est. Haec species communiter S. alba Willd. (errore incertae originis pro L'Hér) appellata est. Spilanthus Salivaria. Domb., re vera a L'Héritier una cum Spilanthe alba anno 1874 editus, falso dicitur iam antea publi- catus esse, Anno 1873 Lamarck in encyclopaedia sua Bidentem ocymi- foliam pro synonymo S. albae edidit. Apud Lam.-Poir. Illustr. Genres, II, t. 668 tabula invenitur quae sine dubio S. albam typicam repraesentat. Inde Bidens ocymifolia combinatio prima speciei nostri est. S. ocymifolia habitu pervariabilis praecedentibus multo latius distributa est. 4. Spilanthes ocymifolia (Lam.) A. H. Moore f. radiifera A. H. Moore, l. e, p. 533. Praecedenti omnino similis sed radiifera. Distributio. — In Panama, Colombia, ora Americae Australis occi- dentali ab Ecuadore ad Chile, et in ora Brasiliae orientali. Specimen typicum. — Colombia: Magdalena: H. H. Smith, 513, Santa Marta (in Herb. Hort. Bot. Novebor.) (specimina cum eodem lecta in Herbb. Gray., Mus. Hort. Bot. Mo., Mus. Hist. Nat. Field). Specimina alia examinata. — Panama: B. Setmann; A. Fendler, 166, Chagres. Surinam: W. H. De Vriese. Colombia: Bolívar: E. André, Armadae, Maio 22, 1876. Brasilia: Rio de Janeiro: C. Gaudichaud-Beaupré, 682, et E. Warming, Maio 16, 1863, Rio de Janeiro. Ecuador: Manabi: H. F. A. v. Eggers, 15646, Hacienda del Recreo. Bolivia: M. Bang, 2024. Chile: J. Gay. Specimen cultum: Hort. Bot. Univ. Harv., ann. 1874. - 5. Spilanthes ocymifolia (Lam.) A. H. Moore var. acutiserrata A. H. Moore, l. c., p. 533. Foliis valde acuminatis et subinaequaliter serratis; capitulis ovoideis aut saepius subglobosis fere semper numerosissimis (25 —100). Distributio. — In Mexico et per Costa Rica. Specimen typicum. — Costa Rica: Cartago: J. J. Cooper, 5807. Cartago (in Herb. J. D. Sm.) (specimen cum eodem lectum in Herb. A. H. Moore). Specimina alia examinata. — Mexico: Tepic: E. Palmer, Ian. 5— Feb. 6, 1892. Costa Rica: San José: A. Tonduz, 1429. circum San José, 8493, San Francisco de Guadalupe. Haec varietas a specie plerumque capitibus abundantioribus et folio- rum serrationibus prominentioribus magis acutis differt, sensim in eandem transgreditur. 6. Spilanthes Acmella (L.) Murr. var. albescentifolia A. H. Moore, l. C. p. 535. | Genus Spilanthes revisum. 323 Foliis quam in praecedente plerumque maioribus (4,5—9,5 cm longis 2—3,5 cm latis) fere semper infra albescentibus. Distributio. — Incognita sed sine dubio in Mundo Antiquo. Specimen typicum. — „The Bernhardi Herbarium* nullis notis adiee- tis (in Herb. Hort. Bot. Mo.). Specimina alia examinata. — Tria specimina GE “The Bernhardi Herbarium" nullis notis adiectis. 7. Spilanthes Acmella (L.) Murr. var. lanceolata (Lk.) A. H. Moore, I. c., p. 535. Erecta vel basi decumbente; toliis ovatolanceolatis longiacuminatis incisis 3—7 cm longis 1—-4,5 cm latis, petiolis 6,5 —10,5 cm longis nu- merosis; capitulis 0,8—-1,3 cm longis 0,7—1 cm latis. Synonymia, — Spilanthes Pseudacmella Spreng. L. — Spreng. Syst. Veg., Ill, 444 (1826), non (L.) Murrr. — Verbesina Pseudacmella Spreng., l. c., non L. — Acmella lanceolata Lk. var. ex Spreng., l. c. Distributio. — Incognita sed sine dubio in Mundo Antiquo. Specimina examinata. — Ex Mus. Bot. Berol.; ex Hort. Bot. Petropol. Haec varietas a specie foliis magnis valde et irregulariter incisis differt. Descriptio S. Pseudacmellae Spreng., non (L.) Murr., huic varietati S. Acmellae simillima est. Nomen S. Pseudo-Acmella aut Pseudacmella ad tam multas species diversas pertinet ut usurpari non opporteat. Nomen Acmella lanceolata Lk. var. a Sprengel pro synonymo superioris editum est et nomen primum est quae usurpari potest. 8. Spilanthes callimorpha A. H. Moore, 1. c., p. 536. Laxa longe decumbens vel prostrata, longis internodiis, nodis distanti- bus radicans, subpubescens vel glabra; foliis plerumque 4,7 em longis 1 em latis longe acuminatis, apice obtuse mucronuloideo, acute serratis aut saepius subincisis, petiolis plerisque 1 cm longis; pedunculis 14— 17 cm longis; capitulis ovoideoconicis 0,9—1,1 cm longis 6—8 mm latis, involucri squamis 4—8 subacutis subeiliatis; achaeniis inaequaliter bi- aristatis subciliatis vel glabris calvisque. Nostra species a ceteris sec- tionis longe distat foliis valde serratis, pedunculis internodiisque lon- gissimis. Distributio. — Sze-mao, China. Specimen typicum. — China: Yun-nan: A. Henry, 12260A, Sze- mao (in Herb. Hort. Bot. Novebor.) (specimen cum eodem lectum in Herb. Gray.). Internodiis longis laxis sed gracilibus et foliis serratis vel subincisis (quam in $. Acmella (L.) Murr. var. lanceolata (Lk.) A. H. Moore multo angustioribus) a speciebus sectionis ceteris longe abest. 9. Spilanthes iodiscaea ^. H. Moore, l. c., p. 536. Decumbens vel prostrata sparse pubescens; caulibus tenuioribus. Folia 2,4—3,6 cm longa 0,9—1,2 cm lata, textura tenui, minute et sparse dentata, petiolis brevissimis vel nonnunquam nullis. Pedunculi 1,5—5 cm longi (plerique ca. 2,5 em). Capitula ovoidea saepius acuta parva (5,7 mm longa 4—5 mm lata) paleis sursum violaceis deorsum luteis ad virides 21* 324 Albert Hanford Moore. vergentibus, nihil praeter partem violaceam manifestum; radii minu- tissimi albi vel paulo luteotincti, apices ovate expansi; involucri squamae ovatae, margine ciliata. Receptacula tenuissima acutissimaque ca. 4— 5 mm longa 1 mm minusve lata breve inaequaliterque biaristata. Radices tenues fasciculatique. Haec species a ceteris longe distat palearum apicibus valde violaceis. Distributio. — In insula Porto Rico. Specimen typicum. — Porto Rico: Mayaguez: P. E. E. Sintenis, 118, Cabo Rojo, locis cultis (in Herb. Gray.) (specimen cum eodem lectum in Herb. Mus. Hist. Nat. Field). Specimina alia examinata. — Porto Rico: Bayamón: P. E. E. Sin- tenis, 1149, ,ad vias locis cultis“ Palo-seco, Bayamón. Ponce aut Guayama: A. A. Heller et uxor, 548, inter Aibonito et Cayey. Haec species lepidissima capitulis minimis, radiis minimis et foliis parvis tenuibus minute et sparse denticulatis necnon (praeter formam leucaenam) paleis sursum violaceis, disco toto visum violaceum prae- bentibus, a speciebus generis ceteris valde differt. 10. Spilanthes iodiscaea ^. H. Moore forma leucaena A. H. Moore, Le, p. 537. Praecedenti omnino similis sed paleis albidovirescentibus. Specimen typicum. — Porto Rico: Ponce aut Guayama: A. A. Heller et uxor, 550a, inter Aibonito et Cayey. Annotatio in titulo dicit . „unique“ (in Herb. Hort. Bot. Novebor.). 11. Spilanthes ciliata HBK. var. diffusa (Poepp. A. H. Moore, l c. p. 539. Synonymia. — Spilanthes diffusa Poepp., Nov. Gen., et Sp., Pl, UL 30 (1845). — Ceratocephalus diffusus (Poepp.) Ktze., Rev. Gen. Pl, I. 326 (1891). Distributio. — In Andicus ecuadorensibus peruvianisque. 19. Spilanthes poliolepidica A. H. Moore, Le, p. 540. ` Erecta canescens pilosula. Folia lanceolata 3-5 cm longa 0.7— 1,4 cm lata brevipetiolata vel subsessilia, supra obscuriora infra palli- dora canescentia saltem colore, margine integra nisi vero minutissime undulata subrevoluta. Capitula ovoidea 6—8 mm longa; radii subaurei; involucri squamae valde pilosulae; . paleae membranaceae deorsum albae sursum luteae vel subaureae. Achaenia ciliata fere aequaliter biaristata. Distributio. — Chilamate prope flumen Sarapiqui in Costa Rica. Specimen typicum. — Costa Rica: Heredia: P. Biolley, 7420, Chilamate prope flumen Sarapiqui (in Herb. Gray.) (specimen cum eodem lectum in Herb. J. D. Sm.). 13. Spilanthes limonica A. H. Moore, |. c., p. 541. Laxa sed erecta 3—5 dm alta, caulibus nunquam rubrotinctis sparse pubescentibus; foliis ovatolanceolatis integris vel subintegris (vix undu- latis vel dentatis) obtusis aut vix acutis tenuibus, margine ciliolata; pe- duneulis 8—16 cm longis (plerumque 10 em); capitulis elongatoconicis, radiis quam capitulis multo brevioribus minimis. Genus Spilanthes revisum. 325 Distributio. — Limones in Santa Clara, Cuba. Specimen typieum. — Cuba: Santa Clara: C. G. Pringle, 75, Limones (in Herb. Gray.) (specimina cum eodem lecta :in Herbb. Hort. Bot. Mo., Hort. Bot. Novebor. Mus. Hist. Nat. Field). A S. disciformi Rob, habitu laxo sed erecto et foliis latioribus margine ciliolatis differt. 14. Spilanthes mauritiana (Rich. DC. f. madagascariensis (DC.) A. H. Moore, l. c., p. 542. Capitulis maturis oblongis quam in praecedente magis elongatis 1,5 cm longis 5—6 mm latis. Synonymia. — Spilanthes caulirhiza (Del. DC. 8. madagascariensis DC., Prod., V, 623 (1836). Distributio. — In Madagascare. Specimen examinatum. — Madagascar: M. A. Shufeldt, 105. A specie solum capitulis oblongis nec globosis truncatis nec conicis differt. 15. Spilanthes iabadicensis A. H. Moore, l. c., p. 542. Erecta saltem 2,8 dm alta; foliis lanceolatis distanter sed acute et saepius inaequaliter serratis, basi acuta, apice valde acuto nunquam mucronuloideo, petiolis brevissimis; pedunculis non gracillimis; capitulis 0,8—1,4 mm longis, radiis quam capitulis brevioribus ac quam in praece- dente multo minus abundantibus; achaeniis ciliatis inaequaliter biaristatis. Distributio. — In Java. Specimen typicum. -— Java: J. E. Teijsmann, ,ex horto bogoriensi Javae misit, 1869,* (in Herb. Gray.). In hac specie capitula bis tantum longiora quam in praecedente sed radii ad magnitudinem disci relati breviores quam in generis speciebus ceteris sunt. 16. Spilanthes phaneractis (Greenm.) A. H. Moore, |. c., p. 543. Prostrata decumbensve nodis radicantibus, radicibus tenuioribus, caulibus erassis rubrotinctis sed nunquam lignosis; foliis late linearibus aut linearilanceolatis, nervo medio prominente plerumque non albicante, internodiis plerumque longis quam foliis multo longioribus; peduneulis 8,2—14 cm longis (plerumque ca. 11 cm); capitulis radiis magnis (cf. no. 29). Synonymia. — Spilanthes disciformis Rob. var. phaneractis Greenm. in Proc. Am. Acad., XXXIX, 108 (Sept. 25, 1903). Distributio. — In civitatibus Jalisco et Michoacán in Mexico. Specimina examinata, — Mexico: Jalisco: C. G. Pringle, 11312 apud aquae deiectum Juanacatlan prope Guadalajaram. Michoacan C. G. Pringle, 8637 et 9539, Zamorae. S. disciformi Rob. habitu simillima est, sed praesertim radiis multo maioribus Magnoradiatis magis affinis esse videtur. 17. Spilanthes pammicrophylla A. H. Moore, |. c., p. 544. Erecta 15,5—18,5 cm alta; caulibus glabris, surculis foliosis brevi- bus, radicibus fasciculatis; foliis minutissimis 7—15 mm longis integris 326 . Albert Hanford Moore. aut vix et sparse serratis sparse pubescentibus densis, internodiis in- ferioribus plerumque 1,5 cm longis superioribus plerumque 0,4— 1,3 cm longis (regulariter ca. 8 cm), petiolis 2—5 mm longis; capitulis ovoideis 0,7—1 cm longis, pedunculis 2,5—4,5 cm longis tenuioribus; achaeniis margine ciliolatis inaequaliter biaristatis. Distributio. — In Nicaragua. Specimen typicum. — Nicaragua: C. Wright, Herb. U. S. No. Pac. Explor. Exped. (in Herb. Gray.) (specimen cum eodem lectum in Herb. Mus. Nat. Civ. Foeder. Am.). Haec species unica plantas tenuissimas et folia in genere toto mi- nima habet. 18. Spilanthes americana (Mut. Hieron. var. ramosa (Hemsl.) A. H. Moore, I. c., p. 546. Prostrata laxa vel procumbens; folis 1,5—2,2 cm longis ca. 7 mm latis denticulatis; capitulis subglobosis (ca. 5 mm diametro), discis gracillimis. Synonymia. — Spilanthes ramosa Hemsl., Biol. Centr.-Am., II, 193 (Oct. 1881). — Ceratocephalus ramosus (Hemsl.) Ktze., Rev. Gen. Pl., I, 326 (1891). Distributio. — In valle Cordobae in Mexico. Specimina examinata. — Mexico: Vera Cruz: E. Bourgeau, 2284 in valle Cordobae; H E. Seaton, 445, Cordobae, 19. Spilanthes americana (Mut.) Hieron. var. parvula (Rob.) A. H. Moore, l. c., p. 546. Prostrata vel laxa vel procumbens glabra aut vix pubescens; foliis ovatis raro ellipticis crenatulis vel serratulis plerumque 1,8 cm longis 1 cm latis minoribus; capitulis plerumque 7—14 mm longis. Synonymia. — Spilanthes Beccabunga DC. var. parvula Rob. in Proc. Am. Acad. XXVII, 176 (Nov. 2, 1892). Distributio. — In Mexico, Guatemala, Costa Rica, Specimina examinata. — Mexico: Mexico: C. G. Pringle, 3643 Flor de Maria. Guatemala: Zacatepéquez: J. D. Smith, 2125, Dueñas. Santa Rosa: H. T. Heyde et E. Lux, 4209, Naranjo. Costa Rica: San José: A. Tonduz, 449, San José. 20. Spilanthes americana (Mut.) Hieron. var. parvula (Rob. A. H. Moore f. parvifolia (Benth.) A. H. Moore, l. c., p. 546. Praecedenti omnino similis sed plus minusve conspicue pubescens. Synonymia. — Spilanthes parvifolia Benth. ex Oerst. in Vidensk. Meddel. Nat. For. Kjoeb., 100 (1852). — Spilanthes lateraliflora Klatt in Engl. Bot. Jahrb., VIIL 43 (1886). — Ceratocephalus parvifolius (Benth.) Ktze., Rev. Gen. Pl. I, 326 (1891). Distributio. — In Guatemala et Costa Rica. Specimina examinata. — Guatemala: Alta Vera Paz: F. C. Leh- mann, 1319, cireum Cobán; H. v. Türckheim, 8418, Cobán. Costa Rica: San José: A. Tonduz, 11241, in pascuis Santa Rosa du Copey. 21. Spilanthes americana (Mut. Hieron. var. parvula (Rob. A. H. Moore f. lanitecta A. H. Moore, l. c., p. 541. Genus Spilanthes revisum, j 321 S. americanae (Mut.) Hieron. var. parvulae (Rob.) A. H. Moore omnino similis sed dense lanuginosa, maxime caules. Distributio. — San Siguán in Guatemala. Specimen typicum. — Guatemala: Quiché: H. T. Heyde et E. Lux, 3881, San Siguán, alt. ca. 1770 m (in Herb. Gray.) (specimen cum eodem lectum in Herb. J. D. $m.) 22. Spilanthes americana (Mut.) Hieron. var. repens (Walt.) A. H. Moore, Le, PEDER Synonymia. — Anthemis repens Walt, Fl. Car, 211 (1788). — Spi- lanthes repens (Walt.) Michx., Fl. Bor.-Am., ed. I, II, 131 (1803); DC., Prod., V, 623 (1836). — Acmella repens (Walt.) Rich. in Pers., Syn. PI. II, 473 (1807). — Acmella occidentalis? Nutt., Gen. N. Am. Pl, II, 171 (1818). — Acmella Nuttalliana Raf., New Fl. N. Am., I, 52 (1836). — Spilanthes Nut- tallii T. et G., Fl. N. Am., I, 356 (Apr. 1842). — Ceratocephalus repens (Walt. Ktze., Rev. Gen. PL, I, 326 (1891). Distributio. — In civitatibus australibus Civitatum Foederatorum Americae, Missouri, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Texas, Carolina Australi, Florida. 23. Spilanthes americana (Mut.) Hieron. var. stolonifera (DC. A. H. Moore, 1. c., p. 548. Synonymia. — Spilanthes stolonifera DC., Prod., V, 621 (1836). Distributio. — In Paraguay et in Civitatibus Foederatis Americae adventive in Nova Caesarea et probabiliter adventive in Carolina Boreali Australique et Florida. 24. Spilanthes americana (Mut.) Hieron. var. stolonifera (DC.) A. H. Moore f. longiinternodiata A. H. Moore, l. c., p. 549. Glabra; internodiis longis (plerumque 3,5 em); foliis conspicue acute et distanter dentata (spatia interdentalia 0,5—1 cm longa). Distributio. — Apud Carrabelle in Florida in Civitatibus Foederatis Americae. Specimen typicum. — Civitates Foederatae Americae: Flo- rida: A. H. Curtiss, 5882, in parte, Carrabelle (in Herb. Gray.) (speci- mina cum eodem lecta in Herbb. Hort. Bot. Mo., Mus. Nat. Civ. Foeder. Am., Hort. Bot. Novebor, Mus. Hist. Nat. Field). 25. Spilanthes americana (Mut.) Hieron. var. stolonifera (DC.) A. H. Moore f. ciliatifoiia A. H. Moore, |. c., p. 549. Pubescens; foliis margine plus minusve ciliata. Distributio. — In Argentina. Specimen typicum. — Argentina: P. G. Lorentz, 76 (in Herb. Gray.). 26. Spilanthes decumbens (Sm.) A. H. Moore, |. c., p. 549. Synonymia. — Rudbeckia decumbens Sm. in Rees Cycl. vel Univ. Dict. Art. Sc. Litt. ed. anglica, XXX, sect. II, parte 60, no. 11 (1815). — Rud- beckia bellioides Sm., |. c., no. 12. — Verbesina buphthalmoides Lk. et Ott., Ic. Pl. Select. Hort. Reg. Bot. Berol, 105, t. 49 (1828). — Spilanthes arni- coides DC., Prod., V, 620 (1836). — Spilanthes doronicoides DC., 1. c. — 328 Albert Hanford Moore: Genus Spilanthes revisum. Spilanthes helenioides H. et A. in Hook., Journ. Bot, III, 317 (1841). — Ceratocephalus decumbens (Sm.) Ktze., Rev. Gen. Pl, I, 326 (1891). — Ce- ratocephalus arnicoides (DC.) Ktze., l. e. — Ceratocephalus decumbens (Sm.) Ktze. var. doronicoides (DC.) Ktze., 1. c., III, 140 (1898). Distributio. — In Brasilia et Uruguay. 27. Spilanthes decumbens (Sm.) A. H Moore var. macropoda (DC.) A. H. Moore, |. c., p. 550. Synonymia. — Spilanthes macropoda DC., Prod. V, 621 (1836) — Spilanthes arnicoides DC. var. macropoda (DC.) Bak. in Mart., Fl. Bras., VI 3. 234 (Maio 1, 1884). — Ceratocephalus decumbens (DC.) Ktze. 8. macro- podus (DC.) Ktze., Rev. Gen. PL, III, 140 (1898). : Distributio. — In Brasilia. 28. Spilanthes decumbens (Sm.) A. H. Moore var. leptophylla (DC.) A H Moore, 1 c, p. 550. Synonymia. — Spilanthes leptophylla DC., Prod., v. 621 (1836). — Spi- lanthes arnicoides DC. var. leptophylla (DC.) Bak. in Mart., Fl. Bras., VI, 3, 234 (Maio 1, 1884). Distributio. — In Brasilia. 29. Spilanthes grisea (Chod.) A. H. Moore, Le p. 550. Erecta vel ascendens valde subpubescens, maxime folia et involucri squamae. Folia inter lanceolata et ovata variantia obtusa vel subacuta dentata dense hispidulosa. Capitula maxima; radii maximi (cf. no. 62). Synonymia, — Spilanthes arnicoides DC. f. grisea Chod. in Bull. Herb. Boiss., ser. 2, I, 417 (1901). — Spilanthes arnicoides DC. var. grisea Chod., l. c., III, 725 (1903). Distributio. — In Paraguay. Specimina examinata, — Paraguay: E. Hassler, 1211, prope Ta- cuaral, et 4659, prope flumen Jejui Guazu. 30. Spilanthes grisea (Chod.) A. H. Moore var. intermedia (Chod.) A. H. Moore, 1. c., p. 550. Synonymia. — S. arnicoides DC. var. intermedia Chod, in Bull. Herb. Boiss., ser. 2, III, 725 (1903). Distributio. — In regione cursus superioris fluminis Apa in Paraguay. 31. Spilanthes grisea (Chod.) A. H. Moore var. setosa (Chod.) A. H. Moore, l. c., p. 551. Synonymia. — S. arnicoides DC. var. setosa Chod. in Bull. Herb. Boiss. ser. 2, III, 725 (1903). Distributio. — Prope flumen Capibary in Paraguay. 32. Spilanthes grisea (Chod.) A. H Moore var. Chodatana A. H Moore, l. c., p. 551. Foliis minute ciliatis distanter serratis quam in no. 59 angustioribus 4,8—8 cm longis 0,5— 8 cm latis, serrationibus quam in duabus praece- dentibus prominentioribus. Distributio. — In regione cursus superioris fluminis Apa in Paraguay. Specimen typicum. — Paraguay: E. Hassler, 7651, in regione cursus superioris fluminis Apa (in Herb. Chod.). Fr. Petrak: Cirsii generis hybridae et varietates novae. 329 33. Spilanthes grisea (Chod.) A. H. Moore var. micra A. H. Moore Le p. 551. l Caules pedunculique pubescentes. Folia margine ciliata et praeter- quam nervum medium glabriuscula ad basin subconserta. Pedunculi 5,5—7 cm longi. Capitula maiora; radii maiores (cf. no. 58). Distributio. — Prope Taeuaral in Paraguay. Specimen typicum. — Paraguay: E. Hassler, 925, prope Tacuaral (in Herb, Hort. Bot. Novebor.). 34. Spilanthes eurycarena A. H. Moore, l. c., p. 551. Erecta vel ascendens, basi procumbente; foliis anguste linearibus (2—5 mm latis 2—3,8 cm longis) sessilibus vel brevipedunculatis densiori- bus; capitulis latissimis (1,5—2,5 em) 1—1,8 cm longis, discis crassissi- mis (plerumque 4 mm latis 1 cm longis), radiis brevibus latisque ca. 7 mm longis 4—5 mm latis; pedunculis 12—19,5 em longis; achaeniis margine ciliatis inaequaliter biaristatis. , Distributio. — Rio Negro in Patagonia boreali in Argentina et circum Buenos Aires. Specimen typicum. — Argentina: Del Rio Negro: U.S. Soc. Pac. Explor. Exped., Rio Negro (in Herb. Gray.) (specimen cum eodem lectum in Herb. Hort. Bot. Novebor.). Specimen alium examinatum. — Argentina: Buenos Aires: ,Miss Parker*, Buenos Aires. Capitulis latissimis longipedunculatis a ceteris generis speciebus fa- cile distinguitur. LXXXVIII. Cirsi! generis hybridae et varietates novae. Auctore Fr. Petrak. (Originaldiagnosen.) 1. x Cirsium Wettsteinii m. = C. tataricum All. X palustre Scop. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, circiter 130 cm altus, a basi ramosus, inferne villosus, foliatus, superne subarachnoideus, sparsim foliatus. Folia inferiora penitus decurrentia, alis erispo-spinoso-dentatis 5—15 mm latis, facie sparsim villosa, dorso-villosa, subarachnoidea, lanceolata vel lanceolato-oblonga, acuminata, sinuato-lobata vel pinnatifida, inaequaliter spinuloso-ciliata, lobis 2, rhomboideis vel triangulatis, subbifidis. Folia superiora lineato-lanceolata, sinuato-dentata, spinuloso-ciliata, paulum decurrentia. Folia suprema minora, lanceolato linearia, viridia 6—30 mm longa. Capitula bracteata vel subebracteata, numerosa, subrotunda, 20—26 mm longa, glomerata vel breviter pedunculata; pedunculis 5—25 mm longis. 330 Fr. Petrak. Squamae lanceolato-oblongae, viscosae, in spinam brevissimam et tener- rimam paulatim exeuntes, subpurpuresccntes, Corollae purpurescentes, vel sordide purpureae, raro lacteae, periclinio paulum maiores. Cirsium Wettsteinii m., quod in honorem magistri mei, professoris Dr. Rich. R. v. Wettstein dici velim, medium inter Cirsia canum, oleraceum atque palustre, foliis penitus latisque alis decurrentibus potius C. canum, corolarum colore, bracteatisque ramis potius C. oleraceum, habitu potissimum C. palustre refert. Habitat in Moravia in prato paludoso ad ,M. Weisskirchen* inter ,Czernotin* et ,Skalitzka* prope Bečva flumen inter parentes, ubi plantam rarissimam Pe C. palustre atque tataricum — C. canum et oleraceum creberrime adfuerunt — exeunte mense Julio inveni. ~ 2. X Cirsium Beckii m. = C. oleraceum Scop. X pannonicum Gaud. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, 40—100 cm altus, simplex vel subramosus, totus foliatus, inferne glaber, superne arach- noideus. Folia inferiora alato-petiolata, oblongo-lanceolata, dentata vel pinnati- fida, laciniis lanceolatis, accuminatis, utrinque subpilosa, semidecurrentia, inaequaliter spinuloso-ciliata. Folia superiora amplexicaulia paulum vel. non decurrentia, lineari- lanceolata, dentata, spinuloso-ciliata, Capitula subrotunda, congesta, vel breviter pedunculata, bracteata, bracteis lanceolato-linearibus, viridibus, capitula paulum vel non super- antibus. Squamae lineari-lanceolatae, in spinam brevem et infirmam paulatim exeuntes. Corollae lacteae, vel sordide purpurescentes. Cirsium Beckii m., in honorem professoris Dr. Günther Beck v. Ma- nagetta a me dietum, medium inter Cirsia oleraceum et pannonicum, folis decurrentibus colore corollarum potius C. pannonicum, habitu potissimum C. oleraceum refert. Crescit inter parentes — dum C. canum abest — in Austria inferiore ad ,Klosterneuburg-Weidling^ in valle „Rothgraben“ in prato paludoso, ubi plantam pulcherrimam atque rarissimam medio Julio inveni. 3. X Cirsium simillimum m. = C. canum All. X oleraceum Scop. Perenne. Nonullae radicis fibrae fusiformes, cetere subfusiformes. Caulis erectus, eireiter 150 cm altus, ramosus, inferne foliatus, superne aphyllus, arachnoideus. Folia inferiora oblongo-lanceolata, dentata, numquam pinnatifida, utrinque arachnoidea, penitus lateque decurrentia, inaequaliter spinuloso- ciliata, Folia superiora lineari-lanceolata, minus decurrentia, dentata, spinuloso-ciliata, arachnoidea. Capitula subrotunda, 25—40 cm longa, in fine ramorum, ebracteata vel subebracteata, vix viscosae. Squamae ovato-lanceolatae, paulatim acuminatae, in spinam brevissimam, infirmam exeuntes. Corollae ochro- leucae, vel lacteae, periclinio multum maiores. Habitat in Moravia in prato paludoso ad „M. Weisskirchen“ inter Cirsii generis hybridae et varietates novae. 331 .Czernotin* et ,Skalitzka“ inter parentes, ubi plantam rarissimam medio Augusto inveni. 4. X Cirsium trigeneum m. = C. pannonicum Gaud. X rivulare Link X palustre Scop. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, 30—50 cm altus, inferne villosus, foliatus, superne arachnoideus, subaphyllus. Folia inferiora petiolata, lanceolato-oblonga, dentata, vel lobata, raro pinnatifida, laciniis rhomboideis, acuminatis, utrinque subpilosa, spinuloso- ciliata, omnino fere decurrentia, alis angustissimis, vix 1 mm latis, spinu- loso-ciliatis, spinis infirmis, flavis, circiter 3—4 mm longis. Folia superiora lanceolata, amplexicaulia, -subdentata paulum sed late decurrentia, alis 5—15 mm longis, 5 mm latis, fere crispo-spinuloso- dentatis. Folia suprema subito minima, lineari-lanceolata, angustissime tantum decurrentia. Capitula plerumque 2, glomerata, raro breviter pedunculata, pedun- culis 30—50 mm longis, subrotunda, circiter 12—18 mm longa. Squamae oblongo-lanceolatae, viscosae, purpurescentes. Corollae purpureae, periclinio paulum maiores, Habitat in pratis paludosis in Austria inferiore ad Ebergassing prope urbem Vindobonam, ubi plantam rarissimam ineunte mense Junio inveni. 5. X Cirsium ebergassingense m. — C. rivulare Link X palustre Scop. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, circiter 150 em altus, simplex, sub capitulis tomentosus, totus sed superne minus foliatus, inferne villosus. Folia inferiora oblongo-lanceolata vel oblonga, laciniis lanceolatis, acuminatis, apice interdum dentatis, utrinque subpilosa, plus minus crispo- dentata decurrentia, spinuloso-ciliata, spinis paucis 1— 3mm longis, infirmis. Folia superiora lineari-lanceolata, infra pinnatifida, paulatim cuspi- data, facie subpilosa, dorso subarachnoidea, minus decurrentia, Capitula 20—25 mm longa, subrotunda, subebracteata, vel ebracteata, 4—8 glomerata, raro 1—2 exterioribus brevibus pedunculis. Squamae lanceolato-acuminatae, viscosae, purpurescentes. Corollae purpureae, periclinio paulum maiores. Habitat in Austria inferiore ad ,Ebergassing* prope Vindobonam in prato arenoso inter parentes, ubi plantam raram ineunte mense Junio inveni. 6. X Cirsium praticolum m. = E rivulare Link X palustre Scop. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, 50—100 em altus, inferne subvillosus, foliatus, superne arachnoideus, subaphyllus. Folia inferiora paulum (5—30 mmy) decurrentia, lanceolata, vel lanceo- lato-oblonga, auriculato-amplexicaulia, utrinque pilosa, laciniis lineari- lanceolatis, angustis, inaequaliter dentatis vel bifidis, longe acuminatis, spinuloso-ciliata. Folia superiora minora, lanceolata, pinnatifida, laciniis linearibus, angustis, acuminatis, apice longe protracta. . Folia suprema linearia, 332 Fr. Petrak: Cirsii generis hybridae et varietates novae. pinnatifida, 2—5 laciniis linearibus, apice longissime protracta, subtus interdum subarachnoidea. Capitula subrotunda, 20—30 mm longa, 2—6 glomerata, subebracteata vel ebracteata. Squamae lanceolato-acuminatae, viscosae, purpurescentes. Corollae purpureae, raro roseae. Habitat in pratis paludosis in Moravia inter „Hrabuvka“ et „Ungers- dorf“ prope „M. Weisskirchen“ crebre, in valle „Rothgraben“ ad „Kloster- neuburg-Weidling* prope Vindobonam raro inter parentes. Floret ineunte mense Junio. 1. X Cirsium roseum m. = C, rivulare Link X pannonicum Gaud. Perenne, Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus 50—100 cm altus, inferne villosus, foliatus, superne aphyllus vel subaphyllus arach- noideus. Folia inferiora oblonga vel lanceolato-oblonga, utrinque pilosa, alato- petiolata, auriculato-amplexicaulia, saepe brevissime decurrentia, inae- qualiter dentata vel lobata, spinuloso-ciliata, apice interdum protracta. Folia superiora lanceolata, plus minus dentata, facie pilosa, dorso subarachnoidea, apice protracta, auriculato-amplexicaulia. Folia suprema 1—2, minima, linearia. Capitula 1—2 raro 3, subrotunda, 20—25 mm longa, breviter pedun- culata, vel glomerata, raro in fine ramorum. Squamae lanceolato- oblongae, acuminatae, viscosae, purpurescentes. Corollae roseae, periclinio paulum maiores. Habitat in pratis paludosis in Austria inferiore ad ,Ebergassing^ prope Vindobonam inter parentes. Floret medio Junio. 8. X Cirsium hranicense m. — C. rivulare Link X canum All. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, 50—90 cm altus, inferne subvillosus, sparsim foliatus, superne aphyllus vel subaphyllus, arachnoideus, Folia inferiora 1—3, oblonga vel lanceolato-oblonga, alato-petiolata, paulum 5—12 mm decurrentia, pinnatifida, apice subito dentata, paulum protracta, laciniis linerari-lanceolatis, inaequaliter dentatis vel bifidis, utrinque pilosa, spinuloso-ciliata. Folia superiora subito minuta, linearia vel lanceolato-linearia. Capitula plerumque 2, in fine ramorum, raro approximata, subrotunda, 20—30 mm longa. Squamae lanceolatae vel oblongo-lanceolatae, viscosae, purpurescentes. Corollae purpureae, periclinio paulum maiores. Crescit in prato paludoso in Moravia inter ,M. Weisskirchen“ et „Pohl“, ad rivum, qui ,Ludina* appellatur, inter parentes, ubi pulcher- rimam et rarissimam plantam medio Junio inveni. 9. X Cirsium tenerrimum m. — C. palustre Scop. X pannonicum Gaud. Perenne. Radicis fibrae filiformes. Caulis erectus, 50—80 em altus, tenuis, inferne foliatus, villosus, superne subaphyllus, arachnoideus. Folia inferiora plus minus decurrentia, lineari-lanceolata, facie pilosa, dorso subarachnoidea vel arachnoidea, inaequaliter serrato-dentata, raro dentata, spinuloso-ciliata. Eduard Hackel: Gramineae novae. IV. 333 Folia superiora lanceolato-linearia vel linearia, longe et anguste de- currentia, facie pilosa, dorso arachnoidea. Capitula pauca, 1—3—4, subrotunda, in fine ramorum approximata, 16—22 mm longa. Squamae oblongo-lanceolatae, vel lanceolatae, viscosae, purpurescentes. Corollae purpureae. Habitat in pratis paludosis in Austria inferiore ad „Ebergassing“ et in valle ,Rothgraben* ad ,Klosterneuburg-Weidling* prope Vindobonam raro inter parentes. Floret ineunte Junio. 10. Cirsium rivulare Link, var. ramosissimum m. Caulis erectus, 100—150 cm altus, a basi ramosus, inferne foliatus, superne subaphyllus, quasi bracteatus. Folia oblonga vel elliptica, pinnatifida, laciniis lineari-lanceolatis, acu- minatis, interdum dentatis. Capitula ebracteata, in fine ramorum, ramo medio 1—3 glomerata, subrotunda, 20—35 mm longa. Corollae purpureae. Habitat cum typo in Moravia in prato paludoso raro inter ,Hra- buvka* et „Ungersdorf“ prope „M. Weisskirchen*. Floret exeunte typo, mense Junio. LXXXIX. Gramineae novae. IV.') Von Eduard Hackel. (Originaldiagnosen.) 9. Phalaris stenoptera Hack., nov. spec. Perennis, caespitosa, sine stolonibus. Innovationes extravaginales, squamis elongatis herbaceis purpurascentibus fultae. Culmi erecti, robusti, ultra 1,5 m alti, teretes, glaberrimi, plurinodes, simplices, inter- nodiis basalibus non incrassatis. Vaginae teretes, arctae, internodiis breviores, glaberrimae. Ligula rotundata v. subtruncata, 5—7 mm lg., dentieulata, siccando fissa, glabra. Laminae lineares, sensim acuminatae, innovationum longissimae (50 cm v. ultra), 1,2—1,5 cm latae, culmeae superiores abbreviatae, omnes flaccidulae v. rigidulae, glaberrimae vel margine et in pagina superiore versus apicem scaberulae, virides, tenui- nerves, Panicula spiciformis linearis vel lineari-oblonga 6—16 cm longa, circ. 1,5 em lata densissima, haud interrupta, non vel obsolete lobata, rhachi laevi, ramis appressis ramulosis multispiculatis, pedicellis quam spiculae pluries v. multoties brevioribus scabris. Spiculae elliptico- lanceolatae 5—6 mm lg. albido-viridulae, marginibus viridi-striatae. Glumae steriles 2 inferiores aequales, naviculares, acutiusculae, carina in 1) Siehe auch Rep. II (1905), p. 69; III (1907), p. 241; V (1908), p. 1. 334 Eduard Hackel: Gramineae novae. LV. 2|, superioribus anguste (in gluma I angustissime vel subobsolete) alatae, ala integra in apicem sensim decurrente, scaberula, trinerves, nervis (uno in basi alae, duobus ad latera) saturate viridibus. Gluma III. nulla, IV vacua 1 mm longa e squamula callosa ovata 0,9 mm longa et ex appendice membranaceo lanceolato 0,7—0,8 mm longo infra apicem squamulae inserto apice penicillato-ciliato constans. Gluma V (fertilis) 35 mm longa ovato-lanceolata acuta, chartacea, appresse pubescens, tenuissime 5-nervis. Palea glumam aequans, angustior, carina ciliolata. Antherae 3,5 mm longae. Ovarium glabrum. Caryopseos macula hilaris fere dimidiam caryopsin aequans. Patria ignota, culta in Australia sub nomine Phalaridis commu- latae. Plantam et semina misit A. J. Ewart, Melbourne. Es ist auffallend, dass diese gut unterschiedene Art, welche in Australien als Futtergras gebaut und sehr gerühmt wird, bisher meines Wissens nirgends beschrieben wurde. In Australien wurde sie durch Mr. Harding, Kurator des botanischen Gartens in Tuwumba, Queens- land (unbekannt woher) unter dem Namen Ph. commutata eingeführt und wird unter diesem Namen von Samenhändlern in Melbourne verbreitet. Ein mir vorliegendes Reklameblatt zeigt die Darstellung eines dichten Rasens von angeblich 7 Fuss (2,2 m) Höhe, der nach dem Schnitt in 46 Tagen wieder einen 41 Zoll (106 cm) hohen Rasen hervorgetrieben hatte. Besonders wird sein Wert als Wintergras hervorgehoben. Mit Phalaris commutata R. & Sch. hat unsere Art allerdings nichts zu tun. Diese Roemer & Schultessche Art, welche bei Genua gefunden worden war, ist überhaupt zweifelhaft geblieben. Bertoloni (nach Parlatore, Fl. ital) gibt an, dass sie aus einer Kombination der vege- tativen Teile von Ph. nodosa L. und der Rispe von Ph. minor Retz be- stehe; der Index Kewensis verzeichnet sie als Synonym von Ph. caeru- lescens Desf. Der Beschreibung nach ist beides möglich, sicher geht aus derselben hervor, dass der Halm am Grunde 2—3 knollig verdickte Internodien besitzt, und dass der Flügel auf dem Kiel der Hüllspelzen gezühnelt ist, was beides nicht auf die vorliegende neue Art passt, deren untere Halmglieder unverdickt und deren Hüllspelzenflügel ganzrandig ist wie bei Ph. nodosa L. Mit letzterer Art zeigt sie in den Blütenteilen die meiste Verwandtschaft, doch ist der Hüllspelzenflügel bei Ph. stenoptera noch schmäler als bei PA. nodosa, und es ist stets nur eine kleine Leer: spelze (die gluma IV) am Grunde der Vorspelze vorhanden (wie auch bei Ph. caerulescens und minor), wührend Ph. bulbosa auch unter der Deck: spelze der Blüte eine kleine Leerspelze (gl. III) aufweist. In den vegeta- tiven Teilen ist Ph. bulbosa durch die Knollenbildung am Grunde des Halmes verschieden, ebenso Ph. caerulescens, Vermöge des schmalen Flügels der Hüllspelzen (er misst an der breitesten Stelle, der gluma II 0,4—0,5 mm, der gl. I nur 0,2 mm) und vermöge des am Grunde nicht knolligen Halmes nühert sich unsere Art der Ph. arundinacea L., die ge- wöhnlich als Vertreter einer eigenen Sektion (Baldingera oder Digraphis), manchmal sogar noch als besondere Gattung angesehen wird. Als Unter- Hans Schinz: Plantae Menyharthianae novae. 335 schiede werden der Mangel des Flügels der Hüllspelzen, die breitere und lockere, wenigstens gelappte Rispe und von Beck (Fl. v. Nied.-Österr.) auch die Länge des Hilum der Karyopse (halb so lang als diese selbst) angegeben. Ascherson & Graebner fügen auch noch die nach innen gekrümmte Form der Ährehen von Euphalaris gegenüber der flachen von Baldingera an. Was zunächst den letzteren Charakter betrifft, so kommt eine leichte Einwärtskrümmung der Ährchen auch bei Ph. arundinacea vor, und das angebliche Fehlen des Flügels ist auch kein absolutes; Spuren einer häutigen Erhebung des Kieles finden sich im oberen Teile der IL. Hüllspelze immer, und manchmal kommt es, besonders an den Exemplaren aus Japan, zur Bildung eines rudimentären Flügels von ca. 0,2 mm Breite. Selbst an mitteleuropäischen Exemplaren lässt er sich manchmal nachweisen, z. B. an denen der Kneuckerschen Gram. exsicc. no. 192. Die Rispe von Ph. arundinacea ist bei mehreren Varietäten (var. japonica Hack. = Ph. japonica Steud.; var. thyrsoidea Willk. aus Spanien, zu der wahrscheinlich auch Ph, hispanica Coincy gehórt) dicht zylindrisch und nur schwach gelappt. Es bliebe also nur der von Beck hervorgehobene Charakter des Hilums, das nach diesem Autor bei Euphalaris über die ganze Länge des Rückens der Caryopse verläuft, was ich aber nach meinen Untersuchungen nicht bestátigen kann; bei Ph. caerulescens Desf. reicht es nur ganz wenig über die Mitte desselben. Ich glaube also, dass sich Ph. arundinacea nicht einmal als Sektion deutlich von dem Rest der Arten trennen lässt, und gerade die neue Art, welche zwischen arundinacea und bulbosa ziemlich die Mitte hält, macht den Unterschied noch geringer als bisher. Ein Merkmal aber, das sie von beiden genannten Arten scharf trennt, ist das Fehlen der gluma III, das mir ganz konstant zu sein scheint. Von Ph. arundinacea ist sie ferner durch den Mangel der unterirdischen, mit kurzen, derben Schuppen versehenen Ausläufer verschieden, welche diese Art sehr aus- zeichnen; wohl fand ich manchmal die Internodien der Laubsprosse (Innovationen) am Grunde verlängert, aber eine echte Ausläuferbildung kommt dadurch nicht zustande. XO. Hans Schinz, Plantae Menyharthianae novae. (Ex: H. Schinz, Plantae Menyharthianae. Ein Beitrag zur Kenntnis der Flora des unteren Sambesi. In: Denkschr, Kais. Ak. Wiss., Wien, Math.-Naturw. KL, LXXVIII [1905], pp. 367-- 445.) 1. Andropogon Barteri Hack. var. Menyharthii Hackel, |. c., p. 398. Differt a typo spicularum maseularum terminalium gluma Ima aristata. Unt. Sambesigebiet: An Büchen, 2—4 m hoch (Menyharth no. 894). 2. Panicum singuinale L. var. scabriglume Hackel, l. c., p. 399. Differt a var. abyssinica (P. abyssinicum Hochst.) racemis in verticillos 2—3 parum distantes dispositis, rhachi glabra, spiculis paullo angustiore, ^ 336 Hans Schinz. spiculis 2—5 mm longis, gluma Il. fimbriolata III. glabra, sed nervis 5 aequidistantibus prominentibus scabra. Unt. Sambesigebiet: Chirambainsel im ‘Sambesi, fr. 1. II. 1894 (Menyharth). 3. Pennisetum Benthami Steud. var. sambesiense Hackel, |. c., p. 400. Setis 2—3 plumosis, gluma fertilis mucronata. Unt. Sambesiegebiet: (Menyharth no. 1118). 4. Pennisetum Benthami Steud. var. nuda Hackel, |. c., p. 400. Setis omnibus nudis. Unt. Sambesigebiet: In Nhaondue (Menyharth no. 11182). 5. Pennisetum Benthami Steud. var. ternatum Hackel, Le p. 400. - Spiculis intra involuerum ternis. 3—4 m hoch, 559; gutes Viehfutter. Unt. Sambesigebiet: (Menyharth no, 1118b). 6. Aristida hyrtigluma Steud. var. patula Hackel, |. c., p. 401. Rispe mehr ausgebreitet als beim Typus, sonst ganz identisch. Unt. Sambesigebiet: (Menyharth no. 601). «7. Eragrostis ciliaris (L.) Link var. latifolia Hackel, |. c., p. 403 Blätter 6—7 mm breit. Unt, Sambesigebiet: Im Tale auf Feldern (Menyharth no. 1125). 8. Loranthus aurantiacus Engler Bot. Jahrb. XX (1894), 124 var. `” parviflorus Engler, 1. c., p. 408. Blüten nur bis 2 cm lang. Unt. Sambesigebiet: In Nhaondue (Menyharth no. 93$). 9. Loranthus Dregei Eckl. et Zeyh. Enum. (1834—37), 358 var. sub- curvifolius Engler, 1. c., p. 409. Unt. Sambesigebiet: (Menyharth no. 509), 10. Loranthus ($ Rigidiflori?) Menyharthii Engler, l. c., 409. Unt. Sambesigebiet: (Menyharth no. 936, bl. VI). Die + 1, mm lang gestielten Laubblätter sind dick, elliptisch bis elliptisch-lanzettlich bis eifórmig-elliptisch oder eifórmig-lanzettlich, ober- und unterseits samtartig behaart, abgerundet stumpf bis spitzlich, + 27 mm lang und + 18 mm breit, meist aber schlanker, d. h. bei einer Breite von nur 11 mm, bis 30 mm lang. Die tragenden Zweige sind schmutzig dunkelbraun, sammetig behaart. Die einzeln oder zu zweien kurz ge- stielten Blüten haben einen róhrigen, bis 6 mm langen Calyculus; das das Perianth ist kahl und von rotbrauner Färbung. Die Perianthróhre ist + 14 mm lang, eng róhrig und durchwegs zylindriseh. Die nicht zusammengerollten Abschnitte sind oberwürts konkav lóffelfórmig 30 bis 35 mm lang und spitz. Der Griftel hat eine Lünge von bis zu 40 mm und besitzt eine kopfige Narbe. 11. Loranthus quinquangulus Engler, l. c., p. 409. Unt. Sambesigebiet: Nhaondue, besonders auf Combretumarten (Menyharth no. 615, bl. V). Die Zweige dieser Pflanzen sind rótlieh berindet, die rôtliche Grund- farbe verschwindet aber mehr oder weniger unter der silbergrauen Pubeszenz. Plantae Menyharthianae novae. 337 Die Blattstiele sind + 10 mm lang, dick und pubeszierend, die Spreite der Laubblätter ist kahl lederig dick, getrocknet auffallend brüchig, mehr oder minder breiteiförmig, abgerundet, + 45 mm lang und + 32 mm breit. Die sehr kurz gestielten Blütenknäuel sind wenig, d. h. 4—5blütig, die Einzelblüten sind fast ganz ungestielt. Die Tragblätter weisen eine schwache Pubeszenz auf und sind wenig kürzer als die kurzen, + 1!/, mm langen, gleichfalls pubeszierenden Calyculi. Das im Knospenzustand + 37 mm lange Perianth ist unterwärts róhrig, ober- würts trichterartig erweitert, aussen pubeszierend, die freien, + 6 mm langen Perianthabschnitte sind dick, spitz, konkav und rückwärts ge- schlagen. Der freie Teil der Staubfäden misst + 6 mm. Der Griffel ist fünfkantig bis auf die obersten, stielrunden 2 mm und + 40 mm lang. 12. Loranthus sambesiacus Engler, l. c., p. 409. Unt. Sambesigebiet: Nhaondue (Menyharth no. 939, bl. VI). Die Laubblütter dieser zur Sektion der Glomerati gehórenden Art sind kahl, elliptisch, schmallanzettlich, ungestielt, dick, + 8 cm lang und + 1 cm breit. Die Blütenknäuel sind wenigblütig, die Bracteen können als schildförmig bezeichnet werden und sind pubeszierend und stumpf. Der gemeinsame Blütenstiel ist sehr kurz. Der Calyculus ist + 2!/, mm hoch und besitzt einen kurzen, kragenförmigen, ausgeschweiften Rand. Die kahle Röhre des bis 45 mm langen, nicht aufgeschlitzten Perianths weist eine Länge von + 23 mm auf, sie ist unterwärts eng zylindrisch oberwärts leicht trichterartig erweitert. Die freien Lappen messen + 11 mm, sie sind dick und innen konkav. Die freien Teile der Staub- fäden haben eine Länge von + 5 mm und besitzen am oberen Ende zwei ganz kurze, spitze, aufrechte Fortsätze, zwischen denen der Staubbeutel inseriert ist. Der 35—40 mm lange Griffel ist bis unterhalb der kopfig- keulenförmigen Narbe fünffurchig, unter der Narbe indessen glatt stiel- rund. Den glatten oberen Teil des Griffels umgeben röhrenartig die 5 Staubbeutel, deren Staubfäden in der aufgekochten und wohl auch frischen Blüte domartig nach aussen gekrümmt sind. 13. Viscum Menyharthii Engler, |. c., p. 410. Unt. Sambesigebiet: Chindindi bei Boroma (Menyharth no. 629). Die von den Blattpaaren begrenzten Glieder der bleistiftrunden, 3—4 mm dicken Zweige dieser Pflanze sind + 2!/, cm lang. Die Laub- blätter sind schuppenförmg, die in deren Achseln sitzenden beerigen Früchte meist einzeln, 3—4 mm lang, oben abgeplattet und stark warzig. Bekanntermassen hat V. verrucosum Harv. (F]. Cap. I, 581), das Harvey selbst als möglicherweise nur eine Spielart des V. capense hinstellt, auch warzige Früchte, die Möglichkeit liegt daher gar nicht so weit ab, dass die Menyharthsche Pflanze schliesslich auch zum Formenkreis des V. capense gehört, bei der Spärlichkeit des Materiales, der Unkenntnis der Wirtpflanzen usw. kann aber eine Entscheidung vorläufig unmöglich getroffen werden. Ich (Schinz) bemerke nur, dass Engler dem V. verru- cosum Harv. in seinem vortreffliche Dienste leistenden Sehlüssel der afrikanischen Viscum-Arten seinen Artcharakter belassen hat. Repertorium novarum specierum. V. 22 338 Hans Schinz: Plantae Menyharthianae novae. 14. Acacia sambesiaca Schinz, 1. c., p. 416. - Ein bis 12 m hoher Baum. Die zu Dornen umgewandelten Neben- blätter sind stechend spitz, aber nur — an den vorliegenden Zweig- stücken — 3 bis 6 mm lang, am Grunde flaumig, oberwärts kahl und dunkelbraun. Die Laubblätter sind 5—15 mm lang gestielt, zweifach gefiedert. Blattstiel und Rhachis sind schwach behaart. Die Lünge des ganzen Blattes betrügt samt Blattsiel + 7 em, die der Fiedern erster Ordnung, deren 4—5 auf ein Blatt entfallen, bis 4 em. Die + 21 jochigen, -im getrockneten Zustande oberseits dunkel-, unterseits hellbraungrünen, bewimperten Blättchen sind stumpf und hellberandet, + 51/, mm lang und 1!/ mm breit. Die kopfigen Blütenstinde sind + 13 mm lang gestielt; das zwei- lappige Involucellum sitzt tief unten, nahe dem Grunde. Die getrock- neten, schmutzig dunkelbraunen Blütenstandköpfe sind etwa erbsengross. Kelch und Krone bieten keine besonderen Merkmale. Die Hülsen sind + 14 cm lang, sichelfórmig gekrümmt (ob immer). flach, + 8 mm breit, kahl, lederig, beiderends verjüngt. Unt.Sambesigebiet: An Büchen im Gebirge (Menyharth no. 1003). 15. Tephrosia mossambicensis Schinz, |. c., p. 419. Unt. Sambesigebiet: Am Mutatadzi (Menyharth no. 1026). Ein Halbstrauch mit fahlgelber Seidenbehaarung. Die unpaarig gefiederten Laubblätter sind 3—5 mm lang gestielt, und von pfriemlich lanzettlichen, bis 12 mm langen Nebenblättern begleitet. Die 7 bis 9 Blüttchen stehen an einer + 5 em langen Rhachis, sie sind verkehrt lanzettlich, abgerundet oder ausgerandet und von einer kurzen Weich- stachelspitze überragt, nach der Basis zu keilfórmig verschmälert, kurz gestielt, oberseits kahl und getrocknet, braunschmutzig grün, unterseits seidig behaart und weisslich gelb. Die Blüten stehen zu wenigen in den Blattachseln und sind nur etwa 3 mm lang gestielt. Der Kelch ist mit langen, schief abstehenden Haaren bekleidet, die Kelchróhre ist trichter- fórmig, 2—3 mm hoch; die Abschnitte sind lanzettlich pfriemlieh und + 6 mm lang. Die auf der Aussenseite kurz aber dicht behaarte ver- kehrt eirunde bis kreisrunde Fahne ist + 6 mm lang und ungefähr ebenso breit, die Länge des Nagels misst + 2 mm. Die übrigen Kron- blütter entbehren eines Indumentes. Die oberwürts schwach sichelfórmig gekrimmte + 6 cm lange und + 4 mm breite vielsamige Frucht ist dicht mit anliegenden Haaren bekleidet und mehr oder minder fahl- gelb, die Suturen sind verdickt. Die obige, unseres Erachtens noch unbeschriebene Tephrosia-Art er- innert an 7. elegans Schum., mit der sie bei oberflächlicher Betrachtung auch leicht identifiziert werden kónnte, letztere unterscheidet sich aber dureh eine nur 3 cm lange Rhachis und durch wenig paarige Blättchen. F. Fedde: Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum‘. 339 XCI. Species novae ex „Hookers Icones Plantarum“. Vol. XXIX, part II (1907), tab. 2801—2825. compilavit F. Fedde. 28. Impatiens dorstenioides (Warburg in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzf. Ill, 5 [1895], p. 391, absque descriptione) J. D. Hooker in Hookers Icon. IX (1907), tab. 2828. /Balsaminaceae.] Ab omnibus speciebus hactenus descriptis labelli nervis 3 crassis et forte trabeculatis differt. Herba fere glaberrima; caules e basi repente simplices, ascendentes, 10—15 cm longi, viseidi, inferne aphylli. Folia 2,5 cm longa, alterna, petiolata, elliptico-ovata vel ovato-lanceolata, acuta vel acuminata, obscure crenata, setulis sinibus interjectis. Flores in axillis foliorum solitarii, brevissime pedicellati, ad 1,5 cm diametro, crasse nervosi; pedicelli pubescentes, fructiferi elongati, ebracteati CL Sepala 2, 3,5 mm longa, linearia, obtusa, 3-nervia. Vexillum erectum, obovatum, obtusum, forni- catum, costa dorso setulosa 5-nerve, nervis reticulatis. Alae sessiles, 8 mm longae, 2-lobae; lobus basalis minutus, subquadratus; distalis longe stipitatus, stipite margine concavo minute tuberculato; lamina ampla, orbicularis vel flabelliformis, 5 —7 mm lata, creberrime nervosa. Labellum scaphiforme, ovatum, acuminatum, ecalcaratum, 3-nerve, nervis crassis trabeculatis interstitiis quasi lacunosis. Filamenta gracilia; antherae didymae. Ovarium breve, crassum, forte incurvum, obtusum. Capsula immatura, ovoidea, gibba. — Trimorphopetalum dorstenioides, Baker, in Journ. Linn. Soc., 1887, vol. XXII, p. 454. Madagascar: without locality; Rev. R. Baron, 4476. 29. Sabia gracilis W. B. Hemsley in Hookers Icon. IX (1907), tab. 2831. [Sabiaceae.] Syn.: S. Swinhoei Hemsl., similis, ab ea tamen differt cymis saepius plus quam 3-floris et petalis breviter acuminatis incurvo- hamatis. Frutex ramosus, circiter 1,5 m altus, ramis gracillimis pubescentibus. Folia subdistieha, breviter petiolata, tenuia, lanceolata vel oblonga-lanceo- lata, 2—6 cm longa, apiculata, praeter costam cito glabrescentia, margine leviter undulata, subtus pallidiora. Cymae saepius 4-vel 5-florae, rarius 1—3-florae, cum pedunculo 1—1,5 cm longae, infra folia conditae; pedi- celli 2—3 mm longi. Sepala lanceolata, circiter 1 mm longa, ciliolata. Petala sepalis opposita, lanceolata, 3—4 mm longa, apice inflexa. Stamina 5, petalis opposita, 2 mm longa, filamentis incrassatis clavatis. Discus parvus, 5-dentatus. Ovarium glabrum, 2-loculare, carpellis inter se fere liberis; styli breves, Ovula in quoque loculo 2, superposita, Fructus ignotus. — W. Botting Hemsley. China: Szechuen; Mount Omei, E. H. Wilson, 4806. 22* 340 F. Fedde. 30. Sycopsis Tutcheri J. B. Hemsl. in Hookers Icon., IX (1907), tab. 2834. [Hamamelidaceae.] | A speciebus omnibus hucusque cognitis foliis obovatis apice fere rotundatis recedit. Frutex glaber, dense ramosus; rami rigidi, cortice cinereo. Folia alterna, crassa, coriacea, persistentia, breviter petiolata, conferta, obovata, 3—6 cm longa, integra, venis primariis curvatis subtus sat conspicuis. Flores (feminei post anthesin tantum visi) parvi, axillares, solitarii vel 2—4 racemosi, racemis quam folia multo brevioribus; pedunculi et pedi- celli rigidi, lepidoti. Receptaculum (calycis tubus sensu auctorum non- nullorum) urceolatum, extus densissime lepidotum, lepidibus permulti- radiatis, intus pilis longis rigidis densissime vestitum, interdum bracteolis paueis oblongis irregualiter positis instructum. Sepala minuta; denti- formia, interdum inaequalia. Petala nulla. Staminodia nulla. Ovarium liberum, 2-loculare; styli filiformes, longe exserti, recurvi. Ovula in quoque loculo solitaria, ab axi infra apicem pendula. Capsula in recepta- culo irregulariter rupto sessilis, lignescens, oblonga, circiter 1 cm longa, densissime ferrugineo-pilosa, tarde dehiscens, bivalvis, stylis elongatis coronata, Semina 2, ovali-oblonga, circiter 5 mm longa, hilo intruso; testa cornea, laevis; albumen tenue; embryo rectus, axilis, albumen fere aequans, cotyledonibus ovalibus, radieula cotyledonibus plus quam dimidio breviore. | China: Hongkong; Victoria Peak, near the steps on the east of Mountain Lodge, W. J. Tutcher, Hb. Hongk. 1340. 31. Distylium chinense J. B. Hemsley in Hookers Icon., IX (1907). tab. 2835. /Hamamelidaceae.] A. D. racemoso Sieb. et Zucc., recedit habitu fruticoso, foliis obovato- oblongis plus minusve aculeato-dentatis et floribus femineis haud race- mosis. Syn.: D. racemosum var. chinense, Franchet in litt. ex Hemsl. in Journ. Linn. Soc., vol. XXIII, p. 290. Frutex saepius 30 cm ad 1 m altus, dense ramosus, novellis stellato- pubescentibus. Rami rigidi, cinerei, internodiis brevissimis. . Folia persistentia, breviter petiolata, coriacea, rigidissima, forma variabilia, obovato-oblonga, oblanceolata vel interdum elliptica vel fere orbicularia, saepius 1,5—4 cm longa, vel interdum, ut in icone, 5—6 cm longa, saepissime praesertim supra medium paucidentata, dentibus aculeatis, cito glabrescentia, venis immersis inconspicuis; stipulae lineares, circiter 5 mm longae, acutae, caducae. Flores monoici vel polygami (?) rubri, in axillis, foliorum racemoso-spicati; spicae pauciflorae, foliis multo breviores. ut flores stellato-pubescentes. Bracteolae sepalis exterioribus similes. Sepala 2—6, spiraliter inserta, plus minusve unilateralia, decidua, alia bracteoliformia, alia petaloidea, lanceolata, oblonga vel ovata, 3—5 mm longa, vix acuta, stellato-puberula vel glabra. Petala nulla. Stamina florum masculorum 2—6, saepe inaequalia, sepala excedentia; filamenta filiformia; antherae magnae, carnosae, apiculatae. Pistillodium nullum Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum*. 341 vel interdum bene evolutum et stylis quam staminibus longioribus ; ovarium (an semper?) cassum. Flores feminei anantherati vel 1—3- staminiferi. Ovarium 2-loculare, 3-ovulatum, stylis 2 elongatis filiformibus divergentibus persistentibus; ovula a placenta apicali pendula. Capsula sublignosa, ovoidea, 1—1,5 ‘cm longa, supera, acuminata, densissime stellato-pubescens, septicide dehiscens, bivalvis, valvis bifidis; endo- carpium corneum, ab epicarpio solutum, bivalve. Semina in quoque loculo solitaria, oblongo-ovoidea, circiter 5 mm longa; testa crustacea, fusea, nitidissima, hilo albo magno intruso. Embryo axilis, albumine aequilongus ; cotyledones planae, quam radicula duplo longiores. China: Hupeh; Ichang, Nanto, Feng and other localities; A. Henry, 1300, 3314, 3314 A, 3314 B, 3826, 4280; E. H. Wilson, 115 (specimens figured), Faber, 576. — Szechuen; Kouimen, Delavay, 2290. With specimens of this bush from numerous distant localities before us we have now no hesitation in separating it specifically from the ar- boreous D. racemosum Sieb. u. Zucc., but it is difficult to define the species by floral characters. Distylium and Sycopsis are genera in which the floral structure is inconstant and imperfect, o$ving to irregularity in the placement of the organs. Sycopsis differs from Distylium in the flowers having an urceolate receptacle and in the stamens being peri- gynous. Apparently the flowers in both genera are funetionally either male or female, never hermaphrodite. 32. Distylium myricoides Hemsley in Hookers Icon., IX (1907) in ad- not. ad tab 2835. A. D. chinensi Hemsl., differt habitu arborescente, foliis majoribus minus coriaceis supra nitidis et bracteolis quam sepalis duplo latioribus; etiamque a D. racemoso Sieb. et Zucc., foliis dentatis recedit. Arbor circiter 12 m alta, novellis stellato-puberulis. Rami floriferi graciles, cortice cinereo; internodia brevissima, Folia breviter petiolata, coriacea, glabrescentia, lanceolata vel oblanceolato-oblonga, 5—10 cm longa, 2—3 cm lata, supra medium paucicalloso-denticulata, calloso-api- culata, basi cuneata, supra nitida, subtus opaca; costa facie superiore impressa; venis primariis utrinque circiter 5. Bracteolae ovatae. Sepala florum maseulorum 3—5, saepe 3, inaequalia, unilateralia. Stamina saepius 3, filamentis antheras aequantibus. Flores feminei (vel herma- phroditi?) saepe solitarii, staminibus 2. Spicae interdum androgynae (?) flore terminali femineo. Capsula ignota. China: Fokien: S. T. Dunn, Hb. Hongk. 2684, 2685. 33. Distylium strictum Hemsley in Hookers Icon., IX (1907) in adnot. ad tab. 2835. Ut videtur frutex nanus habitu strictissimo foliis parvis integris. Frutex gracilis, dense ramosus, ramis rigidis erectis appressis. Folia conferta, suberecta, brevissime petiolata, rigida, coriacea, oblanceo- lato-oblonga vel spathulata, 1—4 cm longa, 5—-10 mm lata, integra vel raro apicem versus obscurissime 1-vel 2-denticulata, apice subacuta vel rotundata simul calloso-apiculata, deorsum gradatim attenuata, margine 349 F. Fedde. inerassata; costa infra leviter elevata; venae immersae inconspieuae, Capsula valde immatura tantum visa, ovoidea, cum stylis erectis circiter 1 cm longa, dense pilosa, pilis longis stellatis fuscis. China: Fokien; S. T. Dunn, Hb. Hongk. 2681. Specimens of a Distylium from the same source, numbered 2680, may belong to the same species, though the leaves are 4—6 cm long, with distinct petioles. The very similar young capsules are either solitary or 2—4 on each peduncle. 34. Sycopsis Dunnii W. B. Hemsley in Hookers Icon., IX (1907), tab. 2836. /Hamamelidaceae.] . Ab S. sinensi D. Oliv., floribus femineis haud capitatis, ab S. Tutcheri Hemsl., foliis acuminatis recedit. Arbor 9—10 m alta; rami florigeri graciles, primum lepidoti, cortice cinereo, Folia petiolata, erassa, coriacea, lanceolata vel ovato-lanceolata, 6—12 cm longa, utrinque attenuata, integra, cito glabrescentia, supra nitida, subtus pallidiora. Stamina monadelpha (?). Pistillodium ad stylos 2 breves redactum. Receptaculum florum femineorum urceolatum, cir- citer 5 mm longum, densissime lepidotum, lepidibus multidenticulatis vel fimbrillatis, ovoideum, bracteolis paucis oblongis obtusis apice ciliolatis irregulariter instructum. | Sepala (?) 1—3, bracteolis simillima. Ovarium densissime sericeo-pilosum, pilis stellatis radiis longissimis; styli glabri, longissime exserti, revoluti. Capsula globoso-ovoidea, circiter 1 cm diametro maximo, dense ferrugineo-pilosa, receptaculo irregulariter rupto suffulta. China: Fokien; S. T. Dunn., Hb. Hongk 533, 2695. 35. Sycopsis laurifolia Hemsley in Hookers Icon., IX (1907) in adn. ad tab. 2836. Ab omnibus speciebus adhuc cognitis foliis subtus conspicue pauci- nervis densissime persistenterque tomentosis distincta. Frutex circiter 3 m altus, ramis floriferis rigidis cinereis glabris. Folia persistentia, longiuscule petiolata, coriacea, lanceolata, cum petiolo 1—2 em longo 5—10 cm longa, acuta, basi cuneata, integra, supra glabra, nitida, a basi triplinervia, subtus pilis stellatis persistentibus primum fulvis demum cinereis densissime tomentosa; costa supra im- pressa, venis ultimis crebre reticulatis, subtus elevata; venae primariae utrinque saepius 5, e costa sub angulo acuto excurrentes, subtus conspi- cuae. Capsulae ovoideae, circiter 1 cm longae, pilosae, saepius solitariae, interdum 2 vel 3 aggregatae. China: Yunnan; Mengtze, growing on rocks at 1,500 m, A. Henry, 14565. | 36. Sycopsis philippinensis Hemsley in Hookers Icon., IX (1907) in adn. ad tab. 2836. Species foliis amplis venis primariis subtus conspicuis curvatis inter se intra marginem anastomosantibus. Rami floriferi cinerei, crebre lenticellati, juniores parce lepidoti, internodiis brevibus, Folia distincte petiolata, coriacea, ovato-lanceolata, Species novae ex ,Hookers Icones Plantarum“, 343 5—15 cm longa, maxima usque ad 6 cm lata, utrinque cuneata, apice obtusiuscula, integra, marginata, praecipue subtus parcissime stellato- lepidota, petiolis primum: densissime lepidotis. Receptaculum ovoideum, dense lepidotum. Bracteolae sepalis similes et irregulariter positae, Sepala 2 vel 3, unilateralia. Capsulae dense ferrugineo-pilosae, solitariae vel 2 vel 3 aggregatae. Semina alba. é Philippine Islands: Luzon; Baguio, Benguet, at about 1,500 m, A. Loher, 4881. This is a very distinct species and there are good fruiting specimens. A. single, apparently fully developed stamen was found in one of the rather advanced female flowers. The three species described above all differ from S. Griffithiana D. Oliv., and S. sinensis D. Oliv., in not having capitate flowers. 37. Sinofranchetia nov. gen. W. B. Hemsley in Hookers Icon, IX (1907), tab. 2842. [Lardizabalaceae.] Syn.: Holboellia, subgenus Sinofranchetia Diels in Engl. Jahrb., vol. XXIX, p. 343, partim. — Parvatia chinensis Franch. in Journ. de Bot., 1894, vol. VIII, p. 281. -- Holboellia cuneata D. Oliv. in Hook. Ic. Pl., 1889, vol. XIX, t. 1817, quoad fructum. — Holboellia chinensis Diels in Engl. Jahrb., 1900, vol. XXIX, p. 343; Réau- bourg in Bull Soc. Bot. France, 1906, vol. LIII, p. 455. Genus novum inter affines floribus numerosis longissime racemosis, sepalis rotundatis, nectariis (petalis) latis, antheris apicalibus, ovarii parieti haud pilifero, ovulis biseriatis, et carpellis parvis baccatis distinctum. ; Flores unisexuales, similes. Sepala 6, inter se similia. Nectaria (petala auctorum nonnullorum) 6, sepalis opposita. Stamina vel stami- nodia 6, nectariis opposita, libera. Pistillum vel pistillodium 3-carpellare. Ovula circiter 20, longitudinaliter biseriata. Carpella matura baccata, parva, polysperma, parietibus haud piliferis. Semina ovalia, compressa. S. chinensis Hemsl., Le Frutex alte scandens, volubilis, monoicus vel dioicus, glaber, caulibus primariis crassiusculis primum pruinosis, Rami laterales foliiferi atque floriferi brevissime. Folia in ramis lateralibus conferta, ut videtur decidua, pinnatim trifoliolata, longissime petiolata, omnino iis Phaseolearum mul- tarum simillima, exstipulata vel stipulis minimis caducis. Foliola papy- racea, petiolulata (terminale longe), ovata, integra, acuminata; lateralia obliqua, cum petiolulo brevi 6—12 cm longa; terminale cum petiolulo 3—4 cm longo 12—15 cm longum. Racemi axillares, graciles, pendentes, cum pedunculo nudo 20—30 cm longi, ebracteati; pedicelli 2—3 mm longi, ebracteolati. Flores circiter 5—6 mm diametro. Nectaria florum masculorum quam stamina breviora; florum femineorum quam staminodia longiora. Staminum filamenta clavata, carnosa; antherae parvae, bilo- culares, apicales, connectivo non producto. Fructus carpella saepius 3, baccata, circiter 2 cm; diametro. Semina lenticularia, ovalia, 6—7 mm diametro maximo; testa dura; rugulosa, Embryo minutus, in basi albu- minis erectus, 344 F. Fedde. China: Western Hupeh and Eastern Szechuen; in various localities; A. Henry, 4887, 6480; E. H. Wilson, 1030, 3140; R. P. Farges, 792; Bock von Rosthorn, 2025, 2328. . Dr. L. Diels first discovered that the fruit associated with male Holboellia cuneata D. Oliv., did not belong to that plant, but to Parvatia chinensis Franch., and he provisionally referred the two plants to Hol- boellia under the subgeneric name of Sinofranchetia. Mr. Wilson procured excellent specimens of both sexes of P. chinensis Franch., and we hawe now no hesitation in raising Diels’s subgenus Sinofranchetia to generic rank excluding male Hoboellia cwieata D. Oliv. The latter, of which the female flowers and fruit are unknown, differs from all the species of Stauntonia (including Holboellia and Parvatia) in having apparently deci- duous leaves with very oblique lateral leaflets, long solitary flaccid racemens of flowers, narrow, laterally involute sepals, almost quadrate fleshy nectaries, very short free filaments and no pistillodes, and probably belongs to an undescribed genus. 38. Stauntonia elliptica W. B. Hemsley in Hook. Icon. pl. (1907), tab. 2844. [Lardizabalaceae.] S. Brunonianae arcte affinis, differt, petiolis brevibus, foliolis saepe ellipticis, floribus minoribus, sepalis exterioribus latioribus, et staminum cornibus quam antheris brevioribus. Frutex scandens, glaber. Folia cum petiolo interdum usque ad 20 cm, sed saepius circiter 10 cm longa, petiolo gracili basi leviter in- crassato; foliola tenuiter coriacea, graciliter petiolulata, elliptica, oblonga, ovato-oblonga, obovata vel interdum fere orbicularia, absque petiolulo 3—10 em longa, utrinque rotundata, vel raro apice obtuse acuminata, Racemi numerosi, ad foliorum axillas fasciculati, graciles, multiflori, saepius 4—6 cm longi. Flores masculi tantum visi vix 1 cm longi, pedicellos gracillimos excedentes. Sepala exteriora late ovata, interiora lanceolata. Nectaria clavata, filamentis breviora. Filamenta alte connata; antherae breviter cornutae. | India: Assam; without locality, Griffith, K. D. 116; Simons 195; Jenkins. 39. Stauntonia obovata W. D Hemsley in Hook. Icon. pl., IX (1907), tab. 2847. Species ab ©. chinensi DC. cum qua a. cl. Bentham et postea auctoribus plurimis confusa, differt imprimis foliolis saepissime obovatis marginatis venis immersis inconspicuis, floribus minoribus et antheris breviter apiculatis. Frutex dioicus, scandens vel in rupibus repens, omnino glaber, caulibus gracilibus. Folia peltatim 8—5-foliolata, maxima cum petiolo communi 15—18 em longa et 10—12 cm diametro, sed saepius praecipue in ramis floriferis saltem dimidio minora; foliola coriacea, graciliter petiolulata, obovato-cuneata, interdum oblonga vel fere elliptica magni- tudine valde variabilia, cum petiolulo 2—10 cm longa, apice rotundata, margine incrassata, supra nitida, subtus pallidiora. Racemi in foliorum: Species novae ex „Hookers Icones Plantarum“. : 345 axillis fasciculati, foliis: breviores, pauciflori, pedunculis pedicellisque gracillimis; bracteolae parvae, caducae. Flores masculi circiter 1 cm longi. Sepala 6, biseriata, 3 exteriora ovata, longe acuteque acuminata, 3 interiora multo angustiora. Nectaria nulla. Stamina sepalis dimidio breviora, filamentis fere ad apices usque connatis, antheris apiculatis. Pistillodia 3, minuta. Flores feminei masculis similes sed nectariis minimis (cireiter 0,5 mm) instructi. — Stauntonia chinensis, Benth. in Hook. Kew Journ. Bot., III, p. 258 et Fl. Honkg., p. 14, non DC. China: Hongkong; various localities, Champion, 43, in part. Wright, 7; Wilford, 338; Lamont. | Fortune es n. 166 also belongs to this species, which is apparently confined to the island of Hongkong. The type of S. chinensis is at the British Museum, and Champions specimens at Kew are a mixture of that species and S. obovata, mostly the latter. On one sheet there is a large leaf of S. chinensis, and the rest is S, obovata. On another sheet a small’ imperfect fruiting specimen of the latter is associated with foliage and flowers of the former. Only two female flowers of S. obovata Hemsl., were found, and unfortunately it is not certain from which specimen they were taken; but there is no doubt about the species, as it was the only one under observation at the time. They were not found until after the plate had been printed off. 40. Stauntonia longipes W. B. Hemsley in Hook. Icon. IX (1907) tab. 2848. Species distincta pedunculis longissimis 1—3-floris et floribus pro genere amplis. Frutex monoieus, scandens, omnino glaber, ramis teretibus cinereis. Folia juniora tantum visa) palmatim 5-foliolata, cum petiolo 12—15 cm longa; foliola 6, graciliter petiolulata, tenuia, lanceolato-oblonga vel oblanceolata, cum petiolulo 4—8 cm longa, basi cuneata, apice minute apiculata. Pedunculi nudi, 1—3-flori, elongati, folia subaequantes longiores cum pedicello 12—15 cm longi; bracteolae minutae, fere obso- -letae. Flores masculi paullo majores (an semper?), circiter 2 cm longi; sepala inaequalia, carnosa, oblongo-spatulata, apice obtusa, incrassata ; nectaria squämiformia, fere orbicularia, circiter 0,75 mm lata; stamina quam sepala breviora; filamenta ima basi leviter connata; antherae quam filamenta breviores, apiculatae; pistillodia 3, clavata. Flores feminei masculis similes; sepala obovoideo-rotundata, interiora minora; nectaria deltoidea, 0,5 mm lata; staminodia antheroidea, circiter 0,75 longa, loculis caris albis discretis, connectivo crasso. Pistilli carpella 3, ovulis longitudinaliter circiter 5-seriatis, Fructus ignotus. China: Western Hupeh; E. H. Wilson, 648. Very small nectaries and staminodes are characteristic of this species. The staminodes resemble sessile anthers with two white, parallel cells, separated by a thick connective. The number of parts in the various floral whorls raries. Male flowers have been examined which 346 F. Fedde: Specis novae ex „Hookers Icones Plantarum*. show seven sepals, nectaries and stamens; and one had four pistillodes, One female flower had all the parts except the carpels in sevens. 41. Stauntonia parviflora W. B. Hemsley in Hook. Icon. pl IX (1907), tab. 2849. Inter species parvifloras S. brevipedi Hemsl. proxima, differt petiolis longioribus, foliolis tenuioribus longe acuminatis, sepalis interioribus fere dimidio minoribus et antheris haud apiculatis. ` Frutex scandens yel vagans, undique glaber, ramis striatis. Folia pinnatim 3-foliolata, cum petiolo 15—20 cm longa; petiolus teres, gracilis; foliola fere aequalia, tenuiter coriacea, lanceolata vel oblongo-lanceolata, cum petiolulo 8—10 cm longa, longe acuminata, supra nitida, subtus conspicue venosa. Flores (masculi tantum visi) parvi, carnosi, in foliorum axillis numerosi, fasciculati; pedicelli graciles, 0,5—1,5 cm longi; bracteae fere orbiculares, maximae circiter 5 mm latae. Sepala 3 exteriora crassa, ovalia, concava, circiter 5 mm longa, obtusa; 3 interiora tenuiora, lanceo- lata, circiter 3 mm longa, acuta. Nectaria 1 mm longa. Stamina 6, sepala interiora aequantia, alterna paullo breviora; filamenta libera, car- nosa, teretia; antherae breves loculis contiguis, connectivo supra loculos haud producto. China: Yunnan; Mengtze, at 1,500 metres, A. Henry, 10462 A. 42. Stauntonia brevipes W. B. Hemsley in Hook. Icon. pl., IX (1907), adnot. ad tab. 2849. S. parviflorae Hemsl., affinis, a qua differt foliis breviter petiolatis foliolis oblongo-lanceolatis crassis rigidis, bracteis bracteolisque elongatis et antheris apiculatis. Frutex scandens, volubilis, undique glaber, ramis graciliusculis striatis. Folia pinnatim trifoliolata, cum petiolo gracili 1—3 cm longo 8-12 em longa; foliola fere aequalia, breviter petiolulata, anguste lanceo- lato-oblonga, absque petiolulo 5—8 em longa, 1—2 em lata, apiculata Flores haud bene evoluti tantum visi, in foliorum axillis fasciculati, breviter pedicellati; bracteae spathulatae, pedicellos aequantes. Sepala alabastri utriusque sexus oblonga, 4—6 mm longa, obtusa, 3 interiora paullo minora. Nectaria squamiformia, 0,25 mm lata. Stamina sepala interiora fere aequantia; filamenta brevissima, libera; antherarum loculi paralleli, circiter 3 mm longi, connectivo apiculato. Pistillodia minuta. Pistilli carpella 3, clavata. ion China: Hupeh; Ichang, A. Henry, 1276. Be P.:G. Hochreutiner: Species novae Catalogi Bogoriensis novi. 347 QU XCII. B. P. G. Hochreutiner, Species novae Catalogi Bogoriensis novi. (Bull. Inst. Bot. Buitenzorg, XIX [1904], pp. 1—48.) 1. Bombax Valetonii Hochr., I. c., p. 15. Hochr. Pl. Bogor. exsicc, no. 1, eodem tempore edid. Bombax sp. Koorders et Valeton Bijdr. boomsoorten Java, II, 127 in Mededeel. 's L. Plant. XIV (1895). Affinis .B. insigni sed differt calyce viride, irregulariter fisso, petalis ochroleucis intus tomentellis nec caducis. Randoe allas besar. — Java. 2. Sterculia Treubii Hochr., l. c., p. 20. Hochr. Pl. bogor. exsiec. no. 4, eodem tempore edit, Affinis S. nobili sed differt inflorescentiis majoribus, glabrioribus, apice ramorum confertis, non axillaribus, calycibus profunde incisis, fructibus majoribus, crassissimis, obtusis. Affinis S. spectabili Mig. sed differt foliis acuminatis, nee obovato-obtusis, carpidiorum forma et colore rubro. Affinis etiam 8. Blumei, sed differt racemis compositis, nec simplieibus. Hantap. — Java. 3. Sterculia macrophylla Vent. var. falco Hochr., |. c., p. 31. ` Hochr. Pl. bogor. exsicc..no. 5, eodem tempore edit. An typica? Truncus laevis; folia stipulaeque minores. N. B. — Falco appellatur, quia et translatio nominis vernaculi. Hantap hoólang. — Java. 4. Sterculia macrophylla Vent. var. rhinoceros Hochr., l. c., p. 32. Hochr. Pl. bogor. exsicc. no. 6, eodem tempore edit. Truncus basi verrucosus; folia stipulaeque majores et rami apice minus erassi quam in var. falco. N. B. — Rhinoceros appellatur, quia est translatio nominis ver- naculi. Hantap badak. — Java. 5. Sterculia Wigmanii Hochr., |. c., p. 34. Hochr. PI. bogor. exsicc. no. 8, eodem tempore edit. Affinis S. macrophylla ramulis crassis cicatricosis, sed differt foliis subglabris et inflorescentiis glaberrimis + glaucis, etc. Tanawangko, Celebes. 6. Tarrietia amboinense Hochr., l. c., p. 22. Id. Pl. bogor. exsiec. no. 10, eodem tempore edit. Affinis T. trifoliolata Müll, Fragm., IX, 43 (1875) [non — T. argy- rodendron Benth.] sed differt foliis multo majoribus, inflorescentiis laxioribus, columna genitalium in fl. masc. breviore. N. B. -- no. 52 A in Pl. bogor. exsiec. editus quia no. 52 defloratus. Kayoe alas. — Ambon. 348 B. P. Q. Hochreutu ~r. 7. Pterospermum macrocarpum Hochr., l. c., p. 24. Id. Pl. bogor. exsiec. no. 11, eodem tempore edit. Affinis P. acerifolio, sed valde differt capsula majore, pubescente, ovate-cylindrica, dense, crasseque puberulo-pulverulenta, nec suleata; flores desunt. Folia heterophylla. Ind. brit. 8. Ardisia sublanceolata Hochr., l. c., p. 25. (E sect. Acrardisia Mez). — Hochr. Pl. bogor. exsice. no. 16, eodem tempore edit, A. lanceolatae Roxb. simillima, sed differt lobis calycis sese non tegentibus, quare etiam subgen. Acrardisia Mez attribuenda. In eodem subgenere affinis est A4. javanicae (fide clave anal. Mez.) a qua differt foliis, floribus et fructibus multo majoribus atque ceter. char. Differt etiam ex descriptione Le ab A. poranthera, pteropoda, sumbavana. (Probab. Java). | 9. Diospyros subrigida Hochr., l. c., p. 24. Id. Pl. bogor. exsice. no. 17, eodem tempore edit. D. rigida Hiern e descr. affinis, sed differt ramis apice pilis parvis adpressis subtomentosis, nec hispidis, foliis majoribus ad 50 cm longis et 12,5 cm latis, elongato-ellipticis, distincte reticulatis. Kayoe arang. — Sarawak, Borneo. 10. Diospyros Treubii Hochr., l. c., p. 26. Hochr. Pl. bogor. exsiec. no. 18, eodem. temp. edit. Affinis D. cauliflora Bl. sed differt fructu subobovato asymmetrico, apieulato, calyce fructifero crassiore, magis refracto. Awahia, Ceram, Ind. bat. 11. Diospyros subtruncata Hochr., |. c., p. 17. Hochr. Pl. bogor. exsicc. no. 19, eodem tempore edit. Affinis D. truncata Zoll. et Mor., affinior D. borneensi Hiern a secundo tamen valde differt fructibus magnis paulum, sed distincte lobatis, corolla extüs tomentosa, calyce fructifero truncato, irregulariter fisso etc. Sumatra. 12. Erythropalum scandens Bl. var. abbreviatum Hochr., |. c., p. 39. Id. Pl. bog. exsiec. no. 22, eodem tempore edit. A typo differt inflorescentiis abbreviatis, pedunculis filiformibus. foliis + hastatis, basi latioribus. Areuj oeat bangkong. — (Probab. Java.) 13. Iodes oblonga Planch. var. moluccana Hochr., ]. c., p. 40. Id. Pl. bog. exsice. no. 26, eodem tempore edit. A typo differt foliis supra pilosis et indumento + rufo (= L. tomen- tella Becc. Malesia I, 124, non Miq.), V, II, p. 107. Halmaheira, ins. Moluce. 14. Luvunga borneensis Hochr., l. c., p. 41. Hochr. Pl. bog. exsicc. no. 30, eodem tempore edit. A. L. eleutherandra Dalz. differt corolla et praecipue calyce (5 mm longo et in diam. lato) majoribus, 5-meris, stigmate capitato multum Species novae Catalogi Bogoriensis novi. 349 crassiore, alabastris balaniformibus, inflorescentiis pauciorifloribus; a L. Motleyi Oliv. differt, fide descriptione, petiolis 3—6 unc., petiolulis 4—5 lin. et foliolis 31/,—6!/, unc. longis atque 2—3 unc. latis; floribus in cymis haud densioribus quam in L. eleutherandra. Sambas, Borneo. 15. Hiptage javanica Bl. forma rubella Hochr., l. c, p. 44. Folia juniora rubella, folia seniora crassiora quam in typo. Java. 16. Ryssopteris intermedia Hochr., |. c., p. 45. Id. Pl. bog. exsicc. no. 35, eodem tempore edit. Affinis R. chrysanthae, sed differt foliis minoribus atque glabrioribus et pedunculis atque pedicellis brevioribus; affinis etiam R. timorensi sed differt forma foliorum, floribus minoribus, petalis vix crispatis. (Verisim. ex Ind. bat.). 17. Grewia acuminata Juss. var. odorata Hochr., l. c., p. 46. Id. Pl. bog. exsiec. no. 36. — G. odorata Bl. sensu str. N. B. — Tabulam Jussiaeanam non vidi, sed planta et synonymi omnino quadrant cum Zollinger no. 1015, a Miquel sub G. acuminata ci- tato. Fortasse typus Blumei. Kilakki aroy. — Java. 18. Grewia acuminata Juss. var. brevistipitata Hochr., |. c., p. 47. Id. Pl. bog. exsicc. no. 37, eodem tempore edit. Sp. typica identica, sed differt toro glandulas non superante et ala- bastris paulo crassioribus quam in typo. Java et Halmaheira. 19. Buettneria celebica Hochr., l. c., p. 48. Id. Pl. bog. exsicc. no. 38, eodem tempore edit. Foliis deltoideis, glaberrimis, basi truncatis vix cordatis, capsula spinis validis echinata, sphaerica nec ut in B. angulata suturis carpi- diorum notata. Celebes (Teijsm. no. 6031). 20. Buettneria anatomica Hochr., |. c., p. 48. Teijsm. et Binn. Cat. Hort. Bog. 198 nomen (1866). — Hochr. PI. bog. exsicc. no. 39, eodem tempore edit. Foliis minimis, crenatis, interdum profundissime retusis, caracte- ristica. Seandens. Amer. trop. 21. Pterospermum Lamarckianum Hochr., l. c., p. 21. P. suberifolium Lam., Encycl, Supp., IV, 617 (1816); Ill, III, 136, t. 576, f. 1 (1823); Hook. Bot. Miscell, III, t. 26; Hook. Fl. Ind. I, 367, p. p. [non Willd. Sp. pl. III, 728 (1800) = Pentapetes suberifolia L., Sp. pl. 698 (1753)]. N. B. — Tabulis citatis identica, sed stipulis fissis, quod in tab. cit, non indicatum est. Ind. brit. 350 Arthur W. Hill XCIII. Arthur W. Hill, Peperomiae generis species novae geophilae. (Ex: Ann. of Bot, XXI [1907], pp. 139—160, pl. XV.) A. Parvifoliae. 1. P. cyclaminoides A. W. Hill, l. c, p. 149 (Pl. XV, Figs. 16 and 17). Tuber hypogaeum, globoso-placentiforme more Cyclaminis, 1—2 cm latum, 0,5—1 cm altum, basi radicibus fibrosis instructum. Caulis sub- nullus. Folia in rosulam congesta, in sicco luteo-viridia; petiolus 3—7 cm longus; lamina orbiculari-ovata, apice obtusa, circa 2 cm longa, 1,3—1,5 cm lata, coriacea, sub medium ad , longitudinis peltata, venis magis minusve distinctis, cirea 5. Amenta plura, 3—4 em longa, magis minusve laxiflora, pedunculis 6—8 cm longis. Bractea ovato-acuta, carnosula, circa 1,1 mm longa, 0,7 mm lata. Stamina filamentis parvis 0,4 —0,5 mm longis instructa. Bacca elliptico-globosa, 1,5 mm longa, 1,2 mm lata, verruculosa, apice scutulo late conico praedita. Semen elliptico-globosum, 0,95 mm longum, 8 mm latum. Bolivia Australis. Pinos prope Tarija; ,In steriler feuchter Fels- wand im Moos*, 2800 m. Fiebrig, No. 2488 (Herb. Berol.). 2. P. verruculosa Dahlst., ex A. W. Hill, Ann. Bot., XX, 1906, p. 406 (PL XXIX, Fig, 29); Hil, 1. e; p. 150; Tuber hypogaeum, globosum, circa 1,2 cm diametro, basi radicibus fibrosis instructum. Caulis subnullus. Folia olivacea, in rosulam con- gesta; petiolus 1—2 cm longus; lamina. suborbicularis, apice basique magis minusve rotundata vel basi interdum subcordata, circa 6—8 mm diametro, paullo sub medium peltata, subcucullata, carnosa, evenia. Amenta plura, 5—8 mm longa, densiflora, pedunculis petiolis aequilongis. Bractea orbicularis, acuta, circa 0,8 mm longa, 0,5—0,6 mm lata. Bacca ovata, fusca, circa 1,4 mm longa, 1 mm lata, valde et longe verruculosa, apice appendice obseuriore humili mammiformi medio stigmatifera praedita. Semen circa 0,8 mm longum, 0,6 mm latum. Peru. Prope Sachshuaman, Cuzco, 3700 m. A. W. Hill, no. 182. (Herb. Kew). Dep. Junin; inter Tarma et Oroya, ,Kalkfelsen*, 4000 m, Weberbauer, no. 2544. Ad viam ferream Lima-Oroya, „Hacienda Arapa- Yauli“ (Porphyrfelsen), 4400 m. Weberbauer, no. 305 (Herb. Berol.) 3. P. minuta A. W. Hill, 1. c., p. 150 (Pl. XV, Figs. 6 and 7). Tuber hypogaeum, depresso-globosum, 8 mm diametro, 5 mm altum, basi radicibus fibrosis instructum. Caulis subnullus. Folia olivacea, in rosulam congesta; petiolus 1—1,5 cm longus; lamina elliptico-orbicularis vel elliptica, 3—3,5 mm longa, 2—3 mm lata, subcucullata, sub medium ad 1}; longitudinis peltata, carnosa, venis haud distinctis. Amenta plurima, minuta, circa 4 mm longa, densiflora, pedunculis circa 2 cm longis. Bractea late elliptica, carnosula, circa 0,8 mm longa, 0,6 mm lata, Stamina subsessilia. Bacca ovato-elliptica, fulva 1,5 mm longa, Peperomiae generis species novae geophilae. 351 0,8 mm lata, minute punctata vel reticulata, apice scutulo parvo cylin- drico praedita. Semen ellipticum, 0,75 mm longum, 0,6 mm latum. Peru. Dep. Ancachs, Prov. Cajatambo; via inter Ocros et Chonta, cordillera nigra, 4400 m. Weberbauer, no. 2776 (Herb. Berol.) B. Umbilicatae. 4. P. falsa A. W. Hill, 1. c., p. 151 (Pl. XV, Figs. 10 and 11). Tuber bypogaeum, irregulariter globosum, circa 1—2 cm diametro, basi lateribusque radicibus fibrosis instructum. Folia viridia, in rosulam congesta; petiolus cirea 3—5 em longus; lamina orbicularis, 1—1,8 cm diametro, subcoriacea. e medio peltata, venis tenuibus. Amenta plurima, 1,5—3 cm longa, + densiflora, pedunculis petiolis + aequilongis. Bractea orbiculari-acuta, circa 0,9- mm longa. “Stamina filamentis minutis in- structa. Bacca + globosa, circa 0,7 mm longa, 0,6 mm lata, nigra, reti- culata, apice in appendicem cylindricam pallide viridem circa 2 mm longam summo apice stigmatiferam producta. Peru. Pucara; inter saxa, 3700 m (Puno-Cuzco Via ferrea). Weber- bauer, no. 451 (Herb. Berol.). €. Campylotropae. 5. P. Gaudichaudii A. W. Hill, l. c., p. 154. Tuber hypogaeum, parvum, globosum, 0,5—1,2 cm latum, 4—6 m altum, radicibus fibrosis instructum, primum ex uno loco prope apicem ortis deinde rosulam foliorum cingentibus tuber obscurantibus. Caulis subnullus. Folia in rosulam congesta, olivacea; petiolus 2—8 cm longus; lamina triangulari-orbicularis vel cordato-orbicularis, apice subobtusa, cirea 5—9 mm longa, 6—8 mm lata, magis minuve membranacea, sub medium peltata, venis conspicue reticulatis. Amenta pauca, laxiflora, 6—8 cm longa, pedunculis 2—6 cm longis. Bractea anguste elliptica, acuminata, cirea 1 mm longa, 0,4 mm lata. Stamina filamentis instructa. Bacca globoso-ovata, circa 1 mm longa, 0,8 mm lata, subtiliter reticulata, atrofusca. Semen 0,75 mm longum, 0,65 latum. P. umbilicata R. and P Le Mio, Syst. Pip, p. 70. C. DC. in DC. Prod. XVI, E, p. 398. Dahlst Le, p. 31. P. peruviana Dahlst., l. c., p. 33 (in parte). Peru. Callao prope Lima, Gaudich. (Herb. Berol.). Lima, Gaudich, no. 150 (1834) (Herb. Berol, Herb. DC.) Gan Lorenzo. Lima, Callao, Gaudich. (Voyage Bonite, 1836). San Lorenzo, Gaudich., no. 150 (1832) (Herb. De Less.). Lima, Dombey, Boivin (1839) (Herb. Boiss.). Aman- caés; in montibus prope Lima, saxa in ,Loma formation“ 200 -800 m, Weberbauer. no. 1632 (Herb. Berol). Dept. Junin, Prov. Tarma; Huacapitana ad Palca, 1900—2000 m. Weberbauer, no. 2013 (Herb, Berol.) 6. P. bracteata A. W. Hill, l. c., p. 155 (PI. XV, Fig. 15). Tuber hypogaeum, orbiculare, circa 0,8—1,2 cm diametro, apice radicibus fibrosis instructum. Caulis subnullus. Folia viridia, in rosulam 352 Arthur W. Hill: Peperomiae generis species novae geophilae. congesta; petiolus 8—10 cm longus; lamina rhomboideo-orbicularis vel orbicularis, apice saepius paullo obtusa, 2—3 cm diametro, fere e medio peltata, magis minusve membranacea, venis 8— 9 conspicuis. Amenta 5—20 em longa, inferne laxiflora, pedunculis cirea 10 em longis. Bractea viridis, magis minusve orbicularis, circa 1,5 mm diametro: stamina fila- mentis instructa. Bacca globoso-fusiformis, 1,5 mm longa, 0,95 mm lata, verrucosa, fulva, apice stylo cylindrico-conico praedita. Semen ellipticum, cirea 1 mm longum, 0,8 mm latum. Guatemala. Dep. Huehuetenango; Sactos, inter saxa, Caec. et Ed. Seler, no. 2731. „Estancia de la Virgen“ ad imam arborum, ibid. no, 2743 (Herb. Berol.) 7. P. campylotropa A. W. Hill, l. c., p. 156. Tuber hypogaeum, placentiformi-globosum, circa 1—2 cm latum, 0,8— 1,2 cm altum, radicibus fibrosis instructum, ex uno loco prope apicem ortis. Caulis subnullus. Folia viridia in rosulam disposita; petiolus 3— 8 em vel saepius 15—20 cm longus; lamina suborbicularis, 1,5—3,5 cm diametro, e medio peltata, magis minusve membranacea vel coriaceo- membranacea, venis 6—9 inferne distinctis. Amenta + densiflora, cum pedunculis 8—20 vel interdum 30 cm longa. Bractea ovata, acuminata, circa 1,5—1,7 cm longa, 0,8—0,9 cm lata. Stamina subsessilia. Bacca globoso-ovata, atro-fusca, circa 1,7 mm longa, 1,2 mm lata, verrucosa, apice scutulo late conico praedita. Semen globoso-ellipticum 0,96 mm longum, 0,86 mm latum. P. umbilicata Kunth in H. B. and K. Nov. Gen., I, p. 59, Pl. XV, Fig. 1, Hill, in Ann. Bot., XX, 1906, p. 407 (Pl. XXX, Fig. 31). P. umbilicata R. and P., l. c. Miq., Syst. Pip., p. 70. €. DC. in DC. Prod., XVI, I, p. 393. Dahlst., Le p. 31. P. umbilicata var. macrophylla C. DC. in DC. Prod., XVI, I, p. 394. Mexico. In loeis excelsis scopulosis frigidis regni Mexicani, prope Sta. Rosa de la Sierra et Los loares alt. 2600 m. Humboldt (Herb. Berol); Humboldt, no. 764 (Herb. Willd.); Uhde, no. 253 (Herb. Berol). Pédrégal; Vallée de Mexico „among damp rocks with Ferns*, Bourgeau, no. 418. Santa Fé; Vallée de Mexico, Bourgeau, no 631 (Herb. Kew, Herb. Boiss. Herb. DC.). State of Michoacan; „damp hillsides“ prope L. Patzeuaro, Pringle, no. 4124 (Herb. Kew, Herb. Boiss., Herb. Berol.). San Luis Potosi; 229 N. 6000—8000 ft, no. 802, Parry and Palmer (Herb. Kew, Herb. Boiss.). | JD. Rhizomatosae. 8. P. rupiceda C. DC., Ms, L c., p. 157 (Pl. XV, Figs. 13 and 14). (Nomen nudum.) Peru. Lima. Oroya; inter Matucama et Tambo de Visa, 2370— 2650 m. Weberbauer, no. 145 (Herb. Berol.). Otto Stapf: Plantae novae ex Liberia enascentes modo secundum usw. 353 XCIV. Otto Stapf, Plantae novae ex Liberia enascentes modo secundum materialia Herbarii Regii Kewensis descrip- tae et in Sir Harry Johnston’s „Liberia“. Appendix IV (1905), pp. 570—669 publicatae. 1. Zanthoxylum guineense Stapf, 1. c., p. 584. [Rutaceae.] A prickly shrub, prickles straight, !/; in. long; leaves pinnate, 5—7- foliolate, with a narrowly winged rachis (including the petiole 2—2'/, in. long) and elliptic to obovate leaflets, 1—11/, in. by !/,—9/, in., the upper- most often with à cuneate base, the nerves finely downy in the young leaf; flowers 5-merous, hermaphrodite, whitish downy, in terminal panicles (1—3 in. long) and subterminal small corymbs on slender peduncles, under !/, in. long, calyx lobes triangular, very small, petals 1/, in. long. Liberia: Cape Palmas, Ansell! — Also in Sierra Leone, Scott Elliot, 4887! 5310! 2. Urobotrya trinervia Stapf, 1. c., p. 587. /Olacineue.] A shrub; leaves oblong or elliptic, subacute at the base, long acum- inate, 6—7 in. by 2?], in., papery, quite glabrous, with 5-6 side nerves of the first order, the lowest 2 almost from the base, very oblique and carried almost to or beyond the middle, where they join the next side nerve, which, like the following, spreads almost at right angles from the midrib; flowers as in U. angustifolia. Liberia: Kakatown, Whyte! The great resemblance of the inflorescences of these three species of Urobotrya and the diversity of the shape and nervation of leaves is remarkable, and they should be compared in the field. 3. Milletia pallens Stapf, 1. c., p. 593. [ Leguminosae.] A glabrous tree (?) with slender branches; leaves up to 1 ft. long with usually 13 opposite ovate to oblong acuminate thin papery stipellate leaflets, 11/,—4 in. by 1—2 in., very pale green below and increasing in size from the lowest pair upwards; racemes or narrow panicles axillary, very slender, !/,—!/, in. long; flowers papilionaceous or silky on pedicels, up to !/, in. long; ealyx cup-shaped obscurely 5-dentate, slightly silky downy, !/, in. long; corolla almost ?/, in. long, pale purplish (?) with the standard silky on the outside. : Liberia: Monrovia and Kakatown, Whyte! It is allied to M. drastica Welw., which has, however, more numerous narrow leaflets and stiff rusty pubescent racemes. M. drastica possesses hard wood, and decoctions of the pods are used as a drastic purgative. 4. Syzygium Rowlandi Sprague apud Stapf, Le, p. 604. [Myrtaceae.] A shrub or tree (?) with square slightly winged branchlets; leaves oblong or obovate acuminate, 3—6 in. by 1!/--2!/; in., dark and shining above, paler and dullish below; flowers white (?) in a terminal corymb 23 Repertorium novarum specierum. 354 Otto Stapf: Plantae novae ex Liberia enascentes modo secundum. (4—5 in. across) of umbel-like cymes of 5—9 flowers each; tube of the receptable about !/, in. long; calyx lobes unequal, rounded, */24—*/16 in. long, !/,—1/, in. broad; petals falling of together in a cap when the flower opens. Liberia: Kakatown, Whyte! Vogels specimen from Grand Basa, mentioned in Flora Nigritiana as Syzygium owariense Benth., also seems to belong rather to this species than to Syzygium owariense Benth. (— Eugenia owariensis Beauv.). S. Row- landi also occurs in Lagos. 5. Polyadoa (?) Simii Stapf, 1. c., p. 624. /Apocynaceae.] A glabrous shrub with slender branches; leaves elliptie, shortly acuminate, sub-obtuse at the base, 4—5 in. by 2—2?/, in., coriaceous, pale green, with 7—8 slender oblique side-nerves and faint loose veins and a petiole !/, in. long; flowers in terminal and axillary subsessile small dense clusters, shortly pedicelled; sepals coriaceous with mem: branous tips, coated with resin within, rounded, very small; corolla over !/, in. long, tube somewhat longer than the narrow lobes; anthers just above the middle of the tube; ovary 2-carpellary glabrous with 4 ovules in two rows in each carpel; fruit, according to a drawing by Sim, con- sisting of 2 divaricate oblong yellow follicles produced into long slender beaks, 2!/, by j, in. Liberia: Sino District, Sim, 16! : Sim states that it yields good rubber. It hat quite the habitus of a Polyadoa, but differs in the small number of ovules from the other species of that genus. As, moreover, the fruit of Polyadoa is unknown, the generic position of the plant is somewhat doubtful. No species of Polya- doa and their immediate allies (Pleiocarpa and Hunteria) are known to yield rubber. 6. Whitfieldia colorata C. B. Clarke apud Stapf, Le, p. 640. /Acan- thaceae.] A glabrous shrub with terminal dense short very handsome brilliantly coloured panicles (bracteoles ?/, in. long, brick red; corolla 1 in. long, paler with purple tips). | Liberia: Kakatown, Whyte! 1. Whitfieldia latiflos C. B. Clarke apud Stapf, l. c., p. 640. [Acan- thaceae. ] A glabrous shrub with terminal dense spikelike one-sided panicles of red (or purple?) flowers. Liberia: Kakatown, Whyte! 8. Ficus Whytei Stapf, 1. c., p. 650. /Urticaceae.] A glabrous large forest tree with reddish branchlets, almost subulate terminal buds (?/, in. long), very large ovate or elliptic-oblong shortly acuminate leaves with asymmetrically cordate bases (12—16 in. by 51/—' | in.) with short stout petioles, about 13 rather spreading side nerves and a rather conspicuous reticulation similar to that of F. Vogelii) and paired receptacles. ^ materialia Herbarii Kewensis descriptae et in Sir Harry Johnston’s,,Liberia“. 355 Liberia: Whyte! This yields abundant rubber, according to Whyte. 9. Ficus Johnstonii Stapf, 1. c., p. 652, pl. 265. /Urticaceae] A perfectly glabrous tree, allied to F. calyptrata Schum. and Thonn. with short stout terminal buds, stout branchlets, ovate-elliptie sub- acuminate, at the base almost truncate loosely and finely reticulated leaves (8 in. by 4 in.) having 11—13 side nerves (spreading almost at a right angle) and borne on petioles 2 in. long, and with the young greyish velvety receptacles enelosed in pairs in urn-shaped involucres, not quite !/, in. long. Liberia, without precise locality (communicated by H. H Johnston!). This is also supposed to yield rubber. 10. Renealmia maculata Stapf, l. c., p. 656. [Zingiberaceae.] A perennial herb with distinct leaf- and flower-stems; leaf-stems, including the blades, about 1 ft. high, with about 4 elliptic or lanceolate- elliptic shortly acuminate purple-blotched petioled leaves, 7 9 in. by 2 to almost 4 in., flower-stems rather slender, 3—5 in. high, representing a shortly peduncled panicle with short few-flowered branches, supported by more or less persistent and adpressed bracts with spreading pedicles, in the mature state !/,—?/|, in. long, and oblong-ellipsoid capsules, 1/,—?/, in. by !/4 in., containing numerous seeds with yellow arils. Liberia: Kakatown, Whyte! This is similar to R. africana Benth., but smaller, with more and permanently adpressed bracts and more oblong fruits. 11. Clinogyne arcta Stapf, l. c., p. 657. [Marantaceae.] A perennial tall herb, similar to C. flecuosa K. Schum.; blades ovate- oblong, acuminate, the upper 6 in. by 2—2!/, in., on short thickened petioles, the lower with much longer petioles of which only the upper end is thickened; racemes slender flexuous, compound, solitary or in panieles of 2—4, to more than 6 in. long; bracts up to 8 or more and over 1 in. long, persistent and permanently adpressed branchlets of the raceme 2-flowered and about 1'}, in. long, flowers purplish, not quite 1} in long, with villous ovaries. Liberia: Sino Basin and Kakatown, Whyte! 356 A. S, Hitchcock. XCV. A. S. Hitchcock, Agrostis genus novis speciehus Americae septentrionalis auctum. (Ex: U. S. Departement of Agriculture, Bureau of Plant Industry. — Bull. no. 68. 1905, 68 pp.) 1. Agrostis ($ Podagrostis) thurberiana A. S. Hitche., l. c., p. 23. Culms tufted, slender, 20—40 em high, somewhat decumbent at base. Basal leaves rather numerous, the blades lax, light green, slightly scabrous, about 10 cm long and 2 mm wide; culm leaves 2 or 3, the uppermost about the middle of the culm, the blade only about 5 cm long; ligule semicireular, 6 mm long. Panicle narrow and lax, more or less drooping, 5—8 cm long; branches few, slightly scabrous, 2—4 in each whorl, flower-bearing from about the middle. Spikelets green or pale, rarely purple, 2 mm long; empty glumes equal, acute but scarcely pointed; flowering glume nearly as long as the empty glumes, obtuse, faintly 5-nerved; palet about 1,3 mm long; rudiment usually about l/, mm long, minutely hairy; callus very minutely hairy. The above description is based upon the type specimen. In other specimens the width of the leaves may be 2—4 mm and the panicle may be as much as 15 em long; the palet varies from !/, to J, the length of the flowering glume. A. thurberiana differs from À. aequivalvis Trin. in the wider, more numerous, and more lax leaves, smaller spikelets, shorter palet and pedicel, and the usually narrower and less spreading panicle. The species was first mentioned as a nomen nudum in a list of grasses by Doctor Bolander: „Agrostis Hillebrandii (Thurb.), Sierras (Doctor Hillebrand). Little known as yet.“ —- Bolander, Trans. Calif. State Agric. Soc. for 1864 and 1865 (1866). The name also appears in the Index Kewensis as a synonym of A. aequivalvis Trin. As the name was first mentioned as a nomen nudum and later as a synonym it seems advisable to publish the species under a different name. The type specimen of A. thurberiana was collected by W. N. Suks- dorf (No. 1021) in wet places on mountains, Skamania County, Wash. August 28, 1890. (PL I, fig. 1.) Distribution: British Columbia and Montana to California and Utah. British Columbia: Chilliwack Valley, Macoun 26042, 26043; Asulkan Glacier, Selkirk Mountains, Macoun 3. Washington: Mount Adams, Suksdorf 24, 194; Nason Creek, Sandberg and Leiberg 676. Oregon: Mount Hood, Hall 618; Eagle Creek, Cusiek 1069. Montana: Gallatin River, Tweedy 1019. Wyoming: Teton Forest Reserve, Tweedy 30. Utah: Alta, Wasatch Mountains, Jones 1275; Salt Lake City, Jones 1008. California: Pine Creek, Davy; Lake Chiquita, Congdon 16: Agrostis genus novis speciebus Americae septentrionalis auctum, 357 (without locality) Bolander 6102; Lassen County, Baker and Nutting; Fresno County, Hall and Chandler 604; Blue Canyon, Greene in 1895, 2. Agrostis ($ Euagrostis) hallii Vasey var. pringlei (Scribn.) A. S. Hitche., J. c., p. 33. A. pringlei Seribn., U. S. Dept. Agr., Div. Agros., Bul. VII. 156. 1897. „Plains, Mendocino County, Cal. (Pringle), and northward to Oregon (?),* Type specimen deposited in the National Herbarium. (Pl. XII.) Differs from A. hallii in narrower and more compact panicles, narr- ower and more involute leaves, and the whole foliage more stramineous in appearance. California: Mendocino County, Pringle in 1882, Congdon in 1901, Davy and Blasdale 6030, 6075. The type specimen was first named in the herbarium A. repens Scribn., and this name is mentioned as a synonym under À. scouleri Vasey (Contr. U. S. Natl. Herb., III, 73. 1892). 3. Agrostis ($ Euagrostis) pallens Trin. var. foliosa (Vasey) A. S. Hitche., l. c., p. 84. A. foliosa Vasey, Bul. Torr. Bot. Club, XIII, 55. April, 1886. A. diegoensis Vasey, Bul. Torr. Bot. Club, XIII, 55. 1886. Distribution: British Columbia to California. 4. Agrostis ($ Euagrostis) breviculmis A. S. Hitchc., 1. c., p. 36. Trichodium nanum Presl, Rel. Haenk., I, 243. 1830. „Hab. in Peruvia ?“ Presls type specimen of Trichodium nanum is at Prague. It is the same as figured by Scribner, Ann. Rep. Mo. Bot. Gard., X, 54, 58, pl. 34, fig. 2, 3. 1899. A discussion of the identity of our plant with Presl's is given in U. S. Dept. Agr., Div. Agros., Circ. XXX, 2, 1901. A. nana Kunth, Enum., I, 226. 1833. ,Peruviae?“ Transfers Tricho- dium nanum and gives a description. According to the strict application of the rules of priority, a new name must be given to this plant on account of A, nana Delarbre, Fl. Anverg., Ed. 2, 1800. This is a form of A. alba and seems not to have been taken up by later authors. Distribution: California to Peru. California: Near Fort Bragg, Mendocino County, Bolander 6466 in part, on cliffs, Davy and Blasdale 6169. New Grenada: Spruce 5936. Peru: Wilkes Exped. 5. Agrostis ($ Euagrostis) ampla A. S. Hitche., |. c., p. 38. Culm erect from a slightly decumbent base, stout, 75 cm high. Blades 5—8 mm broad, about 15 cm long, scabrous; ligule 5—6 mm long, rounded. Panicle large and spreading, 20—25 cm long; branches numerous, verticillate, many shorter ones spikelet-bearing from base, the longer 5—7 em long. Spikelets pale or purplish; lower empty glume 4 mm, upper 3,2 mm long, acuminate, but not awn-pointed, hispidulous on keel and slightly and very minutely papillate on back, but not scabrous; flowering glume 2,3--2,5 mm long, awned; awn inserted about the middle of the back, bent at the middle or nearly straight, 4—5 mm long; palet a minute nerveless scale about 0,3 mm long. 358 A. S. Hitchcock. The type specimen is Suksdorf 135, collected on wet rocks near Rooster Rock, Multnomah County, Oreg., July 16, 1885. This is in the National Herbarium. (Pl. XX.) | Distribution: British Columbia to Arizona. Vancouver Island: Macoun 82. Washington: Clallam County, Elmer 1953. Falcon valley, Suksdorf 132; Seattle, Henderson 2113 (this specimen has a decumbent and rooting base); Whatcom County, Suksdorf 1184; Bingen, Suksdorf 2829. Oregon: Yamhill County, Shear 1633, 1636, 1639, 1643, 1646; Roseburg, Howell 216, 217 in 1887; Portland, Bolander in 1886; Umpqua valley, Howell 218; Wash- ington County, Howell 53 in 1881. California: Bolander 4801, 6079 Mendocino County, Davy and Blasdale 5199, 5262, 6118; Brown 779; Placer County, Palmer 2420; Middle Tule River, Purpus 5638. Ari- zona: Santa Rita Mountains, Pringle in 1884. Many of the specimens referred here have a more dense panicle than the type but differ from the large forms of A. microphylla in having a more verticillately lobed panicle and less awn-pointed glumes. From A. exarata this species differs in possessing the awn and in the less scabrous glumes. A few specimens seem to be intermediate between this and the other two species. From A. longiligula it differs in the shorter ligule and in the short flower-bearing branches of the panicle. This species appears to be the A. virescens of Thurber in Botany of California, page 274, but differs from A. virescens H. B. K. in the longer awn, more spreading panicle, and stouter culms. 6. Agrostis ($ Euagrostis) hiemalis (Walt.) B. S. P. subsp. subrepens A. S. Hitche., l. c., p. 44. Culms erect, tall and robust, about 1 m high, provided with rhizomes. Panicles with relatively shorter branches. Spikelets 2,5 mm long; flower- ing glume 1,6 mm long; palet minute (0,2 mm long). Type specimen in National Herbarium collected by C. G. Pringle in wet places, pine plains, base of Sierra Madre Mountains, State of Chi- huahua, Mexieo, September 28, 1887 (No. 1420). I have referred the following to this, although the specimens do not in all cases show rhizomes or decumbent rooting bases on account of scanty material. New Mexico: Near Cloverdale, Mearns 490. Nevada: Ruby Valley, Watson 1282. Arizona: Santa Catalina Mountains, Toumey 5 in 1894; Pringle in 1881; Rincon Mountains, Nealley 175; Tucson, Tou- mey in 1892. Mexico: Chihuahua, Townsend and Baker 276. Vene- zuela: Fendler 2541. T. Agrostis ($ Euagrostis) hiemalis (Walt.) B. S. P. subsp. geminata (Trin.) A. S. Hitche., l. c., p. 44. A. geminata Trin., Gram., Unifl., 207. 1824. „V. spp. ex Unalaschka, unde retulit cl. Dr. Eschholz.“ The type specimen of this is in the Trinius herbarium. A portion is deposited in the National Herbarium. The plate in Trinius's Spec. Gram., I, 28 is characteristic. Agrostis genus novis speciebus Americae septentrionalis auctum. 359 In the type specimen the culm is 20 cm high, panicle loose but not diffuse, 5 em long, divaricately branching, flowering glume provided with a scarcely exserted straight awn. In all other particulars it agrees with a scarcely exserted straight awn. In all other particulars it agrees with A. hiemalis. (Pl. XXVIII, fig. 1.) Unalaska und British Columbia bis California und Colorado. 8. Agrostis ($ Euagrostis) perennans (Walt.) Tuckerm. var. elata (Pursh) Hitche., Le p. 50. Cornucopiae altissima Walt, Fl. Carol, 74. 1788. — Trichodium elatum Pursh, FL, I, 61. 1814. — A. elata Trin., Mem. Acad. St. Petersb., Ser. VI, VI2, 317. 1841. — A. altissima Tuckerm., Am. Jour, Sci, XLV, 44. 1843. This differs from A. perennans in the more slender and elongated culms, often decumbent at base, but particularly in the crowding of the spikelets toward the ends of the branches, which gives them a more drooping appearance, (Pl. XXXIIL) Distribution: Swamps, New Jersey to Mississippi. 9. Agrostis (5 Euagrostis) melaleuca (Trin.) A. S. Hitche., |. c., p. 51. A. canina aenea 'Trin., in Bong., Mem. Acad. Sci. St. Petersb., Ser. VI, 1, 170. 1832. Veg. Sitcha. Not A. aenea Spreng., Syst. Cur. Post., 337. 1827. — A. aenea Trin., Mem. Acad. St. Petersb., Ser. VI, VI?, 332. 1841. — A. exarata aenea Griseb. in Ledeb., Fl. Ross., IV, 441. 1853. — À. ca- nina melaleuca Trin., Mem. Acad. St. Petersb., Ser. VI, II, 170. 1832. Alaska, British Columbia, Colorado. 10. Agrostis (5 Euagrostis) longiligula Hitchc., l. c., p. 54. Culms erect, tall, 70 em in height. Leaves several; blades 10—15 cm long, 3—4 mm wide, scabrous; ligule elongated and decurrent, 5—6 mm long. Panicle bronze-purple, 10—18 cm long, rather densely flowered; branches very scabrous. Empty glumes acute, scabrous on the keel and 3 minutely hispidulous on the back, lower nearly 4 mm long, upper about 3,5 mm; flowering glume about 2,5 mm long, the upper portions of the nerves minutely scabrous, awned; awn rising from the middle of the back, exserted, 2—2,5 mm long, bent at the middle; callus hairs very short; palet minute, about 0,2 mm long. The type specimen in the National Herbarium was collected near Fort Bragg. Mendocino County, Cal, in water of a meadow, by Davy and Blasdale (No. 6110), in 1899. (PI. XXXVI, fig. 3.) The same collec- tors found it in other localities in this county (Nos. 6088, 6095, 6096, 6105, 6106, 6107, 6131, 6140). There is also a specimen without locality collected in California by Bolander in 1866 (No. 6472). 360 A. Thellung. XCVI. Neues aus der Adventivflora der Schweiz. Von A. Thellung. (Ex: Beiträge zur Kenntnis der Schweizerflora (VIII). 1. Beiträge zur Adven- tivflora der Schweiz — Mitt. Bot. Mus. Univ. Zürich, XXXVI, in Viertel- jahrsschr. Naturf. Ges. Zürich, LII [1907;, pp. 494—113.) 1. Eriochloa acrotricha (Steudel) Hackel apud Thellung, |. c., p. 435 (Helopus acrotrichus Steudel; trop. Afr., As., Austral.). 2. Panicum proliferum Lam. (Trop.) var. decompositum (R. Br. pro spec., Austral) Thellung, l. c., p. 435. 3. Alopecurus pratensis L. ssp. ventricosus (Pers. pro spec.) Thellung, l. c., p. 436. A. arundinaceus Poir.; A. nigricans Hornem.; A. pratensis X agrestis Brügger! in Jahresber. d. Naturf. Ges. Graub. XXIII, XXIV (für 1878—80) (1881), 120; A. turicensis Brügger! 1. c. XXV (1882), 111—2!); A. myosu- roides X pratensis A. u. G. Syn. II, 140 (1898). — Frankr., N.- u. O.-Éur., W.- u. Zentr.-As., Alger. 4. Diplachne fusca (L.) Pal. var. lutescens Probst u. Thell, l. c. p. 438. (Spieulis flavescenti-viridibus), mit gelbgrünen Ährchen. Schweiz: Kammgarnfabrik Derendingen bei Solothurn (australische Schafwolle), 1907, Probst. 5. Eragrostis pilosa (L.) Pal. ssp. Damiensiana (Bonnet) Thell, l. c., p. 438. E. pilosa « Moritzi Fl. d. Schweiz (1844), 601 excl. syn. Cav.; E. pilosa var., Cosson et Balansa! Congr. intern. bot. (1867) 117; E. in- conspicua hort. Paris. ex Coss. et Bal, l. c., 118 [in syn.]; E. pilosa var. glabra Ducommun Taschenb. f. d. Schweiz. Bot. (1869) 872; E. pilosa var. Damiensiana E. Bonnet! in Soc. Dauph. 1881 no. 3100 [exsice. sine deser.] et in Le Naturaliste Ze année [1881] no. 52, 15 mai, p. 412—15; E. Damiensiana E. Bonnet ibid. in textu [pro syn.]; E. pilosa var. conden- sata Hackel! in Allg. bot. Zeitschr. VII [1901], 13 ex exsicc.: Kneucker. Gram. exs. IV, 1901, no. 115. Laubblütter vóllig kahl (auch an der Scheidenmündung), ebenso die Rispenüste an ihrem Grunde ohne lange Haare; Âhrchen kürzer gestielt, der Stiel des vorletzten eines jeden Astes nur etwa 1 mm (statt min- 1) Es handelt sich um eine auffallend schlankährige Form des A. ventri- cosus. Brügger hebt richtig einige Unterschiede seiner Pflanze gegenüber A. pratensis hervor, z, B. die kleineren, nur 4 mm langen Ährchen; dass jedoch die Form der Hüllspelzen die von A. agrestis wäre, wie Brügger angibt, trifft keineswegs zu, vielmehr unterscheiden die auswürts gebogenen Spitzen der Hüllspelzen den angeblichen Bastard sehr scharf von den prüsumierten Stammarten. Neues aus der Adventivflora der Schweiz. 361 destens 2) lang; Deckspelze sehr spitz oder fein zugespitzt, mit geraden. oder etwas konkaven Seitenründern (statt stumpf oder spitzlich mit + deutlich konvexen Rändern); Blüten meist etwas länger und von der Axe mehr abstehend. Ich sah Exemplare dieser Unterart (ausser den gleich zu erwähnenden, wohl adventiven europäischen Vorkommnissen) aus Ostasien (Japan: Yokohama!; Ussuri!), sowie aus Brasilien (Prov. Rio de Janeiro: There- sopolis!, wo die Pflanze indessen wohl eingeschleppt sein dürfte). In Europa vertreten durch die var. condensata (Hackel) Thell., Le p. 439. ; E. pilosa var. condensata Hackel, |. c., sens. strict. ex deser.; E. caro- liniana Aschers. & Graebner Syn. II, 374 [1900] saltem ex p., quoad loc. Dresden! et Breslau! et versim. etiam Berlin — non Scribner. Rispenäste meist zu 1—2, selten 3 (statt 3—5), fast vom Grunde an mit kurzgestielten Ährchen besetzt, Rispe daher viel dichter erscheinend als beim Typus der E. pilosa und bei manchen ostasiatischen Formen der ssp. Damiensiana, wo die Rispenäste meist erst von der Mitte oder vom unteren Drittel an mit mehr locker gestellten Ährchen besetzt sind. Diese Varietät war bis jetzt nur als Unkraut in botanischen Gärten (Paris!, Karlsruhe!, Dresden!, Breslau!, Berlin?) bekannt, was einen exo- tischen Ursprung vermuten lässt; ich glaube seinerzeit im Berliner Herbar eine ähnliche oder identische Form auch aus Ostasien gesehen zu haben. In mancher Hinsicht (so durch die etwas grösseren Blüten) nähert sie sich der nordamerikanischen E Purshii (Bernh.) Schrader (E. caroliniana Scribner), für die sie denn auch von manchen deutschen Floristen ge- halten worden ist (so gehören die von A. u. G. zu E caroliniana ge- zogenen Pflanzen von Dresden und Breslau entschieden zu E. Damien- siana), von der sie sich jedoch, wie der Typus der E. pilosa, durch die sehr ungleichen, zarthäutigen Hüllspelzen und die nur schwach- (nicht starkkantig) vorspringenden Seitennerven der Deckspelzen unterscheidet; des Ferneren weist E Purshü, wie E. pilosa typica, konvexründerige Deckspelzen auf und ist namentlich durch dieses Merkmal von E. Damien- siana relativ leicht zu trennen.!) Schweiz: Genève, les Tranchées (nicht sehr weit vom alten bota- nischen Garten entfernt!) 1866, Ayasse!; Strassenpflaster in Aarau (Buchdruckerei Sauerländer, Laurenzenvorstadt), 1888, Lüscher: Locarno, bei der Post, 1903, J. Bär! 6. Vulpia ciliata (Danthoine) Link (V. Danthomü [A. u. G.] Volkart ; Medit., selten bei Genf) var. imberbis (Vis.) Thell., 1. c., p. 440. Spelzen fast oder völlig kahl. Schweiz: Kammgarnfabrik Derendingen bei Solothurn (australische Schatwolle), 1907, Probst! 1) Ich möchte beinahe behaupten, E. Damiensiana sei von E. pilosa min- destens so scharf geschieden wie E. Purshii, da die zwei letztgenannten Arten oft recht schwer aufeinanderzuhalten sind, so dass man an ihrer spezifischen Selbständigkeit zu zweifeln geneigt ist. 362 A. Thellung. 1. Lolium temulentum L. var. macrochaeton A. Br. subvar. laeve Thell., |l. c, p. 440. Caule laevissimo (Stengel vóllig glatt). Schweiz: Malzfabrik Solothurn, 1905, Lüscher!; Turnschanze Solo- thurn, 1905, Probst! 8. Triticum cylindricum (Host) Ces. Pass. u. Gib. var. hirsutum Binz (in litt.) apud Thell., l. c., p. 440. Rhachidis artieulis et glumis ad nervos dense hirsuto-villosis. Glieder der Ährenspindel und Hüllspelzen auf den Nerven dicht behaart. Schweiz: Basel: St. Margrethenstrasse (Bahnlinie), 1902, Binz! 9. Hordeum marinum Hudson 1778 (H. maritimum With.'); Medit,, W.-Eur.) ssp. Gussoneanum (Parl. pro spec.) Thell., 1. c, p. 441. (S.-Eur., Ungarn). Schweiz: Adventiv bei Zürich, Solothurn, Basel. 10. Amarantus retroflexus L. (trop. Amer.; eingebürgert in N.-Am., Europa etc.), var. Delilei (Richter et Loret pro spec.) Thell., l. c., p. 442. (Als Heimat dieser Varietät wird das Mittelmeergebiet angegeben ; doch dürfte sie im ganzen Verbreitungsgebiet der Art vorkommen?) und ursprünglieh gleichfalls aus Amerika stammen). Unterscheidet sich vom Typus durch die kürzeren, schwächer dornigen Vorblätter, deren längste meist 3—4 (statt 4—6) mm lang sind und die Blüten nur wenig (statt ums Doppelte) überragen. 11. Amarantus chlorostachys Willd. var. pseudo-retroflexus Thell., 1. c., p. 443. Spicis crassioribus et brevioribus (terminali lateralibus haud multo longiore), bracteis robustioribus (inde habitu ad A, retroflexum L. accedens, a quo semper differt forma tepalorum et caule minus piloso). Scheinähren dicker und kürzer als beim Typus (die endständige nicht viel länger als die seitlichen), Vorblüiter kräftiger; dadurch habituell dem A. retroflexus L. genähert, von dem sich meine Varietät noch immer durch die Form der 9 Tepalen (eiförmig-lanzettlich, spitzlich) und durch weniger stark behaarten Stengel unterscheidet. Schweiz: Kammgarnfabrik Derendingen bei Solothurn, 1907, Probst! — [Strassburg, Heleneninsel, 1903, A Lud wig!]. 12. Lepidium Draba L. (Medit., W.-As. var. matritense (Pau) Thell. in Neue Denkschr. d. Schweiz. Ges. f. Naturw., XLI (1906), 87; Thell., l. c., p. 445. 1) Bot. Arr, Brit. pl. ed 2 (1787), 127 (nach freundlicher Mitteilung von Dr. E. Janchen-Wien); nach einer mir gütigst zur Verfügung gestellten Mitteilung von Herrn J. Britten-London an meinen Chef Herrn Prof, Dr. Hans Schinz findet sich diese Art nicht, wie allgemein (auch im Ind, Kew.) angegeben wird, schon in der 1. Auflage von Witherings Bot. Arrangement (1716), 172. ?) Ich sah die Varietät aus Frankreich, Griechenland, Algier; ferner aus Deutschland (Baden!, Thüringen, Sachsen, Schlesien, Berlin) und Schweden. Neues aus der Adventivflora der Schweiz. 363 Stengelblätter schmäler, spitz, wie die ganze Pflanze fast kahl; so z. B. in Spanien. Schweiz: Turnschanze Solothurn, 1905 -6, Probst!, 1905, Binz! 13. Lepidium virginicum L. ssp, eu-virginicum Thell. in Vierteljahrsschr, d. Zürch. naturf. Ges. LI (1906), 163, var. sublateriflorum Thell., 1. c., p. 445. Racemus terminalis ramo axillari, in ipsius caulis directione sito, longissime superatus et inde in parte inferiore plantae situs et quasi folio oppositus; rami principales saepi basi eodem modo ramosi. : ; Der ursprünglich endstündige Blütenstand von einem achselstündigen Ast, der die Scheinfortsetzung des Stengels bildet, weit überragt und dadurch im unteren Teil der Pflanze gelegen und scheinbar blattgegen- stindig; bei üppig entwickelten Exemplaren zeigen auch die gróssten Âste an ihrem Grunde die gleiche Art der Verzweigung, während sie oberwürts den normalen Verzweigungstypus der ssp. eu-virginicum (end- ständiger Blütenstand + in der Fortsetzung des Astes bleibend, von den axillären Ästehen bzw. Blütenständen nicht oder nur wenig überragt) aufweisen. Schweiz: Güterbahnhof Zürich II, mehrere Exemplare, 1907, Thellung. 14. Lepidium hyssopifolium Desv., DC.; Thellung Monogr. Lepid. (1906), 304 (Austral), var. integerrimum Thell., 1. c., p. 446. . Foliis caulinis omnibus integerrimis. Alle Stengelblütter völlig ganzrandig. Sehweiz: Kammgarnfabrik Derendingen bei Solothurn (australische Schafwolle), 1907, Probst! 15. Sisymbrium orientale L. var. subhastatum (Willd.) Thell. in Zimmer- mann, Adventiv- und Ruderalfl. Mannheim (1907), 96 (Brassica subhastata Willd.!); l. e., p. 446. Obere Stengelblätter (bis ziemlich tief herab) lanzettlich, ohne Spiess- óhrchen; Pflanze fast kahl. Schweiz: Z. B.: Güterbahnhof Zürich, 1902, O. Naegeli! 16. Rapistrum rugosum (L.) Bergeret 1784; All. 1785, ssp. I. eu-rugosum Thell., 1. c., p. 447. _ (R. rugosum e rugosum Cosson, Comp. fl. Atl.). Fruchtstiel ziemlich kurz und dick, so lang bis Ui mal so lang als das untere Glied der Frucht; oberes Glied eiförmig, bei der Reife tief längsgefurcht, in den längeren, fädlichen Griffel verschmälert. Im grössten Teil des Verbreitungsgebietes der Art, doch aus Al- gerien nicht erwähnt. Var. e. typicum Thell., l. c., p. 447. Untere Laubblätter leierförmig, mittlere und obere Stengelblätter un- geteilt, nur & gezähnt oder schwach gelappt. Krone lebhaft hellgelb oder (subvar. pallidiflorum Thell., 1. c., p. 447, floribus albidis, z. B. Frei- burg i. B.!) weisslichgelb. Frucht steifhaarig (subvar. scabrum [Host pro spec. Rouy u. Fouc. Fl. France II [1895], 72 [pro var], Thell, Le 364 A. Thellung. p. 447) oder kahl (subvar. glabrum [Host pro spec.] Rouy u. Fouc. [pro var]. Thell., 1. c., p. 447; vgl. auch Koch Syn. ed. 2, I [1843], 83). Die subvar. glabrum besonders in südlichen Gebieten, bei uns wohl nur adventiv, z. B.: beim Chemiegebäude (Länggassequartier) Bern, 1897, Biberiststrasse Solothurn, 1904, Lüscher!; Turnschanze Solothurn, 1904, Probst! 17. Rapistrum rugosum (L.) Bergeret 1784; All. 1785, ssp. III. hispanicum (L. Thell., 1. c., p. 448. Myagrum hispanicum L. 1753; Rapistrum hispanicum Boiss. et Reuter 1842, non Medikus 1792, quod = Crambe hispanica L. 1753: Rapistrum Linnaeanum Boiss. et Reuter 1842; R. rugosum 8 Linnaeanum Cosson; R. rugosum ssp. R. Linnaeanum Rouy u, Fouc.). Fruchtstiel schlank, 2—4 mal so lang als das meist dünne untere Glied der Frucht; oberes klein, eiförmig, bei der Reife ziemlich glatt, meist allmählich in den etwas kürzeren bis etwas längeren Griffel ver- schmälert, kahl (subvar. glabrum [Cariot] Thell. = R. Linnaeanum «. glabrum Cariot ex Rouy u. Fouc., Le 73) oder steifhaarig (subvar. hirsutum [Cariot] Thell. = R. Linn. 8. hirsutum Cariot Lei S.-Europa, NW.-Afrika. Var. 8. microcarpum (Jordan) Thell., Le p. 448. R. microcarpum Jordan; R. rugosum $8. Linn. s.-var. microcarpum Cos- son; R. Linnaeanum „forme R. microcarpum Jord. [pro spec.] Rouy u. Fouc.). Fruchtstiel besonders schlank und verlängert, Frucht beträchtlich kleiner als bei der Ssp. eu-rugosum, ihr unteres Glied stielförmig. Neue Funde der ssp. hispanicum (meist var. microcarpum subvar. glabrum): ? Schwanenpromenade Bern, 1894, Dutoit! in Herb. Lüscher (zur sicheren Bestimmung zu jung); Turnschanze und Malzfabrik Solo- thurn, 1904. Probst!, 1905, Binz!, 1906, Lüscher!; Val Calanea: Grono, adventiv: E. Steiger in Verh. Naturf. Ges. Basel XVIII (1906), 305; Belvoir Zürich H, 1907, Thellung; Niederwil bei Solothurn (Kartoffel- acker) 1907, Probst!; subvar. hirsutum: Belvoir Zürich I, 1907, Thellung. | 18. Erysimum repandum L. var. (?) gracilipes Thell., 1. c., p. 449. Pedicellis fructiferis quam in typo gracilioribus (crassitie sua sub- 5-plo longioribus), siliquis minus angulosis, valde torulosis. Fruchtstiele sehlanker als beim Typus, ca. 5 mal so lang als dick; Frueht weniger deutlich vierkantig, mehr dünnwandig, daher stark ge- buckelt. Die Frueht stimmt in der Behaarung, der Länge des Griffels uud der Form der Narbe vüllig mit E repandum überein; leider fehlen jedoch die Blüten, so dass die Bestimmung doch nicht so ganz sicher- gestellt ist, Schweiz: Kunstmühle Bärtschi in Solothurn, mit dem Typus, 1907, Probst! 19. Saxifraga caespitosa L. ssp. rosacea (Mónch 1794 pro spec.) Thell., Le, p. 450. Neues aus der Adventivflora der Schweiz. 365 S. decipiens Ehrh. 1790 sine deser.!; S. caespitosa ssp. decipiens Rouy u. Camus. (Mitteleur. von NO.-Frankr. bis Österr.) 20. Potentilla intermedia L. var. ternata Thell., l. c, p. 451. Foliis caulinis fere omnibus trifoliolatis. Stengelblätter fast sämtlich dreizählig; von P. norvegica durch das charakteristische Indument noch immer leicht zu unterscheiden. Schweiz: Getreidelagerhäuser in Brunnen, 1907, Thellung. 21. Trigonella coerulea (L.) Ser. ssp. procumbens (Besser) Thell., l. c., p. 451 = Tr. Besseriana Ser. SO.-Eur., Kaukas., Kl.-As. 22. Trifolium constantinopolitanum Ser. var. Carmelii (Boiss. pro spec.) Thell., 1. c., p. 454. Pflanze hóher, üppiger, Kópfe grósser (über 2 cm lang), Krone in- tensiver gelb. Schweiz: Turnschanze Solothurn, 1905, Probst! 23. Convolvulus pubescens (Lindley) Thell, l. c., p. 459. [Non Soland. in Russell 1794, qui = C. betonicifolius Miller 1768 (= C. hirsutus M. Bieb. 1808), nec Willd. 1809, qui = Ipomoea pubescens Lam. 1791] (Calystegia pubescens Lindley Bot. Reg. XXXII. t. 42! — China). Schweiz: Alte Kiesgrube Hardau in Zürich III, 1905, Bucher! 24. Symphytum coeruleum Petitmengin! ined. 1903!) ex Thell., l.c., p.459. An Hort. angl. ex Steud. Nom. ed. 2 (1841), 654 (nomen nudum!)? (S. peregrinum Bot. Mag. t. 6466! [1879] et hort, Ascherson & Graebner Fl. Nordostd. Flachl. [1898—9], 577 — non Ledeb.! — Kaukasus nach Bot. Mag. l. c.; oder vielleicht Gartenbastard: ©. asperum Lepechin X of ficinale L.?). Schweiz: Botan. Garten Zürich als Unkraut, 1907, Thellung; Sion 1905, F. O. Wolf! (ob kultiviert?). Die Pflanze des Züricher botan. Gartens ist mit dem von Petit- mengin ausgegebenen Exsikkatum von Doumartemont [Meurthe et Moselle] (Petit bois en dessous de la ferme Ste, Genevieve, wo die Pflanze zweifellos verwildert ist) völlig identisch und stimmt auch mit der im Bot. Mag. l. e. als S. peregrinum. abgebildeten und beschriebenen Pflanze gut überein mit Ausnahme des wohl ziemlich geringfügigen Um- standes, dass bei der ersteren die Schlundschuppen die Antheren etwas überragen, während bei der letzteren das Gegenteil der Fall ist. 1) Mit kurzer Beschreibung auf der mit Tinte geschriebenen Herbar- etikette (Herb. Montpellier. — Diagnose (l. c, p. 459 zum erstenmal ver- öffentlicht): Affine S. officinali L., a quo distinguitur foliis superioribus imperfecte (ad medium tantum internodii) decurrentibus, corolla coerulea (non violacea vel flavescenti-alba) calyce (saepe ad tertiam partem inferiorem tantum, non fere ad basin fisso) 3—4 plo (non subduplo) longiore, filamentis antherae subaequalibus (non subduplo brevioribus). — Die Art wird demnächst auch in der im Druck befindlichen Flore analytique de Lorraine von Petitmengin und Gadfuin beschrieben werden. 366 A. Thellung. 25. Symphytum Vetteri Thell., l. c., p. 460. Perenne? Partes basilares mihi ignotae. Planta elata, habitu S. officinalis L. Caulis ramosus, indumento fere destitutus, foliis imperfecte decurrentibus hine inde subalatus, epilosus, primo intuitu glaberrimus et laevis, aculeolis tamen minutis retrorsum curvatis remote in inflores- centia tantum densius obsitus. Folia caulina media et superiora alterna, ovato-lanceolata, acuta, basin versus quasi in petiolum late alatum con- tracta, infra insertionem + longe (plerumque ad dimidium internodii) et saepe inaequaliter decurrentia, (exceptis summis) glabra (i. e. epilosa), superne pustulis albidis conspieuis, saepe in aculeolum minutissimum terminatis, elevato-punctata, margine aculeolis curvatis obsita. Inflores- centiae eis S. officinalis similes, satis multiflorae; axis et pedicelli (calyce subbreviores) aculeolis et pilis mollioribus hirsutuli. Calyx + 7 mm longus, ad quintam fere partem inferiorem in lacinias 5 triangulari- lanceolatas acutissimas, corollae tubum subaequantes, post anthesin paulo auctas, facie glabras et laeves, margine aculeolato-ciliatas partitus. Corolla tubuloso-infundibiliformis limbo subventricoso, 13—15 mm longa, calyce suduplo longior, purpurea, limbo tubum longitudine subaequante, dentibus limbi parvis triangularibus revolutis. Fornices inelusi (limbum non aequantes) anguste triangulari-lanceolati acutissimi, antheris sub- aequilati et eis vix longiores. Antherae filamento 1!/,— 2 plo longiores Nuculae, a latere visae, oblique ovato-semicirculares, laeves. Maxime affine S. officinali, a quo tamen indumento singulari: et foliis imperfecte tantum decurrentibus manifeste differt. — Patria ignota; in Helvetia semel adventicium. Schweiz: Orbe (Waadt), au Séchon, bords de l'ancien lit de l'Orbe, 1892, Moehrlen! in Herb. Vetter (Univ. Zürich). S. Vetteri unterscheidet sich von allen mir bekannten Arten der Gattung durch fast vóllig haarlose und nur sehr fein und entfernt stachelige Stengel und Laubblätter!), von S. officinale L., dem es zweifel- los sehr nahe steht, ausserdem auch durch die nur herablaufenden Blätter und die viel grósseren (oft !/, mm breiten), in ein ganz kurzes Bórstchen endigenden Pusteln der Oberseite der Laubblätter. 26. Anchusa italica Retz. 1119 (A. azurea Miller 1768?) var. sublanata Thell., 1. c., p. 462. Caulis partes superiores et infloresċentiae axes setis densissimis longis patulis albis subeompressis mollibus quasi albo-lanuginosi; foliorum pustulae minimae vix conspicuae; flores quam in typo minores. Oberer Teil des Stengels und Infloreszenzachsen mit sehr dicht- stehenden, langen, abstehenden, weissen, etwas bandartig zusammen- gedrückten, weichen Borsten besetzt und dadurch weisslich-zottig erscheinend; Pusteln der Laubblätter sehr klein und wenig auffällig; D) S. peregrinum Ledeb. wird von A. DC, Prodr. als „caule glabriusculo nudiusculo“ beschrieben, unterscheidet sich aber von meiner Pflanze durch die sitzenden oberen Stengelblätter und den im Verhältnis zur Krone kürzeren Kelch. Neues aus der Adventivflora der Schweiz, 367 Blüten kleiner als beim Typus; sonst scheint die Pflanze von A. italica nicht verschieden. Schweiz: Langendorf (Solothurn) in einem Hühnergarten (Futter von der Malzfabrik), 1907, Probst! Ähnlich, aber mit etwas steiferen . Borsten: Kiesplatz an der Strasse Walenstadt-Berg, 1905, J. Bär und Hans R. Schinz! (scheint den Übergang der Var. zum Typus zu ver- mitteln), 27. Asperula arvensis L. f. albiflora Probst apud Thell., 1l. c., p. 465 Flore albo. Krone reinweiss. Da, soviel mir bekannt, die euro- päischen Floren keine Abänderungen in der Blütenfarbe der A. arvensis angeben, wohl aber Boissier Fl. Or. III (1875), 30 (,variat corolla pallide coerulea vel subcarnea“), so dürfte unsere Pflanze wohl aus grósserer Entfernung, etwa aus dem Orient, eingeschleppt sein. Schweiz: Solothurn, Schutt beim Baseltor, 1907, Probst! 28. Legousia pentagonia (L.) Thell., l. c., p. 465. Specularia A. DC.; Türkei, Kreta, Kl.-As. u. Inseln, Syr., Kauk.; ein- gebürgert in Spanien, S.-Frankr. etc. Schweiz: Solothurn, Schutt beim Transformatorenhaus (Vorstadt), 1907, Probst! 29. Aster novi belg L. var. (?) stenolepis Thell., l. c., p. 466. Squamis pro more speciei angustissimis (Ui, mm latis). Hüllblätter ungewöhnlich schmal (ca. !/; mm breit), Laubblätter schmallanzettlich; sonst scheint die Var. vom Typus der Art nicht ver- schieden; von A, salicifolius Scholler. differiert sie durch die sehr ungleich langen Hüllblätter, deren äussere nur die Hälfte der inneren erreichen, und durch deutlich umfassend geöhrte Stengelblätter. Schweiz: Am Tägelbach östlich Niederwil (Thurgau), 1906, Wegelin! 30. Aster novi belgü L. ssp. laevigatus (Lam. pro spec.) Thell., l. c., p. 466. Vom Typus dureh traubigen (statt doldenrispigen) Gesamtblütenstand mit grósstenteils 1kópfigen Âsten verschieden. Hierher als Synonym: A. nebraskensis Probst!!) Beitr, Fl. Soloth. (1904), 22 non Britton. Von dieser bei uns verbreiteten Ssp. sah ich aus der Schweiz die 2 folgenden bemerkenswerten Varietäten: 31. Aster novi belgii L. ssp. laevigatus (Lam.) var. ovatus Thell., l. c., p. 466. Foliis ovatis (1: 2—3), ad 3 cm latis, acuminatis, basi ambitu rotun- datis et amplexicaulibus. Laubblätter eifórmig (1:2--3), bis 3 cm breit, zugespitzt, am Grunde im Umriss abgerundet und stengelumfassend (= À. oblongifolius Probst!') Beitr. Fl. Soloth. [1904], 29 non Nutt.). 1) Mithin sind die folgenden Arten aus der Adventivflora der Schweiz zu streichen: A. acuminatus Michx., A. nebraskensis Britton und A. oblongifolius Nutt.; vielleicht auch A dumosus L., dessen Vorkommen in der Schweiz nicht mit Sicherheit nachgewiesen, jedoch keineswegs unwahrscheinlich ist. 368 A. Thellung: Neues aus der Adventivflora der Schweiz. Schweiz: Ufergebüsch der Aare oberhalb Büren (Kt. Bern), 1903— 4, Probst! — Angenähert auch: Marais d’Orbe (Vaud), 1883, Vetter! 32. Aster novi belgü L. ssp. laevigatus (Lam.) var. subprenanthoides Thell., Le, p. 466. | Foliis apicem versus dentatis, infra medium integerrimis et subpan- duriformi-constrictis, inde formam A. prenanthoidis Mühlenb. referentia. Laubblätter oberwärts gezähnt, unter der Mitte etwas geigenförmig zusammengezogen und ganzrandig, dadurch in der Form etwas an A. prenanthoides Mühlenb. erinnernd, mit welcher Art meine Pflanze jedoch sonst nichts gemeinsam hat (= A. acuminatus Probst!!) Beitr. Fl. Soloth. [1904], 29 non Michx.). l Schweiz: Lac de Neuchâtel: Champréveyres, entre Neuchätel et St. Blaise, 1888, Tripet!; im Bürengrien ob Büren a. d. Aare (Kt. Bern), 1904, Probst! 38. Anthemis Cotula L. var. latisecta Thell., 1. c., p. 469. Foliorum lobis latioribus, & 1 mm latis. .Laubblattzipfel durchschnittlich 1 mm (statt !/; mm) breit. Schweiz: Hardplatz in Zürich III, 1903, Naegeli, Theilung (hier: her gehórt A. arvensis X Cotula? Naeg. u. Thell Ruderal- u. Adventivfl. Kt. Zürich [1905], 75); Turnschanze Solothurn, 1905, Probst! 34. Anthemis Cotula L. var. canescens Thell., 1. c.. p. 469. Pedunculis et involucris canescentibus, Kopfstiele und Hülle weisslich zottig. Schweiz: Malzfabrik Solothurn, 1904, Probst! 35. Anthemis Cota L. (A. altissima L.) var. latisecta Thell., 1. c., p. 470, Foliorum segmentis latioribus, rhachi primaria 1?/,—3 mm lata, paleis 17/,—2!/, mm (in typo 1 mm) latis. Abschnitte der Laubblätter breiter, primäre Blattspindel 1°/,—3 (statt 1—1!/) mm breit, Spreublätter 1%/,—21/, (statt 1) mm breit (so heimisch z. B. auf der Insel Rhodos). Schweiz: Turnschanze Solothurn, 1904-5, Probst!, 1905 Binz!; angenähert auch: Solothurn, Vorstadt beim Transformatorenhaus, 1907, Probst! 36. Cichorium Intybus L. ssp. pumilum (Jacq. pro spec.) Thell, l. c., p. 471. C. divaricatum Schousb., C. Intybus 8. divaricatum DC. Prodr., C. In- tybus var. pumilum Fiori u. Paoletti. — Medit.). Schweiz: Turnschanze Solothurn, 1905, Lüscher! 37, Picris echioides L. var. erepidiformis Thell., l. c., p. 471. Capitulis multo minoribus (involucro 6—7 mm diam.) et numerosioribus, in corymbum densum congestis; involucri foliolis exterioribus quam i1- teriores !/, brevioribus, quam in typo angustioribus. Köpfe viel kleiner (6—7 mm im Durchmesser) und zahlreicher als beim Typus, dicht gedrängt in einem doldentraubigen Gesamtblütenstand; äussere Hüllblitter um ein Drittel kürzer als die inneren, relativ schmäler als beim Typus; sonst von diesem nicht verschieden, — Von allenfalls Fr. Kränzlin: Eine neue Calceolaria aus Bolivia. 369 in Frage kommenden bereits beschriebenen Varietäten der P. echioides finde ich in der Literatur erwähnt: var. pratensis (Cheval.), unterscheidet sich von meiner Pflanze durch die äusseren Hüllblätter, die die inneren an Länge erreichen; var. humifusa (Willd.) durch schlanke, niederliegende oder aufsteigende und ziemlich kahle Stengel, sowie durch fast wehrlose innere Hüllblätter, während bei meiner Varietät der Stengel kräftig und aufrecht und in aufrechte Äste verzweigt ist und die Hüllblätter gerade so stachelig sind wie beim Typus; Helminthia lusitanica Welw. differiert durch den sehr kurzen (statt der Frucht an Länge etwa gleichkommenden) Fruchtschnabel und relativ viel breitere äussere Hüllblütter, Schweiz: Turnschanze Solothurn, 1904, Probst! XCVII. Eine neue Ca/ceo/aria aus Bolivia. Von Fr. Kränzlin-Berlin. (Originaldiagnose.) Calceolaria Buchtieniana Kränzlin, nov. spec. /Lavandulaefoliae.] Frutex valde ramosus, 1,5 m altus, cortice fragili, pallide cinna- momeo tectus, infra glaber, superne minute puberulus. Folia lineari- lanceolata, acuminatissima, apice et basi angustata, v. brevi-petiolata, petioli utrinque linea elevatula conjuncti, folia ramorum priorum ordinum ad 5 em longa ad 4 mm lata, illa ramulorum multo minora, superne viridia, glabra, margine leviter revoluta, subtus pallide viridi-albescentia, nervus medianus incrassatus, brunneus. Flores in ramulis singuli axillares, bracteis magnis, foliaceis suffulti, 8 ad 10 in ramulo quoque. omnes ra- muli in superiore parte plantae paniculam laxam, foliolis intermixtam efficientes, pedunculi 6 —10 mm longi, ipsi et calyces extus minute (sub lente valido tantum) puberuli. Calyeis segmenta late ovata, brevi-acutata V. obtusa, sub anthesi reflexa, 7—8 mm longa, basi 4—4,5 mm lata. La- bium superius corollae brevius quam calyx, cucullatum, labium inferius maximum obovatum, ascendens, antice rotundatum, ad !/, totius longi- tudinis apertum, orificium trapezoideum antice rectum v. vix curvatum, totus margo anticus incrassatus, dense papillosus, non inflexus!, tota corolla dense puberula, stamina brevia, antherae loculi connectivo mani- festo sejuncti, effoeti valde ringentes; stylus brevis. Corolla latea, labium superius 4 mm longum et cire. 3 mm latum, labium inferius 1,6 cm longum, antice 1 cm latum. — Floret mense Augusto. | Bolivia: Am Wege nach Obajas in 3500 m ü. d. M. (Dr. 0. Buch- tien, no. 127!). Nota. Est species omnino vultu Calc. lavandulaefoliae H. B. Kth. et hyssopifoliae H. B. Kth. differt autem. ut de aliis characteribus taceam, 24 Repertorium novarum specierum. V. 370 Dr. E. Rosenstock. margine orificii inferiore aperto non inflexo, lato valde, papilloso, qui quidem character nusquam adhue observatus est. Flores nunquàm in dichasiis dispositi, sed semper singuli oriuntur in axillis bractearum omnino foliacearum. XCVII. Filices novo-guineenses novae. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) II. Die auf Seite 33 dieses Bandes von mir ausgesprochene Hoffnung auf weitere Sendungen von Farnen aus den Hochgebirgen Neuguineas durch Herrn Dr. E. Werner ist durch die inzwischen erfolgte Rückkehr dieses eifrigen Sammlers nach Europa zunichte geworden. Einige Nummern der früheren Sendungen Herrn Dr. Werners haben sich je- doch nachtrüglich noch als neu erwiesen, wodurch die hier folgende Ergänzung jenes ersten Artikels bedingt wurde. Da die Zusammensetzung der Flora der Bergregionen Neuguineas noch wenig bekannt ist, schicke ich der Beschreibung dieser neuen Arten eine kurze Aufzählung auch derjenigen Farne der Wernerschen Sammlung voraus, die sich mit bereits bekannten Arten decken. Mit Ausnahme der besonders bezeichneten Funde aus der Umgebung des am Fuss des Gelu-Bergs gelegenen Orts Damun sind dieselben sümtlich am Gelu selbst aufgefunden worden und war zwischen 1000 und 1700 m Hóhe (Gipfel). Gleichenia glauca (Thbg.) Hk. — Gleichenia laevigata (Willd.) Hk. var. brac- teata (Bl.). — Alsophila lunulata H. Br. — Saccoloma sorbifolium (Sm.) Christ [Da- mun]. — Hymenophyllum dilatatum Sw. — Hymenophyllum physocarpum Christ. — Trichomanes pallidum Bl. — Trichomanes bipunctatum Poir. var. laxa (Bl.). — Trichomanes javanicum Bl. var. Boryana (Kze.) [Damun]. — Trichomanes aphle- bioides Christ [Damun]. — Humata repens (L. fil) Diels. — Humata alpina (Bl) Moore. — Humata vestita (Bl) Moore. — Davallia pentaphylla Bl. — Lindsaya Merrillii Copel. — Odontosaria retusa (Cav.) J. Sm. — Pteris Blumeana Ag. [Damun]. — Asplenium tenerum Forst. var. elongata Bedd. — Asplenium Sancti Christofori Christ. [Damun]. — Asplenium unilaterale Lam. — Asplenium cuneatum Lam. var. ozeanica Kuhn. — Asplenium Lauter- bachii Christ. — Asplenium Belangeri Kze. [Damun]. — Diplazıum proli- ferum (Lam.) Thouars [Damun]. — Dryopteris orientalis (Gmel.) var. feeje- ensis Hk. — Dryopteris sagittifolia (BL) O. Ktze. [Damun]. — Dryopteris Cesatiana C. Chr. i. (Meniscium Beccarianum). — Aspidium melanocaulon Bl. [Damun]. — Aspidium Menyanthidis Presl. — Aspidium decurrens Presl. [Damun]. — Nephrolepis Lauterbachii Christ. — Nephrolepis dicksonioides Filices novo-guineensis novae. 371 Christ. — Oleandra Sibbaldii Grev. — Polypodium subpleiosorum Racib. — Polypodium subpinnatifidum Bl. — Polypodium solidum Kze. — Polypodium inarticulatum Copel. — Polypodium nutans Bl. — Polypodium subauriculatum Bl. [Damun]. — Polypodium accedens Bl. — Polypodium subgeminatum Christ. — Polypodium rupestre Bl. — Polypodium rupestre Bl. var. taeniopsis (Christ) — Polypodium scolopendrinum Bory. — Polypodium Powellii Bak. — Poly- podium varians Bl. — Monogramma paradoxa (Fée) Bedd. — Antrophyum plantagineum Klf. var. Lessoni (Bory) Mett. — Vittaria elongata Bl. [Damun]. — Stenochlaena sp. fol. aquatica. —- Leptochilus heteroclitus (Presl) C. Chr. i. fol. aquatica. — Hymenolepis rigidissima Christ. 22. Cyathea geluensis Rosenst., nov. spec. Filix arborea, caudice e schedula c. 2 m alto, ceterum cum stipi- tibus ignoto; laminis chartaceo-herbaceis, supra olivaceis, subtus palli- dioribus, subglaucescentibus, axibus exceptis glaberrimis, bipinnato-pinna- tifidis; pinnis alternis, subsessilibus, erecto-patentibus, 30 cm vel ultra longis, c. 8 em latis, lineari-lanceolatis, acuminatis, in apicem pinnati- fidum, demum lineari-angustatum, serratum excurrentibus; pinnulis 4 em vel ultra longis, c. 12 mm latis, elongato-ovalibus, acutiusculis vel (majoribus) breviter acuminatis, profunde pinnatifidis, apice leviter serratis; laciniis linearibus, subobliquis, subfaleatis, margine crenato-serrulatis; rhachibus costisque tenuibus, lividis, supra villoso-strigosis, subtus paleis parvulis, inaequaliter stellato - dilaceratis vel piliformibus, flaccidulis rarisque rigidis, latioribus obtectis; costulis supra parce strigosis, subtus paleolis albidis bullatis instructis; venis pinnatis; venulis lateralibus c. 6 in utroque latere, 3—4 inferioribus furcatis et infra bifurcationem soriferis, ceteris simplicibus sterilibusque; soris costulis laciniarum approximatis; indusiis magnis hypocrateriformibus, membranaceis margine subregulariter in lacinias late deltoideas c. 5 numero fissis. x Nova-Guinea, in monte Gelu, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VI, 1907, No. 80. . Diese Cyathea steht zwischen C. spinulosa Wall. und C. philippinensis Copel. Die Segmente ersterer sind länger und schmäler, die der letz- teren kürzer und breiter. Im Habitus gleicht sie mehr der letzteren. 23. Trichomanes maximum Bl. var. grandiflora Rosenst., nov. var. Varietas rhizomate erecto, indusiis maximis (1,25 mm fere dia- metientibus), orbiculatis, planis a typo diversa. Nova-Guinea, Damun, c. 500 m alt. — leg. Dr. E. Werner, III, 1907, No. 51. 24. Hymenophyllum | Blumeanum nov. var. Varietas frondibus 3—4-pinnatifidis, quam in typo reperiuntur ultra longis, 6—10 em latis), ultrapedalib us 24* Spr. var. novoguineensis Rosenst. €. quintuplo majoribus (70 cm vel pinnis primariis saepissime extra ordinem elongatis, 372 Dr. E. Rosenstock. segmentis apice profunde emarginatis, indusiis acutioribus a typo di- versa. Nova-Guinea, in monte Gelu, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 49a. 25. Hymenophyllum geluense Rosenst., nov. spec. Leptocyonium; rhizomate longe repente, vix ramoso, 1 mm crasso, rufo pilisque rufis dense obsito, radiculis 2—3 cm longis, creberrimis instructo, interstitiis 5—15-centimetralibus folia gerente; stipitibus 10—20 em longis, rigidis, teretibus, atrofuscis, pilis fuscidulis 2—3 mm longis, tricatis obtectis; laminis rigide membranaćeis, fuscidulis, 20—30 cm longis, nunc linearibus, 2—3 cm latis, nunc lanceolatis, basi usque ad 8 cm dilatata; illis pinnatis, pinnis alternis, numerosissimis, erecto-patentibus, apice incurvatis, anguste decurrentibus, e basi inae- quali (anteriore cum rhachi parallela, posteriore oblique truneata) rhom- boideo-oblongis, apice truncatis aut elongato-acuminatis, 11/;—3 em longis, 1 cm latis, 2—3-pinnatifidis, laciniis ultimis anguste linearibus, con- fertis, fasciculatim subparallelis, margine plano acute serratis, apice attenuato integerrimis (nec emarginatis); his (sc. laminis lanceolatis) bi- pinnatis, pinnis inferioribus usque ad 10 cm longis, 3—4 cm latis, faciem laminae simplieiter pinnatae omnino interantibus, ceteris sensim minoribus, subconformibus; rhachibus cum stipitibus concoloribus, elasticis, margine angusto, olivaceo-fusco, plano, integerrimo vel (apicem versus) denticulato pilisque iis stipitum aequalibus instructis; costis ner- visque crassis, atrofuscis, fusco-pilosis, in utraque facie lamellis binis mem- branaceis, conspicue cristato-serratis ornatis; soris 1—4 in singulis pinnulis, axillaribus, costularum ramo anteriori, abbreviato impositis; in- dusiis magnis, late tubiformibus, anguste marginatis, dorso cristatis, bilabiatis; labiis tubum aequantibus, rotundatis, minutissime denticulatis vel integerrimis; receptaculo crasso, setaceo, exserto. Nova-Guinea, in monte Gelu, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 48. : Die schmalen und nur einfach gefiederten Wedel dieser Art gleichen in ihrer äusseren Gestalt dem Hymenophyllum Zollingerianum Kze. (v. d. Bosch, Hym. jav., t. 50), die breiteren, lanzettlichen, eher dem H. fuscum Bl. (l. c., t. 51), die auch beide darin mit unserer Art über- einstimmen, dass ihre Nerven mit Lamellen versehen sind. H. geluense unterscheidet sich von ihnen durch trichomanoides Indusium, gezühnten Blattrand und stürker ausgebildete Zacken der Lamellen. 26. Asplenium subemarginatum Rosenst., nov. spec. Euasplenium; rhizomate et stipitibus ignotis; laminis tenuiter herbaceis, supra olivaceo-viridibus, subtus pallidioribus, utrinque glabris. simpliciter pinnatis; pinnis lateralibus paucijugis, erecto-patentibus, alternis, medialibus lateris utriusque c. 6 em inter se remotis, omnibus subsessilibus vel inferioribus breviter petiolatis, e basi subaequali cuneata (anteriore paullo latiore) lineari-lanceolatis vel elongato-ovalibus, rectis, margine leviter serrulato-crenatis vel integerrimis, in apicem linearem, Filices novo-guineensis novae. 279 subintegrum cito angustatis, subaequalibus, usque ad 20 cm longis, 3—4 cm latis, nudis (i. e. gemmis carentibus; pinna terminali basi inaequali in petiolum 0,5 —2 cm longum decurrente, ceteris conformi, sed paullo majore, infra apicem dichotoma (ramis saepe iterum dichotomis), in angulo dichotomiae ipso prolifera; rhachibus firmis, supra sulcatis, subtus teretibus, castaneis vel rufis, cum costis paleis minutis conco- loribus, lanceolatis, dentatis vel irregulariter laceratis hine inde adspersis, costis fuscidulis, infra prominentibus; nervis lateralibus sub angulo 60? e costa egredientibus, simplicibus furcatisve, parallelis, in crenaturis marginis libere desinentibus; soris strictis, parallelis, prope costam oriuntibus, ultra tres quartas laminae dimidiatae latitudinis extensis, 3 mm fere inter se distantibus; indusiis anguste linearibus in parenchyma utro- versus productis. Nova-Guinea, prope Damun, 500 m alt. — leg. Dr. E. Werner, IIl, 1907, No. 68. Das der Beschreibung nach unserer Art nahestehende Asplenium Carruthersii Bak. von den Fidjiinseln besitzt nach vorn allmählich ver- schmälerte Fiedern und dickere Textur. Die Fiedern des ebenfalls nahe- stehenden afrikanischen A. emarginatum Beauv. (HK. Cent. Il, t. 78) zeigen eine ähnliche Verschiedenheit im Umriss und sind ausserdem an der Spitze tief ausgerandet. Das in der Gestalt der Fiedern unserer Art am nächsten kommende Diplazium bantamense Bl. ist andrerseits wesent- lich von ibr verschieden durch fiederartige Nervatur und diplazoide Sori. 27. Asplenium Belangeri Kze. var. acuminata Rosenst., nov. var. Varietas pinnis angustato-elongatis, ad 12 cm vel ultra longis, 8—10 mm supra basin latis, segmentis longioribus (medialibus usque ad 8 mm longis), arcuato-incurvatis, valde obliquis, imbricatis (pinnis inde cancellato-perviis), basalibus pluries dichotomis a typo diversa. Nova-Guinea, loco incerto. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 18, ex p. Da das vorliegende Material sehr unvollständig ist (es sind nur die oberen Blatthülften vorhanden), muss es einer späteren Beurteilung über- lassen bleiben, ob die hier als Varietät des A. Belangeri bezeichnete Form nicht besser als besondere Art aufzufassen sei. 28. Diplazium nitens Rosenst., nov. spec. Eudiplazium; rhizomate stipitibusque ignotis; laminis rigide chartaceis, supra olivaceo-viridibus, subtus pallidioribus, utrinque nitidis, glaberrimis, ambitu elongato-lanceolatis, breviter acuminatis, bipinnato- pinnatifidis; pinnis alternis, breviter petiolatis, erecto-patentibus, e basi aequali vel paullo dilatata lanceolatis, acuminatis, superioribus pinnatifidis (segmentis late linearibus, apice obtuso acute serratis et oblique apicu- latis); apicem versus sensim minoribus ac simplicioribus, summis sessi- libus, acute crenato-serratis, in apicem pinnatifido-lobatum, demum serratum transeuntibus; medialibus maximis C. 25 cm vel ultra longis, 10 em fere latis, pinnatis; pinnulis breviter petiolatis, subcontiguis vel paullum remotis, inferioribus suboppositis, ceteris alternis, basalibus an- 374 Dr. E. Rosenstock. ticis plerumque maximis, posticis proximis subaequalibus, usque ad 4,5 em longis, 1,5 em supra basin latis, e bast paullo dilatata (anteriore cum costa parallela magisque adaucta, posteriore subrotundata, sub- aequali) lanceolatis, acuminatis, apicibus plerumque subfalcatis, parte in- feriore ultra mediam inciso-lobatis, incisuris inde sensim abbreviatis, versus apicem acute serratum evanescentibus; segmentis inferioribus ac medialibus linearibus, subcontiguis, horizontaliter truncatis, apice obliquo et dentibus perpaucis acutis instructo excepto integerrimis vel leviter repandulis; rhachibus costisque costulisque supra sulcatis, infra subteretibus, stramineis vel lutescentibus, paleis minutis piliformibus hinc inde adspersis; venis pinnatis; venulis 4—5 in utroque latere, simplicibus; soris elongatis, parallelis, basalibus anticis diplazioideis; in- dusiis linearibus, membranaceis, integerrimis. Nova-Guinea, Damun sub monte Gelu, c. 500 m alt. — leg. Dr. E. Werner, III, 1907, No. 62. In der Gestalt und Position der Fiedern und Fiederchen steht diese Art zwischen D. arborescens Mett, und D. esculentum (Retz.). Von er- sterem unterscheidet sie sich ausserdem durch gestielte Fiedern und Fiederchen, der Costa parallel gestutzten Vorderrand der Lacinien mit vôllig zur Seite gedrüngter (schiefer) Spitze, sowie durch den Mangel eigentlicher Schuppen an der Rhachis und an den Rippen; von letzterem durch gleichfórmiger gestaltete Blattspitze und durch freie Seitennerven; von beiden durch den Glanz der oberen und unteren Blattflüche. 29. Didymochlaena truncatula (Sw.) var. ozeanica Rosenst., nov. var. Varietas pinnulis duplo fere minoribus (maximis usque ad 9 mm longis, 4 mm latis), apice recte truncatis (nec obtusis), soris crebrioribus (in pinnulis majoribus 6—9) ornatis a typo diversa. Nova-Guinea, in monte Gelu, 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner. VII, 1907, No. 85. 30. Polypodium obliquatum Bl. var. novoguineensis Rosenst., nov. var. Varietas foliis majoribus, usque ad 65 cm vel ultra longis, 4,5—5 cm latis, pendulis, tenuiter herbaceis, colore viridi (nec livido). segmentis latioribus, horizontalibus, apicem versus minus attenuatis, margine non revolutis, soris levius immersis, numerosioribus (usque ad 12 in utroque latere) a typo diversa. Nova-Guinea, in monte Gelu, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 45a. 31. Polypodium geluense Rosenst., nov. spec. Cryptosorus; rhizomate breviter repente, radiculis perlongis ramosis instructo, apice dense paleaceo; paleis elongato lanceolatis, obtusiusculis, livido-fuscis, atropurpureo-reticulatis setasque atropurpureas plerasque furcatas, praesertim margine creberrimas gerentibus; stipi- tibus fasciculatis, firmis, erectis, 2—5 em longis, 1—1,5 mm crassis, sub- teretibus vel supra leviter canaliculatis, viridi-fuscis, setis rufo-fuscis, furcatis stellatisve, patentibus, 2 mm longis dense ornatis; laminis 60 em vel ultra longis, 4— 6 cm latis, pendulis, in sicco elastico-revolutis, dën : Filices, novo-guineenses novae. 315 papyraceo-herbaceis, livido-viridibus, subtus pallidioribus, setis fasciculatis rufo-fuscis in utraque facie furcatisque in margine plus minusve dense obsessis, linearibus, utroversus angustatis, in stipitem decurrentibus, profunde pinnatifidis; segmentis numerosissimis, alternis, subrecte patentibus, basi ala c. 2 mm lata inter se conjunctis, sinubus acutis interstinctis, e basi subaequali (inferiore paullulum angustiore) sensim angustatis vel sublinearibus, apice acuto, obtusiusculo, margine plano, integerrimo; maximis 2,5 em vel paullo ultra longis, 5—6,5 mm basi latis, superioribus sensim brevioribus, sed vix angustioribus, inferioribus magnopere abbreviatis dilatatisque, ala angustissima connexis; rhachibus valde elasticis, basi subtus paullo prominente fuscidula excepta paren- chymate obtectis; costis nervisque omnino immersis, luce transmissa optime conspicuis; nervis lateralibus praeter basalem anteriorem saepius furcatum simplicibus, basali posteriore e rhachi oriunte, ceteris sub angulo 409 e costa egredientibus, paucis inferioribus supremisque exceptis omnibus soriferis; soris 8—11, plerumque 10, in utroque latere Sitis, apicalibus vel rarius subapicalibus, ellipsoideis, leviter immersis, setis rufo-fuscis furcatis simplicibusve cinctis. Nova-Guinea, in monte Gelu, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VIE 1907, No. 45. Dureh die nicht bis zur Rhachis eingeschnittene Blattspreite, weniger tief eingesenkte Sori und durch gróssere Dimensionen, sowie dünnere Textur von den übrigen Arten der Cryptosorus-Gruppe ver- schieden. 32. Polypodium holosericeum Rosenst., nov. spec. Pleopeltis; rhizomate breviter repente, subcarnoso, c. '/, cm (paleis exceptis) crasso, dense paleaceo; paleis membranaceis, ferrugineis, mar- gine pallidiore breviter dentatis, e basi peltata, rotundato-dilatata an- guste lanceolatis, in apicem Jongum curvatum piliformem desinentibus; frondibus subsessilibus vel breviter petiolatis, simplicibus, herbaceo- chartaceis, in sicco fuscescentibus, pilis mollibus, brevissimis, subhamatis ubique dense obtectis, usque ad 20 cm vel ultra longis, 3,5 cm latis, oblongo-lanceolatis, acutis, basi attenuata longe decurrentibus, margine linea callosa cincto sinuato-repandis; costa mediana nervisque omnibus utrinque prominulis, sordide flavidis; nervis primariis interstitiis cen- timetralibus sub angulo 60—70? e mediana egredientibus, subflexuosis, usque fere ad marginem productis; nervis secundariis maculas pri- marias inter medianam et marginem 4—5-seriatas, nervis tertiariis maculas secundarias subquaternas, in maculas 3—4 tertiarias irregulariter quadrangulares divisas, efformantibus, maculis omnibus clare conspicuis radiosque liberos numerosos includentibus; soris ignotis. Nova-Guinea, in monte Gelu, c. 1000 m alt. — leg. Dr. E. Werner, VII, 1907, No. 32. i . Das beziiglich der Blattextur und Nervatur sehr ähnliche P. Wein- landii Christ aus Neu-Guinea unterscheidet sich von unserer Art durch dünneres, weitkriechendes Rhizom mit breiteren, strafferen und lang be- 376 J. Bornmüller: Reaumuria Kermanensis Bornm., nov. Spec, wimperten Schuppen, länger gestieltes und an der Basis gestutztes Blatt mit langen, weissen Haaren und oberseits zahlreichen Kalktüpfeln. Zu dem 1. Teil dieser Abhandlung (S. 33--44) sei nachträglich fol- gendes bemerkt. Ad no. 9. Pteris Finisterrae Rosenst. ist der Beschreibung nach identisch mit P. Warburgü Christ (in Warburg, Monsunia I, 70). Ad no. 10. Eine (unter ungünstigen Umständen) am Standort der Hemipteris Werneri vom Sammler aufgenommene Photographie dieses Farns lässt erkennen, dass derselbe mehrere mächtige Wedel hervor- bringt, deren senkrecht zum Stiel gestellte, abwärts gerichtete Blatt- fläche fussförmig geteilt und aus 7 je '/4—1 m langen und bis zu 30 cm breiten, oval lanzettlichen, gefiederten Fiedern zusammen- gesetzt ist. Ad no. 11. Asplenium Werneri Rosenst. kommt dem A, feejeense Brack. am nächsten, das sich jedoch durch nach oben allmählich ver- schmälertes Blatt unterscheidet. Ad no. 21. Der Name der Untergattung ist wegen des von Hass- karl für einige Gleichenia-Arten bereits verbrauchten Namens Mesosorus in Mesocarpus umzuändern. XCIX. Reaumuria Kermanensis Bornm., nov. spec. Von J. Bornmüller. (Originaldiagnose.) Glabra, suffruticosa, ramis subsimplicibus, vix semipedalibus, densi- foliosis; foliis sessilibus, crassiusculis, oblongo-linearibus, semiteretibus (10—15 mm longis, 1,5—2,5 mm latis), obtusiusculis, ramulorum con- fertis; floribus solitariis terminalibus vel (et) ad ramulos brevissimos confertos lateralibus; bracteis densiusculis, exterioribus linearibus (foliis supremis conformibus), interioribus basi late dilatata rotundata obtuse subulatis, ealycem subaequantibus; calycis laciniis basi rotundatis, sub- orbicularibus vel late ovatis, brevissime cuspidatis, margine integris vel obsolete subscarioso-denticulatis; petalis subaequilateris; filamentis ad basin dilatatam integris; capsula calycem duplo, demum 3—4-plo superante, 15 mm usque longa et 6—7 mm usque lata, valvis cartila- gineis demum non reflexis. Persia austro-orientalis: In provinciae Kerman desertis salsis aridis, in regione inferiore montis Kuh-i-Dschupar inter pagum Dschupar Th. Valeton: Plantae novae papuanae, 377 et Bahram-Kerd, alt. 27—2800 m s. m., 7. VII. 1892 detexi (J. Born- müller: Iter Persico-turcicum 1892—93, no. 3360). Habitu Reaumuriae Persicae Boiss. (= R. filifolia Jaub. et Spach, Illustr. pl. Orient., III, p. 58, tab. 246!), quae species foliis lineari-sub- ulatim teretibus filamentisque basi crenato-dentatis a nostra facile distin- guenda, et Reaumuriae Oxianae Ledeb. (P. Sintenis, Iter Transcaspico- persicum 1901—02, no. 1260!) bractearum structura („involucro imbricato*) foliisque longissimis magis alienae. C. Th. Valeton, Plantae novae papuanae. (Ex: Bull. Dep. Agric. Indes Néerlandaises, X [1907], 72 pp.) 1. Riedelia Geanthus Th. Valeton, l. c., p. 2. Caulis foliosus a florigeris discretus, gracilis, cire. metralis, glaber- rimus parte basali squamis vaginiformibus magnis instructus. Folia breviter petiolata lanceolata subacuminata acuta, basi in petiolum pro- ducta, vagina striata membranacea marginata; ligula subnulla. Racemi in apice rhizomatis squamas vaginiformes basi dorso perforantes, pedun- culati, peduneulo squamis ellipticis dense imbricato. Rhachis tenuis glaber. Flores subsessiles singuli vel 2 basi uniti racemosi versus apicem rhachis conferti, bracteis minutis deciduis, bracteolis nullis. Calyx vaginatus tridentatus minutissime puberulus. Corollae tubus calyce longior, lobi tubo breviores anguste ovati apice marginibus incurvis rostrati conniventes vel lateralium altero oblique patente, posteriore paullum majore. Labellum a basi inde bilobum, lobis ovatis attenuatis petalorum longitudine erectis tenuibus antice basi conniventibus. Fila- mentum lineare elongatum a labelli lobis liberum. Anthera oblonga apice exserta, connectivo angusto exappendiculato. Ovarium acute 6-costatum multi-ovulatum; stylus filiformis minutissime puberulus, stig- mate parvo obconico. Nectario nullo. Blattspreite 18 bis 36 em lang, 4,5—6 cm breit, trocken blass grau. Blattstiel bis 1 em Trauben etwa 10 cm lang, der Stiel mit nach oben in Grösse zunehmenden 10—35 mm langen Schuppen bekleidet. Blüten- stiel bis 1 mm, Eierstock 3 mm, Kelch 20--25 mm lang. Geöffnete Blüte 55 mm, Anthera 4, Staubfaden 11 mm lang. Nord-Neuguinea (Pondok-toko). Die Art gehört in die unmittelbare Nähe von A. decurva Ridl. und würde also in Schumanns Monographie in Alpinia, Subgenus Rhizalpinia, sectio Geocharis gestellt werden. Diese Sectio gehört aber unbedingt zu Riedelia und sicher nicht zu Alpinia. 2. Cystopus fimbriatus J. J. Smith. 1. c., p. 3. Caulis e basi procumbente adscendens, c. 10—20 cm longum, c. 6 378 Th. Valeton. folius. Folia petiolata, ovato-lanceolata-acuminata, acutissima, basi 5—7 nervia, venis transversis perpaucis, c. 3,4—6,3 cm longa, 0,95—2 cm lata; petiolus cum vagina tubulosa c. 0,7—1,5 cm longus. Inflorescentia folis aequilonga, c. 5 flora. Bracteae adpressae, lanceolato-triangulae, fimbriatae, ovario breviores. Flores mediocres, sepalis petalisque parallelis apicibus patulis. Sepalum dorsale lanceolato-lineare, basi paulum dila- tatum, apice subacutum, concavum, c. 1,5 em longum, 0,3 cm latum. Sepala lateralia calcar ambientia, oblique lineari-lanceolata, apicem versus angustata, acutiuscula, costa intermedia extus prominente, tota c. 1,8 cm longa, 0,3 cm ad basin 0,35 lata, omnia subglabra basin versus parcissime pilosa. Petala linearia, obtusa, c. 1,35 cm longa, 0,175 em lata. Labellum elongatum, angustum, calcaratum; calcar saccatum, reversum, oblongum. obtusum, intus utrinque glandula tereti instructum, c. 0,27 em longum; laminae unguis longum, basi concavum, apicem versus angustatum, ' utrinque breviter multi-laciniatum, c. 0,8 cm longum, basi expansum ad 0,3 em latum; lamina haud valde dilatata, rhombea, apice subulato carnoso, c. 0,5 cm longa expansum 0,23 cm lata. Gynostemium usque apicem rostelli c. 0,9 cm longum, subtus lamella dependente brevi apice porreeto rotundato biloba instruetum. Anthera e basi ovata emarginata longissime rostrata, c. 0,77 em longa. Rostelum elongatum, tenue, bi- fidum. Stigma integrum, margine inferiore elevato. Nord-Neuguinea (M. Sinagaj). Diese Pflanze unterscheidet sich von den anderen Arten der Gattung durch die nur wenig verbreiterte nicht zweilappige rautenförmige Labellumplatte. 3. Pellionia acuminatissima Th. Valeton, l. c., p. 5. Ist nach |. c. p. 72 = Pellionia Novae-Brittaniae Lauterbach in K. Schum. et Lauterb. Fl. Süds. Nachtr. p. 252. 4. Pellionia Kochii Th. Valeton, l. c., p. 6. Fruticosa caule obtuse quadrangulo flexuoso apice sericeo, glabres- cente. Foliis suboppositis disparibus altero majusculo longiuscule petiolato suboblique oblongo-obovato sensim longiuscule acuminato paulum inaequilatero basi inaequali-cuneata in parte distali subrotundata vel ob- tusa, in parte proximali resecta acuta, imprimis ultra medium (prope basin fere obsolete) usque ad apicem acuminis grosse serrato vel sinuato- serrato, triplinervio, nervo basali laterali in parte distali fere e basi exorto ad !/, longit. percurrente, eodem in parte proximali altius cum nervo medio unito, et fere ad apicem percurrente, omnibus utrinque sat dense pinnato-ramosis, unde folio grosse reticulato-venoso, membranaceo, siccando utrinque fusco, nervis subtus appresse minute sericeis, ceterum glabro, supra cystolithis tenuibus dense insperso. Folio altero cujusque paris sessili parvo vel minuto obovato vel rotundo grosse acute serrato. Stipulis petiolo brevioribus trigono-subulatis sericeis caducis, Pedunculis g petiolo duplo-triplo longioribus, gracilibus, iteratim bi-vel tri-ramosis ramis cymigeris, alabastris -/ minutis brevi-pedicellatis, minute brac- teolatis. Plantae novae papuanae. 379 Die grössten Blätter sind 22 cm lang und etwa 9 cm breit. Die Blattstiele 12—20 mm. Der Mittelnerv ist nach der Aussenseite schwach convex, sonst aber die beiden Blatthälften von fast gleicher Breite, Ausser dem basalen Seitennerv gibt der Mittelnerv an der distalen Seite noch etwa 4 bis 5 stärkere und zahlreiche schwächere Bogennerven ab, an der proximalen etwa 13 fast senkrecht abstehende schwächere, wozwischen noch -mehrere sehr zarte austreten, mit den zahlreichen Seitenzweigen der basalen Seitennerven wird ein weitmaschiges Ader- netz gebildet, Die kleinen Blätter jedes Knotens sind persistierend, in den beiden vorliegenden Exemplaren von 5—20 mm lang und von 5—30 mm breit. Die Stipulae sind klein und hinfällig und nur noch als Perulae der Endknospe anwesend, wo sie etwa 8 mm lang und pfriemlich sind. Der Inflorescenzstiel ist 35—40 mm lang und spaltet sich öfters noch in zwei 20 mm lange Äste, die wieder in schirmförmige Trugdolden ausgehen. Die © Blüten haben noch kein mm im Durchschnitt. Das Perigon hat 5 eifórmige Lappen. Etnabaai. Strauch mit weissen Blüten. Nom. ind. Seranuni pap. 5. Procris frutescens Bl. var. novo-guineensis Th. Valeton, l. c., p. 7. Foliis majoribus subintegerrimis versus apicem minute distanter denti- culatis subtus aequabiliter sparsim albido-pilosis vel (in specimine Zip- peliano) glabris, minoribus vulgo obsoletis, ubi adsunt lanceolatis petiolatis + 6 mm longis. Mehrere weibliche Specimina dieser Varietüt liegen vor; von diesen sind einige (die unserigen) durch unterseits gleichmässig spärlich behaarte Blätter ausgezeichnet, während andere, von Zippel gesammelte, so wie der Typus völlig unbehaart sind. Sonst sind die Neuguinea-Specimina unter sich vollständig gleich und unterscheiden sich von dem Typ aus Java insbesondere durch die geringere Ausbildung der Blattzähne sowie durch die weniger vorspringenden Nerven. Nord-Neuguinea n. 16 (Kambu garmo). Nach Hallier (in Fedde, Repertorium, lI [1906], p. 61) ist P. frutescens Bl. nur eine Varietät von P. pedunculata Wedd. Wir sahen kein sicher bestimmtes Specimen letzterer Art. 6. Anthobembix dentatus Th. Valeton, |. c., p. 13. Ramulus paullum compressus dense pubescens. Folia opposita bre- viter vel brevissime petiolata, oblanceolato-elliptica apice breviter late acuminata mucronata, basi cuneata ima rotundata, margine !/, inferiore integerrima, cetera undulata et remote mucronato-dentata tenuiter coriacea supra glabra fusca, subtus in nervis tomentosa nervis patulis-areuatis subtus valde prominentibus laxe reticulatis. Umbella (c) simplex | bre- viter pedunculata supra-axillaris, pedicellis circ. 20 gracilibus strictis ad 12 mm longis hirtellis, receptaculis parvis cyathiformibus marginibus in- curvis extus parce hirtellis. Staminibus 4 obovatis connectivo quam 380 Th. Valeton. theca latiore dorso et antice dense sericeis, Polline minuto conglomerato exine tenui laevi. Fl. fem. ignoti. Blütter 17,5—18,5 cm lang, 70—65 mm breit, oben rauchfarbig, unter- seits blassrótlichbraun mit 10—12 Paar abwechselnder bogenfórmiger, weit vom Rande zusammenfliessender, unten stark hervortretender Seiten- nerven, mit weitmaschigem Adernetz. Blattstiele 2—6 mm, Blütenstiel 2 mm lang. Blütenstielchen 10—12 mm sehr zart. Receptaculum 2—3 mm im Durchmesser. „Kleiner Baum mit roten Blüten“ (Koch). Etnabaai 13. Dez. 1905. Durch die gezühnten Blätter von allen beschriebenen Arten ab- weichend; ebenso durch die obovaten Stamina, welche oben viel breiter sind als der Staubbeutel; verwandt mit A. hospitans Perk. 7. Capparis trichopetala Th. Valeton, 1. c., p. 14. Valeton, 1. c., p. 72 gibt folgende Berichtigung: Capparis trichopetala Val. soll heissen: Capparis sepiaria L. var. trichopetala. Die angebliche neue Art unterscheidet sich, wie mir Herr Backer in Buitenzorg gütigst bemerkte, kaum wesentlich von der an den Malaiischen Küsten weit verbreiteten C. sepiaria L. vide Miq.. Ill. Flore de l'Arch., p. 28. Es sind jedoch die Blätter im Durchschnitt grösser, die Kelch- blätter weniger und die Kronblätter etwas länger behaart als beim Typ. Die Varietät wurde auch schon auf Timor gesammelt (Herb. Bog.). 8. Tephrosia mollis Th. Valeton, l. c., p. 17. Caule, foliorum rhachi, inflorescentiis et leguminibus dense velutino- villosis. Foliis 4—5-jugis. Foliolis ovato-lanceolatis acutis submucronatis 60—100 mm longis, striato-venosis, supra glaberrimis subtus sericeo- villosis. Leguminibus quam in T. candida paullum angustioribus. Von T. vestita Vogel aus China und Sumatra, die in Deutsch-Neu- guinea gesammelt wurde, ist unsere Art durch die Blattform auffallend verschieden, von T, candida DC. aber die in der Blattform übereinstimmt, durch die Zahl der Blattpaare sowie durch die Behaarung. Nord-Neuguinea G. Tobadi. 9. Derris ($ Euderris) emarginata Th. Valeton, l. ]., p. 19. Nach einer handschriftlichen Bemerkung des Verfassers an den Herausgeber des Repertoriums ist die Pflanze — Hardenbergia retusa Benth., RL. Austr., II, p. 247. 10. Teramnus labialis Spr. forma angustifolia Th. Valeton, l. c., p. 20. Caule volubili cum, petiolis et inflorescentiis dense ochraceo-villoso. Foliolis ovato-linearibus vel saepius oblongo-linearibus basi rotundatis apice obtusis mueronatis, supra parce appresse pilosis, subtus dense sericeis. Stipulis parvis decidiis, stipellis minutis filiformibus. Floribus iis T. labialis similes. Leguminibus juvenilibus strigosis. Die Blüttehen sind 45 bei 10 (die kleinsten) bis 80 bei 5 mm lang. Der Blattstiel misst von 25—35 mm. Die Trauben sind von 25—40 mm Plantae novae papuanae. 381 lang und tragen von der Basis an 10—15 Blüten, welche denen von T. labialis ähnlich sind. Merauke, 11. Vigna vexillata (L.) Benth. var. angustifolia Th. Valeton, 1. c., p. 22. Caule filiforme volubili glabrescente. Foliolis trifoliatis brevissime petiolatis linearibus apice acutis mucronatis basi rotundatis subcoriaceis dense reticulatis in sicco pallidis nitidulis utrinque in nervis et venis et ad marginem cam petiolo, rhachi et petiolulis pilis minutis, recurvis scabris. Stipulis parvis ovato-lanceolatis, stipellis minutis. Die Blattstiele sind etwa 35 mm lang, die besonderen Blattstiele etwa 1 mm, die Rhachis 1—2 mm, die Stipel 3 mm, die Stipellen (am End- blatt fehlend oder hinfällig) 1 mm. Endblatt etwa 9 cm lang, 8 mm breit, Seitenblättchen oft 7,5 cm lang, 6 mm breit. Blütenstiele von bis 20 cm variierend, Merauke am Strande. G. V. Tropen kosmopolite, auf Java noch nicht beobachtet, der Typ auch von Deutsch-Neuguinea bekannt. Unsere Varietät hat durch die leinförmigen schmalen Blätter ein so typisches Vorkommen, dass ich nur nach einer genauen Untersuchung die Zugehörigkeit zu V. vexillata entdeckte. 12. Acronychia trifoliata Zoll in Nat. Gen. Arch. (1845), Il, p. 585; Miq! F. I. B. I, 2, p. 668. Koord! et Val. Bijdr., IV (1896), p. 236. (= 4. melicopoides F. Muell! Fragm., V, p. 3;) var. pauciflora Th. Valeton, l. c., p.23. Pedunculis petiolis triplo brevioribus, inflorescentiis paucifloris. Nord-Neuguinea (Temena). G. V. Bis jetzt nur von Java und Australien (F. melicopoides Muell.) bekannt. Wie ich früher schon bemerkt habe (Bijdr. l. c.) sind T. frifoliata von Java und melicopoides von Australien schwerlich spezifisch zu unter- scheiden. Unser vorliegendes Specimen ist in den Blättern den beiden völlig gleich, unterscheidet sich aber sehr augenfällig durch die ganz kleine wenig blühende Infloreszenz, deren Pedunkel kaum 1/4, der Blatt- stiellänge erreichen, während sie bei dem javanischen Typ die Blattstiele weit an Länge übertreffen, so dass die ganze Infloreszenz. die Blattlänge fast erreicht. Auch bei dem australischen Exemplar sind die Inflores- zenzen immer länger als der Blattstiel. 13. Melicope novo-guineensis Th. Valeton, l. c., p. 24. Arborescens. Ramulis teretibus, pubescentibus, foliis petiolatis oppo- sitis unifoliolatis. foliolo oblanceolato longe acuminato acuto in basim acutam. vel obtusam longe sensimque angustato, subcoriaceo, supra glabro subtus imprimis in nervis hirtello, in sicco viridiscente, nervis lateralibus rectis patentissimis numerosis, subtus prominentibus ante marginem. nervo Thyrsis spiciformibus densis in sinuato conjunctis, reticulato-venoso. i: Floribus pedicellatis axilis superioribus petiolum vix superantibus. | bibracteolatis parvis, pentameris et tetrameris; sepalis ovatis pubescentibus ; 382 Th. Valeton. petalis glabris oblongis marginibus incurvis apiculo parvo inflexo. Staminibus 10 antheriferis filamentis basi dilatatis linearibus subulatis glabris, epipetalis petalis dimidio brevioribus; ima basi glaberrimis. Gynophoro parvo 4-angulo, ovario 4-lobo, loculis rotundatis 1-spermis. Disco membranaceo obsoleto. Inflorescentiis fructiferis pyramidatis, cap- sulis pisiformibus reticulatis, 1—4 e quoque flore, endocarpio bivalvi; seminis integumento externo fragili atro nitente, testa dura, albumine membranaceo, embryone oblongo plano. Der Stengel ist stielrundlich, an den Knoten kaum angeschwollen. Die Blätter jedes Paares einigermassen ungleich, 23—25 cm lang, 1—8 cm breit oder auch 16 cm lang, 4,2 cm breit. Blattstiele rund, mit wenig prononzierter Artikulation am Blattfuss, etwa 2,5 cm lang, Seiten- nerven hervortretend, 16 Paare unter sehr stumpfem Winkel austretend, Binnenrandnerv etwa 5 mm vom Rande, welliggebogen. Rispen etwa 20 mm lang. Fruchtstände 30—70 cm lang, am Fuss 20—50 cm breit, mit 10—20 mm langen Stielen. Blütenstielchen 1 mm lang. Kelchzipfel eiförmig, stumpf behaart, 1,2 mm lang. Petala 3—3,5 mm lang, lein- fórmig etwas konkav. Alle Staubblätter mit Antheren. Griffel dick mit grosser lappiger Narbe, Eierstock auf kurzem Gynophor. Früchte denen von Zanthoxylum-Arten sehr ähnlich. Teilfrüchte 1—4 aus einer Blüte, kurzgestielt bis 10 mm lang, 6 mm breit, schwarz mit vorherrschend horizontal laufendem Adernetz. Endocarpium 2klappig sich ablösend, gelblich, Samen mit glänzend schwarzem sehr zerbrech- lichem Integument und harter Testa, Albumen nur eine dünne Membran, welche die Samenwand auskleidet. Embryo länglich ; Cotyledonen etwas breiter als das Stàmmchen, Der Keim ist in der ausgeblühten Blüte sehr bald entwickelt. Nord-Neuguinea: G. Pisero, Die.Art muss noch mit M. Mahonyi Bailey Queensl. Algrie. Journal, VI, p. 287 aus Südost-Neuguinea verglichen werden. 14. Fluggea novaguineensis Th. Valeton, |. c., p. 26. Beschreibung fehlt, Nom ind. Salisari pap. Merauke, Kohlenstation 14, Aug. 04. Strauch J et ©. 15. Claoxylon indicum Hassk. var. novaguineensis J. J. Smith, 1. c. p. 26. (= Claoxylon longifolium K. Sch! u. Laut. F. D. S. p. 393, non Müll. Arg. (Blume!).) Foliis vulgo longe petiolatis, apice petioli minute glandulosis, ovatis sensim acute acuminatis basi acutis vel cuneatis membranaceis supra glabris subtus in nervis scabrido-puberulis, margine acutiuscule dentatis; paniculis spiciformibus petiolo vulgo brevioribus raro longioribus, squamis interstaminalibus apice longius quam in typo ciliatis, squamis disci in fl. 9 brevibus latis densius pubescentibus, stigmatibus brevibus, crassis. Fructu 3-carpellari (altero carpello saepe fere obsoleto); laevi vel obsolete tricostato, pericarpio quam in C. indico tenuiore. Plantae novae papuanae. 383 Die Blätter sind 10—18 em lang, 4,5—8,5 em breit mit 5—7 paar unterseits hervorragenden dünnen Seitennerven; die Blattstiele sind von sehr verschiedener Länge (15—7 cm), oben immer mit den für die Art charakteristischen Drüsen versehen. Blüten- und Fruchttrauben 10 bis 30 mm lang. Durch die Form der Blätter, die übrigens bei C. indica sehr variiert, hat diese neue Varietät (oder Art?) äusserlich mehr Ähnlichkeit mit C. longifolium als mit C. indicum, unterscheidet sich aber unmittelbar durch die Blattstieldrüsen, welche bei C. longifolium immer fehlen. Wichtiger noch als die Blattform sind für die Unterscheidung von C, indicum genuinum die fast glatten Früchte. Merauke. Strauch in Wald und Gärten. G. V. Der Typ in Südost-Asien, China und Mal. Arch.; die var, auch in Deutsch-Neuguinea (K. Sch.! in Herb. Berlin). 16. Semecarpus? rostrata Th. Valeton, l. c., p. 29. Ramulis glabrescentibus novellis hirsutis. Foliis breviter vel modice petiolatis basi acuta vel cuneata obverse lanceolatis acuminatis acutis coriaceis supra costa media excepta glabris, subtus in nervis cum petiolis scabrido-hirtis (pilis rigidis patentibus brunneis), 15—20 cm longis, costu- lis utrinque 13—15 patulis subtus perspicue reticulatis subcaesiis. Pani- eulis defloratis nunc parvis subsimplicibus petiolis vix duplo longioribus fulvo-hirsutis. Fructibus juvenilibus breviter pedicellatis receptaculo paullum aucto obconico insidentibus vix ima basi immersis, valde com- pressis subrhomboideis ventre valde concavis dorso angulatis et apice in rostrum longum recurvum attenuatis, utroque latere leviter gibbosis, toto parce setaceo-hirsutis; stylis 3 brevissimis in apice rostri, quorum tamen unum dorsale tantum stigmate capitato terminatur, duobus anticis obtusis (stigmatibus delapsis?). Receptaculi margine sepalis 5 minutis trigonis et iis oppositis filamentis 5 rigidis tenuibus iis multoties longioribus praedito, cetera serie pilorum densorum barbato. Petalis? Semine adhuc novello grano piperito minore medio dorso ad basin rostri affixo funiculo brevi libero. Etnabaai. Die Blätter sind 150—210 mm lang, 45—80 mm breit. Der Blattstiel misst an den (etwa 15) vorhandenen Blättern nur 12—20 mm. Die Blatt- unterseite hat die für Semecarpus und Melanochyla-Arten typische Ner- vatur und bleierne Farbe und die Blütter sind auch sonst in Gestalt denen von S, scabrida Bl. und S. Roxburghii Bl. beide von Borneo sehr ähnlich. Die Infloreszenzachse misst nur 3—4 em und hat nur 5 mm lange Seitenäste, welche die wenigen Früchte tragen. Das Receptaculum ist 4 mm hoch und oben 5 mm breit. Die unreife Frucht ist in der Mitte 12 mm hoch und 22 mm breit und etwa 10 mm dick, der Abstand von dem Gipfel des Schnabels bis zum Receptaculum ist 25 mm. Der Schnabel selbst ist 10 mm lang und an seiner Basis 4 mm breit. Die noch vorhandenen Filamente sind 2 mm lang. Obgleich die Frucht also 384 Th. Valeton. schon eine für Semecarpus ansehnliche Grösse hat, ist sie dennoch innen vollständig hohl mit glatter Wandung, während die rundliche 2 mm lange Samenknospe an der Basis des Schnabels befestigt ist. Obgleich sowohl die Blüten als die reifen Früchte unbekannt sind, stehe ich nicht an, diese Art als neu zu beschreiben, indem sie durch die geschnabelten Früchte wohl unter allen Anacardiaceen leicht er- kenntlich ist. Dass sie der Gattung Semecarpus angehört, ungeachtet der eigentümlichen Fruchtform und des wenig ausgewachsenen Receptaculum, scheint mir fast zweifellos. Die von Engler für den Fruchtknoten ge- gebene Beschreibung als niedergedrückt kugelig, welche hier nicht zu- trifft, tut dies ebensowenig bei S. Roxburghii, wo der Fruchtknoten und die junge Frucht ebenso seitlich stark komprimiert sind. Auch bei letzterer Art sah ich schon ziemlich weit ausgebildete Früchte mit noch fast un- vergróssertem Receptaculum. 17. Leea nova-guineensis Th. Valeton, |. c., p. 31. Arbuscula. Caulis inermis teres minute lenticellatus. Folia ampla, bivel subtripinnata 6 juga; rhachis teres glaber (petiolus cum vagina desunt). Pinnae 2 inferiores 7-foliolatae, hic inde in loco folioli pinna 3-foliolata. Foliola breviter petiolulata elliptica vel ovata modice late rostrata apice rotundata, basi vulgo obtusa, margine obtusiuscule serrata membranacea in sicco concoloria olivacea supra subglabra parcissime setuligera, subtus in nervis cum petiolulo imprimis superne densiuscule setuligera 'ceterum glaberrima, venis parallelis approximatis distinctis vix prominentibus. Panicula corymbosa ampla, fugaciter ferrugineo-tomentosa. Flores parvi glabri (albi?) breviter pedicellati, bracteolis oppositis pedicellos aequantibus ovatis acutis. Alabastra oblongo-ovata. Calycis lobi vel potius dentes brevissimi rotundati. Disci dentes vix emarginati, membrana interior prominens. Etnabaai. Kleiner Baum im Walde, Das Material ist ziemlich dürftig. Die Blütter sind oberhalb der Blattscheide abgeschnitten, so dass die Lünge sich nicht bestimmen lässt, und von den Stipeln nichts bekannt ist. Die zwei unteren Pinnae sind 7-blatterig und etwa 25 cm lang, die vier oberen sind einfach. Die End- blätter der Pinnae sind + 13—15 cm lang, 6-7 em breit, die seitlichen 7,5—10 cm lang mit 5—8 mm langen Blattstielen. Die Blattzähne sind ungleich, es wechseln aber ziemlich regelmässig ein kleiner spitziger und ein grósserer stumpfer Zahn; es fallen etwa 3 Zähne zwischen zwei Seitennerven, von letzteren gibt es 8 bis 10 weit ausstehende Paare. deren unteres fast aus dem Blattfuss entspringt. Der Strauss ist etwa 28 cm breit und 18 cm lang, Stiel 4 cm. Die ausgebreiteten Blüten sind aufgeweicht etwa 5—6 mm breit und mit dem Pedicellus 4,5 mm hoch. Von den bis jetzt beschriebenen Leea-Arten braucht die vorliegende nur mit Leea Brunoniana C. B. Cl. (Journ. of Botany, XIX, p. 166) und L, setuligera Cl. (l. e., p. 105) verglichen zu werden, indem sie nur mit diesen zwei Arten durch die eigentümliche bürstige Behaarung Âhnlich- Plantae novae papuanae. 385 keit zeigt. Erstere Art ist auch schon von Engler für Timor und die Salomoninseln konstatiert. Leider sind mir beide Arten nicht zugünglich und ist die Diagnose von Clarke etwas zu kurz. Doch wird für beide Arten „Unbehaarte Infloreszenz“ angegeben und bei L. setigera soll auch die Blattoberseite „very bristly“ sein. Die Diagnose stimmt also jeden- falls nieht ganz für unsere Art, 18. Erythrospermum Wichmanni Th. Valeton, l. c., p. 34. Folia petiolatà, obovato-oblonga basi cuneata, superne rotundata apice late breviter acuminata, obsolete denticulata vel crenulata, subcoriacea glaberrima, nitidula, nervis lateralibus utrinque 8—10 erecto-patulis ar- cuatis prope marginem confluentibus laxe transverse reticulatis, petioli crassi in sicco supra sulcati. Racemi singuli vel pauci fasciculato-pani- culati axillares vel saepius in axillis detoliatis, foliis 2—3-plo breviores, interrupti, glabri. Flores parvi brevissime pedicellati cymoso-conglomerati, Sepala 5 irregulariter imbricata, 2 exteriora, 3 interiora, concava sub- orbicularia, nervosa glabra. Petala 5 aequalia a sepalis distrincta et iis paullo minora elliptica basi attenuata penninervia in alabastro valvata et marginibus coalita. Stamina 5 eum petalis alternantia filamentis brevibus antheris basifixis alte sagittatis connectivo lato trigono loculis linearibus lateralibus sub-extrorsis. Ovarium basi attenuatum 5-gonum in stylum brevem crassum productum, stigmatibus 3 divergentibus ovato-lanceolatis acutis, placentis 3 permulti-ovulatis. Fructus desideratur. Folia 12—20 vulgo 15 —16 cm longa, 5—7 cm lata; petioli 10—15 mm longi. Panicularum rhachis 5—10 em longa, racemi 5—8 cm longi, pedi- celli vix 1 mm longi, alabastra globosa 1—3 mm diam., saepe larva dip- terina habitata et ovario orbata. Nord-Neuguinea G. Wakobi. G. V. Ausser einigen Arten aus Madagaskar sind von dieser Gattung bis jetzt beschrieben eine Art aus Ceylon, eine aus den Samoainseln und eine aus Perak. Mit letzterer, Æ. Scortechinii King, scheint unsere neue Art die meiste Ähnlichkeit zu haben. Dort sind aber die Blätter nach der Beschreibung mehr lanzettlich, die Nerven in geringer Zahl und nicht bis zum Blattrande laufend, und die Blüten bilden terminale Pannikel. Das von Warburg in der Sektionsdiagnose gegebene Merkmal, dass die Petalen keinen deutlieh gesonderten Kreis bilden, hat für diese Art keine Geltung. 19. Casearia novo-guineensis Th. Valeton, l. c., p. 35. Glaberrima innovationibus vix puberulis, nigrieans, Ramulis teretibus flexuosis. Stipulis minutis trigonis, caducis. Foliis breviter vel brevis- sime petiolatis lanceolatis vel elliptico-lanceolatis utrinque attenuatis apice subacuminatis acutis, basi nunc leviter inaequilateris margine obsolete dentatis, tenuiter pergamaceis vel fere membranaceis supra vel utrinque nitidulis, nervis imprimis subtus prominulis valde obliquis (infimis sub- erectis) arcuatis, tenere reticulatis + 8 utrinque. Fasciculis florum petiolo brevioribus pulvinulis dense bracteatis suffultis. Pedunculis brevissimis. 25 Repertorium novarum specierum. 386 Th. Valeton. Sepalis 5 oblongis acutis imbricatis, staminibus 10 alternatim longioribus connectivo dorso apiculato, squamis 10 barbatis cum staminibus alternis pistilla minuto (obsoleto?) stigmate capitato. Ovulis? Fructu? Blätter 1—13 cm lang, 2,5—4,5 em breit, oder die grósseren 15 cm lang, bis 6 cm breit. Blattstiele 2—3 mm. Nord-Neuguinea 68 (Pulu Jatuwar). Von den 4 bis jetzt für Neuguinea beschriebenen Arten unterscheidet sich von dem vorliegenden C. salacioides Bl. (Zippel!) durch die ganz ver: schiedene Blattform (Fuss abgerundet), C. Cluytiana Bl. (Zippel!) und C. mollis K. Sch. dureh Behaarung und Farbe, während C. flexicaulis K. Sch. ausser durch kleinere, lederige, bräunliche Blätter auch durch die ver: schiedene Infloreszenz abweicht. Noch eine zweite der beschriebenen in Facies und Blattform sehr ähnliche, aber durch die Nervatur und den nicht gezähnten Blattrand ver- schiedene Art, fruchttragend und ohne Blüten von G. Sinagaj. 20. Begonia isoptera Dryand (DC. prod. XV, 1, p. 320) var. hirsuta Th. Valeton, l. c., p. 35. : Caulibus, pedunculis, petiolis et foliis subtus in nervis rufo-hirtis. Foliis quam in typo minoribus. Nord-Neuguinea no. 203 (G. Sinagaj). x Borneo (Korthals); Neuguinea Sogeri-region Forbes! 261; Java (Boerlage). 21. Bruguiera eriopetala W. et Arn. var. exsetata Th. Valeton, l. e. p. 38. Foliis iis B. caryophylloidis perinde similibus. Floribus iis B. eriopetalae aequales sed seta intermedia petalorum nulla vel subnulla setis loborum nullis. Merauke. Nom ind. Babanimke. Die Blätter sind fast elliptisch oder etwas obovat-lanzettlich, die grössten 80 mm lang, 37 mm breit, glanzlos mit sehr zarter Nervatur und sind denjenigen von Br. caryophylloides und B. parviflora täuschend ähnlich. Von den gewöhnlichen obovat-lanzettlichen oder länglichen glanzlosen Blättern von Br. eriopetala sind sie sehr verschieden. Die Petala entbehren vollständig der Bürsten! auch derjenigen zwischen den Lappen, welche bei B. cylindrica Bl. (= eriopetala teste Schimper) immer sehr deutlich ist. Die Blüte ist 23 mm lang, wovon 10 mm auf das Hypanthium kommen, letzteres ist stark gerippt in der ganzen Länge, die Petalen sind oben an dem Rande und zum Teil an der Rückenseite behaart wie an der Vorderseite. In dem Herbar zu Leiden ist kein Specimen, das sich ganz mit dem unsrigen vergleichen lässt. 22. Leptospermum parviflorum Th. Valeton, l. c., p. 39. Folia linearia uni-nervia 20—30 mm longa, 2—3 mm lata, acuta minute mucronulata et pilis albis coronata, subtus albido-sericea. Calyx Plantae novae papuanae. _ 387 sericeo-villosus lobis parvis, tubus 2 mm altus, cupularis, petala obo- vata inter minora (2 mm longa) basi parum contracta; stamina circiter 20 (Œ 3 ad sepala, 1 ad petala opposita), filamentis brevibus (1 mm longis) glandula connectivi saepe magna. Ovarium triloculare ovulis oc, Capsula trivalvis calycis tubo vix brevior, valvis haud supra marginem exsertis. Semina linearia exalata. Kelchzipfel fast 1 mm lang, breiteifórmig, seidig und gewimpert. Petala 2 mm lang und fast so breit, geadert, am Fuss wenig verschmälert, unbehaart, Staubfüden kurz- und dick-pfriemlich 1 mm lang. Anthere klein, versatil, Enddrüse fast so gross wie die Fächer. Im Widerspruch mit der Gattungsdiagnose in Natürl. Pflanzenfam, stehen die Staubfäden hier in einer einzelnen Reihe, und vor den Sepala etwa 3 bis 4, vor den Petala 1, wie es auch für L. abnorme Benth. (Fl. Austr. III, p. 109) be- schrieben wird, also keineswegs oppositipetale Gruppen. Keimblätter ebenso lang wie die Wurzel, Embryo gerade. Die kleinen Petala und kurzen Staubfüden typisch. Von den australischen Arten scheint mir L. abnorme Benth. die grósste Verwandtschaft zu besitzen, doch ist dort der Kelch sowie die erwachsenen Blätter unbehaart. Nord-Neuguinea (G. Siép). Affinis L. abnorme Benth. (Sectio Euleptospermum). 23. ? Xanthostemon paradoxus F. Müll. soll heissen: Xanthostemon novaguineensis Th. Valeton, l. c., p. 72. Eine ausführliche Beschreibung dieser neuen Art erfolgt in Icones Bogorienses Vol. III, fasc. 2. Nord-Neuguinea Tobadi. 24. Melastoma polyanthum Bl. var. parviflora Th. Valeton, l. c., p. 40. Calyce 4—5 mm longo, paleis albidis trigonis ciliatis densiuscule ob- tecto; foliis subtus scabridis pilis parcis brevibus appressis. ' Merauke allgemein. Eine von der nachfolgenden Art aus Nord-Neuguinea sicher verschie- dene Form und vielleicht eine selbständige Art. 25. Halorhagis scabra (Koenig) Benth. Flor. Hongk. (1861) 139. Schindler! Pflanzenr., p. 28 (= Halorhagis tetragyna var. micrantha Benth. FI. Austr. II, 484, p. p.) var. novaguineensis Th. Valeton, l. c., p. 41. Caule stricte erecto, quadrangulo adpresse piloso. Foliis subsessilibus petiolo supra canaliculato adpresse piloso, lamina lineari-lanceolata, 4—9- plo longiore quam lata, profunde acute crenato-serrata (fere pinnatifida) serraturarum (fere loborum) margine convexo et recurvulo-incrassato, apice acuta, basi rotundata, rigida, utrinque parce adpresse pilosa. Inflores- centiis axillaribus et terminalibus, his laxe paniculatis ramis laxe spicatis strictis alternantibus utrinque circ. 8. Bracteis ovato-lanceolatis integer- rimis ovarii tubo circ. longitudine aequantibus, bracteolis 1 vel 2 minutis integerrimis glabris. Floribus minutis (iis var. abbreviata Schindl. duplo minoribus) calycis tubo circ. globoso leviter 8-costato, in costis tuberculis numerosis laevibus pilis crassis incurvis appressis coronatis instructo, ceterum dense papilloso punctato, loborum callo paullum prominente, 20" 388 Th. Valeton. petalis rubris sepalis 2,5 X longioribus. Fructu minuto sepalis coronato, nucamentaceo (!) pericarpio duro-crustaceo. Pflanze etwa 0,4 m hoch. Blattspreite 18—28 mm lang, 2—4 mm breit, zuweilen 19 mm lang, bei 5 mm Breite. Blattstiel 0,5—1 mm. In- floreszenzzweige 5—8 cm lang. Bracteen bis 1 mm. Bracteolae !/, mm, Pedicellus + 1/,—1/, mm. Ovarialtubus 0,5 mm. Kelchzipfel 0,8 mm, Kronenblätter 1,5 mm. Reife Frucht mit den Kelchzipfeln kaum 1,5 mm. Fruchtwand krustig. Nord-Neuguinea (G. Pisero). G. V. Der Typus in Australien und dem Mal. Archipel (zuf. Benth. Pl. Austr,, l. C) Durch die ganz schmalen Blätter und ausserordentlich kleinen Blüten unterscheidet sich diese Varietät von der von Schindler beschriebenen Art, deren Varietät elongata sie indessen sehr nahe verwandt zu sein scheint. Ich konnte nur die Varietät abbreviata untersuchen, Hier sind die Blüten fast zweimal so gross als bei unserer Varietät, sonst aber den unseren gleich. Hiernach scheint es mir, dass die Abbildung bei Schinaler Fig. 9 A nicht vollkommen richtig ist. Es sind dort feine Haare zwischen den Warzen gezeichnet. In Wirklichkeit aber ist jede Warze von einem kurzen dicken hinaufgekrümmten Haare gekrönt, welches bei schwacher Vergrösserung fast mit der Warze verschmilzt und erst bei 20 X Ver- grösserung deutlich wird. Es scheinen dadurch bei Lupenvergrösserung die Warzen viel zahlreicher als bei der Var. abbreviata. Nach Schindler ist der Typus und die Var. abbreviata von Hinterindien und die Var. elongata nur von China bekannt, es scheint also sonderbar, dass eine mit letzterer sehr verwandte Varietät plôtzlich in Neuguinea auftritt. Es scheint jedoch (Bentham Flora Austr. II, p. 484) dass die Art (H. tetra- gyna var. micrantha Benth.) auch schon im Malayischen Archipel auf- gefunden war. Für Australien ist sie bis jetzt unerwühnt geblieben, wird aber vielleicht mit der verwandten aber wesentlich verschiedenen H. te- tragyna verwechselt worden sein. 26. Polyscias Zippeliana (Miq!) Th. Valeton, |. c., p. 42. Panax Zippelianum Miq! Ann. I, p. 15 (1863). — Polyscias Rumphiana Harms! Natürl. Pflanzenfam. III (8), 45 (1898) K. Sch. u. Laut. FI. D. S., p. 485. — Polyscias pinnata Warb. Pl. pap. 397 (non P. pinnatum Lam.). Nord-Neuguinea (Sentani), G. V. Molukken? Übrigens wegen der noch unaufgeklürten Ver- wirrung zwischen Panax pinnatum Lam. und Polyscias pinnata Forst. un- sicher. 21. Diospyros papuana Th. Valeton, l. c., p. 45. D. macrocarpa T. et B. (non Hiern) in Herb. L. Bog. Nord-Neuguinea (Temena). G. V. Dieselbe Art auch von Teysmann in Ceram (Wahaai), sowie in den Keyinseln gesammelt. Durch die grossen, diejenigen von D. macrophylla übertreffenden Früchte mit ganz kleinem 5 eckigen Kelche sehr bemerkbar. Plantae novae papuanae. 389 28. Couthovia Kochii Th. Valeton, |. c., p. 46. Frutex arborescens glaberrimus. Ramulis subtetragonis lineis elevatis e foliorum basi decurrentibus marginatis. Foliis decussatis breviter petiolatis ellipticis vel lanceolatis acuminatis basi sensim in petiolum semiteretem marginatum angustatis margine undulatis, membranaceis (in vivo subcrasso-herbaceis), nervis arcuatis subtus prominulis laxe reticulatis. Stipulis interpetiolaribus trigonis acutis. Inflorescentia terminalis pluries trichotoma ramis brevibus cicinniformibus floribus sessilibus parvis. Calycis lobis contortis ovatis obtusis ciliatis (ima basi ut videtur glandulis minutis uniserialibus in- structis). Corolla? Stamina? Ovario post anthesin stylo brevi coronato stigmate dejecto, biloculari ovulis numerosis (nunc obsoletis) placenta semiglobosa insertis. Drupa ovata acuta compressa leviter curvata basi in stipitem crassum abrupte contracta, ima calycis lobis vix acutis cincta, laevi, rubra mesocarpio succulento-fibroso, putamine molliter. lignoso fibroso lateraliter valde compresso, semine singulo in medio putaminis illo. dimidio breviore tereti integumento coriaceo duplo, exalbuminoso, embryone tereti cotyledonibus parvis semiteretibus appressis. Blattstiel 5—10 mm lang. Spreite 100—180 mm lang, 35 -80 mm breit. Blattnerven jederseits etwa 8, mit nicht sehr scharfem Winke! abstehend und weit vom Rande bogenfórmig zusammenfliessend, in frischem Zustande dick und hervortretend. Durch die lang zugespitzten, trocken sehr dünnen Blátter und die einfachen gleichseitig-dreieckigen Stipeln lässt sich die Art leicht von C. densiflora K. Sch. unterscheiden. Etnabaai 57. 29. Tabernaemontana orientalis Br. prod. Nov. Holl, p. 468; Benth. Fl. Austr. IV, p. 311, var. grandifolia Th. Valeton, l. c., p. 48. Foiiis elliptico-oblongis breviter acuminatis saepe 16 cm longis, 55 mm latis breviter (8 mm) petiolatis, valide herbaceis, nervis et venarum reti- culatione subtus valde conspicuis nunc glaberrimis et subtus dense ver- rueuloso-punctulatis, nune subtus pubescentibus. [Inflorescentia et floribus typo conformibus sed robustioribus (bracteolis subnullis, calyce glabro vel puberulo ad medium usque fisso lobis ovatis obtusis glandulis 2—3 in apice tubi, disco annulari nullo, antheris in fauce tubi corollae). Fructubus sub-ellipsoideis (18 mm longis + 9 mm latis et crassis) ventre valde con- vexo (fere semi-orbiculari) dorso subrecto, rostro minuto recurvo, laevibus, lineis elevatis 3 ventre et lateribus percursis. Seminibus + 8, arillatis, profunde sulcatis, testa crassa leviter rugulosa, embryone nullo. Merauke. G. V. Bis jetzt nirgendwo anders aufgefunden. Von der von K. Schum. als T. orientalis bestimmten Form, welche aber wieder von dem australischen Typ sehr verschieden ist und welche auch von Teysmann in Ambon aufgefunden wurde, durch die Früchte sehr bedeutend ab- weichend. Zu dem Formenkreis T. orientalis in dieser weiten Umfassung gehört auch T. floribunda Bl. aus Java. 390 Th. Valeton. 30. Pentatropis? novoguineensis Th. Valeton, |. c., p. 49. Nord-Neuguinea (Humboldtbai). Eine ausführliche Beschreibung dieser Art soll später erfolgen. In der Gattung Pentatropis zeichnet sie sich aus durch das Fehlen der kleinen äusseren Corona, die aber auch bei der asiatischen P. spiralis fehlt, und durch die fleischigen dorsal und nicht seitlich abgeflachten schwanzfórmig zugespitzten Coronazipfel. Durch letztere Eigenschaft nähert die Art sich zu Tylophora. Die Staubblätter sind aber denen von Pentatropis vollkommen gleich (Pollinien in dem Grundkórper der Staub- beutel) und die Art kann also nach der Auffassung Schumanns in Pflanzen- fam. IV, 2, p. 199, nicht zu Tylophora gebracht werden. 31. Clerodendron longituba Th. Valeton, l. c., p. 52. Frutex ramulis crassis angulatis laevibus. Foliis longiuscule (saepe 8 cm) petiolatis ovatis subacuminatis acutis basi rotundato-cuneatis inte- gerrimis (margine siccando saepe incurvo-undulato) subcoriaceis, basi- subtrinerviis subtus valide reticulato-nervosis supra glabris subtus haud dense pubescentibus et inter pilos minute glanduloso-punctulatis. Corymbis umbelliformibus terminalibus amplis densifloris ineano-puberulis bracteis caducis. Floribus modice pedicellatis calyce strigoso semi-fido 10 mm longo lobis lanceolatis acutis, corolla extus glabriuscula tubo tenui valde elongato (6 cm longo), lobis parvis (6 mm longis). Die oberen Blätter sind oft länglich-eiförmig mit spitzigem Fusse, 14 em lang, 5 cm breit, die unteren 16 cm lang, 4 cm breit. Jederseits etwa 7 weit bogenfórmig bis nahe am Rande laufende Seitennerven, deren unteres Paar aus der Blattbasis entspringt. Corymbus etwa 16 cm breit, 8 cm hoch. Blütenstielchen 5—12 mm. Merauke. Die Art scheint mit C. porphyrocalyx nach der Beschreibung Schumanns Âhnlichkeit zu besitzen; die Behaarung ist aber sehr verschieden. Eigentümlieh sind unsere beiden Exemplare durch die ellipsoiden 2—3 em langen, 10—12 cm breiten Scheinfrüchte, welche wie kleine Pflaumen aussehen, aber aus missgebildeten Blütenknospen entstehen, welche kleinen Hemipteren als Wohnung dienen. 32. Avicennia officinalis var. eucalyptifolia Th. Valeton, l. c., p. 53. Avicennia alba G. Karsten in Herb. L. B. non Blume! — A. eucalypti- folia Zipp. mse. Merauke. G. V. Timor (Zippelius. Spanoghe in Herb. L. B. et mus. Paris). Ausgezeichnet durch die weidenartigen, nach oben lang und schmal zugespitzten und sehr spitzigen Blátter, welche unterseits hellweiss sind und sich durch die Behaarung etwas von dem Typus unterscheiden. Blüten in Köpfchen, Kronenröhre sehr kurz. Die Exemplare dieser Form in Herb, L. B. sind von G. Karsten als A. alba Blume etikettiert; aber nach meiner Meinung mit Unrecht. A. alba Blume ist eine durch die dünnen ährenförmigen Infloreszenzen, die kleinen 5 mm im Durchschnitt messenden Blüten, die sitzende Narbe, sowie durch die lanzettförmigen, Plantae novae papuanae. 391 meist spitzigen (aber nicht schmal zugespitzten) selten stumpten, unten reinweissen Blätter sehr typisch ausgebildete Art oder Form, welche bis jetzt mit Sicherheit nur noch von Javas Südküste (Noesakembangan) bekannt geworden ist. Alle anderen von Wight, Clarke, Karsten als 4. alba bezeichneten Formen scheinen mir nur wegen der weissen Farbe der Blätter ohne nähere Untersuchung der Blüten benannt zu sein. (Siehe Koorders und Valeton Bijdr., VII [1900], p. 221.) Auch die Form von Timor und Neuguinea scheint nur eine oberflächliche Ähnlichkeit mit Blumes 4. alba zu besitzen. 33. Dichotrichum triflorum Th. Valeton, l. c., p. 57. Epiphytiea caule tenui tortuoso per totam longitudinem radicante ad apicem albido villoso, ceterum deglabrato et cortice scabro vestito. Foliis oppositis, altero minimo ovato crenato subsessili (provectu aetate deciduo) altero longe petiolato ovato apice attenuato obtuso basi obtuso vel rotundato vel cuneato margine inaequaliter grosse obtuso duplo-serrato cum petiolo utrinque dense strigoso. Umbella pauciflora (in specim. sub- jectis 3-flora) longissime pedunculata, pedunculo albido-villoso. Floribus pedicellatis. Calyce ultra medium 5-fido segmentis spathu- latis supra medium late ovatis obtusis vel rotundatis ciliatis. Pistillo corollae tubo breviore stigmate bilobo, Corolla extus dense pube- rula lobis inaequalibus, omnibus ciliatis, Nord-Neuguinea (G. Sinagaj). Die Art unterscheidet sich von allen bis jetzt beschriebenen durch den Kelch, welcher etwas über die Mitte eingeschnitten ist, mit stumpfen oder abgerundeten Zipfeln. Die Blätter sind denen von D. brevipes Clarke ähnlich, aber die Infloreszenz ist im Gegensatz zu dieser Art sehr lang- gestielt und in den beiden vorliegenden Spec. 3-blütig. Der Stengel ist 8 mm dick, die Luftwurzeln sehr kurz. Blattstiel 20—35 mm, Spreite 5—8-cm lang, 28—45 mm breit, Blattnerven etwa 6 Paar, wenig her- vortretend. Das kleinere Blatt bis zu 8 mm lang. Blütenstiel 13—17 em, Blattstielchen 3—8 mm. Kelch 4 mm lang, Kelchlappen spatelfórmig, 2.5 mm lang, unten 1 mm breit, in der Mitte 1,5 mm breit. Blumen- krone 35 mm lang, fadenfórmig, mit dem kurzen Griffel 20 mm lang. Die 3 Lappen der Unterlippe obovat etwa 10 mm lang, oben 6 mm breit, die zwei der etwas lüngeren Oberlippe etwa 5 mm lang und breit, alle gewimpert. 34. Oreothyrsus glabrisepalus Lindau in Schum. u. Laut. Fl. D. S. Nachtr., p. 389, var. pubisepala Th. Valeton, |. c., p. 58. Etnabaai, im Walde. G. V. Der Typ nur von Deutsch-Neuguinea bekannt. Nur ein einziges Specimen liegt vor, mit nur einer Blüte, die wir nicht haben opfern wollen. Aus dem Raphidosporaartigen Habitus, zu- sammen mit dem eigentümlichen kugelfórmigen erhaben punktierten und mit + 8 Poren versehenen Pollen, erwies sich die Art als zur Gattung Oreothyrsus Lindau gehürig. In der Tat deckt sich die Beschreibung vollständig mit der von O. glabrisepalus Lindau. Weil aber ihre Kelch- 392 Th. Valeton. blätter dicht behaart sind, passt der Artname sehr schlecht und benenne ich sie also vorläufig als var. pubisepala, bis eine Vergleichung mit dem Original herausgewiesen haben wird, ob wir vielleicht eine dritte Art vorhaben. Von O. pubisepalus Lind. ist die Art durch die 4—5 mm langen, schmal lanzettlichen Kelchzipfel und die gleich lange Kronróhre deutlich verschieden. Die Antherenhülften sind genau gegenständig mit einem gemeinsamen breit dreieckigen Konnektiv. 35. Rhaphidospora? novoguineensis Th. Valeton, 1. c., p. 58. Herba. Caules erecti teretes vix striati supra nodos articulati. Foliis modice (superioribus brevius) petiolatis, ovato-lanceolatis attenuato-acu- minatis obtusis vel etiam retusis basi angustatis, herbaceis, integerrimis vel obsolete inaequaliter crenato-serratis supra glabris subtus in nervis cum petiolis puberulis. Inflorescentiis axillaribus et terminalibus nunc petiolos nune foliorum ?/, longitudinem aequantibus, longe graciliter pe- duneulatis superne trichotomis glanduloso-pilosis bracteis parvis subulato- linearibus. Floribus parvis in cymulas vel in racemulos flore terminatos dispositis brevissime pedicellatis bracteola minuta bracteis conformi vel nulla. Calyce tubulari profunde 5-partiti segmentis subulatis. Corolla hypocrateriformi subbilabiata limbi lobis rotundatis, tubo calycem plus duplo superante, extus puberula; antherarum loculis superpositis superiore inferiorem pro !/, parte obtegente, utroque (superiore brevissime) cal- carato. Polline ellipsoideo, poris 3 aequatorialibus, probabiliter ,Rahmen- pollen“, sed male distinguenda sculptura. Ovario glabro, stigmate parvo. Capsula parva dense hirta, seminibus dense hispidis. Stengel 2 mm dick, Blätter 85/25—120/45 mm lang. Blattstiel 40—10 mm lang, dünn. Nerven 6—7 Paare, dünn, gebogen. Inflores- zenzhauptstiel 20—40 mm, Sekundäre Stiele 6—10 mm. Kelch + 3 mm. Blütenröhre circ. 7— 8 mm, Saumlappen 2 mm lang. Kapsel 12 mm lang, wovon 6 auf den Stiel kommen. Samen 2 mm. Nord-Neuguinea (Sentani). Im Habitus ist diese Art Oreothyrsus glabrisepalus zum Verwechseln ähnlich, und ebenso wie diese hat sie grosse Ähnlichkeit mit Stropha- canthus dichotoma (Bl. Lindau (Raphidospora dichotoma Lindau sphalmate). Nur sind bei der letztgenannten Art die dichotomen Cymen zu einer terminalen Rispe vereinigt, hier immer in den Blattachseln. Die Staubblätter und der Pollen sind aber sehr verschieden, indem die Antherenhälften in sehr ungleicher Hóhe angeheftet sind und beide eine deutliche (bei der oberen freilich sehr kurze) Stachelspitze haben. Auch der Pollen ist von beiden genannten Arten sehr ver- schieden, freilich auch dem von Raphidospora glabra nicht vollkommen gleich. Die Körner sind ellipsoid, + dreiseitig und mit 3 äquatorialen Poren versehen, die Skulptur ist sehr undeutlich, hat aber die meiste Ahnlichkeit mit Rahmenpollen. Ich habe sie deshalb zu Raphidospora gebracht. Zu Oreothyrsus und zu Strophacanthus kann sie jedenfalls nicht gebracht werden. Plantae novae papuanae. 303 36. Ruellia scabrifolia Th. Valeton, I. c., p. 59. Herba parva prostrata?, hispidula, caulibus quadrangulis. Foliis bre- vissime petiolatis, inferioribus oblongo-ellipticis utrinque attenuatis obtu- siusculis, superioribus minoribus elliptieis obtusissimis omnibus obtuse brevissime dentatis vel subserratis in sicco rigidiusculis, multinervis, supra scabrido-hispidulis, subtus in nervis et ad marginem hispidulis, Floribus subsessilibus in apice ramulorum brevium in axillis 3 fascicu- latorum vel singulorum, bracteis 2 foliaceis inclusis bracteolis 0. Sepalis anguste subulatis, corollae hypocraterimorphae extus toto pubescentis tubo tenui longissimo supra medium paullum dilatato, lobis late ellipticis rotundatis, staminibus 4 fere aequilongis, vix exsertis. Stylo hirtello, stigmate simpliei late lanceolato valde papilloso in alabastro recurvato. Capsula clavata versus basin sensim aitenuata per !/, long. cassa. Semina 16 (an 8?) Der Stengel ist knorrig verzweigt und im vorliegenden nicht mehr als 20 em lang, die Wurzeln buschelig. Die unteren Stengelblätter 100 mm lang, 45 mm breit, die oberen 25 —50 mm lang, der Blattstiel 2—3 mm. Es gibt in den grösseren Blättern & 8 Paare unten stark hervor- springender und gitterartig verbundener, aufgerichteter Seitennerven ohne Randnerv. Der die Blüte tragende Zweig ist + 15 mm lang und hat zuweilen zwei Internodia. Die beiden gegenüberstehenden Brakteen sind 12—15 mm lang und gleichen den gewóhnlichen Bláttern. Der eigentliche Blütenstiel ist tj mm lang. Pfriemlanzettliche Kelchblätter blass mit grünem Mittelnerv, gewimpert, 6 mm lang. Kronenróhre 30 mm lang, erweiterter Teil + 12 mm. Staubfäden zwischen 10 und 12 mm. Antheren 3 mm lang, letztere breit pfeilfórmig, das Konnektiv oben etwas spitzig, die Fächer unten abgerundet (seitlich gesehen). Das Stigma ist breit lanzettfórmig und dicht gezáhnt nach vorne spitzig. Der zweite Lappen nur angedeutet. Die Kapsel ist + 18 mm lang; eine Klappe und die Samen fehlen, die 8 Ejakulatoren treten mit krummer Spitze stark hervor. Digulfluss. G. V. Soemba, Buru leg. Teysm.! in Herb. Bog. (Hemigraphis napi- formis Hall. mse.). 37. Asystasia Blumei Nees! var. grandiflora Th. Valeton, l. c., p. 60. Foliis majoribus, polline tetragonali 4-poroso (in typo ellipsoideo 3-poroso, ceterum sculptura perinde simili). Merauke. G. V. Bis jetzt nur von Java bekannt. Die vorliegende Pflanze unterscheidet sich von den typischen Exem- plaren aus Java nur durch die etwas grósseren Blüten und die sehr merkwürdige Pollenform. Bemerkenswert ist, dass die von Miquel als Isochoriste beschriebene Pflanze bei genauer Untersuchung keine spezifische Differenz mit Asystasia Blumei zeigt und dennoch wegen eines individuellen Unter- 394 Th. Valeton. schiedes in der Form der Antheren noch von Lindau als Gattung unter- schieden wird. 38. Mussaenda? parvifolia Th. Valeton, l. c., p. 63. Ramulis foliis et inflorescentia ferrugineo-villosis. Foliis distichis parvis (25—40 mm!) subsessilibus lanceolato-vel oblongo-ovatis acutis basi rotundatis. Stipulis persistentibus subulatis bipartitis. Cymis trifloris terminalibus, sepalo phyllomorpho ovato 8 cm longo. Flores et fructus desiderantur. Nord-Neuguinea (Kambu Garmo). Eine sehr eigentümliche, von allen beschriebenen sehr verschiedene Art, auch ohne Blüten sehr kenntlich durch die kleinen zweireihigen Blätter. Wegen Fehlen der Blüten ist die Zugehörigkeit zur Gattung nicht ganz sicher. 39. Mussaenda longituba Th. Valeton, l. c., p. 63. Frutex omnibus partibus glaberrimus. Folia petiolata elliptica sensim acuminata basi inaequilatera acuta membranacea in sicco supra nitida cire. 12 cm longa, nervis lateralibus late arcuatis utrinque + 6, eleganter dense reticulato-venosa. Corymbi laxi pseudo-terminales. Flores brevipedicellati, calyeis tubus elongatus striulatus basi bracteolis minutis instructus, dentes filiformes tubo multiplo breviores (2 mm longi) per- sistentes. Sepalum corollinum longe stipitatum late ovatum subacuminatum nunc 6 cm longum, 4,5 cm latum, 7-plo-nervium. Corollae tubus gra- cillimus ad 48 mm longus, lobi ovati acuti 8 mm longi. Nord-Neuguinea (Horne), 38. Durch die lange, dünne Kronenróhre und die völlige Kahlheit von M. cylindrocarpa, welcher sie durch die verlängerte Kelchrôhre ähnlich ist, leicht zu unterscheiden. 40. Randia insignis Th. Valeton, l. c., p. 63. Arbor ramulis ultimis cum stipulis petiolis et foliis subtus molliter pubescentibus. Stipulis ovato-lanceolatis. Foliis magnis breviter vel brevissime petiolatis obovato-oblongis infra medium cuneatis, apice bre- viter late acute cuspidatis herbaceis supra glabris subtus molliter pubes- centibus; inflorescentia prob. in ramis vetustioribus axillari? vel laterali corymbosa, rhachi brevi, parce pubera floribus speciosis longiuscule pedicellatis ovario extus piloso calyce eo longiore campanulato breviter dentato, dentibus trigonis acutis, tubo extus glabriusculo intus parce sericeo et infra sinus papillis ovatis carnosis munito, corolla hypocra- teriformi tubo elongato tereti ad faucem vix dilatato, intus medio villo- sulo lobis oblongo lanceolatis acutis. Stigmate fusiforme elongato apice breviter bifido. Baum an den grünen Teilen sanft kurz abstehend behaart, trocken bräunlich, nicht rostfarben. Der Blattstiel ist kurz und dick (2—4 mm). Die Spreite von 26 bei 8,5 bis 34 bei 14 cm, die grósste Breite etwas über der Mitte, die kurze breite Spitze misst beim grössten Blatte etwa 10 mm. Es sind 10—12 Paare unten hervortretende bogenférmig zu- sammenfliessende schiefe Seitennerven da. Nebenblatt 1—2 cm lang, Plantae novae papuanae. 395 länglich-eiförmig. Der trugdoldenförmige oder fast traubenförmige Blüten- stand hat 7—12 Blüten. Blütenstielchen 2—4 cm lang mit wenigen kurzen eifórmigen Brakteolen nahe der Basis. Ovarium + 3 mm. Kelch- röhre 5 mm, Kelchzähne 1—2 mm lang und 2—3 mm breit. Kelch innen spärlich behaart. In der Kelchmündung unter jedem Einschnitt ein mit eigentümlich eifórmigen, kurzen, dicken glatten Trichomen be- decktes Feld. Kronenröhre + 5 cm, Zipfel + 4 cm lang. Antheren in dem kaum erweiterten oberen Róhrenende, etwa 5 mm von der Mündung, 13 mm lang. Die Róhre ist innen in der Mitte weichhaarig» im Rachenteil papillós. Die Kronenzipfel sind unbehaart dünn. Die spindelfórmige an der Spitze zweispaltige Narbe tritt ein paar Millimeter aus der Mündung hervor. Die Infloreszenzen sind leider vom Sammler mit grosser Sorgfalt am oberen Stielende abgeschnitten ohne Andeutung, an welcher Stelle des Baumes sie vorkamen. Weil aber die jungen Zweigenden keine Blüten- knospen tragen, vermute ich, dass die Blütén an den dickeren Zweig- enden sassen. Etnabaai, med. nov. 04. Baum mit weissen Blüten. 41. Timonius subsessilis Th. Valeton, l. c., p. 64. Frutieosa? Innovationibus parce sericeis et floribus exceptis glabra. Ramis junioribus valde complanatis. Stipulis valde elongatis trigonis, acutissimis nervo medio incrassato parce sericeis. Foliis subsessilibus lanceolatis vel ovato-lanceolatis vel ellipticis apice attenuatis vel sub- acuminatis acutis, basi attenuatis obtusis vel subrotundatis coriaceis costatis tenerrime et obsolete reticulatis ^ nervis lateralibus erecto- patulis arcuatis. Infl. masc. ignotae. Infl. hermaphr.: Peduneulis valde elongatis glabrescentibus trifloris flore medio sessili, lateralibus breviter pedicellatis. Flore toto sericeo, ovario globoso, calycis limbo annulari obtuse 5-dentato corolla nunc 5-fida, lobis linearibus, intus glabra, sta- minibus 10 inclusis, stylo multifasciculato. Fructu laevi globoso, sub- tomentello. Die Stipeln, welche sich am zweitjüngsten Knoten stets noch vor- finden, sind 20—25 mm lang und an der Basis 6 mm breit, nur in der Mitte mit wenigen Haaren auf dem sich nahe der Basis gabelig spaltenden Mittelnerv. Der Blattstiel ist 1—2 mm, die Spreite 13 bis 21 em lang bei einer Breite von 35—90 mm, die grósste Breite in oder wenig unter der Mitte. Die Mittelrippe sowie die jederseits 10 Seitennerven springen unten sehr hervor, letztere biegen sich nahe am Rande aufwürts und ihre Verbindung ist sehr undeutlich, ebenso wie das zarte, fast nicht wahrnehmbare Adernetz. Die zweigeschl. Infloreszenzstiele sind 36—50 mm lang. Die mittlere Blüte ist un- gestielt, die beiden seitlichen Blütenstiele sind 2—6 mm lang. Die ganze Blüte ist 14 mm, die Corolla 11 mm lang, wovon 7 mm auf die Röhre kommen. Die Farbe der getrockneten Pflanze ist dunkelrötlich- braun. Die Blattunterseite etwas blasser olivenfarbig. Das Blatt ist 396 Th. Valeton: Plantae novae papuanae. nahe der Basis oberseits etwas konkav und faltet sich beim Trocknen an dem Nerv entlang. Nord-Neuguinea (Tobadi). Unter den für Neuguinea beschriebenen Arten braucht nur T. cu- neatus Warb. mit der unserigen verglichen zu werden, welche durch die Blattkonsistenz und Behaarung übereinstimmt, indem alle anderen sich schon durch die Behaarung und die Blattkonsistenz unterscheiden: Durch die Blattform und die sehr kurzen Blattstiele und besonders auch die langen Stipeln scheint sie sich aber genügend von derselben zu unterscheiden. Typisch sind weiter die sehr langen, stets 3-blütigen, weiblichen Infloreszenzstiele. Diese sind aber für T. cuneatus un- bekannt, während bei der unserigen die 4 fehlen, so dass ein Vergleich unzulänglich ist, 42. Grumilea condensata Th. Valeton, |. c., p. 65. Ramulis erassiusculis hirsutissimis glabrescentibus, internodiis brevi- bus; foliis brevissime petiolatis magnis obovato-oblongis et obovatis latitudine valde variis, basi in petiolum attenuatis, nervis crebris subtus prominentibus, parallelis, regulariter reticulatis, subtus in nervis rufo- hirsutis; stipulis magnis longe bicuspidatis basi connatis latis rufo- hirsutis. Inflorescentia fructifera sessili, multiflora condensata, circ. glo- bosa. Fructubus subsessilibus, bracteolis iis multo longioribus, lineari- filiformibus basi glabris, superne ad marginem dense pinnato-hirsutis absconditis. Drupis bipyrenis in sicco obovatis, paullum compressis, utrinque obsolete 3—5-costatis calycis rudimento nullo, pyrenis dorso 5-angulis ventre plano, semine pyrenae conformi, albumine corrugato- lobato. Blätter 26—36 cm lang, 11—10 cm breit, Blattstiel sehr kurz; Seiten- nerven 14— 20 zu jeder Seite. Nebenblätter 2—2,6 cm lang, 5—7 mm breit, Steinfrüchte trocken 10 mm lang, 5 mm breit, Die Art ist augenscheinlich @. phaeochlamys (K. Sch. u. L., l c. p. 551) nach der Beschreibung sehr ähnlich, sowohl durch die rotbraune Behaarung, als besonders durch die kopfartige, mit fadenförmigen Brak- teolen versehene Infloreszenz. Dort sind jedoch die Blätter kleiner und viel länger gestielt und unbehaart, die Nebenblätter zugespitzt, und nicht zweispitzig, die Früchte geschnabelt und von dem 5 mm langen Kelch gekrönt. Nord-Neuguinea (Kambu Toko 16. II. 03). 43. Chasalia pedicellata Th. Valeton, |. c., p. 66. Ramulis laevibus teretibus lignosis, ad nodos annulatim incrassatis. Stipulis parvis ovatis cupulatim connexis mox cortieatis. Foliis longe petiolatis forma variis, obovato-lanceolatis et oblongis, sensim acuminatis basi longe attenuatis, membranaceis, subglabris, nervis lateralibus utrin- que 5—7 tenuibus, reticulatione paullum conspicua, nervo marginali nullo. Inflorescentia subsessili corymbosa ampla laxiflora, trichotoma, ramis et ramulis, brachiatis, puberula, bracteis stipulaeformibus sub ramis et ra- mulis bracteolis nullis. Floribus?. . . . Drupis longe et graciliter pedi- Vermischte neue Diagnosen. 397 cellatis subdidymis vel plerisque abortu monopyrenis globosis, calyce et disco abraso, pyrena laevi hemiglobosa vel saepius subglobosa (in mono- pyrenis), Semine cupuliformi, ventre concavo, Blätter 12—20 cm lang, 6—4—8 cm breit, Blattstiel 10—40 mm lang. Fruchtstand 6 cm hoch, 12 em breit. Früchte trocken 5 mm im Durchschnitt. Fruchtstiele 10—15 mm lang, sehr dënn, Von der Gattung Chasalia sind bis jetzt zwei Arten für den Ma- laiischen Archipel beschrieben, von denen eine jedoch besser zu Psycho- ¿tria gestellt wird, Psychotria rostrata Bl. Die übrigen etwa 10 Arten bewohnen Afrika und die Mascarenen. Das einzige wichtige Merkmal, welches Chasalia von Psychotria unterscheidet, findet sich in dem Samen, welcher, wie bei Ixora, an der Bauchseite tief-konkav ist und also den Steinkern nicht ganz ausfüllt, während bei Psychotria der Samen immer an der Steinwand genau anschliesst, Die oben beschriebene Art könnte also nach der Frucht auch zu Ixora gehören. Der ganze Habitus ist aber viel mehr dem von Chasulia curviflora Thw. ähnlich. Nord-Neuguinea 179 (Temena). CI. Vermischte neue Diagnosen. 217. Actaea Californica Greene in Ottawa, Nat, XVI (1902), p. 35; Itn p. 36: : 4. Argata, Greene, Fl. Fr. 310; Man. Bay. Reg. 6, not Nutt. This Actaea of the California Coast Range, and which in the north passes over to the Sierra Nevada, is very distinct from A. arguta, not only by its rhombic-ovate acute petals (commonly 3 or 4), but by its pecu- liarly broad and almost obtuse leaflets, which are also not much incised. They are, indeed, abruptly acute, but as to general outline, quite rounded at both ends. In this species the stems are often several from the same root, 218. Delphinium Chilliwacense Greene, Le p. 36. Stems solitary, slender, 1 to 2 feet high from a not deeply seated rounded tuberiform small root, or from a small condensed cluster of several such; the whole plant sparsely leafy and with one or more short and very lax few-flowered racemes; lower part of stem somewhat retrorsely villous-hirsute with white hairs, this indument more sparse and not retrorse as continued up to the summit of the petioles, the leafblades more pubescent with somewhat appressed short hairs: sepals rather narrow, deep-blue; petals white; spur long and straight, acuminate: follicles short and stout, moderately divergent, appressed-pubescent even in maturity. British Columbia: Dry rocky banks, Chilliwack Valley. 19 June, 1901, J. M. Macoun, No. 33573. Not a showy species, but very well 398 Vermischte neue Diagnosen. marked in habit, and in the character of the root. It is related to D. bicolor, though not very intimately. 219. Cerastium subulatum Greene, l. c., p. 36. Perennial, the sub-erect flowering stems 6 to 10 inches high, ending in a peduncled and few-flowered cyme, this in age almost equalled by the upright very leafy sterile shoots; the leaves of the latter linear or subulate-linear, twice the length of the internodes, spreading or the lowest recurved, less than a line wide, puberulent, or marginally somewhat villous, the stem retrorsely villous: bracts of the cyme short, broadly subulate; calyx glandular-hirtellous and with some scattered villous hairs: capsule short, only the teeth exserted and bent upward. British Columbia: Chilliwack Valley, J. M. Macoun, 20 June, 1902, the specimens in mature fruit; the label bearing the number 34023. 220. Cerastium alsophilum Greene, |. c., p. 37. Perennial, the slender and sparsely leafy flowering stems a foot long or more, ending in a rather strict many-flowered cyme, the sterile shoots few, long or short, only loosely leafy, weaker than the others; the whole herbage green and apparently glabrous, a lens disclosing hirtellous hairs on all the parts, but most obviously on the stems: leaves all spatulate-linear, acute, thin, spreading: bracts of the cyme subulate: pedicels filiform, the primary ones an inch long or more, minutely glandular-hirtellous: sepals very acute, thin and rather faintly 1-nerved, sparingly glandular-villous; petals thrice the length of the sepals: capsule unknown, British Columbia: This species, very well marked in habit, foliage, pubescence, &c. is also from the Chilliwack Valley, by Mr. Macoun. There are two sheets of it, one bearing the number 34020, the other 34021. The thin foliage and loose habit indicate it to be an inhabitant of shady places. 221. Cerastium nitidum Greene, l. c., p. 37. Perennial, 6 inches high, slender, sparsely leafy, the younger stems often purplish, the older whitish, shining and quite glabrous below, above more or less pubescent in lines: leaves oblong-linear, acute, mostly less than !/, inch long, suberect on the flowering stems, spreading on the sterile shoots, glabrous in every part except for occasional long hairs at the very base: inflorescence scarcely cymose, the flowers often solitary, sometimes 4 or 5: sepals thin, scarious tipped, sparingly pubescent, faintly nerved: petals thrice as long, obcordate: capsule not seen. British Columbia: Habitat of the foregoing, though of a subalpine altitude (5500 ft.); collected by Mr. Macoun, 29. Aug. 1901. (No. 34022). 222. Carduus Macounii Greene, |. c., p. 38. Perennial, slender, simple or branched above, 1 to 3 feet high, the stem and also the leaves beneath arachnoid-hoary; leaves of oblong Vermischte neue Diagnosen. 399 outline; deeply pinnatifid and with open sinuses, the lobes toothed and spinescent, upper face green and sparsely scabrous, or some of the scabrous points developing a hair: peduncles slender, mostly mono- cephalous; heads about 1!/, inches high, campanulate, the many bracts longsubulate, slenderly spinous from near the base and blackish, but, almost to the tips embedded in loose arachnoid wool: corollas rose-purple to dark-violet: anther-tips very acute, white: pappus-bristles very finely and loosely plumose except at the tip. British Columbia: Chilliwack Valley, 13 June, 1901, collected by Mr. James Macoun (numbers 26451 and 26452). The species is well marked by the characters of its involucre, and more so by its perennial duration; the roots of almost all American species of this genus being strietly biennial. 223. Erigeron acutatus Greene, Le, p. 38. Stems solitary, 4 to 6 inches high from an ascending rootstock, without distinctively basal clustered leaves, but leafy up to near the solitary short-peduncled large and showy head; stem canescently pubes- cent with short villous appressed hairs, the foliage green but pubescent on and along the margin; lowest leaves oblong-linear, 2 inches long, abruptly acutish, short-petiolate, the others lanceolate, acute, usually apiculate, sessile, an inch long more or less: involucre hemispherical, its numerous equal somewhat biserial bracts linear, tapering to a slender recurved purple tip, not at all pubescent, but glandular-viscid: rays many, broad as those of an Aster, pinkish or purple. British Columbia: Chilliwack Valley, at about 5000 feet, 29 July 1901, J. M. Macoun, number 26469. A small-sized relative of E. sal- suginosus, though of different underground growth, and inhabiting damp mossy places partly in shade. 224. Erigeron obtusatus Greene, |. c., p. 38. Smaller than the last, as to stature, only 3 or 4 inches high, much less leafy and with more showy heads: lowest leaves from round-obo- vate and retuse to oblanceolate and obtuse, !/; to 1 inch long, short- petiolate, glabrous on both faces, but the margins finely pubescent: cauline leaves few and scattered, subulate-lanceolate, acute: bracts of the hemispherical involucre more numerous, less acuminate, more distinctly glandular-pubescent: rays many, rather broad, pink or rose- purple. British Columbia: Growing on rocky slopes, dry at time of collecting but wet earlier in season; altitude 6000 feet, being Mr. Macoun's number 26470; from the Chilliwack Valley, 29 August 1901. 295. Senecio crepidineus Greene in Ottawa Nat., XV (1902), p. 250. Perennial, low but rather stout and very leafy, allied to S. /araxa- coides and S. Holmii, commonly 4 to 7 inches high, lightly somewhat arachnoid or floccose-pubescent, or often almost glabrous: leaves mostly basal and supra-basal, the one or two properly cauline quite similar to, 400 Vermischte neue Diagnosen. and scarcely smaller than the others, all obovate-lanceolate, Ui to 4 inches long, tapering to a broad petiole, acutish, saliently and sharply dentate: corymbose panicle of large more or less nodding heads little or not at all surpassing the leaves: involucres nearly !/; inch high, sub- cylindric, the linear bracts about 10; rays about as many, light-yellow, about 5-nerved. Canada: Chilliwack Valley. Collected at an altitude of 6000 feet; closely allied to several alpine and subalpine species of the more southerly Rocky Mountains, the whole forming a group of which S. Sol- danella may be considered typical. The heads in this new one are much more numerous and notably narrower than in any of the allied species. Its number in the Geol. Surv. collection is 26678. Its habitat, as given by Mr. Macoun is ,damp debris on a snow-slide*. 226. Senecio prionophyllus Greene, l. c., p. 250. Resembling ©. triangularis, but leaves on shorter petioles and distinetly hastate, more gradually acuminate, much more deeply and sharply serrate-dentate, in texture much firmer and dark-green, with venation pale or whitish, underneath whitish tomentulose, above obscurely and sparsely short-hairy, but the stem densely villous-tomentulose from base almost to summit, this indument subfuscous: inflorescence denser and more fastigiate than in S. triangularis; the rays longer and very narrow: achenes short and slender-columnar, not narrowed under the pappus, this very fine and promptly deciduous. Canada: Chilliwack Valley. The type of this is Mr. Macoun’s No. 26675, collected 8 Aug., on the southern slope of the Cheam Range, with Bromus marginatus and Castilleia miniata, at 4000 feet. Number 26676, collected Aug. 12th within a few yards of No. 26675, I also refer to it though it is far less notably pubescent, while at the same time it exhibits quite as strongly all those peculiarities of inflorescence, ray-flowers, etc., by which the species stands in contrast with S. trian- gularis. 221. Telephium Barbeyanum Bornmüller in Mitt. Thür. Bot, Ver., N. F., XXII (1901), p. 41. Bienne vel perenne, glabrum glaucum; caulibus procumbentibus tenuibus simplicibus; foliis caulinis alternis subsessilibus ellipticis acutius- culis; floribus parvis in cymam parvam breviter ramulosam congestis: sepalis oblongis obtusis subcarinatis; petalis albis oblongis, calyce paulo brevioribus; capsula calycem subsuperante ovata, sensim in rostrum longiuseulum tenue attenuata; seminibus parvis globosis, juvenilibus purpureis demum nigrescentibus. Cyrenaica; von P. Taubert am 20. April 1887 bei Derna im Wadi Derna gesammelt und als ,T. sphaerospermum Boiss.?“ (P. Taubert, iter cyrenaicum, no. 441; auspice W. Barbey) ausgegeben. Habituell sowie durch die kleinen runden Samen steht sie dem T. sphaerospermum Boiss. nahe, ist aber der vóllig anders gestalteten Kapseln halber schwerlich — auch nicht einmal als Unterart — mit dieser Art zu vereinigen. Index specierum. Die fett gedruckten Pflanzen sind in diesem Bande des Repertoriums meu beschrieben (Originaldiagnosen), die eingeklammerten Pflanzenarten nur dem Namen nach erwähnt. A. Acacia doratoxylon Cunn. Maiden et Betche 83. A. fuliginea Baker 159. A. Gnidium Benth. var. latifolia Maiden et Betche 83. A. sambesiaca Schinz 338. Acalypha Baenitzii Pax 227. A. Buchtieni Pax 227. Acanthus latifolius Hortul.) 210. lie Hortul. The Gard. Chr.) var. ovata (A. mollis Ball) 210. A. mollis L. subsp. platyphyllus Mur- beck 210. Acer pseudoplatanus L. var. truncatus Loj. Poj. 27. (Acmella lanceolata Lk. var.) 323. (A. Nuttalliana Raf.) 327. (A. occidentalis? Nutt.) 327. (A. repens (Wall.) Rich.) 327. | | | (Agrostis aenea Spreng.) 359. | (A. aenea Trin.) 359. A. alba L. c. murensis Terracciano 142, (A. altissima Tuckerm.) 359. A. ampla Hitche, 357. A. breviculmis Hitche. 357. (A. canina aenea Trin.) 359. (4. canina melaleuca Trin.) 359. A. castellana Boiss. et Reut. a. communis Menezes 117. (A. diegoensis Vasey) 351. | (A. exarata aenea Griseb.) 359. (A. foliosa Vasey) 351. (A. geminata Trin.) 358. | A. Hallii Vasey var. Pringlei (Scribn.) Hitche. 357. | A. hiemalis (Walt.) B. S. P. subsp. ge- minata (Trin.) Hitche, 358. | A. hiemalis (Walt) B. S. P. subsp. subrepens Hitche. 358. | A. longiligula Hitche. 359. Acronychia trifoliata Zoll. var. pauci- | flora Th. Val. 381. (A. melicopoides F. Muell.) 381. Actaea asplenifolia Greene 320. A. Californica Greene 397. A. caudata Greene 320. Actinostemma lobatum Maxim. f, a. longiloba Komarow 274. A. lobatum Maxim. f. b. subintegra Ko- marow 274. Actinotus Gibbonsii F. v. M. var. Baeuer- | i j |! A. glomerulans Bus. f. glabrior Wester), 3 lenii Maiden et Betche 84. A. Paddisoni R. T. Baker 158. Adenophora marsupiiflora Fischer var. jaluensis Komarow 274. Adiantum Baenitzii Rosenst. 230. A. boliviense Christ et Rosenst. 230. Agropyrum litorale (Host) Dum. b. lu- canum Terracciano 142. A. repens P. B. b. murense Terracciano | s | ' A. Fordii Hemsl. 260. 141. Repertorium novarum specierum. RU | Alchemilla glomerulans Bus. f. Aconitum napiforme Levl. et Vant.9. | A. melaleuca (Trin.) Hitche. 359. (A. nana Kunth) 357. A. pallens Trin. var. foliosa (Vasey) Hitchc. 357. perennans (Walt.) Tuckerm. var. elata (Pursh) Hitchc. 359. (A. Pringlei Scribn.) 357. A. Thurberiana A. S. Hitche. 356. (Aira indica L.) 306. (A. spicata L.) 306. dasy- calyx Westerl. 310. 10. | A. pastoralis Bus. f. praticola Westerl. 311. A. procumbens Rose 155. A. subalpestris Rose 156. A. subglobosa Westerl. 310. Aletris Faurieri Lévl. et Vant 283. (Aleurites cordata Muell.-Arg.) 260, 26 402 Allium Taqueti Lévl, et Vant. 283. Allomorphia Bodinieri Lévl. 100. (Alopecurus arundinaceus Poir.) 360. (A. hordeiformis Willd.) 70 (A. myosuroides X pratensis A. u. G.) | 360. | (Aristida caffra Bory) 75. | A. hyrtigluma Steud. var. patula Hackel «A. prateusis X agrestis Brügger) 360. | 336. (A. nigricans Hornem.) 360. A. pratensis L. ssp. ventricosus (Pers. pro spec.) Thellung 360. (A. rubicundus Ham.) 67. (A. turicensis Brügger) 360. Alsime tenwifolia Whlnbg. c. flora Terracciano 136. A. verna Bartl. c. pubescens Terracciano 136. (Alsophila lunulata R. Br.) 310. A. tomentosa H. K. var. novoguinensis Rosenst. 34. Alyssum montanum var. magnum Wildt. 190. Amarantus chlorostachys Willd. pseudo-retroflexus Thell. 362. A. retroflexus L. var. Delilei (Richter et Loret pro spec.) Thell. 362. Amberboa maroccana Barratte et Mur- beck 208. (Ambulia trichophylla Kom.) 273. Anchusa italica Retz. var. sublanata Thell. 366. Andrachne Gruvelii Daveau 190. Andropogon Barteri Hack. var. Meny- harthii Hackel 335. Anguillicarpus Burkill nov. gen. 250. A. Bulleri Burkill 250. Anemone Siuzewi Komarow 278. Anotites picta Greene 319. Antennaria obtusata Greene 241. A. solstitialis Lunell 220. (Anthemis arvensis X Cotula? Naeg. u. Thell.) 368. A. Cotula L. var. canescens Thell. 368. A. Cotula L. var. latisecta Thell. 368. (A. repens Walt.) 327. (Anthericum reflexum Cav.) 191. Anthobembix dentatus Th. Valeton 379. (Antrophyuum plantagineum Klf. var. Lessoni (Bory) Mett.) 371. Apopetalum nov. gen. Pax 2%. A. pinnatum Pax 226. Arabis Austinae Greene 242. A. Covillei Greene 243. 1. depauperata Nelson et Kennedy 286. epilobioides Greene 242. inamoena Greene 243. Leibergii Greene 243. - longisiliqua Murb., non Presl 200, Missouriensis Greene 244. oligantha Greene 243. peramoena Greene 242. pratincola Greene 244. var. à pphpipp | | A | marow 276. | H congesti- | | À. € eem var. 3. longisiliqua Coss.) | Index specierum. | Arabis trichopoda Greene 242. | A. tunetana Murbeck 200. | Ardisia sublanceolata Hochr, 348. | Arenaria Salzmanni Presl var. commu- tata Loj. Poj. 25. Artemisia Dracunculus L. f. minor Ko- | A. japonica Thunbg. 8. manschurica Komarow 276. (4. Pallasiana Fischer, Regel) 276. A. sacrorum Ledeb. 3. intermedia Le- deb. f. discolor Komarow 276. A. sacr. Ledeb. 3. intermedia Ledeb. f. nivea Komarow 276. | A. sacr. Ledeb. y. minor Ledeb. f. dis- color Komarow 276. sacr. Ledeb. y. minor vestita Komarow 276. A. scoparia Waldst. et Kit. f. sericea Komarow 276. A. vulgaris L. d. integerrima Komarow 277. Ledeb. f. A. vulg. L. 7. minor Komarow 277. A. vulg. L. «. selengensis Komarow 271. A. vulg. a. sel. forma serratifolia Komarow 277. A. vulg. L. č. verbenacea Komarow 277. | A. vulg. L. €. viridissima Komarow 271. Asarum arrhizoma Levl. et Vant. 100. Asparagus stachyphyllus Lévl et Vant. 282. Asperula arvensis L. f. albiflora Probst apud Thell. 367. (Aspidium decurrens Presl) 370. (A. melanocaulon Bl. 370. (A. Menyanthidis Presl) 370. A. oligophyllum Rosenst. 13. Aspienium anogrammoides Christ 11. A. auritum SW. var. davallioides Ro- senst. 232. A. auritum Sw. var. davallioides Ro- senst. f. diversifolia Rosenst, 232. (A. Belangeri Kze. 370. A. Belangeri Kze. var. acuminata Ro- senst. 373. (A. cuneatum Lam. var. ozeanica Kuhn) 310. A. erectum Bory var. plumosa Rosen- St.. 16: | (A. Lauterbachii Christ) 370. (A. novo-guinense Rosenst.) 40. (A. Sancti Christofori Christ 370. , A. subemarginatum Rosenst. 372. | (A. tenerum Forst var. elongata Bedd.) [6d | CA. unilaterale Lam.) 370. | A. Werneri Rosenst. 39, 376. | Aster novi belgii L. ssp. laevigatus (Lam. | pro spec.) Thell. ‘367. Index specierum. Aster novi belgii L. ssp. laevig. (Lam.) var. ovatus Thell. 367. A. n. b. L. ssp. laevig. (Lam.) var. sub- prenanthoides Thell. 368. ! | | t | A. n. b. L. var. (?) stenolepis Thell. 367. | Asteriscus spinosus G. G. b. montanus | Terracciano 138. Asystasia Blumei Nees var. grandiflora | Th. Val. 393. Athyrium demissum Christ 284. A. flaccidum Christ 11. Atractylis ovata Thunbg. f. e. Iyrati- folia Komarow 278. A. ovata Thunbg. f. d. pinnatifolia Ko- | marow 278. A. ovata Thunbg. f. c. ternata Komarow | 278. Avicennia alba G. Karsten non Blume 390. (A. eucalyptifolia Zipp. msc.) 390. Se var. eucalyptifolia Th, Val. (Azorella dichopetala Benth.) 104. B. ( Banisteria fagifolia DC.) 63. Bauhinia confusa Rose 110. B. goldmani Rose 110. D. ( Pauletia) longiflora Rose 111. Beaucarnea guatemalensis Rose 113. (B. Hookeri Baker) 115. B. inermis (S. Wats) Rose 113. B. oedipus Rose 113. B. pliabilis (Baker) Rose 113. B. Purpusi Rose 113. Benthamantha bicolor (Micheli) 106. B. Edwardsii (A. Gray) Rose 106. B. fruticosa Rose 106. B. glandulosa Rose 106. (B Grayi Alefeld) 106. B. Greenmanii (Millspaugh) Rose 106, B. micrantha (Micheli) Rose 106. B. pumila Rose 106. Beschorneria pubescens Berger 5. Biarum platyspathum Bornm. 57. (Bidens ocymifolia Lam.) 321. Rose B. tripartita L. f. limosa Komarow 276. | Bihai geniculata Griggs. 255. (Blastus Cavaleriei Lévl.) 100. Blechnum Buchtienii Rosenst. 231. Blepharocalyx spiraeoides Stapf 78. Boea Cavaleriei Levl. et Vant. 224. Bombax Valetonii Hochr. 347. Boothia Esquirolii Levl. 9. B. sinensis Levl. et Vant. 10. Boronia granitica Maiden et Betche 82. B. ledifolia Gay. var. repanda Maiden et Betche 54. Bracea nov. gen. N. L. Britton 182. B. Bahamensis Britton 182. (Brassica subhastata Willd.) 363. | B | B. Trillesiana (Pierre mss.) v. 9 403 Brazzeia acuminata v. Tiegh. 121. B. biseriata v. Tiegh. 120. B. Eetveldiana (De Wildem. et Dur.) v. Tiegh.” 120. . Klainei (Pierre mss.) v. Tiegh. 121. B. pellucida v. Tiegh. 121. . rosea v. Tiegh. 121. B. scandens (Pierre) v. Tiegh. 120, . Soyauxii (Oliver) v. Tiegh. 120 (B. Tholloni Baillon) 122. Tiegh, Zl. Bromus fasciculatus Presl va drinus Thell. 161. Bruguiera eriopetala W. et Arn. var. exsetata Th. Val. 386. Buddleia boliviana Pax 227. | (Bredia Bodinieri Lévl.) 100. E r, diexan- ` Buettneria celebica Hochr. 349. | Buffonia mauritanica Murbeck 203. Bulbophyllum fenestratum Smith 297. (B. flavescens Bl. var.) 296. ( B. flavescens Lindl. var. triflorum Smith) 296. B. puntjakense Smith 296. B. semperflorens Smith 296. Bumelia Bahamensis N, L. Britton 181. B. loranthifolia (Pierre) N. L. Britton 1 181. | (B. retusa var. loranthifolia Pierre) 181. Bupleurum atlanticum Murbeck 205. | (B. oligactis J. Ball) 205. i B. Bursera Inaguensis N. L. Britton 180. Bystropogon maderensis Webb 116. B. mad. Webb var. ambiguus Menezes 116. B. mad. Webb var. genuinus Menezes 116. B. mad. Webb var. Schmitzii Menezes CES mad. Webb var. nezes 116. B. punctatus L'Hérit. 116. B. punct. L'Hérit. 3. disjectus Menezes 116. B. punct. L'Hérit, e. pallidulus Menezes 116. valdehirsutus Me- C. (Caesalpinia Watsoni Fisher) 112. Calamintha chinensis Benth. var. grandi- flora Max. f. umbrosa Komarow 272. Calanthe coelogyniformis Kränz]. 196. Calceolaria Buchtieniana Kränzl. 369. Calibanus nov. gen. Rose 114. C. caespitosus (Scheidw.) Rose 114. Calliandra portoricensis Benth. var. major Sprague 79. | Callitris Morrisoni Baker 160. (Calystegia pubescens Lindl.) 365. Campanula Ortleppi Lévl. 251. 26* 404 (Capparis sepiaria L. var. trichopetala) 38 C. trichopetala Th. Valeton ‚380. (C. Balansae Bonnet) 207. Carduus Macounii Greene 398, C. pteracanthus Durieu var. tunetanus urbeck 207. Carex crassibasis Lévl. et Vant. 194. C. dioica f. laxa Junge 188. C. erythrobasis Lévl. et Vant. 240. C. Dee X sempervirens Kükenthal C. formosensis Lévl. et Vant. 31. C. glauca Murr. b. murensis Terracciano - 141. C. Goodenoughii Gay var. subrigida Kü- kenthal 157. C. Hallaisanensis Lévl. et Vant. 240. | C. Hayatae Lévl. 240. C. indistinctum Lévl. et Vant. 194. C. latitans Lévl. 240. C. ludibunda Gay (C. paniculata X ca- nescens) T. superpaniculata Junge 183. — f. supercanescens Junge 189. C. maerandrolepis Lévl. 241. C. metallica Lévl. 239. C. ontakensis Lévl. 31. S E Corn L. f. furcata Junge C. tenae Reut. var. leucensis 32. C. Timmiana Junge 189. C. Timm. (C. Goodenoughii X trinervis) | f. elatior Junge 189. — f. pumila Junge 189. C. ement L. b. lucana Terracciano C. xanthocarpa Degland (C. fulva X fla- va) f. subflava Junge 189. — f. subfulva Junge 189. Casearia novo-guineensis Th. Val. 385. Cassia arida Rose 111. C. demissa Rose 111. ^. durangensis Rose 111. C. Goldmani Rose 112. C. Inaguensis N. L. Britton 180. Castalia gracilis (Zucc.) Rose 191. C. Pringlei Rose 191. Castilleia inconspicua Nelson et Kenne- dy 387. Casuarina distyla Vent. var. Maiden et Betche 87. Catananche arenaria Coss. & DR. var. atricha Cosson 208. ~ prostrata spec. syrticum Barratte & Murbeck (Cenchrus Anjama Ham.) 67. (C. asperifolius Desf.) 69. . ciliaris L. Mant.) 67. . ciliatus Chr. Smith) 67. - digynus Ehrenb.) 68. . echinoides Wight) 68. 7. hordeiformis Pers.). T0. | (C. Index specierum. (Cenchrus longifolius Hochst.) 65. (C. mutabilis Wight) 67. (C. orientalis Willd.) 70. (C. pennisetiformis Hochst.) 68. (C. rigidifolius Fig. et de Not.) 65. (C. setigerus Vahl) 68. ` Centaurea Fleischeri v. Hayek 224. C. Jacea L. X oxylepis (W. et Gr.) v. Hayek 224. C. Jac. L. X oxyl. f. subjacea Holmberg 224. C. Jac. L. X oxyl. f. suboxylepis Holm- berg 224. C. transalpina Schleich. b. lucana Ter- racciano 138. Cerastium alsophilum Greene 398. C. campanulatum Viv. var. minus Lo). Poj. 26. | C. nitidum Greene 398. (C. palustre Moris) 26. C. subulatum Greene 398. (Ceratocephalus arnicoides (DC.) Ktze.)328. (C. decumbens (Sm.) Ktze.) 328. (C. decumb. (Sm.) Ktze. var. doronicoides (DC.) Ktze.) 328. (C. decumb. (DC.) Ktze. 3. macropodus (DC.) Ktze.) 328, (C. diffusus (Poepp.) Ktze.) 324. (C. exasperatus (Jacq.) Ktze.) 322. (C. parvifolius (Benth.) Ktze.) 326. (C. ramosus (Hemsl.) Ktze.) 326. (C. repens (Walt.) Ktze.) 327. Salivaria (Domb.) Ktze.) 322. Ceropegia hybrida (C. Sandersonii X si- milis) N. E. Brown 6. (C. similis N. E. Brown) 5. Chasalia pedicellata Th. Valet. 396. (Chirita anachoreta Hance) 222. (C. cortusifolia Hance) 222. . eburnea Hance) 222. . Fauriei Franch.) 222. . Juliae Hance) 223. . macrosiphon Hance) 223. . Martini Bodinier) 222. . obtusa Clarke) 223. . sericea Lévl. et Vant.) 223. (U. sinensis Lindl.) 223. ord RR Pallasianum Komarow 410: Chrysothamnus monocephala Nelson et Kennedy 288. | Chrysurus paradoxus Sommier 258. ` | (Cichorium Intybus 8. divaricatum DC.) Catapodium loliaceum (Huds.) Link sub- ` 368 | (C. divaricatum Schousb.) 368. | C. Intybus dë ssp. pumilum (Jacq. pro spec.) Thell. 368. (C. Intybus var. pumilum Fiori u. Pao- letti) 368. Cirsium Beckii Petr. == C. oleracewm Scop. X pannonicum Gaud. 330. C. ebergassingense Petr. = (C. rivu- lave. Link X palustre Scop. 331. Index specierum. Cirsium hranicense Petr. — C.rivulare | Link X canım All. 332. C. praticolum Petr. = (. rivulare Link X palustre Scop. 331. C. rivulare Link var. ramosissimum Petr. 333. C. roseum Petr. — C. rivulare Link X pannonicum Gaud. 332. C. simillimum Petr. = C. canum All. X oleraceum Scop. 330. C. Stroblii (C. pauciflorum X spinosissi- mum) Hayek 190. C. tenerrimum Petr. Scop. X pannonicum Gaud. 332. C. trigeneum Gaud. X rivulare Link X palustre Scop. 331. C. Wettsteinii Petr. C. tataricum All. X palustre Scop. 329. Cistus panormitanus Loj. Poj. 23. C. Sweetianus Loj. Poj. 23. Citharexylon Bahamense Millsp. 183. Citharexylum Urbanii Schulz 193. Claoxylon indicum Hassk. var. nova- guineensis J. J. Smith 382. (C. longifolium K. Sch. u. Laut.) 382. Clematis rhodocarpa Rose 192. C..rufa Rose 192. Clematoclethra disticha Hemsl. 262. C. grandis Hemsl. 262. C. Wilsoni Hemsl. 262. Cleome amblyocarpa Barratte & Murbeck 201 Clerodendron longituba Th. Val. 390. Clinogyne arcta Stapf 355. (Cochlearia Draba Delile) 88. (C. saxatilis 3. auriculata Koch) 32. C. sax. L. forma subauriculata Fiori 32. Coleosanthus Garrettii Nelson 219. ologania Lozani Rose 107. C. tenuis Rose 107. Commelina martyrum Lévl. 284. Convallaria globosa Greene 46 C. majuscula Greene 46. (Convolvulus betonicifolius Miller) 365. (C. hirsutus M. Bieb.) 365. C. Phrygius Bornm. 168. C. pubescens (Lindl.) Thell. 365. (Cornucopiae altissima Walt.) 359. Corylopsis glandulifera Hemsl. 266. C. Henryi Hemsl. 267. EE var, manipurensis Watt) 40 (. C. manipurensis Hemsl. 267. C. multiflora Hance 267. (C. spicata Hemsl.) 266. C. Wilsoni Hemsl. 266. (Corynanthe macroceras K. Sch.) 309. (C. Yohimba K. Sch.) 309. Corysanthes carinata Smith 291. Cotoneaster Baenitzii Pax 226. Couthovia Kochii Th. Val. 389. (Cracca bicolor Micheli) 106. C. palustre | (Cracca Edwardsii A. Gray) 106. (C. Greenmanii Millsp.) 106. (C. micrantha Micheli) 106. (Crambe hispanica L.) 364. Crataegus cuneato-trifida Loj. Poj. 29. C. parvifolia Loj. Poj. 29. Crinum Vassei Bois 318. Crupina vulgaris Cass. var. pseudo- Crupinastrum Thell. 162. Grm amara Sm. var. floribunda Maiden et Betche 54. Cryptocarpa foetida R. T. Baker 188. Cyathea geluensis Rosenst. 371. | C. Werneri Rosenst. 34. Petr. — C. pannonicum | Cymbidium sigmoideum Smith 298. Cyperus badius Desf. b. lucanus Terrac- ciano 140. Cyrtandra longepeduneulataRechin- ger -131. Cystopus fimbriatus J. J. Smith 377. D. Dahlia Chisholmi Rose 255. | (Dasylirion caespitosum Scheidw.) 114. (D. Hartwegianum Bot. Mag.) 114. (D. Hookeri Lemaire) 115. (D. inermis S. Wats.) 113. D. lucidum Rose 114. (D. pliabile Baker) 113. Daucus biseriatus Murbeck 207. Davallia Novae Guineae Rosenst. 36. (D. pentaphylla Bl.) 370. | Delphinium candidum Hemsl. 80. D. Chilliwacense Greene 397. Dendrobium Brandtiae Kränzlin 6. D. gedeanum Smith 294. D. tenellum Lindl. var. flavescens Smith 293. Derris emarginata Th. Val. 380. Desbordesia pallida v. Tiegh. 151. D. Pierreana v. Tiegh. 151. D. Soyauxi v. Tiegh. 151. | D. Spirei v. Tiegh. 152. Deutzia globosa Duthie 3. D. inollis Duthie 2. . D. reflexa Duthie 3. Dianthus paniculatus Loj. Poj. 24. ( Dichopetalum ranunculaceum F. Muell.) 104. Dichosciadium nov. gen. Domin 104. D. ranuneulaceum Domin 104. var. typicum Domin et var. tas- manicum Domin 105. Dichotrichum triflorum Th. Val. 391. Dicksonia grandis Rosenst. 34. | Didissandra Cavaleriei Lévl. et Vant. 221, 223. D. elegantissima Lévl. et Vant. 221, 223. D. Fritschii Lévl. et Vant. 221, 223. | (D. lanuginosa Clarke) 223. (D. Mihieri Franchet) 223. | D. Notochlaena Levl. et Vant. 221, 223. 406 (Didissandra saxatilis S. Hemsl.) 223. (D. sesquifolia Clarke) 223. (D. speciosa Hemsl.) 223. Didymocarpus anachoreta (Hance) Lévl. | D. . Clarkei (Clarke) Levl. 223. . cortusifolia (Hance) Levl. 222, . eburnea (Hance) Lévl. 222. elegantissima (Lévl. et Vant.) Lévl. 223: . Fauriei (Franchet) Levl. 222. . Fritschii (Levl. et Vant.) Levl. 224. . Juliae (Hance) Lévl. 223. . lanuginosa (Clarke) Lévl. 223. . macrosiphon (Hance) Lévl. 223. . Martini Lévl. et Vant. 222, . Mihieri (Franch.) Lévl. 223. notochlaena (Lévl. et Vant.) Lévl. 223. Gaata BOSS (D. obtusa Wall.) 223. D. saxatilis (Hemsl.) Levl. 223. D. Seguini Levl. et Vant. 222, D. sericea (Levl. et Vant.) Levl. 223. D. sesquifolia (Clarke) Levl. 223. D. sinensis (Lindl) Lévl. 223. D. speciosa (Hemsl.) Lévl. 223. Didymochlaena truncatula (Sw.) var. ozeanica Rosenst. 374. {Diospyros macrocarpa T. et B.) 388. D. papuana Th. Val. 388. D. subrigida Hochr, 348. D. subtruncata Hochr. 348. D. Treubii Hochr. 348. Diplachne fusca (L.) Pal. var. lutescens robst u. Thell. 360. Diplazium nitens Rosenst. 373. {D. proliferum (Lam.) Thouars 370. D. Yungense Christ et Rosenst. 233. Distylium chinense Hemsl. 340. D. myricoides Hemsl. 341. Se ale var. chinense Franchet) D. strictum Hemsl. 341. Dodonaea truncatiales F. v. Mueller var. : heterophylla Maiden et Betche 55. Dolicholus cuernavacanus Rose 107. D. discolor (Mart. et Gal.) Rose 107. D. hondurensis Rose 107. D. longeracemosus (Mart. et Gal.) Rose 108. D. macrocarpus (Benth.) Rose 108. D. Nelsoni Rose 108. D. nigropunctatus (S. Wats.) Rose 108. D. precatorius (H. B.) Rose 108. D. Pringlei Rose 108. D. Vailiae Rose 108. Douglasia Johnstoni Nelson 219. Drosera bulbigena Morrison 96. (Dryandra oleifera Wall.) 260. {Dryopteris Cesatania C. Chr.) 370, nan (Gmel.) var. feejensis Hk.) Cavaleriei (Lévl. et Vant.) Levl. 223. | sloje Sbil Index specierum. (Dryopteris sagittifolia (Bl.) O. Ktze. 310 D. stenophylla Rosenst. 233. D. Taquetii Christ 284. D. yungensis Christ et Rosenst. 234. Ducrosia anethifolia Boiss. var. Jamia- tii Burkin 251. - Durandea Deplanchei Stapf 269. . Jenkinsii Stapf 270. . latifolia Stapf 269. . Lenormandii Stapf 269. . magnifolia Stapf 268. . parviflora Stapf 270. . racemosa Stapf 269. . viscosa Stapf 269. . vitiensis Stapf 270. E. Echeandia paniculata Rose 191. E. reflexa (Cav.) Rose 191. (Egassea laurifolia Pierre) 118. (E. Pierreana De Wildem.) 120. Elaeocarpus dentatus var. obovatus Cheeseman 319. (Elaeococca verrucosa Juss.) 260. Elaephorbia O. Stapf nov. gen. 271. E. drupifera Stapf 271. Elsholtzia cristata Willd. f. Komarow 273. E. cristata Willd. f. saxatilis Komarow 273. Epilobium Alaskae Levl. 9. E. alpinum L. var. Gavei Lévl. 194. E. badense Lévl. 195. (E. californicum Trel.) 98. E. canadense Lévl. 98. E. can. Lévl. var. albescens Lévl. 195. E. Charbonnelianum Lévl. 195. CE. collinum X anagallidifolium) 195. E. Congdoni Lévl. 98. (E. Gilloti X E. Duriaei) 195. E. Komarovlanum Lévl. 98. E. Lambertianum Lévl. 195. E. Miyabei Lévl. 8. (E. montanum X E. Lamyi) 195. E. mont. L. var. Thellungianum Lévl. 194. E. Muelleri Lévl. 100. E. Paddoense Iévl. 8. E. Palmeri Lévl. 98. E. pseudo-nivale Lévl. 195. CE. roseum X Gilloti) 195. (E. ros. X E. montanum) 195. E. Smithii Lévl. 8. E. Treleasianum Levl. 8. E. turicense Lévl. 195. - Eragrostis ciliaris (L.) Link var. latı- folia Hackel 336. E. costata F. Turner 185. (E. Damiensiana Bonnet) 360. (E. inconspicua hort. Coss. et Bal.) 360. (E. pilosa var. Cosson et Balansa) 360. ruderalis Index specierum. (Eragrostis pilosa var. condensata Hackel) | | E. longifolium Nutt. — caput felis Gdgr. 360, 361. (E. pil. var. Damiensiana Bonnet) 360. | E. pil. (L.) Pal. ssp. Damiensiana (Bon- ` net) Thell. 360. (E. pil. var. glabra Ducommun) 360. (E. pil. «. Moritzi Fl. d. Schweiz) 360. Eria longispica Rolfe 80. E. punctata Smith 295. Erigeron acer L. var. manshuricus Ko- marow 275. E. acutatus Greene 399. E. obtusatus Greene 399. E. rhodantum Nelson et Kennedy 285. E. rosensis Nelson et Kennedy 285. apud Thellung 360. Eriogonum alatum "Torr. y. brevifolium Gdgr. 169. E. alat. Torr. 8. Macdougalii Gdgr. 169. Gdgr. 169. E. Albert. Torr. 2. ruberrimum Gdgr. 169. E E. i Eriochloa acrotricha (Steudel) Hackel ` 407 Eriogonum leucocladum Gdgr. 171. (a. | E. long. Nutt. 9. floridanum Gdgr. 172. | quate Nutt. y. gnaphalifolium Gdgr. (a. E. long. Nutt. e. Lindheimeri Gdgr. 172. E. long. Nutt. 8. longidens Gdgr. 172. Macdougalii Gdgr. 172. marginale Gdgr.. 176. myrianthum Gdgr. 173. E. nevadense Gdgr. 171. ee Benth. y. candelabrum Gdgr. 73. E. niv. Benth. 8. Sucksdorfii Gdgr. 173. Ces Small y. decalvans Gdgr. (4. E. Le Small. 8. macropodum Gdgr. 174. 3 | E. ovalifolium Nutt. d cerastioides Gdgr. E. Albertianum Torr. y. neomexicanum 5 E. anemophyllum Greene 2. Cusickii | Gdgr. 169. E. angulosum Gdgr. 170. E. ang. Benth. y. patens Gdgr. 170. E. ang. Benth. 0. pauciflorum Gdgr. 170. E. ang. Benth. 3. rectipes Gdgr. 170. E. annuum Nutt. 3. pauciflorum Gdgr. 170. E. arizonicum Gdgr. 169. E. E Nutt, 3. alyssoides Gdgr. 170. E. cupreum Gdgr. 177. E. Cusickii Gdgr. 174. E. Cus. g. californicum Gdgr. 114. E. dichroanthum Gdgr. 174. E. elatum Dougl. y. erianthum Gdgr. 171. Benth. =. flabellatum 17. E. ov. Nutt. & cyclophyllum Gdgr. 175. E. ov. Nutt. y. deltoideum Gdgr. 174. E. ov. Nutt. £. multiscapum Gdgr. 175. E. ov. Nutt. 3. nevadense Gdgr. 174. (E. ov. Nutt. var. proliferum) 114. E. ov. Nutt. d utahense Gdgr. 175. E. Piperi Greene y. longiflorum Gdgr. 17. d E. Pip. Greene 3. ochrocephalum Gdgr. 175 ; E. polycladon Benth. y. crispum Gdgr. 176 E. polyc. Benth. 8. mexicanum Gdgr. 175 | E. praebens Gdgr. 176. E. elat. Dougl. 3. limonifolium Gdgr. 171. E. fascieulatum Benth. y. aspalathoides Gdgr. 171. fasc. Benth. ?. oleifolium Gdgr. 171. flavissimum Gdgr, 174. flavum Nutt. flav. Nutt. y. linguifolium Gdgr, 171. glaberrimum Gdgr. 176. glaberr. var. aureum Gdgr. 176. halimioides Gdgr. 177. helichrysoides Gdgr. 173. heracleoides Nutt. «. Gdgr. 171. heracl. Nutt. y. multiceps Gdgr. 172. micranthum heracl. Nutt. £. utahense Gdgr. 172. heracl. Nutt. g. viride Gdgr. 172. Hitchcockii Gdgr. 170. intricatum Gdgr. 173. T Jamesii Benth, 8. simplex Gdgr. 17 juncinellum Gügr. 170. 2. 3. foliatum Gdgr. 171. | E subalp. Greene E. praeb. 8. divaricatum Gdgr. 176. E racemosum Nutt. y. cordifolium Gdgr. 176. E. rac. Nutt. 8. sagittatum Gdgr. 116. E. reniforme Torr. 3. asarifolium Gdgr. 116. E. restioides Gdgr. 179. E. roseiflorum Gdgr. 175. E. rubidum Gdgr. 115. . rub. Gdgr. 8. frigidum Gdgr. 175. . salicornoides Gdgr. 170. . sarothriforme Gdgr. 113. . spathulare Gdgr. 173. . subalpinum Greene g. arachnoideum Gdgr. 177. 9. stenophyllum Gdgr. 177. E. subalp. Greene s. subnivale Gdgr. 177. | E. subalp. Greene y. vulcanicum Gdgr. heracl. Nutt. 4. Rydbergii Gdgr. 172. | Let: E. tenellum Torr. d. erianthum Gdgr. 173: E. ten. Torr. 3. grandiflorum Gdgr. 117. E. ten. Torr.. y. sessiliflorum Gdgr. 177, E. e Torr. y. acutangulum Gdgr. 118. E. Thurb. Torr. 8. Parishii Gdgr. 177. 408 Eriogonum thymoides Beuth. 3. pallens Gdgr. 178. E. umbellatum Torr. 4. californicum Gdgr. 178. E. umb. Torr. y. chrysanthum Gdgr. 178. E. umb. Torr. £. cladophorum Gdgr. 178. E. umb. Torr. ß- Crandallii Gdgr. 178. | E. umb. Torr. ¢. dichrocephalum Gdgr. | 178. E. umb. Torr. E. vimineum Gdgr. 179. E. vim. Dougl. d. divergens Gdgr. 179. E. vim. Dougl. £. oregonense Gdgr. 179. E. vim. Dougl. 8. rigescens Gdgr. 178. Erodium cicutarium Y Hérit. b. serotinum Terracciano 137. Erysimum repandum L. var. (?) graci- lipes Thell. 364. Erythropalum scandens Bl. var. abbre- viatum Hochr. 348. (Erythropyxis scand. Pierre) 120. Ee Wichmanni Th. Val. 85. 9. nevadense Gdgr. 178. Dougl. y. californicum Eucalyptus amygdalina Labill. numerosa Maiden 51. (E. am. Labill. var. radiata Benth.) 51. E. Andrewsii Maiden 49. E. Banksii Maiden 52. E. Caleyi Maiden 145. E. carnea R. T. Baker 186. 7. Consideneana Maiden 50. E. Deanei Maiden 49. E. Dunnii Maiden 144. E. Moorei Maiden et Cambage 143. E. numerosa Maiden 51. E. Rudderi Maiden 53. (E. saligna Sm. var. parviflora Deane et Maiden) 49. E. scoparia Maiden 52. E. Seeana Maiden 48. (E. stellulata Sieb. var. angustifolia Benth.) 143. (E. tereticornis Sm, var. linearis Baker et Smith) 48. E. Thozetiana R. T. Baker 186. (E. umbra R. T. Baker) 186. (Eupatorium Rebaudianum Bertoni) 264. (Euphorbia drupifera Thonn.) 271. E. Faurieri Lévl. et Vant. 281. val. | Index specierum. Fieus Faurieri Lévl. et Vant. 281. F. Johnstonii Stapf 355. F. pseudo-piriformis Lévl. et Vant. 282. F. Taqueti Lévl. et Vant. 282. F. Whytei Stapf 354. Filago germanica L. e. monocephala Terracciano 138. | F. germ. L. d. pumila Terracciano 138. Fluggea novoguineensis Th. Val. 382. Fritillaria Junellii Nelson 216. Fuirena ciliata Bush 256. F. cylindrica Bush 256. G. Gaimardia boliviana Pax 295, (Galactia acapulcensis Rose) 109. (G. Md fe Benth.) 109. (G. multiflora Robinson) 109. (G. Wrightii A. Gray) 109. i it Meyendorffii Rgl. et Maack) 9 Gardenia cornuta Hemsl. 262. Genista ephedroides DC. var. spartioides Loj-Poj. 27. FRE W. B. Hemsley nov. gen. 268. G. procumbens Hemsl. 268. Geranium argenteum L. b. Terracciano 136. lucanum |. G. dissectum L. c. glutinosum Terrac- ciano 137. @. diss. L. b. villosum Terracciano 137. | G. molle L. b. caespitosum Terracciano 137. | G. m. L. var. grandiflorum Loj-Poj. 26. (G. m. L. villosum Reichb. non Ten.) "Ze G. rotundifolium L. var. caespitulosum Loj-Poj. 27. Gilia montana Nelson et Kennedy 287. Gleichenia Buchtienii Christ et Rosenst. 229. | G. candida Rosenst. 33. E. Faur. Lévl. et Vant. var. filiformis | Lévl. 281. E. octoradiata Levl. et Vant. 281. (E. Renouardi Pax) 271. E. Takouensis Lévl. et Vant. 281, E. Taqueti Lévl. et Vant. 981. Evolvulus squamosus N. L. Britton 183. t Festuca Gaudiniana Guss.) 142. F. varia Haenke var, glauca Brockmann- Jerosch 156. (G. glauca (Thbg.) Hk.) 370. (@. laevigata (Willd.) Hk. var. bracteata (Bl) 310. | G. yungensis Rosenst. 228. Glochidium umbratile Maiden et Betche 86. . (Glycine precatoria Humb. & Bonp.) Goniophlebium Pringlei Macon 253. Goodyera glauca Smith 292. | Grewia acuminata Juss. var. brevistipi- tata Hochr. 349. G. ac. Juss. var. odorata Hochr. 349. Grumilea condensata Th. Val. 396. (Gymnadenia cylindrostachya Lindl.) 197. | (Gymnothrix bambusiformis Fourn.) 73. | (G. cenchroides R. et Sch.) 75. (G. distachya Fourn.) 73. | (G. gigantea Walp.) 76. Index specierum. (Gymnothrix hordeoides Kth.) 67. (G. lalifolia J. C. Presl.) 73. (G. Preslii Kth.) 73. (G. rigida Griseb.) 75. (G. Thouarsii Beauv.) 75. (G. Thouarsii Steud.) 75. (G. trystachya H. B. K.) 73. (Gypsophila fastigiata Vis.) 97. Visiani Bég. 97. H. (Habenaria Orchidis Hook. f.) 197. Halorhagis scabra (Koenig) Benth. var. | novaguineensis Th. Val. 387. Ge Leier var. micrantha Benth. 397. Hu rag verrucosa Maiden et Betche ne Helichrysum Boormanii Maiden et Betche 85. Helleborus viridis L. var. Gave 196, Hemipteris Rosenst. nov. gen. 38. H. Werneri Rosenst. 38. 316. Herminium unicorne Kränzl. 199. Heferopappus hispidus Less. f. 4. deci- piens Komarow 275. H. subalpinus hispidus Less. f. 2. disciflorus Komarow 214. H. hisp. Less. f. 1. longeradiatus Komarow 274, H. hisp. Less. f. 3. sibiricus Komarow 275. H. hisp. Less. f. 5. tymifolius Komaro w 275. Heuchera acutifolia Rose 254. Hieracium boreale Fr. b. Terracciano 139. Hiptage javanica Bl. f. rubella Hochr. 349. lucanum Hiraea bahiensis Moric. 62. H. bah. Moric. var. paraguariensis Ndz. 62. H. bah. Moric. var. typica Ndz. 62. H. bah. Moric. var. typ. Ndz. forma dentulata (Juss.?) Ndz. 62. | | | 409 Hiraea cuneata Griseb. var. obt. Ndz. f. eglandulosa Ndz. 62. H. cun. Griseb. var. obt. Ndz. f. glandu- lifera Ndz. 62. H. demerarensis (Juss.) Niedenzu 63. (H. dentulata Juss. 62.) H. fagifolia (DC.) Juss. 63. H. fag. (DC.) Juss. var. Blanchetiana (Moric.) Ndz, 63. dun (DC.) Juss. var. Blanch. (Moric.) ` Ndz. f. latifolia Ndz. 63. H. fag. (DC.) Juss. var. Blanch. (Moric.) Ndz. f. longifolia Ndz. 63. H. fag. (DC.) Juss. var. Candolleana Naz. 63. H. fag. (DC.) Juss. var. Cand. Nadz. f. Riedleyana Ndz. 63. H. fag. (DC.) Juss. var. Cand. Ndz. f. typica Ndz. 63. H. faginea (Sw.) Niedenzu 63. HOM (Sw.) Ndz. f. glandulifera Ndz. H. fag. (Sw.) Ndz. f. typica Ndz. 63. (H. fulgens Juss.). 63. | (H. fulg. Juss. var. demerarensis Juss.) 63. H. Gaudichaudiana Juss. 62. H. Gaud. Juss. f. eglandulosa Ndz. 62. H. Gaud. Juss. f. glandulifera Ndz. 62. (H. Houlletiana Juss.) 61. 62. (H. Kunthiana Juss.) 60. H. obovata (H. B. K.) Niedenzu 60. H. ob. Ndz. var. angustifolia Ndz. 60. H. ob. Ndz. var. latifolia Ndz. f. eglan- dulosa Ndz. 60. H. ob. Ndz. var. lat. Ndz. f. glandulifera Ndz. 60. H. pachypoda Niedenzu 58. (H. parvifolia Ndz.) 62. (H. Riedleyana Juss.) 63. (H. Salzmanniana Juss.) 62. (H. Swartziana Juss.) 63. H. ternifolia (H. B. K.) Juss. 61. H. tern. (H. B. K.) Juss. var. grana- tensis Ndz. 61. | H. tern. (H. B. K.) Juss. var. gran. H. bah. Moric. var. typ. Ndz. f. Salz- | manniana (Juss.) Ndz. 63. (H. Blanchetianana Moric.) 63. H. borealis Niedenzu 59. H. bor. Niedenzu var. eglandulosa Ndz. 59. H. bor. Niedenzu var. glandulifera Ndz. 59. (H. cuneata Griseb.) 62. H. cun. Griseb var. acuminata Ndz. 62. H. cun. Griseb. var. acum. Ndz. f. eglandulosa Ndz. 62. H. cum. Griseb. var. acum. Ndz. f. glandulifera Ndz. 62. : H cun. Griseb. var. obtusa Ndz. 62. Ndz. subvar. Humboldtiana Ndz. 61. H. tern. (H. B. K.) Juss var. gran. Ndz. subvar. vulgaris Ndz. 61. H. tern. (H. B. K.) Juss. var. Wiedeana (Juss.) Niedz. 61. H. transiens Ndz. 60. H. velutina Ndz. 60. (H. Wiedeana Juss.) 61. Hoffmannseggia arida Rose 112. (H. gracilis S. Wats.) 112. H. Watsoni (Fisher) Rose 112. (Holboellia chinensis Diels) 343. (H. cuneata Oliv.) 343. (H. subgen. Sinofranchetia Diels) 343. Holstia nov. gen. foss. O. Hagström 29. H. splendens O. Hagström 29. 410 Hordeum marinum Hudson ssp. Gusso- | neanum Thell. 362. (H. maritimum With.!) 362. Hoya chlorantha Rechinger 131. H. filiformis Rechinger 132. H. pyenophylla Rechinger 133. (Hugonia Jenkinsii F. v. Muell.) 270, Index specierum. Irvingella Smithii (Hook. fil.) v. Tiegh. 149. | I. Spirei v. Tiegh. 149. | I. Tholloni v. Tiegh. 149. Irvingia caerulea v. Tiegh. 148. I. Duparqueti v. Tiegh. 141. | I. erecta v. Tiegh. 148. Hulsea caespitosa Nelson et Kennedy | | (I. glaucescens Engl.) 151. | I. Griffoni v. Tiegh. 147. | (I. Harmandiana Pierre) 151. 288. (Humata alpina (Bl.) Moore) 370. (H. repens (L. fil.) Diels) 370. (H. vestita (Bl.) Moore) 370. (Hutchinsia grandiflora Soleiro) 90, Hydrocharis Bodinieri Levl, et Vant. 10. Hymenanche auriculata Chase 305. (H. fluviatilis Nees) 306. (H. indica Buese) 306. H. palustris Chase 305. (Hymenolepis rigidissima Christ) 371. Hymenophyllum Blumeanum Spr. var. novoguineensis Rosenst. 371. H. Buchtienii Rosenst. 229. H. cristulatum Rosenst. 14. (H. dilatatum Sv.) 370. H. geluense Rosenst. 372. (H. physocarpum Christ) 370. (Hypericum neapolitanum Ten.) 136. H. Taqueti Lévl. et Vant. 279. H. tretapterum Fries b. neapolitanum (Ten.) Terracciano 136. H. Yabei Levl. et Vant. 279. J. Jatropha tepiquensis Costantin et Gal- | laud 128, 129. Iberis Balansae Jord. Murbeck 201. Impatiens dorstenioides (Warbg.) J. D. ooker 339. CNN gen. nov. W. B. Hemsley var. brevicaulis I. crassa Hemsl. 261. Inula britannica L. e. chinensis Koma- row 275. I. brit. L. b. japonica Komarow 275. I. brit. L. d. ramosa Komarow 275. I. brit. L. a. sublanata Komarow 275. I. fusca v. Tiegh. 148. I. Hookeriana v. Tiegh. 147. I. laeta v. Tiegh. 148. (I. malayana Oliver) 149. I. nodosa v. Tiegh. 146. (I. Oliveri Pierre) 149. I. pauciflora v. Tiegh. 148. I. brit. B. linartifolia Turez. f. simplex | Komarow 275. Jodes oblonga Planch. var. moluccana Hochr. 348. (Ipomoea pubescens Lam.) 365. Iris Taitii Foster 2. Irvingella nov. gen. v. Tiegh. 149. I. Boto v. Tiegh. 150. . Chevalieri v. Tiegh. 150. Harmandiana (Pierre) v. Tiegh. 151. . Klainei v. Tiegh. . malayana (Oliver) v. Tiegh. 149. - Oliveri (Pierre) v. Tiegh. 149. . rubra v. Tiegh. SANS I. platycarpa v. Tiegh. 149. (I. Smithii Hook. fil.) 149. I. tenuinucleata v. Tiegh. 148. I. velutina v. Tiegh. 147. K. Kennedya retrorsa Hemsl. 79. Klainedoxa cuprea v. Tiegh. 152. K. Dybowskii v. Tiegh. 153. E lanceolata (Baillon ms.) v. Tiegh. 54. K. latifolia (Pierre) v. Tiegh. 153. K. Lecomtei v. Tiegh. 154. , longifolia (Pierre) v. Tiegh. 152. . macrocarpa v. Tiegh. 154. . macrophylla (Pierre) v. Tiegh. 153. . sphaerocarpa v. Tiegh. 154. . spinosa v. Tiegh. 152. . Tholloni v. Tiegh. 153. . Trillesii (Pierre) v. Tiegh. 153. . tripyrena v. Tiegh. 154. . Zenkeri v. Tiegh. 154. Kunzea bracteolata Maiden et Betche 83. L. Lantana Bahamensis N. L. Britton 183. Lasiopetalum longistamineum Maiden. et Betche 81. Lectandra nov. gen. Smith 299. L. parviflora Smith 299. Leea nova-guineensis Th. Val. 384. Legousia pentagonia (L.) Thell. 367. (Lepia Bonanniana Presl) 89. (L. stylosa Webb) 90. (Lepidium abyssinicum Hochst.) 122. (L. aethiopicum Welw.) 127. L. africanum (Burm.) DC. var. aethio- picum (Welw.) Thellung 127. L. afr. (Burm.) DC. var. Burchelli Thellung 127. | L. afr. (Burm) DC. var. capense (Thunbg.) Thellung 126. L. afr. (Burm.) DC. var. serratum (Thunbg.) Thellung 127. Index specierum. Lepidium africanum (Burm.) DC. var. serratum (Thunbg.) Thellung f. glabratum Thellung 127. L. afr. (Burm.) DC. var. typicum Thel- lung 126. L. alpigenum A. Rich. 123. L. Armoracia Fisch. et Mey. ssp. I. abyssinicum (Hochst.) Thellung 122. | L. Arm. Fisch. et Mey. ssp. intermedium (A. Rich.) Thellung 92. L. Arm. Fisch. et Mey. ssp. IL inter- medium var. alpigenum (A. Rich.) Thellung 123. L. Arm. Fisch. et Mey. ssp. II. inter- medium var. typicum fhellung 122. atlanticum (Ball) Thellung 88. . Bonannianum Guss.) 89. . capense Burch.) 127. . cap. Thunbg.) 126. . calycotrichum Debeaux) 89. . chalepense L.) 87. . corsicum Gay) 90. . densiflorum Schrad.) 92. . adhayense Munby) 89. . divaricatum Soland.) 92. . div. Soland. subsp. III. Eckloni (Schrad.) Thellung 94. L. div. Soland. ssp. Ill. Eckl. (Schrad.) Thellung var. hirtellum (Sond.) Thel- lung 95. L. div. Soland. ssp. III. Eckl. (Schrad.) Thellung var. pumilum (Sond.) Thel- lung 95. L. div. Soland. ssp. III. Eckl. (Schrad.) Thellung var. silvaticum (Eckl. et Zeyh.) Thellung 95. L. div. Soland. ssp. I. eudivaricatum Thellung 92. L. div. Soland. ssp. I. eudiv. var. dis- sectum Thellung 92. L. div. Soland. ssp. IL. linoides (Thunbg.) Thellung 92. i L. div. Soland. ssp. II. lin. (Thunbg.) Thellung var. iberioides (Desv.) Thel- lung 94. L. div. Soland. ssp. Il. lin. (Thunbg.) Thellung var. subdentatum (Burch.) Sond. 93. L. div. Soland. ssp. II. lin. (Thunbg.) Thellung var. typicum Thellung 93. (L. diversifolium Pers.) 126. (L. Draba Decaisne) 88. L. Draba 8. L.) 87. L. Draba 1. ssp. chalepense Thellung | l | L. sat. L. ssp. l. eu-sat. var. silvestre 587. (L. Draba var. chalepense Spach) 87. L. Draba L. var. matritense (Pau) Thell. 362. (L. Eckloni Schrad.) 94. (L. flexuosum Eckl. et Zeyh.) 126. (L. granatense Coss.) 190. (L. Gwssoni Schrad.) 89. (L. heterophyllum Boiss.) 90, 91. D CE: 411 (Lepidium hirtellum Sond.) 95. (L. hirtum DC.) 89. L. Art, (L.) DC. subsp. VII. calyco- trichum (Kunze) Thellung 90. D. Mrt. (L). DC. ssp, - TIE dhayense (Munby) Thellung 89. b hot (G) DOS wp L Thellung 89. L. Mr (12) DO. s5p H- (Rafin.) Thellung 89. (L. hirt. 3. nebr. Fiori et Paoletti) 89. L. hirt. (L.) DC. ssp. VI. oxyotum (DC) Thellung 90. L. hirt. (L.) DC. ssp. IV. petrophilum (Coss.) Thellung 90. L. hirt. (L.) DC. sep V. stylatum (Lag. et Rodrig.) Thellung 90. (L. hirt. L. DC. «. typicum * Paoletti) 89. (L. humifusum Coss.) 90, 91. (L. hum. Requien) 90. L. hyssopifolium Desv. DC. var. gerrimum Thell. 363. (L. iberioides Desv.) 94. (L. iberis Sieb.) 94. (L. intermedium A. Gray) 9. interm. A. Rich.) 123. linoides Thunbg.) 92. (L. lin. 8. foliis latioribus Eckl. Zeyh.) 93 (L. lin. var. pumilum Sond.) 95. . Magnolii Bubani) 89. . medium Greene) 92. . nebrodense Guss.) 89. . oxyotum DC.) 90. . petrophilum Coss.) 90. . phlebopetalum F. v. M.) 81. . pinnatum Eckl, et Zeyh.) 95. L. pinn. Thunbg. var. pinnato-incisum hellung 125. L. pinn. Thunbg. var. fypicum Thel- lung 125. (L. pubescens Tineo) 89. (L. rosulatum Tornab.) 89. L. rotundum DC. var. phlebopetalum Maiden et Betche 8I. (L. ruderale Melliss) 94. eu-hirtum nebrodense Fiori et inte- et | (L. rud. Oliv. non L.) 127. (L. rud. var, aethiopicum Hiern) 127. (L. rud. var. alpigenum Oliv.) 123. L. sativum L. ssp. I. eu-sativum Thel- lung 91. . | L. sat. L. ssp. I. eu-sat. var. Schimperi Thellung 91. Thellung 91. L. sat. L. b. lucanum Terracciano 136. L. sat. L. ssp. Il. spinescens (DC.) Thel- lung 91. L. Schinzii Thellung 124. L. Schweinfurthii Thellung 123. (L. serratum Thunbg.) 127. (L. Sieberi W. Mann.) 89. ` 412 (Lepidium silvaticum Eckl. et Zeyh.) 95. | (L. spinescens DC,) 91. (L. stylatum Lag. et Rodr.) 90. (L. subdentatum Barch.) 93. (L. texanum Buckley) 92. L. virginicum L. ssp. eu-virginicum Thellung 91. L. virg. L. ssp. eu-virg. Thell. var. sub- | lateriflorum Thell. 363. L. virg. L. ssp. texanum (Buckl.) Thel- | lung 91. (Leptochilus heteroclitus (Presl) C. Chr. 371. Leptospermum parviflorum Th. Val. 386. Index specierum. Melampyrum pratense L. var. angusti- folium Litwinow 319. M. solstitiale Ronninger 32. Melastoma polyanthum Bl. var. parvi- flora Th. Val. 387. Melica ciliata L. b. lucana Terracciano 142. Melicope novo-guineensis Th. Val. 381. Melilotus macrorhiza P. b. lucanus Ter- racciano 137. , Melothria carnosula Cogn. 258. Ligularia jaluensis Komarow var. rumi- | cifolia Komarow 277. Lilium Fauriei Lévl. et Vant. 282. | M. daurica Fischer f. L. graminifolium Lévl. et Vant. 283. L. Taqueti Lévl. et Vant. 283. ° Limnophila trichophylla Komarow 273. Lindsaya crassipes Rosenst. 36. (L. Merrillii Copel.) 370. L. Werneri Rosenst. 37. Linum Cavaleriei Lévl. et Vant. 9. (L. Munbyanum Bonnet ap. Bonn. et Barr.) 204. L. numidicum Murbeck 204. Lithospermum lucanum Terracciano 139. Lolium temulentum L. var. macrochaeton A. Br. subvar. laeve Thell. 362. Lonicera Fauriei Lévl. et Vant. 100, Loranthus aurantiacus Engler var. parvi- florus Engler 336, L. Dregei Eckl. et Zeyh. var. subcurvi- folius Engler 336. L. Menyhardtii Engler 336. L. quinquangulus Engler 336. L. sambesiacus Engler 337. Lotus corniculatus L. b. lucanus Ter- racciano 138. Luvunga borneensis Hochr. 348, en spathulifolium N. L. Britton | Lycopodium aridinum Rosenst. 239. L. Haeckelii Herter 22. ( E lueidus var. Maackianus Maxim.) 213. L. Maackianus Komarow 273. (L. sinuatus Regel) 273. M. Machaeranthera latifolia Nelson 219. M. paniculata Nelson 220. (Malpighia (?) faginea Swartz) 63. (M. obovata H. B. K.) 60. Marattia Werneri Rosenst. 44. Medicago arabica Var. minor Loj. Poj. i (M. Tinei Loj. Poj.) 27. M. Todaroana Loj. Poj. 21. Melaleuca linearifolia Sm. var. alterni- folia Maiden et Betche 56. M Rechingeri Cogn. 257. (Meniscium Beccarianum) 370, Mentha daurica Fischer f. sobolifera Komarow 273. umbrosa Koma- row 273. M. Pulegium L. b. fucana Terracciano 140 | M. silvestris L. forma glabrata Terrac- ciano 139. M. silv. L. forma montana Terracciano 140. - M. silv. L. forma murensis Terracciano 140. M. silv. L. forma nemorosa Terracciano 139. Mertensia micrantha Nelson 218. Mesocarpus subsp, nov. nomen Rosenstock 376. (Microstylis perakensis Smith) 293. M. Ridleyi Smith 293. M. soleiformis Smith 293. M. spiralipetala Cogn. 317. Milletia pallens Stapf 353. Ge paradoxa (Fée) Bedd.) SYA Mussaenda longituba Th. Val. 394. Muss.? parvifolia Th. Val. 394. (Myagrum hispanicum L.) 364. Myosotis palustris With. var. retrohirsuta Litwinow 319. N. (Nardosmia laevigata subfaeminea DU.) 277. | (N. saxatilis Turez.) 277. | (N. | (N. (Nasturtium calycotrichum O. Ktze.) 90. chalepense O. Ktze.) 87. . hirtellum O. Ktze.) 95. . humifusum Gillet et Magne) 90. . nebrodense Rafin.) 89. . oxyotum O, Ktze.) 90. . petrophilum O. Ktze.) 90. . spinescens O. Ktze.) 91. . spinosum Desv.) 91. stylatum O. Ktze.) 90. Neoschimpera nov. gen. W. B. Hems- ley 263. N. heteroyhylla Hemsl. 263. Nepeta Veitchii Duthie 5. | N. Wilsoni Duthie 4. Index specierum. Nepenthes madagascariensis Poiret var. cylindrica Dubard 30. N. Montrouzierii Dubard 30. N. Vieillardi Hooker var. Deplanchei Dubard 30. ‘(Nephrolepis Lauterbachii Christ) 370, «N. dicksonioides Christ) 370. Nolina Altamiranoana Rose 254. N. elegans Rose 115. N. Nelsoni Rose 115. N. pumila Rose 116. Notochlaena Buchtienii Rosenst. 238. Nymphaea alba L. var. Gave. 196. (N. gracilis Zucc.) 191. O. Jdonia acapulcensis Rose 109. . brachystachys (Benth.) Rose 109. . incana Rose 109. . multiflora (Robinson) Rose 109. . retusa Rose 109. O. viridiflora Rose 109. O. Wrightii (A. Gray) Rose 109. Odontites serotina Rchb. b. albiflora Terracciano 139. : (Odontosaria retusa (Cav.) J. Sm.) 370. (Oleandra Sibbaldii Grév.) 371. Oleandra Werneri Rosenst. 40. ‚Olearia speciosa J. Hutchinson 78. Ononis Natrix L. var. glaberrima Lo). Poj. 27: O. polysperma Barr. et Murb. 205. Ophiopogon Fauriei Lévl. et Vant. 283. Ophrys apifera Huds. b. pauciflora Ter- racciano 140. Opuntia Nashii N. L. Britton 181. Orchis conopea L. var. latifolia Gave 196. O. cylindrostachya Kränzl. 197. A SOTS vd ed e e (0. Leichtlinii Stapf) 135. (O. Persicum Hausskn.) 135. Osmunda regalis L. var. sublancea Christ 284. ; (Ottelia sinensis Levl.) 10. Oubangia denticulata v. Tiegh. 118. O. Duchesnei (Engler) v. Tiegh. 119. O. Klainei v. Tiegh. 119. O. laurifolia (Pierre) v. Tiegh. 118. O. Tholloni v. Tiegh. 118. P. Pachypodium Baroni Costantin et Bois 248 = D intermedia | | 413 Ee Drakei Costantin et Bois P. Geayi Costantin et Bois 246. P. ramosum Costantin et Bois 247. (Pallenis spinosa b. montana N. Ter- racciano) 138. (Panax Zippelianum Miq.) 388. (Panicum aristidoides Willd.) 75. . auriculatum Willd.) 305. . coryophorum Kunth) 306, . curvatum L.) 306. . frondescens Meyer) 305. . hordeoides Lam.!) 67. . indicum L.) 306. . myosurus Rich.) 306. . myurus Lam.) 306. . paludicola Nees) 305. . palustre Trin.) 305. . phleiforme Presl) 306. . polystachyum Presl) 305. P. proliferum Lam. var. decompositum (R. Br.) Thellg. 360. P. sanguinale L. var. scabriglume Hackel 335. (P. stoloniferum Poir ) 306. (P. strumosum Presl) 306. (P. Thuarii Rasp.) 15. (P. vilvoides Trin.) 306. (P. vulpinum Willd.) 67. Papaver dubium L. b. lucanum Terrac- ciano 136. Paphiopedilum glaucophyllum Smith var. Moquetteanum Smith 289. villosum Pfitzer var. Rolfe 78. Paratrophis Ostermeyeri Rechinger 130. P. viridissima Rechinger 130. P. Zahlbruckneri Rechinger 130. Parnassia mexicana Rose 254. Parsonia rotata Maiden et Betche 56. (Parvatia chinensis Franch.) 343. Paspalum Usterii Hackel 1. Pausinystalia Pierre nov. gen. 309. P. Microceras Pierre 309. P. Trillesii Belle 309. P. Yohimba Pierre 309. X Pedicularis Bicknelli Sommier 259. (P. incarnata X Allionii) Sommier 259, P. resupinata L. f. c. pubescens Koma- row 274. P. resup. L.f. b. ramosa Komarow 274. P. resup. L. f. a. umbrosa Komarow 274. annamense 3 | Pelexia Glaziowii Cogn. var. Paraguay- ensis Cogn. 312. Pellionia Kochii Th. Valeton 378. (Penicillanthum latifolium Vieill.) 269. (P. racemosum Vieill.) 269. (Penicillaria chinensis Nees) 75. (Pennisetum asperifolium Dest.) Kth. f. genuina Leeke 69. f. tiberiadis Leeke 69. 414 (Pennisetum bambusiforme Hemsl.) 73. P. beckerioides Leeke 71. P. Benthami Steud. var. nuda Hackel 336. — var. sambesiense Hackel 335. — var. ternatum Hackel 336. (P. breviflorum Steud.) 67. P. caffrum (Bory) Leeke 75. (P. cenchroides Rich.) 67. (P. chinense (Nees) Steud.) 75. Index specierum, (Pennisetum orientale subsp. Parisii Trab.) 70. (P. parviflorum Trin.) 67. (P. petraeum Steud.) 67. (P. plumosum Hochst.) 70. (P. Preslii Trin.) 73. P. Pringlei Leeke 74. P. proximum Leeke 69. _ P. purpurascens (Thunbg.) O. Ktze. f: P. ciliare (L.) Link var. genwina Leeke | 67. P. ciliare (L.) Link var. leptostachys Leeke 68. var. pallens (Fenzl) Leeke 68. var. setigera (Vahl) Leeke 68. P. subgen. |. dactylophora Leeke 66. (P. distachyum Rupr.) 73. (P. distylum Gust.) 68. P. subg. Il. eriochaeta Leeke 66. P. subg. II. Eupennisetum Leeke 67. ser. 1. Cenchropsis Leeke 67. GP, chinensis Leeke 75. P. rigidum (Griseb.) Leeke 75. rufescens Hochst.) 67. (P. secernendum Hochst.) 76. (P. sinaicum Desne.) 70. | (P. Teneriffae Steud.) 67. (P. tenue Fig. et de Not.) 70. | CP. Tiberiadis Boiss.) 69. | P. trisetum Leeke 72. ser.2. Gymnothrix (Beauv. pro gen.) | Leeke 71. subser. y. Acrostigma Leeke 71. subser. «. Beckeropsis (Fig. et Not. pro gen.) Leeke 71. subser. 3. Pleurostiyma Leeke 71. ( P. fasciculatum Trin.) 70. P. Foermerianum Leeke 70. P. frutescens Leeke 74. (P. geniculatum Thunb.) 67. P. giganteum Rich. var. genuina Leeke 16. var. minor Leeke 76. (P. Griffithii Munro) 70. (P. hordeoides (Lam.) Steud.) 67. (P. humile Hochst. var. secer menda Leeke 76. (P. imberbe Edgew.) 67. (P. incomptum Nees) 67. P. indicum (Murr.) O. Ktze. var. nuda Leeke 67. P. indicum (Murr) O. Ktze. var. nuda Leeke subvar. I. hordeoides Leeke 67. P. indicum (Murr) O. Ktze. var. nuda Leeke subvar. II. parviflora Leeke 67. CP. lanatum Klotzsch) 66. P. laxum Hochst. 73. (P. longifolium Fenzl) 68. P. longistylum Hochst. var. clandestina | Phlox dejecta Nelson et Kennedy 287. Leeke 68. (P. macrourum Engl) 16. P. Merkeri Leeke 71. P. Mezianum Leeke 75. (P. numidieum Paris) 70. P. orientale Rich. 70. P. orientale Rich. Leeke 70. I. orientale Rich. var. Griffithii Leeke (0. var. Parisii Leeke 10. var. fasciculatum P. tristachyon (H. B. K.) Spreng. var. bambusiformis (Hemsl.) Leeke 73. var. Gateottiana Leeke 13. var. genuina Leeke 73. var. Jamesonii Leeke 74. var. Ruiziana Leeke 14. (P. Vahlii Kth.) 68. (P. variabile Fig. et de Not.) 10. , (Pentapetes suberifolia L.) 349. |-P. Ev Pentatropis ? novoguineensis Th. Val. 390. Peperomia bracteata Hill 351. P. campylotropa Hill 352. cyclaminoides Hill 350. falsa Hill 351. P. Gaudichaudii Hill 351. P. minuta Hill 350. (P. peruviana Dahlst.) 351. P. rupiceda C. DC. 352. (P. umbilicata Kunth) 352. (P. umbilicata R. et P.) 351, 352. (P. umb. var. macrophylla C. DC.) 352. P. verruculosa Dahlst. ex Hill 350. ( Peristylus Orchidis Kränzl.) 197. Petasites saxatilis Komarow 277. Phalaris coerulescens var. maderensis Menez.) 117. P. maderensis Menezes 117. P. stenoptera Hack. 333. Phaeopappus declinatus | Boiss. var. niveus Bornm. 167. | (Phleum Bertolonii DC.) 142. P. pratense L. c. Bertolonii Terracciano 142. Phoebe Hainesiana Brandis 260. | Physurus longicornu Cogn. 316, | Phyteuma comosum L. var. Beguinotii olzon 189. Pieris coreana Lévl. 281. P. Fauriei Lévl. 281. Pieris echioides L. var. crepidiformis Thell. 368. Piper Usterii C. DC. 64. P. Ust. DC. var. plurifistulosum C. DC. 64. Pithecolobium flavovirens N.L.Britton 179. Index specierum. Pithecolobium revolutum Rose 192. Piuttia nov. gen. Mattei 76. Plantago akkensis Murbeck 211. (P. akkensis Coss.) 211. Plantago lanceolata L. b. angustifolia Terracciano 140. Platanthera Souliéi Kränzl. 199. Plumiera Inaguensis N. L. Britton 182, Poa SE? L. c. caespitosa Terracciano 142. P. heterogama Hackel 30. 415 | Potentilla intermedia L. var. ternata Thell. 365. P. Lozani Rose et Painter 155. P. Tormentilla Neck. var. insignis Domin 66. Poterium cinctum Lo). Poj. 28. (P. dictyocarpum Lojac. 28.) (P. macrocarpum Lojac. 28.) (P. pumilum Tod. 28.) | Primula delicata Petitmengin 252. | P. Duclouxii Petitmengin 252. Pogonia Hassleriana Cogn. et Chodat | et Hassl. 312. Polianthes elongata Rose 253. Polyadoa (?) Simii Stapf 354. Vant. 282. P. Fauriei Lévl, et Vant. 282. P. Taqueti Lévl. et Vant. 282. (Polypodium accedens Bl.) 371. P. bolivianum Rosenst. 236. P. Buchtienii Christ et Rosenst. 237. P. coraiense Christ 285. P. Damunense Rosenst. 42. P. geluense Rosenst. 374. P. holosericeum Rosenst. 375. (P. inarticulatum Copel.) 371. 10, 285. (P. nutans Bl.) 371. (P. subauriculatum Bl. 371. P. obliquatum Bl. var. novoguineensis Rosenst. 374. P. ornatissimum Rosenst. 41. P. pleurogrammoides Rosenst. 42. (P. Powellii Bak.) 371. P. pseudonutans Christ et Rosenst. 1i. (P. rupestre Bl.) 371. P. speluncicola Petitmengin 252. Procris frutescens Bl. var. novo-qui- neensis Th. Valeton 379. | Prostanthera granitica Maiden et Betche Polygonatum crypthantum Lévl. et | 85 9. Prunus domestica L. 8. lucana Terrac- ciano 138. P. inei Loj. Poy. 28. | (P. parviflora Loi, var. Tinei Loj. 28.) | P. turbinata Loj. Poj. 28. | Psychotria Bahamensis Millsp. 184. | P. (Litobrachia) (Pteris Blumeana Ag.) 370. P. Finisterrae Rosenst. 37. litoralis Rechinger 130; P. semipinnata L. var. Fauriei Christ 12, (P. Warburgii Christ) 376. Pterospermum | Lamarckianum Hochr. 349. | P. macrocarpum Hochr. 348. (P. suberifolium Lam.) 349. — ( Ptiloneilema plumosum Steud.) 70. Pultenaea cinerascens Maiden et Betche 82 | (Pyrethrum Pallasianum Maxim.) 276. P. rupestre Bl. var. leucolepis Rosenst. | 43. (P. rupestre Bl. var. taeniopsis Christ) gil. (P. scolopendrium Bory) 371. P. Sodiroi Christ et Rosenst. 14. (P. solidum Kze.) 371. P. subfasciatum Rosenst. 41. (P. subgeminatum Christ) 371. (P. subpinnatifidum Bl.) 371. (P. subpleiosorum Racib.) 371. P. tenuisectum Rosenst. 42. (P. varians Bl.) 371. P. vitariiforme Rosenst. 235. P. Werneri Rosenst. 43. P. yungense Rosenst. 236. Polyscias Zippeliana (Miq.) Th. Val. 388. | Polystichum aculeatum Ser. var. corai- ense Christ 11. Pomaderris phylicifolia Lodd. var. ericoides Maiden et Betche 55. Potentilla Bayeri Domin (P. Opizii | Dom. X. verna (L.) Bayer) 65. Q. Quereus Merrillii O. v. Seemen 21. R. | Raillardella Nevadensis Nelson et Ken- nedy 288. | Randia insignis Th. Val. 394. : | Raphiodospora? novoguineensis Th. Val. Bl. var. paucisetosa | 392. (Rapistrum hispanicum Boiss. et Reuter) 364. | (R. Linnaeanum Boiss, et Reuter) 364. | | H | | | | (R. Linnaeanum «. glabrum Cariot ex Rouy et Fouc.) 364. | R. Linnaeanum #. hirsutum Cariot) 364. (R. Linnaeanum forme R. microcarpum Jord. (pro spec.) Rony et Fouc.) 364. (R. microcarpum Jordan) 364. R. rugosum (L.) Bergeret ssp. I. rugosum Thell. 363. eu- 416 Rapistrum rugosum (L.) Bergeret ssp. l. eurugosum Thell. var. «œ. typicum Thell. 363. R. rug. (L.) Bergeret ssp. 1. eu-rug. Thell. var. «. fypic. Thell. subvar. glabrum (Host pro spec.) Rouy et Fouc. 364. R. rug. (L.) Bergeret ssp. I. eu-rug. Thell. var. c. typic. Thell. subvar. pallidiflorum Thell. 363. R. rug. (L.) Bergeret ssp. I. eu-rug. Thell. var. «. typic. Thell. subvar scabrum (Host pro spec.) Rouy et Fouc. 363. Index specierum. (Rhynchosia precatoria DC.) 108. (R. Pringlei Rose) 108. Ribes Churchii Nelson et Kennedy. 286. R. petraeum Jacq. Gave 196. var. laciniatum | Riedelia Geanthus Th. Valeton 377. | Roripa pectinata Nelson 217. R. rug. (L.) Bergeret ssp. LIL. hispani- ` cum (L) Tell. 364. R. rug. (L ) Bergeret ssp. III. hispanic. (L.) Thell. subvar. glabrum (Cariot) Thell, 364. R. rug. (L.) Bergeret ssp. III. hispanic. (L) Thell. subyar. hirsutwmn (Cariot) 'Thell. 364. R. rug. (L.) Bergeret ssp. II. hispanic. | (L.)'Thell. var. 2. microcarpum (Jordan) Thell. 364. (R. rug. B. Linnaeanum Cosson) 364. m Ge ssp. R. Linn. Rouy et Fouc.) 64. (R. rug. 8. Linn. subvar. microcarpum | Cosson) 364. (R. rug. «. rugosum Cosson) 363. een Kermanensis Bornm. 76. Renanthera annamensis Rolfe 77. Renealmia maculata Stapf 355. Rhamnus Alaternus L. var. angustata Simk. 105. R. Alat. L. var. eulata Simk. 105. Bis L. var. foliis-variegatis Simk. 5. R. asplenifolia (Dippel) Simk. 105. R. illyrica Griseb. var. orbiculata ( Bornm.) Simk. 105. er es Simk. var. Buduae Simk. +), (R. orbicularis Bornm.\ 105. (R. Sagorskii Bornm.) 105. PE ee kee brachyantherum v. Tiegh. (R. ing po DeWildem. et Durand) 120. (R. Soyauxii Oliver) 120. R. Tholloni (Baillon) v. Tiegh. 122. Rhododendron Poukhanense Lévl. | 100. T Rhus calophylla Greene 45. R. gymnoclada Greene 45. R. pulvinata Greene 45. (Rhynchosia cuernavacana Rose) 107. (R. discolor Mart. et Gal.) 107. . longeracemosa Mart. et Gal) 108. . macrocarpa Benth.) 108. . nigropunctata S. Wats.) 108. Rosa ambigua Léman 47. . ancistrum Léman 48. . Celsii Léman 47. . cymbifolia Léman 47. . eriocarpa Léman 47. foliosa Leman 47. histrix Léman 47, 48. lutetiana Léman 47. neglecta Léman 48. . nemoralis Léman 47, 48. parvifolia Léman 48. . poterium Léman 47. . pubescens Léman 47, 48. . rubiginosa L. var. paucispinosa Rob. Keller 157. R. rustica Léman 47. R. subvillosa Léman 47. R. tomentella Leman 47, 48. R. tomentosa Léman 47. R. urbica Leman 47. Rubus ampelophyllus Lévl. 279. R. diamantina Levl. 279. R. pseudo-saxatilis Levl. 280. R. pseudo-saxatilis Lévl. var. Kouy- tchensis 280. R. quelpaertensis Lévl. 280. R. schizostylis Lévl. 280. R. Vanioti Lévl. 280. (Rudbeckia bellioides Sm.) 327. (R. decumbens Sm.) 327. Ruellia scabrifolia Th. Val. 393. ee crispus L. c. glaucus Terracciano Ryssopteris intermedia Hochr. 349. by by bo by by be Bo be po bo by be bs S. Sabbatia simulata N. B. Britton 181. Sabia gracilis Hemsl. 339. (S. Swinhoei Hemsl.) 339. Sacciolepis curvata (L.) Chase 306. S. indica (L.) Chase 306. S. myurus (Lam.) Chase 306. | S. strumosa (Presl) Chase 306. S. vilvoides (Trin.) Chase 306. (Saccoloma sorbifolium (Sm.) Christ) 370. Sagina capillacea Loj. Poj. 25. S. diversifolia Loj. Poj. 25. S. gregaria Loj. Poj. 25. | S. procumbens L. b. lucana Terracciano 136 | Salix anomala Egbert Wolf 22. S. Chevalieri O. v. Seemen 133. S. Endlichii O. v. Seemen 19. Index specierum. Salix kolymensis O. v. Seemen 18. S. Siuzevii O. v. Seemen 17. Salvia Wiedemanni Boiss. var. poly- chaeta Bornm. 168. Saponaria officinalis L. b. yrandiflora Terracciano 136. S. officin. L. c. prolifera Terracc. 136. Sarcanthus duplicilobus Smith 302. S. montanus Smith 302. Sarcomphalus Taylori N. L. 180. Saussurea japonica DC. 3. dentata Ko- marow 278. ee S. Jap. DC. 1. subtomentosa Komarow 279. S. sinuata Komarow 278. Britton (Saxifraga caespitosa ssp. decipiens Rouy et Camus) 365, S. caesp. L. ssp. rosacea Moench. 364. (S. decipiens Ehrh.) 365. Seabiosa (Sect. Asterocephalus) holo- | leuca Bornm. 166. Camus) 206. S. curvirostris Murbeck 206. Schizopepon bryoniaefolius Maxim. var, 3. paniculata Komarow 274. Sciaphila Clemensae Hemsl. 265. Scolosanthus Bahamensis Britton 185. (Scrophularia alata A. Gray) 273. S. confusa Menezes 213. 2 S. confusa subsp. genuina Menezes 213. S. conf. subsp. genuina var. 3. latifolia Menezes 214. S. conf. subsp. Menezes 214. S. conf. subsp. vestita Menezes 214. S. Grayana Komarow 273. (S. hirta Benth.) 214. (S. hirta Lowe) 214. (S. hirta Lowe 3. ambigua Menezes) 214. ; S. hirta Lowe subsp. II. amb. Menezes | 214. S. hirta Lowe subsp. Il. amb. var. «. ambigua Menezes 215. S. hirta Lowe subsp. ll. amb. var. 2. propingua Menezes 215, S. hirta Lowe subsp. I. hirta Menezes 214. r (S. hirta X Scorodonia) 215. (S. longifolia Benth.) 215.- S. long. var. y. angustifolia Menezes 216. S. long. Benth. var. «. genuina Menezes 215. S. long. var. «. gen. subvar. 4 Johnsoni- ana Menezes 215. S. long. var. «. gen. subvar. 2 latifolia Menezes 215. S. long. var. «. gen. subvar. 3. nemoralis Menezes 215. S. long. var. e. gen. subvar. 1. typica tieren 215. Repertorium novarum specierum. V.. genuina var. «. typica | 417 Scrophularia long. var. 9. insolita Me- nezes 216, S. long. var. d insolita subvar. 1. borea- lis Menezes 216. S. long. var. 0. insolita subvar. 2. brevi- folia Menezes 216. S. long. var. 8. intermedia Menezes 216. S. long. var. E. intricata Menezes 216. (S. Menezesii Gdgr.) 214. (S. oblonga Lowe) 216. (S. Smithii Menezes) 213. S. spuria Menezes 215. Scutellaria angustifolia Komarow 272. Ge y angustifolia Regel) S. indica L. var. stolonifera Vant. 100. S. moniliorrhiza Komarow 272. S. scordifolia Fisch «. subglabrata Ko- marow 272. Scytopetaluin brevipes (Pierre mss.) v. Tiegh. 120. : (Scandix australis 8. ambiguus Rouy et | (S. Duchesnei Engler) 119. S. Klaineanum (Pierre mss.) v. Tiegh. 119. S. latifolium v. Tiegh. 119. S. Pierreanum (De Wildem.) v. Tiegh. 20 Sedum Cavaleriei Lévl. 100. S. Chaneti Lévl. 99. S. Esquirolii Lévl. 99. S. Martini Lévl. 99. Selliguea coraiense Christ 11. | Semecarpus? rostrata Th. Val. 383. Senecio crepidineus Greene 399. | S. incanus L. var. floseulosus Gave 195. S. prionophyllus Greene 400. | (S. Schmidtii Franchet) 277. (Senecillis Schmidtii Maxim.) 271. Serratula lasiocephala Bornm, 167. | (Setaria vulpina Beauv.) 67. Sidalcea sylvestris Nelson 217. Sideritis montana L. subsp. tunetana Murbeck 211. Silene Barrattei Murbeck 202. S. colorata Poir. var. monticola Mur- . beck 202. S. (Dichasiosilene) pseudo-cinerea Loj. Poj. 24. (S. Nieaeensis Bonn. & Barr.) 202. Silvorchis nov. gen. Smith 289. S. colorata Smith 290. Sinofranchetia nov. gen. Hemsl. 343. S. chinensis Hemsl. 343. Sinowilsonia nov. gen. Hemsl. 265. S. Henryi Hemsl. 265. (Sisymbrium nebrodense Poir.) 89. S. orientale L. var. subhastatum (Willd.) 'Thell. 363. Solanum Dunalianum var. lanceolatum Witasek 166. S. juvenale Thell. 161. 21 418 Solanum ornans Witasek 165. S. patameense Witasek 163. var. grandifolium 164. var. parvifolium 164. S. Rechingeri Witasek 165. S. savaiense Witasek 163. (S. sodomaeum Coste) 161. S. upolense Witasek 164 S. violaceum R. Br. var. album Maiden et Betche 56. Sonchus oleraceus L. b. lucanus Terrac- ciano 139. Spergularia madoniaca Loj. Poj. 26. Sphinctospermum nov. gen. Rose 110. S. constrictum (S. Wats.) Rose 110. Spilanthes Acmella (L.) Murr. var. albes- centifolia A. H. Moore 322. S. Acm. (L.) Murr. var. lanceolata (Lk.) A. H. Moore 323. (S. albus L'Hérit.) 321. S. americana (Mut.) Hieron. var. par- vula (Rob.) A. H. Moore 326. S. amer. (Mut.) Hieron. var. parv. (Rob.) n. Moore f. lanitecta ^. H, Moore 326. S. amer. (Mut.) Hieron. var. parv. (Rob.) A. H. Moore f. parvifolia (Benth ) A. H. Moore 326, S. amer. (Mut.) Hieron. var. ramosa (Hemsl.) A. H. Moore 326. S. amer. (Mut.) Hieron. var. (Walt. A. H. Moore 326. S. amer. (Mut ) Hieron. var. stolonifera (DC.) A. H. Moore f. ciliatifolia A. H. Moore 327. S. amer. (Mut.) Hieron. var. stol. (DC.) A. H. Moore f. longiinternodiata A. H. Moore 327. (8. arnicoides DC.) 327. (S. arn. DC. f. grisea Chod.) 328. (S. arn. DC. var. grisea Chod.) 328. (S. arn. DC. var. intermedia Chod.) 328. Ge DC. var. leptophylla (DC.) Bak.) = ige DC. var. macropoda (DC.) Bak.) (S. Beccabunga DC. var. parvula. Rob.) 326. (S. Boetterii Wats.) 322. S. chamaecaula A. H. Moore 321. S. callimorpha A. H. Moore 323. (S. caulirhiza (Del) DC. 3. madagasca- riensis DC.) 320. S. ciliata H B. K. var. diffusa (Poepp.) A. H Moore 324. S. decumbens (Sm.) A. H. Moore 327. S. dec. var. leptophylla (DC) A. H. Moore 328. dec. var. 328. (S. diffusa Poepp.) 324. (S. disciformis Rob. var. phaneractis Greenm.) 325. S. macropoda A. H. Moore repens | Index specierum. (Spilanthes doronicoides DC.) 327. S. euryearena A. H. Moore 329. (S- exasperata Jacq) 321. (S. exasp. Jacq. 8. cayennensis DC.) 321. S. grisea (Chod.) A. H. Moore 328. S. gris. var. Chodatana A. H. Moore 328. S. gris. var. intermedia (Chod. A. Moore 328. S. gris. var. micra A. H. Moore 329. (S. helenoides H. et A.) 328. S. iabadicensis A. H. Moore 325. S. iodiscaea A. H. Moore 323. S. iod. f. leucaena A H. Moore 324. (S. lateraliflora Klatt) 326. (S. leptophylla DC.) 328. (S. leucophaea Hort. Berol.) 322. S. limonica A. H. Moore 324. (S. macropoda DC.) 328. S. mauritiana (Rich.) DC. forma mada- gascariensis (DC.) A. H. Moore 325. (S. Nuttallii 'T. et G.) 327. S. ocymifolia (Lam.) A. H. Moore 322. S. pammicrophylla A. H. Moore 325. (S. parvifolia Benth.) 326. eh: (Greenm.) A, H. Moore 5. H. S. poliolepidica A. H. Moore 324. (S. Pseudacmella Spreng.) 323. . radicans Jacq.) 321. . rad. Schrad.) 321. . ramosa Hemsl.) 326. . repens (Walt.) Michx.) 327. . Salivaria Domb.) 321. . Sodiroi Hieron.) 322, S. urens Jacq. f. lanea A. H. Moore Spiranthes alpestris Barb. Rodr. var. densiflora Cogn. 315. S. Hasslerii Cogn. 316. Sporobolus pectinatus Hackel var. colo- ratus Hackel 31. Stachys silvatica L. b. macrophylla Ter- racciano 140. Statice Doriae Sommier 259. Stauntonia brevipes Hemsl. 346. S. elliptica Hemsl. 344. |. S. longipes Hemsl. 345. S. obovata Hemsl. 344. S. parviflora Hemsl. 346. Stellaria aetnensis Loj. Poj. 26. Stenorrhynchus albicans Cogn. 315. S. latipetalus Cogn. 312. S. stenanthus Cogn. 313. S. stenophyllus Cogn. 314. S. vaginatus Cogn. 314. S. vag. var. pauciflorus Cogn. 315. Sterculia macrophylla Vent. var. falco Hochr. 347. S. Treubii Hochr. 347. S. Wigmanii Hochr. 347. Stevia Rebaudiana Hemsl. 264. (Stipularia Delp., non Beauv.) 77. Index specierum. Stylidium debile F. v. M. var, panicu- latum Maiden et Betche 85. Sycopsis Dunnii Hemsl. 342. S. laurifolia Hemsl. 342. S. philippinensis Hemsl. 342. S. Tutcheri Hemsl. 340. (Symphytum asperum Lepechin X offi- cinale L.?) 365. S. coeruleum Petitmengin 365. (S. peregrinum A. & G.) 365. S. Velteri Thell. 366. en Rowlandi Sprague apud Stapf 990. T: Tabernaemontana orientalis Benth. var. grandifolia 'Th. Val. 389. (1 Pr due Pallacianum Trautv. et Mey.) 276. Tarrietia amboinense Hochr. 347. DE acuminatissima Th. Valeton 15. (Tephrosia constricta S. Wats.) 110. Teramnus labialis Spr. forma angusti- folia Th. Val. 380. (Thalictrum rotundifolium DC.) 77. Tephrosia mollis Th. Val. 380. T. mossambicensis Schinz 338. (Thlaspi africanum Burm.) 126. (T. campestre Vill.) 89. . chalepense Poir.) 87. . corsicum Soleir.) 90. . diffusum Salzmann) 90. . hirsutum Lam.) 89. . hirtum L.) 89. . humifusum Lois.) 90. . pubescens Guss.) 89. . recurvatum Sieber) 89. (T. scapiflorum Viv.) 90. (T. secundum Medic.) 89. Thrixspermum comans Smith 300. Thymelaea lythroides Barratte & Mur- beck 212. Thymopsis Brittoni Greenmann 185. Thymus Serphyllum L. var. Przewalskii Komarow 272. Timonius subsessilis Th. Val. 395. Tofieldia Fauriei Lévl. et Vant. 283. T. Taqueti Lévl. et Vant. 283. Toxocarpus Schimperianus Hemsl. 261. {Trichodium elatum Pursh) 359. (T. nanum Presl) 357. Trichoglottis javanica Smith 303. T. tricostata Smith 304. (Trichomanes aphlebioides Christ) 370. (T. bipunctatum Poir. var. laxa Bl) 370. . nemorosum var. Adami Hoffm.) 89. ! | | | (T. javanicum Bl. var. Boryana Ktze.) | 370. T. maximum Bl. var. grandiflora Ro- senst. 371. | 419 (Trichomanes pallidum Bl.) 370. T. stenosiphon Christ 10. T. Werneri Rosenst. 35. Trifolium constantinopolitanum Ser. var. Carmelii (Boiss. pro spec.) Thell. 365. T. nigrescens Viv. var. dolychodon Som- mier 31. | (Trigonella Besseriana Ser.) 365. T. coerulea (L.) Ser. ssp. procumbens (Besser) Thell. 365. Trisetum distichophyllum (Vill. P. B. var. vestitum Ronniger Tristiropsis Ridleyi Hemsl. 264. Triticum cylindricum (Host.) Ces. Pass. Gib. var. hirsutum Binz apud Thell. 362. (Tussilago saxatilis Turcz.) 211. U. Urobotrya trinervia Stapf 353. V. Verbascum tetrandrum Barratte et Mur- beck 209. (Verbesina buphthalmoides Lk. et Otto) 327, (V. Pseudacmella Spreng.) 323. Viburnum Sargenti Koehne f. 2. glabra Komarow 274. Sarg. Koehne f. 1. puberula Koma- row 274. Vigna vexillata (L.) Benth. var. angusti- folia Th. Val. 381. Viola arvensis var. Madoniae Loj. Poj. 28. V. graeillima St. Hil. var, incisa W. Becker 46. Viscum Menyharthii Engler 337. Vitex Duckei Huber 308. V. odorata Huber 308. V. orinocensis H. B. K. var. multiflora Huber 308, V. triflora Vab] var. angustiloba Huber 307. V. trifl. Vahl var. coriacea Huber 307. V. trifl. Vahl var. floribunda Huber 307. V. trifl. Vahl var. Kraatzii Huber 308. V. trifl. Vahl var. tenuifolia Huber 307. (Vittaria elongata Bl.) 371. Vulpia ciliata (Danthoine) Link 361. (V. Danthonii (A. u. G.) Volkart) 361. V. Gaudiniana (Boiss.) Terracciano 142. y. W. Whitfieldia latiflos C. B. Clarke 354. Woodsia eriosora Christ 12. W. frondosa Christ 12. 27* 420 Index specierum. X. — | Y. Endlichiana release 246. e . om 7 | Y. Harrimaniae var. Gilbertiana Tre- Xanthostemon novaguineensis Th. Val. Kee x | Y. rostrata var linearis Trelease 245. (Xanth. paradoxus F. Muell.) 387. | X rostrata dos ali ele: 245. Xylobium brachystachyum Kränzlin 4. (Y. valida Trelease) 245 Xyris (Nematopus) glaucescens Malme | 3 X. (Neh Riedeliang: Malme 162. (| 2. X. (Nem.) uninervis Malme 101. Y. Yucca decipiens Trelease 245, | Zanthoxylum guineense Stapf 353. | Zaushneria Garrettii Nelson 218. Addenda atque corrigenda: Band IV (1907): p. 176. Zuschrift von Herrn H. Jensen, Baumschulenweg bei Berlin: „Ich erlaube mir, darauf aufmerksam zu machen, dab X Spiraea pachy- stachys hort. Sprenger bereits von Zabel in seinem Werk „Die strauchigen Spiräen der deutschen Gärten“, 1893, eingehend beschrieben worden ist. Auch Späths Katalog führt Sp. pachystachys Zabel seit langen Jahren auf. Schon K. Koch führt den Namen Sp. pachyst. unter den Blendlingen der Sp. Douglasi, doch ohne Beschreibung; Koehne (s. Dendrologie) deutet die Kochsche Pflanze als Sp. betulifolia X Douglasi und Dippel (s. Laubholzk.) als Sp. Douglasi X Japonica. Ob hier aber immer ein und dieselbe Pflanze vorgelegen hat, ist zweifelhaft.“ p. 395. (Register) oben links 1. Z. statt „Panargyrus“ muss stehen „Panicum“. Band V (1908): p. 98. Z. 4 v. o.: Non „Komarovlanum“. sed „Komarowianum‘“. pP. 116. 2. 16 v. u.: Non „disjectis“, sed „disjeotus“. p. 194, Z. 2 v. u. ist nach Angabe von Herrn P. Gave hinzuzu- fügen: „Habitat in petrosis humidis Alpium Helvetiae Vallis, in monte Gemmi, alt. 2200 m, VIII. 1886, leg. P. Gave“. p. 223. Z. 15 bis 1 v. u.: Die Artnamen der Synonyme sind aus- gelassen worden. Es muss also heissen: „Didissandra lanuginosa Clarke. D. Mihieri Franch., D. saxatilis Hemsl., D. Cavaleriei Lévl. et Vant., D. notochlaena Levl. et Vant., D. sesquifolia Clarke, D. speciosa Hemsl.. D. ele- gantissima Lévl. et Vant.“ p.224. 7.2 v. o.: D Pritschü Lévl. et Vant.* p. 269. Z Tu 14 v. u: Non: »A.“, sed „A“ sine punctu! p. 272. Z. 8 v. u.: Non: ,var. Przewalskii*, sed „var. Przewalskii“. p. 274. Z. 6 v. u.: Non: ,longeradiatur*, sed „Iongeradiatus“. p. 335. Z. 3 v. u.: Non: „singuinale“, sed ,sanguinale“. p. 338. 24.19 v. oz: Non: , Tephrosia mössambicensis“, sed „Tephrosia mossambicensis“. p. 339. Unter dem Titel muss es nicht heissen: „tab. 2801—2825“, sondern „tab. 2825—2850“. al Druck von A. W. Hayn's Erben, Potsdam. ^ Zeitschriften-Verzeichnis. Beifolgend die Zeitschriften, aus denen regelmässig die neuen Diagnosen im Repertorium gebracht werden. Agram, Glasnik. — Soc. hist.-nat. Croat. Amani. Pflanzer. Amsterdam. Versl. Augsburg. Ber. Nat. Ver. Basel. Verh. Natvrf. Ges. Batavia, Teysmannia. Bautzen. Sitzb. u. Abh. Nat. Ges. Isis. Bergen. Bergens Mus. Aarb. Berkeley. Univ. Calif. Publ. Berlin. Sitzb. Kgl. Pr. Ak. Wiss, — Ber, D. Bot, Ges. — Ber. D. Pharm. Ges. — Sitzb. Ges. Natf. Fr. — Gartenfl. — Tropenpflanzer. — Zeitschr. Ges. Erdk. Bern. Mitt. Naturf. Ges. — Verh. Naturf. Schweiz. Ges. Besançon. Mém. Soc. d Emu). Doubs. — Arch. Fl. jurass. Bonn. Verh. Naturh. Ver. Rheinlande. — Mitt. D. Dendr. Ges. Bordeaux. Act. Soc. Linn, Boston. Proc. Amer. Ac. — Proc. Soc. Nat. Hist. Bourg. Bull. Soc. Nat. Ain. Braunsehweig. Jahrb. Ver. Natk. Bremen. Abh. Naturw. Ver. Breslau. Jahresb. Schles. Ges. Brünn. Verh. Naturf. Ver. — Ber. u. Abh. Clubs Naturk. Brüssel. Bull. Soc. R. Bot. Belg. Budapest. Növ. Közl. — Ann. hist.-nat. Mus. Hung: Buenos Aires. Ann. Mus. Nac Caen. Bull. Soc. Linn. Norm. Calcutta. Rec. Bot. Surv. India. Chapel Hill. Journ. Elisha Mitch, Soc. Chemnitz. Ber. Naturw. Ges. Cherbourg. Mem. Soc. Sci. nat. Christiania. Net Mag. Naturvid. — Arch. Math. og Naturv. Chur. Jahrber. Natf. Ges. Graubünden. Cincinnati. Journ. Cinc. Soc. Nat. Hist. Gew. Vergad. Wis.-en Nat. Afd. Kon. Ak. Wet. Ann Arbor Rep. Michigan Ac. Sci. Coimbra. Bol. Soc. Brot. Colombo. Ann. Bot. Gard. Parad, Colorado Springs. Color. Coll. Stud. Columbus. Ohio Nat. Danzig. Schrift. Naturf. Ges. — Amtl. Ber. Verw. Samml. Dorpat. Schrift. Naturf. Ges. — Arch. Naturk. Liv-, Ehst- u. Kur- lands. — Act. hort. bot. Jurjev. — Sitzb. Naturf. Ges. Dresden. Sitzb. Isis. Dürkheim. Jahrb. Poliichia. Edinburgh. Trans. a. Proc. Bot; Soc. — Ann. Scot. Nat. Hist. Elberfeld. Jahrb. Naturw. Ver. Emden. Jahrber. Naturf. Ges. Erlangen. Sitzb. Phys.-mediz. Soz Florenz. Bull. Soc. bot. Ital. Nuov. Giorn. Bot. Ital. Frankfurt a. M. Ber. Senckenbg. Ges. Frankfurt a. O. Helios. Frauenfeld. Mitt. Thurg. Naturf. Ges. Freiburg i. B. Ber. Natf. Ges. — Mitt. Bad. Bot. Ver. Genua. Malpighia. Gera. Jahrb. Ges. Fr. Naturw. Giessen. Ber. Oberh. Ges. Nat u. Heilk. Görlitz. Abh. Naturf. Ges. Grahamstown. Rec. Albbany Mus. Graz. Mitt. Naturw. Ver. Steiermark. Greifswald. Mitt. Naturw. Ver. Güstrow. Arch. Ver. Freunde Na- turg. Mecklenburg. Halifax. Proc. a. Trans. N. Scot, Inst. oc. Hamburg. Verh. Ver. naturw. Unterh. — Verh. Nat. Ver. — Abh. Geb. Naturw. Hannover. Jahrb. Naturh. Ges. Heidelberg. Verh. nat.-med. Ver. Hermannstadt. Verh. u. Mitt. Ver. Nat. Jekatherinburg. Bull. Soc. oural. Indianopolis. Proc. Ind. Ac. Sci. Zeitschriften -Verzeichpis. Innsbruek. Zeitschr. Ferdin. — Ber. Naturw.-Med. Ver. Jena. Naturw. Wochenschr. Jowa. Jowa Nat. Karlsruhe. Verh. Naturw. Ver. Kassel. Abh. Ver. Naturkd. Kiel. Schr. Naturw. Ver. Schleswig- Holstein. Kiew. Mém. Soc. Nat. Klagenfurt. Carinthia. — Jahrb. Naturh. Landesmus. Königsberg. Schr. phys. 6k. Ges. Kolmar. Mitt. Naturh. Ges. Kopenhagen. Bot. Tidsskr. — Medd. Bot. For. — Vidensk. Medd. Laibach. Mitt. Mus. Ver. — Isv. Muz. Druët. Landshut. Ber. Bot. Ver. Lausanne. Bull. Soc. Vaud. Leipzig. Gartenwelt. — Bot. Zeitg. Le Mans. Monde des Plantes. Linz. Jahrb. Ver. Natk. — Mus. Franc.-Carol. London, Ann. of Bot. — Bot. Mag. - — Gard. Chron. Lund. Botaniska Notiser. Liineburg. Jahrb. Nat. Ver. ' Luxemburg. Arch. Trim. — Rec. Mém. et Trav. Soc. Bot. — Ver. Lux. Naturfr. ‘Lyon. Ann. Soc. bot. Madison. Wisc. Geol. Nat. Hist. Surv. — Trans. Wisc. Ac. Sci. Magdeburg. Abh. u. Ber. Mus. Nat. u. Heilk, Mailand. Atti Soc. Mus. civ. Milano, Marburg. Sitzb. Ges. Bef. ges. Natw. Milwaukee. Bull Wisconsin Nat. Hist. Soc. Missoula. Bull. Univ. Montana. Mons. Le Bambou. Montevideo. Ann. Mus. Nac. Moskau. Bull. Soc. Imp. Nat. München. Mitt. Bayr. Bot. Ges. Neapel. Boll. Soc. Nat. Napoli, — Rendic. Acc. Sci. Fis. e Mat. Neudamm. Monatsschr. Kakteenkd. Neuenburg. Bull. Soc. Sci. Nat. New York. Ann. N. York Ae Sci. Nijmwegen. Rec. Trav. bot. Néerl. Nürnberg. Abh. Naturf. Ges. — Jahrb. Naturf. Ges. Odessa. Mém. Soc. Nat. Nouv. Russie. Olmütz. Ber. Naturw. Sekt. Ital. Sci. nat. | Sydney. Padua. Atti Acc. Sci. Venet.-Trent.-Istr. Palermo. Contr. Biol. veg. Paris. Ann. Sci. nat. Paris. — Bull. Mus. Hist. nat. Paris. — ©, R. Acad, Sci. — Nouv. Arch. Mus. nist. nat. — Rev. gén. Bot. Philadelphia. Proc. Am. Phil. Soc. — Droe Ae Nat. Sci. Pisa. Atti Soc. Tosc. Sci. Nat. Posen. Zeitschr. Naturw. Abt. d. Ges. f. Kunst u. Wiss. Prag. Sitzb. Lotos. — Sitz. Kgl. Böhm. Ges. Wiss. Pressburg. Verh. Ver. Natur- u. Heilk. Regensburg. Mitt. Ver. Naturfr. Reichenberg. Mitt. Ver. Naturfr. Rio de Janeiro. Arch. Mus. Nac. Rochester. Proc. Rochester Ac. Sci. Rom. Ann. di Bot. — Atti R. Acc. Linc. San Diego. Zoë. Sao Paulo. Rev. Soc. Sci. Siena. Bull. Lab. Ort. bot. Sitten. Bull. Soc. Murith. St. Gallen. Ber. Naturw. Ges. St. Louis. Trans. Ac. Sci. — Rep. Missouri Bot. Gard. Stockholm. Ark. f. Bot. Strassburg i. E. Mitt. Philom. Ges. Stuttgart. Jahresh, Ver. vaterl. Na- turk. Württembg. — Zeitschr. f. Naturw. Agric. Gaz. N. S. Wales. — Proc. Linn. Soc. N. S. Wales. Tiflis. Act. hort. bot. — Mon. Jard. bot. Tokyo. Bot. Mag. — Journ. Coll. Sei. Topeka. Trans. Kansas Ac. Sci. Tromsó. Mus. Aarber. — Mus. Aarsh. Tufts College, Mass. Tufts Coll. Stud. Washington. Proc. Biol. Soc, — Misc. Pap. Bur. Plant Industr. — Plant World. Wellington. Trans. and Proc. New Zealand Inst. Wien. Ann. Hofm. — Mitt. Naturw. Ver. — Schrift. Ver. Verbr. Nature. Kenntn. — Verh. Zool.-Bot. Ges. Wiesbaden. Jahrb. Nassau. Ver. Natk. Winterthur. Mitt. Naturw. Ges. Würzburg. Sitzb. Phys.-Med. Ges. Zürich. Verh. Schweiz. Nat. Ges. Zwickau. Jahrb. Ver. Natk.