МАВТИ FLORA BRASILIENSIS VOL. XIII. PARS I. МохАсни IN TYPOGRAPHIA REGIA C. WOLF ЕТ FIL. ET EX OFFIC. LITHOGRAPH. S. MINSINGER TUM B. KELLER. FLORA BRASILIENSIS ENUMERATIO PLANTARUM BRASILIA HACTENUS DETECTARUM QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET METHODO NATURALI DIGESTAS PARTIM ICONE ILLUSTRATAS EDIDERUNT CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS. DE MARTIUS EOQUE DEFUNCTO SUCCESSOR AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER OPUS CURA MUSEI C. R. PAL. VINDOBONENSIS AUCTORE STEPH. ENDLICHER SUCCESSORE ED. FENZL CONDITUM SUB AUSPICIIS FERDINANDI I. x: LUDOVICI I. AUSTRIAE IMPERATORIS BAVARIAE REGIS SUBLEVATUM POPULI BRASILIENSIS LIBERALITATE PETRO II. BRASILIAE IMPERATORE CONSTITUTIONALI ET DEFENSORE PERPETUO FELICITER REGNANTE. Mo. Bot. Garden, 1895. VOLUMEN Хїї, PARS I. o ACCEDUNT TABULAE CXXVII. MONACHII MDCCCXLI — MDOCCLXXII. LIPSIAE APUD FRID. FLEISCHER IN COMM. MARTII FLORA BRASILIENSIS VOL. XIII. PARS I. ANONACEAE EXPOSUIT CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS DE MARTIUS, Mm. Dx. EDITOR OPERIS. ——— ———— - DILLENIACEAE, MAGNOLIACEAE, WINTERACEAE, RANUN CULACEAE, MEN ISPERMACEAE, BERBERIDEAE, CAPPARIDEAE, CRUCIFERAE, РАРАУЕВАСЕАЕ, FUMARIACEAE, VIOLACEAE, SAUVAGESIACEAE, BIXACEAE, CISTACEAE, CANELLACEAE EXPOSUIT AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER, Pan. D. SUCCESSOR EDITORIS. PASSIFLORACEAE EXPOSUIT MAXWELL T. MASTERS, Mz». D». LONDINENSIS, SOCC. REGIAE ET LINNAEANAE SODALIS. Мо. Вог. Garden, 1895. МОМАСНП MDCCCXLI — MDCCCLXXII. LIPSIAE APUD FRID. FLEISCHER IN COMM. NOTA. ANONACEAE . . : : > : š 2 іт lucem: prodiere.die 1. m. DiLLENIACEAE : я : : : : : B 33 z 4245. m. -MaGNOLIACEAE, WINTERACEAE, RANUNCULACEAE, MENISPERMACEAE, ВЕКВЕВІРЕАЕ in lucem prodiere die 1. m. CarPARIDEAE, CRUCIFERAE, PAPAVERACEAE, FUMARIACEAE у » 9 8 1. m. VIOLACEAE, SAUVAGESIACEAE, BIXACEAE, CISTACEAE, | CANELLACEAE | in'lucem prodiere die 1. m. PAsSIFLOBACEAE . . š : . я è + + $ + E Januarii 1841. Januarii 1863. Decembris 1864. i Decembris :1865. Octobris 1871. Martii 1872. FLORA BRASILIENSIS |. EN — PLANTARUM | BRASILIA С HACTENUS DETECTARUM QUAS CURA MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBONENSIS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS | ЕТ: | METHODO NATURALI DIGESTAS _. J AUSPICIIS FERDINANDI I. AUSTRIAE IMPERATORIS LUDOVICI Ч BAVARIAE REGIS EDIDERUNT. STEPHANUS ENDLICHER _ ^ CAROLUS FRID, PHIL. DE MARTIUS. FASCICULUS IL ANONACAEAE р.'1 — 64. t. 1 — 14, (ал, ЖАРА PHYSIOGNOMICAE p. IX — XLIV. t, ҮІ, ҮП, VIII. IX. PRETIUM: 10 Flor. Conv, vel 7 Thal, bor. VINDOBONA E aw F BID BECK ET LIPSIAE av» FRID. FLEISCHER IN COMM, 1. Jan. 1841. ANONACEA Е. EXPOSUIT CAROL. FRID. PHIL. DE MARTIUS. ANONA СЕА E. ANONACEAE Juss. Rich. Endlicher Genera 830. Ordo 114. POLYPETALANTHAE HYPOGYNAE TRIMERAE, SYMMETRICAE, PETALIS (LIBERIS VEL CONNATIS) BISERIATIS; HERMAPHRODITAE; IN THORO DIPLO-POLYSTEMONES, ANTHERIS IMMOBILIBUS EXTROR- 518) HAPLO-POLYCARPAE: OVULIS SOLITARIIS AUT BINIS ERECTIS VEL PLURIBUS SUPERPOSITIS AD- SCENDENTIBUS AUT PERITROPICIS; MICROBLASTAE: EMBRYONE ORTHOTROPO IN ALBUMINE RUMINATO. ARBORES AUT FRUTICES ALTERNIFOLIAE, EXSTIPULATAE, FOLIIS SIMPLICIBUS PENNINERVIIS. FronEs hermaphroditi, rarissime abortu unisexuales. Carvx triphyllus, foliolis conna- tis aut distinctis. PETALA 6, hypogyna, serie duplici alternantia, libera rariusve in corollam monopetalam concreta, internis nonnunquam minimis vel abortivis, aestivatione valvata; raris- sime nulla. ÑSTAMINA indefinita, rarius numero ternario definita, per spiras aut verticillos alternantes thoro articulatim inserta, compacta, brevia: FILAMENTA brevissima; ANTHERAE СОП- necticulo sursum glanduloso-tumenti immersae, rima duplici extrorsae. PorrEN subglobosum, verrucula conica. PISTILLA in vertice thori indefinita, rarissime numero ternario definita aut solitaria, simplicia. OvaRrA unilocularia, ovuLIs solitariis binisve erectis vel adscendentibus, aut paucis pluribusve juxta ovarii suturam ventralem superpositis biseriatisve, anatropis, mi- cropyle hinc lateraliter a hilo posita. STvLr simplices brevissimi, in sriGMATA solitaria glandu- loso-subcapitata tumentes. FRucrus in thoro ampliato (RECEPTACULO) nunc discreti sessiles vel Stipitati, nunc in fructum multiplicem, specie simplicem (SvNcARPIUM Rich.) coaliti, singuli nunc indehiscentes baccati vel sicci (сАМАВАЕ) nunc hinc dehiscentes (FoLLICULI), mono — pleio- spermi. SEMINA TESTA nitida, cum MEMBRANA INTERNA arcte conferruminata, hac plicis nume- rosis рег ALBUMEN cartilagineum vel corneum introrsum producta (albumen ruminatum), HILO oblongo ; RHAPHE circulari par anticum et posticum latus decurrente; nonnunquam arillata. Ем- BRYO minimus, rectus, orthotropus, ROSTELLO conico, COTYLEDONIBUS dorso convexis, germina- tione foliaceis. ARBORES aut FRUTICES , cortice saepe lento, ligno pallido, molliusculo, laevi. ) ВАМпы teretiusculi , novelli saepe pubentes et стег folia horsum vorsum flexi. Forra alterna, saepe subdisticha, exstipulata, petiolis teretiusculis supra canaliculatis, brevibus, ad insertiones plerumque articulatis , simplicia, integerrima, penninervia, venis intra marginem plerumque duplicato arcu combinatis, nisi crasso-coriacea plerumque semidiaphano -punctata. | GEMMATIO nuda, foliis complicatis et plerumque dense pubentibus vel hirsutulis. ` PgpuNcurr axillares aut revera terminales et зисстезсете ramulo (incrementi processu, диет ECSTELECHIAM 710927 6- rim) specie laterales aut oppositifolii, basi bracteolati, BRACTEOLIS пипс minutis deciduis, nunc. foliaceo - excrescentibus , и отг, folio breviores, raro pluriflori. | PETALA saepe crassa, ochroleuca , viridia , rosea, purpurascentia, intus basi a pressione staminum puculata, extus . plerisque pubentia, sericea villosave. . FRucrvs aggregati saepe magni, succosi. 1 Anonac. 3 ANONACEAE: ANONA. 4 GENERA BRASILIENSIA. $ . . . • T Staminibus indefinitis: carpidiis (acinis) in зупсагриш carnosum coalescentibus, petalis distinctis. . . , . . . ANONA. ” ” ” » ” " 4 » ” ?» » 2) » » ” ” ” ” P" d » » | » » d ыг 29 » 9 ” ” Staminibus definitis : > T ` 9 1. ANONA Їїлхх. Carxx ігійдиѕ aut tripartitus. ConorrA hexape- fala, petalis biseriatis, interioribus in alabastro com- plete tectis, aut tripetala; raro coalitione baseos monope- tala. PeraLa ovata oblongave, tota concava, vel lineari- triquetra, basi concava. "Tuonus conicus. ÑTAMINA numerosa, claviformia: ANTHERAE immobiles, extrorsae, connecticulo terminali protuberante. Рівтіл,А nume- rosa: OVARIA saepe coalita, ovuro unico erecto; STYLI . breves, supra ovarium constricti aut subnulli; sriGMATA simplicia, saepe coalita, Bacca composita, ACINOS in thoro carnoso colligens pulposos, connatos, monosper- mos; cortice reticulato - areolato, laevigato aut muri- cato. SEMINA compressa, obovata vel oblonga. Тезта nitida, hilo subbasilari aperta. Внарне umbilicalis com- pleta, centrum et peripheriam fructus spectans. Arsv- MEN Carüilagineum, radiis endopleurae dimidiatis, an- gulo recto. rhaphen decussantibus, parallelis ruminatum. Емввүо basilaris, linearis, rectus, ROSTELLO infero, COTYLEDONIBUS incumbentibus. Аввовкв mediocres vel ратешае, aut FRUTI- CES, ligni materie pallida molli, libro saepe lento. Намил teretes, novelli saepe pubentes aut strigil- losi. КОША saepe punctis venularumque ultimis ana- stomosibus semidiaphanis insignia. PEpvNCULI plerum- que terminales, succrescente autem inferiore ramulo laterales vel oppositifolii, nunc axillares , subsimpli- ces wniflori, basi BRACTEOLA una alterave » rarissi- me divisi, nonnunquam nonnulli fasciculati. Еговеѕ saepe majusculi. CALYX basi persistens, ambitu de- ciduo. PETALA carnosa, ochroleuca, flavicantia aut virescentia „ extus saepe sericea vel velutina » fundo intus. obscuriore. Sramına albida vel ochroleuca. Fructus cortice viridi, purpurascente, fulvo vel fuscescente , carne alba aut flavescente , succosa , saepe єдий. IwpvMkNTUM е pilis. simplicibus vel stellatis, saepe strigillosum aut sericans. SECTIO 1. PETALA SEX, INTERIORIBUS GUANABANI. CONSPICUÍS ; Spec. 1—18. | 5. 1. Petala acuta aut aculiuscula : Acutiflorae, Spec. 1—17. 8. 2. Petala obtusa; Obtusiflorae. Spec. 18, | introductae in Brasilia gáudet nomine Atta vel P " petalis in corollam trialatam connatis ROLLINIA. discretis sessilibus, camaris siccis indehiscentibus . . . . . + s e o s oo’ на stipitatis, baccis indehiscentibus monospermis . . . . . + + + +< GUATTERIA. 5 pleiospermis eà e e e . + + . < o UVARIA. dehiscentibus, folliculis mono — dispermis, arillo nullo. . , ANAXAGOREA. » pleiospermis, arillo basilari . . . . XYLOPIA. baccis abortu oligospermis çv . e o + eio + è è è » o BOCAGEA. SECTIO II. PETALA TRIA, AUT SEX, INTERIORIBUS MINI- MIS SQUAMULAEFORMIBUS. ATTAE. Spec. 19 — 33. $. 3. Pelala ovata aut ovato -oblonga, tota concava: Pilae- florae. Spec. 19, 20. 9. 4. Petala linearia. triangularia, basi solummodo concava: Oblongiflorae s. Cherimoliae. Spec. 21 — 23. Species ullerius observandae 24 — 28, SECTIO I. GUANABANI PLUM. GENERA 42. t. 10. Petala зет; exteriora cum calyce alternantia ovata аш oblonga, in alabastro margine toto plane sibi valvatim accum- bentia atque interiora, quae varia dimensione minora supra ge- nitalia connivent eaque recondunt, tegentia. 5.1. Acutiflorae. Petala exteriora acuta (omnia discrela, praeter spec. 16 et 17). 1. ANONA MURICATA L. trunco mediocri; foliis rigidulo- membranaceis, novissimis in petiolo nervo venisque subtus sub- tiliter ferrugineo-tomentosis, oblongis aut obovato-oblongis bre- viter acuminatis; pedunculis solitariis; petalis exterioribus sub- bipollicaribus lato-ovatis acutis, crassis, extus subgranulatis, in- terioribus obovatis obtusiusculis; fructu ovato aut cordato-oblongo (saepe maximo), areolis numerosis umbone in muricem acutum producto, seminibus spadiceo – nigris. Guanabano Oviedo Hist. de las Indias edil. 1547. 83, b. L. VIII. с. 17. (Excludatur. Guanabanus Scalig. Exerc. in Clus. Ето. 231., qui est fructus Adansoniae.) Nieremberg. Hist. nat. 1635. L. XIV. c. 109. Anona muricata L. Spec. pl. ed. Willd. 11, 1264. Sloane Jamaic. 1. 225. Plum. 1. 143. f. 1. Сел. t. 10. (Guanaba- nus fructu molliter aculeato, a e viridi lutescente el ғ aureo.) Merian. Insect. surin. t. 14. Pluk. t. 135. f. 2. Commel. Hort. і. 69. Jacq. Obs. 10. t. 5. Aubl. FI. gujan. 1. 617. Swartz. Obs. 220. Dunal. Anonac. 62. DC. Syst. Г. 467. Prodr. I. 84. n. 1. (exclud. ubique synon. Pison. et Maregr.) Маусосй. Fl Barbad. 232. Vell. Fl. Flum. V. t 196. у Anona asiatica L. teste В. Brown іп Tuchey Congo. 425. ad hanc ducitur; mihi species тігіп vi | detur ет A. squamosa et reticulata, — Synonymia in operibus Plymerii, Sloanei, Вай , Фипайй rel. valde corrupía еі intricata. ARBUSCULA 12 — 20-ped. "Variat forma » magnitudine et indu- mento foliorum, magnitudine et forma baccae compositae, quae inter- dum difformis et curvata, coloris flavescenti-viridis. Dignoscitur prae- sertim magnitudine еб erassitie petalorum. : Insularum varibaearum (e. 9. camporum Sabannes dictorum in ins. Jamaicae) incola s пипс passi M - m in Brasiliae hortis colitur , е: seminibus aviwm ope dispersis forsan silvescit. Uti reliquae species inha, vel Frutta de 5 ANONACEAE: ANONA. 6 Conde ; item in Lusitanorum coloniis africanis, Cultam vidi in horto botanico Sebastianopolitano , ubi ет India introducta dicitur; пес non in horto Paraénsi. Fructus ob carnis albae, succosae, acidulo- dulcis praestantiam inter Americae colonos decantatus, Hispanis nominatur Guanabo , Anglis Sour-Sop , Gallis Cachiman vel Corossol, Batavis Zuur - Зак, Cumanensibus Catuche. Floret praesertim Sep- tembri ей Octobri, post 2 — 8 menses fructus maturat. 2. ANONA MARCGRAVII 4- trunco subelato; foliis obo- vato -oblongis basi acutis aequalibus tandem coriaceis supra ni- tidis; pedunculis solitariis glabris; petalis exterioribus ulirapol- licaribus cordato- ovatis acutis erectiusculis extus parce sericeis, interioribus ovatis acutiusculis; bacca globoso- ovata, areolis subrhombeis, umbone tandem obliterato , seminibus aureis. Агайсй ponhé Piso edit. 1648. 69., edit. 1658. 141. ic. 142. Магсдг. 93. с. іс. ead. 94. Lib. principis t. 117. Aratic& Gabriel Soares de Souza Монс. do Brasil, іп Хойс. para а Hist. e Geogr. das Nagoes ultramarin. Vol. ПІ. 160. (Anne hujus loci: Pluk. t. 134. f. 2., quae plerumque ad A. muricatam citatur?) Аввов magnitudine Mor? nigrae, trunco saepe jam versus basin diviso in gamos erecto-patentes, comam oblongam densam constituentibus, cortice albido – стегазсеще , leviter зшсајо, Li- gnum molle, albidum, vix durabile. Кола 3 — 7 poll. longa, 15 — 8 lata, saturate viridia, tandem coriacea, acumine brevi obtusiusculo, petiolo 2--4 lin. tereti superne sulcato, nervo inferne prominente subconcolori, venis rectiusculis parallelis, Gemma ferrugineo-tomentosula. PEpucuLUs + — 1 poll. ввАСТЕО- . LA semiamplexicauli, semiorbiculari, medio acutiuscula. PETALA exteriora extus viridi-alba, pilis albis nitidis detergilibus, intus alba; interiora fere duplo minora, concava, conniventia. Тновив dense testaceo — villosus. PisriLLA sericea. Bacca ovato -globosa .e paucioribus constans pistillis quam А, muricatae. Cortex areo- las exhibet subhexagonas planiusculas medio umbonatas, umbone brevi viridi tandem obliterato et fuscescente. (Pulpa pallide fla- vescens, odore massam panis fermentatam refert, sapore ex dulci subacido et acri: Piso.) SEMINA aureo-fulva, magnitudine et forma fere А. тигісаіае i. e. obovato ~ oblonga, 5 — 6 lin. edulis, Differt ab A. muricata praesertim statura trunci altiore, floribus et baccis minoribus, baccis minus evidenter muricatis (0 fruto he verde, lavrado como huma pinha, mas o lavor he lizo e branco: Soares de Souza 1. €.), tandem seminum colore. Silvestris in interioribus prov. Minarum, e. g. prope Conten- das, Pernambucanae et Bahiensis, unde in hortos translata passim colitur , fructibus tunc grandioribus et sapidioribus. Nomen Агайсй- ponhé forsan vocabulis еш Araticü et mon compositum, quasi fructus Anonae viscidulus. ; : 8. ANONA PISONIS + trunco elato; foliis oblongis аш obovato oblongis acutis vel rotundatis, basi inaequali rotundatis, crasso - membranaceis glabrís, nervo subtus exalbido; petalis ех- terioribus vix pollicaribus concavis lato- ovatis obtusiusculis, in- terioribus orbiculari- oblongis fere duplo brevioribus; Басса — (ovato-globosa, vix muricata?); seminibus obscure brunneis. Ягайсй ард Piso edil, 1648. 70. еди. 1658. 142. Marcgr. 94. Anona reticulata Vell. Flor. Fl. V. t. 130, (non auctorum.) Аввов magna, 30-рей. et altior, coma densa subglobosa e ткохсо 10 — 12-ped. altitudine oriente. Fori nitida, 3 — 6 poll, 1j — 3 in medio lata, uti praecedentis speciei luci obversa pellueido punctata, sed frequentius basi rotundata et inaequila- tera. Nervus sat crassus, praesertim versus basin albidulus. Frones in PEDUNCULIS 4 poll. glabris, BRACTEOLA subrhombea ад basin instructis, sub anthesi cernui, concavi, albi. CALYx pro- Caro - | funde tripartitus, laciniis lato-transverse ovatis acutis, parce pu- bentibus. PETALA exteriora fere poll., interiora dorso leviter cari- nata rotundata. STAMINA numerosissima, FILAMENTA brevia, gla- bra. ANTHERAE triplo longiores 2 — 8 lin., connecticulo tumente nitide alveolato -punctato. PisriLLA numerosa, densissime com- pacta: ovamus sericeis linearibus, sryLIs subtetragonis coali- tis, sricmaripUs hemisphaericis. Квостов non observatus, auctore Mancenavio omnino cum 4. Marcgravi conveniens, excepto eo, quod semina non fulvi sint coloris sed obscure brunnei, Crescit in silvis aboriginibus prope Sebastianopolin, ibidem flo- rens Novembri: M., et in prov. Pernambucana: Piso, Marcgrav. Nomen Araticü -apé а similitudine cum fructu Brosimi (quod Tupi- mambazes Аре dicere solebant) derivandum videtur. 4. ANONA SALZMANNI Arrn. DC. trunco crasso medio- eri; foliis obovato - oblongis aut oblongis, emarginato - rotunda- tis, coriaceis, margine subrevolutis, glabris; pedunculis gemi- nis solitariisve calyceque obtuse trilobo parce rufo -hirsutis; pe- talis ovatis acutis crassis, exterioribus $ majoribus extus ferru- gineo - appresso - sericeis. | Anona Salzmanni Alph. DC. sur la Famille des Апопас. іп Мет. de la бос. de Phys. et d'Hisl. nal. de Geneve V. 1832. 197. Summopere affinis А, сочасейе, Attamen distinetisstma? foliis, quae cum nonnullarum Ternstroemiarum foliis comparari possunt, mar- gine revoluto, nec plano saepeque fuscidulo , circumscriptione potius obovatis, glabris praeter pilos rarissimos sub lente conspicuos, pedun- culis duplo brevioribus, nec arcuato ~ deflexis nec dense tomentosis, bracteolis in basi instructis , quae in illa saepe deficiunt, calyce fere nudo, lobis vix distinctis, corolla paullo minore, petalis angustioribus extus ferrugineo ~ strigilloso - sericeis nec leonino ~ fulvo ~ tomentoso- velutinis , interioribus minoribus , thoro ovariisque minus velutinis. Crescit prope Soteropolin, in sabulosis aridis: Salymann іп herb. DC., quod ezaminavi. 5. ANONA CORIACEA + trunco humili ramisque tortuo- sis; foliis late ovatis vel oblongis, rotundatis aut obtusissime apiculatis coriaceis, novellis subtus pilis rufis parcis; ramulis novellis , pedunculis solitariis foliolisque calycis triangularibus ferrugineo-tomentosis; petalis late ovatis acutiusculis subaequa- libus, crassis, exterioribus extus fulvo-velutino-tomentosis; bacca magna ovata, areolis rhombeis obtusis, margine ferrugineo- hirsutulis, Tab. nostra I. Аввевсотд 4 — 10-рей. 'Твсхсїз et вам expansi, torti. Fori 8—5 poll. longa, 2—3 lata, nonnunquam obovata aut еШр- tica, crassa, in petiolis brevibus crassis, laete viridia, juniora subtus praesertim secundum nervum et venas pilis ferrugineis detergibilibus, basi rotundata, interdum „concava, apice nonnunquam emarginata. Семмак ferrugineo-tomentosae, PEpUuNCULUS 1 poll., cernuus, ЗЕРАГА subcoriacea, 8 — 4 longa et basi lata. РЕтагА 1 poll, 1j lin. erassa, exteriora extus aurantiaco- vel fulvo- tomentosa, intus ut interiora ochroleuca. 8ТАМІМА numerosissima: FILAMENTA alba, compresso -subtetragona; ANTHERAE duplo lon- giores, lineares, extus quadrilocellares, intus planae, connecti- culo sursum bicristato et in glandulam auream verruculosam tur- gente, PisriLLA numerosa in THORI conici vertice: ovARIA linea- ria, pilis sericeis flavescentibus sursum directis subulatis dense villosa, discreta; sriGwATA subarticulata lineari - oblonga, an- gulata, carnosula, gelatinosa, vertice annulo pilorum tenuissimo- rum, basi et lateribus coalita. Bacca composita ovata, obtusa, 6 — 8 poll. longa, areolis rhombeis obtusis, margine parum im- pressis atque pilis ferrugineis limitatis. Caro alba. SrwiwA magnitudine nucum .4vellanae, oblonga, teretia aut compressa; TESTA alutacea, hilo basilari lineari- oblongo magno. ALBU- 7 ANONACEAE: ANONA. S MEN album, arcte ruminatum , corneum. Емввүо tenuis, ап- gustus. Crescit in campis , qui dicuntur generales, per prov. S. Pauli, Minarum et Bahiensem, e.g. prope Ypanema, Sorocaba: M., ad Pom- peo: Selow; ad Villam do Rio de Contas іп mediterraneis Bahiae, M.; ad Paranahyba : Pohl. Oct. — Febr. floret et fructificat. b In- colis dicitur Агайсй do campo vel Araticü dos lizos. 6. ANONA CRASSIFLORA + trunco humili cortice sube- roso; ramulis patulis novellis ferrugineo-tomentosis; foliis erasso- membranaceis ellipticis aut lato – ovatis, acumine brevi obtuso, junioribus g/aucis et ferrugineo-hirsutulis , glabrescentibus ; pe- dunculis nonnullis aggregatis, petalis exterioribus ovatis obtusis antice crussissimis, extus olivaceo —sericeis, interioribus duplo minoribus ovatis acutis; bacca ovata obtusa, ferrugineo – tomen- tosa, areolis rhombeis antice acute umbonatis. Tab. nostra II. АввгясогА, in campis editis FRuTEx, 3--10-рей. Таск- cus ваере tortuosus, cortice crasso suberoso, longitudinaliter ri- moso; ligno pallido, molli, radiis medullaribus obscurioribus. Вамі patentes, cortice cinereo, longitudinaliter suleato. Камил alterni, patuli, cortice testaceo laevigatos ultimi teretes, ferrugi- neo-tomentosi. Forra inferiora decidua; in novellis ramulis 3—6, petiolis perbrevibus ferrugineo – tomentosis, 8 — 4 poll. longa, 1: — 8 lata, basi apiceque rotundata aut acumine brevi obtuso ; indumento primum denso ferrugineo nitido, dein detersa et subtus glaucescentia, Frores in ramulis decurtatis nodiformibus inter summa folia, 2 — 4 aggregati, BRACTEIS lato-triangularibus PE- puNcuLIsque vix pollicem longis ferrugineo -tomentosis, . Слух tripartitus, laciniis transverse oblongis, antice acutis, extus fer- rugineo - tomentosis. PETALA exteriora ultra poll, obtusa, antice 4 lin. crassa, ad medium usque profunde concava, intus ochro- leuca; interiora duplo minora, ovata, acuta, extus carinata, ochroleuca, basi intus purpurascentia. Annulus pilorum fulvo-- rum thori basin ambiens. SrAMINA numerosissima, fabrica eadem, qua speciei praecedentis, 4. corzaceae, sed paullo breviora. OvARIA numerosa, linearia, fulvo-tomentosa. Sryrı (articulati) sub- tetragóni , sTIGMATIBUS hemisphaericis parum distinctis termi- nati. Bacca 4 — 5 poll. alta, Semina in carne alba insipida nidulant obovato - compressa, subancipitia ob raphen umbilicalem protuberantem ; TEsTA aurea, hilo contracto subtrigono. ALBUMEN arcte ruminatum, radiis parallelis, согпешп, In Herb. Berol. haec species asservatur a b. Sprengelio nomine А. violaceae Dunal insignita. Crescit in campis editioribus tam nudis quam arboreto parco consitis ; prope Sorocaba et Ypanema in prov. S. Pauli: Sellow., M. ; — inter Caiteté et Villa do Rio de Contas, in mediterraneis prov. Bahiensis, М.; — in descensu M. Serra da Chapada do Рсгапап inque valle Vaó do Paranan dicta, prov. Goyazanae: M. Septembri floret, Decembri fructificat. 1) 7. ANONA MONTICOLA +} caudice frutescente brevi, ramis foliisque subtus, petiolis pedunculisque perbrevibus solitáriis dense villoso -tomentosis; foliis crassis coriaceis, oblongis acu- tis, basi attenuata inaequalibus, supra omnino glabris; calyce extus tomentoso, intus glabro; petalis exterioribus ovatis acutis, extus villosis intus вейсев, interioribus obovatis obtusiusculis вегїсеїв, | FaurEx erectus, ramis paucis strictis, altitudine humana. Rami angulato - teretes, villo dense ferrugineo tandem griseo, in innovationibus dilutiore. Боша oblonga aut oblongo – lanceolata 3 — 8 poll. longa, medio 15 — 36 lih. lata, petiolo 4 poll. et nervo subtus valde prominente paginaque inferiore denso villo primum fulvo dein cinerascenti- fusco. Venae subparallelae. Fa- cies superior saturate et nitide viridis, nec in ipso nervo pubens, saepe complicata, Егоз solitarius supra ultimum folium termi- nalis. PrpuNcuLUs 1 poll. teres, crassus, fulvo - tomentosus, re- curvus. Carvx diametro subpollicari, profunde trifidus, laciniis | transverse lato- ovatis, acutis, patulis, extus fulvo -tomentosis, margine dense ciliatis , ?nfus glabris. РЕТАГА exteriora 1: poll. longa, extus tomento leonino- fulvo, intus pube sericea albida, ima basi nuda et purpurascentia; interiora 1 breviora, utrinque albo - sericea, basi nudiuscula violascentia. “Tuomr basis villo sericeo cincta. SrAwINA ochroleuca, ANTHERARUM connecticulo cras- so glanduloso, turgido. $тї6бмАТА dense compacta. Crescit in campis editis territorii adamantini prope Tejuco et alibi in prov. Minarum. Floret Majo. 8. ANONA PALUDOSA Aunr. fruticosa; ramulis ferrugineo- villosis ; foliis oblongis acutis, basi rotundatis, supra pubentibus subtus tomentoso-sericeis, nervo venisque parallelis petioloque ferrugineo – У 05185; pedunculis solitariis axillaribus lateralibus- que ebracteolatis calyceque trifido acuto villosulis; petalis ovatis acutis extus testaceo - sericeis , interioribus duplo minoribus canescentibus; fructu ovato tuberculato (submuricato ?) , juniore sericeo, Anona paludosa Aubl. Fl. gujan. 1. 611. 1. 246. Dun. Anon. 68. DC. Syst. І. 471. Prodr. І. 85. n. 11. Crescit in pratis paludosis Gujanae gallicae, et, teste cl. La Cerda, in prov. Paraéusi. 9. ANONA DIOICA Sr. Hir. trunco humili, interdum bre- vissimo; ramulis novellis stellato-tomentosis; foliis ovatis rotun- datis, basi subeuneatis, subtus stellato -tomentosis, superne pu- bentibus; pedunculis solitariis; calyce petalisque ovatis obtusius- culis extus tomentosulis; bacca depresso -globosa , areolis acute prominulis antice sulco impressis , glabris. Anona dioica St. Hil. Flor. Bras. merid. I. 34. ARBUSCULA 5 — 6 -рей. vel surraUTEXx subsimplex. Еола Snbtus nervo venisqué parallelis prominentibus, canescentia pilis stellatis. Im floribus nonnullis stamina non observavi et pistilla perbrevia dense com- pacta, àlbo-hirsuta, quorum centralia solummodo stigmatosa. ВАССА magnitudine capitis infantis. — Anona paludosa Aubl. Fl. gujan. I. 611. t. 246. quodammodo cum nostra conferenda ratione indumenti; facile tamen distinguitur floribus duplo minoribus, petalis interioribus multo Acutioribus, foliis oblongis acutis, nervo venisque parallelis subtus fer- rugineo - tomentosis, ad Rolliniae silvaticae folia accedentibus. Crescit in campis generalibus editis, e. g. prope Ypanema et Sorocaba, prov. S. Pauli: S. Hil., Sellow, M.; — similibus locis in vicinia praedii Atalaia et prope Morro do Chapeo, prov. Minarum: Ром. Floret et fructificat ultimis anni mensibus. Apud Paulistas dicitur Araticü dos grandes. 1, 10. ANONA FURFURACEA Sr. Hir. humilis, fruticosa; lutescenti- vel fulvo-lepidota; foliis coriaceis , oblongo -lariceola- tis aut oblongis, utrinque obtusis aut acutiusculis; pedunculis so- litariis aut raro geminis bibracteolatis, calyce trisepalo ovato acuto petalis ovato - oblongis 4 breviore; bacca ovata, areolis rhombeis, acute pyramidatis. Anona furfuracea St. Hil. Flor. Bras. merid. 1. 34. t. 6. Етвісс. іп Mart, Herb. Flor. Bras. n. 214. SurFRUTEX 3 — 4 , RAMIS adscendentibus. RAMULI fulvo-lepidotí, pariter ac pedunculi, calyces, gemmae, nervus foliorum subtus, lepidi- bus orbicularibus margine inciso-laciniatis. Forra 3— 7 poll. longa, 1; — 2 lata, petiolo brevi, superne parcius lepidota » pilis stellatis. PEDUNCULUS oppositifolius solitarius, aut bini, altero supra alterum po- sito , inferiore saepius abortiente, #š— 1 poll, cernuus » BRACTROLIS binis ovatis concavis semiamplectentibus зиђорроз а. Слух 8 — 10 lin. altus, extus quoque subaureo-lepidotus. PETALA rosea, ungue ob- scuriore , poll. longa, exteriora ovato-oblonga, interiora paullo angu- Stiora oblonga. ALABASTRUM Ovatum, acutum, aureo - nitens. ВАССА 9 .ANONACEAE: ANONA. magnitudine pugni virilis, ovata , viridis s lepidota. Juniores vidi alias , profunde divisas, carpidiis nimirum ad medium usque discretis, alias carpidiis altius connatis , in areolas tumentibus acute hexagonas et mu- rice (stigmatis residuo) sat longo terminatis. SEMINA magnitudine, forma et colore iis А. coriaceae similia, Ambigit quoad calycem trisepalum et habitum inter Anonas et Duguetias. Crescit in campis generalibus, locis editioribus herbidis per magnam partem provinciarum S. Pauli, Minarum, Goyaxanae et a Mato Grosso dictae; in Chapada do Alto dos Bois , termini Mina- ram Novaram: Pohl, M.; — in pascuis deserti ad Paranahyba et prope Rio Urubú, іп via ad Ouro fino , prov. Minarum : Pohl. , — in regno fluvii Tieté ад Sorocaba » Ypanema cet. prov. Paulinae: St. Hil., Sellow, M.; — іп Morro do Ernesto prope Cujabá: Manso. Floret et fructificat per lotum fere annum. 11. ANONA NITIDA + trunco mediocri; ramulis glabris; foliis tenuiter coriaceis oblongis cuspidatis, basi acutiusculis, gla- bris, supra nitidissimis subtus opacis subtiliter punctulatiss pedun- culis unifloris unibracteolatis calyce petalisque exterioribus lato- ovatis acutis extus ferrugineo - strigilloso – tomentosulis ; petalis interioribus obovatis obtusis dorso carinatis. ARBOR TRUNCO 2Ü-ped., diametro 4 — £-ped., altitudine 6 — 8-ped. diviso in ramos validos, cortice cinereo- fusco. Ra- MULI cinereo-ferruginei, laevigati, nitidi. Forra petiolis 8—4- lin. semiteretibus supra canaliculatis, 4 — 6 poll. longa, 1 — 2 poll. medio lata, oblonga aut angusto- oblonga, cuspide brevi acutiuscula nunc sensim nunc abrupte producta, luci obversa mi- пше sed crebre pellucido -punctata. Fromks solitarii, cernui in PEDUNCULO vix pollic., sursum incrassato. ВЕАСТЕОГА solitaria in- fra medium pedunculum. Carvx semitrifidus, laciniis lato-tri- angularibus acutis, margine villoso — ciliatis. PETALA exteriora lato- ovata, subcordata, асша, 4 lin. erassa, extus pube tenui ferruginea hirtula, intus ochroleuca; interiora illis parum bre- viora ochroleuca, basi versus marginem maculis binis unguicu- Тайз, in rubrum vergentibus, dorso linea carinali elevata, intus a pressione antherarum areolis 5 — 6-gonis puculata. STAMINA alba. FiLAMENTA brevissima, obovata. AwrHERAE 2 — 3 lin. longae, pentagonae, connecticulo plano - hemisphaerico tumente subtilissime alveolato-punctato. Ovania вегсео – villosa, 8116- MATE brevi acuto terminata, | Anona riparia H. B. K. Nov. Gen. V. 59. quoad descriptionem videtur omnium proxima, attamen diversa folis mere membranaceis, evidentius reticulato - venulosis. Crescit in silvis inundatis prope Manaqueri praedium haud longe ab ostia fluvii nigri іп fl. Amazonum. | Novembri floret: M. ђ 12, ANONA DENSICOMA + trunco mediocri; ramulis gla- bris, novellis parce ferrugineo-hirtulis; foliis coriaceis supra ni- tidis subtus opacis subinpunctatis oblongis, basi rotundatis, bre- viter cuspidatis ; pedunculis wunifloris unibracteolatis calyceque ferrugineo -strigulosis; petalis exterioribus lato-ovatis acutis fer- rugineo - tomentosis. Annon densissimam comam constituens, ramis cortice cine- reo amictis, RAMULIS crebris, subflexuosis, innovationibus pilis surrectis. ferrugineis subtilibus adspersis. Forra quam in prae- cedente specie (A. nitida) paulo minora, exactius oblonga, cu- spide breviore, compage crassiore, ita quidem ut rete venularum aegrius conspiciatar. In pagina foliorum superiore cellullae semi- pellueidae adsunt, sed quum stratum cellularum іп facie inferiore sat erassum talibus cellulis destituatur, folia inpunctata apparent. Petiolus quam in А. nitida longior (4 lin.) crassior et exacte teres, superne tenui suleulo exaratus. Еповев magnitudine florum А. nilidae. PEpuwcuLus infra medium mBacrEoLA semiamplexi- cauli. triangulari obtusa concava. Carvx + major, quam in illa, laciniis ovato -triangularibus-acutiusculis dorso crassis. CoRoLLA crassa, in alabastro solummodo observata magnitudine praece- Anonac. 4 10 dentis. Perata interiora in alabastro supra genitalia arcte con- voluta et compacta, apicem haud observandum praebebant. Ge- nitalia ab affinium structura non recedunt. Species ulteriore eget examine, Crescit in silvis aboriginibus secundum fluvium Japurá, prov. Rio Negro. Observata Januario mense. Ъ Huic et praecedenti A. nitidae summopere affinis interque utram- que quasi media est: Anona Perrottetii Alph. DC. Mem. de Genéve, Anonac. 197. ramulis tenuibus glabris; foliis lanceolatis vel oblongo- lanceolatis longe cuspidatis basi acutis, membranaceis specie glabris, subtus praesertim in nervo subtilissime et parce pubentibus ; peduncu- lis solitariis geminisve axillaribus , ferrugineo - velutinis, floribus parvis (diam. 6 lin.) , petalis glabris lato -ovatis acutis. — Crescit іп Guja- па: Perrottet. (V. s. in herb. DC.) 13. ANONA ACUTIFLORA + arborescens aut fruticosa, trunco mediocri; ramulis foliisque novellis subtus praesertim margine et nervo ferrugineo -hirsutulis; foliis oblongis aut lan- ceolato- oblongis, basi acutiusculis, acuminatis aut cuspidatis; pedunculis binis ternisve (lateralibus) bracteolatis calyce petalis- que exterioribus ovatis longe acuminatis extus ferrugineo-villosis, interioribus duplo minoribus acutis; bacca ovato-conica. Евстех aut ARBUsCULA 12 — 18-ped. Ramuri crebri, gra- ciles, subílexuosi, cortice cinereo-fusco, novellorum olivaceo- viridi et pilis fuscis adsperso. Forra subdisticha, conferta, 3 — 5 poll. longa, 1 — 2 lata, juniora tenuiter membranacea et mollia, adultiora membranacea, saturate viridia et supra nitida, luci obversa parce pellucido -punctulata; petiolo 2 — 3 lin. glabrescente. Gremmar ferrugineo - hirsutae. Рерохслл in nodulo laterali 2 — 3, basi ввлстн triangularibus concavis, supra basin BRACTEOLA simili una. alterave. Carvcis foliola vix bilin., lato ovato -triangularia, acuta. IxpuwENTUM pedunculi, bractearum et calycis ferrugineum fere strigilloso-villosum , petalorum ехіегіо- rum tenuius, subsericeum, pallidius fuscum. PETALA in alabastrum ex оуа!0 – сошсиш compacta, sub anthesi patentia, carnosula, te- nuia tamen; exteriora 6 — 8 lin. longa, ex ovato corpore intus concavo in cuspidem dimidium fere totius longitudinis planiuscu- lam angustata, intus alba cum macula basilari pallide rubra aut purpurascente; interiora duplo minora, ovata, acuta, basi excavata, magis conniventia, tota alba, cum macula baseos purpurascente. THoRUs elevatus, subtilissime pubens. SrAwrNA numerosissima, ochroleuca; ЕПАМЕЧТА brevissima, complanata; ANTHERAE loculos exhibent omni longitudine immersos connecticulo, apice in ver- гасат subtilissime papillosam tumenti. Ovanra numerosa, dense compacta, lineari- oblonga, praesertim ad latera dense sursum hirtula, pilis sub lente subulatis non septatis. 8түіл поп di- stincti. STIGMATA depresso-capitata, cellulis acutiusculis papillosa. Fnucrus maturus non visus; quantum conjicere valeo е specimi- nibus jam defloratis et grossificatis ovato-conicus, ferrugineo- hirtulus. Haec species quasi intermedia est inter А. punctatam Aubl. (Fl. Guj. t. 247.) cujus folia latiora, magis obovata, pedunculi solitarii et petala duplo breviora minusque acuta, et inter A. 10лу ой ат Аны. (ibid, t. 248.) cujus folia potius lineari -oblonga , flores flavescentes, majo- ‚гез еб petalis interioribus ratione exteriorum longioribus et acutioribus. A. Perrottetii quoque summopere affinis est. Crescit in silvis caeduis et in silvulis Саа ~ apoam dictis, locis humidis prov. Sebastianopolitanae, e. g. prope Tijuca: Schott; — pro- pe Campinho: M.; — nec non prope Lagoa de Freitas: Luschnath. Floret et fructificat Sept. — Febr. 14. ANONA TENUIFLORA + trunco mediocri; foliis ob- longis vel obovato-oblonzis cuspidatis, glabrescentibus; peduncu- lis geminis vel ternis in ramulis abbreviatis lateralibus, bracteatis et infra medium bracteolatis, sepalis suborbicularibus acutis et petalis ovatis acutis tenuibus subaequalibus subtiliter pubentibus; 2 ji АХОХАСЕАЕ: ramulis novellis, pedunculis petiolis foliisque praesertim in ner- vo venisque subtus subtilissime ferrugineo - strigillosis (floribus dioecis 2). Tab. nostra ПІ. Апвов triginta ped. et altior. Forra 2 — 10 poll. longa, 1— 4 lata, cuspidis арісе rotundato , nervo venisque subtus ru- fescentibus, margine subundulata, PrpuwcuL: 1 — 1; poll, gra- ciles, patentes vel nutantes, tenues. BRACTEA et BRACTEOLAE minu- tae ovato-triangulares, SkPaLA llin. longa. РЕТАГА subaequalia, 8 lin. longa, ovato -subrhombea, acuta, tria interiora basi pro- fundius cucullata, carneo rosea. ӨТАМІМА numerosissima supra thorum conicum, in hemisphaerium compacta, basi stipata pilis subulatis, subquadrata, vertice in utroque latere leviter emargi- nata, connectivo in medio nonnihil prominente, ibique carnosulo sub lente verruculoso et parce piligeros riLAMENTA brevissima, AN- THERAE longitudinaliter adnatae, extrorsum quadrilocellares, roseae, connecticulo introrsum plano purpurascente. PisriLLA in nostris haud probe evoluta, quapropter suspicor, plantam esse dioecam. Stamina intima reliquis sunt minora, magis applanata et anthe- ras ferunt abortivas, vix nisi cristula laterali indigitatas. Crescit in silvis ad oppidulum Eja, prov. Rio Negro. De- cembri floret. 15. ANONA PALUSTRIS L, trunco mediocri, glabra; foliis membranaceis ovatis vel ovato- oblongis aeutis vel breviter acu- minatis, basi rotundatis vel acutiusculis; pedunculis solitariis uni- bracteolatis; petalis exterioribus lato- ovatis obtusiusculis, inte- rioribus oblongis acutiusculis fructu ovato-subgloboso glabro, areolarum apicibus acutis glabris. Araticú Pana Marcgr. Liber Principis п. 333. еаїї. 1648. 94. Pison. edil, 1648. 48. edit. 1658. 142. еі 306. icon. Soares de Souza Хойс. do Brasil, in Хойс. ullramarinas ПТ. 194. Anona palustris L. Spec. pl. ed. Willd. 11. 1267. cum - synonymis, Pluk. t. 135. f. 1. Dunal, Anonac. 65. DC. Syst. 1, 469. Prodr. 1. 84. n. 6. St. Hil. Flor. Bras. merid. I. 32. Maycoch Fl. Barbad, 232. Var. В. GúANDIFOLIA — А, auslralis St. Hil. Flor. Bras. merid. 1. 33. Anson dense ramulosa, cortice lenta, 10 — 15 - рей. (nunquam 40-pedalem, qualem Sloaneus descripsit, vidi). Forra recte pyrinis com- parata, magnitudine valde varia: in var. В. 6 — 8 poll. longa, 3 lata; in var. а, duplo minora. Fros minime illi А. титсавае similis, ші docet Swartizius, sed minor et petalorum forma recedens, colore ochro- leuco, intus ad basin roseo -purpureo. Fructus vix edulis, maturus flavus vel flavo-rubens, odore casei putridi, SEMINA lutescentia, nitida, Crescit in udis maritimis salsuginosis, prov. Rio de Janeiro et Espiritu Santo: St. Ни.; — prope Ilheos, Soteropolin, Maragna- mum: M., Saizmann. Fere toto anno floret et fructificat. In Bra- silia dicitur: Araticü do Brejo, Cortissa. In antillanis insulis Alli- gator ге! Monkey - Apple , Corkwood,. 16. ANONA SPINESCENS + trunco humili frutescente, ra- mulis spinescentibus; foliis membranaceis, supra glabris, subtus canescenti-glaucis, oblongis vel ellipticis, antice rotundatis po- stice acutiusculis; pedunculis subgeminatis pluries bracteolatis ; corollae monopelalae laciniis acutis, exterioribus suborbicularibus, interioribus duplo angustioribus ovatis; fructu ovato, areolis ob- longis murice parvo evanido. | Tab. nostra IV. Anona spinescens Mart, Reise II. 555. AWBUSCULA 8. saepius yRUTEx 10 — 12-ped, Raw erecti, dense ramulosi, Cortex cinereo- fuscus, laevigatus, verruculis al- bidis adspersus, Еола erecto-patentia, supra nitide viridia, sub- tus verruculis minimis canescentia, nervo venisque prominulis , ANONA. 12 pilis deeumbentibus albis deciduis parce obsessis, longitudine 1 — 2 poll., latitudine 6 — 12 lin., interdum retusa. Petiolus 2 — 3 lin., pubens, superne sulco latiusculo. Бан: novelli pube fuscescente adspersi; laterales parvuli saepe in spinam re- ciam attenuati, vel spina ex ala folii. Frores plerumque gemini, interdum plures, folio suboppositi. BRACTEAE et ERACTEOLAE ovato- triangulares, appressae, acutae, pubentes, saepe complicatae, in basi inque medio РЕПОХССГОВОМ pollicarium sericeorum. — Сатух orbicularis, planus, obiter З — 4- dentatus , dentibus acutis pu- bentibus. Совогла diametro sesquipollicari, profunde sexfida; laciniis tribus exterioribus crassis, extus viridi-flavis, intus medio purpureo-maculatis punctatisque ; interioribus extus convexis pal- lide ochroleucis, intus planiusculis purpureis. STAMINA lin. longa, alba, FILAMENTO perbrevi deorsum attenuato glabro, ANTHERA- вом loculis linearibus, PoLLINE flavo farctis, connecticulo con- vexo echinulato-glanduloso. Тновов pro staminibus glaber, prae- ter annulum periphericum pubentem. Оулша plurima linearia, sericea, in conum brevem conferta. 8туіл subquadrato - oblongi, sericei, sriGMATIBUS parvis semiglobosis terminati, inter se arcte соадипан, ex ovariorum vertice tandem articulato ~ secedentes. Евостоз 21 — 3 poll. longus, 1$ — 2 latus, ovatus, antice atte- nuatus, areolis oblongis obtusis, mucrone in apice tandem eva- nido parvo, colore miniato roseo, carne sicca insipida. БЕСЕР- TACULUM fructus conicum acuminatum, colore carnis, SEMINA ob- ovato-elliptica, convexa, ТЕЗТА nitida olivaceo-nigricante, rhaphe umbilieali acutiuscula notata, basi in corpusculum annuliforme sursum lobatum, hilo elliptico perfossum turgida, 8 — 4 lin. alta, 2 lata. Rhaphe umbilicalis completa, МЕМВБАХА INTERNA multis radiis in ALBUMEN corneum intrans. Емвкүо gracilis, minutus, 4 lin. longus, RosTELLO conico, coryLEDoNiBUs planis angusto-ovatis incumbentibus. с , Affinis prae aliis A. cornifoliae, а qua differt ramis spinescenti- bus, foliis obtusis, subtus potius glaucis quam incanis, nervis venisque concoloribus nec fuscescentibus , parcius pilosis, minus parallelis , flo- ribus paullo majoribus. "А. vepretorum quoque affinis, sed notis in- dicatis facilis distinctu, ; Crescit in depressis inundatis, Alagadisso dictis, ad fluv. S. Francisci, prope Joazxeiro, prov. Bahiensis. Florentem et fructife- ram observavi mense Aprili. Caro fructus. cum lacte cocta tumori- bus purulentis mundandi gratia imponitur. Incolis dicitur Araticü do Rio cei do Alagadisso., 17. ANONA CORNIFOLIA Sr. Hir, humilis, fruticosa; fo- liis crasso - membranaceis lato - ovatis, vel ovato – orbicularibus aut oblongis, basi obtusiusculis, antice rotundatis cum mucro- nulo, subtus pubentibus subincanis; pedunculis suboppositifoliis cernuis supra medium bracteolatis; calycis foliolis ovatis acutis, corollae monopetalae laciniis ovatis acutis, interioribus paullo brevioribus ; bacca ovato-globosa, areolis convexis obtusis. Anona cornifolia St. Hil. Flor. Bras. merid. І. 33. Frutex 3 — 5-рей. Fort 1 — 3 poll longa, š — 21 Таја: adultiora minus canescentia, quam juniora, quorum пегуі et venae subparallelae nonnunquam subferrugineo tincti. Fros expansus poll, latus. Carvx ferrugineo ~ villosulus , laciniis lato - triangularibus acutis, 1 — 2 lin. altis. P&kTALA alba cum macula baseos purpurascente , basi plus minus cohaerentia; interiora obovato -oblonga, fere duplo angu- stiora exterioribus, et parum breviora, dorso carinata, interdum quasi divisa ut orbis interioris sena existant. Bacca fructus Hippocastani magnitudine, glabrescens, areolis convexis obtusis, glabriusculis. SEMI- NA 3 — 4 lin. alta, testacea , hilo magno , scrobiculata. Crescit in campis altioribus prov. S. Pauli et Minarum, e. g. prope Ypanema et Sorocaba: St. Hil. » Sellow., M.; — prope Con- tendas, Formigas pagos et S. Eligii praedium in deserto fluv. 8. Francisci: St. Hil., M. Іп australioribus regionibus floret Decem- bri, Januario, іп aliis lineae aequatoriali propioribus Augusto ad Octobrem. | 13 | ANONACEAE: ANONA. 14 9. 2. Obtusiflorae. Petala exteriora obtusa. | 18. ANONA OBTUSIFLORA Tuss. trunco mediocris foliis membranaceis oblongis basi breviter acutiusculis, acuminatis sub- undulatis, nervis crassis, novellis pubentibus ; pedunculis. laterali- bus unifloris solitariis aut approximatis, basi bracteolatis hirsu- tulis; petalis exterioribus oblongis obtusis (virescentibus), inte- rioribus multo minoribus (carneis); fructu ovato- globoso tuber- culato , seminibus nigro-fuscis. Anona obtusiflora Tuss: Fl. des Ant. I. t. 28. DC. Syst. 1. 469. Prodr. 1. 84. n. 5. Anona mucosa Jacq. Obs. I. 16. (та arborem Малов Rumph. 4mb. T. 136. 1. 45. tamquam synonymon adducit): teste В. Brown in Tuchey Congo 425. Anona squamosa Vell. Fl. Flum. V. t. 127. Fructus nomine Atta s. Frutta do Conde in Brasilia notus, em insulis antillanis introductus, ob superficiem tuberculatam a Botani- cis brasiliensibus pro A. squamosae fructu habetur , quem mole, tu- berculorum et seminum „magnitudine superat. Venalem vidi in foro soteropolitano. Silvesiris in insula Martinica : Jacquin. SECTIO П. ATTAF. Petala tria cum calyce ulternantia (seriei exterioris), in- teriora nulla aut minima зфиатае/огта. $. 3. Pilaeflorae. Petala tria ovata aut ovato-oblonga, a basi ad apicem concava, in alabastro sibi marginibus ‘vertiċaliter planis accumbentia, genitalia inira conca- vitatem universalnm recipientia. 19. ANONA HYPOGLAUCA + ramulis novellis parce fer- rugineo —hirtulis; foliis ovato-oblongis acutis membranaceis, subtus glauco—2ncanis subtiliter pubentibus, in nervo venisque parallelo-prominulis primum petiolisque parce ferrugineo-puben- tibus; pedunculis axillaribus solitariis vel terminalibus geminis, bracteolatis calycibusque ferrugineo-hirtis; petalis lato-ovatis ob- *tusis valde concavis crassis, extus subtiliter pubentibus. Anson 20 — 80-рей. Камил cortice cinereo -nigricante tenaci, flexuosuli, juniores tenui indumento ferrugineo. Fori З — 6 poll. longa, 1: — 2 lata, basi in petiolum 8 — 4 lin. supra angusto — canaliculatum. brevissime acutata, apice acuto vel obtusiusculo brevi; subtus glauca уе! cinerea et pilis declinatis, sub lente simplicibus subulatis pellucidis, parce adspersa, reti- culo venularum in siccis parum conspicuo, luci obvérsa venulas semidiaphanas et puncta parca pellucida exhibentia; nervo venis- que parce ferrrugineo -hirsutulis. PEpuNCULI 4 — 1 poll. nunc BRACTEOLA 1 nunc 2--4, in quarum sinu gemmulae resident vix evolvendae,' ferrugineis pilis surrectis. Carvx brevis, pariter ferrugineis pilis, laciniis transverse ovatis, acutis, 1 — 1} lin. longis. PrrAra latissime ovata, 9 — 10 lin. longa, parum infra medietatem 8 lin. lata, extus ochroleuca pilis sparsis ferrugineis, intus alba, cum macula basilari purpurea; interiora deficiunt. SrAmiNA numerosissima, dense compacta, ochroleuca. FiLAMENTA perbrevia, linearia; ANTHERAE lineares, sursum nonnihil latiores, extrorsum linea duplici aperiundae. PorreN globosum, 80 glo- bulis fere totam longitudinem antherae aequantibus. Connecticu- lum incrassatum, subtiliter papilloso- echinatum. | OvagtA dense conferta, pilis surrectis ferrugineis. 5116МАТА Sessilia, glandu- losa, capitata, pluries emarginata. Anona echinata Dun. Anon. 68. t. 4. summopere affinis, ita di- stinguenda : ramulis divaricatis, novellis parce ferrugineo - hirtulis; fo- liis ovatis breviter obtuseque acuminatis, subcordatis membranaceis, subtus totis pubenti-tomentosis (canescentibus?); pedunculis axillaribus solitariis bracteolatis calycibusque ferrugineo - hirtulis; petalis ovatis obtusiusculis; fructu conoideo echinato. — Folia et flores quam in А. hypoglauca duplo minora. Crescit in Cayenna, et forsan in prov. Pa- raénsi. (V. s. in herb. DC.) Crescit in silvis aboriginibus secundum fluvium Solimoés, in prov. Rio Negro. Floret Novembri. 20. ANONA SERICEA Ро». trunco elato; ramulis novellis ferrugineo – hirsutis; foliis oblongis vel Јапсеојајо – oblongis acu- minatis, basi acutis membranaceis utrinque, praesertim subtus molliter pubentibus, nervo ven?sque rufis; pedunculis unifloris unibracteolatis calyceque ferrugineo —hirsutuliss petalis lato - ova- tis obtasiusculis ferrugineo — subtiliter sericeis. Anona sericea Dun. Anon. 69. 1. 5. DC. Syst. I. 471. Prodr. 1. 85. n. 13. ARBOR 6 — 8 -orgyalis. Ramt patentes, cortice fusco ~ cineras- cente, longitudinaliter rimoso. RAMULI graciles, novelli epidermide rubro- virescente tecti, pilis ferrugineis tenuibus erecto - patulis laxe hirsutuli, Коша 4—7 poll longa, 1—2 lata, subdisticha, remotiuscula, petiolis 3—4 lin., basi semper breviter acuta, apice nunc sensim acuminata nunc abrupte cuspidata, cuspide 2 poll. et longiore acuta, luci obversa puncta creberrima praebent flavido-pellucida. Juniora adhucdum complicata sub- tus nitore fere Chrysophylli folia aemulantur, nervo venisque obscu- rioribus ferruginea; explicata margine et nervo supra quoque pilos ferrupineos exhibent. PEDUNCULI ex ala ввАСТЕАЕ parvae ovatae fer- rugineo -hirsutae pollicares , simplices, infra medium sRACTEOLA Ovata, Сатух laciniis brevibus lin. altis transverse oblongis, medio acutis. Indumentum harum partium longius, patentius, quam in PETALIS, quae 6 — 7 lin. alia sunt, sursum crassiora, margine et intus ochroleuca, STAMINA ochroleuca, lin. parum longiora. FiLAMKNTUM brevissimum, extrorsum concaviusculam , introrsum convexulum. ANTHERAE extror- sum planiusculae intus nunc dorso carinatae, nunc nervis praeterea binis percursae, indeque in sectione transversa aut trigonae aut penta- gonae. Connecticulum turget in -capitulum hemisphaerico ~ convexum, glanduloso ~- alveolatum , nitidum, pilis parcis erectis adspersum. PoL- LEN globosum, flavescens. Тновиз pilis pallidis nitidis villosus. ОУА- RIA pariter dense villosa, subtetragona , srYLIS coronata angulatis et STIGMATIBUS glandulosis subglobosis. Var. B. ANGUSTIFOLIA foliis lineari -oblongis vel lanceolato ~ ob- longls, vix pollicem latis, minus pubentibus. Crescit in silvis inundatis secundum fluvium Amazonum, in prov. Paraénsi et а Rio Negro dictis. Floret Septembri — Decem- bri. b (Vidi spec. quoque in herb. DC.) 5.4. Oblongiflorae vel Свет? по ав. Petala tria ez- teriora iriangularia, concavilate baseos super genitalia conniventia, superne intus bifacialia, faciebus m ala- bastro sibi angulo obtuso accumbentibus, interiora nulla, aut minima, $quamaeformia. 91. ANONA SQUAMOSA L. caudice mediocri vel frutes- cente; foliis membranaceis, junioribus pubentibus, subtus glau- cis, oblongo-lanceolatis, acuminatis, acutis vel obtusis, basi atu- | tiusculis; pedunculis ünifloris subsolitariis; fructu ovato-globoso yel conico , areolis convexo-prominentibus, viridi-flavis vel glaucescentibus. Anon Oviedo Historia de las Indias edit. 1547. VIII. c.18. p. 84. Nieremberg. Hist, natur. Г. XIV. c. 108. — Айа-тағат Rheed. Hort. Malab. ПТ. 21. t. 29. Anona squamosa L. Sp. pl. ed. Willd. 11. 1265. n. 3. Pluk. t. 134. f. 3. Sloane Jam. ІІ. 168. t. 227. Browne Јат. 256. n. 2. Jacq. Obs. 13. t. 1. Swartz. Obs. 221. Dunal Апопас. 69. Маџсосћ Е. Barbad. 233. РС. Syst. I. 472. Prodr. І. 85. n. 14. St. Hil. Fl. Bras. mer. І. 31. Blume Fl. Jav. Апопас. 107. Вог. Mag. 3095. Anona tuberosa, Рариша, Rumph. Amb. III. 138, 1,46. Anona glabra Forsk. Descr. 102. Icon. t. 15. Tab. nostra V. Fig. I. (fructus). Евгткх, nunc fere tota glabra, nunc ramulis foliisque novellis dense pubescens. Кола 2 — 3 poll. longa, 1-- 13 lata, petiolis longiusculis, pellucido - punctata , subtus glauca, nervo venisque pal- lidioribus. PETALA uti in A. reticulata colorata, interiora nulla vidi 15 АХОХАСЕАК: (pariter ac Swartzius; cl. Blume et St. Hil. minima adesse, notant). Енгстея quam A. reticulatae minor, diametro 3—4 poll. Cortex flaves- cens, junior saepe rore glauco, sicciusculus, fragilis, per majora frustra detractilis , areolis oblongis tuberculatis vel granulosis, 5 — 6- gonis, sapore ingrato terebinthaceo. Caro quam in А. reticulata spis- sior, dulcior. Receptaculum acute conicum, de carpidiis separabile. SkwINA obscure olivaceo - nigra nitida, inter minora, ad hilum paullo intumida et pallidiora. Ес Antilis introducta in Brasiliae hortos. Silvescentem in ne- moribus paraénsibus inveni. Atta, Pinha, Frutta de Condessa in Bra- silia dicitur. Fructus dulces, cinnamomei saporis aliquid prae se ferunt, inde Sweet-Sop aut Sugar- Apple Anglis, Pomme de Canelle Gallis, Caneel- Appel Batavis dicuntur. 22. ANONA RETICULATA L. trunco mediocri; foliis membranaceis, subtus scabriusculis, oblongis aut oblongo-lanceo- latis, acuminatis basique acutiusculis; pedunculis lateralibus 2-4 confertis; fructu cordato-ovato obtuso, cortice scabriüsculo cras- so, fusco vel subrubello, leviter pentagono-retieulato , .areolis planiusculis , seminibus nigricantibus. : Anona reticulata Linn. Sp. pl. ed. Willd. II. 1265. n. 5. excl. Rumph. І. t. 45. Pluk. t. 134. f. 4. Sloane Jamaic. 11. 167. t. 226. Browne Јат. 256. n. 8. Plum. Amer. t. 143. f. 2. Jacq. Obs. 14. t. 6. f. 2. Swartz. Obs. 222. Bot. Mag. 2911. Tussac Е. Fl. Апий. 1. t. 29. fructus, inde repetit. Bot. Mag. 2912. Dunal Апопас 72. РС. Syst. 1. 474. Prodr. 1. 85. n. 18. Si. Hil. Fl. Bras. mer. I. 31. Blume FI. Jav. Апопас. 108. ARBOR comosa, A. squamosae, Immo A. muricatae vastior, ramu- lis verruculosis. ForrA iis A. obtusiflorae similia, longa, subtus, praeser- tim juniora, pilis decumbentibus in nervo venisque prominentibus sca- briuscula, venulis pedunculisque parvis semidiaphanis, PEDUNCULI albidi, magnitudine А. squamosae, nutant. PkrALA exteriora linearia, obtusius- cula, crassa, superne triquetra, erecto-conniventia, extus fuscidula, intus ochroleuca, in basi excavata atro-purpureo maculata; interiora (testi- bus Jacquin. et Swartz.) minima oblonga obtusa. ВАССА cordiformis, 4—6 poll. alta , cortice viridi, tandem flavescenti- rubello , nitido , areola- rum limitibus dilutioribus, colore et figura cordi bovino similis. Caro alba, quam А. squamosae aquosior. Patria est insula Curaçao et aliae antillanae, ibidem Anglis Custard - Apple, Hispanis Corazon de Bueu, Gallis Fruit à Coeur de Boeuf, Batavis Vlaade- Appel appellatur. nalis hortis passim colitur. In Brasiliae aequinoctio- Floret per totum annum, frequentius ineunte tempore pluvio, post quatuor menses fructus maturat. 23. ANONA CHERIMOLIA Miur. trunco mediocri; foliis membranaceis oblongis vel ovato – oblongis acutis, subtus glauco- incanis molliter, in nervo venisque parallelis obscurius pubenti- villosis, petiolis ramulisque novellis pedunculisque solitariis late- ralibus et calyce corollaque extus subferrugineo-tomentosulis ; fructa cordato-subovato, squamoso-tuberculato (seminibus lutescentibus). Anona Cherimolia Mill. Dict. 5. рит. HJ. 24. L 17, Trew Ейгеі Pl. select. 16. t. 45. Anona tripetala Ай. Hort. Kew. 2. ed. III. 334. Wendl. Obs. 24.1. 3. f. 24. Bot. Mag. 2011. i Ahate vel Ale pannicensis, aut Tzypipatlis fructus с. іс, Hernand. ed. Весећ. 348, 454. forsan huc pertinet; cerle їл imperio mexicano А. Cherimolia frequenter colitur, multasque ibidem varielalas explicat. Species varians tam magnitudine et forma fo liorum (quae venulas offerunt sub. lente semidi : aphanas), quam fructuum mole et sapore, Flo- res interdiu clausi, vespere quidquam aperiuntur et noctu odorem fra- grantem spirant, Magnoliae fuscatae similem. f Cuitam vidi in horto етс. Marchionis de Barbacena , Sotero- poli, e seminibus peruvianis educatam. ANONA. 16 Species floribus aut fructu ignotis. 24. ANONA CAULIFLORA + trunco elato; foliis crasso- membranaceis glabris, oblongo- lanceolatis utrinque obtusis; flo- ribus solitariis e trunco eque ramis primariis ochroleucis —. Annon TRUNCO 30-ped. et altiore, pedis diametro, coma laxa. For spithamam longa, medio 3—4 poll. lata, apice obtuso aut emar- в шаго , basi rotundata, parce et minute pellucido-punctata, nervo sub- tus venisque late distantibus subtus prominentibus , petiolo 2—4 lin. FLonks in speciminibus nostris non suppetunt, exceptis petalis (interio- ribus?) , quae angusto - obovato -oblonga sunt, obtusa et crassa. — Videtur ad seriem A. muricata pertinere. Crescit prope Lagoa de Almada in silvis perpetuis, districtus S. Georgii Insulanorum, prov. Bahiensis. Floret Decembri, Januario. 25. ANONA FOETIDA + trunco fruticoso aut mediocri; foliis glabris crassiusculo - membranaceis oblongis aut obovato- oblongis, cuspidatis, basi acutiusculis; floribus --1 bacca solita- ria ovato- cylindrica obtusa, laevigata, roseo - fusco - pulveru- lenta, parvis punctis tessellata, : FnurEx nut Аввов 10 — 12-ped. Cortex tenax, lentus, obscure cinereo-fuscus. RAMULI teretes, epidermide fusca, verruculosa. КОТЛА petiolis 3 lin., 4— 8 poll. longa, 1$ — 3 lata, cuspide abrupta acuta, luci obversa pellucido - punctata. FnUvcrUs magnitudine ovi an- serini, pulvere roseo- fusco adspersus, vix tessellatus, punctis parvis, quae sunt baccarum simplicium apices. SEMINA compressa, obovata, flavescentia, 4lin. longa, TksTA in basi circa hilum incrassata, nidulan- ба in carne albida. — Omnis stirps, praésertim fructus immaturus et cortex insigni odore nauseoso, qualem in multis Aristolochiis habemus; est donata. Decoctum in febribus intermittentibus adhibetur. 2 Haec species valde convenit quoad formam et magnitudinem foliorum cum A. punctata Aubl. Flor. Gujan. I. 614. t. 247. Utram- que vero conjungere dissuadet Aubletii descriptio , quum suae carnem rubescentem et sapidam tribuat, еб icon fructus, qui ovato - subglobo- sus et nostro minor depingitur. | Crescit in silvis aboriginibus in vicinia fluvii Solimoés prope oppidum Еда, in prov. Rio Negro. Fructus maturat mense Decembri. 26. ANONA (?) LASIOCALYX 4 caudice humili vel me- diocri, ramulis hirsutis; foliis subcoriaceis ovatis acutis cordatis, subtus et supra in nervo venisque petioloque hirsuto – pubentibus ; pedunculo solitario laterali perbrevi hirsuto, calycis (tri — qua- dripartiti) laciniis ovatis acutis utrinque sericeo -tomentosis. Genus recognoscendum. Кола ovata vel oblonga, subtus venis. reticulatis, in nervo venis venulisque densius hirsuta, 2 — 5 poll. longa, 16 — 36 lin. lata. PEDUNCULUS 3 lin. Inter veras Anonas quoad habitum ad A. monticolam accedit. Crescit in silvis ad margines camporum prope Ypanema, prov. S. Pauli: Sellow., M. Floret primis anni mensibus. 21. ANONA VEPRETORUM + trunco mediocri interdum frutescente; foliis membranaceis glabris subtus glaucescentibus, ovato – ellipticis utrinque rotundatis, saepe complicatis; — fructa solitario ovato- globoso obtuso, leviter reticulato, areolis orbicu- laribus vel ellipticis, viridi. ARBOR 20 — 25-ped., TRUNCO saepe jam ipsa in basi diviso. Cortex cinereus, laevigatus. RAMULI teretes, flexuosi, glabri, crebre divisi. Coma densa, subglobosa. Forra 1j — 2 poll longa, medio 10 — 18 lin. lata, utrinque obtusa, apice nonnunquam emarginata, petiolis'2 — 3 lin. superne angusto-sulcatis. Nervus et venae sub-. tus prominent, venulae arcte reticulatae. Faucrus lateraliter solitarius іп PEKDUNCULO 3--4 lin., 3 poll. altus latusque, cortice obiter pucu- lato, carne alba eduli. ЗкміхА oblonga, flavescenti- fusca. -- Haec species summopere affinis est habitu et foliorum textura A. spinescenti et A. palustri, quas inter verosimiliter militabit, flore recognito. Crescit in silvis Саа - tingas dictis inter Arrayal да Feira de S. Anna et S. Antonio das Queimadas, in prov. Bahiensi.. Martia fructificat. 17 28. ANONA LAEVIGATA + trunco arboreo; foliis lanceo- latis aut lato -lanceolatis cuspidatis, basi acutis, glabris, coria- ceis; pedunculis axillaribus solitariis flore brevioribus calyceque rotundato parce strigillosis; petalis ovatis acutis , albo - velutinis, interioribus duplo minoribus; fructu —? Species ab omnibus distincta foliis angustis cuspidatis et floribus parvulis diametro semipollicari. RAMULI divaricato - patuli , epidermide вгізео - fusca, tandem per frustula dissolvenda. Бола 4 — 5 poll. longa, 9 — 12 lin. lata, margine acuto subrevoluta, petiolo 2—3 lin. Fronks ex alis summorum foliorum. PEDUNCULUS petiolo parum longior, ima basi ввАСтЕО148 nonnullis semiamplexicaulibus minimis, superque eas articulatus. Сагуста lobi lin. longi, suborbiculares, albo- сШай, parce et minute strigillosi. PETALA exteriora 4 lin. longa, lato- ovata, extus et intus in parte antica subtiliter denseque albo velutina : interiora fere duplo minora subtrapezoideo - ovata » Pariter velutina. АхтнквлАЕ flavescentes. Crescit in prov. Sebastianopolitana » 44 Campos de S. Joáo: Luschnath. IL ROLLINIA Sr. Hir. Сатух tripartitus. ConorrA monopetala: tubo glo- boso, genitalia obtegente, vertice medio hiante; limbo sexlobo, lobis tribus exterioribus basi concavis, sur- sum in alam compressam verticalem extensis, interio- ribus brevibus squamaeformibus, subinde omnino deli- tescentibus. "Тновоѕ convexus. тама et PISTILLA, ВАССА Composita sEwiNAque uti in Anona. | ARBORES aut rnuTICES. FOLIA integerrima, pen- ninervia, membranacea, interdum pellucido-punctata. INDUMENTUM in gemmis, ramulis novellis et folis, praesertim subtus, tenue, sparsum, strigillosum, de- mum obliteratum. PEpuNcuLI eadem lege ac in praecedentibus generibus laterales. FLores incani, pallide virides vel flavescentes, indumento quam in reliquis partibus densiore et tenuiore. SyNcAnPIUM carnoso - fibrosum , uti іп Anona, plus minus eviden- ter carnosum. Si. Hil. Flor. Bras. mer. І, 28. А. DeCand. in Мет. Soc. de Physique de бєлдєє V. 199. Schlecht. in Linnaea IX. 4315. Endl. Gen. n. 4724. 1. ROLLINIA LONGIFOLIA Sr. Hir. foliis oblongis, ob- longo -lanceolatis vel lanceolatis, acutis vel acuminatis, basi ob- tusiusculis, supra glabris, subtus praesertim in nervo venisque ferrugineo - villoso - pubentibus ; pedunculis solitariis -floribusque ferrugineo-tomentosis, corollae alis patulis; fructu pubente. Rollinia longifolia St. Hil. Fl. Bras. merid. 1. 29. t. 5. Schlecht. in Linnaea ІХ. 316. Exsicc. in Mart. Herb. Fl. Bras. л. 72. Anona dolabripetala Raddi in АН. Soc. ital. Moden. XVI. 15. DC. Prodr. Г. 86. n. 28. | | Anona xestropetala Spreng. Syst. Veg. 11. 641. n. 23. Valde variat indumento et foliorum magnitudine. Forra crebre semipellucido - punctata; minora 8—4 poll, crassiora, subtus tota ferrugineo- tomentosa aut fusco - canescentia ; majora (R. grandifolia Klotzsch. in Herb. Berol.) 6 —9 poll., tenuiter membranacea , subtus vix nisi in nervo venisque pilis ferrugineis, in parenchymate pilis albi- dis уШозо -pubentia. Ramulorum novellorum et gemmarum indumen- tum nunc tenue strictum , nunc longius et patens. · Anonac. ANONACEAE: ROLLINIA. | 18 Crescit in silvis caeduis super Serra de Estrella: Gardener ; — similibus locis aliis in prov. Sebastianopolitana , e. g. in montibus Gavia, Corcovado, ad Goa, in vicinia lacus Lagoa de Freitas rel.: Sellow , St. Hil. , Schott, Lhotzky , M. Septembri floret. 2. ROLLINIA LAURIFOLIA 5снїкснт. foliis oblongis vel oblongo- lanceolatis acuminatis, basi obtusis, supra glabris sub- tus tenuissime, pariter ac pedunculi bini ternive subcanescenti- bus; corollae fusco -tomentosae alis adscendentibus basi contra- ctis; fructu puberite. Rollinia laurifolia Schlecht. in Linnaea IX. 319. Pariter ac species praecedens et haec est ARBOR 20—30-ped., RA- MULIS verruculosis. КОА crassiora, arctius reticulato - venosa, lon- gius acuminata, punctis pellucidis vix conspicuis, inferne pube alba, in nervo medio pallide - ferruginea. PEDUNCULI fructiferi semper fere soli- tarii, quum alii adstantes prius ad latus ante grossificationem decidant. BnAcTEOLAK ad basin pedunculorum minimae, triangularés. Тновия infra fructum ferrugineo-villosus. CanPrDIA immatura forma, indumento et numero (20 sunt ad 30) cum praecedentis speciei conveniunt. Crescit in silvis Caá-apoam udiusculis prope Mogy das Cruces, in prov. S. Pauli, ubi cum fructibus immaturis observavi arborem mense Decembri: M.; — loco non indicato misit : Sellow. 8. ROLLINIA SILVATICA + foliis oblongis breviter acu- minatis, acutis vel obtusatis, basi acutiusculis, supra glabris, іп petiolis et stübtus in nervo venisque ferrugineo - ceterum albido- hirsuto - tomentosis ; pedunculis solitariis ferrugineo - hirsuto- tomentosis; corollae alis brevibus adscendentibus; fructu pubente. Anona sylvatica St. Hil. Plant. usuell. t. 29. Flor. Bras. merid. I. 32. Anona silvestris Vell. Е. Flum. V. t. 128. Аввов mediocris, cortice cinerascenti- albido, атеојајо = rimoso, ligno subtili levi albido-flavescente, versus centrum obscuriore. Quoad folia proxime accedit Anonae paludosae Aubl., a cujus genere fidem habentes iconi Vellozianae, quae flores non Anonae sed Rolliniae ex- hibet (ipsi flores non vidimus), removimus. Fructus globosus , magni- tudine pomi mediocris, areolis pentagonis prominentibus. Ағайси do mato Brasiliensibus dicitur. Crescit. in silvis prov. Minarum : St. Hil., cujus specimen vidi ; — in prov. Sebastianopolitana: Velloxo, Sellow. Martio fructificat. 4. ROLLINIA ORTHOPETALA Arrn. DC. foliis oblongis breviter acuminatis, basi acutiusculis, supra praeter nervum ve- nasque glabriusculis, subtus pedunculisque subgeminis basi pauci- bracteolatis hirtulis; calyce corollaque canescenti-tomentosis, alis lineari- oblongis cárnosis adscendenti - incurvis. Ко та orthopetala Alph. DC. іп Мет. de la Soc. de Physique de Genève V. 200. n. 8. Аввов 30 — 40-рей., вамла patentibus, cortice laevigato plumbeo -cinerascente. СовотлА flavo- virens; diametro poll. Евостов capitis infantis magnitudine, flavo- virens, areolis sub- pentagonis, poll. longis, unguem latis et ultra, convexis, dorso obtuso, in carne dulci alba semina fovens nigro- olivacea, 4 — 7 „Ша, longa, oblonga, compressa, subancipitia, hilo oblongo basilari. Crescit. in silvis inundatis » Secundum fluvium Amazonum, ob- servata prope oppidulam Obidos in canali Furo de Limaó dicto $ prov. Paraénsis, Martio, Aprili floret et fructificat : M.; — prope Demerary: Parker, herb. DC. , ubi vidi. Roliinia Sieberi Alph. DC. 1.c. n. 7. (Sieb. Fl. Trin. exsicc. n. 96. nomine Anonae reticulatae) cum nostra planta pluribus notis convenit, neque illo, quem cl. auctor exhibuit, charactere , pedunculis nimirum solitariis recedit, quos geminos quoque observavi, attamen tam corol- lae alis tenuioribus , minusque carnosis et duplo brevioribus (nec pol- licem longitudine aequantibus, quales in R. orthopetala) еб patulis distincta species probari videtur. — Summopere utrique affinis est spe- 3 19 cies cayennensis: R. pulchrinervia DC. L c. 201. n.9.: foliis oblongis cuspidatis, basi rotundatis, supra praeter nervum medium glabriusculis, subtus hirsutulis; pedunculis solitariis hirsutis, calyce corollaque in- cano -tomentosis, alis lineari - ellipticis subrectangulo - patentibus. — В. exsucca ejusd. auctoris 1. с. 199. n. 5. t. 2. Anona? DC. Prodr. I. 86. praesertim partium glabritie distinguenda videtur. — Alia porro species affinis est R. puberula Alph. DC. 1. c. n.6. t. 1.: foliis ovato-oblongis oblongisve, breviter acuminatis, basi rotundatis aut contractis , supra subtilissime pubentibus glabrisve , subtus pilis subferrugineis velutino- pubentibus; pedunculis solitariis floribusque ferrugineo - tomentosulis , corollae alis brevibus patentibus. Crescit іп Сауеппа её forsan quo- que in Gujana brasiliensi. 5. ROLLINIA EXALBIDA + foliis oblongis acuminatis, basi acutis, supra subtiliter et parce puberulis, subtus 'subglauco- 'anescentibus dense pubentibus, pilis albis in petiolo nervo ve- nisque inque pedunculis solitariis unibracteolatis calycibusque fla- vescentibus; corollae tomentoso-incanae lobis adscendentibus, basi contractiss pistillis glabris. Anona exalbida Vell. Fl. Кит. V. t. 131. Аввов mediocris. Rami cortice cinereo-fusco , cicatriculis ellip- ticis albidis, tenaci. RAwvur: novelli pilis erectis flavescentibus hirsu- tuli. Forra tenuiter membranacea, 2 — 5 poll. longa, medio + — 2 lata, longius acuminata et in basi cuneato-attenuata, subtus, uti Sa- licis capreae , glaucescenti-incana, pilis parvis decumbentibus, in pe- tiolo nervo venisque subparallelis obscurioribus , quam in parenchy- mate, GEMMAE alutaceo -hirsutae. PEDUNCULI pollicares, tenues, in- dumento, quale in petiolo. Carvcis laciniae lato-cordatae, acutae, 13 lin. altae. ConorrA dense albido-tomentosa, alis obovatis oblique adscendentibus , 3 — 5 lin. altis. Ритплл glabra, glaucescentia. Crescit іп silvis prov. Sebastianopolitanae : Vellozo, M.; — et prov. Rio Grande do Sul: rev. Pat. Joannes de S. Barbara, Araticü incolis dicitur. Cortex adstringens. ANONACEAE: 6. ROLLINIA FAGIFOLIA Sr. Hir. foliis lato-ovatis bre- viter cuspidatis, basi acutiusculis , supra praesertim in nervo albo - pubentibus, subtus pubenti-villosulis pilis albis, in nervo venisque ferrugineis, ramulis novellis petiolisque patentim ferru- gineo- hirsutuliss pedunculis subsolitariis ebracteolatis calyceque ferrugineo-hirsutis; corollae albido-tomentosis alis brevibus pa- tentibus. Rollinia fagifolia St. Hil. Flor. Bras. merid. I. 29. Folia ea Fagi assimilantur, praesertim indumento tenui sericeo, quo novella teguntur, in nervo venisque multo frequentiore et lon- giore. Intermedia species inter praecedentem et insequentem distingui- tur praesertim: foliis ratione longitudinis latioribus utrinque pubentibus, subtus in nervo venisque pallide ferrugineo - pilosulis , nec rufo - stri- gillosis , pilis petiolorum , ramulorum novellorum et in pedunculi ebra- cteati basi patentibus ferrugineis, in calyce sesquilineam alto strigoso- appressis saturate ferrugineis, in corolla fere intertextis et albidis. Crescit in ripa fluvii Parahyba, prov. Sebastianopolitanae, Nov. ' florens : St. Ни. 7. ROLLINIA PARVIFLORA Sr. Hir. foliis ovatis, ovato- lanceolatis lanceolatisve acutis breviterve acuminatis, Supra ргае- ter nervum medium fere glabris, subtus villosulis pilis albis, in petiolo nervo venisque pariter ae pedunculis solitariis lateralibus ebracteatis, calyce corollaque tomento etrigilloso — rufo ~ ferrugi- "eis, alis adscendentibus brevibus obtusis. | Rollinia parviflora St. Hil. Flor. Bras. merid. L. 30. Var. a. LATIFOLIA, foliis oblongis ovatisve. Huc: R. fagifolia? Schlecht. in Linnaea ІХ. 316. n. 4. Tab. nostra VI. Fig. I. Var. В. ANGUSTIFOLIA, foliis lanceolatis. FnUTEX vel ARBUSCULA 15 - ped. Forra laete viridia, supra pilis, in nervo crebris, ceterum rarissimis , 18 — 30 lin. longa, 8 — 18 lata, basi nunc acuta nunc nonnihil contracta et acutiuscula nunc rotundata, | ROLLINIA. 20 uti reliquarum specierum punctis semidiaphanis. PEDUNCULI 6 lin., gra- ciles, patentes vel reflexi. — CALvcis foliola lato - cordato - ovata, lin. et ultra alta, subtrinervia, intus medio verruculosa , extus pilis fuscis hirtula et ciliata. ConornA quam in praecedente minor, diametro 4—5 lin., alis crassiusculis ovatis obtusis, basi sulco longitudinali , sub- horizontaliter patentibus, lobis interioribus semiorbicularibus glabrius- culis. STAMINA paucarum serierum, 3 lin., FILAMENTO perbrevi, AN- THERIS albidis, connectivo іп verticem plano- convexum glandulosum ochroleucum tumente. POLLEN globosum, cum cicatricula minuta. Mem- brana exterior nonnunquam ab interiore secedens et quasi plica una alterave transversa notata. Тнокиз parvus, convexus. PISTILLA haud multa, 8—15. Indumento rufo homogeneo per petiolos, nervos, venas, pedunculos et flores sparso, non patente a R. fagifolia facilis distinctu. Crescit in monte Gabia et alibi in collibus silva consitis prope Sebastianopolin: M., Kellow et Lhotzky ; — in Serra Tinguá, prov. Sebastianopolitanae: Schott. Floret ultimis anni mensibus. 8. ROLLINIA CUSPIDATA - foliis oblongis vel obovato- oblongis breviter cuspidatis, basi acutiusculis, supra praeter ner- » vum venasque fere glabris, subtus parce pilosulis, in nervo ve- nisque ferrugineo-strigillosis; pilis in petiolo, pedunculis 2—3nis versus summitates lateralibus ehracteolatis inque ramulis novellis ferrugineis patulis; flore ferrugineo -tomentoso -sericeos corollae alis brevibus adscendenti - patulis. жү Tabula nostra VI. Fig. II. Anson 15 — 20-ped. Ramı subhorizontaliter patentes, Ra- MULI frequentes, subhorizontales, flexuosi, juniores pilis patulis lineam longis ferruginei. Forra 3 — 5 poll. longa, medio vel supra medium 14 — 24 lin. lata, pellucido - punctata, membra- nacea, fere hirtula pilis supra albidis, infra in petiolo, nervo et venis parallelis fuscis. GrEwwAE rufo-hirsutae. FronEs in sum- mis ramulis juxta internodiorum apices laterales , in PEDUNCULIS 2 — 8 aggregatis 6 lin. longis, erectis, tandem patenti — reflexis, indumento quam in praecedente tenuiore et parciore. Carxx lin. altus, laciniis ovato-triangularibus aeutis. —ConorrA diametro 5 — 6 lin., extus pilis sericeis ferrugineis, intus glabra, Tubus subglobosus. Alae ochroleucae, compressae, basi crassiores et Bibbae, intus basi supra genitalia fornicato — concavae et ob- scure violaceae; laciniae interiores fere absconditae, triangu- lares, acutae, extus viridi- ochroleucae et frequentius sericeae, intus сопсауае, violaceae. STAMINA tetragona, flavescentia, 1 lin., flavida, connecticulo hemisphaerico tumido. PisTILLA compacta et subcoadunata, praesertim оре stigmatum, tetragona, sursum vix attenuata, pilis surrectis hirsutula, sriGMATIBUS sordide albis, capitatis, Квостов non inventus. | Crescit in silvis secundum ripam fluvii Amazonum » in insula Saracá, prov. Paraénsis. Floret Septembri. M. 9. ROLLINIA RUGULOSA Вентесит, foliis lato - lanceola- Из lanceolatisve obtuse breviterque acuminatis, basi acutis, ramu- lisque novellis parcissime strigillosis , glabrescentibus ; pedunculis subgeminis medio bracteolatis calycibusque subtiliter verruculosis pubentibus; corollae tomentoso - canescentis alis adscendentibus obovatis basi contractis. Rollinia rugulosa Schlecht. in Linnaea IX. 316. n. 5. Four 80 — 36 lin. longa, circumscriptione praesertim cum R. parviflorae forma angustifolia convenientia, attamen facile distinguenda pube parcissima , venis minus parallelis, acumine obtusiore s nitore pa- ginae inferioris. PEDUNCULI unguem longi, medio BRACTEOLA minima adspersi, in superioribus ramulis laterales. Сатуст lin. alti laciniae ovaio-triangulares. Сокола diametro 6 — 7 lin. » alis 2 lin. latis, laciniis interioribus -brevibus triangularibus ,. praesertim parte inferiore tomento tenui canescens. ' Crescit in Brasilia australiori : Sellow. 21 . ANONACEAE: ROLLINIA — DUGUETIA. 22 10. ROLLINIA SALICIFOLIA Зснгкснт, glabrescens; ra- mulis flexuosis; foliis lanceolatis vel oblongo -lanceolatis acumi- natis utrinque acutis, subtiliter marginatis; pedunculis geminis infra medium bracteolatis calycibusque canescenti ~ strigillosis ; corollae subsericeae alis obovatis basi longius attenuatis paten- tissimis. : Rollinia salicifolia Schlecht. in Linnaea IX. 317. n. 6. Icon: Mart. РІ. Bras. medic. et oecon. t. 48. Crescit in silvis prov. S. Catharinae, пес non in vicinia Ala- criportus, prov. Rio Grande do Sul: Sellow, Pat. Rev. Joannes de S. Barbara. Araticü incolis. Corticis adstringentis usus in medicina domestica ей oeconomia varius. 11. ROLLINIA EMARGINATA Бенгеснт. glabrescens; ra- mulis strictiusculis; foliis ovalibus vel angusto-ellipticis, antice rotundatis emarginatis, postice acutis, marginatis; pedunculis 80- litariis basi minute bracteatis, parce strigillosis; calyce corolla- que sericeo-hirtulis; corollae alis obovato – orbicularibus patulis ; fructibus ovato-globosis tuberculatis glabris. Rollinia emarginata Schlecht. in Linnaea IX. 318. БАмілл sursum congesti. Forra magnitudine varia: ramulorum ima saepe fere orbicularia et 6 lin. lata ; superiora et adulta 24 — 30 Jin. longa, 4 — 10 lata, petiolo 2 — 4 lin., subtus pallidiora et sub- glaucescentia, pilis tenuibus nitidis declinatis in nervo et parenchymate, tandem evanidis. PEDUNCULI graciles, 1 poll, tandem glabri, ВВАСТКА et BRACTEOLA una alterave minimis in ipsa basi vel parum supra basin. ConorLA diametro 7 lin., lobis exterioribus in alas excurrentibus seri- ceo-hirtulis , interioribus ovatis obtusis sericeo- tomentosis. FRUCTUS 1 poll. e£ major, tuberculis 3 — 4 lin. Crescit in Brasiliae prov. australi, Rio Grande do Sul: Sello. Ш. DUGUETIA Sr. Hi Caryx trisepalus. Совоглл hexapetala, pETALIs bi- seriatis, in alabastro convoluto-imbricatis. 'THonus coni- cus. STAMINA et PISTILLA uti in Anona. Евостоз composi- tus. САМАВАЕ compactae, sessiles in parte superiore ovata alveolata тновт lignosi, cujus basis nuda conica pro- funde verticaliter sulcata, obovato-subpentagonae, ver- tice rostratae, coriaceae aut lignescentes, monospermae. Semma elliptica, testa nitida, libera aut cum pariete camarae connata, hilo basilari. RHAPHE, ALBUMEN rumi- "natum, EMBRYO ші in Anona. ARBORES ligno molliusculo, subtili. Forra in- tegerrima, penninervia, plerumque crassiusculo-mem- branacea, praesertim novella saepe INDUMENT0 lepi- doto vel pilorum stellatorum adspersa. GEMMAE nudae, foliis complicatis. Еговев terminales et in plerisque. succrescente ramulo laterales (processu, quem ecstelechiam пипсиратиз), aut solitarii aut nonnulli aggregati, muniti BRACTEOLA unica pluri- busve. Сагух in alabastro globoso corollam invol- vens, coriaceo ~ membranaceus, extus lepidotus аш tomentoso - incanus. _ F'RucTUS compositi CAMARAE siccae, tandem deciduae, thoro magno lignoso per- sistente. | Duguetia St. Hil. Flor. Bras. mer. 1. 35. charactere floris). Endl. Gen. n. 4722. — Schlecht. Linn. LX. 328. Endl. n. 4726. t. 7. (absque Cardiopetalum ` 1. DUGUETIA LANCEOLATA Sr. Hir. foliis oblongo-lan- ceolatis breviter acuminatis, basi acutis, supra glabris, subtus dense albo -lepidotis; pedunculis terminalibus lateralibusque soli- tariis aut nonnullis aggregatis bracteolaque атр/етісаш infra calycem membranaceum lepidoto-albis; petalis ovato - oblongis obtusis extus lepidoto-tomentosis; camaris thorique basi цэх formi glabris. Duguetia lanceolata St. Hil. Flor. Bras. mer. Г. 35. 1.7. Schlecht. Linnaea ІХ. 320. Аввов 30-ped. Forra adulta 3 poll, longa, 16 lin. lata, crasso- membranacea, lepidibus cupulaeformibus dentatis. Lepides in calyce densae colorem argenteum prae se ferentes; in petalis ochroleucis spar- sae, profunde fissae quasi in pilum stellatum. Fructus ovatus, diametro poll. еб ultra. Тнокоѕ dolioliformis, 6 — 7 lin. altus , puniceo - fuscus, Jatere in juga sub 12 elevatus, vertice pilosulus. CAMARAE 6—7 lin. aliae, obovatae, 5-6-gonae, faciebus inaequalibus , circiter 80, vix omnes rite evolvendae. Crescit in silvis Caa- apoam indeque per campos vagatur, ibi- dem minor, in prov. Minarum , e. g. prope Villa do Principe: St. Hil., Sellow. | 2. DUGUETIA DICHOLEPIDOTA 4 foliis ovato - oblongis acuminatis, basi rotundatis, supra pilis stellatis sparsis, subtus dense lutescenti- lepidotis; pedunculis terminalibus lateralibusque solitariis, bracteola triangulari in medio pedunculo calyceque co- riaceo dense lutescenti-lepidotis; petalis oblongis acutiusculis, lepidibus stellatis ; camaris thorique basi (brevi, disciformi?) lutescenti -tomentosis. ARBOR mediocris. Forra fere praecedentis, attamen basi magis rotundata et indumento duplici ornata: lepidibus faciei inferioris plano- cupulaeformibus , aliis majoribus lutescentibus, aliis minoribus albidis, sub lente composita radios exhibentibus 50 — 60 ad $ vel £ connatos, faciei superioris pilis radiis 8 — 10. PxkpuNcULUs 6 lin., BRACTEOLA ovato-lanceolata fere in medio sessili. Carnvx diametro 10 lin., foliolis ovatis acutis , extus uti pedunculus, bracteolae, ramuli novelli et gem- mae lepidibus flavescentibus , intus stellato-canus. РктлһА 12—18 lin. longa, pallide rubentia vel griseo-testacea, extus lepidibus pilisque Stellatis , praesertim ad basin, intus pilis stellatis. 'Тновт basis infra fructum semimaturum angusta disciformis (an serius excrescens?), ver- tice pro incumbentibus carpidiis sulcata et pilis testaceis tomentosula. Crescit in silvis prov. Bahiensis : Blanchet, Herb. Moricandiü n. 8838. 9. DUGUETIA MORICANDIANA + foliis ovatis vel ob- ovato - oblongis acutis, basi rotundatis, subcoriaceis, supra gla- bris subtus parce lepidotis; pedunculis lateralibus binis, bracteola ovata parva infra medium sita sepalisque cordato — ovatis acutis extus lepidoto - cinnàmomeis; thori basi disciformi in latere gla- bra; camaris lepidibus stellatis adspersis. | ARBOR, RAMULIS novellis gemmarumque бараан lepidibus oli- vaceo-cinnamomeis. Forra 2—3 poll. longa, 10—24 lin. lata, quam prae- cedentium crassiora. Lepides foliorum pleraeque ad medium usque laciniato- fissae, lacinulis inaequalibus e cellulis 8—6 constantibus, qualium in omni lepide 30 — 40 circiter numerantur. FLonks semper lateraliter erum- pere videntur, PEDUNCULIS innixi 8 — 10 lin. longis, BRACTEOLA una alterave versus basin sita parvula, vix lin. longa, appressa. SkPALA 6 lin. longa, intus pilis simplicibus et stellatis canescenti - tomentosa. PETALA non vidi. Тновг basis іп semimaturo fructu š lin. alta, in facie exteriore glabra, superne pilis stellatis parcis. CAMARAE 40 et plura, lepidibus parvis stellatis nitidis flavescentibus sparsim ornatae. Crescit in silvis prov. вени: Blanchet. Соттипісат сі. Moricand. 4. DUGUETIA (?) GARDENERIANA + foliis oblongis acu- tiusculis, basi rotundatis, supra glabris, subtus parce lepidotis; 23 ANONACEAE: DUGUETIA 24 pedunculis solitariis lateralibus (et terminalibus?); bracteola in medio magna subamplexicauli sepalisque ovato - triangularibus dense fulvo-lepidotis; thori basi circulari glabra; ovariis lepi- doto - cano - tomentosis. Anson. Forra 5 — 7 poll longa, 18 — 30 lin. lata. Lepides cupulaeformes, e cellulis 60 et pluribus constantes , ambitu subregula- riter dentato, nec profunde laciniato. ЕРАТА 10 lin. longa, intus pu- bentia. Тновт basis non ita libera, ac in reliquis speciebus, parte sta- minifera Cylindrica тарпа. Quum igitur harum partium structura a con- generibus diversa Anonis potius accederet et fructus nondum innotue- rit, nos eam solummodo habitus et calycis triphylli ratione inter Du-: guetias enumeravimus , cui num recte associanda sit generi, in dubio relinquentes. Crescit in silvis prov. Alagoas; Gardener. Herb. n. 911. 5. DUGUETIA BRACTEOSA + foliis oblongis, breviter cus- pidatis , basi rotandatis, supra glabris, subtus stellato - lepidotis; pedunculis in rAachi terminali lateralique simplici racemosis, rhachi bracteis amplectentibus cicatrisata, sepalis obovatis acutis’ extus nervosis lepidoto -tomentosis, intus petalisque lanceolatis acutis et thori basi conica sulcata camarisque pilis stellatis 10- mentoso - incanis. Uvaria sessilis Vell. Flor. Flum. V. t. 125. Егвісс. Mart. Herb. Flor. Bras. п. 709. Аввов 60 ped. Камотл teretes, viridi- fusci, verrücülosi; nltimi lepidibus fulvis vel testaceis adspersi. Кола 4—7 poll. longa, medio 12 — 30 lin. lata, supra nitida, subtus adspersa lepidibus parvis, aliis stellato-divisis in erura inaequalia 16—20 subulata, aliis minoribus in totidem dentes sectis, in nervo valde prominente, venis arcuatis venulisque frequentioribus, quam in parenchymate, Репол З — 5 lin. longi. Кнаснв in ramulis originitus terminalis et suboppositifolia, succrescente ramulo late- ralis evadit, simplex, inferne, uti ramuli, glabra, superne lepidi- bus ciliato- dentatis fulvis dense obtecta atque BRACTEIS involu- «rata ovatis, semiamplectentibus, apice acutis, extus nervosis, inferioribus foliiformibus , superioribus decrescenti - minoribus. Рергхссіл ex his bracteis proveniunt simplices, uniflori, plerumque una alterave ввАСТЕОГА оБуаПай ovata acuta. Carvx extus brac- tearum speciem prae se ferens. Seraka orbieulari- ovata , acuta, 9 lin. longa, 8 lata, flavescentia. PETALA exteriora 12 lin. longa, medio 4 — 5 lata, interiora parum breviora et angustiora, omnia lutescentia, versus unguem glabra et purpurea, indumento tenut pilorum stellatorum. Ratione aetatis floris sepala et petala ma- gnitudine et expansionis gradu variant. STAMINA ochroleuca, lin. longa. FiLAMENTA brevissima; ANTHERAE laterali - extrorsae, con- necticulo intus plano, in vertice tumente in convexitatem pilis subtilissimis tomentosulam. PisTILLA densissime compacta, sta- mina superant, оудвиз ovatis angulatis sericeis, srYLIs subulatis, glabris. Тновсв pilis sericeis adspersus. Евостоѕ magnitudine nucis Jug/andis regiae calyce et bractea una alterave persistente in- volucratus, globosus, camánas continet circiter 30 — 40, 4-6 lin. altas, pentagono-obovatas, stylo persistente mucronatas, puniceo- rubras, tandem fuscescentes, deorsum glabras, vertice lepidibus parvis tomentosulas. 'Тновоз fructifer paucis jugis verticalibus instructus quoque puniceo - ruber, Crescit іп silvis primaevis prope 8. Georgium Insulanorum, prov. Bahiensis ; primis anni mensibus floret et fructificat: M. 6. DUGUETIA SPIXIANA + foliis angusto - oblongis vel lanceolato - oblongis, cuspidatis, basi acútis, supra glabris, subtus parce stellato-lepidotis; pedunculis solitariis lateralibus; — — fructu ovato maximo, thori basi conica sub 20 - costata glabra, camaris pentagono - oblanceolatis vertice lepidotis, Tab. nostra V. Fig. III. (fructus). ARBOR 30 — 40-ped. et altior. Ілсхум albido - flavescens, duri- tiei mediocris, fibrae subtilis, sat tenacis. Cortex tenuis, testaceus. RAMI late patentes, cortice cinereo rimoso. RAwULI novelli lepidoto-lutescen- . tes. Foura 8—12 poll. longa, medio aut supra medium 2—3 lata, com- page, nervi venarumque indole et indumento cum D. bracteosa con- venientia. FLORES ignoti, FRUCTUS ovatus, magnitudine capitis infan- tis. Тновг basis conica, glabra, puniceo-fusca, in costas 18 — 20 (nunc plures, paucioresve?) acutas, nitidas prominens; pars gynophora lignosa ovata, magnitudine ovi anserini, alveolis pro insertione cama- rarum rhombeis, uti videtur phyllotaxi 33 dispositis insculpta. САМА- RAE 15 poll. altae, cuneato-obovatae , forma ad nuces Araucariae brasilianae accedentes, vertice lepidibus parvis adspersae et tandem: suberoso-scabriusculae , ceterum glabrae, laevigatae , purpurascentes, juniores muco viscoso illinitae, intus in parte basilari foventes semen cum pariete fructus arcte connatum, in superiore lignosae solidae. SEMEN S — 9 lin. longum , angusto-obovato-oblongum. ALBUMEN album, cor- neum, ruminatum, radiis pluribus cum ipso fructu mediante testa ubi- que adnata connexis. Емввүо basilaris, cylindricus, lin. longus. — Species dicta in honorem jJ. B. de SPrx, strenuissimi in itinere socii. Crescit in silvis inundatis ad ripam fluvii Solimoés, prope Ega, oppidulum in prov. Rio Negro. 7. DUGUETIA POHLIANA + foliis lanceolatis aut oblongo. lanceolatis, acuminatis, basi acutiusculis, supra praeter nervum villosum glabriusculis, subtus ramulisque pilis stellatis lutescenti- tomentosulis; pedunculis 2 — 3 aggregatis brevibus, bractea, thoro in basin brevem sulcatam tumente camarisque vertice lutes- centi - tomentosis., Guatteria lutescens Pohl. Herb. КОША quam in antecedentibus angustiora, 6 — 7 poll. longa, me- dio 12—14 lin. lata. Tomentum lutescens vel pallide ferrugineum, non solum in ramulis novellis , sed etiam in adultioribus. Fromngs non vidi. Fructus ovato-globosus, magnitudine D. bracteosae. "Тновт basis іп discum a superiore parte minus discretum , costis 15 — 18. prominenti- bus instructum, tumet; pars gynophora areolata est, areolis planius- culis subpentagonis, margine pilis sericantibus cinctis. CAMARAE quam in, praecedente spécie minus longe mucronatae. Crescit in silvis primaevis prov. Sebastianopolitanae : Schott, P ohl. : 4 8. DUGUETIA UNIFLORA + foliis lineari - oblongis lan- ceolatisve acutis, basi rotundatis, supra glabris, subtus pedunca- lisque terminalibus solitariis aut geminis, bracteolis sepalisque | suborbicularibus petalisque extus dense cano + tomentosis. Anona (? ) uniflora Dunal. Апопас. 76. DC. Syst. I. 476. Prodr. 1. S6. n. 24. De Lessert Icon. sel. I. t. 87. ARBOR mediocris, ramis teretibus flexuosis cinereis, RAMULIS di- stichis. Кома 5 — 7 poll. longa. Species magnitudine petalorum cras- sorum ochroleucorum et tomento e pilis minimis 10 — 12 radiatis соп- stante cano-albido, ій ramulis novellis et gemmis sublutescente insignis. STAMINA rosea. 3 Crescit prope Рата: Herb. Paris., et prope oppidum Barra do Rio Negro, prov. ejusdem nominis: M. Septembri floret. 9. DUGUETIA SCHLECHTENDALIANA t foliis oblongis, angusto- oblongis aut ovatis, breviter obtuseque acuminatis, basi acutis, glabris praeter petiolum nervumque supra, pellucido- рипсїайв, venis crebris subparallelis; gemmis, pedunculis solita- riis ebracteolatis sepalisque cordato-ovatis obtüsiusculis canescenti- velutinis. Cardiopetalum calophyllum Schlecht. Linnaea IX. 328. Кома 2$ — 4 poll. longa, 6 — 15 lin. lata. PEDUNCULI vix pol- Псагез. SxPALA lato-ovata , acutiuscula, extus pilis tenuibus stellatis lutescenti-tomentosula. PkrALA calycem aequantia, „laminis sagittato- cordatis, obtusissimis , lobis posticis parvis obtusis, unguibus brevibus 25 ANONACEAE: DUGUETIA — GUATTERIA. 26 latis, in annulum basi connatis. Bramıya numerosa; FILAMENTIS vix ullis, Ахтиквін subtrigono -cuneatis, apice glandulosis obtusis, loculis longitudinalibus suboppositis. OvARIA copiosa, libera, angulosa, tuber- culis receptaculi patentis insidentia.« Schlecht.. 1. с. Crescit in silvis Brasiliae meridionalis : Sellow; — prope Rio Соғитба: РоМ:; — prope Сијађа, locis lapidosis, Octobri: Langs- дот et Riedel. 10. DUGUETIA MARCGRAVIANA + foliis lanceolatis aut oblongo -lanceolatis breviter acuminatis, in petiolum acute con tractis, supra pilis stellatis fugacibus, subtus densissime lepidoto- argenteis, in nervo petiolisque lutescentibus ; — fructu maximo ovato-globoso, thori basi deptesso-conica, camaris numerosis oblongis angulatis, flavescentibus; vertice viridibus; Icon Marcgraviana потте Biribd in libro, qui. dicitur Principis in Biblioth. R. Berol. Anson 20 — 25 ред. Ramurt nonnihil fiexuosi, cortice obscure fusco rimuloso, novelli lepidibus in centro cerini coloris, in ambitu la- сіпіаќо albidi, dense tecti indeque lutescentes. Forra 5—6 poll. longa; 15 — 18 lin. lata, petiolis 2 lin., supra anguste sulcatis, dorso transversim rugulosis, crassitie fere coriacea, uti D. Lanceolatae, supra pilis stellatis laxe adspersa albis, in nervo fulvis, mox evanidis; sub- tus densissime adspersa squamulis, quam in D. dicholepidota minori- bus, ceterum similiter formatis, FrLoRES flavescentes , teste Riedel. Евостов in icone laudata exhibet САМАВАВ plus quam 100, glandem majusculam aequantes. — Ambigit inter D. ѓапсеоіаіат et dichotepi- dotam. Ab illa differt foliis ratione loügitüdinis medio angustioribus, supra pilis stellatis fugacibus; ab hac foliis longiorihus angustioribus- que, basi acutioribus, longius petiolatis; ab utraque fructu: camarisque majoribus, thoro ratione látitudinis breviore et foliis subtus dense ar- gentato ~ lepidotis. ы Crescit in prov, Pernambucana ébidem Вїгїф& dicta, teste Marc- gravii $cone; in locis aestáte риба inundatis prov. Mato Grosso, Februario: Riedel. э Sub ipsa nostrarum pagellarum impressione nobis plura innotue- runt de Duguetia 8рітіапа supra p. 23. n. 6. descripta, Addas igitur in diagnosi: pedunculis solitariis lateralibus medio unibractéolatis sepa- lisque ovatis acutis pallide cinnamomeo -lepidotis, petalis albo = tomen: tosis. Flos diametro pollicari. Antherae connecticulum in glandulari Convexam tumet, IV. СОАТТЕВТА Вот ET Pay. Сарух tripartitus. ConorrA hexapetala. РктАгА biseriata, aestivatione valvata, stellato-patentia, interna saepe majora. Тновоз convexus. S'rAMINA её PISTILLA indefinita uti in Anona. Вассалк indefinitae stipitatae, monospermae. ÑEMINA fructui conformia, hilo oblongo basilari. БнАРНЕ circularis, saepe elevata. лакиране ruminatum et EMBRYO uti in Anona. Аввовкв, ramulis saepe inter folia subdisticha horsum vorsum flexis, plerumque appresse pubentibus vel strigillosis, КОТЛА crassiusculo - membranacea aut coriacea, venis subindé costato - parallelis. Ри- nks in peliolo breviusculo et paginae inferioris nervo venisque saepe appressa, пипс tomentosa vel strigil- losa, saepe fuscescens. PzpuNcuLI solitarii vel ge- ` mini lernive ex axillis, raro superazillares latera- lesve, infra medium. articulati, in articulo inferiore bracteolati, BRACTEOLIS пипс minimis squamulaefor- mibus, saepe semicirculo pilorum solummodo indigi- tatis, nunc foliaceis et subinde in folia excrescenti- bus. F'LoRES rudes, extus sericei, velutini aut vil- Anonac. losi, saepe excrescendo grandefacti. PETALA ochro- leuca cum rubore, aut virescentia aut fuscidula. BAc- CAE milidae, carne parca, pleraeque atro-coeruleae, in slipitibus concoloribus vel purpurascentibus. NE- MEN nitide fuscum. Guatteria Ruiz е! Pav. Prodr. 85. 1. 17. Cananga Aubl. Gujan. T. 607. t. 244. Aberemoa Aubl. ibid. 610. t. 245. Uvariae et Unonae Spec. Auct, Endl. Gen. n. 4721. Species tam indumento, quam forma et magnitudine foliorum et petalorum summopere variabiles, vix nisi notis, quas collectivas dicunt, Пвдиӛ praesertim carpicis, rite distinguendae, ideo, duni plurium fructus delitescant, clavis analyticae ope difficilius ordinantur atque disponuntur. Ceterum, ut in singulas species brasilienses inquirentibus viam mon- Stremus, nonnullas notas, quae prae aliis valere nobis visae sunt, prae- mittimus, Indumenti peialórumi indoles et color magnifacienda. Ramuli et folia glabri; indumento nimirum nullo aut minimo et mox evanido: Species 7, 8, 15, 16, 19, 20, 21. Ramuli et folia, praesertim subtus, pube nunc tenui nunc robit stiore et strigillosa, tandem glabrescentes: Species 1, 2, 3, 4, 6, 14, 17, 18, 22, 25, 26, 27, 28, 29. Ramuli et folia indumento conspicuo persistente: Species 5, 9, 10, 11, 12, 13, 23, 24, 30. Pedunculi solitarii, floris expansi diametrum aequantes vel illo breviores: Species (1) 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 20, 27. Pedunculi solitarii; floris diametro longiores көкет saepe folia- сез): Species 1, 2, 3, 4, 5. Pedunculi nunc solitarii nunc bini, terni aut plures aggregati, floris diametrum aequantes aut breviores: өкін 9, 14, 15, 18, 19, 22, 23, 24, 26, 28, 29, 30. Baccae paucae (4 — 12): Species 7, 11, 12, 16, 19, 26, 30. Вассае numerosae (15 — 40); мин 3, 3,6,8, 13, 14, 15, 1. GUATTERIA AUSTRALIS Sr. Hir. ramulis foliisque pubentibus vel glabris; foliis oblongo ~ lanceolalis aut lanceolatis, cuspidato - acuminatis, basi aculis; pedunculis solitariis, supra basin articulatis florem aequantibus vel longioribus, appresso- pubentibus, bracteolis minimis aut foliaceis deciduis y petalis lineari- oblongis et obovatis obtusis subaequantibus , ockroleuco- aut fulvo - velutinis*); baccis obovatis stipites aequantibus, pe~ dunculo duplo triploye brevioribüs; Guatteria australis St. Hil. Flor. Bras. mer. I. 37. Var. a. PUBENS: ramulis foliisque subtus praesertim in nervo pubentibis, pilis albis vel subferruglneis; pedunculis semiipolli- caribus, ad articulum vix bracteolatis. Var. В. GLABRATA: fere glabra, foliis latioribus, cuspide obtusiore; pedunculis pollicaribus et longioribus, bracteolis per- sistentibus. Species polymorpha, Var. а. а me in loco natali ita descripta. Angor 30-ped., cortice albido glabro laeviusculo , superne in Ramos multós patentes expansa, боша subglobosa, атоейа. Нлмл cortice nigricanti - cínereo glabro, novelli virides pubentes. КОЛА 2—— 3 poll. longa, 3--1 poll. lata, petiolis bilin., supra planis, pube fusca, qua- lis quodue in nérvo, praesertim subtus. Рероксла 3 — 6 lin., sub- cernui. Carxcis lobi lato-ovati, obtusi, PETALA subaequalia, oblonga, infra medium angustata, extus pubentia, cum triangulo albo-sericeo in basi, lateribus revoluta, supra praesertim interiora roseo - fuscescentia. ANTHERAE cuneiformes, flavidae, teste Alex. Braun taxi 25. Var. B., quae forma Hilaríana est, quam coram habeo, folia 3 poll. longa, ultra poll. lata offert. ВАССАК (haud ita multae in quoque flore?) 4 — 5 lin. Pedunculos 6 — 18 lin. longos dicit cl. St. Hil. ж) Nisi expressis verbis indicaverimus, indumenti notas in hoc genere de согоПае facie exteriore accipias. 4 m" J ANONACEAE: GUATTERIA. | 28 Crescit in silvis aboriginibus prov. Sebastianopolitanae , ай Tt- тиит prope praedium Mandiocca : M.; — similibus оси in proe S. Pauli juxta fluvium Tareré : St. Hil. Floret Septembri — Januario. 9. GUATTERIA FLAVA Sr. Hir. glabrescens; ramulis no- vellis foliisque lanceolatis aut lineari-lanceolatis obtusiuscule acu- minatis, basi acutis, praesertim subtus inque пегуо strigilloso- pubentibus; pedunculis substrigillosis axillaribus solitariis , basi et supra ad articulum bracteolis subfoliaceis, diametrum floris superantibus; petalis pallide ferrugineo ~ velutinis, acutis, exte- rioribus angusto - oblongis, interioribus ovatis paullo latioribus; baccis numerosis (24— 30) oblongis utrinque acutis stipitis lon- gitadine, pedunculo duplo brevioribus. Guatleria flava St. Hil. Flor. Bras. merid. Г. 37. Аввов parva, 10-рей., ramis laxis. Forra quam in antece- dente specie angustiora. Сліух magnitudine 6. australis, uti pedun- culus strigillosus. PETALA pallide citrina, medio intus obscure rosea; extus praesertim basi et in nervo strigis tenuibus cana, 4 — 5 lin. nga et excrescendo 7--10. (In descriptione Hilarii aut lapsu calami aut menda typographica exteriora interioribus latiora dicuntur.) BRAC- TEOLAE suboppositae in imo pedunculi triente nonnunquam excrescunt. Tuonvs in globum tuberculatum ampliatur Pisi majoris magnitudine. Stamina taxi 2, et 24, ex Alex. Braun. Stipites 4 — 5 lin. longi, ВлАССАК nigrae, nitidae. Crescit in silvis, quae dicuntur Caa-apoam prope Ypanema, prov. S. Pauli: M.; — prope Villa Rica et alibi in prov. Minarum,: Sellow , St. НИ. Floret et fructificat Decembri , Januario. 8. GUATTERIA GOMEZIANA Sr. Hir. ramulis foliisque novellis oblongis aut oblongo-lanceolatis acuminatis, basi acutis, praesertim subtus in nervo ра/елійт ferrugineo- hirsutis, gla- brescentibus; pedunculis solitariis ferrugineo hirsutis, flore lon- gioribus, medio aut infra medium articulatis et bibracteolatis; pe- talis subaequalibus longiuscule ovatis acutis, ferrugineo- tomen- 10818, baccis, (15) obovatis mucronatis stipitibus subbrévioribus. Guatteria Сотехіапа St. Hil. Flor. Bras. merid. І, 36. Annon 30-ped. НАМД pilis ferrugineis patentibus sat dense ob- sessi, juniores inde ferrugineo-nitentes; Forra 3— 5 poll. longa, medio 10 — 15 lin. lata » membranacea, quam praecedentium (епшога, interdum subtus ferrugineo- villosa. BnACTEOLAE suboppositae nonnun- quam in folia excrescunt. FrLonks diametro 12—18 lin. SkrALA 2—3 lin. longa et PETALA extus pilis densis nitidis ferruginea, haec intus quoque, excepta basi, ferrugineo-tomentosula, basi, praesertim interiora, purpureo-fuscescentia. ВАССАК quam іп 6. lutea breviores et pauciores, quam in 6. australi acutiores. STAMINA phyllotaxi 2, ex Alex. Braun. 6. australis, lutea ей Gomeziana sibi affines, ita quidem, ut ipse Hila- rius eas forsan pro unius ejusdemque speeiei formis haberet. G. australis petalis obtusis, indumento pallido, baccis obovatis; 6. lutea petalis acutiusculis parce velutinis , baccis e receptaculo magno pluribus lon- gioribus, 6. Gomezxiana indumento foliorum et floris densiore tomen- toso , ferrugineo , atque pedunculis longioribus distinguenda erit. Crescit locis udis in silvis caeduis ad S. Joxé et Jacarehy, oppida prov. S. Pauli: М.; — et prope praedium Itajurü de S. Mi- guel do Mato dentro; prov. Minarum: St. Hil. 4. GUATTERIA PSILOPUS + ramulis novellis patentim hirsutulis; foliis obovatis vel oblongis cuspidatis basi contractis, subius appresse pubentibus , glabrescentibus ; pedunculis gracili- bus cernuis aut flexuosis, flore longioribus, basin versus arti- *ulatis bracteolisque foliaceis novellis hirsutulis » Supra arti- culum glabris; petalis subaequalibus ovatis, acutis, villosis. Tab. nostra VII. Fig. I. ferrugineo- Anson. Алл valde flexuosi » Cortice cinereo ~ fusco. F 4—5 poll. longa, supra medium 15 —18 lin, ds, lata, crassiuscula, pilis appressis tam in petiolo 2-Ш., quam in facie inferiore, praesertim in nervo. Реромеш а 15 — 18 lin., sursum incras- satus, З — 4 lin. altitudine articulatus, sRACTEOLA ibidem una alterave ovata obtusa 8 — 4 lin., et barbatus, supra incrassatus, glaber. Carxx tripartitus, extus, praesertim margine, pilis ferrugi- neis sparsis, laciniis lato- ovatis acutis membranaceis. PETALA 8—10 lin., crassiuseula, exteriora utraque facie dense ferrugineo- villosa, interiora intus medio subglabra. Савета dense com- раса, ОулвгА linearia, angulata, angulis pilis surrectis, Species hinc praecedentibus, inde 6. Candolleanae affinis, atta- men distincta foliis plerisque obovatis et latioribus , pedunculis tenuio- ribus non strictis, sursum glabris, petalis acutis dense villosis. Crescit іп silvis supra Serra dos Orgáos , prov. Sebastianopo- litanae. Junio floret. M. 5. GUATTERIA MACROPUS + frutex laxus, pendulus; ramulis foliisque subtus, praesertim in nervo sparse et patentim hirsutulis; foliis membranaceis lato- aut oblongo- lanceolatis, acute cuspidatis, basi obtusis vel rotundatis; pedunculis solitariis $lriclis folia subaequantibus, infra medium bis articulatis sub- ebracteolatis; sepalis огђісшагі – ovatis acutis parce pilosis; pe- talis oblongo- ovatis acutis, exerescentibus, villosulis, exteriori- bus fere duplo angustioribus. Tab. nostra VIII. Exsicc. іп Магі. Herb. Flor. Bras. n. 712. FnaurEx 6—-7-рей., e saxis dependens, habitu Salicem baby- lonicam assimilans. Камотл crebri, graciles, flexuosi, cortice obscure violaceo - fusco; novelli pilis ferrugineis strictis fere lineam longis. Кола sursum conferta, petiolis bilinearibus, supra angusto-canalieulatis pariter pilosis, supra glabra, nitidula, infra nervo asperulo ët venis crebro anastomosantibus purpureo-fuscis, 4 — 6 poll. longa, medio 10 — 14*lin. lata. СЕММАЕ dense fer- rugineo -hirsutae. РЕрохсїлл axillares, 4 poll, graciles, sursum elavati, asperuli, pilis patulis evanescentibus, ima basi BRACTEOLA minima, dorso ramulum spectante, altitudine 12—18 lin. evidenter articulati et infra hunc alio articulo minus conspicuo. BRAcTEO- LAE ad articulos fere nullae. Сліух crasso-membranaceus , intus et in margine villo parvo subferrugineo, extus parce pilosus et glabrescens, 4 — 5 lin. altus. Conorra cinereo - flavescens, ex- tus praesertim versus basin in medio villo flavescenti —fuscidulo laxo, intus sparsim velutina, areola petalorum interiorum basi- lari ovata nuda; exteriora ovata aut ovato — lanceolata, interiora ovato- oblonga. Juniora 10 lin. longa, adulta saepe 20 lin. ANTHERAE flavae, connecticuli vertice subtilissime verruculoso- molli. PisriLLA glabrescunt. .— Crescit in silvis aboriginibus ad Almada, Insulanorum, in prov. Bahiensi. Floret Decembri. М. 6. GUATTERIA POHLIANA ScnrEcHr. ramulis foliisque subtus parce appresso -pubentibus, glabrescentibus; foliis /ал- ceolalis vel subovato -lanceolatis breviter et оМ/изгизсийе acumi- nalis, basi acutis; pedunculis solitariis floris diametrum subae- quantibus, inferne squamuloso- bracteolatis, medio articulatis, sepalis Ja/o- ovalis acutis petala lineari- oblonga obtusiuscula saepe inaequilatera subaequalia parce pubentia fere dimidio aequan- libus; baccis 15 — 20 oblongis obtusiusculis longitudine stipi- tum petala subaequantibus. Guatteria maypurensis var., an species? е! Сиайета Pohliana Schlecht. іп Linnaea ІХ. 321. Icon nostra Tab. IX. Fig. II. 6. тауритепѕіѕ specimina, qualia in Herb. R. Berol. asservantur, teste el. Schlechtendalio dubia non solvunt de utriusque identitate, ideo, quum illius fructus ignorentur, nostram PoAlianae nomine introducere, satius duximus, — Ab affinibus praecedentibus glabritie, foliorum dimen- 29 ANONACEAE: sione minore, quippe quae 3 — 23 poll. longa, 6 — 10 lin. lata, pe- talorum indumento tenui, calyce parce appresso - pubente majore, bac- cis e receptaculo majusculo depresso-globoso enatis, oblongis, utrinque obtusiusculis , paullo majoribus distinguitur. Crescit in Brasilia intratropica: Sellow. 7. GUATTERIA MARTIANA 8сніксит. glabra; foliis lan- ceolatis аш lato-lanceolatis wirénque acute acuminatis ; pedun- culis axillaribus terminalibusque brevibus (petiolos subaequanti- bus ), basi squamuloso-bracteolatis vix articulatis ; — petalis —? ; baccis paucis (4 — 6) ellipticis olivaeformibus in stipitibus bre- vissimis, | ; Сиайета Маг ана Schlecht. іп Linnaea IX. 326. Tab. nostra VII. Fig. II. Кома adulta subcoriacea , 4 — 5 poll. longa, medio 10 — 12 lin. lata, supra nitidula. PEDUNCUL: fructiferi 3 — 4 lin. longi, squamulis 3 — 4 semiamplectentibus ovatis obtusis bracteolati. І,АСІМІАЕ calycis infra fructum lin. longae, suborbiculari-ovatae, subtiliter ciliatae, cete- rum glabrae. Baccak in stipitibus 1 — 2 lin. longis glabrae, nigrae, 9 lin. longae, 6 latae. — Glabritie et fructuum magnitudine et numero ab affinibus facile distinguitur. In Brasilia australiore: Sellow. 8. GUATTERIA SUBSESSILIS + glabra; foliis lanceolatis aut oblongo -lanceolatis longe et obtusiuscule acuminatis, basi acutis, coriaceis, supra nitidis; pedunculis brevissimis (petioli longitudine), supra basin squamuloso-bracteolatam articulatis; — petalis? —; baccis numerosis (15 — 20) cylindraceo-oblongis et pedunculum triplo superantibus. Tab. nostra IX. Fig. I. folium et fructus nonnulli in receptaculo, Annon densicoma. Вама novelli nonnihil angulati. Forra in ramulis crebris patulis creberrima, 4 — 6 poll. longa, medio 12 — 15 lin. lata, in petiolos 3 lin. basi acute decurrentia. Рерохсоіл noduliformes (quorum quidem brevitate quoque a С. maypurensi, alias affini, differt), 1 — 2 lin. longi. RECEPTA- CULUM convexum, cicatrices 15 — 20 monstrans. BaccaE cum stipite ipsis triplo minore 8 lin. longae, 3 latae, vertice minute mucronulatae, atrae, glabrae. SEMINA nitide castanea, longitu- dinaliter sulcata.. In silvis іпипдайв secundum fluvium Solimóes, in prov. Rio Negro: M. Octobri fructificat. d 9. GUATTERIA ACUTIFLORA + ramulis novellis parce hirlulis; folis oblongis acute acuminatis 0037 rotundatis, in pe- tiolis brevibus subtusque in nervo passim pilosis, glabrescenti- bus; peduneulis solitariis, raro geminis, basi minute bracteola- tis parce appresso- hirtulis, floris: diametro brevioribus; petalis lato - ovatis saepe inaequilateris, apice triangulari - acutis , fus- cidulo - sericeis, inaequalibus, pedunculo duplo brevioribus. Аввов 10 — 15-ped., dense ramosa. Камил novelli epi- dermide obscura. Forra membranacea, 4—6 poll. longa, 12—18 lin. lata, basi exacte rotundata, in acumen acutum sensim айе- nuata. Carvx parce pilosus, laciniis ovatis acutis, 2 — 8 lin. longus. Perata obovata vel ovata aut subtrapezoidea, non- nunquam antice dente uno alterove ad latus acuminis, pallide fuscidula. А praecedente foliis membranaceis latioribus, basi rotundatis facile distinguitur, pariterque a G. Gomeziana, cujus folia basi acuta et indu- mentum villosum crebrius. Petala quam in 6. Gomeziana breviora et abrupte acuminata sunt, indumento ferrugineo -testaceo parciore et breviore. А 6. Candolleana differt: foliis majoribus , basi rotundatis nec acutiusculis, pube parciore minus profunde ferruginea, petalis ova- tis cum acumine triangulari nec ovatis acutis, velutinis пес sericeo- hirsutis , pedunculis minus hirsutis. б. hirsuta В. Pav. S. V. Flor. рег. I. 146. summopere affinis foliorum magnitudine , forma, textura, differt vero pube ferruginea in folis, ramulis, pedunculis calyceque GUATTERIA. 30 densa patente. Haec baccas 30 et plures fert obovatas 3 lin. glabras, in stipitibus quam ipsae paullo longioribus, super pedunculum poll. lon- gum patentim hirsutum. A 6. Klotzschiana quoque facilis distinctu foliis minoribus basi rotundatis, petiolis alternis minoribus. Crescit in silvis ad Villam Novam de Almeida, in prov. Spiri- tus Sancti: Maximilianus Princ. Vidensis. Martio floret. 10. GUATTERIA CANDOLLEANA бсніксит. ramulis no- уеШз patentim ferrugineo — hirsutis ; foliis oblongo - lanceolatis lanceolatisve acute cuspidatis vel acuminatis, basi acutiusculis, subtus, praesertim nervo margineque, ferrugineo ~ hirsutis, gla- brescentibus; pedunculis solitariis calyceque patentim hirsutis, longitudine floris, bracteolis 2 — 3 foliaceis; petalis ovato- lan- ceolatis acutis extus ferrugineo-sericeo-hirsutis, intus velutinis. Gualleria Candolleana Schlecht. іт Linnaea ІХ. 325. ARBOR. Еола 11--4 poll. longa, medio 6— 14 lin. lata, juniora hirsutie ferruginea, membranacea, basi magis rotundata quam іп 6. Сотехіапа , quae praesertim pedunculis longioribus et indumento tenuis tomentoso, nec hirsuto , differt. GkwMwaAk dense ferrugineo - hirsutae. PETALA 9 lin. longa, albo - virentia. Crescit іп silvis humidis Serra d'Estrella: Sellow et Riedel. Floret Februario et Martio. 11. GUATTERIA .APODOCARPA + ramulis , pedunculis foliisque subtus in nervo venisque ferrugineo-sirigilloso-tomen- tosis; foliis ovatis vel ovato- oblongis acutis, basi acutiusculis, membranaceis; pedunculis lateralibus brevibus (calyce triplo lon- gioribus), basi minutissime bracteolatis vix articulatiss calycis laciniis lato-cordatis acutis petalisque ovatis ferrugineo - hirtulis; baccis 8 — 12 obovatis sessilibus. Anson. Кола 8 — 4 poll. longa, 12 — 16 lin. lata, in acu- men plerumque mucronulato - acutissimum producta, laete viridia, luci obversa subtiliter pellacido-punctulata, pilis in nervo, in venis et parcius in venulis reticulatis ferrugineis, in parenchymate deco- loribus. Petioli dense ferruginei 2— 3 lin. PEpuNcvr: supra folia enati, unguem longi. Еговез non nisi clausi observati, ala- bastrum globosum sistunt. BaccaE obovato- ellipticae, sessiles, glabrae, immaturae 8 — 4 lin. longae. Crescit in silvis montium tractus Serra dos Orgáos, in prov. Sebastianopolitana. Cum fructibus immaturis Augusto lecta: M. т“ 19. GUATTERIA SELLOWIANA 8сигснт. ramulis ferru- gineo – tomentosis;. foliis ovato- vel lato-lanceolatis cuspidato- acuminatis, basi aeutiuseulis , coriacez$, supra glabrescentibus, subtus ferrugineo-lomentosis; pedunculis solitariis flore breviori- bus, supra basin bracteolatam articulatis, calyce petalisque fer- rugineo- villosis; petalis oblongis acutiusculis ferrugineo ~ sericeis baccis paucis (8 — 12) obovatis cum stipitibus, ipsis duplo bre- vioribus, peduneulum aequantibus , tomentoso - ferrugineis. Guatteria Sellowiana Schlecht. in Linnaea ІХ. 323. Annon 15--20 ped. Forra 4—5 poll. longa, 12—16 lin. lata, crassa sunt, petiolis 1— 2 lin. PxpuNCULUS unguicularis, BRA- стко:л8 in basi supra articulum minutis ovato - lanceolatis deciduis, flavo-virentia. PETALA 6 lin., interdum ob margines revolutos quasi panduraeformia, | BACCAE 3—4 lin. longae, in RECKPTACULO semiglo- boso , ferrugineo - tomentoso. Crescit in silvis aboriginibus secundum fluvium Amazonum , prope canalem Uruará, prov. Paraénsis , Octobri fructificans: M.; — in Brasilia australi: Sellow ; — 44 rivulum in Serra да Гара, prov. Minarum, Novembri: Riedel. 13. GUATTERIA VILLOSISSIMA Sr. Hir. ramulis, foliis subtus et supra in nervo, pedunculisque dense villosissimis; foliis coriaceis, margine revolutis aut convexis, oblongo - lanceolatis acute acuminatis; pedunculis solitariis, supra basin minute bra- 31 ANONACEAE: cteolatam artieülatis, diametto floris plérümque brevioribus; ре- talis ferrugineo-sericeis; baccis numerosis (25 — 30) obovalibus acutis cum stipite duplo breviori pedunculum non aequantibus. Guatteria villosissima St. Hil. Flor. Bras. merid. 1. 3S. Schlecht. in Linnaea ІХ. 3214. Етвісс. іп Mart. Herb. Flor. Bras. n. 710. Tab. nostra X. Annon 30-ped., coma oblonga. Ramuri tandem nigro-fusco- tomentosi. Forra petiolis brevibus villosissimis, 3 — 41 poll., 1 lata, subdisticha , saturate viridia, villo lutescente nitido. кыы 6—18 lin., raro 18 lin., ferrugineo - villosi , altitudine 3 — 4 lin. articulati , infra articulum BRACTEOLIS nonnullis minutis ovatis, inter- dum excrescentibus et subfoliaceis ; gemini aut bipartiti, quales cl. St. Hilarius indicavit mihi nunquam obvii, Caivx ferrugineo-villosus, lacis niis ovato- orbicularibus acutis. PETALA extus viridia , intus albo-viri- dia. STAMINA flavida, phyllotaxi Фу, ex Al. Braun. | RECEPTACULUM convexum, albidum. ВАССАЕ 4lin., atro-coeruleae, SEMINE fusco nitido. Crescit in silvis caeduis et Саа- ароат per prov. 8. Pauli et Minarum. Prope Itajurü de S. Miguel do Mato dentro : St. Hil.; — prope Тасазата, prov. S. Pauli , prope Antonio Pereira , Сатоета, Tejuco et alibi in deserto Minarum: M. Floret et [ructificat а De- cembri іп Martium. бейош passim quoque legit. Pindaiba incolis. In Serra de Mantiqueira, Majo: Riedel. 14. GUATTERIA NIGRESCENS + ramulis foliisque appresso- ' pubentibus,, glabrescentibus; foliis erasso-membranaceis oblongis vel oblongo- lanceolatis, acuminatis euspidatisve, basi acutis; gemmis albido-hirsutiss pedunculis axillaribus so//farzis, infra medium articulatis basique subbracteolatis, florem subaequantibus ; petalis cano -velutinis acutis, exterioribus lineari- oblongis, inte- rioribus oblongis vel trapezoideis; stipitibus pollicaribus baccas numerosas (90 — 40) obovato-oblongas triplo superantibus, pe- dunculi summo articulo brevioribus. Var. a. OBLONGIFOLIA: foliis angusto -oblongis acuminatis, baccis 4 lin. Uvaria monosperma Vell. Flor. Ерт. VI. t. 193. Var. В. LATIFOLIA: foliis latioribus, obovato-oblongis breviter cuspidatis, baccis 5 lin. Annon 80-рей., TRUNCO haud crasso, comae densae Ramis propendentibus. Forra 4 — 7 poll., medio 14 — 24 lin. lata, ` circumscriptione varia: lineari-oblonga, obovato-oblonga, juniora lanceolata, PETIOLIS 9 — 3 linearum rugulosis, nunc acuminata nunc abrupte cuspidata, apice obtusiusculo ; siccitate nigricantia, Pubes praesertim in petiolo et in nervo subtus prominulo verru- culoso strigillosa; in venis, venulis, parenchymate tenuis, decidua. Ркромсотлов florifer 1 poll., fructifer 2—24 poll., sursum incrassa- tus, in primo triente articulatus 5 BRACTEOLIS basilaribus minutis, squamaeformibus. —Carvcis laciniae ovato-triangulares, acutius- culae, extus pariter ас pedunculus parce appresso-cano-pubentes, intus velutinae vel parce ferrugineo-hirtulae, crassiusculae, refle- хае. PETALA semipollicaria, excrescendo ultrapollicaria, magni- tudine haud ita multum diversa, exteriora paulo angustiora, prae- sertim in facie externa cano-velutina, crassa, juniora pariter in inter- na, excepta areola basilari triangulari; ochroleuca cum tinctura rosea. Nonnunquam in petalorum interiorum parte antica dens margina- ын фе. эн 4 bei 5525 E ин depresso- globosum, i — 6 lin. — 49 Іп stipitibus fere pollica- ribus glabris filiformibus purpureis, dein violaceo-atris, violaceo- pes: 2 nitidae, forma et magnitudine nonnihil variae: obovato- cylindraceo- i- g i i Vu ee ма š wand $= lin. longae, tum et rhaphe elevata cinctum. In Зарезан а таваг duo; Spa QUU, farlo Role unica bacca semina observavi А issurali plana. Praeter insequentem densifloram affinis G. acu Е ENS tiflorae dif- fert foliis tenuioribus, basi rotundatis et petalis min fi » quae dif. oribus, GUATTERIA. 32 Crescit in silvis humilioribus; locis udiusculis, umbrosis, ad mar- gines torrentum, ultimis anni mensibus florigera et fructifera. Уат. а. in prov. S. Pauli ad Lorena: M.; — Var. B. іп Serra de Tinguá, prov. Rio de Janeiro: Schott. 15. GUATTERIA DENSICOMA + ramulis foliisque subtilis- sime appresso-pubentibus, glabrescentibus ; foliis coriace?s ег ovato- lanceolatis acute acuminatis, basi acutis; gemmis subfetrugineo- sericeis; pedunculis axillaribus solitariis vel geminis зарга. basin minute bracteolatam articulatis, pollicaribus, floris diametro paullo longioribus; petalis cano- velutinis obtusis, exterioribus lineari- oblongis, interioribus ovato-oblongis; stipitibus po//icaribus baccas numerosas (30— 40) angusto-oblongas plus duplo superantibus, pedunculum aequantibus, Exsicc, іп Mart. Herb. Flor. Bras. n. 711. Annon tenuis, 40 ped. Forra 4 — 6 poll. longa, 15 — 18 lin. lata, obscure viridia, venis non parallelis , venulis crebre anastomo- santibus, petiolo 1--3 lin. Petioli et ramuli novelli quam in prae- cedente minus verruculosi, minus strigillosi. Pubes in petiolo et nervo praesertim persistit. PxTALA quam in illa minora. ВаАССАК longiores, utrinque acutae , uti stipites atroviolaceae , glabrae. Crescit. in silvis primaevis ad Almada Insulanorum, in prov. Bahiensi, Novembri et Decembri floret: M. 16. GUATTERIA LAEVIGATA + fere glabra; foliis cras- 80-membranaceis angusto-oblongis cuspidatis, basi асийизсийв ; pedunculis axillaribus articulatis basi minute bracteolatis brevi- bus; — baccis 8— 10 semuncialibus obovatis- ellipticis , stipites aequantibus, pedunculo longioribus. Аввов, Вамоіл tenues, glabri. Forra 4—6 poll. longa, 15—20 lin. lata, petiolo 1--% lin., compage subtili, nervo supra promi- nente. Pubes nulla, nisi pili parcissimi , sub lente conspicui. Ркрек- cuLUs fructifer 6 lin., basi squamulis nonnullis, — Сотраре foliorum laevigata et baccarum glabrarum magnitudine ab affini 6. nigrescenti facile distinguitur, a Kloixschiana et odontopetala foliis non margina- tis, laevigatis , petiolis brevioribus геј, : Crescit in süvis densioribus ad Еда, prov. Rio Negro, Octobri fructificat: Póppig. 17, GUATTERIA KLOTZSCHIANA + ramulis foliisque parce appresso -pilosulis, glabrescentibus; foliis membranaceis submarginalis oblongis vel angusto-oblongis, cuspidato-acuminatis, basi cuneato-acutiss pedunculis gracilibus glabris solitariis vel feminis, supra basin bracteolatam articulatis, bracteolis nunc fo- liaceo - excerescentibus, floris diametrum aequantibus vel longiori- bus, petalis сапо– velutinis, obtusiusculis, exterioribus lineari- oblongis, interioribus ovatis latioribus. Anson in honorem cl. J. F. Klotzsch, Berolinensis, dicta. . Кола 4 — 7 poll, 12 — 22 lin. lata, nonnunquam obovato- oblonga, cuspide sat conspicua, obtusiuseula, nervo rubente sub- tus prominulo strigilloso-villosulo, tandem glabro, petiolo 3—4 lin., ruguloso; adulta crassescunt et fiunt tenuiter coriacea. Mar- go nonnihil incrassatus, quo fit, ut tandem revolvatur. Venae subregulariter parallelae. Prpuxcuri 1 — 1: poll., primo triente articulati, BRACTEOLIS ovatis semiamplectentibus nonnunquam in folium excrescentibus. — Carvx ratione petalorum haud magnus, 1:-2 lin., ovato-triangularis, pubenti- hirtulus.. Perata ochro- leuco- rosea, intus macula purpurascente; extus nune velutina nunc villosula, ехсгевсепдо ampliata 10 — 11 lin., tune diametro floris pedunculum superante; exteriora nunc duplo angustiora. ANTHERAE flavae. Ёкистиз ignotus. Ab affini G. nigrescenti facile dignoscitur foliis tenerioribus, evi- dentius costato-venosis, pedunculis graciliotibus flexuoso -nutantibus, nec strictis. 6. Gomezianae glabrescenti quoque accedit , sed dimen- sionibus foliorum majoribus et indumento minus tomentoso, incano 33 ANONACEAE: potius quam ferrugineo , pedunculis gracilibus flexuosis, in inferioribus axillis geminis differt. А Є. oligocarpa dignoscas: folii tenuioribus, evidenter cuspidato - acuminatis, basi magis cuneato-attenuatis; а G. Schlechtendaliana: foliis tenuioribus, angustioribus, oblongis potius quam obovatis , utraque parte pube appressa frequentius villosulis , pe- dunculis tenuioribus longioribus, bracteolis subinde ГоПасео- excrescen- tibus, demum petalorum dimensione et pube. 6. odontopetala ob fo- liorum formam et habitum summae est affinitatis, sed distinguenda: foliis minus marginatis, venulis evidentioribus, pedunculis strictioribus, fere ad dimidiam longitudinem bracteolatis, villosulis, medio articulatis, petalis omnibus lineari- oblongis crenatis vel dentatis , nec interioribus ovatis. . Crescit іп silvis ad Тосаја, prov. Rio de Janeiro : Schott. 18. GUATTERIA ODONTOPETALA + ramulis foliisque subtiliter ей parce appresso-pilosulis, glabrescentibus; foliis ob- longis vel lineari-oblongis cuspidato-acuminatis, basi acutis, sub- costatis; pedunculis geminis, риде ив, infra medium articulatis, minute bracteolatis, diametro floris subbrevioribus; petalis ob- ovato- vel lineari—oblongis subquadratisve, parce ferrugineo- velutinis, antice inaequaliter dentatis; baccis numerosis (30) obovato-oblongis, cum stipitibus ipsis longioribus pedunculum aequantibus. Tab. nostra XI. Anson. Ramuri fusci, novelli viridi-rubentes et pilis sur- rectis tenuibus mox deciduis pubentes. Кола 5 — 9 poll. longa, 15 — 24 lin. lata, membranacea, laete viridia, nervo venisque subparallelis subtus prominulis, parce appresso-villosulis, juniora subciliata; petiolo trilineari, gracili. PEpuNcur: gemini, in sum- mis alis solitarii, graciles, stricti tamen, 12—18 lin. longi, ver- sus basin 8 — 4 ввАСТЕО148 minimis, saepe in fasciculum pilo- rum solutis, articulo superiore nudo, appresso - ferrugineo – ри- bentes. Carvx utrinque ferrugineo - вегісео- velutinus, laciniis ovatis acutis, 2—8 lin. PETALA juniora 6 lin. longa, ovato-oblonga, obtusiuscula , crenulata vel integerrima; adulta excrescendo 12 lin. longa: exteriora oblongo-lanceolata obtusíuscula, interiora longiora et latiora, saepe subquadrata, antice inaequaliter et pro- funde obtuse dentata. Color roseo-ochroleucus, indumento in novellis petalis fulvo-sericeo, in adultis disperso et laxiore, ver- Sus basin solummodo denso. AwrHERAE flavae. OvaniA sursum dense setuloso ~ sericantia. түл breves, sTIGMATE depresso capitato. Baccae 5 — 6 lin. longae, 3— 4 latae, maturae nigro- fuscae?, stipitibus strictis, in interiore facie sulcatis, RECEPTACULO depresso -globoso enatis. SEMEN oblongum, obtusiusculum, hiló oblongo prominulo, rhaphe sat soupe elevata, impressioni- bus haud profundis, Uti jam diximus valde affinis est, quoad folia et habitum, praece- denti, sed differt pedunculis strictioribus et petalorum dentatorum forma. Crescit in silvis ad Manoel Pereira, praedium in Minarum pro- vincia: Pohl ; — ad Almada Bahiae: Blanchet. 19. GUATTERIA OLIGOCARPA + subglabra; foliis ob- ` ovato-oblongis aut oblongis cum cuspide brevi obtusiuseula, basi acutis, subcoriaceis, costatis; pedunculis solitariis aut geminis, floris diametro brevioribus, supra basin minute bracteolatis articulatis; petalis subaequalibus lineari- ellipticis obtusis, cano- sericeis; baccis paucis (6 — 8) ellipticis, cum stipitibus lineam longis pedunculum aequantibus. Етвісс. іп Mart. Herb. Flor. Bras. n. 714. Anson alta. Forra vix nisi in nervo venisque costato -pa- rallelis minutissime appresso-pubentia, 5—7 poll. longa, 18—30 lin. lata, petiolo crassiusculo 3 lin. Рерсхсілдя ima basi mi- nutis nonnullis вваствогля, altitudine 1 — 2 lin. articulatus, pa- tenti— deflexus, purpurascens, substrigillosus. Carvx diametro 5—6 lin., coriaceus, reflexus, laciniis vix ad basin usque discretis, Anonac. GUATTERIA. 34 ovato -triangularibus, obtusiusculis, intus apice incanis, extus parce pubentibus, РктАгА 5 lin., obtusa, pallide viridia vel, prae- cipue interiora, quae supra minus sericea, viridi - violascentia, basi rosea, utroque margine revoluta. ВассАЕ glabrae, cum car- pophoris 6 — 7 lin. longae. Cum Uvaria guatterioide Alph. DC. Мет. de Genève V. 202., cujus specimen contuli, haec nostra quoad folia ita quidem convenit, ut nullus dubitaverim , plantas pro una eademque declarare specie, ea- que generis Guatteriae, nisi obstaret, quod cl. auctor semina plura indicaverit, Corolla porro, quae specimini DC. adjecta est, minor est quam nostrae petalaque offert ovata, acuta. — Foliis porro accedit ad G. odontopetalam , quae baccis numerosis longius stipitatis et petalorum dentibus facilis distinctu. — Є. brevipes Dun. Anon. 126. quoad stipi- tum brevitatem et baccarum numerum affinis, sed foliis duplo majori- bus, iis G. pogonopodis assimilandis, differt. 5 Crescit in silvis aboriginibus prope Ilheos, prov. Bahiensis: M. Decembri et Januario floret et fructificat. 20. GUATTERIA SCHLECHTENDALIANA + glabra; foliis ollongis aut obovato – oblongis, cuspide acuta, basi subcuneata aculiusculis , costatis ; pedunculis solitariis (cum висседапео abortivo ) , floris diameiro brevioribus, supra basin minute bracteolatis articulatis, calyce duplo longioribus; petalis subaequa- libus, obovato-lineari- oblongis obtusis cano – беди тв ; baccis numerosis (20 —24) ellipticis, cum stipitibus pedunculum supe- rantibus. Annon 50 ped. Кола 8 — 12 poll. longa, 2— 83; lata, mem- branaceo-coriacea, petiolis, qui in б. veneficiorum perbreves et 2.lin. sunt, 4 lin., rugulosis. Рерохссіл vix poll. longi, ere- ctiusculi, in basi pRAcTEOoLIS 2—3 minimis, altitudine lineae articu- lati. Слух appresso-pubens, laciniis ovato-triangularibus obtu- siusculis, Ретата 6—8 lin. longa, 3— 4 lata, exteriora utrinque, interiora extus dense cano-velutina, intus roseo -purpurascentia. Baccak magnitudine G. Маг алас, stipitibus suis duplo longiores. Crescit. in silvis umbrosissimis ad Almada, in prov. Bahiensi, Novembri іп Januarium floret et fructificat: M. 21. GUATTERIA VENEFICIORUM 4 glabra, praeter ra- mulos ultimos minute hirtulos; foliis obovatis acute cuspidatis basi cuneatis, petiolo brevi crasso, membranaceis; pedunculis subsolitariis, fructiferis ultrapollicaribus basi et ad articulum brac- teolis minutis; baccis 18 pluribusve ovatis obtusis ultrasemipolli- caribus stipites aequantibus. Guatteria veneficiorum Mart. Reise іп Brasilien Ш. 1237. el іп Buchners Берегіот. der Pharmaz. ХХХ VI. ПІ. 344. ARBUSCULA gracilis, cortice crasso cinereo. ҢАмїлл novelli to- mento tenui hirtuli. Forra in ramulorum extremitate approximata, pe- "tiolis brevibus 2 lin., crassis, supra planis, spithamam vel pedem longa, in parte antica 2 —3 poll lata, cuspide fere pollícari acuta, nervo lato et venis ratione magnitudinis paucis, fere excurrentibus, subparallelis subtus prominentibus. Fronks non visi. BACCAE magni- tudine cerasi mediocris, ovatae, obtusae, Вемкх ellipticum, 5 lin. longum, obscure castaneum, nitidum, punctis impressum et rhaphe per- quam crassa sulco profundo limitata, per totam superficiem percursum, hilo basilari oblongo majusculo. Crescit in silvis secundum fluvium Japurá, e. g. in terra In- dorum, qui Juri dicuntur, quibus ad veneficium Urari adhibetur. Decembri fructificat. 22. GUATTERIA POGONOPUS ramulis foliisque novellis parce strigilloso-pubentibus, glabrescentibus; foliis ovato-oblongis breviter obtuseque acuminatis, basi rotundatis, coriaceis, pedun- culis 3, 2 aut solitariis, diametro floris duplo brevioribus, basi minute bracteolatis ad articulam dense ferrugineo-barbatis, caly- ceque petalisque obtusis, exterioribus obovato- oblongis, inte- rioribus ovatis, ferrugineo - pubenti – sericeis. 5 39 ANONACEAE: Annon. Forra 10 — 15 poll longa, medio aut infra medium 31 lata. Petioli 2— 3 lin. crassi, superne sulco angusto et profundo, quam reliqua facies longius pubentes, glabrescentes. PgpuNcuur 1 — 2 lin. supra basin articulati et ibidem pilis ferrugineis patulis barbati. CauLvcis laciniae 3 lin. longae et latae, lato-ovatae, acutiusculae. PE- TALA 8 — 9 lin. longa, extus praesertim basi pilis decumbentibus fulvo- ferrugineis sericea. FRUCTUS ignotus. Affinis G. veneficiorum, oligo- carpae et Schlechtendalianae, a quibus foliis plerumque majoribus, basi rotundatis et pedunculorum brevitate et barba, porro petalis obtusiori- bus et indumento ferrugineo potius, quam incano, differt. Crescit in silvis prov. Bahiensis: Blanchet ; — loco natali non indicato : Sellow. 23. GUATTERIA HILARIANA 5снгкснт. ramulis ferru- gineo-hirsulis ; foliis oblongis cuspidato-acuminatis, basi obtusis, supra in nervo, subtus praesertim in nervo venisque ferrugineo- villosiss pedunculis subgeminis calyceque patentim hirsutis, flore subbrevioribus, basi minute bracteolatis articulatisque; petalis ovatis vel ovato- oblongis obtusiusculis, ferrugineo fulvoque sericeis. Сиа етза. Hilariana Schlecht. ёп Linnaea IX. 324. Var. a. ANGUsTIFOLIA: foliis 5 — 6 poll. longis, 12 — 18 lin. latis. Var. В. LATIFOLIA: foliis 6 — 7 poll. longis, 24—80 lin. latis. Uvaria hirsuta Vell. Flor. Кит. VI. 1. 124. Аввов. PETALA crassiuscula, 9 lin. longa, tandem excrescendo 15 lin. longa, colore violaceo-livido, extus praesertim ad unguem pilis ferrugineis villoso-tomentosa, reliqua superficie squamulis minutis, pilos tortos nunc plures nunc pauculos ferentibus lepidoto-fulva. Crescit in. Brasilia tropica: Sellow. 24. GUATTERIA FERRUGINEA S. Hir. ramulis, pedunculis, foliisque subtus in nervo venisque ferrugineo - villoso - tomentosis ; foliis oblongis. vel lineari- oblongis cuspidato acuminatis, basi breviter cuneatis, subtus pubentibus , crasso — zmembranacets ; pe- dunculis in trunco ramisque plurimis conglomeratis, in ramulis solitariis vel geminis; floribus pedunculos subaequantibus ferru- gineo - tomentosis, petalis externis oblongo- linearibus obtusius- culis, internis ovatis vel trapezoideis obtusis. биайста ferruginea 81. Hil. Flor. Bras. merid. І. 38. Tab. nostra XII. Annon affinis Є. Hilarianae, sed distincta, praeter inflorescentiam e trunco (quae certe in illa nondum est observata): folis majoribus, saepe 8 — 10 poll. longis, 25 — 3 latis, basi evidentius cuneatis, cras- sioribus, membranaceis tamen , indumento in omnibus partibus densiore, breviore, strigilloso - erecto nec patente, petalis externis acutioribus. Formae cauliflorae folia magis oblonga, majora, saepe pedalia. Carvcis laciniae 2 lin., lato-ovatae, acutae, dense ferrugineo-strigilloso-tomen- tosae et nitidae , nec uti іп G. Hilariana ovatae obtusiusculae, pilis patulis fuscis adspersi. Crescit in silvis caeduis, prope Адназзи, prov. Sebastianopolis, vicum : St. Hilaire, — et aliis in locis ejusdem provinciae : Schott et Sellow. In silvis prov. S. Pauli: M. 29. GUATTERIA CAULIFLORA -+ glabrescens; foliis co- riaceis ovato-lanceolatis vel lanceolatis, basi rotundatis, obtusius- culis, novellis subtus parce pubentibus; pedunculis solitariis, binis vel ternis (unico evolvendo?) e trunco ramisve primariis, basi articulatis; floribus —; baccis numerosis (35 — 40) obovatis sti- pitem aequantibus, cum stipite pedunculo paullo brevioribus. Anona cauliflora supra 18., detectis fructibus huc refe- rendam se prodidit. Ibidem reliqua conferas. Аввов. Еола 7 — 9 poll. longa, in postico triente 30 — 40 lin. lata, petiolis demum 3 — 4 lin. crassis, rugulosis > superne angusto- GUATTERIA. 36 canaliculatis, nervo crasso subtus prominente ; venis parum conspicuis antrorsum conniventibus, —PEDUNCULUS fructifer poll., crassus. RECEP- TACULUM depresso- globosum, ВАССАЗ ferens 5 lin. longas, 31 latas atro – violaceas. SEMEN spadiceum, laevigatum, vertice acutiusculum; hilo oblongo, rhaphe parum prosiliente. — Species ab omnibus eo di- versa, quod folia coriacea in primo triente latissima sint et obtusa, porro baccarum parvitate , forma obovata et multitudine. Crescit in silvis ad Almada prov. Bahiensis: Blanchet, М. 96. GUATTERIA INUNDATA + glabrescens; foliis crasso- membranaceis oblongis, acute cuspidatis, basi in petiolum breviter acuteque attenuatis; pedunculis solitariis vel geminis, basi minute bracteolatis, supra articulatis, diametro floris tandem duplo bre- vioribus; petalis obtusis basi cano-sericeis, oblongis aut obovato- oblongis, ciliatis, externis paullo angustioribus ; baccis 6 — 10 obovatis acutis, cum stipitibus aequilongis pedunculum sub- aequantibus. Var. В. гометеолла Рбрр. Herb.: foliis lineari-oblongis, 12 poll. longis, 2j latis. Аввов 15 — 20 ped., cortice laevigato fusco. Камг paten- tes, teretes, olivacei. Ам virides. Кола 9 — 7 poll. longa, 20 — 30 lin. lata, petiolis 3 — 4 lin., subteretibus, superne canaliculatis , versus petiolos longitudine 2 — 3 lin. angustata, qua quidem parte semiteretia et quam petiolus tenuiora apparent, іп cuspidem 8 — 12 lin. derepente contracta, supra nitida, sub- tus nervo venisque costato -parallelis, intra duplicato – combinatis ` prominulis, pube appressa, in venis robustiore, fugaci. Рерох- сил vix pollicares, recti, basi minutis BRAcTEOLIS, paullo infra medium artieulati, appresso-puberuli. | Carvx parce velutinus, laciniis ultra linearibus lato -triangularibus. Prrara interdum nonnihil crenulata, juniora 9 — 6 acutiuscula, adultiora 10 — 12 lin. et tandem antice dilatata 6 lin. lata, intus glabra, extus praesertim ad basin velutina, pallide viridia, tandem ochroleuca; interiora primum patent, uti exteriora, post grossificationem basi genitalia includunt. Srıemara subcapitata, arcte cohaerentia. Bacca 4 lin. longa, stipes 4—5, pedunculus fructifer 9—12. — А 6. laevigata foliis latioribus minus abrupte cuspidatis, pedun- culis saepe geminis, baccis minoribus dignoscenda. | Crescit in silvis udis, secundum fluvium Solimoés, prov. Rio Negro, Decembri floret: M., Póppig. 27. GUATTERIA PÓPPIGIANA + glabrescens; foliis (0- riaceis lineari-oblongis vel angusto-oblongis breviter cuspida- tis, basi subinaequali in petiolum contractis, subtus pubentibus glauc?2scentibus, subcostatiss pedunculis axillaribus solitariis flo- ribus brevioribus, infra medium articulatis basique minute bracteo- latis; sepalis ovatis acutis petalisque obovatis tandem inaequaliter сгепайз undulatis ochraceo — sericeis. Intermedia quasi inter Є. Owregou et 6. inundatam. АБ Ша diversa foliis basi non cuneatis, pedunculis solitariis, petalis, quae similiter undulata et reflexa sunt, evidentius crenato- dentatis. Ab hac facilius distinguitur foliis coriaceis, brevius cuspidatis, petiolo breviori, petalis angustioribus crassioribus non ciliatis, pube ochracea nec cinerea. A. G. caniflora distinguitur: foliis evidentius costatis, subtus glaucis, angustioribus, petalis obtusioribus antice latioribus, minus canis atque intus non areola triangulari nuda insignibus, sed potius crista tenui tomenti angusto -triangulari vestitis, qualem quoque in 6. Ouregow videmus, licet minus conspicuam. ТАМА 14 in verticillis alternantibus. Crescit in silvis ай Collares, prov. Paraénsis, Junio ftorens : Póppig.; — іп canali Tagipurá: М. ; , 28. GUATTERIA OUREGOU + glabrescens; foliis coria- ceis, obovatis, cuspidatis, deorsum cuneatis, supra nitidis, subtus pubentibus glaucescentibus, costatis; pedunculis supraaxillaribus 2 — 4, quam flores brevioribus, infra medium articulatis basique minute bracteolatis; sepalis ovatis acutis petalisque obovatis undu- ` 37 latis ferrugineo -velulinis; baccis 40 — 48 ellipticis а cum stipiti- bus aequilongis pedunculos aequantibus. dria Ouregou Dun. Апопас. 126. DC. Prodr. 1. 93. n. 3 байна Ouregou Aubl. Flor. би). 608. t. 244. Uvaria monosperma- Lam. Encycl. І. 596. Willd. Sp. pl. ІІ. 1262. Аввов mediocris. RaAMUuL: cortice purpureo-fusco, tenaci. КОТЛА 6 — 11 poll. longa, 24 — 42 lin. lata, cuspide et petiolo 6 lin., venis intra marginem simpliciter combinatis parallelis costata, supra nitida, Ркргхссіл floriferi 4 — 10 lin. longi, ввАСТЕО118 semiamplectentibus parvulis, saepe deciduis. CAxYx coriaceus, sepalis ovatis acutis 2 lin. longis, praesertim extus pilis tenuibus ferrugineis adspersus, quales quoque in corolla. PETALA primum acutiuscula 6 lin., dein praecipue interiora excrescentia 12 — 15 lin. et obtusa; exteriora viridi-rubentia, interiora roseo-rubra. STAMINA flava. STIGMATA viridia. ВАССАК atrae, in stipitibus ipsas aequantibus, е RECEPTACULO depresso -globoso. — Affinis prae aliis 6. inundatae , quae foliis tenuioribus non cuneatis parcius minusque evidenter venoso-cosíatis, minus cuspidatis , floribus parcioribus magis glabris, incano - nec ferrugineo -sericeis, baccis mi- noribus acutis facile distinguitur. Affinis quoque Є. Schlechtendalia- лае, à qua diversa: foliis latioribus, brevius acuminatis, frequentius costatis, pedunculis non solitariis, baccis duplo minoribus, indumento florum ferrugineo , rel. Crescit іп silvis ай lacum Egensem, ad Barra do Rio Negro et alibi in provincia Rio Negro, Novembri et Decembri floret et fructi- ficat: M., Рбрри. 29. GUATTERIA CANIFLORA + ramulis glabrescentibus foliisque novellis subtus appresso-pubentibus; foliis oblongis cu- spidatis, basi breviter in petiolum attenuatis, submembranaceis ; pedunculis subgeminis, basi minute bracteolatis, fere medio arti- culatis, floris diametro duplo brevioribus, petalis subaequalibus obtusis, obovato- vel lineari-oblongis calyceque dense ¿ncano sericeis; baccis numerosis obovalibus cum stipitibus pedunculum pollicarem aequantibus, quadrilinearibus. Var. a. ANGUSTIFOLIA, foliis angusto- vel lineari- oblongis. Var. В. LATIFOLIA, foliis oblongis vel oborato -oblongis. Anson 80 — 40 ped. Forra 6 — 12 poll. longa, 24 — 48 lin. lata, petiolo crassiusculo, superne angusto – canaliculato, 4—5 lin. longo, membranacea potius, quam coriacea, pilis appres- sis, tandem glabriora, punctis pellucidis, subtus pilis tenuibus nervo crasso venisque costato- parallelis, haud procul a mar- gine arcuato -combinatis prominulis, cuspide 8 — 12 Nn. acuta. PrpuscuLr ex alis foliorum gemini, гагіиѕ solitarii ant terni, erecto- -patuli aut nutantes, 4 — 6 lin. longi, basi 2 — 3 ввлАстко- Li minimis decidais, fere in medio articulati, sursum incrassati, pilis appressis surrectis parvis fuscidulis. Сити lobi ovato- triangulares obtusiusculi, 2 lin. longi, extus pilis densis testa- ceis appressis, intus versus apicem hirtuli. Conorra extus ubi- que dense sericea pilis festaceo—canis, intus indumento simili, praeter areolam triangularem glabram, quae іп petalorum inter- norum basi major est, quam in externorum, PeraLa 5—6 longa, З — 4 lata, margine utroque nonnunquam revoluta, interna paullo latiora. Color testaceo-roseus, intus ad basin purpurascens. Aw-: THERAE flavae, phyllotaxi 4. ОуАША dense sericeo-hirta, 8тіс- MATA capitata, in sryLis minimis, arcte cohaerentia, Baccak nitide atroviolaceae, vertice brevissime mucronulatae, SEmEN castaneum, superficie sublaevi. Convenit cum Unona crassipetala Dun. Anon. 101. t. 24. (quam cl. A. De Сапа. Мет. бепеу. V. 206, ad Guatterias trahendam duxit) foliorum forma еб magnitudine, sed differt floribus duplo minoribus, geminis ternísve, пес solitariis. Unona obtusiflora Dun. ibid. 102. secundum ejus descriptionem folia possidet duplo minora, pedunculos ANONACEAE: — — GUATTERIA. 38 solitarios, graciles, duplo longiores. 6. inundata quoad foliorum formam et texiuram quoque summopere est affinis; sunt tamen folia angustiora еб acumine longiore tenuiore praedita, porro pedunculi 6. inundatae. sunt strictiores, paullo longiores, flores duplo majores, petala ratione longitudinis latiora, obscure purpurea et intus fere tota, nec in areola solum basilari, glabra. Crescit. in silvis aboriginibus secundum fluvios Solimoés et Ja- purá; Novembri in Februarium floret et fructificat: M. 80. GUATTERIA BLEPHAROPHYLLA + ramulis foliisque novellis subtus pube ferruginea appressa, glabrescentibus; foliis oblanceolato - vel angusto-obovato-cuneatis, acute cuspidatis, margine éncrassato ciliatis; pedunculis 2—8 рейо108 subaequan- tibus, basi bracteolatis et articulatis, calyceque pefalisque ovatis acutis dense albo-sericeis; baccis crasso -fusiformibus acutis, stipite triplo longioribus. Сиайета oxycarpa Püppig іп Herbario. Аввов, Ramuri graciles, inter folia parum flexuosi et gem- mae pube ferruginea substrigillosi. Forra crasso- membranacea, subdisticha, 5 — 7 poll. longa, in antico triente 15 — 24 lin. lata, cuspide fere pollicari, nervo venisque subcostatis quam pa- renchymate densius strigilloso – pubentibus. Рерохсил lin. alti- tudine articulati, fusco – hirtuli, BRACTEOLA una alterave minima. SEPALA lato- ovata, acuta, quam petala minus dense sericea, ВлссАЕ (paucae, 6 —8?) pollicem longae, appresso - pubentes. Crescit in silvis ай Coari, prov. Rio Negro : M.; — ad Ega: Póppig. Floret et fructificat Novembri іп Januarium. Alias nonnullas species in terris Brasiliae adjacentibus detectas ob summam, qua nostris conjunctae sunt affinitatem, paucis commemo- rare videtur non alienum, Sunt: 1. GUATTERIA (OVALIS R. et Pav. Syst. Veg. Peruv. I. 146. D.C. Prodr. I. 94., ni fallor.) glabrescens; foliis oblongis vel obo- vato ~ oblongis , cuspidatis , basi acutis, non costatis; pedunculis soli- tariis calyceque rufo-hirsutulis , versus basin articulatis, floris diame- tro brevioribus , petalis obtusis antice crenulatis, extus rufo -tomen- toso-sericeis, intus pallidioribus velutinis, interioribus obovatis; baccis numerosis (30 — 40) obovato-oblongis cum stipitibus ipsis longiori- bus pedunculum aequantibus, — Affinis prae aliis 6. Kiotzschianae, odontopetalae et Gomezianae. In silvis Peruviae, ad Tocache, Junio 1830: Póppig. 2. GUATTERIA EXCELSA Рокрр. Herb.: ramulis, peduncnlis, petiolis foliisque subtus in nervo hirsutis; foliis angusto ~ oblongis cuspidatis, basi rotundatis; pedunculis geminis axillaribus vel termi- nantibus paucifloris, articulatis subbasilaribus ebracteolatis; calyce ferrugineo - hirsuto; petalis lato- obovatis antice dentatis, velutinis ; baccis paucis (6 — 10) cylindricis, cum stipitibus ipsas aequantibus pedicellum superantibus. — Affinis 6. acutiflorae еб ботеліалае. In Peruviae subandinae silvis ad Pampayaco, Octobri: Póppig. 3. GUATTERIA SCHOMBURGKIANA + glabrescens; foliis oblongis vel lato-lanceolatis acute cuspidatis, basi acutis, novellis subtus aureo-seri- ceís; pedunculis axillaribus solitariis vel geminis, longitudine petiolorum, medio articulatis et minute bracteolatis , sepalisque ovatis acutis appresso- ferrugineo -pubentibus; petalis pedunculis duplo longioribus, subaequa- libus lineari- lanceolatis obtusiusculis , praesertim basi ferrugineo - seri- ceis, — Affinis praesertim 6. inundatae, a qua differt foliis minoribus utrinque longius attenuatis, floribus duplo minoribus; calycis foliolis subtriangularibus 1 lin., petalis multo angustioribus, 6— 8 lin. longis, 2 lin. latis, pedunculis 3 — 4 lin. longis. Porro cum G. Gomeziana et Candolleana quibusdam characteribus convenit. In Gujana brittanica legit Schombyrgk. Praeter indicatas novi: G. podocarpam D. C., eriopodam Dun., glaucam R. et Pav., forsan іп Brasilia inveniendas. 39 ANONACEAE: V. UVARIA L. Слух tripartitus аш triphyllus, rarius cupuliformis subinteger. PErALA 6 biserialia, raro 8. STAMINA Anonae. PisriLLA numerosa, raro definita. OVARIA discreta, ovuLIis plurimis (3 — 20) peritropicis. STYLI continui, breves. fS'ricwATA capitata, rarius lateraliter oblonga. Baccak in тново ampliato stipitatae, globo- sae, ovales vel cylindricae, aequales, torosae aut mo- niliformes, succosae aut coriaceae et exsuccae. ВЕ- MINA иш — biserialia, ARILLO (іп U. brasiliensi) tenui membranaceo succoso plus minus obducta , eoque et car- ne fructus inter ipsa penetrante atque сопсашегайопез iransversas formante, plus minus discreta, oblonga, globosa aut angulata, внарнЕ per facies dorsalem et ventralem decurrente notata. ARBORES aut FRUTICES erecti aut sarmentosi. Кол oblonga, petiolis basi articulatis. FLORES in PEDUNCULIS axillaribus vel lateralibus, solitariis rarove confertis, solitarii, raro corymbosi. Punks plerumque ferruginea, stellata aut simplex. Endl. Gen. n. 4717. Uvaria L. Krokeria Neck. Unona L. Blume, DC. Asimina Adans. Orchidocarpum L. C. Rich. Porcelia Rz. Pav. Melodorum‘ Lour. Trigynaea Schlecht. Endl. Gen. n. 4727. — Genus forsan ratione arilli, in nostra specie certe praesentis, et totius fructus structura dividendum. 1. UVARIA BRASILIENSIS Vzrr. arbuscula humilis erecta glabra; foliis membranaceis, oblongis cuspidato - acuminatis , basi cuneato - acutis; pedunculis lateralibus solitariis unifloris strictis ebracteolatis, dimidium folium subaequantibus; petalis ех- terioribus ovatis acutis membranaceis, interioribus ovatoorbicula- ribus crassis; baccis cylindricis coriaceo-carnosis pressione sub- dehiscentibus, 1 — 3 — 6-врегшіз, arillo bilobo magno. Uvaria brasiliensis Vell. Flor. Flum. V. t. 122. Exsicc. in Mart. Herb. Flor. Bras. n. 713. Icon. nostra Tab. XIII. Fig. II. (flos et fructus). AnBUSCULA tenuis. Вамсіл teretes, cortice cinereo verru- culoso; novelli epidermide purpurascenti-viridi. Forra 5—8 poll. longa, 2 — 3 lata, petiolis bilinearibus, semiteretibus, dense pellucido - punctata, nervo subtus valde prominulo, venis crebris subparallelis intra marginem arcu simplici combinatis. PkpuNcu- Lus altitudine 5—8 lin. supra folium lateralis, 2—3 poll., erecto- patens. Carvx diametro 4 lin., laciniis ovato — triangularibus acutis. PETALA virentia; exteriora margine extenuata, utrinque, intus densius, pubentia; interiora concava 8 — 10 lin., exterio- ribus paullo majora; omnia excrescentia. THonus convexus. SrA- MINA З lin., flava; riLAmENTIS brevissimis, ANTHERIS clavatis, con- necticulo in glandulam depresso - сарйааш pilis cylindricis velu- tinam tamente. РівтилА trilinearia. ОУАВЛА lineari-subtetragona, angulis subtilissime pubentibus, in latere exteriore medio quasi nervo longitudinali percursa, inde bifacialia, in latere interiore nervis subternis longitudinalibus. Ovura 4 — 10 inaequaliter biseriata, in funiculis distinctis. Sryr1 cum втісмАтЕ fere totius pistilli longitudine, articulati, lineares. Зтсмд sursum nonnihil dila- tatum, bilobum, lobis vomeriformibus, extus pubentibus intus glabris. Влссак in RECEPTACULO depresso 810080, irregulariter tuberculato, basi noduloso, 8 — 12, stipite 3 — 5 -lineari, obovatae vel cy- lindricae 1 — 14 poll. longae, parum tomentosae, vertice cuspi- de reflexa aut obtusae, iñ parte extrorsa sub pressione saepe lon- UVARIA — ANAXAGORAEA. 40 gitudinaliter aperiundae, purpureo-fuscae. Semina 1--2--6 evoluta, magnitudine seminum Ricini, compresso - elliptica, ad hilum emarginata, TEsTA nitida olivaceo-füsca, mHAPHE latera angu-. stiora percurrente sat crassa. AÁRILLUS tenuis, membranaceo-car- nosus, rubens, bilobus, latiora latera maximam ex parte obvolvens. Crescit in silvis aboriginibus prov. Sebastianopolitanae: Vello- хо; similibus locis ad Almada in prov. Bahiensis: M. Sub fine anni floret et fructificat. Simillimam stirpem е Maynas tulit Póppig. о, UVARIA TRIGYNA + arbuscula (7); ramulis pubenti- tomentosulis ; foliis oblongis aut obovato- oblongis, breviter acu- minatis, basi contractis, subtus praesertim in nervo tenuiter stri- gillosis, glabrescentibus; pedunculis lateralibus solitariis unifla— ris nudis, petiolo sextuplo longioribus calycibusque leviter trifi- do petalisque ovatis acutiusculis pubenti canis; pistillis tribus. Trigynaea oblongifolia Schlecht. in Linnaea ІХ. 329. Forra maxima 8 — 9 poll. longa, 24— 30 lata, petiolo 1—2 lin. dense pubenti-cano. Fructus ignotus, ex ovarii sexovulati stru- ctura ab Uvariae fructu non diversus. Crescit in Brasilia. aequinoctiali , loco natali non indicato: Seliow. VI. ANAXAGORAEA Ат. Ни. Carxx tripartitus. CoroLLA hexapetala, PETALIS biseriatis, aestivatione valvata, conniventibus. 'luonus convexus. STAMINA indefinita, nunc omnia aequalia claviformia, nunc (in А. javanica) interiora filamentis elongatis, antheris abbreviatis. РїзтпллА 8—24. Ovora gemina, basilaria, erecta. Өтү breves. #тїємАТА simplicia, depresso - capitata. FOLLICULI іп RECEPTA- соо lignescente brevi columnaeformi, stipitati, clavati, coriacei, intus superne hinc rima verticali semibivalves. . Semma erecta, bina aut abortu solitaria, compressa, obovata. AnnuscuLAE glabriusculae. КотлА crasso-mem- branacea, petiolis basi vix articulatis. PEDUNCULI axillares, BRACTEOLA una alterave adspersi. Co- ROLLA mediocris, pallide viridi-albicans. SEMEN ni- tidissimum. Anazagorea St. Hil. Bull. philom. 1825. 91. Alph. DC. Мет. Genèv. V. 211. Endl. Gen. 4719. 1. ANAXAGORAEA PRINOIDES Sr. Hir. foliis oblongo- lanceolatis, breviter obtuseque cuspidatis, basi rotundata in petio- lum 8 — 4 linearem decurrentibus, membranaceis; pedunculis solitariis petiolum subsuperantibus , basi apiceque bracteolatis; folliculis sub - 12 glabris longiuscule clavatis. Xylopia prinoides Dun. Anon. 122. t. 15. DC. Syst. I 501. Prodr. 4. 93. n. 8. | Апахадогеа prinoides St. Hil. et Alph. DC. 1. c. КОЛА 3—4 poll. longa, 12 lin. lata, petiolo 3—4 lin., quum in A. acuminata 5 poll. longa , 18 lin. lata » magis coriacea sint atque petiolo crassiore 1 lin. suffulta. Haec quoque offert pedunculos subge- minatos basi, nec apice, bracteolatos et folliculos stipite breviori do- natos, in cortice crassiusculo leviter lepidotos. Crescit in silvis prope Масара, prov. Paraénsis, teste cl. Lacerda. 2. ANAXAGORAEA РНАКОСАВРА + foliis obovato - ob- longis vel oblongis cuspidatis, basi rotundata in petiolum беші- pollicarem superne leviter decurrentibus; pedunculis solitariis 41 ANONACEAE: bifloris, pedicellis basi braeteolatis, fructiferis petiolum aequanti- bus ; folliculis sub-18 pedicellisque castaneo-lepidoto-tomentosulis. Tab. nostra V. Fig. IV. Аввов. Forra 7 — 8 poll. longa, 24 — 40 lin. lata, сгаз- siuseulo - membranacea vel subcoriacea, subtus glaucescentia, punctis venulisque semipellucidis, quam А. prinoidis triplo, quam А. acuminatae duplo majora. Carvx infra fructus patens. RE- CEPTACULUM inferne nudum columnari-hexagonum, faciebus con- cavis, superne subglobosum atque stipitibus carpidiorum dense obsessum. ForLicULI magnitudine А. acumina(ae; SEMINA primum castanea, demum atra, nitidissima. Crescit in silvis fluvio Amazonum conterminis , fructificat De- cembri: M.; — prope Еда: Póppig. ҮП. XYLOPIA Lass. CaLxx tripartitus. CoroLLA hexapetala, PETALIS biseriatis, ungue dilatato concavo, sursum angusto- lanceolatis, erectiusculis, internis minoribus. . 'Tuonus convexus. STAMINA indefinita uti in Anona. PisriLLA numerosa. Ovara discreta, оушав 2 — 12 peritropi- бтүш elongati, clavati. тема acutum vel sub- denticulatum. ForLicuL: in RECEPTACULO liguoso subglo- boso stipitati, baccati, extrorsum longitudinaliter dehis- centes, subtorulosi. SkwiNA 2 — 12, saepe plura ab- огцуа, adscendentia vel subhorizontalia, авшто bilobo. ARBORES aut rnuTICES. Катић et folia junio- res saepe indumento simplici decumbente sericante. Кол subdisticha , subcoriacea. PEpvNcuLr axilla- res, uni-pauciflori, bracteolati. . BRACTEOLA semi- amplexicaulis, alabastrum subinde involvens. FLORES albidi aut albo - rosei, intus purpurascentes, extus sericei. FoLLICULI. purpurei, tandem fusci, ecsic- catione rugosi. Xylopia Linn. Endl. Gen. n. 4714. Bulliarda Neck. Elem. n. 1103. Хуіорісгоп P. Browne Jam. 256. · Habzelia Ар. DC. Мет. Genèv. V. 207. Uvariae ей Unonae auct. species. t 1. XYLOPIA FRUTESCENS Асві. glabrescens; ramulis novellis pilis albis vel fulvis erectis hirsutis; foliis subtus pilis appressis albis in nervo margineque fulvis sericeo- villosis, lan- ceolatis euspidato- et acute acuminatis, basi acutis; pedunculis 1 — 3- floris, brevibus, bracteolisque calyceque villosulis, petalis argenteo-sericeis; folliculis 6—10, obovato-subrhombeis, suban- gulatis, stipite brevi, 1 — 2.- spermis. Xylopia frutescens Aubl. би). П. 602. 1.212. DC. ^ 1. 500. Prodr. I. 92. n. 2. Ibira Marcgr. іп Libro. Principis. Bras. edit. 1648. 99. с. іс. Piso edit. 1658. cum icone eadem 145. Елвис. Mart. Herb. Flor. Bras. n. 522. Tab. nostra XIII. Fig. III. (fructus). Аввов mediocris s. FAUTEX. RAMULI graciles, densi, subvirgati, . pilis albidis vel alutaceis, lineam longis, interdum fasciculatis. КОЛА 18 — 24 lia. longa, 4 — 7 lata, cuspide obtusiusceula , petiolo dense . villoso , subtus pilis distinctis albis declinatis. Кговкз 6 lin. CALYX tripartitus, laciniis ovatis acuminatis pilis subfuscidulis rarioribus et pa- tulis, nec argenteo-sericeus, uti petala, quae basi subvillosa. Коглл- CULI vix semipoll., coriacei, sub pressione dorso facile aperti, stipite perbrevi , purpurei, tandem fusci. SEMINA elliptica 3 lin. longa, nigro- coerulea, двпло 1 lin, longo albo. Odor fructus suavis refocillans. Crescit in silvis udiusculis, immo subásalsis, in prov. maritimis, inde a Sebastianopolin ad imperii fines boreales usque. Floret ulti- Anonac. XYLOPIA. 42 mis anni mensibus. Pindaiba, Embira et Pacova ab incolis dicitur, Liber lentus. Lignum moll, leve. Fructus acri-aromatici, loco Piperis aethiopici adhibentur , nomine Pacova et Pimento da Costa. Nomen caribaeum est Coaguerecou, gallicis incolis dicitur Jejerecou: Aublet. 2. XYLOPIA BRASILIENSIS Serene. glabrescens; ramulis novellis incano-velutinis; foliis angusto-lanceolatis longe et obtu- siuscule acuminatis basi acutis, subtus glaucescentibus, pilis ap- pressis parce pubentibus; pedunculis 1 — 2-floris, folliculis 6 — 10, clavatis obtusis torulosis, 3 — 4-spermis. Xylopia brasiliensis Spreng. Neue Entdeck, III. 50. DC. Ргодг.. Г. Xylopia parvifolia Schlecht. іп Linnaea IX. 327. Embira s. Pindaiba Piso Bras. edit. 1648. 71. c.ic. edit. 1658. 144. c. ic. eadem. (?) Аввов elata, coma oblonga. RAMULI cinerascentes, novelli den- sius et brevius velutini, quam in praecedente. FoLLICULI pollicem longi, 3 — 4 lin. crassi, cortice tandem atro-fusco, quam in X. frutescente tenuiore, odore et sapore mastichino-terebinthinaceo. SEMINA obovata, compressiuscula, Notis allatis а praecedente abunde differt; quod vero synonymon Pisonis attinet, dubitanter adduximus, nam fructus in icone Pisoniana dispermi exhibentur, ceterum utramque Embirae s. Ibirae iconem ad unam eandemque speciem referre, vetant ipsa verba auctorum. Crescit. іп silvis Саа-ароат её ad margines silvarum perpe- tuarum, in prov. Sebastianopolitana , Spiritus sancti rel.: Sellow, Schott, M. 8. XYLOPIA LIGUSTRIFOLIA Рох. glabrescens; ramis albido- verruculosis, ramulis subfulvo- pubentibus ; foliis lanceo- latis, basi obtusis, apice obtusiusculis vel acutis, novellis subtus in nervo margineque fuscidulo- ceterum argenteo-sericeis; pedun- culis solitariis vel geminis 1 — 2- floris bracteolatis calycibusque glabris, petalis fulvo -sericeis; folliculis 9 — 12 clavatis obtusis torulosis, subdispermis. Xylopia ligustrifolia Dun. Anon. 121. t. 18. Humb. Kunth. Nov. Gen. V. 63. DC. Syst. Г. 500. Prodr. І. 92. Аввов 20 — 30 ped. Еговкз intus albi, odori, quam іп popaya- nensibus, a Humboldtio lectis, duplo breviores; ceterum omnia conve- nientia vidi, exceptis fructibus e Brasilia non allatis. Болсо semi- pollicares dicuntur. In silvis primaevis humidis ad Borba, prov. Rio Negro, Augu- sto: Riedel. Species antecedentibus summopere affinis , in Brasilia, quod sciam, nondum inventa , quam differentiae gratia exhibuimus , est: Xylopia sali- cifolia Humb. (Dun. Anon. 121. t. 17. DC. 1. c.): ramulis novellis ap-, presso-pubenti-incanis ; foliis angusto - lanceolatis longe et obtusiuscule acuminatis, basi acutis, subtus petalisque sericeo - argenteis; folliculis 6 — 8 obovato-clavatis 1 — 2-spermis. Ad fluv. Magdalenae: Humb.; in Gujana brittanica: Schomburgk. 4 XYLOPIA EMARGINATA + ramulis novellis rufulis alutaceo-pubentibus; foliis subcoriaceis lanceolatis, ad petiolos breves contractis, obtusis emarginatis, novellis subtus glaucescen- tibus et subtiliter appresso - pubentibus; pedunculis 1 — 3 – floris bracteolis calyceque glabrescentibus, petalis albo – sericeis. Аввов pyramidalis, densicoma, 20 — 30 ped., ramis pa- tentibus. Forra versus summitates congesta, fere disticha, 18—24 lin. longa, $ — 6 lata, margine incrassato subrevoluta, petiolo vix lineari. Кговкз, praesertim quoad calycem et BRACTEOLAM unam alteramve X. glabrae similes. Carvx 2 lin., lobis sub- orbicularibus, acutis. РкЕТАГА semipollicaria, lutescentia, sua- veolentia. Crescit in silvis, quae Саа - apoam dicuntur, et udis locis camporum, quae Vargens dicunt, in deserto occidentali prov. Mina- rum, versus Удо 40 Paranan et ad fluvium S. Francisci: M.; — іл paludosis secundum Rio Pardo: Riedel. Augusto floret. Incolae eam Pindaiba vocant, eaque ad plantandas sepes utuntur. 43 ANONACEAE: XYLOPIA — BOCAGEA. 44 5. XYLOPIA ВАПВАТА + ramulis patentim hirsutis; foliis oblongis vel oblongo – lanceolatis acutis, basi obtusiuseulis , sub- tus villoso - mollibus; pedunculis 1 — 2 — floris calycibusque hir- sutis; petalis villoso - sericeis; folliculis 4 — S, torulosis, utrin- que acutis, 4 — 6- spermis. Xylopia barbata Hoffmsgg. in litt. Tab. nostra XIII. Fig. I. Annon mediocris. Ramı flexuosi, сіпегеі. Ramuri crebri, grisei, nodulis frequentibus albidi, novelli dense hirsuti pilis te- staceis tenuibus 1 lin. longis. Forra 15 — 18 lin. longa, medio 5 — 6 lata, petfolo lineari, hirsuto, apice non producto, acu~ tiuseulo tamen, basi nonnihil contracta, marginibus revolutis, crassiuseulo - membranacea, supra saturate viridia laevigata, gla- bra, nervo impresso, subtus pilis densis nitidulis alutaceis, іп nervo longioribus. РЕрокси 1 lin., simplex aut bifidus, hirsu- tus. BnacrEOLAE ad divisiones subbinae, altera minore, et infra singulos calyces eumque hiné vestientes, lato- ovatae, concavae, altera minore, intus glabrae, extus hirsutae. Carvx 2 lin., semi- tridus, laciniis ovato - triangularibus , acutis, pariter hirsutis, margine extenuato sieciusculis. PETALA linearia, obtusiuscula, poll. longa, ima basi dilatata, suborbicularia, externa extus pilis niti- dis albo – testaceis surrectis, intus linea triplici pilorum; interna fenuius pubentia, crassa, subtriquetra. ANTHERAE Subsessiles, + lin., flavae, vertice incrassatae, interiores abortivae , complanatae, angusto- obovato - rhombeae. Ovania gracilia, glabra. түгі illis longiora, subulata, pilis patentibns vel reversis. ӨТІ6МАТА sub- capitata. REcEPrACULUM infra fructum breve, dentatum. ForricuLt sesquipollicares, stipite 3 lin., apice acuti, pilis tenuibus adspersi, purpurei, tandem rubro-fusci, post seminum lapsum in folium obovato - rhombeum, margine undulatum explanati. Semina ceylin- drica, coerulea, 3 lin., ARILLO cupulari, hine leviter bilobo, albo. Crescit in ripa fluvii Tocantins , locis sabulosis virgultosis , ad Cametá : Siber; — ad Santarem, Novembri: Riedel. . 6. XYLOPIA OCHRANTHA + ramulis novellis appresso- ferrugineo - pubentibus; foliis oblongis utrinque acutiusculis vel breviter cuspidatis, subtus glaucescentibus appresso – pubentibus, praesertim in nervo; pedunculis subsolitariis calycis longitudine, bracteolis brevibus, calyce et petalis extus fulvo-sericeo-tomentosis. Annon mediocris. Вамі densi. Камол subfastigiati, stric- üiusculi, cortice cinereo ferrugineo, longitudinaliter rimoso et tandem per membranacea frustula secedente; novelli pilis ferru- gineis appressis. Кола 15 — 30 — 48 lin. longa, 5 — 9 — 16 lata, crassiusculo-membranacea, supra laete viridia, subtus pal- lidiora, praesertim in nervo prominente et in petiolis 2 lin. pilis ferrugineis. PrpuNcuLus 3 lin., BRAcTEOLIS nonnullis parvis semiamplectentibus vel earum loco semicirculo pilorum. САГУСЕЗ laciniis lato - ovatis obtusis, coriaceis, intus glabris. PETALA ex- teriora 12 lin. longa, basi ovata 4 lin. lata, сгаззшзеша, extus nervo carinali prominulo, indumento coloris leonini, nitidula, in- tus planiuscula, medio impressa, albo- pulverulenta, basi говео- purpurea; interiora breviora, e basi obovata subulata, carina utraque in facie prominente, basi roseo-purpurea, superne albo- pulverulenta. AxrHERAE lin. longae, connectivo in globulum glandulosum tumente. Crescit in silvarum margine , locis apricis, sabulosis , in prov. Spiritus sancti: Mazim. Princ. Vidensis. Xylopia aromatica + (Waria хейатса Aubl. Gujan. IT. 605. t. 242., Unona Dun., Habzelia Alph. DC.) secundum descriptiones et iconem differt: foliis (omnino ?) glabris, calyce duplo minore, acutiore, petalis externis cinereis nec fulvis. — Xylopia nitida Dun. Anon. 122. differt: folis nonnihil angustioribus, subtus fere glabris, pedunculis 2 — 4-floris, calyce glabriusculo triplo minore, minus diviso et fere truncato , petalis duplo minoribus , extus subargenteo - sericeis , pube tenuiore in sicco statu rubente. — Xylopia muricata Sw. flores habet pariter 2 — 3plo minores, calyces iis X. mitidae similes parce piloso- pubentes, nec tomentoso - sericeos , tomentum petalorum fulvum , sed brevius. — Coelocline acutiflora Alph. DC. l. c. 208. t. 5., quae Unona Dun. Anonac. 116. t. 22., habitu summopere accedens, calyces offert duplo minores. 7. XYLOPIA SERICEA Sr. Hir. ramulis ferrugineo - aut cinereo-tomentosis; foliis lanceolatis vel oblongo-lanceolatis longe acuminatis, utrinque acutis, subtus pilis sparsis appressis argen- teo-sirigulosis ; pedunculis 4 — 8- floris, bracteolis calycibusque fusco -sericeis; petalis roseo – fusco – ѕегісеіѕ; folliculis numero- sis clavato- eylindricis torulosis arcuatis subtetraspermis. Xylopia sericea St. Hil. Plant. usuel. n. 33. Flor. Bras. merid. І. 41. exclusis synon. Pis. et Marcg. Магі. Plantae me- dicae et oecon. Bras. nondum edit. 1. 59. 11. Unona fluminensis Vell. Flor. Flum. V. t. 121. Unona carminativa Arruda da Camara Diss. sobre ав plantas que podem dar linho. Rio. 1810. 48. Mayna sericea Spreng. Syst. Veg. П. 602. n. 2. Аввов 20— 25 ped. Бола 3—4} poll. longa, 6—10 lin. lata, subtus pilis distantibus nitide- argentea. "Tomentum ramulorum novel- lorum primo ferrugineum, nonnunquam Ішсе expallescit. FLORES іп PEDUNCULO quam petiolus breviore densi, 6 — 10 lin. longi, albi, cum rubore tomenti pilorum rosei coloris aut Шу. Коластл 6 — 12 lin. longi, SEMINIBUS pallide coeruleis,' авпло Albo. Crescit silvestris per Brasiliam tropicam, in prov. Sebastiano- politana: Velloxo, Sellow , Schott, St. Hil. ; — in prov. Minarum, ad fluvium Amazonum prope Coari: M. Novembri — Januarium floret. Іп silvis maritimis arenosis ad Пћеоѕ, Septembri: Riedel. Incolis Pimento do Sertáo, Pimento da terra vel do Mato dicitur. 8. XYLOPIA GRANDIFLORA Sr. Hir. ramulis ferrugineo- tomentosis; foliis oblongo-lanceolatis, longe acuminatis, basi sub- truncatis, subtus praesertim іп nervo fulvo vel fuscidulo tomen- tosis, nune glabrescentibus; pedunculis 2 — 6 Погіѕ, bracteolis calycibusque fulvo-tomentosis, petalis roseo – fulvo – ѕегісеіѕ ; fol- liculis numerosis cylindricis torulosis rectiusculis subhexaspermis. Xylopia grandiflora St. Hil.. Flor. Bras. merid. Г. 40. Mart. Plant. medic. et oecon. 4. 57 et 59. 1. ( ined.) Аввов ampla, RAMIS patulis, RAMULIS quam in praecedente ro- bustioribus. Forra majora, subtus nunc dense ferruginea, nunc to- mento testaceo sparsiori , nunc fere glabra. Кговкз magnitudine quam maxime variabiles , 1 — 2 poll. longi. Fructus quam in praecedente rectiores, longiores , minus acres. Crescit per magnam plagam Brasiliae tropicae. In prov. Se- bastianopolitane : Sellow , Schott; — іп silvis ad praedium Yha et flumen Rio Еегтото in deserto occidentali Minarum , nec non іп sil- vis ad Ega et alibi in regione amazonica: M.; — in campis glareo- sis ad бабаға: Riedel. Septembri — Januarium floret et fructificat. Pimento do Sertáo Brasiliensibus. 22 Xylopia longifolia Alph. DC. Мет. de Genèv. V. 210., quae Unona туіоріоійев Dun: Anon. t. 21., nostra quidem sententia specie non differt, nisi forsan fructibus paullo minoribus et acrimonia atque amarore praecellentibus. VIII. BOCAGEA. Carxx trifidus vel subinteger eupuliformis, Conor- LA hexapetala, рктАдтаз biseriatis erecto-patulis, Srami- NA 6 (raro 12—18), omnia fertilia, structura confamilia- rium. Ovanra 3—6, vix coalita aut plane libera, оустав 2-4-8, in sutura ventrali horizontalibus. Втута brevis- simi aut nulli, sricwATE capitato. ВАССАЕ abortu inter- dum solitariae, breviter stipitatae, abortu 1—3-spermae. | SEMINA horizontalia, AniLLo spongioso lineari, 45 ANONACEAE: BOCAGEA. 46 ARBORES aut rnUTICES. Болма petiolo brevi articulato, glabra aut subtus pilosa. PEDUNCULI so- Шаға uniflori, extraazcillares, tenues, supra ba- sin plus minus evidenter агисщай. FLonxs parvi, albi aut virides. Bocagea St. Hil. Flor. Bras. merid. I. 41. (поп Blume Flor. Jav.) Endl. Gen. 4709. 1. BOCAGEA ALBA Sr. Hir. glabriuscula; foliis ovatis bre- viter acuminatis obtusis, basi acutis; pedunculis petiolo triplo longioribus, supra basin bracteolatam articulatis calyceque cupu- lari truncato dense ferrugineo-pubenti-hirtulis; petalis albis, exterioribus linearibus acutiusculis , interioribus minoribus su- perne triquetris. Bocagea alba St. Hil. Flor. Bras. merid. T. 42. Septembri cum floribus fructibusque in silvis primaevis arbo- rum turpium, in parte promontorii Cabo Frio, quae dicitur Ponta de Lest, prov. Sebastianopolitanae detexit S. Hil. (Vidi siccam.) 9. BOCAGEA VIRIDIS Sr. Hir. ramulis foliisque novellis incano-villosulis glabrescentibus; foliis ovato-lanceolatis vel lan- ceolatis acutiusculis, basi acutis; pedunculis petiolos triplo supe- rantibus subcontinuis ebracteolatis calycibusque trifidis appresso- pubentibus; petalis albis acutis, exterioribus ovatis, interioribus latioribus orbiculari – ovatis. Bocagea viridis St. Hil. Flor. Bras. mer. Г. 42. t. 9. In silvis prope villa Па, in confiniis provinciarum Sebastia- nopolitanae et Minarum , Octobri florentem et fructiferam observavit St. Hilaire. (Vidi siccam.) 8. BOCAGEA LONGEPEDUNCULATA + ramulis foliisque novellis praesertim subtus appresso- pubentibus; foliis ovato- oblongis acute acuminatis, basi acutis; pedunculis filiformibus ebracteolatis, fere in medio articulatis, dimidii folii longitudine, calyceque trifido appresso-villosulis; petalis obtusiusculis viridi- bus, exterioribus lineari- oblongis, interioribus ovatis. Anson parva. Кам cortice fusco. Камол erecto - patuli, Кола 3 — 4 poll. longa, 12 — 18 lin. lata, petiolo bilineari, compage densa, сгазѕіаѕеша, venis parum conspicuis, praesertim subtus in nervo medio hirsutie brevi fuscescente. GEMMAE pari- ter densis pilis testaceo- fuscis nitidis hirtulae, PEpuNcuLus late- ralis, patens, filiformis, 15 — 24 lin. longus. Carxx horizon- taliter patens, laciniis lato- ovatis acutis. Perata exteriora sub- tilissime et parce pubentia, 3 lin. longa. ОуалмА hirsuta, pilis surrectis testaceis nitidis. ОушА nonnulla horizontalia, 8түг08 brevissimus. $т16МА capitato-angulatum. Crescit in silvis provinciae а Porto Seguro dictae: Mazim. Princ. Vidensis. е. 4. BOCAGEA MULTIFLORA + ramulis glabris; foliis lan- ceolatis vel lato-lanceolatis , longe cusp?dalis , basi inaequali aculis, supra nitidis glabris, subtus subglaucis minute pubenti- bus; pedunculis numerosis ín ramulis decurtatis lateralibus, me- dio et infra medium minute bracteolatis, floribusque subtiliter canis; calyce trifido petalisque ovatis acutis; baccis 8 — 6 glo- bosis, mono- vel dispermis. Tab. nostra XIV. Annon. Камі cortice cinereo, longitudinaliter rimuloso. Ra- молл graciles, раќші. Кола 2 — 4 poll. longa, 8—12 lin. lata, in petiolum 1 —2 lin. inaequaliter attenuata, ita quidem ut latus ramulo propius sit latius, in cuspidem 4 — 6 lin. obtu- siusculam contracta, compage fere laurinea, nervo subtus promi- nente purpurascente, venis tenuibus, intra marginem arcuato-com- binatis, supra lucidula saturate viridia, subtus glaucescentia et pilis parcis parvis adspersa. FLoges in ramulis abbreviatis aut noduliformibus, saepe infra ramulorum divisiones erumpentibus > 10 — 20 conferti. Ватоћ illi pedunculos fulcientes nune ipsi simplices, nunc divisi, nodulosi aut tuberculati BRACTEOLIS minu- tissimis sunt adspersi. PEpuNcuLI 4 — 6 lin., graciles, flexuosi, basi et medio minutissime bracteolati, uti flores subtili tomento stellato canescunt. Carvx fere usque ad basin tripartitus, laciniis ovato -triangularibus, intus glaber, diametro 1 lin. Comorra vix 2 lin. alta, semiaperta, viridi-albida. РктАгА exteriora lato- ovata acutiuscula, interiora ovata, angustiora et paullo breviora, minus tomentosula. SrAwiNA plerumque 18, (in uno flore 12, in altero 6 numeravi) minuta, vix 1 lin. longa, FILAMENTO deorsum cuneato, ANTHERA Suboblonga, in connecticulum excurrente nunc triangu- lare acutum, nunc, praesertim in staminibus seriei interioris, sub- quadratum obtusum, eae quae petalis interioribus opposita sunt, non- nihil breviora. Puncta glandulosa globosa semipellucida in con- necticulo, Loculi lineares, extrorsum turgidi. PisriLLA in THORI conici vertice 3, 4, 5, 6, ovata, convergentia, inter se libera, staminibus paullo altiora. Оулвіси ovatum, latere exteriore non- nihil ventricosius, pilis erectis sericeum, STIGMATE sessili, brevi- ter clavato, e latere rectangulo emergente. ОуртА bina in latere ovarii centrali superposita atque sub fructescentia isthmo carnoso intercepta, ut demum fructum quasi bilocularem dicas. Вассле glo- bosae, magnitudine Pisi vel Ciceris, 2, 8, 4, 5, rarius 6 e quo- vis flore enatae, тноко suffultae parum elevato, stipite perbrevi, stigmatis residuo vix notatae, glabrae. ЕМА duo aut alterius abortu solitaria, compresso-globosa, facie commissurali planiore, isthno saepe omnino evanescente, superficie castanea scrobicu- lata, ВНАРНЕ latiuscula elevata per ambitum majorem decurrente. AniLLUS super hilum intumidus, oblongus, longiusculus. Lamellae integumenti interioris a superficie versus centrum convergentes tenues, albuminis dimidium attingentes, ALsUMEN corneum, Em- BhYO —. Crescit in silvis ad Ega , prov. Rio Negro, ubi mense Octobri florentem et fructibus onustam legit сі. Póppig, amicus spectatissimus. CURAE POSTERIORES. ANONA. 28. ANONA PHAEOCLADOS + frutescens, humilis, glabra; ramis fusco-purpureis foliisque obovato- oblongis vel oblongo- cuneatis, obtusis, basi subsessili rotundatis, subtus glaucescenti- bus; pedunculis шийогї8 nudis vel unibracteolatis; floribus pube stellata albida; sepalis triangulari-lanceolatis acutis, petalis cor- datis, exterioribus latioribus. Affinis Anonae cornifoliae (supra p.12. n. 17). — Frutex 1--5- ped., ramis saepe simplicibus, compressis angulatisve, epidermide, qualis іп Salice daphnoide. Forra crasso- membranacea, petiolo B lin., 3 — 6 poll. longa, 12 — 30 lin. Iata, nervo crassiusculo supra plano subtus convexo, venis venulisque nnastomosantibus crebris. PEDUNCU- Lus oppositifolius, 1 — 3 poll., epidermide ramulorum. FLORES Cer- nui, virescentes, magnitudine A. cornifoliae. ВЕРАТА 3— 4 lin. longa. PETALA exteriora lato -cordata, sepalis duplo et quod excedit longiora. STAMINA ochroleuca, sesquilinearia, RECEPTACULUM pilosum. PisTILLA compacta, sTrIGMATIBUS subglobosis. Crescit іп subhumidis campis, qui Vargens dicuntur, prope Cujabá et Camapuam, prov. Matto-Grosso. Septembri — Novembri floret: Riedel. . 29. ANONA CROTONIFOLIA + frutescens, humilis, pilis stellatis 01/080 -tomentosa ; foliis subcoriaceis, lanceolatis aut oblongo -lanceolatis, utrinque acutiusculis , subtus canescentibus ; pedunculis solitariis ; sepalis lato -triangularibus petalisque exte- rioribus lato- ovatis acutiusculis вегісео -tomentosis, intus inte- rioribusque duplo minoribus acutioribus incanis. Intermedia inter A. cornifoliam et A. dioicam (supra p. 8. n. 9). — Евсткх parvulus, CAULIBUS ех una radice in campis, quos annua confia- gratio devastat, saepe pedalem altitudinem non superantibus, simplicibus 47 ANONACEAE: vel basi solum ramosis. Tomentum caulium ramorumve densum e pilis stellatis alutaceis. Кома 2 — 3 poll. longa, 10 — 18 lin. lata, cras- siuscula et siccitate saepe convoluta, petiolo dense villoso 1—2 lin., utrinque , praesertim subtus, indumento denso , subtus nervo venisque excurrentibus sat approximatis prominentibus. Кговкз iis А. dioicae similes , sordide lutescentes , in PEDUNCULIS 8 — 12 lin., cernui. Crescit sparsa in campis ad Rio Pardo in prov. St. Pauli, Sep- tembri et Octobri floret: Riedel. ROLLINIA. 19. ROLLINIA PÓPPIGII + glabra; foliis oblongis vel obovato - oblongis, breviter cuspidatis vel acutis, basi rotundatis, subtus subglaucis; pedunculis aggregatis in ramulis lateralibus floribusque ferrugineo – sericeis; corollae alis brevissimis rotun- datis horizontalibus. ICONES EXPLICATAE. 48 Species habitu R. laurifoliae varietati grandifoliae accedens, co- rollae figurae R. parviflorae , cujus tamen alae minus depresso - hori- топќа1еѕ ; ab omnibus facile distincta: glabritie, foliis subtus glaucis, longiuscule petiolatis. — ARBOR praealta. КОЛА 5 — 8 poll. longa, $ —3 lata, petiolo 8 — 10 lin. gracili, supra nitida, subtus glau- cescentia, nervo venisque subtus prominulis et albidis. PEDUNCULI in ramulis lateralibus laterales aut terminales, 3 — 6, longitudine inae- quali, 6 — 12 lin. ввАСТЕА BRACTEOLAQque una alterave versus basin ovata obtusa semiamplectente , tomento surrecto ferrugineo nitido. CA- тух vix 2 lin. diametro, foliolis lato - ovatis acutis. ConorrA depressa, triloba, 3 — 4 lin. diametro, lobis éxterioribus obtusis, carnosis, su- perne medio sulcatis, extus, pariter ac calyx, pilis ferrugineis seri- ceis, interioribus multo minoribus oblongis cum brevi acumine albo- tomentosis. , Crescit in oris silvaticis lacus Egensis, prov. Rio Negro, Oc- tobri floret: Póppig. ICONES ANONACEARUM EXPLICATAE. Тав, І. Anona coriacea, pag. б. Тав, H. Anona crassiflora, pag. 7. Тав, Ш. Anona tenuiflora , pag. 10. Тав, IV. Anona spinescens, pag. 11. Тав, V. Ес. I. Anonae squamosae fructus, pag. 14. Fic. I. А. Anonae cancellatae fructus. (Conferas adnotationes de historia Anonarum €ultarum.) Fic. II. Anonae crassiflorae fructus, pag. 7. Fic. HI. Duguetiae Spixianae fructus, pag. 23. Fic. IV. Anaxagoraea phaeocarpa, pag. 40. Тав, VI. Ес. I. Rollinia parviflora, pag. 19. Fic. H. Rollinia cuspidata, pag. 20. Тав, УП. Fic. I. Guatteria psilopus, pag. 27. Fic. П. Guatteria Martiana, pag. 29. Tas. УШ. Guatteria macropus, pag. 27. AB. ІХ, Fic. I. Guatteria subsessilis, pag. 29. Fic. 4I. Guatteria Pohliana, pag. 28. Тав. X. Guatteria villosissima, pag. 30. Тав, XI. Guatteria odontopetala, pag. 33. Tas. XII. Guatteria ferruginea, pag. 85. Тав, ХШ. Fic. I. Xylopia barbata , pag. 43. Fic. П. Uvariae brasiliensis flos et fructus, pag. 39. Fic. III. Xylopiae frutescentis fructus, pag. 41. Тав, XIV. Fic, Ш. Bocagea multiflora, pag. 45. Siglae, quibus singulas iconum partes intelligi volumus. Numeri romani stirpis partes naturali magnitudine exhibitas esse denotant, arabici varia ratione адацс(аз. ` Litera а figurae apposita partem - antice spectari indicat, b postice, са latere, porro || sectionem verticalem , == horizontalem. 1. Pars folii. 2. Bractea. 3. Pedunculus. 4. Thorus аш receptaculum fructus. 5. Alabastrum. 6. Flos apertus. 7. Calyx. 8. Corolla. 9. Petala exteriora. 10. Petala interiora. 11. Genitalium complexus. 12. Stamen aut stamina. 12.* Pili stamina adstantes, 13. Connecticulum. 14. Pollen. 15. Pistillum aut pistilla plura. 16. Stigma. 17. Ovulum aut ovula plura. 18. Fructus tam compositus , quam plures discreti in suo thoro. 19. Fructus discretus. 19. a. Fructus discretus , arte apertus vel sectus. 20. Semen. 20. a. Semen, detracta testa. 20. b. Seminis rhaphe. 20. c. Arillus vel ejus pars. : 21. Embryo. 49 ANONACEARUM PER BRASILIAM DISTRIBUTIO. 90 ANONACEARUM PER BRASILIAM DISTRIBUTIO. Npeciebus brasiliensibus, quarum ad hune usque diem novae hic sunt 54 editae, omnibus descriptis *), si rationem habemus conditionum geographicarum, optime Genera: Species. Dryades. Hamadryades. | | Anona . . 29 5 | Rollinia. . 12 2(lsimulDr. 9 Duguetia . 10 ————————————— Oreades. = 2 (1simulDr.) 2 — — = mihi videtur posse demonstrari, quo modo illae sint disseminatae, quum eas pro quinque partibus praeci- puis, quas in universo regno hujus florae constitui, congesserim in tabula. Quodsi tibi ambitum atque fines, quibus has quinque partes circumscripsi, гергаез ешауе- ris, hae evadent distribuendi rationes: Najades. Уараеае. Vagae. Introductae. 7 -- 1 5 3 8 (simul Dr.) — -- 6 6 Guatleria . A АТ — 9 8 l(simulDr.) 1 (рг. Ог. Хај.) — Uvaria . . 2 2 EN ы “ИН hs = 4 Апахадотаса 2 — хай = 2 ERA С n Xylopia. . В 8 — 1 2 - 2 (Dr. Ог. Naj.) — Bocagea . 4 8 — — 1 - — — 97 43. 2 15 25. 4. 4. 5. Haec igitur distributionis ratio paucas tantum osten- dit species (Napaeas) etiam extra Capricorni terminos meridiem versus inveniri, uti Rolliniam ezralbidam, salicifoliam её emarginatam, quae ad tricesimum alte- rum gradum meridionalem procedunt. Magis ad septen- trionem itidemque in regno Napaearum apparet Сиайе- ria australis, quae Gualtteriae generis specierum divitis extremam quasi occupat meridiem versus stationem. Ex his latitudinibus specierum numerus augetur septentrio- nem versus et summus familiae meridianus incidit in partem Brasiliae orientalem, i. e. in regnum Dryadum. Etenim 43 species, i, e. plus dimidia parte omnium indigenarum specierum (92) in hac plaga crescunt, in ora montosa silvisque obtecta a tropico Capricorni usque fere ad Pernambuco. Complures species in om- nibus hujus regionis partibus videntur esse indigenae, quum aliae non nisi ad septentrionalem partem aut au- stralem pertineant, de qua re nondum certi quidquam exploratum est, ut praecipue proprietates florae regni Rio de Janeiro et Bahiae atque Шћеоз possimus di- gnoscere. Proxime Anonacearum copia accedit regnum fluvii Amazonum, cujus confluentes magnos, qui omni- no eadem cincti sunt atque flumen ipsum vegetatione, plurimas quoque Najadum species offerre est vero simile. Sie Anona hypoglauca, Duguetia uniflora et D. Spi- ачала. indefessis рк LaNcsponrri et RiepeLn studiis ad flumen Madeira sunt detectae, prope ad Вогһат oppidulum. Etiam occidentem versus a finibus Brasi- liae, in provincia Maynas alunt silvae ad flumen Ama- топит, id quod perspexi e Рокриви viri de botanica Y, Moneo, Сиайетат, quam supra p. 29 n.9 nomine acu/7flo- rae descripsi, quum hoc nomen jam occupatum sit, orypetalam esse nuneupandam; porro Duguetiae Spirianae supra p. 23 п. 6 florem, quem nuperrime misit optimus PoEPPIGIUs, offerre diametrum 1j poll., sépala ovata acuta fulvo-lepidota et pe- tala. ovato-oblonga obtusiuscula albo-tomentosa, pilis stellatis. Апопас. meritissimi collectionibus, complures species Brasilia- nas praeter eas, quae antea a Коло et Рлуомо in pro- fundis orientalis Peruviae saltibus collectae sunt. In Brasiliae parte maxime ad boream spectante cernun- tur species vagae, quae eaedem sunt inventae in ceteris Gujanis, uti Anona palustris, quae in Ав quoque habitat, Anona paludosa, Апатадогаеа prinoides, Xy- lopia frutescens, grandiflora, Rollinia огоре ша etc. Illae vero species, quae in altiori Brasiliae terra apparent, quas nominavi Oreades, duabus potissimum deprehenduntur loci conditionibus, aut in campis editis, aut in silvis illis circumscriptis (Capóes). Priores spe- cies, quae jure appellari queunt Oreades campestres, Anona coriacea, crassiflora, furfuracea, monticola, dioica, cornifolia, phaeoclados, сгоіопіѓойа omnes fere sunt frutices aut virgulta; quae cum solis ardori et perpetuis ventis sint libere expositae, earum folia crassa quadam et coriacea solent esse materia; haec vero ipsa non nisi in ramulis extremis, qui uti caudi- ces ipsi admodum sunt curvi flexique, eminent, unde arbusculae miro quodam habitu sunt vestitae. Illas pu- tabis te conspicere arbores, quas antiquiores quidam chalcographi, uti fratres pe Вву et Мкшгхев, depin- xere in suis tabulis, in quibus folia facta esse videntur e lamina ferrea. Ejusmodi autem arbusculae quamvis ап- nuis camporum incendiis fere radicitus extinguantur, tamen temporibus pluviae denuo pullulantes saepe sur- culos edunt simplices et unum modo pedem longos, qui et florescunt et fructus ferunt, ut in hoc curto cau- dice justo majorem fructum, qui saepe aequat diame- trum capitis puerilis, videas insidentem. Oreades cam- pestres per loca Brasiliae montosa fere omuia videntur disseminatae, uti Anona furfuracea paene in cunctis repería est campis editis; non minus fere est regnum Anonae cornifoliae, quae a Ңикркїло ad Rio pardo, ad Barra de Jequetibà inter frutices, apud Camapuam 7 51 ANONACEARUM DISTRIBUTIO ET ANONARUM HISTORIA. 52 et Cujabae in humidis et hie quidem foliis valde tomen- tosis extructa est observata. Anona dioica amat formi- cetorum viciniam ; uti omnino hae species solum argil- laceum vel arenosum magis videntur diligere, quam calcareum. Reliquae vero Oreades sunt silvestres. Valde di- ligunt Capóes, quae modo vallium obtegunt modo camporum patentium loca profunda, ubi frondium spissa copia solum efficiunt uliginosum et fontium rivorumque evadunt genitrices. Uti campestres potissimum sunt ge- neris Апопае, sic hae maxime Guatferiae (flava, Sel- loviana , nigrescens , villosissima), sed Duguetia quo- que lanceolata et Xylopia emarginata et grandiflora, Rollinia rugulosa hujus sunt formationis. Arbores illae praestant incrementi lascivia, ramorum densitate, copia comarum et in viginti pedes vel triginta assurgentes lignum effingunt leve atque flexibile. Quum facile eae radicentur, possint aucta agrorum cultura ad sepes praetendendas adhiberi. Etiam altiores et robustiores sunt eae species, quas -арреПауі Dryades et Najades. Маш haece, quam- quam non sunt inter nemorum principes nec quadraginta vel quinquaginta pedes altiores aut vix unquam caudice unum pedem crassiore extructae, interdum tamen insi- gnes fiunt foliorum ambitu, ші Guatteria cauliflora, pogonopus , Schlechtendaliana, Anaxagoraea phaeo- carpa, Duguetia Spixiana. Aliae vero harum specie- rum sunt minores пес viginti pedum altitudinem superant, uti Duguetia uniflora, Bocageae, Anona acutiflora, Guatteria oxypetala, Uvaria brasiliensis. Nonnullae species adeo pendent de humido, ut in locis aridis maneant virgulta, quum in humidis accrescant arborum instar, unde fit, ut etiam folia magnitudine discedant, maxime Ano- nae palustris, Guatteriae Ouregou, inundatae; simul- que adnotandum est, flores quoque hujus familiae varia solere esse dimensione. Petala saepe tantum exeunt, ADNOTATIONES DE HISTORIA ANONARUM CULTARUM. | Jam vero universis hujus familiae conditionibus geographicis expositis videtar esse necessarium, in eas quoque species accuratius paulo inquirere, quae non vere sunt Brasiliae indigenae, sed ibi cultura modo divulgatae. Sunt illae, id quod patet ex tabula, quam supra addidimus, quinque species generis 4nonae : muricata, obtusiflora, squamosa, reliculata et Cherimolia, ех aliis regionibus in Brasi- liam importatae. Anona muricata solet quidem haberi oriunda ex Brasilia, quum jam antiquiores systematici descriptionem et tabu- ев а Pisone et Mancenavio nomine Аганса Ponhé et Ағаһсй Аре editam retulerint ad 4nonam muricatam a PruwiERO, JacQUI- Nio aliisque auctoribus depictam ; at satis certos putaverim a me constitutos esse characteres, quibus, usque dum nova erint explo- rata, species illae Brasilianae, Anona Marcgravii et Anona Pi- soms, discerni queant ab Antillana Anona muricata. Haec pro- ut propriam te speciem conspicere putares, nisi omnes dimensiones in uno eodemque caudice apparerent; id quod praecipue testatur Xylopia grandiflora, Guat- teria odontopetala et ferruginea. Loci vero humor aut siccitas in Anona quoque et Rollinia moderatur fructuum magnitudinem et succi carnisque copiam, qui quo utuntur loco sicciore, eo magis carent succo. Quantopere autem hae Anonaceae delectentur hu- midi ubertate, inde quoque potest colligi, quod Hama- dryadum regnum aquae egenum et aridum paucas mo- do offert species singulares (.Апопат vepretorum, spinescentem ). Ceterum Anonaceae fere ita sunt distributae, ut potissimum Oreadum campestrium nunquam non singuli frutices cernantur per arva vacua nec nisi gramine herbisque obtecta, raro vero illae inter alia virgulta sint immixtae; nec magis species silvestres amant so- cietatem, quamquam minus sunt disjectae, i. e. propius inter se habitantes. Ubi silva primitiva decisa paula- tim crescit ea, quam nominant Capoera, ibi accidit in- terdum, ut singulae Anonacearum species silvae cae- duae sese immisceant. Harum plantarum vitam jam dictum est pendere maxime ab humidi copia easque potissimum in illis flo- rere regionibus, quae abundant aquis et terrae et aéris. Aliis vero earum nutrimentis adjunxerim inprimis ќег- ram агаШасеат, quum illas in iis maxime detexerim locis, quorum solum hac terra scatet et uti aliae dili- gunt siliceam quoque terram, ita fugere videntur ter- ram calcaream. Eae autem species, quae prope ad mare, vel in tenui orae maritimae limo cernuntur, uti Anona palustris, paludosa et Xylopia frutescens, salinas quo- que soli particulas ad sese nutriendas videntur requi- rere. Plurimae species florent et ferunt fructus ulte- rioribus anni mensibus, maxime a mense Augusío us- que ad Decembrem. pria Anona muricata neque a me in Brasilia neque ab aliis bo- tanicis terram illam peragrantibus reperta est silvestris; in horto botanico Sebastianopolitano colitur tamquam ex India, ut fama fert, allata. Quae species videtur esse illius generis prima, quam nos Europaei usu cognovimus; est enim quam dixit Guanabo, Guanabana vel Guanabano Оутеров, scriptor rerum Hispanarum (Historia de las Indias Lib. УШ, c. 17), id quod cum ex ad- dita descriptione, tum eo apparet, quod hodie quoque eo nomine appellatur in Cuba (Ramon de la Sagra Historia de la Isla de Cuba p. 349). Hac igitur ratione corrigenda sunt synonyma Guanabani, quae a cl. Duxar et qui eum sequuntur relata sunt ad Апопат squamosam. Апопат muricalam vero est simile non modo in Haiti, in qua insula primi Hispanorum Conquistadores eam invenere, verum etiam in multis aliis insulis Antillarum multo prius fuisse aut silvestrem aut disseminatam per indigenas , quam осепратае sunt ab Europaeis. Рісмєкоѕ in Indiae occidentalis parvis insulis, quae ditionis sunt Gallorum, eam conspexit ei deli- 53 ANONARUM CULTARUM HISTORIA. 54 neavit. Lasarus ejus aequalis, qui hunc fructum explanavit dili- gentissime (Nouv. Voyages aux Isles de l'Amerique, 1722. III. 86), eum adnotat saepissime esse detectum а Gallis in Curassao seu prave dicta Corossol, insula Batavorum, exquatranslatus in Antil- las Gallicas ab ipso loco natali acceperit appellationem Согоззо- lier. ВоснЕковт ов (Histoire nat. et mor. des Isles Antilles. 1658. p. 51) idem laudat nomen Corossol idque ductum esse de loco natali, ubi dicit de Anona squamosa. Quamvis commercium inter incolas insularum, priusquam ad- venirent Europaei, nequidquam, quoad habemus adhuc com- pertum, fuerit tranquillum nec videatur probabile, semina con- sulto deque industria ex una insula, utpote patria primaria esse evecta, tamen solae irruptiones Caraiborum, quos constat a sep- tentrione omnes invasisse Antillas insulas, potuerunt imperium plantarum illarum magis magisque extendere, quum semina satis sint magna et dura, ut fructibus consumtis relicta capiant domi- cilia, ubi fortuito illi fuerint allati. | Шш est, Guanabo (seu Guanabana, Guanabano) hodie in- venitur non modo in omnibus majoribus insulis Antillarum atque in minoribus, quae dicuntur insulae Caraibicae, sed etiam in terra continenti ad Caracas, Cumana, in variis Guianae regionibus, Bra- silia, et ea exculta, ut cum propter hoc amplum imperium tum temporis diuturnitatem, qua jam colitur, non sit mirum, quod fructus hujus inveniuntur varietates, quae magnitudine, forma, carnis sapore, numero, seminis forma inter se discrepant. Qua ratione est difficilius, discrimen specificum constituere inter Ano- nam muricalam Antillarum et meam 4. Marcgravii, aliisque, qui in futurum haec tractabunt, sit relictum, ut explorent, utrum po- sterior vere staturae altitudine, , floribus minoribus, baccis bre- vioribus, magis ovatis, muricibus minoribus ornatis, et semine flavo specifice ab illa distet, an sit illius degressio meridionalis. Eadem qua nona muricata utuntur patria haud dubie А. squamosa, А. reticulata, А. oblusiflora; quarum prima utpote vulgaris planta frugifera in Нашпа insula laudatur ab Оугро (Historia de las Indias L. ҮШ. c. 18) nomine Anon et notis discernitur gravissimis, Ар illa ducendum est generis Anonae cognomen, quod antea recte scriptum mutavit LixNAEUs in Anon- nam, tamquam vox Romanae antiquitatis indita sit generi, quo- niam magnum offert fructum. Nomen Anon, Anones, mox legitur apud antiquiores scriptores Hispanos. Conquistadores vero, quo erant studio quidquid in nova orbis parte detegeretar collaudandi et augendi, comparabant fructum cum suavi cibo Blanc- Manger. J. АсовтА, qui ab anno 1571 ad 1587 vixit in Peruvia suamque Histor. natur. mor. de las Indias а. 1590 primo edidit, dicit haec: „по es manjar blanco, aunque es blanco manjar“, addens, fructum ab nonnullis omnium haberi praestantissimum in orbi novo. Crusius in Exoticis a. 1605. L. II. с. 9 et NIEREMBERGIUS in Historia naturali a. 1635. Lib. XIV. e, 108 item Anonae fa- ciunt mentionem. Tertia species, quam primo a flora Brasiliensi abfuisse con- tenderim, Anona reticulata, etiam habitat in Antillis atque а Conquistadoribus nomine Guanabo continetur; id quod colligo e Benzoni novi orbis historiae 1. I. с. 27, ubi significatur „Спа- nabanus qui fructum fert cordis effigie, insignis „расса figura cordis bovini“, unde appellatur ,,Corossol à fruit coeur de boeuf“, quo nomine depinxit satis bene Lasarus 1,1. Ш. ad pag. 86. Apud Oviepuw hanc speciem non inveni allegatam, sed pro iis, quae retulerant JacQuiwiUs, Tussacius et alii, non videtur esse du- bitandum, quin primum ejus domicilium sint Antillae, etsi fortasse non Haiti aut Cuba; cujus insulae fructibus non adnumerat eam Ramon DE LA SacnA (Historia de lalsla de Cuba 349), sed prae- ter А. squamosam (Anon) et А. muricatam (Guanábana) lau- dat Апопат glabram ( Mamon) et Guanábana cimarrona, quam Апопат palustrem е! speciem Chirimoya, quam Алопат Hum- boldti esse arbitratur. Jam vero postquam monuere Товвкү et Gray (Flora of North- America I. 44) adhuc non nisi errore quodam ullam 4nonam statutum esse in agris illarum civitatum consociatarum crescere silvestrem, fere est pro certo explorato- que habendum, omnes illas species, quae adhuc cives istius flo- rae sunt pronuntiatae, Апопат laurifoliam (Сатезву t. 67), gla- bram (Сатезву t. 64) et quam depinxit Сатезву (t. 86) speciem (А. bahamensem appellandam, quippe quae habitet in insulis Bahamensibus), genuina uti patria India occidentali ac fortasse aliquam partem contineri iisdem, quae commemoravimus, nomi- nibus popularibus. His speciebus denique adjungenda sit Anona obtusiflora, quae а Tussacio propter saporem laudatur, quum JACQUINIUS, qui silvestrem eam citat appellatione 4. mucosae, fructui haud singularem adtribuat saporem. Ex his quae jam ex- posuimus plurimas apparet Anonas, quae coluntur in Brasilia, originem duxisse ex India occidentali. Anona Cherimolia pri- mitus longe alius florae imperii civis pertinet ad regionem minus calidam, quippe quae colatur in Chile, Peruvia, Mexico, unde in tropicis Brasiliae provinciis minus videtur evenire, quum vel in iis Europae plagis, quae maxime vergunt ad meridiem, in Algarvia, in Hispania apud Valenciam, Orihuelam, Malagam, in Si- cilia et Graecia possit excoli. Recentiori aetate dictum est, complures, quas hic memoravi- mus, Anonas progenitas esse in Asia tropica et in iis, quae ad illam spectant, insulis, unde disseminatae sint in Americam; id quod potissimum de Anona squamosa contendit AUGUSTUS DE зт. Нилво, amicus celeberrimus (Bulletin де la Societé philomat. de Paris 1825. 10). Sed dolendum mihi videtur, illum in hac re exploranda поп ea fuisse diligentia ac providentia, qua alias solet excellere; quocirca consentio potius cum cl. Вгомо (Flora Javae Anonac. 107. 108) et cum R. Ввоумю (Appendix to Tu- ckey's Exped, to the River Zaire, 425), qui A. аяайсат L. pro A. muricatae synonymo declarat, omnesque Anonas ex India occidentali ipsa enatas esse contendit. Cujus rei testimonio haec sufficiant, Nulla Anona propria adhuc aut in Asia aut in illius orbis insulis inventa est silvestris; atque Rumruius (Herb. am- boin. 1. I. с. 39), antiquioribus de fructu Guanabanae et Ano- nae Indiae occidentalis auctoribus bene collatis, ad id potius in- clinat, ut existimet, illum e Hispania nova in Manillam indeque per Sinesas et Hispanos in Moluccas et proinde per Indiam ori- entalem e$se divulgatam ; uti Кнекотов quoque (Ногі, Mal. Ш. t. 29. 30. 31) negat hos fructus esse indigenas. Quae documenta omnia nulla alia re refellit Sr. HirAniUs, nisi quod dicit, nomina eorum esse depromta e sermone Indico, id quod vix videtur recte se habere. Etenim si vox А/атагат, quo nomine a RuxEpro laudatur Anona muricata, vere esset Sans- critana, deberet, ut mecum communicavit Отнмаков FRANKIUS, vir clarissimus, conferri cum АНатага seu А418-тага, quod si- gnificat „morbum dirimens“ (ata == morbus), idem atque Ala~ rusha, quod Сопкввоокто auctore est Juslicia Adhatoda et Gen- darussa; contra quod est monendum, Ala - тағат esse linguao Tamulicae, qua Maram omnino denotat arborem inque qua pro ipsius sermonis indole certior arborum generis definitio antepo- nitur, unde Æla -maram sit arbor Ata. Vox igitur Anona- maram, qua affert Викрїсз Алолат $quamosam, significat eo- dem modo apud Tamulas Апопат arborem. Quodsi Anon voca- bulum habendum esset Sanscritanum, nonnisi cum ий verbo posset consociari, quod graminis speciem, Panicum miliaceum, designat (Anú revali est = Croton polyandrum). At primo ob- tutu haec verba aliena esse ab Anona nec cum voce Sanscritana 55 ANONARUM CULTARUM HISTORIA. 56 Maram debere conjungi apparet. Quo pacto А/а-тағат et Апопа-тағат pro clausula Tamulica cum voce peregrina con- juncta oportet censeri. Etiam reliqua .4nonae specierum nomina in lingua gentium Indiae orientalis, quae quidem laudaverunt RHEE- pius et RowPHiUs, non videntur significare radices verborum In- dicorum. In dialectis Malajicis Rumeno auctore nomen occurrit Manoa, Manona, Menoa (in Banda: Menona), quae vox vide- tur esse nihil nisi depravatio nominis Наше Апол, quum in lin- gua Malajica plures sint plantarum appellationes cum M initiali et sine Ша litterula, uti 4mpalam et Mampalam (fructus Man- giferae indicae). Siricaya dicit Комритов esse delicias ex ovis et cremore lactis confectas et quum Hispani et Lusitani fructui saepe indant nomen Blanc- manger propter similitudinem cum hoc ferculo, probabile est 80% саупопа compositum esse, ut hae proprietates indicentur. Anona squamosa Комрніо auctore in lingua Malajica vocatur etiam Manoa-papuwa, quam vocem ipse ducit a papua (crispus vel tuberosus). Nomina vulgaria Tjina panosou et Parangi panosou (apud RuEDiUM) spectare videntur per comparationem ad fructum arboris Jaca, Ағ/осагрі integri- јоћае, quae in lingua Sanscritana appellatur panosa (vocabulum ducitur a pan, praedicare). lla igitur verba composita signifi- cent propter aliquam nonae fructus similitudinem cum fructu Artocarpi , fructum Artocarpi Sinensis vel fructum Artocarpi Europaeorum (Farangi, Parangi), quod ipsum plantas illas e terra peregrina esse importatas indicet, cui rationi cum nomen Batavo- rum Sineese- Peeren, tum Ксмени nuntius, fructum а Sinesis ad Moluccas invectum esse (apud А. squamosam dicit perspicue: „Species nuper ex Ternata in Amboinam translata est“) consen- tit. Nomen Аз vel Boa- Alis in Тегпайа vertitur a Ruwruto fructus cordiformis (ob figuram cordi praesertim bovino assimi- lem), unde hoc quoque nomen Atis non primitivum esse cogno- scitur, quippe quod sit veri simile, incolas comparationem cum corde bovino, quam Europaei tam significantem habuere, ut fere in omnibus antiquioribus de Antillarum fructibus commemoretur nuntiis, eodem modo aptam duxisse atque in patrium recepisse sermonem. Ex quibus certum videtur et exploratum, nomina illa omnia non uti verba primaria posse referri ad fructum Anonarum. Una causa, quae nos fortasse possit movere, ut statuamus, aliam speciem, eisi non quas memoravimus, sed quam nomine .4nonae angustifoliae fructu cancellato maximo depinxit Комениз (1. tab. 45), esse vere Asiaticam neque ex America in Indiam orien- talem introductam , est illa, quod haec species vere ab Anona reticulata; ad quam а plurimis relata est scriptoribus, est di- versa. Etenim nomine 4. re(iculatae fructus aliquot in spiritu vini depositos accepi ex Java, quos non ad hanc pertinere mani- festum est, sed propter singularia lineamenta singulorum super- ficiei tuberculorum procul dubio videantur referendi ad speciem, quam memoravimus, Rumphianam. Folia floresque non novi, sed fructum, ut a cognatis possit internosci, tab. V. fig. II. depingen- dum curavi. Indiae orientalis botanici accuratius inquirant in hujus speciei proprietates atque an vere illa in quaquam parte Indiae patriam habeat aquosae explorent; mihi quidem admodum videtur improbabile, qui nesciam de iis, quae dubitanter attulit Ruuruivs 1. е, 18, ferre judicium et potius ex analogia college- rim, eas una cum cognatis speciebus eodem nomine ex India oc- eidentali eo esse importatas, J ACQUINIUS, uti jam dixi p. 13, hane Speciem retulit ad suam 4. тисозат, quae auctore R. Ввоумо consociatur cum 4. obfusiflora. Fructus vero meae A. cancella- tae a fructu 4. oblusiflorae, uti depictus est a Тгввасіо, videtur discedere. Anon vocem esse e lingua Haiti "ac jam est commemoratum; {а vero est aut oriunda ex Antillis aut, id quod mihi videtur vero similius, earum linguarum, quibus utun- tur incolae Hispaniae novae. Апопае fructus, qui aetate R. Her- nandezi in Mexico jam erat notus, apud Кесснтом (Hist. Nov. Hispan. 348. 454) nominatur Ahate vel Ate; qua ratione nihil videtur probabilius, nisi illum e Hispania nova in Indiam опеп- talem una cum ipsis plantis esse invectum. Accuratius aliquid quum де significatu vocis Afa nequeam proferre, id modo adjicio, vocem Aztecicum АП multa denotare: aquam, urinam, bellum, cerebrum. ет! eodem sermone no- minatur pediculus (720 == sagitta), id quod non prorsus videtur spernendum, quatenus seminis Апопае sectio aliquam habet cum pediculo similitudinem; quo accedit, ut pulvis ex illa compara- tus in crines conspersus in multis terris tropicis remedium ha- beatur, quo interimantur illae bestiolae. Nomen Япопае: Tzy- pipatlis apud Бкссним 1.1. 348 significat. fortasse medicamen puerorum aegrotantium (рай? aztecice == medicamen, Tzipitl = infans aegrotus). Ceterum adnoto, a Хіккемвексіо (Hist. nat. l. XV. сар. 13) tria alia commemorari nomina Mexicana, quae fortasse pertinent ad Anonarum species quasdam aut varie- tates: Quauch - аро! (Она est vox aztecica = arbor; tza- poll = anus vetula), Teral- Тзарой (texallo = locus lapidi- bus plenus). Verbum Zkapo/l (hispanice: Sapote) nunc prae- sertim spectat ad species aliquot Sapotacearum e genere Achrae et Lucumae, ejusque usus multiplex protulit magnam perturba- | tionem, quae de Апопасеіѕ et Sapotaceis in scriptis antiquioribus, ші apud Катсм (Histor. П. 1650. Dendrologia. 71) -et PLuQuE- NETIUM (Almagestum voce Anona) deprehendimus. Vox Cherimolia vel СМ тоуа videtar composita et e lin- gua terrae continentis Americanae desumta. Chilli est aztecice Capsicum, quod in lingua Haitina Аг? appellatur. YNcA GARCILASO (Commentar. real. lib. УШ. е. 11) dicit de bacca quadam anno fere 1557 in Peruviam invecta, quae cum fructu Arbuti (Arbutus Ma- dronno aztecice est Tepetomatl) comparatur. Sitne Ша Anona ex Hispania nova importata, alii inquirant. In lingua Zapotecica vocatur .4nonae fructus Quela- p?cho. Juan пк CompovA (Vocabulario zapoteco. Mexico 1518) monet ideo ita nominari, quod semen prae se ferat simile semini Соззурри ( Peche zapote- cice). Equidem adjicio, Алолае genus in lingua Caraibica vo-. cari Cachiman et Monin et in Guaranitica Araticù. Haec vero sunt quaecunque potui conferre de difficili nomi- num ratione, quibus utuntur Americae incolae; пес ea lectoribus putabam esse deneganda, quum inquisitiones de patria plantarum utilium deque modo, quo ab una terrae parte in alteram sint dis- seminatae, nünquam majori instituantur diligentia, quandoquidem ex iis fortasse certum aliquid possit colligi de conjunctione orbis partium, priusquam per Europaeos longius patefacta est navigatio. Mihi quidem Алолас genus non nisi orbis novi proprium esse ac primarium est persuasissimum ; quo vero, modo in Indiam orientalem venerit et in insulas ad hanc terram pertinentes, id vix ullo modo videtur posse detegi. Probabile fit Hispanos, qui jam anno 1571 sedes collocarent in Manilla, fructum eo ex S. Domingo insula et Mexico importasse, atque inde, id quod Комришз quoque indicat, Sinesarum industria latius esse divulga- tum. Id mihi propterea est vero similius, quam Lusitanos con- tinuo ex America fructum illum invexisse in colonias Indiae orientalis, quod in antiquissimo Lusitani libro de plantis Indiae orientalis „де Aromatibus* (ТАЕСТАЕ АВ Honro, qui anno 1534 in Indiam navigavit ibique 1563 illum Goae primum edidit, ne ve- stigium quidem ullius plantae Americanae deprehendimus. Praeterea autem etiam servorum Nigritarum commercium іп- ter Indiam occidentalem et Guineam, et inter Brasiliam et re- gnum Congo, quod medio fere saeculo sexto decimo jam admo- dum florebat, multum contulerit ад extendendum “plantae illius 57 ANONARUM CULTARUM HISTORIA. 98 imperium. Іп Africa occidentali sub tropis sita Апопае boni ва- poris omnes inveniuntur cultae eaeque sub eodem nomine atque in Brasilia. Etiam in Bahia audivi, fructum Апопав squamosae in utraque terra vocari Frutta do Conde, quippe quae primum a тво Luiz ре OLrvEIRA, Conde de MIRANDA, qui а. 1626 Bahiae erat praefectus, illuc esset importata. *) Jam vero eae Ánonarum species, quae patria utuntur Bra- silia, quoad equidem sciam, ab indigenis nunquam arte sunt ex- culiae atque diligentia, sed поп nisi pro fructibus silvestribus adhibitae; sed naturae est consentaneum , semina in domicilio- rum propinquitatem adducta saepius sese explicasse, unde non est, quod miremur, has plantas utiles prope reliqua Indorum et exigua plantaria deprehendi. Fortasse etiam fructus eo, quod ho- mines arboribus utebantur simpliciter, et magnitadine creverunt et aucti sunt sapore suavi, quum vix liceat dubitari, quin Americanus quoque homo quasi magicam vim exerceat ad vitam plantarum, quae ipsum circumdant. In qua re id non est praetermittendum, quod ubi prope adsunt hominum domicilia, materiae salinae uti- que augetur quantitas, et cinere, et stercore, et putrescentibus quisquiliis, unde solo admiscentur eae substantiae, quae illud po- *) De hac Anona squamosa, dum haec scribebam, inveni aliquid commemoratum ab amico mihi aestimatissimo J. FORBES ROYLE in ejus Illustrations of the Botany of the Himalayan mountains, quod quum affirmet meam sententiam, qua Anonis patriam Americam assignavi, non putavi esse praetermittendum. ,,Anona squamosa, dicit Ше p. 60, jam adeo naturae Indicae est assuefacta, ut tamquam domestica videatur, praesertim quum pluribus patrii ser- monis appelletur nominibus, e quibus Shurifa apparet esse ori- ginis Persicae et Gunda gutra vox Sanscritana. Jam quum non sit innotum, paucas memorabiles Indiae arbores appellatione Sanscritana carere, inde quaecunque eam prae se fert planta, eam ex India orientali ducendam esse collegerunt. Пе hac re quum litteris adirem УУндохгом, virum clarissimum, ille mihi haec renuntiavit: quodsi plantae alicui est nomen Sanscritanum, inde non sequitur, eam in India esse indigenam aut jam remotis tempori- bus importatam, uti herba Nicotiana in lingua Sanscritana Tam- rakuta vocatur, cujus historiam nemo non compertam habet. — Nomen балда дайға, quod Cankvvus in Horto Bengalensi indit Anonae squamosae, in WrrsoNr lexico Sanscritano, id quod mihi auctor adjecit, auctoritate SABDAE CHANDRIKA libri satis recentis est inductum; nomen vero solitum alterius in India frequenter cultae speciei, Алопае reticulatae, haud dubie a voce Anonae est petitum , quippe quod sit Nona vel Lond, unde in Sanscri- tana lingua factum est Lavuni. Idcirco vix potest vocari in du- bitationem , Anonam squamosam esse fructum, quem India а novo orbi receperit. Equidem utpote silvestrem uno dumtaxat inveni loco, in latere montis, in quo castellum Adjeegurh in Bundelcund est extructum.** * Anonac. tissimum apparant ad eas recipiendas plantas atque nutriendas, in quibus magni iique fruendi maturescunt fructus; nam quod in hujusmodi fructibus ita est comparatum, ut queat edi, id haud dubie est materies, quam vegetabilia maxime e solo stercore sa- tiato adtrahunt, id quod omnis docet culturae experientia, qua plantae ad edendum aptae e solo stercorato eliciuntur. Antiquis- simum scriptoris Lusitanici nuntium de .4nomis Brasiliae retulit GABRIEL Soares ре Souza (in Noticias do Brasil), ubi c. 52 nonam Marcgravii, uti videtur, depingit dulcem edentem fru- ctum, et c. 75 de Anona palustri adnotat, fructum prorsus matu- rum dividi singulis, ex quibus constet, carpidiis, eumque esse optimi odoris, sed Indianos ab illo abstinere, quippe qui animad- verterint, сапсгов, quo tempore hoc fructa vescantur, noxios esse corpori. Praeterea in СгАр, AmsEviLLE Histoire de la Mission des Capucins en l'Isle de Maragnan p. 219: b. duas arbores in- veni laudatas, quae hucce pertinere videantur: Agoutytreva et Агайсои, sed ad quas species haec nomina sint referenda, pro- pter descriptionem incertam non potest cognosci. In Gujana gal- lica Novrnvs, uti dicit in libro: Forets vierges de la Gujane franc. 1827 p. 32, unam tantum arborem conspexit ab Indianis ехеш- tam, eamque Coross0l vel Cachiman morveux, quam Anonam mu- ricalam esse censuit. Nec vero obnoxium est dubitationi, quin aucta industria et diligentiore colendi has plantas ratione , in pluribus quoque Ano- nacearum speciebus póssit effici, ut multiplicentur particulae fru- endae eaeque possint temporum cursu transverti in plantas pomi- feras. Idem annuit Ava. pg Sr. Hiramro de fructibus Holliniae silvaticae (Plantes usuelles des Brasiliens t. 29). Rolliniam or- thopetalam ab Indianis Tocache, quae est missio in provincia Maynas, conseri in hortis mihi tradidit PogpprGius. Ceterum sponte intelligitar, nunquam posse expectari, fore, ut omnes illae species, quae in Brasilia sunt excultae, etiam in nostris hortulis bene succedant. Nam quoad sciam, nondum in Europa contigit, ut fructus earum ac semen maturum elicerentur, quamvis plures earum, praecipue Anona Cherimolia et squamosa, haud rarae florescant in caldariis nostris. Sunt illae ex'aetate Рит- LIPPI MILLERI, periti ac felicissimi plantarum cultoris, non latius cultura explicatae, licet e tabulis, quas de stirpium in Angliam in- vectione vulgavit SwEErIUs in Horto suburbano londinensi, intelli- gatur, jam plures diutius importatas esse per semina, uti Ало- nam muricatam jam anno 1656, .4. reticulatam a. 1690, А. palu- sirem et squamosam а. 1731 et А. Cherimoliam a. 1139. In australi parte regni Neapolitani et in calidioribus Graeciae insu- lis 4. Cherimolia fortasse prosperet sub divo, si inter hiemem accurate obtegitur. Nihilo vero minus vix est, quod speremus, . eam latius fore excultam neque unquam Europa hoc nobili fru- ctuum genere tamquam proprio uti poterit. Nil ab omni parte beatum. 59 DE ANONACEARUM USU. 60 DE ANONACEARUM USU. Triplex est usus utilitasque Anonacearum, de qui- bus in antecedentibus disseruimus, quippe serviunt аш pro pomis aut medicina aut ad varias res domesticas et rusticas. Jam primum ad eas species, quarum fructus con- sumuntur, sunt referendae inductae illae extrorsum Anona muricata, squamosa, reticulata, Cherimolia et obtusiflora, quarum historia supra satis est expla- nata, et deinde Anona Marcgravii, A. Pisonis et Rollinia silvatica. Quae caro singula semina fructus compositi in his plantis circumdat, eam jam ab anti- quioribus, qui de America detecta retulerunt, scripto- ribus laudari commemoravimus utpote magnas delicias neque desunt etiam recentiores, qui saporem ejus dul- ciculum subacidulum multum efferunt. Equidem in om- nibus speciebus, quarum fructus delibavi, non ita gra- tum eum inveni nec dissentio a Екоилко, qui dicit, ipsi melius aliquod nostrorum pirorum genus suavius esse visum, quam optimam Anonam. Ratio dulcium et sac- charo impletarum partium atque acidarum in diversis speciebus est diversa. Anona squamosa duleissimos praebet fructus atque carnis ea pars, quae subjacet cortici, est granulosa, uti fere dulce aliquod pirum, in- ferior autem carne aquosa. Алолае тигісайае plus inest acidi tartarici. Fructuum horum odor comparatur ab aliis cum pirorum aut pomorum, ab aliis cum frago- rum, cinnamomi et Апапаззае odore; quod additamen- tum aromaticum РокрріІбігя, vir amicissimus mihi atque egregius, in primis praedicat in Ша Chirimoya, quam in valli Huanuco degustavit (cf. Reise in Chile, Peru und auf dem Amazonenstrom П. p. 135). Prae omni- bus illam fructibus extollit laudibus atque vocat deorum cibum, quippe cujus caro alba gelatinae similis sapo- rem Апапаззае puro saccharo commixíae et fragi aroma in se conjungat atque insignem habeat refrigerandi po- testatem. Foecundae illius vallis incolas dare operam, ut fructus praeclarissimi generis sibi pariant gloriam dili- zentissime eum colentes; unde ille fructus ad virtutem explicandam praecipue proprietate quadam et aéris et soli videtur indigere, ut іп Brasilia valde verear пе illam virtutem non assequatur. Quum contextus cellulosus admodum laxus sit multoque succo impletus et gelatino- sus, verae maturitatis momentum accurate debet observari et ubi sua sponte ex arbore decidit fructus, ibi quin jam. justo sit maturior non dubitaverim. Sapore autem suavi non minus privatur, si diutius venit in foro. Syncarpii cortex plus minusve resinosis et oleoso-aethereis parti- bus perfusus inde est odoris saporisque terebinthini, Uti in Indiis orientali atque occidentali, ita apud Bra- silianos quoque fructus modo de arbore decerpti appo- nuntur in tabula. Refrigerandi principium adhibetur, si quis laborat febribus levibus, aut alvi fluxione, quae ortae sunt', quod corpus nimis fuit calefactum. At vero caute id agendum est, quum nonnulli eos nequeant conco- quere ideoque majori cruditate possint affligi. Succus lente expressus propter sacchari et partium mucilaginosarum , quam continet, copiam vini instar fermentatur et evadit mustum pallens nec ita validum, quod melius servatur et majorem habet adstringendi facultatem, ubi e fructu immaturo pressum est. Sed habet ille potus inflationem et concoctionem retardat. Indiae occidentalis incolae hoc vinum Corossol appel- lare consueverunt. ассһаго quoque possunt fructus semimaturi concinnari, unde existit suave condimentum. Quia vero alimenti pars cum volumine fructus compa- rata est exigua, Anonarum fructus nunquam iis pomo- rum adscribi poterunt generibus, quae pro vera ipsa- rum natura non solum шроје gulae irritamenta dili- gantur, verum etiam, quod praebent ventri nutrimenta, debeant magni aestimari. Si in India orientali complures Anonaceae, uti Uvaria odorata, Artabotrys odoratissimus et sua- veolens propter suave florum aroma, narcissino simile vel dianthi, passim coluntur in hortulis, id in speciebus Ашепсашз excepta fortasse Anona Cherimolia negua- quam deprehenditur; nam flores Anonae Marcgravii licet emittant gratum odorem, simile narcissi subflavi, tamen quum excitent corporis torporem, in aedibus eorum pro- pinquitas evitatur pariter atque fructuum magnae copiae, qui aérem gas acido carbonico implent eumque ita cor- rumpunt. | Inter qualitates, quas continent Anonaceae, medi- cinales, illa vis seminis, quod in pulverem -contritum in- que capillos injectum interimit pediculos, plurimis spe- ciebus generis Алолае nec minus Rolliniis inesse vi- deatur; quae facultas ubique innotuit in terris tropicis. Eodem modo hunc usum in Brasilia vidi vulgarem nec fugit ille incolas imperii Mexicani et Indiae orientalis. СІ. Боуілгв (Illustrations of the Himalayan Mountains р. 61) adnotavit, Hindos farinam e semine Сісегіз arietini tritam cum pulverato semine Апопае squamo- зае commiscere, quo in capillos disperso removeant pediculos. Seminis contriti infusum vinosum aut spiri- tuosum etiam habet particulas adstringentes, quo princi- pio intestina confirmantur in chronicis alvi profluviis, quae constat in calidis illis regionibus haud esse con- temnenda, ne perniciosa subsequatur virium prostratio. Etiam validior est et magis laudandus pulvis, qui ех віссайв .Anonae reticulatae et muricatae fructibus semimaturis paratus adhibetur in.profluviis et dysen- teriis, ubi inflammatione idoneis remediis sublata remo- taque ex canali intestinorum illuvie non quidem reli- ctum est febris cujusquam indicium, sed intestinorum mem- brana mucosa adhuc laborat infirmitate. Quod ubi acci- dit, duae fere drachmae pulveris fructus, qui semima- | turus fuit exsiccatus, adhibentur in clysmate mucilagi- 61 DE ANONACEARUM USU. 62 noso, cui etiam opii aliquantum adjicitur. Haecce me- thodus admodum mihi praedicata est a cl. LA Севра medico apud Paraénses experientissimo nec minus com-- mendatur Снкултлүнт auctoritate a DESCOURTILZIO (Flo- : re médicale des Antilles П. p. 63). Decoctum imma- turi fructus Anonae Marcgravii et титсагае іп Bra- silia aeque, atque in India occidentali А. glabrae, adhi- betur ad siccandas sanandasque aphthas (ignes sacros), quae solent oriri in gula et ore puerorum. Idem scriptor, quem postremo allegavimus, commemorat, Апопае squa- mosae semina principio tannico impleta, si cum vino adusto infunduntur, levamen afferre iis, qui calculo ve- xantur (ibidem p. 67). Veri veneni particulas non con- tinent carnosa syncarpia Anonacearum Brasiliensium, quamvis antiquiores referant scriptores (Marcgrav. edit. a. 1648 p. 93; Piso ibid. 48; Soares de Souza Notic. do Brasil. p. 194), quos Sloane (Hist. Jam. П. p. 169) et alii non cunctanter sequuntur, fructum Алопае ра- lustris esse venenatum aut certe nimia consumtum co- pia nimio laedere frigore ventriculum. Verum praeter- quam quod hic fructus non sit optimi saporis (odore caseo putrido assimilatur, teste Рїзохк) nec comeda- tur nisi magna in penuria, illa opinio duxit originem a feris Tupinambazes, qui fructum certo tempore ha- beant venenatum, quo tempore ipso cancri maritimi (Ocypodes) illis fructibus vescuntur; sin vero hae be- stiolae sunt perniciosae, id inde est ducendum, quia еа- dem aetate carpserunt fructus maturescentes Sapi au- cuparii et Hippomanes Mancinellae, qui haud dubie valde sunt noxii, unde a compluribus oceani navigato- ribus est animadversum, illos cancros non nisi cum magna cautione posse comedi. Anonarum fructuum carnosorum, quae praeterea memoranda videtur medendi facultas, est illa, quod per cataplasmata ulceribus et apostematis impositi ma- . turant ea atque expurgant. Huic usui maxime inservire Anonam spinescentem cognovi (Reise in Brasilien II. p. 555) atque eodem nomine Алопа foetida, quae per omnes particulas acre redolet, uti fere Aristolochia cymbifera, labiosa et al mihi laudata est ab Indis in provincia Rio Negro. In calidis istis regionibus haud raro partes corporis exteriores nimio subitoque frigore factae intumescunt, quo magno homines afficiuntur do- lore neque artubus istis possunt uti. Indiani sanare student hunc morbum balneis calidisque lavacris cum infuso ramulorum corticis foliorumque hujus Алолае foetidae. Folia Алопае reticulatae et minus muricatae quoque, Marcgravii et squamosae recens fricta odo- rem spargunt ingratum, qui oritur ex oleo aethereo, quod inest in cryptis telae cellulosae. Haec quoque аш aqua fervida immersa aut cum oleo contrita adhibentur ad maturanda apostemata. Folia Алолае palustris lau- dat Wnienrrvs pari esse odore atque frondes Sabinae, . neri Xylopiae adnumerandam esse putavi. eodemque modo illa quo fructus excutere ex alvo vermes. | Quos adhuc commemoravi usus Anonarum medicos, ` ii non transgrediuntur medicinae domesticae limites; in pharmacopoliis Brasilianorum vero non nisi fructus Xylopiae sericeae, grandiflorae et frutescentis depo- nuntur pro remediis. Iu his fructibus magna inclusa est copia olei aetherei aromate acri, in magnis cellulis globosis, quod ipsum iis impertit saporem, qui licet similis sit piperis, tamen levior simul et nobilior atque palato quorundam est accommodatior. Plane illi fere congruunt cum fructibus arboris istius Guineensis, quam DuNALus nomine Anonae aethiopicae, А. De CaNpor- rius Habzeliae aethiopicae descripsere, ego vero ge- Olim haec medicina appellatione Рірегіз aethiopici vel Grano- rum Selim etiam apud Europaeos erat in usu, hodie vero e copia medica abiit, nec scio an non nisi in Gui- nea et oriente soleat adhiberi, Apud Persas venit illa materies auctore Rovuro (1. с.) nomine Filfil-ool-Sou- dan, i. e. piperis africani. Mihi quidem hi fructus non videntur esse indigni, qui nostris pharmacorum copiis adjungantur, quum ma- xime valeant ad firmandum ventriculum et intestinorum canalem aíque systema nervorum inprimis alvi adstrin- gant; unde sunt habendi inter principia, quae incitant еі carminativa. Ubi non juste procedit concoctio пес, ші par est, segregantur faeces tabescente colo et in- testino recto, ibi admodum laudaverim infusum cum Quassia conjunctum. Si, id quod affirmare non dubi- taverim, Uvaria febrifuga Humb. Mss., quae ab Hi- spanis ай Orenocum fluvium habitantibus audit Frutta de Burro, wel Anona zwlopioides Dun. (Anonac. p. 117), non specifice discedit a Xylopia grandiflora, huic plantae est latissimum imperium et simul illam in fructibus varietatem quandam explicare maíeriae non abhorret a veri similitudine; unde non est, quod admi- remur, illam non solum juvare ventrem et discutere inflationem, sed simul febres quoque repellere; et ibi maxime videatur adhibenda, ubi febris apparet propter magnam ventris infirmitatem neque canalis intestinus squalore est refertus. Jam alio quodam loco (Reise in Brasilien П. p. 550) commemoravi, fructus solere colligi, priusquam plane sint maturi, eorumque vim posse conferri cum baccis Мугбасеагши, quas nominant Piper jamaicense. Fructus Xylopiae sericeae cum prioribus consentiunt et sapore et potestate, sed magis videntur idonei ad deponendum in pharmacopoliis, quippe qui diu- tius aroma vivum retineant. Fructui Xylopiae frutescen- tis est aroma nobilius neque tantum acris istius et piperi similis partis, quantum illarum utrique, unde concluserim, minus hanc movere canalem intestinum, quam illam, sed magis nervos et haud scio an etiam diaphoresin. Portio horum fructuum, qui, priusquam adhibeantur, in umbra 63 DE ANONACEARUM USU. 64 debent siccari, езі 6—20 granorum, si integri, aut toti- dem adjectis, si per infusum offeruntur. In patria ipsa frequentissime hi fructus loco genuini piperis condiunt cibos quotidianos, atque inprimis sese accommodant pis- cibus carnibusque. Decocti cum radice Galangae dentium cariem et oris malum odorem removere feruntur. Xy- lopiam muricatam et glabram compertum est habere et lignum amarissimum et corticem fructumque ac co- сїаш facillime communicare cum aqua illam amaritudi- nem, unde in Jamaica vocatur Bifferwood et a Ратв. BnowNio insignitum est nomine Xylopicron. Quum mihi e Brasilianis familiae hujus speciebus non sit nota aliqua planta, quae tanta sit amaritudine, id contra possum affirmare, quod AvsrErms (Flor. gujan. П. p. 608) monet de Guatteria Ouregou, inesse in hujus cortice foliisque et fructu partes quasdam агошайсав, quamvis non ita validas, quam in illis Xg/opiis; quae res omnino in omni ordine eísi exiguo modo satis est divulgata. Postremo de usu harum plantarum domestico atque solemni haec sunt memoranda. Алолае palustri est perlonga radix suberosa, quae pro cortice inservit va- sis concludendis. Plurimae Xylopiae, inprimis frute- scens, praebent corticem lentissimum ( Embira үе! Ibira vocant Tupi), qui pro libro consumi potest. Li- gnum complurium биайетае specierum (uti G. villo- sissimae , nigrescentis, flavae, australis) etsi non fir- mius et densius est, tamen satis illud lentum, ex quo vasa quaedam effingantur. Fortasse eodem modo idoneum est ad partes plaustrorum faciendas, quo e ligno Guat- feriae virgatae in Jamaica axes et aliae curruum par- tes formantur. Brasiliani іпіегпоѕсшё Pindaiba branca et preta (albam et nigram). Vox Pindaiba orta est, id quod jam monuit Өт. Hinanms, e lingua Тарі et significat lignum arundinis piscatoriae, ad quas ramuli propter levem et flexibilem naturam apprime quadrant. Caudices ramulique Xylopiae frutescentis, emargina- (ae aliarumque Anonacearum in solum conditi facillime agunt radices, et cum magna conspexi admiratione, par- tes sigillatim decisas, ubi in humido solo sunt defos- sae, mox egisse radices et superne densam effecisse | coronam; unde vivae potissimum vepres ex illis solent effici atque ad munimenta cratibus extruenda arbores istae non deterrimam videntur praebere materiam. Xy- lopiae frutescentis caudices dissectos atque solo vel inverso ordine commissos facillime radiees agere её sur- sum densos effundere ramos, in locis depressis secun- dum fluvium Inhumerim observavi. (Reise 1. p. 157.) Quod adtinet ad diversas physicales virtutes, quae in lignis hujus familiae deprehenduntur, illud, in quo maximum sui pondus inveni, est arboris, quae in pro- vinciae St. Pauli nominatur Pindaiba preta quamque suspicor Guatteriam esse flavam aut aliam, quae istuc vigent, specierum G'uatteriae. Hoc lignum nunc est por- deris specifici = 0,839, postquam viginti annos situm erat loco arido. Est telae densae ac lentae atque co- loris cano-flavescentis, qui introrsum fit obcurior. Pro- xime ei adstat lignum Агайси do Mato, quam insi- gnivimus Rolliniam silvaticam. Est pondere = 0,530 et mollius et colore paulo priore pallidius languidiusque. Duguetiae ріліапае lignum e regione fluvii Amazo- num et colore et textura est simillimum, cujus pondus est = 0,70. Pindaiba branca e St Pauli provincia, aut Xylopia sericea aut frutescens, est — 0,626 et colore paulo fuscato. Anonae crassiflorae est densus suberosusque cortex. et lignum spongiosum albescens ponderis — 0,574. Haec ligna omnia prae se ferunt magna vasa puncíata et fibras tenues gracilesque. In caudice Апопае crassiflorae radii medullares forman- tur cellulis pachypleuris atque, nisi fallor, ligni pars magnis cellulis componitur et pellucidis, quae passim pertusae sunt poris seriatis. 4 / у = : —— Ж Ж 5 А | ANONA сопасеа. — AN NW (0 (ет H) | “Z= ; ANONA ecrassiflora. КИРЕТ тар” ҮҮ ү HR aS. APR аи E Wi Ч | ын «е: М WAN ) M Үй, ае нъ“: C NY + ! | 1 ИЛ ЧИ JAN ONA tenuiflora. A N () МА spinesc ens. 5. EA d => ү 2252 N "T | (ШУ І. АХО ХА squamosa, ТА cancellata, HA. crassiflora . HE B UGUET IA Spixiana IV. AN AXAGORAEA phacocarpa. R OLLIN IA T parvillora, H. ewspidata. ze NW Т рып | HII GU AT TEREA 1. p silopus, ІІ. Martiana. 3 1(( (ДИ / / ү; ` n / | M И Т. GUATTERLA subsessilis. П.С. Pohliana. 11 | G UAT TERIA villosissma . ia г. а GUATTERILA odontopetala. s ХҮС d x wo 2116 N.N < S Š š . : Ў e. N у NN NEC en DEC NL ES Зу сс ХК 0 SS CNN аи < 1» ы ҙ S р» \ \ \\\ 2 ! 722 AM » GUATTERLA ferruginca. 15. ИЕ === NN GN W RAU К š | Ж 2 ~ Ж. Ж 77 1 XYL OPIA barbata H. UVARIA brasiliensis. TI. XYLOPIA frutescens. ИА A cs E / DN Сто NY СОХ “, 7 7% / р ІІ) D OCAGEA multiflora. FLORA BRASILIENSIS _ SIVE | ENUMERATIO PLANTARUM BRASILIA HACTENUS DETECTARUM ` ^ QUAS CURA MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBONENSIS SUIS ALIORUMQUE. BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET METHODO NATURALI DIGESTAS | AUSPICIIS. FERDINANDI L. EMEN IMPERATORIS . LUDOVICI L. BAVARIAE REGIS EDIDIT CAROLUS FRID. PHIL. DE MARTIUS. E ACCEDUNT CURAE VICE MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBON. EDUARDI FENZL. FASCICULUS XXXI et XXXII. Fase. XXXI. DILLENIACEAE. “Ехровий A. боп. Еіснікв. р.65--120. t. 15—27. де Continuatio fasc. П. (розі Anonaceas ). Fases XXXII SAPOTEAE. Ехроѕи Е. А, боп. Моск. p.36 — 118. t. 15 — 47. gs Continuatio fase, ХУП (post Symploeaceas ). PRETIUM: 23 Flor. LIPSIAE APUD FRID. FLEISCHER IN COMM. | . 15. m. Januarii 1563. DILLENIA СЕА E. EXPOSUIT AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER, ри. Dr ESCHENEWEGENSI - HASSUS. DILLENIACEA E. MAGNOLIS AFFINES ei Козасвлком pans Juss. DILLENEAE Salisb. Parad. lond. p. 73. Пилжмаскак DC. Syst. І. 395. Prodr. І. 67. А. St. Hilaire Е. Bras. mérid. I. 14 et 23. Bartl. Ord. Nat. 249. Meisn. Gen. 2 (4). Епа. Gen. CLXXVII. Lindl. Veget, Kingdom 416. 423. — DiCOTYLEDONEAE DICHLAMYDEAE DIALYPETALAE , FLORIBUS HERMAPHRODITIS VEL RARIUS POLYGAMO-DIOICIS, HYPOGYNIS; CALYCE PLURIMUM J-PHYLLO, PERSISTENTE; PETALIS Š, DECIDUIS; STAMINIBUS NUMEROSIS, RARIUS DEFINITIS, TORO INSERTIS; OVARIIS 1--15, DISTINCTIS VEL PLUS MINUS €OALITIS , UNILOCULATIS : LOCULIS 2- MULTIOVULATIS; STYLIS TERMINALIBUS, DISTINCTIS; SEMINIBUS ALBUMINOSIS, SAEPISSIME ARILLATIS. — ÁRBORES, FRUTICES VEL SUFFRUTICES, SAEPIUS SCANDENTES , FOLIIS ALTERNIS, RARISSIME OPPOSITIS , PLURIMUM SIMPLICIBUS, EXSTIPULATIS , RARISSIME VAGINATIS VEL STIPULIFERIS , STIPULIS DECIDUIS. FronES. hermaphroditi, rarius polygamo-dioici. Carvx plurimum 5-, hic inde 3—4— 6, rarius 1—9—13 —17-phyllus, sepalis per aestivationem imbricatis, saepissime coriaceis persistentibus, interdutri ехсгевсей ив. CoroLLAE petala 5, rarius 1—4 vel 6, aequalia, per aestivationem imbricata , uniserialia, decidua. STAMINA numerosa vel rarius definita, ovaria pluribus seriebus ambientia vel unilateralia, hic inde transmutata et heteromorpha. FiLAwENTA plerumque libera vel basi subconnata, rarius polyadelpha, apicem versus nunc incrassato-dilatata, nunc attenuata vel aequalia. АхтнекАЕ biloculares, ехігогѕае aut introrsae, connectivo adnalae, immobiles, distinctae aut subcontiguae, globosae nunc lineares, rima longitudinali vel poro apicis dehiscentes. Ovara 1--15, sessilia, discreta vel plus minus coalita, unilocularia, оубшз 2 vel pluribus, interdum numerosis, suturae ventrali duplici serie aífixis, adscendentibus anatropis, integu- mentis 2, Өтү ovariorum numerum aequantes, distincti, simplices, terminales vel sublatetáles, sTIGMATIBUS simplicibus, nunc acutis, nunc capitatis vel peltatis, umbilicatis emarginatisque. PemiciRPiA capsularia vel baccata, siylis persistentibus terminata, libera vel connata, sessilia vel breviter stipitata, secus suturam de- hiscentia nunc irregulariter rumpentia, 1--2-уе! polysperma. Semma e basi erecta vel adscendentia, ovata vel globosa, arillata, rarissime nuda. Авил)8 post foecundationem e funiculo umbilicali sensim enascens, demum totum semen cingens vel subsemicompletus, membranaceus pulposus vel carlilagineus, interdum lacero-fimbriatus. Tesra duriuscula nitida utplurimum nigra. ALBUMEN semini conforme, cornéum car- nosum vel cartilagineum. Ёмвкүо minimus erectus, RosTELLo infero, hilo proximo, COTYLEDONIBUS rótündatis crassiusculis, PLUMULA inconspicua. ARBORES, FRUTICES vel SUFFRUTICES , saepe scandenles , rarissime caudice ћуродаео SUBRERBACEI; FOLIIS alternis, rarissime oppositis, simplicibus, penninervibus, saepius integerrimis nunc serratis dentatis vel rarius бато modo sectis, rarissime minute squamiformibus', petiolatis vel sessilibus, interdum am~ plezicaulibus, petiolo saepissime alato, alis interdum transverse sectis, rarissime genuine vaginalo, easti- pulatis, rarissime stipulas deciduas geslantibus; FLORIBUS solitariis, saepius racemosis vel paniculatis, axillaribus vel terminalibus, pedicellis articulatis, 1— 3-bracteolatis , PETALIS plerumque flavis; PvBE in pluribus stellata. Dilleniac. 9 01 DILLENIACEAE : CURATELLA. 68 TRIBUS DESCRIPTA. DELIMEAE DC. Staminum filamenta sursum plus minus dilatata et incrassata utrinque antherarum loculos discretos plurimum sub- rolundos, rarius lineares gerentia. Inflorescentia plurimum racemosa vel paniculata. — Delimeae DC. Syst. |. 397. CONSPECTUS GENERUM BRASILIENSIUM. A. Fructus capsularis, siccus. a. Antherae introrsae. aa. Ovaria 2. Sepala 4—5. bb. Ovarium 1. Sepala 12—15 b. Antherae extrorsae. aa. Sepalorum 2 interiora demum valvaeformia, capsulas claudentia. completus, indivisus bb. Sepalorum interiora ceteris POOR cero-fimbriatus. о. Ovaria 3—5. Stipulae nullae B. Ovarium 1. Stipulae minimae caducae B. Fructus baccatus. à. Ovarium 1. Bacca simplex b. Ovaria 2. Bacca didyma I. CURATELLA 1лхх. CURATELLA Zinn. Gen. n. 679. Jussieu Gen. 282. Aubl. Guyana 1. 579. 1. 232. DC. Syst. 1. 409. Prodr. 1. 70. St. Hil. Flore Bras. тета. І, 22. РІ, us. t. XXIV. Меіѕп. Gen. 2 (4). Endl. Gen. n. 4759. Сатух 4—5-phyllus, patulus, persistens, sepalis sub- aequalibus, coriaceis, cavis. ConorraE petala 4—5, hy- pogyna, caduca. SrTAMINA indefinita, hypogyna, persi- stenlia; FILAMENTA filiformia, libera, glaberrima, sursum sensim incrassato-dilatata, connectivo subaequali in api- culum producto; ANTHERAE introrsae, biloculares, соппес- tivo recte adnatae, oblongae, longitrorsum dehiscentes. ОулшА 2, subglobosa, basi coalita, hispida, unilocu- laria, singula 2-ovulata; ovuLis suturae ventrali ad imum loculamenti parietem affixis, adscendentibus, апаігоріѕ. бтул 2, sublaterales, glaberrimi, persistentes, sriGMATIBUS рейайв, concavo-umbilicatis ,! subemarginatis. | CAPSULAE coriaceae, hispidae, conjunctim obcordatae, supra medium coalitae, basi in stipitem communem perbrevem attenuatae, uniloculares, 2- vel (abortu) 1-spermae, secus suturam dehiscentes. SemmNa adscendentia, obovata, unilateraliter complanata, nitida, nigra; АВИА. membranaceo, lineo- lato, completo; FUNICULO brevi, tereli; ALBUMINE согпео ; EMBRYONE Succineo. ARBUSCULAE Americae (íropicae, КОЗ alternis, exslipulatis , simplicibus, penninervis, integris vel remote repandis dentalisque пипс. duplicato—serratis, petiolo brevi, alato vel subuullo; FL0RIBUS racemosis, racemis supra fo- liorum deciduorum cicatrices e gemmis squamulosis nascenti bus nunc іп ramulis novellis paniculam terminalem formanti- bus, ad divisuras bracleolatis, bracteolis solitariis; sepalis subrotundis, petalis albis. Ровекз stellata, nunc pilis sim- plicibus intermixta. Arillus subsemicompletus, la- » L CURATELLA Тлхх. IV. EMPEDOCLEA- Sr. Hir. Arillus ҮП. DAVILLA VELLO02z. МЕЧЕТИ aja yes d M ПН Ела aos хэвэл 42511317: РДЕ EINN, Ш. DOLIOCARPUS Вогахр. IL. PINZONA Manr. кт Zucc. 1. CURATELLA AMERICANA Liny. arbuscula; foliis ellipticis vel oblongis obtusis vel rotundatis, plus minus pli- catis integris repandis үе! sinuato-dentatis, supra asperis, subtus tomentosis vel pube evanida asperis; floribus racemo- sis, racemis compositis, ad ramos adultos lateralibus. Curatella americana Linn. Spec. 248. Aublet Guyana 1. 579. t. 232. Lam. Ill. t. 479. DC. Syst. І. 409. Prodr. L 70. Griseb, Fl. of the West Ind. Islands 1. 3. Curatella americana (Polygonum arborescens ?) Curata vulgo, Loefl It. 260. n. 135. Curatella Cambaiba А. St. Hil. Flore Bras. тета. I. 22. Pl. usuelles t. XXIV. Ман, Herb. Fl. Bras. n. 209, Syst. mat. med. veg. Bras. 50. Tabula nostra XV. Клм robusti, validi, cortice scabro, valde fissili, laminis deciduo. — Камил subangulosi, pilis stellatis simplicibusque parcis puberuli vel tomentosi Кома apicem versus conferta et decrescentia, juniora molliter tomentosa, pilis fasciculato- stellatis nune perbrevibus rigidiusculis nunc plus minus elon- gatis mollibus, indumento cito evanido utrinque aspera, nune diutius persistente per majus spatium tactui mollia, demum aspera, magnitudine multum varia, 3—12 poll. longa, 1!/, —5 poll. lata, petiolo utplurimum 2—3-lineari. Costa centralis valida, supra subplana, subtus semicylindrica; costulae in utroque latere 19—18 erecto-patentes ultra marginem in. apiculos productae, supra subimpressae, subtus elevatae, anguste eleganterque reticulatae, rete subtus elevato. Pubes stellata in costis om- nibus, utrinque, praesertim subtus diu persistens. FronRuM racemi 2—3 роШсагез, fructuum magis etiam elongati, inflo- rescentiae ramulis subangulosis; bracteis ad divisuras solitariis ovatis vel ovato-lanceolatis, cum inflorescentiae axibus lobisque calycinis tomentosulis. ^ Fronks omnino generis, diametro 2—3-lineari, secundum locos natales magnitudine aliquantum varii. Odorem insuavem edunt. Ovania carsuLAEque setis ri- . gidis simplicibus obsita, inter quas pili stellati brevissimi oc- cultati demum in fructibus maturis lentis ope facili negotio aspiciuntur. Fructus maturi magnitudo varia; diameter maxi-. 69 mus 4-linearis. SEMINA 2 lin. circiter longa, 1--11), lin. lata crassaque, nigra, nitida, albumine niveo. АгШиз te- nuis, albescens. Архот. Planta omnibus partibus ejusmodi variabilis, ut, comparatis supra centum speciminibus ex omnibus Americae tropicae regionibus col- lectis, inter formam sub nomine Curatella americana ab autoribus descriptam et inter C. Cambaibam cl. A. de St. Hilaire ne levissimum quidem ullius firmitatis discrimen invenire potuerimus, Пат vero, omnes characteres, quibus nisus est cl. St. Hilaire imprimis ex indumenti indole foliorumque margine sumptos, quovis transitu in formam, quam ille habet C. americanam, transfluentes persecuti sumus neque dubitamus, quin С. Cambaibae поп modo speciei propriae sed etiam varietatis solum notio minime attri- buenda sit. Habitat per vastam Brasiliae tropicae plagam, locis siccis apricis substerilibus, praesertim editioribus, sparsa, aut arboribus humilibus tor- tuosis fruticibusque intermixta іт planitiebus altis „Taboleiro coberto* dictis aut in margine silvarum, sub aestate sicca aphyllarum, Catingas, m. Augusti in Octobrem florens. In prov. Sancti Pauli parte septentrionali et іп prov. Мтагит inter Borda do Campo et Ouro Preto, in districtu Serro Frio, prope Formigas , Occidentem versus ad flumen S. Francisci, іп deserto eam legerunt: Sellow, M., St. Hilaire, Claussen, Gardner n. 913, Pohl; in prov. Goyaz et Mato Grosso ad Cuiabá: Manso, Mart. Hb. Fl. Bras. n. 209. Inter Vittoria et Bahia: Sellow, in arenosis prov. Bahiensis: Blanchet, іп Piauhy; Gardner m. 2470. Іт prov. Рагавиз? prope Cametá: Siber, НЬ. Hoffmannsegg, nunc Martii; prope Santarem: Spruce n. 743. РІ. Vaga. Apud Brasilienses .plantae nomen est ,Sambaibinha*. Saimbé гирісе significat „asperum“. Indi his foliis arcus empoliendos curant. Cortex rufo-fuscus іп jrusta majuscula secedens principio adstringente pollet ей ай opera coriaria , in medicina domestica vero ad purificanda vulnera et apostemata , praesertim bestiarum, adhibetur (Martius, Syst, mat. med. veg. Bras. 50.) Speciem insequentem ob momenta quaedam, characterem generis locu- pletantia hic describimus: (2. CURATELLA GRISEBACHIANA Eicur. ramulis hir- sutis; foliis oblongis, utrinque subacutis duplicato - dentatis subsessilibus, utrinque asperis; racemis in summis ramulis supraaxillaribus terminalibusque paniculam terminalem con- ficientibus; pube subsimplice (floribus C. americanae ). ВАМ: RAMULIque teretes, sursum subcomplanati, asperi, verruculis albescentibus dense obsiti, pilis simplicibus hirsuti, epidermide fusco-rube- scente, haud ejusmodi fissili, quam in praecedente. Кола internodiis basi 9—12-linearibus sursum decrescentibus alterna, 5—7 poll. longa, 2—3 poll. lata, elliptica vel ovato-oblonga, dentibus grossis mucronulatis, subcoriacea, juventute praesertim ad nervos hirsuta, demum utrinque pilis simplicibus, stellatis parce intermixtis aspera, ad costam centralem subhirsuta, nervis supra vix conspicuis, subtus validis elevatis, lateralibus 16—20 .subhorizon- taliter patentibus, inter sese anguste reticulatis, rete subtus elevato. Pe- tiolus subnullus, foliis basi attenuata subsessilibus. FLORES ай summum ra- muli apicem racemosi, racemis subcompositis, 1 —3 lin. supra foliorum sen- sim minutorum axillos nascentibus, secundum foliorum dispositionem appro- ximatis, paniculam unicam terminalem 3—4 poll. longam mentientibus. Pr- DUNCULI PEDICKLLIQue teretes, tomentoso-pubentes , indumento subsimplice ; BRACTKAE ad divisuras solitariae, ovato-lanceolatae, 3— 6 lin. longae, cum lobis calycinis extus. villosiusculae, intus minute puberulae. FLomKs omnino Cura- tellae americanae nisi corolla minus caduca, Fructus non visi, Species insignis panicula terminali, e racemis supraaxillaribus composita. — . Habitat in insula St. Domingo: R. Schomburgk, Coll. 1852. n. 38; С. J. Mayerhoff, n. 230. Dilleniac. DILLENIACEAE: CURATELLA — PINZONA. 10 П. PINZONA Мант. ET Zucc. PINZoNA Маг. et Zuccar. in Flora Ratisb. 1832. App. 77. Zuc- carini Plant. Nov. vel minus cognit. etc. Fasc. L in Abhandl. der mathemat.-physik. Classe der kgl. bayer. Akad. d. Wissensch. 1832. 371. Meisner Gen. 2. (4). Епа. Gen. 4760. CaLvx 3- vel 4-phyllus, hypogynus, persistens, se- palis subrotundis, cavis, subcoriaceis. Conorra4 hypogyna, decidua, petalis 2—3 (an semper?). Өтаміма indefinita, hypogyna, libera, FILAMENTIS filiformibus, glaberrimis, sursum incrassato-dilatatis , connectivo subproducto, AN- THERIS exirorsis, ovatis, oblique adnatis, bilocularibus, rima longitudinali dehiscentibus. Ovara 2, ovato-globosa, supra medium coalita, singula 1-locularia, 2-0vulata : оустаз suturae ventrali ad imam basin affixis, adscendentibus, anatropis. туп 2, terminales, cylindrici, persistentes, STIGMATIBUS peltato-subcapitatis , тагоіпаііѕ, medio sub- convexis vel umbilicatis. Fnucrus baccatus, bacca didyma, tandem irregulariter rumpens , pericarpio crasso, glaber- rimo. Semma in utraque baccae parte 2 vel abortu 1, imo loculamenti parieti funiculo brevissimo affixa, obovata, mutua pressione facie interiore plana, nitida, glaberrima, ARILLO completo, indiviso, subcarnoso , albescenti cincta. Еветісев Americae іғорісае, ғогл1ѕ alternis, simpli- cibus, ellipticis, rotundatis vel apice obtuse acuminatis, basi rotundatis vel subcordatis , integerrimis, costato- venosis, coriaceis, utrinque glabris, ad nervos subtus parce pilosis, petiolatis, exstipulatis: petiolo utrinque convexo, alato, alis revolutis; FLORBIBUS paniculalis: paniculis axil- laribus, sessilibus , mullifloris, basi squamosis, ad divisuras 1-bracleolatis ; baccis glaberrimis. Oss; Genus CuRATELLAE affine differt fructibus baccatis, antheris ехігогвів, pube simplice. 1. PINZONA CORIACEA Manr. ет Zucc. ramulis pluri- angulosis rectis; foliis coriaceis ellipticis utrinque rotundatis vel apice obtuse productis basi subacutis, petiolo recto; pani- culis axillaribus divaricatis, internodia superantibus, axibus complanatis. Tab. nostra XVI. Fig. 1. Ріпгопа coriacea Mart. et Zucc. 1. c. Curatella glabra. Spruce Herb. | Ramuri robusti, glabri, epidermide obducti rimosa, obscure fusca. Копа 4—5 poll. longa, 2—3 poll. lata, petiolo polli- cari, utrinque glabra, vix asperula, in sicco utrinque fusca, supra sublucida, subtus opaca; costae supra prominulae, sub- tus elevatae, lateralibus 3—12 marginem versus arcuatis inter sese combinatis tenuissimeque reticulatis, rete utrinque vix ele- vato. Internodia circiter pollicaria, sursum sensim decrescentia. PawicuLAE fructiferae 1!/,—1?/, pollicares, axibus subrigidis, divaricantibus, BRAcTEA unica ovata cava ad divisuram unam- quamque; PEDICELLI ultimi teretes, tenues, fructibus paullo bre- viores. Carvx, 8ТАМІМА FRUCTUSQque omnino generis, 2'!/,—3 lin. aequantia. Bacca obscure fusca, glaberrima, sublucida, punctulis minutis obsita, diametro 2 lineari, sTYLIS duobus cy- liñdricis subconniventibus terminata, SEMINIBUS nigris, nitidis, albumine niveo. 10 11 DILLENIACEAE: PINZONA — DOLIOCARPUS. 19, Habitat in Brasilia aequatoriali , ad flumen Amazonum et in silvis ad fluvium Japurá, m. Jan. fructif:: M. Prope vicum San Gabriel da Cachoeira ad fluvium Rio Negro: В. Spruce. n. 2279. Planta Najas. 2. PINZONA CALINEOIDES Eicnr. scandens, caule quadrangulo; foliis subcoriaceis ovato-ellipticis, basi rotunda- tis subeordatisve, apice obtuse subproductis, utrinque glaber- rimis laevissimis, petiolo inflexo unilateralibus; paniculis axil- laribus confertis multifloris, quam internodia brevioribus. Tab. nostra XVI. Fig. 2. Calinea bentegeati Walp. et Duchass. in Herb. Berol. sine descr. Камил flexuosi, subgeniculati, debiles, glaberrimi laeves- que, epidermide obscure fusca, in ramis cinereo-adspersa, ri- това, decidua. Internodia 2—2! /, poll. longa. Коџа 2!/; —3!/, poll. longa, 1!/, —2 poll. lata, petiolo 6—9-lineari, supra fus- cescentia, subtus ochraceo-flavescentia. Costa centralis latera- lesque 5—7 supra subimpressae, subtus elevatae, multo te- nuiores quam in praecedente, marginem versus arcuatae, rete venularum haud perspicuo. PerioLus utrinque convexus, ala- tus, alis rugosis, irregulariter discissis, inde a basi genicula- tim inflexus, ita ut folia unilateralia evadant. PawicurA ultra pollicem haud extensa, pedunculis pedicellis tenuibus subangu- losis, sub lente parce pilosiusculis, ad divisuras omnes et sae- pius sub pedicellorum articulis unibracteatis: BRAcCTEIS ovatis, cavis, externe sub lente pilosiusculis. Рирскшл flores 1 lin. longos subaequantes vel paullo longiores, sub calyce articulati, stipello calycino nullo. Carvx 4-phyllus, sepalis subaequalibus, per aestivationem imbricatis, subcoriaceis, sub lente parce mi- nuteque pilosiusculis, intus glaberrimis. СокошаЕ petala 2—3, obovata, subemarginata, glaberrima, nervosa. STAMINUM fila- menta glaberrima, in alabastro flexuosa, sensim incrassato-dila- tata, connectivo haud producto, AwTHERIS ovato- subrotundis. Ovania 2, ad medium inter se connata, glaberrima, in STYLOS terminales cylindricos attenuata. бтісма capitato -peltatum, emarginatum umbilicatum. Fructus non visus. Habitat in insula Guadeloupe: Duchassaing. А Pinzona coriacea praesertim diversa foliorum indole nec non ratione magnitudinis internodiorum panicularumque, Novam hanc speciem, quamvis gxtrabrasiliensem, Мс enumeramus, quia florum descriptione generis PIN- ZONAK character e speciminibus fructiferis Pinzonae coriaceae adhuc imper- fecte exaratus augmentatur accuratiusque innotescit. HI. DOLIOCARPUS ВогахреЕв. DoriocanPus Rolander in Асі. Acad. Holm. 1756. 246. t. 9. Schreber Gen. n. 874. Jussieu Gen. 433. DC. Syst. 1. 409. Prodr. 1. 69. St. Hil. Fl. Bras. тета. 20. Meisner беп. 2. (4). Ета. Gen. 4761. CALINEA Aubl. Guyana 1. 556. 4. 221. Jussieu Gen. 434. бовамша Aubl. Guyana І. 552. t. 219. Mappia Schreb. Gen. n. 1755. Oraris Schott in Spreng. Curae post. 407. Тейгасегае, Tigareae е Delimae Spec. Auct. Сатух 5-, rarius 3—4—6-phyllus, sepalis plurimum inaequalibus, persistentibus. ConorLaE petala 3—5, hy- pogyna, decidua, saepissime integerrima. ӨТАМІМА inde- finita, hypogyna, libera vel basi subconnata, persistentia, FILAMENTIS filiformibus, sursum plus minus incrassato- dilatatis, АмтнЕН 8 extrorsis, bilocularibus, longitrorsum de- hiscentibus, subglobosis vel linearibus, recte vel oblique adnatis, in alabastro filamento flexuoso erectis: nunc fila- mento extrorsum reflexo vel subrecto inversis vel recur- vis. Ovaniuw 1, globosum vel ovatum, glabrum vel pi- losum, uniloculare, ovuLis geminis, suturae affixis, ad- scendentibus. Өтүг08 terminalis, persistens, sTIGMATE peltato vel subsimplice, umbilicato, saepius emarginato. Fructus baccatus. Васса indehiscens, irregulariter rumpens vel secus suturam subdehiscens , unilocularis, 2- vel abortu 1-ѕрегта. Semma adscendentia, plurimum subglobosa, nitida, saepissime foveolato-punctulata , aril- lata: ARILLO completo, indiviso, membranaceo vel rarius . subcarnoso. FRuTICES vel ARBUSCULAE Americae ігорісае, sae- pius sarmentosi, interdum scandentes, roLus alternis, sim- plicibus , integerrimis vel dentatis, petiolatis, | exstipulatis, parallelo—-venosis ; FLoRIBUS axillaribus, rarissime termi- nalibus (?), fasciculato -umbelloideis, сутовіз racemosisve, rarius solitariis, sessilibus vel pedunculatis, corolla utpluri- mum flava; PUBE simplice. ` GENERIS DIVISIO. A. Antherae lineares, in alabastro filamentis extrorsum reflexis vel subrectis inversae vel recurvae. . . > . . OTHLIS. a. Flores sessiles, е aa. Fructus echinbto-hispidus. . . . . . . 1. D. GRANDIFLORUS. bb. Fructus sericeo-villosulus . . . . . . 2, D. SESSILIFLORUS. b. Flores pedunculati. у aa. Sepala extus sericeo-pubentia. c, Flores solitarii . ... . . . 5 | 22 : || || | у RI Ж | ше ІШ? CHEN — ЖА Г J py ДЕ | > << «аппа» 25 «> PINZ ONA Lcoriacea, |. calineoides. CIN < зад - orus. grandifl IOCARPU DOL Mi N N NNS / Ж б lomeratus, Ш. castaneaefolius. ó 72 DOLIOCARPUSL elegans, 1 AE. === i 4(*) ситад ж DOLIOCARPUS brevipedicellatus. Хүү, V/A Ai) ШИШ ИНИ! 1, (777) | (ГУД) ЇЇ! ИД Шин A A TH) МА ДИ Пу / ^j | f, 7/ % Ж ЖЖ Ç A Я; Я 2 ОЦА Ге Ж ееееене” EMPEDOCLEA alnifolia. ОТЕТВАСЕКА lasiocarpa. ММ“ NS Š 4. W NW === AIN y \ М = М WW | M 4/3) ТЕТА АСЕ КА 1. совтата, 1. grandiflora. TETRACERA Кабша. DAVILLA l.macrocarpa, Il. angustifolia. 4! (11! | || vagena 84 5 MEM DAVILLA vaéinata. | ' Банн нг, йн ыны ЫШ, ши DAVILLA villosa. ШИН, ALTI ? Mi HT I ши 1!!! [A ч ШІ Ч | 122 711125 =: И Wil ХОС Š МО NS um, ІШ “О ` DAVIL LA lucida. MAGNOLIACEAE, WINTERACEAE, RANUNCULACEAE, MENISPERMACEAE, | BERBERIDEAE. ^ EXPOSUIT AUGUSTUS GUILELMUS EICHLER, Рни, Dn. MAGNOLIACE A E. CoApuNATAE Linn. Phil. bot. 28. m. 12. ex parte. — ANONARUM pars Adanson Fam. nat. MaAGNOLIAE Juss. Gen. 280. partim. — МАСМОІЛАСЕАЕ DC. Syst. Г. 439. есі. gen. Prodr. 1. 11. Bartl. Ord. паї. 248. St. НИ. Fl. Bras. mérid. І. 19. Blume Bidr. fasc. І. 1. Fl. Jav Jasc. XIX. Meissn. Gen. Pl. З. (5.) Lindl. Introd. І. ed. 24. І. ed. 16. Veget. Kingdom 411. Епа. Gen. Pl. 836. Аза-Стау Gen. ПІ. І. 53. Hook. f. et Thoms. Fl. Ind. І. 12. Benth. et Hook. f. Gen. РІ. І. 16. excl. Wintereis sive Шісіеіѕ et Schizandreis apud omnes fere auctores. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HERMAPHRODITAE НУРОСУМАЕ; PERIAN- THIO DECIDUO; STAMINIBUS INDEFINITIS LIBERIS DECIDUIS3 CARPIDIIS SUPRA TORUM ELONGATUM SPI- САТІ8, LIBERIS COALITISVE3 OVULIS SUTURAE VENTRALI AFFIXIS, ANATROPIS, RHAPHE SUPERA; SEMI- NIBUS EXARILLATIS, TESTAE STRATO EXTIMO SAEPISSIME CARNOSO (ARILLUM MENTIENTE), ALBUMINE AEQUABILI , EMBRYONE MINIMO., -- ARBORES PLERUMQUE SPECIOSAE VEL FRUTICES ERECTI , FOLIIS SIMPLICIBUS PENNINERVIIS STIPULATIS: STIPULIS IN OCHREAM COMBINATIS CADUCIS; PERULIS BRACTEOLISQUE SPATHAEFORMIBUS, PRIMUM OCCLUSIS DEMUM FISSIS DELABENTIBUS; FLORIBUS TERMINALIBUS RARO AXILLARIBUS , PLERUMQUE MAGNIS FRAGRANTIBUS. РквгАхтни duplicis v. subsimplicis foliola indefinita 9—numerosa, ordine acyclico per spi- ram phyllotaxeos */, vel affinis (ordine ternario Auctt.) disposita; extima 2— 6 colore et consi- stentia plerumque calycem efformantia, subinde. prius quam interiora delabentia; interiora vel omnia petaloidea. STAMINA numerosa, libera, toro plerumque stipitiformi infra gynaeceum in- serta (ordine phyllotaxeos quam petalorum altiore, 9/, similive) ; riLAMENTA subnulla, raro brevia filiformia; ANTHERAE connectivo maximo. valde dilatato ultra loculos prodeunte, loculis binis bilocellatis, introrsum raro extrorsum adnatis, anguste linearibus, rima longitudinali de- hiscentibus. Porten ellipsoideum 1-suleum; membrana extima granulosa. CARPIDIA indefinita, 6— numerosa, supra torum elongatum conicum v. clavatum conferta (eodem ac stamina ordine v. deerescente), libera aut coalita, 1-loculata. 8гүгд terminales, ovariis continui, liberi, persisten- tes aut decidui.. SriGMA simplex, introrsum, saepe sulcum papillosum referens. Ovura 2 aut plura, ad suturam ventralem collateralia vel superposita, funiculis brevissimis adscendentiav el subhorizontalia rarissime pendula, anatropa, rhaphe supera, integumentis 2 instructa. FRUCTUS varius; aut carpidiis prorsus coalitis anonaeformis squamoso-areolatus : nunc irregulariter rum- pens, ita ut carpidiorum partes superiores per frusta cohaerentes vel subsingulae a gynophoro secedant, partes autem inferiores cum seminibus in illo persistant; nunc carpidiis totis in toro Magnoliac. 17 Р , 123 MAGNOLIACEAE: TALAUMA. 124 persistentibus inter sese regulariter solutis (simili modo ac squamae іп Cupress? strobilis) et semibivalvibus in modum distinctum apertus; aut fructus carpidiis non coalitis attamen con- fertissimis strobiliformis evadit, aut iis remotioribus plus minus spiciformis: carpidiis modo capsularibus semibivalvibus vel subcircumscisse dehiscentibus , modo per stylum persistenteim alatum samaroideis indehiscentibus ab axe deciduis. Dehiscentia ceterum , ubi regularis ex- stat, loculicida dorsalis. Epicarpium carnosum aut lignosum; endocarpium coriaceum usque osseum. SEMINA abortu 1 vel plura, “ESTA rarissime crustacea, alioquin drupacea; stratum extimum carnosum coloratum plerumque coccineum (ideoque ab omnibus fere scriptoribus aril- lus salutatum), hinc rhaphe percursum valida e copia maxima vasorum spiralium devolubilium atque extensilium conflata, chordam efformante ita tenacem, ut seminis pondere e strato car- noso fili instar, quo semen saepius longe dependit, facile extrahatur; stratum interius crusta- cenm tenue, vertice (ad chalazam) plerumque impresso. ALBUMEN.copiosum, oleosum, laeve. EMBRYO in basi albuminis minimus, rectus, chalazae e diametro oppositus; coTYLEDONES folia- ceae, divaricatae; RADICULA eas circiter aequans, subeonica; PLUMULA vix perspicua. ARBORES saepissime speciosae , rarius FRUTICES erecti. TRuNCUS RAMIQque teretes, junio- res stipularum vestigiis апишай. Forra alterna (ordine saepe “/,), simplicia, integerrima ra- тате lobala, penninervia, plerumque coriacea saepiusque регеппан а, stipulata: STIPULAE coalitae in ochream amplexicaulem saepe сит petiolo combinatam prorsus occlusam, quae рег gemmae explicationem aut in stipulas liberas caducas dividitur aut subintegra а сате absolvi- tur (uti in muscis calyptra). VWEnRNATIO intra ochream conduplicativa. GEMMAE foliaceae pe- rulatae, florales 1 —2-bracteolatae ; сит PERULIS tum BRACTEOLIS Spathas referentibus prorsus occlusas, gemmas suas et se invicem involucrantes , demum hinc fissas delabentes raro in folia 2 caduca solutas. Frores terminales, raro axillares solitarii, rarissime pauci racemosi; spe- ctabiles, interdum maximi , albi rosei flavescentes , odore plerisque gratissimo. — Crescunt per Tropicos utriusque orbis, Africa excepta et Australia; frequentes quoque extra Tropicos in America boreali, China еі Japonia. | у Овѕвһу. Wintereae, ab omnibus fere auctoribus Magnoliaceis sub tribus titulo адвсгїр(ае, nostro judi- cio ordinem reliquis Polycarpicorum ordinibus dignitate aequalem constituunt. Item Schizandreas, primum а el. AsaA-Gnavio (Gen. Am. Ш, L 53.) Magnoliaceis subjectas, id quod quoque ill. Вехтнамо et Нооккво (Gen. Pl. L 17.) placuit, minus recte huc referri censemus. Quibus causis ad hanc sententiam adducti simus, in appendice ad Wnteracearum characterem naturalem exponemus. 5 І. TALAUMA Joss. nulla; ANTuERAE introrsae, loeulis effoetis late hian- TALAUMA Juss. Gen. ЗЬ DC. Syst. TA 460, Prodr. 1, 81. tibus У). (САВРШТА in gynophoro elavato vel fusiformi SL. Hil. Fl. Bras. тета. I. 20. 1. 4. Blume in Batav. Verh. numerosa , compacía, omnia саайа -in ovarium quasi ІХ. 145. Е. Jav. fasc. XIX. 29. 1. 9— 12. Lindl. m Bot. : иш ОНИ ага: dor i b Reg. t. 1709. (исе. Pl. nov. fasc. 11, in Abh. Münchn. Akad. и шураг үй АЛ ад e А 1837. 369. 1. 1. 2. Meissn. Gen. З. (5.) Endl. Gen. п. 4735. | 98680, intus sulco stigmatoso percursi, decidui (in spec. Hook. Ic. Pl. ТИ. t. 208—912. Hook. f. et Thoms. Fl. Ind. or. | 9mericanis) aut persistentes (in asiaticis). Ovura 2, 1. 74. Hook. f. Ш. Him. Pl. t. 6. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. І. | superposita. Квостов strobiliformis, carpidiorum apici- 18. excl. Buergeria Sieb. ef Zucc. е! Aromadendro Blume. — Ma- bus squamoso -areolatus, stylis delapsis cicatrisatus dais s... ies Xm 4 ЭР 22-222 зав, Sw. | (spec. americ.) aut iis induratis recurvis echinatus el Ане. — Виста Necs ад Beond. т Flora Кайвдоп. 1525. | (аад, totus ignescens; singula carpidia indehiscentia 152. — Liriodendri spec. Linn. — Затрассае spec. Rumph. Amb. d я Rm. У ia IL 204. L 69. sed conjunctim ita dirupta, ut eorum partes superiores SEPALA 3, rarius 4, subherbacea. РктлАпА 6—12, 4 4 4 8 ж . . ` ` .` . . . campanulato-conniventia, cum sepalis ordine ?/, vel 3, NOR PME мен мика а, ad S ME San: : 2 у 8 illorum dehiscentiam. simili modo dissiliatur, evenit, ut loculorum affini disposita. STAMINA multiseriata; FILAMENTA sub- valvae angustissimae magnopere ab invicem semoveantur. 125 per frusta irregularia cohaerentes vel segregatim inde ab apice versus basin a gynophoro solvantur, par- tibus autem inferioribus eum seminibus in foro per- sistentibus ejusque superficiem alveolatam reddentibus. Әкміма in gynophori foveolis peracta dehiscentia se- minuda, demum in chorda filorum spiralium pendula. Тквта drupacea coccinea. | ARBORES speciosae vel rnuTICES. ForiA per- ennantia coriacea integerrima. | FLonxs terminales bracteolis spathaceis 1 — 2 іпгойшсғай; bracteolis cum ochreis stipularibus perulisque demum hinc fis- sis. — Стезсит inter. Tropicos Americae ей Asiae. A. Styli decidui. (B. Styli persistentes. Spec. asiaticae.) 1. TALAUMA OVATA Sr. Hir. glaberrima; foliis ovatis v. ellipticis v. obovato-rotundis, utrinque obtusis v. apice subacutis rarius rotundatis; petalis 6—9; fructu subgloboso-ovato areolato, areolis breviter rhombeis apice integris, carpidiis in dehiscentia per frusta majora combinatis, singulis demum non ab invicem se- cedentibus, gynophoro clavato. Tabula nostra XXVIII. XXIX. Talauma ovala et T. Sellowiana 81. Hil. Fl. Bras. mérid. 63. 6 А В. Talauma fragrantissima Hook. Ic. Ш. 1. 208 — 212. Аввов speciosa, 20—30 ped. alta, habitu Magnolias boreali- americanas aemulans. Ramı cortice laevigato subinde lenticelloso. Кома 2—7 poll. longa, 1/,--4 poll. lata, saturate viridia, supra nitida subtus lucidula, eleganter reticulato-venosa; petiolus 1 — 2- poll., supra planus, ochrea delapsa ad margines calloso-cicatrisa- tus, cicatricibus saepe eleganter transverse rimulosis (id quod efficitur alacri petioli elongatione post ochream delapsam). ВвАСТЕО- LAE spathaceae 1— 2. ALamasrRI ovoidei diam. 1'/-, FLORIS sub anthesi 2--27/,-роП. Serata cum petalis campanulato- conniventia, elliptica, obtusissima, dorso herbaceo-glaucescentia intus albida. PrrALA albida, elliptico- у, oblongo-obovata passim suborbieularia, uti sepala сгаѕѕо-согіасеа. STAMINA linearia, acuminata, carnosa. Квостов pugni magnitudine, nigrescens et verruculis albidis in- spersus; areolae vix duplo longae ac latae; frusta. secedentia valde irregularia et rimosa, initio per spatium breve sub gynophoro ho- MAGNOLIACEAE: TALAUMA. 126 rizontaliter patentia, mox delabentia. — Flores et fructus fra- grantissimi, Talaumam 8еПошіапат St. Hil. ab ejusdem auctoris T. ovata nullo modo, ne varietatis quidem dignitate, posse distingui, notis ab ill. ST. HILAIRE laudatis prorsus sibi non constantibus, e speciminibus authen- ticis cognovi. Nec minus T. fragrantissima Hook. nullo charactere a T. ovata differt. Crescit in silvis prope Ypanema et Sorocaba prov. S. Pauli : M., Sello; in paludosis Serra dos Orgáos: Gardner 11. coll. n. 305.; in prov. Minarum , e. gr. ad praedium Boa Vista secundum fluvium Rio de Machado, in parte occidentali, quem vocant Certáo et in paludosis prope praedium Olho d'Agoa: Widgren, Lindberg, Stephan, St. Hilaire. Novembri in Januarium floret. Brasiliensibus vocatur Pinho do Brejo i. e. Pinus paludum, propter fructum strobiliformem et ha- bitationem paludosam. РІ. Dryas, Oreas. 2. TALAUMA DUBIA Eicnur. juvenilibus pedunculis spathis- que, foliorum petiolis nervoque medio subtus et ochrea stipulari flavido-pilosiuseulis demum glabrescentibus; foliis oblongo-ellipti- cis, utrinque obtusis vel subacutis, rarius apice subacuminatis; ala- bastro subapiculato; petalis 6—9 obverse oblongis; gynaeceo flavido- tomentello. Бамі floriferi sursum subinerassati , praesertim infra spathas vel earum vestigia indumento brevissimo rigidulo denso sensim evanescente obducti, Forra 5-- 12 poll. longa, 3— 6 lata, tenui- coriacea, utrinque lucidula, nervatura praecedentis; petioli 1'/, — 8 poll. longi, fabrica praecedentis nisi juveniles fugaciter pilo- siusculi; ochrea stipularis demum hinc fissa. 5РАТНАЕ 1—9. Ara- BASTRUM ovoideum, obtuse apiculatum, 1'/, poll. longum; FLOS ex- pansus 2 —2'/,-poll. SEPALA et PETALA praecedentis nisi angu- stiora apiceque magis attenuata. GwaEcEUM e carpidiis 30 — 80 conflatum ; his superiore рагіе subabrupte extuberantibus imprimis post stylos delapsos gynaeceum conspicue gibbosum reddentibus; tomentum minutum flavicans fere cerinum. Fructus haud observati. A praecedente specie bene distinguitur complurium partium pube- scentia, foliis sepalis petalisque angustioribus aliisque notis levioris mo- menti, ut alabastris apiculatis, gynaeceo regulariter gibboso еіс. — Ма- ximam contra praebet similitudinem eum stirpe mexicana, Talauma ma- crocarpa Zucc. (Abh. Münchn. Akad. 1837. 369. t. 1. 2.), tantam pro- fecto, ut specimina florifera nulla alia nota, nisi partibus imprimis floribus in brasiliensí omnino paullo debilioribus dignoscere valeam. Quae quum ita essent, dubius haesitavi, num utramque sub una conciliarém specie. Attamen, fructibus nostrae stirpis adhuc ignotis, in T. macrocarpa autem valde singularibus et pluribus notis ab austro-americanis discrepantibus, plantas hasce tot terris sejunctas potius pro tempore specierum distincta- rum titulo salutare, quam eas fortasse bene distinctas incaute confundere malui et studiis ulterioribus commendatum esse velim, utrum revera eidem speciei sint adscribendae necne. Habitat in Brasilia orientali: Ром, Schott. Dryas, Oreas? TABULAE EXPLICATAE. Tab. XXVII. XXIX. Talauma ovata, p. 125. Sigla vid. ad calcem Berberidearum. Magnoliac. 18 WINTERACEA E WINTERACEAE Lindl. Introd. И. ed. 17. Miers in Ани. Nat. Hist. Ш. Ser. П. 33. — Wix- TEREAE R. Br. ег DC. Syst. І. 548. Рта. Introd. І. ed. 26. — Magnoliacearum tribus WivrEREAE Meissn. Gen. З. (5.) Lindl. Veget. Kingd. 419. Asa-Gray Gen. Ill. 54. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. І. 17. — Magnoliacearum tribus ЇїллсїклЕ DC. Prodr. 1. 11. Bartl. Ord. nal. 248. Ний. Gen. S38. — Magnoliarum pars Juss. et Auctt. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HYPOGYNAE HERMAPHRODITAE VEL ABORTU POLYGAMO-DIOICAE3 PERIANTHIO DUPLICI DECIDUO VEL CALYCE SUBPERSISTENTE$ PETALIS INDEFINITIS; STAMINIBUS INDEFINITIS LIBERIS DECIDUIS 5 CARPIDIIS INDEFINITIS SAEPIUS PAUCIS, SUPRA TORUM BRE- VEM SUBVERTICILLATIS , LIBERIS, l-LocuLATIS l- AUT PLURIOVULATIS: OVULIS SUTURAE AFFIXIS NUNC ` 2- SUB- Å- SERIATIS ; FRUCTIBUS CAPSULARIBUS DEHISCENTiA VENTRALI, AUT BACCACEIS INDEHISCEN- TIBUS; SEMINIBUS EXARILLATIS, TESTA CRUSTACEA, ALBUMINE AEQUABILI, EMBRYONE MINIMO. -- ARBORES VEL FRUTICES AROMATICAE SEMPERVIRENTES; FOLIIS ALTERNIS SIMPLICIBUS EXSTIPU- LATIS; FLORIBUS AXILLARIBUS VEL SUPRA BRACTEAS. AD CAULIS APICEM CORYMBOSE CONGESTIS. v Frores hermaphroditi v. abortu polygamo-dioici. SEPALA libera 3—6, aut in involucrum prorsus occlusum per anthesin in partes 2—3 subregulariter discissum connata, decidua v. pas- sim subpersistentia, saepe cum petalis pellucido-punctata. PETALA 6 — numerosa, 1—3-seriata, per aestivationem imbricata, angusta, decidua. STAMINA 12 — numerosa, supra torum brevem pluriseriata , decidua; riLAMENTA brevia crassiuscula, cum connectivo aequali continua; ANTHE- RAE loculi 2, 2-locellati, extrorsum lateraliter v. introrsum айпай, subrotundi v. oblongi, rima longitudinali dehiscentes. Роггех simplex trilobum v. 3-fasciatum, aut e granulis 4 tetraédrico- compositum. CARPIDIA usque 20, supra torum perbrevem verticillatim 1 — 2-seriata, raro 1, libera, 1-locularia; зтугл perbreves terminales aut nulli; sriGMA simplex acutum v. verruci- forme v. ad suturam decurrens. Ovura aut 2 plurave, ad suturam 2- v. sub-4-seriata, campylo- tropa, subhorizontalia v. pendula, rhaphe infera, aut solitaria a basi adscendentia anatropa rha- phe supera ; funiculus vix ullus, integumenta 2, Maturitate carpidia evadunt aut BACCACEA in- dehiscentia, pulpa tenui referta, pericarpio carnoso v. membranaceo; aut CAPSULARIA secundum suturam dehiscentia, pericarpio testaceo v. duracino-carnoso v. subdrupaceo. Semina ovulis con- similia; TESTA Crustacea nitida, endopleura tenuissima; ALBUMEN semini conforme, carnoso-oleo- sum, laeve; EMBRYO in basi albuminis minimus, hilo proximus; сотугерохев exiles, rotunda- tae 3 RADICULA conica 5 PLUMULA incon spicua. Т Winterac. 129 WINTERACEAE. 150 FnuTICES erecti тей ARBORES sempercirentes, glaberrimae, omnibus partibus inprimis cor- tice fructibusque principio acri-aromatico pollentes, Truncus ramique teretes. Forra alterna; simplicia, integerrima, pennivenia v. subavenia, petiolata, exstipulata, juniora pellucido-punctata. PEpuNcULI ex axillis foliorum vel bractearum squamiformium pronascentes пипс in apice cau- lis corymbose congesti, пипс in ramo dispersi, l- flori vel in pedicellorum umbellam divisi, umbellis involucro bractearum deciduarum ји. rati. Frores albi flavescentes vel purpurei, odo- Fnucrus pluribus Anisum spirantes. — Crescunt in utraque America, in China, Japonia, Australasia, in insulis Borneo et Nova Zealandia. I. DE WINTERACEARUM IN SYSTEMATE LOCO DISPUTATUR. Winleracearum ordinem nostro judicio constituunt genera duo, J//icium L. et Drimys Forst. (cujus synonymon habetur Tas- mannia R. Br.). Quae quum a botanicis vetustioribus , ut a Ф0в814ко, Самроглло aliisque, Magnoliaceis subjecta essent, pri- mus monuit ill. Ros. Ввоух, proprium ordinem ea constituere, quem Wainterearum titulo salutabat (ex DC. Syst. I. 548.). Ne- que vero Brownu sententiam auctores omni ratione secuti sunt et generibus illis solummodo „tribus Magnoliacearum“ dignitatem vindicabant; solo excepto cel. LiwprEv, qui in libro „Introduction to the natural system of botany“ sub ordinis distincti. Wintera- сеагит nomine ea pronuntiavit. Quum autem celeb. ille botanicus ipse, missa priore opinione, serius in „Vegetable Kingdom“ hunc ordinem cum JMagnoliace?s reconeiliavisset, nuperiore tempore cl. Mizns in commentatione de Winteraceis (Tayl. Ann. and Маг. of Nat. Hist. HI. Ser. II.) eum restituere, stabilire et aceuratius cir- eumscribere studuit. Eandem promulgavit sententiam cl. J. G. Ававри in ,Theoria systematis p. 130. Haec autem minime placuit botanícis peritissimis ВЕхТНАМО et Нооккво. Qui in opere „Genera Plantarum“ nuperius edito, Winleracea$ in unum сат Magnoliaceis et Schizandraceis inter Polycarpicos ordinem, tribus tantum dignitate unicuique concessa, reconeiliandas duxerunt, ut jam prius proposuerat ill. Asa- GRAY (in Gen. Fl. Am. bor. Ш. 1.). In qua re autem naturae nutum eos neglexisse, censemus. | Primum, quod Drimydis et Tilicii generum attinet habitum, inter se consentiunt, ab aliis differunt: statura erecte fruticosa vel arborescente ; foliis simplicibus integerrimis solemniter. sub- aveniis estipulatis et (saltem juvenilibus) pellucido- punctatis , pe- rulis bracteisque ad foliolam simplex squamiforme redactis; flori- bus non ita amplitudine quam copia €onspicuis, graciliter pedun- culatis et ad apices ramulorum saepe corymbose congestis, nun- quam autem “solitariis terminalibus; petalis saepe numerosis angu- stis pellucido-punctatis, tota floris fructusque indole bene conformi; degique qualitate aeri-aromatica omnium fere partium. In his notis versatur typus Wnleracearum. : Magnoliaceis habitu proxime Winterùceas accedere itaque affinitatis vinculo eo arctiore connexas esse, ab auctoribus tradi- tum est; id quod probare non possimus. Nam ramificatione foliis- que Dilleniaceas quasdam erecto-fruticosas, uti Dilleniam, Hib- bertias nonnullas, Candolleam aliasque potius revocant, quam Ma- gnoliaceas ample comosas foliisque solemniter maximis ornatas; et si imprimis florum rationem habeas, Winteraceae, parvulis at. numerosis “еі saepe corymbose congestis nunquam terminalibus praeditae, longe abhorrent a Magnoliacearum flore amplo specta- bili fere semper terminali vel saltem solitario. Praeter habitum in universum indole singularum partium quo- que a Magnoliaceis deflectuntur. mum rationem habeamus. Organorum reproductionis pri- Conveniunt. Winteraceae cum Magnoliaceis: flore hypogyno, petalis indefinitis liberis deciduis, staminibus numerosis deciduis, carpidiis liberis in toro dispositis, seminibus екагШайз, albumine aequabili et embryone minimo. Reliquos floris fructusque characte- res aut sibi non constare aut differre, in insequentibus demon- sware in animo est; et quum omnibus, quas modo enumeravi notis Winteraceae quoque cum Вапипсшасе?в conveniant, patebit, eas arctiore necessitudine cum Magnoliaceis minime conjunctas esse. Primum campii in Magnoliaceis supra gynophorum elon- gatum spicae norma collocata sunt, et ubi regulariter dissiliunt loculicida: in Wnleraceis contra in toro perbrevi subverticillata secundum suturam ventralem aperiuntur aut Бассасеа exstant, nun- quam vero dorso dehiscunt. Quibus igitur notis Winteraceae ar- ctius inter Polycarpicos ordines accedunt Zanunculacezs ( Hellebo- reis) et Dilleniaceis ( Telracerae etc.). Porro ovurLonux dispositione зЕмгхимфие fabrica Winteraceae nil offerunt, quod eas potiore jure Magnoliaceis, quam e. gr. Helleboreis v. Раеотіеїѕ, adscribendas esse probaret: contra testae in omnibus fere Magnoliaceis (unica excepta Lriodendro) indoles drupacea et rhaphes structura valde peculiaris nonnihil abhorrent a JWinleracearum semine testa crustacea et rhaphe penitus di- versa praedito. Nisi autem haec discrimina, quia non omni modo intra Magnoliaceas sibi constant, urgere velim, embryonis tamen fabrica graviorem offert differentiam. Qui quum in Magnoliaceis cotyledonibus foliaceis radiculae subaequilongis atque divaricatis instructus sit, hae in JWznleraceis vix perspicuae, рег levissimam tantum embryonis erenaturam notatae itaque сгаѕѕае et rotundatae obtingunt. Etiam hae nota Winteraceae appropinquantur Ranun- culaceis еі Dilleniaceis. SrAMINA numerosa libera decidua Winteraceae habent commu- munia uti cum Magnoliaceis ita etiam cum pluribus Polycarpicorum ordinibus; horum organorum ferma autem praecipue conveniunt Dilleniaceis еі Ranunculaceis, а Magnoliacearum filamento brevis- simo, connectivo erassissimo, antherarum loculis angustissimis con- tra deflectunt. Gravius argumentum in favorem affinitatis Winteracearum eum Magnoliaceis ab auctoribus existimantur ве АМТНИ foliola nu- merosa et pluriseriata, quae reliquos ordines affines deficere dicun- tur. Quod autem non solum refutatur pluribus Лапипсигассатит generibus, e. gr. Anemone, Отудгарйг, Caltha, Trollio aliisque, sed etiam ео quod, quum in Мадпойасетв foliola omnia per spiram quandam simplieiorem ordinis ?/, vel affinis sint disposita, ita ut flos typum ternario subsimilem prae se ferat (perperam ab auctoribus floris ordo vere ternarius praedicatur), Winteraceae phyllotaxi valde dissimili utuntur. lta in Drimyde Winter spiras "ла, 74, etc. 131 observare licet. Utrum in omnibus eandem phyllotaxeos legem sequantur, statuere quidem non valui, quum flores sicci solum suppeterent; id autem pro certo cognovi, ubique floris ordinem a Magnoliacearum typo graviter discrepare. Denique etiam сагусе hi ordines constanter differunt. Quum supra monuerim, in Magnoliaceis totius perigonii foliola per eandem spiram esse disposita, calyx non eo sese calycem praebet, quod ver- ticillum exteriorem referat, sed colore tantum magis herbaceo vel minore quam foliola interiora persistentia; in JV¿nteracešs non idem est. Jilicium enim calyce gaudet З — 6-phyllo, sepalis non indi- stincte in petala continuatis, sed manifeste in seriem extimam а corolla diseriminatam conspirantibus; Jrzmyd/ vero prorsus pecu- liaris: in alabastro involucrum penitus occlusum refert et per an- thesin in lobos 2—3 subregulariter dilaceratur. Quod Drimydis involucrum si quis non pro vero calyce -sed pro parte ,spathae* Мадпобасеатит analoga haberet, quippe quae simili ratione initio occlusa demum per floris expansionem regularitate quadam dissolvatur, probare non possumus. Conve- niunt enim hae Magnoliacearum spaihae indole cum perulis et ochreis stipulaceis ejusdem ordinis; tres hae partes in omni ordine- constanter involucra constituunt gemmas (пепиа, ita ut perulae gemmam innovantem, ochrea stipularis gemmam terminalem folia- ceam , spathae contra floralem amplectantur; omnes denique in unaquaque specie per gemmae inclusae explicationem prorsus aequo modo dissolvuntur *). Spatha igitur organum refert, quod perulae sive ochreae stipulaceae sensu morphologico aequiparandum est: nempe folium florale (Hochblatt). Quum autem іп Magnoliaceis flos plerumque sit terminalis vel e folii frondosi axilla pronasca- tur, solemniter spathae pro bracteolis habendae sunt; rarissi- me, ubi flores in racemum conspirant, spathae obtingunt bra- ctearum munere fungenies, statu puerili totam inflorescentiam in- volucrantes. Haee sententia eo etiam sublevatur, quod saepe in eodem alabastro binae spathae se invicem et alabastrum involven- tes offendantur, quas pro duplici calyce eo minus habeas, quum in una eademque stirpe cum alabastris una tantum spatha inclusis promiscue obveniant. Contra in Winteraceis tam регшае quam bracteae et bra- cteolae omnino ad foliolum simplex squamiforme redactae et folio- rum basis appendicibus stipulaceis destituta exstant. Itaque calyx Drimydis nullo modo eum spatha Magnoliacearum confundere potest. His vero notis, nempe roLiis frondosis ochrea stipulacea in- structis, perulis vero pariter ac bracteis (Nieder- und Hochblattfor- mation) prorsus ad hanc folii partem redactis ita occlusis spathae- formibus, Magnoliacearum ordo eminet. Denique vernationem intra ochream conduplicativam affero, egregium Magnoliacearum discri- men, quippe quod in his perfecte sibi constet, reliquos autem Po- licarpicos omnino deficiat. Neque prorsus negligendum est, Win- leraceas qualitate acri-aromatica prae Мадпойасе?в excellere et organis foliaceis omnibus pellucido-punctatis (cellulis quibusdam oleo aethereo repletis) gaudere **). Quibus rationibus, si omnes respiciamus, probatum erit, tan- tum abesse, ut Winteraceae arctiori cum Magnoliaceis vinculo Ж) Ita in Liriodendro tres hae partes in foliola 2 caduca constanter dividuntur, plerisque in uno tantum latere fissae, paucis (Magno- liae spec.) basi tota a caule (quasi circumscisse) solutae et sub- integrae abjiciuntur. > жж) Ligni structura in Drimyde summopere singularis et Coniferis simillima non per ordinem sibi constat, quum Illicium gaudeat fabrica Dicotyledoneis plerumque usitata. WINTERACEAE. 132 contineantur, quam cum Вапипсшасев Dilleniaceisve, ut potius his omnibus ordinibus dignitate aequiparentur. Locus Илтетасеатит apte inter Капипсшасеав et Magno- Пассаѕ designatur, Dilleniaceís quasi ad latus positis. His (ex parte) enim respondent habitu erecte fruticoso vel arborescente, foliis simplicibus penninerviis estipulatis, floris fructusque pleris- que characteribus; constanter autem differunt florum ordine haud quinario et seminibus exarillatis. Quum etiam Ranunculaceis plu- rimis notis anthologieis et carpologicis respondeant Winteraceae, attamen habitu, perianthii ordine haud quinario et qualitatibus acri- Ab omnibus autem Magnoliaceae aber- rant vernatione conduplicativa, stipulis in ochream combinatis, pe- aromaticis distinguuntur. rulis bracteisque prorsus ad partem folil stipularem redactis ita- que spathaceis occlusis, perigonii foliolis eadem spira continua dispositis et carpidiorum dehiscentia (ubi regularis exstat) 10- culicida. Quod denique Schizandraceas attinet, quas recentiore tem- pore Magnoliaceis sub tribus titulo botanici summae auctoritatis adscripserunt (Asa-Gray Gen. Fl. Am. Ш. L 54. Benth. et Hook. fil. Gen. РІ. I. 17.), has, iisdem fere, ac supra de JFinferaceis, rationibus ducti, pro ordine distineto Magnoliaceis aequiparando habendas esse existimamus. Quum enim SceAizandraceae aliis quibusdam notis, ас Win- leraceae et Ranunculaceae, cum Magnoliaceis omnino non con- veniant, constanter ab iis abhorrent: habitu sceandente vel sarmen- toso, vernatione simplici, stipulis nullis, perulis bracteisque sub- nullis vel squamiformibus (nec spathaceis), floribus unisexualibus (parvis, axillaribus), ovulis eampylotropis, cotyledonibus minimis crassis rotundatis , aliisque notis levioris ponderis ut staminum fabrica etc. Majorem contra Schizandraceae cum Winteraceis ei Ra- nunculaceis affinitatem praebent. Revera ab utroque ordine vix bene differunt Фе ма et habitu scandente sarmentoso; a Wintera- ceis praeterea perianthio haud evidenter duplici sed foliolis extimis magis calycinis gradatim in interiora corollina transmutatis et de- fectu qualitatum acri-aromaticarum, a Лапипси!гасств imprimis caule lignoso recedunt. П. DE GENERIBUS EXCLUSIS ADNOTATIO. Winleracearum characterem supra exhibitum constituimus ratione non habita generum Temus Mol. et Trochodendron Sieb. el Zucc., quae a plerisqne auctoribus huc relata erant. Quod Te- mum attinet, jam cl. Gay monuit (Fl. Chil. 1. 60.), Myrtaceis eam adscribendam esse (id quod e MoriwaE descriptione haud di- vinemur) et quum AMyríacea Chilensis (Luma Cruckshanksii A. Gray) apud incolas nomine уегпасщо Temu utatur nec non lignum egregium usitatum praebeat , ut etiam de Temo moschata retulit Moria, forte ad hanc stirpem apte est referenda (cf. Miers in Ann. Nat. Hist. 1. c. 115.). Alterum genus 7vrochodendron Sieb. el Zucc. (Fl. Jap. I. 84. t. 39. 40.) valde dubiae est affinitatis. A Winleraceis abhorret habitu, perianthio nullo, carpidiis coalitis, dehiscentia loculicida. Ш. Вехтнам et HookER eam „Агайасеат anomalam ovario subsupero** esse contendunt, in quam sententiam abire, pace talium nominum, non possumus, quum calyx nullus, stamina numerosa pluriseriata, ovarium perfecte superum (nec sub- superum) , ovula in loculis plurima biseriata, intra Агабасеав haud offendantur. 133 WINTERACEAE: DRIMYS. 134 L DRIMYS Ковзт. Пвмуз Forst. Char. Gen. 83. t. 42. Nov. АС. Upsal. Ш. 181. Linn. fil. Suppl. 43. Juss. Gen. 280. Lam. Dict. 11. 330. Ш. t. 494. DC. Syst. I. 449. Prodr. L 78. Deless. Je 1.1. 83. St. Hil. Pl. us. t 26— 28. Fl. Bras. тета. 1. 24. Meissn. беп. 3. (5.) Епа. Gen. n. 4742. СІ. Gay HF. Chil. 1. 60. Miers гп Апп. Ха. Hist. ПІ. Ser. П. 37. 42. Е Müll. Pl. Vict. I. 20. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. І. 17. — Тазмахма В. Br. ex DC. Syst. І. 445. Prodr. І. 78. Deless. Је. 1. t. 84. A. Вий. Sert. Astrolab. 50. t. 19. Meissn. Gen, 3. (5.) Endl. Gen. n. 4741. Hook. f. Fl. Tasm. 10. Miers l. с. 109. 110. — УУлхтквл: Murr. Syst. 417. Willd. Spec. И. 1239. Humb. et Bonpl. Pl. aequinoct. І. 205. 1. 58. — Wu- TERANA Soland. Med. Obs. V. 46. t. 1. — MAGELLANA Commers. Mss. ez DC. FronEs hermaphroditi? v. abortu polygamo - dioici, staminibus in fem. omnino aborientibus, ovariis in masc. depauperatis. SEPALA in involucrum prorsus occlusum connata, per anthesin subregulariter in partes 2 — З soluta, pellucido-puuctata, membranacea, decidua vel subpersistentia. РЕтаһА 6 — numerosa, pellucido-pun- ctata, linearia usque lanceolata. ÑSTAMINA numerosa rarius subdefinita; rinLAwENTA teretiuscula; ANTHERAE loculi extrorsi, subrotundis deorsum divergentes. Por- LEN tetraédrico- compositum; granula partialia medio verruca hyalina annulo parvo circumdata instructa, mem- brana extima granulosa. СаврилА 1—12; 8тїсмаА ses- sile subterminale verrueiforme vel cristae papillosae instar in ventre decurrens. OvuLa 2—24, 2- vel sub- A-seriata, campylotropa, horizontalia vel subpendula, rhaphe valida*) infera. Кностоз Бассасейз: baccae pulpa {епш refertae, реғісагріо carnoso v. membrana- ceo. SEwiNA curvata, cochleae- v. subreniformia; тЕ- STA tenui- crustacea, nigra nitida, rhaphe extrinsecus notata; EMBRYO microscopicus obcordatus. ARBORES v. FRUTICES, ligno vasis (praeter pri- maria spirifera) omnino destituto et e cellulis pros- enchymaticis simili ac in Gymnospermis ratione ma- culatis conflato; Forms manifeste pellucido-puncta- (is; PEDUNCULIS Í-floris v. in umbellam divisis, sae- pius supra bracteas squamiformes ad caulis apicem corymbose congestis; FLORIBUS albidis. — Сгезсит per Americam a regno Mexicano usque ad fretum Magellan, in Borneo, Australasia et in Nova-Zea- landia. |. 1. DRIMYS WINTERI Fonsr. I cda deos . Tabula nostra XXX. XXXI. — Drimys Winteri. Forst. Char. Gen. 84. 1. 42. Hook. f. И. Anlarct. IL. 229. : *) Rhaphe in his ovulis prorsus speciem praebet, ас si funiculus qui- dam umbilicalis ovulo per totam longitudinem adnatus esset, id quod praecipue in semine maturo facile observare licet. (Conf. iconem nostram.) Winterac. 1 Аввов 4—60 ped. alta, cortice cinerascenti-albido nitidulo vestita. Forra forma magnitudineque maximopere varia, a lineari in orbicularem ludentia, plerumque obverse oblonga v. obverse lanceo- lata, basi semper angustiora magisque attenuata quam apice solem- niter obtuso v. subrotundato; '/A—6 poll. longa, '/,—2 poll. lata, coriacea passim rigida, margine utplurimum revoluta, supra lucida saturate viridia, subtus saepissime punctulis creberrimis albidis quasi glauco-irrorata opaca; nervo medio valido utrinque praeser- tim subtus elevato, reliquis vix manifestis; petiolo semitereti 1—10 lin. longo. PEDUNCULI ex axillis foliorum summorum et supra bra- cteas squamiforimes ad apicem. ramulorum corymbose congesti (ra- muli tamen terminati sunt per gemmam squamosam acutam, quae de- nuo in sureulum foliosum caulis continuationem efformantem explica- iur), saepe numerosi, 1-Погі vel in pedicellorum umbellam 3—10- Погаш divisi, ab У, usque 4 poll. lg., teretes graciles. DRACTÉAE membranaceae, plerumque longe ante anthesin delapsae, primariae saepius lanceolatae minimae raro latiores usque pollicares, secunda- riae (ad basin umbellae) lobis calycinis consimiles v. rarissime una alterave folio caulinis conformi nisi minore substituta. ALABASTRA ovato - subglobosa, breviter apiculata. Кговез aperti inter 4 — 12 lin. diam. varii. Lonr CALYCINI suborbiculares concavi, 2 rarissime З; PETALA 6-20, lanceolata — linearia, primum patenter subcam- panulata mox flaccide contorquentia. СЕмітАЛЛА іп glomerulum parvum centrum floris occupantem conferta; втАМІУА numerosa; САВРШТА 4-12, oblique obovata, dorso gibba, SsTIGMATE verruci- formi. Baccak '/,— '^-pullicares, basi in stipitem brevem atte- /% nuatae, регісагріо tenui. Semina pauca — се. 12, cochleaeformia. Haec stirps pro regionum, temperaturae, altitudinis, soli discrimine stupendum in modum variatur ей omnibus notis, quae ullis conditionibus immutari possunt, statura et habitu, omnium partium forma magnitudine- que consistentia et persistentia adeo exercetur, ut formae extremae toto coelo diversae appareant et revera ab omnibus fere scriptoribus pro spe- ciebus bene distinctis habitae sint. Јат autem monuit ill. J. D. HOOKER in Flor. antarct. II. 229., omnes Drimydis formas in America provenien- tes sub unica specie conciliandas esse. (пат sententiam, etiamsi cl. MIERS (Ann. Nat. Hist. HI. Ser. II. vehementer eam repudiaverit species contra numerosas constituendo, nihilominus nostram facere non haesitavimus, post- quam contigit, maximam speciminum copiam ex omni Americae australis et centralis parte collectorum examinare eaque cum authenticis plerorum- que auctorum comparare. Ita persuadere nobis coacti sumus, non solum omnia discrimina ab auctoribus laudata imprimis in foliorum forma et pe- dunculorum indole posita firmitate carere, sed etiam aliquam differentiam ullius stabilitatis vel dignitatis revera non existere *). Quae quum ita sese habeant, omnes hujus stirpis formas accuratius describere inutile visnm est et eas comprehendümus sub insequentibus 5, quas pro typicis et quasi spe- ciei limitibus existimamus. Forma a. MAGELLANICA: habitu robusto; foliis rigide coria- ceis, late ellipticis v. obovatis usque obverse oblongis, obtusis re- tusisve v. rotundatis: pedunculis in ramulorum apice paucis, ple- rumque 1-floris, Tabula nostra XXX. Fig. 11. Winleranus сөгіст Clus. Exot. 75. Arbor aromatica Мадейатса Sebaldus de Wert in ШЕ. ad Clusium, Exot. 76. : | 2 Cortez Winteranus acris sive Canella alba J. Bauh. et Сте”. Hist. РІ. lib. ІУ. cap. XIX. 460. Laurifolia Magellanica cortice acri C. Bauh. Рт. 461. Boigne cinnamomifera olivae [тиси Feuill. Obs. IL App. Hist. pl. med. 10. t. 6. · Periclymenum rectum foliis laurinis cortice aromatico Sloane Phil. Transact. XVII. 923. t. 1. f. 1. 2. ж) Quod е. gr. species attinet а cl. MiERsIO propositas, non ita raro specimina observavi, eodem loco ab eodem botanico collecta et evidenter ad eandem formam (fortasse ad eandem arborem) pertinen- tia, quae notis duarum adeo trium illarum „specierum“ gaudebant. 19 135 Drimys Winleri Forst. Char. Gen. 84. t. 42. (m—z). Now. Ае. Upsal. ПІ. 181. Linn. f. Suppl. 269. Lam. Dict. 11. 331. DC. Syst. 1. 443. Prodr. І. 78. cum variet. Hayne Arzneigew. IX. t. 6. Hombron et Jaquinet Voy. fasc. IX. Pl. phanerog. t. 19. Cl. бау Fl. Chil. І. 63. Miers іп Апп. Ха. Hist. III. S. II. 45. Contrib. іо Bot. t. 25. А. ег Miers. Winterana aromatica Solander Med. Obs. V. 46. t. 1. Woodw. Med. ІУ. L 226. Comment. Soc. бой. ІХ. t. 7. Nees Ов. РЇЇ. ( Düsseld.) t. 570. Wintera aromatica Murr. Syst. 507. App. med. IV. 557. Willd. Spec. 11. 1239. Pers. Enchir. IT. 84. Humb. ей Bonpl. РІ. aequin. І. 209. . Drimys punctata Lam. Dict. П. 330. Ill. t. 494. f. 1. el 2. т—=. (icon Forsteriana). Drimys aromatica Descourt. Fl. med. Ant. І. 198. t. 40. Haec forma prae ceteris significatur habitu spisso robusto rigido. Magnitudine multum ludit; formae praesertim humiliores sunt, quae hunc (урат perfecte prae se ferunt, quum excelsiores magis in insequentem vergant. RAMI RAMULIque crassi, tortuosi, undique phyllulis conspicuis dense cicatrisati, nodosi et exasperati. Кола '/,—4 poll. longa, У — 1 poll. lata, margine praecipue basin versus revoluta, in petiolum cc. 1⁄2- pol. angustata. PkpuNcUuLI subpollicares. FrLongs majusculi. CALvcis Jobi minus quam in ceteris persistentes; PETALA 6— 12; рїзтилА 4-8. — Internodiis accrescentibus, foliis magis elongatis minus rigidis et pedun- culis crebrioribus plurifloris transitus fit ab hac in formam В. Forma |9. camensis: foliis oblongo-obovatis vel obverse lan- ceolatis, apice saepius attenuato obtusis v. emarginatis, plerumque e basl latiuscula in petiolum subabrupte attenuatis; pedunculis cre- bris, in pedicellorum gracilium umbellam 3— S-floram divisis; pe- talis 9—30. Tabula nostra XXX. Fig. I. Canelo Dombey Herb. Drimys chilensis DC. Syst. 1. 444. Prodr. 1. 78. Deless. Ic. Scl. 1.1. 83. Gay Е. Chil. І. 61. Miers 1. с. 47. Con- trib. t. 26. C. Drimys magnoliaefolia Kunth Mss. in Herb. Drimys Winteri Hook. Во. Mag. 1. 4900. Drimys Fernandeziana. Miers 1. с. 48. Contrib. t. 27. В. Drimys confertifolia Phil. in. Ann. Sc. nat. 1 V. Ser. ҮІІ. 100. Character hujus varietatis praesertim sistitur foliis e basi Jatiuscula in petiolum subabrupte contractis, qua quidem nota a reliquis satis superque dignoscitur; praeterea habitu gaudet non ita, quam in praecedente ,. com- pecto atque squarroso neque tamen adeo gracili quam insequentis, sed ma- gis procero uberi et praesertim in peruvianis pingui (id quod in icone Les- sertiana bene conspicitur). Кома 2 — 6 poll. longa, У — 2 lata, pe- tiolo saepe crasso. ВвАСТКАЕ primariae subinde conspicuae usque polli- cares, plerumque multo minores; secundariae minus quam iu ceteris cadu- cae. Fronks majusculi. Carvcrs lobi magis persistentes; PETALA quam in reliquis magis numerosa. — Drimys Fernandeziana Miers = D. con- fertifolia Phil. ex insula Juan Fernandez formam constituit transitoriam inter hanc f. et insequentem. + Forma y. GBANATENSIS: foliis oblongo-obovatis vel obverse lanceolatis, versus basin sensim attenuatis; ceterum ut in praece- dente nisi partibus omnino gracilioribus. Tabula nostra XXXI. Fig. I. Drimys granatensis Mutis ет Linn. fil. Suppl. 269. Lam. Dict. 11. 330. DC. Syst. I. 440. Prodr. L 78. Н. B. К. Nov. Gen. et Spec. V. 53. St. Hil. Pl. us. Bras. t. 26 — 28. ЕІ. Bras. mérid. L 19. Miers 1. с. 43. Contrib. t. 27. А. Triana et Planchon in Апп. Sc. siat. IV. Ser. XVII. 24. WINTERACEAE: DRIMYS. 136 ҮРдиега granatensis Murr. Syst. 507. Willd. Spec. H. 1239. Pers. Syn. П. 84: Humb. et Bonpl. Pl. aequin. 1. 205. t. 58. Lozano in Sem. Nov. Granat. 180. ег DC. Drimys mexicana Мос. е! Sessé Pl. mexic. «с. ined. ex.DC. DC. Syst. 1. 444. Prodr. 1. 78. Drimys Winteri. Mart. Reise L 280. Vell. FI. Flum. Ic. V. 1. 132. Тегі. 240. Drirys montana et Dr. brasiliensis Miers l. c. 44. 47. Contrib. t. 25. B. Omne discrimen a forma 6. continetur habitu graciliore, foliis basi sensim et aequaliter attenuatis, floribus plerumque non adeo magnis. Ma- gis etiam, quam reliquae, haec varietas statura et singulis partibus ludit, innumeras pariens modificationes, quae autem non ita ab invicem discre- pant, ut typi quidam variationis observarentur. Sola var. sylvatica St. Hil. subinde vultum prae se fert peculiarem ob folia magis angustata et apice longius attenuata; сит ea Dr. mexicana Мос. et Sessé prorsus congruit. Dr. montana Miers est forma transitoria ad insequentem. Forma Ó. nEvoLuTA ramis robustis; foliis confertis strictis crasse coriaceis, per totam laminam revolutis indeque ambitu linea- ribus; pedunculis plerisque e foliorum summorum axillis prona: scentibus, 1- vel paucifloris. Tabula nostra XXXI. Fig. II. Drimys retorta Miers l. c. 45. Contrib. t. 25. B. Drimys ledifolia Herb. Berol. Satis peculiarem haec forma prae se fert habitum. Ramis robustis strictis dense cicatrisatis; foliis rigidis, per laminam prorsus revolutam ad formam linearem redactis (explanata praecedentis ferunt formam), 1 — 3 poll. longis et hoc statu 1-3 lin. latis, uti ramuli stricte erectis; his aliisque notis statura evadit, quae praecedentium absimilis potius ad Егісеав quas- dam vel Proteaceas strictiores monet. Forma ғ. ANGUSTIFOL1A: foliis planis linearibus; pedunculis in apice paucis, saepius 1-floris breviusculis. Tabula nostra XXXI. Fig. 111. Drimys angustifolia Miers L с. 46. Contrib. t. 26. A. Statura ramorum cum forma y. conveniens, foliis angustis (1'/,—4 poll longis, 1 — 4 plerumque 21, lin. fatis) minus rigidis, pedunculis paucis utplurimum simplicibus brevibusque (4—8 lin. longis) satis singula- rem nanciscitur vultum, et facillime pro specie distincta haberi possit, nisi trausitus in formam у. observarentur (in speciminibus Selloanis hb. Berol.). Talem e. gr. Dr. angustifoliae var. lanceolata Miers (l. c.) constituit. Habitat per Americam australem её centralem а freto Magel- lan usque ad regnum Mexicanum, locis elevatis montosis , exceptis Guyanae totius et Columbiae orientalis terris nec non planitiebus de- pressis ditionis Amazonicae. Forma а: in tota terra Magellanica, Patagonia, Tierra del. Fuego, insula Chiloe etc. usque in regnum Chi- lense; forma В: in Chile, Peruvia et in insula Juan Fernandez; for- та ү: іп Brasiliae elevatioris provinciis Hio Grande do Sut, S. Paulo, e. gr. in silvis udis ad Mogy das Cruzes, Rio de Janeiro бейім fluv Paraiba et in Serra dos Orgâos , Minarum e. gr. ad Caldas, Bar- bacena, Ouro Preto, Caxoeira do Campo, in m. Serra Negra, Pico d'Itabira, in districtu adamantium, prope Paracatú, Villa de Sal- gado etc., in campis arbusto consitis et in nemorum marginibus, locis graminosis; udis, tam apricis quam umbrosis, solitaria subarbore- scens aut gregaria fruticosa: M., St. Hilaire, Vellozo, Sello, Claus- sen n. 132. et 133., Gardner n. 5675., Pohl, Widgren, Ackermann (Mart. Hb. Fl. Bras. n. 288.), Lindberg, Bowie, Miers et al.; prae- terea occurrit in Nova Granata, ultra 10000 ped. adscendens, in montibus circa S. Fé de Bogota, in Columbia occidentali, usque in regnum Mexicanum; forma à: in prov. Minarum plaga austro-orien- tali: Sello, Claussen n. 340.; forma е: item in Brasilia austro-orien- tali: Sello. Brasiliensibus vocatur Casca d'Anta, i. e. cortex Ta- piri, idiomate tupico Caapororoca, quod stirpem significat ramulis fragilibus praeditam. РІ. Vaga et emtrabrasiliensis. 137 DE CORTICE WINTERI. Winleracearum usus nititur in oleo aethereo acri-aromatico, quod prodeunte simul aetate in balsamum denique in resinam trans- mutatum, omnibus fere stirpium partibus, ligno excepto, contine- іш. Quae materia, quum in icio maxima copia offendatur in fructibus, nomine Апіѕі stellati sive Badiani cognitis usita- tisque, contra in Dr¿myde praesertim corticem trunci ramorumque occupat. Itaque corticem prae ceteris harum arborum partibus in usum vocarunt; qui licet medicorum Europaeorum usui tantum exiguo inservierit neque adhuc in commercio offendatur neque ali- cujus pretii aestimetur, attamen in patria sua tantae habetur digni- tatis, ut operis pretium nobis videatur, hoc loco breviter de ejus historia, qualitate et usu disserere; eo magis, quum ab ipso detecto cortice usque in nuperrimos dies frequentes apud droguistas com- mutationes ejus cognitioni maximo fuerint obstaculo. Primam de hoc cortice notitiam Europaeis attulit JoaNNEs WIN- TERUS, in itinere FRANcIscI "каке ad explorandum mare australe (ао. 1511) navis ,,Elizae* praefectus. Adversa tempestate a socia DnAKEI nave depulsus quum solus ш Europam reverteret et in freto Magella- nico commoraretur, socii navales morbo scorbutico implicati arboris in his oris frequentis corticem medicamento adhibuerunt, optimo cum successu, ideoque ejus specimina in Europam reportarunt. Quorum unum in manus Crusm postquam pervenisset, in honorem celebris istius navigatoris „Winteranum“ corticem dixit depin- xitque'). Ех hoe tempore cortex in materiam medicam receptus nomine Clusiano exstat. : Arbor ipsa autem, corticem Winteranum suppeditans, per multum temporis quoad characteres botanicos incognita manebat, lieet plures peregrinatores eam commemoraverint et meritissimus SLOANE secundum specimina flore fructuve haud praedita adumbra- tionem condiderit. Ita duo fere saecula praeterlapsa sunt, prius- quam observationibus FonsrER: *), qui vivam, et SorANpRi 7), qui siccam stirpem examinavit, adeo innotesceret, ut certus ei locus in systemate assignari potuerit. Ровіегіоге tempore imprimis САХ- DOLLEI, Kuntau, Sr. Hiramkr, J. D. Ноокеві et Miers’) stu- dia ad hujus generis, cui Drimydis nomen а FonsrERo impositum erat, amplificandam cognitionem contribuerunt. Tempore Ғоввтеві una tantum in Novo Orbe Drimydis spe- cies cognita erat, quae terras inhabitabat Magellanicas; mox autem ejus formae etiam in aliis Americae regionibus repertae sunt, quas pro diversis speciebus habuerunt et nominibus Dr. chilensis, gra- malensis et mexicanae botanici descripserunt, Quum etiam in his stirpibus cortex simili ratione ac Winteranus in medicina dome- stica incolis inserviret (nomine Canelo apud Chilenses et Peru- vianos, Casca d'Anta Brasiliensibus 7?) ), eum a BoNPLANDIO ao. 1814 e Nova Granata reportatum nomine corticis Melambo sive Malambo in materiam medicam receperunt. Qui autem, quum omnes Jrimydis formae in America crescentes hucusque notae ad unam eandemque speciem pertineant, a corlice Winteri specifice distingui nequit et leves inter utrumque differentiae absque haesi- tatione variationibus attribui possunt, quales in stirpe per tot ter- ras diversissimae conditionis diffusa occurrere haud mirum videtur. Et monemus, corticis Winterani ad nos venientis maximam: par- tem haud in terra Magellanica, sed in Chili, Nova Granata et Mexico collectam esse, ita ut in praxi inter corticem Melambo et Winteranum pharmacologi discrimen revera haud fecerint *). 1) Exot. 75. СГ. Murray, App. med. IV. 559. — 2) Locis supra in descriptione cit. — 3) De vocis Casca d'Anta (i. e. cortex Tapiti, uti jam indicavimus) origine Brasilíenses fabulam marrant, nempe tapirum, si colicis exercetur, Drimydis Cortice vesci et quum hoc remedio persanaretur, ho- minibus tali modo corticis virtutes quasi indicasse. Cf. Sr. Ни. РІ. us. 1. c. — 4) Cf. HANBURY, über Cortex Winteranus in Всснмкв'ѕ neuem Вер. f. 2 WINTERACEAE: CORTEX. | 138 Quod supra jam monui, cortex Winteranus inde ab ipso detecto usque ad nostrum tempus fere semper cum aliis et imprimis cum Canella alba commutatus est. Cujus confusionis recentiore tem- pore per observationes cl. ХҮкізввескеві 5), HENKELI °) et Нах- BURYI 7) ratio est tradita; non solum enim veterum auctorum de- scriptiones incompletas vel male commixtas hunc errorem excitasse et stabilivisse probarunt, sed imprimis, quod, quum verus cortex Winteranus jamdudum e commercio evanuerit, tamen apud dro- guistas hoc nomine cortex venditaretur, qui ab illo diversissimus pluribus notis ad Сале ат albam accederet. Atque HANBURYI casti- gatione edocti summus, spurium hunc corticem Winleranum ад Cinnamodendron corticosum Miers, stirpem ex ordine Canellacea- rum in Antillis indigenam, pertinere; a cl. HENKELIO autem асси- ratior gemini corticis descriptio est emissa, quum jam prius сі. GórrERT *) structuram ejus anatomicam sat bene illustravisset. His de corticis historia praemissis, ad illius descriptionem nos convertimus. (Conf. tabulam nostram XXXII.) Cortez Winleranus usu venit forma frustorum canalieulato- rum vel convolutorum (2—4 poll. lg. /-І poll. lt., 2—5 lin. crass.), quae extrinsecus laeviuscula sunt vel obsolete rimulosa lacunosaque; colore gaudent сіпегаѕсепіі vel flavido ubi exophloeum servatum est, sordide fusco-rubenti ubi destructum; interna facie contra longitrorsum rugulosa atque saturate fusca subinde nigrescen- tia obtingunt. Exophloeum vix '/, lin. crassum accurate erga endo- phloeum definitur colore pallidiore magisque impuro (fig. 4. 5. 6. 11.a.); endophloeum autem colore cinnamomeo versus utramque peripheriam saturatiore notatur. Majorem ejus partem parenchy- ma constituit, spissum quidem sed exsiccatione saepe dissectum et multis rimulis hians (fig. cit. b.). Cujus in peripheria numerosa offenduntur granula albida, dura, quae facile e parenchymate sol- vuntur, diversae magnitudinis et absque ordine dispersa (fig. cit. с); quae quum introrsum rarescant, eorum loco conspiciuntur lamellae tenues verticales, ejusdem ac granula compagis et coloris, radio- rum instar parenchyma percurrentes, nunc continuae vel saepius parenchymate interruptae, modo praecipue radiali modo verticali directione elongatae; extrorsum 1—1'' іп. а peripheria evanes- cunt, ad internum autem latus ob exsiccationem рагепсһутаііз proximi prominentes superficiem longitrorsum rugulosam reddunt (fig. cit. d.). Lamellis hisce et granulis in ambitu consitis liber in Drimyde Winleri constituitur, cujus formam consuetam in his stirpibus haud observamus. Praeterea in toto parenchymate disper- sae cellulae occurrunt oleo aethereo vel resina repletae, interna parte numerosae, extrorsum vero rarescentes (fig. cit. e.). Microscopio investigatum conspicies exophloeum e cellularum stratis 6—12 conflatum , quorum: extima semper plus minusvé de- structa sunt; cellulae ipsae cubicae, haud На pachypleurae, parie- tibus aequalibus albidis flavidisve, materie fusco-rubra plerumque repletae offenduntur et seriebus admodum regulariter radialibus simulque сопсепігісіѕ dispositae (fig. 7. 9. 12. 14. a.) ; oleo aethe- reo scatens raro una alterave (fig. 1.6.) vel valde incrassata et porosa obvenit (fig. 1. c*.). Neque periderma observatur neque stra- tum suberosum (phellos). Endophloei parenchyma quam exophloe- um multo laxius cellulis componitur leptopleuris, quae peripheriam versus magis tangentialiter extensae (fig. 7. 9.b.), introrsum sen- sim in verticaliter elongatas transeunt (fig. 8. 10. 13.b.). Juniore statu hae cellulae chlorophyllo refertae et amylo, provectiore aetate materie fusco-rubra grumosa in aqua aegre solubili implen- tur; nec non earum parietes eodem colore fusco-rubro tincti sunt. Saepe vero in extima endophloei regione singulae inter parenchyma cellulae magis incrassatae obtingunt adeo ut subinde lumen fere Pharmacie XI. 242. — 5) Neues Jahrbuch für Pharmacie, ХШ. 224. — 5) BvCHNER'S n. Rep. f. Pharm. XI. 1. — 7) L. c. — 8) Linnaea XVI. 135. 139 evanescat, quarum parietes haud colorati porisque canaliformibus numerosis pervasi strata concentrica plurima et bene conspicua ex- hibent, cavitate autem semper materie illa quam modo indicavimus fusco - rubra repleta (fis. 7. 12. 14. c *.). Hujus indolis cellulis (quales nostrates ,Steinzellen* vocant) etiam granula albida et lamellae constituuntur, quorum supra mentionem feci; et quum in lamellis radiali imprimis directione hae cellulae sint elongatae (fig. 8, 10. 13. d.), contra in granulis tangentialiter extensae vel subisodiametricae occurrunt (fig. 7. 9. 12. 14.c.). Praeterea ob- servandum , eas in granulis absque ordine definito pluribus esse conglomeratas, quum in lamellis binis tantum usque quaternis ad latus positae radiatim contra et verticaliter maximo numero aggre- gatae sint (По. 8. 10. 13. d.). Quod supra jam monui, hoc con- textu liber in Drimyde compensatur; radii autem medullares (Вш- denmarkstrahlen) a reliquo corticis parenchymate aegre distinguun- tur, quum externa parte cellulis parenchymaticis fere prorsus con- similes, intus tantum cellulis suis quam reliquae brevioribus ma- gisque regulariter seriatim dispositis notatae sint (fig. 13. rm*.): Quod denique attinet cellulas oleo aethereo vel resina repletas, hae nonnisi magnitudine conspicua et ambitu magis rotundato a pa- renchymate contermino differunt, Oleum virescens est et granulis (v. vacuolis?) minutissimis repletum, balsamum autem (et resina) ex eo enatum komogeneum et coloris citrini (fig. 1. 4— 14.e.). Semper in cellulis integris inclusas hasce materias observavi, ne- que unquam in ductus vel cavernas confluentes. Tota structura ita exposita соғ сет Winteranum verum а Canella alba et Стпатодепато сотігсоѕо , quibuscum plerumque commutabatur, maxime discrepare, fusius demonstrare superfluum est. Id tantum notamus, quod in utraque Canellacea cortex ex- tima parte stratum exhibet irregulariter quidem definitum sed con- tinuum, e cellulis conflatum, quae in ommibus praeter externum parietibus valde sunt incrassatae atque porosae, quale stratum in Drimyde deficit; porro, quod ín reliqua corticis parte apud prio- res cellulae pachypleurae porosaeque (Steinzellen), quibus Drimys gaudet, omnino non offenduntur; denique in Canella et Cinnamo- dendro libri cellulae elongatae harumque fasciculi flexuosi et pha- langibus cuneatis in parenchyma prodeuntes, multum abhorrent ab ejusdem contextus apud Drzmydem indole '). , Odore cortex Winter quando recens est aromatico notatur ad pinaceum simul et caryophyllaceum accedente, in exsiccato vero parum sensibili; sapore in utroque statu amaro, acri, fervido, lin- guam et faucem non levius urente quam piper, parum aromatico in senili, magis tamen in juniore. Minus autem amarus et aro- шайсиз est cortice СалеЙае albae*). — Multum continet olei aetherei et resinae acris, materiem tingentem extractivam, tanninum, salia kali, calcis, ferri, amylum ete.?). Oleum, quod ex eo elicitur, pallide flavum est, quam aqua levius, fervidissimi et acerrimi sa- poris; per aliquot menses repositum duas diversas substantias offert, alteram sebaceo-unguinosam albam quae gravior est et fundum petit, alteram leviorem dilute flavam*). Носсе in oleo et in re- sina odor et sapor corticis nituntur. — Extractum corticis aquo- sum fusco-ruübrum est; ferro chloridiato commixtum sedimentum 1) Cf. Berc, Pharmaceut. Waarenkunde I. 140. et WicAND, Lehrb. d. Pharmakogn. 106. 107. cum fig., ubi Сапе ае albae et (titulo corticis Winteri) Cinnamodendri cortícosi cortices describuntur. — 2) Cf. Mur- RAY, App. med. L c. — 3) Нкхвү, Journ. Pharm. V. 489. PEREIRA, Mat. med. 2160. Восні крек, Phytochemie 109. — 4) CARTHEUSERUS, WINTERACEAE: CORTEX. LIGNI STRUCTURA. 140 deponit copiosum atro-fuscum, sordide griseo-fuscum cum plumbo acetico basico; per barytam nitricam leviter tantum turbatur >). Ab inventore WivTERO, ut supra jam narravimus, hic cortex in affectu scorbutico efficax medicina repertus est. Quod quum po- stea a pluribus peregrinatoribus probatum confirmatumque esset, contra hunc morbum prae reliquis valde inclaruit. Ita etiam іп Europaeorum officinas importatus et nonnumquam adhibitus est; mox autem, quum prae aliis aromatibus acerrimis haud satis ex- celleret atque difficile tantum et pretio nimis magno obtineri pos- set, ex usu medicorum et e commercio evanuit"). Corticem vero, ejus nomine adhuc apud droguistas exstantem, ad diversam stir- pem pertinere, jam supra exposuimus. Magni contra in patria sua apud incolas aestimatur in medicina domestica, tum antiscorbuti- cum tum stomachicum remedium et tonicum; praeter usum medi- cinalem etiam ad condiendos cibos adhibetur et aquam corruptam corrigere eamque potabilem reddere dicitur’). Parcius vero vel in ipsa patria venum datur. - DE LIGNI STRUCTURA denique pauca no(amus. Haec jampridem a botanicis observata et a cl. бокРРЕнт іп Linnaea 1842 p. 135. accuratius illustrata est; itaque nos, in hanc dissertationem remittentes et in tab. nostr. XXXI. fig. 1—3., quantum potest brevibus rem absolvamus. Singulare prae ceteris hoc observandum, quod lignum Drimydis praeter vasa primaria spirifera (fig. жге, sp-) et scalariformia (fig. 2. v. sc.) in medullae corona (Markkrone sive Markscheide) consita omnino vasis destitutum et e cellulis mere prosenchymaticis conflatum est (fig. 1—3 pr.). Quae ampliusculae in sectione horizontali quadratae, seriebus concentricis et radialibus dispositae sunt (fig. 1—3. pr.), seriebus 1--3 per radios me- dullares minores, 15 — 20 per majores definitis (fig. 1— 3. rm.); annuli autem annotini eo insignes sunt, quod ligni cellularum series extimae 2—3 radiali directione diminuantur (fig. 1.). Quibus structurae notis quum primo intutu Coniferae revocarentur, major etiam cum hoc ordine simili- tudo elucet, si macularum in cellulis (Tüpfel) rationem habeamus. Quod enim pro Coniferis peculiare existimatur, nempe сейшагиш prosenchyma- ticarum radiales solum parietes maculis instructos esse, periphericos contra iis carere, etiam in Drimyde aromatica et diphylla observari licet; quin etiam hae stirpes una tantum macularum serie longitudinali ut in pleris- | que Coniferis ornatae sunt, quum contra Dr. Winteri et amillaris in parietibus radialibus binas plerumque vel ternas series offerant (fig. 2. pr.; idem in Araucaria obtingit), tangentialibus vero solemniter haud macu- latis, raro unica tantum serie notatis (fig. 3. pr.), id quod subinde quo- que in Coniferis observatur. Macularum forma autem prorsus Аганса- riae consimilis; area enim orbiculari, poro ipso anguste rimuliformi obli- quo occurrunt, omnium spira communi sinistrorsa omnino homodroma (ita ut pori contermini invicem secarent; fig. 2.). Ita Drimys gravissimis ligni notis cum Coniferis convenit et revera aliud discrimen haud offendas, quam quod cellulae radiorum medullarium in Drimyde praecipue directione verticali, in Coniferis radiali sint еоп-. gatae, id quod cl. бокррЕвт jam graviter monuit; quod autem discrimen, quum in aliis stirpibus nec non in Drimyde ipsa haud omnino sibi con- Stet, nos adeo urgere haud possumus, statuentes, Drimydis lignum (cortice neglecto) a Coniferarum nullo charactere, quem essentialem dicas, posse distingui. — Hac vero structura Winteracearum ordo in universum haud significatur, quum Illicium structura gaudeat а Drimyde diversa, Dico- tyledoneis solemniter usitata. EICHLER. Diss. de cort. Winterano 1760. Murray |. с. — 5) HENKEL, 1. с. — 6) Sparsim tantum, ut cl. HANBURY (1. c.) notavit, praesenti etiam tem- pore in Europam pervenit et vilis pretii nomine ,,corticis piperiti (pepper Bark) venditatur. — 7) Sr. Hir. Pl. us. 1. с. Мавт. Reise Т. 280. Des- сосат. Fl. med. Ant. 1. с. Моввау 1. с.) Tabulas explicatas ad calcem Ranunculacearum invenies. _ IM X bei ae arises 2 RKANUNCULACE A E. Мгілтівплоглв Linn. Ord. nat. XXVI. excl. sect. В. — RANUNCULACEAE Juss. Gen. 231. DC. ‚ Syst. І. 127. Prodr. I 2. Lindl. Introd. 1, ed. 6. 1. еа. 5. Meissn. Gen. Pl. 1. (3.) Endl. Gen. Pl. 843. Lindl. Veget. Kingd. 425. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. 1. 1. — PakoNiACEAE. е! RANUNCULACEAE Bartl. Ord. nat. 251. 252. excl. gen. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HYPOGYNAE HERMAPHRODITAE, RARIUS ABORTU POLYGAMO-DIOICAE3 PERIANTHIO PLERUMQUE DUPLICI, SAEPISSIME 5-МЕВО , DECIDUO V. RARIUS CALYCE PERSISTENTE 3 STAMINIBUS INDEFINITIS LIBERIS DECIDUIS 3 CARPIDIIS INDEFINITIS SUBINDE PAUCIS V. SOLITARIIS, SAEPISSIME LIBERIS, | -LocuLATIS | — MULTIOVULATIS: OVULIS ANATROPIS, RHAPHE SUPERA; SEMINIBUS. EXARILLATIS, ALBUMINE AEQUABILI, EMBRYONE MINIMO. — HERBAE ANNUAE V. RHIZOMATE PERENNANTES , RARIUS FRUTICES , SUCCO AQUEO ACRI; FOLIIS ALTERNIS RARIUS OPPOSITIS; FLORIBUS TERMINALIBUS AXILLARIBUSVE. SOLITARIIS V. IN INFLORESCENTIAM PANICULATAM COMBINATIS. FronrEs hermaphroditi, rarius abortu polygami v. dioici, saepissime regulares rarius zygo- morphi. DPERIANTHIUM totum deciduum, rarius calyx persistens, aut simplex calycinum v. co- rollinum*) aut duplex. SEFPALA plerumque 5, rarius 3 — 4 vel numerosa, aestivatione imbri- cata rarius valvata, plerumque aequalia interdum calcarata, rarius inaequalia postico gàáleato vel caleàrato. PETALA sepalis isomera et cum iis alterna interdum plura, haud raro pauciora vel prorsus deficientia; aestivatione imbricata; nunc plana et conspicua, interdum squama interiore aucía (ligula? paracorolla?), nunc deformia bilabiata cucullata v. ad glandulas redacta; saepis- sime aequalia, rarius heteromorpha. STAMINA indefinita, plerumque numerosa rarius pauca; toro aequali rarissime in discum carnosum et subinde accrescentem expanso inserta, gynaeceum pluribus seriebus ambientia; homomorpha aut heteromorpha, extimis in staminodia subpetali- formia vel glanduliformia transmutatis; FILAMENTA libera, filiformia; ANTHERAE biloculares: lo- culis bilocellatis, connectivo cum filamento continuo et subaequali per totam longitudinem ad- natis, rima longitudinali extrorsum vel lateraliter dehiscentibus. PorrEN aut globosum grosse punctatum haud plicatum poris nullis vel multis, aut ovoideum ellipsoideum vel subrotundum 3-plicatum (humectatum globosum, striis 3 angustis interdum punctatis). CaARPIDIA numerosa, rarius subdefinita vel solitaria, toro plerumque elevato insidentia,; libera aut plus minus coa- lita, I-locularia; srvrLis terminalibus distinctis interdum subnullis, ad apicem passim bilobum йм in hoc ordine haud raro obveniat, ut petala depauperentur vel transformentur vel pro parte aboriantur, perianthium verisimiliter, ubi simplex occurrit, pro сайусе habendum est. 20 Ranunculac. 143 RANUNCULACEAE: CLEMATIS. | 144 simpliciter introrsum papilloso-stigmatosis. OvurA aut plura suturae ventrali biseriatim affixa, horizontalia, aut solitaria nune erecta nunc ab apice loculi pendula ; rhaphe in omnibus supera (erectis igitur ventralis, pendulis dorsalis), integumentum unicum. — Maturitate carpidia abeunt aut in ACAENIA sicca indehiscentia, stylis persistentibus apiculata et interdum iis elongatis cau- data, monosperma; aut in BACCAS indehiscentes l- vel oligospermas; aut in CAPSULAS polysper- mas, secundum suturam et passim apice tantum dehiscentes. SEMINA exarillata; TESTA in mo- nospermis saepius cum pericarpio coalita, aut libera tenuiter coriacea vel membranacea, ple- rumque laevis rarius rugosa, rhaphe parum prominente; in pleiospermis crustacea aut Carnoso- fungosa, laevis rugosa vel echinaceo-tuberculata, rhaphe saepius valde prominente. ALBUMEN semini conforme, aequabile, corneum rarius carnosum. Емввуо in illius basi minimus, rectus; COTYLEDONIBUS crassiusculis; RADICULA sublongiore, hilo proxima. HEnBAE annuae vel caudice һурогаео interdum pleiocephalo aut ope stolonum perennes, rarius FRUTESCENTES interdum scandentes; succo aqueo ас”. Forra alterna, rarius opposita, saepius in rhizomatis collo conferta (radicalia); integra vel palmatim- pedatim- pinnatimve ad typum plerisque ternarium secta ей eadem ratione composita et supradecomposita ; petiolata, rarius sessilia: petiolo plerumque ти basin vaginantem rarius stipulis persistentibus auctam dila- talo. Frores іп pedunculo saepe scapiformi terminales, vel axillares, vel supra bracteas in inflorescentiam | paniculatam dispositi т. lege sympodiorum oppositifolii. BRACTEAE BRACTEOLAE- que plerumque foliis consimiles , subinde in involucrum combinatae, — INDUMENTUM fn omnibus simplex. — Сгезсши per totum orbem terrarum, rariores intra Tropicos. CONSPECTUS GENERUM BRASILIENSIUM. (Tumvus I. CLEMATIDEAE. Calycis aestivatio valvata v. subinduplicata, OvulumZ7pendulum. — Folia opposita. . + + s.s.s.. L CLEMATIS. Тавоѕ I. ANEMONEAE. | Calycis aestivatio imbricata. Ovulum pendulum. — Folia alterna.. o. + + + + + + + + + + + И. ANEMONE. Trivs HL RANUNCULEAE. Calycis aestivatio imbricata. Ovulum adscendens. — Folia alternas . s + + + + + + + + Ш. RANUNCULUS. / Trius 1, CLEMATIDEAE. (DC. Syst. І. 131.) Carvcis aestivatio valvata vel subinduplicata, Ovv- тум solitarium, pendulum. — НЕввав vel rnuT1iCES scandentes, oppositifoliae. | subunciatim гесигуо papilloso-stigmatosum. _ ACAENIA capitata, sessilia v. breviter stipitata, stylo persistente Сікматів DC. Syst. 1. 131... Prodr. І. 2. Benth. е! Hook. f. terminata nunc brevi imberbi, nunc eo valde elon- беп. РІ. 1. 3. — CLEMATIS е! ArRAGENE. Linn. Gen. n. 695. 696. | | gato et plumoso-villoso caudata. 'ТЕзтА seminis cum Juss. Gen. 232. Meissn. Gen. 1. (3.) Endl. Gen. n. 4768. et » D Р ёс 8 7 4769. — Sipó do Reino Lus. репсагро connata; ALBUMEN Corneum. I. CLEMATIS Linn. НЕввав erectae v. FRUTICES sarmentosi et scan- Fronrs hermaphroditi vel polygamo-dioici, regu- || dentes; caure anguloso-striato. Forra opposita, ter- lares. РевгАмтииом: (calyx) simplex, calycinum vel | natim pinnatimve composita v. supradecomposita, ra- corollinum, 4- rarius 5--8-рһуПші. $тАлмїхА nume- | z¿us simplicia, petiolata. rarius sessilia, estipulata; pe- rosa homomorpha, rarius extima іп staminodia petaloi- | Шой» petiolulisque saepius cirrhosis. FLores axillares dea transmutata; ANTHERAE loculi laterales. МтАММО- lerminalesque, solitarii vel in inflorescentias trichoto- DIA in flore fem. specierum polygamo-dioicarum stami- mo-paniculatas dispositi. BnacrTEAE foliis consimiles nibus consimilia, nisi filamentis complanato-dilatatis an- | v. simpliciores; pRACTEOLAE subinde flori approxima- therisque cassis. Савра numerosa rarius subdefi- tae coalitae et involucrum bilobum efformantes. — nita, libera, toro brevi nodiformi insidentia; in sry- | Срезсит late diffusae іп zonis temperatis utriusque LUM attenuata terminalem, villosum aut glabrum, apice | orbis, pauciores inter "Tropicos. 145 RANUNCULACEAE: CLEMATIS. Sectio L FLAMMULA. DC. Syst. I. 132. BRACTEOLAE non in involucrum conspirantes. STAMINODIA he- (еготогрћа nulla (in flore masculo). ACAENIORUM caudae barbato- plumosae. — Кушезсетез (saltem brasilienses). A. Caulis sexangularis, stria inter angulos unica ж), 1. CLEMATIS CAMPESTRIS Sr. Hir. omnibus partibus tomentella glabrescens; foliis 2—5- -jugi-pinnatis, jugis infimis ter- natis: foliolis linearibus usque cordato-lanceolatis, attenuatis acutis integerrimis; paniculis folio subaequilongis paucifloris; floribus her- maphroditis. Tabula nostra XXXIII. Fig. T. et XXXV. Fig. IIl. а. in sectione horizontali.) Clematis campestris St. Ни. Fl. Bras. mérid. 1. 3. Var. a. foliolis angustioribus (1-2), poll. longis, 2—5 lin. latis) , basi obtusis. Var. |3. foliolis latioribus (1— 2 poll. 2 5—10 lin. latis), basi cordatis. (caulis Слотлѕ scandens, debilis, demum fistulosus (an semper ?); internodia 4— 6-pollicaria. Кола 6—9 poll. longa, 3—8 poll. lata; petiolo (2—3-poll.) petiolulisque (ad У, poll. gradatim de- crescentibus) divaricantibus, flexuosis et cirrhosis: foliola late- ralia intermedio plerumque duplo minora, omnia subtriplinervia, praesertim іп nervis utrinque pilosa. PANICULA З — 5- rarius Т- flora, subinde ad pedunculum 1-florum redacta. ВвАСТЕАЕ inferio- res foliis consimiles nisi minores et minus compositae, superiores saepe simplices oblongo-lineares longiuscule petiolatae; BRACTEOLAE а flore longe remotae, lanceolatae; PEDICELLI 17, — 2-pollicares. ALaABASTRA ovoidea. FLonEs sub anthesi diam. 6—9-lin. 5ЕРАГА 4 patentia, lanceolata, e viridi lutesceentia, utrinque griseo-tomen- tella, tomento ад margines densiore limbum albidum efformante. SrAMINA haud numerosissima, riLAMENTIs complanatis sursum atte- nuatis, ANTHERIS linearibus. ОулшА plurima, lanceolata, breviter villosa; втүіл longe albo-sericeo-villosi, incipiente maturatione elon- gati longe plumosi. Fructus perfecte maturi поп visi; verisimili- ter iis Clematidis dioicae consimiles. *) Haec caulis indoles disposi(ione fasciculorum fibro-vascularium effi- citur, ut in sectione per caulem (annuum vel vetustiorem) obser- vari potest, fasciculis eum in modum distributis, ut angulo caulis validiori respondeat fasciculus major, debiliori autem minor. In unumquodque enim folium ingrediuntur complures fasciculi, aut 3 aut 5 vel 6, qui in caule distincti decurrunt (vestigia foliorum sive · ,Blattspuren 3- aut 5 — 6-mera); itaque, quum folia sibi sint opposita, caulis inde а primo initio 6-angularis aut 10—12-angu- laris redditur. Si quidem fasciculi hi primarii a superiore foliorum раге ad proxime inferius, quod cum illo decussatim stat, perve- niunt, eum ín modum dividuntur et cum paris hujusce fasciculis eombinantur , dt in unoquoque internodio constanter fasciculi pri- marii aut 6 aut 10—12 (itaque etiam caules 6- aut 10—12-angu- Jati) offendantur. (Cf. NaEGELI, Beiträge zur wissenschaftl. Bo- tanik, Heft I. p. 110. t. XIV.) Plerumque autem serius infer hos primarios fasciculi secundarii exoriumtur (verisimiliter ad gemmas axillares pertinentes) , qui externe tamquam síriae minores conspi- ciuntur. In plerisque speciebus unus solummodo fasciculus inter binos primarios explicatur, ita ut caulis adultus regulariter 6- aut 10 — 12-angularis, stria inter hos angulos unica decurrente offen- datur (caulis 6-angularis, vallibus 1-striatis: Cl. campestris, tab. nostra XXXV. fg. Ш.а., С. Hilarii, fig. II.b., СІ. virginiana, С. Vitalba etc.; caules 10 — 12-angulares, vallibus 1-striatis: Cl. Bonariensis, fig. UL c., СІ. dioica, fig. Ш.4. et e); in зш- gulis denique tertiarii quoque fasciculi inter primarios et secunda- rios intercalantur. Ita in C sericea Н. B. К. caulis 6-angularis, vallibus stria majore intermedia et duabus minoribus percursis, ob- tingit. (Cf. tabulam nostram XXXV. fig. Ш. f.) ` cisci. Borjensis: Sello, St. Hilaire; 146 Habitat var. о. in Brasilia australi: Sello; іп campis herbidi s ad fauces fluminis Yapo, in parte prov. S. Pauli australi quae ет- currit in Campos Geraés , Febr. florens: St. Hilaire; var. B. in prov. Minarum : Widgren. РІ. Oreas, Napaea. | 2. CLEMATIS HILARII Ѕркехс. partibus junioribus et in- florescentiis tomentellis; foliis ternatis usque subtriternatis: foliolis plerumque sublyraeformi-trilobis, lobis acutissimis medio longiore; paniculis paucifloris folio subaequilongis; floribus (polygamo- ?) Фотев. Tabula nostra XXXV. Fig. ІП.» (caulis in sectione hori- zontali.) Praecipue foliorum compositione ludit. Nunc uberior nunc debilior illa exhibet hinc supradecomposita illinc ternata, omnibus formis interme- diis juncta. Simili modo bracteis variat. Hinc insequentes evadunt for- mae quodammodo peculiares. Var. a, foliis ternatis (foliolis angustis bilobis simplicibus- уе); bracteis omnibus simplicibus. Clematis triloba var. guaranitica St. Hil. Fl. Bras. тета. L5 Clematis Hilarii var. guaranitica St. Hil. et Tul. т Aun. Sc. nal. И. Ser. XVII. 130. Var. В. foliis subbiternatis (2-jugi-pinnatis cum impari folio- lis jugi infimi 3-lobis, vel ternatis foliolis omnibus profunde tri- lobis); bracteis infimis folio consimilibus. Clematis montevidensis Spreng. Syst. П. 667. (1825.). Clematis triloba SU Ни. Fl. Bras. тета. 1. 2. nec Roth (1825.). Clematis Hilarii Spreng. іп Ind. Syst. Veg. 177. ad vocem Clematis triloba (1928.). St. Hil. et Tul. in Ann. Sc. nat. П. Ser. ХУЛ, 130. Var. y. foliis subtriternatis (3-jugi-pinnatis cum impari: jugis 2 infimis ternatis, foliolis jugi primi trilobis); bracteis plurimis v. omnibus folio consimilibus. Clematis denticulata Vell. Flor. en. Ke., V. 134. Тегі. 240. (1827.). Plurimis notis cum praecedente СЇ. campestri congruit, e. gr. indu- menti distributione , caule 6-anguloso et inter angulos [-striato, foliorum inflorescentiae florumque magnitudine cet. "Tuto tamen distinguitur foliolis, > quae in campestri semper integerrima, in Clematide Hilarii autem profunde triloba vel dente uno alterove grosso instructa offenduntur. Alicujus pon- deris quoque discrimina videntur posita in foliolorum latitudine (in СТ. Hilarii 1—3 poll. 15., 1—2 poll. 1t.), in inflorescentiis plerumque magis compositis, pedicellis nempe secundariis in С/. Hilarii saepe iterum га- mosis 3-floris, alabastris plerumque turbinatis et breviter apiculatis, fila- mentis apicem versus dilatatis. -— Flores dioici tantum observati; feminei staminibus quidem instructi fertilium consimilibus, sed antheris sterilibus. Habitat in Brasiliae provinciis austro - orientalibus, in agro Montevidensi , in prov. Севра па inter arbores, ad littora rivulorum vulgo Arroio de S. Luzia, Arroio del Rosario etc., in dumetis prope praedium vulgo Estancia d'Itaruquem haud longe a vico S. Fran- in silvis prov. Rio de Janéiro: Pi. Dryas, Napaea. Vellozo. A Novembre іп Februarium floret. B. Caulis 10- v. 12-angularis, stria inter angulos unica*). 3. CLEMATIS BONARIENSIS Juss. ramulis foliisque juven- іше puberulis cito glabris; foliis ternatis: foliolis ovato-cordatis v. ovato-lanceolatis integerrimis; paniculis tomentellis, quam petioli brevioribus; floribus polygamo-dioicis. Tabula nostra XXXV. Fig. III. c. (caulis in sectione hori- zontali.) *) Cf. adnotationem' supra in p. 145. — Quum anguli caulis et striae externe vix differant, nec non saepe imperfecte notatae offendan- tur, opus est, ut ad rite perspiciendam structurauf caulis sectio- nem horizontalem examini subjicias. 117 RANUNCULACEAE: CLEMATIS. 148 Clematis Bonariensis Juss. Herb. (ет DC.). DC. Syst. 1. 145. Prodr. І. 5. Cauris apice tenuissime pubescens, mox glaberrimus, sub- aequaliter striatus; internodia 2—4'/,-роШе. Forra petiolis 2—3- poll., petiolulis cirrhosis ', — 1 poll. Ig.; foliola 1'/ — fere 3 poll. lg., %% — 177, poll. lt., acuta vel subacuminata, nervo excur- rente mucronulata, firmule membranacea, nitidula, 3-sub-5-nervia, perspicue reticulata , nervis utrinque elevatis. Рахісетлк 5 — 12- florae, 1'/,—2'/,-pollicares, pedicellis grisco-tomentellis; BRACTEAE et BRACTEOLAE minutae, lineari-subulatae. АгАВАЗТБА ovato-subglo- Боза. FronEs 6 — 9-lin.; pedicelli subbreviores. Serrara 4 — 5, lanceolata, tenuis compagis et nervosa, sub anthesi patentia, ex- terne griseo -tomentella tomento ad margines densiore, intus sub- glabra vel minute puberula. SrawiNA numerosa, longitudine cir- citer sepalorum, filamentis linearibus complanatis subaequalibus, antheris oblongis. CanripiA numerosa, sryLis albo-sericeo-villosis. Fructus ignoti. A Clematide dioica imprimis differt paniculis quam petioli breviori- bus neque adeo floribundis; in foliorum quoque nervatura discrimen obser- vandum. Specimina a nobis examinata (а SELLO lecta) secundum descrip- tionem CANDOLLE: а Commersonianis differunt foliis latioribus magisque cordatis, quod specificum discrimen eo minus habeamus, quum etiam cel. Нооккв notaverit (Bot. Misc. III. 133.), specimina quaedam circa San Isi- dro lecta foliis quam reliqua. latioribus gaudere, СІ, A. Sr. HILAIRE, qui specimen Herbarii Jussiaeani authenticum examinavit, illud pro ramuli summitate СЇ. brasiliensis (— СІ. dioicae) declarat, foliis tantum ternatis praedita, ut hac in planta saepius fieri soleat. Nihilominus distinctas judicarem plantas. Ш. enim CANDOLLIUS in diagnoseos pressis verbis de C¿ bonariensi refert: pedunculis pe- (1010 brevioribus. Quamvis autem maximam copiam С. dioicae speciminum perscrutatus sim, in nullo, ne in pauperrimis quidem, aliud in- veni, quam quod pedunculi circiter totius folii longitudinem attingerent (longe plerique folium superant, rarius vix breviores sunt). Habitat in agro Montevidensi: Sello; circa Buenos Ayres, in silvis circa Entre Rios et in substrato argilloso prope San Isidro, nec non prope Mendoza: Commerson (ex DC.), Tweedie, Gillies (ex Hook.). Pl. Napaea. ADNOT. Varietas sericea а cl. Ноокев іп Bot. Misc. ІП. 133. nota- tur, ejus charactere haud significato, in prov. de Cordova a cl. Girurgs lecta. 4. CLEMATIS DIOICA L. glabra vel singulis partibus vel tota tomentosa; foliis simplicibus usque trijugi- pinnatis jugisque infimis ternatis: foliolis ovatis vel ovato-cordatis, acutis vel acumi- natis, integris rarius lobatis Чета зуе; paniculis supradecomposi- tis, folio saepius longioribus v. eo subaequilongis; floribus poly- gamo-dioieis. Tabula nostra XXXIII. Fig. ІІ. et XXXV. Fig. IIl. d. e. (caulis in sectione horizontali.) Stirps omnibus partibus magnopere variabilis, tot fere formas quot locos natales exhibet, extremis valde discrepantes. Indumenti densitate et distributione multum ludit, magis autem foliorum compositione (qua simi- liter sese habet ас CZ Hilarii) et foliolorum forma magnitudineque. Flo- ribus quoque variat majoribus et minoribus, copiosioribus in paniculis vel paucioribus „ sepalis densius tomentosis vel fere glabris. Variationibus hisce varie complicatis et combinatis, in innumeras formas convertitur planta. Ex illis eas eligamus, quae in foliorum compositione nituntur, quum hac ex nota in quarundam regionum civibus aliquantulum sibi constante species permultae ab auctoribus sint conditae. Var. a. ANTILLENSIS: foliis ternatis, rarius trilobis simpli- cibusve. Clematis prima seu sylvestris. latifolia foliis ternis Sloane Jam. 84. Hisl. Jam. 1, 199. t. 128. f. 1. Clematis scandens foliis quinquenervits ovatis nitidis pin- nato-ternaltis P. Browne Jam. 255. С/етайв dioica Linn. Amoen. Acad. V. 398. Брес. 765. DC. Syst. І. 143. Prodr. І. 4. Griseb. Е. West- Id. 1. 1. (excl. syn. Lam. еі Hook.- Arn. ). Clematis americana. Mill. Dict. n. 14. DC. Syst. 1, 144. Prodr. L 5. (forma intermedia inler а. е! (3. ). Clematis Guadelupae Pers. Ench. 11. 99. Clematis glabra РС. Syst. 1, 143. Prodr. 1. 4. (forma glabra). Clematis - havanensis H. B. K. Жор, беп. et Spec. V. 38. DC. Syst. L 152. Prodr. L 6. А. Rich. Fl. Cub. І. 8. 1. 1. (forma pilosa ). | Clematis pallida A. Вей. Fl. Cub. І. 10. Clematis Catesbyana А. Rich. l. с. 12. пес Pursh (ex Griseb. Fl. West.-Ind. 1.). | Clematis floribunda Triana et Planch. іп Ann. Sc. nat. IV. Sens А VIL 9, (Species sequentes secundum auctorum descriptiones a C7. dioica поп diversae, a me haud visae neque ab aliis huc ad- ductae, examini iterato commendantur : Clematis Mociniana Don, Gen. Syst. 1. 5. n. 29. Clematis pubescens. Benih. in Pl. Harlweg n. 3. Clematis Goudotiana Triana et Planch. іп Ann. Sc. nal. IV. Sér. XVH. 10.) Var. В. sRAsiLIANA: foliis bijugi-pinnatis cum impari, folio- lis integris v. pauci-dentatis. Clematis Caracasana DC. Syst. Т. 141. Clematis caripensis Н. В. К. Nov. Gen. et Spec. DC. Prodr. І. 4. Griseb. FL Brit. Woest- Ind. 1. 1. Clematis газ ипи РС. Syst. 1. 143. Prodr. І. 4. Deless. . Је. Sel. 1. t 1. A. St. НИ. Fl. Bras. L 1. Schldl. m Linnaea ҮЛ. 169. | Clematis integra Vell. Fl. Flum. Ic. V. t. 135. Text. 241. (forma foliis praesertim subtus ратсийзфие lomentosis, eadem ac sequens. ). Clematis discolor Gardn. іп Hook. Lond. Journ. И. 330. ad n. 302. (E descriptione huc pertinet mihi non visa: Clematis Haenkeana Presl іт Reliq. Наепй. II. 69.) Var. y. AusTRALIS: foliis trijugi-pinnatis eum impari, jugis 2 infimis ternatis vel trilobis, Clematis affinis St. Hil. Fl. Bras. 1. 2. Clematis fluminensis Vell. Fl. Flum. V. t. 133. Тегі. 240. V. 36. Examinata maxima speciminum copia ex omnibus Americae australis et insularum Antillensium regionibus collatorum illisque accuratissime com- paratis cum plerisque authenticis, sub Clematide dioica L. conciliandas duxi 4 formas, a plerisque vel recentioribus botanicis pro speciebus distin- ctis habitas: Clematidem dioicam L. DC., Cl. caripensem Н.В. K., СІ. brasilianam DC. et Cl. affinem St. Hil. Hasce stirpes non nisi foliorum compositione differre est obvium; reliquis notis ad illarum distinctiunem olim adhibitis, ex indumenti imprimis indole sumptis, in omnibus nequo modo ludentibus. Haecce vero foliorum discrimina sibi minime constant, sed ad eandem rationem, ас in С. Hilarii variis formis, alterum in alterum transeunt. 1) CI. dioica et Cl. caripensis formis intermediis consociantur (olim pro specie distincta habitis, nomine CV. americanae Mill. DC. Syst. l. 144. descriptis) , quae reliquis notis congruae foliis modo ternatis modo pinnatis (foliolis 5) offenduntur. — [Formae Ct. dioicae : 1) foliis ternatis: Cubenses, РІ. Wright. n. 1. 2. Frauqueville (Hb. Berol) = Ci. hava- nensis Н. B. K.; Columbenses, Hartweg n. 872. = C. floribunda Triana et Planch.; рашсийз interdum folio subbrevioribus — Cl. Goudotiana Triana et Planch.? 2) folis modo ternatis modo pinnatis saepius in eadem stirpe: Martinicenses: Sieber n. 145. = Cu glabra DC.; Jamaicenses: Wullschlügel n. 1298.; Caracasanae: Gollmer (Hb. Berol.).]. — 2) СІ. ca- ripensis et Ct. brasiliana (vidi specimina authentica) distingui prorsus 149 nequeunt. Іп descriptionibus quoque frustra discrimen quaeritur. (Ill. CaNporLn enim divisio sectionis Fiammulae secundum folia aut ternatim biternatimve secta aut pinnata vel bipinnata minime natura probatur, quum omnium folia ad eandem legem sint composita: ordine nempe omnino ter- nario, lobo autem intermedio cujusvis gradus saepissime quam laterales validiore et interdum iterum diviso). — 3) Clematis affinis St. Hil. forma tantum uberior СЇ. brasilianae habenda est. (e. gr. Selloana et Widgreniana), quae foliis infimis remotis summitate CI. brasilianam referunt, qualem descripsit A. Sr. HILAIRE; specimina quoque Permulta exstant specimina vidi foliis bijugi-pinnatis, foliolis jugi infimi tantum trilobis; formam igi- tur perfecte transitoriam haec sistunt. — Haud mira in Ranunculaceis talis foliorum polymorphia; exempla Anemonarum, Thalictrorum, Aconito- rum afferre sufficiat. Praeterea inter Clematides analogon sistit Cl. Hilarii. Affinitates praebet. Clematis dioica cum Cl. Vitalba Europae, CI. virginiana Americae borealis, Ct. Gouriana Indiae orientalis et cum Cl. ja- vana. A duabus prioribus bene distinguitur, floribus quidem simillima foliisque neglectis, caule multistriato neque ut in illis perspicue 6-angulari, numero- que et ordine fasciculorum vascularium. His notis etiam optime differt a СІ. sericea H. B. K., cujus caulem supra in adnot. (p. 145.) signavimus. A duabus autem speciebus asiaticis, quibuscum caule congruit foliisque haud aliena, Cl. dioica dignoscitur floribus polygamo-dioicis. Habitat per totam Americam tropicam, forma o. praesertim in parte boreali, scilicet in insulis Antillanis, in Venezuela, Nova-Gra- nata, in America centrali; forma D. iisdem Americae australis Locis et in insulis Antillanis, porro in Peruvia, іп Guyanis, per Brasiliam; forma y. in Brasiliae provinciis austro-orientalibus. — Intra Brasiliae tropicae fines lecta. est Late diffusa per fruticeta et silvarum margi- nes, locis praesertim apricis sicciusculis , ab omnibus fere peregrina- toribus: in prov. S. l'auli, Rio de Janeiro, Minarum , Bahiensi ей se- Trivs I. ANEMONEAE. DC. Syst. І. 168. Сагусла aestivatio imbricata. RANUNCULACEAE: CLEMATIS — ANEMONE. 150 E depressis usque in altitudinem 2500 Pl. Vaga et extrabrasiliensis. cundum fluvium Amazonum. pedum et quod excedit adscendit. Овз. Commemorare huc liceat et paucis describere Clematidem (Flammulam) novam, Peruviae incolam, in toto Clematidis genere foliis multoties compositis insignem. CLEMATIS MILLEFOLIOLA'TA Eicnr. griseo-tomentosa ; caule de- mum glabrescente, 6-angulato, vallibus 1-зичайз; foliis petiolo ramoso sexies usque decies ternatim supradecompositis, foliolis minimis lineari-Ian- ceolatis; paniculis folio subbrevioribus paucifloris, bracteis foliiformibus, bracteolis late ovato-cordatis trilobis cum sepalis extrinsecus densissime villoso-tomentosis; floribus (polygamo- ?) dioicis. Internodia 3—4 poll. longa. Forra 4—5 poll. longa et lata, se- gmentis (ultimis) 1—2 lin. longis, 1⁄—!⁄, lin. latis; petiolo 1—1'/;-poll., petiolulis gradatim decrescentibus. PANICULAE 3 — 5 — 7-florae, densius tomentosae; BRACTEAE foliis consimiles, nisi minus divisae et basi dilatata subsessiles; BRACTECLAE 4—5 lin. diam., 2—3-lin. sub flore consitae (ne- que vero in involucrum conspirantes), extrinsecus uti sepala villo densis- simo longiore obductae, intus tomento appresso sericantes. FLORES 6—8- lin. diam. versus glabra. STAMINA caàlyci subaequilonga. centro floris in nodum pilosulum concreta. — Prae omnibus Clematidis speciebus excellit foliis maximopere compositis. Quibus proxime est affinis СІ. pimpinellifoliae Hook. (їс. t. 77.) et СІ. anethifoliae Hook. (Ic. t. 78.), ab utraque autem distinguitur foliis multo magis etiam divisis, a priore insuper paniculis 3 — 7-floris nec pedunculis 1-floris, bracteolarum situ indumento etc.; СІ. anethifolia autem primo intutu dignoscitur gla- britie, pedunculo terminali longissimo 1-Пого, floris indole magnitudineque. SEPALA 4 elliptica, coriacea; intus sub apice pubentia, basin Pistillorum rudimenta in Habitat іп Peruvia: Besser. OvuLux solitarium, pen- dulum. — НЕВВАЕ annuae v. saepius rhizomate hypogaeo perennes, roni alternis. Il. ANEMONE Linn. ANEMONE Linn. Gen. n. 694. Juss. Gen. 232. DC. Syst. I. 188. Prodr. 1. 16. Endl. Gen. n. 4773. Prilzel їп Linnaea XV. 561. Benih. е! Hook. fil. Gen. І. 4. excl. Hepatica Dill. apud Pritz. et Benth. et Hook. — Амкмохк, PULSATILLA et ОвтвА Миси. vel. — ANEMONE е! PursariLLA Meissn. Gen. 1. (3.) — SYNDESMON Z/ffmsegg. in Flora Ratisbon. 1832. Intell.- Blatt 34. — ANEMONELLA Spach Suit. Buff. УП. 240. — Вавхкошлл СІ. Cay т Fl. Chil. I. 29. t. 1. f. 2. Рентахтнгом (calyx) simplex corollinum, foliolis indefinitis 4—20. 8таміма numerosa, pluriseriata, AN- THERAE loculis lateralibus, отша fertilia et homomor- pha aut extima sterilia et in stáminodia glanduliformia stipitata transmutata. САврїшлА indefinita saepius nu- merosa, libera, supra torum conferta, glabra аш lana involuta; іп зтугом attenuata apice simplici stigmato- sum. ACAENIA sessilia vel brevissime stipitata, Capi- tata vel spicata, stylo persistente apiculata аш eo elongato saepiusque plumoso caudata, pericarpio tenui cùm sEMINis testa coalescente. ALBUMEN corneum. Plantae perennes RHIZOMATE hypogaeo elon- gato-repente aut tuberoso subinde ramoso (pleioce- phalo), quod per gemmas axillares subterraneos con- tinuatur, quum caulis quisque primarius, foliis pau- cis praecedentibus, in pedunculum (scapum, caulem) Ranunculac. abeat. Ңлдртх (s. str.) demum obsoleta; fibrae ra- dicantes e rhizomale питегозае ejus vices gerentes. беммак foliis squamiformibus subpersistentibus hy- pogaeiís velatae, Кога frondosa e rhizomatis collo pronascentia (radicalia), praecocia vel coaetanea, pe- liolata, integra v. palmato- v. pedato-lobata ғ. ter- тайт partita v. varie pinnatifida et supradecompo- sita; petiolo plerumque basi vaginante. | PEpUNCULI scapiformes; unico folio florali amplericauli radica- libus consimili (s. d. involucro) instructi; aut uni- fori, аш ex involucro pedicellum етшетев 1-flo- rum vel ex involucello (aut segregato аш cum pri- mario combinato) iterum proliferum. Frores albi, flavi, rosei, purpurei, caerulei. — Crescunt majore numero in temperatis hemisphaerii borealis, paucae tantum in Americae australis regionibus extratropi- cis et inter Tropicos in montibus altioribus; nonnul- lae denique in Asia calidiore, in Africae regione Ca- pensi, una quoque specie in Nova Hollandia repe- riuntur. | Овзкву. Нерайсат, а pluribus botanicis Ялетопае syno- путі titulo adseriptam, pro genere distincto habendam esse, noh solum notis levioribus involucri - flori valde approximati stylo- rumque perbrevium indieatur, sed praecipue caulis incremento probatur. Quum enim Anemonae verae, quod supra exposui, eum in modum crescere soleant, ut unusquisque axis primarius flore 21 151 terminetur, quum gemma sive ramus axillaris primarii quasi con- tinuationem effingat (incrementum гутрофаје): contra Hepaticae mos est, ut axis primarius incrementum continuet indefinitum, quum Anemo- nae verae igitur referunt plantas monaxones, per incrementum sym- podiale perdurantes; Мерайса contra diaxonem, incremento axis primarii indefinito, secundariorum vero definito. (Cf. Ar. BRAUN, das Individuum der Pflanze p. 93. aliisque locis.) secundarii sive rami axillares in scapos florales abeant. Зеспо I. ANEMONOSPERMOS. DC. Syst. I. 208. Serata 5 rarius plura. Staminodia nulla. СаАВРЫНА Com- pressa, lana involuta, stylo brevi uncinato. — РЕр хс 1 — multiflori, pedicellis secundariis * ) segregatim involucellatis. 1. ANEMONE DECAPETALA Lann. rhizomate tuberoso; foliis subsimplicibus usque trilobis lobisque inciso-partitis vel petiolo ra- moso subquadriternatis; pedunculis 1—4-floris; involucris involu- cellisque sessilibus pluriternatis, foliolis setaceis v. linearibus; se- palis 6-12; gynophoro cylindrico. Species foliorum forma stupendum in modum variabilis. Haec nunc foliolis singulis more ternario iterum incisis. Hinc in duplicem modum variant. Altera for- ma a. foliolosa (— An. triternata Vahl) eo evadit, ut folium in рейо- lulorum evolutione versetur, quum laminae diminuantur simulque iterum atque iterum ternatim dividantur. In contraria autem variationis ratione nititur forma 8. grandifolia (= An. sphenophylla Pópp.), quum in illa foliolorum lamina in superficiem augeatur, petiolulis vero et divisuris ne- glectis. simplicia vix triloba demum in vere ternata transeunt, Insequentem igitur speciei dispositionem habeas: Ғовма PRIMARIA: foliis subsimplicibus usque ternatis: foliolis inciso-dentatis. Tabula nostra XXXV. Fig. П. а — h. Anemone decapetala Linn. Мат. І. 79. Codex ed. Richter n. 4013. Lam. Dict. І. 167. ПС. Syst. Г. 200. Prodr. І. 19. А. St. Hil. Fl. Bras. I. 5. Hook. et Arnott Во. Beech. І. 3. t.1. Pritzel in Linnaea XV. 624. Cl. Gay Fi. Chil. І. 33. Excluditur vero Anemone decapetala Hook. fil. Fl. antarct. II. 223., quae speclat ad An. multifidam Poir. Anemone foliis ternatis foliolis trilobis punctatis, pedunculo simplici, flore unico decapetalo Ard. Specim. П. 27. t. 12. (ex DC.). Anemone (rilobalu Juss. їп Апп. Mus. ПІ. 247. t. 21. f. 3. Pers. Ench. II 97. Anemone macrorrhiza Domb. Herb. „Anemone helleborifotia Bertero Herb. пес DC. - VARIETATES: Var. a. FOLlOLOSA: foliis petiolo ramoso bi- usque quadri- ternatis: foliolis minutis. Tabula nostra XXXV. Fig. 1I. i— l. , Anemone triternala Vahl Symb. ПІ. 74. t. 65. С. Syst. І. 201. Prodr. І. 19. А. 8. Hil. Fl. Bras. І. 5. Prilsel іп Linnaea XV. 629. Anemone fumariaefolia Juss. in Ann. Mus. Ш. 247. Е 20. f. 2. Lam. Dict. Suppl. І. 363. n. 14. Ш. 1. 496. f. 3. Ж) К rei natura patet, quod pedunculus cujusvis ordinis primarius, qui supra involucrum statim abit in florem, praeter involucrum suum primarium ulteriore haud sit instructum. RANUNCULACEAE: ANEMONE 152 Var. В. GmANDIFOLlA: foliis majoribus, ternatis: foliolis haud petiolulatis, 3—4-lobatis inciso-dentatis. Tabula nostra XXXV. Fig. II. m — o. Anemone bicolor Püpp. Diar. 104. in Sched. Coll, pl. Chil. 150. Anemone sphenophylla Рдрр. Fragm. Syn. pl. Chil. Dise. 27. Sehed. Fl. Chil. Coll. І. n. 151. Prilzel т Linnaea XV. 626. Anemone chilensis Spreng. Mss. (ex Pritzel). Simili modo ac foliis radicalibus etiam involucralibus haec planta et aliis quoque partibus maximopere variatur. Statura ludit inter teneram 3-pollicarem usque sesquipedalem validam. Внхо- MATE parvo tuberoso fibras emittente e squamis obsoletis paucis folia surgunt 2—5 et pedunculus solitarius (rarius plures, rhizo- mate pleiocephelo). Кола petiolo suffulciuntur plerumque longius- culo et piloso haud vaginante, lamina, eujus formam supra signa- vimus, membranacea plus minus pilosa plerumque ciliolata, dia- metro inter 3 lin. et 3 poll. varia. Ркоохсогоз folia multum su- perat, teres est et praesertim sub flore et involucro appresse pi- losus. Plerumque solitarium gerit florem, sed haud raro ex in- voluero pedicellum secundarium 1- vel 2-florum emittit (quamob- rem planta sectioni 4nemonospermo адзегђепда est, ut recte mo- nuit ill. Ноокев іп Bot. Beechey 4., contra Caxporrmn et PnirzkLI opinionem, qui plantas tantum 1-floras ante oculos habuisse videntur). Гхуогоском et INVOLUCELLA conspicua, plerumque longe a flore remota, trifoliolata: foliolis sessilibus et basi breviter connatis, re- petito-ternatim in lobos lineares vel setaceos divisis. Еговкв ma- gnitudine eodem modo ac tota planta variant, 3— 10-lineares. SE- PALA oblongo-obovata obtusa rotandatave, sub-1-nervia, interioribus gradatim diminutis, alba vel dilute caerulea, extrinsecus saepius sericeo-villosa, SrawiNa glabra perigonii dimidium aequant. Gy- NAECEUM sub anthesi conicum sub fructu elongatur, toro lineari- cylindrico. AcAENIA orbicularia lenticulari-compressa, srvro glabro oblique rostrata et cum illo in lana densa sordide albida e basi praesertim exeunte involuta. Intimam praebet affinitatem cum Ап. palmata L., Europae medi- terraneae cive. Hanc olim casu fortuito cum frumento in Novum Orbem immigrasse et ex ea tamquam varietatem Ап. triternatam enatam esse, suspicatus est cel. Sr. HILAIRE. Quod omnimodo non absonum nobis videtur, quum forma originaria (Ап. decapetala Auctt.) cum planta eu- ropaea plerisque motis optime. conveniat et quum tantum circa Buenos Ayres et Valparaiso observata sit, locis quidem remotissimis at portubus frequentatissimis. Unde hinc in ditionem Montevidensem regiouesque fini- timas disseminata in varietatem с. foliolosam (Ап. triternatam Vahl) sen- sim abiisse, illinc per regnum Chilense et Peruviam conterminam vagans formam 8. grandifoliam (An. sphenophyllam Pópp.) progenuisse haud improbabile est. Attamen, quum ad rite demonstrandam hanc sententiam omnia hucusque deficiant quibus :nnitamur, quum neque constitutum sit, plantam revera ex Europa importatam esse, neque omnibus notis An. pal- mata perfecte in formam originariam Ал. decapetalae quadret (folia An. рата ае ambitu orbicularia et secundum typum ternarium ita incisa, ut lobi — serraturae admodum regularis speciem praebeant, flores autem multo *majores offenduntur): ratum videtur, pro tempore eas specierum distinctarum titulo salutare. Botanicis autem Brasiliensibus commendatum esse velimus, ut veram Ап. paimatam disseminent plantasque enatas per plures generationes examini continuato subjiciant, unde patebit, num re- vera in formas supra descriptas transeat necne. — Etiam similitudinem fert cum An. multifida Poir., quae per Andes Americae australis et in magua parte Americae borealis disseminata est. Perperam autem ill. J. D. Нооккв in Fl. antarct. II. 223. utramque sub una conjunxit specie; dif- fert enim An. multifida gravioribus notis gynophori maturitate bemisphae- rici, involucri foliolis petiolulatis, , foliis in rhizomatis collum perspicue vaginantibus (cf. Dxrss. Ic. Sel. I. t. 16. 17.), rhizomate elongato obli- quo-repente. Habitat in America eztratropica calidiore et in montosis Peru- viae. In prov. Rio Grande do Sul, e. gr. in gramineis aequatis par- tis australis, praesertim prope vicum S. Francisco do Paula, in prov. 153 Cisplatina monte dicto Cerro Aspro, in silvulis prope urbem Rocha, circa Montevideo et in ditione Bonariensi formam originariam et var. o. Legerunt : Thouin (ет Vahl), Arduino, Commerson (ex DC.), Gillies (ex Hook. Bot. Misc. 111. 133.), St. Hilaire, Sello. et var. В. frequens in regno Chilensi, altit. Napaea. Forma normalis а mari usque ad 2900 реа. adscendens, et in Peruvia observata est. Planta in Brasilia Овз. Ad icones nostras (Tab. XXXV. fig. IL) rite intelligendas et transitus ab altera in alteram folii formam accuratius perspiciendos, haec monenda habemus: Fig. a. folium exhibet formae originariae a St. Hilaire in Brasilia australiore lectae; fig. b. et c. ad unum idemque spe- cimen, b. c. et d. ad specimina eodem loco Brasiliae australis a Sello lecta pertinent; fig. e. f. g. folia ejusdem speciminis, e. f. g. h. speciminum eodem loco (circa Valparaiso) a Gaudichaudio collectorum; omnia ad for- mam originariam spectantia. Fig. i. k. 1. folia referunt formae а. folio- losae, e speciminibus eodem loco prov. Cisplatinae a Sello collectis; fig. m. folium An, decapetalae (ex Herb. Candolleano) e Chili a Dombey repor- tatae; fig. n. folium An. sphenophyllae , secundum specimen originarium бо. o. An. bicolor, item secundum specimen originarium, a Poeppigio in Peruvia lecta. Inter omnes has formas facili negotio intermedias exhibere potuissemus, nisi in Herbarii Poeppigiani, in Chili a Poeppigio inventae ; animo fuisset, his figuris nonnisi variationis gradus majores ante oculos demonstrare. Skcrio П. ANEMONANTHEA. DC. Syst. I. 196. SEPALA 5—20. Staminodia nulla. Cargripia subrotunda (vil- losa aut) glabra. — Рерохсиш saepissime 1- rarius 2-flori, pe- dicello secundario (зедгедавт aut) basi involucellato. 2. ANEMONE SELLOWII Рг. foliis pedunculisque hir- tulo-villosis; rhizomate obliquo-repente; foliis radicalibus ternatim sectis: foliolis breviter petiolulatis ovato - subrhombeis, lateralibus Tninus ІП. RANUNCULEAE. DC. Syst. I. 228. Carxx aestivatione imbricatus. adscendens. — НЕВвВВАЕ, FOLIIS alternis. Ш. RANUNCULUS Linn. Вамоксогов Linn. Gen. n. 699. Benth. et Нодћ. ји. Gen. Pl. І. 5. cum synonymis. — НЕсатомА, Knarria, СкБАТОСЕРНАГ05, RA- NUNCULUS et Ficaria DC. Syst. І. 227. 228. 230. 221. 304. — CERATOCEPHALUS, RANUNcUOLUs е! Ficami DC. Prodr. 1. 26. 44. — CASALEA, RaNuwcuLUs ef АРНАХОЗТЕММА Sf. НИ. Fl. Bras. 1. 6. 9. — CknarockPHALUS, CASALEA, BANUNCULUS, KRBAPFIA е! АРНАХОЗТЕММА AMeissn. Gen. 1. (3.) — АРНАХОЗТЕММА, CASALEA, RANUNCULUS, CERATOCEPHALUS е! Ficaria Endl. Gen. n. 4780. — 4785. Слух 3—5-phyllus, caducus rarius subpersisteus. ConorrA 2—15- plerumque 5-phylla; РЕТАРА intus fo- vea nectarifera vel squamula aucta, plerumque ungui- culata et conspicua, rarius depauperata, ÑSTAMINA nu- merosa rarius pauca; АХТНЕВАЕ loculi laterales. Car- РИЛА numerosa, capitata; sryLo subterminali introrsum stigmatoso. ACAENIA capitata v. spicata, sicca, indehi- scentia, stylo persistente apiculata v. subinde rostrata. SkuiNis testa cum pericarpio coalita; ALBUMEN согпешп. НЕввАЕ annuae, saepius rhizomale hypogaeo vel ope stolonum perennes, ad sympodiorum legem solemniter crescentes, nempe caule primario ad om- RANUNCULACEAE: ANEMONE — RANUNCULUS. 154 ad basin usque 2-partitis, intermedio trifido, lobis obverse lanceo- latis argute serratis; pedunculo 1- raro 2-floro, involucro parvulo nunc cum involucello combinato; petalis 8—12 glabris; gynophoro hemisphaerico, carpidiis glabris, stMis longiusculis apice revolutis. Tabula nostra XXXIV. Fig. I. Anemone ЗеПошт Pritzel іп Linnaea XV. 667. Ruizowa breve validum tuberculatum fibras radicantes copio- sas validasque emittens ad verticem gerit squamas paucas late ovatas, folia 2 —4 et pedunculum scapiformem. Forra petiolo 2--4-роШсагі villosos lamina ambitu subrotunda, 1--2-роШсагі, membranacea, utrinque plus minus pilosa marginibusque ciliata: foliola cuneata subsessilia vel petiolulis usque "/-pollicaribus su- stenta, plus minus profunde inciso-dentata. Рерохсил 6 — 14- pollic.; тхуогосвом '/—' poll. aequans, '/, —2 poll. a flore re- motum, sessile, trifoliolatum: foliolis basi ima connatis, oblongis, inciso - dentatis, intermedio trilobo; pedunculus secundarius raro explicatur (ut perperam tamquam normam statuit cl. PriTZEL, qui nescio quo casu e numerosis Herb. Berol. speciminibus unicum biflorum ante oculos habuit), solemniter statu valde puerili invo- lucro occultatus offenditur; involucellum 1—2-foliolatum , semper (etiam statu explicato) basale, cum involucro combinatum. Fros sub anthesi '/,—1-pollic.; sEPALA campanulato-coniventia, oblongo- obovata, sub-T-nervia , glaberrima, in sicco flava. SrawiNA dimi- dium floris aequantia. Carripia ultra 20, gynophori prominentiis innixa; ovARIA ovoidea in sryLos attenuata flexuosos longos tenues, apice stigmatoso circinatim revolutos (neque involutos, ut errore retulit cl. PRirzEL). Fructus ignoti. Affinis Ап. antucensi Pópp., in regno Chilensi indigenae. Differt autem haec involucello segregato. Habitat іп Brasilia australi: Sello. Napaea. OvvLuw« solitarium, nes v. plurimos nodos in florem abeunte, dum ramus axillaris ipsum caulem quasi continuet. Forra alter- na, integra vel dissecta (plurimum ordine ternato- subquinario, interdum repetito), petiolo basi plerum- que vaginatim dilatato et rarissime stipulis aucto. FLonks (sympodiorum lege) oppositifolii (praeter summum azillarem), pedunculati saepeque corymbosi vel fastigiati , rarius sessiles. — Crescunt. per om- nem orbem terrarum, majore copia in zonis tem- peratis. SkCri0 L ECHINELLA, DC. Prodr. I. 41. PERIANTHIUM pentamerum. Аслема tuberculata v. aculeata. 1. RANUNCULUS MURICATUS Lais. caule erecto v. effuso striato; foliis ambitu suborbicularibus plus minus trilobis et in- ciso-dentatis ; pedunculis oppositifoliis brevibus; acaeniis compres- sis ovato-lanceolatis subrecte rostratis, calloso-marginatis, in tota superficie tuberculoso-aculeatis. © Ranunculus muricatus Linn. Spec. 780. РС. Syst. 1. 298. cum synonymis. Prodr. 1. 42. St. Hil. Fl. Bras. 1. 5. Cl. Gay Fl. Chil. 1. 46. 155 RANUNCULACEAE: RANUNCULUS. 156 PLANTA !⁄,- digitalis usque sesquipedalis, subglabra. RADIX fibrosa. Cavris crassus, ramosus. Forra petiolo in brasiliensibus basi perspicue vaginatim dilatato, infimis 4— S-pollic., sursum cum lamina gradatim de- crescente; lamina іп inferioribus 1 — 2-pollicaris, vix incisa vel ad basin usque triloba, dentibus plerumque grossis obtusisque instructa. PEDUNCULI sub anthesi breves, fructiferi usque 3-pollic. Fros 2— 4 lin. aequans, luteus. SkPALA petalis parum longiora et minus obtusa, tenui-membra- пасеа, extus pilis rigidiusculis inspersa, patentia. PETALA glabra, cum se- palis nervosa; squamula truncata vel lunulata majuscula. STAMINA haud plurima. Gynophorum nodiforme pilosum, рзтилаз 12—24 laevibus et glaberrimis. ACAENIA tuberculis numerosis acutis uncinatisve obsita, com- pressa, cum stylo recto vel leviter uncinato 3—4'/, lin. aequantia. Habitat originitus in Europae regionibus mediterraneis , unde cum seminibus cerealium in terras temperatas calidiores totius fere orbis translatus est. In Brasiliae prov. Rio Grande do Sul circa domos, iu agris et humidis dispersam hanc plantam notavit St. Hi- laire. Praeterea in agro Montevidensi frequentem eam legerunt: Com- merson (ет DC.), St. Hilaire et Sello. In regno Chilensi quoque re- peritur. Totum (еге per annum floret. Шаға. SECTIO Il. HECATONIA. DC. Prodr. I. 30. Rapix fibrosa. Аслкміа laevia ovato-subrotunda, in capitulum subrotundum disposita. A. Perianthium 5-merum. 2. RANUNCULUS APIIFOLIUS Ревз. ramosus glaberrimus; foliis inferioribus ambitu cordato-orbiculatis trilobis lobisque late- ralibus bipartitis, superne minus partitis obovatis demum in linea- ria indivisa transeuntibus: lobis cum foliis superioribus sinuato- v. pectinato-serratis vel ultimis foliis integris; pedunculis oppositifo- liis, floribus parvulis albis; calyce demum reflexo; petalis minimis subnectariiformibus; acaeniis mutieis in capitulum ovato-cylindra- ceum congestis. © Tabula nostra XXXV. Fig. 1. Ranunculus apiifolius Pers. Enchir. 1I. 105. nec Desf. DC. Syst. І. 242. Prodr. L 31. Deless. Ic. 1. t. 26. (excl. florib. perperam delineatis). Cl. Gay Fl. Chil. 1. 40. Aphanostemma apiifolium St. Hil. Fl. Bras. 1. 10. РгАхтА 1 — 2-pedalis. Cauris teres, multistriatus, inferne pennae corvinae et quod excedit crassitie. Кам infra plerumque caule tenuiores, in summitate tantum validiores fiunt et in sym- podium conspirant; planta igitur magis quam congeneres ramosa videtur. Fori inferiora petiolo 2 — 6-роШе., sursum decrescente demum subnullo; vagina inferne erga illum indiscriminata, sursum dentibus stipulaceis acutis adeo in summis subulatis aucta; lamina inter '/ et 7 poll. diam. varians plerumque 2-pollicaris, in infimis lege usitata repetito-lobata, in superioribus gradatim simplicior triloba lobis pectinato-serratis, demum indivisa subpectinifida vel summo apice integra. PEpuwcuLI tenues, sub anthesi '/,- sub fructu 1—2-pollicares. Frons 3-lin. $ЕРАгА alba, patula demum reflexa, oblongo-obovata. РктАгА iis multo minora, '/ lin. 1g., suborbiculari- cüneata, intus squama aucta et hinc fere bilabiata, carnosa песаг иа. SrAwiNA haud numerosa et brevia. CARPIDIA glaberrima, stylo subnullo; АСАЕМТА leviter marginata. Species insignis petalis minimis subbilabiatis nectariiformibus. Habitat in regionibus calidioribus zonae temperatae Americae australis. In parte prov. Rio Grande do Sul versus austrum extre- ma et in paludosis ditionis Montevidensis: St. Hilaire et Sello. Prae- terea habitat. in patudosis et stagnantibus pascuis Bonariae et com- munis in regno Chilensi. Napaea, extrabrasiliensis. B. Perianthium sub-3-merum. (Casalea St. Hil. Fl. Bras. I. 6.) 3. RANUNCULUS SESSILIFLORUS (Sr. Hir.) Егснг, caule prostrato hirsuto; foliis utrinque pilosis ciliatis, cordato-suborbi- cularibus superne in triangularia transeuntibus basi cuneato-trun- catis, trilobis, lobis inciso-dentatis; floribus oppositifoliis sessili- bus vel infimis breviter pedunculatis; staminibus 5 — 6; acaeniis lenticularibus glabris. 2,2 Casalea sessiliflora St. НИ, Fl. Bras. І. 7. E RADICE fibrosa CAULES plures, prostrati, 1— 11/,-рейа1еѕ, tenues, parum ramosi (quum caulis supra unumquodque fere folium in florem abeat). Кома inferiora petiolo 1 — 2-pollic., sursum decrescente ita ut summa subsessilia evadant; lamina 6 — 12 lin. lg., in summis minor, ut in praecedente lobata. PknpuNcuLI sursum subnulli, infimi 1 — 2 lin. 1g., hirsuti. Fronxks minimi, 1 lin. diam. SkPALA З ovata obtusa, pilosa, lutescentia. PkrALA З calyce breviora, glabra, basi albida apice lute- scentia; lamina suborbicularis, ungue brevior, basi instructa squamula semiorbiculari. OvaniA circiter 15, gynophoro һетіѕрһаегісо hispido, or- bicularia compressa glaberrima. — STvLUs brevissimus vix manifestus (ех St. Hil). АсакмА diam. 1 — 17/, lin., margine albido angusto cincta, stylo obsolete mucronulata, fusca, ad lentem minute foveolata et inter- dum verruculis parvis obsita. Formis quibusdam prostratis et parvifloris Ranunculi chilensis DC. adeo similis, ut vix floribus subsessilibus satis dignoscatur, praesertim quum in illo quoque pedunculi interdum perbreves offendantur (e. gr. in specimi- nibus R. chilensis lectis а cl. BERTERO, РокррІс Coll Chil 1l. n. 83. (77), LxcnLkR Pl. Chil. 517.). Sed plantae brasiliensis pauciora vidi specimina, quam quod ejus variabilitatem satis cognoscere potuerim. Crescit in paludosis prope praedium dictum Estancia de Suarez, haud procul а vico S. Luciae in prov. Cisplatina, Novembri florens : St. Hilaire. Napaea. 4. RANUNCULUS FLAGELLIFORMIS 8митн: glaberrimus; caule debili' saepius repente et ad nodos radicante; foliis longe petiolatis, cordato-orbiculatis vel deltoideis, integris vel obsolete crenatis; pedunculis oppositifoliis; floribus minutis; acaeniis paucis muticis supra torum brevissimum noduliformem in capitulum hemi- | sphaericum v. subglobosum collectis, (9), stolonibus 2. Tabula nostra XXXIV. Fig. 11. Ranunculus flagelliformis Smith in Rees Cyclop. n. 13. DC. Syst. І. 251. Prodr. І. 33. Schldl. Anim. Ran. 1. 22. t 3. СІ. Gay Fl. СМ. І. 36. Ranunculus. Hydrocotyle Domb. Herb. (ег РС. ). Casalea flagelliformis St. Hil. Fl. Bras. 1. 9. Casalea hederacea Mart. Obs. Mss. n. 1867. Variat : a. major; caule repente, ad nodos radicante (fab. nostra). 8. minor, vix digitalis; caule a basi ramoso et erecto. Вагіх fibrosa, albida. Cauris tenuis. Forra in forma В. supra totum caulem subaequaliter dispersa, in repente a. autem in- fima in comam radicalem congesta, caulina remota et ex axillis prolifera *), lamina 2—8-lineari, petiolo usque 2 poll. lg. РЕ- DUNCULI tenues, У, — 2 poll. aequantes, cum foliorum fasciculo ж) Ad quemvis nodum folia 2 vel plura in uno latere congesta sunt, quorum superiora ex axilla inferioris enasci videntur; in latere autem opposito pedunculus 1-Погия vel ramulus proficiscitur. Cau- lis enim primarius supra plurima folia in florem desinit (rarius in ramulum elongatur), dum in folii axilla gemmae 2 nascuntur. Altera $tatim in ramulum elongatur, qui caulis primarii continuationem 157 RANUNCULACEAE : adscendentes. Frores albi, diametro 1—2-lin. Берата 3—4, elli- риса, patentia demum reflexa, tenuissima. Рктаға 2—3, obovata vel subspathulata, sepalis paullo majora, ungue brevi, squamula lunulata. 8таміха 5—6 rarius plura, filamentis saepius recurvis, antheris oblongis v. subrotundis. Gynophorum glaberrimum. Pi- sriLLA 1—80, втулв subnullis. AcaENIA elliptica v. oblonga, mu- tica, leviter marginata et ad lentem minutissime foveolata, gyno- phoro prorsus non aucto vix perspicuo insidentia, flavidula. SEMEN adscendens пес pendulum (ut errore retulit ill. Sr. Ни). Species statura nonnihil varia, attamen foliorum forma et floris fru- ctusque indole sibi. bene constat. АР insequente, ceterum formis quibus- dam haud absimili, gynophoro brevissimo tuberculiformi bene differt. Habitat locis spongiosis, paludosis, inundatis, per magnam Ame- ricae tropicae aream late diffusa. Variis locis Brasiliae australis, prope praedium Jerebatuba prov. Rio Grande do Sul, in paludibus prope Itaque prov. S. Pauli, in confinio Montevidensi: Sello, St. Hi- laire; in fonte prope oppidum Caldas prov. Minarum: Lindberg; in prov. Bahiensis aquis pigris prope Caiteté: M. In plaga Peruviae orientalis Brasiliae finitima prope Tarapoto in monte Campana: Spruce n. 4470. Aliis quoque locis Peruviae, in Nova Granata et frequens in regno Chilensi observata est. Vaga et Extrabrasiliensis. 9. RANUNCULUS BONARIENSIS Рок. glaberrimus v. par- eissime pilosus; caulibus repentibus prostratis v. adscendentibus егесйзуе , saepius ramosis; foliis cordato-orbiculatis usque lineari- lanceolatis, integris v. erenatis dentatisve; pedunculis oppositifoliis ; floribus parvulis; acaeniis muticis laevibus numerosis parvis, supra gynophorum lanceolato-subelavatum in capitulum subrotundum us- que eylindraceum confertis. (2, interdum stolonibus 2. Hujus plantae magnopere variabilis formam originariam habemus R. bonariensem (= Саваїеат ficarifoliam St. Hil.) , qualem descripsit ill. Dk CANDOLLE in Syst. I. 250. Plantae enim a nobis sub varietatibus signatae, inter sese quidem longe discrepantes, attamen cum illa formis multis perfecte transitoriis conjunguntur. Duabus praesertim rationibus planta variat. Altera evadit series, cujus extremum Саѕаіеат adscendentem St. Hil. habemus, foliis ma- gis magisque diminutis eorumque forma orbiculari- cordatae approximata, dum altera in eo nititur, ut foliorum forma cordata, magnitudine immu- tata vel aucta, transeat in ovatam, ellipticam, rhombeam, lanceolatam demum linearem. Hinc: Casatea phyteumaefolia St. Hil. originem ducit. In serie autem hac secunda leviores iterum oriuntur variationes, hinc sta- tura modo erecta, modo prostrata ; illinc foliorum serratura nunc obso- leta demum subnulla, nunc eum in modum aucta, ut folia eroso-dentata demum subpectinifido-serrata evadant. | Hanc igitur speciei dispositionem natura praescriptam habemus. Ғовма ORIGINARIA: foliis eordato-ovatis vel triangularibus, in- finis 6 — 18 lin. longis; caule decumbente vel erecto, parum ramoso. efformat (incrementum sympodiale), altera autem propagationi in- serviens abbreviata remanet et initio folia tantum 1--2 agit, quo- rum bases im folii generantis vagina latent. Postea haec gemma plantae: maternae destructione ad libertatem pervenit, et quum jam fibris radicantibus/ solo sit immersa ad novam plantam statim ex- plicatur. ` Ranunculac. RANUNCULUS. 158 Ranunculus bonariensis Poir., Dict. VI. 102. DC. Syst. Г. 250. excl. syn. Hornem. (ex Schldl. Anim. Вап. 1. 21.). Prodr. 1. 33. Deless. Іс. Sel. I. t. 29. (praeler ramulum intermedium floriferum). Ranunculus heterophyllus Smith in Rees Cyclop. n. 12. nec Lapeyr. Casalea ficarifolia St. Hil. Fl. Bras. I. 8. VARIETATES: a. foliis inferne cordato- orbiculatis 3 — 9 lin. 1g., sursum ovatis; caule a basi ramosissimo, ramis adscendentibus. Casalea adscendens St. Hil. Fl. Brás. 1. 8. L 1. B. foliis inferne cordatis v. ovatis 1 — 1'/,-pollicaribus, sur- sum rhombeis demum linearibus. Глади var. |.: 1) caule erecto; foliis сгепайз serratisve, infimis plerumque cordatis. Ranunculus bonariensis Pers. Ench. II. 103. Н. В. КІЛ. Nov. Gen. el Spec. V. 43. Deless. Іс. Sel. I. t. 29. (ramulus florifer intermedius). ) Casalea phyteumaefolia St. Hil. Fl. Bras. L 7. cum. var. 2) caule erecto; foliis integris , infimis plerumque ovatis. Ranunculus trisepalus Gill. т Hook. Во. Misc. ПІ. 133. Ranunculus bonariensis Cl. бау Fl. Chil. І. 35. 3) caule prostrato, radicante; foliis crenato-dentatis, infimis plerumque ovatis. i Ranunculus Kunthii Triana et Planch. in Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVII. 12. PLANTA spithamaea usque bipedalfs et ultra, RADICK, fibrosa et CAULE tenui striato. Forra infima longe petiolata majora latiora et basi magis cordata obtusave, quam superiora quoque gradatim brevius petiolata ita ut summa subsessilia evadant; petiolus 8 poll., lamina 2 poll. nusquam exceduut, ab hoc autem limite usque ad exiguitatem extremam quavis ludunt magnitudine. _Вамша plerumque iterum iterumque ramosi et іп summe caule tantum floriferi, haud raro autem ad nodos jam inferiores in flores abeunt. PEkDUNCULI sub maturitate accrescentes, !/,—2 poll. lg. SkPALA saepius 3, patentia ес demum reflexa, membranacea, glabra vel parce pi- losa. PETALA 2— 3, rarius plura, calyce plus minus breviora, obovata, supra unguem brevem squama tuberculiformi aucta, lütescentia. STAMINA ` in formis majoribus plura 12 — 20, minoribus 4 — 12, filamentis brevibus subincurvis, antheris majusculis ellipticis. CARPIDIA sicut gynophorum gla- berrima, in stylum brevissimum attenuata. ACAENIA obovato-s ubrotunda haud compressa et vix marginata; gynophorum 1—2 lin. longum, acutum et acaeniis delapsis foveolatum. Crescit locis praesertim udis, paludosis, per totam fere Ame- ricam australem, rarius vero inter Tropicos; in parte versus austrum extrema deficit. Circa Buenos Ayres, in ditione Montevidensi, in silvis ad Rio Parana, in prov. Rio Grande do Sul, e. gr. prope vicum S. Franciso de Раша: Соттегзоп, Tweedie, Gillies, St. Hilaire Sello; in prov. S. Pauli prope urbem Jundiahy: St. Hilaire; in prov. Minarum paludibus, prope oppidum Caldas frequens, e. gr. in Ribei- rào dos Bugres: Lindberg; prope pagum Соғасйо de Jesus, in de- serto fluminis S. Francisci: St. Hilaire. Praeterea divulgata est per magnam partem regni Chilensis, in Novae Granatae paludosis plani- (їегит аЙағит Bogotae et Tunjae (alt. circiter 8000-9000 ped.) et in Quindiu. Vaga et Extrabrasiliensis. 159 RANUNCULACEAE: TABULAE EXPLICATAE. GEOGRAPHIA ET USUS. 160 WINTERACEARUM TABULAE EXPLICATAE. Tab. XXX. Drimys Winteri, p. 133. Fig. I. var. ñ. chilensis, р. 135. П. var. a. magellanica, p. 184. XXXI. Drimys Winteri, Fig. 1. var. y. granatensis, p. 135. H. var. Ó. revoluta, p. 136. Ш. var. ғ. angustifolia, p. 136. XXXII. Drimys Winteri. Structura anatomica corticis et ligni. Fig. 1. Sectio horizontalis per caulem biennem. 2. Sectio radiali- verticalis per intimam ligni partem. 3. Sectio tangentiali-verticalis per lignum. 4. 5. 6. Sectiones horizontales per corticem natu majorem (corticem Winteranum off.), varios aetatis gradus repraesentantes, 4: juniorem, 5: intermediam, 6: senilem. 1. Sectio horizontalis per extimam partem ex 6., magis aucta, 8. Sectio horizontalis per interiorem partem ex 6., magis aucta. 9. Pars minor ex %., 10. pars minor ex 8., maxime aucía. 11. Sectio radiali - verticalis per corticem, cujus horizontalem sectionem sub 6. depinximus. 12. Pars exterior, 13. pars interior e fig. 11., magis aucta. 14. Pars minor e 12., maxime aucta. In figuris tabulae XXXII. insequentia sigla a reliquis diversa ad- hibuimus: а.: exophloeum; ђ.: endophloei parenchyma; c.: granula іп extima corticis regione consita vel cellulae ea constituentes; сж: cellulae valde incrassatae porosaeque (Steinzellen) singulatim dispersae: d.: lamel- lae albidae endophloeuin percurrentes vel cellulae eas constituentes; e.: cel- cambium; m.: medulla; rm.: radii medul- quantum ad corticem Berman vel eorum Vasa; У. SC.: vasa sca- lulae oleo aethereo repletae; k.: lares, quantum ad lignum, rm*: cellulae ; pr.: cellulae ligni prosenchymaticae; v.: lariformia; v. sp.: vasa spirifera. Tabularum XXX. et XXXI. sigla ad calcem Berberidearum quaeras. - RANUNCULACEARUM TABULAE EXPLICATAE. I. Clematis campestris, p. 145. П. Clematis dioica, p. 147. I. Anemone Sellowii, p. 153. II. Ranunculus flagelliformis, p. 156. I. Ranunculus apiifolius, p. 155. П. Folia Anemonae decapetalae, p. 151. а— h. formae originariae. 4 — l. var. a. foliolosae. m — 0. var. В. grandifoliae. (06 his figuris cf. obs. in p. 153). Tab. XXXIII. Fig. XXXIV. Fig. XXXV. Fig. Sigla invenies ad calcem Berberidearum. DE RANUNCULACEARUM BRASILIENSIUM GEOGRAPHIA ET USU А pauca tantum commemoranda habemus. Specierum 11, quas supra descripsimus, unicum Ranunculum mu- ricatum `cum frumento ex Europa in portum Bonarien- sem illatum et inde etiam in Brasiliae regiones conter- minas divulgatum esse, pro certo constat; idem esse in Anemone decapetala (ut supra iu adnot, p. 152. ex- posuimus) probabile est. Reliquae Brasiliae sunt in- digenae. Inter quas pleraeque Napaearum regionem praedi- ligunt, paucis per majorem terrarum aream dissemina- “ін, una solummodo (Сетабае dioica) in ea deficiente. Duae in hac regione intra Brasiliae limites concludun- . tur, nempe Anemone Sellowii et Ranunculus sessili- florus (nisi forte hunc in unam cum Ran. chilensi spe- ciem conjungere malles); Clematis bonariensis autem, Anemone decapetala, Ranunculus muricatus et R. apiifolius praeter hasce Brasiliae terras versus austrum extremas etiam conterminas Bonarienses et Montevi- denses inhabitant, tribus posterioribus quoque in regno Chilensi repertis. Magis Septentrionem versus prode- unt, usque ad prov. Minarum Clematis campestris et Tab. XXXV. Fig. HI. Caules in sectione horizontali: а. Clematidis campestris, p. 145. b. Clematidis Hilarii, p. 146. с. Clematidis bonariensis, p. 146. d. et e. Clematidis dioicae, p. 147. f. Clematidis ѕегісеае. 1 (De his figuris cf. adn. in p. 145). ^ СІ. Hilarii, іп regionibus his australibus CZ dioicae quasi vices gerentes; quae, quum extra Tropicos haud offendatur, intra eos per omnes Americae regiones frequentissime disseminata est. Denique etiam Ra- nunculi flagelliformis et bonariensis latius vagantur, quum non solum in maxima Brasiliae australis plaga inde a prov. Bahiensi usque in Cisplatinam regiones- que finitimas Uruguayenses, sed etiam in Chili, Peru- via et Nova Granata diffusi sint. In Florae brasiliensis physiognomia fere nil Ra- nunculaceae valent, quum nimis paucis ,obtingant for- mis, neque magno numero consociatae crescant, ne- que statura floribusque sint conspicuae. Solae С/ета- ` tides, floribus copiosis et fructibus eleganter plumosis ornatae, in fruticetis sepibusque scandentes “ей luxu- пашез, simili ас Clematides nostrae ratione , ubi fre- quentes occurrunt, viatoris oculos in se convertunt. Ranunculaceae omnino qualitatibus narcoticis et acribus notantur atque plures in medicina inserviunt. Nil autem de brasiliensibus adhuc constat, et dubita- mus, quin aliquid utilis offerant, quum ea, quae fere sola in usum vocatur, tribus, nimirum Нейебогеагит in Brasilia omnino deficiat. ны ыы u E MENISPERMACEA Е. МЕМБРЕВМА Juss. Gen. 284. — MEsxisPERMOIDEAE Vent. Tabl. HI. 18. — MENISPERMEAE Jaum. St. На. Exp. Fam. П. 82. t. 86. DC. Syst. І. 507. Bartl. Ord. nat. 249. Lindl. Introd. I. ed. 3l. (excl. Lardizabaleis e£ Schizandreis). — Мемвревмасвав DC. Prodr. I. 95. Lindl. Introd. И. ed. 214. Мегап. Gen. РЇ. 5. (6.) (excl. Lardizabaleis е! Schizandreis). dl. Gen. Pl. 825. (excl. Phytocreneis e£ Lardizabaleis). Lindl. Veget. Kingd. 307. Miers in Tayl. Ann. Nat. Hist. П. Ser. VII. 33. Hook. f. et Thoms. Fl. Ind. or. І. 167. Benth. іп Journ. Linn. Soc. V. Suppl. 45. Benth. et Hook. f. Gen. РІ. 1. 30. DicOTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE, SOLEMNITER DICLINES DIOICAE; CALYCE COROLLA STAMINIBUS CARPIDIISQUE IN TORO PARVO DISPOSITIS PER VERTICILLOS REGULARES TRIMEROS RARO DIMEROS SUBDEFINITOS ] — PLURISERIATOS OMNINO ALTERNOS, UNO ALTEROVE PASSIM DEFICIENTE VEL INCOMPLETO, PARTIBUS LIBERIS SUBINDE CONNATIS; PERIANTHIO STAMINIBUSQUE DECIDUIS ; CARPI- DIIS l-LocULATIS Í-OVULATIS: OVULO AMPHITROPO RARO ANATROPO, SUTURAE VENTRALI AFFIXO Mi- CROPYLE SUPERO, INTEGUMENTO UNICO; FRUCTU DRUPACEO, PUTAMINE IN CAVITATEM VARIE INTRO- MISS0; SEMINIBUS EXARILLATIS, ALBUMINOSIS AUT EXALBUMINOSIS, EMBRYONE AXILI SUBAEQUILONGO. — FhRuTICES SCANDENTES, RARO SUFFRUTICOSAE ERECTAE AUT ARBORESCENTES, RAMIS STRIATIS FOLIIS ALTERNIS PLERUMQUE SIMPLICIBUS PALMATINERVIIS EXSTIPULATIS, FLORIBUS PARVIS SO- LEMNITER IN INFLORESCENTIAS AXILLARES COLLECTIS. Кровез abortu unisexuales Фос, rarissime et quasi exceptione monoici aut hermaphro- diti; regulares, rarissime (feminei) zygomorphi; e verticillis trimeris subinde abortu incom- pletis, raro dimeris, omnino alternantibus conflati. PERIANTHIUM duplex, exterius calycinum, interius corollinum passim deficiens; in utroque sexu totum deciduum. SrPALA 3—24 plerum- que 6, ternatim 1 — 8- plerumque 2-serialia, rarius decussatitn 4, rarissime abortu 1; saepis- sime libera, perraro ошша vel ex parte connata, in quaque serie imbricata rarius valvata, in- teriora gradatim majora rarius omnia subaequalia. ConorrA calycem raro superans, plerumque eo minor; petala saepissime ternatim 2- rarius 1- v. A-seriata, 6 v. 3—12, libera, membrana- cea, inter sese plerumque subaequalia , campanulato-conniventia passimque stamina anteposita amplectentia, subinde carnosa ét in pseudodiscum conferta; raro decussatione 4 v. abortu 2, plerumque in cupulam aut squamam connata. STAMINA decidua, 3—24, ordine ternario 1—8- plerumque 2-seriata, in floribus dimeris 2 plurave, libera vel vario modo connata nunc omnia nunc in uno solum alterove verticillo ; FILAMENTA plerumque filiformia, raro subnulla; ANTHE- RAE summopere variae, connectivo cum filamento continuo eoque subaequali vel plus minus dilatato , biloculares, loculis bilocellatis, 1 — 2 — 4-coccae, plerumque adnatae, extrorsae in- trorsae terminales lateralesve interdum circa discum peltatum annulatim dispositae vel in capi- tulum congesiae, rimis distinctis raro confluentibus verticalibus aut transversalibus dehiscentes. 163 MENISPERMACEAE. 164 NTAMINODIA, qualia staminum loco saepius in floribus femineis, raro quoque in masculorum uno alterove androecei verticillo occurrunt, filamentosa antheris depauperatis, vel subfoliacea petalis consimilia. PorrrN simplex, ellipsoideum vel subglobosum, trilobum saepeque triporo- sum, membrana extima granulosa. СавРИМА 3 — 6 — 9 — 12 rarius abortu 1, toro insidentia vel gynophoro brevi sustenta, libera vel basi breviter connata, ovato-subtrigona, stigmatibus sessilibus terminata vel in stylum brevem attenuata, SriGMATA patentia v. recurva, simplicia v. 2— 3- rarius 4— 5-fida v. radiato-lacera, plerumque brevi-subulata rarius patelliformia v. subfoliacea. Ovuruw in loculo solitarium, suturae ventrali funiculo brevissimo affixum, nunc amphitropum peltatim adnexum, nunc magis anatropum e summitate pendulum, integumento tenuissimo simplici, micropyle constanter supera, rhaphe ventrali. GYNAECEI RUDIMENTUM in floribus masculis plerumque nullum, subinde minimum noduliforme v. trilobum, rarissime fertili consimile sed cassum. FRUCTUS drupaceus: pRUPAE pariter ac carpidia sub anthesi prorsus libe- rae vel basi solum соппаќае, sessiles vel stipitatae; aut incremento omnium partium subaequali erecíae stigmate subterminali, aut incremento dorsali praevalente atque ventrali saepe prorsus oppresso dorso convexissimae stigmate basi plus minus propinquo adeo cum са contiguo. SAR- COCARPIUM сагпоѕит v. coriaceum. PuTAMEN tenui-lignosum, cartilagineum immo osseum, saepe dorso seriatim cristatum tuberculatum v. sulcatum, subinde quoque transverse costatum v. elegan- ter reticulato -rugalosum; a dorso rarissime lamellam tenuem in loculi cavitatem porrigens, а lateribus saepe excavatum intus gibberem plus minus regulariter cireumscriptum exhibens, a ven- (re semper diverso modo intrusum: plerumque in drupis dorso-convexis a basi tamquam du- plicatura. vel lamina subsimplex erga fructus medianam verticalis ingrediens, caeterum vel a basi v. a ventre hemisphaerice v. peltatim v. forma condyli passim stipitati v. laminae cum fru- ctus mediana coincidentis intromissum. |. SEMEN cavitati conforme, itaque induplicatuim hippo- crepicum meniscoideum conchaeforme oblongum etc. rarissime spiraliter contortum (D, per pu- taminis processum inirusum subinde excavatum, semper ventre concavum v. saltem sulcatum, rarissime dorso quoque sulco notatum. TESTA tenuissima membranacea. ALBUMEN copiosum parcum aut nullum, corneum farinaceum vel oleosum, laeve aut plicis testae ,horizontaliter ruminatum. Емввуо semini conformis, ejus in axe consitus et longitudinem subaequans ; соту- LEDONES appositae aut divaricatae, accumbentes vel incumbentes, semicylindricae aut foliaceae ; RADICULA суііпдгіса, variae longitudinis ; PLUMULA obsoleta. FnuTICES е RADICE saepe tuberascente scandentes et volubiles, lignosi v. subherbacei, ra- rissime arbores erectae aut е rhizomate perennante herbacei suffrulicosi, succo aqueo rarissime lacteo impleti. Forra alterna, simplicia rarissime ternata, haud тато peltata, integra vel sub- inde palmatiloba rarius crenata rarissime dentata, pennivenia nervisque infimis рата т exeun- libus saepe 3--5--1- etc. -plinervia, petiolata, petiolo basi apiceque saepe ?ncrassalo et pseudo- artículato, exstipulata. Frores plerumque minuti, raro axillares solitarii vel paucis superpo- siti vel fasciculati, saepissime in 4nflorescentias axillares lateralesque combinati. ІУЕГОВЕЯСЕМ- „ТЕЛЕ raro iterato-umbellatae, aut cymosae, aut sympodiales, aut primarii pedunculi racemosi secundariis vero umbellatis v. cymosis г. sympodialibus, saepissime omnino racemorum (е. spi- carum) lege conflatae: imasculae magis compositae, pedunculis omnium ordinum solemniter su- pra eandem аг ат bracteamee per plures lateraliter ей superposite fasciculatis; femineae sim- pliciores , pedunculis raro ullra binos ex eadem axilla pronascentibus. BnacrEAE omnium or- dinum plerumque minutae, persistentes vel deciduae, raro /folformes et in femineis maturitate accrescentes. ВвлсткотлЕ ubique minimae, dentiformes, 1 — 3, summae solemniter calyci appro- cimalae eumque stipantes. — Habitant majore copia inter Tropicos totius orbis, paucis, tantum speciebus extra. Tropicos in utraque America, Africa australiore, Asia occidentali et in Au- згайа crescentibus, 165 MENISPERMACEAE. 166 CONSPECTUS TRIBUUM GENERUMQUE DESCRIPTORUM. Tumus І. TINOSPOREAE. Flores trimeri. Semina albuminosa. Cotyledones lateraliter divaricatae. I. CHONDODENDRON Вих. Genus imperfecte cognitum , pro tempore huc relatum. II. DISCIPHANIA Ercnr. Тввоз H. COCCULEAE. Flores trimeri. Semina albuminosa. Cotyledones x bii Шу 1, Albumen ruminatum. Petala crasso-carnosa. . . . . E 5... ` HI ANOMOSPERMUM Miss. Ха Auson ирнэ Тэн иг асан, 7522 ге ааа Ves Блог ЛТУГАВНТА (Bann.) Aus. S. АМИН ТОО ОВИЕ ЖИДЕ LAS АТ оза 19 чИ 75 RU ss s V. COCCULUS (Васн.) DC. Тһівоѕ HI CISSAMPELIDEAE. Flores dimeri vel non regulariter trimeri. Semina albuminosa. Cotyledones appositae. VI. CISSAMPELOS I Тнвоз IV. PACHYGONEAE. | Flores trimeri. Semina exalbuminosa. | оН О DRE S BOMBA... соу 20502622 ODE NI OUO ми VIP РАСНҮДОХЕ Ми, m тема 12. Drupae 2-0 ЫЫ... 2. о ГУИ BOTRYOPAIS Мик 3. Petala nulla. Drupae 6—12 longe stipitatae. . . wi. 4.5. . os» «А. SOPLADOTAENIA Мин, APPENDIX ORDINIS. Genera imperfecte cognita ideoque incertae MUR P EIU) det X. SYCHNOSEPALUM Елснг. ХІ. SOMPHOXYLON Есн.. CLAVES ARTIFICIALES. I. CLAVIS AD STIRPES SOLUM MASCULAS APTATA. A. Sepala 18 — 36. Petala 6, 2. Petala foliacea, campanu- Шыға, x. ҒА X. SYCHNOSEPALUM Кісні.. lato-conniventia. B. Sepala 9 — 12. Petala 12, a. Stamina 6—9, libera. V. COCCULUS DC. et libera, <-+ 2... УШ. BOTRYOPSIS Млевз. VII. PACHYGONE Миквв. C. Sepala 6—9. Petala 6, libera. b. Stamina 6, connata. I. CHONDODENDRON Кот. 1. Petala carnosa, in pseu- c. Stamina 3, connata. ХІ. SOMPHOXYLON Кісні.. dodiscum conferta. D. Sepala 6. Petala nulla. . . IV. ABUTA Айн. a. Sepala — subaequalia. E. Sepala 4. Petala 4, plerum- Байна 8. . ", H. DISCIPHANIA Еісні.. que connata. . . . . МІ. CISSAMPELOS L. b. Sepala extima multo Архот. Restat Sciadotaenia Miers » Cujus flores masculi adhue minora, Stamina 6. . Ш. ANOMOSPERMUM Migas. latent. П. CLAVIS AD STIRPES SOLUM FEMINEAS FLORIFERAS АРТАТА. А. Sepala 18—86. Petala 6. . X. SYCHNOSEPALUM Eicur. | D. Sepala 6—9. Petala nulla. B. Sepala 9—12. Petala 12. . VIII. BOTRYOPSIS Mizns. 1. Carpidia 8, libera. . . ТУ. ABUTA Айн. C. Sepala 6—9. > Petala 6. 2. Carpidia 6 — 12, basi “1, Petala erasso-earnosa. . Ш. ANOMOSPERMUM Мивз. соға, . .- . IX. SCIADOTAENIA Млевз. 2. Petala foliacea. | E. Sepalum 1. Petala 2, ple- | a. Flores spicati. . . I. CHONDODENDRON Вог. ' rumque connata, . . . ` ҮІ. CISSAMPELOS L. B. Flores racemos, . У. COCCULUS DC. et : VII. PACHYGONE Mirs. | ; . HI. CLAVIS AD STIRPES SOLUM FRUCTIFERAS APTATA. A. Drupae erectae, stigmate ter. _ ; а. Albumen ruminatum. ГУ. ABUTA Асвг.. minali. В. Albumen laeve. . . V. COCCULUS DC. 1. Albumen laeve. Cotyle- y. Albumen nullum. . . УП. PACHYGONE Migas. et dones divaricatae. . . I. CHONDODENDRON Кох. VIII. BOTRYOPSIS Mires. 2. Albumen ruminatam. Co- b. Drupae basi plus minus tyledones аррознае. . . ІП. ANOMOSPERMUM Mizns. ` A со ав. B. Drupae dorso-convexae, sti- a. Pedunculi solitarii. . ІХ. SCIADOTAENIA Mires. gmate basi proximo. В. 8рісае гасепиуе. . . Х. SYCHNOSEPALUM Eicnr. 1. Drupae aut earum vesti- 2. Drupae solitariae. . . . VI. CISSAMPELOS L. gia 3—12. Аркот. In clave hac ей praecedente omissae sunt Disciphania a. Drupae omnino li- Eichl. е, Somphozylon Eichi., quarum masculae solummodo stirpes sunt berae. cognitae, Мепізрегшас. 23 167 MENISPERMACEAE: CHONDODENDRON — DISCIPHANIA. 168 Тавоз L TINOSPOREAE Hoor. ки, кт Тномя. Тіховровклк et СоѕсіміклЕ Hook. f. et Thoms. КІ. Ind. 176. 177. 179. — HErEROCLINEAE Miers іп Ann. Nat. Hist. П. Ser. VII. 35. — Тіховровкле Benth. et Hook. f. Gen. Pl. 1. 31. — Кговкв trimeri. Савғила plerumque 3, rarius 6. Юворле ршатше ad ven- trem hemisphaerice vel peltatim intruso. brevi, coryrEpoNisus lateraliter divaricatis. І. CHONDODENDRON Ruiz. Pav. Снохрорехрвох Ruiz. Pav. FI. Peruv. et Chil. Prodr. 132. Syst. Fl. Peruv. et Chil. 261. Püpp. et Endl. Nov. Gen. е! Spec. 11. 65. Miers іп Ят. Nat. Hist. TI. Ser. УП. 44. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. І. 34. — Емватевтом Pers. Enchir. 11. 561. er parte. — Сосеші spec. Auct. SkPALA 6, interiora majora. Ретага 6, calyce minora, subaequalia, concaviuscula, membranacea. Кто- RES MASCULI: STAMINA 6, aequilonga; riLAMENTIS alte connatis; ANTHERIS connectivo aequali, loculis binis diseretis extrorsis subparallelis oblongis rima verticali apertis. Кгонкя FEMINEI: Carepa 3, libera; stylis nullis; sriGMATIBUS simplicibus partim adnatis reflexis subfoliaceis ovato-rhombeis, DnupAE ovoideae? vel globosae, succulentae, stigmatis cicatrice subterminali. Земех meniscoideum (ex Benth. et Hook.); orbiculare, compresso-planum, margiue radiatim síriato cinctum (ex Pópp.). Ғагтісев scandentes, ко1118 hastatis cordatis- ve palmativeniis; FLoRIBUS ап rhachide elongata dis- positis: masculis racemoso-subspicatis, pedicellis se- cundariis saepe fasciculatiss femineis spicatis, flori- bus solitariis. 1. CHONDODENDRON TOMENTOSUM Ruiz. Pav. Tabula nostra XX XVI. Fig. 11. Chondodendron tomentosum Ruiz. Pav. L с. Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. 47. Epibaterium ? tomentosum Pers. nchi. l. c. Cocculus Chondodendron DC. Syst. І. 522. Prodr. І. 98. Chondodendron convolvulaceum Рбрр. et Endl. l. c. Cocculus convolvulaceus Endi. Mss. ex Walp. Вер. 1. 95. nec DC. Chondodendron hederifolium е! Ch. scabrum Miers l. c. ег Benth. ? Cocculus tamoide8 DC. Syst. І. 521. Prodr. І. 97. Griseb. HL. Brit. West- Ind. І. 10. = Chondodendron lamoides Miers l. c. ex auctoritate Griseb. huc referendum est, dissentiente cl. Bentham, qui plantam sub distinclae speciei titulo enumeravit (non vidi specimina authentica). Cauns demum fistulosus, pubescenti-pilosus sensim glabre- всепв. Fora petiolo 1'/, — 4-роШе. piloso, limbo 2— 4 poll. 16. et 1t.5 sinu baseos profundo vel aperto cordata, saepe 3- v. 5- loba, lobis plus minus conspicuis, utrinque praesertim subtus pu- bescentia et supra passim scabrida, sicca subpellucida, nervis tenui- bus laxiuscule reticulatis. БАСЕМГ MASCULI 5 — 6-pollic., graciles, glabri, pedicellis */,—2 lin. lg., paucifasciculatis; ввАСТЕІ8 minu- из, ovatis. FLonrs subglobosi, glaberrimi, vix У, lin. diam. SE- еме meniscoideum vel subrectum, albuminosum. Кмввуо radicula PALA membranacea, extima ovato-lanceolata, intima triplo majora late ovato- elliptica. Perata calyce duplo circiter breviora, sta- mina subaequantia. SPicAE FEMINEAE (in specimine Рбрр. unico) 3—3, poll., rhachide crassiuscula et probabiliter carnoso-suceu- lenta (ехвіссайа et compressa 1 lin. diam.), parce pilosiuscula ; BRACTEAE ес. l.lin., lanceolatae, externe villosae. Specimen jam defloratum. Habitat late diffusa per Americam tropicam. Іп Andibus Pe- ruvianis et in Peruviae trausandinae silvis primaevis secundum rieulos prope Cuchero , Aug. flor.: Ruiz, Póppig ; in prov. Brasiliae Piauhy: Gardner n. 2009. et 9473.; ad fluv. Rio Negro supra ostium flumi- nis Cassiquiari: Spruce n. 3567. (In Cayenna et іп Guyana anglica nec non in insula Guadeloupe aliisque Caribaeis forma inventa est, а cl. Miers et Bentham sub Chondodendro tamoide notata, quam vero quum cl. Grisebach cum Ch. hederifolio et Ch. scabro Miers conciliaverit, cum Ch. tomentoso «d unicam speciem referendam esse probabile est.) РІ. Vaga. — Teste Póppig in Peruvia colonis Hispanis vocatur Uva del Monte, i. e. Vitis silvestris, propter baccarum formam et im- primis saporem mucilaginoso-acidissimum, non omni modo ingratum. INCERTAE TRIBUS. Genus imperfecte cognitum, pro tempore huc relatum. П. DISCIPHANIA Елснг. , Кговез mascuLI: SEPALA 6, subaequalia, elliptica, membranacea. Совогша calyce multo minor; РЕТА1Л8 6, subaequilongis sed extimis quam intériora subduplo latioribus, omnibus carnosis verticaliter valde compres- sis planiusculis in discum hexagono - suborbicularem complanatum 6-areolatum confertis neque raro plus mi- nus coalescentibus. STAMINA З, petalis extimis ante- posita, libera, in petalorum levi cavitate reclinantia (neque ab illis involucrata), brevissima; FILAMENTIS subnullis; AwTHERIS connectivo crasso-subrotundo, lo- culis binis subglobosis discretis introrsis, rima verti- cali apertis. Staminum verticilli interioris vel gynae- cei (?) rudimentum passim obvium minimum nodulifor- me. Flores feminei fructusque ignoti. Квотех scandens hirto -villosus, FOLIIS ovato- subquadratis cordatis antice trilobis palmatinerviis membranaceis, FLORIBUS (masculis) in spicas elon- gatas solitarie binatimve supra axillas oriundas con- fertifloras dispositis, BRACTEIS minutis subulatis, bra- cteolis nullis. — Habitat in Brasilia amazonica. Oss. I. Nomen composuimus e диско; = discus еі раф = videri, quia discum in petalis dissimulat, Oss. H. Genus in ordine distinctissimum floris masculi in- dole, fructibus licet et floribus femineis ignotis. Habitu similli- mum est Jaleorhizae Miers, e. gr. J. sirigosae (= Cocculus ma- v t 169 MENISPERMACEAE: DISCIPHANIA — ANOMOSPERMUM. 170 статћиг Hook. Fl. Nig. 213. t. 18); maximopere tamen floribus differt. His notis pariter a Chondodendro et Calycocarpo Nutt. recedit, quibus inflorescentia spiciformi foliisque lobatis haud alie- num. Corollae fabrica affinitatem quandam exhibet cum Апото- spermo, sed petalis maximopere compressis et stamina anteposita haud involucrantibus absimile, porro staminibus solummodo tribus, calyce et toto habitu. Cuinam sit adscribendum tribui, dubium est; propier habitum cum Jateorhiza et Chondodendro convenien- tem, floribus masculis haud repugnantibus, 7"7nosporeis pro tem- pore adnumeramus. n DISCIPHANIA LOBATA Гісні. Tabula nostra XXXVI. Fig. I. Cocculus lobata Mart. Observ. Mss. n. 2803. Jaleorhiza lobata Herb. Вед. Monac. Mss. CaAuLIs superne subherbaceus, teres, valide 10 — 12.striatus, pilis longis ferrugineis hirto-villosus. For petiolis 3 — 4-poll. superne haud crassioribus uti caules striatis et hirto-villosis, limbo 4—6 poll. lg. et 1t.; sinu baseos profundo cordata, plus minus profunde triloba (ad /,- fere */-longit.), sinubus basi acutis ob- tusis v. rotundatis, lobis triangularibus ovatis lanceolatisve acutis saepius acuminatis ; ceterum integra, tenuiter membranacea (sicca pellucida), in utraque facie pilis longis appressis ad nervos den- sioribus magisque patentibus villosa marginibusque villoso - ciliata ; nervis 5—'-palmatis, laxiuscule reticulatis. SPICAE semipedales et ultra; rhachide tenui, patenter villosa, villis sursum rarescentibus; BRACTEIS subulatis, ec. 1 lin. lg. sursum decrescentibus, refracto- patentibus, pilis longis sparse ciliatis et ad apicem densius bar- batis. Еговкз glabri, sessiles. ALABASTRA depresso- -globoso-sub- trigona. Sub anthesi separa late rotato-patentia, petalis quatruplo circiter longiora. Diameter totius floris cc. 3 lin. — Tota spica in siccis nigrescens. Habitat prope Manaos, olim Barra do Rio Negro, prov. do Alto Amazonas, Oct. flor.: M. PI. Najas. Твівсв H. COCCULEAE Hook. f. et Thoms. Fl. Ind. ог. 176. 186. Benth. et Hook. f. Gen. РІ. 1.31. — ANOMOSPERMEAE, ТиласонғАЕ, LEPTOGONEAE е! PLATYGONEAE Miers іп Ann. Nat. Hist. 11. Ser. УП. 36. 37. — FLonxs trimeri. ЅемімА albuminosa. Сотугерохез appositae, semicylindricae. | Ш. ANOMOSPERMUM Mires. АхомоврЕвмси Maiers en Апп. Nat. Hisl. 1. Ser. КИ. 39. Benth. е! Hook. f. Gen. РІ. І. 35. — Cocculi spec. Mart. ÑSEPALA 6, interiora 3 multo majora. РетагА 6, calyce minora, crasso-carnosa, stamina anteposita sin- gulatim amplectentia, in pseudodiseum triangularem areolatum conferta. N'Lonks MASCULI: STAMINA 6, pe- talis subaequilonga, libera; FILAMENTIS teretibus; AN- THEHis erectis v. incurvo-subhorizontalibus, connectivo subaequali, loculis biuis discretis lateralibus v. subin- trorsis ellipticis longitrorsum debiscentibus. GyNaxcki BUDIMENTUM passim obvium, varium, rarius carpidia 3 de specie perfecte evoluta, ovulis tamen nullis v. de- pauperatis. FronEs FEMINEI: ÑSTAMINODIA 6, filamen- tosa. Canpii 3, libera; sriGMATIBUS subsessilibus `y. sessilibus patentibus subfoliaceis. Пвгрлк oblon- gae, erectae, stigmatis cicatrice subterminali; putamen firmiter ligi. sum, lamellis in cavitatem intromissis dua- bus cum fructus mediana: coincidentibus- membranaceis instructum, altera majore ad ventrem intrusa, minore dorsali, Semen oblongum, рег putaminis processus dorso ventreque suleatum eosque foveus; ALBUMEN corneum ruminatum; EMBRYO teres, paullum curvatus. Евгтісвв scandentes, ligno duriusculo; FOLIIS integris penniveniüis е! plus minus perspicue tripliner- viis; FLoRIBUS in ordine majusculis , azillaribus vel supraazillaribus solitariis v, superposite f«sciculatis, passim racemosis, racemis nonnunquam compositis ; BRACTEIS minutis, BRACTEOLIS summis 1—2 calycem stipantibus. — Сгевситі іп America. tropica. + ANOMOSPERMUM GRANDIFOLIUM Епснг.. foliis am- plis ovatis membranaceis vel fenuiter coriaceis glaberrimis mani- feste triplinerviis et angustissime reticulato-venosis: venularum reti- culo supra haud perspicuo, subtus colore saturatiore notato; fori- bus masculis faseiculatim racemosis: racemis supraaxillaribus soli- tariis compositis confertifloris; sepalis coriaceis, omnibus orbicula- ribus, externe cum inflorescentiae ramulis dense appresseque fusce- scenti-pubentibus, intus praeter basin glabram crispule tomentellis ; staminibus sursum incrassatis , antheris incurvo-subhorizontalibus. Tabula nostra XXXVII. Fig. 1. Камп crassi, anguloso-teretes, demum fistulosi, multi- et tenui- striati, nigrescentes. Кола petiolo 2 — 4-pollicari superne pa- rumper incrassato inferne pilosiuseulo glabrescenti, limbo 6'/;— ultra 8 poll. lg., 3—4'/ poll. 1t.; utrinque obtusa vel apice acuta acuteque subproducta, nitidula, subtus pallidiora; nervo medio secundariisque 3—5 validiusculis,. tertiariis tenuibus subhorizontali- bus, reticularibus tenerrimis elegantissime anastomosantibus. RACEMI 1—2-pollicares, ad tertium usque gradum fascienlatim ramosi, ra- mulis anguloso-tortuosis validis. ВЕАСТЕАЕ fere obsoletae, minute dentiformes. АгАВА8ТБА vix 7/-lin. diam., ‘depresso -globosa vel vertice impressa, subtrigona, pedicellis suis altiora. ЅЕРАГА exti- ma intimis 4—5-plo majora (diam. 1-lin.). Perara (involuta cu- neato-trigona, ut in omnibus) paullulum minus carnosa, quam in congeneribus et filamentum crassum haud perfecte involucrantia. ANTHERAE ехѕегіае. Gynaecei rudimentum nullum. Reliqua latent. Species distinctissima foliis amplis tenuibus, venularum reticulo an- gustissimo subtus tantum colore saturatiore notato, floribus quam apud congeneres minoribus in racemos compositos confertis, filamentis incras- satis et antheris incurvo-subhorizontalibus. Habitat ad oram meridionalem fluminis Río Negro usque ad confluentiam fluvii Solimóes, Maio florens: Spruce n.1538. РІ. Najas. 9. ANOMOSPERMUM JAPURENSE Eicur. glaberrimum; foliis subcoriaceis ovatis vel ovato-lanceolatis saepius breviter acu- teque euspidatis basi plerumque rotundatis, manifeste triplinerviis laxiuscule reticulatis, nervis omnibus utrinque argute elevatis; flo- ribus femineis racemosis: racemis usque S-floris supra bracteas minimas in paniculam angustam elongatam terminalem combinatis. Tabula nostra XXXVII. Fig. 11. 171 MENISPERMACEAE: ANOMOSPERMUM — ABUTA. Cocculus japurensis Mart. т Flora (В. Z.) XXIV. App. П. 44. (sive Hb. Fl. Bras. 284.). Walp. Вер. II 748. Камп teretes striati. Кола petiolis */, — 1'/,-poll. utrinque parumper incrassatis erecto-patula, 3—4 poll. 1g., 1'/,—2 poll. lt., сопеојога, nitida, subtus punctulis albidis densissime obsita (ад lentem); nervis secundariis 2—3, venularum reticulo insigni quam apud congeneres multo laxiore. Stirpes rEMINEAE tantum obser- vatae, jam defloratae. IwrLonEscENTIA tota circiter semipedalis, passim folio uno alterove sterili onusta; singulis racemis inferne pollicaribus solitariis v. binis fasciculatis et 5 —G-floris, superne decrescentibus solitariis minus ramosis, demum ад pedicellos 1- floros redactis. Реріскілл floriferi 1—8 lin. lg., saepius suboppo- siti, haud fasciculati. Fructus non observati. Species sui generis haud dubia, habitu Anomospermi distincto et carpidiis in omni stadio rectis, stigmatis cicatrice terminali. А praece- dente foliorum índole longe aliena, ab insequentibus distinguitur foliis minus coriaceis laxius reticulatis magisque manifeste triplinerviis, imprimis vero florum femineorum dispositione. Habitat in silvis Japurensibus prov. do Alto Amazonas, Decem- bri m. florens; M. РІ. Najas. 3. ANOMOSPERMUM RETICULATUM Eicur. ramulis foliis- | que novellis pedunculis sepalisque fulvo-pubescentibus; foliis supra cito glabratis subtus ad nervos diutius pilosis, firmiter coriaceis, ovato- vel oblongo-lanceolatis obtuse acuminatis basi plerumque obtuse retractis, obscure triplinerviis et anguste reticulato-venosis, nervis omnibus utrinque manifeste elevatis; pedunculis utriusque sexus 1-Погіз, masculis solitariis vel 2—3-superpositis passim іп racemos axillares combinatis, femineis axillaribus vel paullum su- praaxillaribus solitariis ; sepalis (masculis) exterioribus cordatis, interioribus orbiculari-subspathulatis, omnibus crasso-coriaceis; sta- minibus (sub anthesi) infra antheras erectas geniculatim recurvis. Tabula nostra XXXVII. Fig. III. Cocculus reticulata Mart. in Flora (B. Z.) XXIV. App. 11, 44. (sive Hb. Fl. Bras. 284.). Walp. Вер. 11. 748. Влмгіл sursum flagellares. Еола petiolis '/,—?/,-, іп femi- neis l-pollicaribus utrinque erassescentibus, limbo 2— 4 rarius 5 poll. Ig., 1-2 poll. I., in femineis solemniter angustiora, utrin- que praesertim supra lucida, nervis secundariis 4— 6 tenuibus. Ре- DUNCULI masculi !/,—?/,-poll., feminei versus maturitatem 1-роШ- cares. FLORES MASCULI: ALaBAsTRA depresso-globosa , 1—1'/,-1їп. diam. SEPALA sub anthesi late patentia, intus glaberrima, intima 5--6-іев majora. PETALA sepalis multo minora, marginibus ante stamina involucrata contiguis. ANTHERAE exsertae, ellipticae, ma- jusculae. Gynaecei rudimentum nullum. Flores feminei haud ob- servati. Fructus іп speciminibus delapsi, pedunculis tantum obviis superne incrassatis, toro capitato glabriusculo carpidiorum cicatri- cibus 8 magnis instructo. Ab A. Schomburgkii, cui proxime affine et foliis haud absimile (diversum tamen reticulo venularum paullum laxiore) distinguitur diversa- rum partium pubescentia persistente, sepalis crasso-coriaceis intimis sub- spathulatis aliisque notis, ut staminibus etc. Habitat сит praecedente іп silvis ad fluvium Japura prov. до Alto Amazonas, Dec. m. florens: M. РІ. Najas. 4. ANOMOSPERMUM SCHOMBURGKII Migas: glaberri- mum v. rarius ramulis pedunculis sepalisque minute puberulis mox glabratis; foliis oblongis v. lanceolatis, obtuse acuminatis, basi pas- sim subcuneatis plerumque obtusis v. rotundatis, coriaceis, obscure triplinerviis et angustissime reticulato-venosis; pedunculis femineis 172 supra axillas solitariis binisve 1-Погів, masculis saepius 2—8 su- perpositis passimque in racemos laxos combinatis, 1—3-floris; se- palis exterioribus cordatis, intimis orbicularibus; staminibus petala subaequantibus, antheris parvulis erectis; drupis oblongis. Talula nostra XX XVIII. Anomospermum Schomburgkii Miers т Ann. Nat. Hist. II. Ser. VII. 39. Benth. in Journ. Linn. Soc. V. Suppl. 48. Anomospermum Hostmanni et А. nitidum Miers l. с. Fori petiolis plerumque '/,-pollic., limbo 2--87/, poll. lg., 1—2 poll. lt.; passim rugosa v. undulata, in masculis minus quam in femineis coriacea, nervis contra magis prominentibus. Ркром- CULI MASCULI 1-2 lin. supra axillas pronascentes, ?/, — 1-роП. et 1-йог1, v. magis elongati simpliciterque racemosi v. interdum іп racemos compositos ultrasemipedales folio uno alterove onustos abeuntes, bracteis minutis dentiformibus; FEMINEl semper 1-flori, solitarii rarissime binatim superpositi , ?/,—1-poll. Еговеѕ 2'/,— 3-lin. diam. SErara intima extimis multoties majora, omnia coria- cea glaberrima vel externe fugaciter pilosiuscula. PETALA in ma- sculis stamina anteposita prorsus involucrantia, in femineis stami- nodia intra margines antice conniventes prementia. SrAwiNuw fila- menta linearia; sursum haud incrassata; ANTHERAE loculi elliptici, subintrorsi, deorsum divergentes ; sTAMINODIA subconformia, anthe- ris cassis. CAmgPIDIA subovoidea; sTIGMATIBUS sessilibus majusculis oblongis saepe crenulatis. Gynaecei rudimentum (іп flor. masc.) nullum v. difforme, raro fertili consimile. DnuPAE patentes, siccae Пауевсешев, ?/,—1 poll. lg., 4-5 lin. 16; sarcocarpio согіасео- carnoso; putamine firmiter lignoso et intus pro ratione seminis ruminati transversaliter costato, costis sicut seminis suleuli hic illic anastomosantibus. 'l'EsrA SEMINIS tenuissima, flavescens; ALBUMEN corneum fragile, subpellucidum, rubicundum. Habitat per Americam іторісат australem. In Brasilia austro- orientali: Sello; prope Para: Siber in herb. Hoffmannsegg, nunc Mar- tii; prope Panuré ad fluv. Uaupés prov. do Alto Amazonas: Spruce п. 2568.; in Surinamo: Wullschlágel ; in Guyana anglica: Rich. Schomburgk n. 1459., Rob. Schomburgk n. 833.; in Guyana gallica, e. gr. prope Karouany: Sagot п. 1098. РІ. Vaga. IV. ABUTA (Bann.) Aunr. ‘Agura Barrère France. équin. I. Aubl. Guyan. L 618. Juss Gen. 286. РС. Syst. І. 542. Prodr. L 103. Pópp. е! Endl. Nov. Gen. et Spec. 11. 64. Меіззп. Gen. 5. (7.) Miers іп Ann. Nat. Hist. 11. Ser. VII. 39. Griseb. in Journ. Linn. Soc. II. 108. Benth. е! Hook. f. Gen. Pl. І. 35. Triana et Plan- chon in Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVII. 45. — Ватзстад Thunb. Nov. Ас. Upsal. V. (1792.) 120. — Твснол Pers. Enchir. 17. 634. DC. Prodr. І. 103. Meisn. беп. 5. (7.) Endl. Gen. n. 4691. — ANELASMA Miers in Ann. Nai, Hist. L c. 42. pro рате. — Соссші spec. Аис. — Menispermi spec. Lam. Willd. — Cissampeli spec. Vell. Е, Flum. SEPALA 6, interiora majora vel in femineis inter- dum subaequalia. Petala nulla. FLORES MASCULI: Sra- MINA 6, passim ex parte depauperata sterilia; FILA- MENTA basi breviter cohaerentia vel interiora solemni- ter paullo crassiora altius coalita, rarius omnia libera; ANTHERAE biloculares: locnlis passim didymis subinde 4-coccis, plerumque discretis aut contiguis raro in unicum quasi confluentibus, extrorsis introrsis lateralibus 173 MENISPERMACEAE: vel terminalibus, subrotundis, per rimas verticales aut transversales plerumque distinctas raro communes apertis. Gynaecei rudimentum nullum. Кгоңкз FEMI- NEI: STAMINODIA 6 vel pauciora, filamentosa, libera. СанрИЛА 3 libera; srrGwaATIBUs sessilibus simplicibus v. passim bifidis subulatis recurvis. DnuPAk basi con- вігісіае v. breviter stipitatae, догзо-сопуехае stigmatis cicatrice basi proxima; putamine per laminam a basi intrusam subsimplicem tenuem ultra medium bicamerato. SEMEN supra putaminis laminam iuduplicatum; ALBU- MINE COrneo copioso, per lamellas horizontales rumi- nato; EMBRYONE hippocrepico lineari-cylindraceo; сотү- LEDONIBUS aequalibus appositis, commissura cum puta- minis lamina subparallela. Fnuricks scandentes (raro ARBUSCULAE erectae?) ligno duriusculo. Кола integra, saepius coriacea, pennivenia et manifesto plerumque triplinervia; pe- tiolo чірінгітит ad apicem basinque clavato-incras- sato. INFLORESCENTIAE in axillis v. supra eas 1 4- fasciculatae, basi interdum perulatae; masculae re- petito-racemosae, rhachide primaria elongata, secun- dariis abbreviatis plerumque pauci-fasciculatis; femi- neae quam masculae pauciores solitariae v. binae raro plures, breviores et subsimplices interdum spicifor- mes, pedicellis secundariis solitariis raro binis, Bna- СТЕАЕ omnium ordinum minutae; BRACTEOLAE sum- mae consueto calycem stipantes. Frores minuti. ЮвирРАЕ majusculae. — Habitant іп America au- strali tropica. Abulae genus, habitu bene conformi gaudens, albumine rumi- nato et corollae absentia distinctum, secundum staminum et im- primis antherarum structuram commode in sectiones 4 infra expo- sitas dividitur. Quarum unaquaeque vultum prae se fert quodam- modo peculiarem, qui pendet non solum in indumenti distributione densitate et colore, sed etiam in druparum indole et in aliis qui- busdam notulis, quales inflorescentiae praebent basi aut perulatae aut nudae etc. ` DISPOSITIO SPECIERUM. 8ксто І. BUTUA. Antherae loculi in connectivo subaequali manifeste extrorsi et ex- trorsum contigui, verticaliter dehiscentes. a. Flores feminei racemosi. 1. Folia subtus in nervis ve- nulisque solum villoso-to- mentosa, diachymate gla- bro pellucido. . . . . 1. AB. RUFESCENS Апвг. 2. Folia subtus supra totam faciem densissime velutino- tomentella, prorsus impel- 14сМа.. . . . . . . (2) AB. CANDOLLEI Тн. вт Pr. b. Flores feminei ѕрісай. . . 3. AB. GRISEBACHII Таг. кт Pr. Incertae sectionis 24, AB. CANDICANS Rica. Menispermac. ABUTA. 174 Sectio П. BATSCHIA. Antherae loculi in connectivo subaequali sublaterales, discreti, ver- ticaliter dehiscentes. a. Inflorescentiae гасетозае ; ma- scylae compositae. 1. Stamina omnia fertilia. о. Stamina intima alte con- nata. АКО ADR. E 5. АВ. IMENE Кісні.. В. Зашша omnia libera. (6.) AB. SEEMANNI Твг. кт Pr. 2. Stamina extima sterilia. «. Stamina libera vel basi breviter cohaerentia; in- florescentiae | masculae supradecompositae. . . 7, AB. SELLOANA (Вкхтн.) Eicnr. B. Stamina interiora alte connata; inflorescentiae masculae subsimpliciter . (8. АВ. RACEMOSA Тнг. кт Pr. . (9.) AB. SPICATA TRI. қт Pr. Sectio ІП. ANELASMA. Antherae loculi in filamento superne vix incrassato subintrorsum ter- racemosae. . . » b. Inflorescentiae spiciformes. minales, contigui, 4-cocci aut in unicum loculum confluentes, transversali- ter aperti. a. Antherae loculi in unicum re- niformem confluentes, rima communi dehiscentes. 10. АВ. CONCOLOR Рбрр. b. Antherae loculi 4-cocci con- tigui (neque confluentes), ri- mis distinctis aperti. . (11.) AB. GUYANENSIS Кісні.. Бесто IV. CORYNOSTEMON. Antherae loculi in connectivo valde incrassato globoso -clavaeformi laterales , discreti, transversaliter aperti. 12. AB. PANURENSIS EicHL. Ѕкстго L BUTUA. STAMINUM FILAMENTA sursum vix vel haud crassiora. ANTHE- RAE didymae, loculis subglobosis extrorsis et extrorsum contiguis, per rimas discretas verticaliter apertis. DnurAE a lateribus valde compressae, dense minuteque tomentosae; pericarpio tenui subex- succo; putamine vix lignescente, a sarcocarpio parum’ distincto, vix sulcato, obsolete reticulato-venoso, intus saturate aeneo-fusco lucido. — Slirpes plerisque partibus dense villosae vel tomento- sae. Inflorescentiae basi haud squamulosae. Архот. Nomine vernaculo JButua promiscue Indi utuntur cum Abuta, qua voce variae significantur Menispermaceae , imprimis vero Abuta rufescens Aubl. Quae quum hujus sectionis typum referat, nomen Butuae illi proponimus. 1. ABUTA RUFESCENS Асві. ramulis petiolis et inflore- scentiis rufo- v. ferrugineo- v. flavido-tomentosis, masculis quidem inflorescentiis calycibusque saepius griseis v. glaucescentibus; foliis subcoriaceis, orbiculari - obovatis orbicularibus ovatis vel ovato- cordatis subinde convexis, supra praeter nervos primarios dense tomentellos fugaciter puberulis cito glabratis , subtus ad omnes nervos venulasque angustissime reticulatas villoso-tomentosis, dia- chymate ipso glabro (sicco) pellucido; inflorescentiis masculis super- posite 2—4-fasciculatis elongatis adscendentibus flexuosis; floribus subcampanulatis ad pedicellos secundarios tertiariosque spicatis v. subracemosis glomeratis: sepalis extimis lanceolatis, intimis multo majoribus ellipticis, omnibus externe griseo- v. glaucescenti-tomen- tosis intus velutinis et intimis 3-sulcatis, staminibus omnibus libe- ris vel plus minus connatis; floribus femineis simpliciter racemo- sis: sepalis omnibus subaequalibus cordatis externé dense villosis intus glaberrimis, carpidiis villosissimis. Tabula nostra XXXIX. 24 175 Abuta scandens amplissimo folio, cordiforme, subtus tomen- toso Barr. Fr. équin. 1. Abuta rufescens Aubl. Guyan. І. 618. t. 250. Mart. Hb. Fl. Bras. 286. (n. 13.). Miers in Ann. Nat. Hist. l. c. 39. excl. syn. Vell. Sagot Mss. іп Herb. Guyan. n. 919. Benth. Journ. Linn. Soc. V. App: 49. quoad specimen Sagot. Triana et Planchon in Ann. Sc. nal. l. c. 47. ( Excluditur. Abuta rufescens 1) DC. Syst. L 543. Prodr. І. 103., quae pertinet ad Abutam Сапфойе. 2) Griseb. Journ. Linn. Soc. 111. 109., speclans ad Ab. Grisebachii, Ab. racemo- sam et Ab. ѕрісаіат. 3) Benih. Journ. Linn. Soc. l. c., quoad specimina Spruceana, quae militant sub Ab. Griscbacha.) Menispermum Abuta Lam. Dict. IV. 100. Willd. Spec. IV. 828. Cissampelos convexa (4) et Ciss. tomentosa (9 ) Vell. ЕІ. Flum. Іс. X. t. 142. 143. absque dubio huc referendae sunt (neque vero Ciss. Abulua l. c. t. 140. ). Cocculus Abuta Koslelelzky, med.-pharm. Flora IL 501. Cocculus Райт? е! Cocc. tomentosa Mart. Obs. Mss. n. 306. et in Flora Ratisbon. XXIV. App. II. 45. sive НЬ. Fl. Bras. 285. Walp. Rep. И. 749. neque Cocculus tomentosa Colebr. Cocculus ? macrophylla et Coce. Martii St. Hil. et Tul. in Ann. Sc. nal. H. Ser. XVII. 134. et 135. Scandens, Ramis tortuosis validis, БАМ0118 teretibus sensim sensimque glabrescentibus. Forra petiolis validis 177, — 4-pollic. superne praesertim clavato-incrassatis, limbo 4—9 poll. Ig., 3—6 poll. 14. ; apice perfecte rotundata vel obtusa, semper manifeste mucronata , parenchymate saepe cum mucrone in acumen plus mi- nus longum producto, basi raro sinu aperto cordata, saepius ro- tundata obtusa v. late obtuseque subcuneata, margine recurva rarius fortite revoluta, passim tota bullato-convexa (788. convexa Vell.); nervi secundarii praeter infimos quinatim palmatos (lateralibus ad medium circiter folium evanescentibus) pauci 1-2, tertiariis sub- horizontalibus supra subimpressis, reticularibus ad lentem solum conspicuis argutiuscule prominulis, omnibus subtus insigniter ele- vatis, díachymate tenui in siccis pellucido. MascULAE STIRñPES: IvrLonEscENTIAE '/,—1'/,-pedales, adscendentes, sursum flexuosae et apice saepe graciliter dependentes; ramuli secundarii supra ean- dem bracteam lanceolatam 1—2 lin. longam plerumque bini, '/,— 1-роШе., altero breviore, haud raro iterum ramosi, plerumque tamen (lores supra bracteas minores binis usque quaternis glomeratos subsessiles gestantes. BnacrEoLAE 1— 2 calycem stipantes sepalis extimis consimiles. ` FLonEs sub anthesi circiter ?/,-lin. diam. Sx- PALA interiora intus sulcis tribus per stamina anteposita impressis percursa. ANTrHERARUm loculi effoeti septo secundario manifesto instructi. STIRPES FEMINEAE: Racemi 3—5-pollicares, pedicellis se- cundariis solitariis binisve 1-йогіѕ 1/, — ?/,-pollicaribus. BnacrEAE l-lin., intus glaberrimae; pRACTEOLAE [lori approximatae (neque eum stipantes) subulatae '/, lin. longae. SEPALA coriacea, cava, cordata (interiora magis orbiculari-cordata) mutica, intus in sicco nigrescentia lucida. SrAwiNoDiA 6 linearia carpidiis appressa et Из subaequilonga, basi hirsuta. Саврила subglobosa (villo deraso ovoidea), flavido-villosissima. Fructus (non visi) ex Aubl. et Vell. ellipsoidei, basi inaequali sessiles, subpollicares, virescenti-tomen- (озі (dorso carina notati vertice in crura 2— 3 partita, quae ven- tre iterum in unum confluunt ex Aubl., id quod quum neque in Abulis reliquis neque in ulla alia Menispermacea observetur nimis dubium mihi videtur; superficie aequali gaudent in icone Vello- siana). SEMEN longitrorsum 3-sulcatum. Hanc speciem mnuperius cll. TRIANA et PLANCHON, quorum alteri conferre licuit specimina Асвъкти et BAnnEREI originaria, accuratius cir- cumscripserunt erga affines nonnullas ab auctoribus supra citatis inmerito sub ea conciliatas. Nobis quoque contigit, specimina omnia authentica perlustrare (Aubletianis exceptis et Barrerianis, quae autem convenire cum MENISPERMACEAE : ABUTA. 176 specimine Sagotiano n. 919., quod vidimus, auctores laudati asserunt) et lubenter comprobamus illorum sententiam. Па duas formas, A^. Сапдо!- lei dico et Ab. Grisebachii, ab Ab. rufescente distinctas in insequentibus expositas invenies, ubi de discriminibus rationem dedimus. — Оріпіопет cl. Миквзи, qua. Cissampelos Abutua Vell. Fl. Flum. X. t. 140. ad hanc speciem referenda esset, nostram facere non possumus, propter foliorum nervaturam alienam, inflorescentias femineas toto coelo diversas, drupas stipitatas atque secundum iconem glabras. Cuinam speciei revera adscri- benda sit illa planta, dubium mihi restat; ab Abutae typo abhorret in- florescentiis femineis nimis compositis; potius eam pro Botryopside pla- typhylla haberem, cui similis habitu et drupis magnis stipitatis. Contra bene cum Abuta rufescente conveniunt Cissampelos convera Vell. Fl. Flum. X. t. 142. (specim. masculum) еб Ciss. tomentosa ibid. t. 143. (specim. fructiferum) tum foliis tum inflorescentiis utriusque sexus et drupis. Habitat in prov. Rio de Janeiro: Velloxo, Widgren, M., Guil- lemin; e. gr. in Serra de Tingua: Schott; prope Mandiocca: Mikan, Pohl; in prov. Paraénsi et in silvis Japurensibus aeterno rore madi- dis: M.; in Guyana gallica: Aubl.; e. gr. prope Karouany: Sagot n. 919.; Cayennae: Barrère. Vocatur apud Brasilienses et Garipaeos Abuta vel Abutua vel Butua, Pahni а) Indis gentis Juri. Colo- nis guyanensibus dicitur Pareira-brava (еф Aubl.). РІ. Vaga. (2.) ABUTA CANDOLLEI Ти. ет Pr. ramulis petiolis fo- liisque subtus supra totam faciem et inflorescentiis densissime ru- fescenti- v. cinerascenti-velutino-tomentellis; foliis crustaceo-coria- ceis ovatis acutis acuminatisve basi rotundatis v. subcordatis, supra praeter nervos primarios dense tomentellos demum glabratos sub- planos glabris lucidis; inflorescentiis folio brevioribus, masculis solitariis geminisve iterato-racemosis, femineis simpliciter race- niosis solitariis usque 4-fasciculatis. | Tabula nostra XL. Fig. I. Abuta rufescens DC. Syst. І. 542. Prodr. L 103. St. Ни. in Ann. Sc. nal. L c. 135. т nola, nec Aubl. nec Griseb. Abuta Candollei Triana е! Planchon in Апп. Sc. nat. IV. Sér. XVII. 47. (excludendo зупопуто Vellosiano ). Forra 2— 5 poll. lg., 1/,-8 poll. lt., petiolo У, — 4-pol- licari; obscure quintuplinervia, nervisque insuper 1—3 in utroque latere percursa, venulis гейсшагї 8 supra vix notatis subtus ele- vatis, minoribus tamen per tomentum obtectis. FLORES MASCULI minimi, extus cinereo-velutini, intus atro-purpurei (ex DC.). FE- MINEL FLORES ignoti; racemi maturitate 2 poll. excedentes, pedicel- lis propriis '/,—'/,-pollie. ВваствоглЕ ad pedicellum sparsae, mi- nimae, bracteis consimiles, subulatae, tomentosae; 1—2 insuper calycem stipantes. Евостоѕ (nondum perfecte maturi) ellipsoidei, basi inaequali sessiles, cam toro dense flavido v. griseo-tomentelli, subsemipollicares. Differt ab Abuta rufescente, quacum olim commixta erat, foliis multo minoribus, angustioribus, crassius coriaceis, prorsus impellucidis et subtus in tota superficie densissime velutino-tomentellis. Etiam inflorescen- tiae discrimina quaedam praebent, е. gr. bracteolarum formam diversam etc. -— Cissampelos ovata Vell. Fl. Flum. X. t. 141. certo huc non per- tinet, ut voluerunt cll. TRIANA et PLANCH.; јат loco natali aliena differt foliis rugosis et inflorescentiis masculis nimis ramosis. Habitat in silvis Cayennensibus : Martin, Sagot (Mus. Par., hb. Martii). " З. ABUTA GRISEBACHH Тат. кт Pr. ramulis petiolis et inflorescentiis minute cinereo-tomeritellis: foliis firmiter coriaceis ovatis vel oblongis acutis acuminatisque, basi rotundatis vel obtu- sis, supra glabris nervis fortiter insculptis, subtus supra totam faciem densissime cinereo-velutinis ; inflorescentiis utriusque sexus solitariis vel binis elongatis folium subsuperantibus , spiciformibus : floribus masculis ad pedicellos secundarios brevissimos glomeratis, femineis in rhachide solitariis subsessilibus v. sessilibus. Tabula nostra XL. Fig. II. 177 Abuta rufescens Griseb. in Јошт. Linn. Soc. ИГ. 109. excl. synonymis Thunbergianis. Benth. ibid. V. App. 49. quoad specimina Spruceana, neque Aubl. neque DC. пес St. Hil. Abula Grisebachii Triana et Planchon іп Ann. Sc. nat. L c. Fori ut in Ab. Candollei, minus autem coriacea et nervis supra fortiter insculptis percursa. Racemi utriusque sexus 4—7- pollic.; FLoREs masculi eadem fabrica ut in Ab. rufescente , nisi tomento tenuiore magis appresso et subsericanti obtecti. DRUPAE quam in 40. Candolle? paullo majores 2/,-роШсагев, ceterum con- similes. Ab Abuta rufescente iisdem notis distinguitur ac Ab. Candollei; ab utraque recedit inflorescentiis masculis spiciformibus, femineis vere spi- catis. Ceterum praecedenti simillima est et nisi inflorescentiae contra sua- derent, vix pro diversis speciebus haberi possint, Absonum autem non habeam, fore ut inter illas transitus denuo reperiantur, quum constet, Abu- tas hac inflorescentiarum ratione non omnimodo esse invariabiles. Habitat in vicinia urbis Manaos prov. do Alto Amazonas et prope S. Gabriel da Cachoeira: Spruce n. 2. 1053. 2340. PI. Najas. Incertae sectionis. 4. ABUTA? CANDICANS Ricu. erecta (?) ramulis petiolisque glabris; foliis crasse membranaceis ovatis longe cuspidatis basi obtusis rotundisque, supra glabris laete viridibus nitidis, subtus tomento densissimo minutissimo candicantibus; floribus .... . Abuta candicans Rich. ined. in Herb. Juss. ег DC. DC. Syst. 1, 543. Prodr. 1. 103. - Cocculus dichroa Mart. Flora Ratisbon. l. c. sive Hr Е. Bras. 286. Walp. Вер. І. 749. ⁄— ultra 4 poll. lt., triplinervia nervisque secundariis insuper utrinque 2— 4, tertia- riis venulis subhorizountalibus, reticularibus tenerrimis arctissime connexis supra argutiuscule prominulis (ad lentem tantum dignoscendis), subtus per tomentum obtectis. Reliqua latent. Кома petiolis 3-4 poll. lg., limbo 5—9 poll. lg., 2) Habitu Абибағит distincto planta nostra cum descriptione А). can- dicantis in DC. Syst. l. c. satis satisque congruit, ita ut illi, cujus ori- ginarium specimen non vidi, adscribere nou haesitaverim. (Terminus apud DC. „folia subtus candicantia sed ut videtur glabra“ certo erroneus est, tomento enim adeo minuto, ut oculo nudo folium glabrum videatur.) Num sectioni Butuae recte adnumeretur floribus latentibus dubium manet, prop- ter habitum bene convenientem pro tempore huc collocavi. Habitat in silvis prov. Paraénsis: Colonis gallicis vocatur Liane ашёге. M.; et in Cayenna: Richard. Najas. Skcri0 П, BATSCHIA. STAMINUM FILAMENTA sursum haud vel parumper incrassata, AwTHERAE loculi discreti, dorsales laterales vel subintrorsi, verti- caliter dehiscentés.. DRUPAE vix compressae, glabrae vel fugaciter tomentosae; sarcocarpio crasso carnoso; putamine firmiter Попово et а sarcocarpio facile separabili, sulcis dorsalibus tribus hippo- crepicis et binis lateralibus rectis (juxta laminae intrusae insertio- nem decurrentibus) vittato et inter illos eleganter reticulato-rugu- loso, intus flavescenti. — Sfirpes praeter inflorescentias glabriu- sculae. Inflorescentiae basi nudae. Архот. Batschiae nomen a Тнохвквсто generi Abutae impositum, quod ab AUBLETIO jam descriptum esse eum effugerat, huic sectioni ad- scribimus, cui ambo Тнисмвкксп species adnumerantur. 5. ABUTA IMENE Eicur. ramulis petiolis et inflorescentiis minutissime griseo-puberulis: foliis coriaceis ovatis obtuse acumi- natis cum mucronulo, basi obtusis vel (imprimis in femineis, qui- bus etiam folia paullo majora) late rotundatis, supra fugacissime culatis, ultimis pedicellis brevissimis Уг- MENISPERMACEAE: ABUTA. 178 puberulis cito glaberrimis, subtus glabris vel minute pilosiusculis; inllorescentiis folio brevioribus: masculis erectis 2 — 4-fasciculatis, pedicellis secundariis subsquarrosis apice in corymbulum divisis persistentibus; floribus minimis; staminibus extimis liberis, intimis alte connatis, omnibus fertilibus , antheris lateralibus; femineis ra- cemis solitariis binisve subsimplicibus; drupis ellipsoideis glaberri- mis subpollicaribus. Tabula nostra XLI. Fig. 11. Cocculus Imene Ман, Flora Ratisbon. XXIV. App. И. 44. sive Herb. Fl. Bras. 284. Walp. Rep. П. 748. Abutae spec. Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. 49. n. 3. Сашлз subvolubilis saepe compressus. Ram teretes, obscure striati, nigrescentes, demum glabri; камол parumper anguloso- tortuosi. Forta petiolis 1—2-pollic., limbo 2'/,—6 poll. 15., 17, — 4 poll. |; nervi secundarii 3 — 4, infimis subquinatim palma- tis, уа reticulati, venulis tamen vix perspicuis. MASCULAE: Racemi 2—4-poll., SriRPES secundariis cc. !/,-poll. 1—3-fasci- '/, lin. 1р.; omnibus in- llorescentiae ramulis rigidiusculis et tortuosis. BRACTEOLARUM in- fima saepe bracteae approximata, ita ut pedicelli floriferi plerum- que quasi bibracteati videantur, summae calycem stipantes. FLORES campanulato-subglobosi, vix '/ lin. diam. SEPALA extima lanceo- lata acuta, intima subduplo majora elliptica rotundata, omnia co- riacea, externe cum pedicellis pubescentia, intus glabra; SrinPES FEMINEAE: Flores non visi. Racemi (гас егі 1), — З-роП., robu- sti, glabrescentes; pedicelli secundarii '/,—'/,-pollic. Torus fulvo- pilosiusculus. . DnurAE basi in stipitem brevem constrictae v. sub- sessiles, nitidae. Habitat in silvis им prov. до Alto Amazonas, Janua- rio flor. et fructif.: M.; prope San Gabriel da Cachoeira: Spruce n. 2393.; еб in vicinia pede ad confluentiam fluv. Rio Negro et fluv. Amazonum: Spruce n. 1052. 1416. Ттепе i. e. foetens: Indis. РІ Najas. (6.) ABUTA SEEMANNI Tni. ет Pr. ramulis teretibus gra- cilibus inflorescentiisque puberulis; foliis elliptico- vel obovato- oblongis breviter et obtuse acuminatis mueronulatis , basi acutis, margine tenui reflexis, triplinerviis rigide papyraceis glaberrimis; racemis masculis compositis solitariis folio longioribus, racemulis secundariis brevibus simplicibus v. bifidis, pedicellis crassiusculis (1-2 mm. 15.) persistentibus; floribus minutis puberulis; sepalis internis ovatis campanulato -approximatis; staminibus plane liberis omnibus fertilibus , filamentis linearibus subaequilongis. Balschia conferta Miers in Seemann Вог. Herald 76. Walp. Ann. IV. 135. (excl. synonymo Thunbg. et planta feminea me linénle ad Slrychni genus). ет Triana et Planch. Abuta Seemanni Triana et Planch. іп Ann. Sc. nat. ІУ. Sér. ХҮП. 50. Non vidi. Praecedenti simillima videtur et fortasse ambo in unicam speciem referendae sunt. Attamen secundum descriptionem differt racemis masculis solitariis (nota quidem nimis variabili) folio longioribus et im- primis staminibus omnibus liberis. Foliorum discrimina vix alicujus pon- deris videntur. Habitat in sinu Arditensi ad oram Darienensem: Seemann. 7. ABUTA SELLOANA (Вехти.) Eicnr. ramulis in stirpi- bus masculis juxta inflorescentiarum insertiones minute flavido- tomentellis ceterum glabris, in femineis totis pulvereo-tomentellis glabrescentibus ; foliis ovatis oblongis vel lanceolatis utrinque ob- tusis acutisve passim quoque rotundatis vel apice acuminatis, co- гіасеіѕ glaberrimis obscure triplinerviis ; inflorescentiis masculis 179 .1—3-fasciculatis folium passim superantibus, pedicellis secundariis erecto-patulis bis terve ramosis, rhachide glabrescente, pedicellis cum sepalis plus minus fulvo-pilosiusculis; floribus minimis; sta- minibus liberis v. brevissime cohaerentibus extimis cassis ; racemis femineis solitariis binisve folio brevioribus; drupis ovoideis vel ellipsoideis glaberrimis, Tabula nostra XLI. Fig. 1. Anelasma Sellouna Miers ет Benth. Abutae spec. Benth. Journ. Linn. Soc. l. c. n. 4. ? Cissampelos ovata Vell. Flor. Flum. X. t. 141. forlasse huc pertinet. Ramuri, tenuiter multistriati et crebre lenticellosi, cortice fusco lucido. Forra petiolis 1 — 3-pollic.; limbo 2 — 6 poll. lg., 1— 2 rarius З poll. 1t. nervi secundarii in utroque latere 8 — 6 infimis paullum strictioribus, anguste reticulati , cum venularum reticulo utrinque elevati. SriRPEs MAsCULAE: Racemi 2--%-роШ- cares erecti; racemuli secundarii '/,—?/,- haud raro usque 1-роШ- cares. FLonEs vix '/, lin. diam., campanulato-subglobosi. SkEPALA extima lanceolata, intima ovata acutiuscula, omnia coriacea externe praesertim apicem versus pilosula intus minutissime velutino-tomen- tosa. SriRPES FEMINEAE: Flores non observati. Васемі fructiferi 1'4,—3-pollic., pedicellis 4—6 lin. 1g., minute puberulo-tomentelli. ПворлЕ basi subaequali sessiles, juniores puberulae demum glaber- rimae nitidae nigrescentes, ?/, — 1-роШе.; sarcocarpio crasso fere coriaceo. А praecedentibus imprimis diversa staminibus extimis cassis. Aliae notae discrimina praebentes sunt folia angustiora obscure triplinervia, in- florescentiae multo minus pubescentes magisque compositae, sepala intus velutino-tomentella, drupae magis obovoideae basi subaequaliter attenuata sessiles sarcocarpio magis coriaceo neque carnoso praeditae, — Icon Vel- losiana 1. c. foliis et inflorescentiis pro genere ramosissimis cum hác stirpe convenit; attamen flores nimis magni et petiolorum etc. pubescentia dubia movent. Habitat in Brasilia austro- orientali, e. gr. prope Boa Vista: Sello. Dryas, Oreas? (8.) ABUTA RACEMOSA Tni. кт Pr. ramulis rufo-pubera- lis demum glabratis; foliis ovatis v. elliptico-oblongis, apice ob- - tusis et breviter acuminatis subretusis mucronulatis, basi obtusius- culis, leviter repando-crenatis, supra glaberrimis subtus praeter nervos minute sparseque pilosulis glabris, coriaceis, manifeste tri- plinerviis, petiolis villosis; racemis axillaribus v. rarissime gemi- nis, reflexis, folio brevioribus v. subaequilongis ferrugineo - pube- rulis, femineis simplicibus, masculis compositis, floribus ad pedi- cellos secundarios subspicatis externe densissime villosis; stamini- bus extimis cassis, intimis alte connatis, antheris do:salibus; sta- minodiis floris feminei tribus; drupis oblongo-obovoideis fugaciter tomentosis. Batschia racemosa Thunb. Nov. Act. Upsal. V. (1792.) 122.:t. II. f. 1. et analyseos Ш. C. — F. et f. 2. Trichoa racemosa Pers. Enchir. 11. 634. DC. Prodr. 1. 103. Abuta racemosa Tri. et Planch. in Ann. Sc. nat. L c. 48. E descriptionibus Тнгхвенвп et TRI. et Pr. (locis citatis) et ex icone TnRUNBERGIANA repetimus sequentin: Scandens, RAMIS gracilibus tere- tibus, Кола siccitate fuscescentia subtus pallidiora, 2—3 poll. lg., 1— 1%, poll. It. (femineis quam in mascula stirpe angustioribus); petiolis ил — 4 poll. lg. PkpickLLI secundarii in racemis masculis cc. !/,-poll., in fem. !/4—1!/-poll BnacrEAE in femineis lineari-subulatae pilosiusculae ; BRACTEOLAE in medio pedicello suboppositae ovatae acutae pubescentes. | SkPALA extima intimis multo minora, ovata acuta concava; intima subsi- MENISPERMACEAE: ABUTA. 180 milia in tubum globoso-trigonum conniventia, dein apice вешігейеха. An- THERAE Crassiusculae didymae. DRuPAEK subpollicares coriaceae, pulpa carnosa rufescente refertae. ALBUMEN amygdalinum, oleosum, amarissimum. Non vidi. Secundum descriptionem insequentibus sectionibus аПепа- tur antherarum indole, a praecedente diversa drupis haud compressis et sarcocarpio pulposo praeditis; itaque in hac Batschiae sectione apte col- locatur, antherarum licet subtiliore structura e descriptionibus haud exacte extricanda. Etiam habitu ad hanc potius quam ad praecedentem sectionem pertinet. — Cum nulla specie nobis visa satis bene convenit, ita ut eam distinctam pro tempore habeamus necesse sit. Congruit quidem notis non- nullis cum Ab. Seltoana nec non cum Ab. Imene; attamen ambo aequa- liter distinguuntur racemis masculis erectis multo magis compositis, flori- bus minoribus, drupis glaberrimis et petiolis multo longioribus; А). See- manni autem, monentibus cll. TRIANA et PLANCHON, differt staminibus prorsus liberis et omnibus fertilibus. Habitat in Novae Granatae prov. Mariquitensi, e. gr. prope Mariquita, prope Cunday in valle fluv. Magdalenae, ай. 3000 ped., etc. Triana, Mutis, Valenzuela. (9.) АВОТА SPICATA Та. ет Pr. ramulis foliisque (om- nino ?) praecedentis; inflorescentiis femineis spiciformibus , floribus confertis; sepalis villosis; staminodiis 6; carpidiis densissime vil- losis (stigmatibus bifidis ?). Batschia spicata Thunb. l. c. 122. t. IL, quoad icones ana- lylicas sub fig. 1. ad lit. G — O. et Y. Trichoa spicata Pers. Enchir. П. 634. Trichoa conferta DC. Prodr. І. 103. (lapsu calami pro Tr. spicata). й Abuta. spicata Tri. et Planch. Апп. Sc. nal. L с. 49. E Тнохвекси descriptione calyx femineus consimilis calyci masculo іп Ab. racemosa. Reliquae notae in generis descriptione cum praecedentis characteribus conferruminatae sunt, ita ut, quod huic sit singulare, enu- сІеагі non possit; quae autem fusius de flore femineo asseruntur cum ge- neris charactere confluunt neque aliquid peculiaris offerunt. — Dubium est, num Batschiae sectioni planta jure adscribatur; attamen quum praecedenti simillima videatur, probabile habeam. Ab omnibus Аршае speciebus dif- fert floribus femineis spicatis, unica excepta Ар. Grisebachii ; haec vero (structura floris subtiliore neglecta) foliis suhtus densissime velutino-tomen- tellis satis distincta videtur, neque in ea flores ,,conferti'* praedicari possunt. Habitat cum praecedente: Mutis, Valenzuelá. SECTIO III. ANELASMA. SrAMINUM FILAMENTA sursum haud vel parum incrassata. Avn- THERAE loculi terminales, aut contigui et 4-cocci, aut in unicum reniformem confluentes, rima transversali dehiscentes. DRUPAE sectionis praecedentis. — Айгрез fere glaberrimae. Inflorescen- tiae bas? squamulis cinclae. Архот. Suadentibus cll. TRIANA et PLANCHON, Anelasmae generis a cl. MignsiQ perperam ех Abutae et Pachygones speciebus commixtis constituti, nomen proponimus huic sectioni , cui generis illius omnes spe- cies, quantum ad Абшат referri potuerunt, rite adscribuntur. 10. ABUTA CONCOLOR Pörr. tota glaberrima; foliis per- gamaceis, ovatis oblongis lanceolatis et obverse lanceolatis, acutis saepius acuminatis v. cuspidatis, basi cordatis rotundatis obtusis vel subcuneatis, insigniter tripli — subquintuplinerviis nervis se- cundariis ceterum nullis; inflorescentiis petiolum haud superanti- bus; masculis compositis, racemulis secundariis paucifloris; femineis subsimplicibus, pedicellis tenuibus flexuosis; calyce membranaceo; staminibus breviter cohaerentibus v. intimis alte connatis, antherae loculis in unicum reniformem rima communi apertum confluenti- bus; drupis ellipsoideis glaberrimis. Tabula nostra XLII. Fig. I. 181 Арша concolor Pópp. et Endl. Nov. Gen. el Spec. IL 64. t. 188. Griseb. in Journ. Linn. Soc. 111. 109. Benth. ibid. V. . App. 49. (excl. specim. Schomburgk. n. 696. = Амиа guyanen- sis, cl specim. Spruce. n. 2765. == Abula panurensis ). Trichoa concolor Endl. Mss. ex Walp. Rep. І. 95. Cocculus laevigala et Coce. urophylla Mart. Flora Ratisbon. XXIV. App. 17. 45. sive Herb. Fl. Bras, 285. П. 748. ct 749. Апейавта Spruceanum Miers ex Benth. in Hook. Journ. of Bot. and Kew-Gard. Misc. Ш. 116. Anelasma Guyanense el A. Gardnerianum Miers in Ann. Nal. Hist. 11. Ser. VII. 43. Anelasma laurifolia Sagot Herb. Guyan. Mss. n. 20. Walp. Вер. = AnnUscULA erecta (? ex Gardn.), vel FRUTESCENS ad altissima- rum usque arborum cacumina adscendens, saepe laxe dependens; cAULInUS brachium crassis, rams longissimis sarmentosis, RAMULIS teretibus multistriatis. Еоглл petiolis 1--2-рәШе., limbo 4—9 poll. lg., 1/,—4 poll. 1t.5 venularum reticulo inter nervos fortio- res utrinque elevatos subquinatim palmatos fere obsoleto. Racemi 1--3-роШе. Fronks мазсота: SEPALA extima lanceolata, interiora elliptico - suborbicularia. STAMINA interiora plerumque usque ad medium coalita; antherarum rima in coelum conversa vel intror- sum spectante. Flores feminei non visi. RBACEMI FRUCTIFERI pedi- cellis. У, — У, poll. longis. Torus fulvo-pilosiusculus. РкогАЕ */44—1-pollicares, subexsuccae. Antheris facillime cognoscitur. Foliorum nervatura bene sihi con- stat, nervis secundariis praeter infimos .palmatos ceterum nusquam obviis. Habitat late diffusa per regionem tropicam Americae australis. Observata est extra Brasiliam іп Cayenna et in reliqua Guyana gal- lica: Martin, Poiteau, Sagot n. 20:, Rob. Schomburgk 11. coll. n. 440.; іп Peruviana provincia orient. Maynas: Póppig. Intra Brasiliam lecta est: ad ripas fluvii Теје prov. do Alto Amazonas, Junio flor., Septem- bri fructif.; Póppig; in silvis ad praedium Manaqueri prope Barra do liio Negro, Novembr. fructif.: M.; prope Barra do Rio Negro іп silvis, et in „Capoeiras“, ad cataractas prope S. Gabriel ad fluvium Rio Negro, in ripa opposita insulae Marimahituba ad fluv. Атазо- num: Spruce n. 1415. 1829. 2192. 402.; in silvis siccis prope Na- tividade prov. Goyazensis: Gardner n. 3567.; in silvis ad V. Presidia S. Joannis Baptistae prov. Minarum: M. (forma foliis angustioribus longius cuspidatis == Cocculus urophylla Маг). РІ. Vaga et Extra- brasiliensis, (11) ABUTA GUYANENSIS Eicur. praeter calyces bracteas- que glaberrima; foliis coriaceis ovatis obtusis v. obtuse productis, basi rotundatis cordatisque, tripli — subquintuplinerviis nervisque ` secundariis insuper. 1—2 іп utroque latere; racemis masculis fasci- culatis petiolum longe saepe totum folium superantibus, racemulis secundariis saepe subcompositis plurifloris, pedicellis capillaceis; sepalis subcoriaceis extimis anguste lanceolatis glaberrimis, interio- ribus suborbicularibus tomento tenni таготайз et intus praeter basin glabram minute tomentellis; staminibus breviter cohaerenti- bus, antherae loculis 4-coccis contiguis per rimas transversales sin- gulatim apertis. ` Tabula nostra XLII. Fig. П. Trichoa guyanensis Klotzsch Mss. m Herb. Berol. | Abuta concolor Benth. Journ. Linn. Soc. 1. c. quoad speci- men Schomburgk. n. 696. тос Püpp. RAMI erebre lenticellosi, multistriati. Forta petiolis у, — 2- poll, limbo 217—5 poll. 1g., 172), poll. It. eleganter et an- gustissime: reticulato - venosa, nervis omnibus utrinque praesertim subtus elevatis. MascurAE stirpes solum exstant, Racemi 3—6- poll.; RACEMULI secundarii '/, poll. non excedentes ; BRACTEAE pri- 23 mariae sicuti squamulae rhachidem involucrantes lanceolato-subulatae, Мешврегтас. MENISPERM АСЕАЕ: ABUTA — COCCULUS. 182 piloso-barbatae, 1—1'/, lin. 1g., secundariae cet. descrescentes ulti- mae fere inconspicuae. Frores се. 1 lin. diam. 8тАМГХА minima (pro calyce); ANTHERAE subintrorsum spectantes. Proxime affinis Abutae concolori, quacum а cl. Вехтнам immerito conciliata, foliis ab illa differt praeter nervos palmatos uno alterove se- cundario insuper instructis, racemis majoribus et magis compositis, sepa- lorum tomento et imprimis antheris. Crescit in биуапае апдисае Savanna prope Pirara, Augusto flor.: Rich. Schomburgk colt. 1842. n. 696. Жксто IV. CORYNOSTEMON. бтАМІУСМ FILAMENTA brevissima in connectivum crassum sub- globoso-clavaeforme tumescentia, АхтнЕВАЕ loculi elliptici, discreti, laterales, transversaliter adnati et rima transversali aperti. Drupae? — Slirpes habitu sectionis praecedentis. Inflorescentiae basi nudae. Арх. Nomen derivatum est a хооџуџ, clava et стуио», stamen . . , propter stamina clavaeformiía. 12. ABUTA PANURENSIS Eicrr. ramulis petiolisque levis- sime puberulis cito glabratis; foliis coriaceis glabris, oblongis vel ovato-lanceolatis acute acuminatis basi obtusis, insigniter tripli — subquintuplinerviis nervis secundariis ceterum nullis; racemis mascu- lis superposite fasciculatis petiolum longe superantibus strictiuscu- lis, rhachide puberula, racemulis secundariis brevibus paucifloris, pedicellis erassiusculis cum sepalis coriaceis appresse griseo-pube- scentibus; calyce campanulato-subtrigono; staminibus liberis, mini- mis (pro calyce). | — Tabula nostru XLII. Fig. 111. Арша concolor Benth. Journ. Linn. Soc. l. c. quoad speci- men Spruceanum n. 2763. nec Püpp. Камп teretes obscure striati, Foria petiolis validis 1-роШіс., limbo 4—5 poll. Ig. , 2 poll. 1t.5 venis tertiariis subhorizontalibus supra imprimis elevatis laxe et obsolete reticulatis, Racemi ma- scuri supraaxillares, 1-- 3-зпрегрози!, 2 — 3-роћ., rhachide pa- rumper complanata; racemuli secundarii 1— 2'/, lin. 1g., 1 — 3- fasciculati, 1—9-flori. BaacrEAE vix conspicuae; nnACTEOLAE fere obsoletae minutae dentiformes. АтАвавтпа depresso - globoso- sub- trigona. Fiongs 34 lin. diam. Sgrara extima triplo fere minora, omnia ovato-elliptica, obtusa v. fere rotundata, intus glaberrima. Flores feminei et fructus latent. Habitat in rupestribus ad calaractam Panurensem fluvii Uaupés, hieme flor.: Spruce n. 2763. РІ. Najas, V. COCCULUS (С. Влон.) DC. CoccuLus C. Bauh. Рт. 511. РС. Syst. І. 515. Prodr. 1. 96. (excl. synonymis nonnullis ей speciebus longe plerisque). Endl. Gen. n. 4687. excl. syn... Meissn. Gen. 5. (7.) pro parle. Asa Gray Gen. И. 1. 71. 1. 28. (excl. synonymis plerisque). Miers іп Апп. Nat. Hist. H. Ser. РИ. 37. 41. Hook. fil. et Thoms. HF. Ind. ог. 1. 190. Benth. с! Hook. f. Gen. Pl. І. 36. — Ахрко- pHYLAx Wendl. Hort. Herrenhus. 111. t. 16. Obs. 37. — Wesp- LANDIA Willd. Spec. Pl. ТІ. 275. — Вагмсавттл Moench, Me- ой. 650. — Erwarerum Forst. Char. Gen. 1. 54. nec Pers. — СЕВАТНА е! Learen Forsk. Fl. Aeg. Arab. 171. 172. — Соссо- tiom Spach, Suil. Buff. VIII. 16. — Хкгивод Lour. H. Co- chinch. 565. — Уерикоса, Ноговеща с! ЮиргосілзгА Miers, Ann. Ми, Hist. L с. — Menispermi spec. Лиси. Separa 6, interiora majora. Conorra calyce mi- nor; PETALA 6, subaequalia, membranacea, concava v. in masculis circa stamina anteposita involuta, integra 25 183 vel saepe auriculata rarius bifida. FLORES MASCULI: STAMINA б v. 9, 2—3-seriata, libera, aequilonga, ex- tima 6 а petalis postpositis involuta; FILAMENTA tere- tia aequalia; ANTHERAE terminales 4-соссае, соссіз globosis contiguis, lateraliter birimosae. Pistilli rudi- mentum passim obvium minimum noduliforme vel trilo- bum. FLORES FEMINFI: ВтАМПХОПА 6 v. nulla, filamen- tosa v. subfoliacea. Саврима 3 v. 6, libera; STIGMATA subsessilia, simplicia, subulata, teretia, subrecta vel recurva. Dnvupak dorso-convexae stigmatis cicatrice basi proxima, obovatae saepius subrotundae, laterali- ter compressae; putamen dorso tuberculatam et sae- pius carinatum, ab utroque latere circumscripte exca- vatum et a basi forma duplicaturae apice saepe in fo- ramen discedentis iutromissum. Зкмкх Шрросгерсши, uti putamen carinatum et tuberculato-costatum. ALBU- MEN parcum. EMBRYONIS RADICULA brevis; COTYLEDO- NES lineares. | Ғвстісев scandentes, ligno molli. Forra haud peltata, integra v. plus minus lobata et cordata, ner- vis primariis а basi palmatim exeuntibus, petiolis superne vir clavato- incrassatis. INFLORESCENTIAE racemosae, masculae bis terve compositae, rhachide plerumque brevi raro elongata, racemulis secunda- riis brevibus saepe paucifasciculatis; fémineae sim- рисез раис огае, nonnunquam ad florem unicum redactae. Впасткак minimae dentiformes; BRACTEO- LAE conformes, summae 1—2 calycem saepe stipan- les. — Crescunt in utraque America, in Africa, Asia tropica et in China. ? 1. COCCULUS FILIPENDULA Marr. radice elongata saepe tuberoso-incrassata filipendula; caule inferne erecto sursum volubill, ramulis petiolis foliorumque nervis cinerascenti-villosulis; foliis late cordatis acutiusculis vel subacuminatis, sinu baseos pro- fundo, membranaceis ciliatis subseptemnerviis; floribus .... Talula nostra XLII. Fig. ІР. Cocculus Filipendula Mart. in Flora Вай. XXIV. App. 11. 43. sive Herb. Fl. Bras. 283. Walp. Rep. 11. 748, MENISPERMACEAE: COCCULUS — CISSAMPELOS. 184 Forta petiolo 1— 2-pollic.; limbo 1— 2'/, poll. lg., 1—2 poll. lt., utrinque lucidula, saturate viridia, nervis secundariis praeter infimos palmatos utrinque 2— 4 praedita, laxiuseule reticulata. Variat: foliis majoribus, limbo 4—5 poll. lg. et lt., petiolo 3— 4-poll.; (отето omnium partium densiore. Floribus fructibusque ignotis dubia generis, habitu cum Cocculis veris bene convenit. Radice filipendula et foliis profunde cordatis insignis. — VWarietatem forte pro distincta specie habeas, sed praeter partes majo- res magisque tomentosas nullam invenies differentiam. Habitat in Brasilia austro - orientali: Sello; e. gr. in silvis ad Cabo Frio: Princ. Neovid.; var. а Luschnathio lecta est. Dryas, Oreas? Brasiliensibus vocatur Abuta miuda et propter radicem antidotalem in medicina domestica adhibetur. (2) COCCULUS ENNEANDRA Eicnr. ramulis foliisque im- primis subtus cum petiolis et inflorescentiis griseo-villosulis; foliis ovatis vel cordatis vel subhastato-trilobis, obtusiusculis тисгопи- latis, basi truncatis vel sinu aperto cordatis, membranaceis sub- quintuplinerviis ; racemis masculis folio plerumque etiam petiolo breviorihus, racemulis secundariis paucifloris; sepalis ovatis sub- denticulatis membranaceis parce pilosiusculis; petalis auriculatis ; staminibus 9, extimis 6 per petala postposita involutis. Tabula nostra XLII. Fig. V. Menispermum Ruiz in sched. Omnibus notis cum Cocculo carolina DC. eam in modum convenit, ut, floribus neglectis, utramque stirpem distinguere ne- queas. Flores tamen differunt staminibus in nostra stirpe constan- ter 9, quum in altera, quamvis numerosa examinaverim specimina et culta et spontanea, ultra 6 nusquam offenderim. Attamen, quum а Menispermacearum natura non abhorreat, partium floralium ver- tieillos uno alterove posse augeri in eadem specie (e. gr. in Раслу- gone columbica, іп Boiryopside et Sychnosepalo) , studiis ulterio- ribus commendatum esse velim, utrum planta peruviana revera tamquam species distincta sit existimanda, an potius pro Cocculi carolinae varietate. Locus natalis quidem priori favet sententiae, sed fortasse ex America boreali stirps in Peruviam est introducta et absonum non habeam, tali conditionum consuetarum mutatione fieri posse, ut stamina verticillo tertio augeantur. Plantam ћапссе enim vehementer niti in verticillorum floris multiplicationem certum habeo, quum singula subinde invenerim stamina seriei extimae, quae petalorum formam induerant. Habitat in Peruvia: Ruiz. Архот. Аа Cocculi characteres botanicos melius perspiciendos, іп tabula nostra XLII. fig. VI. Cocculi carolinae DC. floris feminei fructus- que analysin exhibuimus, ex Asa Grav, Gen. Fl. Am. bor. Ш. I. t. 28. desumptam. Тиінгв Ш. CISSAMPELIDEAE Hook. f. et Thoms. Fl. Ind. or. I. 176. 194. Benth. et Hook. f. Сеп. Pl. 1. 31. — Г.ЕРТОСОХЕАНОМ sectio Cissampelideae Miers in -Апп. Nat. Hist. II. Ser. УП. 36. — Кровка dimeri aut abortu haud regulariter trimeri. S+TAMINA in columnam centralem apice peltato vel sublobato antheriferam connata. Савра plerumque solitaria, rarius 3 vel 6. SkuiNA albuminosa, EMBRYONE һірросгерісо, COTYLEDONIBUS appositis semicylindricis. VI. CISSAMPELOS Liny. CissaurELOos. Linn. Gen. n. 1138. Juss. Gen. 285. Lam. Ill. і. 830. Swartz Observ. 380. t. 10. f. 5. Pel.- Thouars іп Desv. Journ. Вог. 11. 65. t. 3. 4. DC. Syst. L 531. Prodr. L 100. St. Ни. Fl. Bras. тета. Т. 40. Wight et Arn. Prodr. І. 14. Meissn. Gen. 5. (7.) Endl. Gen. п. 4695. Miers in Апп. Ха. Hist. 11. Ser. VII. 36. 41. Hook. f. et Thoms. Е. Ind. or. 1. 197. Benth. е! Hook. f. Gen. Pl. І. 37. — ANTIZOMA Miers іп Ann. Nat. Hist. l. с. — Слағевл Plum. Gen. 33. t 29. — Menispermi spec. Аисїї. Кговкв dioici, rarissime monoici, МА8с011: SE- PALA 4, decussata, aestivatione imbricata, membrana- cea. PETALA totidem sepalisque anteposita, utplurimum in corollam poculi- v. cupuliformem obsolete v. mani- 185 feste 4-lobam membranaceam v. сагпоѕшат connata, rarissime et quasi exceptione libera. STAMINA (2) in columnam centralem cylindricam apice in disco com- planato antheriferam connata; ANTHERAnUM loculi 4 raro plures, ellipsoidei, transverse adnati, bilocellati, rima transversali aperti. Gynaecei rudimentum nullum. Fe- MINEI: SEPALUM unicum, anticum (2). PrrALA 2 in squa- mam binervem indivisam v. raro plus minus bilobam sepalo antepositam connata, rarissime libera. Stami- nodia nulla. Савришм unicum, ventre (sutura) in se- palum converso; srYLus breviusculus vel subnullus; STIGMA tripartitum, lobis patulis passim bifidis. Пнсра obovato- ellipsoidea vel subgloboso - reniformis, dorso- convexa stigmate basi proximo, lateraliter compressa; putamen longitrorsum 5-seriatim tuberculatum et inter tubercala transverse costatum ab utroque latere cir- cumseriple excavatum et a basi forma duplicaturae passim cameram minorem vacum conficientis iutromis- sum. SEMEN hippocrepicum, pariter ac putamen tuber- culatum et costatum. ЕвитїсЕв scandentes volubiles, caule ramisque striatis, ligno molli, raro e rhixomate perenni lignoso erecti herbacei surFnuTICOSI. Forra saepe peltata reniformia usque sublanceolata, integra v. obsolete crenata, plerumque meinbranacea, palmatim v. subra- diatim 5 — multinervia, medio nervo excurrente ari- stato-mucroneta. IxFLORESCENTIAE azillares v. la- terales, saepe 2 — 4- raro usque 30 - fasciculatae. MascuLAE: Рерохсота apice cymoso-divisi: cymae plus minus regulares, ramulis primariis plerumque subopposilis, ultimis alternis saepe in sympodia con- spirantibus; raro autem pedunculi omnes in tota stirpe simpliciter axillares exstant sed. saepissime su- pra тћастает communem | fasciculis distantibus рег bracteas suffultis racemorum lege colliguntur: racemis hisce azillaribus lateralibusque fasciculatis, passim ramosis, versus caulis apicem solemniter decrescen- tibus demum ай pedunculos cymigeros simplices re- dactis. BnacrEAE cymarum consienter minimae lan- ceolato-subulatae, saepe ad ulteriores divisuras ra- rius in omnibus obsoletae; quae contra in rhachide pedunculorum fasciculos suffulciunt saepe foliis con- similes, rarius minutae subulatae passim obsolescen- les. ĪNFLORESCENTIAE FEMINEAE: Һасемі simpli- ces rara primo gredu compositi; pedicelli parvi in rhuchide elongata aequis intervallis 3 — 20-fascicu- lati; rarissime, versus caulis apicem ad fasciculos pedicellorum axillares diminuuntur. BRACTEAE fasci- culos suffulcientes raro minutae lanceolato - subula- tae; saepius foliaceae, persistentes, sub anthesi- ple- rumque minores distantes, sub maturitate. accrescen- tes еї imbricantes. Bracteolae deficiunt. F'LonEs utriusque sexus minimi. DnupAE rubentes. — Cre- scunt per Tropicos totius orbis. MENISPERMACEAE: CISSAMPELOS. 156 DE FLORIS CISSAMPELORUM STRUCTURA MORPHOLO- GICA OBSERVATIO. Flores C/ssampeli masculos omnino e verticillis dimeris de- eussatim dispositis conflari, facile persuademur. Quod quum, per se ipsum pateat quoad calycem, etiam de corolla probatur eo, quod ejus lobi, quando profundius partita obtingit (ut subinde observatur), ita sese obtegant, ut interiores de-ussati sint cum ex- terioribus, hi vero cum sepalis intimis. Stamina autem in columna antherifera solemniter contineri duo, loculorum numero demonstratur. Ita intra Menzspermaceas similem ас in Smilaceis, Ertocauiaceis aliisque offendimus rationem, quod nempe in ordine aliocnin fori- bus trimeris ornato singula genera regulariter dimeros proferant. De flore femineo plerumque tradi"r, foolen ехіс Таз ve- ferre calycem, interius corollam, utrumque autem рзуй simplicis dignitate gaudere. Quam sententiam morphelogiee legibus repu- gnare, quum intima squama exter:ori antepos:t2. stet, demonstravit ill. J. D. Нооккв sinnlatque interiorem e binis foliolis p orsus plerumque connatis couflaiam esse p-obavit (Fl. Tod. or. I. 198.). Quod autem cel. ille botanicus hane squamam pro calyce, exte- riorem vero pro bracteola declarat, equidem non leudaiaruüs sum. Non solum enim bracteo!ae in reliquis Menispermaceis constanter forma utuntur ab isto Cissampeli {ооо multum diversa бег "culi ‘minuti subulati, sed etiam ternae plerumque уе! binae in ред сео occurrunt neque regalariter so!iiaziae 5 denique monendum, hanc for- mationem in Crssampeli stirpibus masculis omnino deficere, ita ut idem in femineis obtingere probabile sii. Revera autem nil obs'at, quominus squamam exteriorem pro phyllo calycino pronüni.cines: sin enim ponitur, florem C¿ssampel femineum, ut plerasqve опа! Menispermaceas , ordine ternario dispositum esse, haec (сата verticilli calvcini primum referret membrum; duobus autem re'iquis abortis, squamam interiorem e coalit/one primi folioli ei secundi in verticillo cozoliino enatam esse assumere licet, terto conira oppresso; ita ante squamam сајустат posita esse орогіе. Sia- minam verticillum trimerum plane abortum esse #mgimus, ягге sententia summopere probotur reliquis Mezspezmaceis, qu'bvs їп (lore femineo radimentarius exstat; carpidiorum aatem iri 7 pri- mum solummodo efformatur, hoe venire іп sepa'um сопуегалт et, ut revera in unico Cissampeli carpidio observatur. (CZ d'ogrom- mata, quae exhibuimus in tab. XLIV. fig. L). Eadem lege quo- que Cycleae florem femineum сопбаг! censemus, eo tantum a Cis- sampeli diversum, quod corollae bina foliola constanter sint libera. DiSPOSITIO SPECIERUM. I. Suffrutices, caulibus herbaceis e rhizo- mate lignoso erectis. I. C. OVALIFOLIA DC. II, Frutices, caulibus lignosis v. subherba- ceis volubilibus. А. Вгас(еае in racemis femineis folia- сеае, accrescentes. a. Racemi feminei simplices. 2. C. PAREIRA LINN. 3. C. FLUMINENSIS Ercur. 4. C. TROPAEOLIFOLLIUA DC. б. С. GLABGERRIMA Sr. Ни. 6. C. SYMPODIALIS Kicür. b. Racemi feminei compositi. 7. C. TAMOIDES DC. B. Dracteae in racemis femineis minutae lanceolato-subulatae v. obsolescen- tes, haud accresceutes. a. Racemi feminei simplices v. snb- simplices. . . + . + + < + В. C. FASCICULATA Вкхтн. b. Racemi feminei compositi. . . 9. C. ANDROMORPHA DC. 187 MENISPERMACEAE: CISSAMPELOS. 188 Т. Suffrutices, caulibus herbaceis e rhizomate lignoso erectis. 1. CISSAMPELOS OVALIFOLIA DC. caulibus e rhizomate 1—3, sieut folia subtus cum petiolis et inflorescentiis densissi- me albido- flavido- v. rubido-tomentosis v. velutinis v. villosis v. hirsutis; foliis reniformibus v. orbicularibus v. late cordatis trian- gularibus ovatis ellipticis oblongis v. obverse oblongis, plerumque obtusis haud raro late rotundatis emarginatisve rarius subacutis, integris vel plus minus crenatis, subcoriaceis, supra plus minus pubescentibus v. tomentosis demum glabrescentibus v. passim gla- bratis, breviter petiolatis, petiolo ad marginem v. vix intra lim- bum inserto; inflorescentiis folio plerumque brevioribus 1—5-fascicu- latis: супиз masculis irregularibus ad divisuras ebracteatis, inferne haud raro supra bracteas foliaceas in racemos strictiuscule erectos sursum decrescentes dispositis, superne v. saepe omnino axillari- bus, pedicellis eapillaceis, ultimis cum sepalis parcius villosis; ra- cemis femineis simplicibus, fasciculis 5—10-floris bractea folii- formi sub maturitate accrescente fultis, versus caulis apicem sen- sim in fasciculos pedicellorum axillares diminutis; drupis obovato- ellipticis plus minus hirsutis v. subglabris. Tabula nostra Х1,111. Cissampelos Pareira caule егесіо suffrulicoso. simplicissimo, foliis allernis зибрейайз subtus. tomentosis Loefl. H. n. 267. (huc referenda neque ut Linnaeo placuit аа Свв. Pareiram). Cissampelos ovalifolia et crenata DC. Syst. 1,537. Prodr. 1. 102. Cissampelos ovalifolia е! ebracteata St. Hil. Pl. us. t. 34. 35. Cissampelos subtriangularis, communis, ovalifolia , ebra- сїсаїа, velutina el suborbicularis St. Ни. Fl. Bras. mérid. L 41, 42. 43. 1. 11. | Cissampelos hirsulissima et Haenkeana Presl, Reliq. Haenk. 11. 80. Cissampelos rotundata Pohl Herb. Cissampelos assimilis et amazonica Miers ex Benth. in Hook. Kew-Journ. HT. 114. Cissampelos vestita Tri. et Planch. in Ann. Sc. nat. 1V. Ser. XVII. 44. Variat: foliis breviter v. insignius peltatis. Ruizoma digitum crassum et ultra, flexuosum et tortuosum, cortice rubido vestitum. CauLEs pennae corvinae — cygninae cras- sitie, 1'/—5-pedales, inferne nudi vel foliis raris obsiti superne internodiis се. pollicaribus gestant котла petiolis 1 — 3 lin. rarius »——1 poll. longis instructa, 1 — 4 plerumque 2", poll. longa, %„——8'%» saepissime 1'/, poll. lata, palmati 5 — 7-рііпегуіа et eleganter reticulato-venosa, reticulo per tomentum obtecto v. foliis supra glabrescentibus argute prominulo. CYMAE mascuraE ampli- tudine inter '/, —1'7 poll. ludentes ramosissimae et confertiflorae; ramuli primarii suboppositi, ulteriores valde irregulariter disiri- Бой. 5ЕРАГА spathulata apice inflexo, rotato-patentia, dorso laxe parceque villosa, intus cum reliquis floris partibus glaberrima. Conorra late cupuliformis, integra vel obsolete 4-loba. Racemi FEMINEE maturitate folium saepe superantes; BRACTEAE demum 7/,- "А poll. diam. attingunt, orbiculari-subreniformes. ВЕРАТОМ obo- vatum, dorso villis parcis obsitum, intus cum corolla transverse elliptica glaberrimum. Ovarium dorso v. totum villosum. DnuPAE compresso-obovoideae, ес. 3 lin. lg. Habitat in omni America australi calidiore, exceptis insulis An- tillanis, et ab omnibus fere botanicis lecta est. (Collectiones venales v. numeris evulgatae: Claussen n. 335., Blanchet n. 3437., Riedel n.63. 65., Gardner n. 1445., Spruce n. 457., Rich. Schomb. n. 426., Rob. Schomb. n. 124.) Vaga et Extrabras. Brasiliensibus vocatur: Orelha de Onça i. e. auricula Tigridis, Cumanensibus ет Loeflingio Equere- panar, quod idem significat; іп Nova Granata teste cl. Triana no- mime vernaculo utitur: Oreja de Burro Л. e. auricula bovis. П. Frutices, caulibus lignosis vel subherbaceis volubilibus. A. Bracteae in racemis femineis foliaceae, accrescentes. а. Racemi feminei simplices. 9, CISSAMPELOS PAREIRA LiNN. alte scandens, omnibus partibus densius leviusque albido- flavido- v. ferrugineo-villosis v. tomentosis; foliis insigniter v. obscure v. haud peltatis, renifor- mibus usque sublanceolato -triangularibus plerumque late vel sub- orbiculari - cordatis, obtusis rotundatis emarginatisve rarius sub- acutis v. acuminatis, basi saepissime sinu aperto v. profundo cor- datis rarius truncatis v. rotundatis, membranaceis v. subcoriaceis, cum bracteis utriusque sexus utrinque praesertim subtus dense tomentosis villosisve plerumque supra demum glabrescentibus rarius utrinque glabratis, margine utplurimum densius diutiusque tomen- 10818; cymis masculis axillaribus v. rarius supra bracteas foliaceas passim minutas et angustaias іп inflorescentias racemiformes sub- inde longissimas dispositis, rarissime cum fasciculis femineis in eodem racemo femineis consimili monoicis tuneque valde diminu- tis, solemniter ramosissimis irregulariter divisis: ramulis infimis plerumque suboppositis divaricantibus saepe bractea subulata fultis, summis alternis corymbosis utplurimum ebracteatis; racemis femi- neis gracilibus flexuosis bracteis foliaceis sub anthesi distantibus, vel brevioribus strictiusculis bracteis eleganter imbricantibus, pe- dicellis 3 —20-fasciculatiss bracteis maturitate orbiculari-subreni- formibus plus minusve glabratis, drupis reniformi-suborbicularibus usque obovato-ellipticis hirsutis v. glabrescentibus glabrisve. ? Caapeba sive Erva de Nossa Sennora v. Cipo de Cobras Магсдг, Hist. Bras. 25. c. ic. Piso Т. 94. 1I. 261. == Con- volvulus Brasilianus flore oclopetalo monococcus Ват Hist. 1331., num quoad caulem el folia huc referenda sit, dubium est, flore frucluque ad aliam stirpem (ignotam) spectantibus. Cf. Obs. II. ? Вайа-ға тей Catlu-valli Rheede Hort. Malab. ХІ. 127. 162247) Clemalis baccifera, glabra et villosa, rolundo et umbilicato folio Plum. Amer. 78. t. 93. Sloane Jam. 85. Hist. 1. 200. Lochner, Schediasma de Parreira Brava (1719,) 35. c. ic. Саарсба folio orbiculari et umbilicato laevi, Caapeba folio orbiculari umbilicato (отетово е! Caapeba folio orbiculari non umbilicato Plum. Сеп. 33. 1. 29. Cissampelos Pareira foliis pellalis cordatis emarginatis Linn. Mat. med. І. ed. 218. n. 459. Mill. Dict. n. 1. | Cissampelos foliis margine peliolalis integris Linn. Spec. РІ. 1032. n. 2. Plum. Pl. Ат. ed. Вит. 56. 1. 67. f. 2. Menispermum | orbiculatum. Linn. Spec. Pl. 1468, ИА. Spec. IV. 828. excl. synonymis Thunbg. et Pluk. Cissampelos scandens foliis pellalis orbiculato-cordatis vil- losis P. Browne Jam. 357. Cissampelos Parceira а. et В. Linn. Spec. Pl. 1473. Co- der ed. Касије; 987. n. 7515. Reich. Syst. ТУ. 281. Swartz Obs. 380. 1. X. fig. 5. Woodw. Мей. Bot. 227. t. 82. Willd. Syst. 1 V. 861. Мос. el Sessé Fl. Мег. Іс. et Mss. ined. ex РС. DC. Syst. 1. 533. Prodr. І. 100. Berl. Jahrb. 1822. 1. 2. Lam. Ш. 1. 830. Н. В. К. Nov. Gen. е! Зрес, 'У. 66. Гей. Fl. Мит. X. t. 138. (an huic ап Ciss. glaberrimae ascribenda, dubium est). Spreng. Syst. HI. 910. Nees offiz. РД. С Düsseld.) t. 367. Descourtilz H. Ant. ПІ. t. 201. Масјаа. Fl. Jam. 1, 16. Blanco Fl. Filip. 815. Miers, Bot. of Herald 76. Hook. f. et Thoms. Е. Ind. or. 1. 198. Griseb. Fl. Brit. West- та. Isl. 1, 10. | ; Cissampelos Caapeba Тит. Spec. Pl. 1473. Codex ed. Richter 987. n. 7516. Mill, Dict, n. 2. Houllupn. Pfl.-Syst. 189 MENISPERMACEAE: CISSAMPELOS. 190 X. 302. Reich. Syst. IV. 281. Willd. Spec. IV. 863. DC. Нооккв demonstratum est. Cujus sententiam equidem quoque optime pro- Syst. 1, 536. Prodr. Г. 101. Roxb. Fl Ind. П. 842. Rich. batam habeo, postquam magna speciminum copia tum ín America tum in Cuba 58. vetere Orbi collatorum examini diligentissimo subjecta de hujus speciei va- Cissampelos convolvulacea Willd. Spec. IV. S63. Рог. riabilitate к! ын баргын Atque contigit, ut speciminum authentico- KEncyclop. Suppl. ІҮ. 299. DC. Syst. І. 536. Prodr. L 101. гэн к сати, species nonnullas pro distinctis hucusque aestima- Wall. List 4979. Wight et Arn. Prodr. L 14. Roxb. Fl. Ind. E Mii p 111. 842. Hassk. PL Jav. rar. 171. n. 107. Fieri non potest, quin omnes formae hoc loco fusius describantur Cissampelos ИЙ fale" ие Tidit Di bu NUN СУКИ АН, | Ita - СМ sub typis insequen- Энэ БИЕН: (1809.) 3.4. DC. Sys. 1535. Prodr. 1 pos da iade vadum mm quasi из una cum diagnosi supra 101. пес Wall. List 4980. (quae spectat ad Pericampylum in- TURPE ЖИ ын nya Жалды у отте canum Miers). a. Ракека : omnibus partibus densius tomentosa; foliis plus Cissampelos pareiroides DC. Ess. méd. d. Pl. comp. II ed. 78. minus v. haud peltatis, sicut bracteae utriusque sexus juventute Cissampelos orbiculata DC. Syst. L 537. Prodr. L 101. utrinque dense villoso-tomentosis, solemmiter demum supra gla- Cissampelos hirsuta. Buchan. їп DC. Syst. 1. 535. Prodr. brescentibus, indumento subtus persistente; floribus dioicis; cymis I. 101. masculis axillaribus, raro per paucas in racemum brevem compo- Cissampelos tomentosa РС. Syst. І. 535. Prodr. І. 101. side едін егин remor идо ве H. B. K. Nov. Gen. е! Spec. V. 68. B. CaarEBA: parcius tomentosa, omnibus partibus demum gla- Cissampelos тісгосағра DC. Syst. І. 534. Prodr. І. 101. brescentibus, indumento tantum ad margines foliorum bractearum- Macfad. Fl. Jam. 4. 17. que diutius persistente; foliis peltatis vel haud peltatis ;; floribus Cissampelos helerophylla DC. Syst. 1. 534. Prodr. 1. 101. @іоісіѕ; cymis masculis ut in praecedente, racemis femineis saepe Cocculus orbiculatus DC. Syst. 1. 523. Prodr. 1. 98. excl. longissimis; drupis obovato-ellipticis. synonym. Pluk. Аташћ. 61. t. 384. f. 6. (quae verisimiliter Pa- : қ d š chpgones. geneHi-adseribenda! est). | у. BACENIFLOBA : indumento ut in var. a.; foliis omnino bre- Cissampelos quayaquileneis, argentea еї orinocensis H. В. K. viter peltatis , sappe subadntis basique profunde cordatis; ceterum Nov. Gen.'et Spec. V. 67. et 68. ut in var. а. floribus 910108; бут masculis solemniter supra bracteas foliiformes passim diminutas et angustatas in racemos Cissampelos gracilis , australis, monoica et littoralis А. St. ТИЖ ; "TONES elongatos dispositis; drupis obovato-ellipticis. Ни. Fl. Bras. тета. І. 44. 45. Ciss. littoralis A. St. Hil. el Tul. Ann. Sc. nat. ІП, Ser. XVII. 136. cum var. 6. monoica: indumento foliisque ut in praecedente; floribus Cissampelos mucronata A. Rich. Tent. Fl. Seneg. І. 11. 1,2. monoicis; cymis masculis parvulis paucifloris, ‘cum floribus femi- Cissampelos Kohautiana Presl Reliq. Haenk. II 81. . || meis in diversis racemis v. in eodem racemo neque unquam vero in Cissampelos acuminata Benth. РІ.” Harlweg. 58. n. 445. eodem fasciculo (supra eandem bracteam) dispositis, inflorescentiis nec DC. (quae pertinet ad Tiliacoram acuminalam Miers). tum mixtis tum masculis omnino racemos mere femineos aemulanti- Cissampelos obtecta Wall. List n. 4981. е! Сізѕ. hernandi- | bus; drupis obovato-ellipticis. folia id. ibid. xs РЕЛ quo parte noc. КИШ, ; Ram 10 — 12-sulcati, Forra petiolis у, — 8-роП., margine vel Cocculus villosus е! Сосе. membranaceus Wall. List n. 4957. usque 7, poll. intra limbum insertis, limbo 1—4 poll, ја. et 1t, 5--7--9- et 4967. ex parte. nervia et anguste reticulato-venosa, venularum reticulo vix perspicuo vel Cissampelos canescens Miq. Sert. Exot. 7. t. 4. \ subtus colore saturatiore notato. Сумлк masculae, quando simpliciter Cissampelos clematidea Presl Воап. Вететћ. 7. axillares exstant, amplitudinem usque 1'/,-pollicarem attingunt; contra Cissampelos nephrophylla Bojer in Ann. Sc. nat. II. Ser. racemi cymarum, quales in var. y. offenduntur, semipedales et ultra. RA- cemi feminei 2—10-poll.; ввАСткАЕ maturitate !/,—7/, poll. diam. attin- XX. 55. 1 i ; ; ° ` : gentes. PkpickuLr florum masculorum /,—9-lin., saepe capillacei; bra- Cissampelos apiculata Hochst. іп Hegensb. Flora XXVIII. сезе suffulclentes subulatae minimae. FLOREs '/,—1 lin. diam. ВкРАГА (1845.) 93. elliptica patentia, dorso villosa, iutus €um reliquis floris partibus glabra. Cissampelos Vogelii et Ciss. comata Miers in Hook. Ni- Ркрїскїлл feminei J/j—2-lin., maturitate plerumque 2—3-lin. FLORES CC. ger- Flora 214. 215. 3/-lin. SkrALuM obovatum integrum, dorso, villosum. Squama совог- | 860 ) ipti b A- Cissampelos discolor Asa-Gray Во. of Wilkes Ехреа. 1. LINA transverse elliptica, sepalo duplo minor, plerumque glabra. Ov 38. nec DC. nium plus minus villosum. DruraE 2—3-lin. е. пе . е Cissampelos eriocarpa, Ciss. subreniformis, Ciss. glaucescens, Habitat in terris tropicis Americae, Africae occidentalis, Asiae et Ciss. myriocarpa , Ciss. sculigera el Ciss. grandifolia Triana е! Oceaniae. In Americae tropicae omnibus regionibus, summis escep- Planchon in Ann Sec. nat. ТУ. Ser. XVII. 42. 43. omnes secun- tis Andium jugis, ab omnibus botanicis lecta est. РІ. Vaga et Ег- dum descriptiones huc referri possunt. Ciss. acuta id. ibid. no- tulas foliorum exquisite aculorum е! coloris in planta exsiccala Ons. I. Plantam LoxrriNci: (It. мт) „Cissampelos Pareira caule omnino nigrescenlis offert, vix sufficientes, ut pro forma distin- erecto suffruticoso simplicissimo etc." a LINNAEO ad hanc speciem rela- "s tam revera ad Сівватрейит ovalifotiam DC. pertinere, non solum e de- MEMO маты Neque сив бөгс сонно, Р. Сук тти удул scriptione Loeflingiana, minime їп (66. Pareiram contra optime in Ciss. . Hec Pee : ovalifoliam quadrante, sed etiam e nomine vernaculo luce clarius appa- ret. Cf. Сівв. ovalifoliam supra p. 187. trabrasiliensis. Stirps maximopere variabilis neque ulla est parte, quae immutari | nequeat. Imprimis folia forma magnitudine et consistentia, indumentum Ons. П. Quae planta a MancenAvio nomine ,,Caapeba sive Erva quoad distributionem densitatem et persistentiam , inflorescentiae praeser- de. Nossa Senhora аш " de Cobras” descripta уе depicta in tim masculae amplitudine, ramulorum copia et distributione etc. mirum in Hist. Bras. Е 25. exstat (repetit. in Piso Bras. "s 5 Сун „Сопоо!- modum. ludentia innumeras proferunt formas, quas extremas, nisi transi- vulus brasilianus flore кыре пиперка n Вай Hist. 1331.), ab toriae interessent, pro speciebus distinctis facile habeas. Ita factum est, auctoribus inde a "wen илин Pareirae (v. жарг, quam ut plurímaé Císsampeli species a botanicis sint descriptae, quas pro meris synonymam ка habemus), аһ " ST. балаа vero Cissampelo hujus plantae varietatibus babendas esse ante hos 10 annos ab ill J. D. glaberrimae adscribitur. Hanc sententiam omnimodo probare haesitamus, Menispermac. V s 26 191 Quum quidem, quae a Макссвлую de folio et radice Caapebae disse- runtur, satis bene cum Cissampelo quadam conveniant, hoc minime de flore fructuque valet. pediculus Legimus enim 1. c.: ,,Ad pediculos foliorum etiam provenit sesquidigitum longus, flosculum (unicum!) sustinens pallide flavescentem, octo foliis constantem hoc modo: quatuor superius adposita sunt parva obrotunda, his substat amplum obrotundum, adhuc magis inferius tria parva alternatim posita. superiora In summitate inter quatuor foliola granum provenit etc. His verbis igitur MARCGRAVIUS florem fertilem adumbratum esse voluit; quis contendat, hanc descriptio- nem in Cissampelum femineam quadrare? Quae quum ita essent, etiam icon praeter folia ne levissimam cum Сіѕѕатреіо fert similitudinem; ne- que e nominibus vernaculis certiores fieri possumus, quum Caapeba (i. e. folium latum) et Cipo de Cobras (Liana serpentum) complures audiant stirpes. Ма conjicere licet, Сааребат МАКСЄКАҮП aut ad plantam а Cissampelo penitus diversam pertinere, aut, id quod propter folii radicis et qualitatum descriptionem verisimillimum habeam, tum iconem tum de- scriptionem originem ducere e plantis diversis ab auctore male commixtis, quarum altera Cissampeli fuit species. Cuinam autem stirpi flores Caa- pebae adscribendi sint, haud est divinandum. 3. CISSAMPELOS FLUMINENSIS Eicur. ramulis petiolis- que patenter pilosulis glabrescentibus; foliis insigniter peltatis con- caviusculis, late ovato-cordatis sinu baseos aperto, apice obtusis v. acutiusculis, membranaceis, utrinque parce appresso-pilosis glabre- scentibus, petiolo quam limbus sabbreviore; inflorescentiis masculis subsolitariis folio brevioribus racemiformibus, pedunculis in rha- chide communi supra bracteas foliaceas late cordatas breviter pe- tiolatas paucifasciculatis iisque subaequilongis, in cymulas divisis paucifloras irregulares ad omnes divisuras bracteis minimis subu- latis instructas, omnibus inflorescentiae partibus cum sepalis tenui- ter griseo-villosulis; femineis ..... Tabula nostra XLIV. Fig. I. * Fori petiolis 1—2 poll. longis 2 — З lin. intra marginem insertis, limbo 1'/, — 2'/, poll. lg. et lt. INFLORESCENTIAE MASCU- LAE (quae solummodo observatae) 1', — 2'/ poll. lg., patulae flexuosae; BRACTEAE foliis consimiles cum сутіѕ plerumque 6—12- floris 2— vix 3 lin. amplae. Stirpes femineae et fructus latent. А Cissampelo Pareira bene diversa foliis constanter peltatis sparse appresseque pilosis (ut in insequente) et imprimis inflorescentiarum mascu- larum indole, cymis nempe in rhachide communi numerosis paucifloris minutis bracteas suas haud superantibus et ad omnes divisuras bracteis subulatis instructis. Habitat in silvis secundum fluv. Amazonum, Rio Negro et Soli- móes prov. do Alto Amazonas , Nov. et Dec. flor.: M. РІ. Najas. 4. CISSAMPELOS TROPAEOLIFOLIA DC. ramulis petio- lisque patenter albido-pilosis glabrescentibus ; foliis insigniter pel- tatis ovato-orbiculatis subaeutis mucronatis basi late rotundatis v. rotundato-truncatis, membranaceis, utrinque sparse appresso-pilosis ciliatisque, petiolo limbum aequante vel superante; inflorescentiis solitariis binisve folio brevioribus: masculis superne ad pedunculos axillares cymigeros redactis, inferne racemiformibus, pedunculis in rhachide communi supra bracteas foliaceas subsessiles late cordatas v. subreniformes fasciculatis easque longe superantibus tenuibus іп cymam laxiusculam divisis, cymae ramulis infra suboppositis sum- mis in sympodium pauciflorum conflatis plerisque bractea subulata fultis, tota inflorescentia cum sepalis patenter pilosa interdum gla- briuscula; bracteis racemorum femineorum subsessilibus late cor- datis v. reniformis cum rhachide pedicellisque sparse pilosis, ma- turitate glabrescentibus laxiuscule imbricantibus; ovariis velut dru- pae obovato-ellipticae glabris v. plus minus pilosis. Cissampelos tropaeolifolia DC. Syst. І. 532. Deless. Ic. Sel. 1. t. 98. Cissampelos peltata Ruiz Mss. in Шет, Prodr. 1. 100. MENISPERMACEAE: CISSAMPELOS. 192 Котлоком limbus 1!/,—2!/ poll. 16. et 16; petioli 1!/;—83!/,-poll., 3—9 lin. intra marginem ingredientes. INFLORESCENTIAE usque semipeda- les; ВКАСТЕАЕ in masculis usque 4-lin.; in femineis maturitate 6—8 lin. attingentes. Pradecedenti similis et fortasse ambo in unicam speciem concilian- dae. Sed specimina nostra Cissampeli tropaeolifoliae foliis gaudent basi rotundatis vel rotundato-truncatis neque unquam sinu aperto emarginatis, qualia constanter occurrunt in Ciss. fluminensi; porro inflorescentiae ma- sculae in Ciss. fluminensi pedunculis instructae sunt bracteas suas vix et ne vix quidem superantibus, in cymas irregulares paucifloras divisis, bra- cteis vero ad quamlibet cymae ramificationem obviis, id quod in Css. tropaeolifolia aliter sese habet, ut in diagnosi exposuimus. А (158. Pa- гета iisdem fere notis ас Ciss. fluminensis facile dignoscitur. Habitat іп Peruvia subandina: Ruiz, Póppig; e. gr. prope Cu- chero: Dombey ex DC. Etiam e Brasilia lecta exstat іп Herb. Mo- nacensi, neque autem collectore neque loco natali accuratius indicatis. 5. CISSAMPELOS GLABERRIMA Sr. Hir. glaberrima; foliis insigniter peltatis ovato- v. triangulari-suborbieularibus, plerumque obtusis v. rotundatis raro subaeutis, basi rotundatis truncatisve v. sinu aperto cordatis, membranaceis, petiolo limbum subaequante ; inflorescentiis solitariis binisve: masculis superne demum ad cy- mas axillares redactis, inferne racemiformibus folium superanti- bus, pedunculis supra bracteas foliaceas late cordatas v. subreni- formes vix peltatas 1 — 4-fasciculatis in eymas divisis irregulares ebracteatas v. ad divisuras solum primarias passim bracteis minu- tis instructas; bracteis rgcemorum femineorum masculis conformi- bus: floribus masculis subeampanulatis, sepalis lanceolatis; drupis obovato-ellipticis. Tabula nostra XLV. / Cissampelos glaberrima А. St. Hil. Fl. Bras. merid. І. 46., excl. synonymis Marcgr. Piso е! Raj. (9) | Cissampelos Parreira Vell. Flor. Flum. X. t. 138. штит huic ап Сіѕѕ: Рагеггае Linn. adseribenda sit, dubium est. Вама клмотлдие virides, lucidi, cc. 12-sulcati. Кола pe- tiolis 1—8 poll. lg. 2—9 lin. intra marginem intrantibus, limbo 1—3 poll. 15. et !t., utrinque opaca, subtus pallidiora glaucescenti- viridia, fortiter mucronata, eleganter reticulata; venularum reticulo subtus colore saturatiore notato. MASCULAE INFLORESCENTIAE: To- tae usque semipedales ; cymae singulae '/,—1'/-poll., ramulis co- rymbosis confertis, summis in sympodium breve conspirantibus. Frores се. 1—1'/, lin. diam. ЕЕміхЕлЕ: Racemi 2.—4-pollic.; pe- dicelli 4 — 8-fasciculati sub anthesi vix 1 lin. ig., fructu 2 lin. attingentes. ВвАСтЕАК anthesi 2—39-lin., mataritate usque pollica- res magisque reniformes. Пвордк 2-—3-lin. “УАШАТ: foliis minoribus */, — 1 poil. longis latisque, cymis masculis magis ramosis, pedicellis capillaceis, floribus minimis. ` Species facillime cognoscenda glabritie et foliorum forma. Мес mi- nus cymae bracteis fere prorsus destitutae discrimen a congeneribus ex- hibent. Habitat prope Canta Gallo prov. Rio de Janeiro: Peckolt; fre- quens ad margines viarum et in cultis ubi fuere olim silvae primaevae, prov. Rio de Janeiro et Minarum: St. Hilaire, Raben; prope Villa Boa: Pohl; in Serra Tingua: Schott: in sepibus ad Contendas, ad Cuchoeira aliisque locis prov. Minarum: M., Widgren; ad fluvios Ma- саси et Uruhu et in prov. Mato Grosso: Рой. Var. in prov. Mina- rum: Widgren. Nov. ай Jan. floret. РІ. Oreas, Dryas. 6. CISSAMPELOS SYMPODIALIS Eicnr. ramulis foliisque fugaciter griseo-puberulis; foliis insigniter peltatis ovato- v. trian- gulari-laneeolatis v. subovatis, basi plerumque truncatis vel leviter aperteque cordatis, apice solemniter attenuato obtusis passim emar- 193 MENISPERMACEAE: CISSAMPELOS. 194 ginatis, margine angustissime revolutis, papyraceis, cito glaberri- mis, breviuscule petiolatis; inflorescentiis subsolitariis : masculis superne ad pedunculos cymigeros axillares redactis, inferne race- miformibus folium longe superantibus, pedunculis supra bracteas parvas foliaceas cordiformes vix peltatas 1—4-fasciculatis in cy- mam abeuntibus pauciramosam, cymae ramulis infimis saepius sub- oppositis, summis in sympodia gracilia longiuscula 10 — 20-flora racemi- v. subspiciformia conspirantibus, bracteis subulatis ad ple- rasque divisuras obviis deciduis, tota inflorescentia leviter griseo- puberula; femineis: bracteis in rhachide gracili numerosis, mascu- lis conformibus, sub anthesi parvulis distantibus cum reliquis in- florescentiae partibus griseo-puberulis, maturitate valde auctis im- bricantibus glabratis, pedicellis numerosis brevissimis; drupis obo- vato-ellipticis. Tabula nostra XLIV. Fig. II. Fori petiolis '/,—7/, poll. Ig. 3—6 Пп. intra marginem in- trantibus, limbo 1—2 poll. lg. '/,—1"/, poll. lt., supra lucidula, concolora v. subtus parumpter pallidiora, nervis utrinque argutius- сше prominulis. INFLoRESCENTIAE MascULAE: Totae usque 7-роЦ.; cymae singulae subsemipollicares, sympodiis 1'/,—4 lin. attingen- tibus; bracteae inferne /;-роШе. versus apicem decrescentes. FLo- RES minimi vix И, Па. diam. RACEMI FEMINEI maturitate semipe- dales et ultra; bracteae sub anthesi 2—3 lin., maturitate ' ,—/, poll. diam.; pedicelli cc. 1 lin. lg., maturitate vix longiores. SE- PALUM dorso albido-villosum ; squama coRoLLiNA sicut ovarium ple- rumque glabra. DnmuraE ut in congeneribus. | Species facile cognoscenda foliis parvis angustis exquisite peltatis pri- ma juventute tantum puberulis cito glabris et imprimis cymarum mascula- rum indole, ramulis nempe ultimis in.sympodium elegans multiflorum et elongatum combinatis. His notis a praecedentibus omnibus tute di- stinguitur. ; - Habitat prope Alagoas: Gardner n. 1234.; variis locis prov. Bahiensis, e. gr. in silvis prope urbem Soteropolin, nee non in prov. Minarum: M. РІ. Огеаз, Hamadryas. b. Racemi feminei compositi. ' 7. CISSAMPELOS TAMOIDES Мплр. omnibus partibus griseo-pubescentibus , ramulis foliisque supra demum subglabratis ; foliis brevissime peltatis late v. triangulari-cordatis, obtusis cum mucrone, sinu baseos profundo obtuso v. subacuto; inflorescentiis masculis ut in praécedente nisi sympodiis cymarum minus multi- floris; racemis femineis solitariis inferne valde ramosis, superne in | simplices transeuntibus; drupis obovato-globosis. Tabuia nostra XLIV. Fig. III. Cissampelos tamoides Willd. ег DC. Syst. L 536. Prodr. І. 101. А. St. Hil. Fl. Bras. тета. І. 45. - Forra membranacea v. subcoriacea, concolora, opaca, petiolis gaudent.1—2 poll. longis, '/,—1 lin. intra marginem intrantibus, limbo 1—2 poll. lg. et И. IrLomEscENTIAE MASCULAE fere pror- sus praecedentis, nisi omnino debiliores, cymis vix ultra '/,-pollic. atque sympodiis solummodo 6 — 12-floris. Rackwr ҒЕМІМЕІ matu- ritate folio longiores; bracteae foliis eonsimiles., SEPALuM sicut squa- ma совотллма dorso villosum. Ovarium villosum. Пкоға 2 — 3- lin., pilosiuscula. Speciei praecedenti proxime affinis. Differt autem foliorum indumento densiore et imprimis subtus persistente, foliis brevissime peltatis sinu pro- ‘fundo cordatis omnino latioribus, racemis femineis compositis. Cissampelo Pareirae haud absimilis facile ab illa distinguitur inflorescentiarum utrius- que sexus indole. ; : Habitat in paludosis prope pagum Contendas, in parte occiden- tali prov. Міпағит, quam dicunt Certáo do S. Francisco: ex St. Hi- laire; prope Para: Siber iu herb. Hoffmannsegg nunc Martii; ioco non indicato Brasiliae ex DC. Vaga. B. Bracteae in racemis femineis minutae lanceolato - subulatae vel obsole- scentes, haud accrescentes. | a. Racemi feminei simplices vel subsimplices. 8. CISSAMPELOS FASCICULATA Вехтн. omnibus partibus appresse albido-puberulis v. inflorescentiis patenter villosiusculis, raro foliis utrinque dense appresse villosis ciliatisque; foliis bre- vissime peltatis orbiculari- vel late cordatis, apice rotundatis vel leviter emarginatis obtusis v. obtuse subacuminatis, basi truncatis v. sinu aperto rarius profundo cordatis, membranaeeis, longe pe- tiolatis: inflorescentiis masculis elongatis racemiformibus, plerum- que ad ramos vetustos lateralibus rarius etiam in novellis axillari- bus tuneque versus ramulBirum apices ad сутаѕ axillares decrescen- tibus, solemniter plurifascieulatis', pedunculis supra bracteas mini- mas obsolescentes dispositis cymoso-divisis, сутіѕ irregularibus ad plerasque divisuras ebraeteatis; racemis femineis axillaribus late- ralibusque solitariis usque 12-fasciculatis, maturitate valde elonga- tis, bracteis minimis fere obsoletis deciduis, pedicellorum fascicu- lis multifloris anthesi confertissimis maturitate remotis, singulis pedicellis maturitate nonnihil elongatis; drupis obovato-ellipticis. Tabula nostra XLVI. Cissampelos fasciculata Benth. im Lond. Journ. Bot. II. 361. ? Cissampelos denudata Miers ex Hook. f. et Thoms. Fl. Ind. or, 1. 200. ? Cissampelos Caapeba Vell. Fl. Кит. X. t. 139. (fortasse huc referenda). Cissampelos lamoides Sagot Herb. пес Willd. . Rawr flexuosi et tortuosi, profunde 10 — 12-sulcati, cinera- scentes; novelli pilis retrorsis v. crispulis v. patulis (отете vel villosiusculi , sensim glabrescentes. Fozia petiolo limboque 1—4-poll, utrinque opaca, subtus paullum pallidiora, eleganter et anguste reticulato-venosa. NFLORESCENTIAE MASCULAE usque se- mipedales raro longiores, passim ramosae; singulae cymae '/, — 1';,-роП. Frores 1 lin. diam. SEPALA oblongo-elliptica, glabra v. dorso cum pedicellis villosiuscula. RACEMI FEMINEI anthesi 1—3- pollie., maturitate usque 1'/,-pedales; pedicelli 4— 15-fasciculati, anthesi 1—2-, maturitate 3—5-lin. Frores congenerum. DRuPAE subglabrae, 2',—3 lin. diam. Variar: foliis (demum?) glabris (Mart. in sched.) ; inflo- rescentiis masculis multi- (usque 30-) fasciculatis, cymarum ra- mulis subcapillaceis, cum rhachide parcius pilosis. Distinctissima species, magnopere autem yariabilis. Praesertim in- dumenti densitate, foliorum et racemorum utriusque sexus amplitudine ludit. Facile tamen. cognoscitur racemis femineis simplicibus v. rarissime ramo uno alterove instructis, bracteis mínutis deciduis neque maturitate accre- scentibus. Qua nota etiam stirpes masculae significantur, quum in omni- bus supra enumeratis inflorescentiae , ubi racemiformes exstiterunt, bracteis foliaceis gauderent. Solius Cissampeli Pareirae formae quaedam bracteas offerunt in rhachide longiore dispositas adeo angustatas, ut his subsimiles evadant. Attamen hae, si accuratius eas investigaveris, laminam quam- quam perparvam gestantes ab hujusce speciei bracteis prorsus dentiformi- bus satis differunt. Varietatem forte pro distincta specie salutares , sed moneam, prae- ter notas indicatas nullam inveniri differentiam. Illas autem levioris pon- deris existimamus. Nam folia (quae non vidimus) prorsus glabra, qualia ill. Martius notavit, fortasse in senilibus solum observantur, quum juven- іше sint pubescentia, id quod propter reliquarum partium pilositatem veri- simile habeam. И 195 Num Cissampelos Caapeba Vell. (1. c.) jure huc referatur , dubium Foliis quidem et inflorescentiis femineis, huic speciei peculiaribus, figura laudata cum stirpe nostra bene convenit, sed praeter racemos etiam radices e foliorum quorundam axillis pronascentes in icone conspiciuntur, id quod in Cissampelis mihi visis nusquam observavi. est. Habitat late diffusa per Americam australem ігорісат. In prov. S. Pauli: M.: in fruticetis prope Mandiocca prov. Rio de Janeiro: Riedel; prope Canta Gallo: Peckolt; in prov. Minarum, prope Cal- das: Lindberg; circa S. Joáo ФЕ! Hey et alibi: M., Ackermann, Sello; in prov. Bahiensi: Blanchet n. 3947.; іп Guyana anglica: Schom- burgk n. 677. et coll. 1841. п. 221.; prope Carouany Guyanae gallicae: Sagot n. 18.; var.: in silvis Japurensibus prov. do Alto Amazonas : M. Pl. Vaga et Extrabrasiliensis. b. Racemi feminei compositi. — * 9. CISSAMPELOS ANDROMORPHA DC. tota griseo- vel ferrugineo-pilosiuscula glabrescens v. inflorescentiis densius tomen- tellis; foliis brevissime peltatis triangularibus v. ovato- v. late cordatis, obtusis acutis v. acuminafis, basi truncatis v. aperte corda- tis, margine anguste revolutis, papyraceis longiuscule petiolatis; in- florescentiis axillaribus lateralibusque fasciculatis: masculis elonga- tis racemiformibus interdum ramosis, pedunculis supra bracteas minutas lanceolato-subulatas fasciculatim dispositis in cymam divi- sis haud ramosissimam , cymae ramulis omnibus satis regulariter suboppositis v. summis solum in sympodium pauciflorum conspi- rantibus , bracteis subulatis ad omnes divisuras evolutis; racemis femineis petiolo vix longioribus primo gradu compositis apice in simplices abeuntibus, pedicellis brevissimis 2—4-fasciculatis, bra- cteis primariis secundariisque conformibus minutis lanceolato-subu- atis; drupis obovato-ellipticis pilosis. Tabula nostra XLIV. Fig. IV. Cissampelos andromorpha DC. Syst. 1, 539. Prodr. 1. 102. Deless. Іс. Sel. I. t. 99. Fori petiolis 1'/,—2. poll. longis vix 1 lin. intra marginem insertis, limbo 2—3*/, poll. 15. 1,—3 poll. lt., juventute utrin- MENISPERMACEAE: CISSAMPELOS — PACHYGONE. 196 que praesertim subtus tomentosa, demum supra glabrescentia, supra nitidula subtus pallidiora, anguste reticulato-venosa, venu- larum reticulo subtus colore saturatiore notato. INFLORESCENTIAE MASCULAE 2— 6 poll. 12.; singulae eymae '/, — *4-pollic. Racemi FEMINEI 1 — 2-pollic.; pedicelli vix 1 lin. Ig. Ризтилом cum pe- dicellis sEPALIsque fulvo-villosiuseulum. РворАЕ 3—3 '7-lin. Praecedenti simillima et proxime affinis, praeter racemos femineos facile ab ea distinguitur cymarum mascularum indole, ramulis nempe om- nibus vel longe plerisque suboppositis et ad omnes divisuras constanter bracteatis. Nec minus intimam cum hac specie praebet affinitatem stirps zeylanica: Cissampelos peltata Thw. (En. Pl. Zeyl. 13. C. P. n. 168.), foliis simil- limis et iisdem inflorescentiís femineis ornata. Contra inflorescentiis mascu- lis longe aberrat, quae potius Cissampelo Pareirae e. Pareirae confor- mes pedunculis referuntur in foliorum axillis fasciculatim pronascentibus petiolo vix longioribus in сушаш divisis valde irregularem prorsus ebra- cteatam vel subinde bractea una alterave minima ad divisuras solum pri- marias munitam. Habitat prope Panuré ad Rio Uaupés: Spruce n. 2163.; ad flumina Cassiquiari , Vasiva et Pacimony: Spruce n. 3165. ; іп Cayen- па: Patris em DC.; in Guyana anglica: Rich. Schomburgk n. 125. Pi. Najas et Extrabrasiliensis.. Species dubiae. 10. CISSAMPELOS HERNANDIA Үкі. Fl. Flum. I. X. {. 136. vix ad Cissampelum quandam referri potest, quum in icone pedicelli nimis crassi et pluribus drupis instructi videantur. Ne- que in aliam Menzspermaceam mihi visam haec icon quadrat. — In prov. Rio de Janeiro. 11. CISSAMPELOS TRILOBA Ѕрвехе. Neue Entdeck. 11. 152. DC. Prodr. 1. 101. Secundum descriptionem carpidiis orna- tur tribus, id quod a Cissampelo abhorret (misi forte іп specimi- ne a SPBñENGELIO examinato flores contra normam essent evoluti). Ceterum nullam novi Men?spermaceam , quae cum descriptione SenENGELI conveniret, — Іп Brasilia a cl. Otto haec planta lecta dicitur. Tamvs ІҮ. PACHYGONEAE Miers іп Ат. Nat. Hist. Il. Ser. VII. 37. Hook. f. et Thoms. КІ. Ind. or. L 202. Benth. et Hook. f. Gen. РІ. І. 32. — Еһовкв trimeri. VII. PACHYGONE Mirns. Раснувохе Miers in Апп. Nat. Hist. |. c. Hook. fil. et Thoms. FL Ind. or. l. с. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. І. 38. — Hyrer- BAENA Miers in Ann. Nat. Hisl. L с. Benth. et Hook. f. Gen. 4. c. — ANELAsMA AMiérs l. c. 42. pro parte. — Соссай spec. Лиси. SEgpALA 6 — 9, membranacea, interiora majora. Рктл,а 6, calyce minora, subaequalia, membranacea, plana v. leviter concava. FLORES MASCULI: тАМІМА 6, aequalia, libera, a petalis postpositis saepe invo- luta; ANTHERAE terminales 4-coccae, coccis globosis contiguis, lateraliter et verticaliter birimosae. Gynae- cei rudimentum nullum. FLORES FEMINKEI: S'TAMINODIA 6, filamentosa, brevia. Campnmiuú 3 libera; STIGMATA simplicia teretia patula vel recurvo-uncinata. DnupAE sessiles, dorso-convexae stigmate basi propinquo; pu- tamen a lateribus vix impressum, a basi tamquam du- plicatura vel lamina subsimplex intrusum. Semen hip- росгерісшп vel supra putaminis processum subindupli- SEMINA exalbuminosa. catum, saepe impresso-rugulosum; COTYLEDONES Crasso- сагпозае vel subcorneae, semicylindricae, saepe iu- aequales; RApiCULA plerumque brevissima. E'RUTICES scandentes, ligno duriusculo; FOLIA haud peltata, ovata oblongave, integra, 3- sub 5- plinervia et pennivenia; FLORES minuti, fasciculatim racemosi: masculi racemi plerumque. compositi е! superposite fasciculati, feminei minores subsimplices solitarii binive; BRACTEAE minutae; BRACTEOLAE sum- mae 1 — 2 saepissime calycem stipantes. — Plerae- que Americam calidiorem, unica tantum specie Asiam tropicam inhabitant. Овзеву. Расђудопе et Hyperbaena, genera а cl. Miknsio proposita et ab ill. BgNTHAMIO et HookERO servata, nostra senten- tia in unicum conjungenda sunt. Neque enim charactere antholo- gico neque carpologico ullius gravitatis diversa etiam habitu opti- me conveniunt. Quum quidem discrimen stylorum in PacAygone erassiorum certe levissimum licet ab auctoribus laudatum revera 197 поп observetur, drupae in Нурегдаен magis obovoideae vel oblongae, in Pachygone contra reniformes, notam sane non exhi- bent, qua ambo generice distinguere cogeremur (nisi forte eadem ratione ductus Crssampeli Pareirae varietates a. et В. in diversa genera collocare velis). Alia autem discrimina cum in natura tum in libris botanicis frustra quaereres. Huie generi ita constituto nomen Расћудопеѕ servavimus, neglecta Нурегбаепа, et propter tribus denominationem usitatam et quum Pachygone a cl. Мпквя10 prima ad normam sit constituta. 1. PACHYGONE OBLONGIFOLIA Facur. ramulis foliisque subtus cum petiolis racemis sepalisque fulvo;-aureo- tomentosis ; foliis ellipticis v. oblongis, obtusis v. breviter acutis, basi subcor- datis rotundatis obtusis v. late subcuneatis, firmiter coriaceis, ju- ventute utrinque fulvo-tomentosis, supra demum glabris, subtus passim glabrescentibus, obscure triplinerviis; racemis femineis soli- tariis petiolum brevem subaequantibus glomerato-confertifloris, pe- dicellis robustis; drupis oblongo- v. obovato-ellipsoideis. Tabula nostra XLVII. Fig. I. Cocculus oblongifolia Marl. іп Flora (В. Z.) XXIV. App. 11. 43. sive Herb. Fl. Bras. 283. Walp. Вер. П. 748. ? Cocculus banisleriaefolia A. Rich. Mss. ex SL Ни. е! Tul. in Ann. Sc. nat. И. Ser. XVII. 136. forte huc referenda est, e descriplione (nimis quidem manca) el loco nalali cum по- atra planta conveniens. Кам: sensim glabrati, tenuiter multistriati. Fori petiolis %--У,-роШе., limbo 92-87, poll. је. 1— ultra 2 poll. 1t. , mar- gine recurva, angustissime reticulato-venosa, venulis tamen minus quam in congeneribus conspicuis; nervi primarii utrinque 4— 6 tenues, medio validiore, omnes argutiuscule utrinque elevati, Racemi rEMINEI solum exstant; BRACTEAE lanceolato - subulatae pe- dicellos suos brevissimos superantes. SEPALA extima lanceolata, intima orbicularia, omnia intus glaberrima. ПворлАк 7-9 lin. Ig., vix' compressae, (in sicco) saturate fuscae lucidae; putamen fir- miter lignosum, sarcocarpio согіасео. Crescit in silvis aboriginibus prope Cabo Frio prov. Rio de Ja- пето, Oct. flor. et fructif.: Luschnath. Dryas. \ 2. PACHYGONE DOMINGENSIS Eicnr. ramulis fulvo- tomentellis glabrescentibus; foliis ovatis oblongis v. lanceolatis, ob- tusis acutis cuspidatisve, basi rotundatis cordatisque passim obtu- sis v. subcuneatis, tenuiter v. firmule coriaceis, juventute plus mi- nus tomentosis cito glabratis, obscure triplinerviis: racemis mascu- lis 1—6-fasciculatis, petiolum longe passim ipsum folium superan- tibus, gracilibus elongatis compositis plus minus fulvo-pubescenti- bus glabrisve, femineis subsimplicibus petiolo longioribus laxifloris ; drupis obovoideo-subrotundis.. Tabula nostra XLVII. Fig. 11. Cocculus domingensis DC. Syst. 1, 528. Prodr. I 99. Deless. Іс. Sel. L t. 96. Griseb. Fl. Brit. Wesi-Ind. І. 10. Cocculus pantculigera Marl. т Flora l. с. ( Hb. Fl. Bras. Lc). Walp. Вер. І.с. | Anelasma jamaicense е! А. Sellowianum Miers 1. с. Нурегбаепа mexicana, Нур. Hoslmanni е! Нур. Tweedii Miers 1. с. | “Яурегбаепа domingensis, H. reticulata (excl. synon. Mart.) е! H. Tweedii Benth. in Journ. Proceed. Linn. Soc. V. App. 50. Апеіавта minutiflora Sagot Fl. Guyan. ezs. n. 833. Mss. Menispermac. MENISPERMACEAE: PACHYGONE. . FromEs vix '/, lin. aequantes, / q 198 Вамсіл juventute. cum petiolis foliorumque nervis plus mi- nus fusco- vel ferrugineo -tomentosi, demum vel citius glabrati, tomento tantum juxta racemorum insertiones persistente. Кола petiolis '/,—1?/,-pollicaribus erecto-patula, limbo 1' :—4'/, poll. lg., 1— ultra З poll. It., adulta glaberrima nitidula, angustissime reticulata; nervi laterales 4— tenues patuli, infimis parumper stri- ctioribus, omnes utrinque elevati. Васем: 2—9-pollicares; femi- nei maseulis conformes nisi minores minusque ramosi; masculi plus minus decompositi saepe ad quartum usque gradum rarius ultra; omnes inforescentiae ramuli erecto-patuli passim strictius- culi raro subsquarrosi, plus minus pubescentes interdum glabri; bracteae bracteolaeque minimae, lanceolato-subulatae, fulvo-hirtulae. SEPALA 6, bracteolis suffulcientibus interdum seriem extimam completam mentientibus quasi 9: extima lanceolata, intima elliptico-subrotunda; omnia crassiuscule mem- branacea, integerrima vel irregulariter eroso-crenata, glaberrima vel dorso pilis parcis adspersa , saepe rubido-maculata. PEgTALA calyce duplo triplove minora, obovato-elliptica, inferne margini- bus paullum involuta et in masculis stamina anteposita amplecten- tia. CARBRPIDIA sub anthesi corollam subaequantia. Пкоғак 6— 8 lin. lg., vix compressae, nigrescentes, sarcocarpio coriaceo. SEMEN impresso-rugulosum et sulco dorsali notatun; corvLEDoNEs inaequa- les, altera interdum minima; RBADICULA iis multo brevior passim brevissima. Stirps variabilis, minime autem eum in modum, ut tot lusus tan- tum distingui queant, quot species proposuit cl. Mikns. Neque cl. Ben- ТНАМИ sententiam. probare possumus, qui tres formas specierum titulo sa- lutandas esse ratum habet, sed lubeuter assentimus cl. GniskBACRIO, qui omnes has formas sub unica conciliavit specie. Non solum enim ab harum altera in alteram transitus varii obveniunt, ita ut nullo modo, quamquam operam dederim, unicum ullius firmitatis discrimen enucleare potuerim, sed etiam locis natalibus tantopere intermixtae sunt, ut locis iisdem diversae, diversis vero eaedem formae reperiantur. Occurrit modo subglabra vel racemis tomentosis, foliis latioribus et minus coriaceis, racemis folio so- lemniter brevioribus (Нур. domingensis Benth., Cocculus domingensis DC. secundum descriptionem in Syst. I. 528., Anelasma jamaicense ей A. Sellowianum Miers, reperta in Antillanis insulis e. gr. in Cuba: Wright n. 23.; in Brasilia inter Vittoria et Bahia: Sello), modo iisdem foliis sed racemis decompositis folia saepe superantibus (Cocculus domi- gensis DC. secundum iconem Lessertianam 1. t. 96., in insula S. Domingo observata) vel foliis minoribus „crassius coriaceis et racemis glabriusculis (Cocculus paniculigera Mart., in prov. Rio de Janeiro lecta); nunc ob- tingit foliis angustioribus crassius coriaceis; racemis minus compositis ma- gis elongatis et folium superantibus vel confertioribus quam folium bre- vioribus, quod in uno eodemque specimine nonnunquam observatur (Hy- perbaena reticulata Benth., H. тетісапа, H. Hostmanni ew H. Mori- candii Miers, Anelasma minutiflora Sagot, reperta in Mexico: Jurgen- sen n. 91., in Jamaica: Purdie, in Venezuela: Spruce n. 3167.; in Cayen- na: Sagot n. 883., in Surinamo: Hostmann n. 1050., in Brasiliae prov. Bahiensi: Blanchet n. 2346., prope Tijuca prov. Rio de Janeiro: Pohl, circa Montevideo: Sello), nunc foliis minus coriaceis ramulis petiolisque magis pilosis (Hyperbaena Tweedii Miers, Benth., lecta in prov. Вю Grande do Sul: Tweedie). Habitat late diffusa per Americam calidiorem inde a regno Me- тісапо usque ad prov. Rio Grande do Sul et Montevideo. Observata est in Mexico , in Antillanis insulis, іп Venezuela, Guyana gallica, іп Surinamo: Purdie, Poiteau, Jurgensen n. 91., Wright n. 23., Spruce n. 8167., Sagot n. 833., Hostmann n. 1050. et alii; porro in Brasiliae prov. Bahiensi ad Ilheos: Blanchet n. 2346., inter Вама et Vittoria : Sello; in prov. Rio de Janeiro: Luschnath ; e. gr. prope Tijuca: Pohl; іп Rio Grande do Sul, circa Montevideo, in silvis prope Porto Alegre: Tweedie » Sello. Pi. Vaga et Exztrabrasitiensis. (3.) PACHYGONE COLUMBICA Еісні.. ramulis minute pi- losiuseulis glabrescentibus; folis ovato- vel oblongo- lanceolatis, obtusis basi rotundatis, firmiter coriaceis undulato-rugosis glaber- rimis; racemis masculis 6 — 12.superpositis petiolo multo minori- bus fulvo-pilosiusculis ; floribus glabris. 21 199 Ramuri validi, erecti, tereti-multistriati, tomento circa race- morum insertiones densiore persistente. Еола petiolis '/, — 1. pol- licaribus superne incrassatis late patentia, 2-- ultra 5 poll. lg., ?/A—2'/, poll. lt., apice attenuata summitate obtusa cum mucronulo, basi paullulum obliqua, nitida; nervo medio valido, secundariis in utroque latere 8 — 12 tenuibus patulis infimis, haud strictioribus, venularum reticulo angustissimo, omnibus nervis utrinque manifeste elevatis. ҢАСЕм1 MASCULI (qui solummodo observati) '/,—'/,-pol- licares in glomerulos supraaxillares coacti, pedicellis secundariis simplicibus v. parce ramosis, cum bracteis minimis subulatis fulvo- hirtelli vel glabriusculi. Fromrs !/,-lin diam.; 8ЕРАРА 6 vel 9, extima З ovato-lanceolaía, intima 3 vel 6 elliptico-suborbicularia, omnia membranacea glabra. CoroLLA calyce multo minor; petala obovata marginibus inferne parumper involuta. Species sui generis vix dubia, eile cognoscitur racemorum indole. Habitat in Columbia: E. Otto. habitu Pachygonarum distincto. Fa- ҮШ. BOTRYOPSIS Char. ref. Borgyorsis Miers іп Апп. Nat. Hist. 11. Ser. VII. 43. Benth. е! Hook. f. Gen. РІ. І. 38. — Cocculi spec. Лиси. Міквв. КЕРА 9—12, gradatim majora. Рвтаһл 12, ex- tima 6 aequalia calycem et petala 6 intima inter sese subaequalia multum superantia. FLORES MASCULI: Sra- MINA 6 aequalia, apice incurva; filamenta libera; con- nectivum subaequale ultra antherae loculos discretos laterales ellipticos lougitrorsum apertos in арієшит subclavaeforme productum. FLORES ккмїхкї: STAMI- nopia 6. “Сант 8 vel 6 libera. Drupas ellipsoi- deae, breviter stipitatae, dorso-convexae stigmatis cicatrice basi proxima, endocarpii lamina subsimplice а basi intrusa. Зкмем hippocrepiforme; COTYLEDONES сгаззае semiteretes. EF'RUTICES scandentes, ligno molli; кола inte- уға vel obscure crenata, З — 5- plinervia; FLORES utriusque sexus 'fasciculatim racemosi; racemi іп axillis vel lateraliter fasciculati raro solitarii, ma- sculi quam feminei magis compositi; BRACTEAE om- nium ordinum minutae; BRACTEOLAE summae ple- rumque calycem slipantes. — Crescunt іп America tropica. | Овзеву. Petala 12 huic generi adscripsi, пес 6 solum, ut placuit ill. Мїивзго, BkNruawio et Нооккко, propter phyllorum intimorum 12 aequalem compagem et quam in sepalis tenuiorem, pubescentiam minorem et parcam immo nullam et praesertim eam ob causam, quod in J. platyphylla omnia sub anthesi prorsus aequo modo supra calycem reflectantur. 221. BOTRYOPSIS PLATYPHYLLA Migas: ramulis cinereo- машин ‚ glabrescentibus ; ; foliis brevissime peltatis ovatis ellipti- cis v. cordatis, supra cito glabris subtus dense cinerascenti-tomen- tellis; racemis lateralibus plerumque multi-fasciculatis dependenti- bus elongatis gracilibus fuscescenti-tomentosis; petalis sub anthesi supra calycem reflexis, intimis quam extima duplo minoribus floris faucem subsuperantibus. Tabula nostra XLV111. Fig. 1. d. MENISPERMACEAE: BOTRYOPSIS. 200 Cocculus platyphylla St. Hil. Fl. Bras. тета. I. 4S. Pl. us. t. XLU. SE Hil. et Tul. m Апп. Sc. nat. 1I. Зет. XVII. 135. cum var. lldefonsiana. Магі. т Flora (В. Z.) XXIV. App. П. 42. (sive Hb. Fl. Bras. n. 510.). Cocculus cinerescens St. Hil. Fl. Bras. тета. І. 47. St. Hil. et Tul. Ann. Sc. nat. 1. c. (forma foliis ovato-cordatis ). Abuta platyphylla Mart. Obs. Mss. n. 1042. ? Cissampelos Abutua Vell. Fl. Кит. Ic. X. t. 140. (ha- bitu et druparum indole huc referenda videtur). Botryopsis platyphylla Miers l. с. Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. 51. pro parte. Rapix pollicis diametro vel tenuior, cylindracea , torta et serpentum in modum saepe flexuosa; epidermis transversim suban- nulata, in partibus flexuosis ceterum anastomosanti - elevata, intus alba lignosa, stratis annorum obscurioribus. Cauris lignosus, fru- ticosus, scandens, varie flexus, inferne epidermide olivacea su- perne viridi, teres longitrorsum striatus, ramis propendentibus vel simplex. Кома petiolis 1'/,—93 poll. lg. 1 lin. circiter intra lim- bum ingredientibus tomentosis demum glabrescentibus horizontali- ter patentia, limbo 3—7 poll. lg. 1'/,—5 poll. Ш.; apice saepius obtusa cum mucronulo passim retusa rarius acuta vel acuminata, basi plerumque truncata sed obtusa quoque rotundata vel sinu aperto emarginata, integra vel obsolete crenata, tenuiter coriacea, juventute utrinque dense cinereo- tomentosa, supra cito glaberrima obscure viridia nitida, subtus tomento persistente vel plus minus evanescente semper tamen inter venulas conspicuo interdum tenuis- . simo cinerascentia v. albido-glaucescentia, tripli- v. quintuplinervia nervisque secundariis insuper in utroque latere 1 — 3; nervi vali- diores supra subplani subtus insigniter elevati, eleganter reticulati, venularum reticulo utrinque argute prominulo. Racemi masculi, qui solummodo observati, e ramis vetustis laterales, rarius in novellis axillares, solemniter 10— 50-fascieulati rarius pauciores adeo subsolitarii, 3 — 9-pollicares , ad quintum vel sextum usque gradum racemoso-compositi; racemi secundarii plerumque elongati, pedicellis omnibus sicut bracteae ad ultimas divisuras obsolescentes tomento denso fuscescenti vel sordide fulvo obtectis. FLORES MA- scuLI dilute virides, sub anthesi campanulato-subglobosi, diametro l-lin. SEPALA lanceolata, acuta, externe villoso-tomentosa raro glabrescentia. Perata oblongo-elliptica , extima 6 duplo majora dorso puberula, intus eum interioribus glaberrima, omnia tenuiter coriacea sub anthesi supra calycem reflexa. Specimina feminea et fructus haud visa; ex icone Vellosiana, si recte huc relata est, fructus speciei insequentis consimiles videntur. Fructus edulis et Vitis aemulus. dicitur, Radix amarissima et ий Salsaparillae in usu medico frequentata. (Mart. Obs. 1042. St. Hil. Р]. us. 1. с.) Habitat in prov. Rio de Janeiro: St. Hilaire, Gaudichaud, Widgren, Vellozo (?); in silvis Serra do Mar et prope Ilheos: Mart. Herb. Fl., Bras. n. 510.; prope Canta Gallo: Peckolt; in silvis prov.. Minarum ad Praesid. S. Јодо Вари ае, April. flor.: M.; in parte septentrionali, in districtu Minarum Novarum: St. Hilaire, Butua vel Abuta Bras. Рі. Oreas, Dryas. : * .(2.) BOTRYOPSIS SPRUCEANA Еісні.. ramulis foliisque sub- tus dense minuteque flavido-tomentellis; foliis late cordatis brevis- sime peltatis, apice retaso emarginatis, subcoriaceis supra glabris, obscure triplinerviis; inflorescentiis supraaxillaribus fateralibusque squarroso-patentibus petiolo brevioribus fusculo-tomentosis; sepalis 9 — 12, minutis; petalis intimis quam extima multoties minori- . bus ad squamulas: parvas M pes drupis ellipsoideis qtue stipitatis, "Mi Tabula nostra XLVIII. Fig. 11. 201 ` MENISPERMACEAE: SCIADOTAENIA — SYCHNOSEPALUM. 202 Forra petiolo 3 — 4-poll., limbo 4—47, poll. lg.. 47, —5 lt.; nervi utrinque 4— 5 angustissime reticulati, venularum reti- culo supra elevato subtus per tomentum obtecto. INFLORESCENTIAE usque ad tertium gradum racemosae; ramuli primarii elongati subso- litarii, ultimi solemniter paucifasciculati crassi 1—2 lin. lg. Bra- crEAE vix manifestae. Еговкв 1—1"/.-lin., alabastra subpyriformia. Сатух quam corolla triplo circiter brevior; sepala cordata, crasso- coriacea, extrinsecus cum pedicellis fusculo-tomentella, intus gla- berrima. PETALA extima 6 elliptica, dorso leviter puberula vel glabra, minute eroso-ciliata, intus glaberrima; interiora 6 ad squa- mulas orbiculares carnosulas filamentorum basin eingentes redacta, glaberrima. Flores feminei latent; quantum in fructu observari licuit: Саврима 6, cum toro fulvo-tomentella. Dnurar glabratae, 7—9 lin. diam.; sareocarpium crassiusculo-carnosum, putamen tenue. Semina bene evoluta haud observata. A praecedente, quacum a cl. BENTHAM immerito conjungitur (Journ. | Linn. Soc. l. c.) optime differt petalorum indole; porro racemis squarroso- patentibus nec graciliter dependentibus multoque minoribus, foliorum to- mento flavido nec cinerascente, reticulo venularum multum angustiore (ad lentem) aliisque notis. Habitat prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce n. 4474. Forte іп Brasilia contermina detegetur. IX. SCIADOTAENIA Mixns. ScIADOTAENIA Miers in Anm. Nat. Hist. L c. 43. Benth. е! Ноой. f. Gen. РІ. 1. 39. Flores masculi ignoti. FLORES FEMINEI: SEPALA 9, interiora 3 multo majora. Petala nulla. CARnPIDIA 6—9 — 12, basi connata, appresse sericeo - villosius- cula; sTIGMA sessile brevi- subulatum uneinato - recur- vum. DRupAE longe stipitatae, dorso-convexae sti- gmate а basi parum remoto; ршашеп tenue, processu lamellaeformi a basi intruso. SEMEN hippocrepicum; COTYLEDONES сгаззо-сагпозае. | Евитскз scandentes, ligno molli. Коша inte- gra, 3—ó-plinervia. Еговеѕ (rkmiNE:) longe pe- dunculati; pedunculi solitarii. axillares v. supra bra- cteas minimas in ramulis supraacillaribus subsolita- rie dispositi. — Crescunt in America aequatoriali. ; х 1 1. SCIADOTAENIA AMAZONICA Елсиг. foliis longiuscule | petiolatis lineari-lanceolatis acuminatis, basi obtusis subcuneatisve, supra glaberrimis subtus ad nervos appresse minutissimeque pilo- sulis; pedunculis femineis axillaribus solitariis petiolo subaequi- longis; carpidiis 6, stipitibus alte connatis, cum pedunculis fusce- scenti-tomentosis.. : Tabula nostra XLVII. Fig. ІП. Кам барка. (огромно. Forra petiolo 1'/, —2- poll., limbo $— fere 6 poll. 1g; 1, — 1, poll. lt., membranacea, nitida, "manifeste 3 —5-plinervia. Рвооксол graciles. Drupae in вресі-, mine delapsae, stipites 6—8 lin. Ig. validi. Habitat in silvis prov. do Alto Amazonas: M. РІ. Najas. (2.) SCIADOTAENIA CAYENNENSIS Benta. foliis ovali- bus v. obovali -oblongis acuminatis basi cumeatis, juventute pube- rulis supra cito glabris, pube subtus ad nervos diutius persistente 5 pedunculis femineis àxillaribus solitariis petiolum longe superanti- bus; carpidiis 9— 12, stipitibus breviter coalitis v. subliberis, cum pedunculis fuscescenti-tomentosis ; drupis globoso-subreniformibus, demum glabriusculis. Tabula nostra XLVII. Fig. IV. Sciadolaenia. cayennensis Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. 51. Abuta umbellata Sagot Mss. іп Herb. Guyan. n. 23. Камол petiolique fulvo -tomentoso - pubescentes, demum gla- brati. Fori petiolo 1—1'/,-pollic., limbo 2—5 poll. 1g., 1—2'/, poll. It. membranacea, nitidula, manifeste 3—5-plinervia , пазсеп- tia supra imprimis ad nervos primarios, subtus in tota pagina fulvo-tomentosa, supra cito, subtus tardius glabrata. PEDUNCULI (feminei) 4 —8-pollicares, graciles adscendentes. Frores parvi; SEPALA interiora quam extima duplo majora, sicut ramuli carpi- diaque fulvo-tomentosa. Пворак 4-lin.; stipites 6—9 lin. lg., modo erecti basique coaliti modo magis patentes et subliberi. A Sc. amazonica, cui proxime affinis, praecipue dignoscitur pedun- culis quam petioli 4--8-іев longioribus foliisque etc. Habitat in Guyana gallica, e. gr. Cayennae: Martin ; prope Karouany: Sagot n. 23. Forsan Brasiliae amazonicae civis. (3.) SCIADOTAENIA RAMIFLORA Eicnr. foliis cordato- ovatis vel lanceolato-cordatis rarius basi truncatis, apice attenua- tis acutiusculis v. subacuminatis, supra glaberrimis subtus in tota pagina parce pilosiusculis; pedunculis femineis ad ramulos breves supraaxillares passim folio uno alterovezonustos plerumque solita- riis raro 2—8, e bractearum minutarum rarius e foliorum axillis pronascentibus, petiolo plerumque subbrevioribus , cum carpidiis fuscescenti-tomentosulis; carpidiis 6, drupis obovoideis pilosiusculis, stipitibus breviter connatis. Tabula nostra XLVII. Fig. V. Камг multistriati, fuscescenti-tomentosi demum glabrescentes. Fori petiolo 1—1/-pollie., limbo 8—5 poll. lg., 1--2/, poll. lt., membranacea nitida, quintuplinervia nervisque secundariis insu- рег 1-2 instructa, laxe reticulato-venosa. RAMULI FLORIFERI !/,— '/, poll. longi. Flores haud observati. DmueaE 4-lin. diam.; stipites 4-6 lin. lg., quam in praecedentibus debiliores. Differt а prioribus pedunculorum dispositione et longitudine nec non foliorum forma, Habitat in silvis circa Yurimaguas prov. Peruvianae Maynas: Рбрргд n. 2271. Febr. m. maturescens. Forte in Brasilia finitima reperienda. Genera imperfecte cognita ideoque incertae sedis. X. SYCHNOSEPALUM Eicnr. SkPALA 18—36, per verticillos trimeros 6 — 12- seriata, gradatim niajora v. verticilli intimi decresceu- tes. Совопьа calyce minor, 6-phylla; petala foliacea, subaequalia, haud involuta. Еіонкя MASCULI: Sra- MINA 6 v. abortu pauciora aut 3, libera v. varie con- nata, subinde ex parte depauperata; FILAMENTA sur- sum plus minus incrassata; ANTHERAE COnnectivo sub- aequali, loculis binis, introrsae v. extrorsae, subrotun- dae, longitrorsum v. transverse birimosae. Pistilli ru- dimentum passim obvium, forma apiculi subulati. Fto- RES FKMINEI: SrAMINODIA б (v. 32) libera, filamentosa. 203 САВРШТА 6, basi connata; зтупл breves in columnam terminalem conniventes; sTIGMATA brevi-subulata , pa- tula. DnupaE basi coalitae, dorso-convexae stigmate basi approximato; endocarpii lamina a basi intrusa. (Fru- ctus perfecte maturi haud observati neque semina.) Ғвгтісев scandentes, ligno duriusculo. Кола integra, coriacea, З —ó-plinervia; petioli utrinque parum incrassati. INFLORESCENTIAE azillares soli- tariae v. binatim fasciculatae, spicatae usque secundo gradu racemosae, femineae simpliciores. BRACTEAE minutae dentiformes; BRACTEOLAE summae calycem stipantes. — Сгезсит in America tropica. Ons. I. Nomen derivatum e coxvos, numerosus, creber, et бєлаХоу, sepalum, propter sepala numerosa. Oss. II. Genus characteribus anthologicis sat distinctum, se- palorum numero ab omnibus Menispermaceis hucusque cognitis differt. Affinitates propter semen ignotum haud extricandae. Abu- lae habitu staminumque pluribus notis affine, alienatur vero calyce, corollae praesentia et carpidiis 6; ad fofryopsidem quoque non- nullis charaeteribus accedit, .сагрійііѕ basi coalitis ad Sézadolae- niam; ab utraque tamen differt sepalorum numero, a priore in- super petalis solummodo 6, а Зсгафоаета corollae praesentia totoque habitu. 1. SYCHNOSEPALUM PARAENSE Eicnr. ramulis foliisque subtus cum petiolis et inflorescentiis densissime albido- v. griseo- v. fuscescenti-tomentellis; foliis ovatis cordatisque acutis v. acumi- natis , basi obtusis truncatis cordatisve, manifeste triplinerviis, su- pra fugacissime puberulis cito glabris; inflorescentiis masculis folium superantibus , femineis petiolo subbrevioribus; floribus ma- sculis subpyriformibus, femineis ovoideis; sepalis 18—24, externe appresse griseo-villoso-tomentellis: staminibus 6 liberis, vel omni- bus plus minusve connatis, intimis passim depauperatis, antherae loculis introrsis rima communi subtransversali apertis. Tabula nostra XLIX. Fig. I. Евотех habitu Abufae Grisebachii consimilis. ForiA petiolis 1—3-poll., limbo 2'/,—5 poll. 1g., 1'/,—4 poll. 1t.; nervi utrin- que fortiter elevati, secundarii praeter infimos palmatos 1 — 2 in utroque latere; laxe reticulati. IwrLomEscENTIAE masculae adscen- dentes, secundo ргайп racemosae, racemis secundariis subspieifor- mibus; femineae reflexo-patulae, spicatae. Fronrs cc. 1/, lin. lg.; pedicello proprio usque 1-1іп. Serata in masculis lanceolata, femi- neis magis ovata, omnia coriacea concaviuscula intus glaberrima. PETALA obovata v. extima subinde repando-triloba, cymbiformi- concava, subcoriacea, dorso villosa et villoso-ciliata, ciliis in masc. longioribus arrectis, in fem. densioribus patenter retroversis. STA- MINA glaberrima, sursum subinde conspicue incrassata; antherae loculi subglobosi subtransversaliter adnati, rimis in unicam con- fluentibus. $тАмїхор1А floris feminei in petalis reclinantia. GvNaE- ском pistillum quasi unicum 6-апощаге dissimulans, obconicum, griseo-subvelutino-tomentellum. Habitat in Brasiliae prov. Paraénsi: M. Jan. flor. РІ. Najas. (2.) SYCHNOSEPALUM SAGOTIANUM Eicur. iisdem ас in praecedente partibus ferrugineo- v. flavo-tomentosis; foliis ovato- cordatis acutis, supra juventute dense tomentosis demum glaberri- mis lueidis, manifeste triplinerviis nervisque secundariis insuper MENISPERMACEAE : SYCHNOSEPALUM. 204 nullis; inflorescentiis masculis praecedentis, floribus subgloboso* ovoideis; sepalis 18; staminibus 6 extimis 9 minoribus liberis, in- timis alte connatis, antherarum loculis introrsis per rimas distin- ctas subverticales apertis; femineis ..... Tabula nostra XLIX. Fig. 11. Abuta tomentosa Sagot Mss. т Herb. Guyan. п. 19. Botryopsidis (?) spec. Benth. in Journ. Linn. Soc. L c. 51. Praecedenti simillima et forte ambo in unicam speciem referendae, Specimina nostra autem constanter differunt tomento in Sychnosep. Sago- tiano magis flavo, nervis foliorum secundatiíis praeter infimos subquinatim palmatos nullis, floribus masculis magis globosis nec pyriformibus, sepa- lis solummodo 18 et imprimis staminum indole penitus diversa. Reliquis notis fere prorsus cum praecedente convenit. — Connectivum staminum interiorum saepius dorso pilis paucis obsitum. rumque obvium. Gynaecei rudimentum ple- Cum Abuta amara Aubl, Guyan, I. 621. t. 251. multam offert similitudinem, tantam profecto, ut, nisi Ш. L. C. RicHARD plantam Auble- tianam ad Arístolochiam quandam spectare probavisset, equidem eandem ac Sychuosepalum Sagotianum eam habere vix haesitaverim. ” Habitat prope Karouany Guyanae gallicae: Sagot n. 19. 3. SYCHNOSEPALUM MICROPHYLLUM Еісні.. ramulis in- florescenitiisque fuscescenti-tomentosis; foliis brevissime peltatis ovato- oblongis у. orbicularibus obtusis basi rotundatis obscure tripliner- viis, juventute utrinque dense fusco-tomentosis supra cito glabra- tis, tomento subtus persistente demum albescente; racemis mascu- lis in ramulis microphyllis dispositis, folio subbrevioribus confer- tiloris; floribus campanulatis; sepalis 80—86, verticillis intimis decrescentibus; staminibus 9 prorsus coalitis, antheris extrorsis. ^ Tabula nostra XLIV. Fig. V. i Кола !/—1V, poll. lg., У, —1 poll. lt., margine recurva, supra demum lucida; nervi securdarii 3—4, laxe reticulati, venu- larum reticulo supra prominulo, subtus per tomentum lanugino- sum obtecto; petiolus ce. /,-роШе., '/, — І-Іһ. intra limbum in- sertus. Racemi plerumque secundo gradu compositi; BRACTEAE vix manifestae. Ёговк8 У, — l-lin. diam. Serata exteriora ovato- cordata acuta v. mutica, interiora оуаіо- оМопба obtusa v. rotun- data; omnia coriacea, externe сгізрше tomentosa marginibusque ciliato- tomentella, intus glabra; verticilli extimi 4 — 5 gradatim accerescentes , reliqui gradatim decrescentes. Conorra (pro calycis ratione) minima; petala ovato-lanceolata, planiuscula, glaberrima. Columna 8ТАМІМЕА СогоПаш parum superans, antheris elliptico- subrotundis per rimas distinctas apertis. Haec species fortasse in genus distinctum collocanda; discrepat enim а praecedentibus sepalorum majore numero, staminibus solummodo 3 pror- sus connatis et antheris extrorsis. Attamen ;Sychnosepalo eam pro tem- pore adscribere hujusque generis characterem ampliorem habere nobis ma- gis ratum visum est, quam genus proprium de ea constituere. Non solum enim etiam in speciebus praecedentibus sepalorum numerus certis limitibus haud continetur, uno alterove verticillo nunc accedente nunc deficiente, sed etiam quoad stamina transitus observamus, quum haec in S. paraénsi subinde fere prorsus coalita obtingant, intimo verticillo nonnunquam de- pauperato vel paene evanido. Discrimen vero antherarum extrorsum spe- ctantium eadem ас in Abuta ratione haud satis grave existimamus, quam quo plantam in diversum genus distribuere cogeremur. Floribus autem femi- neis et fructibus ignotis, multum adhuc de hac in systemate collocatione restat dubium, quod auferant posteri. Habitat in parte australi prov. Bahiensis: Blanchet n. 3178. А, РІ. Hamadryas? Dryas? ` Архот. Huic generi fortasse Cocculus Cotoneaster DC. (Deless. Ic. I. t. 93.) adscribenda est, quippe quae secundum iconem sepalis nume- rosis gaudet. Neque vero accuratior hujus stirpis descriptio quoad florem cognita est, neque ejus specimina videre licuit. 205 MENISPERMACEAE: SOMPHOXYLON. TABULAE EXLPLICATAE. 206 ХІ. SOMPHOXYLON Елснг. FLonks MASCULI: ÑSEPALA 6, extima minora basi connata. Conorra calyce minor, 6-phylla; petala ex- tima concava, margine involuta (neque stamina ante- posita amplectentia), intima paullo minora planiuscula carnosula. S'rAwiNA 3 alte coalita; ANTHERAE conne- ctivo subaequali, loculis binis discretis elliptico-subro- tundis rima verticali apertis. Flores feminei et fru- ctus latent. F'nuvEX scandens, ligno mollissimo subspongioso. Кота integra, pennivenia nervisque infimis palmatis. INFLORESCENTIAE masculae repetito-racemosae, am- plae, laterales; BRACTEAE minutae subulatae, bracteo- lae nullae. — Crescit іп Surinamo. Oss. І. Nomen derivatum e сопфод spougiosus et &vAor, lignum , propter ligni indolem. Ons. П. Inflorescentiae in ordine amplissimae, lignum mollissimum. Genus tum habitu tum florum fabrica distinctum. Flore Coccule?s pluribus affine, attamen ab omnibus differt sepalis exte- rioribus basi connatis, staminibus solummodo 3 alteque monadel- phis. Cuinam sit adscribendum tribui, stirpe tantum mascula ex- stante, dubium est. (1.) SOMPHOXYLON WULLSCHLAEGELII Eicnr. % Tabula nostra XXXVII. Fig. IV. Tota planta glaberrima. Rawr teretes, haud striati , cortice lucidulo demum cinerascenti-rubido lenticelloso. Кола petiolo ultra 8-роШе. utrinque parum inerassato, limbo 6 — 9 poll. lg. 4--С/» lt.5 ovata vel ovato-cordata sinu baseos aperto, apice ab- rupte cuspidata, membranacea, concolora laete viridia; nervi utrin- que 5 —8, laxe reticulati, praesertim infra elevati. INFLORESCEN- TIAE MASCULAE ultra 2 ped. lg. et 17, ped. amplae; pedunculi pri- marii usque tertiarii elongati, gradatim decrescentes, erga invicem perpendiculares, solemniter solitarii ; pedicelli quarti gradus bre- vissimi subspicati, 2 — 4-fasciculati. BRacTEAE primariae 1-lin., gradatim minores. FLores се. '/-lin. diam. ЗЕРА,А membrana- сеа, extima ovato - lanceolata, intima obovato - suborbicularia. Co- ROLLA calyce duplo minor; petala obovato-elliptica. SrAwiNA corol- lam subaequantia; antherae majusculae. Habitat circa Paramaribo ditionis Surinamensis: Wullschlágel. Forte in Brasilia contermina invenienda. TABULAE EXPLICATAE. Tab. XXXVI. Fig. I. Disciphania lobata, p. 169. II. Chondodendron tomentosum, p. 167. XXXVII. Fig. I. Anomospermum grandifolium, p. 169. П. Anomospermum japurense, p. 170. Ш. Anomospermum reticulatum, p. 171. IV. Somphoxylon Wullschlügelii, p. 206. XXXVIII. Anomospermum Schomburgkii, p. 171. XXXIX. Abuta rufescens, p. 114. XL. Fig. I. Abuta Candollei, p. 176. П. Abuta Grisebachii, p. 116. XLI. Fig. I. Abuta Selloana, p. 178. II. Abuta Imene, p. 17. XLII. Fig: I. Abuta concolor, р. 180. | П. Abuta guyanensis, p. 181. HI. Abuta panurensis, p. 182. IV. Cocculus Filipendula, p. 183. V. Сосешиѕ enneandra, p. 184. VI. Cocculus carolina, р. 184. ` ж Tab. XLIII. Cissampelos ovalifolia, p. 187. XLIV. Fig. 1. Cissampelos fluminensis, p. 191. П. Cissampelos sympodialis, p. 192. III. Cissampelos tamoides, p. 193. IV. Cissampelos andromorpha, p. 195. V. Sychnosepalum microphyllum, p. 204. XLV. Cissampelos glaberrima , р. 192. XLVI. Cissampelos fasciculata , p. 194. XLVII. Fig. L Pachygone oblongifolia, p. 197. II. Pachygone domingensis, p. 197. III. Sciadotaenia amazonica, p. 201. IV. Sciadoiaenia cayennensis, p. 201. У. Sciadotaenia ramiflora, р. 202. XLVIII. Fig. І. Botryopsis platyphylla, p. 199. : II. Botryopsis Spruceana, p. 200. XLIX: Fig. I. Syehnosepalum paraënse, p. 203. IL. Sychnosepalum Sagotianum ‚ р. 203. Sigla ad calcem Berberideatfum quaeras. Menispermac. 28 207 EXCURSUS DE STIRPIUM MENISPERMACEA- RUM STRUCTURA ATQUE INCREMENTO. (Accedunt duae tabulae L. et LI.) Stirpes scandentes atque volubiles, ut permultae, Menisper- тасеае quoque caulis structura atque incremento a typo Dicoty- ledoneis solemniter usitato aberrant. Primum enim notandum habemus, levioris licet ponderis hoc videatur, quod caulis, quum quidem statu juvenili ad normam sit cylindricus, posteriore tamen aetate multum ab hac forma abludit. Medulla plus minus excentrica, lignum in uno latere fortius evo- lutum fere semper offenditur (fig. 2--7.); modo caulis in parva tantum peripheriae parte incrementum continuando taeniaeformis fit vel in planitiem quasi compressus (fig. 4.), modo in tota qui- dem peripheria séd diversis locis diverso vigore, modo in partibus vere discretis acerescendo lobatus, sinuatus vel irregulariter par- titus evadit (fig. 5. T.). Quales caulium abnormitates saepissime inter Lianas occurrere inque earum vivendi ratione pendere constat. Gravius autem Menzspermaceas a Dicotylearum lege ађег-, rantes intelligimus, si structuram internam ejusque evolutionem accuratius prosequamur. Qua de re jam plures prodiderunt aucto- res et commentationes graviores paucis hoc loco commemorare liceat, quum quidem superfluum esset, quae singulae contribuerint fu- sius enarrare; omnia enim ad rem spectantia in insequentibus suo quodque loco rite exposita inveniuntur. — Primus ill. ОксАвхк Me- nispermacearum siructuram accuratius illustravit eamque a typo Dicotylearum normali abludere et ad leges prorsus peculiares enasci probavit; ipsis his legibus tamen in modum omni ratione perfectum haud expositis '"). Multum contulit ill. ADRIANUS DE Jussigu *), quum Men?zspermaceas Вас structurae ratione aliis cum Lianis vinculo naturali conjunctas esse probavisset, neque vero et hie ad evolutionis leges penitus perspiciendas pervenit; quas aperire servatum fuit observationibus recentioribus cl. RAprLKorER?) et NAsELI*). His praemissis, ad ipsam rem nos convertamus. Examini subjicias stirpem natu majorem Ci?ssampeli Parei- rae, Cocculi ди от etc., quae undique aequaliter explicata fuit (fig. 3.). En centrum occupantem medullam, corticem peripheri- cum; inter utrumque strata concentrica;, ligni indolem praebentia, quae distincte ab invicem discriminata sunt. Quae structura, quum leviter obtuenti typo Dicotyledoneis solito respondere videatur, quum strata illa annulos annotinos dissimulent, in accuratiore exa- mine statim magnopere diversa cognoscitur; haud enim, ut illarum mos est, ab annulo altero in alterum tum fasciculi vasculares tum radii parenchymatici (rad. medullares) revera continuantur, con- textu tantum hinc laxiore illinc spissiore, sed annulus unusquis- que a contermino separatur per stratum, quod indolem praebet penitus diversam, corticalem dico. Vicissitudine igitur regulari ligni strata latiora cum angustioribus cortiealibus alterna observa- mus (fig. 3—9.). Microscopii ope stirpem perlustrantes primum in annulum intimum animum advertamus (fig. 1. 2. 18 — 15.). Hic conflatus est e fasciculis fibrovascularibus , numero diversis in speciebus inter 8 et 50 vario, qui radiis parenchymaticis completis, quos 1) Mémoire sur la fam. des Lardizabal. in Arch. Mus. Par. 3. 2) Monographie des Malpighiacées, p. 100. sqq. t. III. 3) Regensb. Flora 1858. p. 193. 4) Beitrüge zur wissenschaftl. Botanik, Heft I. MENISPERMACEAE: ANATOMIA. 208 vocant, sejuncti medullae parenchymaticae cylindrum ambeunt. Quorum fasciculorum unusquisque extremczm versus medullam por- Пей phalangem libri prosenchymatici (fig. 16. 17. Lb^.), extrorsum quoque determinatam parenchymate praelongo, quod quidem unica tantum vel paucis seriebus dispositum est (fig. 17. P*.). Insequi- tur lignum proprie dictum. Quod quum in primaria parte (va- gina s. corona medullae, fig. 16. 14. Vg. M.) vasa spirifera de- volubilia interjectasque cellulas prosenchymaticas exhibeat (fig. 17. V. sp.), reliquum (lignum secundarium) omnino e prosenchy- mate copiosiore (fig. 17. Prs.) vasisque solummodo punctato- vel reti- culato-porosis (fig. 17. V. p.) constitutum usque ad zonae primariae péripheriam extenditur maximamque totius fasciculi partem refert, (fig. 12. RI. Lg., 14. 15.). Jam in zonam согйсаеш primariam transeuntes in ligni continuatione observamus stratum validum cambii emortui (Cambiformium Nägeli), praelongi vel subinde transversaliter partiti (fig. 12. RI. Cbf.), denique totius fasciculi ver- sus peripheriam extremam phalangem libri lunulatam, nunc conti- nuam, nunc parenchymate tum tangentiali tum radiali directione interruptam saepeque intus determinatam (fig. 12. 16—21. Lb.). Usque ad hane regionem procurrunt radii parenchyniatiei, qui quum reliqua parte parenchymate leptopleuro referantur, extimis cellula- rum seriebus solemniter multum incrassatis pontem quasi inter libri fasciculos areuatim eurvatos efficiunt (fig. 12. 18-21. Rp.). — Superest denique zonae corticalis primariae stratum tenue par- enchymatis leptopleuri subisodiametriei (fig. 12. RIT. P.); -quod autem revera ad zonam insequentem pertinere, infra demon- strabitur. Jam in annulum secundarium transeamus (fig. 12. ВП.). Ніс pariter ac primarius e fasciculis constat fibrovascularibus, рег radios parenchymaticos completos separatis. Qui quum ad latus internum definiantur parenchymate illo leptopleuro (P.), cujus in . continuatione quoque radii parenchymatici (Вр.) conspiciuntur, e medulla quasi propria ortum ducere videntur. Similem quoque ae primarii speciem primo intutu praebentes, hi fasciculi tamen notis pluribus ab iis differunt. Non solum enim carent vasis spiriferis devolubilibus, sed etiam libro tum exteriore tum interiore omnino destituti sunt; pars eorum lignea e prosenchymate vasisque solum- modo porosis constat, quum in corticali cambiformium tantum offerant (fig. 12. RII. Cbf.) ; radii autem parenchymatici a primariis eo tantum discrepant, quod parte vere corticali destituti sunt. — То- tum vero hoc fasciculorum radiorumque systema cingitur strato tenui annuliformi, continuo, e cellulis parenchymaticis valde pachypleu- ris porosisque (quales cellulas ,;sclerenchymaticas* appellare liceat) conflato, quod quum liber genuinus quidem deficiat, hujus loeum obtinere verumque zonae secundariae stratum librosum referre vi- . detur (fig. 12. RII. Scl.). Quod denique, sicut in zona primaria observavimus, stratum consequitur angustum parenchymatis lepto- pleuri, quo zona tertia intus determinatur (fig. 12. RIIT. P.). Tertia haec zona (fig. 12. RIIL) pariter ac reliquae, ultima solum excepta, omni ratione secundariae consimiles 8104 vasis spiri- feris libroque carentes intus parenchymate leptopleuro medullae consimili, externe vero annulo sclerenchymatico librum dissimu- lante circumsceribuntur. | Ех па denique zona (fig. 15. RIL, fig. 21.), reliquis quidem notis cum praecedentibus congrua, tamen ab iis discrepat іпеге- mentum adhuc continuando , ita ut alburnum in ea cambiumque prospere vigens neque vero cambiformium offendatur (fig. 21. 22. Cbm. П.). Relieto annulo в егепсвушайсо, quem indë a primo initio hane zonam cingentem observamus (fig. 21. Sel.), in exti- Y « 209 mum stratum , Qui in- corticem nempe communem pervenimus. Q terius exhibet parenchyma subisodiametricum, seriebus peripheri- cis dispositum, cujus cellulae partitione lenta quidem at continua augentur (quale parenchyma auctore cl. ХАскіл „meristema“ signi- ficamus) (fig. 15—20. Mst.); externe vero periderma occurrit cum MENISPERMACEAE: ANATOMIA. | subere (Borke, fi leum (Kork). 210 g. 15. Sb.) vel stratum superficiale mere phel- Igitur in sectione radiali per caulem AMen?spermacearum ita constitutum (quam sectionem fasciculos solummodo vasculares pe- netrasse fingamus), insequentem contextuum dispositionem habes: ` ЕЕЕ -- Medulla. Zona I. Zona П. Zona ПІ. .. . Zona ultima. Cortex. Liber interior. Parenchyma me- | Parenchyma me-| . . . . Parenchyma me- | Meristema. Parenchyma. dulliforme. dulliforme. Е dulliforme. Penderma. Parenchyma š 3 1 Lignum primarium. saus мрн. я seo Е Aure © ы (i. e. parenchyma А : d Lignum (i. e. se- | Cambiformium. Cambiformium. — aut stabile). - cundarium). Cambium. Parenchyma Parenchyma VIO WE: Phellos. Cambiformium. libriforme. libriforme. Parenchyma Liber exterior. у йы Superfluum esset, singulas enumerare hujus structurae а normali, quae dicitur, differentias. Quas facile perspicias, si ar- borem quandam dicotyledoneam eum in modum crescentem fingas, ut omnia quae singulis in annis e cambio prodeunt, haud, ut pleraeque Dicotyledoneae consueverunt, inter corticem et lignum continuo deponantur, sed in cortice ipso extra totum fasciculorum systema, quod in unoquoque annorum praecedentium efformatum erat. Ша quidem vasa spirifera devolubilia in zonis secundariis deficere rationem tibi reddas et quod libro careant illae, analoga facile inveniantur. — Ex insequentibus elucebit, hane structuram revera eum in modum pronasci, ut cum ea, quam finximus , cre- scendi ratione, haud inepte comparari possit. Pauca denique hoc loco commemorare liceat, in stirpis topo- graphiam generalem spectantia. Fasciculi enim vasculares, quum quidem singulis in zonis per anastomoses creberrimas inter sese conjuncti sint, diversis tamen in annulis omnino fere ab invicem liberi sunt, nisi solummodo in nodis per chordas raras connectantur; ita accidit, ut irregulariter erga praecedentes sint distributi, ita ut e. gr. in altero pars lignea” locum obtineat ante praecedentis га- dium parenchymatieum, modo ante lignum, modo intermedia stet ete. (fig. 12. 15.). Quum autem tum'illi tum radii parenchyma- tici eadem fere per totam stirpem amplitudine gaudeant, numerus eorum simul éum radio zonarum augetur. Solummodo primarii fasciculi eum foliis nectuntur; reliqui autem vaginas quasi consti- tuunt distinctas, quae numero basin versus augentur quaeque cy- lindrum primarium atque invicem inde a basi usque ad altitudi- nem extrorsum versus gradatim decrescentem amplectuntur. Ad evolutionem hujus structurae exponendam me converto et singula quae in anatomiam spectant subtiliorem addendi opportu- nitate utar. r Fasciculi cambiales, si Primum in extremo caulis apice effor- mati sunt, statim in unicum orbem dispositi apparent (fig. 13.). Initium evolutionis eo capiunt, ut cellulae ad peripheriam tum exteriorem tum ihteriorem consitae, longitudine sua conspicuae, in librum prosenehymaticum abeant (fig. 16. 17. Lb. et Lb'.); quum vero cambium externe in hoc efformando persistat, intus mox ad series paucas unicamve parenchymatis praelongi leptopleuri conte- xendas procedit (fig. 17. P.*); denique lignum pronascitur omnino ad typum Dicotyledoneis communem atque solum abhinc ассгезси, quum partes reliquae non amplius augeantur. — Uterque liber, tum exterior tum interior, indole gaudet penitus consimili; cellu- lae simplices, praelongae (quae medullae atque cortici conterminae, prae ceteris longitudine insignes sunt), pachypleurae saepeque - tinetis (fig. 16 baleis, optime smaticis; raro resina quadam- tantum cellulae Cambium Dicotyledoneis latus externum stematici valoris offert , rimuloso, spira communi sinistrorsa (fig. hae transversim elongatae quoque occurrunt vel ampliatae, fere scalariforme vel reticulatum vas evadat (fig. 22. V. p.). Ob- servandum quoque, vasa breviter artieulata amplitudine gaudere conspicua extrorsum accrescente (ut Lianarum mos est), nec non serotino subinde tempore parenchymate impleri (fig. 17. fig. 12.). Vasa spirifera ligni primarii (vaginae s. coronae me- dullaris) nil offerunt memoriae dignum; unica plerumque fibra de- volvi possunt (fig. 17. V. sp.). — Medulla radiique medullares e ра- renchymate constant undique punctáto-poroso; quod quum in priore praesertim verticali directione elongatum sit (fig. 17. M.), in ra- diis subisodiametricum vel horizontaliter extensum obtingit (fig. 22. Вр. IL). Cellulae radiorum in cortice consitae jam mature eras- вевсши. porisque conspicuis canaliformibus ornantur (fig. 18—22. Rp.), neque raro hanc indolem in singulis dispersis quoque vel in phalangibus parvulis observare licet. Uterque contextus amylo scatet copiosissimo, intermixtis subinde crystallulis acicularibus vel pri- usque ad lumen fere evanidum incrassatae, poris crebris instru- ctae obtingunt, poris autem omnino cavitate illa, qua maculae species efficitur ("Tüpfelraum, Hof) destitutis, membranis conspi- cue per strata concentriea dispositis albidoque usque aureo colore —21. Lb. Lb’). terioris cellulae plerumque minus pachydermaticae neque tanto nu- mero in fasciculum conflatae offendantur, quam in exteriore, sub- Moneamus solum, quod libri in- inde vero et his rationibus uterque prorsus congruit (Limacia, Aspidocarya etc. ). ordinibus omnino raro tantum observetur, in toto Menisperma- Haec libri interioris praesentia, quum aliis in cearum ordine perfecte sibi constat, itaque etiam characterem sy- quo ab affinibus, solis exceptis Lardiza- Menispermaceae distinguuntur. — Quod cellulas ligni prosenchymaticas attinet, hae praelongae sunt, extremis atte- nuatis juxta invicem insertae, pachydermaticae, omnibus parietibus maeulatae, ita vero, ut in sectione longitudinali unicam plerumque macularum seriem conspicias; maculae hae ellipticae, poro oblique 17. 22. Prs.). Ejusdem indolis maculis quoque vasa obteguntur, ast pro eorum amplitu- dine numerosissimis per multas series dispositis; neque raro autem ita ut 99 w. V. p. oleo pingui. (Somphorylon Waullschlägelii) уе! sanguineo-rubra (Limacia) omnes vel singulae gaudent. ! primarium, quum per aliquot tempüs in modum demum. ad Neque liber usitatum incrementum continuaverit , quoad facultatem generandi mutatur. 211 MENISPERMACEAE: neque radiorum parenchymaticorum partes corticales abhinc am- plius augentur; paucis saepe parenchymatis seriebus denuo effor- matis (fig. 12. 20. 21. P**.) incrementum in hoc latere prorsus sistitur; ita demum inter lignum et parenchyma illud solummodo fasciculus eambiformii invenitur (fig. си. Cbf.). In latere contra interiore cambium in ligno efformando pergit. Haud quidem liquet, ut accuratius definiamus, quo tempore eveniat haec in cambio mu- tatio, quum neque in libro neque in ligno limites quidam incre- menti notati sint; id vero certum habemus, semper hoe momen- tum contineri intra anni primi spatium, quum libri fasciculi etiam in ramis vetustioribus eandem conservent amplitudinem , qua in juvenilibus gaudebant. ') Praeterlapso deinde aliquo tempore, etiam ad latus inter- num cambii evanescit facultas generandi. Ita incre- mento zonae primariae finis imponitur.*) Quod quum pro certo habeamus in omnibus Men?spermace?s, quae plures in caule zonas efformare solitae sunt, tamen hoc loco notandum ha- bemus, minime de omnibus hujus ordinis civibus jam constitutum esse, quod revera omnes gaudeant tali structura; imo potius eredi- derim, aeque ас de aliis ordinibus jamdudum constat, et in hoc praeter structuram illam abnormalem etiam vulgarem Dicotyledo- neam inveniri. Observavi enim (08627227 caulem vel brachium cras- sum, unico solummodo fasciculorum cyclo instructum, qui omnino ad leges Dicotyledoneis plerisque usitatas conflatus atque explicatus erat et idem cl. Нооккв ғ. et Тномзох de aliis quoque Menis- permaceis retulerunt. ^) Licet quidem constitutum sit, zonas se- cundarias subinde епазс post complures jam annos praeterlapsos, haud tamen verisimile est, eas etiam in stirpibus adeo vetustis, ut illae quarum modo mentionem feci, denho efformari posse, quum omnis analogia contra suadeat. Qua de re autem quum ob- servationibus. tantum dijudicari possit, studiis ulterioribus commen- datum esse velimus; haud vero a priori absonam habeas talem in uno eodemque ordine incrementi differentiam, quum revera fre- quenter observetur, ut supra jam notavimus (e. gr. іп Malpighi- aceis, Sapindaceis , Gnelaceis еїс.). Dum fasciculi primarii ad leges supra expositas evoluti sunt, etiam cortex primarius (Protenrinde МАвктл, zellige Hülle Mont) in incremento perstiterat continuo. Quum autem radiali imprimis partitione usus esset, series periphericae paucis solummodo auctae sunt (fig. 16--18, Mst.). Posteriore tempore ad peripheriam pe- riderma exstitit, quod hinc in stratum phelleum (Kork) augebatur (Coscinium) , iline vero interiorem quoque corticem penetrando suber (Borke) efformandum excitabat, squamis demum a stirpe solvendum ( Abuta al.). — Corticis primarii indoles leviores tan- tum diversis in stirpibus differentias offert. Constat enim ad peri- 1) Licet quidem ill. HOOKER F. et THOMSON in Fl. Ind. I. complures notaverint species, quibus liber quotannis accrescere dicitur, equidem tamen hoc confirmare haud valui et cl. botanicos erravisse credi- derim, quum, quod supra jam notavi, haud raro singulae paren- chymatis series cum libro alternae efformentur, ita ut totum libri stratum in fasciculos complures divisum videatur. Qui vero jam inde a primo anno obvii sunt. 2) Hook. ғ. et Тномв. КІ. lnd. or. I. 3) Quo tempore cambii primarii exstinguitur vis generandi, diversis in speciebus et verisimiliter in una eademque nonnihil variatur et plerumque accuratius definiri haud potest, quum in ligno, ut in Lianis tropicis frequentissime fieri solet, annuli annotini haud no- tati sint. E singulis tamen speciminibus, quae.his annulis gaude- bant, apparuit, incidere hoc momentum e gr. in Cissampelo Pa- reira post annos 4--6, in Cocculo laurifolio post 2—3, itemque aliis in speciebus, si de zonae primariae crassitie concluditur, com- pluribus semper annis praeterlapsis. ANATOMIA. 212 pheriam ex epidermide valida (fig. 16 — 20. E.), qua obtegitur stratum tenue collenehymatieum (fig. 18—20. Со.); intus vero ex- hibet parenchyma subisodiametricum , seriebus регірһегісіѕ quoad numerum variis dispositum, quod nunc obtingit omnino leptopleu- rum (Cocculus laurifolius, fig. 16 — 18. Mst.), nunc hic illic ad compagem sclerenchymaticam incrassatum ( Coscintum, Bolryopsis, Aspidocarya etc.). Easdem continet materias, quae in medulla radiisque parenchymaticis offenduntur et insuper scatet chlorophyllo (id quod in Cocculo luurifolio seriebus tantum extimis 5 — Y, in- clusa epidermide , continetur). Eodem tempore, quo cambii primarii exstingui- tur vis generandi, in cortice primario cellulae velo- citer multiplicari incipiunt. Primum in intimis parenchy- matis seriebus cellulae radiali directione elongantur et per parietes tangentiales iterum atque iterum dividuntur. Simul series quaedam extrorsum conterminae crassescunt'), poris instruuntur et tali modo annulum illum selerenchymaticum, librum dissimulantem, conficiunt (fig. 19. 20. Scl.). Observamus igitur intra librum et annulum sclerénchymaticum zonam meristematis; quae quum cel- lulae omnes interiores recenter pronatae statim in contextum sta- bilem abeant (fig. 19—21. Р.), seriebus tantum 1—8 annulo scler- enchymatico conterminis ulterius incrementum continuat (fig. 19 --21. A. Мя). Quo ex annulo meristematico fasciculi cambiales novi evadunt (fig. 21.). Quaeritur, quomodo fieri possit, ut e meristemate parenchy- matico cellulae cambiales efformentur, quum pluries ejus longitu- dinem hae superent? Quod imprimis eo perficitur, respondemus, ut cellulae diverso utantur incremento, ita nempe, ut singulae elon- gari nitantur, quum alteraé eo magis diminuantur et demum ex- stinguantur. Ut accuratius, hane evolutionem perspicias, haec no- tamus (cf. fig. 22.). Initio cellulae binae verticaliter superpositae subisodiametricae exstant; quum autem postea radiali directione elongentur, accidit, ut altera cuneatim quasi attenuetur, altera vero eo magis dilatetur, ita ut partes exteriores diversam offerant alti- tudinem, quum interiore parte subaequales sint. Siquidem ambo dividuntur, cujusvis pars interior stabilis restat, quum contra cel- lulae filiales ('Tochterzellen) exteriores ad eandem rationem incre- mentum repetant; ita altera magis etiam altitudine diminuitur, altera vero augetur. Qua lege postquam aliquoties cellulae usae sunt, denique altera valde diminuta ulterius non dividitur; igitur in sectione radiali-longitrorsa duas observamus cellularum series superpositas, quarum altera extrorsum decrescendo denique exstin- guitur, quum contra altera gradatim accrescat, ita ut cellula ex- tima duplicem primariae longitudinem assecuta sit (fig. 22. ad Р.). Repetit autem haec cum contermina quadam eundem actum, unde aut magis elongatam, aut contra diminutam et denique abolescen- tem eam evadere necesse est. Facile est intellectu, tali conditione ` denique cellulas quasdam proficisci, aliis simul emortuis, ita elon- gatas, ut cambii aequent longitudinem; quo peracto, ulterius non elongantur (fig. 21. 22. Cbm. П.). Нас praecipue lege cambium secundarium pronascitur; praeterea vero eo etiam cellulae longi- tudinem augere student, ut extremis attenuatis juxta sese praeter- labantur (neque autem cl. NAGELI assentire possumus, qui hanc causam in cambio novo efformando prae ceteris efficacem esse con- tendit); ita evenit, ut parenchyma meristematicum sat velociter in cambium transeat. — Illae autem annuli meristematici regiones, quibus parenchyma restitit immutatum, ad radios parenchymaticos efformandos inserviunt (fig. 21. Rp. IL). Parenchyma igitur, quod librum primarium separat a fasciculis secundariis (fig. 21. P.), 1) In Cocculo laurifolio series sunt 2 — 4 hyalinae, strato chloro- phylloso immediatim conterminae. 213 tamquam ejus medulla haberi potest. Fasciculi secundarii, postquam enati sunt, prorsus ac pri- marii sese habent vel potius ас pars primariorum seeundaria (der Epentheil №Асегл). Introrsum prosenchyma effingunt, vasis inter- mixtum punctato- vel reticulato-porosis; extrorsum vero nil depo- nunt, quum extimae semper sint series, quae incrementum conti- nuant. Carent igitur hi fasciculi non solum libro, sed omnino parte vere corticali et denique stratum solummodo cambiformii ad latus externum exhibent; quam ob causam etiam radii parenchyma- tici parte corticali destituuntur. Vix denique “ориз est, ut comme- moremus, vasa spirifera devolubilia fasciculos secundarios deficere eam ob causam, quia in caulis parte hi pronascuntur, quae non amplius in longitudinem accrescere valet. Etiam fasciculi secundarii post aliquot tempus?) incremento defunguntur. Tunc in cortice primario extra an- nulum sclerenchymaticum eadem repetitur evolutio, quam in effor- manda zona secundaria usu venire exposuimus. Augentur series cellularum periphericae et exteriores quaedam in annulum scleren- chymaticum transeunt; interiores autem conterminae conspirant in zonam meristematicam , qua denique fasciculi cambiales tertiarii pronascuntur. Etiam in his е meristemate efformandis eaedem ас in secundariis valent leges. Ғавсісіі autem hi tertiarii et qui ex iis pronascuntur contextus omni ratione cum secundariis conveniunt. — На, һас evolutionis lege iterum iterumque repetita, stirps /Ме- nispermacearum incrementum continuat indefinitum. Rationem igi- tur intelligimus, quod zona solummodo extima cambio prospere vigente adhuc gaudeat, quum contra reliquae omnino cambium emor- tuum vel cambiformium ad latus externum offerant. Pariter ae caules Menzspermacearum etiam radices sese ha- bent, quantum pertinet ad fasciculos secundarios. Primaria zona solito Dicotyledonearum тоге differt defectu medullae genuinae (fig. 8— 11.) et cambii evolutione primo initio centripeta; quum vero postea ad peripheriam accrescere coeperint radices, omnino cum caule conveniunt. Monendum solummodo, in radice etiam primarios fasciculos libro genuino carere et ejus locum annulo ob- tineri selerenchymatico ejusdem indolis, quam in zonis secundariis observamus. Praeterea inter Мељіѕрегтасеаѕ pariter ac caules in nonnullis etiam radices obtingere videntur, quae omnino zonas secundarias non effingunt (Jaleorhiza lobata sive Radix Colombo et al. — fig. g10.). Нас Men?ispermacearum structura et evolutione cum Dicoty- learum normaliter crescentium comparata, imprimis: eam differre intelligimus eo, quod fasciculi cambiales ineremento gaudeant haud ut in illis continuo, sed definito. Neque vero cambio primario defuncto incrementum quiescit, sed novis suscipitur cambii fasci- culis, e cortieis primarii parenchymate pronascentibus; quos, quum pariter ас primarii incremento definito praediti sint , tertiarii de- mum sequuntur acque definiti itemque e cortice primario proficiscen- tes ; et tali modo pergitur. Evolutione abnormali non solum Menispermaceae gaudent, sed alias quoque stirpes praesertim scandentes atque volubiles a legibus Dieotyledonearum solitis plus minus aberrare constat. Tales · inveniuntur inter рШетасеав, Leguminosas, Polygaleas , Phyto- š AR . : : 4 1) Aequum circiter, ac in zona primaria, tum in secundaría tum in sequentibus evolutionis spatium videtur, quum diversae zonae per totam stirpem: eandem fere conservent latitudinem., MENISPERMACEAE: ANATOMIA. revera ut supra jam notavimus, zonae huie secundariae adscribi et | 214 сгепеав, Ampelideas, Malpighiaceas, Bignoniaceas , Sapindaceas, Phylolaccaceas, Nyclagineas, Piperaceas et Gnelaceas. На, quum hae stirpes ad diversissimos ordines et in regno vegetabili longe remotos pertineant, patebit, talem indolem nullius esse systematici valoris et haud posse assentiri iis, qui hoc charactere innixi syste- matis ordinem immutare studuerint. Ne autem ex altera parte hujus evolutionis eausam in illarum stirpium, quia pleraeque sunt Lianae, ratione vivendi indubitanter ponamus, ut pluribus placuit scriptoribus; non solum enim in omnibus fere his ordinibus stir- pes revera erectae abnormalem offerunt structuram, sed contra etiam multae Lianae omnino ad typum vulgarem crescere soli- tae sunt. А Ex omnibus, quas ipse examinavi vel quae aliter cognitae sunt, stirpibus, maximam cum Menispermaceis structurae confini- tatem Спей species praebent. Revera eo tantum differunt (neglecta singularum partium indole subtiliore), quod Слейит in omnium ordinum faseiculis librum genuinum exhibet. Idem teste cl. Ско- век!) obtingit in Rhynchosia scandente ex ordine Leguminosa- rum. Quae igitur stirpes, quum in iis fasciculi cambiales secun- darii et sequentes e cortice primario originem ducant, eam se- quuntur incrementi legem, quam ill. NÀcELt significavit: „Шеоу- ledonentypus mit successiven begrenzten Cambiumstrüngen in der Protenrinde.* °) Alia res habetur in scandentibus Dilleniaceis "у, Legumino- sis (Bauhinia, Caulotrelus), Polygaleis ( Securidaca, Comesper- ma), Ampelideis (Cissus, auctore CRÜaER |. с.) et PAylocreneis “), qualem quoque in stirpe erecta, PAylolacca nempe decandra ob- servamus. His enim plantis ea inest ratio incrementi, quam cl. ХАвкіл illustravit sub titulo: »Dicotyledonentypus mit successiven begrenzten Cambiumstrüngen in der Epenrinde.* Ex hac denomi- natione elucet, cambium primarium aeque ac in illis per tempus tantum definitum vigere, quum ulterius incrementum suscipiatur novis cambii fasciculis, qui in. cortice, et quidem in ejus parte secundaria denuo pronascuntur. Ita autem structura caulis natu majoris praecedentibus subsimilis evadit. Etiam in Malpighiaceis et Bignoniaceis caulis vetustior saepe cum praecedentibus quandam offert similitudinem, eam nempe, ut corpus ligneum per strata indolem corticis subsimilem praebentia in partes discretàs divisum videatur, quarum extimae solummodo incrementum adhue continuare valent. Multum vero quoad evolu- tionem hae differunt; haud enim, ut in illis, e fasciculis novis ex- ira praecedentes pronascentibus originem ducunt, sed, quum poste- riore aetate in radiis parenchymatieis et iis parenchymatis stratis, quae transversaliter lignum pereurrunt. (Holzparenchymschichten ) saepe cellulae velociter multiplicari incipiant, ita ut singulae ligni partes plus minus ab invicem semoveantur et irregulariter dislo- centur, nil nisi zonae primariae segmenta singula haec cor- pora lignea referunt; unde apparet, quod extima solummodo vi- geant, quum solis in his cambium adhuc inveniatur. Sapindaceae, Piperaceae et Nyclagineae quoad structuram et evolutionem, licet a Dicotylearum typo normali abludant, cete- rum tamen cum Метізрегтасеіз nullam praebent confinitatem, ita eas ulterius haud prosequamur. Аюв. баои. EICHLER. 1) Hall. Botanische Zeitung 1850. p. 141. 2) Beitrüge zur wissenschaftl. Botanik Heft 1. 16. 3) €f. appendicem ad monographiam nostram Dileniacearum іп hac Fiora Brasil. fasc. XXXI. p. 115. 4) MxrrENIUS, Beiträge zur Botanik, Heft I. 50. Menispermac. 29 215 Fig. Fig. Fig. Fig. Fig. . 2. Coscinium fenestratum Colebr. . З. Cissampelos Pareira L. 2. 4. Abuta rufescens Aubl. MENISPERMACEAE: TABULAE ANATOMICAE EXPLIC. ET GEOGRAPHIA. 216 TABULAE ANATOMICAE EXPLICANTUR. Tabula L. 1—8. Caules natu majores in sectione horizontali. 1. Somphoxrylon Wultlschlügelii Eichl. Primariam solummodo fasci- culorum zonam ехрїїсагаш videmus, fasciculis per radios paren- chymaticos latissimos ab invicem separatis. (4. auct.) Omnino hic caulis ad typum Dicotylearum vulgarem enatus atque explicatus est. (Magn. nat.) Caulis undique subaequaliter explica- tus plures zonas concentricas exhibet. (Magn. nat.) Zonae secundariae omnes incompletae atque in uno solum caulis latere evolutae, caulem subtaeniae- formem reddunt (bis auct.). . 5. Abuta rufescens Aubl. (2) Zonis valde irregulariter evolutis primaria ad peripheriam consita, ambitus lobatus evadit. (Magn. n.) . 6. Abuta rufescens Aubl. (2) Primaria zona incompleta posterio- ribus demum amplectitur, На ut caulis primum subcylindricus zonis completis concentricis, demum autem, zonis extimis in uno solum latere pronascentibus ovalis reddatur (bis auct.). — Fere contrariam igitur ac in praecedentibus incrementi rationem ob- servamus. ^ 7. Cissampelos Pareira І. Crüssissimus, quem vidi inter Meni- spermaceas caulis; ambitu lobatus, ceterum subregularis evo- lutus (Magn. nat.). 8 — 11. Radices quarundam Menispermacearum, natu majores, in sectione horizontali. 8. Cissampelos Pareira L. (?) (bis nuct.). Fig. 9. Menisperma- cea ignota (ter auct.). Кір. 10. Cissampelos glaberrima St. НИ. (2) (4. auct). Fig. 11. Abuta rufescens Aubl. (2. nuct.). | In figuris 8. 9. et 11. zonae complures evolutae et plus minusve irregulariter distributae conspiciuntur, quum in fig. 10. unica zona primaria offendatur, quam verisimiliter in hac specie ulte- riores haud consequuntur. Fig. 12. Sectio horizontalis per partem caulis senilis Cissampeli Pa- геёгае L. (25. auct.). — В. I. Zonae primariae pars extima, R. II. Zona secundaria, R. ШІ. tertiaria. Lg. Lignum vel fasci- culus fibrovascularis, R. p. Radius parenchymaticus, Cbf. Cam- biformium , Lb. Liber, P. Parenchyma inter zonas diversas con- situm, quod ,,medulliforme*^ significavimus, Р, Parenchyma, quod librum exteriorem in fasciculis primariis subinde conse- quitur, Scl. Sclerenchyma, annulos constituens libriformes zona- rum altiorum ordinum. Tabula LI. Cocculus laurifolius DC. . 13. Sectio horizontalis per caulis apicem. Fasciculi vasculares juveniles in zonam unicam (primariam) conspirant (20. auct.). . 14. Sectio horizontalis per caulem circiter annuum. Fasciculi ad Dicotylearum normam explicati cambio adhuc vigente gau- dent; zona secundaria nondum conspicitur (auct. 10.). . 15. Sectio horizontalis per caulem circiter biennem. Incremento zonae primariae definito (R. Т.), in ambitu zona secundaria effor- matur (В. ПО. Mst. Meristema corticale, Sh. Suber (7. auct.). Fig. 16. Fasciculus vascularis zonae primariae valde juvenilis in sectione horizontali (150. auct.). Fig. 17. Idem, paullo magis explicatus in sectione radiali- longitrorsa (150. auct.). i ln his et in figuris insequentibus literis adhibitis haec signi- ficari velimus: E. Epidermis; Co. СоПепсһута; Mst. Meristema (parenchyma meristematicum in cortice); Scl. Cellulae scleren- chymaticae, quae annulos constituunt diversas fasciculorum 20- nas circumscribentes; А. Mst. Annulus meristematicus , qui zo- пае secundariae efformandae' inservit; P. Рагепсћута, quo di- versae fasciculorum zonae separantur; P+, Parenchyma, quod librum saepe comitatur; Rp. Radius parenchymaticus, Т. prima- rius, II. secundarius etc.; Lb. Liber exterior; Lb'. Liber inte- rior; Cbm. Cambium, I. primarium, IL. secundarium etc.; Cbf. Cambiformium; Lg. Lignum, 1. primarium, И. secundarium etc. ; Prs. Prosenchyma ; V. p. Vas porosum. Fig. 18. Sectio horizontalis per corticem circiter biennem. Series cel- lularum periphericae paucis tantum sunt auctae neque in iis hoc tempore, quo cambium primarium adhuc viget, aliquae jam differentiae occurrunt nisi eam forte excipias, quod extimae so- lummodo cellularum series 6—7 chlorophyllo sint praeditae, in- timis contra hyalinis (auct. 180.). Fig. 19. Sectio horizontalis per corticem eo tempore, quo cambium pri- marium incremento defungitur. ^ Observamus cellularum series periphericas multiplicatas, quum eae 3— 4, quae seriebus chlo- rophyllo praeditis conterminae sunt, crassesci coeperint (Scl.), ilis contra 2 — 3 huic annulo sclerenchymatico contiguis (A. Mst.) incrementum adhuc .continuantibus (150. auct.). . 20. Eadem corticis pars in sectione radiali-longitrorsa (auct. 150.). . 91. Corticis pars in sectione horizontali , stadio paullo provectiori ас in fig. 19. et 20. Novi fasciculi cambiales ex annulo meri- Stematico vix һепе sunt enati (auct. 180.). | . 22. Sectio radiali-longitrorsa per eum fasciculum vascularem in fig. 21., quem significamus Lg. II. Ех hac figura intelligi po- 7 test, quomodo parenchyma meristematicum in cambium praelon- gum transformetur (auct. 250.). ` e DE MENISPERMACEARUM RATIONIBUS GEO- GRAPHICIS. Ordinis Menispermacearum limites insequente fere modo circumscribi possunt: Lineam ducas in hemisphae- rio boreali, quae, America persecata sub 50” lat. bor., in Africa et Asia occidentali ad 30? deprimitur, ut in Asia orientali ad 55? denuo erigatur; in hemisphaerio contra australi omnino circulus parallelus 35 terminum constituit. Quum quidem totam inter hos limites terram Menispermaceae incolant, regiones tamen aequatoria- les praediligunt paucisque tantum formis Tropicos ex- cedunt vel omnino extra eos offenduntur. In vetere orbe Menispermaceae igitur sola ех Europa penitus exulant, quum terrae reliquae omnes из ornentur. In Africa vix ultra 20 species inventae sunt, quas prae ceteris regio alit Capensis, sed in Madagascaria quoque, Guinea, Senegambia insulisque adjacentibus haud deficiunt. Unde per Abyssiniam et Aegyptum in Arabiam vagantes, paucis tantum formis 217 in regionibus Afghanistan, Beludschistan et Panjab di- spersae occurrunt; majorem auiem specierum copiam maximamque simul frequentiam adipiscuntur in India orientali. Quum quidem in ditionis hujus vastae parte occidentali boream versus montes Himalayam non ex- cedant, contra e peninsula Indiae posterioris in Chi- nam, adeo singulae usque in Japoniam diffusae, unica quoque specie, Menispermo dahurico, in Dahuria in- veniuntur. Denique in insulis Archipelagi usque ad Philippinas late disseminatae, etiam Australiam, formis licet perpaucis, incolunt. Omnino in vetere orbe totius ordinis dimidia circiter pars alitur, quum omnium spe- cierum hucusque cognitarum riteque distinctarum nume- rus 100 vix excedat, quae generibus 32 continentur. Quod Menispermacearum in America distributio- nem attinet, fines ordinis boreales, ut supra jam nota- vimus, per circulum 50° lat. bor. constituuntur; in austro autem limitem accuratius designamus per lineam, quae inde a Peruvia media (107 lat. austr.) secundum declivia Andium orientalia usque in regionem Monte- vidensem (35? lat. austr.) procurrit. Valde inaequali- ter autem Menispermaceae in ingenti hac plaga disse- minatae sunt, id quod insequentibus diligentius expo- nere liceat. | Tres sunt ex hoc ordine Americae borealis cives, Мепіѕрегтит canadense, Calycocarpum Lyonii et Coc- culus Carolina. Quae quum in civitatibus consociatis inde a ditione Louisianensi usque in Canadam et Mis- souri frequenter disseminatae sint, in occidente tamen terras montosas Oregon etc. deficere videntur; austrum versus autem Cancri tropicum haud transgrediuntur, ita- que pro formis vere ехігаігорісіѕ habendae sunt. Sed solae hae in America Menzspermacearum cives extra- tropicae! reliquae enim omnes, quot hucusque sunt cognitae 42 intra Tropicos continentur et in septen- trione vix Caneri cireulum excedunt unica specie, Coc- culo oblongifolia; quum quoque in austro paucae tan- tum formae, ut Cissampeli Pareira, fasciculata, ova- lifolia et Pachygone domingensis ultra Capricornum usque in regionem Montevidensem procurrant. Quarám 42 specierum unica, Cocculus oblongi- folia, extra Mexicum nondum шуеша est, nullam vero insulis Antillanis peculiarem novimus; Florae contra austro-americanae 37 species propriae, 3 cum Antil- lanis itemque З cum Flora centrali - americana Com- munes sunt. Insequentes omnium latissime vagantur: D Cissampelos Pareira, ubique totius ditionis fre- І. TABULA MENISPERMACEARUM DISTRIBUTIONEM PER AMERICAM IN UNIVERSUM EXHIBENS. MENISPERMACEAE: GEOGRAPHIA. 218 quentissima, in insulis Gallopagos quoque nec non in Tropicis veteris orbis late diffusa, stirps vere cosmo- polita; 2) Cissampelos ovalifolia, in tota terra conti- nente inde a Сапегі tropico usque ad Montevideo dis- seminata, in insulis Antillanis deficit; 3) Расћудопе domingensis, ubique ditionis; 4) Chondodendron 10- тетозит, sola in Mexico et in Brasiliae parte val- leeulosa austro-orientali nondum inventa. Quod autem pertinet ad ordinis in America australi distributionem, notamus, quod in hac quoque ditionis parte Menispermaceae minime aequaliter sunt disse- minatae, sed majore iterum numero in regione arctius circumscripta continentur. Quum enim praeter supra enumeratas paucae tantum latius vagentur, Abutae ru- fescens et concolor, Cissampelos fasciculata et Апо- mospermum Schomburgkii, haud multae quoque terra gaudent montano-nemorosa et montano-campestri Bra- siliae austro-orientalis, altitudinem 3000 ped. at se- ptentrionem versus prov. Bahiae haud excedentes: Abuta Selloana, Cocculus Filipendula, Cissampelos glaberrima et sympodialis, Pachygone oblongifolia, Botryopsis platyphylla et Sychnosepalum microphyl- lum. Imo, longe pleraeque regiones praediligunt de- pressas, calido-humidas, silva primaeva obtectas, quas pereurrunt fluvii Amazonum et Orinoco cum confíluen- übus; et quas omnino alit America australis specierum 41, solas has terras ab ill. Мавто Najadum provin- ciam salutatas, revera insequentes 19 incolunt: Disci- phania lobata, Anomospermum grandifolium, japurense et reticulatum, Abuta Candollei, Grisebachii, can- dicans , Imene, guyanensis, panurensis, Cissampelos fluminensis, tropaeolifolia et andromorpha , Sciado- taenia amazonica, cayennensis et ramiflora, Sychno- sepalum | Paraénse et Sagolianum ‚ denique. Som- рһотуйоп Wullschlágelii. Paucae autem Peruviam et Columbiam orientalem inhabitantes, scilicet: Abuta Seemanni, racemosa et spicata, Pachygone colum- bica et Botryopsis Spruceana, verisimiliter etiam in Brasilia contermina reperiantur; nulla tamen praeter Cissampelum Pareiram specie Andium tractum trans- grediuntur neque altioribus horum montium regionibus gaudent. ; Ut vero dilucidius illustremus, quomodo diver- sae hujus ordinis formae, ratione quoque numerorum habita, iu Novo orbe sint distributae, insequentes ad- jicimus tabulas, quas per ipsam fabricam facile in- ке саз. : Мешврегш. omnes sibi peculiares ` | communes cum Vetere orbe commun. America borealis. 8 gen. 3 spec. 1 gen 3 spec. і gin. © дес. 2 gen. O spec. America tropica. 11 « 42 « 8 « « Бат “<. | America tota. 13 gen. 45 spec. 9 gen. 44 spec. : 4 gen. 1 spec. 219 MENISPERMACEAE: GEOGRAPHIA. 220 II. TABULA MENISFERMACEARUM DISTRIBUTIONEM PER SINGULAS AMERICAE PARTES EXHIBENS. ) 223 28 ы я 25 | 25 | 22 | 221 ЕР | ВЕ ис | 25 | aš < 2 | "ue ped ји Ва ико s Я = « Chondodendron . 1 1 1 1 1 Calycocarpum 1 1 1 Disciphania 1 1 1 Anomospermum ; 1 4 4 4 Р Abuta . 8 Ч 12 12 Cocculus . 1 1 1 1 4 7 11 Menispermum | 1 1 1 2 Cissampelos 8 1 5 9 3 9 6 14 Pachygone 1 1 2 2 3 1 4 Botryopsis . 1 1 2 2 Sciadotaenia 2 1 3 I 3 Sychnosepalum . 1 2 3 3 Somphoxylon 1 1 1 Summa 3 4 3 23 29 4 | 45 15 59 ИЗ 1-9 III. TABULA MENISPERMACEARUM DISTRIBUTIONEM PER 5 FLORAE BRASIL. PROVINCIAS EXHIBENS. E R4 Dr asc НЕ z a o 5 г 2858: n = = = ° “ Chondodendron 1 * Disciphania . 1 1 Anomospermum 3 1 4 Abuta 1 4 2 5 12 Cocculus 1 ' 1 2 Cissampelos 1 1 2 4 1 9 Pachygone . | - 1 " 3 Botryopsis . 1 1 2 Sciadotaenia 2 8 Sychnosepalum 1 (2) 1 1 3 Somphoxylon | | 1 1 Summa | 4 1 x10] ле | 9 13 41 Pauca hoc loco adjicere liceat, in ordinis соп- suetudinem et habitationem spectantia. Меліѕрегта- cearum in utroque orbe crescentium pleraeque silvam primaevam praediligunt et fruticibus imam vegetatio- nem sistentibus immixtae modo in virgulto humili com- plexo luxuriant, modo in arboribus excelsis scandentes Lianarum typum prae se ferunt. Nec paucae autem, im- primis Cissampeli et Cocculi species, sepibus quoque delectantur apertis, ad ripas fluviorum consitis, in viis locisque desertis et ша denique Cissampelos ovalifo- lia, planta erecta, adeo campis alitur herbidis et sil- vam penitus fugit. Omnino Menispermaceae raro tan- tum occurrunt, neque, ubi inveniuntur, majore numero consociatae crescunt; itaque, quum etiam statura, flori- bus fructibusque vix oculos in se convertant, ad Flo- rae physiognomiam fere nil contribuunt. Notamus denique, quod, quum in America quidem nulla ex hoc ordine planta in culturam sit vocata, in Vetere tamen orbe unica Jateorhiza lobata Miers (rectius forte Jatrorhiza i, e. radix salubris, — Coc- culus palmatus DC.) in agris Madagascariae insulisque Mascarenis frequenter propter radicem in medicina usifatissimam (Найіг Colombo Off.) colatur, quodque | haec haud indigna sit, ut in Brasiliam introducatur. - EICHLER. 221 DE MENISPERMACEARUM, PRAESERTIM BRA- ` SILIENSIUM, QUALITATIBUS ЕТ USU. Quam Menispermaceae generi humano praebent utilitas, imprimis in virtutibus earum medicinalibus niti- tur et perpaucae tantum ad alios usus inserviunt. In- ter plantas autem salutares non infimi nominis sunt. Primum inter Menispermaceas officinales locum obtinet Jateorhiza palmata Miers (Cocculus palmatus DC., Menispermum palmatum Lam.). Haec stirps, in Africae terris Mozambique et Oibo indigena, nunc in Madagascaria, in Mascarenis, Ceylona etc. frequenter quoque culta, radicem offert qualitatibus mucilaginosis demulcientibus nec non amarissimis praeditam; quam nomine radicis Colombo, Columba sive Kalumba pro egregio stomachico atque tonico e medicina inco- larum domestica receptam, nunc in toto orbe terrarum forma pulveris, infusionis et tincturae contra varias tractus intestinorum affectiones frequentissime porrigunt. Quum autem omnino Menispermaceae praeditae sint materie extractiva amara, amylo copioso, resinosis particulis, porro aliis mucilaginoso-dulcibus, pleraeque inter tonica mitiora et resolventia numeratae , prae- sertim contra infarctus viscerum abdominalium, morbos renum et vesicae conducunt '). Па simili ас Colombo ratione etiam radice Coscinii fenestrati Colebr. (W o- niwol s. Venivel incolis) in India anteriore utun- tur, adeo eam pro Colombo in commercio substituere tentarunt; nullo quidem cum successu, quum pariter huic ac reliquis genuina Colombo virtute salutari longe antecellat." Item Cycleae (Cocculi DC.) peltatae Hook. . et Thoms. in Malabaria, et Cocculi flavescentis DC. in Moluccis crescentis radices intér praestantissima radicis Colombo зосседапеа numerantur °). Suntque porro non paucae e Menispermaceis gerontogaeis, quae prop- ter easdem vel similes qualitates in medicina incola- rum domestica magni aestimantur; quas autem, quum earum fama ultra patriam vix sit dilatata, hoc loco ulterius non prosequamur. Inter MMenispermaceas contra americanas, quum quidem omnino iisdem ас gerontogaeae gaudeant vir- tütibus, paucae tantum in usum medicinalem vocatae sunt. E quibus unica solummodo Cissampelos Pareira in Europaeorüm quoque apparatum medicaminum re- cepta majorem nacta est famam; itaque nos, licet ho- dierno die ejus usus apud nostrates prorsus obsole- verit, haud ineptum ducimus, de ejus historia, quali- tate et usu paullo. fusius hoe loco disserere. Primam de Cissampelo Pareira notitiam apud Pı- SONEM (Hist. Bras. 1. 94.) reperiri, haud quidem extra D Мавт. Syst. mat. med. veg. Bras. 42. 2) EnpL. Enchirid. 416. Menispermac. MENISPERMACEAE: QUALITATES ET USUS. 222 omnem dubitationis aleam positum, ut supra p. 190 exposui, attamen verisimile est. Certius autem latius- que innotuit, postquam Lusitani ejus radicem cum aliis naturae cimeliis in patriam reportarunt. Unde per lega- tum regis Galliae, Амкготгом, anno 1688 Parisios per- venit, ubi Твехавриз aliique 'у in usum medicinalem eam produxerunt, instar remedii ad calculum ргоћ- gandum specifici. In Germania sub initio saeculi XVIII famam nondum excitaverat, sed multum ibidem ad ejus- dem existimationem contulit LocuwERus dissertatione luxuriantis eruditionis ornamentis insigni: ,,Schediasma de Pareira brava*?). А quo ќетроѓе in usum publi- cum vocata quum initio frequenter adhibita saepeque nimia laude celebrata esset, sensim tamen ejus usus apud Europaeos obsolevit, ita ut hodierno die vix in terrae contineutis officinis perraram offendas; -sola in Anglia subinde adhuc administrari videtur. °) Cissampelos Pareira radicem imprimis et caulem natu majorem usui medicinali offert. Quae partes ple- rumque commixtae foras veniunt et apud pharmaco- logos eodem nomine „radicis Pareirae ђгауае“ utuntur; Pareira brava enim, i. e. Vitis silvestris, ipsa planta materna apud Lusitanos àudit. In Brasilia etiam nomine radicis Butuae vel Abutuae venum datur, voce e lingua Tupi desumta, qua variae significantur Menispermaceae*); а Germanis. appellatur. ,,Gries- wurzel“ ob virtutem lithontripticam. Radicis Pareirae usu veniunt fustes aut segmenta integra, plus minusve flexuosa, fibris parcis iustructa ubi radicem, cicatricibus foliorum obsoletissimis exaspe- rata, ubi caulis partem ante oculos habes. Longitu- dine ab '/, — 1 ped. varia crassitie ludunt inter 1 plerumque et 4 poll., raro crassiora obtingunt; cylin- drica vel irregulariter obtuseque angulosa exstant si- mulatque longitrorsum rugulosa, saepissime trausver- saliter quoque annulata rimulisque irregularibus per- cursa. Со!огет exhibent ad superficiem nigrescentem vel sordide brunneum, in sectione contra griseo-flavi- dum usque fuscescentem. Structura interna ab omnibus stirpibus in medicina usitatis Pareira brava primo adspectu dignoscitur. Quum autem sola sit inter JMenispermaceas structura „ађ- normali“ donatas, quae іп officinarum usum vocata est, quumque porro hac ratione ab aliis hujus ordinis stir- pibus haud differat, superfluum ducimus, hoc loco re- 1) Inter quos praecipue HkLvkTIUM nominamus, qui in opere «Traité des maladies les plus fréquentes et des remèdes spécifiques» Рагејгае bravae compluries mentionem honorificam fecit. 2) Norimb. 1719. 4. min. c. tab. (editio secunda). 8) Cf. PEREIRA , Mat. тей. II. 2158. 4) Commemorare huc liceat, etiam iu insulis Philippinis Menisperma- " сеат quandam, a Blancone nomine «Menispermum Cocculus» de- scriptam, nomine vernaculo А butra uti. Cf. BLANco, Fl. Filip. 809. 30 223 MENISPERMACEAE : petere, quae supra in capite „de stirpium Menisperma- cearum structura atque incremento* sat diligenter jam exposuimus; igitur in hanc monographiae nostrae par- tem remittimus, et in tabulae L. fig. 3. 7. 12., quibus caules, et in figuram 8., qua radicem Pareirae bravae exhibuimus. — Нос autem denuo notandum habemus, Cissampelum Pareiram multis structurae internae no- tis maximopere ludere. lta nunc partes lignosae mul- tum praevalent, nunc partes medullares, modo zonae corticales prorsus e cellulis leptopleuris conflatae amylo copiosissimo scatent, modo in compagem sclerenchyma- ticam incrassatae fere vacuae exstant, porro numero fasciculorum vascularium, zonarum latitudine et dispo- sitione, vasorum copia et magnitudine — quibus aliisque notis frequenter occurrunt inter se diversae et simili ratione etiam qualitate chemica et medicinali radices multum variant. Quas variationes quidem tam locorum uatalium differentiis quam plantae maternae varietati- bus deberi, conjicere licet, attamen quominus pro vero constituamus, omnia desunt, quibus innitamur. Зароге notatur Pareira brava primum acridulo- dulci, mox vero in intense pureque amarum transeunti, omnino Dulcamarae haud absimili; odor qualis sit in recenti, haud constat, in illis autem, quas India nobis misit, nullus. Analysin radicis chemicam primus instituit. cl. FrNEuLLEk et continere eam probavit: materiem extra- спуат amaram flavam, aliam fuscam insipidam, resi- nam mollem, amylum, salia kalina, calcis aliaque in plantis obvia.') Inter quas praecipue in materie illa extractiva amara radicis efficaciam positam esse, Fr- NEULLE ratum habuit. Postea cl. WiceERs ex eadem radice elicuit alkali vegetabile sui generis, quod Cis- sampelinum, vel, voce abbreviata et depravata, P e- losinum appellavit.") Hyalinum illud, amorphum, in aethere solubile et acido acetico, e solutione acetica per natron carbonicum praecipitatur. Transigi potest in alium alkali flavi coloris, Pelluteinum a cl. Вок- DECKERO salutatum, quod quoque in ipsa radice effor- mari dicitur.?) De aliis autem harum materiarum qua- litatibus nil adhuc constat. Quod porro attinet ad Pareirae bravae qualitates ejusque usum, in iis debemus acquiescere, quae veteres scriptores medicique retulerunt, quum recentiore tempore experimenta de ea haud sint instituta. Vim quandam tonicam et resolventem ei inesse, prae ceteris autem in affectionibus systematis uropoetici eam conducere traditur. Ita Нкруктгов specificum eam contra omnia renum mala et vesicae vocare non dubitat, affirmans 1) Journal de Pharmacie, VII. 404. 2) Berliner Jahrb. für Pharm. 1838. p. 223. 8) Wicexns, Grundriss der Pharmacognnosie 362. QUALITATES ET USUS. 224 calculos olivae magnitudine inde secessisse sicque litho- tomiae necessitatem disparuisse.') Simile quid alii quoque retulerunt, licet tantam, ut voluit НЕгуктгоз, efficaciam ei haud coneesserint; itemque in ipsa . pa- tria jam Рївохїз tempore pro egregio lithontriptico aestimata erat et hac laude etiam hodierno die fruitur, praesertim iu regionibus, quas magnus fluvius Tapajoz alluit, ubi haud rarus calculi vesicalis morbus grassa- tur. Porro in affectionibus membranarum mucum paran- tium, in gonorrhoea, leucorrhoea etc. subvenire eam dicunt; adeo in inflammationibus vesicae foliis Uvae ursi antecellere , а medico summae auctoritatis, Sir B. BnopiE, affirmatur. °) Radicem Pareirae bravae propinari suadent forma pulveris іп dosibus '/, — 1 drachmae; infusum autem sive decoctum, cui paullulum extracti admiscatur, prae- stantius adhuc dicitur, unciis 8 — 12 quotidie sumen- dum. Tinctura quoque praeparari potest, unam radi- cis partem in quinque alcoholis rectificati digerendo ; hauc diureticam et antieatarrhalem credunt.?) : Radix Cissampeli Pareirae cum Мепізрегта- cearum aliarum radicibus commixta subinde foras ve- nire videtur, ut e variis ejus nominibus et ipsarum ra- dieum diversitate concludere licet, Quum autem, ut supra jam notavimus, vel genuinae radices magnopere ludant quumque porro e solis radicibüs stirpem mater- nam cognoscere haud contigerit neque alia habeamus, quibus innitamur: constituere hucusque haud licuit, quaenam stirpes ad radicem Рагеїгае venalem contri- buant quomodoque a genuina radice distinguantur. Haud vero e tali confusione damnum quoddam vel medica- minis depravationem evadere crediderim, quum non so- lum complures Cissampeli species, sed etiam affines Abutae aliaeque , quantum examinatae sunt quantumve 1) Мгввлү, App. med. I. 346. 2) Lond. Med. Gaz. 1. 300., ex PEREIRA, Mat. med. II. 2158. 8) Quomodo Pareira brava praeparetur et adiministretur, insequentibus ex ill. PEREIRAE Mat. med. (II. 2156) depromtis exponere liceat. a) Decoctum Pareirae. Rp. Pareir. conc. 5 X Aq. destill. Ms 16 Coq. ad remanent. 1 pint. et col. Dosis 5 VIH — XII quotidie. Архот. Narcotica, praesertim hyoscyamus, nec non alkalia aut acida , ad opportunitatem addi possunt. b) Infusum Pareirae. Rp. Pareir. conc. 5 VI Aq. bull. Ms j. Macera per 2 horas in vasculo leviter obtecto et cola per calicum. | ы Dosis 5 j usque 5 jjj. c) Extractum Pareirae. Praeparatur pariter ac Extractum Haematoxyli sive Extractum Glycyrrhizae. Dosis gr. X usque $ В. Армот. Propinatur plerumque infuso vel decocto immixtum. 225 e scriptoribus Ваш potuit, iisdem vel similibus ас Cissampelos Pareira gaudeant virtutibus et in patria eadem ratione adhibeantur. Ita Cissampeli glaberri- mae et ovalifoliae radices pro diaphoreticis et diu- гейсіз aestimantur: Botryopsis platyphylla et Abuta rufescens radicem et ligni corticem offerunt inter egre- gia remedia атаға incidentia in debilitate ventriculi, apepsia, febri intermittente asthenica, infarctu visce- rum abdominalium rel. celebrata '); cortex auíem Chon- dodendri tomentosi, principio acerrimo imbutus, febri- fugi gaudet apud Peruvianos laude.?) Denique tum Cissumpelorum ilarum, tum quoque Соссий Filipen- dulae radices antidotales contra morsum serpentum conducere indeque has stirpes nomen „Cipo de Co- bras“, i. e. Liana serpentum, accepisse dicuntur.?) Eandem virtutem etiam foliis Cissampeli Pareirae inesse, a Рівохе!) narratur, atque vulnera haec sa- nare, auctorem habemus SLoANIUM. `) Missis jam Меліѕрегтасеіѕ iu medicina usitatis, restat adhuc, ut eas quoque paucis commemoremus, quae ad alios hominum usus inserviunt. Quod hac ratione attinet ad americauas, praecipue memoria est dignum, quod teste ill. Magro) ad coquendum famosum illud veneficium Urari duae quoque hujus ordinis stirpes, Abuta nempe rufescens (— Cocculus Pahni Mart.) et Abuta Їтепе adhibentur. Quas autem, siquidem cor- tices tantum — omui veneno destitutos — ad hanc materiem conferant, nil ad illius vim intoxicantem con- tribuere, nullus dubito sed crediderim potius, eas pro- pter solam amaritiem adhiberi, quum praeter stirpes 1) Martius, Syst. mat. med. veg. Bras. 42. 2) Ruiz et PAvoN, Fl. Peruv. et Chil. Prodr. 132., Рбрр. et ENDL. Nov. Gen. et Sp. II. 65. Piso, Hist. Bras. 312. sane Lusitani indiderunt, eam Cipo de Cobras sive Con- volvulum colubrinum, ab insigni efficacia antidotali, serpentibus ini- mica, nominantes.» — Alio loco (p. 261) aliter nomen explicatur : «Nunc vicinas arbores ornate conscendit, nunc humi instar Colubri repit haec herba; ob similitudinem Cipo de Cobras а plebe Lusitanica cognominatur.» 4) Hist. Bras. 261. 5) Hist. Jam. І. 201. | 6) Reise, ІП. 1155. “+ 3) «Si ulli plantae appropriatum nomen, huic MENISPERMACEAE: QUALITATES ET USUS. 226 ! | ipsum principium venenosum offerentes, ut Sírychni | diversas species, omnino plantae amarae ad praepa- randum Urari inserviant. (СЕ. Rica. Всномвоввек + Reise, 1. 450.) Ceterum, quoad Menispermaceas americanas, hoc solummodo traditur, quod fructus Chondodendri to- mentosi (Uva del monte), sapore haud ingrato mu- cilaginoso -acidissimo praediti, itemque Botryopsidis platyphyllae ab incolis comeduntur, ') | | Inter gerontogaeas prae ceteris inclaruit Anamirta Cocculus. „Fructus inter veneficia famosi, Cocculi indici seu piscatorii vel levantici nomine in mer- cimoniis sunt. Rarus istorum in necandis pediculis apud medicos usus est, frequentius a piscatoribus ad inebriandos pisces adhibentur, quos ex injectis aquae Cocculis temulentos manu facile capi, nec tamen sem- per sine noxa comedi constat. Патет Сосешогши in medicauda cerevisia usum apud Anglos imprimis gliscere perhibent; quanto civium, qui hoc temeto utun- tur, periculo, facile est dicere: nam in seminibus isto- rum principium extractivum (Рісгоќохіпа), in peri- сагриз autem substantia alcaloidea (Menispermina) residet, quibus virtutem narcoticam debent, Strychni- nae in organismum animalem perniciosis viribus vix imparem*?). Item Pachygones ovatae (= Соссий Plu- Кепейі DC.) nec non stirpis philippinae a cl. BLANCO uomine Menispermum Cocculus descriptae, drupae ve- nenosae ad necandos pisces et crocodilos adhibentur. °) Fructus edules offert teste Ковзкало Cocculus Leaeba (= Leaeba et Cebatha Forsk.), e quibus etiam vinum adustum, Chamr el madjnüne voca- tum, ab Arabis paratur. *) Denique Fibraureae tinctoriae mentionem facia- mus, cujus e caulibus contusis coctione extrahitur co- lor flavus, non admodum vividus, sed persistens, quo pannos tingere Sinenses norunt.) Eicnrgn. 1) Рбрр. et ENDL. l. supra cit., MART. Observ. 1042. 2) ENpLICHER , Enchirid. 416. 3) Вилхсо, Fl. Filip. 810. 4) FonskAL, Fl. Aeg.Arab. 172. 5) Lounkmo, Fl. Cochinch. 627. ВЕКВЕКТО Е А E. ВЕВВЕВШЕЗ Juss. Gen. 286. excl. gen. — ВкВВЕКШЕАЕ Vent. Tabl. HHL 83. Бий. Gen. 351. — BERBERIDEAE ей PonoPHyLLEAE (ex parte) DC. Syst. П. 1. 31: Prodr. І. 105. 111. Lindl. Introd. ed. І 9. 30. Меіввп. Gen. 6. (1.) — ВкВВЕВАСЕАЕ ей Ranunculacearum subordo Реро- PHYLLEAE Lindl. Nat. Syst. П. ed. 1. 29. — BERBERIDACEAE Torr. et Gray КІ. N. Amer. I. 49. Lindl. Veg. Kingd. 481. — Berberidearum (ribus BERBEREAE Benth. et Hook. f. Gen. РІ. І. 40. DicorvLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HYPOGYNAE HERMAPHRODITAE I PERIAN- THIO SAEPIUS DUPLICI, DECIDUO, RARISSIME NULLO, PHYLLIS LIBERIS, CUM STAMINIBUS PER VERTI- CILLOS 3- AUT 2- RARIUS 4-МЕКО8 ALTERNOS INDEFINITOS 2 — MULTISERIALES DISPOSITIS; STAMINIBUS LIBERIS DECIDUIS, ANTHERIS 2-LOCULARIBUS SURSUM PLERUMQUE BIVALVIBUS; CARPIDIO SOLITARIO l- LOCULATO | — MULTIOVULATO: OVULIS ANATROPIS, A BASI ERECTIS AUT AD SUTURAM 2 — MULTI- SERIATIS; FRUCTU BACCATO AUT CAPSULARI; SEMINIBUS PLERUMQUE EXARILLATIS, ALBUMINE AEQUABILI COPIOSO, EMBRYONE VARIO. — PFRUTICES ERECTI AUT HERBAE, FOLIIS ALTERNIS, FLORIBUS AUT SOLITARIIS AUT IN INFLORESCENTIAM SOLEMNITER INDEFINITAM DISPOSITIS. PERIANTHiUM rarissime deficiens, plerumque duplex, calyce subinde a corolla haud discriminato, totum deciduum.. Forora libera, cum staminibus per verticillos. 3- a. 2- rarius 4- (i. e. 24-2-) meros indefinitos (2—12), solemniter quidem paucos, omnino alternos disposita, seriatim imbricantia sed in singulo verticillo plerumque se invicem haud attingentia v. rarius val- vata et imbricata. SEPALA constanter foliacea. PETALA subinde nectariiformia v. ungue calcarata v. biglandulosa, ceterum foliacea. STAMINA floribus dimeris 4, tetrameris 8, trimeris 6 rarius 9 v. 12 v. 18, libera, decidua; riLAMENTA cylindrica cum connectivo continua; ANTHERAE соппеспуо aequali, loculis binis lateraliter plerumque adnatis, singulis rarissime conjunctim inde a basi рег valvulam sursum reflexam dehiscentibus, raro rima longitrorsa apertis. Porten ellipsoi- deum, trisulceum. CARPIDIUM solitarium, 1-loculatum, in srvLuM brevem attenuatum vel sti- gmate sessili terminatum; STIGMA saepius peltatum v. capitatum v. subbilobum, rarius intus ad stylum decurrens. OvurA numerosa vel pauca binave, rarissime solitaria, ad suturam ven- tralem saepius placentiformi-incrassatam 2- v. pluriseriata, subinde ex ima basi erecta, ana- tropa, funiculo brevissimo, integumentis 2. Bacca carnosa, aut CAPSULA nunc vesicaria inde- hiscens, nunc irregulariter rupta, nunc varie dissiliens, in uno genere ( Caulophyllo) pericarpio jam ante maturitatem destructo semina nudata. SEMINA plerumque exarillata, nunc arillo brevi lacero vel magno pulposo praedita. ТЕвТА crustacea raro carnosa, ENDOPLEURA tenuis; ALBUMEN Berberid. e 229 BERBERIDEAE: BERBERIS. 230 copiosum, aequabile, carnosum usque corneum. EMBRYO in axe seminis, nunc ejus fere longi- tudine nunc minutus, rectus v. leviter curvatus; RADICULA cylindrica, hilum spectans, passim exserta et per endopleuri duplicaturam vaginata; CoTYLEDONES applicativae, subsemicylindricae v. foliaceo-dilatatae; plumula inconspicua. FRUTICES ей SUFFRUTICES, mec nom HERBAE annuae aut rhizomate repeute v. tuberoso perennantes , constanter erectae, succo aqueo, ligno in pluribus „дато. CavLis nAMIque teretes v. juniores angulos:. Forra alterna, nonnunquam radicalia, integra serrata lobata v. pinnatim ternatimee secta еї composita , plerumque exstipulata. FLORES пипс solitarii terminales v. axil- lares, nunc spicati racemos? umbellati a. paniculati , rarissime сутозг, flavi albi rarius pur- pureo-violacei. — In temperatis hemisphaerii borealis et in America australi extratropica ob- viae, parcius їп Asiae ей Americae їгорёсае montibus generantur, ex Africa, Australasia et Осеаша exules. Genus brasiliense unicum. I. BERBERIS Їлхх. Веввевіө Linn. Gen. n. 442. Juss. Gen. 286. Gürln. №. L 200. t. 42. f. 6. St. Hil. Fl. Bras. 1. 36. t. 10. Endl. Gen. n. 4814. Hook. f. еі Thoms. Fl. Ind. or. І. 216. | LechMer Berberid. Amer. austral. (Stutigartiae 1857.) 6. Benth. et Hook. f. Gen. Pl. І. 43. — Bergeris е! Манома Nutt. Gen. Amer. 1. 810. 211. DC. Syst. 11. 4. 18. Prodr. 1. 105. 108. Meissn. Gen. 6. (7. el 8.). — Орозтемох Rafi. in Amer. Monthl. Mag. 1819. 192. ex DC. Frores trimeri. SEpaLA 6 v. 9, interiora majora. PETALA 6, calyce plerumque minora, campanulato-con- niventia, basi intus saepe glandulis binis nectarifluis instructa. S'rAMINA 6; filamenta basi articulata saepe- que irritabilia; antherae loculi laterales discreti elli- рис, singulatim inde a basi per valvulam sursum ге- flexam dehiscentes. Салврошм ovoideum, stylo brevi, stigmate magno peltato et umbilicato. Ovura 2 — 8, e basi erecta. Bacca carnosa indehiscens. exarillata, oblonga; testa crustacea. nosum. SEMINA Albumen car- Емввүо rectus, seminis fere longitudine, со- tyledonibus crassiuscule foliaceis ellipticis, radicula iis subaequilonga. Ғвгтісев, ligno flavo. Fora impari-pinnata vel ad foliolum unicum (cum petiolo articulatum) redacta, saepius stipulata, integra aut saepius 8рї- noso-serrata v. dentata , nonnunquam in spinas mu- tata, pennivenia, saepius perennantia. F'LonES flavi, solitarii axillares v. in racemos terminales axilla- resque collecti; BRACTEAE denltiformes, BRACTEOLAE summae 2 plerumque calycem stipantes. — Стезсит per totam ordinis ditionem. Бест L BERBERIS. ` Endl. Gen. РІ. 853. Котла simplicia, cum petiolo articulata (i. е. ad foliolum uni- cum redacta); stipulae, ubi adsunt, minutae subulatae. Berberid. 1 In hac sectione rami foliaque solemniter duplicem offerunt indolem ; plerique nempe ramuli decurtati manent et praecedentibus vulgo perulis squamiformibus foliorum frondosorum fasciculum floresque proferunt; alii contra, inferiores, haud floriferi, innovationi inservientes, ultra fasciculum foliorum basalem protruduntur et ad partem elongatam saepissime nullis foliis nisi in spinas simplices v. trifidas v. impari-penniramosas transmu- tatis instruuntur: quae quum fere solae novis ramulis proferendis inser- viant, ramuli in his stirpibus solemniter spina fulti occurrunt. *) 1. BERBERIS LAURINA Birte. glaberrima; spinis tripar- titiss foliis coriaceis obverse lanceolatis vel obovato-oblongis, in- tegerrimis, mucronatis, laxe reticulato-venosis v. haud raro sub- aveniis, supra nitidis, subtus opacis glaucescentibus; racemis gra- сШЬиз pendulis, nutantibus a. subrectis, quam folia plerumque longio- ribus, pedicellis 1- rarissime 2-floris distantibus nec fasciculatis ; petalis integris biglandulosis; filamentis breviusculis, connectivo truncato: baccis subsemiovatis, in stylum distinctum cylindricum constrictis. Tabula nostra LII. Berberis laurina ВШ. ( Thunb.) РІ. bras. Dec. І. 8. 1.2. f. 1. (nomine B. laurifoliae, icon bona). Flora IV. (1821.). 330. DC. Prodr. L 107. Rim. Schult. Syst. Veg. VI. 4., nec Lechler Berberid. Am. austr. 25. Berberis glaucescens SL Hil. Fl. Bras. L 37. t. 10. Berberis coriacea St. НИ. L c. Frutex humanae circiter altitudinis. Вамі plus minus fle- 'xuosi, teretes, juniores quoque vix complanati, cortice cinerascenti longitrorsum rimuloso plerumque opaco vestiti. SriNAE multum variae, nunc debiles vix 2 lin. lg., nunc validae et ultrapollicares, constanter 3-partitae; partes conico-subulatae, teretes infra cana- liculatae, subaequales, strictae, fuscescentes, totae v. apice tan- tum nitidulae. Perulae ramulorum subcoriaceae, late triangulari- ovatae, saepe aristato- шисгопа(ае et margine tenuiore dilaceratae. Fori іп fasciculis 2— 12, '/—2'/, poll. lg. et 2— 15 lin. lt., spinis nune multoties majora nunc iis vel duplo breviora, forma a lineari in obovatam ludentia, semper basin versus angustiora et - *) ; Sectio H. MAHONIA. Endl. Gen. 854. — Genus Mahonia Nutt. l. c. Ғолла pinnata; stipulae foliaceae. Rami foliaque hujus sectionis diversam indolem haud offerunt; folia omnia frondosa, rami elongáti. Nulla hujus sectionis species in America australi huc usque innotuit. 31 231 | BERBERIDEAE: BERBERIS. 232 in petiolum haud ultra 1 lin. lg. (i. e. usque ad articulationem у attenuata, demum pergamaceo- v. crasso-coriacea, margine subcar- tilagineo plerumque recurva; nervi praeter medianüm nunc fere inconspicui, nunc utrinque vel subtus magis prominentes, sed tenues semper et laxe гейсшай, secundariis angulo cc. 45° a medio exeuntibus. SriPULAE minimae dentiformes. Васемі 1 — 4- poll. et ad summum 50-flori, plerumque tamen 2—3-poll. et 15— 25-fllori, sub anthesi solemniter graciliter cernui, fructu penduli. PEbuNcULUS ?/, — l'5-poll., pedicelli tenues haud ultra !/,-poll.: bracteae cc. 1 lin. lg. lineari-lanceolatae v. subulatae, persistentes, bracteolae conformes sed minores, summae 2 calycem stipantes. Frores 2— 4-lin. diam. SEPALA extima ovato-lanceolata, intima late ovata obtusa, extimis vix longiora. PETALA obovato-suborbi- cularia, sepalis paullo breviora. SrAwiNA petalis subbreviora. OvuLA 2—5. ВАССАЕ 3— 4 lin. lg., nigrae et caesio-pruinosae; SEMINA oblonga, obtusa, nigrescenti-fusca. Berb. laurinam Billb. а B. glaucescente St. Hil. haud differre, e speciminum authenticorum autopsia affirmare possum. Etiam in autorum descriptionibus discrimen frustrà quaeratur, et revera, si ill. Sr. HILAIRE pro phrasi іп DC. Prodr. nimis brevi et manca in adumbrationem BILL- BERGII Ooriginariam ejusque iconem -sat bonam recurrere voluisset, certo has stirpes diversas haud pronuntiasset. — Cpntra ea stirps, quam cl. LkcHLER nomine B. гаиттае Billb. descripsit (vidi specimen authenticum), Boliviae incola, nostro judicio a brasiliana specifice differt: pedicellis in rhachide non subaequaliter ab invicem distantibus, sed per intervalla fasci- culatis et omnino majore copia ad apicem confertis, ita ut fere corym- bosa vel subumbellata tota inflorescentia evadat. Porro in foliis discrimen observandum; quae enim, quum іп B. commutata, ut stirpem a LECH- LERO perperam pro B. laurina descriptam appellare proponimus , omnino minus, ас in vera B. laurina, basin versus angustata neque in pagina superiore nitida offendantur, nervis quoque conspicue aberrant, secunda- riis nempe haud, ut in B. laurina, angulo circiter 459, sed 70—80° adeo subperpendiculariter a mediano exeuntibus. Quod Berb. coriaceam St. Hil. attinet, hujus quidem specimen authenticum non vidi, attamen haud dubito, quin formam tantum, nequa- quam varietatis titulo dignam, JB. laurinae constituat, quum e descri- ptione discrimina graviora omnino haud eluceant et leviora, quae afferun- tur, in quaedam specimina B. /aurinae а nobis examinata (а SELLO lecta, Herb. Berol.) perfecte quadrent. Maximam Berb. laurina praebet affinitatem cum B. vulgari L. et B. aristata DC. А priore imprimis differt: foliis constanter integerrimis, perennantibus, magis coriaceis plerumque subaveniis vel saltem venularum reticulo minus perspicuo magisque laxiore ornatis, denique baccis subsemio- vatis et in stylum distinctum constrictis, quum hae in B. vulgari ellipticae et stigmate sessili terminatae obtingant. lisdem notis etiam a B. aristata distinguitur, baccis solummodo exeeptis, quae quoad stylum in utraque conveniunt; praeterea autem in B. aristata pedicelli sub maturitate non- nihil incrassati et sepala exteriora interioribus multo breviora discrimina haud negligenda offerunt. — Inter Berberides austro-americanas mihi co- gnitas vix ulla cum hac brasiliana confundere potest; licet quidem sin- gulae e sectione pedunculis racemosis ornata, ut B. valdiviana Phil. (eadem ac B. rotundifolia Lechl., nec Gay nec Pópp.), B. flexuosa R. P., B. rigidifolia H.B.K., B. loxensis Benth. aliaeque pluribus notis ad B. laurinam accedant, omnes tamen differunt aut foliis plus minus spi- noso-serratis vel dentatis, aut venularum reticulo multo angustiore et insigniore, aut racemis compositis etc. Habitat in campis, fruticetis silvisque inde a prov. Minarum usque: іп ditionem Montevidensem. Prope Caldas aliisque locis prov. Minarum, Nov. fruct.: Lindberg, Widgren; ad Оиго Preto, olim Villa Rica: Freyreiss; in prov. S. Pauli, e. gr. prope Corrego dos Paulistas, ad Guarapuava, prope urbem Curitiba: Sello, M., St. Hilaire; fre- quens in Cisplatina; St. Hilaire; circa Montevideo a Sello et in iti- nere navarchi King collecta. Огеав, Napaea. Lusitanis Berberiz, Uva espim. 2. BERBERIS RUSCIFOLIA Lam. glaberrima; spinis 3-раг- titis; foliis lanceolatis integris v. hinc inde grosse dentato-spinosis et spinoso - mucronatis, coriaceis, utrinque nitidulis, tenuinerviis ; racemis folia subaequantibus pauci- (4—5-) floris, pedunculo basi squamuloso, pedicellis corymboso-fasciculatis 1-üoris; petalis inte- gris biglandulosis; connectivo obtuse subapiculato; baccis .... Berberis ruscifolia Lam. ІН. t. 253. f. 2. Pers. Syn. І. 387. Рог. Dict. VIII. 619. РС. Syst. ІІ. 11. Prodr. 1. 106. Віт. Schult. Syst. VI. 8. Lech. Berb. Am. austr. 19. Вамг teretiusculi flexuosi, cortice cinerascenti longitrorsum rimuloso. SriNAE nunc fere totae ad partem basalem dilatatam, stipulis minutis subulatis instructam (petiolum) reductae, nunc vel 3—4 lin. lg., divisuris ejusdem ac in praecedente indolis. РегшШае ramulorum ut in praece- dente, sed praesertim ad apicem ramulorum evolutae itaque pedunculum terminalem involucrantes. Forra cc. pollicaria et 3—5 lin. lt., pauca in fasciculis, in petiolum brevissimum attenuata, margine cartilaginea; nervi supra subplani, subtus prominuli, angustius quam in praecedente reticulati. Racemi cernui adeo subrecti, pedunculo !/ — 2/;-роП., pedicellis 2 — 3 lin. 1g., itemque floris diametro 2— 3 lin. Bracteae bracteolaeque ovatae obtusae, priores ?/,-lin. SkPrALA 6 late ovata, extimis quam interiora subduplo brevioribus. Reliqua, connectivo apiculato excepto, ut in prae- cedente. Fructus ignoti. | Habitat in agro Bonariensi: Commerson. Napaea. Cum hac specie, cujus originarium specimen in Herb. Kunthiano nunc Reg. Berolinensi (communicatum a Museo Parisiensi) examinare licuit, proximam absque dubio praebet affinitatem Berb. spinulosa St. Hil., tan- tam profecto, ut haec secundum cel. HıLAIREI descriptionem nonnisi foliis spinisque majoribus differat. Ita jam cel. SPRENGEL in Cur. post. 188 utramque in unicam conciliare, licet cum aliquo dubio proposuerat. Atta- men, quum ex unico, quod vidi, B. ruscifoliae specimine certiorem me facere haud potuerim, num revera hac magnitudinis ratione planta variet, quumque porro В. spinulosae inflorescentiae, in quibus Вегдег фит: generi haud levissimum discrimen positum est, hucusque nondum sint cognitae, melius, vel ut ita dicam, utriusque mali minus duximus, has plantas pro tempore specierum distinctarum titulo enumerare; ita descriptionem Ber- beridis spinulosae ex St. Hil. Fl. Bras. merid. immutatam repetimus. 8. BERBERIS SPINULOSA Sr. Hir. „ramulis subcomplanatis laevibus; spinis 3-partitis; foliis parce fascieulatis, breviter petio- latis oblongis, inferne cuneato-attenuatis , remote dentato-spinulo- sis, basi integerrimis. Berberis spinulosa St. Hil. Fl. Bras. merid. 1. 37. Віт. Schult. Syst. Veg. ТІ. 9. ест. Berberid. Am. austr. 20. „Еноткх; RAMIS flexuosis, apice praecipue subcomplanatis, glabris, nitidis, cinereo - lutescentibus. SPINAE 3-partitae, hinc et inde basi mu- cronulatae (rudimenta stipularum); divisuris subaequalibus, сс. 6—12 lin. lg., patulis, acutis , teretibus subtus canaliculatis, nitidis. RAMULI ех axillis spinarum enati, saepius haud manifesti, fasciculum foliorum. 3 — 6 gerentes, squamulis quando submanifesti ovatis obtecti acutis medio dorso costatis. КОЛА breviter petiolata, 2—3 poll. longa, 5—10 lin. lt., ob- longa, obtusa v. acuta, inferne cuneato-attenuata, marginibus dentato- spinulosa, basi integerrima, glabra; spinulis сс, 1—2 lin. 1g., inaequali- bus, distantibus, acutissimis, tenuibus; nervo medio utrinque prominente, lateralibus tenuibus infra marginem confluentibus; petiolus cc. 2—3 lin. 12. subtus convexus, supra canaliculatus. STiPULAE membranaceae, subtrian- gulares, vix manifestae. Nec flores nec fructus visi“ Sr. Hr 1, c. Nascitur in silvis prope urbem Curitiba, parte australi prov. S. Pauli: St. Hilaire. Napaea. 233 BERBERIDEAE: GEOGRAPHIA ET USUS. TABULAE EXPLICATAE. 234 GEOGRAPHIA ET USUS. Berberides, quum in Americae meridionalis tem- peratis partibus copiosissime proveniant, inter tropicos in terris solummodo montosis crescunt regionesque de- pressas calidiores omnino fugiunt. Ita quidem in toto Andium tractu inde a terra Magellanica usque ad isth- mum Panamensem magno ubique numero occurrunt, sed sub ipso aequatore sola in zona 10— 14000 ped. su- pra oceanum elata conspiciuntur; in horum montium oriente autem nonnisi per Patagoniam, La Platae re- giones (Argentinas) et Brasiliae provincias in austro extremas dispersae, aequatorem versus ultra 200 haud ргосиггеге videntur. In reliqua Americae australis parte omnino deficiunt. Berberides andicolae ad silvarum margines et flumi- num ripas saepe ingentes areas tegunt; aliae, inter quas Brasilienses nostrae, silvulis gaudent sepibusque apertis, sparsae v. gregariae, una denique B. empe- trifolia nonnisi in arenosis et graminosis terris apparet. Cortice et radicibus Berberidum, quae omnes prin- cipio basico Berberinum *) dicto pollent, Indi utan- tur ad vestes laneas colore flavo tingendas. Вассае, acido malico imbutae, in pluribus prospere comedun- tur. Praeter hunc generi humano nullum Berberides praebent usum memoria dignum. (Cf. Lecuren, Ber- berid. Аш. austr. p. 5.) Епсні.Ев. ж) Berberinum , cujus constitutionem chemicam formula reddimus: 420 36H 2N 90 , prismata efformat tenuia, coloris vivide flavi, sa- poris intense amari, In aqua fervida solvitur et in alcohole; cale- factum usque ad 100? C. aquae perdit 19,4?/,, colore simul in ruübro-fuscum transmutato, еб deliquescit in temperatura 1209. Salia ejus flava sunt, in crystalla abeunt et e solutionibus per acida praecipitantur. TABULAE EXPLICATAE. Tab. LII. Berberis laurina, p. 228. Sigla in tabulis Magnoliacearum, Winteracearum (praeter tab. ХХХП.), Ranunculacearum, Menispermacearum (except. tab. L. et LI.) et + Berberidearum adhibita. 1. Flos sub anthesi, cum bractea v. illa demta. 2. Alabastrum. 3. Calyx, vel singulus sepalorum verticillus. 4. Sepalum. | 5. Corolla, vel singulus petalorum verticillus. 6. Petalum. 7. Paracorolla (squama petalorum in Ranunculaceis). 8. Genitalia. 9. Androeceum, vel singulus staminum verticillus. 10. Stamen. 11. “Авйега, Сар.) aperta. 12. Granula pollinis, s. sicca, h. humectata. 13. Gynaeceum, vel singulus carpidiorum verticillus. 14. Carpidium. 15. Ovarium. 16. Stylus. 17. Stigma. 18. Ovulum. 19. Fructus, (ap.) apertus v, dehiscens. 20. Gynophorum e fructu. 21. Carpidium singulum e fructu. 22. Sarcocarpium. 23. Endocarpium (putamen in Menispermaceis). 94. Semen. 25. Testa seminis. 26. Spermodermis (in Magnoliaceis). 27. Rhaphe. 28. Albumen. 29. Embryo. 80. Radicula. 81. Cotyledones. 82. Plumula. 83. Inflorescentia vel ejus pars. . Folium. . Stipulae. . Caulis. . Fasciculus vascularis. Bractea. Bracteola. Diagramma. Pars exterior, in organis 2- vel pluriseriatis. Pars interior, in organis 2- vel pluriseriatis. Pars junior. Pars arte remota. Pars antice visa. i Pars postice, i. e. inde ab axe visa. Pars desuper, b. a basi, v. a ventre, 4. а tergo visa. Pars depauperata, ађогита vel rudimentaria. Pars monstrosa. Partis altera forma. Sectio verticalis. = Sectio horizontalis. m. n. Magnitudo naturalis. ~ Magnitudo aucta. * Pars arte expansa. “и = оў у яза зо но УР 5 аг? Tabularum auctores: Тар. XXVIII. — ХХХ. ХХХІІ. XXXV. XXXVII. XXXIX. ex parte, XL. бр. L et П. ў, XLII. praeter fig. IV., XLIV. XLVII. praeter fig. I., L. — LII., et ómnes figuras analyticas delineavit auctor AvG. Gui. EICBLER; reliquas exhibuit cl. Jos. Ніскі, pictor Wircebur- gensis, unica excepta Tab. ХХХІ. ab ADOLPHO NikPEILLER Monacensi exarata. 235 OBSERVATIO: ОЅҮКІЅ. 236 OBSERVATIO. Inter Berberideas Herb. Reg. Berol. latuit planta, nomine Zerberidis brasiliensis Klotzsch ab ipso Krorzscuio signata, quam асспгайогі examini subjectam ad Osyr?/em, e Santalacearum ordine spectare probavimus. Quod genus quum antea in Flora Brasiliensi nondum cognitum esset, nos, licet Saníalacearum ordo in hoc opere jam in lucem prodierit, plantae descriptionem hoc loco adjicimus, post Thesium, fasc. XXV. p. 104, tamquam supplementum inserendam. II. OSYRIS Liny. Osyris Linn. Gen. n. 1101. Juss. Gen. 75. Lam. Ill. 1. 802. Сйгїт. Carpol. Suppl. ПІ. 204. t. 216. f. 3. Nees jun. Gen. Р! Fi. germ. fasc. П. t. 20. Desne іп Ann. Sc. nat. II Ser. VI. 65. 1. 6. Endl. Gen. n. 2078. Meissn. Gen. 328. (240). Alph. DC. Prodr. XIV. 632. — Сама Tournef. Inst. 664. t. 488. et Cor. 53. — Согроох Berg. РІ. Cap. 38. Кровкз dioici, rarius hermaphroditi. Ревівохіом deciduum, profunde 3 — 4- raro 5-partitum; lobi pa- tentes, intus glabri vel pilorum fasciculo, stamini an- teposito subinde adnexo instructi; lobo bracteam spe- сїашёе in floribus 3- et 5-meris, sinu in 4-meris. Sra- MINA tot quot lobi iisque anteposita; FILAMENTA bre- via; ANTHERAE loculis ellipticis, rimis longitudinalibus introrsum apertae. Роки trigonum. Discus conca- vus, partem superam et integram perigonii vestieus eique adnatus, margine solutus et in squamas perigo- nii lobis alternas productus. Оулнгом carnosum, per- fecte iuferum; srvLus brevis cylindricus, атївмА 3—5- lobum, lobis cum perigonii partibus alternis. Pra- CENTA in cavitate minima ovarii nidulans, recta, bre- vis, apice ovula saepius 3, nunc 2 — 1 pendula ge- rens. DmnupA ovoidea vel globosa, vestigiis loborum et disci coronata, putamine Попово v. erustaceo. SE- MEN drupam implens, albumine copioso; EMBRYONE in superiore parte paullum obliquo, radicula supera, co- tyledonibus lanceolato-teretibus semi-incurvis, radicula longioribus. : | ÁRBORES V. FRUTICES, RAMIS saepe angulosis, subinde aliis aphyllis in spinas transformatis , aliis foliosis decurtatis. For1A alterna, raro opposita (sect. Colpoon), plana, nunc in ramulis decurtatis fasci- culata. F'LonEs masculi et ћегтарћтодиг saepius in umbellas paucifloras axillares vel e perulis ramulo- rum oriundas dispositi, feminei contra subsolitarii saepiusque terminales. — Сгевсип! іт Mediterra- nea, Abyssinia, Africa australi et іп India , unica quoque specie іп Brasilia australiore repraesentatae. Зксто ІП. ACANTHOSYRIS. Еговез hermaphroditi. — Ramuri plerumque binatim super- positi, inferiore aphyllo spinescente, superiore decurtato basi ре. rulato, singulis demum elongaturis. Forra alterna. Овзкву. Sect. I. Куозукз: Flores Фос. — Folia alterna. — Species gerontogaeae. Sect. II. Согроох: Flores hermaphroditi, nunc subunisexuales. — Folia opposita. — Species Capensis. Cf. Alph. DC. Prodr. XIV. 634. 1. OSYRIS SPINESCENS Мавт. ET Еісні.. Tabula nostra LIII. Rami teretes, cortice opaco cinerascenti, longitrorsum rimu- loso et exasperato; novelli subangulosi, pube cinerea appressa vestiti, deorsum sensim glabrati. 5рїхАЕ 3— 4 lin. lg., rectae, conico-subulatae, teretes, apice saepe fuscescentes lueidulae, cete- rum cinereae. PrnuLAE ramulorum minutae (vix ",-lin.), ovatae obtusae, crassiusculae. Fori '/, — 1°/,, plq. */, poll. lg., 4—6 lin. lt., obverse lanceolata, apice rotundata v. obtusa nec mucro- nata, basi sensim attenuata, petiolo subnullo, membranacea, con- colora opaca, juniora appresse cinereo-pubescentia cito glabrata; nervi tenuissimi, praeter medium vix conspicui, laxe гейсщай. Um- BELLAE e perulis ramulorum pronascentes 2 — 5-Йогае, pedunculo: У, — 3/, poll. lg., pedicellis usque 2 lin. lg. Bracteae in speci- mine delapsae, bracteolae nullae. Frores 1—1'/, lin. diam., cum pedunculo glabri; ovario subconico, perigonii parte libera campa- nulata, lobis patentibus. Losi 5 —4, оуай, acutiusculi, margine leviter involuti et apice initio inflexi, intus ad basin fasciculo pilo- rum antherae adnexo instructi. АхтикдАЕ medio dorso ай хав, fila- mento subaequilongae. Dıscı squamae ovato - suborbiculares carno- sulae.. Пвоға globosa, */-poll. parte superiore costis validis peri- gonii lobis respondentibus deorsum' evanescentibus instructa , pur- purascens opaca; putamen '/ lin. crassum, firmiter lignosum, flavi- dum. Semen in specimine destructum. Floribus haec species medium tenet inter Comandram еб reliquas Osyridis formas, pentameria nempe et fasciculo рПоглт lobos perigonii Quibus notis autem quum dignitatem graviorem tribuere haud cum anthera connectente. et quae in diversum genus hanc plantam collocare cogeret, possimus, eo minus, quum habitu, inflorescentiis ceterisque florum, impri- mis ovarii characteribus nec non drupae indole planta nostra satis satisque cum Osyride conveniat, huic generi eam adscribere haud haesitavimus ; cujus formam refert notis nonnullis, ut iis, quas modo protulimus, porro spinescentia etc. insignem ideoque subgeneris vel sectionis qualitate di- gnissimam. Habitat in Brasiliae prov. S. Pauli, districtus Guarapuava: Sello. Napaea. TABULA EXPLICATA. Osyris spinescens , р. 236. Sigla. Tab. LIII. 1. Flos sub anthesi. 7. Ovarium. 2. Alabastrum. 8. Fructus. 3. Lobus perigonii. 9. Inflorescentia. 4. Stamen. 5. Pollen. 10. Pili (fasciculus lobum perigonii 6. Discus v. ejus pars. cum ап(ћега connectens). Tabulam delineavit Aue. боп. EICHLER. | | | D. Diagramma floris. a. Antice visum. | p. Postice, i. e. ab axe visum. | 1. A latere visum. | || Sectio verticalis. | * Vi expansum. + Magnitudo aucta. , m. n. Magnitudo naturalis. rm) ТТА, Z ЖИ А 27 77, TA то Ж ЦОХОН) 122 2227 Ж” ҒҒ Щи, | 1 | А M / : | М S ХЭ сс AES ИРГ = ян?” ТЖ, 2 2 у : 2 МР И ВИ СИ АРА И TUS с; ДИ Ши di 522 OREM 7 (UTD 7 js У d M LUPA 1 ТІНДЕ H (6%) 1% ; ИШ | Ми! и | 5% N — 5 22 --- Ху” INS AS xS TAL АСМА ovata. ЯС Z9 (an) mn TAL AUMA ovata. «ух ex | <Ç 22 л 22222 D RIMYS Winteri.L.var. [? chilensis, II. var х. masellanica. q $ranaten sis. ЇЇ. чаг revoluta. Ill.var.c.angustifolia. DRIMYS Мег. I.var ке ud s З Lm Ж ЭБЕ s d ) - > (S Рано 2 m UN I A J Ум (y СЕТ 99999 фи 97509 “АА h 0070002 — LL ETI обе І A 11215244 у — П Т ШИШ ЖОЛОО me 22 i^ 5 хус Л үү DRIMYS Үйшегі, а) CLEMATIS Leampestris, ЇЇ. dioica var. brasiliana. N ода, 22 CNN Уу 7 un wn И, о Үн 1 91 2 Жи рл пүү Ч rf p) — | УМА) SN i Жала WESS 20 LANEMONE Selowii, .RANUNCULU S flagelliformis. 94. М 4 wo хо Ma 7177) 227 p 5 2 SS ou Па T m AN № N «1 У ? 10) A 297) LRANUNCULUS apiifolius. П. ANEMONE decapetala. Ш.СЪЕМАТ IS - a. campestris, b. Hilarii, c. bonariensis, d.e. dioica, f. sericea. Т. DISCIPHANIA lobata 7, П. CHO NDODENDRON tomentosum <. | ANOMOSPERMUM srandifolium, ILA аригепве, ES, 22 2 cA | Же, 2 22 2 e [7 ` Cr? - БЭ 552) HT | Ж” 7 T - За GR TTS Ш.А. reticulatum. У, SOMPHOXYLON Wullschlae ge 34. lii. eel NN ES ыг N Қ», с Р N 7 „Кс us БИЛ т< ' тең Ен Lal i бекіне: NU (2) ea (62.11 22772 27. ANOMOSPE R MUM Sehomburgkii, ABU TA rufescens. WWW | ! iN W à | ! || Ñ “ ABUTA LCandollei, ILGrisebachii . / + SSS DM - | / = LI — 22 10.1 Z@. == 27 | ABUTA 1 пе, ‚ ЗеПоапа, Il, Ime i | | | | | | | | | | | | | | 7 ABUTA L concolor, IL éuyanensis, Ш. panurensis. COCCULUS N. Filipendula, V.enmeandra. M.carolina. (I SS AMPELOS ovalifolia: icrophvllum. „N.tamoides.V. SYCHNOSEPALUM m грофа! И andromorpha Пут , - CISSAMPELOS Lfhinunensis 791 (24 ғ] CISSAMPELOS glaberrima. 2 ЖЖ 4 Z; 777 Ж Бет wf, 27 / E DES T i й 134 = | 2-3 / r “== 4 ! = H | = $ | | 9328 222222 —— ! л N || NI D D > 19 “ А | / D а ч ^ 7270 А P cst sa: = AE 3734 m sm rau ДР ме E 50 Qj P^ T 2% а Ұ % 97467 CISSAMPELOS fasciculata. РАСНҮСОХЕ 1. оМопфиоПа П.доттоепзв. SCIADOTARE NIA IM. amazonica, N. cayennensis Y ramiflora. ЦИ? m. n. BOTRYOPSIS L platyphylla, 1, Spruceana. “ар y SYCINOSEPALUNM I. Рагаблве, |. Sagotianum. \ 9 f SANTI j | NS \ TT A / | | A қ 1 hi > n / я, à | МУ | Pd j 17 c , / Ñ ) > is | / žo / ЖА 3 > M (20%, t < n 175 | МЕ EUN | 4 УБ | i ` : || 1 1 D ( 49 9 2522: и M 2 igi Акта пе == == 232 1 і" ” y 255 SN < w S SS 2 KC Z x SESS SIS — s — = у "V ^, E > Жа Z X [e y P — ; EN / б, =. — е Ж, У Миња - ж —— == 2. Ба Ç %% = т m Ж == эд ^ Ї 2 222 Ж Ч T1 Ç WA - 5 5429 | —— АД | 5 ZAN 7) N < z RC. та ATTA, (| ||| [ү | g 7, (7 ЛІ = _ = / ДД Ш) | 2 - Щ | L эв. xul = TI x. —— 71 == uu \ Хү e ТАРЫ “ти i R i 1 сле: ще: s ----4+ L] щъ 7207 р У = ОРДА А е, | ЄСЧ Ni 1 "е ` f Ф | А : 77 f фа 10 7 7977 ) ү | | д \ | ||| ||| | | e) | || | ЇЇ КА 9 e | i ' ITE ШІ, РЕНЕА үа rr = Anatemia Menispermacearum. Со 0 E + А. jy COCOS | Хо 26-37 С? [ 49-27) CS ape 72. more 4 DM та () г У í) . Go өх. | 20 | mu ES б” Sg DE ci BU $ E Hi ДНО Un. е dct. EXE 59 v ЕР: ка И И í ы WE % xA. ў UA : 55 У > ; ; i . : у РАДИ 241? () () ГО) А, n %; н МЯ | = КУДА ( | 7 42 За : ; : : - У, ЖЭ E ДА Ы ) КУ с 4 2 > до Ра КОЛА А (2 ДО) Q у | J - 2 : “ОЛС цаа Б ] g: i 2 ER ^. v (Т i. Е: (Y 2 3j g: Ж M STO 3 4 260 ХОП 4 EKA По : qY 9 P Ад 5 р = Ў —: 5 Ёс "QA тт? ща à ЭГ мэ; Ёр БЕ: SS Р. ще А CY СА 20 ае ју row = E D» 99% ло ъуъ въ 095 уу | А5 54. АМш P Ур. » Anatomia Menispermacearum. | # гэ So ` ! эу | v S g | || бэх BERBERIS laurina. spinescens. EA ме = 2m 1 N> T% Š == х - === — 22 OSYRIS “Э із. 2--22 >». EX > =ч FLORA BRASILIEN 818, | ENUMERATIO PLANTARUM IN BRASILIA — — HACTENUS DETECTÀRUM. QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET METHODO- . | - NATURALI DIGESTAS PARTIM ICONE ILLUSTRATAS -CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS DE МАТ, . OPUS. 4 - = СОВА MUSEI C. R. PAL. VINDOBONENSIS AUCTORE STEPH. ENDLICHER : ; SUCCESSORE ED. FENZL CONDITUM SUB AUSPICIIS | FERDINANDI L AUSTRIAE IMPERATORIS | Эл LUDOVICIL BAVARIAE m SUBLEVATUM BRASILIENSIUM LIBERALITATE . PETRO I. BRASILIAE IMPERATORE CONSTITUTIONALI ET DEFENSORE PERPETUO Fase. XXXIX. САРРАВІРЕАЕ, CRUCIFERAE, PAPAVERACEAE, FUMARIACEAE. Exposuit Ave. боп. Eicargg. p. 237 — 344 | tab, 54 — 68. BR" Continuatio fasc. XXXVII. (post Berberideas). ~, Fasc. KL. APOCYNACEARUM geographia, mantissa et usus, auctore C. Е. Рн. ре Magnus.” p. 181—196. tab. 54. ААҚ tet . GENTIANACEAE. Exposuit Аововтоз Рвовк1. p. 197 — 248. tab. 55 — 66. Е“ Continuatio fasc. XXVI. (post Apocynaceas). Accedit Summa rerum in Fasc. I. — XL. contentarum p. 1—32 sedrsim, PRETIUM: 241/, Flor. | . ` LIPSIAE Apup КАП). FLEISCHER IN COMM. d. 1. m. Dec. 1865. CAPPARIDEAE, CRUCIFERAE, PAPAVERACEAE, FUMARIACEAE. EXPOSUIT AUGUSTUS GUILELMUS EICHLER, Рни,. Dn. CAPPARID ЕА Е. САРРАВШЕВ Juss. Gen. 242. et їп Апп, Mus. XVIII. АТА, — CaPPARIDEAE Vent. Tabl, Ш. 118. DC. Prodr. І. 231. R.Br. іп Denh. et Clappert. Voy. App. 220. Bartl. Ord. nat. 265. Meissn. Gen. 17. (15.) Endl. Gen. 889. Benth. et Hook. f. Сеп. I. 103. — CAPPARIDACEAE Lindl. Introd. П. ed. 61. Veget. Kingd. 351. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE, SOLEMNITER HERMAPHRODITAE, HYPO- СҮМАЕ; FLORIBUS REGULARIBUS, NONNUNQUAM IN ZYGOMORPHIAM TENDENTIBUS; PERIANTHIO UTPLURI- MUM DUPLICI, 4- RARISSIME 8-МЕВО, PHYLLIS SOLEMNITER LIBERIS' STAMINIBUSQUE DECIDUIS; TORO DISTINCTO POLYMORPHO; STAMINIBUS LIBERIS INDEFINITIS DEFINITISQUE, PLERUMQUE AEQUILONGIS OVARIO SAEPISSIME STIPITATO, E CARPIDIIS UTPLURIMUM BINIS LATERALIBUS (< >) CoNFLATO, l- VEL SEPTIS SPURHS 2- ET PLURILOCULARI, PLACENTIS SUTURALIBUS PARIÉTALIBUS MULTiOVULATIS; FRUCTU CAPSU- LARI, BACCACEO, DRUPACEO; SEMINIBUS CAMPYLOTROPIS EXALBUMINOSIS, COTYLEDONIBUS INCUMBENTI- BUS. — НЕВВАЕ FRUTICES ARBORESQUE, SUCCO AQUEO; FOLIIS ALTERNIS, SIMPLICIBUS PALMA- TISECTIS TRIFÜLIOLATISQUE, PETIOLATIS, HAUD RARO STIPULATIS; FLORIBUS AXILLARIBUS VEL RACEMORUM LEGE IN INFLORESCENTIAS AXILLARES TERMINALESQUE COLLECTIS, ВВАСТЕ18 PLERUMQUE EVOLUTIS, BRACTEOLIS CONTRA OPPRESSIS. | Ет.оввв hermaphroditi, raro polygamo-dioici. ЕРАТА 4 libera l- aut 2-seriata, v. calyx 4-раг ив, rarius organum calyptriforme v. spathaeeum indole tetramerum anthesi varie solu- tum, rarissime denique sepala 6 ordine ternario biseriata; subaequalia v. antico majore v. 2 in- terioribus minoribus, aestivatione valvata imbricata et aperta"), decidua vel rarius calyx totus v. inferiore tantum parte persistens. Torus solemniter conspicuus, stipitiformis v. disciformis a. basin calycis vestiens, postice saepe in glandulam v. tubum cornuve auctus, margine libero annuliformis v. paracorolloideus, subinde quoque in squamas 4 sepalis antepositas interque ea et petala collocatas productus. PETALA 4 (rara exceptione subinde 5), rarius nulla, rarissime 2, sepalis alterna imo toro inserta, libera, decidua, plerumque unguiculata, integerrima, raro fimbriata; aestivatione imbricata у. subconvoluta, rarius aperta aut valvata. STAMINA apice tori inserta, libera, decidua; nunc definita 6, rarius 4, 5 v. 8, nunc indefinita 10 — plurima, aequalia v. po- stica breviora, subinde ex parte ananthera; FILAMENTA filiformia, nunc sub apice incrassata ; ANTHERAE dorso rarissime ventre basi affixae, versatiles, oblongae v. lineares, 2- loculares, loculis bilocellatis, longitrorsum birimosae, effoetae varie contorquentes. Ротљех ellipsoideum 3- -plicatum *) Aestivationem „аретбаш“ praecessore В. BRowN eam vocamus, qua phylla partes interiores nullo evolutionis stadio perfecte obtegunt. Саррагійеае. я 32 239 CAPPARIDEAE. 240 poris 3 aut nullis, membrana extima granulosa. OVvARIUM solemniter stipitatum, stipite saepe longissimo, rarius sessile; utplurimum e carpidiis 2 dextrum et sinistrorsum a floris mediana latus occupantibus conflatum, rarius e pluribus 3—8 adeo 10; 1- rarius septis spuriis e pla- centis oriundis 2—8- loculare. STvLus terminalis, brevis v. nullus, raro elongatus filiformis; STIGMA simplex capitatum v. orbiculatum, rarius pro numero carpidiorum lobatum v. stigmata totidem distincta; his pariter ac stigmatis lobis carpidiorum medianae respondentibus. PLACENTAE parie- tales. suturales filiformes, ovula indefinita plurima. raro pauca seriebus 2 pluribusve gerentes, rarissime ovarium omnino l- solummodo v. 2-ovulatum; ovuta campylotropa, micropyle supera, . integumentis 2. Fnucrus aut capsularis aut baccaceus, rarissime drupaceus; capsulae siliqui- formes 2-valves, valvis a ,,replo**) persistente secedentibus plerumque deciduis; baccae variae, saepe pulposae indehiscentes, rarius siccae secundum. suturam ruptae, replo quidem nullo. SEMINA numerosa, rarius abortu pauca v. solitaria, in capsularibus replo appensa, in baccatis plerumque in pulpa nidulantia, subrotundo-reniforinia v. subconduplicata, nonnunquam:(funiculo parumper aucto) arilli vestigio praedia; TESTA coriacea v. crustacea, laevis v. saepius verrucosa, rugosa, reticulata, echinata adeo lanuginosa; ENDOPLFURA tenui-membranacea у. ad chalazam subspongiosa. Albumen nullum. EMBRYO carnosus oleosus (nec amylum continens), arcuatus a. conduplicatus; COTYLEDONES incumbentes, aut semicylindricae applicativae, aut foliaceae convolutae, aut altera minor induplicata a majore amplexa; RADICULA variae longitudinis, cylindrica conica aut fusi- formis; plumula nulla. | ' HERBAE annuae et perennes, a. FRUTICES subinde scandentes , a. ARBORES, , Succo: адиео saepius acrido, слоте RAMISQue ulplurimum teretibus. Котта alterna (rarissime opposita? . ez, Auctt.), simplicia, aut palmatin 3- 5- T- 9- 11-веёсїа, aut trifoliolata (i. e. petiolulis articulatis) nuncque ad foliolum unicum redacta, integerrima, raro minute serrata v. dentata, petiolata, petiolo. subinde cum ramo articulato, haud raro stipulata: stipulae пипс herbaceae minute. dentiformes v. setaceae, nunc (solis in gerontogaeis) spinescentes. Frores azillares | solitarii et fasciculati, аш іп 1nflorescentias terminales et axillares racemorum lege coacti, spicati петре, racemosi, corymbosi et umbellati, BRACTEIS fulti variae indolis, rarissime ebracteati, bracteolis. autem. con- stanter oppressis; saepe вресіозі, varie colorati, nonnunquam (praesertim in Cleomeis). quidquam . irregulares:' petalis nempe posticis aliquantum | majoribus omnibusque sub anthesi adscendenti- secundis, genitalibus contra deflexis. Indumentum simplex subinde glanduligerum, et nonnunguam, іп aculeos conspirans, a. stellatum, a. elaeagnoideo-lepidolum. — Crescunt іп calidioribus totius orbis, maxima copia inter tropicos vigentes. Оввеву. І. Genus Tovaria R. P., ab omnibus auctoribus Capparideis, licet eum aliqua haesitatione adscriptum, nobis melius inter Papaveraceas collocatum videtur, Rationes illo loco exponemus. : Оввквү, П. Пе florum morphologia in ехсигѕи ad calcem Fumariacearum disputabimus. CONSPECTUS TRIBUUM GENERUMQUE DESCRIPTORUM. Trus І. CLEOMEAE. Perianthium 4-merum. Fructus capsularis 2-valvis, cum replo persistente. Cotyledones semicylindricae applicativae. — Plantae plerumque herbaceae.. l. Torus brevis. í Stamen fertile 1, anticum; sterilia 4, lateralia et postica . . . . . + . . .... ..... `L DACTYLAENA. Stamina 6—8, omnia fertilia, postica 2—4 sub antheris infato-inorassata . . . . . s . . , , I. PHYSOSTEMON. Stamina 6, omnia fertilia, filamentis aequabiliter filiformibus . . . . . + + + + + + + + . Ш. CLEOME. 2. Torus. stipitiformi-elongatus .. . . • e «с « és o o dw уузу әсе а а ста Л Л ШИЛ НН Жж) „Вериш“ ab auctoribus significatur in bis et in Cruciferarum capsulis regio suturis respondens placentifera (externe quoque insignis), angusta quidem sed compage quam valvarum firmiore, apice cum stylo, basi cum stipite torove connexa, itaque valvis delapsis forma annuli varie configu- rati persistens. 241 CAPPARIDEAE: DACTYLAENA. 242 Tninos ІІ, nullo. CAPPAREAE. 1. Petala аевйуайопе aperta 2. Petala aestivatione clausa. Calyx calyptriformis, anthesi bilobe diruptus. Stamina 6 Perianthium 4- merum. Cotyledones plerumque foliaceae convolutae. — Stirpes utplurimum fruticosae. Fructus solemniter baecaceus, rarius dehiscens replo V. CRATAEVA. VI. STERIPHOMA. Calyx 4-lobus, v. sepala 4 libera, vel bina solum ' exteriora in буран анды Наран solutam connata. Stamina indefinita 4—100 OBSERV. VII. CAPPARIS. Tertiam tribum e Roydsia Roxb., genere indico-orientali constituimus et ita circumsribimus: Trus Ш. ROYDSIEAE. Perianthium 3-merum, biseriatum. Fructus drupaceus. Cotyledonum altera. major minorem induplicatam amplectens. — F'rutices. Trivs I. CLEOMEAE. DC. Prodr. 1. 237. Benth. et Hook. Gen. І. 103. Сотугеромеѕ semicylindricae applicativae. — Plantae Квостов capsularis, bivalvis cum. replo persistente. plerumque herbaceae. L DACTYLAENA Soma». DacrvLAENA Schrad. Hort. Golting. ined. Саі. sem. hort. Gott. 1823. Schult. Syst. VII. p. ІХ. Метввп. Gen. 17. (15.) Endl. Gen. n. 4986. Benth. - Hook. Gen. І. 105. — Сіеотев spec. DC. Plant. rar. hort. Genev. 53. 1, 15. NEPALA 4 lanceolata, antico majore, decidua. Per- TALA 4 linearia vixque unguiculata, postica 2 majora, adscendentia. Discus annuliformis, postice incrassatus. STAMEN fertile 1 anticum, sterilia 4 postica et lateralia (ita fertile e duorum staminum - anteriorum, quae in affinibus offenduntur, concretione enatum esse sumitur); fertile ripAMENTO Crasso cylindrico, АМТНЕВА elliptico- oblonga; staminodia ananthera filiformi-subulata. Ova- вгом brevissime stipitatum, 1-loculare, placentis 2 mul- tiovulatis; зтугля terminalis brevis, smiGMA capitato- subbilobum. CApsuLA siliquiformis, cylindrica v. late- raliter subcompressa, breviter stipitata v. subsessilis; | valvis a replo deciduis. SEMINA numerosa, subgloboso- reniformia, costulis longitudinalibus transversisque tenui- ter reticulata nodulisque зиларарн. : Нкввак annuae v. perennes ` subindeque suffru- tivosae, hispidue et glanduloso ~ pubescentes. Ко- LIA exstipulata trisecta, foliolis integerrimis. Fro- RES in racemis terminalibus ebracteatis, parvi, albi roseive. —' Omnes Brasilienses. “1, DACTYLAENA MICROPHYLLA Еісні.. suffruticosa, glan- dulose pubescens; foliis parvis (haud ultra 1-рой.) scabridis, foliolis obovatis v. obverse lanceolatis apice rotundatis basi subcuneatis; capsula lineari-eylindracea, vix stipitata. ' Tabula nostra LIV. Fig. I. "Састав usque 9-pedalis, inferne lignescens glabratus defoliatus, superne herbaceus glandulose pubescens. Fori rigidula, petiolo '/,—53/,-poll.; foliola eum petiolo utrinque glandulosa, basi cuneata sessilia, 2—5 lin. 1g., 1—2';/, It. Frores in racemu '/,— "рођ, ambitu ovato conferti; Кеме florem subaequantes 1—1 '/, lin. lg. Capparid. | 1388. Dryas, Hamadryas. — Ревгамтним 4-тегши. ВЕРАГОМ anticum reliquis dimidio majus; rETALA duplo triplove longiora, roseo-purpurea, postica cum macula flava in medio (Мавт. Observ. n. 1905). SrawEN fertile petalis subaequilongum, anthera fusco-rubescenti ; staminodia paullo breviora, basi breviter connata. Ovaniv lineare, cum sepalis.glanduloso-pilosum. Racemus fructifer ай 3—5 poll. elongatus. 8илорк 5—10 lin. ја, 1-1/, ІШ, stylo breviter acuminatae, basi in stipitem ad 1 lin, lg. attenuatae; valvis longitrorsum venoso-striatis. SEwiwA 8—12, saturate fusca, diam. cc, 5/4 lin. Овз. In hac specie, quum omnino ramuli inflorescentia demum sensim destructa determinentur, simulque autem sub apice nóvos ramulos proferant item sese habentes; tota igitur stirps, sympodiorum lege superstructa, Vaccinii іп modum ad quamvis ramificationem primarium ramum exhibet in surculum siccum emarcidum procurrentem, dum ramulus secundarius primarii quasi continuationem effingat. Habitat , in: prov. Bahiensi: Luschnath, Blanchet n. 1883.; e. gr. іп asperrimis umbrosis ай Brumadinho fluvium prope Rio das Contas: M. Hamadryas. 2. DACTYLAENA POHLIANA Еісні.. herbacea (?). glan- dulose pubescens ; foliis majusculis, foliolis elliptice v. lanceolato- ovatis, utrinque acutis v. apice acuminatis; capsula subfusiformi, distincte stipitata. Tabula nostra LIV. Fig. 11. Specimina completa haud praesto sunt; summitates, quas vidi, 1'/,—2-pedales, omnino herbaceae virides. CauLes striato-sulcati, laxe ramosi. Fori internodiis 1— 4-poll. distantia, petiolis 1—1'/,.-poll.; foliola 1'/,—2"/, poll. lg., */, —1'/, lt., lateralibus intermedio subminoribus et basi inaequalibus, petiolulis '/,—1 lin. 12. sustenta, eleganter minuteque reticulato-venulosa, supra sparse, subtus in omnibus nervis venulisque pilis minutis glanduliferis obsita. Racemi ambitu lanceolati ad 1:/, poll. Ig., maturitate usque 6 poll. et ultra elongaturi. Pedicelli 1'/,—2-lin.: flores 3-lin., albidi. SEPALA glandulosa, anticum subduplo longius. PETALA 2 antica sepalo antico parum, postica conspicue longiora, omnia longe atte- nuata acuta. STAMEN fertile staminodiis sepaloque antico subaequi- | longum. Ovarium lineari-lanceolatum glandulosum. SiriQua 1'/,—2 poll. Ig., medio 2'љ—8 lin. lt., stipite 4—5-lin., utrinque obtusius- сша, valvis membranaceis nervoso-striatis. SEMINA numerosa, 1 lin. diam., fusca. Habitat prope Rio de Janeiro: Pohl; ad Alagoas: Gardner n. 243 З. DACTYLAENA MICRANTHA $снкар. annua herbacea et perennis suffruticosa, caule sparse glanduloso -hirtulo; foliolis elliptice v. lanceolato-ovatis, supra sparse hispidulis, subtus minute glanduloso-puberulis, margine ciliatis; capsula lineari - cylindracea subsessili. Dactylaena micrantha Schrad. hort. Golling. ined. et in litt, ad DC. (1825). Schult. Syst. VII. 9. Cleome monandra DC. Pl. rar. hort. Genev. 54. t. 15. E RADICE perpendiculari albida plus minus fibrosa cAULIS erectus subpedalis viridis laxe ramosus. Forra petiolo ?/,— 1'/, -poll; foliola 1—2 poll. 1g., '/,—1 lt., venularum reticulo vix notato. ВАСЕМІ FLORES- que omnibus fere notis praecedenti convenirent, nisi omnino paullo minores pubescentia sepalorum parciore differant; praeterea petala ea parte, ubi sursum flectuntur, macula purpürea notata sunt. SILIQUAE 1!/, - 2 poll. lg., vix 1 lin. lt. Habitat iu prob. Bahiensi ей Pernambucana: Blanchet п. 859, Gardner 917. Hamadryas. Il. PHYSOSTEMON Мавт. ет Zucc. Риузозтемох Mart. et ?исс. Nov. Gen. е! Spec. І. 72. 1. 45—47. Schult. Syst. VII. p. ІХ. et 51. Meissn. Gen. 17. (15). Endl. Gen. n. 4987. — Cleomes sectio Benth.- Hook. Gen. І. 105. — Cleomes spec. Аисїї. SEPALA 4, aestivatione imbricata. PETALA 4, aesti- vatione aperta, aequalia, breviter unguiculata, anthesi adscendentia. Discus exiguus annuliformis. . STAMINA 6 v. 8, omnia fertilia, postica 2 v. 4 plerumque minora cum petalis adscendentia, antica declinata; FILAMENTA complanato-filiformia, antica aequabilia, postica infra an- theras inflato-incrassata; АМТНЕНАК oblongo -lineares. Оулвгом subsessile, anthesi declinatum, 1-loculare, pla- centis 2, ovulis numerosis; srxLus terminalis brevis aut longior adscendens, sriewATE subcapitato. CapsuLA sessilis v. subsessilis, ovata v. linearis, lateraliter com- pressa; valvis a replo deciduis. ЗЕМКХА conduplicato- reniformia, transverse rugosa et muricato-aculeata. HERBAE annuae, FOLIIS sparsis simplicibus in- tregerrimis exstipulatis, rLon1BUS flavis solitarie axilla- ribus et ad ramulorum apices racemosis. — Crescunt ¿in America australi tropica. OssEnv.: Aestivationem petalorum apertam una cum staminum indole habituque PAysoslemonum sat peculiari characteres sufficientes ducimus, quibus hoc genus, а ВЕктнАМ10 et Нооккко sectionis titulo С/еотае adscriptum, sub generis proprii dignitate restituamus. 1. PHYSOSTEMON INTERMEDIUM Monic. glabra; foliis sessilibus setaceo-linearibus ; staminibus 6—8, posticis 4 apophysi instruetis; capsulis linearibus, pedunculo duplo longioribus, Physoslemon intermedium Moric. Pl. Nouv. Amer. 62. t. 42. Cleome guyanensis Aubl. Guyan. 576. t. 273. H.B.K. Nov. Gen. V. 82. DC. Prodr. 1. 240. Schult. Syst. VII. 36. ВАрїх subsimplex v. parce ramosa, albida. САтлия erectus v. basi decumbens, virgato-ramosus rarius subsimplex, !/, —1'/,-ped.; ramis ramulis- que angulosis. FoLiA exacte sessilia, linearia sed marginibus revolutis CAPPARIDEAE: DACTYLAENA —PHYSOSTEMON. || 244 setacea et inferne quasi canaliculata, 4—9 lin. 1g., vix ultra 1⁄4 lin. 16; saepe fasciculis quasi congesta, ramulis nempe decurtatis foliosis ex eorum axillis pronascentibus. FrLonks supra totum caulem dispersi et ad ramu- lorum apices, foliis suffulcientibus vix quidem mutatis, subracemosi, pedun- culis subcapillaceis 4—5 lin. lg., ipso flore 2—3 lin. aequanti. SEPALA lanceolata acuminata; PETALA 2—3-plo longiora, oblonga-rhombea, irregu- lariter serrato-dentata. STAMINA anteriora petalis subaequilonga; postica breviora, antheris quoque quam anteriorum multo minoribus, apophysibus subglobosis. OvARruM (ad lentem) levissime pubescens, stylo multo longius; CAPSULA 34—1 poll. lg., За--1 lin. lt., parumper tantum compressa, ob- scure nervoso-striata, replo filiformi marginata. 8ЕМІХА numerosa griseo- nigrescentia, fortiter muricata. Habitat per Americam australem late diffusa, Intra Brasiliae fines lecta est in prov. Bahiensis Serra da Jacobina: Blanchet n. 2717., item prope Villa da Barra et in arenosis vulgo Langoes prope Ita- риат: Blanchet п. 1772.; in prov. Piauhy: Gardner n. 2394.; in prov. Paraénsi: Siber, com. Hoffmannsegg ; ejusdem prov. ad ripas fluminis Trombetas et lacus Quiriquiry: Spruce n. 153.; ad fluv. Solimóes e. gr. in pascuis ad Еда: Рӧррід n. 2722. — Praeterea іп Guyanae gallicae Savanna; Schomburgk n. 204. 572., Leprieur ; in Columbia: Moritz, e. gr. prope Carichani ad ripam fluv. Orinoco: Bonpland, Vaga ей Extrabrasiliensis. 2. PHYSOSTEMON TENUIFOLIUM Marr. et Zucc. glabra; foliis sessilibus setaceo-linearibus; staminibus 6, posticis 4 apophysi instructis; capsula ovata compressissima, pedunculo styloque rostri- formi aequilonga. Physostemon tenuifolium Mart. et Zucc. L c. 73. t. 46. Erecta, 1—1'/-pedalis, a basi ramosa, ramis virgatis anguloso- striatis. Forra iis praecedentis prorsus consimilia, sed longiora 1—11, poll; in axillis praeterea ramuli illi decurtati haud obvii. FLORES versus ramulorum apices e foliorum -gradatim decrescentium ceterum eaulinis con- similium axillis, pedunculis patulis tenuibus 4—5 На. lg., ipsi majusculi 6—8 lin. diam. ЗКРАГА lanceolata acuta; PETALA subtriplo longiora, ovato-rhombea, vix unguiculata. STAMINA inter sese subaequalia, corolla minora; apophysi adscendentium conspicua globosa, anthera supra eam sessili, Оулншм lanceolatum glabrum; srvrvs eo longior, filiformis, arcuato-adscendens. CaPsuLA absque stylo '/ poll. lg., 4 lin: 16, distincte at brevissime stipitata, replo filiformi marginata; valvae tenuiter pergamaceae, pellucidae, eleganter reticulato-venulosae. SEMINA cc. 8—12 , aculeis te- nuibus subulatis echinata, 1'/, lin. diam., brunnea. Habitat іп graminosis ad Terram Novam praedium, haud procul a flumine S. Francisci prov. Pernambucanae: M.; in prov. Ріаићу : Gardner n. 2036. Hamadryas. 8. PHYSOSTEMON LANCEOLATUM Marr. et Zucc. glabra; foliis breviter petiolatis lineari-lanceolatis; staminibus 6, posticis 2 apophysi instructis; capsula lineari, peduneulum pluries superante, stylo brevi apiculata. Tabula nostra LIV. Fig. 111. Physoslemon lanceolatum Mart. et Zucc. L c. 73. t. 45. Var.: foliis angustioribus, saepius margine revoluto subsetaceis. Physostemon ambiguum Bong. Мет. Acad. Petrop. Ser. VI. vol. V. 1. 3. (huc pertinet, пес, ut Benthamio placuit — cf. Hook. Journ. Во. ТУ. 99. — ad Physost. intermedium Moric.) Cleome slenophylla Klotzsch in Rich., Schomb. Reise 111. 1164. Erecta, '/, — 1'/, - pedalis, subsimplex v. virgato-ramosa. КОША 1-1), poll. Ig., 1—17: lin. lt., plana v. in var. magine revoluta, attenuata acuta, basi rotundato-obtusa, petiolo 2—3 lin. lg. cum lamina pseudoarticulato. Еговкв rarius in caule inferiore axillares sed solemniter supra sRAcTEAS sefaceas aridas 1 lin. cc. longas in racemos terminales digesti; pedicellis erecto-patulis; 2—3 lin. 15. 245 CAPPARIDEAE: PHYSOSTEMON — CLEOME. 246 ipsi flori subaequilongis. SEPALA ovato-lanceolata, breviter aristato- cuspidata; PETALA duplo longiora, oblongo-obovata. STAMINA виђ- aequalia petalisque vix breviora, apophysibus posticorum transverse ellipsoideis. Разтилом glabrum, lanceolatum, stylo perbrevi. CAPSULA ut in Ph. intermedio, sed pedunculus strictiuscule plerumque erectus validior atque brevior (2—93-lin.). SEMINA fusco-nigrescentia, cete- rum ut in Ph. intermedio. Discrimen hujus speciei a PA. intermedio minus nititur in foliorum latitudine, ut voluit MORICANDIUS, quum hac ratione varietas fere omnino cum illo conveniat, sed praecipue continetur foliis constanter et distincte petiolatis (id quod spuria petioli cum limbo articulatione facillime con- spicitur), staminum diversa indole et pedunculis fructiferis multo brevioribus. Praeterea in Ph. lanceolato racemorum fabrica et defectus ramulorum axillarium decurtatorum, quibus gaudet Ph. intermedium, commoda dis- crimina praebent. Habitat in prov. Bahiensi , in. graminosis depressis supra: solum arenaceum haud procul a flum. 5. Francisci, in prov. Pernambucana prope praedia Terra Nova et Bom Jardim: M.: in prov. Ceara: Gardner n. 2395. — Раг.: loco поп indicato Brasiliae: Riedel; in Piauhy superiore et ad oppidum Oeiras: М.; іп Guyanae anglicae monte Roraima, item in Savanna ad ostium flum. Pirara: Rich. Schom- burgk n. 466. 740. Vaga et Ertrabrasiliensis. - 4. PHYSOSTEMON ROTUNDIFOLIUM Мавт. et Zucc. tota "hirtulo-pubescens; foliis subsessilibus ovatis; staminibus 6—8, po- sticis 4 apophysi instructis; capsulis ovatis lentiformi-compressis, stylo longioribus, pedunculo brevioribus. Physostemon rotundifolium Mart. et Zucc. l.c. 74. t. 47. CavuLks plures decumbentes , parce ramosi. Foura densa, inferiora ovata v. elliptico-obovata, sessilia v. in petiolum ad 1 lin. lg. contracta, ex apice rotundato breviter acuteque cuspidata, 7, — 3 poll. 1g., 4— 6 lin. It. ; superiora decrescentia magisque іп lanceolatum transeuntia. PEDUNCULI axillares in toto caule obvii, 6—9 lin. lg., patuli; FLORES 3 lin. diam. SmPALA lanceolata, acuta, extus pubescentia; PETALA subduplo longiora, ођуегзе lanceolata, glabra. STAMINA corolla subduplo breviora; apophysi posticorum parva ovata. Оулвісм ovatum pubescens, stylo recto sub- aequilongo. Ca»suLA nutans v. cernua, 4--5 lin. lg., 27/, — 81⁄ 1t, stylo vix 2-lin. SEMINA СС. 6—8, aculeis validioribus echinata. Crescit in sabulosis ad flumen S. Francisci prope Joazeiro, іп confiniis prov. Pernambuco et Bahia: M.; prope Alagoas et in Piauhy: ` Gardner n. 1239 et 2034; prope Villa de S. Franc. da Barra prov. Bahiensis: Blanchet n. 8710. Dryas, Hamadryas. Ш. CLEOME Linn. Своме Linn. Gen. n. 826. escl. spec. Gaertn. Fr. L 368. L 76. DC. Prod. L 238. excl. spec. Schult. Syst. ҮП. p. ҮШ. ей 23. excl. sect. A. et C. (Gynandropses et Polanisiae). Meissn. Gen. 17. (15). Endl. Gen. n. 4985. Аза Gray, Gen. Ш. I. 175. & 76. Benth.- Hook. Gen. І. 105. excl. Physostemone е! Dian- -fhera. — 8плоплвїл Forsk. Е. Aeg. Arab. 78. — RomipUtA Forsk. 1, с. 35. — Вошрл Roem. Schult. Syst. 11. 13. — Peri- тома DC. Prodr. І, 237. Мейвзп. Gen. 17. (15). = ATALANTA Nutt. Gen. Am. II. 73. — Bunsia. Bunge, Del. Sem. Hort. Dorpat. 1859. 4. ex Benth. - Hook. Serata 4 libera v. plus minus connata, decidua, nune basi cireumseissa, raro subpersistentia. PrrALA 4, unguiculata vel basi attenuata sessilia, aestivatione imbricata v. convoluta, aequalia v. postica submajora, omnia anthesi adscendenti- secunda. Discus saepius hemisphaericus v. conicus, postice nonnunquam in glan- dulam v. appendicem auctus, raro obsoletus. STAMINA in omnibus americanis 6 (in singulis gerontogaeis 4 — 5), omnia fertilia, subaequalia; FILAMENTA aequabiliter fili- formia; ANTHERAE oblongae v. lineares. Ovariom sti- pitatum aut sessile, 1-loculatum, placentis 2 multi- оушайв; зтупов brevis v. subnullus, raro elongatus, sTIGMATE simplici obtuso v. subeapitato raro bilobo. CAPSULA sessilis aut varie stipitata; valvis a replo de- ciduis. SkwiNA plerumque numerosa, subrotundo- v. conduplicato -reniformia, laevia v. saepius costulata, reticulata, muricata v. lanuginosa. ! НкввлАЕ annuae et perennes, nec поп sUFFRU- TICES V. FRUTICES агботезсетез, saepe aculeatae. Кота alterna exstipulata, nonnunquam stipularum loco biaculeata, simplicia v. saepius palmatim 3-5-7- rarius usque 9-11-secía, foliolis integerrimis serrulatis- que. Frores raro acillares solitarii, solemniter іп racemos terminales varie bracteatos dispositi, albi, rosei, purpurei, subinde virescentes. IxpvumENTUM simplex, saepe glanduligerum, vel in aculeos lacinulas- que membranaceas conspirans. — Сгезсит in cali- dioribus, praesertim tropicis totius orbis. Бовектив Ввоух licet jam monuerit, dispositionem hujus generis a CawpoLLEO traditam, thecaphori longitudini innixam, affinitati specierum naturali haud respondere, omnes tamen auctores, quantum video, hucusque eam servárunt speciesque artificialiter in sectiones Рефсейатае et Siliquariae distribuerunt. Ita factum - est, ut diversae nunc species in eadem, affines in diversis sectionibus militent. -Quam systematis improbitatem insequentibus aliquomodo emendare conati sumus, Cleomas nostras novo ordine et magis naturali, ut credimus, enumerando. Ad hunc finem autem commodum duximus, species quoque extrabrasilienses, quotquot Americam austra- lem continentem insulasque Antillanas incolunt, in generis ad- umbrationem recipere; quas vero, ne hujus operis limites nimium transgrediamur, breviter tantum descripsimus earumque numeros signo ( ) includendos curavimus. у CONSPECTUS SPECIERUM DESCRIPTARUM. A. Fruticosae v. arborescentes, erectae; foliis 5—11 sectis; pe- talis oblongis basi sensim attenuatis. 1, Siliculosae (i. e. capsula ad summum duplo longior ac lata). (1). CL. ANOMALA. (2). Cr. RUBIGINOSA. TI. Siliquosae (i.e. capsula pluries longior ac lata). а. Síliquis glabris v. tenuiter tantum puberulis. а, Racemi ebracteati ; semina laeviuscula. 8. CL. GiGANTEA. (4). Cr. PRURIKNS. В. Racemi bracteati ; semina muricata. 6. Cr. DENDROIDES. b. Siliquis glanduloso-hirsutis v. villosis. «. Stylus longus filiformis. (7). Cr. sTYLOSA. ` В. Stigma: sessile v. subsessile. (8).Cr. er, ANDULOSA. (9). CL. MonITZIANA. ( 10). Cr. LKCHLERI. Appendix: Stirps hujus sectionis, mihi nom visa, patriae dubiae. (11). Cr. HouTTEANA. (5). Cr. ARBOREA. 247 CAPPARIDEAE: CLEOME. | 248 B. Stirps scandens, valde peculiaris, affinitate aeque a praecedente quam ab insequente sectione distans. ` (12). Cr. LONGIPES. C. Herbaceae, rarius suffruticosae, erectae; foliis 3—7 - sectis simplicibusque; petalis distincte unguiculatis. I. Siliquosae. a. Siliquis glandulose hirtis et aculeolatis. 13. Сі. rTRACHYCARPA. 14. Cr. SELLOANA. b. Siliquis glabris v. tenuiter tantum puberulis. о. Thecaphorum pedunculo aequilongum v. longius. * Aculeatae. 15. Cr. SPINOSA. жж Inermes. 17. CL. PUBESCENS. 18. СІ. ROSEA. (19). Cr. CHILENSIS. 20. Cr. PALUDOSA. B. Thecaphorum pedunculo brevius. ж Folia 3—5 -secta v. infima tantum, summaque simplicia. + Semina laeviuscula (longitrorsum tantum tenuiter striolata). 21. Cr. Ноџзтом. (22). Cr. PILOSA. RALEAEFOLIA, 24. CL. POLYGAMA. ++ Semina cristulis transversis verrucisque exasperata v. muricata. 25. Cr. pirFUsA. 26. Ci. AFFINIS. 27. CL. ACULEATA. жж Folia omnia simplicia. (98). Сі. PROCUMBENS. IL Siliculosae. 29. CL. SILICULIFERA. Appendix specierum dubiae affinitatis et imperfecte cognitarum. 16. CL. LATIFOLIA., 23. Cr. Ps0- (30). Cr. DEFLEXA. (33). Cr. RYTIDOSPERMA. (34). Cr. LONGIFOLIA. A. Fruticosae v. arborescentes, erectae; foliis 5—11 - sectis; " talis oblongis basi sensim attenuatis. L Siliculosae (i. e. capsula ad summum «duplo longior ac lata), (1. CLEOME ANOMALA H.B.K. arbuscula се. 9-ped., in- ermis; foliolis 5—7, oblongo-lanceolatis, subtus petiolis ramulisque subferrugineo-hirtis (pilis crispulis eglandulosis), supra brevissime setulosis; racemis strictis multiflotis, bracteis subrotundo - cordatis imbricato-confertis; sepalis ovato - oblongis acutis reflexis; petalis (albis?) oblongo-spathulaiis, sepala 4-plo superantibus; disco crasso lobulato-dentato; capsula elliptica verrucosa, thecaphoro bipolli- cari pedunculum 3—4 - plo. superanti. Cleome anomala H.B.K. Nov. Gen. V. 85. РС. Prodr. 1. 238. Schult. Syst. VII 30. Triana et Planchon in Ann. Sc. nat. ІУ. Ser. XVII. 68. Cleome capparoides Willd. Herb. n. 12260. Кома caulina petiolo ad 3- poll, foliolo intermedio 3 — 4 poll. lg., */,—1 16; itaque Кохтнгов, quum multo minora ед describat, folia tantum superiora ante oculos habuisse videtur. Reliqua cum ejus descriptione sat bene conveniunt. — Odor plantae ex Triana fortis ingratus. Habitat in Novae Granatae regione temperata, ай. 5000—9000 ped.; item in planitie Bogotensi sylvisque Quindiuensibus: Bonpland, Goudot, Triana et al. (2) CLEOME RUBIGINOSA Triana et PraNCHON: frutex се. 1'/,—3-ped., totus tomento rubiginoso glanduloso vestitus; foliolis 7 rarius 5, cuneato-lanceolatis cuspidatis, intermedio sub- 6-poll.; petalis sordide roseis (?); ceterum cum praecendente con- veniens. (ex deser. l. с.) Cleome rubiginosa Triana et Planchon. 1. с. 69. (31). Cr. РивРОККА... (32). Cr. MICRANTHA. Ovarium papillosum glabrum haec species commune habet cum prae- cedente, neque hac nota ab ea differt, ut auctores citati opinantur. Item in CL anomala thecaphorum pariter ac in rubiginosa antheseos tempore 5/, tantum v. 17/, poll. lg. exstat, ideoque discrimen praebere haud valet. Habitat in silvis Quindiuensibus, alt. 6500 ped.: Triana. П. Siliquosae (i.e. capsula pluries longior ac lata). a. Siliquis glabris v. tenuiter tantum puberulis. «. Racemi ebracteati; semina laeviuscula. 3. CLEOME GIGANTEA Lins. frutex 3—5 -pedalis inermis; ramulis glandulose pubescentibus demum glabratis; foliis septenatis, supra sparse subtus densius hirsutis; sepalis lineari - filiformibus, corolla viridi glandulosa dimidio circiter brevioribus; siliquis sub- falcato - fusiformibus longe attenuatis, thecaphoro p sub- aequanti longioribus, valvis tenuiter coriaceis. Cleome gigantea Linn. Mant. 430. Jacq. Observ. IV. 1. t. 76. Willd. Spec. Ш. 567. Ай. Hort. Kew. IV. 131. Poir. Encycl. 1V. 319. DC. Prodr. І. 238. Schult. Syst. VII. 28. Bot. Mag. lab. 3137. (àcon bona). Triana et Planchon 1. с. 67., excl. syn. НВК. Cleome viridiflora Schreb. Nov. Act. Acad. Ма. Cur. ТҮ. 136. t. 3. Cleome pedunculata Vell. Fl. Пит. Іс. VI. 1.112. Тегі. 272. Sinapistrum giganteum Mönch, Method. 250. Ranix tuberosa (ех Vell.). Caurs subsimplex v. apice parce ramo- sus. Кома petiolo 5—8- poll.; foliola 3—7 poll. 16, 1-2 1t., lanceo- lata v. obverse lanceolata, acuta v. acuminata. RACEMUS in genere pauci- florus, anthesi !/,—1-, maturitate usque 2-pedalis. PEDUNCULI ad 2 poll. ЗЕРАҺА Anthesi reflexo-patula et revoluta, cum pedicellis glanduloso-tomen- (оза, !/, — 3⁄4 adeo 1'/, poll. 1р.; anticum reliquis dimidio cc. longius. PETALA sub anthesi saepius haud expansa sed velut in alabastro cohaerentia, genitalibus inter ungues anticorum prorumpentibus; lineari-oblonga, 1—2 poll. 1g., externe glandulosa viscida, viridia, ungue albido. Discus aurantiacus, anthesi magis hemisphaericus; maturitate oblique conicus, 2—3 – Пр., et cum pedunculo thecaphoroque geniculum obtusum efformans, petalis delapsis albo- cicatrisatus. STAMINA corollam superantía; filamenta viridia apice purpura- scentia (Bot. Mag.; dilute violacea ex Vell); antherae purpureo ~ flavae, longissime lineares, effoetae spiraliter tortae. PisTILLUM stamina subaequans, glandulosum; ovarium lineari- cylindraceum , stigmate sessili truncato v. subhemisphaerico. SiLiQUAK in pedicellis squarroso-patentibus ad 1 — 11, poll. ab invicem 'remotis subpendulae, 4--6 poll. 16., inferne 3'/, — 4'/, lin. 1t., thecaphoro 2—3-poll.; valvae tenuiter coriaceae, longitrorsum striolatae, sparse et minutissime glandulosae. SkwiNA numerosissima, fusca, conduplicato-reniformía, crure radiculari sublongiore. Овз. Succo scatet labia urenti. Exhalatione Aethiopes monet ita- que à Brasiliensibus vocatur Catinca do Negro, i. e. foetor Aethiopis. Habitat per totam Americam australem tropicam et subtropicam itemque in insula Trinitatis. Іп Brasilia eam legerunt, secundum Hic Jaguari prov. Hio Grande do Sul: Sello; in prov. Rio de Ja- neiro prope Canta Gallo: Peckolt; locis inundatis trans montes Serra do Mar: Velloxo; in prov. Minarum: Widgren. — Praeterea observata est in Peruvia, Nova Granata, Venezuela, Guyana (sphatmate apud Willd.: Guinea) etc. In caldaria Europaeorum anno 1774. а Forner- вплло introducta est (ex Bot. Mag.). Vaga et Extrabrasiliensis. (4. CLEOME PRURIENS Triana еф PrawcHoN: frutex 9—12 - pedalis, inermis, pilis glandulosis brevibus villisque mollibus in pulverem facile solutis vestitus; foliis septenatis, foliolis lanceo- latis euspidatis, utrinque sericantj-villosis," demum glabresceníibus ; sepalis lineari-filiformibus, corollae viridi glandulosae subaequilongis ; siliqua obovoideo - cylindrica, stylo brevi crasso abrupte apiculata, valvis tenuiter coriaceis laevigatis, 1'/,—1'/, poll. Ig., {һесарһого aequilongo, pedicellis subduplo longioribus. Cleome pruriens Triana et Pl. in Ann. Sc.nat. ТҮ. Ser. X VII. 68. 249 Oss. Pili facile detergendi sternutationem irritare et leviter cutis pru- ritum inducere dicuntur. Habitat prope Susumuco іп declivitate orientali Cordillerae Bogo- tensis, alt. 3500 ped.: Triana, Karsten. (5.) CLEOME ARBOREA H.B.K. arbuscula 8-orgyalis, in- ermis, ramulis brevissime pilosiusculis; foliis septenatis, foliolis oblongis subacuminatis, supra.hispidis, subtus molliter hirto-pube- scentibus et canescentibus; sepalis lineari-lanceolatis planis, corolla viridi glabra plus triplo brevioribus; siliqua oblongo -cylindrica, stylo crasso breviter apiculata, Попова, rugosa, 2--2/, poll. lg., thecaphoro itemque pedicello aequilonga. Cleome arborea H.B.K. Nov. Gen. V. 86. РС. Prodr. І. 238. Schult. Syst. УЦ. 28. Habitat in umbrosis justa la Venta Grande, Guayra inter et Caracas: Bonpland. . | В. Racemi bracteati; semina muricata. 6. CLEOME DENDROIDES Веногт. frutex 4—7 - pedalis, caule subsimpliei velutino- pubescenti .subviscoso, juxta petiolos 2.aculeato; foliis V— 9— 11 - sectis; bracteis simplicibus; floribus atro-violaceis; siliquis lanceolato-oblongis subinflatis, dorso ventre- que compressis et secundum suturas insculptis, basi obtusis, apice plerumque profunde excisis, thecaphoro aequilongis, pedicello sub- triplo longioribus. Cleome dendroides Schult. Syst. УП. 28. Во. Mag. t. 3296. (ic. bona). Cleome arborea Weinm. Sylloge 1. 227. nec H.B.K. Spreng. Syst. II. 122. Cleome atropurpurea Schot in Schreibers Nachr. von den oesterreich. Naturforschern 129. Cleome dodecaphylla Vell. Fl. Пит. P. VI. t. 110. Тегі. 271. CAULIS ad 2 ped. cc. altitudinem simplex lignosus glabratus, superne herbaceus in ramos 2 — 3 strictiusculos divisus et indumento subolivaceo demum pallescenti obtectus; aculei validi, breves, recti v. subuncinati. Кома solummodo ad ramulorum apices, comam terminalem efformantia, majora pedalia et ultra, petiolo 6--8-роП.; foliola oblongo-elliptica v. obverse lanceolata, obtusa v. obtuse acuminata c. mucrone, basi in petiolulos , breves (intermedio sub !4/,-poll.) attenuata, integerrima membranacea, supra saturate viridia parcius pilosa, subtus pallidiora et imprimis ad nervos ve- lutino-pubescentia. RAckMus e foliorum coma exsertus, 7; -ped. et ultra, apice subnutans. B#ACTEAE imbricato-confertae, subrotundo-cordatae , in- ferne 1A -poll, superne descrescentes demumque obsolescentes , solemniter deciduae (D. PknickLLr 1 — 1!/, - poll.; FLORES vix breviores. ВЕРАГА 2—3 lin. 1g., lanceolata acutissima, externe cum pedunculis dense olivaceo- tomentosa. —X glabra, sub plena anthesi reflexa aliquantum contor- ` quentia atque ш! согписоріае speciem involuta (ex Bot. Mag.) Discus hemisphaericus violaceus, maturitate oblique conicus. STAMINA PISTILLUMQUE - согоПат ехседепйа, 2—3 poll. Ig., filamentis divaricatis gynophoroque atro-violaceis; ovarium lanceolatum purpureum dense tomentosum, stigmáte - sessili subgloboso. ӘплогА subtripollicaris, 1⁄4 poll..et quod excedit It., excisura apicis ad 2-lin., stigmate in ejus fundo inter valvas acute pro- ductas nidulanti; vàlvae compage papyracea, tenuiter venoso -striolatae, minute pubescentes scabriusculae. SEMINA parva, fusca, subgloboso- reniformia, densíssime muricata, aculeis partis solidae diametrum sub- мано, inh Distinctissima deles foliolorum numero, florum colore, siliquis emargi- natis, seminibus muricatis primo intutu cognoscitur. — Flores odorem in- gratum spargunt, Brassicae decoctae jusculum monentem. — Ultra 4— 5 annos haud perdurare dicitur, | primo tempore. omnino herbae speciem prae зе ferens. (Bot. Mag.). ; ` Habitat in prov. Rio de Janeiro, locis sicciusculis, e. gr. prope Petropolin, Canta Gallo etc.: Jidefonso Gomez, Vellozo, Sello, Schott, Capparid. CAPPARIDEAE: С1ЕОМЕ. 250 Casaretto, Comes Raben, Peckolt. Dryas. — In Europam anno 1828 per vir. cl. Penfold introducta est (ex Bot. Mag.). b. Siliquis glanduloso-hirsutis v. villosis. о. Stylus longus filiformis. (С) CLEOME STYLOSA Еісні.. inermis, caule pilis ојап- dulosis violaceis hispido; foliis 7—5 - весив, foliolis lanceolatis, supra retrorse setulosis, subtus imprimis ad nervos patenter ferru- gineo-hispidis; bracteis minutis lineari-filiformibus caducissimis; se- ' palis lanceolatis pedicellisque violaceo-glandulosis hispidisque, corolla glabra pluries brevioribus; siliqua lineari-cylindracea, subviolaceo- hirsuta, ex apice emarginato stylum sub ?/,-pollicarem exserente, thecaphorum pedicello dimidio longius plus duplo superante. Frusta, quae exstant, ad stirpem ad minimum 4- ped. pertinent. Еопотл 8—4 poll 1g., 1'/ — 1'/, lt., petiolo sub 4-poll. PEDICELLI 1 poll, FLORES aequilongi (staminibus neglectis). Әплогл nondum perfecte matura 87/,—4 poll., thecaphorum 11/,—12/, poll. Ова. Іп schedula flores virescentes praedicantur; quos exsiccatos vidi, lividi quidem sed cum vestigiis distinctis -coloris olim violacei. Habitat circa Merida Уепехиеіае, locis subalpinis : Moritz. ” В. Stigma sessile vel subsessile. (8.) CLEOME GLANDULOSA R.P. subarborescens inermis, pilis rigidis (subinde fere aculeiformibus) glandulosis ferrugineis hispida; foliis 7-seetis (7—9-sectis ex DC.), foliolis lanceolatis acutis; bracteis simplicibus infimisque ternatis, ovato-cordatis v. ovatis; sepalis lineari- lanceolatis, corolla duplo brevioribus; siliqua lineari-cylindracea glandulose hispida, thecaphorum glabrum sub- aequante, pedicellum triplo superante. Cleome glandulosa Ruiz et Pav. ined. РС. Prodr. I. 238. . Schult. Syst. VII. 29. Variat: pilis praesertim in foliis rarioribus minoribusque. Forora 2—8 poll. 1g., 7—91in.1t.5 petiolus 21/, —3!/, poll. Pedicelli ?/,—1 poll., fores 8—10-lin. "lhecaphorum et вплогл 21, —8 poll. — PETALA Aeque ас іп duabus insequentibus virescenti-alba, filamenta violacea; SEPALA in his omnibus indumento pedicellorum caulisque, nisi breviore, vestita. Hábitat іп Peruvia: Ruiz, мани var.: in planitie Quitensi : Humboldt, Francis Hall. (9.) CLEOME MORITZIANA Krorzscu Мвсв. inermis, pilis eglandulosis crispulis ferrugineis tomentoso-villosa; foliis 5--%- sectis, foliolis elongato-lanceolatis utrinque acuminatis ; bracteis sim- plicibus ovato- v. suborbiculari-cordatis; sepalis ovato-lanceolatis, corolla subtriplo brevioribus; siliqua lineari-eylindracea crispo- tomentosa, thecaphorum glabrum paullo, petiolum plus quatruplo superante. | Комод, 6—7 poll. lg. medio 1!/,—17/, lin, lt., petiolus 6—7- poll. FLonks pedicellique praecedentis. ЗилоглА 3 poll. et ultra, — Pili siliquae, пес non validiores e caule foliorumque nervis, ad lentem lacinulas referunt membranaceas angustas et varie dilaceratas. Omnino haec species, aliis neglectis discriminibus, indumenti diversa indole primo intutu а praecedente et insequente differt. ; ` In Venezuelae montibus elevatioribus prope Caracas: Moritz; prope coloniam Tovar: Fendler n. 27. Febr. for. (10.) CLEOME LECHLERI Eicur. inermis, caule ramulis- que dense ferrugineo- v. passim subviolaceo-glanduloso-tomentosis ; foliis 5--7-весйз, foliolis lanceolatis acutis utrinque glanduloso- 34 251 CAPPARIDEAE: CLEOME. 252 pilosiusculis; bracteis simplicibus orbiculari-cordatis; sepalis ovato- lanceolatis, quam petala vix brevioribus; siliqua lineari-cylindracea glanduloso-setulosa, tecaphoro subaequilonga, pedunculum duplo superante. . Cleome glandulosa Griseb. іп РІ. Lechler. ed. Hohenacker ad n. 1859., те R.P. Frongs 5—6-lin.; PETALA basi vix attenuata sessilia. Pedicelli 3⁄4, SILIQUA itemque thecaphorum 11/,—1 трой. — Сїеотае glandatosae sat quidem similis, attamen certo ab ea diversa, notisque quas in diagnosi in- dicavimus, imprimis sepalorum petalorumque facile djgnoscenda. Habitat іп fruticetis prope Tabina Peruviae: Lechler. — Jul. flor. APPENDIX. Stirps hujus sectionis, mihi non visa, patriae dubiae. 11? CLEOME HOUTTEANA ScnrEcnrDL. fruticosa, patenter pubescenti-viseidula, juxta petiolos 2-aculeata; foliis 5--%-, summis 3-sectis: foliolis lanceolatis acuminatis, basi magis attenuatis; ra- cemis bracteatis, bracteis rotundato-cordatis acutis infimisque 3-sectis; sepalis anguste lanceolatis attenuato-acuminatis; petalis pollicaribus anguste spathulatis purpureis; staminibus thecaphoroque corollam plus duplo superantibus ; ovario oblongo, in stylum brevem attenuato, glanduloso-pubescenti. (ex deser.) Cleome Houlleana Schlechidi. іт Linnaea XXIV. 669. Cleome pentaphylla Hort. Van Ноийе пес Linn., ex Schldl. Descriptionem fusiorem vide 1. c. — Proxime absque dubio affinis СІ. dendroidi Schult., attamen secundum descriptionem diversa foliorum indole, floribus purpureis nec atro-violaceis, ovario in stylum attenuato. Praeterea, quominus utramque conjungamus, fructus perhibent in Houtteana adhuc incogniti, patriaque dubia. Patria ignota, forsan America meridionalis, ez Schidl. 1. c. B. Stirps scandens, valde peculiaris, affinitate pariter a praece- dente quam ab insequente sectione distans. (12) CLEOME LONGIPES Laus. praeter racemos tenuissime pubescentes glabra; caule lignescenti, juxta petiolos petiolis ipsis foliorumque nervis subtus. aculeatis; foliis ternatis; racemis sub- ebracteatis confertifloris; siliquis pendulis cylindraceo - filiformibus, thecaphoro longissimo pedicellos multoties superanti subduplo bre- vioribus. . Cleome longipes Lamb. ех DC. Prodr. І. 239. Schult. Syst. VII. 31. : Cleome scandens Ruiz. іп Sched. CAULIs subcompressus, longitrorsum tenuiter striatus. ForrA petiolo 21/,—3 poll; foliola aequilonga, 1—1'/, lt., elliptico-lanceolata v. obo- valia, acuminata, basi in petiolulos breves angustata, firmule membranacea. Racemi sub anthesi. 2--4-роП., maturitate ultra-spithamaei sed pedicellis nihilominus confertissimis. BRACTEAE in inferiore racemi parte obsoletae, apicem versus forma denticulorum subuliformium obviae, adeo confertae, ut pedicellis remotis rhachis quasi pubescens videatur. PEDICELLI сарШасе! !4— /» poll. Fronks in sicco toti obscure fusci, diam. 2.lin. SKPALA vix у; lin., lanceolata acuta; PETALA lamina oblongo-elliptica, ungue vix ullo. Discus hemísphaericus, ratione floris magnus. STAMINA corollam parumper tantum excedentia, antheris oblongis. Ріѕтиллм sub anthesi instar apiculi minimi inter filamentorum bases nidulans, postea cito elonga- turum. 8илорАЕ 4— 6 poll. lg., у, — °/, lin.1t., lateraliter subcompressae, torulosae et tortuosae, longitrorsum striolatae, nigrescentes; thecaphorum. 7-poll usque pedale. SkwiNA subgloboso-reniformia, laeviuscula, fusca. Species primo intutu cognoscenda, in statu fructifero siliquae indole thecaphorique longitudine, florifera racemo ebracteato parvi- et confertifloro nec non іп sicco omnino obscure fasco. | ' valvis coriaceis. Habitat in Guayaquil: Ruiz; in fruticetis secus fluvium Huallaga, prov. Maynas Peruviae: Pöppig. C. Herbaceae, raro suffruticosae, erectae; foliis 3 — 7 -sectis simplicibusque; petalis distincte unguiculatis. L Siliquosae. a. Siliquis glandulose hirtis et aculeolatis. 18. CLEOME TRACHYCARPA Krorzscu Мзск. caule ra- mulisque glanduloso-hirtis, undique insuper cum petiolis foliorumque nervis subtus aculeatis; foliis 5—3-natis; racemo longissimo multi- Пого, bracteis orbiculari-cordatis; siliqua oblongo-cylindracea sub- faleata emarginata, thecaphoro itemque pedunculo aequilonga. Tabula nostra LV. CaurLis herbacéus, inferne digiti minoris erassitie, pilis aculeis- que undique scaberrimus, aculeis binis majoribus ad basin eujusvis petioli. Fori inferiora S—10-poll, sursum ad bractearum magni- tudinem gradatim descrescentia; petiolus 4--5-роП., foliola aequi- longa ad 1/,poll.lt., obovalia obtuse acuminata, integerrima, membra- nacea, supra sparse hirtula, subtus ad nervos aculeolis plus minus validis obsita. Racemı pedales et ultra. BmacrEAE inferne sub ?A-poll. breviter petiolatae, sursum decrescentes sessiles imbricato- confertissimae, ad nervos subtus hispidae et aculeolatae, in diachy- mate glandulosae. Регіскілл 1/,—17/,-poll., flores 1-poll. SEPALA lineari-lanceolata, '/,-poll, cum pedicellis glanduloso- hispidula. PETALA obovalia, ungue filiformi quam lamina subbreviori, externe puberula, in sicco roseo-purpurea. Discus conicus, subrectus. Sra- MINA согоПат duplo ѕпрегапііа ; PIsTILLUM aequilongum, densissime glanduloso-hirsutum. билога subbipollic., 4 lin, lt., viridi-fuscescens, Semina 1'/-lin. diam., globoso -reniformia, tenerrime longitrorsum costulata, juxta sinum utrinque fusca nitida, ceterum nigrescentia opaca. Habitat іп Brasilia austro-orientali: Sello. Dryas, Oreas? 14. CLEOME SELLOANA Krorzscu Мзсв. caule petiolis foliorumque nervis subtus aculeolatis hispidisque; foliis 5—3-natis; racemo breviusculo, bracteis lanceolatis breviter petiolatis; siliqua lineari-eylindracea obtusa v. truncata, thecaphorum pedicello longius superante. Praecedenti simillima caule foliisque fere exacte convenit, statura tamen minore videtur. Rackwi spithamam haud excedentes, bracteis laxiuscule distantibus. Ёгокк8 omnino praecedentis, nisi saepius minores, У, inter et 1 poll, et sepalis fere lineari-subulatis. Thecaphorum 27/;-роП.,- вилоса (perfecte matura haud visa) saltem 8-рой., probabiliter autem vix dimidiam praecedentis latitudinem attingens. ' Habitat in Brasilia austro-orientali: Sello, in Parana: Tweedie. Oreas, Dryas? b. Siliquis glabris vel tenuiter tantum puberulis. a. Таесарһогша pedunculo aequilongum. v. longius. . * Aculeatae. 15. CLEOME SPINOSA Lixw. herbacea, ab omni parte plus minusve hirsuta v. pubescens; caule juxta petiolos, saepe quoque ` ipsis petiolis foliorumque nervis aculeatis; foliis 5—7-ѕесіїѕ v. in- fimis summisque trisectis, in bracteas ovato- v. orbiculari-cordatas Sessiles et breviter petiolatas gradatim mutatis; floribus albis roseis- que rarius intense purpureis; siliqua lineari-cylindracea, glabra v. glanduloso-viscosa, thecaphorum pedunculo longius usque duplo superanti. | 253 Forma a. PUNGENs: petiolo inermi (praeter aculeos basilares semper obvios), v. parcius debiliusque aculeato; floribus albis v. dilute roseis. Cleome pungens Willd. Hort. Berol. t. 18. Enum. II 689. H.B.K. Мог. Gen. V. 85. РС. Prodr. L 239. Schult Syst. VII. 35. Griseb. Fl. Brit. Wesi-Ind. 15. Cleome spinosa Linn. Spec. 939. Ait, Hort. Kew. II ed. ІҮ. 131. Willd. Spec. III. 568. Jacq. Coll. ШІ. 216. Am. 190. Swartz Obs, 252. Poir. Encycl. IV. 320. DC. Prodr. I. 239. Bot. Mag. t. 1640. Schult. L с. 31. Rchbch. Esot. Ш. 6. t. 154. Cleome heplaphylla Sw. Observ. 252. DC. Prodr. 238. Schult. 1, с. 29. ez parle (quoad plant. americ.); an etiam huc ducenda Cl. heptaphylla Meyer Е. Esseq. 222, cui adscribitur corolla dilute viridis ? an potius ad Cleomen Houstoni? Cleome assurgens, ramosum el spinosum 7-phyllum, spica multiplici foliata Browne Jam. 273. Tareriaya Marcg. Hist. Plant. (1648 ) 34. с. icone. (descriptio sat bona. Nomen significat: pisci Erylhrino Tareirae Cuv. acceptum.) Forma ñ. врхова: petiolis foliorumque nervis solemniter acu- leos quosdam sparsos validiores gerentibus; floribus plerumque roseis v. intensius purpureis. Cleome spinosa Auct. nonnull. inter supra citatos, e. gr. Bot. Mag. Forma y. новырл: petiolis foliorumque nervis crebro асщеайв; floribus albis v. dilutius roseis. Cleome horrida Mart. in Schult, Syst. VII. 32. Planta magnopere varia praecipue ludit indumento, nunc fere nullo, nunc tenui, nunc in hirsutiem transeunti ; porro ut indicavimus distributione copia et magnitudine aculeorum , bractearum forma inter lanceolatam et orbiculari-cordatam versatili, florum pariter ac reliquarum partium magni- tudine; ovario modo glabro, modo indumento glanduloso-viscoso obducto; denique siliqua. quoad longitudinem cum thecaphoro compositam, quum utraque pars nunc sit aequilonga, nunc siliqua duplo thecaphorum superet. -- Невва 3—ó-pedalis, erecta, subsimplex v. laxe ramosa. Forra 8--6- poll et ultra, petiolo 1'/,—4 poll.; foliola 6—121in.1t., lanceolata, utrin- que attenuata apiceque saepius acuminata. Racemi !/4—1!/,-pedales; pe- dicelli 5/,—17/,-, ipsi flores (staminibus neglectis) '/, —1-poll. SkrALA lanceolato-linearia, attenuato-acuta, sub anthesi reflexa; PETALA 8--6-іев longiora, lamina obovato-elliptica, ungue filiformi aequilongo. Discus sub- hemisphaericus, maturitate magis conicus, postice in glandulam tumescens. STAMINA sub media anthesi corollam duplo (проте superantia, quum PISTILLUM magis quam in affinibus hoc tempore quoad evolutionem ludat: modo enim adhuc minutum inter filamentorum bases nidulat, modo — licet rarius — thecaphoro sub antheseos initio sat jam elongato simul cum stami- nibus filamenti septimi ad instar ex alabastro erumpit; semper autem versus finem antheseos staminum longitudinem assequitur. SiLiQvuA matura 2—4 rarius ad 5 poll. lg., thecaphorum 1'/,—2'//,-pol. SgMINA subgloboso- | reniformia, tenerrime longitrorsum costulata, fuscescentia opaca. Habitat late diffusa per totam Americam tropicam, et іп insulis ` et in continente inde a prov. Costa Rica usque ad Capricornum. Intra Brasiliae fines lecta est forma a.: in provinciis S. Pauli, Rio de Ja- пето, Espiritu Santo, Minarum, ВаМае: Piso, M., Sello, Ром, Wid- gren, Mazim. Princ. Vidensis, Blanchet m. 1949, Gardner n. 916., Claussen сой. 1840. n. 76., Lindberg. — Forma В.: in prov. Minarum, prope Marianna, ad Padre Correa, Parahyba inter et Serra dos Orgáos: Vauthier n. 575., Sello, Pohl, Widgren. — Forma у.: prope Itapé - -merim., prov. d'Espiritu Santo, prope Novo Friburgo, Rio de Janeiro: Maxim. Princeps Videusis, Sello, Gardner n. 308. — Vaga et Ewtrabrasiliensis. TES ғ 16. CLEOME LATIFOLIA Vaur: herbacea, tenuissime pu- bescens v. subglabra, ad nodos constanter, saepiusque ad petiolos, subinde quoque ad imos foliolorum nervos aculeata; foliis, ternatis, $ CAPPARIDEAE: CLEOME. 254 infimis summisque plerumque simplicibus, foliolis elliptico- v. ob- longo-lanceolatis; bracteis ovatis v. ovato-cordatis; floribus albis; siliqua lineari-cylindracea torulosa, thecaphorum pedunculo sub- aequilongum duplo triplove superante. Cleome latifolia Vahl ined. ez DC. Prodr. І. 239. Schult. l.c. 33. Cleome Hostmanni Мід. іп Linnaea XXII. 470. Bipedalis et ultra. Кот petiolo 1--21/,-роП. ; foliola lateralia sub- aequilonga У, —17/, poll. It., intermedium solemniter duplo longius latiusque. BRACTEAE inferne !/;-poll, sursum decrescentes demumque obsoletae. FLO- BES FRUCTUSQue omnino Сіеотае roseae consimiles, magnitudine quoque conveniente; itaque in illius descriptionem iconemque remittimus. A praecedente folis et siliqua tuto et primo adspectu dignoscitur. Habitat in prov. Paraénsi: Siber, com. Hoffmannsegg; porro ih Surinamo, in Guyana anglica et in gallica: Herb. Vahl, Wull- schlágel, Hostmann п. 118, Rich. Schomburgk n. 318., Sagot n. - 1170. — Najas. ** Inermes. 17. CLEOME PUBESCENS Sms: herbacea pubescens; foliis - - intermediis 5- v. sub T-sectis, infimis summisque solemniter ter- natis; bracteis simplicibus ovato-cordatis; floribus albis; siliquis lineari-cylindraceis, thecaphoro pedunculum duplo superanti dimidio circiter longioribus; seminibus laeviusculis. Cleome pubescens Sims, Bot. Mag. t. 1857 (ісоп quoad затта vitiosa, ceterum bona). DC. Prodr, I. 239. Schult, l. с. 33. Griseb. in Bonplandia 1858. p. 2. Insequenti adeo similis, magnitudine quoque partium conveniente, ut adumbrationi fusiori, descriptionum iconisque citatarum «quoque ratione habita, jure supersedeamus. — Praecipuum ab insequente discrimen ratione longitudinis siliquae thecaphori et pedicelli continetur, nec minus seminum diversa indoles perfecte sibi constat. Intra Brasiliae limites hucusque solummodo in prov. Minarum 4 Gardnero inventa et sub m. 4407 distributa. Occurrit porro in Venezuela, Panama et in insula San. Domingo, lecta а си. Вега, E. с Golimer, Mayerhoff aliisque, 18. CLEOME ROSEA Vanur: herbacea, йаа v. tota te-. nuissime: glanduloso - pubescens: foliis 5- v. infimis summisque 3- sectis; bracteis simplicibus ovatis v. subrotundo-cordatis; floribus ° albis roseisque; siliquis lineari-cylindraceis, thecaphorum pedunculo subaequilongum duplo triplove superantibus; seminibus transverse rugoso-costatis. Tabula nostra LVI. Fig. I. Cleome rosea Vahl ined. ег DC. Prodr. І. 239. Bot. Reg. ХИ. n. 960. Schult. 1. с. 34. “Сїеоте Миттшата DC.l.c. Deless. fc. т. 8.3. Schult. 1, с. Cleome pentaphylla Vell. Fl. Мия. 267 АСА 111. Test 272. пес auctt. alior. VARIAT: ab omni parte minor, racemis. imprimis debilioribus, pilosior contra, atque pilis petiolorum nonnunquam ad aculeos tenues auctis. Cleome bicolor. Gardn. in Hook. Lond. Journ. ІІ. 330. -E варісе ramosa et fibrosa lutescenti cauris surgit 1--8-ре- dalis, plerumque a basi ramosus, saepe rubens. Forra petiolo 1'/, —3-poll.; foliolum intermedium subaequilongum, /,-- fere 1 poll. lt; reliqua gradatim descrescentia, omnia lanceolata utrinque attenuata acuta v. acuminata, glandulose ciliolata et praesertim subtus ад nervos pilosula. Racemi spithamaei ad 1'/ -pedales ; ВВАСТЕАЕ inferne се, '/,-poll., sursum descerescentes, in summo apice omnino obsoletae; pedicelli tenues 7/,--?/,-роП. FLORES, 255 CAPPARIDEAE: CLEOME. 256 neglectis staminibus, 4— lin. diam. ЕРАТА lanceolata acuta 1—17, lin. lg., cum pedicellis minute glanduloso-puberula, anthesi plerumque reflexa. Perata lamina elliptica, ungue filiformi sub- aequilongo. Discus hemisphaericus aequalis v. saepius postice in glandulam intumescens. ӨТАМІМА corollam subduplo superantia, antheris linearibus. Ріѕтилом glabrum v. saepius glanduloso- pubescens, sub anthesi adhuc minutum inter filamentorum bases nidulans, petalis delapsis cito elongaturum; stipite primum explicato, tunc demum capsula acerescente, ut totius generis mos est. SILI- QUA 1'/,—2, rarius ad 3 poll. lg., 1—2 lin. lt., utrinque plerum- que attenuata styloque brevi rostrata, vix torulosa, longitrorsum striolata. 8кмгхА globoso-reniformia, inter costulas transversales tenuiter longitrorsum striolata, nitidula fusca, juxta sinum albida opaca. Species distincta, cum nulla alia facile commutanda, licet sat poly- morpha. Statura enim, pubescentia, foliorum magnitudine, foliolorumque itemque bractearum forma multum varia, florum contra fructuumque notis, quas in diagnosi indicavimus, perfecte sibi constat. Habitat frequentissime in prov. Rio de Janeiro et Міпағит: Vellozo, M., Guillemin, Bacles, Sello, Gaudichaud, Meyen, Casaretto, Pohl, Schüch, Gardner n. 5., Ackermann, Lhotzky, Widgren aliique. — Var.: locis apertis tum samosis tum cultis montium Serra dos Orgåos: Gardner n. 309.; in sylvis Janeirensibus: Lhotzky; in dumetis ad Sapativa: Pohl. — Dryas, Oreas. (19.) CLEOME CHILENSIS DC. herbacea, glabra v. tota tenuiter glanduloso-pubescens; foliis quinatis; bracteis ternatis infimisque subinde quinatis; floribus albis; siliqua lineari-cylindracea v. subfusiformi, thecaphorum pedicello subaequilongum vix superante ; seminibus laeviusculis. Cleome chilensis РС. Prodr. І. 238. Deless. Іс. Sel. ПІ. 1. 2. (ic. bona). Schult. 1. с. 30. СІ. Gay FL Chil. I..187. Cleome pentaphylla R.P. Mscr. ined., пес Лиси. alior. Inter omnes Cleomas austro- americanas unica haec gaudet bracteis ternatis, itaque hoc charactere primo adspectu cognoscitur. Habitat in Peruvia et Chili, e. gr. prope Chinchin, ad Cobija, in deserto Atacamensi: Ruiz, Dombey, Gaudichaud, Philippi. 20. CLEOME PALUDOSA Wirrp. herbacea simplex glabra; foliis ternatis infimisque simplicibus; bracteis minimis setaceis; floribus roseis; siliqua lineari-eylindracea, thecaphorum pedicello aequilongum triplo superante. Tabula nostra LVI. Fig. II. Cleome paludosa Willd. Мвсг. т Herb. n. 12281. Rapix flexuosa, parce ramosa, fibrosior. Cauris 2- pedalis, strictus. Fori infima simplicia foliolaque sequentium ternatorum oblongo-lanceolata, 2—3 poll. 1g., 6-9 lin. lt., superiorum lineari- lanceolata, 2—3 lin. tantum lata; omnia basi obtusiuscula, apice longe attenuata acutissima v. infima acuta, minute remoteque serrata, firmule membranacea, subtus pallidiora; petiolus -1-рой,, in su- perioribus etiam petioluli distincti 1—1 '/,-lin. Васемов spithamaeus, pauciflorus; BRACTEAE ad lentem solummodo conspiciendae deciduae; pedicelli 6— 8 lin. lg. FronEs aperti subsemipollicares. SEPALA 1--1/, lin. lg., lanceolata, acutissima, anthesi patula: PETALA lamina oblonga, üngue subduplo breviore. Discus conicus. SrawiNA corollam duplo excedentia, antheris longissime linearibus. PisriLLUM stami- nibus aequilongum. Ѕилосал 2 poll. lg., */, lin. It., utrinque attenuata, haud torulosa, longitrorsum striolata. SEMINA subgloboso-reniformia. Foliorum forma bractearumque indole facillime cognoscitur. Habitat in paludosis prov. Para: (Hb. Willd. n. 12281). Najas. Siber, com. Hoffmannsegg. B. Thecaphorum pedunculo conspicue brevius. ж Folia 3—7-secta, v. infima tantum summaque simplicia. + Semina laeviuscula (longitrorsum tantum tenuiter striolata). 21. CLEOME HOUSTONI R.Br. herbacea, tota glanduloso- hirsuta, ad nodos petiolos foliorumque nervos aculeata; foliis 5--%- sectis, per summa ternata in bracteas simplices ovato-lanceolatas transeuntibus; sepalis lineari-lanceolatis acutissimis, quam petala roseo-purpurea vix tertia parte brevioribus; siliquis lineari-cylindra- ceis, thecaphorum pedicello subtriplo brevius 4—8-ies superantibus. Cleome Houstoni R.Br. in Ай. Ногі. Kew. II ed. LV. 131. DC. Prodr. 1.241. Schult. l.c. 42. Griseb. Fl. Brit. West- Ind. 16. Cleome cubensis A. Rich. Fl. Cub. І. 74. (descriptio bona). Cleome heplaphylla Meyer Fl. Esseq. 222, an huc ducenda sit (ex auct. Griseb.) ап ad Cl. spinosam, dijudicare nequeo. Cleome pungens Kunth in Póppig Pl. Cub., nec in H.B.K. Nov. Gen., nec Willd. et auctt. Sinapistrum indicum, spinosum, flore carneo, folio trifido vel quinquefido, Houston Mscr. ex Martyn, Hist. Pl. rar. L 45. (?con sat bona). Forra petiolo 2—3 - poll.; foliola aequilonga (saltem intermedium), 7—9 lin. lt., lanceolata, utrinque acuta apiceve acuminata. PEDICELLI 3/,—1 poll, FLORES aperti subsemipollicares. 8плорА 1'/, — 2 poll. 1g., thecaphoro 3—4-lin. Habitat in insulis Antillanis, e. gr. in Cuba, unde per Houstonum а. 1730 semina in Angliam missa sunt. Synonymon Meyerianum, si recte huc duxerimus, in Essequebo quoque et in Para plantam pro- venire probaret. — Specimen ceterum vidi in Herbario R. Berolinensi, secundum schedulam a Sello e Brasilia reportatum, quod quidem absque dubio ad hanc speciem pertinet, fortasse autem, quum planta а nullo alio botanico intra Brasiliae fines collecta v. observata sit, atque unicum solummodo hoc specimen exstet, errore quodam pro in- cola Brasiliae signatum est. (22.) CLEOME PILOSA Вехтн. inermis, pilis sparsis glan- dulosis (nec glutinosis) hispidula; foliis 5-sectis; bracteis simpli- cibus ovato-lanceolatis breviter petiolatis; sepalis lanceolatis acu- tissimis, quam petala alba pluries brevioribus; Siliqua lineari- cylindracea, thecaphorum pedicello paullo usque duplo brevius 6—8-ies superante. Cleome pilosa Benth. Bot. орке 65. Кошогл 8-4 poll. 1g, ?/,-—17/, 16, lanceolata v. elliptico-oblonga acuminata, tenui-membranacea, subtus praesertim. aliquantulum glaucescentia ; petiolus 2--4-роП. BRACTKAE inferiores ad poll. lg., superne gradatim decrescentes; PEDICELLI У4—1 poll, FLORES aperti 5—6 lin. diam. SkPALA vix 1lin.; petala lamina oblonga, ungue subduplo breviore. Discus postice in glandulam tumescens. STAMINA СогоПаш excedentia. SILIQUA 3—3 7; poll. 1g., .1' lin. lt., attenuata v. subacuminata, valvis tenui-membranaceis ; thecaphorum 4—8 lin. Ig. қ Cleome pubescenti Sims haud absimilis, siliquae etc. dimensionibus praecipue ab ea dignoscenda. Habitat ad Salango Columbiae, ex Benth. 1. с.; ad rivulos prope Ca- racas; Gollmer; prope Tovar coloniam, item in Venezuela : Fendler n. 26. 33. CLEOME PSORALEAEFOLIA DC. herbacea, plus minus glanduloso- hirta v. villosa; ad nodos petiolosque plerumque etiam ad foliolorum nervos aculeata; foliis 3—5-sectis, per summa ternata іп bracteas simplices ovatas v. ovato-lanceolatas inferne petiolatas demum sessiles transeuntibus; sepalis lanceolatis, corolla alba multo brevioribus; siliquis lineari-cylindraceis torulosis glanduloso-pilosis , у. demum glabratis, thecaphorum pep duplo triplove brevius 6—10-ies superantibus. 257 .CAPPARIDEAE: CLEOME. 258 Tabula nostra LVII. Cleome psoraleaefolia DC. Prodr. 1. 239. Schult. Syst. VH. 33. Cléome brasiliensis Weinm. Sylloge 1.122. П. 169. Schult. 1. c. 43. Cleome villosa Gardn. in Hook. Lond. Journ. 1. 166. Var.: ab omni parte glabriuscula; foliis subinde quaternatis (i. e. imperfecte quinatis, altero foliolo paris extimi abortivo). Cleome Humboldtiana РС. l. c. 241. Schult. 1. c. Cleome parviflora H.B.K. Nov. Gen. V. S3. nec R.Br. Cleome tetraphylla Willd. Herb. n. 12271. Herga 2—4-pedalis, laxe ramosa. Ас! compressi, recurvo- uncinati, Еола petiolo 2'/, —5 póll, lg.; foliolum intermedium aequilongum, lateralia raptim descrescentia, omnia lanceolato-oblonga, utrinque attenuata apiceque subinde acutissima, saepe irregulariter repanda, minute serrato - ciliata, supra sparse subtus imprimis ad nervos pilis flexuosis validis hirta, in var. subglabra. ҢАСЕМОВ у, —2-реда в, floribus ad apicem confertissimis, prodeunte maturitate gradatim ab invicem remotis, ita ut inferne saepe 1 poll. et ultra distent. BRAcTEAE inferiores ad 2/,-17/, poll., petiolo aequilongo basi biaculeato, superne descrescentia aculeis simul petiolisque evanescentibus, in summo apice prorsus obsoletae. PEDICELLI '/,—1-poll, FLORES aperti cc. З lin. diam. SEPALA vix 1 lin. lg.; PETALA lamina elliptica, ungue perbrevi. Discus hemisphaericus, subaequalis, STAMINA corollam paullo tantum excedentia, ANTHERIS linearibus ratione filamenti longis. Ovarium. stipite jam anthesi 2 lin. longo sustentum, lineare, glandulose pubescens, 8ТІ6МАТЕ hemisphaerico subsessili. 5илоџа 1—8 plerumque 2 poll. lg., 1/у--2 lin. lt., stipite 3—5 - іп. SEMINA subgloboso-reniformia, sordide fuscescentia, subopaca. ) Habitat іп America australi tropica late diffusa. Intra Brasiliae fines in prov. Rio de Janeiro, S. Pauli, Minarum, Mato Grosso , do Alto Amazonas: Sello, Gaudichaud, Bunbury, Pohl, comes Rabén, Manso, Lhotzky, Lindberg; Póppig aliique. — Var. in paludosis Bahiae: Salzmann n. 47. — Praeterea tum forma originaria, tum var. observata ` est іп Surinamo, Venezuela et Nova Granata. Vaga et еайгайга- siliensis. 24. CLEOME POLYGAMA Linn. herbacea glaberrima in- ermis; foliis ternatis, infimisque simplicibus, foliolis argute ciliato- serrulatis; bracteis’ minimis subuliformibus; sepalis lineari-lanceo- latis, corolla alba v. dilute rosea plus triplo brevioribus; siliqua lineari-cylindracea sessili vel in stipitem brevissimum attenuata, pedicellum 4—5-іеѕ superante. | Cleome polygama Linn. Sp. 939. DC. Prodr. L 241. Н. B.K. "Мор, Gen. V. 83. ` Schult. L с. 41. Griseb. іп Bonplandia 1858. 2. Fl. Brit. West-Ind. 16. Cleome serrata Linn. Spec. 939. Jacq. Ат. 190. t. 180. fig. 43, ed. рісі. t. 262. fig. 73. Schult. L c. 42. | Cleome triphylla Desc. Fl. med. Ат. І. t. 44., nec Linn. Cleome ternata Willd. Herb. n. 12280. Sinapislrum indicum triphyllum, flore carneo, non spinosum, Sloane Јат. 80.. Hist. L 194. t. 124. fig. 1. Кола petiolo 114 — 2-poll.; foliolum intermedium 2—3 raro ай. 4 poll. 1g., 1/,—2/, lt., lateralia tertia cc. parte minora, omnia lanceolata ' -attenuato-acuminata, breviter petiolulata. BRACTEAE microscopicae; PEDI- CELLI !/,—3/,-роП., FLORES aperti 4—6 lin. diam. SruigUA 2'/,—3 poll. — Fusiora vide іп descr. Kunth. 1. с. Species bractearum indole et siliquis sessilibus primo intuitu cognos- cenda, — Synonymon P. Browne Jam. 272., a Willdenowio huic adscriptum, propter flores in planta Browneana „solitarios alares^ nimis dubium mihi -videtur , licet P. Browne ipse Sloanium citaverit, cujus icon et descriptio certo in nostram plantam — Capparid. Habitat in Antillanis insulis, іп Mexico et Columbia. Vidi collectam a cll. Mayerhoff, Humboldt, Ervendberg n.149., Friedrichs- thal. — Ег Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 1. c. usque in Brasiliae prov. Goyaz extendere dicitur, quod quidem neque ех autopsia neque ет aliorum testimonio confirmare possum. ++ Semina cristulis transversis verrucisque exasperata v. muricata. 25. CLEOME DIFFUSA DC. effuse ramosa, glabriuscula v. levissime glanduloso- -puberula, ad nodos 2-aculeata; foliis caulinis 1егоайв, floralibus simplicibus ovato-lanceolatis; siliquis lanceolato- fusiformibus haud torulosis glabris, stipitem pedicello 2—4-plo breviorem ter ad sexies superantibus. Tabula nostra LVIII. Fig. 1. Cleome diffusa DC. Prodr. 1. 241. Schult. L c. 44. Cleome Houstoni ? Miq. іп plant. €laussen., Linnaea XIX. 433., пес В. Вг. E варісе valida parce ramosa flavescente cAULIS вигри ad 2 ped. alt., inde a basi ramosus, ad omnes nodos aculeis binis rectis tenuibus instructus. Forra petiolo '/,—1-poll.; foliola sub. aequilonga (lateralibus,-ut solet, tertia сс. parte minoribus), lan- ceolato- v. ovato-elliptica, 8--5 lin. lt., utrinque acuta v. breviter acuminata. Racemi рапе ог vix distincti, potius ramulorum apices e foliorum simplicium axillis florigeri salutandi essent; BRACTEAE ceterum foliolis caulinis consimiles, nisi paullo minores, petiolo 1--24ш. Рерохсоіл tenues 4—6 lin. lg. rLonEs ipsi 2--2 /,-lin. diam. SEPALA lanceolata acuta; PETALA subtriplo longiora, lamina elliptica, ungue brevissimo, alba. SrAwrNA corollam vix excedunt. SiriQuA patens v. subpendula, 7—10 lin. lg., medio 1'/,—fere 2 lin. lt., stipite 1'/,—2'/,-lin., utrinque attenuata stigmateque subsessili coronata, nunquam torulosa, tenuiter longitrorsum striolata. SEMINA subcochleato-reniformia fuscescentia. In provinciis Rio de Janeiro, Minarum, Bahiae et Piauhy: Gau- dichaud, Sello, Lhotzky, Princ. Maxim. Vidensis, Claussen n. 2002. Pohl, Gardner n. 2035, Blanchet n. 3., Salzmann n. 18., Weddell. Dryas, Hamadryas. 26. CLEOME AFFINIS DC. laxe ramosa, tota tenuiter glan- duloso-pubescens, inermis; foliis caulinis ternatis, floralibus sim- plicibus ovato-cordatis; siliquis lineari-cylindraceis torulosis, distincte stipitatis, stipitem pedicello 4—5-ies breviorem 8--12-168 super- antibus. Cleome affinis DC. Prodr. L 241. Schult. Syst. ҮН. 44. Cleome triphylla Vell. Fl, Мит. le. ТІ. t. 113. Телі. 272. Cleome fugax Schrad. Linnaea ҮІ. Literaturber. 72. # Insequenti adeo similis, magnitudine quoque omnium partium Con- veniente, ut in illius descriptionem remittendo huic supersedeamus. Con- stanter autem differt defectu aculeorum ad basin petiolorum et siliqua distincte stipitata, stipite 1!/,—2'/, lin. 1g.; praeterea quoque foliola con- stantius ovata basique magis rotundata obtingunt. м Oss. Semina hujus speciei а ScHRADERO |. c. ,caruneulato-arilata* praedicantur et hac nota planta à congeneribus differe narratur. Quum equidem specimina originaria viderim, affirmare possum, quod funiculus paullo quidem dilatatus offenditur, ut in aliis quoque Cleomis, neque vero adeo auctus, ut hanc partem ,arillum* jam vel ,,caruuculam^ dicas, et quod insuper hoc charactere planta nóstra minime ab affinibus dignosci potest. Habitat in prov.Rio de Janeiro, e. gr. ad aquaeductum Caryoca, prope Botafogo ейс.: Velloxo, Gaudichaud, Pohl, Meyen, Widgren, comes Raben, Lindberg; item in Bahia: Blanchet n. 4. Dryas, Пата- dryas. 35 259 CAPPARIDEAE: CLEOME. 27. CLEOME ACULEATA Ілхх. laxe ramosa, glabra v. tenuiter glanduloso-pubescens, ad nodos 2-aculeata; foliis caulinis ternatis, floralibus simplicibus ovatis v. ovato-cordatis; siliquis lineari-cylindraceis torulosis, sessilibus v. in stipitem brevissimum attenuatis. Tabula nostra LVIII. Fig. 11. Cleome aculeata Linn. Syst. Nat. ШІ. 232. Илиџа. Spec. ПІ. 568. DC. Prodr. І. 241. Schult. Syst. VII. 42. Desv. in Hamill. Prodr. Fl. Ind. occ. 48. Hassharl, Helzia І. 119. Griseb. Fl. Brit. Wesi-Ind. 16. Cleome surinamensis Мод. іп Linnaea Х VIII 239. Cleome triphylla Ruiz іт sched. mec Linn., nec Desc., nec Vell. Vag.: siliquis distinctius stipitatis, stipite 4—2 lin. 15. Cleome malhadensis Mart. apud Schultes Sysl. УП. 43.' E RADICE parum ramosa lutescente cauLIs 1—3-pedalis. ForiA petiolo '/,—2, plerumque 1 poll. 1g.; foliolum intermedium sub- aequilongum '/ —1'/,, plerumque ?/4 poll. lt., lateralia tertia cc. parte minora, omnia ovato-elliptica, plerumque obtusa, basi sub- cuneata, margine tenuiter ciliolata; aculei juxta petioli basin com- pressi, uncinato-recurvi, subinde minimi. | Кровез ut in СЇ, diffusa dispositi; BRACTEAE inferue foliolis caulinis subaequales breviter petiolatae, superne gradatim decrescentes sessiles. PgpuNcuLi tenues '„—1 poll. flores ipsi 1, —3 lin. diam. SEPALA lanceolata acuta; PETALA subtriplo longiora, lamina elliptica, ungue perbrevi, alba. Discus vix ullus. STAMINA corollam haud superantia. SILIQUA 1—2'/ poll. 15., 1'/, lin. cc. lt., obtusa vel stylo plus minus di- stineto acuminata, tenuiter longitrorsum striolata, glabra. SEMINA subgloboso-reniformia, fuscescentia opaca. Intra Brasiliae fines solummodo hucusque reperta in prov. Goya- zensi: Gardner n. 3004, et in Para: Siber, com. Hoffmannsegg. — , Varietas in fruticetis ad fluv. S. Francisci prope Malhada . prov. Bahiensis. — Communis contra, tam forma normalis quam varietas, in ditione Surinamensi, in Guyanis et in insulis Caribaeis (e. gr. Schomburgk n. 862., Sagot n. 27.). Іп Peruvia quoque a Ruizio collecta exstat, forma omnino pygmaea microphylla. Vaga extra- brasilensis. ** Folia omnia simplicia (integra). (28.) CLEOME PROCUMBENS Jaco. suffruticosa glaberrima inermis, ramis procumbentibus adscendentibus; foliis lineari-lanceo- latis breyissime petiolatis; floribus versus ramulorum apices axilla- ribus, albis luteis roseisve; siliqua lineari-cylindracea sessili, acu- minata torulosa, pedicellum duplo- triplove superante; seminibus muricatis. Cleome procumbens Jacq. Am. 189. 1. 120., ed. рісі. 1. 181. Sw. Obs. 253. Willd. Spec. ШІ. 571. РС. Prodr. І. 240. Schult. Syst. VII. 36. Griseb. Fl. Brit. West- Id. 16. Sinapis erecta, foliis oblongis, floribus solitariis Browne Jam. 273. Leucojum sylvestre luteum s. Кей? minimum Sloane Cat. 79. Hist. 1,1. 122. fig. 1. Habitat in ins. Caribaearum aridis sabulosis » praesertim їп Hispaniola. 260 П. Siliculosae. 29. CLEOME SILICULIFERA Еісні.. herbacea inermis, tota glanduloso-pubescens viscosa ; foliis quinatis ternatisque; bracteis simplicibus ovato- v. elliptico-suborbieulatis; capsula elliptica, quam thecaphorum pedicello subduplo brevius duplo breviore. Tabula nostra LVI. Fig. 111. Planta elegantissima, cAuLE erecto ad minimum bipedali corymbose ramoso. Кола >, --1 4 poll., petiolo dimidium aequanti; foliola obverse oblonga (2— 2", lin..lt.), apice rotundata, basi attenuata, utrinque glandulosa margineque glanduloso-ciliata. Ra- СЕМ! usque pedales; ВВАСТЕАЕ 2—1 lin. lg., brevissime petiolatae, PEDICELLI capillacei 6—8-іп. glabriusculi, ғгокеѕ aperti (absque staminibus) 2—2'/, lin. diam. Alabastra subglobosa. SkPALA lanceolata, praesertim apice sparse glanduloso-ciliata, anthesi reflexa ; PETALA quadruplo cc. longiora, alba, lamina ovato - suborbiculari, ungue subaequilongo. Discus carnosus, vertice impressus, postice in glandulam auctus. SrAwiNA cum pistillo paullo breviore corollam duplo се. superantia, antheris in genere brevibus oblongis. OvAniUM elliptico-suborbiculare, stylo brevi acuminatum, glaberrimum; stipes multo longior flexuosus. Carsura vix 2 lin. lg., 1 It., tenuiter striolata. SEwiNA pauca tantum, 3—5, globoso - Subreniformia, laevia, fusca. Habitat prope Cocaes et in Serra dos Pinheiros, prov. Minarum : Pohl. — Ureas. APPENDIX SPECIERUM DUBIAE AFFINITATIS ET IMPERFECTE COGNITARUM. (30. CLEOME DEFLEXA R.P. Масг. ined. ex DC. Prodr. І. 240. Schult. Syst. УП. 38. | In Peruvi« а Виго reperta, Ап illata sit an errore pro Peruviae incola habeatur? quaerit R.Brown. Овз. Vix a quibusdam СЇ, eiolaceae L., Lusitaniae incolae, formis distinguenda, ex В.Вг. in App. ad Denh. et Clappert. Voy. — Planta mihi non visa. (31.) CLEOME PURPUREA DC. Prodr. 1. 239. In Peruvia, ex herb. Lambert. Oss. E phrasi Candolleana, licet haec brevissima зи, Cleomae roseae affinis videtur, adeo ut identicam pronuntiare haud haesitaverim, nisi Cleome rosea hucusque solummodo in Brasiliae provinciis Rio de Janeiro et Minarum observata esset. Ceterum autem inter Сїеотав peru- vianas mihi cognitas nullam novi cum phrasi illa convenientem. (83.) CLEOME MICRANTHA Desv. in Hamilt. Prodr. 48. Walp. Вер. І. 194. Guyanam inhabitare dicitur. Oss. E diagnosi, quum folia tantum accuratius haec adumbret, de bracteis autem floribusque nihil, de siliquis solummodo ,,glabras eas esse referat, planta recognosci nequit. . (83.) CLEOME RYTIDOSPERMA DC. Prodr. 1. 241. Patria dubia, fortasse Tabago insula, ex DC. Овз. Diagnosis ad plantam recognoscendam prorsus haud sufficit. (34. CLEOME LONGIFOLIA Prest, Rel Haenk, 11. 84. Walp. Hep. 1. 194. In Peruvia reperta, em Haenke. Oss. Planta mihi nop visa. Affinis СЇ, spinosae а PRESLIO ргае- dicatur, sed distincta. An frutex herbaye sit, incertum. 261 CAPPARIDEAE: GYNANDROPSIS-POLANISIA. 262. IV. GYNANDROPSIS РС. Сумамрворѕіѕ DC. Prodr. І. 237. excl. spec. Deless. Ic. Sel. П. 1. 1. Wight et Arn. Prodr. Fl. Ind. ог. 1, 21. Meissn. Gen. 17. (15.) Torr. et Gray, Е. М. Am. І. 121. Епа. Gen. n. 4984. Asa Gray, Gen. Ill. 1. 179. 1. 78. Вепй. е! Hook. Gen. І. 106. — Роровтче Hoffmannsegg, Verzeichn. 186. ег Endi. — Cleomes sect. GYMNOGONIA et GYNANDROPSIS R.Br. in Реп. et Clappert. Voy. App. 222. — Cleomes secl. (vel subgenus) GvNANDROPsIs Schult. Syst. VII. 23. Triana et Planchon іп Апп. Sc. nat. ТУ. Ser. XVII. 70. — Cleomes spec. Linn., КІЛ. et Auct. al. SkPALA decidua, 4 libera v. calyx 4-partitus. Pe- TALA 4, aestivatione imbricata aut aperta, unguiculata, integerrima v. crenulata, subaequalia, saepius adscen- denti-secunda. Torus stipitiformi-elongatus, ima basi subhemisphaerice incrassatus. STAMINA 6, ex apice tori libere exeuntia, subaequilonga; riLAMENTA aequabiliter filiformia, ANTHERAE lineares v. oblongae. Оулвгом stipitatum, 1-loculare, placentis 2 multiovulatis; srvLus brevis a. srieMA sessile, capitatum orbiculare v. sub- bilobum. Саро siliquiformis, cylindrica v. lateraliter compressa, valvis a replo deciduis. ЅемімА subgloboso- reniformia, tuberculata v. reticulato-rugosa. НЕКВАЕ annuae et perennes, nec non FRUTIÍCES v. SUFFRUTICES, inermes, saepius glanduloso-pilosae. Forra 3—7-secta, exstipulata. Кповкз in racemos terminales varie bracteatos rarius ebracteatos dis- positi, superiores saepe omnino masculi, rarissime dioici (P), albi rosei purpurei subindeque coccinei. — Crescunt in tropicis subtropicisque totius orbis. Овзеву. Воерета Е. Müll. (in Hook. Kew-Journ. ІХ. 15.), genus nobis haud visum, a Вехтн.- Ноок. Gen. 1. с. pro Gynan- dropsidis synonymo declaratur, e descriptione autem staminibus 5--7 unilateralibus, quorum interiora longiora altiusque connata praedicantur, nec non stylo longissimo filiformi diversum videtur. 8ксно I. GYMNOGONIA R.Br. l. c. Griseb. ЕІ. Brit. West-Ind. 15. - Совотллк aestivatio aperta. — fpecies gerontogaeae, in Americam transfugae. (Huc nostra G. pentaphylla.) Овзеву. Sectio II. Eugynandropsis Endl. Gen. n. 4984. b. species includit aestivatione corollae clausa imbricata, omnes in Americae aequi- noctialis terris Columbia, Регија etc. indigenas, in Brasilia autem hucusque nondum repertas. 1. GYNANDROPSIS PENTAPHYLLA DC. Tabula nostra БУШ. Fig. ІШ. Gynandropsis pentaphylla DC. Prodr. 1. 238. Wight et Arn. 1. с, Torr. ей Gray, 1. c. Asa Gray, Gen. Ill. 4. с. Harv. et Sond. Fl, Cap. L 55. Cleome pentaphylla Linn. Spec. 938. Ногі. Kew. 11. ed. 1V. 130. Jacq. Hort. Vindob. t. 24. Willd. Spec. 111. 564. Bot. Мад. t. 1681. Schult. Syst. ҮП. 27. Griseb. 4. с, — nec Vellozo Fl. Пит. VI. t. 111., nec Van Houtte (ez Schidl. Linnaea XXIV. 669.) | Gynandropsis (в. Cleome) triphylla ПС. 1. ‹е. Schalt. 1. 6, Linn. Spec. 938. ет parte, Willd. 1. с. 565. Gynandropsis (в. Cleome) palmipes РС. е! Већи. 4. с., Deless. Іс. Sel. Ш. t. 1. Miq. іп Linnaea ХЕШ. 237. Gynandropsis affinis Bl. Bijdr. 51. == Cleome affinis Spreng. Cur. post. 138., nec DC. = Cleome Blumeana Schult. l. с. 27. ? Cleome fleruosa Hort. ет Schult. l. с. 27. (secundum descriptionem haud diversa). x Cleome Eckloniana Schrad. Ind. Sem. Hort. Goti., ex Harv. et Sonder. | Cleome heterotricha Burch. Trav. L 537., item ex Harv. el Sonder. Lagansa rubra Rumph. Amboin. V. 280. t. 96. fig. 3. (descr. bona, icon mala). | Cleome floribus gynandris Linn. Hort. Cliff. 341. excl. a., Fl. Zeyl. 108. n. 239. Papaver corniculatum acre quinquefolium Aegyptiacum minus Pluk. Almag. 280. Capa- Veela Rheede, Hort. Malab. 1X. 43. t. 24. Sinapistrum Indicum pentaphyllum flore carneo minus non spinosum Herm. Hort. Lugd- Bat. 564. t. 565. Sloane Hist. Jam. 1. 294. Raj. Hist. 859. Burm. Zeyl. 216. Pentaphyllum peregrinum siliquosum bivalve minus Moris. Hist. 1I. 289. Quinquefolium Гарт folio Bauh. Pin. 326. Habitat originitus inter Tropicos veteris orbis, ubi per Asiam et Africam lute diffusa occurrit. Per Aethiopes, ut creditur, іп Americam illata, пипс in hujus quoque terrüe regioniUus tropicis et boreali-subtropicis disseminata est. — 8ресітіпа brasiliensia, quae vidi, circa Pernambuco ab Houlletio, et in prov. Bahiensi a cli. Lhotzky, Salzmann et Blanchet (n. 1038.) cóWectu sunt. Овзкву. С/еоте Candelabrum Sims, Bot. Mag. t. 2656, planta ceterum mihi ignota, а SPrRENGELIO in Cur. post. p. 188, Gynandropsidis pentaphyllae varietas dicitur, sed diversa revera videtur пойз, quas indi- cavit ScuuLTES in Syst. УП. 25. APPENDIX TRIBUS. . Plantam шзедаешет, quum revera іп Brasilia eam lectam esse dübitemus, in ipsum monographiae nostrae textum recipere noluimus, sed ejus descriptionem generisque sui adumbratiohem in hac appendice adjicimus. POLANISIA Rarın. - Роглмял Вајт. in Journ, Phys. 1,ХХХХ, 98, DC. Prodr. 1. 242. Wight et Arn. Prodr. Fl. Іпа. or. І. 22. Meissn. Gen. 17. (15). Епа! Gen. n. 4988, Asa Gray, Gen. HL І. 181. "+ 79. Benth. е! Hook. Gen. I 106. — Совухахрва Schrad. Cal. Sem. Ногі. Goell. 1846. et in Rchbch. Jc. exot. П. t. 147. Meissn.. Gen. 17. (15). — Cleomes sectiones PoLANISIA е! Coryn- ANDRA Schult. Syst. VIT. 45. 48. — Cleomes spec. Auct. CALYX 4-partitus v. sepala 4 libera, decidua. PETALA 4, aesti- vatione imbricata, sessilia v. saepius unguiculata, integra rarius emarginata, saepe inaequalia ádscendentia. Discus subnullus v. parvus һетізрһаегісаз, postice subinde in glandulam auetus. Sra- MINA 8—12 v. numerosa, aequalia v. postica breviora, subinde ex parte ananthera: FILAMENTA filiformia, nunc apice clavato-incrassata ; ANTHERAE lineares v. oblongae, effoetàe recurvae. Оулвлом sessile v. brevissime stipitatum, 1-loculare, placentis 2 multiovulatis; stYLUs 263 CAPPARIDEAE: filiformis, variae longitudinis, subinde deciduus; sriGMA obtusum. CarsuLA siliquiformis, sessilis v. stipite brevissimo, cylindrica v. lateraliter compressa, valvis a replo deciduis. SEMINA numerosa, omnino Cleomes. НЕВВАЕ v. sUFFRUTICES, Saepius glanduloso-pilosae, graveo- lentes. Forra palmatim | 3—9-secta raro integra, exstipulata. Frores solemniter supra folia gradatim decrescentia et simpliciora in racemum terminalem dispositi, rarius solitarii axillares, albi flavescentes et rosei. S111QUAE omnino stricte erectae. — Crescunt in ігорісів subtropicisque utriusque orbis, in America, australi adhuc dubiae. ADNOT. Genus а Сїжомк vix staminum numero 6 excedente sy- stematice dignoscendum, attamen habitu peculiari pro genere sat naturali significatur. Sectio: RANMANISSA Endl. Gen. 891. Discus subnullus. PkrALA breviter unguiculata, FILAMENTA aequa- biliter filiformia. 1. POLANISIA MICROPHYLLA Еісні. suffruticosa (2), ramosa, tota glanduloso - pubescens; foliis minutis trisectis; floribus axillaribus, pedunculo folium superante; petalis integris; staminibus 10—12, posticis 5--6 multo brevioribus, omnibus antheriferis; ovario capsulaque sessilibus, ` Тввоз ll. CAPPAREAE. POLANISIA—CRATAEV A. 264 stylo brevissimo persistente; capsula lineari- cylindracen, basi attenuata, recta v. leviter falcata. Tabula nostra LIV. Fig. IV. Stirps multo magis quam affines ramosa, RAMIS laxe virgatis. FOLIA petiolo !/—1-lin.; foliola 1—2 lin. 1g., oblongo-obovata, basi cuneata, ex apice rotundato mucronato- cuspidata, pilis glanduligeris hirsuta et serrulato-ciliata. PEDUNCULI anthesi 1⁄4, maturitate у, poll. 12., ipso flore 2--21/, lin. diam. ЗКРАГА lanceolata; PETALA duplo longiora, lamina elliptica, ubgue subduplo breviore. STAMINA in alabastro adhuc aequilonga, anthési autem antica 5--6 posticis duplo triplove longiora fiunt, antheris simul in omnibus delabentibus. PisrIL.LUM lanceolatum. SILIQUA 2—27/,- poll, in pedunculo incrassato subgeniculatim adscendens, apice aliquantum dilatata et a lateribus crompressa, inferne angustata et cylindrica, valvis membranaceis fortiter venoso-reticulatis. SEMINA globoso-reniformia, trans- versaliter costata et inter costas minute longitrorsum striolata, fusca nitida, 3/, lin. diam. Proxima Poianisiae viscosae, imprimis foliorum magnitudine ab еа differt, qua quidem nota etiam a reliquis hujus generis speciebus primo ad- spectu dignoscitur. Circa Rio de Janeiro a Meyeno lecta, secundum schedulam. Quum autem ab aliis bótanicis ей peregrinatoribus in regione hac frequentatissima neque haec neque alia hujus generis species hucusque reperta v. commemorata sit, fortasse errore pro Brasiliae incola signatam eam esse conjici licet. | e , PkmiNTHIUM 4- merum (saltem quoad indolem morphologicam). Fructus solemniter baecaceus indehiscens, rarius dissiliens absque replo persistente. Сотугерохев plerumque foliaceae сопуоішіае, — Arbores fruticesque, rarissime herbae perennes. V. CRATAEVA Liny. СВАТАКУА Linn. Gen. n. 599. DC. Prodr. L 242. (excl. spec.). R.Br. in Denh. et Clappert. Voy. App. 223. Меізѕп. Gen. 17. (15). Endl. Gen. n. 5003. Benth. е! Hook. Gen. 1. 110. — Тама Plum. Gen. 22. t. 21. — Отнвув Ре!- Thou. Gen. Mada- gasc. n. 44. ex Endl. — Таріа тресе. Serrara 4 e margine tori disciformis, aestivatione aperta v. subimbricato-conniventia, libera decidua. Рк- TALA 4, item e margine tori oriunda, aestivatione aperta, unguiculata, postica submajora, omnia anthesi adscen- dentia. Torus carnosus, ultra sepalorum insertionem in glandulas vel lobos introflexos productus. STAMINA indefinita 8—50, tori processu centrali stipitiformi in- serta, FILAMENTIS filiformibus, ANTHERIS oblongis linea- ribusque. Оулніом longe stipitatum, ovoideum, 1- v. spurie 2-locnlare, PLAcENTIS 2, ovuLis plurimis 4— plu- | riseriatis; srYyLus terminalis brevis v. sriGMA discoideum sessile. Bacca globosa v. ovoidea, corticata, pulposa, indehiscens. SEwiNA numerosa, in pulpa nidulantia, reniformia, transverse saepe rugulosa; TESTA coriacea v. firmiter lignosa, ENDOPLEURA membranacea ad cha- lazam spongiosa. СотуіжрохЕв semicylindricae appli- cativae, RADICULA brevior conica. ARBORES V. FRUTICES erecti, raro HERBAE perennes (ex Rich. Schomburgk Reise ПТ), ab omni parte glaberrimae , ramulis teretibus solemniter lenticellosis. Кота alterna trifoliolata, foliolis in- Legerrimis, | petiolulis articulatis ; stipulae nullae. Ғговкв supra BRACTEAS Squamiformes caducissimas in racemos corymbiformes terminales collecti, albi flavescentes roseive, superiores subinde abortu omnino masculi. ВассАЕ тајиѕсшае. — Crescunt inter Tropicos utriusque orbis. Овзеву. Cotyledones Crataevae ab omnibus-auctoribus ,in- cumbenti-convolutae'** praedicantur. Nescio unde ortus sit hie error, quum ipse.in omnibus quas examinavi speciebus, et americanis et gerontogaeis simpliciter semicylindricas applicativas eas offenderim. Ita autem Cralaevae. genus tum hoc cotyledonum charactere, tum indole subinde herbacea inter Cappareas quodammodo anomalum, transitum inter hane et Cleomearum tribum efficit. 1. CRATAEVA ТАРТА Linn. arbor; foliolis ovato- v. oblongo- lanceolatis, solemniter attenuato-acuminatis acutissimis, subtus palli- dioribus; floribus hermaphroditis v. paucis tantum inter summos masculis; petalis lamina elliptico-oblonga, unguem filiformem sub- aequante; genitalibus breviter stipitatis corollam subduplo super- antibus, staminibus 12—80; Басса globosa saepiusque apiculata; seminis testa coriacea. Tabula nostra LIX. | Cralaeva Tapia Linn. Spec. 637. ет parte. ПС. Prodr. І. 243. Vell. Fl. Flum. Іс. V. t. 3. Тегі. 200. R.Br. in Denh. et Clappert. Voy. App. 225. - 265 CAPPARIDEAE: Cleome arborea Schrad. Goett. Gel. Anz. 1821. p. 707. DC. Prodr. I. 242. Тарга Магедг. Hist. 98. c. ic. Piso Bras. 68. et II. 140. c. ic. Anson 30-pedalis; вамотла ultimis pennae anserinae crassitie, cortice viridi nitidulo lenticellis albis lineato. Forra petiolo 2—6- poll, petiolulis 2—4 lin. lg. ; foliola 2-4, poll. lg., 1—17/, It., lateralia asymmetrica, dimidio nempe inferiore latiore basique magis rotundato saepiusque longius ad petiolulum decurrente; omnia membranacea (maturitatis tempore firmiora), supra lucidula saturate viridia, subtus opaca et pallidiora, ,angustissime reticulato-vénulosa, venularum retieulo subtus colore saturatiore notato. Rackwr multi- fori, floribus ad apicem confertissimis; BRACTEAE lanceolatae 2—3 lin. 1g. Ruacuis subpollicaris, anthesi peracta usque ad 4 poll. demum accrescens, pedunculis delapsis, quum pauci tantummodo flores solemniter ad maturitatem perveniant, dentato - cicatrisata ; PEDUNCULI 1—1 /;-poll., erecto-patuli; кіовЕв aperti inclusis stami- nibus 1'/,—2 poll. aequantes. SkrAra lanceolata, 2/,—4 lin. lg., TORO ultra eorum insertionem ia lobos introflexos producto. PETALA 8—12 lin. lg., 2—3 lt., eleganter pinnatim venosa. Stipes geni- talium variae longitudinis, nunc subnullus, nunc ad 1/, lin. lg. SrAMINA numero multum varia, in floribus inferioribus pauciora 12—20, in superioribus у. mere masculis solemniter crebriora usque ad 30. PisriLLUM stamina subaequans ; ovarium 1-loculare. Bacca aurantii colore et magnitudine (1'/, —1*7.-poll. diam.), stipite 1'/,—2 poll., in pedunculo erecto-patente deflexo-pendula. SkwiNA' 2'/,— 9 lin. diam., nigrescenti-brunnea, transverse lamellato-rugulosa. Tota Allium redolet, ideoque Рао d'Alho Lusitanis cognominatur. Pi. Dryas іп Brasilia austro-orientali, scil. in maritimis prov. Rio de Janeiro, ай Zapativa et Capocabana, in monte do Leme, inter Campos et Vittoria, ad Rio Рағаһуба, in prov. Báhiensi: Marcgrav, M., Vellozo, Ildefonso Gomez, Gaudichaud, Sello, Luschnath, Maxim. Princeps Neovidensis, comes Raben, Blanchet n. 2319., е! alii. — Тирісе vocatur Tapiá. (Goraréma eam appellari, ut a VELLOZO notatur, absque dubio in sphalmate nititur, quum hoc nomen potius ad stirpem titulo Crataeva Gorarema in insequente tabula 4. Florae Fium. егиб (ат pertineat, quae autem revera est Seguiera alliacea). OsskRv.: Haec, quam descripsimus planta absque dubio eadem est ac Tapia PisoNis. Num autem stirps in Antillanis insulis indigena, quae а PLuMIERO, GniskBACHIO aliisque pro Crataeva Tapia Linn. vel Тараа PisoNis habita est, item ad hanc speciem pertineat, equidem, speciminibus nimis paucis et/ mancis mihi exstantibus, dijudicare non valeo. Ita Cra- taevae nostrae, nomine Pisonis originario „Тарга“ ei servato, synonymiam tantummodo adjecimus revera in stirpem brasiliensem spectantem et indagini ulteriori relinquimus, de quaestione modo exhibita judicium ferre. 2. CRATAEVA BENTHAMII Еісні. arbor ? — foliolis ovatis vel ovato-lanceolatis acuminatis acutisque, subtus pallidioribus, utrinque laevigatissimis; floribus polygamo- dioicis; petalis lamina lanceolata, unguem filiformem aequante vel eo breviore; genitalibus breviter stipitatis, corollam triplo ad quadruplo superantibus, sta- minibus 20—50; bacca globosa; seminis testa firmiter Попова. Cralaeva lapioides Benth. Мвсг. іп sched. Spruce, nec DC. Var.: LEPTOPETALA: foliolis lanceolatis; petalorum lamina fere lineari; filamentis subcapillaceis. Magnitudine partium cum praecedente conveniens eique prorsus con- Similis, notis tamen quas in diagnosi indicavimus satis diversa. Propius etiam affinis Crataevae radiatiflorae DC. (quae mihi а Cr. tapioide DC. vix diversa videtur), in Guayaquil, Columbia, Guyana et Surinamo indigenae (Ruiz, Fraser, Schomburgk, Hostmann n.961., Linden n. 1370), sed differt haec fructibus subrotundo- ovalibus et foliolis constanter latioribus ovatis v. obovatis; praeterea in ea foliola aeque ас petioli ramulique verruculis albidis (ex epidermidis papillis oriundis) obsita indeque plus minus scabriuscula offenduntur. - ` Capparid. CRATAEVA —STERIPHOMA. 266 Ad ripas fluvii Amazonum inter Manaos, olim Villa da Barra, et Santarem: Spruce n. 1791, 1065. — Floret Sept. et Oct., a De- cembri їп Martium fructifera. — Najas. УГ, STERIPHOMA Sprene. бтеһірнома Spreng. Cur. post. 139. Endl. Gen. n. 5005. Benth. е! Hook. f. Gen. І. 107. — Зтернама Willd. Spec. JI. 239. nec Lour. DC. Prodr. L 253. Meissn. Gen. 17 (15). — HRoEMERIA Tralt. Gen. 88. — Capparidis spec. Jacq. — Невморол Loefl. Jt. 207., ed. germ. 395. DC. Prodr. І. 254. • Сагух calyptraceus initio occlusus, anthesi in lobos 2, anticum et posticum, saepius lacero-dentatos subregulariter diruptus, cylindraceo-campanulatus, de- ciduus. РЕТАПА 4 sessilia, obverse oblonga, calycem parum superantia, 2 anticis submajoribus, aestivatione imbricata v. subcontorta. Discus calycis fundum vestiens, in squamas 4 ovatas petalis alternas calyci adnatas expansus. Genitalia breviter stipitata. S'rawiNA 6 libera, corollam longe excedentia, anticis 2 sublongioribus; FILAMENTA filiformia; АМТНЕВАЕ lineari-oblongae. Ova- : RIUM longe stipitatum, lineari-oblongum, spurie 2-loculare, placentis 2, ovulis numerosis. SIGMA sessile, sub- truncato-capitatum. Bacca longe stipitata, siliquiformis, articulato-torosa, corticata, pulposa. Semina nidulantia angulata; corYLEDONES foliaceae convolutae. FnumicES erecti inermes. Кола simplicia in- legerrima, petiolata, exstipulata. Frores speciosi, supra BRACTEAS Subulatas caducas in racemos ter- minales dispositi. INpumENTUM omnino, stellatum. — Crescunt in America aequatoriali continente. itemque in. insula, "Trinitatis. (1.) STERIPHOMA PARADOXUM Espr. ramulis petiolisque fusco-rufo-tomentosis; foliis lanceolatis acuminatis, supra glabris, subtus sparse pilosis; calyce pedicellisque laete aurantiaco-tomentosis ; carpophoro glabro. Tabula nostra LXIV. Fig. I. Steriphoma. paradoxum Endl. т Flora Ratisbon. 1832. p. 395. 1. V. Karsten Ausw. neuer и. schünblühender Gewüchse Venezuela's, Heft І. 10. t. 3. Van Houlle Fl. d. Serr. VI. 97. t. 564. 565. (icon a Karstenio mutuata). Past. in Lindl. Flow. Gard. 1. 107. fig. 73. Capparis paradoxa Jacq. Ногі. Schünbr. І. 58. 1. 111. Stephania cleomoides Willd. Spec. H. 239. DC. Prodr. L 253. Sleriphoema cleomoides Spreng. Cur. post. 139. Walp. Ann. 1. 61. 1. 61. Hermupoa Loeflingiana DC. Prodr. 1. 254. Hermupoa flore сосстео. Mallique cique Loefl. IH. l c. ЕвотЕх 6-редайв. Еола 8—6 adeo 7 poll. 1g., 1-2 It., acumine acuto, basi obtusa v. subcordata, tenuiter coriacea, nascentia supra quoque fugaciter pilosiuscula, adulta subtus tantum pilis supra totam superficiem singulatim dispersis obsita; petiolus 1—3- poll, apice plerumque aliquantum incrassatus et pseudoarticulatus. RacEwus confertilorus 2—3-poll. BaacrEAE 2 lin, lg. (v. іп spe- 36 267 _ CAPPARIDEAE: STERIPHOMA — CAPPARIS. 268 ciminibus cultis infimae longiores, apice subinde in laminam minutam expansae); PEDUNCULI sub anthesi patulo-adscendentes, maturitate decurvi, validi, %——5/, poll. lg. ArABAsTRUM ovoideum v. cylindraceo- ovatum, subsemipollicare; FLORES saepius cernui, circiter pollicares, scil. absque staminibus pistilloque triplo longioribus. Саух intus glaberrimus; rETALA dorso sordide flavescenti-pubescentia. STAMINA praeter imam filamentorum basin pilosulam glaberrima. O vARIUM uti ramuli dense fusco-rufo-tomentosum; stipes 2'/, poll. је. Bacca subbipollicaris, pendula. Овзкку. Nomen hujus speciei „сфеото?4ез“ negligendum esse cen- semus, licet prioritatis jure gaudeat et а WALPERSIO contra KARSTENIUM vehementer defensum sit, quia planta cum Cleome prorsus nullam ferat similitudinem. Siquidem vero nomen „рагадогит“ minus adaptum videatur, quia-speciei, olim inter Capparides militanti, nunc autem in genus proprium relatae, non amplius insit aliquid alieni vel paradoxi, hoc tamen retinuimus, ne nimium a legibus nomenclaturae deflectentes temere synonymiae molem augeamus. Habitat in Venezuela et Nova Granata: Bredemeyer, Karsten, Triana, Goudot, Gollmer aliique. Fortasse in Brasiliae terris versus septentrionem extremis adhuc invenietur. (2.) STERIPHOMA PERUVIANUM 5рвоск: ramulis petiolis- que fusco-rufo-tomentosis; foliis lanceolatis acuminatis, supra sparse, subtus supra totam faciem dense pubescentibus; calyce pedicellisque ' sordide fusco-aurantiaco-tomentosis; carpophoro villosiusculo. Steriphoma peruvianum Spruce Mscr. in Pl. exsicc. ad n. 4128. Praecedenti consimilis, magnitudine quoque diversarum partium con- veniente, tantummodo notis in diagnosi indicatis differt. Prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce m. 4128. Іп Brasilia contermina probabiliter invenienda. Армот.: Tertia hujus generis species mihi non visa est: Steriphoma ellipticum Spreng. 1. c., Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 20. (= Stephania elliptica DC. Prodr. I. 253) , quae ad Cumanam Venezuelae et in insula Trinitatis crescere dicitur. VII. CAPPARIS Lins. Carranis Linn. Gen. n. 643. РС. Prodr. І. 245. Endl. Gen. n. 5000. Meissn. Gen. 17 (15). Benth. et Hook. f. Gen. 1. 108. — Sopapa Forsk. Fl. Aeg.- Arab. 81. DC. l. c. 245 == ІлмраскевА Sieb. Mscr. — Ввеума Plum. Gen. 39. t. 16. — Сотлсорехркох Mart. in Flora XXII. App. 25. sive Hb. Fl. Bras. 201. Endl. Gen. n. 4999. — QvapRELLA Me?ssn. Gen. 17 (15). — BUsBECKEA Endl. Fl. Мој. 64. Gen. n. 5001. Е. Müll. Fl. Vict. 1. 52. t. IV. Suppl. — Птекуема Bertol. Pl. Nov. Hort. Bonon. 11. 8. ex Walp. Вер. І. 201. — BEAUTEMPSIA е! ПЕвтвсвквгА Gaud. Voy. Bonite t. 56. el 57. — Alcaparreira Lusit. Сагух 4-partitus aut sepala 4, libera v. subinde ex parte connata, aestivatione pro subgeneribus varia. Ретага 4, aestivatione imbricata v. subcontorta. Discus in americanis speciebus constanter evolutus, in annulum continuum aut saepius in squamas glandesve 4 petalis alternas interque ea et sepala collocatas productus, in plerisque gerontogaeis contra subnullus. Genitalia ut- plurimum breviter stipitata. STAMINA indefinita, numerosa raro pauca; FILAMENTA filiformia, basi utplurimum pilosa breviterque cohaerentia; ANTHERAE oblongae v. lineares, effoetae varie contorquentes. Ovarium brevius longiusve stipitatum raro sessile, e carpidiis plerumque (iu spe- ciebus americanis fere constanter) binis, rarius 3—8 con- flatum, 1-v. spurie 2- nune 3—8-loculare, ovulis juxta placentas parietales plurimis 2—4-seriatis; STIGMA sessile, orbiculatum rarius subbilobum. Bacca globosa usque lineari-cylindracea, pulposa indehiscens, v. sub- exsucca secundum alteram suturam rupta. SEMINA sub- vloboso-reniformia, ТЕЗТА tenui-crustacea laeviuscula. Емввуо radicula brevi, cotyledonibus foliaceis con- volutis. Аввовкз rnUTICESQue nonnunquam scandentes; RAMIS ramulisque teretibus, in unica (Sodada) sub- aphyllis | spinescentibus. Кола sparsa v. subinde gregatim | congesta, simplicia integerrima petiolata; stipulae aut herbaceae dentiformes, aut (solummodo: in gerontogaeis) spinescentes, aut nullae. FLORES axillares aut racemorum lege supra BRACTEAS 80- lemniter dentiformes nunc stipulatas in inflorescentias terminales et axillares collecti, saepissime albidi speciosi. IwpumENTUM pro subgeneribus varium, lepidotum stellatum et simplex. — Crescunt frequenter in terris tropicis subtropicisque totius orbis, itemque in regione Mediterranea, Capite bonae spei et in Austral- asia obviae. | Hujus generis dispositionem а Самоотгко traditam, quum saltem quoad species americanas prorsus insufficientem cognoveri- mus, has iterato et accuratiori studio subjectas in novum ordinem digessimus. Quem ut rite exponamus, commodum adeo necessarium nobis visum est, non solum Capparides brasilienses, sed omnes species in America tota hucusque repertas hoc loco enumerare easque, quas ipsi mihi examinare licuit, paucis adumbrare, Pariter autem, ut in C/eome, stirpes extrabrasilienses diagnosibus solum- modo differentialibus et observationibus prorsus non omittendis illustravimus, numeris earum signo ( ) instructis. CONSPECTUS SUBGENERUM SPECIERUMQUE AMERICANARUM. Sugeen. І. QUADRELLA. Sepala 1-seriata ampla, aestivatione valvata. Васса siliquiformis djssiliens. — Exstipulatae, indumento lepidoto. а. Bacca stipitata . .. (1) C. ISTHMENSIS. (2.) C. JAMAICENSIS., (3.) C. INTERMEDIA. b. Bacca sessilis... (4.) C. ODORATISSIMA. Sussen. H. BREYNIASTRUM. Sepala 1-seriata minuta, aesti- vatione aperta. Reliqua Quadrellae. (6.) C. BREYNIA. бсвве». Ш. COLICODENDRON. Sepala 1-seriata ampla, aestivatione valvata. Bacca subrotunda indehiscens. — Exstipulatae, indumento stellato. а. (5.) C. LONGIFOLIA. Folia ovato- v. lanceolato-oblonga. 7. C. Yco. (8.) C. Gav- DICHAUDIANA. (9.) C. scABRIDA. (10.) C. ANGULATA. b. Folia lineatla еса въз . (112 C. ANGUSTIFOLIA. % с. Folia ovato-cordata v. subrotunda. 12. C. TWEEDIANA. (13.) С. CROTONOIDES. 269 Ѕоввех. ТУ. CALANTHEA. Sepala 1-seriata, aestivatione aperta, Reliqua Colicodendri. a. Folia superne laevigata, (14.) C. iNCANA. (15.) C. FERRUGINRA. (16.) C. ЄвиквлАсни, b. Folia superne verruculoso-scabrida. (18.) C. AsPERIFOLIA. Appendix subgeneris: (19.) C. PULCHERRIMA. (90.) C. NEMO- ROSA. (21.) C. comosa. (22.) C. HYPOLEUCA. (23.) C. DkrONsA. Sugeen. V. BEAUTEMPSIA. Calyx hemisphaerico-campanu- latus 4-crenatus. Discus in squamas foliaceas calyci subaequilongas expansus. Васса globosa indehiscens. — Frutex exstipulatus, ìn- dumento stellato. (24) С. AVICENNIFOLIA. | Sugeen. УІ. MESOCAPPARIS. Sepala 2-seriata, aestivatione imbricata v. exteriora 2 valvata. Bacca subrotunda (?) — Ёх- stipulatae, indumento stellato. 25. C. JACOBINAK. (17. C. DOMINGENSIS. 26. C. LINEATA, Зоввех. VII. CALYPTROCALYX. Sepala 2-seriata, exteriora 2 in calyptram anthesi diruptam connata. Bacca siliquiformis (?). — Frutex stipulatus, indumento stellato. 27. С. NECTAREA. Ѕоввех. ҮШ. CAPPARIDASTRUM. Sepala minuta 1-seriata, aestivatione aperta. Васса varia. — Stipulatae, indumento simplici. а. Rami foliaque etc. pubescentia... (28.) C. rkNUISILIQUA. b. Calyx tantum pubescens; disci squamae maximae. (29.) C. РЕТТО- LARIS. c Ab omni parte glaberrimae... 80. C. BRASILIANA. 81. C. ELE- GANS. 32. С. FLEXUOSA. (88.) C. FRONDOSA. (34.) C. SPRUCKI. Appendix subgeneris: (85. C. PAcHACA. (36.) C. MACRO- PHYLLA.- (37.) C. LAURINA. SugoÉN. ІХ, CYNOPHALLA. Sepala majuscula concava, biseriatim imbricata. Bacca varia. — Stipulatae, in axillis solemni- ter glanduligerae, indumento simplici saepius nullo. a. Carpophorum brevissimum. (38.) C. LINEARIS. (39.) С. HETERO- PHYLLA. b. Carpophorum ‘elongatum. 40. C. сүхориллориовА. (41. C. EusTACHIANA. (42.) C. rTARAPOTENSIS. (43.) C. COCCOLOBIFOLIA. (44) C. nimpa. (45) С. могдв. (46) C. VERRUCOSA. (47.) C. AMPLISSIMA, Appendix subgeneris: (48.) C. SriNcrarma, (49.) C. SECURI- DACEA. (502 C. PENDULA, (51.) C. POLYANTHA, (52.) C. SAXA- TICES. (58) C. SESSILIS. APPENDIX: Species subgeneris dubii. (54. С. FRUTICOSA. (55.) C. BREVISILIQUA. (56) C. FURFURACEA. (57.) С. DIDYMOBOTRYS. (58.) C. ВАСЕМОВА, SuscEN. I. QUADRELLA DC. Prodr. І. 251. ez parte. — Genus QUADRELLA Meissn. Gen. 17 (15). ВЕРАГА 1-ѕегіаќа ampla, aestivatione valvata. Disc! processus liguliformes. Bacca siliquiformis lineari-cylindracea, dissiliens. — KEastipulatae, INDUMENTO lepidoto (sola excepta facie sepalorum inlerna, cui іотепінт stellatum). Frores in corymbo terminali, pedicellis subumbellatis, bracteis ad callum redactis. (1.) CAPPARIS ISTHMENSIS Eicur. ramulis petiolis pedi- cellis calycibusque cupreo-lepidotis; foliis elliptico-oblongis, ex apice | rotundato acute productis, basi obtusis v. rotundatis, supra glabris opacis, subtus argenteo-lepidotis aureoque-punctatis, согіасеіѕ sub- aveniis; alabastro argute triquetro acuminato; sepalis lanceolatis attenuato-acutis; staminibus cc. 50; bacca longissima torosa lepidota, stipite glabro. CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 270 Stirps pulcherrima, ab omni parte quam insequens duplo major. Habitat ad Costa Rica et Veraguas Americae centralis: Hoff- mann et Warszewicz. (2.) CAPPARIS JAMAICENSIS Jaco. ramulis petiolis pedi- | cellisque cupreo-lepidotis; foliis ellipticis v. lanceolatis, supra gla- | berrimis nitidis, subtus argenteo-lepidotis, coriaceis subaveniis ; alabastro triquetro apiculato; sepalis lanceolatis acutis petalisque extrinsecus argenteo-lepidotis; staminibus 20—30 ovarioque longe stipitato corollam duplo triplove excedentibus; bacca longissima . torosa lepidota, stipite glabro. Tabula nostra LXIV. Fig. II. Capparis jamaicensis Jacq. Am. 160. 1. 101., ed. Pict. 79. t. 150. DC. Prodr. L 252. Descourt. Fl, med. Ant. V. 1. 373. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. Isl. 18. (excl. syn. P. Browne е! КІЛ.) Capparis Breynia Linn. Spec. 721. ег parte, DC. L c. ex parte, Swarlz Obs. 210. — nec Jacq. Capparis cynophallophora Linn. Spec. РІ. I. ed. 503., nec edit. 844. Capparis siliquosa Linn. Spec. Pl. 721. (excl. syn. Pluken.) Capparis torulosa Sw. Prodr. Fl. Ind. осе. 81. РС. 1. с. 252. Capparis илсіпайа Loddig. пес Wall., ет Steud. Nomencl. Capparis emarginata А. Rich. Fl. Cub. 78. t. 9. ( bona.) Capparis inermis foliis ovalibus alternis perennantibus Linn. Hort. Cliff. 204. (excl. syn. Pluhen.) Breynia arborescens, foliis ovatis utrinque acuminatis, siliqua lorosa longissima P. Browne Jam. 246. n. 2. Кома 2—3 poll. 1g, ?/,—1'/; 16, petiolo !/,—!/,-poll. PEDICELLI bini usque quaterni in umbella, 3—5 lin. 15. . Fronks (absque staminibus) 3% -роШісагев. Bacca usque pedalis, stipite subsesquipollicari. Habitat in Antillanis insulis et in Florida; in Americae australis terra continente deficere videtur. (3.) CAPPARIS INTERMEDIA H.B.K. ramulis petiolis pe- dicellisque cupreo-lepidotis; foliis ellipticis v. lanceolatis utrinque plerumque acutis basive obtusis, supra glabris, subtus argenteo- Їерїдойв, coriaceis tenuiter venosis; alabastro triquetro apiculato; sepalis lanceolatis muticis, externe petalisque argenteo-lepidotis ; staminibus 30 — 40 ovarioque pedicellato согоћат subduplo ex- cedentibus; bacca leviter torosa lepidota, in stipitem aeque lepidotum indistincte transeunte. Capparis intermedia H.B.K. Nov. Gen. et Sp. V. 98. DC. Prodr. I. 252. Magnitudine partium cum praecedente convenit, cui omnino simillima. Immerito autem а cl. GRIsEBACHIO (Fl. Brit. West-Ind. 18.) cum ea con- jungitur, quum fructus indole bene differat, ut jam exposuit ill, KuNTHIUS. Praeterea in foliis quoque, tenuiter quidem аб satis distíhcte venulosis, discrimen commodum ођзегуатив, — Сит insequente specie hanc con- ciliarunt cll. Triana et PLANCHON (Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVII. 852, prorsus autem invita natura; nam, differentiis levioribus neglectis, С. odora- tissima iis quas in diagnosi indicavimus ovarii staminumque notis con- stanter deflectit. Crescit in Americae australis terra continente, ut prope Cumanam, et in insulis Antillanis. Legerunt eam Humboldt et Bonpland, Perrottet, Sieber (Hb. Fl. Trinitatis n. 97.). (4.) CAPPARIS ODORATISSIMA Jaco. ramulis, petiolis, foliis subtus, inflorescentiis calycibusque subcupreo- v. aeneo-lepi- dotis, v. etiam calycibus foliisque argenteis et subinde aureo- punctatis; foliis oblongo- v. obovato-ellipticis, utrinque plerumque 211 CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 212 obtusis, v. apice rotundatis raro subacutis, basi attenuatis, supra glabris, coriaceis subaveniis; alabastro ovoideo-subtriquetro obtuso; staminibus сс. 30, ovarioque sessili corollae calycem vix superanti subaequilongis ; bacca torulosa lepidota sessili. Capparis odoratissima Jacq. Ногі. Schünbr. L t. 110. DC. Prodr. І. 251. (an etiam Triana е! Planchon, Ann. Sc. nat. ТҮ. Ser. XVII. 85. ? cerle exclusis synonymis omnibus, unico ex- cepto C. Breyniae, quoad citat. H.B.K.). Capparis Breynia H.B.K. Nov. Gen. et Spec. V. 97., nec Jacq., nec Sw. Capparis ferruginea Willd. Hb. n. 10047., nec Spec. П. 1135 (ш e synonymia judicamus ). Кома 2—5 poll. lg., ?/,—1'!/, lt., petiolo 3—4-lin. Fronks 6—8 lin. diam. ВАССА ad semipedem longa. — Petala et stamina primo an- theseos die alba, insequente purpurea. Habitat in Venezuela, Nova Granata et Guatemala; in Antillanis insulis deficere videtur. Ѕоввех. II. BREYNIASTRUM DC. Prodr. І. 250. excl. spec. SEPALA 1-ѕегіаіа minuta, aestivatione aperta. Reliqua Qua- drellae. (5. CAPPARIS LONGIFOLIA Sw. foliis linearibus v. lineari-lanceolatis, breviter petiolatis, subtus ramulisque argenteo- lepidotis; bacca longissima torulosa. Capparis longifolia Sw. Prodr. S1. Е. Ind. occ. 934. DC. 1. c. 253. байт folliculifera longissimis argenteis et acutis foliis Pluken. Almag. 328. t. 327. f. 6. ? Capparis siliquosa Lam. Encycl. 608., quoad varietatem. Floribus adhuc latentibus, hanc stirpem solummodo propter habitum cum specie insequente convenientem huc duximus. — Forra 5—6 poll. lg., 116—7 lin. lt., petiolo 2—3-lin. Leres pariter ac in insequente e duobus pilorum stratis conflatae, strato superiore multo minore, lepidem quasi minutam inferiori agglutinatam referente. In Jamaica, insula San Thomas, Antiguae: Swartz, С. Ehren- berg, Wullschlaegel n. 17. (6.) CAPPARIS BREYNIA Jaco. foliis ellipticis v. lanceo- latis, utrinque plerumque acutis, supra glabris, subtus ramulis in- florescentiis calycibusque argenteo- v. subferrugineo-lepidotis; bacca longissima torosa carpophoroque subpollicari ferrugineo-lepidotis. Tabula nostra LXIV. Fig. 111. Capparis Breynia Jacq. Am. 161. 1. 103., ed. Pict. 79. L 152. Linn. Spec. Pl. П. ed. І. 721. ет parte. Willd. Spec. IH. 1138. excl. synonymis quibusdam. DC. Prodr. L 252. Triana et Planchon in Ann. Sc. nat. 1 V. Ser. XVII. S0., — nec Swartz. Capparis amygdalina Lam. Encycl. 1. 608. Н.В.К. Nov. Gen. V. 96. DC. l. е. 250. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 17. (excl. syn. P. Browne, quod ad Canellam albam spectat), nec іт РІ. Wright. Capparis barcelonensis H.B.K. Nov. Gen. V. 92. DC. 1 c. 250. Capparis ferruginea Sieb. Hb. Martinic. n. 139. nec Aucit, al. Breynia indica Linn. Spec. І. ed. 503. Breynia amygdali foliis latioribus Plum. Gen. 40. Breynia Elaeagni foliis Plum. Mscr. vol. VI. t. 83. cum descriptione inedita in Biblioth. Mus. Par. (ет Triana et Plan- chon); id. Gen. 40. t. 16. Breyn. Icon. 13. Ex nomine huc pertinere videlur: Uterveria Breynia Bertol. РІ. nov. hort. Bonon. IL 10. Шар. Вер. 1. 201. КОЛА utplurimum 3—4 poll. lg., poll. lt., iis Capparidis inter- mediae omnino consimilia. Pedicelli subsemipoll., flores (absque staminibus) 4—61in. diam. SEPALA triangulari-lanceolata vix 1 lin. 1g. ; PETALA elliptico- obovata, externe stellato-tomentosa. Drsci squamae lanceolatae sepalis aequilongae. SrTAMINA 15—20. Оуавшм saepius spurie 2-loculare, longe stipitatum, cum staminibus corollam subduplo superans. ВАССА usque pedalis. Habitat іп Antillanis insulis, ін Columbia et іп Panama. COLICODENDBRON Marr. et Елен, · Genus СоглсорЕХркох Mart. Hb. Fl. Bras. 201. Endl. Gen. n. 4999. — DESTRUGESIA Gaud. Voy. Bonite t. 57. — Sectio QUADRELLA Benth. et Hook. f. Gen. 4. c. ex parte. SuscEN. Ш. SEPALA 1-ѕегіаќа ampla, aestivatione valvata. Disci processus 4 liguliformes. Васса subrotunda indehiscens. — Егзиршаае, INDUMENTO $lellato. |. [INFLORESCENTIAE racemosae, bracteis subu- lalis caducis. (. CAPPARIS YCO Marr. et Есні. ramulis inflorescentiis calycibusque pulverulente ferrugineo- v. subaureo-tomentosis; foliis saepius suboppositis, ovali- v. lanceolato-oblongis, „obtusis rotun- datis v. emarginatis cum mucrone, rarius acutis, basi plerumque cordatis, сгивїасео-согїасеїв, fortiter reticulato-venosis, supra fuga- citer tomentosis tandem glabratis nitidisque, subtus persistenter ferrugineo- demum albido-tomentosis ; alabastro oblongo tetragono; bacca ovoidea obtuse apiculata, stipiti subaequilonga, eoque sub- pulverulento-albido- v. flavido-tomentosis. Tabula nostra LX. e Martii plantis medic. et oecon. recepta. Colicodendron Yeo Магі. l.c. Syst. mat. med. veg. Bras. 72. Capparis speciosa Moric. Mscr. in Sched. Blanchet. ad n. 2564. Аввок 12—20-pedalis, trunco diam. 4--6-роП. jam ipsa basi saepe diviso, ramis propendentibus, cortice cinereo-testaceo (ex Mart. І. c.), ramulis subtetragonis. Forra 8—6 poll. lg., 1—2, |, petiolo 4—6-lin. Racemi saepius ramosi, usque 4-pollicares ; BRACTEAE cc. 4 Їїп,, PEDICELLI subtetragoni 4—6 lin. lg., maturitate ad ?/,— 1 poll. elongaturi. Frons anthesi 1— 1'/,-poll.lg., staminibus tertia circiter parte, pistillo dimidia. corollam superantibus. PEmiANTHIUM 4- sub- inde 9-merum (ex auct. Мавти; ipse 4-mera solummodo vidi.). Сатух ad duas се. longitudinis trientes partitus, lobis lanceolatis reflexis, tomento externe stellato intus simplici vestitis. PETALA erecto-patentia, calyci subduplo longiora, lineari-spathulata, inferne calloso-incrassata, pallide citrina, extrinsecus densius, intus laxe atque parte tantum superiore stellato-piJosa. Discus calycis fundum vestiens, in squamulas liberas triangulari-lanceolatas productus. SramiNA 15—20, ima basi subinerassata barbato-pilosa, ceterum glaberrima. Ovarium ovoideum, obiter striatum, 1-loculare; sriGMA truncato-discoideum. — Gynopborum incipiente anthesi breve adhuc, mox ad 1/,, maturitate usque ad 2 poll. elongaturum, aeque ас ovarium flavido-tomentosum. Bacca subbipollicaris, 1'/, —1'/, poll. It, _ pulposa, polysperma. Semina reniformia, cc. 4 lin. diam., luteo-fusce- scentia, nitida. ) Folia torminà, meteorismum , dysuriam ciere et equos mulosque enecasse observatum est (ex Mart. 1. c. et Reise II. 599.) Crescit. in silvis aridis, quas Catingas dicunt, inter flumen S. Francisci et desertum mediterraneum Bahiense, nec поп in silvis minoribus maritimis in termino Insulanorum, Sept. et Martio fior.: M.; in Serra da Jacobina: Blanchet n. 2564. — Hamadryas. 273 (8.) CAPPARIS GAUDICHAUDIANA Елснг. foliis rigide согіасеіѕ, lanceolatis, obtusis у. ex obtuso subacuminatis, basi cu- neato-acutis rarius obtusis v. subcordatis, supra fugaciter tomentosis tandem glabratis nitidis scabridis, subtus petiolis ramulisque per- sistenter pulverulento-flavido- v. incano-tomentosis; racemis ra- mosis confertifloris calycibusque obscure ochraceo-tomentosis, bra- cteis minutis caducissimis; alabastro ovoideo; bacca globosa flavido- tomentosa, stipite ea sublongiore glabro. Кола 4—5 poll. lg., 1-17, lt., petiolo subsemipoll. RACEMI PE- DICELLI FLORKSque ejusdem fere ac in praecedente magnitudinis. ВАССА diam. 1/5, stipes 2-poll. — Fortasse tantummodo insequentis varietas. Circa Payta Peruviae: Gaudichaud. (9. CAPPARIS SCABRIDA H.B.K. bacca ovoideo-oblonga ferrugineo -tomentosa, stipiti glabro subaequilonga; ceterum fere omni nota cum praecedehte conveniens. | Capparis scabrida H.B.K. Nov. Gen. У. 95. DC. Prodr. 1. 251. Desírugesia scabrida Gaud. Voy. Bonite. 1. 57. absque descr. (?con quoad analysin mala.) Colicodendron scabridum Seem. Bot. Herald I 216. "Кома ad 7 poll.1g., 18—21 lin. lt., basi saepius rotundata, ceterum praecedentis consimilia. PEDICELLI jam anthesi subpollicares. ВАССА СС. 3 poll 1g., 1!/; lt. Reliqua vide in descr. Kth, 1. c. et ic. Gaudich. Habitat cum praecedente: Lesson, D’Urville, Gaudichaud, Seem.; loco non indicato Americae meridionalis; Humboldt ей Bonpland. (10.) CAPPARIS ANGULATA В.Р. foliis tenui -coriaceis, ovato-oblongis utrinque obtusis, mucronatis, supra juventute tomen- tosis cito glabratis nitidis laevigatis, subtus petiolis ramulisque tomento persistenti tenui albido vestitis; racemis simplicibus, rhachi . bracteisque minutis caducissimis albido-, pedicellis calycibusque saturate ochraceo-tomentusis; alabastro ovoideo; „fructu ovato an- gulato* (ex DC.). Capparis angulata К. Р. ined. DC. Prodr. 1. 253. Кома 1/,-2/, poll. 1g., 9—13 Па. lt., petiolo 4—6 lin. PEDICELLI jam anthesi pollicares et ultra. Fructus кебір haud visus. In Guayaquil Peruviae montibus: Ruiz. (11.) CAPPARIS' ANGUSTIFOLIA H.B.K. foliis coriaceis, . linearibus utrinque emarginatis v. apice obtusis cum mucrone, bre- vissime petiolatis, supra juventute tomentosis cito glabratis nitidu- lis laevigatis, subtus petiolis ramulis inflorescentiis calycibusque cano-tomentosis; floribus corymbose у, suburübellatim congestis; alabastro ovoideo; staminibus 8, ovario oblongo-cylindraceo cano- tomentello, stipite glabro (peracta j jam arithesi haud ultra 4 lin. lg.) ; fructu ..... Capparis angustifolia Н. В.К. Nov. Gen. V. 96. 1. 438. DC. Prodr. 1. 251. Capparis umbellata Willd. Herb. n. 10044. Habitat in Mexico: Humboldt et Bonpland, Haenke п. 29. 12. CAPPARIS TWEEDIANA Eicnr. foliis tenuiter coriaceis, late triangularibus v. transverse ellipticis, apice obtusis rotundatisve eum mucrone, basi truncatis v. late cuneatis, supra parcius, subtus ramulis inflorescentiis calycibusque dense incano-tomentosis; race- mis paucifloris; alabastro obverse oblongo triquetro; staminibus 4-5; ovario frucetuque juniore ovoideis чинин, stipiteque sub- pollicari cano-tomentosis. Capparid. CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 214 Ram teretes, pulverulento-velutini, juniores angulosi. ЕоглА utplurimum 1 poll. lg., 1—1'/, lt., petiolo 4—6-lin. Васемі ad summum 2-poll., pedicellis 4—5 lin. 1g,; smACTEAE vix 1 lin. lg., caducissimae. CALYX ad basin usque partitus, laciniis oblongis re- flexis, 4—5 lin. lg., externe stellato-tomentosis, intus pube simplici velutinis. PETALA obverse oblonga, 7—8 lin. lg., dorso stellato- pubescentia intus glabriuscula. Disc! squamae lanceolatae minutae. STAMINA PisTILLUMque aequilonga corollam subsuperantia. Евостов perfecte maturi haud visi; maximi qui exstant 5 lin. cc. longitudi- nem aequant. Habitat n prov. Parana: Tweedie; in Bolivia: Cuming n. 197. Oreas? Napaea? | (13.) CAPPARIS CROTONOIDES H.B.K. foliis subcoriaceis, ovato- v. suborbiculari-cordatis, acutis obtusisve, supra levius, subtus ramulis inflorescentiis calycibusque dense incano- v. subferrugineo- tomentosis; racemis paucifloris; alabastro tetragono ovoideo vel obverse oblongo; staminibus 6—8; baccis globosis, stipiteque sub- 2-lineari cano- v. ferrugineo-tomentosis. Capparis crotonoides H.B.K. Nov. Gen. V. 95. t. 437. DC. 1. с. 251. | Capparis cordata R.P. ined. DOC. 1. c. 251. Capparis sidaefolia R.P. ined. DC. l. с. 252. Capparis populifolia Willd. Herb. n. 10064. Habitat in Guayaquil Peruviae: Ruiz, Gaudichaud aliique; prope Truzillo: Humboldt et Bonpland; in Mexico: Haenke п. 32. 8овекн. IV. CALANTHEA DC. CALANTHEA РС. Prodr. І. 850. — PskuDOCRATAEVA Griseb. Fi. Brit. West-Ind. 17. SEPALA l-seriata, plerumque minuta, aestivatione aperta. Етовез saepius subumbellatim corymboseque congesti. Reliqua Colicodendri. (14.) CAPPARIS INCANA H.B.K. ramulis ad apices foliisque nascentibus plerumque rufo-tomentellis; foliis ovato- v. oblongo- lanceolatis, apice attenuato solemniter obtusiusculis, basi obtusis rotundatisve, supra fugaciter tomentellis mox glabris laevigatis, subtus cum ramulis inflorescentiis cal ycibusque persistenter tenuiterque cano-tomentosis; ealyce ad basin usque partito, laciniis lineari- lanceolatis corolla triplo ce. brevioribus; staminibus 8—12 pistillo- que corollam subaequantibus; baccis subovoideis, stipiteque subduplo breviore cano-tomentellis. Capparis incana H.B.K. Nov. Gen. V. 94. DC. Prodr. 1. 251. Capparis payciflora Presl, Rel. Haenk. ІІ. 86. Capparis Karwinshiana. 8сМесМепа, Linnaea X. 237. Кола 1—1'/ poll lg. !/,—3/, lt, PEDICELLI, FLORES STIPITESQUe fructuum 3 lin. 12.) ВАССА subsemipollicaris. Habitat in calidioribus Мехїсї: Humboldt, Haenke n. 31, Kar- winski. (15.) CAPPARIS FERRUGINEA Linn. foliis oblongo- v. obverse lanceolatis utrinque plerumque obtusis, 'supra juventute tomentosis cito glabratis laevigatis prominulo-venosis, subtus ra- mulis inflorescentiis calyeibusque cano- v. ferrugineo - tomentosis ; pedicellis corymbosis in umbellas divisis; calyce profunde par- tito, laciniis ovatis subacutis, corolla 4—5-plo' brevioribus; 37 215 CAPPARIDEAE: staminibus suboctonis pistilloque corollae subaequilongis ; baccis ovoi- deis, stipiteque triplo circiter breviore (2— 2'/, lin. lg.) ferrugineo- tomentosis. Tabula nostra LXV. Fig. I. Capparis ferruginea Linn. Amoen. Acad. V. 398. Swartz, Obs. 208. Willd. Spec. П. 1135. (ex synonymia), пес Herb. DC. Prodr. І. 251. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 17. Capparis octandra Jacq. Ат. 160. t. 100., ed. Pict. 78. t. 149. Crataeva fruticosa foliis singularibus oblongis etc. P. Browne, Jam. 247. t. 28. f. 1. (icon bona.) Habitat in insulis Antillanis. (16.) CAPPARIS GRISEBACHII Еісні. foliis lanceolato- oblongis, apice rotundatis cum mucrone, basi attenuatis imaque ro- tundatis, supra fugaciter tomentosis cito glabratis laevigatis impresso- venulosis, subtus ramulis inflorescentiis calyeibusque flavido- v. virescenti-tomentosis; calyce ad basin usque partito, laciniis linea- ribus corolla vix brevioribus anthesi reflexis; staminibus suboctonis pistilloque corollae subaequilongis; baccis ovoideis, stipiteque sub- sesquilineari flavido-tomentosis. Capparis amygdalina Griseb. in Pl. Cub. Wright. ( Mem. Acad. Americ. Sc. ей Art. Nov. Ser. VIII 155.), nec т И. Brit. West- Ind. Fori 27/,--8 poll 1g., 8 — 10 lin. lt., petiolo cc. Уу-роШсан. FLonEs квостозфие fere omnino praecedentis, nisi sepalis carpophoroque breviore diversi. Crescit іп Cuba orientali: Wright n. 9 b. (17.) CAPPARIS DOMINGENSIS Serene. foliis oblongo- У. obverse lanceolatis, utrinque obtusis basive rotundatis saepiusque subpeltatis (petiolo ad 1—1 '/, lin. intra limbum inserto), supra minute fugaciterque puberulis ast pube evanida pilorum basibus bulbosis persistentibus minute densissimeque verruculosis scabridis- que, subtus ramulis inflorescentiisque flavido- v. ferrugineo-tomen- tosis: pedicellis corymbosis subbifloris, floribus....; baccis ovoideo- oblongis, stipiteque subbilineari ferrugineo-velutinis. Capparis domingensis Spreng. Meer. in herb. Balbis. DC. Prodr. I. 253. Praecedentibus omnino consimilis. lt., petiolo sub '/,-poll. Кома 1'45—92 poli. 1g., !j— ВАССАЕ 2⁄4 poll. 15, et ultra, 5 lin. cc. lt. In insula Santo Domingo: Bertero. (18.) CAPPARIS ASPERIFOLIA Рвезг.: foliis obverse lan- ceolatis, acutis v. acuminatis, basi attenuata obtusis, supra fugaciter tomentosis tandem glabratis et pariter ac in praecedente nisi laxius verruculosis asperis, subtus ramulis inflorescentiis calycibusque ferrugineo -tomentosis; pedicellis corymbosis multifloris; calyce profunde partito, laciniis ovato-triangularibus, corolla quintuplo cc. brevioribus ; staminibus 18—20; gynophoro plus quam semipollicari, ovarioque oblongo albido-tomentosis, Capparis asperifolia Presi, Reliq. Haenk. II 86. Habitat ad urbem et portum Acapulco Меалсапогит: Haenke n. 30. CAPPARIS. : 226. APPENDIX: Species mihi non visae, huic subgeneri ab auctoribus adscriptae vel ei fortasse adscribendae. (19:) CAPPARIS PULCHERRIMA Jaco. Ат. 163. t. 106. DC. Prodr. 1. 250. (C. arborescens Mill. Dict. n. 3. ex DC.) Habitat Cartagenae in declivibus montium: Jacquin. Овз. Habitu potius ad Colicodendri, quam ad Calantheae Sub- genus spectare et imprimis Capparidi Yco haud absimilis videtur. Sepa- lorum indoles, а JacQuiNio haud eum in modum descripta, ut de aestivatione dijudicari possit, denuo examinanda erit. (20.) CAPPARIS NEMOROSA Jaco. Ат. ed. Pict. 80. t. 156. DC. 1. с. ' Crescit Cartagenae in sylvis siccis: Jacquin. Овв.: Etiam haec species, quum habitu praecedenti simillima sit, quoad sepalorum aestivationem examini ulteriori commendatur. _ (21.) CAPPARIS COMOSA Jacq. Ат. 160. ed. Pict. 78. DC. l. с. 251. ( Uterveria comosa Bertol. Pl. nov. hort. Bonon. 441. 9. ez Жар. Кер. І. 201.). Habitat passim in inundatis maritimis Jaquesi in insula S. Do- mingo: Jacquin. Oss.: Foliis floribusque Capparidi ferrugineae (== С. octandrae Jacq.) consimilis а JACQUINIO praedicatur, itaque vix ad subgenus Brey- niastrum, ut CANDOLLEO placuit, referri potest. Quum contra fructus iis Capp. Breyniae simillimi describantur, haud minus dubium est, num huic Calantheae subgeneri jure adnumeretur. (22.) CAPPARIS HYPOLEUCA Pnzsr, Hel. Haenk. II. 87. In Guayaquil Peruviae, ет Presl. Ors. Secundum descriptionem absque dubio huc pertinet, neque ut Presiius voluit, ad Quadrellam. Proxime affinis videtur €. ferrugineae. (28. CAPPARIS DETONSA Талма et PLANCHON in Ann. Sc. nal. 1V. Ser. XVII. 80. Ad Buena Vista ditionis Quindiuensis, ex Triana et Ріапсћоп. Oss. Sepalorum aestivatio ,leviter imbricata ^ designatur, itaque quin species huic subgeneri recte adscripta sit, dubitamus. Ceterum stirps e descriptione laudata speciebus peruvianis supra adumbratis, Capp. Gau- dichaudianae, scabridae v. angulatae haud absimilis videtur, боввемоз V. BEAUTEMPSIA Вехтн. et Hook. ғ. Gen. pl. 1. 109. — Genus BEAUTEMPSIA Gaud. Voy. Bonite t. 56. Carvx һетіѕрћаегісо -campanulatus 4-crenatus, persistens. Discus in squamas 4 foliaceas calyci subaequilongas expansus. Bacca globosa indehiscens. — Frutex exstipulatus, INDUMENTO stellato. Еговкв ғасетові, bracteis subulatis deciduis. (24.) CAPPARIS AVICENNIFOLIA H.B.K. Табша nostra LXV. Fig. 11. Capparis avicennifolia H.B.K. Nov. Gen. V. 94. DC. Prodr. І. 252. Triana et Planchon 1. с. 85. Beautempsia avicenniaefolia Gaud.-l. с, absque dieci. G гсоп quoad analysin mala). 3 Colicodendron avicennifolium Seem. Во. Herald. І. 78. ` Capparis ovalifolia В. P. ined. ПС. L с. 253. Cralaeva Inga Ruiz, Mscr. In Peruvia, e. gr. circa Payta, Тгитійо etc.: Ruiz, Humboldt, Gaudichaud; ad litora Oceani Pacifici амин Darienensis; Seemann, Barclay Cex Triana et Planchon.). 277 CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 278 Зоввек. VI. МЕ50САРРАВ18 Eicnr. БЕРАГА ampla 2-seriata, aestivatione imbricata v. exteriora 2 valvata. Discus in squamas 4 productus. Bacca subrotunda (ut ex ovarii indole judicamus).— Esstipulatae, INDUMENTO stellato. Еговеѕ racemosi, bracteis subulatis deciduis, v. ad ramulorum apices solilarie axillares. Oss. Eucapparidum subgeneri forma et aestivatione sepalorum affines, diversae tamen disci processubus et defectu stipularum, medium quasi tenent inter has gerontogaeas et reliquas species americanas, itaque eas Mesocapparides appellavimus. 29. CAPPARIS JACOBINAE Монс. frutex erectus; foliis linearibus v. lanceolato-linearibus; racemo terminali. Tabula nostra LXI. Capparis Jacobinae Moricand, Мзег. іп Sched. Blanchet. ad n. 2574. Colicodendron lefu Mart. Hb. Fl. Bras. 202. Евотех 6— 12-pedalis, mawis laxis saepe propendentibus v. incumbentibus, cortice suberoso longitudinaliter rimoso. КАМОЛ dense ferrugineo-tomentosi. Fori 8—8 poll. lg., 4-—12 lin. lt., petiolo 1— 2-lin.; attenuato-acuta sunt v. acuminata, basi utplurimum subcordata, margine subrepando recurva v. revoluta, firmiter coriacea, supra juventute tomentosa cito glabrata nitidula prominule venosa, subtus uti ramuli inflorescentiaeque ferrugineo-tomentosa. RACEMI haud ita multiflori, 1—2 poll. lg.; pRACTEAE 2-lin., PEDICELLI validi ad 5— lin. lg., ipso FLORE (absque staminibus) '/ poll. cc. diam. aequante. SEPALA exteriora aestivatione valvata, elliptico-suborbi- сшагіа ; concava, (отето externe stellato ferrugineo, intus sub- simplici albido obducta; interiora aeque concava, elliptica, utrinque albo-tomentosa; omnia anthesi reflexa, 2—3 lin. lg., basi intus ligula (processu disci) subquadrata denticulata viridi margineque rubenti aucta. PETALA calyce subduplo longiora, obverse oblonga, glabra, viridi-rubentia, erecto-patula. STAMINA ad 50, corollam sub- duplo superantia, demum concrispata, filamentis albis. PisTiLLUM staminibus subaequilongum glabrum, ovario ovato-oblongo viridi- rubenti, gynophoro roseo-albo. Fructus haud visus. (Descriptio ex parte secundum observationes ill. Мавтп, n. 1910.) Crescit in sylvis Catingas inter Malhada et Caeteté in deserto Bahiensi: M.; in ejusdem prov. Serra da Jacobina: Blanchet n. 2574. Sept. et. Oct. flor. — Hamadryas. 7 4 26. CAPPARIS LINEATA Ромв. scandens ; foliis ovatis v. ovato-lanceolatis; floribus ad ramulorum apices solitarie axillaribus. Capparis lineata Domb. ez Pers. Enchir. IT. 60. DC. Prodr. 1. 252. Маг, Hb. Fl. Bras. 204. Capparis scandens Vell. Fl. Flum. Іс. V. t. 109. Тегі. 230. Rau superiores flexuosi tortique, ubique subfarinaceo-cano-tomentelli. Forra 11⁄,—938 poll. Ig., 1—-17/, lt., petiolo !4/,-poll.; acuta v. obtusa obtuseque acuminata, basi rotundata v. subcordata, papyracea, supra ju- ventute cano-tomentella cito glabrata opaca impresso-venosa, subtus cum petiolis summisque ramulorum apicibus et pedunculis persistenter incano- tomentosa. PEDUNCULI 1//-2/,-рой., FLORES (absque stam.) 1—1 /;poll. diam. SkPALA imbricata (exteriora sese haud attingentia), anthesi reflexa, ovato-elliptica, 4—5 lin. lg., externe omnino, intus tantum ad marginem cano-tomentella. Disci processus ovato - triangulares, tomentoso ~ ciliati. PETALA calycem duplo superantia, elliptico-obovata, glabra, ochroleuca extusque medio virescentia. STAMINA 25—30, corolla vel duplo longiora, ochroleuca, incurva. Gynophorum subpollicare glabrum; ovARIUM ovatum, apice truncato stigmatosum , cano-tomentellum, obiter striatum. Fructus ignotus. (Descriptio ex parte secundum observationes cl. Мавти, n. 226). Frequens in virgultis prov. Rio de Janeiro: M., Schott, Pohl, Mikan , Velloso, Guillemin, Casaretto, Sello, биен. Blanchet, Gardner п. 155. Шет occurrit in vicinia Obidos prov. Paraénsis: Spruce n. 458. Octobri floret. — Dryas, Najas. бсввех. ҮП. CALYPTROCALYX Eicnr. ВЕРАТА 2-seriata, exteriora 2 alabastri in calyptram prorsus occlusam anthesi demum diruptam connata. Discus in squamas 4 productus. Bacca siliquiformis (ut ex ovarii indole judicandum. ). — Frutex stipulatus, INDUMENTO stellato. Frores: axillares fasciculati. Oss. Nomen e „сайуриа“ et „сајух“ compositum, propter calycis indolem. Hac ratione planta nostra cum subgenere Busbeckia Benth. et Hook. f. (Genus Визђескеа Endl. Fl. Мот]. 64.. Gen. п. 5001. F. Мин. Fl. Vict. І. 52. Suppl. t. 4.) omnino convenit, attamen disci fabrica, stipularum praesentia indumentoque stellato ab eo separanda. 27. CAPPARIS NECTAREA Ун, Tabula nostra LXV. Fig. 111. Capparis nectarea Vell. Fl. Flum. Іс. V. t. 107. Тегі. 230. Ram teretes glabri, cortice rugoso griseo-fuscescenti; juniores angulati, ferrugineo-pulverulento-pilosi, scabriusculi. Forra 4—10 poll. lg., 1',—fere З lt., petiolo sub */,-poll.; oblongo-lanceolata, acuta v. acuminata, basi rotundata v. subcordata, coriacea, supra glaberrima nitidula, subtus juventute pulverulento-pilosiuscula demum glabrata; stipulae minimae (fere microscopicae), subulatae, ramo adpressae. FLoges bini, terni usque quaterni fasciculati, РЕрі- CELLI 4—6 lin. Ig., eadem qucm ramuli pube vestiti. ALABASTRUM ovoideo-subglobosum, apiculatum. SkEPALA 2 exteriora anthesi re- gulariter e coalitione soluta, valde concava, ambitu suborbiculari- ovata, breviter acuminata, coriacea, externe cum pedicellis ramulis- que pilosa, intus glabra; sepala interiora exterioribus subaequilonga (5--6 lin.), sed multo angustiora, obverse nempe lanceolata v. lineari-subspathulata, acuta v. acuminata, tenuiora quoque et externe tomento pallidiore incano vestita. Disci processus (nectarium . Velloso) ovato-subquadrati, obsolete dentati. РктаАгА 8—9 lin. lg., late obovata, utrinque sed intus levissime cano-pubescentia. STAMINA 25—30, petalis subaequilonga, glaberrima. Ovarium lineare, sub- sessile, glaberrimum, antheseos tempore staminibus multo brevius. Fructus ignotus. Species summopere insignis, ex icone Vellosiana rudi quidem attamen agnoscenda inter specimina nostra recognita. Habitat in prov. Rio de Janeiro silvis maritimis: Velloso, Sello. — Dryas. Sussen. ҮШ. CAPPARIDASTRUM ОС. Prodr. 1. 248. SEPALA minuta l-seriata, aestivatione aperta. Disci processus FRUCTUSQue varii. — Егшісев stipulati, stipulis minutis subulatis ramo appressis, INDUMENTO omnino simplici saepius nullo. Fronzs supra BRACTEAS Subulalas caducissimas, stipulis binis persistenti- bus instructas, in racemos terminales dispositi. (28.) CAPPARIS TENUISILIQUA Jaco. foliis ovatis ellipticis v. obovatis, obtusis v. obtuse productis, basi cordatis obtusisque, tenuiter coriaceis, supra glabris, subtus petiolis ramulisque novellis pubescentibus demumve subglabris; racemis pedunculatis multifloris; calyce quam corolla 4— 6-plo breviore, ad medium usque partito, laciniis ovato- v. late triangularibus, cum pedicellis rhachique plus minus pubescentibus rarius subglabris; petalis ciliatis; staminibus 20—30 pistilloque longe exsertis; bacca lineari-Cylindracea torulosa glabra 3—6 poll. Ig., stipite subpollicari. 219 Capparis tenuisiliqua Jacq. Am. 162. 1. 105., ed. Pict. 79. t. 154. Willd. Spec. ІІ. 1138. РС. Prodr. І. 251. Uterveria lenuisiliqua Bertol. Pl. nov. hort. Bonon. 11. 10., ex Walp. Rep. 1. 201. Capparis obovatifolia H.B.K. Nov. Gen. et Sp. V.» 92. De Ee Capparis viridiflora H.B.K. l. c. РС. L c. 253. Stirps pubescentia, foliorum forma et magnitudine, florum in racemis copia denique fructuum longitudine multum variata, facile calycis indole cognoscitur. Frequens in tota Venezueli. (29.) CAPPARIS PETIOLARIS H.B.K. praeter calycem ad- presse pilosulum. glaberrima; foliis ellipticis v. ovali-oblongis, utrin- que obtusis v. rotundatis, saepius longe petiolatis; sepalis late cordatis, corolla multoties minoribus; disci glandulis maximis car- nosis; staminibus 80—40, согоПаш longe superantibus; ovario ovoideo, gynophoro tripollicari; „ђасса subrotunda* (ex DC.). Tabula nostra LXII. Fig. 11. Capparis petiolaris H. Бк: Nov. Gen. V. 91. DC. Prodr. 1. 249. Capparis macrocarpa R.P. ined. DC. 1. с. 250. Petioli longitudine multum varii, in specim. Ruiz. 4 lin. — 1!/, poll., in Humboldtiano 1'/,—92 poll, ex descr. Kunth. usque 3 poll.lg. Similem petiolorum variabilitatem etiam in aliis hujus subgeneris speciebus, e. gr. in €. frondosa, elegante, flexuosa et in praecedente 107034 диа ob- servamus. In Guayaquil et prope Loxa Peruviae : Ruiz, Humboldt. 30. CAPPARIS BRASILIANA DC. glaberrima; foliis per intervalla gregatim congestis subsessilibus, obverse lanceolatis acu- minatis (acumine solemniter acutissimo), basi attenuatis imaque subcordatis; racemo vix pedunculato laxifloro, bracteis subpersistenti- bus; alabastro obovoideo; calyce corolla multoties minore, profunde partito, laciniis ovato-lanceolatis acutis; disco in annulum sub- continuum exiguum expanso; petalis obovatis, anthesi late patentibus subreflexis revolutisque; staminibus 80—40; ovario lineari-oblongo, stipite sub *5/,-pollicari; fructu..... Tabula nostra LXII. Fig. I. Capparis brasiliana DC. Prodr. 1. 249. Fori 3—6 poll. Ig., 1—21t., petiolo erassiusculo '/,—1 '/, lin. lg. Ramurı novelli inter distantes foliorum fasciculos squamis subulatis bistipulatis cito deciduis obsiti. БаАсЕмг 8—6 poll. lg., saepius vix e coma exserti; sRACTEAE 1—2-lin. (stipulis 7/,-/, lin. 1g.), rEpicELLI 6—8 lin. aequantes. Frores diam. 4—5 lin., absque staminibus subduplo longioribus demum conerispatis. Ova- вшм 1'/, lin. lg.; fructus ignotus. Habitat in prov. Rio de Janeiro, e. gr. іп Serra de Tijuca aliisque locis: M., Schott, Pohl, Sello, Gaudichaud, Gardner n. 5855. РІ. Dryas. 31. CAPPARIS ELEGANS Мавт. glaberrima; foliis per intervalla gregatim congestis, elongato-lanceolatis longe attenuatis acutis, basi cuneatis imaque obtusis v. rotundatis, papyraceis; ra- cemo paucifloro; alàbastro globoso; calycis profunde partiti corolla 4-plo minoris laciniis ovatis obtusissimis; disco in glandes 4 pro- ducto; staminibus 40—50; gynophoro sub */,-pollicari; fructu ..... CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 1 280 Capparis elegans Mart. Hb. Fl. Bras. 200. Varrar: foliis subcoriaceis, basi attenuatis imaque subcordatis. ARBOR 30-pedalis. КОЛА 6—8 poll. lg., versus basin 1--17/, 1t. ; petiolo paucilineari — 2- poll, apice saepius incrassato et subgeniculato. ВАСЕмІ 1—2-роП., pedicelli 7—9 lin. 1g., bracteis caducissimis (in specim. suppet. omnino delapsis). FLORES quam in praecedente submajores, ceterum iis consimiles (ex schedulis inventoris ochroleuci, petalis posticis 2 roseis). Fructus haud observati. Habitat cum varietate ad fluv. Parahyba prov. Rio de Janeiro: Maxim. Princeps Neovidensis. Sept. et Oct. floret. — Dryas. 32. CAPPARIS FLEXUOSA Үкіл. glaberrima; foliis per intervalla gregatim congestis, ellipticis oblongis v. obverse oblongis, saepius acuminatis, basi obtusis v. subcordatis, varie petiolatis ; racemo pedunculato, pedicellis in apice corymbose congestis, matu- ritate remotis simulatque elongatis; floribus praecedentis; bacca oblonga torulosa, stipitem 5— 9 lin. longum duplo pluriesve superante. Capparis flexuosa Vell. Е. Кит. Іс. V. t. 108. Тегі. 230, nec Linn. Мат. Hb. Fl. Bras. 199, Lemaire, Jard. Еі. ПІ. t. 323. Walp. Ат. IV. 225. : Кома 4—8poll.lg., 11⁄,— ultra 316, petiolo inter. 21in. et 3 poll. longitudinem vario; stipulae plerumque ovatae obtusae уіх lin. aequan- tes. ВАСЕМ: 3-poll. et ultra, rhachide pariter ас in praecedentibus inferne bracteis solummodo :sterilibus instructa. (pedunculus); PEDICELLI anthesi /;--3/,, maturitate ad 17/, poll. lg. ВАССА perfecte matura nobis haud visa; ex icone Vellosiana (quae ratione reliquarum КІ. Flum. iconum optima) З poll. Ig., bivalvatim dirupta. Species a praecedente solummodo foliorum forma distinguenda (nisi forte fructus in priore adhuc ignoti differentias offerant). Fortasse ambo in unicam speciem denuo conciliandae sunt. Habitat in prov. Rio de Janeiro et Espiritu Santo, fruticetis зи вдие aboriginibus, e gr. ad Santa Cruz, inter Bom fim et Praja grande etc.: Velloso, Pohl, Schüch, Sello, Gaudichaud, Lhotzky. — Dryas. (33.) CAPPARIS FRONDOSA Jacq. glaberrima; foliis per intervalla gregatim congestis, elliptico- v. obverse oblongis, plerum- que obtusis v. obtuse productis, basi solemniter attenuata sub- cordatis, coriaceis, varie petiolatis; racemis floribusque praecedentis, nisi pedicellis maturitate haud elongandis sepalisque potius semi- orbicularibus diversis; bacca oblonga irregulariter nodoso-torosa, stipitem subtrilinearem ter pluriesque superante. Capparis frondosa Jacq. Ат. 162. t. 104., ed. Pict. 78. і. 153. Willd. Spec. 11. 1134. Н.В.К. Nov. Gen. V. 91. DC. Prodr. І. 249. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 19. Uterveria frondosa Bertol. L c. S., ег Walp. Вер. І. 1. c. Capparis commutata Spreng. Neue Entdeck. Ш. 57. РС. l. c. 253., nec Sieb. ; Capparis cuneata DC. 1, c. 249. Capparis petiolaris Banks, Herb. ет SEN Nomencl., nec H.B.K. Variat: floribus paucis 8--5, in rhacheos apice corymbose congestis; carpophoro ad semipollicem lg. / Capparis triflora Mill. Dict. n. 10. РС. 1. с. 249. (Нис potius quam ad formam originariam spectant quoque icones Jacquinianae supra cilatae.). | ; Omnino a praecedente statu florifero aegre —— fructifera brevitate pedicellorum facile cognoscitur. In Columbia » America centrali insulisque Antillanis divulgata. 281 CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 282 (34.) CAPPARIS SPRUCEI Eicnr. glaberrima; foliis ovato- ellipticis, utrinque rotundatis v. leviter emarginatis, coriaceis, supra nitidulis, subtus pallidivribus opacis, utrinque prominule venulosis, varie petiolatis; racemis multifloris, pedicellis supra totam rhachidem subaequaliter distributis, flore longioribus; calyce profunde partito, . lobis semiorbicularibus eroso-subciliolatis ; carpophoro subtripollicari. Кола 21⁄,—5 poll. 1g.. 11/,—3 lt., petiolo 14--9-роП. PEDICELLI 1% poll. 1g., FLORES ?/ cc. poll. diam. aequantes. Fructus haud suppetunt perfecti maturi; juveniles quos vidi lanceolato-oblongi. Habitat prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce n. 3988. In Brasilia contermina verisimiliter invenienda. . | APPENDIX: Species mihi поп visae, huic subgeneri secundum descriptiones verisimiliter adscribendae. (35.) CAPPARIS PACHACA H.B.K. Nov. Gen. V. 93. DC. Prodr. 1. 251. Crescit in silvis prope Cumana: Humboldt et Bonpland; prope Santa Marta Novae Granatae: Goudot еш Triana et Planchon. Oss. Immerito a CANDOLLEO ad subgenus Breyniastrum relata, absque dubio huc pertinet et praecedenti proxime affinis videtur, ita ut secundum descriptionem petiolis tantummodo constanter brevissimis (2 lin. 1g), laciniis calycinis abbreviato-ovatis acutiusculis et fructu subgloboso differat. (36.) CAPPARIS MACROPHYLLA H.B.K. /. с. 91. DC. 1. c. 249. Triana et Planchon, Ann. Sc. nat. 1V. Ser. XVII. 79. In Columbia, ad ripam fluv. Magdalenae etc.: Humboldt et Bonpland, Goudot. (37.) CAPPARIS LAURINA H.B.K. /. с. 93. DC. !. с. 253. Habitat in calidis prope Guancabamba Peruvianorum: Humboldt et Bonpland. Oss. Affinis videtur C. Вркоскг et tantummodo fructibus globosis foliisque basi angustioribus distinguenda. Fructus enim, licet perfecte maturos in C. Врвоскг haud viderim, quum juventute forma gaudeant lan- | ceolato-oblonga, maturitate globosos fieri posse, haud verisimile habeo. x Sugeen. ІХ. CYNOPHALLA DC. Prodr. 1. 249. | SEPALA majuscula concava, biseriatim imbricata. Discus іп annulum continuum vel glandes 4 distinctas expansus. STAMINA numerosissima 40—100. Bacca varia. — Frutices stipulati, sti- pulis minimis subinde obsolescentibus, in axillis; superioribus superque bracteas та таз summasque steriles solemniter glanduli- geri, indumento simplici saepius nullo. Forres axillares fasci- culati, vel supra BRAcrEAS- subulatas caducas, stipulis binis per- _ sistentibus instructas, in racemos terminales axillaresque dispositi. Oss.: Glandulae illae, quarum modo mentionem feci, nil nisi flores abortivos referunt, quales in hoc subgenere locis supra indicatis regulari- tate quadam apparent. Forma gaudent urceoli vel Pezizae minoris, glo- buli nempe stipitati , apice excavati vel fissura transversa instructi, quam in quibusdam sub imbre claudi, coelo sereno late patere, retulit ill. MAnTIUS. Nullius vero ad species distinguendas momenti formam harum glandularum habere possumus, licet a pluribus scriptoribus laudata sit; magis enim in una eademque specie, ac in diversis, diversae subinde occurrunt. a. Carpophorum brevissimum. (38.) CAPPARIS LINEARIS Jaco. glaberrima; foliis lineari- bus obtusis cum mucrone, basi rotundatis, brevissime petiolatis, Capparid. rigide coriaceis margine recurvis, supra nitidis subeveniis reticulato- foveolatis, subtus opacis nervis prominentibus; racemis terminalibus, panieulato-ramosis, pedicellis sub '/,-poll.; Басса oblonga torulosa subsessili. Capparis linearis Jacq. Am. 161. t. 102., ed. Pict. 79. 1. 151. Willd. Spec. П. 1138. . H.B.K. Nov. Gen. V. 87. DC. Prodr. 1. 249. Ulerveria linearis Bertol. Pl. nov. hort. Bonon. II 10. ex Walp. Вер. 1. 201. Frequens in arenosis collibusque sylvaticis Columbiae: Jacquin, Humbotdt её Bonpland, Goudot, Linden n. 272. (39.) CAPPARIS HETEROPHYLLA R.P. ramulis racemis- que fugacissime puberulis cito glabratis; foliis ovato-oblongis obtuse productis, basi subcordatis, tenuiter coriaceis, utrinque opacis sub- tus pallidioribus, nervis utrinque elevatis; racemis axillaribus ter- minalibusque subsimplicibus, pedicellis sub ?/,-poll.; bacca clavata, carpophoro 1—3 lin. longo. Capparis heterophylla R.P. ined. DC. Prodr. 1. 250. In silvis Guayaquil: Ruiz. b. Carpophorum elongatum. 40. CAPPARIS CYNOPHALLOPHORA LiNN. glaberrima; foliis inter ellipticam formam et linearem ludentibus, basi apice- que. variis, plus minus coriaceis, supra nitidis subtus opacis, nervis venulisque utrinque solemmiter argute elevatis; racemis axillaribus terminalibusque paucifloris, subinde ad unicum florem redactis, rarius ad ramulorum apices paniculato-fasciculatis; petalis obovatis calycem duplo triplove superantibus, quam stamina toties brevioribus; bacca lineari-cylindracea nodoso-torulosa rariusve continua, carpophorum 1'/,—2'/,-pollicare usque duplo superante. Stirps.polymorpha. En formae principales: Forma a. ховмА148: foliis ellipticis v. elliptico - oblongis, utrinque solemniter rotundatis гү, late obtusis, 2—3 poll. lg., ул 8, Capparis cynophallophora Linn. Spec. 721. Cod. ed. Richter 510. Jacq. Am. 158. tab. 98., ed. Pict. 77. t. 145. Swartz, Obs. 209. Willd. Spec. 11. 1136. РС. Prodr. L 249. А. Rich. И. Cub. 77. Seem. Вог. Herald, П. 78. Griseb. Fl. Brit. West- Ind. 18. Uterveria cynophallophora Bertol. l. с. 9., ex Walp. 1. c. Acaciae affinis arbor siliquosa elc, Sloane Jam. 1538. Hist. 11. 59. Raji Dendrol. 102. Capparis arborescens, lauri foliis, fruclu longissimo Plum. Cal. pl. Am. 7., Іс. ed. Burm. t. 73. f. 1., Tournef. Inst. 261. Capparis inermis foliis ovalibus alternis perennantibus Linn. Hort. Cliff. 204. n. 3. Cynophallophorus $. penis caninus Caribaearum, arbor foliis subrotundis etc. Pluk. Almag. 126. t. 172. fig. 4. Breynia fruticosa foliis oblongis obtusis P. Browne Jam. 216. 1. 27. fig. 1. | Capparis subbiloba H.B.K. Nov. Gen. V. 90. DC. Prodr. I. 250 = Сойсофепдгоп subbilobum Seem. Bot. Herald, 11. 7 8 = Cap- paris pauciflora H.B.K. L с. 89, РС. с. (ex Triana el Plan- chon in Ann. Sc. nal. IV. Ser. XVII. 77.), — est lusus foliis emarginatis. Capparis guayaquilensis H.B.K. 1. с. DC. 1. c. 249., — est lusus venularum reticulo non adeo quam in formis typicis insigni (forlasse per diversam exsiccalionis methodum obliterato ). 38 283 Capparis pluvialis Mart. Hb. Fl. Bras. 198. Capparis laevigata Mart. l. c., — est lusus foliis obtuse acuminatis, basi subcordatis. Capolaya Marcgr. Lib. Princ. t. 417. (in Biblioth. R. Bero- linensi), fructibus vero a pictore perperam in ramo simul flori- gero delineatis, quoad stipitem inaccuratis. Capparis Vellosiana Mart. l. c. — C. Cynophallophora Vell. Fl. Flum. Іс. V. t. 110. Text. 230., transitum sistit inter hanc . el formam p. Ғовма |2. ANGUsTIFOLIA: foliis elliptico- v. oblongo-lanceolatis, utrinque rotundatis v. apice obtusis, antice aequabiliter attenuatis, aut supra basin abrupte contractis subhastatis, 3—4 poll. 1g., '/, — 7/4 lt. Capparis cynophallophora Rchbch. Hort. Bot. t. 233. Capparis hastata Linn. Spec. 722. Jacq. Am. 159. t. 174. g. 56., ed. Pict. 78. 1.1147. Willd. Spec. 11.1138. DC. Prodr. 1. 249. Capparis saligna Vahl, Symb. ІШ. 66. Willd. 1. с. 1137. DC. 1. c., — est lusus foliis magis etiam angustioribus, 3—5 lin. lt. Capparis lanceolata В. P. ined., DC. 1. c. Ons. In hanc formam omniá, quae vidi, culta specimina tendunt. Forma y. MICROPHYLLA: foliis ejusdem quam in forma origi- naria formae et faciei, sed multo minoribus et pro ratione ad ra- mulos erebrioribus, */,—1 poll. Ig., 2—3 lin. И. Oss. "Transitus ad formam originariam in eodem subinde specimine observati sunt. Forma Ô. LaAETEVIRENS: foliis elliptice у, obverse oblongis, utrinque solemniter attenuatis obtusis obtuseque acuminatis (8—5 poll. lg., 1—2 1t.), plus quam praecedentium membranaceis ideoque геіісшо venularum (епшоге minusque prominulo, in sicco laete plerumque viridibus (nec ut in reliquis, fuscescentibus ). Capparis laetevirens Mart. Hb. Fl. Bras. 199. Capparis cynophallophora, var. laetevirens Regel Mscr. in НЬ. Riedel. Oss. "Transitum ad formam originariam observavi in speciminibus circa Rio de Janeiro a Pohl, Schott et Lhotzky collectis. КовмА ғ. LATIFOLIA: foliis late ellipticis v. ovatis obovatisque, apice rotundatis cum mucrone subindeque emarginatis nunc obtuse productis, basi obtusis rotundatis cordatisve, 8--5 poll. lg., 1/;-2/, lt., firmiter coriaceis. Tabula nostra LXIII. Fig. I. Capparis declinata Vell. Е. Flum. Іс. V. 1. 111. Тегі. 230. Mart. Hb. Fl. Bras. 197. Per Americam australem tropicam late diffusa item insulas An- tillanas majores minoresque inhabitat, in America vero centrali de- ficere videtur. Intra Brasiliae fines insequentes formae sequentibus locis collectae sunt: Forma а. in prov. Rio de Janeiro et Minarum: M., . Velloso, Pohl, Mikan, Sello, Casaretto, Raben, Gardner n. 1240; in prov. Bahiensis silvis Caatingas, e.gr. ad flum. S. Francisci, in Serra de Jacobina: M., Blanchet n. 2715.; in prov. Paraensi: Siber, com. Hoffmannsegg; prov. do Alto Amazonas: Spruce Forma Ó. in prov. Sancti Pauli et Rio de Janeiro, e. gr. in Serra de Tinguá: M., Schott, Riedel, Vauthier, Lhotzky; в. in prov. Rio de Janeiro et Minarum : M., Velloso, Casaretto; ín Bahia: Blanchet n. 1856., Sailzmann. — Forma 8. hucusque solummodo in Guayaquil, Columbia, insulisque An- tillanis, forma у. іп insula San Thomas reperta est. — Planta Vaga et Extrabrasiliensis. (41.) CAPPARIS EUSTACHIANA Jaco. glaberrima; foliis ovatis oblongis v. oblongo-lanceolatis, utrinque acuminatis basive subacutis, coriaceis, supra nitidis, subtus pallidioribus opacis, nervis 1 | | | | CAPPARIDEAE: CAPPARIS. ` 284 venulisque utrinque argute prominentibus: racemis ad ramulorum apices paniculatis; petalis oblongis, calycem triplo superantibus, quam stamina subduplo brevioribus; bacca lineari - cylindracea, passim nodoso- torosa, carpophoro 1—1'/,-pollicari subaequilonga. Capparis Euslachiana Jacq. Ат. 159., ed. Pict. 78. 1. 146. DC. Prodr. І. 249. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 18. Uterveria Euslachiana Bertol. 1. с. 9., ег Walp. Вер. Г. l.c. Capparis cynophallophora y. attenuata Griseb. «n Pl. Carib. ex Griseb. Fl. Brit. West- Dd. l. c. ? Capparis brevis cuj. (2), ex Spreng. Syst. IL 576. ( sy- nonymon prorsus dubium, quum ea, quae Capparidis brevis ішо apud РС. l. с. 253. exhibetur, ovario sessili gaudeat.). ` Proxime affinis С. cynophallophorae, nonnisi foliis utrinq&e solem- niter acuminatis, petalorum staminum calycisque dimensionibus relativis, carpophoro breviore distinguenda. Fortasse autem, quum omnes hae notae in affinibus variationi subjectae sint, pro illius varietate denuo recognitam iri, ut prius jam opinatus erat cl. GRISEBACH, haud improbabile habeam. Habitat in insulis Sancti Eustachii, Antiguae, S. Vincentii: Jacquin, Guilding; item in Columbia: Karsten. £ (42.) CAPPARIS TARAPOTENSIS Ercnr. ramulis petiolis foliorumque nervis subtus denique inflorescentiis fulvo-pilosiusculis; foliis ovato- v. elliptico-oblongis obtusis, basi rotundatis v. sub- cordatis, tenuiter coriaceis, supra nitidulis subtus opacis, nervis tenuibus utrinque prominulis; racemis axillaribus inque ramulorum apice ramulosis; Басса lineari-cylindracea articulato-torosa, carpo- phorum subpollicare superante. , Боша cc. 2 poll. 1g., 12—16 По. lt., petiolo 1—1!/,-lin. PEDICELLI 2—8 lin. Ig., FLORES 4—5 lin. diam. aequantes. ВАССА usque 3-poll. — C. cynophallophorae singulis formis consimilis, differt diversarum partium quas indícavimus pilositate; C. heterophylla quoque habitu haud aliena, jam carpophoro commode dignoscitur. · Habitat prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce n. 4406. In Brasilia contermina probabiliter invenietur. (43.) CAPPARIS COCCOLOBIFOLIA Мавт. Мвсв, glaberri- ma; foliis late v. elliptico-ovatis, obtusis v. apice obtusissimo emar- ginatis, basi aperte cordatis, firmiter coriaceis, supra nitidulis subtus opacis, nervo medio supra subplano subtus insigniter prominente, lateralibus venulisque utrinque obtuse protuberantibus; racemis ad ramulorum apices paniculatis, floribus amplis; petalis late obovatis calycem duplo superantibus, quam stamina plus duplo brevioribus ; bacca cylindraceo-oblonga subcontinua verruculosa, quam carpo- phorum tripollicare subbreviore. > Кома 3—5 poll. lg., 27/,—27/, lt., petiolo 8--6-Ппеагі. PEDICELLI ?A-poll, alabastra paullo ante anthesin diam. 1//-рой, ес majora, FLORES aperti (staminibus: exclusis) 1!/; — 1'/;-poll. — Stirps зресозвзипа a С. verrucosa foliis multo majoribus aliterque venosis, a reliquis hujus sub- generis speciebus fructus indole differt, omnino florum magnitudine foliisque amplis firmiter coriaceis in toto subgenere insignis. | Occurrit forma РАБУІҒОТЛА, foliis 1—2 poll. tantum lg., ?/, —fere ТУ, lat., ceterum tamen cum originaria sat bene convenientibus. Habitat in ins. Antillanis minoribus, e. gr. Antiguae: Crudy, Wull- schágel. Forma parvifolia prope Caracas Venezuelae: Vargas. (44.) CAPPARIS NITIDA R.P. glaberrima; foliis elliptico- lanceolatis acuminatis, basi obtusis rotundatisque, tenuiter coriaceis, utrinque nitidulis, nervis tenuibus laxe reticulatis utrinque argutius- cule prominulis et subtus colore saturatiore notatis; floribus e sum- mis axillis subsolitariis et per paucos in racemo terminali; ovario ovoideo truncato, gynophoro 2-pollicari; fructu..... ч \ 285 Capparis nitida R.P. ined., DC. Prodr. 1. 252. Capparis noctiflora Spruce Mscr. in Pl. ezsicc. ad n. 4294. КОЛА 3—5 poll lg. 17/, — 2 lt., petiolo subsemipoll. PEDICKLLI 4—6 lin, ALABASTRA paullo ante anthesin diam. '/-poll. aequantia. Flores aperti haud visi. — Тоба plauta in sicco nigrescens, nervatura foliorum florumque dispositione facile cognóscenda. In Peruviae Andium nemoribus: Ruix: prope Tarapoto: Spruce n. 4294. In Brasilia contermina probabiliter haud deficit. (45.) CAPPARIS MOLLIS H.B.K. ramulis cano- pilosulis ; foliis lanceolato- v. lineari-oblongis utrinque rotundatis v. subemar- ginatis complicatis tenuiter coriaceis utrinque opacis, supra tenuissime hirtellis, subtus petiolisque molliter tomentoso-pubescentibus et ca- nescentibus, nervis supra prominulis, subtus vix distinctis; racemis terminalibus paueifloris, rhachi pedicellis sepalisque exterioribus cano-pubescentibus; ovariis oblongo-cylindraceis, stipiteque sub- pollicari glabris. Capparis mollis H.B.K. Nov. Gen. V. 88. ЮС. 1. с. 250. Овз. Huc perperam а SPRENGELIO ducta est: C. nemorosa Jacq. (cf. suprà sub n. (20.) J : Habitat in temperatis Peruviae: Humboidt et Bonpland. ^ (46.) CAPPARIS VERRUCOSA Jaco. foliis elliptice vel ob- verse oblongis, apice solemniter attenuato obtusis emarginatisque v. obtuse productis, basi utplurimum cordatis, brevissime petiolatis, coriaceis utrinque opacis concoloribus (siccis minute denseque ru- gulosis), nervo medio supra exseulpto rarius subplano subtus pro- minente, ceterum subaveniis; racemis axillaribus inque ramulorum apice per paucos fasciculatis; petalis oblongo-obovatis, calycem bis terve superantibus, quam stamina subduplo brevioribus; Васса ob- longo-cylindracea continua verrucosa, stipiti pollicari subaequilonga. VARIAT: а. glaberrima. - В. ramulis foliisque subtus pilosiuseulis , demum glabrescentibus. Tabula nostra LXIII. Fig. II. Capparis verrucosa Jacq. Am. 159. t. 99., ed. Pict. 78. t. 148. (foliorum nervi nimium validi delineati). Willd. Spec. 11. 1136. H.B.K. Nov. Gen. V. 90. ПС. Prodr. І. 250. Descourt. Fl. med. Ат. І. 1. 29. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 19. (excl. syn. Lam. е! Linn.). Uterveria verrucosa Bertol. L c. 9., ет Walp, АЕ Capparis laeta H.B.K. 1. с. 88. РС. L c. Capparis brevipes Ветћ. Bot. Sulph. 65. (fide Hb. DC.) Frequens in Columbia atque in insulis Antillanis; item in Guate- mala observata est. (47.) CAPPARIS AMPLISSIMA Law. glaberrima; foliis elliptico- v. obverse oblongis obtusis obtuseve productis, basi ob- tusis acutisque, breviter petiolatis, tenuiter coriaceis, utrinque opacis subtus pallidioribus, nervo medio supra subplano subtus prominente, reliquis tenuissimis utrinque prominuliss foribus e summis axillis et per paucos in racemo terminali; Басса ovoidea, in stipitem va- lidum 2'/,—3-pollicarem abrupte contracta (nec in eum attenuata, ut in omnibus praecedentibus, quantum cognitae sunt, sese habet). Capparis amplissima Lam. Encycl. 1. 607.. Willd. Spec. П. 1136. H.B.K. Nov. Gen. V. 89. DC. Prodr. 1. 250. Capparis alia arborescens Lauri foliis, fructu oblongo ovato Plum. Cat. pl. Am. 7. CAPPARIDEAE: CAPPARIS. 286 Capparis inermis, foliis ovalibus alternis perennantibus, fructibus ovalibus Plum. Am. ed. Burm. 62. t. 73. fig. 2., excl. synon. Raji et Ногі. Майа. Capparis inermis foliis ovato-oblongis etc. Linn. Hort. Cliff. 204., quoad plant. americanam. Capparis Baducca Linn. Spec. 720., item solummodo quoad plantam americanam. Capparis Americana arborescens, Lauri folio, fructu sub- rotundo, flore albo Tournef. Inst. 261., ex Linn. et Burm. Fructus ovi anserini magnitudine et forma, ratione autem posteriore multum varii ab auctoribus praedicantur. Quos equidem vidi perfecte ovoidei exstant, basi in stipitem abrupte contracta (ut in icone Plum. bene con- spiciendum) ab omnibus affinibus longe diversi; ita speciem ab ill. GRISE- BACHIO invita natura cum C. verrucosa conjunctam esse censemus. In Hispaniola aliisque Antillanis, in Mexico (ет DC.) et prope S. Tomé del Angostura in rupium fissuris: Plumier, Puer, Humboldt. APPENDIX: Species nobis haud visae, huic subgeneri ab auctoribus adscriptae el ei secundum adumbrationes adscribendae. (48.) CAPPARIS SINCLAIRII Benta. Вог. Sulphur. 65.1. 27. In Columbia crescere dicitur. Ons. Affinis videtur С. cynophallophorae et cum hujus forma В. angustifolia ex icone sat bene convenit, foliis tamen viscosissimis et petalis orbiculatis secundum descriptionem diversa. 2 (49) CAPPARIS SECURIDACEA Талха et PLANCHON, Ann. Sc. nal. ТУ. Ser. ХҮП. 77. Inter Anapoima et fluv. Magdalena Novae Granatae. Овз.: C. heterophyllae B.P. ex descriptione consimilis, diversa vero baeca distincte stipitata. A C. tarapotensi, cui item simillima videtur, ex deser. bacca claviformi differt. (50.) CAPPARIS PENDULA Ткілха et Prawcnow 1. c. 76. In Nova Granata, e. gr. in valle fluvii Cauca. Овв.: Hanc certa nóta a C. cynophallophorae forma В. angustifolia distinguere nequeo. (51.) CAPPARIS POLYANTHA Triana et Planchon l. c. Item in Nova Granata habitare dicitur. Овв.: Fortasse C. Eustachianae synonyma. (52.) CAPPARIS SAXATILIS H.B.K. глей. ет DC. Prodr. 1. 250. In fissuris rupium Angosturae. Oss.: Fructus „отай“ praedicantur, itaque, quum etiam patria con- veniat, neque reliqua descriptio CANDOLLEI, brevissima quidem, repugnet, eadem ac C. amplissima Lam. vel ei proxime affinis esse videtur. (53.) CAPPARIS SESSILIS Bawxs ez DC. l. с. 249. Crescit Cartagenae. Oss.: E phrasi CANDOLLEANA nimis brevi hanc recognoscere nequeo. APPENDIX GENERIS. Species ab auctoribus tam mance descriptae, ut neque subgenus, cui adscribendae sint, neque ipsae stirpes recognosci potuerint. (54.) CAPPARIS FRUTICOSA ма. Du. 4.7. DC Prodr. 1. 252. Prope Tolu Americae aequinoctialis. 287 CAPPARIDEAE: CAPPARIS. TABULAE EXPLICATAE. USUS. 288 (55.) CAPPARIS BREVISILIQUA Мос. et Sessé H. Мег. ‚ ined. ег DC. L с. 251. In Nova Hispania habitare dicitur. Oss. A CANDOLLEO sectioni Breyniastro adscribitur. Quam vero quum immutatam haud servarimus pluresque species а CANDOLLKO ei ad- scriptas ad alia subgenera transtulerimus, dubium est, floribus ignotis, cui haec revera adscribenda sit. 4 (56.) CAPPARIS FURFURACEA R.P. ined. ег DC. l. c. 252. Мелісит inhabitat. Овѕ.: Quadrellae а CANDOLLEO adnumerata, ab hoc subgenere recedit indumenti indole, quod ,,velutinum'* praedicatur. Fortasse ad Colicodendra pertinet. (57) CAPPARIS DIDYMOBOTRYS R.P. ined. ег DC. l.c. 253. In Guayaquil. silvis. Oss.: ,,Pedunculis axillaribus geminis paucifloris^, qui huic adscri- buntur, ad subgenus Cynophallam spectare videtur. (58.) CAPPARIS (?) RACEMOSA Мпл. Dict. n. 5. DC. Prodr. 1. 253. In vicinia Cartagenae habitat. Овз.: Planta omnino dubia, foliis oppositis ex CANDOLLKO instructa, itaque vix hujus generis. Ad Morisoniam rectius eam spectare, conjiciunt cll. TRIANA et PLANCHON (1. с. 86), sed ab hoc quoque genere folia opposita abhorrent. TABULAE EXPLICATAE. Tab. LIV. Fig. I. Dactylaena microphylla, p. 241. II. Dactylaena Pohliana, p. 242. III. Physostemon lanceolatum, p. 244. IV. Polanisia microphylla, p. 263. LV. Cleome trachycarpa, p. 252. LVI. Fig. I. Cleome rosea, p. 254. П. Cleome paludosa, p. 255. III. Cleome siliculifera, p. 260. LVII. Cleome psoraleaefolia, p. 256. LVIII. Fig. I. Cleome diffusa, p. 258. П. Cleome aculeata, р. 259. III. Gynandropsis pentaphylla, р. 261. LIX. Crataeva Tapia, p. 264. Tab. LX. Capparis Yeo, p. 212. LXI. Capparis Jacobinae, р. 217. LXII. Fig. І. Capparis brasiliana, p. 279. II. Capparis petiolaris, p. 219. LXIII. Fig. І. Capparis cynophallophora, p. 282. II. Capparis verrucosa; p. 285. LXIV. Fig. 1. Steriphoma paradoxum, p. 266. П. Capparis jamaicensis, p. 210. HI. Capparis Breynia, p. 271. LXV. Fig. I. Capparis ferruginea, р. 274. II. Capparis avicennifolia, p. 276. III. Capparis nectarea, p. 218. Sigla invenies ad calcem. Fumariacearum. DE USU CAPPARIDEARUM omnino exiguo, quoad Brasilienses fere nullo, breviter tantum disserendum erit. — Ordo hic, Cruciferarum prorsus virtutes aemulans, principiis notatur acribus volatilibus (oleo sinapino et alliaceo?), aliis amaris, varia continet olea aetherea; denique quoque tanninum in omnibus obvium сгейіќиг.') Unde singulae, praecipue e tribu Cleomearum, simili ас Cruciferae ratione in medicina incolarum domestica adhibentur. Gynandro- psis pentaphylla herbam offert recentem et semina, quae contusa pariter ac Sinapis nostra epispasticum praebent, in diversis cutis affectionibus usitatum; idem de Cleome gigantea auctores referunt. Сіеотае spi- nosa et polygama, odore balsameo donatae, remediis упшегагиз et stomachicis adnumerantur, Polanisiae Etiam e tribu quaedam inter anthelminthica militant. 1) Воснікркв Phytochemie 94. 2 Capparearum virtutes salutares nonnullis adscribuntur. Па inter gerontogaeas praecipue Capparis spinosa, inter americanas Capp. cynophallophora, amygdalina et ferruginea nominantur, quae corticem radicis quali- tate diuretica, aperiente et emolliente donatum, aliae, quae fructus medicis largiuntur; denique Crafaevae Таргае folia contusa contra inflammationem ani et ad maturanda apostemata, cortex amarus pro febrifugo, radix acerrima eadem ac Cantharides ratione a Bra- siliensibus adhiberi traditum est.) | Nullam licet inter Capparides americanas invenias, quae tam egregium *eiborum largiatur condimentum, quale Europaeis Capparis spinosa tribuit, praeter- eundum tamen haud videtur, quod Crataevae Таріае baccae aurantiformes sapore dulci vinoso donatae, nauseabundi quidem odoris, ab incolis passim come- 1 1) Prso Hist. Bras. Il. 98. 289 duntur. Gynandropsidem quoque affero pentaphyllam, quae pro obsonio usitata seminibusque contusis Sinapis succedaneum Aethiopibus largitur, a quibus olim e Vetere orbe in Antillanas insulas illatam indeque hodie per totam Americam tropicam disseminatam esse creditur. (Cf. Ros. Ввоуух, in App. ad Denh. et Clappert. Voy. p. 222.) | Usum technicum nullum Capparideae praebent. Sin- gulae ob florum pulchritudinem (Gynandropsis speciosa et pentaphylla'), aliae propter odorem suavissimum co- luntur (Capparis odoratissima, Breynia, cynophallo- phora); infames contra propter foetorem taediosum Cleome gigantea, Polanisia graveolens et Capparis amygdalina. Una denique, Cleome pruriens, exhala- tione sternutationem incitare et pilis facile detergendis cutis pruritum inducere dicitur. ?) Veneno gravida Capparidis frondosae semina et fractus Capp. pulcherrimae perhibent; idem retulit ill. Marrus de foliis fruticis bahiensis Capparidis ( Coli- codendri) Усо, quae equis et mulis esa tormina, me- teorismum et dysuriam excitasse, adeo inflammatione intestinorum et renum mortem minata esse observatum est. Cujus veneni ut vires frangant, agasones Zeae Maydis semina magna copia bestiis porrigere solent, sed sal culinare quoque et oleum Ricini probatum sese praestitit. °) сні. DE RATIONIBUS CAPPARIDEARUM GEOGRAPHICIS. Capparideae majore quidem typorum numero pro plantis tropicis existimandae, haud paucis ta- men formis Tropicos traunsgrediuntur vel penitus extra eos crescunt. Ita in antiquo orbe usque ad 45° lat. bor. procurrunt et in hemisphaerio australi on:nem terram temperatam inhabitant; in America autem Boream, versus usque in terras Oregonenses et ad lacus Ca- nadenses, in austro ad Capricornum et ultra dissemi- natae sunt. Omnium in ordine specierum hucusque coguitarum numerum, ducibus ill. Вехтнамо et Нооккко, 300 circiter censemus. Quarum dimidia pars Americam in- habitat. т Capparideae Americanae omnes huic terrae, quot- quot originitus eas alit, peculiares sant. Quod non solum de speciebus valet, quum duae utrique orbi hodie communes, Gynandropsis nempe pentaphylla et Po- lanisia viscosa, per Aethiopes olim ex Africa illatae sint, 1) Висн. Әсномвгнвк, Reise ІП. 838. 2) ТАХА et PLANCHON, Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVII. 72. 3) Мавт. Reise П. 599. Syst. mat. med. veg. Bras. 55. Capparid. Ч CAPPARIDEAE: USUS. GEOGRAPHIA. | | H sunt, 290 sed etiam quoad generum morphosin quodammodo affirmari potest; licet enim horum 5, Capparis scilicet, Crataeva, Cleome, Gynandropsis et Polanisia utrinque reperi- . antur, haec tamen fere omnia in altero orbe formis re- praesentantur, ab alterius tantopere.alienis, ut eas in distincta subgeuera vel sectiones conciliare necesse fuerit. Species Americanae generibus 15 continentur, quae in duas Cleomearum et Capparearum tribus divisa In America boreali solummodo С/еотеае offen- duntur'), in australi, cui quoque Americam centralem insulasque Antüillanas adscribimus, illae quidem non de- ficiunt, sed Cappareae praevalent, — Generum specie- rumque distributionem insequentibus paullo diligentius ехропашив, America boreali 13 circiter species aluntur, omnibus Cleomearum, praeter Dactylaenam, Physoste- monem et Wislizeniam, generibus adscriptae. Quae supra totam ordinis in hac terra ditionem subaequaliter disseminatae, duabus Cleomellae speciebus usque in Mexicum borealem procurrunt, magis in Austro omnino deficiunt. Generum 7 haec Flora peculiaria habet 3, Isomeridem, Oxystylin et Cristatellam, species vero omnes, neglecta illata illa Gynandropside pentaphylla etiam in australioribus Americae partibus proveniente. Capparides Americae centralis Capparidis praecipue, Cleomes, Polanisiae e& Gynandropsidis ge- neribus continentur; accedunt Cleomella et Wis- Изета tribus tantummodo speciebus. "Totus earum numerus 26 haud excedit. Vix plures, Antillanas insulas incolunt, item Capparides praesertim et С/еотае; sed Crataevae quoque, ' Steriphomata ей Morisoniae haud deficiunt, non. computatis tribus Gynandropsidis ес Polanisiae speciebus, e Mexico et Vetere orbe illatis. Multas haec Flora cum propinquis Venezuelana et Columbica com- munes habet formas, ita ut vix 4—5, iuter quas Cleomen nominamus procumbentem et Capparidem jamaicensem, pro peculiaribus habendae sint. In genere Antillanae exornantur 30 speciebus, quas majore ex parte apud cl. GnisgBACHIUM in „Flora of the British West-Indian ` Islands“ enumeratas invenies. Inter omnes autem Americae australis terras maxi- mam alunt Capparidearum copiam colles montesque Venezuelae, Novae Granatae, Panamae terra- rumque proxime adjacentium. Vera ibi est patria per- pulerarum Ғидулатагорвійіз specierum, hic praecipue Cleomae degunt magnae fruticosae, hie numerosae Cap- parides, praesertim illae indumento lepidoto siliquisque 1) Capparis quidem unica, nempe jamaicensis etiam іп Florida re- perta est; sed haec peninsula ratione phytogeographica omnino An- tillanis adscribenda est. 39 291 longissimis insignes, hie denique speciosissimi Steri- phomatis frutices, Morisoniae et Crataevae arbores. Ita omnium Capparidearum Americam australem inha- bitantium, quarum circiter 130 hucusque sunt cognitae, dimidiam fere partem in his regionibus botanici legerunt. — Uude in Andium tractu Austrum versus procurrentes sensim rarescunt, in Peruvia iisdem adhuc ac in Co- lumbia speciebus vel affinitate junetissimis, in Chili autem Atamisqueae peculiari genere repraesentatae. Limitem australem provincia Mendocina regni Chilensis constituere videtur. Guyanae tres quoad Capparides fere omnino cum Brasiliae terris finitimis, Najadum provinciae sub- ditis, conveniunt vel transitum inter hanc et Floram Columbicam efficiunt. Vix ullam speciem sibi peculia- rem habent. Quod denique ordinis in Brasilia distributionem attinet, generum, quae supra enumeravimus vere Bra- siliensium 5, unicum solummodo Dactylaena huic terrae est peculiare; species contra numeramus 22, quae extra eam nondum inventae sunt (illis haud computatis, quae num revera pro Brasiliensibus habendae sint, adhuc est, dubium, оё Cleomis Houtteana, Houstoni et Pola- nisia microphylla). Omnino 34 Capparideae, quantum notum, Brasiliam incolunt. Quarum pleraeque pro- vincis Hamadryadum et Dryadum, praesertim re- gione littori proxima inde a Pernambuco usque ad Rio de Janeiro eoneluduntur; sunt insequentes: JDactylaenae omnes, PAysostemon tenuifolium et rotundifolium, С/еотае dendroides, trachycarpa, Selloana, rosea, diffusa et affinis, Crataeva Tapia, Capparides Yco, CAPPARIDEAE: GEOGRAPHIA. | 292 Jacobinae, nectarea, brasiliana, elegans et flexuosa. — Singulae occurrunt supra totam Brasiliam regionesque conterminas late disseminatae, Vagae nobis salutandae, ut Cleomae gigantea, spinosa et Capparis cynophallopho- ға; aliae, Cleomen dico aculeatam, Physostemones inter- medium et lanceolatum ex Hamadryadum ditione Boream versus supra depressam AÁmazonicam terram іп Guyanas usque et Venezuelam procurrunt, itaque item pro Vagis ha- bendae, Austrum versus tamen prov. Bahiensem haud ex- cedere videntur. — Najades propriae perpaucae tantum exstant, ut Cleome latifolia, paludosa et Crataeva Benthamii. Item Oreadem genuinam, licet nonnullae e Dryadum et Hamadryadum provincüs in hanc ditionem procurrant, unicam solummodo Cleomen siliculiferam novimus; aliam enim Огеадет, C/eomen pubescentem, quum etiam in Columbia, Panama insulisque Antillanis ob- servata sit, in ipsa quoque Brasilia latius diffusam esse conjicere licet, et Capparis denique Tweediana, num Oreas sit vel potius Napaea haud certo constat. Ce- terum nulla ordinis stirps e regione Napaearum cognita езі. — Notamus denique distributionem quodammodo anomalam Capparidis lineatae, quae planta, quum in prov. Rio de Janeiro frequentissime crescat, extra eam loco solummodo unico et remotissimo, in vicinia nempe urbis Obidos provinciae Paraénsis reperta est. Ut facilius perspicias, quae antecedentibus exposui- mus, tabulam denuo adjicimus distributionem Cappari- dearum per totam Americam et speciatim per Florae Brasiliensis provincias exhibentem. Cujus de indole id tantum notandum habemus, quod numeris appositis species omnes in ditione significata provenientes, nec peculiares solummodo, indicare voluimus. TABULA CAPPARIDEARUM PER AMERICAM DDISTRIBUTIONEM EXHIBENS. Summa : specie- | America | America Insulae Colum- | Peruvia P. Tia UR ла rum || borealis centralis adi: bia et Chili Suyanae Dtvad Orend Hama- Nai Summa omnium „~ db завлаж dryades аге тере Brasiliens. Юасѓуіаепа . . 4. «-» • 3 1 8 3 Physostemon . . . . • 4 1 2 1 4 2 2 4 Cleome оро A «И бог 49 4 5 8 15 9 7 9 7 6 6 d 15 ' Cleomella 4 3 2 E Cristatella 51147174 1 1 Нөвөня 20.1. 11126503 1 1 Polanisia "ase cr 5 2 2 1 (illata) 1 (7) 1 (2) Gynan-( 6. Gymnogonia 1 1 (illata) 1 (illata) 1 Cillata) 1 Cillata) 1 (illata)|1 (illata) 1 (illata) |1 (illata)|1 (illata)|1 (illata)|1 (illata) 1 dropsis| $. Eugynandropsis || cc. 12 3 1 (Шаќа)) 12 8 NWISIIRENIS oa os 1 1 Oxystylis 1 1 Steriphoma . 3 1 3 Miorisonia . ..... 10. 497 2 2 Паррагм ooo rei 58 12 14 22 Atamisqueà . . .... li Сита d о и ЊЕ. + 2 2 ` Summa . cc. 142 13 26 380 58 CRUCIFER A E. -- CRUCIFERAE Juss. Gen. 231. DC. іп Мет. Mus. VII. 169. Syst. II. 139. Prodr. І. 131. Bartl. Ord. nat. 261. Меіввп. Gen. 9. (10.) Endl. Gen. 861. Benth. et Hook. f. Gen. І. 51. — BRASSICACEAE Lindl. Introd. П. ed. 58. Veget. Kingd. 351. — 'T&rRADYNAMAE Linn. Gen. 329. R.Br. іп Hort. Kew. П. ed. IV. 11. — Свосіғовмеѕ. Tournef. Inst. 210. . DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HERMAPHRODITAE HYPOGYNAE ; PERIANTHIO DUPLICI TETRAMERO CRUCIATO, SAEPISSIME REGULARI, PHYLLIS LIBERIS UTPLURIMUM DECIDUIS; STA- MINIBUS SOLEMNITER 6 TETRADYNAMIS, BREVIORIBUS 2 LATERALIBUS, LONGIORIBUS 4 MEDIANAE PER PARIA APPROXIMATIS, LIBERIS DECIDUIS; PISTILLO SOLEMNITER E CARPIDIIS 2 LATERALIBUS (<|>) CONFLATO, PER SEPTUM SPURIUM E PLACENTIS PARIETALIBUS SUTURALIBUS ORIUNDUM 2- LOCULARI; FRUCTU CAPSULARI BIVALVI. CUM REPLO PERSISTENTE, NUNC NUCAMENTACEO V. LOMENTACEO; SEMI- NIBUS PLERUMQUE CAMPYLOTROPIS PENDULIS EXARILLATIS EXALBUMINOSIS, COTYLEDONIBUS SUPER RADICULAM PRONIS. — НЕВВЛЕ, RARIUS SUFFRUTICES, SUCCO AQUEO, FOLIIS SIMPLICIBUS UT- PLURIMUM ALTERNIS, FLORIBUS SOLEMNITER IN RACEMOS EBRACTEATOS COLLECTIS. Frores regulares, raro extimi radiantes. SEPALA 4 libera, verticillata v. potius binis de- cussata, 2 mediana situ inferiora planiuscula, 2 lateralia concava saepeque basi gibba v. saccata; aestivatione lateralia marginibus medianorum tecta, raro omhia valvata. PETALA 4 libera, uno quasi verticillo disposita, sepalis alterna, subinde ex parte v. omnino abortiva, cruciatim patentia, saepe unguiculata, integra v. biloba rarissime fimbriata, aequalia v. in floribus radianti- bus exteriora majora, aestivatione convoluta v. imbricata. STAMINA rarissime indefinita; solem- niter 6, baecque subinde ex parte abortiva, tetradynama, brevioribus 2 lateralibus, longioribus 4 per paria approximatis passimque connatis secundum medianam digestis; FILAMENTA filiformia v. subulata, longiora interdum dente aucta у. arcuata, subinde omnia appendiculis instructa ; ANTHERAE introrsae, apici filamenti ad dorsi basin affixae, plerumque subsagittato - oblongae, 2- rarissime staminum longiorum l- loculares, longitrorsum 2- nunc l- rimosae. PoLLEN ovoi- deum triplicatum, membrana extima granulosa v. punctata. GLANDULAE HYPOGYNAE plerumque 4 petalis oppositae, rarius 6 v. 2 v. in annulum continuum confluentes, nunc nullae. PisriLLUM sessile, raro breviter stipitatum, e carpidiis solemniter 2, rarissime 3—4, dextrum et sinistror- sum a floris mediana latus occupantibus conflatum, originitus, quum carpidia marginibus tantum placentigeris invicem applicitis coalescant, 1-1осшїаге sed saepissime septo spurio e placentis oriundo itaque indole duplici subindeque medio adhuc interrupto biloculare, septis nonnunquam transversariis multilocellatum, denique quoque superposite biloculare. STYLUS terminalis, longior 295 CRUCIFERAE. | 296 breviorque nunc nullus, sub stigmate passim bicornis; STIGMA aut simplex capitatum, aut bilo- bum tuncque lobi placentis (nec valvis) oppositi, nunc divaricati, nunc erecti coalitique. PLA- СЕУТАЕ suturales parietales filiformes. Ovura utplurimum numerosa rarius pauca v. solitaria, nunc pro ipsorum magnitudine v. funiculorum longitudine una nunc duplici serie disposita, rarius pluribus ad quamvis placentam seriebus oriunda; pendula v. horizontalia, campylotropa rarissime anatropa, fere ubique (an constanter?) epitropa, micropyle igitur in pendulis supera, erectis infera, rhaphe v. ovuli dorso placentam v. dissepimentum spectante ; funiculus varius, subinde dissepimento adnatus; integumenta 2. Евостоѕ aut capsularis bivalvis, valvis a septo persistente margine placentifero s. d. ,,replo** secedentibus, nunc elongatus et siliqua, nunc abbreviatus et silicula dicitur; aut писатетасеиз indehiscens, aut transversaliter in articulos discedens ((0- mentum). SEMINUM testa crustacea; saepius foveolata subindeque in alam expansa, nonnunquam spermodermide (madefacta mucosa) obducta. АгіШиѕ deest. Кмввуо exalbuminosus, rarissime strato albuminis carnosi immersus, oleosus, amylo destitutus, induplicatus v. curvatus rarissime rectus; plumula inconspicua; coTYLEDONES semicylindricae v. planiuscule foliaceae, integrae v. subinde partitae, saepissime supra RADICULAM cylindricam v. conicam pronae, rima commissurali ei ant accumbentes (о =, PrEvuRoRuizEAE DC.), aut incumbentes tuncque planae (oll, Хотовні- ТЕЛЕ DC.) v. juxta longitudinem plicatae radiculam foventes (o >>, Овтноргоселе DC.), rarius spiraliter involutae (011 ||, SPrRoroBEAE DC.) v. bis transversim plicátae (о || |] ||, DiPLECOLOBEAE DC.), denique quoque irregulariter convolutae, sed rarissime, occurrunt. HERBAE annuae biennes perennesque, rarius suffruticosae, succo aqueo subacrido. RADICES Jibrosae subindeque їп biennibus mnapiformes. CAaUrIS RAMIQue teretes т. angulati, in sin- gulis spinescentes. Forra alterna, raro opposita е. ternis verticillata, simplicia, integerrima varieque lobata et dissecta, radicalia. utplurimum petiolata, sursum pedetentim in sessilia trans- euntia, basi saepius auriculato-amplegricaulia v. inferiora vaginantia, passim appendicibus stipula- сев aucta. Frores rarissime in scapo solitario terminales, solemniter in racemos terminales -axillares е. oppositzfolios collecti, ebracteolati, ВВАСТЕ18 quoque fere constanter abortivis , me- diocris vulgo magnitudinis, albi flavi rosei raro coerulei. Indumentum simplex occurrit, bifurca- lum, ramosum atque stellatum. — Ordo vastus per omnem terrarum orbem dispersus limites vegetationis phaenogamicae іт regionibus polaribus montibusque altissimis attingit. Maximam ejus partem hemisphaerii borealis plaga alit temperata, imprimis Europae Asiaeque minoris; versus polum aliquantum татезсит), rarissimae inter tropicos nascuntur, temperiem in calidis quaerentes potissimum monticolae ; nova exsurgit trans Capricornum caterva, multo tamen minus quam св Cancrum populosa. Quae іп Brasilia inveniuntur Cruciferae, majore ex parte mortalium commercio fortuito illatae sunt. Oss.: De florum morphologia ad calcem Fumar?acearum pauca exposituri sumus. CONSPECTUS TRIBUUM GENERUMQUE IN BRASILIA PROVENIENTIUM. A. Сарзшае bivalves latiseptae (i. e. septum majorem inter capsulae diametros transversales occupans, (|)). Тав, I. ARABIDEAE. ye цамхаг accumbentes. ду m x die: Semina ЗАЙ ысы а Е m ЊЕ ж. 2 : z o. етін VANAST URLAN, Semina 1-ѕегіаіа . . . TENE UEM KU. 3 i79 ^vi" RR cat "А САЛАЛА ЫДЫ Тав. П. ALYSSINEAE. солевой accumbentes. Siliculosae. | Ш. VESICARIA. Tum. Ш. SISYMBRIEAE. Cotyledones incumbentes (o PI ss Siliqua hexagona v. teretiuscula. Folia utplurimum pinnatisecta . . soe 5. . „ТУ. SISYMBRIUM. Siliqua plerumque tetragon&. Folia integra . .-.. 2. . 13. 2567. 7. 222222222 У; БН 297 | CRUCIFERAE: NASTURTIUM. ^ 298 (Твівгв IV. CAMELINEAE. Cotyledones incumbentes. Siliculosae. — Nulla brasiliensis). Твівов У. BRASSICEAE. | ,Cotyledones longitrorsum dip dci с >>) Siliqua valvis l-nerviis, aut trinerviis nervisque lateralibus arcuatis Siliqua valvis 5—3-nerviis, nervis omnibus strictis — . УІ. BRASSICA. - VII. SINAPIS. B. Capsulae bivalves angustiseptae (i. e. septum minorem inter capsulae diametros transversales occupans, < |>). | Trus VL LEPIDINEAE. Cotyledones incumbentes (о ||), longitrorsum complicatae (о >>) v. irregulariter convolutae. Silicula polysperma, valvis compressis carinatis . . . . . + + . .. .... VIII. CAPSELLA. Silicula loculis l-spermis, valvis ventrieósis .......,............. ІХ. SENEBIERA. Silicula loculis 1- raro 2- spermis, valvis compressis saepius alatis . . . . . X. LEPIDIUM. (Tusvs УП, THLASPIDEAE. Cotyledones accumbentes. (о —). — Nulla hujus tribus brasiliensis). C. Fructus indehiscens nucamentaceus a. articulis transversaliter secedens lomentaceus. СТвівгв ҮШ. ISATIDEAE. Татвоз ІХ. CAKILINEAE. Fructus siliculosus inarticulatus. — Nulla brasiliensis). Fructus biarticulatus. XI. RAPISTRUM. Тввоз X. RAPHANEAE. (Siliqua indehiscens teres v. moniliformis). Fructus multiarticulatus a. inarticulatus siliquosus. XII. RAPHANUS. A. Capsulae bivalves latiseptae. Tumvs I. ARABIDEAE DC. Syst. II. 146. 161. Benth. et Hook. f. Gen. І. 58. — CoTYLgpoNEs accumbentes. КЕвостоз siliqua, raro siliculosus. Sectio L CARDAMINUM DC. Syst. П. 188, 1, NASTURTIUM R.Br. SiLIQUA breviuscula declinata. PETALA alba, еа!усе longiora. GLAN- Nasturtium R.Br. in Ай. Hort. Kew. 11. са. ІУ. 109, DC. Syst. DULAR hypogynae 4. Il. 187. Prodr. 1. 137. Меіввп. Сеп. 10. (10). Endl. Gen. n. 4850. Benth. et Hook. f. Gen. 1. 68. — Agriáo Lusit. 1. NASTURTIUM OFFICINALE R.Br. Nasturtium officinale R.Br. L с. DC. Syst. с! Prodr. L c. Sisymbrium fluviatile Vell. Е. Flum. 271. Іс. VI. t. 109. Ic. Curt. Lond. ІШ. 1. 120. Е. Dan. !. 690. Vell: 1. c. (pessima). Schkuhr Handb. 1. 187. Sturm. Flora ХІ. fasc. 43. | SEPALA patula, basi aequalia. Perata, integra, subinde deficientia. STAMINA edentula, 6 tetradynama, interdum ex parte abortiva. 8илорл lineari-cylindracea usque globosa, raro didyma, teretiuscula v. lateraliter subcompressa, vaLvis subenerviis v. tenuiter l-nerviis concavis ecarinatis, ѕерто tenui hyalino subenervi. ScvLus variae longitudinis; sriGwA simplex, capitatum v. subbilobum. SkwiNA in loculis plurima 2- seriata, turgida immarginata punctato-foveolata, funiculis bre- vibus liberis capillaceis pendula. Некввлв saepius aquaticae, annuae biennes et perennes, glabrae v. simpliciter pilosae, ramosae. Когла alterna, integra v. varie lobata et pinnatisecta. FLonEs in racemis terminalibus azillaribusque sub- inde bracteatis, flavi aut albi. — Crescunt in toto orhe terrarum, inter Tropicos rariores. Crucif. Кећђећ. је. Fl. Germ. 11. t. 50. fig. 4359. HEnsA perennis, aquatica, glabra. CAvrEs e radice fibrosa plures, 1--2 ped. lg., foliati, sursum ramosi, раз! decumbentes et ex infimis nodis radicantes, apice ex aqua exserti caespitem laetevirentem formantes. Forra pinnati- secta, superiora 2—7-juga cum impari majore, inferiora trisecta, segmen- tis subovatis repaudis subsessilibus, terminali ѕарріиѕ subcordnto. RACEMI ebracteati, maturitate ad 2—3 poll. elongandi, pedicellis subsemipollicaribus. FLonks 2 —2'/, lin. diam, ; PETALA obovata, calycem subduplo superantia. STAMINA calyce subbreviora, antheris flavis. SirrQUA у, poll. lg., ?/, — 1 lin. lt., linearis, teretiuscula v. potius lateraliter subcompressa , leviter in- curva, valvis enerviis torulosis. STYLUs brevissimus; sTiGMA obtusum v. subbilobum. 'SEMINA ovato-subrotunda, reticulato- rugosa, lucide fusca. Crescit. іп fontibus, rivulis, ad margines lacuum similibusque locis orbis fere totius, ita etiam in Brasiliae prov. Minarum, Rio de Janeiro (е. 9. іп aquaeductu Caryoca) etc. obvia: Velloso, Sello, Erman, Gardner n. 3., com. Raben, Peckoit aliique. Lusitan. Agriáo ordinario. 40 299 CRUCIFERÀE: NASTURTIUM—CARDAMINE. 300 8ксто I. BRACHYLOBOS DC. 1. с. 190. SILIQUA saepius abbreviata (5Шсша), declinata. GLANDULAE HYPOGYNAE 6. 2. NASTURTIUM PALUSTRE DC. biennis, 1*/,—1-ped., erecta ramosa glabra; foliis infimis lyratis, superioribus profunde pinnati- partitis, segmentis oblongis dentatis basi confluentibus: racemis paniculatis ebracteatis, pedicellis fructiferis horizontaliter patentibus ; petalis calyci subaequilongis; siliquis oblongis (2—3 lin. lg. 3⁄,—Ll1'/, lin. №.) teretiusculis turgidis subincurvis, pedicello sub- aequilongis, stylo brevissimo (vix !/, lin. 16.) terminatis. PETALA flava. Nasturtium palustre DC. Syst. II. 191. Prodr. 1. 137. et Auctt. Nasturtium terrestre RBr: l. c. 110. Sisymbrium palustre et terrestre Auctt. vet. Ic. Engl. Bot. t. 1747. Е. Рап. t. 409. et931. Curt. Lond. ПІ. t. 53. Schkuhr Handb. П. t. 197. Svensk Bot. t. 694. Sturm Flora XI. fasc. 43. Rchbch. Іс. Fl. Germ. 11. t. 53. n.4362. E Brasilia austro-orientali hanc plantam reportavit ill. Pohl, veri- similiter ex Europa illatam. E Surinamo quoque lectam eam vidi (a cl. Wullschlügel) et in Bogota provenire eam notavit cl. Triana. Архот. Quum planta in omnibus fere libris botanicis nomine CAN- DOLLEANO Nasturtii palustris haberetur, nos quoque, ne confusionem pro- babiliter plane inutilem excitemus, hoc retinuimus, licet revera BROWNEANUM N. terrestre prioritatis jure gaudeat. Вксто JHI. CLANDESTINARIA DC. Syst. II. 198. Sigua elongata, plerumque erecta. mum breviora, nunc nulla. PETALA alba, calyce utpluri- GLANDULAE HYPOGYNAK 6 aut O. 8. NASTURTIUM BONARIENSE DC. glaberrima; foliis pectinato- -pinnatifidis, lobis linearibus integerrimis dentatisque; pe- talis calyce longioribus ; glandulis hypogynis nullis; siliquis linea- ribus erectis compressiusculis, - pedicello 3—5-plo longioribus, valvis sub-1-nerviis laxe reticulato-venosis. © Tabula nostra.LXVI. Fig. I. Nasturtium Bonariense DC. Syst. 11. 193. Prodr. 1. 138. Camb. apud St. Hil. Fl. Bras. H. 87. Sisymbrium Bonariense Poir. Dict. VII. 205. Rapix subsimplex v. ramosa, fibrosior, albida. Слои erectus, simplex v. a basi ramosus, '/,—1 ped. altus et altior, teres, sicci- tate striatus. FoLIA RADICALIA caulinis consimilia nisi minora et longius petiolata, antheseos tempore emarcida v. destructa; CAULINA inferne ad 1?/, poll, ig., sursum decrescentia et gradatim brevius petiolata, segmentis сс, 3 lin. lg. et 1 lt. subquaternis in utroque latere patentibus obtusiusculis basi confluentibus. Каскми terminales ebracteati, tandem elongandi. Еговезусс. 1 lin. lg. SEPALA ob- longa obtusa; PETALA subtriente longiora, obovata unguiculata. Ск- NITALIA corolla paullo breviora. билосл 4-5 lin. ја, 7,—1 It., втуго brevissimo apiculata. SkwiNA ovoidea, minute reticulato- scrobiculata, fusca. Habitat ad Bonariam: et in prov. Cisplatina: Commerson et St. Hilaire. In regno Chilensi quoque reperta (Bertero, Cuming), neque vero in Gayi Flora Chilensi commemorata est. Napaea. 4. NASTURTIUM PUMILUM Самв. glaberrima, effuse ra- mosa; foliis petiolatis pinnatisectis, segmentis 1-- 3-jugis oblique ovatis, terminali majore cordato-suborbiculari, sinuatis; racemis ter- minalibus v. oppositifoliis axillaribusque paucifloris; petalis calyce sub- brevioribus; glandulis hypogynis 6; siliqua lineari compressa, pedi- cellum 4--6-ріо superante, erecto-patente v. subhorizontali, valvis епегуйз. © Tabula nostra LXVI. Fig. II Nasturtium pumilum Camb. apud St. Ни. Е. Bras. II. 86. Баріх subsimplex v. parce ramosa, fibrosa, albida. Cauris 2 poll. ad ped. lg. et longior, a basi ramosus, ramis erectis v. ad- scendentibus striatis. ForiA tenui-membranacea, 2—8'/, poll. lg., petiolo subpoll.; segmenta breviter plerumque petiolulata, lateralia usque ?/, poll.lg., versus basin folii decrescentia, terminale 9—12 lin. diam. subinde trilobum. RacEwi maturitate usque ad 4 poll. elongandi, plerumque vero breviores, pedicellis 2—3 lin. longis et totidem in universum ab invicem distantibus. Кровез 1 lin. cc. diam. SkEPALA oblonga obtusa; PETALA obovata, unguiculata. 'STA- MINA longitudine inter sese vix differunt, corollam paullo solem- niter excedentias riLAMENTA tenuiter filiformia, ANTHERAE sub- sagittato-ellipticae. GLANDULAE HYPOGYNAE minimae noduliformes. PisriLLUM staminibus subaequilongum, srvLo vix distincto, 8ТІ6МАТЕ capitato. Situa 10—11 lin. lg., У, lin. 1t., srvro У, lin. се. longo terminata, leviter torulosa; valvae tenuiter membranaceae, minute longitrorsum striolatae; septum tenerrimum enerve. SEMINA ovoidea, minute scrobiculata, pulchre fusca. Nascitur in humidis sylvarum primaevarum ad ripas flum. Pa- rahyba prov. Rio de Janeiro, пес non prope Itaque prov. S. Pauli: St. Hilaire et Sello; ad Caretáo prov. Goyazensis: Pohl. Martio Septembrique florentem eam notavit St. Hilaire. Species dubia, mihi non visa: 9. NASTURTIUM. CLANDESTINUM Брвеке. Nov. prov. hort. Hal. 29. n. 63. ex DC. Syst. IL 199. Prodr. 1. 139. Semina 1-зепаПа praedicantur, itaque vix hujus generis. In Brasilia provenire dicitur. H. CARDAMINE LiNN. CABDAMINE Linn. Gen. n. 812. DC. Syst. 11. 245. Prodr. I. 149. Meissn. Gen. 10 (10). Endl. Gen. n. 4859. Benth. et Hook. f. Gen. І. 70. (excl. Dentaria.) — Agriâo Lusit. SEPALA erecta v. subpatentia, basi aequalia. PETALA integra unguiculata, lamina nunc depauperata v. nulla. STAMINA 6 tetradynama, edentula, filamentis omnium erectis. SiLiQuaA sessilis, plerumque elongato-linearis, lateraliter compressa, valvis planis enerviis, saepe ela- stice desilientibus, septo tenui hyalino 1- v. enervi. Srytus brevis v. nullus, втёмАТЕ simplici subeapitato. ЗЕМІМА numerosa, 1-вепаЦа, subcompressa, funieulis liberis pendula. НЕВВАЕ annuae biennes et perennes, glabrae v. pilis simplicibus bifurcisque adspersae, saepe е collo sarmentosae. Hapicks fübrosae subindeque granu- latae. Кога alterna integra lobata v. varie pinna- пзеса, utplurimum petiolata; squamiformia nulla. FLonks plerumque in racemis terminalibus ebracteatis, rarissime quoque singuli heteromorphi e foliorum radicalium axillis, albi roseique. — Crescunt in tem- peratis frigidisque praesertim alpinis utriusque i hemi- -sphaerii, in boreali frequentiores. ` 301 Oss.: Dentaršiae genus, a cll. Вехтнамо et Ноокеко Carda- minae adscriptum, restituendum esse censemus. Non solum enim notas foliorum binatim usque quaternatim verticillatorum, repli et coty- ledonum, a plerisque auctoribus laudatas, sed praesertim praesentiam foliorum squamiformium (Niederblütter) in rhizomate harum stir- pium pro discrimine generico ducimus. Qualia nempe folia, omnino inter Cruciferas rara, in Cardaminis veris haud inveniuntur. 1. CARDAMINE CHENOPODIFOLIA Ревз. caulibus adscen- dentibus, pilosulis demum glabratis; foliis obovato-oblongis rotun- datis sinuatis basique subinde sublyratis, glabriusculis; floribus fructibusque dimorphis: alteris e foliorum radicalium axillis soli- tariis, siliquis elliptico-lanceolatis monospermis pedunculo pluries brevioribus; alteris in racemo terminali, siliquis linearibus poly- spermis pedicello subduplo longioribus erectis stigmate sessili ca- pitato terminatis. Cardamine chenopodifolia Pers. Ench. 11. 195. Poir. Suppl. ІІ. 394. DC. Syst. II. 249. Ргодг. І. 149. Camb. in St. Hil. Fl. Bras. 11. 88, t. 106. (bona). Descriptionem fusiorem cf. apud Camb. 1. c., cui nil adjiciendum habemus. In Brasilia austro-orientali, e. gr. in pascuis maritimis prope urbem Rio Grande de S. Pedro do Sul itemque circa Montevideo: St. Hilaire et Sello. Napaea. 2. CARDAMINE BONARIENSIS Pers. glaberrima, caule a basi ramoso adscendente; foliis infimis 3- v. pinnatim 5- sectis, in su- periora triloba demum integra gradatim transeuntibus,: segmentis petiolulatis suborbicularibus repando-sinuatis, terminali majore basi saepius cordato; floribus e foliorum superiorum axillis solitariis summoque apice in racemum bracteis minutis subulatis instructum v. summis sub floribus ebracteatum conspirantibus; siliquis anguste linearibus torulosis, stylo brevissimo stigmateque capitato terminatis. ` Cardamine Bonariensis Pers. 1. с. Poir. L c. DC. Syst. 11. 251. Prodr. L 150. Camb. l. c. 88. ғ CRUCIFERAE | .CARDAMINE— VESICARIA. 302 Species. haec cum chilensibus quibusdam accuratius denuo conferenda erit, На cum Nasturtio turfoso Kunze (quae revera Cardamines generi adscribenda est) et cum Cardamine nasturtioide Bert. His enim ita affinis videtur, ut transitus inter omnes existere vix dubitarem; sed quominus certitate hoc dijudicem, speciminum penuria impedit. — Descriptionem plantae fusiorem vide apud Camb. 1. с. e In humidis totius Brasiliae austro- orientalis usque in agrum Bonariensem disseminata est. Legerunt eam Commerson, St. Hilaire, Sello, Meyen aliique. Primo vere florentem simulque fructiferam eam notavit St. Hilaire. 3. CARDAMINE HILARIANA W rr. glaberrima, caule erecto ramoso; foliis infimis longe petiolatis, pinnatim 5—T-sectis, seg- mentis petiolulatis ellipticis rotundatis sinuatis, superioribus brevius petiolatis 3—5-зесиз, segmentis elongato-linearibus apice sensim latioribus; floribus laxe paniculatis; siliquis elongato-linearibus, erecto-patentibus v. deflexis, stigmate subsessili capitato terminatis. Tabula nostra LX VII. Fig. I. Cardamine Нйатапа Walp. Rep. І. 137. Cardamine nasturtioides Camb. l. c. 89., nec D.Don, nec Bert. Rapix valida, ramosissima, fibrosior. Cauris 2—3-pedalis, inferne digiti minoris crassitie et fistulosus, superne solidus, multi- striatus. Foxia inferiora incluso petiolo subsemipedali 9—10 poll. lg., segmentis poll. et ultra lg. '/,—7/, Іш, sursum pedetentim de- сгеѕсепііа demumque obsoleta. PaNwicuLA 1'/,— 2-pedalis, foliis diminutis tum ad rhachidem primariam tum ad secundarias onusta. PEDICELLI У, — 'A-poll. Еговев 2 lin. diam. SEPALA erecta ob- longa obtusa albida. РктАгА duplo longiora, e lamina obverse oblonga in unguem breviusculum attenuata, alba. STAMINA corolla subduplo breviora. GLANDULAE HYPOGYNAE 6 minimae. PisriLLUM lanceolatum, stamina subaequans. 5илорА 1'/, poll. lg., '/, lin. et quod excedit lt., compressissima, valvis tenuiter striolatis. SEMINA in loculo cc. 15, elliptica, fusca, pariter ac іп C. chenopodifolia margine pallidiore cincta. Species insignis caulis foliorumque magnitudine, inflorescentiae indole cum alia hujus generis commutari nequit. In Brasilia austro-orientali: Sello; e. gr. prope praesidium S. Teresa ad fines prov. Rio Grande do Sul et prov. Cisplatinae: “St. Hilaire. Octobri floret. Napaea. Ч Тавоз I. ALYSSINEAE DC. Syst. II. 147. 280. Benth. et Hook. f. беп. І. 59. — Сотүнрохкв accumbentes. Fnvcrus веша. HL VESICARIA Lax. Vesicagia Lam. Ill. t. 559. DC Syst. 11. 295. Prodr. І. 159. Meissn. Gen. 11. (11). Епа. Gen. n. 4869. Benth. е! Hook. f. беп. І. 73. — Амвзошкв Лиси. SrPALA basi aequalia v. lateralia subsaecata. Рк- TALA unguiculata lamina integra a. emarginata. STAMINA 6 tetradynama, edentula a. omnia a. minora tantum dente v. callo aucta. SiLicvLA globosa a. elliptica nunc lateraliter compressa v. didyma, plerumque inflata, subinde stipitata; valvae turgidae membranaceae a. rigidae; septum membranaceum hyalinum, subinde in- completum. Зтугов distinctus filiformis; sricMA simplex a. bilobum. Semma plura biseriata, interdum marginata, funiculis basi septo adnatis. НЕЕВАЕ surFFRUTICESQUE, plerumque pube ramosa v. stellata lepidotaque canae. Forra integra raro pinnatifida, utplurimum oblonga v. linearia. Racemi terminales ebracteati. Ктовез flavi raro rubescentes, plerumque majusculi. — Crescunt majore copia in tem- peratis Americae borealis, paucis tantummodo speciebus іп Europa australiore, Syria et Persia, denique іп America australi extratropica obviae. Sectio. VESICARIANA РС. Syst. 11. 896. Prodr. І. 159. SiLICULA valvis membranaceis inflatis. Овѕ. Altera sectio Alyssoides species includit valvis siliculae con- cavis rigidiusculis, in America australi haud repraesentatas. 1. VESICARIA MONTEVIDENSIS Ficat. perennis suffruti- cosa, pube stellato-lepidota undique incana; caulibus elongatis erectis; foliis elongato-lanceolatis remote dentatis v. subintegerrimis, 303 CRUCIFERAE: infimis oblongis sinuato-dentatis, caulinis diminutis; racemis pauci- floris, pedicellis fructiferis patentibus; siliculis sessilibus elliptieis stellato-puberulis, stylo subduplo longioribus; seminibus immar- ginatis. Tabuia nostra LXVII. Fig. 11. CAULES e collo ramoso lignoso vestigiis foliorum defunctorum notato plures, simplices, 1—2-pedales, teretes, demum marcescentes. Кола ad infimum caulem comato-conferta (nec rosulata), 1—17, poll.lg., 1/,—4 lin. It., sursum sparsa pedetentimque decrescentia. Ra- CEMUS СС. '/,-, maturitate ad summum 2-pollicaris, pedicellis 3—5 lin: lg. КтовЕз perfecte evoluti haud exstant, quantum vero in ala- bastris ovoideis observari licuit sEPALA lanceolata sunt et acuta, Твівоѕ ІШ, SISYMBRIUM—ERYSIMUM. 304 PETALA vix emarginata, STAMINA edentula antherisque sagittato- oblongis instructa; sriGMA denique simplex capitatum. 5илсигА (absque stylo) 2'/,—3 lin. lg., 1'/, —2 lin. lat. ЗЕМПХА abortu 1—2 tantummodo in quovis loculo, reniformia compressissima, 1 lin. cc, diam., spermodermide obducta, quae madefacta gelatinoso-intumes- cit, ceterum laevigata fusca. RADpICULA cotyledonibus ellipticis plus quam duplo brevior. Proxime affinis Vesicariae arcticae Richards., statura autem majore, foliorum forma et praecipue siliculis ellipticis (nec globosis) satis ab ea Similis quoque Ves, Ludovicianae DC. (cf. Asa GRAY Gen. Ill. t. 70), sed styli longitudine jam alienatur, levioribus neglectis differentiis, ut antherarum forma etc. diversa. Circa Montevideo a Sello lecta est. SISYMBRIEAE Benth. et Hook. f. Gen. І. 60. — SisYMBRIEAE et НЕглоРНицшАЕ DC. Syst. П. 438 et 676. — Сотугерохез incumbentes (rectae, involutae, v. transverse plicatae). Евостоз siliqua. IV. SISYMBRIUM Linn. SısymBRIUM Linn. Gen. 813. R.Br. in Ногі. Kew. 11. ed IV. 111. DC. Syst. ІІ. 458. Prodr. I. 190. Meissn. Gen. 13 (12). Endl. Gen. n. 4906. Benth. et Hook. f. Gen. І. 77. SEPALA laxiuscula, basi aequalia v. lateralia sub- saccata. PrrALA integra unguiculata. STAMINA 6 tetra- dynama, edentula. Зилопд elongata, saepissime linearis, compressa teres v. subsexaugulata, valvis convexis solemniter 3-nerviis, septo enervi v. binervi. Зтуглоз subnullus; зтема simplex v. breviter bilobum. SEMINA numerosa, solemniter l-seriata, immarginata, funiculis filiformibus liberis pendula. Сотугерохев lineari-oblon- gae, recíae. НЕвВВАЕ annuae a. perennes, raro suffrutescen- tes, glabrae a. pube simplici ramosaque canae. Котла radicalia saepius rosulata, caulina sparsa, integra lobata runcinato - pinnatifida varieque pinnatisecta. F'LonEs in racemis terminalibus lateralibusque, raro in foliorum axillis subaggregato-sessiles, flavi rarius albi roseive. — Frequentes per Europam mediam et australem, Sibiriam Asiamque occidentalem usque ad Indiam; paucae tantum, species Americae borealis terras temperatas ей subarcliicas incolunt, іп hemi- sphaerio australi rarissimae. Skcri0 I. VELARUM DC. 1. с. ЗилогаАк subulatae basi latiores, subspicatae, rhachidi appressae. FLonkxs.flavi minuti. Bracteae nullae. : 1. SISYMBRIUM OFFICINALE Scor. ab omni parte pu- bescens, pilis simplicibus, in caule retroversis; caule erecto patenter v. squarroso-ramoso duriusculo; foliis runcinato-pinnatifidis, seg- mentis 2—3-jugis oblongis dentatis, terminali majore trilobo, sum- mis omnino hastato-trilobis; racemis maturitate virgatis;. siliquis teretiusculis pubescentibus, valvis trinerviis. Sisymbrium officinale .Scop. Carn. II. 26. DC. Syst. И. 459. Prodr. І. 191. Camb. apud St. Hil. т Fl. Bras. 11. 90. Erysimum officinale Linn. Spec. 922. formibus pendula. __ 1с. Curt. Е. Lond. L t. 55. Е. Dan. t. 560. Sturm, Flora 11. fasc. 5. Engl. Bot. t. 735. Rchbch. 1с. Fl. Germ. П. 1. 72. n. 4401. In ruderatis incultisque totius Europae indigena, commercio in varias terras tropicas illata est. Па etiam in Brasilia austro- orientali hodie occurrit: St. Hilaire. et Sello. Lusitanice: Rincháo. Овз.: Alia etiam hujus generis exstat species e Brasilia a b. SELLO reportata, sectioni Irionis DC. adscribenda atque ipsi SSisymbrio Irioni L., S.. nitido. Zea et leptocarpo Hook. proxime affinis. Quam autem, quum specimen tantummodo unicum atque imperfectum praesto sit, neque cum specie jam descripta identicam pronuntiare valeo, neque pro nova de- scribere audeo. / V. ERYSIMUM Linn. Egysmum Linn. Gen. n. 814. DC. Syst. П. 490. Prodr. І. 196. excl. sect. Stylonema е! Conringia. Meissn. Gen. 13 (12). Endl. Gen. n. 4908, excl. Conringia. Benth. ей Hoook. f. Gen. Г 79. SkPALA erecta, basi aequalia v. lateralia gibba. Perata integra, unguiculata. STAMINA 6 tetradynama, edentula. SiLiQUA elongata, compressa tetragona v. teretiuscula, valvis solemniter carinatis 1-nerviis, septo membranaceo enervi, placentis plerumque dorso cari- пайз. SmvLus variae longitudinis; 8тисмА bilobum v. subsimplex. SkwiNA numerosa 1-serialia, oblonga, plerumque immarginata, funiculis liberis setaceis v. fili- CorYLEDOoNEs rectae. Неввак biennes perennesque, rarius fruticuli, setulis appressis bi- v. pluripartitis varie obductae saepiusque тсапаг. Foria angusta, petiolata v. basi attenuata, nunquam amplezicaulia, integerrima den- tata v. profundius partita, neque vero pinnatisecta. БасеЕмі terminales ebracteati; FLORES flavi aurei subindeque purpurei, rarissime albidi, saepe odori, majusculi. — Crescunt praecipue in montosis Europae australis Asiaeque mediae, paucae in America bo- reali, paucissimae denique іт Andibus Americae australis indigenae. . Unica, quam novimus Brasiliensis er Europa illata est. 305 CRUCIFERAE: BRASSICA — SINAPIS. 306 Вксто ERYSIMASTRUM DC. Syst. П. 494. SILIQUA regulariter tetragona, valvis placentisque distincte carinatis. 1. ERYSIMUM LANCEOLATUM В.Вв. bienne, subsimplex, /--1-реда!е, ab omni parte pilis 2- et pluriramosis incanum; foliis lan- ceolatis v. lineari-lanceolatis, inferioribus crebro, superioribus rarius leviusque repando-dentatis v. subintegerrimis, scabriusceulis; floribus . aureis, pedicellis calyce duplo triplove brevioribus; petalis ungue calycem superante, lamina patente orbiculari-obovata; siliquis erectis saepius subtorulosis incano-pubescentibus, stylo brevissimo, stigmate. bilobo. Erysimum lanceolatum R.Br. Hort. Kew. II. ed. IV. 116. DC. Syst. 11. 502. Prodr. I. 199. Koch, Deutschl. Flora IV. 692. Cheiranthus erysimoides Linn. Spec. 923. Erysimum Cheiranthus Pers. Ench. 11. 199. Ic. Jacq. Austr. 1.-74. Rchbch. Іс. Flor. Germ. П. t. 68. et 1.67. n. 4393., Pl. crit. IL t. 274. 275. Bot. Mag. t. 2423. Originitus in apricis rupestribus campestribus murisque Europae fere, totius crescit, in Brasiliam illata. Vidi collectam e prov. Rio de Janeiro. Tumvs V. BRASSICEAE Benth. et Hook. f. Gen. І. 62. — BnassickAE et УклклкЕ DC. Syst. II. 581. 639. — Сотушкоомкв longitrorsum complicatae (o> >). VI. BRASSICA Liny. . Bnassica Linn. Gen. n.820. DC. Syst. 11. 582. Prodr. L 213. excl. sect. 11. Erucastro. Meissn. Gen. 15 (13). Endl. Gen. n. 4949. Benth. et Hook. f. Gen. І. 84. ex parte. — Couve lusitanice. NEPALA erecta v. patentia, basi aequalia. РктлһА integra, unguiculata. S'rAwiNA 6 tetradynama, edentula. МилорА elongata teretiuscula, valvis convexis trinerviis, nervis lateralibus flexuosis v. obsoletis, medio stricto. SryLus conicus; sTieMA capitato-subbilobum. ÑEMINA numerosa 1-serialia, subglobosa immarginata pridie funieulis setaceis liberis pendula. “НкввАЕ annuae biennes perennesque, erectae, ramosae, glabrae v. simpliciter pilosae. Forra radi- calia petiolata, lyrata v. pinnatifida , caulina sessilia v. атріелісаийа integra. Насемі ebracteati, elongati. Frores flavi v. albi. — Crescunt frequentes іп tota regione mediterranea, т temperatis Asiae et Africae australis, rarissimae in America australi елігаігоріса, іп Brasiliam introductae. 1. BRASSICA OLERACEA Liny. biennis, 1—2-pedalis, glabra, glauca; foliis inferioribus subcarnosis repandis lobatisve, superioribus sessilibus oblongis, omnibus etiam juventute glaberrimis; floribus majuseulis. Brassica oleracea Linn. Spec. 932. DC. Syst. 11. 583. Ic. AHchbch. Е. Germ. 11.4. 97. .Fl. Dan. XH. t. 2056. еіс. In provinciis praesertim australioribus passim colitur. Species Lusi- tanis Couve das hortas, varietates: acephala viridis, Couve verde; sabaudá (capitata bullata Metzger. Couve Saboia; capitata, Rebolho; botrytis, Couve flor; asparagoides, Brocos; паро-ргаѕзіса, Couve | nabo; gongylodes, Couve Rabáo. 2. BRASSICA NAPUS Ілхм. caule glabro v. parce puberulo; foliis glabris glaucescentibus, radicalibus lyratis, caulinis inferioribus pinnatifidis crenatisve, summis cordato -lanceolatis amplexicaulibus integris; siliquis divaricato-patentibus. Brassica Napus Linn. Spec. 931. DC. !. с. 592. Ic. Кећђећ. П. 1. c. t. 93. 94. Engl. Bot. XXX. 1. 2146. еіс. Varietates occurrunt: 1) annua, 2) biennis, 3) OLEIFERA, ra- dice tenui, et 4) вАРИЕВА, radice napiformi. Item in provinciis Brasiliae australioribus colitur, ex Europa invecta. Lusitanis Nabo. 7 Армот.: Іштегію olim pro Brasiliae incola originaria habita erat: Brassica sabularia Brot. (— Sisymbrium Parra Linn. Mant. 255). Crucif. „Haec enim planta, quum olim а cl. VANDELLI (id nunc ipso testante) simul cum siccatis aliis, quas e Brasilia, praesertim e Para ipse acceperat, ad cl. LINNAEUM missa fuisset, inconsiderate a celeb. viro in Brasiliensium numerum ducta, Sisymbrium Раға, S. Parrá nominata est. ..... Planta non Brasiliensis е Рага, sed Europaea Lusitanica ез.“ (Ввоткко, Phyt. Lus. I. 98.). VII. SINAPIS Liny. ÑSINAPIS Linn. Gen. n. 821. DC. Syst. П. 607. Prodr. I. 217. Meissn. Gen. 15 (13). Endl. Gen. n. 450. — Brassicae subgen. Benth. е! Hook. f. Gen. І. 84. — Mostardeira /usilanice. Serrara patentia, basi aequalia. РктьАрА integra uhpuiculata. STAMINA 6 tetradynama, edentula. Милорл sessilis elongata teretiuscula, stylo rostrata; valvis con- vexis ecarinatis 3—5-nerviis, nervis omnibus aequali- bus strictis; rostro brevi conico v. longiore subulato nunc ensiformi, aspermo aut basi l-spermo. STIGMA subbilobum. SEMINA Brassicae. HknnAE annuae et perennes, erectae, ramosae, glabrae aut рйоѕае. Когла alterna, lyrata v. inciso- dentata. Васемг terminales ebracteati; rLonzs flavi. — Созторошае, praecipue in ditione maris Medi- terranei frequentes, aliquot cultae. Бесто CERATOSINAPIS DC. Syst. П. 611. SILIQUA rostro conico aspermo instructa. 1. SINAPIS JUNCEA Linn. glabra, 1'/, —2-pedalis; foliis inferioribus ovato-lanceolatis v. obverse oblongis grosse serratis, superioribus oblongo-lanceolatis levius dentatis demum subintegerri- mis, petiolatis v. basi attenuatis nec in auriculam amplexicaulem productis; siliquis (1—1'/,-poll. lg.) erectis v. erecto-patulis to- rulosis sub10-spermis, rostro subulato tcrminatis. С) Sinapis juncea Linn. Spec. 934. РС. Syst. И. 612. Prodr. 1. 218. б, Sinapis lanceolata DC. Syst. 11. 611. Prodr. l. c. Sinapis integrifolia Willd. Hort. Berol. t. XIV. РС. Syst. et Prodr. 1. с. Sinapis brassicalae L. var. Griseb. Fl. Brit. West-Ind. 14. Ic. Jacq. Hort. Vindob. (. 171. Wald. Hort. Berol. 1. 14. Circa Rio de Janeiro a сі. Dótinger et Erman lecta. An indi- gena sit, an illata, haud constat. Planta ceterum in insulis Antillanis, in Asia tropica et subtropica habitat et hodie pluribus Rossiae locis (e. gr. Sareptae) colitur, ob semina, quae ciborum illud condimentum, »Sinapis rossica* vocatum largiuntur. 41 307 CRUCIFERAE: CAPSELLA — SENEBIERA. 308 B. Capsulae bivalves angustiseptae. Trius УП. LEPIDINEAE Benth. et Hook. f. Gen. І. 63. — LEPIDINEAE et РвүснихкАЕ DC. Syst. 11. 521. et 420. — Сотүг®рохкз incumbentes, longitrorsum complicatae v. irregulariter convolutae. ҮШ. CAPSELLA Мохсн. CAPSELLA Mönch, Method. 271. Vent. Tabl. ПІ. 110. DC. Syst. П. 383. Prodr. І. 177. Meissn. Gen. 11 (13). Endl. Gen. п. 4927. Benth. et Hook. f. Gen. I. 86. — Bolsa de pastor lusitanice. SEPALA basi aequalia, patula. Perata integra. STAMINA 6 teiradynama, edentula. плсопА septo contrarie compressa, vaLvis navicularibus carinatis apteris, зкрТО angusto membranaceo, зтуго brevi. SE- MINA in loculis plurima, immarginata, funiculis liberis; COTYLEDONES Semicylindricae incumbentes. НкввАЕ annuae, glabrae v. pilis simplicibus stellatisque adspersae ; cauLE ramoso. F'or1A radicalia rosulata, integra v. lobata ; caulina sparsa integra. Frores in racemos ebracteatos terminales axillares- que dispositi, graciliter pedicellati, albidi, parvi. — Crescunt іп temperatis utriusque hemisphaerüi, in Tropicos illatae. 1. CAPSELLA BURSA PASTORIS Мбхсн: plus minus pilosa; caule erecto a basi ramoso; foliis radicalibus patulis, ambitu lanceolatis, in petiolum attenuatis, runcinato- v. pinnatifido-incisis. nunc subintegerrimis, caulinis erectis sessilibus oblongis v. lanceolatis basi sagittatis integerrimis v. dentatis; ra- cemis multifloris, maturitate valde elongatis; petalis calyce tertia circiter parte longioribus; silicula compressissima inverse triangu- lari, apice truncata v. sinu aperto emarginata, basi cuneata, gla- berrima, transverse nervoso-striolata; septo lanceolato; seminibus 20—80. С) Capsella Bursa pastoris Мёлеһ1. с. DC.l.c. Koch, Deutschl. Flora ІУ. 521. Thlaspi Bursa pastoris Linn. Spec. 903. Ic. Lam. Ш. t. 557. Fl. Dan. 1. 729. Engl. Bot. t. 1485. Већфећ. Іс. Fl. Germ. II t. 11. n. 4229. Sturm, Deutschl. Fl. XV. fasc. 66. Ez Europa, ubi planta vulgatissima , illata hodie in tota Bra- silia austro-orientali, іп regione contermina Montevidensi etc. fre- quenter crescit. Loca praediligit sabulosa тайт v. ruderata. Totum per annum floret et fructificat. IX. SENEBIERA Porn. SENEBIERA Рот. Dict. VII. 75. DC. Syst. ІІ. 521. Prodr. I. 202. Meissn. Gen. 16 (15). Епа. Gen. n. 4975. Benth. et Hook. f. Gen. І. 87. — Совокорив Най. Helv. І. 217. glabriuscula v. Serrara patula, basi subaequalia. Perata integra, nune rudimentaria v. nulla. S'rAwmiNA едешша, aut 6 tetradynama, aut abortu breviorum 4, aut 2 solummodo anticum et posticum. SiricunA didyma, septo. contrarie compressa, sTIGMATE sessili, vanvis clausis subglobosis v. ventricosis reticulato-rugosis eristatisve. | SEMINA in loculis solitarie pendula, globoso- v. ovoideo-tri- quetra; corYLEDONES semicylindricae, incumbentes v. biplicatae (01| v. о || || ||). НЕввак annuae et perennes, e collo ramoso multicaules, plerumque humifusae, glabrae v. simpli- citer subvillosae. Forra alterna, integra v. inciso- | serrata v. pinnatifida. ҺасЕмі breves, рег caulis incrementum | sympodiale | oppositifolii, | ebracteati. F'LonEs minimi, albi v. purpurei. — Crescunt іп calidis tgmperatisque utriusque orbis, іт Australia advenae. Skcri0 I. NASTURTIOLUM DC. Syst. ІІ. 522. SiLICULAE dicoccae v. saltem apice emarginatae. 1, SENEBIERA PINNATIFIDA DC. Tabula nostra LXVI. Fig. 111. Senebiera pinnatifida РС. Мет. Soc. Hist. nat. Par, VII. 144. (. 9. Syst. 11. 523. Prodr. І. 203. Рот. 1. c. B.K. Nov. Gen. V. 76. Camb. in St. Hil. Fl. Bras. 11. 91. СІ. Gay, Fl. Chil. І. 174. Тот. et Gr. Fl. №. Ama I. 165. Аза Gray, Gen. Ш. 1.4. 72. Griseb. Fl. Brit. Wesi-Ind. 14. Senebiera v. Coronopus didyma Pers. е! Auctt. Koch, Deutschl, Flora 1V. 507. Engl. Во. t. 248. Rchbch. Іс. И. Germ. ІП. t. 9. n. 4209. Sturm, Flora XVI. fasc. 68. Lepidium didymum Linn. Munt. 92. Lepidium americanum Vell. Fl. Ic. Flum. VI. (.180. Text. 271. Senebiera pectinata DC. l. c. Вагх annua, subsimplex, perpendicularis, albida. CaurEs e collo plures, ramosissimi, effusi v. procumbentes, ad 1'/, ped. lg. raro longiores, teretes, glabriusculi v. villis albis conspersi. Forra multüm varia; RADICALIA ad 2—3 poll. lg., incl. petiolo '/,—1-poll., 4—9 lin. lt., pinnatisecta: segmentis 6--8-|шрін, semiovatis, in margine praesertim anteriore inciso-dentatis; cAuLINA '/,— ?/, raro 1 poll. lg., inferius ad caulem adhue petiolo distincto instructa, sursum basi attenuata sessilia, pinnatisecta v. pinnatifida: segmentis utrinque 8—7, 1'/,—3 lin. lg., '/,—1'/, lt., oblongis lanceolatis v. linearibus, integris v. saepius margine, praecipue anteriore, inciso- dentatis adeo pinnatifidis, dentibus lobisve breviter utplurimum mucronatis. Ceterum folia tenui-membranacea exstant, glaucescenti- viridia, glabra v. sparse pilosiuscula. ВАСЕМГ multiflori, maturitate utplurimum subpollicares, sed usque ad 2 poll. elongati subinde occurrunt; rhachis flexuosa, pedicelli laxiuscule patuli 1-17, lin. lg. Frores "/, lin. ec. diam. . SEPALA ovata obtusa; PETALA iis subaequilonga, spathulata linearia v. subulata, nune ex parte v. omnino deficientia. SrAMiNA solemniter 2, anticum scil. et posticum, FILA- MENTO brevi subulato, ANTHERA subgloboso-didyma. GLANDULAE HYPOGYNAE 4 nodiformes. PisriL.LUM depresso-subglobosum et pla- centis contrarie compressum, sriGMATE subcapitato. SiiLICULA ехасје @ісосса, apiee nempe basique aequaliter emarginata, 1—1 '/, lin. |; SEPTUM lanceolatum ce. '/,-lin.; УАГУАЕ subovoideo-rotundae, com- pressae, ventricosae, retieulato-rugosae. SkwEN subovoideo-conchi- forme, fuscum nitiddlum, minutissime punctulatum; COTYLEDONES lineares incumbentes v. vix biplicitae. In Brasiliae provinciis mediis et austro-orientalibus, Bahiae nempe, Minarum, Espiritu Santo, Rio de Janeiro, S. Pauli, Rio Grande do Sul etc. usque in agrum Bonariensem vulgaris ab omnibus fere collectoribus reportata est. Item in Chili et Quito occurrit, in in- suljs Autillanis et іп Americae borealis civitatibus australioribus. Quibus terris omnibus indigena, navium commercio disseminata hodie : etiam in insulis Azoricis, Canariensibus aliisque Oceani Atlantici, іп Europae terris occidentalibus, in Africa australi insulaque Madagascar е 309 CRUCIFERAE: SENEBIERA —LEPIDIUM. 310 denique іп Australia crescit, sola in Asia, quantum video, nondum ob- servata. ADNOT.: Ісөпет hujus plantae mutuavimus ex Asa Gray, Gen. КІ. Am. bor. ill. t. 72. Зесто II. CARARA DC. /. с. 524. SILICULAK apice haud emarginatae. 2. SENEBIERA SERRATA Porn. > Senebiera serrata Poir. Dict. VII. 76. Pers. Ench. Il. 185. DC. Syst. П. 526. Prodr. L 203. Deless. Ic. Sel. 11. t. 71. Coronopus serralus Desv. Journ. bot. 11. 163. RADIx fusiformis, gracilis, subsimplex, elongata. CAULES a basi ra- mosi, procumbentes, teretes, duri, pubescentes, apice glabri. КОТЛА oblongo- lanceolata acuta, basi attenuata et integra, antice inciso-serrata, 1—1!/, poll. 1g., !/,——/, lt., glabra. ВАСЕМІ sessiles breves densiflori, maturitate glomerulum semiglobosum subsemipoll. referentes. FLonks minimi. SEPALA apice rotundata; PETALA 4, sepalis duplo minora, suborbieularia. STAMINA 6. SILICULAE 2-27, lin. diam., subcompressae, ambitu огрісшагеѕ v. vix transverse еШрисае, apice stigmate subapiculatae (2 ex descr. DC.; ехејзига minuta instructae, in qua stigma nidulat, ex Poir. et ic. Deless.), basi subcontractae, valvis reticulatis. rugosis. (Ex descriptionibus Poir. et DC. et ic. Less. supra citatis. — Plantam ipsam non vidi). Habitat іп Montevideo: Commerson ex Poiret. X. LEPIDIUM Гк, Linn. Gen. n. 801. R.Br. in Ай. Hort. Kew. 11. ed. IV. 85. DC. Syst. П. 527. Prodr. 1. 203. Meissm беп. 14 (13). Endl. Gen. n. 4932. Benth. et Нооћ. f. Gen. L 87. — Ма- struco /usifanice. Serrara basi aequalia. abortiva. 8тамімА edentula, 6 tetradynama v. abortu 5, 4 v. 3, adeo 2 solummodo anticum et posticum, sub- inde ex parte rudimentaria.» Әплсо,а septo contrarie solemniter valde compressa, oblonga ad subrotundum, apice saepius emarginata, bivalvis: varvis carinatis, nunc dorso apteris, nunc apice tantummodo, rarius supra totam longitudinem breviter alatis; 8ЕРТОМ mem- branaceum. Утугов filiformis nunc nullus, valvis ei subinde adnatis, exsertus a. in apicis excisura occultus; sTiGMA simplex subemarginatum. SkwiNA in loculis so- litaria, rarissime 2, subtriquetra, immarginata, funienulis liberis ex apice loculi pendula. Сотугкрохка incum- Ретаһа integra, passim bentes, rarissime accumbentes, integrae, in una tri- partitae. HERBAE 0. SUFFRUTICES glabrae v. pilosae, sae- pius ramosae. Ғома alterna, integerrima dentata pinnatiloba. et pinnatisecta, caulina utplurimum sessilia v. auriculato-ampleczicaulia subinde radicalia hetero- morpha. Васкмл terminales lateralesque, demum elon- gati, ebracteati. F'LonEs albidi parvi. - Crescunt in toto orbe terrarum, in ditione maris mediterranei frequen- lissimae, in hemisphaerio australi praecipue littorales, Alpes regionesque arcticas fugiunt. Skcri0 DILEPTIUM DC. Syst. II. 538. SiLICULA valde 'compressa, subelliptica, apice brevissime emarginata ; valvis carinatis apteris. FLORES passim 2—4-andri, subinde quoque apetali. 1. LEPIDIUM RUDERALE LiNN. herba erecta ramosissima '„—8@-рейайв, glabra у. pilosiuscula; foliis radicalibus rosulatis demum destruetis, cum caulinis inferioribus pinnatisectis pinnatimve multifidis, segmentis linearibus integris dentatis iterumve pinnati- sectis, superioribus pedetentim minus partitis demum linearibus integerrimis; floribus diandris apetalis, v. rarius petalis 4 lineari- subulatis instructis; siliculis pedicello patulo subaequilongis. (2) Lepidium ruderale е! Bonáriense Linn. Spec. 900 е! 901. DC. Syst. П. 540. 543. Prodr. L 205. 206. Camb. apud St. Hil. Fl. Bras. П. 91. Іс. Engl. Bot. t. 1595. ЕІ. Dan. і. 184. Hchbch. le. И. Germ. Il. 1. 10. n. 4215. Sturm, Flora XVI. fasc. 68. Planta іп Brasiliae provinciis austro-orientalibus, locis incultis, ad vias, circa domos etc. communis, verisimiliter e vetere orbe illata est. Архот,: Duae adhuc Lepidii species in libris botanicis pro Brasiliae, provinciae nempe Рагаёрѕіѕ, incolis signatae inveniuntur: Lepidium Chichicara Desv. et L. pubescens Desv. Jam vero, quod priorem attinet speciem, a cll. ТвгАХА ей PLANCHON (Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVII. 65) demonstratum est, hanc revera originem ducere e terris longe remotis Peruvianis et Novo-Granatensibus atque errore tantum singulari pro cive Paraénsi declaratam esse. Notitia enim ab inventore hujus plantae, cl. Помввто, schedulae inscripta „рага empeines^, id quod significare vult »Ccontra leprae morbum inserviens*, a descriptore DksvAuxio pro indicatione loci natalis et На vocabulum „para“ pro nomine.aequivoco provinciae Brasiliensis sumpta fuit, — Alteram autem , Lepidium pubescens, quum quidem in Chile, Peruvia terrisque conterminis frequenter crescat, in Brasilia autem, quantum constat, nondum inventa, item errore quodam pro incola prov. Papiet а DEsVAUXIO habitam esse conjicere licet. C. Fructus indehiscens nucamentaceus aut articulis transversaliter secedens lomentaceus. Tusvs IX. CAKILINEAE Benth. et Hook. f. Gen. 1. 66. — CAKILINEAE, ЕВОСАМЕАК aliarumque tribuum singula genera DC. et Лиси. — Евостоз transverse biarticulatus. ХІ. RAPISTRUM Desv. Варвтвом Desv. Journ. Bot. ШІ. 160. РС. Syst. II. 430. Prodr. І. 227. Meissn. беп. 15 (14). Endl. Gen. n. 4968. Benth. е! Hook. f. Gen. І. 99. w SEPALA laxa, basi aequalia. РктлАгцА integra, un- guiculata. STAMINA 6 tetradynama, edentula. Евостов abbreviatus; articulus inferior indehiscens, obconicus, 'stipitiformis, 1—4- nunc aspermus, seminibus 1-seriatis pendulis; superior ovoideus v. globosus, rostratus, costatus v. alatus, 1-locularis, I-spermus, semine funi- culo brevi erecto. STvLus filiformis; 8тїємА simplex subcapitatum. _ Сотугерохев longitrorsum complica- tae (o> >). НЕЕВАК annuae et perennes, erectae, гатовае, sim- pliciter pilosae. Fora inferiora petiolata, sublyrato- pinnatifida, in superiora subsessilia oblonga integra gra- datim transeuntia. Racemi terminales зибратсшав elongati, ebracteati; pedicellis filiformibus, maturitate 311 CRUCIFERAE: RAPISTRUM —RAPHANUS. 312 incrassatis sirictisque. Етовеѕ flavi. — | Europae australis, Africae borealis et Asiae occidentalis in- colae, іт Brasilia advenae. 1. RAPISTRUM RUGOSUM Вевв. patenter ramosa, gla- briuscula v. sparse hispidula; foliis dentatis, inferioribus sublyratis, lobo terminali subovali rotundato; pedicellis calyce brevioribus, fructiferis rhachi appressis; sepalis linearibus erecto-patulis, quam petala obovalia duplo triplove brevioribus; fructus articulo superiori subgloboso, stylo subaequilongo, longitrorsum costato, inferiori pe- dicello subaequilongo, utroque 1-spermo. © Твівсв X. RAPHANEAE Benth. et Hook. f. ех parie. — Евгстоя multüarticulatus a. inarticulatus, ХП. RAPHANUS Liny. RAPHANUS Linn. Gen. n. 883. DC. Syst. ІІ. 662. Prodr. I. 229. Meissn. Gen. 16 (14). Benth. et Hook. f. Gen. I. 101. — RAPHANUS е! RAPHANISTRUM Gárín. Fr. 11, 299. 300. 1.143. Endl. Gen. n. 4974. е! 4971. — Кађдо /lusitanice. Serrara erecta, lateralia basi subsaccata. PETALA integra, unguiculata. STAMINA 6 tetradynama, edentula. SILIQUA elongata, teres, continua v. moniliformis, arti- culis maturitate nunc cohaerentibus nunc ab invicem solutis, indole constanter bilocularis, septo autem so- lemniter per mutuam ovulorum evolutionem et abortum Ша converso, ut isthmos transversales inter semina effiugat: unde siliqua de specie 1-locularis, et trans- verse septulata, semina 1-зепаЦа et locelli seminiferi cum vacuis quasi in substantia pericarpii consitis alterni evadunt. S'vLus teres, rostriformis; sriGMA emargina- tum. SkwiNA subglobosa pendula; сотугеромез lon- gitrorsum complicatae (0:-:-). НЕВЕВАЕ annuae et perennes, RADICE passim na- piformi, erectae ramosae, glabrae v. pilis simplicibus hispidulae. Когла inferiora petiolata et lyrata, sur-. sum subsessilia integra. ВАСЕМ1 terminales, axillares et oppositifolii, ebracteati, elongati. Frores albi flavi rarius purpurei, venis saturatius coloratis ele- Rapistrum rugosum Berg. Phyt. TII. 171. Desv. l.c. DC. Syst. 11. 432. Prodr. І. 227. Camb. т St. Hil. Fl. Bras. П. 90. Myagrum rugosum Linn. Spec. 983 е! Auctt. Іс. АП. Fl. Ped. 111, i. 78. Велл. £c. Fl. Germ. ІТ. і. 2. n. 4168 (et 4171? ). - Овз. Ex adnotatione Cambessedesii planta in solo Brasiliensi enata altior est, quam europaea 1--2-редайз, fereque glabra; item fructus glabri, nec ut in europaea plerumque pubescentes, occurere dicuntur. In agro Montevidensi plantam еф Europa initio! nostri saeculi illatam hodie frequentissime occurrentem notavit ill. St. Hilaire. Ipse eam inde reportatam non vidi. Gen. І. 66. — Барнахғак et Ахсномвлк DC. et Auctt. siliquosus. (Siliqua indehiscens teres v. moniliformis.) ganter notati. — Habitant in tota Europa et Asia temperata, singulae propler radicem сийае, aliae inter segetes degentes cum frumento in alias terras, ita etiam їп Brasiliam illatae sunt. Skcri0 RAPHANISTRUM РС. Syst. II. 666. SiLIQUA articulo brevissimo aspermo stipitata, acuminata, monili- formi-constricta, articulis ab invicem plerumque secedentibus. 1. RAPHANUS RAPHANISTRUM Liny. 1—2-ped., virgato- v. patenter ramosa, sparse hispidula; foliis infimis lyratis, segmentis utrinque 5—11 ovatis dentatis basin versus decrescentibus, in folia | superiorà oblongo-lanceolata inciso-dentata gradatim mutatis; pedi- cellis ('/, — И/-роП.) calyci subaequilongis eoque setoso-hispidulis glabrisve; sepalis lineari.lanceolatis, petalorum -ungue subbreviori- bus; siliquis costato-striatis, stylo gracili longioribus, articulis | 2—10 ab invicem solutis. (2 Raphanus Raphanistrum Linn. Spec. 953. DC. Syst. et Phor. Raphanistrum segetum Baumg. е! Лиси. | Ic. Linn. Ат. УІ. t. 5. Curt. Lond. Ш. 91. Е. Dan. 1. 678. Engil. Во. 1. S56. Schk. Handb. t. 188. Hayne, Arzneigew. II. t. 15. Hchbch. Іс. Fl germ. II. t. 3. п. 417 2. | In prov. Rio de Janeiro, cum frumento absque dubio illata. Vidi varietatem „floribus purpurascentibus* (var. В. DC.) reportatam а cl. Егтап. Inter segetes degit, totumque per annum floret. Lusit. Saramago. Oss.: Raphanus sativus Linn. (Spec. 935. DC. Syst. П. 663), Ra- báo das hortas Lusit., in provinciis Brasiliae australioribus passim colitur. ^ - TABULAE EXPLICATAE. Tab. LXVI. Fig. I. Nasturtium Bonariense, p. 299. IL. Nasturtium pumilum, p. 300. III. Senebiera pinnatifida, p. 308. Tab. LXVII. Fig. I. Cardamine Hilariana, p. 302. IL. Vesicaria montevidensis, р. 302. "Sigla invenies ad calcem Fumariacearum. PAPAVERACEA E. RnHoEADEAE Linn. Ord. nat. 383. — PAPAVERACEAE Juss. Gen. 236. РС. Syst. П. 61. Prodr. 1. 111. Bartl. Ord. nat. 259. Lindl. Introd. І. ed. 8. Bernhardi in Linnaea VIII. 401. sqq. ХИ. 651. sqq. Lindl. Veget. Kingd. 430. Меган. Gen. 7. (9.) excl. Hypecoeis. — PaPAvERACEARUM subordo РАРАУЕНЕАК Lindl. Introd. П. ed. 7. Endl. Gen. 885. Benth. et Hook. f. Gen. 1. 51. DicorYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HERMAPHRODITAE HYPOGYNAE, FLORIBUS REGULARIBUS; PERIANTHIO SOLEMNITER DUPLICI, RARIUS MERE CALYCINO, PHYLLIS PER VERTICILLOS 2- v. 3- RARO 4- MEROS ALTERNOS DISPOSITIS, EXTIMIS 2- V. 9 CALYCEM CADUCUM, RELIQUIS 4, 6, 8 v. 12 COROLLAM DECIDUAM CONSTITUENTIBUS; STAMINIBUS MULTIPLO .PETALORUM NUMERO У, IN- DEFINITIS, LIBERIS DECIDUIS$ CARPIDIIS 2 PLURIBUSVE, IN OVARIUM l- У. SPURIE 2- V. PLURILOCULARE CONSPIRANTIBUS ; PLACENTIS SUTURALIBUS PARIETALIBUS NUNCQUE SEPTIFORMIBUS MULTIOVULATIS; FRUCTU CAPSULARI; SEMINIBUS ANATROPIS ALBUMINOSIS, UTPLURIMUM CARUNCULATO-ARILLATIS. — HERBAE, RARISSIME FRUTICES, SUCCO UTPLURIMUM LACTEO COLORATO, FOLIIS SOLEMNITER ALTERNIS VA- RIE LOBATIS DISSECTISQUE EXSTIPULATIS, FLORIBUS TERMINALIBUS SOLITARIIS AUT CYMOSIS RACEMOSISVE. SEPALA 2 v.3, libera aut calyptratim connata, aestivatione subvalvato-convolutiva aut im- bricata, caduca. PETALA nunc nulla (Hoccon?eae); saepius 4 v. 6, rarius 8 v. 12, libera, decidua, aestivatione nunc plana imbricata, ішпе convolutivo-corrugata. 8ТАМІУА multiplo petalorum numero v. indefinita, 8—plurima, libera, decidua; FILAMENTA filiformia, nunc dilatata v. compla- nata; ANTHERAE terminales versatiles biloculares, extrorsum v. lateribus longitudinaliter biri- mosae, Porten ovoideum triplicatum. PISTILLUM aut e carpidiis 2, dextrum et sinistrorsum а floris mediana latus occupantibus (<>) conflatum, aut e pluribus 3—20 verticillatis, "prorsus -omnino coalitis, rarissime maturitate ab invicem solutis gynaeceum subapocarpum reddentibus ; l-loculare nunc exstat v. spurie 2-loculare, placentis plus minus in cavitatem intromissis, raro iis ad axim attingentibus genuine pluriloculare, rarissime denique in singulis loculis transverse septulatum. Sryrus terminalis brevis v. subnullus. STIGMATA aut carpidiorum numero eorum- que medianae respondentia; saepius vero cum iis alterna tuncque stigma origine bifidum su- mitur, lobis singulis cum iis carpidii utriusque finitimi coalitis; aut duplo carpidiorum numero occurrunt, dimidio placentis opposita, dimidio cum iis alterna, tuncque stigma origine trifidum habeatur, lobis lateralibus cum conterminis carpidiorum finitimorum connatis, unde stigmata pla- centis respondentia composita, ea autem valvis opposita simplicia esse intelligenda obvium est. PrACENTAE suturales parietales, filiformes v. instar lamellarum semiseptiformium plus minus in Papaver. | 42 315 PAPAVERACEAE: ARGEMONE. 316 ovarii cavitatem intromissae, nunc septa completa efformantes; multi- rarissime pauci- v. 1- ovu- latae. ОустА anatropa v. rarius campylotropa, adscendentia v. horizontalia, raphe supera, micro- pyle infera deorsa (ov. apotropa J. G. Асаврн), funiculo brevissimo, integumentis 2. FRUCTUS capsularis, solemniter valvatim dehiscens, valvis perfecte v. apice tantum а. placentis persisten- tibus (replo) solutis, aut replo nullo valvis ipsis margine placentiferis, rarius totus indehiscens, rarissime denique carpidia singulatim ab invicem solvuntur, ipsis vero indehiscentibus. SEMINA subrotunda, reniformia v. oblonga, laevia v. scrobiculata, hilo nuda a. carunculato-arillata, nune rhaphe tota cristato-appendiculata. '"TEsrA crustacea. ALBUMEN carnosum oleosum amylo carens. EMBRYO variae magnitudinis saepius arcuatus, RADICULA conico-cylindrica, COTYLEDONIBUS crassiusculis plerumque applicativis, PLUMULA inconspicua. HERBAE annuae, biennes perennesque, rarissime FRUTICES; SUCCO plerumque lacteo, albo Лаго croceo et cinnabarino ; napicE simplici fibrosa; caure tereti erecto ramoso, raro hypo- gaeo rhizoma сопу исте. Forra alterna, rarissime opposita v. ternatim verticillata, simplicia, integerrima v. saepius lobata е. simpliciter ей repetito pinnatim ternatimque dissecta, petiolata v. sessilia, exstipulata. Frores solitarie terminales v. sympodiorum lege oppositifolit , aut in cymas terminales umbelliformes v. paniculatas, aut ёп racemos collecti, albi flavi lutei rosei v. ритсег subindeque variegati (neque unquam coerulei), saepe speciosi. BRACTEAE BRACTEOLAEque plerumque minutae squamiformes a. foliaceae. Туромеутом simplex. VIRES omnino татсойсае. — Crescunt in temperatis hemisphaerii borealis, inter Tropicos nonnisi in regionibus montosis, paucis tantum speciebus іп hemisphaerio australi extratropico generantur. | Unica quam novimus bra- siliensis illata est. DE GENERE TOVARIA ADNOTATIO. Supra (p. 240) ediximus, genus Tovariam melius nobis inter Papaveraceas, ac inter Cupparideas, quibus a plerisque aucto- ribus licet cum aliqua haesitatione adnumeratum est, collocandum esse videri, Nam pistilli cenformatio, ovula supra totam placentarum septiformium faciem 'disposita et imprimis sémina albuminosa a Capparideis abhorrent et cum Papaveraceis quadrant. Attamen, quum calycis іп Торагга indoles et forma foliorum ab hoc quoque ordine quodammodo sint aliena (staminum numerus et dispositio aeque in Bocconia, petalorum in Sanguinaria, defectus succi lactei in pluribus Papaveracearum generibus inveniuntur) fateor, mihi ipsi quidem omne de illius dispositione dubium nondum evanuisse, sed aptiorem in systemate locum plantae pro tempore vindicare nequeo. Ne autem temere stabilita cum dubiis commisceremus, antecedentem ordinis characterem Tovaria adhuc neglecta composuimus. Genus unicum:- ARGEMONE [лхх. ARGEMONE Linn. Gen; n. 946. Juss. Gen. 236. DC. Syst. И. 85. Prodr. І. 120. Bernhardi in Linnaea VIII. 462. Meissn. Gen. 7 (9). Endl. Gen.n. 4821. Benth. et Hook. f. Gen. 1.52. — Cardo blanco Hispanis. SEPALA'2 v. 3, aestivatione subvalvato-convolutiva. РетагА 4 v. 6 obovata, aestivatione corrugata. Sra- MINA indefinita. Ovarium ovatum v. oblongum, e car- pidiis 4—7 conflatum, 1-10сшаге, placentis filiformibus multiovulatis. SryLus subnullus; sriGMATA tot quot car- pidia, placentis respondentia, ovalia, brevia, a centro deflexo-radiantia. CapsuLA oblonga; valvae apice tantum a placentis cum stigmate persistentibus solutae, recurvae. SEwiNA anatropa subglobosa scrobiculata, hilo nuda. Ewsnyo majusculus, subrectus. НкввАЕ annuae, biennes et perennes, glauces- centes, succo flavo turgidae. Forra sessilia, pinnati- fido-incisa v. repando-lobata, saepissime spinoso- dentata. Frores terminales et solitarie axillares, alabastris plerumque erectis, albi et flavi, speciosi. — Crescunt іп Americae calidioris regionibus montosis, unica specie mortalium commercio hodie per Tropi- cos totius orbis late disseminata. 1. ARGEMONE MEXICANA Linn. 2—4-pedalis, divaricato- ramosa, plerumque ab omni parte aculeato-setosa; foliis sessilibus semiamplexicaulibus sinuato-pinnatifidis, segmentis inciso-dentatis, secundum nervos saepe. albo-variegatis (2—6 poll. lg., 1— 2'/, 1t.) ; floribus (1—3 poll. diam. aeq.) aureis sulfureisque, sepalis apice saccato-cornutis ; ovario eapsulaque plerumque aculeato-setosis. © Argemone mexicana Linn. Spec. 727. РС. Syst. И. 85. Prodr. 1. 120. SL Hil. Fl. Bras. II. 85. Іс. Gaertn. de Fr. І. t. 60. Lam. Ш. L 452. Bot. Mag. t. 243. Во. Вед. t. 1343. Wight, Ш. t. 11. Asa Gray беп. HE 1.4. 47. Planta in montosis Mezici indigena, nunc, sicut per omnes fere terras tropicas, ita etiam іп Brasilia late diffusa. | Crescit locis cultis ей ruderatis, sabulosa praediligens. Omnes collectores .eam reportarunt. FUMARIACEAE. Fumariaceae DC. Syst. И. 105. Prodr. I. 125., Bartl. Ord. nat. 260. Lindl. Introd. 1. ed. 18. Veget. Kingd. 435. Bernhardi in Linnaea VIII. 401. 844. ХИ. 651. sqq. Meissn. Gen. 8 (9). — ParAvERACEARUM subordo FUMARIACEAE seu FuManiEAE Lindl. Introd, II. ed, 9. Endi. Gen. 858. Benth. et Hook. f. Gen. І. 54. — PaPavERACEARUM gen. Juss. Gen. 236. — CORYDALES Linn. ex parte. 1 DiCOTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE THALAMIFLORAE HERMAPHRODITAE HYPOGYNAE, FLORIBUS REGULARIBUS V. ZYGOMORPHIS; PERIANTHIO DUPLICI E PHYLLIS Ó PER VERTICILLOS DIMEROS ALTERNOS (DECUSSATOS) DISPOSITIS CONFLATO, EXTIMIS 2 CALYCEM CADUCUM, RELIQUIS 4 COROLLAM PLERUMQUE DE- CIDUAM CONSTITUENTIBUS; STAMINIBUS AUT 4 PETALORUM DECUSSATIONEM SPECIE CONTINUANTIBUS OMNI- BUSQUE ANTHERAS BILOCULARES GERENTIBUS, AUT 6 QUASI DIADELPHIS V. IN PHALANGES 2 ADELPHIIS CON- SIMILES DISPOSITIS: ADELPHIIS HIS PHALANGIBUSVE PETALIS INTIMIS ALTERNIS, STAMINIBUS IN UTRAQUE 9, QUORUM LATERALIA 2 ANTHERIS l- LOCULARIBUS ATQUE SOLUM INTERMEDIUM 2- LOCULARI INSTRUCTA SUNT; PISTILLO E CARPIDIIS 2 LATERALIBUS (<>) CONFLATO l- LOCULARI, PLACENTIS SUTURALIBUS PARIETALIBUS FILIFORMIBUS, MULTI- RARIUS PAUCI- V. l-0VULATIS; SEMINIBUS CAMPYLOTROPIS ALBU- MINOSIS, SAEPIUS CARUNCULATO-ARILLATIS. — НЕВВАЕ ANNUAE ET PERENNES, SUCCO AQUEO, FOLIIS DECOMPOSITO-DISSECTIS , FLORIBUS IN CYMAS AUT RACEMOS TERMINALES VEL OPPOSITIFOLIOS BRACTEATOS DISPOSITIS. SEPALA 2 mediana (anticum et posticum), libera, caduca v. decidua, plerumque parva. PETALA 4, inter sese et cum sepalis decussata, libera aut varie coalita, decidua v. rarius mar- cescenti-persistentia ; EXTERIORA (làteralia) nunc homomorpha, concava v. saepius ambo aequabiliter basi calcarata v. saccata (Fumar. ,dicentrae*) nunc alterum solummodo tali evolutione affectum florem quoad inflorescentiae medianam asymmetricum reddit: quae quidem а typo declinatio ita corrigitur, ut sub anthesi petalum calcaratum pedicelli torsione superius evadat, qua simul .apices horum petalorum, aeque ac bases inaequaliter. evoluti, corollae bilabiatae v. ringentis speciem denuo referant (Fum. „шопосешгае“). INTERNA PETALA nunc planiuscula triloba; nunc (іп floribus сајсагана) oblongo-linearia, apice callosa et vívidius colorata, faciebus planiusculis. in- vicem applicita summoque apice connexa et tali modo antheras stigmaque foventia. STAMINA in Нуресоеїз 4, petalorum decussationem specie continuantia et omnia antheris bilocularibus instructa ; іп Fumarieis contra6, quae ternatim quasi in phalanges duas petalis intimis alternas disposita saepius- que in adelphias 2 connata sunt, utriusque phalangis filamento intermedio antheram 2- locularem, binis lateralibus l- locularem tantum gerentibus. FiLAMENTA ceterum filiformia aut inferne in 319 FUMARIACEAE: FUMARIA. 320 synema membranaceo- dilatatum confluentia, quod basi saepius, sicut quoque stamen intermedium e phalangibus eleutherandris, in glandulam v. calcar solidum petalis calcaratis respondens pro- ductum est. ANrHERAE oblongae v. ellipticae, pro loculorum numero rimis longitrorsis 1 v. 2 apertae. - PoLLEN globosum, verrucis 6 v. 12, aut striis varie configuratis instructum. PISTILLUM е carpidiis 2, dextrum et sinistrorsum а floris mediana latus occupantibus itaque in Fumarieis staminum phalangibus antepositis conflatufn, 1-loculare, nunc septis transversálibus completis v. incompletis instructum. rytus terminalis filiformis, plerumque deciduus; sriGMA solemniter bilamellatum, lamellis varie appendiculatis, carpidiorum medianae respondentibus. PLACENTAE 2 suturales, parietales, filiformes; ovurA numerosa biseriata, rarius pauca v. abortu solitaria, campylotropa, funiculo brevi pendula у. horizontalia raro erecta, apotropa, integumentis 2. Fnucrus capsularis siliquiformis, bivalvis cum replo seminifero, nunc indehiscens, nunc іп arti- culos monospermos indehiscentes secedens, aut nucamentaceus abbreviatus. SEMINA testa laevi crustacea, funiculo in arillum breviuscülum lacerum v. in appendicem integram carunculiformem expanso. JALBUMEN copiosum carnosum oleosum, пес amylum continens. Емввуо in basi albu- minis consitus, rectus v. leviter arcuatus, parvulus subinde minimus; RADICULA brevis conica ; COTYLEDONES 2 oblongae planae, subinde (Corydalis spec.) unica tantummodo obvia. HERBAE annuae v. rhizomate subinde tuberoso perennes, succo aqueo scatentes, erectae г. petiolis cirrhosis scandentes, plerumque tenefae, glabrae. СлгтЕв RAMIque teretes. Forra alterna, simplicia sed solemniter pinnatim v. decomposito-dissecta rarius simpliciter lobata v. sub- integra, petiolata, basi vaginantia saepiusque stipulis petiolo adnatis aucta. INFLORESCENTIAE ter- тїтаїев aut s. d. oppositifoliae, simplices rarius compositae; nRACTEAE solemniter evolutae, plerum- que minutae squamiformes; BRACTEOLAE contra saepius abortivae, ubi autem obviae “вит late- rales: oppositae. Frores albi, flavi v. purpurei, mediocris plerunque magnitudinis. — Crescunt praecipue іт temperatis hemisphaerii borealis, maxima copia in montibus Himalayae, paucis lantum speciebus in hemisphaerio australi ad Caput bonae spei et іп America australiore. Ons. I.: Characterem antecedentem composuimus ratione haud habita generis P/eridophylli Sieb. et Гисс. (Abh. Münchn. Akad." HI. 719. t.I. fig. 1), а cl. Zuccangivio primum Papaveracezs, tunc (1. c. IV. 172.) Fumartaceis adscripti, cui posteriori opinioni quoque accesserunt viri celeb. Вехтнам et Ноокев fil. in Gen. pl. І. 54. Quum enim secundum iconem Zuccari staminum in hac planta et carpidiorum positio а .Fumartacearum genuinarum typo plane abhorreat — пат stamina 4 cum petalis cruciata stant, nec iis opposita ut lapsu quodam cll. Вехтнам et Нооккв dicunt, carpidia autem mediana (v) — botanicorum laudatorum auctoritatem һас in re sequi haesitamus et melius ducimus, genus illud pro tempore in constituenda Fumariacearum diagnosi plane negligere, quam receptis: ejus characteribus a Йосслвимо traditis typum ordinis ceterum uniformem perturbare. Dolemus vero, quod, quum Pteridophylli specimina . omnia quae in herbariis originariis exstant, benigne mihi communicante cl. Мтодетло, floribus examini idoneis destituta sint, occasio nobis deesset, de observationibus Zuccaniwm autopsia judicium ferre. Oss. П.: De florum morphologia ad calcem partis descriptivae disputabimus. Тавоѕ FUMARIEAE Bernh. іп Linnaea VIII. 466. — Зтамта specie 6, ternatim in phalanges 2 di- stributa saepiusque connata; intermedium quodque anthera biloculari, lateralia 1-locularibus instructa. Genus Brasiliense unicum: FUMARIA Ілхх. Fumaria ( Tournef. Inst. 422.) Linn. Gen. n. 849 ex parte. DC. Syst. П. 130. Prodr. І. 129. Benth. ей Hooh: f. Gen. I. 56. — Fumaria, PLATYCAPNOS et DiscocapNos Bernh. in Linnaea ҮШІ. 470. 471. Епа. Gen. 4840. 4843. 4844. Меіззп. Gen. 8 (10.) Parlatore, Monogr. delle Fumariée ( Firenze 1844) 52. 89. 92. Olof Hammar, Monogr. generis Fumariarum іп Act. Reg. Soc. Sc. Upsal. ser. ПІ. vol. И. p. І. et Upsaliae 1857. 4". БерАһА membranacea, dentata basique infra in- sertionem producta. Рктаһовом exteriorum alterum obtuse calcaratum, cum interioribus basi connatum, al- terum liberum; interiora subspathulato-linearia, apice callosa, faciebus planiusculis invicem applicita et su- perne cohaerentia, dorso trinervia; omnia decidua v. postieum subpersistens. STAMINA diadelpha; synema alterum petalo calcarato respondens aeque. basi calea- ratum. PoLLEN globosum, verrucis 6 v. 12. Оулнгом abortu l- ovulatum; зтугоз filiformis deciduus; 8ТІ6МА "varium. Евостоз subrotundus indehiscens, v. secundum ` suturas demum diruptus. SEwEN reniforme, exarillatum et ecarunculatum, EMBRYONE recto minimo. \ 321 FUMARIACEAE: FUMARIA. SIGLA TABULARUM. | 322 Нкнвак annuae raro perennes, Foris pinnatim | v. decomposito-dissectis exstipulatis, FLoRIBUS іп ra- cemos simplices s. d. oppositifolios collectis, ВВАСТЕ18 dentiformibus, BRAcTEOLIS- abortivis, — Сғеѕсипі in tota Europa, in Asiae et Africae terris circa mare Mediterraneum consitis, rariores іп India, China, Sibiria, in Capite bonae spei, denique in America australi, huc fortasse illatae. * 1. FUMARIA OFFICINALIS Lins. caule erecto v. procum- bente ('/,—1-pedali); foliis viridi-glaueis (2— 3-poll.), bipinnati- sectis, segmentis laciniatis, laciniis planis oblongo-lanceolatis acutis v. obtusis cum mucrone; racemis (l, maturitate ad 2—3 poll. lg.) pedunculatis multifloris, bracteis quam pedicelli (1—2 lin. 1g.) brevioribus ; sepalis ovatis argute dentatis, corollae tubo angustioribus triploque brevioribus; petalis 2 exterioribus apice gibberem for- mantibus, marginibus latis patulis summum apicem attingentibus cinctum, interioribus latis parum curvatis; fructibus (1-lin. cc. diam.) subobcordatis transverse latioribus tuberculato-rugosis, pe- dicellis, erecto-patentibus, © ` Fumaria officinalis Linn. Spec. 984. DC. Syst. П. 134. Prodr. І. 130. St. Hil. Fl. Bras. П. S4. J. Gay in Aun. Sc. nat. 11, Ser. XVIII. 214. Parl. L с. 53. Hammar 1. c. 9. 1с. И. Dan. t. 940. Engl. Bot. t. 589. Sturm Flora XI V. fasc. 62. Svensk Bot. t. 42. Curtis Fl. Lond. II. t. 75. Nees offiz., РИ. ( Düsseld.) t. 410. Hayne Arzneigew. Ү.71. 4. Reichenb. Іс. Fl. Germ. Ш. t. 3. n. 4454. el t. 2. n. 4453 (titulo Fum. mediae). Hammar l. c. t. 1. fig. 1. In prov. Rio de Janeiro et S. Catharinae observata est: St. Hi- 1 2. FUMARIA CAPREOLATA LiNN. caule procumbente v. effuse scandente; foliis bipinnatisectis, segmentis late cuneato- trigonis lobato-incisis, laciniis oblongis v. obverse oblongis obtusis тпегопайв acutisve; racemis utplurimum multifloris longe pedun- culatis, bracteis quam pedicelli (saltem quam fructiferi) brevioribus; sepalis ovatis acutis, corolla duplo brevioribus ejusque tubo sub- aequilatis; petalis 2 exterioribus acutis, plerumque arcte cohaeren- tibus, apice gibberem formantibus marginibus instructum in ecalca- rato angustissimis erectis, in altero reflexis, in utroque apicem summum non attingentibus, interioribus 2 angustis a medio leviter sursum curvatis; fructibus subrotundis obtusis compressiusculis laevibus, pedicellis recurvis. © Fumaria capreolata Linn. Spec. 985. РС. Syst. П. 133. Prodr. І. 130. Parl. l.c. 76. (exclusis synonymis quibusdam), Наттаг 1. с. 24. Іс. Curt. Fl. Lond. 111. t. 127. Sturm, Flora XIV. fasc. 62. Engl. Bot. t. 943. DC. Ic. pl. Gall. t. 34. Rchbch. Ic. FI. Germ. Ш. t. 4. n. 4456. Hammar Моподг. t. 3. Herga saepe glaucescens, 1—3-pedalis. Кома 2—4-poll. et ultra, segmentis ultimis 3—6 lin. lg., ipsis laciniis 1—2 lin. 1t.; petioli filiformes, primarius basi trigonus, secundarii saepius cirrhoso-torti. Racemi 1—3- poll, pedicellis 1—11⁄ lin. 14.) ВввАСТЕАК lanceolatae subintegerrimae. FrLonks 3—5 lin. cc. lg., inferne ad 1!/, lt., albi v. ex albo rosei, apice purpurei v. atro-violacei. Fnucrus diam. 1-lin. Vàrietas occurrit pedicellis fructiferis erectiusculis. (Var. y. Parl. І. с.) Intra Brasiliae fines in prov. Міпағит et Rio de Janeiro tum forma normalis, tum varietas observatae sunt: Ackermann et com. Raben. — Ceterum locis cultis, in arvis sterilibus samosis, ad muros et rudera per Europam mediam её australem, in Asia minore, рег laire et Sello. Locis praecipue cultis ruderatisque degit. Рата Africam borealem crescit, in insulis Canariensibus et S. Helenae quo- probabiliter ex Europa illata. ` que reperta. Forsah et haec species e Vetere orbe illata est. SIGLA IN TABULIS CAPPARIDEARUM ET CRUCIFERARUM ADHIBITA. . Flos statu expansionis, 1 j. paullo antea, (1). defloratus. . Alabastrum. Calyx. . Sepalum. Corolla. Petalum. ^ . Genitalia. Discus v. singuli ejus processus. . Stamen. 10. Anthera, (10). effoeta. _ 11. Granula pollinis, s. sicca, h. humectata. 12. Pistillum v. solum ovarium. 13. Fructus, (13). apertus. 14. Replum, cüm v. absque seminibus. ~ 15. Semen. «4 16. Embryo. 17. Pili v. lepides. њем EEFE ~ | 4 . Glandulae (Capparidum, sectionis Cynophallae). . Diagramma. . Bractea. . Bracteola. . Stipulae. . Pars exterior . Pars interior Antice visum v. etiam pars antica. . postice, i. e. ab axe visum, v. pars postíca. . desuper, b. a basi visum. . à latere visum. Sectio horizontalis. Sectio verticalis. Arte explanatum. . Arte remotum. . Magnitudo naturalis. Magnitudo aucta. in organis biseriatis. B i +g x x= | = es p = = Ён Tabulas LXIV — LXVH totas et in reliquis omnes’ figuras analyticas delineavit auctor Avec. боп. Кисникн, figuras habitum referentes іп tabulis LIV — LXIII cl. JoskeHus HüGEL, pictor Wirceburgensis. Fumariac. 323 MANTISSA AD CAPPARIDEAS — EXCURSUS MORPHOLOGICUS. 324 / MANTISSA AD CAPPARIDEAS. Postquam antecedentia jam impressa erant, curante cl. Вквкио, denuo accepi. Capparideas Herbarii horti Imp. Petrolopolitani, benigne Inter quas, quum nihil quidem prorsus uovi invenerim, singula tamen occurrerunt ulteriore memoria digna, vel quia emendationi descriptionum inservire vel вресетат geographiam . locupletare possent. 1. Locis natalibus adde: Ad Расіуіаепат microphyllam (р. 241): Macahé prov. Rio de Janeiro: Riedel. Ad Physostemon intermedium (р. 249): Ad Rio Negro prov. do Alto Amazonas: Riedel; in Mexico: Karwinski n. 20. Ad PAysoslemon lanceolatum (p. 244): Ad Сшађа ргоу Mato Grosso: Riedel. Ad Cleomen giganteam (p. 248): Variis locis prov. Rio de Janeiro, v. g. in Serra dos Огодоѕ: Riedel. Ad Cleomen spinosam, quae vulgo in prov. Alagoas Мисаішһе (runcina? herba viscosa, aspera?) apud Galibis Moussaimbey In campis arenosis ad audit, var. 8. (p. 253) : In prov. Rio Grande do Sul: Tweedie; et in humidis ad fl. Tiété prov. S. Pauli: Riedel. Ad Cleomen affinem (p. 258): In prov. Rio Grande do Sul: Tweedie. Ad Cleomen aculeatam var. В. (p. 259): Ad Ilheos prov. Bahien- sis: Riedel. Ad Сгаёаерат Tapiam (p.264): Circa Cuiabá: Riedel. Ad Capparidem Pachacam (p. pu In prov. S. Martha Novae Granatae: Funck n. 540. Ad Capparidem linearem (p. 282): Іп Nova Granata: $39 (forma foliis longissimis). Ad Capparidem amplissimam (p. 285): In S. Domingo: Jameson. Praeterea a cl. RIEDELIo in prov. Rio de Janeiro lectae sunt stirpes insequentes, ab aliis quoque collectoribus ex eadem pro- Funck n. vincia reportatae: Cleomae dendroides Schull., rosea Vahl, psoraleaefolia DC., affinis DC., Crataeva Tapia Linn., Capparides lineata Domb., brasiliana DC., flexuosa Vell., cynophallophora L. var. a. y. et e. П. Descriptionibus adde: 1) Ad Capparidem domüngensem (р. 215), cujus pulcherrima specimina a cl. Jaeger in insula S. Domingo lecta vidimus: Haec insequentibus breviter exponamus. Рерохсил 2— 10-flori. lanceolata, 1 lin. lg., Еговкв 4—5 lin. diam. „ SEPALA utrinque cum pedicellis fulvo-velutina. Disci squamulae sepalis duplo breviora, lanceolata, albido-velutina. Ретага elliptica, vix unguiculata, 2'/, lin. lg., concava mar- gineque subrecurva, externe praesertim juxta nervum media- num validum fulvo-velutina, intus leviter puberula. STAMINA 6—8; riLAMENTA petalis itemque ANTHERIS linearibus aeqpi- longa, basi breviter connata ibique barbata-pilosa, · ceterum glabra. Рзтилом staminibus duplo brevius, fulvo-tomento- sum, OVARIO subfuslformi, sriGMATE Obtuso. 2) Ad Capp. brasilianam (p. 219). Frutex 3—4-pedalis (teste Riedel). 3) Ad Capp. flexuosam (p. 280). Frutex 3—4-pedalis. Flores albi (Riedel). 4) Ad Capparidem Pachacam, antea nondum visam (p. 281). Glaberrima; foliis praecedentis Capp. Spruce?, nisi sub- ~ minoribus (2—4 poll. lg., 1'/, —21t.) et constanter brevissime (2 lin. 15.) petiolatis; racemis terminalibus paucifloris, pe- dicellis flore subduplo brevioribus. ('/,-poll), calyce рго- funde partito, laciniis late v. abbreviato-ovatis subacutis, quam petala alba obovato-suborbicularia 4— 6-plo brevioribus (се. 1 lin. lg.); staminibus 40--50 corollam duplo excedentibus pistillo breviter superatis} ovario ovoideo. s Ors. Recte hanc speciem jam supra subgeneri Capparidastro adnumeravimus ejusque discrimina a proxime affini C. Sprucei, de- scriptioni Kunthianae initentes, satis bene indicavimus. 5) Ad Capp. cynophallophoram var. š. latifoliam (р. 283). Folia subinde acuta quoque v. acuminata obtingunt. Denique animadvertimus, specimine ab ipso ВЕХТНАМО de- terminato denuo certiorem me factum esse, synonymon „Capparis brevipes Benth. (supra p. 285) omni jure ad Capparidem ver- rucosam Jacq. me adduxisse. EXCURSUS MORPHOLOGICUS | de formatione florum Fumariacearum, Cruciferarum nonnullarumque Capparidearum. CAccedit Тав, LXVIII.) Propositum nobis est, ordinum, quos in hoe opere digerimus, structuram anatomicam et formationem externam ulterius, quantum valeant humeri, rimari, si quid tali negotio offerant dignum; igitur de morphologia supradictorum disserere statuimus. Tantum enim abest, ut notiones de illorum morphosi inter Botanicos jam valeant omni dubio absolutae et quasi stabilitae, ut potius de pleris- que or&anis floralibus adhuc ambigatur. І. DE FLORIBUS FUMARIACEARUM. ~ Tres florum typi іп Fumar?ace?s dignoscuntur: monocentrus еі dicentrus tribum Fumarzearum ехогпарі, tertius genus Z/ypecor. Quorum ећагасіегеѕ essentiales in ordinis descriptione (supra p. 317) jamadumbratas, nunc figuris quoque 1—9 tab. LXVIII. A. (cum explicationibus) illustramus. . ч Explicatio tamen horum typorum secundum principia morpholo- gica haud paucis premitur difficultatibus, unde factum est, ut auctores diversis de eorum natura theoriis indulserint. Jam de perianthii structura, licet videatur simplicissima, diversae exstiterunt sententiae; praecipue vero de androecei conformatione disputatum est. Опо- modo enim, quaeri necesse erat, inter Fumarieas stamina duo bi- locularia ad quatuor unilocularia sese habent? Quodvis stamen uni- loculare estne phyllum completum et integrum, an potius pars. dimidia staminis integri, anne est segmentum tantummodo staminis inter- medii bilocularis? Sunt igitur flores Fumariearum sensu morpho- logico hexandri, an 4-, an forte 2-andri? Porro autem, Fumarieis сат Муресо0 comparatis, quaeritur, utrum in hoc genere stamina . mediana bilocularia intelligenda sint tamquam enata e coalitione binorum unilocularium, quae locis analogis in flore Fumariearum | 325 occurrunt, an contra haec.e divisione illorum ortum ducant. Denique, quaenàm ratio intercedat іп Fumariaceis inter staminum et reliqua floris phylla, quaestio oboritur. ' Botanici haec dubia ut solverent in quinque theoriis епіхі sunt. Antiquissima Сахротљеом ') auctorem habet, Is florem om- nino e verticillis dimeris decussatis exstructum esse ratum ha- buit. Igitur bracteolas duas calyx sequeretur diphyllus, hune pe- tala bina externa, tune bina interna. Insequuntur stamina 2 bilocu- laria, quae eum petalis internis decussata stant, et quintüm sistunt verticillum stamina 4 unilocularia; haec enim CaNpoLrkvus divisione duorum. staminum originitus bilocularium et medianorum, quae in Hypecoeis integra persisterent, orta esse credidit. Сагрійіа deni- que ultimum phyllorum eyclum sistunt, iterum cum antecedente decussatum. Haec theoria, revera simplex et elegans, quum non solum Fumarieas et Hypetoeas ad eundem typum referat, porro prae- sentiam staminum unilocularium simul cum bilocularibus in eodem flore ingeniose explicet, sed etiam cum legibus phyllotaxeos omnino quadret, plerisque placuit? auctoribus. Nominare sufficiat viros cel. Auc. Sr. Нил” et Моотх-Тахрох °), LiwpLEY >), WypLER*), laudatos Fumariarum monographos PARLATORE °) et OLor HAMMAR °), qui publice eam suam fecerunt variisque argumentis defenderunt. Aliam proposuit sententiam memoria dignam b. J. балу”). Qui perianthium quidem eadem ас CANDOLLEUS ratione explicat, androeceum contra ad typum quaternarium: conformari arbitratur. Duos nempe atque heteromorphos staminum verticillos adesse sta- tuit, exteriorem e bilocularibus conflatum sed abortu membrorum medianorum dimidiatum, interiorem contra, priori alternum, ex unilocularibus et completum. ^ Carpidiorum denique verticillum iterum habet dimerum. — Omne hujus theoriae fundamentum sola in affinitate Fumarzacearum cum Cruciferis ab auctore positum est, quo in ordine analogam androecei structuram obviam esse tum ab ipso Gayo, tum a plerisque auctoribus recentioribus existimabatur. Parum tantum in illustrando апдгоесео а Gavio discrepat cl. KnAUsE*). Hie enim verticillum staminum exteriorem dimerum censet et interiorem solummodo tetramerum. Non indiget igitur haec theoria abortus fictione et praeterea melius ac Gayana legibus phyllotaxeos respondet?). Ad eam cl. Krause observationibus or- ganogeneticis adductus est; stamina enim ea. quam postulat con- весшіопе et tamquam phylla distincta епаѕеі sese vidisse affirmat, abortu vero haud observato. : Quartam theoriam primum apud cel. Asa Свау '?) enuntiatam invenio. Statuit, unamquamque staminum phalangem totam, stamen nempe intermedium biloculare una «cum duobus anilocularibus, pro unico phyllo habendum esse, quia a natura haud abhorreat, ut e primordio simplici, pariter ac foliola in folio. digitato, plura , 1) Syst. П. 105., Prodr. L 125 et imprimis Organogr. veget. I. 471. 2) Annales d. Scienc. naturelles, L Ser. XX. 323. 3) Introd. to Bot. I. ed. 19., Veg. Kingd. 435. 4) In Flora (ВайзЬ.) 1859. p. 290. 5) Monografia delle Fumariée, p. 35. sq. 6) Monographia generis Fumariarum, p. 4. sq. 7) Ann. d. sc. nat. П. Ser. ХУШ, 214. 8) Einige Bemerke über den Blumenbau der Fumariaceae und Cruciferae in Mohl u. Schlechtend. Bot. Zeitung 1846. p. 121. sq., 9) Quum enim cl. блу etiam verticillum staminum exteriorem pro tetramero habeat, hic petalis duobus. internis contra leges phyllo- taxeos oppositus staret; siquidem vero, ut voluit cl. KRAUSE, tantummodo dimerus est, hac conditione, ut revera observatur, cum petalis decussatus erit. ` 10) Gen. Fl. Am. bor. Ш. I. 118., Bot. Text- Book. 3. edit. 251. °. EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE FUMARIACEIS. 326 quoque stamina proficiscantur. Hanc sententiam, a cl. Свазто ulterioribus quidem argumentis haud suffultam , confirmant tamen observationes ab Ш. PAvERI0 ") de historia evolutionis institutae. — Qua ratione vero quomodo eveniat ut carpidia Fumariacearum phyllis illis staminalibus opposita stent et inde a legibus phyllo- faxeos aberrare videantur, neque cl. Gray neque Payer rationem reddiderunt; praeterea quoque haec theoria staminum heteromorphiam non sufficienter explicat. Denique hoc loco meminisse liceat theoriae, valde quidem singularis, attamen, quum ab-acutissimo ordinis monographo, сі. nempe Вевхнавр10”) constituta sit, memoria inter reliquas dignae. Hic auctor ppylla, quae nobis calycem sistunt, bracteolarum adhue formationi adscribit ; petala autem externa calycem, interna corollam salutat. Hune calycem dimerum, sequentes autem verticillos tetra- meros censet, unico carpidiorum excepto iterum dimero (cf. Fig. 10). Corollam, ex unico verticillo conflatam, duo staminum verticillos. sequi statuit, corollae alternos, sibimet invicem autem oppositos. Omnes autem has partes variemode connatas, fissas et abortas esse cl. ВЕвхнАврї arbitratur. Stamina lateralia- verticilli externi in Fumarieis aboriri, in Нуресоо cum sepalis postpositis confiari, mediana autem ubique cum petalis — jam in mediana per paria combinatis — coalescere opinatur, unde sepala quoque ,,stemono- sepala*, petala ,stemonopetala** salutat; insuper denique ratum habet, stamina mediana seriei interioris apud Fumar?eas$ in duo paria unilocularium dividi, quum Z7ypecoe?s integra permaneant. — Sane artificialis haec theoria et infirmis fundamentis innixa! nam omnia ejus argumenta sola in analogia Fumariearum cum Hypecoo versantur. In Бос autem genere typum quaternarium corollae et androecei satis apertum esse, cl. BEnNHARDI persuasus erat; lobos enim petalorum laterales pro phyllis origine distinctis (cf. Fig. 10.), et intermedium antherimorphum pro stamine seriei exterioris, igitur evidenter cum petalis connato, existimavit. Unde autem, ut haec quoque staminum series tetramera evadat, necesse erat, duo | adhuc stamina lateralia pro typo floris statuere, quae aut aboriri aut coalitione cum sepalis postpositis penitus absumi сі. BERNHARDI ratum habuit. Quas partes, quum in Муресоо quodammodo di- stinetae . adhuc conspici queant, in Fumarieis contra tam intime confari censebat, ut vix et ne vix quidem earum vestigia discer- nantur. Sed longum esset et inutile, fusius exponere, quasnam notas cl. BERNHABDI pro talibus vestigiis habuerit et quomodo hanc theoriam Fumarieis adaptaverit; 14 tantum notamus, hoc ei рег artificia plane innaturalia vix contigisse. Ex his, quae exposuimus, elucebit, de omnibus quaestionibus supra (p. 324) exhibitis, certum et definitivum judicium nondum hucusque esse prolatum. Licet enim plerique auctores theoriae CANDOLLEANAE assentiant, huic tamen graviter obstant, BERNHARDIANA opinione etiam neglecta, tum sententia Gayana, per analogiam cum Cruciferis firmata, tum observationes organogeneticae a cll. Квловк et Payer institutae; quae quidem iterum sibimet ipsis atque theoriae GAYANAE repugnant. Ut hanc litem, quantum possim, discernerem, novas observationes institui. | Quas, quum jam in eo essem, ut insequentibus exponam, initium capere liceat in describendo historiam evolutionis et primum quidem floris Fumariearum. Primum floris stadium, cujus ad nostram indaginem interest, est corpus cellulare semiglobosum, quod in axilla bracteae concaviuscu- lae trigonae apparet; hoc axem floralem sistit (Fig. 11.). Prima ыр rut 1) Organog. comp. de la fleur 227. tab. 49. 2) Ueber den Charakter und die Verwandtschaft der Papaveraceen und Fumariaceen in Linnaea УШ. 401. sqq. 327 EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE FUMARIACEIS. | 328 phylla ех eo pronascentia in generibus bracteoligeris (Dicentra, Adlumia) bracteolae sunt, quae in dextro et sinistro a planitie me- diana latere progignuntur, ita vero ut altera (nunc dextra, nunc sinistra) prior appareat; ubi autem in statu explicato haec organa deficiunt ( Corydalis, Fumaria), eorum primordia etiam in juvenili nusquam observare potui. Nihilominus verticillus insequens, nempe calycinus, in omnibus eandem servat positionem et ad eandem legem pronascitur; stant nempe ejus phylla constanter in mediana floris et anticum primum apparet (Fig. 12.): unde concludendum, etiam in generibus ebracteolatis bracteolas saltem typo vel potentia adesse. Post sepala formata decussatione regulari primum verti- eillus corollinus exterior (Fig. 13, p. e.), tunc interior (Fig. 14. р. 1.) ex axis apice emergit; ita quidem, ш in utroque phylla eodem temporis momento enasci videantur. Insequitur androeceum. Hoc eo efformatur, ut primum ortum ducant organa duo semi- lunaria, cum petalis internis decussata, quae fere prorsus axis am- bitum occupant, ita ut sinubus tantummodo exiguis sejungantur (Fig. 15. st.). Deinde ex unoquoque horum phyllorum, quae. initio continua et aequabilia exstant, cito pronascuntur tres gibberes, duo nempe laterales et tertius intermedius (Fig. 16. st. l. et st. i.). Primo origine intermedius paullo minor est ас laterales, mox au- tem eos superat et abhinc major permanet (Fig. 11.); sistit hic primordium staminis bilocularis, laterales autem in unilocularia ex- plicantur. Quae quum de his phyllis agerentur, etiam in sinubus ea separantibus res non immutatae perstiterunt. Paullo prius enim, quam gibberes illi efformarentur, contextus in his sinubus, qui ori- gine prorsus in apicis continuitate fuerat, paullulum elevabatur et ita initium evolutionis peculiaris distincte monstrabat (Fig. 16. std.). Jam autem in hoc primordio acquiescitur, stadiis provectioribus ejus vestigium vix observari potest. Quod denique pistilli evolutio- nem attinet, simplicissima est; staminum enim primordiis jam efformatis, omnis contextus cirea summum axis apicem aggeris ad instar elevatur, ita ut initio ріѕіШипі tamquam craterem marginibus aequabiliter elatis ante oculos habeas; posteriore demum tempore: margines staminibus bilocularibus respondentes magis elevantur, in stylum protrahuntur et denique stigmatis lobos efformant. — Ulte- riorem harum partium explicationem fusius describendo vix investi- gatio proficeret; itaque in antecedentibus acquiescere et hoc tantum commemorare liceat, glandulas nectareas, quibus Fumar?eae gaudent, longe post evolutionem omnium organorum dignitatis foliaceae pro- nasci et nil referre, nisi extuberantiam calloso- parenchymatosam ad bases filamentorum. *) Jam vero ex antecedentibus elucet, totam Китатгеатит phalangem staminalem trimeram, quum e primordio sim- plici pronascatur, pro unico phyllo intelligendam esse; ut jam voluerunt cll. Рахев et Asa GRAY. 1) Hoc loco animadvertere liceat, de calcaris evolutione nuperius cl. Godron theoriam emisisse (Comptes rendus 1864. Ann. de Sc. nat. V. Ser. П. 272). Qua contendit, mutua alabastrorum juvenilium іп racemo pressione, ubi sat arcta starent, constanter impediri, quominus in altero floris latere calcar efformetur, ita in generibus monocentris; duo autem calcaria proficisci, ubi racemus juvenilis laxior esset ui in dicentris. Jam vero alio loco demonstravi (Flora 1865 n. 29.), totam hanc theoriam statui non posse; primum enim alabastra eo stadio, quo calcar pronascitur, haud ita arcte sese invicem premunt, ut inde evolutionis impedimentum evadere possit; denique autem pressio talis, si qua exstaret, secundum racemi et alabastrorum indolem haud in altero solummodo latere, sed in utroque calcaris evolutionem im- pedire necesse esset. Quum porro quidam crediderint, in generibus monocentris petalum, quod calcare instruitur, ratione taxologica unum constanter et idem esse, loco citato aeque demonstravi, hoc minime natura probari, ita ut de aliqua hujus asymmetriae causa vel ratione nil hucusque certi habeamus. Quae sententia Муресог evolutione egregie confirmatur. Flos juvenilis enim hujus generis usque ad stadium, quo in stamina enititur, prorsus cum ZFumar?eis convenit; abhinc autem eo differt, quod gibberes illi laterales, qui іп Fumar?e?s liberi permanent et stamina unilocularia fiunt, in Z/ypecois secundum medianam рег paria confluant, coalescant, et tali modo stamina tantummodo bina, at mediana et bilocularia sistant (cf. Fig. 18— 20. cum explicationibus). Monemus, simile quid etiam in petalis interiori- bus usu venire. Ex horum enim primordiis simplicibus, pariter ас de staminibus fit, gibberes duo laterales et unus intermedius proficiscuntur, qui demum in lobos explicantur, et quidem inter- medius in lobum antherimorphum, illi autem in laterales aliformes (Fig. 7.); neque vero hi posteriores inter sese coalescere solent. ^ Quae autem quum ita sese habeant, non solum sententia supra exhibita evidenter Zypeco? evolutione confirmatur. sed ansa quoque , praebetur aptissima ad rite intelligendam totius ordinis structuram morphologicam. Formam enim perfecte intermediam inter petala ex- teriora et stamina /Фуресог, petala hujus generis interiora sistunt. Quum enim exteriora prorsus adhuc petaloidea sint, jam tamen triloba exstant (cf. Fig. 6.) ; petala contra interiora usque ad basin fere dividuntur et lobus eorum intermediüs metamorphosi jam al- tiore corripitur; non solum enim forma sed etian? positione stamen pérfeetum omnino. aemulatur (cf. Fig. € et 8). Gradu autem in- sequente haec metamorphosis lobis etiam lateralibus, qui in pe- talis adhue petaloidei exstabant, potitur, antheras simul in omnibus perfectas efformando; ita іп Fumárieis, quibus partes liberae per- manent, binas videgus staminum phalanges trimeras; in Hypecoo contra, cui segmenta lateralia per paria eoaluerunt, qua- tuor tantum stamina sed omnia biloeularia. Memoria est dignum, hanc Fumariacearum indolem, ut nempe phylla floralia triloba proferant, in сагрійііѕ quoque, chloranthia ab invicem solu- tis, observatum esse. ') Quaeritur vero, lobi hi laterales in phyllis Ритатасеатит floralibus utrum pro lobis lateralibus sensu ordinario, an potius pro stipulis lobi intermedii habendi sint? Pro stipulis eos de- сізгаге, equidem haud haesitarem ; ita suadet tota eorum indoles quasi dimidiata; qualem in unico antherarum loculo atque in ner- vatura asymmetrica cognoscimus. Constat enim imprimis e PAvEnu °) et Оасквохи >) observationibus, in staminibus vere compositis lobos laterales instrui antheris unius ejusdemque fabricae ac lobus terminalis, in iis contra staminibus, quae stipulis gaudent in an- theras mutatis, antheras tantum dimidiatas stipularum vices te- nere, — pariter ac in formatione frondosa foliolum terminale, ubi folium compositum exstat, lateralibus congruum, ubi vero folium simplex et stipulis tantummodo instructum, stipula folioli quasi di- midium referre solet. | # Siquidem vero huic sententiae assentiaris, porro statuendum erit, stamina in Нуресоо, quum mediana e coalitione binarum ta- lium stipularum invicem oppositarum ortum ducant, haec pro stipu- lis intrapetiolaribus staminum duorum intefmediorum habenda esse. Igitur in his floribus similem, ac in foliis quarundam Ви- biacec: ит, e. g. іп Rubia tinclorum, observamus rationem. Nam etiam in hac planta verticillos foliorum hexameros et tetrameros, qui in uno eodemque caule promiscue saepe occurrunt, ita intelli- 1) KinscuLEGER in Flora 1854. 545. (Dicentra spectabilis). я 2) Organogeén. сошр. de la Fleur, variis locis, e. gr. in Tiliaceis, Hyperi- cineis, Myrtaceis, Candollea etc. 3) On diplostemonous flowers in Transact. Bot. Soc. Edinb. 1864. vol. УШ. I. p. 86., on the androeceum of Mentzelia etc. in Seem. Јошт. of bot. 1865. p. 209. 329 EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE CRUCIFERIS. 330 gendos esse censeo") ut illine stipulae quatuor foliorum binorum oppositorum liberae perstiterint, hinc autem per paria coaluerint. Quum nunc in eo essem, ut ad Fumariacearum pistillum me convertam, primum quaeri oportet, quomodo cum phyllotaxeos legibus quadret, quod carpidia phyllis staminalibus opposita stant nec alterna. Нос ita explicandum esse credo, staminum verti- cillum secundum, cum priori alternum, abortum esse. Nam supra demonstravi, vestigia distincta evolutionis mox acquies- centis in regione mediana ad loca bina cum staminum phalangibus decussata observari posse; ex analogia autem cum Cruciferis et Capparide?s concludere licet, oppressum hunc verticillum esse sta- minum formationi adscribendum. Іп his enim ordinibus, ut infra expositurus sum, analogis locis revera staminum verticillus perfecte evolutus offenditur. Aeque porro infra demonstrare in animo est, theoriam, quam plerique auctores de pistillo horum ordinum sustinent, esse nimirum e quatuor carpidiis conflatum, quorum mediana aboriantur, omnino non statui posse, sed duo tantummodo carpidia in eo efformando valere: unde concludendum, idem esse etiam in Fumariaceis. Їй quod, licet evolutionis observatione probare haud contigerit, tamen tum affinitate omnium Forum ordinum, tum 'tota pistilli formatione cum Cruciferis et Capparideis prorsus соп-, grua evincitur. De perianthii denique formatione morphologica breviter dissereridum. Vix commemorarem necesse est, отша ejus phylla simplicia esse et integra, neque, ut BERNHARDIO placuit, e pluribus partibus connata; hoc enim ex evolutione luce clarius apparet. De- monstrandum solummodo erit, quo jure extimum verticillum caly- cem, binos internos corollam salutaverimus. Quod enim, licet per se ipsum patere videatur, non omnibus placuit auctoribus, ut e. gr. cel. Глкогку“) sepala nostra pro bracteelis et petala exteriora pro vero calyce habere maluit; item cl. Krause °) sepala pro „phyllis accessoriis^ vel nullius dignitatis morphologicae et petala externa pro calyce declaravit. Utramque vero hane sententiam facile re- futaveris, quia praeter sepala verae quoque bracteolae in quibusdam adsunt atque calyx in omnibus eandem servat positionem. Quod autem Knauskir opinioneni attinet, inaecurata observatione (sepala enim post petala interiora enasci sese vidisse affirmat) innititur. Forte tamen de limite inter calycem et corollam quoad hunc ordi- nem dubitares. Sanae ашёш est morphologiae, quum e, gr. in Adlumia cirrhosa verticillos binos superiores coalitione, colore, ma- gnitudine, consistentia et persistentia organum quasi unicum, verti- cillum infimum e phyllis multo minoribus, aliter configuratis, caducissi- mis conflatum item organum peculiare constituentes videamus, in omnibus verticillos 2 superiores corollae atque solum infimum ca- Тус! adscribere. Neque in toto ordine video, quod huic sententiae obstaret. | Necesse denique est, ut in omnibus Ритатгасегв duas quoque bracteolas in typo floris praesentes supponamus, licet haec or- gana in pluribus haud explicata sint; ut supra jam demonstravimus. Unde sequitur, quum bracteolas directione invicem contraria effor- mari ab auctoribus censeatur, spiram phyllotaxeos, ut bracteolam morphologiee (ortu) superiorem cum sepalo primo, quod semper anticum stat, connectat, inter ipsius floris et inflorescentiae axem cireumágendam et igitur pro opisthodroma habendam esse. Ex omnibus his, quae antecedentibus exposuimus , sequens evadit schema floris Fumar?acearum: (cf. Fig. 21.) 1) et. nostram dissertationem: Zur Entwickelungsgeschichte des Blattes etc. p. 13. M 2) Introduct. 1. c. 8) Bot. Zeitung 1. c. Fumariac. Excurs. morphol. Typo regulariter binario, spira opisthodroma 1) Вгас(еојаз binas, saepe oppressas (/2/3^) sequuntur: 2) Calyx diphyllus (s.) 3) Petala 2 externa (p. e.) 4) Petala 2 interna (p. i.) 9) Stamina 2 exteriora, constanter evoluta, stipulis instructa, apud Fumarieas in stamina unilocularia mutatis et ab invicem liberis, in Zypecoeis contra modo stipularum intrapetiolarium per paria connatis indeque antheras biloculares efformantibus (st. i. et st. І.). 6) Stamina 2 interiora, constanter oppressa (std.). 1) Carpidia 2, valvatim connata (cp.). П. DE FLORIBUS CRUCIFERARUM. (Huc tab. LXVIII. B.) De Cruciferarum flore tot et tam diversae opiniones propositae sunt, ut vix alius si Gymnospermas excipis plantarum ordo tot scriptores morphologicos exercuisset. Neque ullam revera hic flos continet partem, de qua non pluries jam disputatum sit. Structura floris, qualem ei sese praebet, qui nullo systemate seductus sano oculo eum inspicit, inter omnes tam bene cognita est, ut remittendo in characterem ordinis (v. supra p. 293) et in diagramma tab. LXVIII. B. Fig. 1. ejus descriptioni -supersedeam. In ea autem secundum principia morphologiae explicanda haud leves objiciuntur difficultates; quaeritur enim: 1) Qua ratione bracteae et braeteolae hos flores deficiant. 2) Quomodo in taxologiae leges quadret, quod verticillum tetra- merum, nempe corollinum, duo sequantur stamina ei alterna (breviora) tuneque quatuor altius inserta cum prioribus per paria decussata. 3) Glandulae hypogynae qualem teneant dignitatem morphologicam et quomodo varius eorum numerus et locus explicetur. 4) In pistilli structura quomodo intelligendum sit, quod stig- mata placentis respondeant nec valvis, denique, quod jam antheseos tempore septum adsit e placentis oriundum, licet ipsae placentae parietem occupent. Priusquam ad excutiendas has quaestiones ipsum me accingam, auctorum priorum sententias brevibus exponere liceat, praemittendo, ne semel dicta pluries repetam, de prima et tertia quaestione omnes fere botanicos pro vero jam statuisse, bracteas hic et bracteolas constanter aboriri, glandulas autem nil esse, nisi intumescentias tori, quibus non insit aliqua dignitas foliacea. Primam de Cruciferarum flore theoriam exhibuit ill. Dg Сах- DOLLE'). Ніс stamina unico tantum verticillo corollae al- terno et originitus tetramero addicta, medianis autem stami- nibus in duo diremtis (deduplicatis) *) speciem hexandri prae se ferre credidit. Igitur, quum quoque calycem tetramerum haberet, flos omnis praeter carpidiorum formationem e verticillis tetrameris regula- riter alternis exstructus videbatur. Pistillum autem cl. Юк CANDOLLE e duobus tantummodo carpidiis valvatim junctis constare ratum habuit, septum e secundariis placentarum prolongationibus; stigmata placentarum apices salutabat. 1) Mémoire sur la Саше des Cruciferes, Paris 1821. 2) Processum organogeneticum , quem botanici gallici voce ,,Dédouble- ment“ appellant, singuli ,,deduplicationem**, cl. autem ST. HILAIRE ,diremtionem* nominaverunt. Nos quoque vocem posteriorem prae- ferimus, quia altera ,deduplicatio*^ quodammodo involvatur, prim- 'erdium in duas tantum dividi partes, quum ,diremtione* numerus partium omnino non praedeterminetur. 44 331 EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE CRUCIFERIS. + К Hane theoriam, quam quoque ,theoriam diremtionis* appellabimus, licet non omnimodo probandam, quum de altiore sta- minum longiorum insertione rationem reddere haud valeat neque quoad carpidiorum positionem cum phyllotaxeos legibus quadret (carpidia enim staminibus directe opponuntur). priore tamen tem- pore longe plurimi auctores secuti sunt. Inter alios commemore- mus viros ill. SERINGE '), Aue. Sr. HirainE °), Модошх-Тахрох >), WrsB!), Asa Свау.?) Et profecto! observationes, quibus САХ- DOLLEUS innixus eam superstruxerat, suae theoriae prae omni alia arridere videbantur. Monuerat ille, diremtionem ab ordine minime abhorrere, sed petala quoque Cruciferarum quando flores pleni fierent afficere, et docuerat, stamina longiora saepe occurrere per рапа symmetrice formata indeque quasi unicum repraesentantia ; adeo prorsus simplicia vel formas inter simplicia et diremta inter- medias, instar staminum semifissorum, loco parium revera non- nunquam apparere et tali modo, quod morphologice haec aequi- paranda essent, demonstrare. Talia exempla deinde cll. MoquIN et WEBB °) multa cum cura collegerunt et insuper addendo, sta- mina quoque breviora subinde diremta obtingere (id quod jam antea a cll. SERiNGE et Ї.ЕвтївоОр018 observatum erat), theoriam ulterius confirmarunt. Quoad vero pistilli explicationem hi auctores plerique а Сак- DOLLEI sententia desciverunt. Censuerunt enim, carpidiorum quoque verticillum, pariter ac reliquos in hoc flore, originitus esse tetra- merum; duobus autem carpidiis in floris mediana consitis fere con- stanter aborientibus (exceptis Теїгаротаїе, Holargidio) démum specie dimerufa reddi. A phyllotaxeos legibus vero hunc verticillum aberrare positione staminibus opposita, hi quoque auctores praeter- viderunt. Memoria denique dignissimum est, cardinem hujus theoriae, nempe staminum longiorum originem, РаАүЕВ:”) observationibus organoseneticis perfecte confirmatum esse; demonstravit enim ille, par unumquodque revera pronasci e primordio simplici. Nihilominus recentiore tempore botanici eam deseruerunt aliaeque e diametro oppositae accesserunt. Quam, ab ill. Lesti- BOUDOIS °), Kunta’) et Ілмгікү '°) conditam deinde cl. J. Gay ''), С.ӛснімрек!”), WypLER '?), Снатім *), GopRoN °) aliique diversis 1) Quelques considérations sur l'état ordinaire de l'androcée dans la famille des Cruciféres, Bull. bot. de Genève 1830. p. 112. 2) A. Sr. HiLAiRE et MoguIN - ТАхрох: Mémoire sur la symmeétrie des Capparidées et des familles qui ont le plus rapports avec elle, in Ann. Sc. nat. I. Ser. XX. 318. 3) Locis sub 2) et 4) citatis. 4) MoQvIN-TANDON et WEBB: On the structure of Cruciferous flowers, in Hook. Lond. Journ. VIL 1. et in Mém. Acad. de Toulouse 1849. t. V. 864. 5) Gen. Fl. Am. bor. ill. I. 125., Bot. Text-Book, 3. edit. 250. 6) L. sub 4) cit. 7) Organogénie comp. de la fleur 209. t. 44. 8) Sur l'insertion des étamines des Cruciféres, in Observat. phytologiques Lille 1826. 9) Ueber die Blüthen- und Fruchtbildung der Cruciferen, Berlin 1833. 10) Introd. to bot. I. ed. 14., Veg. Kingd. 351. 11) Fumariae officinalis adumbratio etc. in Ann. d. Sc. nat. Il. Ser. XVIII. 214. 12) Ueber den Bau der Cruciferenblüthe, in Мет. du congrès scientifique de France, X. session, Strasbourg 1843. p. 62. 13) Flora 1859, p. 296. 14) Sur l'androcée des Cruciféres in Bull. Soc. bot. de France ҮШ. (1861), p. 370., 471. 15) Mémoire sur l'inflorescence et les fleurs des Cruciféres, in Comptes rendus 1864 et in Ann. Sc. nat. V. Ser. II. 281. fulti argumentis suam fecerunt. Haec praecipue a theoria direm- tionis eo differt, quod octo stamina duobus verticillis tetra- meris sibi invicem et corollae alternis addicta pro typo primordiali floris Cruciferarum statuat (cf. Fig. 2.). Quae stamina autem ad 6 reduci censet eo, quod duo mediana verticilli exterioris constanter aboriantur. Unde elucet, quatuor longiora altius inserta esse debere; rationem autem cur haec per paria medianae approximata sint, licet origine petalis opposita stare necesse esset, secundariae eorum dilationi deberi perhibetur. Simul haec theoria etiam calycis, co- rollae et carpidiorum verticillos pro tetrameris declarat et tali modo, quum omnes hi regulariter alternent, floris constructionem rite ad leges taxologiae explicat. Monemus, hos quoque auctorés, aeque ac supra nominatos, ratum habere, in carpidiorum verticillo membra duo mediana aboriri; solus ill. LivprEY ”), atque qui eum secutus est cl. Kunta’), quatuor adesse, mediana placentas cum dissipimento constituere, lateralia valvas steriles arbitrabantur; quae vero sententia jamdudum refutata est. Haec, quae „theoria abortus“ quoque vocari potest, ob- servationibus innititur, quae sequuntur: Stamina longiora subinde haud evidenter per paria stare approximata, sed petalis paene opposita; flores autem jam observatos esse octandros, quorum sta- mina accessoria illum sibi situm capessiverint, quem illa, quae secun- dum theoriam in flore normali aboriantur, servare deberent. Porro affirmatur, stamina diremta, qualia theoria Candolleana statuit, an- theras tantummodo uniloculares nec biloculares gerere posse; quod autem ad gravissimum hujus theoriae argumentum attineat, stamina simplicia vel semifissa paris vicem gerere, hoc rectius posse expli- cari staminum originitus distinctorum coalitione. Denique, quod gra- vissimum sane, — Раев: observationibus diremtionis theoriam con- firmantibus obstitit CHATiN >), affirmans, inaccurate eas esse institu- tas et rem ita sese habere, ut stamina longiora origine distincta et petalis opposita pronascantur. Cum Снлтіміо vero consentiunt cll. Krause *) et Поснлһтве °) observationibus jam prius promulgatis. Reliquas, quae de flore Cruc/ferarum in lucem prodiere, theorias commemorare vix opus erit. Hae enim omnes, neglecta perianthii interpretatione infausta, quam cl. Kgausk olim proposuit °), ortum ducunt ex hypothesi: glandulas hypogynas pro staminum haud explicatorum rudimentis habendas esse. Inde v. g. cl. BERN- HARDI”) sententiam emisit, florem originitus stamina 12 verticillis duobus (externo 4-, interno 8-mero) disposita habere, cl. W. G. Бюти °) vero vel 16 stamina Сгис/егагит typum absolvere arbi- tratus est. Quam vero hypothesin prorsus rejiciendam esse, jam- dudum constat. His quae adduximus elucet, theoriam abortus non solum plerisque botanicis receptam sed tribus testimoniis innixam, quum con- trariae unicum tantummodo faveret, pro satis stabilita habendam esse. Intentus autem in illustrandis variationibus quae in diversis Cruc?- ferarum generibus observantur, mox intellexi, non omnes annuente 1) Botanical Register XIV. fol. 1168 (Eschscholtzia californica). 2) 1. c. 8) Ее. 1 4) Einige Bemerke über den Blumenbau der Китатасееп und Cruci- feren, in Berlin. Bot. Ztg. 1844. p. 121. 5) Revue botanique 1846. vol. I. 208. 6) 1. c. — Sepalum enim anticum hic auctor pro vera bractea , posti- cum pro bracteola, verticillum sepalerum internum tantummodo pro calyce declarare studuit. . 7) Сеһег den Blüthen- und Fruchtbau der Cruciferen, in Flora 1838. vol. I. p. 129. 8) On the normal structure of Cruciferous flowers in Seemann's Journ. of Botany 1864. p. 269. CR 333 natura ad illam theoriam posse revocari, ideo rem iterato examini subjicere constitui. Tales, quarum modo mentionem feci, variationes prae ceteris in genere Lepidi? occurrunt et stamina imprimis quoad numerum atque situm afficere solent. Contigit, permultis Lepidii ruderalis, virginian? et latifolii floribus examinatis, magnum earum numerum componere, quem schematibus sequentibus lectoris oculis subjicio. 0 0 0 » ° , ° е е е е е е е * е е е * ° * е • A. руља Loos 4 0 0 0 0 0 , ° ° е е , c . - ° ° ° е ° ° ^ . ° ° 5 6 7 8 9 10 Ut rite haec intelligas, moneo, punctis situm atque nume- rum staminum, siglo o superscripto axem inflorescentiae (racemo- sae) indicari. Sub schemate 1, quod frequentissimum est in Lepidio latifolio, simul normalem apud Сгистјегав rationem con- spicis; schema 2 et 3 eadem in specie crebrius, 4 rarius ob- servabatur. Exempla 5—10 ad Lepidium ruderale et virginianum spectant; ita quidem, ut 10 ad normam, 7, 8 et 9 sat frequenter, 5 et 6 autem rarius (solo іп Lep. virginiuno observata) occurrant. Simile quid in aliis quoque generibus; Иа in Senebera pinnatifida, diversis Capsellae et Nasturlii speciebus schemata 7—10, іп Car- damine hirsuta saepissime (, in Crambe maritima (id quod cl. Сопвом ") nuperius notavit) subinde 2—4 observari possunt. Me- moria denique est dignum, in Lepid$s illis, si stamina ut in sche- matibus 5, Z et 8 distributa erant, loco paris postici nonnunquam stamen semifissum me invenisse. Siquidem haec schemata secundum theoriam abortus explicare | tentaveris, statuendum tibi erit: Opprimuntur per abortum: In 1) Stamina mediana verticilli extimi, » 2) Stamina 2 antica verticilli intimi, atque medianum posticum extimi. ; „ 9) 2 postica verticilli int., 1 median. anticum extimi. » 4) Totus verticillus interior. » 5) 1 medianum posticum et 1 laterale dextrum verticilli exter., 2 antica inter. » 6) 1 laterale dexterum verticilli exter., totus verticillus interior. » €) Totus verticillus exterior. Etc. Accepta hac theoria, naturam hic more inaudito et sane mirabili ludere statuendum esset ; siquidem in üno eodemque genere, in floribus fere identicis nune organa explicarentur, quae in reliquo ordine vix unquam in floribus monstrosis ante oculos habere non scis sed arbitraris, nunc contra alia opprimerentur, alioquin fere constanter praesentia! Aborirentur autem et explicarentur absque omni lege et ordine! Longe contra simpliciorem esse theoriam diremtio- nis, concedere haud haesitabis; nam haec (ratione haud habita sta- minum lateralium, quae revera in schematibus 5 et 6 ex parte, in 7—10 omnino aboriri statuere debet, aeque vero ac theoria altera), quo- minus abortu aliquo vel evolutione quadam abnormi suffulciri debeat tantum abest, ut potius omnia explicet eo, quod organum origine sim- plex nunc simplex persistat, nunc diremtione affectum in duo dividatur. Quam sententiam formae transitoriae, quarum supra mentionem feci, 1) Ann. Sc. nat. l. c. 292. EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE CRUCIFERIS. 334 stamina nempe semifissa, eo potius confirmant, quippe quae propter filamentum commune basi nimis angustum pro connatis duobus ori- ginitus '/, peripheriae ab invicem distantibus, qualia theorià abortus statuenda sunt, haberi nequeant. Nihilominus auctores supra citati talia exempla ratione illa artificiali explicare"), quam theoriam diremtionis admittere maluerunt, argumento innitentes, stamina, siquidem diremta essent, antheris uniloeularibus instructa esse debere; neque hac theoria flores octandros, quibus stamina accessoria mediana stant et in verti- cillo exteriore, intelligi posse contendunt. In eo autem non vident, tales flores annuente natura ita quoque explicari posse, androeceum hic in utroque verticillo exceptione quadam capessivisse typum tetra- merum, qualem in praecedente corolla ad normam observamus, di- remtionem vero haud usu venisse. Quam sententiam exemplis ana- logis facile confirmare possimus. Quod vero prius attinet argumentum, jam a cll. Моошк- Тахрох et УУквв (l. с. р. 7.) sat bene demonstratum est, nullius esse valoris. Duas nempe in natura existere diremtionis varietates ; altera organum simpliciter diffindi, ita ut partes segmenta re- ferant conjunctim tantummodo integrum aequantia; altera contra, quae quoque Chorisis appellatur, organum quasi multiplicari, parte unaquaque formam integri induendo hoc repetente. Chorisin au- tem esse, quae in formatione staminum Crucif erarum valeret. Pariter autem, ac in aliis quibusdam plantis fieri' solet, ut diremtio per divisionem simplicem, tamquam gradum intermedium, ad chorisin quasi progrediatur*), simile quid etiam inter Cruciferas observatur. Ita loco staminum breviorum jam paria inventa sunt staminum quasi dimidiatorum nempe antheras tantummodo uniloculares gestantium, et altera ex parte eodem loco etiam paria staminum quasi integro- rum; adeo in genere Atelanthera stamina longiora antheris uni- loeularibus et symmetrice dispositis instructa ad normam obser- vantur et tali modo perfectum sistunt transitum inter integra et ea quae per chorisin dirimuntur. Quae quum ita sese habeant, ut objectiones omnes contra theoriam diremtionis prolatae refutari possint, et porro, ut haec theoria, ceteris paribus, simplicior sit et magis naturalis, quam al- tera: nil restat, nisi quod historia evolutionis eam probemus. Haec autem de evolutione floris Cruciferarum observavimus. Flos emergit sub axi$ apice forma corpusculi semiglobosi, ut- plurimum absque bracteà vel ullo ejus vestigio. Primum іп eo efformatur sepalum anticum, tunc posticum , demum bina lateralia quae simultanea apparent (Fig.3.). Insequuntur quatuor petala, quae item eodem quasi momento pronascuntur et loca quatuor cum sepalis superioribus diagonaliter cruciata occupant. Formam habent origine semilunarem, perexigua sunt et ita persistunt usque ad absolutam fere floris explicationem (Fig.4.). Post ea orta androeceum initium capit. Primum efformantur gibberes duo lati obtusi, qui sepalis lateralibus opponuntur, simplices persistunt et stamina breviora fiunt ( F.5.). Paullo post eos pronatos similes apparent gibberes etiam in mediana floris, altius inserti, latiores adhuc et obtusiores (Е. 6). Qui, quum simul magis magisque dilatentur, in medio instruuntur sinu levi et tali modo in gibberes duos distinctos dividuntur, qui abhinc incrementum continuant peculiare et demum in stamina longiora abeunt (F.7—12.st. m.). Haec juventute petalis nunquam exacte anteposita stant, sed medianae floris eo propiora quo juniora sunt, licet plerumque situs in statu explicato parumper tantum a juvenili discrepet, quum jam primordium commune satis latum sit. Siquidem autem con- trarium contenditur a cll. Снатіх, Krause et ПоснавтвЕ, iis cum 1) Cf. e. g. УУуушжв in Flora 1. C., борвом 1. c. 2) Cf. һас de re etiam MoqviN-TANDON, Tératologie végétale. 335 asseveratione repugnare debeo et pro ulteriore mearum observatio- num confirmatione etiam in Сарратгдеаз quasdam hexandras remitto, quibus illae evolvendi rationes magis aperte et distincte, ас in Cruci- feris plerumque fieri solet, ante oculos versantur (cf. tab. LXVIII. C.). Adjicio etiam observationem in Lepidio lat/folio institutam. Eadem enim primordia, quae plerumque ad staminum longiorum paria fiunt, eo quod haud divisa sunt ad simplicia esse explicata vidi, quae parium locum hac in planta subinde occupant (cf. sche- mata 2 —4. supra p. 333.). Qua re demonstratur, simplicia haec sta- mina et paria morphologice aequiparanda esse, neque priora pro organis alioquin aborientibus, hie autem contra normam explicatis haberi posse. Simile quid etiam in Crucifera diandra, Lepidio nempe virginiano, observare contigit. In androeceo nempe ex- ceptione triandro, cui stamen accessorium laterale stabat (ut con- ѕрісіќаг in Fig. 6. supra p.333.), hoc situm demissiorem obtinebat. et tali modo demonstrabat, et in his plantis stamina mediana ver- ticillo superiori, neque ut theoria abortus statuit inferiori, addicta esse. Igitur fas erit, theoriam diremtionis pro vera statuere. Neque vero omnimodo immutatam; quum enim Сах- DOLLEO iisque qui eum secuti sunt placuisset, totum androeceum unico tantummodo verticillo tetramero adscribere, nos, evolutione simul et situ staminum in statu explicato innitentes, dimerum id habemus et duobus verticillis compositum, уегіісіПо breviorum infero, longiorum supero. Quia autem. secundum leges phyllotaxeos hos decussatim stare necesse est atque inferior corollam tetrame- ram insequitur, quae ipsa verticillum dimerum sepalorum lateralium secuta erat, iste sepalis lateralibus iterum opponitur; unde superior stat in floris mediana. In his igitur plantis phyllotaxis transeundo a corolla ad stamina de ratione altiore, typo nempe 2-1-2- v. 4-mero, ad inferiorem dimerum relabitur. Hoc memoria eo dignius est, quod plerisque aliis in plantis phyllotaxis aut contrariam sequatur aut eandem servet rationem in staminibus ac in corolla; animadverti autem potest, naturam hanc a norma declinationem, ut ita dicam, ipsam quasi corrigere eo, ut diremtione numerum staminum augeat. Quum autem theoriam abortus ita refutatam esse censeamus, patet, nos quoque theorias de causis abortus accipere non posse. Clar. Кохтн et nuperrime cl. Сорвох arbitrabantur, ex pressione nimis arcta, quam alabastra juvenilia contra se invicem exerceant, omnem quem fingunt abortum pendere. Imprimis cl. Сопвок huic theoriae indulsit multisque artificiis eam ad explicandas omnes inter Cruciferas variationes собой. Quas variationes maxima ex parte jam in antecedentibus com- memoravimus; eas autem qua ratione explicemus e nostra theoria patet. Ita in schemate 10. (v.supra p.333.) stamina mediana integra nec diremta perstitisse, in 9. anticum, їр 8. posticum, in 7. utrumque medianum diremtum esse, statuitur, lateralibus omnino abortis; in 1—4 autem stamina lateralia adesse, medianis pariter ac in 7—10 nunc diremtis nunc integris, censemus. — Restat vero, ut mentio- nem adhuc faciamus Cruceferarum duarum valde memorabilium, quippe quae polyandrae sunt, Megacarpaeae nempe bifidae et polyandrae. Numerus staminum variat in illis inter 8 et 16. Valde quidem doleo, quum specimina tantum sicca mihi praesto fuissent, neque floris evolutionem examinare neque staminum dispositionem perfecte extricare me potuisse; nihilominus tamen crediderim, hanc polyandriam e primaria Cruciferarum ietrandria ortum ducere, et quidem eo, quod stamina mediana chorisi in plus quam bina dirimantur, lateralibus fortasse item chorisi quadam affectis. Нос enim revera in stirpibus proxime affinibus usu venire, in Сарраг2- dearum nempe genere Polanisia, observavi et infra expositurus sum; praeterea animadvertendum habeo, tertiam hujus generis spe- EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE CRUCIFERIS. 336 | ciem, Мед. laciniatam DC., vulgari gaudere ordinis androeceo, denique etiam inter Cruczferas ceterum normales simile quid sub- inde posse obtingere, quum in /beride et Matihiola annua loco paris staminum longiorum tria stamina non ita raro invenissem. Qualium exemplorum unum in Fig. 13. adumbravi. Jam ad pistillum Сгисфегагит nos convertentes, primum de eo disputandum habemus, utrum ejus typo carpidia 4 conveniant, quorum 2 mediana aboriantur, id quod plerique statuerunt auctores, an e duobus tantummodo carpidiis conflatum sit, ut ipsa res loqui videtur. Argumenta enim, quae pro sententia priore auctores pro- duxerunt, formis quodammodo abnormibus innituntur, ut Tetra- pomale, cui carpidia constanter 4, paucisque aliis, quae exceptione З у. 4 instructa et. medianis carpidiis diminutis demumque obsole- tis transitus ad vulgarem pistilli morphosin exhibere observatae sunt. Siquidem vero evolutionem prosequamur, etiam in stadiis maxime juvenilibus observari duo tantummodo carpidia possunt. Quae sub axis apice, qui instar coni vel hemisphaerii e staminum primordiis exsertus est, forma duorum organorum semilunarium pronascuntur, cito in mediana confluunt et tali modo saccum con- stituunt qui in ovarium denuo abit (Fig. 10—12; cf. etiam Fig. 10., 11. et 18. in tab. LXVIII. C.). Quum autem porro in pistillis illis tetrameris carpidia mediana fere semper situm altiorem quam lateralia obtineant, ita ut absque haesitatione verticillo superiori dimero adscribi possint, quem quidem pro norma Cruciferae haud effingere solitae sint: omnino non video, cur typo pistilli plus quam 2 carpidia adjudicemus. — De formatione septi et stigmatis omnes auctores, quantum video, hodie consentiunt. Statuitur, prius eniti e processubus pla- centarum ultra ovula protrusis, igitur origine quatuor lamellis com- poni. Itaque haud salutandum erit „ври ши“ sensu ordinario, neque vero, quum ovula parietem pistilli constanter occupent, no- tioni septi „genuini“ perfecte respondet, sed formam sistit sui ge- neris, quam septum „secundarium“ forsan haud inepte appellare possimus. Incompletum id restat, ubi processus placentarum sese haud attingunt (Зеета etc.); ubi omnino haud efformantur, pi- stillum. habetur perfecte 1-loculare ((вайд4еае et al.), ita ut in ordine ipso omnes transitus inter hoc et peculiarem illam bilocula- ris formam inveniantur. Stigmata eo efformari auctores censent, Ros. Brown’) secuti, quod quodvis carpidium origine stigma offerat bilobum v. bicrure, lobis autem invicem oppositis in unicum coalescentibus ita, сі pla- centae respondere oporteant. Haec sententia, licet ex historia evo- lutionis haud evidenter probanda sit, quum stigmata jam ab origine speciem simplicium offerant, tamen non solum analogia Papave- racearum, sed imprimis eo probatur, quod carpidia, quando antho- lysi ab invicem solvebantur, revera stigmate dicephalo exornata saepissime observantur. Variationes graviores, quas pistilla inter Cruczferas subeunt, jam in antecedentibus suo quaeque loco commemoratae sunt. Addi- mus, transverse quoque bi- et plurilocularia occurrere (Са леае et al.) eaque originem trahere e processubus inter se confluentibus et e valvarum compage oriundis, itaque haec septa transversalia »Spuria** esse, quae quidem in quibusdam jam prinia pistilli juven- tute efformantur, aliis contra peracta anthesi demum apparent. No- tamus denique, dimorpha singulas species exhibere pistilla, ut Cardamine chenopodifolia supra (p. 301.) descripta, Aethionema heterocarpum, cui siliculae ex parte 1- ex parte 2-loculares, deni- que Diptychocarpus strictus Trautv., qui superne exhibet fructus siliquosos inferne contra lomentaceos. 1) PL Jav. rar. 107. in adnot. ad Доомат. 337 EXCURSUS MORPHOLOGCICUS DE CRUCIFERIS ET CAPPARIDEIS. 338 De perianthio bracteisque id primum notamus, caly- cem revera dimerum et verticillis duobus superstructum, сого Пат contra tetrameram et unico tantum cyclo conflatani esse. Quae rei ratio, licet quoad corollam ab omnibus quidem auctoribus probetur, paucis tamen placuit quoad calycem, quem item tetramerum pleri- que salutare malunt. Cui quidem sententiae omnia adversantur: non solum aestivatio biserialis, diversa sepalorum in utroque ver- ticillo indoles, quum lateralia saepe basi saccata vel gibba sint semperque fere magis concava minusque lata ac sepala mediana, sed etiam historia evolutionis et positio, ratione axis inflorescentiae; cum hoc enim, siquidem vertieillus esset vere tetramerus, calycem diagonaliter cruciatum stare necesse esset, neque ut re vera est oppositum. Quod autem subinde observamus, sepala.lateralia, licet ortu superiora, statu tamen explicato paullo demissius inserta esse ac mediana, id efficitur ulteriore tori evolutione, quae plerumque per glandulas ad bases filamentorum breviorüm oriundas producitur, sepala lateralia quasi deorsum dimovens. Quum vero sepala mediana ortu inferiora sint, phyllotaxeos legibus jubetur, ut duo adhue foliola lateralia, quae iis praecesse- rint, in typo floris statuamus. Quorum quidem in longe plerisque his plantis neque in statu explicato neque in juvenili ne levissimum observatur vestigium ; quia autem in singulis forma bracteolarum revera adsunt ") (бегі semperflorens, Stenopelalum) et quia calyx in omnibus eandem servat positionem, demonstratur, in prioribus haec organa prorsus esse oppressa. Unde porro sequitur, pariter ас in Fumariaceis, quum etiam in Cruciferis sepalum anticum ortu sit primum, spiram phyllotaxeos in flore esse opisthodromam. Aeque ас de bracteolis etiam de bracteis constat, eas in typo floris adesse, sed plerumque penitus aboriri. Qua de re tam saepe jam disputatum et ita eam sese habere probatum est, ut equidem in eo acquiescere possim. Abstinere tamen me nequeo, quominus cl. борвохт repugnarem, quum abortum quoque bractea- rum e nimis arcta alabastrorum pressione pendere contendat °). In singulis nempe ( Zeliophila, Matthiola) alabastra tam pauca et laxa sunt, ut sese omnino haud premant , et tamen hae plantae .bracteas поп habent; in aliis contra aeque conferta sunt ac in ebrac- teatis, et bracteis hae gaudent (beris semperflorens, etiam Cleomae ) ; denique autem fieri qmnino non potest, quum bracteae alabastris suis praecedant, ut ulteriore horum pressione tam perfecte supprimantur, ut ne levissimum earum vestigium etiam in stadiis maxime juvenilibus observari queat. Sequitur schema floris Crucrferarum, амь ех antecedentibus elucet (cf. Fig. 14.): Typus omnium praeter corollam verticillorum dime- rus est, corollae tetramerus; spira phyllotaxeos opisthodroma. ВвАСТЕА, vulgo oppressa (В.). ВвАСТЕОТ,АЕ, duae laterales, vulgo oppressae (0.89). Сатух: 1) Sepala 2 mediana verticillum constituunt inferum (s.a. et s.p.). 2) Sepala2 lateralia verticillum constituunt superum (s.1.). " Совотлл: Petala 4 cum sepalis superioribus diagonaliter cruciata (р.). Oss. In varietatibus quibusdam et saepe quoque in floribus depauperatis specierum deficiunt petala per abortum. 1) Huc absque duhio etiam spectant multae, nisi omnes, e formis, quas cl. Norman (Quelques observations de Morpholog. végét., Christiania 1857) titulo „збршагшт bracteae descripsit, quas etiam adesse posse statuit, siquidem ipsa bractea deficiat. 2) Ann. d. Sc. nat. V. Ser. 1. c. Fumariac. Excurs. morphol. АхрвоксЕрм: 1) Stamina 2 breviora, lateralia, integra, verticillum sistunt inferum (st. 1.). 2) Stamina 2 longiora, mediana, per chorisin col- lateralem in duo paria diremta, verticillum sistunt superum (st. m.). Oss. Ұагіа(іопеѕ in androeceo, tamquam typi specierum quarundam vel generum constantes, һае sunt: 1) Stamina 2 lateralia aboriuntur (saepissime in Cardamine hirsuta. ). 2) Stamina 2 lateralia aboriuntur et mediana integra persistunt (Lepidii, Senebierae, Capsellae spec. ейс.). 3) Stamina mediana in plura quam 4 (usque ad 14) dirimuntur. An quoque hie lateralia chorisi afficiuntur? ( psi med сені bifida et polyandra.). 4) Stamina mediana in duas dimidias tantum dividuntur, parti- bus antheras 1-loculares gestantibus ( Atelanthera.). ПүхлАксЕОИ: Carpidia 2 lateralia, valvatim connata itaque pistillum placentatione parietali et origine 1-loculare formantia, quod quidem per processus e placentis oriundos et in unicum septum confluentes biloculare. demum fit (ср. et d.). Stigma cujusvis carpidii origine bicrure est, cruribus autem invicem oppositis coalescentibus totum stigma bilobum evadit, lobis cum placentis respondentibus (stg.). Овѕ.: Variationes gynaecei in generibus speciebusque singulis typicae: 1) Accedunt adhuc carpidia 2 verticillo altiori addicta itaque mediana, quae cum lateralibus in pistillum 4-valve con- flantur ( Tetrapoma , Holargidium. ). 2) Septum incompletum restat ( Selenia aliaeque), aut omnino deficit ( Jsatideae. ). Ш. DE FLORIBUS CAPPARIDEARUM. (Accedit tab. LXVIII. Fig. С.). Stabilita antecedentibus morphologia floris Cruciferarum, de ea, quam hoc loco prae ceteris ante oculos habebimus, Саррагі- dearum tribu, Cleomearum nempe, Jam brevis erit disputatio. Hae enim plantae generibus hexandris, v. g. Cleome, Gynandropside et al., tam perfecte cum Cruciferis conveniunt, ut vix stamina haud tetradynama et pistillum uniloculare discrimina praebeant. ") Igitur, hac analogia per viros ill. Auc. Sr. Ниле et Мооих-Тахром °) demonstrata, botanici haud haesitarunt, theorias de Cruciferarum flore admissas etiam pro Capparideis statuere. Neque vero directa investigatione eas probare studuerunt; solo excepto cl. PavEno >), qui observatione organogenetica theoriam diremtionis stabilivit. Idem meis investigationibus evincitur. Superfluum vero esset, hoe, saltem quoad genera hexandra, fusius demonstrare, quippe quae non solum forma explicata sed etiam omnibus evolutionis stadiis cum Cruciferis conveniant; igitur sufficiat, in figuras 1—11. tab. 1) Haec discrimina, quum frequenter inter Cruciferas occurrant formae haud tetradynamae et pistillo uniloculari, limitem certum inter hos „ordines sistere non valent. Talem autem seminis structura praeberi, patet. Embryo enim inter Capparideas constanter ita curvatus est, ut radicula per endopleuraáe duplicaturam а cotyledonibus separetur (ef. e. gr. sectiones seminum in tabulis nostris LIV —LXV.), іп Сғи- ciferis contra radicula cum cotyledonibus ubique est contigua (cf. tab. LXVI. е LXVI). 'Unicam sistit, quantum novi, exceptionem inter Cruciferas genus Leavenworthia, sed in hac embryo omnino est abnormis, nempe rectus. 2) Ann. d. Sc. nat. L Ser. XX. 823. 3) Organogénie comp. de la fleur. 45 339 LXVIII. C. cum explicationibus remittere, quibus omnes evolvendi rationes satis illustratas credimus. Frequentius autem, ac in Cruciferis, inter Cleomeas formae occurrunt polyandrae, de quarum indole paullo accuratius dis- putandum. Genus praecipue exornant Polanisiae, quod inde et quia stamina diversae plerumque sunt longitudinis nomen impetra- vit: numerus staminum in eo variat inter 8 et 50. Evolutionem in P. graveolente Вајт. et uniglandulosa DC. persequendo haec observavi. Primis stadiis Po/an?szae flos cum Cleome quadam уе! Gynan- dropside pentaphylla convenit; exoriuntur enim ad axem floris, qui instar corpusculi semiglobosi in bracteae axilla apparuit, primum duae bracteolae laterales (Fig. 1. 2.), tunc sepalum anti- cum, tunc postieum (Fig. 3), demum bina lateralia, quae simulta- nea apparent (Fig. 4.). Flos hic juvenilis in toto latere anteriore magis ac in posteriore augmentum capit simulatque praesertim transversali directione crescit, ita ut quasi versus inflorescentiae axem compressus videatur. Post sepala formata corolla ortum ducit, pari prorsus ac in Cruciferis generibusque С/еотеагшп hex- andris ratione (cf. Fig. 5.). Tunc exoriuntur gibberes duo obtusi sepalis lateralibus oppositi (Fig. 12. 51. 1.), et hos cito insequuntur alteri duo, latiores adhuc et obtusiores in floris mediana. Hi sunt primordia androecei, quod igitur primis his stadiis omnino convenit cum prima hexandri indole, qualem in Fig. 6. et 7. pro Gynan- dropside pentaphylla ante oculos habuimus. Abhine autem evolutio differt, Quum enim in androeceo hexandro gibberes illi mediani іп bina tantummodo stamina per ећогіѕіп dividantur, contrà in his plura primordia proferunt, quae omnia in stamina perfecta ab- eunt. In eo quidem fieri potest, ut ex altero gibbere pariter ас in generibus hexandris duo tantum stamina proficiscantur (Fig.14. 17. st. m. p.), tunc autem antieus eo plura evolvit; saepius vero usu venit, ut ex utroque plura duobus proferantur, qua quidem in re in speciebus supradictis primordium anticum constanter posticum numero staminum ex sese pronatorum superat (cf. Fig. 14--20.). Denique quoque accidit, ut etiam stamina lateralía chorisi affician- (йг, nunc unicum solummodo (Fig. 16. st. 1*.), nunc utrumque (Fig. 18. 19.); unde elucet, magnopere Polanisiae genus quoad numerum staminum et evolutionem ludere. In eo autem constat et hoc cardinem investigationis nostrae sistit, ut totum androe- ceum ortum ducat e quatuor tantummodo primordiis verticillis duobus dimeris addictis. Eandem igitur in hoc genere ас in hexandris Cleomeis et in Cruciferis observamus evol- vendi legem et eundem floris typum. Unde per analogiam con- cludendum, idem esse in omnibus Cleomets polyafdris, licet sta- minum numerus subinde in iis sit maximus. Schema morphologicum floris Cleomearum igitur cum Cruci- ferarum supra exhibito omni, quam dicas essentialem, ratione con- venit, eo tantum leviter discrepat, ut stamina quoque lateralia sub- inde ad normam рег. chorisin dividantur, stamina mediana autem saepius in plura quam quatuor abeant; id quod in Cruciferis per- raro, et quoad stamina lateralia per exceptionem tantummodo fit. Haud inutile duco, insequentibus adhuc enumerare variationes in С/еотеагит androeceo, secundum genera dispositas. I. CLEOME Linn. a) Stamina lateralia singulatim, in mediana . duo paria, omnia subaequilonga (Fig. 21.). Observatur in plerisque speciebus. b) Mediana stamina item singulatim, relique ut ina) (Fig.24.). Cl. droserifolia Del., tetrandra Bks., quinquenervia DC., Noëana Boiss. Mser. (v. s. in Hb. DC.). EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE CAPPARIDEIS. 340 Овв. Per exceptionem in mediana loco paris antici vel postici stamen singulum occurrit (Fig. 22. 23.), ut in plu- ribus speciebus observavi. П. DIANTHERA Кготазсн. а) Lateraliter stant staminodia singula, antice in mediana раг fertilium longiorum, postice stamina sunt aborta: D. semitetrandra КІ. b) Postice in mediana staminodia brevia 4—6, ceterum ut in а): D. Burchelliana Kl. et D. Pelersiana КІ. c) Postice in mediana staminodia brevia 2—4, stamina contra lateralia fertilia, sed multo breviora quam antica (Fig. 30. 31. 92.): D. Hochstelleri nob. (== Cleome didynama Hochst. Mser. in pl. Abyss. exsicc.). Oss. Quod sub a) et b) notavimus, secundum de- scriptiones іп Harvey et Ѕохрев Fl. Cap. nobis verisimilli- mum visum est; €) ex observatione propria certum habemus. HI PHYSOSTEMON Man. et Zucc. a) Stamina lateralia sim- plicia, in mediana duo paria, omnia fertilia subaequilonga, postica 2 apophysi instructa (Fig. 25.): РА. tenuifolium Mart. et Zucc. b) Stamina quoque lateralia apophysin habent, reliqua ut in a) (Fig. 26.) : Ph. tenuifolium Магі. et Тисе. c) Postice in mediana stamina 3—4, haecque apophysi instructa, reliqua ut in a) (Fig. 27.): PA. intermedium Moric. et Ph. rotundifolium Mart. et Тисс. Овѕ. Per exceptionem antice in mediana stamen singu- lum observavi in РА. ?ntermedio (Fig. 28.). DACTYLAENA Зснвап. Stamina lateralia singulatim, іп mediana postice par, hoc pariter ac lateraliain staminodia fili- formia mutatum subindeque (D. microphylla nob.) basi connatum. Antice in mediana stamen singulum, fertile, amplum (Fig. 29.). ^ V. CLEOMELLA DC. sese habet ut Cleome sub a) (Fig. 21.). IV. Vl. CRISTATELLA Nurr. stamina habet 6—14, quae quomodo disposita sint, nescio. i | VII. ISOMERIS Хотт.: Ut Cleome sub a) (Fig. 21.). ҮШ. POLANISIA Rarm.: Stamina lateralia singula vel subinde diremta, mediana fere constanter in plura quam 4 diremta. In eo numerus staminum primordio antico addictorum minor (Fig. 83., P. chrysantha Desne), aequalis (Fig. 34., item observa- tum in P. chrysantha), aut major (Fig.35—40, P. graveolens Rafin. et uniglandulosa DC.) esse potest, ac eorum, quae e primordio postico ortum duxerunt. Stamina antica subinde po- sticis multo longiora (Р. microphylla nob. ), postica in Polanisia С Tetraleleia) maculata Sond. in staminodia mutata. Numerus staminum omnino variat inter 6 — 8 in P. maculata: Sond., 8—16 in P. uniglandulosa, graveolens, dodecandra DC., viscosa DC., 20—24 in Р. гсовапага DC., 30—50 in P. felna, Schraderi, Chelidonii DC.; constanter 12 in P. lutea Sond. . GYNANDROPSIS DC.: Ut Cleome sub, a) (Fig. 21.). Prae- terea in G. pentaphylla saepe exempla Fig. 22—24 occurrunt. X. WISLIZENIA Ечвкьм. sese habet ut Cleome sub a) (Fig. 21.). . OXYSTYLIS Torr. et Квем.:. In hoe genere stamina adhuc incognita sunt. De secunda Capparidearum tribu, Саррагейв, nil certi pro- ferre valeo, quum obsérvationes organogeneticae non suppetant et in statu explicato de staminum numerosorum situ judicium certum ferri non possit, praesertim, quia flores non nisi exsiecati praesto mihi fuerunt. Attamen animadvertere quaedam liceat, quae con- 341 jecturis saltem fundamentum praebeant. Primum enim in plerisque his plantis eosdem in calyce ac in corolla observamus numeros et eandem partium dispositionem, ac inter Cleomeas; ubi stamina tantummodo 6 occurrunt, ut in S/erzphomale, eandem ac in illis habent dispositionem, stant nempe duo lateralia et duo paria altius in mediana floris; denique ubi carpidia bina sunt ( Sferzphoma, Cra- laeva eic.), semper eandem positionem lateralem servant. Igitur et in hac tribu typum floris Сеотеагит cognoscimus. Quum autem pro Cleomeis statuerimus, polyandriam, ubicunque exstat, semper ortum ducere e chorisi primordiorum tantummodo quatuor, idem obtingere in Cappareis facile conjicias. Quae sententia PAvERI observationibus organogeneticis de Capparide spinosa quodammodo confirmari videtur. Ай enim, post petala enata circa axis apicem latum е по! aggerem circularem, cujus in margine superiore locis quatuor cum petalis alternis stamina evolutionis initium capiant, ita vero ut ordine centrifugo ex aggere illo pronascantur. Evo- EXCURSUS MORPHOLOGICUS DE CAPPARIDEIS. reas valere haud improbabile esse. , 342 lutionem autem centrifugam phyllogeneseos legibus non respondere posse constat, тізі eo quod partes exteriores sive inferiores haud pro phyllis integris, sed segmentis tantummodo unius ejusdemque phylli accipias. Itaque haud a veri specie abhorret, etiam іп һас Capparidearum tribu androeceum quatuor tantum primordiis ab- solvi, quae aut duobus verticillis dimeris disposita sunt, ut in Sleriphomale, aut unico tantummodo tetramero, ut in Cappar?de spinosa sese habere videtur. — Quibus tamen conjecturis nolim ultra lectoris patientiam indulgere; sufficiat, demonstrasse, easdem leges quibus Cleomearum flores superstruuntur, etiam inter Cappa- Quam “sententiam stabilire aut refutare, ulterioribus investigationibus relictum sit. Ad finem disputationis nostrae adjicimus tabulam, qua, quos in floribus ordinum Fumariacearum, Cruciferarum et Capparidea- rum cognovimus, typi eorumque characteres communes et diver- gentes in universum ànte oculos versantur: TABULA LXVIIL EXPLICATUR. А» Ad FUMARIACEAB. In omnibus his figuris sigla adhibita easdem habent notiones, in- sequentes nempe: В. Bractea, В. et В“: Bracteolae; s.: Sepálum; s. a.: anticum, s. p.: posticum; p. e.: Petalum exterius, p.i.: interius; st.: Stamen seu tota staminum phalanx trimera; st. i.: stamen intermedium, st. l.: laterale, e phanlange trimera; std.: Staminodium seu stamen abortivum; ov.: ovarium, cp.: carpidium. Fig. 1. Flos Dicentrae canadensis, partibus ab invicem solutis et ita distributis, ut dispositio in flore integro adhuc cognosci queat, tamquam typus floris dicentri. | Fig. 2. Ejus diagramma. Fig. 3. Flos Corydalis aureae, partibus solutis etc. ut in Fig. 1., tamquam typus floris monocentri; p. e. c.: Petalum exterius calcaratum, st. с.: Synema calcaratum. Fig. 4. Ejus diagramma. | insequentibus. Bracteolae Verticillus I. | Verticillus H. | Verticillus HI. | Verticillus IV. | Verticillus V. | Verticillus VI. Duae Dimerus Dimerus Dimerus Dimerus Dimerus Dimerus laterales, medianus lateralis medianus lateralis medianus lateralis subinde cal ycinus. corollinus. corollinus. stamineus. stamineus, carpidialis. abortae. Stamina sti- abortus. (Pistillum FUMARIACEAE pulis binis 1-loculare.). . in antheras 1-locul | mutatis in- | | structa. | | мора ать. | Duae Dimerus Dimerus Tetramerus Dimerus Dimerus Dimerus laterales, medianus lateralis diagonaliter lateralis | medianus lateralis plerumque calycinus. calycinus. cruciatus stamineus, | stamineus, carpidialis. Ч abortae. corollinus. staminibus per chorisin in | (Pistillum per | у CRUCIFERAE simplicibus | duo paria septum secun- brevibus. | stam.longio- darium rum diremtus. biloculare). Duae Dimerus Dimerus Tetramerus Dimerus Dimerus Dimerus laterales, medianus lateralis diagonaliter lateralis medianus lateralis saepe calycifius. calycinus. cruciatus stamineus, stamineus , carpidialis. САРРАВШЕАЕ, abortae. corollinus. staminibus in duo paria, (Pistillum : simplicibus v. | saepe quo- 1-Іосшаге). tribus CLEOMEAE per chorisim | quein plura Я diremtis. quam 4 sta- mina diremtus. | k Fig. 5—10. Ad Hypecoum procumbens. Fig. 5. Sepalum, 6. Pe- talum exterius, Fig. 7. Petalum interius. Fig. 8. Sectio horizontalis per alabastrum. . Tres illae partes, siglo p. i. instructae ad unicum petalum verticilli interioris pertinent; est nempe pars intermedia lobus antherimorphus, et binae laterales lobos aliformes sistunt, qui conspiciuntur in Fig. 7. Fig. 9. Diagramma Hypecoi, constructum nulla theoria praeoccupata. Fig. 10. Diagramma, secundum theoriam BKRNHARDIANAM СОП- structum; В: bracteolae inferiores, 8: superiores; stsep.: Stemonosepalum, stpet.: Stemonopetalum. Fig. 11--20. ad illustrandam historiam evolutionis inserviunt, 11—13. ad Dicentram spectabilem, 14—17 ad Corydalem ochroleucam et 18—20. ad Hypecoum procumbens spectantibus. Fig. 11. In axilla bracteae B. floris primordium apparuit -et jam bracteolas В. effinxit. В“? Bractea junior, adhuc absque flore in axilla sua; p. V.: apex inflorescentiae seu ejus „punctum vegetationis.' Fig. 12. Floris primordium desuper visum, ut in omnibus figuris In hoc stadio vix apparuerunt sepala mediana s.a. et s.p. 343 TABULA MORPHOLOGICA LXVIII. 344 Fig. 13. Stadium sequens, ubi modo formata sunt petala exteriora p. e. Fig. 14. Apparuerunt etiam petala interiora р. i Fig. 15. Jam conspiciuntur primordia illa lateralia st., e quibus stamina ortum ducunt; hoc stadio adhuc subsimplicia sunt et integra. Fig. 16, Primordia st. gibberes tres produxerunt, quorum inter- medius si. i. stamen fit biloculare, laterales st. 1. unilocularia. Simulatque observatur ad std. vestigium verticilli secundi aborientis. Fig. 17. Stadium magis provectum, quo in gibbere st. i. indoles bilocularis jam cognoscitur. Ovarium quoque apparuit, ad ov. Fig. 18. respondet figurae 14., Fig. 19. fere figurae 15. Elucet ex iis, androeceum Нуресог prima indole identicum esse cum eo Fumariearum. E Fig.20. autem, quae androeceum stadio provectiore refert, cognoscimus, stamina lateralia st. 1., quae in Fumarieis 1-locularia et ab invicem libera exstant, hic in unicum biloculare et medianum st. m. confluxisse. Fig. 20. Schema morphologicum floris Fumariacearum, constructum secundum theoriam npbis admissam (cf. supra p. 330.). Oss. "Figuras 1 et 3 mutuavimus ex Asa Gray, Gen. Ш. t. 50 et t 58. B. Ad CRUCIFERAS. In his figuris significantur: B.: Bractea, 8 et В: Bracteolae, s.: Se- palum, s. а.: Sepalum anticum, s. p.: posticum, 5. 1. et s. 1': sepala late- ralia; р: petalum; st. l.: Stamen laterale; st. m.: par staminum media- norum vel eorum primordium, st. m. a.: anticum, st. m. p.: posticum; cp. et cp': bina carpidia; оу.: ovarium; stg.: stigma; d.: dissepimentum. Fig. 1. praeoccupata. Fig. 2. Diagramma constructum secundum theoriam abortus. Partes illae, quas obumbravimus vel lineis punctulatis designavimus, secundum hanc theoriam opprimuntur. - Fig. 3— 12. ad illustrandam historiam evolutionis inserviunt; Fig. 3. 4. et 11. ad Erucariam aleppicam spectant, 5 — 9 ad Lepidium latifolium, 10 ad Nasturtium amphibium, 12 ad Matthiolam annuam. Diagramma floris Cruciferarum, constructum nulla theoria Fig. 3. Floris primordium desuper visum, ut in omnibus figuris insequentibus, sola excepta Fig. 9. In hoc stadio sepala omnia jam con- spiciuntur. Fig. 4. Stadium insequens; petala p. modo apparuere. Fig. 5. Primordia staminum lateralium conspiciuntur, st. 1. Fig. 6. Nunc quoque primordia staminum medianorum efformata sunt, st. m. a. et st. m. p. Adhuc simplicia sunt et integra. Fig. 7. Primordia mediana in duos gibberes, qui in stamina longiora demum abeunt, divisa sunt. Іп hoc alabastro sepala mediana resecavi. Fig. S. Androeceum. juvenile, quo cum Fig. 7. collato in- telligis, stamina mediana prima juventute medianae floris propiora esse ac postea, neque vero, ut alii voluerunt, e contrario, quum initio 1/, peripheriae ab invicem distent, prodeunte aetate medianae approximari. . Fig. 9. exhibet androeceum simile, a latere visum, ut situm staminum petalorumque cognoscas. Fig. 10. Alabastrum juvenile, sepalis arte explanatis, quo bene cognoscas, stamina mediana per paria primordiis communibus addicta esse. Fig. 11. demonstrat ortum pistilli e carpidiis tantummodo «duobus cp. et cp*. Fig. 12. pistillum exhibet juvenile, staminibus circumditum, quo con- spici queat, quomodo contextus ovarii in mediana (ad x.) intumescat et intra ovarii cavitatem prodeat. Unde demum placentae cum dissepimento evadunt. Fig. 13. Androeceum JMatthiolae annuae abnormale, quod loco paris alterius staminum longiorum (ad x) tria stamina exhibet, omnia an- theris bilocularibus instructa. -+ Fig. 14. Diagramma floris Cruciferarum, constructum secundum theoriam pro vera admissam (cf. supra p. 337.). C. Ad CAPPARIDEAS. Sigla eandem habent notionem, ac in figuris sub B. Fig. 1—20. ad historiam evolutionis illustrandam inserviunt; perti- nent 1—4 et 12—20 ad Polanisiam graveolentem, Fig. 5—11 ad Gy- nandropsidem pentaphyllam. е Fig. 1. Іп ахШа bracteae B. apparuit primordium floris, quod jam effinxit bracteolas В. et В’, visum ab inflorescentiae axe; Fig. 2. idem, desuper visum, ut omnes figurae insequentes. Fig. 3. In floris primordio porro efformata sunt sepala mediana, quorum: anticum prius apparuit. Fig. 4. Nuuc quoque sepala lateralia s. 1. et s. l' conspiciuntur, simulatque primordium praesertim in latere anteriore augeri cognóscimus. Fig. 5. Petala p. ortum duxerunt. Fig. 6. Conspiciuntur primordia staminum тінді; Fig. 7. Hoc stadio etiam primordia staminum medianorum formata sunt; simplica adhuc exstant. , Fig. S. Chorisis primordiorum medianornm initium Cepit. Et in hac planta cognoscitur, partes primordii anteriores prae ceteris augeri. Fig. 9. Chorisis continuatur, staminum medianorum rüdimenta sen- sim versus petala a mediana semoventur. Fig. 10. Carpidia cp. et ср” apparent; adhuc distincta sunt. Fig. 11. Carpidia confluxerunt; x regionem significat placentae. Fig. 12 stadio respondet in Fig. 6. pro Gynandr. pentaphylla ех- hibito, Fig. 13 stadio in Fig. 7. Fig. 14—20 varia formationis androecei exempla, omnia apud Po- lanisiam graveolentem observata, ante oculos ducunt. Quum omnia sta- mina, ad unum. idemque primordiorum quatuor pertinentia, per arcus et sigla adscripta designata sint, has figuras absque explicatione ulteriore iutelliges. Fig. 21-40. Diagrammata variarum e tribu Cleomearum stirpium. Кір. 21—24 ad Сїеотае genus, Cleomellam, Isomerim, Gynandropsidem et Wislizeniam, 25—28 ad Physostemon, 29 ad Dactylaenam, 30—32 ad Diantheram , 33—40 ad Polanisiam pertinent. Quoad accuratiorem explicationem vide conspectum variationum іп androeceo Сїеотеагит supra p. 339. 340. г ! i Tabulam delineavit auctor. ' AUGUSTUS GuiLELMUs EicHLER, Pa. Da. тт они DACTYLAENA Тлисгорћућа, I. Pohliana. РНҮ5О8ТЕМОХ lanceolatum. N. POLANISIA microphylla. ( Ws «е2 МА АЛА 2 « | 4 > .7 “эс “ ү 5 > ` E trachycarpa. CLEOM У нее 7 “эс АЛС ~ 7 2 | CLEO ME I. rosea, П. paludosa, M. siliculifera. —— G 4 1 Zm) “АНКУ” туй аи e | УМ М CLEOME psoraleaefolia. 7702) p 73 UIN CLEOME Ldiffusa ILaculeata, Ш. GYNANDROPSIS. pentaphslla. NC i N N ; | Ч \ Ч ЭХ ме” Ч 7 RUNS - \ // \ е “М ! 1177 оқа ХА МЕ ІІ; ^ / NC ~ К || P OT NSS W 7 | SN М А / \ | | ак » ү) | ПА: AN (НА ( A «ху » Ш - Ж 27 P ба | N му 2729 въ Ве 222222 ІТ! | \ 4 Z || — Ч зүй с - | \ Y | ||| N N NN I | | N 1 ! \ NN 222 ! У “и” CRATAEVA Tapia.. 60. CAPPARIS /|Colicodendron) Yeo. “/ /2 CAPPARIS (Mesocapparis) Jacobinae. ( Capparidastrum ) I. brasiliana , ЇЇ. petiolaris. CAPPARIS CAPPARIS (Cynophalla ) І. cynophallophora. var.6, lH. verrucosa. ETE Лы са 223 ве Сэ sque За | 4l | аг” I. STERIPHOMA paradoxum, ЇЇ. CAPPARIS (Quadrella) jamaicensis, IlI.CAPPARIS ( Dreyniastrum) Breynia. N 25 eR d в / РИ 7 27. x МА //; ЖУУ? ДА ша” СРР QNS 1 / Д ИМ, ў / х ⁄Z /, SS IN (Beautempsia) avic ennifolia, Ш.( Calyptrocalyx == ~ в / 1| N 1 ) Хү /, CAPPARIS L (Calanthea) ferruginea, ) песїагеа.. - — Лүн | M ; NS M | !!! WWW V , Il. pumilum. Ш. S E N EBIERA pinnatifida. NAST URTIUM l. Bonariense MINE Шапапа, П. VESICARIA montevidensis. L CARDA MORPHOLOGIA floris A. Fumariacearum В. Cruciferarum, С. Capparidearum. FLORA BRASILIENSIS ENUMERATIO PLANTARUM BRASILIA HACTENUS DETECTARUM QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET METHODO NATURALI DIGESTAS PARTIM ICONE ILLUSTRATAS EDIDERUNT CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS DE MARTIUS - КООПЕ DEFUNCTO SUCCESSOR AUGUSTUS ИШТ BICHLER OPUS ^ CURA MUSEI C. R. PAL. VINDOBONENSIS AUCTORE STEPH. ENDLICHER SUCCESSORE ED. FENZL CONDITUM SUB AUSPICIIS FERDINANDI L AUSTRIAE A re LUDOVICII . BAVARIAE REGIS SUBLEVATUM. POPULI BRASILIENSIS LIBERALITATE PETRO I. BRASILIAE IMPERATORE CONSTITUTIONALI ET DEFENSORE PERPETUO FELICITER REGNANTE. FASCICULUS LV. VIOLACEAE, SAUVAGESIACEAE, BIXACEAE, CISTACEAE, CANELLACEAE. Exposuit Асе. Gui. KicmLER, p. 945—526. tab. 69—105. ВК Continuatio fasc. XXXIX. (post Fumariaceas). PRETIUM: 21 Flor. = 12 ТЫ. LIPSIAE арор FRID. FLEISCHER IN COMM. d. 1. m. Octobr, 1871. . VIOLACEAE, . SAUVAGESIACEAE, BIXACEAE (SAMYDEAE, HOMALINEAE), CISTACEAE, CANELLACEAE. EXPOSUIT AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER, Рни,, Dm. , VI OL AC E A E. ї VIOLACEAE Seu VioLARIEAE Juss. Ann, Mus. XVIII. 416. DC. Fl. Franc. ТУ. 801. Ging. in DC. Prodr. І. 287. et in Мет. Soc. Hist. nat. Genev. ПІ. pars I. А. St. Hilaire, Мет. Mus. ХІ. 66. 445. РІ. remarg. 211. Meissn. Gen. 20 (18). Endl. Gen. 908. Lindl. Veget. Kingd. 338. Schnizl. Їсоподт, 1. 190. Benth. et Hook. Gen. Pl. І. 114. Ге Maout et Ре Саізпе, Trait. gén. Bot. 430., exclusa tribu Sauvagesiearum plerorumque auctorum. — Genera Cistis ама et Berberidum pars Juss. Gen. 294. 287. — Јомима Vent. Јата. Malmais. 27. — VioLEAE R. Br. Congo 440. — ?LkoNiAcEAE 4. DC. Prodr. VIII. 668. Schnizl. Iconogr. t. 151a. DicoTYLEDONEAE DICHLAMYDEAE DIALYPETALAE HYPOGYNAE, FLORIBUS SOLEMNITER HERMA- PHRODITIS MEDIANE ZYGOMORPHIS, PRAETER CARPIDIA PENTAMERIS, VERTICILLIS SIMPLICIBUS ALTERNIS, CALYCE QUINCUNCIALI, PETALIS DESCENDENTI-IMBRICATIS, ANTICO INTIMO SAEPE DISSIMILI, STAMINIBUS IN CYLINDRUM CONFERTIS LIBERIS V. SUBINDE CONNATIS, ANTHERIS UTPLURIMUM APPENDICE SQUAMI- FORMI INSTRUCTIS, OVARIO PLQ. TRICARPIDIAT 0, CARPIDIO IMPARI ANTICO, PLACENTIS PARIETALIBUS, STYLO SIMPLICI TERMINALI, FRUCTU PLERUMQUE CAPSULARI LOCULICIDE TRIVALVI, VALVIS MEDIO PLA- CENTIFERIS, SEMINIBUS SOLEMNITER ALBUMINOSIS, EMBRYONE AXILI RECTO. mua PLANTAE HERBACEAE V. LIGNOSAE, FOLIIS PLQ. ALTERNIS SIMPLICIBUS SERRATIS BISTIPULATIS, FLORIBUS AXILLARIBUS SOLITARIIS V. RACEMI LEGE IN INFLORESCENTIAS DISPOSITIS, PEDUNCULIS PLQ. ARTICULATIS BIBRACTEOLATIS. Frores hermaphroditi, raro polygami v. dioici, plerumque mediane zygomorphi, nunc sub- regulares regularesve. SkPALA 5 libera v. breviter connata, positione + (i e. impari postico), aequalia v. leviter zygomorpha, basi subinde auriculato-retracta, praefloratione quincunciatim imbricata v. aperta, persistentia v. rarius decidua. PETALA 5 libera, hypogyna v. obscure peri- gyna, aequalia v. saepius distincte zygomorpha, antico plq. majore dissimili basi saepius saccato v. calcarato, praefloratione descendenti-imbricata (posticis 2 exteris, lateralibus semiexternis, antico intimo), decidua v. marcescenti-persistentia. STAMINA 5 petalis alterna, hypogyna v. obscure perigyna,. circa ovarium in cylindrum conferta, libera v. rarius plus minus connata, aequalia v. in floribus exquisite zygomorphis diversa, duobus anticis plq. calcaratis v. varie Viol, 46 347 VIOLACEAE. 348 appendieulatis. ЕпамехгА brevia nunc subnulla, in connectivum latiusculum continuata, saepe complanata ; ANTHERAE dithecae 4-loculatae, introrsae v. rarius laterales, longitrorsum birimosae, saepissime processu squamiformi membranacea, ex apice v. dorso v. basi connectivi oriunda instructae, subinde etiam thecis apice appendiculatis. Рогллміѕ granula ovoidea (humectata sub- globosa), trisulca, triporosa, exina laevi. Оулвпгм liberum sessile plq. ovoideum, e carpidiis tribus conflatum, quorum impar antrorsum spectat, rarissime 2- v. 4—5-carpidiatum, uniloculare, placentis 3 (2—5) parietalibus I—multiovulatis: дур l- v. saepius 2- raro pluriseriatis, horizon- talibus, anatropis, epitropis (raphe infera), integumentis 2. Srvrus terminalis saepius sursum incrassatus, plerisque zygomorphis in figuram Š curvatus apice antrorsum spectante, utplurimum persistens; sTiGMA simplex, raro: pro carpidiis divisum, terminale indeque in stylo curvato antrorsum declinatum, variis ceteroquin formis ludens, subinde perforatum. FRucrUs raro baccatus indehiscens, solemniter capsula chartacea coriacea v. rarius lignosa v. membranacea, loculicide trivalvis, valvis plq. navicularibus dorso incrassatis medio placentiferis, endocarpio subinde ab epicarpio elastice solubili. SEwiNA ad valvam 1, 2 v. saepius numerosa, sessilia v. funiculo brevi subinde in carunculam parvam intumido suffulta, forma et magnitudine pro generibus varia, plerumque obovoidea, raphe (infera) lineari et chalaza apicali orbiculata exaratis. “PESTA crustacea v. membranacea raro extus glutinoso-pulposa, subinde alata v. margine crassiore cincta; endopleura membranacea. ALBUMEN carnosum saepius copiosum, rarissime nullum. EMBRYO ах в rectus, CoTYLEDONIBUS plq. planiusculis appositis, latis v. rarius angustis, nunc brevissimis, RADICULA conico-cylindrica exserta, rarissime inclusa, PLUMULA raro distincta. HERBAE annuae perennesque, suffrutices et FRUTICES, rarius arbores, succo aqueo, ramulis teretibus. Forra sparsa alterna е. raro opposita, simplicia, solemniter integra, saepius serrato- dentata , dentibus glandula terminatis, penninervia , petiolata, bistipulata, stipulis subinde fuga- cissimis. PEpUNCULI axillares v. super bracteas ёп spicas racemos fasciculos rarius paniculas aut cymas dispositi, plq. medio v. altius articulati, parte inferiore bibracteolati. Frores albi „Лала violacei v. in zygomorphis quibusdam symmetrice picti, mediocris plq. magnitudinis v. parvi, nonnulli suaveolentes. — Totum orbem terrarum inhabitant, іп regionibus tamen arcticis per- rarae; herbaceae praecipue in hemisphaerio boreali, lignescentes in australi gignuntur, hae inter ігорісов praesertim Americae frequentiores. E synonymia ordinis supra data recognoscitur, Sawvagesiaceas, a plerisque auctoribus Violaceis tamquam tribus adscriptas, nobis ex hoc ordine excludi, ut jam Ехртаснкво, GnisEBaCH!O aliisque placuerat. Qua de re rationes infra dabimus et affinitates Sauvagesiacearum, quibus ordinis distincti titulum vindicamus, fusius exponemus. Sauvagesiaceis exclusis, Violacearum character multo magis naturalis evadit. Omnes nunc flore gaudent e verticillis quatuor superstrueto, quorum 3 exteriores, calycinus nempe, corollinus et stamineus, pentameri sunt et regulariter alierni, quartus intimus car- pidiorum fere semper trimerus et ita positus, ut carpidium unum (impar) antrorsum spectet (quum in Sauvagesiaceis versus axem positum sit). "Totus flos saepissime zygomorphiam medianam exhibet, subinde in omnibus verticillis, saepe in petalis solummodo con- spicuam, quorum anticum a reliquis plus minus diversum sese praestat, subinde etiam in illis generibus, quibus flos regularis adscribitur; stamina solemniter circa pistillum in cylindrum сопѕосіаіа subindeque connata, connectiva plus minus appendiculata, placentae semper parietales, fructus ubi dehiscunt loculicidi exstant. Moneam praeterea, praeflorationem corollae descendenti-imbricatam (cf. supra) per totum ordinem insigniter constare. Huic morphosi V?olaceae fere omnes sincere addictae, formas „апотајаз“ perpaucas tantum offerunt. Inter quas sane 7eíra- thylacium Poepp. primum locum obtineret, nisi, ut cl. Triana, PrANcHON et CLARKE *) bene demonstraverunt, hoc genus a Violaceis ex- cludendum et ad Zraceas transferendum esset, ubi a nobis describetur. | Ж) Prodr. Fl. Nov. Granat. (Ann. sc. nat. IV. Ser. ХУП.) 105; Seemann's Journal of botany, HI. 127. 349 VIOLACEAE. 350 Violaceae autem genuinae, a charactere supra dato plus minus aberrantes, generibus Melicyti, Hymenantherae et Gloeospermi obtingunt, quorum priora 2 Australasiae, tertium Americae propria sunt. Melicytus carpidia (placentas stigmataque) 3—5, Zymenanthera 2 tantum offert; Gloeospermum autem albumine seminis prorsus destitutum est.*) Carpidiorum discrimina, quum numerum tantum attineant, in aliis quoque ordinibus saepe variabilem, magni momenti haud faciam; gravior albuminis absentia in Gloeospermo mihi videtur. Attamen etiam hanc haud sufrcientem habeam, ut G/oeospermum a Violaceis penitus excludatur, quum reliqui ejus characteres sat bene cum Violaceis genuinis quadrent, et aliud hujus ordinis genus, Corynostylis, albumine praetenui transitum offerat. Praeterea observandum, etiam іп aliis ordinibus, licet haud frequenter, genera albuminosa simul cum exalbuminosis obtingere. Restat inter formas ,abnormes* Leoniae genus, nuperius Violaceis adscriptum, quum antea apud Myrsineas vel in earum affinitate militasset. De hoc infra ad calcem characteris generici paullo fusius disserere in animo est; hoc loco observare sufficiat, affinitatem cum Violaceis, etsi magis naturalem quam cum Myrsineis, mihi nondum extra omnem dubitationem positam esse. Non solum enim Leonia placentas solito plures (4—5) exhibet, sed etiam praefloratione corollae utitur a reliquis omnibus diversa, quincuncialiter nempe imbricata **), quum Violaceae genuinae, ut jam observavimus, descendenti-imbricatam eam habeant. Quum porro antherae sub- rotundae, haud appendiculatae, rimis transversis dehiscentes, quibus Leon?a gaudet, vix bene cum Угојасегв typicis quadrent, genus hisce adscribere haesito, loco tamen aptiore mihi pro tempore haud obveniente, in appendice tamquam „genus dubiae affinitatis“ describam. Quoad Уг асеагит affinitates, ad ea, quae cell. Ехоілсвев, LINDLEY, ВЕХТНАМ et Ноокек aliique exposuerunt, nil addendum habemus. CONSPECTUS TRIBUUM GENERUMQUE BRASILIENSIUM. Tribus I. VIOLEAE. Corolla distincte zygomorpha, petalo antico valde difformi. Stamina 2 antica basi appendiculata v. alio modo a reliquis diversa. 1. Sepala basi haud retracta. Petalum anticum calcaratum. Frutices, saepe volubiles. Sepala subaequalia. Capsula Попова . . . . . . . .. I. CORYNOSTYLIS. Sepala subaequalia. Capsula membranacea . . . . "un Il. ANCHIETEA. Sepala 2 interiora exterioribus multo minora . . . . . . + Ш. SCHWEIGGERIA. 2. Sepala basi brevissime retracta. Petalum anticum calcaratum. Flores in fascieulis axillaribus. Suffrutex erectus . . . . . . . . . ТУ. NOISETTIA. ! З. Sepala basi distincte retracta. Petalum anticum calcaratum v. sacca- tum. Flores solitarii axillares. Plantae рд. herbaceae . . . . V. VIOLA. 4. Sepala basi haud retracta. Petalum anticum unguiculatum, ungue basi gibbo v. saccato (nec calearato) — . . . + + + + + + VL JONIDIUM. Tribus П. ALSODEIEAE. Corolla subregularis, petalo antico reliquis aequali v. parum dissimili. Stamina omnia aequalia. 1. Fructus capsularis trivalvis. Semina albuminosa. Stamina libera, aristato-mucronata, connectivi dorso ехарреп- женіс 271—271.) И РИ маза ёл... УБ AMPHIRAHOX. Stamina connata, haud v. breviter mucronata, connectivi dorso қ exappedieulto . .............. УШ. PAYPAYROLA. Stamina libera v. plus minus connata, connectivi dorso squama aucto а ............... IX ALSODEIA. 9. Fructus baccatus indehiscens. Semina exalbuminosa . . . . . . X. GLOEOSPERMUM. Appendix: Genus dubiae affinitatis, floribus regularibus, staminibus connatis exappendiculatis, placentis 4-5, fructu baccato, seminibus albuminosis ХІ. LEONIA. Ж) TRIANA. et PLANCHON (Prodr. Fl. Nov. Granat, 128) albumen in G/oeospermo indicant, quod tamen equidem haud vidi, Cf. infra descriptionem et iconem nostram. жж) Plerumque petalum anticum intimum inveni, duo finitima prorsus externa, posticorum alterum semiexternum, alterum prorsus internum; sed haud raro etiam irregulariter imbricata occurrunt. Viol. 47 351 VIOLACEAE: CORYNOSTYLIS. 352 Тавоз L VIOLEAE DC. Prodr. I. 288. Corolla distincte zygomorpha, petalo antico valde difformi. Stamina 2 antica basi appendiculata v. alio modo a reliquis diversa. — Sepala petalaque constanter, saepissime etiam stamina inter se libera. L CORYNOSTYLIS Мавт. Er Zucc. Совуховтүіля Ман. et Тисе. Nov. Gen. І. 25. tab. 17. 18. Endl. Gen. Pl. n. 5045. Benth. et Hook. Gen. Pl. І. 116. — CALYPTRION Ging. in DC. Prodr. L 288. et in Мет. Soc. hist. nal. Genev. П. t. 2. fig. 1. Meissn. Gen. 20. (18). — Violae е! Noisettiae spec. Auct. SkPALA subaequalia, basi haud retracta. PErALA cum calyce staminibusque decidua, valde inaequalia, postica et intermedia oblique obovata breviter unguiculata, anticum majus longe calcaratum. STrAMINA libera, FILA- MENTIS brevissimis; ANTBERAE oblongae introrsae squama membranacea terminatae, anticae 2 e dorso connectivi in calcar commune petali antepositi calcare abscondi- tum villosum productae, intermediae appendice breviore subclavata oblique erecta villosa auctae, posticum ex- appendiculatum. Оулвшм placentis 3, ovulis numero- sissimis multiseriatiss sryLvus elongato-clavatus leviter curvatus Cavus, sriGMATE апігогво orbiculari perforato, ad margines minute ciliolato. _САРБШРА magna ovato- subtrigona lignosa corticata trivalvis. ОБЕМА nume- rosa compresso-subquadrata angulata imbricata, testa crustacea rugosa, raphe ab umbilico basilari ad chala- zam apicalem linearem producta, albumine tenui, coty- ledonibus foliaceis, radicula exserta. Ғвгтіскв scandentes, Foris alternis subintegerri- mis, stipulis caducis, PEDUNCULIS axillaribus et ad apices ramulorum racemosis, supra medium articu- latis, parte inferiore bibracteolatis, FLon1BUS majus- culis albis flavisque, saepe resupinatis. — Americam aequatorialem inhabitant. 1. CORYNOSTYLIS HYBANTHUS Мавт. et Zucc. Tabula nostra LXIX. Fig. I. Согупов у в Hybanthus Mart. е! Zucc. L с.! Lindl. Veget. Kingd. fig. 230. (p. 338). Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 26. Viola Hybanthus Aubl. Guian. II. 811. t. 319. ( excl. synon. е! fruct.). Рот. Encycl. VIII. 649. Viola Aubletii Meyer, Prim. Fl. Esseq. 123. Calyptrion Aubletii Ging. il. cc. Calypirion nitidum Benth. in Hook. Journ. Bot. IV. 106! = Согуповїуйз Benthamii Walp. Rep. I. 223. Corynostylis carthagenensis et C. guayanensis Karst. Fl. Columb. 1I. 33. tab. 127! 2 Noisellia orinocensis H.B.K. Nov. Gen. V. 384. (е de- scriptione haud differt) — Calyptrion orinocense DC. Prodr. I. 289. — Viola excelsa Willd. ex Roem. е! Schult. Syst. V. 391. Екоткх sarmentosus volubilis, praeter ramulos novellos foliaque nascentia subtus puberula glaber. Rawr tenuiter longitrorsum striati, demum сіпегаѕсепќеѕ lenticelloso-punctati. Forra ovato-lanceolata, acuta v. breviter saepiusque recurvo-acuminata, basi rotundata obtusa v. in petiolum subacutata, 6—10 (3—14) centim. lg., 3—5 (2—8) cm. lt., sub- integerrima v. minute glanduloso-serrata, tenuiter coriacea, utrinque nitidula, subtus pallidiora et ad lentem cinereo-punctata, distanter pennato-nervosa, reticulato-venosa, nervis utrinque prominulis. Ркт:01:08 teretiusculus supra canaliculatus 4 —8 mm. lg.; srIPULAE minimae triangulari-squamiformes caducae. PkpuNcuLI e superioribus axillis ей ad apices ramulorum super bracteas stipuliformes caducas in racemis abbreviatis, saepius ramulos breves axillares parvifoliatos terminantibus, 5--7 (4—8) cm.longi, tenues, flexuosi, articulatione 1/4 — 1 cm. infra florem, BRACTEOLIS stipuliformibus alternis ad partem inferiorem brevius altiusve supra basin obviis, deciduis. FrLonzs 2!/—4 rarius fere 5 ст. lg. Sk&PALA ovata acuta ciliato-denti- culata crassiuscula 3 — 4 mm. aequant. PETALA carnosula, 4 superiora adscendentia, anticum porrectum, priora oblique obcordata saepius repando- denticulata et undulata, postica 2 sepalis duplo longiora basi ob- lique subsaccata 1-nervia, intermedia latiora calyce fere 4-plo lon- слога basi leviter concava 3- v. subó-nervia; petalum anticum lamina obcordato-suborbiculari breviter cuspidata, marginibus involuta, e nervo medio divergenti-pinnato-venosa, petalis intermediis paullo majore, basi cuneato-attenuata et in calcar abeunte amplum 2—3 ст. longum conico- cylindricum, obtusum v. apice subinflatum, rectum v. plus minus curvatum tortumque. Genitalia petalis posticis subaequilonga; ANTHERAK loculis basi subsagittato-divergentibus, membrana terminali oblonga rotundata loculos fere aequante, in omnibus enervi lutea; calcar commune staminum anti- corum antherae subaequilongum v. brevius, obtusum v. caudatum, inferne barbato-villosum; appendices staminum intermediorum plq. brevissimae ob- tusae, OvARIUM ovoideum ; srYLUs stamina paullo excedens. CAPSULA pe- dunculo incrassato cinereo-fusco suffulta ovato-subtrigona, vertice sulcis 8 notata, cortice glabro cinereo vestita, 4'/, —5 cm. longa; valvae intus glabrae, nitidulae, badiae, striatulae , medio vitta longitudinali lata albida, punctis ab insertione seminum et rudimentis trophospermiorum cicatrisata notatae. SEMINA totam capsulam replentia, placentis pluriseriatim affixa, erecto-imbricata, compresso-plana, margine irregulariter dentato-lobata, 1—1 cm. diam. ТЕзтА corticosa, in facie exteriore (placentam versus spectante) laeviuscula et spadicea, in altera opposita suberoso-rugosa rimulosa et cinerascentia, ibique raphe percursa; endopleura tenuis mem- branacea, toto vertice chalaza fusca notata. ALBUMEN subcarnosum albidum, EMBRYO ejus longitudinem et latitudinem aequans, cotyledo- nibus transverse oblongis cordatis planis, radicula conica. Stirps magnopere varia, praecipue foliorum forma et magnitudine, pedunculi florisque longitudine, calcare nunc cylindrico nunc fauce ampliato, denique appendicum staminalium indole. Sed varietates bene circumscriptas haud observavi; quas cl. KAnsTEN specierum titulo proposuit formae, mihi lusus tantummodo s. d. individuales habentur. | In Brasilia aequatoriali ad fl. Amazonum ejusque confluentes, е. gr. ad pagum Miranhas ditionis Yapurensis: Martius; ad Manáos : Spruce 1443. 1072. (forma parvifolia magis pubescens). Frequens praeterea in tota Guiana , e. gr. gallica: Aublet, Leprieur, Richard; anglica: Rob. Schomburgk214., Rich. Schomburgk 337.; batava: Split- gerber, Hostmann et Kappler 139., И иИзстаеце!; variis locis Venexuelae, e. gr. Casiquiare, Angostura, Carthagena: Spruce 3203., Moritz, Kar- sten; etiam in insula St. Vincentii: Guilding. — Najas et Extrabrasil. 353 П. ANCHIETEA Sr. Ни. ANCHIETEA Sf. Hil. РЇ. us. Bras. tab. 19. РІ. remarq. 290. Fl. Bras. П. 101. Meissn. Gen. 20 (18). Endl. Gen. п. 5043. Benth. et Hook. Gen. 1. 117. — Noiserria. Mart. et исе. Nov. Gen. 1. 23. lab. 16., пес H.B.K. — Noisettiae spec. St. Hil. — Violae spec. Vell. Е. Flum. SEPALA subaequalia, basi haud retracta, persistentia. PrErALA cum staminibus decidua, valde inaequalia ; postica 2 minima, lateralia majora unguiculata, anticum maximum longe calcaratum. S'rAwiNA libera; FILAMENTA brevissima; ANTHERAE іпігогвае squama membranacea terminatae, anticae 2 ex imo dorso connectivi filiformi-calcaratae, reliquae exappendiculatae. Оулнгом placentis 3, ovulis numerosis biseriatis; sTYLUuS crassiusculus subclavatus leviter curvatus, зтїємАТЕ ашгогзо suborbiculari per- forato, margine minutissime ciliato. CapsuLA maxima membranacea vesiculoso-inflata trivalvis, v. saepius оуапо jam paullo post anthesin fisso valvas 3 liberas medio placentiferas refert. SkwiNA compressa v. plano- convexa, ala orbiculari tenui v. margine crasso cincta, · testa membranacea, albumine copioso. Емввуо albu- minis longitudine, cotyledonibus foliaceis suborbiculatis, radicula brevi. Ғвгтісев scandentes, FOLIIS alternis serratis, stipulis fugacissimis, PEDUNCULIS in fasciculos ra- cemosve abbreviatos axillares dispositis, rarius soli- tarie axillaribus, supra medium агисшайз, parte inferiore bibracteolatis, rronipus parvis albidis v. flaventibus, saepe resupinatis. — Americam australem tropicam inhabitant. Species fructibus bene distinctae, absque iis vix dignoscendae. Memoria non indignum videtur, quod in A. salutari et forte etiam in aliis speciebus ovarium plerumque immediatim post an- thesin in valvas discinditur, quae liberae accrescunt et semina de- nudata maturant. B. Martius hane ob caussam in diario suo brasiliensi (Obs. n. 1096) speciem illam, eo tempore nondum descriptam, Ешосат gymnotecnam appellaverat. У 1. ANCHIETEA SALUTARIS Sr, Ни. seminibus compressis late alatis, ala plq. subintegerrima. Tabula nostra LXX. Fig. I. ~ Anchietea salutaris St. Hil. locis citatis ! Noisettia pyrifolia Mart. ей Zucc. l. с.! Anchietea pyrifolia G. Don, Gen. Syst. І. 340. Noisettia Roquefeuilleana St. Hil. Pl. remarq. 289. tab. 26. C. ! Fl. Bras. L с. (forma foliis solito minoribus et angustioribus ). Anchietea КодиеѓеиШеапа Spreng. Syst. Cur. post. 98. Viola Summa Vell. Fl. Flum. VIII. tab. 161. Cipó Süma Brasil. іп Rio de Janeiro, Piriguaia in Minas Geraés. Planta magnopere variabilis, inter lusus numerosos formas 3 insequentes aliquomodo constantes nobis obtulit : VIOLACEAE: ANCHIETEA, 354 Var. a. НилшАХА (= A. salutaris St. Hil. typica), tota glabra, capsula vesiculoso-inflata, valvis saepius provectiore demum aetate solutis, latis, concavis. ( Tabula cit. Fig. 1. A.). Var. |3. МавтгАхА (= Мозета pyrifolia Mart. et Zucc.), tota glabra, ovario jam paulla post anthesin in valvas scisso, valvis tandem linearibus, saepius secundum placentas replicatis. ( Таб. cil. Fig. I. B.). Inter duas has formas, praeter fructum nullomodo diversas, sed illius indole primo visu bene discrepantes, transitus varii occurrunt, sed non frequentes. Var. y. PUBESCENS, ramulis petiolis pedunculis calycibusque villoso-pubescentibus, prioribus tandem glabratis. Fructum hujus formae non vidi, sed vix species distincta, Еһуткх summas arbores scandens, rarius arbuscula erecta. RAMI sinistrorsum volubiles (sensu Candolleano), novelli angulati longitrorsum substriati, adulti teretes cinerascentes. КОЛА ovata oblonga v. lanceolata, acuta v. acuminata, basi рід. obtusa, 4—6 (2 —10) ст. Ig., 2—3 (1—4) cm, lt., remote crenato-dentata nunc subintegerrima, plus minus curvata et complicata, tenuiter coriacea, supra viridia, subtus pallidiora et (ut іп Schweiggeria) maculis minimis obscuris densissime cooperta, raro tota glauco-irrorata, distanter tenuiterque arcuato-nervosa nervisque infimis erectioribus subinde obscure triplinervia, venularum гейсшо tenuissimo saepe inconspicuo. PkrioLUs teretiusculus 5—8 raro 10—15 mm. lg.; STIPULAR minute squamiformes fugacissimae. —INFLORESCENTIA multum varia: ut- plurimum fasciculi axillares racemi typo constructi 3—10-flori, BRACTEIS minutis stipuliformibus caducis, nunc rachi elongata distinctius racemosi saepeque loco bractearum inferiorum foliis parvis instructi, nunc bracteis omnibus in folia mutatis flores solitarii axillares evadunt, omnibus hisce formis haud raro ad unius ejusdemque speciminis ramos diversos obviis. PkDUNCULI (s. pedicelli) !/, — 1. v. 11/, cm. lg., breviter infra calycem articulati, sRACTKOLIS alternis stipuliformibus. Fronks 1 — 1'/, raro 2 ст. lg. (calcare computato), albidi v. flavescentes, petalo antico ad faucem dilute violaceo. Сліжх 2'/—3 шіп. aequans; sepala lanceolata attenuato- acuta ciliolato-denticulata, 2 intermedia paullo majora subfalcata, posticum ` quidpiam angustius. PETALA 4 posteriora adscendentia imbricata, anticum horizontaliter porrectum; postica 2 obverse oblonga obtusa calyce duplo longiora tenuissima, intermedia 3—4-plo majora ex ungue oblongo tenui in laminam firmiorem oblique obcordatam reticulato-venosam “dilatata; anticum lamina 5— 10 mm. longa late obcordata breviter cuspidata, e nervo medio (unico) tenuiter divergenti-pinnato-nervosa, basi cuneata et in calcar cylindricum horizontale laminae subaequilongum retracta. Genitalia petalis posticis vix breviora; ANTHERAK ovato-oblongae, appendice loculis paullo breviore ovata rotundata, in omnibus tenuiter 1-nervi, calca- ribus anticarum tenuibus in calcar petali antici descendentibus eique sub- nequilongis, apice plq. sursum uncinatis. OvARIUM ovatum; STYLUS An- theras vix excedens. Евостиз, ut supra ad var. о. et B. indicavimus, duas formas principales offert; nunc capsula 6—10 raro 3—4 ст. lg. obovoidea vesiculoso-inflata trisulca flavo- v. rufo-virens nitidula, valvis latis con- cavis membranaceis plus minus rugoso-plicatis, nervo medio valido (pla- centa) percursis et conspicue reticulato-venosis; nunc ovario jam paullo post anthesin in valvas soluto hisque libere accrescentibus e lamellis 3 linearibus v. lineari-oblongis membranaceis arcuato-erectis 6—10 cm. longis constat, medio ventre placentam nerviformem seminaque gerentibus, mar- ginibus varie repandis undulatisque saepius recurvis v. replicatis, inde a placenta transverse nervosis reticulatisque, ceterum ш in forma priore sese habentibus. SEMINA funiculo rigidulo 2 — 4 mm. longo erecta, orbi- culata, 1'/,— 2 cm. diam., flaventia, corpore parvo obovoideo compresso, ala multo latiore scariosa radiato-striata, basi (ad funiculum) emarginata, subintegerrima vel (praecipue in var. а.) denticulata. Nucleus vertice chalaza orbiculari notatus; кмввто totam albuminis longitudinem et lati- tudinem occupat. Habitant var. o. et В.Ж) frequentissimae in silvis fruticetisque circa Rio de Janeiro, e. gr. Nicterohy, Serra dos Orgáos etc., unde ж) Var. о. et В. in hac enumeratione non distinguuntur, quia nonnulla specimina fructibus carent itaque quoad varietatem dubia sunt. 355 VIOLACEAE: ANCH!ETEA —SCHWEIG GERIA. 356 ab omnibus fere collectoribus reportatae sunt. Etiam in prov. Minas Geraés, e. gr. ad Caldas et Lagoa Santa, prov. Goyaz inter Goyaz et Cavalcante, prov. S. Paulo ad Ypanema inveniuntur. Indicamus solummodo specimina quaedam numeris distributa ; Martius Hb. Fi. Bras. 171. 472., Gardner 4414., Недпей 1.6., Guillemin 76., Vauthier 185., Claussen 2095., Gaudichaud 1017. 1017 ter., Lindberg 275., Lhotsky 137., Glaxiou 66. 130. 3795. 3796. — Var. y. in prov. Minas Geraés : Claussen 632., Gardner. 4413. (forma тїт pubescens, transitoria ad ғирит), Riedel; prov. S. Paulo ad meridiem: Sello. Totum fere per annum flores et fructus ferre videtur. — Dryas, Oreas. 9. ANCHIETEA SELLOANA Снау. Все". seminibus com- pressis anguste alatis, ala argute lacero-dentata. Anchietea Selloana Cham. е! Schlecht. Linnaea IL 148! Tota glabra. Ramuz et FOLIA vix ab А. salutari distinguenda, nisi haec subtus vix pallidiora quam in pagina superiore et maculis mi- nutis destituta (quae tamen etiam in А. salutari non constanter observantur), 4 — fere 7 cm. lg., 21/, — fere 4 ст. lt., ovata acuminata basi obtusa, argutule nec tamen grosse glanduloso-serrata , petiolo '/; —1 cm. longo. Frores in ramulis lateralibus parvifoliis axillares, foliis apice subinde ad bracteas minutas squamiformes reductis, pedunculis 1!/, — 2 cm. longis, reliquis notis omnino ut in А. salutari. Екостоз ut in illius speciei var. Hilariana sese habent, nisi 4—5 cm. tantummodo longi, valvis quoque tenuioribus et magis diaphanis. SkwrNA Oorbicularia, 6—7 mm. diam., fusca, corpore compresso-obovato, ala 1'/, —2 mm. lata argute lacero- dentata. Habitat ad Presidio S. Joáo Baptista prov. Minarum: Sello. — Oreas. 3. ANCHIETEA EXALATA Eicur. seminibus plano-convexis, margine crassiusculo rotundato integerrimo cinctis. Scandens, glabra, mAwuLis teretibus tenuiter longitrorsum striatis. . FoniA ovato-oblonga, breviter attenuato-acuta, basi rotundata, 5—fere S cm. lg., 2— ultra 3 cm. lt., grossiuscule dentato-serrata, petiolo !⁄—1 ст. longo, sriPULIS lineari-subulatis ciliolatis, ceterum ut in А. salutari, etiam subtus microscopice obscuro-maculata. INFLORESCENTIA antecedentis, pedunculis 1!/,—2/, cm. longis. Flores non visi. Fructus ut in A. sa- lutaris var. Hilariana, nisi solummodo 3 cm. longi. SEMINA 4--5 mm. diam., obovato-suborbicularia, flaventia denseque fusco-maculata, corpore obovato, margine haud tenuiore 1'/; mm. lato. Habitat іп Brasilia meridionali, loco accuratius haud indicato : Sello. Oss. Hujus generis videtur etiam Noisettia frangulaefolia H.B.K. Nov. Gen. V. 384. t. 499! (— Calyptríon frangulaefolium Ging. in DC. Prodr. 1. 289.), vegetatione et floribus praeter notas secundarias iisdem ac in speciebus supra descriptis, sed fructu adhuc ignoto. In Brasilia haec planta nondum reperta, in Andibus Popayanensibus a Bonplandio lecta est. Ill. SCHWEIGGERIA Зрвкке. ScRWEIGGERIA Spreng. Neue Entdeck. 11. 167. St. Hil. Pl. remarq. ` 281. lab. 266. Fi. Bras. ІІ. 98. | Meissn. Gen. 20. (18). Endl. Gen. n. 5044. Benth. et Hook. Gen. 1. 117. — GLOSSARRHEN Mart. in Nov. Ас. Nat. Си". XII. tab. 8. | Nov. Gen. І. 21. lab. 15. Ging. т DC. Prodr. І. 290. — Violae spec. Auctt. SEPALA valde inaequalia, exteriora 3 majora ovata basi hastato-cordata, interiora 2 minuta lineari-subulata. Рктаһл 2 postica minima parum obliqua, intermedia majora adscendenti-falcata, anticum maximum basi cal- caratum. STAMINA basi brevissime connata; FILAMENTA subnulla; АХТВЕВАК introrsae squama membranacea ter- minatae, anticae 2 e dorso conuectivi filiformi-calcaratae. Ovarıwm placentis 3, ovulis numerosis biseriatis; STYLUS e basi tenui flexuosa clavatus, sriGMaTE terminali tri- lobo, lobis 2 posticis transversaliter patentibus acutis, antico minimo noduliformi. CapsuLA calyce et corolla staminibusqne persistentibus fulta, stylo apiculata, ovato- trigona, trivalvis, valvis navicularibus pergamaceis dorso paullo erassioribus. SEMINA numerosa 1-seriata, omnino Violae. Ғагтех brasiliensis erectus, FOLIIS alternis glanduloso - serratis minute bistipulatis, PEDUNCULIS axillaribus solitariis, supra medium articulatis, parte inferiore bibracteolatis, rLoninus albidis roseisque mediocris magnitudinis. 1. SCHWEIGGERIA FLORIBUNDA Sr. Hir. Tabula nostra LXIX. Fig. II. Schweiggeria floribunda St. Hil. Pl. remarq. et Е. Bras. l.c.! Glossarrhen floribundus Mart. et Zucc. Nov. Gen. I. 22. lab. 15! Ging. т DC. Prodr. І. 291. у . Glossarrhen pauciflorus Mart. in Nov. Act. Nat. Cur. ХИ. pars І. tab. В! Mart. е! Zucc. l. с. 23. Ging. l с. (forma foliis magis obovatis laxiuscule distantibus, floribus inde rarioribus ). Schweiggeria fruticosa Spreng. Neue Entdeck. П. 167. Syst. Cur. post. 99. Schweiggeria pauciflora Lindl. Bot. Reg. XXVII. (ад. 40. Viola Mendanca (т. rectius Mendanha, secundum locum natalem, топеп:е cl. Allemáo іп litteris) Vell. Fl. Кит. VIII. tab. 160. _ Квџтех 2- 4-pedalis ramosissimus, ab omni parte glaber v. raro ad ramulos foliaque novella minute pubescens, Ramis adultis teretibus cinereis, novellis subangulatis viridibus nitidulis. Forra ad ramulorum apices con- gesta, saepe ad ramulos abbreviatos laterales disposita, obovata — lanceolata, plq. obtusa, basi in petiolum attenuata v. subcuneata, 3—4 (1'/, —8) cm. 1g., 1—2 (/у-8) ст. lt., margine saepius leviter recurvo crenato-dentata v. basi subintegerrima, dentibus obtusiusculis glandulosis, membranacea, utrinque opaca, supra viridia, subtus pallidiora et punctis striulisque ob- scuris densis minutisque maculata, distanter tenuiterque penninervia, venu- larum reticulo plg. inconspicuo. Ркт:1408 tenuis 2—5 mm. lg.; sTIPULAE vix 1 mm. aequantes triangulari-dentiformes caducae. PEDUNCULI e su- perioribus v. fere omnibus axillis solitarii , 1—1'/4 v. rara exceptione 2—3 сш. lg.; BRACTEOLAE 2 stipuliformes alternae. FLORES calcare com- putato 1—17/, v. raro fere 2 cm. lg. ВКРАГА exteriora 5—10 mm. lg., antica 2 basi antrorsum subproducta, posticum symmetricum levius cor- datum, omnia attenuato-acuta integerrima obscure 5-пегуіа herbacea et sicut folia minute obscuro-maculata; interiora 2 subtriplo breviora lineari- subulata i-nervia albida. PETALA alba v. rosea, antico venis purpureo- violaceis picto et in medio flavo; postica 2 obverse oblonga obtusa 1-пегуіа tenuiterque penniveni-striata, sepalo postico 2—3-plo breviora; intermedia sepalis externis paullo — fere duplo breviora, latiuscule falcato- oblonga, obtusa, reticulato-3-nervia; anticum calycem paullo — triplo excedens late obcordatum, e sinu saepius mucronulatum, approximato - 3-nervium tenuiterque pinnato-venosum, basi cuneatum, supra basin cristis 2 convergentibus obscurjoribus (nec tamen barbatis, ut auctores nonnulli habent) in nervos laterales excurrentibus instructum, denique in calcar obtusum compressum lamina 2—3-plo brevius retractum. Genitalia sepalis interioribus subaequilonga; АХТНЕВАК ovato-oblongae, membrana terminali ovato-suborbiculata, loculis subaequilonga, antherarum 2 anticarum 1-пегу!, reliquarum епегуі, calcaribus anticarum іп petali calcar descendentibus eique subaequilongis, apice attenuato uncinato-crispatis. OvARIUM ovoideum ; 357 VIOLACEAE: NOISETTIA — VIOLA. | 358 STIGMA antheras vix excedens. CAPSULA 6 — 8 mm. lg., sepalis erectis appressis semiocculta. SEMINA 1'/ mm. diam. | Foliorum magnitudine, forma et serratura, florum copia magnitudineque, sepalorum denique et corollae proportionibus valde varia, varietates tamen aliquomodo constantes nobis haud obtulit. Habitat frequens in silvis fruticetisque provinciarum Rio de Ja- пето, S. Paulo et Bahia: St. Hilaire, Martius, Princ. Neuwied, Velloxo, Riedel, Sello, Pohl, Schott, Burchell, Blanchet 2112. aliique. Sept.— Dec. floret. — Dryas. IV. NOISETTIA H.B.K. NoisgTTIA. 2. B. К. Nov. Gen. V. 382. tab. 499b. fig. 2. (nec fig. 1.). Ging. in DC. Prodr. І. 290. ` St. Hil. Pl. Remarq. 284. et Е. Bras. 11. 99. ег parie. Мейввп. Gen. 20 (18). Endl. Gen. п. 5042. Benth. et Hook. Gen. L 116. (nec Mart. et Zucc.). — Јомір10рзІЗ Presl, Botan. Bemerk. 13. Walp. Ann. 1. 69. — Вівеһоулл DC. Mscr. ex Prodr. — Violae et Jonidii spec. Auct. SEPALA subaequalia, basi brevissime auriculato- retraeta. PrrALA Anchieteae, sed marcescenti-per- sistentia, SirTAMINA basi brevissime connata; ANTHERAE introrsae squama membranacea terminatae; FILAMENTA brevia, antica 2 dorso filiformi-calcarata. OvARIUM Schweiggeriae; sryLus elongato-clavatus paullo de- curvus, sTIGMATE antrorsum spectante minute trilobo, lobo antico minore v. obsoleto. CAPsULA calyce et co- rolla emarcida staminibusque persistentibus fulta, tri- gono-oblonga, elastice trivalvis, valvis navicularibus pergamaceis dorso crassioribus. SEwiNA ad valvam 1-ѕегіаќа, omni nota Violae. SurrFRUTEX erectus subsimpler, roL11s alternis glanduloso-serratis minute bistipulatis, PEDUNCULIS ad аа ав breviter racemosis fasciculatisve, medio articulatis, parte. inferiore bibracteolatis, FLORIBUS parvis lutescentibus. — Americam australem tropicam inhabitat. Овв. Sepala ab auctoribus basi haud retracta describuntur, sed semper ea, praecipue antica, lobulo instructa vidi. d 1. NOISETTIA LONGIFOLIA H.B.K. Tabula nostra LXX. Fig. H. Могве та longifolia H.B.K. Nov. Gen. V. 384. т obs. tab. 4991. fig. 2!. DC. Prodr. І. 290. St. Hil. H. сс Nees el Mart. Nov. Act. Nat. Cur. XII. 48. Viola longifolia Poir. Dict. VIII. 649. Viola orchidiflora Rudge, Pl. Guian. L 11. tab. 10. Jonidium longifolium et J. orchidiflorum Roem. е! Schult. Syst. V. 398. 400. Noisellia orchidiflora Ging. їп DC. Prodr. 1. c. Noiseltia galeopsifolia St. НИ. И. cc. Viola lutea Vell. Fl. Flum. ҮШІ. t. 162. Jonidiopsis fruticulosa Presl, Bot. Bem. 13. SurFRUTICOSA 1—2-pedalis, ab omni parte glabra. RaApix longe ramosa lutea. Сасіля basi lignescens, superne herbaceus, simplex v. raro basi in ramos cauliformes divisus, pennae anserinae crassitiem attingit, Viol. e foliorum vestigiis decurrentibus angulatus, angulis plq. anguste albido-marginatis. Кола patentia, plq. oblongo-lanceolata, utrinque atte- nuata, 8—12 (4—20) ст. ig, 2—3'/;, (1—4) cm. it., dense utplurimum serrulata, dentibus apice incurvo glandulosis, tenuiter membranacea, opaca, supra saturate viridia, subtus pallidiora, nervis numerosis pinnatis subtus praecipue prominentibus percursa. PkrrOLus complanatus, sursum e limbi decursu subalatus, 1'/,—3 ст. lg.; sTIPULAEK subulatae sparse dentatae scariosae 1—2 mm. lg., caducae. FascicuL: florum 2—6-flori, raro ad florem unum reducti, petiolum vix superantes; PEDICELLI tenues, 1⁄—11⁄, cm. lg., cc. in medio articulati, basi ввАСТЕА exigua dentiformi ѕсагіоѕа et ad partem inferiorem BRACTEOLIS fere rudimentariis instructi. FLORES nutantes, calcare computato 12—15 mm. lg. SkPALA cc. 4 mm. aequant, lanceolata attenuato-acuta integerrima trinervia, antica 2 subfalcata basi distinctius retracta, lobulis brevibus rotundatis, intermedia vix obliqua lo- bulis basilaribus vix conspicuis, posticum rectum processu basilari nullo. PETALA lutea v. albida, apicibus saturatius coloratis, anticum fauce macula subaurantiaca notatum; postica 2 sepalis paullo breviora lanceolata obtusa 1-nervia tenerrima; intermedia calycem paullo superantia oblonga adscen- denti-falcata, ungue tenuissimo trinervio, lamina vix latiore paullo firmiore reticulato-venosa ; anticum limbo horizontaliter porrecto, calycem duplo excedente, obovato-suborbiculari, breviter cuspidato, marginibus plus minus involuto , approximato- 3-nervi et divergenti-pinnato-venoso, basi sub- сипеаќо et in calcar tenue cylindraceum cc. 1!/-plo longius retracto. Genitalia calyce subduplo breviora; ANTHERAE O0vatae, membrana apicali obovato-suborbiculari fulva loculis subaequilonga, in antheris 2 anticis 1-nervi, reliquarum enervi; FILAMENTA antheris paullo breviora complanata, calcaribus anticorum filiformibus attenuatis in petali calcar descendentibus eique subaequilongis, ad filamenta apiculo brevi erecto instructis. OvARIUM ovatum; sTYvLUs antheras breviter excedens. CarsuLA viridi-flavescens 7—10 mm. lg., valvis apice subinflexis; SEMINA primum flavicantia, demum nigrescentia, 2 mm. diam. Etiam haec species, ut antecedentes, magnopere variat, praesertim statura, foliorum forma magnitudine et serratura, florum in fasciculis copia aliisque notis; sed varietates certa diagnosi circumscribendas eligere haud potui. Frequens circa Rio de Janeiro, ad Mandiocca, Corcovado, Масаће, Praia alta etc.: Velloxo, Sello, Pohl, Schott, Beyrich, Vauthier, Riedel etc.; in provincia Bahia: Princ. Neuwied, Wawra et Maly, Blanchet 1958. (forma parvifolia) et n. 3948.; prov. Minas Geraes ad Lagoa Santa: Warming. Extra Brasiliam ad Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce n. 4006.; Cayenna: Martin, Poiteau, Leprieur. — Vaga et Extrabrasil. Oss. Reliquas species ab auctoribus Noisettiae titulo descriptas ad alia Véolacearum genera pertinere, supra locis suis indicavimus. V. VIOLA Їлхм. Уол Linn. Gen. n. 1007. ех parte. Ging. in DC. Prodr. І. 291. et іп Mem. Soc. hist. nat. Genev. 11. (ab. 1. St. Hil. Pl. Remarq. 271. F Bras. 11. 97. | Meissn. Gen. 20 (18). Endl. Gen. n. 5040. Benth. е! Hook. Gen. І. 117. — ЕвеЕтох DC. ет Sweet Fl. Gard. lab. 170. — Мхеміоз, Снвувом е! LoPHIoN Spach, Suit. Buff. V. 509. 510. 516. — Violeta Lusit. Seraka subaequalia, basi in lobulos aurieuli- formes retracta. Perara inaequalia, anticum plq. majus basi saccatum v. calcaratum, reliqua subaequalia bre- viter unguiculata, intermedia saepe curvata. STAMINA hypogyna v. rarius toro concavo subperigyna, libera v. leviter cohaerentia; FILAMENTA brevissima v. subnulla; ANTHERAE introrsae squama membranacea terminatae, anticae 2 dorso basi gibbae v. calcaratae subindeque appendice terminali diversa instructae. Ovarium pla- centis 3, ovulis numerosis 2— pluriseriatis; STYLUS 48 359 clavatus filiformis v. subulatus, rectus v. curvatus, STIGMATE terminali v. antrorso, pro sectionibus variis formis ludente. elastice trivalvis, valvis navicularibus dorso crassiori- bus. SEwiNA numerosa 1-- pluriseriata, obovata v. subglobosa, funiculo brevi saepius in carunculam intu- mido fulta, raphe lineari (infera) et chalaza apicali orbiculari exaratis notatà; testa laevis crustacea; al- bumen copiosum. Емввуо albuminis fere longitudine, cotyledonibus brevibus crassiusculis, radicula conico- cylindracea exserta. Неввав annuae v. saepius тһізотайв оре perennes, caulescentes aut s. d. acaules, rarius suffru- Нсозае, FoL11S alternis рід. integris serratis petiolatis bistipulatis, stipulis saepius foliaceis persistentibus, PEDUNCULIS acillaribus solitariis exarticulatis bi- bracteolatis, FLORIBUS plq. cernuis, violaceis albis flavis v. varie expictis, nonnunquam suaveolentibus. — Crescunt majore copia in temperatis hemisphaerii borealis, inter tropicos et in hemisphaerio australi rariores; іп Brasilia partem | austro - orientalem tantummodo incolunt. Зксто LEPTIDIUM Gine. (DC. Prodr. І. 304.). Stylus filiformi-subulatus, rectus v. parum curvatus; stigma termi- nale minute capitatum v. proboscideum, foramine exiguo glabro. Stamina 2 antica saepe (in Brasilianis nostris constanter) appendicibus longioribus curvatis instructa. Тогиѕ planiusculus, staminibus bypogynis. Oss. Flores dimorphi, quales sectionem Nomimii exornant, in hac Leptidii sectione haud offenduntur. Species nostrae Brasilienses et pleraeque iis affines bifundae s. biaxones exstant, caule (superterraneo) elongato, floribus ex axillis foliorum secus hunc caulem sparsorum oriundis, cataphyllis nullis. 1. VIOLA GRACILLIMA Sr. Hir. herbacea glabra, caule tenui filiformi procumbente v. adscendente; foliis parvis ovato- v. triangulari-suborbiculatis acutis v. breviter cuspidatis, basi aperte cordatis, stipulis lanceolato-subulatis parce fimbriato-dentatis; pe- dunculis folia superantibus; petalis oblongis v. posticis lanceolatis, calcare antici obtuso sepalorum auriculas vix excedente; appendi- cibus antherarum 2 anticarum longioribus subulato-caudatis recurvis. Tabula nostra LXXI. Fig. I. Viola gracillima St. Hil. Pl. remarq. 275. 146. 26a! HI. Bras. П. 97. Planta annua (?), debilis, caule digitum usque spithamam longo, simplex v. parce ramosa, procumbens ad nodos subinde radicans v. ad- scendens, nunc erecta gramineis circumdantibus nixa (St. НИ.). RADIX fibrosa albida; cCAULIS teres v. longitrorsum subsulcatus. FoLiA 7—10 (4—15) mm. lg. et lt., laxe distantia, membranacea, distanter saepiusque obsolete crenato-dentata, dentibus apice glandulosis, e sinu baseos in petiolum 4—10 mm. longum subalato-decurrentia, utrinque 3 — 4-nervia, nervis basi quidpiam convergentibus, opaca, supra (ad lentem) sparse, subtus densius farinaceo-punctulata indeque subtus pallidiora. STIPULAK erecto-patentes 3 —4 raro 5 — 6 mm. lg. PkpuNCULI e superioribus v. rarius ex omnibus fere axillis erecti, filiformes, 2—4 ст. lg., supra medium BRACTEOLIS 8 lineari-subulatis alternis instructi. Кіовкя cernui albi v. violacei, 8 — 10 mm. diam. SkPALA 8-4 mm. 16. > lanceolata, attenuato- acuta, lobulis baseos brevibus obtusis. PETALA calycem 27/,-plo superantia ; VIOLACEAE: VIOLA. CarsuLa ovato- v. oblongo-trigona, . 360 anticum obovato-oblongum, ex apice lato breviter cuspidatum, basi obtuse saccato-calcaratum; lateralia et postica subaequalia, oblonga v. lanceolata, acuta, lateralia adscendenti-curvata, postica parum obliqua. Genitalia ca- Тусе paullo longiora; ANTHERAKE latiuscule oblongae sessiles, loculis ob- tusis, posticae 3 appendice reflexo-patente triangulari-ovata obtusa loculis subaequilonga, anticae 2 ea multo longiore in acumen subulatum reflexo- adscendens desinente et dorso basi breviter obtuseque descendenti-calcaratae. OvaniuM ovoideo-oblongum in sTYLUM filiformi-subulatum fere duplo lon- giorem attenuatum, sTIGMATK exiguo subcapitato. | CaPsULA trigono- oblonga v. subovoidea, 5—7 cm. 18.) SEMINA ad valvam 8--4 obovoideo- globosa. In pascuis paludosis prov. S. Paulo, e. gr. ad urbes S. Paulo, Mugi etc.: St. Hilaire, Sello, Riedel, Lund; circa Caldas prov. Minas Geraés, ad Rio Verde, Ribeiráo dos Bugres aliisque locis; Regnell 111. 261.; Lindberg 278., Lhotsky; in umbrosis humidis prope Goyaz: Lund, qui Augusto florentem plantam legit. — Oreas. 3. VIOLA SUBDIMIDIATA Sr. Hir. herbacea glabra, caule adscendenti erectoque; foliis ovatis acutis, basi oblique cordatis, crenato-dentatis, stipulis lanceolatis fimbriato-dentatis; pedunculis folio paullo brevioribus, floribus fere praecedentis. Tabula nostra LXXI. Fig. II. Viola subdimidiata St. Hil. Pl. remarq. 276. Е. Bras. ІІ. 98. Herga annua (?), palmaris usque pedalis, simplex v. basi in ramos cauliformes divisa, RADICE capillaceo-fibrosa, CAULE inter folia laxiuscule distantia plus minus flexuoso subangulato. КОЛА 8--6 cm. lg. (absque petiolo), 116—3 cm. lt., latere deorsum verso basi magis producto, utrinque 6—8-пегуја, ceterum ut in praecedente. PETIOLUS complanatus, sursum e limbi decursu subalatus, 1'/,—3 raro 4 cm. 18.5) sTIPULAE 6—12 mm. longae, basi obliquae v. antice subauriculatae, longe dentato-fimbriatae, fimbriis filiformi-capillaceis glandula parva terminatis. PEDUNCULI e su- perioribus axillis erecti, 2—4 raro 5—6 ст. lg., medio v. suprà BRACTEOLIS 2 lineari-subulatis alternis instructi. Кговкз albi v. dilute coerulei 10—15 mm. diam., omni nota ut in antecedente, nisi PETALA utplurimum paullo latiora et obtusiora, valvae ANTHERARUM interiores breviter mucronatae; OVARIUM angustius. CaPsuLA oblonga, 10—12 mm. lg. Foliis oblique cordatis facile recognoscenda. Habitat in sylvis montosis prov. Rio de Janeiro et Minas Geraés, e. gr. Serra dos Orgáos, ad Sumidouro, Serra do Registro, ad Ouro Preto in altit. 1200 metr. etc.: St. Hilaire, Sello, Riedel, Langsdorff, Weddell, Gardner 312. Etiam in Bolivia orientali: Bridges 153. Jan. in Mart. flor. — Dryas, Oreas. З. VIOLA CERASIFOLIA Sr. Hir. herbacea glabra, caule adscendenti erectoque; foliis ovatis acutis, e basi symmetrica con- tracto-subacuta in petiolum alato-decurrentibus; stipulis pedunculis floribusque fere antecedentis. Viola cerasifolia. St. Hil. РІ. remarq. 277. Е. Bras. II. 98. Viola conferta Su Hil. ll. cc.! (forma). Viola diffusa Vell. Fl. Flum. ҮШ. 4. 163. Viola balsaminoides Gardn. іп Hook. lc. t. 217 ! (analysi quoad stamina inaccurata). PLANTA annua (?), spithamaea — pedalis, 1- v. pluricaulis, basi repens et ad nodos radicans, dein adscendenti-erecta, nunc a basi erecta. Ranix et cAULIS ut in antecedente. КОТЛА laxiuscule distantia vel rarius conferta (V. conferta St. Hil), 4-6 (2—8) cm. 12., 2—3'/, (115—4) cm. lt., ceterum ut in antecedente, neglecta forma baseos, quae vero sub- inde obscure cordata occurrit (var. intermedia St. Hil), nervis- etiam magis parallelis nec infimis basi convergentibus. PETIOLUS complanatus, superne a limbo decurrente latiuscule alatus, 1— 2 cm. lg.; STIPULAE magis adhuc quam in V. subdimidiata basi obliquae, 12 — 18 mù. Ig., ceterum illis consimiles. PEDUNCULI, FLORES et FRUCTUS Omni nota ut in 361 VIOLACEAE: VIOLA — JONIDIUM. 362 V. subdimidiata sese habent, exceptis solummodo pedunculo paullo lon- giore (4—6 cm. lg.) et flore (albo v. dilute саегшео) quidpiam majore, scil. 15—20 mm, diam. Solummodo folis a V. subdimidiata satis distinguenda. Affinis Violae stipulari Sw., in Antillanis insulis et Nova Granata indigenae, quae tamen stipulis majoribus crebrius ciliato-dentatis, petiolis brevioribus, foliis subcoriaceis aliisque notis differt. Frequens in sylvis umbrosis montium prov. Rio de Janeiro, Minas Geraés et S. Paulo: S. Hilaire, Velloxo, Langsdorff, Riedel, Gardner 311., Sello, Regnel! 11. 8, Claussen 48. Bunbury, Burchell 3924., Glaxiou 1158. 2490. (specimina ulteriora varietatem | intermediam St. Hil. repraesentant) aliique. Floret cum antecedente. — Dryas, Огеаз. Oss. I. Viola odorata Linn., e sectione Nomimii, planta antiqui orbis praecipue Europae, ut in Chile aliisque Americae partibus, ita etiam prope fines Brasilienses, scil. ad oppidum S. Theresa, olim ad provinciam Brasiliensem Cisplatina, nunc ad rempublicam Uruguay pertinens, observata est (cf. St. Hilaire, Pl. remarq. 280. Fl. Bras. П. 98). Quum autem ex ipsa Brasilia nondum innotuerit, hoc loco descriptionem plantae satis cognitae omittimus. Oss. П. Viola tricolor Linn. (Amor perfeito Lusit.), e sectione Melanii, item originitus planta Europaea, hodie varietatibus quibusdam etiam in America australi (Chile, Nova Granata etc.) advena crescit. E Brasilia quidem eam nondum vidi; sed vix dubitarem, quum facillime in- quilina fiat, plantam etiam ih hoc regno adhuc inventum iri. Oss. HI. Viola exigua Уей. Fl. Flum. УШ. 164. ex icone rudi mihi haud recognoscenda. Vix autem Ріо/ае species, an Jonidium? VL JONIDIUM Укхт. Әохилом Vent. Jard. Malmais. 1. 27. Ging. in DC. Prodr. 1. 307. Mart. Spec. mat. med. Bras. 13. 1.3.4. St. Hil. Pl. us. t. 9.11. 20. РІ. Ветагд. 292. 1. 27. И. Bras. ІІ. 102. H.B.K. Nov. Gen. 373. lab. 495—500. | Meissn. Gen. 20 (18). Endl. Gen. n. 5041. A. Gray, Gen. Fl. Am. bor. Ill. t. 82. Benth. et Hook. Gen. pl. Г. 117. — Ромвлла Vandelli fasc. 7. 1.1. РС. Prodr. І. 306. Meissn. Gen. l.c. — Нувахтнов Jacq. Ат. 77. t. 175. ex рате. H.B.K, l. с. 385. lab. 494. DC. Prodr. І. 311. Meissn. l.c. — Sorea Spreng. Pug. rar. І. 22. Syst. І. S03. DC. L с. 306. Meissn.l.c. A. Gray, Gen. Ill. t. 81. — РївклА DC. Prodr. 1.307. Ging. іп Мет. Soc. hist. nat. Genev. II. 1.2. fig.4. Meissn. l.c. ЗЕРАҺА subaequalia v. interiora 2 minora, basi haud retracta. РктАрА valde inaequalia; anticum ma- ximum, latiuscule unguiculatum, lamina marginibus in- voluta, ungue basi dilatato concavo v. saccato; inter- media 2 saepius adscendenti-obliqua, ungue majusculo plano, lamina minuta; postica 2 minima ad unguem an- gustum reducta. STAMINA libera v. plus minus connata ; АМТНЕВАК introrsae plq. cordato-oblongae, squama mem- branacea terminatae; FILAMENTA brevia complanata v. subnulla, antica 2 saepius basi gibba v. breviter cal- сага ба, raro squamulis erectis distinctis v. in unam connatis aucta. Оулвгом placentis 3, ovulis haud nu- merosis biseriatis; srvrLus cylindraceo-clavatus saepe curvatus, 8716МАТЕ апігогѕо suborbiculato perforato. CapsuLA calyce et corolla emarcida staminibusque per- sistentibus fulta, stylo plq. apiculata, elastice trivalvis, valvis sEMINIBUsSque Violae. SurFRUTICES, rarius fruticosae v. herbaceae, ramis teretibus basi solemniter prophyllis 2 stipuli- formibus instructis, Foris alternis oppositisque in- legris pig. glanduloso-serratis petiolatis bistipulatis, stipulis saepius deciduis, PEbUNCULIS axillaribus so- Шагйв v. in racemos terminales rarius axillares dis- positis, medio articulatis, parte inferiore persistente bibracteolatis, rLoniBuUs albis v. dilute violaceis, pe- talo antico saepius supra unguem barbato v. discolori- maculato. — Americam tropicam totam et borealem calidiorem incolunt, nonnullae etiam т Africa Asiaque tropica et in Australia obviae. CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM. 1. Folia omnia alterna. a. Plantae plq. dense tomentosae v. villosae. Ovarium villosum. * Sepala pectinato-semipinnatifida. Pedunculi folio suffulciente breviores. Petali antici lamina transverse oblonga . . . . 1. J. IPEKCACUANHA. Pedunculi folio suffulciente longiores. Petali antici | lamina ovato-suborbicularis 2. J. VILLOSISSIMUM. ** Sepala integerrima. Planta laxius villosa, foliis evidenter serratis 8. J. POoAYA. Planta dense lanato-villosa, foliis subintegerrimis 4. J. LANATUM. b. Plantae levius pubescentes v. glabrae. Ovarium glaberrimum. ** Stipulae latiusculae albo-scariosae. Filamenta 2 an- tica basi obtuse gibba. Sepala subaequalia fimbriato-dentata . 5. J. BREVICAULE. Sepala 3 exteriora ovata fimbriato-dentata, interiora minora lineari-subulata integerrima . 6. J. HKTEROSEPALUM. Sepala subaequalia integerrima . 7. J. ALBUM. ** Stipulae (sicuti bracteolae et prophylla ramorum) selaceo-3—8S-partitae . . . . . 8. J. SETIGERUM. жжж Stipulae herbaceae lineari-subulatae. Filamenta 2 antica breviter calcarata. Folia plq. utrinque obtusa; flores 1'/,—2 cm. lg. 9. J. BICOLOR. Folia plq. utrinque attenuato-acuta v. acuminata; flores 1—17/, ст. lg. 10. J. COMMUNE. Folia utrinque longe attenuata; flores 3—4 mm. lg. 11. J. MAXIMILIANI. 9. Folia omnia v. pleraque opposita (іп J. glutinoso subinde pleraque alterna). a, Flores majusculi (cc. 1 cm. 12.), omnes axillares v. summi indistincte racemosi. Folia ovata v. ovato-lanceolata, basi plq. cordata, grossiuscule serrato-dentata. Bracteolae obsoletae v. nullae Y s. в... 12. J. CIRCAEOIDES. Folia oblongo — lineari-lanceolata, basi plq. breviter atte- nuata, subintegerrima. Bracteolae nullae 13. J. OPPOSITIFOLIUM. Folia ovato - oblongo-lanceolata, basi plq. breviter х attenuata, subintegerrima. — Bracteolae 2 lineari- subulatae 14. J. BIGIBBOSUM, b. Flores parvi (cc. 4 mm. 1g.), Flores omnes super bracteas minutas in racemis ter- ЛИЦО ага аг . 15. J. ATROPURPUREUM. Flores omnes super bracteas v. folia diminuta in ra- cemis paniculisve axillaribus et terminalibus 16. J. SpPRUCEI, Flores solitarii axillares v. rarius summi indistincte racemosi . 17. J. GLUTINOSUM. 363 1. Folia omnia alterna. 1, JONIDIUM IPECACUANHA Уемт. totum plq. flaventi- villosum ; foliis ovatis—lanceolatis serrato-dentatis ; pedunculis in caule superiore axillaribus, folio suffulciente plq. brevioribus; sepalis subaequalibus pectinato-semipinnatifidis; petalo antico calycem 2--3-рЇо superante, lamina transverse oblonga aperte emarginata, filamentis anticis basi geniculato-gibbosa araneoso-barbatis, ovario villoso. Jonidium lpecacuanha Vent. Јата. Malmais. 28. Roem. et Schult. Syst. V. 398. St. Hil. Pl. us. 1.11! Pl. remarq. 307. Fl. Bras. 11. 104. Sims, Bot. Mag. LI. tab. 2453. Nees offic. Pfl. ( Düsseld.) Suppl. t. 117. Viola Гресасиалйа Linn. Мат. 484. Poir. Dict. VIII. 41. Descourt. Е. Ant. И. 1. 121. Pombalia Ipecacuanha Vandell. fasc. 7. tab. 1. ег Roem. Seript. 51. t. 3. Viola Itoubou Aubl. Guian. 11. 808. t. 318. Jonidium ltoubou H.B.K. Nov. Gen. V. 380. 1. 496. fig. 2. Pombalia Itoubou Ging. іт DC. Prodr. І. 307. Viola Calceolaria Linn. Spec. 1327. Poir. Dict. VIII. 645. Descourt. Fl. Апі. И. t. 123. (mala), пес Мос. е! Sessé. Jonidium Calceolaria Vent. Malmais. 27. Roem. е! Schult. Syst. V. 394. Solea Ipecacuanha, Calceolaria et Itoubou Spreng. Syst. L 805. Calceolaria caule simplici etc. Loefl. It. 184. Viola grandiflora Veronicae folio villoso Barrère Pl. Едит. 113. Ipecacuanha branca Piso Hist. I. 101. Purga do campo, Poaya, Poaya da ргаіа, ·Роауа branca Brasil, ex St. Hil. et al. SUFFRUTEX palmaris — 11⁄-pedalis, raro altior, plq. pluricaulis v. а basi ramosus, decumbens humifusus v. adscendenti-erectus raro strictus, totus villis flaventibus v. pallide ferrugineis appressis patulisve obtectus, nunc foliis cauleque adulto glabrescentibus. RmizoMA plg. verticale, fle- xuosum nodosum saepe ramosum, haud crassum; FIBRAE RADICALES longae flexuosae, pennae corvinae — cygninae crassitiem attingentes, teretes, hic Шіс annulato-constrictae v. rimosae, griseae, nunc magis in nigrescens, nunc in albidum tendentes, parum ramosae, parce fibrosae. Слиз her- расеі teretes, pennae columbinae — gallinaceae crassitie, basi saepius cata- phyllis stipuliformibus dense congestis tecti. Forra 11 — 4 raro 5—6 em. lg., У, — 15 raro 2 cm. lt., ovata obovata oblonga v. lanceolata, apice acutiuscula, basi plq. in petiolum breviter attenuata, densiuscule serrata, membranacea, obscure penninervia, utrinque villosa, nunc glabrius- cula (Gardner п. 5966.). PkrioLus brevissimus; 8ТІРІЛІ,АК lanceolato-subulatae herbaceae, nunc latiores ovatae albo-scariosae, 2—4 raro 5—6 mm. lg., diu persistentes sed villo caulis saepius absconditae. PkpuNCULI 8 —18 mm. ig., erecto-patentes v. subdecurvi, medio articulati BRACrEOLISqUe 2 stipuli- formibus instructi. FrLonks cernui albi v. dilute coerulei, 87, (1155—38) ст. longi. SkPALA cc. 1 centim. aequantia lanceolata attenuato-acuta, antica paullo falcata posticis submajora, omnia dorso dense villosa et mar- ginibus semipinnatifido-pectinata, lobis lineari-filiformibus glandula termi- natis villosis ciliatis reflexo-patentibus, ita ut calyx squamulis erectis fili- formibus tectus appareat. PkTALUM anticum calycem 2—3-plo excedens, ex ungue lineari calycem subaequante, basi dilatato concavoque, marginibus attenuato, conniventi-complicato, in laminam trausverse oblongam aperte emarginatam, basi late cuneatam, approximato-triplinerviam et divergenti- penniveniam, intus glaberrimam , dorso appresse villosulam marginibusque ciliatam, 2—2!/, cm. latam expansum, horizontaliter porrectum; intermedia 2 calycem dimidio superantia, adscendenti-curvata, ex ungue tenui oblongo trinervi antrorsum latiuscule auriculato, in limbum oblique ovato-suborbi- cularem concavum dorso villosum, firmiorem et saturatius coloratum abeuntia ; postica 2 sepalis subaequilonga cuneato-linearia truncata tenerrima 1-nervia apice barbata. GENITALIA calyce parum breviora; ANTHERAE Ovato-sub- cordatae, membrana oblonga fulva truncata v. emarginata loculis subaequi- VIOLACEAE: JONIDIUM. 364 longa terminatae, anticae 2 plus minus obliquae, loculis adversis debilio- ribus v. subinde cassis; FILAMKNTA antheris subaequilonga, complanata, postica 3 recta glaberrima, antica 2 basi subgeniculato-gibbosa, parte basilari paullo crassiore dorso araneoso-barbata. Ovarium ovoideum dense albido-villosum, villis facile detergibilibus; зтугоз rectus e basi filiformi sursum incrassatus, sTIGMATE parum obliquo. CaPsurA ovata calyce appresso paullo brevior (8—10 mm. 18.), glabriuscula, valvis compresso- cymbiformibus. SkwiNA ad valvam pauca ovoidea, 2'/, mm. diam., per- fecte matura nigrescentia. Planta multis notis varia, praecipue statura, villorum longitudine et densitate, foliorum forma et magnitudine, pedicellorum longitudine. Уа- rietates tamen certo circumscribendas haud vidi. Ut in Violae sectione Nomimio et in aliis quoque Jonidié speciebus (cf. 6. BERNOULLI in Hall. Bot. Zeitung 1869. p. 18.), etiam in hac specie subinde altera floris forma, minuta quidem et post normalem majorem (in Viola sterilem, in Jonidio fertilem) evoluta, occurrere videtur. Equidem vero talem non vidi; sed ill. Sr. HıLAIRE titulo varietatis В. indecori procul dubio ramum vel specimen, floribus illis parvis serotinis onustum, insequenti modo descripsit: Petala calyce fere triplo breviora, linearia ob- tusa glabra tenuissima, vix inter se dissimilia nisi inferiora subinde paullo majora magisque oblonga; stamina 3 superiora sterilia filiformia angustissima complauato-membranacea glabra subspathulata, inferiora 2 fertilia filamentis complanatis angustis fere filiformibus glabris, antheris minimis subellipticis membrana brevi triangulari terminatis; stylus brevis curvatus complanatus, stigmate obtuso. Р Per totam Americam austro-tropicam orientalem. Intra Bra- siliae limites observatum est in prov. S. Paulo, Rio de Janeiro, Espiritu Santo, Bahia, Pernambuco, Maranháo, Piauhy et Goyaz, ab omnibus fere collectoribus, inter quos solummodo nominentur Martius, Princ. Neuwied, Gardner 2039. 5965. 5966. (ulterior forma glabrior ), Blanchet 119. 1889., G. Don 50., Riedel, Burchell, Luschnath, Sello, Pohl, Schott, Weddell. Praeterea in Paraguay: Fleischer; in Guiana gallica: Hb. Richard, Sagot 995., Martin, Aublet et al.; in Surinamo: Wullschiaegel, Hostmann et Kappler 1291.; Guiana anglica: Rob. Schomburgk 687., Rich. Schomburgk 664.; variis denique locis Ve- nezuelae : Loefling, Humboldt et Bonpland, Moritz, Otto. — Vaga et Emtrabrasil. Affine, tum huic tum J. Poayae, sese habet Jonidium verbenaceum H.B.K. e Mexico, sed pube tenuiore, floribus minoribus, sepalis integerrimis aliisque notis abunde diversum. 3. JONIDIUM VILLOSISSIMUM Sr. Hir. totum dense albido-villosum, foliis obverse oblongis antice obsolete serratis; pedunculis in caule superiore axillaribus folio suffulciente рд, sub- longioribus; sepalis subaequalibus pectinato-semipinnatifidis, petali antici calycem plus duplo excedentis lamina ovato-suborbiculari plq. breviter cuspidata, filamentis ovarioque antecedentis. Jonidium villosissimum St. Ни. Pl. remarg. 306. Fl. Bras. 1. 104. Caurs erectus basi lignescens, sursum herbaceus, subsimplex. КОША laxiuscule distantia 27, — 37; em. 1g., 12-- 15 mm. lt., apice obtusa v. rotundata cum mucrone lato brevi, rarius acuta, basi attenuata, utrinque cum caule villis mollibus erecto-appressis tecta, membranacea, obsolete nervosa. PETIOLUS brevissimus; sTIPULAE lineari-subulatae herbaceae, nunc latiores scariosae, 3—5 mm. lg., villo caulis fere occultae. PEDUNCULI cum caule villosi, BRACTEOLIS 2 stipuliformibus in medio instructi. FLORES plus minus nutantes cc. 2 cm. longi, praeter petalum anticum ut iu J. Ipecacuanha, nisi stamina appendice minore ovata obtusa (fere ut in J. Poaya), stylus crassius clavatus et stigma subtrilobum. Capsula non visa. In prov. Minas Geraés: St. Hilaire; loco Brasiliae non indi- cato: Sello. — Oreas? 365 | | VIOLACEAE: 8. JONIDIUM POAYA Sr. Hir. totum aureo- v. virenti- villosum, foliis ovatis v. oblanceolatis antice remote serratis; peduncu- lis in caule superiore axillaribus, sepalis subaequalibus integerrimis, petali antici calycem subtriplo excedentis lamina transverse oblonga aperte emarginata, filamentis 2 anticis dorsi apice araneoso-barbatis, antherarum appendicibus brevissimis, ovario villoso. Jonidium Poaya St. Hil. РІ. us. tab. 9! Pi. гетата. 308. Fl. Bras. 11. 104. Nees, offic. РЇЇ. ( Düsseld.) Suppl. t. 117. Solea Poaya Spreng. Syst. Cur. post. 97. Poaya do campo Brasil. SurrnuTEx 1 — 1'/-pedalis plq. pluricaulis, cAULIBUS erectis ut- plurimum simplicibus, usque pennam corvinam crassis, ima basi perulis (cataphyllis) ovatis scariosis sursum gradatim in folia transeuntibus tectis, RHIZOMATE fibrisque radicalibus albidis glabris. Forra plq. laxiuscule distantia erecta, 11/,—2'/, cm. lg., !/,—1 ст. lt., apice acuta, basi cor- data v.obtusa v. rarius breviter attenuata, subsessilia, membranacea, obscure nervosa, villis. praecipue ad nervos obviis simplicibus basi bulbosis, sicut etiam in reliquis plantae partibus sese habent. STIPULAEK fere ut in antecedente, deciduae. PEDUNCULI erecto-patentes 1--17/; cm. longi, supra medium articulati, pRACTKOLIS 2 minutis subulatis caducis sub articulatione saepe instructi. FLonks plus minus nutantes 1!/,--2 cm. lg., albi v. dilute coerulei. 8крРАГА 5—8 mm. aequantia, ut in J. Јресасиапћа nisi integerrima, extus cum pedunculis villosa. Item PETALA ut in illa specie sese habent, sed intermedia limbo saepius angustiore, postica oblonga obtusa obliqua glaberrima. Genitalia calyce paullo breviora; АМТНЕВАК ut in J. Ipecacuanha, nisi appendices terminales ovatae v. subquadratae brevissimae; FILAMENTA antheris subaequilonga, complanata, antica 2 paullo latiora apice oblique incrassata ibidemque dorso albo-barbata, reliqua praeter basin pilosiusculam glaberrima. ОуАвп/м ovoideum, dense albido-villosum; srvLus glaberrimus, in formam S curvatus, sursum incrassatus, sTIGMATK truncato subtrilobo. CAPSULA skMINAque ut in J. Ipecacuanha, Frequens in campis prov. Minas Geraés et Goyaz: St. Hilaire, Martius, Sello, Pohl, Gardner. 3006., Burchell 8118. 8152., Riedel. ! April. — Aug. flor. — Oreas. Oss. Specimina Riedeliana et Hilariana villum ostendunt late pa- tentem, Gardneriana Burchelliana et Martiana appressum, Pohliana inter- medium. — In omnibus fere speciminibus praeter recentes caules etiam reliquias semicombustas caulium anni praecedentis conspicias; planta nempe in iis campis crescit, qui ab incolis quotannis comburuntur. 4. JONIDIUM LANATUM Sr. Ни. totum dense aureo- lanato-villosum nitidulüm, foliis ellipticis oblongis lanceolatisque subintegerrimis, ceterum ut in antecedente. Tabula nostra LXXII. Fig. I. Jonidium lanatum St. Hil. Pl. remarq. 308. (ab. 27a! Fl. Bras. 11. 105. Solea lanata Spreng. Syst. Cur. post. 97. SurFRUTEX spithamaeus. HHIZOMA crassum flexuosum ramosum, deorsum in radicem сгаззат griseo-lutescentem parce fibrosam abit, vertice caulibus pluribus et gemmis numerosis perulatis instructum. CAULIS ut in antecedente, sed tomentum densius nitidum et e pilis substellatis contextum, bulbo nempe pili primarii ramos breves numerosos emittente. FOLIA 15—2 cm. 15., 6—8 mm. lt., superiora minora et praecipue angustiora, acuta v. breviter cuspidata, basi attenuata subsessilia, firmule membranacea, utrinque dense lanato-villosa, nervis rel. per villum omnino obtectis. StI- PULAE lineari-subulatae, 3—4 mm. lg., villosae. PKDUNCULI in superioribus axillis erecti, cc. 2 cm. lg., ceterum cum rLonIBUs dilute coeruleis 1!/,—2 cm. longis ut in J. Poaya, nisi sepala petalaque densius pubescentia, petala intermedia ungue extus ad nervos piloso, limbo saepius subtruncato den- ticulato, postica in nervo medio ad dorsum pilosa apiceque barbata. Fructus latet. Var. В. DENTATA St. Hil., foliis inferioribus plus minus dentatis. Viol. JONIDIUM. 366 Forte nil nisi varietas J. Poayae. Nam etiam in hac specie pili subinde e basi bulbosa ramulum unum alterumve minutum emittunt, et var. dentata quoad foliorum marginem transitoria est. Sed J. lanati specimina pauciora vidimus, quominus cum J. Poaya ea conjungere haud haesitemus. — Observandum, etiam in J. (апаёо caules vetustiores usque fere ad basin combustos prope.recentes in uno eodemque specimine in- veniri, eandem ob caussam quam in J. Poaya. Habitat in campis herbidis arenosisque prope Diamantina prov. Minas Geraés: St. Hilaire; ad Payol, pagum ejusdem provinciae, district. Minas Novas: Sello. — Var. ad Retiro prope Contendas in deserto flum. S. Francisco: St. Hilaire. — Oreas. 5. JONIDIUM BREVICAULE Мавт. totum plus minus griseo-hirsutum, caule humili plq. simplici; foliis confertis elliptico- v. obverse oblongis, stipulis ovatis albo-scariosis persistentibus; floribus axillaribus breviter pedunculatis; sepalis subaequalibus fimbriato-dentatis, petalo antico calycem plus duplo superante, sta- minibus ovarioque glaberrimis, filamentis anticis basi obtuse gibbosis. Tabula nostra LXXII. Fig. 11. Jonidium brevicaule Mart. Spec. mat. med. Bras. 15. tab. 3. el lab. S. fig. 7 ! РС. Prodr. L 311. Nees, offic. РИ. ( Düsseld.) Suppl. t. 117. Jonidium scariosum St. Hil. Pl. remarq. 304. ЕІ. Bras. 11. 103. (forma саше altiore usque 1-pedali). Solea scariosa Spreng. Syst. Cur. post. 97. SUFFRUTEX pollicem — palmam, raro pedem altus. Влріх longa teres torta flexuosa, ochraceo-albida, pennae gallinaceae crassitiem attingens, parce ramosa raroque fibrosa. Caurs basi lignescens superne herbaceus, erectus v. adscendens, inferne stipularum foliorumque residuis saepe ex- asperatus. Кома ad apicem congesta plq. horizontaliter patentia, 4—7 (3—10) ст. 15., 2—3'/;, (1—4) cm. lt., acuta v. breviter acuminata, basi in petiolum attenuata, antice plq. crenato-serrata, basi subintegerrima, membranacea opaca obscure viridia subtus pallidiora, supra plq. sparse, subtus densius hirsuta margineque hirsuto-ciliata, nunc praeter nervos , Subtus pubescentes fere glabra, parallele pennato-ínultinervia, nervis subtus prominentibus. Ркт:0:08 2—6 mm. lg.; STIPULAE paullo longiores sub- integerrimae ciliolatae, nervo viridi dorso pubescente percursae eoque ex- currente acuminatae, PEDUNCULI in axillis superioribus erecto-patentes у —17/ ст. lg., cum caule hirtelli, supra medium articulati, infra ' BRACTKOLIS 2 stipuliformibus 2—3 mm. longis deciduis instructi. FLORES 1 cm. lg. SkPALA dimidio cc. breviora lanceolata acuminata, praesertim parte inferiore fimbriato-dentata. PETALA 2 postica sepalis breviora linearia 1-пегуіа, apice subtruncato barbata,. hyalino-alba; intermedia sepalis vix v. paullo longiora, falcato-oblonga, ungue glaberrimo albido antrorsum producto, lamina dorso pubescente dilute coerulea; anticum calyce 2—2'/,-plo longius, ex ungue lineari complicato basi dilatato et subsaccato in limbum expansum suborbicularem, rotundatum v. breviter cuspidatum, dorso pubescentem, intus glabrum, pallide coeruleum cum macula antice bifida violacea ad basin. Genitalia calyce paullo breviora glaberrima. FiLAMENTA brevissima complanata, antica 2 basi obtuse gibbosa; АХТНЕНАК oblongae, appendice brevi ovato-suborbiculari crocea. OvARIUM ovatum . in sTYLUM crassiusculum stamina vix excedentem attenuatum, STIGMATE turbinato-subcapitato. CAPSULA trilobo-ovata, 7—9 mm. lg.; SEMINA ай valvam 4--6, obovoidea, 2 mm. diam., plane matura saturate fusca minuteque flaventi-maculata. Praesertim statura, tomento et foliorum magnitudine varium, florum characteribus bene constat, excepta sepalorum proportione, interioribus nempe in formå a Riedelio ad fl. Itajahype pr. Castelnovo lectà quam exteriora paullo minoribus, transitu ad J. heterosepalum. Frequens in sylvis prov. Minas Geraés et Rio de Janeiro, е. gr. ad Ouro Preto, Ша)иғи, 8. Јодо Baptista, Macahé, Масаси etc.: Martius, St. Hilaire, Princ. Neuwied, Sello, Pohl, Schott, Riedel; etiam prope Cuiabá prov. Mato Grosso: Pohl. — Oreas. 49 367 VIOLACEAE: JONIDIUM. 368 6. JONIDIUM HETEROSEPALUM Eicnr. tenuiter hirtellum v. glabrescens, caule humili plq. simplici ; foliis confertis ellipticis oblongo-obovatis v. sublanceolatis, stipulis lanceolatis albo-scariosis persistentibus; floribus axillaribus longiuscule pedunculatis; sepalis 8 exterioribus ovatis fimbriato-dentatis, interioribus 2 minutis lineari- lanceolatis integerrimis; genitalibus glaberrimis, filamentis 2 anticis basi obtuse gibbosis. SurrRuTEX habitu J. brevicaulis, plq. digitalis. Кота 4—6 cm.1g., 11/4 —2!/ ст. lt., plq. obtusiuscula, basi in petiolum brevem attenuata, obtuse serrato-dentata, ceterum ut in antecedente. PETIOLUS STIPULAEQUe 4—5 mm. aequant. PEDUNCULI capillacei 1'/,e—2 cm. longi. FLORES ех albo coerulei 12—14 mm. 15., praeter calycem et stylum longiorem gra- сШогет ut in J. brevicauli. Fructus non exstant. In via Felisbertia distr. Пћеоѕ prov. Bahiensis: Princ. Neuwied. Januario flor. — Dryas. 7. JONIDIUM ALBUM Sr. Hir. totum griseo-villosulum, caule humili plq. ramoso; foliis elliptico- v. obovato-oblongis, sti- pulis lanceolatis albo-scariosis persistentibus; floribus axillaribus longiuseule pedunculatis; sepalis aequalibus lanceolatis integerrimis, ceterum antecedentis. Jonidium album St. Hil. РІ, remarq. 303! Fl. Bras. 11.103. Solea alba Spreng. Syst. Cur. post. 97. Jonidium nanum St. Hil. Pl. remarq. 310. t. 27 B. |. Bras. 11. 105. (forma nana subsimplez ). Solea nana Spreng. !. c. Statura et folia fere praecedentis itemque FLORES, praeter sepalorum indolem in diagnosi descriptam, PETALA postica calyce duplo breviora, intermedia eo paullo minora, laminá parvulá extus vix pubescente instructa, denique etiam petalum anticum paullo minus et GENITALIA calyce 3—4-plo breviora, antheris subsessilibus. Forte cum antecedente varietatum titulo ad J. brevicaule ad- scribendum. Habitat іп sylvis primaevis prope praesidium dictum S. Miguel da Jiquitinhonha, ad fines boreales prov. Minas Geraés, Junio Й., et in pascuis siccis prope oppidum Belem prov. Rio Grande do Sul, ,Januar. fl.: St. Hilaire; іп Brasilia meridionali et in Montevideo: Sello; etiam prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce 4205. 8. JONIDIUM SETIGERUM Sr. Hir. totum griseo-pubescens ; foliis ellipticis —lanceolatis, stipulis (cum bracteolis prophyllisque ramulorum) setaceo-3—8-partitis; floribus axillaribus et ad caulis apicem breviter racemosis; sepalis subaequalibus lanceolatis margine pectinato-setosis, filamentis 2 anticis basi obtuse gibbosis, ovario glaberrimo. Jonidium setigerum St. Hil. Pl. remarq. 297. tab. 27 С.! Fl. Bras. 1I. 102. Solea seligera Spreng. Syst. Cur. post. 97. SurrRUTEX erectus 1—3-pedalis, fastigiato- v. pyramidato-ramosus, caule tereti ramisque ad extremitates subangulatis cum pedunculis et foliis, supra ad nervos subtus totis, molliter griseo-pubescentibus, PROPHYLLA 2 stipulis consimilia sed minora, alterna v. subopposita ad basin ramorum. Forra sparsa 6—8 (4—10) сш. 12., 2--2/, (1—3'/;) cm. lt., attenuato- acuta v. acuminata, basi in petiolum attenuata, appresse serrato-dentata, membranacea, opaca , nervis tenuibus arcuatis percursa. PETIOLUS 8—6 mm. longus; sriPULAE 3—6, rarius 8—10 mm. longae, usque ad basin in setas 3—8 teretes fuscescentes puberulas digitato-partitae. FLORES axillares et foliorum superiorum graduali abbreviatione in racemis terminalibus (subinde ad ramulos axillares parvifolios) ; PEDUNCULI (s. pedicelli) erecto- patentes 11/,—2'/, raro 3 cm. lg., ad medium v. supra BRACTEOLIS 2 stipuliformibus alternis v. oppositis instructi, 4— 5 mm. infra calycem агнешан. Frores nutantes S — 10 mm. lg., dilute violacei v. albi et coeruleo-variegati. SEPALA 8—4 mm. lg., margine distanter pectinato- setosa et seta terminata, extus cum pedunculo pubescentia. PkTALA 4 posteriora calycem breviter superantia; 2 postica lineari-oblonga obtusa, dorso apice pubescentia, 1-пегуја, parum obliqua; intermedia paullo lon- giora adscendenti-falcata, ungue latiore praesertim antrorsum producto gla- berrimo 5-nervio, lamina angusta oblonga dorso pubescente; anticum ca- lyce subtriplo longius ex ungue oblongo-lineari, basi conspicue dilatato et saccato-bigibbo, trinervio, versus limbum barbato, in limbum ovato-sub- orbicularem concavum marginibus plq. involutum dorso pubescentem ungui subaequilongum abit. Genitalia calyce paullo breviora; FILAMENTA bre- vissima complanata, antica 2 cum connectivi dorso araneoso-villosa et basi gibbere brevi obtuso glabro descendenti instructa, reliqua egibbosa sed medio dorso pubescentia; АХТНЕВАК oblongae, membrana oblonga rotundata ter- minatae. OvaARiuM oblongo-ovoideum ; srvLus stamina vix excedens cla- vatus curvatus, sriGMATK апігогѕо suborbiculari. Ca»suLA 8—12 mm. lg., ovata, obtusa; SEMINA ad valvam 4--6, obovoideo-globosa, 2 mm. diam., plane matura nigrescentia. Stipulis bracteis prophyllisque setaceo-multipartitis facile cognoscitur. In cultis sylvisque s. d. Capoeiras prov. Rio de Janeiro et Minas Geraés, е. gr. ad Sumidouro, Lagoa Santa, Caldas: St. Hilaire, Sello, Riedel, Warming, Regnell Ш. 1557. Totum fere per annum floret. — Dryas, Oreas. » 9. JONIDIUM BICOLOR Sr. Hir. totum griseo-puberulum v. glabrescens; foliis ovatis oblongisve utrinque plq. obtusis sub- sessilibus distanter arcuato-nervosis, stipulis lineari-subulatis her- baceis; floribus axillaribus et ad apicem caulis racemosis, sepalis subaequalibus integerrimis, filamentis 2 anticis subuncinato-calcaratis, ovario glaberrimo. Jonidium bicolor St. Hil. Pl.remarq. 301! Fl. Bras. П. 103. Solea bicolor Spreng. Syst. Cur. post. 97. SUFFRUTEX У; — 11/,-рейайїз, RADICE brevi flexuosa nigrescenti parum ramosa, CAULIBUS solemniter pluribus simplicibus, basi lignosis teretibus, sursum herbaceis angulatis, pennae gallinaceae crassitiem attingentibus. Forra ad basin caulis saepe confertiora, 3—6 raro 7 cm. lg., 11/,—3 cm. lt., membranacea, subintegerrima v. antice obsolete dentato-serrata, utrinque opaca, subtus pallidiora, nervis tenuibus subtus prominulis ibidemque (sed saepe etiam supra) tomento appresso patulove instructis. STIPULAK 2—4 mm. lg., cum caule pilosae, persistentes. INFLORKSCENTIA antecedentis, nisi racemus terminalis ob folia summa in bracteas minutas subulatas gradatim (гапзешиба magis distinctus longiorque. PEDUNCULI erecto- patentes 11/5 — 2 raro inferiores 4--5 cm. lg., cum caule pubescentes, 2—3 mm. infra calycem articulati, BRACTEOLIS 2 stipuliformibus articulationi approximatis. FLonks 17; — 2 cm. lg., coerulei cum macula lutea ad basin petali antici, ceterum prorsus ut in insequente, nisi lamina petali antici transverse elliptica truncata v. emarginata, antherae 3 posticae dorso glabrae. CAPSULA skMiNAque antecedentis, Affinis J. communi, sed praecipue foliorum forma et nervatione, pe- dunculis longioribus, floribus majoribus differt. Var. LoBELIOIDEs Kl. Mss. (іп Herb. Berol.), praeter caulem superiorem et pedicellos calycesque appresse puberulos glabra; foliis ad basin caulis confertioribus passim subrosulatis, oblongis v. lan- ceolato-oblongis evidentius dentatis; floribus super folia conspicue diminuta cito in bracteas subulatas transeuntia in racemo distincto terminali. Habitat typus in prov. Rio Grande do Sul » praecipue prope pagos S. Nicolao et S. Luix-das-Missóes: St. Hilaire, Sello; etiam in Montevideo: Sello. — Var. B. in Brasilia australiore, probabiliter cum typo: Sello. — Napaea. 2 369 VIOLACEAE: 10. JONIDIUM COMMUNE Sr. Hir. totum griseo-puberulum nunc glabrescens; foliis ovato-ellipticis — lanceolatis plq. attenuato- acutis, basi in petiolnm attenuatis, oblique lineato-nervosis, stipulis lanceolato-subulatis herbaceis; floribus axillaribus et ad apicem caulis racemosis, sepalis subaequalibus integerrimis, filamentis 2 anticis breviter uncinato-calcaratis, ovario glaberrimo. Tabula nostra LXXIII. Jonidium commune St. Hil. Pl.remarq. 295! Е. Bras. 11.102. Jonidium sylvaticum et J. Guaraniticum St Hil. locis citatis (formae, prior foliis magis ovatis, posterior subglabra ). Solea glutinosa Spreng. Syst. І. 804! (excl. syn.). Solea communis, sylvatica et Guaranitica Spreng. Cur. post. 97. 98. SurrRUTEx 1—3-pedalis, habitu, radice cauleque antecedentis, nisi subinde pyramidato- v. fastigiato-ramosus. Кола 6—10 (27, —12) ст. 12., 21/,—4 (11—416) cm. lt., inferiora latiora, sursum gradatim angustata, membranacea, densiuscule serrato-dentata, dentibus appressis rarius argute productis, glandula terminatis, utrinque puberula v.appresse hirtella, prae- cipue ad nervos quam affinium numerosiores obliquos rectiusculos parallelos utrinque prominulos. Pkri0oLUS 2—10 mm. lg.; STIPULAE pubescentes per- sistentes 2—6 mm. aequantes, margine subinde anguste scariosae. Pk- DUNCULI axillares et foliorum graduali abbreviatione in racemo terminali, nunc ramulos axillares parvifolios terminante, 5—12 mm. longi, tenues, erecto-patentes, cc. medio articulati, ad partem inferiorem minute bi- bracteolati, BRACTEOLIS stipuliformibus. Кіовкв nutantes, 8—15 mm.lg., plerisque notis ut in J. setigero sese habent, nisi sepala integerrima, petalum anticum limbo ovato v. suborbiculari obtuso v. obtuse cuspidato, supra unguem levissime barbato v. fere glabro instructum, stamina 3 postica subglabra, antica 2 dorso levius pubescentia et processu basali longiore subhamato-curvato. PkTALA ungue albido, lamina plus minus coerulea v. violacea, nunc anticum album et ad basin limbi flavens cum maculis 2 violaceis. CAPSULA et SEMINA J. setigeri. Pubescentia, magnitudine foliorum florumque et forma serraturaque priorum magnopere variabilis. Habitat in sylvis primaevis et caeduis, circa domos etc. frequens in Brasilia media et austro-orientali : Martius , Sello; e. gr. prope Rio de Janeiro: Gardner 218.; Novo Friburgo et S. Рашо: Sello; ad Rio Belmonte: Princ. Neuwied; ad fl. Paquaquer: Beyrich; circa Bahiam: Blanchet 3302., Casaretto; Itajurú, Lagoa Santa, Caldas aliisque locis prov. Minas Geraés: St. Hilaire, Warming, Lindberg 277., Regnell 1. 5.; in prov. Goyaz: Pohl, Gardner 3005.; ad Урапета prov. S. Paulo: Riedel (forma parvifolia) et ad fl. Ibicui prov. Rio Grande do Sul: St. Hilaire (forma Guaranitica). Totum fere per annum floret. — Vaga. 7 Айше est Јота. parietariaefolium DC., e Mexico, Guatemala, Venezuela, Nova Granata et Guayaquil, foliis inferioribus oppositis diversum. Овз. СІ. 6. BERNOULLI іп ephemeride Halensi (Botanische Zeitung 1869. p. 18.) de Jonidii specie Guatemalensi, quam pro J. communi habuit, adnotavit, flores ejus esse dimorphos, eádem fere ratione, ac supra de Jonid. Ipecacuanha observavimus. Verisimiliter quidem, quum J. commune verum ab aliis nondum in Guatemala repertum sit, cl. BERNOULLI speciem affinem, forte J. parietariaefolium ante oculos habuit; vix tamen dubitarem, quin flores dimorphi etiam in J. communi occurrant. 11. JONIDIUM MAXIMILIANI Eicnr. subglabrum, foliis elliptico-lanceolatis utrinque attenuatis, stipulis lineari-subulatis herbaceis; floribus parvis axillaribus et super bracteas subulatas in racemo longo terminali; sepalis subaequalibus integerrimis, fila- mentis 2 anticis basi breviter obtuseque сасагайв, ovario glaberrimo. SurrRUTEX ultrapedalis ramosus, partibus novellis minute puberulis mox glabratis, caule ramisque teretibus ad apices subangulatis, his prophylla 2 minute squamiformia decidua ad imam basin exhibentibus. Forra 10—15 cm. lg., 1, —4 cm. lt., superiora paullo minora, membranacea, densiuscule glanduloso-serrata, supra saturate viridia, subtus pallidiora, tenuiter remote nervosa, nervis utrinque prominulis. PerioLUs 2—12 mm. JONIDIUM. 370 lg., longior ad apicem limbo decurrente subalatus; sTIPULAE 2 — 3 mm. lg. puberulae fugacissimae. ВАСКм: ob folia raptim in bracteas mutata bene distincti, primum breves, sed apice lente procrescentes (ut Cruciferae) tandem spithamam longi; PEDICELLI (sicut pedunculi in axillis foliorum frondosorum obvii) 5—6 mm. lg., tenues, erecto-patentes, breviter infra calycem articulati, bracteolis nullis v. obsoletis; вкАСТЕАН racemi filiformi- subulatae 1'/, — 2 mm. lg., stipulis 2 conformibus nisi paullo minoribus concomitatae, persistentes, cum rachi strictiuscula pedicellis calycibusque minute puberulae. FLonks 6 — 7 mm. lg. dilute coerulei (2), plerisque notis ut in J. setigero, nisi sepala integerrima, petalum anticum limbo ovato obtuse cuspidato, ungue versus limbum dense barbato-tomentoso STAMINA glabra praeter antica 2 ad connectivi dorsum summum barbato- pilosiuscula, processu basilari paullo longiore. CAPSULA trilobo-ovoidea, usque 10 mm. lg., SEMINIBUS ad valvam 2—3 obovoideis nigrescentibus. Habitu J.atropurpureo haud absimilis, quocum etiam racemi indole fere convenit. Praeter alias tamen notas facile jam foliorum dispositione distinguitur. Habitat ad Cabo Frio: Princ. Maximilianus a Neuwied ; in um- brosis pr. Castel-Novo : Riedel. — Dryas. 2. Folia omnia v. pleraque opposita (in J. giutinoso subinde pleraque alterna). 12. JONIDIUM CIRCAEOIDES H.B.K. glabrum, foliis omni- bus oppositis v. summis alternis, ovatis— oblongo-lanceolatis atte- nuato-acutis, basi plq. cordata subsessilibus, grossiuscule serrato- dentatis; floribus axillaribus et ad apices ramorum breviter racemosis longiuscule pedicellatis, bracteolis obsoletis; petalo antico calycem subtriplo superante. Jonidium circaeoides H.B.K. Nov. Gen. V. 379. 146.498! DC. Prodr. I. 310. Nees, offic. Pfl. ( Düsseld.) Suppl. t. 119. Jonidium urticaefolium Marl. Spec. mat. med. Bras. 16. (. 4! Nees 4. c. 1. 118. Solea circaeoides el urticaefolia Spreng. Syst. 1. 804. el Cur. post. 98. SUFFRUTEX 1—2-pedalis plus minus viscosus, simplex v. saepius jam basi divisus et superne parce opposito-ramosus. Ах perpendicularis recta v. subflexuosa, longa sed vix calamum scriptorium crassa, parce ramosa, epidermide testaceo -fusca, cortice tenui subspongioso, centro lignoso albo (Мавт.. CAULIS RAMique teretes, hi erecto-patentes basi ргорвуШз 2 minutis ovatis pallentibus deciduis instructi. Forra 5—8 cm. lg., 2—3 v. raro fere 4 cm. lt., membranacea, supra laete viridia, subtus pallidiora, nervis tenuibus subtus prominulis. Рктогоз subnullus v. ad 2mm.lg.; STIPULAK 2—4 mm. longae, lanceolatae, virides margineque anguste scariosae, cauli erecto-appressae./ PEDICELLI axillares et ad apices ramorum foliis raptim in BRACTEAS subulatas.bistipulatas transeuntibus breviter ra- cemosi, in racemis plq. alterni, ut saepe jam summi axillares cum foliis suffulcientibus occurrunt, 1 — 2 centim. lg., tenues, patentes, breviter sub calyce articulati, ebracteolati v. rarius bracteola una alterave minuta fugacissima instructi. Fronks nutantes 10—12 mm. lg., albi v. dilute coerulei, ab omni parte glaberrimi. SkPALA 3—4 mm. longa, subaequalia, lanceolata, attenuato-acuminata, integerrima v. parce dentata, subinde anguste scarioso- marginata, ceterum herbacea. PETALA 2 postica sepalis subaequilonga sub- falcato-oblonga, breviter adscendenti-acuminata; intermedia paullo longiora distinctius falcata, ex ungue latiusculo antice auriculato-producto tenerrimo in laminam parvam oblongo-ovatam obtusam paullo firmiorem abeuntia; anticum calyce subtriplo longius, ungue latiuscule lineari, basi dilatato et gibboso-saccato, complicato, lamina subquadrato-orbiculari, ungui sub- aequilonga, marginibus plq. involuta, basi callo saturatius colorato bifido instructa. Genitalia sepalis subaequilonga; FILAMENTA brevissima , antica 2 basi dorso gibbosa, reliqua complanata ; ANTHERAE oblongae, appendice ovata obtusa loculis vix breviore. Ovarium ovoideum, sTYLO brevi clavato parum curvato antheras vix excedente, sTIGMATE antrorso suborbiculari. CAPSULA trigono-subglobosa, calycem áppressum breviter superans, 5—6 mm. lg., valvis tenuibus 1—92-spermis. Planta Martiana ab Humboldtiana, licet patria tam remota gaudeat, vix differt, petalo antico, in quo b. Mastus praesertim discrimen posuit, 371 in icone Humboldtiana angustius delineato, quam in specimine id video. Reliquae differentiae, à MARTIO prolatae, haud constant. In graminosis ad fl. S. Francisco prov. Bahiae, e. gr. ad Јоахеіга nec non prope liheos: Martius; Serra Jacobina ejusdem provinciae : Blanchet 2661.; Piauhy: Gardner 2038. (forma floribus distinctius racemosis); locis umbrosis prope Guayaquil ad litus maris Pacifici: Humboldt, Bonpland. — Hamadryas et Extrabrasil. 13, JONIDIUM OPPOSITIFOLIUM Rozx. et 8сншл. gla- brum, plus minus viscosum; foliis oppositis v. summis passim alternis, oblongo—lineari-lanceolatis attenuato-acutissimis, basi acutis v. breviter attenuatis, subsessilibus, subintegerrimis; floribus ante- cedentis. Jonidium oppositifolium Roem. Schult. Syst. V. 395. St. Hil. РІ. remarq. 313! Fl. Bras. ІІ. 106. Viola oppositifolia Linn. Spec. 1327. Сой. ed. Richter 882. Loefl. It. 183. Jonidium riparium, viscidulum et angustifolium H.B.K. Nov. Gen. V. 377. 378! J. viscidulum Мед. Sert. exot. tab. б! J. angustifolium DC. Prodr. І. 309. Jonidium altenuatum Willd. ex Roem. et Schult. Syst. V. 402. Solea oppositifolia, riparia et viscidula Spreng. Syst. І. 803. Jonidium Barzelonense Karst. Fl. Columb. І. 189. (ab. 94 ! SurrRuTEX 1 — 1'/-pedalis ab omni parte glaber v. infra nodos minute puberulus, simplex v. a basi divisus superneque opposito-ramosus, RADICE et CAULE in universum antecedentis. КоА 5—8 rarius 3-4 ст, lg., 4— 15 mm. lt., membranacea, margine plq. subintegerrimo raro distanter dentato lineato-incrassata, nervis praeter medium fere inconspicuis, ceterum cuin petiolo stipulisque antecedentis, v. stipulae saepius hamato- subrecurvae flavido-membranaceae. Кіовкв axillares et super folia raptim ad bracteas subulatas transeuntia in racemis brevibus terminalibus, in his haud raro alterni, omni nota cum pedicellis ut in J. circaeoide sese habent, quocum etiam fructus conveniunt. Nonnihil varium, praesertim foliorum forma, quae nunc fere linearia, nunc oblongo-ovata occurrunt, formisque numerosis intermediis. Habitat in sabulosis Jiquitinhonha in confin. prov. Minas Geraés et Bahia: St. Hilaire; in arenosis umbrosis pr. Cuiabá prov. Mato Grosso: Riedel (forma foliis distinctius serratis); ай cataractam fl. Aripecuru prov. Para: Spruce n. 180. 552.; loco Brasiliae haud notato: Martius. — Extra Brasiliam in Guiana gallica: Sagot 1100.; batava: Kappler 1917., Wullschlaegel; anglica: Hob. Schomburgk 121.; Rich. Schomburgk 871. (forma angustifolia, J. angustifolium H.B.K.) ; variis locis Venezuelae, е. gr. Cumana, Angostura, Nueva Barcelona etc.: Loefüng, Humboldt et Bonpland, Moritz, Karsten. — Vaga et Extra- brasil. Affine Jonid. strictum Vent. (= J. linearifolium Vahl), ех An- tillis, sed differt statura minore, foliis obverse v. subspathulato-linearibus plq. obtusis v. rotundatis, basi longe attenuatis, etiam floribus minoribus. Multis notis haud absimile etiam J. parietariaefolium H.B.K., supra ad J. commune jam commemoratum, praecipue foliis latioribus distinctius serratis, sursum utplurimum alternis, pubescentia: diversarum partium etc. diversum. 14. JONIDIUM BIGIBBOSUM Sr. Hir. glabrum v. partibus novellis pedicellis calycibusque minute puberulis, nunc totum molliter pubescens; foliis oppositis oblongo- v. ovato-lanceolatis attenuato- acutis, basi breviter attenuatis, subintegerrimis v. densiuscule serratis ; floribus axillaribus, pedunculis bribracteolatis. Jonidium bigibbosum St. Hil. Pl. remarq. 315. t. 27 D. И. Bras. П. 106. Solea bigibbosa Spreng. Syst. Cur. post. 98. VIOLACEAE: JONIDIUM. 372 Евоткх 2—3- nunc 4—6-pedalis, CAULIBUS superne ramulisque her- baceis tenuibus strictiusculis, adultis saepe lenticellosis, RAMULIS saepius oppositis basi prophyllis 2 stipuliformibus caducis instructis, versus apicem infra nodos compressis. Forra omnia opposita, 5—8 (4-- 10) cm. lg., 1!4—2 (1—38) cm. lt., membranacea, utrinque glabra v. subtus praecipue ad nervos puberula, supra saturate viridia opaca, subtus paullo pallidiora saepiusque nitidula, nervis tenuibus distantibus subtus prominulis. PkTIOLUS 1—2 mm. 15.; sriPULAK subduplo longiores lanceolato-subulatae, herbaceae v. margine scariosae, dorso puberulae, caducissimae. Ркосксшл omnino axillares, filiformes, 1--11/, (/,-2) cm. lg., patentes v. penduli, breviter infra calycem articulati; BRACTEOLAE 2 lineari-subulatae 1—2 mm. longae, oppositae v. alternae, infra articulationem obviae. FLORES 10—15 mm. lg., dilute violacei, plerisque notis ut in antecedentibus sese habent, nisi calyx plus minus pubescens, petalum anticum ungue latiusculo basi bigibboso- saccato, limbo dorso subinde puberulo, antherae dorsi basi v. anticae toto dorso araneoso-barbatae, hae insuper obtuse gibboso-calcaratae. CAPSULA 8—9 mm. 15., cum seminibus ut in J. circaeoide. Petala postica subinde cum intermediis tam arcte cohaerent, ut connata videantur. — Foliis regulariter oppositis, bracteolarum constante praesentia, denique staminum indole praecipue ab antecedentibus dignoscitur. Habitat in sylvis primaevcis prope urbem 8. Carlos in prov. S. Paulo: St. Hilaire, Silva Manso; ad Campanas et Jundiahy ejusdem provinciae: Riedel, Sello; ad Caldas prov. Minas Geraés: Regnell 111. 262. Nov.— Febr. floret. — Oreas. 15. JONIDIUM ATROPURPUREUM Sr. Hir. glabrum v. partibus novellis cum inflorescentia tenuiter puberulis, nunc totum molliter pubescens; foliis oppositis ovato- v. elliptico- rarius lan- ceolato-oblongis, apice acuminatis, basi breviter attenuatis, plq. argute serrato-dentatis; floribus parvulis super bracteas minutas subulatas in racemis angustis terminalibus, petali antici calycem vix duplo superantis lamina parva plq. atropurpurea. Tabula nostra LX XIV. Jonidium atropurpureum St. Hil. Pl. remarq. 316! Fl. Bras. П. 106. Solea atropurpurea Spreng. Syst. Cur. post. 98. Alsòdeia Regnellii Мід. Linnaea XXII. 555! Purga de Vendo Brasil. ez Riedel, Ganha saia v. Арапһа saia apud Lagoa Santa, ez Warming. FRUTEX 1—3-pedalis, rarius arbuscula 10—12 ped. attingens (MART. ` Obs. n. 1070.), a basi divisus еб crebre opposito-ramosus. RADIX longa crassa flexuosa lutescens, vix fibrosa, parce ramosa. CauLis RAMIque teretes v. juventute infra nodos compressi saepiusque longitrorsum sub- sulcati, adulti griseo-virides plq. lenticellosi; ramuli prophyllis 2 ovato- lanceolatis subcarinatis 3—5 mm. longis flavicanti-membranaceis persisten- tibus oppositis шта basi instructi. КоА fere constanter opposita, 6—10 (4—12) cm. lg, 2--8У, (16—41) cm. lt., in var. majora (cf. infra), membranacea, subintegerrima v. saepius margine anguste recurvo argutule glanduloso-serrata, utrinque opaca, supra saturate viridia, subtus paullo pallidiora, distanter tenuiterque nervosa. PETIOLUS 1—2 mm. lg.; STIPULAE duplo longiores lineari-subulatae pilosulae, saepe reflexae. RACEMI terminales, subinde ad ramulos parvifolios abbreviatos, breviter pedunculati v. sub- sessiles, primum breves sed apice lente procrescente quum basis defloreat CCruciferarum ratione) demum usque digitum longi; rachis tenuis plq. strictiuscule erecta; pedicelli erecto-patentes apice nutantes, conferti, alterni V. ad basin passim 2—3-ni verticillati, 4—5 mm. lg., medio articu- lati, ebracteolati, sed basi ввАСтЕА filiformi-subulata bistipulata fulti. FLORES cc. 4 mm. 15. Carvx 21, mm. aequans, sepalis subaequalibus lanceolatis attenuato-acutis integerrimis dorso puberulis. PETALA flavo- yirenua praeter limbum antici atropurpureum v. fuscum, postica calyce dimidio longiora oblique subovata, apice attenuato obtusa; intermedia sub- aequilonga magis obliqua, latiora, ungue antrorsum subauriculato dorso medio pubescente, limbo parvo angusto obtuso; anticum calycem fere duplo excedens, ex ungue subquadrato-ovato saccato trinervio antice barbato in limbum parvum. ovato-suborbicularem carnosulum concavum subbilobum saepius дейехот dorso pubescentem abiens. Genitalia petalis intermediis subaequilonga; АХТНЕВАК subsessiles ovato-oblongae, membrana oblonga 373 VIOLACEAE: JONIDIUM. 374 obtusa. loculis sublongiore terminatae, posticae 8 basi barbatae, anticae 2 toto connectivi dorso araneoso-tomentosae basique in gibberem obtusum oblongum longitrorsum subsulcatum glabrum protractae. OvARIUM gla- berrimum stylusque ut in antecedentibus. CAPsuLA trilobo-globosa, perfecte matura usque 10 mm.]g.; SEMINA ad valvam 2—3 obovoidea nigrescentia. Foliis oppositis, inflorescentiis et floribus parvis facillime cognoscitur, cum nulla alia commutanda. Indumento, foliorum magnitudine et serratura, nec non racemorum longitudine valde varia; formam insequentem varie- tatis titulo distinguimus : Var. GRANDIFOLIA, foliis 12— fere 18 cm. lg., 4— ст. lt. Habitat forma typica frequens in prov. Minas Geraés et S. Paulo, rarior in prov. Rio de Janeiro, ubi in Serra da Estrada Nova et in sylvis Capoeiras ad 1754 observata est: St. Hilaire. Ad Ypanema et Tau- baté: Riedel, Sello; S. Carlos prov. S. Paulo: Silva Manso; Presidio S. Joáo Baptista, Lagoa Santa, Caldas etc.: Martius, Sello, Riedel, Warming, Недпей 11. 9.; etiam in prov. Goyaz: Pohl, et in prov. Chiquitos Boliviae; D'Orbigny. — Var. ad Rio Магапћао: Pohl; іп „Brasilia meridionali“: Sello. Totum fere per annum florere vide- tur. — Oreas. ` 16. JONIDIUM SPRUCEI Eicur. ramulis foliisque novellis cum inflorescentia minute puberulis, ceterum glabrum; foliis oppo- sitis oblongo- v. ovato-lanceolatis acuminatis, basi in petiolum bre- vissimum attenuatis, serrato-denticulatis; floribus parvulis in racemos paniculasve axillares et terminales dispositis, petalo antico calycem breviter superante. CAULIS simplex v. apice parce opposito-ramosus, cum ramis teres v. infra nodos leviter compressus, sursum puberulus. PROPRHYLLA 2 fere ut in antecedente ad basin ramulorum. Кома 5 — 8 rarius 10 cm. lg., 2—2'/, raro 3 cm, lt., fere ut in J. bigibboso, petiolo 2 mm. longo, sti- pulis fugacissimis mihi haud visis. RAcEmMiI simplices v. plus minus ramosi, subinde foliis parvis interspersi, 3—5 сш. lg., ramis oppositis, pedicellis plq."alternis 5 —7 mm. longis; ВЕАСТЕЛЕ minutae subulatae albidae, sti- pulis 2 conformibus concomitatae; BRACTKOLAE 2 minimae subulatae ай basin pedicelli approximatae, articulatione illius breviter infra calycem. FLonks 3!/, mm. lg., omni nota ut in antecedente, nisi petalum anticum in ungue densius barbatum. Capsula bene matura non visa. Species distinctissima crescit prope Tarapoto Peruviae orienta- lis: Spruce п. 3920., in Brasilia contermina forte etiamdum invenienda. 17. JONIDIUM GLUTINOSUM Уект. glabrum v. plus minus puberulum et viscoso-glutinosum; foliis parvulis oppositis, nune su- perioribus nunc plerisque alternis, plq. obovato-oblongis obtusis, antice grossiuscule dentato-serratis, basi integerrima breviter atte- nuatis; floribus axillaribus rariusve in racemo terminali parum di- stineto, petali antici calycem vix ad duplum superantis lamina parva obcordata, staminibus 2 anticis basi dorso squamula erecta auctis. ; Planta magnopere variabilis. Enumeramus formas principales, ab auctoribus plerisque species salutatas: Var. a. GLUTINOSUM, suffruticulus palmaris у. 1—1 '/,-pedalis, pluricaulis, erectus v. adscendens, glaber v. ad ramulos pedicellos foliorumque nervos tenuiter pubescens, plus minus glutinosus; foliis ovato-oblongis v. lanceolatis plq. attenuato-obtusiusculis grosse serrato-dentatis, 1'/,—2'/, em. lg., 5—8 mm. lt., inferioribus so- lemniter oppositis, superioribus alternis; pedicellis in superioribus axillis 7—15 mm. lg., floribus flaventibus, in apice petalorum violaceis. Jonidium glulinosum Vent. Јата. Malmais. 27. Roem. et Schult. Syst. V. 394. DC. Prodr. І. 310. St. Hil. Pl. remarq. 312! Fl. Bras. II. 105. Viola glutinosa Рот. Dict. VIII. 647. Solea glutinosa Spreng. Syst. 1. 804. Viol. Var. В. LATIFOLIA, foliis 3—5 cm. lg., 12—20 mm. lt., in petiolum longiusculum alato-decurrentibus, fere omnibus oppositis; pedicellis 1'/,—2 сш. longis, ceterum ut in a. Var. y. ANGUsTIFOLIA, ramosior, foliis lineari-lanceolatis v. summis linearibus 1—3 '/, cm. lg., 2—6 mm. lt., distanter serrato- dentatis, fere omnibus alternis; floribus quam in a. paullo minoribus. Var. 0. eARVIFLORA, humilior, plq. haud ultra-palmaris, multi- caulis, caulibus prostratis adscendentibusque, tota subglabra, haud v. parum viscosa; foliis minoribus (plq. '/,—1 cm. lg.), obovatis v. obovato-oblongis apice rotundatis basi subcuneatis, dentibus paucis grossis instructis, versus apicem caulis vix decrescentibus ; pedicellis omnino axillaribus floribusque ut in a., petalis sepalisque subinde violascentibus. Jonidium parviflorum Vent. Матай. 27. Roem. et Schult. Syst. V. 392. H.B.K. Nov. Gen. V. 375! ЮС. Prodr. І. 310. St. Ни. Pl. us. t. 20! РІ. remarq. ЗП. Fl. Bras. II. 105. Gay, Е. Chil. I. 228. Viola parviflora Mutis ex Linn. fil. Suppl. 360. Сат. Ic. rar. VI. 81. | Solea parviflora Spreng. Syst. I. 804. Jonidium chamaedryfolium Poepp. Coll. pl. Chil. III. n.74! Walp. т Nov. Act. Nat. Cur. XIX. Suppl. І. 300! Керегі. Bot. syst. V. 60. = Maytencillo Feuill. Obs. 111. t. 28. Jonidium microphyllum H.B.K. Nov. Gen. V. 374. t. 495! (forma nana). DC. Prodr. 1. 310. — Viola microphylla Willd. ет Roem. е! Schull. Viola parvifolia Roem. et Schull. Syst. V. 391. Solea parvifolia Spreng. Syst. 1. 803. Habitu foliisque ad varietates jam descriptis, flores adumbrare adhuc restat. Ні in PEDICELLIS capillaceis breviter infra calycem articulatis ebracteolatis, plerumque in superiore caule axillaribus, nunc foliorum supremorum abbreviatione indistincte racemosis, patentibus nutantes, 8—31, mm. longi. SkPALA 2 mm. aequantia, lanceolata, attenuato-acuta, inte- gerrima, inter se subaequalia. PETALA 2 postica sepalis paullo, intermedia iis У; longiora, forma ut in antecedentibus, glaberrima; anticum calyce dimidio usque subduplo longius, ex ungue oblongo parum concavo canaliculato in laminam parvam obcordatam lobis involutam abit, dorso glabrum v. cum calyce appresse pilosulum, intus infra laminam lineis 2 barbatis deorsum: evanescentibus percursum. Genitalia calyce subduplo breviora; STAMINA in tubum arcte cohaerentia (v. revera connata 2), glabra, FILA- MENTIS brevissimis, anticis 2 dorsi basi in glandulam v. squamulam erectam productis, ANTHERIS latiuscule ovato-cordatis membrana brevi ovata ter- minatis. PrsriLLUM glabrum, OVARIO subgloboso-ovoideo, зтуго curvato clavato, sriGMATE antrorso oblique truncato. CAPSULA trilobo-subglobosa, 3-4 mm. diam., ceterum cum seminibus ut in praecedentibus. — CAuLIs roLroRUMque descriptioni addatur, illum basi lignescentem, superne herba- ceum exstare, vix pennam columbinam crassum, inferne teretem, apice an- gulatum; КОЛА membranacea, opaca, glabra v. subtus ad nervos puberula nunc utrinque pílosiuscula, tenuiter oblique nervosa, PETIOLO 1—8 mm. longo tenui superne e laminae decursu subalato, sTIPULIS petiolo sub- aequilongis, lanceolato- v. lineari-subulatis, herbaceis, persistentibus. Habitat forma «. in Brasilia australi: Sello; ad Caldas prov. Minas Geraés : Regnell. 111. 263., Lindberg 276.; prov. Rio Grande do Sul variis Locis: St. Hilaire. Praeterea in Montevideo et Buenos Ayres (Sello, Commerson, Gay), in Bolivia (Mandon n. 944., cum var. parviflora) et in Peruvia (Haenke). — Var. 8. in Buenos Ayres et Montevideo: Miers, Arsenne Isabelle. — Var. y. in Brasilia australi, loco ceterum haud notato: Sello. — Var. д. rarior in Brasilia, hucusque nonnisi in campis elevatis s. d. Campos Geraés prov. S. Paulo а St. Hilaire observata, frequentior in Chile, Bolivia, Peruvia, Quito, Columbia et Nova Granata occurrit, locis montosis 4—10,000 ped. supra oceanum (Mandon 944. cum forma о., Poeppig 74. 645, Philippi 244. 1107., Meyen, D'Urville, Dombey » Fr. Hall, Humboldt et Bonpland, Hartweg S97., Moritz 1161., Tríana, Linden 1258. aliique). — Oreadi-Napaea et Extrabrasiliensis. 50 375 VIOLACEAE: AMPHIRRHOX. 376 Tamvs Ш. ALSODEIEAE (в. Агѕоріхклк) В. Br. Congo 21. DC. Prodr. 312. ( Alsodeieae et Paypayroleae Benth. et Hook. Gen. pl. L. 115. 116.). | Corolla subregularis, petalo antico reliquis aequali v. plq. exappendiculata. Овз. Tribus Раураугойеце et Alsode?eae a celeb. Вехтнам et Нооккв solumm | | дара bum approximatis et subcoalitis^, apud Alsodeieas ,subaequalia, unguibus brevissimis d etiam transitu vario obliteratae nobis videntur. Ita in Атрћтгћоде apud priores „parum inaequalia, unguibus in tu praedicantur. Quae autem differentiae non solum nimis leves, se et Paypayrola petala basi haud vere coalita sunt, sed, licet in alabastro firm quod formam petalorum attinet, anticum etiam apud Alsodeias saepe a posticis | longitudinem unguium petalorum ,4/в04ейае species, е. gr. 4. grandiflora et al., nec non Gloeosperma genus, transitus offerunt. caussas tribus illas iterum conjungimus. ҮП. AMPHIRRHOX Sprene. Амрніквнох Spreng. Syst. Cur. post. 51. Meissn. Gen. 20. (18.). Endl. Gen. Pl. n. 5046. Benth. et Hook. Gen. Pl. L 118. — SeATHULARIA Sf. Hil. Pl. remarq. 317. t. 28. И. Bras. 11. 106., nec Pers., пес Zoolog. — B8ADDLEYA Vell. Fl. Flum. II. t. 140. SxPALA 5 subaequalia v. exteriora 2 minora. PETALA libera latiuscule unguiculata, postica 4 subaequalia oblongo-spathulata, anticum obovato-spathulatum plq. emarginatum, omnia anthesi limbis patentibus, unguibus in tubum erectis. STAMINA 5 aequalia libera, FILAMENTIS brevibus filiformibus exappendiculatis, ANTRERIS oblongo- cordatis introrsis mucrone membranaceo terminatis. Оудвгом sessile, placentis З parietalibus, ovulis haud numerosis biseriatis; srvrLus terminalis filiformis rectus, sTIGMATE truncato minute denticulato, CapsuLA peri- anthio staminibusque deciduis nudata, stylo persistente apiculata, trigono-ovata, trivalvis, valvis navicularibus, endocarpio lignoso-cartilagineo ab exocarpio corticoso demum elastice solubili. SkwiNA ad valvam pauca, obovoidea, testa crustacea nitida laevi, raphe lineari, chalaza orbiculari opaca; ALBUMEN copiosum; EMBRYO albuminis longitudine et latitudine, cotyledonibus tenui- foliaceis, radicula brevi. Ғвгтісев v. ARBUSCULAE glaberrimae, FOLIIS alternis ad ramulorum apices saepius congestis, plq. oblongis repando serratis bistipulatis, stipulis ad gemmas in conum convolutis caducissimis, PEDUNCULIS super bracteas minutas fugaces іп fasciculos axillares terminalesque dispositis subcapitato-plurifloris, pedi- cellis articulatis minute bibracteolatis, mPmroRIBUS majusculis albis. — Americam australem. tropicam inhabitant. г. AMPHIRRHOX LONGIFOLIA Srnzwe. foliis oblongis v. oblongo-lanceolatis acutis v. breviter acuminatis, basi in petiolum attenuatis, plq. repando-serratis; pedunculis super raches breves axillares terminalesque fasciculato-dispositis apice 2—5-floris; an- theris mucrone loculis breviore. parum dissimili. Stamina omnia aequalia, basi odo ob petalorum indolem distinguuntur, quae e cohaereant, perfecta anthesi prorsus ab invicem solvuntur; parumper diversum sese praestat; item denique quoad Quas ob Tabula nostra LXXV. Amphirrhoz longifolia Spreng. Syst. Cur. post. 99! Mart. Hb. Fl. Bras. n. 470! Spathularia longifolia St. Hil. ll. ce, f Braddleya legalis, Vell. 1, c. Евџтех arborescens 12 — 20-pedalis, ab omni parte glaberrimus. RAmMULI tenues grisei saepe 2—3-chotomi. Кома 12—15 (9—18) cm. ig., 3—4 (21/, — 5) сш.Ц., tenuiter coriacea, utrinque concolora et laete viridia (etiam sicca), opaca, tenuiter pinnato-nervosa, nervis utrinque argute pro- minulis. PkTIOLUS Semitéres supra aperte canaliculatus, 1/,-1 ст. 165) sTIPULAE lanceolatae subulato-attenuatae fuscae 1'/—2 mm. lg., nonnisi ad gemmas conspicuae, ubi in conum subulatum convolutae sunt. Рк- DUNCULI super raches breves nunc brevissimas, axillares terminalesque, saepe gemma postea in ramulum foliatum sese explicante terminatas alternatim dispositi, erecti- v. erecto-patentes, 8-4 (7/,—5) cm. longi, tenues, gra- ciles, saepe compressi, apice flores 2--4 laterales cum terminali uno gerentes, rarius unico terminali solum instructi, praeter flores evolutos rudimentariis nonnullis plq. super bracteas obviis. BRACTEAE minute squamiformes ca- ducissimae; PEDICELLI 4 — 10 mm. lg., paullo infra medium articulati; BRACTEOLAE (ad partem inferiorem obviae) suboppositae bracteis consimiles. FLonks albi (etiam statu siccato), 1!/,—2 cm.lg. CALYX 3— 4 mm. aequat, sepalis ovatis v. ovato-suborbicularibus, exterioribus 2 subduplo minoribus, margine attenuatis saepeque undulatis et ciliato-denticulatis. PETALA Ca- lycem 5--6-ріо excedentia carnosulo-coriacea, postica 4 oblonga obtusa, ungue subobliquo, anticum limbo duplo latiore oblongo-obcordato, tenuiter 5-plinervia v. anticum septuplinerve. GENITALIA calyce 2-—3-plo longiora, stylo stamina dimidio excedente; ANTHERAK subsagittato-oblongae, mucrone fliformi loculis breviore. Ovarium trigono-ovoideum. CaPsuLA ovata tuberculata, cc. 2 cm. lg., fusco-viridis; semina diam. 5 mm., fusca. Habitat frequens іп sylvis fruticetisque prov. Rio de Janeiro, е. gr. Corcovado, Capocabana, Mandiocca, inter Rio et Campos etc.: Martius, St. Hilaire, Sello, Riedel, Widgren, Gardner n.8., Luschnath (Mart. Hb. Fl. Bras. n. 470.), Glaxiou n. 118.; etiam ad liheos prov. Bahiae: Luschnath (Mart. Hb. Fl. Bras. п. 1219. ex parte). — Dryas. 2. AMPHIRRHOX LATIFOLIA Мавт. foliis obovato-oblongis ex apice latiusculo attenuato-acuminatis, basi attenuatis imáque вае- pius subcordatis, subintegerrimis v. rarius obsolete repando-serratis ; pedunculis super bracteas minimas fugaces ad apices ramulorum 9—4-fasciculatis subcapitato -3—5-floris; antheris mucrone loculis breviore. Amphirrhoz latifolia Mart. Mss. іп Hb. Fl. Bras. n.1219. Praecedenti similis, sed roLrA (praeter formam diversam) majora et latiora, pleraque 15— 20 cm. lg., 6 —8 v. fere 10 ст. lt. PEDUNCULI 6—8 (4—10) cm. Ig., pedicellis paucos tantum millimetros aequantibus. 377 VIOLACEAE: AMPHIRRHOX — PAYPAYROLA. 378 Fronks omnibus notis ut in antecedente, quácum etiam magnitudine con- veniunt, sed exsiccatione semper nigrescentes evadunt, CAPSULA 81/, ст. lg., SEMINA Obovoidea 6—7 mm., ceterum omnia antecedentis. Licet А. longifoliae multis notis similis sit, vix plantam pro ejus varietate habeam. Habitat ad Ilheos prov. Bahiae: Luschnath (Mart. Hb. Fl. Bras. 1219., ет parte); Para: Burchell 9677.; ibidem (?): Riedel; ad oram meridionalem fl. Rio Negro usque ad concursum |. Solimoés: Spruce п. 1446. Etiam in Guiana gallica: Poiteau. — Dryadi-Najas et Guianensis. 8. AMPHIRRHOX SURINAMENSIS Eicur. foliis elongato- oblongis v. obverse lanceolatis longe cuspidato-acuminatis, basi in petiolum attenuatis, subintegerrimis v. repando-serratis; inflorescentia antecedentis; antheris mucrone loculis longiore. Hybanthus Surinamensis Miq. іп Pl. Каррі. Surinam. ай n. 1345. - Plerisque notis ut species antecedens sese habet, sed FOLIA pro- ` portionaliter longiora longiusque cuspidata (pleraque 12—20 ст. lg., 8-4 v. rarius 5—8 ст. 1t.), multum tamen forma et magnitudine varia; PEDUN- сила in universum breviores (3—4 rarius 6 cm. lg.), skPALA magis ovato- oblonga genitalibus subaequilonga, antherarum mucrones longiores. -- Hisce notis etiam ab А. longifolia differt; insuper, ut antecedens, floribus siccatione nigricantibus. Var. foliis erassioribus plq. subcoriaceis, oblongis, ex apice latiore subabrupte acuminatis, basi plq. obtusis. Habitat ad Manáos prov. do Alto Amazonas: Spruce 1071. 1416. (forma petiolo medio subincrassato, pedunculis minute puberulis); prope S. Gabriel da Cachoeira ad fl. Rio Negro: Spruce п. 2353. (foliis membranaceis subintegerrimis, saepius caudato-acuminatis) ; in Guiana gallica: Richard; et іп Surinamo: Kappler n. 1345., Wull- schlaegel. — Var. ad flumen Casiquiare: Spruce n. 3298. — Najas et Guianensis. VIII. PAYPAYROLA Avs. PAvrAYROLA Aubl. Guian. 1, 249. tab. 99. Метвзп. Gen. pl. 11.342. Tulasne in Ann. sc. nal. 111, Ser. VII. 368. (char. reform. ). Benih. et Hook. Gen. І. 118. — PavsoLa Juss. Gen. 427. — PrRicLisTIA Benth. іп Hook. Јошт. Bot. IV. 108. — WIBELIA Pers. Ench. І. 210. Spreng. Syst. І. 794. Endl. Gen. Suppl. III. 90., пес Bernh., nec Hoppe. SxPALA 5 libera, parva, parum inaequalia, imbri- cata, persistentia. Ретлга 5 libera v. dimidio inferiore cohaerentia (nec tamen vere connata), lineari-lanceolata latiuscule unguiculata, 4 postica plana subaequalia, anticum paullo latius saepe emarginatum et complicatum, faciebus oppositis passim connatis, omnia anthesi basi in tubum erecta, superne patula, decidua. Sramıxa 5 aequalia, FILAMENTIS brevibus in tubum crassinsculum connatis exappendiculatis, лхтневіѕ liberis introrsis latiuseulis, connectivo exappendiculato v. breviter mu- eronato. Ovarium placentis parietalibus 3, ovalis nu- merosis biseriatis; srYLus rectus sursum paullo in- crassatus, STIGMATE obliquo. disciformi concavo termi- natus. CAPSULA SEMINAQue ut in Amphirrhoge, nisi chalaza externe haud notata, ad endopleuram tamen magna orbiculari. AnnonES квитїсккфие glabrae v. inflorescentiis puberulis, FoL11s amplis alternis ad ramulorum apices plq. congestis, integerrimis v. repando-serratis bisti- pulatis, stipulis ad gemmas in conum convolutis cadu- cissimis, INFLORESCENTIIS spicatis v. spicalo-racemosis axillaribus et terminalibus, pedicellis articulatis bi- bracteolatis , bracteolis saepius fertilibus, floribus igitur binis ternisque super bracteas primarias, albis luteisque, mediocris plq. magnitudinis. — Crescunt іп America aequatoriali. 1. PAYPAYROLA GUIANENSIS Аовг. foliis ovatis v. obovatis v. oblongis, acuminatis; alabastris cylindricis plus minus curvatis, basi subincrassatis vix уепігісоѕіѕ, glaberrimis; antheris subreni- formibus, connectivo haud mucronato. Tabula nostra LXXVI. Fig. II. Paypayrola Guianensis Aubl. l. c. (analysi quoad stamina тасигга(4). Тш. Ann. $c. nat. L c. 370! Payrola Guianensis Lam. ТИ. 11. t. 110. Wibelia Guianensis Pers. Ench. І. 210. Periclistia latifolia Benth. іп Hook. Journ. l. c.! Periclistia longifolia Miq. іп Pl. Kappler Surin. n. 13311, nec Benth. ? Paypayrola confertiflora Tul. l. c. 373. (e descriptione vir salis differt). FRUTEX V. ARBUSCULA usque 20-pedalis, totus glaberrimus. RAMULI teretes, demum grisei saepeque lenticellosi. Кома 12—20 rarius 25 cm. longa, 6—9 raro 12—14 ст. lata, basi in petiolum attenuata, apice acumine plq. obtusiusculo varie longo terminata, integerrima v. antice obsolete repando-serrata, tenuiter coriacea, sicc. plq. rufescentia, subtus pallida, distanter penninervia, nervis venisque utrinque elevatis, PkTIOLUS semiteres v. supra canaliculatus 1⁄—1'⁄, cm. lg., validus, saepe (sicc.) rugulosus; STIPULAE e basi lanceolata subulatae, 1—2 cm. lg., nonnisi ad gemmas conspicuae, illis aperiundis delabentes. ЗРСАК terminales et rarius etiam axillares, plg. 5 (3—10) ст.1р., densiflorae. Bracteae non visae. FLORES bini ternique super bractearum vestigia, subsessiles, 10—14 mm. lg., lutei. CaLvx cc. З mm. lg., sepalis ovato-suborbiculatis, 2 exterioribus paullo minoribus magisque ovatis. Совотл,А in alabastro plus minus sursum cur- vata; petala tenuiter carnosulo-coriacea, lineari-lanceolata, supra basin parumper tantum dilatata, 4 postica plana subacuta, anticum paullo latius et emarginatum nunc subbilobum saepiusque complicatum , faciebus vero appositis haud connatis. ANDROECKUM Ccalyci subaequilongum, filamentorum tubo inter antheras dentifero (ex Вкхтн.) v. edentato (ut nobis semper visus est); ОУАВШМ oblongo-ovoideum ejusdem fere longitudinis, STYLUS duplo longior. CAPSULA ovata, utrinque acuta, 21, — 3 ст. lg., viridi- fuscescens; valvae semiovatae compresso-naviculares. SEMINA ad valvam 2—3 obovata, cc. 7 mm. diam., fusca, nitida, hilo parvo et raphe lineari albidis opacis. In prov. Paraénsi, ex icone ad vivum facta, a cl. A. Glaxiou horti Imp. Sebastianopolitani directore ; benigne nobiscum Gaat cata, et frequens in Guiana, e. gr. in gallica: Aublet, Martin, Richard, Poiteau, Leprieur, Sagot n. 32.; et in batava: Kappler n. 1331 Wullschlaegel. — Najas et Guianensis. А Oss. Antecedenti affinis est Paypayrola longifolia Tul. (Ann. sc. nat. l. c. 372, Periclistia longifolia Benth. in Hook. Journ. 1. с.), diversa praecipue foliis longioribus angustioribus (25—35 ст. lg., 6-4 ст. lt., ex Tul). Haec e Brasilia nondum innotuit; speciminibus authenticis mihi praeterea haud visis, descriptionem hoc loco negligo. 379 VIOLACEAE: PAYPAYROLA — ALSODEIA. ә. PAYPAYROLA GRANDIFLORA Tur. foliis ovato- v. lanceo- lato-oblongis obtusis; alabastris subrectis basi ventricosis; petalis extus minutissime puberulis; antheris ovatis, connectivo breviter mucronaíto. Tabula nostra LXXVI. Fig. 1. Paypayrola grandiflora Тш. Ann. Sc. nat. l. c. 371. Раураутода ventricosa Tul. Ann. Se. nat. HI. Ser. XI. 153! Manacan-rana Brasil. (ex ic. infra citata). Аввов 15 —20-рейа1іѕ (Manr. Obs. n. 2932.), RAMIS sordide fuscis passim lenticellosis. Кома ad ramulorum apices conferta, passim sub- opposita, 20—35 сіп. lg., 7—13 cm. lt., integerrima, ceterum ut in ante- cedente. PerioLus validus rugulosus superne canaliculatus, 1—2 cm. lg.; STIPULAE antecedentis. 8рїсак terminales axillaresque, 4 — 8 cm. 18, FLORIBUs plq. solitariis sessilibus v. pedicello crasso 2--3 mm. longo in- structis, luteis, 1'/, —2 cm. longis, extus cum rache pedicellisque utplurimum tomento minutissimo subvelutino obductis. SkPALA 3—4 mm. ig., ovata obtusa subaequalia. PETALA (juventute firmiter cohaerentia, nec tamen coalita, ut cl. TuLAsNE de P. ventricosa adnotavit) crassiuscule carnosa, e basi latiore concaviuscula in apicem linearem obtusum attenuata, postica plana, anticum complicatum, faciebus appositis connatis, Genitalia ante- cedentis, nisi ANTHERAE ovatae perfecte introrsae mucrone brevi instructae, tubus filamentorum edentatus, ovAnIUM pilis minutis flavicantibus sericeum. CaPsULA ovata breviter acuminata 4 cm. lg., viridi-fusca , glabrata; ЗЕМІМА 1—1'/ centim. diam. , oblique obovoidea, mutua pressione plus minus angulata et compressa, fusca, nitida, raphe lata albida opaca. Habitat ad Para: Burchell n. 9675.; exstat etiam in collectione iconum plantarum, in hac provincia provenientium, a pictore lusitanico Codina facta, nobiscum а cl. Glaziou communicata ; prope Мапаоѕ prov. do Alto Amazonas: Spruce n. 1779.; ad lacum Теё: Poeppig n. 3077., et ad fl. Yapura: Martius. — Najas. Oss. Specimina Spruceana et Burchelliana folia in universum mi- nora ostendunt, quam Martiana, sed in his transitus exstant, ita ut spe- ciebus diversis ea adscribere, ut placuit ill. TULASNEO, haud ratum habeam. 3. PAYPAYROLA BLANCHETIANA То. foliis longe obovato- v. sublanceolato-oblongis, acutis obtusatisve vix acuminatis, deorsum attenuato-cuneatis v. angustato-rotundatis ; alabastris aequa- liter cylindricis rectis glabris; antheris ovatis subacutis brevissime mucronulatis. Paypayrola Blanchetiana Тш. in Ann. $c. nal. HI. Ser. VH. 371. ARBOR tota glabra, praeter calycem vix minutissime puberulum et ovarium pubens. Кома 15 — 25 cm. lg., 6—10 cm. lt., nervis supra immersis, postice prominentibus; petiolo brevi (8--5 mm.1g.), valido, su- perne sulcato, stipulis caducis. RaAckwus terminalis brevis (2 —3 ст. 123, densiflorus, erectus, axe valido minute bracteato, BRACTEIS cito caducis. Еговкв subsolitarii fere sessiles, 19 mm. non excedentes ) SEPALA ovato- obtusissima vix 3 mm. longa, subpatentia ; PETALA linearia aequalia obtusa, sursum expansa et quasi corrugata, basi non incrassata breviterque atte- nuata, haud aegre disjungenda et caduca. STAMINA calyce subduplo lon- giora in vaginulam angustam coalita; ANTHERAE liberae, loculis margina- libus angustissimis. OvAntUM obovato-lineare acutum pubens, staminibus brevius, srvLo contra duplo longiore recto glabro, apice paullo dilatato integro et foveolato. Habitat in ditione Bahiensi: Blanchet n. 2319. — Hamadryas ? Non vidi. Descriptionem secundum TULASNE l c. dedimus. Differre videtur ab antecedentibus duabus alabastro aequaliter cylindrico recto, a posteriore insuper glabrite corollae, a P. Guianensi antheris mucro- nulatis. 380 Species dubia. 4. PAYPAYROLA BRASILIENSIS Steud. Nomencl. ed. II. ad vocem ( Wibelia brasiliensis Spreng. Syst. 1. 794., Paypayrola Spren- дей Tul. Ann. sc. nat. 1. с. 313.), foliis oblongis scabris, pe- dunculis aggregatis unifloris, laciniis calycinis obtusis.* Ex hac descriptione vix Paypayrolae generis, sed mihi absque spe- cimine originario haud recognoscenda. In Brasilia crescere dicitur. Овз. Totum Paypayrolae genus examine ulteriore ad specimina completiora et copiosiora instituendo magnopere indiget. IX. ALSODEIA Тносавз. ALSODEIA (seu ALsopEA) Thouars, Hist. Veg. Il. Afr. austr. П. 55. L 17. 18. DC. Prodr. І. 313. Магі. el Zucc. Nov. Gen. I. 27. t 19—21. Епа. Gen. n. 5047. Benth. е! Hook. Gen. І. 118. Qudem. in Archiv. néerland. des sciences exactes et natur. 11. 193. t 4—17. — Сомоновта (seu Соховла) Aubl. Gusan. І. 239. 1. 95. H.B.K. Nov. Gen. V. 386. L 491. 81. Hil. Pl. us. t. 10. РІ. remarq. 319. Е. Bras. II. 107. — Riana, PAssoURA ef RiNoREA Aubl. l. c. — РнүзїрновА Soland. ex DC. Prodr. І. 314., et synonyma alia speciebus gerontogaeis indita. — ? EXOTANTHERA Turcz. Bull. Soc. nat. Moscou 1854. П. 342. Serrara 5 libera subaequalia. PETALA 5 libera, subaeqnalia, sessilia v. breviter unguiculata. STAMINA. 5 libera v. plus minus connata, aequalia, FILAMENTIS: plq. brevissimis exappendiculatis; ANTHERAE laterales. vel introrsae, apice loculorum varie productae, dorso saepissime squama membranacea auctae. Ovarium ра- centis parietalibus 3, ovulis (apud americanas) solitariis aut 2—3 шизепайз, rarius (apud gerontogaeas) nume- rosis; STYLUS rectus plq. cylindricus, вт:смАТЕ terminali minute capitato. Capsura perianthio staminibusque per- sistentibus fulta aut iis deciduis nudata, plq. elastice trivalvis, endocarpio saepius cartilagineo ab epicarpio corticoso demum elastice solubili. SEwiNA ad valvam 1—3 nunc plura, subglobosa, glaberrima aut tomentosa v. gossypino-pilosa, testa crustacea, raphe lineari in chalazam orbicularem desinente. Агвомех copiosum; EMBRYO axilis albuminis fere longitudine, сотугк- DONIBUS foliaceis appositis, RADICULA exserta conico- cylindrica. ҒвгтісЕв el ARBORES, FOLIIS alternis vel spurie oppositis (cf.adnot. infra sub sect. П.), integerrimis v. saepius repando-serratis bistipulatis, stipulis plq. cadu- 18811148, INFLORESCENTIIS axillaribus trerminalibusque, spicatis racemosis v. paniculatis, pedicellis bractea fultis, varia altitudine articulatis et in parte inferiore persistente bibracteolatis, FLORIBUS parvis plq. fla- ventibus viridulisque. — Terras tropicas et subtropi- cales totius orbis incolunt. : 381 €ONSPECTUS- SPECIERUM: DESCRIPTARUM. Е Folia nlterna, Perianthium staminaque. persistentia. , Ovula;,(seminaqne) ad quamvis placentam. 1. а: Flores simpliciter racemosi. "Folia ad apices ramulorum ипдопдева. По siu i ; Р ' Folia basi' cordata subsessilia ^. . . 1. A. MAXIMILIANI. Folia: basi attenuata distincte petiolata ' 2. А. PHYSIPHORA. b. Flores paniculati. (racemi pedicellis. plurifloris, nunc in paniculam secundariam evolutis), | Folia super га- mulos subaequaliter sparsa, Ватий | foliaque novella pubescentia. Folia grossiuscule serrata. Paniculae effuse ramosae. Petala, sepalis triplo longiora . . . . . . . + 3. А. CASTANEARFOLIA. Ваши! eic. glaberrima. Folia plq. subintegerrima. Paniculae brachiato-ramosae... Petala sepalis parum:..: MAS... . v Z ........ 4. А. PANICULATA. Ramuli etc. glaberrima. Folia subintegerrima. Ра- = miculae' contractae | racemiformes. ` Petala sepalis ` triplo longiorà . 2022.22... 5. A. BAHIENSIS. H: Folia: spuri ópposita '(cf. Obs. tnfrá sub П. p. “8843. Оуша ” (ен !їпадче) prg. 2—3 аа Ад “а. Flores paniculati (paniculis. spici- v. racemiformibus). | Perianthium staminaque persistentia. ' Folia breviter acuminata, Venae inter nervos late-, rales subperpendiculares • • • +: , 6. А. ВАСЕМОЗА, Folia cuspidato-acuminata, Venae inter, nervos late- | rales. valde obliquae. ,..... 7. А. SPRUCKI. uds Flores simpliciter тасешові у, өрісейі Perianthium | staminaque decidua, / ы 1, Flores spicati. Capsula 4 — 5 ст. "у seminibus ad.valvam 2 glaberrimis . . . . "8. A. МАСКОСАВРА, 2. Flores pedicellati (pedicellis subinde ,perbrevibus), ; "Сарша haud ultra 97), cm. longa. - T Тоа planta glaberrima. Valvae breviter acumi- | h 'matae. Белін” ad valvam 2 glaberrima | i 21101 j ана! 9 AT PBAVESCENBL ' , Partes novellae cum inflorescentia puberulae, . Ovarium villosum. ` Capsula , glabrata, уајуае .. breviter acuminatae. Semina ad valvam 2 gla- шини nmoodemmA ып» zelaou 401124, 09/2519, (А) ҰЯНдАҒАУ / no (ре Valve apice inflexó-obtusatae,' Semina ад valvdm "^ ^'^ 75508 eum placenta tomentoso-velutína. ' "Reliqua üt е in.antecedente 202,0); 2011: A. —(— I. Folia alterna. Perianthium staminaque persistentia.,. Оуша ad quamvis placentam MC I ща ALSODEIÀ "MAXIMILIANI Елсні. foliis oblongo- x. lineari-lanceolatis | basi cordatis subsessilibus ;. floribus. -simpliciter. ra п вів, ғ uot амс яа атал ináupss ци ииине хру илдо Tabula nostra LXXVII. Fig. А :shrisduq пон " ARBUSCULA 6—8-pedalis, ramulis foliisque utrinque molliter hirtellis. tandem glabrescentibus, RAMULIS primum angulatis demum teretibus , | basi, cataphyllis nonnullis’ stipuliformibus instructis. Бот ad ramulorum apices conferta, 8—12 cm. Íg., ., 3—4 cm. 6, obtusa v. subacuta cum mucrone, basi attenuata. imáque cordata. Я subintegerrima v. remote serrata , dentibus appressis glandulosis, primum. membranacea, tandem coriacea, , nervis utrinque pfominülis. | Pxri0LUS semiteres 1 —2 mm. M. v. subnullus ; ; STIPULAE lanceolato-subulatae , 4—5 ши. ig., strigoso-hirtellae, diu persistentes, Racemi pauci (2 — 8) ex axillis cataphyllorum ramulos incipientibus (vel praecedentes terminantibus), simül cum-foliis novellis реогитреп(ев, strictius- cule erecti, 6—8 mm. 154 tache pedicellis calycibüsque puberulo-hirtellis. BRACTEAE lanceolatae 17/, mm. 15.; BRACTEOLAE Conformes paullo minores ad basin. pedicelli | vel breviter supra, eam, PxpickuLt 1-йогї 4 — 6 mm. longi; FLORES ejusdem, fere longitudinis. SEPALA , lanceolata acuta 1-nervia, 1/, mm. 16. ParALA calycem 4--5-ріо excedentia, lanceolata, e basi Viol. VIOLACEAE; : | viridia (etiam sicca), nervis utrinque elevatis. ALSODEIA: 382 latiore. brevissime: unguiculatá in apicem 'subaeutum attenuata , glaberrima. STAMINA libera petalis paullo breviora, dorso praeter apicem “еб basin dense albo-araneoso-tomentosa, intüs glaberrima; FILAMENTA brevissima ; АМА ТИКНАК Oblongo-lineares, 'loculis'exappendiculatis , connectivo fere іпде а basi ^in. squamam. oblongo-lanceolatam: obtüusiusculam concavam loculos dimidio superantem producto; Оулвесм suboblique ovatum, albo-villosulum, sTYLO 'subaequilongo: glaberrimo sursum paullo incrassato, stIGMATE 096880. Fructus haud exstat, verisimiliter: ut in А. савбапеаеройа. Brasilia austro-orientalis, verisimiliter prov. Espiritu Santo, in sylva primaeva:, Princ. МатітШапив a Neuwied. - Dryas. 2... ALSODEIA PHYSIPHORA Marr. foliis: lanceolatis. v. oblongo-lanceolatis basi "attenuatis distincte petiolatis; floribus sim- pliciter racémosis. | Tabula. nostra. LXXVII. Fig. 11. (fructus). Alsodeia physiphora. Mart. et Тисе. Nov. Gen. 1.28. 1,19 Conohoria. Lobolobo St. Ни. Pl.us. tab.101 РІ. remarq. 321. И. Bras. 11: 107. Physiphora laevigata Soland. ет DC. Prodr. 1. 314. Lobolobo Brasil. ARBUSCULA praeter pártes novellas inflorescentiamque minute puberu- las glabra, RAMULI ut in antecedente, basi cataphyllis stipuliformibus muniti , foliis ad eorum apices confertis, primum angulati , demum teretes gu Котла 8—10 (6—18) em. lg., 2-9 (11-4) cm. Y., obtusa v. acuta v. breviter acuminata saepíusque Дита оди remote glanduloso-serrata, dentibus appressis, subundulata, tenuiter coriacea, laete Pkri0LUs semiteres 3—6 mm, lg.; sTIPULAK lanceolato-subulatae plq..2 mm. lg, glabrae, saepius prima jim juventute deciduae, rarius diutius persistentes. Racemi ut in. antecedente ex axillis cataphyllorum inferiorum, 2 — 6 pro ramulo , cum foliis novellis prorumpentes, basi bracteis йшй sterilibus instructi, 6—10 cm; Тр, erecti V." erecto-patuli,' floribus ваере secundis. ВвасткАк! bracteolaeque fere praecedentis; PEDICELLI 3—4 mm., FLORES plq. 5 mm. lg. ВЕРАҺА ovata obtusa, vix 1 mm. ig., dorso cum pedicellis puberula v. subglabra, PETALA sepalis 5—6-plo longiora, glaberrima, е basi, ovato- lanceolata in acumen lineare obtusum anthesi revolutum abeuntia. STAMINA petalis vix breviora ;. FILAMENTA brevissima lata; АКТНЕКАЕ ovatae breviter | mucronatae, connectivo dorso albo-araneoso in squamani Ianceolàtam вей involutis marginibus quàsi вођа отет , " glaberrimain , Tocülis düplo lon- giorem producto. OvaAnruM ovatum тшш appresse pilosulum, STYLO subclayato-filiformi stamina breviter excedente glaberrimo,. sriGMATE (rüncato. CaPsuLA glabra ovata obtusa subinflata, périatithio 'staininibüsque :арргеѕѕів basi; cincta, сс: 1 em. 16., flavescens , valvis: cyimbiformibus dorso crassio-: ribus... ВЕМЕМ. ad mediam placentam: аазы — — flavens. i Л | m vicinia Rio. fde Janeiro communis А ab omnibus collectoribus reportata, e. gr. Martius, St. Hilaire, Gardner. n, ?., Tweedie 1348. „ Glaziou 347. 2962. „8676. Sello, Princ. Neuwied, Riedel, . Langsdorff, ог Lund, Ром. ete. же Dryas. 3.'ALSODEIA CASTANEAEFOLIA бекеһа. partibus novellis cum inflorescentia ' puberulis; foliis ovato- v. ' oblongo- -ellipticis grossiuscule serratis; floribus racemoso- рашсшайв, panicula effuse ramosa; petalis lanceolatis attenuato-obtusiusculis sepala triplo superantibus. үшөз ss УУ be олзол Y уын Tabula nostra LXXVII. Fig. III. (fructus). | Alsodeia castaneaefolia Spreng. Syst. Cur. post. 99. Сотдћота caslaneaefülia. St. Hil. Р). us. Obs. ad lab. 101 РІ. rémarq. 321. Е. Bras. 11. 108., nec “Hooh. 16. с" Сопоћота Rinorea Si. Hil. Pl. remarq. 321. Fl. Bras. l.c. (forma hut spéclans, пес ad А. paniculalam Магі, = Кіпогеат guianensem Aubl.). Alsodeia floribunda. Morics. РІ. поиг. Атег. 70. 1. 47 ! 51 383 VIOLACEAE: Rar ramulique teretes, hi fugaciter puberuli, illi grisei, cataphyllis nullis. Forra super ramulos subaequaliter sparsa (nec ad apices con- ferta), 8—10 (6—14) cm.1g., 3—4 (17/,—41/,) em. lt., obtuse acuminata, basi subacuta, margine plq. leviter recurvo, dentibus serraturae obtusis mucrone glanduliformi instructis, coriacea, supra sicc. plq. plumbea, subtus rufescentia, novella subtus fugaciter puberula, nervis validiusculis praecipue subtus prominulis. PkrIOLUS semiteres superne canaliculatus, 5—10 mm. lg.; STIPULAE lanceolatae dorso strigoso-pubescentes, 3—4 mm. lg., fuga- cissimae, nonnisi ad folia nascentia visibiles. INFLORESCENTIAE terminales (subinde ad ramulos breves paucifoliatos) v. hinc inde e summis axillis pronascentes tuncque passim plures collaterales, paniculas angustas effuse ramosas 6—8 cm. longas subsessiles referunt. Ramuli paniculae inferne usque 7-flori, cum pedicellis 2—3 mm. longis rachique flaventi-tomentelli ; bracteae glabriores lanceolatae 11⁄, mm. lg., caducae. FLORES magnitudine antecedentis. SkPALA lanceolata subacuta 2 mm. lg., dorso medio minute puberula; PETALA calyce subtriplo longiora, forma fere antecedentis, dorso medio minute tomentella, apice revoluta. STAMINA petalis fere !/; breviora glaberrima, ceterum fere ut in A. physiphora. OvARIUM ovato-oblongum flaventi-hispidulum; srvLvs glaberrimus filiformis, sursum paullo incrassatus, petala subaequans, 8тІ6МАТЕ Obtuso. CAPSULA solemniter valvis 2 minus evolutis obliqua, valva majore semiovata plus minus uncinata, tota flaventi- tomentella, 8-9 mm. lg., coriacea, valvis minoribus cassis demum plus minus recurvis, SEMINE perfecto unico compresso-subgloboso fusco nitido. Foliis et inflorescentiis facile recognoscenda. Crescit in provincia Rio de Janeiro et Bahia, in sylvis primaevis: St. Hilaire, Schott, Gardner n. 203., Riedel, Guillemin 1028., Casa- retto, Luschnath (Mart. Hb. Fl. Bras. 471.), Glaziou 747. 4071., Віапсћеё 1626. — Dryas. 4. ALSODEIA PANICULATA Мавт. et Zucc. glabra, praeter inflorescentiam minute puberulam ; foliis ellipticis v. oblongo-ellipticis subintegerrimis v. repando-serratis; floribus parvulis paniculatis, paniculis brachiato-ramosis; petalis ovatis obtusis calycem parum superantibus. Alsodeia paniculata Mart. el ?исс. Nov. Gen. І. 30. 1.21! Втогеа guianensis Aubl. Gusan. 1. 235. t. 93. Ging. т DC. Prodr. 1. 313. . Alsodeia Rinorea Spreng. Syst. І. 807. Raw: teretes, novelli nitiduli, adulti grisei saepe transverse rimosi; cataphylla nulla. Forra 10—15 (8—20) cm. lg., 4—6 (3—9) cm. lt., acuminata, basi acuta, tenuiter coriacea, supra laete viridia, subtus pallidiora, utrinque nitidula v. subtus opaca, nervis praecipue subtus elevatis. PKTIOLUS 8—14 mm. 15.; sriPULAK fugacissimae nonnisi ad gemmam visibiles, lineari- subulatae, 6—8 mm, lg. PaANICULAE terminales (passim ad ramulos breves paucifoliatos), plq. spithamaeae, totae cum calycibus minutissime puberulae; ramuli brachiati validiusculi, ad basin paniculae tertiarii, sursum secundarii in cymulas bis trichotomas cc. 1 centim. longas (floribus haud computatis) abeuntes; pedicelli tenues 2 mm. 1g.; ВВАСТЕАЖ 1 — 115 mm. aequantes, ovato-squamiformes, deciduae. Крокез subglobosi 3 mm. diam.; SKPALA ovato-suborbicularia; PETALA calyce paullo longiora ovata obtusa, apice quidquam concrispata, dorso medio minute tomentella, ceterum glaberrima. STAMINA, OVARIUM et CAPSULA fere ut in antecedente, nisi illa breviora, sTYLUS apice haud incrassatus, 8тїємА subcapitatum. Habitat in sylvis primaevis ad Теё et Coari prov. do Alto Amazonas: Martius ; etiam in Guiana gallica: Aublet. — Najas. 5. ALSODEIA BAHIENSIS Мовіс. glaberrima, praeter in- florescentiam minute puberulam; foliis ovato- v. oblongo-ellipticis subintegerrimis; floribus racemoso-paniculatis, paniculis angustis reviramosis; petalis ovatis attenuato-obtusiusculis sepala subtriplo superantibus. Alsodeia Bahiensis Moric. Pl. nouv. Amer. 68. 1. 46! ALSODEIA. 384 ВАмїлл conferte foliosi, cataphyllis nullis, novelli nigricantes (sicc.) nitiduli, adulti grisei. Кома 4—5 cm. lg., 2—2!/, cm. lt., obtusa v. acutiuscula v. breviter acuminata, basi acuta, firmule papyracea, concolora, supra nitidula, subtus opaca, nervis utrinque aequaliter prominulis. PANICULAKE terminales се. 5 cm. lg., ramulis inferioribus cymoso-7—5- , superioribus 8—1-floris, totae cum calycibus pube minuta griseo-flaventi obductae; BRACTKAK Ovato-squamiformes 1 mm. lg. deciduae; pedicelli 2—3, FLORES 4—5 mm. aequant. SkPALA 2!/ mm. lg. ovata obtusa, exteriora paullo breviora. PkTALA dorso flaventi-tomentella margineque minutissime tomen- tello-ciliata. STAMINA e basi ovata attenuato-obtusiuscula, petalis paullo breviora, glaberrima; FILAMENTUM latum brevissimum; ANTHERA oblonga cordata mucronata, squamá connectivi duplo brevior. OvAnIUM obovato- oblongum vertice villosulum; sTYLUS filiformis rectus sursum paullo in- crassatus, STIGMATE truncato. Capsula haud exstat. A praecedentibus jam foliis parvis facile dignoscitur. Habitat ad Bahiam: Bianchet 1476. 1496. — Dryas. П. Folia spurie opposita. Ovula (seminaque) plq. 2 — 3 ad placentam. OssknvATIO. Folia specierum insequentium et aliarum quarundam affinium ab auctoribus omnibus genuine opposita describuntur. Jam vero ex eo, quod paria successiva haud decussata sed superposita sint, et folia unius ejusdemque paris semper plus minus unilateraliter approxímata, aliis- que e notis recognoscas, diversam phyllotaxeos rationem híc occurrere. Revera res ita sese habet, ut folium unum paris cujusque non ad eundem ramulum pertineat, quam folium alterum, sed ad ramulum novum, in in- florescentiam abeuntem, qui ex axilla folii squamiformis fugacissimi, folio . ramuli vetustioris oppositi, ortum ducit. Folium vero novum tam arcte ad basin ramuli sui persistit, ut e ramo vetustiore ortum ducere videatur. Aliis quibusdam momentis accedentibus, res magis adhuc complicatur, ita ut brevibus verbis et sine figuris bene demonstrari non possit; quamobrem in hac Flora eam mittimus, alio loco magis adapto fusius exponendam. 6. ALSODEIA RACEMOSA Мавт. et Zucc. foliis plq. elliptico-oblongis acuminatis, venulis inter nervos laterales sub- perpendicularibus ; floribus subspicato-paniculatis; ovulis ad pla- centam 1; perianthio staminibusque persistentibus. Alsodeia racemosa Mart. et Zucc. Nov. Gen. 1. 29. L 20! Ging. in DC. Prodr. 1. 313. ARBUSCULA (?) praeter partes novellas cum inflorescentia minute puberulas glabra, ramulis demum griseis. Forra 15—20 (10—24) cm. lg., 5 —7 rarius usque 10 cm. lt., acumine brevi obtuso v. longiore acuto, basi in petiolum attenuata, subintegerrima, membranacea, supra nitida et saturate viridia, subtus pallidiora saepiusque opaca, nervis utrinque pro- шіпшіз. PerioLus 1. —1 cm. lg., semiteres, conniventi-canaliculatus; STIPULAK fugacissimae lineari-subulatae 2—3 mm. longae. PANICULAE seu racemi cymularum 3—6-florarum spithamam usque pedem longae, sub- spiciformes, erectae v. erecto-patentes, ad nodos solitariae, rachi validius- cula angulata, cymulis 5—6 mm., pedicellis partialibus 2—3 mm. aequan- tibus. BRACTEAE dentiformes cc. 1 mm. lg., cum pedicellis puberulae. FLonks vix ultra 2 mm. aequant. SKPALA cc. 1 mm. longa ovata obtusa, extus cum pedicellis puberula; PETALA subduplo longiora, dorso medio leviter puberula, ceterum glabra, ovata, obtusa, apice vix recurva, alba. STAMINA petalis vix breviora basi brevissime connata ibidemque villoso- barbata, pilorum fasciculis in sinubus inter antheras instructa ) ANTHERAK ovatae, thecis apice in mucrones filiformes divergentes excurrentibus, con- nectivi squama triangulari-lanceolata attenuato-acutiuscula thecas subtriplo excedente glaberrima. Оулвпум obóvoideum glabrum, зтуто filiformi sursum incrassato, apice subobliquo. CAPSULA trilobo-globosa 7—8 mm. Ig., piq. valva una v. duabus magis evolutis obliqua, glabra, chartacea; valvae compresso-Cymbiformes, SEMEN unum subglobosum flavescens continentes. Var. foliis paullo firmioribus, nervis distinctius prominentibus, racemis brevioribus digitum fere aequantibus. Habitat planta typica locis udis suffocatis in sylvis primaevis ай lacum Теё et alibi in ripa fl. Solimoes: Martius; in sylvis densis ad Ega: Poeppig. — Var. prope Panuré ad Rio Uaupés: Spruce 2519. — Najas. 385 | VIOLACEAE: ALSODEIA. 386 7. ALSODEIA SPRUCEI Eicnr. foliis elliptico-oblongis cus- pidato-acuminatis, venulis inter nervos laterales valde obliquis; floribus racemiformi-panieulatis; perianthio staminibusque persisten- tibus; ovulis (seminibusque) ad placentam 2. Partes novellae cum inflorescentia minute puberulae, ceterum glabra. RaAMULI graciles, sicc. nigrescentes. Forra 12 — 20 (raro 23) сіп. 16., 3—6 (raro 8) ст. lt., basi acuta v. breviter attenuata, margine saepe subrevoluto integerrima, tenuiter coriacea, ceterum praeter nervos ut in antecedente, petiolo semitereti 1/, cm. lg., stipulis lanceolato-subulatis 8-4 mm. longis, nonnisi ad gemmas visibilibus. PANICULAE (ad nodos solitariae) digitum — spithamam longae, e cymulis constant 3 — 6-floris 1/,—1 cm. aequantibus, secus rachem communem racemose dispositis, totae cum bracteis floribusque extus minute flavescenti-puberulae, ввАстк lan- ceolato-squamiformibus 1--1!/, mm. longis deciduis, PEKDICELLIS propriis 1—2 mm. Fronks cc. 4 mm. aequant; SEPALA Ovata obtusa 1—1!/, mm. PETALA sepalis sub 3-plo longiora, e basi ovata in acumen oblongum ob- tusum, petalo antico leviter emarginatum, anthesi recurvum attenuata, car- nosula, dorso puberula, intus glaberrima. 8ТАМІМА ut in antecedente, nisi antherarum thecae brevius mucronatae. Ovarium obovoideum gla- berrimum, sTYLO antecedentis. CAPSULA trilobo-ovata 8—9 mm. ]g., glabra, nigrescens, valvis compresso-cymbiformibus; вЕМІМА ad уајуат 2 super- posita, obovoidea, 31/, mm. Ig., nitidula, fuscescentia, raphe insculpta, vertice in chalazam orbicularem impressam desinente. Praecedenti speciei habitu simillima, etiam nomine A/sodeiae race- тозае a BkNTHAMIO distributa et in Hook. Journ. Bot. IV. 107. enumerata, notis in diagnosi indicatis bene ab ea differt. Habitat ad fl. Rio Negro et Uaupés: Spruce 1834. 1947. 2633.; et in Guiana anglica: Rich. Schomburgk n. 947. — Najas et Guianensis. Oss. Huc forte planta pertinet a cl. TunczANINOW in Bull. Soc. imp. des naturalistes de Moscou 1854. II. 342. nomine Exotantherae de- scripta, a BLANCHKTIO sub n. 3953. e Bahia reportata, nobis non visa. Cf. quae adnotaverunt cl. BkNTHAM ей Нооккл in Gen. plant. I. addenda p. 970. 8. ALSODEIA MACROCARPA Мавт. Mss. ramulis foliisque novellis cum inflorescentia minute puberulis, illis cito glabratis; foliis ovatis v. obovato-oblongis acuminatis, basi acutis, repando- serratis; floribus spicatis; capsula magna oblonga acuminata, se- minibus ad valvam 2 glaberrimis. Tabula nostra LXXVIII. Fig. I. RAMULI saepe lenticellosi, sicc. fuscescentes. ForiA 12—18 (10—20) ст, lg., 5—8 ст, lf., membranacea, utrinque opaca concolora v. supra quidpiam saturatiora, nervis supra tenuiter, subtus distinctius prominulis, Ркт:01/78 У; v. raro 1 cm. lg.; sTIPULAK fugacissimae lanceolatae 2--8 mm.aequantes. SPICAE ad nodos solitariae, quasi axillares et terminales, subsessiles, densiflorae, 4—6 cm. Ig., cum bracteis bracteolisque sepala sub- aequantibus minute flavido-puberulae. Кговкз (subsessiles) albi cc. 3 mm. longi. SkPALA vix 1 mm. aequant, ovato-oblonga, acuta, dorso mi- nutissime puberula, puberulo-ciliata, anthesi subreflexo-patentia. — PETALA oblongo-lanceolata attenuato-obtusiuscula glaberrima, sepalis triplo longiora, juventute in alabastrum ovoideum obtusum conspirantia, anthesi apice re- voluta. STAMINA petalis vix breviora glaberrima; FILAMENTA antheris subaequilonga, compressa, basi in annulum brevem coalita; АХТНЕВАК ovato-oblongae obtusae, squama connectivi ovata lacero-ciliata varieque concrispata loculos parum excedente. Ovarium oblongo-conicum inferne trisulcum, бот appresse flaventi-villosum ; srvLus brevis, sTIGMA in vertice ovarii attenuato subsessili truncato minute crenulato. CaArsuLA ad spicam plq.una tantum evoluta, rachi infra eam incrassatá, superne emar- сада, 4—5 cm. longa, tandem glaberrima, fusca, nitida, valvis coriaceis compresso-cy mbiformibus. Inter A/sodeias brasilianas fructu maximo conspicua. Etiam androecei fabrica insignis, quá praecipue, si fructus desunt, ab insequentibus di- stinguatur. In prov. do Alto Amazonas: Martius; ad oram meridionalem f. Amazonum ad ostium fl. Solimoés et prope Manáos: Spruce 1603. 1320*; in sylvaticis fruticetis prope Borba prov. Paraénsis: Riedel. s Najas. 9. ALSODEIA FLAVESCENS 8рвкхо. glaberrima v. rarius inflorescentia minutissime puberula; foliis ellipticis oblongisve acu- minatis subintegerrimis; floribus racemosis, pedicellis brevissimis; ovario glaberrimo, raro parce piloso; capsula breviter acuminata, seminibus ad valvam 2 placentisque glaberrimis. Conohoria flavesceng Aubl. Guian. 1. 239. t. 95. Lam. 11. t. 135. Roem. et Schult. Syst. V. 324. Alsodeia flavescens Spreng. Syst. І. 806. е! Лиси. recenti., ex parte. Conohoria Passoura DC. Prodr. І. 312., excl. syn. Aubletiano secundo. Jacamim-renepea Bras., ex ic. infra citata. Вамг grisei saepe lenticellosi, novelli nitiduli. Forra 10—15 (7—20) ст. ig., 5—7 (8) ст. lt., basi acuta v. breviter attenuata, membranacea v. tenuiter coriacea, utrinque opaca v. supra nitidula, subtus pallidiora, nervis utrinque prominentibus; petiolo semitereti 1 cm. lg., stipulis fuga- cissimis 2—3 mm. longis lanceolato-subulatis. RAckwt ad nodos et apicem ramulorum solitarii, 5—6 rarius 10 cm.1g.; PEDICELLI 3—4 mm. aequantes, basi BRACTKA, medio bracteolis 2, ovatis obtusis 1 mm. longis saepe mi- пше ciliato-puberulis instructi. Frons 4—5 mm., lutei v. candidi. CALYX cc. 2 mm. aequat, sepalis ovatis obtusis v. rotundatis, exterioribus paullo brevioribus. PETALA oblongo-lanceolata attenuato-obtusa, calycem 2—3-plo superantia, canaliculato-complicata, apice recurva. STAMINA glaberrima petalis subaequilonga, filamentis brevissimis basi in annulum connatis, an- therís oblongis obtusis, connectivi squama petalis subconformi, marginibus involuta, thecas duplo excedente. Ovarium ovoideum sessile glaberrimum v. ад suturas pilis nonnullis strigosis vestitum; srvLus rectus filiformis glaberrimus, втїбмАтк minuto capitato. OvurA 2 superposita ad quamque placentam. CarsuLA (plq. unà tantum ad racemos evoluta, rachi parum incrassata fulta) trilobo-ovata breviter acuminata, 8--21/, cm. longa, gla- berrima, valvis compresso-cymbiformibus, skMiNiBUS subglobosis sessilibus. Habitu insequentibus proxima et in herbariis cum iis plerumque commixta, differt tum glabritie, tum capsulis valvisque acuminatis, tum seminibus 2 iisque glaberrimis ad valvam unamquamque obviis. — Passoura Guianensis Aubl., a CANDOLLKO tamquam synonymon huc relata, ob pu- bescentiam, semina 3 velutino-tomentosa et valvas capsulae inflexo-obtusas distinguenda, nobis infra sub n. 11. A. Guianensis describetur; Alsod. flavescens Herbb. et Auctt. plerorumque tum ad hanc Guianensem, tum ad veram A. flavescentem spectat. Habitat in prov. Para, e. gr. ad S. José de Laranjeira: Bur- chell n. 9864., et teste collectione iconum plantarum Paraénsium jam supra ad Paypayrolam grandifloram commemorata; in Guiana gallica: Aublet, Martin, Richard; Guiana batava, e. gr. ad plan- tationem Berlyn: Hostmann 1144., Wullschlaegel; Guiana britannica: Rob. Schomburgk n. 336. ex parte; etiam in Peruviae orientalis sylvis densis ad Yurimaguas : Poeppig. — Najas et Ectrabrasil. 10. ALSODEIA FALCATA Мавт. Mss. praeter inflorescentiam cum calycibus minute puberulam glabra; foliis ellipticis oblongisque longiuscule acuminatis repando-serratis у, subintegerrimis; floribus racemosis, pedicellis brevissimis; ovario albo-villosulo; capsula primum villoso-tomentosa tandem glabrata, breviter acuminata, se- minibus ad valvam 2 placentisque glaberrimis. Forra 10—15 cm. lg, 4—7 ст. lt., petiolo 5 mm. longo, ceterum antecedentis. Item RACKMI FLORESque lutei ut in illa specie sese habent, nisi pedicelli anthesi 2—3, maturitate 5—6 mm. Ig., rhachis cum pedicellis calycibusque puberula, ANTHERAE (praeter connectivi squamam) appendicibus 2 terminalibus nunc in unam combinatis instructae, 0VARIUM villosulum in stylum crassiorem gradatim attenuatum. CAPSULA ovato- v. subpyriformi- oblonga, perfecte matura fusca nitida 2 cm. lg., valvis tenuiter crustaceis, seminibus ut in antecedente. Forte antecedentis varietas, sed notis in diagnosi indicatis mihi con- stanter differre videbatur. Var. egANDIFOLIA, foliis majoribus (plg. 15—20 cm. lg., 6— fere 10 cm. lt.) distinctius repando-serratis, ramulis foliisque novellis minute hirtellis. 387 VIOLACEAE: ALSODEIA —GLOEOSPERMUM. 388 Habitat. in sylvis ад fl. Yapurá prov. do Alto Amazonas: Martius; secus. Rio, Negro inter Barcellos. ей S. Isabel: Spruce 1879. 1964.; prope Manáos: Spruce 1069. 1390., Riedel. — Var. in sylvis ad Еда: Martius. Oct. flor, Nov. et Dec. matur. — Najas. 11. ALSODEIA GUIANENSIS (Аовг.) Елснг. ramulis petiolis foliorümque nervis subtus cum inflorescentia calycibusque plus minus pubescentibus; foliis ovatis v. ellipticis lanceolatisve рд. acu- minatis; floribus' racemosis У. subspicatis; ovario albo-hispido ; capsula glabrata oblonga obtusa, valvis apice inflexo-obtusis, semi- nibus ай valvam 3 eum placentà velutino-tomentosis. Tabula nostra LXXVIII. Fig. 11, (fructus). Passoura Guianensis. Aubl. Guian.. 11. Suppl. 21. i.. 380. Conohoria Passoura ӨС. Prodr. І. 312. Alsodeia pubiflora Benth. in Hook. Journ. Bot. ТУ. 107! Alsodeia flavescens Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 26. Оидетат8 in Archiv. néerland. 11. 194. lab. 4. еї іп Miq. Ann. Lugd. Bal. 111. 67! (ex parte), nec Conohoria flavescens Aubl. Frutex v. arbuscula üsque '20-pedalis. | Коглх forma et magnitudine multum varia, 10—15 (6—22) cm. је., 5—7 (8--9) cm. It., formis in diagnosi indicatis ludentia, basi attenuata v. acuta v. obtusiuscula, acumine apicis varie longo acuto v. obtuso, integerrima v. plus minus repando- serrata, membranacea v. tenuiter coriacea, utrinque opaca v. supra lucidula, subtus pld. pallidiora, nervis utrinque sed práesertim subtus - prominulis. PkTi0LUS !/,—1 cm. 16.) 8ЗзРОГАЕ lanceolato-subulatae strigoso-pubescentes cadücissimae 9 — 4 mm. longae. Васкмг ad modos apicesque ramulorum solitarii 4-— 10 cm. aéquant, pedicellis saepe secündis 2—4 mm. longis, cum гасће bracteisque | ferrugineo- “v. fusco-tomentellis. ВВАСТКАК ovatae. subacuminatae ^ 11/22 mm. longae; bracteolae ad medium pedicelli v. infra eonsitae; conformes sed paullo minores. Еговк8 albi deinque. flavi (еге antecedentium , nisi SKPALA. acuta у. subacuminata , ex- teriora saepe elevato ~ 4—7-пегуја, plq; dense tomentosa, : PETALA. saepius dorso.níedio арргеззе villosula,., ANTHERAK арісе appendiculatae (06 in А. falçata); оулвгом dense albo-hispidum , srvLus tenuis glaber, OVULA ad placentam 3, antheseos tempore adhuc. glaberrima. | CAPSULA 8--8 cm. 1g., trilobo-oblonga, primum.tomentosa, tandem. glabrata, : valvis compresso- cymbiformibus, SKRMINIBUS subglobosis, cum .placentis tomento fusco velutino obductis. Ludit glabrior (praesertim formae Surinamenses, Hostmann еб Kappler etc.) , foliis. minoribus, racemis brevibus. pedicellisque brevissimis (Schom- шек 574,), aliisque rationibus... Formae insequentes tantummodo va- rietatum. titulo dignae. nobis. videntur, . etsi ар auctoribus partim - species distinctae salutantur. TM 7 Var. а. LiNDENIANA, foliis majoribus (15—92 cm. lg., 8—10 em, lt.), subinde grossiuscule serratis. S n Жізойейа Lindeniana' Tul. in Ann. sc. nat. HI. Ser. VIL 364! Var, B. snvrers, foliis minoribus (5—7 em. lg., 2—87, em. It.), distinctius serratis, floribus subspicatis, Alsodeia brevipes Benth. іп Hook, Journ. Bot. ТҮ. 106! Хаг. y LAXIFLORA ; foliis ut. in.: var. 3., floribus distincte racemosis (pedicellis 4 mm. 1g.), petalis latiusculis. Айзодега laxiflora Benth. 1, с! Conohoria castaneaefolia Hook: 1c; t. 6391, пес Sti Hil; Var, б. PARVIFLORA, foliis mediocribus (6—9 cm. lg., 2/,—8 Ve: ст, l. | subintegerrimis, tenuiter coriaceis ; racemis subspiciformibus densifloris , floribus. brevissime pedicellatis 2'/, шш. longis, == Forte distincta species, sed fructus adhuc incoguiti; Arbor floribus flavis; praedicatur. | ; Frequens in America aequatoriali. Forma typica in Brasiliae provincia Рага variis locisr Siber CHoff mannsegg) y Spruce 1107 Burchell, 9727. In Guiana gallica C Martin, Richard, Poitea най got 33. et al), anglica, е. gr. Roraima, Canuku. etc. (Во, мај burgk 573. 774. 336. ев parte, Rich, Schomburgk 861. 1249.), et in Surinamo (Hostmann её Kappler 1126. 1190, Kappler. 3110. , Ном mann 243., Splitgerber, Wullschlaegel). Etiam in provincia Peruviana Maynas, cum var. 6. (Poeppig). — Var. a. in prov. do Айо Ama- zonas: Martius; Guiana anglica ad ripas f. Barama (Rich. Schom- burgk 1520.), Venezuela. prope Caraboba (Linden 247., forma foliis magis oblongis, basi aliquid obliquis) , Novae Granatae prov. Bogota: (Triana). — Var. 8. іп Guiana anglica (Rob. Schomburgk n. 674. 937., Rich. Schomburgk 1282.), ад Tarapoto et Yurimaguas Peruviae orien- talis (Spruce, Poeppig. 2137. ет parte). — Var. y. іп Guiana. anglica (Rob. Schomburgk . n. 125.). — Маг. 0. ad flumen Lava Surinami: Kappler 2111. — Najas et Extrabrasil. SPECIES DUBIAE ЕТ EXCLUDENDAK. 1. ALSODEIA MEGAPOTAMICA 5рнкно, (Syst: Cur. post. 99.), in prov. Rio Grande do Sul a Sello lecta, teste cl. Єлкскк in Hall. Вода. Zeitung 1867. p. 14., est Dalbergia variabilis Vogel. 2. ALSODEIA PERRINI SPRENG. CSyst.. 1. 807.), in America australi, forsan in Brasilia, a Perrin lecta, mon ad. A/sodeiae genus, ед verisimiliter ад Apocyneas, forte ad Echitem pertinet, (GARCKK 1, с), и 3. ALSODEIA INTEGRIFOLIA 8ткор. (Rinorea integrifolia Ging. in DC. Prodr. І. 313., Сопоћоча alternifolia Spreng. Neue Епедеск. II..451.),: pedunculis: solitariis geminisve unifloris'^, aeque probabiliter e genere: expellenda. / Etiam де Нас се Савске | с. i Жо 4. ALSQDEIA PRUNIFOLIA S»nxwe. (Syst. 1. 807., Riana Guia- mensis Aubl. Guian. 1. 237. t: 94., Сопоћота Riana Qing. apud DC. 1. c), е Guiana gallica, A/sodeide flavescenti v. Guianensi valde affinis videtur. еб! førte» nil est nisi unius alteriusve forma foliis gróssius зегга а, Sed. specimen authenticum: non vidi, meque: specimina сана icone sat’ béné quadrantia. ; 8 ; 228447122 5. ALSODEIA CUSPA SrnkNc. (Syst. Cur. post. 99., Сопотча 5. Cuspa H.B.K. Nov. Gen. VII. 242!), e Cumana, non ad Alsodeiae nec ad aliud Violacearum genus pertinet, sed floribus. speciminis nondum satis evolutis mihi haud determinanda. ат 1197011 6, CAPSICUM . TORULOSUM „Уюл, (Fi. Flum. 1с. IF: tab. 4.) forte A/sodeiae species foliis spurie oppositis, mihi incognita;.nec ех icone- ‚ rudi determinanda, nisi ad Jonidium. atropurpureum pertinet, quocum, tamen flores non satis quadrant. X. GLOEOSPERMUM Татам кт Редон, a, бгоЕовРЕВИОМ Triana ей Planch. in Ann. sc. nat. ТҮ. Ser. X Vu. 128. Вет. еі Hook. беп, Р. 1. 119... д j2duz. . SEPALA 5 subaequalia. DETALA 5 aequalia, sessilia, parte. inferiore. connata, superiore in alabastro “бой: glutinata, anthesi leviter patentia, cum calyce stamini- busque decidua. SmAwiwA 5 in cylindrum.. conferta. ЕШАМЕМТА brevia ..complanata -in annulum “connata; ANTHERAE liberaé oblongo-eórdatàe appendice membra- пасеа íerminatae, connectivi dorso exappendiculato.. Оулвісм ovoideum, .placentis З parietalibus, оушћа ад! placentam paucis biseriatis; sTYLUS éylindráceus У: fusiformis, зтіємАТЕ terminali subtruncato. . Bacca. glo- | bosa corticata, Andehiscens, v... demum. irregulariter rupta. (?).... емма. pauca. magna; -testá 'intus 'eoriaceá; extus pulposo-gelatinosá con glutinata mutuáque préssióne angulata; endopleura ` метђганасел; · albümeéiü nullum; киввто semini conformis carnosus, cotyledonibus crassis semiteretibus, radicula inclusa, plumula distincta; ^^ — 389 VIOLACEAE: GLOEOSPERMUM— LEONIA. 390 ÁRBORES FRUTICESQUe glabrae, roris alternis obsolete serratis, bistipulatis, stipulis saepius cadu- cissimis, FLORIBUS parvis in fasciculos paucifloros axillares dispositis, BRACTEIS squamiformibus, bracte- olis nullis, pedicellis haud articulatis. — Americam aequatorialem et Columbiam inhabitant, rarae. Florum characteres ad 6. sphaerocarpum, fructuum ай 6. Spruceanum сопсіппай; sed, ut e junioribus concludendum, fructus reliquarum specierum indolem eandem praebent. — Genus albuminis absentia in ordine anomalum, characteres tamen reliqui Violaceam genuinam indicant. Petala praefloratione normali utuntur, parte vero inferiore tam arcte connata, ut suturae non amplius distinguantur; parte etiam superiore in alabastro firmiter co- haerentia, anthesi tamen ab invicem solvuntur et leviter patentia evadunt. (1. GLOEOSPERMUM SPHAEROCARPUM Trana et Рраксн. foliis ovato-oblongis v. oblongo-lanceolatis, breviter acumi- natis, basi plq. acutis, stipulis petiolo subaequilongis caducissimis. Tabula nostra LXXIX. Fig. 1. Gloeospermum sphaerocarpum Triana е! Planch. 1. c. Евоткх (?) ab omni parte glaber. Вамт tenues graciles, adulti cinerei, novelli virides apice angulati. Кома 9— 12 cm. ig., 3-- 4 v. rarius (specim. Poeppig.) 5—6 cm. 16., basi plq. acuta v. breviter attenuata, in specim. tamen Poeppig. subinde obtusa v. rotundata, subintegerrima v. remote repando-serrata, papyracea, supra saturate, subtus laete viridia (e sicco), penninervia et reticulato-venosa, nervis validiusculis utrinque prominentibus. PETIOLUS subteres supra sulcatus, cc. 1/, cm. lg.; STIPULAK lineari-subulatae nonnisi ad gemmas сопзрусиае, ubi in conum petiolo sub- aequilongum convolutae sunt, cicatricem albidam semiamplexicaulem re- linquentes. FAscicuL: florum 2—3-flori petiolo paullo longiores, pedunculo brevissimo basi bracteis sterilibus congestis minutis subsemiorbiculatis іп- volucrato fulti, pedicellis 1—2 mm. longis; FLORES cc. 31/, mm. lg. CALYX 1), mm. lg., sepalis ovato-suborbiculatis, exterioribus paullo minoribus angustioribusque et minute ciliolatis. PETALA ovato-oblonga, apice breviter libera patentia, inferne in tubum crassum connata. SmAMINA calyci sub- aequilonga ; FILAMENTA регргеуіа in annulum membranaceum conflata ; ANTHERAK cordato-oblongae, appendice lineari-lanceolata apice inciso- denticulata, tenui - membranacea, albida, loculis subaequilonga. |OvARIUM ovoideum; sTYLUS subtriplo longior antheras dimidio excedens, nunc tenuior STIGMATE truncato perfecto, nunc medio crassior, apice attenuatus stigmate- ‘que acuto verisimiliter imperfecto. Fructus bene maturus non visus; junior globosus, stylo apiculatus, jam 7 mm. diam., seminibus juvenili- bus 3 in uno visis. Flores humectati extus et intus glutine hyalino tenaci sese obducunt. Crescit in sylvis ad Yurimaguas Peruviae orientalis: Poeppig n. 2088.; in Novae Granatae prov. Bogota, айі. 400 metr.: Triana; ad Rio Meta Columbiae prope Jiramene: Karsten. Forsan etiam in Brasilia amazonica occidentali; praecipue ob flores, in insequen- tibus non emstantes, hoc loco descriptum. Oss. Specimina Poeppigiana folia habent pleraque (пес omnia) latiora et basi magis obtusa, quam ea a Karsten et Triana lecta, ceterum nullo modo differunt. 2. GLOEOSPERMUM ? MARTII Ficar. foliis oblongo-obo- vatis caudato-acuminatis basi cuneatis, stipulis minimis persistentibus, RAM fere antecedentis. Forra 10—12 cm. lg., incluso acumine 9--2/, cm. longo, triente superiore 3—3'/, cm. lt., antice cum acumine distanter repando-serrata, deorsum integerrima, nervatura tenui, ceterum ut in antecedente. Ретов 2—3 шт. Ìg.; sTIPULAE 17/, mm. aequantes, e basi ovata acuminatae, flavescentes, diu persistentes sed denique evanidae, Viol. Flores non visi; rnucrus solummodo exstat junior globosus 1//, mm. diam., semina pauca immatura includens, in nodo cicatricoso brevissimo axillari sessilis. Habitu fructusque junioris indole, praecipue placentatione, vix ad aliud quam Gloeospermi genus referendum. Crescit in Brasilia aequatoriali, statione accuratius haud indicata : Martius. — Najas. 3. GLOEOSPERMUM SPRUCEI Eicur. foliis obovatis v. oblongo-obovatis breviter obtuseque acuminatis, basi longe decurrenti- attenuatis, stipulis petiolo brevioribus caducissimis. Tabula nostra LXXIX. Fig. II. Вам! sordide fuscescentes saepe lenticellis punctati, novelli virides laeves. Кола 12— 16 (10 — 18) cm. ig., 5—7 (4—8) cm. It., obsolete distanter serrata, dentibus glandula minuta nigricante terminatis, tenuiter coriacea, subconcolora, nitida, nervatura б. sphaerocarpi. PkrIOLUS teretiusculus, sursum limbo decurrente marginatus, cc. 1 cm. 1g.; STIPULAE subulatae 2 mm. aequant, nonnisi ad gemmam visibiles, ubi in conum con- volutae sunt, illa aperiunda delabentes. Flores non visi. dunculo axillari crasso, cicatricibus nonnullis (florum delapsorum ?) instructo, 1—1'/ cm. longo sessilis, ovoideo-globosa, fusco-viridis, 3 cm. diam. et ВАССА in pe- ultra. Semina (in bacca una examinata 6 observabantur) subovoidea, mutuá pressione plus minus angulata vel singula compressa, hilo majusculo placentae adhuc insidentia v. ab ea soluta libera, inter sese conglutinata, cc. 1'/ ст. lg., testa flavescente, endopleura rubella. Емвкүо duriuscule carnosus, rubescenti-albidus, basi endopleurae breviter adhaerens. Habitat ad Manáos prov. do Alto Amazonas: Spruce n. 1070. — Najas. Genus dubiae cum Violaceis affinitatis: XL LEONIA Ruiz et Pav. Ї.комгА Ruig et Pav. Fl. Peruv. 11.69. (. 222. Mart. Nov. Gen. П. 85. t. 168. 169. 200. fig. 4. (nomine STEUDELIA in iconibus). Endl. Gen. Pl. n. 4231. Meissn. Gen. 253. (162.). DC. Prodr. VIII. 668. Benth. т Hook. Kew-Journ. V. 215. Benth. et Hook. Gen. РІ. 1. 119. Сагух profunde 5-partitus, lobis subaequalibus. Ретага 5 libera v. basi brevissime cohaerentia, aequalia, praefloratione quincunciali v. irregulariter imbricata, anthesi campanulato-patentia, cum calyce subpersistentia. SrAMINA 5 cum petalis alterna; FILAMENTA іп tubum pistillum arcte cingentem connata; ANTHERAE in tubi margine subimmerso-sessiles, exappendiculatae, sub- globosae, biloculares, rimis 2 transversis dehiscentes, effoetae quadrivalves. Ovarium ovoideo-subglobosum in sTYLUM brevem attenuatum, sriGMATE Obtuso, 1-locu- lare, placentis parietalibus 4 v. 5 (nunc 3, ex Мавтто), ovulis ad placentam numerosis 2- 3-зепайз. Ғасстов baccatus indehiscens, 1-locularis, 1- v. pleiospermus. Semina oblonga aut obovata, in pulpa nidulantia, testa sublignea venis percursa, ad chalazam deraso-scabra, endopleura tenui. ALBUMEN carnosum oleosum. Емввүо axilis rectus, albuminis lougitudine, RADICULA cylindrica, COTYLEDONIBUS foliaceis appressis, plumula inconspicua. 52 391 VIOLACEAE: LEONIA. 392 Anpongs Peruviae et Brasiliae aequatorialis, RAMULIS teretibus, FoLiis alternis simplicibus sub- integerrimis v. repando - serratis , pennato - nervosis, petiolatis, fugaciter бізіршайв, FLORIBUS parvis ochroleucis іп cymas dichotomas axillares v. ra- cemose dispositas collectis, PEDICELLIS medio arti- culatis, parte inferiore obsolete bibracteolatis , basi BRACTEA dentiformi fultis. Ons. I. Folia a cl. Макто iisque auctoribus, qui eum secuti sunt, pellucido-punctata describuntur , sed errore, qui in eo pro- babiliter originem habet, ut venarum ramuli ultimi laqueos valde angustos forment, inter quos diachyma punctorum fere ad instar pellucidulum est. Stipulas, quae a cl. A. Пе CANDoLLE denegantur, juventute adesse et cicatricem bene visibilem relinquere, jam adnotavit cl. Вехтнам in Hook. Kew-Journ. 1. c. Flores, quos ill. Ruiz et Pavon polygamo-dioicos suspicati sunt (ex adnot. Flor. Peruv. l. c.), in nostris speciminibus omnes hermaphroditos sese praestiterunt. Ons. II. Геотіае affinitates naturales varie intellectae sunt. СІ. Martius, qui primus generi (apud priores in systemate Linnaeano collocato) loeum іп systemate naturali assignavit, Mwrsinets id adscripsit. His tamen ob placentationem parietalem, petala libera et stamina petalis alterna ita alienum sese praestabat, ut cel. EwpLicHER (licet errore stamina petalis opposita habuisset) locum ei post Myrsineas, titulo generis dubii, attribueret, сі: MEISSNER autem tribum propriam ex eo componere ratum haberet, adnotando simul, Leoniam forte pro typo ordinis proprii habendam esse. Quam sententiam postea ill. А. De CANpoLLE (Prodr. |, c.) et eum secutus cl. ScHNIZLEIN (Iconogr. t. 157a.) acceperunt; affinitatem novi hujus ordinis Деотаседгит cum Theophrastaceis, Sapotaceis et Jliniceis nec поп cum Тегайуасо indicárunt. Весешіоге denique tempore cl. Вехтнам (Hook. Kew-Journ. 1, c.) alium iterum locum in systemate proposuit, in Угојасегв nempe apud А/зодегеав, quibuscum Leonzam foliorum indole, stipularum praesentia, et floris universali conformatione perfecte convenire contendit, quum singu- laris androecei structura in Paypayroía analogon sufficiens haberet. Quae omnia ita sese habere lubenter agnosco; nihilominus cl. BENTHAMm sententiam penitus sequi haesito. Ut enim supra jam adnotavi (in observatione post characterem ordinis), Leoniae corolla praefloratione gaudet quincunciali vel irregulariter imbricata; quam notam haud levem censeam, quum in Vzolaceis genuinis omnibus praefloratio descendenti-imbricata sit. Accedente porro numero placentarum a normali alieno, et deficiente charactere, qui evidentem cum Violaceis affinitatem indicaret (ut e. gr. appen- dices antherarum ейк.), pro tempore magis ratum mihi videtur, Leoniam Violaceis tamquam genus dubiae affinitatis adnectere, quam directe iis eam inserere, | 1, LEONIA GLYCYCARPA Кош et Pav. floribus per cymas parvulas in racemos axillares folio plq. longiores dispositis, Tabuia nostra LXXX. Leonia фусусагра Russ е! Pav. Fl. Perus. 11. 69. L 999. DC. Prodr. VIII. 668. Leonia racemosa Marl. Nov. Gen. 11. 86. 1. 168. el 200. fig. 1 V ! (Steudelia racemosa іп tabulis). Theophrasta glycycarpa Spreng. Syst. A ӨТІ; Clavija sparsifolia Miq. in hac Flora Brasil. fasc. ХҮІ. 278! ARBOR 40—50-pedalis, praeter inflorescentiam glabra, TRUNCO erecto cinereo, ad basin 1 ped. diam., in ramos laxos patentes v. deflexos diviso. RAMULI teretes, adulti cinerei, novelli virentes. Forra oblonga, breviter acuminata, basi acuta obtusa v. rotundata, 12—25 cm. lg., 5—10 cm. It., subintegerrima v. distanter repando-dentata, dentibus glandulosis, firmule membranacea, concolora, supra lucidula, subtus opaca, utrinque prominulo- nervosa. РкЕТ:01478 teretiusculus supra canaliculatus, 14—1 cm. lg.; вті- PULAE lineari-lanceolatae, ad gemmas tantum visibiles, ubi in conum su- bulatum cc. 1 cm. longum convolutae sunt. ВАСЕМІ CYMARUM axillares, passim 2--3-пі superpositi, spithamam — ultra pedem longi, plus minus penduli, toti tenuiter puberuli, RACHK gracili angulata subflexuosa, PEDUNCULIS alternis 5—15 mm. longis іп cymas 3-—7- rarius usque 10-йога8 abeuntibus, pedicellis propriis 1--1!/, mm. longis, medio articu'atis, BRACTKIS omnibus minute dentiformibus deciduis. FLORES cc. 6 mm. diam.; alabastra obovoideo- globosa. Carvx 2 mm. lg., cum pedicellis minute puberulus, lobis sub- orbiculatis margine attenuatis. COROLLA cum reliquis floris partibus gla- berrima; PETALA СС. 5 mm. lg. obovato-oblonga, basi attenuata, carnosula, ochroleuca et inferne maculis striolisque fusco-rufis dense adspersa. бе- nitalia corolla subtriplo breviora; FILAMENTORUM tubus carnosulo-membra- naceus, secus lineas 5 cum petalis alternas (filamentis ipsis respondentes) crassior et (sicut petala) dense fusco-rubro-maculatus. ANTRERAE majus- culae, ovoideo-subglobosae, rimulis transversis distincte extrorsis dehiscen- tes, effoetae bilabiato-quadrivalves. PisriLLUM stamina subaequans, sTYLO perbrevi. Bacca in pedunculis et pedicellis tunc incrassatis et elongatis depresso-subglobosa, magnitudine Mali persicae v. minor, lutescens, aspera, carne molli albida subgelatinoso-viscosa, skMINA pauca usque 10, forma et magnitudine nucis Avellanae intra pulpam viscosam nidulantia continens. Descriptionem seminis fusiorem cf. supra in charactere generis et apud Marr. 1. c. Habitat in sylvis fluvio Amazonum conterminis ad Serpa, prov. do Alto Amazonas, Sept. et Oct. flor.: Martius; prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce 4613.; et in sylvis calidis Andium Peru- vianarum ad vicum S. Antonio de Playa: Tafalla. — Najas et Peruviana: 2. LEONIA CYMOSA Мавт. floribus in cymas axillares folio multoties breviores dispositis. Leonia ( Steudelia) cymosa Mart. Nov. Gen. ІП, 88, t. 169! DC. Prodr. VIII. 669. Benth. in Hook. Kew-Journ. V. 215. AnBOR 10 — 15 ped. alta, ab omni parte glabra, ramis pluribus densis patentibus, RAMULIS teretibus epidermide cinereo-fusca laevigata aut lenticellis punctiformibus albidis obsita. КОША oblonga v. elliptica, ob- tusiuscule attenuato-acuminata, basi in petiolum attenuata, 10—15 cm. lg., 4—6 cm. lt., ceterum ut in antecedente, petiolo tamen tenuiore longiore (1—2 cm. lg.) superne a limbo decurrente subalato. Stipulae non visae; cicatrices earum semilunatae. СүмАЕ in axillis 2—3-fasciculatae, sub- regulariter dichotomae, 3— 7-florae, totae 1'/,—2 cm. lg. PEDUNCULO CC. ' 10, pedicellis ultimis (propriis) 2—3 mm. longis, BRAcTEIS minimis v. ob- soletis. Fronks ut in antecedente, sed paullo minores (3 — 4 mm. 12:), maculis destituti, ANTHKRAE minores introrsum oblique birimosae. ВАССА (bene matura nobis non visa) globosa, vertice acutiuscula, magnitudine fere Juglandis regiae, coriaceo-carnosa, tandem mollis, fovens SEMINA aliquot dorso convexa, ventre planiora, pulpa molli involuta, testa fusca membranacea firmula (ex Marr. 1. с.» In sylvis ad Ega prov. do Alto Amazonas, Рес. flor.: Martius ; forsan ibidem etiam a Poeppigio sub n. 2369. lecta, ет DC. Prodr.; ad Manáos ejusdem provinciae in sylvis Capoeiras: Spruce n. 1827. — Najas. Oss. E Leoniae genere excluditur L. paniculata Mart. (Hb. ЕІ. Bras. n. 460!, DC. Prodr. VIII. 669.), quae potius Leretia paniculata ex Olacinearum ordine. Cf. МАВТШВ in hac Flora Bras. fasc. XIX. CEbenaceae), P. 17. in adnotatione. 393 VIOLACEAE: TABULAE EXPLICATAE, GEOGRAPHIA. 394 TABULAE EXPLICATAE. Tab. LXIX. Fig. I. Corynostylis Hybanthus, p. 351. П. Schweiggeria floribunda, p. 356. LXX. Fig. l. Anchietea salutaris, p. 358. A. var. Hilariana, p. 354. B. var. Martiana, p. 354. П. — Noisettia longifolia, р. 357. LXXI. Fig. I. Viola gracillima, p. 359. | П. , subdimidiata, p. 360. LXXII. Fig. I. Jonidium lanatum, p. 365. II. i brevicaule, p. 366. LXXIII. » commune, р. 369. LXXIV. » atropurpureum, p. 372. Tab. LXXV. Amphirrhox longifolia, p. 375. LXXVI. Fig. I. Paypayrola grandiflora, p. 319. II. 2 Guianensis, 318. LXXVII. Fig. I. Alsodeia Maximiliani, p. 381. Il. , — physiphora, fructus, p. 382. Ill. , castaneaefolia, fructus, р. 382. LXXVIII. Fig. I. Ч macrocarpa, p. 885. II. е Guianensis, fructus, p. 887. LXXIX. Fig. 1. Gloeospermum sphaerocarpum, р. 889. II. y Sprucei, p. 390. LXXX. Leonia glycycarpa, р. - 391. Sigla ad calcem Canellacearum invenias. DE VIOLACEARUM BRASILIENSIUM RATIO- NIBUS GEOGRAPHICIS. Violacearum hucusque cognitarum numerus, si V?olae species a scriptoribus nimium multiplicatas ex auctoritate cl. BENTHAM et Нооккв ad 100 reducimus, circiter ad 220 species censeatur, quae generibus 16 tribuuntur. Pleraeque ad genera Violae, Jonidü et Alsodeiae pertinent, nullo reliquorum ultra species 4 complectente, nonnullis monotypicis. Violaceae super totum. orbem terrarum, inde ab aequatore usque fere ad circulos polares et a litore maris usque ad nives aeternas dispersae sunt. Zonae quidem frigidiores perpaucas tan- tum Violaceas alunt, sat copiosas contra regiones temperatae et subtropieae, quae specierum numero. zonas tropicam et aequatoria- lem paullo superant. Extra tropicos praecipue formae herbaceae et suffruticosae, majore parte Угдеатит tribui addictae, intra illos species fruticosae et arborescentes, praesertim e tribu Also- deiearum, praevalent. Ut autem Violacearum in Brasilia crescentium distributio- nem geographicam accuratius Шизиешив, tabulam adjicimus in- sequentem: Species brasilienses 85 dE Ф o o $| ЖЕ НЫ; 8 T |< ° "o 9 o ° 2 > т б6|-д2 88 v .8|)838|)5|15|2 з1245|Ё ejs ЕВ 3|/21/2|/4|3 31221438 8| 18 o x = 46 215121222121 az Sjaal zs | Violeae. 150 | Corynostylis 1.0 1 1 2 Anchietea . 24 | 1.0 1 8 4 Schweiggeria 1.1 1 1 Noisettia . 1.0 | 1.0 | 1.0 111 1 vok 34 | 2.0 11 8 cc. 100] Још ша . | 40 |12.5 | 5.2 | 4.0 | 1.0 7 || 16 1 сс. 40 | Aisodeieae. 70 | Amphirrhox . 24 8.0 2 3 8 | Paypayrola . 9411 1 3 4 | Alsodeia . 4.4 7.3 4 || 11 cc. 45 | Gloeospermum 2.2 2 1 8 | Leonia | 24 11 9 2 Summa 46 220 | Ех һас tabula*) recognoscitur, Brasiliam species 46 possidere generibus 11 addictas (Leonta pro Violacea genuina computata), quarum ad Ро/еағит tribum genera 6 cum speciebus 25, in Also- deieas genera 5 cum speciebus 21 veniunt. Vzoleae in Brasilia media et austro-orientali, praesertim in terris elevatis „Сатров“ dictis provinciarum Minas Сегаёѕ, Goyaz et S. Paulo (in ,,Oreadum* ditione), et in silvis montosis prov. Rio de Janeiro, Espiritu Santo et Bahia (,,Dryadum'* regione) praevalent; Alsodėieae potius regionem aequatorialem exornant. Inter species illas 46, quas Brasilia in universum alit, haud paucae, seil. 28, ei peculiares sunt. Pleraeque districtus sat arctos occupant, paucis tantum (Anchietea salutari, Viola gracillima, cerasifolia, Jonidio communi) super majorem Brasiliae partem disseminatis. Quae Brasiliae cum aliis Americae partibus communes sunt species 18, partim e Brasilia amazonica in terras confines Guyanae, Venezuelae et Peruviae procurrunt, partim e campis pro- vinciarum meridionalium in Montevideum, Paraguariam, Boliviam, raro usque in Andes Chilenses et Peruvianas disseminatae sunt. Paucae tantum, e. gr. Jon?dium Jpecacuanha, oppositifolium, Noisellia longifolia, super totam fere Americam australem tropicam in oriente Andium dispersae videntur, quum altera ex parte Joni- dium glulinosum potius in montibus illis occidentalibus degat indeque in Brasiliae partes maxime australes procurrat. Cum insulis Antillanis Brasilia unam tantum communem offert speciem, Corynostylin Hybanthum, nullam autem neque cum America centrali, neque cum boreali, neque denique cum antiquo orbe. Attamen tria genera, Viola, Jonidium et Alsodeia, Brasiliae cum illis Americae partibus et cum antiquo orbe communia sunt. Areae, quas singulae species Brasilienses occupant, in uni- versum bene continuas sese praestant; exceptionem vero singularem Jonidium circaeoides offert, quod simul in provincia Bahia et in Guayaquil repertum est, stationibus intermediis nondum ођ- servatis. ж) Ut in tabulis ad Loranthaceas, Convoleulaceas aliosque ordines adnexis, etiam in hac numeri majores ad sinistram positi numerum specierum omnium indicant, quae in regione, infra quam numeri leguntur, proveniunt; numeri autem minores ad dextram positi species regionibus illis peculiares, alibi haud crescentes, significant. 395 VIOLACEAE: USUS. 396 DE USU VIOLACEARUM BRASILIENSIUM. Speciebus quibusdam extraamericanis neglectis, quae ob florum amoenitatem vel odorem suavem aestimantur et in commercio ha- bentur ( Viola tricolor, V. odorata), usus Violacearum praecipue in efficacia earum medicinali nititur. Quam duabus substantiis alkaloideis debent, prope affinibus ut videtur, Violina et Eme- tinum a chemicis appellatis. *) Sedem hae in radice vel rhizo- matibus habent, hucusque іп Volearum tribu tantummodo observatae, quum 4(804еёеае iis expertes videantur. Violaceae brasilienses praecipue Emetino gaudent, quod in plerisque Jonidii speciebus; sicut in radicibus Corynostylidis et Anchieleae observatum est. Majore copia іп Jonidio Гресасиапћа adesse videtur (6%), teste PELLETIER), cujus radices apud Bra- silienses nomine Ipecacuanha branca in usu sunt et titulo radicis Ipecacuanhae albae vel lignosae etiam in officinas Europaeas venerunt. Haec radix longa est, teres, varie torta, rimis stricturisque transversis instructa, coloris e griseo fusco-flaventis ; intra corticem tenuem mollem farinosum, corpus validius v. filiforme lignosum, pallide flavum сопсеја«. Recentis odorem inamoene acriusculo-subnarcoticum, saporem nauseoso-amarescentem perhibent, sicca inodora est et saporem absque amaritudine ostendit acrem.**). Corticis derasi cum aqua duodecim horarum spatio infusi dosis est drachma '/,—1; quod ad ejus efficaciam pertinet, ei Ipecacuanhae verae (a Cephaélide Тресасиапћа venientis) similis est, emetica nempe atque purgativa; celerius et suavius in homines pituitosos quam in macros agere dicitur. ***) Teste ill. Sr. HiLAIRE etiam Ж) Quomodo hae substantiae e plantis eliciantur et quasnam qualitates habeant, in libris pharmocognosticis chemicisque, e. gr. in ROCHLEDER Phytochemie, WiTTsTEIN Anleitung zur chemischen Analyse von Pflanzen und Püanzentheilen, aliisque conferatur. жж) Емписикв, Enchirid, 472. ЖЖЖ) Martius, Specimen materiae medicae brasiliensis 14.; SILVA MANsO, Enumeracáo das substancias brasileiras que podem promover а catarze, p. 25. contra dysenteriam et arthritidem Brasilianis inservit; Piso ejus virtutes contra venena laudat. *) Similibus indicationibus etiam Jonidium villosissimum, Poaya, brevicaule, album, circaeoides, commune, bicolor et setigerum а Brasilianis adhibentur et Іресаспапһае albae succedanea officinis largiuntur; Jonid. glutinosum, quod item Ipecacuanhae albae speciem suppeditat, apud Chilenses tamquam remedium purgativum in usu est, Corynostylidis Hybanthi, | Noiselliae longifoliae et leviore gradu etiam Violarum brasiliensium radices emeticae dicuntur. Anchieteae salutaris radix longe repens, odore acri quasi Brassicae, sapore nauseoso linguam vellicante, item inter purgativa et emetica laudatur, praesertim. in morbis exanthematicis et in tusse convulsiva infantium; vulneribus quoque cataplasmate applicitur. **) Alsodeiearum virtus in obscuro est, а V?olearum viribus ut videtur diversa; quod vero auctores de qualitatibus earum amaris et adstringentibus enarrant, haud stabiliri potest, quum solam ad Alsodeiam Cuspam Н.В. К. spectet, e Violacearum ordine ex- pellendam (cf. supra p. 388.). De usu A/sode?earum brasiliensium nil comperimus, nisi quod teste cl. A. рк Sr. Ник Also- deiae physiphorae et caslaneaefoliae folia mucilaginosa cocta a Nigritis inter obsonia comedantur; consilium autem ejusdem auctoris, ut incolae has plantas in culturam vocare eáque mellores eas reddere studeant, Brasilienses hucusque haud secuti esse videntur. Leoniae glycycarpae fructus maturos, quorum pulpa mollis et dulcis saporis est, incolae Peruviani jucunde comedunt. Folia masticata summam viscositatem praebent. E trunco, cujus lignum compactum et albo-lutescentis coloris est, trabes et tabulae ad varia utensilia perutiles effici possunt. ***) EICHLER. Ж) Sr. HiLAIE, Plantes usuelles t. 11.; Piso, Hist. nat. I. 101, ; ef. etiam MunRAY, Apparatus medicaminum I. 521. 844. **) Martius, Syst. med. veg. Bras. 94. жжж) Rui et Рауох, Flora Peruv. П. 70. SAUVAGESIACEAE. SAUVAGESIACEAE vel SAUVAGESIEAE (ordo distinctus) Bartl. Ord. nat. 289. Endl. Gen. 912. Mart. Consp. n.238. Lindl. Veget. Kingd. Ш. ed. 343. Schnizl. Iconogr. t. 191. — VioLACEA- RUM tribus vel subordo SauvaGESIEAE vel МАПУАСЕАЕ Ging. іп DC. Prodr. І. 305. Lindl. Introd. П. ed. 64. Меізвп. Gen. Pl. 21. (19.). Benth. et Hook. Gen. РІ. І. 116. 120. — Fran- keniacearum genera А. St. Hil. Mem. Mus. ХІ. 44. Fl. Bras. mérid. П. 109. — Droseracearum genera Mart. et Zucc. Nov. Gen. 1. 31. 34. — Ochnacearum genera Triana et Planchon, Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVIII. DiCOTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE HYPOGYNAE, FLORIBUS ACTINOMORPHIS HERMAPHRODITIS PRAETER CARPIDIA 5-MFRIS, SEPALIS IMBRICATIS, PETALIS PRAEFLORATIONE CONTORTIS, CORONA SQUA- MULARUM FILORUMQUE STAMINODIUIFORMIUM INTER COROLLAM ET ANDROKCEUM OBVIA 2- V. | -SERIATA, SQUAMULIS SUBINDE IN CUPULAM COALITIS, STAMINIBUS 5 CUM PETALIS ALTERNANTIBUS, CARPIDIIS 3, UNO POSTICO, IN ОУАВШМ PLUS MINUSVE PERFECTE TRILOCULARE, STYLO SIMPLICI TERMINATUM COALITIS, FRUCTU CAPSULARI SEPTICIDO TRIVALVI, SEMINIBUS NUMEROSIS ALBUMINO0SIS, EMBRYONE АХИЛ RECTO, COTYLE- DONIBUS BREVIBUS ACCUMBENTIBUS. — МЕВВАЕ VEL SAEPIUS SUFFRUTICES , RARIUS FRUTICES ARBORESVE, GLABERRIMAE, FOLIIS ALTERNIS SIMPLICIBUS BISTIPULATIS, FLORIBUS PLQ. PER BOSTRYCES IN RACEMOS V. SPICAS PANICULASVE TERMINALES DISPOSITIS. SEPALA 5 libera vel basi breviter connata, aequalia vel exteriora 2 v. 3 interioribus minora, quincunciatim imbricata, positione versus axem generatorem 2, anthesi solemniter patentissima, fructu persistentia et erecto-appressa. PETALA 5 cum sepalis alterna, praefloratione convoluta, decidua. Corona (staminodia?, v. e disco efformata?) inter corollam et androeceum evoluta, persistens, pro generibus varia, saepius biseriata; partes seriei exterioris plq. filamentosae indefinitae v. sub- definitae definitaeque, in verticillum continuum vel fasciculos cum petalis alternos conspirantes, nunc singulatim cum petalis alternae, eae seriei interioris petalis antepositae, definitae (5 v. 10), squamiformes v. subclavatae ; aut corona defectu seriei exterioris ad squamas interiores 5, saepe connatas reducta, nune partes utriusque seriei aequales filiformi-ligulatae indefinitae. STAMINA 5, plq. libera, cum petalis squamulisque coronae interioris alternantia, а coronae squamulis utplurimum occulta, raro basi cum iis connata easque superantia, persistentia; FILAMENTA cylindrica utplurimum brevissima; ANTHERAE plq. lineares oblongaeque, dithecae, thecis bilocu- laribus lateralibus vel extrorsis, rimis 2 longitrorsis apice saepe pori ad instar hiantibus *) ж) Minus recte antherae poris apicalibus dehiscentes ab auctoribus nonnullis descriptae sunt. Cf. tabulas adnexas. Sauvag. 93 399 SAUVAGESIACEAE. 400 dehiscentes. Рогллміѕ granula ellipsoidea, trisulca et (црогова, exina лам оо эн ceptione rara 4), unum posticum , 2 antrorsum lateralia, in ovarium 2 чы Мен saepe placentis inferne tantum conjunctis basi 3- apice 1 логи, шог Viros ш | praesertim secundum partes suturarum inferiores connatas дала anatropis | 20 7 | x funiculo brevissimo, integumentis 2. STYLUS simplex terminalis, plq. filiformis, | asi a sub- articulatus, saepe persistens, STIGMATE simplici terminali obtuso у. ране коды calyce appresso, corona et staminibus persistentibus fultus караш sicut а E vel imperfecte trilocularis, ex apice septicide trivalvis, valvis saepius haud usque ac | asin solutis subcoriaceis. SEMINA numerosa parva, plq. ovoidea v. subglobosa ; н crustacea ү. mem. branacea, scrobiculato-foveata, raro in alam expansa; ALBUMEN copiosum сащ пи EMBRYO axilis rectus, semine сс, dimidio brevior; RADICULA conica; COTYLEDONES breves semicylindricae accumbentes ; plumula obsoleta. НЕВВАЕ annuae те! SUFFRUTICES, rarius FRUTICES ARBORESQUe, succo aqueo, glaberrima. Слгт18 ramique teretes. Forra spira 7, ЗА t. айн disposita, simplicia, saepius sessilia, inte- gerrima v. glanduloso-serrata , pennivenia. ÑTIPULAE 2 petsolares, saepe persistentes, pis. lanceolato-subulatae, pectinato- vel plumoóso-ciliatae, Frores solitarii vel per bosirgces fasciculie formes 2—5-пі in axillis foliorum, saepius per bosiryces varie configuratos в. fasciculis spicis racemis paniculisve terminalibus, mediocris plq. magnitudinis, rosacei v. бїасын че v. raro Лав. — Crescunt majore ex parte in Brasilia tropica terrisque depressis adjacentibus, una per totam Americam tropicam inque Asiae et Africae tropicis sparsa, nonnullae (genera Schuur- mansiae et Neckiae constituentes) іп Archipelago orientali-indico. OBSERVATIONES. nomine collectivo „coronae“ nobis salutata, іп Volaceis nunquam occurrere!) ; antheras Sauvag. extrorsas lateralesve haud appendi- culatas Violaceis genuinis alienas esse; denique carpidia quoque discrimen offerre, quum in Vzolaceis ita posita sint, ut carpidium unum (impar) antrorsum, in Заирадевгасегв contra axem versus spectet. Computata porro Sauvagesiacearum placentatione singu- lari, а cl. Sr. Нилав (Pl. remarq. 1. c.) optime descripta, de- hiscentia capsulae septicida, testa seminum reticulato-foveata, et inflorescentia bostrycis typo exstructa (quum in Угојасегв solemniter racemi legem sequatur), differentias sufficientes crediderim, ut ` Sauvagesiaceis affinitatem arctiorem cum Violaceis denegemus. I. Characterem ordinis antecedentem composuimus, excluso genere Luxemburgia St. Hil., quod, ut a cl. PrANcHoN ') demon- stratum est, melius apud OcAnaceas militat. II. De affinitate Sauvagestacearum, „ordinis parvi distinctissimi, sed difficillime in serie collocandi* (BanrriNG) diversae exstiterunt sententiae. СІ. GiweiNs (іп DC.Prodr.), cl. МЕ188чЕв et nuperiore tempore etiam ill. Вехтнам et Нооке *) Угојасегв sub titulo tribus eas adscripserunt; А. ре Sr. HILAIRE pro Frankenzaceis, Martius et ZuccaniNt pro Droseraceis, PLANCHON pro Ochnacearum generibus eas salutárunt*); alii denique ordinis proprii dignitatem iis attri- buerunt, cujus affinitatem cl. BanrriNG*) et GRisEBACH?) inter Gulliferas prope Frankeniaceas et Hypericineas determinabant, quum contra cel. ENDLICHER inter Par?etales prope Violaceas et Franheniaceas (quae huic auctori Parietales potius quam Guttiferae sunt) locum ei assignaret, Jam propius plantae nostrae ad Hypericineas accedunt. In utroque ordine eandem carpidiorum positionem habemus (impar posticum), praeflorationem corollae contortam et inflorescentiam bostrycinam, adeo eam quoque peculiaritatem utrique communem, ut non solum in bostrycibus antidromis petala directione contraria contorta sint, sed etiam directione homologa in bostrycibus homo- dromis, ita quidem, at margine sinistro sese obtegant, si bostrycis spira dextrorsum currit, margine contra dextero in spira sinistrorsa (cf. observationem infra post Sauvagesiae characterem genericum). Quae quum ita sese habeant, haud superfluum duco, affinitatem harum plantarum hoc loco novo examini subjicere. Quod primum eam sententiam attinet, quà Sauvagesiaceae Violaceis tamquam tribus adscribuntur, moneam: corollae prae- florationem in Замоадевгасе?в constanter contortam, in Violaceis descendenti-imbricatam esse; squamas et fila, Sguvagesiaceis inter corollam et androeceum interposita, supra in descriptione ordinis 1) in Hook. Lond. Journ. Bot. V. 584. 2) locis supra ad ordinem citatis. 3) Erläuterungen ausgewählter Pflanzen des tropischen Amerika's, p. 35, Quod porro Sauvagesiaceae placentatione , capsulae dehiscentià et testae sceulpturà cum E/ode aliisque Hypericineis bene quadrent, jam a cl. GaisEBACHIO °) observatum est. 1) Squamae Atsodeiarum, quas cl. MARTIUS et ZuccAniNI ай Sauvages.- coronam aequiparárunt (Nov. Gen. I. 88.), prorsus aliam indolem, processuum nempe connectivi, itaque aliam etiam positionem habent. Cf. supra ad A/sodeiam et Grisebach 1. c. 2) Erlüuterungen 1. c. 401 SAUVAGESIACEAE. 402 Neque tamen altera ex parte differentiae graves inter duos hos ordines desiderantur. Primum folia exstipulata, opposita vel verticillata saepiusque punctata, nec non absentiam albuminis in seminibus Zypericinearum ай!его!). Majoris etiam momenti androecei differentia mihi videtur. Licet enim polyandria Hyperi- cinearum in deduplicatione (dédoublement) primordiorum 5 vel 3 originem habeat*), На ut hac ratione а Sauvagesiaceis simpliciter 5-andris non plane abhorreant, primordia tamen ista, si numero quinario adsunt, petalis anteposita observantur ( Vismia, Hypericum calycinum et al.), quum stamina Sauvagesiacearum cum petalis alternent. >) Ut autem flores utriusque ordinis accuratius inter se con- feramus, nonnulla de structura eorum morphologica praemittimus. Hypericinearum flores typice e verticillis 5 exstructos esse, accipi potest, scil. uno са[усіпо, uno corollino, duobus staminalibus et uno carpidiali, qui omnes perfecte evoluti sunt, praeter stami- nalem exteriorem, aut prorsus deficientem (Hypericum, Ascyrum), aut forma squamarum hypogynarum tantum obvium ( Vismia et al.), verticillo interiore contra per deduplicationem 9—polyandro. Verticilli omnes 5-meri sunt et regulariter alterni ( Vismia, Psorospermum, Hypericum calycinum), aut inde a staminibus 3-meri (Нур. per- foralum, Cratozylon); rarius calycinus corollinusque 2 -|- 2-meros sese praestant ( Язсугит), rarissime denique pistillum ad carpidium unicum reducitur ( Endodesm:a ). Ad flores Sauvagesiacearum rite intelligendos, primum de natura morphologica coronae, petalis staminibusque interpositae, certiores esse deberemus; quà quidem ratione, evolutione coronae adhuc incognità, conjecturas tantum proferre possumus. Aut enim corona ista e phyllis veris constituta est, aut disci effigurationem refert, Acceptà priore hypothesi, verisimile fit, duos phyllorum verticillos inter se et cum petalis staminibusque alternos in corona adesse, interiorem simplicem e squamis liberis connatisve con- башти“), exteriorem e filis staminodiiformibus constantem, rarius quidem simplicem ( Sauvages?a linearifolia, tenella passim), sed saepius deduplicatione in fasciculos 2—polymeros cum petalis alter- nos (Заир. deflexifolia, Sprengelii) vel іп verticillum polymerum continuum (Sauv. erecta) evolutum, іп Lavradia autem et Leit- gebia prorsus oppressum. Нас igitur conjecturá flos Seuvagesia- cearum iypice vertieillos 6 possideret; si contra statueretur, coro- nam nil nisi disci effigurationem referre, verticilli isti ad 4 redu- cerentur. In utroque casu verticilli omnes 5-meri et reguleriter alterni essent, praeter intimum carpidialem, e phyllis 3 con- flatum. Neque igitur prima, neque altera hypothesi Sguvagesiaceae cum Zypericineis quadrant. Sin autem tertiam adhuc ргоропегев, quod nempe corona Sauvagesiacearum ex uno tantum verticillo constaret, per deduplicationem in squamas filaque illa numerosa 1) Forsan tamen albumen Sauvagesiacearum strato interiori testae Hypericinearum quarundam, carnoso et albumini simili, aequiparan- dum est (cf. GRISEBACH 1.с.); id quod examine evolutionis, mihi haud instituendo, ab aliis dijudicetur. 2) Paver, Organogénie de la fleur t. 1., Ноғмкіяткв, Allgem. Mor- phologie. 3) Quod ab auctoribus quibusdam ante petala posita describantur, in errore nititur. 4) In hac dissertatione praecipue genera Americana ante oculos habemus, quae accuratius examinavimus; Extraamericanae notis quibusdam coronae aberrant, sed secundariis tantummodo, de quibus, structura americanarum intellecta, facile rationem tibi dare possis. evoluto, revera quidem verticillos 5 haberes, ut in Hypericineis, minime autem alternos, quum verticillus ille hypotheticus petalis superpositus evaderet (cf. diagrammata nostra in tabulis ad- nexis). Si vero hypothesis altera supra prolata stabiliretur, scil. quod corona Sauvages?acearum disci effiguratione prodiret, aliam potius harum plantarum affinitatem recognosceremus, quam revera auctores quidam, ut cl. BanrriNG '), GnisEBACH °) et A. W. Веххетт °) jam indicárunt, nempe cum Parnassia. Quum enim squamae ciliatae, quas in Parnassiae flore offendimus, item disco adscribendae sint “), utrinque florem e verticilis 4, praeter carpidia 5-meris et alternis, exstructum haberemus. Ап(һегав subextrorsas Parna$s?ae cum iis Sauvagesiacearum convenire, item memorià dignum, quum in or- dinibus finitimis solemniter introrsae occurrant; similitudinem squa- marum Parnassiae ciliatarum cum Sauvagesiarum quarundam corona exteriore jam cl. Оівізквасн et BENNETT) observárunt. Morieam praeterea, Parnassiae carpidia, si numero ternario adsunt, eadem dispositione gaudere, ac in Sauvages?iaceis, impari postico.") Haec autem hypothesis, coronam Sauvagesiacearum e disco efformatam esse, haud prorsus absona mihi videtur, licet squamae et fila, e quibus corona constat, petalis staminodiisque vulgaribus tam similia sint. Non solum enim jam intra Sauvagesiaceas for- mas magis reductas, disci processubus vulgaribus similiores ob- servamus (e. gr. in Leifgebia), sed saepius etiam in ordinibus finitimis accidit, ut discus in processus numerosos, petalis stami- nodiisque simillimos explicetur, ut infra in Бігасеіз demonstrabimus et ut de Passifloreis jamdudum cognitum est. Attamen, etiam ассерій hac (ћеопа, Sauvagestaceas cum Parnassia in unum eundemque ordinem conciliare, nostra sententia haud liquet, Obstat enim primum coronae positio, in Parnassia inter stamina et pistillum obviae"), quum іп Sauvages?aceis inter petala et androeceum locum teneat; obstant porro petala Parnass?iae in praefloratione imbricata (nec convoluta, ut in Sauvages.), semina ejus exalbuminosa, et stigmata distincta et commissuris carpi- diorum respondentia; denique neque habitus diversus, nec defectus stipularum іп Parnassiae foliis negligendus erit. Vix necessarium duco, etiam de affinitate Sauvagesiacearum, quam cum Jroseraceis, Franheniaceis vel Ochnaceis ex auctorum supra citatorum sententia possident, fusius disputare. Licet enim una alterave nota cum his ordinibus conveniant, ex antecedentibus tamen ејасеђи, morphosin earum universalem satis diversam esse. 1) Ord. nat. 1. c. 2) Erläuterungen tropischer Pf. 1. c. » 3) Note on the structure and affinities of Parnassia palustris L., in Journ. of the Linnean Society XI. 24. 4) Рлукв, Organog. 183. t. 139. Еггогет, ín Paveni descriptionem illapsum, positionem floris versus axem generatorem attinentem, cl. WypLER in Flora 1880. p. 396. sqq. emendavit. — De natura mor- phologica squamarum Parnassiae auctores minime consentire, non- nullos pro staminodiis, cl. Вгснкмас pro сагрійіін deformatis eas habere, observare haud negligam; vix tamen, Рлүкні descriptione pro vera accepta, disco denegari possunt. 5) locis citatis. 6) Species quaedam Indiae orientalis normaliter pistillis trimeris gaudent ; sed etiam in Parnassia palustri exceptione occurrunt. Cf. WyDLER in Flora 1, c. 7) Talis saltem coronae positio originaria est, licet statu explicato squamae laciniis stamina saepe extrorsum amplectantur; Saucagesia- cearum corona contra absque dubio inde ab origine extra stamina residet. 403 SAUVAGESIACEAE: SAUVAGESIA. 404 Praecipue hoc quoad Ochnaceas valet; nam Luxzemburgiae genus, quo transitus effici dicitur, habitu tantum cum Sauvagesiaceis similitudinem quandam exhibet, floris autem fructusque indole prorsus ab iis discrepat et cum Ochnaceis genuinis convenit. Omnibus, quae supra exposuimus, computatis, illa sententia stabilitur, quà Sauvagesiaceis ordinis distincti dignitas vindi- catur. Affinitatem praebent multiplicem, hinc cum Zfypericineis, illinc cum Parnassia indeque cum Захојтадегв, remotiorem cum Violaceis aliisque Parietalium ordinibus, cum nullo vero tam arctam, ut uni magis quam alteri approximari possint. — Priusquam vero de indole morphologica coronae Sauvagestacearum non certiores facti simus, fieri vix potest, ut affinitatem ordinis accuratius deter- minemus. Quod in hoc opere Sauvagesiaceas inter Violaceas et Bixaceas describamus, eam habet caussam, ut in libris quibusdam systema- ticis, ubique cognitis et divulgatis, e. gr. EwNpLicHERI generibus plant., Сакрогљег Prodromo, ВЕХТНАМИ et Ноокеві Gen. plant. aliisque, Sauvagesiaceae eodem v. simili loco enumerentur. CONSPECTUS GENERUM BRASILIENSIUM. Corona squamularum inter petala staminaque obviarum plerumque bi- seriata; partes seriei exterioris (ubi haec adest) filamentosae; eae seriei interioris squamas 5 liberas, staminibus alternas, in tubum geni- talia occultantem convolutas referunt . I. SAUVAGESIA. • . . е ° Corona 1-seriata, e squamis 5 liberis miuutis spathulatis, cum staminibus alternis conflata . . . . . . . II. LEITGEBIA. Corona 1-seriata, e squamis 5 cum staminibus alternis, іп tubum conicum genitalia occultantem coalitis conflata — . L SAUVAGESIA Liny. SAUVAGESIA Linn. Gen. n. 286. Jacq. Amer. 77. t. 51. fig. 3. Aubl. бшап. 251. 1.100. Стд. іп DC. Prodr. I. 315. A. St. Hil. Mem. Mus. ХІ. 97. 1. 6.7. РІ. remarq. 58. 1.1--4. И. Bras. тета. П. 109. Магі. et Zucc. Nov. Gen. 1. 34. t. 24. 25. Meissn. Gen. 21. (19.). Епа. Gen. n. 5050. Benth. et Hook. Gen. pl. І. 120. — SauvacEA Neck. Elem. 1188. SEPALA 9 subaequalia, anthesi patentissima, ma- turitate capsulae appressa. Ретара 5 рід. obovata. Coronae squamulae solemniter biseriatae; eae seriei exterioris filiformes saepiusque apice reniformi- capitatae, nunc ligulatae, indefinitae et in coronam con- tinuam conspirantes vel fasciculatim cum petalis alternae, aut subdefinitae et per paria vel singulatim cum petalis alternae, aut nullae; interiores squamas 5 petaloideas, petalis superpositas, cirea genitalia in tubi speciem convolutas sistunt. ÑTAMINA 5 libera, squamis coronae interioris alterna, аһ iis occulta, FiLAMENTIS bre- viter cylindraceis vel subnullis, AwTuERIS linearibus oblongisve raro subrotundis, thecis lateralibus vel paullum extrorsis. Ovanium ovoideum, plq. basi tri- loculare, sursum septis recedentibus 1-loculare, sryro filiformi basi saepius subarticulato, srIGMATE obtuso. CaPsuLA ovato- v. oblongo-conica, ex apice suturicide trivalvis. SkwiNA ovoidea v. subglobosa, TESTA cru- stacea scrobiculato-foveata. Ill. LAVRADIA. НкввАЕ suFFRUTiCESQue, hi Ericarum modo innovantes.) F'oLia sessilia v. subsessilia, calloso- marginata et glanduloso-serrata, sTipuLis pectinato- v. plumoso-ciliatis. F'LonEs rosacei v. lilacini rarius albi, solitarii axillares vel рег bostryces in fasciculos axillares terminalesque v. in racemos terminales dis- positi. — Americam їгорїсат, praecipue Brasiliam inhabitant, una etiam in Tropicis Veteris orbis sparsa, omnes infra descriptae. OBSERVATIO DE INFLORESCENTIIS., Typus inflorescentiae bostryx est. Utplurimum hic pluri- florus occurrit (floribus 2—6, rarius usque 10), sympodio semper ita abbreviato, ut bostryx fasciculi formam praebeat; sed etiam unicum tantum florem evolutum offerre potest, floribus superioribus rudimentariis vel penitus oppressis. Fasciculi illi vel flores soli- tarii supra bracteas, foliis frondosis plus minus consimiles sed di- minutas, in rache communi racemose vel corymbose dispositi sunt, vel etiam, ut іп Sawvagesia erecta, ex axillis foliorum vulgarium ortum ducunt. Fasciculi sessiles vel subsessiles, rarius, ut in Sauvagesia ramosissima, distincte peduneulati occurrunt. *)L e: Ramuli novelli ortum ducunt sub apice rami (in anno praecedente similiter pronati) in inflorescentiam abeuntis, nunc emortuam, demum obliteratam. Incrementum igitur fere idem est, ac in Sympodiis, praeter quod non unus solummodo ramulus constanter pronascatur, nec rami successivi in sympodium con- Spirent. ^ 405 Bostrycis sympodium bracteis bostrycis propriis obtectum apparet, subulatis v. lanceolatis, minutis, exstipulatis, raro stipulas minimas subsetaceas possidentibus. Axes seu pedunculi successivi, qui bostrycem constituunt, unam tantum bracteam constanter ex- plicant, superiorem quidem, ut ex analogia Luvradiae (cf. infra) concludimus, quae novo axi seu pedunculo originem dat. Praeterea ad apicem totius sympodii bracteae nonnullae steriles vel sub- steriles adhuc offenduntur, quales etiam juxta basin pedicellorum solitarie ex axillis pronascentium occurrunt et tali modo bostrycis formationem etiam apud hos flores indicant. Bracteas hasce bostryci proprias in insequentibus „bracteas speciales“ appellabimus, illas vero, quae totum bostrycem suffulciunt, „bracteas generales“, Pedicelli, ubi a sympodio abeunt vel paullo supra, articu- latione instructi sunt ibidemque tandem solvuntur, ita ut peracta maturitate nil nisi sympodium, basibus pedicellorum persistentibus plus minus exasperatum, supersit. Quum in nonnullis speciebus anthesis valde lenta peragatur et flores inferiores jam delapsi sint, dum superiores modo expandantur, sympodium accuratius exa- minare necesse est, si de florum numero ad bostrycem singulum addicto certiorem te facere velis. Spira in diversis ejusdem inflorescentiae bostrycibus nunc dextrorsum, nunc sinistrorsum currit, in eo nulla lege ut videtur adstricta. Sed partes florales quoad dispositionem ab hac directione quodammodo pendent. Si enim spira dextrorsa est (bracteae suecessivae semper dextrorsum positae), calycis regulariter quin- cuncialis phyllum primum ad sinistrum medianae cadit (cf. dia- grammata in tabulis nostris), et petala ita convoluta sunt, ut mar- gines sinistros*) exteriores habeant; spira contra sinistrorsa, sepalum 1 ad dextrum cadit et petala marginibus dextrorsis sese obtegunt. Squamas coronae interiores constanter contrarià petalorum directione convolutas esse, recte jam observavit cl. Meissner (Gen. plant. IL. 19.). Patet ex antecedentibus, in uno eodemque bostryce phylla homologa omnium florum еддет directione sese obtegere, con- trarià autem in bostrycibus heterodromis. CONSPECTUS SPECIERUM. 1. Coronae exterioris fila indefinita, verticillum continuum v. subcontinuum constituentia. 1. Florum fasciculi in racemo distincto. a. Folia ovato-oblonga, utrinque plq. obtusa, co- ИИК рар ы b ыс. ор b. Folia lanceolata, utrinque attenuata, distantia, 5—9 cm. longa. ‘Folia nervis lateralibus distantibus, venis inter eos angustissime striato-reticulatis . . . 2. S. KLATA. Folia nervis lateralibus confertis striata, venis inter 98. S. LONGIFOLIA. 4. S. SPRENGELII. 608 nullis Q 75 37607 009 9 c. Folia conferta lanceolata, haud ultra 1 cm. 1g. 2. Flores 1 —3-ni in foliorum superiorum axillis 5. S. ERECTA. II. Coronae exterioris fila numerosa, in fasciculos cum sta- minodiis interioribus alternos collecta. Florum fasciculi pedunculati um . . . . . . . . . . . 6. 8. RAMOSISSIMA, X) Petala a latere floris exteriore conspiciantur. Sauvag. SAUVAGESIACEAE: | се, у; breviorem purpuream v. violaceam erectae. SAUVAGESIA. 406 HI. Coronae exterioris fila 10—5, per paria vel singulatim cum staminodiis interioribus alterna. Suffrutex 1—2-pedalis, foliis ovato-lanceolatis uncinato- reflexis tercer dus козите та 7. S. DEFLEXIFOLIA. Suffrutex plq. digitalis, foliis anguste linearibus erecto- ШИН S Ра Ино ЛЭЭ Бай ч SA Bw ВЇЎОТТА IV. Coronae exterioris fila solemniter nulla v. passim unum alterumve evolutum. Suffrutex 1—2-pedalis, foliis linearibus, florum fasciculis in racemo terminali . D 9. S. FRUTICOSA. Herba plq. digitalis, foliis oblongo-lanceolatis, floribus 1—3-nis ex axillis superioribus, stipularum ciliis medio BUDE uy vU 10. S. PULCHELLA. Stipularum ciliae eglandulosae, ceterum ut antecedens 11. S. TENELLA. I. Coronae exterioris fila indefinita, verticillum continuum vel subcontinuum constituentia. 1, SAUVAGESIA RACEMOSA Sr. Hir. suffrutex plq. pedalis erectus parce ramosus, foliis coriaceis ovatis oblongisque utrinque plq. obtusis, exquisite calloso-marginatis denseque serrato-dentatis ; floribus per bostryces fasciculiformes sessiles 3—6-floros in racemo distineto terminali. Tabula nostra LXXXI. Fig. 1. Sauvagesia racemosa Sti. Hil. Mem. Mus. ХІ. 98. РІ. remarq. 59. lab. 1. Е. Bras. merid. 11, 152! Sauvagesia ovata Магі. е! Zucc. Nov. Gen. el Spec. І. 36. t. 24. fig. 2! SurrRUTEX '—2-pedalis, RADICE ramosa Попова, caure simplici vel plus minus ramoso, Ramis erectis v. adscendentibus, novellis viridibus, adultis nigricantibus. Еола ovata elliptica v. oblonga, apice plg. obtusa cum mucrone, basi in petiolum brevissimum contracta, 1'/,—4 cm. lg., 7—15 mm. lt., glaucescenti-viridia, margine distincto. calloso cincta et eleganter glanduloso-serrato-dentata, nervis utrinque argute prominulis, lateralibus numerosis tenuibus parallelis modice obliquis. STiPULAK scariosae, cauli appressae, lanceolato-subulatae, dense longeque plumoso-ciliatae, 7—15 mm.1g., rubiginosae, demum expallidae, diu persistentes. Воѕткускѕ in racemo simplici v. basi parce ramoso, 5—10 cm. longo, 3—6-flori v. sursum passim ad flores 2—1 reducti; BRACTEAE generales folia subitaneo diminuta, basi cc. 1 cm. longa, sursum gradatim decrescentia, bistipulata referunt; speciales subulatae, exstipulatae sed stipularum modo ciliatae, 2—1 т. 16. Sympodium ађђгеуја ве штит, bracteís specialibus velatum; PEDICELLI àanthesi 1 — 2 cm. lg., antea multo breviores. Ковкв aperti 10-15 mm. diam. SkPALA lanceolata, рід. acuminata, passim apice serru- lata, saepe violascentia. PETALA obovata, acutiuscula, late unguiculata, sepalis paullo longiora, rosea. Совохак exterioris fila forma varia, plq. clavato-filiformia, purpura, basi in annulum brevissimum coalita; squamae coronae interioris subduplo longiores, oblongae, . concavae, tenerrime densissimeque pinnato-striatae, in cupulam subovoideam petalis STAMINA fere duplo breviora antheras subsessiles lineares referunt. Оулнгом basi 8-, sursum septis subito retraetis 1-loculare; зтутлв graciliter filiformis, persistens. CAPSULA ovoideo-conica ; calycem aequans v. paullo excedens (i. е. 6—8 inm. ]g.), stylo rostrata , fusca, nitida. SFMINA minima ovoidea obsolete scrobiculata, in triente inferiore suturarum affixa. Occurrunt subinde specimina pusilla vix digitalia foliisque vulgo minoribus obsita, quae tamen, quum normalibus intermixta formisque tran- sitoriis haud raris cum iis conjuncta sint, haud pro varietate habeam, ut placuit ill. ST. HiLAIRE, sed pro lusu tantum s. d. individuali. Habitat in pascuis humidis et paludosis, ad margines іасиит similibusque locis per tutam prov. Minas Geraés et S. Pauli: St. Hi- laire, Martius, Mart. Hb. Fl. Bras. n. 1304., Sello, Pohl, Vauthier, Helmreichen, Widgren, Веупей 1. 12., Lindberg, Warming, Burchetl 4762., Weddell, Riedel, Langsdorff, Guillemin, Lund aliique; etiam in prov. Goyaz: Gardner 3009.; in paludosis ad Тагри prov. Rio de Janeiro: Lund. Etiam in Paraguaria: Fleischer. — Floret fere totum per annum, praesertim m. Dec.— Maj. — Oreas. 54 407 (2.) SAUVAGESIA ELATA Вхтн, foliis oblongo-lanceolatis utrinque attenuatis, membranaceis, nervis lateralibus distantibus, penulis inter eos anguslissime striato-reticulatis; foribus рег bostryces fasciculiformes sessiles 6—10-floros in racemo distincto terminali; carpidiis 3 v. 4. Sauvagesia elata Benth. in Hook. Journ. Во. IV. 107! Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 112. SurrFRUTEX v. frutex? ut videtur ultra-2-pedalis, ramis longis sicc. fuscescentibus. Forra 6—9 rarius usque 16 ст. 12., 1'/,—2 raro З ст. lt., in petiolum 3—10 mm. longum attenuata, margine tenui calloso cincta et obsolete v. distinctius repando-serrata, utrinque fere opaca subconcolora, ` nervis in utroque latere prominulis, mediano valido, reliquis tenuissimis. STIPULAE triangulari-subulatae longe pectinato-ciliatae, fuscae, 1—2 cm. 12. INFLORESCENTIA antecedentis, nisi bostryces plq. 6—10-flori, sed floribus aut ex parte jam delapsis aut nondum explicatis, pauciores semper flores simul conspiciuntur, На ut sympodium examinare necesse sit, si de eorum numero vero certiorem te facere vëlis. BRACTEAK generales folia diminuta 10—3 mm. longa bistipulata referunt, speciales ut in antecedente ; PEDICELLI cc. 1 ст. 15. FLonks quam antecedentis paullo majores. SEPALA ovato- lanceolata acuta, in pilum desinentia, distincte nervosa. Petala bene evoluta non visa, fructibus tantum vel floribus rudimentariis ad specimina obviis, ConoNA fere antecedentis, nisi fila exteriora apice plq. subreniformi- capitata et squamis internis 3-plo circiter breviora. STAMINA antecedentis. CAPSULA turgidule ovata, calycem paullo superans, stylo plq. delapso, basi 3- v. 4-, sursum septis sensim recedentibus 1-locularis, valvis distincte nervosis, marginibus in */, inferiore seminiferis. SEMINA ut іп S. Spreugelii. Foliorum magnitudine et nervatura statim cognoscitur. Carpidia 4 neque fere frequentia ac 3. i Habitat in Guiana anglica: Rob. Schomburgk n. 235., Rich. Schomburgk n. 3.; in Guiana gallica: Leprieur. Forte іп Brasilia aequatoriali invenienda. 8. SAUVAGESIA LONGIFOLIA Eicur. foliis //near?-lanceo- lalis utrinque longe attenuatis, membranaceis, nervis lateralibus confertis valde obliquis, venulis inler eos non conspicuis; floribus per bostryces 3 — 5-Погоѕз fasciculiformes sessiles v. brevissime pedunculatos in racemo terminali, bracteis gradatim a foliis mutatis. Tabula nostra LXXXIII. Fig. 1. SurFRUTEX CC. 2-pedalis, RADICE fibrosissima nigricante, CAULE basi nudo nigricante pennae gallinaceae crassitiem attingente, superne virgato- ramoso, RAMIS longis tenuibus viridibus. Forra distantia, apice in mucronem, basi in petiolum perbrevem desinentia, 4—8 cm. lg., 4—8 mm. lt., ceterum fere S. erectae nisi paullo densius serrata. STIPULAE lanceolato-subulatae, longe pectinato-ciliatae, rubiginosae, demum expallidae, erectae v. tandem cauli appressae, 1— ultra 2 cm. lg. Васкмиз bostrycum digitalis v. longior; BRACTEAK generales inferne a foliis summis non multum diversae, sursum gradatim usque ad 1—14, cm. longitudinem decrescentes, bistipulatae; spe- ciales ut in antecedentibus, sympodium bostrycis abbreviatissimum velantes. PEDICELLI graciles erecti, се, 1—17/, cm. lg. Fronks fere ut in S. erecta, magnitudine quoque eadem, sed PETALA paullo acutiora et sepalis fere dimidio longiora, fila CORONAK exterioris apice saepius ovato-capitata, squamae interiores obtusae. Etiam FRUCTUS ut in S. erecta, sed calycem haud уе! vix excedunt. 5 Proxime affinis 5. erectae, foliis praecipue et inflorescentia ab ea differt. Antecedenti quoque similis, foliis angustioribus, bracteis et prae- cipue nervatura ab ea distinguitur. Ad cataractam ,,Caldáo** nobis incognitam: Riedel; loco Bra- siliae non indicato: Sello; etiam in Guiana gallica: Leprieur ! 4. SAUVAGESIA SPRENGELII Sr. Hir. suffrutex plq. spi- thamaeus fastigiato-ramosus, foliis confertis saepius imbricatis ovato- v. lineari-lanceolatis parvulis; foribus рег bostryces 2—39-floros in racemo terminali subspiciformi, bracteis gradatim a foliis mutatis. SAUVAGESIACEAE: SAUVAGESIA. 408 Tabula nostra LXXXII. Fig. 1. Sauvagesia 8ргепдеі St. Hil. Mem. Mus. ХІ. 99! Plant. гета. 61. t. 2. Е. Bras. П. 152. Sauvagesia erecla Aubl. Guian. 1. 254. tab. 100%. excl. syn., Spreng. Neue Етаесћ. 1. 296!, nec Linn. Sauvagesia erecta var. B. Ging. їп DC. Prodr. 1. 316. | Sauvagesia serpyllifolia Mart. et Zucc. Nov. Gen. et Spec. 1, 37. 1. 25! | Занғадевіа Kappleri Miq. Stirp. Surin. 105 ! SurrRuTEXx digitalis — 2-pedalis, plq. spithamaeus, 1- v. pluricaulis, cAULIBUs plq. crebre fastigiato- v. virgato- nunc patenti-ramosis, raro simplicibus, tenuibus, basi utplurimum defoliatis, sicc. fusco-nigrescentihbus, КоА caulem saepe prorsus occul- 117—839 v. 4 mm. lt., apice acuta vel RADICE longe ramosa fibrosa fusca. (айа, 1/ —7/, rarius 1 cm. lg., subacuminata, basi plq. obtusa vel breviter contracta, margine calloso cincta et distanter glanduloso-serrata, supra laete viridia (sicc. fusca) nitida, subtus pallida passim glaucescentia subopaca, coriacea, nervis utrinque elevatis lineata. SrmIPULAEK setaceae pectinato-ciliatae, 2—4 mm. lg., cauli plq. appressae et diu persistentes. Вовтвүскя 2—3-flori v. sursum passim ad florem unicum reducti, super folia gradatim in BRACTEAS squamiformes diminuta, laxius tamen quam folia vegetativa distantia, racemum subspici- formem constituentes; BRACTEAE speciales lanceolato-subulatae, stipulis exiguis concomitatae, sympodium abbreviatissimum velantes; PEDICELLI 2—5, rarius usque 8 mm. lg. Fronks expansi 10—12 mm. diam. SkPALA 8 exteriora ovata acuta, interiora lanceolata acuminata, sub apice saepe PETALA rosea late obovata, obtusa v. Corona purpurea in universum ut in serrulata, passim omnia obtusa. rotundata, sepalis sublongiora. S. racemosa, nisi squamae interiores saepius emarginatae intusque nervo medio subcarinatae, fila exteriora iis 4--5-ро breviora. Шеш STAMINA et OVARIUM S. racemosae. CAPSULA conico-oblonga, calycem paullo superans, in dimidio inferiore v. paullo altius trilocularis et in hac solummodo parte seminibus instructa. SkwiNA ovoidea, breviter apiculata, distincte scrobi- culata, fusca, cc. 3⁄4 mm. aequant. А 8. erecta praeter inflorescentiam praecipue foliis minoribus et densioribus, plerumque etiam iis latioribus et crassioribus distinguenda. Formis occurrit sat variatis, passim ad 8. /inearifoliam accedentibus, inter quas tamen varietates bene circumscriptas eligere nequeo. Locis humidis arenosis maritimis ad totius Brasiliae Guianaeque conterminae oram frequens: Sello, Schröder, Kalkmann, Martius, Princ. Neuwied, Freyreiss, Salzmann, Riedel, Blanchet 1875., Poeppig n. 3020., Poiteau, Leprieur, Richard, Aublet, Hob. Schomburgk 162., Wullschlaegel, Splitgerber, Hostmann 630a. — Vaga et Extrabras. 9. SAUVAGESIA ERECTA Linn. herbacea vel suffruticosa, foliis distantibus plq. oblongo-lanceolatis utrinque acutis attenuatisve membranaceis; floribus 1— 2-nis rarius pluribus e foliorum su- periorum haud v. paullo mutatorum axillis, plq. longiuscule pe- dicellatis. Sauvagesia erecta Linn. Spec. І. ed. 203. Jacq. Amer. 77. t. 51. fig. 3., ed. Pict. 44. t.77. Ruiz et Pav. Fl. Peruv. Ш. 11! St. Ни. Мет. Миз. l. с. Pl. remarq. 63. t. За. Fl. Bras. mérid. II. 110. Ging. in DC. Prodr. І. 315. Mart. е! Тисе. Nov. Gen. et Spec. І. 381. Vell. Fl. Flum. Ic. 11. 1.77. Тегі. 77. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 112! Wawra, Малти. Reise 611, nec Aubl. : Iron herbaceus minor еіс. Browne, Јат. 179. 1. 12. fig. 3. Sauvagesia Айта Aubl. Guian. І. 252. tab. 100. fig. a. Lam. Ill. 11. 140. Мат. et Тисе. L с. 1. 37! Spreng. Neue Entdeck. І. 294! Sauvagesia nulans Pers. Syn. I. 253. Sauvagesia geminiflora Мос. е! Sessé DC. Prodr. 1. 315. Sauvagesia Peruviana Roem. et Schult. Syst. Veg. V. 457. DC. Prodr. 1. 316. ex Ging. Viol. 27. 409 SAUVAGESIACEAE: SAUVAGESIA. 410 HERBA V. rarius SUFFRUTKX digitalis— 1- v. 2-pedalis, erecta v. pro- cumbens tuncque subinde radicans, simplex v. saepius a basi ramosa. Ranix sat fibrosa fuscescens. CavuLis vix pennae согушае crassitiem attingit, basi fuscus v. purpurascens, superne cum ramulis viridis, obsolete striatus. ВАМІ erecto- v. laxe patentes, nunc effusi, rarius stricti (var. stricta Mart. et Zucc. 1. с.). Еола lanceolata, nunc in ovatum nunc in lineare tendentia, plq. 1—3 centim. ig., 3—8 mm. lt., raro longiora v. latiora, sursum vix descrescentia, basin caulis versus quidquam latiora et breviora, tenuiter calloso-marginata et glanduloso-serrata, supra laete, subtus pallide viridia, nervis obliquis densiusculis utrinque prominulis lineata. SmiPULAE lanceolato-subulatae, longe plumoso- v. pectinato-ciliatae, patulo- erectae v. cauli appressae , у — 1 centim. lg., rufae v. fuscae. FLORES solitarii vel per bostrycem bini (Sauvag. geminiflora Moç. et Sessé) nunc terni e foliorum superiorum axillis, pedicellis basi BRACTEIS specialibus minutis subulatis cinctis. PEDICELLI patentes v. arcuato-penduli, 1—2 cm. lg. ALABASTRA subovoidea. FLoRks expansi plq. 1 cm. diam. SEPALA plq. omnia aequalia ovato-lanceolata attenuata, sed saepe etiam exteriora paullo breviora magisque ovata obtusa. rotundata, sepalis sublongiora, rosea. PETALA late obovata, obtusa v. ConoNA purpurea; partes exteriores filamentosae, apice plq. reniformi-capitatae, in coronam continuam interiore subtriplo breviorem conspirantes; interiores petalis subduplo breviores, oblongae, obtusae v. retusae, carnosulae, intus nervo medio subcarinatae et tenuissime pinnato-striatae. STAMINA coroná interiore fere duplo breviora, filamentis subnullis, ANTRERIS linearibus obtusis. OvARiUM ovoideum, STYLO cylindrico-filiformi coronam paullo excedente. CAPSULA ovato - сопіса, calycem paullo superans, ab apice ad medium paullove infra vacua et tri- valvis, ceterum cum sEMINIBUS ut in А. Sprengelii. Statura, ramificatione, foliorum forma et magnitudine, pedicellorum longitudine etc. maximopere variat, ita ut habitu subinde ad S. racemosam, nunc ad Jinearifoliam, nuuc ad Sprengelii vergat; attamen inter formas numerosas praeter insequentem varietates bene distinctas haud dignoscere valui. Var. В. ковивиховл (St. Hil.), foliis plq. lineari-lanceolatis densiuscule congestis patentibus v. subrecurvis, ad apices ramulorum conspicue decrescentibus; floribus 2--4-пів e foliorum superiorum diminutorum axillis: indeque subracemosis, brevius pedicellatis, alabastris sepalisque utplurimum angustioribus. Sauvagesia rubiginosa SI. Hil. Mem. Миз. l.c.! | Pl. remarq. 62. 1. 2B. Е. Bras. 11.110., cum var. luxuriante, quae tran- silum ad typum sistit. Sauvagesia laxa Магі. е! Тисе. Nov. Gen. І. 38! Sauvagesia erecta H.B.K. Nov. Gen. el Spec. V. 389! Sauvagesia deflexif olia (?) Miq. in Pl. Kappler !, nec Gardn., е! S. surinamensis Miq. in РІ. Sagot! Habitat locis humidis, in paludibus, ad fontes rivulorum etc., forma typica per totam Americam tropicam inde e Mexico et insulis .Antillanis usque in Peruviam et Brasiliae prov. S. Catharinae, com- munis, ab omnibus fere collectoribus reportata, etiam in Africa tropica, e. gr. Guinea, Senegambia, Madagascar, et in insulis Archipelagi Indiae orientalis passim obvia. Е collectoribus Brasiliensibus nominare sufficiat: Gardner n. 920., Mart. НЬ. Fl. Bras. n. 296., Blanchet 50. 154., Burchell 6487., Glaxiou 840. 2094. 2491., Lindberg 666.; ‚е Guianensibus: Rob. Schomburgk 9.200.376., Hostmann et Kappler 631. — Varietas ad Santarem prov. Para: Spruce 179.; ad Coari prov. do Alto Amazonas: Martius; inGuiana gallica: Poiteau, Leprieur, Sagot 1227.; in anglica: Rob. Schomburgk 163.; in batava: Kappler 1425.; in Venezuela ad Caripe et Cumanacoa: Humboldt et Bonpland ; ad Tameremo: E. Otto 1083.; in Llanos de Barcelona: Moritz 604. 622. — Vaga et Кабгабгази. IL Fila coronae exterioris nümerosa, in fasciculos cum squamis interioribus alternos collecti. 6. SAUVAGESIA RAMOSISSIMA Ө8ғкосв Mss. herba plq. palmaris ramosissima, foliis oblongo-lanceolatis membranaceis; floribus parvis ¿n bosiryces umbelliformes 3—6-floros peduncula- los, ex axillis foliorum superiorum pronascentes dispositis. Tabula nostra LXXXII. Fig. II. Herga palmaris, rarius usquepedalis, a basi v. medio patenti- v. pyramidato-ramosissima, RADICE fibrosa, CAULE вАдмиздие tenuibus viridibus vel illo basi fuscescenti. FoLrA acuta, basi attenuata sessilia v. brevissime petiolata, in media planta 1'/,—2'/, cm, lg., 3—6 mm. lt., basin versus minora et paullo confertiora, versus apices ramulorum item decrescentia sed plq. laxiora, membranacea, tenuiter calloso- marginata et glanduloso- serrata, supra nitidula, subtus pallidiora et fere opaca, nervis numerosis tenuibus utrinque prominulis lineata. SriPULAE lanceolato-subulatae, pa- tenter setoso-ciliatae, 3—7 mm. lg. Возткускз e superioribus axillis et terminales, passim inferne super ramulos microphyllos dispositi, PEDUNCULO 5—20 mm. lg., PEDICELLIS Capillaceis 6—10 mm. 16.; BRACTEAK speciales lanceolatae, 3—-1'/, mm. longae, pectinato-ciliatae et stipulis setaceis ciliatis concomitatae. FLoREs rosei v. carnei (RIEDEL). SkPALA lanceo- lata aristato-acuminata, apice serrulata, cc. 2 mm. lg. Petala in speci- minibus omnino delapsa. Fila совохак exterioris in fasciculis singulis 5 —8-na, apice capitato-incrassata, internis duplo breviora, passim nonnulla . singulatim inter fasciculos interjecta; squamae interiores oblongae, leviter emarginatae, tenuissime subflabellato-striatae, sepalis cc. triplo breviores. Оулвісм ovoideum, srvLo brevi obtuso. CarsuLA oblongo-conica, acuta, cc. 4 mm. lg., stylo plq. delapso, vix ima basi 8-, sursum septis sensim recedentibus 1-locularis, suturis nonnisi in triente inferiore seminigeris. SkMINA ovoidea, apiculata, distincte scrobiculata. Inflorescentià facillime cognoscenda; bostryces nempe distincte pe- dunculati ceterum in Sauvagesiae genere non occurrunt. In humidis Ribeiráo (prov. Mato Grosso?): Riedel; prope Panuré ad Rio Uaupés ditionis Amazonicae, itemque prope Maypurés juxta fl. Orenoco: Spruce 8497. 3707. — Najas et Guianensis. Ш. Fila coronae exterioris 10—5, per paria vel singulatim cum squamis coronae interioris alterna. 7. SAUVAGESIA DEFLEXIFOLIA Garon. suffruticosa 1—2- pedalis subverticillato-ramosa, foliis confertis plq. ovato-lanceolatis ипсіпаіо-теЙегів, stipulis minutis; floribus 1 —2-nis e foliorum summorum erectorum gradatim diminutorum axillis, brevissime pedicellatis, spicae terminalis speciem constituentibus; filis coronae exterioris 10 per paria cum squamis interioribus alternis. Tabula nostra LXXXI. Fig. II. Sauvagesia deflexifolia Gardn. іп Hook. Іс. pl. t. 484. RApix ramosa fibrosa; cAuLIs RAMIQue fastigiato-erecti, sicc. nigri- cantes. КОМА annos 2 perdurare videntur, 5—8 mm. lg., 2'/,—8 mm. lt., aristato-acuminata, basi contracta sessilia, concava, coriacea, calloso- marginata et distanter exigueque glanduloso-dentata, supra lucida venis vix conspicuis, subtus pallidiora fere opaca nervisque densis tenuibus valde obliquis prominulis lineata. 8тїрүллк 2—3 mm. Ig., cauli appressae, lan- ceolatae, plumoso-ciliatae, subscariosae, albidae. Ай extremitates ramulo- rum hornotinorum folia gradatim diminuuntur, sese erigunt et FLORES soli- tarios vel bostrycino-geminatos in axillis habent, ita ut inflorescentia sub- spiciformis usque 10 cm. longa evadat. BnACTEAR speciales subulatae, stipulis exiguis ciliatis concomitatae, cc. 1'/, mm, lg.; PEDICELLI 3 —5 mm. aequantes. Fronks apperti cc. 12 mm. diam. ЗКРАГА valde concava, lanceolata, aristato-acuminata et sub apice serrulata, violascentia (ex sicc.); margine albido-scariosa. PkTALA obovata, late rotundata, sepalis sub- aequilonga, alba (ex GARDNER) v. roseo-violacea (e sicc. in specim. Pohl.). Fila совохлк exterioris lineari-ligulata, in paribus basi subcohaerentia, interius ab exteriore paullo breviore semiobtectum , squamis internis quid- piam breviora; squamae coronae interioris ut in S. Sprengelii , petalis сс. dimidio breviores. STAMINA squamis interioribus paullulum breviora; ANTHEnA linearis sursum attenuata; FILAMENTUM subtriplo brevius. OvA- вшм ut in 8. racemosa; STYLUS filiformi-cylindricus deciduus. CAPSULA oblongo-conica, calycem subsuperans, suturis solummodo in triente inferiore SKMINA оуојдеа nigricantia gerentibus. In campis elevatis arenosis humidis prope missionem Douro prov. Goyaz, rara: Gardner п. 3008.; similibus locis in via „ад Engenho da Donna Feliciana“ ejusdem prov.: Pohl. — Огеав. 41 - SAUVAGESIACEAE: SAUVAGESIA. 412 8. SAUVAGESIA LINEARIFOLIA Sr. Hir. suffruticosa plq. digitalis , foliis linearibus patentibus; floribus 1 —2-nis distincte pedicellatis ex axillis summis, in fasciculum corymbiformem pauci- florum terminalem conspirantibus ; filis coronae exterioris 10—5, per paria v. singulatim cum squamis coronae interioris alternis. Tabula nostra LXXXII. Fig. III. Sauvagesia linearifolia St. Hil. Mem. Mus. XI. 106. t. 2 A. РІ. тетатд. 67. 1. 4 А. Fl. Bras. ІІ. 153. Sauvagesia pusilla Mart. et Zucc. Nov. Gen. е! Spec. 1. 35. 1. 24. fig. 1! SurrauTEx utplurimum digitalis, а basi corymboso-ramosus, raro simplex, RADICE parce ramosa fibrosa, cAULE basi nigricante. КОША 10—14 mm. lg., 1 mm. lt., utrinque attenuata, subcoriacea, margine leviter incrassata, antice inconspicue remoteque glanduloso-serrata, supra nitida saturate viridia, subtus pallida opaca, praeter nervum medium utrinque prominulum avenia, STiPULAE 3—4 mm. lg., setaceae et setaceo-ciliatae, rubiginosae, tandem expallidae, егесіїиѕсшае, diu persistentes. PEDICELLI erectiusculi 5—8 mm.lg.; BRACTEAE speciales antecedentis. Кров apertus 8—10 mm. diam. SEPALA lanceolata, aristato-mucronata et ad apicem plus minus setaceo-serrulata, viridi-violacea (ex ST. HiLAIRE), albidoque marginata. PeraLa obovata late rotundata, sepalis subbreviora, alba (Sr. HILAIRE) v. dilute rosea (Martius) v. rubra (RIEDEL). CORONA rosacea v. coccinea (Мавт., RIEDEL) fere antecedentis, nisi fila exteriora squamis interioribus cc. dimidio breviora, numero magis varia, in specimi- nibus Riedelianis et Selloanis plq. 10 per paria connexa v. hic Шіс soli- taria, іп Martianis et Hilarianis (ex Sr. Нил) plg. 5 singulatim cum interioribus alterna (nec tamen plane deficere videntur, ut nescio quo lapsu in Mart. et Zucc. Nov. Gen. legitur) ^ STAMINA coronae internae sub- aequilonga; ANTHKRAE lineares obtusae, VILAMENTA iis vix breviora. OvARIUM ovoideum; sTYLUs subduplo longior deciduus. CAPSULA ovato- conica, calycem paullo excedens, suturis solummodo in quadrante inferiore septa formantibus seminiferisque; SEMINA ad singulam valvam 4—8, ovata, apiculata, minute scrobiculata. Foliis S. fruticosae simillima, sed statura multo minore, inflorescentia, corona etc. abunde diversa. In pratis campisque arenosis humidis prov. Minas Geraés, haud frequens. In districtu adamantium prope Serviço do Rio Pardo, altitud. 4000 ped., rarissima: St. Hilaire; Chapada do Paranan: Martius; Serra da Пара: Riedel; „Касепда de Paula:' Sello; Uberava: Regnel lll. 264.; etiam in prov. Goyaz: Gardner n. 8007. — Огеав. IV. Corona exterior solemniter deficiens v. passim filum unum alterumve evolutum. 9. SAUVAGESIA FRUTICOSA Мавт. et Zucc. fruticosa v. suffruticosa, foliis confertis lineari-lanceolatis; forum fasciculis sessilibus 2—4-floris, in racemum terminalem dispositis. Sauvagesia fruticosa Mart. et Zucc. Nov. Gen. е! Spec. 1.38! SUFFRUTKEX V. FRUTFX (ex Mart.), laxe patenti- v. fastigiato-ramo- sissimus, 1 — 2-pedalis, nADICK nigrescente laxe ramosa parce fibrosa CAULE basi denudato nigricante pennae gallinacene crassitiem Моден, RAMIS tenuibus nigrescenti-griseis saepe bifurcatis (cum apice emortuo rami generatoris in dichotomia). Forra ad ramulos novellos tantum obvia dense conferta, plq. patentia, saepe habitum ericoideum efficientia, 10—20 mm, lg., 1—3'/, lt., apice acuta, basi attenuata subsessilia, tenuiter co- riacea, margine calloso subrecurvo distanter arguteque glanduloso-serrata. supra lucida, subtus pallidiora et opaca, nervis tenuibus valde obliquis, supra prominulis, subtus vix distinctis. 8тірІЛ,АК 3—4 mm. lg. laeolato- subulatae, pectinato-Ciliatae, ciliis subappressis, primum rufescentes, tandem expallidae, ramo arcte appressae, diu persistentes. FLORES per bostryces 2—4-Погоз ad apices ramulorum super folia diminuta, raptim in bracteas longas decrescentia, in racemos basi passim subcompo- x gemma propinqua accrescente laterales v. demum vix 5 mm. sitos, primum terminales, mox alares, cc. digitum longos dispositi. ВвАСТЕЛЕ speciales lineari-subulatae , се. ciliatae, cc. 2 mm. longae, rubiginosae, PEDICELLI 3—4 mm. lg. FLORES 8—4 mm. diam.; ALABASTRA oblongo-conica. Carvx basi subconstricto- nodosus; sepala oblongo-lanceolata, aristato-attenuata. ` PETALA sepalis cc. dimidio longiora, oblonga, obtusa. Corona exterior plq. deest, passim filum unum alterumque occurrit apice subcapitatum; squamae coronae in- terioris sepalis subaequilongae oblongae. STAMINA iis cc. dimidio breviora, ANTHERAS subsessiles e basi crassiore attenuatas referunt. STYLUS coronam internam subaequans; OVARIUM Ovoideum. CaPsULA oblóngo-conica, ca- lycem dimidio excedens, acuta, triente inferiore imperfecte trilocularis ibidemque seminifera; skMINA fusca distincte scrobiculata. Species elegans, ab insequentibus foliis angustis et inflorescentia primo intutu distinguenda. In petrosis ad ostium Rio dos Enganos in fl. Yapurá ad Arara- Coara, prov. do Alto Amazonas : Martius; prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce 4344. — Najas. 10. SAUVAGESIA PULCHELLA Prawcn. herba plq. palmaris subsimplex; foliis distantibus ovato- v. oblongo-lanceolatis, stipularum ciliis medio glanduliferis; floribus 1—2-nis e summis axillis. Sauvagesia pulchella Planch. in Seem. Bot. Herald 80. Ann. Sc. nat. 1 V. Ser. XVIII. 298. (Prodr. Fl. Nov. Granat. 274). НЕВВА digitalis — S-pollicaris, simplex v. apice patenti- ramosa, CAULE RAMisque viridibus, RADICE fibrosa. Forra in medio саше 10—12 mm. lg., cc. 4 mm. lt., versus basin et apicem caulis paullo diminuta et hinc laxiora, ceterum ut in S. ramosissima. | STIPULAE cc. 5 mm. lg. falcato-lanceolatae, longe pectinato-ciliatae, ciliis medio subgeniculatis ibidemque supra glanduligeris. PEDICELLI CC. 5 mm. lg.; BRACTEAE spe- ciales subulatae ciliatae, sed сШае haud glandulosae. FLores magnitudine S.ramosissimae. ЕРАТА lanceolata acutiuscula, tenuiter scarioso-margi- nata. Petala delapsa haud vidi. СовомА exterior deest v. filum unum alterumve obvium (PLANCHON); squamae interiores sepalis duplo breviores oblongae obtusae. STAMINA coroná interiore subduplo breviora, FILAMENTIS tenuibus filiformibus; ANTHERAE Oovoideo-subrotundae, obtuse apiculatae, filamento subaequilongae v. breviores. CAPsULA 4 mm. lg., prorsus ut in S. ramosissima. Stipularum ciliis medio glanduliferis statim recognoscenda. Ап(һе- rarum forma in genere unica. Habitat prope urbem Goyaz: Burchell n. 6960; in savannis ad Panama: Seemann; ad Rio Hacha Novae Granatae: Purdie. Oss. Etiam in Cuba (Griseb. Cat. pl. Cub. 41. ad Wright n. 2131.) indicatur, mihi non visa; quod tamen a Євїзквлсно vidi specimen Wagneria- num pro S. pulchella determinatum, ad insequentem pertinet speciem. 11. SAUVAGESIA TENELLA Lam. herba plq. digitalis simplex, foliis distantibus obovato- v. oblongo-lanceolatis, ciliis stipu- ` larum eglandulosis; foribus 1—3-nis e foliorum summorum axillis, in fasciculum pauciflorum terminalem conspirantibus. * Tabula nostra LXXXII. Fig. IV. : Sauvagesia tenella Lam. Ill. 11.119. Poir. Dict. VIII. 669. Ging. їп DC. Prodr. І. 316. St. Hil. РІ, гетагд. 66. t. 3b. Sauvagesia Salzmanni Benth. Mscr. in РІ. Spruce ! Нкнвл 3—12 cm. alta v. ex ST, HILAIRE usque palmaris, simplex vel apice parce ramosa, RADICK fibrosa, CAULE tenui viridi. Foura in medio caule 5—10 mm. lg., 2-4 mm. lt., basi diminuta et paullo con- fertiora, acuta, basi plq. attenuata, margine tenui calloso antice remote glanduloso-dentata, supra saturato-, subtus glaucescenti-viridia, praeter 413 я nervum medium subavenia. STiPULAE 2—4 mm. lg., lanceolatae v. seta- ceae, laxe longeque setaceo-ciliatae. PEDICELLI utplurimum bini 5— 10 mm. lg., BRACTEAE speciales antecedentis; FLORES aperti 7—9 mm. diam. ЕРАТА lanceolata, aristato-attenuata, apice subserrulata, albido-marginata. PETALA alba (RIEDEL) v. rosea (SALZMANN), sepalis paullo longiora, obo- vata, obtusa v. rotundata, rarius subacuta. CORONA exterior in speciminibus mihi examinatis omnibus deficit, ex ST. HILAIRE tamen passim fila adsunt 5 v.pauciora cum squamis interioribus alterna, clavato-filiformia; squamae interiores petalis duplo breviores oblongae. STAMINA coronae internae subaequilonga, ANTHERIS linearibus filamento subduplo longioribus. CAPSULA ovoidea, calyce haud longior, prorsus unilocularis, suturis parum inflexis secundum totam longitudinem seminigeris; valvae tenues pellucidulae binerves. SEMINA S. ramosissimae. Statura parva stipularumque ciliis haud glanduligeris facile cognoscitur. Habitat locis aqua dulci subinundatis prope Bahiam: Salzmann; in humidis Ribeiráo (prov. Mato Grosso?): Riedel; prope Мапаоз prov. do Alto Amazonas, Campo de Jauari: Spruce 1073. 1278., in Guiana gallica: Richard et Patris (ex St. Hilaire et Lamarck); in Savannis Panamae: Seemann; prov. Chiriqui Panamae, ad montem ignivomum : Moritz Wagner. — Vaga её Ezxtrabrasit, П. LEITGEBIA Елснг. ерла 5 subaequalia, quincunciatim imbricata. PErALA 5 praefloratione contorta, decidua. CORONA 1-seriata; squamulae 5 petalis antepositae, spathulatae, сагпозшае, basi cum filamentis in columnam brevem coalitae. STAMINA 5 coronae squamulis alterna easque longe superantia; FILAMENTA brevia cylindrica; АХ- THERAE lineares, thecis lateralibus per rimas longitudi- nales apice pori ad instar hiantes apertis. Оулвим ovoideum, profunde trisulcum, triloculare (imperfecte?) ; sTrYLus filiformis terminalis, srieMATE obtuso. Fructus non suppetunt. FhnurICULUS pedalis v. altior, parce patenti- v. fastigiato-ramosus, rors obverse lanceolatis sessi- libus confertis, octofariam imbricatis, calloso-mar gi- natis et glanduloso-dentatis, sriPULIS lanceolatis pectinato-ciliatis persistentibus, FLoninus ad apices ramulorum solitarie axillaribus | subsessilibus bi- bracteolatis. Genus coronae indole et habitu peculiari satis distinctum nominavi in honorem amicissimi Нивквт: І,кітвев, professoris botanices Gratiensis, qui eximiis investigationibus, praecipue ad organorum evolutionem et histologiam spectantibus, de botanica optime meruit. 1. LEITGEBIA GUIANENSIS Ейсні.. Tabula nostra LXXXIII. Fig. II. Radix non suppetit. Cauris nigrescens, іп speciminibus pennae gallinaceae crassitie, basi denudatus, cicatricibus foliorum delapsorum ab omni parte contiguis rimisque transversis exasperatus, superne stipulis (deorsum gradatim evánescentibus) erecto-recurvis quasi hirsutus, cum ramulis consimilibus apice tantum folíatus. Forra caulem prorsus velantia, obtusa cum mucrone glanduloso, basi late subcuneata, 8—10 mm. lg., 2—3 mm. lt., coriacea, supra lucida et praeter nervum medium prominulum avenia, subtus pallidiora minusque lucida, nervis densis obliquis obscure prominulis striata. SrIPULAE erecto-recurvae, nigrescentes, 3—4 mm. lg., Sau VAS: SAUVAGESIACEAE: LEITGEBIA —LAVRADIA. 414 ciliis irregularibus crispis modice longis. Frores inter folia summa semi- immersi, cc. 1 cm. diam., PEDICELLO 1—2 mm. longo fulti, BRACTKOLIS 2 oppositis cc. 4 mm. longis subulatis irregulariter ciliatis ad pedicelli basim obviis, sterilibus. Carvx basi subconstricto-nodosus; skPALA lan- ceolata , attenuato-acutissima, sub apice serrulata , valde concava, longi- trorsum 7—9-пегуја. PETALA sepalis subaequilonga, obovata, apice rotun- data, deorsum late cuneata, tenui-membranacea, nervis longitudinalibus numerosis percursa, coloris? Ахрвокском corolla subduplo brevius. Re- liqua ex icone nostra recognoscantur. Habitat in savannis Guianae anglicae: Rich. Schomburgk n. 1553. Forte etiam in Brasilia aequatoriali invenienda. HI. LAVRADIA VELL. Г.АувараА Vell. er Vandelli in Roem. Script. Lusit. 88. 1.6. fig. 6. Ging. in DC. Prodr. 1.314. St. Hil. Mem. Mus. XI. 107. t. 8—10. РІ. remarq. 69.1. 5—8. Е. Brasil. merid. 11. 155. (111). Mart. et Тисе. Nov. Gen. et Spec. І. 31. t. 22. 23. Meissn. Gen. 21. (19. ). Endl. Gen. Pl. n. 5051. Benth. et Hook. Gen. Pl. I. 120. Seraka 5 subaequalia, quincunciatim imbricata. PrrALA 5, praefloratione convoluta, anthesi patentissima, decidua. Corona l-seriata; squamulae 5 petalis ante- positae, valvatim in tubum ovato-conicum genitalia in- cludentem, fructu maturescente irregulariter fissum et delabentem coalitae. Sramına 5 coronae squamulis alterna iisque multo breviora; FILAMENTA brevissima; ANTHERAE Ovato-oblongae subcompressae, thecis sub- extrorsis per rimas longitudinales dehiscentibus. Оул- вгом basi 3-, sursum 1-loculare, in втугом filiformem persistentem attenuatum, оушалз numerosis plerumque juxta septorum margines superiores liberos dispositis. CaPsuLA ex apice suturicide trivalvis. SEMINA nume- rosa, ovoidea, testa crustacea scrobiculata. SurFRUTICES passim ericoidei, FoLiis sessilibus v. subsessilibus saepe calloso-marginatis et glanduloso- serratis, STIPULIS utplurimum pectinato-ciliatis, FLO- RIBUS рег bostryces fasciculi- v. racemiformes іп racemis paniculis fasciculisve terminalibus , roseis v. albis. — Brasiliam inhabitant. Oss. I. Dg iwrLonEscENTIS. Etiam in Laeradiae genere inflorescentiae typus bostryx est, nec tamen constanter fasciculi- formis, sed etiam racemiformis, unde tota inflorescentia subinde panieulae speciem accipit (L. Velloziana, alpestris). Bostryces ceterum nunquam ex axillis foliorum vulgarium ortum ducunt, sed in rachi communi terminali (passim abbreviatissima, e. gr. L. егі- coides, elegantissima) super bracteas minutas squamiformes, sed uti folia vulgaria bistipulatas, quas, ut in Sauvagesia, „bracteas generales* appellamus. Bracteae „speciales“ ad infimos sympodii articulos solemniter ambae evolutae, superior major fertilis; in superioribus articulis saepe bractea superior solummodo explicatur. Praeter fertiles ad apicem sympodii bracteae nonnullae steriles adhuc offenduntur, ut in Sauvagesia. Bracteae speciales ceterum formam generalium habent, sed gradatim diminuuntur. Quoad pedicellorum articulationem et persistentiam, porro spirae in bostrycibus diversis directionem rationesque calycis et 55 415 SAUVAGESIACEAE: LAVRADIA. 416 corollae ab illa pendentes, Lavradia ut Sauvagesia sese habet, exceptis coronae squamulis, quae, quum valvatim €onnatae sint, directionem petalis contrariam ostendere non possunt. Oss. Ш. De corona. Cupula, quae Laeradiae generi coro- nam sistit, pro squamarum in ea connatarum numero apice S-dentata conspicitur, sinubus cum suturis respondentibus, suturis plus minus v. passim usque ad basin decurrentibus ( L. Velloziana), coadu- natione non ita firma, ut squamae singulae non facili negotio ab invicem solvi possint. Cum suturis alternas cupula offert costas introrsum prominentes, extrorsum leviter impressas, quae apice saepe in emarginaturam exiguam abeunt. Tune cupula apice 10- dentata apparet, licet revera e partibus tantummodo 5 composita sit. — Quum squamae -cupulam constituentes petalis antepositae sint, squamulis internis Sguvagesiarum morphologice respondent, quae еддеш positione et formå haud absimili gaudent. CONSPECTUS SPECIERUM. 1. Folia lanceolata — obovata, 1 cm. v. ultra longa. Inflorescentia racemiformis > . . . . + + 1. L. GLANDULOSA. Inflorescentia paniculiformis. Folia 3—6 cm, lg. Capsula. oblongo-couica calycem 4--6-р10 excedens 2. L. VKLLOZIANA. Inflorescentia paniculiformis. Folia plq. 1 cm. lg. Capsula turgido-0vata calycem dimidio excedens 3. L. CAPILLARIS. 2. Folia linearia confertissima patentia, habitus inde ericoideus. Flores in fasciculo terminali sessili . . . 4. L. ERICOIDES. Flores in panicula laxa pedunculata . . . 5. L. ALPESTRIS, 8. Folia ovata v, obovata minima (1--2 mm. 1g.), caulem penitus tegentia; habitus inde lycopodioideus . 6. L. KLEGANTISSIMA. 1, LAVRADIA GLANDULOSA Sr. Hir. foliis obovato- oblongis coriaceis calloso-marginatis glanduloso-serratis; floribus per bostryces fasciculiformes 2— 6-Погов sessiles in racemo ter- minali; sepalis, obtusis glanduloso-ciliatis ; capsula calycem subduplo superante, Tabula nostra LXXXIV. Fig. 1, Lavradia glandulosa St. Hil. Mem. Mus. XI. 112. tab. 4a! Pl. remarq. 73.1.6а. Fl. Bras. тета. II. 156. cum var. rubra! Lavradia montana Магі. et Zucc. Nov. Gen. 1. 36. (. 23! Ging, in DC. Prodr. 1. 314. Вогувоткх 1'/,—8-pedalis erectus, nunc procumbens v. adscendens (Mart. Obs. п, 1239.), passim pluricaulis, subsimplex v. parce fastigiato- ramosus, Клріх ramosa parce fibrosa nigrescens, CAULIS pennae согушае .crassitie et ultra, cum ramis cortice fusco v. purpurascente nitido tectus. Кома plq. densiuscule conferta, apice plq. rotundata cum mucrone sub- ' aristato glanduloso, basi attenuata sessilia, 8--6 centim. lg, 1—2 cm. lt., eleganter sphacelato-serrata, utrinque nitida laeteque viridia, nervo medio crasso, lateralibus numerosis tenuibus patentibus. rectis, omnibus utrinque elevatis, STIPULAR usque 1 centim. Ig., lanceolato-subulatae, longe denseque | setaceo-ciliatae, rufae, subinde diu persistentes. INFLORESCENTIAE 5—20 ст. lg., pedunculo 1—5 cm. longo fultae, васит validiuscula compresso- angulata, inter florum fasciculos 1 — 11/6 cm. distantes subflexuosa. BRACTEAE generales ováto-lanceolatae glanduloso-serratae, basi 5—7 mm. lg., sursum decrescentes, stipulis setaceo-ciliatis concomitatae; speciales consimiles sed minores (primi pedicelli usque 4 mm. lg., subsequentium gradatim decrescentes), fertilis. superior sterili inferiore semper conspicue major, sympodium abbreviatissimum sessile v. ad basin inflorescentiae subinde breviter pedunculatum velantes, PEDICELLI tenues erecto-patentes V/,—9 cm. lg. FrLonxks aperti 10—15 mm. diam. SEPALA évato-oblungn obtusa, glanduloso-ciliata, 2'/, —3'/, mm. 15. PETALA obovata acutiuscula, petalis 2— 3-plo longiora, rubra v. purpureo-violacea. CurULA coronae saturatius colorata, 5 -dentata. АхтнЕвлк oblongae apiculatae. OvARIUM ovoideum. CAPSULA ovato-conica, 7—9 mm. lg. SEMINA fusca, ?/, mm. Var. coweEsTA, foliis densius congestis imbricatis plq. acutis v. breviter acuminatis, 15—25 mm. lg., 7—9 raro 15 mm. lt floribus albis, З ceolatis v, diam. ' Haec varietas apud ST. HILAIRE typum speciei sistit, e& typus noster illius varietatem rubram. Sed quum haec longe frequentior sit, ut jam cl. Sr. Нпатвк observaverat, magis naturae respondere videtur, si eam pro typo declaramus. — Species elegans, foliis magnis serratis et in- florescentia racemiformi primo intutu distinguenda. Typus per totam Отеадит ditionem frequens. In Serra de Itambé, da Piedade, de S. Antonio, Ponte alta, Candonga, ad Tapanhoacanga, in Serro Frio, prope Diamantina etc., in altitud. 2000—4000 ped.: St. Hilaire, Martius, Sello, Pohl, Gardner 4408., Vauthier 503., Riedel, Lund. — Varietas inter saca Serra de S. José prope S. Joáo ФЕ! Rey, altid. 4000': St. Hilaire, Riedel; in campis humidisque Serra Itabira do campo: Lund. — Огеаз. ° LAVRADIA VELLOZIANA Vawp. foliis lanceolatis mem- branaceis dense arguteque dentatis; floribus parvis per bostryces racemiformes in panicula terminali; sepalis acuminatis ciliato- dentatis; capsula oblongo-coniea calycem 4--6-ріо excedente. Tabula nostra LXXXIV. Fig. II. . Lavradia Vellosiana Vand. ex Steud. Nomencl. bot. 1. ed. (1820) ad vocem. Ging. іп DC. Prodr. I. 314. Lavradia foliis lanceolatis еіс. Vell. Mss. ex St. Hilaire. Vand. Fl. Lus. et Bras. spec. 15. fig. 6. et Roem. Script. 88. t. 4. fig. 6. Lavradia Vellozii St. Hil. Mem. Mus. ХІ. (1824) 110! РІ. remarq.7 2.1. 6. Е. Bras. 11.155. Lindl. Veg. Kingd. 343. (1с.). SUFFRUTEX !/,—2-pedalis, erectus v. basi decumbens, 1- v. pluricaulis, passim simplex, saepius modice ramosus, RADICE ramosa crebro fibrosa. CavLEs ultra pennae согушае crassitiem haud attingere videntur, cum RAMIS, innovando plq. alternis, erecto-patentibus nunc subfastigiatis, ut in insequente subangulatis, cortice obscure fuscescenti nitidulo tecti. Еола internodiis usque 2 cm. longis, plerumque tamen triplo brevioribus distantia, apice acuta v. acuminata, basi in petiolum usque 4 mm. longum attenuata, 3—6 centim. lg, 1—17/ ст. lt., margine calloso dense argutuleque dentata, nervis utrinque prominulis subreticulatis in glandulas minutas sinus serra- turae occupantes exeuntibus, glandulis hisce praeterea nervo marginali junctis. SrtPULAE 5—10 mm. lg. et ultra, setaceae, plumoso-ciliatae, cauli subappressae, persistentes. PANICULA terminalis pedunculo 2—8 centim. longo fulta, laxiuscule et tenuiter ramosa, e bostrycibus plq. racemiformibus super rachem communem e bractearum (generalium) dentiformium 1 mm. longarum axillis oriuudis conflatae, 10—30-florae, 5—10 centim. amplae; BOsTRYCES singuli 3—6-flori, indolis ut in L. alpestri, sed sympodio plg. minus elongato, partibus successivis sursum raptim decrescentibus. PEDI- CELLI (super articulationem) anthesi 8--5, maturitate 10—15 mm. longi. Fnonks 6—7 mm. diam. SkgpALA lanceolata acuminata, margine tenuiore albido ciliato - dentata , 15—29 mm. lg. PkrALA lanceolato - oblonga, acutiuscula, sepalis 2—3-plo longiora, albida v. rosea. CuPurA coronae purpurea 10-dentata, suturis пегуізфие bene conspicuis, illis ad basin usque decurrentibus. STAMINA praecedentis. OvaniuM vix 1 mm, Ig., in CAPSULAM oblongo-conicam 10 — 14 mm. longam abit (proportionaliter maximam in genere), obscure rubram, superne valvis 3 passim subuncinato-recurvis aperiundam. SEMINA antecedentis. Floribus parvis et fructu proportionaliter magno praeter alias notas insignis. Cum praecedente рег totam Oreadum ditionem frequens. In sylvis humidis et in aridis montium continuorum Serra Ф Еѕріпћаса, prov. Minas Geraés, praecipue in Serra Negra, da Caraça, да Lüpa, altitud. cc. 3700 ped.: St. Hilaire, Langsdorff; ad Rio das Редгаз: Sello; in sylvis montium ad Rio Paquaquér: Pohl; in sylvis umbrosis ad Gongo Soco prov. Minas, et ad S. Joáo prov. S. Paulo: Bunbury, Riedel ; locis humidis Serra da Piedade inter rupes (apidosasque: Warming. — Oreas. 3. LAVRADIA CAPILLABIS Sr. Hir. foliis parvulis lan- obverse oblongis tenuiter coriaceis calloso-marginatis glanduloso-serratis ; floribus parvis per bostryces raceimiformes in panicula terminali сарШасео- et divaricato-ramosa ; sepalis acuminatis integerrimis ; capsula turgido-ovoidea calycem dimidio superante, 417 SAUVAGESIACEAE: LAVRADIA. 418 Lavradia capillaris St. Hil. Mem. Mus. ХІ. 113. (ад. 5! Pl. remarq. 75. t. S. Е. Bras. merid. 11. 156. cum тағ. В! SUFFRUTEX 1/,--91/,-рейа!Пв, subvirgato- v. effuso-ramosissimus. Rapıx praecedentium. CAULES tenues vix pennae corvinae crassitiem attingentes RAMULIque plq. alterni costis binis e foliorum insertione de- currentibus subangulati, cortice nigrescenti laeviusculo tecti. КОША inter- nodiis plq. '/, cm. aequantibus distantia, 8—15 mm. lg., 3—6 lt., acuta v. raro obtusa, basi in petiolum brevem attenuata, in sinubus serraturae glandulis subrotundis medio depressis instructa, lineato-nervosa, nervis utrinque prominentibus in glandulas serraturae excurrentibus, glandulis praeterea nervo marginali junctis. 8тірГІ.АК 3—5 mm. lg., ceterum prae- cedentis. INFLORESCENTIAEK in universum ut in L. айревігі, minores tamen et floribus paucioribus, laxiores quoque et ramulis tenuioribus proportio- naliter longioribus flavescentibus, solemniter paucos tantum flores vel fructus in situ exhibent, plerisque aut delapsis aut nondum explicatis, PEDICELLI (supra articulationem) 4—7 mm. lg.; FLORES aperti cc. 7 mm. diam. (іп icone Hilariana incorrecte duplo majores). SEPALA triangulari-lanceolata acuminata viridula 2'⁄ mm. lg. PkTALA ovato-lanceolata attenuato-acuta, sepalis triplo longiora, rosea. CuPULA rubra, apice angusto 5-деша(а. STAMINA её PISTILLUM иб in L. elegantissima. CAPSULA ovata cc. 4 mm. |.) SEMINA magis quam in affinibus oblonga. Varietatem, giauduloso - pubescentem а Sr. HiLAIk propositam equidem a forma typica nullo modo distinguere possum; examinato nempe specimine authentico nec ramulos glanduloso-pubescentes (Sauvagesiaceae omnes glaberrimae sunt), nec stipulas subsimplices, nec folia conspicue minora vidi, quibus notis varietas a typo differre dicitur. Habitat in montibus aridis arenosisve prope Itambé et Tapan- ћоасапда prov. Minas Geraés, altitud. cc. 2000 ped.: St. Hilaire; in graminosis humidis её umbrosis inter muscos Serra de Itacolumi : Riedel; prope Ouro Preto: Claussen coll. 1840. n. 337.; loco поп indicato, verisimiliter tamen іп prov. Minarum: Sello. Floret Nov. — April. — Oreas. 4. LAVRADIA -ERICOIDES Sr. Hir. habitu ericoideo, foliis dense confertis linearibus integerrimis patentibus; floribus per bosiryces paucifloros fasciculiformes sessiles in fasciculo terminali subumbelliformi sessili; sepalis lanceolatis acuminatis apice sub- serrulatis, quam petala paullo brevioribus; capsula ovoidea calycem dimidio superante. Tabula nostra LXXXV. Fig. II. Lavradia ericoides St. Hil. Mem. Mus. XI. 108. tab. 7 B. РІ. remarq. 69. t. 4 В. Fl. Bras. merid. 11, 155. SurrRUTEX '/,— 1!/-pedalis passim pluricaulis, RADICE Пехиоза fibrosa, cAULK vix pennae gallinae crassitiem attingente cum RAMIS numerosis virgatis, innovando furcatis vel saepius subverticillatis, cortice nigrescenti- cinereo tecto. Forra basi rotundata sessilia, apice attenuato-acuta, mar- gine recurva, subreflexo- v. horizontaliter patentia, plurifariam undique versa, 3—6 mm. lg., basi 1 mm. lt., supra laete viridia lucida, subtus quidpiam pallidiora opaca, nervo medio lateralibusque paucis valde obliquis utrinque prominulis percursa. STIPULAE setaceae integrae v. setis paucis ciliaribus auctae, 1 mm. lg. recurvo-patulae v. passim subappressae, post folia aliquamdiu persistentes, ramulos quasi hirsutos reddentes. Вовтвускз subbiflori. super rachem terminalem valde decurtatam , inter summa folia absconditam, in BRACTEARUM (generalium) dentiformium minutarum axillis positi, fasciculum 4 — 6-florum constituunt. ВвАСТЕАК speciales minimae subulatae. PkpickLLI 5 — 10 mm. lg.; rLonks aperti 7—8 mm. diam. SEPALA ovato-lanceolata, purpureo-violacea, сс. 3'/ mm. lg. PETALA obovata acuta, rosea. CUPULA 10-dentata, suturis bene conspicuis, pur- purea. ANTHERAE oblongae apiculatae. CAPSULA ovoidea, stylo rostrata, 4—5 mm. longa. SkMiNA fusca ovoidea. In apice Serra da Caraga, prov. Minas Geraés, altitud. cc. 5700 ped., rarissima: St. Hilaire; loco Brasiliae non indicato, veri- similiter item іп prov. Minas: Sello. Februario floret simulatque fructus fert. — Oreas. 5. LAVRADIA ALPESTRIS Мавт. et Zucc. habitu ericoideo, foliis dense confertis linearibus integerrimis subrefracto-patentibus; floribus per bostryces racemiformes in panicula terminali laxa pe- dunculata; sepalis ovatis subacuminatis integerrimis, quam petala subtriplo brevioribus; capsula turgidulo-ovata calycem plus duplo excedente. Tabula nostra LXXXV. Fig. I. Lavradia alpestris Mart. ей Zucc. Nov. Gen. І. 32. 1.22! Sauvagesia ericoides Ging. in DC. Prodr. 1. 316. SUFFRUTEX 1--3-редайз virgato-ramosus, RADICE fibrosa nigricante, RAMIS innovando dichotomis v. subverticillatis, cortice fuscescenti v. cinereo tectis. КОША omni nota ut in antecedente. STiPULAK 1'/,—3 mm. lg. recurvae v. subcircinato-revolutae, ceterum antecedentis. PANICULA 5--8 cm. amplitudine, brevius longiusve pedunculata, laxe сарШасео- et subdivaricato- ramosa; BOSTRYCEs, e quibus illa constat, super rachem communem tenuem subflexuosam e mBRACTKARUM (generalium) minutarum dentiformium axillis proficiscuntur, origine racemiformes 6— 10-flori, tandem pedicellis immediatim super bracteam specialem articulatis ibidemque cito sese solventibus et de- labentibus sympodium spiciforme flexuosum, inferne denudatum, apice tan- tum floribus paucis adhuc instructum ostendunt. BRACTKARUM specialium inferior sterilis 1 — 3 mm. supra basin cujusvis pedicelli obvia (scil. in sympodio), superior fertilis 5—7 mm. supra priorem, utraque lanceolata acuta exstipulata promte decidua, superior 1 mm. lg., inferior paullo minor. PEDICELLI supra articulationem (extra sympodium) 3—6 mm. lg., uti omnes paniculae rami purpurascentes, FLonks majusculi, aperti 10—14 mm. diam. SkPALA ovata subacuminata 2 mm, lg. PETALA obovata acuta, 5—7 mm. lg, rosea. Curura 5-dentata, purpureo-violascens. Reliqua ut in L. glan- dulosa. SkwiNA quam affinium submajora, 1'/, — 1/, mm. diam. А L. elegantissima, quácum іп herbariis passim confusa est, foliis et inflorescentia, а L. ericoide inflorescentia primo intutu dignoscitur. Crescit in Serra da Сағаса prov. Minas Geraés, locis lapidosis umbrosis, super schistum micaceum granulósum: Martius; in humidis graminosis ejusdem montis: Riedel; loco mon indicato prov. Minas Geraés: Claussen coll. 1840. п.360. Jan. in Majum floret et fructi- ficat. — Oreas. 6. LAVRADIA ELEGANTISSIMA Sr. Hir. habitu lycopo- dioideo, foliis confertissimis minimis ovatis obovatisque integerrimis carnosulis; floribus per bostryces subbifloros fasciculiformes sessiles in fasciculo terminali subsessili; sepalis ovatis obtusiusculis inte- gerrimis, quam petala subtriplo brevioribus; capsula ovoidea ca- lycem triplo excedente. Tabula nostra LXXXV. Fig. III. Lavradia elegantissima SI. Hil. Mem. Mus. ХІ. 109. 1.3! РІ. remarq. 70. 1. 5. Fl. Bras. тета. II 155. Sauvagesia elegantissima St. Hil. Mem. Миз. IX. 325. SUFFRUTEX 1'/, —2-pedalis erectus parum ramosus, RAMIS erectiusculis rigidiusculis cauli conformibus (Sr. HILAIRE). Forra 1--2 mm. lg., 1 mm. lt., obtusa v. breviter acuminata, basi contract v. attenuatá sessilia, avenia, lucida, margine attenuata, cum sriPULIS minutis piloso-multipartitis et gemmis foliaceis axillaribus, quae squamis piloso-multipartitis velut a villo involucrantur, ramulos ab omni parte densissime aequabiliterque ob- tegentia, cortice ramorum fusco lucido iis derasis tantum visibili. Їх- FLORESCENTIAE indoles universa ut in L. ericoide, sed rachis communis paullo elongata 4—8 mm. longa totusque fasciculus 6—10-(lorus. PEDICELLI 8—10 mm, lg.; FLORES aperti 6—8 mm. diam. 8кРАГА cc. 17/, mm. lg. ; PETALA Oblongo-ovata obtusa v. subacuta, 8--4 тіп. lg., rosea. Cu- PULA purpurea 5-dentafa, suturis satis distinctis. АхтнквАК ovatae api- culatae, CAPSULA ovoidea 4—5 mm. longa. Habitat in arenosis Serra de Curumatahy in districtu adamantium, altitud. cc. 4000 ped., rarissima: St. Hilaire. — Oreas. 419 SAUVAGESIACEAE: TABULAE EXPLICATAE, GEOGRAPHIA, USUS. 420 TABULAE EXPLICATAE. Tab. LXXXI. Fig. 1. Sauvagesia racemosa, р. 406. II. 5 dellexifolia, p. 410. LXXXII. Fig. I. e Sprengelii, p. 407. П. "M ramosissima, p. 409. Ш. 35 linearifolia, p. 411. IV. Ж tenella, p. 412. LXXXII. Fig. I. » longifolia, p. 407. Tab. 1.ХХХШ, Fig.II. Leitgebia Guianensis, p. 413. LXXXIV. Fig. 1. Lavradia glandulosa, p. 415. П. 2 Velloziana, p. 416. LXXXV. Fig. I. > alpestris, p. 418. II. » ericoides, p. 417. I , elegantissima, p. 418. Sigla ad calcem СапеПасеагшп invenias. DE SAUVAGESIACEARUM DISTRIBUTIONE GEOGRAPHICA. Ut hujus ordinis distributionem geographicam fa- cilius illustremus, tabulam praemittimus eádem ratione quam apud Violaceas compositam, Sauvagesiaceas omnes hucusque cognitas complectentem: Species brasilienses |, 1 Ев ° o v Б; > S ВЕ £ (58|8 5 |54 [^] ° ү” = o g © i ° © Ф Е & т 55 © 8 ве 5.55 Во 22 8 «21236625 © ~ n о - — sm n із Се 22227 gzz] š з | 3 | 3 | з | е 32 Ел(є E sis z = š š с = (58 55 SS S Е 1 |в3 D| èj 3 |3 ЕВ|ЕВ <Я 25 | ЗЕ Alo 8 Z| (2324|« 2 << | < | ° Sauvagesia _. || 3.0 | 5.3 | 20 | 5.0 1 8 |10.2 | 1.0 | 1.0 || 11 Leitgebia . . 14 1 Lavradia . . 6.6 6 Schuurmansía 22| 2 Кока. . 8.3 3 Summa | зо па | 2.0 | 5.0 | 1 | 8 на | 1.0 | 6.5 | 23 Ex hac tabula cognoscitur, totum Sauvagesiacea- rum ordinem speciebus tantummodo 23 constitui, in genera 5 distributis. Quorum duo, Schuurmansia et Neckia, species 5 complectentia, in archipelagum orientali-indicum restricta, reliqua 3 cum speciebus 18 Americae tropicae addicta sunt, unica Sauvagesia erecta utrique hemisphaerio communi. Sauvagesiaceae americanae sedem principalem in Brasilia habent, spe- ciebus 16 ibidem repraesentatae; duae solummodo, Sauvagesia elata et Leitgebiae unica species Guianensis, patria extrabrasiliensi, Guiana quidem et prior etiam швша S. Vincentii, gaudent. Intra Brasiliam Sauvagesiaceae praesertim in mon- tibus et campis elevatis provinciarum meridionalium, scil. Minas Geraés, S. Paulo et Goyaz orientalis, igitur in ditione phytogeographica „Огеадош“ degunt, non solum maximum specierum numerum, sed etiam formas plerasque peculiares ibidem exhibentes. Reverá e spe- ciebus brasiliensibus 16, ad minimum 11 in regione ista aluntur, inter quas 9 cum toto Lavradiae genere alibi nondum observatae sunt. Reliquae regiones phytogeographicae а b. Marto in Brasilia distinctae speciebus Sauvagesiacearum peculiaribus haud gaudere videntur, unica forte Naja- dum ditione excepta, quae, si Peruviam orientalem conterminam et Guianae terras depressas ei adscribas, Sauvagesias ramosissimam et frulicosam peculiares haberet. Reliquae species latius vagant; ita Sauvagesia Sprengelii oram fere totam orientalem inde a prov. S. Pauli usque ad insulam Trinitatis et Venezuelam incolit, in terris vero interioribus haud provenire vi- detur; Sauv. pulchella et tenella locis sparsis inde e provinciis: Babiae et Goyaz usque in Panamam obser- vantar. Distributione autem omnium latissimá Sauva- gesia erecta gaudet, quae non solum totam Americam tropicam, inclusis insulis Antillanis, incolit, sed etiam in Africa tropica, Madagascaria et insulis orientali- indicis occurrit, in terras vero hasce gerontogaeas forte illata. DE USU SAUVAGESIACEARUM. Sauvagesiae erectae herba mucilaginosa et aro- табсо-атага in variis pectoris et oculorum passionibus, adversus organorum urinam vehentium morbos, et ad ` corrigendam digestionem laesam ab Americanis adhiberi dicitur.*) Nihil de reliquarum specierum virtute com- perimus. EICHLER. Ж) Емрласнев, Enchirid. 474. BIXACEA E. BixiNEAE, FLACOURTIANEAE, ÑAMYDEAE, HoMALINEAE Zuctt. DC. Prodr. L. 255. 259. 11.41. 53. Bartl. Ord. nat. 268. 269. 278. 281. JMeissn. Gen. РІ. І. 18. 19. 79. 73. BixACEAE, SAMYDEAE еі HoMALINEAE Endl. Gen. 916. 911. 922. — FLACOURTIACEAE, SaMYDACEAE, HOMALIACEAE е! PANGIACEAE lindi. Veget. Kíngd. 323. 321. 330. 142, — BixiNEAE е! SAMYDACEAE Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. И. 15. sqq. Benth. et Hook. f. Gen. РІ. 1, 122. 194. — Віхіхелв е! Homa- LINEAE Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 20. 298. — ВіхасвлЕ ей Соснго8РЕНМЕАБ Triana et Planch. Ann. Sc. nat. IV. Ser. XVII. 90. 93., apud omnes auctores generibus quibusdam exclusis, aliis additis. — Genera Cistorum et Tiliaceis affinia Juss. Gen. 293. 295. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE APETALAEQUE, HYPOGYNAE AUT PERIGYNAE, FLORIBUS SOLEMNITER ACTINOMORPHIS, HERMAPHRODITIS AUT ABORTU POLYGAMIS У. DIOICIS. CALYX 2—7-MERUS, BASI SAEPIUS GAMOPHYLLUS, PRAEFLORATIONE PLQ. IMBRICATA. PETALA NULLA V. 5 PLURAVE, LIBERA, PRAEFLORATIONE IMBRICATA, RARO CONTORTA. STAMINA INDEFINITA V. DEFINITA, HYPOGYNA AUT PERIGYNA. DISCUS HYPOGYNUS VARIUS, SAEPE IN PROCESSUS GLANDULASVE EVOLUTUS, RARIUS NULLUS. PISTILLUM SUPERUM, RARO SEMIINFERUM, 3- (1—8-) CARPIDIATUM, PLACENTIS PARIETALIBUS, RARISSIME IN SEPTA COMPLETA EVOLUTIS, PLQ. MULTIOVULATIS. FRUCTUS SOLEMNITER CAPSULARIS LOCULICIDE DEHISCENS, VALVIS MEDIO PLACENTIFERIS. SEMINA SAEPIUS ARILLATA, ALBUMINE CARNOSO, EMBRYONE АХИЛ. — ARBORES FRUTICESQUE ERECTI, RARISSIME SUBHERBACEAE, FOLIIS PLQ. ALTERNIS, SAEPISSIME SIMPLICIBUS SERRATIS PENNINERVIIS BISTIPULATIS, INFLORESCENTIIS AXILLARIBUS TERMINALIBUSQUE, PEDICELLIS ARTICULATIS. Fronrs hermaphroditi aut abortu polygami v. dioici, plq. regulares, rarissime staminum diversa longitudine subirregulares. Carxx e phyllis 3—5 (2—7) conflatus, liberis v. saepius basi plus minus in tubum, raro totis in calyptram tandem irregulariter ruptam connatis, subinde petaloideis, lobis praefloratione imbricatis, rarius valvatis v. subvalvatis, deciduis aut persistentibus subindeque paullo accrescentibus. PETALA nulla (abortu?), aut sepalis numero aequalia iisque alterna, rarius duplo triplove plura, hypogyna aut rarius perigyna, praefloratione imbricata, rarissime contorta, subinde basi intus squamulá (disci?) aucta (Pangieae), solemniter decidua, rarissime persistentia (Homalieae). STAMINA indefinita 1—pluriseriata, aut definita tuncque saepius duplo triploque rarius multiplo sepalorum numero, nunc iis numero aequalia, hypogyna aut plus minus perigyna, passim disco glanduloso inserta, libera aut rarius basi inter se connata, aequalia vel longitudine plus minus 56 Bixac. ET BIXACEAE. 424 diversa, persistentia aut cum calyce decidua; FILAMENTA filiformia v. setacea, passim Un бутан ANTHERAE forma valde variae, lineares usque globosae v. reniformes, dorso connectivi affixae, introrsae, plq. versatiles, dithecae, 4-loculares, rimis 2 longitrorsis , E rimulis brevibus poris apicalibus dehiscentes. Portis granula ellipsoidea trisulca, poris ца 9, exina laevi. Discus hypogynus solemniter evolutus, stamina ferens v. iis subexterior, rarius ovarium fulciens v. ei adnatus, annularis v. plus minus glandulosus, nunc calycis tubam vestiens margineque in glandulas lobulosve staminodiiformes, cum staminibus alternos aut in coronam androeceo pistilloque interpositam conspirantes productus, rarissime согопат filamentosam extra- staminalem refert. PisriLLUM superum aut rarius semiinferum (Homalium), 1--1-, saepius 3-carpidiatum, placentis parietalibus 1-Іосшаге, raro iis profundius intromissis v. in septa com- pleta evolutis perfecte v. imperfecte pluriloculatum, ovulis ad placentas solitariis v. saepius numerosis, 2—pluriseriatis, anatropis, raro campylotropis, integumentis 2. STYLI rarius distincti, carpidiorum numero eorumque medianae respondentes, simplices v. raro bicrures v. laciniati, saepius parte inferiore v. prorsus in stylum simplicem coadunati, sTIGMATE pro carpidiorum numero lobato aut simpliciter capitato v. discoideo, raro ceranoideo-lacero. Евостоѕ cum ovario l- a. plurilocularis, baccatus indehiscens v. saepius capsula sicca v. baccans, loculicide dehiscens, valvis medio placentiferis, pericarpio subinde alis cristis tuberculis aculeisve obsito, endocarpio in quibusdam membranaceo et ab epicarpio solubili. 8кмтхлА abortu solitaria v. saepius plura numerosissimave, plq. subrotunda, raro cochleato-reniformia, ARILLO vario saepe pulposo cincta aut exarillata, testae strato externo subinde arillum mentiente, nunc hirsutie brevi, nunc lana bombycina tecta, TESTA ceterum solemniter crustacea, passim reticulato-foveolata, chalaza saepius vertice exarata. ALBUMEN copiosum carnosum. Емввуо axilis, albumen aequans v. brevior, COTYLEDONIBUS invicem applicitis foliaceis v. crassiusculis, RADICULA conica v. cylindracea, plumula obsoleta. ARBORES ей FRUTICES erecti, rarissune herbaceae rhizomate lignoso perennantes, succo адиео, raro colorato, RAMULIS teretibus. GEMMAE nudae, raro perulatae. Forra distiche alterna v. spira "у v. affini disposita, raro opposita е. verticillata, simplicia, integra, rarissime palmato-lobata v. digitata, penni- nunc palmatinervia, reticulato-venosa, integerrima v. saepius dentato-serrata, dentibus рід. glandulà terminatis, subinde cryptis resiniferis pellucido-punctata ей lineolata, petiolata, solemniter bistipulata, stipulis petiolaribus utplurimum caducissimis. In- FLORESCENTIAE azillares terminalesque, racemosae, corymbosae v. paniculatae, nunc umbellatae, capitatae v. fasciculatae, rarius cymosae, rarissime Jlores solitarii axillares ; PEDICELLI 80- їетийет articulati , parte inferiore bibracteolati, basi BRACTEA plq. squamiformi fulti. FLORES utplurimum parvi v. mediocris magnitudinis, raro speciosi, flavi, viriduli, albi v. rubescentes,. nunquam coerulei. INDUMENTUM simplex, raro stellatum vel e pilis simplicibus fasciculatisque та ит. — Crescunt in tropicis et subtropicis utriusque orbis. Ordo Biracearum, qualem hoc loco proponimus, s. amplioribus limitibus cire i in libri i systematicis ei attribuuntur. d pesca reir *) Non i i : ; 2-3 b gus тшшш. sed vitis Л w pem enim ordines omnes, jam ab auctoribus prioribus Bizaceis adnumeratos, cum iis conjunctos cl. A Rucmanp **) G ы 52 4 а d Вемтнам et HookEn aliisque pro ordine bene distincto admissas, cum iis consociamus. Ut enim . . ñ 8 A ° . , ЕВАСН ***) aliique jam demonstrárunt, transitus tam multi et continui inter has plantas existunt, ut eas alio modo quam tribuum titulo ab invicem separare contra naturam h ҚЫЗ ge а abeam. Quam sententi : га зада stabilire suscipiamus. 0 am infra ad tribuum descriptiones magis etiam ж . ^ t cl. башшлси CErlüuterungen ausgewählter Pflanzen des trop. Amerika 24., et cl. PLANCHON (Апр. sc, nat. IV. Ser. XVII.) simili modo hunc ordinem circumscripserunt, prior tamen Homalineas, cl. PLANCHON Cochlosper dh E pu **) Flora Cubensis 1. 367. ротах рете охоо, жжж) Erläuterungen 1. c. 425 BIXACEAE. 426 Biraceas, sensu nostro cireumseriptas, ordinem bene naturalem constituere, haud est, quod contendam; crediderim potius, eas typos complures diversos continere. Sed idem etiam de singulis B¿racearum et Samydearum ordinibus valet, quales ab auctoribus recensentur, et, nisi omnes tribus infra enumeratas pro totidem ordinibus distinctis accipere velimus, transitu vario qui inter eas ob- servatur, omnes in unum eundemque ordinem conjungere cogimur. Negari haud potest, B¿zacearum tribus non solum inter se invicem, sed etiam ad alios ordines transitus offerre, e. gr. ad Tiliaceas, eo quidem, ut placentae in septa completa exerescant. Хат tantum abest, ut placentae parietales Biraceis characterem in- variabilem constituant, ut potius genus earum typicum, Flacourtia, septa completa et ovula in angulo centrali affixa praebeat. *) Idem in Prockia observatur, quod quidem genus forsitan Тасев rectius adscribendum est; Cochlospermeae septa completa et incompleta subinde in una eademque specie, adeo in uno eodemque ovario offerunt; altera autem ex parte Nettoae genus e Tiliaceis placentis parietalibus gaudet. **) Quum porro etiam praefloratio calycis. apud B¿raceas non constanter imbricata, sed passim ut in Тасев valvata sit (Peridiscus, Banarae spec., Abatia, Aphaerema), limites horum ordinum, in libris systematicis vulgo indicati, геуега evanescunt. Utrum eos hanc ob caussam in unum ordinem conjungere necesse sit, necne, alia est quaestio, quam hoc loco dijudicare haud suscipiamus; pro tempore autem melius ducimus, auctores sequi et B¿raceas a Тасев distinctas retinere. Quod reliquam B¿racearum affinitatem attinet, per Cochlospermeas ай Malvaceas et Ternsíroemiaceas accedunt; Casearia et Ryania affinitatem cum Passifloreis indicant, Samyda cum Canellaceis, tota denique florum morphosis cum Cis/ineis, quae ovulis ortho- tropis discrimen praebent. Minore necessitudine cum Violaceis et Capparideis cohaerent; alias relationes magis adhuc remotas cl. GaiskBACH (l. c.) indicavit; Емрілснево ope Нотайтеагит etiam cum Козасе?з similitudinem quandam ferre visae sunt. CONSPECTUS TRIBUUM GENERUMQUE BRASILIENSIUM. Tribus 1. COCHLOSPERMEAE. Sepala petalaque 5. Stamina indefinita hypogyna, toro eglanduloso. Semina plq. cochleato-reniformia. — Folia alterna, palmatifida v. digitata. Flores speciosi, hermaphroditi. Т QM ла а v TOREM. ле ЛӘ acci e de wi I. COCHLOSPERMUM. Tribus I. BIXEAE. Sepala 2—5. Petala 4—12. Stamina indefinita hypogyna, toro eglanduloso. — Folia alterna integra. 1. Flores hermaphroditi. Placentae 2. Stylus simplex. Capsula saepissime echinata, bivalvis. Semina exarillata, testae strato extimo arillum mentiente, ар >g Folia palmatinervia . . - . . . . . . . . . . B . . . II. BIXA. 2. Flores polygamo-dioici. Placentae 5—7, Styli totidem. Васса indehiscens longitrorsum plurialata. Semina arillo (v. arillodio?) pulposo cincta. — Falla ровар w во ди вољу MGE 4,2-3» А, GS UR UA III. CARPOTROCHE. 3. Flores hermaphroditi v. saepius polygami. Placentae 3 (2—10 in extra- brasiliensibus). Stylus simplex. Васса іп brasiliensibus | indehiscens echinato-tuberculata. Semina arillo (v. arillodio?) pulposo instructa. Folia penni- v, faro triplinerva . . ............ IV. ONCOBA. 4. Flores dioici (v. polygamo-dioici?). Placentae 3. Styli 3 bicrures. Beliqua antecedentis... . 4 4.9 5 mr ot о ot ng V. DENDROSTYLIS. Tribus Ш. FLACOURTIEAE. Petala saepius (in generibus nostris constanter) nulla. Stamina hypogyna, toro saepius in discum glandulosum v. annularem evoluto. — Folia alterna integra. 1. Flores utplurimum dioici. Sepala imbricata. Discus saepius glandu- losus. Stylus simplex v. bifidus brevissimus, stigmatibus 2. — Folia peaninervia, impuntiata . ................ VI. XYLOSMA. 2. Flores hermaphroditi. Sepala subvalvata. Discus annulum glandulosum ovario adnatum refert, Styli 3—4 breves. — Folia triplinervia impunctata УП. PERIDISCUS. 8. Flores hermaphroditi, Sepala majuscula saepius petaloidea, valde imbri- cata, anthesi reflexa. Discus nullus. Stylus simplex v. apice trifidus. — Folia penninervia, saepe pellucido-punetatà .......... УШ. LAETIA. ж) СІ. BENTHAM et Нооккв Gen. pl. І. 128. ovula F/acourtiae parietibus nec angulo affixa describunt, sed incorrecte, ut examine proprio me persuasum habeo; item Crosm indicatio, ovarium origine 1-loculare, sed pulpa farctum, ideoque specie pluriloculare exstare, erronea est. *k) BAILLON, du genre Nettoa et des caracteres qui séparent les Bixacées des Tiliacées, Adansonia VI. (1866.). 427 BIXACEAE. 428 Tribus IV. SAMYDEAE. Calyx 5- v. 4-partitus, lobis imbricatis. Petala nulla. Stamina saepius definita, perigyna. Discus calycis tubum vestiens, saepius in squamulas cum staminibus alternas v. in coronam interiorem conspirantes productus. — Folia alterna integra; flores hermaphroditi v. raro polygami. 1. Calyx 5- (4-) partitus. Stamina 10, rarius 6--25. Discus in squamulas staminodiiformes staminibus alternas, raro in coronam interiorem Con- spirantes evolutus. Pistillum tricarpidiatum. — Flores solemniter in axillis fol. umbellato-fasciculati. Folia saepius pellucido-punctata . . . IX. CASEARIA. 2. Calyx 5-рам из, Stamina indefinita (20—70). Disci squamulae in coro- nam staminibus pistilloque interpositam conspirantes, plus minus coalitae. Pistillum $—6-carpidiatum. — Flores in axillis fol. fasciculati v. sub- solitarii Коби impunctata: пос сон onore а во то X. RYANIA. 8. Calyx 4-partitus. Stamina 8, cum disci processubus totidem alterna, Pistillum 2-carpidiatum. — Flores paniculati. Folia impunctata . . • . XI. EUCERAEA. 4. Calyx 4-partitus. Stamina 4 sepalis alterna, denticulis disci minutis totidem interpositis. Pistillum 3—4-carpidiatum. — Flores paniculati. Folia im- БИННИЙ Vor n A в а ox Wr FR Ие Е XII. TETRATHYLACIUM. Tribus V. AZAREAE. Calyx profunde 3—5-partitus, lobis praefloratione saepius subvalvatis. Petala sepalis numero aequalia у. plura, plus minus sepaloidea. Stamina indefinita breviter perigyna; disco nullo, raro glanduloso. — Folia alterna integra. Flores plq. hermaphroditi. 1. Ovarium 1-loculare, placentis parietalibus . . . . . + + + + + + ХШ, BANARA. 2. Ovarium 3—5-loculare, placentis in septa completa evolutis . . . . . ХІУ. PROCKIA. Tribus VI. HOMALIEAE. Calyx5—6-(4—9-) partitus, lobis praefloratione valvatis v. apertis. Petala sepalorum numero et plus minus sepaloidea. Discus saepius in glandulas sepalis antepositas evolutus. Stamina aequo v. 2—5-plo petalorum numero, singulatim v. fasciculis 2— 5-andris petalis anteposita. Ovarium semi- inferum aut (in extrabrasiliensibus) superum, 3— 6-carpidiatum. — Folia alterna. integra. Flores hermaphroditi. Genus brasiliense unicum 2... ХУ. HOMALIUM. | Tribus УП. ABATIEAE. Calyx 4-раг из, lobis praefloratione valvatis. Petala nulla. Stamina 8 v. indefinita, breviter perigyna. Discus nullus v. in coronam filamentosam extrastaminalem evolutus. Pistillum superum tricarpidiatum. — Folia opposita, subopposita v. verticillata, integra. Flores hermaphroditi. l. Corona filamentosa extrastaminalis evoluta. Stamina indefinita . . . . XVI. ABATIA. 3. Согова вођа. Suma 8 у, у. У. s с. os са ХҮН APHARREMA, 1) Trus I. COCHLOSPERMEAE. COCHLOSPERMEAE, tribus Ternsiroemiacearum, Endl. Gen. РІ. 1017. — Сосн.оврЕвмвав, ordo distinctus Planch іп Hook. Lond. Journ. Bot. VI. 294. Aun. sc. nat. IV. Ser. XVII.90. — Cistacearum genera Lindl Veget Kingd. 350. — Bixearum genera Benth. in Journ. Linn. Soc. Lond. V. Suppl. П. 77. Benth et Hook. Gen. 1, 122. i Flores hermaphroditi. Sepala 5 imbricata. дейли» kypog ris Petala 5 praefloratione imbricata v. contorta. Stamina in- toro : : : axe А Ев ые DL glanduloso; autherae lineari-oblongae poris rimulisve apicalibus dehiscentes. Placentae 2 t unc in septa fere completa protrusae. Fructus capsularis loculicide 3 —5-valvis, endocarpio ` . .1. зе , , ranaceo ab epicarpio sponte solubili. Semina plq. cochleato-reniformia, lana bombycina involuta aut calva. — Arbores fruticesque, raro her 5 'esque , їегбае perennes, succ | ici 8, 0 caulis radicisque colorato Т) (40% Med. . . ° ° 5 digitatis, floribus corymbosis paniculatisve speciosis : iuc cnin “зээлийн ) ribus Pangi a i u dic i ^i i T s “ae, 1 5, ре alis 4 si iutüs squamá (disci ) i i ж бог b s MCIS t b 15 8 ? auctis, in Brasilia haud repraesentatu r. 429 BIXACEAE: COCHLOSPERMUM. 430 Oss. Cochlospermearum arctam affinitatem cum Bireis licet agnoscamus, с]. Вехтнамо tamen aegre assentire possumus, qui eas cum Вітае genere in unam eandemque tribum conciliavit. Хаш obstant Cochlospermearum semina curvata et folia palmata vel digitata, іп toto ordine anomala, aliaeque notae a cl. PLANCHON locis supra citatis indicatae. Nostra sententia potius Віга cum Carpotroche et Опсоба in eandem tribum recensenda est, a quibus nulla nota essentiali differt, nisi antherarum dehiscentia , quae tamen etiam a Cochlospermeis diversa est (cf. infra ad descriptiones), et forte etiam defectu arilli. Attamen folia palmatinervia iterum affinitatem quandam propiorem cum CocAlospermeis indicant. — Quod sententiam cl. Ррамснохи attinet, Cochlospermeis ordinis distincti titulum deberi, eam, florum structura cum Віта tam bene conveniente ей dehiscentia capsulae loculicida, aliisque notis utrinque communibus eomputatis, sequi haesitamus. І. COCHLOSPERMUM Комтн. Соснг.овРЕКМОМ Kunth, Malvac. 6. H.B.K. Nov. Gen. V. 297. VII. 223. DC. Prodr. L 527. St. Hilaire, Pl. usuelles 1.57. Fl. Bras. І. 230. Endl. Gen. n. 5405. Planch. in Hook. Lond. Journ. Во. VI. 306. | Benth. et Hook. Gen. Pl. І. 124. — MAXIMILIANEA Mart. е! Schrank in Regensb. Flora 1819. p. 451., nec Mart. Gen. Palm. — WirrELsBACHIA. Marl. et Zucc. Nov. Gen. 1.80. 4.55. — AzEREDIA Freire Allemáo, Apparecimento de uma colleccáo de desenhos do Doutor Manoël Arruda 4а Camara, Rio de Janeiro 1846 , cum tabula. — Bombacis spec. Auctt. SEPALA 5 imbricata, 2 exteriora minora, persistentia. PErALA 5. sepalis alterna, praefloratione imbricata v. convoluta, ampla, decidua. Sramına indefinita libera (v. basi brevissime connata?), pluriseriata, aequilonga; FILAMENTA filiformia; ANTHERAE lineares v. oblongae, saepe curvatae, apice poris 2 distinctis vel in unum confluentibus dehiscentes. Оулвшм sessile, srYLo sim- plici, втівматЕ truncato minute denticulato; placentae 8--5 parietales v. profundius in cavitatem intromissae, nunc basi apiceque in septa completa junctae, ovulis numerosis ad septorum latera pluriseriatis, campylotropis. CAPsuLA calyce persistente fulta, loculicide 3—5-valvis, endocarpio papyraceo fragili, in laminas totidem epi- carpii valvis alternantes saepius rupto. SkwrNA nume- rosa cochleato-reniformia, lana bombycina tecta. ТЕзтА crustacea, ALBUMEN carnosum; EMBRYO axilis albumini aequilongus, cum semine curvatus, CoTYLEDONIBUS folia- ceis sibi invicem incumbentibus, BADICULA cylindrica. ARBORES FRUTICESQUe, raro herbaceae perennan- tes, succo radicis caulisque colorato, indumento sim- plici v. ad ramulos stellato, Кола spira */, v. affini disposita, palmatifida v. digitata, petiolata, bistipulata, stipulis caducis. PANICULAE terminales pauciflorae, pedicellis basi subarticulatis, bractea et subinde etiam bracteolis 2 caducis instructis. Кговкв flavi, cryptis materie oleoso-resinosa repletis punctato-literati, sae- pius praecoces. — Crescunt inter (ropicos utriusque orbis sparsae, in antiquo orbe rarissimae. Sectio I. EUCOCHLOSPERMUM Рилхен. |. с. Antherae poro unico communi apice dehiscentes. Folia palmatiloba, lobis serratis. 1. COCHLOSPERMUM INSIGNE Sr. Hir. ramulis pubescen- tibus; foliis palmato-5—39-lobis, segmentis obovalibus v. ovato- oblongis, acuminatis v. obtusiusculis, inaequaliter serrato-dentatis, Bixac. membranaceis, utrinque pubescentibus; paniculis terminalibus 5--10- floris, pedicellis calycibusque puberulo-tomentellis; petalis obovato- subquadratis saepius emarginatis; staminibus liberis, antheris linea- ribus, poro uno apicali dehiscentibus; ovario tomentoso; capsula oblongo-pyramidata plq. obtusa glabrata, 3—5-valvi. Tabula nostra LXXXVI. Fig. 11. (analysis). Fl. Bras. Cochlospermum insigne St. Hil. Pl. us. t. 57! 1. 231. Planch. L c. Maximilianea regia Marl. et Schrank ап Flora l. c.!, пес Murt. Palm. Witlelsbachia insignis Mart. et Zucc. Nov. Gen. 1.с.!, excl. syn. Willd. Азегефа Pernambucana АПетдо l. c. Виа de curvo Brasil, ex St. Hil. ARBUSCULA 2—6-pedalis, TRUNCO recto saepius simplici, RAMIS сог- tice fusco-purpureo tenaci deductili sparse lenticelloso-punctato tectis, junioribus apice pubescentibus. Forra universo ambitu cordato-suborbi- culata, ad ?/, partita; lobus intermedius in foliis majoribus 8—12 ст. lg., 4—5 cm. lt., laterales gradatim paullo minores v. extimi 2 (in 5-lobis) ad dentes magnos reducti, in var. nulli; nervi laterales crebri, infra pro- minuli, densius pubescentes; petiolus foliorum majorum 8 — 14 cm. lg., teres, supra obsolete 3-sulcus, puberulus; stipulae lineares integerrimae ciliatae, cé. 8 mm. lg., caducae. PANICULA pyramidata subsimplex; rami inferiores 2—4-flori, ex axillis foliorum valde diminutorum proficiscentes, superiores 1-flori cum pedicellis inferiorum bracteis triangularibus caducis suffulti, 1'/, —2!/, cm. lg., tomentelli, bracteolis 2 stipuliformibus caducis basi instructi. FrLonks expansi 6—8 cm. diam., calyx duplo minor. SE- PALA exteriora 2 lanceolata v. oblonga, subacuta, tenuiter coriacea, viridia, extus puberula, interiora 3 majora latiora glabriora tenuiora et omnino magis petaloidea. PkTALA praefloratione saepius convoluta, paullo in- aequilatera (latere in ргаей, interiore majore), integerrima, glabra, radiato- venosa, vitellina et Поеойз coccineis longitudinalibus ornata. STAMINA 1'/,—2 cm. lg. glaberrima, antheris cc. 5 mm. lg. Ovarium parvum sub- globosum flaventi-villosulum; өтуі filiformis glaber, stamina paullo su- perans, apice plus minus decurvatus. Placentae 3 —5, ad basin ovarii in septa completa combinatae, sursum liberae. CAPSULA oblongo-pyramidalis obtusa, cum ovario imperfecte 3—5-locularis, ultra 7 cm. lg., glabrata ; valvae coriaceae extus purpurascenti-castaneae, longitrorsum nervoso- striatae, intus fibrosae, fibris reticulatis, aliis verticalibus, aliis transversis in septum excurrentibus, quod descendenti-fibrosum reddunt, margine septi iterum in placentam linearem confluentibus; endocarpium ab epicarpio secedens in frusta papyracea, fragilia, alba. Semina 20 v. plura in quovis loculo, pluribus adhuc аһогбіуіз, reniformia, 6—7 mm. diam., strato tenui flavido fragili dense longeque bombycino-lanato (arillo?) obducta, testa laevi ni- tente atra, endopleura membranacea, albumi»* albide, embryone flaventi, cotyledonibus oblongis. Var. Роніллма, foliis paullo majoribus et crassioribus, omnibus trilobis, lobis ovatis obtusis v. breviter productis, petiolis plq. bre- vioribus (6—8 cm. longis). Varietatem alteram „fructu umbilicato* instructam, nobis non visam, adnotavit cl. FREIRE ALLEMAO 1. c. . . Capsula odore Anethi graveolentis notatur. Cortex filamentosus ad funes inservit. 57 431 BIXACEAE: COCHLOSPERMUM. 432 Habitat locis campestribus deserti inter Rio das Mortes, Jequi- tinhonha et S. Francisco, praesertim in solo calcareo, observata prope Paracatü, Contendas, Riachara, Formigas et Malhada, nec поп in sylvis Catingas interioris provinciae Bahiensis et Minarum, e. gr. in districtu Minas Novas: Martius, St. Hilaire, Blanchet 8134.; in campis aridis elevatis ad missionem Douro prov. Goyaz: Gardner 3034. (ex Planchon); in prov. Pernambuco, teste Freire Allemáo. — Var. in Serra de Caretáo prov. Goyaz: Pohl. — A Majo in Decembrem floret; flores praecoces. — Hamadryas. Oss. Cochlospermum hibiscoides H.B.K. (Nov. Gen. VII. 223. = C. serratifolium DC. Prodr. I. 527. = Mahurea? speciosa Choisy in DC. Prodr. I. 558. — Wittelsbachia vitifolia Mart. et Zucc. Nov. Gen. I. 82.), quod cl. Кохтн cum antecedente identicum credidit, bene ab eo di- versum est; 'cf. PLANCHON l. c. 309. Hanc speciem e Brasilia nondum vidi; proventus in prov. Pernambucana (Gardner n. 937.) valde dubius est. Crescit potius in terris boreali-occidentalibus inde а Guayaquil usque in Mexicum. 2. COCHLOSPERMUM CODINAE Eicnr. foliis palmato- Тов, segmentis lanceolatis subcaudato-acuminatis serratis; pani- culis terminalibus paucifloris; petalis obovato-subquadratis emargi- natis; сарбшШа oblongo-pyriformi, vertice umbonato-concava, 9-valvi. Tabula nostra LXXXVI. (habitus et fructus). Hujus plantae icon tantum ante oculos est, a pictore Lusitanico CopniNA (in cujus honorem speciem appellavimus) vivis coloribus ad na- turam expicta, nobiscum ex horto Imp. Sebastianopolitano a cl. GLAZI0U benigne communicata, in tabula nostra accurate reproducta. De plantae statura et indumento ех hac icone nil dijudicandum. Forra cc. ad 5/, di- visa, universo ambitu suborbiculata; lobi intermedii subaequales, exteriores gradatim minores, omnes supra saturate virides, subtus glaucescentes. РА- NICULAK rami inferiores 2 —3-, superiores 1-flori; pedicelli sub calyce turbinato-incrassati, bracteis.... Fronks cum foliis evoluti, nec praecoces videntur. Sk»PALA 2 exteriora oblongo-ovata subacuta viridia; interiora 3 latiora rotundato-obtusa, subpetaloidea. PETALA sepalis subtriplo lon- giora, praeflor. imbricata, aurea absque lineolis rubris. STAMINA petalis сс, dimidio breviora, antheris linearibus curvatis, dehiscentiae ratione ex icone haud recognoscenda. PisriLLUM antecedentis videtur. CAPSULA 0b- tuse 5-gona, 5-valvis, purpurascenti-viridis, valvis cum seminibus ut vi- detur antecedentis. Quoad dimensiones observandum habemus, in tota collectione iconum а cl. CopiNA factarum, icones habitus plus minus diminutas, ratione haud indicata, figuras analyticas plq. magnitudine naturali exhibitas esse. In tabula nostra iconem Codinae absque ulla mutatione dedimus. Antherarum dehiscentiá incognitá, locus speciei in sectione Eucochlo- spermi dubius, ob foliorum formam ei addictus. Nova haec species a reliquis Aunericanis foliorum fabrica differt, lobis nempe tam angustis in folio palmatilobo. Fructus forma, nondum in om- nibus cognita, item forte discrimen praebet. Flores reliquis minores videntur. Habitat ad ripas fl. Para, Nov. florens et fructif.: Codina. — Najas. | Sectio I. DIPORANDRA РгАксн. І. c. Antherae poris 2 distinctis apice dehiscentes. — Folia digitata, foliolis integerrimis. г 3. COCHLOSPERMUM ORINOCENSE Зтеор. ramulis apice puberulis; foliis 1—5-digitatis, foliolis lanceolatis, apice attenuato- acuminatis mucronatis, basi in petiolulum brevem attenuatis, inte- gerrimis, membranaceis, supra glabris, subtus ad nervos puberulis; рапісшіѕ terminalibus 5—10-floris, pedicellis calycibusque puberulo- tomentelliss petalis cuneato-obovatis profunde exciso-emarginatis; staminibus liberis, antheris oblongis poris duobus apice dehiscentibus. Cochlospermum Огіпосепве Steud. Nomencl. ad vocem. Planchon l. c. 810. | Bombax Orinocensis H.B.K. Nov. Gen. V. 301. Wittelsbachia Orinocensis Магі. et Тисе. Nov. Gen. І. 83. ARBOR $0-pedalis (Humb., Вопр!.). Кома ambitu suborbicularia; foliola intermedia 10 cm. lg. v. ex Комтно etiam majora, 3—8'/, cm. 16, lateralia gradatim decrescentia, nervis tenuibus supra impressis, subtus prominulis, lateralibus crebris subperpendicularibus. Рейо148 usque 15 ст. lg., supra canaliculatus, tenuiter fugaciterque puberulus; stipulae non visae. INFLORESCENTIA еб FLORES plerisque notis ut in С. insigni, praeter dis- crimina supra in diagnosi indicata, et florum diametrum 10 — 11 cm. aequantem, calycem vero 15—18 mm. tantummodo longum. FnucTUS nobis non visus; testibus H.B.K. capsula pyriformis subtripollicaris tri- valvis, valvis interne lineis transversis prominentibus undulatis subdaedaleis notatis. Habitat prope Caripi prov. Para: Spruce n. 483.; prope Manaos prov. do Айо Amazonas: Spruce n. 494., et ad ripam fl. Orinoco: Humboldt её Bonpland. — Botuto apud Ottomucos audit. — Najas. Proxime affines et e descriptione valde similes C. Parkeri Planch. et C. paviaefolium Planch. (Hook. Lond. Journ. VI. 310. 311.) з stirpes Guianenses, e Brasilia nondum cognitae. Trus ll. BIXEAE. Біхкак (BixiNEAE, Bixak), Bixacearum (ribus, Елді. Gen. РІ. 917. (exclusis generibus et inclusa Prockiearum parte). Clos, Ann. sc. nat. IV. Ser. VIII. 259. (excl. gen.). Planch. Aun. sc. nat. 1V. Ser. XVII. 93. — BixgAE еі Охсовкак, Bixacearum tribus, Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. 11. 77. Benth. et Hook. Gen. РІ. 122. 123. (exclusis Cochlospermo et Amoreuxia). E Flores hermaphroditi, polygami v. dioici. Sepala 2—5 imbricata. Petala 4—12, praefloratione imbricata, ecidua. Stamina indéfinita hypogyna, toro eglanduloso, raro in discum intrastaminalem evoluto. Pistillum 2 T-carpidiatum, placentis parietalibus. -— Arbores fruticesque, foliis alternis simplicibus integris, floribus racemosis v. paniculatis, saepius majusculis. : | айын Oss. Jam supra ad Cochlospermeas |adnotavimus, Biram vix tribus titulo ab Oncobeis hermaphroditi, qui ex auctoritate cl. Вехтнам et Ноокев discrimen praebere dicuntur, passim etiam i or ә ` . . . E : si к Въгае рама haud contorta, sed, ut in Oncobeis, imbricata sunt; singularis autem antherarum dehiscentia, quam in os ыз Алар - hoc PN Қасын sit, vix pro tribus discrimine inservire potest. Огауіогіѕ momenti arilli praesentia in esset, агшой in. Bıra; sed nondum con i illi $ stat, utrum pulpa seminum Oncobearum revera arilli, an potius arillodii naturam prae se ferat. — Genera Echinocarpus et Trichospermum a ell. Ехо 1 1 z . . . 4 е. , LICHER et CLos Bixeis adhue adscripta, nune meliore jure inter Tiliaceas separari posse. Nam flores Birae n Carpotroche et Опсоба offenduntur ; 433 BIXACEAE: BIXA. 434 IL. BIXA Ілхм. Ваха Linn. Gen. n. 654. Gaertn. де Егис!. L 292. 1. 61. H.B.K. Nov. Gen. V. 353. РС. Prodr. І. 259. Meissn. Gen. 19. (17). Endl. Gen. n. 5061. Benth. et Hook. Gen. L 125. Frores hermaphroditi. Сагух 5-phyllus, basi saepius 5-glandulosus, sepalis quincunciatim imbricatis deciduis. PETALA 5 sepalis alterna, imbricata, decidua. ТАМА indefinita pluriseriata, decidua; ЕШАМЕМТА filiformia, ANTHERAE Ooblongo-tetragonae, apice replicatae v. hippo- . crepicae, cruribus dorso connatis, in curvatura apicali rimulis 2 brevibus dehiscentes. Discus nullus. Оудвтом liberum 1-loculare, placentis 2 parietalibus multiovulatis, ovulis pluriseriatis; sryrus simplex terminalis, 8ТІ6МАТЕ brevissime bilobo. ^ CarsurA saepius echinato-setosa loculicide bivalvis, valvis coriaceis, endocarpio mem- branaceo solubili. ЗЕміІМА numerosa subpendula, tur- binata, raphe supera sulcata, vertice in chalazam orbi- сшагеш glandulosam desinente, funiculo brevi apice submanicato-dilatato. Arillus nullus; ТЕВТА intus crusta- cea, extus papillis carnosis, succo rubro v. flavo sca- tentibus, in stratum granulosum arillo simile (arillodium) confluentibus cooperta. ALBUMEN copiosum согпео- carnosum; EMBRYO axilis rectus, COTYLEDONIBUS tenuiter foliaceis sibi invicem applicitis, medio transverse pli- catis v. inflexis, RADICULA conico-cylindracea. ARBUSCULAE FOLIIS alternis simplicibus integer- rimis palmatinerviis petiolatis, stipulis 2 petiolaribus caducissimis, INFLORESCENTIA terminali paniculata, BRACTEIS squamiformibus | caducissimis, | FLORIBUS majusculis roseis v. rarius albis. — Indigenae in America tropica. | 1. BIXA ORELLANA Lins. Tabula nostra LXXX VII. Віта Orellana Linn. Spec. Pl. 730. Hort. Cliff. 211. Cod. ed. Richter p. 516. Р. Browne, Jam. 254. РС. Prodr. 1. 259. Spach, Veg. Phanerog. VI. 116. Clos, Ann. sc. nat. IV. Ser. ҮШ. 261. Triana in Bull Soc. bot. France 1858. p. 366. Ісомеѕ MELIORES: Gaertn. Егис!. l.c. Jacq. Ногі. Schoenbr. IV. t. 483. Гат. Ш. t. 469. Vell. Fl. Flum. V. t. 99. Hayne, offic. Pfi. ІХ. t. 34. Bot. Mag. 1.1456. Tussac, Fl. Ant. 11. 20. Descourt. Е. Ат. L t. 4. Wight, Illustr. І. t. 17. Spach, Suit. Buff. t. 44. Lindl. Veget. Kingd. p.327. Schnizl. Јеоподг. t. 195a. е Маош et DeCaisne, Тгайё деп. Bot. p. 426. Synonyma. | Urucu Piso Hist. 1.133. Maregr. ІІ. 61. с. іс. Sloane, Cat. pl. Jamaic. 150., cum ampla auctorum priorum indi- сайопе. Annotto s. Агпойо Piso, Mantiss. aromat. 171. Віта Oviedi Bauh. Hist. L 440. Сіней Его. lib. 3. cap. 20. Achiotl Hernandez, Mexico 74. Orleana seu Orellana Pluk. Almag. 272. t. 209. fig. 4. Rocu Merian, Surin. 44. 1. 44. Mitella americana maxima tinctoria Tournef. Inst. І. 242. Pigmentaria Rumph, Amb. 11. t. 19. Віта americana Poir. рісі. VI. 229. Віта Urucurana Willd. Enum. 565! DC. Prodr. І. 259. Віта platycarpa Ruiz et Pav. Fl. Peruv. V. 1. 459. ined., ex Don, Gen. Syst. І. 294. Clos, Ann. sc. nat. 1. c. Bixa purpurea Hort. ex Роп l. c. Bixa acuminata Bojer, Hort. Maurit. 20. ARBUsCULA 10 — 20-pedalis, glabra v. ad inflorescentias, ramulos novellos, petiolos et foliorum nervos subtus rubro-furfuracea , rarius in foliorum pagina inferiore minute lepidota (B. Urucurana Willd.). FOLIA plq. ovato-cordata, longe acuminata, sinu baseos aperto, rarius basi obtusa, palmam v. spithamam, raro usque pedem longa, tenuiter coriacea, basi S-plinervia, superne pinnato-nervosa , nervis subtus prominulis, utrinque saepe nitidula, subtus pallidiora. PkTroLus plq. digitalis, apice basique in- crassatus; sTIPULAE lanceolatae acuminatae сс. 1 cm. lg., ad gemmas in conum convolutae, iis aperiundis delabentes. PANICULA plq. 10 —20-flora, saepius thyrsoidea foliaque summa haud v. vix excedens, ramis 4—6 cm. longis 2—3-floris, rarius longioribus floribusque numerosioribus paniculam pyramidatam е folis exsertam reddentíbus. PkDICKLLI /,--1 ст. 18. ; ВВАСТЕАК 1— у, cm. longae ovatae concavae tenues caducissimae, ita ut in panicula evoluta non amplius conspiciantur. Fronks expansi 3— 4 v. raro 5 cm. diam. SEKPALA Orbicularia concava, extus plq. rubro-furfuracea, intus glaberrima, interiora 2 marginibus subinde petaloiden, extima 2 ut- plurimum basi biglandulosa, semiexternum latere externo 1-glandulosum, glandulis post sepala delapsa persistentibus itaque pedicello potius quam calyci adscribendis. PETALA oblongo-obovata, calycem paullo usque duplo excedentia, purpurea v. rosea, raro alba. STAMINA coroll paullo breviora, filamentis roseo-albis, antheris roseis. Ovarium parvulum setoso-hispidum; STYLUS glaber stamina paullo excedens. CAPSULA ovato-cordata, rarius ovato-reniformis v. compresso-globosa, fusco-rubra, 3—4 (2—5) cm. lg., densius laxiusve setoso-echinata. absque funiculo У, cm. aequant. SEMINA rubro-aurantiaca v. miniata Indigena in America australi tropica, ubi ad fossas, rivos, fluvios etc. frequenter spontanea occurrit. Saepius tamen seminum gratià, colorem rubrum vel flavum praebentium, colitur, non solum in patria, sed etiam іп America centrali, Mexico, insulis Antillanis et inter tropicos Asiae et Africae, ubi haud raro e cultura effugit et tamquam spontanea vivit. E Brasilia omnes collectores plantam re- portárunt vel observárunt, e. gr. Gardner 3569., Blanchet 245. 261. 3111., Vauthier 433. etc. Овв. ВгаѕШаріѕз Urucu vel Urucu-üva, i. e. arbor Urucu, etiam statu spontaneo Urucu brava, i.e. Urucu fera seu silvestris, nunc quoque Rocou vel Roucou, nominibus e lingua Indianorum Tupi oriun- dis, appellatur. Indianis Aruac Biché, Bicha, Bixa nuncupatur, unde genus nomen suum botanicum tulit. — Nomen Urucurana, i. e. Urucu spuria, ut WinLDENOW ejusdem plantae formam specifice appellavit, non Bizam, sed Hieronymiam alchorneoidem үе! Crotonem Urucuranam significat, et nonnisi errore specimini herbarii Willdenowianr, a comite Hoffmannsegg communicato, adscriptum esse potest. Ut pleraeque plantae, super magnam terrarum aream disseminatae et in culturum vocatae, etiam Віла Orellana magnopere variat, praecipue foliorum magnitudine, florum in paniculis copia eorumque dimensionibus, fructibus forma inter ovatum et reniforme, magnitudine inter 2 et 5 cm. diam. ludentibus, setis nunc paucis nunc numerosis densissimis obtectis. Inter omnes autem transitus observavi; сарѕшат subreniformem, quá Bira Urucurana Willd. a B. Orellana specifice distinguere dicitur, etiam in speciminibus cultis Asiaticis B. Orellanae vidi, itaque pro discrimine specifico agnoscere nequeo; itemque lepides minutas, quae in B. Urucurana inferiorem foliorum paginam tegunt, subinde in forma typica inveni. — Formam quodammodo peculiarem, foliis basi cuneato-obtusis insignem, forte, si constat, pro varietate habendam, cl. Ркскол e Canta Gallo transmisit. 435 BIXACEAE: CARPOTROCHE. 436 Ш. CARPOTROCHE Enni. Савротвосне Endl. Gen. n. 5066. Benth. in Journ. Linn. Soc. Lond. V. App. 81. Benth. et Hook. Gen. 1. 125. — Mayna Raddi, Quar. piant. bras. nuove 23. fig.1. Zucc. Nov. slirp. pugill. т Abhandl. München. Akad. II. (1837.) p. 363. t. 5. 6. Poepp. et Endl. Nov. Gen. Ш. 64. t. 271., nec Aubl. Frores Фос! v. rarius polygami. ЗЕрАҺА 8 v. rarius 2, concava, praefloratione imbricata. PETALA 9, nune 6-12, subbiseriata, praefloratione imbricata, cum calyce decidua. STAMINA in floribus femineis nulla, masculis v. hermaphroditis indefinita, toro parum in- crassato inserta; FILAMENTA brevia; ANTHERAE immobiles, lineares, thecis lateralibus rima longitrorsa apertis. Ovarium in flore masculo absque rudimento deest, in femineo v. hermaphrodito intra discum intrastaminalem suborbicularem sessile, 5 — 7-carpidiatum, alis longi- tudinalibus 10—14 (scil. duplo carpidiorum numero), binatim a stylis in disci dentes decurrentibus, integris plicato-undulatis v. cristato-dentatis, aliisque minoribus уегїїса биз transversisque interjectis instructum, 1-lo- сшаге, placentis 5—7 multiovulatis, ovulis anatropis. түш 5—7 breves terminales, liberi v. passim basi connati; sTiGMATA Subcapitata. ВАССА coriacea v. lignesceus, indehiscens, ovoidea v. globosa, disco per- sistente fulta, alis eristisque cum ovario proportionaliter auctis ornata, stylis immutatis terminata, polysperma. Sr- MINA Obovoidea, angulosa, arillata (? v. potius arillodio instructa seu testae strato extimo arillum mentiente?), arillissuecoso-carnosis pulpaminter semina conficientibus. ТизтА crustacea laevis, chalaza magna derasa; ALBUMEN copiosum carnosum ; EMBRYO axilis rectus, COTYLEDONIBUS foliaceis sibi invicem applicitis, ñApICULA cylindrica. ARBORES et FRUTICES erecti, gemmis perulalis, FOLIIS alternis distichisque simplicibus integris, sae- pius dentatis, penninerviis petiolatis fugaciter bistipu- latis, FLonIBUS masculis plerumque in racemos pauci- floros e foliorum vel perularum axillis oriundos dis- positis, hermaphroditis v. femineis subsolitarie axilla- ribus, pedicellis articulatis, parte inferiore bibracteo- latis basique bractea (Ши, floribus albidis, masculis quam hermaphroditi | femineique plerumque paullo minoribus. Indumentum simplex. — Crescunt in America australi tropica. CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM. 1, Flores masculi breviter racemosi, feminei vel hermaphroditi subsolitarie axillares. Flores polygamo-dioici (Ф et ©), majusculi (8--5 cm. diam.); sepala petalis paullo longiora . 1. C. BnasILIENSIS. Flores Фос! (?) minores (haud ultra 21, ст, diam.); petala sepalis paullo longiora 2. C. AMAZONICA. Flores dioici (?) majusculi (cc. 4 cm. diam.); petala sepalis subtriplo longiora . . . * + + 3. C. GRANDIFLORA 2. Flores dioici, utriusque sexus ad ramos vetustiores v. truncum glomerato-fasciculati, parvuli (haud ultra 17, cm. diam.) 4. C. LONGIFOLIA. ' altera demissius sedente. Y 1. CARPOTROCHE BRASILIENSIS Ехрт. ramulis petiolis foliisque junioribus cum inflorescentiis calycibusque griseo- v, sub- ferrugineo-tomentosis subsericantibus ; foliis obovato-oblongis saepius obtusiuseulis, subintegerrimis v. apice denticulatis, membranaceis v. maturitate subcoriaceis, supra tandem glabratis; floribus majus- culis polygamo-dioicis, masculis breviter racemosis, hermaphroditis subsolitarie axillaribus, sepalis 3, petalis 9 sepala paullo superantibus ; Басса magna globosa lignescente 10—14-alata, alis integris erectis, Tabula nostra LXXXVIII. Carpolroche Brasiliensis Endl. Gen. pl. 918.%) Benth. ' Јошт. Linn. Soc. V. App. 81. Mayna Brasiliensis Raddi, Quar. piant. bras. (. с. DC. Prodr. L 79. Zuccarini, Nov. stirp. риф. L c. Páo de Coximbo, Papo d'Anjo, Canudo de pita, Fruta de Cutia, Fruta de Sapucainha Zrasiliensium in prov. Rio de Janeiro, testibus Martius, Zuccarini е! Реской; Fruta de Macaco apud Lagoa Santa, ex Warming. Аввов 30--50-редайз, mascula multo magis floribunda quam her- maphrodita, trunco tamen ramisque debilioribus et foliis saturatius viridibus (LuscHNATH in sched.) Вамі adulti teretes glabrati fusco-nigrescentes lenticellosi, novelli subangulati sericeo-tomentosi. Кола 10—15 (6—18) ст. lg., 5—8 (4-9) cm. lt., apice plg. obtusiuscula, nunc acuta v. sub- acuminata, nunc rotundata v. emarginata, basi attenuata imáque obtusa, juventute utrinque tomentosa, praecipue secus nervos, tomento supra evanescente, subtus diutius persistente, nervis erecto-patulis, parallelis, subtus prominentibus. PkTIoLus semiteres 1—2 ст. 1g.; sTIPULAKE lineari-subulatae 5— 10 mm. lg., cum ramulis pilosae, caducissimae. Васкмг florum d 8--5-Погі, saepius corymboso-contracti, e foliorum v. saepe etiam e pe- rularum gemmas obtegentium (s. ramentorum) subuliformium axillis pro- nascentes; flores hermaphroditi solemniter solitarii axillares. PEDUNCULI 2-4 cm. lg., florum 9 quam d' paullo robustiores, tomento ramulorum obducti; pedicelli 1—2 cm. lg., medio v. altius articulati, bracteis bracteo- lisque subulatis 8—4 mm. longis, una bracteolarum plq. ad articulationem, Егонк8 d 8—4 cm. diam., alabastro sub- globoso; 9 4— 5 cm., alabastro ellipsoideo. SkPALA 3 obovato-elliptica obtusa concava membranacea, utrinque, sed extus densius, sericeo-tomentosa. PETALA plq. 9, rarius 10— 12 subbiseriata, obovato-elliptica obtusa, exteriura sepalis paullo longiora, interiora plus minus decrescentia, omnia cum sepalis rosaceo-patentia, albida, utrinque, praesertim dorso medio et versus basin, sericeo-pubescentia, pube quam in sepalis tenuiore. STAMINA in flore d 50—60, іп 9 30—40, toro hispidulo pluriseriatim inserta, petalis subduplo breviora, crocea; filamenta brevia, antherae duplo longiores lineares obtusae, cum filamentis albido-hispidulae. Discus (cum pistillo in flore (7 absque rudimentis deficiens) planus v. cupularis, plus minus plicatus et dentatus, cum ovario pubescens. OvaniUm sessile ovoideo-subglobosum, alis longi- tudinalibus 10—14 crassiusculis plicato-undulatis, aliisque brevibus longi- trorsis et transversis interjectis instructum, totum dense flavicanti-pubescens. Бтүї $— 7 breves crassi pubescentes, intus sulcati; sTiGMATA Câ- pitata cristato-lobulata, glabra, passim breviter tubulosa. Placentae 5—7, cum toto pariete ovarii. interno hispidulae. BAccA pugni magnitudine, basi disco proportionaliter aucto plus minus adnató fulta, stylis persistentibus coronata, alis eristisve ut in ovario, nisi proportionaliter auctis, instructa, tenuiter pubescens, sicca fuscescens. SkMINA obovata v. obovato-rhombea, pulpa albida, dein flava, succosa, vinoso-acidula v. demum dulci involuta, 15 — 18 mm. lg., testa crustacea pilosiuscula, raphe in pulpam recepta, сћајаха ampla suborbiculari ad raphen excipiendam perforata. Reliqua in icone. nostra vel in descriptione ZuccaRiNir conferantur. ` Var. LoNemoLiA, foliis longe obovato-oblongis, 18—22 em. lg., 6—8 cm. lt., ima basi breviter attenuatis , petiolo apice subgeniculato ; pedunculis pedicellisque quam in typo paullo lon- gioribus. Ж) Nomen quidem specificum apud ENDLICHERUM пеб loco citato nec alio invenitur, attamen genericum cum citatione Маупае Brasiliensis Raddi, Ша ut nostrá sententiá auctoritas Ехртаснено debeatur. 437 BIXACEAE: CARPOTROCHE. 438 Flores speciei odore suaviter amygdaleo vel e cl. Warming Con- vallariae majalis simili gaudent. Вассде a servis nigris comeduntur; etiam simiae pulpam avide adpetunt, unde fructus nomen Fruta de Macaco, i. e. fructus simiae, tulit. Baccae ab arbore delapsae semiputridae denique a seminibus, in ipso fructu germinantibus, dirumpuntur. Cotyledones ger- minatione foliaceae fiunt (cf. iconem Züuccarinii 1. c.). Habitat frequens in sylvis circa Rio de Janeiro, e. gr. in monte Corcovado, prope Canta Gallo, Capocabana, Cachoeira do Inferno etc.: Raddi, Luschnath (Mart. Herb. Fl. Bras. n. 96.), Sello, Pohl, Riedel, Peckolt, Glaziou 2479. 2480.; prope Bahiam: Blanchet 2316., et sparsa in sylvis circa Lagoa Santa prov. Minas Geraés: Warming, Lund. — Varietas prope Rio de Janeiro et Lagoa Santa a cl. Lusch- nath et Warming observata est. — Dryas, Hamadryas. 2. CARPOTROCHE AMAZONICA Marr. Mss. indumento antecedentis nisi vix sericante; foliis obovatis acuminatis subinte- gerrimis tenuiter membranaceis; floribus dioicis (?), masculis bre- viter racemosis, femineis subsolitarie axillaribus; sepalis 3, petalis 9 sepala paullo superantibus; bacca majuscula ellipsoidea v. sub- globosa lignescente 10-alata, alis integris baccae imbricato-appressis. | Carpotroche grandiflora Spruce et Benth. Journ. Linn. Soc. Lond. V. App. II 81., quoad specimen Spruce n. 2812! (nec 2049). RawuL: tenues, basi nudi v. ramentis sparsis, apice foliis 3—5 con- fertis instructi, gemma stipularum ramentorumque densius tomentosa ter- minati. Forra 15—24 (10—30) cm.1g., 8—15 cm. lt., utrinque juventute tenuiter molliterque tomentella, ad nervos densius tomentosa, nervis late- ralibus ultra marginem in dentes minutos barbellatos productis, provectiore aetate plus minus glabrescentia. PkTi0LUS tenuis 1—2 cm. lg.; STIPULAE lineari-lanceolatae, intus glabrae, cc. 5 mm. longae. PEDUNCULI masc, e ramentorum axillis oriundi, plg. 2—3-flori, nunc ad florem lateralem unicum reducti, cc. 1 cm. lg.; PEDICELLI brevissimi prope basin агисија ; BRACTKAE bracteolaeque ovatae, breviter cuspidatae, intus glabrae, cc. 5 mm. 15. v. bracteolae paullo minores. Fronks сў diam. 2'/, cm. 8кРАБА interiora 2 transverse elliptica rotundata concava, anthesi plq. profunde bilobo- dirupta, extus cum pedicellis pubescentia, intus glabra; tertium extimum 2—3-plo minus, late cordato-orbiculatum, breviter cuspidatum, haud raro ab interioribus paullo remotum, ita ut transitum ad bracteolas sistat. Pk- TALA Obovato-oblonga, utrinque praeter margines puberula, STAMINA СС. 60, petalis vix duplo breviora, ceterum ut in antecedente. Disci et pistilli rudimenta nulla. Flores feminei (v. hermaphroditi?) non visi; e fructu tamen dijudicari licet, eos subsolitarios e folii frondosi (v. etiam ramenti?) axilla pronasci. ВАССА pedunculo 2'/,—3'/,^cm. longo, medio articulato fulta, pomi mediocris magnitudine (5—6 cm. diam., an perfecte matura 9, basi disco adnato suborbiculari 10-dentato fulta, cujus dentes in totidem alas membranaceus, 12 — 14 mm. latas, integras, plicato-undulatas, arctiuscule sinistrorsum (an constanter?) imbricato-appressas indeque baccae corpus velantes excurrunt. "Tota bacca praeterea minute puberula, vertice in levi depressione stylos 5 breves hirtellos exhibet; structuram interiorem seminaque propter fructuum penuriam haud examinavi, Foliorum magnitudine multum variat. — Ab insequente, quácum а cl. SPRUCK et BENTHAM conjuncta erat, floribus praecipue, sed aliis quoque notis infra indicatis abunde differt. Habitat in sylvis ad fl. Solimoés et Yapurá prov. do Alto Ama- zonas: Martius; ad fl. Uaupés ejusdem prov., in petrosis et sylvis Catingas dictis: Spruce 2812. (4) et 2812* (fruct.). > Novembri flor., Decembri fruct. — Najas. 8. CARPOTROCHE GRANDIFLORA 8рвиоск: ramulis petiolis foliisque junioribus praesertim ad nervos cum pedunculis ferrugineo- tomentosis, ramentis stipulis calycibusque flaventi-sericeo-pubentibus; foliis obovatis v. obovato-oblongis cuspidato-acuminatis argute den- ticulatis ; floribus dioicis (2), masculis majusculis breviter racemosis ; sepalis 3, petalis 9 — 10 sepala subtriplo excedentibus; fructu... Carpotroche grandiflora Spruce Mss. in Pl. exs. ad п. 2049! | Benth. 1. c. (excl. specim. Spruce n. 2812.). Bixac. ) BRAMULI compresso-angulati, Forra statu juvenili tantum visa, maxime evoluta 10 cm. lg., 5 cm. 16, basi attenuata imáque obtusiuscula, membranacea, supra glabrescentia, nervis utrinque prominentibus tomentosis lineata, venulis lateralibus in dentes argutos barbellatos excurrentibus. Ретотл validi 1'/, —3 cm. 1g.; sriPULAE ovato-lanceolatae intus glaberrimae, caducae. Кговкз masculi tantummodo exstant, qui bini ternique in pe- dunculo subpollicari, e ramentorum linearium axillis proficiscente, racemose dispositi sunt, pedicellis !/, —1 cm. longis prope basin articulatis, BRACTEIS bracteolisque stipuliformibus caducis. FLORES expansi 3 — 8!/„ cm. diam., alabastra globosa. SkPALA obovato-suborbicularia concava, exteriora 2 cc. 12 mm. lg. subcoriacea, extus flavido-sericantia, intus glaberrima, tertium intimum paullo majus et marginibus attenuatis, ubi a sepalis exterioribus in alabastro obtegebatur, glabrum. РктАГА obovato-oblonga, apice ro- tundata, basi cuneata, exteriora majora, interiora decrescentia et praecipue angustiora, omnia membranacea, tenuiter nervosa, utrinque, praesertim extus, tomento sericanti albido margines versus evanescenti obducta. STA- MINA cc. 80, in glomerulum depressum petalis cc. 4-plo breviorem com- pacta, ceterum antecedentium, thecis apice saepius plus minus a se invicem solutis. Pistilli discique rudimenta nulla. Flores feminei incogniti, item fructus. In sylvis ad cataractam S. Gabriel da Cachoeira ad fl. Rio Negro, prov. do Alto Amazonas: Spruce 2049. — Najas. 4. CARPOTROCHE LONGIFOLIA Bzwrn. ramulis petiolisque breviter ferrugineo-tomentosis; foliis longe obovato-oblongis breviter acuminatis, basi longe attenuatis, antice remote sinuato-dentatis, subcoriaceis, utrinque juventute puberulis, supra mox glabratis; floribus parvis dioicis, utriusque sexus ad ramos vetustos truncumve glomerato-fasciculatis ; sepalis 2, petalis 6—7 (9—10) sepala sub- aequantibus ; bacca globoso-ovata coriacea 10—12-alata, alis recurvo- dentatis. Carpotroche longifolia Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. 1.82! Mayna longifolia Poepp. ей Endl. Nov. Gen. et Spec. 111. 64. t. 271! Annon 4—5-orgyalis, cortice cinereo, ramis patulis (Poepp.), RAMULIs valde medullosis sursum angulato-compressis. Еола 30 — 45 у. subinde fere 60 cm. longa, 10--20 cm. lt., concolora, opaca, nervis utrinque sed praesertim subtus prominentibus et subtus densius pubentibus. PETIOLUS validus 4—6 ст. lg., ad laminae basin incrassatus subarticulato-geniculatus ; STIPULAE late triangulares acuminatae crassiusculae, cum ramulis tomen- tosae, 6 — 10 mm. lg., deciduae. Florum GLOMERULI densi multiflori ; PEDICELLI CC. '/, ст. lg. prope basin articulati; BRACTEAK minutae ovato- squamiformes. (Teste Рокррісіо praeter glomerulos etiam pedunculi floribus 3—4 instructi, solitarii vel bini ternique ex axillis foliorum proficiscuntur, semper ante anthesin decidui, mihi non visi, cujus sexus?). Fronxs albi, d 10—12 mm., © 15— 16 mm. diam. Alabastra ovoidea. SkPALA 2 passim profunde bilobo-dilacerata (unde Рокррісі indicatio, sepala 4 adesse, ortum ducit), ceteroquin ovato-suborbicularia, concava, subcoriacea, extus cum pedicellis pubescentia et cinereo-viridia, intus glabra atropurpurea, mar- gine tenuiore utrinque glabro. PETALA 6 —7 v. teste PokPPIGIO etiam 9—10, patulo-erecta, exteriora late obovata sepalis subaequilonga, interiora gradatim angustiora, omnia crasse membranacea, glabra v. extus sparse puberula. STAMINA floris 7 cc. 50 petalis parum breviora, ceterum ut in antecedente; in flore € nulla. Discus floris € obsoletus. Оулнп/м floris © (in flore (7 nullum) sessile ovoideum acutum, alis denticulatis 10—12 binatim a stylorum basi decurrentibus armatum, sericeo-pubescens, placentis 5— 6 cum reliquo ovarii pariete interno glabris; 5тутл totidem breves pubescentes. Евостсв (bene maturus nobis non visus, e РокррІСІО) pomi mediocris mole, globoso-ovatus, acutus, stylis persistentibus induratis terminatus, coriaceus, pariete 8 lin. crasso, sericeo-tomentosus, albus, alis membranaceis recurvo-dentatis, cristis minoribus lacero-denticulatis inter- jectis. SEMINA numerosa parietalia, extus valde carnosa tamquam pulpa involuta (агШо ?). Flores inodori (Рокрріс). — Species foliorum magnitudine, florum dispositione et fructuum fabrica facile recognoscenda. Habitat in sylvis primaevis ad confluentes fluvios Теё et Soli- moés, prov. do Alto Amazonas, Nov. flor. et fruct.: Poeppig; іп montosis umbrosis prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce 4255. — Najas. 58 439 BIXACEAE: ONCOBA. 440 IV. ONCOBA Forsk. Охсовл Forsk. Fl. Aeg. Arab. 103. Juss. Gen. 292. Endl. Gen. n. 5067. Planch. іп Hook. Lond. Journ. VI. 296. Benth. е! Hook. Gen. 1. 125. 971. Oliver in Journ. Linn. Soc. IX. 173. et Flora Trop. Africa I. 114. — MAYNA Benth. in Hook. Journ. Bot. 1V. 114. Journ. Linn. Soc. V. App. П. 80. Clos, Ат. Sc. nat. ТУ. Ser. VIII. 262, Benth. et Hook. Gen. Ph LU vir Aublet. — Тахраскема Presl, Rel. Haenk. II 89. t. 65. Poepp. el Endl. Nov. Gen. Ш. 63. t. 270. — (Synonyma аа species geronlogaeas speclantia : LuwpiA Schum. е! Thonn. РІ. Сит. 231. — Нертаса Lour. Fl. Cochinchin. 657. — ХУТОТНЕСА Hochstetter in Hegensb. Flora 1843. р. 69. — МЕХТЕМАТІА P. Beauv. Fl. Oware І. 29. t. 17. — Снглмів Klotzsch in Peters Mossamb. Bot. 144. ). Frores hermaphroditi v. saepius polygami, masculi et hermaphroditi plq. in eadem inflorescentia obvii. SEPALA 3 v. 4 libera v. basi breviter cohaerentia, prae- floratione imbricata, plq. decidua. Ретагл 6—9 (4—12), 1- v. sub2-seriata, praefloratione imbricata, decidua. ÑTAMINA indefinita, 30—60, toro saepe inerassato inserta, libera v. filamenta subinde conglutinata; ЕШАМЕХТА filiformia, ANTHERAE immobiles introrsae plq. lineari- oblongae, lougitrorsum birimosae. Рівтилдім in flore masculo absque rudimento deest, in flore hermaphrodito 4—10-, brasiliensibus nostris plq. 3-carpidiatum. Ova- мом saepius (in americanis constanter) aculeis car- nosis longitrorsum pluriseriatis obtectum, 1-10сшаге, placentis carpidiorum numero respondentibus parietali- Боз multiovulatis, ovulis pluriseriatis. STyLvus simplex terminalis; sTIGMA varium, in americanis pro numero carpidiorum denticulatum, gerontogaeis in lobos capi- tatos subulatosve divisum, nunc umbilicato-peltatum. CaPsuLA v. ВАССА coriacea v. testacea, indehiscens v. tandem dirupta, echinato-tnberculata v. in speciebus plerisque gerontogaeis costata v. sulcata laevisque, 1- v. saepius pleiosperma. ÑSEMINA forma varia, arillo (v. arillodio?) pulposo cincta (an constanter?), TESTA firmiter coriacea, ALBUMINK соріоѕо Carnoso, EMBRYONE axili, corvukpoNipUs plano-foliaceis applicativis, RADI- CULA cylindrica. FnuTICES ARBORESQue inermes v. gerontogaeae nonnullae spinis axillaribus armatae, roris alternis simplicibus subintegerrimis v. sinuato-dentatis, penni- nerviis, petiolatis, fugaciter bistipulatis. IxFLORES- CENTIAE racemosae v. corymbosae , axillares termi- nalesque v. іп gerontogaeis flores solitarii v. fascicu- lati terminales et axillares, pedicellis basi articulatis, bractea squamiformi fultis, ebracteolatis. | F'LoREs albi flavique, in gerontogaeis saepius speciosi, in spe- ciebus brasilianis mediocris magnitudinis, superiores racemorum plq. hermaphroditi, inferiores masculi de- сійші. — Americam tropicam et regiones tropicas subtropicasque Africae incolunt. Ogs. In circumseribendo hoc genere cl. OrivERUM, cujus sententiam etiam cl. Вехтнам et Ноокек acceperunt, secutüs sum, licet mihi haud contigerit, species gerontogaeas tam perfecte examinare, ut de identitate earum generica cum americanis satis certum me facere potuisse. Attamen Маупат Aubletii, quam auctores citati hue duxerunt, potius Dendrostylid? adscribere prae- fero, ut infra exponam. CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM. 1. Filamenta in columnam conglutinata . . . 1. O. LATIFOLIA. 2. Filamenta libera laxa. Racemi 3—5-flori corymboso-contracti, petiolo subaequi- longi; petala 6, sepalis oblongis conspicue minora 2. О. OVATA. Racemi 1@— 25-flori elongati, petiolo subaequilongi v. longiores; petala 6, sepalis oblongis sublongiora 3. 0. MAYNENSsis. Racemi 2—3-flori corymboso-contracti, petiolo conspicue longiores; petala 9, sepalis suborbiculatis paullo lon- РОГА o TS Oo Rr. Ce Tre 4, О. PAUCIFLORA. 1. ONCOBA LATIFOLIA (Вехтн.) glabra, ramulis foliisque novellis cum inflorescentiis resinoso-glutinosis; foliis ovatis sub- caudato-aceuminatis, basi late cuneato-obtusiuseulis , integerrimis, tenuiter coriaceis, longiuscule petiolatis; floribus polygamo-monoicis,. racemis 6—10-floris corymboso-contractis, flore terminali herma- phrodito, lateralibus masculis; sepalis 3 lanceolatis, petalis plq. 9 lineari-oblongis sepala paullo superantibus; filamentis floris masculi in columnam conglutinatis, antheras obtusas subduplo superantibus ; ovario echinato-tubercnlato, stigmate minute trilobo, placentis 3. Tabula nostra LXXXIX. Fig. I. Lindackeria latifolia Benth. іп Hook. Kew-Journ. 111. 118! Mayna latifolia Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. П. 80! Вамг adulti cinerei teretes, novelli compresso-angulati fusci (siec.). Forra 12 — 20 cm. Ig. (petiolo haud. computato), 6— fere 12 cm. 16, margine subrecurva, supra nitida subindeque vérnicosa, subtus opaca palli- diora et passim rore glaucescenti inspersa, nervis lateralibus utrinque 4—5 arcuato-patulis, infimis erectioribus folium obscure triplinervium reddentibus, omnibus cum venularum reticulo laxo tenui subtus prominentibus. PETIOLUS inter 2/7, —7 cm. longitudine varius, teretiusculus, supra sulcatus, ad limbum inerassatus; sTIPULAK minute dentiformes caducissimae. Racemi axillares v. paullo supraaxillares; rachis abbreviata flexuosa- iu florem terminalem abiens; pedicelli distichi patulo-erecti 1'/,—9'/, ст. Ig., graciles; BRACTEAE minutae subulatae deciduae. . Frongs expansi 2'/, cm. diam., alabastra oblongo-clavata. SEPALA membranacea concava subacuta cc. 10 mm. lg. PkTALA 8—10, saepius 9, acuta, basi attenuata sessilia, exteriora sepalis paullo longiora, interiora plus minus decrescentia et ргае- sertim angustiora. STAMINA cc. 50 petalis subaequilonga; FILAMENTA complanato-filiformia, dorso subsulcata, margine glanduloso-puberula, in flore сў in columnam conglutinata, іп 9 plus minus discreta; ANTHERAE liberae erecto-patulae , oblongo-lineares, lateribus glanduloso-puberulae. PisTILLUM floris 9 subsessile, disco nullo; ovarium obovoideo-oblongum, aculeis mollibus erectis sub 10-seriatis instructum, glanduloso-puberulum. STYLUS ovario duplo longior, filiformis, glaber, sursum leviter trisulcus, STIGMATE 001450 sulcis excurrentibus minute trilobo. Fructus nón visus. Foliorum magnitudine valde variat. Habitat in vicinia Obidos prov. Para: Spruce. — Najas. Oss. Affinis videtur Oncoba vernicosa ( Lindackeria vernicosa Karst. Fl. Columb. II. 11. t, 106.), praeter alias notas floribus omnibus hermaphroditis, paniculatis, paniculis floribundis petiolos conspicue superan- tibus diversa. 441 ВІХАСЕАЕ: 2. ONCOBA ОУАТА (Вехтн.) glabra, inflorescentiis ramu- lisque novellis resinoso-glutinosis; foliis ovatis acuminatis basi rotundatis integerrimis coriaceis; floribus polyzamo-dioicis (?), ra- cemis masculis corymbiformi-contractis З — 5-floris, petiolum vix excedentibus; sepalis floris masculi 3, petalis 6 quam sepala con- spicue minoribus; filamentis liberis laxis anthera obtusa sublongio- ribus; capsula echinata. Mayna ovata Benth. Journ. Linn. Soc. 1. c. S1! Stirps mascula tantum visa. Ккоткх dicitur orgyalis. Кома 7—10 ст. lg., 5—6 cm. lt., supra passim nitidula, subtus opaca, nervis latera- libus in utroque latere 6—8 parallelis, subtus prominentibus, laxe reticu- latis. Рктотоз 1— 2 cm. lg. PEDICELLI 7 — 8 mm. lg., FLORES aperti fere ejusdem diametri, alabastra ovata. SKPALA ovata concava, dorso passim cinereo-irrorata. PkTALA oblonga obtusa, cum staminibus sub- aequilongis glabra. ,,CAPsuLA aculeis longiusculis echinata“ (BENTHAM). Crescit in Serra de Araripé prope Brejo-Grande (sphalmate Brya-Grande apud Bentham), prov. Ceara: Gardner n. 2396. — Hamadryas. š 8. ONCOBA MAYNENSIS (Роврр. et Expt.) glabra, in- florescentiis ramulisque novellis saepius resinoso-glutinosis; foliis ovato- v. lanceolato-oblongis attenuato-acuminatis, basi plq. cuneato- obtusis, integerrimis, tenuiter coriaceis v. membranaceis; floribus polygamo-monoicis, racemis 12--25-Погів petiolo subaequilongis longioribusve, floribus гасеті inferioribus masculis breviter pedi- cellatis, superioribus hermaphroditis longius pedicellatis; sepalis 3, petalis 6 oblongis sepala paullo superantibus; filamentis liberis laxis, antheras obtüsas subaequantibus; ovario tuberculato: bacca globosa tuberculato-echinata. Tabula nostra LXX XIX. Fig. 1I. (fructus). Lindackeria Maynensis Poepp. et Endl. Nov. Gen. 111. 63. t. 270! | | Mayna paludosa Benth. in Hook. Journ. Bol. IV. 114. et in Journ. Linn. Soc. 1. c. 80! ARBOR cc. 20-pedalis, RAMIS brevibus, ramulis laxis v. divaricatis sursum angulosis, cortice cinereo. Forra 12—20 raro usque 27 cm. Ig., 3!/,—11 ст. lt., utrinque subopaca, ceterum ut in O. latifolia, exceptis differentiis in diagnosi indicatis. PkTrorus inter 2 et 8 cm. longitudine varius; stipulae nobis non visae, ех BkNTHAMIO subulatae, e POEPPIGIO minutae subrotundae obcordatae (?). Racemi axillares patulo-erecti, rachi compresso-angulata flexuosa; PEDICELLI distichi, solitarii v. saepius bini ternique e tuberculo (articulo pedicellorum inferiore) post flores delapsos persistente, ВНАСТКА brevissimá marginiformi fulto orti, florum (4 3—5, 9 6—10 vel maturitate usque 20 mm. longi. FLORES expansi cc. 12 тт. diam.; alabastra ovoideo-oblonga. SkrALA 3 PETALAque 6 ut in 0. lati- folia, sed proportionaliter minora. STAMINA 30—40 petalis subaequilonga, glabra; antherae lineares. Рзтпалм ut in O. latifolia, passim 4-carpi- diatum. ВАССА cerasi minoris mole, scil. 11/6 — fere 2 cm. diam., tuber- culis conicis uncinatis regulariter sulcatis undique obtecta, dura, tandem irregulariter vel 2 —3-valvatim dirupta. SEMINA (nobis non visa, ex PokPPiGI0) rarius ultra 3 perfecta, saepius bina, funiculo crasso brevi affixa, pendula; arillus semine fere major, latus ejusdem posticum involvens, fungosus, extus aurantius; semen irregulariter ovale, testa nitida laevi griseo-purpurascente rigida, albumine 'oleoso eduli. KEwsnvo (ех icone) cc. *^ longitudinem albuminis aequans; radicula cylindrica cotyledonibus late ovato-cordatis nervosis sublongior. Var. LAxirLoBA, foliis lanceolato-oblongis utrinque angustatis, racemis petiolo sublongioribus, floribus plerisque hermaphroditis. Mayna laziflora Benth. іп Hook. Journ. Bot. IV. 114. е! in Journ. Linn. Soc. 1. c. 81! ONCOBA— DENDROSTYLIS. 442 Habitat inter Barcellos et S. Isabel ad fl. Rio Negro, prov. до Alto Amazonas, Dec. flor.: Spruce 1975.; in lagunis prope Pedrero ad eundem fluvium: Rob. Schomburgk n. 920.; in sylvis primaevis ad Yurimaguas prov. Peruvianae Maynas, Jan. flor., Mart. fruct.: Poeppig. — Var. ad Esmeralda Guianae anglicae: Rob. Schomburgk. Oss. I. Specimina Poeppigiana foliis in universum majoribus, prae- cipue autem petiolis racemisque longioribus, his inde laxius floriferis gau- dent, quam specimina Spruceand. Vix tamen propterea speciei distinctae adscribenda ea censeam, quum in toto genere notae illae multum varient. Oss. H. Prope affinis est Oncoba laurina (1лпдасКегїа laurina Pres], Reliq. Haenk. П. 89, t. 65., Mayna laurina Benth. Journ. Linn. Soc. l. c.), in Mexico, Veraguas et in isthmo Panamensi indigena (Haenke, Seemann, Duchassaing, Goudot, Sutton Hayes n. 408.), praecipue diversa racemis petiolum subduplo superantibus, petalis sepalisque latioribus, foliis angustioribus. Folia subpedalia, petiolo 2'/-pollicari haud computato, racemus subsemipedalis, pedicelli 2— 3-fasciculati, 1- v. subinde 2-flori, fere pollicem longi. 4. ONCOBA PAUCIFLORA (Вехтн.) glabriuscula, haud resinoso-glutinosa; foliis oblongis cuspidato-acuminatis, basi acutis v. triangulari-cuneatis, subintegerrimis, firmule membranaceis, bre- viter petiolatis; floribus polygamo-monoicis (?), racemis 2—3-floris corymboso-contraetis petiolos conspicue superantibus; sepalis 3 suborbiculatis, petalis 9 oblongis calycem superantibus; filamentis liberis, anthera lineari acuminata multo longioribus; ovario echinato- aculeato. Lindackeria pauciflora Benth. in Hook. Kew-Journ. HI. 118! Mayna pauciflora Benth. Journ. Linn. Soc. l. c.! Ramu angulato-compressi, apice obsolete puberuli. Forra 12—16 em. lg., 4'/, —7 ст. Іш, concolora, utrinque subopaca, nervis lateralibus utroque latere 6--8 parallelis, subtus cum reticulo venularum làxo pro- minentibus, PkrroLus 1—2 ст. lg., stipulae non visae. INFLORESCENTIAK 5—6 cm. longae, rachibus abbreviatis, pedicellis gracilibus cc. 2'/, cm. longis. Fronks cc. 12 сіп. lg. SkPALA PkTALAque minutissime puberula ; STAMINA petalis aequilonga, marginibus tenuiter glanduloso-tomentella. OvARIUM subglobosum, aculeis longis densis minute glanduloso- puberulis. Fructus non visus. Inflorescentiae et antherarum indole facile recognoscenda. Crescit prope Тапай prov. Para: Spruce n. 115%. — Najas. V. DENDROSTYLIS Kansr. et Triana. DrNpbRosrvLIs Karst. et Triana, Linnaea XXVIII. 431. Benth. el Hook. Gen. L 125. — ? Mayna Aubl. Guian. 921. 1. 352. Benth. е! Лиси. locis citatis, quoad plantam Aubletianam. Frores dioiei v. polygamo-dioiei (?). SkPara 3 et PETALA 6—9 ut in speciebus americanis Олсобае. STAMINA indefinita, toro parum incrassato inserta, fabrica Oncobae, in flore femineo deficientia. Рівтил/ги (in flore masculo absque rudimento deficiens) tricarpidiatum, 1-loculare, placentis 3 parietalibus multiovulatis; sTYLI 3 bipartiti, lobis laciniatis. Bacca globosa echinata indehiscens (2). Semina pisiformia, arillo (v. arillodio?) pulposo cincta, тквтА coriacea, chalaza lata; ALBUMEN et кмввүо Oncobae. ARBORES FRUTICESQUe, FOLIIS alternis simplicibus integerrimis v. serratis, penninerviis, petiolatis, fuga- citer bistipulatis, rLoniBus masculis in fasciculos 443 BIXACEAE: DENDROSTYLIS. 444 breves axillares dispositis, femineis solitariis v. sub- solitariis axillaribus pedunculatis, pedicellis bracteatis, breviter supra basin articulatis, bracteolis nullis. Crescunt in. Americae australis parte boreali, prae- cipue in Nova Granata. | Oss. Mayna odorata Aubl. habitu, foliorum serratura et praesertim dispositione florum masculorum ab Oncobis americanis recedit et tam perfecte cum Dendrostylidis speciebus, e. gr. D. echinata et suaveolente convenit, ut plantam ad hocce genus transferre necesse duxerim, etiamsi flores ejus feminei (vel herma- phroditi?) nondum innotuerint. Si haec sententia futuris investi- gationibus stabiliretur, secundum leges nomenclaturae nomen gene- ricum Maynae restituendum, Dendrosiylis autem delendum esset; melius tamen ducam, nomen Maynae, ad expellendam confusionem cum eo connexam, prorsus relinquere. — Insequentibus duas species describamus, quae prope fines Brasilienses boreales observatae sunt; reliquae omnes Novam Granatam inhabitant. 1. DENDROSTYLIS (?) ODORATA (Асвг.) ramulis іп apice, petiolis cum pedicellis et calycibus minute hirtellis; foliis obovato-oblongis acuminatis, basi attenuatis imáque obtusis, sub- integerrimis v. antice sinuato-dentatis, membranaceis, juventute subtus ad nervos hirtellis, adultis glabris; floribus masculis in fasciculos axillares 2—4-floros petiolo breviores dispositis. Mayna odorata Aubl. Guian. 11. 921. t. 352. ПС. Prodr. 1. 79. Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. II 80. Епсткх 6-pedalis, вАМ18 fuscescentibus sparse lenticellosis. КолА in apice ramulorum conferta, 12—22 cm. 1р., 3'/,--6'/, cm. lt., opaca, subtus pallidiora, laxe nervosa, dentibus marginis per venas excurrentes mucronatis. PRrioLus 1--2 cm. lg., apice subarticulato-incrassatus, supra sulcatus; sTIPULAE subulatae strigoso-hirtellae, cauli appressae, 21/, mm. lg., deciduae. Кіовкя in speciminibus nostris omnes masculi, feminei 'Tuisvs ІШ, hucusque incogniti. | PEDICELLI illorum 3—4 mm. 12.) BRACTEKAE minutae subulatae. Frongs expansi cc. 8 mm. diam., alabastra subglobosa. SkPALA 8 ovato-suborbicularia, tenui-coriacea, margine attenuata, extus minute hirtella, intus glabra. PETALA 8—9, sepalis vix longiora, obovata, tenui- membranacea, glabra. STAMINA СС. 30 petalis subduplo breviora, super torum conicum pilosulum in glomerulum subglobosum compacta; FILAMENTA libera (nec in columnam conglutinata, ut cl. BENTHAM habet), puberula; ANTHERAE filamentis paullo longiores, oblongae, item puberulae. Flores suaveolentes, ex Aublet. Crescit in Guiana gallica: Aublet, Poiteau. In Brasilia con- termina forsan invenienda. Oss. I. Specimina nostra a PorrkAU lecta exacte cum descriptione Aubletiana conveniunt, ubi foliis dimensiones supra indicatae adscribuntur, quum in icone nimis parva delineata sint. Ons. II. An huc ducenda JDendrostylis denticulata "Triana её Planch. (Ann. sc. nat. IV. Ser. ХУП. 95. = Mayna denticulata Benth. in Hook. Lond. Journ. IV. 115.), e descriptionibus vix diversa? Haec in Guiana gallica а MARTIN, et a cl. Triana in valle fluvii Meta prope Villavicencio Novae Granatae lecta esse dicitur. 2. DENDROSTYLIS ECHINATA Веутн. ramulis foliis flo- ribusque masculis antecedentis, nisi minoribus. Dendrostylis echinata Benth. Journ. Linn. Soc. l. c. 82! Mayna echinata Spruce Pl. exsicc.! Еола 10—12 cm. lg., 3— fere 6 ст. lt., petiolo 1—2 cm. aequante, stipulis autem subulatis quam in antecedente paullo majoribus, 4—5 mm. scil. longis. FLORES masculi tantummodo visi, omni nota ut in antecedente, nisi paullo minores. | Vix non antecedentis varietas. Prope Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce n. 4499., et se- cundum cl. Bentham etiam in Brasilia boreali: Spruce n. 4070. In Peruvia etiam а Роеррідіо lecta. FLACOURTIEAE. E'ACOURTIEAE vel FracounmiANRAE, tribus Bixacearum, Endl. Gen. РІ. 921. Benth. іп Journ. Linn. Soc. V. App. П. 77. Benth. et. Hook. Gen. РІ. І. 123., exclusis generibus quibusdam, aliis additis. — FLACOURTIEAE, FrAcounTIACEAE v. FrAcounTIANEAE, ordo distinctus, L. C. Richard in Mem. Миз. L 366. DC. Prodr. 1. 855. Lindl. Introd. П. ed. 70. Veg. Kingd. 327. ex рате. Clos in Ann. sc. nat. IV. Ser. VIII. 269. ex parte (scil. tribus Flacourtieae et Laetieae). Flores hermaphroditi v. dioici. Sepala 3— 7, plq. parva, imbricata. Petala saepius (in brasiliensibus nostris constanter) deficiunt. Stamina indefinita numerosa, raro definita, plq. hypogyna, toro saepius glanduloso v. diseoideo inserta, antheris brevibus. Ovarium 2--6- v. raro l-carpidiatum, placentis parietalibus, rarissime in septa completa evolutis, — Arbores fruticesque, sae ; ji 21249 5 pe spinosae, foliis alternis ici ; 7 š fugaciter bistipulatis, floribus utplurimum жагы. г a уннн E Oss. E generibus a cl. Вехтнам et Нооккв ad hanc tribum adseriptis сат Балаға et Prockia in tribum Azarearum transferimus exclusis his generibus, vix notis characteristicis designatur ^ bene circumscriptum referant, b | | Вуатат inter Samydeas prope Caseariam, Азагат autem rationes infra ad genera ista exposituri. — Flacourtiearum tribus, etiam Do ned ME tabes naturalis nobis videtur. Licet enim Xylosma et Flacourtia typum алын мах Quit ЖОЛИ quibus stamina subperigyna et folia pellucido-punctata habentibus, transitum parte aliae Laetiae species punctis foliorum pellucidis destitutae sint, et flores hermaphroditi assim etiam іп Худ ing : TS : aem инээн ipte M тау а reliquis F/acourtiearum generibus haud, ut el. CLosio placuit, sub tribus distinctae + eno оуаги completa et ovula angulo c i affi : ; кі jam commemorata, hoc loco in memoriam revocamus. g entrali affixa, quae in Flacouriiae genere obtingunt, supra (p. 425.) ` 445 VI. XYLOSMA Fonsr. Хуговма С. Forst. Prodr. 72. Bennett іт Horsfield РІ. Jav. rar. 191. Endi. Gen. РІ. Suppl. I. n. 5081/1. Benth. et Hook. Gen. РІ. І. 128. — Мувохугок J. R. Forst. Char. Gen. 125. t. 63., пес Linn. fil. — HISINGERA Hellenius, Ас. Holm. 1792. p. 32. t. 2. Sieb. et Гисс. Fl. Japon. І. 167. 1.88. Endl. Gen. n. 5815. — Хүговма е! Низїхвквл Clos, Ann. $c. nat. IV. Ser. ҮШ. 220. 227. — CmwAEPALOPRUMNON Endi. Gen. n. 50798. (sectio). Karst. Fl. Columb. I. 123. t. 61. 69. (genus). — Fla- courtiae species americanae Миси. — Roumeae spec. Ройеаи е! Лиси. Frores dioici, raro polygami у. hermaphroditi. Ca- тух 4—5- raro 6—7-partitus, lobis squamiformibus sae- pius ciliatis, praefloratione imbricatis, persistens. Corolla nulla. Discus annularis v. saepius in glandulas 8—10, raro plures discretus, stamina pistillumve cingens. ТАМПА in flore femineo absque rudimentis deficientia, in masculo et hermaphrodito 15 —20 raro usque 50, calycem su- perantia, passim irregulariter inaequilonga; FILAMENTA setaceo-filiformia; ANTHERAE elliptico-subglobosae, dorso basi affixae, primum iutrorsae, tandem utplurimum ver- satiles, longitudinaliter birimosae. Оулвіом in flore 7 deficiens; in 9 vel % sessile ovoideum, 1-loculare, placentis parietalibus 2—3 v. rarius 4—6, ovulis 2 v. 4-6 biseriatis. Syrus brevis v. subnullus, passim profunde divisus; втіємАТА placentarum numero, pa- tentia, subulata v. saepius semilunata, subinde biloba. Bacca indehiscens, pericarpio tenuiter carnoso. Se- MINA 3 plurave, sessilia, trigono-obovoidea, шшид pressione plus minus angulata, exarillata, TESTA cru- stacea laevi, ALBUMINE copioso carnoso, EMBRYONE vi- ridi albuminis longitudine, cotyledonibus foliaceis sibi invicem applicitis, radicula cylindrica. F'RuTICES v. ARBUSCULAE saepe ѕріпоѕае, indu- mento (ubi adest) simplici. Forra spiraliter alterna (positione */,) raro disticha, glanduloso-dentata sub- indeque basi biglandulosa, rarius integerrima, epunctata, penninervia, petiolata, exstipulata. КтовЕв parvi, piq. flavo-virides, ad nodos foliatos defoliatosve um- bellato- v. glomerato-fasciculati, пипс subracemosi, pedicellis medio v. infra articulatis, ввАСТЕ18 squami- formibus, bracteolis rudimentariis v. nullis. — Ате- ricam ігорісат et Australasiam, perpaucae etiam Asiam continentem inhabitant. Oss. Xylosma et Hisingeram, quae a сі. Cros etiamdum pro generibus distinctis recensentur, haud generice differre, speciebus Xylosmatis а cl. A. Geray in Bot. Wilkes p. 76. et sqq. de- scriptis probatur; ita autem etiam Craepaloprumnon, a cl. KARSTEN ай generis dignitatem promotum, eum Xy/osmate conjungere necesse est, quum ab Z/singera nulla nota essentiali differat. Minime enim Hisingera nitida, ut HELLENIUs errore quodam indicavit, ovarium 2-loculare, sed, ut reliquae Xylosmatis species, 1-loculare, cum placentis parietalibus habet. — Roumea coriacea Poiteau, Bixac. BIXACEAE: XYLOSMA. 446 quae a cl. Cros, assentientibus cl. Свавквасн, ВЕХТНАМ et Ноокев, pro Xylosmatis specie declaratur, a reliquis omnibus pistillo 4— 6-mero recedit ideoque sectionis propriae titulo digna nobis videtur; reliquae enim omnes pistillo 2—3-mero gaudent. Flores Xylosmatis solemniter dioici exstant; sed hermaphroditi, praeter X. catophyllum infra descriptum, etiam in X. intermedio ( Hisingera intermedia Seem. Fl. Рапат. p. 249.) et passim quoque, unisexualibus frequentioribus intermixti, in X. AeleropAyllo observati sunt (cf. Кавзтем, Fl. Columb. I. 123. sub Craepaloprumno hetero- phyllo). Spinae dignitatem morphologicam ramorum habent, In ramulis novellis plerumque adhuc desunt, in anno demum secundo vel serius prorumpentes. Initio simplices, tandem ramosae fiunt, ramis apud plerasque species simplicibus perseverantibus, in X. ca- lophyllo et X. (Roumea) coríaceo iterum ramosis. Pleraeque solitariae in axillis vel ad nodos defoliatos stant; sed haud raro etiam collaterales cum fasciculo florali vel ramulo frondoso offen- duntur, subinde juventute foliis parvis et fasciculis floralibus onustae. Cl. Cros species Zisingerae et Xylosmatis praecipue secundum praesentiam aut absentiam spinarum disposuit. Sed quum haec organa mere fortuita, igitur in uno specimine obvia sint, in altero ejusdem speciei deficiant, denique in herbariis plerumque ramuli tantum juniores, etiam in speciebus spinosis adhuc inermes, praesto sint, hane spinarum notam in specierum nostrarum dispositione, quantum potuit, negligere ratum duxi. CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM. Sectio 1. EUXYLOSMA. Pistillum 2—83-carpidiatum. I. Flores hermaphroditi breviter racemosi. Stamina cc. 50. Stigma discoideo-capitatum 1. X. (?) CALOPRYLLUM. II. Flores dioici umbellato- v. glomerato-fasciculati. Stamina 15—25. Stigmata discreta. 1. Stirpes glabrae v. subglabrae. а. Stigmata crassiuscule subulata . 2. X. DIGYNUM. b. Stigmata semilunata v. semiorbicularia. Flores glomerato-fasciculati, pedicellis subnullis. Frutex ut videtur inermis 8. X. BENTHAMI. Flores fasciculati, pedicellis distinctis. Агриѕсша spinosa . 4. X. SALZMANNI. 2. Tota stirps, praesertim ramuli foliaque subtus juven- tute pallide ferrugineo-tomentosa . 5. X. CILIATIFOLIUM. Sectio II. ROUMEA. Pistillum 4—6-merum. — Nulla brasiliensis. Skcri0 L EUXYLOSMA. Pistillum 2—3-carpidiatum. 1. XYLOSMA (?) CALOPHYLLUM Geiser. ramulis in- florescentiis calyeibusque minute puberulis, ceterum glabrum, spinis validis ad ramos vetustos duplicato-ramosis armatum; foliis ovatis v. ovato-oblongis acuminatis, basi subacutatis, densiuscule serrato- dentatis, firmule membranaceis, supra vernicoso-lucidis, subtus opacis; floribus hermaphroditis breviter racemosis, sepalis 5 — 7, disco in glandulas minutas numerosas extrastaminales discreto, sta- minibus cc. 50, pistillo trimero, stigmate discoideo-capitato trisulco. Xylosma calophyllum Griseb. Erläuterungen ausgewählter Pflanzen des trop. Amer. 27! Flacourtia calophylla Benth. Mss. іт Pl- Spruce n. 1600! 59 447 Fagigx? ramis cinereis, ramulis lenticelloso-punctatis. SPINAE vetustiores ultradigitales, crebro ramosae, fuscescentes, juniores non visae. Fora disticha, 8—16 cm. lg., 5— fere 7 cm. lt., dentibus grossiusculis obtusis, apice subincurvis, subtus glanduloso-foveatis, nervis laxis tenuibus cum venularum reticulo utrinque prominulis. PerioLus plano-convexus се. 1 ст. lg, Racemi 1!/,—2'/, ст. longi, axillares solitarii v. passim 2— 3-fasciculati, 4—8-flori, rachi angulosa cum pedicellis 2—3 mm. longis atque bracteis ovatis cc. 17/, mm. aequantibus minute puberula. FLORES 4—5 mm. lg. SkvALA ovata obtusa, extus ad basin, intus tota puberula, minute ciliata, 2 —2!/, mm. aequantia. Disc: glandulae inter sese sub- liberae, stamina annulatim cingentes iisque basi leviter adhaerentes, glabrae. Genitalia glabra, calycem subduplo excedentia. ANTHERAE minutae, vix versatiles, OvAniuM trigono-ovoideum, stylo brevi, placentis 3 leviter prominentibus, ovulis ad placentam 4 (?) Fructus non visus. Habitat ad oram meridionalem fl. Amazonum prope ostium f. Solimoés, Junio fl.: Spruce n. 1600. — Najas. Ова. Floribus hermaphroditis, staminibus numerosis, antheris parvis fere immobilibus, stigmate capitato-discoideo, denique etiam disci indole a reliquis Xylosmatis speciebus americanis aberrat et una ex parte ad Laetiam, altera ad Thiodiam (quam cum Zuelania A. Rich. synonymam et a Laetia generice distinctam censeo) accedit, olim forte in genus distinctum collocanda. 2. XYLOSMA DIGYNUM (Вемтн.), glabrum, spinis validis ramosis armatum; foliis ellipticis v. elliptico-oblongis acuminatis, basi breviter attenuatis, densiuscule serrato-dentatis, firmule mem- branaceis, supra plerumque nitidis, subtus opacis; floribus dioicis umbellato-fasciculatis, sepalis 4 ciliatis, disco аппшагі сгепа(0, staminibus 15—20, pistillo dimero, stigmatibus 2 crassiuscule subulatis patulo-erectis. Flacourtia ( Hisingera) digyna Benth. Mss. іп Pl. Spruce exsicc. ! Auui-üva Brasil, i.e. lignum acus, Martius Obs. n. 2751. Anson magnitudine Pruni domesticae, TRuNCO in 6—8 ped. altit. diviso in ramos erectos, cortice ferrugineo-rufo tecto atque ad basin usque SPINIS nigris fortissimis 8—4-pollicaribus ramosis (uti in Centaurea Veruto) densissime armato (Martius 1.с.). Вами cinerei leaticelloso-punctati, no- velli adhuc inermes et ad apices tenuissime puberuli. Forra 6 — 12 raro 15—16 cm.1g., 3—5 raro 6 ст. lt., fabricá praeter differentias in diagnosi indicatas ut in antecedente. PerioLuUs supra canaliculatus 3 — 5 mm. lg. FascicuL: florum ad nodos foliatos defoliatosque ramulorum juniorum 9--4-пі congesii, sessiles v. pedunculo brevi crasso tuberculato fulti, singuli 4—8-fori; PEDICELLI CC. 3 mm. lg., florum femineorum paullo breviores et crassiores quam in masculis, paullo supra basin агїїсшай, cum BRACTKIS ovatis ciliatis 1--1/, mm. longis obsolete puberuli. FLORES 7 3 mm. 15. SEPALA 4 ovato-suborbiculata obtusa concava ciliata, dorso obsolete pu- berula, anthesi patulo-erecta, 1 mm. lg. Discus glaber annularis obsolete 4-lobus, lobis 2--3-сгепайз. STAMINA glaberrima calycem duplo ехседепиа. Еговиз Q 1'/ mm. !g. SkPALA ut in d, nisi paullo minora et pistillo appressa. Discus annularis obsolete crenatus glaber. PisTiLLUM glaberri- mum, ovario ovoideo, stylo brevissimo, stigmatibus cc. 3/, mm. longis. ВАССА ut in X. са око, itemque skMINA. Stigmatum indole praesertim distincta. Crescit in sy'vis inundatis secus f. Amazonum haud infrequens, e. gr. ad Coari, Ega etc.: Martius; ad oram meridionalem fl. Rio Negro usque ad concursum Solimoés, Majo flor.et fruct.: Spruce 1533. z in sylvis Yurimaguas provinciae Peruvianae Meynas : Poeppig n. 2480.— Najas. Oss. Specimen Spruce n. 1533. а cl. GniskBACHIO CFI. Brit. W.-Ind. 21) ad X. nitidum ducitur, a quo tamen foliis et stigmatibus differt. 8. XYLOSMA BENTHAMI (Тог.), subglabrum inerme; foliis ovatis ellipticis v. sublanceolatis breviter acuminatis, basi plq. acutis, appresse serrato-dentatis, duriuscule coriaceis, utrinque saepius opacis; floribus dioicis glomerato-fasciculatis, pedicellis brevissimis, sepalis 4—5 ciliatis, disco (7) 8—10-crenato, staminibus ec. 20 . . . . . * 7 pistillo dimero, stylo brevi apice bifido, stigmatibus semiluaatis. BIXACEAE: XYLOSMA. 448 Flacourtia prumifolia Benth. РЇ. Hartweg. 1601, пес H. B. K. Flacourtia Benthami VII. 291! ° Hisingera Benthami е! Н. lucens Clos іп Ann. вс. nat. ТУ. Ser. VIII. 225! Flacourtia nitida Benth. in Hook. Kew-Journ. ПІ. (1851) p. 119. Евоткх v. ARBUSCULA (SPRUCE), RAMULIS rufescentibus crebro lenti- celloso-punctatis. Forra 4—8 cm. lg., 21/,—4 cm, lt., margine incrassata, dentibus subtus glanduloso-foveatis et praeterea glandulis 2 ad basin limbi obviis, nervis laxiusculis utrinque, praesertim subtus, prominulis. PkrIOLUS 2—3 mm. lg., subteres. FLorum masculorum (qui solummodo nobis visi) fasciculi in axillis novellis ей ad nodos defoliatos ramulorum anni praecedentis sessiles, 5—10-flori, PEDICELLIS cc. 2 mm. longis medio articu- latis, BRACTEA oblonga cymbiformi ciliata subaequilonga fultis, bracteolis nullis. SkPALA ovata obtusa ciliata, ceterum glabra v. dorso cum pedi- cellis minute puberula, 1'/,—2 mm. lg. SrmAMINA glaberrima dimidio v. duplo longiora, fabricá ut in X. ciliatifolio, Disco glabro. FLORES feminei (nobis non visi, e descriptione Стови 1. c.) in fasciculis 3—5- floris; pedicelli petiolo breviores, Марин. SkPALA 4 cordata, vix ciliata, extus pilosula, intus subglabra, patentia. GERMEN ovato-globosum, STYLUS brevis apice bifidus, sTIGMATA semilunata. Tul. ж Ann. sc. па. Ш. Ser. Habitat ad Santarem prov. Para: Spruce n. 560.; et ad Po- payan Columbiae : Hartweg n. 890. — Najas ей Extrabrasil. Oss. Ab insequente defectu spinarum et floribus glomerato-fasciculatis diversum; discrimina a X. prunifolio H.B.K. cl. TULASNRE l. c. indicavit. — Specimina Hartwegiana et Spruceana supra indicata a cl. Cros ad species duas diversas ducuntur, sed differentiam, quam specificam censeam, inter ea non invenire possum. Ramulos nempe utrinque subglabros video, nec in specim, Spruce puberulos, ut cl. Cros adnotavit; quod autem sta- mina in specim. Spruce „calyce breviora attinet, hoc in eo nititur, ut nondum perfecte explicata sint. 4. XYLOSMA SALZMANNI (Сгов), subglabrum, spinis va- lidis ad truncum ramosque vetustos simpliciter ramosis armatum; foliis plq. ovato-oblongis ovatisque, obtusis v. obtuse productis, basi breviter attenuatis, plus minus crenato-dentatis, pergamaceis, utrinque nitidulis v. subtus opacis; floribus dioicis plq. umbellato- fasciculatis, sepalis 5 v. 4 ciliatis, disco floris masculi 6—10-glan- duloso, staminibus 15—25, disco floris feminei annulari, pistillo antecedentis. Hisingera Salzmanni Clos l. c. 224! ARBUSCULA 10 — 15-реданз. SPINAE trunci palmae longitudinem adipiscuntur, nmigrescentes v. cinerascentes, eae ramorum superiorum sim- plices, ad ramulos novellos nondum obviae. RaAwr cinerei, cum ramulis fuscescentibus subinde minute puberulis lenticelloso-punctati, plus minus flexuosi. Кома forma et magnitudine valde varia, 4—10 cm. lg., 2—5 cm. lt., in varietate etiam majora, dentibus marginis subtus glanduloso- foveatis, saepius glandulis 2—4 ейат ad basin limbi obviis, nervis utrinque elevatis, пипс laxis, nunc tam densis et obliquis, ut folium transverse striolatum appareat. Ркт:0108 5—10 (3—20) тт. lg., supra сапайси- latus. INFLORESCENTIAE, FLORES (flavo-virides, teste Princ. Neuwied) et FRUCTUS ut in insequente, nisi pili praeter sepalorum став deficientes v. parci minutique. Pistillum subinde trimerum occurrit; exceptione filamenta 5 ananthera, cum sepalis alterna, in flore femineo observavi. Planta magnopere varia, praecipue foliis. Styli brevius v. profundius divisi, stigmata integra v. plus minus biloba. Formam insequentem varie- tatis titulo salutandam censemus: ; : Var. B. LoNGIFOLIA, foliis elliptico- v. sublanceolato-oblongis, saepius subcaudato-acuminatis, basi attenuatis ‚ 9—12 cm. 12, 81/,—41/, em. lt. 449 BIXACEAE: Habitat frequens in vicinia Rio de Janeiro, e. gr. ad aquaeductum, in Serra d’ Estrella, ad Parahyba fluvium etc.: Martius, Pr. Neuwied, Riedel, Sello, Beyrich, Gaudichaud 857., Glaziou 217. 2964.; prope Bahiam: Salzmann, Blanchet 3589.; ad Formigas, Uberava, Lagoa Santa aliosque locos prov. Minas Geraés: Regnell III. 1534., Riedel, Warming; prope Goyaz: Pohl. — Varietas inter Victoriam et Bahiam: Sello. — Dryas, Oreas. Oss. Ad hanc speciem probabiliter Xylosma Tweedieanum (Hisin- gera Clos l. c. 226.) ducendum, nobis non visum, e descriptione nonnisi foliis minoribus, scil. 2—3 cm. longis, 1/,—2 cm. latis, diversum. CI. CLos praeterea asserit, ramos stirpis masculae inermes, femineae spinosos esse; quam vero differentiam fortuitam, ut in herbarii speciminibus passim accidit, nec constantem habere possumus. Simillimum est Xylosma nitidum A. Gray ( Hisingera nitida Hellen.), et a cl. GRISEBACHIO (Fl. Brit. W.-Ind. 21.) cum X. Saizmenni identicum haberi videtur (e locis natalibus a сі. GmiskBACHIO indicatis). Differt tamen foliis obtusioribus, basi plq. cuneatá subsessilibus, in universum minoribus. Omnino X. nitidum а cl. GRiskBACH synonymis nimis multis donatur; Ша Roumeam coriaceam Poit. (v. s.) excludendam censemus, quae non solum, ut PorrkAU recte indicavit, stigmatibus (carpidiis) 5 v. 4—6 differt, sed etiam foliis oblongis magis coriaceis et utrinque anguste prominulo-reticulatis s porro Flacourtiam celastrinam H.B.K. (cujus syno- nymon Prockia obovata Presl!) et Flacourtiam flemuosam H.B.K., quae foliis minoribus, prior etiam fasciculis floralibus 2— 4-floris et pedicellis brevissimis differunt. Forte quidem specimina numerosiora, quam nobis praesto sunt, trausitum inter duas has plantas et X. nitidum adhuc de- monstrabunt; haud tamen talem etiam a Roumea coriacea offerri credi- derim, quam potius pro specie optime distinctá habeo, Xylosma coriaceum nobis salutandá. 5. XYLOSMA CILIATIFOLIUM (Cros), totum juventute pallide ferrugineo-tomentosum , tandem plus minus glabrescens, spinis validis ad truncum ramosque vetustos simpliciter ramosis armatum; foliis ellipticis v. ovatis plq. breviter acuminatis, basi in petiolum subacutatis, crenato-serratis, membranaceis v. tenui-coriaceis, opacis, subtus persistenter tomentosis et tomentoso-ciliatis; floribus dioicis umbellato-fasciculatis, pedicellis calycibusque pubescentibus, ceterum fere antecedentis. Tabula nostra XC. Hisingera ciliatifolia Clos l. с. 223! FRUTEX V. ARBUSCULA, TRUNCO erecto gracili 3—5-orgyali, dense spinoso. SPINAE trunci digitales et ultra, fuscae, glabrae, nitidulae, lenti- celloso-punctatae, eae ramorum superiorum simplices tomentosae, basi passim foliis parvis floribusque instructae. Ramr cinerei, novelli basi perulis quibusdam squamiformibus stipati, ferrugineo -tomentosi. FOLIA 6—10 v. raro 12 cm. ig., 8—5 cm. lt. (CLos, qui minora ea describit, juvenilia tantum vidit), ceterum ut in antecedente, praeter tomentum juven- tute utramque paginam subaequaliter obducens, supra tandem evanescens, et nervos semper laxiusculos. PkTIOLUS teretiusculus cum ramulis tomen- tosus, 4—8 mm.lg. FascicuLi florum ad nodos defoliatos ramorum anni ultimi vel etiam ex axillis novellis, nunc super folia minuta ad spinarum nascentium basin dispositi, utriusque sexus 6—12-flori, tuberculo insidentes, PEDICELLIS 2—6 mm. longis, tomentosis, medio articulatis, ввАстк5 minutis squamiformibus, bracteolis nullis. SkPALA 5 v. 4, cc. 1 mm. lg., ovata, acuta, apice subinde glandulosa, villosulo-ciliata et utrinque, praecipue secus nervum medium, hispidulo-tomentosa. Discus floris с in glandulas 6—10 subrotundas glabras discretus, © consimilis v. subinteger. STAMINA 15—25 glaberrima, initio antheseos exteriora breviora, tandem omnia aequalia, calycem 4--5-ріо excedentia, in flore © nulla. Ризтиллум (quod in flore ў absque rudimento deficit) glabrum, plq. dimerum, ОУАН10 ovoideo, ovulis pro placenta 2, зтуго perbrevi bifido, sriGwATIBUS patentibus sub- semiorbiculatis, ВАССА ОУ0ОМео- 105088, calyce fulta, stylo immutato terminata, glabra, 5-—6 mm. diam. SkwiNA 3—4 trigono-obovata, faciebus 2 planis, tertia convexa, fusca, nitida, 4—4'/ mm. Ig. A XYLOSMA — PERIDISCUS. 450 Tomenti indole a reliquis speciebus americánis differt. Ut antecedens foliorum formá et magnitudine multum variat. Habitat prope Rio de Janeiro: Glaxiou 2895.; ad Caldas prov. Minas Geraés: Lindberg 415., Regnell 111. 1519.; іп sylvis ad Lagoa Santa: Warming; in prov. Ceara: Gardner 1450. Majo in Junium flor., Sept. fruct. — Dryas, Oreas. VII. PERIDISCUS Вкхтн. Реврізсоѕз Benth. in Benth. et Hook. Gen. Pl. І, 127. Еговез hermaphroditi. SkPAra 4 у. 5 subvalvata, decidua. Petala nulla. Sramna indefinita, hypogyna v. extima subperigyna; ЕШАМЕМТА setacea, basi sub- incrassata, apice incurva; АМТНЕВАК parvae subglobosae longitrorsum birimosae. Dıscus annulum glandulosum ovario adnatum refert. Оулнгом depresso-hemisphae- ricum, 1-loculare, placentis 3—4 vix prominulis, ovulis 6—8 ex apice loculi pendulis; вту 3—4 breves subulati, втематвов subacutis. Евостов junior sub- ovoideus breviter stipitatus, carnosus, bene maturus non visus. Annon excelsa, roLi1 distichis integerrimis im- punctatis triplinerviis petiolatis fugaciter bistipulatis, RACEMIS parvis ex axillis perularum fugacium ad basin ramulorum oriundis, PEDICELLIS haud articu- latis ebracteolatis, basi nRACTEA decidua fultis, FLO- RIBUS parvis. — Unica species hucusque cognita іп- sequens : 1. PERIDISCUS LUCIDUS Вехтн. І. c.! Praeter inflorescentiam et flores glaberrimus. RAMULI teretes, sicc. nigricantes, adulti grisei. Forsa oblonga v. ovato-oblonga, subacuta v. breviter producta, basi obtusa v. late cuneata, raro subcordata, 12 — 25 ст. lg., 5—11 cm. lt., coriacea, supra lucida, subtus opaca еб passim glaucescentia, basi triplinervía, nervis 2--3 pinnatis superne accedentibus, cum prioribus utrinque, praesertim subtus prominentibus, venis reticularibus tenuibus angustissimis. PkTi0LUS сс. 1'/ cm. lg., apice incrassatus, teretiusculus; втірГІ,АК lanceolatae, ad gemmas taptum visibiles, ubi in conum 1, cm. longum convolutae sunt, cicatricem oblique subapnularem relinquentes. ВАСЕМ: solitarii binique, 2— 27, ст. lg., basi bracteis paucis ovatis concavis involucrati; perulae, e quarum axillis pronascuntur, non visae, e cicatrice tantum ei stipularum consimili recognitae, Rachis racemi cum bracteis, pedicellis et calycibus ferrugineo-tomentosa ; PEDI- CELLI сс. 8 mm, lg., uniflori; внАСТЕАЕ Ovatae subaequilongae, FLORES 8 mm. diam. SEPALA ovato-oblonga obtusa concava coriacea, plus minus inaequalia, anthesi reflexo-patentia. STAMINA сс. 25 glaberrima, sepalis paullo breviora, ovarium conspicue superantia, extima teste BENTHAMIO subinde ananthera. Ovarium cum disco usque ad ejus medium adnato glaberrimum. Евсстов nobis visi nondum maturi subovoidei, obtuse pro- ducti, in stipitem crassum attenuati, disco obsoleto, glaberrimi, maximi ex- stantes 87, cm. 16. Ad flumina Casiquiare, Vasiva, Pacimoni et Uaupés Brasiliae borealis et Venezuelae conterminae: Spruce п. 9389. et 2843 bis. РЕТ: Najas. Ons. Placentae in ovarii cavitatem vix prominulae, ovula ex apice illius pendula, pedicelli haud articulati, in Бітасеағит ordine quodammodo anomala sunt. 451 BIXACEAE: LAETIA. 452 УШ. LAETIA Ілхх, LAETIA Linn. Gen. n. 661. Jacq. Amer.167. t. 108. 183. fig. 60. H.B.K. Nov. Gen. У. 355. DC. Prodr. І. 260. Магі. Nov. Gen. П. 77. 1. 165. Meissn.Gen. 19. (17). Endl. Gen. п. 5071. Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. П. 82. Benth. еі Hook. Gen. Pl. 1. 126. — Тнаммл Browne, Jam. 245. t. 25. — CASINGA Griseb. Erlüul. РИ. trop. Amer. 29. FronEs hermaphroditi. Separa 4 v. 5 libera v. basi breviter connata, plus: minus petaloidea, praeflo- ratione imbricata, anthesi reflexa, decidua v. persistentia. Petala nulla. 8таміма indefinita v. rarius 15—10, libera, hypogyna v. brevissime perigyna, aequalia v. alterna breviora, riLAMENTIS filiformibus, АМТНЕН8 ellipticis v. oblongis, introrsis, versatilibus, longitrorsum birimosis. Discus nullus v. leviter incrassatus, haud glandulosus. PrsriLLUM tricarpidiatum ; ovarium sessile 1-1осшаге, placentis parietalibus 3, ovulis numerosis 2- v. pluriseriatis; sryLus simplex, sTIGMATE capitato v. ігПоро, nunc stylus apice breviter trifidus, stigma- tibus capitellatis. CapsuLA baccans, intus saepe resi- поза, loculicide trivalvis. SkwiNA pauca plurave, arillo сагпово v. pulposo cincta (an semper?), ovoidea v. subrotunda, testa crustacea laevi v. foveolata, chalaza apicali, ALBUMINE Carnoso, EMBRYONE axili recto. FRUTICES vel ARBUSCULAE, indumento (ubi adest) simplici, FOLIIS distiche alternis integris saepius crenato - dentatis, | nonnunquam | punctis lineolisque pellucidis instructis, petiolatis, fugaciter bistipulatis, FLORIBUS parvis v. mediocris magnitudinis in cymas axillares terminalesque v. in fasciculos axillares dis- positis, pedicellis basi articulatis, бғасіей basilari et parte inferiore bracteolis 2 subinde in cupulam con- natis instructis. — Crescunt in tota America tropica. CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM. 1, Flores in dichasia (v. cymas repetito-dichotomas) dispositi. Sta- mina numerosa, Stylus simplex, stigmate capitato minute trilobo. — Folia pellucido- punctata. Folia ovata v. obovata, plq. obtusa, 3—6 ст. 18. Cymae semel v. bis dichotomae . 1.41), APETALA. Folia ovato-oblonga breviter acuminata, 6—9 ст. 15. Cymae bis terve, rarius subquater dichotomae 2. L. CORYMBULOSA. H. Flores in fasciculos axillares v. supraaxillares dispositi. Bracteae ad basin pedicellorum in pulvinulum densum compactae. Stamina 10—20. Stylus simplex, stigmate capitato minute trilobo. — Folia saepius pellucido- punctata (cryptis resiniferis semper evolutis, sed subinde foliorum compage coriacea obtectis). 1. Stamina 12— 20. Folia pellucido-punctata. Fasciculi florum breviter supraaxillares . . . . . . 8. L. PROCERA. 2. Stamina 10—12. Fasciculi florum axillares. Folia oblonga, pellucido-punctata v. punctis obtectis, laxiuscule reticulato-venosa 4. L. SUAVEOLENS. Folia obovata crasse coriacea, impunctata (scil. punctis obtectis), dense substriato-nervosa * 5. L. CALOPHYLLA HI. Flores in fasciculos axillares dispositi. Bracteolae majusculae, circa basin singulorum pedicellorum in cupulam combinatae. Stamina numerosa. Stylus apice breviter trifidus, stigmatibus capitellatis. Folia coriacea impunctata (cryptis resiniferis haud evolutis). Cupula bracteolarum cyathiformis, 6. L. CUPULATA. Folia ovato-oblonga. margine subintegra . + • Ея Folia oblongo-lanceolata. Cupula bracteolarum profunde Моа- ос пе те need see 7. L. CORIACEA. ` 1, Flores in dichasia (v. cymas repetito-dichotomas) dis- positi. Stamina numerosa. Stylus simplex, stigmate ca- pitato minute trilobo. — Folia pellucido-punctata. 1. LAETIA APETALA Jaco. glabra v. partibus novellis puberulis; foliis ovatis obovatis v. ellipticis, plq. utrinque obtusis v. obtuse productis, dense glanduloso-serratis, papyraceis v. tandem subcoriaceis, plus minus pellucido-punctatis ; cymis axillaribus semel у. bis dichotomis (8--%-Шогів); sepalis 5 petaloideis pellucido- punctatis. Laetia apetala Jacq. Amer. 167. t. 108. ША. Spec. 11. 1163. H.B.K. Nov. Gen. V. 354! DC. Prodr. І. 260. Mart. Nov. Gen. П. 78. t. 165! Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. 11. 83. Ағаға umbellata Presl, Reliq. Haenk. 11. 92! Радо de Piranha Brasil. ARBUsCULA 10 — 20-pedalis, patenter ramosa, creberrime ramulosa, RAMIS griseis nodosis lenticelloso-punctatis. Кол forma apicis baseosque multum varia, basi saepe quidpiam inaequilatera, 3— 6 cm. lg., 115—8 ст. lt., dentibus marginis subinde ad glandulas reductis, supra nitidula, subtus pallidiora, punctis pellucidis subinde folii compage obtectis, nervis laxius- cule reticulatis utrinque, praesertim subtus, prominulis. PkTIOLUS semiteres supra canaliculatus, 3—6 mm. 1g.; sTIPULAE lanceolatae ciliatae, 2 mm. lg., fugacissimae. Сумак ex axillis foliorum superiorum v. ad ramulos laterales abbreviatos proficiscentes, 2— 4 cm. lg., pedunculo et pedicellis subaequilongis compressis, his breviter supra basin articulatis, BRACTEIS squamas ovatas ciliatas, vix 1 mm. longas referentibus. 8—12 mm. diam. FLORES expansi ЗЕРАҺА ovato-oblonga rotundata, 4—6 mm.1g., glabra v. extus puberula, membranacea, albida, anthesi reflexa. STAMINA 80--50 sepalis subaequilonga, glaberrima, filamentis tenui-filiformibus, antheris ob- longis. PisriL.LUM glabrum stamina subaequans, ovario oblongo in stylum paulo breviorem attenuato, cry ptis resiniferis repleto. CApsuLA baccans ovato- oblonga, obtuse 6-gona, glabra, purpurascens, 1!/ cm. lg., stylo brevi- apiculata, calyce reflexo emarcido fulta, intus resinosa, tandem trivalvis, valvis late patentibus. SEMINA cc. 10 dense compacta, mutuá pressione angulata, arillo laxo flavescenti subpulposo obvoluta, gigartoidea aut conica, magnitudine seminum Vitis viniferae minorum, testa laevi fusca. Fructus triti odorem Siliquae dulcis exhalant. Var. 8. rusEsckNs, гаш lis cum foliis sübtus et inflorescentiis tomentellis, calyce extus pubescente, ovario laxe albo-villosulo. Flores quam in typo minores. Habitat typus in dumetis et inter arbusta sparsa, Taboleiro dicta, juxta fluv. S. Francisco prope Јоатеіга et alibi in sylvis aestu aphyllis in mediterraneis prov. Bahia, Pernambuco et Piauhy: Martius; ай Utinga in deserto prov. Bahiae: Blanchet п. 2767. (forma floribus solito minoribus); ad Rio Canude prov. Piauhy: Gardner 2312. (teste Bentham). Praeterea їп Guayaquil: Ruiz; ad f. Magdalenae pr. Teneriffe: Humboldt, Bonpland; in sylvaticis Carthagenae: Jacquin; in Mexico: Haenke. — Varietas. іп humidiusculis tempore pluvioso inundatis pr. Cuiabá, prov. Mato Grosso: Riedel. — Hamadryas. et Extrabrasil. < з 2. LAETIA CORYMBULOSA 8рвоск: glabra, foliis ovato- oblongis breviter attenuato-acuminatis, basi inaequilateraliter obtusis, dense glanduloso-serratis, membranaceis, pellucido-punctatis; cymis axillaribus bis terque v. in varietate quater dichotomis (7—19 ү. in var. usque 24-floris), ceterum antecedentis. 453 Laetia corymbulosa Spruce Mss. іп Pl. exsicc.! Journ. Linn. Soc. l.c.! Benth. ARBUSCULA habitu Psidii, RAMIs cinereis sparse lenticellosis, novellis subangulatis. Forra 6—9 cm. lg., 2'/,—83!/, cm. lt., vel infima ramu- lorum minora, ceterum praeter differentias in diagnosi indicatas ut in ante- cedente, PETIOLO 4—5 mm. lgo., sTIPULIS ovato-acuminatis cc. 1 mm. longis, caducis. СүмАК axillares et passim ad ramulos decurtatos laterales dis- positae, brachiato-ramosae, pedunculo compresso 11/,-2/, cm. lg., arti- culis subsequentibus 5 — 3 mim. aequantibus, pedicellis 1 cm. longis bre- viter supra basin articulatis; BRACTEAK triangulari-ovatae cc. 1 mm. lg., deciduae. FLORES 1 cm. et quod excedit diam., omni nota ut in antecedente, semper tamen glaberrimi, staminibus 60 — 80 breviter perigynis, tubo perianthii disco tenui vestito. Fructus haud suppetit. Var. В. FLORIBUNDA, foliis paullo majoribus (9—10 cm. lg., 4-4, em. lt.), cymis ter v. passim quater dichotomis, pedunculis pedicellisque typo sublongioribus. Laetia floribunda Spruce Mss. Benth. l. c. 84! Flores in specim. etiamdum juveniles, unde habitus evadit a speci- minibus bene florentibus diversus, qui cl. 8РВОСКОМ verisimiliter induxit, speciem distinctam ex hac planta constituere, quae nostra sententia vix varietatis titulo digna est. Habitat in sylvis барб ad oram meridionalem fl. Amazonas prope ostium fl. Solimoés : Spruce n. 1599. (typus) et 1580. (varietas). — Najas. H. Flores in fasciculos axillares v. supraaxillares dispositi. Bracteae bracteolaeque liberae, ad basin pedicellorum in pulvinulum densum compactae. Stamina 10—20. Stylus simplex, stigmate capitato minute trilobo. — Folia saepius pellucido-punctata (cryptis resiniferis semper evolutis, sed subinde folii compage coriacea obtectis). З. LAETIA PROCERA (Pozrr. et Expr.), glabra v. gemmis minute puberulis; foliis oblongis breviter acuminatis, basi subin- aequilateraliter rotundatis v. subeordatis, appresse minuteque glan- duloso-serrulatis, tenuiter coriaceis, pellucido-punctatis, laxiuscule reticulato-venosis; fascieulis florum breviter supraaxillaribus sessi- libus 15—30-floris, pedicellis petiolo subaequilongis; sepalis 5 pe- taloideis, staminibus 12--20 longitudine vix diversis. батуда procera Poepp. е! Endl. Nov. Gen. 111. 67! Laetia casearioides Sagot Mss. in Pl. Guian. exsicc. n. 1137 ! Benth. Journ. Linn. Soc. l. c. 85! ARBOR 60-pedalis, trunco stricto tereti, ramis erectis apice solum ramulosis. RAMULI saepe ulnares simplicissimi stricti (PokPPiG), crassiusculi, inferne teretes, sursum subangulati, passim glauco-irrorati. Кома 10—14 ст. 1g., 3//,—5 ст. lt., utrinque nitidula, subtus pallidiora, punctis pellu- cidis transverse elongatis, nervis utrinque prominentibus; PETIOLUS 1--17/, raro 2 cm. lg.; sTiPULAE triangulares cc. 1 mm. aequantes. ВвАСТЕАК minutae ovatae acuminatae ciliato-denticulatae in pulvinulum subrotundum compactae, e quo pedicelli filiformes 6—15 mm. longi emergunt. FLORES expansi 6—7 mm. diam. SEPALA ovato-oblonga obtusa, haud pellucido- punctata, reflexa, 3—4 mm. aequantia. STAMINA subaequilonga, vix peri- £yna, filamentis filiformibus plus minus concrispatis, antheris oblongis v. oblongo-cordatis majusculis. Ovarium ovoideo-oblongum, іп sTYLUM brevem attenuatum. CAPSULA subglobosa v. ovoidea, obtuse trigona, 11 —2 cm. lg., trivalvis, valvis basi cohaerentibus stellato-patentibus, coriaceo-suberosis , saepe transverse rugosis. SEMINA numerosa in pulpa (ex arillis) nidulantia (2), obovoidea, cc. 3 mm. 15., profunde reticulato- foveata, fusco-nigrescentia. ` Flores albi подом (PokPPrc). In sylvis ad Еда Amazonum: Poeppig n. 2853.; ad Karouany Guianae gallicae: Sagot 1137.; aliis Guianae gallicae locis: Martin, Poiteau. — Najas et Guianensis. Bixac. BIXACEAE: LAETIA. 454 4. LAETIA SUAVEOLENS Вехтн, glabra, foliis elliptico- v. longiuseule oblongis acuminatis, basi subsymmetrice acutatis v. bre- viter attenuatis, dense minuteque serrato-dentatis, coriaceis, pellucido- punctatis, punctis subinde folii compage crassiore obtectis, laxiuscule reticulato-venosis; fasciculis florum axillaribus sessilibus 6 — 12- foris, pedicellis petiolo brevioribus; sepalis 5 petaloideis, stamini- bus 10—12 alternatim subinaequilongis. Laetia suaveolens Benth. 1. c. 851, ex parte. батуда suaveolens Poepp. et Endl. Nov. Gen. 1. 66. 1.274! Casinga suaveolens Griseb. Егійші. РЇЇ. d. trop. Am. 27! батуда petiolaris Spruce іп РІ. exsicc.! FnuTEX orgyalis comosus, БАМ18 longis parum divisis, RAMULIS simplicibus erectis inter folia leviter flexuosis, striatis, apice purpurascenti- viridibus, epidermide nitida vestitis (Рокррів). Кола 6 — 15 cm. lg. 8—5'/ cm. lt., ceterum (praeter differentias in diagnosi indicatas) ut in antecedente, PETIOLO 5—15 mm. longo, sriPuLIS lanceolatis 1 mm. longis fugacissimis. BRACTEAK et PEDICELLI item antecedentis, nisi hi breviores; FLORES сс. 5 mm. lg., praeter staminum numerum et diversam longitudinem, quum alterna sepalis anteposita perianthio paullo longiora, alterna paullo v. subduplo breviora sint, pariter ut in illa specie sese habent. CAPSULA ovoidea v. subglobosa, perfecte matura 2 cm. diam. et ultra, tarde sub- dehiscens, pulpa succulenta rubra (ex arillis ?) repleta (PokPPiG). SEMINA 8 v. plura, in universum antecedentis, nisi paullo minora et (esta laevi. Flores albi odore Aurantiorum suavissimo insignes (PokPPiG). — Samyda petiolaris Spruce nil nisi formam sistit foliis minoribus, petiolis sublongioribus, cryptis resiniferis minutis folii compage crassiore obtectis. Habitat cum antecedente in sylvis ad Еда Amazonum: Poeppig n. 2912.; prope Manáos et ad fluvios Solimoés, Casiquiare et Uaupés frequens: Spruce 1451. 2756. 1507. (n. 1507. formam petiolarem re- ferens); etiam іп Cayenna: Martin, teste Bentham. — Najas et Guianensis. . 5. LAETIA CALOPHYLLA Eicnr. glabra, foliis obovatis v. obovato-oblongis, ex apice rotundato cuspidato-acuminatis, basi symmetrica acutis v. attenuatis, minutissime appresse glanduloso- serratis, crasse coriaceis, impunctatis (scil. punctis obtectis), supra lucidis, subtus opacis, dense substriato-venosis, nervis utrinque praesertim supra prominentibus; fasciculis florum axillaribus sessi- libus 15—30- floris petiolo subbrevioribus, reliquis L. suaveolentis. Tabula nostra XCI. Laetia suaveolens Benth. l. c. ex parte. RAMULI validi, fusci v. grisei. Forra 8—11 cm. lg., 4—6 cm. lt., saepius undulata, petiolo 10—15 mm. longo, nervis lateralibus et reticu- laribus fere aequalibus, omnibus transversis angustis et tam argutis, ut folium striolatum appareat. INFLORESCENTIAK et FLORES Omni nota ut in L. suaveolente. CAPSULA obovoideo-subglobosa cc. 1 cm. aequans, apicu- lata, ceterum ei L. suaveolentis consimilia, SEMINA obovoidea, chalaza ad apicem orbiculari impressa, testa laevi fuscescenti, cc. 3 mm. longa. Certo L. suaveolenti prope affinis, sed foliorum forma, crassitie et nervatura in speciminibus nostris constanter diversa. Ad flumina Casiquiare, Vasiva et Pacimoni Brasiliae borealis : Spruce 3451. — Najas. Овв. Іп Herb. L. Cl. Richard, nunc Franqueville, Laetia exstat e Guiana gallica oriunda, Samyda obtusifolia nb ill. RicHARD salutata, quae ante- cedenti admodum similis, differt foliis basi subcordatis, minus nitidis, reticulo venularum laxiore (magis ut in L. procera), pedicellis longioribus, scil. 10—14 mm. aequantibus. De fructibus (in specim. nondum maturis) cl. Биснанр in schedula haec adnotavit: „Capsula baccata globosa, tantisper ad trigonum obtusissimum accedens, laevis, nitida, tribus lineolis inscripta, lactescens (12); pericarpium crassum trivalve 1-loculare; semina pauca, immersa substantiae membranulosae et inserta medio singulae уајуде.“ 60 455 BIXACEAE: LAETIA. 456 HI. Flores in fasciculos axillares dispositi. Bracteolae majusculae, circa basin singulorum pedicellorum in cu- pulam combinatae. Stamina numerosa. Stylus apice bre- viter trifidus, stigmatibus capitellatis. — Folia coriacea impunctata (cryptis resiniferis haud evolutis). Ons. Forte differentiae indicatae ad genus novum ex his plantis constituendum sufficiant. 6. LAETIA CUPULATA Ѕрвосе: ramulis pedicellis calycibus- que griseo-puberulis ; foliis ellipticis v. oblongis breviter acuminatis, basi e latiuscula in petiolum contractis , subintegerrimis, rigide coriaceis, utrinque nitidis, impunctatis; fasciculis florum axillaribus sessilibus 3— 8-floris, petiolo subduplo longioribus; bracteolis in cupulam cyathiformem margine subintegram combinatis. Tabula nostra XCII. Laetia cupulata Spruce Mss. in Pl. exsicc.! Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. П. 84! Аввов 25-pedalis, nAMIS paucis elongatis griseis, novellis subangu- latis. Кола 9—18 cm. lg., 4'/,— fere 7 cm. lt., integerrima v. hic illic glandulis minutis vix e margine exsertis serraturam indicantibus instructa, subconcolora, nervatura fere L. procerae. PkTIOLUS Crassiusculus supra canaliculatus, cum ramulis puberulus, 6—10 mm. 16. Stipulae non visae. PEDICELLi ànthesi cc. 1 cm. lg.; alabastra adhuc subsessilia, cupulá bracteolarum velut calyce suffulta. Haec ceterum coriacea, minute puberula, 3—4 mm. Ig pedunculo brevissimo fulta. БЕРАҺА 4—6, sae- pissime 5, obovato-oblonga, rotundata, carnea, utrinque cano-tomentella, 6—8 mm. longa, anthesi reflexa. STAMINA 80--50 brevissime perigyna, erecta, sepalis subaequilonga, filamentis flaccidulis, antheris oblongis minutis. OvanruM conico-oblongum, dense fusco-tomentosum, 6-angulare; STYLUS glaber, stamina breviter excedens. „Fructus ovoideus crasso-coriaceus, tomentosus, in valvulas 3 dehiscens (BENTHAM). In sylvaticis fl. Casiquiare supra ostium fl. Vasiva, prov. do Aito Amazonas: Spruce n. 3200. — Najas. 7. LAETIA CORIACEA 5РЕОСЕ: tota praeter flores glabra, foliis lanceolato-oblongis longiuscule attenuato-acuminatis, basi acutis, passim subfalcatis, subintegerrimis, crasse coriaceis, supra nitidis, infra subopacis, impuncetatis; fasciculis florum axillaribus sessilibus 3 — 5-floris, petiolum breviter superantibus, bracteolis in cupulam ovoideam profunde bilobam combinatis; pedicellis calycibusque cano-tomentellis. Гаейа coriacea. Spruce Mss. іп Pl. exsicc. ! Benth. l c.! ARBUSCULA raro 12 pedes excedens, ramis subangulatis gríseis nitidis. КОША (in specimine secunda) 12 —16 cm. 1g., 3— fere 4 ст. lt., distanter obsoletissimeque sinuato-crenata, glandula minuta nigricante in sinubus sessili, subtus pallidiora, nervis utrinque aequaliter prominulis, lateralibus valde obliquis, reticularibus laxis. PETIOLUS сс. 1 ст. ]g.; stipulae non visae. PEDICELLI сс. 7 mm. lg.; cupula BRACTEOLARUM subsessilis 5 mm. longa, lobis late ovatis rotundatis concavis tenui-coriaceis. FLORES quam in antecedente paullo minores, ceterum ejusdem indolis, nisi ovarium sub- ovoideum. „Fructus junior globosus dense tomentosus“ (BENTHAM). In sylvis prope Tomo ad fl. Guainia те! Rio Negro superiorem, et prope Panuré ad Rio Uaupés, prov. do Alto Amazonas: Spruce 2730. — Najas. Твівов IV. SAMYDEAE. ÑAMYDEAE, Вїхасеагши "из, A. Rich. Fl. Cub. І. 367. Griseb. Erláut. Pf. des trop. Amer. 24. Flora Brit. W.-Ind. 22. Triana et Planch. Ann. sc. nat. ТУ. Ser. XVII. 104. — SAMYDEAE v. SAMYDACEAE, ordo distinctus, Vent. Mem. Instit. 1807. р. 143. pro parte. H.B.K. Nov. Gen. V. 360. DC. Prodr. П. 47. Endl. Gen. 916. Lindl. Veget. Kingd. 330. Benth. іп Journ. Linn. Soc. Lond. V. Suppl. П. 87. Benth. et Hook. f. Gen. pl. 1. 794., quoad tribum Casearieae. — Ратвіякалв (Flacourtiacearum sectio) DC. Prodr. 1, 255. Planch. 1. с. 115. Flores plq. hermaphroditi. Calyx 5- v. 4-partitus, lobis imbricatis. Petala nulla. Stamina perigyna, definita v. indefinita, priora saepius duplo sepalorum numero. Discus calycis tubum уезбенз, fauce in processus saepius staminodiformes, staminibus alternos vel in coronam androeceo pistilloque interpositam rarius extra- staminalem conspirantes evolutus, raro processubus nullis. Pistillum solemniter triearpidiatum, 1-loculare, pla- centis parietalibus. -— Arbores fruticesque, foliis distiche alternis simplicibus penninervüs petiolatis plg. Pes citer bistipulatis, сгурїїв resiniferis saepe pellucido-punctatis et lineolatis. ; Ова. Samydeas et Bireas, а plerisque auctoribus ob staminum insertionem , Bireis hypogynam Samydeis perigynam, sub ordinum distinetorum titulo separatas, reverà arcte inter sese cohaerere, pluribus formis transitoriis вране a цане; Ita = е quod a cl. Вемтнам et Нооккв aliisque botanicis 521628 adnumeratur, licet vix а Casearia separari soil (ut infra n 2 гн 23 ) к, 2 е primum Laetiae, postea Samydae generi auctores adscripserunt; Љаећа, cujus species nonnullae Eu пе i ae е escriptae sunt; denique 1014 Асагеагит sectione, a prioribus ad B¿zeas, recentius ad Затудеав гана Ч quum 2 sese abeant W omnino differentia inter insertionem perigynam et hypogynam in botanica systematica vix infer g өв recenseri possit, ut transitus in aliis quoque ordinibus demonstrant, ratum duxi, antecedentibus cl A.R lii plantas illas in unum eundemque ordinem reconciliare et tribuum tantummodo е5 iis vindicare йрн кты чыгалы б ыл s Praeter perigyniam Samydeae etiam disco denotantur , | faucem saepissime lobos plus minus staminodiiformes exserit, conformationem etiam inter Е/асоигіїеаз, e. gr. in Xylosmate eam pro charactere Samydearum peculiari, qui calycis tubum (vel receptaculi partem calycinam) vestiens ad ejus a botanicis plurimis reverá pro staminodiis genuinis habitos, Similem autem ante oculos habemus eandemque in Zomalieis quoque observamus, ita ut qui Ив ordinis distincti forte dignitatem vindicaret, agnoscere haud possimus. Lobos autem mit 7T 7 i 457 | BIXACEAE: САЗЕАВЛА. | 458 IX. CASEARIA Jaco. CASEARIA Jacq. Amer. 132. t. 85. Н. В.К. Nov. Сеп: V. 366. DC. Prodr. 1.48. Camb. in St. Hil. Fl. Bras. 11. 166. t, 125—127. Endl. Gen. n. 5060. — Meissn. Gen. 72. (52.). Benth. et Hook. Gen. 1. 796. (excl. syn. Zuelania ef Thiodia). — ЇкорсАХА, Pi- томва el Ріраввл Aubl. Guian. 1. 328. t. 127. App. 29. 30. lab. 385. 386. — Ріравкл Gaertn. f. Carpol. Suppl. Ш. t. 224. DC. Prodr. І. 316. — боюромал Plum. Gen. t. 24. Griseb. Е. Brit. W.-Ind. 24. — VALENTINIA Sw. Fl. Ind. occ. 11. 689. Griseb. Егійші. 23. — ANAVINGA Lam. ІШ. t. 355. Gaertn. f. 1. c. — Снлктосклтев Ruig et Pav. Prodr. Fl. Peruv. 61. t. 35. DC. Prodr. П. 52. — СвлтЕвлА Pers. Enchir. 1.485. — LINDLEYA Kunth, Malvac. 10. Н.В.К. Nov. Gen. V. t. 479. 480., nec eorumd. Nov. Gen. ҮІ. 239., nec Nees. — Ахтввома Vell. FI. Flum. ІҮ. t. 145. — АтнЕмАЕА Schreb. ex DC. Prodr. — Bice- LowlA Spreng., non Smith, nec DC. — Samydae spec. Linn. el Лиси. — (МюмвтлАрким Forst. Char. Gen. 143. 1.72. — VARECA Gaerin. Егис І. 290. t. 60., synonyma speciebus gerontogaeis indila ). Ет,оввв hermaphroditi. Cayx subcorollinus 5- (4—6-) partitus, lobis subaequalibus praefloratione quincuncialiter imbricatis, persistens et subinde accres- cens, raro deciduus. Corolla nulla. STAMINA plq. 10, rarius 6—8 а. 12—25, fauci calycis inserta, plq. in- clusa, libera v. cum disci lobis basi connata, alternatim inaequilonga, longiora (in 10-andris) calycis lobis ante- posita, breviora iis alterna, ceteroquin сопѓогтіа, ra- rissime dimorpha. FirAwENTA filiformia, dorso connectivi affixa; АМТНЕБАК introrsae, versatiles, dithecae, longi- irorsum birimosae, ovatae ellipticae v. subgloboso- didymae, saepe glandulà dorsali v. apicali frequenter barbellatà instructae. Porriwis granula ellipsoidea, plicis porisque 3 v. 4, ехша laevi. Discus calycis tubum vestiens, fauce in processus evolutus staminibus isomeros et alternos, nunc iis intersertos, rarius in coro- nam interiorem, rarissime in exteriorem conniventes, liberos v. basi cum filamentis connatos, plq. oblongo- clavatos et tomentoso-barbatos (,staminodia* Апс!.). Оулвгом sessile liberum, plq. trigono-ovoideum, 1-10- сшаге, placentis parietalibus 3 v. raro 4, 1- v. saepius 2—multiovulatis, ovulis 2- v. pluriseriatis passim vir- gulaeformibus. SryYrus terminalis basi saepius pilosus, simplex aut apice trifidus, sricMATE capitato a. triloho, styli trifidi stigmatibus minute capitellatis. | CaPsuLA вісса v. subbaccata, loculicide trivalvis, 1—polysperma. SEMINA plq. obovoidea, raphe lineari saepissime in arillum varie configuratum, subinde pulposum semina- que conglutinantem evoluta, chalaza apicali orbi- eulari. Тезта tenui-crustacea, laevis апі scrobiculato- foveolata, passim hirto-velutina; endopleura tenui- membranacea; albumen copiosum carnosum. Емввүо axilis rectus, plq. albuminis longitudine et latitudine, COTYLEDONIBUs (íenui-foliaceis, RADICULA cylindrica exserta, FRUTICES et ARBUSCULAE, RAMIS teretibus, gemmis nudis, raro perulatis. Кога distiche alterna, sim- plicia, plq. oblonga, saepissime serrato-dentata, punctis maculis lineolisque resiniferis pellucidis v. folii com- page plus minus obtectis utplurimum ornata, petiolata, bistipulata, stipulis solemniter minutis caducissimis. INFLORESCENTIAE итбейшае v. capitatae, passim ad florem | subsolitarium reductae, rarissime сутоѕае, acillures, sessiles v. rarius breviter pedunculatae, PEDICELLIS supra basin articulatis, BRACTEA et parte inferiore bracteolis binis squamiformibus subinde in осћтеат connatis instructis. |FLoRES рі. parvuli, flaventes albidi viridulique rarius rubentes. Inpo- MENTUM simplex. — In tropicis totius orbis, inprimis Americae, frequentes. Овв. Partes illae, quas supra pro disci processubus decla- ravimus, ab auctoribus omnibus, quantum video, staminodia nuncu- pantur. Cui tamen sententiae vix matura favet, nam transitus inter hos lobos et stamina vera nunquam observati sunt, nec omnino formae, quae affinitatem quandam inter ea indicarent. Contra ob- servandum, lobos istos semper directe e parte disci inferiore, tubum calycinum vestiente, productos apparere et texturá consimili gaudere; porro eos analogiam evidentem cum processubus Lu- naniae, Euceraeae, Telrathylacii exhibere, quibus disci naturam adscribere auctores haud haesitárunt; denique monendum, etiam in reliquo Biracearum ordine aliisque affinibus, ut іп Pass/floreis, Canellaceis etc. discum іп floris conformatione magnam partem agere et formis valde variatis ludere. Praecipue autem obser- vationem adfero, in Casearíae sylvestris subvar. pedicellari insti- tutam; saepe enim in hac flores vidi, quorum partes plus minus ab invicem solutae et remotae erant, tubus calycinus proprius et discus eum vestiens evanidi, simul autem etiam lobi illi staminodii- formes non amplius conspicui, ita ut concludi liceat, lobos disco evanido addictos fuisse. Puncta lineolaeque pellucidae, quae folia multarum Caseariarum exornant, cryptis resiniferis in folio sparsis efficiuntur. Accidit subinde, ut. folii compage crassiore occultentur, licet in interiore parenchymate evolutae sint; in speciebus autem nonnullis, e. gr. in tota Prpareae sectione, геуега desunt. Passim etiam, nescio quà caussá, in diversis ejusdem speciei speciminibus (e. gr. in C. in- aequilalera) adesse aut deficere possunt. ln sepalis haec puncta rarius observantur. Zuelania А. Rich., cujus synonymon Thiodia Griseb., a cl. BENTHAM et Нооккв cum Casearia conjuncta, nobis поп solum staminibus indefinitis, sed etiam disco juxta unumquod . que filamentum in duas glandulas producto, generice differre videtur. Forma quoque staminum et pistilli a Casear?is typicis alienatur. CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM, INTERCALATIS QUIBUSDAM EXTRABRASILIENSIBUS. Sectio I. GUIDONIA. Stamina 8 v. 10. Disci processus in coronam extrastaminalem conspirantes, basi in tubum conflati. — Folia pellucido-punctata. Species Antillana С. spinescens (Sw.) (cf. adnotatio infra sub sect. I.). 459 BIXACEAE: Sectio II. IROUCANA. Stamina 8, rarius 6 v. 10, cum lobis disci intersertis plus minus connata. Stylus indivisus, 8tig- mate capitato. Capsula baccans, seminibus plq. in ршра ех arillis molli-carnosis proveniente nidulantibus eáque conglutinatis. — Folia pellucido-punctata et lineolata. A. VALENTINIA. Stamina 6, 8 v. 10. Disci processus filiformi-clavati, glabri. — Folia spinoso-dentata. С. comocladifolia Vent. C. ilicifolia Vent. C. coriacea Griseb. (cf. adnotatio infra sub sectione II.). Species Antillanae: B. EvinOovCANA. Stamina В v. rarius 10. Disci processus oblongi v. oblongo-spathulati , tomentoso-barbati, basi cum filamentis breviter соппай, — Folia subintegerrima v. serrata. 1. Flores in cymas corymbiformes axillares dispositi C. nitida Jacq. (cf. adnotatio infra sub sect. I. C.). 9. Flores in umbellas axillares sessiles dispositi. a. Foliorum nervi laterales utrinque 4—6. Ramuli et folia subtus plus minus pubescentia. Ramuli saepe spinescentes. Flores ad nodos foliatos defoliatosque ramulorum juniorum provenientes 1. C. spinosa Willd. Spinae nullae, Flores solemniter ad nodos defoliatos (infra apices ramulorum foliatos) provenientes. Folia subtus ad nervos pubescentia, tandem glabrescentia 9. С. nAMIFLORA Willd. Spinae nullae. Flores ut in C. spinosa. Folia subtus persistenter ferrugineo-tomentosa C. hirta Sw. C. rufidula Тг. et РІ. (cf. observatio infra ad C. ramifloram). b. Foliorum nervi laterales utrinque 6— 12. Ramuli foliaque glabra v. juventute fugaciter pubescentia. Rami vetusti spinescentes, novelli plq. inermes. Nervi laterales plq. 6—9. Capsula cc. 1 cm. 1р.; semina foveolata . . + + + + 8. C. oBLoNGiFOLIA Camb, Inermis. Nervi lat. plq. 8—10. Capsula 2 cm. 12.; semina етв. . . . o ‚ 4. C. NEGRENSIS Кісі. Inermis. Nervi lat. 11—18. — Ап hujus affinitatis? Flores incogniti . . . . 5. C. RESINIFERA Spruce. Sectio IIl. PITUMBA. Stamina 10, raro 12. Disci processus staminibus interserti, liberi, rarissime basi cum filamentis connati. Stylus indivisus, stigmate capitato. — Folia utplurimum maculis lineolisque pellucidis ornata, raro impunctata, Series A. Calycis lobi oblongi v. lanceolati linearesque, anthesi plq. гейехі. Stamina 10, raro 12, cum disci lobis erecta, antheris solemniter ellipticis eglandulosis. Capsula baccans; semina in pulpá ex arillis molli- carnosis proveniente nidulantin eáque conglutinata. — Flores saepius praecoces, in umbellas multifloras consociati, mediocris magnitudinis. 1. Antherae eglandulosae. Fructus glabri, а. Folia basi symmetric v. parum obliqua, serrata, plus minus pilosa. Folia plq. 5—7 сіп. 15., novella ad nervos puberula, adulta glabra, sparse minuteque punctata , 6. С. PARVIFOLIA Willd. Folia plq. 7—12 cm. Ig., novella subtus in tota pagina tomentella, adulta glabra, crebro et әніме...» X majuscule » 7. С. RUPESTRIS Eichl. Folia subtus plq. persistenter floccuso-tomentosa, minute punctata, punctis saepius obtectis . 8. C. LASIOPHYLLA Eichl. b. Folia symmetrica, subintegerrima, glabra, evidenter pellucido-punctata . . . . . . 9. C. MELLIODORA Кісі. e. Folia basi distincte inaequilateralia, serrata, glabra, punctis minutis saepius obtectis . 10. C. ADSTRINGENS MART. CASEARIA. 460 9. Antherae eglandulosae. Fructus velutino-tomentosi. Folia novella praesertim ad nervos pubescentia, adulta plus minus glabrata 2... . 11. C. ЕосккАхА Miq. Folia novella utrinque, praesertim subtus, ferrugineo- tomentosa,tomento subtus persistente C. hirsuta Sw. (cf. observatio infra post n. 11. C. Fockeanam.). 3. Antherae apice glandula majuscula barbato-villosa in- Capsula glabra. Folia 10—20 cm. lg. 12. C. MACROPHYLLA Vahl. structae. Series B. Calycis lobi ovati v. oblongi, anthesi erecti v. erecto- patuli. Stamina 10 inclusa, antheris ellipticis v. oblongis eglandulosis. Fructus (in paucis tantum cognitus) ut in serie А. — Flores cum foliis evoluti, in umbellis fasciculisve paucifloris, saepius parvi. 1. Stamina conformia (nisi alternatim subinaequilonga); disci processus pilosi. Flores 4-5 mm. lg. Folia . 13. C. PAUCIFLORA Camb. a. Ovarium dense hispidum. punctis raris v. nullis . . . . b. Ovarium glabrum v. apice tantum pilosum. Flores 1'//—4 mm. lg. Folia evidenter punctata. Folia glabra, petiolo 6—9 mm. longo. cellati, cc. 3 mm. lg. . . Flores pedi- . 14. C. PETIOLARIS Poepp. Flores . 15. C. onovATA Poepp. Folia subtus tomentosa, petiolo 2 mm. longo. pedicellati, 8, —4 mm. lg. . Folia glabra. Flores subsessiles Sepala minute fusco-maculata . 1% —– 2 mm. lg. . 16. С. skssiLIFLOoRA Camb. 2. Stamina alternatim difformia, ea sepalis anteposita multo longiora, antheris parvis, filamentis dense villosis, alterna antheris magnis, filamento brevissimo subglabro fultis; disci processus glabri . . . . . . 17. C. SINGULARIS Кісі, Series C. Calycis lobi ovati v. suborbiculati, anthesi erecti v. erecto-patentes. Stamina 10 inclusa, antheris didymo-subglobosis, dorsi apice glandula solemniter barbellata instructis. Capsula (ubi visa) sicca, 1- v. oligosperma, arillo seminum vario nunc subnullo, testa reticulato- - foveolata. 1. Folia glabra v. plus minus pubescentia, nec'tamen to- mento denso persistenti canescentia. a. Folia impunctata. Folia 2!/,—3!/, cm. lg., glabra. axillares. Placentae 1-ovulatae Flores subsolitarie . 18. C. MICROPHYLLA Eichl. Folia 3!/, —6 ст. lg., coriacea, supra glabra, subtus ad nervos velutino-tomentosa. Flores 3—6-fascicu- lati. Placentae pluriovulatae . . 19. C. POHLIANA Eichl. b. Folia pellucido-punctata, 4—12 cm. lg. «. Fasciculi florum breviter pedunculati. Alabastra ovoideo-oblonga, sepalis oblongis. Folia evi- denter punctata, nervis lateralibus (utrinque) 4-5 20. C. Рокррівп Кісі. Alabastra ovoideo-subglobosa , sepalis orbiculatis. Folia antecedentis . . . . . 21. C. BLANCHETIANA Miq. Alabastra ovoidea, sepalis late ovatis. Folia nervis lateral. plq. 7—12, punctis aetate saepius obtectis 22. C. САМВЕЗЗЕРЕЗП Eichl. 8. Fasciculi florum sessiles v. subsessiles. Folia anguste oblonga, 5—8 cm. lg., obtuse serrato- dentata, praeter nervos puberulos glabra. Fasci- culi 2—6-flori . . . 23. C. OLIGANTHA Eichl. Folia ovata v. ovato-oblonga, 7—12 cm. lg., supra tenuiter, subtus densius tomentosa. Fasciculi 10—20-for . . . 94. C. PETRAEA Benth. Folia ovato-oblonga, 7—12 cm. lg., argute v. spi- ‚ Ruloso-serrata , praeter nervos juventute puberulos glabra. Fasciculi 10—920-flori . C. ulmifolia Vahl. (cf. observat. ad n. 24. С. petraeam ша). 461 2. Folia subtus tomento denso persistenti cinerascentia v. pallide ferruginea. a. Florum fasciculi breviter pedunculati. Flores subcapitati, pedicellis 1 — 2 mm., calycibus 4-5 mm. longis . . . . . . 25. C. BRASILIENSIS Кісі. Flores umbellati, pedicellis calycibus subaequilongis, 3—4 тт. aequantibus . . . . 26. C. STIPULARIS Vent, b. Flores majusculi (6—7 mm. 1g.) capitati, capitulis sessilibus; bracteae majusculae suborbiculatae 97. C. GRANDIFLORA Сатр. Sectio IV. CRATERIA. Stamina 10. Disci processus sta- minibus interserti, liberi, Stylus indivisus, stigma trifidum. Capsula sicca oligosperma, seminibus arillo vario cinctis. pellucido-punctata. Folia saepius 1. Folia pellucido-punctata, raro impunctata. Flores minuti distincte pedicellati. Folia basi valde inaequilateralia, nervis lateral. utrinque 8—4 valde obliquis; arillus in fimbrias plumosas di- laceratus . . . . . . . . . 28. C. INAEQUILATERA Сатр, Folia basi subsymmetrica, nervis lateralibus 5—8 erecto- patulis. Arillus subinteger . . . 29. C. SYLVESTRIS Sw. Arillus . 30. С. SELLOANA ЮМ, 2. Folia coriacea impunctata. Flores subsessiles. brevis subinteger . . . . e e Sectio V. PIPAREA. Stamina 10—15, raro 20--25. Disci processus in coronam intrastaminalem conniventes (nec staminibus interserti). Stylus apice trifidus, stigmatibus minute capitatis. Capsula sicca, l- v.oligosperma, testa seminum plq. hirto-velutina. — Folia coriacea, impunctata. 1. Sepala maturitate haud accrescentia. pilosa, semina hirto-velutinu. Capsula plq. intus а, Folia subtus velutino-tomentosa. ( Flores subsessiles, Stamina 10—15 31. С. DENTATA (Aubl.). Flores longiuscule pedicellati. Stamina 15—20 С. lasiosperma Tri. et Pl, (cf. observatio infra ad n. 31. C. dentatam). b. Folia glabra. Stamina 10—15. Flores breviter pedicellati. Calyx tubo brevissimo, lobis reflexis. Capsula extus dense fusco-tomentella, intus tomentoso-lanuginosa . . 32, C, JavirkNsis H.B.K. Flores subsessiles. Calyx tubo distincto infundibu- lari, lobis paullo longioribus erectis 33. C. DENSIFLORA Benth. Flores breviter pedicellati. Calyx tubo brevissimo, lobis erectis. Capsula extus parce pilosa, intus дым... v в « ЭЖ 0. LAUMPOLIA Вещи. 2. Sepala maturitate plus minus accrescentia, capsulae ad- pressa. Capsula intus glaberrima, seminum testa hirto- velutina. Stamina 20—25. Sepala maturitate 10-14 mm. lg. 85. C. SPRUCKANA Benth. Stamina 10. Sepala maturitate 6—7 mm. lg. 86. C. СоммкнвохїАКА Camb, 8. Sepala maturitate haud accrescentia. Capsula intus cum seminibus exarillatis glaberrima . . 37. C. Мажмиламг Кісі. GUIDONIA. брома, Samydae sectio, DC. Prodr. 1. 48. ет parle; genus proprium Griseb. Erlüuter. 29. Е. Brit. W.-Ind. 24.; Саѕеагіае species Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. 11. 88. Griseb., Cat. pl. Cub. 10. SEcrio I. Disci processus in coronam extrastaminalem conspirantes, basi in tubum connati, Stamina 8— 10. Stylus simplex, stigmate ca- pitato. — Folia pellucido-punctata. Bixac. BIXACEAE: CASEARIA. 462 A. cl. BkNTRAMIO et GRISEBACHIO ad sectionem Jroucanam ducitur, а quà tamen disci indole differt. Cf. infra observationem ad sectionem Pipareae. Nulla hujus sectionis species Brasiliensis, una tantum insequens An- tillana et Guianensis hucusque cognita: CASEARIA SPINESCENS Вкхтн. (l.c. Griseb. Cat. pl. Cub. 1. c. — Samyda spinescens Swartz Fl. Ind. occ. II. 762. DC. 1. c. — Guidonia spinescens Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 1. c. — Casearia brevipes Benth. in Hook. Journ. Bot. IV. 110.). Habitat in savannis ad Pirara Guianae britannicae: Rob. Schom- burgk 773. (ет Benth., C. brevipes); іп Trinidad : Lockhart, ex Gri- sebach; Cuba: Wright 18!, Rugel 642., ex Griseb.; in Hispaniola: Swartz. SEcrio. П. IROUCANA. НЕХАХТНЕВА е! Inovcawa, Caseariae sectiones, Benth. in Hook. Journ. Bot. IV. 110. — VALENTINIA е! Iroucana, Caseariae sectiones, Benth. е! Hook. Gen. PL І. 796., excl. Guidonia. — InoucaNa, genus proprium, Aubl. Guian. І. 328. t. 127. — VALENTINIA, genus propr., Swartz Fl. Ind. occ. 11. 687. — VARECA Gaertn. Fruct. I. 290. 1. 60. Stamina 8, rarius 6 v. 10, cum lobis disci intersertis plus minusve connata, Stylus simplex, stigmate capitato. Capsula һассапв, seminibus plq. in pulpà ex arillis molli-carnosis proveniente nidulantibus eàque conglutinatis. — Folia plq. pellucido-punctata el lineolata. Oss, Hecantherae et Iroucanae sectiones а cl. BENTHAMIO pro- positas in unam conjungere ratum duximus, quia etiam in sectione priore saepe stamina 8 — 10 occurrunt (cf. infra sub Valentinia), et folia spi- nescenti-dentata in С. coriacea transitum ad integerrima offerunt. A. VALKENTINIA, Folia spinescenti-dentata. Stamina 6, 8 v. 10. Disci pro- cessus filiformi-clavati, glabri, basi cum filamentis inter- sertis membraná conjuncti. Ex hac serie nullam brasiliensem, sed solummodo species 3 insequentes Antillanas novimus. a. CASEARIA COMOCLADIFOLIA Укхт. (Choix t. 44. in adnot. DC. Prodr. II. 48.), glabra, foliis ellipticis ovatis v. obovatis, obtusissimis retusisve, basi obtusis v. subcordatis, grosse sinuato-dentatis, dentibus in spinas excurrentibus, membranaceis, crebro pellucido-punctatis, tenuiter nervosis, 3—4 cm. lg, 2— 2'/, cm. lt., brevissime petiolatis; floribus * ad nodos defoliatos ramorum adultorum umbellato-fasciculatis, fasciculis sessilibus v. brevissime pedunculatis, pedicellis 5—7 mm. longis calyceque subaequilongo glabriusculis; Calycis campanulati tubo subhemisphaerico, lobis 5 oblongis obtusis tubu subtriplo longioribus; staminibus 6— 8—10 cum disci lobis triente inferiore connatis, glaberrimis, filamentis setaceis, antheris ellipticis eglandulosis, disci lobis filamento vix brevioribus; ovario ovoideo-pilosulo, stylo simplici, stigmate subcapitato; fructu.... Habitat in S. Domingo: Jaeger! , et em DC. Prodr. b. CASEARIA ILICIFOLIA Үкхт. (Choix t. 44. DC. Prodr. II. 48. — Valentinia ilicifolia Sw. Fl. Jnd. occ. П. 689. Griseb. Erlüut. РА. trop. Amer. 24.), ramulis tomentoso-puberulis; foliis antecedentis, nisi paullo majoribus (usque 5 cm. 12.), crassioribus et subtus in tota pagina griseo-velutino-tomentosis; floribus itidem antecedentis, nisi calyce pedi- cellisque densiuscule puberulis et pedicellis paullo brevioribus. — Frutex 7—8-pedalis sempervirens, habitu Шісіб Aquifolii describitur. Cum antecedente in insula S. Domingo: Bredemeyer ! 61 463 BIXACEAE: CASEARIA. 464 c. CASEARIA CORIACEA (Valentinia coriacea Griseb. Cat. pl. Cub. 9.) „foliis ovalibus v. ovali-oblongis согіасеіѕ impunctatis кө supra nitidis, nunc remote sinuato-paucispinosis, nunc subintegerrimis, 2—1 poll. lg., brevissime petiolatis; pedicellis gracilibus folium dimidium subaequantibus v. superantibus (8 — 12 lin. longis) staminibus fertilibus 10--6 ad medium fere monadelphis^. — Frutex saepe 1⁄4 — 2 ped. altus, floribus coccineis. In Cuba orientali: Wright 12. ex parte. Non vidi. B. EvIROUCANA. Stamina 8 v. rarius 10. Disci processus oblongi v. oblongo- spathulati, tomentoso-barbati, basi cum filamentis breviter connati. — Folia subintegerrima v. serrata (dentibus haud spinescentibus), pellucido-punctata et lineolata.*) 1. CASEARIA SPINOSA WirLp. ramulis saepius $pinescen- libus, novellis glabris vel plq. cum foliis junioribus subtus ferrugineo- pubescentibus tandem glabratis; foliis ovato- v. obovato-ellipticis oblongisque, obtusis v. obtuse acuminatis, basi acutis v. breviter attenuatis, subintegerrimis v. remote serrato-dentatis, firmule mem- branaceis, erebro pellucido-punctatis et lineolatis, nervis lateralibus 4—5; fasciculis flor. ad nodos foliatos defolialosque ramulorum juniorum sessilibus, 5—10- raro usque 30-floris, pedicellis flore plq. sublongioribus cum calyce ferrugineo-pubescentibus ; calycis oblongo- campanulati tubo brevissimo, lobis 9 oblongis erectis; staminibus 8 glabris, triente inferiore cum disci lobis oblongis tomentoso- barbatis in membranam continuam coalitis; ovario villoso, stylo glabro; capsula Бассаќа ovoideo-subglobosa obtuse triangulata glabriuscula. Casearia spinosa Willd. Spec. plant. ІІ. 626! ОС. Prodr. И. 49. Benth. in Hook. Journ. Bot. IV. 109. батуда spinosa Linn. Spec. І. 557. Poir. Dict. VI. 490. Casearia aculeata Jacq. Amer. 133., excl. syn. Plum. Casearia nitida Bertero Mss., nec Jacq. Casearia prunifolia Tul. Ann. sc. nat. ПІ. Ser. УП. 363., nec H.B.K., fide Triana et Planch. Ann. sc. nat. 1 V. Ser. XVII.107. Casearia alba Rich. Fl. Cub. ined.! Griseb. Cat. pl. Cub. 10. Casearia Avellana Miq. іп Каррі. Pl. Surin. n. 1374! Casearia ramiflora var. spinosa Griseb. Fl. Brit. W.- Ind. 24! *) Species hujus seriei valde insignis, sed in Brasilia nondum observata, est insequens: CASEARIA NITIDA Jaco. (Amer. 132, Act. Helvet. ҮШІ, 58. fig. 1. DC. Prodr. II. 49. Griseb. КІ. Brit. W.-Ind, 24. — Samyda , nitida Linn. Spec. Pl. I. 557. Lam. Ill. t. 855. ћа. 2. DC. 1. c. — Samyda crenata Poir. Dict, VI. 491. — Casearia corymbosa H.B.K. Nov. Gen. V. 366. DC, 1, с.), arbuscula 4—15-pedalis inermis, ramulis apice puberulis, foliis oblongis breviter acuminatis, basi variis, den- eluscole serratis, firmule membranaceis, crebro pellucido-punctatis, Juventute ad nervos puberulis, cito glabris; floribus in cymas dicho- tomas corymbiformes 15—30-floras axillares pedunculatas, petiolo subtriplo longiores dispositis; calycis griseo-puberuli tubo hemisphae- rico, lobis 5 ovato-oblongis obtusis tubo duplo longioribus; stami- nibus 8 v. rarius 10 glabris, basi cum disci lobis breviter connatis disci lobis filamento duplo brevioribus spathulatis tomentoso-barbatis; ovario hispidulo, stylo brevi glabro, stigmate discoideo-capitato 5 capsula trigono-ellipsoidea glabra testacea, сс. 12 mm. Ig., seminibus 2—6 angulato-ovoideis, arillo incompleto lacero aurantiaco cinctis testa glabra glandulis resiniferis tecta. Inflorescentia ab omnibus congeneribus facile distinguenda, Capsula seminaque trita odorem balsameum spargunt. In Nova Granata, Venezuela, Guatemala, Mexico et Jamaica: Humboldt et Bonpland, Triana, Goudot, Hartweg 576., Friedrichs- thal 1282., Wawra, Schiede et Deppe 1320. et alii. — Unde- quiera v. Dondequiera Novo-Granatensibus , 8 ‚ Meta appellatur, auco ad fluv. Евсткх 6—8-pedalis, ramis ut іп Pruno spinosa frequenter spi- nescentibus. Forra 4—7 (3—10) ст. lg., 1* „—81% (11/,— fere 5) ст. 1t., sicca plq. pallide viridia , utrinque opaca, subtus vix pallidiora, nervis utrinque praecipue subtus prominulis ibidemque diu pubescentibus, punctis et lineolis pellucidis subaequaliter mixtis. PETIOLUS 3— 5 mm. lg. supra sulcatus, cum ramulis pubescens; STIPULAE lanceolatae cc. 1 mm. 15., ca- ducissimae. PEDICELLI 8 — 6 raro 8 —9 mm. lg., 1'/, mm. supra basin articulati, BRACTEIS bracteolisque ovato-suborbiculatis cc. 1 mm. longis scariosis albidis, plus minus pubescentibus ciliatisque involucrati. CALYX albidus cc. 4 mm. lg., lobis pellucido-punctatis. STAMINA calyce paullo breviora, filamentis complanato-subulatis, antheris ovatis v. oblongis obtuse Discus intus pubescens; processus inter- OVARIUM oblongum apiculatis eglandulosis glabris. staminales filamentis paullo v. subduplo breviores. stylum subaequans, STIGMATE ovoideo-capitato; ovula numerosa, ad pla- centam S-seriata. САРА ЛА 8-4 nunc 7—8 mm. lg., 3-valvis, valvis basi cohaerentibus tandem stellato-patentibus, crassis, intus secus placentam sulcatis, ab ea transverse rugosis. SEMINA 3—10 subovoidea, arillo pul- poso obvoluta et inter se conglutinata, cc. 37/; mm. diam., testa laevi flavente, hilo majusculo orbiculari. Pubescentia, foliorum forma et magnitudine praecipue variabilis. Formam insequentem varietatis titulo distinguimus: Var. TaraLLANA, foliis subcoriaceis, nervis subtus insigniter prominentibus, punctis pellucidis folii compage fere obtectis, florum fasciculis 10—30-floris. Habitat rarior in Brasilia, frequens in terris tropicis confinibus. In humidis tempore pluvioso inundatis prope Сиіаба prov. Mato Grosso: Riedel; loco Brasiliae non indicato, em herb. L. С. Richard. Аа Та- rapoto Peruviae orientalis: Spruce 4271. (forma subglabra); in ` Guiana бағаға ad ripas fluviorum: Kappler 1374., Wullschlaegel; in Guiana britannica: Rob. Schomburgk 125. 369. 933., Rich. Schom- burgk 1290.; in Novae Granatae prov. Mariquita: Triana; in insula Porto-Rico: Bertero; 8. Domingo: Poiteau, Jacquin, Bredemeyer; Cuba: Ramon de la Sagra, Poeppig, Linden, Wright n. 18. — Va- rietas in Guayaquil : Tafalla (em hb. Ruiz). 2. CASEARIA RAMIFLORA Vans: 967728, ramulis foliisque junioribus, his praesertim ad nervos ferrugineo-pubescentibus; foliis ad ramulorum apices confertis obovato-oblongis oblongisve, obtusis breviterque acuminatis, basi acutis v. breviter attenuatis, plus minus serrato-dentatis, firmule membranaceis, crebro pellucido- punctatis et lineolatis, nervis lateralibus 5—6; fasciculis flor. solemniter ad nodos defolialos (infra apicem ramorum foliatum) sessilibus $—10-floris, pedicellis flore plq. brevioribus cum calyce subferrugineo-puberulis; floribus antecedentis; capsula ellipsoidea v. subglobosa obtuse 6-gona glabriuscula. | Casearia ramiflora Vahl, Symb. 11.50. Poir. Dict. VI. 488. Willd. Spec. Pl. П. 627! DC. Prodr. 11. 49. Benth. in Hook. Kew-Journ. ПІ. 119. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 24., excl. varietale. ` Јғоисапа Guianensis Aubl. Guian. I. 329. t. 127. Lam. Dict. Ш. 307. Айепаеае spec. Schreb. Gen. Pl. n. 661. Laetia apetala Rich. Fl. Cub. іпей.!, nec Jacq. ? Casearia (Шат Мед. іп Pl. Kappl. n. 1672! Ек тех arborescens 6 —15-pedalis, ramis validis strictis, adultis Cinérascentibus frequenter lenticellosis saepiusque longitrorsum rimulosis. Кол 6—10 (4-15 cm. ја), 8-4/, (2—7) ст. 16., antice tantum v. toto margine remote dentata, juventute utrinque secundum nervos appresse pubescentia, adulta plus minus glabrata, punctis lineolisque ut in ante- cedente, cum quo etiam reliquis notis convenit, praeter colorem in 5100. plq. obscuriorem. Рит: 14785 3—6 mm. lg.; sTIPULAE lineari-subulatae 4—7 mm. aequantes, caducissimae, INFLORESCENTIAK et FLORES іп uni- : versum antecedentis, nisi priores plerumque ad axillas defoliatas, rarius in foliatis obviae et bracteae acuminatae fuscescentes. CaPsULA 6—12 raro 18 mm. lg.; valvae et SEMINA ut in C., spinosa. 465 BIXACEAE: CASEARIA. 466 Forsan cum antecedente in eandem speciem conjungenda , ut jam cl. GRISEBACHIO placuit; sed motis supra indicatis et habitu quodammodo peculiari semper nobis distingui potuit. Habitat Brasiliae loco non indicato: Martius; prope Вашат: Lhotsky, Salzmann, Blanchet; Pernambuco: Houllet; ad Santarem prov. Para: Riedel, Spruce 367. 460. Praeterea in Guiana gallica, ubi Café diable appellatur, ob fructum Coffeae similem sed acrem, ex Herb. L. C. Richard ; in Guiana britannica: Rich. Schomburgk n. 1429. (forma foliis usque 15 cm. longis); in insulis Autillanis S. Tho- mas, S. Cruz, Jamaica et Cuba: Herb. Richard, Cuming п. 8., Ramon de la Sagra ; et in Panama prope Maume et Gorgone: Moritz Wagner. Oss. Huic prope affinis est Casearia hirta Swartz (Fl. Ind. occ. II. 756. DC. Prodr. П. 49. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 23. = Затуда tomentosa Sw. Prodr. 68. Poir. Dict. VI. 491.), praecipue diversa foliis in pagina inferiore persistenter ferrugineo-tomentosis, reliquarum quoque partium pubescentia paullo densiore magisque persistente, et fructu (teste GRISEBACH) tomentoso tarde glabrato. Crescit in Jamaica: Wullschlaegel, Swartz; S. Domingo: Ehrenberg; Cuba: Wright n. 15. et al.; et prope Guataqui ad ripas fl. Magdalenae in Nova Granata: Triana. Alia affinis Casearia rufidula Triana et Planchon (Ann. sc. nat. IV. Ser. XVII. 1071), quam item foliis subtus persistenter pubescentibus а C.spinosa et ramiflora dignoscas, quum a С. hirta foliis densius serra- tis, pedicellis brevissimis et fructu ab initio glabro differat. Haec habitat in Novae Granatae provincia Mariquita, altit. 500 metr.: Triana, Linden 1179.; et in valle fl. Magdalenae: Goudot (ex Triana et Planch.). 3. CASEARIA OBLONGIFOLIA Самв. praeter flores glabra v. ad ramulos novellos foliorumque nascentium nervos subtus fuga- citer puberula, ramis adultis spinis validis armatis, novellis plq. inermibus; foliis oblongis acuminatis, basi in petiolum attenuatis, subintegerrimis v. obsolete repando-serratis, tenuiter coriaceis v. membranaceis, crebro pellucido-punctatis et lineolatis, nervis late- ralibus 6 —9 rarius 12; fasciculis flor. axillaribus sessilibus 6—12-floris, pedicellis flore sublongioribus calyceque minute pube- rulis; floribus et fructu antecedentis, seminibus scrobiculato- foveolatis. | Tabula nostra XCIII. Casearia oblongifolia Camb. іп St. Hil. Fl. Bras. 11. 170. (234). Mart. Hb. Fl. Bras. n. 73.469! (excl. synonymis). Casearia Clausseniana Miq. in Pl. Claussen n. 2088! Casearia laurifolia Salzm. іп Pl. Bahiens. exs.! (forma longifolia). FRUTEX V. ARBUSCULA 20—25-pedalís, trunco et ramis adultis spinis indole С. spinosae obsitis, ramulis junioribus (quales in herbariis plg. ad- sunt) adhuc inermibus v.raro hic illic spinescentibus; RAMI ceterum griseo- fuscescentes sparse lenticellosi, novelli tenues virides, basi prophyllis (perulis) nonnullis stipuliformibus instructi. Forra 8—14 (5—18) cm.1g., 3—5 (2—7) cm. lt., margine subinde recurva, supra nitidula, subtus opaca et pallidiora, punctis lineolisque subaequaliter intermixtis, nervatura utrinque praesertim subtus prominente. PETIOLUS semiteres supra sulcatus 6 — 10 mm. 1д.; sriPULAE lanceolato-subulatae cc. 3 mm. ]g., caducae. PEpickLLI 5—10 mm, longi, cum BRACTEIS ut in antecedente. CAPSULA 10—12 cm. 12. Praecedentibus prope affinis et formis transitoriis praecipue cum C.spinosa conjuncta. Forte in futurum, si transitus perfectius innotuerint, cum iis in unam speciem consocianda. Frequens in sylvaticis prope Rio de Janeiro, e. gr. in monte Corcovado ; Serra dos Orgáos, ad Canta Gallo etc.: St. Hilaire, Luschnath (Мат. Hb. Fl. Bras. 78. 469.), Gaudichaud 853. 856., Guillemin 765., Leandro do Sacramento, Riedel, Burchell 1214., Peckolt, Glaziou 16. 2101. 2565.; in prov. Bahia, e. gr. in convallibus umbrosis prope capitalem, ad Villa Nova d'Almeida: Salzmann, Lhotsky, Blanchet 2163., Princ. Neuwied; locis Brasiliae non indi- catis: Martius, Sello, Claussen 2088. — Dryas. Овз. Plantam eandem v. valde affinem prope S. Juan de Nicaragua Guatemalae legit Friedrichsthal n. 527. 4. CASEARIA NEGRENSIS Eicnr. ?nermis, glabra, foribus exceptis et gemmis fugaciter puberulis; foliis oblongis v. obovato- oblongis, ex apice latiusculo cuspidato-acuminatis, basi breviter attenuatis, remote minuteque spinuloso-serratis, tenuiter coriaceis, crebro pellucido-punctatis et lineolatis, nervis lateralibus S—10; fasciculis flor. axillaribus sessilibus 4—6-floris, pedicellis flore brevioribus сајусефие minute puberulis; calycis tubo campanulato, lobis 4 v. 5 ovato-oblongis, tubo paullo longioribus, reflexo-patulis ; staminibus et disco fere antecedentis; ovario glabro, stylo ad basin villoso; capsula oblonga obtuse trigona, valvis crassis, seminibus laevibus. Raw: validi subangulati, sicc. plg. nigricantes, lenticellis nullis. Forra 10—18 cm. lg., 3',— 67, ст. 16, utrinque nitidula, subtus quidpiam pallidiora, nervis lateralibus margine in unum confluentibus, densiuscule reticulatis, nervatura utrinque aequaliter prominente. Pkri0LUS 5— 10 mm. lg., STIPULAE subulatae caducae 2—3 mm, aequant. PEDICELLI 2—8 mm. lg., brevissime supra basin articulati; вкАСТЕАК late ellipticae puberulae scariosae, vix 1 mm. Ја. Cauvx cc. 4 mm, aequat. STAMINA 8 calyce paullo breviora, glabra, antheris ovatis obtusis; pisci processus filamentis paullo breviores, oblongi, carnosuli, griseo-tomentoso-barbati. PisTILLUM stamina subaequans, stigmate subgloboso-capitato. CArsuLA сс. 2 mm. lg., granuloso-exasperata , valvis corticoso-coriaceis, intus secus placentam sulcatis, a sulco transverse rugosis. 8кмихА complura, obovoidea, plus minus angulata, 6 mm. lg., fusca, raphe lineari et chalaza subrotunda albidis exaratis. Foliis Laetiis quibusdam, e. gr. L.procerae et suaveolenti consimilis, Habitat ad fl. Rio Negro prov. do Alto Amazonas , Decembri flor. et fruct.: Spruce n. 1986. — Najas. 5. CASEARIA RESINIFERA Srnucr. Mss.! inermis, glabra ; foliis oblongis v. lineari-oblongis longiuscule caudato-acuminatis, basi acutis v. late cuneatis, subintegerrimis v. obsolete remoteque serrulatis, tenuiter coriaceis, densissime minulissimeque pellucido- punclalis, lineolis nullis, nervis lateralibus 11 — 13 subperpendi- cularibus; foribus...; capsula (baccante?) ovato-oblonga obtuse trigona glabra, valvis crassis, seminibus laeviusculis. Ramulorum extremitates et foliorum axillae in speciminibus nostris omnibus guttis massulisque resinae flavae nitidae pellucidae valde fragilis опиѕќае. Вамша ceterum angulato-compressi, adulti teretes, nigricantes, lenticellis nullis. Forra 15—25 cm. lg., 4'/, —7 cm. lt., sicc. opaca v. subtus paullo nitidula et quidpiam pallidiora, nervatura utrinque aequaliter prominente, PETIOLUS crassiusculus subteres, 5—8 mm. lg., sicc. nigricans; stipulae non visae, cicatricibus earum latiusculis praecipue геѕіпат ex- sudantibus, Flores non exstant. CAPSsULA 14 mm, lg.; SEMINA complura, subovata, 4 mm. longa, агШо ? Foliis, praesertim nervatura, in toto genere insignis. Affinitas cum antecedentibus ob florum defectum dubia. — Resinae exsudantis praesentia memoratu digna. Crescit prope Panuré ad Rio Uaupés, prov. do Alto Amazonas : Spruce n. 2686. — Najas. 467 BIXACEAE: CASEARIA. 468 Sectio HI. PITUMBA. Рітомва, Caseariae $ec/io, Benth. іп Hook. Journ. Вог. ІУ, 110. Benth. et Hook. Gen. Pl. І. 796. — Рїтомвл, genus 4їзїтсїит, Aubl. Guian. 11. App. 29. t. 385. — ANAVINGA Lam. Ill. 1. 355. Gaertn. f. Carpol. Suppl. Ш. 240. t. 224. — Ахтівохл Vell. Fl. Flum. 1 V. 1.145. — Мелл5тасвом Forst. Char. Сеп. 1.72. Stamina 10, raro 12. Disci processus staminibus interserti, liberi, rarissime cum filamentis connati. Stylus indivisus, stigmate capitato. — Folia ulplurimum pellucido-punctata et lineolata, raro impunctata. Series A. Calycis lobi oblongi v. lanceolati linearesque, anthesi plq. reflexi. Stamina 10, raro 12, cum disci lobis erecta, antheris so- lemniter ellipticis eglandulosis, Capsula baccans; semina in ршра ex arillis molli-carnosis proveniente nidulantia eáque conglutinata. — Flores saepius praecoces, in umbellas multifloras consociati, mediocris magnitudinis. 6. CASEARIA PARVIFOLIA Мило. ramulis novellis folio- rumque juniorum nervis ferrugineo-tlomentosis, mox glabratis; foliis elliptico- v. lanceolato-oblongis plus minus acuminatis, 048% symmetrica acutis v. in petiolum attenuatis, densiuscule serrato- denlalis, membranaceis, sparse тіпшедие pellucido-punclatis v. ` punctis subinde obtectis, nervis lateralibus 4—6; wmbellis flor. ad nodos defoliatos ramulorum anni superioris sessilibus, praecocibus, 10—30-floris, pedicellis flore sublongioribus calyceque ferrugineo- tomentellis; calycis tubo brevissimo, lobis 5 oblongo-lanceolatis reflexis; staminibus 10, filamentis basi villosulis, antheris ellipticis eglandulosis glabris; disci processubus oblongo-clavatis tomentoso- barbatis, quam filamenta 2—3-plo brevioribus; ovario stylique basi albido-villosuliss capsula бассате subglobosa laevi tricostata, primum albido-tomentella, tandem glabrata. Casearia parvifolia Willd. Spec. pl. 11. 826. РС. Prodr. 11. 50. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 23. Samyda parviflora Linn. Spec. І. 557. Poir. Dict. VI. 491., excl. syn. Sloane, nec Casearia parviflora Willd. Casearia decandra Jacq. Amer. 133. t. 85. ed. Pict. t. 127. Anavinga Lam. Ill. 1. 355. fig. 2. Casearia Adamantium Camb. іп St. Hil. Fl. Bras. H. 167. (230). t. 125. Casearia serrulata el nitida Sieb. Hb. Martin. 121. 124 |, nec Jacq. Casearia punctata Spreng. Neue Entdeck. 11. 154. Casearia pubiflora Benth. Bot. Sulphur 66! ? Casearia arguta H.B.K. Nov. Gen. et Spec. V. 364. Triana el Planch. Ann. sc. nat. 1V. Ser. XVII. 109. (e descriptione vir diversa). FRUTEX V. ARBUSCULA 6 — 12-pedalis, вАмїз cinereo-rufescentibus lenticelloso-punctatis, novellis ad basin perulis quibusdam ovato-squami- formibus confertis instructis. КОЛА (adulta) 5—7 (4—11) cm. lg., 11/уг-8 (1—4) cm. lt., infima ramulorum minora, supra plq. nitida, subtus opaca et pallidiora passimque subglauca, nervatura laxa utrinque prominula. Ретов 2—5 mm. lg.; sTiPULAE lineari-subulatae 6—7 mm. aequantes, ad folia inferiora paullo breviores et latiores, praeter marginem denticulato- ciliatum glabrae, caducae. Ркискла 3—5 raro 6—10 mm. lg, 11⁄, mm. supra basin articulati; BRACTEAE ovatae scariosae fuscae subglabrae, pe- dicellorum articulo basali subaequales. — Fronks albidi 3—4 mm. lg. Carvcis lobi extus et intus pubescentes; sTAMINA iis paullo breviora. PisTiLLUM stamina subaequans, ovario oblongo, stylo Cylindrico sursum glabro, stigmate subgloboso-capitato. CaPsuLA calyce subreflexo fulta, styli basi apiculata, trigono-costata, cc. 12 mm. diam., tandem trivalvis, valvis basi cohaerentibus patulis. 8кмихА 5—6 in pulpá nidulantia eáque conglutinata, oblique obovata, subcompressa, 5—6 тт. 16, testa pergamacea laeviuscula. Foliorum forma et magnitudine valde variabilis. Habitat frequens per totam fere Americam tropicam. In prov. Rio де Janeiro, e. gr. Serra dos Orgáos, Aldea dos Indios, Canta Gallo etc.: Casaretto, Luschnath, Lhotsky, Peckolt ; in prov. Minas Geraés distr. Adamantium, ad Caldas, Lagoa Santa etc.: St. Hilaire, Lind- berg 362., Кедпей 1.117. 111. 391. 39b*., Widgren, Claussen 1359. Pohl, Warming; ad Ponga d'Araia in Serra Jacobina prov. Bahiensis: Віапсћеё 109. 3861.; in sylvis anguli inter fluv. Rio Negro et Casi- quiare prov. do Alto Amazonas: Spruce 3684. Extra Brasiliam in Bolivia: Cuming 201.; Guayaquil: Sulphur's Етреди.; Venezuela: Е. Otto 548., Moritz; Guiana gallica: Herb. L.C. Richard, Sagot 189.; Guiana britannica: Rob. Schomburgk 858., Rich. Schomburgk 540.; in insula Trinidad: Sieber; Martinicae: Sieber 124.; in insulis An- tigua, 8. Luzia, S. Thomas: Wullschlaegel, Стиду; in Portorico; Bertero; S. Domingo: Poiteau; Cuba: Ramon de la Sagra, Rugel. è Т. CASEARIA RUPESTRIS Eicur. ramulis foliisque junio- ribus subtus albido-tomentellis, tandem glabratis, tomento juxta nervos diutius persistente; foliis ovatis obovatisque v. late ellipticis, obtuse acuminatis v. retusis, basi 8уттегїса contracto-acutatis v. obtusis, densiuscule serrato-dentatis, membranaceis, maculis lineo- lisque pellucidis majusculis ornatis, nervis lateralibus 4—6; um- bellis ad nodos defoliatos ramorum anni superioris sessilibus, simul cum foliis novellis evolutis, 10—20-floris, pedicellis floribusque antecedentis; capsula turbinato-obovoidea obtuse 6-gona, crasse corlicoso-lignosa, verrucoso-exasperala. Квоткх orgyalis v. arbuscula, RAMis cinereis v. griseo-fuscis, sparse lenticellosis. Кома 7—12 cm. lg., 4—7 ст. lt., dentibus incurvis, ораса, subconcolora, nervatura laxa supra vix, subtus distinctius prominente; PKTIOLUS 5 Mm., STIPULAK lanceolatae fugacissimae 2 mm. lg. PEDICELLI 5—7 mm.lg., brevissime supra basin articulati, cum calyce minute griseo- tomentelli ввастклк minutae scariosae. CALYx 5 mm. lg., cum reliquis floris partibus ut in antecedente. CaPsuLA 2—2'/, cm. lg., pedicello in- crassato fulta, calyce destructo. Semina non.exstant. Crescit in prov. Minas Geraés ad Quinta haud procul а Lagoa Santa, in rupestribus calcareis: Warming; ad Uberava ejusdem pro- vinciae: Regnell III. 1546. (forma subglabra); Brasiliae loco non indicato, еф Herb. L. C. Richard. — Oreas. 8. CASEARIA LASIOPHYLLA Eicnr. ramulis subferrugineo- tomentosis tarde glabratis; foliis ovato- v. elliptico-oblongis acumi- natis, basi 8уттеігіса v. parum 1inaequali obtusis rotundatisque v. contracto-acutatis, densiuscule serrato-dentatis, supra sparse fugaciterque puberulis, subtus in tota pagina (отето molli saepius Йосс080 griseo v. rufidulo persistente obductis, sparse minuteque реП ос! о-рипеја а, punctis saepius obtectis, nervis lateralibus 5—6 oblique patulis; floribus fructibusque C. parvifoliae. Tabula nostra XCIV. ? Antigona serrata Vell. Fl. Flum. ІУ. t. 145. FnurEx 8 — 12-pedalis; RAMI griseo-fuscescentes, lenticellis albidis punctati, novelli basi perulis quibusdam squamiformibus stipati. FOLIA (prorsus evoluta) 8—14 cm. lg., 3—6 ст. lt., infima ramulorum minora, dentibus mucronulatis, utrinque opaca, sicc. plq. supra nigricantia, tomento ad nervos densiore sublineata, nervis supra subimpressis, subtus cum reti- culo venularum laxo tenui leviter prominentibus. PerioLus cum ramulis ferrugineo-tomentosus 2 — 3 mm., STIPULAE lineari-subulatae v. foliorum inferiorum lanceolatae, item ferrugineo-tomentosae, cc. 1 ст. 15. UMBELLAE ad nodos defoliatos ramorum anni superioris sessiles, praecoces v. cum foliis novellis prorumpentes, usque 50-florae; pedicelli 3—8 raro 10 mm. lg., cum calycibus subferrugineo-tomentosi ) ВВАСТЕАК Ovato-orbiculatae fuscae scariosae glabrae (0, се. 11% mm. lg., deciduae. Cayx flavescens cc. 6 mm. lg., cum reliquis floris partibus ut in С. parvifolia, quácum etiam CAPSULAE Omni nota conveniunt. Indumento facile recognoscenda. 469 Crescit in prov. Minas Geraés et S. Paulo: Sello, Riedel, Ste- phan, Ackermann, Claussen 35. 624., Gardner 4494., Regnell ПІ. 393., 111. 392. (forma ab omni parte parcius pubescens). Si Vellozii iconem recte huc duximus, haec plantam etiam іп vicinia Rio de Janeiro provenire probaret. -- Oreas. 9. CASEARIA MELLIODORA Еісні.. ramulis foliisque gla- bris; foliis ellipticis v. ovatis modice acuminatis, basi symmetrica contracto-acutatis, subenlegerrimis, margine toto anguste recurvis, pergamaceo-coriaceis, punclis lineolisque margine majoribus den- sioribusque ornalis, nervis lateralibus 5--7 erecto-patulis; umbellis ad nodos defoliatos ramorum adullorum sessilibus, praecocibus v. eum foliis novellis evolutis, 20—830-floris, pedicellis calyceque subbreviore minule flavido-tomentellis ; calycis tubo brevi, lobis lineari-oblongis plq. erectis; staminibus 10 glabris, antheris sub- rotundis eglandulosis; disci lobis oblongo-clavatis villoso-tomentosis, quam filamenta subduplo brevioribus; ovario oblongo, basi glabro, apice cum styli basi villosulo; fructu .... Екџтех arborescens v. ARBOR (RIEDEL); RAMI fusco-virentes nitiduli, adulti longitrorsum rimulosi et lenticellis oblongis inspersi, novelli basi prophyllis paucis subrotundis stipati. Кома 14—17 cm. Ig., 6— fere 8 ст. lt. (nunc ad ramulos laterales abbreviatos subduplo minora), utrinque nitidula, subtus quidpiam pallidiora, nervatura utrinque aequaliter prominula praeter nervum medium supra subplanum; PETIOLUS teretiusculus supra sulcatus 1 cm. lg., srIPULAE oblongae v. lanceolatae сс. 5 mm. aequantes. PEDICELLI 6 —7 mm. lg., breviter supra basin articulati; BRACTEAK 0vato- suborbiculatae albidae scariosae 1—1'/, mm. aequant. СлАрүх oblongo- campanulatus 5 mm. lg. Reliqua praeter stamina glabra et ovarium basi nudum ut in antecedentibus. Fructus non visus. Foliis magnis coriaceis glabris facile recognoscitur. — Flores albi odorem fortem mellis spargunt (RIEDEL). Crescit in sylvis prope Rio de Janeiro, Sept. fl.: Riedel; ай pedem montis Corcovado: Luschnath. — Dryas. 10. CASEARIA ADSTRINGENS Мавт. ramulis foliisque glabris; foliis plus minus oblique elliplico- v. ovato-oblongis longiuseule acuminatis, basi ?naequilaterali obtusis rotundatis v. contracto-acutatis, densiuscule serrato-dentatis, membranaceis, punctis pellucidis minutis saepiusque obtectis, nervis lateralibus 3—5 valde obliquis; umbellis axillaribus et ad nodos defoliatos ramu- lorum vetustiorum sessilibus, cum foliis evolutis, 20— 30-floris, pedicellis flore sublongioribus calyceque minute puberulis; floribus C. parvifoliae nisi ovario glabro; fructu .... Casearia adstringens Mart. Syst. mal. med. veg. Bras. 51! (nomen solum). Сайте spec. Мом, Pollenkórner 68. 80. Аввов 10—12-pedalis, твомсо plq. jam versus basin diviso, RAMIS protensis curvatis valde ramulosis (МАвт. Obs. n. 2739.), junioribus inter folia flexuosis, castaneis, lenticellis albidis punctatis. Forra 8—14 cm. lg., 8--57/, ст. lt., ad basin ramulorum subinde usque duplo minora, dentibus margini appressis, utrinque nitidula concolora v. subtus vix pallidiora, nervatura utrinque, praesertim subtus, prominente; PETIOLUS 6—10 mm. lg., STIPULAK lineari-filiformes caducissimae leviter puberulae cc. 1 cm. aequant. PEDICELLI 8—10 mm. lg., 2 mm. supra basin articulati; BRACTEAK оуа(ае scariosae pubescentes fuscae (statu vivo virides, ex Мант. Obs.), pedicello- rum articulis basilaribus subaequilongae et cum iis in pulvinulum densum subglobosum compactae. Слух albidus cc. 5 mm. lg., tubo brevissimo urceolato, lobis lanceolatis attenuato-acutis 3-nerviis, anthesi reflexis, tomento densiore marginatis. STAMINA et piscus ut in С. parvifolia, itemque ovARIUM, nisi glabrum, stylo tantum inferne villosulo. Fructus maturus non visus; junior obovoideus, styli basi villosula apiculatus, calyce persistente suffultus, glaber, maximus nobis visus 1 cm. 12. Foliis basi inaequilateralibus oblique mervosis praecipue distincta, quibus fere sese habet ut Casearia inaequilatera e sectione Crateriae. In ripa canalis Massari prope ostium fluv. Madeira іп fl. Ama- zonum, Oct. flor.: Martius. — Najas. Bixac. BIXACEAE: CASEARIA. 470 11. CASEARIA FOCKEANA Mig. ramulis novellis foliisque Junioribus, his praesertim subtus ad nervos griseo-puberulis, tandem glabrescentibus; foliis elliptico- v. lanceolato-oblongis acuminatis, basi symmelrica v. parum inaequali breviter aculalis, nervis la- teralibus plq. 6-9 oblique patulis, ceterum antecedentis ; umbellis axillaribus v. ad nodos defoliatos ramorum adultorum sessilibus 20—30-floris, pedicellis flori subaequilongis; floribus ut in C. parvi- folia; capsula globosa flavicanti-tomentoso-velutina. Casearia Fockeana Мід. Ann. sc. nat. ПІ. Ser. L 39! ? Chaetocrater fasciculatum Ruiz et Pav. Fl. Peruv. Syst. 107. DC. Prodr. 11. 52. = Crateria fasciculata Pers. Enchir. L 485. = Casearia punctata Spreng. Syst. 11. 355.? FnuTEx 6—12-pedalis, ramis fuscescentibus. lenticelloso-punctatis. Кола 8—15 raro 18 ст. lg., 3—5 v. 5!/, cm. lt., inferiora ramulorum fere duplo minora; PETIOLUS 2—5 mm. lg., cum ramulis pubescens; sTIPULAE foliorum inferiorum oblongae, superiorum lineares vel subulatae, 3—4 v. raro 5—6 mm. lg., tomentellae, caducae. Ркріскілл 3—6, raro 8 mm. lg., cum calyce griseo-tomentelli; BRACTKAK antecedentis. CALYX cc. 5 mm. lg., cum staminibus et reliquis floris partibus ut in С. parvifolia, sed sepalis plq. erectis v. erecto-patulis, nec reflexis. САРА ЛА prorsus matura non visa, junior tamen jam 2 cm. diam., exacte globosa, styli basi apiculata, calyce reflexo-patente suffulta, tota tomento densissimo minuto flavicanti obducta. Semina bene evoluta non vidi. Ab antecedente praecipue foliis aequilateralibus et fructu tomentoso diversa. — Num synonymon Ruizianum huc pertineat, dubium est; nam specimen Tafallae infra indicatum, quod in herbario Ruiziano vidi, determi- natione caret et a descriptione citata stigmate simplici nec trilobo aberrat, licet ceterum sat bene cum ea quadret. Habitat in sylvis Camapuan prov. Mato Grosso: Riedel; in Surinamo, e. gr. ad Paramaribo: Hostmaun 361., Kappler 1618 a., Wullschlaegel; in Guiana anglica: Rich. Schomburgk n. 1528.; prope “Сисїего Peruviae: Poeppig; Guayaquil: Tafalla; Маите et Gorgone in Panama: Moritz Wagner. 4 Oss. Antecedenti proxime affinis est Casearia hirsuta Swartz (Fl. Ind. occ. II. 755. DC. Prodr. П. 50. Griseb. КІ. Brit. W.-Ind. 23. = Casearia mollis v. Lindleya mollis H.B.K. Nov. Gen. V. 365. t. 480. DC. 1. c.), foliis juventute utrinque, subtus densius, tomentosis, tomento subtus persistente, supra aetate provectiore evanescente, punctis folii com- page tomentoque obtectis praesertim ab ea diversa, ceterum omni fere nota, etiam magnitudine diversarum partium, cum ea conveniens. Habitat haec in Cubae sylvis: Poeppig, Wright, Rugel, Ramon de la Sagra; ad Caracas Venezuelae in regione temperata: Moritz; in convallibus umbrosis Araguen- sium prov. Caracasanae: Humboldt, Bonpland; et teste cl Grisebach usque in Guianam extenditur. 12. CASEARIA MACROPHYLLA Vam.: ramulis foliisque glabris v. juventute sparse puberulis; foliis ellipticis oblongis v. obovato-oblongis acuminatis, basi symmelrica v. paullo inaequi- laterali contracto-acutatis, subinlegerrimis v. obsolete appresso- serratis, firmule membranaceis, punctis pellucidis minutis rarisque vel nullis, nervis lateralibus 6—8 oblique patulis; umbellis axilla- ribus et ad nodos defoliatos ramorum adultorum sessilibus, 10—20- floris, cum calyce griseo-puberulis; floribus antecedentis, nisi an- theris subrotundis glanduld barbato-villosd instructis, ovario glabro, stylo dimidio inferiore barbato-villoso; capsula globosa tricostata glabra, seminibus laevibus. Casearia macrophylla Vah, Eclog. ІІ. 32. РС. Prodr. 11. 50. Риитба Guianensis Aubl. Guian. II. App. 29. t. 385. батуда Рйитба Poir. Dict. VI. 492. Pilumba edulis L. C. Rich. Mss. іп Herb.! 62 471 BIXACEAE: CASEARIA. 472 ARBUSCULA 6 — 12-pedalis, RAMIS expansis et propendentibus (RICHARD), griseo-fuscis, lenticelloso-punctatis, junioribus basi prophyllis paucis sti- patis. Кома 10-20 cm. lg., 4—10 cm. lt., inferiora ramulorum multo minora passimque in prophylla transeuntia, utrinque lucidula, infra paullo pallidiora, nervaturá utrinque, praesertim subtus, prominente. PETIOLUS crassiusculus 5—7 mm. lg.; STIPULAE ut in antecedente. PEDICELLI 5—6 mm. lg., 3—4 mm. supra basin articulati; ввАСТЕАК Ovato-suborbiculatae, articulo inferiore paullo breviores, scariosae, fuscae, extus tomentellae. FLonks albo-virentes 4 — 6 mm. lg. CarsuLA luteo-virens fere 21, cm. diam., pedicello conspicue incrassato fulta, tandem trivalvis, valvis semini- busque ut in Cas. parvifolia. Crescit in Guiana gallica: Aublet, Martin, Poiteau, Richard, Sagot 779.) in Surinamo: Hostmann 794.; ad Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce 4887. (forma angustifolia, floribus fere glabris). In Brasilia amazonica verisimiliter invenienda. Series B. Calycis lobi ovati v. oblongi, anthesi erecti v. erecto- patuli. Stamina 10 inclusa, antheris ellipticis v. oblongis eglandulosis. Fructus (in paucis tantum cognitus) ut in serie A. — Flores cum foliis evoluti, in umbellis fasciculisve paucifloris, saepius parvi. 13. CASEARIA PAUCIFLORA Самв. ramulis foliisque subtus minute tomentellis, illis cito glabratis; foliis oblongis v. ellipticis lanceolatisve acuminatis, basi in petiolum breviter attenuatis, remote repando-denticulatis, tenuiter coriaceis, punctis lineolisque pellucidis sparsis saepiusque occullis nunc mullis; fasciculis axillaribus sessilibus 2—5-floris, pedicellis calyci subaequilongis; calycis сіт pedicellis griseo-tomentelli tubo brevissimo, lobis ovato-oblongis obtusis erecto- v. subrotato-patentibus; 8/2712:див 10 liberis glabris, antheris ellipticis eglandulosis; disc? lobis filamento 2 — 3-plo brevioribus tomentoso-barbatis; ovario ovoideo-subgloboso dense hispido-villoso, slylo brevissimo glabro; sligmate obluso; capsula subglobosa tricostata sparse pilosiuseula, valvis coriaceis, seminibus 6—12 laeviusculis glabris. Tabula nostra XCV. Fig. I. Casearia pauciflora Camb. in St. Hil. Fl. Bras. 11. 170 (235). FauTEX arborescens, namis cinereis lenticelloso-punctatis, novellis inter folia subflexuosis. Forra 6— 12 cm. lg., 2--57), cm. lt., margine plq. recurvo, dentibus glanduloso-mucronulatis, utrinque opaca concolora v. subtus pallidiora, supra glaberrima, subtus tomento minimo molliusculo griseo denso cooperta, nervis lateralibus 3—5, infimis passim erectioribus, laxe reticulatis, supra praeter medium insculptum parum notatis, subtus prominentibus. PkTIOLUS semiteres supra sulcatus, 4 — 5 mm. lg., cum ramulis tomentellus; sriPULAK aeque tomentellae lanceolato-subulatae, 2—3 mm. lg., fugaces v. raro aliquamdiu persistentes. PEDICELLI 2—5 mm. lg. breviter suprà basin articulati; ввлсткак late ovatae subacuminatae sca- riosae, 1—2 mm. lg., tomentellae. Слух albus 4—5 mm. lg. STAMINA calyce cc. У, breviora, alterna paullo inaequilonga, filamentis setaceis, antheris latiuscule ellipticis. Discus parte adnata pubescens, lobis lineari- oblongis crássiusculis albido-tomentosis. Різтилам staminibus paullo brevius. CAPsuLA calyce reflexo suffulta, styli basi apiculata, cc. 2!/, cm. diam., valvis coriaceis corticatis, intus membrana pergamacea flavescente obductis. SEMINA trigono-ovoidea cc. 1 cm. lg., arillo haud observato (an revera deficiente?), testa coriacea cinerea, chalaza majuscula. EMBRYONIS cotyledones tenuissime foliaceae. Frequens in sylvaticis prov. Rio de Janeiro, e. gr. prope capi- talem, in monte Corcovado, Serra de Boa Vista, ad Tijucca etc. : Ром, Riedel, Gaudichaud 854., Gardner 348., Beyrich, Glaziou 2561., Luschnath; etiam in prov. Minas Geraés: St. Hilaire. — Dryas. 14. CASEARIA PETIOLARIS Poker. Mss.! ramulis foliisque glabris v. illis apice minute puberulis; foliis oblongis acuminatis, basi in petiolum longiuseulum attenuatis, subintegerrimis v. obsolete remote dentatis, membranaceis, cryplis resiniferis majusculis sparsis parum pellucidis ; fasciculis axillaribus sessilibus 5—15- floris, petiolo brevioribus , pedicellis calyce sublongioribus eoque cinereo-tomentellis; calycis tubo subhemisphaerico, lobis ovatis erectis duplo longioribus; staminibus 10 liberis, filamentis ciliato- villosulis, antheris ovatis eglandulosis glabris; disci lobis spathulato- linearibus tomentoso-barbatis filamento paullo brevioribus; ovario glabro, 810 subaequilongo. basi villosulo, stigmate. subgloboso- capitato; fructu .... Rar adulti cinerei, novelli sicc. nigricantes. ЁонА 6—10 cm. lg., 2/,--4 ст. lt., v. infima ramulorum minora, utrinque opaca, subtus palli- diora, cryptis геѕіпіѓегіѕ maculiformibus margine obscuro circumscriptis, in folio nascente bene, demum aegre dignoscendis, nervis lateralibus cc. 5 cum reticulo venularum tenui infra prominentibus. PETIOLUS 6 —9 mm.1g.; STIPULAR flliformi-subulatae cc. 4 mm. lg., caducissimae, PEDICELLI 3—5 mm. longi, 1 mm. supra basin articulati; внасткак ovatae subglabrae vix 1 mm. aequantes. Сарух 3 mm.lg.; STAMINA eo paullo breviora, alterna parumper inaequilonga. Рівтплд/м stamina subaequans. Fructus non visus. Crescit іп Peruviae orientalis prov. Maynas: Poeppig 2482. In Brasilia adjacente forte invenienda. 15. CASEARIA ОВОУАТА Роврр. Mss.! ramulis novellis tomentoso-villosulis tarde glabratis; foliis obovatis v. obovato-ob- longis saepius cuspidato-acuminatis, basi acutatis obtusisque, sub- integerrimis v. obsolete repando-serratis, membranaceis, pellucidulis, supra praeter nervos puberulos subglabris, ѕиђ/иѕ in lota pagina laxe at persislenter griseo- v. subferrugineo-tomentosis , cryplis resiniferis minutis crebris aegre pellucidis; fasciculis axillaribus sessilibus 20— 30-floris, pedicellis brevissimis calyceque griseo- tomentellis; calycis tubo subinfundibulari, lobis oblongo-lanceolatis erectis vix duplo longioribus; staminibus 10 dimidio inferiore сит lobis disci connatis, glabris, antheris cordatis eglandulosis; disci lobis spathulato-oblongis apice tomentoso-barbatis, filamento parum brevioribus; ovario ?n tubo calycis incluso, praeter apicem hirtellum glabro, stylo brevissimo glabro, stigmate subgloboso-capitato ; fructu .... Casearia obovalis Griseb. Erláut. trop. РП. 27. Вамг grisei sparse lenticellosi. Forra 8—14 cm. lg., 3—6 raro 7![, ст. lt., infima ramulorum multo minora, opaca, supra sicc. saturate, subtus pallide viridia, nervatura supra vix, subtus distincte prominente, nervis lateralibus cc. 5, reticularibus tenuissimis. Pkri0LUS cum ramulis tomentosus cc. 2 mm. 14.) stipulae non visae. PEDICELLI 1!/,—2 mm. lg.; BRACTEAK lanceolatae aristato-acuminatae flaventi-scarlosae glabriusculae cc. 1 mm. lg. Саһүх 3!/, —4 mm. aequat; STAMINA eo cc. У; breviora, alterna parum inaequilonga. PisriLLUM tubum calycis vix excedens (1). Fructus latet. Stigma ovulaque bene evoluta, ita ut flores hermaphroditi sint, licet ovarium fere rudimentarium videatur. Нас еб reliquá floris indole distinctissima. Habitat іп sylvis Yurimaguas provinciae Peruvianae Maynas : Poeppig n. 2438.; et in montibus secus f. Mayo prope Tarapoto, Jul. flor.: Spruce 3894. Іп Brasilia contermina forte invenienda. Oss. Affinis videtur et forte non specifice diversa Caseariae species, prope S. Gabriel da Cachoeira prov. do Alto Amazonas a cl. Spruce lecta, dubitanter nomine С. mollis H.B.K. distributa, a b. MARTI0 quoque, veri- similiter ex eadem provincia, reportata, cujus tamen specimina fructifera tantum praesto sunt. Haec a С. obovata praecipue differunt foliis saepius longe caudato-acuminatis et punctis lineolisque bene pellucidis ornatis. Capsula exacte globosa, tricostata, pedicello incrassato 4—5 mm. longo fulta, fere 2 cm. diam., glabra, pericarpio extus nitidulo fusco, intus lutescente lucido, testaceo , valde fragili. Semina cc. 10, arillis pulposis in massam subrotundam conglutinata, singula obovata, plus minus angulata et compressa, сс. 1 cm. lg., testa nigricante glaberrima laeviuscula, chalaza apicali orbiculari exarata. 473 BIXACEAE: CASEARIA. 16. CASEARIA SESSILIFLORA Слив. ramulis foliisque glabris v. illis apice fugaciter puberulis; foliis obovatis v. obovato-oblongis acuminatis acutisve, basi attenuatis, antice remote serrato-dentatis, membranaceis, maculis lineolisque pellucidis crebris пипс raris; fasciculis axillaribus sessilibus 2— 6-floris, pedicellis brevissimis v. subnullis; calycis parvi glabriusculi tubo ovato-campanulato, lobis oblongis erectis ciliolatis minute fusco-maculalis ; staminibus 10 liberis glabris, antheris cordatis eglandulosis; disci lobis oblongo- clavatis villoso-barbatis filamento paullo brevioribus; ovario in tubo calycis incluso, apice hirto-villosulo et fusco-glanduloso, stylo brevissimo glabro, stigmate subgloboso-capitato; fructu.... Casearia sessiliflora Camb. in St. Hil. Fl. Bras. 11. 168. (231). Вам: cinerei, sparse lenticellosi. Кола 6 —9 ст. lg., 27, — 47, cm. lt., opaca, concolora v. subtus paullo pallidiora, nervis tenuibus utrinque prominulis, lateralibus 4—5, PETIOLO 2—4 mm. longo basi sub- incrassato, stipulis non visis. Кговом glomeruli ввАсткїз 1/,— 17, mm. longis transverse ellipticis scariosis albidis, margine saepe laceris fulti. Сатух 1!/,—2 mm. lg., cc. ad ?/, divisus; STAMINA calyce paullo bre- viora, filamentis subsetaceis, antheris majusculis apiculatis. calycis tubum parum excedens. PisTILLUM Fructus non visus. Floribus parvis in glomerulos congestis, calyce et ovario distincta. Ad Campos prov. Rio de Janeiro, in camporum margine: Princ. Neuwied; prope tugurium Sitio de Pirés in prov. Rio de Janeiro, Sept. fl.: St. Hilaire; exstat etiam in Hb. Hort. bot. Petropolit.,, forte а Langsdorffio e Brasilia reportata. — Dryas. Oss. Descriptio CAMBESSEDESII quoad folia non perfecte cum spe- ciminibus nostris quadrat, quae pleraque (пес tamen omnia) majora ha- bent; sed foliorum dimensiones in hoc genere nimium variant, quin, reliquis notis optime convenientibus, de identitate utriusque plantae dubitem. 17. CASEARIA SINGULARIS Eicnr. ramulis foliisque gla- bris; foliis obovato-oblongis subcaudato-acuminatis, basi in petiolum attenuatis, subintegerrimis, tenuiter coriaceis, cryplis resiniferis parvis crebris at parum pellucidis ; fasciculis axillaribus lateralibus- que cc. 10-floris, pedicellis calyce parvulo brevioribus eoque griseo- puberulis; calycis tubo subhemisphaerico, lobis ovato-oblongis erecto-patulis subduplo longioribus; staminibus 10 basi cum disci lobis breviter connatis, alternatim dimorphis, 6 sepalis anteposilis his subaequilongis, filamentis dense plumoso- villosis, antheris parvis, 5 allernis brevissimis glabris, antheris majusculis, antheris omnibus glabris ellipsoideis eglandulosis; disci lobis lineari-clavatis glabris stamina breviora subaequantibus ; ovario subgloboso in tubo calycis incluso glabro, stylo brevissimo glabro, stigmate majusculo subgloboso-capitatos fructu .... Tabula nostra XCV. Fig. II. (analysis). Rami griseo-rubescentes. Forra 15—25 cm. lg., 5— fere 10 cm. lt., infima ramulorum minora, concolora, vix nitidula, nervis utrinque sed subtus magis prominentibus, lateralibus 6—8 arcuato-patulis, petiolo 10 —15 mm. longo, stipulis subulatis cc. 3 mm. aequantibus caducissimis. РЕ- DICELLI 2-3 mm. lg., BRACTEAE ovatae scariosae fuscescentes cc. 1 mm. aequantes. Слух 87, mm. lg. Reliqua ex icone nostra recognoscantur. Fruetus non visus. Staminum fabrica in toto genere insignis, quamobrem speciei nomen singularis dedimus. In Surinamo: Hostmann et Kappler 1158. Forte etiam ” Brasilia contermina; praecipue 0b floris structuram singularem hoc toco descripta. 474 Series C. Calycis lobi ovati v. suborbiculati, anthesi erecti v. erecto-patentes. Stamina 10 inclusa, antheris didymo-subglobosis dorsi apice glandulá solemniter barbellatá instructis. Capsula (ubi visa) sicca, 1- v. oligosperma, arillo seminum vario nunc subnullo, testa reticulato- foveolata. 18. CASEARIA MICROPHYLLA Eicur. ramulis foliisque glabris; foliis parvis ovato- -ellipticis acuminatis, basi rotundatis obtusisve, ¿nlegerrimis, tenuiter pergamaceis, impunctatis, crebro oblique nervosis; floribus axillaribus 1—2-nis brevissime pedi- cellatis; calycis glabriusculi tubo subhemisphaerico, lobis ovatis subduplo longioribus erecto-patentibus:; staminibus 10 liberis, fila- mentis villosulis, antheris didymo-subglobosis dorsi apice glandula barbellata instructis ; disci lobis lineari-cylindricis filamento subtriplo brevioribus barbato-villosis; ovario glabro in stylum subaequilongum puberulum attenuato, stigmate ovoideo-capitato, placentis 1-ovulatis ; capsula ovoidea breviter acuminata glabra trivalvi, valvis navicu- laribus coriaceis 1-spermis , seminibus puberulis minute foveolatis, arillo carnosulo incompleto lobato cinctis. Tabula nostra XCVI. Fig. 1. Квџтех 4—6-pedalis, nAMIS patentissimis (RIEDEL) griseo-nigrican- tibus nodosis, novellis ut videtur quidpiam glutinosis. Кома 2!/, — 3!/, cm.1g., 9—13 mm. It., margine subcartilagineo cincta, supra nitida, subtus plq. opaca et pallidiora, nervis supra vix conspicuis, subtus prominulis. Рктї01/78: tenuis 4—5 mm. 15.5 sriPULAE minute dentiformes, садис витае. Кговкз viridi-albi (Влкокг) petiolum haud excedentes, calyce сс, 2 mm. longo, BRACTEIs minutis ovatis subciliatis. Cauycis lobi 5 obtusissimi parce сШай; sTAMINA majora iis subaequilonga, alterna paullo breviora. PisriLLUM. staminibus subaequilongum. CAPSULA calyce appresso cincta, 6—7 шт. lg. SEMEN oblongum dorso medio affixum cc. 5 mm. aequans, arillo puberulo plus minus incompleto, margine repando-lobato, testa satu- rate fusca itidem minute puberula. Foliis parvis integerrimis impunctatis statim cognoscitur. 1-ovulatae in aliis Caseariae speciebus nondum observatae, Placentae Crescit іп samosis Serra да Lapa, prov. Minas Geraés, Nov. fl. et fruct.: Riedel. — Oreas. 19. CASEARIA POHLIANA Елен. ramulis fugaciler, foliis sublus persistenler subferrugineo-lomenlellis; foliis parvulis ob- longis breviter obtuseque acuminatis, basi oblusd v. breviter асиіаій subsessilibus, margine anguste recurvo densiuscule serratis, coria- ceis, impunclatis, supra vernicoso-nitentibus, subtus opacis; fasci- culis axillaribus sessilibus 3 —6-floris, pedicellis brevissimis calyceque subferrugineo-tomentellis, calycis tubo campanulato sub- costato, lobis oblongis tubo 2'/,-plo longioribus erectis; staminibus praeter filamenta glabra antecedentis ; lobis disci oblongis tomentoso- barbatis quam filamenta subduplo brevioribus; ovario glabro, in stylum brevem inferne villosulum attenuato, stigmate subgloboso- capitato; fructu.... ВАМГ griseo-fuscescentes, lenticellis sparsis v. nullis, Fora 8!/,—6 ст. lg., 14, —2 raro З cm. lt, supra juventute sparse pubescentia cito glaberrima, subtus densius tomentosa, tomento praecipue ad nervos per- sistente, nervis supra vix notatis, subtus distincte prominentibus, lateralibus сс. 5 margine reticulato-conjunctis. Рктіоля subnullus v. 1 mm. lg. cum ramulis tomentosus; STIPULAE subulatae paullo longiores, itidem to- mentosae, caducissimae. PEDICELLI 11/, —2 mm. Ig., brevissime supra basin агйешай; BRACTKAR suborbiculatae cc. 1 mm. longae, minute pubentes. Слух 3!/,—4 mm. lg. stamina paullo breviora, PISTILLUM stamina sub- aequans. Fructus non visus. Inter Estrema et Vieira do mato, nec non ad Fanado, prov. Minas Geraés: Pohl, — Oreas. Oss. Antecedenti proxime affinis videtur Casearia rufescens Camb. in St. Hil. Fl. Bras. ІІ. 167., e descriptione foliis ellipticis vel obovatis et pellucido-punctatis diversa, а St. Hilaire prope pagum S. Joáo in pro- vinciae Minas Geraés districtu Minas Novas reperta, mihi non visa. 475 BIXACEAE: CASEARIA. 476 20. CASEARIA POEPPIGII Елснг. ramulis nascentibus pu- berulis cito glabratis; foliis glabris oblongis acuminatis , basi plq. contracto-acutatis, dense appresse serratis, firmule membranaceis, crebro pellucido-punctalis, punctis margine majoribus, nervis late- ralibus 4—5; umbellis axillaribus breviter pedunculatis 20—30- floris, pedicellis calyci subaequilongis eoque glabriusculis, alabastris ovoideo-oblongis, sepalis oblongis, reliquis antecedentis. Вамг tenues graciles, adulti fusci, lenticellis nullis. Кола 5--7 (4 — 9) em. lg., 2—3 raro 87/, cm. lt., petiolo 2 mm. longo, stipulis lineari-subulatis puberulis 7—9 mm. longis caducis. UwBELLAE pedunculo 1—2 mm.longo fultae, pedicellis cc. 2 mm. aequantibus, ввАстюз minimis ad basin pedicellorum in pulvinulum subglobosum compactis. puberulis , Fructus latent. Flores bene aperti non visi; ALABASTRA 2 mm. longa. Multis notis С. stipulari Vent. affinis, glabritie facile differt. Maynas Peruviae: Poeppig п. 8100. Forte etiam in Brasilia contermina. Oss. Prope affinis est Caseariae species е Guiana gallica a cl. Poiteau et Martin reportata, praesertim diversa foliis magis ovatis longiuscule acuminatis, minus dense et distincte serratis, punctis lineolisque raris et in folio adulto plq. obtectis, denique florum fasciculis sessilibus. Fructum offert obovato-turbinatum obtuse trigonum, glabrum, nondum perfecte maturum jam 1 cm. longum. 21. CASEARIA BLANCHETIANA Мо. ramulis foliisque glabris; foliis ovato-oblongis oblongisque rarius sublanceolatis, acuminatis, basi contracto-acutfatis nunc obtusis subcordatisque, crenato-dentatis, dentibus saepius mucronulatis, membranaceis, crebro pellucido-punctalis el lineolalis, nervis lateralibus 4—6; fasciculis axillaribus brevissime pedunculatis 6—15-floris, pedicellis calyci subaequilongis eoque sparse puberulis, a/abastris ovoideo-subglobo- sis; calycis subgloboso-campanulati lobis 5 suborbicularibus con- cavis ciliatis, reliquis antecedentis nisi pistillo glaberrimo ; fructu.... Casearia Blancheliana Miq. Linnaea ХХІІ. 801! Raw: adulti grisei, lenticellis oblongis inspersi, novelli fusci. КОМА 5—8 rarius 9—11 ст. lg., 2—3'/, cm. lt., utrinque opaca, subtus paullo pallidiora, nervis laxe reticulatis, supra levius, subtus fortius prominentibus, petiolo 4—5 шіп. longo, sriPULIS linearibus v. ad folia inferiora oblongis 5—6 v. inferne 8—10 mm. longis, praecipue externe пон: fugacibus v. subinde aliquamdiu persistentibus. FAscicuLI florales хк vix superantes, pedunculo 1—2 mm. longo, pedicellis 2—1), mm. aequan- tibus, BRACTEIS ovatis minutis ciliatis in pulvinulum compactis. CALYX сс. 21, mm. diam., lobis tubo З — 4-plo longioribus pellucido-punctatis. SrAMINA majora lobis calycis paullo breviora, filamentis crassiusculis antheris didymo-subglobosis glandula barbellata terminatis, Discus ut й С. Pohliana, item risTiLLUM, nisi hoc glaberrimum, placentis 4-ovulatis Fructus non visus, C. petraeae pluribus rationibus accedit, glabritie aliisque notis differt. Crescit ‚їп sylvatici і і Я р 25 танса palustribus ad Olhos d'agua et in Serra с prov. Bahiensis: Blanchet 3119. 2824. -- Hamadryas | 22. CASEARIA CAMBESSEDESII Eicur. ramulis novellis foliorumque nascentium nervis puberulis, сїї glabrafis; foliis ob- longis acuminatis, basi plq. contracto-subacutis, plus СЕН serrato- dentatis, firmule membranaceis, punctis lineolisque pellucidis nu- merosis demum saepius occultis, nervis lateralibus 7 —19: um bellis axillaribus breviter pedunculatis 20 — 30-floris edi Ilis calyce sublongioribus eoque griseo-tomentellis ; шиг хиа w calycis tubo campanulalo, lobis 5 late ovalis erectis tubo subd sts longioribus; staminibus antecedentium nisi filamentis basi parce M х tellis, disci lobis oblongis dense barbato-villosis шасы RM longis; ovario glaberrimo, sty : : ylo sublongiore basi vi са ovoideo-subcapitato. 7 si villoso, stigmate Casearia ulmifolia Camb. їп St. Hil. Fl. Bras. 11. 169, nec Vahl. Marmeleiro do mato Brasil, ex St. Hil. Вамг griseo-rufescentes lenticelloso-punctati. Forra 8-- fere 14 cm. lg., 4— 5cm. lt., utrinque nitidula, subconcolora, nervatura supra vix, subtus distinctius prominente, petiolo 4—6 mm. longo, stipulis non visis. UMBELLAE pedunculo 2—3 mm. longo fultae, pedicellis 4--5 mm. aequan- tibus, BRACTEIS minimis subciliatis, bracteolis semiconnatis. CALYX 3—4 mm. lg., STAMINA 10 eo paullo breviora. Рзтилом stamina subaequans. Foliorum forma magnitudineque et florum indole С. Brasiliensi similis, defectu tomenti canescentis statim distinguenda. —Varietates offert insequentes : Var. В. ANGUsTIFOLIA, foliis lanceolatis utrinque attenuatis v. apice acuminatis, 7—9 ст. lg., 14—20 mm. lt., umbellis subsessi- libus, pedicellis brevioribus (се. @1/„ mm. lg.), ramis densissime lenticelloso-punctatis. | Var. у. PARVIFOLIA, foliis oblongo-lanceolatis utrinque attenu- atis, 4— fere 6 cm. lg., 12—16 mm. lt., nervis lateralibus 5—7, umbellis typi nisi pedunculo et pedicellis paullo brevioribus. In hac varietate fructus observavi maturos. Capsula turbinato- ellipsoidea, breviter acuminata, 6-angulata, calyce appresso fulta, glabra, fuscescens (sicc.), cc. 6 mm. longa. SEMEN abortu solitarium ovato-ob- longum, arillo carnoso-pulposo prorsus involutum, 21/, mm. lg., testa fusco- nigrescente scrobiculato-foveolata et sparse pilosula. Habitat typus prope praedium Itajuru haud longe a vico S. Miguel do Mato-Deutro, prov. Minas Geraés: St. Hilaire; inter Campos et Victoria : Sello; prope Rio de Janeiro: Langsdorff (teste Hb. L. С. Richard). — Var. В. in Brasilia australi, loco accuratius haud по- tato: Sello. — Var. y. prope Rio de Janeiro: Beyrich. — Dryas. 23. CASEARIA OLIGANTHA Есні. ramulis petiolisque novellis et foliorum nascentium nervis puberulis, cio glabralis; foliis oblongis v. oblongo-lanceolatis, in acumen longiusculum an- gustatis, basi obtusis v. breviter attenuatis, dense obtuseque serrato- dentatis, membranaceis, punctis numerosis lineolisque rarioribus pellucidis ornatis; fasciculis axillaribus sessilibus 2 — 6-floris, pedicellis calyei subaequilongis eoque sparse puberulis; calycis tubo campanulato subsuleato, lobis 5 ovatis obtusis tubo subduplo lon- gioribus; staminibus antecedentium nisi glabris glanduláque bilobà haud barbellatà: disci lobis lineari-clavatis apice tomentoso-barbatis, filámento subduplo brevioribus ; ovario basi glabro, apice pubescente, in stylum subaequilongum inferne pubescentem attenuato, stigmate subgloboso-capitato. Tabula nostra XCVI. Fig. ll. Raw: adulti griseo-fuscescentes. Кола 5—8 cm. lg. 14—20 mm. 46 infima ramulorum multo minora, utrinque opaca, subtus pallidiora, sicc. nigricantia, nervis lateralibus cc. 6 subtus prominulis, reticulo venularum parum conspicuo, venulis marginalibus passim in dentes excurrentibus. Ркт:о108 17/, — 3 mm. lg. griseo-puberulus; sriPULAK aeque puberulae 4 mm. longae caducae. Ркшсюил 2—2!/, mm. lg., breviter supra basin articulati, ввАСткїз minute squamiformibus. CALYX '2!4—8 тт. 15. STA- MINA Calyce paullo breviora, filamentis graciliter setaceis, antheris parvulis, dorsi apice glandula biloba glabra instructis. DrsrirruM staminibus paullo brevius; fructus non visus. шин C. уч haud omnino absimilis, pedicellis brevioribus, s paullo majoribus, praecipue autem stigmatis indole differt. co mesapas ad г onta Negra prov. Rio de Janeiro: Schott; inter = i e Cerere г бено? loco Brasiliae non indicato, verisimiliter prov. Rio de Janeiro: Brattasewitz Cem Hb. Vindobon.). — Dryas. 477 BIXACEAE: CASEARIA. 478 94. CASEARIA PETRAEA Вехтн. ramulis ferrugineo-tomen- tosis tarde glabratis; folis ovalis v. ovalo-oblongis acuminatis, basi obtusis rotundatisve, supra minute puberulis glabrescentibus, sublus in lola pagina ferrugineo- v. rufescenti-lomentosis, den- siuscule spinuloso-serratis, minute pellucido-punclalis ; fasciculis axillaribus sessilibus 10—20-floris, pedicellis calyce brevioribus eoque griseo-tomentellis; calycis subgloboso-campanulati lobis 5 suborbiculatis concavis valde imbricatis, tubo subduplo longioribus; staminibus 10 liberis, filamentis crassiusculis glabris, antheris didymo-subglobosis, dorsi apice glandula majuscula barbellata in- structis; lobis disci oblongo-clavatis truncatis, apice barbellato- villosis, quam filamenta subduplo brevioribus; pistillo glaberrimo, stylo brevi, stigmate subgloboso-capitato. Casearia petraea Benth. іп Hook. Journ. Bot. IV. 111! Вамг fuscescentes sparse lenticellosi. Кола 7—12 cm. lg., 3—6 ст. lt., nervis lateralibus 10—15 laxiuscule reticulatis, supra impressis, subtus prominentibus et densius tomentosis, PETIOLO 2—5, STIPULIS lineari- subulatis caducis 6—8 mm. lg. PEDICELLI 17!/,—2 mm. longi, ВВАСТКАК ovatae scariosae subglabrae parum breviores. CALYX 2!/, —3 mm. diam., lobis margine glabris. STAMINA calyce paullo breviora, pistillum quidpiam superantia. Fructus non visus. Crescit іп Guiana anglica: Rob. Schomburgk ?18., Rich. Schom- burgk 451. ; et in Surinamo: Leschenault 341. (forma minus pubescens). Forte etiam in Brasilia contermina invenietur. Oss. Proxime affinis est Casearia ulmifolia Vahl! (ex Vent. Choix n. 47. DC. Prodr. II. 49., nec Camb. = C. cerasifolia Willd. Hb. n. 8351. — С. ceitidifolia H.B.K. Nov. Gen. V. 363. DC. Prodr. Л. 50.), praecipue diversa foliis longius attenuato-acuminatis, tenuioribus, densius spinuloso-serratis et praeter nervos juventute puberulos glabris. Capsula gaudet ut €. Cambessedesii, seminibus obovoideis minute reticulato-foveolatis et arillo incompleto, in lacinias lineares crispas diviso instructis. Habitat prope Angostura et Carichana ad fl. Orenoco: Humboldt et Bonpland; ad Cumana Venezuelae: Moritz; in insula Trinitatis: Ryan; et in valle fluvii Meta prope Apiai: Triana. Casearia capitata Willd. Hb. vix non formam C. ulmifoliae refert, ramulis paullo densius pubescentibus et foliorum paullo minorum nervis sparse puberulis. Haec item ad Orenocum ab Humboldt et Bonpland lecta est. Casearia serrulata Sw. Fl. Ind. occ. IL 754. а cl. GniskBACHIO (Fl. Brit. W.-Ind. 23.) cum С. ulmifolia conjungitur et tamquam nomen specificum ei anteponitur. Е descriptione revera vix differt, nisi foliis mi- noribus; equidem eam non vidi. In Jamaica et insula Nevis crescit; e Brasilia aequatoriali, ubi a cl. Свлзевасио indicatur, neque hujus, neque C. ulmifoliae specimina vidi. 2 Casearia celtidifolia Poepp. Mss.! (nec H.B.K.), e provincia Peru- viana Maynas (Poeppig n. 2263.), plantam refert multis notis C. uimifoliae similem, sed foliis majoribus (12—18 ст. lg., 4—6 cm. 16.), parce pellucido- punctatis, punctis saepius obtectis, et praecipue florum (in вресішіп, valde adhuc juvenilium) fasciculis pedunculo cc. 3 mm. longo suffultis diversam, cujus tamen descriptionem fusiorem ob specimina manca hoc loco negligimus. ^ 95. CASEARIA BRASILIENSIS Елсиг.. ramulis novellis dense griseo- v. fuscescenti-pubentibus, tarde glabratis; foliis oblongis longiuseule angustato-acuminatis, basi acutis v. contracto-acutatis, dense serrato-dentatis, firmule membranaceis v. subcoriaceis, supra glabris nilidis, subtus (отето minulo denso persistenti cinerascen- libus v. subferrugineis, cryptis resiniferis crebris pellucidulis v. folii compage occultis; floribus subcapitatis, capitulis axillaribus breviter pedunculatis 80--50-Погіз, pedicellis brevissimis calyceque Sriseo-tomentellis, bracteis minutis; calycis ovato-campanulati tubo brevi subcostato, lobis oblongis obtusissimis tubo subtriplo longio- ribus; staminibus 10 liberis, filamentis glabris, antheris didymo- Bixac. subglobosis, dorsi apice glandula barbellata instructis; disci lobis spathulato-oblongis tomentoso-barbatis, filamento paullo duplove brevioribus; ovario glabro, stylo basi crassiore villosulo, stigmate ovoideo-capitato ; capsula turbinato-ellipsoidea 6-angulata apiculata glabra, seminibus 3—4 oblongis minute reticulato-foveolatis, arillo brevi fimbriato-lacero instructis. Tabula nostra XCVII. Casearia slipularis Camb. in S. Hil. Fl. Bras. П. 169., nec Vent. ARBUSCULA v. frutex arborescens 12 — 15-рейа1іѕ, nec magnam altitudinem nec magnam crassitiem attingens (RIEDEL, WARMING). ВАМІ griseo-fuscescentes v. nigrescentes, cortice saepius longitrorsum rimuloso, lenticellis raris v. nullis. Forra 6—8 (4—12) cm.1g., 2—21/, (1—31 ст. lt., dentibus appressis saepius mucronulatis, supra saturate viridia, punctis lineolisque majusculis, nervis lateralibus utrinque 6 — 10 erecto- patulis laxiuscule reticulatis praesertim subtus prominulis. PETIOLUS semi- teres cum ramulis pubescens 2 — 4 mm. 16.; sriPULAK lanceolato-lineares petiolo subduplo longiores, aeque pubescentes, plq. caducissimae, raro ali- quamdiu persistentes. CAPITULA ПогаПа pedunculo 2—3 mm. longo, cum ramulis tomentoso fulta, pedicellis 1 v. vix 2 mm. longis, breviter supra basin articulatis, BRACTKIS ovatis scariosis vix '/, mm. aequantibus, bracteolis semiconnatis. Carvx albidus 4—5 mm. lg., lobis utrinque tomentosis. STAMINA ео parum breviora, pistillum subaequantia; pisci lobi crassiusculi. CAPSULA calyce appresso fulta eumque subduplo excedens, 8—10 mm. lg. Semina fusca glabra, сс. 2!/, mm. longa. Fructus tritus odorem Siliquae dulcis exhalat, ut etiam in insequente aliisque hujus ordinis speciebus. — Insequenti simillima et а cl. CAMBEsSEDES aliisque botanicis cum ea commixta, pedicellis brevioribus, floribus inde subcapitatis iisque paullo majoribus praesertim ab ea differt. levius etiam in absentia lenticellarum observatur, denique distributione geographica diversa -utitur. Variat foliis tenuioribus et firmioribus, his tamen frequentioribus, planis v. a lateribus involutis. Discrimen Crescit. frequens іп prov. Rio de Janeiro, e. gr. іп sylvaticis prope capitalem, in monte Corcovado, ad Mandiocca, Taipu etc.: St. Hilaire, Riedel, Widgren 1093., Schott, Burchell 14161., Glaziou 845. 2562. 848. (ultima haec specimina capitulis monstrosis instructa, bracteis bracteolisque nempe in folia viridia dentata cc. 2 mm. longa conversis); frequens etiam in prov. Minas Geraés, ad Cocaés, Ша)игй de S. Miguel de Mato-Dentro, Uberava, Сатоеіға do Campo, Lagoa Santa: Pohl, St. Hilaire, Ackermaun, Claussen 1129. (v. 1297), Regnell. 111, 389., Warming; ad Igreja velha in Serra da Jacobina prov. Bahia et ad Caéteté ejusdem prov.: Blanchet 3430., Martius. — Dryas, Oreas, Hamadryas. x 26. CASEARIA STIPULARIS Уехт. ramulis lenticellosis, ceterum foliisque antecedentis v. foliis raro subtus glabratis; flo- ribus umbellatis, штфе 78 axillaribus breviter pedunculatis 20—30- floris, pedicellis calyci subaequilongis eoque cinerascenti-tomentellis, bracteis minutis; floribus fructibusque C. brasiliensis, nisi ab omni parte paullo minoribus. Casearia stipularis Vent. Choix t. 46. DC. Prodr. 11. 50. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 23 !, пес Camb. apud SI. Hilaire. батуда arborea L. C. Rich. Acl. Soc. hist. па. Paris. 1792. p. 109! Casearia lanceolala Мід. Linnaea XVIII. 753! (forma foliis subtus tandem glabratis ). Casearia Benthamiana Miq. Ann. вс. nal. П. Ser. І. 38! Casearia hirta Willd. Hb. n. 8345 !, nec Sw. Casearia incana Bertero Mss. п Herb.! ARBUSCULA v. frutex 15-pedalís, ramis patentibus fusco-nigricantibus creberrime albo-lenticellosis. Forra cum petiolo stipulisque omni ratione ut in antecedente, ejusdem quoque magnitudinis. ^ UMBELLAK florales 63 479 pedunculo usque 3 mm. longo fultae, pedicellis 3— 4 mm. aequantibus, calyce subaequilongo, reliquis notis omnibus ut in antecedente. Similiter ut €. Brasiliensis foliis a latere involutis subinde occurrit. Habitat ad Porto Imperial prov. Goyaz: Burchell 8106.; ad Santarem et S. Carlos prov. Para: Spruce 461. 624.; ad Ega prov. do Alto Amazonas: Роеррід 2749.; in Guiana gallica: Poiteau, Richard, Leprieur, Sagot 1181.; in Guiana batava, e. gr. prope Pa- ramaribo etc.: Wullschlaegel, Splitgerber, Hostmann et Kappler 1104., — Bredemeyer ; Jamaica : Wilson (ет Griseb.) ; et in Cuba: Wright n. 16. 21. CASEARIA GRANDIFLORA Sr. Hir. ramulis foliisque ut in C. Brasiliensi, nisi solemniter paullo majoribus crassioribus et eryptis resiniferis folii compage occultis; floribus majusculis capitatis, capitulis axillaribus sessilibus 10—20-floris; bracteis majusculis suborbiculatis, intus glaberrimis, extus calycibusque griseo- v. fulvescenti-tomentosis subsericantibus; calycis oblongo- campanulati tubo costato, lobis oblongis rotundatis apice subcucullatis tubo plus duplo longioribus; reliquis floris partibus cum fructu ut іп C. Brasiliensi. Casearia grandiflora Camb. in 81. Hil. Fl. Bras. 11. 168. (232). t. 126. ARBUSCULA 20-ped. altitudinem attingens, RAMIS patentibus cinereo- fuscis sparse lenticellosis. Forra 6—10 (4—13) cm. lg., 2—3 (17/,-4) ст. lt., passim basi paullo inaequilateralia, supra saturate viridia saepiusque vernicoso-nitentia, subtus opaca et tomento tenui canescentia v. lutescentia, nervis provectiore aetate subinde detonsis. PETIOLUS 2--5, sTIPULAK linea- res fugaces 6-10 тт. ig. Fronks albidi in capitulo subrotundo sessiles, BRACTEIS 2—2'/, mm. aequantibus, bracteolis semiconnatis. CAryx 6—7 mm. lg. SmiGMA ovoideo-capitatum , пес trilobum ut in icone Hilariana conspicitur. CaPsuLA 7—8 mm. lg., calyce appresso cincta, purpurascens. Semina ut in C. Brasiliensi. Florum magnitudine et dispositione ab antecedentibus omnibus primo visu distinguenda; item bracteae majusculae orbiculares insignes. Etiam haec subinde folia a lateribus involuta offert, praeterea varietates in- sequentes: Var. (3. uvPoLEuca, foliis e basi latiore rotundata lanceolato- acuminatis, crassius coriaceis, argute v. subspinuloso-serratis. Casearia hypoleuca Mart. Hb. Fl. Bras. p. 128. п. 208! Var. y. OBTUSIFOLIA, foliis utrinque obtusis v. rotundatis, crasse coriaceis, obtuse dentatis, margine saepe recurvis, floribus plg. in capitulo paucioribus (4— 10). — Frutex 2 — 3-pedalis а RiEpELio praedicatur. Var. 0. rAUCIFLORA, foliis lanceolatis utrinque acutis v. bre- viter attenuatis, solito minoribus (4—5 ст. Ig., 1--1/, cm. Ц.), firmiter coriaceis, subtus insigniter reticulato-venosis; floribus in fasciculo paucis, plq. 3—5, saepius breviter pedicellatis. — Speci- mina nostra frutieulos 1 — 11/,-pedales referunt. (Icon Hilariana potius ad hanc varietatem, quam ad typum spectat). Habitat forma typica in pascuis prope Cazueirinha prov. Minas Geraés aliisque hujus provinciae locis: St. Hilaire, Pohl; in prov. Ceara: Gardner 1524. 1525.; inter Goyaz et Cavalcante: Burchell 7509.7895.7906.; ad Maranháo: G. Don n. 121,; ad Para, Тапай, Santarem aliisque locis prov. Para, in campis siccis arenosis et fre- quens in sylvis: Burchell 9382., Martius, Riedel, Spruce 184.; аа Еда prov. do Alto Amazonas: Poeppig 2648. 3067.; in Guiana gallica: Martin, Sagot 190. aliique; Guiana batava: Wullschlaegel; et prope Villavicencio prov. Bogota in Nova Granata: Triana. — Var. B. in montibus prope Cuiabá prov. Mato Grosso: Patr. da Silva Manso (Mart. Hb. Fi. Bras. n. 208.). — Var. y. in campis inter Rio das Velhas et S. Anna prov. S. Paulo: Riedel, Lund; inter Dia- mantina et Rio Paranahyba prov. Minas Geraés: Burchell 5810. — Var. д. in Serra de Christaés: Pohl. — Vaga et Ectrabrasiliensis. ` BIXACEAE: CASEARIA. 480 SEcrio IV. CRATERIA. CnarERIA, Саѕеагіае sectio, Benth. гп Hook. Journ. Bot. ТЇ. 110. Benth. е! Hook. беп. 1.797., excl. Lindleya Н.В.К.-- Снлето- CRATER Ruig е! Pav. Prodr. Fl. Peruv. 61. t. 36. — CnaTERIA Pers. Enchir. 1. 485. ет parte. — QossYPIOSPERMUM, Саѕеагіае sectio, Griseb. Cat. pl. Cub. 111. Stamina 10. Disci processus staminibus interserti , liberi. Stylus indivisus, stigma trifidum. Capsula sicca oligosperma, semi- nibus arillo vario cinctis. — Folia saepius pellucido-punclata. Oss. Lindleya H.B.K., а cl. ENDLICHER, BENTHAM ей HOOKER tamquam synonymon ad hanc sectionem ducta, potius ad Caseariam Ja- vitensem, itaque ad Pipareae sectionem spectat. — Sectio Gossypiospermum Griseb. a Crateria vix differt, quum pili seminis gossypini, qui priorem denotare dicuntur, nil nisi formam arilli referant, etiam in C. inaequilatera in lacinias piliformes divisi, omnino in Crateriae sectione magnopere variabilis. 28. CASEARIA INAEQUILATERA Самв. floribus exceptis glabra; foliis oblique v. subfalcato-ovato-oblongis acuminatis, basi valde ?naequilaleralibus, serrato-dentatis, firmule membranaceis, plq. grossiuscule pellucido-punctatis, oblique 3—4-nerviis basique subtriplinerviis; umbellis axillaribus sessilibus v. brevissime pe- dunculatis, 20—40-floris, pedicellis flore parvulo longioribus; ca- lycis glabri v. parce puberuli lobis 5 ovato-suborbiculatis, tubo brevi subtriplo longioribus; staminibus 10 liberis glabris, antheris subrotundis eglandulosis; 40862 lobis spathulato-oblongis quam filamenta multo brevioribus, tomentoso-barbatis; pistillo glabro, stylo simplici, stigmate trifido; capsula ellipsoidea 6-angulata glabra, calycem appressum 2—3-plo superante, 1- v. oligosperma; seminis testa reticulato-foveata hirto-puberula, ағ о in fimbrias longas filiformes plumosas diviso. | Casearia inaequilatera Camb. т St. Hil. Fl. Bras. 11. 172. t. 127. Сазеата obliqua Spreng. Syst. Veg. 11. 355! батуда Sello Spreng. l. с. 354! Bigelowia brasiliensis Spreng. Neue Entdeck. 11. 150! Casearia montana Gardn. in Hook. Lond. Journ. Вог. 11. 335! Екоткх V. ARBUSCULA ultra 20 pedes attingens, mAMULIs tenuibus subflexuosis sparse lenticellosis. Forra 5—8 (3—10) ст. 1g., 1!/,—83!/, (1—4) cm. lt., latere baseos inferiore angustiore saepiusque breviore quam alterum superius plq. obtusum vel rotundatum, supra nitida, subtus opaca et quidquam pallidiora, dentibus marginis plq. inflexis et glandulá termi- natis, subinde duplicatis, punctis lineolisque pellucidis versus marginem majoribus et subinde in lineam marginalem confluentibus, rarius (praecipue in speciminibus ex interiore Minarum provincia) prorsus deficientibus v. margine tantum obviis, nervis arcuato-obliquis laxe reticulatis utrinque pro- minentibus. PerioLUs semiteres supra sulcatus, tenuis, 4—8 mm. 12.; STIPULAE lanceolatae minutae caducae. PEDICELLI 3—7 mm. lg., 1—2"/, mm. supra basin articulati, sparse pilosuli; BRACTEAE bracteolaeque minutae (scil. 1/, —1 mm. 15.), squamiformes, scariosae, pubescentes, bracteolae circa pedicellos in ochreae speciem connatae, omnes in pulvinulum subglobosum compactae. CALYx cc. 2 mm. diam., lobis anthesi erecto-patentibus. STA- MINA majora 5 lobis calycinis quidpiam longiora, alterna parumper bre- viora, filamentis setaceis, antheris parvis. Dıscı processus faucem calycis vix excedentes, albido-tomentosi. ОуАвшм trigono-oblongum, in stylum cylindricum subaequilongum attenuatum, stigmatis cruribus crassiusculis reflexo-patentibus. CAPSULA 4—5 mm. lg., calyce appresso fulta, stylo persistente rostrata, 3-valvis, valvis tenuiter согіасеіѕ. SEMINA Ovoidea, apiculata, cc. 1 mm. lg., arilli laciniis involuta, his tandem flaccido-radiatis (pro organo locomotorio inservientibus?), testa fusca, cotyledonibus angustis crassiusculis, radicula sublongiore vix latioribus. Flores albidi, flaventes v. rubescentes. Foliorum magnitudine et punctis eorum pellucidis magnopere varia, varietates tamen constantes nobis haud obtulit. Foliorum forma, nervatura, floribusque parvis facile recognoscenda. 481 | BIXACEAE: CASEARIA. 482 Frequens in sylvis montosis prov. Rio de Janeiro, e. gr. in monte Corcovado, Serra dos Orgáos etc.: St. Hilaire, Martius, Sello, Pohl, Riedel, Schott, Gardner 885. 336., Luschnath (Mart. Hb. Fl. Bras. 1268.), Burchell 1335. 2844., Glaxiou 4205., Widgren 1088., Guillemin, Lund aliique collectores ; ad Ypanema et alibi in prov. S. Paulo: Riedel; in prov. Minas Geraés, e. gr. in fruticetis Serra da Тара, ad Caldas etc.: Riedel, Ackermann, Regnell coll. II. n. 50. Sept.— Januar. flor. — Dryas, Oreas. г 29. CASEARIA SYLVESTRIS Swartz: ramulis novellis fo- liorumque nascentium nervis ferrugineo-puberulis, adultis glabratis ; foliis oblongis v. ellipticis lanceolatisque plq. angustato-acuminatis, basi зуттетса v. parum naequilaterali utplurimum | acutis, serrulato-dentatis v. subintegerrimis, membranaceis tenuiterve co- riaceis, minule crebroque pellucido-punctatis et lineolatis, nervis lateralibus 5—8 ereclo-patulis; umbellis axillaribus sessilibus 20 — 50-floris, pedicellis puberulis flore parvulo longioribus ; calycis puberuli lobis 5 ovato-suborbiculatis, tubo campanulato vix duplo longioribus; staminibus 10 liberis, filamentis sparse pilosulis, antheris subglobosis dorsi apice glandulà glabrá instructis; disci lobis spathulato-oblongis dense tomentoso-barbatis, filamento paullo v. duplo brevioribus; pistillo antecedentis; capsula ovoideo-globosa glabra obtuse 6-costata, valvis crassis tandem revoluto-patentibus basi conjunctis; seminibus 2—6, testa glabra scrobiculato-foveata, arillo incompleto carnosulo semina conglutinante. Casearia sylvestris Swartz, КІ. Ind. occ. П. 752. РС. Prodr. 11.49. Benth. in Hook. Kew-Journ. 111. 120! Griseb. И. Brit. W.-Ind. 23. Samyda sylvestris Poir. Encycl. VI. 492. Casearia parviflora Willd. Spec. 17. 627. РС. Prodr. l. с. Camb. in St. Hil. Fl. Bras. 11. 172., excluso synonymo Linnaeano. батуда parviflora Poir. L c. 491., пес Linn. Casearia serrulata Sieb. Hb. Martinic. n. 1211, nec. al. батуда serrulata Магі. ex Hook. Bot. Misc. III. 1751, nec Sw. Casearia affinis Gardn. іп Hook. Lond. Journ. Bot. I. 529! Casearia Lingua Camb. l. c. (varietas). Casearia carpinifolia Benth. ёп Hook. Journ. Bot. ТУ. 112! (varietas ). Arbor baccifera еіс. Sloane Jam. 137. Hist. II. 108. t. 211. fig. 2. ? Chaelocraler capitatum Ruiz е! Pav. Fl. Регир. Syst. 108. DC. Prodr. П. 52. = Crateria capitata Pers. Enchir. І. 485. = Casearia capilata Spreng. Syst. 11. 355. (e specimine herb. Ruiz. haud nominato, sed praeter flores non capilatos, sed umbella- 108, cum descriplione quadrante ). ? Casearia acuminata DC. Prodr. П. 50. (e descriptione | haud diversa). Apia-Acanocu, Pioya, Páo de Lagarta, Lingua de Тій Brasil. | Евсткх v. ARBUSCULA 12--24-редайз, mAMIS griseis crebro lenti- cellosis. Forra passim secunda, nonnunquam complicata, 6—9 (3—14) ст. lg., 2—3 (11/,—6) ст. lt., utrinque nitidula, supra passim vernicosa, Saepe subtus ораса еб pallidiora, nervis laxe reticulatis utrinque praesertim subtus prominentibus, punctis pellucidis semper conspicuis. PEri0LUs 2—10 mm. lg., tenuis, supra canaliculatus, juventute cum ramulis pubescens; srIPULAE cordato-ovatae v. suborbiculatae (1) 1--17/, mm. 1g., Subscariosae, fere glabrae, caducae. Ркшскил 2—4 mm. lg., 1—1 1/, mm. Supra basin articulati, ceterum cum bracteis antecedentis. FLORES albidi V. flavescentes 1!/,— 2 mm. diam. Сагуста subgloboso-campanulati lobi villosulo-ciliati , erecto-patuli ; sTAMINA lobis subaequilongi, filamentis Crassiuscule setaceis, antheris did ymo-subglobosis. Discr lobi crassiusculi albido-tomentosi ; PIsTILLUM glabrum у. ад styli basin pilosulum. CAPSULA calyce patente fulta, styli basi apiculata, luteo-crocea, 3— 4 mm. lg., valvis intus albidis secus placentam sulcatis. SEMINA pallide fusca, arillo rubro, 1'/,—2 mm. longa. Foliorum forma, magnitudine et serratura valde variabilis, florum fructuumque fabrica melius sihi constat. Lusus numerosos, quos offert, accuratius describere superfluum duco; observare autem liceat, in specimi- nibus Brasiliae australis folia plq. minora quam in Guianensibus et An- tillanis obtingere, specimina Amazonica et Guianensía solemniter foliis sub- integerrimis gaudere. Formae insequentes descriptione brevi dignae mihi videntur: Var. B. Гливџа (Camb.): ramulis foliisque subtus cum petiolis pedicellis et calycibus densius et diutius griseo-tomentosis, foliis adultis plus minus glabratis, filamentis quoque, pistillo et disci lobis pilis copiosioribus vestitis. Casearia Lingua Camb., С. carpinifolia Benth. ll. се.! — Lingua де Tiú Brasil. in prov. Minas Geraés. Etiam haec varietas foliorum forma et magnitudine valde ludit, quae saepius oblonga v. lanceolata, subinde autem ovata basique obtusa, adeo rotundata v. subcordata obtingunt, haud raro secunda et complicata, nervis plq. validioribus et supra cum venularum reticulo distinctius prominentibus. Cl. WARMING apud Lagoa Santa praesertim duas formas insequentes ob- servavit nobisque communicavit : Subvar. 1. sylvesiris, arbuscula gracilis, foliis longioribus angustioribus. — In sylvis degens. Subvar. 2. campestris, frutex haud ultra 3— 5-pedalis, foliis brevioribus latioribusque. — In campis crescens. Forte in aliis quoque speciminibus foliorum variatio in eadem stationis differentia caussam habet, quod tamen, schedulis hac ratione nil indicantibus, dijudicari haud liquet. — "Tertiam subvarietatem observavi insequentem: Subvar. 3. pedicellaris, pedicellis 5—10 mm. longis et lon- gioribus. — Haec forma saepius plus minus monstrosa occurrit; si enim pedicelli nimium elongantur, partes floris ab invicem sol- vuntur et in apice pedicelli sparsae apparent, subinde gemmas ex axillis emittunt ete. Tunc discus cum lobis suis evanescere solet. Habitat per totam Americam tropicam et australem subtropicam, scil. а Mexico et insulis Antillanis usque in Peruviam et Brasiliae provinciam Rio Grande do Sul, in sylvis, sepibus, fruticetisque cam- pestribus communis, ab omnibus fere collectoribus reportata. Forma typica in prov. Rio Grande do Sul: Gaudichaud; prov. S. Paulo: Manso, Lund; prov. Rio de Janeiro ей Espiritu Santo: St. Hilaire, Sello, Pohl, Princ. Neuwied, Gardner 160. 961., Guillemin 793. 973., Blanchet 30. 150., Gaudichaud 861., Riedel, Langsdorff, Weddell, Peckolt, Glaziou 1111. 1889. 3645., Burchell 743/3. 3046., Warming, Barboza aliique; prov. Minas Geraés ad Quro Preto alibique: St. Hi- laire; in prov. Bahia: Martius, Salzmann, Blanchet 1010. 1258. 2166. 3280. 3565.; ad Borba et Santarem prov. Para: Riedel, Spruce 748. 873%. 1021. Extra Brasiliam in Peruvia subandina ad Tara- poto etc.: Ruiz, Lechler 2514., Poeppig 1759., Spruce 4059.; in Cayenna: Martin; Guiana batava: Weigelt, Hostmann 325. 878., Wullschlaegel ; in Guiana anglica: Rich. Schomburgk 860.; іп Ve- nezuela ad Cumana et Puerto Cabello: Humboldt et Bonpland, Karsten; Nova Granata in valle fluv. Magdalenae: Goudot, Triana: Guatemala; Friedrichsthal; Mexico: Schiede et Deppe 228., Galeotti 2878.; іп insulis Antillanis, e. gr. S. Cruz, S. Domingo, S. Thomas, Jamaica, Cuba: Vahl, Poiteau, Ehrenberg, Wullschlaegel, Ramon de la Sagra, Otto, Wright 17. 594. (foliis crassioribus, punctis non conspicuis, nervatura alia, an species diversa ?), 595. 1112. (1891, 1892., nobis non visae, a cl. Grisebach in Cat. pl. Cub. 9. ad varietatem myricoidem adscribuntur). — Var. В.Ж) frequens in Brasiliae prov. Minas Geraés, e. gr. prope Salgado её Contendas, Congonhas do campo, Caldas, ж) Formas campestrem et sylvestrem in hac stationum enumeratione haud distinguimus. 483 BIXACEAE: Lagoa Santa etc.: St. Hilaire, Pohl, Martius, Sello, Stephan, Lind- berg, Regnell 111. 390.1. 54 + 55. (cum formis ad typum transitoriis), Raben, Claussen 363., Mart. Hb. Fl. Bras. 885., Warming; in prov. Goyaz, Serra de Caldas: St. Hilaire; ad Cuiabá prov. Mato Grosso: Manso; prov. Ceara et Piauhy: Gardner 1825. 2518. 2519.; in Guiana britannica: Rob. Schomburgk 103. 263. (a speciminibus Selloanis v. Pohlianis e prov. Minas Geraés prorsus non distinguenda), n. 256. (forma parvi- et angustifolia), Rich. Schomburgk 454.5; Venezuela ad Caracas et Caroni: Moritz 591., E. Otto 659. 960. — sSubvar. 3. pedicellaris іп Serra de Capivary prov. Minas Geraés: Sello: in prov. S. Paulo: Burchell 5111. (cum transitu ad var. 8.)) prope Rio de Janeiro: Riedel. — Vaga et Ezxtrabrasil. 80. CASEARIA SELLOANA Елснт. floribus exceptis glabra; foliis ovatis v. oblongis obtuse acuminatis, basi symmetricà sub- contracto-acutatis,' margine anguste revoluto antice obsolete denti- culatis, coriaceis, àmpunctalis, saepius complicatis et arcuato-recurvis, nervis lateralibus 4-6 erecto-palulis; floribus minutis in glome- rulos axillares sessiles multifloros congestis, pedicellis flore sub- brevioribus; calycis puberuli ovato-campanulati lobis 5 ovatis tubo subduplo longioribus; staminibus 10 liberis, filamentis basi parce hirto-pilosis , apice glandula majuscula parce hirto-barbata instructis; disci lobis spathulato- oblongis hirto-barbatis, filamento subduplo brevioribus; ovario glabro, stylo inferne puberulo, stigmate trifido; capsula subglobosa obtuse 6-angulata glabra, calycem appressum subduplo excedente, l-sperma; seminis testa glabra reliculato-foveata, ато brevi carnoso subintegro. antheris didymo-subglobosis dorsi RAMULI novelli flexuosí apice nígricantes, adulti stricti grisei dense lenticelloso-verrucosi. Forra conferta, 5—9 ст. lg. raro ultra, 2—4 raro 5 cm. It., subconcolora, utrinque nitidula, passim plumbea (sicc.), punctis prorsus deficientibus, nervatura tenui utrinque prominula, petiolo semitereti canaliculato 6—8 mm. lg., stipulis non visis. PEDICELLI vix e bractearum pulvinulo exserti, maturitate paullo longiores neque 2 mm. 18.) BRACTEAE ovatae scariosae puberulae, in pulvinulum subglobosum densum compactae. Слиүх cc. 2 mm. lg., lobis obtusissimis erecto-patulis villosulo-ciliatis. STAMINA sepalis vix breviora, filamentis crassiuscule setaceis. PISTILLUM stamina subaequans. CAPsuLA 5— 6 mm. lg., stylo apiculata, calyce paullo aucto fulta, pericarpio coriaceo, tandem trivalvis (?). SEMEN 27, mm. lg., fuscum, vertice ad chalazam productum. Habitat inter Victoria et Bahia: Sello; prope Bahiam: Blanchet 1857. (forma foliis plq. obtusis, haud complicatis, margine minus distincte revolutis). — Dryas. Ons. Habitu valde similis Caseariae species est, a cl. KLOTZSCH C. celastroides in Hb. Reg. Berol. inscripta, e Guiana anglica (Rich. Schom- burgk n. 1112.) oriunda, cujus vero unicum tantum specimen adest. Differt hoc a С. Selloana foliis paullo tenuioribus, pellucido-punctatis (1), floribus minoribus (1'/, mm. aeq.), calyce subinfundibulari paullo ultra medium 5-lobo, staminibus cum disci lobis breviter cohaerentibus, stylo breviore et stigmate simplici! Vera igitur hujus affinitas in serie C. sectionis Pitumbae quaerenda. Бест V. PIPAREA. PiPAREA, Caseariae sectio, Benth. іп Hook. Journ. Bot. ТУ. 110. Benth. е! Hook. Gen. Pl. І. 797. — Ріғаввл, genus proprium, Aubl. Guian. 11. App. 30. 1.386. Gaertn. f. Carpol. Suppl. П. 231. t. 224. РС. Prodr. І. 316. Stamina 10—15, raro 20—25. Disci processus in coronam androeceo pistilloque interpositam conniventes (пес staminibus inter- serti). Stylus apice trifidus, stigmatibus minute capitatis. Capsula sicca, l- v.oligosperma, testa seminum plq. hirto-velutina. — Folia coriacea, impunctata. CASEARIA. 484 Oss. Stamina numerum vulgarem 10 saepe excedentia et subinde ad 20—25 aucta, stylus apice trifidus, semina hirto-velutina et folia im- punctata transitum ad Ryaniam indicant. Praecipue autem hic sistitur disci processubus in coronam intrastaminalem conniventibus, quá под Pipareae fere cum Ryania conveniunt, ей tautum differentiá, ut in Pipareis processus illi usque ad basin (vel partem tubum calycis vestientem) liberi habeantur, quum in Ryania basi vel prorsus inter se connati sint, seu, si mavis, qum discus Ryaniae basi vel penitus annuli formam exhibeat. Pipareae sectione quasi Guidoniae contraria morphosis refertur, cui, ut supra adnotavimus, disci processus in coronam extrastaminalem evoluti sunt; reliquae sectiones lobis disci inter stamina intersertis medium inter utramque tenent simulatque, quum species longe plurimas contineant, mor- phosin generis typicam repraesentant. 31. CASEARIA DENTATA (Асвг.) ramulis foliisque subtus persistenler ferrugineo-tomentosis; foliis ovato-oblongis acuminatis, basi symmetricà saepius rotundatis, remote appresse serratis, sub- coriaceis, impunctatis ; fasciculis axillaribus sessilibus 20— /2-floris, pedicellis brevissimis calyceque ferrugineo-tomentosis; sepalis 5 ovatis tubo calycis 2—3-plo longioribus patentibus, maturitate haud adauctis; staminibus 10—15, filamentis setaceis saepius basi ciliato- villosulis, antheris parvis ellipticis eglandulosis glabris; disci lobis lineari-clavatis dense 'tomentoso-barbatis, filamento subtriplo bre- vioribus, in coronam intrastaminalem conniventibus ; ovario pubes- cente, stylo inferne villoso sursum glabro apice trifido, stigmatibus minutis capitatis; capsula ovoideo-oblonga obtuse 6-angulata, extus sparse pilosula landem glabrescente, intus densiuscule puberula, valvis согіасеіѕ cymbiformibus; seminibus 1—3 subglobosis, testa hirtello-velutina, laeviuscula, ат о nullo v. rudimentario. Piparea dentata Aubl. Guian. 17. App. 31. 1. 386. DC. Prodr. 1. 316. FnuTEx 3--6-редайз, ramis erectis v. patentibus, cortice fuscescenti indutis. Forra 8—15 ст. lg., 8'/, —6'/, ст. lt., basi valde varia, nunc acuta, nunc obtusa v. rotundata subcordataque, margine plus minus recurva, supra nitida et praeter nervos minute hirtellos glabra, subtus райМюга opaca et in tota pagina tomento molli, ad nervos patenti obducta, nervis lateralibus 6—8 oblique patulis, supra impressis, subtus cum reticulo ve- nularum tenui elevatis. 5 mm. lg.; P&TIOLUS semiteres cum ramulis tomentosus, cc. STIPULAE lineari - subulatae tes, 4—6 mm. ig., caducissimae. rigidulae appresse pubescen- PEDICELLI vix ultra 2 mm. lg., 1 mm. supra basin articulati; ввАСТЕАК Oovato-suborbiculatae, intus glabrae, extus cum pedicellis pubescentes, cc. 1 mm. Ig. FLORES cc. 4mm.lg.; STAMINA sepalis vix longiora. OvuLA numerosa, ad placentas 2—3-seriata. CAPSULA 10—15 mm. lg., calyce fulta, stylo delapso, recens saturate purpurea, sicc. nigricans. SEMEN 4—5 mm. diam. Habitat in prov. Ceara: Gardner 1526.; in sylvis ad Ega, prov. do Alto Amazonas, Decembr. flor.: Martius; Guiana gallica in lucis redivivis prope paroeciam Aroura, Dec. flor.: Hb. L. C. Richard; Cayeunae: Martin; loco Guianae gallicae haud notato: Aublet. Oss. Proxime antecedenti affinis est Casearia lasiosperma Triana еб Planch. (in Ann. sc. nat. IV. Ser. XVII. 1181), in Novae Granatae pro- vincia Choco a cl. Triana lecta, praecipue diversa pedicellis longioribus (scil. 6 — 7 mm. aequantibus) et staminibus cc. 20. Foliorum tomento, fructibus seminibusque fere prorsus cum С. dentata convenit. 32. CASEARIA JAVITENSIS H.B.K. ramulis novellis folio- rumque nascentium nervis subtus puberulis, mox glabratis; foliis plq. oblongis acuminatis, basi obtusis, subintegerrimis vel plus minus serrato-dentatis, pergamaceis, impunetatis; fasciculis axillaribus sessilibus 20—40- raro 60-floris, pedicellis flore subbrevioribus v. ei aequilongis calyceque griseo-puberulis; calycis tubo brevissimo, lobis oblongis obtusis 0687 reflexis, maturitate haud adauctis; Slaminibus 10 — 15 glaberrimis, ceterum antecedentis; disci lobis 485 BIXACEAE: CASEARIA. 486 lineari-clavatis dense ferrugineo-tomentosis filamento subduplo bre- vioribus, in toronam intrastaminalem conniventibus; pistillo ante- cedentis sed densius tomentoso; capsula ovoidea v. subglobosa ob- tuse trigona, extus inlusque dense fusco-lomentosa ; seminibus antecedentis, 71282 ағ о constanter nullo. Casearia Javilensis Н. В. К. Nov. Gen. V. 366. t. 479! (Lindleya glabra in tabula). РС. Prodr. 11. 51. Benth. in Hook. Kew-Journ. 111. 120. Ррагеа multiflora Gaertn. f. Carpol. Suppl. Ш. 231. t. 224. DC. Prodr. 1. 316., nec Casearia multiflora Spreng. FRUTEX V. ARBUSCULA 20 ped. altitud. attingens, RAMIS simplicibus longis patentissimis griseo-fuscis, lenticellis nullis. ForrA forma et magni- tudine valde varia, infra ad varietates hac ratione describenda, in univer- sum 6—30 cm. lg., 2'/, —10 cm. lt., infima ramulorum superioribus so- lemniter minora, supra nitida saturatiora, infra saepius opaca et pallidiora, nervis lateralibus utrinque 5—7 oblique patulis, supra subimpressis, infra cum reticulo venularum angusto prominentibus, petiolo glabro 3—10 mm. 16., stipulis lineari-subulatis dorso puberulis 2—4 mm. ig. caducissimis. PEDICELLI 4—7 raro 2—3 mm. lg., 1 mm. supra basin articulati; ВЕАСТЕЛЕ antecedentis. Carvx 3—4 raro 5 mm. lg., cum reliquis floris partibus ut in antecedente, praeter differentias in diagnosi indicatas. A eodem specimine nunc 10, nunc 15. stylo rostrata, tandem eo orbata. STAMINA in CAPSULA cc. 1 cm. diam., primum SEMINA subglobosa 4 mm. diam. Formas insequentes, nisi magnam speciminum e variis locis oriun- dorum copiam examinaveris, facile pro speciebus diversis haberes. Transitu autem tam continuo inter se invicem confluunt, ut ne varietatum quidem constantium dignitatem iis adscribere possim, sed valorem solummodo formarum quarundam ехбгетагши, in quibus speciei morphosis versatur. Forma a. мовматлв. Folia oblonga v. lanceolata, plq. 8—15 ст. lg., 31/,—6 ст. lt., basi saepius obtusa v. breviter attenuata; pedicelli plq. 8—6 mm. 1g. Forma В. egANpiFOLIA. Folia oblonga, plq. 15—30 ст. lg., * —10 cm. lt., basi saepius obtusa v. subcordata, petiolo valido 1—-10 mm. longo; pedicelli utplurimum 5—7 mm. lg. Forma y. совріғоглА. Folia cordato-ovata v. cordato-oblonga, plq. 6—8 cm. lg., firmiter coriacea; pedicelli 2—4 mm. lg. Forma д. CONGESTIFLORA. mm. lg.; flores numerosiores in fasciculis indeque valde conferti. Habitat**) in prov. Bahia: Blanchet З193а.; e. gr. ad Ilheos: Luschnath (Mart. Hb. Fl. Bras. n. 1316.); inter Victoria et Bahia: Sello; in prov. Alagoas: Gardner 1268.; prope Para: Sieber (com. "Hoffmannsegg) , Burchell 9974. 9777. 9846.; ad Canumü fluvium prov. Para: Martius; prope Borba prov. Para: Riedel; ай Santarem: Spruce 363. 485. 802.; in sylvis ad Ega prov. do Alto Amazonas : Martius, Роеррід 2591. 2631.; іп collibus siccis arenosis ad Rio Negro: Riedel; ad fluv. Guainia supra ostium fl. Casiquiare: Spruce 3544. Porro in Guiana gallica: Richard, Martin, Poiteau, Sagot 1209.; in Surinamo: Hostmann 592. Kappler 1281.; in Guiana britannica: Rich.Schomburgk 2.11.1449., Rob. Schomburgk 592. 874. 996.; ad Огепосо fluv.: Ayres; Nova Granata ай Villavicencio: Triana; prov. Pampelona: Linden 1355.; Rio Magdalena: Humboldt, Bonpland; ad Javita: Spruce 3562.; etiam in Panamae prov. Chiriqui et in Veraguas : Moritz Wagner. — Vaga et E«trabrasiliensis. >; 33. CASEARIA DENSIFLORA Вехтн. floribus exceptis glabra; foliis elliptico-oblongis acuminatis, basi plq. acutis, densiuscule serratis, passim curvatis et complicatis, ceterum antecedentis; fasci- culis axillaribus sessilibus cc. 20-floris, pedicellis brevissimis X) In hac stationum enumeratione formas diversas, propter transitus nimis frequentes, haud distinximus. Bixac. Folia ut in a.; pedicelli plq. 2—3 . calyceque albido-puberulis; calycis tubo infundibulari, lobis ovato- oblongis obtusis /wbo vix dimidio longioribus erecto-patentibus ; staminibus, disco et pistillo antecedentis nisi tomento leviore; fructu .... Casearia densiflora Benth. in Hook. Journ. Bot. IV. 113! Habitus antecedentis. — RAMULI nascentes puberuli, cito glabrati. Forra plq. 8—12 ст. lg., 3—4 cm. 1t.; sriPULAK lineari-subulatae rigidae, passim falcatae, 4—8 v. subinde 15 mm. 15.1 Fronks magnitudine ante- cedentis; sTAMINA lobos calycinos conspicue superantia. Fructus non visi. Var. PABVIFOLIA, foliis 5—6 спа. lg., 1/,--21/, еш. It. Habitat typus in Guiana britannica: Rob. Schomburgk 143. 386. 424., Rich. Schomburgk 650. — Var. in Surinamo: Hostmann 1150., Hostmann et Kappler 1120. 34. CASEARIA LAURIFOLIA Вехтн. floribus exceptis gla- berrima; foliis C. Javitensis misi tenuioribus (plq. papyraceis), obsolete serratis; fasciculis axillaribus sessilibus, pedicellis calyces subaequantibus iisque puberulis; floribus fere C. Javifens?s, nisi sepalis erectis, disci lobis levius tomentosis, pistillo subglabro ; capsula ovata apiculata extus subglabra intus glaberrima. Casearia laurifolia Benth. l. c.! Forra plq. 10—12 cm. lg., PEDICELLI 3—4 mm., CAPSULA 5mm. aeq., haec extus sicc. nigricans, intus flavescens. Semina nobis non visa. Praesertim capsulae fabrica a C. Javitensi diversa, cui habitu simillima. Habitat in Guiana britannica: Rob. Schomburgk 140. 342. 938., Rich. Schomburgk 1283. 35. CASEARIA SPRUCEANA Вехтн. praeter ramulos apice fugaciter puberulos et flores glabra; foliis oblongis v. oblongo- lanceolatis attenuato-acuminatis, basi plq. obtusis, remote serratis v. subintegerrimis, tenuiter pergamaceis, impunctatis; fasciculis axillaribus sessilibus 6—12-/loris, pedicellis brevibus calyceque griseo-tomentellis; calycis ovato-campanulati tubo brevissimo, lobis ovatis acutis erectis, maturitate duplo longioribus lanceolatis; sta- minibus 20--25 glaberrimis, filamentis graciliter setaceis, antheris oblongo-ellipticis eglandulosis; disci lobis linearibus crassiusculis dense ferrugineo-tomentosis, filamento plus duplo brevioribus, in coronam intrastaminalem conniventibus; pistillo C. деліаіае ; capsula oblonga acuta, сайусет (auctum) appressum vix excedente, extus sparse puberula, inlus glabra, valvis pergamaceis navicularibus; seminibus 1—8 laeviusculis ferrugineo-hispidulis, ағ о subnullo. Casearia Spruceana Benth. Mss. in Pl. Spruce exsicc.! Вам: griseo-rufescentes lenticelloso-punctati. Forra 10—15 (6—18) ст, lg., 2!/, —4 (2—7) cm. lt., supra nitida saturatiora, subtus pallidiora et subopaca, nervis lateralibus 6--8 tenuiter reticulatis, supra leviter et argutule, subtus fortius elevatis, PETIOLO subglabro valido cc. 5 mm. Ig., stipulis non visis. Alabastra sessilia, bracteis semiocculta; flores sub an- thesi PEkDiCkLLIS 2 — 8 mm. longis, breviter sub calyce articulatis fulti; ВВАСТКАК Ovato-suborbiculatae cc. 27/, mm. Ig., dorso pubescentes, intus glabrae, bracteolae paullo minores іп ochream bilobam соппа(ае.. CALYX sub anthesi 5—7 mm., maturitate 10—14 mm. lg., lobis utrinque griseo- puberulis tenuiter plurinervíis. STAMINA calyci (anthesi) subaequilonga, filamentis complanatis, ba$i brevissime connatis. Discr processus apice plus minus іпсігуі. CApsULA 12—15 mm. Ig. Semina subglobosa. Foliorum forma et magnitudine conspicue variat. Habitat circa Manáos, ad oram meridionalem fl. Rio Negro usque ad concursum fl. Solimoés, et prope S. Carlos et cataractam S. Gabriel da Cachoeira, prov. do Alto Amazonas: Spruce 1447. 1552. 2024.; in fruticetis et sepibus ad Еда, ejusdem prov., Sept. flor.: Poeppig 2606. 2896 B. — Najas. 64 487 BIXACEAE: CASEARIA — RYANIA. 488 Ons. Ex hac affinitate species est nova, ad Mirador Mexici a cl. WAWRA reperta (Expedition des Kaisers Maximilian von Mexico n. 1065!), Casearia Miradorensis nobis salutata, diversa foliis majoribus (scil. 15--22 cm. lg., 5--77/, cm. 16), crassioribus, et imprimis pedicellis longioribus (10—14 mm. aeq.), articulatione breviter supra basin obvia. Utrum autem sepala in hac specie maturitate accrescant, necne, haud constat. 36. CASEARIA COMMERSONIANA Самв. ramulis apice puberulis floribusque exceptis glabra; foliis ovato- v. obovato-oblongis acuminatis, basi piq. breviter attenuatis, remote serrato-dentatis v. subintegerrimis pergamaceis, impunctatis, nervis lateralibus 4—5 oblique patulis, infimis saepius siriclioribus; umbellis axillaribus sessilibus 8 — 30-floris, pedicellis flori subaequilongis calyceque griseo-puberulis; calycis tubo brevissimo, lobis ovatis patentibus; staminibus 10 glaberrimis, filamentis setaceis, antheris ellipticis eglandulosis; disci lobis pistilloque С. Javilens?s, nisi levius to- mentosis; capsula calyce appresso paullo adaucto fulla trigono- ovata, extus sparse pilosula tandem glabrescente, intus glaberrima, valvis navicularibus pergamaceis; seminibus 1 v. 2, testa laeviuscula breviter hirtella, ағ о incompleto subinlegro carnoso. Tabula nostra XCVIII. Casearia Commersoniana Camb. in St. Hil. Fl. Bras. II 171. (235). FRUTEX V. ARBUSCULA 15--20-редайз, ramis cinereis saepe longi- trorsum rimulosis, raro lenticellosis, novellis angulatis. КОМА forma con- spicue varia, 10—14 (6—16) cm. Ја., 4-6 (2!/,—7) cm. lt., utrinque plq. nitidula, subtus quidpiam pallidiora, nervis utrinque praecipue subtus prominentibus, reticulo venularum tenui, lateralibus infimis saepius folium subtriplinerve reddentibus, PETIOLO semitereti 4—8 mm. lg., sriPULIS lineari- subulatis minute puberulis 2—3 mm. aequantibus caducissimis. PEDICELLI 3—7 mm. lg., 11/, mm. supra basin articulati; BRACTEAE Oovato-suborbi- culatae, extus cum pedicellis pubescentes, intus glabrae, cc. 2 mm. lg. Кговев 4-5 min. lg. (ехрапѕі 8— 10 mm.), albi. CALYX utrinque, prae- sertim extus, griseo-pubescens. STAMINA calycem breviter excedentia, alternatim paullo inaequilonga. Disc; lobi lineari-clavati crassiusculi, miniacei v. purpurei, cc. 2 mm. lg., in coronam intrastaminalem Conni- ventes. Оуаншм ovatum ferrugineo-hirsutum; sTYvLus filiformis inferne villosulus, superne glaber, apice ad 7/, tricruris, cruribus revoluto-patentibus STIGMATE minuto capitato terminatis. CAPSULA calyce ad 6—7 mm. longitud. adaucto cincta, breviter acuminata (stylo delapso), 10—15 mm. lg., extus sicc. nigricans, intus flavescens. SEMINA obovoidea v. subglobosa, cc. 5 min. lg., testa fusca pilis albidis sparsis hirtella, raphe impressa, chalaza majuscula orbiculari, Habitu Caseariae Javitensi similis, notis in diagnosi indicatis, prae- sertim capsulae fabrica, bene ab ea differt. Habitat frequens in vicinia Rio de Janeiro, e. gr. in Corcovado, Serra d'Estrella, Рао grande, Macahé etc.: St. Hilaire, Martius, Nello, Schott, Pohl, Gaudichaud 847., Gardner. 21., Guillemin, Casa- retto, Riedel, Raben 706., Burchell 71.793., Blanchet 134., Glazxiou 1507.1510.2907., Lund, Warming, Gomez, Barboza aliique.— Dryas. Inter Alegres et Trinidade cl. Роні, formam legit foliis rigide coriaceis, basi obtusis v. subcordatis, floribus brevius pedicellatis, indeque in fasciculis multifloris valde compactis, densius tomentosis. 31. CASEARIA MAXIMILIANI Eicnur. ramulis apice pube- rulis floribusque exceptis glabra; foliis ovatis v. ovato-oblongis plg. breviter obtuseque acuminatis, basi obtusis rotundatisque v. subcordalis, obsolete remoteque sinuato-serratis v. subintegerrimis, coriaceis, impunctatis, saepe complicatis et recurvatis, nitidis, nervis lateralibus 5—6 erecto-patulis; umbellis axillaribus sessi- libus 70—30-floris, pedicellis сайусі subuequilongis eoque ferru- gineo-tomentellis: calycis tubo brevissimo, lobis oblongo-lanceolatis erecto-patentibus, maturitate haud auctis; staminibus cum disci lobis pistilloque antecedentis; capsula ovato-oblonga obtuse trigona, extus sparse puberula tandem glabrescente, из glaberrima, valvis navicularibus pergamaceis; semine subsolitario 24602 glabro, arillo nullo. Еһоткх 6 — 8-pedalis, RAMIS teretibus griseo-rubescentibus dense lenticelloso-punctatis, novellis angulatis inter folia subflexuosis. FOLIA 6—10 v. raro 12 cm. lg , 21,--4 raro fere 6 cm. lt., supra saepius vernicoso-nitentia sicc. piq. nigricantia, subtus paullo pallidiora, nervis dense reticulatis utrinque subaequaliter prominentibus, petiolo 5—10 mm. lg., stipulis subulatis 4—5 mm. aeq. fugacissimis. РЕрстїл 4—6 mm. 12.; BRACTEAK Ovatae dense rubiginoso-tomentosae. CALYX 3 mm. v. expansus 5 mm. diam. SrAMINA 10 calycem vix excedentia, antheris parvis. CaPrsuLA 10—12 mm. lg., subacuminata, calyce laxe appresso fulta. SEMEN obovoideum 5—6 mm. diam., fuscum, chalaza magna orbiculari. С. Commersonianae habitu haud absimilis, foliorum forma, nervis utrinque aequaliter prominentibus, sepalis maturitate haud auctis, semine glabro exarillato praecipue diversa. Habitat in sylvis Carasco dictis prope Villa Nova d' Almeida prov. Bahiae: Princ. Maximilianus а Neuwied (in cujus honorem speciem appellavimus) ; іп fruticetis ad Ilheos ejusdem provinciae et prope Bahiam: Casaretto 2128., Blanchet 3194a.; Pernambuco: Gardner 960.; locis Brasiliae non indicatis: Sello, Gardner 1144. — Dryas, Hamadryas. X. RYANIA Vanr. RvANA Рам, Ecl. І. 51. t. 9. Endl. Gen. n. 5093. Benth. et Hook. Gen. 1. 126. — Ратиял Rich. in Асі. Soc. Hist. nal. Paris. р. 110. H.B.K. Nov. Gen. V. 356. — BYANAEA е! Ратвыял DC. Prodr. І. 255. — Тетвасосүке Turcz. іп Bull. Soc. Moscou 1863. I. 555. E'rongs hermaphroditi v. rarius polygami. Carxx subcorollinus, ad basin fere 5-partitus, lobis praeflo- ratione quincunciali-imbricatis, persistentibus v. rarius . deciduis, interioribus 2 quam exteriores paullo mino- ribus et tenuioribus. Corolla nulla. ' S'AwINA indefinita, 20—70, breviter perigyna, l- v. 2-seriata, libera, aequalia; riLAMENTA filiformi-subulata, basi plq. com- planata; ANTHERAE lineares, dorso basi affixae, introrsae, longitrorsum birimosae. Discus in urceolum intrasta- minalem, breviter perigynum, ovarii basin cingentem, integrum v. in lobulos numerosos (staminibus isomeros ?) barbato-villosos divisum evolutus. Ovanium sessile v. breviter stipitatum, 1-loculare, placentis parietalibus 3—6, ovulis numerosis pluriseriatis. S'rvrvs filiformis, apice pro placentarum numero 3—-6-fidus, sTIGMA'TIBUS minute capitatis. CapsvLA Бассапз, saepe pericarpii lobulis productis exasperata, tandem 3—6-valvis, epi- carpio plq. grumoso-suberoso, endocarpio pergamaceo. SEMINA numerosa subrotunda, arillo laxo alato-lobato carnoso v. gelatinoso cincta; testa crustacea sparse hispidula; albumen carnosum. Емввүо Сазеатчае. ARBORES rnUTICESQUE, lomento stellato, RAMULIS teretibus, ғотл1ѕ disliche alternis simplicibus integris penninerviis inpunctatis, breviter petiolatis, f"gaciter bistipulatis, FLonrBus majusculis albidis in fasciculos axillares paucifloros collectis, PEDICELLIS BRACTEIS- que Caseariae. — Americam aequatorialem inhabitant. 189 | BIXACEAE: Ogs. Jam pluries supra adnotavimus, inter Нуатат et Caseariam affinitatem агсПогеш existere, quam ab auctoribus ad- mittitur; id quod nunc facile probari potest. Nam, comparata Вуата cum Caseariae sectione Piparea, vix differentiam inter utramque invenires. Idem utrinque habetur calyx, nisi іп Ryania major *), eadem staminum insertio **), numerus staminum subinde etiam apud Casear?as indefinitus (e. gr. C. Spruceana, lastosperma ), disci indoles et positio utrinque fere exacte congrua (nisi quod discus Вуатае plerumque paullo magis interior sit et passim sub- integer, in nonnullis vero speciebus etiam laciniis Casear?ae similli- mis instructus); idem porro stylus apice in crura divisus, carpi- diorum Ayaniae numerus non semper 4—6, sed saepe etiam 3 ut in Casearia, denique seminum conformatio Вуатае a Pipareis nullo modo diversa. Quum etiam inflorescentiae et foliorum dis- positio utrinque optime conveniant, puncta autem pellucida, ut in Ryania, etiam in Сазеатае sectione Piparea aliisque hujus generis speciebus desint, revera nulla superest nota gravioris momenti et constans, quà haec genera distinguantur. Siquidem ea nihilominus, computatis differentiis quibusdam levioribus et haud constantibus, conjunctim tamen typum quodammodo peculiarem constituentibus, ut genera distincta admittimus, nullo tamen modo cl. BENTHAMIO adsentimus, qui ea longe ab invicem removit, adeo in diversos or- dines (nobis quidem pro tribubus solummodo acceptos) Вгтасеагит et Samydacearum collocavit; quod autem ad locum attinet, quem cl. Өкізевася%%%) Ryaniae adsignavit, scil. inter Passifloreas, hanc sententiam non solum ob affinitatem Вуатае cum Сазсата, etiam apud cl. GRISEBACHIUM inter Béraceas militante, sed eam quoque ob caussam sequi non possumus, quia discus Pass?florearum constanter extrastaminalis, Ryaniae intrastaminalis existit. Attamen universa disci conformatione reverá affinitatem quandam inter Bi- тасеав et Passifloreas indicari, haud est quod denegarem. CONSPECTUS SPECIERUM DESCRIPTARUM. I. Folia subtus in tota pagina dense et persistenter tomentosa. Sepala persistentia, Tomentum canescens. КоПа 15—22 cm. Ig. Казсїсий 2—4-flori, floribus (expansis) 3—4 cm. diam. Pedi- сейі medio агисшай . . . . . . . . 1. В. CANESCENS. Tomentum flavicanti-cinereum. Folia 8 — 10 cm. ig. Fasciculi 2—1-flori, floribus 1:/,—8 cm. diam. Pe- dicelli basi articulati . . . . . . . . 8,8. MANSOANA. Il. Folia subtus praeter nervos pilosulos glabra. Sepala decidua. Ovarium distincte stipitatum. Folia 7 — 9 cm. 16. Fasciculi 2— 6-flori, floribus 2!/, —8!/, em. diam. 3. R. RIEDELIANA. Folia 14 — 20 cm. lg. Fasciculi 2 — 1-flori. Flores 5—51, ст. dam . че... < . 4. В. БАНАНА. . . . . . B + ~ HI. Folia subtus praeter nervos pubescentes glabra. Sepala persistentia. Ovarium subsessile. а, Antherae longe lineares (4—6 тт. 15.), mucronatae. Folia oblonga, basi rotundata v. obtusa, nervo medio supra dense tomentello. Flores (expansi) 5--6 cm. diam., pedicello 2—3 mm. lg. . . . . 5. В. SPECIOSA. er AS RAT TREE Ж) Ex ВкхтнАм sepala Вуатае interiora praefloratione convoluta di- cuntur. Sed hoc solum in sepalis latioribus video; si angustiora sunt, regulariter quincuncialia exstant, ut e. gr. in R. Mansoana, speciosa etc. **) Stamina Ryaniae a cl. BkNTHAM hypogyna describuntur. Semper tamen, ut in Caseariis, distincte perigyna ea vidi. Cf. tabulam nostram. Же) Flora Brit. W.-Ind. Islands 296. RYANIA. 490 Folia lanceolata , basi ín petiolum attenuata, apice caudato-acuminata, supra glaberrima. Flores 5—6 cm. diam., pedicello 12—15 mm. Је. 6. R. ACUMINATA. Folia oblonga, basi obtusa v. rotundata, supra gla- berrima. Flores 27/,—3 ст. diam., pedicello 1—2 EN JE 5:52 aV. ален X» ains 7. R. PARVIFLORA. b. Antherae breviter lineares (2!/, mm.1g.), vix mucro- natae. Pedicelli cc. 1 сп. 16. . . . 8. R. DENTATA. 1. RYANIA CANESCENS Eicnr. ramulis foliisque subtus, petiolis et pedicellis dense canescenti-tomentosis ; foliis oblongis v. obovali-oblongis breviter acuminatis, basi subinaequilaterali acutis obtusisque, obsolete sinuato-dentatis v. subintegerrimis, coriaceis, supra sparse minuteque hispidulis tandem glabratis scabrellis, nervo medio ferrugineo-tomentoso, stipulis subulatis petiolo subaequilongis; floribus majusculis hermaphroditis in fasciculos axillares согутфо- 808 2—4-floros dispositis, distinete pedicellatis, pedicellis medio ar(iculatis; sepalis 5 lanceolato-oblongis attenuato-obtusis utrinque cano-tomentosis pers?stentibus; staminibus 20—30; disci corona annulari сагповШа subinfegerrima, extus dense cano-villosula, intus glabra, margine inflexa; ovario ovoideo breviter stipitato cano- villoso, stylo pubescente apice 3—4-fido; fructu .... Tabula nostra XCIX. Fig. 1. Квоткх 6--8-редайз, ramulis validis teretibus dense tomentosis. Кома 15—22 сіп. lg., 5—8 ст. lt., dentibus minute glandulosis, nervis supra impressis, subtus cum reticulo venularum distincte prominentibus, petiolo teretiusculo !/,—1 ст. lg., stipulis caducis. Fronks albi, expansi 3—4 ст. diam., rachi brevi, pEDICELLIS 17/, — 2 cm. aequantibus, BRACTKIS triangulari-ovatis tomentosis 2—2!/, mm. longis. SkPALA 20—24 mm. lg., carnosulo-membranacea, longitrorsum nervosa, anthesi stellato-patentia, interiora exterioribus paullo minora et tenuius tomentella. STAMINA erecta 1-ѕегіаќа, sepalis paullo breviora, glabra, filamentis basi dilatatis, antheris oblongo-linearibus. Corona disci cc. 2 mm. alta, circumcirca fere dimidio inflexa. Рівтплдум stamina subaequans, placentis 3—4, styli cruribus barbato-villosis. Fructus non visus. In fruticetis ad Ribeiráo ad Rio Madeira, prov. Mato Grosso, Majo flor.: Riedel. — Najas. с 2. RYANIA MANSOANA Eicny. ramulis foliisque sublus cum petiolis et pedicellis flavicanti-cinereo-lomentosis; foliis obo- vali-oblongis breviter acuminatis, basi subsymmetrica acutis obtusisve, subintegerrimis, coriaceis, supra glabris nitidis, stipulis subulatis petiolo longioribus; floribus in fasciculos axillares sessiles 2—4- floros dispositis breviter pedicellatis, pedicellis paullo supra basin агисшайз; sepalis ovalis v. interioribus ovato-oblongis einerascenti- (отете а; staminibus 25—30; disci corona annulari ad dimidium in lobos 25—30 barbalo-villosos divisa; ovario brevissime stipi- lato stipiteque albido-villoso, stylo glabro аргсе breviter 3—4-fido; capsula ovata flavescenti-tomentosa calyce persistente fulta, tandem 3—4-valvi, seminibus numerosis ovoideo-subglobosis breviter his- pidulis. Tabula nostra XCIX. Fig. HI. (fructus et semina). Frutex? mAMvLIS subflexuosis sursum angulosis tarde glabratis. Forra 8—10 ст. lg., 8!/,—4 ст, lt., juventute supra secus nervum medium tomentella, cito glaberrima, nervatura antecedentis, petiolo 5 mm. longo, stipulis levius tomentosis falcato-conniventibus. Ркріскілл 3—7 mm. lg., ғасы subnulla, »nAcTEIS ovato-lanceolatis acuminatis 3 — 4 mm. longis. FrLonks 16 — 18 mm. vel, ut e specimine fructifero dijudicandum, passim 21, — 8 cm. diam. 8кРАБА 8— 15 mm. lg., exteriora 8 extus densius tomentosa, interiora 2 paullo tenuiora et angustiora. STAMINA fere antecedentis, basi cum disci совохА 2 mm. айй cohaerentia. PisTILLUM stamina subaequans, stylo ovarium subduplo excedente. CAPsuLA calyce laxe cincta, 12—13 mm. lg., epicarpio grumoso-carnoso, endocarpio pergamaceo, 491 BIXACEAE: RYANIA. SEMINA pro placentá 4—6 irregulariter biseriata, arillo laxo carnoso cincta, 3—3!/, mm. diam. (absque arillo), hispidula, raphe lineari albida. cylindrica, cotyledonibus ovatis. testa fusca crustacea sparse stellato- Емввүо albumine fere !/, brevior, radicula Habitat locis siccis іп Serra de Cuiabá prov. Mato Grosso: Patricio da Silva Manso. — Oreas. Oss. An huc ducenda Ryania bicolor DC. Prodr. I. 256? Е de- scriptione vix differt. Valde similis Ryania est, e Guiana anglica a Rich. Schomburgk (n. 932.) reportata, foliis subtus minus dense tomentosis diversa, forte tamen ad eandem speciem ducenda. 8. RYANIA RIEDELIANA Еісні.. ramulis petiolisque pulvereo- tomentellis tarde glabratis; foliis oblongis acuminatis, basi inaequi- laterali obtusis v. rotundatis, margine anguste recurvo subintegerri- mis, coriaceis, supra glabris, subfus ad nervos pubescentibus, bre- viter petiolatis, stipulis petiolo longioribus; floribus polygamis in fasciculos axillares sessiles 2—6-floros dispositis, distincte pedi- cellatis ; sepalis oblongis obtusis extus pedicellisque cano-tomentellis, intus glabris, deciduis; staminibus 80—40; disci corona annulari in lobos (staminibus isomeros?) lineares truncatos barbato-pilosos ad medium divisa; ovario distincte stipilato ovoideo-subgloboso irregulariter 8 — 12-suleo сапо-іотепіово, stylo basi pubescente, sursum glabro, apice breviter 4 — 6-fido; „capsula substipititata pilosiuscula 10-striata polysperma“ (Riedel in sched.). Tabula nostra XCIX. Fig. II. Евџтех 3 —6-pedalis, RAMuLIs teretibus pube griseo-ferruginea pulverulenta tectis. ЁомА7--9 ст. Ig., 2!/, —3!/, raro 4 ст. 1(., utrinque subnitida et fere concolora, nervis modice crassis supra planis, subtus pro- minulis, reticulo venularum praetenui, petiolo supra canaliculato 3 mm. 12., stipulis lineari-subulatis sparse puberulis cc. 1 cm. aequantibus caducis. PEDICELLI 12— 20 mm. lg., breviter supra basin articulati; BRACTEAE ovato-triangulares 2 mm. lg., tomentosae. FLORES hermaphroditi еб masculi mixti, hi hermaphroditis praeter ovarium depauperatum cassum prorsus consimiles. SkPALA exteriora 16—18 num. lg., interiora paullo minora et tenuiora, omnia albida v. extus flavicantia, carnosulo-membranacea, anthesi stellato-patentia. — STAMINA subbiseriata, sepalis paullo breviora, erecta, filamentis antherisque ut in В. canescente. Dıscı corona basi suburceolata, lobis erecto-patulis demum incurvis, (оба 2!/, mm. alta. Оуавп stipes coronam subaequans, sTYLUS stamina paullo excedens, placentae 4--6, ovulis pro placenta numerosissimis pluriseriatis. Capsula nobis non visa. Habitat in umbrosis siccis petrosis prope Santarem prov. Рага: Riedel. — Najas. 4. RYANIA SAGOTIANA Etcnr. ramulis novellis petiolis pedicellis calycibusque extus ferrugineo-tomentosis; foliis oblongis longiuscule acuminatis, basi inaequilaterali obtusis v. rotundatis, subintegerrimis v. obsolete sinuato-dentatis, tenuiter coriaceis, supra praeter nervum medium tomentosum glabris, subtus ad nervos ferrugineo-lomenlosis tandem glabratis, breviter petiolatis, stipulis petiolum superantibus; floribus magnis polygamis in fasciculos axillares sessiles 2--1-(10г08 dispositis. distincte pedicellatis ; sepalis oblongo-lanceolatis obtusiusculis, intus tenuiter velutino- tomentellis, deciduis; staminibus cc. 60; disco pistilloque ante- cedentis, hoc 6-mero; fructu.... Hyanaea speciosa Sagot Pl. Guian. етзісе. n. 57., nec Vahl. Frutex ramulis plus minus flexuosis et angulosis. Forra 14 — 20 ст. Ig., 4/, —7'/, ст. lt. (infima ramulorum in specimin. Spruceanis passim subduplo minora), nitidula, supra saturatiora, subtus pallidiora, nervis supra impressis, infra prominentibus, laxe tenuiterque reticulatis, petiolo plano- convexo 3— 5 mm. lg., stipulis lineari-subulatis pubescentibus cc. 1 mm. 492 PEDICELLI 8—14 mm. lg., breviter supra basin articulati; ввАСТЕАЕ íriangulari-lanceolatae 17/, —2 mm. lg. FLORRS 2001 et ovario depauperato masculi in eodem ramo mixti, expansi — 5), ст. diam. ЕРАТА intus albida, extus ferruginea, cc. 25 mm. lg., anthesi stellato-patentia. STAMINA purpurea (SAGOT), glaberrima, sepalis subaequilonga; ANTHERAE longe lineares, 4— 5 mm. lg., valvis leviter undulato-crispatis. Discus et PISTILLUM ut in antecedente, sed proportiona- liter majora. Fructus non visus. aequantibus, caducissimis. Crescit ad S. Gabriel da Cachoeira ad fl. Rio Negro prov. do Alto Amazonas: Spruce 8278., ad Karouany Guianae gallicae: Sagot 57. — Najas et Guianensis. Ryaniae speciosae, quácum а cl. 8лсот commutata est, habitu valde similis, sed diversa pedicellis longioribus, sepalis deciduis, ovario distincte stipitato, corona disci. 9. RYANIA SPECIOSA Уанг: ramulis petiolis pedicellis sepalisque extus griseo- v. ferrugineo-tomentosis; foliis oblongis ex apice latiuseulo acuminatis, basi parum $naequali obtusis ro- tundalisque, celerum antecedentis, stipulis petiolo subaequilongis; floribus hermaphroditis magnis in fasciculos axillares sessiles 2—1-floros dispositis, brevissime pedicellatis; sepalis oblongo- lanceolatis attenuato-acutis, intus albido-velutinis, persistentibus; staminibus 40 — 50, antheris longe linearibus mucronatis; disci corona brevi annular, ad dimidium v. ullra in lobos numerosos (staminibus isomeros?) subtruncatos barbato-villosos divisa; ovario - ovoideo subsess?li flavido-villoso, stylo longo glabro apice breviter ó-fido; capsula ellipsoidea calyce persistente fulla, lobulis peri- carpit exasperata, ferrugineo-tomentosa, tandem 5-valvi; seminibus numerosis ovoideo-subglobosis breviter hispidulis. Ryania speciosa Vahl, Eclog. І. 51.1. 9. Willd. Spec. II. 1164! DC. Prodr. L 255. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 296. Paírisia pyrifera L. C. Rich. in Act. Soc. hist. nat. Paris. 111. Pers. Enchir. П. 69. ? Ryania tomentosa Miq. Ann. еі Mag. Nat. Hist. XI. 15. Triana et Planchon, Ann. sc. nat. IV. Ser. XVII. 116. (е de- scriptione haud diversa). ARBOR RAMULIS strictiusculis, praecipue infra nodos angulatis, tomento subpulvereo tandem evanescente. Кома 14 — 22 cm. lg., 5—8 cm. lt., petiolo stipulisque 4—8 mm. aequantibus, ceterum ut in antecedente. PE- DICELLI 2—3 mm. lg., breviter supra basin articulati; BRACTEAE lanceolato- subulatae pedicellis subaequilongae, cum iis tomentosae. FLORES expansi 5—6 cm. diam. SkPALA 21/, — 3 cm. longa, stellato- patentia, tenuiter longitrorsum nervosa, interiora exterioribus solito minora et tenuiora. STAMINA glaberrima sepalis subaequilonga; FILAMENTA filiformia, basi com- planata; ANTHERAE 5—6 mm. lg., valvis undulato-crispatis. Пізсі corona 2 mm. lg. Рїзтилдом stamina subaequans. CaPsura calyce laxe cincta, nucis Juglandis magnitudine (ex Vant duplo etiam major), endocarpio pergamaceo, epicarpio suberoso-grumoso. (tandem deterso 2). SEMINA pro placenta 10— 20, ceterum ut іп R. Mansoana; cf. etiam VAHL 1. С. In sylvis caeduis insulae Colares in fluv. Amazonum, Julio flor.: Роеррїд 2965.; in Guiana gallica: Poiteau aliique; in insula Trinidad: Ryan, Purdie, Crüger Cem Griseb.); ad Caracas: Moritz 1216. — Si synonymon Miquelianum recte huc dumimus, etiam ad plantationem Ber- gendal Surinami (em Miquel) et ad Villavicencio Novae Granatae (ex Triana et Planch.) observata esset. — Najas et Estrabrasil. 6. RYANIA ACUMINATA 8рвиск Mss.! ramulis novellis foliisque nascentibus subtus ad nervos et petiolos, pedicellis et se palis extus pulverulento-subferrugineo-tomentosis ; foliis lanceolatis v. oblongo-lanceolatis. caudato-acuminatis, basi subsymmelrica in petiolum attenuatis, subintegerrimis, tenuiter coriaceis, supra gla- berrimis, stipulis petiolo sublonpioribus; floribus hermaphrodilis magnis in fasciculos axillares sessiles 2—4-floros dispositis di- Stincle pedicellalis, staminibus 60 pluribusve, pistillo 6-mero, Ce- terum antecedentis; fructu .... 493 RAMULI tenues subflexuosi, cito glabrati cinerascentes. Кола 12—15 ст. lg., 2/,--87; rarius 4 cm.1t., margine anguste recurva, supra nitidula, subtus pallidiora et opaca, nervis lateralibus supra planiusculis, subtus distincte prominentibus, reticulo venularum tenuissimo utrinque elevato, petiolo 5—6 mm. lg. canaliculato cito glabrato, stipulis subulatis puberulis caducis. PEDICELLI 12 — 15 mm. lg., breviter supra basin articulati ; BRACTEAK 0vato-lanceolatae 1!/, —2 mm. lg., ferrugineo-tomentosae. FLORES expansi 5—6 cm. diam., omni nota ut in antecedente, praeter differentias in diagnosi indicatas. Fructus non visus. Ad fluv. Rio Negro prov. do Alto Amazonas: Spruce 8788., in Guiana britannica: Rich. Schomburgk 993. — Najas. Ops. Specimen Schomburgkianum a Spruceanis foliis brevius acu- minatis subtus fere glabris differt, vix tamen specifice. 7. RYANIA PARVIFLORA (DC.) indumento foliisque R. spe- ciosae, nisi his minoribus supra рід. glaberrimis, stipulis petiolo saepius brevioribus; inflorescentia floribus fructibusque item Л. spe- ciosae sed subduplo minoribus, sepalis magis ovato-oblongis, sta- minibus minus numerosis, pistillo plq. 4--5-шего. Patrisia parviflora DC. Prodr. L 256. — Deless. Іс. Sel. ПІ. t. 14. КОЛА 10—12 raro 14—20 ст. lg., 3—4 raro 6, cm. lt., petiolo 8-5 mm., stipulis subulatis plq. 2—4 mm. longis. PEDICELLI 2--1-пі in axillis, 1—2 mm. lg., BRACTEIS lanceolato-subulatis paullo longioribus. FLORES 2!/,—3 cm. diam. Habitat ad Panuré juxta fluv. Uaupés prov. do Alto Amazonas : Spruce 2543.; ad Karouany Guianae gallicae: Sagot п. 58. et ет DC. Prodr.; in insula Trinidad: Anderson. — Najas et Guianensis. Oss. Valde affinis est В. Chocoénsis Triana et Planch. (Aun. sc. nat. IV. Ser. XVII. 1171), floribus majoribus, magnitudinem fere R. spe- ciosae attingentibus, pedicello cc. 1 ст. longo fultis, ramulis subglabris, folis supra secus nervum medium tomentosis diversa. А R. speciosa praecipue distinguitur pedicellis longioribus, foliis minoribus, a R. acuminata foliis latioribus vix acuminatis, ramulis subglabris. Crescit ad portum Buenaventura Novae Granatae, ad mare Pacificum: Triana. Unum tantum specimen vidi. 8. RYANIA DENTATA (H.B.K.) ramulis foliisque subtus ad nervos et petiolum canescenti-puberulis tandem glabratis; foliis ovato- v. elliptico-oblongis acuminatis, basi subaequilaterali plq. obtusis, leviter sinuato-dentatis v. subintegerrimis, membranaceis v. tenui-coriaceis, supra praeler nervum medium tomentosum glabris, breviter petiolatis, stipulis petiolo subaequilongis; floribus herma- phroditis magnis in fasciculos axillares sessiles 2—1-floros dis- positis, distincte pedicellatis, pedicellis sepalisque extus dense ferrugineo-tomentosis, ceterum ut in R. speciosa, nisi antheris brevioribus vix тисгопайз, pistillo 4--6-тего; capsula obovoidea, calyce appresso fulta, ferrugineo-tomentosa, lobulis pericarp? nullis; seminibus numerosis subglobosis, testa breviter hispidula, arillo laxo carnoso. | Patrisia dentata H. В. K. Nov. Gen. V. 357! DC. Prodr. 1. 256. Patrisia affinis Н. В.К. l.c. ! DC. 1. с. (foliis subintegerrimis . Annon 25—830-pedalis, radice valde venenosa (!Bonpl), RAMIS tere- tibus fuscis. Кола 6—9 (5—11) ст.16., 2—3 v. rarius 4 cm. 1t,, forma baseos nonnihil varia, supra viridia, subtus paullo pallidiora, nervis subtus prominentibus, reticularibus tenuissimis, petiolo plano-convexo 3—4 mm. lg. stipulis subulatis cano-puberulis deciduis. PEDICELLI cc. 1 ст. lg., breviter supra basin articulati, ввАсткїз antecedentis. FLORES expansi 4—6 cm. diam. Carxx albidus; srAMiNA 40—50, filamentis albidis, an- Шегіз 21/ mm. longis. Disc; corona 1!/, mm. alta, in lobos barbato- Bixac. BIXACEAE: RYANIA—EUCERAEA. 494 villosos (staminibus isomeros?) ad medium fere divisa. CAPSULA cc. 1 cin. aequans, 4—6-valvis, valvis pergamaceis, epicarpio membranaceo. SEMINA fere ut in R. Mansoana. Species foliis parvulis facile recognoscenda. Capsulae indoles me- moria digna. Habitat locis umbrosis arenosis inter Atures et Maypures, et locis scopulosis prope Carichana ad fluv. Orenoco: Humboldt et Bon- pland. — Guaricamo incolis. — Forte in Brasilia amazonica in- venienda. Овз. СІ. SPRENGEL in Syst. II. 605. recte Patrisiam dentatam et affinem H.B.K. conjungit, erroneo tamen В. parviflorae tamquam synonyma eas adscribit. XL ЕССЕВҺАЕА Marr. ЕССЕВАКА Mart. Nov. Gen. е! Spec. Ш. 90. t. 238. Endl. Gen. Suppl. 1. n. 5060/1. Benth. ей Hook. Gen. 1. 797. Frores hermaphroditi. Caryx tubo brevissimo, lobis 4 subaequalibus, praefloratione imbricatis. Petala nulla. SrAwiNA 8, 4 longiora sepalis anteposita, 4 bre- viora iis alterna, breviter perigyna, riLAMENTIS filiformi- subulatis, ANTHERIS parvis subgloboso-didymis introrsis, dorso basi affixis, longitrorsum birimosis. Discus ca- lycis tubo adnatus in squamulas 8 breviter spathulatas, apice tomentoso-barbatas, staminibus alternas et basi breviter cum iis connatas productus. Ovarium ovoi- deum.1-loculare, placentis 2 parietalibus basi 1-ovula- tis, ovulis adscendenti-erectis anatropis. Stylus nullus; STIGMA parvulum sessile in lobos 4—6 pluresve cera- noideos radiato-patentes divisum. Епостоѕ baccatus indehiscens (2), зкмимвов 1—2 агШо brevi lacero cinetis. AnnuscuLA glaberrima, RAMULIS teretibus, FOLIIS ad ramulorum apices confertis sparsis (spira “,), oblongis, appresse glanduloso-serratis, inpunctatis, petiolatis, fugaciter bistipulatis, 1NFLORESCENTIA azillari paniculata, rLoniBus minutis ad ramos pa- niculae subimmerso-sessilibus, BRACTEA bracteolisque 2 persistentibus fultis. Oss. Оуша anatropa sunt et тісгоруіеп basin ovarii versus dirigunt; quod a b. Мавтю orthotropa, cum micropyle apicem spectante, descripta sint, in errore nititur. — Genus a cl. auctore originitus Sapzndaceis adscriptum, ab Емотлснеко et auctoribus recentioribus inter Затудеав recensetur, ubi una ex parte Casear?ae appropinquatur ob diplostemoniam et disci indolem, altera ex parte Tetralhylacio, quocum inflorescentia et tetrameria calycis convenit. 1, EUCERAEA NITIDA Мавт. |. с.! Tabula nostra CIII. Fig. 1. (analysis). ARBUSCULA humanae altitudinis v. parum altior, ткохсо 1—2 poll. crasso, RAMIS crebris patulis, cum trunco cortice crasso cinereo rimoso tectis, novellis nigricantibus (sicc.). Forra oblonga v. elliptica, plus minus acuminata, basi in petiolum acutata, 8—15 ст. lg., 3—8 cm. lt., minute et distanter serrata, dentibus appressis spinuloso-glandulosis, tenuiter co- riacea, utrinque nitida viridia, subtus pallidiora, densiuscule pennivenia et 65 495 reticulata, nervatura utrinque prominente, nervo medio in planta recente albido. Ркт:о1478 semiteres 1!/,—72 ст. lg., rubens; sTIPULAE ad gemmas tantum visibiles, ubi in conum convolutae sunt, ovato-lanceolatae, acumi- natae, cc. 1 ст. lg., viridi-purpurascentes, gemma aperiunda delabentes. PANICULAK anguste pyramidatae erectae, digitum—spithamam longae, brevius longiusve pedunculatae, e spicis simplicibus erecto-patulis compositae, rachi primaria secundariisque angulato-compressis validiusculis pallide viridibus. BRACTEA et bracteolae (hae a cl. MARTIO pro calyce habitae) ob flores sessiles in involucrum trilobum congestae, triangulari-ovatae, mucronatae, cc. 1 mm. lg. Кгоккз singuli v. bracteolis fertilibus bini ternique con- sociati, in foveas racheos leves subimmersi, expansi 3 mm. diam., cum bracteis albi. Carvx (а cl Мавто corolla nuncupatus) subrotato-cam- panulatus, lobis ovatis acutis, medianis subinde paullo angustioribus. STA- MINA longiora sepalis paullo, alterna iis duplo breviora; piscr lobi fila- mentis brevioribus subaequilongi. PisTriLLUM anthesi calycem subaequans сгурйз resiniferis impletum. Екостоз (perfecte maturus non visus) junior 4—5 mm. 15., perianthio staminibusque adhuc cinctus. Habitat in sylvis cc. 1000 ped. supra oceanum elevatis in ditione Yapurensi, prov. do Alto Amazonas: Martius. — Najas. XII. TETRATHYLACIUM Рокрр. et Ехрг. TETRATHYLACIUM Poepp. et Endl. Nov. Gen. 111. 34. (. 240. Endl. Gen. Suppl. 11. 75. Triana et Planch. Ann. sc. nal. IV. Ser. XVII. 105. Benth. е! Hook. Gen. Pl. І. 119. Clarke in Seem. Journ. Во. JII 126. — Ермохзтома Seem. Bot. Herald 98. г. 18. Кт,овЕз hermaphroditi v. polygami. €Carvx tubo urceolato erasso, lobis 4 subaequalibus, praefloratione imbricatis. Corolla nulla. SmAwiNA 4 fauci calycis inserta, lobis alterna, aequalia, FILAMENTIS brevibus filiformibus, ANTHERIS Ovato-cordatis introrsis, dorso basi affixis, longitrorsum birimosis. Discus tubum ca- lycis vestiens, fauce in dentes minutos staminibus al- ternos productus. Різтилд/м sessile pyramidato-ovoi- deum, 3 — 4-carpidiatum, 1-loculare, placentis 3 — 4 parietalibus multiovulatis, втуго subnullo, sriGMATE capitato obsolete 3— 4-lobo. Fructus bene cum seminibus incognitus. maturus Тавив V. | BIXACEAE: EUCERAEA—TETRATHYLACIUM. 496 Ғвгтех ramulis teretiusculis, FOLIIS amplis alternis oblongis repando-serratis, impunctatis, petio- latis, fugaciter bistipulatis, INFLORESCENTIA panicu- lata, FLORIBUS parvis ad ramos paniculae subimmerso- sessilibus, ВВАСТЕА bracteolisque 2 persistentibus Рийз. Oss. Tetrathylacium, a Porrricio et Ехотлснево Violaceis adscriptum, ubi etiam а cl. Вехтнамо et Ноокеко retinetur, melius inter Bixaceas militare, affinitate cum Euceraea et Lunania pro- batur. citatis. Cf. Triana et Ррахснох, nec non CLARKE, locis supra 1. TETRATHYLACIUM MACROPHYLLUM Peozrr. et Ехрі.. Tabula nostra CIII. Fig. 1I. (analysis). Telrathylacium macrophyllum Poepp. et Endl. l|. c.! Triana et Planch. l. c. Edmonstonia pacifica Seem. Bot. Herald l. c. Вамг validi apice pubescentes. Forra oblonga, ex apice latiusculo acuminata, basi cordata, toto margine v. antice repando-serrata, 20—40 cm. lg., 10—14 cm.1t., tenuiter coriacea, supra glabra, subtus pubescentia v. tandem glabrata, nervis pinnatis, infimis a petioli insertione subpalmatim excurrentibus, (оба nervatura utrinque, praesertim subtus prominente. PkTIOLUS crassus subteres, cc. 1 cm. lg., pubescens, ad imam laminae basin subpeltatim insertus; sTIPULAE ad gemmas in conum convolutae, iis apertis promte deciduae, lanceolatae, pubescentes, cc. 1 ст. lg. PANICULAE axillares sessiles v. breviter pedunculatae, 8—12 cm. amplae, rache pri- maria secundariisque validiusculis pubescentibus, his confertis patentibus v. pendulis, plus minus flexuosis, anthesi cc. 5—7 cm. longis, basi bracteá minutá triangulari fultis. ВвАСТЕА bracteolaeque late triangulares pu- bescentes, ob florem sessilem in involucrum marginiforme tridentatum confertae, vix 1 тт. lg. FLORES 4 —5 mm., extus cum rache pubescentes, intus in tubo (disco) flavicanti-tomentosi, lobis ovatis obtusis erectis tubo subaequilongis, tubo infra lobos 4-gibbo, lobis medianis praefloratione externis. STAMINA glabra, lobis calycis subaequilonga. flavicanti-tomentosum. turus non cognitus. PisriLLUM. dense Квостов junior bacca videtur ovoidea, bene ma- Habitat in sylvis Yurimaguas prov. Peruvianae Маупаѕ, Aprili flor.: Poeppig ; ibidem ad fluv. Huallaga, Majo flor.: Spruce 3881.; prope Tarapoto: Spruce 4144.; in promontorio Corrientes ad sinum Darien Columbiae: Seemann. Verisimiliter іп Brasilia boreali-occi- dentali adhuc inventenda. AZAREAE. AZAREAE, Вїхасеагат (ribus, Clos in Ann. sc. nat. ІР. Ser. VIII. 237. "Triana et Planch. eod. loc. IV. Ser. XVII. 100. — BawangaE, Samydearum tribus, Benth. Journ. Linn. Soc. У. App. 11. S7. Benth. et Hook. Gen. 1. 795. (inclusa Azara, apud hos auctores inter Flacourtieas militante). — Рвоскікав, Bixacearum tribus, ex parte, Ета. Gen. pl. 918. Lindl. Veget. Kingd. 328. Griseb. Erläuterungen Р. trop. Amer. 24. Fl. Brit. W.-Ind. 26. : Sepala 2—5, praefloratione saepius subvalvata. Petala totidem v. plura, saepius sepaloidea, raro nulla. Stamina indefinita, breviter perigyna v. subhypogyna, toro leviter v. haud inerassato, nunc in discum glandu- losum effigurato. Pistillum 3—8-carpidiatum, placentis parietalibus vel in septa incompleta raro completa pro- trusis. — Arbores fruticesque, foliis plq. alternis simplicibus impunetatis saepius glauduloso-serratis, репш- v. 3—7-pli-nerviis, bistipulatis, floribus plq. hermaphroditis. 497 | BIXACEAE: BANARA. 498 Oss. Etiam Бас Azarearum tribu probatur, B¿raceas cum Samydeis arcta necessitudine conjunctas- esse. Nam Azara, quae a cl. ВкктнАм et Нооккв Flacourtieis, Bixacearum sectionem sistentibus, adnumeratur, vix generice a Banara, illis auctoribus inter Затудеав militante, distingui potest. Auctores quidem hi illustrissimi de вага dicunt, petala eam habere nulla, sepala 4 vel 5—6 et stamina hypogyna, quum contra Вапагае sepala 3—5, totidemque petala et stamina perigyna adscribantur; sed stamina revera in utroque genere breviter perigyna existunt et foliola calycis interna apud Азагат morphologice corollae apud Балағат respondent, si omnino calycem et corollam in perianthiis hisce fere homogeneis distinguere volumus. — De Prockiae positione in hac tribu, omnino in toto hoc ordine, diversae existunt sententiae. Nos, assentientibus cl. GaisEBAcH (Cat. pl. Cubens. 7) et Савске (in litteris), hoe genus in vicinia 420706 et Banarae relinquimus, ubi јат ab ill. Сахротљко positum erat, ob stamina breviter perigyna (nec hypogyna, ut cl. Вехтнам affirmavit), et reliquas quoque notas ab illis generibus non abhorrentes, excepto ovario per septa completa pluriloculari. Jam vero observavimus, tale etiam іп Bzxacearum genere typico, scil. Flacourtia obtingere, aliaque genera transitus offerre; sed tantum abest, ut affinitatem denegarem, quae hac notà inter Prockiam et Tiliaceas sistitur, ut potius hoc genus pro ambiguo vel transitorio inter utrumque ordinem habeam. Similem ambiguitatem etiam 498861 ас genus offert, cujus speciem unam cl. Вехтнам геуега pro Banara (В. laxiflora) descripsit. ХШ. BANARA Асвг. ВАКАВА Aubl. Guian. 1. 547. t. 217. Juss. Gen. 293. DC. Prodr. 1. 259. Endi. Gen. n. 5073. Bennett in Horsfield Pl. Jav. rar. 1. 191. Clos, Ann. sc. nat. 1 V. Ser. VII. 239. Benth. in Journ. Linn. Soc. V. App. ІІ. 90. Benth. el Hook. Gen. pl. 1. 798. — Конил А. В.К. Nov. Gen. VII. 234. t. 652. 653. Poepp. е! Endl. Nov. Gen. Ш. 74. 1. 285. Endl. Gen. 5074. Benth. et Hook. l. c. — XxrapENIUs Desv. in Нат. Prodr. Fl. Ind. occ. 41. — Boca Vell. Fl. Flum. V. 1. 113. — Авсва Schott in Spreng. Syst. Cur. post. 407. — Рахера Ви et Pav. Prodr. Fl. Региг. 76.1.14. DC. Prodr. П. 54. Endi. Gen. n. 5076. — CunisrANNIA Presl, Reliq. Наепћ. 17. 91.1. 67. Endl. Gen. n. 5077. Еговкв hermaphroditi. PEniAN'THIUM basi brevissime gamophyllum, e verticillis duobus 3—-4- rarius 5-meris, alternis, sepaloideis v. interiore subpetaloideo conflatum, persistens, foliolis verticilli exterioris praefloratione val- vatis v. apertis, interioribus imbricatis. STAMINA indefinita breviter perigyna, pluriseriata, disco passim incrassato saepius villosulo inserta, libera v. plus minus cohaerentia, omnia Гега, FILAMENTIS filiformibus, ANTHERIS parvis introrsis didymo-subglobosis longitrorsum birimosis. Ova- вгом sessile ovoideum v. subglobosuu, іп тугом simplicem attenuatum, sriGMATE capitato pro placentarum numero minute lobulato; placentae parietales 3— 8, filiformes vel lamellarum ad iustar in cavitatem intromissae, ovu- lis numerosissimis minutis pluriseriatis. Bacca sub- globosa, stylo persistente apiculata, carnosa v. coriacea, indehiscens, saepius ршра e placentis margine laxatis oriundà farcta. SEwiNA numerosa, oblonga v. ovata, arillo nullo, testa crustacea undulato-sulcata v. foveo- lata, albumine copioso carnoso. Емввүо minutus ad basin albuminis consitus, cotyledonibus brevibus crassius- eulis, radicula conico-cylindracea, plumula nulla. ARBORES FRUTICESQue ramis teretibus, FOLIIS distiche alternis simplicibus saepius glanduloso-serra- lis, petiolatis, fugaciter bistipulatis; 1NFLORESCENTIA racemosa v. paniculata rarius corymbosa, terminali, pedicellis breviter supra basin articulatis, ВВАСТЕ18 bracteolisque minute dentiformibus, FLoRIBUS parvulis albis viridulisque. — Americam tropicam inhabitant. Ors. Kuhliae genus, postquam a cl. Вехтнам prius (Journ. Linn. Soc. 1. с.) cum Вапага conjunctum erat, recentius (Gen. plant. І. c.) restituitur, absque dubio ad KuAliam ulmifoliam H.B.K., glaucam H.B.K. et pubescentem Spruce. Sed in descriptione a cl. auctore data discrimen alicujus gravitatis haud video, praeter sepala Kuhliae aestivatione aperta vel imbricata, Вапагае valvata; nam cotyledonum differentia haud constat. Quod autem sepala attinet, haec non solum in Kuhliis illis, sed etiam in Banaris quibusdam aestivatione aperta offenduntur, e. gr. in B. Brasiliensi, ubi prae- terea transitum varium inter aestivationem apertam et valvatam observare poteris, quum sepala módo perfecte aperta, modo perfecte valvata occurrant, modo uno latere sese attingant, altero distent, frequenter etiam apice contigua, basi remota sint. Insuper sepa- lorum aestivationem apertam etiam іп Pzneda observamus, quae a cl. BENTHAMIO Zanarae adnumeratur et nobis quoque sectionem hujus generis sistit. Quae autem а cl. Triana et Ррахснох (Ann. sc. nat. IV. Ser. ХУП. 101.) inter KwAliam et Banaram afferuntur discrimina, pili nempe inter filamentorum basin inserti et placentae lamelliformes suberosae Вапагае, haec prorsus nullius esse constantiae itaque nullius valoris, e descriptionibus infra se- quentibus facile recognoscas. - CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIUM. Sectio I. EUBANARA. Flores perianthio 3- raro 4-шего. Inflores- centia paniculata, panicula e racemis simplicibus v. basi compositis exstructa. 1. Placentae 3 filiformes. Flores parvi, alabastris nondum 17/, mm. diam. Ваши! | foliaque, glabra ..... 1. B. PARVIFLORA. Flores mediocres, alabastra (provectiora) 3—4 mm. diam. Ramuli foliaque subtus ad nervos pubescentia 2. B. BRASILIENSIS. Dubia hujus loci „е но 8. B. TOMENTOSA. 2. Placentae 5—8 lamelliformes. Folia subtriplinervia, glandulis ad petiolum nullis 4. B. VkLLOzit. Folia penninervia, petiolo apice 2- nunc 1-glanduloso 5. B. GUIANENSIS. Sectio II. PINEDA. Perianthium 4 —5-merum. Inflorescentia ra- cemoso-corymbosa. — Species peruviana et novo-grapatensis, nulla bra- siliensis. Sectio L EUBANARA. 1. BANARA PARVIFLORA Вехтн. ramulis folizsque glabris, foliis oblongis acuminatis remote glanduloso-serratis, basi sub- inaequalibus, 3—-plinerviis; panicula composita, tota minute pubescente, floribus minimis trimeris, staminibus 15—20, placentis 3 vir in ovarii саришет prominentibus. 499 BIXACEAE: BANARA. | 500 Banara parviflora Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. 11.91. Kuhlia parviflora А. Gray, Bot. Am. Expl. Expedit. 73. FnurEx v. arbuscula СЭ, RAMULIS tenuibus minute verrucosis. FOLIA oblonga v. oblongo-lanceolata, plus minus acuminata, dentibus marginis glanduloso-apiculatis v. truncatis, basi plus minus inaequalia et obtusa, membranacea v. chartacea, concolora, reticulato-venosa, 2 — 8 poll. 1g., petiolo З lin. lg., stipulis minutis subulatis caducis. PANICULA terminalis composita multiflora; rami cum bracteis subulatis, pedicellis brevibus etc. minute molliterque pubescentes. ArLABAsTRA globosa subglabra, nondum у, lin. diam. 8ЕРАБА late ovata obtusa, minute ciliata, primum valvata, mox aperta; PKTALA latiora magisque ciliata, obovata, intus flavescentia, anthesi patentia. STAMINA perianthio duplo longiora, ceterum insequentis. OvARIUM ovoideo-conicum, stylo brevi crassiusculo, stigmate obtuso trilobo. Fructus latent. Non vidi. Descriptio secundum A. GnAv l.c. Ab insequente praeter flores parvos non multum differre videtur. Habitat in Serra dos Orgáos: Un. States Explor. Expedition. 2. BANARA BRASILIENSIS Benta. ramulis foliisque novellis fugaciter puberulis ; foliis ellipticis v. oblongis plq. breviter obtuseque acuminatis, bas? subsymmetricá in petiolum attenuatis, remote glan- duloso-dentatis v. raro subintegerrimis, pergamaceis, obscure 3- v. sub 5-plinerviis, petiolo eglanduloso; panicula pyramidata multiflora, tota griseo-puberula; floribus mediocris magnitudinis plq. trimeris, staminibus indefinilis, placentis 3 breviter in ovarii cavilatem prominulis ; bacca ovoidea perianthium appressum vix superante. Tabula nostra C. Fig. 1. Banara Brasiliensis Benth. l. с. 93! Азста Brasiliensis Schott in Spreng. Syst. Cur. post. 407! Kuhlia Brasiliensis A. Gray іп Un. St. Expl. Expedit. 74. Doliocarpus pubiflorus Miq. in Pl. Claussen n. 2041! Еһоткх v. arbuscula (2), ramis teretibus griseo-rubescentibus crebro lenticelloso-punctatis, novellis puberulis angulatis. Forra 7—12 (5—14) ст. lg., 3!/,—4'/, (2'/,) ст. it., dentibus marginis plq. incurvis glandula obtusa terminatis, supra cito glaberrima saturate viridia nitida, subtus pallídiora subopaca et ad nervos passim diu pubescentia, nervis utrinque distincte prominentibus, petiolo diu pubescente teretiusculo supra canalicu- lato 7/,—17/, cm. longo, stipulis subulatis 2—3 mm. longis fugacibus. PANICULAK e racemis simplicibus v. basi subcompositis exstructae, 4—8 raro 10 cm. ig., folia summa рагша v. haud excedentes, confertiflorae, rache et ramis subangulatis, basi saepe foliis 1 v. 2, superne ввлсткія lanceolatis pubes- centibus 5—2 mm. longis fultis, pedicellis 5 — 2 mm. lg. basi bracteolas 2 subulatas paullo breviores exhibentibus. FLORES 3- v. raro 4-meri expansi 7—10 mm. diam. NEPALA ovato-lanceolata subacuta; PETALA ovata obtusa sepalis paullo longiora, utraque extus appresse pubescentia, ad mar- gines tomentosa, intus praecipue margines versus minute albido-tomentella. STAMINA subtriseriata, petalis paullo longiora, filamentis tenuibus flaccidis, antheris parvis subrotundis, pilis inter filamentorum bases nullis. OvARIUM ovoideum glaberrimum, STYLO brevi, sriGMATE minute 3- у, 4-lobo. ВАССА cc. 5 mm. lg. Semina bene evoluta non visa, In vicinia Rio de Janeiro frequens, e. gr. in monte Corcovado alibique: Schott, Pohl, Guillemin 720., Lund, Glaxiou 2920. 2921.; loco Brasiliae non indicato, probabiliter prope Rio de Janeiro: Сіаизѕѕеп 2041. — Dryas. 3. ВАХАВА TOMENTOSA Cros: ramulis apice tomentosis ; foliis lanceolato-ellipticis 2naequilateris longe acuminatis, obiter serrulalis, juventute utrinque praecipue ad petiolum et nervos to- mentosis, tandem glabris supraque nitidis, margine recurvis; pani- cula terminali, ramis ter quaterve divisis, pedicellis brevibus; flo- ribus minutis trimeris, perianthio tomentoso, staminibus indefinitis ; ovario .... Banara tomentosa Clos, Ann. sc. nat. ІҮ. Ser. VIII. 240. Ramı lenti flexuosi. Forra 10 ст. lg., 3!/, —4 cm.lt., petiolo 7—8 mm. lg., stipulis subulatis tomentosis petiolo longioribus. PEDICELLI basi bracteis stipularibus geminis* fulti (2). РЕвгАХТНИ: foliola ovata sub- aequalia. STAMINA imo calyci toroque inserta; filamenta sepalis aequi- longa. Оуавшм globosum, stylo filiformi saepe incurvo, stigmate obtuso. Non vidi. Descriptio secundum Cros l.c. Planta exinde non certo determinanda , affinis tamen videtur В. рагофогае. Habitat in prov. Rio Grande do Sul: Gaudichaud п. 84. (ec Clos). — Napaea? 4. BANARA VELLOZII Слкрх. indumenti indole et distri- butione ut in В. Brasiliensi; foliis elliptico- v. ovato-oblongis acuminatis, basi valde inaequilateralibus, рід. grosse glanduloso- dentatis, firmule membranaceis, obscure triplinerviis, рейойо eglan- duloso; paniculis pyramidatis multifloris; floribus mediocris magni- tudinis 3- v. raro 4-meris, s/aminibus indefinitis, placentis 6—7 lamelliformibus. Banara Vellozià Gardn. in Hook. Lond. Journ. Bot. Il. 331. Benth. Journ. Linn. Soc. l. c., nec Clos. Boca serrata Vell. Fl. Flum. V. t. 113. Енгтех (2), RAMIS rufescentibus lenticelloso-punctatis teretibus, no- vellis angulatis fugaciter puberulis. Кола plg. breviter obtuseque acumi- nata, latere baseos superiore rotundato v. subcordato, inferiore in petiolum contracto-attenuato, dentibus marginis paucis v. crebrioribus, nunc in latere superiore deficientibus, subtus glandula orbiculata plana munitis, 6—11 em. longa, 3—4 v. raro 5 cm. lata, supra glabra nitidula, infra pallidiora opaca et ad nervos pubescentia, laxe reticulato-venosa, nervis utrinque sed subtus fortius prominentibus, lateralibus infimis strictioribus folium sub- triplinerve reddentibus. PETIOLUS 3—4 mm. lg., ceterum cum stipulis ut in B. Brasiliensi. PANICULAK e racemis simplicibus exstructae, folia summa breviter superantes, ceterum ut in B. Brasiliensi, nisi paullo laxiores, pe- dicellis 3 — 5 mm. longis. FLORES ехрапѕі 8 — 10 mm. diam. ЕРАТА ovata obtusa; PFTALA vix longiora ac latiora sed apice latius rotundata, utraque extus albido-pubescentia, intus dense tomentella, margine tomento densiore lineata. ANDROECKUM B. Brasiliensis, sed discus ad filamentorum insertionem breviter villosulus. PrsriLLUM stamina subaequans glaberrimum, ovario ovoideo, stylo subaequilongo, stigmate minute capitato obsolete 6—7-lobulato. Placentae 6—7 (in icone Velloziana 14, verisimiliter haud recte), tenues, ad 1/, diam. in cavitatem intromissae, ovulis innumeris tectae. Fructus non visus, ex ic. Velloziana depresso-globosus breviter apiculatus, 10—11 mm. lg. A cl Cros aliique cum В. Brasiliensi commixta, attamen foliis basi valde inaequilateralibus, perianthii indumento, placentarum numero et forma bene ab ea diversa. f Crescit in vicinia Rio de Janeiro: Velloxo, Gardner 310., Schüch. — Dryas. 9. BANARA GUIANENSIS Aust. ramulis novellis foliisque subtus ad nervos griseo-pubescentibus v. in var. ferrugineo-tomen- tosis; foliis oblongis nune ovatis vel sublanceolatis, plq. breviter acuminatis, basi plus minus inaequilaterali rotundatis v. subcor- datis vel in var. attenuatis еппеайізуе, grossiuscule serrato-dentatis, firmule membranaceis, penninerviis, petiolo apice 1- v. 2-glandu- loso; paniculis terminalibus pyramidatis, raro ad racemum sub- simplicem reductis, ramis pedicellisque griseo-pubescentibus v. t0- mentosis; floribus mediocris magnitudinis 3- v. rarius 4-meris, sta- minibus indefinitis, placentis 5—8 lamelliformibus ; bacca subglobosa pulposa, calycem appressum subduplo superante. Tabula nostra С. Fig. 1I. (fructus et semen.) 501 Banara Guianensis Aubl. Guian. I. 548. 1. 217. DC. Prodr. 1. 259. Clos, Апп. $c. nal. IV. Ser. ҮШІ. 239! Benth. Journ. Linn. Soc. V. App. 11. 92! Banara fagifolia Vahl, Symb. Ш. 63. Xyladenius glandulosus Desv. in Hamilt. Prodr. Fl. Ind. occ. 41! Тейт glandulosus Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 22! Forma typica : FRUTEX V. ARBUSCULA 6 — 10-рейа1іѕ, sparse ramosa, RAMIS teretibus cinereo-rubentibus crebro lenticelloso-punctatis, novellis angulatis appresse gríseo-pubentibus. Кола 8—12 (5—16) ст. Ig., 4-6 (3!/,—7) cm. 16, basi plq. inaequilateraliter rotundata v. subcordata, latere superiore latiore, dentibus marginis obtusis subtus glandula orbiculata plana instructis, basi juxta petiolum in utroque latere v. in superiore solummodo glandula ace- tabuliformi aucta, novella utrinque cum ramulis pubesceutia, tandem supra glabrata nitida saturate viridia, subtus pallidiora opaca et ad nervos per- sistenter pubescentia, nervis lateralibus numerosis, infimis haud vel vix strictioribus, tenuiter reticulatis, supra planis, infra cum venularum reticulo prominulis. Рктіо14/8 semiteres supra sulcatus, cum ramulis pubescens, 3—5 raro 7 mm.lg.; sTIPULAE subulatae aeque pubescentes 2—3 mm. lg., caducissimae. PANICULAE digitum usque spithamam longae, e racemis plq. simplicibus raro basi subcompositis constructae, totae cum bracteis indumento ramulorum obductae. PEDICELLI 3—5 mm. 12.5 BRACTEAE subulatae 1!/, —1 mm. lg. caducae, subinde ad basin paniculae folio frondoso suppletae. Етовкз in universum ut in àntecedente, saepe tamen paullo minores, petala tenuiora margineque saepe crispo-erosula, intus basi et medio glabriuscula, placentae 5—8. ВАССА 6-8 raro 10 mm. diam., stylo apiculata, ршра farcta іп quá skMINA nidulant numerosa oblongo-ovata subcompressa lon- gitrorsum vittato-sulcata, nigricantia, 1--11/, mm. longa. Емвкүо minimus obcordatus. Multum varia, praesertim indumento, panicularum florumque magni- tudine et foliorum forma. Varietates insequentes aliquátenus constant: Var. В. Мавттлха, foliis basi oblique cuneatis v. contracto- acutatis; paniculis laxioribus majoribus, e racemis subcompositis conflatis. ~ Forma ad Вапагат nitidam Spruce vergens. Var. y. woLLis, indumento ubicunque densiore ferrugineo diutius persistente, foliis ut in typo nisi paullo majoribus (plq. 10—14 em. 12.), supra saepius ad nervos tomento persistente lineatis; panieulis plq. majoribus (spithamam —-fere pedem longis) et ramosioribus quam in typo. Kuhlia mollis Poepp. el Endl. Nov. Gen. 111. 74. t. 285! Banara mollis Tulasne, Ann. sc. nal. Ш. Ser. УП. 288. Clos l. c. Laetia mollis Poepp. Herb.! Prockia odorata et Те г glandulosus Domb. ex Tul. L c. Discrimina а cl. TULAsNE pro specificis indicata nimis levia et tran- sitoriis cum typo conjuncta sunt. Habitat frequens іп America aequatoriali, Forma typica Bra- зае loco non indicato: Gardner 1451 (ex Benth.); Para: Martius, Sieber, Burchell 10078.; prov. do Alto Amuzonas: Poeppig 2945. In Guiana gallica: Richard, Aublet, Poiteau, Leprieur, Sagot 1152.; ín Surinamo: Splitgerber, Hostmann et Kappler 495., Wullschlaegel ; Trinidad: Crüger (ex Griseb.); Panama: Sutton Hayes 675.-- Var. В. ad pagum Miranhas alibique in ditione Yapurensi: Martius. — Var. y. in Peruvia subandina: Ruiz, Dombey, Poeppig, Spruce 4894. (forma parviflora); Casapi in regno Quitensi: Fielding; Nova Granata in prov. Bogota et in valle f. Magdalenae: Triana, Goudot. — Najas et Етітабтавй. Oss. I. Affinis est Banara Ibaguensis Tul. (Ann. sc. nat. Ш. Ser. ҮП. 290. Clos 1. c. Benth. 1. c), e Nova Granata oriunda, adeo a cl. GnaiskBACHIO in unam speciem cum antecedente conjungitur. Бей, ut cl. ВЕХТНАМ recte observavit, tomento differt densiore, dentibus serraturae Bixac. BIXACEAE: BANARA — PROCKIA. 502 apice callosis, nec infra glandula orbiculata munitis, glandulis basilaribus peziziformibus nec planis, floribus ad paniculae ramulos subsessilibus, bracteis filiformi-subulatis aliisque notis. Banara nitida Spruce (ex Benth. in Journ. Linn. Soc. 1. c. 0,8 cl. Spruce ad Tarapoto Peruviae orientalis lecta (n. 4512.), varietati Martianae speciei antecedentis prope affinis, distinguitur glabritie foliorum, indumento ramulorum et paniculae multo tenuiore, foliis majoribus longius acuminatis, dentibus serraturae sub apice incurvo minute glandulosis, glan- dulis basilaribus plq. nullis v. una minore tantum evoluta, floribus fructibusque majoribus. Banara grandiflora Spruce (Benth. 1. c.!) ab antecedente reliquisque omnibus supra descriptis foliis differt multo majoribus et velut in Melasto- maceis insigniter triplinerviis, inflorescentia simpliciter racemosa, floribus fructibusque multo majoribus, illis saepissime 4-meris. Habitat haec item ad Tarapoto Peruviae orientalis: Spruce 4897. Oss. IJ. Е genere excluditur Banara laxiflora Benth. (Journ. Linn. Soc. l.c. 911), quae potius Hasseitiae species est verisimiliter indescripta, Hasseltia laxiflora salutanda. XIV. PROCKIA Р. Browne. Ркоскіл P. Browne in Linn. Gen. n. 674. Гат. Dict. V. 625. DC. Prodr. І. 260. sectio 1. Endl. Gen. 5076. sectio 7. Clos, Ann. sc. nal. IV. Ser. VIII. 968. Benth. ей Hook. Gen. РІ. 1, 237. — Твилх Linn. f. Mant. 11.313. Griseb. Fl. Brit. W.- Ind. 21. ет parle. — Тачка Spreng. Neue Entdeck. 1]. 165. — KrrLETTIA Seem. Bot. Herald 85.. Ғі,овев hermaphroditi. Caryx profunde 3—4-par- titus, lobis praefloratione subvalvatis, persistens. PETALA nulla aut sepalis isomera iisque alterna et consimilia nisi minora, persistentia. SramıNa indefinita, breviter perigyna, disco parvo saepe piloso inserta, libera, per- sistentia; FILAMENTA filiformia; ANTHERAE parvae sub- globoso-didymae, longitrorsum birimosae. Оулвгом 3—6-carpidiatum, septis completis in loculos totidem divisum, ovulis in angulo centrali numerosis pluriseria- tis; sryLus simplex, stigmate capitato. Bacca siccius- сша indehiscens, 3—6-locularis, polysperma. SEMINA minuta oblonga angulata, testa crustacea minute scro- biculata, albumine carnoso. Ewsnvo axilis, cotyledo- nibus brevibus crassiusculis, radicula cylindrica. ARBORES FRUTICESQUE, indumento simplici, RAMU- 118 teretibus, gemmis perulatis, FoL118 distiche alter- nis simplicibus serratis. impunctatis 3 — 7-plinerviis petiolatis bistipulatis, stipulis petiolaribus saepius per- sistentibus, INFLORESCENTIIS terminalibus racemoso- corymbosis, PEDICELLIS bracteatis prope basin arti- culatis, parte basilari saepius bibracteolata, FLoniBUS mediocris magnitudinis flavo-virentibus. — Americam iropicam inhabitant. Oes. De Prockiae positione inter Biraceas et Tiliaceas ambiguà supra jam pluries observationes fecimus, ad quas, sicut ad auctores supra citatos, lectorem remittimus, hoc loco rem haud ulterius disputaturi. De historia et synonymia generis valde com- plexa cf. Cros in Ann. вс. nat. IV. Ser. ҮШ. 268. 66 503 BIXACEAE: 1. PROCKIA CRUCIS Linx. tota griseo-tomentoso-villosula; foliis plq. inaequilateraliter ovato-cordatis acuminatis serrato-dentatis membranaceis 3—5-plinerviis, stipulis foliorum inferiorum deciduis, superiorum falcato-lanceolatis dentatis persistentibus; corymbis ter- minalibus 4—12-floris, pedicellis plq. ebracteolatis; sepalis 3 ovato- cordatis acuminatis integerrimis, petalis plq. nullis, disco vix in- crassato glabro, ovario 4- (3—5-) loculari; bacca subglobosa griseo- hirtella. Tabula nostra CIII. Fig. Illa. (analysis). Prockia Crucis Linn. Spec. 745. Vahl, Symb. 111. 69.1.64. DC. Prodr. 1. 260. (excl. var.). A. Rich. Fl. Cub. 1. 86. Trilix Crucis Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 21., excl. syn. Hook. е! Schott. Prockia tomentosa A. Rich. Fl. Cub. 218. t. 24! ARBOR 15 —25-реданз, RAMis adultis glabratis griseis v. rubescen- tibus sparse lenticelloso-punctatis, novellis griseo-villosulis. — PERULAE gemmarum exteriores suborbiculares glabrae, superiores oblongae puberulae, omnes caducae. FoLiA forma nonnihil varia, cordato-ovata — ovato-oblonga, basi plus minus inaequilaterali cordata v. rotundata — late cuneata, acute acuminata, infima ramulorum parva, superiora 6— 10 raro 15 cm. lg., 3!/,—6 raro 8 cm. lt., grosse arguteque serrato-dentata, dentibus apice glandulosis, opaca, supra viridia, subtus pallidiora, utrinque praesertim ad nervos plus minus tomentoso-villosula, supra saepius glabrescentia, rarius utrinque subglabra, nervis tenuibus laxe reticulatis subtus prominulis, PerioLUs 5—15 v. (in specimin. Antillanis) usque 25—30 mm. Ig., tenuis, teretiusculus, cum ramulis pilosus; sTIPULAE foliorum inferiorum lineari- lanceolatae 4—8 mm. lg. caducae, superiorum falcato-lanceolatae v. ob- lique ovatae, basi dimidiato-hastatae, praesertim margine externo argute dentatae, 6 — 10 mm. lg., persistentes; saepius autem ramuli tam pauci- foliati perseverant, ut stipulae indolis prioris tantum offendanutur, majores per- sistentes haud explicentur. Совүмвї terminales, saepe ad ramulos abbre- viatos laterales dispositi, folia summa baud vel vix excedentes, rache pe- dicellisque griseo-villosulis, PEDICkLLIS 8—12 mm. lg. imá basi articulatis, BRACTEIS lineari-lanceolatis 2—3 mm. lg. deciduis, bracteolis plq. nullis. Егоцкз expansi 8—10 mm. diam. SEPALA 3, anthesi 5—6 mm. lg., dorso villosula, villosulo-ciliata, intus versus apicem marginesque dense albido- tomentella, 3 — 5-пегуіа. Petala solemniter nulla, raro plus minus rudi- mentaria adsunt. STAMINA numerosissima sepalis subaequilonga, glaberrima. OvARIUM ovoideo-subglobosum, albido-villosulum nunc subglabrum; sTYLUS subulatus inferne pubescens, apice cum stigmate minute capitato glaber. CaPsuLA calyce paullo aucto et explanato staminibusque fulta, stylo rostrata, 6—8 mm. diam., 4- (3--5-) sulca. SEMINA oblonga angulata nigrescentia, cc. 11/, mm. 16. Habitat Brasiliae loco non indicato: Sello; prope Canta Gallo prov. Rio de Janeiro: Peckolt; in prov. Bahia: Blanchet 916. 1301.; prope Caldas, S. Luzia, Lagoa Santa aliisque locis prov. Minas Geraés, Oct.—Dec. Й.: Веупей 1. 26., Warming, Riedel, Widgren. Praeterea in Venezuela et іп Ап 8. PROCKIA. 504 Oss. I. Formam floribus minoribus, pedicellis brevibus fugaciter bibracteolatis e Bahia reportavit cl. BLANCHET sub n. 3300., specimina foliis etiamdum novellis, sed floribus jam apertis. Oss. II. Specimina Antillana pubescentiá, foliorum magnitudine, petiolorum et pedicellorum longitudine atque stipularum formá magis etiam ac Brasiliensia variant eaque magnitudine foliorum saepe superant. "Vix tamen speciei distinctae ea accenseam. Ogs. HI. Triliz lutea Linn. f. Mant. П. 247. ad Prockiam flavam Karst. Fl. Columb. П. 79. t. 140. І. spectat, vix, ut cl. A. RICHARD opinatus est (Fl. Cub. 216.), ad Pr. Crucis. De differentiis cf. KARSTEN 1. c. 2. PROCKIA SEPTEMNERVIA SrnENG. indumento antece- dentis; foliis plq. ovato-oblongis acuminatis, basi cordatis v. rotun- datis, grosse serrato-dentatis, membranaceis, 5- v. sub 7-plinerviis, breviter petiolatis, stipulis foliorum omnium falcato-oblongis basi dimidiato-hastatis serrato-dentatis persistentibus; corymbis termina- libus 3 —6-floris; pedicellis longiusculis basi 1- v. 2-bracteolatis; sepalis 8 ovato-cordatis acuminatis integerrimis, petalis lanceolatis acutis. quam sepala subduplo brevioribus utrinque dense albo- tomentosis, disco breviter villosulo, ovario albo- v. fulvo-villoso 5--6-1осшаг, stylo glabro; fructu .... Tabula nostra СПІ. Fig. 10. (figurae quaedam analyticae). Prochia seplemnervia Spreng. Syst. 11. 609. Karst. H. Columb. 11. 79. t. 140. fig. 11! Prockia villosa Moric. Pl. nouv. Amer. 167. t. 97! Prockia completa Hook. Ic. t. 94. ВАМ glabrati, fusci v. griseo-fusci, sparse lenticellosi. PERULAE gemmarum ut in antecedente, nisi majores. Кол 6—9 cm. lg., 3!/, — 51), cm. lt., ceterum praeter differentias in diagnosi indicatas antecedentis. Рктогоз 1/,—1 raro 17/, cm. lg.; sriPvLAE foliorum inferiorum 17, — 1 cm. lg. obtusiores, sursum plq. 1 cm. aequantes acutiores, cum foliis pilosae v. supra glabriores, dentibus glandulosis, omnes persistentes. CoRYMBI fere antecedentis, nisi pedicelli pauciores 1— 2 cm. lg. et basi infra arti- culum BRACTEOLA una alterave lineari-subulata instructi; BRACTEAE CON- formes denticulatae 4—6 mm. 15. Ёгонк8 expansi 12 — 15 mm. diam. ; SEPALA extus cum pedicellis villosula, intus dense albo-tomentosa 6 — 8 mm. Ig. Reliquae floris partes ut in antecedente, exceptis differentiis іп diagnosi notatis. Fructus non visus. А Prockia Crucis, quácum ab auctoribus quibusdam conjuncta est, praesertim differt petalorum constante praesentia, stipularum indole, petiolis brevioribus, pedicellis longioribus et bracteolatis. Prockia flava Karst. (Fl. Columb. 1. c.!), planta in Venezuela indigena, dignoscitur corymbis ad flores 2 v. solum terminalem reductis et sepalis denticulatis. Habitat Brasiliae meridionalis toco non indicato: Sello; in prov. Bahia: Blanchet 3748. 3852.; in Peruvia subandina: Ruiz, Poeppig, Matthews. Trivs VI. НОМАПЕАЕ. НомлшклАЕ v. HOMALINEAE, (ribus Bixacearum, Harvey et Sonder, ҒІ. Cap. І. 66. "Triana et Planch. Ann. sc. nat. ІУ. Ser. XVII. 118. — Номатлеле, tribus Samydacearum, Benth. Journ. Linn. Soc. Lond. V. App. П. SS. Benth. et Hook. Gen. pl. I. 795. 799. — НомлілхЕлЕ г. HOowALIACEAE, ordo distinctus, В. Brown Congo 19. DC. Prodr. 11. 53. Епа. Gen. pl. 922. Lindl. Veg. Ктда. 742. Calyx 4—6- raro 7—9-partitus, lobis praefloratione apertis v. valvatis. Реза totidem v. raro duplo plura, sepalis plus minus consimilia, praefloratione imbricata, antepositas evolutus (v. staminodia glanduliformia?). Stamina tot quot petala v. 2— fasciculis 2—7-andris petalis superposita, hypogyna v. 2-—6-carpidiatum, f"gaciter bistipulatis, floribus hermaphroditis. raro deficientia, Discus saepius in glandulas sepalis 7-plo plura, singulatim vel | i 2250 plus minus perigyna. Ovarium semiinferum aut superum, placentis parietalibus. — Arbores fruticesque, foliis alternis simplicibus penninerviis plq. 505 BIXACEAE: HOMALIUM. 506 Ons. Затуде cum Bzraceis conjunctis, etiam Zomalineas iis adscribendas esse sequitur, licet hae typum aliquomodo peculiarem sistant, cui auctores nonnulli revera ordinis autonomi dignitatem attribuerunt. Nam characteres, quibus Нотайтеде typicae distinguuntur, scil. stamina fasciculatim petalis anteposita et ovarium semiinferum, formis transitoriis inter ipsas Homalieas obviis (cf. genera Calantica et Bivinia) cum Samydeis conjunguntur. — Asteropeiae genus, quod vero ап in hanc affinitatem pertineat adhuc dubium est, iterum exemplum praebet ovarii per septa completa in loculos divisi.. XV. HOMALIUM Jaco. Номлілсм Jacq. Amer. 170. РС. Prodr. 11. 53. Endi. Gen. n. 5086. Benth. е! Hook. Gen. Pl. 1. 800. cum synonymis. — RacousEA Aubl. (шп. І. 589. t. 236. Кровез hermaphroditi. Carxcis tubus turbinatus ovario adnatus; limbus 5—8- (4—9-) partitus, lobis praefloratione apertis, persistens. Prrara calycis fauci inserta, sepalis isomera et alterna, praefloratione im- bricata, plus minus sepaloidea, persistentia. GLANDULAE (staminodia v. disci processus?) carnosae integrae v. subbilobae, lobis calycinis isomerae et antepositae. STAMINA fot quof petala vel saepius 2— 5- rarius 6—- 7-plo plura, singulatim vel fasciculis 2—7-andris petalis superposita, perianthii fauci inserta, persistentia; FILA- MENTA Ssetaceo-filiformia; ANTHERAE parvae didymo- subglobosae, vix versatiles, longitrorsum birimosae. Оулмом semisuperum 2— 6-carpidiatum, 1-loculare, placentis 2—6 parietalibus, 2— pluriovulatis. SryLus brevis, superne pro carpidiorum numero in sTIGMATA subulata divisus. Квостов semisuperus, perianthio staminibusque persistentibus «cinctus, nucamentaceus indehiscens aut subcapsularis apice valvatim apertus, l- v. oligospermus. $кмїхл oblonga angulata, testa crustacea v. membranacea, albumine copioso carnoso. Кмввхо axilis albumini subaequilongus, radicula supera, cotyledouibus foliaceis appressis. F'RUTICES v. ARBUSCULAE inermes, indumento (ubi adest) simplici, ramulis teretibus. Forra di- stiche alterna рід. glanduloso-serrata, breviter petio- lata, exstipulata v. stipulis minutis fugacibus in- structa. — INFLORESCENTIAE axillares terminales- que, spicatae v. racemosae v. paniculatae, pedicellis infra calycem articulatis, parte inferiore bractea et bracteolis 2 instructis, FLoniBUS parvis v. mediocris magnitudinis saepius flavo-virentibus. — Crescunt per tropicos utriusque orbis sparsae, in Madagascaria copiosiores. Овз, Staminum fasciculi in eadem specie plerumque con- stantem staminum numerum exhibent, sed haud raro etiam varium, ita ut saepius flores viderim fasciculo uno triandro, aliis 4- vel -andris instructos. Probabiliter hi fasciculi stamina per dedupli- cationem (,,dédoublement**) composita referunt. Glandulae, quibuscum alternant, potius forte pro staminodiis, quam pro disci processubus habendae sunt; quum enim fasciculis staminalibus subexteriores Sint, priore suppositione verticillum constituerent cum petalis К alternum, fasciculi staminales autem verticillum cum his glandulis alternum, ita ut non solum in omnibus verticillis (praeter carpi- dialem) апегпайо regularis sed etiam diplostemonia Caseariae et affinium haberetur. Cf. diagramma in tabula nostra CI. CONSPECTUS SPECIERUM DESCRIPTARUM. Sectio І. RACOUBEA. Stamina in fasciculos 2—7-andros petalis antepositos disposita. Flores 6- (5 — 7-) meri. Staminum fasciculi 3- v. passim 4--5- andri. Pistillum plq. 3-merum. a. Flores sessiles v. brevissime pedicellati (in spicis v. paniculis).. 1. H. DENSIFLORUM. 2. H. RACOUBEA. Flores paniculati, paniculis densifloris . Flores spicati; stirps praeter flóres glabra Flores spicati; ramuli foliaque praesertim subtus pu- bescentia 8. H. PUBERULUM. b. Flores distincte pedicellati (in racemis paniculisve). Racemi basi saepe compositi 4. H. RACEMOSUM. Ramuli foliaque subtus ad nervos villosula, folia in ner- vorum axillis fugaciter barbellata. Racemi sim- Ramuli foliaque glabra. plices- % 5. H. PEDICELLATUM. Sectio П. BLACKWELLIA. Stamina tot quot petala, singulatim iis anteposita. — Species omnes gerontogaeae. Sectio I. ВАСОПВКА. Stamina in fasciculos 2—7-andros petalis antepositos disposita. 1. HOMALIUM DENSIFLORUM Вехтн. ?nflorescentid ex- серій glabrum; foliis ellipticis oblongisve acute productis, basi breviter acutatis, glanduloso-dentatis, tenuiter coriaceis; 27/10768- centia paniculala, paniculis axillaribus anguste pyramidatis densi- floris griseo-tomentellis, floribus ad ramos paniculae subsessilibus ; perianthio 5—6-тето, sepalis lanceolatis griseo-pubescentibus, petalis ovatis sepala paullo excedentibus albido-tomentellis; stami- num glaberrimorum fasciculis рід. iriandris; ovario semiinfero plq. 3-carpidiato, extus intusque griseo-villosulo, stigmatibus 3 su- bulatis glabris. Homalium densiflorum Benth. іп Pl. Spruce exsicc. ad n. 204! ВАМП fuscescentes, creberrime lenticelloso-punctati. Кола 6—8 ст. lg., 8--31/, ст. lt., dentibus remotiusculis glandulá foveatá instructis, supra nitidula, subtus opaca sed vix pallidiora, nervis patulis laxe reticulatis utrinque prominentibus, petiolo semitereti 6—10 mm. lg., stipulis non visis. PANICULAE solitariae vel binae superpositae in axillis, plq. digitum longae, pedunculatae, ramis paucis (2 — 5) saepius suboppositis, bracteis lineari- lanceolatis 3—4 mm. longis fultis, cum rache angulato-compressis et minute griseo-tomentellis. Fronks inferne ad ramos, superne in rache paniculae subsessiles, 6—7 mm. diam., bractea minuta subulata bracteolisque 2 mi- nimis fulti, 6- v. saepe etiam 5- v. 7-meri. Слі/үсін tubus latiuscule turbínatus, sursum infra sepala еб petala subsulcatus; laciniae cc. 2 mm. lg., 1-пегуев. PkTALA tomento minore densiore et magis albido tecta, quam sepala griseo-pubescentia et minute ciliata. GLANDULAR orbiculari- subquadratae depressae, dense griseo-tomentellae. STAMINA petalis sub- aequilonga, antheris parvis elliptico-subrotundis. Ovarium ovoideo-ob- longum, in stylum brevem attenuatum, 8- rarius 4-carpidiatum, ovulis 3 collateralibus cc. in media placenta ах). Fructus non visus. Habitat ad Santarem prov. Para: Spruce 204. — Najas. 507 BIXACEAE: HOMALIUM. 508 2. HOMALIUM RACOUBEA Sw. inflorescentiá excepta gla- brum; foliis ellipticis oblongisque obtuse acuminatis, basi obtusis v. breviter in petiolum attenuatis, subintegerrimis v. glanduloso- sinuato-dentatis tenuiter coriaceis; nflorescenlia spicata, spicis axillaribus terminalibusque folia subsuperantibus laxifloris griseo- puberulis; floribus subsessilibus plq. 6-meris, omni nota antece- dentis nisi paullo majoribus; fructu nucamentaceo indehiscente 1-зрегшо. | Tabula nostra CI. Fig. II. (fructus cum semine). Homalium Racoubea Sw. Prodr. Fl. Ind. occ. ІІ. 991. РС. Prodr. ПІ. 53. Басоибеа Guianensis Aubl. Guian. 590. 1. 236. Homalium spicatum Lam. Dict. І. 32. Ill. t. 483. fig. 1. FnurEx trunco 3—4-pedali, ramis 6—8 ped. longis tortuosis cortice albido tectis, novellis cinereis lenticelloso-punctatis. Forra 8—14 cm. lg., 4—6 ст. lt., petiolo 5--8 mm. longo, stipulis minutis subulatis caducissimis, ceterum antecedentis. $рІСАЕ simplices v. raro basi ramulo brevi auctae, spithamae longitudinem adipiscuntur; ввАСТЕАК lineari-subulatae, inferne 5 min. lg., sursum decrescentes; bracteolae consimiles fere duplo breviores. FronEs viridi-Iutescentes 7—10 mm. diam., ut in antecedente sese habent. NucuLA lignosa semiinfera, perianthio staminibusque persistentibus cincta, subgloboso-turbinata, flore paullo tantum longior, sEMINE oblongo-obovoideo 21/, mm. longo. Habitat inter Goyaz et Cavalcante : Burchell 7787. ; in sylvis ad Para: Martius, Burchell 9685.; in Guiana gallica: Aublet; іп Surinamo: Wullschlaegel; in Guiana anglica: Rob. Schomburgk 225., Rich. Schomburgk 170. 1571. — Najas et Guianensis. 3. HOMALIUM PUBERULUM Kuoszsca Mss.! ramulis no- vellis griseo-puberulis tarde glabratis; foliis ovatis ellipticis ob- longisque subacuminatis, basi obtusis, grossiuscule obtuseque serrato- dentatis, firmule membranaceis, utrinque praesertim subtus et ad nervos peliolumque griseo-pubescentibus; inflorescentia spicata, spicis axillaribus terminalibusque folio subbrevioribus, ceterum floribusque antecedentis. Камил angulati subflexuosi, adulti cinerascentes. Кома 5—8 cm. lg., 3—4 ст. lt., petiolo 3—4 mm. aequante, stipulis subulatis caducissimis cc. 2 mm. longis, reliquis praeter indumentum antecedentium. SPICAE 4—7 cm. lg. Crescit ad ripas ЇЇ. Sururü in Guiana anglica: Rich. Schom- burgk 1463. 4. HOMALIUM RACEMOSUM Jaco. inflorescentià exceptá glabrum; foliis Æ, Hacoubeae; inflorescenlia racemosa, racemis simplicibus v. basi parce ramosis, pedicellis flores subaequantibus racheque griseo-tomentellis; floribus antecedentium. Homalium racemosum Jacq. Amer. 170. t. 183. fig. 72. (flos). Swariz, Prodr. Fl. Ind. occ. 11. 989. t.17. fig.3! Lam. Dict. I. 32. Ш. t. 483. fig. 2. DC. Prodr. 11. 53. Griseb. Fl. Bril. W.-Ind. 298. Homalium Surinamense Steud. Flora (Ratisbon.) XXVI. vol. 11. 756. Tuus УП. ARBOR Ulmi habitu, nunc arbuscula v. frutex. RAMULI FOLIAque in universum ut in H. Racoubea, quácum etiam dimensionibus conveniunt. INFLORESCENTIAE FLORESque omni nota ut in H. Racoubea, excepto quod flores pedicellati sunt, pedicellis ad basin inflorescentiae 10--5- mm. longis sursum decrescentibus. Staminum fasciculi saepe 4-meri. Prope Atures ad fl. Orenoco: Humboldt, Bonpland; in Surinamo: Wullschlaegel et em Steudel; in insulis Antillanis, e. gr. Cuba: Wright 1106., Martinica: Sieber 143., Jamaica, Dominica (ех Griseb.); in Panama: Sutton Hayes 488. — Verisimiliter etiam in Brasilia amazonica inveniendum. 5. HOMALIUM PEDICELLATUM Вехтн. ramulis novellis, petiolis foliorumque nascenlium nervis subtus el inflorescentia breviter griseo-villosulis ; foliis oblongis attenuato-acuminatis, basi plq. obtusis v. rotundatis, glanduloso-crenato-dentatis, subtus in nervorum primariorum axillis fugaciler barbellatis, ceterum ut in Н. Васоибеа; inflorescentia racemosa, racemis ad apices ramulorum axillaribus terminalibusque simplicibus laxifloris; floribus ut іп Z densifloro, nisi paullo majoribus et densius tomentosis. Tabula nostra CI. Fig. I. Homalium pedicellatum Benth. in Pl. Spruce. Exsicc. n. 1489! Rar nodosi nigrescentes lenticelloso-punctati, saepius rimis trans- versis ехазрегай. Forra 8—12 (6—13) ст. 1g., 3!/, —4!/, cm. lt., petiolo 8—10 mm. aequante, stipulis non visis. 8РїсАК digitum usque spithamam longae, pedicellis ad basin racemi 5—10 mm. longis, sursum brevioribus, saepe suboppositiss Fronks 8 — 10 mm. diam., omnino H. densiflori; fructus paullo majores, sed bene maturi non visi. Crescit ad Manáos prov. do Alto Amazonas: Spruce 1489. 1662.; ad Para, secundum collectionem iconum supra ad Cochlospermum Codinae commemoratam; etiam prope Caracas Venezuelae: E. Otto 827. — Najas et Extrabrasil. Oss. I. Specimen Spruce n. 1662. inscriptum est: Homalium pe- diceliatum var.!, sed cum altero (аш perfecte convenit, ut pro varietate habere id nequeam. Овз. П. In Hb. Willdenow n. 10305. Homalii species exstat nova, in schedula H. cuneifolium salutata, sed absque patriae indicatione. Haec, Racoubeae sectioni adscribenda, pluribus notis insignis est, ita ut brevem ejus adumbrationem hoc loco haud ingratam esse ducam: HOMALIUM CUNEIFOLIUM Ууплр. Ramuli foliaque glabra. Folia obovato-oblonga, apice emarginata, basi cuneata, integerrima, marginibus revoluta, 4—5 cm. lg., 2—2!/, cm. lt., rigide coriacea, subtus pallidiora, nervis supra haud, subtus colore obscuriore notatis, medio subtus obtuse protuberante. Racemi axillares erecto-patentes, 6 —8 ст. lg., computato pedunculo 8', — 4 cm. longo; rachis angulata, inter pedicellos albido- tomentosa, inferne (pedunculo) glabra, pedicellis saepius suboppositis 8—5 mm. lg. aeque albido-tomentosis, bracteis ovatis cc. 1 mm. longis glabris, bracteolis basi pedicelli approximatis albido-tomentosis. Flores 7—8 mm. diam., calycis tubo turbinato cum sepalis petalisque extus albido-tomentoso. Sepala 4 suborbicularia; petala totidem obovato-suborbiculata basi in unguem brevem contracta, cum sepalis intus glabra. Stamina 12, in fasciculos 4 triandros petalis superpositos distributa, petalis breviora, glabra. Glan- dulae latae breves glabrae. Pistillum tricarpidiatum, pubescens, stylis subulatis glabris. Fructus latet. — Praecipue floribus 4-meris et petalorum sepalorumque forma a reliquis Racoubeae speciebus aberrat. ABATIEAE. ABATIEAE, Samydacearum tribus, Benth. et Hook. Gen. PI. І. 795.— Lythrariearum е! Saxifragacearum genera Лиси. Calyx 4—5-раг из, lobis praefloratione valvatis. Petala nulla. Stamina 8 v. indefinita, breviter peri- gyna. Discus nullus v. in coronam filamentosam extrastaminalem evolutus. Pistillum superum plq. tricarpidiatum. — Folia opposita, subopposita v. verticillata, integra, epunctata. Flores hermaphroditi. 509 BIXACEAE: ABATIA—APHAEREMA. 510 XVI. ABATIA Ruiz et Pav. Авата Ruiz et Pav. Prodr. Fl. Peruv. 78. L 14. H.B.K. Nov. Gen. V. 358. 1486. DC. Prodr. 1.503. Епа! Сеп. Pl. n. 6160. Planch. in Hook. Lond. Journ. 1V. 476. L 16. Benth. et Hook. Gen. Pl. І. 799. — Вагисна Gardn. in Hook. Lond. Journ. 1 V. 97. Benth. е! Hook. l. c. — ОвАмЕБА Мапа. et Wedd. Pl. And. Войо. exsicc. n. 1511. (ег Benth. е! Ноой.). Сагух tubo brevissimo, lobis 4—5 praefloratione valvatis, persistens. Petala nulla. merosis crispulis, calycis fáuci extra stamina insertis conflata. STAMINA 16—30 breviter perigyna, 1—2- seriata; FILAMENTA capillaceo-filiformia; ANTHERAE Ova- tae v. oblongae introrsae dithecae birimosae, rectae v. demum reniformi-curvatae. Ovaniuw sessile ovoideo- subglobosum, 1-loculare, placentis parietalibus 3 (2 — 4), multiovulatis, ovulis pluriseriatis; sTvrus terminalis filiformi-cylindrieus, 8ТІ6МАТЕ truncato. CAPSULA Ca- lyce appresso, staminibus coronáque emarcidis fulta, coriacea, 1-locularis, loculicide 3- (2— 4-) valvis, valvis navicularibus medio seminiferis. SkwiNA pauca v. numerosa, oblonga v. subovoidea, dorso in cristam v. alam brevem producta, testa crustacea scrobiculato- foveolata, chalaza breviter producta, albumine carnoso. Кмввхо axilis albuminis longitudine, teretiusculus, соту- LEDONIBUS brevibus semicylindricis. F'nuTicES glabri v. tomento mixto vestiti, ramulis teretibus, FoL11s oppositis v. suboppositis verticillatis- que serratis petiolatis exstipulatis penninervüis, 1N- FLORESCENTIA terminali racemi- v. spiciformi, pedi- cellis bracteatis, floribus parvulis lutescentibus. — Novam Granatam, Peruviam, Boliviam et Brasiliam meridionalem inhabitant. Oss. I. Ваше за Gardn. ab Abatia nullo modo differt, nam corona filorum in utraque adest et a cl. Саврхево, qui eam Ra- leighiae denegat, aut praetervisa aut cum filamentis commutata est. Alia autem discrimina ab auctoribus non indicantur, neque in natura existunt. Ors. П. Genus а Самроглко Тасев, ab ENDLICHERO Lylhrariaceis adscriptum, а сі. Вехтнлмо et Ноокеко rectius Samydeis adnumeratur. Capsulae structura et dehiscentia itemque semina prorsus ut in Casear?i$ quibusdam sese habent, praefloratio calycis Вапагае respondet, corona filorum probabiliter nil nisi disci, in toto hoc ordine valde variabilis, effigurationem refert, Passiflerarum coronae non absimilem. Folia vero opposita ex- stipulata in ordine anomala sunt. 1. ABATIA TOMENTOSA Мавт. Mss.! ramulis ferrugineo- v. rubiginoso-tomentosis; foliis oppositis ovato- v. elliptico-oblongis utrinque obtusis v. apice acutis, densiuscule glanduloso-serratis, subtestaceo-membranaceis, utrinque griseo- v. sublus subferrugineo- villoso-tomentosis, tomento supra leviore passim demum evanescente, Subtus persistente ad nervos densiore saepiusque strigoso; racemis terminalibus subspiciformibus, folia longe excedentibus, pedicellis 1--8-пів flori subaequilongis, bracteis filiformi-subulatis diu per- Bixac. Corona e filis пи-_ vatis. sistentibus; sepalis 4 triangulari-lanceolatis acutis. extus griseo- tomentosis, intus glabris, anthesi reflexis; staminibus 16--20 calyci subaequilongis glaberrimis, filis coronae numerosis quam stamina brevioribus glabris; ovario ferrugineo-villoso, stylo glabro; capsula obovoideo-subglobosa stylo rostrata, griseo-hirtella, calycem appres- sum breviter excedente. Tabula nostra CII. Евоткх 2--4-редайз et major (RIEDEL), вАМ18 tarde glabratis tandem rubro-nigrescentibus, internodiis plq. 2—4 ст. longis, indumento juniorum e pilis simplicibus et brevioribus fasciculatis mixto. FOLIA plq. 7—10 cm. 15., 3—5 cm. 1t., nervis utrinque 6—8 obliquis, supra tomento densiore et diutius persistente notatis, subtus prominentibus et reticulato- venosis, petiolo crassiusculo subtereti cánaliculato cum ramulis ferrugineo- tomentoso, !/,—1?/, ст. longo. Racemi anthesi plq. palmam, maturitate usque pedem longi, breviter pedunculati, confertiflori, rache ferrugineo- · tomentosa; PEDICELLI solitarii v. (bracteolis basilaribus fertilibus) bini ternique, 4—5 mm. longi, medio subarticulati, dimidio inferiore cum rache ferrugineo-tomentosi, superiore cum calycibus bracteisque laxius et magis griseo-villosuli. BRACTEAE 5--7 mm. lg., in spicis novellis apice sub- comosae. FLORES 4 — 5 mm. lg. Carvx subaequilongus anthesi reflexus, maturitate capsulae appressus. Fila CORONAE fusca crispata, apice saepius subclavata. STAMINA lutea (RIEDEL), filamentis capillaceis crispulis, an- theris ellipticis, connectivo dorso glanduloso-intumido et apice obtuse pro- ducto. OvaAniuM ovoideo-subglobosum; sTYvLUs paullo longior stamina subaequans. CarsuLA 3!/, mm. lg., valvis pergamaceis; SEMINA pro pla- centá pauca perfecta, subovoidea, apiculata, nigrescentia, cc. 1 mm. 15. Habitat in runcationibus, locis irriguis graminosis supra sama ferruginosa prope Ouro Preto prov. Minas Geraés: Martius, Riedel, Ackermann ; loco provinciae ejusdem non indicato: Widgren. Jan.—Mart. flor. — Oreas. Forma parvifolia, folis 4—6 cm. longis, @—8 cm. latis, tomento minus denso et pallidiore, loco Brasiliae meridionalis non indicato, forte iem in prov. Minas Geraés, а comite RABEN lecta est. 2. ABATIA AMERICANA (баврх.) ramulis ferrugineo-hirto- tomentosis; foliis elliptico-ovatis apice acutis basi obtusiusculis, glanduloso-serrato-dentatis, crassiuscule membranaceis, supra fuga- citer strigoso-pubescentibus, subtus ad nervos persistenter strigoso- lomenlosis ceterum glabris; inflorescentia floribusque antecedentis nisi illa breviore, bracteis caducis, pedicellis floribusque minoribus, ovario glabro v. apice: villosulo. Raleighia Americana батал. іп Hook. Lond. Journ. IV. 97 ! ВАмшл adulti glabrati fusco-nigricantes, internodiis plq. !/,—1 ст. longis. Кола 5—7 (4—8) cm. lg., 2—3 (17/,—3'/,) cm. lt., nervatura fere antecedentis, petiolo cum ramulis hirto-tomentoso cc. 5 mm. longo. НАСЕМГ maximi nobis visi vix ultra digitum majorem longi, pedicellis 2—4 mm. longis, bracteis non visis, FLORIUS cc. З mm. aequantibus, ceteris ut in antecedente, praeter discrimina in diagnosi indicata. Fructus non visi. Forsitan cum antecedente, mediante illius forma parvifolia, olim іп unam speciem conjungenda, sed specimina nostra notis indicatis differunt. Habitat in Serra dos Orgáos prope Río de Janeiro: Gardner, Glaziou n. 3999. — Oreas. XVII. APHAEREMA Mires. АРИАЕВЕМА Miers in Proceed. Royal Horticultural Society П. 294. Benth. е! Hook. Gen. РІ. І. 799. Слгух tubo brevissimo, lobis 4 praefloratione val- Corolla nulla. STAMINA 8 hypogyna v. vix brevissime perigyna, 4 sepalis anteposita alternis paullo 67 511 BIXACEAE: APHAEREMA —GEOGRAPHIA. 512 breviora; FILAMENTA complanato-filiformia; ANTHERAE elliptico-ovatae extrorsae dithecae longitrorsum biri- mosae, connectivo lato crassiusculo basi filamento ad- nexo. Discus nullus. Ovarium sessile subglobosum 1-1осшаге, placentis 3 parietalibus, ovulis numerosis longitrorsum sub3-seriatis. MATE Obsolete trilobo. STvLus brevissimus, STIG- Fructus .... ЕвртЕХ FoLuüs oppositis serratis petiolatis es- stipulatis, e basi З — 5-ріпегойѕ, васемо terminali spiciformi, FLORIBUS parvulis. Oss. Disci absentia et antherae extrorsae, praeter folia opposita exstipulata et sepala valvata, inter В?гасеав quodammodo anomala sunt, ut cl. Mirns recte jam adnotavit. Definitum vero staminum numerum cum Euceraea, Tetrathylacio, Casearia aliisque hoc genus communem habet. 1. APHAEREMA SPICATA Миквв l. с. Tabula nostra CIII. Fig. 1V. (analysis). RaAMuL: simplices sub 4-goni pruinosi. КОЛА cordato-ovata acumi- nata mucronata, dentibus rotundatis ciliatis serrata, opaca, in nervis pu- berula, subtus pallidiora, petiolo tenui pruinoso laminá dimidio breviore. RaAcEMUs basi nudus, FLORIBUS oppositis breviter pedicellatis, BRACTKA basali fultis, expansis 3!/, — 4 mm. diam. ЗКРАГА ovato-oblonga acuta, tenui-membranacea, glabra v. extus basi cum pedicellis minute puberula, anthesi stellato-patentia. STAMINA longiora sepalis subaequilonga, alterna paullo breviora, glaberrima, Оулвгом glabrum, filamentis brevius. Fructus incognitus. Flores tantum nobis visi, ab Herb. Reg. Kewensi benigne communi- cati; reliqua descriptio secundum Мїкнв 1. c., qui fusiorem et icone con- comitatam alio loco sese daturum esse promisit. » Habitat in prov. S. Paulo: Weir 427. — Oreas. TABULAE EXPLICATAE. Tab. LXXXVI. Fig. I. Cochlospermum Codinae, p. 481. IL 4: insigne, analysis, p. 429. LXXXVII. Bixa Orellana, p. 433. LXXXVIII. Carpotroche Brasiliensis, p. 436. LXXXIX. Fig. I. Oncoba latifolia, p. 440. Ме “и Maynensis, fructus et semen, р. 441. XC. Xylosma ciliatifolium, p. 449. XCI. Laetia calophylla, p. 454. XCH. ,, cupulata, p. 455. XCIII. Casearia oblongifolia, p. 465. XCIV. » lasiophylla, p. 468. ACV: Fig. L ,, pauciflora, p. 411. I singularis, p. 413. ХСҮ КШ Боз» microphylla, p. 414. II. » oligantha, p. 476. Tab. XCVII. Casearia Brasiliensis, p. 477. XCVIII. » . Commersoniana, p. 487. XCIX. Fig. I. Ryania canescens, p. 490. H. , hRiedeliana, p. 491. HI , Mansoana, fructus et semen, р. 490. C. Fig. I. Banara Brasiliensis, p. 499. П. , GQuianensis, fructus et semen, p. 500. СІ. Fig. I. Homalium pedicellatum, р. 508. IL зі Racoubea, fructus et semen, p. 507. CII. Abatia tomentosa, p. 509. CHI. Fig. I. Euceraea nitida, analysis, p. 494. II. Tetrathylacium macrophyllum, analysis, p. 496. Ша. Prockia Crucis, analysis, p. 508. IIb. , septemmervia, analysis, p. 504. — IV. Aphaerema spicata, analysis, p. 912. Sigla ad calcem Canellacearum invenies. DE BIXACEARUM BRASILIENSIUM RATIO- NIBUS GEOGRAPHICIS. Biraceae eo sensu, quo supra circumscriptae sunt, scil. e tribubus Cochlospermearum, Вітеагит ( Oncobearum), Еасоигіїеа- rum, Pangiearum, Samydearum, Азагеагит, Homaliearum et Абайеагит compositae, genera 46 cum speciebus 360—370 con- tinent. Quorum generum 22 cum speciebus cc. 184 in America, reliquae in vetere orbe habitant. E tribubus supra nominatis fere omnes utrique hemisphaerio communes sunt, exceptis vero Pangieis, quae in India erientali et Africa tropica vivunt, et Abalieis extra Americam tropicam haud repraesentatis. E generibus insequentia 5: Cochlospermum, Опсоба, Xylosma, Casearia et Homalium, simul in novo et in antiquo orbe offenduntur; quoad species autem nullam utrique hemisphaerio communem novimus, praeter В?гат Orellanam, quae tamen origine Americana culturae ope in antiquum orbem trans- lata est. Вітасепе fere ommes іп tropicis terris vivunt; paucae tantum Capricornum transgrediuntur, ut Azarae in Chile degentes et spe- cies quaedam Capenses et Australicae; in septentrione vero Cancri praeter unam vel alteram Xylosmatis speciem in China et Japonia obviam, vix ulla hujus ordinis species alitur. Intra Tropicos prae- cipue regiones aequatoriales affectant, itaque tamquam ordinem exquisite tropicum sese praestant. Quod ordinis distributionem intra Brasiliae limites attinet, e generibus Americanis 22 genera 16%) cum speciebus 76 in hoc regno hucusque observata sunt; quae omnia supra descripsimus, additis simul speciebus nonnullis et genere uno ( Tefra/Aylacium), quae in proxima vicinitate finium Brasiliensium reperiuntur et ve- risimiliter adhue intra eos detegentur. E generibus illis duo solum- modo inBrasiliam restricta sunt A4phaerema et Euceraéa, reliqua *) Genera americana їп Brasilia non repraesentata haec sunt: Атогеитіа, Zuelania, Lunania, Tetrathylacium, Samyda et Азага. 513 ejus limites transgrediuntur et in terras vicinas, adeo in antiquum orbem disseminata sunt (genera supra nominata). Contra quoad species Brasilia peculiares habet 47, i. e. plures. quam dimidiam partem omnium; praecipue illae in provinciis mediis et austro- orientalibus (Goyaz, Minas Gerais, S. Paulo, Espiritu Santo, Bahia) habitant, neque minus in ditione Amazonica, e qua tamen haud paucae etiam in ditiones vicinas Guianae, Columbiae et Peruviae transeunt. Pleraeque species Brasilienses іп aretam aream гевігісізе sunt, paucae vero ex uno tantum loco natali cognitae. Inter eas quae latius vagant et totam Americam tropicam vel majorem ejus partem occupant, nominentur: Biva Orellana, Laetia apetala, Ca- BIXACEAE: GEOGRAPHIA ЕТ USUS. 514 seariae spinosa, ramiflora, parvifolia, grandiflora, sylvestris, Javilensis, Prockia Crucis. Longius esset, distributionem Вггаседгит brasiliensium fusius adhuc exponere, quum hoc aliter vix fieri possit, quam stationes Jam supra in parte systematica indicatas de novo enumerando. Nam generale quoddam haud ex iis extricare potuimus. Lectorem igitur in illam monographiae partem remittentes, hoc loco solum tabulam synopticam adhuc proponimus, quá secundum methodum jam supra ad Violaceas aliosque ordines adhibitam, distributionem ordinis nostri per quinque regiones Brasiliae phytogeographicas terrasque reliquas in universum illustramus. Species brasilienses 2 E = 9l „(по 8 Е E SES |2585] Зе | 5 g ЈЕ S |SS ТЕ | ъз - Bgl S БЕ š е bp с < 5 то Е у e e 2 ? т P | « |2 5] з ПЕЕВ à ӨЛЛДІЗІЗ ЕЕЕ 15"| 42141 в ЕЗ 2 я 1я2| © «| © и Е З e @ = Е Ф өте = bl š Bez Е ВЕ ЂЕ | е *®|а|$|Е| (284 2 ЩЕ 25 | 8 Cochlospermeae. 9 15 Cochlospermum . . 1.4 | 24 11 82 5 12 Вїтеае. 21 35 Bixa B . . B 1.0 1.0 1.0 1.0 1 10 9 9 Carpotroche . . . 1.0 1.0 | 32 1 || 4.5 5 5 Oncoba се 1.1 | 3.2 1 || 4.3 6 28 Dendrostylis . . . 1.0 1 || 1.0 1 7 7 Fiacourtieae. с.28 | с.95 Xyloma .... 20 | 2.0 | 1.) | 20 | 2 || 5.3 15 с. 30 Peridiseds. . . s... 1.0 1 || 1.0 1 1 Laetia . . 1.0 | 64 8 || 7.4 c. 18 | c. 12 Samydeae. c. S5 || c. 126 Casearia . . . . | 1.0 |15.8 |104 | 7.1 |124 9 129.021 8 | c. 60 || с. 100 Byanila X: „э: 59 1.1 | 69] 4 || 73 1 10 10 Euceraeaà . . . . 1.1 1.1 1 1 1 Tetrathylacium 1 1 1 Азатеае. 28 29 | Вапага UST 4141-85 1.0 1 | 5.4 12 12 Ргооша-: 2:35 x 2.0 | 10 2 || 2.0 4 4 , Нотайеае. 6 c. 40 Homalium . . . . 84 2 | 84 2 6 82 | Abatieae. 7 7 | Abatia . . . LI . 8.2 2.2 6 6 | Aphaerema . . . 14 14 1 172 | > Summa || 2.4 (2411117л 144 |42.17| 29 (76.47 18 | c. 184 | | | DE 080 BIXACEARUM BRASILIENSIUM. Bixaceae pro magno specierum, quas continent, numero paucas tantum in usum hominum receptas exhibent. Inter quas primum locum tenet Bira Orellana, cujus semina in testae strato externo pigmentum continent aurantiaco-rubrum, nomine O rleana, Urucu, Rocou vel Arnotto*) jam e longinquo cognitum. Pigmentum hocce jam longe ante Americam detectam apud Indianos in usu erat. Methodo valde simplici id praeparare sole- bant et hodie adhuc solent; semina nempe inter digitos cum oleo terunt et massam ita formatam in concham vel patellam argillaceam illiniunt. Fabricatio colonorum magis perfecta ita fit, ut semina, in commodis vasis адий calidà superfusa, manuum et spathulae ope cireumversentur vel fermentationi lentae tradantur. Quibus con- ditionibus pigmentum a seminibus separatur et in aqua suspenditur. ж) De Вітае Orellanae et ejus productorum nominibus vernaculis cf. Manrivs, Beiträge zur Ethnographie u. Sprachenkunde А merika's П. 419. Tune, exemtis seminibus nudis, materies fundum petere sinitur; quo facto, aqua decantatur et sedimentum intra plana vasa in umbra vel super ignem lente condensatur.*) Denique materies in globos vel placentas compingitur, ulterius aperto aére in duritiem usque віссапдаѕ, aut in dolia immittitur, in quibus mollis permanet. Ulteriore hac cónditione Orleanae varietas, quam brasilianam pharmacopolae vocant, ad nos transfertur. De qualitatibus Orleanae chemicis et pharmacognosticis agere, non est hujus loci, et lectorem ad libros remittimus, qui de his rebus speciatim tractant. Adnotamus solummodo, materiem resino- sam rubram sui generis, Orellinum dictam, et aliam flavam ex- tractivam ei inesse, Color Orleanae recentis aurantiacus, exsiccando in rubrum vel kermesinum transit; sapor amaro-adstringens, odor recentis haud ingratus Violam revocans, ejus vero in commercio venientis fastidiosus, quum fabricatores, ne substantia nimis exsiccetur, шта eam perfundant. Адий non penitus solvitur, perfecte tamen ж) Brownek, Јатајс. 254. MURRAY, App. med. HI. 393. 515 BIXACEAE: salivà, quam rubram reddit; ad candelae flammam fumum spargit tabacco similem. Usus Orleanae praecipuus ad pannos laneos, linteos et sericeos rubro-tingendos, tinctoribus tamen Europaeis infrequentior est, quam apud gentes tropicas. Hae etiam cibum potumque, e. gr. butyrum, chocolatam еіс. Orleanà tingere solent; ad caseum dictum „Сћезгег“ rubro-tingendum in Anglia quoque adhibetur. Praeterea Indiani syl- vestres Americae australis pigmento hocce corpus obliniunt, prae- sertim tempore belli, ad horridum decus; quod vero Orleanae inunctione etiam contra culicum punctiones corpus munire studeant, ut SLoANE narravit, ab aliis haud confirmatur. Pigmenti illius caussà Вота Orellana jamdudum in culturam vocata et in antiquum orbem transplantata est, ita ut hodie frequentior culta quam sylvestris (Urucu brava Bras.) obveniat. Culturà varietates quaedam exortae esse videntur, de quibus tamen accuratius quidquam audire nobis non contigit. Jam plantae 18 menses natae fructus ferre, adultae quotannis messes duas praestare dicuntur. Commemorare non negligamus, Orleanam in America tropica etiam pro medicamento inservire, licet in aliis terris vix unquam, nisi ad tingenda emplastra, a medicis adhibeatur. Decoctum e recente Orleana paratur refrigerans, quod antifebrile et alexiterium praedicatur, simulatque in haemorrhagiis et diarrhoeis nec non contra calculos conducere creditur. Semina aromatico-amara remedii cardiaci et stomachici laude gaudent, ipsaque radix digestionis vitia corrigere et virtute roborante praedita dicitur. *) Denique де B¿zae Orellanae usu observamus, etiam corticem ejus fibrosum ad funes faciendos ab incolis adhiberi. Quod reliquas B¿zaceas attinet in Brasilia obvias, vix usum memorià dignum praestant. CocA/ospermi insignis radicem decoctam ж) Piso, BROWNE, SLOANE locis supra ad speciem citatis; ENDLICHER, Enchirid. 479. USUS. 516 abscessus in visceribus sanare, incolae in vicinia Рагасай per- hibent*); eandem arborem praeterea corticem fibrosum ad funes faciendos idoneum praebere, auctor est cl. АтъЕмАо.**) Гаена apetala resinam secernit balsameam, ad aris contactum albam, Sandaraco similem. ***) — Caseariae Cambessedesti (С. ulmifoliae Camb., nec Vahl) folia remediis vulnerariis adsociantur, succum expressum homini serpentis ictu saucio propinant. Decocto foliorum Caseariae sylvesiris var. Lingua (Lingua de Tiu в, Cha de frade Brasil.) in morbis inflammatoriis et in febribus malignis Brasilienses utuntur.) Casearia adstringens Mart. principium adstringens in cortice offert, mucilagini et acrimoniae cuidam nuptum. Usus in ulceribus male moratis, cataplasmate et lotione; mirifice mundificare et tonum partium succrescentium augere dicitur. +4) Denique notandum habemus, Мота? racemos? et H. Hacoubeue radicem adstringentem adversus blennorrhoeas ab indigenis ad- hiberi. +++) Quod ceterum де Biracearum qualitatibus et usu cognitum est, quum in species extrabrasilienses spectet, hoc loco silentio praeter- mittatur. Ut jam adnotavimus, usus omnium, praeter Biram Orellanam, exiguus est. Pang?eae qualitatibus venenosis a reliquis alienantur. EICHLER. *) ST. HiLAIRE, Pl. usuelles t. 57. Жж) loco supra ad speciem citato. жээ) Similis forte etiam a Caseariis quibusdam obtineri possit, e. gr. С. Brasiliensi, grandiflora et al., in quibus odorem eundem quam Laetiae apetalae, in partibus resinam continentibus observavi. Везшаш contra, quae in ramulis Caseariae resiniferae copiose secernitur, inodoram et insipidam inveni. +) ST. HILAIRE, Fi. Bras. II. 171., ENDLICHER, 1. с. +T) Martius, Syst. mat. med. veg. Bras. 51. ттт) Casearia тасторћупа іп schedula herbarii Richardiani ,,Pitumba edulis“ denominatur, sine indicatione quamnam partem едшет prae- beat; forte baccam offert pulposam, quae etiam in Oncobis quibus- dam africanis comedi potest. CISTACEAE. Cisri Juss. Gen. 294. — CISTOIDEAE Vent. Tabl. III. 219. — Сівтімеак DC. Prodr. I. 263. Bartl. Ord. nat. 282. Мегззп. Gen. 8. (9). Endl. Gen. 903. Benth. et Hook. Gen. РІ. I. 112. — CISTACEAE Lindl. Introd. II. ed. 91. Veg. Kingd. 349. (excl. Cochlospermeis). Spach, Suit. à Buff. VI. 1. et in Ann. Sc. nat. II. Ser. VI. 251. 351. tab. 16. 11. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE HYPOGYNAE, FLORIBUS ACTINOMORPHIS PLQ. HERMAPHRO- DITIS, SEPALIS PETALISQUE 5 V. RARO 3, SEPALIS 2 EXTIMIS SAEPIUS MULTO MINORIBUS, STAMINIBUS INDEFINITIS RARIUSVE DEFINITIS, LIBERIS, PISTILLO 3—5- RARO USQUE lÜ-CARPIDIATO, STYLO SIMPLICI, PLACENTIS PARIETALIBUS V. IN SEMISEPTA PROTRUSIS 2—PLURI-OVULATIS, OVULIS ORTHOTROPIS У. HEMIANATROPIS, FRUCTU CAPSULARI LOCULICIDE DEHISCENTE, SEMINIBUS ALBUMINOSIS, EMBRYONE UTPLURIMUM CURVATO VEL SPIRALITER INVOLUTO. — НЕВВАЕ, SUFFRUTICES FRUTICESQUE, FOLIIS OPPOSITIS ET ALTERNIS SIMPLICIBUS INTEGRIS, FLORIBUS TERMINALIBUS SOLITARIIS V. IN CINCINNOS VARIE CONFIGURATOS DISPOSITIS, SAEPIUS SPECIOSIS FUGACIBUS. SEPALA 5 quincuncialia, extimis 2 plq. minoribus v. passim nullis, interioribus saepius convolutis, persistentia. PETALA 5, rarissime 3, sepalis alterna, praefloratione imbricata vel sepalis internis contrarie convoluta saepiusque corrugata, anthesi patentia, subrotunda, vix unguiculata, tenuia, saepissime fugacia. STAMINA indefinita 20—80 (7— 100), rarius duplo triplove petalorum numero, tunc partim petalis alterna, partim iis anteposita, hypogyna, libera, aequalia, omnia fertilia vel extima ananthera moniliformia, marcescenti-persistentia ; FILAMENTA filiformia; ANTHERAE introrsae adnatae dithecae 4-loculares longitrorsum birimosae, ovatae oblongae v. lineares. PoLLINIS granula ellipsoidea trisulca, verrucis 3. Discus nullus v. obsoletus. Оулнісм liberum sessile, I-loculare vel apice et basi loculatum, placentis 3—5 rarius pluribus usque 10, parietalibus v. plus minus in cavitatem intromissis, nervi- v. lamelliformibus, passim margine bilamellato revolutis. Оуп,а ad рІасепіат 2 v. plura saepiusque numerosa, funiculis plq. longiusculis porrecta, adscendentia v. rarius pendula, atropa v. hemianatropa, integumentis 2. STYLUS terminalis saepe basi articulatus ibidemque deciduus, sriGMATE capitato pro placentarum numero saepius sulcato v. lobato, lobis cum placentis respondentibus (commissuralibus), passim lacero-multifidis. CaPsunLA membranacea v. pergamacea, rarius sublignosa, cum ovario l- v. im- perfecte plurilocularis, loculicide dehiscens, rarissime septicida, valvis medio placentas v. semisepta ferentibus. SEMINA pauca v. numerosa, subrotunda, a funiculis mox decidua, testa crustacea, albumine farinaceo v. subcartilagineo. Емввуо raro subcentralis et fere atropus, piq. excentricus et curvatus v. conduplicatus v. spiraliter involutus, COTYLEDONIBUS teretibus v. planiusculis, RADICULA longiuscula cylindrica. Cistac. 68 519 CISTACEAE: HELIANTHEMUM. 520 HERBAE, SUFFRUTICES FRUTICESQue saepius тізсідае, indumento simplici v. stellato nunc mixto, cAULE ramisque teretibus v. subtetragonis. Forra opposita с. alterna, simplicia integra saepiusque integerrima, penni- v. subtriplinervia, petiolata v. sessilia, stipulis binis petiolaribus v. nullis. Frores solitarii terminales v. ad apicem caulis et ramorum in cincinnum racemi- т. corymbi- formem rarius umbellatum т. paniculatum dispositi, flavi albi roseique, saepe spectost, plerumque ephemeri. — Crescunt majore copia in siccis apricis regionum temperatarum hemisphaerii borealis, praesertim in terris mare mediterraneum ambientibus, rariores іп America boreali, in australi rarissimae. Ordo a Biraceis systematice vix nisi ovulis orthotropis v. hemianatropis distinguendus, habitu tamen notisque characteristics, licet non constantibus, satis peculiaris. А У/о/асв18 item ovulis, porro polyandria et ргаейогайопе corollae differt, a Sauvagesiaceis insuper defectu coronae. Genus brasiliense unicum: HELIANTHEMUM Тосвхкк. HELIANTHEMUM Tournef. Instit. 128. Рипа! in DC. Prodr. І. 266. (excl. Fumana et Halimio). St. Hil. Pl remarq. Brésil. 323. Fl. Bras. merid. П. 92. Benth. et Hook. Gen. І. 113., excel. Fumana. — HELIANTHEMUM, Внорах, ТОВЕВАВЈА, CROCANTHEMUM, НктккомкВз, TAENIOSTEMA Spach, Ann. sc. nat. 11. Ser. VJ. 360 sqq. — HELIANTHEMUM е! TAENIOSTEMA Endl. Gen. n. 5029. 5032. — HELIANTHEMUM е! ТовЕкАшА И. 1с. Pl. Europ. occid. JI. t. 110—158. — Cisti spec. Linn. е! Лиси. Serrara 9, exteriora 2 interioribus plq. angustiora raro nulla. РЕтАБА 5, praefloratione convoluta. Sra- MINA indefinita 1—pluriseriata, omnia fertilia. Ovarium · 1- v. imperfecte 3-loculare, placentis 3 multiovulatis, ovulis orthotropis; srvrLus varie longus, basi saepius cum ovario articulatus; 8тїємА capitatum trilobum v. trisuleum. CapsuLA chartacea v. subcartilaginea, lo- culicide trivalvis. SEwiNA pauca v. numerosa, EMBRYONE uncinato biplicato v. spirali. | HERBAE SUFFRUTICESQUe, FOLIIS alternis et oppo- sitis, stipulatis v.exstipulatis, tri- v. penninerviis, FLO- RIBUS piq. mediocris magnitudinis flavis albisque, in сіпсіппов racemi- v. corymbiformes dispositis. — Distributio geographica ordinis. Sectio LECHEOIDES. Dunal in DC. Prodr. I. 269. — Crocanthemum, Heteromeris et Taenio- stema Spach 1. c. : Stylus brevissimus haud articulatus, persistens, stigmate majusculo. Stamina numerosa pistillo longiora. Sepala 5, extima 2 interioribus multo angustiora, interna acuta margine tenuiora. — Folia inferiora opposita, caulina alterna, omnia penninervia exstipulata. Овз. In nonnullis hujus sectionis speciebus, а cl. 8РАСН in genera distincta Heteromeris et Taeniostema collocatis, praeter flores normales etiam alii obtingunt minores, apetali staminibusque 8--5 tantum instructi, sed bene fertiles, saepius glomerati, coaetanei v. serotini; aliae contra species, generi Crocanthemo а cl. 8РАСН adscriptae, ad quas etiam species nostra brasiliensis pertinet, floribus omnibus normalibus gaudent, scil. polyandris, petala 5 magna habentibus. % HELIANTHEMUM BRASILIENSE (Law.) Pers, Tabula nostra CIV. Cistus Brasiliensis Lam. Dict. П. 22. Cistus alternifolius Vahl, Symb. 1.38. Willd. Spec. pl. 1.1196. Helianthemum Brasiliense Pers. Enchir. 17.77. Dunal in DC. Prodr. І. 269. 84. Hil. Pl. remarq. 324. Fi. Bras. merid. 11.99. (128.)! Sweel, Cist. t. 43. Hudsonia australis Spreng. Syst. 1I. 452. Стосатћетит Brasiliense Spach, Ann. sc. паі. 11. Ser. ҮІ. 370. SurrRUTEX simplex v. pluricaulis, digitalis— spithamaeus. RADIX lignosa, flexuosa, tenuis, fusca, parce ramosa. CAULES erecti v. exteriores basi decumbentes, simplices v. in forma angustifolia ramosi, tenues, teretes, piq. cano-hirsuti, nunc (praesertim in forma angustifolia) villis raris v. nullis at pilis minutis stellatis inspersi, qui etiam in planta hirsuta occurrunt, villis intermixti, sed iis occulti. Fori pauca infima opposita, superiora omnia alterna, ovato- v. oblongo-elliptica nunc lanceolata, mucronata, utrinque acuta v. basi obtusiuscula, sessilia, integerrima, inferiora 2—1 raro 7, сіп. ig, 8—8 raro 2 mm. lt., sursum gradatim paullo decrescentia et in bracteas transeuntia, utrinque cum caule hirsuta v. pilis stellatis canescentia, crassiuscule membranacea, opaca, obscure nervosa. INFLORES- СЕКТА terminalis cincinnum racemiformem рашстогит et parum distinctum refert; PEDICELLI 17,--27, ст. longi, cum caule hirsuti v. stellato- puberuli; sRACTRA una tantum evoluta in latere sepali primi, foliiformis, sed foliis inferioribus subduplo minor. FroRks magnitudine conspicue varii, majores perfecte expansi 2—2!/, cm. lg. SkrALA 8—10 mm. lg., extus hirsuta v. cano-pubescentia, intus glabra, extima 2 lineari-subulata, interiora 3 ovata acuminata parumper longiora. PETALA sepalis cc. dimidio longiora, obovata, saepius emarginata, integerrima v. subdenticulata, lutea . V. basi macula atropurpurea notata (ex ST. HiLAIRE), glaberrima. Geni- talia petalis cc. 4-plo breviora, glaberrima. STAMINA 80—40, filamentis filiformibus, antheris lineari-lanceolatis. - PisriLLUM staminibus paullo brevius, ovario ovoideo, stylo subnullo, srrewATE magno capitato-subtrilobo, lobis valde papillosis. PLACENTAE 8 parietales nerviformes; OVULA ій funiculo longo anatropo-nutantia, nucleo tamen orthotropo. CAPSULA calyce appresso fulta eoque paullo superata, ovoidea, obtusa, trisulca, 6—9 mm. lg., subcartilaginea, glaberrima, fusca, nitidula, trivalvis. SE- MINA obcordata, compressa, rufescenti-fusca, hilo nígricante, vix 1 пип. 15.; EMBRYO spiralis. Specimina nostra inter duas formas extremas variant, quas, nisi transitoriae adessent, facile pro speciebus distinctis haberes. Altera forma latifolia (tabula nostra CIV. Fig. 1.) omni ex parte cano-hirsuta caulibus gaudet mollioribus, foliis majoribus et praesertim latioribus, floribus quoque paullo majoribus; altera, quam angustifoliam nominamus (tab. nostra Fig. IL) haud hirsuta exstat sed pilis parvis stellatis cooperta, caulibus rigidioribus strictioribus, foliis minoribus angustioribusque et paullo etiam crassioribus, denique floribus quidpiam minoribus. Crescit in Brasilia australi extratropica, a prov. S. Paulo versus meridiem usque ad fluv. La Plata, nec non in Montevideo contermina: Commerson, St. Hilaire, Sello. — Napaea. CANELLA СЕА E. CANELLACEAE Ёла. Gen. 1029. Lindl. Veget. Kingd. 442. Miers, Ann. et Mag. Nat. Hist. ПІ. Ser. І. 342. Contribut. to bot. І. 112. Benth. et Hook. Gen. pl. I. 121. Schnizl. Iconogr. t. 216". — Guttiferarum gen. Mart. et Лиси. — Meliacearum gen. Juss. е! Auctt. DicoTYLEDONEAE POLYPETALANTHAE HYPOGYNAE, FLORIBUS ACTINOMORPHIS HERMAPHRODITIS, SEPALIS 3, PETALIS 5 IMBRICATIS, SQUAMIS PETALOIDEIS 5 CUM PETALIS ALTERNIS IN CORONAM EXTRA- STAMINALEM CONSPIRANTIBUS NUNC NULLIS, STAMINIBUS PLQ. 10 MONADELPHIS, PISTILLO 2— 5-CARPIDIATO, PLACENTIS PARIETALIBUS, FRUCTU BACCATO, SEMINIBUS ALBUMINOSIS, EMBRYONE MINIMO. — ARBUSCULAE FRUTICESQUE, ACRI-AROMATICAE, FOLIIS ALTERNIS, INFLORESCENTIA ВАСЕМ1 TYPO CONSTRUCTA. SEPALA 3 imbricata persistentia. PETALA 5, raro 4 v. 6, hypogyna, libera v. raro basi connata, imbricata, decidua. Corona extrastaminalis e squamulis 5 petaloideis liberis imbricatis, cum petalis alternis (disci processubus v. petalis interioribus?) deciduis conflata, nunc nulla. STAMINA plq. 10 in tubum hypogynum pistillum cingentem coalita; ANTHERAE extrorsae in annulum congestae, 5 cum petalis alternae, 5 iis antepositae, dithecae, 4-loculares"), thecis oblongis linearibusve per rimas longitrorsas dehiscentibus, connectivo passim supra eas producto. Ропллмв granula ellipsoidea reticulata v. subglobosa tririmosa. Ovaniuw liberum 1-loculare, placentis parietalibus 2—5; оушлв pro placenta 2 pluribusve biseriatis, hemianatropis, plq. horizontalibus, integumentis 2. Утугов terminalis brevis; sriGMA capitatum, pro placentarum numero plus minus lobatum, lobis dorso (v. medianae) carpidiorum respondentibus. ВАССА indehiscens, pulpá e placentis ассгейв suecosis proveniente farcta, Semina in pulpa nidulantia, plq. clavato-reniformia, ТЕЗТА crustacea fragili nitida laevi v. tuberculata, endopleura membra- nacea, ALBUMINE copioso oleoso. EMBRYO in basi albuminis minimus, rectus v. longior subcurvatus, RADICULA COnica, COTYLEDONIBUS brevibus crassiusculis. С ARBUSCULAE ғ. FRUTICES glabrae, ab omni parte praesertim cortice acri-aromaticae, ramis teretibus, gemmis nudis. Forra alterna (distiche v. spira s), simplicia, integra et integerrima, penninervia, petiolata, exstipulata, cryplis resiniferis repleta iisque passim (si tenuiora) pellucido- punctata. | INFLORESCENTIA terminalis corymbosa vel axillaris racemosa vel subpaniculata, nunc ad florem subsolitarium reducta, pedicellis articulatis basi bractea decidua fultis, bracteolis rudimentariis т. nullis. · FronES parvi, albidi v. rubelli. — Americam tropicam inhabitant, una species MMadagascariam. *) Cinnamosma Baill. ex auctoris descriptione antheras habet 15—18 1-loculares, an potius pro 8—10 bilocularibus (duplo petalorum numero) declarandas ? 523 CANELLACEAE: CINNAMODENDRON. | 524 Oss. De affinitate Canellacearum conferantur inter auctores supra citatos praecipue el. Miers, Вехтнам et Ноокев, et praeterea Свазевасн, Erläuterungen ausgewählter Pflanzen des tropischen America p. 32. — Хов hoc loco materiem haud de novo disputaturi observamus solummodo, sententiam cl. Вехтнамт et Ноокеві, qui ordinem in vicinia Вггасеагит et Sauvagesiacearum posuerunt, nobis accipi. Nam una ex parte Oncoba ( Lindackeria) поп solum habitu, sed etiam calyce triphyllo, petalis 6 pluribusve, staminibus subinde cohaerentibus (Onc. latifolia, cf. supra) aliisque notis affinitatem quandam nobis indicare videtur, altera ex parte Sauvages?a ob prae- sentiam coronae extrastaminalis e squamis petaloideis compositae Cinnamodendro approximatur; diplostemoniam Canellacearum autem іп pluribus Затудеатит generibus (е. gr. in Casearia) observamus. Quam contra cl. Miers cum И//л/егасейз urget affinitatem, equidem agnoscere nequeo; licet enim reverá semina Cinnamodendri similitudinem conspicuam cum iis Dremydis exhibeant, reliqua tamen floris fructusque indoles nimium distat. Corona Cinnamodendri quam naturam morphologicam habeat, incertum est. Forsitan, quum in ordinibus vicinis discus magnam partem in floris conformatione agat et formis valde variatis ludat, huic adscribi potest; cui vero sententiae indoles squamarum prorsus petaloidea, nisi obstat, saltem haud favet. E dispositione autem cum reliquis floris partibus nil dijudicare possumus, quia staminum in androeceo conflatorum consecutionem geneticam nondum novimus. Cel. Вехтнам et Hooger et, his auctoribus secutus, etiam b. ScHNIZLEIN illas partes, quas nos cum Martio, Ечхоглснево, Мтеввто et al. calycem appellamus, bracteolas salutant, corollam nostram pro calyce, coronae squamulas pro petalis declarant; unde Canella, cui hae squamae desunt, apetala iis evadit. Cui tamen terminologiae haud assentimus, quia in Cinmamodendro сог!сово bracteolas veras, licet rudimentarias, jam ad basin pedicellorum observamus, phylla igitur insequentia potius calyci adscribenda sunt, id quod etiam indole eorum universa et dispositione in verticillum suadetur. Genus brasiliense unicum: CINNAMODENDRON Ехот. CINNAMODENDRON Endi. беп. pl. n. 5458. Miers іп Ann. et Mag. Nat. Hist. ШІ. Ser. І. 349. Contrib. І. 119. tab. 24. Benth. el Hook. Gen. І. 121. — Canellae spec. Nees et Mart. Flora СВайзбоп.) 1821. І. 298. Nov. Act. Nat. Cur. XII. 18. t. 3. Serata 3 suborbicularia persistentia. PrrALA 5 libera, sepalis majora, imbricata, decidua. ConmnoNA e squamis 5 liberis petaloideis subunguiculatis, quam pe- tala minoribus et tenuioribus, deciduis conflata. STAMINA in tubum pistillum arcte ciugentem monadelpha, АХ- vukmis 10 lineari-oblongis longitrorsum birimosis. Por- LiNIS. granula globosa tririmosa. Ovarium ovoideo- oblongum, placentis 2 nunc 4—5, ovulis pro placentá 2 collateralibus aut numerosis biseriatis. Bacca (іп una specie tantum coguita) ovoideo-subglobosa, pulposa; sEMINA Clavato-subreniformia, testa nitidula minute tu- berculata, albumine copioso, kwBRvONE minimo recto. AnBUSCULAE sempervirentes, FLORIBUS in race- тоз paniculasve axillares parvulas dispositis. — Species una Brasiliensis, altera Antillana. 1. CINNAMODENDRON AXILLARE (Neres et Man.) ExpL. Tabula nostra CV. Fig. I. Canella axillaris Nees et Mart. locis citatis! Cinnamodendron axillare Endl. l.c.! Miers Ann. Mag. Nat. Hist. l. c. 350. Contrib. 1. 120. tab. 24a.! (analysis quoad ovarium incorrecta ). Herva moeira до Sertào Brasil, ex Mart. AnBOR mediocris, cortice albido lenticellis verruciformibus insperso, ramulis crebris nitidulis fuscescentibus. КОТЛА spira 2/, disposita, elliptica, utrinque plq. obtusiuscula, 5—8 ст. lg., 2!/,—3!/, ст. lt., v. inferiora ramulorum minora, integerrima, margine revoluta, coriacea, nitida, subtus quidpiam pallidiora, cryptis resiniferis parenchymate crasso occultis repleta, nervis tenuibus utrinque prominulis, mediano supra impresso, petiolo cc. У, cm. 15. supra canaliculato. Racemi axillares plq. 3-flori, petiolum paullo excedentes, 1—1!/, ст. lg., basi squamis quibusdam suborbicularibus cincti ; PEDICELLI crassiusculi angulati 2—4 mm. 1р., breviter supra basin artículati, ввАСТЕА semiorbiculari fugaci Гай, bracteolis nullis v. rudi- mentariis. FronES bene aperti non visi; ALABAsTRA mox aperíunda cc. 8 mm. diam., globosa. SEPALA 8 suborbicularia crasse carnosa, minute ciliata. PETALA 5 subduplo majora, carnosa, ciliolata, exteriora orbiculari- obovata, interiora obovato-oblonga paulloque minora. SQUAMAE CORONAE petalis fere duplo breviores, obovato-oblongae, breviter unguiculatae, sub- acuminatae, 3—4-nerves, membranaceae, minute ciliolatae (quod cl. MIERS incorrecte denegat). "Tusus sTAMINALIS obtuse 5-gonus, angulis cum squamis coronae alternis, ANTRHERIS oblongis basi subcordatis, alternatim paullo inaequilongis, longioribus angulos tubi occupantibus, connectivo ultra loculos haud producto. Ovarium oblongum, іп sTYLUM brevem crassum attenuatum , STIGMATK truncato-capitato, obsolete 4-tuberculato. PLACENTAE 2, medio оуша 2 collateralia gerentes (nec multiovulatae, ut cl. Міквѕ habet, nescio quo errore); lamellis tamen ovuliferis aliquantum a se invicem remotis placentae de specie 4, per pares approximatae, singulae 1-ovulatae apparent (aut revera carpidia 4, alterna 2 latiora, alterna an- gustiora, placentis 4 1-ovulatis ?). Fructus non visus. Habitat ad S. Pedro dos Indios ad Cabo Frio, prov. Rio de Janeiro: Princ. Neuwied! — Septembri m. cum alabastris mox aperiundis. Oss. Altera hujus generis species: Cinnamodendron corticosum Miers, Ann. et Mag. Nat. Hist. 1. c. 351. Contrib. I. 121. tab. 24b.! Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 109. Schnizl. Iconogr. t. 216 Ж, fig. 1—22., habitat in insulis Antillanis Jamaica (Wilson), S. Thomas et S. John (ex Grisebach), in Brasilia nondum observata. Ut vero analysin nostram Cinnamodendri generis perfectiorem redderemus, fructum hujus speciei cum seminibus et sectionem (гапзуегзат ovarii ju- nioris in tabula nostra CV. sub fig. П. addidimus. Весоспозсаз ex iis, pla- centas adesse 4 (in aliis floribus passim etiam 5 occurrunt), ovulis pluribus biseriatis instructas; quamobrem, analogiae caussá, in Стпатодепдго acillari potius placentas 2 biovulatas, quam 4 1-ovulatas adesse censemus. Quoad reliquas figuras cf. auctores supra citatos et descriptionem nostram genericam. 525 CANELLACEAE: GEOGR. ET USUS — TABULAE EXPLICATAE. 526 DE GEOGRAPHIA ET USU CANELLACEARUM pauca sunt, quae commemoranda habemus. Totus hic ordo non plures quam 5 species continet, omnes quidem tropicas, quarum 4 Americae peculiares sunt, una, no- vissimo demum tempore descripta, a cl. Ваплом in novum Стпатозтае genus collocata, Madagasca- riae incola. Specierum Americanarum duae genns Cinnamodendri constituunt. supra descriptum, quarum distributionem geographicam antecedentibus jam indi- cavimus; duae reliquae, quas Canellae generi adscri- bimus, a Cinnamodendro defectu coronae extrastami- nalis diverso, unam.speciem, ordinis antiquissime cogni- tam, Canellam айбат in Antilanis insulis, alteram C. obtusifoliam in ditione Maracaibo exhibent. Usus Canellacearum praesertim in cortice, oleo acri-aromatico scatente, residet. Speciei nostrae bra- siliensis cortex, qui Casca Paratudo*) appellari ж) Eodem nomine etiam corticem Drimydis Winteri passim salutari audimus. dicitur, antiscorbuticus et tonicus арі et teste b. Мант10%) in febribus atonicis et gargarismate in de- bilitate tonsillarum a medicis Brasilianis porrigitur. Similis virtus согіісі Cinnamodendri corticosi inesse videtur, quem cum cortice Winterano (a Drimyde ҮРішегі proveniente) pharmacopolae frequenter commu- tárunt itaque (ut etiam insequentem) corticem Win- (егапот spurium appellárunt; denique Canellae albae cortex (Costus dulcis у. corticosus), oleo aethereo- acri, substantia extractiva amara, et sacchari mannati specie (Canellina) gravis, remediis tonico-stimulan- tibus, digestioni faventibus adnumeratur et in in- sulis Antillanis plebi vulgare ciborum condimentum est. 3%) *) Syst. mat. med. veg. Bras. 46. 36k) ENpLicHER Enchir. 536. — Fusiora de hujus corticis qualitatibus et usu cf. in Berc, Pharmaceut. Waarenkunde 140. , PEREIRA, Syst. mat. med. et al. TABULAE CISTACEARUM ET CANELLACEARUM EXPLICATAE. Tab. CIV. Helianthemum Brasiliense, I. forma latifolia, IL. forma angustifolia, p. 520. Tab. CV. Fig. І. Cinnamodendron axillare, p. 523. П. ” corticosum, p. 524. SIGLA in tabulis Violacearum, Sauvagesiacearum, Bixacearum, Cis(acearum et Canellacearum adhibita. 1. Flos expansus. 11е. Anthera effoeta. 27. Pars inflorescentiae. (1). Flos post anthesin, petalis plq. delapsis. 12. Pollinis granula (semper humectata). Fol. Folium. 8. Alabastrum. 13. Pistillum. B. Bractea. 8. Calyx. 7 14. Ovarium. 8. Bracteola. 4. Sepalum. pl. placenta, ov. ovulum vel ovula. gl. Glandula. a.anticum v. ех anticis, 1. laterale, p. posti- 15. Stylus. app. appendix v. processus apicalis. cum v. e posticis. 16. Stigma. calc. calcar v. appendix basalis. 5. Corolla. m 17. Fructus, cum calyce reliquisve floris par- D. Diagramma. 6. Petalum v. petala. a. anticum, 1. laterale, p. posticum. 7. Genitalia cum calyce v.disco v. absque iis. 18. Valva v. valvae fructus. Ф Discus, corona v. cupula a disco efformata, 19. Semen. cum calyce v. absque eo. ар. Fructus apertus, imm, immaturus. rà. raphe, cha. chalaza, hi. hilus, te. testa, tibus persistentibus v. absque iis. v. Pars a ventre visa. d. Pars a dorso visa. j. Pars juvenilis. || Sectio verticalis. = Sectio horizontalis. * Pars arte explanata. г. 9. Squamae, processus v. singulae glandulae e ar. arillus, fun. funiculus seminis. disco (corona v. cupula). 20. Nucleus seminis (testa remota). Pars arte separata. ext. Squamae, processus etc. seriei exterioris, 21. Albumen. Pars arte remota. int. seriei interioris, ubi duae series adsunt. 22. Embryo. d' Pars mascula, Q feminea, 9 hermaphrodita. 10. Stamen v. stamina. 23. Radicula. m.n. Magnitudo naturalis. а. anticum v. ex anticis, l.laterale, p. po- 24. Cotyledo v. cotyledones. + Magnitudo aucta, gradu grossificationis рег sticum v. e posticis. 25. Pilus. numerum in parenthesi adscriptum in- 11. Anthera. 26. Spina (ramalis). dicato. Tabulas habitum referentes plerasque EicHLERO du Monacensi et Jos. НОвег, Wirceburgensi exaratis. Analyses complures auctor ipse delineavit, reliquas secund ce exhibuit cl. Хозкрисв 8квоти, exceptis Sauvagesiaceis et Caseariis fere omnibus a cl. E. FRIES um ejus adumbrationes а cl. 8квотя absolvi curavit. Canell. а 2) 9 TNI у | (+ 275) І. CORYNOSTYLIS Hybanthus, П. SCHWEIGGERIA floribunda. LAN € ІПЕТЕА salutaris, A.var. Шамапа, D. var. Mariana. ЇЇ. NOISETT IA longifolia . a 4 R | 6 EC дъ Е VIOLA I. gracillima, ІІ. subdimidiata. JONIDIUM I. lanatum, II. brevieaule. JONIDIUM commune. JONIDIUM atropurpureum. МУ / ХУ / Ж” Ñ Sy УРСХ, 9722 | Ч А | | gifolia. AMPHIRRIIOX lon ЕРЕ LN > 222 2 2 4⁄2 РАЗ grandiflora , II. Guianensis. — PAYPAYROLA I. М.БОРЕЛА L Maximiliani, H. physiphora, Ш. castaneaefolia. — SN „=“ ae Full ulli 71117111!!! f к "T { Г ШИН!!! SS =, ІН Ji | NS Z 2 21. гра, |. Guianensis. ALSODEIA |. пастоса y * lll GLOEOSPERMUM |. sphaerocarpum, 11. Sprucei. 77 7 / / | ; | | УМ ІШ джан, A ap) | S М | у гр 5-4 \ AS E 224 А Ж 74 LEONIA glycycarpa. SW QA 12 WEAN 5, 92 `Y ЈУ y \ та: = =з е. 2554 ) 222. < € < <) 3 э, Же ^ жез) „„(4“) са xe == ІІІ, | SAUVAGESIA I racemosa, I. deflexifolia. SAUVAGESIA I. Sprengelii, Il ramosissima, Ш. linearifolia, IV. tenella. - 227 7777) a ud "a гЁ Қ г И; > 2 p^ "ЛУ 2 / < <= 27 В =.” 774” (77 / РЕР боа, П. LEITGEBIA guianensis. І. SAUVAGE SIA lon %- LAVRADIA I. glandulosa, 11. Velloziana. A >» (7 s= ши МУРА М M 7 Z > + y " К ША < ( 1167 22 110) pa M 2 \ UK NN ХОС 27 — x h; S Б 7 20 N || A Т Д 7 NN — RC M к s Z= =k Же ° Z Es — 5 ҮЙ ЖАН Л а = ЖЖ ЕА LAVRADIA 1. alpestris, Il. ericoides, Ш. elegantissima. ^ M "UU Y ^ | " Y CO CHLOSPERMUM I. Codinae, II. insigne. BIXA Orellana. ы! "w = et CARPOTROCILE Brasiliensis. t ynensis. Ї. Ma ОХ C ОВА I. latifolia, .XYLOSMA са ош, 01. 7 +, 7/2 % x 5 5 M 7, ! | / / Š Хай Д \ | | x | ~ Ses N SS Ч Y = | / (9 ----- W ыы Y Ñ : x 4 мор | | | x Y NS SS | | x . “ММ A ANY QN Y \ | ӨС V 1 y == № LAB ТТА calophylla. N М МУ \ ` WSA WS LAET ETIA cupulata. CAS КАМА oblongifolia. 223 СО ју ЛҮМ rJ, 7 7 AT CASEARIA lasiophylla. Z ж c M" 2 — 7| CASEARIA I pauciflora , II. singularis. — 2 y 4 Ж | у dit i N 7 5 LAN ФУМ ЖУМ: ; 2 ^ МАЈ CASEARIA microphylla , M. oligantha. ENS 2 қ CASEARIA Brasiliensis. 2 4, мн ---- | цэр ЇЕ"! | ща ША ІШІ | / ЇЇ! ч ШІ 17| | {| | NU 50) | ! ~: P ка Э“ ы КОА NY CAS E ARIA Commersoniana. Z M | lll / Ж SUONI. = == J o V = M RYANIA Leanescens, П. Iiedeliana, ЇЇ. Mansoana. 70. 4. BANARA I. Brasiliensis 2! . Guianensis. Kör) WOMALIUM 1. pedicellatum, П. Racoubea. 109. Де " Ки 405117: Уух ГҮ > xn 6 7 РОР, 4222 ЖУ? УРАНА А ВАТ IA tomentosa . L EUCERAEA nitida, Il. T E TRATHYLACIUM macrophyllum, Ш а. PRO CKIA Crucis, ШЫ. РКОСКІА septemnervia, N. APHAEREMA spicata. 104. П өй ^ МТ s = — 722 2 N ^ „cha «сда 791 191 HELIAN THEMUM Brasiliense, I. forma latifolia , IE. forma angustifolia. wf ШІ t. 79| 711 CINNAMODENDRON I. axillare, Il. corticosum. FLORA BRASILIENSIS i ENUMERATIO PLANTARUM] BRASILIA HACTENUS DETECTARUM “QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET. г METHODO | NATURALI D ТАР PARTIM ICONE ILLUSTRATAS | EDIDERUN Ту CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS D TO 4 KOQUE DEFUNCTO SUCCESSOR Шү шин DONE | OPUS CUBA MUSEI `С. R. PAL. VINDOBONENSIS AUCTORE STEPH. ENDIACHER | SUCCESSORE ED. FENZL CONDITUM SUB AUSPICIIS. FERDINANDI Е АСТМА: Е b š LUDOVICIL BAVARIAE REGIS —— SUBLEVATUM POPULI! BRASILIENSIS LIBERALITATE PETRO I. BRASILIAE IMPERATORE CONSTITUTIONALI ET DEFENSORE PERPETUO. FELICITER REGNANTE. FASCICULUS LVII. PASSIFLORACEAE. Exposuit MAXWELL T. MasTERS, р. 929—628, tab. 106—128. INDEX voluminis, p. 629—654. Accedit TITULUS voluminis. ШАЯ" Continuatio fasc. LV. (post Canellaceas). Finis voluminis ХШ. partis. L PRETIUM; 14 Flor. — 208 Thir, LIPSIAE APUD F RID. FLEISCHER IN COMM d. 1. m, Martii 1872. Le volume ХШ. part І. se compose des parties suivantes: Fasc. И. Anonaceae, p. 1—64. tab. 1—14. XXXI. Dilleniaceae, p. 65—120. tab. 15—27. XXXVII. Magnoliaceae— Berberideae, p. 121—236. tab. 28—53. XXXIX. Capparideae— Fumariaceae, p. 981--844. tab. 54—68. LV, Violaceae— Canellaceae, p. 345—528. tab. 69—105. LVII. Passifloraceae (le présent). PASSIFLORACE A E. EXPOSUIT MAXWELL T. MASTERS, Мкр. Dn. LONDINENSIS, SOCC. REGIAE ET LINNAEANAE SODALIS. y PASSIFLORA СЕА Е. | CucunBirACEIS affines Juss. Gen. 397. — PASSIFLOREAE Juss. іп Ann. Mus. РІ. 102. St. Hilaire іп Mem. Mus. V. 304. ІХ. 190. DC. Prodr. ІП, 321. Benth. et Hook. Gen. Plant. І. 801. (exclusis Papayaceis). — PassirLoRaAcEAE Meissner, беп. 124. (89). Lindl. Veg. Kingd. 332. Agardh, Theor. Syst. Plant. 386. Roemer, Fam. Nat. Synops. Monogr. II. pars 1. 125. (apud auctores omnes generibus singulis exclusis). — PASSIFLOREAE ей MALESHERBIACEAE Endl. Gen. 924. 928. DicOTYLEDONEAE DICHLAMYDEAE V. RARO MONOCHLAMYDEAE, PLERUMQUE BISEXUALES; FLORIBUS REGULARIBUS PRAETER CARPIDIA PLQ. 5-МЕВ18: THALAMO DILATATO CONCAVO, SEPALIS 5, PETALIS 2 (NUNC DEFICIENTIBUS) ET CORONA |—PLURISERIALI РЕВІСҮМІ8; STAMINIBUS PLQ. 5 HYPOGYNIS, SEPALIS ANTEPOSITIS, GYNOPHORO ELONGATO USQUE INFRA АРІСЕМ ADNATIS, FILAMENTIS PLERUMQUE BASI МО- NADELPHIS, ANTHERIS DORSO AFFIXIS DITHECIS, POLLINE GRANULOSO GLOBOSO; OVARIO LIBERO PLQ. - LONGE STIPITATO, l-LOCULARI, PLACENTIS 3 PARIETALIBUS MULTIOVULATIS, STYLIS 3 PLERUMQUE DISCRETIS RARO BASI CONFLUENTIBUS, OVULIS ANATROPIS FUNICULATIS HORIZONTALITER AFFIXIS, FRUCTU BACCATO VEL CAPSULARI; SEMINIBUS ALBUMINOSIS SCROBICULATIS, ARILLO PULPOSO DONATIS, EMBRYONE RECTO IN AXI ALBUMINIS CONSITO, COTYLEDONIBUS APPRESSIS FOLIACEIS, RADICULA HILUM SPECTANTE. — НЕВВАЕ VEL FRUTICES SCANDENTES CIRRATI, RARO ARBORES ECIRRATI , FOLIIS ALTERNIS STIPULATIS, PETIOLIS PLERUMQUE GLANDULOSIS, PEDUNCULIS AXILLARIBUS, FLORIBUS BRACTEATIS, BRACTEIS DISSITIS VEL IN INVOLUCRUM APPROXIM ATIS. THALAMUS expansus excavatus tubum floris efformans, centro in gynophorum extensus, herbaceus vel carnosus, persistens. ЕРАТА 5 distincta e fauce tubi proficiscentia, aestivatione quincunciatim imbricata, herbacea vel carnosa, dorso sub apice corniculo brevi instructa, intus saepius plus minus petaloidea. PETALA nulla v. saepius tot quot sepala iisque alterna, e fauce tubi emergentia, libera, membranacea vel carnosa, imbricata, marcescentia. Corona (discus) 1- vel saepius pluriserialis, seriebus membranaceis, tubulatis, vel e filis tuberculisve conflatis, e pariete vel e fauce tubi enatis. Staminodia in generibus Brasiliensibus nulla. SrAMINA (in gen. Brasil) 5 raro 8, hypogyna, sepalis superposita; FILAMENTA basi gynophoro adnata, superne libera plerumque plana; ANTHERAE versatiles introrsae demum extrorsae, dorso infra medium filamento affixae, dithecae, thecis parallelis rima longitudinali dehiscentibus. Porriwis cellulae globosae flavae extus reticulatae. OyARIUM superum longiuscule stipitatum (stipite laevi vel processubus membranaceis versus basin onusto) rarissime subsessile, 1-loculare. —PLACENTAE Passiflor. 70 x 531 PASSIFLORACEAE. 532 3 parietales, pluriovulatae. OvurA numerosissima anatropa horizontalia, mediantibus pamioon ad placentas 4- raro 2-seriatim affixa, raphe ventrali, funiculo apice erpe: STYLUS simplex аа brachiatus vel saepius STYLI 3 discreti, longiusculi, plus minus хыг 8ТІСМАТА reniformi- capitata. Fructus capsularis vel saepius baccatus indehiscens, cortice coriaceo vel membranaceo, endo- carpio сагпово vel sicco. SEMINA numerosissima ovata vel орсогдаѓа compressa, arillo men. induta, testa coriacea scrobiculata. ALBUMEN carnosum. EMBRYO majusculus in axe albuminis orthotropus; CoTYLEDONES foliaceae appressae l-nerviae, arcuato-venosae; RADICULA recta versus hilum spectans. FnuTICES, ARBORES vel НЕВВАЕ, plerumque scandentes et cirratae, nonnunquam cirris destitutae, succo aqueo. Forra alterna petiolata stipulata, simplicia integra 47 lobata, raro composita, PETIOLO saepissime glanduloso. STiPULAE persistentes Jotaccae vel minutae. CIRRI (ubi adsunt) axillares simplices spiraliter torti (pedunculos steriles есж ) nunc ел eadem cum fertilibus axilla pronascentes, nunc in axillis ceterum sterilibus orti, rarius PEDUN- cULI multiflori pedicello uno alterove cirrato. Frores utplurimum speciosi puer кыы. деи solitarii vel gemini, raro cymoso-racemosi vel paniculati. |PEDUNCULI versus apicem saepissime articulati. BRAcTEAE parvae dissitae vel majusculae et plus minus foliaceae imbricatae florique Йа approzimatae, ut involucrum triphyllum vel gamophyllum plus minusque trifidum conficiant. 3 Incolae regionum tropicarum vel subtropicarum totius orbis, maxima copia in America meridio- nali vigentes. hortis tam tropicis quam Europaeis coluntur. DE FLORIS PASSIFLOREARUM ORGANO- GRAPHIA ADVERSARIA QUAEDAM. In dissertatione ad illustrandam ordinis Passifloracearum historiam naturalem conscripta et in libris „Transactions of the Linnean Society of London“ mox publici juris facienda, de morphologia, anatomia, evolutionis modo, physiologia, affinitatibus et distributione geographica plantarum hujus ordinis fuse disputavi. Igitur hoc loco pauca verba sufficiant de florum conformatione, ut specierum descriptiones sequentes melius intelligantur. *) Bracteae aut numero non definitae, minimae dissitaeque exstant, aut 3 majusculae foliaceae trifariam imbricatae florique approximatae. Еуоішіопе successiva pronascuntur, primum antica vel extima, postea laterales. **) Floris tubus demum apparet postquam reliquae floris partes jam pronatae sunt. Sine ullo dubio pro floris axe in re- ceptaculum tubulatum expanso est habendus. Іп subgeneribus di- versis formam diversam et variam ostendit consistentiam; ita in Tacsonia еі Murucuia plerumque elongatus existit, іп Plectoslemmate brevis patelliformis, in Granadilla saepius plus minus campanulatus et carnosulus. ж) De evolutione floris Passiflor. cf. etiam PAYER, Ограпорвше de la fleur p. 396. tab. 87. ; GRIFFITH, Notulae ad plantas Asiaticas (1847) pars I. p. 4. t. 2. жж) СІ. Ууупъкв in ,,Mittheilungen der Berner naturforschenden Gesell- schaft^ 1852, de inflorescentia et bracteis habet insequentia: Typus inflorescentiae dichasium est (сута dichotoma); axis primarius s. intermedius in cirrum mutatur, laterales in flores, Aut unus tantum flos lateralis adest, aut duo (inter se antidromi), rarius axes laterales dichotomiam repetunt. Bractearum trium, quae in multis speciebus involucrum constituunt, antica ad cirrum pertinet, cui est bractea generatrix, sed usque ad bracteas duas posticas, quae prophylla seu bracteolae floris sunt, adnata. Complures ob florum pulchritudinem, nonnullae ob fructus pulposos edules in Perianthium typice dichlamydeum censeo, exceptis forte sectionibus Сїеса et Tetrapalhaea, etsi cl. Jussigu aliique corollam veram in Pass/floreis deesse existimaverint. Sepala quinque ordine quincunciali successive pronascuntur ; iis formatis, petala 5 apparent, haec quidem simultanea. Item stamina ,(Passrflorae et Tacsoniae) quinque post petalorum evolutionem simultaneo efformantur, nullo tamen modo perigyna, sed semper (in generibus supra nominatis) hypogyna, originitus libera, tandem basi nonnunquam connexa et gynandrophoro elongato a basi floris elata. Carpidia 3 post stamina apparent. Primum sessilia et libera exstant, postea accrescente gynandrophoro basi inter se confluunt et cum staminibus a floris fundo in altitudinem efferuntur. Gynandrophorum post reliquarum floris partium natum e re- ceptaculi parte centrali protruditur, et eodem fere tempore etiam tubus floris et coronae series effinguntur. Hae coronae series praeterea transitum inter petala et stamina nunquam ostendunt; haud igitur pro metamorphosi illorum organorum habendae sunt, sed potius pro apparatu sui generis, ad floris fecundationem ope insectorum adaptato. Pollinis grana enim ex antheris in coronam dela- buntur, ubi ab insecíis, in tubi fundo a coroná obtecto nectar quae- rentibus, abstolluntur et in stigmata alius floris transferuntur. Sta- minum stylorumque motus tempore antheseos item ad hoc consilium adaptati videntur. De coronae seriebus earumque situ accuratissime scripsit cl. So- УЕВВУ in Transactions of the Linnean Society of London, II. 19. t. 3—5. Cujus vero botanici notiones in dispositione systematica haud omnino secutus sum, sed rationem minus complicatam, a situ in- doleque externa partium depromptam adhibui. Sub corona fauciali nempe intelligo series omnes e fauce tubi enatas, sive filamentosas? 533 PASSIFLORACEAE: DILKEA. 534 sive membranaceas. Corona membranacea saepius e tubo versus medium protrusa est, in subgenere Мигисша autem e fauce enata est et. interdum apice in fila brevia dividitur. In subgenere Pleclostemma corona membranacea utplurimum brevis, arcte longi- tudinaliter plicata apiceque fimbrillis сгізрайв instructa est; in aliis subgeneribus plerumque longior, minus plicata vel saepius plana evadit. Corona basilaris saepius brevis, annularis vel cupularis, basin gynophori obvallat. Gynandrophorum plerumque teres existit, in paucis solum speciebus ad basin pentagonum; in subgenere Granadilla versus basin processu trochleiformi, ope coronae mediae tubum nectari- ferum obtegente, saepius est munitum. Arillus semina matura cingens e funiculi apice prope ovuli anatropi micropylen exortus est et a basi ad apicem seminis crescit. Primum membranaceus, denique intus pulposus, sensim totum semen obducit. CONSPECTUS GENERUM AMERICANORUM (extrabrasiliensibus parenthesi inclusis). A. Styli 3 basi discreti. Calyx tubulosus. Petala calycis lobis minora. Flores racemosi Calyx turbinatus vel campanulatus. Flores panieulati v. fasciculati . . . B. Stylus 1 vel styli 3—4 basi coaliti. Fructus baccatus. Fructus capsularis dehiscens. Semina oblonga. (MALESHERBIA Ruiz ктРау.) Peruvia. Petala calycis lobis majora. (GYNOPLEURA Cav.) Chile. . е е Semina complanata. 1. Flores campanulati. Tubus elongatus limbo aequalis vel eo longior. Gynophorum breve. Stylus elongatus superne 4-brachiatus . . L DILKEA Masr. 2. Flores hypocraterimorphi. Tubus elongatus limbo aequalis" vel saepius eo longior. Gynophorum longissimum exsertum. Styli 3 IL (TACSONIA Јовв.) 3. Flores campanulati, infundibuliformes, patelliformes, vel rotati. Tubus limbo plerumque brevior. Мун Ө bau dior... 4 v. ^ I. DILKEA Masr. Frores regulares dichlamydei hermaphroditi 4—5- meri. Товоз cylindrato -infundibuliformis coloratus, carnosulus; limbus erecto-patens. SkPALA 4—5 oblonga mutica 8шфсогїасеа, maculis rubris notata, tubo vix breviora. Perata 4—5 sepalis conformia et subaequalia nisi tenuiora, cum iis alternantia, e fauce tubi exserta. Corona e tubo supra medium emergens, basi membra- пасеа tubulata erecta, ad faucem in filorum series 5— 6 divisa, filis externis liguliformibus planis quam petala paulo brevioribus, internis plurimis sensim bre- vioribus tenuioribus albidis apice curvatis floccosis, intimis brevissimis setaceis. STAMINA 8 hypogyna aequalia, imae basi gynophori adnata; FILAMENTA gra- cilia erecta, ima basi monadelpha; АХТНЕВАК dorso infra medium affixae, lineares, erectae, ad latera rima longitudinali dehiscentes. Porten flavum. Ovaniuw breviter stipitatum ovoideum; ovuta plurima, horizon- talia vel pendula, placeutis parietalibus 4-seriatim affixa, raphe ventrali. Syrus erectus filiformis tubo sub- aequilongus, faucem versus іп ramos 4 stigmatosos di- е. . • е • Stylus brevissimus vel saepius HI PASSIFLORA Linn. visus; STIGMATA majuscula reniformi-capitata vix in- clusa. Bacca globosa coriacea, apice styli vestigiis notata. Semina .... Lianae (Sipó bras.) lignescentes ecirratae, ra- mis foliorum lapsu insigniter cicatrisatis. Forra alterna vel subopposita, integra, 1-со а, petiolo erassiusculo instructa, stipulis.... Flores rubri, ut videtur in glomerulis axillaribus sessilibus vel pe- dunculatis aggregati, pedicellis (v. pedunculis?) bre- vibus, basi BRAcTEIS parvis subulatis instructi. Овв. Genus habitu, coronae indole пес non staminum carpidio- rumque numero ab affinibus diversum. Specimina imperfecta tantum observavi, quam ob causam ea quae de inflorescentia et fructu supra dicta sunt non extra dubium constant. In memoriam amici beatissimi CAROLI WrNTwonTH Ditke, Baroneti, artium et praecipue horti- culturae patroni munifici, indefessi, genus dicatum est. 1. DILKEA RETUSA Masr. foliis obovato- v. oblongo- épathulatis, apice reluse sublrilobis, lobis rotundatis, intermedio minimo triangulari; inflórescentia glomerata subsessili. Tabula nostra CVI. Fig. 1. 535 PASSIFLORACEAE: Rat teretes v. subangulati lenticellosi, cortice fusco. Кола 6—8 poll. lg., 5—6 poll. lat., pergameno-coriacea, glabra, superne nitida, subtus pallidiora, purpureo-maculata, 1-nervia, nervo subtus prominente et in lobum medianum excurrente, arcuato-venosa, basi in petiolum brevem pollicarem crassum supra canaliculatum attenuata, apice subtriloba, lobis lateralibus magnis rotundatis, medio minimo triangulari. Stipulae non visae. INFL0- RESCENTIA glomerata ; PEDICELLI '/; -pollicares erecto-patentes, basi RRACTEOLIS subulatis instructi. FLoris TUBUS coriaceus coloratus cylindratus vel parum infundibuliformis, basi ventricosus, 5 — 6 lin. 14. SkPALA 5 tubo parum longiora, coriacea, oblonga obtusa. PETALA 5 sepalis conformia et aequilonga, tenuiora, albida. Corona e tubo versus medium emergens, basi tubulata membranacea, faucem versus in lacinias perplurimas divisa, quarum exteriores sepala subaequantes ligulaeformes 1- nerves rubro- maculatae, interiores sensim breviores albidae floccoso-crispatae. FILA- MENTA ima basi connata, superne libera filiformia erecta, tubum parum superantia; ANTHERAKE lineari-oblongae filamentis dimidio breviores. Ova- RIUM stipite brevissimo suffultum ovoideum glabrum. SryLus filiformis filamentis aequilongus, superne in ramos 4 elongatos erecto-patentes divisus, STIGMATIBUS crassiusculis reniformibus. Fructus latent. Habitat in sylvis densis ad Mandáos, prov. do Alto Amazonas: Spruce n. 1320?! — Najas. 2. DILKEA ACUMINATA Мавт. foliis integris oblongis acuminatis. Tabula nustra ЕРІ. Fig. 11. Каџтех scandens, Ramı teretes cortice fusco aetate ruguloso tecti. Fori 4-6 poll.lg., 2 poll. lat., coriacea, nitida, glabra, subtus pallidiora, violaceo-maculata, in petiolum brevem 1/,-pollicarem basi incrassatum supra canaliculatum attenuata, apice abrupte longiusculeque acuminata, ad mar- gines cartilaginea, 1-пегуіа. Stipulae deciduae non visae. PEDUNCULI ut videtur axillares, teretes, 2—3 poll. ]g., versus apicem cirris duobus brevibus (rudimentariis?) instructi. Bracteae.... FLORIS TURUS coriaceus 1/4 poll. long., basi rotundatus v. in pedicellum vix attenuatus. SKPALA 5, coriacea oblonga, tubo 6--8-ро longiora. PkTALA 5 alba, sepalis conformia iisque parum longiora et tenuiora, unicostata, albida. CORONA GENITALIAqUe omnino praecedentis. 8тІбМАТА flava. ВАССА globosa, согічсеа, glabra, magnitudine Aurantii, basi non umbilicata, versus apicem processubus tribus conicis (stylorum disjunctorum vestigiis ?) notata. Habitat cum antecedente. in sylvis densis prope Мапаов ей ad Panuré prov. do Alto Amazonas: Spruce n. 1320?!; іп sylvis ай Ega ejusdem provinciae: Martius! — Najas. II. TACSONIA Juss. Тасвома Juss. Gen. 398. el in Ann. Mus. ҮІ. 388. H.B.K. Nov. Gen. et Sp. 11, 141. РС. Prodr. ПІ. 333. (pro parte). Meissner Gen. 124. (90.). Endlicher Gen. Pl. n. 5101. Benth. et Hook. Gen. Pl. 1, S11. (exclusis sectionibus Distephana е! Psilanthus её speciebus quibusdam арий omnes auctores). — PoccENponrrlA Karst. Fl. Columb. 1. 29.1. 15. (forma monstrosa). — Ватнел Karst. loc. си. L 77. 1. 38. Кровез hermaphroditi dichlamydei hypocrateri- morphi, ruso elongato cylindrato basi nonnunquam ventricoso. SEPALA 9 oblonga obtusa, dorso sub apice mucronata, extus herbacea, intus petaloidea, fauci tubi cum petalis inserta. P&rALA sepalis conformia iisque alternantia, colorata. Corona faucialis 1—3-serialis е іпһегешіз parvis raro e filis elongatis constans, rarissime nulla; corona membranacea e tubo versus basin deflexa. STAMINA 5 sepalis superposita; FiLAMENTA elongata monadelpha fere per totam tubi longitudinem ad gyno- phorum adnata, superne erecto-patentia complanata; DILKEA—TACSONIA. 536 ANTHERAE lineari-oblongae. Porriis granula globosa trifasciata areolata. Ovarium longe stipitatum ovale 1-loculare, placentis parietalibus 3; оупра perplurima ad placentas singulas 4-seriata, FUNICULO ad apicem dilatato. ту З cylindrici; зті6мАТА majuscula reni- formi-capitata. Ғвгстия baccatus, cortice subcarnoso. SkwiNA complanata obcordata scrobiculata, arillo pul- poso obtecta. Емвпүо rectus in axe albuminis carnosi; COTYLEDONES арргеззав foliaceae; mapicuLA hilum spectans. Евгтісев cirrati scandentes. FoL1A alterna, simplicia vel divisa, petiolata, stipulata, petiolis glan- dulosis, stipulis foliaceis. Сівві avillares. Pe- DUNCULI axillares 1-flori, solitarii vel gemini. Brac- теле З foliaceae liberae vel connatae. FLORES spe- ciosi. Евостоѕ in quibusdam edules. Oss. Genus sat naturale cum Passiflora ab auctoribus plu- ribus conjunctum, differt ab illa florum Гогша, coronae dispositione nec non distributione geographica specierum. Species intermediae, quae a Сахротљко in Тасвотае sectiones D?stephana et Psilanthus disponuntur, mihi rectius ad Pass?floras veras pertinere videntur. Generis ita cireumsceripti species іп Andibus Americae australis praecipue habitant. In Brasilia nulla hujus generis species hucusque inventa est, quam ob causam conspectum tantum specierum, nec fusiores earum descriptiones hoc loco dabimus, genus tamen in hac Flora non prorsus negligi posse censentes, quum haud improbabile sit, species ejus in partibus Brasiliae occidentalibus adhuc in- ventum iri. сто I. EUTACSONIA DC. (Prodr. Ш. 333). Bracteae magnae foliaceae liberae, florem quasi involucrantes. 8. 1, Folia 1-nervia. 1. Folia 2-pollicaria, subtus tomentosa, ovato-oblonga, margine denticulato revoluta. Petiolus eglandulosus. Stipulae lineares. Pedunculus folio dimidio brevior. Bracteae gla- brescentes oblongae acutae. Floris tubus glaber 4 poll. long. Fructus ellipsoideus volumine ovi gallinacei 1. T. ApDULTERINA Juss. (Ann. Mus. УІ. 393. = Passiflora adulterina Linn. fil. Suppl. 408. Cav. Diss. X. t. 278.). Habitat іп Nova Granata circa Bogotam: | Goudot!, НоПоп!, Hartweg п. 1831, Triana n. 186! (ad айй. 2890 met.), Linden 1223! 2. Folia coriacea 2— 3 poll. longa glabra lanceolata acutissima, margine revoluta. Petiolus 3—4 lin. long. apice glandulosus. Stipulae pinnatisectae. Pedunculus folium sub- aequans. Bracteae lanceolatae laciniatae. ^ Flores glabri. Tubus cylindratus basi dilatatus 7—8 poll. long. Ovarium gab: xs 2. T. LANCEOLATA Mast. зр. пот. Habitat in Peruviae montibus : Matthews n. 1252! 8. Folia 2—3 poll. long. superne glabra, subtus lanata, cordato-ovata, margine subrevoluta. Petiolus 2—3 lin. long. Pedunculus 7/,-роШсагіз. Bracteae ovatae acutae tomentosae. Flos albus. Tubus cylindratus 21/, poll long. glaber. Ovarium cylindrato-lanceolatum glabrum 3. T. LANATA Juss. (Апп. Mus. VI. 392. t. 59. f. 1.). Habitat in Andibus Quindiuensibus : Humboldt et Bonpland! An a T. adulterina satis distincta ? 537 $. 2. Folia lobata 3—5-nervia. A. Bracteae fere integrae. Flores parvi. Folia vix pollicaria glabra, subtus glauca, profunde 3-loba, lobis ovatis serrulatis. Petiolus 4 lin. long. pluri- glandulosus. Stipulae lineares. Pedunculus pollicaris. Bracteae 1 -роШсагез ovatae. Flores 14— 16 lin. long. cylindrato- campanulati. Fructus ovoideus pollicariset ultra 4. T. GRACILENS. A. Gray. (Bot. U. St. Expl. Exped. 1854. p. 639.). Habitat іп Peruvia ad Huariana: Matthews n. 915! B. Bracteae plus minus incisae. Flores majusculi 3—4 pull. longi et ultra. а. Corona faucis e filis longiusculis constans. Folia coriacea subtus tomentosa, 3-partita, 3 —5 poll. longa, 31/, —4 poll. lata, lobis lanceolatis serratis. Petiolus pollicaris. Stipulae pollicares pinnatisectae , segmentis linea- ribus. Pedunculus 4-pollicaris. Вгасїеае pollicares ovatae acutae serratae. Flores 4—6 poll. long.; tubus cylindratus basi dilatatus, tomento fulvo obtectus. Coronae faucialis fila- menta longiuscula, sepalis petalisque dimidio breviora. Оуа- rium pyriforme tomentosum. Fructus (edulis) subglobosus mole mali parvi, extus tomentosus . . 5. Т, PINNATISTIPULA Juss. (Ann. Mus. VI. 393. — Passiflora pinnatistipula Cav. Ic. V. 16. t.428. Bot. Reg. t. 1536. = Passiflora Chilensis Miers, Travels M. 522. = Poggendorffia rosea Karsten, Linnaea XXVIII. 438. et Plant. Columb. Брес. t. 15. f. 29. (stamina deformata). = T. Purupuru DC. Mss.). Var. pennipes Smith: Stipularum laciniis latioribus (= Pass. pin- natistipula 6. pennipes Sm. in Rees Cycl. n. 48.). Habitat іп Peruvia: Matthews 67517, in Chile: Cuming 562. 565!, Miers!, Gillies! , Menzies! ; Columbia: Hartweg 10151; Nova Granata: Holton? Colitur in hortis Quitensibus nec non Europaeis. |— Var. реппірев іп Chile: Menzies! b. Corona faucis e filis brevibus crassis tuberculiformibus constans. I. Pedunculus folio longior. Folia glabra 4—5 poll. longa, 4—5 poll. lata, 3-partita, lobis lanceolatis, basi angustatis. Рейой 1!/, poll. pluriglan- dulosi. Stipulae lineares. Pedunculus gracilis» folio duplo longior. Bracteae ovatae serratae pollicares. Flores coccinei speciosissimi; tubus cylindratus 1!/, poll. long., basi dilatatus; limbus diam. 4 — 5-poll. Sepala et petala lineari-oblonga. Gynandrophorum longe exsertum. Ovarium ellipsoideum. Fructus ellipsoideus (edulis) . . . . + + 6. T. VAN Vorxkur Hook. (Bot. Mag. 5571. = Passiflora Antioquiensis Karst. Linnaea XXX. 162, et Flor. Columb, t. 71.). In ditione Novo-Granatensi La Palmilla et in Quindiu: Triana !, Goudot! Ад Bogotam culta. Li H. Pedunculi folia haud superantes. «, Folia glabra. 1. Folia suborbicularia 3-loba, 2 poll. long., 2'/, poll. lat., lobis ovatis spinoso-serrulatis. Petiolus 1'/,-pollic. Sti- pulae pollicares, oblongo-lanceolatae, laciniatae, laciniis acutis. Bracteae stipuliformes 1!/,-pollic. Pedunculus folio brevior. Flores maximi Tubus cylindratus glaber, 4-pollic., medio 1, poll. lat., basi sensim latior. Sepala petalaque oblonga obtusa. Ovarium ellipticum glabrum . . + 7. T. JAMESONI Mast.sp.n. Habitat in Andibus Quitensibus: Jameson! Species pulcherrima distinctissima. Folia ea Berberidis referunt. Passiflor, PASSIFLORACEAE: ТАСЅОМІА. 538 2. Rami angulati. Folia glabra 4 poll. long., 3 poll. lat., 5-nervia, ambitu late obovoidea, 3-fida, lobis lanceolatis mucronatis serratis, lateralibus adscendentibus, Petiolus folio 3—4-plo brevior, 6—$S-glandulosus. Stipulae ovatae acumi- natae serratae, 6 —8 lin.long. Pedunculus folio dimidio brevior. Bracteae oblongae acutae serratae pollicares. Tubus floris cylindrato-infundibuliformis 2 poll.long. Sepala oblonga ob- tusa dorso sub apice aristulata 8. T. FLORIBUNDA Mast. . ` ` ` (= Rathea floribunda Karst. Flor. Columb. 1. t. 382. In Nova Granata: Purdie! 8. Folia pubescentia (subtus saltem). 1. Rami villosuli teretes. Folia superne glabra, infra villosa, ambitu rotundata, 4 poll. long. , 3!/, — 4 poll. lat., 5-пегуіа, 3-secta, lobis lineari-oblongis obtusis grosse unci- nàto-serratis, lateralibus divergentibus. Petioli breves pluri- glandulosi. Stipulae semipollicares, reniformes dimidiatae, nervo medio in aristam exeunte. Pedunculus quam folium dimidio brevior. Bracteae ovato-lanceolatae integrae. Floris tubus cylindratus 2!/,-pollicaris . 9. T. rniPARTITA Juss. (Ann. Mus. VI. 395. t. 60. DC. Prodr. III. 334.). Habitat іп Peruvia: Pavon? 2. Folia suborbicularia utrinque pubescentia, 3-secta, lobis oblongis vel lineari-oblongis serrulatis nonnunquam margine revolutis, lateralibus divergentibus. Stipulae oblongae laciniatae, laciniae acutae apice glandulosae. —Pedunculus 17/, ~ pollic. Вгасбеае oblongae, crenatae, fimbriatae. Floris tubus cylindra- tus tomentosus 1*/,-pollic., basi ventruosus. Fructus globosus pubescens . . ` 5. 10. T. TRIFOLIATA Juss. (Ann. Mus. УІ. 393. = Passiflora trifoliata Сау. Ic. V. 16. t. 427. = Тасвоша trigona DC. Prodr. 11. 334., fide specim. authent. herb. Mus. Brit.). Habitat in Peruvia: Ruiz et Pavon!, Gay!, Matthews n. 674! 6751, Cruikshanks!, Мас Lean!; in Columbia: Lobb n. 20! 3. Folia velutino-tomentosa, trifida, subcordata, lobis ovato-lanceolatis serratis; petioli glandulis minimis in tomento celatis muniti. Stipulae in lacinias capillaceas palmato-partitas divisne . . . 11. T. wicRADENA DC. (Prodr. Ш, 884). Habitat in Регима. — Species a me non visa. 4. Caulis angulatus. Folia coriacea glabra subtus to- mentosa, 4 poll. long., 3 poll. lat., suborbicularia cordata 3-loba vel late ovato-oblonga, 3-nervia, nervis versus apicem trilobum parum convergentibus, lobis apicalibus deltoideo-ovatis serratis, lobo medio magis producto. Petiolus pollicaris superne glan- dulis 6 tomento celatis munitus. Stipulae pinnatifidae, laciniis linearibus. Pedunculus teres petiolum duplo superans. Bracteae foliaceae oblongae obtusae serratae pollicares. Flores 3 — 4 poll long. "Tubus cylindratus basi ventruosus. Sepala ob- longa pubescentia, dorso aristulata. Petala albida oblonga. * Ovarium ellipticum puberulum . . . . 12. T. MANDONI Мазт. sp. n. Habitat іп Andibus Boliviensibus prope Sorata: Mandon!, ra- rissime іп Audibus Quitensibus : Jameson! Secrio H. BRACTEOGAMA DC. (Prodr. Ш. 334.). Bracteae magnae foliaceae, flori approximatae, basi conjunctim enatae tubum efficientes. 8. 1. Folia integra 1-nervia. Caulis teres villosus. Folia 21, poll. longa, vix 1'/, poll.lat, coriacea, rugosa, subtus tomentosa, ovato-lanceolata basi rotundata obtusiuscula repando-dentata. Petioli 2—3 lin. longi. Stipulae deciduae lineari-lanceolatae, petiolo longiores. 71 539 PASSIFLORACEAE: Pedunculi villosi 4 poll. long. Bracteae 2 poll. long., БЧ, poll. lat., ovato-oblongae, usque ad medium in involucrum campanulatum medio ventruosum connatae. Flores rosei; tubus glaber 3 poll.long. basi haud dilatatus, fauce tuberculis Sepala et petala subaequalia; ovarium 13. T. восозаА Mast. sp. nov. minimis praeditus. ellipticum villosum . . . . + à. Habitat in. Nova Granata ad San Pedro, altid. 10—11000 ped., Januario flor.: Schlim. n. 301! $. 2. Folia lobata 3—5-nervia. A. Stipulae angustae lineares. 1. Caulis teres villosus. Folia coriacea cordata triloba utrinque tomentosa, 81, poll. longa, 4 poll. lata, lobis ob- longis obtusis dentatis, lobo medio longiore. Petioli pollicares villosuli, ut videtur 2-glandulosi. Stipulae subpollicares líneares. Pedunculus bipollicaris villosus. Bracteae 19, poll. longae, ovatae acutae, in tubum cylindratum parum distensum villo- sulum connatae. Flores albi hypocraterimorphi; tubus 3-polli- caris teres gracilis villosus, basi subglobosus. Sepala petalaque subaequalia pollicaria oblonga obtusa. Corona faucialis e tuberculis pluribus parvis constans. Ovarium oblongum vel subsphaeroideum, villosum, stylis 3 gracilibus teretibus brevius 14. T. AMPULLACEA Mast. sp. nov. Habitat in Ecuador prope Cuenca: Jameson!; in Nova Gra- nata: Lobb! 2. Caulis teres. Folia coriacea superne glabra, subtus puberula, triloba, lobis oblongis obtusis serrulatis, medio magis producto. Petioli pollicares sexglandulosi. Stipulae lineares caducae. Pedunculus 1!/-pollicaris. Bracteae oblongae ob- tusae pollicares puberulae, in involucrum campanulatum con- natae. Flores rosei, "Tubus cylindratus glaber 4 poll. long. Sepala petalaque oblonga. Corona faucialis e tuberculis parvis constans, Ovarium ellipsoideum villosum 15. T. URCEOLATA Mast. sp. n. Habitat іп Columbia : Lobb n. 121.! 8. Folia triloba basi cuneata, coriacea, subtus pubes- centia; lobi ovato-lanceolati serrulati, lobo medio majore. Petioli pollicares sexglandulosi. Pedunculi petiolum aequantes nngulosi. Bracteae pollicares in tubum villosum late cam- panulatum versus medium іп lobos 3 obtusiusculos divisum connatae; Flores rosei. "Tubus 2 — 3-pollicaris latiusculus, extus pubescens, Sepala obtusiuscula dorso sub apice aristulata. Petala subaequalia conformia . . . . 16. T. Млаттнкууяи Mast.sp.n. Habitat in Peruvia prope Chachapoyas: Matthews ! B. Stipulae latiusculae erectae, obliquae falcatae vel lunatae, saepius dentatae et longiuscule acuminatae. a. Floris tubus limbo brevior vel aequilongus. 1. Caulis flexuosus subangulatus. Folia 4 poll. longa, coriacea, superne glabra, subtus pubescentia, 3-1oba, lobis ovatis acutis serratis, serraturis crassiusculis, lobo medio magis pro- ducto. Petioli pollicares glandulis 3— 4 muniti, Stipulae dimidiato-falcatae grosse dentatae. Pedunculus petiolo 2-plo longior. Bracteae pollicares, ovato-oblongae acutae serrulatae extus puberulae, versus basin plus minus connatae, raro omnino liberae. Flores coccinei. Tubus 1—/,-pollicaris cylindratus basi dilatatus. Limbus diametro 2-pollicaris 17. T. MANICATA Juss. (Ann. Mus. VI. 393. t. 59. f. 2. DC. Prodr. ІП. 334.). Habitat in Andibus Peruviae, Ecuador et Novae Granatae , ab omnibus fere collectoribas reportata. Variat bracteis plus minus соћаегеп из, glandularum petiolarium numero, loborum figurá aliisque notis. 2. Caulis angularis puberulus. Folia coriacea 3 poll. longa, 4 poll. lata, superne glabra, subtus puberula, cordáto- triloba, lobis ovatis obtusis serrulatis, intermedio vix majore. TACSONIA. 540 Stipulae dimidiato- Bracteae Petioli pollicares eglandulosi villosuli. ovatae acuminatae. Pedunculus 4 — 5 poll. long. pollicares pubescentes in involucrum campanulatum versus medium in lobos ovatos acutos divisum connatae. Flores albi. Tubus puberulus. Limbus diametro 2!/,—3 poll. Sepala ob- tusa aristulata. Petala sepalis conformia iisque parum breviora. Ovarium obovatum puberulum . . . + < 18. T. PEDUNCULARiIS Juss. (Ann. Mus. УІ. 395. DC.Prodr. HI. 334. = Passiflora peduncularis Cav. Ic. V. 15. 426.). Habitat in Peruvia: Pavon!, Matthews n. 486.!, Mac Lean.! Var. Dombeyana (DC. Prodr. ІП. 334.), foliorum lobis acutis, bracteis integris. — Nobis non visa. b. Floris tubus limbo manifeste longior. 1. Caulis teres vel subangulatus glaber. Folia coriacea 5—6 poll. lat., 3—4 poll. long., glaberrima, cordato-triloba, lobis ovatis obtusis acutis grosse recurvo-serratis, —Petiolus 21/, poll long. apice glandulis 4 magnis munitus. Stipulae pollicares ovatae oblongae acuminatae calloso-serratae. Ре- dunculus petiolo aequilongus vel longior. Bracteae 2 polli- cares coloratae, glabrae, in involucrum campanulatum ad me- dium in lobos 3 ovatos acutos divisum connatae. Flores 4—6 poll. longi. "Tubus cylindrato-infundibuliformis glaber. Sepala oblonga aristulata. Corona faucis e tuberculis parvis constans. Ovarium ellipticum glabrum. Fructus lutescens puberulus cito glabratus 19. T. GLABERRIMA Juss. (Ann. Mus. VI. 394.). . , . » . . . Var. Cumbalensis, foliorum lobis latioribus triangularibus (Т. Cum- balensis Karsten, Linnaea XXX. 161.). Habitat in frigidis Andium Quitensium: Jameson!; ad Larecaja in vicinia Sorata, altit. 2700 met.: Mandon n. 614.! In Nova Gra- nata : Triana! Forma foliorum numero dispositioneque glandularum petioli variat. 2. Caulis angularis. Folia coriacea glabra, 2 poll. longa, 2 poll. lata, cordato-3-loba, lobis ovalibus obtusis serratis. Petioli sesquipollicares glandulis 4 sessilibus muniti. Stipulae ovatae basi serrulatae superne longe acuminatae. Pedunculus circiter 2 pollices longus. Bracteae coloratae sesquipollicares, in involucrum campanulatum supra medium in lobos deltoideo- lanceolatos divisum connatae. Flores rosei. Tubus 4-polli- caris, glaber. Limbus diametro 3-pollicaris, Sepala oblonga dorso sub apice ап а. Corona faucis e tuberculis minimis constans. Ovarium ellipticum glabrum 20. T. PAnviFOLIA DC. К (Prodr. Ш. 335.). Habitat in Columbia: 1,060 1, in Peruvia: Ruiz et Pavon! ; in Ecuador: Pearce! 3. Caulis angularís glaber. Folia coriacea glabra, 3 poll. longa, 4 poll. lata, cuneato-triloba, lobis lanceolatis calloso- serratis. Stipulae oblique lanceolatae acuminatae calloso- serratae. Petiolus pollicaris et ultra, glandulis 4 sessilibus munitus. Bracteae herbaceae fere3 poll.longae, in involucrum laxum infundibuliforme intus puberulum 3-fidum (lobis deltoideis mucronulatis) connatae. Flores 4—5-pollicares. Tubus glaber. Ovarium ellipsoideum glabrum . . . 21. T. ANASTOMOSANS DC. E (Prodr. ІШ. 336.) In Peruvia ; Pavon! i 4. Caulis teres tomentosus. Folia coriacea superne gla- brata, subtus tomentosa, 3 poll. longa, 4 poll. lata, 3-loba, lobis ovatis obtusiusculis serrulatis. Petioli pollicares pluri- glandulosi, glandulis sessilibus. Stipulae falcatae extus serrulatae. Pedunculus 2-pollicaris. Bracteae ovato-oblongae in involucrum tubulatum sesquipollicare, superne bi- у. trilobum (lobis ovatis у. deltoideis), connatae. Floris tubus 3!/, poll. long. cylindratus, pubescens. Ovarium oblongum villosum . 22. T. TOMENTOSA Juss. (Ann. Mus. VI. 394. — Passiflora tomentosa Lam. Encycl. III. 40. ех descript., пес Cav.). Habitat in Peruvia prov. Chachapoyas: Matthews ! | 541 PASSIFLORACEAE: TACSONIA—PASSIFLORA. 542 5. Caulis angulatus glaber. Folia coriacea, glabra, subtus albida, cordato-3-loba, lobis divergentibus oblongis acutis calloso-serratis. — Petiolus pollicaris, 6-glandulosus. Stipulae ovatae acuminatae, margine laciniatae. Вгас(еде 2- pollicares oblongae acutae fere glabrae, in involucrum tubu- latum superne breviter 3-lobum (lobis ovatis acutis) con- natae. Floris tubus 4-pollicaris extus pubescens. Limbi lobi oblongi obtusi. Corona faucis e tuberculis Љета ћоз constans, tuberculis internis quam externa dimidio brevioribus. Ovarium ellipticum dense albido-tomentosum 93. T. вїсокохАТА Mast. š sp. mov. (An T. mimtae varietas?) Habitat in Nova Granata, altit. S—10000 ped.: Schlim. 418.! 6. Omni parte praeter floris tubum molliter pubescente. Caulis teres vel subangulatus. Folia 4—5 pòl. longa, 5—6 poll. lata, cordato-triloba, lobis divergentibus ovato-lanceo- latis serratis. Petiolus sesquipollicaris glandulis 6—10 plu- ribusve sessilibus munitus. Stipulae 6—8 lin. longae, oblique cordato-ovatae, longe acuminatae, grosse serratae, margine revoluto. Вгасіеае pollicares, ovatae acutae, in involucrum urceolatum, superne irregulariter fissum, marginibusque saepe eversis coalitae. Flores rosei; tubus cylindratus 4--5 poll. long. glaberrimus. Ovarium ellipsoideum pubescens. Fructus ellipsoideus 4-pollicaris, flavescens, pubescens . 24. T. MOLLISSIMA H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. П. 144. DC. Prodr. Ш. 334. Bot. Mag. tab. 4187.). Var. glabrescens, foliis superne demum glabris. Habitat prope Bogota in айй. 2700 met.: Triana! , Holton! ; in Columbia: Hartweg 1018; in vicinia montis Chimborazo, айі. 8—9000 ped.: Moritz Wagner; ad Sorata: Mandon 619.; in Во- livia: Weddell! Var. о. in Ecuador ad Cuenca: Seemann 92831; іп Columbia : Lobb ! 7. Glabra v. plus minus pubescens. Caulis angulosus. Folia coriacea orbicularia ad medium 3-loba, lobis ovato- oblongis acutis serratis, medio magis producto. Petiolus 1—1'/,-pollicaris laminá dimidio brevior, glandulis 6—8 sessi- libus vel stipitatis munitus. Stipulae oblongae acuminatae. Pedunculus angulatus, petiolo vix brevior. Bracteae oblongae herbaceae v. coloratae 1'/ — 2 poll. longae, in involucrum cylindratum floris tubo subtriplo brevius superne 3-Тођит (lobis obtusis) coalitae. Floris tubus cylíndratus 4—5 poll. long., glaber v.pubescens. Sepala petalaque obtusa. Ovarium ellipsoideum puberulum. Fructus ovoideus glaber vel pube- rulu, edulis . . . . ге 25. T. мїхтл Juss. # Species sat variabilis, insequente modo nobis disponitur: Subspecies 1. ховмлілѕ. Саше, foliis florisque tubo glabris; foliorum lobis oblongo-lanceolatis subtus venosso-reticulatíis nonnunquam incanis ; petioli glandul stipitatis. (Tacsonia mixta Juss. Ann. Mus. УІ. 394. DC. Prodr. HI. 334. = Passiflora Tacso Cav. Diss. X. t. 977. — Passiflora longiflora Lam. Encycl. HI. 39.). Oss. In herb. Jussiaeano, Parisiis asservato, specimen authenticum vidi, cujus schedulae inscriptum est: ,,C'est sur cet échantillon que Ca- уапШез a établi son P. Tacso et Lamarck son P. longiflora.“ Subspecies 2. roMENTOsA. Foliis utrinque vel subtus saltem tomen- tosis, ultra medium trifidis, lobis ovato-lanceolatis serratis; petioli glan- dulis süpitatis ; involucro saepissime colorato puberulo. (Passiflora tomentosa Cav. Diss. X. t. 275. 276, nec Lam. — Tacsonía . longiflora Pers. Enchirid. П. 223., nec P. longiflora Lam. = Tacs. mista var. 8. DC. Prodr. Ш. 334. = Passiflora mista Linn. fil. Suppl. 408., ex descript.). Var. speciosa: caule subtereti glabro; foliis superne glabris subtus pu- bescentibus, 3-lobis, lobis oblongo-lanceolatis valde uncinato-serratis; petioli glandulis stipitatis; involucro pubescente apice inaequaliter 2—3-lobato. Tabula nostra CXXVIII. Fig. 1. (Tacsonia speciosa H.B.K. Nov. Gen. et spec. II. 143! DC. Prodr. III. 335.). Subspecies 3. QuirENsIs. Саше velutino ; foliis supra glabriusculis subtus velutinis, trilobis, lobis ovatis vel ovato-oblongis; petioli glandulis sessilibus; involucro pubescente cylindrato, apice aequaliter v. rarius in- aequaliter trilobo. (Tacsonia Quitensis Benth. Pl. Hartweg 183.). Var. eriantha: pubescentia nivea, bracteis nervoso-reticulatis, ce- teris typi (Hook. Bot. Mag. t. 5750. — Тасзота eriantha Benth. РІ, Hartweg 183. — T.serrata Karsten Linnaea XXX. 160.). Habitat forma normalis in Andibus Novo-Granatensibus (ubi Curubita dicitur) et in Ecuadorensibus nec non in Boliviensibus, e. gr. in vicinia Bogota et prope declivia meridionalia montis Chimborazo : Triana!, Purdie! , Moritz Wagner!; in Venezuela prope coloniam Tovar: Fendter 470 !, Moritz 1322! — Subspecies tomentosa cum varie- tate speciosa item ad Bogota Novae Granatae : Bonpland ! ; iu Columbia et Venezuela: Bowman !, Purdie! , Crüger !, et in Peruvia. — Subspecies 8. Quitensis ¿n Quito: Hartweg n. 1017 !, Jameson!; in Audibus Ecuador: | Spruce 5493!; prope Bogota, altitud. 2700 metr.: Triana!; іп Peruvia: Mac Lean! — Var. eriantha іп Columbia: Hartweg 10167, іп Анд из: Quitensibus: Jameson! Species exclusae. Tacsonia bilobata Sprengel — Passiflora bilobata Juss. = canaliculata Juss. = 3 glandulosa Cav. var. » citrifolia Juss. = » citrifolia Mast. 5 Fockeana Miq. === » glandulosa Cav. var. » glandulosa Juss. == » glandulosa Cav. » Mansoi Mart. == a Mansoi Mast. 5 pubescens DC. = » coccinea? » quadridentata DC. = 8 quadriglandulosa Rodschd. » quadriglandutosa DC. = » quadriglandulosa Rodschd. » Rohriana DC, = » glaudutosa Cav. » sanguinea DC. Hook. - » quadrigtandulosa Rodschd. » sanguínea Bentl.nec DC. » vitifolia Knth. $$ Stoupyana DC. ыг » glandulosa Cav. » subcoriacea Garcke = Ч glandulosa Cav. » viridiflora Juss. = 8 viridiflora Mast. HI. PASSIFLORA Liny. PAssIFLORA Linn. Gen. n. 1021. (excl. spec.). Juss. Gen. 397. H.B.K. Nov. Gen. е! Sp. П. 126. РС. Prodr. 111. 322. Endl. Gen. Pl. n. 5098. Meissner Gen. Pl. 124 (90). Benih. et Hook. Сеп. PL 1. S10. — ТєтвАРАТНАЕА Raoul in Ann. Sc. Ма. Ser.3. 11. 122. — АзткРНАМАХТНЕ8, MONACTINEIRMA е! ANTHACTINIA Bory, Ann. Scienc. Phys. Genev. П. 138. — G8ANADILLA Tournef. Inst. 123. 124. DC. Mem. Soc. Gen. І. pars 2. p. 435. Prodr. 111. 327. — Muvnvcuia. Tournef. Inst. 214. Pers. Synops. 11. 219. DC. Prodr. 111. 333. — DisEMMA (potius Плзтемма) Labill. Nov. Caled. 78. 1.79. DC. Prodr. ПІ. 332. — AsrRorngaA, Dyvsosma, Сікса, Песліова, PoLYANTHEA, ТАСвомМ1010Е8 Амей. — 'TACSONIAE secl. PsiLANTHus с! ШїзтЕРНАХА DC. Prodr. l.c. — CkRATOSEPALUM Oersted. Rech. Fl. Am. centr. t. 17. Ег.одеѕ hermaphroditi rarius unisexuales, di- vel raro monochlamydei. 'Tusus limbo plerumque brevior carnosus vel herbaceus, campanulatus, urceo- latus, infnndibuliformis vel cylindratus, basi inter- dum dilatatus et ad insertionem pedunculi nonnunquam intrusus. SEPALA 5 oblonga, herbacea vel carnosula, 543 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 544 intus saepissime petaloidea, dorso infra apicem corni- culo brevi (nervo medio excurrente) utplurimum praedita Perata raro nulla, plq. 5 sepalis alternantia et cum iis e margine tubi exserta, oblonga colorata membranacea. Conosa e tubo intra petala emergens 1- vel pluriserialis; series summae fauciales filamentosae vel membranaceae, series mediana (operculum) plerumque membranacea plaua vel corrugata erecta vel inclinata, infimae vel basilares 1, vel 2 plerumque membranaceae aunulares. STAMINA 5 hypogyna basi monadelpha et gynophoro adnata, superne libera patentia; FILAMENTA utplurimum complanata, apice rotundata, medio apiculata; ANTHERAE lineares vel oblongae primum introrsae, dein extrorsae. Сүхорновим elongatum, tubo subaequilongum, basi plerumque corona annulari membranacea vel carnosula cinctum, supra basin nonnunquam processubus membra- naceis trochleiformibus praeditum, teres vel basi plus minus pentagonum. Ovarium oblongum ovoideum vel globosum, stipitatum. STvLvus basi simplex тох іп brachia 3 divisus v. saepius styli 3 discreti divaricati cylindraü vel clavati, ктівмАТА capitata. Ovura per- plurima in placentis parietalibus tribus 2- v. 4-serialia, horizontalia, heterotropa, funiculo ad apicem in processum arillum iuchoantem expanso, raphe ventrali. ВАССА cortice coriaceo, Carnoso vel rarius membranaceo sicco vestita, intus pulposa. кеміМА ovata v. obcordata compressa, testa crustacea scrobiculata, arillo pulposo induta, albumine carnoso. Емвнүо in axe albuminis rectus; COTYLEDONES planae appressae foliaceae uni- costatae areolato-venosae; RADICULA hilum spectans. HzrnBAEvel rnumTICES cirrati scandentes raro arbo- res ecirratae. олла alterna simplicia integra v. lobata v. rarissime composita, petiolata, petiolis plerumque glandulis munitis, subinde etiam limbo glandulis sessi- libus instructo; sTiPULAE lineares vel foliaceae, de- ciduae vel persistentes. Сівві axillares plerumque simplices. PEkpuNCULI axillares, bracteati, simplices, superne frequentius articulati, 1-fIori vel raro ramosi pluriflori, interdum versus apicem ramorum ita ap- рголітай ut racemum (casu foliorum aphyllum) efficiant. Вваствав parvae dissitae, vel magnae fo- liaceae paulo infra flores in involucrum (,,epicalycem*) triphyllum vel gamophyllum congestae. FLORES ma- gnitudinis variae nonnunquam speciosi, odoratissimi v. ruro foetidi, varii coloris. Fprucrus in quibusdam ob arillum pulposum odoratum gratum edulis. — Crescunt pleraeque in America imprimis tropica, paucae in Australia et insulis Oceanicis nec non in India orientali et in insulis Archipelagi Indiae orientalis. Una etium in insula quadam parva prope Hongkong crescit, altera in Madagascaria, tertia in insula Mau- rilius. Ex Africa et Europa nulla hujus generis species spontanea adhuc cognita est. CONSPECTUS SPECIERUM AMERICANARUM *). ASTROPHEA DC. (Prodr. III. 322.). Arbores vel frutices erectae, raro herbaceae scandentes, plerum- | que cirris destitutae. Pedunculi cymosi, raro solitarii. Flores ebracteati. Floris tubus infundibuliformis vel hypocrateriformis. Co- SunGENUS 1. rona membranacea erecta plana, tubo infra medium inserta. Ova- rium vertice truncatum. Styli teretes angulis ovarii respondentes. SkcriO I. Inflorescentia cymoso-paniculata pluriflora, pedunculi utplurimum quam petioli 3—4-plo longiores, pedicelli flores subaequantes. — Arbores vel frutices plerumque ecirratae. $. 1. Petioli eglandulosi. 1. Folia majuscula oblonga v. lanceolata, subtus glauca. Floris tubus cylindrato-infundibuliformis sepalis У; brevior (1.) P. arborea Spreng. (Syst. Veg. III. 42. = P. glauca Humb. Bonpl. Pl. Aequin. I. 76. t. 22. ! DC. Prodr. ІП. 322. = Astrophea glauca Rómers Synops. Monogr. II. 151.). Habitat in Peruvia: Pavon!; in monte Quindiu prope Valzam: Humboldt ! ; ad radices montis Chimborazo ab ipsa planitie ad ай. 3000 ped.: Spruce п. 6144!; іп Nova Granata: Goudot B. 1.!; e. gr. prope Bogotam : Triana!; in Venezuela prope coloniam Tovar : Fendler n. 2548.! 2. Folia majuscula 6— 7 poll.longa, oblonga, acuta ob- tusa v. emarginata, glabra vel pubescentia. Pedunculi 2-polli- cares. Floris tubus late campanulatus sepalis !/, brevior (2.) P.emarginata Humb. et Bonpl. (Pl. Aequin. I. 79. 6.28. DC. Prodr. Ш. 322, — Азфгорћеа emargi- nata Römer, Synops. Mon. П. 153. |). Habitat in sylvis Novae Granatae ad altit. 4000 реа.: Gou- dot! , Linden 14091; in prov. de Ocana; Schlim n. 685. 693. 1118.! ; in Venezuela: Fendler n. 2548.! , Funck et Schlim 1215.!; іп Pe- ruviae montibus : Bonpland! 8. 2. Petioli apice 2-glandulosi. 3. Folia parva ovata acuta glabra biglandulosa. Floris tubus brevis infundibuliformis basi dilatatus sepalis quinta parte breviot аре е co o оноо осе (3. P. ovata Martin. (in DC. Prodr. ІП, 322! = Азїгорїїеа ovata Römer, Synops. Mon. II. 151.). Variat foliis utrinque dense pubescentibus. Habitat in Nova Granata : Goudot D. 4.!; e. gr. in prov. Осана ad alt. 3900 ped.: 8сМіт 285. 1142./ , Holton! ; in prov. Bogota ad 4000 ped.: Triana !; ad Rio Grande: Goudot! In Guiana gallica : Martin!, Sagot 210.! 4. Folia coriacea, glabra, oblongo- lanceolata; cirri parvi . ..... ao. oon on o9 on n onc. (8) P. сНЕНФН Mis. = Тасѕопіа citrifolia Juss. Ann. Mus. Hist. nat. VI. 392. DC. Prodr. HI. 335.). Habitat іп Guiana gallica: Sagot n. 1287.!, Leprieur.! Specimina imperfecta tantum vidi. SECTIO Il. Inflorescentia utplurimum simplex. Pedunculi 1-flori simplices, petiolos aequantes vel superantes, — Егийісев vel herbae perennes. S. 1. Ecirratae. 1. Herbacea velsuffrutescens. Folia coriacea, ovata acuta vel subrotunda, glabra vel subtus praecipue pubescentia. Floris tubus campanulatus . . . . 1. (5.) P. Mansor Mast, *) Species extrabrasilienses, typis minoribus et numeris parenthesi inclusis intercalatae et in ipso conspectu breviter adumbratae, postea non fusius describentur, simili ratione ac in Loranthaceis (cf. fasc. 44.). 545 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 546 6. 2. Cirratae. A. Flores erecti vel adscendentes. a. Pedunculi quam petioli breviores 2. (6.) P. CANDIDA Mast. b. Pedunculi petiolos aequantes v. superantes. I. Corona media membranacea deflexa 3. (7). P. cosrATA Mast. II. Corona media membranacea erecta. «. Coronae faucialis filamenta apice haud dilatata 4. (8.) P. ELLIPTICA Gardn. В. Coronae faucialis filamenta apice dilatata. 1. Folia ovata subtus puberula . 5. (9.) P. HAEMATOSTIGMA Mast. 2. Folia ovato-oblonga glabra 6. (10.) P. RHAMNIFOL!A Mast. B. Flores penduls . . . . . . 7. (11.) P. PENTAGONA Mast. SECTIO III. Inflorescentia pluriflora racemosa vel subspicata. Pedunculi aggregati brevissimi. 1. Floris hypocraterimorphi tubus elongatus teres basi ventricosus. Coronae faucialis fila falcato-dilatata | 8. (12) P. spicata Mast. 2. Floris longe infundibuliformis tubus basi haud ampliatus. Coronae faucialis fila apice vix dilatata 9. (13.) P. sPINOsA Mast. SuBeENus П. PLECTOSTEMMA Masr. Frutices vel herbae scandentes, cirratae. Pedunculi plerumque simplices 1-flori v. raro ramosi pluriflori. Bracteae minimae sparsae vel herbaceae pinnatipartitae et approximatae. Floris tubus brevis tu- bulato-campanulatus. Corona membranacea e tubo supra medium ex- serta erecta brevis, superne longitudinaliter plicata, apice crenulato- lobulata, lobulis inflexis nonnunquam fimbriatis. Ovarium globosum vel ellipsoideum. Styli teretes vel clavati. Fructus baccatus vel exsuccus. (Cf. P. Banksii (sp. Australiensis) in tabula nostra СХХУШ, fig. II.). Зесто I. CIECA DC. Flores apetali plerumque ebracteati. 6. 1. Bracteatae. 1. Folia utrinque tomentosa subrotunda aequaliter 3-Іора. Bracteae З approximatae ovatae petiolulatae, flore 3-plo breviores Зее 25:55 52782078 (14.) Р. pannosa Smith (in Rees Cyclop. 1819. n. 28. ex DC. Prodr. III. 325.). Habitat in Mexico. Р (Cfr. etiam P. Vellozii, inter Dysosmias, cui folia triloba bracteaeque foliaceae laciniatae tribuuntur). $.2. Ebracteatae vel bracteis minimis sparsis instructae. A. Sepala alato-carinata . . . 10. (15.) P. свасплв Jacq. B. Sepala plana. а. Folia peltata. Folia coriacea glabra subtus ocellata, transverse elliptica, petioli infra medium biglandulosi, pedicelli petiolos aequantes (16.) P. coriacea Juss. CAnn. Mus. VI. p. 109. 6. 89. f. 2. — Passiflora difformis H.B.K. Nov. Gen. et Sp. II. 136. — Passiflora clypeata Smith in Rees Cyclop. n. 201). Habitat in Mexico: Liebmann т. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 91; іп Pa- nama: Seemann!, Wagner! ; in Nova Granata ад La Раша; Holton ! ; іт Venezuela et in Peruvia orientali ad Tarapoto: Spruce 4913. 45227, in Jamaica: Purdie! (Cfr. etiam P. suberosa var. hederacea, cui folia triloba peltata tribuuntur). Passiflor. b. Folia haud peltata. I. Folia pinnatipartita. Folia glabra, ad basin trisecta, segmentis petiolulatis trifidis basi attenuatis apice obtusis. (Flores non visi). (17.) P. Berteriana Balb. (ex DC. Prodr. III. 325.). Habitat in insula Cuba: Wright n. 2604!; S. Domingo: Bertero! П. Folia plus minus 2—5-loba. о. Petioli eglandulosi. 1. Folia 3-loba, lobis lateralibus lineari-lanceolatis elongatis cuspidatis divergentibus, lobo medio brevissimo integro vel breviter trilobo. Pedunculi petiolos eglandulosos superantes. Fructus globosus, magnitudine Cerasi, purpureus (18.) P. tenuiloba Кореш. (in Plant. Lindheimer р. 192.). Habitat in Novo Метісо: Wright n. 117. 210! 2. Folia membranacea basi subrotunda, medio lunato- truncata, 3-nervia; petioli eglandulosi. Stipulae lineari-subu- latae. Pedunculi petiolos aequapntes. Sepala late ovata. Corona simplici serie disposita. Ovarium ovale . (19.) P. Poeppigii Mast. (P. lunata Poepp. et Endl. Nov. Gen. et Sp. П. 58. t. 178., пес Juss. nec Smith.). Crescit in sylvis provinciae Peruvianae Maynas: Poeppig! 3. Folia membranacea profunde biloba, lobis oblongis obtusis vix divergentibus, nervo medio parum excurrente. Petioli eglandulosi. Stipulae'lineari-subulatae. Flores minimi (a me non visi) ТОГ (20.) P. bilobata Juss. (Ann. Mus. VI. 107. 6. 37. = P. Contrajerva Sm.in Rees Cyclop. n. 281). Habitat in Mexico : Pavon !; S. Domingo : Poiteau! 4. Folia membranacea, subtus pubescentia et ocellata, 4 poll. longa, 3 poll. lata. elliptica, basi rotundata, 3-пегуіа, biloba, lobis ovatis obtusis. Petiolus 14 lin. long. puberulus eglandulosus. Pedunculi 1 — 2 petiolis breviores. Bracteae aeubulatàà плато + (21. P. bauhiniifolia H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. РІ. IL 132!). In temperatis regni Quitensis : Bonpland in herb. Paris.! В. Petioli biglandulosi. t Stipulae foliaceae lunatae. Folia membranacea, 3-fida, lobis ovali-oblongis, latera- lalibus paullo brevioribus plerumque bilobis seu grosse dentatis. Petioli 2-glandulosi. Stipulae lunatae. Fructus ovoideus (22.) P.inamoena A.Gray (Pl. Wright. IT. 59.). Habitat in Novo Mexico: Wright! ++ Stipulae setaceae vel lineari-subulatae. 1. Folia polymorpha, plerumque plus minus 3-loba, lobo medio integro . . 11. (23.) P. suvBkROSA Linn. 2. Folia ocellata semiorbicularia, 3-nervia, apice trun- cata vel obsolete 3-loba, lobo medio cuneato parum longiora 12. (24.) P. LAWSONIANA Mast. Species in hac sectione dubiae, mihi incognitae, forsan sub aliis nominibus recensitae : Folia glabra basi subemarginata 3-nervia subtus eglan- dulosa, 2-loba, lobis oblongis divaricatis; petiolis eglandulosis, о В . V. or on n (25.) P. Dictamo DC. (Prodr. III. 324. ex flor. Mex. ined.). Habitat іп Mexico. 72 547 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 548 Folia triloba subtus glandulosa basi ovata, 3-nervia, lobis aequalibus apice setà mucronatis; petioli eglandulosi (26.) P. trisetosa DC. (Prodr. III. 324. ex КІ. Mex. ined.). Habitat in Mexico. Folia glabra superne albido-picta, profunde 3-loba, lobis subaequalibus oblongis acutis, summis obtuse 3-fidis, intermedio submajore; petioli eglandulosi; pedicelli 1—2 рі- losiusculi . . . . . o o o (27) P. maculata Scan. (Cat. hort. Bon. Coll. hort. Rip. p. 101., ex DC. Prodr. III. 324.). Habitat in insula Curacao. Folia subtripartita, laciniae lanceolatae acutae utrinque adpresse velutino-pubescentes marginibus glanduloso-coloratae ; petioli prope basin 2-glandulosi, pedunculi gemini. Baccae pisiformes nigrae . . . . . . (28.) P. limbata Tenore (Ann. Sc. nat. Ser. II. vol. XIII. 880. Walp. Rep. II. 219.). An P. suberosae forma ? Patria incognita. Зксто H. DYSOSMIA DC. Bracteae approximatae bi—tripinnatisectae. Flores petalis instructi. 6. 1. Petioli glandulis muniti. Folia majuscula circa 4 poll. longa, 6 poll. lata, 3-loba; petioli versus apicem glandulis duabus magnis stipitatis muniti. Stipulae foliacene semi-orbiculatae acuminatae. Вгасќеае la- ciniatae multifidae a flore remotae (29. P. acerifolia Cham. et Schlecht. (Linnaea V. 89. — Dysosmia acerifolia Roem. Synops. П. 151.). Habitat in Mexico: Liebmann 72!, Bourgeau 3168! 3262!; in Venezuela: Fendler 471!, Moritz 1719 !; Veraguas : Seemann n. 1626 !; in Nova Granata : Goudot ! $. 2. Petioli eglandulosi. A. Herba erecta, foliis subtrilobis villosis 13. (30.) P. CLATHRATA Mast. B. Herbae scandentes. 1. Folia parva 2 poll. lata, 17/, poll. longa, triloba, lobis rotundatis subtus glanduloso-lepidotis. Stipulae lineari- subulatae. Bracteae pinnatisectae, segmenta lineari-capillacea 14. (31.) P. LEPIDOTA Mast. 2. Folia 3-loba, lobis obtusis coriaceis omnino glabris; bracteae pinnatisectae, segmenta latiuscula. Stipulae lineari- Т 2, s (32.) P. pectinata Griseb. (Fl. Brit. W.-Ind. 294.). Crescit in insulis Antillanis, Bahamas, ,,Turk-island* : Hjalmann!; S. Domingo: Schomburgk ! 8. Folia 5 — 7-Јођа, lobis glabris dentatis. Stipulae lineari-subulatae. Bracteae florem aequantes bi—tripinnatisectae, segmentis linearibus . . . . . . o (33.)P.Liebmanni Mast.sp.n. Crescit in Mexico ad Venta Salada : Liebmann n. 41! 4. Folia 3-loba, lobis acutis villosis. Bracteae stipu- laeque pinnatisectae, segmentislatiusculis 15. (34.) P. упловл Vell. 5. Folia polymorpha plerumque 3-loba, lobis acutius- culis plus minus villosis. Stipulae bracteaeque bi—tripinnati- sectae, segmentis linearibus saepius glanduloso-capitellatis 16. (35.) P. FoETIDA Linn. 6. Folia 3-loba, lobis acutis villosis. Stipulae semi- orbiculares lacerato-ciliatae. Вгасќеае pinnatisectae 17. (36.) P. Укіло?п Gardn. Skcrio HI. DECALOBA DC. Bracteae parvae dissitae. Flores petalis instructi. Herbae vel fru- tices scandentes. $. 1. Ротхахтика DC. Inflorescentia cymoso-paniculata pluriflora, pedunculis brevibus. A. Folia 1-nervia integra. 1. Caulis teres puberulus. Folia 1!/,—2 poll. longa, 8—10 lin. lata, utrinque puberula. Petiolus 2—3 lin. long. eglandulosus. Stipulae lineares? deciduae. Pedunculi petiolis 2-plo longiores ramosi. Bracteae lineari-subulatae. Flores inter minimos. Tubus brevis. Petala albida, sepalis breviora. Gynandrophorum nullum. Ovarium globosum glabrum sessile (37.) P. multiflora Linn. (DC. Prodr. Ш. 323. Cav. Diss. X. t. 272.). Habitat in S. Domingo : Bertero!; S. Thomas: Oersted!; Cuba: Роеррід!, Wright 25981; Costa Rica: Oersted! B. Folia 3—7-nervia, 2—7-loba. 1. Caulis teres v. compressiusculus. Folia membranacea puberula ad 4 poll. lg., 1'/, poll. lat., cordata, 3-nervia tri- loba, lobis lateralibus divergentibus oblongis acutis, lobo medio multo minore nonnunquam obsoleto, omnibus nervo excurrente mucronatis. Petiolus vix pollicaris eglandulosus. Stipulae lineari-subulatae petiolo breviores. Pedunculi petiolos aequantes ramosi, pedicelli quam flores breviores. Вгас(еае lineari- subulatae interdum piunatisectae, lobis tribus linearibus. Flo- res campanulati diametro !/,-pollicares. Coronae faucialis fila petala aequantia, flava caeruleo-maculata. Ovarium globosum pilosum. Styli cylindrati. Stigmata globoso-capitata (38.) P. sexflora Juss. (Ann. Mus. VI. t. 37. f. 1. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 292. — Р. flori- bunda Lemaire Flore de Serres IV. p. 335 b.). Habitat in insulis Antillanis, e. gr. Jamaica: Wullschlaegel ! , Purdie!, Macfadyen!; Cuba: Wright 200!, Linden!; іп Mexico: Jürgensen 796. 886!, Liebmann 22. 23. 24. 25. 3f. 38! (Cf. P. Bahiensis, quae medium tenet inter Plectostemmas et Gra- nadillas.). 2. Folia glabra pedatisecta, segmentis 7. oblongis acutis basi utrinque processu foliaceo lineari-subulato instructis. Petiolus laminam subaequans eglandulosus vel glandulis 2 sessilibus ad basin munitus. Pedunculus ramosus cirriferus. Bracteae parvae dissitae. Corona 3-seriata filamentosa. Fructus magnitudine Piri, 3-sulcatus, trivalvis. Semina transverse SOR ae SL. ce жол e ME (39.) P. cirrhiflora Juss. CAnn. Mus. VI. t. 41. f. 2. DC. Prodr. IIT. 323. = ? Passiflora septenata DC. Prodr. III. 323.). Habitat in Guianae gallicae sylvis, fide Jussieu. Овз. Species valde dubia mihi fere incognita. An revera hujus generis?; habitu nec non fructu potius ad Modeccam pertinere videtur. Specimen authenticum haud vidi; sed specimen in Herb. Mus. Paris. (Hb. Juss. n. 16676.) nomine P. septenatae DC. ab ipso auctore inscriptum, | floribus quidem destitutum, foliis gaudet omnino cum iis P. cirrhiftlorae convenientibus. 8.2. Есркслһовл. Inflorescentia simplex. Pedunculi solitarii vel bini 1-flori. A. Folia simplicia vel obsolete lobata. a. Folia oblonga integra vel sinuata vel parum lobata. Petioli glandulosi. 1. Folia puberula subtus ocellata oblongo-lanceolata breviter acuminata. Petioli pollicares versus basin glandulis 8 magnis muniti. Pedunculi solitarii vel gemini spiraliter torti petiolos superantes. Flores diametro pollicares, late cam- panulati. Fructus globosus, mole Pisi, glaber 18. (40.) P. товта Мазі. sp. n. 549 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 550 2. Folia subcoriacea glabra, subtus ocellata oblongo- lanceolata integra vel repando-sinuata, basi rotundata; petioli infra medium glandulis duabus magnis orbicularibus sessilibus onusti. Flores parvi campanulati. Fructus globosus pube- rulus flavescens . 18, 413) р- АРЫС HB 3. Folia subcoriacea subtus ocellata, glauco-pruinosa ovata acuta repando-dentata; petioli basi biglandulosi; ovarium globosum. Fructus Piso vix major, violaceus (42.) P. cinerea Poepp. et Endl. (Nov. Gen. et Sp. Pl. П. 57. t. 177.). Crescit in sylvis primaevis provinciae Peruvianae Maynas ай Huallagae ripas, Junio ad Januarium flor.: Poeppig ! b. Folia suborbicularia apice truncata. I. Petioli eglandulosi brevissimi 20. (43.) P. MICROPETALA Mart. II. Petioli glandulosi. 1. Folia suborbicularia apice truncata, superne glabra, subtus pubescentia, subtus inter nervos glandulis magnis duabus instructa . . . . . + . . 21. (44) P. Рони Mast. 2. Folia semiorbicularia, basi rotundata, breviter pube- rula, glandulis inter nervos nullis, subtus ocellata. Petíoli medio biglandulosi . . . . 28. (45.) P. TRUNCATA Regel. B. Folia manifeste lobata. a. Folia oblonga. I. Folia 2-loba. о. Folia apice tantum lobata. 1. Folia membranacea 3 poll. longa, 2 poll. lata, subtus puberula glandulosa, ovato-oblonga, basi rotundata, 3-nervia, apice inter lobos laterales breves mucronata emarginata. Petioli 4--6 lin. longi eglandulosi. Stipulae lineares. Pedun- culi gemini petiolos 3-plo superantes. Bracteae minimae. Flores diametro sesquipollicares, urceolato-stellati. Sepala oblonga aurantiaca extus villosa. Petala breviora albida. Coronáe fila creberrima petalis aequilonga caeruleo-maculata. Ovarium glo- bosum villosum. Styli glabri. Fructus baccatus sphaeroideus (46.) P. alnifolia H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. PL.II. 136. — Р. Bogotensis Benth, Pl. Hartweg p. 184.). Habitat in monte Quindiu: Bonpland! ; Nova Granata: Triana! , Goudot!; prope Quito: Hall!, Jameson!; in Ecuador ad Banos: Spruce!; in Venezuela ad S. Martha: Purdie! 2. Rami triquetri flexuosi. Folia subcoriacea 1—17), poll longa, superne glabra, subtus puberula, glandulosa, basi cuneata, apice sub-biloba cum mucrone interjecto. _ Ребоћ 4 —6 lin. longi eglandulosi; stipulae lineari-subulatae. Pe- dunculi solitarii vel gemini, petiolis vix longiores. Flores dia- metro vix pollicares campanulati. Sepala oblonga obtusa aurantiaca. Petala albida. Coronae exterioris fila petalis vix breviora, spathulata petaloidea. Ovarium globosum glabrum (47.) ?P. cuneata Willd. (Enum. Hort. Berol. 696. ex DC. Prodr. HI. 332.). Habitat in Venezuela: Moritz n. 18981; e. gr. prope Tovar: ҒепШет n. 4831; in Panama: Hayes! 3. Folia membranacea magna (4 poll. long., 3!/, poll. 1а6.), superne glabra, subtus puberula inter nervos basi biglan- dulosa et glandulis dissitis stelliformibus munita, basi rotundata, apice Јипа(о-ђПођа lobis acutiusculis. Petioli sesquipollicares eglandulosi. Pedunculi petiolis subaequilongi. Flores rotato- campanulati. Coronae fila exteriora petala subaequantia teretia, — interiora capitellata, Ovarium ovoideum gla- briusulum . . . . . . . . . . 23. (48) P. тсвтнуовл Mast. В. Folia usque ad medium vel ultra biloba. 1. Rami compressi angulato-striati. Folia 4—5 poll. long., 2'/, poll. lat., basi rotundata, oblonga, biloba lobis ob- longis, saepius cum lacinulá aristatá in imo sinu, subtus inter nervos ocellata. Petiolus 5—10 lin. long. eglandulosus. Pedunculi gemini, petiolo duplo longiores, superne articulati. Flores diametro biunciales urceolato-stellati. Coronae fila ex- terna petalis breviora, crassa loriformia. Ovarium subrotundum (49.) P. tuberosa Jacq. (Hort. Schoenbr. IV. 49. t.496. Bot. Reg. t. 432. — P. punctata Lodd. Cab. 101., nec alior.). Habitat in insulis Antillanis: Smeathman; in Guiana anglica: Schomburgk п. 642!, Appun n. 2080! ; in Mexico prope Vera Cruz : Hahn 48. 41. 133! 2. Caulis compressus. Folia polymorpha membranacea glabra ocellata oblonga, basi subcuneata, ad medium in lobos 2 elongatos mucronatos modo rectos modo curvato-patentes divisa, lobulo intermedio minimo ovato acuto. Petiolus polli- caris eglandulosus. Pedunculi sesquipollicares. Flores cam- panulati ultrapollicares. Coronae fila exteriora sepalis aequalia liguliformia. Ovarium subglobosum villosum. Fructus sub- globosus, magnitudine Cerasi parvi, purpureus. Semina nigra ovoidea compressa undulato-rugosa (50.) P.furcata Mast. sp. n. Habitat in Venezuela: Burchell!, Fendler 484! П. Folia apice 3-loba. «. Lobi fol. apicales subaequales. 1. Folia cuneato-oblonga, glabrescentia. Flores tubu- lato-campanulati, ехрапві 1-pollicares et ultra 24. (51.) P. TRICUSPIS Mast. 2. Folia fere orbiculata subtus velutina, ocellata, ad basin biglandulosa. Flores parvi campanulati 25. (52.) P. ROTUNDIFOLIA Linn. В. Lobus fol intermedius longior. t Folia pubescentia. 1. Rami teretes villosi. Folia 4 poll. long., 3 poll. lat., utrinque molliter pubescentia, ovato-oblonga subtriloba, lobis lateralibus minoribus obtusis, basi rotundata, utroque latere аррепф се subulata munita, 3-nervia, nervis divergentibus in mucronem exeuntibus. Petiolus sesquipollicaris basi glandulis duabus munitus. Pedunculi bini petiolo aequilongi. Flores rotato-campanulati diametro 14--15 lin.; petala albida; co- ronae exterioris fila petala subaequantia, lanceolata vel spa- thulata, flavida; ovarium globosum hispidum (53.) P.holosericea Linn. (Amoen. Acad. L 226. DC. Prodr. III. 323.). Habitat іп Mexico: Hahn! , Liebmann ! aliique. 2. Caulis teres villosus. Folia puberula ocellata, 3—4 poll. longa, vix 2 poll. lata, oblongo-lanceolata basi rotun- data, 3-nervia, nervis approximatis, apice obsolete triloba, lobo terminali deltoideo, lobis lateralibus minimis. Petiolus brevis eglandulosus. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculus petiolo aequilongus, floribus aurantiacis, diam. 16—17 lin. Coronae faucialis fila exteriora falciformia. Ovarium globosum villosum (54.) P. mollis H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. II. 137. DC. Prodr. III. 327.). Habitat in monte Quindiu ad ripam fl. Cuello: Humb. et Вопр!. ! ; in Venezuela prope Tovar: Fendler n. 478!; in Nova Granata prope Bogota : Triana! ; N. Granata, Quindiu; Goudot ! Var. integrifolia Planch. Mss. foliis oblongo-lanceolatis integerrimis trinerviis. Hábitat in Nova Granata: Goudot n. 11! 551 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 552 TT Folia glabra. 1. Caulis compressus sulcato-striatus. Folia 2'/, — 3 poll. long., 1!/, poll. lat., subcoriacea, glabra, ocellata, subtus pallidiora, ovato-oblonga, basi rotundata, 3-nervia, apice bre- viter triloba, lobis deltoideis muticis, medio majore. Petiolus vix pollicaris eglandulosus. Stipulae lineari-subulatae. Pe- dunculi gemini articulati petiolis duplo longiores. Вгас(еае subulatae dissitae. Flores rotato-campanulati, diam. 11/,-роП.; tubus glaber; petala oblonga albida sepalis breviora. Coronae fla externa teretia curvata, petalis parum breviora. Ovarium globosum hispidum; styli teretes ovario longiores (55.) P. fuscinata Mast. (sp. nov.). Habitat in Mexico prope Mirador: Liebmann n. 19! 2. Caulis angulatus striatus. Folia membranacea glabra, 4 poll long., 4 poll. lat., supra laete roseo- trifasciata, infra violacea, oblonga, basi subcordata vix pel- tata, apice 3-lobata, lobis obtusis, medio longiore, 3-nervia, nervis parum divergentibus subtus eminentibus et glandulas duas magnas foventibus. Petiolus teres eglandulosus. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculus petiolo aequalis. Bracteae mi- nimae. Flos late campanulatus, diam. 1'/,-роћ. Sepala ob- longa recurva; petala linearia sepalis dimidio breviora. Co- ronae filamentosae biserialis Ша extima filiformia patentia curvata sepalis aequilonga, intima breviora apice clavato- dilatata. Corona membranacea apice inflexa; corona basilaris crassa lobulata. Ovarium obovoideum glabrum | (56.) P.trifasciata Lemaire (Ill. Hort. t. 544.). Patria incognita, verisimiliter e Brasilia boreali in hortos Europaeos introducta. b. Folia semiorbicularia. I. Folia biloba. о. Lobi divaricati. + Coronae faucialis fila ligulata apice haud dilatata. ? Folia glabra (superne saltem). 1. Folia membranacea, glabra, ocellata, suhorbicularia, 3-nervia, inter nervos ad basin biglandulosa, apice divaricato- biloba, lobis obtusiusculis, sinu intermedio lato lunato, inter- dum aequaliter obsolete triloba. Petiolus sesquipollicaris laminá brevior, eglandulosus. Pedunculi solitarii vel gemini petiolos superantes. Flores diam. 1 poll. et ultra, campanulati, extus aurantiaci. Ovarium subglobosum . . (57.) P. Andersoni DC. (Prodr. III. 236.). Habitat in insula S. Lucia: Anderson in herb. Mus. Britt.!; in Dominica: Imray ! 2. Caulis flexuosus. Folia 1 poll. longa, 2 poll. lata, semiorbiculata, fere usque ad medium lunato-biloba, basi le- viter cordata, superne glabra, subtus puberula, ocellata, lobis ovatis acutiusculis divaricatis patulis; petioli pollicares eglan- dulosi. Pedunculus solitarius petiolo aequilongus. campanulati extus puberuli, diam. 1 poll. globosa magnitudine Cerasi, nigrescens. FNEDNA ©, vum ТЕО о Flores Bacca pyriformi- Semina undulato- (58.) P. indecora H.B.K. (Nov. Gen. II. 134.). In Peruvia ad Chachapoyas: Matthews!, Вопрїапа! 8. Folia glabra subcoriacea heteromorpha, semper bi- lobata, lobis divaricatis, basi rotundata vel cuneata semper glandulis 2 magnis inter nervos instructa. Flores albidi diam. АУЫ ре ouo. oc PM . 26. (59.) P. Укярквтпло Linn. 09 Folia pubescentia eglandulosa. 1. Folia cordato-biloba, lobis late lanceolatis mucronatis basi divaricatis apicem versus convergentibus, sinu igitur sub- orbiculari. Flores rotato-campanulati. Fructus subglobosus 27. (60.) P. nuBRA Linn. 2. Folia basi semiorbicularia, antice lunato-biloba, lobis oblongis lanceolatisve divaricatis, sinu inter lobos apice lato, medio nervo excurrente aristulato. Flores tubulato-campa- nulati. Fructus elongatus ellipticus hexagonus 28. (61.) P. cArPsuLARIS Linn. ++ Coronae faucialis fila apice spathulata vel dilatata. 0 pedunculi folio breviores. petalis brevius. Gynandrophorum inclusum 1. Folia membranacea saepe albo-maculata, transverse ovalia, basi rotunda subpeltata, apice biloba, lobis latissime divaricatis oblongis obtusis, intermedio obsoleto mucronulato. Petiolus lamina longior eglandulosus. Pedunculi solitarii vel gemini, petiolis breviores vel longiores. Flores basi com- planati rotato-campanulati; coronae fila 1-serialia falciformia petalis subaequilonga. Fructus globosus 29. (62.) P. OnaANENsIs Gardn. 2. Folia subcoriacea glabra ocellata cordato-biloba, lobis divaricatis obtusis, sinu lunato, petiolo brevissimo eglan- duloso. Pedunculi petiolis aequilongi vel longiores. Flores campanulati albidi. Coronae fila externa patentia petalis parum breviora, apice dilatata 3-alata. Ovarium subglobosum v. pyriforme, glabrum. — Variat foliis majoribus nec non basi cuneatis, lobisque minus divaricatis . (63.) P. lunata Willd. (Әр. РІ. Ш. 612. Smith Ic. Pict. I. 1. = Р. biflora Lam. Dict. Ш. 36. Cav. Diss. X. 288. — P. glabrata H.B.K. Nov. Gen. et Sp. П. 135.). Habitat in Mexico: Pavon!, Liebmann 26. 27!; Costa Rica: Oersted!; Panama: Fendler 121!; Venezuela: Purdie!; in Nova Granata: Bonpland! , Goudot n. 21, in Jamaica: Purdie! Var. costata Mast., floris tubo extus lobato, intus prominenter costato, coronae filis falciformibus. In Guatemala: Friedrichsthal ! 3. Folia coriacea, glabra, ocellata, 11/„ poll. longa, 5—6 poll. lata, cordato-biloba, lobis divaricatis oblongo-lan- ceolatis. Petiolus brevis 2—3 lin. long., villosulus. Pedun- culi gemini sesquipollicares. Flores campanulati pollicares; coronae faucialis fila biserialia, externa petalis subaequilonga spathulato-dilatata, interna capitellata breviora. Ovarium ob- longum villosum. Fructus vix pollicaris ovalis glaber pube- rulus. Semina compressa undulato-rugosa (64.) P. spathulata Mast. sp. nov. Habitat in Mexico: Liebmann 13? 14! 8. Lobi subparalleli, sinu angusto vel superne saltem haud dilatato. 1. Folia membranacea suborbicularia basi subcordata, ultra medium in lobos duos obtusos glabros subtus ocellatos divisa. Glandulae inter nervos nullae. Petioli vix pollicares eglandulosi; pedunculi petiolos aequantes. Flores diametro 17/;-роП., rotato-campanulati. Fructus oliviformis glaber fusco-viridis. Semina oblonga lineis elevatis undulatis notata (65.) P. Mexicana Juss. (Ann. Mus. УІ. 108. tab. 38. f. 2.). Habitat іп Mexico; Karwinski ! 2. Folia glabra subtus ocellata, 3-пегуіа, semiorbicu- laria, apice truncato biloba, lobis ovatis acutiusculis mucro- natis, sinu intermedio lato, 2 poll. longa, 3 poll. lat. Petiolus sesquipollicaris eglandulosus. Stipulae lineari-subulatae. Ре- dunculi solitarii vel gemini, petiolis aequilongi. Flores ex- pansi diam. 1!/-poll. Petala lineari-lanceolata parva. Сого- nae exterioris fila patentissima sepalis paulo breviora, corona membranacea brevior erecta plicata. Ovarium subglobosum. Styli longissimi graciles teretes. Stigmata capitata. Fructus olivaceus vel purpureus? Semina ovoidea compressa, lineis elevatis transverse notata . . . . . (66.) P. Jorullensis H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. H. 133. DC. Prodr. III. 326. — P. Medusaea Lemaire ex Bot. Mag. t. 4752.). Habitat in Mexico: Pavon!, Bonpland!, Liebmann 801, ad Ma- | zatlan: Seemann!, Karwinski!, Ghiesbreght 301! 553 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. II. Folia apice triloba. о. Lobi subaequales. + Petioli glandulis muniti. 1. Folia subcoriacea puberula, subtus glauco-maculata, 1 poll. long., 11, poll. lat., basi cordata, 3-nervia, nervis di- vergentibus, apice profunde aequaliterque 3-loba lobis ovatis acutis. Petiolus pollicaris basin versus glandulis 2 sessilibus munitus. Pedunculi gemini petiolos aequantes. Flores parvi campanulati extus rubescentes; petala oblonga albida sepalis breviora. Corona filamentosa duplex; fila externa petalis parum breviora liguliformia patentia, filis internis brevioribus apice capitellatis. Ovarium ovoideum, styli subclavati (67.) P. Lobbii Mast. sp.nov. Habitat ёп Columbia: 1,066! 2. Folia membranacea hispidula ciliata, 3-lobata, basi cordata, sinuata, subdentata, apiculata; lobi subaequales obtusi apiculati. Petioli hispidi infra medium biglandulosi. Pedicelli gemini brevissimi. Ovarium ellipticum glabrum (68. P. hispidula Knowles et Westcott (Bot. Cab. HI. 126. [1840.]). Habitat іп Mexico? Species mihi ignota, ап ad P. hirsutam referenda? ++ Petioli glandulis destituti, ? Folia apice tantum 3-loba. * Pedunculi folio breviores; gynandrophorum petala haud superans. 1. Folia glabra ocellata rubentia, 1 poll. lat., 2 poll. long., basi rotundata, 3-nervia, apice truncato- aequaliterque triloba, lobis parvis ovatis acutis mucronatis. Petiolus !/,- pollicaris eglandulosus. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculus petiolo aequalis, supra medium articulatus. Flores parvi rotato- campanulati. Sepala oblonga. Petala membranacea albida sepalis breviora. Corona faucialis duplex filamentosa, filis ex- terioribus filiformibus petala aequantibus, filis internis brevio- ribus apice capitellatis. Fructus ovatus glaber pollicaris (69.) P.erythrophylla Mast. CP. trisetosa DC. Flor. Mex. Ic. ined.?, ex DC. Prodr. HI. 324., ex descriptione videtur affinis, nisi eadem; differt solum perianthio de- cempartito). Habitat in Mexico ex DC. loc. cit. (?). In Nova Granata: Goudot n. 2! 2. Glabra gracillima. —Petioli eglandulosi 'pollicares. Folia membranacea plerumque pollicem longa, sesquipollicem lata, basi truncato-subcordata vix peltata, 3-пегуіа, breviter late et obtuse triloba. Pedunculi gemini angulo recto utrinque divaricati, bipollicares. Flores inter minimos; petala obtusa sepalis dimidio breviora. Fructus globosus purpurascens magnitudine Cerasi parvi . . . . (70.) P. filipes Benth. (Plant. Hartweg 118.). Habitat in silvis prope Guayaquil: Hartweg 661! In Метісо ad Oaxaca: Galeotti 3656., fide Benth. In Texas: Berlandier 2256. 3046 ! жк Pedunculi folio longiores; gynandrophorum petalis longius. 1. Folia membranacea glabra, oblonga vel subrotunda, S-nervia, apice obscure 3-loba lobis obtusis, basi inter nervos glandulosa et subtus ocellata. Petioli vix pollicares eglandu- losi. Pedunculi solitarii vel gemini elongati (3— 4 poll. longi) Passiflor. 554 penduli. Flores viridescentes campanulati; tubus longitudina- liter lobatus. Corona faucialis filamentosa 1-вегїайз, filis crebris quam petala dimidio brevioribus; corona membranacea nulla. Filamenta subulata. Fructus globosus vel ovoideus purpureus, magnitudine Cerasi. Semina oblonga lineis elevatis transversis notata (71.) P. penduliflora Bert. (ex DC. Prodr. III. 326. нөр. Fl. Brit. W.-Ind. 293. Bot. Mag.t.4565.). Habitat in insulis Antillanis, е. gr. Jamaica, а Brotero! , Wull- Schlaegel! et fere omnibus collectoribus reportata; in insula Cuba: Wright ! Овв. In herb. Linnaeano specimen, cui nomen P. rotundifoliae adscriptum est, ad hanc speciem pertinet. Cum descriptione tamen P. rotundifoliae sub isto nomine citata haud congruit. ?? Folia ad medium triloba. 1. Caulis compressus sulcato-striatus. Folia glabra, subcoriacea, 1 poll. longa, 2 poll. lata, basi late cordata, З-пегуја, nervis divergentibus, superne in lobos tres aequales obtusos divisa. Petiolus semi- pollicaris hirtellus eglandulosus. Stipulae minutae subulatae. Pedunculus petiolo parum longior. Bracteae minimae. Flores parvi. Ovarium globosum . . . . (72) P.obtusiloba Mast.sp.n. fere ad medium Crescit ін Peruvia: Pavon, Mac Lean! 8. Glabra. Folia coriacea, obcordata, ultra medium 8-loba, lobis obtusis mucronatis, lobo medio basi constricto ; petioli eglandulosi, stipulae setaceae. Pedunculi bini petiolum aequantes v. superantes. Flores flavescentes, Вассае atro- coeruleae stipitem aequantes . . . (73.) P. affinis Engelm. (in Bost, Journ. nat. hist. VI. 233., ex Walp. Ann. II. 652.). Habitat іп Texas: Lindheimer ! f. Foliorum lobus medius lateralibus longior. + Petioli eglandulosi. Herbacea, Folia subcoriacea glabra obcordata, trans- verse latiora, 3-loba, lobis latis brevibus mucronatis. Petioli eglandulosi. Pedunculi gemini graciles petiolo longiores. Flores parvi rotato-campanulati. Petala sepalis ferme 3-plo breviora. Coronae fila extima patentia sepalis aequilonga. Ovarium ellipticum glabrum. Fructus globosus pisiformis (74.) P. lutea Linn. (Amoen. Acad. I. 224. t. 10. f. 13. Bot. Reg. t. 79.). Habitat in provinciis meridionalibus Americae septentrionalis, Z ab omnibus collectoribus reportata. Tt Petioli glandulosi. ° Folia ad medium 3—5-loba. 1. Folia glabriuscula cordato-3-loba, argute subdentata vel integra, lobis triangulari-acuminatis, medio magis producto, ad sinus interdum glandulosa. Petioli pollicares et ultra, limbo breviores, glandulis duabus magnis clavatis versus me- dium muniti. Stipulae dimidiato-ovatae acuminatae. Flores rotato-campanulati diametro 17/,-роПісагев. Coronae fila- тепбова, fila i-serialia petala subaequantia. Fructus glo- МИН, 1 12179 v. ы” 80. (75.) P. sicvorpks Cham. et Schlecht. 2. Folia pilosiuscula, obcordata, 3-loba, lobis deltoideis dentatis, lobo medio magis producto. Petioli sesquipollicares, ad basin laminae glandulis stipitulatis muniti. Stipulae fal- catae аситіпаѓае, Pedanculi petiolis breviores. Ovarium ob- longo-ovoideum setis applanatis latiusculis vestitum. Styli graciles . · · + + • 81. (76.) P. УУлвмихеп Mast, 73 555 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 3. Folia membranacea cordata 5-nervia 3—5-loba, lobis deltoideo-ovatis acuminatis dentatis; petioli versus apicem glandulis duabus magnis patelliformibus sessilibus instructi. Stipulae foliaceae falcatae dentatae. Pedunculi petiolis dimidio breviores. Flores parvi. Sepala dorso hirsuta et longiuscule obtuseque cornuta. Petala sepalis breviora. Ovarium ob- longum ~. <= absque descriptione). Habitat їп America centrali, teste Oersted. ?? Folia ultra medium 3—5-loba. 1. Folia obcordata, 3—5-loba, lobis oblongis basi an- gustatis, lateralibus divergentibus, medio longiore, ad margines repando-dentata glandulisque sessilibus munita; petioli 11/,- pollicares limbo subaequilongi, glandulis duabus sessilibus muniti. Pedunculi solitarii vel gemini petiolos vix aequantes. Ovarium ellipticum glabrum phys. Classe der k. bayer. Akad. der Wiss. П. 342.). Habitat іп Mexico: Bonpland!, Hahn !, Karwinski ! 2. Caulis flexuosus puberulus sulcato-striatus. Folia membranacea eglandulosa cordata, ad medium vel ultra 3-1loba, lobis ovato-oblongis dentatis, medio magis producto ; petiolus limbo vix aequilongus apicem versus glandulis duabus magnis sessilibus instructus. Stipulae falcatae acuminatae dentatae lj-pollicares. Pedunculi gemini petiolos subaequantes. Flores late campanulati; fila coronae faucialis patentia curvata petalis subaequilonga. ^ Gynophorum pentagonum. Ovarium pyriforme puberulum. Fructus parvus nigrescens globosus (79.) P. morifolia Mast. Habitat in ditione Tucuman: Tweedie 1174 ! 3. Caulis teres hispidulus. Folia membranacea hispida palmatim 5-loba, obcordata, lobis lanceolatis integris basi haud angustatis, medio longiore, lateralibus divaricatis. Petioli pollicares apicem versus glandulis duabus stipitulatis muniti. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculi petiolis aequilongi bracteis setaceis sparsis obsiti, Flores expansi bipollicares, tubo sub- globoso. Sepala anguste carinata. Corona fila petalis aequi- longa. Ovarium ellipticum ра (80.) P. KarwinskiiMast.sp.n. Habitat in Mexico: Karwinski n. 178! C. Folia transverse oblonga vel ovalia, biloba, lobis la- tissime divaricatis, intermedio minore nonnunquam inter- jecto. (Conferantur etiam P. Vespertilio, Organensis, lunata). І, Lobi laterales angusti oblongi. 1. Rami graciles compressi. Folia membranacea biloba, lobo tertio obtuso interdum interjecto, lobis lateralibus late divergentibus angustis oblongis, saepius discolora, supra viridia subtus purpurascentia; petioli breves. Pedunculi solitarii vel gemini, petiolos superantes. Flores diam. sesquipoll. Coronae fila teretia petalis subaequilonga. Ovarium globosum glabrum 82. (81.) P. MAXIMILIANA Bory. (Cf. etiam P. Vespertilio, cujus folia nonnunquam lobos latissime divergentes exhibent). 2. Folia glabra eglandulosa, 1 poll. longa, 5 poll. lata, elliptica, basi rotundata, lobis lateralibus fere horizontaliter patentibus oblongis obtusiusculis, lobo medio fere obsoleto S HE (?7.) P.ceratosepala Mast. (— Ceratosepalum parviflorum Oersted Flor. Centr. Amer. t. 17. (78. P.bryonioides H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. II. 140. — Р. exsudans Zucc. in Abhl. der math.- obtuso emarginato. Petiolus 3-pollicaris eglandulosus. Pe- dunculi solitarii. Flores campanulati aurantiaci (82.) P. misera H.B.K. 556 (Nov. Gen. et Sp. Plant. II. 136!). Habitat in Nova Granata inter Turbasco et Cartagena : Bonpland ! Species P. Maaximilianae et P. retusae quoad foliorum formam similis, floribus autem minoribus diversa. П. Lobi foliorum latiusculi oblongi obtusi. о. Coronae faucialis fila apice dilatata vel falcata 33. (88.) P. PUNCTATA Linn. В. Coronae faucialis fila teretia liguliformia. * Folia inter nervos ad basin glandulosa. 1. Folia membranacea utrinque glabra, 1!/, poll. longa, 8 poll.lata, transverse ovalia, 3-nervia, inter nervos ad basin glandulis duabus magnis munita, apice obsolete biloba lobis rotundatis; petiolus eglandulosus pollicaris; stipulae subulatae. Pedunculus petiolo aequalis. Flores nutantes albidi urceolato- campanulati, diam. pollicares et ultra. Corona faucialis fila- mentosa, filis 1-seriatis quam petala dimidio brevioribus in- clinatis flavis; corona membranacea similis, plicata ; tubus floris infra coronam membranaceam longitudinaliter sulcatus. Gy- nandrophorum exsertum. Ovarium ovale hispidum (84.) P. Swartzii Mast. T (= Decaloba Swurtzii Roemer Synops. Monogr. fasc.2. 160. — Passi- flora rotundifolia Swartz , Obs. Bot. 337. Plant. Ind. occ. 822. n. 16. (anno 1791.), non Linn.). Habitat in insulis Antillanis, ev Swartz, e. gr. in Dominica: Imray! 2. Folia membranacea glabra subpeltata, 1 poll. longa, 2 poll et ultra lata, transverse ovalia, 8-пегуїа, basi inter nervos glandulis 2 magais munita, 2- v. sub 3-loba lobis la- teralibus majoribus divaricatis oblongis obtusis, lobo intermedio breviore truncato-emarginato. Petiolus puberulus '/,-pollicaris. Pedunculi gemini folia aequantes. Fructus pisi magni mole, globosus purpurascens . . . 3. Folia coriacea superne glabra subtus villosula, 1 poll. longa, 2 poll. lata, transverse ovalia, basi rotundata, trinervia, eglandulosa, lobis lateralibus divaricatis oblongis, lobo medio multo minore subdeltoideo. Petiolus 'A-pollicaris basi glan- dulis duabus sphaericis munitus. Pedunculus petiolo 2-plo longior. Flores diam. pollicares, campanulati. Corona fau- cialis filamentosa; fila biserialia, exteriora petalis aequilonga filiformia villosula, interiora dimidio breviora glanduloso- capitellata. Corona membranacea media ut videtur nulla. 34. (85.) P. MmrcROCARPA Mast. Ovarium ellipticum glabrum. . . (86. P. exoperculata Mast. Appendix. Species verisimiliter hujus sectionis (vel forsan С?есае) mihi haud satis cognita. Scandens, ferrugineo-tomentosa. Rami teretes. Folia 7— 8 poll.longa, 5 poll. lata, subcoriacea, utrinque tomentosa, oblonga, cordata, 5-nervia, obsolete triloba, lobis acutis sinuatis, lobo medio multo longiore. Petioli 1!/, —2-pollicares versus medium glandulis duabus magnis concavis muniti. Stipulae lineares petiolo 1; breviores. Pedunculus ut videtur petiolo aequilongus, bracteis minimis setaceis dissitis munitus. Flores incogniti, Fructus oblongus coriaceus 1!/, -pollicaris flavescens, demum purpurascens. Semina compressa obcordata lineis ele- sp. nov. Habitat іп Andibus Boliviensibus prope Sorata: Mandon 611! vatis undulatis notata . . . . . (87.) P. ferruginea Mast.sp.n. Habitat in Peruvia ad Tarapoto: Spruce n. 4901! 557 SuseENUs HI. MURUCUIA. (Munvcuia Tourn. Inst. t. 215. Juss. Gen. 398. DC. Prodr. 11. 333. — МовоспаА, PENTARIA, TACSONIAE 5 Psilanthus DC.). Bracteae parvae, dissitae. Flores extus colorati subelongati cylindrato-campanulati. Corona membranacea plana nec plicata, integra vel apice filamentosa. Sectio I. EUMURUCUIA. Corona membranacea ad faucem tubi sita, erecta vel deflexa. 1. Folia membranacea glabra, subtus ocellata, 3-nervia, transverse oblongata, divaricato-biloba, 2 — 2!/, poll. lata. Petioli eglandulosi breves. Stipulae minimae subulatae. Ре- dunculi petiolis 2—3-plo longiores. Flores punicei. Petala sepalis angustiora brevioraque. Corona faucialis concolor tubulosa, calyce duplo fere brevior; corona media membranacea deflexa. Floris tubus basi intus per septa 10 parallela in cellulas totidem divisus. Gynandrophorum gracile exsertum. Ovarium oblongum obtusum glabrum . . . (88. P. Murucuia Linn. (Sp. Pl. ed. 3. vol. П. p. 1357. Cav. Diss. X. 287. Bot. Reg. t. 574. = Мигисша ocellata Persoon, Ench. H. 222. — Passiflora orbiculata Cav. Diss. X. 286. - Мигисша orbiculata Persoon, Ench. II. 222.). Habitat in insulis Antillanis, ab omnibus fere collectoribus re- portata. Variat forma foliorum. 2. Folia subcoriacea glabra subtus ocellata, summa sub- amplexicaulia, 4 poll lata, S—10 lin. longa, heteromorpha, basi cordata, subtriloba, lobis lateralibus divaricatis lineari- oblongis apice rotundatis parum emarginatis, lobo intermedio minimo rotundato. Petiolus brevissimus eglandulosus. Stipulae parvae subulatae. Pedunculi folii diametro transverso bre- viores, solitarii vel gemini. Flores punicei subsesquiunciales, tubulato-campanulati; sepala lineari-subulata stellato- patentia ; petala sepalis longiora latioraque oblongo-lanceolata. Corona faucialis duplex, exterior e filis liguliformibus carnosulis quam petala dimidio brevioribus constans, interior membranacea de- color apice lacero-partita deflexa. ^ Gynandrophorum gracile exseríum, Fructus subglobosus magnitudine Cerasi magni, coerulesc.us, glaber. Semina ovalia, testa lineis elevatis "401184 шшш. V oV. A (89.) P. perfoliata Linn. (Willd. Sp. Ш. 611. excl. syn. Mill. Bot. Reg. t. 78. Jacq. Hort. Schónbr. П. 28, t. 182. = P. cephaleima Bory Ann. Genev, II. 152. t. 22, f.2. — P. normalis Linn. Amoen. Acad. V. 408, Willd. Sp. HI. 612.). Habitat in insulis Antillanis, e. gr. in Jamaica: Bertero!, Wull- schlaegel! , Oersted! , Wright! , Masson!, Houston! Folia in eodem specimine magnopere variant. 8. Folia subcoriacea glabra, subtus ocellata, basi cuneata vel rotundata, 3-nervia, oblonga, subtriloba, lobis per nervos excurrentes mucronulatis. Petioli pollicares et ultra, eglan- dulosi. Pedunculi solitarii vel gemini petiolos parum superantes. Flores elongato-campanulati punicei. Sepala lineari-oblonga. Petala linearia sepalis minora. Corona faucis duplex, exterior basi membranacea, superne filamentosa erecta, petalis dimidio brevior, interior conformis deflexa. Ovarium pyriforme glabrum. Fructus subglobosus . . .... (90.) P. oblongata Swartz. (Fl. Ind. occ. П. 1135. Роке, Encycl. Suppl. II, 839. (sphalmate P. elongata) = P. oblonga DC. Prodr. ІП. 326.). Var. lyrifolia , folia basi rotundata oblonga apice breviter biloba, lobislateralibus acuminatis lobum intermedium minimum pluries superantibus. (— P.oblongata var. lyrifolia Tussac ex Griseb. W.-Ind. Flor. 295.). Ceterum quoque foliorum forma et magnitudine conspicue variat. Habitat in insulis Antillanis, e. gr. Сиба: Wright165,5. 198a. 16151; Jamaica: Purdie!, Bancroft, Wullschlaegel 842! — Var. lyrifolia іп Jamaica: Bertero !, Bancroft ! PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 558 4. Folia coriacea, glabra, ocellata, ovato-oblonga, 3-nervia, 2'/, poll. longa, 1 poll.lata. Petioli Јата parum breviores eglandulosi. Stipulae subulatae. Pedunculi folio dimidio breviores. Flores punicei campanulati. Coronae ex- terioris filamenta petalis breviora, corona interior membranacea deflexa (?). Fructus globosus glaber purpurascens (91.) P. cuprea Linn. CAmoen. I. 219. t. 10. f. 3. Jacq. Ic. plant. rar. t. 606. Dill. Hort. Eltham. t. 138. f. 165.). Var. Cavanillesii (DC.) Mast., foliis eglandulosis margine ciliatis. (— P. cuprea Cav. Diss. X. t. 273. — P. Cavanillesii DC. Prodr. ІШ 323.). Habitat cum varietate in insulis Bahamensibus. Sectio II. PSILANTHUS DC. (pro parte). Corona membranacea e tubo versus basin enata, erecta vel deflexa. * Flores apetali (S Pentaria Griseb.). 1. Folia glabra subcoriacea ovata mucronata vel lanceo- lata, interdum subtriloba; petiolus glandulis 2 stipitatis in- structus. Flores coccinei; tubus basi ventricosus, segmenta 5 linearia. Corona faucialis filamentosa, filis quam petala brevioribus; corona membranacea apice crenulata, deflexa. Ovarium ellipticum glabrum (92.) P. lancifolia Desv. (in Ham. Prodr. Flor. Ind. occ. 1825. ex DC. Prodr. III. 831. — P. regalis Macfadyen Flor. Jamaic. 151. Griseb. Fl. Brit. W.-Ind. 292.), Habitat in Jamaica : Macfadyen ! , Bancroft 1 2. Folia glabra peltata semiorbicularia profunde 3-loba, lobis lateralibus divaricatis obtusis, lobo medio paullo longiore oblongo acuto basi attenuato. Рейдиз 1?/,-pullicaris medium versus biglandulosus, Stipulae subulatae. Pedunculi pollicares solitarii vel gemini. Flores virides vix 2-роПісагев; tubus basi ventricosus, limbus tubo brevior in segmenta 5 linearia divisus. Corona faucialis simplex filamentosa, filis brevibus; corona membranacea erecta e tubo versus basin emergens. Fructus subglobosus purpurascens glaber (93.) P. viridiflora Cav. (Ic. V. t. 424. = Tacsonia viridiflora Juss. Ann. Mus. VI. 389. DC. Prodr. ІП. 336. = Р, tubijlora H.B.K. Nov. Gen. et Sp. II. 1391). „Medium tenet inter Tacsonias, Passifloras et Мигисшав“ DC. 1. c. Folia interdum polymorpha, in eodem specimine linearia liguliformia 1-nervia cum 3-lobis occurrunt. Habitat in Mexico: Pavon!, Bonpland!, Beechey! , Liebmann n. 32. 37. 39! ** Flores dichlamydei ($ Decaria Griseb.). 1. Folia glabra 2—3 poll. longa cuneato-oblonga sub- truncata 3-loba, lobo medio minore. Petiolus vix semipolli- caris eglandulosus. Pedunculus 1--17/,-роП. Flos 2 poll. longus cylindrato-campanulatus, limbi laciniae tubo breviores. Corona faucis simplex filamentosa, filis quam petala brevio- НИВИ сее 2, во њене (94.) P. bicuspidata Mast. (= Tacsonia cuneata Benth. Plant. Hartweg 188. = Tacsonia bicuspidata Karsten Linnaea XXX. 160.). Habitat in prov. Bogota ad altid. 10,000 ped.: Hartweg!, Triana ! 2. Folia 4 poll. longa, 1'/, —2 poll. lata, coriacea, superne glabra, subtus pilosiuseula, oblonga, basi rotundata, 3-пегуја, apice parum triloba, lobis acutis, medio magis pro- ducto. Petiolus semipollicaris eglandulosus. Stipulae subu- latae. Cirri complanati. Pedunculus folio aequilongus. Flores cylindrati, tubus elongatus 3—4 poll. longus, sepala petalaque oblonga vix pollicaria . (95.) P. trinervia Mast. (— Tacsonia trinervia Juss. Ann. Mus. Hist. Nat. VI. 390. t. 58.). Habitat in umbrosis ad flumen Casiquiare Venezuelae : Humboldt et Bonpland ! ; in Nova Granata ad Antioquia et ad montem Quindiu: Jervoise, Linden 1127 ! , Goudot!, Purdie!, Holton 707!, Triana 369! 559 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 560 8. Folia cordata 5-nervia, nervo medio parum excurrente, triloba, lobis oblongis obtusis divaricatis. Petioli eglandulosi. Pedunculi petiolis duplo longiores. Floris tubus cylindratus hirsutus, fauce contracta. Sepala 5 oblonga, dorso subcarinata, extus rubro-violacea, intus albida; petala albida sepalis bre- viora. Coronae faucis Í-serialis fila crassiuscula violacea apice albida. Ovarium ovoideum . (96.) P.sanguinolentaMast. (in Gard. Chron. 1868. p. 1162.). Tabula nostra CXXVIII. Fig. III Habitat іп Columbia: Wallis! ; in Peruvia (2): Lobb n. 151! Species haud satis nota, an revera hujus subgeneris? Folia glabra acuta, inferiora lanceolata subsessilia, media subpetiolata 3-partita, summa petiolo ramoso pedatisecto ; pedicelli solitarii exinvolucrati; calyx 10-lobus (97.) P. heterophylla Lam. (Encycl. Ш. 41. DC. Prodr. III. 332.). Habitat in insula S. Domingo. (Cf. P. Berteriana). SuscENUS IV. GRANADILLA РС. Frutices vel herbae. Pedunculi solitarii vel gemini, interdum in racemum (casu foliorum) aphyllum aggregati. Bracteae З magnae foliaceae, versus apicem pedunculi in involucrum seu epicalycem aggregatae. Flores plerumque speciosi. Floris tubus campanulatus plerumque carnosulus. Corona filamentosa pluriseriata. Corona membranacea e tubo versus medium enascens. Ovarium ovoideum vel oblongum. Styli clavati. Sectio I. Bracteae infra medium conjunctim enatae involucrum campanulatum efficiente s. 6. 1. Folia simplicia. A. Stipulae lineares. 1. Rami teretes sulcato-striati glabri. Folia glabra cordiformia minutissime denticulata, 4—5 poll. longa, vix 4 poll. lata. Petioli 3-pollicares apice 2-glandulosi. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculi petiolos aequantes. Bracteae foliaceae ovatae acutae, ad medium in involucrum urceolatum conjunctae. Flores expansi 2—3-poll., coerulei. Corona faucialis filamentosa, filis 2-serialibus petala subaequantibus crassis violaceo-fasciatis, quibus accedunt fila numerosissimà . brevissima. Corona membranacea duplex e medio tubi enata, basi membranacea erecta, apice in fila brevia divisa. Ovarium отоци... а ее d ird (98.) P. Seemanni Griseb. (Bonplandia 1858. p. 7.). Habitat in America centrali et Panama: M. Wagner !, Chagres, Fendler n. 120! 9. Folia glabra ovata v. elliptica acuta, 6—7 poll. longa, 2:/, poll. lata, Petioli pollicares glandulosi. Stipulae lineari- subulatae. Pedunculus petiolo duplo longior. Bracteae ob- longae ad medium conjunctae. Flores 3 poll. diam. 85. (99.) P. млілғовміз Linn. (Cf. etiam P. velata, cujus folia nunc simplicia, nunc lobata). B. Stipulae late ovatae acutae. Ваш! fistulosi. Folia membranacea glabra late ovata cordata acuminata integra 1-nervia, 5—6 poll. longa, 5 poll. lata. Petioli 2-pollicares et ultra, glandulis sex liguliformibus instructi. Stipulae ovato-oblongae acutae dimidiatae, nervo excentrico producto mucronatae. Pedunculi solitarii vel gemini petiolis breviores. Вгас(еае herbaceae vix sesquipollicares, ovato-oblongae mucronatae, in involucrum campanulatum ad medium 3-fidum conjunctae. Flores expansi 2!/, —3-poll. diam. Fructus edulis КК (100.) P. ligularis Juss. . flavescente, bracteis magnis obtectus . (Bot. Mag. t. 2967. — P. Lowei Heer in Regel's Gartenflora 1852. p. 69. t. IX. — ? P. serratistipula DC. Prodr. III. 328.). Habitat in Costa Rica: Oersted!; Ecuador: M. Wagner !; іп Novae Granatae prov. Bogota: Triana!, Goudot 3!; in Boliviae prov. Larecaja, ubi colitur: Mandon 6081; іп Mexico: Galeotti 3668 !, Hahn! (Cf. etiam P. triloba, cujus folia interdum integra, stipulae late ovatae exstant). | $. 2. Folia 8—5—7-lobata. 1. Rami teretes. Folia membranacea spinuloso-denticu- lata glaberrima, subtus glauca, 5--6 poll. longa, 4—5 poll. lata, e basi profunde cordatá (lobis rotundatis) ovata, acuta, integra vel ad medium in lobos 3 ovatos obtusos divisa, lobo medio latiore obtusiore vix longiore. Petioli 2!/, — 3 poll. longi, apice biglandulosi; stipulae ovato-lanceolatae cordatae acuminatae duplicato-serratae sesquipollicares. Вгас(еае fo- liaceae ovatae acutae glanduloso-serratae, pollices 2 longae, 14, poll. latae, in involucrum late campanulatum trifidum coalitae, flores superantes. Coronae faucialis fila sepalis aequilonga, crassa liguliformia patentia, albo- et violaceo- annulata. Fructus ovoideus edulis . (101.) P. triloba Ruiz et Рау. (ex DC. Prodr. III. 330. — P. colubrina Poepp. et Endl. Nov. Gen. et Sp. П. 581). Habitat in Peruvia : Pavon!; е. gr. ad Tarapoto: Spruce 40521; in sepibus ad missionem Maynensem Yurimaguas: Poeppig 21711! —- Januario floret. : 2. Rami sulcato-striati. Folia superne glabra, subtus albido-tomentosa, ad 3 poll. longa, 2—3 poll. lata, poly- morpha, saepius oblate cordata ad medium triloba, lobis ob- longis acutis, medio magis producto. Petiolus pollicaris versus medium glandulis sessilibus munitus. Stipulae semipollicares lineari-subulatae. Pedunculus petiolum vix aequans. Bracteae oblongae obtusae cymbiformes, margine tomentosae, ad medium conjunctae, accrescentes, demum nonnunquam liberae. Flores late campanulati. Coronae faucialis fila exteriora pa- tentia petalis subaequilonga, interiora brevissima. Corona membranacea e medio tubi emergens, basi membranacea in- clinata, superne margine assurgente breviter filamentosa. Ovarium ellipsoideum glabrum. Fructus ovoideus vel glo- bosus mole fructus Pruni armeniacae, cortice coriaceo | (102.) P. velata Mast.sp. nov. Habitat in Venezuela prope coloniam Tovar: Fendier 2829! coll. 2. 1879: ad La Guayra ejusdem ditionis: Moritz 1318. P. maliformi forsan nimis affinis. 3. Folia glabra 5 poll longa, 9 poll lata, oblato- suborbicularia, cordata, lobis rotundatis divaricatis, 7-nervia, ultra medium in lobos 7 oblongos acuminatos serratos divisa, lobo medio longiore . . . . . . 36. (103.) P. SERRATA Linn. Sectio II. Bracteae liberae. (Cf. etiam P. velata Mast.). $. 1. Caules ramique exquisite tetragoni, ad angulos alati. Folia integra. 1. Rami distincte alato-tetragoni. Folia oblongo-ovata, basi rotundata v. cordata, apice abrupte acuminata. Petioli 6-glandulosi. Pedunculi trigoni. Floris tubus basi intrusus. Corona supramediana inter coronam faucialem filamentosam pluriserialem et coronam mediam membranaceam (operculum) obvia, simplex vel duplex . . . . 37. (104.) P. QUADRANGULARIS Linn. 2. Rami tetragoni ad angulos leviter alati. Folia oblongo-ovata. Petioli 2— 4-glandulosi. Pedunculus teres. Bracteae plerumque parvae. Floris tubus basi vix umbilicatus. Sepala corniculo brevi munita. Corona supramediana nulla. Fructus plerumque obovoideus vel pyriformis 88. (105.) P. ALATA Ait. 561 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 562 3. Rami quadrangulares ad angulos late alati. Folia late ovata vel suborbicularia. Petioli 6-glandulosi. Pedun- culus teres. Bracteae suborbiculares. Floris tubus brevis basi umbilicatus, bracteis reconditus. Sepala ecorniculata. Со- ronae тетргапаседе duplicis superior basi membranacea, e filis cohaerentibus inflexis constans. Fructus maximus oblongus obtusus, basi apiceque trilobus 39. (106.) P. MACROCARPA Mast. 8. 2. Caules ramique teretes vel angulati, sed haud alati. A. Folia (adulta) integra 1-nervia. a. Pedunculi aggregati cymam үе! racemum spurium efformantes. 1. Folia ovata dentata pubescentia. Stipulae lineares. Pedunculi in axillis 2 — 6. — Bracteae lanceolatae deciduae. Flores 1!/, poll. diam. 40. (107.) P. BanrENsis Klotzsch. 2. Folia oblonga cordata glabra. Stipulae subulatae. Ra- cemi pluriflori. Bracteae ovato-oblongae 41, (108.) P. RIPARIA Mart. b. Pedunculi solitarii vel gemini. 1. Bracteae angustae lineares. 1. Folia oblongo-lanceolata, subpeltata, margine carti- laginea, 2 — 3 poll. longa, 1!/, poll. lata. Petiolus limbo 2—3-plo brevior, glandulis stipitatis 3—4 instructus, Stipulae petiolos aequantes dimidiato-oblongae. Bracteae minimae. Flores stellato-campanulati, tubo brevi 42. (109.) P. Миквзи Mast. 2. Folia oblongo-lanceolata, acuta, mucronata, 6 —7 poll. longa, 1—2 poll. lata. Petiolus pollicaris, basin versus glandulis 2 sessilibus munitus. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculi petiolis 3—4-plo longiores. Bracteae stipuliformes glandulis munitae. Flores coccinei campanulati, tubo basi ventricoso. Fructus oblongus . . . 43. (110.) P. GLANDULOSA Cav. 8. Folia oblongo-lanceolata mucronata, 5--6 poll. longa, 1'!/ poll lata. Petiolus pollicaris versus basin glandulis magnis duabus munitus. Stipulae lineari-falcatae. Pedunculi petiolos 3-plo superantes. Bracteae lineares glandulosae apice aristulatae, Flores late stellato-campanulati, tubo brevi haud ampliato. Ovarium oblongum . . . 44.(111.) P.vAnIOLATA Poepp. et Endl. П. Bracteae latiusculae foliaceae (cfr. etiam P. glandulosa var. Stoupyana). о. Pedunculi foliis longiores vel saltem aequilongi. 1. Glabra. Rami teretes. Folia subcoriacea subtus glauca, 2—3 poll. longa, 15—18 lin. lata, ovalia vel ovato- lanceolata, basi cordata. Petioli subpollicares glandulis 4—6 stipitulatis muniti. Stipulae foliaceae petiolos superantes, ob- longae vel oblongo-lanceolatae. Pedunculi elongati foliis plerumque longiores. Bractene subpollicares oblongae vel oblongo-lanceolatae subpetiolatae, Flores penduli rosei; tubus brevis campanulatus. Sepala sesquipollicaria lineari-oblonga obtusa, dorso leviter carinata, sub apice corniculata. Petala sepalis conformia plana, tertia parte iis breviora. Corona faucialis filamentosa pluriserialis, filis extimis quam petala multo brevioribus. Ovarium ovoideum glabrum. Styli clavati (112.) P. longipes Juss. (Ann. Mus. VI. 111 tab. XXXVIII. f. 1.). Habitat in Nova Granata ad montem Quindiu: Bonpland; ad Bogotam, ubi colitur: Triana; in Guiana Britannica: Schomburgk 279 ! 8. Pedunculi foliis breviores. + Folia semiorbicularia vel late ovata. 1. Folia suborbicularia cordata 17/, poll. et ultra longa. Petiolus limbo brevior medio 2-glandulosus. Stipulae foliaceae, dimidlato-oblongae cordatae, petiolum aequantes. Pedunculi petiolos superantes. Flos pollicaris . 45. (113.) P. suBROTUNDA Mast. Passiflor. 2. Folia membranacea glabra, late ovata cordata, acu- minata, 3*/, poll. longa, З poll.lata. Petiolus 11, —2 poll. lg. versus apicem glandulis 2 munitus. Stipulae foliaceae vix pollicares oblongo-lanceolatae. Pedunculi petiolos aequantes. Bracteae? Flores diam. 3-pollicares. Corona faucialis fila- mentosa, filis petala aequantibus (114.) P. tiliaefolia Cav. (Diss. X. t. 285.). Habitat in Peruvia: Pavon! (Specimina imperfecta tantum vidi) тт Folia oblonga vel oblongo-lanceolata. ? Coronae faucialis fila exteriora petalis aequilonga. * Stipulae latiusculae foliaceae. 1. Folia coriacea, integra, oblongo-lanceolata, subcor- data, 21/, poll. longa, 10 — 14 lin. lata. Petioli pollicares glandulis stipitulatis muniti. Stipulae oblongo-reniformes di- midiatae, mucronatae. Pedunculi petiolos superantes. Bracteae membranaceae purpurascentes oblongae cordatae subpetiolatae. Flores late campanulati,sesquipollicares 46. (115.) P. coronATA Mast. 2. Caulis teres sulcato-striatus. КоПа membranacea glabra, subtus glauca, 4 poll. longa, vix 2 poll.lata, oblonga, acuta, basi rotundata. Petiolus 2 poll.longus glandulis 6 sti- pitulatis munitus. Stipulae foliaceae dimidiato-oblongae lan- ceolatae mucronatae. Peduuculus... Bracteae... Flores late campanulati diam. 3 poll, tubo cylindrato brevi. Sepala 17/,-роП. oblonga obtusa, dorso sub apice corniculo valido munita, Petala sepalis aequilonga. Coronae faucialis fila extima radiantia petalis subaequilonga ; corona membranacea erecta apice in fila brevissima divisa. Ovarium ovoideum glabrum. Styli ovario duplo longiores (116.) P. OerstediiMast.sp.n. Habitat іп Costa Rica ad montem Адғасайі: Oersted! 3. Folia coriacen subpeltata ovato-oblonga acuta cor- data, 5 poll longa, 4 poll lata. Petiolus limbo brevior 4- glandulosus, glandulis stipitulatis. Stipulae dimidiato-oblongae mucronatae. Pedunculi petiolis breviores. Bracteae ovatae. Flores late campanulati sesquipollicares, tubo brevi 47. (117.) P. Ліккі Wawra. 4. Folia membranacea, 3, poll. longa, vix 2 poll. lata, ovato-oblonga acuta. Petioli pollicares et ultra, glandulis 4 onusti. Pedunculus solitarius. Bracteae ovato- lanceolatae. Flores speciosi late campanulati, 3 poll. diam. Petala rubra. Coronae fila petalis aequilonga alba . 48. (118.) P. амАвпля Hook. ** Stipulae lineari-subulatae. 1. Folia coriacea integra oblongo-lanceolata, margine cartilaginea, 2 poll. Ig., 1 poll. lata. Petioli semipollicares eglan- dulosi. Stipulae lineari-subulatae. —Pedunculus folio dimidio brevior. . Bracteae lanceolatae, herbaceae. Flores rotato-cam- panulati, 14, poll diam. Ovarium subglobosum glabrum 49. (119.) P. MARGINATA Mast. 2. Folia membranacea glabra oblonga acuta integra, 3—5 poll longa, 1!/,—2 poll lata; petioli !/,-pollicares superne glandulis 2 muniti. Stipulae parvae subulatae. Ре- dunculus petiolo 2 — 3-plo longior. Bracteae magnae foliaceae ovato-oblongae integrae vel serrulatae vel margine glandulosae. Flores majusculi diam. 4-poll. Coronae fila extima crassiuscula liguliformia violaceo- vel rubro-fasciata petalis subaequilonga. Fructus oblongus . . . . + + + 50. (120.) P. LAURIFOLIA Linn. 3. Rami puberuli teretes. Folia 2—5 poll. longa, 17, poll. lata, membranacea, superne glabra, subtus pubescentia oblongo-lanceolata, basi rotundata, apice acuta, margiue mi- nute serrulata. Petiolus pollicaris glandulis 6 sessilibus mu- nitus; stipulae lineari-subulatae petiolo vix breviores. Pe- dunculi solitarii 2-pollicares et ultra, patentes. Bracteae vix pollicares oblongo-lanceolatae. Flores late campanulati 74 563 - ' PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 564 vix 3-poll. diam. Sepala oblonga aristata. Petala sepalis aequilonga. Corona faucialis filamentosa pluriserialis, fila ex- teriora petalis aequilonga vel longiora patentia; his accedunt fila brevissima seriebus 3 — 4 disposita; corona media basi membranacea, superne divisa in fila numerosissima erecta pe- talis dimidio breviora et circa gynandrophorum inclinata. Co- rona inframediana e tubo versus basin enata membranacea cupuliformis; corona basilaris conformis dimidio minor, gy- nandrophori basin cingens. Ovarium ellipsoideum glabrum. Fructus globosus, glaber, flavidus, edulis (121.) P. serratifolia Linn. (Amoen. acad. 1. 217. t. 10. f. 1. Bot. Mag. t. 651.?). Habitat in Mexico: Jürgensen 934!, Liebmann n. 75. 76.77. 78. 79. 80. 81. 82!, Linden 894!, Karwinski! ; ad Vera Cruz: Houston!, Hahn! Etiam in insula Martinique et in Guiana Batava. 4. Folia coriacea superne nitida, subtus pallidiora, 5—6 poll longa, 2!/, poll. lata, oblongo-lanceolata subcordata acuminata undulato-denticulata. —Petioli !/, — 1 poll. longi apice glandulis 2 sessilibus muniti. Stipulae lineari-subu- latae. Pedunculi petiolos superantes. Вгас(еае 1!/, poll. lg. oblongae obtusae. Flores expansi 3-poll diam. "Tubus brevis campanulatus demum urceolatus. Sepala oblonga subcarinata. Coronae fila externa sepalis aequilonga albo-fasciata. Corona media basi membranacea, superne in fila numerosa circa gy- nandrophorum inclinata divisa. Ovarium ovale 51. (122.) P. мітра H.B.K. 09 Coronae faucialis fila petalis manifeste breviora. 1. Folia subcoriacea ferrugineo-tomentosa elliptico- lanceolata serrulata 1-nervia, nervo medio subtus tomentoso. Petiolus laminá 3—4-plo brevior, versus npicem glandulis 2 sessilibus instructus. Pedunculi pollicares petiolis longiores. Bracteae subpollicares, ovato-oblongae. Floris tubus brevis pateriformis, basi umbilicatus. Sepala oblonga dorso anguste alato-carinata. Petala albida. Coronae fila petalis dimidio breviora, Ovarium ovoideum . . 52. (123.) P. MALACOPRHYLLA Mast. 2. Glabra. Rami teretes sulcato-striati. Folia sub- coriacea ovato-lanceolata dentata. Petioli 3—4 lin. longi apice 2-glandulosi. Pedunculi 15—18 lin. longi. Bracteae sesqui- pollicares ovales basi crenulatae glandulosae. Flores cam- panulati. Sepala oblonga dorso corniculata. Coronae fila externa petalis dimidio breviora . . (124.) P.zuazumifolia Juss. (Ann. Mus. VI. 112. t. 39. — P. theobromifolia DC. Prodr. III. 331.). Habitat in Nova Granata: Bonpland! 8. Folia oblonga, cordata, acuminata, grosse duplicato- dentata, superne nitida, subtus ferrugineo-tomentosa vel utrinque tomentosa. Stipulae lineares. Pedunculi foliis vix breviores. Bracteae 1'/,-pollicares ovatae. Corona faucis duplex fila- мекия Lc x Qc 58. (125.) P. cocciNEA Aubl. 4. Folia oblonga cordata integra. | Petioli glandulosi. Stipulae ovales mucronatae. Sepala profunde alato-carinata, cariná undulatá superne in aristam terminatá. Corona media a corona fauciali remota, basi membranacea, superne filamen- tosa, filis erectis . . . + + + . 54. (126.) P. MUCRONATA Lam. B. Folia 3—5—7-lobata v. pedata. a. Folia pedata. 1. Folia ве 7-secta, lobis petiolulatis oblongis acu- minatis dentatis, lobo medio longiore. Petioli laminá breviores medio biglandulosi.. Stipulae subulatae, petiolo breviores. Pe- dunculi petiolis aequilongi. Bracteae oblongae margine lacerato- fimbriatae in involucrum campanulatum connatae. Corona faucialis filamentosa, filis extimis radiato-patentibus, quam petala dimidio brevioribus, crassis, apice curvatis, albo-fasciatis, filis proximis minutis numerosis tubum obvestientibus. Corona membranacea erecta brevis, basi membranacea cupuliformis, superne in fila brevissima divisa. Ovarium ovoideum. Fructus globosus mole Pruni armeniacae, flavidus (127.) P. pedata Linn. (Amoen. acad. I. 233, t. X. f. 22.) "Habitat іп Guiana: Schomburgk 688!; in insulis Antillanis, e. gr. Cuba: Wright n. 2600! Oss. Huc forte pertinet planta a cl. WarLis ад Rio Branca Bra- siliae borealis lecta et sub nomine P. AeiZeborifoiia in hortum Lindenianum : (Brusselliae) introducta, mihi nondum visa. b. Folia 8--7-Іоһаба, пес pedata. I. Corona membranacea (operculum) deflexa. о. Corona faucialis filamentosa, filis basi liberis. + Folia usque ad basin trisecta. Folia pubescentia trisecta, segmentis in petiolulos an- gustatis oblongo-lanceolatis serratis. Petioli sesquipollicares laminis 2—83-plo breviores. Stipulae ovatae acuminatae serratae petiolo dimidio breviores. Pedunculus 5 — 6-pollicaris folio proximo longior. Bracteae pollicares ovatae margine lacerato- fimbriatae. Flores campanulati, tubo brevi basi haud umbili- cato. Corona faucis e filorum brevium dentiformium seriebus 3— 4 constans. Corona media membranacea e medio tubi emergens, primum deflexa, dein assurgens, margine subintegra. Antherae apicultae . . . . + (128.) P. trisecta Mast.'sp. n. Habitat in Bolivia : Реп апі! (vidi specimen unicum іп herbario Kewensi). TT Folia ad medium 3—5—7-lobata. 1. Folia polymorpha, inferiora 3-loba, lobis oblongis acutis grosse dentatis, superiora profunde 5—7-loba, lobis linearibus pinnatisectis, segmentis apice 3-lobulatis. Petioli eglandulosi. Stipulae lineari-subulatae. Pedunculi solitarii petiolos aequantes. Bracteae parvae foliaceae ovatae acutae serrulatae. Flores campanulati, expansi 11/„ poll. diam. Co- ronae faucialis fila petalis aequilonga. Fructus ovoideus magni- ted OUeNE о а (129.) P. pal matisecta Mast. | sp. nov. Habitat in ditione Tucuman ad Rio Saladella de S. Jago: Tweedie 1170! 2. Ferrugineo- tomentosa. Folia obcordata profunde 3-loba, lobis oblongis acutis. Petioli 4-glandulosi. Stipulae lineares. Вгас(еае pollicares oblongae glanduloso-serratae. |. Flores majusculi coccinei . . . 55. (130). P. sPECIOsA Gardn. 8. Coronae faucialis fila interiora basi connexa. 1. Folia polymorpha, superne subglabra, subtus tomen- tosa, oblonga acuta vel plus minus 3-loba, lobis repando- dentatis, sinubus glandulosis. Petioli pollicares eglandulosi. Pedunculi petiolos paulo superantes. Вгас(еае lineari-lanceo- latae glanduloso-serratae. Flores coccinei majusculi 56. (131.) Р. QUADRIGLANDULOSA Rodschd. 2. Folia cordato-3-loba, lobis oblongis acutis repando- dentatis superne nitidis subtus puberulis. Petioli pollicares basi biglandulosi. Pedunculi petioles vix duplo superantes. Bracteae oblongo-lanceolatae velovatae, margine glandulosae. Flores majusculi rubro-aurantiaci vel coecinei 57. (132.) P. viriFOLIA H.B.K. 565 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 566 II. Corona phorum media membranacea erecta уе] versus gynandro- inflexa, apice saepius in fila brevia divisa. a. Floris tubus campanulatus carnosulus. branacea apice filamentosa. Corona media mem- + Stipulae lineares. 9 Bracteae integrae . 58, (133.) P. RECURVA Mast. ?? Bracteae serrulatae margine plerumque glandulosae, 1. Folia membranacea superne nitida subtus pallidiora, cordato-ovata, 3-loba, lobis oblongis acutis serrulatis. Petiolus pollicaris apice biglandulosus. Stipulae lineari-subulatae. Bracteae foliaceae ovatae acutae laciniatae margine glandulosae. Sepala dorso sub apice corniculata. Petala pallide rosea (134.) P. MiddletonianaPaxt. x (Mag. Bot. IX. (1842.) t. 51.). Patria ignota. Forsan stirps hybrida in horto producta. 2. Folia cordata, 3—7-nervia, profunde 3—7-partita, lobis oblongis obtusis mucronatis integris v. pinnatilobis. Petiolus laminá 3—4-plo brevior, medio glandulis duabus sessilibus viridibus instructus. Bracteae pollicares et ultra, foliaceae ovato-oblongae obtusae cymbiformes margine glan- Flores majusculi pallide violacei. Coronae fila ex- 59. (135.) P. cINCINNATA Mast. dulosae. tima petalis longiora críspata . . . 8. Fruticosa. Folia 3-nervia glabra, basi cuneata vel cordata, profunde 3-loba, lobis oblongis acuminatis serratis. Petioli pollicares apicem versus glandulis duabus sessilibus muniti. Bracteae oblongae acutae serratae saepe glandulosae. Coronae faucialis fila recta patentia, calyce plerumque breviora. Fructus oblongus purpurascens vel viridi-Iuteus 60. (136.) P. круиз Sims. | 4. Herbacea. Folia profunde 3-ра а, lobis oblongo- lanceolatis grosse serratis puberulis, Petioli glandulae apicales. Coronae fila curvata petalis aequilonga vel longiora. Ovarium ` villosum. Fructus viridi-luteus . . . (137.) P. INCARNATA Linn. (А. тоер. acad. Г. 230. t. 10. Е. 19. Сат. Diss. X. t. 293.). An huc P rigidula Jacq.? Habitat in Americae borealis civ. Virginia, Kentucky et Florida. tt Stipulae latiusculae ovatae vel ovato-oblongae. 9 Pedunculi petiolis manifeste longiores. * Folia obsolete 3-loba. Folia glabra suborbicularia vix cordata subpeltata 3- nervia obscure 8-loba, lobis mucronatis. Petioli eglandulosi. Stipulae cordato -reniformes pollicares et ultra. Вгасіеае 2-pollicares membranaceae profunde cordatae oblongae ob- (138) P. me m b ranacea Benth, tusae . . . . B . си . . . (Plant. Hartweg. p. 83.). Habitat in montibus prope urbem Guatemala: Hartweg ! ; in Chiapas: Ghiesbrecht! жж Folia distincte triloba, lobo medio plerumque longiore. С) Coronae faucialisfila exteriora petalis dimidio breviora. 1. Folia glabra basi subcordata 5-пегуја, lobi ovales basi serrati. Stipulae foliaceae cordatae oblongae. Pedunculus longitudine petioli. Bracteae stipulis conformes. Flores rotati, albi. Sepala carinata. Corona membranacea brevis erecta 61. (139.) P. ALBA Link et Otto. Ovarium glabrum V... QN s 2. Folia suborbicularia 3-partita, basi sinuato-cordata, margine calloso-serrata, lobi ovales obtusi subtus tomentosi. Petiolus 8—10-glandulosus. Stipulae cordatae suborbiculares sinuato-dentatae pilosulae. Bracteae ellipticae serrulatae. Flo- res purpurei campanulati, Corona faucis minuta filamentosa. (140.) P. Meridensis Karst (Linnaea XXX. 165.). Habitat їп Venezuela prope Merida: Karsten. — Species mihi non visa. 2. Folia tripartita, basi sinuato-cordata, 2-glandulosa; laciniae Janceolatae basin versus glanduloso-dentatae. Petio- lus glandulis 4 stipitulatis munitus. Stipulae oblique ovales glanduloso-serratae. Pedunculus folium subduplo superans. Bracteae ovatae acutae glanduloso-serratae. Flores rosei cam- panulati. Sepala valide mucronata (141.) P. Gritensis Karst. (Linnaea XXX. 163.). Habitat in Venezuelae montibus prope urbem La Grita, altit. 2500 metr.: Karsten. — Species a me non visa. (206) Coronae faucialis fila exteriora petalis subaequilonga. > Bracteae imbricatae magnitudine inter se inaequales 62. (142.) P. TETRADEN Vell. хх Bracteae verticillatae inter se aequales. = Folia basi cuneata. 1. Folia glaberrima, brevissime petiolata (petiolo grosse biglanduloso), cuneata, palmato-3-fida, obscure serrata, sinu- bus glandulosis, subtus cum stipulis magnis ovato-acuminatis cordatis, glauca. Вгасќеде magnae ovatae serratae. Corona filamentosa triplex. Fructus ovoideus flavidus (143.) P. Mooreana Hook. (Bot. Mag. t. 3773.). Habitat in reipublicae Bonariensis prov. Cordova: Tweedie ! — Folia basi cordata. 1. Folia subpeltata cordato-8-loba, lobis obloungo-lan- ceolatis mucronatis. Petiolus 4-glandulosus. Stipulae petiolum vix nequantes, oblique oblongo-lanceulatae. Pedunculus petiolum superans. Bracteae oblongae cordatae vix pollicares. Flores campanulati. Sepala corniculata, corniculo obtuso. Coronae fila lineari-ligulata . . . . . . . 63. (144) P. совхота Mast. 2. Folia glabra subtus glauca, cordata, profunde 3-loba, lobis ovato-lanceolatis integris vel versus basin glanduloso- serratis. Petioli 4-glandulosi, Stipulae cordatae oblongo- ovatae 1—2-pollicares. Вгас(еае ovato-lanceolatae persistentes. Flores rotato-campanulati majusculi speciosi violacei. Sepala longissime corniculata. Ovarium ellipsoideum 64. (145.) P. vioLAckA Vell. 8. Folía subpeltatà glabra subtus glauca, triloba, lobis ovato-oblongis, lobo medio longiore hasin ver- sus glandulis sessilibus munito. Petioli pluriglandu- 108. Stipulae falcatae deciduae. Bractere tenerae lan- ceolatae caducae. Flores rotato-campanulati speciosi. Co- ronae faucialis fila exteriora petalis subaequilonga, patentia, basi serrulata; corona membranacea tubulata erecta apice bi- seriatim filamentosa. Fructus ellipsoideus 65. (146.) P. AMETHYSTINA Mikan. 4. Folia villosa cordata 3-loba, lobis ovato-oblongis. Petioli sesquipollicares medio biglandulosi, glandulis sessilibus. | Stipulae falcato-lanceolatae aristatae petiolo dimidio breviores. Pedunculi petiolis 2-plo longiores. Flores coerulei, Ovarium ovoideum glauco-pruinosum . . · 66. (147.) P. GARDNERI Mast. 5. Caulis teres. Folia subcoríacea glabra, 3 poll. longa, 2--21, poll. lata, cordata subpeltata 3-loba, lobis oblongis serrulatis, medio longiore. Petioli pollicares et ultra, inedio 567 glandulis 2 sessilibus instructi. Stipulae petiolum aequantes falcato-lanceolatae mucronatae serrulatae. Pedunculi petiolis longiores. — Bracteae vix роШсагез, oblongae serrulatae. Flores diam. 2 poll. et ultra, late campanulati, tubo brevi basi umbilicato. Sepala oblonga dorso sub apice subulato-mucro- nata, mucrone foliaceo. Coronae faucis fila exteriora petalis aquilonga fasciata, quibus accedunt fila brevissima erecta. Corona membranacea brevis tubulata, apice in fila brevissima divisa. Ovarium subglobosum glabrum (148.) P. subulata Mast. sp. n. Habitat іп Peruvia: Mac Lean! An eadem ac P. subpeltata Ortega? 6. Folia membranacea glabra subpeltata suborbicularia subcordata palmatim 5-пегуја obsolete 3-loba, lobis rotun- datis. Petioli 2!/,-pollicares laminam aequantes, medio glan- dulis duabus sessilibus instructi. Stipulae obliquae oblongae foliaceae serrulatae. Bracteae pollicares oblongae serratae. Flores late campanulati expansi 2 poll. diam. Sepala oblonga longissime aristata. Coronae faucis fila exteriora petalis sub- aequilonga, interiora dimidio breviora apice capitellata. Corona membranacea brevis tubulata margine fimbriata. Corona ba- silaris cupularis basin gynandrophori obambiens. Fructus globosus aurantiacus, magnitudine aurantii parvi (149.) P. pallens. Poepp. Mss. (— P. stipulata Benth. ex Griseb. РІ, Wright Cub. 2599, nec Aublet). Tabula nostra CX XVIII. Fig. IV. Habitat in Cuba et in Venezuela : Burchell!, Fendler 2327! жжж Folia pedata 5-loba. 67.С150). P. FILAMENTOSAWilld. 09 Pedunculi petiolos aequantes vel iis breviores. * Stipulae ovatae acutae. (2 Folia leviter 3-loba, lobis rotundatis obtusis. 68. (151.) P. AcriNIA Hook. ОС) Folia profunde triloba. 1. Folia hirsuta subtus pubescentia, cordato-subrotunda angulato-3-loba , lobis acutis dentatis v. integris. Рейо! 9—4-glandulosi. Stipulae foliaceae obtusae reniformes vel acuminatae, hinc serrulatae. X Pedunculus petiolum aequans. Bracteae lineari-oblongae serrulatae. Floris tubus brevis campanulatus. Sepala aristulata. Coronae faucialis fila ex- teriora petalis subaequilonga. Ovarium ovoideum glabrum (152.) P. pilosa. Ruiz et Pav. (ex DC. Prodr. III. 330. — P. menispermifolia H.B.K. Nov. Gen. et Sp. П, 137.). Habitat іп Mexico: Pavon!; in Nova Granata: Goudot! (Variat foliis subintegris stipulisque acutioribus). 2. Folia glauco-pruinosa, cordata triloba, lobis sub- aequalibus oblongis emarginatis. РецоП 2—4-glandulosi. Stipulae folíaceae falcato-oblongae, nervo excurrente mucro- natae, basi rotundatae. Pedunculus petiolum aequans. Bracteae 3 parvae lanceolatae а flore remotiusculae. Flores diam. 2-poll Sepala ecorniculata. Coronae faucialis fila externa petalis aequilonga, interna multo breviora alba capitata. Ova- rium ovoideum apice attenuatum, glabrum (153.) P. glauca Aiton. (Hort. Kew. (1789) III. 308. Jacq. Hort. Schónbr. t. 384. Bot. Reg. t. S8., nec H.B.K.). Habitat iu Venezuela ad Caraccas et in Mexico: Hahn!; in De- тегага: Hancock!; in Nova Granata: Triana ! 3. Folia peltata cordata triloba, lobis obtusis apiculatis, medio longiore. Реѓіоіиѕ laminae aequilongus glandulis sessi- libus onustus. Stipulae foliaceae pollicares oblique oblongo- lanceolatae, basi productae acutae, apice mucronatae (Caet. бын ^. o Ке ы е SIS (154.) P. stipulata Aublet (Pl. Guian. (1775) t. 325.) Іп Guiana баш са: Aublet. › PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 568 Ons. Species dubia ex icone tantum nota quae caulem solummodo cum foliis stipulisque exhibet. Нас ducit cl. Dk CANDOLLE Р. glau- cam Aiton, a qua tamen planta Aubletiana differt foliis magis peltatis, sinu baseos angustiore, stipulis basi acutis nec rotundatis aliisque notis. 4. Folia glabra cordata ad medium 3-loba, lobis ob- longis acutis basi ad margines glandulosis. Petiolus 1!/,-pol- licaris Iaminá parum brevior, glandulis sessilibus obsitus. Stipulae petiolum aequantes foliaceae oblongae acutae, margine undulatae, nervo medio excurrente mucronatae. Pedunculus petiolo vix longior. Bracteae oblongae acutae. Flores albi 1'/, poll. diam. Sepala dorso appendice subulato munita. Coronae faucialis fila petalis dimidio breviora. Fructus ovalis flavus, magnitudine ovi anserini (155.) P.adenophylla Mast. Sp. n. Habitat in Mexico: Linden 897, Galeotti 5664!, Hahn 2437 ! 5. Folia glabra peltata profunde 3-loba, lobis oblongo- lanceolatis acutis serrulatis, lateralibus late divergentibus, medio magis producto. Petiolus sesquipollicaris laminá dimidio Stipulae oblongae acutae integrae petiolo parum breviores. Pedunculus petiolo parum longior. Bracteae foliaceae oblongae acutae. Flores roseo-purpurei rotato-campanulati, tubo brevi. Sepala cau- dículo viridi terminata. Coronae faucialis fila exteriora pe- talis parum breviora violacea albido-fasciata, interiora multo breviora erecta multiseriata. Corona media membranacea tubulata apice filamentosa, filis erectis. Ovarium ellipsoideum glabrum Order TO С (156.) P. Sprucei Mast. sp. n. brevior, glandulis sessilibus 4 munitus. Habitat in Ecuador ай Вю de Ventana prope Guayaquil: Spruce 6459! 6. Folia membranacea villossissima suborbicularia, basi rotundata, ad medium triloba, lobis oblongis acutis serrulatis nervo medio excurrente mucronatis. Petiolus pollicaris laminá paullo brevior, glandulis stipitatis 4--5 munitus. Stipulae lanceolatae serrulatae, serraturis glanduloso-capitellatis, pe- tiolo breviores. Pedunculi pollicares. Вгас(еае stipuliformes caducae. Flores campanulati 2. poll. diam, Ovarium ob- longum hispidum . . . . . . 69. (157.) P. CAMPANULATA Mast. 7. Folia glauca suborbicularia cordata ad medium triloba, lobis oblongis serrulatis subaequalibus, lateralibus divergen- tibus. | Petiolus 2-pollicaris glandulis stipitatis munitus, Stipulae pollicares et ultra, falcato-lanceolatae serratae. Pe- Bracteae vix pollicares cordatae Sepala dunculus petiolum aequans. oblongae serrulatae. Flores expansi 1:/, poll. diam. aristata. Ovarium glabrum. Fructus oblongus 70. (158.) P. TucuMANENSsis Hook. 8. Folia glabra suborbicularia late cordata 3-loba, lobis oblongis acutis integris. Petiolus 2!/,-pollicaris laminam subaequans pluriglandulosus. Stipulae oblique oblongo- lanceolatae magnae. Pedunculus petiolum aequans. Bracteae foliaceae oblongae acutae denticulatae. Flores late cam- panulati. Ovarium glabrum ovoideum. Fructus subglobosus 71. (159.) P. EICHLKRIANA Mast. ** Stipulae reniformes. . 1. Folia discolora subpeltata suborbiculata cordataad me- dium 3-loba, lobis obtusis integris vel plus minus glanduloso-ser- Petiolus glaudulis stipitatis munitus. Stipulae reni- formes. Pedunculus petiolum subaequans. Bracteae oblongae obtusae petiolulatae. Floris tübus brevis ventricosus. Sepala longiuscule aristata. Fructus ovoideus 72. (160). P. PICTURATA Ker. rulatis. 569 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 570 2. Folia glabra oblata late cordata 5—7-пегуја 5—7- loba, lobis oblongis mucronatis integris v. sinuatis, medio longiore basi angustato. Petiolus sesquipollicaris laminá vix dimidio brevior, glandulis stipitulatis munitus, Stipulae reni- formes dentatae, nervo excentrico producto mucronatae. Pe- dunculus petiolum subaequans. Bracteae oblongae cymbiformes. Flores campanulati. Styli purpurei Fructus ovatus. 73. (161.) P. COERULEA Linn. 8) Floris tubus elongatus cylindratus, basi ventricosus. 1. Folia glabra peltata 3 poll. longa, 3'/ poll. lata, lobis ovatis integris. Petiolus sesquipollicaris sex glandularis. Stipulae pollicares et ultra, oblique ovato-lanceolatae. Pedun- culus tripollicaris. Вгас(еае 4-5 lin. longae oblongae acutae. Flores 1'/-pollicares glabri; tubus vix subcarnosulus cylin- dratus basi ventricoso-dilatatus; limbi laciniae acutae demum reflexae. Corona faucis pluriserialis e filis brevibus erectis constans. Corona membranacea e tubo versus basin enata, erecta, plana, apice filamentosa (Ic. V. t. 425. = Тасвопіа reflexiflora Juss. Ann. Mus. VI. 393. = Tacs. laevis Benth. Bot. Sulph. 100. = Passifl. hastata Ruiz et Pav. Mss. in herb. == Тасѕопіа glauca Poepp. Mss. ín herb.) Habitat in Guatemala: Hartweg 662!; in Peruvia: Ruiz et Pavon!; ad Tarapoto: Spruce 3923 !; Maynas: Poeppig! ; ad Guaya- quil: Sinclair !, Jameson ! 2. Folia subtus pilosiuscula cordata 3-пегуід triloba, lobis oblongis acutis aristulatis serrulatis. Рейо! glandulosi. Pedunculi folío longiores. Bracteae oblongo-lanceolatae. Floris tubus cylíndratus; зераја undulato -carinata, cariná іп aristam longam exeunte. Corona media e basi tubi enata, erecta, membranacea, apice filamentosa 74. (168.) P. SKTACKA 3. Folia polymorpha subpeltata coriacea glabra, infima integra ovata, summa triloba. Petioli 4-glandulosí. Stipulae Gblongae. Pedunculi axillares, versus apicem ramorum ap- proximati racemum aphyllum (casu foliosum) efformantes. Floris tubus cylindratus. Sepala profunde alato-carinata 75. (164.) P. naAckMosA Brotero. 4. Folia glabra subtus vinoso-rubra, ad medium 3-loba, lohis basi glanduloso-serratis. Petioli medio biglandulosi. Pedun- culi foliis longiores divaricati. Bracteae deciduae parvae. Flores rotato-campanulati, tubo basi ventricoso. Corona membra- nacea erecta longiuscule tubulata Sectio III. Bracteae liberae foliaceae. Floris tubus brevis carnosu- lus. Corona membranacea brevis, arcte longitudinaliter (162.) P. reflexiflora Cav. DC. 76. (165.) P. RADDIANA DC. plicata, apice incurva (ut in subgenere Plectostemma). 1. Folia glabra peltata basi rotundata oblonga 3-пегуја obsolete 3-loba, lobis lateralibus minimis subconvergentibus. Petioli eglandulosi. Stipulae- foliaceae oblongae crenulatae vix pollicares. Pedunculi petiolos aequantes. Bracteae ob- longae acutae pollicares. Flores expansi S-pollicares; tubus brevis latus pateriformis basi intrusus. Sepala oblonga. Co- ronae faucialis flilamentosae fila externa petalis aequilonga, quibus accedunt fila multo breviora. Corona membranacea praecedentibus approximata, brevis, arcte plicata, apice in- cumbens. Ovarium elongatum C= Distemma Hahnii E. Fournier, Rev. Horticole 1869. p. 430. с. tab.!) : Habitat іп Мехїсо: Hahn! Passiflor. (166.) P. Hahnii Mast. 2. Folia glabra semiorbicularia truncato- 2—3-Іођа. Petiolus laminá 5—6-plo brevior eglandulosus. Stipulae li- neari - subulatae. Pedunculi folia aequantes v. superantes. Bracteae oblongae acutae vix pollicares. Flores late cam- panulati, expausi 2-poll. diam. Sepala oblonga. Petala se- palis dimidio breviora. Corona faucialis filamentosa pluriserialis ; fila extima petalis aequilonga, interiora sensim minora. Corona membranacea brevis erecta plicata apice inflexa. Ovarium ovoideum glabrum . » 5 5 (187.) P. pulchella H.B.K. (Nov. Gen. et Sp. П. 134. DC. Ргодг. Ш. 328. — Р. rotundifolia Jacq. Obs. Bot. IL (1767), nec. Linn., nec Swartz. = Р. divaricata Griseb. іа Bonplandia 1858. p. 7. = Decaloba Jacquinii Roemer Synops. Monogr. П. 156. = P. rotundifolia В. Jacquini DC. Prodr. HI. 326). Habitat in Panama: Hayes!, Fendler 2330 !; in Venezuela ad Caraccas: Bonpland!; Sta. Martha : Purdie! 8. Folia elliptica vel ovalia obtusa 1-nervia utrinque glabra, longe petiolata, petiolis basi biglandulosis. —Bracteae oblique ovatae acutae. Flores campanulati, Ovarium oblongum. ШУН torota 252222 92. (108) P. eiivvliera Vell 4. Folia ovato-oblonga cordata 1-пегуїа, petiolis 6- glandulosis. Stipulae ovatae. Pedunculus petiolo longior. Bracteae magnae foliaceae ovatae. Flos parvus 78. (169.) P. MEDITERRANEA Vell. Species verisimiliter ad subgenus Granadillam pertinentes, adhuc in- descriptae vel mihi haud satis cognitae: 1. Folia membranacea glabra suborbicularía ad me- dium triloba, lobis rotundatis apice emarginatis, basi ad mar- gines glandulosis. Рейой pollicares glandulis sessilibus muniti, Stipulae oblique lanceolatae, Bracteae lanceolatae. Flores campanulati, tubo brevi. Coronae faucialis fila fasciata. Ovarium oblongum glabrum . . 79. (170.) P. ELEGANS Mast. sp. n. 2. Rami graciles teretes. Folia membranacea glabra subtus glauca suborbicularia , ad medium triloba, lobis obtusis integris, medio longiore. Petiolus laminam subaequans, glandulis 2—3 minutis sessilibus munitus. Stipulae pollicares oblique oblongo-lanceolatae basi cordatae, lobis rotundatis margine undulatis, Pedunculus petiolo aequilongus. Вгасбеде 8—10 lin. longae stipuliformes. Flores expansi 1 poll. diam. Tubus brevis patelliformis. Sepala oblonga, dorso sub apice longius- cule cornuta. Petala .,. Fructus immaturus ovalis glaber (171,) P, atomaria Planch. Mss. in herb. Kew. In Nova Granata: Triana. 8. Rami teretes. Folia membranacea glabra suborbi- cularia, ad vel ultra medium triloba, lobis oblongis integris aristulatis, lobo medio vix duplo longiore. Petiolus pollicaris vel ultra, medium versus glandulis sessilibus 2 munitus, Stipulae foliaceae oblique oblongo-lanceolatae aristulatae, petiolum vix aequantes. Pedunculi petiolis vix duplo longiores. Bracteae pollicares foliaceae oblongae aristulatae. Flores campanulati, expansi 17/,—2 poll. diam. Tubus . . . Sepala oblonga dorso sub apice subulato-mucronata. Petala pur- purascentia. Coronae fuucialis fila petalis dimidio breviora carnosula. Ovarium glabrum. Fructus incoguitus (172. P. aristulata Mast. sp. n. In Peruvia ad Tarapoto: Spruce n. 39881. 4. Rami teretes graciles glabri sulcato-striati. Folia glabra coriacea subpeltata 8—4 poll. longa, 3—4 poll. lata, 5-nervia, nervis divergentibus, ultra medium triloba, lobis ob- 15 571 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. longis obtusiusculis integris ad margines nonnunquam glandu- losis. Petioli 2-pollicares glandulis sex sessilibus рег paria dispositis muniti. Stipulae magnae foliaceae 11 -рош- cares dimidiato-oblongo-lanceolatae, basi cordatae, lobis. ro- tundatis. Pedunculi petiolis breviores. Bracteae . . . Flores diam. 2 poll. Tubus brevis campanulatus. Sepala tubo 8—4-plo longiora oblonga sub apice mucrone brevissimo praedita. Petala oblonga cyanea sepalis subaequilonga. Corona faucialis pluriserialis; fila exteriora radiantia petalis subaequi- longa, quibus accedunt fila numerosissima dense aggregata externis 3-plo breviora erecto-patentia apice capitellata. Ovarium glaucum ellipticum superne in stylum brevissimum tribrachiatum attenuatum. Fructus ovoideus magnitudine ovi anserini, glaber, flavescens . . . . (173.) P. cyanea Mast. sp.n. In Venezuelae prov. Caracas: Вигсћец,! Fendler сой. П. n. 469! . 5. Сама. Folia subtus glauca cuneata 3-partita, lobis anguste lanceolatis glanduloso-serratis. РейоП apice 2-glandulosi. Stipulae semicordatae glanduloso-serratae. Pe- dicelli 1-flori. Вгасќеде subcordatae lanceolatae glanduloso- serratae. Perianthium 10-phyllum. Sepala 5 sub apice mu- cronata. Corona vix calycem dimidium aequans. Flores albi. Corona violacea . . . . . . . . . (174. P. Neillii Regel. (Flora B. Z. XXXII. (1849.) p. 184.). Habitat ? 6. Glaberrima. Folia 5-nervia subtus paulo pallidiora, infima late ovata obtusa integerrima mucronata 1!/ poll. longa, 1!/, poll. lata, caetera subcordata 3-loba, lobis ob- longis obtusis mucronatis integerrimis vel basi tantum glan- duloso-serratis, sinubus eglandulosis. Petioli 5 —6-glandulosi, glandulis tereti-clavatis. Stipulae magnae semicordatae in- tegrae. Pedunculi 2 poll. longi petiolos superantes. Bracteae calycem fere aequantes laxae ovatae vel oblongae mucro- natae. Corona filamentosa duplex, interior brevissima , ex- terior petalis dimidio brevior; tubus floris subglobosus. Bacca subelliptica magnitudine nucis Juglandis (175.) P. Garckei Mast. Species a. cl. бАвСКЕ in Linnaea XXII. p. 60 anno 1849 absque no~ mine descripta P. stipuiatae affinis videtur. Habitat ? APPENDIX. Species dubiae vel mihi omnino incognitae. P. ovalis Vell. Flor. Flum. IX. t. 75. (icon tantum). Folià integra ovato-lanceolata. Fructus oblongus 4-pollicaris. — Prope Rio de Janeiro. P. pallida Lour. Fl. Cochinchin. 644, ex DC. Prodr. III. 331. Ab omni- bus Passifloreis differt foliis oppositis. An forte Malpighiacea quaedam? — Іп Cochinchina. P. Hermanni DC. Prodr. ІП. 332. — An P. pannosae affinis? — In Curaçao. i , Р. arvensis "Vell. Flor. Flum. IX. t. 71. (icon tantum). Folia ovato-lanceolata , basi angustata, apice acuminata. Petioli eglandulosi. Pedunculi, ut videtur, 2-flori. Calyx campanulatus. Sepala lanceolata. Fructus ovalis magnitudine ovi gallinacei. — P. ripariae videtur affinis.— Prope Rio de Janeiro. P. serratistipula Fl. Mex. ined. ех DC. Prodr. III. 328. Folia glabra cordata acuta integra. Рейо! 4-glandulosi. Stipulae bracteaeque ovatae acutae serratae. Fructus edulis. — An eadem ас Passiflora li- gularis? — 1n Mexico. 572 SPECIES BRASILIENSES DESCRIPTAE. Вовсечов I. ASTROPHEA DC. Mem. Soc. Genev. I. pars 2. p. 495. Prodr. III. 322. Arbores vel frutices utplurimum cirris destituti. Bracteae nullae vel parvae caducaeque. Floris tubus cylindratus vel cam- panulatus. Coronae series externa vel summa filamentosa, filis superne dilatatis petaloideis geniculatis vel falciformibus, raro Corona membranacea e medio tubi emergens plana Styli teretes ab omnino rectis. erecta. Ovarium oblongum superne truncatum. angulis ovarii emergentes. Sectio Il. Inflorescentia utplurimum simplex. Pedunculi 1-flori simpli- ces, petiolos aequantes vel superantes. — Frutices vel herbae perennes. $. 1. Ecirratae. 1. PASSIFLORA MANSOI (Мавт.) Mast. frutex ramis rectis; foliis coriaceis /аѓе ovatis obtusis vel acutis, supra glabris, subtus velutinis, petiolis apice in utroque latere glanduliferis ; floribus solitariis axillaribus campanulatis; coronae serie intima omnino filamentosa ; baccis ellipticis vel subglobosis coriaceis glabris. Tabula nostra СУП. Tacsonia? Mansi Mart. Beibl. zur Flora XXII. 7. swe Herb. Fl. Bras. n. 276.! Walp. Rep. П. 222. Variat foliis utrinque plus minus velutinis, Квиткх erectus. RAMI teretes purpurascentes , glabri v. hispiduli, longitudinaliter sulcato-striati. Pevror1 1/, —1 poll, longi, teretes, superne vix canaliculati , glabrescentes v. hispiduli, prope basin laminae in utroque latere glandulis duabus sessilibus instructi. Forra 4—5 poll. longa, 8-4. poll. lata, coriacea, superne glabra nitida, subtus pilosiuscula vel glabra glaucescentia, late ovata, integra, basi rotundata, apice acuta vel obtusius- cula, unicostata nervis prominentibus. SmIPULAK minutae lineari-subulatae deciduae. Сіггі plerumque nulli. PEDUNCULI teretes graciles рейо108 aequantes, glabri vel hispiduli, versus basin articulati bracteolisque 2—3 minimis instructi. ALABAsTRA oblonga obtusa. FLos erectus pollicaris, extus glaber v. hispidulus. Floris TUBUS campanulatus, basi dilatatus, se- palis brevior. ЗЕРАҺА 5 ovato-oblonga obtusa subcoriacea. PETALA sepalis conformia iisque tenuiora еб parum breviora, albida. Corona tri- seriata filamentosa; series 2 extimae vel superiores ab ore tubi cum pe- talis sepalisque eniergentes, series tertia intimà e tubo infra medium enata. Seriei exterioris radii numerosissimi erecto-patentes, petalis paulo breviores, complanati, versus apicem geniculati; seriei secunda e, radii externis dimidio breviores liguliformes; radii intimi antecedentibus con- formes, ab iis autem intervallo longiusculo separati. GYNANDROPHORUM glabrum inclusum basi longitudinaliter sulcatum. Ovarium subturbinatum leviter sulcatum puberulum. STYLI a sese basi remotiusculi teretiusculi, SriGMATA capitata. Fructus globosus Pruni Armeniacae magnitudine, extus coriaceus puberulus. Species distincta, cum nulla alia facile commutanda. Maracaja da chapada vulgo dicta. Habitat per Brasiliam late dispersa. In prov. do Alto Ama- zonas prope Еда: Martius!; in prov. Goyaz: Gardner 3194!; ad Cuiaba prov. Mato Grosso: Mart. НЬ. Fi. Bras. n. 2761) in prov. Minas Geraés: Martius (068. mss, 1136)!, Warming ! ; Brasiliae orientalis locis non indicatis: Tamberlik 1, Pohl n. 8. (forma foliis tomentosis) ! — Najas, Oreas. tn ES. 573 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 574 6. 2. Cirratae. , A. Flores erecti vel adscendentes. a. Pedunculi petiolis breviores. 2. PASSIFLORA CANDIDA (Pozrr.) Masr. scandens, foliis ovato-oblongis integris, petiolis pollicaribus ad apicem biglandulosis; pedunculis geminis quam petioli brevioribus l-floris; floris tubo infundibuliform?; coronae faucialis filis crassis, corona membra- nacea e basi tubi emergente, inclusa, 5-/00а, lobis spathulatis fim- briatis. j Tacsonia candida Poepp. Nov. Gen. ac Sp. Plant. 11. 59. t. 180.! Енгткх alte scandens. НАМІ validi teretes purpurei, tomento fer- rugineo vestiti. КоА coriacea supra glabra nitida, subtus puberula, oblongo-ovata, basi rotundata vel subcordata, glanduloso-denticulata, 1-пегуіа et arcuato-venosa, 7—9 poll. longa, 5—8 poll. lata. PETIOLI pollicares et ultra, teretes, tomentosi, apice lateribus glandulis 2 magnis concavis muniti. — SriPULAE minutae deciduae. Сінні simplices. PkpuNcULI solitarii vel gemini, petiolo dimidio breviores. FLORES axillares gemini, erecti, candidi, speciosi , infundibuliformes , 2 — 21, poll. longi. Тивиз infundibuliformis extus puberulus. SkPALA tubo vix longiora subcoriacea oblonga obtusa. PkTALA sepalis conformia tenuiora. Corona faucialis filamentosa, filis externis erectis crassis car- nosis compressis paulo incurvis, quam petala vix brevioribus, quibus ac- cedunt ба numerosissima brevissima erecta capitellata. Tubus infra faucem glaber, paulispef infra medium corona duplici instructus, serie su- periore e filis parvis constante, serie inferiore membranacea quinqueloba, lobis ovato-spathulatis margine imbricatis. GvNANDROPRORUM teres floris tubo longius. FILAMENTA plana. ANTHERAK lineari-oblongae. OVARIUM oblongum -sulcatum velutino-tomentosum , ad angulos srvris 8 crassis superatum. STIGMATA majuscula subglobosa. Fructus incognitus. Crescit in sylvis primaevis nec non in versuris fruticosis loco- rum cultorum prope Еда, prov. do Alto Amazonas, Octobr. fluor.: b. Pedunculi petiolos aequantes vel superantes. I. Corona membranacea 4ейеха, 3. PASSIFLORA COSTATA Masr. sp. n. suffruticosa gla- berrima; foliis subpeltatis oblongis obtusis marginatis, nervo medio subtus prominente, petiolis apice biglandulosis ; pedunculis solitariis petiolos aequantibus vel superantibus; floribus majusculis urceolato- campanulatis; corona membranacea е basi tubi emergente deflexa; gynandrophoro processu trochleiformi notato. SurrRuTEx (2) subscandens cirratus glaberrimus. ВБлмі teretes purpurascentes sulcato-striati. Еола 4-6--10 poll. longa, 2—4—7 poll. lata, subcoriacea, glabra, glaucescentia, oblongo-ovata v. obovata, integra, basi rotundata, subpeltata, apice emarginata nervoque medio ex- currente nonnunquam mucronulata, !-созбаба, nervis subtus valde promi- nentibus, Рктют 8—16 lin. longi supra sulcati, subtus ad insertionem laminae in utroque latere glandulis sessilibus majusculis ornati. STiPULAK minutissimae, subulatae. PepuncuLi axillares 1-flori, teretes, petiolos aequantes vel parum superantes, supra medium articulati, BRACTEIS minimis instructi. ALABASTRA oblonga obtusa. FLos longit. 2 poll, expansus 3 poll. Товџз brevis glaber, late urceoliformis. SkPALA glabra oblonga obtusa subcoriacea intus albida, tubum 2—3-plo superantes. PETALA sepalis conformia iisque parum breviora et tenuiora. Coronar multi- seriatae series extimae filamentosae ab ore tubi exsertae; radii externi petaloidei superne dilatati зора сай, infra fusco-rubescentes, supra flavi (Spruce); radii proximi breviores recti, apice subclavati, sensim in fila brevissima numerosissima transeuntes. Coronar series intima e medio tubi enata simplex membránacea reflexà. GvyNANDROPHORUM glabrum longitu- dinaliter sulcatum, infra medium processu trochleiformi instructum. STA- MINA ut in reliquis. Ovarium oblongum profunde sulcatum pubescens, STYLIS crassis superatum. STIGMATA crassiuscula. Fructus adhuc non visus. Flores odorem candelae extinctae exspirant. Habitat ad oram septentrionalem fluv. Amazonas ad ostium f. Rio Negro: Spruce n. 1670. 1676! Extra Brasiliam in Guiana gallica: Focke!; in Guiana batava: Wullschlágel!, et іп Guiana britannica: Appun 2173 ! — Augusto mense floret. 4. PASSIFLORA ELLIPTICA Ganpw. scandens, foliis ellip- licis glabris planis, petiolis apice glandulosis; floribus campanulatis, coronae filis apice non dilalalis, corona membranacea erecía apice in fila brevissima divisa; ovario oblongo puberulo. Passiflora elliptica Gardner in Hook. Lond. Journ. Bot. І. 173! Екрткх subscandens. ВАМІ virgati teretes puberuli. _ КОМА sub- coriacea 3 —4 poll. longa, 2 poll. lata, ovata v. elliptica integra 1-costata arcuato-venosa, superne glabra nitida, subtus puberula. PkgTrorr unciales teretes apice glandulis 2 sessilibus instructi. STIPULAK minutae subulatae cito deciduae. Сінні pauci breves vix torti. PkDUNCULI solitarii axillares erecto-patentes petiolos aequantes, BRACTEIS minimis basi muniti, infra me- dium articulati.. FLonks campanulati, expansi 1—-17/,-pollicares. TUBUS brevis 1—1!/, lin. long. puberulus. obtusa glabra 3-nervia. Floris ЗЕРАГА subcoriacea oblonga P&TALA membranacea albida sepala subaequantia. ConoNA FAUCIALIS duplex filamentosa; seriei exterioris fila patentia petalis vix dimidio breviora, liguliformia, apice attenuata пес dilatata, uncinato-curvata, flava?; seriei secundae fila erecto-patentia recta, externis 3-plo breviora. Corona MEDIA e tubo infra medium emergens a praecedentibus remotiuscula, basi membranacea, superne in fila parva divisa. GYvNANDROPHORUM gracile, infra medium dilatatum ibique cilio- latum, ceterum. glabrum. FiLAMkNTA liguliformia, ANTHKRAE oblongae. Ovarium oblongum apice truncatum , demum subrotundum, pube densa obtectum. Бтута 3 conici basi puberuli. SriGMATA reniformi-capitata. Fructus latet. Habitat a4 Rio Comprido prov. Rio de Janeiro: Gardner n. 46.!; in monte Corcovado: „Gardner 80401, Burchell 18381; locis Brasiliae merid. non indicatis: Sello!, St. Hilaire 135! — Dryas. Oss. Passiflorae . haematostigmae Mart. proxima, recedit autem foliis planis nec margine revolutis, floribus minoribus extus glabris, floris tubo minore, coronae filis extimis apice non dilatatis aliisque notis. 5. PASSIFLORA HAEMATOSTIGMA Marr. scandens, foliis ellipticis subtus puberulis margine revolulis, petiolis apice 2-glan- dulosis; floribus campanulatis extus tomentosis; coronae filis ex- ternis apice dilatatis, гирго-тасшайз ; ovario oblongo puberulo. Tabula nostra CVIII. Fig. І. Passiflora haematostigma Martius іп sched. herb. Мопас.! Obs. Mss. n. 1136. Квоткх erectus sparse cirratus. Нам! erecto-patentes ramulosi, RAMULIS aeque patulis pube castanea obtectis. FoLia coriacea superne glabra, subtus molliter pubescentia , elliptica v. oblonga Ah oblongo- lanceolata, basi rotundata vel attenuata, apice acuta vel emarginata, margine revoluta crenulata, 1-costata et arcuato-venosa, venis subtus pro- minentibus, 2—3 poll. longa, 1'/,—2 poll. lata. Рктюм 8—10 lin. longi superbe canaliculati, ad apicem glandulis 2 magnis sessilibus instructi. STIPULAK minutae setaceae deciduae. Cinmr pauci axillares, interdum ut videtur nulli. PkpuNCUL: axillares solitarii vel gemini, petiolos aequantes, puberuli, basi BRACTRIS 2—3 parvis dissitis muniti. Ёїонкз campanulato- infundibuliformes, pollicares et ultra. —FLomis товоз infundibuliforrmis. NFPALA subcoriacea, pubescentia, oblonga obtusa, dorso sub apice cor- niculo brevi instructa, margine et intus albida, extus viridescentia, tubo 575 | PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 576 parum longiora. PETALA membranacea albida oblonga obtusa (vel Іап- ceolata ?), sepalis parum. minora. Corona FAUCIALIS biserialis filamentosa ; seriei exterioris fila erecto-patentia libera petalis paulo breviora ligu- liformia, apice dilatata et in appendicem calcariformem punctis et lineolis atro-purpureis notatam producta ; seriei secundae fila distincta liguli- formia apice clavato-dilatata, praecedentibus 2—3-plo breviora. CORONA MEDIA à Corona fauciali remotiuscula, e tubo infra medium emergens, basi membranacea erecta, ad marginem in fila erecta breviora divisa. Gv- NANDROPHORUM gracile glabrum sulcatum, infra medium parum dilatatum ibique purpurascens et ciliatum, | FILAMENTA liguliformia 1-costata; AN- THERAE Oblongae. Ovarium oblongum subquadratum pube densa obtectum. Вгуш 3 ab angulis ovarii protrusi, conici, pubescentes. STIGMATA Capi- tata. Fructum non vidi. Habitat inter virgulta et іп sylvis prov. Minas Geraés: Martius!; іп Serra dos Pinheiros: Pohl 3498 !; in prov. Rio de Janeiro : Comes Raben 564!; ad Вама: Lhotsky!; loco Brasiliae meridionalis non indicato: Sello 310! 1105! — Dryas, Oreas. 6. PASSIFLORA RHAMNIFOLIA Masr. scandens, foliis ellipticis glabris, petiolis ad apicem utroque latere glandulosis; pedunculo simplici 1-Йоғо vel in spinam v. cirrum desinente, pedicellos floriferos laterales gerente; Woribus campanulatis; co- ronae filis extimis apice dilatatis. Frutex? RAmMEI teretes glabri sulcato-striati. Forra membranacea glabra elliptica, basi rotundata, apice obtusiuscula, margine plana vel parum revoluta, 1-costata et arcuato-venosa, 3—4 poll. longa, 2—21, poll. lata. Рктїоїл sesquipollicares teretes superne canaliculati, ad apicem glandulis 2 magnis sessilibus instructi. STIPULAE cito deciduae. Сінні pauci. PkDpUNCULUS axillaris conicus spinosus, infra apicem in pedicellum ebracteatum, 1-florum, petiolum aequantem, supra medium articulatum 41- visus (nonnunquam pedunculus primarius non desinit in spinam sed in ra- mulos tres dividitur, quorum duo laterales flores gerunt, medius autem in cirrum productus est). ALABAsTRA oblonga obtusa. FLORES vix 17/, poll. diam. Тсвоз late campanulatus glaber, 10-пегуозиз. SkPALA oblonga obtusa зирсогіасеа , tubo duplo longiora. PkrALA membranacea albida sepalis parum breviora. Corona FAUCIALIS duplex filamentosa, filis ex- ternis quam petala parum brevioribus erecto-patentibus liguliformibus apice falcato-dilatatis еб іп appendicem calcariformem productis, filis se ~ cundae seriei erectis quam praecedentis 2—3-plo brevioribus subcla- vatis. CoRONA MEDIA e pariete tubi infra medium emergens, erecta, basi membranacea, superne in lacinulas filiformes breves divisa. GvNANDRO- PHORUM glabrum, medio dilatatum. | FiLAMENTA complanata 1-costata. ANTHERAE Oblongae. Ovarium oblongum obtusum puberulum longitudi- naliter sulcatum, srvLis 3 subulatis puberulis superatum. Fructus latet. Habitat ad Cubatáo prov. Minas Geraóés: Sello 2148, 2125! — Отеаз. B. Flores penduli, T. PASSIFLORA PENTAGONA Masr. sp. n. scandens, foliis oblongis, petiolis ad apicem biglandulosis; pedunculis 1-floris retroflexis; foribus campanulatis, tubo pentagono; coronae filis externis apice falcato-dilatatis , corona membranacea erecta apice filamentosa; gynandrophoro versus medium ciliolato. Tabula nostra CVIII. Fig. 1I. Еһоткх scandens cirratus. ВАМІ teretes purpurascentes sulcato- зиЧай puberuli. FoLIAa subcoriacea oblonga, basi rotundata, margine re- voluta, superne nitida, subtus minutissime puberula, 1-costata et arcuato- venosa, 3—4 poll. longa, cc. 17/, poll lata. PxTiOL! teretes pollicares, superne canaliculati, ad apicem glandulis 2 sessilibus magnis instructi, ӚТІРСІАК minutae subulatae, cito deciduae. PEgDUNCULI solitarii axillares teretes superne pentagoni, puberuli, retroflexi, petiolos longitudine aequan- tes. ВпАСТКАК nullae vel minimae dissitae. Кговкз penduli campanulati vix pollicares. FLonis rUBUS brevis 4—5 lin. long. puberulus, basi penta- gonus. SkPALA subcoriacea oblonga obtusa puberula. PkrALA albida membranacea sepalis breviora. Corona ravciALi duplex, filamentosa, filis externis patulis, petala subaequantibus, liguliformibus, apice falcato- dilatatis et in appendicem calcariformem rubro-maculatam productis, filis internis ad praecedentes approximatis iisque duplo brevioribus erectis subclavatis. Corona MEDIA е tubo infra medium emergens, basi mem- branacea, superne in fila erecta brevia divisa. _ GvNANDROPHORUM gracile inferne longitudinaliter sulcatum, versus medium dilatatum ibique ciliolatum. FiLAMENTA liguliformia 1-с08(4(а. АхтнквАЕ oblongae. OvAniUM oblon- gum obtusum longitudinaliter sulcatum puberulum. 8туш subulati. 81:6- MATA Capitata. FRUCTUS coriaceus subglobosus magnitudine Pruni Ar- meniacae, demum glaber. SEMINA Obcordata, compressa, testa flavida scrobiculata. Habitat in prov. Rio de Janeiro: Lund 1162!, Martius 12217, Luschnath; in prov. Minarum: Weddell 128161, loco Brasiliae merid. non indicato: Sello! — Dryas, Oreas. Овв. P. haematostigmae proxima, differt pedunculo nutante, flore minore, tubo pentagono etc. Sectio Ш. Inflorescentia racemosa vel subspicata. mati brevissimi. Pedunculi approxi- 8. PASSIFLORA SPICATA Мазт. sp. nov. fruticosa erecta ecirrata, foliis coriaceis oblongis; floribus subspicalis, гаси? folio breviore, pedicellis brevissimis; floribus hypocraterimorphis; sepalis oblongis tubo brevioribus ; coronae filis externis falcatis; gynan- drophoro pentagono. Tabula nostra CIX. Евоткх erectus. ВАМІ teretes vel subangulati, foliorum delapsorum cicatricibus notati, cortice brunneo intus fibroso tecti. Кола coriacea, nitida, 4—6 poll. longa, 2—3 poll. lata, oblonga acuminata basi rotun- data, integra, unicostata et arcuato-venosa. PkrroLr '/,-pollicares teretes superne canaliculati, ad apicem glanduloso-incrassati. STIPULAK deciduae. Cimmr axillares abortivi spiniformes. Racemi axillares 4—86-flori. PEDUN- CULUS subangulatus folio dimidio brevior; рЕрІСЕІЛІ 2—3 lin. longi crassi teretes versus basin articulati, singuli ввасткА foliaceá ovatá glandulosá 2 lin. longá suffulti. Fronks hypocraterimorphi coccinei, ruso cylindrato 12/,-pollicari glabro basi ventricoso subtus intruso, LIMBO rotato decem- partito biseriato, diametro 2 poll. et ultra. SkPALA patentia subcoriacea, oblonga obtusa, pollicaria. PETALA sepalis conformia sed breviora et tenuiora. CORONA FAUCIALIS бгіѕегіаќа, seriebus approximatis, serie ex- timá e filis falciformibus petaloideis quam petala dimidio brevioribus con- stante, seriebus duabus proximis e filis liguliformibus quam externae bre- vioribus conflatis. CORONAE SERIES INTIMA e tubo versus basin emer-. gens, basi membranacea, superne ín lacinulas subulatas erectas divisa. GvNANDROPHORUM tubo paullo longius, gracile, glabrum, pentagonum, angulis prominentibus basi alatis, alis membranaceis a gynardrophoro ad tubi parietes ita transeuntibus, ut tubus basi quinquelocularis evadat. FiLAMENTA glabra complanata. ANTHERAE lineari-oblongae obtusae, dorso infra medium filamentis mediante processu filiformi affixae. X OvARIUM oblongum obtusum villosulum 10-striatum. Втуп teretes ab angulis superioribus ovarii emergentes. Fructus non visus. Stirps habitu gynandrophorique indole valde singularis. Habitat in prov. do Alto Amazonas secus Japurá fluvium: Martius! — Najas. 9. PASSIFLORA SPINOSA (Porrr.) Мазт. fruticosa scan- dens, foliis oblongis acuminatis, petiolis medio biglandulosis; inflo- rescentia spicata vel racemosa, casu foliorum aphylla, cicatricibus 577 magnis notata, rachi folium proximum aequanti; floribus tubulato-in- fundibuliformibus; staminum filamentis basi іп cupulam connatis ; gynandrophoro pentagono. Tacsonia spinosa Poepp. е! Endl. Nov. Gen. et Spec. И. ‚ 69. t. 181! Вамг angulati purpurei glabri. КОЛА coriacea glabra oblonga cor- data acuminata integra 1-costata arcuato-venosa, 4—5 poll. longa, 1—2 poll. lata, basi subtus prope insertionem petioli glandulosa. Рктготл teretes juventute tomento ferrugineo obtecti, demum glabri, superne canaliculati, medio utroque latere glandula sessili muniti. SmIPULAE lineari-subulatac, petiolis breviores, deciduae. Сінні simplices basi cuneato-dilatati apiceque incrassati; spinae breves cirris abortivis efformatae nonnunquam adsunt. PEDUNCULI ut videtur axillares, angulati, foliis aequilongi ; FLORES 3—4 spicatim vel racemose dispositi. ^ PEDICELLI brevissimi articulati. BRACTEAE parvae foliaceae, glandulosae. FLORES 2—3 poll. longi erecti infundibuli- formes. 'Тивиз floris 1!/, poll. long. et ultra, cylindratus, basi parum di- latatus, ad insertionem pedicelli intrusus, intus 5-costatus et 5-locellatus. ЕРАТА subcoriacea, oblongo-lanceolata, maculis purpureis adspersa, tubo dimidio breviora. PETALA sepalis conformia iisque parum breviora et tenuiora. Corona faucialis duplex, filamentosa , filis externis quam pe- tala dimidio brevioribus subulatis, filis internis conformibus minoribus. Co- ronae series tertia e tubo versus basin emergens erecta, basi membra- nacea, superne in lacinias plures divisa. GYNANDROPHORUM е tubo exser- tum gracile glabrum pentagonum, angulis basi. membranaceo-alatis, alis cum costis tubi ita conjunctis, ut basis tubi quinquelocularis evadat. Fi- LAMENTA complanata basi in urceolum membranaceum campanulatum pur- pureo-maculatum connata. ANTHERAE Oblongae flavae. Ovarium oblongum apice attenuatum, 10-costatum, puberulum, stylis 3 filiformibus superatum. STIGMATA reniformia. Fructus adhuc ignotus. Habitat in silvis Сароеігаѕ dictis prope Manaos prov. do Alto Amazoaas: Spruce n. 1894; ad fluv. Japura: Martius ! Praeterea in Peruviae prov. Maynas in sylvis ad Yurimaguas: Роеррід.! — Najas. $оввкхив H. PLECTOSTEMMA Мазт. DisEMmA, PoLYANTHEA, СїЕСА, Песатова DC. Prodr. ПІ. 323 е! seq. Frutices vel herbae scandentes cirratae. Pedunculi plerumque simplices 1-Погі, raro ramosi pluriflori. Bracteae minimae sparsae vel foliaceae pinnatipartitae, flori approximatae, raro nullae. Floris tubus brevis cylindrato-campanulatus. Corona membranacea e tubo supra vel versus medium enata, erecta vel inclinata, longitudinaliter plicata, apice crenulato inflexo fimbrillifero. Ovarium globosum vel ellipsoideum. Styli teretes vel clavati. Fructus baccatus vel exsuccus. : : Sectio I. Ceca Med. Med, Мају. 97. ех DC. Prod. Ш. 323. — Азгерћапатћев, Monactineirma, Bory Ann. Sc. Phys. Brux. Gen. П. 138. — Сеса, genus proprium, Roemer Synops. monogr. ЇЇ. 139. Flores apetali plerumque ebracteati vel bracteis minimis praediti. $. 2. Bracteae nullae vel minimae sparsae. A. Sepala alato-carinata. 10. PASSIFLORA GRACILIS Jaco. foliis glabris trilobis lobis obtusis, medio longiore, petiolis medio biglandulosis; floribus diam. 2-pollicaribus; sepalis profunde alalo-carinaliss ovario ellip- tico glabro. Passiflor. PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 578 Passiflora gracilis Jacq. Eclog. t. 168. Link Enum. Hort. Berol. 11. 182. DC. Prodr. 11. 324. Bot. Reg. t. 870. HERBACEA scandens cirrifera. CAULES graciles teretes glaberrimi. КОЛА membranacea petiolata, glauco-virentia, basi cordata, ó-nervia, 8- loba, lobis ovatis v. rotundatis integris, medio longiore, 1—2!/, poll. longa, 1!/,—3 poll. lata. РЕПОМ graciles laminas aequantes, superne canaliculati, medio glandulis 2 stipitulatis onusti. — STIPULAK lineares parvae deciduae. PEDUNCULEI solitarii axillares teretes 1-Погі, BRACTEIS parvis subulatis sparsis muniti. FLORES expansi 2 poll. diam., rotati. То- BUS glaber brevis patelliformis. SkPALA herbacea oblonga concava, dorso carinata vel subplana, carina sub apice in mucronem foliaceum excurrente. Petala nulla. Corona faucialis filamentosa biserialis, lis extimis dis- tinctis patentibus liguliformibus 1-nerviis albidis quam sepala dimidio bre- vioribus, filis intimis paucioribus dimidio minoribus capitellatis. CORONA media praecedentibus approximata erecta membranaeea plicata apice 10- bata, lobis acutis inflexis cristatis. carnosa, a praecedente parum remota. formis. Corona inframediana annulosa Совоха basilaris carnosa annuli- GYNANDROPHORUM gracile sulcatum subangulare. lineari-oblongae. STYLI tenues. ANTHERAE OvAniuM ellipsoideum glabrum gynandrophoro brevius. STIGMATA Capitata, purpurascens bipollicaris. duriuscula foveolata. Fructus ovoideus vel ellipticus glaber SEMINA ovata utrinque acuta compressa, TESTA Habitat in prov. Goyaz et Mato Grosso: Pohl n. 1228! Егт{га Brasiliam in republica Venezuela: Fendter aliique. — Әгеав et Extra- brasiliensis. B. Sepala plana. 11. PASSIFLORA SUBEROSA Linn. cortice vetustiore sae- pius вибегово albido; foliis valde polymorjhis, petiolis biglandu- losis; pedunculis solitariis vel geminis petiolos aequantibus; floris tubo patelliformi; coronae seriei externae filis recurvo-patentibus quam sepala paulo brevioribus; €orona membranacea erecta brevi plicata, margine inflexo; fructu ovoideo vel subgloboso. Passiflora suberosa Linn. Amoen. Acad. 1. 226. (1745). excl. syn. Jacq. Hort. Vind. t. 163 (1770). Cav. Diss. X. 442. t. 265. Passiflora oliviformis Vell. Бот. Flum. ІХ. t. 83 (icon tantum). Passiflora flexuosa Gardn. in Hook. Lond. Journ. Bot. I. 174. Passiflora pseudo-suberosa Fisch. Ind. Sem. Hort. Bot. Petropol. IX. 82., ex Walp. Вер. 11. 934. Stirps magnopere polymorpha. Primum formam typicam, dein varietates ab auctoribus plurimis pro speciebus receptas, sed formis transitoriis multis conjunctas, adumbramus. НЕВВАСКА, Annua vel perennis, glabra vel glabrescens, CORTICK ve- tustiore albido suberoso. RAM: compressiusculi sulcato-striati, вий vel flexuosi. Forra membranacea, magnitudine indumento formaque variautia, integra vel saepius plus minus triloba , lobo medio longiore, 3 — 5 -пегуіа. PETIOLI lamina breviores glandulis muniti. STiPULAEK parvae lineari-subu- latae, PkpuNCuLI plerumque gemini axillares, graciles, supra medium articulati, BRACTEIS minimis setaceis sparsis instructi. FLORES parvi rotati viridescentes, magnitudine variabiles. 'Tugus brevis glaber patelliformis. SEPALA subcoriacea oblonga integra plurinervia, dorso convexa exalata. Petala nulla. Corona pluriserialis e fauce tubi emergens. Series ex- terna filamentosa, filis externis recurvo-patentibus quam sepala duplo brevioribus, filis internis sensim brevioribus, intimis capillaceis. CORONA МЕМВВАХАСКА praecedentibus approximata incumbens plicata, apice fimbrilli- fera. GyNANDROPHORUM gracile glabrum sulcato-striatum , basi annulo tuberculato crassiusculo cinctum. Ovarium Ovoideum glabriusculum. Fructus ovoideus vel subglobosus. 76 579 | PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. ET Var. a. MINIMA, foliis heteromorphis glabris, petiolis versus apicem biglandulosis; pedunculis petiolos subaequantibus; floribus minimis diam. 8—10 lin.; baccis globosis. Passiflora minima Linn. Amoen. Acad. 1. 229. Jacq. Hort. Vindob. 1. 20. Passiflora Walkeriae Wight HI. Ind. Bot. 11. 39. Walp. Hep. П. 218. Var. В. mimsuTA, foliis polymorphis hirsutis; pedunculis pe- tiolos superantibus; fructu globoso. Passiflora hirsuta Linn. Amoen. Acad. І. 227. excl. syn. DC. Prod. 11. 325. Passiflora villosa Mac Fadyen Flor. Jam. 11. 151. Passiflora puberula Hook. f. Transact. Linn. Soc. ХХ. 222. Passiflora littoralis H.B.K. Nov. Gen. et Sp. 1I. 138. Passiflora hispidula Knowles et Westcolt Flor. Cab. 111. 126., ег Walp. Вер. 1I. 220. Passiflora nigra Jacq. Obs. 11. 27. t. 46. f. 3. Subvar. argentea Mast., foliis subtus argenteis. Var. y. ANGUSTIFOLIA, foliis glabris integris lineari-lanceolatis vel 3-lobis, lobis linearibus vel lanceolatis, lobo medio multo lon- giore; floribus parvis; fructu ovoideo vel rarius subgloboso. Passiflora angustifolia Swartz, Prodr. 97. DC. Prodr. ШП. ` 324. Passiflora heterophylla Jacq. Hort. Schoenbr. t. 181. Passiflora longifolia Lam. Encycl. Meth. ПТ. 40. Passiflora iridaclylites Hook. fil. Transact. Linn. Soc. XX. 222. Var. 0. PALLIDA, foliis glabris ovatis integris S-nerviis; fructu ovoideo. Passiflora pallida Linn. Amoen. Acad. 1, 218. excl. syn. DC. Prodr. Ш. 323. Bot. Reg. t. 660. Passiflora Warei Nuttall in Sillim. Journ. V. 297. ex Torr. et Gray. Fl. №тіл- Ат. 1. 539. Passiflora Kegeliana Garcke, Linnaea XXII. 60. (1849). Var. ғ. HEDERACEA, foliis glabrescentibus nonnunquam peltatis Зов; pedunculis petiolos subaequantibus; floribus majusculis diam. 1-pollicaribus ; fructu subgloboso. Passiflora Колаш па Presl, Bot. Bemerk. (1844) p. 72. Passiflora hederacea Cav. Diss. X., 448. Passiflora globosa Vell. Flor. Flum. IX. t. 85. Var. 2. LiNEaRILOBA, foliis 3-lobis, lobis lineari-lanceolatis subaequilongis. | Passiflora lineariloba Hook. fil. Transact. Linn. Soc. X X. 222. Varietatum supra citatarum pleraeque per totam Americam tropicam et sub-tropicam nec non in insulis Antillanis crescunt, unde ab omnibus fere collectoribus reportatae sunt. Typum in Brasilia meridionali legerunt Schüch et Sello n. 2495! 55247, prope Rio de Janeiro: Gardner n. 501; in prov. Minas Geraés ай Lagoa Santa: Warming!, St. Hilaire 471 — Var. о. іп Brasilia ut videtur Һас- tenus non visa, іп Antilis et in Mexico frequenlissima. Var. Ё. in Brasilia meridionali: Tweedie n. 182!; extra Brasiliam іп Andibus Boliviensibus prope Sorata, prov. Larecaja: Mandon n. 612!, in Pe- ruvia prope urbem Lima: Cruikshanks!, Cuming; in Nova Granata: Goudot!; et e Mexico Antillanisque insulis ab omnibus fere col- reportata. | Subvar. argentea in Mexico: Galeotti! Var. y. hucusque in Brasilia non observata in insulis Galopa- gos nec non in Antillanis crescit. Var. д. in insulis Antillis et in Florida. Var. в. in Brasiliae prov. Minas Geraés ad Lagoa Santa: Warming!; prope Canta Gallo in prov. Rio de Janeiro: Peckolt 595; ad Corcovado montem: Burchell n. 1189 ! ; іп prov. Rio Grande do Sul : Fox! Praeterea in insulis Antillanis crescit. — Var. Z. in in- sulis Galopagos tantum hucusque inventa. — Vaga et Extrabrasiliensis. lectoribus 12. PASSIFLORA LAWSONIANA Мавт. sp. nov. caule compressiusculo sulcato-striato; foliis membranaceis, superne glabris, subtus pilosiusculis, 3-пегуііѕ, bas? rotundatis, apice truncatis, ob- solete 3-lobis, lobo medio cuneato magis producto; petiolis versus basin biglandulosis, stipulis linearibus; pedunculis 1-floris, petiolis aequilongis; floribus parvis late campanulatis; ovario globoso gla- bro; fructu globoso glabro flavido. Perennis? Вамі graciles compressiusculi sulcato-striati puberuli purpurascentes, Кома membranacea ocellata, superne glabra, subtus pi- losiuscula, 16—18 lin. long., 20—24 lin. lat., basi rotundata, 3-nervia, nervis divergentibus, apice truncata, obsolete 3-loba, lobo medio parum longiore. STIPULAE minutae lineares deciduae. PEpUNCULI solitarii vel gemini, petiolos aequantes, BRAcTEIS minimis subulatis sparsis muniti. Frores diam. semipollicares. "Tusus late campanulatus. 8ЕРАГА oblonga glabra, Petala nulla (?). CORONAE FAUCIALIS fila sepalis dimidio breviora. Fnucrus magnitudine cerasi magni. Crescit in prov. Rio de Janeiro: Luschnath (іп herb. Fielding, Oxonii asservato!) ; prope S. Catharina : Fritz Müller n. 179.!, Riedel; — Dryas, Napaea. Oss. Species praecipue forma foliorum a P. suberosa diversa. Sectio П. Пузозма DC. Prodr. Ш. 331. Dysosmia genus Roemer, Synops. monogr. П. 149. Flores dichlamydei. Bracteae approximatae bi-tripiunatisetae, segmentis plq. linearibus glanduloso-capitellatis. 13. PASSIFLORA CLATHRATA Мавт. sp. nov. erecía; foliis subtrilobis pubescentibus villosisque; petiolis eglandulosis, stipulis faleatis laciniatis; bracteis bipinnatipartitis; foris tubo subgloboso; ovario villoso. Tabula nostra CX. Fig. I. Herga erecta, ramosa, subecirrata, pedalis, villosissima. Вами te- retes, Forra membranacea, basi rotundata, oblonga, obtusa, integra, sub- 3-costata, obsolete 3-loba, eglandulosa, 2—3 poll. long., 1—2 poll. lat. PETIOLI semipollicares eglandulosi. —SriPULAE шешфгапасеае semilunares margine profunde laciniatae , laciniis angustis glanduloso-capitellatis, pe- (1010 parum breviores. PgpuNcuLr axillares teretes 1-flori, petiolos аедиай- tes vel superantes. BnAcTEAE 8 flore vix breviores, herbaceae, bipinnati- partitae, laciniis angustis apice glandulosis. Eros diam. 1-роШсаг!в et ultra. "Tusus subglobosus vel patelliformis, 10-nervosus, parum villosus 581 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 582 SEPALA herbacea, extus viridia, intus albida vel purpurascentia, oblongo- lanceolata, dorso sub apice mucronata, tubo 3—4-plo longiora. PETALA sepalis paullo breviora, membranacea, oblonga, obtusa, albida vel pur- purea. CORONA FavclALis pluriseriata; series extima filamentosa, filis patentibus quam petala paullo brevioribus, liguliformibus, versus apicem geniculatis, quibus accedunt filorum imperfectorum externis 2—3-plo bre~ viorum series 1 vel 2. Series intima e tuberculis parvis constans. СОВОХА BAsILARIS basin gynandrophori cingens, membranacea, annularis cupuliformis. | GvyNANDROPHORUM teres glabrum. | FILAMENTA compla- nata. АхтнЕкАК оМопоав | Оулвим subglobosum villosum. STYLI glabri clavati. Квостоз ovoideus flavidus. Crescit іп Brasilia meridionali , loco accuratius haud indicato: Sello 293351; locis aridis montosis missionis Douro prov. Goyaz: Gardner: n. 8192!; in prov. Minas Geraés: Lindberg. т. 628! 861 а!; ad Lagoa Santa ubique in campis et fertilioribus et pe- trosis aridis: Warming! , St. Hilaire 465, 2157! Claussen 82791 — Oreas. А Passiflora foetida recedit habitu, foliis coronaque, filamentis ge- niculatis, coroná interná tuberculatá. 14. PASSIFLORA LEPIDOTA Мазвт. sp. nov. scandens, glabra; foliis suborbicularibus cordatis 3-lobis, lobis obtusis, subtus purpurascentibus е! squamis | orbicularibus | glandulosis tectis; petiolis eglandulosis, stipulis linearibus; pedunculis folio longioribus ; bracteis bipinnatisectis. Annua? glabra scandens. ВАМІ teretes sulcato-striati. — КОМА membranacea, superne nitida viridia, subtus purpurascentia et squamis orbicularibus peltatis flavidis tecta, ambitu suborbicularia , basi late cor- data, 5-пег а, 3-loba, lobo medio parum productiore, 17/, poll. long., 3 poll. lat. Рктгоп: laminis multo breviores, superne canaliculati, eglan- dulosi. SmiPULAE lineari-subulatae integrae, petiolo 2—83-plo breviores. PEDUNCULI solitarii axillares 1-flori, foliis duplo longiores. Flores incog- niti. Fnucrus globosus coriaceus exsuccus, extus glaber punctisve rubris parvis adspersus, magnitudine nucis Juglandis. SkMiNA oblongo-obcordi- formia compressa, testa alba scrobiculata. Habitat іп Brasilia australi: Sello! (in herb. Reg. Berol. absque numero). Oss. Squamis orbicularibus eas Rhododendri ferruginei referenti- bus ab omnibus affinibus differt. 15. PASSIFLORA VILLOSA Vell. scandens; foliis villosis cordato-trilobis, lobis ovatis acutis; stipulis falcatis margine pro- funde laceratis, segmentis aristulatis; bracteis ovato-oblongis pinna- tipartitis; coronae filis exterioribus quam petala vix brevioribus ; ovario globoso villoso. Tabula nvstra СХ. Fig. П. Passiflora villosa Vell. Flor. Бит. ІХ. tab. 87. Perennis? scandens villosissima. Вам: teretes purpurascentes sicci- tate longitudinaliter sulcati. Кол membranacea 2--4 poll. long., 1—3 poll. lat., cordata, 3—65-nervia, plerumque 3-loba, lobis ovatis acutis vel rotundatis integris v. ciliato-dentatis, nervo medio excurrente mucronatis, lobo medio majore. РктіоІл pollicares et ultra, foliis dimidio breviores, teretes eglandulosi. SriPULAE herbaceae petiolis duplo breviores, falcatae, margine profunde aristato-laceratae. PEDUNCULI axillares 1-flori villosissimi teretes, petiolos aequantes. BnACTEAE foliaceae ovato-lanceolatae pinnati- partitae ciliato-dentatae, 7—8 lin. long., 5—6 lin. lat. ALABASTRA 0b- longa obtusa basi angustata. Froris TUBUs brevis obconicus, ad inser- tionem pedunculi convexiusculus. SkPALA oblonga obtusa hispida, dorso sub apice setaceo-aristata. PETALA albida membranacea, sepalis couformia iisque vix breviora. Corona FAUCIALIS filamentosa, filis radiantibus petala subaequantibus liguliformibus 1-nerviis albidis purpureo-annulatis; CORONA MEDIA basi membranacea erecta, apice inflexa breviter laciniata. GYNAN- DROPRORUM breve inclusum орсопісит, basi cupulá subcarnosá erectá cinctum. Ovarium subglobosum STIGMATA reniformia. FRUCTUS coriaceus globosus, magnitudine Pruni Armeniacae vel minor, aurantiacus, pilosus vel glaber. Еп,АмкхтА lata complanata 1-nervia. villosissimum, stylis 5 crassis superatum. SEMINA oblonga subcordiformia retusa apiculata compressa, TESTA albida scrobiculata. Habitat in prov. S. Paulo: Burchell n. 3989, 4148, 4316! ; in prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud 989; e. gr. in Serra dos Оғайов: Miers!; in prov. Minas Geraés аа Lagoa Santa: Warming!; Bra- siliae australis loco non indicato: Sello 5079! — Огеав. 16. PASSIFLORA FOETIDA Ілхх. hispida v. tomentosa vel glabra; foliis membranaceis polymorphis, plerumque plus minus trilobatis, lobis dentatis vel subintegris; bracteis herbaceis bi— Iripinnatiseclis, segmentis linearibus glanduloso-capitellatis ; floris tubo brevi patelliformi piloso; coronae filis ob ore tubi enatis pluriseriatis approximatis, externis quam petala paullo brevioribus, internis multo minoribus, curvatis; ovario glabro vel villoso, stylis glabris vel basi villosis. Passiflora foetida Linn. Amoen. Acad. 1. 288. tub. 10. Cav. Diss. X. lab. 289. DC. Prodr. ШІ. 331. Passiflora hirsula Lodd. Вог. Cab. t. 173., nec alior. Passiflora polyaden Vell. Flor. Flum. 1X. tab. 92. Annua vel raro perennis (?) herbacea, tota hispida. Вами teretes graci- les. КОМА remotiuscula petiolata cordata v. oblongo-ovata , subintegra vel plus minus 3—5-lobata, lobis subintegris undulato-repandis vel denti- culatis, medio longiore, —Pkrrori lamina dimidio breviores eglandulosi. STIPULAE parvae falcatae profunde laciniatae, laciniis capillaribus apice glanduligeris. — Cinnr simplices. PkgpuNCuur axillares solitarii vel raro gemini, 1-Погі, teretes, petiolis duplo longiores. FLORES graveolentes fu- gaces diam. 1—2-poll. BRACTEAE herbaceae flores subaequantes, laciniis ciliatis apice glanduligeris. Fromis товоз brevissime urceolatus, basi in- trusus, crassiusculus, extus villosulus, virescens, intus albidus. ВЕРАТА ab ore tubi cum petalis coronaeque filis enata, oblonga, obtusa, 3-nervia, dorso sub apice mucronata, extus viridia, intus albida. PkTALA albida membranacea, sepalis conformia et subaequilonga. Coronar pluriseriatae series externae 4—5 filamentosae, filis extimis patentibus gracilibus - albidis nonnunquam basi violaceo-maculatis petala subaequantibus, internis pluriseriatis brevissimis curvatis albidis; series intima annularis mem- branacea e medio tubi enata, gynandrophorum versus inclinata. GYNAN- DROPHORUM glabrum flavo-virens et purpureo-maculatum, basi annulo brevi membranaceo late campanulato cinctum. ANTHERAK flavae, medio dorso virides. OvARIUM subglobosum plerumque villosum, nonnunquam glabrum. Бтутл albicantes glabriusculi apice clavati. STIGMATA majuscula subglo- Боза. OvuLA secundum lineas duas ad placentas affixa. Квостоз globo- sus magnitudine nucis Juglandis, pergamentaceus, siccus, flavidus, glaber vel villosulus, bracteis persistentibus cinctus. SEMINA plurima arillata, oblonga, basi apiceque truucata subcompressa, TESTA alveolata. Speciei hujusce polymorphae varietates numerosissimae inveniuntur, quarum sequentes plerumque facile distingui possunt, formis autem transi- toriis inter sese conjunguntur. Наѕсе formas ob floris partium, nempe braetearum, calycis, ovarii et stylorum pubescentiam diversam, tamquam species proprias distinguere et disponere tentavit cl. HkuiNCQ іп schedulis herbarii Parisiensis, quae tamen discrimina levioris momenti mihi videntur. Var. a. GOSSYPHFOLIA, caule, petiolis foliisque utrinque mol- liter velutinis, foliis polymorphis:; bracteis flore plerumque breviori- bus earumque segmentis abbreviatis arcte approximatis; pedunculis haud raro folia superantibus. Passiflora gossypiifolia Desv. іп Ham. Prodr. Flor. Ind. осе. 28. Linh el Ollo, Іс. Plant. Rar. Hort. Berol. tab. 46. Lindl. Bot. Reg. t. 1634. Hook. Bot. Mag. 1. 2619. . 583 PASSIFLORACEAE: Passiflora foetida Lodd. Cab. t. 725., nec Linn. An huc Passiflora ciliata Jacq. Eclog. t. 422? Passiflora obscura Lindi. Trans. Ног. Soc. Lond. VII. 1. Passiflora hibiscifolia DC. Prodr. I1., 331. nec. Lam. Var. В. шівяста, caule, petiolis foliisque dense hirsutis, pilis patentibus flavidis vel aurantiacis; foliis polymorphis. Passiflora hirsula Linn. Amoen. Acad. 1. 227. Passiflora Baraquiniana Lemaire И. 1. Horlic. УП. (1860) t. 276. Var. y. NiGELLIFLORA, Sericeo-pilosa, foliis cordatis 5-lobis, lobis rotundatis argute serratis. Passiflora nigelliflora Hook. Во. Mag. t. 3635. Var. 6. навтата, hirsuta, foliis 3-lobis hastatis, lobo medio lanceolato, lateralibus rotundatis 4—5-plo longiore. Passiflora hastata Bertol. Fl. Guatim. 27., ег Walp. Вер. П. 221. Var. ғ. силата, glabra, foliis cordatis denticulatis, margine ciliatis (bracteis calyce ovarioque glabris, fide ci. Hérineq). Passiflora ciliata Ай. Hori. Kew. ПІ. 310. Bot. Mag. { 288. Passiflora hibiscifolia Lam. Dici. 111. 39., nec DC. Passiflora hirsuta Jacq. Eclog. 123! Subvar. quinqueloba mast., foliis 5-lobis, lobis lineari-lanceolatis. Passiflora ciliata var. quinqueloba Griseb. Cat. Plant. Cub. Var. 2. virACEA, caule hispido; foliis utrinque villosis, tri- lobis, lobis obtusiusculis, lateralibus divergentibus medio breviori- bus; stipulis linearibus pinnatifidis; bracteis florem superantibus pi- losis; ovario stylisque villosis. Habitat typus speciei per regiones troypicas utriusque orbis late diffusus. In Brasilia australi et occidentali: Pohl n. 2308! 2309! 2629!, Татђегик!; in prov. Espiritu Santo: Martius! ; in prov. Bahia: Saizmann!; in prov. Maranháo : G. Don.! ; іп Brasilia aequa- toriali: Spruce 6458! Estra Brasiliam in Nova Granata: НоПоп!; in Guiana anglica et batava: Parker !, M'ullschlaegel!, Splitgerber!; in insulis Antillanis ab omnibus fere collectoribus reportata. Speci- mina quoque vidi ex Africa tropica , insulis. Mauritius, Bourbon et Fernando Ро, ex Hongkong et Borneo. — Varietas o. іп Brasilia meridionali, stationibus accuratius haud indicatis: Sello 2323!, Tam- berlik!; іп prov. Pernambuco ей Alagoas: Gardner n. 1024! 1314! Extra Brasitiam іп Chile ей Peruvia: Cuming n. 289! 10467, Mat- thews n. 408!, Ruiz, Hinds!, Мас Lean!; in Guayaquil et Columbia: Sinclair!, Hinds!, Fendler 4751, Moritz!, Lobb!; in Guiana anglica et бабата: Schomburgk 632! Wullschlaeget! ; in Cuba: Linden 1703! ; іп Mexico: Liebmann 427, Hortweg 17 !, Andrieux 367!, Coulter 61!; denique in Texas, fide Hérincq. — Varietas В. freguens in tota Bra- silia, e. gr. in parte ejus meridionali : Poht, Sello 2814! 5502!; in vicinia urbis ‘Rio de Janeiro: Gaudichaud!, Harrison! , Luschnath! ; prope Bahiam: Blanchet 252! ; ad Pernambuco: Gardner 1314! ; ad Santarem іп prov. Para: Spruce 702!, prope Panuré ad fluvium Uaupés prov. do Alto Amazonas: Spruce n. 2814! Extra Brasiliam in Guayaquil: Sinclair ! Hinds! , in Venezuela: Fendler 117! ; in Pa- nama: Seemann 503 !; іп Mexico: Liebmann n. 48--55!; etiam ad PASSIFLORA. 581 Singapore: Cuming 2425! — Var. y. in Brasilia austratiore: 8ейо!, in Uruguay et Banda oriental: Tweedie 1171! — Var. д. іп Mexico: Linden 790! — Var. в. in insulis Antillanis, e. gr. Cuba, Jamaica, Bahamas: Franqueville', Purdie, Wullschlaeget 1365, Piée, Mac- fadyen ; etiam in Nicaragua : Oersted, Levy n. 120! Subvarietas quin- queloba in Cuba: Wright; iu Mexico: Liebmann т. 40-42! — Var. 5. іп Banda oriental; St. Hilaire n. 2529! — Vaga et Extra- brasiliensis. 17. PASSIFLORA VELLOZII Ganps. tota pilosa hispida; foliis cordatis 5-nerviis 3-lobatis eglandulosis, lobis delloideo-lan- ceolatis apiculatis, lateralibus medio duplo brevioribus, divaricatis ; petiolis versus apicem 2-glandulosis (v. eglandulosis?), stipulis dimidiatis | semi-orbiculatis profunde lacerato-ciliatis; pedicellis solitariis petiolum subaequantibus; бгас!е?в !/,-uncialibus grosse pinnatifidis; calycis segmentis infra apicem setaceis. Passiflora Vellozii Gardn. in Hook. Lond. Journ. Bol. IV. 103. (1845). Walp. Rep. V. 771. Passiflora foetida Vell. Flor. Fium. IX. 1. 86., пес Cav., fide Gardner, an recte? i Dysosmia fluminensis Roemer, Synops. monogr. 11. 150. PERgENNIS scandens. CAULIS teres purpureus pilosus v. hispidus. КОМА membranacea basi rotundata (cordata, teste GARDNER), 5-пегуій, 3-loba, lobis deltoideis acutis apiculatis, lateralibus divergentibus lobo medio 2-plo brevioribus. Рктіоіл circiter pollicares, laminis parum bre- viores, pilosi vel hispidi, versus apicem glandulis 2 longe stipitatis muniti (teste GARDNER). 8тірІЛЛАК membranaceae falcatae laceratae, segmentis lineari-lanceolatis. ciliatis. PEpuNCULI solitarii axillares 1-flori petiolos aequantes. BRACTEAE З npproximatae membranaceae semipollicares calyce: SkPALA membranacea oblonga ob- Совохак fila seriei dimidio breviores grosse pinnatifidae. tusa, infra apicem setacea, 3-пегуіа. Petala nulla. exterioris sepala subaequantia, seriei interioris breviter connata fimbriata (Descr. floris ех GAnDNRR). Habitat in montibus Organensibus prov. Rio de Janeiro : Gard- ner n. 427 !, Gaudichaud n. 1026? ; in prov. Minas Geraés: St. Hi- laire n. 2239! — Огеав. Овз. Specimina imperfecta tantum vidi. A. P. foetida differre vi- detur bracteis minoribus et cum stipulis minus laceratis. š - Sectio Ш. Ресатова DC. Prodr. Ш. 325. Ресагова (genus) Roemer, synops. monogr. ЇЇ. 152. Flores dichlamydei. Bracteae parvae lineares dissitae. 6. 2. EUDECALOBA. Pedunculi solitarii vel gemini, 1-flori. Inflorescentia simplex. A. Folia I-nervia integra vel obsolete lobata. a. Folia oblonga integra vel sinuata. 18. PASSIFLORA TORTA Мазт. sp. nov. foliis oblongis acuminatis 1-nerviis ocellalis; petiolis basi biglandulosis; pedun- culis geminis vel solitariis petiolos aequantibus demum sp?raliter (01148: floribus parvis; fructu globoso olivaceo. Евиткх scandens cirratus. ВАМІ graciles, teretes, sulcato-striati, puberuli. Forra subcoriacea, glabriuscula vel minutissime puberula, subtus ocellata, basi rotundata vel subcordata, oblonga, acuminata, integra, 1- nervia. Pkri0L: pollicares et ultra, basin versus glandulis 2 magnis 585 PASSIFLORACEAE: auriculiformibus instructi. — STiPULAK caducae a me haud visae. Сінні simplices. Fronks parvi rotato-campanulati albidi vel viridescentes. Sg- PALA Š subcoriacea, oblonga, tubo pluries longiora. PETALA 5 inconspi- cua, albida, 3-nervia, sepalis minora. Corona FAUCIALIS biserialis filamen- tosa, filis externis sepala subaequantibus radiatim patentibus, filis internis dimidio minoribus capitellatis. ConoNA membranacea praecedentibus ap- proximata, minor, erecta vel incumbens, longitudinaliter plicata. GYNAN- DROPHORUM gracile. Ovarium globosum puberulum. FnucTus písi majus- culi forma et magnitudine. SEMINA compressa ovoidea undulato-rugosa. Habitat in vicinia Santarem et Obidos prov. Para: Spruce n. 9114! Extra Brasiliam in insula Trinitatis: Lockhart. Овз. Forsan nil nisi insequentis varietas. 19. PASSIFLORA AURICULATA H.B.K. foliis coriaceis glabris ocellat;s oblongo-lanceolatis integris vel repando-sinuatis; petiolis glandulis duabus magnis munitis; floribus late campanu- latis parvis; fructu globoso. Passiflora auriculata H.B.K. Nov. gen. et sp. plant. II. 131. (1817.) | Passiflora appendiculata G. F. W. Mey. Prim. Fl. Esseq. 223. (1818) D.C. Prodr. 111. 331. Passiflora Кой D.C. Prodr. ПІ. 326. (1828). Passiflora cyathophora Desv. in Hamit. Prodr. Fl. Ind. occ, 48. (1825.) HERBACEA scandens cirrifera. Вамт graciles teretes puberuli sulcato- striati.. Кома glabra vel praecipue secus nervos minutissime puberula, subtus ocellata, integra vel repanda, basi rotundata, apice obtusiuscula vel subacuminata, 3-nervia, 3—5 poll. longa, 1--2 poll. lata. Ритюм !/,—1- pollicares, puberuli, basin versus glandulis 2 magnis auriculiformibus in- зигисй. Ркерохсил axíllares í-flori gemini raro solitarii deflexi petiolos aequantes, fructiferi nonnunquam spiraliter torti. BRAcTEAE minimae deci- duae vel nullae. FLonEs albidi vel viridescentes, expansi pollicares. Товоз brevis explanatus glaber, basi vix intrusus. SEPALA membranacea viri- descentia lanceolata plurinervia. PETALA albida sepalis conformia iisque minora et tenuiora. Corona FAUCIALIS duplex filamentosa, filis seriei externae liguliformibus oblongisve арсшайв 1-nerviis quam petala paullo brevioribus, seriei secundae capillaribus capitellatis quam praece- CORONA MEMBRANACEA e tubi pariete ehata Corona BAsiLARIS ар aliis re- dentis dimidio brevioribus. tubulata plicata, superne parum involuta. motiuscula, basin gynandrophori laxe cingeus, annulosa, carnosa, vix tu- berculata. GyNANDnorHORUM breve glabrum. FiLAMKENTA complanata. ANTHERAE lineari-0oblongae. Ovarium Ovoideum puberulum. STYLI graci- les. FRucrUs baccatus globosus magnitudine pisi magni, olivaceus, sub- exsucCus. SEMINA compressa ovoidea, TESTA lineis elevatis undulatis notata. Habitat in prov. do Alto Amazonas ad S. Gabriel da Cachoeira: Spruce 2222!; ad 8. Carlos prov. Para: Spruce 2962! Estra Brasiliam in America centrali, insulis Antillanis et ditionibus bore- alibus Americae meridionalis. Ita in insula St. Vincent: Anderson !; in Nicaragua: Tate 115!, Chcontales 432!; ad Chagres Venezuelae : Fendler 122!; Guiana Anglica ad fl. Berbice: Schomburgk 289!, Parker!, Аррип 870!; in Guiana Gallica: Sagot 885!; in Guiana Batava: Rohr!; ad pedem montis Chimborazo: Spruce 6142! Oss. Quum іп speciminibus exsiccatis petala поп facile dis- tingui possint, planta a. cl. Meyer „apetala“ dicitur. — Specimen authen- ticum Passiflorae Rohrii DC. in Herb. Mus. Britt, vidi. Ар aliis haud differt nisi foliis parum brevioribus latioribusque. b. Folia semiorbicularia apice truncata. I. Petioli brevissimi eglandulosi. 20. PASSIFLORA MICROPETALA Mart. foliis membrana- ceis, subtus vinoso-rubris, seméorbicularibus, antice truncatis cum Passiflor. PASSIFLORA. 586 mucrone, basi subeordatis biglandulosis; petiolis brevissimis ; flori- bus solitariis vel geminis rotato-campanulatis; coronae filis exteri- oribus albis clavatis; ovario globoso. Passiflora micropetala Martius Mss. in herb. Кед. Monacens. Obs. n. 3078. Каџтех volubilis altissime scandens. Cauris compressus flexuosus glaber sulcato-striatus. Forra membranacea 21, poll. longa, 37, poll. lata, supra viridia, subtus vinosa-rubra, 3—5-nervia, basi cordata biglan- dulosa, apice truncata obsolete 3-lobulata, nervis in mucrcnes parvos ex- euntibus. Ркт:0108 2—3 lin. longus eglandulosus. (Stipulas et peduncu- lum haud vidi). Fronks (fide Martii) gemini aut solitarii axillares. CALYX albus, fundo plano orbiculari, laciniis latis triangularibus erectis. PETALA ovata alba parva, calyce recondita. CORONA EXTERIOR e filis albis clava- tis obtusis basi viridescentibus calyci aequilongis erectis, et interspersis nonnullis tenuibus minoribus filiformibus 2 conflata. CORONA INTERIOR in- cumbens membranacea plicata albo-virens, apice fimbriata, albo-violacea. FiLAMENTA purpurascentia. ANTHERAK viridi-(laventes. ÜvARIUM globosum. Евостов globosus ?/, poll. diam. SkwiNA fusca. (Descriptio floris secun- dum Мантп observationem). Crescit in regione fluvii Japurá prov. do Alto Amazonas, Јапи- ario flor.: Martius! П. Petioli glandulosi. 21. PASSIFLORA РОНІЛІ Мавт. sp. n. caule compresso : foliis membranaceis, supra glabris, sublus pubescentibus, suborbicu- laribus, 3-nerviis, apice truncatis, basi rotundatis, infer nervos glan- dulis 2 magnis instructis; petiolo pollicari quam lamina 2-plo breviore eglanduloso; pedunculo petiolum aequante. SCANDKENS cirriferra. RAMI compressi longitudinaliter sulcati villosuli. Forra 4 polllata, 2!/, poll.longa. Peroni superne canaliculati. STIPULAR parvae subulatae caducae. PEDUNCULI pollicares, solitarii vel gemini. ВВАСТЕЛЕ 3 stipuliformes flori approximatae. АвАВААТНА oblonga ob- tusa. FnucTUS globosus glaber purpurascens, magnitudine pisi majoris. Flores hucusque non vidi. Foliis Passiflorae Vespertilionis simi- lis, differt autem petiolis pedunculisque longioribus fructuque minore. Habitat ad Cavalcante prov. Goyaz: Pohl. n. 2186), Weddell 88961(2) — Oreas. 4 23. PASSIFLORA TRUNCATA Кевк.: foliis glabris pu- berulisve, subtus ocellatis, semzorb?cularibus, 3-nerviis, apice trun- calis: petiolis laminá brevioribus biglandulosis; pedunculis solita- riis geminisve; ovario subgloboso. Passiflora truncata Regel ¿n Garlenflora VIII. (1859). 356. SCANDENS Cirrifera. ВАМІ graciles puberuli angulati longitudinaliter striati, Forra subcoriacea superne glabrescentía, subtus puberula, semi- orbicularia, obsolete triloba, basi rotundata vel subcordata, nervis latera- libus divaricatis. Ркто 8—10 lin. longi, laminá cc. dimidio breviores, biglandulosi, Stipulae non visae. РЕргхсгіл solitarii vel gemini, petiolos aequantes. ВвАстклк parvae dissítae. Fronks late campanulati, diametro pollicares et ultra. SkPALA PkTALAQue oblonga obtusa. CORONA FAUCIS pluriserialis filamentosa, filis externis liguliformibus sepala subaequantibus, interioribus minoribus. Ovarium globosum stylo brevius. Habitat in Brasilia australiore: Riedel, fide cl. Regel. 77 587 | PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. | 988 B. Folia manifeste lobata. a. Folia oblonga. I. Folia apice biloba. 23. PASSIFLORA ICHTHYURA Masr. sp. nov. foliis majus- culis membranaceis, subtus puberulis stellato-glandulosis, oblongis, basi rotundatis, apice /unato-bilob?s, lobis divaricatis oblongis, sinu intermedio lato mutico, interdum apice trilobis, lobis aequali- bus: petiolo eglanduloso sesquipollicari; pedunculo petiolum sub- aequante; floribus 1/„ poll. aequantibus rotato-campanulatis; coronae filis liguliformibus; ovario ovoideo glabro. SCANDENS cirrifera. ВАМІ compressi sulcato-striati, puberuli. КОТЛА 4 poll. longa, 3'!/, poll. lata, superne glabra, subtus praecipue secus nervos puberula, ocellata, glandulis stellatis et in axillis nervorum glandulis duabus sessilibus magnis instructa, basi cuneata, 3-nervia, apice biloba, lobis divergentibus ovatis acutis, subinde lobo intermedio aequimagno ad- PkTiOLI sesquipollicares teretes eglandulosi. ^ STIPULAK lineari- subulatae 2—3 lin. longae caducae. PkpuNcurLI axillares solitarii vel BRACTEAE 3 minutae subulatae dissitae. — Fronks campanulati Товоз brevis craterimorphus. SkPALA subcoriacea oblonga PkrALA membranacea albida, sepalis breviora. jecto. gemini. puberuli. 8-nervia ecorniculata. ConoNA FAUCIALIS filamentosa, filis externis liguliformibus petala subae- quautibus, filis internis multo brevioribus capitellatis: CORONA MEDIA erecta membranacea plicata, apice dentata fimbrillifera et inflexa. CORONA INFRAMEDIANA annularis, carnosa. GYNANDROPHORUM erectum fusiforme. FiLAMENTA ligulata. АхтикнАк oblongae. Srvrr elongati. Fructus non visus. Habitat in prov. Goyaz: Gardner m. 31911, Sello n. 2129, 2149! Овв. An Passiflorae rotundifoliae Linn. varietas ? II. Folia apice triloba. а. Lobi foliorum subaequales. 24. PASSIFLORA TRICUSPIS Masr. sp. nov. caule flexuoso compresso glabro sulcato-striato; foliis subcoriaceis oblongis 3- nerviis, basi inter nervos beglandulos?s, antice ad vel ultra medium trilobis, lobis aequalibus lanceolatis; petiolo 1 — 1/,-pollicari eglanduloso ; pedunculis petiolos subaequantibus ; flore campanulato ; fructu globoso purpurascente glabro. КОЛА glabrescentia, superne secus nervos purpurascentia, 4 poll. longa, 3 poll lata, basi subcuneata; lobi parum divergentes. STIPULAK lineari-subulatae. PEDUNCULI axillares solitarii vel gemini, 1!/,-pollicares. Fronks tubulato-campanulati, diam. 1!/,-pollicares. magnitudine Cerasi parvi. Fructus baccatus Specimina manca tantum examinavi. Habitat in Serra de Araripe prov. Piauhy: Gardner n. 1681.1, prope Goyaz: Burchell 6988? !, Weddell 3025! — Hamadryas. 25. PASSIFLORA ROTUNDIFOLIA Тлхх. foliis coriaceis, subtus velutinis ocellatis basique inter nervos biglandulosis, 3- nerviis, oblongis vel semiorbicularibus, basi variis, apice breviter el aequaliter (rilobis, lobo intermedio nonnunquam deficiente; petiolis eglandulosis; floribus parvis campanulatis; fructu globoso glabrato. Passiflora rotundifolia Linn. Spec. 235. DC. Prodr. 111. 338. excl. var. et syn. Cav. Diss. X. 1. 290. Passiflora tristis Mart. Mss. in herb. CavuLis basi frutescens, scandens, violascens, pubescens. ВАМІ an- gulati вичеш. Forra superne subglabra, subtus velutino-hirtella ocellata et basi inter nervos glandulis duabus majusculis donata, basi rotundata subcordata vel cuneata, apice biloba, lobis divergentibus obtusiusculis, sinu intermedio lato, vel triloba lobis subaequalibus. _ Реттотл pollicares et ultra. SmiPULAK lineari-subulatae, petiolo 2-plo breviores. PEDUNCULI 1-flori axillares, solitarii vel gemini, petiolos saepissime paulo superantes, apicem versus articulati, 3-bracteati, ввАСткїз minimis dissitis. FLORES viridescentes vel flavescentes, expansi 1-роШсагев. Товоз cylindratus brevis, glaber vel puberulus, basi umbilicatus. SkPALA oblongo-lanceolata hir- tella, tubo 3—4-plo longiora. PkTALA oblonga, obtusa, sepalis subaequi- longa iisque tenuiora. Corona FAUCIALIS duplex, serie extima filamentosa, filis liguliformibus quam sepala paullo brevioribus, quibus accedunt fila numerosissima dimidio breviora et latiora. CORONA MEDIA membranacea tubulata plicata fimbriata albida. CORONA BASILARIS annularis carnosa, gynandrophori basin laxe cingens. vius. FILAMENTA complanata. SrvLI graciles. GYNANDROPHORUM gracile sepalis bre- ANTHERAE ]lineari-oblongae. OvARIUM Frucrus globosus magnitudine Cerasi SEMINA elliptica ovoideum glabruin. parvi, nigrescens glauco-pruinosus, stipite suo longior. compressa, TESTA nigrescente lineis transversis elevatis undulatis notata. Foliorum forma et longitudine pedunculi florisque magnitudine variat. Habitat ad Cuiaba prov. Mato Grosso: Mauso!; in sepibus districtus Minarum Novarum: Martius!; ad Lagoa Santa prov. Minas Geraés: Warming !, Burchell n. 5904. !, Sello n. 212! 2128! Praeterea in insulis Ап Шан, e. gr. in S. Vincent: Guilding !. b. Folia semiorbicularia. I. Folia biloba. о. Lobi foliorum divaricati. T Coronae faucialis fila ligulata, apice haud dilatata. (© Folia saltem superne glabra. 26. PASSIFLORA VESPERTILIO Ілхх. ramis compressis flexuosis sulcato-striatis; foliis subcoriaceis glabris, basi rotundatis vel cuneatis, trinerviis, тег nervos ad basin glandulis magnis praeditis, apice bilobis, lobis divaricatis aculis; petiolis brevibus eglandulosis; pedunculis solitariis vel binis petiolis aequilongis; coronae filis externis sepala aequantibus teretibus; fructu oblongo pollicari purpureo. Passiflora Vespertilio Linn. Атоеп. Асай. І. 1. 10. f. 11. Cav. Diss. X. t. 271. Granadilla bicornis Dill. Hort. Elth. t. 137. Miller Dict. n. 13., ег DC. Prodr. 11. 332. Passiflora hemicycla Meyer И. Esseq. 225. Passiflora Surinamensis Miq. Linnaea X VIII 363. Passiflora geminiflora DC. Prodr. П. 323. (folia in spe- cim. aulhent. Parisiis asservato glabra exstant, nec pubescentia ul autor affirmavit). Raw: compressi flexuosi sulcato-striati, glabri vel puberuli. FoLIA glabra subcoriacea, polymorpha (in eodem specimine nonnunquam variantia), suborbicularia, basi rotundata уе! cuneata ibique inter nervos primarios prominentes glandulas duas magnas orbiculares gerentia, apice biloba, lobis oblongis, mucrone vel lobulo brevissimo acuto interjecto. PE- TIOLUS laminá multo brevior superne canaliculatus, eglandulosus. Sri- PULAE minutae, lineari-subulatae. АтАВАЅТВА ovata oblonga, basi non- nunquam dilatata. FLORES expansi stellato-campanulati, diametro 1!4— ?-pollicares. Товџз brevis pateriformis, basi intrusus. SkPALA subcori- acea, e basi lata oblonga, obtusa, plurinervia. PETALA albida membrana- cea, sepalis minora. CORONAE FAUCIALIS filamentosae biserialis fila externa sepalis aequilonga, filiformia vel liguliformia, radiatim patentia, filis internis breviora. CORONA MEMBRANACEA tubulata plicata, versus gynandrophorum inclinata, petalis dimidio brevior. GYNANDROPHORUM glabrum, basi annulo 589 PASSIFLORACEAE: carnosulo cinctum. Ovarium ovoideum glabriusculum sTYLis Crassius- culis apice clavatis superatum. Fructus oblongo-ovatus magnitudine olivae, stipite suo brevior, purpurascens et ut aiunt edulis. SKMINA oblonga obovoidea, TEsTA nigra lineis transversis vix undulatis notata. Ons. Foliorum formá, petioli et pedunculi longitudine nec non florum magnitudine mire variat. Forma Brasiliensis a. cl. Dk CANDOLLK P. geminiflora nominata differt pedunculis petiolisque geminis paulo quam solito longioribus. Non sine dubio specimina Brasiliensia sequentia ad hanc speciem refero, etsi differentias graviores invenire haud potuerim. Habitat ad S. José da Laranjeira prov. Рага: Burchell 98857; inter Goyaz et Cuiaba: Weddell n. 3025 !: in prov. Minas Geraés: St. Hilaire n. 1955!; in Brasilia occidentali: Tamberlik! (forma 3-гођаба, lobis subaequalibus rotundatis, lobo medio emarginato, flore minore). Estra Brasiliam in Guiana Batava : Wullschlaegel. 214 !, Hostmann n. 10951; in Guiana Gallica: Sagot n. 286!; іп Guiana Anglica: Schomburgk n. 38. (154). 664. 10951, Parker!; etiam in Peruvia: Pavon! (ӘС) Folia pubescentia eglandulosa. 21. PASSIFLORA RUBRA Li. foliis pubescentibus eglan- dulosis cordato-trilobis, sinu inter lobos lato; petiolis eglandulosis ; floribus rotato-campanulatis; fructibus globosis hispidis. Passiflora rubra Linn. Amoen. Acad. 1. 222. t. 10. f. 9. Jacq. Іс. Rar. І. t. 186. Cav. Diss. Х.!. 268. Bot. Reg. 11. 95. Passiflora capsularis Lam. Dict. HI. 36. пес Linn. HERBACEA perennis, omni parte plus minus pubescens. ВАМІ flexuosi compressi v. angulati, sulcati. КОЛА membranacea, 3—4 poll. longa, 8!/, poll. lata, 3-nervia, cordata, triloba, lobis lanceolatis mucronatis dis- tantibus, sinu intermedio lato, nervo medio excurrente aristulato, interdum lobulo tertio brevissimo munito. Рктіюіл pollicares teretes eglandulosi. SrirPULAE minimae subulatae aristatae. PkDUNCUL: solitarii vel gemini, petiolos longitudine superantes. ALABASTRA oblonga acuta, basi dilatata. Еговкз subrubentes, sesquiunciam diam., subodori, fugacissimi. "Tonus brevissimus pateriformis, ad insertionem pedunculi umbilicatus. SEPALA lineari-lanceolata , 3-пегуја, intus albida, extus secus nervos rubra. PETALA sepalis conformia iisque dimidio breviora et tenuiora. CORONA ad faucem tubi biserialis; series ex tima ima basi membranacea, superne in lacinias patentes liguliformes petaloideas 1-пегуез petala aequantes pro- funde divisa; series intima (operculum) brevissima, erecta v. connivens, basi membranacea, superne plus minus filamentosa. ANNULUS Circa basin gy- nandrophori carnosus. GvNANDROPHORUM glabrum, sepalis brevius. OvARIUM ovoideum hirtum. тұт ovario longiores subclavati, Евостоѕ ovato- oblongus basi in stipitem attenuatus, plus minus sulcatus, ruber, pubes- cens, versus apicem solum sub-6-valvatim dehiscens. Habitat in Brasilia, loco non accuratius indicato, fide cl. Boaz in Herb. Reg. Kew!; in prov. Minas Geraés ad Lagoa Santa: War- ming ! ;; ad S. Catharina: Fritz Müller!. Extra Brasiliam in Peruvia: Ruiz et Pavon!; in insula Trinidad: Sieber 241! ; in Venezuela, in Mexico: Liebmann 281, in America centrali, et frequentissima іп insulis Antillanis, ubi ,,Bull-hoof* ob foliorum formam et ,Dutch- mans laudanum“ ob vim floris narcoticam incolis appellatur. 28. PASSIFLORA CAPSULARIS Lixw. foliis membranaceis pubescentibus. eglandulosis, basi cordatis, apice divaricato-bilobis, lobis oblongis lanceolatisve , simu inter lobos aristulato; fructu _ elongato-ellipsoideo hexagono subvalvalim dehiscente. Passiflora capsularis Linn. Sp. 234. а. DC. Prodr. 111. 325. Passiflora rubra Lam. Dict. Ш. 35., nec Linn. Passiflora piligera Gardner in Lond. Journ. Bot. 1. ( 1842) p. 173. Passiflora bilobata Vell. Flor. Flum. IX. tab. 78., non Juss. Passiflora pubescens. H.B.K. Nov. Gen. 11. 132. Passiflora lunala Vell. For. Flum. ІХ. tab. 80. Murucuja branca miuda Bras. PASSIFLORA. 590 PERENNIs scandens cirrifera. RAMI subangulati sulcato-striati pur- pureo-villosi. Forra membranacea, supra pilosiuscula, subtus dense pu- bescentia, 3-nervia, cordata, divaricato-biloba, lobis oblongo-lanceolatis integris nervo excurrente apiculatis, lobo medio obsoleto. PETIOLI polli- cares laminà 3—4-plo breviores, eglandulosi. 8тіріл,Ак falcato-subulatae parvae deciduae. PEDUNCULI axillares, solitarii vel gemini, petiolis longiores, versus apicem articulati, ebracteati. ALABASTRA oblonga obtusa. Fros poculiformis, expansus diam. 17/,—2-uncialis. Товоѕ cylindratus basi umbilicatus. 8кРАБА oblonga v. lanceolata, 5-пегуіа, extus pilosa. PETALA albida, sepalis breviora et tenuiora. Сономхак fila seriei exterioris filiformia petalis paulo longiora, seriei interioris ima basi connata; corona mem- branacea brevis plicata. | GYNANDROPHORUM gracile glabrum. OvARIUM obovoideum pilosiusculum, зтутлв 3 brevibus superatum. FRnucrTus elon- gatus ellipticus hexagonus siliquiformis. SEMINA obovoidea mucronata flavescentia, sulcis transversis profundis exarata. Var. В. лсоти.овл DC. loc. cit, foliis profunde bilobis, superne vix pubescentibus, albido-pictis. Var. y. GEMINIFLORA DC. loc. cit, foliis laevibus vix corda- tis, ramis triangularibus, pedicellis geminis. Habitat frequens in vicinia urbis Rio de Janeiro, ad Canta Gallo alibique in hac provincia: St. Hilaire 18 bis, 716 !, Schott !, Рой! 35217, Gardner n. 491, Luschnath!, Graham |, Miers!, Burchell 9061!, Peckolt ! ; in prov. S. Paulo: St. Hilaire 704 bis !; ad Lagoa Santa in prov. Minas Geraés: Warming! — Extra Brasiliam іп Ecuador prope Lora: Jameson; in Nova Granata: Goudot n. KL oe in Mexico: Liebmann п. 29. 30! — Var. В. іп Brasilia australi, statione accuratius haud notata, verisimiliter in vicinia Rio de Ja- neiro: Gaudichaud! — Novembr. flor. +T Coronae faucialis fila apice spathulata vel dilatata. (9 Pedunculi folio breviores. talis brevius. 29. PASSIFLORA ORGANENSIS Савом. foliis membrana- ceis glabris ocellatis subpellalis semiorbicularibus vel transverse ovalibus 02/0028, lobis oblongis divaricatis ; petiolis longis eglan- 4шов18; floribus late campanulatis; coronae faucialis 1-serialis filis faleiformibus: ovario globoso. Tabula nostra CXI. Gynandrophorum inclusum, pe- Passiflora Organensis Gardner in Hook. Lond. Journ. Bot. 1V. 104. Walp. Rep. V. 772. Passiflora pertusa Vell. Flor. Flum. IX. t. 79? Passiflora obtusa Vell. Flor. Flum. IX. t. SI? Glabra. Вамт graciles teretes vel subangulati, longitudinaliter sulcato- striati. Еола membranacea, superne saturate viridia, subtus pallidiora ibique nonnunquam purpurascentia, ocellata, basi rotundata, subpeltata, 3-пегуја, 3-Тођа, lobis lateralibus late divergentibus ovato-oblongis obtusis vel acutiuscu- lis, lobo intermedio multo minore vel obsoleto. Реттотл foliis longiores, teretes, superne canaliculati, eglandulosi. 8тїррт,АК minutae subulatae caducae. PEDUN- CULI gemini vel solitarii teretes graciles, petiolis modo longiores, modo breviores, versus apicem articulati. BRACTEKAK parvae dissitae. ALABASTRA pyramidalia. FLonks viridescentes rotato-campanulati, expansi 2-poll diam. Товџз brevis, late explanatus, 10-пегуіб, SkPALA tubo 8-plo longiora, subco- riacea, е basi 144 oblonga, obtusa, apice subcucullata, extus viridia glabra, intus albida, basi ad margines utroque latere prominula subgibbosa. .РЕ- TALA membranacea albida, sepalis paulo breviora, oblonga obtusa vel nonnunquam apice subtriloba. CORONA FAUCIALIS filamentosa, filis 1-seria- libus distinctis crassis, a latere compressis, acinaciformibus, medio violaceis, basi apiceque albidis, quam petala dimidio brevioribus. CORONA MEDIA praecedenti approximata, erecta, membranacea, plicata, margine fimbriata, inflexa. CoRONA SUBMEDIANA e medio tubi emergens, annularis carnosa superne ciliolata. GYNANDROPHORUM erectum glabrum teres. FILAMENTA purpurascentia. | ANTHERAE oblongae. OvARIUM subglobosum glabrum. ӛту clavati purpurascentes. Fructus incognitus. Variat longitudine pedunculi, foliis superne albo-marmoratis, lobo- rum forma plus minus obtusa etc. 591 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 592 Crescit prope urbem Rio de Janeiro: Gaudichaud 629/!; in montibus Organensibus: Gardner n. 428, Miers! Lindberg !, Sello 2187 /; in prov. S. Рашо: Lindberg, Gaudichaud 990! — Forma foliis supra albo-marmoratis prope Rio de Janeiro : Miers !, Bow- man!, St. Hilaire 661! — Dryas. Овз. А Passiflora punctata, cui ceterum proxima, differt foliorum formá, coroná fauciali simplici aliisque notis. П. Folia triloba. В. Foliorum lobus medius lateralibus longior. ++ Petioli glandulosi. С) Folia ad medium triloba. 30. PASSIFLORA SICYOIDES Снам. et 8снїснт, foliis hir- tellis v. glabriusculis, membranaceis cordatis trilobis, lobis ovatis acutis acuminatisve argute dentatis vel integerrimis, medio magis producto; petiolis hirtellis versus medium biglandulosis, glandulis magnis clavalis; stipulis dimidiato-ovatis cuspidalo-acuminatis ; pedunculis solitariis vel geminis; floribus rotatis; fructu globoso purpureo. Passiflora sicyoides Cham. el. Schlecht. Linnaea V. (1830). p. 99. Passiflora odora Linh et Otto, Ic. Pl. Rar. Hort. Berol. 1. 93. (аб. 47. Raw: subcompressi volubiles, pilis sparsis brevibus rigidiusculis pa- tentibus vestiti, Forra utrinque pilosa vel superne glabriuscula, subtus nonnunquam glaucescentia, apice 3-loba, lobis divaricatis subintegris vel praecipue versus basin argute dentatis. Рктюшм 1*/,—2-pollicares. 8ті- PULAE petiolis 4—5-plo breviores, foliaceae integrae. PEDUNCULI axillares 1-flori, petiolis parum breviores, BRACTEIS setaceis parvis sparsis instructi. FLonks albidi elegantissimi odorati, expausi 1!/, poll. diam. Товџз brevis hirtellus. ЕРАТА membranacea, extus virentia rubro-maculata, intus albida, oblonga acuta, vix pollicaria. PkTALA membranacea, sepalis con- formia sed iis tenuiora еб minora. CORONA FILAMENTOSA e fauce tubi emergens; fila 1-ѕегіа(а distincta patentia rubro-variegata, petalis sub- aequilonga. CORONA MEMBRANACRA praecedenti approximata, ей 4--5-р1о brevior, plicata, erecta, apice incurva, CORONA BASILARIS annulum car- GyNANDROPHORUM breve glabrius- OvaniuM ellipsoi- Екостов globosus parum prominentem sistit. culum. . FiLAMKNTA complanata; ANTHERAE oblongae. deum glabrum, srviis gracilibus teretibus terminatum. subcarnosus, magnitudine ovi columbini et ultra, purpurascens, glaber. SkMINA ovoidea vel subrotunda, testa grisea scrobiculata. nosulum In Brasilia australi, stationibus accuratius haud notatis: Sello п. 3963 !, St. Hilaire! Extra Brasiliam in imperio Mexicano prope Jalapam: Schiede её Deppe !, nec non prope Zimapan: Coulter! Овз, Foliorum forma pubescentiaque parum variat. Plantae Bra- siliensis fructum et folia tantum observavi, in quibus petioli longiores sunt, quam in stirpibus Mexicanis. 31. PASSIFLORA WARMINGII Мазт. n. sp. foliis membra- naceis oblatis cordatis 3-lobis, lobis deltoideis dentatis, medio magis producío; petiolis sesquipollicaribus ad basin laminae glan- дийв stipitulatis deflexis munitis; stipulis falcatis acuminatis ; pedunculis petiolo brevioribus; ovario oblongo ovoideo, setis ap- planatis latiusculis vestito; stylis gracilibus. Табша nostra CXII. Annua? scandens. Вамі angulati sulcato-striati puberuli. Foura 27) poll. longa, 3 poll. lata, membranacea, 3-nervia, pilis parvis obsita, subtus glaucescentia, lobis mucronulatis repando-dentatis, sinubus inter lobos latissimis. Рктгог pilosi. SrrPULAE foliaceae petiolo 8-plo breviores falcatae, longiuscule acuminatae. PkDUNCULI! gemini axillares, petiolo di- midio breviores, versus medium '"BRACTEIs subulatis parvis dissitis muniti. Eros expansus 1 poll. diam. Товиз late campanulatus vel pateriformis 10-striatus. ЕРАТА membranacea oblonga obtusa 1-пегуіа ecorniculata, ima basi ad margines glandulis parvis nigricantibus sessilibus munita. PE- TALA membranacea albida oblongo-lanceolata, sepalis duplo breviora. Co- RONA FAUCIALIS duplex; series extima filamentosa, filis petala aequantibus vel superantibus; series intima membranacea plicata, apicem versus iuflexa crenulata. CORONA ,PARIETALIS crassa Carnosa annularis, e medio tubi enata. CORONA BASILARIS praecendenti conformis nisi minor, ab ea remo- tiuscula. GYyNANDROPHORUM breve sulcato-striatum pentagonum. ANTHERAK subrotundae. Ovarium ovoideum setis albidis tectum, sTYvLIis 3 deflexis superatum. 5тїємАТА reniformi-subglobosa. Екостоз coriaceus ovoideus, magnitudine Pruni Armeniacae, setis albidis tectus. Semina ignota. Oss. Passiflorae sicyoidi affinis, differt autem fructu piloso et glandulis ad apicem petioli nec іп medio consitis. Habitat in prov. Minas Geraés аа Lagoa Santa: Warming !, Sello n. 3963! — Oreas. C. Folia transverse oblonga vel ovalia, biloba, lobis latissime divaricatis, lobulo intermedio minore non- nunquam interjecto. (Cf. etiam P. Vespertilio, Organensis, lunata). I. Lobi foliorum laterales angusti oblongi, 32. PASSIFLORA MAXIMILIANA Bonv: glabra, ramis gra- cilibus compressis sulcato-striatis; foliis membranaceis bilobis, lobis latissime divergentibus obtusis, inlerjeclo nonnunquam lobo medio breviore; pedunculis solitariis vel geminis peliolos duplo (робе superantibus; corona triplici; ovario globoso. Passiflora Maximiliana Bory, Ann. Sc. Phys. Gen. 11. 149. t. 24. (1819). DC. Prodr. ПІ. 326. Passiflora discolor Link et Otto, 1c. Pl. Sel. Hort. Berol 1. 13. t. 5.1! Lodd. Bot. Cab. 565. ! Passiflora relusa Hook. et Arn. Bol. Misc. HT. 325. Passiflora Vespertilio Ker, Вог. Reg. t. 597, excl. synon. Lemaire, Шиѕіг. Hortie. 1869. Misc. p. 1!, non Linn. PERENNIS glabra scandens cirrifera. Коста membranacea glabra, superne nonnunquam albido-fasciata vel picta, subtus ocellata et basi inter nervos glandulis duabus magnis instructa, nonnunquam purpurea, basi rotundata, lobis omnibus obtusis, nonnunquam nervo medio producto mucronatis vel etiam emarginatis, nervis primariis 3 palmatim divaricatis, nervis secun- dariis arcuatis. Рктгогл laminá multo breviores, teretes v. subcompressi, canaliculati, eglandulosi. SmTiPULAE subulatae parvae. PkDUNCULI axillares petiolos longitudine plerumque 2—3-plo superantes, BRACTEIS capillaribus brevissimis instructi. Коз diametro unciam paulo excedens, extus vires- cens, intus albicans. Tusus brevis pateriformis subventricosus, plus minus longitudinaliter sulcatus, basi subintrusus. ЕРАТА subcoriacea oblonga obtusa, extus virescentia, intus albida. PETALA tenera albida, sepalis con- formia sed plurimum minora. CORONAE ad faucem tubi sitae triseriatae series extima filamentosa, filis liguliformibus petaloideis 1-nerviis se- pala subaequantibus; series intermedia e filis numerosis duplo brevi- oribus erectioribus, apice capitellatis vel glochidiiformibus constans; series tertia membranacea tubulata plicata, apice parum inclinata. GYNANDRO- PHORUM (eres glabrum, annulo crassiusculo e tubi pariete versus basin emergente circumdatum. Ovarium ovale glabrum, зтумз 5 gracilibus superatum. Fructus baccatus ovalis, 1/, poll. longus, !/,—?/, poll. latus. SEMINA parva oblonga, apice parum producta, testa brunnea trans- verse sulcata. Овз. Species quoad formam foliorum sat variabilis, P. Vespertilioni affinis e& cum ea saepe confusa, differt autem foliis plerumque tenuioribus, pedunculis multo longioribus, coroná triplici nec duplici aliisque пойв. Forma hortensis a cl. Кен in Bot. Reg. t. 597. accuratissime descripta, in Hortis Anglicis culta, nocte floret. 593 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 594 Habitat iu sylvis баро dictis secus fluvium Solimoés in prov. do Alto Amazonas : Spruce n. 1629! ; in prov. Minas Geraés ad Lagoa Santa: Warming!, Sello n. 337! 668!; in prov. S. Paulo: Bur- chell 4257 1: in prov. Rio Grande do Sul: St. Hilaire 2626 !; in Bra- silia australi ad urbem Borja et prope Buenos Ayres : Tweedie 179! II. Lobi foliorum latiuscule oblongi obtusi. о. Coronae faucialis fila apice dilatata vel falcata. 33. PASSIFLORA PUNCTATA Laww. foliis membranaceis eglandulosis transverse ovalibus subpeltatis subcordatis vel rotun- datis, apice oblusissime bilobis, lobo intermedio obsoleto; pedun- culis petiolo longioribus; coronae exterioris filis acinaciformibus petala aequantibus. Passiflora punctata Linn. Атоеп. Acad. 1. 10. f. 12. Cav. Diss. VI. t. 269. Ап huc P. pertusa Vell. Flor. Flum. ІХ. L 75?, ubi folia lantum дере а sunt. Glabra scandens. ВАМІ compressi sulcato-striati. Кола glabra vel pilis minimis sparse obsita, subtus ocellata, 3-nervia; lobi divaricati ob- tusi integri, nervo excurrente mucronulati, lobo intermedio minore aliquando interjecto. Ретіотл laminis multo breviores eglandulosi. SriPULAK lineari- subulatae integrae. Ркрухсілл solitarii vel gemini petiolis aequilongi vel saepius 2—4-plo longiores, gracillimi, versus apicem articulati, nRACTKIS sparsis minimis 2—3 instructi. ALABASTRA e basi dilatatà ovata acutius- cula. Fros vix 1 poll. diam. Tusus brevissimus glaber, ad insertionem pedunculi vix excavatus. SkPALA oblonga obtusa subcoriacea, extus viridia, intus albida. PETALA albida membranacea oblonga, sepalis breviora et angustiora. CORONA ad faucem tubi tri-seriata; series extima Матеп- tosa, filis acinaciformibus petalis aequilongis, basi caeruleis, apice albidis, seriei secundae capillaribus capitellatis quam externae duplo brevioribus, series tertia membranacea tubulata plicata, apice fimbriata, quam series externae paulo brevior. GvNANDROPRHORUM glabrum, versus basin annulo carnoso e pariete tubi versus basin oriundo cinctum. OvARIUM -ovoideum puberulum. Зтутл crassiusculi. STiGMATA majuscula. Енгстия globosus, Habitat in Brasilia, loco accuratius haud notato: Sello 64271; inter. Victoria et Bahia: Miers n. 4456! — Praeterea. іп Peruvia: Рагоп!, et in Guayaquil: Най! 8. Coronae faucialis fila teretia liguliformia. * Folia inter nervos ad basin glandulosa. 84. PASSIFLORA MICROCARPA Masr. sp. n. ramis angu- latis striatis; foliis glabris ocellatis S-costatis transverse ellipticis trilobis, lobis ovatis acutis v. obtusiusculis, /obo medio minore emarginalo; petiolis eglandulosis laminà brevioribus: stipulis parvis ; pedunculis solilariis vel geminis, petiolo 2 — 3-ріо longioribus; fructu parvo globoso. Hawr angulati v. compressi, glabri vel hirtelli, sulcato-striati. КОЛА membranacea, 2—4 poll. lata, 1--17/, poll. longa, glabra, ocellata, basi subtus inter nervos plerumque glandulis duabus magnis instructa, basi rotundata vix subpeltata, antice triloba, lobis lateralibus divergentibus, nervo excurrente mucronulatis, interjecto nonnunquam lobo tertio minore emarginato. PETIOLI glabri vel hirtelli, laminá dimidio breviores. Sri- PULAR subulatae cito deciduae. PEDUNCULI 1-йогї petiolis 2—3-plo lon- giores, BRACTKIS 3 parvis setaceis dissitis muniti. FLORES parvi campanu- Тай, expansi vix 1 poll. diam., ex viridi albescentes. Tusus brevis glaber vix intrusus. Sk»eALA oblonga obtusiuscula membranacea. PETALA sepalis paulo minora et tenuiora, albida. Corona FAUCIALIS filamentosa duplici serie ordinata, filis externis distinctis radiantibus petala subaequantibus 11- guliformibus, filis internis quam praecedentia vix dimidio brevioribus erecto- patentibus capitellatis. CORONA MEMBRANACEA e fauce enata, praeceden- tibus approximata, erecta, plicata, margine superne grosse dentata, dentibus inflexis incumbentibus. Corona BAsiLAmis annularis crassiuscula fimbrilli- fera, gynandrophori basin expansam cingens. GYNANDROPHORUM glabrum teres. FiLAMENTA complanata. ANTHERAE lineari-oblongae. Оулвим Passiflor. ovoideum v. subglobosum, glabrum, srvris 3 superne clavatis superatum. SriGMATA majuscula reniformia. Fructus baccatus subglobosus v. ovo- ideus, glaber, purpurascens, magnitudine pisi. S&MINA oblonga, testa nigra tuberculis parvis in lineas transversas ordinatis notata. Variat magnitudine foliorum longitudineque pedunculorum. P. Ma- тітіПалае affinis, sed diversa floribus fructibusque multo minoribus, coroná basilari annulari fimbrillifera aliisque notis. Habitat in Brasilia australi, loco accuratius non indicato: Sello n. 2480! 2486 /. Oss. An huc referenda planta а cl. ScHoMBURGk in Guiana anglica lecta et sub numero 818 distributa? In ea folia latiora exstant et majora, quam in specimínibus Sellowianis. Coronae Ша liguliformia petalis sub- aequilonga. SuscENUs IV. GRANADILLA DC. Prodr. 111. 329. — Аутнас- тима Богу, Апп. Sc. phys. Gen. 11. 138. Frutices vel herbae. Pedunculi solitarii vel gemini, interdum in racemum casu foliorum aphyllum aggregati. Bracteae 8 magnae foliaceae, versus apicem pedunculi in involucrum seu epi- calycem aggregatae. Flores plerumque speciosi. Floris tubus cam- panulatus, plerumque carnosulus. Corona filamentosa pluriseriata. Corona membranacea e tubo versus medium enascens. ovoideum vel oblongum. Ovarium Styli clavati. SkCTIO I. Bracteae infra medium conjunctim enatae, involucrum campanulatum efficientes. $. 1. Folia simplicia. 55. PASSIFLORA MALIFORMIS Linn. ramis teretibus; fo- liis glabris ovalo-elliplicis acutis, basi rotundatis, 4— poll. lon- gis; petiolis pollicaribus 2— 6-glandulosis, stipulis lineari-subulatis; bracteis herbaceis magnis ovatis, ad medium in involucrum cam- panulatum conjunctis: floribus diametro 5-uncialibus, fructu oblongo ovato. ^ Passiflora maliformis Linn. Am. Acad. 1. 220. t. 10. f. 5. Willd. Sp. Ш. 608. | Jacq. Eclog. 11. 1. 121. RBot. Heg. 1. 94. Passiflora ornata H.B.K. Nov. Gen. е! Sp. II. 129. PERENNIS scandens cirrifera. Нам! glabri sulcato-striati, — КОМА membranacea 4 — 7 poll. longa, 21), poll. lata. Peroni glandulis 2--4--6 sessilibus instructi. STIPULAEK petiolis breviores. axillares petiolis paulo v. duplo longiores, teretes, 1-flori. rubro-nervosae late ovatae acutae eglandulosae integrae. brevis late urceolato-campanulatus. P&kDUNCUI.1 BRACTKAK Tupus floris SEKPALA subcoriacea oblonga obtusa dorso medio subcarinata, setá e nervo primario exeunte sub apice instructa. PETALA sepalis conformia sed breviora angustiora et teneriora, mutica, punctis rubris inspersa. CORONA FAUCIALIS duplex filamentosa, filis crassis carnosis rubro-violaceis albo-punctatis et fasciatis; fila exteriora sepalis dimidio breviora reflexa et circinnatim revoluta, fila interiora sepalis sub- nequilonga linearia cuspidata compressa erecto-patula; his accedunt fila numerosissima tuberculiformia brevissima, tubum floris obvestientia. Co- RONA МЕМВВАХАСКА (operculum) horizontalis, accumbens annulo prominulo nd basin gynandrophori. CORONA INFRAMEDIANA (septum) annularis. GYNANDROPHORUM calyce 2—3-plo brevius, teres, glabrum, rubro-puncta- tum, supra basin incrassatum annulisque duobus carnosis parum distantibus instructum. Оулвим ellipticum oblongum. Fructus oblongus viridi-flavus. Variat forma foliorum iisque glabris v. pilosis. Habitat in prov. до Alto Amazonas ad (ит, Japura: Martius: Extra Вгаз ат іп Nova Granata, ubi ab incolis Culupa vocatur: Gondot 1! 8!, Linden 1185!, Bonpland!, Holton!, Triana!, Hartweg 1020 ! ; in Venezuela ad Caracas: Ker-Porter!; in insulis Antillanis saepius culta et a colonis Sweet Calabash nominata ob fructus pulpam gratam, е. gr. in Jamaica: Walters!, Cuba: Wright 1991, Antigua, S. Domingo, S. Thomas: Riedel aliique. 78 595 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 596 S. 2. Folia 3—5-—7? -lobata. 87. PASSIFLORA SERRATA Lax. foliis magnis oblatis sub- orbicularibus , basi cordatis, райпайт 5--7-пегойв, 5—7 -lobis, lobis oblongis acutis serrulatis, lobo medio longiore; petiolis apice glandulosis; stipulis lineari-subulatis; 2nvolucro veníricoso ovoideo; floris tubo infundibuliformi. Tabula nostra CXIII. Passiflora serrata Linn. Amoen. Acad. І. 232. 1.10. Cav. Diss. X. 449. t. 296. DC. Prodr. HI. 103. ? Passiflora Зейоюп Dehnhart, Rivista Napol. І. 3. p. 180. Walp. Rep. II 220. Екотех scandens cirratus, ВАМІ teretes glabri vel obscure puberuli, sulcato-striati. Forra membranacea, glabra vel secus nervos puberula, superne nitida, subtus pallidiora, 4—6 poll. longa, 5 poll. lata. PETIOLI 4—5 poll. longi, laminá paullo breviores, infra medium glandulis 1— 2 sessilibus et ad apicem glandulis 2 majusculis sessilibus reflexis instructi. STIPULAE petiolo 4--5-ріо breviores. PEDUNCULI solitarii axillares 1-Погі, petiolis breviores. ALABASTRA ovàto-oblonga. ВкАСТЕАК 3 foliaceae sesquipolli- cares ovatae acutae 1-пегуіае, fere ad medium in involucrum ventri- cosum connatae. Кт.овкз expansi 2—3 poll. diam. Товиз floris infundi- buliformis, basi umbilicatus, 12--16 lin. longus. SEPALA subcoriacea ob- longa obtusa, dorso sub apice corniculata, tubo paullo longiora. PETALA sepalis conformia sed paulo minora et tenuiora. CORONA FAUCIALIS fila- mentosa, filis liberis patentibus compressis, quam petala paullo brevioribus. CORONA SUPRAMEDIANA а praecedente intervallo longiusculo separata, е filis brevibus erectis conflata. СовомА MEDIA e tubo infra medium emer- gens, membranacea, superne in fila brevia sursum curvata divisa. CORONA INFRAMEDIANA versus basin tubi consita, ex annulo carnoso constans. ConoNA BAsiLARIS Annuliformis crassa, basin gynandrophori cingens. GyNANDROPHORUM breve, profunde longitudinaliter sulcatum. |. FILAMENTA lata liguliformia. ANTRERAE oblongae. Ovarium stipitulatum pyriforme glabrum, srvris brevibus superatum. —STiGMATA majuscula capitata. Fructus incognitus, junior subglobosus poll. diam. Var. piGiTATA, foliorum lobis integris. Passiflora serrata B. digitalu Ruiz е! Pavon ex DC. Prodr. 11. 330. Habitat in prov. Para: Burchell 9963! Еліға Brasiliam іп Peruvia: Pavon!; in sepibus ad Yurimaguas, prov. Peruvianae May- nas: Poeppig п. #1701; in Guiana gallica: Martin!; Guiana batava: Wullschtlaegel; in insulis Antillanis, e. gr. Dominica, Martinica, S. Lu- са: Plée! et alii, SEgECTIO II. Вгасбеае liberae, Floris tubus brevis campanulatus, v. urceolatus, vel cylindratus basique ventricosus. Corona membranacea basi saltem plana erecta, su- perne in fila brevia divisa. $. 1. Caules ramique exquisite tetragoni, ad angulos alati. Folia integra. 37. PASSIFLORA QUADRANGULARIS Liny. ramis destinele alato-telragonis; petiolis 6-glandulosis; bracteis ovatis acutis tubum floris velantibus; floribus magnis speciosis, /ubo campanulato car- noso 048? umbilicato; sepalis subecorniculatis quam petala brevio- ribus; corona fauciali pluriseriali filamentosa, corona supramediana horizontaliter inclinata, basi membranacea, apice filamentosa; fructu ovoideo. Passiflora quadrangularis Linn. Sysl. 1248. Jacq. Am. 231. t. 143. DC. Prodr. 111. 329. Bot. Кед. t. 14. Cav. Diss. X. t. 283. FnurICOsA scandens cirrifera. ВАМІ juniores ad angulos late her- baceo-alati. Еола membranacea glabra nitida, circa 6 poll. longa, 5 poll. lata, cordata v. oblongo-ovata, acuminata, 1-пегуїа, nervo medio subtus prominente, nervis secondariis a se invicem spatio subaequali separatis, Реттогл laminá dimidio breviores, inferne carinati, superne canaliculati et glandulis 6 per paria dispositis muniti. STIPULAK ovatae acutae v. ovato- lanceolatae, integerrimae v. serrulatae, 8—10 lin. longae. PEDUNCULI so- litarii axillares 1-flori triquetri penduli, petiolo breviores. ВвАСТКАК fo- liaceae oblique cordato-ovatae acutae serrulatae. FLORES expausi 8--3 poll. diam., speciosissimi, suaveolentes. Товоз crassiusculus campanulatus, basi intrusus, sepalis 3-plo brevior. SkrALA subcarnosa oblonga obtusa, extus viridia, intus rosea-carnea, mutica. PETALA sepalis conformia sed tenuiora et angustiora. Corona ravciaLis multiplex; fila exteriora bise- rialia patentia €rassiuscula undulata, petalis aequilonga, violaceo-fasciata; Ша interiora parva conico-tuberculiformia inflexa 3—4-seriata. CORONA SUPRAMEDIANA l- v. 2-serialis e tubo infra faucem emergens, basi mem- branacea, apice in fila brevia horizontalia ad gynandrophori processum trochleiformem accumbentia divisa. CORONA MEDIANA seu operculum e. tubo horizontaliter enascens, ad marginem leviter biserialis et denticulata, gynandrophoro infra processum trochleiformem accumbens. CORONA INFRA- MEDIANA versus fundum tubi sita, annularis, carnosa. | GYNANDROPHORUM modice elongatum, supra basin processu trochleiformi munitum. ЕцА- MENTA complanata, АХТНЕБАК Oblongae. OVARIUM ovoideum glabrum. SrTvLr clavati. Fructus ovoideus magnitudine formaque ovi cygnuini, co- lore e luteo virens. SEMINA compressa obcordiformia in sinu processu mucroniformi munita, testa nigra scrobiculata. Colitur ubique in hortis tropicis utriusque continentis nec non in calidariis Europae, ob foliorum florumque pulchritudinem, praecipue autem fructus gratià pulpà succulentá deliciosá farcti. stirps culta plurimas of- fert varietates, foliorum, stipularum, bractearumque formá et magnitudine nec non glandularum petiolarium numero diversas. А cl. JAcQuiN varie- tas fructu maximo transverse (ut videtur sensu mathematicorum) sulcato donata descripta est, quae an a Passiflora macrocarpa Mast., in Peruviae hortis sub nomine „Титђо“ culta, satis differat, nescio, sed floris con- formatione, praecipue quoad coronae dispositionem, aberrare videtur. Spontanea in Nicaragua crescit, fide cl. Tate! (v. in herb. Kew.). In Brasilia frequenter culta, a cl. Burchell sub n. 9498 aliisque reportata. 38. PASSIFLORA ALATA Arr. caule quadrangulari anguste alato; foliis ovatis v. oblongis acutis, nervis in medid lamind а зе invicem latiuscule dislantibus ; stipulis parvis; petiolis 2—4-glandulo- sis; bracteis quam floris tubus plerumque multo brevioribus; floris tubo busi vix umbilicalo; petalis quam sepala longioribus; corona supramediana nulla; corona membranacea simplici; fructu pyriformi. Tabula nostra CXIV. Passiflora alata Aiton Hort. Kew. 111. 306. Bot. Mag. t. 66. Lodd. Bot. Cab. t. 246. ? Passiflora letradena Vand. Fl. Lus. е! Bras. Prodr. ет DC. Prodr. 111. 331. | ? Passiflora pyriformis DC. Prodr. ПІ. 331. FaurEXx scandens ramosus glaber. ВАМІ tetragoni vix alati, purpu- rascentes, intus fistulosi. Forra 4—6 poll. longa, 3—4 poll. lata, mem- . branacea, superne nitida, subtus pallidiora, 1-nervia et arcuato-venosa, ner- vis prominentibus, margine hyalino-cartilagineo juventute minutissime denti- culata; folia ramulorum juvenilium ad basin in petiolum attenuata et mi- nora, ceterum conformia. PETIOLI pollicares et ultra, supra profunde sul- cati, ad margines glandulis 2—4 sessilibus per paria dispositis instructi, sub- tus convexi есагіпай. STIPULAE foliaceae, petiolis 3— 4-plo breviores, oblique ovato-lanceolatae, integerrimae vel serrulatae. Рерохста solitarii axillares 1-flori petiolis duplo breviores subtrigoni, apicem versus articulati, bracteati, supra bracteas teretes vel demum pyramidati. Ввастклк folia- селе ovatae acutae serrulatae, floris tubo plerumque multo breviores v. vix eum velantes. Fros expansus 4—5 poll. diam. Товџз brevis car- nosus glaber pateriformis basi vix umbilicatus. SkPALA subcarnosa ob- longa obtusa, dorso sub apice corniculata, extus viridia, intus roseo- 597 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 598 punctata vel rubra. PETALA sepalis conformia iisque longiora, extus al- bida, intus rubra, basi incrassata. Corona FAUCIALIS filamentosa, filis pluriseriatis distinctis, extimis carnosis quam petala longioribus , violaceo- fasciatis, apice violaceis, erecto-patentibus, filis intimis parvis dentiformibus. CoRONA MEMBRANACEA (operculum) e tubo versus medium enata, horizon- talis, ad apicem incurva et fimbrillifera. CORONA BaAsiLARIS e fundo tubi, prope basin emergens, annularis, brevis, carnosa. GvyNANDROPHORUM breve crassum rubro-maculatum , medium versus processu trochleiformi lobulato instructum. ЕП,АМЕХТА complanata rubro-maculata. OvARIUM supra fila- mentorum basin brevissime stipitatum , glabrum, oblongum vel obovatum, obscure sulcatum. Өтуі 3 flavidi rubro-maculati clavati. hemisphaerica viridescentia, magnitudine pisi minimi. STIGMATA Енгстов obovoideus vel pyriformis, 3—4 poll. longus, 2 poll. latus, glaber, albo-maculatus, maturitate flavidus, nonnunquam obscure trilobus, basi apiceque vix ex- сауайив, Var. a. ВвАЗИЛАМА, petiolis 2-glandulosis; stipulis parvis li- nearibus; bracteis magnis; floribus laete puniceis. Passiflora brasiliana Desfont. Cat. Plant. Hort. Reg. Paris. ed. Ш. p. 411. (1829). Passiflora phoenicea Lindl. Вог. Reg. t. 1603. Passiflora maliformis Vell. Flor. Flum. IX. t. 73., non Linn. Passiflora oviformis Roemer, Synops. Monogr. ЇЇ. 167 (1846). Var. В. LATIFOLIA, petiolis 4-glandulosis; stipulis foliaceis lineari-oblongis petiolos aequantibus vel etiam superantibus; brac- teis magnis. Passiflora latifolia DC. Prodr. Ш. 328. Var. y. MAGRITIANA, foliis minute denticulatis; petiolis 2-glan- dulosis; stipulis bracteisque ovatis acutis mediae magnitudinis. Passiflora Mauritiana Ри Pet. Thouars Ann. Mus. Nat. Hist. Paris. VI. t. 65. p. 462. Passiflora Mascarensis Presl, Во. Bemerk. (1844). p. 72. Habitat forma typica intra Brasiliam іп sylvis prope Еда, prov. do Alto Amazonas: Martius!; in prov. Minas Geraés prope Cocaés: Gardner n. 4689!; ad Lagoa Santa ejusdem provinciae: Warming!; circa Rio de Janeiro: Gaudichaud 10431, Luschnath!, Lund!; in prov. Parahyba do Sul: Sello 21287, St. Hilaire 287?! ; locis Brasiliae meridionalis non indicatis: Pohl 920! 3108! — Var. о. Brasiliana іп prov. Bahia: Lhotsky!; Minas Geraés: Ведпеџ ІП. 611; in prov. S. Рашо: Burchell 3180! Colitur quoque ob fructum edulem acidulo-dulcem. — Var. В. latifolia іп Peruvia: Pavon!, ver- nacule Tumbo dicta, ut etiam P. macrocarpa. — Var. y. Mauritiana in insulis Mauritius et Bourbon, ab omnibus fere collectoribus reportata. 39. PASSIFLORA MACROCARPA Мазт. ramis quadrangu- laribus ad angulos late alatis; foliis lale ovatis vel suborbi- cularibus abrupte acuminatis; petiolis plerumque 6-glandulosis; stipulis vetustioribus pollicaribus et ultra, e basi latà ovato-lanceo- latis; pedunculo tereti; bracteis suborbicularibus acutis serrulatis floris tubum omnino velantibus; tubo floris basi umbilicato; sepalis ecorniculatis petala superantibus; coronae faucialis seriebus 5, quarum duae exteriores filamentosae, filis distinctis patentibus сгаз- sis violaceo-fasciatis petala superantibus, duae intermediae fllamen- tosae, filis quam praecedentes 5--6-ріо brevioribus, distinctis vel plus minus connatis, 2n/imd vel supramediand е filis cohaerentibus inflezis constante; corona media e medio tubi emergente membra- nacea horizontali, ad marginem circa gynandrophorum reflexa ibique leviter bifurcata; corona inframediana annulosa carnosa; gynandro- phoro crasso brevi, basin versus processu crasso trochleiformi do- nato; ovario oblongo obtuso; stylis majusculis clavatis; sf¿gmatibus maximis lrilobis; fructu maximo oblongo obtuso basi apiceque umbilicato longitudinaliter (risulcato. Tabula nostra CXV. Passiflora macrocarpa Mast. in Gardener's Chronicle 1869. p. 1012. Habitus fere omnino P. quadrangularis. Forta plantae adultae suborbi- cularia, basi cordata, apice breviter acuminata, 5—6 poll. 1g., 4—5 poll. It., 1-nervia, nervis secundariis basi approximatis. PkrioLUs 2—-3-pollicaris, Ташша 2—3-plo brevior. SriPULAK (plantae adultae) 1?/, — 2 pollicares. PkDUNCULUS brevis. BnAcTKAK foliaceae cc. 1 poll. longae, 1!/, poll. latae. Кговтв TUBUS brevis, bracteis omnino reconditus, campanulatus, carnosus, basi umbilicatus. SkPALA tubo 4—5-plo longiora, late oblonga obtusa, ecorniculata. PETALA sepalis conformia iisque vix breviora, vio- lacea. Совохак indoles jam supra in diagnosi descripta. FILAMENTA lata complanata rubro-maculata.. 8түіл albidi, sTiGMATA fuscescentia. Fructus 8—9 poll. longus, 5—6 poll. latus. Habitat inter Manaos et Barcellos prov. do Alto Amazonas: Wallis!, an culta? — Extra Brasiliam іп Peruvia prope Tarapoto: Spruce!; in hortis Peruvianis sub nomine Tumbo colitur. Venezuelae et Europae hortis culta. Etiam in Овз. An eadem ас P. quadrangularis var. sulcata Jacquin? A P.quadrangulari ceterum differt foliis, stipulis et praecipue bracteis orbi- cularibus, floris tubo breviore, petalis violaceis (nec rubris) sepala haud superantibus, coronae filis extimis quam petala multo longioribus, filis in- timis elongatis (in P. quadrangulari haec brevia dentiformia exstant). Corona supramediana praeterea in P. macrocarpa simplex, in P. quad- rangulari saepius duplex existit, gynandrophorum P. тасгосаграе crassius quam in P. quadrangulari. Stigmata fructusque P. macrocarpae inter omnes Passifloras longe maxima exstant. $. 2. Caules ramique teretes vel angulati, sed haud alati. A. Folia (adulta) integra 1-nervia. a. Pedunculi aggregati cymam vel racemum spurium efformantes. 40. PASSIFLORA BAHIENSIS Krozzscu: foliis ovatis v. ovato-oblongis dentatis subtus pubescentibus; petiolis apice bi- glandulosis; stipulis linearibus; pedunculis aggregatis; bracteis 8 lanceolatis deciduis; floribus 1:/,-pollicaribus: gynandrophoro lon- gitudinaliter suleato; ovario ovoideo. Passiflora Bahiensis Klotzsch, Linnaea XV. 293. Walp. Rep. 11. 220. Scandens cirrifera. ВАМІ petioli pedunculique hirtelli. Forra sub- coriacea, superne glabriuscula, subtus pubescentia, basi subcordata, apice acuta, irregulariter dentata, 1-costata et arcuato-venosa, nervis hirtellis, 3—4 poll. longa, 2 poll. lata. Periorı vix '/-pollicares ad apicem glan- dulis duabus majusculis sessilibus instructi, SrmiPULAK glanduloso-denticu- latae petiolos aequantes vel superantes, deciduae. Ркргхстлл 2-6 in axillis, graciles, 1-flori, versus apicem articulati, petiolis parum longiores. ВвАСТЕАК 3-5 lin. longae, 1-nerviae. ALABASTRA ovato-oblonga acuta. Еговаз rUBUS brevis hirtellus, ad insertionem pedunculi umbilicatus. БЕРАТА subcoriacea oblonga obtusiuscula plurinervia, nervo medio excurrente sub apice dorsi corniculata. PETALA tenera albida, petalis aequilonga sed an- gustiora. Corona pluriserialis e fauce tubi enata; series extima fila- mentosa, filis patentibus liguliformibus 1-nerviis quam petala dimidio bre- vioribus, quibus accedunt fila capillaria curvata numerosissima distincta brevissima erecta; series intima basi membranacea, superne fiñfera, filis illis supra descriptis omnino conformibus. ANNULUS carnosus brevis basin gynandrophori cingens, а seriebus reliquis coronae remotiusculus. GYNAN- DROPHORUM glabriusculum sepalis vix brevius, longitudinaliter sulcatum, supra basin processu annuliformi carnosulo notatum. Ovarium ovoideum puberulum, зтума 3 gracilibus superne clavatis ovario ipso longioribus superatum. Fructum non vidi. Habitat prope ВаМат in fruticetis: Salzmann !, Luschnath! 599 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 600 41. PASSIFLORA RIPARIA Manr. Mss. folijs glabris ob- longis cordatis serratis vel integerrimis; petiolis biglandulosis; sti- pulis parvis subulatis; racemis plurtfloris ; bracteis ovato-oblongis ; fructu globoso. Tabula nostra CXVI. FnuTICOSA scandens ramosa, RAMIS glabris teretibus striatis. КОТЛА subcoriacea, basi cordata vel rotundata, apice acutiuscula, obiter serrata vel integerrima, 1-nervia, 4-5 poll. longa, 2—3 poll. lata. Perio 6—10 lin. longi, superne canaliculati, infra medium glandulis 2 sessilibus instructi. RACEMI axillares flexuosi, casu foliorum nudi. BnACTEAK folia- седе coloratae magnae ad margines glandulosae. Froris TUBUS brevis infundibuliformis puberulus, basi intrusus. SEPALA subcoriacea oblonga obtusa, dorso sub apice corniculata, sesquipollicaria, 8—10 lin. lata. Рк- ТАҺА membranacea oblonga, sepalis 3—4-plo minora. CORONA FAUCIALIS pluriserialis filamentosa , filis extimis patentibus crassis carnosis fasciatis sepala subaequantibus, filis intermediis brevissimis numerosissimis tubum vestientibus, filis intimis quam praecedentia paulo longioribus sed deflexis, Corona MEDIA membranacea horizontalis, apice recurva, margine fibril- losa. GvNANDROPHORUM gracile floris tubo vix longius, infra medium processu trochleiformi margine lobato instructum. | FILAMENTA complanata Ovarium ovoideum vel subglobosum, puberulum, sTYLIS Евостоѕ globosus rubro-imaculata. 3 crassis superatum. magnitudine Cerasi majoris. 8ТІ6МАТА majuscula subtriloha. Habitat in silvis prope ostium fluvii Madeira prov. do Alito Amazonas, Martio florens: Martius; prope S. Gabriel da Cachoeira ad Rio Negro ejusdem provinciae: Spruce n. 2191! — Najas. b. Pedunculi solitarii vel gemini. 1, Вгасјеле angustae, lineares. 42. PASSIFLORA MIERSII Masr. sp. nov. fotiis oblongis v. lanceolalis subpellalis, margine cartilagineis; petiolis glandulosis, glandulis stipitulatis; stipulis dimidiato-oblongis petiolos subaequan- tibus; bracteis plq. minimis; floribus stellato-campanulatis, tubo brevi, Tabula nostra CXVII. Fig. I. PkRENNIs scandens cirrifera. Нам! gracillimi sulcato-striati glabri. "КОМА subcoriacea, basi rotundata v. subpeltata, margine basin versus serrulata, subtriplinervia et arcuato-venosa, 1!/—3 poll. longa, 1—11, poll. lata. о Ретиопл teretes graciles, laminà duplo triplove breviores, glandulis stipitatis 3—4 instructi. SriPULAK foliaceae mucronatae serru- latae. PkpuwcuLt axillares folia aequantes vel superantes, 1-flori, apicem versus articulati. BnACTRAK lineari-subulatae vel nonnunquam foliaceae, praeter magnitudinem multo minorem stipulis conformes. FLORIS TUBUS 2—8 lin. longus, glaber, late campanulatus demum basi ventricosus, ad insertionem pedunculi umbilicatus. Sk»eALA subcoriacea oblonga obtusa роШса а, dorso sub apice corniculo brevi praedita. PkTALA sepalis con- formia, iisque paulo breviora et (епшога. СоңохАЕ quadriseriatae; series duae extimae e fauce tubi enatae, fila seriei primae vel extimae distincta petalis subaequilonga fasciata, seriei secundae distincta praecedentibus 3-plo breviora; series tertia e tubo versus medium enata, basi membranacea, tubulata, erecta, apice in lacinias breves divisa; series quarta e tubo ver- sus basin enata ex annulo Carnoso constans. GyNANDRoPHORUM glabrum petalis brevius. FiLAMENTA liguliformia. ANTRHERAK oblongae obtusae. Ovarium obovoideum glabrum, втүїїз gracilibus superatum. ellipticus coriaceus olivaceus glaber bipollicaris. FRUCTUS Habitat in Serra dos Orgáos prov. Rio de Janeiro: Miers 5 Burchell n. 13787, іп Serra d'Estrella ejusdem provinciae : Weddell 717 !; in prov. S. Paulo: Burchell n. 3919!, 43001, Sello n. 2907”, іп prov. Minas Geraés: Недпей 637 !, Claussen!, Warming!, St. Hi- laire n. 885! — Огеав. 48. PASSIFLORA GLANDULOSA Cav. foliis glabris coria- ceis oblongo-lanceolatis acutis mucronatis, 6--%7 poll. longis, 1—2 poll. latis; petiolis pollicaribus 2-glandulosis; stipulis lineari- subulatis; pedunculis quam petioli B3—4-plo longioribus; bracteis stipuliformibus; floris tubo basi glohoso. Passiflora glandulosa Cav. Diss. X. lab. 281. | Тасвота glandulosa Juss. Ann. Mus. VI. 391. el Аис! sequ. Tacsonia Hohriana DC. Prodr. 111. 335. Тасвота Focheana Miquel, Linnaea XVIII. 364. Тасвотга subcoriacea Garcke, Linnaea XXII. 62. Енгтех glaber scandens. Вам! teretes purpurei. КОЛА superne nitida, subtus glauca, eglandulosa, basi rotundata vel in petiolum augustata, apice acuminata, 1-nervia et arcuato-venosa. Ркт:оїл basi biglandulosi, glandulis sessilibus. 8ТРОБАК glandulosae petiolo vix dimidio breviores. PEDUNCUIHIA axillares 1-Погі, versus apicem articulati. BRACTKAK stipuli- formes glandulosae, 4—5 lin. longae. Кров expansus 2 poll. diam., coc- Товоз cylindratus basi ventricosus, ad insertionem pedunculi in- SEPALA pollicaria, coriacea, oblonga obtusa, cineus. trusus, 6—8 lin. longus. dorso sub apice corniculata, ecarinata, ad margines glandulis munita. PETALA sepalis conformia, sed parum minora et tenuiora. Сонохак FAUCIALIS duplicis series extima filamentosa, filis subulatis erectis distinctis quam petala 3-plo brevioribus, serie intima a filis alte connatis constante. ConoNAE series tertia e tubo versus basin enata membranacea, primum deflexa, postea recurva, margine parum laciniata. GYNANDROPHORUM gra- cile, petalis aequilongum, sulcatum, basi сарша plícatà membranaceá cinc- tum. FILAMENTA purpureo-maculafà, ANTHERAK oblongae obtusae. Ova- RIUM ellipticum villosulum supra filamenta stipite brevi elevatum, apice in stylum brevem crassum tribrachiatum attenuatum. FnucTUS oblongus co- riaceus glaber fuscus. SEMINA parva oblonga cordiformia suhcompressa e sinu apiculata, testa nigricante scrobiculata vestita. Var. a. SToUPYANA, bracteis majusculis ovato-lanceolatis. Тасвота Stoupyana РС. Prodr. 111. 335. Var. |3. CANALICULATA, petiolis basi crassioribus ibidemque са- naliculatis. Тасвота canaliculata Juss. Апп. Mus. VI. 392. Овз. Petioli pedunculique longitudine, bracteae latitudine variant. Habitat inter S. Jodo et S. Аппа prov. Para: Вигсћей 98303! — Етіға Brasiliam іп Guiana anglica, бабаға et gallica, ut videtur frequens, ab omnióus fere coltectoribus reportata. 44. PASSIFLORA VARIOLATA Pozrr. et Ewpr. foliis ova- libus acutis mucronatis glaberrimis nitidis eglandulosis; petiolis pone basin biglandulosis; pedunculis quam petioli vix duplo lon- gioribus; bracleis selaceo-acuminalis margine glandulosis; fore late campanulate, tubo basi haud dilatato; sepalis corniculatis mar- gine glandulis orbicularibus praeditis. Passiflora variolata Poepp. et Епа. Nov. Gen. ІІ. 58. і. 179. Евоткх altissime scandens. Ramı teretes vel subcompressi, striati, slaberrimi, purpurascentes. Forra circiter 5 poll. longa, 2 poll. lata; PETIOLI pollicares. — SriPULAE lineari-falcatae acutissimae. PEDUNCULI 1-Погі superne агсшШай, BRACTEAK cito deciduae.. Froris tubüs brevis (2-3 lin), limbus 4 poll. diam. SkPALA lineari-oblonga obtusa, dorso infra apicem acuminata, ad margines glandulis 3—4 distantibus orbicula- ribus centro cavis melliferis instructa. PkTALA sepalis conformia teuuiora. Corona FAUCIALIS duplex filamentosa, seriebus а se invicem parum remotis, filis vix dimidiam calycis longitudinem aequantibus, subulato-lanceolatis, erecto-patentibus. CORONA MEMBRANACEA e tubo versus basin enata, 601 PASSIFLORACEAE: basi membranacea, superne in lacinias subulatas divisa. GyNANDROPRORUM proportionaliter longum. ^ OvARIUM subcylindrico-oblongum glabrum. STIGMATA velutina didymo-subglobosa. Fructus non visus. Habitat prope Еда prov. do Alto Amazonas: Poeppig !; iu syl- vis Capoeiras dictis ad Panuré ejusdem prov.: Spruce 8847! 2868! — Najas. II. Bracteae latiusculae foliaceae (cfr. etiam P. glandulosa var. Stoupyana). 8. Pedunculi foliis breviores. + Folia semiorbicularia vel late ovata. 45. PASSIFLORA SUBROTUNDA Masr. sp. n. foliis mem- branaceis glabris suborbicularibus 1-пегуйв, apice rotundatis vel subbilobis; petiolis medio 2-glandulosis; stipulis dimidiato-lanceo- latis; pedunculis quam petioli longioribus; bracteis lanceolatis; corona fauciali duplici, exteriore filamentosa, filis petala aequanti- bus, interiore basi membranacea, apice fibrillifera; fructu ellipso- ideo glabro. Perennis? ВАМІ teretes, crassitie fili emporetici, sulcato-striati, tu- berculis parvis obsiti. Кола basi cordata, apice obsolete biloba (lobis rotundatis) v. rotundata, 1-nervia et arcuato-venosa, nervo medio іп mucronem brevem exeunte, 1 — 2 poll. longa, 11, poll. lata. PkTIOLI 6-48 lin. longi graciles teretes, superne canaliculati, glandulis 2 parvis sessilibus supra medium muniti. STIPULAE petiolo parum breviores, uni- nerviae, nervo medio in aristam apice glanduloso-capitellatam excurrente. PEDUNCULI axillares solitarii 1-flori, versus apicem articulati, nonnunquam arcuati, 3-bracteati. BRACTEAK З foliaceae, stipuliformes, 6—8 lin. longae. Еһовкв campanulati vix pollicares. Tugus brevis glaber late campanula- tus, nonnunquam supra basin parum dilatatus et superne transverse sul- catus, basi umbilicatus. SKPALA subcoriacea, oblongo-lanceolata, apice parum concava, nigro-maculata. PkTALA sepalis conformia iisque paulo breviora et tenuiora. CORONAE FAUCIALIS series externa e filis distinctis liguliformibus constaus, series interna basi membranacea tubum brevem efformans, superne extus in fila filis externis similia, intus in processus parvos dentiformes fimbrilliferos divisa. CORONA MEDIANA (operculum) а praecedentibus remota, carnosula, inflexa. CORONA BAsILARIS membranacea cupuliformis, basin gynandrophori cingens. GvNANDROPHORUM gracile teres purpureo-maculatum. ^ FiLAMENTA complanata. ANTHERAE Oblongae ma- culatae. ОУАБВШМ ovoideum glabrum, зтутлз gracillimis superatum. STIG- МАТА capitellata. Евистиз pollicaris, longiuscule stipitatus, stipite calyce marcescenti cincto. | Habitat in prov. Ceara ad Aracaty: Gardner 1682!; prope Maranháo: Gardner n. 6030! — Hamadryas. T+ Folia oblonga vel oblongo-lanceolata. ( Coronae faucialis fila exteriora petalis aequilonga. * Stipulae latiusculae foliaceae. 46. PASSIFLORA COLORATA Masr. sp. nov. caule glabro tereti suleato-striato; foliis coriaceis glabris oblongo-lanceolatis basi cordatis; petiolis laminá 3—4-plo brevioribus, glandulis stipi- tulatis 4—5 munito; stipulis dimidiato-oblongis obtusis mucronatis; pedunculis petiolos superantibus; bracteis oblongis obtusis colora- tis; foribus late campanulatis; ovario ovoideo glabro. ВАМ graciles. Кома 21, poll. longa, vix 1 poll. lata, 1-пегуіа et arcuato-venosa. Рктіогл subpollicares. SrIPULAE 6—8 lin. longae, basi subreniformes, nervo medio excurrente mucronatae. PKDUNCULI solitarii axillares 1-flori. BRACTEAE herbaceae purpurascentes 6—8 lin. longae, basi in petiolulum brevem angustatae. Еіовкв late campanulati, expansi 17, poll diam., Tuso brevissimo glabro cupuliformi —SkPALA oblonga obtusa glabra membranacea 3--5-пег а, dorso sub apice mucrone minu- tissimo praedita. PeraLa Oblonga obtusa sepalis breviora et angustiora. Passiflor. PASSIFLORA. 602 Corona FAUCIALIS filamentosa pluriseriata; fila exteriora petalis subaequi- longa radiato-patentia, fila interiora abrupte multo breviora erecta. Со- КОМА MEMBRANACEA (operculum) e tubo versus medium emergens, basi membranacea, primum horizontaliter inflexa, dein sursum directa, apice di- visa in filorum series duas, quorum exteriora longiora erecta subliguliformia, interiora inflexa multo minora dentiformia. laris carnosa. CORONA INFRAMEDIANA annu- CoRONA BASILARIS Cupularis erecta membranacea, margine crenulata, gynandrophori basin cingens. | GYNANDROPHORUM glabrum. FiLAMENTA late ligulata. ANTHERAK oblongae obtusae. STYLI clavati. Habitat in prov. S. Catharina: Beechey!, Sello. n. 5960 !. 47. PASSIFLORA JILEKI Wawna: foliis coriaceis subpel- latis glabris ovato-oblongis acutis, basi cordatis; petiolis 4-glan- dulosis, glandulis stipitulatis; stipulis dimidiato-oblongis, nervo excurrente mucronatis; pedunculis petiolo brevioribus; bracteis ovatis; floribus late campanulatis sesquipollicaribus; coronae filis extimis. petala aequantibus; ovario glabro. Passiflora е Wawra, Mazim. Heise 59. lab. 8. el т Oesterr. Bot. Zeitschr. 1863. р. 110. Квоткх scandens cirrifer glaber. ВАМІ teretes. Кома 5 poll. longa, 4 poll. lata, integerrima, margine hyalino-chartacea, 1-nervia et arcuato-venosa, nervis venisque subtus prominentibus. PkrTiOLI: 1*/, poll. longi, striati, superne sulcati, glandulis 4 breviter stipitatis binatim ap- proximatis onusti. STiPULAK pollicares et ultra, foliaceae, auriculiformes, integerrimae, postice in glandulam stipitulatam (nervo medio excentrico producto) terminatae. Ркрихсшл gemini axillares teretes graciles 1-flori, petiolis vix duplo breviores. BnACTEAK 4—5 lin. longae, herbaceae, late cordato-ovatae, integrae vel undulatae, plurinerviae, nervo mediano excur- rente mucronulatae. ALABASTRA ovato-oblonga. Fronks expansi 1!/, poll. diam. Tusus brevis pateriformis 10-nervosus, basi intrusus. SKPALA роШса а subcoriacea, oblonga, obtusa, dorso sub apice obtuso cucullata, valide mucronata. PETALA albida sepalis aequilonga sed iis angustiora. Corona FAUCIALIS pluriserialis, seriebus 2—3 extimis filamentosis, filis erecto-patentibus, exterioribus crassiusculis petala subaequantibus, interiori- bus 3—4-plo brevioribus. CORONA MEMBRANACKA praecedentibus approxi- mata, erecta, apice inclinata serrulata. CORONA INFRAMEDIANA e medio tubi enata, erecta, membranacea, annularis. Corona basilaris ut videtur deest. GvNANDROPHORUM breve, basi dilatatum. FiLAMENTA Complanata basi in urceolum membranaceum infundibuliformem concreta. OvARIUM stipitulatum ovoideum glabrum, втүіля 8 Сауайз superatum. STIGMATA majuscula reniformi-suborbicularia. Fructus (teste Wawra) stipite semi- pollicari fultus, Juglandis nucem magnitudine fere aequans, ovoideus v. globosus, olivaceus. SkwINA compressa 2 lin. longa, cordata, in sinu basilari breviter stipitata, apice subtruncata laevia, albida, dissite scrobi- culata et margine transverse ruguloso longitudinaliter sulcata. Habitat in monte Corcovado aliisque locis prope Rio de Ja- пето: Martius!, Wawra 530!, Lund!, St. Hilaire 7161, Miers, Gla- ziou 3020 !; in prov. S. Catharina: Beechey!; Brasiliae meridionalis loco non indicato: Sello n. 59601. 48. PASSIFLORA AMABILIS Ноок. caule gracili tereti; foliis membranaceis glabris ovafo-oblongis acutis integerrimis l-nerviis arcuato-venosis; stipulis oblique ovato-lanceolatis acumi- natis, petiolo glanduloso brevioribus; pedunculo solitario; bracteis pollicaribus et ultra, ovato-lanceolatis acutis; floribus majusculis speciosis; tubo brevi; petalis rubris; coronae filis extimis albidis реша aequantibus. | Passiflora amabilis W. Hook. in Bol. Mag. (1848). t. 4406. Foura basi cordata, apice acuta, 1-nervia et arcuato-venosa, 3—4 poll. longa, 1'/,—2 poll. lata. SriPULAE pollicares et ultra. Ритпопл sesquipolli- cares, glandulis 2 — 4 onusti. ВвАСТЕАЕ foliacene. — Fronks expansi 3 poll. diam. et ultra. SEPALA oblonga obtusa, dorso sub apice corni- 79 603 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 604 СокохАЕ fila extima OVARIUM PETALA sepalis subaequalia. sequentia abrupte breviora. ӚТІСМАТА reniformi-suborbicularia. culata, intus coccinea. petalis aequilonga radiantia albida, glabrum ovoideum. Зтутл clavati. Specimina manca tantum examinavi. Habitat in Brasilia meridionali, loco accuratius haud notato: Sello n. 5991. жж Stipulae lineari-subulatae. 49. PASSIFLORA MARGINATA Мавт. sp. nov. glabra, ra- mis filiformibus; foliis coriaceis lanceolatis cartilagineo-margina- tis; petiolis brevibus eglandulosis; stipulis subulatis; bracteis fo- liaceis; floribus rotato-campanulatis, tubo brevi; ovario glabro. Scandens cirrifera. ВАМІ gracillimi teretes sulcato-striati. FOLIA 2 poll. longa, 8—10 lin. lata, margine integro cartilagineo revoluta, 1-costata et arcuato-venosa, venis subtus prominentibus. PETIOLI 2—3 lin. longi teretes. STIPULAE petiolos subaequantes 1-nerviae. PEDUNCULI solitarii axillares 1-flori, foliis dimidio breviores, teretes. BRACTEAE 0Val0- lanceolatae í-costatae reticulato-nervosae, 3—4 lin. longae, a flore stipite brevi remotae. FLos vix 11, poll. diam. Товиз late campanulatus gla- ber. SkPALA subcoriacea, tubo 2—3-plo longiora, oblonga obtusa, dorso sub apice corniculata, extus viridia, intus albida. РЕТАРА membranacea, albida, sepalis parum breviora. ComoNA FAUCIALIS filamentosa , filis ex- timis patentibus petala aequantibus. Оуавшм subglobosum, 8ТҮ1А8 elon- gatis clavatis superatum. Саев. non visa. Habitat іп Brasilia meridionali, loco accuratius haud notato: Sello 9126 !. 50. PASSIFLORA LAURIFOLIA Linn. foliis glabris ovato- oblongis vel oblongo-lanceolatis acutis acuminatisve integerrimis l-nerviis; petiolis brevibus vix pollicaribus, apice biglandulosis; stipulis linearibus cito deciduis; pedunculis quam petioli longiori- bus; bracteis ovalo-oblongis serrulatis, margine saepius glandu- losis; Moribus majusculis; coronae filis estimis crassis violaceo- fasciatis; fructu oblongo. Passiflora laurifolia Linn. Sp. Pl. 11. 1356. Cav. Diss. X. t. 284. Jacq. Hort, Vindob. 11. t, 102. Passiflora acuminata DC. Prodr. П. 328. Passiflora tinifolia Juss. Ann. Mus. VI. 113. t. 41. f. 2. CAULIS subangulatus, glaber, sulcato-striatus. basi rotundata, nonnunquam parum inaequilatera, 1-nervia et arcuato- venosa, 3—5 poll. longa, 1?/,—2 poll. lata. Рктюшм pone apicem glan- dulis 2 majusculis sessilibus praediti. PkpuNCULI solitarii axillares 1-flori, petiolis 2—3-plo longiores. ВвАсткАЕ foliaceae 1--17/,-роШсагев ovato- oblongae, raro integerrimae, saepius serrulatae, serraturis praecipue versus apicem glandulis instructis. Еіһовкв 4 poll. diam., late campanulati, tubo brevi basi umbilicato. ЕРАТА subcoriacea oblonga obtusa, dorso sub apice corniculata. PxTALA plana sepalis conformia sed iis breviora et angustiora. ConoNA rFAUCIALIS multiseriata filamentosa; fila extima petalis vix dimidio breviora, crassiuscula, complanata, ligulata, apice serrulata, violaceo- fasciata; Ша secundae seriei petalis aequilonga, praecedentibus couformia sed apice integra; fila sequentia numerosissima brevia denti- formia. Сокол MEDIA membranacea inflexa. GYNANDROPHORUM breve. FILAMENTA ligulata. OvAniUM ovoideum. FRucTUS oblongusaurantiacus edulis. Бота membranacea, Habitat intra Brasiliam prope urbem Para: Sieber! (com. Hoffmannsegg), Burchell 9504! 9988!; ad Mandos, olim Barra, prov. do Alto Amazonas: Spruce 1172, 1394 ! ; in sylvis prope Crato prov. Ceara: Gardner 1663! — Extra Brasiliam ad ft. Casiquiare : Spruce 83901; in Guiana gallica ad Karouany: Sagot 281! 287 |; in Guiana batava: Splitgerber 21, Hostmann 541! 5431; denique in insulis Antillanis, e. gr. S. Lucia: Anderson |, Martinique: Ріее, Antigua et S. Thomas: Riedlee!, aliique. 06 fructum edulem, риірае sapore gratum, frequenter colitur. Oss. P. acuminata DC., cujus specimen authenticum in Herb. Parisiensi vidi, nullo modo а P./aurifolia mihi differre videtur, nisi foliis longioribus et angustioribus bracteisque integris. 51. PASSIFLORA NITIDA H.B.K. glabra; foliis- coriaceis oblongo-lanceolatis, basi subcordalis, apice acuminatis, margine undulato-denticulatis; petiolis !/,—1-pollicaribus apice 2-glandulo- sis, glandulis sessilibus; зприйз lineari-subulatis; pedunculis pe- tiolos 3-plo superantibus; bracteis foliaceis oblongis obtusis; flore late campanulato majusculo; coronae filis exterioribus sepala aequantibus albo-fasciatis; ovario ovali; stylis elongatis. Tabula nostra CXVIII. Passiflora nitida H.B.K. Nov. Gen. et Spec. 11, 130. Passiflora nymphaeoides Karsten, Linnaea X X X. 165. FnuTICOsA scandens, cirrifera, ab omni parte glabra. ВАМІ angu- lati purpurascentes striati. Fora superne nitida, subtus pallidiora, 5—6 poll. longa, 2!/, 3 poll. lata, 1-пегуіа et arcuato-venosa. PEDUNCULI axil- lares solitarii 1-flori, ad insertionem bractearum articulati. BRACTEAE 1!/ poll. longae floris tubum plus minus velantes. FLonES expansi 3-poll. Tubus brevis campanulatus, demum urceolatus, limbo 4 -5-plo brevior. 8ЕРАБА coriacea oblonga obtusa, dorso subcarinata, 1'!/ poll. longa. PETALA sepalis conformia sed iis breviora et tenuiora. CORONAE FAUCIALIS pluriseriatae series duae externae filamentosae, filis distinctis patentibus sepala aequantibus vel superantibus, inferne purpureis albo-fasciatis, apice caeruleis, quibus accedunt fila numerosissima brevis- sima series internas constituentia. CORONA MEDIA e tubo versus medium enata, basi membranacea, superne in fila erecta gynandrophoro applicata profunde divisa. CORONA INFRAMEDIANA annularis carnosula. CORONA BASILAmIs urceolata carnosula, gynandrophori basin laxe cingens. Gvw- ANDROPHORUM petalis dimidio brevius. Ovarium stylis crassis clavatis duplo brevius. 8т:їсмАТА reniformi-subglobosa. Fructus ut videtur globosus. | diam. et ultra. Stirps pulcherrima, formá et magnitudine foliorum variabilis. Habitat in sylvis caeduis ad Еда prov. do Alto Amazonas: Martius!, Poeppig 25841, 2693!, 2712!; ad S. Carlos prov. Para: Spruce 3472!; ad Para: Burchell 99881; loco поп indicato: Ром 924!. — Елта Brasiliam in Guiana бағаға: Wullschlaegel 14757; in Guiana anglica: Parker!, Schomburgk 956!; in Nova Granata prope Bogota: Triana !. (26) Coronae fila petalis manifeste breviora. 52. PASSIFLORA MALACOPHYLLA Masr. sp. nov. ferru- gineo-tomentosa; foliis elliptico-lanceolatis serrulatis; petiolis la- тіпа 3—4-plo brevioribus, versus apicem glandulis sessilibus duabus munitis; pedunculis solitariis pollicaribus, quam petioli longioribus; bracteis subpollicaribus ovato-oblongis; floribus cam- panulatis basi umbilicatis; ovario ovoideo. Tabula nvstra CXVII. Fig. 1I. SUFFRUTICOSA, ramis teretibus. КоА subcoriacea, nervo medio subtus prominente tomentoso, 2—4 poll. lg., ?/,—1'/, poll. It. SriPULAE deciduae. PgpuNcunr axillares 1-flori teretes pollicares, apice агисшай, ibique 8-һгасбеай. BRACTEAK herbaceae reticulatim пегуозае, 7—8 lin. longae, 3—4 lin. latae. FronEs expansi 2—3 poll. diam. brevis, basi intrusus. Tugus pateriformis SkPALA subcoriacea oblonga obtusa, dorso anguste alato-carinata, alâ undulatá sub apice in aristulam curvatam exeunte. PETALA albida, sepalis subaequilonga iisque conformia sed tenuiora. Co- RONAE FAUCIALIS filamentosae pluriserialis fila exteriora patentia liguli- formia, superne dilatata, petalis dimidio breviora, quibus accedunt fila brevissima numerosissima. Coronam mediam non vidi. GYNANDROPHORUM breve, infra medium processu trochleiformi munitum. Ovarium tomento- sum, sTYLIS Сауайз 3 brevius. SriGMATA majuscula reniformi-sub- globosa. Fructum non vidi. | Habitat in prov. Minas Geraés ад Lagoa Santa: Warming! 605 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 606 53. PASSIFLORA COCCINEA Avrr. foliis cordatis oblongis acuminatis duplicato-serratis, superne nitidis, subtus ferrugineo- tomentosis, vel utrinque pubescentibus vel raro omnino glabrescen- tibus; petiolis glandulosis; stipulis linearibus; bracteis ovalis v. lanceolatis; coronae faucialis duplicis filis erecto-patentibus. Passiflora coccinea Aubl. Guian. 11. 828. t. 324 (mala). Cav. lc. 452. t. 280. Passiflora fulgens Morren, Belgique Horticole XVI. (1866). t. 13. p. 193. ^ Murucuja poranga Brasil. FnuTEX scandens. Rami purpurei pilosiusculi sulcato-striati. КОЛА subcoriacea 1-пегуіа, 4—6 poll. longa, 2 poll. lata. Реттогл teretes la- miná 4--5-ріо breviores, 2—6-glandulosi, glandulis sessilibus. PEDUNCULI foliis vix breviores teretes, ad apicem articulati. BRACTEAK sesquipollicares herbaceae coccineae vel aurantiacae, late ovatae acutae vel lanceolatae, crenu- latae vel serrulatae, serraturis nonnunquam glandulosis, 1-nerviae, reticu- Jato-venosae, venis prominentibus. ALABASTRA oblonga, bracteis velata. FLos expansus 4--5 poll. diam. Товоз late infundibuliformis 10-sul- catus, glaber, vix pollicaris. SkPALA tubo 2—3-plo longiora subcoriacea, lanceolata, complanata, dorso breviter carinata, сага sub apice іп cor- niculum brevem exeunte, extus flavescentia, intus coccinea. PETALA se- palis conformia iisque parum breviora, complanata, coccinea. CORONAE ÉAUCIALIS series extima filamentosa, filis erectis quam sepala 2—3-plo brevioribus, roseo-purpureis; series proxima praecedenti aequalis, basi membranacea, apice profunde laciniata. CORONA MEMBRANACKA infra me- dium tubi enata deflexa integra; accedit ANNULUS Carnosus e tubi pariete supra coronam membranaceam emergens. GyNANDROPHORUM gracile peta- lis dimidio brevius; FILAMENTA basi in cupulam membranaceam coccinenm coalita. OvAniuM ellipticum tomentosum stylis brevius. STIGMATA majus- cula, antice flava, postice coccinea. Pruni Armeniacae, viridis, albo-maculatus , lineis sex longitudinalibus obscurioribus notatus. SEMINA nigra obovata sesquilineam longa. Var. a. MINOR, floribus minoribus, coronae seriei internae filis fere ad basin distinctis. Var. |3. VELUTINA, foliis utrinque ferrugineo-tomentosis. Passiflora velutina DC. Prodr. 111. 327. Habitat in prov. do Alto Amazonas, in sepibus ad Ega: Poep- pig!; prope Manaos: Spruce 1789!; ad oram meridionalem fluminis Amazonas ad ostium (шт. Solimoés: Spruce 1637 ! ; in prov. Paraénsi prope urbem Para: Burchell 9505!, 96761; in sylvis ad Jacuary: Martius (Obs. n. 2627 !). — Var. а. in prov. Páraénsi ad catarac- las fluvii. Aripecurü: Spruce 558% 1. — Var. В. in prov. Mato Grosso: Weddell 34041 — Ertra Brasitiam іп Guiana gallica: Leschenault, Perrottet. 387!, Sagot n. 283!; in Guiana anglica: Schomburgk n. 9381; in Peruvia: Matthews 18511. 54. PASSIFLORA MUCRONATA Lam. foliis oblongis cor- datis; petiolis glandulosis; stipulis oblique oblongis тисгопайз ; pedunculis folia aequantibus; sepalis profunde alato-carinalis, ca- "а undulatd; corona faucis filamentosa, corona media a fauciali remota filamentosa; ovario oblongo 6-costato. Tabula nostra CXIX. Passiflora mucronata Lam. Enc. Ш. 33. (1789). Cav. Diss. X. 1. 283. Passiflora albida Ker, Bot. Reg. t. 677. (1822). Passiflora pallida Vell. Flor. Пит. ІХ. 1. 70. (1827). Ев ткх scandens glaberrimus cirratus. ВАМІ teretes punctis parvis purpureis notati, FoLra subcoriacea eglandulosa, apice obtusa v. emargi- nata, integerrima, 2—5 poll. longa, 11/, —21⁄4 poll. lata. Ритошм 5—6 lin. longi graciles, superne canaliculati et versus medium glandulis duabus Fructus subglobosus magnitudine , sessilibus instructi. STIPULAK petiolos aequantes vel superantes, membra- naceae, oblique oblongae, acutae, nervo medio excurrente mucronatae. PEDUNCULI axillares teretes crassiusculi 1-flori, apicem versus articulati ibidemque BRACTEIS stipuliformibus cito deciduis instructi. oblonga obtusa cylindrata. ALABASTRA FLonks albidi 3— 4 poll. diam. Товоѕ cylin- dratus glaber, sepalis 4-- 5-ро brevior, exsulcus, subtus intrusus. SEPALA subcoriacea, glauco-pruinosa, oblonga obtusa, sesquiuncialia, dorso cariná subvirente undulato-alatá superne in aristam exeunte praedita. PETALA albida membranacea plana oblonga obtusa, sepalis vix breviora. CoRONA FAUCIALIS filamentosa, filis erecto-patentibus quam petala dimidio brevioribus, quibus accedunt interdum fila conformia duplo breviora. (CORONA MEDIA (operculum) a praecedenti remota, e medio tubi enata, basi membranacea, superne in Ша erecta divisa. CORONA INFRAMEDIANA annularis carnosa. CORONA BASILARIS membranacea brevis cupuliformis, gynandrophori basin ambiens. GyNANDROPHOnUM petala aequans, ovario 2—5-plo longius. OVARIUM ovali-oblongum glabrum, costis 6 obsoletis notatum. STYLI clavati. FRucrUs ovalis pruinosus, superne attenuatus, Habitat in prov. Rio de Janeiro: Gaudichaud 1039', Tweedie 1371', Burchell 1542! 2906!; e. gr. іп monte Corcovado : Miers, Lund 1182! 1187!, РоМ!, Sello 110!, 214, 2147!, 2124!, ad Canta Gallo: Peckolt 854!; in prov. Minas Geraés гидега а: Mar- tius; ad Lagoa Santa: Warming!; Brasiliae meridionalis loco non indicato: Sello. Decembri m. floret. Ons. Ad, Granadillas folis integris praeditas pertinet specimen mancum а cl. WARMING in Serra da Piedade prov. Minas Geraés lec- tum, quod foliis stipulis bracteisque distincta videtur species, flore autem deficiente non sufficienter determinari potuit. Sequitur ejus adumbratio brevis: RAwt flexuosi teretes, tomento ferrugineo vestiti, FOLIA oblongo- lanceolata, basi rotundata, apice acuta, 1-nervia, nervo medio in aristulum exeunte, arcuato-venosa, utrinque pubescentía, subtus pallidiora, ocellata, 4— 5 poll. longa, 2',—8 poll. lata. Рктоп pollicares eglandulosi, STIPULAE foliaceae petiolo dimidio breviores, oblique oblongo-lanceolatae, serrulatae, nervo excentrico producto mucronulatae. PEDUNCULUS petiolum paullo superans. BRACTEAK foliaceae vix pollicares, oblongo-lanceolatae, basi laciniatae. b. Folia 3—7-lobata, nec pedata. L Corona membranacea (operculum) deflexa. «, Corona faucialis filamentosa, filis basi liberis. TT Folia ad medium vel ultra 8—7-lobata. 55. PASSIFLORA SPECIOSA Garon. ferrugineo-lomentosa ; foliis subcoriaceis obovato-cordatis, и та medium іп lobos 3 ob- longos acutos crenato-dentatos divisis; petiolis glandulosis: stipulis linearibus; pedunculis quam folia longioribus: bracteis magnis ob- longis; oribus majusculis coccineis; coronae faucialis filis distinc- tis, corona membranacea deflexa; fructu ovato. Tabula nostra CXX. Passiflora speciosa Gardner el Fielding, Sert. Plant. tab. 17. Murucuja incarnada Brasi. Fruticosa scandens, Нлмі teretes obiter sulcati, cortice purpuras- cente tecti. Кома 3—4 poll. longa, cc. З poll. lata, supra pilosa, subtus fulvo- tomentosa, sinubus inter lobos basi dilatatis. Рктібіл teretes pollicares, glandulis 4 sessilibus dissitis, siccitate pilis velatis, instructi. STIPULAE petiolis 3-plo breviores. Рекрхссіл teretes axillares 1-flori, versus apicem articulati, tribracteati. ВвлсткАк herbaceae pollicares et ultra, pluri- nervíae, margine serrulatae, serraturis nonnunquam glandulosis. ALA- BASTRA oblongo-lanceolata. FLonks соссіпеі, 4—6 poll. diam. "Tusus cylindratus lobatus sulcatus, 4— 5 lin. longus, basi vix umbilicatus. 8к- PALA subcoriacea oblonga obtusa, apice cucullata, intus pallide coccinea, dorso carinata, cariná sub apice sepali in corüiculum curvatum validum excurrente. PETALA oblongo-lanceolata sepalis tenuiora iisque purum breviora. Corona triseriata; series externae duae ab оге tubi enatae, filamentosae, filis seriei exterioris liguliformibus acutis, versus apicem pur- 607 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 608 pureis, infra fasciatis, quam sepala 3--5-ро brevioribus, iis seriei interio- ris conformibus sed dimidio fere brevioribus; series tertia e pariete tubi supra medium enata, membranacea, deflexa, apice sursum curvata et laci- niata. GyNANDROPHORUM gracile sepalis dimidio brevius, longitudinaliter sulcatum, basi annulo subcarnoso plicato margine crenulato cinctum. Fi- LAMENTA complanata petaloidea, basi ita conjuncta, ut cupulam membra- naceam basin оулви elliptici puberuli cingentem efforment. | ANTHERAE lineari-oblongae. STYLI: crassiusculi ovario longiores. SrTiGMATA majus- сша. Квостоз acutus coriaceus, glaber v. villosulus, rubro-aurantiacus, 3 poll. longus, 11), poll. latus. Habitat in Serra dos Orgáos, prov. Rio de Janeiro: Gardner !, Glaziou 15981, Miers!, Weddell 33951, Sello 2132, 2150 /, St. Hi- laire 590! ; ad Canta Gallo ejusdem prov.: Реской 8977, in prov. Minas Geraés: Claussen 379! 380!; e. gr. ad Lagoa Santa: War- ming!; prope Cocaés: Gardner 426!, 4691!; in sylvis ad Gongo Soco: Bunbury!; innter S. Cruz et Itambé: Pohl 923!. 8. Coronae faucialis fila interiora basi inter sese connexa. 56. PASSIFLORA QUADRIGLANDULOSA RopscnuiEp: foliis polymorphis duplicato-serratis subtus tomentosis, inferioribus 3-lobis, superioribus integris; petiolis pollicaribus eg/andulos?s; stipulis lineari-subulatis; pedunculis quam petioli paulo longioribus; бгас- teis lineari-lanceolatis glanduloso-serratis; floribus majusculis ro- tatis, tubo brevi sulcato; coronae faucialis filis internis basi con- nexis. Passiflora quadriglandulosa Rodschied Observ. 77. (anno 1796), ex Meyer Primit. Flor. Essequeb. (1818). Тасвота sanguinea DC. Prodr. 111, 334. Hook, Bot. Mag. t. 4674. Тасвота quadriglandulosa, quadridentata et pubescens DC. Prodr. HI. 335. ? Passiflora Guianensis Miquel, Linnaea XVIII. 751. ? Passiflora Lockharti Don, ег Воет. Synops. II 183. BAM: teretes purpurascentes rubescenti-pilosi. КомА subcoriacea, nunc oblonga acuminata, basi rotundata, inaequaliter grosse duplicato- dentata, 1-nervia, supra subglabra, subtus tomentosa, nunc plus minus palmatim lobata, sinubus inter lobos latis biglandulosis. Рктюшм canali- culati pubescentes eglandulosi (4-glandulosi, teste MEYER). STIPULAE petiolis breviores. PEDUNCULI teretes 1!/, — 2-pollicares 1-flori, ad apicem ВВАСТЕІЗ 3 semipollicaribus muniti. FrLoRES coccinei 8 v. 4 poll. diam. Тевоз 5—10 lin. longus basi ventricosus, superne cylindratus, extus 10- batus, intus sulcatus. SkPALA coriacea oblongo-lanceolata, 27, poll. longa, 3-nervia, dorso carinata, cariná versus apicem in corniculum ex- currente. PETALA sepalis conformia, tenuiora et breviora. CORONA FAU- CIALIS triplex; series extima filamentosa, filis erecto-patentibus, e roseo et purpureo variegatis, quam petala dimidio brevioribus; series intima mem- branacea erecto-connivens, praecedentibus vix brevior. CORONA MEMBRA- МАСКА е medio tubi enata deflexa. GYNANDROPHORUM gracile sepalis vix brevius, longitudinaliter sulcatum, basi cupulá plicatá lobatá cinctum. OvARIUM ellipticum attenuatum ; STIGMATA majuscula. Fructus magni- tudine ovi gallinacei. Formá et glabritie foliorum, nec non magnitudine tubi subvariabilis. . Habitat in sylvis Capoeiras dictis prov. do Alto Amazonas: Spruce 1616! 1789! — Praeterea in Guiana anglica; Appun!, et {п insula Trinidad: Lockhart! 91. PASSIFLORA VITIFOLIA H.B.K. foliis membranaceis, superne nitidis, subtus puberulis, heteromorphis, saepius cordatis Зов, lobis oblongis acutis repando-dentatis, interdum oblongis in- tegris ; petiolis plq. pollicaribus basi biglandulosis; pedunculis petiolo longioribus apice trigonis; bracteis magnis coloratis oblongis vel ovalo-oblongis, integerrimis vel serrulatis, ad margines glandulosis ; floribus maximis, /ubo sulcato; coronae faucialis filis interioribus basi inter sese connexis, apice conniventibus. Tabula nostra CX XI. Passiflora vitifolia H.B.K. Nov. Gen. et Sp. П. 138. (1817 ). Passiflora sanguinea Smith іт Веев” Cyclop. (1819). Passiflora punicea DC. Prodr. 111. 329. Tacsonia Buchanani Lemaire 11. Hort. t. 519. Passiflora Servilensis Karst. Linnaea ХХХ. 163. P An huc Passiflora Caracassana Willd., ex Spreng. Syst. РІ. 111. 40. i ? Passiflora multiformis Jacq. Fragm. 169. 1. 67. f. 1. (folia tantum depicta). Fruticosa scandens. Cauris teres tomento ferrugineo tectus, de- mum calvus. Forra 8—5 poll. longa, 4—6 poll. lata, 3-nervia, 3-loba, lobis lateralibus oblongis, lobo medio paulo longiore ovato, omnibus acutis repando-dentatis. РЕтїоїл subtus convexi, superne canaliculati, basi bi- glandulosi. STIPULAE lineari-subulatae, deciduae, Ркосмсош axillares petiolos vix duplo superantes, sursum incrassati, apice articulati, 1-flori. BRACTEAE herbaceae coloratae !/,-pollicares et ultra. FLos expansus diam, 8-poll. et ultra, rubro-aurantiacus vel coccineus. Товоз vix semipollicaris cylindratus, basi parum distensus, extus longitudinaliter 10-lobatus, intus 10-sulcatus, basi umbilicatus. 8ЕРАГА subcoriacea lanceolata, extus pu- berula, plus minus alato-carinata, cariná infra apicem in corniculum ex- eunte. PETALA sepalis paulo angustiora et breviora. CORONA FAUCIALIS filamentosa triseriata, filis extimis erectis quam petala 3-plo brevioribus соссіпеіз albo-punctatis basi distinctis, filis proximis conformibus paulo brevioribus, filis seriei tertiae basi in membranam connexis, superne liberis inclinatis. CORONA MEDIA (operculum) membranacea, e tubo versus me- dium emergens, deflexa, apice refracta serrulata. GvNANDROPHORUM petalis vix brevius, gracile, coccineo-punctatum. Кі,АМЕХТА complanata punctis purpureis adspersa. ОулАнгом ellipsoideum apice attenuatum. STYLI gra- ciles obscure purpurei. SriGMATA hemisphaerica ochroleuca. Fructus non exstat. - Stirps subvariabilis, florum pulchritudine insignis. Varietates sequentes distinguere potui: Var. a. міхов, bracteis floribusque minoribus. Var. В. iNvoLUCRATA, bracteis maximis duplicato-serratis, ser- raturis glandulosis. Passiflora punicea Mart. Mss. Habitat typus speciei in prov. do Alto Amazonas in silvis se- cundum fluvium Japurá superiorem : Mártius!; in sepibus prope Ega: Роеррід!; in prov. Minas Geraés in sylvis ad Mariana: Martius! ; locis Brasiliae meridionalis non indicatis: Sello 2150! 2132! — Еа га Brasiliam in Peruvia: Pavon!; in Nova Granata: Triana!, Lin- den 1652!, Goudot 18441, Jervoise, Cuming 1222!; ad Chagres Ve- nexuelae: ҒепШет 118!; in America centrali: Chontales, Tate!; Costa Rica: OQersted'; Panama: Seemann 562!, Moritz Wagner. — Var. а. minor in Brasiliae prov. do Alto Amazonas, in sepibus ай Еда: Martius! (058. mss. n. 3067). — Var. В. involucrata item in Brasiliae prov. do Aito Amazonas, in sylvis ad cataractas Cubatenses fluvii Japurá: Martius! (Obs. mss. n. 3022). — Decemb. et Januar. floret. П. Corona media membranacea erecta vel versus gynandrophorum in- flexa, apice saepius in fila brevia divisa. «. Floris tubus campanulatus carnosulus. Corona media membra- пасеа apice filamentosa. + Stipulae lineares. С) Bracteae integrae. 98. PASSIFLORA RECURVA Мазт. sp. n. foliis cordato- | suborbicularibus ad medium 3-lobis, lobis oblongis obtusis, medio 609 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 610 longiore; petiolo eglanduloso; pedunculo quam petiolus duplo lon- giore; bracteis 3 ovato-lanceolatis, а flore remotis; floribus nutan- tibus; sepalis profunde alato-carinatis, carinà in corniculum lon- giusculum productà. Glabra scandens. Rawr subangulati sulcato-striati, vetustiores pur- purei. Кота subcoriacea, З poll. lg., 3'/, poll. 1t.; lobi nervo excurrente mucronati, intus serrulati, medius parum major. Рктотл pollicares, Sti- PULAK lineari-subulatae caducae. PkpuNcCULI solitarii axillares 1-flori, superne arcuati. BRACTEAE tenues, oblongo-lanceolatae, 1-пегуізе, vix pollicares. Кіовкя campanulati pollicares. Товоз brevis glaber, basi haud intrusus. АЕРАТА subcoriacea oblonga obtusa concava, alá dorsali apice in processum foliaceum calcaratum productá. PETALA oblonga plana, sepalis paullo breviora. Corona FAUCIALIS filamentosa, filis externis ra- diantibus petala subaequantibus, filis internis multo minoribus erectis. Co- RONA MEDIA e medio tubi assurgens, membranacea, superne in fila nume-, rosissima brevia divisa. GvNANDROPHORUM lougiuscule exsertum. OvARIUM ovale glabrum, srvLis clavatis superatum. Fructus adhuc ignotus. Habitat ad Rio Preto, prov. Pernambuco: Gardner n. 2877 |, 59. PASSIFLORA CINCINNATA Masr. foliis membranaceis cordatis 3--%-пегуііз, profunde 3— -partitis, lobis oblongis obtusis mucronatis integris vel irregulariter ріппаођіѕ; petiolo ad medium glanduloso; pedunculo petiolum snbaequante; bracteis magnis cymbi- formibus glanduligeris; coronae filis extimis petala superantibus erispatis. | Passiflora cincinnata Masters іп Gardener's Chronicle 1868. p. 966. с. ic. Hook. Bot. Mag. t. 5737. Евоткх scandens, cirratus, praeter bracteas glaber. ВАМІ teretes striati. Еола 4—6 poll. lata, 3—4 poll. longa, superne saturate viridia, sub- tus pallidiora glaucescentia, lobis basi quandoque in petiolulos breves su- perne canaliculatos angustatis, lobo medio majore, sinubus inter eos con- tractis. Реттогл laminá 3—4-plo breviores, teretes, versus medium glan- dulis duabus sessilibus viridibus instructi. ^ STIPULAE lineari-subulatae semipollicares deciduae. Ркргхссіл axillares solitarii teretes, plq- petiolis subbreviores raro longiores. ВкАСТЕАК S-pollicares et ultra, ћегђасеае, ovatae, obtusae, cymbiformes, integerrimae vel obsolete denticulatae, basi utroque margine glandulis 2 instructae, extus velutinae. ALABASTRA recta. FLonis TUBUS brevis cylindratus, basi intrusus. SkPALA 17/,--2- роШсапа subcoríacea patentia oblonga obtusa, dorso subcarinata, sub apice corniculata, extus viridia, intus albida et cum petalis punctis viola- ceis irrorata, PETALA conformia sed plana et minora, pallide violacea. Corona FAUCIALIS pluriserialis filamentosa, filis extimis quam sepala lon- gioribus patentibus, basi crassiusculis ibique violaceo-fasciatis, superne pallide violaceis crispatis, filis interioribus brevioribus erectis violaceis capitellatis. CORONA MEDIANA basi membranacea inflexa, superne filamen- (оза, filis erectis. CORONA BASILARIS parva annularis carnosa. GYN- ANDROPHORUM breve virescens violaceo-maculatum, basi annulo carnoso cupuliformi cinctum, versus medium processu annulíformi lobato crasso notatum. FILAMENTA complanata violaceo-maculata, basi in urceolum membranaceum coalita. Ovarium ovoideum glabrum flavescens. STYLI crassiusculi albidi et violaceo-maculati, superne clavati. STiGwMATA magna reniformi-biloba ochroleuca. Fructus non suppetit. Habitat in prov. Alagoas: Gardner n. 1025!, 13151, #16801; in campis mediterraneis prov. Bahiensis prope urbem Villa Nova da Rainha, secundum rivulos: Martius! (Obs. n. 2265); in prov. Minas Geraés: Claussen 882!; in prov. S. Paulo: St. Hilaire 2581; | in Brasilia austro-occidentali : Tamberlik !. ` 60. PASSIFLORA EDULIS Зима: fruticosa; foliis membra- naceis, superne glabris nitidis, subtus secus nervos puberulis, tri- lobis, lobis oblongis acuminatis serratis; petiolis infra apicem bi- glandulosis; stipulis lineari-subulatis; pedunculis petiolos superan- tibus; bracteis ovatis serratis saepius glanduligeris; fructu globoso vel oblongo. Tabula nostra CXXII. Fig. I. Passiflor. Passiflora edulis Sims, Bot. Mag. t. 1989. Sabine Trans- . act. Hortic. Soc. Lond. ПІ. 99. 1. 3. Passiflora incarnata В. Bot. Вед. t. 152. ? Passiflora cuneifolia Cav. Diss. X. t. 299. P Passiflora diaden Vell. Flor. Flum. ІХ. t. 90. (1827). Fruticosa scandens. Ramı sulcato-striati. Forra 2!/,—5 poll. longa et lata, basi cuneata vel cordata, apice profunde 3-loba, trinervia. PxTI0LI pollicares et ultra. STIPULAE petiolo breviores. PEDUNCULI axillares 1-Пог. BRAcTEAK folaceae acutae, plus minus glanduloso- serratae, unicostatae, floris tubum superantes. Кговкз expansi 2-poll. diam. Тосвоя glaber campanulatus, basi parum umbilicatus. | SEPALA crassiuscula oblonga, extus viridia, intus albida, dorso sub apice cornuta. PxTALA albida plana, sepalis conformia iisque tenuiora et breviora. Co- RONA FAUCIALIS pluriserialis filamentosa, filis extimis liguliformibus paten- . tibus rectis, petala vix aequantibus, plerumque iis multo brevioribus, albidis, basi purpureis, quibus accedunt fila numerosissima brevissima deor- sum sensim minora. CORONA MEMBRANACEA e medio tubi assurgens, basi tubulata, superne in lacinulas filiformes divisa. бүхлАХрвоРНОВОСМ petalis vix brevius, crassiusculum, glabrum vel pilosiusculum, basi annulo erecto carnosulo integro circumdatum. ^ OvAniuw ovoideum glabrum vel puberu- lum; втуш 3 clavati. Fructus oblongo-ovoideus, purpurascens vel flavi- dus. SEMINA plana oblonga acuta undulato-rugosa. Stirps polymorpha, situ glandularum petiolarium, coronae longitudine, fructus formå aliisque notis praecipue variat. Varie- tates sequentes, pro speciebus distinctis saepius ab auctoribus re- ceptae, formis transitoriis conjunguntur. Var. a. vERRUCIFERA, bracteis sepalisque ad margines glan- dulis veruciformibus obsitis; coronae radiis quam petala paulo bre- vioribus; stylis ovarioque pubescentibus; fructu oblongo-ovoideo viridi-luteo. Passiflora пеггисфега Lindley, Bot. Reg. XXVI. t. 52. (1840). Var. 8. Кеви, foliorum lobis integerrimis. Passiflora Kerii Spreng. Syst. Veg. HI. 39. Passiflora incarnata var. ñ. integriloba DC. Prodr. TII. 329. Passiflora incarnata Ker, Bot. Reg. 332., поп Linn. Var. у. POMIFERA, coronae filis quam petala dimidio breviori- bus; ovario globoso puberulo; fructu globoso villoso aurantiaco. Passiflora pomifera Roemer, Synops. Monogr. 1. 179. Passiflora edulis Vell. Flor. Бит. ІХ. t. 89., non Sims. Var. $. FUBRICAULIS, caule rubente; bracteis eglandulosis ; coronae filis petala vix aequantibus; fructu luteo globoso. Passiflora rubricaulis Jacg. Eclog. 11. t. 169. ? Ап huc Passiflora rigidula Jacq. Eclog. IL t. 124. Passiflora pallidiflora Bertoloni, Sylloge plaut. hort. Bonon. 1827. p. 6. et Moris in Асай. К. Scient. Taurin. XXXVI. 200. tab. 6. (1830). Habitat typus speciei in prov. Rio de Janeiro: Martius!, Sello 2931, Miers!, Glaziou 30191, Рескоц 771; іп prov. Minas Geraés: Lindberg 361!, Ackermann!, Warming!; in prov. S. Catharina: D'Ur- ville!. — Var. а. in Brasilia meridionali, loco accuratius non notato : Sello 4551; in prov. S. Paulo: Burchell 3226!; in prov. Minas Ge- гаёв: St. Hilaire 680 !, 9761; e. gr. ad Ouro Preto: Pohl 9197, іп prov. Alagoas: Gardner 1313! — Var. В. verisimiliter forma est hortensis; specimina spontanea haud vidi. — Var. y. ín prov. S. Ca- tharina: Gaudichaud 289!, Lobb n. 47!; in prov. Rio de Janeiro: St. Hilaire 556! — Var. д. in prov. Minas Geraés: Ведпей! 80 611 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 612 Овз. Species, ut supra dixi, satis variabilis cum Passiflora incar- nata Linn. saepius confusa est, differt autem habitu fruticoso, foliis ple- rumque (non semper) glabris , grossius serratis, coronae filis brevioribus. Inter hasce species tamen formae intermediae exstant, e quibus enumerare liceat P. pallidifloram, quae inter Pass. incarnatam et P. edulem Sims medium tenet, sed ab utráque differt coronae facie, a P. eduli praeterea ovario non glabro sed dense sericeo, a P. incarnata bracteis subsinuatis longe majoribus foliisque magis coriaceis. іт Stipulae latiusculae ovatae vel ovato-oblongae. ° Pedunculi petiolis manifeste longiores. ** Folia distincte 3-loba, lobo medio longiore. © Coronae faucialis fila exteriora petalis dimidio breviora. 61. PASSIFLORA ALBA Ілхк et Отто: foliis glabris subtus glaucescentibus orbicularibus subpeltatis basi subcordatis 5-nerviis S-lobis, (0028 ovalibus basi subserrato-glandulosis; petiolis medio 2-glandulosis; stipulis oblongis cordatis; pedunculis petiolos aequantibus; bracteis stipuliformibus; floribus rotatis albis; coronae faucialis filis quam petala dimidio brevioribus, corona membranacea brevi; fructu ovoideo. Passiflora alba Link et Otto, Іс. Plant. Rar. Hort. Berol. t. 33. Fruticosa scandens cirrifera. Вамі striati. Forra longiuscule di- stantia, 2'/,—3 poll. longa, 3 poll lata, lobis nervo excurrente mucro- nulatis, medio longiore. PkrroL: 11, poll. longi, teretes, superne paulo canaliculati, STiPULAE petiolo vix duplo breviores. PkpuNCUL: teretes 2 poll, longi, superne dilatati 1-Погі. BRACTEAKE foliaceae, ovato-oblongae, basi cordatae, apice acutae, 1-пегуізе, integerrimae vel versus basin ser- rulatae, 9—10 lin. longae, 6—7 lin. latae. Ктовкз foetidi, albi, expansi 21/,—3 poll. diam. "Tusus brevissimus (1--2 lin. longus), pateriformis; subtus intrusus, superne transverse constrictus vel sulcatus. foliacea pollicaria, extus pallide virentia, intus albida, oblonga obtusa, apice cucullata, dorso sub apice carinata, cariná in mucronem foliaceum exeunte, PkTrALA membranacea albida lineari-oblonga plana, sepalis paulo breviora et angustiora. ConoNA FAUCIALIS pluriseriPlis, filamentosa, filis externis distinctis patentibus albidis quam petala brevioribus, quibus ac- cedunt fila numerosissima distincta -brevissima alba capitellata, et intima capillacea. Сокол MEDIA praecedentibus approximata, erecta membra- nacea, apice cristata et circa gynandrophorum connivens. CORONA INFRA- MEDIANA Carnosa annularis, margine inflexa. CORONA BASILARIS tubulata membranacea erecta 1—2 lin. longa, margine exserto crenulato. GYN- ANDROPHORUM erectum glabrum virescens, petalis brevius. FILAMENTA ligulata viridia. Ахтиквак oblongae obtusae flavidae. OvARIUM ovoideum glauco-pruinosum, sTYLI clavati, STIGMATA majuscula reniformia. Fnuc- TUS baccatus ovoideus, nucis Juglandis magnitudine. Variat foliorum formå, serraturis, nec non filis coronae interdum caeruleis. Habitat іп prov. Minas Geraés: Gardner n. 4690! — Emtra Brasiliam in Mexico: Liebmann n. 331, 34!; in Venezuela: Fendler n. 2827!; in Peruvia ad Maynas: Роеррід!. Oss. Num specimina extrabrasiliensia recte huic speciei adscripserim, non satis certus sum. (ОО Coronae faucialis fila exteriora petala subaequantia. X Bracteae imbricatae magnitudine inter sese inaequales, 62. PASSIFLORA TETRADEN Vzzr. foliis glabris oblongis 340148: petiolis brevibus apice biglandulosis; stipulis petiolum subaequantibus reniformibus; pedunculo quam petiolus longiore; bracteis ovalis imbricatis (nec verticillatis), #nfima minore; flore campanulato; corona media brevi, SEPALA- Tabula nostra CXXII. Fig. II. Passiflora telraden Уей. Fl. Пит. ІХ. t. 91. (con tantum.) Passiflora sidaefolia Roem. Synops. Monogr. 11. 173. НАМ: teretes glabri sulcato-striati. Forra subcoriacea, 3—3 poll. longa, 11/,--2 poll. lata, basi subpeltata, 3—5-пегуіа, apice 3-loba, lobis obtusiusculis, nervo medio excurrente mucronulatis, lobo medio 2— 3-plo longiore. РктіоІл semiunciales. STIPULAE herbaceae integerrimae mucro- nulatae. PkpvNcuL:I pollicares graciles teretes 1-Погі. BRAcTEAK foliaceae a sese remotiusculae, basi cordatae, 1-nerviae et arcuato-venosae. ALA- BASTRA Obovoidea, obtusa. Етов 2 poll. diam. Товоз bracteis velatus, late campanulatus, basi intrusus, glaber. SkPALA subcoriacea oblonga obtusa ecorniculata, tubo 3—4-plo longiora. PETALA sepalis tenuiora et breviora. CORONA FAUCIALIS duplex filamentosa, filis radiantibus liguli- formibus sepala aequantibus, quibus acceduut fila rudimentaria pluriserialia e pariete tubi emergentia. CORONA MEMBRANACEA brevis, e tubo versus basin enata, erecta, apice obsolete filamentosa. GYNANDROPHORUM glabrum teres, petalis vix longius. ANTHERAE oblongae. Ovarium obovoideum villosulum, зтутлз teretibus brevius; sviGMATA majuscula. Fructus non visus. Species bracteis inaequalibus a sese distantibus aliisque notis facile recognescenda. Habitat in vicinia Rio de Janeiro, ет Fl. Flum.; ad Canta Gallo prov. Rio de Janeiro, mense Novembr. flor.: Peckolt n. 9881, ad Cosmo Velho ejusdem prov.: Miers !. XX Bracteae subverticillatae inter se aequales. — Folia basi cordata. 63. PASSIFLORA CORNUTA Masr. sp. nov. foliis subpel- lalis late cordatis 3-lobis, lobis oblongo-lanceolatis; petiolis 2—4-glandultosis; stipulis oblique oblongo-lanceolatis ; pedunculo petiolum superante; bracteis oblongis cordatis acutis; coronae ex- terioris filis lineari-ligulatis. Glabra scandens cirrifera. CAuLIs teres sulcato-striatus. ForLrA mem- branacea, subtus glauca, 5-пегуја, 2*/, poll. longa, vix 3 poll.lata, lobis inte- gerrimis mucronulatis, lobo medio majore. Ртюпл 17/, —2-pollicares, laminá parum breviores, superne canaliculati, glandulis 2—4 stipitulatis instructi. STIPULAE foliaceae aristatae sesquipollicares, petiolis breviores. PEDUNCULI axillares solitarii 1-flori 3-bracteati, petiolis duplo longiores. ВвАСТЕАЕ foliaceae pollicares et ultra. Fros 2 poll. diam. Tusus brevis late cam- panulatus glaber 10-пегуіиѕ. SEPALA oblonga obtusa cucullata, dorso sub apice processu obtuso foliaceo munita. PETALA 5 sepalis subaequilonga, membranacea, oblonga, purpurascentia. СономА кАФСГА148 filamentosa, filis in series 3—4 dispositis, externis patentibus lato-ligulatis 1-nerviis quam petala parum brevioribus, internis 5--6-ро brevioribus erectis capillaceis capitatis. CORONA MEDIA basi membranacea tubulata, ad marginem su- perne in fila divisa et intus processubus dentiformibus inflexis munita. CORONA INFRAMEDIANA duplex, ex annulis duobus carnosis іпПехіз а sese parum remotis constans. CORONA BASILARIS tubulata, ad marginem su- perne crenulata, basin gynandrophori laxe cingens. Еп,АмЕмтА late ligu- lata. ANTHERAE oblongae obtusae. Ovarium ovoideum purpureum to- mentosum, sTYLis 3 clavatis superatum. 8тїсмАТА reniformi-subglobosa majuscula. Fructus non suppetit. Habitat ad Porto Imperial, prov. Goyaz: Burchell 85871. 64. PASSIFLORA VIOLACEA VELL. glabra; foliis cordatis иПоБв, lobis ovato-lanceolatis ; petiolis 4-glandulosis; stipulis di- midiatis cordatis ovato-oblongis; pedunculis petiolos superantibus; bracteis ovato-lanceolatis; floribus rotato-campanulatis violaceis speciosis; sepalis longissime corniculatis; ovario ellipsoideo. Tabula nostra CX XIII. Passiflora violacea Vell. Flor. Fluminens. IX. lab. 84. 613 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. | 614 Ексткх scandens cirrifer glaber. RaAwr teretes. Forra membrana- cea, siccitate nigrescentia, subtus glaucescentia, 5-nervia, basi leviter ` cordata, superne profunde triloba, lobis divaricatis, integerrimis, vel ver- sus basin glanduloso-serratis, nervo excurrente mucronatis, lobo medio longiore. Ректіоіл 2-pollicares, teretes, superne canaliculati, glandulis 4 sessilibus per paria dispositis instructi. SmIPULAE foliaceae 1-nerviae et arcuato-venosae, nervo medio in cuspidem excurrente, 1—2 poll. longae, 6—7 lin. latae. Ркромсалл axillares teretes 1-Погі, 3 poll. longi. ВВАСТЕЛЕ foliaceae, 1-nerviae, pollicares. FLORES suaveolentes, 3—4 poll. diam. Товов brevissimus pateriformis glaber basi umbilicatus, 2—3 lin. longus. SkPALA subcoriacea, extus glauco-pruinosa, intus violascentia, oblonga, cucullata, dorso sub apice in mucronem longum validum folia- ceum excurrentia. PkrALA violacea membranacea, anguste oblonga, sepa- lorum vix longitudine. CORONA FAUCIALIS filamentosa, filis pluriseriatis, extimis patentibus quam petala paulo brevioribus, violaceis, medio albidis, basi aeque ac fila interiora duplo minora subclavata atro-violaceis. Co- RONA MEDIA, Ut videtur, brevis membranacea. CORONA INFRAMEDIANA carnosula, annularis, deflexa. СовохА BAsILARIS erecta tubulata mem- branacea, basin gynandrophori cingens. €GYvNANDROPHORUM gracile teres vel breviter sulcatum, rubro-punctatum. Оулвпум ellipsoideum glabrum, STYLIs 3 clavatis superatum; 8тгємАТА majuscula. Fructum non vidi. Species insignis magnitudine pulchritudineque florum. Habitat in vicinia Rio de Janeiro, ex Flor. Flum.; Brasiliae australis locis accuratius non indicatis: Schüch, Guillemin 8341, Selio 1149! 2130!; in prov. Minas Geraés, e. gr. prope Itambé, Lagoa Santa etc.: St. Hilaire 988! 1623831, Claussen 378 1, Pohl 60! 8464 !, Regnell!, Warming!; in Serra dos Christaés prov. Goyaz: Ром 9221; in prov. Rio Grcnde do Sul: Tweedie !. 65. PASSIFLORA AMETHYSTINA Miran: foliis suborbi- cularibus зибрейайз subcordatis 3-lobis, lobis ovato-oblongis, lobo medio longiore basi glanduloso; petiolis pluriglandulosis; stipulis falcatis; bracteis lanceolatis membranaceis deciduis:; floribus mag- nis speciosis; coronae filis exterioribus petala aequantibus, basi superne vel intus serrulatis; fructu ellipsoideo. Passiflora amethystina Mikan, Delect. Flor. et Едип. Bra- sil. Fasc. ІУ. c. tab. Passiflora onychina Lindl. Bot. Reg. ser. nov. lab. 21. Fruticosa scandens. Cauris leviter sulcatus puberulus. ВАМІ elongati gracillimi teretes glabri. Fora longiuscule distantia, membrana- cea, glabra, subtus glauca, 1'/,—8 poll. longa, 4—5 poll. lata, 5-пегуја, lobis mucronulatis, medio parum longiore et versus basin utroque latere glandulis 1—2 sessilibus instructo. Ркт:01408 laminá vix brevior glandulis | STIPULAE foliaceae агізбабае, petiolis 3—4-plo breviores, cito deciduae. PEDUNCULI solitarii axillares, 1-flori, petiolis 2-plo longiores, versus apicem articulati. BRACTEAK tenues semi- pollicares. Fronks 2 poll. diam. "Tusus brevis urceolatus glaber basi vix umbilicatus. SkPALA subcoriacea, patentia, oblonga, dorso sub apice cucullata, foliaceo-cornuta, extus viridia, intus purpurea, tubo 4-plo lon- шлога. PETALA patentia oblongo-lanceolata plana purpureo-caerulea, sepalis breviora et angustiora. CORONAE FAUCIALIS filamentosae fila bi- serialia patentia, petalis subaequilonga, basi crassiuscula ibidemque non- nunquam serrulata araethystino-purpurea, medio albida caeruleo-maculata, apicem versus attenuata caerulea; hisce accedunt fila pluriserialia numero- sissima abbreviata erecta subclavata amethystino-purpurea, | exterioribus 8—4-plo breviora. CORONA MEMBRANACKA basi tubulata erecta, superne in partes duas divisa, quarum intima brevior e filis brevissimis inflexis hamuliformibus coronae basilari incumbentibus, pars superior e filis nume- rosissimis erectis purpureis albo-capitatis circa gynandrophorum conniven- tibus et ultra hujus medium assurgentibus constat. CORONA INFRAMEDIANA annularis subcarnosa deflexa. Corona BAsiLARIs cupularis membranacea, basin gynandrophori cingens. GyNANDROPHORUM glabrum, petalis brevius, viride et purpureo-maculatum. FILAMENTA linearia, complanata, viridi- maculata. ANTHERAE lineari-oblongae, virescentes. Ovarium oblongo- stipitulatis pluribus instructus. ovoideum, pilosulum, leviter longitrorsum sulcatum. 8туіл clavati viridi- maculati. STIGMATA majuscula vinoso-rubra. Евостоѕ ellipsoideus apice productus, glabriusculus, 2—2'/, poll. longus, 1 poll. latus. Habitat іп Serra dos Orgáos et prope urbem Rio de Janeiro: Miers, Graham!; prope Tocaja versus littora maris, sepes obducens, Februario florens: Mikan!; locis Brasiliae non indicatis: Sello n. 709 !, 2181!, Claussen 33!, Guillemin 378!, 8841. 66. PASSIFLORA GARDNERI Masr. sp. nov. foliis pubes- cenlibus, secus nervos villosis, cordatis, 3-lobis, lobis ovato-oblon- gis; petiolis medio biglandulosis; stipulis dimidiato-falcato-lanceo- latis aristatis, petiolo dimidio brevioribus; pedunculo quam petiolus 2-ріо longiore; flore caeruleo; ovario ovoideo glauco-pruinoso. Perennis? scandens cirrifera. Вамі teretes villosi. КОЛА mem- branacea, 3—4 poll. longa, 4--5 poll. lata, superne villosa, subtus to- mentosa, 5-пег а, lobis obtusis integerrimis, medio majore. PETIOLI pollicares et ultra, versus medium glandulis duabus orbicularibus muniti. SmiPULAE foliaceae, petiolo dimidio breviores. Bracteae non visae. FLORES, ut videtur, 2—2'/, poll. diam. Corona FAUCIALIS filamentosa pluriseria- lis, filis internis brevioribus. FrLAMENTA complanata. ANTHERAK oblongae obtusae. 8түіл clavati; sriGMATA majuscula. Fructum non vidi. Florem unicum insectis fere prorsus destructum solummodo vidi. Ab aliis tamen speciebus sectionis Granadillae diversa videtur. Habitat in sylvis ad Almas prov. Piauhy: Gardner n. 3193!; ad Goyaz: Pohl 2484717. жж Folia pedatifida. 67. PASSIFLORA FILAMENTOSA Мплр. foliis villosis suborbicularibus basi subcordatis, 8--5--%-пегуііз, profunde palmato- 8—5—1-lobis, lobis oblongo-lanceolatis serrulatis; petiolis supra medium biglandulosis; pedunculis petiolo 2—3-plo longioribus; bracteis ovatis v. suborbicularibus foliaceis; floris tubo brevi urceo- lato; fructu globoso. Passiflora filamentosa Willd. Sp. Pl. 111. 623. Cav. Diss. X. 461. (. 294. FnurICOSsA scandens. Вам: subteretes villosi. Forra 3—6 poll. lata vel ultra, supra nitidiuscula, subtus pubescentia, loborum denticulis plerumque setá terminatis. P&rrorus villosiusculus subteres canaliculatus, folio subtriplo brevior. STIPULAE ovatae acuminatae parvulae caducae. PkDUNCULUS teres. BRACTEAE serrulatae, basi ad margines saepius glan- dulosae. Furongs 2 poll. diam. "TuBus bracteis brevior, obverse campa- nulatus, basi intrusus. SkPALA extus lanuginosa, naviculari-oblonga, dorso carinata, carina infra apicem in acumen productá. PETALA sepalis subaequalia candicantia. Coronae fila exteriora petalis vix aequilonga vel plerumque fere dimidio breviora, violaceo- et albo-variegata, fila interiora breviora purpurea pluriseriata conferta. CORONA MEMBRANACKA basi tubulata, superne multifida; CORONA INFRAMEDIANA biserialis annularis. GYNANDROPHORUM lineis rubris conspersum. Ovarium ellipticum lanugi- nosum. 8түіл violaceo-punctati. Fructus magnitudine pomi, sulcis sex aut lineis notatus. Var. 8. corona fauciali subbreviore. Passiflora filamentosa var. 8. Bot. Reg. t. 584. Passiflora filamentosa Bol. Mag. t. 2023. Passiflora palmata Lodd. Bot. Cab. 97. A typo vix differt. — In herbariis specimina spontanea rarissime occurrunt, in hortis tamen europaeis planta frequenter colitur. Habitat in prov. Rio Grande do Sul, ad Rio Grande: Gaudi- chaud 1719!. 615 + 00 peduneuli petiolos aequantes vel iis breviores. * Stipulae ovatae acutae. © Folia leviter 3-1oba, lobis rotundatis obtusis. 68. PASSIFLORA ACTINIA Hoox. glabra; foliis subcoria- ceis suborbicularibus vel late ovatis, integris vel saepius leviter 3-lobis, lobis rotundatis v. apice emarginatis; petiolis pluriglandu- losis; stipulis semilanceolatis; bracteis oblongo-lanceolatis, basi cordatis; floribus campanulatis; sepalis exappendiculatis; реіайѕ quam sepala longioribus; ovario ovoideo. Passiflora Aclinia Hook. Bot. Mag. tab. 4009! Frutex scandens cirrifer. ВАМІ teretes. КОЛА subtus glauca, 2-4 poll. longa, 1!/, —3 poll. lata, basi rotundata. Ркттол 17/;-шісіз- les, graciles, glandulis sessilibus 7—8 donati. STIPULAE foliaceae, de- .сійцае, nervo excurrente capitato-aristatae. Свв gracillimi. PEDUNCULI axillares petiolis aequilongi, 1-flori. ВвАСТЕАК integerrimae calyce 2—3- plo breviores. Fronis TrUBus Cylindratus brevis. SkPALA oblonga obtusa, intus albida, dorso ecorniculata. PkTALA membranacea, albida, sepalis conformia sed iis longiora. Corona FAUCIALIS biseriata, filamentosa, filis radiantibus petala aequantibus pulchre rubro-fasciatis, quibus accedunt fila parva rudimentaria pluriserialia tubum vestientia. CORONA МЕМВЕАХАСКА (operculum) e medio tubi oriunda plicata, apice dentata et inflexa. GvN- ANDROPHORUM petalis dimidio brevius, basi cupula carnosa cinctum. OvA- RIUM Ovoideum glabrum. түм clavati. Fructus hucusque ignotus. Habitat in Serra dos Orgáos prope Rio de Janeiro: Burchell 2822!; in prov. S. Catharina: Tweedie; in prov. Rio Grande do Sul: Foz 10! (ОС) Folia profunde 3-loba. 69. PASSIFLORA CAMPANULATA Мазт. sp. nov. foliis 04110888 suborbicularibus (rilobis, lobis oblongis acutis serrulatis mucronatis; petiolis 4-glandulosis, glandulis stipitulalis; stipulis lanceolatis | glanduloso-serratis; pedunculo petiolum > aequante; bracteis stipuliformibus caducis; floribus late campanulatis extus villosis ; ovario oblongo hispido. Scandens cirrifera villosa. Ramı teretes. Forra membranacea, basi rotundata, 3--5-пег а, lobo medio longiore, circa 1°/, poll. longa, vix 2 poll lata. Рктол 8—10 lin. longi. SriPULAE foliaceae petiolo dimidio breviores. PsgDUNCULI solitarii axillares pollicares 1-йог! 3-ђгас- teati articulati. Кіовкз 2 poll. diam. "Tusus brevis villosus, basi um- bilicatus. — Sk&rALA membranacea aurantiaca oblonga obtusa 3-nervia, dorso sub apice mucronulata, extus villosa, tubo 5—6-plo longiora. PE- ТАҺА membranacea albida, sepalis paullo breviora. CORONA FaAUCIALIS pluriserialis filamentosa, filis externis patentibus petala aequantibus, intimis erecto-patentibus quam externa multo minoribus. CORONA MEDIA basi .Wibulata membranacea erecta, ad marginem superne in fila erecta brevia divisa. CORONA INFRAMEDIANA annularis carnosa. CORONA BASILARIS erecta tubulata membranacea, basin gynandrophori obvallans. GYNANDRO- PHORUM breve basi dilatatum. ЕшлАМКХТА late ligulata, glabra. An- ТНЕВАК Oblongae. 8тутл villosissimi, Fructus non visus. Habitat in Serra dos.Orgáos prov. Rio de Janeiro: Lobb!; in prov. Minas Geraés: Weddell 1333! (?). 10. PASSIFLORA TUCUMANENSIS Hoox. glaberrima; foliis glaucis suborbicularibus late cordatis 3-lobis, lobis oblongis acutis serrulatis subaequalibus, lateralibus divergentibus; petiolo glandulis 2—3 slipitulatis munito; stipulis falcato-lanceolatis. serratis v. integerrimis; bracteis cordatis oblongis acutis serratis; fructu ob- longo obtuso basi haud umbilicato. Passiflora Tucumanensis Hook. Во. Mag. t. 3636. PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. , expansus diametro 2-pollicari, Tuso brevi glabro basi intruso. 616 Scandens cirrifera. ВАМІ teretes leviter striati. Forra membra- nacea, 3—5-пегуіа, 4—5 poll. lata, 3—4 poll. longa. Ретгогл teretes superne canaliculati, 2—3 poll. longi. SrrPULAE foliaceae petiolo dimidio breviores. PkpuNcuL: solitarii axillares teretes 1-flori 3-bracteati, petiolos aequantes vel iis breviores. BRACTEAR pollicares foliaceae. FLORIS TUBUS brevis pateriformis 10-striatus. SEPALA oblonga apice subcucullata, dorso sub apice foliaceo-aristata, extus viridia, intus albida. PETALA membra- пасеа albida oblonga obtusa, sepalis vix breviora. CORONA FAUCIALIs filamentosa pluriserialis, filis externis distinctis patentibus quam petala parum brevioribus albidis, medio violaceo-fasciatis, filis intimis multo brevioribus. CORONA MEDIA erecta basi membranacea et tubulata, superne filamentosa. GyNANDROPRHORUM gracile petalorum longitudine. OVARIUM ovoideum. FhRucrus coriaceus 2—3 poll. longus, 1—1'/, poll. latus. Habitat in prov. Rio Grande do Sul ad Porto Alegre: Foz. n. 2881. — Еліта Brasiliae limites in ditione Tucuman: Tweedie n. . 181!, 1173!; nec non in Uruguaya: Gibert n. 431, et іп Parana: Christie !. 11. PASSIFLORA EICHLERIANA Masr. sp.nov. foliis glab- ris suborbicularibus late cordatis 3-lobis, lobis oblongis acutis integris mucronatis, lateralibus divergentibus, medio magis pro- ducto; petiolo 2!/-pollicari p/ur2glanduloso; pedunculo petiolum aequante; bracteis З oblongis acutis pollicaribus, nonnunquam .glanduloso-denticulatis; foribus late campanulatis; fructu sub- globoso glabro. Tabula nostra CX XVIII. Fig. V. FnuTEx? scandens, cirrifer; RAMI graciles teretes purpurascentes sulcato-striati. Forra membranacea basi subpeltatà cordata, 5-пегуја, 2'/, —3 poll. longa, totidemque lata. Pgriorrlaminam subaequantes teretes, superne canaliculati, glandulis 6 — 8 per paria approximatis instructi. SmiPULAE foliaceae oblongo-lanceolatae, 1—2 poll. longae. PEDUNCULI axillares solitarii 1-flori teretes. BRACTEAE foliaceae semipollicares. Ето SEPALA subcoriacea oblonga obtusa, dorso sub apice processu subuliformi munita, extus viridia punctis lineolisque purpureis notata, intus albida. PETALA membranacea plana oblonga obtusa, sepalis breviora. CORONA FAUCIALIS filamentosa, filis extimis liberis petala aequantibus, filis intimis quam prae- cedentia 2—3-plo brevioribus erecto-patentibus capitatis. (CORONA MEDIA praecedentibus approximata, basi membranacea, margine extus іп fila brevia erecta et intus in dentes parvos inflexos divisa. CORONA INFRA- MEDIANA annularis carnosa. CORONA masiLARis cupuliformis gynandro- phori basin cingens. GvNANDROPHORUM breve sulcatum. ^ FILAMENTA complanata. ANTHERAE oblongae. Оудвигм glabrum ovoideum. Втупа subclavati. Fructus coriaceus, magnitudine Pruni Armeniacae, stipite suo 4-plo longior. Semina non vidi. Habitat in Brasilia meridionali, loco accuratius haud notato Sello!; in prov. S. Рашо: Gaudichaud 4821. xx stipulae reniformes. 72. PASSIFLORA PICTURATA Кев: foliis discoloribus sub- peltatis suborbicularibus cordatis ad medium 3-lobis, lobis ovato- oblongis obtusis mucronatis integris v. serrulatis, lobo medio longiore basi utrinque glandulis parvis sessilibus instructo; petiolis glandulosis, glandulis stipitulatis; sfzpulis reniformibus obtusis aristulatis serrulalis; pedunculo petiolum subaequante; bracteis oblongis obtusis peliolulatis; floribus campanulatis, tubo brevi ventricoso; sepalis longiuscule aristatis; fructu ovoideo, Passiflora piclurata Ker, Bot. Heg. tab. 673. FnuTEXx volubilis glaber. Caus ramique teretes, sulcato-stríati. Кола membranacea supra viridi-glaucescentia, | subtus vinoso-rubra, 5-пегуја, circa 17, poll. lg., 2 poll. lt. Рктгоп: laminá breviores gra- ciles, glandulis 4—6 stipitulatis vagis vel per paria approximatis muniti. 617 STIPULAE 6—12 lin. longae foliaceae. PEDUNCULI solitarii axillares 1-flori teretes rigidiusculi declinati. ВвАСТЕАК foliaceae 1-пегуіле pruinosae pol- licares. Fronks 2—2!/-poll diam., inodori. Товуз glauco-virescens, basi intrusus. SEPALA subcoriacea tubo 3—4-plo longiora, extus glauca, intus pallide rosea, lineari-oblonga, dorso subcarinata, cariná sub apice in mucronem validum foliaceum exeunte. PkTALA sepalis vix breviora, al- bida, plana, mutica. ConoNA FAUCIALIS filamentosa, filis extimis patentibus quam petala dimidio brevioribus violaceo-maculatis, quibus accedunt fila numerosissima praecedentibus 2—3-plo breviora. CoRONA MEDiA item fila- mentosa, filis rubris quam extima duplo brevioribus in conum circa gyn- androphorum conniventibus. CORONA INFRAMEDIANA carnosa, annularis, deflexa. GvNANDROPHORUM inclusum glabrum crassum punctatum, basin versus prominulo-annulatum. FiLAMENTA lineari-ligulata virentia, АХТНЕВАК oblongae virentes. OvAniUM ovoideum glaucum, pruinosum, stipite suo fere duplo brevius. STvL: ligulato-clavati purpureo-maculati, ovario duplo longiores. STiGMATA suborbicularia. FRucrTUs forma magnitudineque ovi gallinacei parvi, fusco-olivaceus, coriaceus, glaber. Semina oblonga com- pressa, TESTA Cinerea scrobiculata. Crescit in sylvis et sepibus prope Para: Martius!, Burchell 9573! — Extra Brasiliam in Guianae batavae umbrosis ad Para- maribo: Wulischiaegel! — Іп hortis Europaeis saepissime colitur, gratià florum pulcherrimorum. 15. PASSIFLORA COERULEA Linn. foliis glabris, subtus glaucis, oblatis v. suborbicularibus, late cordatis, profunde 5—7 —9- lobatis, lobis oblongis acutis obtusis v. emarginatis mucronalis, lobo medio magis producto basi angustato ad margines glanduloso; petiolo 1:/pollieari 4-glanduloso, glandulis slipitatis; stipulis reniformibus dentatis, nervo excentrico producto mucronalis; pedunculo petiolum subaequante;- bracteis oblongis cymbiformibus; floribus rotato-campanulatis; stylis purpureis; fructu ovoideo flavo. Passiflora coerulea Linn. Amoen. Acad. І. 231. t. 10. f. 3. DC. Prodr. 111. 330. Bot. Mag. tab. 28. Енгткх scandens glaber. ВАМГ teretes -vel angulati et longitrorsum sulcati, glauci vel nonnunquam purpurascentes. КОТЛА membranacea, cc. 21/, —8 poll. 1g., 3'/,—4 poll. lt., sinubus inter lobos angustis glandulosis. Pe- TIOLI luminá dimidio breviores. STIPULAE petiolis dimidio breviores folia- седе. PkDUNCULI solitarii axillares, versus apicem articulati, 1-flori. BRACTEAE foliaceae vix pollicares, integerrimae emarginatae. Егов З poll. diam. Товоз cyathiformis, basi intrusus, 4--5 lin. longus. SEPALA sub- coriacea, oblonga, obtusa, dorso sub apice breviter cornuta, extus viridia, intus albida vel pallide rosea. PkTALA sepalis paullo breviora et tenuiora, oblonga obtusa 3-пегуја pallide rosea. Corona pluriseriata, зегіериѕ approximatis, extimis e fauce tubi enatis filamentosis, filis exterioribus ra- diatim patentibus quam petala parum brevioribus albidis purpureo-varie- gatis, filis interioribus conformibus concoloribus intus sensim minoribus. ConONA MEDIA (operculum) e tubo versus medium enata, basi membrana- cea erecta, apice filamentosa, filis erectis vel conniventibus purpureis capi- геЦайз. CORONA INFRAMEDIANA annulum carnosum deflexum refert. Co- "MONA BASILARIS Carnosula cupuliformis basin gynandrophori cingens. GYNANDROPHORUM petalis brevius, crassiusculum, longitudinaliter leviter sulcatum. Ovarium ovato-oblongum glaucum, sTYLIs purpureis Сгавзій- culis apice clavatis superatum. FnucrUs ovatus vel subglobosus, auran- tiacus, magnitudine ovi gallinacei parvi. Var. a. REcNELLU, foliorum lobis lineari-oblongis integerri- mis, floribus albís; coronae filis quam petala dimidio brevioribus. Varietates sequentes in hortis anglicis inveniuntur, specimina spontanea autem haud vidi: Var. ANGUSTIFOLIA, foliorum lobis anguste lineari-oblongis. Var. eLauca, foliorum lobis utrinque glaucis. Var. імввісата, foliorum lobis 7 late oblongis obtusis im- bricatis. Passiflor. PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. РА 618 Habitat in Brasilia australi: Sello 149!, 738!, 2235!; іп prov. Rio Grande do Sul: Gaudichaud!; in prov. Minas Geraés: Regnell. — Var. Reguelli cum typo іп prov. Minas Geraés: Ведпей. Estra Brasiliam in Uruguaya: Sello!, Gibert, Tweedie! ; Montevideo: Courbou!; Banda oriental: St. Hilaire 2291!; in Hongkong et Can- ton, culta? В. Floris tubus elongatus cylindratus, basi ventricosus. 14. PASSIFLORA SETACEA DC. foliis subtus pilosiusculis cordatis 3-nerviis trilobis, lobis oblongis acutis aristulatis serru- latis; petiolis glandulosis; stipulis setaceis deciduis; pedunculis folio longioribus; bracteis oblongo-lanceolatis; floribus pendulis, tubo cylindratos sepalis undulato-carinatis, carina іт агізіат longam exeunte; corona fauciali filamentosa l-seriali, corona membranacea a praecedente remota erecta, apice filamentosa. Tabula nostra CX XIV. Passiflora setacea DC. Prodr. 111. 329. Passiflora Sururuca Vell. Flor. Flum. ІХ. t. 88. Perennis. ВАМІ teretes sulcato-striati, molliter rufescenti-tomentosi. КОТЛА subcoriacea, superne pilosiuscula, subtus dense tomentosa, profunde palmatim triloba, loborum serraturis infimis glandulosis, lobo medio lon- giore. Рктгогл pollicares et ultra; laminá 2—3-plo breviores, triglandu- losi, glandulis sessilibus duabus versus basin, unica versus medium sitis. PEDUNCULI axillares teretes 1-Погі, apicem versus articulati, supra articu- lum nonnunquam recurvati. BRACTEAE herbaceae a flore remotiusculae, serrulatae vel lacinulatae, 1-nerviae, 8—9 lin. longae. Fronks sesqui- pollicares, rubro-maculati. Товоѕ ad insertionem pedunculi intrusus, inter- dum basi globosus, superne constrictus infundibuliformis, lobatus, cum se- palis lineolis purpureis notatus. SkPALA tenera tubo paullo longiora, ob- longa, obtusa, dorso sub apice longe setaceo-aristata. PkTALA albida lineari-oblonga, sepalis vix breviora. Corona FAUCIALIS uniserialis fila- mentosa, filis erectis quam petala dimidio brevioribus. CORONA MEMBRA- МАСЕА а praecedente remota, versus basin tubi oriunda, tubulata, apice filamentosa. (бүхАХОВОРНОВОМ gracile sulcatum, basi cupulá subcarnosá plicatá arcte cinctum. ANTHERAE lineares. Ovarium ellipticum glabrum, ab insertione filamentorum mediante stipite tenui longiusculo remotius- culum, superne in stylum crassum brevem tribrachiatum attenuatum. SriGMATA majuscula, Ккостов (ex icone Velloziana) formå magnitudine- ` que ovi gallinacei. Species indole floris facile distinguenda. Habitat in Morro de Flamengo, monte Corcovado aliisque locis in vicinia Rio de Janeiro: Vellozo, Martius!, Gardner п. 47!, Воах!, Miers!, Luschnath!, Mikan!, Graham, Рой! n. 9201, Glaziou 1538!, Lund 1188!, St. Hilaire 403!, Weddell 5831, Gaudichaud 1034! aliique. — Sururuca Brasiliensium. (5. PASSIFLORA RACEMOSA Ввот. glabra; foliis sub- peltatis , polymorphis, plq. trilobis, lobis obtusiusculis; petiolis 2—4-glandulosis; stipulis oblique cordatis v. oblongis; pedunculis іп racemum (casu foliorum) aphyllum aggregalis; foribus spe- ciosis roseis; sepalis valde alalo-carinatis; fructu oblongo glabro. Tabula nostra CXXV. Passiflora racemosa Brolero, Transact. Soc. Linn. Lond. ХИ. 71. 146. 6. CAULIS frutescens erectus ant scandens, subinde 20—25 ped. altus, inferne cortice laevigato cinereo, superne viridi tectus. Камп teretes sul- сао-зи ай. Кола 8--5 poll. longa et lata, coriacea, subpeltata, basi subcordata, integra ovata vel plq. triloba, lobis oblongis integris margine cartilagineis, lobo medio longiore latioreque, sinubus prope basin saepe 81 619 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. 620 Ретов laminá dimidio brevior, glandulis 2—4 parvis STiPULAE foliaceae integrae 1-nerviae, nervo ex- PEDUNCULI in biglandulosis. sessilibus instructus. currente mucronatae, petiolo dimidio breviores, deciduae. racemis solitarii vel bini, unciam v. ultra longi, teretes, patentes v. re- flexi, supra medium articulati. BRAcTEAK 3 cito deciduae, tenerae, stipulis conformes nisi minores. FLORES expansi 3—4 poll. diam. Товов cylin- dratus, basi tumidus, plus minus 5-lobus, glaber, puniceus, 5—7 lin. longus. SkrALA oblonga subcoriacea, extus punicea, apice cucullata et acute producta, dorso distincte alato-carinata, cariná superne in corniculum miajusculum exeunte, tuho 3—4-plo longiora. PETALA sepalis 7/, breviora, oblonga obtusa planiuscula, albida vel rubescentia. ConoNAE series extima vel suprema ad faucem tubi consita filamentosa, filis distinctis albis basi caeruleis, extimis quam petala parum brevioribus, intimis di- midio brevioribus; series intima e tubo versus basin enata, membra- nacea, tubulata, apice denticulata, tubum longitudine aequans. GYNANDRO- PHORUM exsertum sulcatum 5-angulare. — FILAMENTA rubro-maculata. Ovarium ovoideum glabrum. тул 3 ovarium aequantes. STIGMATA capitata majuscula. Евостоѕ 3-sulcatus, pallide viridis, ad duas uncias longus, carnosus, demum exsuccus. Pulcherrima species in hortis anglicis sub nomine Passiflora prin- ceps saepissime culta. Habitat in monte Corcovado aliisque locis in vicinia urbis Rio de Janeiro: Martius!, Gardner 11. 471, Мегв“, Warming!, Glaziou 30181, Weddell 1691, 1911, Gaudichaud 1032!, Pohl 921! et 291!, Sello !, Meyen!, Schott!, St. Hilaire 1817. 16. PASSIFLORA RADDIANA DC. glaberrima; foliis sub- orbiculatis basi cordatis 3-lobis; lobis oblongis basi glanduloso- serratis; petiolis medio biglandulosis; pedunculis divaricatis [ойо longioribus; bracteis plq. minimis v. nullis; floribus rotato-campa- nulatis, tubo basi ventricoso ; coronae filamentosae filis quam petala multo brevioribus, corona membranacea erecta longiuscule tubulata ; fructu oblongo. Tabula nostra CXXVI. Passiflora Raddiana DC. Prodr. 111. 329. Passiflora hermesina Link et Olto, Verhandl. des preuss. Gartenbau- Vereins 11. t. 15. Вог. Reg. ХІХ. t. 1633. Вог. Mag. t. 3503. An іше Passiflora dentata Vell. Flor. Flum. IX. (ab. 94? (icon lantum.) Еһоткх scandens cirratus, RAwr teretes subsulcati, graciles, atro- virides. КОТЛА membranacea supra saturate viridia lucida, subtus vinoso- rubra, 5-пег а, 2—3 poll. longa, 3—4 poll. lata, lobis obtusiusculis, lobo medio basin versus attenuato ibidemque glanduloso-serrato reliquis paulo longiore. Рктиюг: laminae subaequilongi v. breviores, teretes, glan- dulis geminis minimis stipitatis in medio instructi. SrrIPULAE foliaceae, lunatae, mucronatae, integerrimae vel sparse denticulatae, 7/,—1 poll. longae. Ркрексүлл solitarii axillares graciles rigidi, plq. 4 poll. longi, apicem versus articulati, BRACTEAE minimae vel nullae, raro foliaceae petiolulatae ovato-lanceolatae serrulatae 1-costatae 4—5 lin. longae, deciduae. FLORES speciosi, rosei v. sanguinei, inodori, Товоз cylindratus, basi ventricosus, ad insertionem pedunculi vix umbilicatus, longitudinaliter sulcatus, 4--5 lin. longus. SkrALA patentia subcoriacea lineari-oblonga, dorso subcari- nata, kermesina. PkTALA sepalis conformia et concolora, sed paulo majora, plana, patentissima, demum reflexa. ConoNA FAUCIALIS filamen- tosa, filis distinctis erecto-patentibus gracilibus violaceo-purpureis. Со- RONA MEDIA à praecedente remotiuscula, erecta, membranacea, tubulata, superne filis erectis brevissimis appendiculata. ConoNA INFRAMEDIANA annularis carnosa, margine tenuiore parum deflexa, CORONA BASILARIS membranacea urceolata, gynandrophori basin cingens, GyNANDROPHORUM gracile elongatum, petalis paullo brevius, rubro-maculatum. F gracilia, maculis rubru-purpureis inspersa. ILAMENTA ANTHERAE graciles viridescen- tes. Ovarium supra filamentorum exsertionem stipitulatum, oblongum, obscure 3-lobum, glaucum. STIGMATA ѕирсогіасеиѕ exsuccus. STYLI clavati rubro-punctati. Capitata viridia. Fructus oblongo-ovatus, glaucus, Species insignis in hortis Europaeis frequentissima. Bractearum indole nonnunquam variabilis, coronae medianae formá distincta. — Specimina typica ab ipso CANDOLLEO accepta et in herb. Kewensi asservata examinavi. Habitat in prov. Rio de Janeiro, e. gr. in umbrosis sylvaticis montis Corcovado: Martius (Obs. n. 23)!, Schott !, Pohl!, Gardner n. 481, St. Hilaire 1921, Graham!, Miers!, Glaziou 80187, prope Bahiam: Blanchet n. 3303!; in prov. Para: Burchell 9901 !. Sectio ІП. Bracteae liberae. Floris tubus brevis carnosulus. Corona membranacea brevis, arcte longitudinaliter plicata, apice incurva. (Plantae quoad coronam subgenus P/ectostemma те- ferunt, habitu autem, bracteis aliisque notis ad Granadillas magis ac- cedentes). 17. PASSIFLORA SILVESTRIS Ук. ramis floriferis elongatis gracillimis; foliis ellipticis vel ovalibus obtusis integer- rimis glabris l-nerviis longe petiolatis, petiolis basi biglandulosis; bracteis oblique ovatis v. linearibus acutis; floribus campanulatis; sepalis oblongis obtusis apice cucullatis; corona membranacea versus faucem sita, arcte longitudinaliter plicata, inclinata; fila- mentis lineari-teretibus, antheris linearibus apiculatis; ovario ob- longo, stylis teretibus. Tabula nostra CXXVII. Passiflora silvestris Vell. Flor. Flum. IX. t. 74. SUFFRUTEX scandens cirrifer. ВАМІ teretes, cortice griseo tecti; ramuli graciles elongati compressi, hinc illinc pedunculis cymosis bracteo- latis (bracteolis subulatis) muniti. Forra subcoriacea eglendulosa, 2!/, —4 poll. longa, 1!/,—2 poll. lata, arcuato-venosa, venulis arcte approximatis. Ркттогл 1— 1!/,-pollicares, superne canaliculati, basin versus glandulis 2 sessilibus onusti. Stipulae delapsae haud visae. Си: simplices. PEDUN- сотл 1—2-pollicares simplices 1 flori, deflexi, BRACTEIS dissitis muniti. FLonis Tupus brevis cyathiformis glaber. SEPALA subcoriacea. PETALA oblonga. Corona FAUCIALIS. filamentosa, filis pluriseriatis, extimis crassius- culis acutis falcatis quam petala dimidio brevioribus, interioribus sensim minoribus. CORONA MEMBRANACEA e tubo paulo infra faucem emergens, arcte plicata, horizontaliter inflexa. CORONA BASILARIS e tubo versus basin enata, annularis, carnosa. GvyNANDROPHORUM breve. ОуАвпум glabrum, STVLIs 4 (an semper?) terminatum; STIGMATA majuscula. Placentae 4; ovula pluriserialia. Fructus adhuc ignotus. Flores in specimine non satis evoluti. Species tamen distincta videtur foliis longe petiolatis, venulis arcte approximatis, ramulis longissimis, pedunculis deflexis, coronae dispositione aliisque notis. Habitat in sylvis Capocabana aliisque locis provinciae Rio de Janeiro: Vellozo, Luschnath!; in prov. Minas Geraés: St. Hilaire 1689 !, (8. PASSIFLORA MEDITERRANEA Verr. glabra; foliis ovato-oblongis cordatis integris 1-пегүйв, petiolis 6-glandulosis; stipulis ovatis; pedunculis quam petioli longioribus; bracteis magnis foliaceis ovatis; (lore mediocris magnitudinis; corona media ut videtur plicata erecta; ovario ovoideo. Passiflora mediterranea Vell. Flor. Flum. ІХ. t. 72. CavLis volubilis teres videtur. Кома cc. 5 poll. longa, 8--31/, poll. lata. Ректіол laminá 3-plo breviores. acutae. SriPULAE petiolis breviores ovatae PEDUNCULI axillares solitarii 1-йогі. BRACTEAE sesquipollicares integrae florem уејашез, FLORES 2 poll. diam. SKPALA oblonga concava dorso corniculata. PETALA sepalis conformia sed breviora. Corona fila- mentosa nulla? | Species mihi non visa. citata concinnavi, Descriptionem ex icone Velloziana supra Habitat in prov. Rio de Janeiro, ex Fi. Fluminensi. 621 PASSIFLORACEAE: PASSIFLORA. | 622 Species verisimiliter ad subgenus Granadillae pertinens, e sectione IL, bracteis liberis, foliis trilobis insigni, mihi adhuc dubia. 19, PASSIFLORA ELEGANS Masr. sp. nov. foliis membra- naceis glabris suborbicularibus, ad medium trilobis, lobis rotun- datis, apice emarginatis, basi ad margines glandulosis; petiolo pollicari glandulis sessilibus munito; stipulis oblique lanceolatis ; bracteis lanceolatis; floribus campanulatis, tubo brevi; coronae faucialis filis violaceo-fasciatis; ovario oblongo glabro. Бамі graciles teretes glabri. Кома 1—2 poll. longa et lata, 5-nervia, glandulis marginalibus parvis sphaeroideis sessilibus. STIPULAE petiolo dimidio breviores. BRACTEAE foliaceae 5—6 lin. longae. FLORES 17, poll diam. 8кРАГА oblonga, haud corniculata. PETALA sepalis sub- aequalia. CORONAE FAUCIALIS fila petalis aequilonga. Habitat in prov. Rio Grande do Sul: Еог!; ad Corrientes: Bonpland !. Species Brasilienses prorsus dubiae, mihi non visae. PASSIFLORA ARVENSIS Vzrr. Flor. Flum. IX. 1. 71. — In icone flores desiderantur. — Jn vicinia Rio de Janeiro. PASSIFLORA OVALIS Уви. Flor. Flum. IX. t. 75. — Etiam in hac icone flores non exstant. — Habitat in vicinia. Rio de Janeiro. CURAE POSTERIORES. 1. DILKEA WALLISII Masr. sp. nov. — Tabula nostra CVI. Fig. 11. Inter icones Passifloracearum, а cl. G. Warris in Brasilia amazonica ad vivum delineatas et a cl. C. Koca Berolinensi beni- gne nobiscum communicatas, tertia exstat Dilkeae species, a dua- bus reliquis (vide supra p. 534. 535. et tab. CVI. Fig. I. IL) foliorum formà et verisimiliter etiam inflorescentiae indole diversa. Hane, quam in honorem detectoris indefessi nominavimus, secun- dum iconem istam denuo in tabula nostra CVI. Fig. III. illustramus. 2. PASSIFLORA HELLIBORIFOLIA Warri. In iisdem iconibus Pass?florae exstat figura, cui nomen illud a cl. WALLISI0 adscriptum est. Primo adspectu ad Passifloram pedalam pertinere videtur, notis quibusdam tamen alineatur et forsan pro specie di- stincta aliquando recognoscetur. TABULAE EXPLICATAE. Tab. CVI. Fig. I. Dilkea retusa, p. 534. Tab. CXVIII. Passiflora nitida, p. 604. H. , lacuminata, p. 535. CXIX. ё mucronata, p. 605. ПІ. , Wallisii, p. 622. CXX. 2 speciosa, p. 606. CVII. Passiflora Mansoi, p. 572. CXXI. » vitifolia, p. 608. CVIII. Fig. I. 9? haematostigma, p. 574. CXXII. Fig. I. ” edulis, p. 609. H. ; pentagona, p. 575. на tetraden, p. 611. CIX. » spicata, p. 576. CXXIII. Ж violacea, p. 612. CX. Fig. I. » clathrata, p. 580. CXXIV. » setacea, p. 618. II. » villosa, p. 581. CXXV. racemosa, p. 618. CXI. " Organensis, p. 590. CXXVI. » Raddiana, p. 619. CXII. я Warmingii, р. 591. CXXVII. > silvestris, p. 620. CXIII. % serrata, p. 595. CXXVIII. Fig. I. Тасвоша mixta, p. 541. CXIV. » alata, p. 596. II. Passiflora Banksii, p. 545. CXV. 2 macrocarpa, p. 997. Ш. е sanguinolenta, p. 559. CX VI. ” гїрагїа, р. 599. IN; » pallens, p. 567. CXVII. Fig. I. ” Miersii, p. 599. Ус Eichleriana, p. 616, II. $ malacophylla, p. 604. SIGLA. 1. Flos expansus, 1 j. Flos junior. 12. Gynandrophorum cum genitalibus vel abs- F. Folium. 8. Floris tubus. que iis. St. Stipulae. 8. Calyx v. sepalum. 18. Processus gynandrophori (annularis vel || Sectio verticalis. 4. Corolla v. petalum. trochleiformis etc.). = Sectio horizontalis. 5. Stamen. 14. Pistillum. v. Pars a ventre visa. 6. Filamentum. 15. Ovarium. d. Pars a dorso visa. 7. Anthera. 16. Styli v. stylus. l. Pars lateraliter visa. 8. Corona faucialis v. ejus pars. 17. Stigmata v. stigma. * Pars arte explanata. 9. Corona supramediana v. ejus pars. 18. Fructus, 18 j. Fructus junior v. immaturus. m.n. Magnitudo naturalis. 10. Corona mediana v. ejus pars. 19. Semen. -- Magnitudo aucta (gradu — 11. Corona basilaris v. ejus pars. B. Bractea. numeris in parenthesi inclusis indicato). TABULARUM AUCTORES: "Tabula CXV. tota et in reliquis analyses omnes a cl. auctore MAXWELL T. Masrkns ipso, vel eo duce a cl. УУ. G. SwiTR Londinensi exhibitae sunt, icones habitum referen tes duce ErcHLkERO a cl. Jos. Жквотн, pictore Florae Brasiliensis. Tabulam CXIV. in Paranagoa Brasiliae australis ad vivum expictam. benigne nobiscum communicavit cl. JULIUs PLATZMANN, Lipsiensis; figuram HI. tabulae CVI. ex iconibus а сі. G. Waris in Brasilia amazonica delineatis liberaliter transmisit cl. C. Косн, professor Berolinensis. 623 PASSIFLORACEAE: GEOGRAPHIA. 624 DE PASSIFLORACEARUM AMERICANARUM, IMPRIMIS BRASILIENSIUM, DISTRIBUTIONE GEOGRAPHICA. Ordo Passifloracearum totus, eo sensu quo a nobis in commentatione ,,Contributions to the natural history of the Passifloraceae*') circumscriptus est, genera 12 cum speciebus ec. 242 continet. Ex his Malesherbieae omnes, generibus Malesherbiae et Gynopleurae ad- dictae, et e Passifloreis genera 3 Dilkea, Тасзота et Passiflora Americam inhabitant, reliqua orbem anti- quum, imprimis Africam?); Passiflora vero utrique orbi communis est. Quum igitur orbis antiquus numero generum Americam superet, non idem de speciebus valet; hae enim longe pleraeque, scil. 194 (dubiis uon computatis) in America vivunt, vix plures quam 41 in orbe antiquo. Passifloraceae fere omnes intra tropicos vel in regionibus subtropicis crescunt. Exceptionem vero of- ferunt .Malesherbieae praecipue iu Chile indigenae, praeterea Тасвотіае et Passiflorae quaedam, quae in regionibus temperatis tam Americae borealis, quam australis occurrunt. In universum limites Passiflora- cearum septentrionem versus circulo parallelo 40? lat. bor., in austro 35° lat. austr. constituuntur. Quoad Passifloraceas americanas solummodo de tribu Passiflorearum hoc loco disserere in animo est, quum Malesherbieae omnino extra limites Florae nostrae cadant. Jam ad genera singula transeamus. 1) Dilkeae species tres, quarum una nonnisi ex icone nobis cognita est, in ditionem Amazonicam re- strictae, paucis tantum locis, e. gr. in vicinia urbium Manaos et Ega hucusque observatae, e nomenclatura Martiana ,Najades* nobis salutantur. 2) Tacsoniae totum genus e recensione nostra supra exhibita species 25 complectitur, quae in terras occidentales Americae tropicae restrictae, praecipue ad declivia orientalia Andium Peruviae, Ecuador et Novae Granatae vigent. Species paucae in Boliviam procurrunt, T. pinnatistipula usque in: rempublicam Chilensem; verticaliter sub aequatore in altitudinem 10,00—11,000 pedum nonnullae adscendunt. Accura- tiorem hujus generis distributionem mittimus, quum nulla ejus species hucusque in Brasilia observata sit. 3) Quod Passiflorae vastum attinet genus, hoc in universum 184 species (dubiis поп computatis) con- 1) Transact. Linn. Soc. Lond. vol. XXVII. p. 593 sqq. — Acharieae, Modecceae et Papayeae, quae ab ill. BENTHAM et HOOKER (Gen. plant. 1. 807) Passifloraceis sub tribuum titulis adscribuntur, nobis potius ordinem distinctum effingunt. 2) Genera geroutogaea insequentia sunt: Tryuphostemma Harv., Basa- nanthe Peyritsch, Paropsia Noronha, Smeathmannia Soland., Bar- teria Hook. f., Crossostemma Planch., Deidamia Thouars. Horum generum monographiam in „Flora of Tropical Africa“ vol. II р. 504. (editore cl. OLIVER) scripsi. tinet, quae longe pleraeque (156) in America vivunt. Species 21 in antiquo orbe proveniunt, 5 utrique orbi communes; inter quas vero complures nonnisi culturae ope ex altero in alterum translatae sunt. Bistributio- nem specierum americanarum facilius illustrabimus, si subgenera et sectiones, in quas genus hocce dividitur, singulatim perlustramus. a) Ex Astropheae subgenere species 13 coguitae sunt, quarum 4 extra Brasiliam, in parte quidem boreali- occidentali Americae australis, crescunt. Intra Brasi- liam species 9 proveniunt, 7 in hanc terram restrictae, reliquae 2 e ditione Amazonica in Guianam et Peruviam conterminam procurrentes (P. costata et spinosa). Pars ша specierum Brasiliensium Najadum ditionem, i. e. terram depressam calido-humidam fluvii Amazonum ejusque confluentium, praediligit (5 spec.), pars altera regiones Dryadum et Oreadum vel montano-nemorosam et montano-campestrem Brasiliae mediae et orientalis. Passiflora Mansoi simul in Najadum et Oreadum di- strictu observata est, reliquae arctioribus limitibus con- cluduntur. b) Subgenus P/ectostemma primam offert Tetra- pathaeae sectionem, quae una tantum specie, P. tetrandra Banks et Sol. in Nova Seelandia repraesentatur. — Nectionis C/ecae, species 16 in universum comprehen- dentis, pars major in America centrali et Mexico viget, dein in Antillis et in regione boreali-occidentali Ame- ricae australis; in insulis Galopagos quoque formae 2-4 bene distinctae occurrunt. Е Brasilia nonnisi (res species novimus, in proviuciis mediis et austro- orientalibus sparsas, unam vero P. suberosam, com- pluribus varietatibus ludentem, in tota fere America tropica et in antiquo orbe divulgatam. — Sectio Dysos- mia species 8 continet, inter quas 5 brasilienses; hae pariter ас Ciecae in provincias medias et austro- orientales restricíae sunt, una iterum, P. foetida, tum sponte, tum ope eulturae amphigaea. Species sectionis Decalobae іп duas subsectiones divisimus. Prior, Polyanthea appellata, praesertim in India orientali iusulisque Malayanis sedem habet, una etiam in insula parva prope Hongkong Chinae indicata; paucae praeterea in insulis Antillanis, America centrali et Venezuela observatae sunt. Brasiliam haec sub- sectio omnino deficere videtur. — Altera subsectio, cui nomen Кифеса(оба, species 55 includit, quarum 17 intra Brasiliae fines, majore quidem ex parte in regione montano-campestri seu Oreadum reperiuntur; rariores intra Najadum, Hamadryadum et Dryadum li- mites observatae sunt, duae tantum in Brasilia extra- tropica apud Napaeas. Nonnullae majorem aream oc- спрап et fines Brasilienses trausgrediuntur; ita P. Ves- ° pertilio inde e provincia Minas Geraés usque in Guia- nam et Peruviam vagat, P. capsularis, rotundifolia 625 PASSIFLORACEAE: GEOGRAPHIA. 626 et rubra praeter in Brasilia in variis Americae australis terris observatae sunt. P. auriculata e parte calidiore Americae borealis usque in ditionem Amazonicam dis- seminata, ibidem determinatur; contra P. Maximiliana e Brasilia amazonica ultra Capricorni tropicum іп Bo- nariam procedit. JZudecalobae extrabrasilienses prae- cipue in America centrali et Mexico, in Antllanis in- sulis et per Venezuelam usque in Boliviam habitant; etiam in Australia insulisque Oceani pacifici species 9 distinctissimae observatae sunt. с) Мигисшае subgenus in duas sectiones dividi- tur, quarum prior Китигисша species 4 insulis Antil- lanis peculiares exhibet, quum altera, Psilanthus, speciebus 6 repraesentetur praecipue in America cen- trali et in terris nonnullis propinquis obvenientibus. Brasilia nullam hujus subgeneris stirpem alit. 3) Omnium maximum Granadillae subgenus sec- tiones tres exhibet. Sectio prima enumerationis nostrae, bracteis conjunctis notata, speciebus 6 constituitur, quae sedem principalem in Guiana, Nova Granata et Vene- zuela habent, unde duae, P. maliformis et serrata in ditionem Ашатошсат (Najadum Mart.) procurrunt Ceterum haec sectio e Brasilia exsul est. Sectionis secundae, bracteis liberis instructae, 62 vel 63 species enumerantur, inter quas 37 brasilienses, plures igitur quam dimidia pars omnium in hac terra provenientium. Regionibus montano-nemorosis et mon- taiio- campestribus Brasiliae mediae et orientalis (Dryadum et Oreadum districtu) hae praecipue delectantur, iu utraque cc. 14 speciebus repraesentatae; dein ш Na- jadum distrietu frequentius observantur (sp.12), rarius contra in regione calido-sicca Hamadryadum (зрес.8), et apud Napaeas (spec. 9); duae denique species quoad regionem phytogeographicam adhue dubiae sunt. Ex his vero speciebus paucae tantum ad unam regio- num illarum restrictae videntur, longe pleraeque in duabus vel tribus simul provenientes, ut e tabula infra sequente recognoscas; complures praeterea fines Bra- silieuses transgrediuntur, praecipue e Najadum districtu in Guianam terrasque conterminas vagantes (P. glan- dulosa, laurifolia, picturata, quadriglandulosa, viti- folia), duabus P. Tucumanensi et coerulea contra e Brasilia australi in Uruguayam et latius disseminatis, alis duabus P. quadrangulari et alata culturae ope per totam fere Americam tropicam et in vetere quoque orbe sparsis. — Quod ad species extrabrasilienses hujus sectionis attinet, pars major Guianam, Novam Стапа(ат, Venezuelam et insulas Anutillanas occupat; una denique e Madagascaria cognita est. Tertia Granadillae sectio, item bracteis liberis, sed corona Plectostemmatum donata, vix plures exhibet quam 4 species, quarum una Americam centralem incolit, altera a Mexicum; duae reliquae in Brasilia australi-orientali observatae, ditioni Dryadum et Oreadum accenseantur. . Passiflor. Jam si terras Americanas quoad Passifloracearum, quas alunt, universum numerum et species peculiares inter se conferimus, regiones insequentes distinguere poterimus: America borealis temperata speciebus duabus peculiaribus gaudet, quarum uma, Passiflora lutea e Decalobae subgenere, usque ad Pennsylvaniam crescit, altera vero, P. incarnata, quoad flores P. edulem in Brasilia australiori indigenam miro modo aemulans et inter Granadillas recensita, ultra civitates Virginia et Kentucky dictas haud progreditur. — America bo- realis calidior, Texas, Nova Mexico et Mexico imprimis speciebus peculiaribus e Ciecae et Decalobae subgeneribus insignes sunt. — America centralis (а 15% lat. bor. usque В Чай. bor.) Granadillas nonnullas possidet peculiares, et Dysosmias Ciecasque quasdam cum Mexicanis affines. — Antillanae insulae Миғи- cuiae et Decalobae speciebus notantur; Granadillas quoque complures possident, nullam vero inter eas pe- culiarem. — Venezuela et Novae Granatae pars boreali-orientalis Decalobae et Granadillae speciebus nonnullis peculiaribus gaudent. — Andes occidenta- les, scil. Novae Granatae, Еспабог, Peruviae et Boli- viae, totum Тасвотае genus continent, praeterea Deca- lobas et Granadillas quasdam characteristicas, paucas quoque Ciecas. — Guiana depressa et regio Ama- попіса (districtus Najadum Mart., Hylaea Humboldt) inter omnes has florulas maximum Passifloracearum nu- merum alunt, praesertim ex Astropheae, Eudecalobae et Granadillae sectionibus, inter quas species haud paucae huic regioni peculiares sunt. Peculiare praeterea totum Dilkeae genus; Ciecae rariores occurrunt, Tacsoniae prorsus desunt. — Regio Brasiliae boreali-orientalis calido-sicca (Hamadryadum Mart.) paucas tantum possidet Passifloraceas characteristicas e Granadillae subgenere. Omnino haec regio quoad Passifloraceas pauper est. — Campi elevati Brasiliae mediae (regio Oreadum Mart.) praesertim Granadillas et Decalobas peculiares alit aliisque speciebus latius distributis ab- undat. — Regio montano-nemorosa Brasiliae orien- talis (districtus Dryadum Mart.) item Passifloraceas satis numerosas possidet, praesertim бғалай ав, quibus etiam pars major specierum in hac regione peculiarium acceusetur. — Brasiliae flora extratropica (Na- paeaeMart.) praecipue Granadillae speciebus denotatur, inter quas vero paucae tantum peculiares. — Flora Argentina et Chilensis speciebus paucis characteri- sticis e sectionibus Кидеса(обае et Granadillae gaudet; inter omnes tamen Passifloracearum pauperrima est. Adjicimus denique tabulam synopticam, quà distri- butionem Passifloracearum (exclusis Malesherbiaceis) per totum orbem terrarum illustramus, methodo apud ordines antecedentes aliosque jam pluries adhibità. 82 628 627 PASSIFLORACEAE: GEOGRAPHIA ET USUS. TABULA PASSIFLOREARUM DISTRIBUTIONEM GEOGRAPHICAM ILLUSTRANS. - Brasilia | 4 х z r | ° ааа sidus [os Е | 8 BUE ыша “| 4 = лү аал те аа «s - Е = 5 Ë š с > = hs Š E < > а | E T = 4 312|121512141:2|1 434233 l a | £ 8 s| š & 8 e с! 9 а от ак врат 15:15 ° 2 ГА = £ ai > > E а? | - 5 # | = = S зо Ео = E Ф | = ча = 214151412 1 |а5 |5 анеа<2: <|<|< 413412 8 1. DILKEA 8.3 8 8. TACSONIA. i a) Eutacsonia . . 1.0 2) Бан ян b) Bracteogama 11. 3 8) PASSIFLORA. a) Astrophea. Sectio I.. 1.0 x 5 Sectio П. . 94 | 44 3.2 7 40 : Sectio III. . 2.1 2 1.0 b) Piectostemma. i4 Е о) Tetrapathaea. д 8) OR : 10 | 2.0 29.9 | 1.0 | 1.0 3 4° | 34 | 03 | 44 | 3.2 | 1.0 15 y) Dysosmia . ОАО RU 1 5 ||10110| 20 | За | 84! 1.0 | 10 1:0 8 | д) Decaloba. $. 1. Polyanthea 11 а: 24 8.8 11 $. 2. Eudecaloba | 2.0 | 31 | 9.3 | 40 | 54 3 || 17 | 14 9.5 1185 |188 | 83 | 3.2 9.9 55 c) Murucuia. | 2 о) Eumurucuia . 4.4 : 8) Psilanthus 10|42/| 14 | 14 d) Granadilla. Sectio 1.. 2.0 | 2 34 | 41 | 2.4 | 2.0 6 Sectio II. . 9.2 144 |14.5 | 84 12. 2 || 87 | 5.2 18.56 |297 |103 | 6.0 | 1.0 За || 63 Sectio HI. . 24 | 1.0 8 1.0 | 14 | 4 Summa |19.2 |26.7 |34.9 (14.4 (29.8 6 | 78 || 8.3 |52.23|81.27 49,18 29.11| 8.4 110.3 |10.40| 44 (214: USUS PASSIFLORACEARUM quem generi humano tribuunt, in floribus earum speciosis saepiusque suaveolentibus, porro in fructu quarundam eduli et іп viribus singularum partium medicatricibus nititur, Florum caussà nonnullae pro ornamento coluntur, tam in tropicis quam in hortis caldariisque Europaeis, et in hortulanorum commercio habentur. Nominare sufficiat Passifloras coeruleam, racemosam, Raddia- nam, quadrangularem. Fructus specierum complurium, carne molli et sa- pore grato donati, inter poma tropica magni aestimantur. Praecipue pulpa seminum, in aliis dulcis, in aliis viuoso- acidula, potui mixta vel in syrupum redacta, gratissi- mum praebere dieitur refrigerium, etiam in morbis quibusdam utile. Omnium praestantissima Passiflora edulis habetur; locos secundarios tenent T'acsoniae quae- dam, Passiflorae quadrangularis, maliformis, lauri- folia, alata, coccinea, ligularis aliaeque. Nonnullae ex hisce potius fructuum, quam floris gratià coluntur. Usus medicinalis exiguus et in patriam Passiflora- cearum restrictus est; in Europaeorum apparatum me- dicaminum nullam ex hoc ordine receperunt. Qualitates efficaces praesertim in radice foliisque sedem habere L. uU U J a eo | et substantiá peculiari, Passiflorina dictâ, Morphinae simili, sed nondum rite cognitá, inniti videntur. Passifl. laurifoliae folia amara et adstringentia anthelmintica putantur; Brasilienses succo foliorum Р. pallidae, mali- formis et incarnatae adversus febrim intermittentem quotidianam, P. foetidae herbà in balneis et cataplas- mate contra erysipelaten et affectiones cutis inflamma- torias utuntur. Extractum foliorum. P. a(atae cum. Aloés succo mixtum in marasmo perquam utile creditur;. P. ocellatam ob virtutem anthelminticam, diaphoreticam et antibystericam laudant. Passiflorae rubrae (in-Antillis Dutchman's laudanum appellatae) virtutem tribuunt narcoticam et syrupo vel tinctura e floribus et fructibus parata inter Opii papaverini succedanea utuntur; Passif. quadrangularis radix venenatissima dicitur, dosi re- Гас anthelmintica et emetica. Radices Passifl. per- foliatae et coriaceae qualitate alexipharmaca Dorsteniam Contrayervam aemulari. dicuntur '). Notandum denique, fructus ѕіссоѕ sublignosos spe- cierum quarundam ад fabricandas cistulas parvas seu pyxides passim adhiberi, 1) Cf. Ехрілснен, Enchirid. p. 488, — ManTIUS, Syst. mat. med. veg. Bras. p. 12. 29, — RoskNTHAL, Synops. plant. diaphor. р. 666 seqq. — ВосньЕркв. Phytochemie p. 93. INDEX VOLUMINIS XIII. PARTIS I. QUA CONTINENTUR ANONACEAE, DILLENIACEAE, MAGNOLIACEAE, WINTERACEAE, RANUNCULACEAE, MENI- SPERMACEAE, BERBERIDEAE, CAPPARIDEAE, CRUCIFERAE, PAPAVERACEAE, FUMARIACEAE, VIOLACEAE, SAUVAGESIACEAE, BIXACEAE, CISTACEAE, CANELLACEAE, PASSIFLORACEAE. ABATIA Ruiz et Pav. 509. » Americana (Gardn.) 510. » tomentosa Mart. 509. ABATIEAE tribus, Benth. 501. ABEREMOA Aubl. 26. Abuta Bras. 116. 4 miuda Bras. 184, Авота (Barr.) Aubl. 172. » candicans Rich. 177. » Candollei Triana et Planch. 176. » concolor Benth. 181. 182. » concolor Pópp. et Endl. 180. „ Grisebachii Triana et Planch. 176. » QGuyanensis Eichl. 181. » lmene Eichl. 177. » Panurensis Eichl. 182. » plalyphylla Mart. 200. » racemosa Triana et Planch. 119. »' rufescens Aubl. 174. » rufescens DC. 176. » rufescens Griseb. 177. » scandens Barr. 175. » Seemanni Triana et Planch. 178. » Selloana Eichi. 178. » Spicata Triana. et Planch. 180. » tomentosa Sagot 204. » umbellata Sagot 202. Abutua Bras. 176. 200. Achioil Hernandez 433. AcrAEA Lour. 93. Agriáo Bras. 291. 300. s; ordinario Bras. 298. Ahate v. Ate Hernand. 15. Alcaparreira Bras. 267. ALsopEIA (ArsopEA) Thouars 380. » Bahiensis Moric. 382. » | brevipes Benth. 887. » castaneaefolia Spreng. 382. » Cuspa Spreng. 388. » falcata Mart. 386. » | flavescens Griseb. 387. РА flavescens Spreng. 386. » floribunda Moric. 382. » .Guianensis (Aubl.) Eichl. 387. » integrifolia Steud. 388. » laxiflora Benth. 381. b Lindeniana Ти. 381. “ macrocarpa Mart. 385. РА Maximiliani Eichl. 381. 4 megapotamica Spreng. 888, » | paniculata Mart. et Zucc. 888. » Ретгіті Spreng. 888. % physiphora Mart. 382. » | prunifolia Spreng. 888, > pubiflora Benth. 887. racemosa Mart. et Zucc. 383. » Бейпейй Miq. 312. Rinorea Spreng. 388. Sprucei Eichl, 384. ALSODEIE. AE R.Br. 349. 315. ALSODINEAE R.Br. 315. AL YSSINEAE DC. 301. ArvssoiDEs Auctt. 301. Amor perfeita Bras. 361 in obs. Амрнїввнох Spreng. 315. latifolia Mart. 316. longifolia Spreng. 315. 316. Surinamensis Eichl. 377. ” ” ” Акагтува Lam. 457. 401. ANAXAGORAEA St. Hil. 40. phaeocarpa Mart. 40. 4 prinoides St. Hil, 40. цана St. Hil. 353. : exalata Eichl. 855. А pyrifolia G. Don 353. E Roquefeuilleana Spreng. 353. а salutaris St. Hil. 353. 354. » Selloana Cham. Schlecht. 355. АХСНО NIEAE DC. 312. АхрворнүгАХ Wendl. 182. ANELASMA Miers 172. 180. 195. ” Gardnerianum Miers 181. » Guyanense Miers 181. б Jamaicense Miers 197. » laurifolia Sagot 181. ” minuliflora Sagot 191. » Selloana Miers 119. За Sellowianum Miers 197. Да Spruceanum Miers 181. ANEMONEAE DC. 149. ANEMONE Linn. 149. W bicolor Popp. 152. % Chilensis Spreng. 152. decapetala Linn. 151. м fumariaefolia Juss. 151. » | helleborifolia Bert, 151. macrorrhiza Domb. 151. » Sellowii Pritz. 153. ” sphenophylla Poepp. 153, » trilobata Juss. 151. ” trilernata Vahl 151. ANEMONELLA Spach. 149. 631 ANOMOSPERMEAE Miers 169. АхомовРЕкмом Miers 169. grandifolium Eichl. 169. 9 Hosimanni Miers 172. Ф Japurense Eichl. 170. » nitidum Miers 172. 2 reticulatum Eichl. 111. » Schomburgkii Miers 171. Anon Oviedo 14. ANONACEAE Juss. 1. ANONA Linn. 3. ” acutiflora Mart. 10. Asiatica Linn. 4. australis St. Hil. 11. cauliflora Mart. 16. 35. Cherimolia Mill. 15. coriacea Mart. 6. cornifolia St. Hil. 12. crassillora Mart. 7. crotonifolia Mart. 46. densicoma Mart. 9. dioica St. Hil. 8. dolabripetala Raddi 17. echinata Dun. 13 in obs. exalbida Vell. 19. foetida Mart. 16. furfuracea St. Hil. 8. glabra Forsk. 14. hypoglauca Mart. 13. laevigata Mart. 11. ? lasiocalyx Mart. 16. Maregravii Mart. 5. monticola Mart. 7. mucosa Jacq. 13. muricata Linn. 4. nitida Mart. 9. obtusiflora Juss. 13. paludosa Aubl. 8. palustris Linn. 11. Perrottetii A. DC. 10 in obs. phaeoclados Mart. 46. Pisonis Mart. 5. reticulata Linn. 15. reticulata Vell. 5. Salzmanni A. DC. 6. sericea Dun. 14. ` silvestris Vell. 18. spinescens Mart. 11. squamosa Linn. 14. squamosa Vell. 13. sylvatica St. Hil. 18. tenuiflora Mart. 10. tripetala Ait. 15. fuberosa Rumph. 14. ?uniflora Dunal 24. vepretorum Mart. 16. zestropetala Spreng. 17. Апопо Piso 433. Ахтнастіміл Bory 542. 593. ANTIGONA Vell. 457. 461. js serrata Vell. 468, INDEX. AwvrizOMA Miers 184. Apanha-saia Bras. 312. АРНАЕВЕМА Miers 510. » spicata Miers 512. APHANOSTEM MA St. Hil. 153. ” Аріа Acanocu Bras. 481. ARABIDEAE DC. 29%. Araticü Bras. 4 et seq. 19. 21. » apé Piso 5. do Alagadisso Bras. 13. » | до brejo Bras. 11. » do campo Bras. %. ü do mato Bras. 18. д do rio Bras. 12. 5 dos grandes Bras. 8. » dos 11208 Bras. 7. " pana Marcgr. 11. » ponhé Piso 5. AncEMONE Linn. 315. hi Mexicana Linn. 316. Агпойо Piso 433. AscRA Schott 497. » Brasiliensis Schott 499. AsiMINA Adans. 89. Assa Houttuyn 83. ASTEPHANANTHES Bory 542. 577. ASTROPHEA DC. et Auctt. 542. 544. 572. | emarginata ёш. 544. я glauca Róm. 544. » ovata Вӧт. 544. ArALANTA Nutt. 245. Ata-maram Rheede 14. ATHENAEA Schreb. 457. 464. Атвавкук Linn. 148. Atta Bras. 4. 18. 15. Auui-üva Bras. 447. Ағаға umbellata Presl 452, AZAREAE tribus, Clos 495. AZEREDIA Fr. Allem. 429. is Pernambucana Allem. 430. Banara. Aubl. 497. » Brasiliensis Benth. 499. » fagifolia Vaehl 501. » grandiflora Spruce 502 in obs. » Guianensis Aubl. 500. 501. » lbaguensis Tul. 501 in obs. » laxiflora Benth. 502 in obs. » mollis 'Tul. 501. » nitida Spruce 502 in obs. > parviflora Benth. 498. 499. » tomentosa Clos 499. > | Vellozii Gardn. 500. ВАХАВЕАЕ Benth. 495. ВавхкортА Cl. Gay 149. Влтзсн1л Thunb, 179. 177. ” conferta Miers 118, » racemosa "Thunb. 179. » spicata Thunb. 180. Balla-valli Rheede 188. BAUMGARTIA Moench 189. арпјобит St. Hil. 155. 632 BEAUTEMPSIA Gaud. 267. 276. ji avicenniaef опа Gaud. 276. BERBERACEAE Lindl. 227. BERBERIDACEAE Lindl. 227. BERBERIDEAE Vent. 227. BERBERIDES Juss. 221. BERBERIS Linn. 229. ЗА commutata Eichl. 231 in obs. 5 coriacea St. Hil. 230. » glaucescens St. Hil. 230. 5 laurina Billb. 230. 5 laurina Lechl. 231 in obs. 5 ruscifolia Lam. 232. * spinulosa St. Hil. 232. Berberiz Bras. 231. Bicha, Biché, Bixa Ind. 434. BickLow 1A DC. 351. » Spreng. 457. 2 Brasiliensis Spreng. 480, Вігіра Brasil. 25. Біха Linn. 433. » acuminata Bojer 484. » americana Poir. 484. » Orellana Linn. 433. » Ошеф Bauh. 488. » plalycarpa Ruiz et Pav. 434. » purpurea Ногі. 484. » Urucurana Willd. 434. BIXACEAE Endl. 421. BIXEAE tribus, Endl. 431. BIXINEAE ordo, Auctt. 421. Brumra Nees 128. Boca Vell. 497. » S$errala Vell. 500. ВослАвкА St. Hil. 44. 5% alba St. Hil. 45. 9 longepeduneulata Mart. 45. » multiflora Mart. 45. 3: viridis St. Hil. 45. boigne cinnamomifera Кел. 134. Bolsa de pastor Bras. 807. Bombax Огіпосепвів H.B.K. 432. Вотвүорзїв Miers 199, » platyphylla Miers 199. » Spruceana Eichl. 200. Botuto Ottomac. 432. PRADDLEYA Vell. 315. ” legalis Vell. 316. Baassica. Linn. 305. ” Napus Linn. 305. )i oleracea Linn. 305. 3 sabularia Brot. 305 in obs. BRASSICACEAE ordo, Lindl. 293. BRASSICEAE tribus, Benth. et Hook. 305. Ввкума Plum. 267. » Атуддай foliis Plum. 211. » arborescens Browne 210. ” Elaeagni foliis Plum. 213. » fruticosa Browne 282. ” indica Linn. 211. BnEvNiAsTRUM DC. 271. 633 Brocos Bras. 305. Bunusi4 Bunge 245. Bull-hoof Angl. 589. Вошлавра Neck. 41. Возвескка Endl. 267. Ви па Bras. 176. 200. „ de curvo Bras. 430. Саареба Marcer. 188. 190. CAAPEBA Plum. 184. Caapororoca Bras. 186. Cadme Mohl 469. CAKILINEAE Benth. et Hook. 309. CALANTHEA DC. 274. CALINEA Aubl. 1, 76. % бетедеаћ Walp. "1. 4 scandens Aubl. 80. CALLIGONUM Lour. 93. CALYPTRION Ging. 851. » Aubletii Ging. 351. » frangulaefolium Сте. 355. > nitidum Benth. 351. s Orinocense DC. 352. CALYPTROCALYX Кісі. 278. CANANGA Aubl. 26. ” Ouregou Aubl. 31. Canella alba Bauh. 134. » axillaris Nees et Mart. 522. CANELLACEAE Endl. 521. Canelo Domb. 135. Canudo de pita Bras. 436. Capa- Veela Rheede 262. Сароїауа Магсог. 283. CAPPAREAE DC. 203. CAPPARIDACEAE Lindl. 937. CapPARIDASTRUM DC. 218. CAPPARIDEAE Vent. 237. CAPPARIDES Juss. 231. Carranis Linn. 267. is amplissima Lam. 285. % amygdalina Griseb. 215. » amygdalina Lam. 211. » angulata Ruiz et Рау. 213. » angustifolia H.B.K. 213. % arborescens Mill. 216. ” arborescens laurifoliis Plum. 982. Б asperifolia Presl 275. % avicennifolia H.B.K. 216. » Baducca Linn. 286. » .arcelonensis H.B.K. 211. » Brasiliana DC. 219. 324. 5 brevipes Benth. 285. 324. 5 brevis Spreng. 284. » brevisiliqua Мос. et Sessé 287. » ferruginea Linn. 274. С Breynia H.B.K. 211. » Breynia Jacq. 211. > Breynia Linn. 270. $i coccolobifolia Mart. 284. » comosa Jacq. 276. » commutata Spreng. 280. » cordata Ruiz et Pav. 214. INDEX. Carpanis crotonoides H.B.K. 274. cuneata DC. 280. cynophallophora y. attenuata. Gri- seb. 284. cynophallophora Linn. 282. 324. cynophallophora Linn. Spec. I. edit. 210. cynophallophora Rchbch. 283. cynophallophora Vell. 283. declinata Vell. 283. detonsa Triana et Planch. 216. didymobotrys R. P. 288. Domingensis Spreng. 215. 323. elegans Mart. 219. emarginata A. Rich. 270. Eustachiana Jacq. 283. ferruginea Sieb. 211. ferruginea Willd. 211. flexuosa Vell. 280. 324. frondosa Jacq. 280. fruticosa Mill. 286. Gaudichaudiana Eichl. 273. Grisebachii Eichi. 215. Guayaquilensis H.B.K. 282. hastata Linn. 283. heterophylla R. P. 282, hypoleuca Presl 216. Jacobinae Moric. 277. Jamaicensis Jacq. 270. incana H.B.K. 274. inermis Linn. 270. 282. 286. intermedia H.B.K. 270. Isthmensis Eichl. 269, Karwinshiana Schlecht. 274. laeta H.B.K. 285. laetevirens Mart. 283. laevigata Mart. 283. lanceolata R. P. 283. laurina H.B.K. 281. linearis Jacq. 281. 323. lineata Domb. 211. longifolia Sw. 211. macrocarpa В. P. 2194 macrophylla H.B.K. 281. mollis H.B.K. 285. nectarea Vell. 218. nemorosa Jacq. 216. nitida Ruiz et Pav. 284. nocliflora Spruce 285. obovalifolia H.B.K. 219. oclandra Jacq. 275. odoratissima Jacq. 270. ovalifolia Ruiz et Pav. 216. Pachaca H.B.K. 281. 323. 324. paradoxa Jacq. 266. pauciflora H.B.K. 282. pauciflora Presl 274. pendala Triana et Planch. 286. petiolaris Banks 280. petiolaris H.B.K. 279. pluvialis Mart, 283. 83 634 CAPPARIS polyantha Triana et Planch. 286 » populifolia Willd. 214. » | pulcherrima Jacq. 216. је racemosa Mill. 288. M scabrida H.B.K. 273. Ж saligna Vahl 288, 4 saxatilis H.B.K. 286, ре scandens Vell. 277. > | Securidacea Triana et Planch. 286. » sessilis Banks 286. i » | $?daefolia Ruiz et Pav. 274. Б siliquosa Lam. 271. А, siliquosa Linn. 270. » Sinclairii Benth. 286. + speciosa Moric. 212, » Sprucei Eichl. 281. z subbiloba H.B.K. 282, » Tarapotensis Eichl. 284. > | tenuisiliqua Jacq. 278. < torulosa Sw. 270. » triflora Mill. 280. А Tweediana Eichl. 273, = umbellata Willd. 213. а uncinata Lodd. 270. Vellosiana Магі. 288, зе verrucosa Jacq. 285. » viridiflora H.B.K. 219. " Yeo Mart. et Еісћ, 212. CarsELLA Moench 807. ç bursa pastoris Moench 807. Capsicum lorulosum Vell. 888, CARDAMINE Linn. 300. M Bonariensis Pers. 301. " chenopodifolia Pers. 301. А Hilariana Walp. 302. » nasturlioides Camb. 302. CARDIOPETALUM Schlecht. 21. 5 calophyllum Schlecht. 24. Cardo blanco Hisp. 315. CanPoTrRocHE Endl. 435. Я Amazonica Mart. 487. » Brasiliensis Endl. 436. "i grandiflora Spruce 437. " longifolia Benth. 438. Casarea St. НИ. 158. 156. “ adscendens St. НИ. 158. й ficarifolia St. Hil. 158. » flagelliformis St. Hil. 156. ” hederacea Mart. 156. » | phyleumaefolia St. Hil. 158. > sessiliflora St. Hil. 156. Casca d'Anta Bras. 136. CASEARIA Jacq. 457. » aculeata Jacq. 463. » acuminata DC. 481. $$ Adamantium Camb. 467. ” adstringens Mart. 469. » affinis Gardn. 481. » alba Rich. 463. argula H.B.K. 461. » Avellana Miq. 463. 635 Casearia Benthamiana Miq. 418. ” ” ” » ” » Blanchetiana Miq. 475. Brasiliensis Eichl. 477. brevipes Benth. 462. Cambessedesii Eichl. 475. capitata Spreng. 481. capitata Willd. 477 in obs. carpinifolia Benth. 481. 482. celastroides Klotzsch 483 in obs. cellidifolia H.B.K. 477 in obs. celtidifolia Poepp. 477 in obs. cerasifolia Willd. 477. in obs. Clausseniana Miq. 465. Commersoniana Camb. 487. comocladifolia Vent. 462. coriacea Eichl. 463. corymbosa H.B.K. 463 in obs. decandra Jacq. 461. densiflora Benth. 485. 486. dentata (Aubl.) 484. fallar Miq. 464. Fockeana Miq. 410. grandiflora St. Hil. 479. hirsuta Sw. 410 in obs. hirta Sw. 465 in obs. hirta Willd. 418. hypoleuca Mart. 419. Javitensis H.B.K. 484. 485. ilicifolia Vent. 462. inaequilatera Camb. 480. incana Bert. 418, lanceolata Miq. 418. lasiophylla Eichl, 468. lasiosperma "Triana et Planch. 484 in obs. laurifolia Benth. 486, laurifolia Salzm. 465. Lingua Camb. 481. 482, macrophylla Vahl 470. Maximiliani Eichl. 487. melliodora Eichl. 469. microphylla Eichl. 414. Miradorensis Eichl. 487, mollis H.B.K. 410 in obs.472 in obs. montana Gardn. 480. Negrensis Eichl. 466. nitida Bert. 468. nitida Jacq. 463 in obs. nilida Sieb. 461. obliqua Spreng. 480. oblongifolia Camb. 465. obovalis Griseb. 412. obovata Poepp. 412. oligantha Eichl. 476. parviflora Willd. 481. parvifolia Willd. 467. pauciflora Camb. 411. petiolaris Poepp. 471. petraea Benth. 477. Poeppigii Eichl. 475. Pohliana Eichl. 474. INDEX. CASEABIA prunifolia Tul. 463. » + pubiflora Benth. 467. » punctata Spreng 467. 410. 5 ramiflora var. Griseb. 463. " ramiflora Vahl 464. 49 resinifera Spruce 466. я rufescens Сатр. 474 in obs. » rufidula Triana et Planch. 465 in obs. Ы rupestris Eichl. 468. m Selloana Eichl. 483. | serrulata Sieb. 467. 481. » serrulata Sw. 477 in obs. 4 sessililora Camb. 413. » singularis Eichl. 413. Я spinescens Benth. 462. » spinosa Willd. 463. 5 Spruceana Benth. 486. 7 stipularis Camb. 418. а stipularis Vent. 478. " sylvestris Sw. 481. М ulmifolia Camb. 476. 5 ulmifolia Vahl 417 in obs. CASIA Tournef. 235. CASINGA Griseb. 451. » suaveolens Griseb. 454. Catinca do Negro Bras. 248. Caltu-valli Rheede 188. CEBATHA Forsk. 182. CERATOCEPHALUS DC. 158. СЕВАТОЗЕРА/ М Оегві. 542. ” parviflorum Оегзі. 555. CHAETOCRATER R. P. 457. 480. » capitatum R. P. 481. » fasciculatum В. P. 410. Cheiranthus erysimoides Linn. 306. CHLANIS Klotzsch 439. Снохрорехрвох Ruiz et Pav. 167. » convolvulaceum Poepp. et Endl. 167. » hederifolium Miers 167. » scabrum Miers 167. 4 lamoides Miers 167. »" tomentosum Ruiz et Pav.167. CHRISTANNIA Presl 497. Снвүвтох Spach 358. Circa Асоси, 549, 545. 511. Сіххлморехрвох Endl. 522. » axillare Endl. 522. 8 corticosum Miers 528 in obs. Cipo de Cobras Магсрт. 188, Cipo de Súma Bras. 358. CISSAMPELIDEAE Hook. f. et Thoms. 180. CissAMPELOs Linn. 188. » Abutua Vell. 200. » acuminata Benth. 189. » acuta Тгіапа et Planch. 189. ” amazonica Miers 187. » andromorpha DC. 195. 636 CıssamrELOS apiculata Hochst. 189. argentea H.B.K. 189. assimilis Miers 181. australis St. Hil. 189. Caapeba Linn. 188. ” » » 4 Caapeba Vell. 194. » сапезсепз Miq. 189. n clematidea Presl 189. зі comata Miers 189. is communis St. Hil. 187, convexa Vell. 115. convolvulacea Willd. 189. 5 crenata DC. 187. » denudata Miers 194. " discolor A. Gray 189. 5 ebracteata St. Hil. 187. » eriocarpa 'Triana et Planch. 189. s fasciculata Benth. 194. " Fluminensis Eichl. 191. 3 glaberrima St. Hil. 192. » glaucescens Triana et Planch. 189. » gracilis St. Hil. 189. " grandifolia Triana et Planch. 189. ^ Guayaquilensis H.B.K. 189. » Haenkeana Presl 187. 5 Hernandia Vell. 196. » hernandifolia Wal. 189. js heterophylla DC. 189. Т hirsuta Buchan. 189. - y; hirsulissima Presl 187. 5 Kohautiana Presl 189. $$ littoralis St. Hil. 189. b Mauritiana Aub.Pet. Thou. 189. » microcarpa DC. 189. ў тотогса St. Hil. 189. БА mucronata А. Rich. 189. » myriocarpa Тпапа et Planch. 189. " nephrophylla Bojer 189. » obtecia Wall. 189. ы orbiculata DC. 189. » Orinocensis H.B.K. 189. » ovalifolia DC. 187. 29) ovala Vell. 179. » Pareira Linn. 188. » Pareira Loefl. 181. ” pareiroides DC. 189. . 5 Parreira Vell. 192. » peltata Ruiz 191. 9 rotundata Pohl 187. $ scandens Browne 188. » всийдега Triana et Planch. 189. » suborbicularis St. Hil. 187. » subreniformis Triana et Planch. 189. » subtriangularis St. Hil. 187. » sympodialis Eichl. 192. » lamoides Sagot 194. > tamoides Willd. 198. 637 CissamrELos tomentosa DC. 189. 4 tomentosa Vell. 175. M triloba Spreng. 196. T tropaeolifolia DC. 191. Е velulina St. Hil. 187. s vestita 'Triana et Planch. 187. и Роде Miers 189. CISTACEAE Lindl. 517. CISTI, CISTOIDEAE, CISTINEAE Апей. 517. Cislus alternifolius Vahl 520. » Brasiliensis Lam. 520. Clavija sparstfolia Miq. 392. CLEMATIDEAE DC. 143. CrrewaTISs Linn. 148. РА affinis St. Hil. 148. » Americana Mill. 148. 5 baccifera Plum. 188. v Bonariensis Juss. 146. E Brasiliana DC. 148. » campestris St. Hil. 145. 3; Caracasana DC. 148. » Caripensis H.B.K. 148. Я Calesbyana А. Rich. 148. 5 denticulata Vel. 146. » dioica Linn. 147. » discolor Gardn. 148. n floribunda Triana et Planch. 148, ё Fluminensis Vell. 148. " glabra DC. 148. i5 Goudotiana Triana et Planch. 148, 8 Guadelupae Pers. 148. 8 Haenkeana Presl. 148. ” Hilarii Spreng. 146. " Havanensis H.B.K. 148. ^ integra Vell. 148. 5) millefoliolata Eichl. 150. » Mociniana Don 148. » Monlevidensis Spreng. 146. 8 pallida A. Rich. 148. ” prima v. sylvestris Sloane 147. » pubescens Benth. 148. У scandens Browne 147. Р triloba St. Hil. 146. CLEOMEAE DC. 241. Сікоме Linn. 245. » aculeata Linn. 259. 323. ” affinis DC. 258. 323. ” affinis Spreng. 262. » anomala H.B.K. 247. » arborea H.B.K. 249. » arborea Schrad. 264. » arborea УУешш. 249. » assurgens Browne 258. > | alropurpurea Schott 249. » bicolor Gardn. 254. » Blumeana Schult. 262. » Brasiliensis Weinm. 251. » Candelabrum Sims 262 in obs. » capparoides Willd. 247. » Chilensis DC. 955. INDEX. Сікоме Cubens?s А. Rich. 256. ”> deflexa Ruiz et Pav. 260. dendroides Schult. 249. diffusa DC. 258. dodecaphylla Vell. 249. Eckloniana Schrad. 262. flexuosa Hort. 262. floribus gynandris Linn. 262. fugax Schrad. 258. gigantea Linn. 248. 323. glandulosa Griseb. 251. glandulosa Ruiz et Pav. 250. Guyanensis Aubl. 243. heptaphylla Meyer 256. heptaphylla Sw. 253. heterotricha Burch. 262. horrida Mart. 253. Hoslmanni Miq. 254. Houstoni Miq. 258. Houstoni R. Br. 256. Houtteana Schlecht. 251. Humboldiiana DC. 251. latifolia Vahl 253. Lechleri Eichl. 250. longifolia Presl 260. longipes Lamb. 251. Malhadensis Mart. 259. micrantha Desv. 260. monandra DC. 243. Moritziana Klotzsch 250. Nummularia DC. 254. paludosa Willd. 255. parviflora H.B.K. 257. pedunculata Vell. 248. pentaphylla Linn. 261. pentaphylla Ruiz et Pav. 255. pentaphylla Van Houtte 251. pentaphylla Vell. 254. pilosa Benth. 256. polygama Linn. 257. procumbens Jacq. 259. pruriens Triana et Planch. 248. psoraleaefolia DC. 256. pubescens Sims 254. pumgens Kunth 256. pungens Willd. 253. purpurea DC. 260. rosea Vahl 254. rubiginosa Triana et Planch. 247. rytidosperma DC. 260. scandens Ruiz 251, Selloana Klotzsch 252. serrala Linn. 251. siliculifera Eichl. 260. spinosa Linn. 252. 323. stenophylla Klotzsch 244. stylosa Eichl. 250. Surinamensis Miq. 259. ternata Willd. 251. tetraphylla Wild. 257. trachyearpa Klotzsch 252. CLEOME ” ” ” » 638 triphylla Descourt. 257. triphylla Ruiz 259. triphylla Vell. 258. villosa: Gardn. 251. viridiflora Schreb. 248. COADUNATAE Linn. 121. COCCULEAE Hook. f. et Thoms. 169. CoccuLIDIU M Spach 182. Сосссіов DC. 182. ” ” Abuta Kostel. 175. banisteriaefolia A. Rich. 197. Chondodendron DC. 167. cinerescens St. Hil. 200. convolvulaceus Poepp. 161. Cotoneaster DC. 204 in obs. dichroa Mart. 177. Domingensis DC. 191. enneandra Eichl. 184. Filipendula Mart. 183. Japurensis Mart. 111. Imene Mart. 178. laevigata Mart. 181. lobata Mart. 169. macrophylla St. Hil. et Tul. 115, Martii St. Hil. et Tul. 115, membranaceus Wall. 189. oblongifolia Mart. 197. orbiculatus DC. 189. Pahni Mart. 115. paniculigera Mart. 197. platyphylla St. Hil. 200. reticulata Mart. 171. lamoides DC. 167. tomentosa Mart, 175. urophylla Mart. 181. villosus Wall. 189. COCHLOSPERMEAE ordo, Triana et Planch. 421. 427. 3 tribus, Endl. 421. Сосні.овРЕвмом Kunth 429, ” ” ” ” ” Codinae Eichl. 431. hibiscoides H.B.K. 431 in obs. insigne St. Hil. 429. 430. Orinocense Steud. 432. serralifolium DC. 431 in obs. COoLICODENDRON Магі. 267. 272, ” ” ” ” ” CoLPO0N avicennifolium Seem. 276. longifolium Mart. 211. scabridum Seem. 218. subbilobum Seem. 282. Yeo Mart. 272. Tournef. 235. Сомоновта (COoNORIA) Aubl. 880, ” ” allernifolia Spreng. 388. caslaneaefolia Hook. 381. castaneaefolia St. Hil. 382. Cuspa H.B.K. 388. flavescens Aubl. 386. Lobolobo St. Hil. 382. Passoura DC. 386. Hiana Ging. 388. 639 CowononRiA Втогеа St. Hil. 882. Convolvulus Brasilianus Rajus 188. ConoNopus Hall. 301. didyma Auctt. 308. 5 serratus Desv. 309. Cortex Winteranus Bauh. 134. 137. Cortissa Bras. 11. CORYDALES Linn. 817. ConyNANDRA Schrad. 262. Совүховтүтї Mart. et исе. 851. Bentham?i Walp. 351. Carlhagenensis Karst. 351. Guayanensis Karst. 851. Hybanthus Mart. et Zucc. 851. COSCLNIEAE Hook. f. et Thoms. 161. Couve Bras. 305. das hortas Bras. 305. flor Bras. 305, nabo Bras. 305. Кађао Bras. 305. Saboia Bras. 305. » verde Bras. 305. CRAEPALOPRUMNON Endl. 445. СВАТАЕУА Linn. 263. Benthamii Eichl. 265. fruticosa Browne 215. Inga Ruiz 216. Tapia Linn. 264. 323. ” lapioides Benth. 265. CRATERIA Pers. 457. 461. 480. сарйаға Pers. 481. 35 fasciculata Pers. 470. CnocaNTHEMUM Spach 519. » Brasiliense Spach 520. CRUCIFERAE Juss. 293. CRUCIFORMES Tournef. 293. Culupa Nov. Granat. 594. CunaTELLA Linn. 67. d Americana Linn. 68. ” glabra Spruce ТО. » Grisebachiana Eichl. 69. » Sambaiba St. Hil. 68. CYNOPHALLA DC. 281. Cynophallophorus Pluk. 282. DacrvLAENA Schrad. 241. micrantha Schrad. 243. » microphylla Eichl. 241. 323. » Pohliana Eichl. 242. DAVILLA Vell. 94. » | &4denophylla Mart. 98. ” angustifolia St. Hil. 101. » asperrima Splitg. 104. > | авреттта var. Benth. 107. АР Brasiliana ЮС. 106. » | Castaneaefolia St. НИ. 108. % ciliata A. Rich. 106. » cuspidulata Mart. 101. » |. elliptica Mart. 102. » elliptica St. Hil. 103. » flexuosa Splitg. 8% in obs. » flexuosa St. Hil. 98. 2” 2 »» » 39 39 ” INDEX. Davirra glabrata Магі. 97. 9 grandifolia Moric. 99. 9 grandiflora St. Hil. et Tul. 108. $ ltaparicensis Casar. 106. 3 lacunosa Mart. 105. 5 latifolia Casar. 96. » lucida Presl 104. КА macrocarpa Eichl. 96. Я macroclada Moric. 98. macrophylla St. Hil. 108. Martii Eichl. 102. - multiflora St. Hil. 108. » ovata Presl 104. pedicellaris Benth. 97. „ pilosa Miq. 106. ” Radula Mart. 91. rugosa Poir. 106. » rugosa Schlecht. 104. Sagraeana А. hich. 106. Sellowiana Schlecht. 101. » Surinamensis Miq. 106. tenuis Eichl. 107. tintinnabulata Schlecht. 100. vaginata Eichl. 99. үй villosa Eichl. 103. DkEcALOBA Auctt. 542. 548. 577. 584. Jacquinià Roem. 510. ре Swarlzii Roem. 556. Ресавта Griseb. 558. Drrma Linn. 93. е castaneaefolia Don 18. » dasyphylla Miq. (9. » Tigarea Eichl. 93. DELIMEAE DC. 6%. Пехрвозтутлв Karst. et Triana 442. 11 ” echinata Benth. 444. » odorata (Aubl.) 443. Dentaria Linn. 801 in obs. DESTRUGESIA Gaud. 267. 272, 4 scabrida Gaud. 218. Пижка Mast. 533. Б acuminata Mast. 535. š; retusa Mast. 534. » Wallisii Mast. 622. DILLENEAE Salisb. 65. DILLENIACEAE DC. 65. DiProcrisiA Miers 182. DiscIPHANIA Eichl, 168. i lobata Eichl. 169. DiscocaPNos Bernh. 319. 111 5кммА Labill. 542. 577. Півтемма Labill. 542. » Найт Fourn. 569. Disrk&PHANA DC. 549, DoriocamPus Roland. 71. » brevipedicellatus Garcke 81. ” Calinea Gmel. 80, » Calinea Griseb. 81. » castaneaefolius Mart. 78. » dentosus Mart. 75. ” denticulata Tri.etPl. 444 in obs. 640 Doriocaneus elegans Eichl. 76. glomeratus Eichl. 77. grandiflorus Eichl. 13. macrocarpus Mart. 77. Piauhiensis Mart. 15. pubens Mart. 19. pubiflorus Miq. 499. Rolandri Gmel. 79. scandens Poir, 79. Schottianus Eichl. 74. 5 Sellowianus Eichl. 75. 4 semidentalus Garcke 79. T sessililorus Mart. 18. УМ Soramia DC. 19. ss spinulifer Мід. 15. 59 undulatus Eichl. 18, Dondequiera Hisp. 463 in obs. Пвімүв Forst. 188. » angustifolia Miers 186. Ж aromatica Descourt. 135. T Brasiliensis Miers 136. 4 Chilensis DC. 135. ” confertifolia Phil. 185. 2: Fernandeziana Miers 135. е Granatensis Mutis 135. » ledifolia Hb. Berol. 136. » тадпобаејопа Kith. 135. » | Mexicana Мос. et Sessé 136. P топіапа Miers 186. » | punctata Lam. 135. А геіотіа Міегѕ 186. к Winteri Forst. 133. 135. 136. Пгвгеттл St. Hil. 21. » bracteosa Mart. 23. А dicholepidota Mart. 22. > ? Gardneriana Mart. 22. $5 lanceolata St. Hil. 22. РА Maregraviana Магі. 25. P Moricandiana Mart, 92, Ж Pohliana Mart. 24. - Schlechtendaliana Mart. 94. » Spixiana Mart. 23. 25. » uniflora Mart. 24. Dutchmans Laudanum Angl. 589. DvsosniA DC. еі Апей. 542, 547. 580. я acerifolia Roem. 541. » fluminensis Roem. 584. ЕрмохвтохгА Seem. 495. ” pacifica Seem. 496. Embira Bras. 42. ЕмғЕросікА St. Hil. 82. š$ alnifolia St. Hil, 82. Ергватквим Forst. 182. 9 Pers. 167. ” tomentosum Pers. 161. Equerepanar Cuman. 181. EnPrri0N DC. 858. ERUCARIEAE DC. 309. Erva de nossa Senhora Магсег. 188. 190. Евузмом Linn. 304. АЕ Cheiranthus Pers. 306. 641 Евүзімсм lanceolatum R. Br. 305. % officinale Linn. 808. ЕосквАкА Mart. 494. 5 nitida Mart. 494. KURYANDRA Forst. 88. Euloca gymnotecna Mart. 353. Ехотамтнква Тигсг. 880. 385. FrcaniA DC. 158. Flacourtia Benthami Tul. 448. » calophylla Benth. 446. m digyna Benth. 447. W nitida Benth. 448. 2 prunifolia Benth. 448. FLACOURTIACEAE v. FLACOURTIA- NEAE ordo, Auctt. 421. 443. FLACOURTIEAE tribus, Endl. 443. Fruta de Conde Bras. 4. 13. 2 de Condessa Bras. 15. 4 de Cutia Bras. 436. 9 de Macaco Bras. 436. 5 de Sapucainha Bras. 436. Fumaria Linn. 319. » саргеојаја Linn. 322. А officinalis Linn. 321. FUMARIACEAE ОС. 817. FUMARIEAE Bernh. 319. Ganha-saia Bras. 312. GrokosrERwuM "Triana et Planch. 388. ji ?Martii Eichl. 389. » sphaerocarpum Tri. et P1,889. em Sprucei Eichl. 390. GLOSSARRHEN Mart. 355. » floribundus Mart.et Zucc.350. > . pauciflorus Магі. 356. GOSSYPIOSPERMUM Griseb. 480. GRANADILLA 'Tournef. 542. 559. 593. » bicornis Dill. 588. СВАХТЕВА Mand. 509. GUANABANUS Plum. 4. Guaricamo Ind. 494. GuarTERIA Ruiz et Pav. 25. 5 acutiflora Mart. 29. » apodocarpa Mart. 30. ” australis St. Hil. 26. » blepharophylla Mart. 38. ” Candolleana Schlecht. 30. € canifllora Mart. 37. ж cauliflora Mart. 35. » densicoma Mart. 32. » excelsa Poepp. 38. » ferruginea St. Hil. 35. ” flava St. Hil. 27. » . Gomeziana St. Hil. 27. # Hilariana Schlecht. 85. 5 inundata Mart. 36. » Klotzschiana Mart. 32. 5 laevigata Mart. 32. » lutescens Pohl 24. ” macropus Mart. 28. » Магйапа Schlecht. 29. Maypurensis Schlecht. 28. INDEX. ССАТТЕВТА nigrescens Mart. 81. 5 odontopetala Mart. 33. ^ oligocarpa Mart. 33. Ж Ouregou Dunal 36. Š ovalis Ruiz et Pav. 38. 4 orycarpa Poepp. 38. » Poeppigiana Mart. 36. » pogonopus Mart. 34. 4 Pohliana Schlecht. 28. As psilopus Mart. 21. is Schlechtendaliana Mart. 34. 9 Schomburgkiana Mart. 38. 5%: Sellowiana Schlecht. 30. 8 subsessilis Mart. 29. 5 veneficiorum Mart. 34. 5 villosissima St. Hil. 30. бїлрохгА Plum. 457. 458. 461. Ж. spinescens Griseb. 462. бү MNOGONIA В, Br. 261. GyNaupnorsis DC. 261. » affinis Blume 262. » palmipes DC. 262. » pentaphylla DC. 261, » triphylla DC. 262. Суковгкова Cav. 588. Навгкіла А. DC. 41. Hecaronra DC. 158. 155. Нклахтнемсм Tournef. 519. 5 Brasiliense Pers. 520. HELIOPHILAE DC. 308. НЕРА СА Moench 150 in obs. НЕРТАСА Lour. 439. Hermuroa Loefl. 266. » Loeflingiana DC. 266. Herva moeira do Sertáào Bras. 522. HETEROCLINEAE Miers 167. HrkRoMERIS Spach 519. HEXANTHERA Benth. 462. НїквохгА Vell. 94. » A écabra Vell. 106. HisirNGERA Hell. 445. is Benthami Clos 448. , ciliatifolia Clos 449. » digyna Benth. 447. 3 lucens Clos 448. " nitida Hellen. 449 in obs. ~ Salsmanni Clos 448. ” Tweedieana (Clos) 449 in obs. НОТОРЕТВА Miers 182. HOMALIACEAE ordo, Lindl. 421. HOMALIEAE tribus, Benth. 503. HOMALINEAE ordo, Auctt. 421. Номлшом Jacq. 505. cuneifolium Willd. 508 in obs. densiflorum Benth, 506. pedicellatum Benth. 508. » puberulum Klotzsch 507. 9 racemosum Jacq. 507. » Racoubea Sw. 507. spicatum Lam. 507. Surinamense Steud. 507. 84 ” 642 Нидвота australis Spreng. 520. Нувахтноз Jacq. 361. m Surinamensis Miq. 311. HvPERBAENA Miers 195. ” Domingensis Benth. 191. У Hostmanni Miers 197. РА Mexicana Miers 197. У reliculata Benth. 197. ” Tweedii Miers 191. Гита Marcer. 41. ILLICIEAE DC. 127. Imene (rectius Ineme) Bras. 178. Тресасиапһа branca Piso 363. Iron herbaceus minor Browne 408. InovcANA Aubl. 457. 459. е Guianensis Aubl. 464. Jacamim-renepea Bras. 386. Jateorhiza lobata Hb. Mon. 169. JO NIDIA Vent. 345. JoNiDIOPSIS Presl 857, » fruticulosa Presl 351. JONIDIUM Vent. 361. . » album St. НИ. 367. » angustifolium H.B.K. 871. » | atropurpureum St. Hil. 372. » altenuatum Willd. 371. » Barzelonense Karst. 311. та bicolor St. Hil. 368. 8 bigibbosum St. Hil. 371. > brevicaule Mart. 566. ~ Calceolaria Vent. 363. 5 chamaedryfolium Poepp. 814. » circaeoides H.B.K. 310. » commune St. Hil. 869, » glutinosum Vent. 313. " Guaranilicum St. Hil. 369. » heterosepalum Eichl. 367. » Ipecacuanha Vent. 363. РА Шоибои H.B.K. 368. 2 lanatum St. Hil. 365. > || linearifolium Vahl 871 in obs. » longifolium Roem. et Schult. 857. 5 Maximiliani Eichl. 369. » microphyllum H.B.K. 314. $ nanum St. Hil. 367. а oppositifolium Roem. et Schult. 871. » orchidiflorum Roem. et Schult. 357. »" parietariaefolium H.B.K. 370.371 in obs. » parviflorum Vent. 374. » |. Ровуа St. Hil. 365. » riparium H.B.K. 311. » scariosum St. Hil. 366. » setigerum St. Hil. 367. » Sprucei Eichl. 373. i strictum Vent. 371 in obs. sylvaticum St. Hil. 369. urticaefolium Магі. 310. villosissimum St. Hil. 364. » | viscidulum H.B.K. 311. KkrLkTTIA Seem. 502. 643 КвАРИа DC. 153. КЕОКЕКЛА Neck. 39. Конџа H.B.K. 497. а: Brasiliensis А. Gray 499. я: mollis Poepp. et Endl. 501. » parviflora A. Gray 499. LAETIA Linn. 451. i s . apetala Jacq. 452. á apetala A. Rich. 464. ^ calophylla Eichl. 454. » casearioides Sagot 453. ” coriacea Spruce 456. » corymbulosa Spruce 453. 458. » eupulata Spruce 455. » floribunda Spruce 453. ми mollis Poepp. 501. Ж procera (Poepp. et Endl.) 453. 5 suaveolens Benth. 454. Lagansa rubra Rumph. 262. Laurifolia Magellanica Bauh. 134. LAVRADIA Vell. 414. РА alpestris Mart. et Zucc. 418. 8 capillaris St. Hil. 416. 417. js elegantissima St. Hil. 418. » ericoides St. Hil. 417. » glandulosa St. Hil. 415. 8 montana Mart. et Zucc. 415. is Velloziana Vand. 416. » Vellozii St. Hil. 416. Ї.БАЕВА Forsk, 182. LrirGEBiA Eichl. 418. 5 Guianensis Eichl. 413. Г кома Ruiz et Pav. 390. » cymosa Mart. 392. » glycycarpa R. P. 391. » paniculata Mart. 392. » racemosa Mart. 391. LEO NIACEAE A. DC. 845. LkowTOGLossuM Hance 98. LEPIDINEAE Benth. et Hook. 801. Гемршм Linn. 309. ^ Americanum Vell. 308. » Bonariense Linn. 310. » Chichicara Desv. 310 in obs. » didymum Linn. 308. » pubescens Desv. 310 in obs. ruderale Linn. 310. LEPTOGONEAE Miers 169. Leucojum sylvestre Sloane 259. Liane amére Cayenn. 177. LiNDACKERIA Sieb. 267. LiNDACKERIA Presl 439. » latifolia Benth. 440. а laurina Presl 442 in obs. » Maynensis Poepp. et Endl. 441. » pauciflora Benth. 442, » vernicosa Karst. 440 in obs. LiNDILEYA Kunth 457. 4 mollis H.B.K. 410 in obs. Lingua de Tiú Bras. 481. 482, INDEX. Lobolobo Brasil. 382. Горнгом Spach 858. Lunpra Schum. et Thonn. 439. МАСЕГТАХА Commers. 133. Масхома Plum. 123. MAGNOLIACEAE DC. 121. Маномга Nutt. 229. 230. Mahurea ? speciosa Choisy 481. MarrsnHEnBIA Ruiz et Pav. 588. MALESHERBIACEAE Endl. 529. Manacan-rana Bras. 319. МАРРТА Schreb. 71. Maracaja Bras. 572. » da chapada Bras. 512. Marmeleiro do mato Bras. 476. Mastruco Bras. 309. MAXIMILIANEA Mart. 429. $ regia Mart. et Zucc, 480. Mayna Aubl. 442. Mayna Benth. 439. MAYNA Raddi 435. 8 Brasiliensi$ Raddi 436. 9 denticulata Benth. 444 in obs, » echinata Spruce 444. 2 latifolia Benth. 440. » laurina Benth, 442 in obs. » laxiflora Benth. 441. » longifolia Poepp. et Endl. 438. » odorata Aubl. 448. » ovata Benth. 441. > paludosa Benth. 441. РА pauciflora Benth. 442. » sericea Spreng. 44, Maytencillo Кейш. 314, Мкизтапвом Forst. 457. 467. Мегоровом Lour. 39. MENISPERMA Juss. 161. MENISPERMACEAE DC. 161. MENISPERMEAE Jaum. St. Hil. 161. MENISPERMOIDEAE Vent. 161. Menispermum Abuta Lam. 175. » orbiculatum Linn. 188, MkzsocAPPARIS Eichl. 277. Миейа americana 'Tournef. 434. Мухкм: ох Spach 858. MoNAcrINEIRMA Bory 542. 511. Mostardeira Bras. 306. MULTISILIQUAE Linn. 141. Murucuja Bras. 572. " branca miuda Bras. 589. » incarnada Bras. 606. ” poranga Bras. 605. MunucuiA Tournef. 549, 557. у) ocellata Pers. 557. 8 orbiculata Pers. 551. Myagrum rugosum Linn. 312. Мувохупох Forst. 445. Nabo Bras. 305. Хавтовттом R. Br. 297. » Bonariense DC. 299. » clandestinum Spreng. 300, 644 NASTURTIUM officinale R. Br. 298. palustre DC. 299. pumilum Camb. 299. 5 terresire R. Br. 299. NEPHROIA Lour. 182. МЕРНЕОТСА Miers 182. NoisETTIA Mart. et Лисе. 858. NoisEeTT!A H.B.K. 357. frangulaefolia H.B.K. 855. ^ galeopsifolia St. Hil. 357. longifolia H.B.K. 391. orchidiflora Ging. 391. 5 Orinocensis H.B.K. 853. pyrifolia Mart. et исе. 353. 854. © Roquefeuilleana St. Hil. 353. ОровтЕмох Rafin. 229. . | Охсова Forsk. 489. latifolia (Benth.) 440. laurina (Presl) 442 in obs. » | Maynensis (Poepp. et Endl.) 441. » . ovata (Benth.) 441. » || pauciflora (Benth.) 442. $ vernicosa Eichl. 440 in 058, 0 NCOBEAE Benth. 431. OncuipocAnPUM Linn. 89. Oreja de burra Nov. Granat, 187. Orelha de onca Bras. 187. ORIBA Auctt, 149. Orleana s. Orellana Pluk. 434. Osvnis Linn. 235. » Spinescens Mart. et Eichl. 236. Oras Schott 11. 78. » | €asianeaefolia Mart. 73. Отнвуз Pet. Thou. 268. Раснувоме Miers 195. А Columbica Eichl. 198. » Domingensis Eichl. 197. 5 oblongifolia Eichl. 197. РАСН YGO NEAE Miers 195. Pacova Bras. 42. PAEO NIACEAE Bartl. 141. Pahni Bras. 176. PANGIACEAE Lindl. 421. Páo d'Alho Bras. 265. > de Coximbo Bras. 486. » de Lagarta Bras. 481. » de Piranha Bras. 452. PAPAVERACEAE Juss. 818. Papaver corniculatum Pluk. 262. Papo d'Anjo Bras. 436. Parreira brava Bras. 116. PassirLORA Linn. 533. 542. » acerifolia Cham. 547. » Actinia Hook. 567. 615. 8 acuminata DC. 608. » adenophylla Mast. 568. ” адийетата Linn. f. 586. ” affinis Engelm. 554. p alata Ait. 560. 596. 9 alba Link et Otto 565. 611. » albida Ker '605. 645 PASSIFLORA alnifolia H.B.K. 549. amabilis Hook. 562. 602. amethystina Mik. 566. 613. Andersoni DC. 551. angustifolia Sw. 579. Anlioquiensis Karst. 581. appendiculata Meyer 585. arborea Spreng. 544. aristulata Mast. 570. arvensis Vell. 571. 621. atomaria Planch. 570. auriculata H.B.K. 549. 585. Bahiensis Klotzsch 561. 598, Baraquiniana Lemaire 583. bauhiniifolia H.B.K. 546. . Berteriana Balb. 546. bicuspidata Mast. 558. biflora Lam. 552. bilobata Juss. 546. bilobata Vell. 589. Bogolensis Benth. 549. Brasiliana Desf. 591. bryonioides H.B.K. 555. campanulata Mast. 568. 615. candida Mast. 545. 513. capsularis Lam. 589. capsularis Linn. 552. 589. Caracassana Willd. 608. Cavanillesii DC. 558. cephaleima Bory 551. ceratosepala Mast. $55. Chilensis Miers 531. ciliata Ait. 583. ciliata Jacq. 583. ciliala var. Griseb. 588. cincinnata Mast. 565. 609. cinerea Poepp. et Endl. 549. cirrhiflora Juss. 548, citrifolia Mast. 544. clathrata Mast. 547. 580. clypeata Smith 545. coccinea Aubl. 568. 605. coerulea Linn. 569. 617. colorata Mast. 562. 601. colubrina Poepp. et Endl. 560. Colvillei Sweet 611. Contrajerva Smith 546. coriacea Juss. 545. cornuta Mast. 566. 612. costata Mast. 545. 518. cuneata Willd. 549. cuneifolia Cav. 610. cuprea Linn. 558. cyanea Mast. 571. cyathophora Desv. 585. dentata Vell. 619. diaden Vell. 610. Dictamo DC. 546. difformis H.B.K. 545. discolor Link et Otto 592. INDEX, PaAssIFLORA divaricata Griseb. 570. edulis Sims 565. 609. edulis Vell. 610. Eichleriana Mast. 568. 616. elegans Mast. 510. 621. elliptica Gardn. 545. 514. elongata Poir. 551. emarginata H. B. 544. erythrophylla Mast. 558. exoperculata Mast. 556. ехѕийапѕ Zucc. 555. ferruginea Mast. 556. filamentosa Willd, 567. 614. filipes Benth. 553. flexuosa Gardn. 578. floribunda Lemaire 548. foetida Linn. 547. 582. foetida Lodd. 588. foetida Vell. 584. fulgens Morr. 605. furcata Mast. 550. fuscinata Mast. 551. Garckei Mast. 571. Gardneri Mast. 566. 614. geminiflora DC. 588. glabrata H.B.K. 552. glandulosa Cav. 561. 600. glauca Ait. 567. glauca H. B. 544. globosa Vell. 579. gossypiifolia Desv. 582. gracilis Jacq. 545. 511. 578. Gritensis Karst. 566. guazumifolia Juss. 563. Guianensis Miq. 601. haematostigma Mast. 545. 511. Hahnii Mast. 569. hastata Bertol. 588. hastata Ruiz et Pav. 569. hederacea Cav. 519. helleborifolia Wallis 564. 622. hemicycla Meyer 588. Hermanni DC. 511. helerophylla Jacq. 919. heterophylla Lam. 559. Aibiscifolia DC. 583. hibiscifolia Lam. 588. hirsula Jacq. 583. hirsuta Linn. 519. 583. hirsuta Lodd. 582. hispidula Knowl. et Weste. 553. 519. ' holosericea Linn. 550, ichthyura Mast. 549. 581. inamoena A. Gray 546. incarnata Bot. Reg. 610. incarnata Linn. 565. incarnata var. DC. 610. indecora H.B.K. 551. Jileki Wawra 562. 602. Jorullensis H.B.K. 552. 646 PassirLonA. Karwinskii Mast. 555. Kegeliana Garcke 519. hermesina Link et Otto 619. Kerrii Spreng. 610. Kohautiana Presl 519. lancifolia Desv. 558. latifolia DC. 591. laurifolia Linn. 562. 608. Lawsoniana Mast. 546. 580. lepidota Mast. 541. 581. Liebmanni Mast. 547. ligularis Juss. 559. littoralis H.B.K. 519. Lobbii Mast. 553. Lockharti Don 601. longiflora Lam. 541. longifolia Lam. 519. longipes Juss. 561. Lowei Heer 560. lunata Poepp. et Endl. 546. lunata Vell. 589. lunata Willd. 552. lutea Linn. 554. macrocarpa Mast. 561. 597. maculata Scan. 547. malacophylla Mast. 563. 604. maliformis Linn. 559. 594. maliformis Vell. 591. Mansoi Mast. 544. 512. marginata Mast. 562. 603. Mascarensis Presl 591. Mauritiana Pet. Thou. 597. Maximiliana Bory 555. 592. mediterranea Vell. 570. 620. Medusaea Lem. 552. membranacea Benth. 565. menispermifolia H.B.K. 567. Meridensis Karst. 566. Mexicana Juss. 552. microcarpa Mast. 556. 593. micropetala Mart. 549. 585. Middletoniana Paxt. 565. Miersii Mast. 561. 599. minima Linn. 519. misera H.B.K. 556. тела Linn. f. 541. mollis H.B.K. 550. Mooreana Hook. 566. morifolia Mast. 555. mucronata Lam. 568. 605. multiflora Linn. 548. mulliformis Jacq. 608. Murucuia Linn. 557. Neillii Regel 571. nigelliflera Hook. 583. nigra Jacq. 519. nitida H.B.K. 563. 604. normalis Linn. 551. nymphaeoides Karst. 604. oblonga DC. 551. oblongata Sw. 557. 617 PassirLoRA obscura Lindl. 583. ” obtusa Vell. 590. obtusiloba Mast. 554. odora Link et Otto 591. Oerstedii Mast. 562. oliviformis Vell. 578. onychina Lindl. 613. orbiculata Cav. 557. Organensis Gardn. 552. 590. ornata H.B.K. 594. ovalis Vell. 571. 621. ovata Martin 544. oviformis Roem. 597. pallens Poepp. 567. pallida Linn. 579. pallida Lour. 571. pallida Vell. 605. pallidiflora Bertol. 610. palmata Lodd. 614. palmatisecta Mast. 564. pannosa Smith 545. pectinata Griseb. 541. pedata Linn. 564. peduncularis Cav. 540. penduliflora Bert. 554. pentagona Mast. 545. 515. perfoliata Linn. 557. pertusa Vell. 590. 593. phoenicea Lindl. 597. picturata Ker 568. 616. piligera Gardn. 589. pilosa Ruiz et Pav. 567. ріппайвйіршіа Сау. 581. Poeppigii Mast. 546. Pohlii Mast. 549. 586. polyaden Vell. 582. pomifera Roem. 610. princeps Hort. Angl. 619. pseudo-suberosa Fisch. 578. puberula Hook. f. 519. pubescens H.B.K. 589, pulchella H.B.K. 510. punctata Linn. 556. 593. punctata Lodd. 550. punicea DC. 608. punicea Mart. 608. pyriformis DC. 596. quadrangularis Linn. 560. 595. quadriglandulosa Rodsch. 564. 601. racemosa Brot. 569. 618. Raddiana DC. 569. 619. recurva Mast. 565. 608. reflexiflora Cav. 569. regalis Macfad. 558. relusa Hook, et Arn. 592. rhamnifolia Mast. 545. 575. rigidula Jacq. 565. 610. riparia Mart. 561. 599. Hohrii DC. 585. rotundifolia Jacq. 510. INDEX. PASSIFLORA rotundifolia Linn. 550. 587. » rotundifolia Sw. 556. R rubra Lam. 589. А rubra Linn. 551. 589. 4 rubricaulis Jacq. 610. » sanguinea Smith 608. ы sanguinolenta Mast. 559. Ж Seemanni Griseb. 559. 5 Sellowii Dehnhart 595. D septenata DC. 548. 2 serrata Linn. 560, 595. 5 serrata var. digitata R.P. 595. " serratifolia Linn. 563. - зеггайзпрша DC. 560. serratistipula Fl. Mex. 511. 5 Servilensis Karst. 608. M setacea DC. 569. 618. i sexflora Juss. 548. » sicyoides Cham. et Schl. 554. 591. » sidaefolia Roem. 612. e. silvestris Vell. 510. 620. » spathulata Mast. 552. - speciosa Gardn. 564. 606. 5 spicata Mast. 545. 516. м spinosa Mast. 545. 576. 5 Sprucei Mast. 568. 3 stipulata Aubl. 567. э stipulata Benth. 567. " suberosa Linn. 546. 579. 5 subpellata Ortega 567. ° subrotunda Mast. 561. 601. E subulata Mast. 567. К Surinamensis Мід. 588. » Sururuca Vell. 618. ° Swartzii Mast. 556. » Tacso Cav. 541. is tenuiloba Engelm. 546. D tetraden Vell. 566. 611. ја lelradena Vand. 596, s theobromifolia DC. 568. ж tiliaefolia Cav. 562. - tinifolia Juss. 608. Ы lomentosa Сау. 541. » tomentosa Lam. 540. $ torta Mast. 248. 584. » tricuspis Mast. 550. 3) iridactylites Hook. f. 579. a trifasciata Lemaire 551. » trifoliata Cav. 588. >; triloba Ruiz et Pav. 560. » trinervia Mast. 558. на trisecta Mast. 564. > trisetosa DC. 547. 553. $ tristis Mart. 587. »" truncata Regel 549. 586. » tuberosa Jacq. 550. » tubiflora H.B.K. 558. » Tucumanensis Hook. 568. 615. в variolata Poepp. et Endl. 561.600. > velata Mast. 560. " Vellozii бағда. 547. 584. 648 PASSIFLORA velutina DC. 605. verrucifera Lindl. 610. Vespertilio Ker 592. » Vespertilio Linn. 551. 588. y villosa Macfad. 579. villosa Vell. 547. 581. violacea Vell, 566. 612. » viridiflora Cav. 558, » vitifolia H.B.K. 564. 607. 5 Walkeriae Wight 579. ха Warei Nutt. 579. 59 Warmingii Mast. 554. 591. PASSIFLORACEAE Meissn. 529. PASSIFLOREAE Juss. 529. PassouRA Aubl. 380. ж Guianensis Aubl. 387. ParnisiA Rich. 488. ДА affinis H.B.K. 493. e dentata H.B.K. 493. » parviflora DC. 493. » || pyrifera Rich. 492. PATRISIEAE DC. 455. PAYPAYROLA Aubl. 377. » Blanchetiana Tul. 319. ре Brasiliensis Steud. 380. p confertiflora Tul. 318. S grandiflora Tul. 319. ” Guianensis Aubl. 378. т longifolia Tul. 378 in obs. » Sprengelii Tul. 880. 3 ventricosa Tul. 879. PAYPAYROLEAE Benth. et Hook. 375. Pav RoLA Juss. 37. 5 Guianensis Lam. 378. Pentaphyllum peregrinum Moris. 262. Ремтавга DC. 557. 558. Рквїсї18тїА Benth. 311. i latifolia Benth. 378. 5 longifolia Benth. 818 in obs. » longifolia Miq. 318. Periclymenum rectum Sloane 134. PERipiscus Benth. 450. 5 lucidus Benth. 450. Ректома DC. 245. PuvsiPHORA Soland. 380. » laevigata Soland. 282. Рнувозтемох Mart. et Zucc. 248. » ambiguum Bong. 244. ` » intermedium Moric. 243. 323. ” lanceolatum Mart. et Zucc. 244. 323. ” rotundifolium Mart. et Zucc. 245. » tenuifolium Mart. et Zucc. 244. Река DC. 361. Редтетата Rumph 484. Pimenta da costa Bras. 42. is da terra Bras. 44. ” do mato Bras. 44. » do Sertáo Bras. 44. Pindaiba Bras. 31. 42. 649 PiNEDA Ruiz et Pav. 497. Pinha Bras. 4. 15. Pinho do Brejo Bras. 126. РїхтохА Mart. et Дисс. 70. 8 calineoides Eichl. 71. 5 coriacea Mart. et Zucc. ТО. Pioyo Bras, 481. DIPAREA Aubl. 457. 461. 481. > dentata Aubl. 484. Е: multiflora Gaertn. 485. Piriguaia Bras. 353. PrrumBA Aubl. 457. 459. 467. gs edulis Rich. 410. қ Guianensis Aubl. 410. PrarycarNos Bernh. 319. PLATYGONEAE Miers 169. PrxkcrosrEM MA Mast. 545. 577. Poaya Bras. 363. » branca Bras. 363. » da praia Bras. 363. » do campo Bras. 365. PODOPHYLLEAE DC. 997. PocckNDoRFFIA Karst. 585. ó rosea Karst. 537. PorawisiA Rafin. 262. ж microphylla Eichl. 263. PorvANTHEA Auctt. 542. 577. Ромвама Vand. 361. » Jpecacuanha Vand. 363. » Шоибои Ging. 868. Рокскца Ruiz et Рау. 39. РкосктА P. Browne 502. ” сотрїеїа Hook. 504. ” Crucis Linn. 508. » flava Karst. 504 in obs. » odorata Domb. 501. 5 septemnervia Spreng. 504. 4 tomentosa A. Rich. 503. 4 villosa Moric. 504. PROCKIEAE Endl. 495. РзЕсросвАТАЕРА Griseb. 274. РѕггАхтноѕ DC. 542. 55%, 558, PSYCHINEAE DC. 301. PrERiDoPeHyLLUM Zucc. 819 in obs. PuLsATILLA Auctt. 149. Purga de Vendo Bras. 312. » do campo Bras. 363. QUADRELLA Meissn. 267. 269. Quinquefolium Lupini folio Bauh. 262. Rabáo Bras. 311. » das hortas Bras. 312. RAcouBEA Aubl. 505. » Guianens?s Aubl. 507. ВАГЕГСНТА Gardn. 509. » Americana Gardn. 510. _ RANMANISSA Endl. 263. RANUNCULACEAE Juss. 141. . RANUNCULEAE DC. 153. RawuwcuLUs Linn. 153. apiifolius Pers. 155. Bonariensis Poir. 154. 158. ” ” Index. T INDEX. RawuwcuLus flagelliformis Smith 156. 4 heterophyllus Smith 158. 5 Нудгосой е Domb. 156. 9 Kunthii 'Triana et Planch. 158. » muricatus Linn. 154. E sessiliflorus Eichl. 156. 4 irisepalus Gill. 158. ҺАРНАХЕАЕ Benth. et Hook. 311. RAPHANISTRUM Gaertn. 311. >; segetum Baumg. 312. Rarnawus Linn. 311. i Raphanistrum Linn. 812, RarisrRuM. Desv. 309. - rugosum Berg 311. Ватнка Karst. 535. » floribunda Karst. 538. Rebolho Bras. 305. Ranum Schreb. 88. Внорах Spach 519. AHOEADEAE Linn. 313. Һіасһао Bras. 304. Влаха Aubl. 380. » | Guianensis Aubl. 388. КіхоккА Aubl. 380. » Guianensis Aubl. 888, » inlegrifolia Ging. 388. Rocou v. Roucou Bras. 434. Rocu Merian 434. ВокмкваА Tratt. 266. ВогллмїА St. Hil. 17. ” cuspidata Mart. 20. » emarginata Schlecht. 21. ти exalbida Mart. 19. » fagifolia Schlecht. 19. » fagifolia St. Hil. 19. » laurifolia Schlecht. 18. » longifolia St. Hil. 17. » orthopetala A. DC. 18. 9 parviflora St. Hil. 19. Poeppigii Mart. 47. puberula A. DC. 19 in obs. pulchrinervia DC. 19 in obs. rugulosa Schlecht. 20. 4 salicifolia Schlecht. 21. Sieberi A. DC. 18 in obs. silvatica Mart. 18. Довіра Roem. 245. RonipuLA Forsk. 245. Roumea coriacea Poit. 449 in obs. Ryanara DC. 488. » speciosa Sagot 491. Вулма Vahl 488, acuminata Spruce 492. canescens Eichl. 490. Chocoénsis Triana et Planch. 492 in obs. dentata (H.B.K.) 493. Mansoana Eichl. 490. * parviflora (DC.) 493. Riedeliana Eichl. 491. Sagotiana Eichl. 491. 650 RYANIA speciosa Vahl 499, » tomentosa Miq. 492. Salix folliculifera Pluk. 971. Sambaibinha Bras. 69. Samyda arborea Rich. 418. ж crenata Poir. 463 in obs. Ж nilida Linn. 463 in obs. » obtusifolia Rich. 454 in obs. » parviflora Linn. 467. » parviflora Poir. 481. » petiolarís Spruce 454. i Риитба Poir. 470. Б procera Роерр. et, Endl. 453. Е Selloi Spreng. 480. » serrulata Mart. 481. » spinescens Sw. 462. & spinosa Linn. 463. » suaveolens Poepp. et Endl. 454. 5 &ylvestris Poir. 481. 5 (отепіова Sw. 465 in obs. SAMYDACEAE ordo, Lindl. 421. 455. SAMYDEABE ordo, Auctt. 421. SAMYDEAE tribus, A. Rich. 455. Saramago Bras. 312. Sauca Ind. 463 in obs. ÑAUVAGEA Neck. 408. SAUVAGESIA Linn. 408. й Айта Aubl. 408. ” deflexifolia Gardn. 410. » deflexifolia Miq. 409. и elata Benth. 407. ё elegantissima St. Hil. 418, 4 erecta Aubl. 408. 5 erecta H.B.K. 409, б erecía var. В. Ging. 408. ў erecta Linn. 408, » ericoides Ging. 418. " fruticosa Mart. et Zucc. 411. » geminiflora Мос. et Sessé 408. » Kappleri Miq. 408. ” lara Mart. et Zucc. 409. » linearifolia St. Hil. 411. = longifolia Eichl. 407. » nulans Pers. 408. » ovala Mart. et Zucc. 406. » Peruviana В. S. 408. ” pulchella Planch. 412. ” pusilla Mart. et Zucc. 411. racemosa St. Hil. 406. » ramosissima Spruce 409. rubiginosa St. Hil. 409. ” Salzmanni Benth. 412. » serpyllifolia Mart. et Zucc. 408, ” Sprengelii St. Hil. 407. ~ tenella Lam. 412. SAUVAGESIACEAE Bartl. 397. SAUVAGESIEAE vel SAUVAGEAE Auctt. 397. ScHWEIGGERIA Spreng. 355. floribunda St. Hil. 356. fruticosa Spreng. 356. ” ” 651 SCHWEIGGERIA pauciflora Lindl. 856. ScIADOTAENIA Miers 201. » Amazonica Eichl. 201. » Cayennensis Benth. 201. » ramiflora Eichl. 202. SENEBIERA Poir. 807. » didyma Pers. 308. » pectinata DC. 308. Я pinnatifida DC. 308. ы serrata Poir. 309. SiLiQUARIA Forsk. 245. имама Linn. 306. 5 brassicata Linn. 306. 45 erecta Browne 359. ia integrifolia Willd. 306. га juncea Linn. 306. 3 lanceolata DC. 306. Sinapisirum giganteum Moench 248. » indicum pentaphyllum Herm. 262. » indicum spinosum MHoust. 256. » indicum triphyllum Sloane 251. Sipó Carixó Bras. 94. » Яо Reino Bras. 143. SISYMBRIEAE Benth. et Hook. 308. SisyupgiUM Linn. 303. s Bonariense Poir. 299. 8 fluviatile Vell. 298. » officinale Scop. 303. ” palustre Auctt. 299. 4 Parra Linn. 805 in obs. » terrestre Аиси. 299. Sop4pA Forsk. 261. Sorra Spreng. 361. » alba Spreng. 361. » atropurpurea Spreng. 372. » bicolor Spreng. 368. » | 01400080 Spreng. 311. » Calceolaria Spreng. 363. » Circaeoides Spreng. 310. » communis Spreng. 369. » glulinosa Spreng. 869. 313. » Guaranitica Spreng. 369. » Jpecacuanha Spreng. 363. » ltoubou Spreng. 368. » lanata Spreng. 365. » mana Spreng. 867. » Oopposilifolia Spreng. 311. „ parviflora Spreng. 374. » parvifolia Spreng. 314. » Poaya Spreng. 365. » riparia Spreng. 811. » é$cariosa Spreng. 366. » $eligera Spreng. 361. » éylvalica Spreng. 369. » urticaefolia Spreng. 310. > tiscidula Spreng. 311. Зомгнохүїох Eichl. 205. » Wullschlaegelii Eichl. 206. ` SonamIA Aubl. 11. » Guyanensis Aubl. 19. INDEX. SPATHULARIA St. Hil. 315. » longifolia St. Hil. 376. SrEPuANIA Willd. 266. " cleomoides Willd. 266. » elliptica DC. 261 in obs. БТЕМРНОМА Spreng. 266. » cleomoides Spreng. 266. » ellipticum Spreng. 267 in obs. » paradoxum Endl. 266. » Peruvianum Spruce 261. SrEUDELIA Mart. 290. " cymosa Mart. 392. m racemosa Mart. 391. Sururuca Bras. 618. Sweet Calabash Angl. 594. SvcuNosEPALUM Eichl. 202. i microphyllum Eichl. 204. Ен Paraénse Eichl. 203. » Sagotianum Eichl. 203. Synpesmon Hoffmannsegg 149. Тасвома Juss. 533. 535. + adulterina Juss. 536. ка ampullacea Mast. 539. ЗА anastomosans DC. 540. ~ bicoronata Mast. 541. m bicuspidata Karst. 558. » bilobata Spreng. 542. 3 Buchanani Lemaire 608. » canaliculata Juss. 542. 600. » candida Poepp. 513. » citrifolia Juss. 542. 544. 9 Cumbalensis Karst. 540. » cuneata Benth. 558. » eriantha- Benth. 542, н floribunda Mast. 538, » Ғосһеапа Miq. 542. 600. glaberrima Juss. 540. ” glandulosa Juss. 542. 600. » glauca Poepp. 569. ў gracilens A. Gray 531. is Jamesoni Mast. 537. 5 laevis Benth. 569. 9 lanata Juss, 536. x lanceolata Mast. 536. ” longiflora Pers. 541. » Mandoni Mast. 538. e manicata Juss. 539. Pi Mansoi Mart, 542. 572. de Matthewsii Mast. 589, 5 micradena DC. 538. ” mixta Juss. 541. » mollissima H.B.K. 541. ” parvifolia DC. 540. » peduncularis Juss. 540. » pinnatistipula Juss. 537. 9 pubescens DC. 549, 607. » Purupuru DC. 587, н quadridentata DC. 549, 607. » quadriglandulosa DC. 542. 607. » Quitensis Benth. 549. » reflexiflora Juss. 569, 652 Тасвома Hohriana DC. 542. 600. rugosa Mast. 539. sanguinea Benth. 542. sanguinea DC. 542. 607. serrata Karst. 542. speciosa H.B.K. 542. spinosa Poepp. et Endl. 577. Stoupyana DC. 542. 600. subcoriacea Garcke 542, 600. tomentosa Juss, 540. PN trifoliata Juss. 538. » trigona DC. 538. » ” 11) ” 4 trinervia Juss. 558. 7 tripartita Juss. 538. РА urceolata Mast. 589. 5 Van Volxemii Hook. 537. РА viridiflora Juss. 542. 558. Т свох101рЕ8 Auctt. 542. TAENiOSTEMA Spach 519. TALAUMA Juss. 123. dubia Eichl. 126. > fragrantissima Hook. 125, » macrocarpa Zucc. 126 in obs. » ovata St. Hil. 125. ХА Sellowiana St, НИ. 125. Tapia Bras, 263. 265. Тарга Магсог. 265. Тарга Plum. 263. Tareriaya Marcgr. 253. TAsMANNIA В. Br. 133. Temus Mol. 132 in obs. ТЕТЕАСЕВА Linn. 88. p aspera Willd. 93. КА asperula Miq. 89. A Breyniana Schlecht. 89. » Calinea Willd. 80, 5 carpinifolia Eichl. 92. » ciliata Poepp. 101. » costata Mart. 86, » cuspidata Meyer 19. » Doliocarpus Willd. 79. » fagifolia Willd. 89. А Gardneri Eichl. 91. » grandiflora Eichl. 92. $ Jamaicensis DC. 86. » Japurensis Mart. et Zucc. 85. » lasiocarpa Eichl. 84. ” Lima Willd. 106. » Mexicana Eichl. 87 in obs. » multiflora DC. 108. » oblongata DC. 90. » obovata Willd. 79, » ovalifolia DC. 88. » plicata Willd. 104. » plumbea Moric. 90. » Poeppigiana Schlecht. 86. » Radula Eichl. 91. 8 Riedeliana Eichl. 88. » rotundifolia Smith 89, m Sellowiana Schlecht. 85. » Surinamensis Miq. 87 in obs. 653 "ТЕТВАСЕВА Tigarea DC. 93. » tomentosa Willd. 79. ” volubilis Linn. 86. 90. TErRACcOCYNE Turez. 488. TETRAD Y NAMAE Linn. 298. ТЕТВАРАТПАКА Raoul 542. TETRATHYLACIUM Poepp. et Endl. 495. в macrophyllum Poepp. et Endl. 496. ТнАмхтА Browne 451. Theophrastia glycycarpa Spreng. 392. Thlaspi bursa pastoris Linn. 301. TiGAREA Aubl. 93. , aspera Aubl. 93. » |. dentata Aubl. 79. TILIACOREAE Miers 169. TiNEA Spreng. 502. TINOSPOREAE Hook. Г. et Thoms. 167. Tovania R. P. 259. 315 in obs. ТвлАснүтЕш:А DC. 93. ThicHOA Pers. 172. » concolor Endl. 181. $5 conferta DC. 180. ” Guyanensis Klotzsch 181. » racemosa Pers. 119. » spicata Pers, 180. Твївү хАЕА Schlecht. 39. » oblongifolia Schlecht. 40. Твилх Linn. f, 502. » Crucis Griseb. 508. » ` glandulosus Domb. 501. » glandulosus Griseb. 501. » lulea Linn. f. 504 in obs. Твосноркхрком Sieb. et Zucc. 182 in obs. TUBERARIA Spach 519. Tumbo Peruv. 596. 597. 598. Undequiera Hisp. 463 in obs. Unona Linn. 39. » carminativa Arrudo 44. 4 Flumnensis Vell. 44. 9 cylopioides Dun. 44. Urucu Piso 433. Urucu, Urucu-üva Bras. 434. Urucu brava Bras. 434. ПтевгЕвІА Bertol. 267. 2 Breynia Bertol. 212. » comosa Bertol. 216. ” cynophallophora Bertol. 282, INDEX. UrERVERIA Eustachiana Bertol. 284. ?* » ” ” frondosa Bertol. 280. linearis Bertol, 282. tenuisiliqua Bertol. 219. verrucosa Bertol. 285. Uva del monte Peruv. 168. » espim Bras. 231. Uvaria Linn. 39. ” Brasiliensis Vell. 39. hirsuta Vell. 35. monosperma Lam. 87. monosperma Vell. 31. sessilis Vell. 23. trigyna Mart. 40. VALENTINIA Sw. 457. 462. » coriacea Griseb. 463. $ ilicifolia Sw. 462. Равкса Gaertn. 457. 462. VELLEAE DC. 306. VENTENATIA P. Beauv. 439. VrsicaRiA Lam. 801. ?? Montevidensis Eichl. 302. ViorA Linn. 358. Aublelii Meyer 351. balsam?noides Gardn. 360. Calceolaria Linn. 363. cerasifolia St. Hil. 360. conferta St. Hil. 860. diffusa Vell. 360. excelsa Willd. 352. (?)exigua Vell. 361 in obs. glutinosa Poir. 313. gracillima St. Hil. 359. grandiflora Barrére 363. Hybanthus Aubl. 351. Тресасиатћа Linn. 368. Itoubou Aubl. 363. longifolia Poir. 357. lutea Vell. 851. Mendanca Vell. 356. microphylla Willd. 314. odorata Linn. 361 in obs. oppositifolia Linn. ЗП. orchidiflora Rudge 351. parviflora Mutis 314. parvifolia Roem. et Schult. 374. subdimidiata St. Hil. 360. Summa Vell. 353. 654 Улога tricolor Linn. 861 in obs. VIOLACEAE vel VIOLARIEAE Juss. 845. VIOLEAE DC. (tribus) 351. Violeta Brasil. 358. WanurBomiA Thunb. 83. WENDLANDIA Willd. 182. WiBELIA Pers. 811. а Brasiliensis Spreng. 380. + Guianensis Pers. 318. WiNTERA Murr. 133. 9 aromatica Murr. 135. E Granalensis Murr. 136. WINTERACEAE Lindl. 127. WriNTERANA Soland. 133. » aromalica Soland, 135. Winteranus cortex Clus. 134. WINTEREAE В. Вг. 127. WirTrTELsBACH1A Mart. et Zucc. 429. x insignis Mart. et Zucc. 430. » Ürinocensis Магі. et Zucc. 482. " vilif olia Mart. et Zucc. 481. .XvLADENIUS Desv. 497, р glandulosus Desv. 501. XvroriA Linn. 41, » barbata Hoffmannsegg 43. » Brasiliensis Spreng. 42. ў emarginata Mart. 42. frutescens А. DC. 41, » grandiflora St. Hil. 44. Я ligustrifolia Dun. 42. » longifolia A. DC. 44. js ochrantha Mart. 43. » parvifolia Schlecht. 42. 5 prinoides Dunal 40. 2 salicifolia Humb. 42. s sericea St. Hil. 44. XvroriCRON P. Browne 41. Хуговма Forst. 445. Ч Benthamii (Tul.) 447. = calophyllum Griseb. 446. » ciliatifolium (Clos) 449. б digynum Benth. 447. » nitidum A. Gray 449 in obs. » Salzmanni (Clos) 448. » | Tweedieanum (Clos) 449 in obs. XvLoTHECA Hochst. 439. ШИНЖ у» Wi; 27 1227" /) III Ж) A НИ | \ Ж > >, 2 Ж 2 = 2 %Ж% ЖЖЖ А a a d 2 m 1! | Ii ү) ИШ ! DILKEA Т. retusa, H.aeuminata , M. Wallisii. [ 1110 ИМ y ТШ ЇР ( Mi NS CANI SS У >> WN 4 WA NV \ NN 17 PASSIFLORA Manso, « — UW, БОУТ 3 | ИМ ИШ ЭР PASS IFLORA ПТ. ћаета[о stigma 11% pentagona . Z! PAS SIF LORA spicata. 1). 4 AMD А, P SIN AWO Ж 7 Uy PASSIFLORA I. clathrata , П. villosa. Ii. == Sanensis. PASSIFLORA Or | | | j asss зімі —— PAS 5 IFLORA Warmingii. 2 22 : PASS IFLORA serrata. ets ~ СА о ээж, s seq f. 70. i жа em 4 ii PASSIFLORA alata. шүр m | |. | ог || | | ! APO ~“ || ZZ Ti Тан” | WW N NN Ñ ||| 4 === ; A 2 2-2" 24. PAS SIFLOR A macroearpa. M Y PASSIFLORA riparia. g hi- ANID MAU 1% v < 2 == NY PASSIFLORA I. Niersii H malacophylla . PASSIFLORA nitida. 44 P DXX `. S l a - Ал” - >Ж Ж > В. PASSIFLORA mucronata. S NSS vu 12132513 (32222225 speciosa. PASSIFLORA 1 || ч {МҸ | 7 За ç KAZ NW WN MN NN / | / / М / ) (22 || || Sepe" 11 ШУ ; x NY l ЈИ: | S \ PASSIFLORA I.edulis, ЇЇ. tetraden . PASSIFLORA violacea. — а. ^ = т г =. `` Я ныг ————— PASSIFLORA setacea. | A VAN, T == NS ҡ 237 NDS “SC В man. 70 (apices) PASSIFL ОВА racemosa. 126. Ñ N У TADS N S | М š PASSIFLORA Raddiana. ylvestris. PASSIFLORA s Fol mu. lana. I. TACSONIA mixta. Il. PASSI FLORA Banksii, Ш.Р. sanguinolenta, IV. P. pallens У. P. Eichler