s<" ^ sfS C V Cft ^ 9 SEXTA DISSERTATIO BOTANICA. SEXTA DISSERTATIO BOTANICA. De Camellia, Gordonia, Morisonia, Gossypio, Waltheria, Melocliia , Mahernia , Hermannia , Urena , Halesia 9 Styrace, Galaxia, Ferraria, et Sisyrinchio. Accedit Mantissa tertia, 41 Tabulis sere incisis ornata. AUCTORE ANTONIO IOSEPHO CAVANILLES HISPANO -VALENTXNO,- PARI SIIS, APUD FRAKC.ISCUM AMB, DIDO T, M. DCC. LXXXVIIL CUM APPROBATIONE ET PRIVILEGIO REGIAE SCIENTIARUM ACADEMIAE* - u ,i r;no aisio-cn 9!* - o^n JiiT IX r: oi OiK0Tn*i ; , ' 2..K.:i.i..C' ■■ .:■ -'S , ... .i..,, ;.)a.r • ir? a. T. ts: c.V:irwo .a-ix SEXTA DISSERTATIO BOTANICA. De Camellia , Gordonia , Morisonia , Gossypio , W al~ theria, Melo chia , Mahernia , Hermannia , Urena, Halesia, Styrace , Galaxia, Ferraria , et Sisyrinchio, PARS XXXIII. DE CAMELLIA. Lin. 914. Character genericus Camellis. Calyx polyphyllus deciduus , foliolis 5-7 concavis , ovatis , imbricatis 3 exteriori- bus brevioribus. Corolla campanulato-patens : petala 5-7 obovota basi coalita. Stamina : urceolus brevis innumeris filamentis terminatus corolla brevioribus : antherae ovatae. Germen superum ovato-acuminatum : stylus filiformis staminibus longior : stig- mati tria aut quatuor. Fructu, : capsula ovato-conica sulcata trilocularis : nuclei tot quot loculamenta 9 subrotundi , seminibus minoribus scepe repleti. Addit Linnaeus. ■ 1 ; j Species. 439. Camellia Iaponica. Linn. ( Tab. CLX. f. 1.) C. Foliis ovatis utrinque acuminatis , serraturis minimis. C. Foliis acute serratis acuminatis. Thumberg. Flor. Iap. p. 271. C. Iaponica. Lin. Sp. pl.vol. 3. p. 368. Tsubakki montanus vel sylvestris flore roseo simplici. Kxnipf. Amcenit. fascic. V. p. 850 . t. 851. perfectissima. (i. Tsubakki hortensis flore pleno maximo rosae hortensis. Idem loc. cit . p. 852. Camelli du Japon. Lamarck , Dici, encycl. torn. 1 . p. 572. Thea Chinensis pimentas Jamaicensis folio , flore roseo. Petiv. Ga £. tom. 33. fiS\ 4* Caulis in loco natali arboreus (dicente Thumbergio vasta et alta est arbor) : hic in Europa fruticosus , quatuor et amplius pedes altus 3 ramis teretibus glabris s T t . .. [$°o in quorum summitatibus gemma prodeunt conica , oblonge , Imbricatah Folia alterna ovata utrimque acuminata , serrata serraturis minimis, glaberrima,, nitida , coriacea, a petiolis crassis brevibus dependentia sepeque recurva, nervus longitudinalis utrimque protuberans. Stipule nulle. Flores solitarii sessiles terminales. Foliorum calycis limbus sepe scariosus. Corolla coccinea pulcherrima , petalis 5-6-7 carinato-concavis. Staminum urceolus crassus brevis : filamenta alba in quatuor phalanges aut cir- culos concentricos disposita , quorum interna libera , reliqua coalita : anthere flave. Stigmata tria , aliquando quatuor. Cl. Lin. et post eum D. de Lamarck simplex dixerunt. Fructum non vidi nisi inchoatum, eratque capsula ovato-conica trisulca trilocu- laris. Habitat p assim in sylvis et hortis laponicis. *) . V. jloridam apud D. Ceis mense maio. Obs. Capsularum loculamenta stigmatum numero respondent. Explic. fig. a Gemme. b Flos integer, c Capitulum, d Calyx in cuius fundo est germen. /Flos sectus, g Filamentorum pars a germine magis distans, h Pha- langium sectio. 440. Camellia sasanqua. Thumb. ( Tab. CLX. f. 1. ) C. Foliis obtuse serratis emarginatis. Thmberg. Flora laponica pag. 273. fig- 3 . . . . Arbor mediocris , cuius rami teretes cinerei patentes , ramulis instructi laxis villosis rufescentibus. Folia alterna pollicaria , subdisticha , erecta , ovata, obtusa, obsolete serrata , supra saturate viridia nitida , subtus pallidiora , costa crassa : petioli adpressi dimidiam lineam longi. Flores terminales sessiles , solitarii speciosi albi. Calycis foliola quinque , raro sex , nitida. Corolla petala fere semper quinque nivea , sub apice carinata emarginata , concava. Anthera flava striata. Germen squamosum : stylus filiformis staminibus longior : stigmata tria filifor- mia obtusa virescentia. Fructus : capsula ovato-conica obsole triangularis , obtusa dense villosa. Habitat prope Nagasaki in Iaponia. I). Obs. I. Stamina interdum connata in plures phalanges videntur. II. Folia ad umbram siccata odorem suavem servant , ideoque decoctum eorum feminis in usu est pro lavacro capillorum : etiam the& adduntur pro concilianda odoris gratia. I I I. Adeo similis est the& ut nihil fere nisi stamina connata distinguat , licet hac nota vix sufficere videatur , quum stamina infima basi tantum connata, et quandoque distincta appareant. IV. Planta mihi ignota : qua pracedunt desumpsi ex Thumbergii opere laudato , C 30.7 ] V. KcEmpfer , Amoenit. exot. fascic. V, p. 8 5 3 , de Camellia loquitur his verbis : Species pumila flore rubro simplici ut plurimum pentapetalo y disco seu umbi- lico stamineo , fructu tripyrcno , pyriforme y nucis pistacex magnitudinis 3 nu- cleis tribus albis rotundissimis. PARS XXXIV, DE GORDONIA. Lin. 9i3. Character genericus Gordonu. Calyx duplex : exterior 4-phyllus , foliolis oblongis deciduis : interior y-phyllus , foliolis concavis rotundatis persistentibus. Corollae petala quinque inverse ovata , concava basi unita ( an melius corolla monopetala profunde quinquepartita? ) Stamina : filamenta numerosa parva basi unita in corpus crassum germen cin- gens : antherae erectae didymae. Germen ovato-acuminatum : stylus brevissimus : stigmata quinque lanceolato- acuta , excavata , radiarim posita. Fructus : capsula sublignosa ovata cum acumine , quinque - locularis quinque- valvis. Valvulae , crassse subciiquecrae , intus acutae, extus obtusae. Semina quatuor inter singulas valvulas nigra , subreni-formia , parte superiori alata. Obs. I. S e minum figura ut in Pentapete et Swietenia ; loculamenta et valvuU ut in Suwartia , cui valde affine est hoc genus. 1 1. Species hucusque cognitae sunt frutices Carolince atque Virginiae incolae: Pari- siis haud facile frigus sustinent. 441. Gordonia lassianthus Lin. ( Tab. CLXI.) G. Foliis lanceolatis subserratis, utrinque glabris et viridibus : pedunculis axilla- ribus longis unifloris. Lamarck , Dict.encyc. vol. i.pag. 770. Gordonia. Eliis. Act . angi, anni 1 770. vol. 60. pag. 518 .t. 1 1 . Lina. Sp. pl. vol. S-P- 368- . , Alcea floridana quinque capsularis laurinis foliis leviter crenatis , seminibus co- niferarum instar alatis. 'Pluck. Amalth. 7. tab. 351 . /. 3 . Catesbi Carol. 1. p. 44. tab. 44. Aman. Act. 7. t. 353 .fi 3. Hypericum foliis lanceolatis rigidis , denticulatis ; floribus alaribus, pedunculis longissimis 3 capsulis lignosis. Mill. dict. Hypericum ( lasianthus ) floribus pentagynis , foliis lanceolatis serratis. Hort. Clifl. 380. Spec. edit. 3 .p. 1 1 o 1 . Arbor erecta semper viridis , ramis in pyramidem erectis. T t ij [ 3°8 1 . Folia alterna lanceolato-ovata utrinque acuminata, basi angustiora atque in pe- tiolum desinentia , argute serrata , glaberrima , lucida. Stipuls nullae. Flores axillares solirarii pedunculis longitudine fere foliorum. Calycis exterioris foliola 'oblonga concava , apice rotundata , quorum tria sub calyce interiore , quarta paulo infra. Interioris laciniae tomentosae ut in Hugo- - nia dispositae. Corolla alba. Staminum urceolus crassus : filamenta sesquilinearia. Capsula vix nucem avellanae aequat. Habitat in Carolina. f). 1' . V. apudD. Ceis , qui et fructum siccum communi- cavit. Explic. fig. a Flos integer, b Capitulum, c Calyx interior, d Corolla in qua observatur petalorum coalitio. e Eiusdem pars intus spectata cum staminibus* f Germen, g Stigmata aucta, h Stamen paulo auctum, i Fructus magnit. nat. k. k. Semina. 441. Gordonia pubescens. Lamarck. (Tab. CLX1I.) G. Foliis lanceolatis subserratis , superne viridibus , lucidis , subtus pubescenti- bus : floribus sessilibus. Lamarck. Dict. vol. 2. p. 770, Caulis arboreus ramosus ramis subpubescentibus. Folia . ut in praecedenti , verumtamen pagina inferiore sunt mollissime to- mentosa. Flores axillares, solitarii , versus ramorum summitates sessiles. Calycis exterioris foliola subovata, apice acuminata , tomentosa( tria dumtaxat vidi. ) Interioris foliola tnmentosa. Petala alba concava. Antherae lutes. Habitat cum procedenti. I). V. S. apud D. Ceis. PARS XXX y. DE MORISOMIA. Lin. 91 6. Character genericus Morisonia Calyx monophyllus obovatus bifidus , laciniis concavis reflexis inaequalibus * marcescens. Corolla : petala quatuor ovato-oblonga. Stamina : filamenta subviginti subulata , erecta, corolla breviora, inferne ad medietatem usque connata in corpus lnfundibuliforme : antherae oblonga erectae, r ;[ 39? 1 Germen ovatum stipitatum : stylus nullus : stigma capitatum plano-convexum puncto umbilicatum. Fructus : bacca globosa cortice duro scabro, unilocularis pedicellata. Semina plurima reniformia nidulantia Obs. Nec flores nec fructum vidi huius planta : characteres et iconem ex Plumierio et Jacquino desumpsi. 443. MorisoniA AMERICANA. Idn. ( Tab. CLX1II. ) M. Foliis alternis ovatis glabris : floribus congestis subumbellatis. M. Arbor nucis iuglandis folia. Pium, Gen. p. 36. r. 23. mss. 6. ic. 16 3. Surian. herb. n°. S43 . Morisonia. Jacq. Amer. 1 56. t. 97. Bois Mabouia. Apud incolas Gallos. Arbor inelegans pyri vulgaris altitudinis. Folia ovata, quandoque oblonga, integra, nitida, coriacea, alterna, uninervia, de- super saturate viridia , subtus dilute virentia , 5-12 pollices longa 3 petiolis utrimque incrassatis longiora. Stipulas nullas, vidi in exemplaribus siccis. Flores in ramis senioribus et iunioribus inter folia congesti : pedunculus com- munis crassus pollicaris , partiales quatuor et amplius. Calyx viridis. Corolla sordide albicans vel pallens petalis apice revolutis. Filaqienta candida : antherae luteas. Germen notulis rubris variegatus. Bacca pomi magnitudinis : cortex durus notatus punctis ferrugineis : caro mollis albicans. Habitat in America calidiori , Carthagena Martinica , &c. f) . Explic. flg. A Umbella florida. B. Flos.*C Calyx cum genitalibus. D Fructus. £ Semen. PARS XXXVI. DE GOSSYPIO. Lin. 910. Character genericus Gossypii. Calyx duplex : exterior monophyllus profunde partitus in tria foliola saepissime laciniata : interior multo minor monophyllus cyatiformis obtuse quinquefa- riam emarginatus. Corolla : petala quinque basi coalita , magna. rotundata convoluto-patentia. Stamina : tubus germen cingens stylum vaginans , corolla brevior , filamentis brevibus onustus : antherae reniformes. [jioj Germen globoso-acum matum : stylus simplex, apice clavatus, sulcatus t stigmata tot quot sulci s.xpe coalita 5.4. Fructus capsula ovato-acuminata, sulcis 5-4 notata, calyce interiori basi cincta , 3-4 loculatis, 3-4 valvis. Semina 3-8 in unoquoque loculamento , ovato-acuminata , lana involuta. Obs. Gossypia genus constituunt valde naturale , et ut in generibus naturalibus evenit , species vix differentias accipiunt : ad h&c seminum lana , utpote texto- ris. arti utilissima , homines impulit ut Gossypii species per universum orbem inquirerent , repertas adsportarent in patriam , alias aliis adproximarent , at- que indigenas quodammodo redderent,qua sponte crescebant in calidioribus regio- nibus ; unde morum immo et habitus differentis prodiere : qus omnia si cultori- bus j si arti sunt utilia , botanicis difficultatem pariunt ad statuendos specierum characteres , qui antiquorum auctorum notis respondeant. Species. 444. Gossypium herbaceum. Lamarck. ( Tab. CLXIV. f. 2. ) G. Foliis quinquelobis , subtus uniglandulosis, lobis rotundatis mucronatis, calyce exteriore serrato. Lamarck. Dict. vol. 1 . p. 133. Xylon , vel Gossypium herbaceum./. Bauh. i.p. 343 , Tournef 10 1. Gossypium frutescens semine albo. Bauh. pin. 430. Cam. epit. 2.03. Lob. icon. 6 50. Dodon. pempt. 66. G. Foliis quinque lobis , subtus glandulosis caule herbaceo Ixvif-Linn. Sp. pl. tom. ). p. 355. Goss. alepicum. R. H. P. Caulis teres erecto-procumbens ramosus tripedalis, tener subtomentoso-hispi- dus , ut et petioli et pedunculi 3 senior rubescens , punctis fuscis variegatus. Folia alterna' orbiculata subcordata quinquelobata , lobis rotundatis cum acu- mine : petioli saepe folio, longiores. Stipulae lanceolatae. Flores oppositifolii aut laterales , solitarii pedunculis incrassatis. Calycis exterioris foliola basi coalita , suntque laciniata : interior viridis punctis nigris variegatus. Corollae petala flava orbiculata subcrenata , unguibus purpureo-maculatis. Staminum tubus crassus , corolla multo brevior : filamenta alba , antherae luteae. Germen ovatum : stylus simplex apice 3-4 sulcatus : stigmata 3-4 coadunata. Capsula 3 -4 locularis : semina circiter quinque cinerea in singulis loculamen- tis , ovata, supra cuspide setacea nigra terminata , atque undique involuta lana candidissima. Habitat in Oriente , Sentgal , Alep. (fl. Habui floridum a mense iunio usque ad septem' rem ,• fructus maturat. Obs. I. Plantam descripsi Tournefortio et aliis antiquioribus notam : Linnsus aut aliam descripsit hoc nomine , aut typographi vitio legitur in opere citato eglandulosis pro uniglandulosis. 1 1. Hcec species a reliquis distinguitur lobis quinque rotundatis cum acumine , Explicatio fig. c Capsula, d Semen, e Folium mag. nat. [ 111] 445* Gossypium mierantum. ( Tab. CXCIII.) G. Foliis quinque lobis uniglandulosis glaberrimis : calyce superante corollam. Tota planta glaberrima , nec tamen lcevis : caulis enim petioli atque pedunculi sunt punctis nigris exasperati. Caulis erectus sesquipedalis ramosus rubescens. Folia univlandulosa alterna , petiolis subarqualia , quinquelobata , lobis orbicu- lato-acuminatis. Stipular lanceolatar. Flores solitarii , oppositi folii. Calyx exterior profunde tripartitus , segmentis cordatis striatis laciniatis , corolla longioribus : interior multo minor, quinquedentatus , viridis punctisque ni- gris variegatus; ad cuius basim et prope divisionem calycis exterioris exstant glandulae tres albicantes. Corolla lutea, petalis ovato-acutis , extus subpubescentibus , unguibus interne purpureis. Staminum tubus corolla brevior : filamenta brevissima : antherae luteo-rii- bentes. Germen globosum : stylus simplex : stigmata quatuor virentia. Habitae in Hispahan. V. floridum in R. H. P. ultimo augusto . 446. Gossypium arboreum. Linn. (Tab. CLXV. ) G. Foliis palmatis lobis lanceolatis ( setula brevi terminatis addo Cav. ) caule fru- ticoso. Linn.Sp. pl. vol. $.p. 35 6. Lamar. Dict , tom. l.p . 134. Xylon arboreum. J. B. I. p. 34 6. Tournef. 101. Goss. arboreum gotnem segiar. Alp. 3 3. Cudupariti. Rheed. Mal. 1 . p. 5 5 . t. 3 1 . G. Herbaceum , vel Xylon maderaspatense rubicundo flore pentapyllaeum. Pluk. Alm. \-ji.t. 188./ 3. An Gos. rubrum. Forsk FEgyp. nQ . 88? Caulis fruticosus decempedalis , ramis villosis. Folia alterna , petiolis villosis paulo longiora , palmata , lobis quinque lanceo- latis apice mucronatis 3 atque in nervo praecipuo glandulosis : stipular lanceo- latar angustae. Flores solitarii pedunculis brevibus. Calyx exterior parvus foliolis cordato-ovatis integris , saepius tamen dentatis : interior multo minor. Corolla in sicco Fusco-rubra, (an in vivis sulfurea?) petalorum unguibus macula fusca notai$. & ^ Staminum tubus corolla dimidio brevior , filamentis brevissimis onustus : an- therae parvae 'sulfureae. Germen ovatum : stylus tubo longior apice sulcatus : stigmata 3 ? Fructus : capsula ovato-acuta parva avellanae magnitudinis , trilocularis. Habitat in India Orientali. V. S. apud D. de Lamarck. Obs. Loborum setula character est proprius huius piant*.. 447. Gossypium vitieqlium. Lamar. ( Tab. CLXVI. ) G. Foliis palmatis qiunquelobis_( superioribus tri lobis addo Cav an.) acutis subtus tiniglandulosis ; calyce exteriore profunde lacinia to; Lamarck Dlct . vol. i. - P' 1 3.5- . G. Latifolium. Rump u. Amb. 4 . p. 37. t. 1 5. G. Arboreum. Merian. Surin. t. 10. G. Frutescens annuum folio vitis ampliore quinquefido. Pluck. Alm. 172. t. 188./. 2? G. Glabrum. Lamar. Dlct. vol. 2. p. 135. n°. 8. G. Annuum foliis quinque lobis , superioribus trilobis subtus in nervo princi- pali glandula ulcerosa notatis. Commers. herb. et mss. Caules diffusi decumbentes saepe atropurpurascentes glabri , punctisque nigris asperiusculis variegati. Folia alterna , petiolis longis maiora , palmata lobis acutis ; quorum quinque in foliis inferioribus , tres in superioribus utrimque glabra , aliquando subto- mentosa pagina inferiore : in nervo principali prope petiolum glandula no- tatur. Stipulae lanceolatae longae. Flores solitarii magni laterales. Calyx exterior magnus , cuius foliola subovata sesquipollicaria , sunt profunde laciniata : interior parvus , quinquedentatus. Corolla calyce maior lutea : petalis striatis atque oblique convolutis 3 ad ungues maculatis ^-macula purpurea. Staminum tubus corolla brevior. Stylus apice laciniatus. Capsula trilocularis : semina nigricantia ovata G- 1 o. in singulis loculamentis. Habitat in India Orientali. Ir. S. communicatum a D. Thouin. Observationes ex Commersonio. I. Stigmata variant 3-4-5. atque capsula est 3-4 locularis. 1 1. Glandula sub calycibus sex adsum , ire, ■> scilicet sub calycis exterioris basi in insertione pedunculi hiulcce ; totidemque sub interiori calyce , qua nempe coales - eunt calycis exterioris lacinia. Differt hac species a G. Peruviano glandularum numero in foliis et calycibus y tum etiam loborum divaricat io ne. CommerSonius in herbario j loquens de planta , quam sistit Pluhenetii figura supra laudata , dixit : Semina omnia in medio, tomento stipata , nudeque sibi ad invicem adpressa , quum in G. vulgari sint per tomentum sparsa eodemque seorsim involuta. Herb. InsuU Francia apud D. de Jussieu. 448. Gossypium hirsutum. Lin. ( Tab.CLXVII. ) * G. Foliis quinquelobis subtus uniglandulosis 3 ramis petiolisque pubescentibus. Linn. Sp.pl. vol. 3. p. 3 56. Lamarck Dlct. tom. 2. p. 134. qui addit : Calyce exteriore subintegro. Xylon americanum pratstantissimum , semine virescente. Tournef. 101. G Frutescens pentaphyllos barbadense. Pium. Alm. 17 1. 1. 299 .f. j. Caulis teres, cortice cinereo-fusco , ramosus bipedalis (mihi) villosus ut et petioli. Folia alterna petiolis subatqualia , palmato quinqueloba , lobis apice angustato- acuminatis , inaequalibus , medio longiore : glandula unica in nervo principali. Stipula; lanceolatte. Flores solitarii oppositifolii pedunculis pollicaribus. Calyx exterior profunde partitus in tria foliola pollicaria cordata, apice triden- tata : interior brevis. Corollx luteae. Habitat in regionibus calidioribus America. V. V. Obs. I. Hac planta potius herbacea et annua videtur quam frutescens : si in her- bariis observatur , tunc caulis prasertim lignosus apparet. 1 1. Calycem semper vidi ut supra descripsi. 449. Gossypium peruyianum. ( Tab. CLXVIII. ) G. Foliis quinquelobis acutis triglandulosis : calycibus exterioribus triphyllis triglandulosis. Caulis teres erectus glaber viridis , punctis nigris variegatus , tripedalis : quum veterascit , cortice tegitur subcinereo. Folia alterna distantia magna cordata, petiolis paulo longiora, subtus tomentosa : inferiora integra lato-ovata acuminata : superiora quinqueloba , lobis acumi- natis nonnihil canaliculatis } glandulae tres. Stipulae lanceolato-falcatae marces- centes decidux. Calyx exterior triphyllus magnus , foliolis cordato-auriculatis striatis , superne laciniatis : in singulorum insertione glandula exsistit subglobosa melliflua, quae fructu maturo cavitatem sistit : interior monophyllus multoties minor , obscure quinque crenatus , punctisque nigris variegatus : ambo persis- tentes. Corolla lutea magna subvillosa , petalis rotundatis dente magno ad latus exter- num , et maculis rubris ad ungues. Staminum tubus corolla brevior, albus , atque innumeris filamentis onustus : an- therx globulosx lutex. Germen piriforme : stylus longitudine tubi : stigmata tria planiuscula ob- longa. Fructus ; capsula ovato-acuminata trisulca trivalvis trilocularis : loculis poly- spermis. Semina obovata nigra , longa et candidissima lana obvoluta Habitat in Peru. cf*. Habui floridum mense augusto : fructum dedit decembri. Exp..fig. qux plantam sistit magnitudine naturali multo minorem ; verumta- men fructificationis systhema magnitudinis est naturalis : a Flos integer, b Ge- nitalia. F Fructus in quo c Calyx interior. dddV alvulx. ee Lana convoluta. E Eadem expansa seminibus inhxrens. 450. Gossypium religiosum. Lin. ( Tab. CLXIV. f. 1.) G. Caule hispido : foliis trilobis et quinquelobis uniglandulosis stylo exerto. G. Foliis trilobis acutis subtus uniglandulosis , ramulis nigropunctatis. Li .n. Sp. pl. tom. $.p. 3 5 6. G. Tricuspidatum , foliis trilobis acutis subtus uniglandulosis /petiolis pedun- culisque villosis , calyce exteriore profunde laciniato. hamarck Dict. tom. z. WlJ5- y v Caulis tripedalis erectus sulcatus ramosus rubescens , pilis albis numerosis hirtus ( quemadmodum et petioli. ) Folia alterna petiolis saepe breviora , nonnulla inferiora praesertim ovato-acu- minata , reliqua triloba , raro quinqueloba , lobis latis versus apicem acumi- natis , uniglandulosa, subglabra. Stipulae lanceolatae , deciduae. Flores axillares solitarii , pedunculis petiolo brevioribus. Corolla initio alba , deinde roseo-rubra , petalis integerrimis. Calyx exterior profundissime tripartitus 5 foliolis cordatis villosis laciniatis : in- terior viridis punctisque nigris variegatus. Staminum tubus corolla brevior, innumeris filamentis onustus : antherae luteae reniformes. Germen ovatum : stylus longus , ante expansionem capituli exertus : apice incrassatus sulcatus , punctisque minimis notatus : stigmata tria saepe coalita. Capsula ut in praecedenti. Habitat ad Caput Bon& Spei , (fi. Habui jloridum mense augusto. Colitur in R. H. P nomine coton blanc de Rome . Obs. I. H&c spicies a ceteris distinguitur stylo longo ante jloris expansionem exerto , et corollis albis immaculatis quee postea rubescunt, \\. V arietatem colui ( quam sistit figura magnitudine naturali multoties minor ) in qua calyx exterior non est profunde tripartitus. III. In Regio Horto Parisiaui plantam vidi n’ edum floridam nomine Gossypii Flavi Siam, qua facie ad hanc videtur reducenda ; folia sunt ipsi omnino eadem ac Goss. religioso : verumtamen lana est flava , non alba ut in ceteris speci&bus. Explic. fig. a Flos integer, b Calyx exterior. 45 1. Gossypium indicum. Lamarck. [ Tab. CLXlX. ) G. Foliis subtrilobis , subtus eglandulosis , lobis cuneatis brevibus. Lamarck Dict. tom. z. p. 134. qui addit : fructu conico. Gossypium capas. Rump . Amb . 4. p. 33. tab. i z. Caulis a tribus ad quindecim pedes altus pro locorum differentia , ramosus , ra- mis pubescentibus. Folia alterna , petiolis subaequalia , 3-5 lobata , lobis subcuneatis acutis , nervis eglandulosis. Stipulae lineari knceolatae. Flores solitarii pedunculis incrassaris petiolo brevioribus. Calycis exterioris laciniae profundae aliquando integrae , saepius apice tripartitae. Corolla lutescit , petalis emarginatis, quorum ungues ornantur macula purpurea*. Staminum tubus corolla brevior. Stylus tubo longior. Capsula ovato-acuminata trisulca , trilocularis. Habitat in India Orientali. V. S. apud D. de Lamarck. Obs. I. Rumphius dixit capsulas aliquando esse quadriloculares. 1 1. Qiidi Linnaus dixit de Gossypio herbaceo , huic . 59. quamquam calycis exte- rioris foliola sint angustiora 455. WaLTHERIA MICROrHYLLA. ( Tab. CLXX. f. 2.) W. Foliis ovatis minimis serratis plicatis : floribus axillaribus glomeratis. Betonica arbore§cens maderaspatana , villosis foliis profunde venosis.' Pluk. Almag. 67. Phyt. tab. x 50 .fig. 5. Monosperm - althaea villosa folio minore. Isnard. Act . Paris, anni 172.1» pag. 278. W. Angustifolia , foliis lanceolatis serratis nudis ? Lin. ubi supra n °. 2. Pota planta parce tomentosa. Caules teretes ramosi. Folia ovata , vix quatuor linearum longitudinis , latitudine paulo minore , cras- siuscula serrata , nervis inferne protuberantibus. Stipulae breves subulatae. Flores axillares glomerati subsessiles. Reliqua ut in praecedenti. Habitat in India Orientali. V. S. communicatam a D. de Lamarck ex collectis a D. Sonnerat Explic. fig. m Flos integer, n Calyx exterior. 0 Petalum, p Genitalia aucta, q - Semen. 456". Waltheria ovata. ( Tab. CLXXI. f. 1. ) W. Foliis lato-ovatis acuminatis serrato-dentatis tomentosis crassis , floribus' racemosis congestis. Aubentonia tomentosa, foliis cordatis , duplicato-serratis ,. alternis , petiolatis , stipulatis , utrimque tomentosis , floribus secundis congestis, Dombey herb. Tota planta valde tomentosa . Caulis fruticosus 3-4 pedalis ramosissimus , ramis horizontalibus. Folia alterna-ovata acuta , serrato-dentata , nervis inferne protuberantibus ; petioli crassi duarum linearum. Stipula: lineari subulata: decidua:. Flores veluti racemosi , racemis axillaribus foliosis. Florum acerbi subsessiles , alterni sursum spectantes- . .f>8l Calyx exterior subtriphyllus , foliolis ovatis acatis concavis : interior maior peni ragonus , utrimque acuminatus , apice quinquedentatus. Corolla lutea , petalis calyce paulo longioribus emarginatis. Stamina : filamenta quinque corolla: longitudine , in urceolum basi coalita : an- therae subreniformes versatiles. Germen ovatum tomentosum : stylus brevis j stigma incrassatum. fructus : pellicula tomentosa semen unicum tegens. Habitat in Peru. V. S . communicatam a D. Dombey. Obs. In herbario' D. de Jus si eu plantam vidi huic omnino similem : verumtamen in genitalium anatome vidi i stamina quinque aliquando sex in tubum coalita y quorum filamenta brevia , corollaque triplo breviora ; z°. stylum exertum , ca- pillarem, corolla longiorem ; 3 ®. stigma globosum ex plw ibus globulis minimis rufescentibus compositum. Hanc repent in regno Peruano D. Joseph dejussieu. Genitalia sistit littera X. Explicatio fig. a Floris capitulum, b Calyx exterior, c Interior, d Idem expansus. e Corolla. /Petalum, g Stamina, h Germen, i Semen obductum pellicula, k Idem nudum. PARS XXXVIII. DE MELOCHIA. Lin. 894. Character genericus Melochi^. Calyx simplex aut duplex persistens : exterior, si adest, triphyllus, foliolis longis, non in orbem sed ad alteram partem positis : interior monophyllus semi- quinquefidus. - Corolla : petala quinque obeordata , patentia , quorum ungues angustissimi. Stamina : filamenta quinque libera , basi in urceolum coalita , germen cingen- tem : anthera: quinque bilobae subovatae. Germen ovatum : styli quinque subulati erecti , quandoque persistentes : stig-; mata simplicia. Fructus : capsula subrotunda aut quinqueangularis , quinquelocularis , quin- quevalvis : valvulis dehiscendo saepe cornutis 3 loculamentis mono aut disper- mis. Semina subrotunda , altera extremitate nonnihil acuta. Obs. I. Corolla in hoc genere est mediate staminifera ; ex ejus enim fundo urceo- lus exsurgit , qui postmodum in filamenta partitur. II. M. Borbonica fructus est quinquecapsularis. III. Genus hoc , affine Mahernia et Her mania , distinguitur ab utroque filamtn ^ iis capillaribus liberis , basi dumtaxat coalitis. Conferantur characteres. [ JI9 ] IV. Species omnes sunt exotica , delectantur in regionibus calidioribus utrius - India. Species. 457. MelochiA pyramidata. Lin. ( Tab. CLXXII. f. 1.) M. Foliis ovato-lanceolatis serraris glabris : floribus umbellatis oppositifoliis. M. Domimcensis Jacq. hort.jtab. 50. Althaea brasiliaiia frutescens rhcaxnato flore , fagopyri semine. Pium. Alm. 25. tab. 131./3. M. Floribus umbellatis , capsulis pyramidatis pentagonis , angulis mucronatis , foliis nudis. Lin. Sp.pl. vol. 3. p. 304. Tota planta glaberrima . Caulis teres ramosus ruber bipedalis et amplius. Folia alterna , petiolis longiora ovato- acuta serrata , costis profundis parallelis a nonnihil canaliculata. Stipulae rubrae subulata: basi carnosae. Flores umbellati: pedunculus communis oppositifolius , vix semiuncialis : par- tiales breves , subquinque ad basim involucrati stipulis duabus aut tribus. Calyx monophyllus globoso-acuminatus 5 semiquinquefidus , laciniis acumine setoso rubro terminatis. Corolla campanulato-patens violaceo-rubra , petalis quinque raro sex apice rotundatis. Filamenta flava corolla breviora. Germen viride : Styli albicantes. Fructus : capsula orbiculato - pentagona angulis compressis , quinquelocularis , quinquevalvis , valvulis biaristatis. Semina solitaria aut bina in unoquoque loculamento. Habitat vas sim in India orientali et B rasilia. V. V.f-oret iulio et augusto. Ofi. Colitur in R. H. P. Expl. fig. a Umbella florum, b Petalum, c Calyx sectus. D Stamina, d Eadem. e Antherae aucta:. /Germen cum stylis. A Idem auctum. £ Capsula, h Eadem aliter spectata, k Eadem dehiscens. I Semen. 45S. Melochia tomentosa. Lin. ( Tab. CLXXII. f. 2. ) M. Foliis ovatis serratis tomentosis : floribus umbellatis axillaribus : stylo quin- quefido. M. Floribus umbellatis axillaribus , capsulis pyramidatis pentagonis 3 angulis mucronatis , foliis tomentosis. Lin. Sp.pl. vol. 3. p . 30 5. Miller. Dict. nv. 2.' Jacq. Amer. 1 9 3 . Abutilon herbaceum procumbens, betonicae folio, flore purpureo. Sloan.Iam 07, hist. i.p. 220. t. 145)» Tota planta tomentosa. Caules teretes ramis alternis. Folia ovata , plicata , serrata , glauca. Stipulas subulatae erectae. Flores umbellati, umbellis axillaribus. Involucrum breve setaceum polyphillum: pediceili subquinque. Calyx turbinatus , profunde partitus iri quinque lacinias lanceolatas. Corolla purpurea calyce multo maior. Staminum urceolus brevis : filamenta corolla breviora. Germen pentagonum utrimque acutum, stylus simplex, crassiusculus, apice setis quinque terminatus. Fructus ut in praecedenti : loculamenta disperma. Habitat in insula Sancti Dominici. V. S. communicatam a D. Fouge- roux. Tp. Obs. Variat quandoque foliis oblongis acutis. Explic. fig. m Calyx, n Corolla cum staminibus, o Germen./? Fructus, q Idem dehiscens. 459. Melochia odorata. Lin. Supp. (Tab. CLXXIII. f 2. } M. Foliis subcordatis , ovato-acutis , biserratis , glabris ; paniculis peduncula- ris compositis. Lin. Sup.p. 302. Folia subcordara ovato - acuta biserrata glabra fere semipedalia , nervis subtus protuberantibus. Stipulae Flores paniculati paniculis longe peduncularis , ramosis : pedunculi et petioli breviter tomen tosi. Calyx striatus , semiquinque partitus , laciniis acutis. Corolla calyce plusquam dupla , petalis apice rotundatis , unguibus acutis ur- ceolo staminifero affixis. Stamina : filamenta quinque corolla paulo breviora prope basim latiuscula , ac tandem in urceolum coalita : anthene ovatae. Germen globosum hirsutum sulcatum : styli quinque , raro sex. Fructus capsula globoso-sulcata hirsuta , quinquelocularis, quinque valvis, locu- lis polyspermis. Habitat in insulis Tanna et Tongatabu : adsportavit fragmenta D. For ster. V.S. folia et paniculam commun. a D. Jacquino. Obs. Capsula variat loculamentis sex. Explic. fig. A Capitulum. B Calyx. C Petalum. D Stamina. E Germen. F Fruc- tus. G Semen. 460. Melochia depressa. Linn. ( Tab. CLXXIII. f. 1 .) M. Caule fruticoso humili : foliis ovatis serratis tomentosis : floribus axillaribus solitariis. M. Floribus solitariis , capsulis depressis pentagonis, angulis obtusis ciliaris. Lin. Sp.pl. v. }.p. 305. n°. 3. Mill. dict. n° . 3. C 3^1 J Tota planta tomentosa. Radix lignosa , ramosa , longior tota planta. Caules fruticosi , palmares. Folia alterna petiolis longiora , ovata , serrata , parva. Stipula: la nceolata: de cidua:. Calyx monophyllus semiquinque partitus. Corolla sulphurea calyce dupla. Stamina : urceolus flavus germen cingens , terminatus’ filamentis quinque erec- tis : anthera: ovata:. Germen globos.um villosum : styli quinque rubri filamentis breviores. Frutum non vidi. Habitat in Peru. V. S. communicatam a D. Dombey. Obs. Tota facies est Sides , sed fructificatio Melochio. ■ Expl. fig. a Flos, b Calyx, c Petalum, d Stamina aucta, e Germen auctum. 461. Melochi a supina. Lin. M. Floribus capitatis : foliis ovatis serratis : caulibus procumbentibus. Lin. ubi supra n°. 6. Alcea pusilla supina , Geranii exigui maritimi folio et facie Maderaspatensis , fructu in summo caule glomerato , pericarpio duro. Pluk. Alrnag. 1 4. tab. 1 3 l’f 4* Habitat in India. Planta mihi ignota. 462. Melochia Borbonica. (Tab. CLXXIV. f. i. ) M. Foliis ovato-lanceolatis , acumine producto , dentatis : floribus axillaribus glomeratis : fructu quinquecapsulari. Caules teretes ramosi , ramis virgatis , tripedales. Folia alterna petiolis quadruplo longiora , subcordata , basi orbiculata , sensim angustiora atque in acumen longum acutum terminata j dentata, quinque- nervia , utrimque subvillosa. Stipula: breves ovata:. Flores axillares in globulis sessilibus glomeratae. Calyx parvus , dentibus acutis. Corolla lutea vix calyce maior. Antherae luteae. Germen globosum : styli quinque longitudine fere staminum. Fructus villosus globosus ex quinque capsulis coadunatis compositus. Capsula: subtriquetrae monosperma. Habitat in Insulis Bourbon , Francice atque Sancti- Dominici. V. S. Comm. a D . Thouin. Obs. A procedentibus differt fructu quinquecapsulari. Explic. fig. a Calyx, b Stamina, d Eadem aucta, c Germen, e Idem auctum. / Fructus. £ Capsula, h Semen. 463. Melochia corci-iorifolia Lin. ( Tab. CLXXIV. f. 2. ) Xx M. Foliis ovato-lanceolatls subtrilobis , serratis glabris : floribus capitatis termi- nalibus. M. Floribus capitatis sessilibus , capsulis subrotundis , foliis subcordatis , sublo- batis. Lin. ubi supra n°. 5. M. Corchorifolio Dill. Hort. Elth. 221. t. \-j6. f. 217. Airhtea peregrina, longiore betonica folio, floribus albis perexiguis, capitulis arcte conglomeratis. Pluk. Alm. 25. tab. 44. f 5. Tsieru vren. Rheed. Hort. Mal. y.p. 143./. 73. Caules ramosi , ramis virgatis scabriusculis. Folia alterna petiolis longiora , ovato-lanceolata , subtriloba , serrata. Stipulas acura: breves deciduas. Flores capitati terminales. Calyx duplex : exterior ex tribus setulis : interior minor urceolatus , quinque denticulis terminatus. Corolla calycibus longior purpureo-flavens. Staminum filamenta brevia: antheras ovatae.. Germen globosum : styli quinque basi coaliti. Fructus globosus , qui videtur capsula quinquelocularis loculis monospermis r secundum Dillenium capsulas quinque. Habitat in India orientali. V. S communicatam, a D. de Lamarck. Obs. L An loculamenta quinque sint totidem capsula determinare non potui valvulas tamen in duas partes concavas separabam y quod hoc ultimum in- dicat. I I. Rheedlus in descriptione huius planta dixit : Stamina in floribus novem * surrecta , flavis apicibus dotata cum breviori stylo. Fortasse stylorum maxi- mam partem pro filamentis sumpsit. Explic. fig. 0 Calyx interior, p Exterior. O Ambo aucti, q Corolla. P Flos integer auctus in quo calyces revoluti, r Fructus. 4^4. Melochia concatenata. Lin. ( Tab. CLXXV. fig. 2.) M. Foliis sublanceolatis serratis : racemis florum terminalibus numerosis. M. Racemis confertis terminalibus : capsulis globosis sessilibus. Linn. loco citato n°~. 4. Alcea indica , flosculis parvis, fasciculatim ramulis adfixis. Pluk* Alm. 2 6. 5- Tota planta parce villosa. Caulis ramosus , ramis divaricatis.- Folia alterna , petiolis longiora , serrata 3 superiora angusta , lanceolata infe- riora ovato-lanceolata. Stipulae lanceolata:. Flores minimi , racemosi , terminales , involucrati setulis , atque stipulis. Calyx duplex : interior minimus > semiquinquepartitus : exterior triplo longior triphyllus foliolis angustissimis , uterque invoiucratus setulis plurimis» Corolla: petala quinque minima lutea ( in sicco. ) Staminum filamenta quinque brevia , basi coalita. Germen globosum : styli quinque calyce interiori longiores. Fructus globosus , estque capsula quinquelocularis , loculis monospermis* Habitat in w.raque India atque in Senegal unde adsportata a D. Adansonio. V S. unicum exemplar apud D. de Jussieu. Explic. fig. g Calyces- h Fructus, i Valvula bipartita, k Semen. 465. Melochia hirsuta. ( Tab. CLXXV. f. 1.) M. Foliis ovatis inaequaliter serratis : spicis florum terminalibus densis hir- sutis. Tota planta , praecipue tamen spica hirsuta. Caulis teres virgatus. • Folia alterna petiolis duplo aut triplo longiora , ovata , versus apicem angustata s inaequaliter serrata. Stipula; longae lanceolatae. Flores spicati numerosi minimi terminales. Calyx duplex : interior parvus semiquinquefidus laciniis acutis ciliatis : exterior maior ex tribus aut pluribus foliolis lanceolato-acutis ciliaris. Reliqua ut in prxcedenti. Habitat. ..... V . S. apud D. de Jussieu. Obs. I. Hac species affinis pracedenti , differt ab ea , inflorescentia. 1 1. Ultima tres species calyce duplici ad Malvas et Dombeyas accedere viden- tur : verumtamen ab illis differunt filamentis quinque liberis basi dumtaxat coa- litis , ut alia pr&teream. Conferantur Dombey& atque Malva characteres cum illis Mtloehhtt , quos tradidi. Explic. fig. a Calyces, b Interior auctus, c Corolla cum staminibus aucta, d Ger- men. e Fructus f. Semen intra loculum. PARS XXXIX. DE MAHERNIA. Lin. 424. Character genericus Maherni^e. Calyx monophyllus semiquinquepartitus laciniis acutis persistentibus. Corolla : petala quinque apice rotundata patentia, unguibus angustata. Stamina : filamenta quinque conniventia, basi in urceolum coalita, prope anthe- ram dilatata in tuberculum cordatum , postea capillaria brevissima : antherx subsagittatx conniventes didymx , apice utrimque perforati. ( ut in Solano. ) Germen subpedicellatum globosum : stylus simplex subulatus antheris paulo longior. Stigma acutum. Fructus : capsula globoso-ovata quinquelocularis , quinquevalvis , loculis po- lyspermis. L x x i? c . . [JH] Semina subreniformia altera parte acuta. Obs. 1. Affimt s summa Hermannice ;a qua differt 3 i° .staminibus capillaribus , quibus supposita sunt corpora cordata tuberculosa ;quce non rcperiuntur in Hei - manni a , cuius filamenta sunt lata et v eluti utrimque membranacea ; zQ . stylo simplici. I 1. Si Mahernia cum Hermannia coniungitur , ut quibusdam placet , tunc tem- poris et Mele, chia ipsis adiungenda erit : sunto ergo characteres essentiales; Mahernis, : filamenta capillaria prope apicem tuberculosa. Hermannia : filamenta lata , atque petalorum ungues in tubum cucullatum plicati. MelochU : filamenta capillaria nuda. Omnes hucusque cognitce Mahernhe species sunt firuticuli promontorii Bon<& Spei accoU. Species. 4 66. Mahernia verticillata. Lin. (Tab. CLXXVI. f. i. ) M. Foliis verticillatis linearibus ( subciliatis pedunculis bifloris. Addo Cav. ) Lin. Sp pl. vol. i.p. 77 6. nQ . i. Hermannia ciliaris foliis lanceolatis acutis integris serratisque ciliatis. Lin.Supp. pa& 3°i- Cistoiaes frutex fEthiopicus , parvis coronopii foliis ad nodos caulem radiatim ambientibus. Pluk. Mant. 5 o. t. 344 •/ 3- Caulis fruticosus teres scaber ramosus , bipedalis. Folia verticillata , linearia , brevia , inaequalia , integra , aut pinnatifida, 8-1 o. Stipulae Flores terminales et axillares bini nutantes : pedunculus communis plusquam pollicaris erectus, bractea terminatus amplexante, inciso-crenata , e cuius centro pedicelli duo inaequales breves. Caly.x villosus. Corolla lutea , venis rubescentibus. Staminum tubercula tomentosa : antherae hastatae. Fructus : capsula ovata ciceris magnitudine. Habitat ad Cap.Bon. Sp. V.S. communicatam a D. Thunbergio. %). Explic. fig. a Calyx, b Petalum, c Germen, d Stamina, e Eadem aucta.^Stamen auctum. £• Fructus, h Semen. Obs. Examinatis p antis ( quas Cl. Thunbergio debeo ) reperi unam eamdemque esse M. verticillatam Linn&i , atque Her. ciliatam supplementi. Blukenetii definiuo atque tabula ad hanc speciem pertinet, minimevero ad M. pin- natam : errore ergo legitur contrarium in Lin. opere citato. 467 . Mahernia heterophylla. ( Tab. CLXXV1II f. 1.) M. Caule fruticoso subhispido : foliis verticillatis polymorphis : pedunculis 4-floris. Caulis teres, nonnihil scaber , aliquando flexuosus , ramosus. Folia verticillata (6,7.) quorum unum petiolatum , incisum , ovatum aut lan- ceolato-obtusum , reliqua sessilia , minora , linearia, partim integerrima , r 3 2-5 3 partim apice trifurcata. Stipulae breves angustae tres aut quatuor. Florum pedunculus communis ad folium petiolatum oppositus erectus, pollicaris, terminatus cucullo monophyllo ex cuius centro pedicelli prodeunt saepe quatuor. Calyx tomentosus laciniis acutis. Corollae petala lutea subcrenata. Staminum tubercula tomentosa. Fructus. .... Deerat in exemplaribus. Habitat ad caput Bona Spei. *) . V. S. apud D. de Juss':eu. Explic. fig. a Involucrum cucullatum. b Calyx, c Stamina, d Eadem aucta, e Sta- men auctum./ Petalum. 468. Mahernia pulchella. ( Tab. CLXXVII. f. 3. ) M. Caule spithameo erecto lrevi foliis lanceolads pinnatifidis , pinnis integris incisisque. Lin. Sup. inter Hermannias ,p. 302. Tota planta glaberrima. Ex eadem radice crassa lignosa , caules prodeunt numerosi fruticosi , erecti , + laeves , trium aut quatuor pollicum. Folia alterna lanceolata pinnatifida , laciniis linearibus. Stipulae basi latae , apice setaceae. Flores gemini : pedunculus communis brevis 3 partiales brevissimi 3 involu- crum trifidum. Calyx ut in superioribus. - Corolla parva rubescens petalis integris. Reliqua ut in congeneribus. Hab tat cum procedentibus. I). V. S. communicatam a D. Thunbergio. Explic. fig. X Stamina aucta. 469. Mahernia pinnata. Lin. (Tab. CLXXVI. f. 2.) M. Foliis bipinnatifidis : pedunculis capillaribus elongatis bifloris. M. Foliis tripartito pinnatifidis. Unn. Sp. pl vol. \ . p,-/~6. Hermannia diffusa procumbens , foliis lanceolatis pinnatifidis : pinnis integris dentatisque , pedunculis capillaribus bifloris. Linn. Supp, 302. Hermannia frutescens folio multifido tenui, caule rubro. Bocrh. Lugd. \ .p. 273. Caules fruticosi, teretes , numerosi , prostrato. erecti , pedales. Folia alterna petiolata bipinnatifida pinnulis alternis, laciniis linearibus. Stipulae bi trifidae. Flores axillares et terminales , bini , nutantes , campanulati. Pedunculus com- munis pollicaris erectus , bractea terminatus amplexicauli inciso-crenata , e cuius centro prodeunt pedicelli duo breves inaequales. Calyx ut in praecedentibus. Corolla campanulato-patens pulcherrime rubra petalis ovatis , basi angus- tissimis. «Staminum tubercula viridia. ,, !>«] Reliqua ut in congeneribus. Habitat cum procedenti. I). V. V. apud D. Ceis. Floret maio tun. et iul. Obs. I. A procedenti valde diversa quamquam foliis sim iis. I I. Linnai Supp. planta (quam attente examinavi communicatam a D. Thum - bergio)ab hac differt corollis luteis quorum petalorum ungues sunt in tubum cucul- laturn plicati. Propter omnimodam in reliquis similitudinem ad hanc speciem revoco tanquam varietatem valde notabilem. Explic. fig. A Capitulum. B Calyx. C Corolla. D Stamina. E Eadem aucta, i* Filamentum. G Germen et stylus. 47c. Mahernia glabrata. ( Tab. CC. f. i.) M. Foliis lanceolatis acutis inciso-serratis glabris , floribus cernuis. Linn. Supp. inter. Hermann. Caulis 'Fruticosus , cuius rami aggregati subsecundi. Folia alterna distantia breviter petiolata , lanceolata , acuta dentibus aliquot utrimque. Stipulae acutae , basi latae , breves. Flores bini cernui, quorum alter ad involucrum subsessile , alter peduncutatus : utriusque pedunculus communis erectus , plusquam pollicaris, oppositifo- lius. Calycis laciniae acutae. Corolla lutea. • Staminum filamenta prope antheras incrassata , cordiformia , villosa. Stylus simplex. Reliqua ut in congeneribus. Habitat ad Caput Bon. Sp. \ ) . V. S. communicatam a D. Thunbergio. 471. Mahernia biserrata. (Tab. CC. f. 1. ) Caule tereti scabriusculo : foliis lanceolatis inaequaliter serratis , pedunculis bi- floris. Hermannia biserrata foliis ovatis lanceolatis , inaequalibus , serratis, glabris ; flo- ribus cernuis. Lin. Sup.p. 302. Caulis suffruticosus pedalis , teres , scabriusculus ; ramis paucis. Folia alterna lanceolata inaequaliter serrata 3 glabra , petiolis multo longiora. Stipulae lanceolatae. Reliqua ut in praecedente, at pedunculus communis br evior, et involucrum - fidum. Habitat cum pr audente. V. S. Communicatam a D. Thunbergio . [5*7] PARS X L. DE HERMANNIA. Lin. 893. Character proprius Hermanni^, Filamenta quinque lata et veluti membranacea basi coalita. Petalorum ungues in tubum cucullatum plicati. Styli quinque. Reliqua ut in Ma hernia. Obs. Hermanma species omnes sunt fruticosa , promontorii Bona Spei accola. Parisiis conservantur in caldariis et hibernaculis. Species. 472. HeRMANNIA ALTH/EIEOLI a. Lin. (Tab. CLXX1X. f. 2.) H. Foliis ovatis serrato - dentatis tomentosis : stipulis foliaceis : floribus ge~ minis. H. Foliis ovatisfplicatis crenatis tomentosis. Lin. Sp.pl. vol. 3. p. 302. n°. 1. H. Capensis althaeas folio. Petiv. Ga[. 5 3. t. 34./. 2. optima. Ketmia africana frutescens foliis mollibus et incanis. Comm..hort. i.pag. 151. t. 79. Tota planta tomentosa . Caulis fruticosus valde ramosus tripedalis. Folia alterna , petiolis longiora , ovata , plicata , serrato- dentata. Stipulae ovato- lanceolatae magnae. Flores axillares , pedunculis communibus solitariis , aut binis , folio brevioribus * bifloris : pedicelli breves : involucrum ex tribus aut quatuor foliolis lanceo- latis } iuxta quae duo alia reperiuntur minima. Calyx hemisphaericus decemsulcatus , dentibus quinque acutis terminatus. Corollae petala sulphurea apice patentia atque in spiram convoluta,quod omnibus speciebus convenit unica excepta , Herm. scilicet involucrata. Filamenta pellucida. Antherae luteae, - Germen viride : styli coaliti : stigmata nonnihil incrassata. Fructus capsula tomentosa angulis quinque profundis : semina nigra, quandoque abortu solitaria. Habitat in JEthiopia et in Capite Bona Spei. F). V floridam in R. H. P. men- sibus iunio , iu/io et augusto. .Specimen capense misit D . Thunbergius. Explic. fig. A Calyx . B Corolla, C Petalum. D Corolla antice spectata, E Geni- . . f>8l talia, i7 Germen. G Genitalia aucta. H Stamen auctum. 1 Filamentum auc- tum. K Fructus. L. Loculamentum. M Semen. 473. Hermannia incana. H. Foliis ovatis , plicatis , tomentoso- incanis : stipulis parvis subulatis. Tota pla.nta tomento minimo albicante est obsita. Caulis teres erectus ramosus tripedalis. Folia alterna ovata plicata, adeo ut margo quasi undulatus et crenatus appareat : nervi protuberantes : petioli teretes folio breviores. Stipulae breves subu- latx. V. V. apud D. Ceis nondum floridam ; quam diversam reputo a procedenti propter stipulas , tt a sequenti foliorum atque stipularum figura. 474. Hermannia salvifolia. Lin. Supp. ( Tab. CLXXX. f. a.) H. Foliis ovatis integris rugosis , tomeutoscr-hispidis : floribus cernuis. Linn. Suppi, pag. 301. Tota planta valde tomento s a , hispida et nonnihil flava. Caulis fruticosus teres ramosus. Folia alterna subsessilia ovata rugosa : stipulx subulatx , basi latae. Flores glomerati cernui terminales. Calycis laciniae subulatx. Corolla lutea calyce duplo maior. Germen villosum : stylus apice quinquefidus. Habitat in Capite Bono, Spei. I). F. S. communicatam a D. Thunbergio. Explic. fig. A Calyx. B Petalum. C Stamen. 475. Hermannia involucrata. ( Tab. CLXXVII. f. 1.) H. Foliis ovatis acutis tomentosis : floribus solitariis involucratis : corollis re- volutis. Tota planta valde tomentosa . Caulis fruticosus ramosus ramis rubescentibus. Folia alterna subsessilia ovata integerrima flavescentia , obsita pilis minimis fasciculato-stellatis, Stipulx lineares acutx subcarnosx. Flores axillares solitarii brevii er pedunculari :ad basim pedunculi lacinix S-10 carnosx lineares rubescentes , calycem cancellantes. Calyx nonnihil diaphanus quinquedentatus. Corollx petala sulphurea , apice latiora , revoluta emarginata. Germen villosum quinque sulcatum : stylus rubescens. Habitat cum procedenti. V. S. communicatam a D. Thunbergio , [ 5 19 ] Obs. Fragmentum quod vidi staminibus erat orbatum : Hcrmanmis adnumtro ex habitu planta:. Explic. fig. a Flos integer, b Corolla, c Calyx, d Germen. 476. Hermannia denudata. Lin. Supp. ( Tab. CLXXXI. f. 1. ) H. Foliis lanceolatis acutis laevibus , superne serratis. Lin . Supp. Tota planta glaberrima . Caulis teres erectus tripedalis valde ramosus , rubescens. Folia alterna crassiuscula , remota , saturate viridia, lanceolata, acuta, superne serrata , petiolis multoties longiora. Stipulae ovato - acuminatae , basi subcor- datae. Flores subracemosi terminales , in unoquoque pedunculo bini , pedicellis bre- vibus ad quorum basim bracteae tres ovato-acutae. Calyx pentagonus , acuminibus quinque acutis. Corolla saturate lutea , calyce maior. Capsula intra calycem , hocque paulo maior : loculis trispetmis. Habitat in Capite Bona Spei. Vivam habeo ex seminibus capensibus Floruit apud D. Ceis mense augusto f Explic. fig. a Calyx, b Capsula, c Semina. 477. Hermannia procumbens. ( Tab. CLXXVII. f. 2. ) H. Foliis inciso-pinnatifidis inferioribus ovatis , superioribus elongatis : floribus racemosis. Althaea africana frutescens floribus aureis cochleatis pendulis minoribus. Volk. Norimb. 24. t. 24. Caulis procumbens sulcatus , ramosus , pedalis et amplius. Folia alterna, petiolis crassis sustentata : inferiora ovata incisa , superiora longa angusta pinnatifida. Stipulae breves cordatae acutae. Flores racemosi terminales : flos quilibet pedunculatus , stipulatus ; stipulis mi- nimis. Calycis laciniae ovati acuminibus setosis. Petala sulphurea calyce multo maiora. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in Capite Bona Spei. V. S. communicatam a D. Thunbergio, Efcpltc. fig. A Calyx. B Petalum. C Stamen auctum. D Germen. Ods. Sequenti , mihi ignota , videtur affinis ; differt tamen floribus racemosis . 478. Hermannia grossularifolia. Lin. H. Foliis lanceolatis pinnatifidis. Linn.Sp.pl. tom. $.p. 304. H. Foliis obovatis acure incisis : pedunculis bifloris. Roy. Lugdb. 347. Mill. Dict. n° . i. Habitat in ALthiopia. I). 47 9. Hermannia alnifolia. Lin. ( Tab. CLXXIX. f. 1.) Yf f 3 ?.° I H. Caule fruticoso ramis diffusis : foliis cuneiformibus crenatis emarginatis floribus racemosis. H. Foliis cuneiformibus, lineatis, plicatis , crenato - emarginatis. Lin. Sp. pL n° . 3. Hort. Cliff.n0 . 341. Miti. Iilust. syst. tab. picta pulcherrima. Ketmia afrtcana vesicaria fruticans et erecta alni foliis latioribus et maioribus. Corum. Hort. i.p. 155. t. 78. Caulis fruticosus ramosissimus ramis diffusis , rubescens subscaber bipedalis. Folia alterna , cuneifolia , crenata , emarginata , breviter petiolata. Stipulae cor- data: , breves , apice setosae. Flores racemosi racemis terminalibus oblongis , pedicellis alternis bifloris brac- teatis. Calyx turbinato-hemisphaericus , decemnervius , flavescens s denticulis quinque terminatus. Corolla sulphurea calyce maior. Anthera: rufescentes. Germen villosum : styli quinque adproximati. Capsula: loculamenta aliquando monosperma \ in patria polysperma \ semina nigra orbiculato-reniformia sulcis insculpta. Habitat in Capite B. Spei. L). Habui floridam mensibus iunio , iulio et aug. Colitur in H. H. P. Expl. fig. a Flos integer, b Calyx expansus, c Idem auctus, d Petalum, e Idem auctum. /Genitalia, g Eadem aucta, i Germen cum stylis, h Stamen. k /Cap- sula et Semen, m Loculamentum auctum ubi conspiciuntur semen perfectum, n et reliqua quae abortum -fuerunt passa j omnia tamen aucta. Obs. Arbuscula africana tricapsutaris 3 &c.( Pluk. Mant. 14. t. 3 3 9. ) minime huic speciei congruit ; fortasse coniungenda esset cum mea Herm .. vesicaria de qua infra , Sl fructu ab Hermannia non recederet^ 480. Hermannia hyssopieolia. Linn. ( Tab. CLXXXI. f. 3.) H. Foliis lanceolatis obtusis serratis ( calycibus inflatis addo Cav . ) Linn. loco citato. n°. 4. Caulis fruticosus ramosus ramis patulis , tripedalis et amplius. Folia numerosa, alternarim , sparsa breviter petiolata , sxpiusque dependentia lanceolato-ovata oblonga, serrata versus apicem. Stipulae lanceolata: acutae erectae deciduae. Flores racemosi racemis terminalibus. Calyx subvillosus inflatus flavus , globoso-pentagonus , acuminibus conniventi- bus , corolkequae petala angustantibus. Corolla sulphurea parum exerta. Antherae filamentis angustiores , ovato-acuta:. Germen villosum : styli quinque. Habitat in JEthiopia et in Capite B. Spei. %). Habui floridam a mense maio usque ad aug. Colitur in R. H. P. Explic. fig. d Flos integer, e Corolla./Petalum. g Genitalia, h Stamina aucta, i Stamen unicum, k Germen. K Genitalia aucta. [»'l ' 481. Hermannia scabra. (Tab, CLXXXII.f. 2.) H. Caule scabro : foliis lanceolato-ovatis dentatis scabris 5 pedunculis bifloris t calycibus brevibus. Tota planta scabra . Caulis fruticosus ramosus ramis virgatis. Folia parva alterna , breviter pet-iolara, lanceolato-ovata , apice crenata , limbo laterali bidentato ; illorum scabrities provenit ex pilis fasciculato-stellatis. Stipulae ovato-lanceolatae. Flores terminales distantes , pedunculis bifloris. Calyx diaphanus brevis , laciniis acutissimis. Corolla sulphurea calyce multo maior. Staminum filamenta latissima diaphana : antherae subsagitattae bicornes. Germen ovatum quinque sulcatum : styli quinque.. Capsula calyce basi cincta quinque sulcata villosa. Habitat ad Caput B. Spei . J>. V.S. apud D. de Lamarck. Obs. Affinis procedenti a qua procipue differt calycibus non inflatis . Explic. fig. a Calyx, b Germen, c Stamen, d Idem auctum, e Fructus intra caly- cem./ Valvula. 48 1. Hermannia la-vendulifolia. Lin. ( Tab. CLXXX. f. r.) H. Foliis lanceolatis obtusis integerrimis. Lin. Sp. pL n°< <5. H. Frutescens folio lavendulx latiore et obtuso , flore parvo aureo ..Boirh. Lugd. 1 . p. zj$. Dill. Elth. ijq.tab. 147. fig. 17 6. Caulis bipedalis ramosus , ramis teretibus. Folia alterna breviter petiolata, lanceolata, obtusa, integerrima, tomento' brevis- simo mollia , dilute viridia. Stipulas lanceolato-lineares erectas. Flores bini , quorum pedunculus communis semipollicaris , dehin sustentati pe- dicellis brevissimis, interiectis stipulis. Calycis lacinias ovatas. Corolla aurea calyce duplo maior, petalorum unguibus viridibus. Antherae fuscas , pilis minutissimis vestitae. Styli quinque coaliti. H ibit at ad Cap. B. Spei. f}. V. floridam apud D. Ceis mense maio. Obs. Varietatem habeo siccam capensem cuius flores sunt minutissimi , foliaque multodes minora quam in superiori ; cuius ramulum depinxi in tabula supra citata , Littera X. Explic. fig. a Flos integer, b Idem antice spectatus, c Petalum, d Genitalia aucta. e Stamen auctum. 483. Hermannia vesicaria. (Tab. CLXXXl.f. 2.) ' H. Caule tomentoso : foliis confertis pinnatifidis subtus piloso-stellatis : fructi- bus magnis inflatis terminalibus. Caulis fruticosus ramosus , ramis tomentosis. Folia parva rufescentia pinnatifida , basi cuneiformia atque in petiolum termi- Yyij nata , apice trifida , laterali ter bidentata ; desuper glabra , subtus piloso-stel- lata j limbo ornato stellulis pilosis. Stipula: setaceae breves. Flores racemoso- termina! es. Calyx brevis , crassiusculus , villosus ; laciniis ovatis. Fructus capsula globosa ( cerasi fructum parvum magnitudine aequans ) sulcis quinque profundis : loculamenta trisperma. Semina reniformia , maiora quam in reliquis speciebus , affixa columnie fili- formi. Habitat ad Cap.B. Spei. V. S. sine flore , communicatam a D.de Lamarck.. Explic. fig. C Loculamentum sectum , cum tribus seminibus. 484. Hermannia filifolia. Lin.Supp. (Tab.CLXXX. £3.) H. Foliis lineari-triquetris glomeratis : stipulis magnis lanceolatis. H. Foliis lineari-triquetris integerrimis. Lin. Supp. p. 302. Caulis teres scStbriusculus , ramis alternis erectis. Folia alterna , fasciculata , lineari -acuta , integerrima. (Lineari - triquetra dixitr Linnaeus, in sicco tamen apparent ut plurimum canaliculata. ) Stipulae foliis longiores lanceolato acutae. Flores axillares solitarii , bini aut terni , breviter- pedunculati. Corolla sulphureo-rubescens ( in sicco ) s calyce duplo maior. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in Capite Bonce Spei. V. S. communicatam a D. Thunbergio. Exemplar optimum possidet D. de Lamarck. Explic! fig-. D Flos integer. E Stamen auctum. F Petalum. Obs. Valde suspicor cum sequenti coniungenda ; videant qui utrasque possint exa- minare ; mihi enim ignota est planta qua sequitur.-. 485. Hermannia linifolia. Lin. H. Foliis linearibus : pedunculis unifloris. Lin. Sp..pl. tom. 3. p. 303 n9. . F. S. absque floribus apud D. de Jussicu , ubi nota- tur quod exemplar est Americanum. Obs. Stipula huius plantce non sunt vere folia , quare pr&postere > mea sententia Herm. trifoliata appellatur. Quce in descriptione sunt charactere italico desumpsi ex Linnceo. 488. Hermannia triphylla. Lin. (Tab. CLXXVIIL f. 3. ) H. Foliis ternatis planis obovatis , medio petiolato maiore. H. Foliis ternatis , petiolatis , planis , obovatis. Lin. Sp.pl. n°. 8^ Tota planta est obducta tomenta brevi. Caulis fruticosus , scabriusculus , ramosus. Folia alternatim ternata obovata 3 quorum inferius est maius atque breviter pe- tiolatum, lateralia breviora subsessilia. Stipula acutae, Flores terminales racemosi pedunculis alternis uni-bifloris. Calyx coriaceus , laciniis acutissimis. Corolla sulphurea calyce maior. Styli quinque. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in Capite Bona Spei. I). V. S. communicatam a D . Thunbergio. Explic. fig. m Capitulum floris. «Petalum. 0 Stamina aucta. O B S E R FA T I O. Hermanniae ciliaris, pulchella, diffusa, glabrata,.et biserrata. Lin. Supplementi sunt supra descriptae inter Mahernias. (}}*] PARS X L I. DE U R E N A, Character genericus Uren^. Calyx duplex persistens ; exterior monophyllus semiquinquepartitus laciniis lato- acutis : interior ex quinque foliolis lanceolatis , basi subcoalitis atque interne glandulosis. Corolla : petala quinque basi coalita j unguibus angustata, apicibus rotundata. Stamina : tubus corolla brevior , germen cingens , versus apicem filamenta sus- tinens numerosa brevissima : antherae rotundatae. Germen superum , globoso-pentagonum j stylus simplex apice decempartitus , stigmata capitata reflexa. Fructus globosus , compositus ex quinque capsulis subrotundo-triquetris , extus echinatis ; spinulis numerosis indeterminatis , minimis. Semina solitaria subtriquetra. Folia glandulosa. Obs. I. Genus valde affine Malachra atque Pavonia : ab illa distinguitur calycibus pentaphyllis , et capsulis echinatis : ab hac calycibus , et spinulis numerosis j numero indeterminato , yuum In Pavonia sint spina longa ij ; ab utroque denique genere secernitur ulterius foliis glandulosis. 1 1. Species aliqua sunt heterophylla Species. 489. Urena tricuspis. (Tab. CLXXXIII.f. 1. ) U. Caule piloso : foliis uniglandulosis , ovato - angulatis j angulis acuminaris serratis. U. Foliis angulatis. Commers. herb. cum icone. Caulis fruticosus teres vimineus pilosus , tripedalis et ultra. Folia alterna magna longe petiolata , versus apicem breviora, ovato- angulata inaequaliter serrata, villoso-tomentosa j semitripartita, lobis acuminatis : prope basim nervi praecipui exstat glandula oblonga. Stipulae breves. Calyx exterior pilosus striatus : interior ciliatus diaphanus foliolis carinatis 4 basi interne glandulosis. _ Corolla lutea striata pollicaris patens. Staminum tubus corolla brevior , cylindraceus , filamenta sustinens brevia : an- therae parvae reniformes. Germen ac reliqua ut supra in generico charactere. Semina nigra glabra. Imi 'Habitat in insulis Franci a et Porhon. 'df. V. S. communicatam a D. de Jussieu .. Explic. fig. A Flos magnitudine naturali, aa Glandulae. b Calyx exterior, c Inte- rior cum quinque glandulis, d Genitalia, e Germen , stylus , stigmata. /Stig- mata aucta, g Capsula, h Eadem aliter spectata, i Valvulae. h Semen. 490. URENA AMERICANA. Lin, SUpp. U. Foliis trifidis basi integris. Lin. supp. p. 308. Malva fruticosa , ribesii foliis , seminibus asperis. Sloan. Hist. i.pag. 37. tom . 1 1 .fig. 2. Caulis frutescens teres , vix scaber. Folia petiolata semitriloba 3 sinubus obtusis , non rotundato excavatis ; serrata basi integra , obtusiuscula , lobo medio paulo maiore , lobis extrorsum magis distantibus : sub tomento poro nectareo ad basim nervi intermedii paginat inferioris. Calyx et fructus ut in reliquis , sed corolla minor. Habitat in Surinamo. I) . C. G. Dalberg. Obs. Planta mihi ignota , qua tamen procedenti videtur affinis 3 quamquam pa- tria atque corolla differat , necnon et filiorum sinubus. 491. Urena reticulata.( Tab. CLXXXIII. f. 2.) U. Foliis reticulatis uniglandulosis , sinuaEo-serratis inferioribus trilobis ; reli- quis lanceolatis. Caulis fruticosus tripedalis ramosus , ramis petiolisque subtomentosis. Folia alterna , superne viridia , inferne albicantia tomento brevissimo , atque nervulis reticulata : inferiora magna , petiolis longiora , basi ovata , integra s triloba , lobo medio longiore \ reliqua lanceolata sinuato denticulata , atque breviter petiolata : ab basim nervii inrermedii glarulula oblonga. Stipulae . . Calycis exterioris laciniae acutae striatae. Reliqua ut in U. tricusp.- at flores minores. Habitat in America aquinoxiali. *). V. S. apud D. de Lamarck * 492. Urena viminea. (Tab. CLXXXIV. f. 1.) U. Foliis uniglandulosis : inferioribus rotundato-acutjs sublobatis 3 superioribus; lanceolatis serratis : calyce exteriore maiore. Caules teretes vix tomentosi tripedales et amplius. Folia alterna, petiolis longiora, subtus viridia , scabra , desuper albicantia , subto- mentosa, glandulosa ut in praecedentibus. Inferiora subcordata , rotundato- acuta, serrata , sublobata 3 superiora lanceolata. Stipulae lanceolata deciduae. Flores axillares et terminales solitarii , bini aut terni , pedunculis brevibus sus- tentati. Calyx exterior oblongus , laciniis profundis lineari-lanceolatis , striatis : interior duplo brevior. Reliqua ut in praecedenti. Habitat in Brasilia. H. S. apud D. de Jussieu. Reperit Commerson . Obs. Rami sunt quandoque sesquipedales , in quibus omnia folia sunt lanceolata^ c]ta si seorsim a planta, integra observantur , ad aliam speciem pertinere vide - buntur. Explic. fig. a Calyx exterior, b Interior cum glandulis, c Genitalia. F Folium. 493. Urena multifida. (Tab. CLXXXIV. f. 2.) U. Foliis uniglandulosis sinuato-multifidis , sinubus rotundatis denticulatis j caule ramosissimo. j Au Lapago Ambonica. Rumpit. Amb. 6.p. 5 9. t.. 25? Tota planta villoso-tomentosa. Caules. teretes , ramis numerosis erectis. Folia alterna , petiolis longiora , cordata , quinquelobata , lobis incisis serratis ^ sinubus rotundatis dentatis : nervi quinque et in horum intermedio glandula oblonga. Stipula ovato-acuta decidua. Flores axillares et terminales , solitarii, pedunculis brevibus. Calyx exterior interiore paulo maior. Corolla lutea parva. Reliqua ut in pracedenti. Habitat in Insula Franci a , S. communicatam a D. de Jussieu. 494* Urena lobata Zffi. (Tab. CLXXXV. £. \. ) U. Foliis triglandulosis cordatis angulatis serratis ; latitudine longitudinem superante. U. Foliis' angulatis Lin. Sp.pl. vol 3 p. 154. U. Sinica Xanthii facie. Dill. Elth. 340. tab. 3 1 9./. 412. t Trifolio affinis India Orientalis , Xanthii facie. Breyn. cent. 3 2. i. 35? Caulis fruticosus 4-pedalis et amplius , ramosus , ramis patulis , subtomen-. tosis. Folia alterna petiolis subaqualia , cordata , angulata , serrata , magis lata quam longa, 5-7-nervia, venulis reticulata , scabriuscula : glandula tres prope basim nervorum principalium. Stipula breves , lineares , decidua. Flores axillares , sapius solitarii, pedunculis brevibus. Calyx exterior striatus profundeque 5 -partitus : interior brevior foliolis quinque' basi glandulosis. Corolla rosea calyce duplo maior , petalis integris. Reliqua ut in pracedenti. Habitat in B rasilia , Insula Fr ancla, , China et alibi. F) . Habui floridam mense octobri. Colitur in R. B.P. Obs. Variat stigmatibus quinque. Explic. fig. a Calyx exterior, b Interior cum glandulis, c Germen, stylus , stigma; d Fructus, e Capsula. /Semen. F Folium. 495. Urena sinuata. Lin. (Tab. CLXXXV. f. 2.) U. Foliis triglandulosis sinuato-lobatis serratis , sinubus obtusis. u. Foliis sinuato-palmatis , sinubus obtusis. Lin. ubi supra n%. 2. Alcea indica frutescens. P/uk. Alm. 1 5. t. V.f. 5. Caulis fruticosus tripedalis ramosus subtomentosus. Folia petiolis subiequalialobato-sinuata, serrata , glandulis tribus in nervis inter- mediis : stipulae breves lineares decidua:. Petala emarginata. Stigmata decem. Reliqua ut in prxcedenti. Habitat in India. I). Habui floridam mense decembri. Colitur in R. H. P. Explic. fig. g Corolla, h Genitalia. 496. Urena procumbens. Lin. U. Foliis oblongis sinuatis serraris , caule 'procumbente. Lin . Laco citato nQ. 4, \ Caulis frutescens , procumbens , repens , ramosissimus. Folia magnitudine origani , subcordata, integra nec lobata, lsevia, argute serrata. Flores foliis maiores. Lin. Habitat in Chino monticulis. F). Planta mihi ignota. Obs. I. Urena typhaUa Lin. et Urena leptocarpa supplementi reperientur infra inter Pavonias. Vide Mantissam III. 1 1. Malvinda foliis inferioribus multifidis , superioribus ^ incisis flore solitario. Burm. Zeyl. 150. tab. 6q. f. 1. et Alcea indica frutescens , foliis in lacinias varie dissectis. Pluk. Alm. 1 5. tab. 74. f. 1. Urenam constituunt mihi igno- tam j a procedentibus diversam. PARS XLIL DE H A L E S I A. Lin. 65i. Character genericus Halesia. Calyx superus , persistens , ex quatuor denticulis minimis basi in corpus coalitis, germen aliqua parte vestiens. Corolla monopetala , campanulata , ventricosa , ore quadrilobo , obtuso , pa- tulo. Stamina : tubus germinis apicem cingens , in duodecim filamenta erecta par- titus : anthera: oblonga: adnatae ad summitatem internam filamentorum. Germen oblongum inferum : stylus filiformis corolla: longitudinis : stigma simplex. Fructus : nux corticata oblonga utrinque angustata , octogona , angulis 2-4 mem- branaceis j quadrilocularis. Semina solitaria , oblonga subtriquetra. Obs. I. Si calycis nomine intelligatur pars viridis turbinata , nedum denticuli i/e Zz [33«] quos ipsa terminatur , germen tunc temporis erit intra calycem , qui mirum in modum elongatur fructu maturante , huneque omnimode vestit corticis instar ■. 1 1. Nux quandoque est trilocularis. 497 . Halesia tetraptera. Lin. (Tab.CLXXXVI. ) H. Foliis ovatis 'acuminatis argute serratis : fructu tetraptero. H. Foliis lanceolatis ovatis , petiolis glandulosis. Lin. Sp. pl. vol. i.pag. 41 7. /20. 1. Mill. dict. ri* . j. H. Fructibus membranaceo quadrangulatis. Eliis Act. angi. vol. 5 \ . pag. 931. tom. 11. Frutex padi foliis serratis, floribus monopetalis albis campaniformibus-, fructu crasso tetragono. Catesb. Carol. 1. p. 64. t. 6 4. Caulis- arboreus 18 et amplius pedes altus , ramosus ramis inferioribus patulis. Folia alterna ovato- acuminata , argute serrata , subtus albicantia, pagina supe- riore viridia : petioli breves in quibus aliquando reperiuntur glandulae mi- nimae. Stipulae nullae. Flores in ramis vetustioribus aphyllis alternatim terni quamproxime , ex eodem puncto prodeuntes pedunculis semipollicaribus: rami hi coronantur frondibus. Calyx viridis , denticulis minimis. Corolla candida nutans. Filamenta alba erecta corolla breviora , 1 z , basi coalita in tubum brevem vel potius urceolum. Germen viride : stylus ruber. Fructus alis instructus quatuor. Habitat in Carolina. . V. V. in ditissimo horto D. Lemonier. Floret mense malo , fructus maturat decembri. O bs. Variat fructibus 3-5 alatis: loculamenta non semper fecunda. E liisloco citato in eadem tabida duos ramulos pinxit , floridum scii cet et fructiferum , qui ad hanc speciem pertinent ut ego quidem arbitror : si ergo folia in florido sunt sextuplo minora quam in alio 3 hoc naturo congruit ; arbor enim flores profert quum folia sunt adhuc minima. Explic. fig. a Denticuli calycis tegumento turbinato germinis adfixi. b Germen coronatum denticulis , terminatum stylo mag. naturalis, c Flos integer in quo corolla est secta, d Stamina, ec Filamenta interne externeque spectata. / Fruc- tus;^ Eiusdem sectio, h Semen. 49-8. HalesFa DiPTERA.Zi«.( Tab. CLXXXVII.) H. Foliis ovatis acutis serratis : fructibus bialatis , pedunculis elongatis. H. Foliis ovatis petiolis levibus. Lin. loco citato no. i.Mill. dict. n° . 1. H. Fructibus alatis. Eliis Act. angi, ad calcem articuli supra citati. Obs. Arbor prcecedenti adeo similis , ut pro varietate fortasse reputanda sit : folia sunt magis ovata ■ fructus duce alo maiores , atque pedunculi longiores. Eliis fructum pinxit , quem mea tabula sistit littera F. Plantam ibi depictam reperi in herbario D. Lemonier , in qua petioli erant tuber culati , et foliorum pagina glaberrima nec albicantes. Habitat cum procedente, f) , V. &. [33?] PARS X L I I I. DE STYRACE. Lin. 599. Character genericus Styracis. Calyx turbinatus quinquedentatus persistens. Corolla monopetala infundibuliformis : tubus brevis : limbus 5-7-partitus pa- tens , laciniis lanceolatis. Stamina : urceolus, germen cingens , apice partitus in 10-14 filamenta erecta : antherae oblongae erectae. Germen superum , orbiculatum : stylus subulatus staminibus paulo longior : stigma simplex. Fructus drupa subrotunda , nonnihil coriacea , nucem osseam continens striatam , ^ quandoque duas. Obs. Genus pr&cedenti affine , a quo differt germine supero atque figura co- rolla. 499. Styrax officinale. Linn. (Tab CLXXXVIII. f. 2.) S. Foliis ovatis integerrimis subtus tomentosis. S. Officinale Lln. Sp.pl. vol. 1. p. 501. Hort. Cliff. 187. Aliboufier officinal. Lamarck Dict. vol. 1 . pag. 8 1 . S. Folio mali cotonei. Bauh. pin. 452. Tournefi. 598. Styrax. Cam. epit. 48. Lob. ico. 1 5 1. Duham. arb. 2 .p. 290. Arbor humilis cortice glabro , ramis tomentosis. Folia alterna ovata , quorum petioli breves tomentosi , desuper viridia glabra , subtus albicantia tomento molli : stipulae nullae. Flores terminales ramosi , stipulis muniti ad basim pedicellorum. Calyx tomentoso - albicans subhemisphaericus } dentibus 5-7 brevissimis ter- minatus. Corolla alba extus villosa: laciniae 5-6-7. Stamina subquatuordecim corolla breviora : antherae luteae , subadnatae. Germen villosum sulcis quatuor notatum. Fructus calyce cinctus , tomentosus : nuclei duo. Habitat in Oriente , Italia , Hispania. I). Floret rnaio et iunio. V. V. Expl, fig. /Calyx in cuius centro est germen stylo terminatum. £ Corolla secta ut appareat urceolus staminifer. h Filamentum. Obs. Ex hac arbore per incisionem gummi-resinosum eruitur odore gratum quod vulnerarium est et cordiale. Lamarck. Z z ij [ 340 ] 5 oo. Styrax glabrum. Lamarck. ( 1 ab. CLXXXV1II. f. i . ) S. Foliis subovatis glaberrimis denticulatis j floribus axillaribus cernuis. S. Foliis ovato-lanceolatis , subdentatis : floribus octandris. Lamarck. Dict. loco citato /2q. i. Caulis arborescens ( in hortis quatuor pedes altus ) , supra ramosus. Folia alterna nunc ovata , nunc lato- lanceolata , parce denticulata, glaberrima : petioli breves basi incrassati. Stipulae nullae. Flores axillares cernui , solitarii aut bini. Calyx turbinatus , denticuli breves corollae adpressi. Corolla candida profunde 5 -fida laciniis apice recurvis. Staminum urceolus albus : filamenta decem : antherae luteae. Germen orbiculatum : stylus staminibus longior. Fructus ( quem non vidi) est, secundum D. Richard, drupa sphaerica subcoria- cea , calyce cincta, inaequaliter fissilis, foeta nucleo osseo sphaerico substriato , monospermo ; aliis seminibus abortivis. Habitat in America Septentrionali . F). V. floridum mense maio in horto D. Williams. Obs. In omnibus floribus filamenta vidi decem : D. de Lamarck octo re- perit. Explic. fig. a Capitulum, b Calyx fissus, c Flos integer, d Urceolus staminum sectus, e Germen cum stylo. Nota. Tertiam speciem nomine ' Styracis benyoe descriptam atque figuratam esse dicunt a D. Dryander in Transact. philosoph. anni 1787. PARS X L I V. DE G A L A X I A. Thunberg. Character genericus Galaxia Calyx : spatha univalvis membranacea uniflora. Corolla monopetala infundibuliformis : tubus filiformis ; limbus patens sexpar- titus laciniis ovatis obtusis } quarum tres exteriores ornantur fovea nectarifera. Thunberg. Staminum tubus erectus , stylum vaginans , apice sustinens filamenta tria bre- vissima : antherae tres ovatae. Germen inferum obtuse trigonum : stylus filiformis , staminibus paulo longior : stigmata tria multipartita. Fructus : capsula oblonga , trilocularis , trivalvis : loculis polyspernfis. Semina globosa minima. Obs. I. Species hucusque cognita sunt plantula bullosae minima ex iridum fami- lia > omnesque exotica. II. Genus hoc est valde affine duobus sequentibus Ferrariae et Sisyrinchio , a quibus differt spatha unica uniflora : ab Ixia vero staminibus in tubum coa- litis. 501. Galaxia ovata. Thunb. (Tab. CLXXXIX, f t. ) G. Foliis ovatis. Thunberg. nov. gen. pag. 51. cum ic. Lamarck , Dict. tom. x. pag. 591. Ixia ( Galaxia ) monadelpha , spatha radicali , foliis ovatis , planis' nervosis. Lin. Supp. 93 . Radix filiformis descendens affixa balbo ovato reticulato comoso : bulbuli saepe plures conglomerati. Caulis nullus. Folia radicalia congesta vaginantia ovata obtusa longitudinaliter subvenosa pia» na glabra , margine subcartilaginea. Calyx : spatha tenuissima connivens. Corolla variat coloribus flavo , purpureo , violaceo. Antherae flavae. Stigmata filiformi-multipartita patentia. Capsula glabra. Habitat in Capite Bona Spei. V. S. communicatam a D, Thunbergio. Floret a mense iunio usque ad septemb. 501. Galaxia graminea. Thunb. (Tab. CLXXXIX. f. 3,) G. Foliis lineari-filiformibus , tubo longissimo ( addo Cav. ) Thub . loco citato . Lamarck , ibid. p. 5 9 z. Ixia fugacissima monadelpha , spatha radicali , foliis subulatis canaliculatis re- curvis. Lin. Sup. 94. Radix ut in praecedenti. Folia radicalia , fasciculata , basi latiora , inde linearia , apice setacea , integra , canaliculata , glabra , pollicaria quamproxime. Flores radicales inter folia vaginantia , fasciculati sessiles tubo longo capillari , longitudine foliorum. Corolla flava , in varietate vero tubus flavus , limbus violaceus. Reliqua ut in praecedente. Habitat copiose in collibus inter Cap et Tafelberg. V. S. communicatam a D . Thunbergio , qui dixit : A frigore vespertino circa horam quartam fatiscit corolla atque contrahitur , vixque aperit iterum florem , nisi calidis a splen- dente sole diebus. 503. Galaxia obscura. ( Tab. CLXXXIX. f. 4. ) G. Foliis subulatis canaliculatis, tubo corollae brevi. Planta Sisyrinchio affinis. Commerson. herb. magellanico. Radix bulbosa. Folia imbricata , subulata , canaliculata , acutissima. [ 34* ] Flores solitarii. Corolla monopetala sexfida ochroleuca , laciniis obtusis retusis. Staminum tubus corolla duplo brevior , filamentis tribus brevissimis termina- tus , antheriferis. Germen inferum subovatum. Stylus vaginatus staminum longitudine. Fructus deest. Habitat h&c plantula vix sesquipollicaris in monte prope partum Galant in freto Magtllanico , ubi eam reperit Commerson. V. S. unicum exemplar apud D. de Jussieu. Explic. fig.g Flos integer, f Genitalia. Obs. Plantulam hanc ad Galaxiam refero quoadusque denuo examinetur a Bota~ nicis , qui certum genus determinabunt. PARS X L V. DE FERRARI A. Lin. 1104. Character genericus Ferraria Calyx spathae binae , alternae , carinatae , involutae : quarum dux florem unicum continent. Corolla : petala sex oblonga , alternis brevioribus aut angustioribus. Staminum tubus erectus corolla brevior , stylum vaginans : filamenta tria brevis- sima : antherae ovatae. Germen inferum oblongum subtriquetrum : stylus staminum tubo longior, stig- mata tria bifida. _ ... . Fructus capsula oblonga , trilocularis , trivalvis j loculis polyspermis. Semina subrotunda. Obs. Hoc genus differt a Galaxiaet Sisyrinchio inter alia petalis sex alternis incequalibus. 504. Ferraria p avoni a. Lin. Supp. ( Tab. CLXXXIX. f. i.) . F. Petalis planis : interioribus hastatis brevioribus , stigmatibus bipartitis subu- F. Petalis planis , interioribus hastatis } stigmatibus bipartitis filiformibus. La» marck Hiet. vol. i. p. 45 3* n • *• F. Petalis interioribus minoribus hastatis. Lin. Supp. 407. et Mutis Amer. v. U tab. 1 5. ex Linn&o. Ocoloxochitl y vel flos tygridis. Hernand. Mexic.p. 27 6. . Moraea pavonia scapo tereti } foliis distichis , flore solitario , corollae laciniis al- ternis hastatis. Thunberg. dissert. de Moraa ,p. 14 n° . 20. [ 343 ] Tigridis Flos. Bauh.pin. 48. DoJ. pemp. (>93. Lobel. ic. 1 n. J. Bauk . 2, p. 684. Rai , hist. 1165. Swert.flor. v. 1. t. 31 .f.z. Radix bulbosa tunicata inferne fibrosa. Caulis sesquipedalis flexuosus articulatus teres punctatus. Folia ensiformia sulcis profundis extus notata 3 radicalia longa , caulina , alterna vaginantia. Calyx spatha longa diphylla biflora , aliam spatham pariter diphyllam conti- nens unifloram , ita ut duo aut tres flores saepissime caulem terminent. Corolla maxima superba , sexpetala petalis basi coalitis : horum tria, exteriora ab unguibus ad medietatem usque sunt lutea, inde kermesina : interiora vero hastata , dimidio breviora , lutea , quae sicut et exteriorum pars lutea sunt macullis kermesinis notata , ad instar pellis tigridis , breviora ulterius pagina inferiori sunt aucta lamellis triangularibus. Staminum tubus longus corolla paulo brevior , rubicundus , stylum vaginans , terminatus apice filamentis tribus brevissimis : antherae totidem lineares se- mipollicares fuscae. Stylus tubo longior : stigmata profunde bifida laciniis subulatis-rubris. ' Fructus .... Deest in exemplari. Habitat in Mexico et Peru. V. S. unicum exemplar apud D. de Jussieu. Obser- vata fuit hac planta atque delineata in regno Peruano a D. Josepho de Jussieu. Duas icones nondum ceri .incisas conservat s&pius nec satis laudatus amicus meus A. Laur. de Jussieu , quarum. altera est vivis coloribus expressa. Explicatio fig. magnitudinis naturalis, a Flos expansus, b Petalum exterius, c In- terius maculis orbatum atque spectatum pagina superiori, d Idem inferne visus ut lamella conspiciatur. 505. Ferraria undulata. Lin. ( Tab. CXC. f. 1. ) F. Petalis margine crispis , aequalibus , interioribus angustioribus : stigmatibus ciliatis Ferraria caule multifloro. Murr. p. 820. Jacq. hort. t. 6 3. Lin. Sp. pl. tom. 4. Pag- 43- F. Petalis margine crispis stigmatibus bifidis cucullatis. Lamarck , Dict. ubi su- pra n° . 1. Flos indicus e violaceo fuscus , radice tuberosa. Ferr. Cult. 168. t. 1. 171. Rai , hist. s 207. Gladiolus indicus e violaceo fuscus radice tuberosa. Moris, hist. i.p. 3 44. sec. 4. r.4./. 7. Narcissus indicus flore saturate purpureo. Tiudb. Elys. z.p. 49. t. 9. Iris stellata , cyclaniinis radice pullo flore. Barrel. ic. 121 6. F. Foliis nervosis ensiformibus vaginantibus, petalis fimbriatis. \Burm. Act. N. C. 1761. p. 109. t. 2,.f. 1. Morata undulata scapo ramosissimo , foliis vaginantibus, carnosis corolla crispa. Thunb. diss. de Moraa p. 14. /20. 21. Radix tuberosa solida subrotundo-compressa , fibrillis aliquot crassis. Caules plures teretes compressi subflexuosi roliosi , supra ramosi , sesquipe- dales. Folia amplexicaulia , alterna , disticha , ensiformia, striata , inferiora sesquipeda- lia, ultima brevia ; limbus albicans. Flores bini in summitatibus : horum alter pro spatha habet duo foliola arcte amplexantia j alter vero propriam habet spatham teneram membranaceam. Corolla flavescens maculis , punctisque variegata fuligineis , foetida : cuius pe- tala sex basi coalita sunt «qualis longitudinis , alternarim vero angustiora. Staminum tubus albicans , punctis fuscis , stylum vaginans , terminatus apice filamentis tribus brevissimis : antherae ovatae fuscae incumbentes. Germen triquetrum : stylus longitudine tubi : stigmata tria profunde bifida la- ciniis apice ciliatis. Fructus ut supra in charactere generico. Habitat in India Orientali. F)./7'. V. Colitur in R. H. P. floretque maio. Obs. Commersonius descripsit ac perfectissime delineandam curavit hanc plantam nomine V eronia. Iconem vidi apud D. dejussieu. Explic. fig. a Tubus staminum, b Capsula dehiscens, c Semen, d Germen, sty- lus , stigmata. PARS X L V I. DE S I S Y R I N C H I O. Lin. no3. Character, genericus SisvRiNeHii. Calyx communis : spatha diphylla’, multiflora , valvulis acuminatis saepe com* pressis j acutis : partialis nullus. Corolla : petala sex oblonga obovata patentia saepe acuminata. Staminum tubus erectus stylum vaginans , apice sustinens filamenta tria bre- vissima : antherae totidem ovato-oblongae. Germen inferum obovatum striatum : stylus longitudine tubi staminiferi : stig- mata tria , saepe reflexa. Fructus : capsula ovato - trigona , trivalvis , trilocularis : semina plura globosa nigra. Obs. 1. Genus hoc differt aGalaxia spatha diphylla multiflora : a Ferraria 9 petalis ecqualibus et spatha diphylla multiflora. I I. Sisy. Narcissoides differt a congeneribus corolla monopetald infundibuli - formi. I I I. Omnes Sisyrin. species sunt exotica , herbacea , ex iridis familia : caulis in quibusdam anceps , in aliis teres . [ 545 ] Species. 506. SlSYUINCHIUM MICRANTHUM. ( Tab. CXCI. f. Z. ) S. Radice fibrosa : caule ancipiri bipollicari : foliis alcernis canaliculatis : flori- bus minimis. Bermudiana graminea. Jos. de Jussieu herb . et mss. Radix fibrosa brevis. Caulis minimus filiformis utrimque alatus , ramosus. Folia ensiformia canaliculata vaginantia , radicalia numerosa , caulina alterna. Flores subtres , pedicellis capillaribus ex centro spaths terminalis et lortgs pro- deuntes minimi. Corollas petala acuminata vix sesquilinearia. Germen parvum globoso-triquetrum. Habitat in Peru : examinatum ibi a D, Josepho de Jussieu . V. S. unicum exem? plar apud eius nepotem 507. Sisyrin chium anceps. ( Tab. CXC. f. 1. ) S. Caule simplici ancipite saepius aphyllo : spatha floribus longiore. S. Bermudiana. Linn. var. a. Sp . pl. tom. 4. p. 4,1. Bermudienne graminee : Sisyrinchium caule simplici alato , spathis inaequalibus flores superantibus. ,Lamarck D et. tom. 1. p. 408. S. Angustifolium. Miller. Dict.n 9 . z. S. Caeruleum parvum , gladiato caule , virginianum. Pluk. Alm. 348. tab. 6 1. flg- 1‘ Bermudiana graminea, flore minore coeruleo. Dill. Elth. 49. t . 41./. 49. S. Minus. R. H. P. Radix fibrosa. Caulis spithamaeus filiformis utrimque alatus , ita ut planus et anceps appareat 3 simplex atque saepissime aphyllus. Folia radicalia lineari- acuta , basi amplexicaulia : caulina , si dantur , amplexi- caulia vaginantia carinata. Flores 3-5 propriis pedicellis sustentati , prodeuntes ex spatha, cuius folia valde inaequalia , alterumque floribus longius. Staminum tubus corolla brevior : antherae lutes oblongae sulcatae. Corolla: petala sexovato-oblonga , terminata apice setula : suntque intus caeru- lea , extus albicantia , in centro aurantia. Stigmata reflexa. Capsula nigricans : semina valvularum diaphragmati affixa utrimque tria. Habitat in Virginia. Ip. Habui floridum mense iulio. Colitur in R. H. P. Obs. Hac species est valde ajflnis sequenti , verumtamen semper duplo brevior t caulisque fere semper aphyllus , spathaque floribus longiores. f Fructus dehiscens. A a a „ [ *4p. 7. n°. 5 . S. Bermudiense floribus parvis ex coeruleo et aureo mixtis. Pluk. Alm. 348. t.. 6i.f. 2. Bermudiana iridis folio , radice fibrosa. Tournef, i 388. Dill.. Elth. 48. tab . 41^ fiS- 4^ S. Maius. R. H. P. Ex eadem radice fibrosa caules prodeunt numerosi pedales et amplius filiformes utrimque membrana instructi , ramosi foliosi. Folia alterna enfiformia vaginantia x longa. Spatha floribus brevior. Reliqua ut in procedenti. Habitat in insulis Bermudianis. Ip. Habui 'floridum mensibus malo , iunio et iulio.. Colitur in R. H.P. Explic. fig. a Capitulum floris, b Germen , stylus. B Genitalia aucta, c Anthera valde aucta, d Capsula, e Eadem dehiscens, f. Valvula in. qua semina dissepi— mento sunt affixa, g Semen.. 5.09. SlSYRINCHIUM GLANDFFLORUM. ( Tab. CXCII. f. 2. )• S. Radice bulbosa 3 caule tereti : foliis striatis , floribus magnis. Radix : bulbus tunicatus , fibrillis capillaribus basi coronatus. Caulis simplex teres ( ad instar culmi graminei) simplex pedalis ,. nodis distinc- tus , apice floridus. Folia longissima. , radicalia fere pedalia , caulina alterna vaginantia ensiformia striata, tres lineas lata, valde acuminata. Spatha terminalis , foliis membranaceis cucullatis , altera alteram basi inclu- dente , subaequalibus acuminatis flore brevioribus , ex cuius centro successive prodeunt tres pluresque flores propriis pedicellis. Corolla sesquipollicaris lutea ( in sicco ) petalis apice rotundatis. Staminum tubus albicans corolla brevior : antherae oblongo , stigmatibus lon- giores. Habitat in Peru. V. S. $IOi SlSYRINCHIUM COLLINUM'. S. Scapo tereti , folio dependente , laciniis corollae $xfox<^\xxX&\\s.Thunberg,diss, de Moraa , p. 1 1 . nQ . 1 3. Radix bulbosa , fibrosa , ovata , striata. Scapus ramosus erectus multiflorus , glaber pedalis. Rami alterni compressi , spathis involuti , glabri , uniflori, bipollicares ex eodemt centro circiter tres inaequales. Folium unicum ensiforme , scapo duplo longius , inferne vaginans , integes?ri° mum striatum glabrum concaviusculum dependens. Flores terminales in ramis solitarii. Spatha bivalvis , pedunculos vaginans , lanceolata 3 longe acuminata concava striata glabra viridis pollicaris ; valvula? subaequales. Corolla exapetala erecta : lacinia? oblonga: obtusa subaequales patentes , carneae vel flavae , extus linea nigra j inferne crassiores basi connatae incarnatae vel viridi-flavescentes , angustata? : tribus exterioribus basi fovea nectarifera. Filamenta tria , tota connata in cylindrum , corolla dimidio breviora : anthera? lineares emarginatae , intus planae. , extus trisulca? , flavae , dente utrimque unico. Germen inferum ovatum trisulcum glabrum : stylus trigonus trisulcatus , stami- nibus paulo longior , superne incrassatus flavescens : stigmata tria trigona sub- clavata , cucullato biiabiata : labio exteriore truncato emarginato : interiore bipartito laciniis acutis , brevibus inflexis. Capsula oblonga trisulcata , sensim crassior , glabra, trivalvis , trilocularis , pol- licaris. Habitat prope Cap. B. Spei extra urbem copiosissime et alibi vulgaris : floret iunio et sequentibus mensibus : variat Jlore jlavo et aurantiaco. Obs. Supra dicam descriptionem transtuli ex citato opere. Planta est certe mona- delpha in qua reperiuntur characteres aliqui Galaxhx, , Ferraria et Sisyrinchii ; quoniam vero spatha gaudet diphylla , atque petalis sub aqualibus , ad hoc ge- nus eam revoco , quamquam inter dubias species e quorum numero sunt se- quentes. 511. SlSYRINCHIUM NARCISSOIDES. ( Tab. CXCI. f. J.) S. Caule tereti , radice fibrosa , foliorum vaginis inflatis , corollis infundibuli- formibus nutantibus. Sisyrinchium? Comiru. herb. Radix Abrosa , Abris latiusculis capillatis. Caulis simplex tetes pedalis , terminatus spatha diphylla multiflora. Folia longissima angusta acutissima , caulem alternando vaginantia , vagina bur- siformi. Spatha? foliola striata alterum alium basi includens , ambo acuta florumque pe- dicellis breviora. Flores 3-5 nutantes. Corolla alba monopetala infundibuliformis : tubus longus subrubens , sensim dilatatus 3 limbo sexfldo , laciniis lanceolatis apice setosis. Staminum tubus , stylum vaginans , apice terminatus, Alamentis tribus brevissi- mis : anthera? ovata? luteae. Germen inferum ovoideum sextriatum : ( Stylos tres setaceos dixit Commer- sonius. ) Habitat in freto Magellanico . Observatum a Commers. V. S. communicatum a D. de Jus si eu. Obs. Datur varietas egregia fLoribus intus et extus purpura intensa longitudina- liter striatis. Comm. A a a i) [ 348 ] 5 12. Sisyrinchium palmifolium. Lin. (Tab. CXCI. f. I.) S. Radice bulbosa \ foliis radicalibus petiolatis nervosis ensiformibus. Bermudiana palmee folio, radice bulbosa. Pium. mss. 3. t: 136. Tournef. 3 88, Burm. Americ. p. 35. tab. 46. f. 1. S. Foliis ensiformibus nervosis. Lin. Sp. pl. loc. cit. n°. 3- Bermudienne nerveuse. Lamarck. Dict . loco cit. n° . 3. Radix est bulbus prolifer ex tunicis plurimis compositus intus candidis , ex quo! prodeunt caules teretes , glabri , enodi nudi , sesquipedales , in cuius summi* tate reperitur spatha universalis ex duobus foliis composita, sape inaequalibus, ex qua tamquam ex vagina rami prodeunt floriferi. Folia radicalia , plura sesquipedalia , sesquipollicem lata , utrimque acuminata 5 rigida, nervis 5-6-7 ornata , petiolo innixa inaequalis longitudinis at ipsis multo breviore. Flores in summitatibus ramulorum numerosi , parvi , glumis membranaceis lanceolatis fasciculatis distincti. Corolla alba ( liliaceam et pentapetalam dixit Plumierius ! ) Stamina incerta dixit cl. auctor, nunc 4, nunc 5 : at ego in floris examine tria vidi lineam lon- ga , basi supra germen coalita : antherae oblongae adnatae , flavae. Germen certe inferum subtriangulare parvum basi acutum. Stylus. . . . Stigmata. . . -Fructus. . . nihil de his Plumierius. Habitat in insula Sancti-Dominici. V. S. apud D. de Jussieu . Obs, Cum dubio , ut dixi , ad Sisyrinchium reduco plantam , de cuius fructifica- tione licet adhuc dubitari : illam descripsi atque depinxi , potius ut innotescat quid restet viatoribus botanicis inquirendum , quam ut certi quidquam prodam . Potuit certe Plumierius inter stamina stigmata quoque numerare , qui ulterius dixit omnes fere flosculos abortivos esse. Explic, fig. a Summitas ramuli floridi, b Genitalia aucta. FlNIS VI DISSERTATIONIS,- E 349 J MANTISSA III. n. 15. Sida Pyramidata. ( Tab. CXCIV. f. 1 . ) Explic. fig. A Calyx. B Genitalia. C Fructus intra calycem. D Idem extra caly- cem. if’Capsula. * 39; Sida rotundifolia. (Tab. CXCIV. f. 1. ) Explic. iig. /' Fructus. G Capsula. S Semen. Addatur 1 Tota planta tomentosa „ 56. Sida stellata. Variat capsulis 5-6-7. 63. Sida terminalis. (Tab. CXCV. fig. 1. ) Explic. fig. A Fructus. B Capsula cum seminibus. C Semen. 79. Sida reflexa. (Tab. CXCV. f. i.j Explic. fig. aa Flores, b Capitulum ante expansionem, c Calyx, d Genitalia, 513. Sida foetida. ( Tab. CXCVI. f. i. ) S. Caule erecto atro-purpureo : fqliis ovatis , cordatis , serratis , fcetidis. Planca, valde fbecidu. Caules erecti teretes atro-purpurei „ ramis erectis alternis subpubescentibus ~ sesquipedales. Folia alterna , petiolis subaequalia^ ab hisque saepissime dependentia , crassius- cula tactuque mollia , cordata lobis inferioribus se tegentibus , ovato-acumi- nata , serrato-dentata. Stipulae tubulatas 3 deciduae. Flores axillares , solitarii , pedunculis petiolo brevioribus , pilis aliquot quemad- modum et in petiolis. Calyx ovato-globosus semiquinquefidus , parvus. Corolla lutea petalis orbiculatis. Staminum tubus brevis 3 apice coronatus filamentis brevissimis : antherae reni- formes (omnia lutea.) Germen globosum 7-8 striatum : styli tot quot striae 3 virides } recurvi : stigmata globosa. Fructus figura germinis ex tot capsulis compositus quot fuerunt styli : istas sunt monospermae. Semina reniformia. Habitat in regno Peruano prope Limam . V \ V. in R. H. P. mense augusto . Obs, Ad S. crispam accedit habitu * at foetor faciesque tetra a congeneribus eam . . 1^0] dist inguit ; quam reputo eam dem cum illa de qua sermonem feci in prima disser* talione pagina 3 1 ad calcem Sida crispa. Explic. fig. a Germen, b Idem auctum, c Tubus staminifer. «fidem auctus, e Pe- talum./ Fructus. ^ Capsula, h Semen. 5 1 4. Sida ovata. ( Tab. CXCVI. f. 2. ) S. Caule prostrato ramoso : foliis ovatis cordatis crenatis : floribus axillaribus solitariis pedunculatis. Caules filiformes rubescentes prostrati, ramosi sujbtomentosi pedales et am- plius. Folia alterna petiolis breviora , cordato- ovata , arenata , utrimque viridia , fere glabra. Stipulae subulatae parvae patentes. Flores solitarii axillares longitudine fere petiolorum. Calyx turbinato-pentagonus , laciniis acuminato setosis. Corolla parva patens lutea , petalis emarginatis. Styli quinque totidemque capsula: monospermae. Habitat in Insula Sancti-Dominici. V. floridam in R. H. P. mense iulio. Obs. Hac planta est eadem cum illa de qua verba feci in prima dissertatione n°, 1 o. ad calcem Sida pilosae , a qua diversa videtur : etenim tota est fere glabra , foliaque habet magis accedentia ad formam orbicularem . 190. Pavonia TYPHALiE a. ( Tab. CXCVII. ) Obs. Plantam reperi in herbario D. de Jussieu , atque figiram inter nonnullas qua sine ordine exsistunt ad calcem tertii voluminis mss. Plumieri , ex quibus et iconem meam et descriptionem erui. Caules teretes ramosi tomentosi. Folia utrimque acuminata, serrata, semipedem longa, unlnervia, inferne glauca, desuper viridia , petiolis tomentosis multoties longiora , atque utraque pagina punctata , quorum puncta sunt pili stellati minimi. Stipulae lan- ceolatae. Flores terminales capitati , stipulis stipati. Ambo calyces semiquinquefidi persistentes, * Corolla lutea, calyce paulo maior. Staminum tubus petalis brevior , apice terminatus filamentis brevissimis : an- therae reniformes. Germen globosum : stylus simplex apice octofidus stigmatibus' nigricantibus in sicco. ( Linnaeus dixit stigmata decem. ) Fructus : capsula: quinque in globum adproximatae , unaquaeque terminata aristis tribus conniventibus hamatis. Semen unicum. Habitat in Insula Sancti-Dominici , ubi reperit D. Desportes . Expl. fig. a Calyx exterior, b Interior, c Genitalia, d Germen , stylus, stigmata l aucta, e Stamina aucta./Corolla expansa, g Fructus intra calyces, h Idem extra ipsos, i Capsula, k Semen. Obs. Conserventur synonyma adducta in tertia dissertatione n°. 190, atque addatur quod reperi in herbario D. Desportes. Anonymos floribus conglobatis semine hordaceo. 199, Pavonia pr^cmorsa. Exemplar siccum accepi a D. Jacquino , quod idem omnino est cum Pav. cu- neifolia; quare numeri 198 et 199 eamdem speciem sistunt. 515. Pavonia Leptocarpa. Lin. Supp. inter Urenas * P. Foliis lanceolatis serratis , calycibus pentaphyllis. Urena foliis lanceolatis serratis. Linn. Supp. p. 308. Frutex decempedalis , ramis teretibus. Folia alterna petiolata remota lanceolata serrata. Flores terminales glomerati sessiles capitati. Calyx exterior foliolis quinque lanceolatis : interior minor foliolis totidem. Corolla magnitudine vix ranunculi acris : cuius petala oblonga calyce duplo longiora. Stamina monadelpha petalis non longiora. Germen subrotundum : styli quinque : stigmata simplicia. Capsula subrotunda aequalis , superne cincta mucronibus quindecim „ quinque- locularis vel discedens quinque partibus. Semina oblonga solitaria. Habitat in Surinamo. C. G. Dahlberg. I). Hac Linnaus in Supplemento loco citato , ubi dixit hanc plantam mediam, esse inter Urenas et Hibiscos , re tamen vera nihil ipsi cum Hibisco com- mune. Ipsius genus est determinatu difficile , quamquam ad Urenam et Pavo - niam accedat ; ex fructu vero , Pavonia. malo quam Urena adnumerare : in Urena enim capsula numquam sunt mucronatce sed echinata , aristceque in singulis capsulis numerosa numquam definita ut in Pavonia speciebus spi- nosis quarum capsula tribus spinis instruuntur. Consulantur characteres utrius ~ que generis.. 250. Hibiscus esculentus. In herbario D. Vaillant exstat planta huic affinis , quae ab ipso describitur s Ketmia JEgyptia vitis folio , parvo flore. Additque synonyma r Alcea indicet parvo flore. C. B. Pinax. Alcea ^Egyptia. Cius. hist. 27. Folia sunt dentata atque profunde partita in 3-5 lobos. Caulis herbaceus. Calyc^ decidui : exterior ex pluribus foliolis lanceolatis villos or- c i lia t is 3 interior tubulosus apice quinquedentatus.. Capsula pyramidata hispida sesquipollicaris : loculamentis polyspermis 6- 7. Se- mina subglobosa nigra. 1 5 2. Hisisqus sabdarie a. ( Tab. CXCV1II. L 1 . ) Flores subsessiles. Calyx exterior monophyllus crassus basi turBinato-hemispharicus , terminatus'- laciniis sub-i 2 crassis rubris subulato-rriquetris : interior maior^semiquinque»- fidus , luteus , laciniarum limbo et costa purpureis : fructifer saturate ruber , auctus. Corolla calyce duplo maior, campanulato-patens , petalis dilute flavis , tinc- tisque colore roseo dilutissimo : horum ungues macula ornantur rubra. Staminum tubus brevis purpureus , parce filamentosus : antheirae flavae parvae. Germen ovatum : stylus simplex : stigmata quinque globosa saturate purpurea , et subtomentosa. Fructus calyce interiori tectus , estque capsula ovata 5 -locularis , loculis poly- spermis. Floruit in R. H. P. mense iulio. V. V . Obs. Folia sunt uni glandulosa. 5 1 6. Hibiscus militaris. ( Tab. CXCV1II. f. z. ) H. Foliis serratis hastatis acutissimis , floribus magnis pulcherrimis : petalis bifidis. Tota planta glaberrima . Caules teretes glabri tripedales , simplicissimi. Folia alterna distantia subcordata hastata , lobo medio longissimo , acutissimo , serrata , petiolis paulo longiora. Stipulae subulatae longae arcuato-erectae de- ciduae. Flores axillares et terminales pedunculis crassis , petiolo erectis , subaequalibus. Calyx exterior ex 1 2- 1 6 foliolis longis linearibus acutis , angustis : interior paulo maior semiquinquefidus laciniis quinquenervis. Corolla magna campanulato-patens extus purpurea', fundo saturatior , limbo albicante : cuius quinque petala sunt bifida praemorsa , venisque purpureis protuberantibus ornata. Staminum tubus albicans corolla brevior : antherae reniformes rubescentes. Germen ovatum : stylus simplex filiformis , tubo longior , apice exerto quin- quefido , laciniis revolutis : stigmata globoso -compressa villosa , dilute rosea. Fructus. Habitat in Ludoviciana. *). Habui floridum ultimo augusto. Obs. Collocari debet hac species post hib. pentacarp. cui affinis nQ. 2.0 5 , 400. Geranium pilosum. (Tab. CIC.) 417. Sterculia platanifolia. Flores paniculati , paniculis terminalibus maximis ramosis aphyllis irt* ramu- lorum extremitatibus flores turmatim , breviter pedunculari , qui ante expan- sionem sunt globulosi , tomentoque brevi rufescentes. Calyx oblongus profundissime partitus in quinque lacinias lanceolatas versus pedunculum revolutas , trium linearum longas , semilineam latas : prope ba- sim internam cavam saturate kermesinas , dehin glauco rubentes. Ex harum centro albo , stipes assurgit longitudine calycis , versus apicem ro- seus , atque coronatur globulo genitalium , in quo exsistunt antherae 1 5 ob- longae striatae luteae subsessiles ad partem exteriorem et terminalem sti- pitis. Flores sunt' perfecti , aut imperfecti : in illis ex antherarum centro et stipitis apice germen adsurgit conicum Quinquesulcatum roseum , cuius stylus sim- plex sensim angustatur , atque apice recurvo terminatur stigmatibus quinque globulosis minimis. Imperfecti vero intra antherarum globulum germen efFeetum fovent minimum quinquesulcatum. Floruit h ac arbor iulio et augusto in R. H. P. Fructum nullum dedit. Obs. Tempore siccissimo jlores imperfectos protulit , qui primo obtutu mares vide- bantur : pluit deinde copiosissime initio augusti , atque jlores perfectos herma* phrodito-s omnes dedit. Quare fieri potest arborem hermaphroditam esse , atque humiditatis defectui tribuendum , si jlores imperfectos initio protulit > in quibus germen exsiccabatur antequam debitam magnitudinem attingeret. Explic. tabulre 1 45 in qua summitas arboris repraesentatur magnitudine naturali multoties minor, a Flos imperfectus, b Perfectus magnitudine naturali, c Se- men. d Germen auctum, e Genitalia aucta./ Anthera multoties aucta. 517. Sterculia carthaginensis. S. Foliis semiquinque lobis , floribus dodecandris. Helicteres apetala foliis semiquinquelobis floribus decandris apetalis. Jacq . Amer. p.. 238. Arbor elegans quadraginta pedes alta. Folia semiquinqueloba , lobis ovato- subrotundis , acutis, integerrimis , facie gla- bra , dorso subvillosa , plusquam pedalia , numerosa : petioli teretes novem- pollicares. Flores foetidissimi paniculati , paniculis laxis magnis numerosis terminantibus ramulos. Calyx sordide flavescens cum maculis purpureis, monophyllus campanulatus, amplissimus , patens j semiquinquefidus , laciniis ovato-acutis , semireflexis extus villosis. Stamina: filamenta circiter quatuordecim subulata brevissima ad basim germinis receptaculo inserta : antherre subrotundae diuymae. Germen subrotundum quinquesulcatum , insidens receptaculo filiformi recurvo, calyce fere duplo breviori : stylus subuiatus reflexus longitudine germinis : stigma capitatum obsolete quinquefidum. Habitat in Carthagemt, sylvis Camajon duro, vulgo dicta. I). Floret mensibus maio et iunio. Planta mihi ignota , ex descriptione tamen a J acquino tradita ad sterculiam refe- renda videtur. 432. Bombax globosum. Folia sunt glaberrima S2epe septenata , foliolis inaequalibus media longiore , in- ferioribus brevioribus. Gossypium rufescit. Calyx persistens cyathiformis coriaceus apice quinquecrenatus : flores fasciculati pedunculis crassis , dua- rum linearum loneis. Bbb [354] 51 8. Gossypium eglandulosum. G. Caule villoso : foliis quinquelobis eglandulosis : lobis tribus oblongis acu- minatis. Haec planta, qux initio septembris florebat in Reg.Hortu Parisiensi, valde affinis est Gossypio hirsuto n*. 448 , a quo differt defectu glandularum , qua: nullae sunt in foliorum nervis quemadmodum et in calycibus : horum exterior est magnus , segmentis profunde cordatis , apice tri-quinquedentatis t corolla est flava calyce paulo longior, petalis quinque in campanulam convolutis 3 basi maculatis. Stigmata tria. Haec ergo species poterit fortasse esse eadem cum Goss. herbaceo Linnaei , cut folia sunt quinqueloba, subtus eglandulosa. ERRA T A. Pag. 3 1 o, n°. 444 , glandulosis , lege eglandulosis. Pag. 3 1 1 , n°.445 5 Mierantum , lege Micranthum. Pag. 321, lin. 1 1 , acurae , lege acutae. Pag. 326’ , n°. 471 , involucrum-fidum , lege involucrum trifidum. Pag. 555, n°. 490 , filiorum , lege foliorum. ■Pag. 344 , n°. 513, tubulatae , lege subulatae. 9 ExtrAIT des Registres de V Academi e Royale des Sciences , du 3 Septembre 1788. N ous avons examine, par ordre de PAcademie, une sixieme dissertation larine et botanique de M. 1’Abbe C ava niiles sur quatorzej genres de plantes quionttous le caractere commun de la reunion des filets , des etamines , et font consequemment partie de la Monadelphie de Linne. Dans ce nombre quatre servent a completer la famille des Malvacees , dont XI. Cavanilles a examine tous les autres genres dans se s precedentes disserta- - tions , quatre autres tiennent le milieu entre les Malvacees et les Tilleuls j deux appartiennent a 1’ordre des Plaqueminiers , un a celui des Capriers ; et trois , bien differents des precedents , constituent une section particuliere dans Pordre des Iridees. Les quatre genres de Pordre des Malvacees sont le Gossypium ou Coton , le Waltheria, le Malochia et XUrena; Pauteur met dans leur description et leur examen le meme soin que dans s es observations precedentes , et il rapporte sous ces genres trente especes , dont onze sont nouveiles , ou n’etoient pas encore connues des Botanistes. Les quatre suivants , voisins des Tilleuls , sont le Camella , le Gordonia , le Mehernia et 1’ Hermannia , quatre especes appartenant aux deux premiers * genres, et qui etoient deja connues jmais sur vingt-trois especes rapportees aux deux seconds et mentionnees dans cette dissertation , six sont nouveiles , et quelques autres , connues imparfaitement , sont maintenant fixees. Cinq especes deja connues composent les genres de XHalesla et dn Styrax P tires de Pordre des Plaqueminiers , et celui du Morisonia , voisin des Capriers. L’auteur a examine avec soin leurs caracteres, sur-tout ceux des deux premiers. Trois genres de Pordre des Iridees', qui terminent cette serie , comprennent douze especes , dont quatre nouveiles. Ces genres sont le Galaxia , le Ferraria et le Sisyrinchium ; ce dernier sur-tout est examine d’une maniere tres de- taillee, et offre trois especes inconnues. Toutes ces plantes , au nombre de soixante et quatorze , sont pour Ia plupart dessinees par Pauteur et gravees dans trente-cinq planches , executees comme celles des dissertations precedentes. L’auteur termine ce travail par un supple- ment ases premiers ouvrages , contenant quelques nouveiles especes des genres precedemment decrits j savoir , deux Sida , un Pavonia et un Hibiscus. II y joint des descriptions ou des figures plus exactes de onze autres especes de differents genres , quii a eu occasion de mieux connoitre ; et les plantes de ce supplc- ment composent six nouveiles planches , qui portent a quarante-un le nombre compris dans cette dissertation. Ce nouveau travail aous fait desirer que Pauteur continue a s occuper suc- cessivement de Pexamen de diverses familles de plantes*, et nous pensons que sa dissercation merite , au meme ticre que les precedentes , d’etre approuvee par fadademie et impriffiee sous son privilege. AuLouvre, le $ septembre 1788. Signes t de Jussieu , de Lamarck. Je certifie le present Eoitralt conforme a 1’original et au /ugement de V Aea* demie. A Paris , ce 17 septembre 1788. Signe , le Marquis de Condorcet. f r vY- O si :: T ?ob 1. CAME LIA IAPONICA. 2. CAM. SASANQLTA ife/lier 'N* G0R1) ONIA. LASIANTHUS . Tai). CLX1. -d. J. Cavam/Zes cie/. GORDONIA PUBESCENS Tnb. CLXLl JtfOBISONIA AMERICANA,, Tai). CLXIII, 1. GOSSYPIUM RELIGIOSUM. 2 . GOS.HEKBACEUM . Tai) . OLXIV. GOSSYPITTM AlUiOllEUM. Tat . CLXV, ' CavanORe \r de/ . Se //ter scu/v. G 0 S S Y P IUM VI T I F 0 L IUM . Tai». CXJX.YI. '■ J. Cizvanides dei. S effier j-culfi. - ■ GO S ST PIUM HIRSUTUM Tat, CLUVII. G O S S YPIUM P EBUVIANTJM Tab. CLXVTEI. A. cZ Cavaxit/es Ar/ . . CLXXII. J- J. CazuMu/Zes de/ . Se/Ztcr c feafe. V 1. MELO CHIA BORBONICA 2 . M E L 0 . C 0 R C H 0 IMF 0 L I A . Tai». CLXXIV -Fuj .1. l.MELOCHIA HIRSUTA. 2. MELO. CONCATENATA. Tali • clxxv A. J. C ma/uffej' deZ tfellier sci/fy. & ’ \ J 1 . H E RM AN N IA AL N IF OL I A . 2 . HERMA IN N IA AL T H E 11' 0L1A . Tnl». CLXXIX. I. HERMANN IA LAVEN 1HT I.1F0 LIA. 2. HKR. SALVI FOLIA. 3. HEU. FILI FOLIA. TnL. CLXXX. -4. J Cdva/ii/le. C L XX XV Fti/. 2. Se/lier jeif/p. -A. J. Caoanilles delui. HAL E S IA T E TRAP TE RA . Tai) . CLXAAV1. faocuuflej e/e/. Je/Zier seu//). HALE SIA DIPTERA. Tai. CEXXXVII 1. STYRAX GLABRUM 2. .STYRAX OFFICINALE. Tai). CLXXXVIII. -d. J. Cavaneffej' t/<-/ . Se/Zier sa//jp. 1 ■ FERRARIA PAV 0 N IA . Tab. rLxxxrx^ I. FEBRARIA UNDULATA. 2. SISYR1NCH1UM AN CEPS . TaL. CXC. / I 2. SIDA R0TUNDIF0L1A 1. SIDA PYRAMIDATA I. SIDA REFLEXA. 2. SIDA TERMINALIS Tab. CXCV -d- J- Cavarulle* dei. Jellier d-culp. I. SIDA FCETIDA . 2. SII) A OVATA. rab • cxcvi . i A. J. Cavani/les c/e/. PAY O N 1 A T Y P H A LAI A Tali. CXCY11 A.JT. Cavanz//e CXCVIII. GERANIUM PILOSUM. Tai). CXCIX. , ■ 'ud 1.MAHERJSTIA GL AB RATA . :2 . At AH. BISERR AT A Tai». CC. A. J. Capanidej dei. Se/lier \ S TRIGILI A RACEMO SA Tat, CCI / S AND ORI C UM INDICUM TaJ . ccn SAND ORICI PRCCTUS, Tab. CCIII T UKELEA, GLABRA. T. - I QUIVI SIA OVATA. Tnb. OCX II. SeUeer sctt//r. QUIVISIA HETEROPHYLLA Tab. CCXm. •S Laz>a/ii//e • i P ORTE S LA OVATA . Tab. CCXV. -d-j/. Cavamdler dedi. ife/Zier Tai. . CCXVI. PORTES MU CRO NAT A Jetlier' s.citty) . i SIPO NIMA GAYAN ENSIS Tai. C C XVII -i. J.Cavcuullej dei, tfcllier sctdp. t A A AVER RHO A BILIMBI, Tab. CCX1X. -A tf CoDtuulle*? c/e/. Se/lier scu/p. I AVE RR H O A CARAMB OLA. Tal>. CCXK. C O N NAll u vS AK R 1 C AN II S . Tab. C (.'XXL A. J, Cava/i///ea. n°. 6. I i i ij [ 4°° I Ari E. foliis ellipticis , lineis binis longitudinalibus subtus notatis , fasciculis flo-J rum sparsis Brown. lam. zy8 . t. 38./. z? Caulis fruticoso-arborescens , ramosus. Folia alterna , lanceolata , crassa , nitida , basi in petiolum attenuata , uninervia. Squamula semiamplexicaulis , apice acuta, decidua. Flores parvi , axillares solitarii , bini , aut terni ’y pedunculis sensim versus florerrr- incrassatis. Calycis dentes acuti. Corolla alba calyce multo maior : squamula petalorum in coronam dispositae. Staminum urceolus calyce longior : filamenta rubentia! ( in sicco : ) corollae subr aequalia. > Germen ovato-acuminatum\: styli breves : stigmata glpbosa. Fructus : drupa oblonga : nux unilocularis monosperma. Habitat in insulis Madagascar et Borbon. J)* H. S. communicatum a D. Thouin ? cx collectaneis CommersoniL Obs. Brown&i figura , quamquam minima , mea piant a convenit : in hac tamen • haud video lineas de quibus laudatus auctor : plariue ulterius differunt magni- tudine et patria : quum vero Iamaicencis arbor mihi sit incognita , ad hanc re- fero , quoadusque utrasque comparare ad in' icem possim . Explicatio tabulae, a Caly*. .b Capitulum, c Flos. ,d Petalum, e Idem alio situ ut- squamula conspiciatur. /Stamina. F Eadem aucta, g Scamen auctum. A Ger- men. Fructus stylis coronatus, k Idem ad lineam sectus. / Eiusdem sectio ^ horizontalis. 547^ Ekythroxylon areolatum. Ll/h. E. Foliis obovatis Lin. Sp.pl. vol. t.p. 374. E Carthagenense. •' acq. Amer . 1 54. tab. 87 .fi. 1. E, F.ohis ovatis obtusis , subtrilineatis. Lamarck Dict.tom. i.p. 3 93.«°. z„ Arbor i z. pedalis _, ramis diffusis patentibus , cortice fusco tectis : lignum est solidum leucophaeum. Folia obovata rarius subrotunda , emarginata , integra , nitida , facie virentia y dorso leucophaea, tribusque lineis longitudinalibus basi, et apice unitis (in- terdum absentibus ; , insignita, sesquipollicaria. Flores numerosi aggregati semipollicares albi , ionquillam redolentes. Fructus mollis ruber nullo animali expetitus. Hac lacquinus loco citato , qui addit : suspicarer esse hanc Brownei Erythroxylum primum nisi color obstaret materiae, numquam ad rubedinem vergentis 3 , quam data opera pluries examinavi. Habitat passim in maritimis arenasis circa Carthagenam . Floret aprili , maio -s , et iunio. Planta mihi ignota; Obs. D. Stoupy nuperrime plantam adsportavit ex Cayenna pruni nomine 3 pr&ce lenti videtur affinis , cui tamen deficiunt linece longitudinales . ^48. Ery^roxylon laujufolium. Lamarck{ Tab. CCXXVX ,), [ 4OI’l E. Foliisdato-lanceolatis': squamis acutis concavis : floribus glomeratis termini libus. Rociana laurifolia arbuscula. Commers. herb. cum icone. Bois fle ronfle j aut bois fle rongle vulgo. E. Foliis ovato-lanceolat-is ramulis squamis amplexicaulibus acutis concavis sparsis. Lamarck Dkt. tom. i.p. 394 .n°. 5. Caulis arborescens femur humanum crassus ,20 pefles altus 3 ramorum cortex albicans, in quibus squamula: plures sparsx , semiamplexicaules , acutae , rubentes. Folia lato-lanceolata , in petiolum brevem attenuata’: squamula axillaris: Flores in summitate ramulorum quasi capitati , tres pluresve ex unaquaque squamula prodeuntes : pedicelli partiales sesquipollicares versus florem ineras- sati basi vero cincti innumeris squamulis minimis in rosam dispositis. Reliqua ut in praecedenti. Habitat in insula Francia I). Observatum et delineat, a Commersonio. 3. communicatum a D. de Jussieu. Obs. Exemplar vidi apud D, - de Jussieu in Commersonis herbario , cui lignum durius , floresque erant et terminales 3 et per ramulos axillares. Explic. tab. a Calyx, b Capitulum, c Flos situ naturali, d Corolla expansa cum squamulis, e Petalum, Stamina. g Eadem aucta, h Germen cum stylis, i Fruc- tus. k Idem, ad lineam sectus. / Sectio horizontalis. - 549. Erythroxylon mAcrophyLi/um. (Tab. CCXXVIt. ) E. Foliis lanceolatis longissimis : squamulis amplexicaulibus striatis : axillis mul- tifloris : fructu triloculari. Huius fruticis , ramorum praesertim , lignum est molle , albicans 3 cortex albus a\. tectusque squamulis striatis , acutis , longis , amplexicaulibus , deciduis. Folia lanceolataocto-et amplius pollices longa ,, glabra ,-in petiolum brevem atte- nuata : uninervia , nervo inferne protuberante ramoso , superne sulco exca- vato longitudinali. Squamula axillaris. Flores. axillares terni quaternive : petioli crassi , quorum bases cancellatae sqpa- mjlis innumeris lanceolato-acutis. Calyx semiquinquepartitus laciniis lanceolatis ^striatis , mollibus. Corolla deeiat. Staminum urceolus brevis quinquecrenatus , crenulis singulis desinentibus in bina filamenta , calyce longiora : antherse globosae. Germen in fundo urceoli , ovato-acuminatum : styli tres stigmata incrassata. Fructus : drupa ovato-acuminata : nux trilocularis , trisperma. Habitat tn Cayerta3 inde novissime adsportatum a D. Stoiipy V. S. in Euius her-= bario. Obs. A p nece demi differt florum situ , urceolo quinquecrenato , calyce molli y squamulis str atis. Explicatio tabulae, a Calyx b Urceolus stamnifer. c Idem auctus* d Germen , sty-~ li , stigmata, e Fructus. / Eiusdem sectio. 3 50, Erythroxylon sideroxyloides, Lam , (Tab. CCXXV1IL). :E. Folii obovatis : ramis tnberculatis : squamulis acutis : axillis paucifloris; Roelana baccifera , aut raedifera. Commtrs. herb. cum icone. E. Foliis ovato-oblongis , obtusiusculis , ramis scabris , apice compressis, pedun- culis subternis axillaribus. Lamarck Dict. tom. z. p. 393. n°. 4. An Arbor indica pruni sylvestris folio, corni maris fructu longiore , &c. Pia- kenet Amalth. z 1 : aut santalum nigrum , ibid. p. 1 87. t. 442 . f. 3 ? Caulis arborescens 1 5 pedes altus 3 cuius rami sunt exasperati tuberculis : hique formantur ex cicatricibus foliorum quae perierunt , et ex aggregatione squa- mularum quae pedunculorum bases ambiunt;. folia ovato-oblonga glabra. Squamulae acuta; axillares deciduae. flores axillares solitarii , bini , aut terni. Reliqua ut in Erithroxylo lautifolio. Habitat in insula Borbon .*). V. S. communicatum a D. Thouin ex commersonia collectione. Obs. Variat foliis latioribus , coriaceis fructuque maiori. Explic» tabulae pro Er. sideroxyloide, . 1. •Coca. Cius. Exot.p. 177. et 340. Hermande^ Mex. p. 302. Caulis fruticosus 3-4 pedes ajjtusj cuius rami squamato- tuberculati , tuberculis ex acervis squamularum compositis. folia ovata , saepiusque elongata , glabra , breviter petiolata , uninervia , nervo protuberante , quem ambiunt lineae duce longitudinaliter arcuatae convergen- tes. Squamula axillaris , semiamplexicaulis , brevis , acuta , marcescens. Flores parvi e tuberculis squamosis prodeuntes solitarii , bini , aut terni 3 pedun- culi breves pniflori. Calyx et corolla ut in praecedenti. Stamina capillaria , rubentia , basi breviter coalita. Eructus ovato-acuminatus : nux unilocularis monosperma. Habitat in Peru. F) . Unde adsportavit laudatus auctor. V \ S . communicatum a. D. de Jussieu. Obs. I. Frutex vulgatissimus in Peruana provincia vulgo los Yungas. Indp operarii roborantur foliorum masticatione , quce cum Quinoa ( Chenopodil spe- cie ) miscent. Josephus de Jussieu observ. Obs. II. In Pondicheri crescit frutex huic similis , at folia, orbantur lineis Lon- gitudinalibus. Vide herb. D. de Jussieu. Explic. tabulae, a Flos integer magnitudine naturali, b Idem auctus, c Petalum, , ^ . . [ 403 ] d Stamina aucta. /Eadem magnit. nat. c Germen, g Fructus, h Huius sectio, ■ i Amigdalunii k Huius sectio. £5 1. Erythro xylon hypericifoliuM. Lam. ( Tab. CCXXX. ) E. Foliis numerosis , ovatis : ramis punctato scabris : pedunculis longis capilla- ribus ; fructu triloculari. Venelia foliis obcordatis integris ; floribus sparsis decandris trigynis pedunculis unifloris. Commers. herb.cum icone ■ Vulgo bois dhuile , bois de dames . E. Foliis obovatis , obtusis , emarginatis \ ramulis compressis , punctato-scabris pedunculis capillaceis unifloris , solitariis axillaribus. Lamarck Dict. tom. 1. pag. 394 .nQ. 8. Caulis fruticosus valde ramosus , ramisque exasperatis tuberculorum minimo- rum copia. Folia numerosa , ovata , obtusa , saepius emarginata , glabra , breviter petiolata 3 inferne glauca. Squamula rubescens acuta decidua. Flores axillares solitarii , bini, aut terni 3 pedunculis capillaribus prope flerem : incrassatis , folio longioribus. Calyx minimus 3 denticulis acutis. Corolla alba parva , petalorum squamulis truncatis. Stamina longitudine fere corollae , basi coalita. Germen ovatum : styli tres : stigmata capitata. Drupa oblonga ,.subtriquetra : nux trilocularis , trisperma. Habitat in insulis Francis, et Borbon. £). Reperit Comrnersonius atque deli- neandum curavit. -V.S. -communicatum aD . de Jussieu . Obs, Variat foliis minutissimis nec emarginatis.' Explic. fig. a Capitulum, b Flos magnitudine naturali, c Petalum auctum, d Sta-' mina aucta, e Germen styli , stigmata ,, aucta. / Fructus, g Idem auctus. d Huius sectio, ■ 553. Erythroxylon buxifolium. Lam . ( Tab. CCXXXI. fig. 1 . ) E. Foliis lanceolato-ovatis 3 nervo supra protuberante , in setulam terminato 's' floribus axillaribus solitariis. E. Foliis obovatis integerrimis , nervo medio supra elevato , pedunculis axillari- bus brevibus solitariis, basi articulatis. -Lamarck Dict. tom. 1. pag,- i 5)4. n°\7- Gaulis fruticosus , ramis erectis 3 cortex fuscus exasperatus lineis semicirculari- bus , protuberantibus , quas squamularum casus produxerunt : squamulas sunt lanceolatas , rubentes , semiamplexicaules. Folia lanceolato-ovata , basi acuta , apice obtusa ,,nbi prominet setula in quam- terminatur nervus pagina superiori protuberans : suntque glabra , postice glauca , limboque nonnihil revoluto. Squamula axillaris. Flores axillares solitarii , breviter pedunculari, - Nux ovata , unilocularis. Reliqua ut in ceteris speciebus. Habitat in Madagascar. 3}. Ubi reperit Comrn , V* S .■ communicatum a Z), Thouin. r 4° 4 ] ( Obs. Nervus superne protuberans atque terminatus setula , abunde hanc speciem a ceteris distinguit : hac ergo de causa a sequenti seiungo , quas in unam rede~ git D. de Lamarck. Explic. figurae, e Fructus , in cuius basi conspicitur urceolus cum staminibus* /Huius sectio, g Amigdalum. 554. Erythroxylon ferrugineum. (Tab.CCXXXl.fi 2.) E. Foliis ovatis , saepius emarginatis : squamulis imbricatis : floribus solitariis. E. Foliis ovalibus superne lucidis. Lamarck nv. 7. supra citato ( Varietas.) Caulis fruticosus , lignum durum , cortex cinereus : rami exasperati tuberculis atque squamularum cicatricibus.^quamulae sunt carnosae , acutae , imbricatae , deciduae. Folia coriacea ovata , nunc apice emarginata , nunc obtusa, uninervia , nervo nec in setulam desinente nec protuberante pagina superiore : haec est lucida , in- ferior vero ferrugineo-rubra ^ limbo reyoluto ut in praecedenti. Florps solitarii axillares ad squamulam , quae sernper reperitur inter petiolum et cairiem aut ramos pedunculus brevis sensim crassior versus florem. Staminum urceolus calyce maior, dentibus decem terminatus , e quibus totidem prodeunt filamenta rubra. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in Madagascar. fi) . Commersonius repent. V '. S. communicatum a D. de Jussieu. Explic. fig. a Calyx, b Petalum, c Stamina, d Eadem aucta. 555. Erythroxylon rufum. ( Tab. CCXXXII. ) E. Foliis ovatis coriaceis inferne rufis : squamulis imbricatis : axillis multi- floris. Lignum durum , cortex griseus , squamosus , tuberculis protuberantibus ex squamularum minimarum acervis. ✓ Folia ovata , aliquando emarginata , coriacea , supra nitida , viridia ; desuper rufa : nervus inferne protuberans, supra excavatus : petiolus brevis, squa- mula lanceolata axillari ornatus. Flores axillares ex squamularum minimarum globulo prodeuntes numerosi pedunculis u niflo r is semipol licarib us. Calycis denticuli breves. Urceolus staminum decemdentatus. prupa oyaca rubescens : nux unilocularis. Reliqua deerant in exemplari. Habitat in insula Sancti- Dominici, fi). V. S. apud D. Dupuy. Obs. Folium X ad raruum pertinet , quem fructibus fioribusque orbatum vidi apud D. de Jussieu : lineis ornatur duabus longitudinaliter convergentibus. An ad Er. cocam an vero ad Er. Brotyj}&i , aut ad aliam speciem pertineat , adfirr mare nequeo. 5,5^. Erythroxyxon ovatum. ( Tab. CCXX.XIIJ, ) jE.‘ Foliis ovatis : squamulis imbricatis : floribus subsolitariis : drupa gibbosa. [405] An Erythroxylon foliis minoribus subrotundis confercis , stylis brevissimis , ra- mulis tenuissimis. Brown. larn. 178. n° . 2 ? An Er. havanense foliis ovatis. Jacq. Amer. 1 3 5. t. %-j.f z. Lin. Sp.pl. tom. 2. p. 374- ti°. z? Huius speciei lignum ut apparet ex specimine est durum, et cortex fuscus , va- riegatus sulcis : ramorum summitates sunt imbricata: squamulis carnosis , acutis , basi latioribus ; prceter quas et alis minimae observantur in tubercula aggeratae ex quarum centro flores prodeunt. Folia ovata , laete viridia , mollia ? breviter petiolata. Flores axillares ut plurimum solitarii : pedunculus sensim incrassatus versus florem , duarum aut trium linearum. Calycis dentes acuti. Drupa basi nonnihil gibba , apice subrecurva : nux unilocularis. Habitat in America. I). V. S. unicum exemplar apud D. de Jussieu. Explic. fig. a Calyx, b Idem aliter spectatus, c Stamina aucta, d Fructus- basi cinctus urceolo stamnifero. e Huius sectio. MALPI GHIA. Pium. tab. 36. Lin. 621. Character genericus. Calyx persistens monophyllus profunde partitus in quinque lacinias , quarum tres quatuor aut quinque externe inferneque biglandulosa:. Corolla: petala quinque , orbiculata , fimbriata , concava : unguibus longis linea- ribus. Stamina : filamenta decem brevia subulata , basi connexa , germenque cingen- tia : antherae ovata: , subcordatae. Germen superum , ovatum; styli tres aut pauciores breves : stigmata globosa. Fructus : drupa globosa foeta nuce ossea triloculari , aut nucibus 1-3 unilocula- ribus monospermis. Semina oblonga. Obs. I. Species ' omnes sunt arbores aut frutices America calidioris incolce : gaudent ramis oppositis ; foliisque integris , uninervis , oppositis Flores umbellati aut spicati ; pedicellis articulatis 3 ad articulum bisquamatis. Fructus in ipsis sy [vestris est acidus , nec ingratus ,fere semper ruber , quem ceresam americanam vulgb nominant incola. II. M. nitida et glandulosa gaudent stylo unico : Armeniaca duobus , uno ali- quando aut tribus. III. Calycis glandula sunt sex in aliquibus speciebus , octo in aliis , decem deni- que in reliquis ; quare characterem prabent inutilem quoad ipsarum nu- merum. III. M. flo s adeo similis Banisteria floribus ut ovum ovo : ab ipsarum diverso K k k [ 4° 6 ] fructu alato , aut sine alis separanda sunt genera. Nihilominus in plantarum examine differentiam in stigmatibus reperi ab auctoribus huc usque praetermis- sam : in Malpigkiis enim stigmata sunt globulosa ; in Banisteriis in foliolum expansa : si hoc ergo constans est > facile in posterum cognoscetur genus vel flore unico examinato : de hoc ergo abundantius dicam in proxima disserta- tione , ubi Banisteriam ^ affiniaque genera elucidare tentabo - Spectes. a. Flores umbellati aut axillares. 557. MalPTGHTA GLABRA. Lin. (Tab. CCXXXIVVf. I.) M. Foliis ovatis , integerrimis , glabris : pedunculis umbellans. Lin. Spec. piant* tom. 2. p. 568. i. Bort. Chfort. i6c>. Hort. Upsal. i 08. Mill. Dict. n13 .- 1«. etic. t. 18 1 . f. 2. Aublet Guian.vol. 1. pag. ^61. M. Fruticosa erecta foliis nitidis ovatis , acuminatis : floribus umbellatis , ra- mulis gracilibus.. Brow. lam. 2.30. Cerasus iamaicensis fructu tetrapyreno. Comm. hort. 1 . p. 145 . t. 75. Arbor baccifera , folio subrotundo , fructu cerasino sulcato , rubro polypyreno r ossiculis canaliculatis. Sicam ■ am . 172. hist. t. p. i c 6. t. zoy. f z. Caulis fruticosus , ramosus sexpedalis cuius cortex fusco- cinereus , glaber ut et tota planta. Folia ovata, integerrima , duriuscula, nitida , breviter petiolata. Flores umbellati , umbellis solitariis , oppositis , axillaribus : radii quatuor aut quinque ad quorum basim stipula: actme in involucri formam. Calyx brevis , laciniis lanceolatis , quarum una orbatur glandulis , huic late- rales gaudent unica glandula , reliquae vero duabus : glandulae item sunt ovar- tae , virido-flavae. Petala purpurascentia ,. limbo albo fimbriato. Staminum urceolus albus : antherae sulphureae.. Germen viride ovatum : styli divaricati : stigmata globosa Fructus non maturavit. Habitat in lamaica , Brasilia et alibi, f) . V. V.in horto D. Lemonier. Coli- tur in R. H. P. Explic. fig. a Calyx, b Idem auctus, expansus, c PetalutrUkd Stamina, e Eadem aucta. /Germen auctum. 558. Malptghia punicifoiia. Lin. (Tab. CCXXXIV. f. 2.) M. Foliis ovatis , acutis , glabris : pedunculis bifioris. M. Foliis ovatis, integerrimis , glabris : pedunculis unifloris. Lin. Sp.pl. tom. 2». p. 369. nQ. 2. Aublet Guian. tom. i.p. 462. M. Foliis ovatis , integerrimis, glabris. Hort. Upsal. 108. M. Fruticosa erecta , ramulis gracilibus , patentibus : floribus solitariis. Brown* lam. 230. M. Mali punici facie; tom. j. tab. 1 24. non edit. Burm. Am. t. 166. f z. . . J 40 7 ] Cerasus americana , myrti conmgatis foliis , fructu acerbo tetrapyreno. Pluk. Alm. 94. t. 57. /. 7 ? Caulis arboreus mali punici facie et magnitudine , cuius lignum solidum et albicans , cortex nigricans. Folia ovato-acuta , supra viridia nitida desuper glauca , nonnihil plicata , pe- tioli breves. Flores axillares , pedunculis , bifloris. Corolla calyx et genitalia ut in procedenti. Fructus , secundum Plumierium , ceraso paulo maior carnosus , tria continens semina non omnino ossea , sed veluti lignosa , carinata et paulisper rugosa 3 arcteque invicem adunata. Caro fructus tenera est et succulenta , sublutea , aci- dulitate gratissima , cuticulaque ut in cerasis tenuissima levissima , coccinea. Ex his conservam et gelatinam, conflchint iucondissimam insulares AntilLarumy qui cerasum appellant. Huc usque laudatus auctor loco supra citato. Habitat ih sylvis , colitur in hortis y fer tque flores et fructus fere toto anno. I). V. Floridam in R. H. P. Explic. fig. F Fructus. G. Nucleus secundum Plumierium. •559. Malpighia urens Lin. (Tab, CCXXXV. fig. 1. ) M. Foliis ovato- oblongis setis decumbentibus, rigidis ; pedunculis unifloris aggregatis. Lin. Sp.pl. tom. x.p. $69. n 9. 4. Mill. Dict. nQ. 4. et 'tc. r.fi8 1. f 1 . Aublet Guian. tom. 1 p. 4 61. M. Alia latifolia , folio subtus spinoso ad nodos florida. Pium. j.t. 116. ms. Burm.Am.t. \6j.f. \. Mespilus americana, folio lato subtus spinoso : fructu rubro. Tournef. Inst. <341. Arbor baccifera folio oblongo subtilissirnis^spinis subtus obsito , fructu cerasino sulcato polypyreno j ossiculis canaliculatis. Sloan. lam. iji. hist. 1. p. 10 6.. . t. 107 . f. J. _ , - ■ A . . . . - A11 Malpighia martinicensis , foliis ovatis subtus setis decumbentibus , rigidis. lacq. Amer. 1 3 (Si Arbor humilis , cuius rami divaricati. Falia ovato-oblonga , setis rigidis adpressis pungentibus obsita , pagina praeser- tim inferiore. Stipula; utrimque binae acutae breves. Flores axillares aggregati 4- 5 -6. pedunculis subpollicaribus, unifloris. Calyx semiquitiquefidus : glandulae decem lacinia duplo minores. Corolla albido- purpurascens r petalorum limbo- fimbriato. Staminum urceolus brevis. Germen ovato-acutum subtrifidum (an potius tria germina coalita? ) styli non- nihil divaricati : stigmata parum: incrassata. Fractus :drupa globosa , trisulca, coloris et magnitudinis cerasi , foeta nucleis tribus ovato-acutis extus convexis , intus angulatis. Habitat in Antillis , floret autumno. F). V . V. in R. H. P. Apud D. de Jussieu figuram vidi pr&stantissimam vivis coloribus expressam a D. Aubriet. Obs. M. Urens variat sapissime , aut diversas species dicere debemus plantas a Plumerio et Iacquino descriptas : duas ille- observavit atq ne descripsit magni- K k k i j [+°8] rudi ne toto coelo distantes alteram fruticem , arborem alteram excelsam : lac - quini rursus planta foliorum magnitudine ab istis dijfert. Omnibus sunt fructus insipidi j quod cultura defectui tribuendum dixit laudatus Plumierius. Explic. fig. a Calyx, b Idem aliter spectatus, c Petalum, d Stamina, e Eadem aucta f Germen, g Fructus, h Eiusdem sectio, i i Nuclei, k Fructus siccus. 560. Malpighia odorata. Iacq. M. Foliis ovatis emarginatis utrimque tomentosis. Iacq. Amertc . 1 $ 6 . tab. 177» fig- 4<- Caulis fruticosus octopedalis erectus. Folia obtusa integerrima opposita tripollicaria. Racemi oppositi , flores suaveolentes. Calyx pentaphyllus : glandulae callosae oblongae , binae cuilibet calycis foliolo „ quarum quatuor in binas coalitae. Corolla petala flava , crenata , horum quatuor inter calycis foliola deorsum deflexa } quintum patens. Stamina, filamenta decem subulata, basibus latiusculis. Antherae magna subqua- drata. Germen subrotundum : stylus unicus subulatus : stigma bifidum , ( an styli duo coaliti ? sic credo prasertim ex seminibus duobus. Cav. ) Fructus bacca aurantia , subrotunda , sulco longitudinali circumdata , unilo- cularis. Semina duo , hinc convexa , inde plana ^ glabra. Habitat in CarthageRA fruticosis. 't). Obs. Planta mihi ignota , quA prce cedunt desumpsi ex citato opere. 561. Malpighia coccifera. Lin. ( Tab. CCXXXV. fig. z. ) M. Foliis subovatis dentato-spinosis. Lin. Sp.pl.tom. i.p. 571. n9. 9. M. Humilis , ilicis cocciglandifera foliis. Pium. Gen. Burm . Amer. 1. p, 8-/*- Caulis fruticosus humilis , ramulis multis ornatus , longis , exilibus , lignosis % lentis , cortice terreo vestitis , multumque nodosis. Folia subsessilia , orbiculato- angulata , ad angulos spinosa ^ coriacea, glabra. Stipula; capillares minima;. Flores axillares solitarii , quandoque bini aur terni , pedunculis folio longio- ribus. De calycis viridis parvique glandularum numero nihil certum. Corolla; petala rubella fimbriata. Anthera; lutea;. Drupa parva , carnosa , trigona , coccinea , tribus ossiculis foeta. Habitat in Martinica. *) . Observata descripta et delineata a Plumerio V. S. apud D. de Jussieu in herbario Suriani. 562. Malpichia angustifolia. Lin. (Tab. CCXXXVI. fig. 1.) M. foliis lineari-lanceolatis : setis utrimque decumbentibus rigidis ; pedunculis umbellatis. Lin. Sp. pl. tom. 1. p. 570. no. 5, Mdlet Dict. n9. 7. Aublet Guian.tom. i.p . 462. [4°?] Malp. ( linearis) foliis lanceolato linearibus, setis decumbentibus utrimque rigidis. Iacq. Amer, i j 5. M. Angustifolia , folio subtus spinoso. Pium. gen. 4 6. Caulis frutescens , ramis articulato-nodosis scabris , cortice fusco tectis. Folia subsessilia, lineari - lanceolata , supra glabra, desuper pilis rigidis ad- pressis flavescentibus obducta. Stipulae setosae , breves. Flores subumbellati umbellis axillaribus subsessilibus : radii quinque aut plures. Calycis glandulae incertae numero. Corolla minor quam in praecedentibus , at colore et figura ut in M. Coccife- ra : reliqua ut in congeneribus. Habitat in Antillis , Guadalupe , Martinica , &c. I) . V. S. communicatam a D. de Jussieu. 565. Malpighia aquifolia. Lin. (Tab. CCXXXVI. f. z.) M. Foliis lanceolatis , dentato- spinosis , subtus hispidis. Lin. ubi supra n9. 8. M. Angustis et acuminatis aquifolii foliis. Pium. gen. 46. Burm. Am. tab. 1 6 8 .fig. 1 . M. llicifolia. Miller Dict. n°. 8. descriptio n° . 9. Caulis fruticosus , cuius rami longi et cortex cinereus. Folia subsessilia , ovato-lanceolata , limbo sinuato , angulisque spinosis : superne glabra , desuper vero spinulis subtilissimis lutescentibus adpressis cooperta. Stipulae , setulae brevissimae. Flores axillares pedunculis solitariis , aut binis, unifloris aut bifloris. Calycis glandulae octo , ovato-compressae. Corolla purpurascens. Antherae luteae. Germina tria basi coalita : styli filiformes : stigmata incrassata terminataque acumine reflexo. Fructus ut in Malp. urente. Habitat cum procedentibus. f). V. V. in R. H. P. Floret augusto. Expl. fig. a Calyx, b Idem auctus et expansus , postice spectatus, c Stamina aucta. d Germina, e Eadem aucta, g Petalum. /Fructus incohacus. F Idem mag. naturali. b. Flores spicati. 564. Malpighia spicata/ Tab. CCXXXVII. ) M. Foliis lanceolatis , desuper ferrugineis : spicis terminalibus : petalis hastatis. Arbor persicx facie , bascis murcu Margravi jemulis , fructu aureo stiptico dysenterico : vulgo bois dysenterique. Surian herb. 149. apud Vaill. catal. mss. p. 1 5 70. Baibaiba tertia arbor racemosa , persicre facie , fructu aureo iuniperino , vulgo Merisier dore. Surian herb. no. 47. specimen fructiferum ,' numeris vero 70 6. 7^8. 8 \ 6. florifer. An M. altissima foliis lanceolatis , glabris, integerrimis : racemis terminalibus erectis. Iacq. obs. 1 . p. 40 ? [ 4!° 1 Caulis arboreus , ramis praesertim teneris tomento rufFescentibus , lignum subru* brum , cortexque cinereus. Folia lanceolata integerrima , supra nitida , desuper tomento brevi ruffo ob- ducta quod in vetustioribus disparet } coriacea breviterque petiolata. Inter petiolum et caulem squama amplexicaulis ut in Erythroxilo vidimus. Flores spicati, spicis solitariis terminalibus : flos quilibet pedunculatus , ad sti- pulam axillaris. Calyx decemglandulosus , glandulis ovatis minimis. Corolla petala hastata , lutea. Stamina basi breviter coalita : antHera oblonga , erecta. Germen ovato- acutum sulcatum , basi villosum : styli erecti : stigmata uncinata initio , postea erecta. Drupa globosa , foeta nucleo osseo , aiiguloso , triloculari , trispermo. Habitat in insula Sancti Dominici. I) . V. S. communicatam a D. de Jussieu . Expl. tabula, a Flos integer, b Calyx, c Idem aliter spectatus.d Anthera.e Eadem aucta./ Germen auctum, g fructus, h Nuclei sectio. 565. Malpighia armeniaca. ( Tab. CCXXXVIII. ) M. Foliis ovato - lanceolatis magnis : spicis longis axillaribus: fructu arme- niaco. Caulis arboreus , triorgialis ramis glabris ut et tota planta. Folia ovato -lanceolata , integerrima , crassa , quatuor pollices et amplius longa : petioli breves : nullae stipulce. Flores spicati , spicis longis solitariis , aut binis ad singulas axillas. Flos quilibet pedunculatus ad squamulam axillaris , alterique flori oppositus. Calycis laciniae ovatae : glandulae octo. Petala lutea concava , ungues elongari saturatiores fere rubri. Staminum urceolus brevis : filamenta .subulata inferne lata : antherae ovatae luteae. Germen ovato acuminatum : styli duo , aliquando tres et etiam solitariusu stig- mata incrassata. Fructus drupa villosa obovata mali armeniaci fructum referens colore ac magni- tudine , foeta nucibus 1-1-3 oblongis venosis j quarum amigdala venenata dixit D. Dombeyus. uj.va Habitat in regno lJeruano in Chancce provincia. I) . Primus reperit atque deli- neavit D. Iosephus de Jussieu 3 novissime vero observata fuit a peregrinatori- bus Dombeyo , Favonio , et Rui fo. Appellatur vulgo Cirhuela de Fnayde : prunus monachi. V. S. apud D. de Jussieu. Obs. Pr&ter iconem huius planta, asservatur apud hunc et alia quce varietatem sistit ut ego quidem arbitror eiusdem arboris : quum di ferat uniet foliis duplo angus- tioribus , quamque nominavit inventor Iosephus scilicet de Jussieu ia Species, ClRKUELA DE FRAYLE. Expl. tabulre. a Capitulum, b Calyx postice spectatus, c Petalum, d Idem, e Ur- ceolus stamnifer sectus et expansus./Germen. Ad latus observatur ramulus cum fructibus incohatis. [4H] $66. Mapighia nitida. Iacq. (Tab. CCXXXIX. fig. i.) M. Foliis lanceolato-aciuninatis , eglandulosis , utrimque nitidis floribus race- mosis monoginiis. M. Foliis oblongo-ovatis utrimque nitidis racemis axillaribus lacq. Amer. 1 3 Foliis lanceolatis integerrimis glabris ; spicis lateralibus. Linn. Sp. piant, loco citato n°. 3. - Caulis arborescens erectus : rami teretes quorum cortex griseus punctulis albi- cantibus variegatus. Folia longa lanceolara in acumen desinentia integerrima , utrimque nitida et mollia : petiolis brevibus sustentata. Stipulae nullae. Floresspicati, spicis oppositis , axillaribus : in quibus flores oppositi ad bracteam axillares. Calyx semiquinquepartitus : glandulae octo. Corolla dilute lutea. Anthene ovatae , lutea;. Germen ovatum : stylus simplex apice trifidus. Fructus deerat. Semina iuxta Iacquinum sunt glabra , plerumque bina. Habitat in Carthagena fruticetis apricis , in GuacLalupe , Martinica. V . S. com- municatam a D. de Jussieu. Explic. fig. a Capitulum, b Staminum urceolus sectus, c Germen , stylus * stigmata. 567 . Malpigkia glandulosa. (Tab. CCXXXIX. fig. z.) M. Foliis lanceolatis , acuminatis 3 basi biglandulosis : floribus racemosis , mo- nogyniis. Ex fragmentis videtur haec species fruticosa , cuius rami teretes , et cortex gri- ' seus , punctis albis variegatus. Folia lato lanceolata , utrimque acuminata, coriacea, integerrima, glabra, petiolis sustentata brevibus prope folium biglandulosis , glandulis minimis. Stipula; nullae. Flores racemosi , racemis oppositis , axillaribus , solitariis , paucifloris : flos quilibet pedunculatus ad bracteam axillaris. Calyx semiquinque partitus : glandula; 8-10. Fructus : drupa subtomentosa foeta nucleis duobus ovato-planis , terminata stylo unico, cuius stigma videtur capitatum. Habitat in Antillis. f). V. S. communicatam a D. de Jussieu. Obs. Petiolus glandulosus abunde hanc speciem a ceteris distinguit . Explic. fig. A Drupa. B Nuclei. C Idem coadunati. 568. Malpighia verbascifolia. Lin. ( Tab,. CCXL. ) M. Foliis lanceolato-ovatis , tomentosis , integerrimis , racemis terminalibus. Lin. ubi -supra n° . 7. Aublet Guiari. tm. \.p. 460. t. 184. M. Humilis , verbascifolio et facie , caule crassissimo. Barr. <&quin. 71. Caulis fruticosus , pedalis , tortuosus , nodosus : lignum rubescens: cortex nigri- cans, rugosus , tomentosus ut et cota planta. Folia terminalia sex aut octo adproximata , opposita , lanceolato- ovata , apice o*'] nonnihil acuminata, basi acuta atque in petiolum desinentia , supra canali- culatum , insertione dilatatum , inter quem et caulem bractea mucronata : to- mentum cinereum. Florum racemus longus terminalis : pedicelli suboppositi ad bracteam axillares. Calycis glandulae io : ovatae. Corollae petala lutea , concava , fimbriata. Stamina brevissima : antherae oblongae , didymae , interne adnatae filamentis , hisque longiores. Germen ovato-acutum villosum : styli tres apice nonnihil uncinati. Fructus secundum Aubletium est bacca ( an potius drupa ) globosa villosa sublu- tea. Semina tria angulata, extus convexa , rugosa. Habitat in America calidiore. *j. V. S. apud D. de / ussieu . Obs. I. Radicum atque caulium decoctio est deter iva , vulneraria et adstringens , quce colorem rubrum induit. Aublet loco citato. 1 1. Sloani planta tab. 198./. 1. ad sequentem reducenda videtur , quoniam arbor est 20 pedes alta et amplius. Explic. fig. a Petalum, b Germen auctum, c Filamentum et anthera aucta exter- ne visa. d Eadem interiori facie, e Fructus. /Eiusdem sectfo. 569. Malpighia mureila. Aublet. ( Tab. CCXLI. ) M. Foliis ovatis, subtus tomentosis , floribus luteis spicatis (terminalibus). Aublet Guianx tom. 1 . p. 459. t. 183. M. ( crassifolia ) , foliis ovatis , integerrimis subtus tomentosis , racemis ter- minalibus. Lin. loco citato n°. 6. Aublet Guian. 4*7. t. 182. M. Arborea , floribus spicatis , foliis ovatis acuminatis. Brown. lam. 230. M. Latifolia , cortice sanguineo. Barr. Mureihe vero cinereum 3 foliaque apice acutiora in [411*] hac arbore , qn& procerior est. Verumtamen tomenti colorem et arboris altitu- dinem a diuturna individuorum vita pendere credi potest. Si vero cuique minus apta videatur k&c opinio aliam efformet et sequatur. Explic. fig. a Calyx, b Idem aliter spectatus, c Idem subtus visus, d Flos integer. e Petalum./ Staminum urceolus sectus, g Stamen auctum, h Germen auctum. 5_o. Malpighia altissima. Aubl. M. Foliis ovato-oblongis , subtus tomentosis •, floribus albis , spicatis. .Aubl. Guian. tom. i . p. 4 5 $ . tab. 1 8 1 . An Tilite affinis laurifolia, arbuti floribus albis, racemosis, odoratis, Fructu pentagono. Sioan. lam. 1 36. hist. i.p. 10. t. 16 3./ 1 ? Arbor mihi ignota : descriptionem sequentem desumpsi ex Aubletio. Arbor trunco sexaginta et octoginta pedali ad summitatem ramosissimo j ramis hinc et inde sparsis 3 ramulis foliosis. Folia opposita , ovato-oblonga , acuta , rigida , integerrima , longe petiolata , superne viridia , pilis utrimque acutis , declinatis conspersa : inferne to- mentosa , rufescentia. Stipulae binae , breves , oppositae rufescentes, ad basim singuli petioli. Flores terminales alterni solitarii in spicam oblongam dispositi : pedunculus florum basi bisquamulatus. Calyx monophyllus profunde quinquepartitus laciniis erectis acutis : glandulae decem carnosae , oblongae. Corollae petala alba , concava , inaequalia , fimbriata , stamina decem : filamenta rubra : antherae oblongae luteae. Germen triquetrum : styli tres : stigmata obtusa. Fructus globosus , pallide rubens ; nucibus tribus foetus angulosis extus convexis rugosis. Habitat in sylvis Guiana prope fluvium Sinemari. *). Floret novembri. Obs. Hcec species diversa est a M. altissima Iacquini superius reducta ad M. spi- catam. Folia enim in lacquiniana sunt glabra floresque lutei . 571. Malpighia dubia. ( Tab. CCXLII.) M. Foliis ovato-acutis , cartilagineis , glabris : floribus racemosis minimis •, ra- mis punctatis. Lignum est albido - flavum , cortex albicans , punctisque fuscis exasperatus. Folia ovato-acuminata, cartilaginea , integerrima , petiolis brevibus basi incras- satis. Stipulae nullae. Flores parvi , racemosi , racemis compositis numerosis. Calycis laciniae ovatae , tomentosae : glandulae octo. Corolla flavescens. Stamina basi coalita : antherae luteae , ovatae. Germen ovatum : styli tres. Fructus deerat. Habitat in insula Sancti Dominici. I). V. S. apud D. de Jussieu. Obs. Hac planta ad Banisteriam aut ad Malpighiam pertinere potest : fructus L 1 1 . Uh] atque stigmatum absentia impediunt veram generis cognitionem. Interea tamen hic prodeat. Expl. fig. a Calyx, b Idem auctus. cPetalum. d Idem auctum, e Stamina. /Eadem; aucta, g Germen, h Idem auctum. * Malpighia ( diphylla) foliis ovalibus glabris racemis terminalibus. lacq. Am„ i 4.' Frutex erectus octopedalis , folia integerrima opposita, Racemi simplices bipol- licares , in ramusculis diphyllis. Flores flavi. Baccae rubrae. Habitat in Carthagena sylvis maritimis . lacq. * Malpighia (grandifolia). Foliis lanceolato-oblongis j racemis corymbosis; axillaribus, lacq. Amer. 137. n°. 6. Arbuscula decempedalis , erecta , comosa. Folia integerrima , opposita , peda-* lia. Florum petala flava. j Habitat in sylvis apricis Martinicce. lacq. * Cerasa americana. Menan . 7. tab. 7* Finis vm dissertationis» ERRATA. Pag. 3 79 3 scientis , lege scientiis. 3913 constunte y lege constante, Ibid. monopetales , lege monospermes» • Ibid. instruits , lege instruit. 400 y folii , lege foliis. Extrait des Regis tres de V Academie Royale des Sciences 3 du 3 avril 1789. Nous avons examine, par ordre de PAcademie , une huitieme dissertation larine et botanique de M. PAbbe C ava nules, qui , fidele a son plan de passer en revue les plantes monadelphes , c’est~a dire caracteris^es parlareu- nion des filets des etamines en un seul corps , presente dans ce nouveau travail les genres de 1’ Erythroxylum et du Malpighia 3 dans lesquels ce caractere est remarquable. L’ Erythroxylum 3 genre compose d’abord par Brown , et adopte ensuite par Linne , a ete range par ce dernier dans sa Decandrie , et non rapporte a sa Monadelphie , quoiquil eut remarque d’apres Brown la reunion inferieure des dix filets d’etamines. II n’en a connu que deux especes. M. Bernard de Jussieu avoit rapporte a ce genre le Coca du Perou , envoye par son frere. Plusieurs arbrisseaux 9 observes depuis par Commerson dans ses voyages , ont offert le merne caractere. M. de Lamarck , l’un de nous , en a rapporte plu- sieurs dans la nouvelle Encyclopedie , en traitant le merae genre , dont il a porte le nombre d’especes a huit. M. Cavanilles deerit et figure les memes plantes , auxquelles il ajoute trois especes , dont une regardee par M. de Lamarck comme variete dune des plantes de Commerson , lui paroir devoir etre distinguee j les deux autres sont nouvelles et originaires d’Amerique. Le caractere generique donne par 1’auteur est a-peu-pres celui des Botanistes deja cites } il ajoute cependant que le fruit , ordinairement uniloculaire et mono- sperme , devient quelquefois triloculaire et trisperme : ce que Commerson avoit deja observe dans une de ses especes , dont il faisoit pour cette raison un genre distinet. Le Malpighia , autre genre de cette Dissertation , avoit ete etabli par Plumier , qui en determina cinq especes. Linne en porra le nombre a neuf. M. Cavanilles en compte quinze , dont deux sont tirees des ouvrages d’Au- blet et de M. Jacquin. Les quatre dernieres sont nouvelles , observees en Amerique par Surian , Desportes et Joseph de Jussieu. Toutes ces especes sont decrites d’une maniere tres detaillee. Le caractere du genre est conforme en grande partie a celui de Linne ,auquel M. Cavanilles ajoute la reunion des filets d’etamines par le bas , laquelle avoit ete deja indiquee par M. Adan- son , comme Pun des principaux caracteres de sa famille des Geramum , a la- quelle il rapporte ce genre. M. Cavanilles observe encore que le nombre de trois noyaux monospermes indique par les auteurs dans la baie du Malpighia , est reduit quelquefois a deux , et plus rarement a un ; et q m dans une espece les trois noyaux sont confondus en un seul triloculaire et trisperme. Le pre- mier de ces caracteres avoit ete remarque par M. Jacquin, dans deux de ses especes , remarquables en meme temps par un style soliraire , et differentes en ce point des autres especes connues qui ont trois styles. Le caractere du noyau triloculaire nest consigne dans aucun ouvrage anterieur. - / Il resuite de ce nouveau travail , que M. Cavanilles , en decrivant des genres eonnus , a ajoute quelques especes et quelques faits nouveaux aux especes 4eja decrites ec aux connoissances acquises , ec qu’il a cunsigne dans des gravures tres bien executees , des plantes que l’on ne connoissoit que par des aescrip- tions , et d’autres qui n’etoient pas connues. Ces planches, au nombre de dix- huit, contiennent vingt-trois plantes . Nous pensons que cette nouvelle Disser- tation merite, ainsi que les precedentes, d etre approuvee par 1’academie, et im- prin*ee de meme sous son privilege. AuLouvre, le j avril 1789. Signes, de Lamarck , de Jussieu. Je certifie le present Extrait conforme a Pcriginal et au jugement de V Aca- demie. A Paris 9 ce 4 avril 1789. Signe , le Marquis de Condorcet. ERYTHROXYLON LON GIF OL IUM. Tab ■ CCXXV. A. J. Capam/Zeir de/. Je//ier scufr- I ERYT HROXY L 0 N L AFRI F 0 L I U M I E RYT HRO.YYL O N . MAC ROP HYLLUM . T . CC.XX\TI Se/fcr. scv/p. SEPTIMA DISSERTATIO BOTANICA, Quatuordecim genera monadelpha continens , 24 tabulis accurate delinea ta. \UCTQRE ANTONIO IOSEPHO CAVANILLES HISPANO- VALENTI NO,* SCIENTIARUM UPSALENSIS ACADEMIAE SOCIO, etc. APUD FRANCISCUM AMB. DIDOL M. DCC. L XX XIX. UM APPROBATIONE ET PRIYILEGIO REGIAE SGIlNTIAPtlTM ACADEMIA£« I rr ry o J. ... < ,» A M ■ T r\ r : p a . >. -.t. i\. n • fj . J- i i li U Al1 A • 1, «•A . D i a: . A T ' O r; O t '• ’ laj aa ,-AA. r; AA3B £-ib .Bjsomfeb m:.- - s aif :nhi3 /" . a ' . ’■ /'' -e - i':: ;T L: : a [ot • a ;.s caJ tc,= jos- aa-au: \a: aaa.-: a aa,- aaa.a.a 1 AA'I3;. . ; „T q a I «1 .v; j.: , v j/i a O • i. . / I ' *; ? ij ■■■■ .IMIXJ . . AA A : ' A A y Monadelpha ipsa fatebuntur : nihil equidem ad huius classis essentiam refert, quod anther* adhae- reant intern* aut extern* superficiei tubi ; sed dumtaxat quod earum susten- tacula , aut filamenta si adsint, in unum. corpus coeant. Tubi ulterius aut urceoli staminiferi longitudo aut brevitas nihili ducenda est in classe determinanda. Quam ob rem si Hermannia , Connarus atque Melochia Monadelpha putan- tur, potiori titulo alia plurima illis adnumerari debent. Horum ergo 14 in hac dissertatione elucidanda sumpsi : fructificationis systema in singulis generi- bus ita delineavi , ut primo intuitu omnia conspiciantur , quibus indiget et de- lectatur botanicus : tabulas ulterius adeo nitidas sisto , quantum summa cura per- ficere potui. Si septima h*c Dissertatio Botanicis grata foret , brevi tempore oc- tavam dabo de Erithroxylo , et Malpighia , quas citissime nona sequetur , in qua de Banisteria et affinibus agam ; paratas enim habeo atque numeris omni- bus absolutas. Nunc passiflor* pulcherrimum genus absolvo , quod decimam efformabit dissertationem. Parisiis die 4 martii anni 1789, A C c c ij [558] } S T R I G I L I A. Character genericus. i 5 KOO ~ - • ' ■ - — 1 . Calyx monophyllus, ovato- tubulosus, apice quinque-crenatus. Corolla monopetala usque ad calycem quinquepartita , laciniis linearibus, con- niventibus ? Stamina : filamenta decem linearia angustissima, longitudine fere corollas , basi coalita : anthene adnatse ad superficiem internam filamentorum, piloso- stellatae. ^ A ^ „ r. Germen pyriforme superum'’ sfylus' trigonus' longitudine staminum vstigmata. tria exerta globosa coalita. Fructus : ex embrionis anatome videtur capsula sexlocularis , seminibus soli- tariis. • Obs, . Ah antheris strigii.iformib.us Strigili am dixi,- t : - > ■ ' ■ i 519. Strigilia RAcEMbsA. ( TabVCCl.) S. Ramis tomentosis : foliis ovatis integerrimis subtus tomentosis : floribus ra- cemosis. . ’ ; . c Caulis arboreus ? cuius rami tomentosi , rufi. Folia alterna , ovata, integerrima , supra glabra , subtus tomento rufescentia ,, uninervia , nervo ramoso , venisque reticulata petioli crassi , breves. Flores racemosi , racemis axillaribus1: flos quilibiet pedicellatus pedicello infra unibracteolato , versus medium:unisquammuloso. Calyx tomencosus ,fparvUs. Corolla ( quam sernper vidi clausam in sicco ) est calyce triplo longior et co- riacea. ' ' - ; * ^ r'] ' ' ..Staminum urceolus terminatur interne innumeris pilis rufis.1 Reliqua ut supra in characterer generico. Habitat in Peru , observata a Josepko de Jussieu.V. S. F). communicatam ab huius nepote , qui in suis generibus Tino adiicit . Planta ulterius in patria examinanda , iit perfecte cognoscatur « jExplic. tabulae. ' , t. a Flos integer, b Stamina intus spectata, c Eadem situ naturali cum stigmatibus exertis. d Urceolus staminum, e Germen , stylus , stigmata. E Eadem aucta. f Germinis valde aucti sectio, g Corolla expansa, h Tria stamipa aucta, extus spectata, i Eadem intus visa^ s 1 ! [»!*] SANDORICUM. Character genericus, ... ■ q Calyx monophyllus apice quinquedentatus. . Corollae petala quinque linearia patula , basi tubi staminiferi adfixa. Staminum tubus erectus , longitudine corolla; , apice decemdentatus : antheras decem basi interna: interiori dentium adfixa:. -Germen globosum , superum ; stylus simplex apice globoso-sulcatus : stigmata decem brevissima , revoluta. Fructus : drupa sphaerica pomiformis , foeta nucibus quinque ovato-compressis , apice acutis , basi bivalvibus , monospermis. Semina amigdalina , hilo arcuato. .5 ac. Sandoricum indicum. ( Tab. CC1I , CC11I. ) S. Foliis ternatis ovatis cuspidatis alternis : floribus axillaribus racemosis, Sandoricum. Rumph. Amb. i. p. 167. tab. 61. Hantoh Rai. hist. 3. piant. Lu\onens. pag. 54, n° 9. Camelli tab. 1 36. inedita apud D. de Jussieu. Caulis arboreus , cuius cortex cinereus et glaber ; lignum vero , centrale prae-* sertim , rubrum \ huiusque odor aromaticus rosmarinum referens. Folia alterna , longe petiolata , ternata : petiolus communis tomentosus , cana- liculatus, basi incrassatus, quatuor pollices longus, in cuius summitate exstant duo folia opposita subsessilia , inter quae tertium assurgit , petiolo bipollicari sustentatum. Haec sunt ovata cum acumine , integerrima , uninervia , nervo ramoso s supra glabra, subtus tomentoso ferruginea. Stipulae nullae. Flores parvi racemosi : racemis axillaribus semi-pedalibus , ramulisque alternis multifloris. Calyx monophyllus urceolatiiS. Tubus staminum rubescens. Fructus initio acidus , deinde alliaceus , cuius caro tenera albicans. Habitat in Philippinis , Molucis , et passim in India Orientali, i). V.S.apui DD. de Jussieu et Lamarck . Obs. I. Plantam delineatam tab. 201. secundum> exemplar Jussieu anum commu- nicavi D. de Lamarck , qui humanissime mihi fructum ostendit , huiusque prima delineamenta Sonneratiana , dixit que illam esse Sandoricum Rumpfiii , seque de eadem in Dictionario encyclopedico acturum esse nomine Hantol a ubi et meam floris explicationem additurum. Ut ergo Botanici possideant huius generis-, fructificationem omnibus numeris absolutam , tabulam 203. de- lineavi, 1 1. loannes Raius loco citato in descriptione planta a patre Ceorgio Camello T 3 ^° 1 communicata dixit : Hantol Indis , Hispanis Santor." Arbor alta esc et vasta , trifolia .... Flores perpusilli , bene olentes , subflavi , ex quinis pe- talis, et calyculato fructus rudimento constantes , racematim congeruntur. Poma magnitudine , figura , qualitate , sapore , et colore Cytonia ementiun- tur , verum minus lanuginosa. In eorum meditullio quatuor aut sex fusca , cornea , magnitudinis maiorum favarum ossa , membrana tenaci cooperta , et carne alba , mollecula , grate acida , tomento inhaerente obvoluta. Ex hac Rob grati soporis , Rob mororum vices gerens paratur. Ex succo vero pomi , syrupus qui Cytoniorum substituitur. Poma de reliquo passim ep copiose sac- charo condita pro bellariis asservatur. Huius plantae nomen ab Hispanis datum, Santor scilicet , ternatensi congruit, quod juxta Rumphium loco citato est Santul , et Sontoor. Tabularum explicatio zoz. a Flos magnit. naturali, b Calyx, c Staminum tubus auctus , sectus , et intus spectatum ut antherae conspiciantur. d Stylus , stig- mata. e Stigmata./ Germen. Tab. zo 3. a b Fructus secundum Sonneratium. c Nucleus qualem vidi magnitud. natur, d Idem dehiscens, e Amigdalum hilo unitum./Hilum separatum ab amigdalo g° T U R R AE A. Lin, 5y 4, Character genericus. Calyx monophyllus , campanulatus, quinque-dentatus , persistens. Corolla pentapetala , petalis longissimis linearibus. Staminum tubus longus stylum vaginans , apice in decem lacinias acutas parti- tus : antherae decem oblongiusculae cum acumine , ad laciniarum ortum inter- num sessiles. Germen ovatum superum. Stylus filiformis tubo paulo longior : stigma clava- tum , nonnihil rugosum. Fructus ( ex Linnaeo ) capsula subrotunda pentacocca valvulis longitudinali^ dehiscentibus. Semina bina reniformia. Dbs. Tur. lanceolata variat antheris 1 1. 5ZI. TuRRvEA glabra. (Tab, CCIV. ) T. Foliis oyato-lanceolatis glabris acutis ; petalis longissimis glabris. Caulis arboreus aut frutescens ? cuius cortex cinereus , rugosus j rami vero sub- erecti inordinati , ut plurimum alterni. Folia ovata , aut lanceolata , acuminata , integerrima , glabra , alterna , petiolis multoties longiora. Stipulae nullae.' Flores in summis ramis foliis immixti , magni , pluresque ex eodem puncto , cavo , squamoso prodeuntes. Calyx brevis , denticulis acutis.' Corolla in sicco pallide rubens, petalis bipollicaribus linearibus apice nonnihil dilatatis. Staminum tubus corolla brevior , antheras tetragona;. Reliqua ut in char. generico. Habitat in Madagascar. F). V. S. apud D, de Jussieu ia herb. Commers. Explic. fig. a Petalum, b Calyx cum tubo antherifero. c Tubus longitudinaliter sectus et expansus ut interiora conspiciantur. d Germen , stylus , stigma, e An- thera. E Eadem aucta. F Eiusdem sectio, 512. Turr^ca tomentosa. (Tab. CCV.f. 2.) T. Foliis ovatis integerrimis tomentosis : petalis longissimis villosis. Tota planta tomentosa, Folia alterna , ovata , integerrima, uninervia, tomentosa, mollia, petiolis triplo longiora. Stipulae nulla:. Flores axillares? ( sic ex cicatricibus Conficiendum videtur ) subsessiles terni aut plures prodeuntes ex receptaculo communi calyciformi multidentato. Calyx ut in praecedenti , attamen tomentosus. Corolla longior adhuc quam in praecedenti , rubens ^extus villosa» Reliqua ut in praecedenti. Habitat in Madagascar. Fy. V. S. cum pr&cedentL 523. Turra-a lanceolata. (Tab. CCV.f. 1.) T. Foliis alternis lanceolatis coriaceis glabris : pedunculis axillaribus sub*^ bifloris. Caulis frutescens ? cortice griseo tectus 3 rami virgati. Folia alterna , lanceolata ,subcoriacea , nitida , integerrima, uninervia , inferne pallida , sustentata petiolis brevibus. Stipulas nulla;. Flores axillares , pedunculis uni aut bifloris. Calyx ultra medietatem quinquepartitus , laciniis subulatis. Corollas petala flavescentia, basi subcoccinea, linearia, tubo antherifero breviora; Tubus hic oblongus , in medio ventricosus , apice 10-1 i*fidus : antheras ovato- acutae 1 o- 1 1 . Germen tomentosum : stylus filiformis : stigma capitato-acutum. Fructus tomento rufo tectus. (Inchoatum vidi. ) Habitat in Madagascar observata a Commersonio. F). V. S, communicatam a D. Thouin. Explic. fig. a Germen , stylus , stigma, b Apex tubi sectus, 524. Turraja virens. Lin. Sp. Pl. pag. 271. Arbor saturate virens , facie quisqualis. Folia alterna, petiolata, elliptico-Ian- , . . . t &*■ ] ceolata, integerrima, emarginata , laevia, subtus pallidiora. Petioli brevissimi.' Stipulas nullae. Flores laterales , axillares , flavi , congesti in spicam minimam, foliolis aliquot parvis ini erstincti. H abitat in India Orientali. J) . Konig. apud Linn&um ex quo desumpsi descfip — donem planta mihi ignota . T I C O R E A. Aublet, 689. Tab. 277.; Character genericus. Calyx monophyllus , minimus , quinque-dentatus , denticulis acutis. Corollae petala quinque, unguibus longissimis in tubum coalitis , disco inser4 tis : limbus patulus , lobis ovatis reflexis. Staminum tubus tenuis , membranaceus , discp insertus , apice quinque*» cuspidatus. Antherae totidem oblongae biloculares. Germen subrotundum quinque-sulcatum minimum depressum. Stylus longus ; stigma crassiusculum subrotundum. Fructus : capsula quinquelocularis. Semina .... 15 2 5 . Ticorea foetida. Aublet. ( Tab. CCVI. ) T. Caule fruticoso : foliis adrerpis trifoliatis j floribus corymbosis , terminat libus. Tota planta foetida. Caulis fruticosus decempedalis ; cortex viridis glaber : lignum fragile : rami foliosi. Folia alterna trifoliata: fpliolis ovato-acutis glabris j quorum petiolus communis 6- 8 pollicaris.. Flores terminales ad folii axillam corymbosi : pedunculus communis pedalis 5 apice ramosus } et in ramulis flores alterni. Calyx viridis. Corolla alba , petalis longitudinaliter concavis. Germen circumdatum disco, cui affixus est tubus antheriferus. Habitat in Sylyis Caux. Floret mense februario, F). Obs. Planta mihi ignota : qua pracedunt et figura mutuata sunt ex Aubletii opere. Expl. fig. a. Calyx, b Idem expansus in cuius centro est discus, c Corolla, d Peta- lum. e Tubus antheriferus sectus longitudinaliter. /Anthera separata, g Dis- cus in quo germen , stylus, stigma, h Discus cum germines [ jtfj 5 MELIA. Linn. 5y6. Character gen^ric^S. Calyx monophyllus parvus , profunde quinquefidus. Corollae petala quinque , linearia , carinata , patentia, longa. Staminum tubus cylindricus erectus, corolla paulo*f>revior , apice partitus in io lacinias breves ; stylum vaginans, atque basiclausa getmen includens : anthe- rae decem ovata: , parvae , inter singulas binas lacinias interne adfixae , quarum quinque alternae paulo alriores.. • ■ ■ \-.- Germen subovatum , insidens receptaculo nonnihil concavo : stylus cylindricus longitudine tubi : srigma capitatum , valvulis quinque Conniventibus. Fructus : drupa ovata , continens nucem subovatam , quinque-sulcatam , quin- que-locularem j loculis monospermis. Semina ovato-oblonga nigricantia , nitida. ' 516. Melia azedarach. Lin. ( Tab. CCVII. ) M. Foliis bipinnatis. Lin Sp. pl. t. U.pag . 27 i . ri°. T. M. Foliis decompositis. tiort. Cliff. 161. Roy. Lugd. 462. Azedarach. Dod. Pempt. 848. Burtn. Zeyl. 40. Herm . Lugdh. 652. Rai. Hist „ Arbor fraxini folio , flore coeruleo. Bau.h. pinax. 415. Azadirachta indica , foliis ramosis minoribus , flore albo subeoeruleo purpuras- cente maiore. Comm. hort. 1. p. 147. t. 76. Azedarach semper virens et florens. Tournef. inst.6\6 . Azedarach bipinne. Lamarck Dict. t.I.p. 541 . Caulis fruticoso-arborescens , 8-10 pedes hic in Europae hortis altus , ramosus } glaber ut et tota planta. Folia alterna , bipinnata cum impari , foliolis Oppositis ovato-acutis , serratis , serraturis quandoque incisis , obtusis : nullae stipulae. Flores paniculati versus apicem ramulorum ; paniculis axillaribus , solitariis , longis. Corollae petala intus dilute rosea , extus saturatiora, unguibus affixa tubi anthe-H riferi imae basi. Hic tubus saturare violaceus : antherae luteae. Germen glabrum. Stigmatis valvulae albae, fere semper quinque , aliquando sex* Fructus parvae olivae magnitudine. Habitat in Syria, et in India Orientali. J). V. floridam mensibus iulio et aug . Colitur in R. H. P. Obs. Hujus fructus inter venenatos habetur : canibus mortalis. Arbuscula pulcherrima qua sub dio Icete viget nedum in Hispania , sed etiam per uniyersam fere Galliam. Ddd Exphc. fig. a Calyx, b Capitulum expansioni proximum, c Flos integer. afldem aliter spectatus, e T ubus sectus longitudinaliter , absque laciniis terminalibus ut appareant antherae./ Germen , receptaculum , stylus , stigma. g Stigmatis valvulae auctae, h Fructus, j Huius sectio transversa. H. Nux. k Semen. 517. Melia azadirachta. Lin. ( Tab. CCVI1I. ) M. Foliis pinnatis ( petiolis teretibus Cav.' ) Lin. Sp.pl.t. 11. pag. lyi. n9. i* Mill. Dict.n 9 . 1. Azedarach foliis falcato-s erratis. Burm.Zey. 40. tab. 1 5. Azadirachta indica foliis fraxini. Breyn . k. 1 1 . tab. 15. Olea malabarica fraxini folio, Pluk. Alm. 169,. t. *4 l'f I- Ana Bepou. BJied. .M&lar^. 4.^9. -ijoiy, t. 52. Arbor indica fraxino sumi}? ,■ .oleae? frUctu. Bquh. pin. 41 6. Azedarac ail e.Lamarck Dict. tom. 1. pag. 3 4 L.; Arbor excelsa ,semper virens , vafde ramosa , cortice fusco vestita, Folia alternapinnata cum impari , aliquando abrupte pinnata , foliolis suboppo* sitis ovato-acutis, falcatis, serratis, uninerviis , nervo foliorum basim inaequa* liter dividente : petiolus communis teres. Stipulae nullae. Reliqua ut in praecedenti , at flores dimidio breviores. Habitat in Ceylona 3 Malabari j &c. V. S. communicatam a D . de La± marck. f). Obs. I. Ex huius fructibus oleum exprimitur , quo Malabarici utuntur ad nervos laxandos , et pro curandis ulceribus. 1 1. In herb. D. dejussieu exemplar exstat in quo petioli omnes sunt longitudina- liter sulcati : (Lore orbatur , quare determinare non potui num n&ya species an varietas dumtaxat sit pracedentis. 518. Melia dubia. M. Foliis bipinnatis : pinnulis Iato-lanceolatis acutis serratis terminali maiore. Exemplar unicum innom.natumvidi in herb. D.deLamarck , quod fructibus orba- tum facile ad Trichiliam aut ad Meliam Linn&i pertinere poterit : itaque ut du- biam speciem hic adiungam quoadusque de fructu constet > et ad debitum genus reducatur. : Folia alterna bipinnata pinnulis oppositis cum impari terminali maiore : suntque foliola lata , lanceolata, acuminata , serrata : petiolus communis pedalis , et videtur nonnihil tomentosus. Flores racemosi , racemis axillaribus compositis , folio brevioribus. Calyx profunde quinquepartitus persistens. Corollae petala ut in M. Azadirachta quoad magnitudinem et situm. Staminum tubus corolla paulo brevior , apice denticulatus : denticulis sex , an pluribus? Antherae deerant j quod desiccationi tribuendum. Germen ovatum : stylus filiformis , ruber : stigma peltatum. Fructus ( qui nondum debitam attigerat magnitudinem) est ovatus, subpubes- cens , coriaceus in sicco : partitus in quinque loculamenta. Habitat in India Orientali j unde cum innumeris aliis plantis tam reportayk D. Sonuerat 9 |T;*«5 1 S W I E T E N I A. Lin. 575. Character gener icus u Calyx campanulatus , quinquefidus’, mittimus, dedduiis, CofoILe petala quinque , ovata, concava , patentia , basi urceoli adiixa. Stamina : urceolus ventricosus , corolla paulo brevior , apice decemfidus : .ajir therte decem minimas, acutx , subtriangulares , ad basim laciniarum urCeoli interne subsessiles. Germen globosum superum : Stylus brevis i stigma capitatum planum./ Fructus : capsula magna , ovata , lignosa , quinqueioculariS , quinquevailvis ? valvulis basi dehiscentibus. ' . , Semina plura imbricata supra receptaculum pyrifiiviiJaie pent&gqnum ,' suiitque compressa oblonga , glabra , superiori parte aucta ala pollicari foliacea. 5 29. Swietenia Mahagoni. Lin. (Tab,. GCIX. ) S. Foliis abrupte pinnatis , pinnulis ovato-lanceolatis, obliquis : floribus ramo- sis , minimis. Swietenia. Lin. Sp.pl. vol. II. p. 271. Jacq. Amer . 127. Cedrus Mahagoni. Mill. Dict.n 2. Arbor foliis pinnatis, nullo impari: nervo ad latus. Catesb. Car. 2. pag. 81. tab. 81. Cedrela foliis pinnatis , floribus sparsis , ligno odorato. Brown , lam. 158. Arbor excelsa , cuius lignum' durum , fusco- rubescens } cortex ramorum praeser- tim cinereus , punctulis exasperatus. Folia pinnata nullo impari : petiolus communis basi incrassatus : foliola sunt opposita breviter petiolata, glaberrima, ovato- lanceolata, acumine producta, obliqua et veluti falcata , uninervia , nervo basim inajqualker dividente. Sti- pulae nullae. Flores ramoso- paniculati , ramulis alternis', panicula axillari : flos quilibet pedi- cellatus \ pedicello ornato duabus stipulis oppositis. ‘ Calyx minimus , persistens in fructibus inchoatis , tandem evanescens.' Corolla in sicco flavescens \ calyce paulo maior. Fructus ovo gallinaceo similis , durissimus j fuscus. Reliqua ut in charactere ge^ nerico. Habitat in regionibus calidioribus America. J). V. S .apud D. de Jussieu. Obs. I. Ex huius arboris ligno ornamenta domestica parantur pulcherrima. II. Mirandum certe ex tam minutis floribus fructus adeo magnos provenire ; quod in sterculia pariter observare debemus : in utrisque florum pedicelli sunt fere capillares , at postea incrassantur ut ponderosum fructum valeant portare. Explic. fig.a Calyx. b Flos integer, c Petalum, d Urceolus expansus, e Germen, stylus , stigma. E eadem aucta, f Calyx auctus, g Flos auctus, h Urceolus auctus, h Fructus magn. naturali, s Semen. Dddij G U A R E A . Linn. Si 5. Characteri gen eri cgs* £alyx mpnophyllus , brevis , 4-crenatus. Corollae petala quatuor oblongiuscula , obtusa , basi urceoli adfixa. Stamina : .urceolus corolla brevior : antherae octo , ovatae , sessiles versus apicem . urceqli interne. ' . . Germen subglobosum , superum , insidens receptaculo orbiculari concavo : sty- lus filiformis stigma peltatum. Fructus : capsula drupacea , sphaerica, obscure 4-suIca : quadrilocularis , loculi» monospermis. Semina ovato-oblonga. Obs. Cl. Jacqumus de fructus natura dubitat utrum capsula , an drupa tandem, evadat. Vidit arborem in insula Cuba eiusque fructum immaturum f attamen quadrilo cularem , et cortice crasso vestitum. Ego vero quamplurinios vidi siccos numquam apertos , semper tamen quadriloculares y tetraspermos 3 corticeque crasso atque durissimo tectos. 530. Guarea TRicHiLiorDEs. Li n. ( Tab. CCX. ) G. foliis abrupte pinnatis. : pinnulis ovatis , floribus longe spicatis. Guarea trichilioides. Lin. Spec. plan. tom. x.p. 1 5 7. TrichiLia Gaura ^ Sp.pl. 2.; F*g- V \ \ Melia ( Gaura ) floribus octandris. Jacq. Amer. 1 16. t. i 76. f. 37. Arbor 15 pedes alta , erecta , comosa. Folia alterna , abrupte pinnata j : petiolus communis plusquam pedalis : foliola opposita sufcisessilia , ovata cum acumine , integerrima , uninervia , duabus inferioribus brevioribus. Stipulae nullae. Flores racemosi , racemis longissimis , solitariis ., axillaribus. Fructus nucis avellanae magnitudine , glaber. Reliqua ut supra. Habitat in insulis Sancti- Dominici , Cuba , &c. eiin America calidiore. I). V. S, communicatam a D^Dupuy. Explic. fig. a Calyx, b Capitulum, c Flos integer. C Petalum separatum, d Ur- ceolus auctus et iongitudinaliter spetus ut antherae conspiciantur. t Germen auctum-/ idem magn. nat. g Fructus, h Eiusdem sectio, i Semen. QUIVISIA. Character generi e us. Calyx monophyllus campanulatus 4-5 dentatus , persistens. Corollas petala 4-5 lanceolato- obtusa , extus affixa imo urceolo antherifero. Stamina : urceolus germen cingens , corolla brevior , apice sustinens 8-10 anthe- ras subovatas erectas subsessiles. Germen superum , globosum sulcatum : stylus simplex urceolo longior : stigma globosum , crassum , sulcatum. Fructus : capsula ovata quadrilocularis , coriacea , usque ad medietatem in qua- tuor valvulas inedio septi feras dehiscens : loculis mono-dispermis. Semina ovata , glabra , receptaculo erecto adfixa. Obs. I. Quivisia species omnes hucusque cogniti, debentur Commersonio , qui eas reperitin insulis Francice et Borbon : sunr frutices aut arbusculce^vulgo cognita domine bois de Quivi , id est lignum Quivi : ab hac voce nominanda dicet quamprimum in suo opere D. Ant. Laur. de Jussieu. Commersonius hoc novum, genus nominaverat Baretia in memoriam illius feminat quae orbem peragrandi cupidine flagrans 3 virili habitu se sistit , quum navis e portu solveretur , atque ipsum Commersonium se famulaturam promisit : hac est eadem qia decursu temporis in Otaheyti insulam advecta , a barbaris fuit cognita ut mulier quam- quam virili habitu tecta , mirantibus itineris sociis. 1 1. Genus Guarea valde ajflne a quo antherarum situ differre videtur, foliisque sim > plicibus , et praecipue fructus valvulis coriaceis, medio septiferis. ,531. Quivisia decandra. (Tab. CCXI. ) Q. Foliis alternis , lanceolatis , glabris , integerrimis : floribus axillaribus race- mosis. Baretia bonafidia foliis constantibus , ovato- oblongis ; floribus albis , stamini- bus decem , nectarii limbo incumbentibus. Comm. herb. ms.flg. Tota planta glaberrima , Caulis arborescens valde ramosus. Folia alterna , laro-lanceolata , pagina superiore nitida, utrimque acuminata ^ integerrima , petiolis quadruplo longiora. Stipulas nullas. Flores axillares , racemosi , racemis brevibus. Calyx campanulatus apice quinque-dentatus , denticulis cuspidatis. Corollae petala 5 alba, calyce triplo longiora, Antherae decem. Fructus capsula tomentoso-rufa quadrilocularis , loculis monospermis» [ 368] Habitae in insula, Franci <2. Commers. I) . V. S. communicatam a D. de Jussieu. Explic. fig. a Calyx, b Flos integer, c Petalum, d Urceolus cum antheris expan- sus. e Anthera aucta./Germen , stylus , stigma. /'Eadem aucta, g Fructus. h Idem dehiscens, i Semen. 532. Quivisia ovata. (Tab. CCXII. ) Q. Foliis ovatis alternis integerrimis : floribus subsessilibus axillaribus , binis ; aut pluribus. Baretia foliis tetrapetalis octandris : foliis constantibus ovatis. Comm.hcrb.fig. Caulis fruticosus ramis alternis cortice griseo tectis. Folia alterna , ovata , uninervia , glabra , integerrima , pagina superiori nitida ; petioli breves. Stipulae nullae. Flores axillares , subsessiles , bini , pluresve. Calyx quadridentatus. Corolla calyce triplo maior , petalis basi acutis extus albicantibus , intus rubes- centibus ( in sicco. ) Staminum urceolus rubescens , antherae octo. Capsula tomentosa. Habitat in Insula Borbon, Commers. . V. S. communicatam a D, de Lamarck, Explic, fig. a Calyx, b Petalum, a Flos integer, d Urceolus sectus et expansus, e /n- thera aucta. / Germen , stylus , stigma. F Eadem aucta, g Fructus, h Idem dehiscens. 533. Quivisia heterophylla. ( Tab. CCXIII. ) Q. Foliis ovatis , integris aut pinnatifidis : floribus axillaribus binis. ,, Baretia floribus tetrapetalis octandris : foliis mutabilibus. Comm. herb . Caulis ut in praecedenti , rami divaricati. Fo.lia alterna nunc ovata , nunc ovato-pinnatifida , glaberrima , atque pagina su- periori nitida. Nullae stipulae. Flores axillares subsessiles parvi , saepe bini. Capsula parva , nunc glabra , nunc ovata in diversis fragmentis. Reliqua ut in praecedenti. A11 varietas ? Habitat in Insula Borbon . Commtrson . I). H. S, communicatam a D. Thouin. Obs. Utraque figura dicta tabula eamdem plantam sistunt , quarum n° i° varie - tas est valde notanda. Explic. fig. a Calyx, b Flos integer, c Urceolus longitudinaliter sectus, d Germen, stylus , stigma, 534. Quivisia oppositifolia. ( Tab. CCXIV. ) Q. Foliis oppositis , ovatis , integerrimis , glabris ; floribus axillaribus , pedunt culis trifloris. Caulis arboreus , ramis oppositis , quorum lignum flavescens , cortex vero gri- seus est et rugosus. Folia opposita , ovata, integerrima , glabra , sustentata petiolis brevibus. Flores ad singula folia axillares : pedunculi principales solitarii semipollicares, subtomentosi , ibique trifurcati , triflori ut plurimum. Fructus capsula globosa , sublignosa , ciceris magnitudine , tomento rufo tecta , [5*9] . in quatuor aut quinque valvulas usque ad medietatem dehiscens; 4-5 locit- laris ; loculis dispermis. Semina ovato-oblonga receptaculo erecto quatuor aut quinque sulcis excavato adfixa. Habitat in Insula Francis, I) . Commers. V. S. apud D . de Jussieu. Obs. Flores deerant in exemplari ; propter fructus tamen similitudinem prsceden - tibus adiunxi. Explic. fig. a Fructus, b Idem apertus atque spectatus antice, c Semen, d Recepta- culum auctum. D Idem cui affixa sunt octo semina, anterioribus 7 -8 sectis ut receptaculum appareat. PORTESIA, Character genericus. Calyx parvus monophyllus , quadridentatus , persistens. Corolla: petala quatuor , ovata , patentia , unguibus affixa basi urceoli anthe- riferi. Stamina : urceolus corolla brevior , apice octofidus : antherae octo , ovato-acu- xx , sessiles ad partem internam urceoli , attamen parum exertae. Germen globosum superum : stylus simplex : stigma capitatum aut clavatum. Fructus : capsula bivalvis , bilocularis , disperma ; valvulae ovato- carinatae ab apice usque ad basim dehiscentes. Semen ovatum, loculamento er semine uno saepe abortivo. In memoriam D. Poupe Desportes , medici insulae Sancti - Dominici , qui plurimas reperit atque Gallis botanicis communicavit plantas americanas , inter quas et hanc innominatam misit. Obs. Differt a Guarea et Quivisia capsulis dispermis bivalvibus . 555. PoRTESIA OVATA. ( Tab. CCXV. ) P. Foliis pinnatis cum impari , foliolis obovatis : floribus glomerato-racemosis. Arbor cuius folia sunt alterna pinnata cum impari ex quinque foliolis composita: haec sunt lanceolato-ovata , integerrima apice latiora, saepius acuta quam obtusa , uninervia, subsessilia; terminale maius, inferiora breviora. Nulla: stipulae. Flores axillares , racemoso-glomerati racemis vix pollicaribus : flos quilibet pe- dunculatus , pedunculi basi bracteata. Corolla herbacea. Fructus est capsula ovato-acuminata , parva , tomento rufo tecta. Semen unicum vidi , cicatrices duas. Habitat in Insula Sancti- Dominici observata a D. Desportes. f). V. S, apud DD. de Jussieu , Lamarck , Thouin , Desfontaines , et Dupuy , qui fructiferam possidet , mihique exemplar communicavit. Obs. De hac planta loquitur D. Lamarcktont. 3. p. 6. Dict. his verbis :G uafea obtusifolia foliis subtriiugis foliolis obovatis , extimis maioribus , racemis brevissimis. Fructum non viderat , quare mirandum non est si Guarea ad- iunxit. Explic. fig. a Calyx, b Capitulum, c Corolla, d Flos integer, e Urceoli aucti su-' perficies interior. /Germen. F Idem auctum, ^ Fructus. h Capsulae valvulae, i Semen. 5 3 6. PoRTESlA MUCRONATA. ( Tab. CCXVI.) P. Foliis ternatis , aut quinato-pinnatis , foliolis glabris mucronatis : racemulis florum axillaribus. Ex fragmentis quae vidi arborem aut fruticem credo hanc speciem 3 cuius rami alterni , cortex griseus, fissuris variegatus. Folia alterna , ternata , aut pinnato-biiuga cum impari : foliola sunt ovata , mu-' erone terminata , glabra , uninervia , nervo ramoso , brevibus petiolis partia- libus sustentata. Stipulae nullae. Flores racemosi , racemis brevibus axillaribus et terminalibus. Calyx brevis quadri dentatus- Corollae petala lutescentia ( in sicco ) ovata , concava. Stigma clavatum. Fructus deerat. Reliqua ut in praecedenti. Habitat in Madagascar , observata a Commersonio. I). V. S. communicatam a D, de Jussieu , Obs. Cum dubio hanc plantam procedenti adiungo , quia de fructu nihil certum est. Verumtamen propter maximam characterum partem , quibus ipsa gaudet j hic prodit quoadusque fructus innotescat. Explic. fig. a Ramulus, b Calyx, c Idem auctus, d Flos integer auctus, e Urceolus parum auctus. /Eiusdem interna superficies cum anth^ris. g Germen , stylus , stigma. G Eadem aucta. C I P O N I M A. Aublet. 566. Character genericus, Calyx monophyllus turbinatus semiquinque partitus persistens : florifer infe- rus j tandem coronans fructum 3 ideoque superus , sustentatus pedunculo brevi , squamoso , et veluti calyculatus. Corolla monopetal a tubulosa, limbo quinque-partito , laciniis patulis obtusis 1 adnata urceolo staminum. Stamina: filamenta numerqsa ( fere 30 ) corolla breviora, basi in urceolum connata , duplici phalange : antherae globulosEe, -Germen superum minimitm ovatum : stylus longitudine fere corolla: : stigma capitatum quinque- sulcatum. Fructus inferus : nux corticata , ossea, ovatu, quinquelocularis ,peiitasperma,’ calyce coronata. Semina oblonga. 537. CiroNiMA guianensis. Aublet. (Tab. CCXVII. ) C. Foliis alternis , ovatis ; floribus axillaribus , glomeratis , subsessilibus. C. Guianensis. Aublet. pag. 5 66. tab. zi .6. Arbor mediocris , trunco septempedali , supra ramoso , ramulis alternis tomen*» toso-rufis : lignum est albicans , compactum 3 cortex griseus. Folia alterna , ovato-acuminata , integerrima , uninervia , nervo villoso , ra- moso : antice glabra , postice glauca pilisque aliquot. Petiolus brevis tomento- sus. Stipulae nullae. Flores axillares in ramulum brevissimum glomerati 3 pedunculi breves. Calyx hirsutus , stipatus infra basim tribus aut quatuor squamulis ovato-acutis» concavis , hirsutis. Corolla alba , loborum limbo luteo. Antherae lutere. Fructus niger , cortice carnoso. Habitat in Guiana observata ab Aubletio . Floret Septembri. . V. S. apud D. de Jussieu in herbario D. Stoupy. Explic. fig. a Capitulum. £Flos, germen, stylus , stigmata. dFlos integer auctus,’ e Germen auctum. /Fructus calyce coronatus, g Huius sectio transversalis,: h Sectio perpendicularis, i Semen. D Gorolla cum staminibus aucta. ... ' ‘ !’■ Z ; , . 'J. vV. ' V /• '■ ; ■■ } ■ AQUILICIA. Lin. 3o3. Character genericus. Calyx hemisphaericus , coriaceus , quinquedentatus , persistens. Corolla monopetala , semiquinquefida, laciniis ovato-acutis , revolutis , adflxa et adglutinata urceolo stamlnifero. Stamina : urceolus germen cingens , corolla brevior , apice quinque - partitus, laciniis emarginatis : filamenta quinque inserta inter lacinias totidem , in- curva , partimque recondita intra urceolum : antherae ovatae , versatiles , ante fcecundationem conniventes atque tegentes stigma. Germen orbiculato-compressum , pentagonum superum : stylus simplex urceolo brevior : stigma incrassatum. Fructus : capsula orbiculato-compressa , pellicula tecta, quinque-sulcat que-locularis , loculis monospermis. Semina subrotundo-triquetra. E e e _ i.*7*] . Obs. D. Lamarck- dixit in Dlct. Encyc. Semina- esse a quinque ad decem : ego iemper quinque reperi. '538. AQUILICIA sambucina. Lin. ( TaB. CCXVIU. ) A. Foliis bipinnatis , pinnulis lanceolatis serratis , glabris , floribus corymboso ramosis. Aquilicia sambucina. Lin. Sp^pl. vol.-i. p. ^ <58. Lamarck Dict . tam.. 1 . p. 21 7. Commers . herb.ms. fig. Bois de source vulgo a Gallis. Staphylea indica , foliis bipinnatis 3 infimis ternatis 3 summis quinis 3 foliolis oblongis dentatis 3 cymis tripartitis. Burm. Flor. Ind. 75. tab. 24 .fi. 2. Frutex aquosus faemina, Rurnph. Amb. 4. p. 103. tab. 45. non vero tab^^.a Linnaa citata. Tota planta glabra. Caulis fruticosus 12 pedes fere altus sambucum referens : rami nodosi viri- des , medula farti. Folia alterna bipinnata 3 foliolis oppositis cum impari , sublanceolatis , serratkr petiolus communis canaliculatus, amplexicaulis , basi dilatatus, et prope hanc auctus membranis duabus oblongis , deciduis , utraque extremitate obtusis et liberis , medio et centro affixis limbo canaliculi petioli. Stipultc nullte. ■Flores versus ramulorum extremitates axillares, corymboso-ramosis. Bis floret quotannis. Reliqua ut supra in charactere generico» Habitat in Lava. I). V. S. communicatam a D. de Jussit u. Explic. fig. a Calyx, b Capitulum, c Flos integer, d Idem auctus, e Stamen et anthera aucta. /Germen, g Idem auctum, h Fructus, i Semen. Obs. I. in herbario generali D. de Jussieu planta exsistit quam Commersoniiss delineare curavit , quaque ad hoc genus videtur accedere. Fructu orbatur; ^ flo- resque non nisi ex icone Commersonio licet cognoscere : in qua quum stamina sint recurva et- patula , siveraest species Aquilicia yriteque depicta , suspicari poterit quod filamenta sint incurva ante ficecundationem , patula et refilexa peracto opere. Folia huic planta sunt etiam bipinnata 3pinnulis quinque maximis fiere pedalibus ■?, tomen tosis , pr&sertim nervo et venulis : an hac planta eadem cum Nalugu Rhed . Malab. 2. p. 43. t. 2(5. II. Rhedd v Rumphius , et post ipsos D. Lamarck mirandas vires tribuunt et ra-r dici etfioliis Aquilicia sambucina j qu nunc decandram esse. Sic eam definivit. = Averrhoa pentandra , racemis compo- sitis per ramos qua nudos sparsis. Rideatur lierb. apud D. de Jussieu. 1 1. Huius fructus quamquam acidi , saccaro s aceto , aut sale conditi , in usus domesticos asservantur , ut caparis et ribgsii fructus. Explic. fig. a Capitulum-, b Calyx, c Huius folium separatum, d Flos integer. e Petalum. /! Stamina, g Anthera aucta, k Germen , styli. / Fructus inchoatus ( haec omnia ut ego vidi. ) k Fructus. I Sectio longitudinalis., m Sectio trans- versalis iuxta Sonneratii iconem ineditam.. 540. Averrhoa carambola. Lin.-{ Tab, CCXX. ) A. Foliis impari-pinnatis foliolis ovato acutis \ terminali maiore : fructuum angulis acutis. A. Axillis foliorum' fructificantibus : pomis oblongis acutangulis. Lin. Sp. pii, vol. ll.p. ^-jy nQ t. Lamarck. Dict. ubi supra. Mala goensia fructu octangulari pomi vulgaris magnitudine. Bauh,.Pin.y$ 3» Prunum stellatum seu blimbing. Rump.- Amb. \.p. 1 r 5 . t. 3 5 . Tamara Tonga , vel Carambolas. Rheed. Mal. 3 .p. $ 1 . t. 43. 44. Malus indica foliis senae occidentalis. Burm. Zeyl.p. 148. A. Pentandra racemis compositis ex foliorum alis. Comm. herb. etms.- Arbor mediocris 11-14 pedes alta , cima orbiculari terminata., Folia alterna impari pinnata , pinnulis 9- 1 3 breviter petiolatis alternis , sensin® versus apicem maioribus i quae sunt ovata: cum acumine , inferne glaucae^, supra virides. Stipulae nullae. Flores axillares , racemoso-paniculati , parvi» Calycis foliola ovata.. Corolla dilute violacea , calyce duplo maior. Filamenta decem monadelpha : antherae dumtaxat quinque. ( Ita vidit Sonnera-- tius in loco natali , ego in siccis plantis.) Fructus multo maior quam in praecedenti, ovato-pentagonus ,, angulis acutis». Reliqua ut in praecedenti» Habitat in India orientali, f) . V. S.- communicatam a D. de Jussieu.. Obs. I. Figuras f. g. h. ex Sonneratii delineatis sumpsi. II. Rheedius et Rumphius de quadam varietate loquuntur cuius fructus est dulcis ^ qua de causa in hortis colitur » III. Averrhoa acida Linnai est Cicca disticha supplementi quod eius filius typis dedit. Hanc etiam dedit Plukenetius tab. 169. fig. 1. ad cuius latus- videtur fructus magnitudine naturali ,, quamquam ramulus sit mirum in modum diminutus. Explic. fig. a Flos integer. Petalum, c Calyx, d Germen auctum.*: Staminai aucta./Fructus ut in Sonnerati icone, g Huius sectio, h. Columnae pars» 1 575 ] C O N N A R U S. Linncei 8 p5. Character g e n e r i c u s. Calyx monophyllus , quinque-partitus persistens. Corolla pencapetala , petalis ovato-oblongis , squalibus , adfixis basi urceoli» Stamina : urceolus brevis terminatus filamentis decem 3 alternis brevioribus ? anthera: decem globulos® , compressas. Germen ovatum : stylus cylindraceus : stigma- globosum. Fructus : capsula oblonga , gibba , unilocularis , bivalvis monosperma,- Semen ovatum , magnum. Gbs. Supradiccum characterem p rabet Connarus africanus , cuius integrant fruc~* tificationem examinavi. 5 41. Connarus africaNus. Lamarck. ( Tab. CCXXI. ) C. Foliis trifoliatis : petalis ebarbatis : floribus paniculatis. C. loliis ternatis 3 foliis ovatis utrinque acutis subtus nervosis : floribus panicu* latis monogyniis. Lamarck . Dict. tom. i.p.y 5. Caulis arboreus ? ramis glabris. Folia alterna j trifoliata , ovato-acuminata , glaberrima , integerrima ; petiolis partialibus prope folium incrassatis , terminali longiore. Stipulas nullte,- Flores paniculati; paniculis axillaribus et terminalibus,- Calycis lacinias ovata. Stylus nonnihil reclinatus , corolla brevior. Reliqua ut supra in charactere generico. H.:bitat m Africa montibus vulgo Sierra-Legna y inde adspotiatus & D. Smeathman. V.S. apud D. de Jussieu. Obs. Semen vidi radicans intra capsulam , radicula spiraliter contorta , fibrosa,- Explic figi a Calyx, b Corolla expansa, c Germen , stylus, d Stamina, e Eadem aucta et expansa. /Fructus, g Idem dehiscens. A Semen , cum radicula. G Ger- men auctum. J42. Connarus pinnatus. Lamarck. (Tab. COXXII. ) C. Foliis trifoliatis aut quinato-pinnatis : petalis basi bisetosis. C. Foliis aliis trifoliatis , aliis pinnato-quinatis j foliolis oblongo - oralibus floribus monogyniis. Lamarck ubi supra. Tota planta glaberrima.- Caulis. .... Folia alterna ternata aut imp.-pinn. foliolis 2-iugis : haec sunt ovato-acuta , in- r*7 et orbiculato-acuminata. Connari omnes ^ut vidimus , gaudent foliis #/?£■? nerviis , quare a sequenti separanda videtur h&c species. 544. Connarus pentagyneus. Lamarck. ( Tab. GCXXill. ) G. Foliis omnibus ternatis trinerviis : floribus pentagyneis. C. Foliis omnibus trifoliatis 3 foliolis ovatis } acutis , subtus venosis : floribu^ pentagyneis. Lamarck Dict. loco citato. Tota planta glaberrima calyce excepto . Caulis arborescens ? ramis teretibus. Folia alterna , ternata , orbiculato-acuminata , coriacea , integerrima , trinervia > venisque reticulata. Petiolus communis basi incrassatus : partiales breves pariter incrassati. Nullae stipulae. Flores numerosi ? parvi , paniculati , terminales er axillares : ad ramulorum flo- rentium basim squamula brevis. Uniuscuiusque item floris pedunculus orna-?, rus stipulis aut squamulis tribus brevissimis , quae calycem caly.culatum referunt. Calycis laciniae ovato-lanceolatae , coriaceae , extus villosae. Corolla ( in sicco lutea ) calyce paulo maior. Staminum urceolus brevissimus , terminatus filamentis decem rubentibus 3 alternis brevissimis; antherae decem orbiculatae. Germina quinque , coadunata , villosa , ovato - acuta : styli quinque : stigmata incrassata. Fructus deest . . . . Habitat in Madagascar observatus a Commersonio F>. V. S. communicatum a D. de Lamarck. Fxplic,» fig. a Calyx. £ Flps integer, c Petalum auctum, d Stamina, e Eadem aucta [ 377 T /Germina aucta, g Germen separatum. A Capitulum auctum- cum squa- mulis. Obs. I» In reliquis specubus Connari folia sunt uninervia ut supra dixi , et germen simplex : in hac vero j folia trinervia et germina quinque .- An spuria species ? an genus novum constituet observato fructu f interea tamen hic prodit , quia , germinibus exceptis , charactere Connari generico gaudet.- II.- IuxtaD. Jacquinum alia datur adhuc species Connari , quem C. divarica- ' tum dixit : frustulum planta mihi misit dicto nomine notatum , omnimoda fructificatione destitutum r cuique foliola sunt minima ovato-oblonga. AQUILARIA. Bois d’a i g l e. Sonnera £*• Garo. Lamarck .- Character genericus.- Calyx turbinatus , coriaceus semiquinquepartitus ,,Iaciniis ovato- acutis patulis* persistentibus.. Corolla nulla-. Stamina : urceolus calyci imo adfiarens, monopfiyllus , quinquepartitus , laci- niis crassis tomentosis profunde bifidis , adeo ut decemfidus appareat. Ex sin- gulis divisionibus totidem adsurgunt filamenta- brevissima , squamulis bre- viora : anthera decem , oblonga , versatiles. Germen in squamulorum centro et fundo calycis , ovatum , coronatum stigmata brevi simplici. fructus : capsula pyriformis , lignosa , bivalvis , bilocularis : dissepimentum bipartibile innascens valvis medio septiferis :- suturam ambiente- membra- nula brevi. Semina solitaria nigra corpore spongioso circumdata , alterum sape abor- tivum. Observ. I. Genus valde affine Samy da quod iam innuit D. de Lamarck lom.%, Dict. p. Cio. II. Characterem geneticum erui ex fructu adsportato a D, Sonneratqiiem D. ds’ Lamarck mihi commodavit : in illo exsistunt calyx , squamulce et stamina s> qua basim fructus ambiunt. Ulterius D. Sonnerat corolla, atque genitalium ■ figuras a bc delineavit :■ ex quibus omnibus tabulam construxi 545 . Aquilaria ovata. (Tab. CCXXIV, ) A. Foliis alternis , ovatis ,, mucronatis. , Garo de Malaca. Lamarck Encycl. iom. 1. p. yq.tom. i. p. 610. Arbor , cuius rami constant ligno albicante-luteo , cortice griseo tecti : villo- sique tenerrimis summitatibus. C 3781., . Folia alterna , petiolis sustentata brevibus pilosis , ovata , terminata mucrone , integra, glaberrima 3 uninervia , nervo ramoso , venisque subtilissimis. Stipu- la: nulla:. Florum situs et numerus mihi ignotus. Reliqua ut supra in charactere generico. JHabuaB in Malaca montibus. I). V. S. apud D. de Lamarck. , qui consulendus esttom . i. Dict. encyclopedici p. 49. ubi prostant observationes de hac arbore s et de Agalloeho silvestre pras tantissimo a et officinarum. f? I :N 1 S Vl% D I S S E Ll TATIO yj s; Extrajt des Registres de V Academie Royale des Sciences , da 21 Mars 178 9. N ous avons examine, par ordre de 1’ Academie., une sepcieme dissertation larine ec botanique de M. 1’Abbe C AVA nilles, dans laquelle 1’auteur conti- nue a passer en revue les plantes caracterisees par la reunion des filets des eta- miaes en une seule parde. II avok examine dans ses dissertations precedentes presque eous les genres qui constituent la famille des Malvacees j dans celle-ci % ii examine des genres differents , au nombre de quatorze , dont neuf paroissent devoir faire partie d’une autre famille qui reunit 1’Azedarach- et les plantes ca- racterisees comme lui. Cet ordre nouveau comprend des arbres et arbrisseaux a feuilles alternes non-stipulees , tantot simples et tantot composees ,'qui ont en general un calyce d’une seule piece a quatre ou cinq divisions *, une corolle composee de quatre ou cinq jaetales attaches so.us le germe , et souvent rapproches par le bas ; un. rube interieur plus ou moins long , insere au memepoint, formede Ia reunion des filets d’etamines , et dente a son sommet; huit ou dix antheres , 011 quel- quefois moins , inserees aforifice du tube , soit sur les dents , soit contre leur base interieure j un germe superieur cache dans le tube , et surmonte d'un style; termine par un stigmate j une capsule ou baie a plusieurs loges , dortt chacune condent une ou deux semences. Les genres de cette famille decrits maintenant par M. Cavanilles , sont le Mella , ou Azedarach , le Guarea , X Aquilicia , et le Turraa deja etablis par Linne j le T icor ea , publie par Aublet } le Sandoricuin , connu inCompletement par les descriptions de Rumphe ; le Strigiha , le Portesia , et le Quivisia , qui sont nouveaux et tires des herbiers de Joseph de Jussieu , de Desportes et de Commerson. Ces genres , absolument voisins , ont un tel rapport entre eux , qu’ils ne peuvent etre separes dans 1’ordre naturel. L’auteur remarque , comme 1’ont fait d’autres avant lui , que Linne 11’a point range ces genres dans la Mo- nadelphie , parcequ’il ne regardoit pas comme reunion des filets d’etamines le tube interieur auquel il donnoit le nom de nectaire. Cette denomination vague de nectaire attribuee a toutes sortes de parties dans la fleur , a souvent induit •en erreur les Botanistes , et nous souhaitons quelle soit dans la suite ou abso- lument retranchee , ou du moins tres circonscrite. Outre l’Azedarach et ses analogues , M, Cavanilles a deerit le Swietenia de Linne , qui aavec eux beaucoup daffinite , et en differe par un plus grand nom- ;bre de semences renfermees dans chaque loge du fruit. 11 examine aussi XAver- rhoa et le Connarus du meme auteur , qui sont polypetales comme les prece- dents ; mais appartenants a dautres familles , et ayant les filets d’etamines reunis seulement par le bas en un anneau. Ses recherclies s’etendent encore a X Aqui- laria ou Bois d’aigle , genre apetale deerit par M. de Lamarck, 1’un de nous , dans 1’Encyclopedie methodique , et au Ciponima , genre monopetale d’ Aublet 9 ^ui ont tous deux les filets reunis a moitie en une couronne terminee par dix etamines dans le premier , par un nombre indefini dans le second. Ces cinq genres, joints auxneuf precederrts , contiennent vingt-sept especes J que 1’auteur passe touces en revue , en suivant la marche deja observee clans ses autres dissertations , et en ajoutant de nouvelles observations a celles des au- teurs qui Pont precede. De ces especes neuf sont deja mentionnees par Linne , deux par Aublec , quaere par Lamaick , une par Rumphe >les onze autres none encore ete publiees par aucun auteur , ,et dans ce nombre huit sont tirees de 1’herbier de Commerson, qui les avoitcaracterisees en partie.Toutes ces plantes sont representees dans vingt-quatre planches superieurement exeeutees dapres les dessins de Pauteur. Ce travail , dont il annonce une nouvelle suite , nous paroit meriter d etre approuve comme les precedents par Pacademie, et im- prime de meme sous son privilege. Au Louvre , le 2, 1 mars 1 7 89. Signes , de Jussieu , de Lamarck. Je certifie le pre'sent Extrait conforme aVoriginal et au jugement de V Ac&±- dimie. A Paris „ ce 27 mars 1789. Signe , le Marquis de Condorcetv [ 379 ] ANTONII JOSEPHI CAVANILLES REGIAE SCIENTIARUM ACADEMIAE UPSALENSIS SOCII OBSERVATIONES!1) IN QUINTUM FASCICULUM D. UHBRXTIER. o tA ni c o auctori officia duo imponunt iustitia et recta ratio : unum scilicet ut elucubrationes suas omnes in scientia: profectum atque in studiosorum utili- tatem dirigat j alterum vero ut, plagium semper abhorrens , unicuique quse sua sunt tribuat. Si enim philautia actus in id animum inducat ut inventor semper videri velit in iis etiam qme alii tradiderunt , et ab his iure merito insectabitur , et ab omnibus quibotanicam perficere atque elucidare nituntur, ut inutilis opera- jfius spernetur ipse cum operibus. Numquam equidem emunctae naris hominibus imponet malis artibus , quibus plantas iam cognitas atque descriptas , tamquam novas denuo sistat mutatis nominibus , aut quod veritati contrarium est , si quas hodie profert , vero editionis subtracto anno in anteacta tempora reducere conetur. His ergo iustitiae legibus imbutus audio dominum 1’Heritier dedisse- typis quintum sui operis Fasciculum ultimo ianuario huius anni 1789. Conquiri ipsum iubeo , votique compos , examinare eum incipiebam quum in operis titulo conspicio typis datum anno 1785. Errore id factum credidi, et utinam ita fuisset auctoris gratia ! quum non nisi anno 1789 (2.) vere in lucem ipse pro- dierit.: attamen, lecto opere atque examinatis tabulis, veram detexi anachronismi 'causam : maxima enim plantarum pars dicti Fasciculi multo iam tempore eluci- data legebantur in meis opusculis j canones item , quos longo examine impro- boque labore constitueram , fere ad verbum translatos nonnullos ibi conspexi ; atque ut fucum lectoribus faceret praedictus auctor , mutavit plantarum nomina meumque silentio pressit. Quam incongrue , aut potius iniuste id factum sit , neminem fugit. Si enim botanici , exteri praesertim , potiorique titulo qui futuri sunt , opera mea cum rHeritierio Fasciculo aliquando comparent » ubi primum hunc sciant meis antecessisse j me insectabuntur iure merito quod nomina planta- ti) Prodeunt hic huiusmodi observationes , approbatione debita , non tamen illa aut privilegio» quibus meae dissertationes fulciuntur academite scilicet scientiarum Parisiensis. Haec enim de scientis iudicat , de polemicis quaestionibus pronuntiare renuit antiqua consuetudine. Quia vero ex hac discu- Itione non nihil luminis affulget circa quaedam botanices asserta , volui illam lectoribus, offerre. (2) Nuntiatum primo vidimus hoc dpus in physicae- diario* ( Journal de physique de M. l’abbi Ha- &ier) mense ianuario anni 1780 . Parisiis. Fff ij rum In scientis detrimentum mutaverim ; quod auctoris nomen reticuerim plagio denique me accusabunt ; atque mala omnia , qure in unicum fasciculi auctorem vertenda sunt, me obruent innocentem. ./Equum itaque duxi rationes adducere luce meridiana clariores , quibus anachronismus et plagium demons- trentur , ut botanici possint de hac lite merito pronunciare , quos velint depre- cor sequentem tabulam cum annotationibus perlustrare : huius prima columna D. 1’Heritier plantas sistet , secunda mei operis partem : UHeritier. Cavanilles. Hibiscus Solandra, p. 103. tab. 49. (1). Malope parviflora, p. 105. t. 50. Sida truncata j p. 107. t. 51. S. angustifolia , M. p. 109. t. 52. (2). S. supina, p. 509. bis. t. 52. bis.. (3). S. fragrans , p. 1 1 x . r. 5 3 . S. paniculata. L. p. 1 12. (4). S. viscosa. L. p. 1 x 1. bis. t. 5 3. bis. (5). S. althteaefolia-. p. m. bis. S. suberosa , p. 113.1. 54. S. ricinoides , p* 115. r. 55. (6). S. iatrophoides , p. 1 17. t. 5 6. (7). Solandra lobata, p. 41. 5 5. tab. 1 36V Palaua malvifolia , p. 40. t. 1 1 . f. 4» Sida angustifolia , p. 14. t. 2. £ 2. S. ovata , p. 350. 1. 1 96. f. 2. S. capillaris , p. 10. t. 1. f. 7. S. paniculata , p; 16. t. x 2. f. 5. S. foetida , p. 349. t. 1 96 f. 1. S. palmata , p. 40. t. 3. £5. S. palmata , p. 274. t. 1 3 x. f. 3. (1) Folia repraesentantur -glabra , cuius tamen pagina superior est scabra , pilisque obducta. Flores- sistuntur magnitudine naturali duplo minores. Haud conspiciuntur duo ordines , quibus disposita sunt semina in singulis loculis : neque illa sunt rite figurata. Frustra quaeres huiusmodi defectus in mea tabula-, quam consulere poteris. (2) Hanc plantam iam olim figuravit Se o poli , quem auctor silentio premit: itaque- inutilis repud- ianda est huius tabula quemadmodum et praecedens, utpote quae accurate fueraut alibi delineatae. (3) Observari oportet D. 1’Hetider tabulas quatuor. ( 5i. 53. 56. 5y. ) intercallasse totidemque pa- ginas ; ut plantas quae proxima aestate et autumno floruerunt posset tamquam veteres producere; quae tamew descriptae a tque-delineatse (conspiciuntur in meis dissertationibus, sexta praesertim. Hoc ita- :que in memoriam revoco ut anachronismus operis -magis ac- magis pateat : quem non casu .factura fub.se , sed dedita opera. ostendunt repetita menda- eiusdem naturae Fasciculorum scilicet 2. 3. et 4. Secundus apparuit mense februario 1786 , cui tamen aptarunt typographi annum 1784 : tertius mense martio 1786. Quartus nuntiatus fuit in diario. Parisiensi die 14 iunii 1788 his verbis ,Le quatrieme Fas - cicule ■vient d’ttre pubi id ; quamquam fronte gereret annum 1 785. (4) Perperam ab auctore in unum coniunguntur plantae diversae , quas tales reputavit Cl. Iacquinus pag. 49- i- volum. collectan. Alteram ego cum Linnaeo elixi Sidampaniculatamanno 1785., alteram S. Capillarem. Hartc misit mihi D. Iatqnirrus cum snis operibus postquam- typis dederam primam dissertationem, in quibus illam nominavit S , atro-sanguineam. (5) Haec planta , foliis exceptis , est valde pilosa', quo3~non video in Fasciculi tabula , quae stylum unicum multifidum sistit , quum re vera stylis pluribus gaudeat haec species , ut ipsemet D. 1’Heritier in descriptione confitetur. (6) Recte hanc plantam pro varietate h^bet auctor. (7) Capsulas in hortis muticas , in loco natali aristis strigosis bicornes esse scribit D.- l’Heritier. Hoe ultimiirii verum , primum vero non ita esse docet experientia. Consulatur pagina 274 mei operis, st -tortus regius Parisiensis mense augusto. L’HERITrER. Cavanilees. [j«*3 Sida unilocularis pag. 1 1 7. bis. t. 5 6. bis. (1). S. pterosperma , p. 1 19. t. 57. S. nutans , p. 1 1 9. bis. t. 57. bis. (2). S. hernandioides , p. 1 21. t. 58. (3). S. nudiflora , p. 1 A 3 . t. 5 9. 5 9* /3. (4). S. crassifolia, p. 125. t. 60. (5). S. cistiflora , p. 1 17. t. 61. S. mauritiana , p. 129. t. 61. S. beloere , p. 130. S. asiatica , p. 1 30. S. pilosa , p. 130, S. arborea. L. p. r 3 1 . r. 3 . (6); S. retrorsa , p, 133 .1. (>4. Sida humilis , p. 277. t. 134. f. il S. multifida , p. 25. r. 4. f. 2. S. calyptraca , p. 57. t. 1 3 3. f. r: S. stellata , p. 5 7. t. 5. fi 4. S. tricuspidata , p. 30. t. 6. f. 5. S. mollissima, p. 49.1. 14. f. ip. 3 6 . 54. t. 195 . fi r; (1) Luxuriantem plantam delineare fecit auctor , ego vero pigmeam quam vidi inH. R. P. Verum» tamen glabram ipse contra eiusdem sententiam , quam in descriptione legimus , stylumque unicum pro quinque posuit. Credit ulterius hanc plantam esse Althaeam morifioliam Pluicenetii, additque hanc, iuxtaCommer- gonkim , crescere in Mauritia. Hoc ultimum veritati congruit, verumtamen exemplaria quae vidi in celeberrimi peregrinatoris herbario , quaeque descripsi pagina 9 primae dissertationis , haud possunt aptari plantae Fasciculi ; quum illis non sint folia rugosa , sed pilosa dumtaxat ; capsulasquc habeant CommersoniS' exemplaria pa.rum-bicornes , et pedunculos annulatos. (2) Valde suspicor hanc speciem esse eamdem illam quam descripsi et figuravi nomine Sidas ca- lyptratoe : 1° fructus figura atque capsularum monospermarum numero ; 20 foliorum similitudine; 3° nomine a viatoribus Hispanis imposito. Gasri Hoc ultimum didici: inter plurima enim semina pe-- ruana, quae ex Hispania accepi , nonnulla vidi notata dicto nomine Sida nutans , quae ad meam S. ca- lyptratam pertinere certe eognovi. Eorum partem communicavi D.Thouinio, ex quibus fortasse prove- nitplanta Fasciculi. Examinabo iterum vivam ut possim de hac quaestione pronunciare: £3) Haud recte adductam arbitror ad hanc plantam synonymiam Plumieri propter summam pedun- culorum longitudinem : ego Sidas stellatae convenire dixi in prima dissertatione. Dixit in descriptione D. l’H. folia esse pubescentia, quod in tabula non apparet : addit etiam stylos esse tres aut quinque : quod innuere videtur stylos in Sida naturaliter a numero quinario descendere. Observationibus innu- meris suffultus dixi in prima dissertatione pagina 4 : Capsularum numerum et stylorum numero , aut unius styli divisionibus respondere , et numquam quinario minorem esse; nisi infirmitas adsit irtplanta. In botanica non sufficit oculatum et probum esse; sed ulterius necessarium est , perfecte cognoscere num ea 'quae oculis conspiciuntar naturae legibus conveniant , an ab ipsis defectu re- cedant: (4) Duabus tabulis eadem plinta repraesentatur tomento debito destituta : prima plantam infan- tulam sistit, secunda ramum floridum. Huius pulcherrimae stirpis fructus variat capsularum numero a 5 ad 7. (5) Descripsi hanc plantam in prima dissertatione n° 64. atque contemptibilem certe figuram dedi ; quapropter aliam delineare perfectam desiderans quemadmodum in secunda et tertia mantissa feci; circa quamplurimas Sidas species , quaerebam quotannis eam in regio horto Parisiensi : viguit iterum anno prt xime elapso 1788, quae statim disparuit. Rogavi tunc temporis honestissimum D. Joa.nnem Thouinium de dicta planta, qui mihi dixit D 1’Heritierium , habita venia ,ipsam delineandam secum adsportasse; qui non nisi octobrl fatiscentem et sine fructibus reddidit, mihique tunc inutilem ut rite delinearem. Hoc ergo lectoribus moneo ut certiores de anachronismo Fasciculi fiant , qui frustra to- jnentum in tabula, quaerent quemadmodum et. in sequentibus. (6) Flos n° 1. contra naturalem situm est delineatus , quum petalorum limbus nitmquam reflecta- f [i**] Demonstratis hucusque anachronismo , et plagio Fasciculi , tum et quarum- dam tabularum inutilitate et mendis , nova dogmata examinabo , quae in me unum excogitata fuisse nullus dubito. Duo sunt praecipua quibus D. 1’Heritier Solandram , Palauam , et Pavoniam (i) destruere conatur , primum scilicet. Sola absentia calycis exterioris novum conciere genus non iubet (ij : secundum vero. Hibisci plurimi pentacarpos , pramorsus . ... ad urenam retrahenda sunt. . . . nec obstat calyx exterior plus minusve partitus ( * ). Quae si semel admit- tantur , malvacearum ordo ruet a Linnaeo et ab omnibus botanicis receptus , illarumque non pauca genera characteribus privabuntur , unde confusio et in- digesta moles exsurget : observentur corollaria : I. Plurimae exsistunt malvae species , caroliniana scilicet elegans , oper- culata , &c . quae a Sidis differunt calycis exterioris praesentia , quum eadem om- nino sit omnibus fructificatio : ergo si Sola absentia calycis exterioris novum con- dere genus non iubet , Sida et Malva unicum eftormabunt genus. II. Nullum nisi hospitem in botanica fugit Malachra et Sida characte- res esse adeo similes ut vel ipse Linnaeus utraque sub eodem genere coniunxe- rit in prioribus operibus. Differentia enim unice consistit in calyce exteriori Malachrce , quod non reperitur in Sida : ergo eodem principio poterunt Mal- va , Sida et Malachra sub unico eodemque genere collocari. III. Hoc ultimum genus adeo simile Urence reperitur postquam D. 1’He- ritier Hibiscum prdmorsum Linnaei in TJrenam transtulit , ut nullo modo separari possit : sicut enim Urence et Malachra capsula 5. calyx duplex, atque stigmata decem : ergo unicum genus constituet Urena cum tribus praecedentibus. I V. Qui Althaa et Malvce genera observare velit , illud unicum discri- men inter ipsa offendet , quod a laciniarum numero pendet , quae in exteriori calyce numerantur : genitalia enim et fructus sunt omnino eadem in utrisque generibus : si ergo nihil obstat calyx exterior plus minusve partitus ( iuxta D. 1’Heritier loco citato ) , nullatenus poterunt illa genera separari. V. Eadem quoque causa Lavatera illis adglu tinabitur , cui genitalia et fructus sunt Malva , a qua recedere putarunt Botanici calyce exteriore mono- phyllo tripartito : characterem hunc spernendum praedicat noster auctor quia Linnteus inter Hibiscos numeravit species calyce exteriori monophyllo , aut po- jyphyllo (4) ; ergo ex quinque his generibus unicum habebimus satis amplum ; bacque via botanis hucusque feliciter impervia , Malvacea, plantte fere omnes in unicum confundentur genus. Botanici omnes, nisi praeoccupato animo exsistant , praedicta corollaria et legi- tima esse, et ex duobus axiomatibus auctoris sequi fatebuntur. Generum tur. Stylus unicus apparet, quum 12-1 5 debeant pingi. Pagina 36 mei operis rationes adduxi , quibus haec species a S. arborea Linn. distinguatur. (1) Nova sunt genera descripta in meis dissertationibus.* 1 2 3 4 (2) Observatione pag* 104 Fasciculi. (3) Ibid. (4) Hibiseus tiliaceus et populneus quamvis gaudeant calyce exteriore monophyllo , recte nihilomi- nus inter Hibiscoseapsulis quinquelocuiaribus polyspermis a Linnaeo ^collocati fuere. Observ. supra,. ,■ citata. t3%l numerus certissime illis minuitur ; attamen facilitas omnis eliminatur , nec facile in tanta stirpium copia tuto determinabitur nova planta. Spretis enim characteribus notis , perfectis , tempore et auctoritate tantorum hominum sanctis , quis poterit 198 (1) differentias specificas prae oculis habere ut stirpem novo inventam determinare queat ? Genera ulterius, ut alibi dixi (z), inventa sunt ab auctoribus, ut studiosos diri- gerent , memoriam iuvarent , plantas denique in fasciculos reponerent , qui portari certe possent , non obruerent humanum intellectum. Natura nulla fecit genera , botanicus invenit : et si confusis generibus confundi omnia necesse est ( 3 ) , quantam confusionem pariant nova dogmata vel ipse Heritierius videat. Itaque qui ordinem in rebus quaerant , qui facili via cupiant vegetabilia cognoscere , respuent certe nova dogmata : ego enim quamvis Linnan non probem legem , qua calycem dictitabat limites absolutos ponere in generibus distinguendis j tamen calycem ceterasque fructificationis partes magnifacio , quamquam a fructu potissimum ducam characterem genericum. A fructu ergo et absentia calycis exterioris novum descripsi genus Solandrce nomine ab hibisco diversum : novum quoque et alterum praedicavi , Palauam scilicet , quod absentia calycis exterioris a Malope differt. Malopes alia dantur species peruvi ance , qua similiter gaudent calycibus simpli- cibus , dixit etiam noster auctor (4). Verumtamen ubi istas repetit , nisi in meo opere in quo duas descripsi Palaua nomine ? si, praeter istas , alias ipse possidet aut vidit , ostendat scriptis et iconibus , tuneque grates debitas persolvam. Plan- tas vidi Sidis immixtas , quas inspecta frutificatione non Sidas, non Malo- pes, sed novum genus constituere , scripsi anno 1785 in prima dissertatione. Postquam D. 1’Heritier statuit , solam absentiam calycis exterioris novum condere genus non iubere , ita pergit loco citato. — — Vice versa iisdem princi- piis et ratione fructus , Hibisci plurimi capsulis quinque spinosis 3 aut inermi- bus , dum monospermis evalvibus prcediti , quales sunt Hibiscus pentacarpos , Zeylanicus , spinifer ,pr amor sus 3 urens 3 et alia nonnullce species nova mox pro- ditura, ad XJrenam retrahenda sunt. Suadet Urena typhalaa pro hibisco spinifice; nec obstat calyx exterior plus minusve partitus. Hibiscus tiliaceus et populneus s quamvis gaudeant calyce exteriore monophyllo 3 recte nihilominus inter Hibiscos capsulis quinquelocularibus polyspermis a Linnao collocati fuere. Hac omnia quoniam concinata arbitror ad labefactandum novum genus Pavonia , operte pretium erit ea attentius extricare, ut vera a falsis separentur. Falsum est 1 °. Hibiscum populneum Linntei gaudere calyce exteriore mo- nophyllo : paginis enimi 1 33155 mei operis ostendi huiusmodi calycem componi ex tribus5foliolis deciduis , quod auctoritate DD. Banksii et Commersonis com- probavi, qui arborem floridam observarunt in insulis Taheity et Mauritiana. Erravit certe Linnasus qui excusari potest , quum tunc temporis ignota esset (1) 94. Sidae species. Malvae, 62. Malachrae, 3. Layaterae, 11. Althaeae, 10. Malopes, 3. Palauae, 2. tJrenae , 8. Pavoniae, i3. Solandrae , 1. Lagonae, 1. (2) In diario physicae D. Rozier, mense februario 1789. (3) Caesalp. apud Linnaeum Phyl. bot. pag. 100. n°i5g, C4) Observatione pag. j 06.; . tsM celebr. peregrinatorum auctoritas ; at nostri auctoris error Pansus conscriptus anno 1789 qui poterit excusari ? 20. Falsum est etiam Pavonia spinifcis tprcemorsA , urentis , capsulas evalves esse : illarum enim plantarum ( quce Hibisci nominantur in quinto Fasciculo ) capsulas bivalves esse scripsi et figuravi in tertia dissertatione ; cuius veritas com- probari poterit in regio horto Parisiensi, ubi Iste vigent. 3°. Incongrue collocatur Hibiscus pentacarpos inter plantas supra recensitas : ab his etenim recedit stigmatibus quinque et fructu uni-capsulari : quum illa- rum fructus ipso D. 1’Heriterio annuente , ex quinque constet capsulis , quas decem stigmata praedixerunt : hoc ego primus typis mandavi anno 1786, p. 47 dicens : Stigmatum numerum fructum (in Hibisco Limi. ) indigitare , et vicissem ex fructu , una scilieet aut quinque capsulis , stigmatum numerum erui constanter posse. Hac observatione suffultus , ubi primum Pavonia urens (1) floruit mense maio anni 178 5 et genus determinavi , et fructum praedixi , quem descriptum dedi botanicis p. 284 mei operis. Pulcherrimum Hibisci genus examinando (2) , plantas reperi quae diversum genus poposcebant dissimili fructu , atque stigmatum numero. Quare novum construxi genus quod celeberrimo peregrinatori et botanico hispano dicavi D. Iosepho Pavonio , quem ex Peruano imperio reducem Hispania possidet. Affine certe videtur hoc genus Uren& generi : utriusque enim fructus compo- nitur ex capsulis quinque monospermis , quem flos praecessit instructus duplici calyce , atque stylo , stigmatibus decem terminato. Perfecte haec omnia noverat Fasciculi auctor : observationem probavit quam circa Hibiscos botanicis com- municaveram j verumtamen non mihi sed sibi consulens , gloriam solus repor- tare' cupiebat : quare a suo opere proscripsit nomina quae meum possent aliquo modo indigitare , et continuo scripsit Hibisci species illas ad Urenam retra- hendas esse. Si PavoniA genus indignum reputavit; productis rationibus proscribat illud nominarim et aperte in scientiae profectum ; perfundat me luminosa critica et in rectum tramitem me reducat. Hoc omittens , botanici officia neglexit. Itaque quae ille debuisset facere , perficere conabor opposita via , scilicet perperam ab auctore Hibisci species illas ad Urenam reductas fuisse. Urena calyx duple-x est 9 exterior monophyllus semiquinquepartitus (3), interior pentaphyllus foliolis basi interna glandulosis : fructum componunt capsulae quinque monospermae , echi- natae hamulis numerosis minimis : folia demum sunt semper nervis glandulosa. (1) Haec planta pro Sida habebatur in R. II. P. quia hoc nomine missa, numquam floruerat : figuram dedi accuratam anno 17.87 quam sistit tab. 49- n° 1. Huius ergo novo nomine Urence figuram atque ..descriptionem pro.pijhtit noster auctor in Fasciculo typis dato anno 1785, exquo colligi potestde plantae fructificatione auctorem loqui, antequam flores fructumque viderit. ‘Viri itaque moderatum animum laudare satis nequeo, qui spreta gloria studio comparata , hucusque tacuit, quum singulas offerebam botanicis dissertationes , ubi palam dixi , me primum Sidarum canones invenisse ; quorum nonnullis ipse utitur in quinto Fasciculo : me primum Peuvonice urentis fructum observasse , plantam re vera illi cognitam si anachronismus nullus exsistat in Fasciculo quinto ; me primum denique , ut alia mit- tam , errorem reperisse in Hibisco Linncei , quoniam duo genera in unum copulavit. (2) Anno 1786. ,(3) Consulatur sexta dissertatio , pag. 334- ubi de Urence charactere.genericQ, In Hibisco vero pramorso , spinifice , urente , verbo dicam , in omnibus Pavo nise speciebus , calyx exterior est polyphyllus ; interior monophyllus semiquinque- partitus : capsulae sunt quinque inermes in novem speciebus , et in quatuor dum- taxat , armantur spinulis tribus longis acutis : folia demum et calyx interior glam dulis orbantur. Ex huiusmodi characteribus diversa genera nasci debent , nisi nova dogmata in botanica introducantur , quse confusionem pariant , ut supra demonstravi. Et quamquam noster auctor totis viribus contrarium tueatur , nihilominus botanicis litem iudicandam relinquo : abundet ille^uo sensu : atta- men rationum pondus libere examinetur ; videantur confusionis corollaria su- perius adducta : suum cuique tandem tribuatur. Quis nunc , observata nostri auctoris summa facilitate , qua Pavoniam cum XJrena , Palauam cum Malope , Solandram denique cum Hibisco coniungit , re- luctante characterum turma, non statim reputaret, illum numquam nova genera traditurum, nisi differentiis luce meridiana clarioribus atque characterum magno pondere? Id certe rationi videtur consentaneum; verumtamen iste qui tam se- verus in mea scripta apparet , Crini genus anatomizat ( i ) hoc modo : Crinum africanum Linnaei in Agapanthum vertit novum genus, quia germine gaudetsupe- riori (i) .* reliquas species distribuit in duo genera , Crinum scilicet et Amary Iti- dem , quibus est germen inferum , fructus idem , corolla monoperala sexfida , stamina sex. Verumtamen pro Crino addit , == Character s.i sue in tubo cylin- drico , limboque aquali : pro Amaryllide vero, === Essentiam generis administrat directio , vel proportio inaquatis filamentorum. Mirentur botanici rationum pon- dus ! discant futuri aestimare momenta ! Verumtamen ab hac quaestione in pne- senriarum supersedeo , ne falcem in alienam segetem mittere aliis videar : et Fasciculi corollarium tandem percurramus , in quo , supresso meo nomine , Sidarum doctrinam a me traditam partim naeniis castigat noster auctor , partim sibi vindicat tanquam proprio labore parcam. Perlustratis innumeris speciebus Sida , constanter observavi earum semina tegumentis contineri solitaria , aut plura ; ita tamen ut undique initio tecta , manifestarentur tandem , tegumentis singulis in duas valvulas dehiscentibus. Quare huiusmodi tegumenta nominavi capsulas ; et quia quinque aut plures' in unoquoque fructu semper vidi , Sida fructus dixi miilticapsulares. Nominis novitate commotus noster auctor, acriter in ipsum invehitur ac proscribit ut improprium dicens. = Nullae itaque occurrunt species revera miilticapsulares ; qua tales Habebantur ad polycoccas amandanda sunt. Me fateor equidem peregri- num in lingua graeca ; attamen polycoccos et multicapsularis idem significare vel puer in trivio novit. Quare haec nova quaestio de nomine dumtaxat est, et ut pacem cum D. 1’Heriterio habeam , graece mihi loquendum erit. 'Quis naenias non miretur ! V erumtamen si ineptum, si improprium reputavit nomen multicap - sulares, quare illo utitur ad stabiliendas sectiones ? in hoc sibi constare non vi- detur auctor: etenim postquam dixit :=//z omnibus filamenta terminalia peni- (1) In serto anglico nuperrime typis dato. (2) Cl. D. de LamarcK. ex crino africano, americano et tenello genus dedit, quod ab Amaryllide dif? iertsermine supero , quod inferum est in hoc ultimo genere. ( Dict. Encycl. tom. 2. p. 189. ) Gsg L , cilliformia , excepta Sida retrorsa cui gradatim lateralia sceptriformia (i), sic pef- gic. = Sed ordinatio Sidarum melius petenda est e fructu sat polymorpho. Sectio prima itaque comprehendit polycoccas arillis .monospermis completis deciduis .... Sectio secunda sistit polycoccas arillis monospermis incompletis . . . . Sectio tertia agnoscit muliicapsulares loculis monospermis. . . . Sectionem quartam pr eebent muliicapsulares loculis polyspermis .... Quanta in hisce logomachia ! Quanta mutandi omnia prurigo ! P. S. Vix manum de tabula , quum lacessitus iniuria calamum iterum vel invitus arripio, non ut illam saeva cupiditate ulciscar , sed ut rationibus repel- lam. Apparuit enim in diario Parisiensi die 4marrii 1789 D. 1’Heritier epis- tola , in qua modum et urbanitatem frustra conquisivi. Iratus scripsit eam noster auctor, iraeque suae causam praebuit breve monitum (z) , quod ibidem vidimus mense februario. I11 illo iura mea de Sida et Geranio vindicabam , verens certe ne posteri aur exteri botanici me plagio arguerent , si Fasciculi anachronismus incognitus remaneret. Justum id ego existimavi, quod non ita credidit noster auctor. Ut ergo litem possint lectptes dirimere , columnas duas hic adnectam , qua- rum prima epistolam sistet , secunda commentaria apologetica : omnia tamen gallice , ne forte epistobe nitor aut verborum proprietas versione minuantur. ( 1 ) Neminem ne vel ipsum Fasciculi auctorem latet me primum de Sida disseruisse anno 1 785 , spe- cierumque numerum multum auxisse : in omnium qxamine quaedam reperi quae conscripta prostrant paginis 3 et 4 observationum nomine ; in his et in decursu mei operis characterem optimum dedi, sci- licet, Tubus , cui petala inficerent , terminatur staminibus', nec ulla reperiuntur filamenta in eius superficie ; excepta sola Sida reflexa. Species item* ordinavi a fructu sat polymorpho : capsularum numerum numquam reperi quinario minorem, qui semper stylorum numero respondet aut styli divi- sionibus si unicus exsistat. Haefc ergo quae improbo labore reperi tradit denuo auctor tamquam ab ipso inventa. Si tandem ad anachronismum et plagium vitandum reponat , se plantas observasse quas ego vidi , atque in earum examine atque delineamentis totum fuisse ab anno 1 '784 > respondebo , litrerarum orbem non posse opera iudicafe quae servat auctor, nec illi communicat : meque, utpote qui primus in arenam prodii, priorem ipsO esse. Imitari certe debuisset Buffonii , Linnaei, Jacquini , omniumquo auctorum morem , qui singulis voluminibus eiusdem operis debitum annum praefixerunt. Quid ergo vel ipse diceret si opuscula mea ad annum iy85 reduxissem, quia primum monodelphiae tunc botanicis obtuli? Hac via nullum inventum scientiarum cultoribus remaneret: omnia raperet quisquis auderet dicere , se illa alibi , anteacto tempore , vidisse , cognovisse. Unicuique suum. (2) Voicima lettre:-M. 1’Heritier vient de publierlecinquicme Fascicule de ses plantes nouvellesjil Ie date de 1’annee 1785. La plus grande partie des plantes qu’il donne comme nouvelles avoient etd dd- crites etfigurdes dansmon ouvrage intitule : Dissertationes Botanicae. Je n’y ai point citd M,- I’Heri- tier , puisqu’i-1 dtoit iinpossible de le faire avant que son cinquieme Fascicule pardt. J’en‘fais 1’observa- ion afin qti’on ne m’accuse pasd’dtre plagiaire. Je ne me plains point de ce que M. 1’Heritier ne me cite pas eri pariant de mes plantes , ni de ce qu’il a changd les noras specifrques pour leur donner urt air de riouveautd, ce qui augmente les difficultas de la botanique ; nvais je rdclame seulement mes droits ; et comme il annonce une monographie de Geranium , je crois pouvoir rappeller ici que j’en ai publid cent trente-quatre especes et cinquante-deux planches , qui se trouvent chez Didot fils. Les bornes de votre journal ne permettanfpas de nfetendre davahtage , je publierai dans ma septieme DisSertation des observatioiis critiques sur le cinquieme Fascicule de M. 1'Heritier. Journal de Pa- ris, lofeyrier , p. 2:33» 158?] RePONSE deM. l’Heritier d la lettre de M. Cava - nilUs , inseree nQ 51 du Journal de P 'aris . Je regrette que M.fabbe Cavanilles ait choisi votre Journal pour champ de ba- taille d’une querelle de peu d’importance , et qui n’in- teresse qu’un nombte infi- niment petit de vos lec- teurs : ce sont les bota- nistes. L’objet de sa lettre n’est pas clairement prononce. Le fruit qu’il s’en est pronais etoit-il d’avoir OC’- casion de dire que son li- vre se vend chez tel librai— j:e?'et n’aurois-je servi qu’a masquer son annonce ? Quoi qu’il en soit , me voici provoque , ckose as- sez etrange , pour n’avoir parle de lui ni en bien ni en mal. Et ce sont les Sida de M. Cavanilles , qui a coup sur ne sont pas la meilleure de ses aeuvres9 que j’aurois du citer, A cela deux reponses ; 1®. n’ayant rien tire du Commentairhs. Je n’ai point choisi le Journal de Paris pour champ de bataille , puisque j’avois prevenu le pu- blic c]ue les observations sur le cinquieme Fasci- cule paioicroient dans ma septieme Dissertation , pour epargner une discussion ennuyeuse a la plus grande pirtie des lecteurs de ce journal. Mon objet etoit de prevenir le public \ 1 0 que javois publie cent rrente-quatre especes de Gera- nium , pour les mettre ainsi a 1’abii du plagiat ; i° que M. 1’Heritier anti-datoit son Fascicule > et changeoit les noms de mes plantes pour s’appro- prier mon travail. Tout cela etoit prohdnce avec clarte , quoique M. 1’Heritier feigne de ne pas l’en- tendre. Belle question ! elle est si pitoyable que je me crois dispense d’y repondre. Je' crois que celui qui anti-date un ouvrage pour le faire paroitre plus ancien , et pour ravir ainsi le merite des aurres; qui par ce moyen et en changeant les noms, veut jeter un nuage sur 1’honneur d’un aii- teur qui pourroit etre regarde par les etrangers comme plagiaire ; je crois , dis-je , quii provoque : M. 1’Heritier donc , en se conduisant de la sorte ,a ete 1’agresseur \ je me suis defendu avec honnetete en reclamant. Cet ouvrage n’est certainement pas le meilleur de ma collection pour ce qui regarde les planches dont une grande partie se trouve deja refaite avec soin dans mes supplements ; mais pour les des - criptions , j’ai tache de les calquer sur les modeles de Linne. Je suis fache pour M. 1’Heritier que cette justifi- cation et cette reponse manquent dexactitude ; car Ggg i) fonds de M. Cavanilles , j’etois dispense de le citer. Voila ma justification pour les gens da monde quiont du confondre 1’acception du mot citer , en fait de Sciences natnrelles , avec celui quii piesente pour les ouvrages de litterature. iQ. Dans le sens donne a ce merae mot par le Vo- cabulaire botanique,]e lfai point cite les Sida de M. Cavanilles , parceque sa dissertation ne m’a pas pa- ra digne de Tetre. Telle est ma reponse pour les botanistes , quoi- qu’ils sussent deja a quoi s’en tenir. J’en appelle au suffrage de M. Cavanilles lui-me- rae , lui qui a recommence une si grande partie de sa Dissertation. Ma discre- tion ne laissoit-elle pas a lui seul le soin de conti- nuer a se reformer lui— merne , et de revenir sur un premier essai , peut- etre mis au jour avant terme? ,, ['588] j’ai demontre dans mes observations ci-dessns qu’ii a tire grand parti de mon travail : par consequent , meme apres la double acception qu’il etablit du mot citer , il devoit nfavoir cite dans son Fasci- cule. Javoue que cette reponse est conci uante : le ton d’ailleurs est tres doux , tres honnete j mais puisque M. THeritier n’a pas trouve ma Disserta- tion digne detre citee , ne pourroit-il presenter quelque preuve plus convaincante que celles qtTil a donnees, dont j e demontrerai bientotla faussete? Je ne peux pas deviner quels sont les botanistes dont M. THeritier veut parier • car TAcademie des Sciences a prononce autrement sur le merite de ma Dissertation , et elle a motive ia reponse ( i ) : que M. THeritier en fasse autanr pour justifier son re- proche. Mon suffrage se montre assez dans mes Obser- vations et dans ces Commeiitaires. J’ai recommence une grande partie des planches , mais non des Descriptions } ce que M. THeritier tache de con- fondre. Si dans ces dernieres j’ai corrige quelques fautes d’apres de nouvelles observations sur les plantes vivantes 3 cest pour perfectionner mon pre- mier essai j c’est en suivant Texemple des plus grands botanistes , entre autres de Linne , qui , a chaque edition de ses ouvrages 3 faisoit des correc- tions et des changements. M. THeritier lui-meme , malgre le petit nombre de plantes qifil avoit pu- bliees jiisquau mois de juillet dernier , a ete oblige d’avouer dans le Journal de physique ( annee 1 7 8 8 * t. 2. p. 5 5. ) quii avoit fait une Ortie d’une Parie- taire , et quii avoit fait dautres fautes consigneeg dans ledit Journal : il est donc injuste et inconse- (l)Voici comme 1’Acad^mie s’explique : «Ce travail, qui a exige beaucoup de rechercbes et an « examen ditailli des caracteres specifiques , nous paroit en g^neral bien fait , propre a donner des « notions plus exactes sur un des gemes les plus etendus du regne v^getal . . . Nous engageons M. Ca- « vanil-les a continuer ses observations sur ce genre , et nous croyons que l’ouvrage dont nous pr&en- « tons 1’analyse, qui donne uneidee tres avantageuse de son auteur , merite d’etre approuye par l’Aca~ «d6mie, et imprimi sous son priyitege. Au Louvre ce l3 avril 17S5. » Entreprendre de citer cetouvrage, que M. Cava- 'nill.es meme sembloit me- connoicre , ne permectoit plus d’en taire, comme j’ai fait,les erreurs,!es doubles ou triples emplois de la meme piante. En pariant parexemple du Sida arborea L. je n’au- rois pu dissimuler que de cette seule espece recon- nue ici par Linne lui-me- me, M. Cavaniiles en avoit fait trois autres plantes ; savoir , Sida Peruviana n° 78 .Sida bifloran 0 80. et Sida sylvatica n° c,i. J’aurois dit ailleurs que le Sida althceafolia , gra- ve dans Sloane , etoit ega- lement repete deux fois sous les noms de Sida mul- tiflora ri* 3 4. et Sida mi- cans n° 3 7. J’aurois encore dit que M. Cavaniiles ayant pu- blie dans sa premiere Dis- sertation que le Sida in- r 3 8 9 ] quent* injuste , parcequn blame une conduite louable \ inconsequent , parceque lui-meme a fait ce qu’il me reproche. D’ailleurs , s’il savoit que je nfetois corrige moi-meme, pourquoi ne s’en tient-il pas a 1’opinion etablie dans mes Supplements ? n’y a-t-ilpas la dedans une mauvaise foi et une discre- tion reinte ? M. 1’Heritier prend ici son reve pour une rea- lite 3 car je ne meconnois pas mon ouvrage , et les erreurs pretendues ne sont erreurs que dans son ihiagination. 11 ne suffit pas de dire , Dans tel livre il y a des erreurs ; il est encore necessaire de. prou- ver ce quon avance, et notre auteur est bien loin de remplir sa tache , malgre les citations quii ac- cumule-dans sa lettre , comme je m’en vais le faire voir. Que M. THeritier a ete prudent quand il s’est contente de se taire dans son Fascicule ! pourquoi a-t-il rompu son silence dans sa lettre? 11 pretend que mes trois epeces , Peruviana , b flora et Sylva- tica sont la meme piante que Linne fils ( et non le grand Linne ) avoit reconnue et nommee Sida arbo- rea dans son_supplement : il avance cette proposi- tion , mais sans presenter aucune preuve ; moi , au contraire , je soutiens qidil se trompe , et voici la raison. Le Sida Peruviana a pour fruit douze a quinze capsules polyspermes , le Sylvatica trente a trente-six monospermes , et V Arborea , selon Linne lui-meme une capsule a cinq loges ( capsula quin- queloculares , Liri. supp. p. 307. ) : donc ces trois plantes sont autant d’especes differentes , lesquelles se trouvent separees du B flora par les feuilles a trois pointes particulieres a cette espece 5 dont le fruit m’est inconnu. Et je reponds que M. 1’Heritier peut se tromper encore, comme il pourra s’en convaincre en exami- nant de nouveau les echantillonS de ces plantes qui sontchez M. de Jussieu. Car entre autres caracto- res le S. micans a un duvet tomenteux et brillant , les feuilles ovales , et les peduncules beaucoup plus longs , que le Multiflora. ( Voyez les petits echan- tillons figures dans ma planche troisieme. ) J’ai separe le Sida vesicaria du Sida indica , parceque j’ai vu le fruit de la premiere tres enfle et compose de capsules a cinq semences , ce que je n’ai jamais pu trouver dans le Sida indica : elles dica X. n°. 72. espece la jnieux connue des Sida , 1’avoit habilement decrite et figuree dans une secon- de Dissertation , comme une nouvelle espece sons le nom de Sida vesicaria n° 87. Que non contentd’avoir deja publie dans sa pre- miere Dissertation le Sida pilosa de Retzius , .grave dans Plukenet , comme deux especes sous les noms de Sida veroniccefolia «8 3. et Sida morifolia nQ 7, il 1’avoit encore fait gra- ver dans sa derniere Dis- sertation, comme une troi- sieme espece, sous le nom de Sida humilis /zw 402.. &c. &c. Parier de la Triguera , genre que Murray avoit donnd sOqs le nom de Solandra , eut e te four- nir la preuve que M. Fab- be Cavanilles n’ayoit pas iu alprs le Systhema vegeta- bilium , catechisme des bofanistes? Et voila Fidole a lac qu^lle je devois sacrifier ? [590] se ressemblent par les feuilles : mais Ia premiere est vivace et frutescente , ce qui ne paroit pas con- venir a X Indica. Les meprises que M. FHeritier reunit dans ces lignes se trouvent relevees dans les observations ci« dessus , dii j’ai fait voir de plus que le Sida unilo - cularis du Fascicule est mon Sida humilis , et que celui-ei ne peut etre le S . morifolia ^ &c. &c. M. FHeritier donne ici une preuve convaincante de sa mauvaise foi 3 et voici la demonstracion. La piante dont il s’agit fleurit en automne j et la date de ma premiere Dissertation-( 1 5 avril 1785 ) prou- ve que je Favois observee Fannee precedente 1784, Or le Systema vegetabilium paroissant en Alie-* magne dans la meme annee 1784, je ne pouvois deviner a Paris que M. Murray nommoit a Got- tingue Solandra la piante qui vivoit au Jardin du Roi : celle-ci formoit un nouveau genre , et je la nomniai Triguera , Certe piante donc a ete nou- velle pour M. Murray et pour moi , de la meme maniere que X Osteosperrnum pinnadfidum a ete une piante nouvelle pour M. de Jacquin et pour M- FHeritier. Celui-ci savoit fort bien que dans ma seconde Dissertation , datee du commencement de 1786, javois adopte le nom Solandra eu re- non . ccxxix Sl Za >ti7u/fep ■ de? ERY T HR 0 XYL O N HYPERICIE OLIXJM Tftb . CCXXX . A. J. Cavanillej dei • Sellier scalp * E RY T II R O X YI «OX. OY - YT U \ I . Tab. CV XXXIII . / I .MALPIGIIIA. GLABRA. .2.MALP. PUNICI FOLIA. TdJ>. CCXXXIV, 1 1 ■ - / MALPIGIHA. URENS. 2.MALP. COCCIFERA. T at.rOXXXV si J CavanzZfes . deZ . S^ZZ/eis. S cufe I. MALElGHIA . ANGIISTIFOLIA . 2 . M . AQUIFOLIA . Tal> . ccxxxvi V MALPIGHIA SPICATA TaL . CC XXXVII 'A majlpighia ARMENIACA. Ta b . CCXXXVHI, -4'if, Cai^and/er . dei . Sede/' - Scidjp ii I.MALPIGHIA NITIDA. 2-MALP. glandulosa. Ttii) ccxNxrx fi? y . cM. 'i MALPIGHIA VERBASCIPOLTA TilJ>. C CXL A.JCa&uaz&j'. Sc/Sfar . Banisteria emarginata. (Tab. CCXLIX.) B. Foliis ovatis, subcordatis, apice emarginato-cuspidatis, desuper tomento- sis: floribus racemoso-corymbosis. Rami graciles, cortice Fusco tecti. Folia ovata, apice emarginato-cuspidata , ba-si cordata praesertim vetustiora, supra nida plumbeique coloris (in sicco), subtus tomentoso-ferruginea , uninervia. Petiolus brevis, prope folium biglandulosus. Flores racemoso-corymbosi, ramos terminantes. In calyce glandulae octo. Corolla lutea , petalis orbiculatis fimbriatis. Stamina rubentia. Germina tomentosa. Scrotula parva in alam excurrentia, prope basim inferne unidentatam absque appendiculis. Habitat in America, f. V. S. apud D. Thouin. Explic. tab. a Flos integer, b Germina cum stylis, c Eadem aucta, d Scrotulum. 580. Banisteria Quapara. Aublet. (Tab. CCL.) B. Foliis ovatis, subtus tomentosis: floribus corymbosis: seminibus erectis. Aublet. Guian. tom. II. p. 465. tab. 186. Lamarck Dict. n°. 10. Frutex sexpedalis, ramos plures emittens sarmentosos volubiles supra arbores sparsos. Folia ovato-acuta integerrima, supra adspersa pilis minimis, inferne tomento- sa, rufa. Stipulae binae exiguae deciduae ad basim petioli brevis. Flores corymbosi, corymbis globosis axillaribus: pedunculus communis elon- gatus : partiales prope basim bisquamati. Corolla lutea petalis inaequalibus, cuius calyx octoglandulosus. Fructus: scrotula tria reticulata in alam excurrentia longam obtusam erectam. Semina lentiformia. Habitat ad margines pratorum Guian a , floretque mense augusto fi. Fructum vidi siccum apud \D. de Iussieu: reliqua ex Aubletii opere mutuavi , quemadmodum et sequentem speciem. Explic. fig. a Fructus integer. A Scrotulum. b Semen, c Germina , styli, 581. Banisteria Sinemariensis. Aubl. (Tab. CCLI.) B. Foliis ovatis acuminatis, floribus luteis corymbosis, alis sensim latioribus (addo Cav.) Aublet. Guian. tom. II. p. 4 62. tab. 185. Lamarck Dict. n°. p. Frutex trunco quinque pedes alto, ramos plurimos emittente scandentes et volubiles. Folia ovato-acuminata inferne pallide virentia, superne saturatiora, tecta se- Nnn ij tis minimis. Stipulas binae oppositas ad basim petiolorum. Flores corymbosi aut racemosi. Corolla lutea , cuius quintum petalum caeteris maius est atque fimbriatum, calyx vero octoglandulosus. Fructus : scrotula tria in alam latam membranaceam excurrentia. Habitat cum procedenti , flores fructusque probet augusto. % . Nullibi hanc plantam vidi. Explic. fig. a Calyx cum glandulis, b Genitalia, c Fructus. 582. Banisteria angulosa. Lin. (Tab. CCLII.) B. Foliis sinuato-angulosis. Lin. Sp.pl. n°. 1. Lamark Dict. n°. 1. Aublet. Guiani tam. II. p. 4 66. Acer scandens folio anguloso. Pium, spec , 18. Clematis anguloso folio, aceris fructu. Pium. Amer. 77. tab. 5)2. Caulis volubilis, ramosus, ramis oppositis, basi incrassatis. Folia cordata , angulata , latitudine longitudinem aequante , apice mucrone brevi terminata, supra viridia, desuper albicantia; petiolis subaequalia, in quibus et prope folium glandulae duae oppositae. Stipulae nullae. Flores umbellati, umbellis axillaribus oppositis: pedunculus communis elon- gatus; radii 5-7. pollicares articulato-stipulati; stipulis duabus brevibus, oppositis. Ad radiorum insertionem folia duo parva suborbiculata. Calyx octoglandulosus. Corolla sulphurea, petalis orbiculatis, fimbriatis. Stamina, antherae, germina et styli ut in congeneribus. Fructus: scrotula tria in alam excurrentia, ornata appendiculis duobus mem- branaceis. Habitat in insula Sancti Dominici: omnium primus eam observavit et delineavit Plumierius. V. S. communicatam a D. Dupuy. Explic. tab. a Fructus integer, b Scrotulum alatum. 583. Banisteria fulgens. Lam. (Tab. CCLIII.) B. Caule volubili; foliis orbiculatis, subtus tomentosis sericeis: petiolis bi- glandulosis. B. Foliis orbiculatis, petiolis biglandulosis, seminibus unialatis rugosis; race- mis subumbellatis alaribus. Brown lam. 231. Acer scandens minus, apocini facie, folio subrotundo. Sloan. Iam . 138. hist. 2. p. 27. t. 1 62. fig. 2. Banistere a fruits eclatans. Lam. Dict. n°. 7. Caulis volubilis longus, ramosus, articulatus. Folia magna, orbiculata, basi cordata prjesertim inferiora, apice breviter acu- minata, supra glabra, subtus tomentoso-sericea, petiolis biglandulosis mul- to longiora: superiora orbiculata nec cordata, fere subsessilia. Flores umbellati, umbellis oppositis axillaribus: radii plures breves, articula- ti, et ad articulos bistipulati: ad horum basim folia duo brevia. In calyce glandulae octo. Corolla deerat in exemplaribus. rwi . Staminum filamenta decem brevia, inaequalia, basi coalita: antherae ovatae. Germina tria coalita: styli tres: stigmata foliosa brevia. Fructus : scrotula tria , ala simplici terminata , nec magis nitens aut aurea quam in caeteris speciebus : circa ipsam appendicula brevia. Habitat in Guadalupe , lamaica et Sancto Domingo. fi. V. S. communicatam a D. de Iussieu. Explic. fig. a Capitulum, b Germina cum stylis et stigmatibus, c Eadem aucta, d Fructus integer. Obs. Hu est eadem planta, quam D. de Lamark Banisteriam fulgentem di- xit in Dictionario Encyclopedico , certo credens , ipsam esse illam stirpem , quam Linn&us B. fulgentem nominavit in plantarum speciebus. Ubi primum Linn&i synonimias examinavi , duas eodem nomine diversas stirpes ipsum coniunxisse sus- picatus sum , unam scilicet, quam supra descripsi, quamque B. orbiculatam nominare decreveram , alteram vero quam fulgentem dicerem : illam apprime cognoscebam , hanc ne vel delineatam videram. Itaque veritatis inquirend& gratia mense iulio superioris anni Cl. lacoburn Eduardum Smith consului, qui Linn&i herbarium hodie possidet, ipsum orans ut mea planta jolium , quod per epistolam ipsi misseram, cum Linn&i planta compararet, atque de ipsarum convenientia , vel discrepantia me certiorem redderet. Aberat tunc temporis ab urbe Londiniensi et ab herbario , magno leucarum numero ; quare non nisi mense novembri hic in Hispania ab ipso litteras accepi , in quibus affirmat hanc plantam diversam esse a Linn&i B. fulgente. Hoc ego botanicis notum esse volui. Quod si et ipsi mi- rentur , me hanc plantam Lamarckam sequtum dixisse B. fulgentem, sciant pa- riter , me Parisiis iam a mense octobri et tabulas incissas habuisse cum plantarum nominibus , et pr&lo datas ; quare ne eas denuo recudcrem , sic dedi. 584. Banisteria ciliata. Lam. (Tab. CCLIV.) B. Foliis cordato-subrotundis, auriculatis, glabris, margine ciliatis. Lamarck Dict. n°. 13. Caulis glaber, gracilis, volubilis, rubescens, punctulis albis exasperatus. Folia orbiculato-acuta, cordata, loborum basis altero alterum tegente, den- ticulato-crenata, denticulis pilosis, adeo ut ciliata appareant: pili sunt lon- giores, et veluti recurvi in foliis iunioribus: utraque pagina sunt glabra; petiolis prope folium biglandulosis subaequalia. Stipulae nullae. Flores umbellati , umbellis axillaribus oppositis , solitariis : pedunculi com- munes foliis longiores: radii 5-7. semipollicares, ad quorum basim duo fo- liola: pedunculi partiales uniflori, articulati, ad articulos bistipulati. Calyx semiquinquefidus, octo glandulis ornatus. Corolla sesquipollicaris patens: petala quinque orbiculata, crenulata, auran- tia; quorum ungues petioliformes, quibus inseruntur basi staminum. Stamina: urceolus cymbaefirmis, germina cingens, atque partitus in decem filamenta inaequalia : horum duo fere diametraliter opposita sunt triplo crassiora et longiora; tertium his oppositum paulo brevius; reliqua capilla- ria, quorum tria inter filamenta longiora, duo vero utrinque ad latera ter- tii. Antherae ovatae didymae, maiores in filamentis longioribus. Germina tria, villosa, basi coadunata: styli tres, longiusculi, capillares; sti- gmata foliosa, ovata, nervosa. [4*8] Fructus: scrotula tria, in alam ovatam excurrentia. Habitat in B rasilia : %. ubi eam reperit D. Dombey. V. S. communicatam a D. de Iussieu. Explic. fig. a Capitulum, b Calyx deorsum spectatus, c Duae glandulae , laci- niae calycis haerentes, d Petalum, e Germina./ Germen auctum, g Genita- lia aucta, h Urceolus staminum expansus, ii Stamina cum antheris antice et postice observata et aucta, k Fructus integer, o Scrotulum. 585. Banisteria auriculata. (Tab. CCLV.) B. Caule volubili: foliis subsagittatis , glabris, lobis rotundatis: floribus um- bellatis. Caulis gracilis, volubilis. Folia subsagittata, profunde cordata, lobis rotundatis, glabra integerrima: petioli folio breviores, et prope folium biglandulosi. Flores ut in praecedenti. Calyx octoglandulosus. Fructus: scrotula tria in alam excurrentia. Semina ovato-acuta, et qua rece- ptaculum spectat, complanata. Habitat in Rio-Ianeiro. fo. Reperit Commersonius. V. S. communicatam a D. Thouin sine floribus. Explic. fig. a Semen, b Scrotulum. 586. Banisteria convolvulieolia. (Tab. CCLVI.) B. Foliis ovatis, acumine productis, glabris: floribus umbellatis. Acer scandens convolvulifolio, flore ex aureo coccineo. Plumier. ms. tab. 110. fructifera, 111. florifera. Surian. herb. 448. 828. Banisteria foliis ovatis, ramis brachiatis. Burm. Amer. tab. 13. Banisteria foliis ovatis, racemis dichotomis. Lin. Sp. pl. n°. 5. ?B. foliis ovatis, ramis dichotomis, seminibus extrorsum tenuioribus, intror- sum lacinulam ^mittentibus? Hort. Cliff. 169. Banistere fourchu e?JLamarck Dict. n°. 6. Caulis sarmentosus, tenuis, lentissimus, praelongus alte supra vicinas arbores scandens. Folia ovato-acuminata , acumine acutissime producto, convolvuli simillia, sed multo maiora, integerrima, glabra, laete virenti^; petiolis costisque ru- bentibus: illi sunt folio breviores, et in summitate biglandulosi. Flores umbellati, umbellis axillaribus oppositis: pedunculi communes elonga- ti solitarii, in appicibus quandoque terni: radii fere quinque pollicares, ar- ticulati, et ad articulos bisquamati: ad quorum basim foliola duo ovata. Calyx octoglandulosus. Corolla aureo-coccinea, patens; petalis orbiculatis, fimbriatis. Fructus: scrotula tria, quorum saepe duo aut unum dumtaxat remanet. Habitat in Martinica , ubi eam observavit, descripsit et delineavit P. Plumier ius. V. S. apud D. de Iussieu. Obs. Fructus nunquam est pedicellatus , quamquam contrarium ^ribnt. D. ra - marck; obstat enim floris natura , in quo germen est sessile. [4*J>] C. incertA. 587. Banisteria ovata. (Tab. CCLVII. fig. 1.) B. Caule volubili ; foliis ovatis , acutis , integerrimis : floribus umbellatis : in- volucris stipulaceis. Surian. herb. 288. Caulis volubilis, subvillosus. Folia ovata, acuta, supra glabra, viridia, desuper glauca sub villosa, integer- rima, sustentata petiolis brevibus, prope folium biglandulosis. Flores umbellati, umbellis axillaribus: pedunculus communis pollicaris: radii tres utique pollicares, ad quorum basim stipulae breves ad instar involu- cri, et paulo inferius foliola duo opposita. Calyx octoglandulosus. Corolla sulphureo-rubens : petala parva. Stamina decem subaequalia, brevia; antherae luteae, sulcatae. Germina tria coalita : styli capillares : stigmata foliacea quadrilateralia. Fructum non vidi ; quare alarum situs incertus. Habitat in insula Sancti Dominici: ubi eam reperit Desportes , et Surian. fi. V. S. apud D. de Iussieu. Explic. fig. a Germina, b Eadem aucta. 588. Banisteria microphvlla. Iacquin. B. Foliis oblongis, obtusis, rigidis: racemis terminalibus. Iacq. Observ. bot. part. p. j.fig. 56. Ramus lignosus , fuscus , brachiatus , glaber. Folia oblonga, obtusissima, integerrima, nitida, crassa, rigida, laete viren- tia, subtus pallida, venis adscendentibus utrinque notata; petioli breves: simillia sunt huiusmodi folia, uvae ursi foliis. Flores racemosi, racemis solitariis, binis, aut ternis, terminalibus. Calyx glandulosus. Corollae petala fimbriata, quorum ungues longissimi. Stamina decem. Styli tres. Habitare credit hanc plantam D. Iacquin in Carolina; Calesby specimen siccum intulit in collectionem Gronovianam. Hac omnia mutuavi ex’Iacquini opere laudato : Planta mihi ignota , quam ille ba - nisteriam reputat. 589. Banisteria? sericea. (Tab. CCLVIII.) B. Ramis ancipitibus: foliis ovatis, subtus tomentosis: petiolis biglandulosis: floribus racemosis. Rami lignosi, cuius cortex cinereo-rufus; petiolorum excursu anceps. Folia lato-ovata, apice obtusa, apiculo excepto, integerrima; supra nitida, subtus tomento aureo fulgida; tenera utrinque tomentosa; omniaque uni- nervia nervo ramoso: petiolus vix pollicaris biglandulosus, cuius basis per caulem excurrit. .[43°] Flores racemosi, racemis brachiatis terminalibus , et axillaribus : pedunculi uniflori, articulati, bistipulati. Calyx hemisphaericus , laciniis quinque ovatis , tomentosis : glandulas octo. Corollas petala fimbriata, unguiculata. Stamina decem , basi coalita : antherae ovatas , luteae. Germen ovatum villosum: styli tres. Fructus deerat. Habitat in Brasilia , ubi eam reperil D. Dombey. %. V. S . exemplar unicum apud D. de Iussieu. Explic. fig. a Capitulum, b Calyx deorsum spectatus, c Stamina, d Germina. e Eadem auctat/ Petalum. 590. Banisteria palmata. (Tab. CCLVII. fig. 2.) B. Caule volubili: foliis palmatis, subtus tomentosis: petiolis biglandulosis. Caulis volubilis. Folia palmata, digitationibus quinque acutis, media longiore, basi cordata; superne saturate viridia, glabra; inferne valde tomentosa , albicantia: in petiolo prope folium glandulae duas. Fructificatio integra deerat. Habitat in Sancto Domingo : Desportes r per it. V. S. apud D. de Iussieu. 591. Banisteria sagittata. (Tab. CCL VIII. fig. 3.) B. Caule volubili: foliis sagittatis magnis, subtus tomentosis; petiolis biglan- dulosis. Folia sagittata, versus apicem utrinque unidentata, supra glabra; desuper to- mentosa, petiolisque duplo longiora; in quibus et prope folium glandulae duae. Fructificatio integra deest. Habitat cum procedenti ; Desportes reperit. V. S. apud D. de Iussieu. * Banisteria laurifolia. Foliis ovato-oblongis rigidis, racemis terminali- bus. Linn. Sp. piant. n° 3. Lamarck Dict. n°. 3. Miller Dict. Acer scandens foliis laurinis. Sioan. Iam. 137. hist. 2. p. 2 6. * Banisteria brachiata. Foliis subovatis, ramis brachiatis; seminibus in- trorsum angustioribus. Linn. Sp. piant. n°. 7. Lam. Dict. n°. 8. Banisteria foliis subovatis, ramis ramosis, seminibus introrsum tenuioribus, nullam lacinulam emittentibus. Hort. Clijf. 169. B. foliis ovatis acuminatis, flori- bus laxe spicatis; ramis diffusis, scandentibus. Miller Dict. * Banisteria fulgens. Foliis subovatis , subtus tomentosis , racemis bra- chiatis, pedunculis umbellatis. Linn. Sp. pl. n°. 6. B. foliis ovatis, ramis ramosis; seminibus extrorsum tenuioribus, introrsum lacinulam emittenti- bus. Hort. Cliffort. 169. Obs. Huius folia iuxta D. Smith sunt magis oblonga quam in planta n°. 583. su- pra descripta , et quamquam supra oblusa , terminantur apice brevi subulalo. An eadem cum B. sericea n°r 589 ? [45*1 TRIOPTERIS. Character genericus. Calyx persistens, monophyllus , quinquepartitus, laciniis quatuor externe, inferneque biglandulosis. Corollae petala quinque, parva, concava, orbiculata, fimbriata; unguibus lon- gis linealibus. Stamina: filamenta decem subulata, brevia, basi connexa in corpus conca- vum , germen sustinens : antheras ovatae. Germen superum, ovatum, trisulcatum (an tria coalita?) minimum : styli tres erecti: stigmata.... Fructus: scrotula tria, monosperma, receptaculo trigono-pyramidali adfixa, dorso carinata, trialata; ala gemina superiore patula; unica inferiore de- pendente. Semen oblongo-acutum , nonnihil compressum. Obs. Trioplerides sunt arbuscula ; ipsis que sunt folia integra et opposita. 591. Triopteris ovata. (Tab. CCLIX.) T. Foliis ovatis, subcordatis, integerrimis, glabris: floribus paniculatis. Caulis fruticosus, ramosus; ramis oppositis, articulatis, glabris, ut et tota planta. Folia ovata, subcordata, integerrima, duriuscula, utrinque glabra: petioli folio quadruplo breviores : et prope folium biglandulosi : stipula: utrinque binas, denticulos aemulantes. Calyx minimus, laciniis ovatis, omnibus una excepta biglandulosis. Corolla flavescens. Reliqua ut supra in charactere generico. Habitat in insula Sancti Dominici, ti- V- S. apud D. de Iussieu. Explic. tab. a Capitulum magnitudine naturali, b Idem auctum, c Calyx sub- tus spectatus, d Stamina aucta, e Flos integer. / Petalum, g Fructus integer. h Scrotulum. i Idem alis orbatum, k Semen. I Stamina et receptaculum in fundo calycis, omnia aucta. 592. Triopteris reclinata. T. Foliis oblongis, superne latioribus, utrinque obtusis: floribus longe spi- catis. Ffirasa reclinata. Iacq. Amer. pag. 6~j. t. 260. f. 37. piet. Lin. Spec. pl. tom. 2. P- 373; Arbor exigua quindecim pedes raro superans altitudine, cuius rami teretes longi, lenti, glabri, reclinatique, quibus vicinis se arboribus sustentat: cor- 'tex est cinereus. Folia oblonga, superne paulo latiora, utrinque obtusa, integerrima, subtus Ooo [43?]. glabra, facie villis mollibus vix conspicuis obsita; tres inter et sex pollices longa, petiolo ad basim ornato stipulis duabus erectis setosisque. Flores integros et longissimos ramos obsident : pedunculi communes crassi brevissimi , numerosissimi ; partiales quatuor , pollicares , unifloros susti- nentes. Calyx pentaphyllus, foliolis ovatis. Corollae petala quinque aequalia, subrotunda, concava, unguibus longis insi- dentia. Stamina : filamenta decem subulata , alterna longiora : antherae subrotundae erectae. Germen subrotundum villosum : styli tres subulati : stigmata bifida , pa- tentia. Fructus: capsulae tres, subrotundae, dorso auctae duabus alis membranaceis maximis subrotundis, uniloculares, non dehiscentes. Semina solitaria subrotunda. Habitat in Garthagens, sylvis. fi • Floret iunio; septembri semina perficit. Obs. I. Hac omnia desumpsi ex Cl. Iacquini opere laudato. Ex quibus patet diver- sam omnino plantam esse hanc a pr&cedenti , qu& genere fortasse differunt. Illam huc e dicto opere in meum transcripsi ut lectores possint iudicium ferre. Quid nunc dicendum de Linnaeo qui Iacquini plantae fructum sic descripsit : Se- mina tria erecta, dorso carinata: singula aucta externe basi unica, et apice duplici ala patente? Quid ulterius de eiusdem opinione sentiendum , qui in Systh. veget, p. 55 6. asseruit, Hir^a. fructum esse: capsulam trialatam trilocula- rem et dispennam ? Ubi hac omnia ille reperit ? Obs. II. Cl. Ant. Laurentius de lussieu in plantarum generibus nuperrime editis, nedum coniungit sub eodem genere Triopteridem Linnai . et Hirtam Iac- quini , verum et duabus plantis eumdem fructum concedit scilicet: capsulas dor- so carinatas , singulasque trialatas , ala gemina superiore , unica inferiore, Pag'2H' 593. Triopteris Iamaicencis. Lin. Caulis volubilis: Semina tria erecta dorso carinata, singula ala baseos unica, apice gemina patente. Linn. gen. piant, edit. Francofurt. ad M«n. 1778. pag. 234. ubi videantur reliqua . Obs. Acer scandens tricoccos , foliis citri , flore luteo minore, Plumierii ic. 9. quod ad suam triopteridem revocat Linn au s , reperietur infra nomine tetrapteridis in- aquatis. TETRAPTERIS. Character genericus. Calyx persistens, monophyllus, quinquepartitus, laciniis quatuor externe in- ferneque biglandulosis. Corollae petala quinque, orbiculata, concava, fimbriata; unguibus longis li- nearibus. Stamina : filamenta decem subulata basi dilatata atque connexa : anthers ovatae. Germina tria coalita, parva, supera: styli subulati: stigmata... Fructus: capsulae tres receptaculo trigono-pyramidali implantatae, monosper- ms, bivalves, carinatae, carina dehiscentes, alis quatuor unaquaeque instru- ctis in crucem positis. Semen subtriquetrum. Obs. I. T. buxifolia habet glandulas calycis pedicellatas. II. T. T. buxifolia et mucronata ultra quatuor alas , ornantur ulterius appendiculis tribus in unaquaque capsula , quorum duo ad latera , tertium est inter alas infe- riores. III. Omnes species sunt America calidioris incola; suntque frutices , foliaque ipsis opposita. 594. Tetrapteris inal qualis. (Tab. CCLX.) T. Foliis ovato-acutis, subcordatis, glabris: floribus umbellatis: alis inferio- ribus brevioribus. Acer scandens, foliis citri, flore luteo minore. Pium. ms. t. 2. tab, 107. Banisteria foliis ovatis, obpositis. Burm. Amer. t. 16. Surian. herb. n. n. 175. 222. hic flor id. illic fructif. Rami teretes, lignosi, glabri. Folia ovato-acuta, subcordata, glaberrima, uninervia; nervo ramoso: petioli breves. Flores umbellati, umbellis axillaribus oppositis: radii saepe quatuor, semipol- licares, uniflori, bistipulati ; stipulis acutis, brevibus, oppositis. Corolla lutea, et germina villosa. Reliqua ut supra in charactere generico. Ais inferiores superioribus multo breviores. Habilat in insula Sancti Dominici. %. V. S. apud D. de Iussieu. ' Explic. fig. a Capitulum, b Stamina, c Eadem aucta, d Germina, e Eadem au- cta./ Capsula extus visa, g Eadem spectata, qua receptaculo haeret. 595. Tetrapteris acutifolia. (Tab. CCLXI.) T. Foliis ovato-lanceolatis, acuminatis: floribus paniculatis, terminalibus,, Rami teretes, lignosi, glabri, ut et tota planta. Folia ovato-lanceolata, acuminata, breviter petiolata. Flores paniculati, terminales: pedunculis articulatis, bistipulatis. O 0 o i j [4341 Calyx hemisphoricus ; laciniis ovatis, quarum una nuda, quatuor reliquis biglandulosis. Corollae petala aequalia lutea, minima. Stamina decem brevia subulata, basi dilatata atque coalita in corpus conca- vum , germen sustinens : antherae luteae , ovatae. Germina tria coalita, alarum initio nonnihil exasperata: styli tres. Fructus: capsulae tres globosae, extus cinctae membrana longitudinali, ad cu- ius latera hinc inde fimbriae breves membranaceae : alae subovatae aequales. Semen solitarium subtriquetrum. Habitat in Caiena : ibi eam reperit D. Sioupy a quo exemplar habui. %. V. S. Explic. fig. a Ramus floridus, b Capitulum, c Calyx subtus spectatus, d Flos integer, e Petalum./ Germina, g Eadem aucta, h Germen unicum cum ala- rum initio, i Stamina, k Eadem aucta. I Capsula antice spectata, m Eadem postice, n Valvula cum duabus alis, o Semen, p Receptaculum cum fila- mentis. 596. Tetrapteris mucronata. ( Tab. CCLXII. fig. 2.) T. Foliis ovatis mucronatis glabris : floribus umbellatis. Rami teretes , glabri, oppositi. Folia ovata , apice mucronata , integerrima , coriacea , et glauca ( in sicco ) : petioli breves erecti. Flores umbellati umbellis axillaribus oppositis, et terminalibus : radii quinque aut plures , semipollicares , articulati, ad articulos bistipulati. In calyce nullas glandulae : ( an exsiccatione obliteratae ? ) Corollam non vidi in exemplaribus utpote fructiferis. Stamina decem ut in prascedenti : antherae luteae. Germina tria tomentosa , coalita: styli erecti. Capsularum alas quatuor ovatae; superiores inferioribus paulo longiores : capsu- laeque carinatae, et auctae tribus corpusculis acutis; quorum duo lateralia, tertium dependens inter inferiores alas. Semen ovatum. Habitat cum pr&cedenti , ab eodem D. Sioupy reperta, "fi . V. S. Explic. fig. 2. g Receptaculum corpori stamnifero impositum, h Capsula an- tice observata, i Eadem postice inspecta, k Valvula. I Semen. 597. Tetrapteris buxifolia. (Tab. CCLXII. fig. 1.) T. Foliis ovatis , subsessilibus , parvis : floribus umbellatis terminalibus. Caulis teres, cuius cortex fuscus, tuberculis parvis exasperatus. Folia ovata, glaberrima, subsessilia, buxi simillia. Flores umbellati, terminales: radii quatuor aut plures pollicares, articulati, bistipulati, uniflori. Calycis glandula: octo , pedicellato. Corolla deerat in exemplari. Reliqua ut in procedenti : at capsulas minores. Habitat in Antillis. V. S. unicum exemplar apud D . de Iussieu. Explic. fig. a Calyx cum glandulis, b Glandula pedicellata aucta, c Germina. d Capsula antice spectata, e Eadem postice observata./ Semen. [435] MOLINA, (a) Character cinericiis. Calyx persistens, monophyllus, semiquinquepartitus, laciniis ovatis: glandula unica carnosa oblonga externa inter duas lacinias superiores et pedunculum. Corollas petala quinque ovata , fimbriata , concava , basi staminum affixa. Stamina: annulus linearis germen cingens, novem filamenta sustinens aequalia, corolla breviora, et decimum duplo longius, crassius et incurvum infer- ne annulo insertum. Antherae ovato-acutae , sulcatas nutantes. Germen superum , ovatum , apice trifidum , stylus unicus subulatus corolla longior apice recurvum : stigma simplex. Fructus : scrotula tria , monosperma , interne planiuscula apice acuta in laci- niam, alam aemulantem, et versus cuspidem aucta alis tribus membranaceis ovato-oblongis : harum media duplo longior erecta , lateralibus patentibus. Semina orbiculata, compressa, nigra. Obs. Scrotula s&pe duo abortum patiuntur . 598. Molina racemosa. (Tab. CCLXIII. ) M. Foliis ovato-lanceolatis , acuminatis : floribus racemosis terminalibus. Banisteria unicapsularis, foliis ovato-lanceolatis, acuminatis, racemis termina- libus , capsulis solitariis polypteris. Lamarck Dict. tom. 1. p. $66. Madablota banisteria tetraptera. Sonuerat. Voyage aux Indes t. 2. tab. 135. Arbor parva , cuius rami teretes , cortice griseo tecti ; punctulis disseminatis. Folia opposita, ovato-acuminata , integra, coriacea, uninervia, neryo ramo- so : petiolus brevis , crassus , subtomentosus , basi crassior. Flores racemosi, racemis terminalibus, et axillaribus : pedunculi uniflori, ar- ticulati ; ad articulos bistipulati j stipulis minimis acutis. Calyx subvillosus. Corolla albido-rubens. Germen tomentosum. Seminis cotyledones inaequales, alter figura seminis , alter super illum plicatus, angustior et brevior. Habitat in Coromandel. fi. Observata a Commersonio et Sonneratio. V. S. in herba- rio Commersonii apud D. de Iussieu , sed perfectius in herbario D. Sonuerat apud D. de Lamarck. Explic. tab. «Capitulum, b Calyx apertus subtus spectatus, cc Petala, d Sta- mina. e Germen. /Fructus pars, scrotulum maturum, g Idem ante per- fectam maturitatem, h Semen cum cotyledonibus plicatis, i Cotyledones extensi. ( a ) In honorem D. Ioannis Ignatii Molina Hispani, qui historiam naturalem et civilem regni Cbi- lensis dedit. FLABELLARI A. (a) Character genericus. Calyx persistens, monophyllus, quinquepartitus, minimus. Corolla. . . . Stamina : filamenta decem capillaria, minima, basi in annulum coalita, caly- ci inhaerentem : antherae lineares, sulcatae. Germina supera tria minima coadunata , quorum duo semper abortum pa- tiuntur : styli longiusculi tres : stigmata globulosa. Fructus : scrotulum carinatum , cinctum ala magna orbiculari , superne pro- funde cordata. Semina solitaria , ovata. Obs. Huius generis fructificationis partes quamquam minima et in siccis exem- plaribus facile reptriunlur hoc modo. Pericarpium integrum panno molli tectum emolliatur aqua tepida , ne partes aliqua ebullitione dissiliant ; quo facto sepa- retur caute pericarpium a calyce , in quo stamina remanent coalita , terminata antheris , cingentia germina duo abortiva ; tertium enim feecundatum ablatum supponitur. Ut vero hac omnia conspiciuntur opus est optima lente vitrea, quum, partes exiguitate nudum oculum effugiant . 599. Flabellaria paniculata (Tab. CCLXIV. ) Rami lignosi. Folia opposita, pinnata cum impari, foliolis quinque alternis: haec sunt ovata cum acumine , sensim versus apicem maiora , utrinque glabra , subcoria- cea , uninervia , reticulata. Flores panicuiati, paniculis magnis axillaribus, quorum ramuli decusatim oppo- siti, patuli, albido-tomentosi: pedunculi brevissimi tomentosi, basi stipulati. Calyx nudus , intus glaber , fructifer reflexus. Corolla deerat in exemplari, utpote fructifero; attamen ex analogia cum prae- cedentibus generibus , erit fortasse pentapetala. Antherae flavae. Ala rufescens et pellucida. Reliqua ut in charactere generico. Habitat in Africa Sierra-Leona : unde exemplar adsportavit D. Smealhman. V. S. apud D. Thouin. Rxplic. fig. a Calyx, b Idem aliter spectatus, c Germina, d Eadem multoties aucta, e Stamina aucta, f Scrotulum. g Idem aliter observatum , calyci im- positum , circa quem stamina remanent, h Scrotulum cum carina , mutila- tum ala. i Semen. ( a) Ab alse forma in flabelli minimi figuram composita , Flabellariam dixi. Finis nonA Dissertationis. BANIS T E1U A C CE 1UT LEA. Tat. CCXLII1. -^L i7. Ca&anzl/e# de£. Sellier tfculf>- I/ BANISTEIUA NITIDA Tai). CCXL1V. <7. CavaniZle^ ded . . j 1. BANISTERIA PURPUREA. 2 . BANTS TERIA MURICATA. Tab . CCXLVI. -d. <7, CavaniHar dei. Sellier Jcufy?. ' BANISTER1A LEON A Tab. CCXIYII. SeUUr jculfi. d. . ! BANTISTERIA ANGULOSA Tai. CCLII (f e//icr t % '\ I li ANISTEllIA FULGENS. Tab.CCLIIl. Spv r'T. BANISTERIA CILIATA A . J. Cavaml/e<9 de/. 28. 601. Passiflora murucuia. Lin. (Tab. CCLXXXVII.) P. Foliis bilobls , obtusis , subtus punctatis i corollis decemfidis corona nulla. P. Foliis bilobis, obtusis, basi indivisis; nectariis monophyllis. Lin. Spec.pl. w*? 12. amaenit . Acad. f. 10. Clematis indica, flore puniceo, folio lunato. Pium. Amer. jz. tab. 87. Murucuia folio lunato. Tournef' inst. 241. P. Foliis bilobis, obtusis, basi indivisis, subtus punctatis, corona floris tu- bulo§a. Lam. Dict. n°. 18. Caulis teres, gracilis, longissime scandens. - Folia biloba, lobis obtusis divaricatis, papilionis alas referentibus, subcorda- ta, trinervia, ad nervos laterales punctis ornata, glabra, atque sustentata petiolis brevibus eglandulosis : stipulae capillares: cirrhi rubri. Flores solitarii , longe pedunculati. Calyx in media pedunculi longitudine ex tribus foliolis angustis, longis, acu- tissimis. Corolla coccinea, basi hemisphaerica, decemsulcata, deinde cylindrica, atque decempartita, laciniis exterioribus latioribus, trilineatis; interioribus angu- stioribus: e fundo floris membranula adsurgit conica truncata, coccinea, corollae tubo adnata, stipitem vaginans: hic est longissimus, cuius basim [457] . , ambiunt sulci decem lutei, atque membranula circularis lineam alta. Genitalia ut in praecedenti. Fructus olivae magnitudine, violaceus, farctus pulpa ex qua succus exprimi- tur violaceus. Semina nigra. Habitat cum procedenti. Floret per totum annum , pr&cipue tamen martio et aprili, fi, V. S. apud D. de Iussieu. Explic. tab. a Flos integer, b Stipitis pars cum tubo expanso. Obs. I. Plumierius dixit, pedunculum sensim augeri , ita ut duplo longior sit fru- ctu maturo , quam tempore inflorescentia. Obs. II. Varietatem vidi apud D. de Iussieu , quam sistit lateralis figura X , qua a procedenti differt foliis obtuse trilobis basi rotundatis ; quam inuit D. de La - marck varietate Q loco supra citato . 629. Passiflora aurantia. Forster. P. Foliis trilobis, obtusis, lobo medio longiore : petiolis biglandulosis : tubo vaginante dentaro. P. aurantia. Forster prodrom. 32 6. Caulis sulcatus, glaber. Folia lata, triloba, lobis obtusis, medio longiore, prope laterales externe lo- buli utrinque solitarii: petiolus folio brevior, pollicaris, et prope folium biglandulosus : stipulae .... cirrhi rubentes. Calyx ex tribus setulis brevibus coloratis. Corolla in sicco rubescens, laciniis oblongis. Coronae nullae, in quarum loco membranula tubulosa ut in praecedentibus, at apice dentata. Reliqua ut in praecedenti. Fructus deerat. V. S, communicatam a D. lacquino. Obs. Huius planta tabula desideratur , quia exemplar possideo exsiccatione tdefor- matum. 630. Passiflora biflora. Lam. (Tab. CCLXXXVIII.) P. Foliis bilobis, semilunatis, obtusis, glabris, subtus punctatis: caule quin- queangulo: axillis bifloris. Lantarck Dict . n°. 15. Granadilla folio lunato, flore parvo albo: fructu succulento ovato houstoni. Marlyn. dec. 5. p. 52. tab. 52. Caulis profunde quinquesulcatus, glaber, sarmentosus. Folia biloba, lobis obtusis divaricatis, trinervia, nervo medio in setulam ter- minato; glabra, saturate viridia: petioli breves, eglandulosi: stipulae lan- ceolatae, acutae, breves : cirrhi tenues. Flores axillares, gemini; pedunculis pollicaribus erectis, prope medium an- nularis. Calycis foliola brevia, acuta, in pedunculorum annulis seu articulis. Corollae tubus brevis basi externe concavus, decemgibbus : limbus deccm- partitus, albicans, laciniis ovatis, exterioribus paulo longioribus, inferne- que viridibus. Coronae tres : interior ex lamellis brevibus , albicantibus, erectis ; media capillaris paulo longior ; exterior lutea , radiis clavatis , lon- gitudine fere corollae. [4*8] Stipes luteus. Reliqua ut in Passmora punctata. Habitat in America, fi- V. V. in R. h. Paris. Flores protulit mensibus iulio) augu- sto , septembri ; nullum fructum. Explic. tab. a Capitulum, b Flos integer, c Genitalia, d Calyx. D Idem auctus. 631. Passiflora fcetida. Lin. (Tab. CCLXXXIX.) P. Foliis trilobis, cordatis, pilosis; involucris multifido-capillaribus. Lin. Sp. pl. n°. 22. ameen. Acad.fig. 17. Mill. Dici. n°. 7. Giscck. icon.fasc. 1. t. 20. Lam. Dict. n°. 24. Granadilla foetida, folio tricuspidi, villoso, flore albo (et purpureo variega- to.) Tournef. 240. et 241. Clematis indica, hirsuta, foetida. Pium. Amer. 71. tab. 86. Petiv . Gaz. tab. H3-/-4- Flos passionis albus reticulatus. Herm.par. ij^.tab. 173. P. non crenata americana, triphylla? Pluk. Alm. 282. tab. 212 . fig. 1. Q> P. vesiccaria hederacea, foliis lanuginosis, odore tetro. Pluk. Alm. 382. tab. 104./. 1. Murucuia vesiccaria lanuginosa, odoris gravis. Margr. Bras. 73. hist. 6 51. Caulis herbaceus, teres, striatus, villosus, scandens, ramosus, foetorem spi- rans ut et tota planta. Folia mollissima, utrinque valde villosa, cordata, triloba, lobo medio mul- toties longiore ; limbo glandulosa , glandulis minimis in extremitate pilo- rum : petioli breves eglandulosi , at villosi ut et tota planta : stipulae ciliatae (in Plumeriana planta maiores et veluti lunato-dentatas) cirrhi longi. Flores solitarii, pedunculis petiolo longioribus. Calycis foliola viridia , bipinnata ; laciniis capillaribus , apice glanduliferis : illa crescunt floribus emarcidis , fructumque tegunt; omnino similia illis quas observantur in Nigella Damascena. Corollas tubus brevis, cavus; limbus decempartitus, albus, laciniis ovatis, exterioribus inferne viridibus, et prope apicem dorso mucronatis. Coronae quatuor ; duo interiores monophyllas membranaceae, plicatae, albae; media capillaris, brevis; exterior corolla brevior ex filis albicantibus apice luteis. Stipes viridis : germen albido-tomentosum. Fructus: bacca, calyce cancellata, ovata, basi et apice nonnihil compressa, viridis, sex sulcis notata: cortex tenuissimus: pulpa alba mucosa : semina nigra , compressa , oblonga. Habitat in Anlillis. 0. V. V. in R. h. Paris. Floret a mense iulio , ad ultimum Se- ptembrem : fructus oclobri maturat. Explic. tab. a Flos integer, b Genitalia stipata coronis, c Calycis foliolum. d Fructus calyce cancellatus, e Idem absque calyce basi gerens stamina emarcida. f Fluius sectio, g Semen vesicca tectum, h Idem nudum. Obs. In Peruvia crescit planta quam vivam vidi in R. h. Malrilensi , siccamque in herbario Dombeyano , qu& ab hac nostra differt foliis valde tomentosis , tomen- to rufu. Huic convenire credo synonimias littera notatas. Obs. In mea tabula omnia sunt magnitudinis naturalis, qualia Parisiis vidi • in America tamen dicente Plumierio sunt mullo maiora. [459] 6 32. Passiflora hibiscifolia. Lamarck. P. Foliis trifidis , cordatis, undato-dentatis glabris: lobis lateralibus lobatis; involucro multifido. Lam. Dict. n°, 25. Haec species adeo est procedenti similis flore, fructu, calyce, ut eiusdem va- rietatem crederem: auctoritate tamen D. de Lamarck ut seiunctam scribo. Est ergo fere glabra; caulisque herbaceus, pilulis aliquot. Folia cordata et profundius in tres lobos partita quam in procedente, quorum limbus pilis brevibus instruitur. In reliquis omnino eadem cum P. foetida» Habitat in Antillis. V. V. in R. h. P. Q, 633. Passiflora holosericea. Lin. (Tab. CCXCI.) P. Foliis trilobis tomentosis : basi utrinque denticulo reflexo. Lin. Spec. piant . »? 20. amcen. Acad. f. 15. Mill. Dict. 9. Lam. Dict. n°. 23. P. Foliis cordato-trilobis integerrimis : basi utrinque denticulo reflexo. Hort . Cliffort. 432. Granadilla folio hastato holosericeo; petalis candicantibus, fimbriis ex purpu- reo et luteo variis. Mart. Cent. 51. tab. 51. Caulis sarmentosus, lignosus, teres, scandens, ramosus: ramis tomentosis, ut et tota planta. Folia glauca, triloba, lobis obtusis, medio longiore, trinervia, nervis in se- tulam desinentibus: instructa basi utrinque denticulo arcuato: petioli folio breviores, biglandulosi: stipulae setaceae, fuscae: cirrhi graciles. Flores axillares, pedunculati; pedunculis binis tri-aut plurifloris: flos quilibet ad bracteam axillaris. Calyx ex tribus setulis, mollibus, deciduis. Corolla deccmfida, laciniis subasqualibus , obtusis: quarum quinque inferio- res sunt externe tomentosae, fuscae; interne albicantes, tuberculisque innu- meris purpurascentibus variegatae, qui utique conspiciuntur in utraque pa- gina laciniam superiorum. Coronae tres; interior versus stipitem connivens; media suberecta brevissima; exterior ex filis purpurascentibus, latiusculis, corolla paulo brevioribus. Stipes purpureus : germen tomentosum. Reliqua ut in congeneribus. Fructum non vidi. Habitat in Veracruce. "fi . V. V. in R. h. Par hiemi. 634. Passiflora serrulata. lacq. P. Foliis trilobis serrulatis: petiolis in medio biglandulosis. lacq. obser. par. 2. tab. q6.fig. 2. Folia triloba, lobo medio longiore, lateralibus obtusioribus, dense serrata, glabra: glandulae duae concavae alternatim medietatem petioli occupant: cirrhi axillares. Calycis foliola integra, virentia. Corolla purpureo-alba, diametri duorum pollicum cum dimidio; cuius odor suavis et gratus. Habitat in Carthagcn& sylvis. H&c omnia ex lacquino desumpsi . Obs. Foliorum figura ad P. suberosam accedit , quare abunde differt h&c planta [460j a P. incarnata Linn&t : a suberosa vero diversa est , quia et calyce gaudet et corolla mulloties maiore. 6 35. Passiflora cuneifolia. (Tab. CCXCII.) P. Foliis trilobis, serratis, basi cuneatis, biglandulosis : calycis foliolis ovatis: corona brevi. Caulis striatus, ramosus, glaber, ut et tota planta. Folia triloba , lobis serratis , acutis , basi cuneiformia , ibique in summitate petioli pollicaris biglandulosa : stipulas capillares setaceae. Flores axillares, solitarii, pedunculis elongatis, folio brevioribus. Calycis foliola ovata, concava, integerrima ( fig. Iit. b. ) Corolla tripollicaris, decemfida , dilute purpurea, laciniis subaequalibus ; ex- terioribus dorso mucronatis. Coronae tres; interior brevissima membranu- lam referens ; media versus stipitem connivens , capillaris , lineam longa : exterior rubescens, filamentosa, corolla triplo brevior. Reliqua ut in P. Coerulea n. 638. Fructus deerat. Habilat in America, fc. V. S. apud D. Thouin. Obs. Quamquam sequenti affinis videatur h&c species , nihilominus ah ea differt caly cinis filiolis ovatis , integris , magnis , e glandulosis ; et corona breviore. 6$6. Passiflora incarnata. Lin. (Tab. CCXCIII.) P. Foliis trilobis serratis , basi biglandulosis ; foliolis calycinis acutis crenula- tis glandulosis. P. Foliis trilobis serratis. Lin. Spec. pl. n°. 23. Hort. JJpsal. 278. Gron. Virg. 140. Mill. Dici. n°. 1. Lamarck. Dict. n°. 30. lacq. coi. 1. pag. 107. Icon, rar. tom. I. tab. 187. Granadilla hispanis , flos passionis italis. Tournef. 240. Clematis trifolia, flore roseo clavato. Bauh.pin. 301. Murucuia maliformis alia. Marg. Bras. 71. Murucuia 3. Pis. Bras. 249. Clematis trifolia , vel flos passionalis, flore viridi. Moris, hist. 2. p. 6. sect. 1. tab. 1 . f. 9. Caulis teres, ramosus, glaber. Folia profunde triloba , lobis ovato-acutis , serratis ; exterioribus prope basim terminatis antequam petiolum biglandulosum attingant : stipulae subulatae. Flores axillares solitarii , raro bini. Calycis foliola parva , acuta , crenulata , margine immo glandulosa. Corolla magna decempartita ; laciniis exterioribus subtus viridibus , mucrone dorsali , supra dilute violaceis ; interioribus rubicundis quandoque dilute coeruleis. Coronae tres; duae interiores breves rubescentes: exterior corol- la paulo longior , ex filamentis composita subcceruleis , quae zonis varie- gantur. Fructus ovatus , quandoque globosus ovo gallinaceo maior. Reliqua ut in sequenti. Habitat in Antillis. %. V. V . in R. h* Paris. Exemplar siccum communicavit D, r^iT 637. Passiflora filamentosa. (Tab. CCXCIV. ) P. Foliis quinquelobis serrulatis ; lobis inferioribus brevioribus : coronis quinque. Caulis teres, fruticosus, glaber longissimus. Folia profunde lobata , lobo medio longissimo , inferioribus brevibus , ser- ratis , serraturis infimis glandulosis ; petioli plusquam pollicares , ultra me- dium glandulis duabus alternis : stipulae lanceolatae , breves , altera parte serratae. Flores axillares, solitarii, raro bini: pedunculi folio breviores. Calycis foliola obovata , serrulata , quorum quodlibet instruitur prope basim duobus dentibus , apice glandulosis. Corolla bipollicaris , decempartita , laciniis aequalibus , albis ; quinque exte- rioribus subtus viridibus , apice mucronatis. Coronae quinque ; duae inte- riores breves, incarnatas , erecto patulae; duas exteriores corolla longiores, aequales , paternissimas , filamentis coeruleis , apice albicantibus ; media tan- dem saturate coerulea brevior. Germen globosum pubescens: styli virides, punctis fuscis variegati : stigma- ta emarginata. Fructus pendulus , sphaericus , glaberrimus , pomi magnitudine ; sex sulcis aut lineis notatus : cortex tenuis : pulpa alba , carnoso-mucosa. Habitat in America. Colui in horto Issy Exc. Ducis ab Infantado. Explic. tabulae, a Capitulum, b Flos, c Stipula, d Calycis foliolum, e Fructus, f Eiusdem sectio, g Semen sacculo inciusum. h Idem nudum. 638. Passiflora ccerulea. Lin. (Tab. CCXCV. ) P. Foliis palmatis integerrimis : stipulis lunaribus integris , aristatis. Lamarck Dict. 3 3. P. Foliis palmatis integerrimis. Lin. Spec. pl. n°. 24. amoen. Acad.f. 20. Hort. Ups. 278. Gouan. Mansp. 47 6. Mill. Dict. n°. 2. et illustrat. 350. P. Foliis palmatis quinquepartitis integerrimis , involucris cordatis triphyllis, Hort. Clif. 432. Granadilla polyphyllos, fructu ovato. Tournef. 241. Granadilla pentaphyllos , flore coeruleo magno. Boerh . lugd. 1 . pag . 8 1 . Du- ham. arb. 1. p. 272. tab. 107. Flos passionis maior pentaphyllus. Sloan. Iam . hist. 1. p. 229. Rai suppi. 339, Clematis quinquefolia americana , vel flos passionis. Rob. ic. ex Lin. Granadilla indica scandens , et semper virens. Sabb. hort. 4. t. 70. Caulis striatus, ramosus 60 et amplius pedes longus. Folia digitata, digitationibus quinque oblongis, setula terminatis ; supra satu- rate viridia, desuper glauca: petioli pollicares , in quibus glandulae quatuor pedicellatae , saepe oppositae: stipulae lunato- falcatae , limbo anguloso, ter- minatae apice setula duas lineas longa : cirrhi crassi. Flores axillares ad latus cirrhi , solitarii , magrii. Calycis foliola glauca, cordato-ovata integerrima. Corolla patentissima ; tubus brevis, hemisphaericus: limbus decempartitus, albus ; laciniis exterioribus subtus viridibus , apice mucronatis. Coronae Sss lV21 tres: interior erecta, basi alba, postea purpurascens, atque versus stipitem connivens ; media brevissima , cuius setulae virides erectae, terminatae glan- dula nigra globosa : exterior pollicem longa , cuius lacinulas , crassae , ni- gricantes, versus apicem coeruleae. Stipes crassus , flavescens , brevis : filamenta viridia compressa : anthetae viri- des : pollen flavum. Germen ovatum viride : styli nigricantes : stigmata globosa» Fructus ovato-oblongus glaber, lutescens. Habitat in Brasilia. fi. V. V. Colitur passim in hortis » 6 39. Passiflora pedata. Lin . P. Foliis pedatis serratis. Lin , Spec. pl. n°. 26. amcen. Acad. f. 22. Lam. Dict. n°. 35. Granadilla polyphyllos flore crispo. Tournef. 241. Clematis indica alia polyphylla, flore crispato. Plumier . Amer. 66. tab. 81. Rai. suppi. 341. Petiv. Gaz. tab. 114. /. 4. Caules angulosi. Folia pedata: petiolus bipollicaris biglandulosus partitur intres partes quarum media lobum ovatum sustinet utrinque acutum ; du. PASSIFLORA TOMENTOSA. Tab. VVIXXV. A' t/ Cavam//e PASSIFLORA GLANDULOSA . Tab. CCLXXXI . \ PAS S I F L ORA MU C RO NATA Tal> cc LXXXII. A. J. Cavaml/es- dei . PAS SIFLORA QUADRANGULARIS . Tab. CCLXXXU1. -j. J. Cavamllat dcZ. tSe/fia-jviity f' PASS1FLOUA T1LLF.FOLIA . Tab. COLXXXV. PASSIFLORA ORBICULATA Tab. CCLXXXVt ^4. c/ CavaniZ/ej' cZe/ . - PAS SIFLO HA M U RU CU IA Tab. CCLXXXVII. -d- <7. Cavanzllcd' dei. J' clher rfculv. PASSI FLORA BIFLORA Tai). CCLXXXVIII A. J. Cavanille* c/e/ , PASSIFLORA F CETI DA . Tal> . C C L XXXIX. A. J. Cavam/Ze# JeZ. tfeZZier sculy /■ I PASSI FLORA. ROTUN1MFOL1A . Tai). CCXC . A. A. Ga>amH&r.del. Sel&er scitlp- PASSIFLORA FLOLOSERICEA. Tai). CCX.C1 / . PAvSSI FLORA INCARNATA. TaL. CCXCIII. ' \ i PASSI FLORA FILAMENTOSA . Tab. CCXC1V. ...... — -■***■■ PASSIFLORA COERULEA Tab. CCXCV. Vi- -I