"ia; A E E. abo ew. E rc see EAS SAMT. USITAS. 2A X etia d nea Ar) ! ^» M Bro n "a Ix J. M ALDRII National M MONOGRAPHIA ENB NUBE L.S M LD.A'.K U WM ^ A exo E es c C Rc WIEDEMA NN, KILON. PROF., A.C. N. C. S. » CUM TABULIS III. PICTIS ELE 4. ps Wu nva pc Cum Meigenio, viro clarissimo, adhortante ante annos XI Midam Lusitanicum describerem 1), sola haec fuit generis huius species, quae praeter Midam filatum Fabr. tum mihi innotuis- set, cuius quidem exemplum in thorace attritum ex Museo Co- mits ab Hoffimannsegs tum Berolini asservato mihi permissum erat. Antennas et alarum venas depinxi et tabulam a me exa- ratam secutus Meigenius icones suas edidit. ) Anno post, quin- que iam huius generis species exoticae mihi erant describen- dae ?), qui numerus mox ita auctus est, ut duodecim essent species, quae volumine primo libri mei, qui secundum volun- tatem redemtoris lingua vernacula scriptus prodiit, Hamonae 1828, recenserentur. 9) — Sed ex quo Conventum Physicorum Medicorumque Germaniae, Berolini Anno 1828 habitum fre- quentavi, et instructissimum Regiae illius Museum Zoologicum perlustravi, non solum in octo novas species incidi, sed etiam plurium exemplorum comparatione de nonnullis priorum sen- ientiam meam ita immutavi, ut loco duarum, quae olim fue- ") Meigen systematische Beschreibung der bekannten europáischen zwciflügeligen Jnsehten. Zweiter Theil. Aachen 1820. S. 130. ^) L. 1. Tab. 16. Fig. 5. G. *) Diptera exotica I, Kiliae 1821. *) Aussereuropáische zweiflügelige Insekten I. pag.939— 44. 559 et 5. 2: t9 C. R. G. WiIEDEMANN, runt 5), iam viginti tres sint Midarum species, quas in hac mca Generis Midarum Monographia constituendas habeam. Insectum illud, quod Fabriciano Generi Midarum funda- mento et per multos annos sola huius generis species fuit, iam inde ab anno 1770 icone accuratissima, quam Drury in IZustra- tions of natural History exhibet 9), notum est, quo in libro Tab. XLIV. Fig. 1. sub. nomine AMusca clavata conspicitur. Degeerius quoque in libro utilissimo Zbhandlungen zur Gc- schichte der Insekten in Vol VL Tab. XXIX. Fig.6. sub no- mine Nemotelus asiloides id delineandum curavit, sed icon haec parum recta est, quia decursus venarum in alis nulla ra- tio est habita; antennae tantum fig. 7. bene in maius auctae propositae sunt. 7) Fabricius hanc bestiolam primum Anno 1775 in Systemate entomologico (pag. 757. num. 1.) sub genere suo Bibione pro- duxit, quod genus tum quoque Hermetiam illucentem, quac hodie voeatur, nec non omnes Therevas Lat. et Meig., quin eliam Znthraces complectebatur. | Eodem modo compositum genus Dibionum etiam in Fabricii Mantissa Insectorum 1I, Ha- vniae 1787, nobis occurrit, nisi quod nomen Bibio illucens iam in B. filata mutatum est, idque merito; nam in. Muscam llu- centem, quam Linnaeus ex Degeeri Museo protraciam descri- 3) Tertia enim species quaedam, seà nomine iantum, ex Catalogo Holthursiano inde ab anno 1796 nota erat: v.i. Midas nitidus. *) Qui ob unam tantum, quae adhuc exstat, speciera novum: aliquod genus con- stituere dubitant, hoc exemplo discant, a casu quodam, qui plerumque fortui- tus est, pendere, utrum diu haec species unica sit in genere euo, àn mox plurimae aliae ei adstruantur. 7) Volumer VI. ipsum prodit lingues Celbce a. 1776. versio Germanica a. 1782. Monographia generis Midarum. 23 psit, plane non conveniunt, quae Fabricius de Bibione illu- cente dicit (Syst. entomolog. L) ,,femoribus posticis serratis, quid, quod verba a Linnaeo addita: ,, abdominis segmen- ium secundum glaucum* Fabricium docere poterant, Bi- bionem illucentem suam a Linnaei Musca illucente plane esse diversam. Anno 1794 demum Fabricius Genus Midas, sive, ut lpse constanter scripsit, MM ydas, in Entomologia systematica IV. 252. constituit, sed quamquam Degeerii opus ct icones in eo con- tentas inspexisse debuit, tamen non solum Degeerii Nemote- lum. illucentem ei adnumeravit, sed etiam Bibionem aliquam (Therevam Latr) minime dubiam, Bibionem bilineatam. *) Latreillius recte Midam illucentem disiunxit et separavit a ceteris, proprium genus, Hermetia, ex ceo constituens: ,Je Mi- »das illucens nous ayant offert des caracteres particuliers — »C€s caracteres se trouvent principalement dans les an- »tennes, dont la dernióére piéce est ellipsoidale, moitié arti- »Culée, moitié simple ct comprimée dans les hermities, au »lüeu que dans les midas cette piece est en massue inarticu- »Lée.^ 9) Sed antennarum diversitas iam a Degeerio probe observata et in Nemotelo suo ,& anneau transpareni* bene icone expressa est, Tandem Fabricius quoque Latreilli genus Hermetia as- sumsit in Systemate Antliatorum Brunsvigae 1805, iure ctiam vertiam Entomologiae systematicae speciem, bilineatam, a Mi- dis segregavit ct in Systemate Antl. pag. 60. unam tantum spe- $) Fabr. l. l. pag. 933. num. 3. *) Latreille Hist. nat. des Crustacés et des Insectes. Tome XIV. Paris an. XIII (1805.) pag. 335. 94 C. R. G. WIEDEMANN, ciem, Midam fiülatum descripsit. Catalogus enim Holthuysia- nus, supra laudatus, Fabricium sine dubio fefellit, nam fieri non potuisset, quin vir ille peregrinandi amantissimus Ilam- burgi videret, num Midas iste ibi enumeratus re vera altera huius generis esset species, nec sine magno gaudio insignem novam aliquam speciem reperisset, quo novum suum genus lo- cupletaret. Notas genericas Fabricius has indicat in Entomologiae sy- stematicae pag. 252. »,Haustellum seta unica absque vagina aut palpis. An- »tennae approximatae: clava compressa ovata." Sed ex iis, quae in altero falso Mida, illucente, addita sunt pag.253, patet designationem illam ab Hermetia desumtam esse, quam ita describit: »Proboscis parva, acuta: capitulo compresso, rotundato. »Haustellum breve seta unica in canali dorsali proboscidis re- »condenda. Palpi omnino nulli.* Sed in Hermetiam quoque hanc descriptionem non qua- drare, per se clarum erat, et Fabricius ipse hunc errorem cor- rigit in Systemate Antliatorum, ubi Palpos certe in Hermetia indicat et accuratius describit, de setis haustell vero, vel de seta unica omnino tacet, Sed hic non est locus, in hoc genus altius inquirendi. Potius ad Midas revertamur, et primo qui- dem ad Orthographiam, vel potius quae l'abricio placuit Caco- graphiam nominis gentilis /Mydas, qui lapsus calami fuisse vi- detur. Nam etiamsi hoc mirum videri possit, quod errorem Lntomologiae systematicae in Systemate Antliatorum repetitum videmus, tamen frustra aliam huius nominis derivationem quae- sivimus, neque dubitari potest, quin Regis Midae spatiosae au- ves, quibus porrectiores huius generis Dipterorum antennae Monographia generis Midarum. 25 satis apte comparari possunt, huic nomen suum dederint, id- que eo meliore iure, quo Physicis nonnullis auditus sensum in antennis sedem suam habere placuit. ^ Quam ob rem nomen illud in posterum generis sit masculini et literam y cum lite- ra commutet! Sed quibusnam notis genericis a Fabricio Genus Midarum praeditum est? Ordinem ducit Midas in divisione secunda Sy- stematis Antliatorum p. VIII. ,Antennis parum articulatis, porrectis, nudis, ore probo- »Scide haustelloque.* et in conspectu generali eadem pagina ita describitur: »Palpi breves subulati.* »Antennarum articulo ultimo maiori, compresso.* Infra, in textu ipso (pag. 60.) additur ,Os haud porrectum.* »Palpi duo exserti, breves, subulati.* Antennae porrectae triarticulatae: articulo tertio maióri, ovato, »compresso.** et mox in textu de Mida filata pag. 61. haec leguntur: »O0s haud porrectum, apertura parva oblonga, proboscide, hau- »stello palpisque. Proboscis exserta, vix retractilis, porrecta: »Stipite corneo, cylindrico, elongato, late canaliculato, medio »geniculato, capitulo parvo, carnoso, bilabiato: laciniis aequa- »libus, ciliatis. Haustellum breve, vagina univalvi, cornea, lon- »gitudine stipitis, apice obtusa, emarginata. Setae tres aequa- »les, setaceae, corneae, acutae, longitudine vaginae. Papi duo »breves, exserti, subulati, longitudine dimidia vaginae haustelli »ad basin proboscidis inserti, Zntennae porrectae, clongatae, .approximatae, triarticulatae: articulo: primo brevi, crassiori, Vol, XV. P.I 4 26 C. R. G. WIEDEMANN, ,secundo .ylindrico, longissimo; tertio crassiori compresso, ,0vato; frontis medio insertae. Videbimus statim quae ad haec sint monenda. Latreillius genus Midarum prius in Historia naturali s. |. familiae suae Stratiomydarum adnumeravit, postea vero cum genere suo Therevarum (Bibionum F.) coniunxit novamque íe- cit familiam Midasiorum 1). Mydarum (nam ita et hic scribit) notas genericas has profert: ,Antennae capitis truncique dimidii longitudine, articulo »tertio longissimo, ultra medium partito, ad apicem ovato-cla- »vato; illius apice summo truncato concavo, stylum parvum, ,subobsoletum includente.«* Observationes. Antennarum articulus primus tertio ad- ,modum brevior. Haustellum setis lanceolatis; supera obtusa »acute bifida; duabus intermediis, forsan pro palpis a Fabricio »habitis. Palpi brevissimi? Proboscis capitulo in contractione »subtrigono, compresso.** ,Océlli? (unus ad summum obvius) Pedes validi, tibiis ,arcuatis, posticis in M. filata acuminato-productis. ^ Cellula ,mediastina marginali longior, apicem alae fere attingens; cel- j,lula submarginalis infera seu apicalis subtransversa vel obli- »qua, mediastinae ad apicem imposita; cellulae discoidales an- »gustae, elongatae; exteriori longissima; areae intermediae lim- »bus posticus cellulis quatuor; ex illis tribus magis superis: pri- ,ma sive exteriore cellulis discoidalibus externae et inferae sub- j»iecta, subperfecta, arcuato-transversa, alae margine externo »definita; secunda s. media cellulae discoidalis inferae lateri 1?) Genera Crustaceorum et Insectorum IV. Paris. 1809. pag. 293. Monographia generis Midarum. 97 interno adnexa, elongata, longitudinali, perfecta; tertia sive in- terna praecedente et cellula anali ad basin conclusa, infra si- ,nistrorsum protensa et limbi postici partem alteram sive api- »calem terminante et cellulae exteriori supra dictae subiecta.* ,Antennarum articulus tertius paulum ante incisionem ,uansversam coarctatus. Speciem novam antennis, alis pedi- »busque praeter colores et magnitudinem a praecedente (M. fila- »ta F.) paululum diversam ex Aegypto attulit Dom. Savigny.* ?) In notis Familiae Latreillius diserte dicit: ,,haustellum setis ,quatuor: 1.2.1. supera et infera validioribus; supera latiore, breviore, ad apicem bifida aut emarginata, paululum infra ca- ,naliculata.* Notum est, Latreillium Zabrum vocare setam haustelli, quam Tabricius vaginam haustelli nominat, sed et hic et ille partes hasce in Mida aliquo certe non sunt scrutati; nam exsiccatae amplius produci nequeunt. Latreillius sine dubio ad partes in- teriores cognoscendas Therevas recens captas inspexit; sed un- de Fabricius, quae nobis venditat, sumserit, plane ambigo. At res ipsa est minoris momenti, quod partes istae in diversis ge- neribus parum inter se discrepant, ita ut ad genera distinguen- da adhiberi non possint. Quod si Latreilius Fabricium ambas setas intermedias (mandibulas) pro palpis habuisse arguit, ta- men ei assentiri non possumus; nam quamvis brevissimi sint palpi, tamen in compluribus exemplis, quae ipsi inspeximus, in oris cavo summa cum perspicuitate comparent, quam ob rem in recentissimo suo etiam opere errat Latreillius !!), cum Palpos *) Forsan AM. vittatus noster v.i. N. 99? a Ruppellio ex Nvvb:a adveciu: ") Familles naiurelles du. Régne animal. Paris 1825. 28 C. R. G. WIEDEMANR, nullos in Midis conspici dicat. Minus fallitur Latreilius de ocellis dicens: unus ad summum obvius*; nam in maximis speciebus e. g. Mida giganteo, cet. praeter unicum nulli con- spiciuntur ocelli, sed compluribus sulcis directis implicatum tuberculum planum glabrum in fronte tantum reperitur, ocel- lum vix mentiens. Sed antennarum forma tam insignis est, ut vel neglecto de- cursu alarum venarum plane miro et notabili, tamen illae ad internoscendum genus Midarum per se iam sufficiant, etiamsi in dubio adhuc relinquendum foret, quisnam verus sit articu- lorum antennarum numerus. Et Fabricius et Latreillius anten- nis tres articulos assignant, qua. in re falluntur; nam etsi quis infra clavam exstantem illam particulam, quam nos iam in Mei- genii libro supra laudato Il. p. 131. descripsimus et Tab. 16. fis.5. icone expressimus, non pro articulo aliquo accipere ve- lit, clava tamen ipsa per se articulum efficit, qui in Mida bre- vicorni v.i. N.10. aliisque satis distincta comparet. Duos par- vos articulos basilares ipse !?) indicavit: ,, primo cylindrico, secundo brevissimo*'5 ita ut, si recte computamus, Latreillius quoque plus quam tres articulos enumeret. Quae Latreillius vero de antennarum mensura dicit: ,capitis truncique di- midii longitudine* 1?) in Midam filatum tantum cadunt at- que denuo demonstrant, in mensuris haud multum praesidii essc ad certas notas genericas constituendas. Compares modo intei se diversas Midarum species, quales natura ipsa genuit, et vide- bis quam vana sit mensurae ista indicotio. Midas brevicornis, !?) Genera Ci. et Ins. IV. p. 293. in l'amiliae Mydasiorum notis. *3) 1. l. p. 294. in Generis Midae notis. Monographia generis Midarum. 29 - lusitanicus et rubidapex plurimum inter se longitudine anten- narum diíferunt. Latreillius omnem antennarum longitudinem praeter breves illos articulos basilares unum tantum articulum efficere statuit, ac de tertio hoc et extremo articulo dicit: ule —ra medium partito* (Ll pag.294), sed haec partitio ipsa fines duorum articulorum indicat et in compluribus constri- ctione quadam sive coarctatione satis dilucide exprimitur. Si- nus in interiore parte apicis articuli terminalis tuberculum ha- bet exiguum admodum acutum, quod vero, cum in omnibus speciebus non aeque manifestum sit, temere additum nec ipsam huius generis naturam spectare videtur. Fabricius maxime de antennis haerere videtur, nam p. VIIT. dicit: ,,antenis parum articulatis*, infra: ,,Antennarum articulo ,ultimo maiori*, p. 60: ,riarticulatae: articulo tertio maiori*, p. 61. tandem: ,triarticulatae: articulo primo brevi, crassiori, »secundo cylindrico longissimo, tertio crassiori compresso cet.« itaque articulum secundum plane praetermittit, clavam pro vero articulo habet, Latreilius contra articulum secundum recte quidem agnoscit, at clavam perperam articulo tertio con- fundit. Generalem corporis descriptionem ,.- qualem Fabricius in ceteris generibus proposuit, de genere Mzda in Systemate An- tliatorum agens non dedit, et apud Latreillium eiusmodi descri- ptio inter notas lamiliae tantum occurrit, ita ut ad Therevas quoque referenda sit atque ob eam causam omnino nobis non satisfaciat. Latreilius multum in describendis alarum venis sudavit; sed una icon, accurate delineata omnibus verbis et copiosissime quidem et abundantissime de hac re agentibus, praeferenda est. Quam ob rem pagellis hisce additae tabulae praestantissimae, 36 C. R. G. WIEDEMANN, sicut eximiam eorum, qui illas delineaverunt, artem testantur, ita me quoque in verbis breviorem esse sinunt. Post Latreilium. Olivier non solum de Genere Midarum sed etiam de eiusdem speciebus copiosissime egit, et licet unum ex articulis antennarum neglexerit, tamen palpos recte indica- vit, totius corporis descriptionem generalem addidit (ubi qui- dem ocellorum nulla mentio est facta) et quod nemo ante prae- stiterat, vivendi habitum Midarum docuit. Midas enim, quos et habitu et vitae genere Dasypogonibus comparat, feras nominat bestias, semper aliis insectis insidentes, quae volantia interci- piant et exsugant, saepissime Hymenoptera et prae ceteris qui- dem fortissima et munitissima eorum optimisque armis instru- cta, quae longis suis pedibus arrepta, nihil curantes captivo- rum aculeos, protrahant. In una specie, quam in Sakhariae py- ramidis invenit, ipse vitae habitum vidit. De maioribus specie- bus Americanis num ab aliis peregrinatoribus fuerit edoctus, mihi non liquet, tàmen id factum esse auguror. Cum Encyclopaedia methodica ne in omnibus quidem bi- bliothecis publicis extet, in privatis vero plurimis desideretur, omnem illum locum, qui de Genere Midas agit, ut est lingua Gallica perscriptus, hic addimus !?), omittümus vero ut omnia ^4) Encyclopédie méthodique. Histoire naturelie (Insectes) Par M. Olivier. Tome &me. 1811. pag. 80 et 81. Mydas. Genre d'insectes de l'Ordre des Diptéres, placé d'abord par Latreille dans la famille des Stratiomydes €t ensuite dans celle des My dasiens. Les Mydas sont des insectes d'un volume assez considérable, qui ont deux ailes horizontales, croisées, assez grandes; les antennes plus longues que la téte, triarticulées ei en masse; le corps allongé, presque cylindrique: les pat- ie9 assez longues, ct la trompe courte, rétractile, bilabiee, Monographia generis Midarum. 31 superflua, quae sub voce Mydasiens (l.l. p.83) leguntur, nec non, quae sub voce T'anystoma (Tom. X. 1825. p.537) de Mi- dasiis breviter iisdem fere verbis repetuntur. In posterioribus lexicis, quae apud nos haud minus desiderantur, non solum Ces insectes se rapprochent un peu des 4siles et surtout des Dasypogons, par la forme du corps et par la maniere de vivre, mais ils en différent essen- tiellement par les organes de la bouche, par les antennes et par les nervures des ailes. — Degeer, qui les a décrits le premier, les avoit rangés parmi les INémotéles et M. Fabricius en avoit des Bibions avant d'en avoir formé un genre particulier. Les antennes des Mydas sont plus longues que la téte, rapprochées à leur base, insérées a la partie antérieure du front et composées de trois articles, dont le premier est court, cylindrique, le second est long, cylindrique, à peine renflé à son extrémité; le dernier est terminé en masse un peu comprimeée. La trompe est courte, rétractile, terminée par deux lévres, et creusée en gouttióre à sa partie supérieure, pour recevoir le sucoir composé de trois pié- ces, dont deux courtes, subulées, et la troisiéme supérieure plus large et ob- tuse. — Les antennules, qui se trouvent à la base latérale de la trompe, sont irés-courtes, à peine apparentes. La téte est courte, large, applatie en avant et en arriére, comme celle des Dasypogons et les yeux à réseaux sont grands et ovales. Le corcelet est cylindrique ou presque carré, peu convexe. Les ailes ont leurs nervures bien marquées et un peu saillantes, | Les balanciers sont en forme de petit bouton porté sur un pédicule fort mince. L'abdomen est allongé, presque cylindrique, un peu déprimé, et fort peu aminci à son extremité. Les pattes sont assez longues. Les postérieures, un peu plus longues que les autres, ont leurs cuisses assez grosses, ordinairement armées en dessous de petites épines aigués. Les Mydas, ainsi que nous l'avons dit, se rapprochent des Asiles par ía maniére de vivre. — Ils vivent de rapine, et font une guerre continuelle aux autres insectes, qu'ils attrapent en volant, et dont ils retirent tous les sucs au moyen de leur trompe. On les voit attaquer les Hyménoptéres les plus forts et les mieux armés, et les emporter entre leurs longues pattes, sans que l'ai- guillo de ceux-ci puisse les atteindre. Leurs larves nous sont inconnucs. 932 C. R. G. WIEDEMANN. nihil novi de Midis profertur, sed ne notum quidem. In Di- ctionario scientiarum naturalium Tom. XXXI. 1824. p.47. Du- meril si minus in ceteris, tamen in iis, quae ad Orthographiam attinent, de Midis meritus est, nisi quod in eo erravit, quod pag.82. Mydas Fab. Latr. Nemotelus Deg. Caractéres génériques. Zntennes, plus longues que la téte, rapprochées à leur base, composées dc trois articles, dont le second est allongé, et le dernier en masse comprimée. Trompe courte, retractile, bilabiée, composée de quatre piéces. Sucoir de trois piéces; les deux latérales courtes, tubulées; la troisiéme supérieure, obtuse. Deux antennules courtes, à peine apparentes. Espéces. 1. Mydas effilé. Noirs avec le second anneau de l'abdomen rouge sur les cótés. 29. Mydas nitidule. Noir; abdomen avec quatre anneaux marqués sur les cótés de taches d'un vert doré. 3. Mydas bleuátre. Noir; abdomen d'un bleu luisant. 4. Mydas rayé. Noir; corcelet rayé de gris; abdomen avec le bord des anneaux blanc. pag.83. 1. Mydas cffilé. Mydas filata. Mydas nigra, abdominis segmento secundo lateribus testaceis. (Sequitur Syononymia Auctorum). Il est grand, peu velu, entiérement noir, avec une bande d'un rouge brun sur le second anneau de l'abdomen, interrompue au milieu. Les ailes sont noirátres, luisantes. — Les cuisses postérieu- res sont grandes et armées en dessous de petites épines aigués. Jl se trouve dans la Caroline, la Géorgie, la Pensilvanie, 2. Mydas nitidule, Mydas nitidula. Mydas nigra, abdominis segmentis quatuor lateribus viridi aureis. Ji est plus grand que le précédent. | Les antennes sont noires. La téte et le corcelet sont noirs, et couverts, en quelques endroits, de poils roux. L'abdomen est noir, avec une tache d un vert doré de chaque cóté du second, du troisiéme, du quatriéme et du cin. Monographia generis Midarum. 33 Latreillium primum hoc nomen generi alicui insectorum impo- suisse dicit. voce 7Mydas propter Orthographiam. Tom. XXXIV. 1825: p. 1. eadem repetuntur sub In recentissimo opere, quod inscribitur: Jzctionaire clas- sique d' histoire naturelle T. XL 1827, quod tamen classici nomine minime dignum esse videtur, Guerin de Midis agit, sed ita, ut iudicium, quod modo de hoc opere tulimus, inde pro- bari possit; nam non solum pravam scripturam /ydas spreto Vol. XV. 3. 4. D. li. quiéme anneau: on remarque quelques poils roux sur le premier. Les ailes sont transparentes, avec une légére teinte brune surtout sur le bord extérieur. — Les pattes sont noires: les postérieures sont peu renflées, et ont des épines trés-courtes à leur partie intérieure. Il se trouve dans l' Amérique méridionale. Mydas bleuátre, Mydas coerulescens. Mydas nigra, abdomine coeruleo, nitido. Jl est de la grandeur du Mydas nitidule. Le front estvelu. La iéte et le corcelet sont noirs, peu velus, L'abdomen est d'un bleu trés-brillant. Les pattes sont noires. Les ailes sont brunes, avec le bord postérieur transparent. Il se trouve dans l'Amérique méridionale. Mydas rayé. Mydas lineata. Mydas nigra, thorace cinereo lineato; abdominis segmentis mar- gine albis. Ji est beaucoup plus aminci que les précédens. | Les antennes sont noires. La téte est cendrée avec les yeux noirs. Le corcelet est noir en dessus, avec quatre rayes cendrés. L'abdomen est allon- gé, cylindrique, beaucoup plus aminci que dans le Mydas effilé, noirátre avec le bord de chaque anneau blanc. Les pattes sont noirütres. Les cuisses postérieures sont légerement épineuses en dessous, et peu renflées. Les ailes sont plus courtes que l'abdo- men; elles sont transparentes avec les nervures noires, et un peu d'obscur auprés de ces nervures. Je l'ai trouvé en Ézypte, prés des pyramides de Sakhara. 5 34 C. R. G. WIEDEMANN, Dumerilio, qui saniora docuit, retinuit, sed etiam nihil curans, quae Olivier iam ante sedecim annos de vivendi genere com- municavit, hoc plane ignotum esse contendit, quod tamen Thunbergius de suo tantum Mida giganteo asseverat, quamquam et haec fortasse non scripsisset, si novisset vel inspexisset ca, quae Olivierius in Encyclopaedia methodica anno 1811 de oa re disputaverat. 15) Minas. Character essentialis. Antennarum articulus terminalis ovato - clavatus. Character generis. Antennae porrectae, basi approximatae, clavatae: clava ter- minali, ovali, apice truncata, interne excavata. Ocellus unicus, in parte antica frontis. Alae incumbentes. Femora postica subtus spinulosa. Descriptio generis. Antennarum longitudo plerumque stethidium paulum exce- dens; basis composita articulis duobus: primo brevi cylindrico; secundo breviori subcyathiformi; articulus tertius gracilis cy- lindricus, bi-vel tripartitus; articulus quartus terminalis, clavam '5) Viro nobilissimo et ornatissimo ab Heyden, Senatori Francofurtano, Entomo- logo oculatissimo, publice hic gratias agere debeo, qui ex omnibus illis ope- ribus, cum in Bibliotheca Universitatis Kiloniensis non exstent, locos, de qui- bus diximus, exscriptos pro sua erga me benevolentia humanissime mecum communicavit, quae literae die 8vo Mensis Maii h. a. ad me delatae sunt. Monographia generis Midarum. 35 H referens, a tertio omnino distinctus, in nonnullis bipartitus, apice truncatus et interne excavatus, sinu spinulam s. stylum saepe obsoletissimum vel plane nullum continente. Caput trans- versum, stethidio paulo latius; epistoma 19) descendens sphae- rico-convexum, supra utrinque profunde impressum; frons tu- berculo medio maiore, planiuseulo glabro, longitudinaliter sul- cato, ocelloque anteriore minore hemisphaerico. 7) "Thorax oblongo-quadratus, latitudine triente longior, humeris extus pro- minentibus, scutello transverso, brevissimo; metathorace magni- tudine scutellum' excedente. Abdomen subcylindricum, septan- nulatum, annulo primo latiore antice utrinque in processum brevissimum acutiusculum extenso. Partes genitales in abdo- minis apice sitae, maribus laminis duabus lateralibus tectae, feminis setulis terminatae. Alae transversim rugatae, abdomine latiores et plerumque paulo longiores (in nonnullis speciebus, maximam partem minoribus, paulo breviores), basi lobulo in- terno duplici minere margine ciliato; halteres nudi breves. Pedes haud elongati, femoribus posticis plerumque paulo cras- sioribus, subtus duplici serie spinarum, tibiis posticis spina ter- minali armatis. '£) Quo quidem termino technico Latreillius in recentissimo suo opere (Familles naturelles du régne animal. Paris 1895.) usus, loco vocabuli hy postoma, quod Bouché, Berolinensis, antea proposuerat ad literam verbum ,,facies infe- rior* (Untergesicht) vertere cupiens, Sed cum cróue non faciem sed os signi- ficet, facies inferior, quia proxime supra oris cavum sita est, vocabulo erícrouc designanda erat, *7) Quod ocellus et in maximis quidem speciebus pro tali cognosci non potest, inde fieri existimo, quod in calidioribus regionibus, ubi hae bestiae unice vivunt, celerius exsiccentur, vel quod horum, ocellorum corneae teneriores sint et mol- lores quam in aliis. 30 C. R. G. WIEDEMANN, Elenchus specierum. a. Alis sinuato pictis margine interno dilutiori. 1. Midas giganteus: Ater, thorace vittis dilutioribus, ab- domine maris chalybeo, feminae vix coerulescente, alis ni- gris 9 fuscis d 2. Midas rubidapex. Niger, antennis apice, alis ad mar- ginem externum rubidis. 3. Midas mystaceus. ter, antennis rubidis, epistomate utrinque albo-piloso, alis sinuato nigris. 4. Midas leucops. Niger, thoracis vittis et epistomate al- bo-pilosis, abdomine chalybeo, alis sinuato luteis. 5. Midas apicalis. Niger, abdomine chalybeo, medio ni- gro, antennis apice rubris, alis sinuato nigris. b. Alis unicoloribus. 6. Midas politus. Niger, abdomine cupreo, alis nigris. 7. Midas filatus. Niger, abdominis secundo segmento ru- bido, alis nigris. 8. Midas ruficornis. Thorace antice submoelleo, antennis ferrugineis, abdomine violascente nigro, alis fuscis. 9. Midas tibialis. Niger, tibiis tarsisque flavis, alis fu- scanis. 10. Midas nitidulus. Niger, abdomine subcupreo uuin- que viridaureis maculis, alis di'ute flavidis. 11. Midas fulvifrons. Niger, abdominis medio melleo, alis fuscis. j 19. Midas tricolor. Thorace femoribusque posticis rubi- dis, epistomate aurato, abdomine chalybeo, alis flavis. Monographia generis Midarum. 37 13. Midas fasciatus. Niger, thoracis hirsutie, pedibus, antennarumque apice ferrugineis, alis flavis. 14. Midas lWestermanni. "Thorace abdominisque basi fla- vido-villosis, reliquo corpore nigro hirto, alis disco flavidis. 15. Midas rufithorax. "Thorace rufo-hirto, abdominis in- cisuris alisque flavidis. , 16. Midas virgatus. Niger, thorace albo-vittato, alis in- fumatis. ; 17. Midas notospilus. Niger, thorace maculis sex albis, ab- dominis fasciis pedibusque flavis, alis flavidis. 18. Midas lusitanicus. Niger, thorace vittis abdomine fasciis albis, alis vix flavidis. 19. Midas callosus. Niger, abdomine pedibusque fusca- nis, vel nigris, alis brunneis. 20. Midas vittatus. Canus, thorace vittis nigellis, abdo- miue brunneo albo inciso, alis limpidis. c. lis plagiatis. 21. Midas brevicornis. Niger, antennis brevissimis, abdo- minis segmentis 3, 4 flavido diaphanis, alis area costali macu- laque apicali fuscis. 22. Midas interruptus. Niger, abdomine fasciis tribus flavis: prima utrinque interrupta, alis ad marginem costalem, venas medias, apicemque fuscanis. 23. Midas longirostris. Niger, thorace vittis, abdomine fasciis flavidis, alis ad costam plaga fusca, ante apicem bi- partita. 38 C. R. G. WIEDEMANN, Descriptio specierum. 1. Midas giganteus. Ater, thorace vittis dilutioribus; abdomine maris chalybeo, feminae vix coerulescente; alis in mare colcotharinis vel fusca- nis in femina nigris: margine interno apiceque fuscano-flavidis. Long. lin. 15—18 é, — 20 ?. E Brasilia. Tab. LII. F'ig. 1. 6, 9. Mydas gigantea Thunberg in XKongl. Petenskaps 4cademiens nya Handlingar 1818. p.246. fig.9. —'^) M. gigantea Wied. Dipt. exot. I. p.116. n.1. Aira, abdomine cha- lybeo; alis colcotharinis margine flavicante. M. gigantea Wiedem. Afussereurop. zweifl. Insekt. Y. p.239. 1. Antennae nigrae, longitudine linearum quinque: articulus tertius omnium longissimus, triente apicali partitus, clava ipsa !5y Cum Acta Holm. lingua Suecica prodierunt, cuius haud sane multi rerum na- turalium curiosi in Germania notitiam aliquam habent aut usum, totius com- mentationis versionem hic addo, Mydas gigantea. Pairia huius Muscae maximae est Brasilia. Cum Genere Mydarui maxime con- veniens ei adnumerari numerumque exiguum illius augere possit, Notae prae- cipuae sunt: proboscis clavae similis, antennae valde elongatae, filiformes, inter oculos positae, approximatae, quarum articulus ultimus est elongato-ovatus, apice brevi. Caput thorace paulo angustius, oculis brunneis. Proboscis brevis, in parte inferiore filiformis, capitulo ovali. Epistoma convexum, parte extre- ma acutiusculum, hirtum. Antennae inter oculos insertae, basi approximatae, minime vero cohaerentes, post basin filiformes, unguis fere longitudine, apice articulo elongato, acutiusculo, externe directo, longitudine aequante dimidium ceterae partis, QCervix brevis caput a thorace plane seiungit. Thorax latitu- dine paulo longior, supra convexus, lineis tribus saturatioribus, longitudinali- bus, parum distinctis. Abdomen thorace paulo latius, segmentis octo convexis Monographia generis Midarum. j9 s». arliculus quartus paulo ultra trientem basilarem iterum par- üta. Epistoma nigrum, pilis nigris adpressis. Thorax ater vit- us tribus parum conspicuis, minus atris: media longitudinaliter divisa. Abdomen maris chalybeum, feminae vix coerulescens, certo quodam situ subsericeo micans. Alae maris nunc colco- glabris, exceptis primo holosericeo, anoque s. extremo pilis aliquot raris mu- nito. Pedes sex, quorum par postremum maius, longius, femoribus crassiori- bus, tibiis pilis tenuissimis obsitis, tarsisque quinquarticulatis, unguiculis duo- bus. a) Alae margine crassiore externo omnino nigrae, opacae, margine te- nuiore solum fuliginosae et diaphanae, venis distincte apparentibus. In basi alarum conspiciuntur lobuli duo, maior et minor, quasi fissura divisi. Halte- res filiformes, capitulo rotundo, truncato. Color totius Muscae niger, at abdomine in coeruleo nitidum incidente, Antennarum longitudo $/ pollicum. Longitudo totius Muscae a capite ad anum 27, poll. Longitudo abdominis 17 poll. latitudo 5, poll. Long. ala- rum 17/,, latitudo in medio 3, distontia apicum alarum horizontalitcr expan- sarum 4 pollicum. Huius Muscae oeconomia, habitudines, victus, metamorphoses ceteraeque qualitates hucusque omnino ignotae sunt. A tribus speciebus huius Generis, in Fabricii Systema receptis, haec Mydas gigantea distinguitur magnitudine insolita, abdomine unicolore coerulescente, absque maculis diaphanis, pedibusque nigris. Pluribus forsan imposterum detectis speciebus notae verosimiliter apparebunt huius Muscae, quibus novum genus erigi possit; cum vero hucusque unica haec species tantum innotuit, referri posse ad Genus Mydarum arbitrabar, quarum maximam offert analogiam, a familiis Bibionum et Stratiomydum magis distans. Icon adiecta magnitudinem naturalem refert. b) ij Cum Thunbergius dentium sive spinarum in postremis pedibus nullam faciat mentionem, de alia specie cogitare quis possit, sed isti tam breves sunt, ut pi- lis, sive setis, fere tegantur. ») Nomen Midae,gigantei huic speciei eodem fere tempore imposui, ac beatus Thunbergius. Geterum animadvertendum est, Thunbergii descriptionem in iis, quae magnitudinem spectant, cum ea, quam addidit, icone parum convenire, in qua singula aliquanto minora brevioraque apparent, ita ut in describendo non Gallica mensura, qua solent eruditi, sed Hamburgica usus esse videatur. 40 C. R. G. WIEDEMANN, tharinae, nunc fuscanae, lobulo baseos laete flavido; feminae fu- sco-nigrae lobulo nigro, margo alarum internus in ambobus fu- scano-flavidus; halteres fusco-nigri Pedes nigri. Exstant mas et femina in Museo nostro, et in Museo Westermanni Havniae. Mares etiam vidi in Museo Regio Havniensi et Berolinensi. Procul dubio Midas coerulescens Oliv. (v.s. pag. 33.) mas est huius speciei, nam ut semper apud Fabricium, color coeru- leus nitidus et hic designet quod nos dicimus staAiblau, metallischglünzend blau: chalybeus. Magnitudo cum nmiti- dulo est comparata et plane congruit. 2. Midas rubidapez. Niger, antennis apice rubris, alis rubido-flavis extrema. basi nigris. Long. lin. 17 —19. E Mexico. Tab. LII. Fig. 2. Antennarum longitudo et forma ut M. gigantei, at color laete flavido-ruber, aut tota fere longitudine aut clava salten:. Thorax ater vittis tribus minus atris, obsoletis, media longitu- dinaliter divisa. Abdomen cyanescente nigrum. Alae rufo-fla- vae margine interno apiceque sinuato-flavidae, venis maioribus subrubris. HMalteres fusci. Pedes nigri. In Museo Berolinensi et nostro. 9. Midas mystaceus. Ater, antennis rubidis, epistomate uwinque albopiloso. Long. lin. 16 4. Ex Surinam. Tab. LII. Fig. 8. «. Caput ab ant. , b. Antenna. Antennarum articuli duo basilares nigri: tertius longissimus clavaque elongata bipartita flavo-rubida (Fig.4. b.) Caput nigrum: Monographia generis Midarun. 41 epistoma utrinque pilis distinctis albis, medio pilis nigris (Fig.4.a.). Thorax ater, vittis duabus obsoletissimis vix albican- tibus, antice paulo distinctioribus. Abdomen atrum, secundum segmentum parum politum atque in fuscanum transiens; ultima segmenta utrinque parum chalybescentia. Venter ubique poli- tus niger. Alae sinuato-nigrae: margine interno apiceque ex- tremo fuscano-flavidae, at violaceo resplendentes. Halteres ni- gri. Pedes chalybescente-nigri; tibiarum posticarum spina api- calis valde conspicua, . at femorum posticorum spinae brevissi- mae. In Museo Berolinensi. 4. Midas nitidulus Oliv. Thorace nigro, albido-vittato; abdomine subcupreo: utrin- que viridaureis maculis. Long. lin. 16. Tab. LII. Fig. 4. Olivier in Encyclop. meth. Hist. nat. VIII. 88. 2. v. s. pag. 32. Antennae nigrae, epistoma nigrum hirsutie flavido- alba. Frons nigra, nigello-hirta. "Thorax niger, valde detritus, reli- quiis vittarum duarum marginibusque lateralibus albidis. Pleu- rae reliquiis hirsutiei rufae. Abdominis segmentum primum ni- grum, flavido-hirtum; quatuor sequentia saturatissime cuprascen- tia, singula utrinque macula trigona flavo-hirta, at viridaureo resplendente, in segmenti basi cum pari fere cohaerente. Alae dilute flavidae: venis brunneis. Pedes nigri. Exemplum vetustissimum Musei Berolinensis, ex Museo Holt- huysiano a. 1796 auctione emtum, in cuius Catalogo (Sect. III. pag.213. num. 315) sub nomine M. nitida a beato Lichten- steinio insertum fuit, abdomine mutilatum ventre carens, un- de forsan color cupreus laetior factus est, quam in integris Fol. XV. P. II. 6 42 C. R. G. WIEDEMANN, exemplis. Sexus propter defectum apicis abdominis haud defi- niendus. 5. Midas tricolor. .— "Thorace femoribusque posticis rubidis; epistomate aurato; abdomine chalybeo. Long. lin. 18. ?$, Ex insula Cuba. Tab. LIII. Fig. 5. Antennae nigrae. Epistoma dense aurato-pilosum, medio nigrum; genae politae nigrae. Thorax rubigineus, extremo apice niger: hoc nigrum in modum vittae mox angustatae et abbre- viatae partem rubigineam intrat; utrinque vitta altera flavido- alba, pari modo abbreviata, tumque vix fuscanae lineae similis est continuata. Pleurae nigrae. Abdomen nigro-chalybescens. Alae saturate flavae, apice saturatiores, venis rubido-Ílavis. Pe- des nigri, femoribus posticis flavido-rubris: apice nigris. In Museo BDerolinensi. 6. Midas tibialis. Niger, tibiis tarsisque flavis; alis fuscanis. Long. lin. 13. &. Ex Baltimore. 19) Tab. LIII. Fig. 6. Antennae desunt. Caput nigrum, epistomate nigro -hirto, oculis usque ad antennarum inserüonem flavido marginatis. 73) Cum in unico, quod nobis inspicere licuit, exemplo ZMidae tibialis antennae plane perierint, sicut pedes postici in Mida fulvifronte v.i. N. 13., artificem eximium, qui nostras tabulas pinxit, has partes, quae ad naturam effingi nequi- verunt, ad imitationem earum specierum, quae utrique proximae sunt, extre- mis tantum lineamentis exprimere iussimus, donec, integra nacti exempla, de coloribus etiam certi quid statuere possemus. Monographia generis Midarum. 43 Thorax detritus videtur, sine ullo picturae vestigio. Abdomen nigrum, politum, primo segmento pilis nigris obsitum. — Alae fuscanae. Femora nigra, extremo apice tantum flava; tibiae et tarsi lutei in melleum transeuntes. 1n Museo Berolinensi. T. Midas politus. Thorace nigro glabro; abdomine cupreo; alis nigris; pedi- bus ferruginosis. Long. lin. 13. ?. Habitat? Tab. LIIL Fig. 7. M. politus Wiedemann 4ussereurop. zweiflügl. Insecten, Y. 940. 9. Antennarum articuli 1, 2 nigri, ceteri perierunt, exemplo alias bene conservato. Caput nigrum et nigro-hirtum: occi- pite parum albicante. Thorax glaberrimus, politus; pleurae al- bido-micantes. Abdomen cuprascens; ventre subferruginoso. Alae nigrae, subviolaceo resplendentes. ^ Halteres. ferruginosi. Tibiarum anticarum apex, tarsique ommes setulis nigris, tibia- rum anticarum facies interna plantaeque posticae certo quodam situ fulvo-micantes, In Museo Belgico Lugduni Dat. Ash. ; 8. Midas filatus. Niger, abdominis segmento secundo aurantiaco; alis nigris. Long. lin. 10—12. Ex America boreali. Tab. LII. Fig. 8. Degeer Mem. Ins. VI. 204. 2. tab.29. fig.6. JNemoteius asiloides: niger, antennis cylindricis muticis; abdomine longo cylindrico; segmento secundo rufo-flavo; alis fuscis. ' Drury /Hustr. Ins. Y. 108. Tab.44. Fig.1. Musca cíavata. 44 C. R. G. WIEDEMANN, Fabricii Systema Entomologiae. 756. 1. Bibio illucens. B. anten- nis subclavatis, nigra, abdominis segmento secundo lateribus pellucido, femoribus posticis serratis. Fabr. Mantissa Ins. II. 328. 1. Bibio filata: antennis subclavatis nigris, abdominis segmento secundo lateribus pellucido, femo- ribus posticis serratis. Fabr. Entomologia systematica emendata. IV. 252. 1. Mydas filata. M. nigra, abdominis segmento etc. Latreille Dict. d'hist. nat. XXIV. 192. 548. Mydas filata. Latr. Hist. nat. des Crust. et des Ins. XIN. 388. Mydas filata. 'Tab. CXI. Fig.6. (icon pessima). Fabr. Syst. Antl. 60. 1. Mydas filata, nigra, abdominis segmento secundo lateribus testaceis, femoribus posticis serratis. Latr. Genera Crust. et Ins. IV. 294. Duméril Consider. générales sur la Classe d. Ins. pag.229. tab.48. fig. 8. Wiedem. Dipt. exotica. I. 116. 2. Wiedem. 44ussereurop. zweifl. Insect. Y. 240. 3. Taf.II. Fig. 3. Antennae nigrae, basis tribus articulis composita videtur, quorum 2, 8 brevissimi sunt et subcyathiformes; articulus cy- lindricus penultimus ante apicem partitus; clava canescens. Caput nigrum parum politum, ocellus paullo distinctior, quam in caeteris. Stethidium nigrum absque nitore. Abdomen atrum; margo posticus segmenti primi utrinque et segmentum secun- dum aurantiaca, interstitio medio angustissiimo nigro, non in omnibus obvio. Venter incisuris parum rubido-brunneis; anus rufo-pilosus. Alae fusco-nigrae, parum violascentes. Halteres fusci. Pedes picei, onychiis ferrugineis. In Museo Fabricii, nostro aliisque: mares et feminae. Monographia generis Midarum. 43 9. Midas brevicornis. Niger, politus, abdominis segmentis 8, 4 flavido - diaphanis. Long. lin. 11. 9. Ex Brasilia. Tab. LIII. Fig. 9. Wiedem. Dipt. exot. LI. 117. 8. Wiedem. ussereurop. zweifl. Insect. Y. 242. Taf.II. Fig. 4. Antennae brevissimae, capite parum longiores, nigrae, clava cinerascente. Epistoma nigrum pilis brevissimis nigris; orbitae parum albicantes. Abdominis segmenta 8 et 4 flavida: margine antico et postico nigra; in tertio segmento flavum longitudina- liter bipartitum. In ventre nihil flavidi conspicitur. Alae fla- vido-sublimpidae: area costali maculaque magna apicali obsole- tiore, e venarum limbis quasi adustis confusa. Pedes nigri In Museo nostro et Berolinensi. Variat segmentis abdominis 8 et 4 utrinque prope margi- nem lateralem macula tantum parva subquadrata flavida et alis ubique fuscis chalybeo resplendentibus. Midas iopterus Wied. Aussereurop. zweifl. Insect. 1. 241. 4. E 10. Midas leucops. Thorace nigro: vittis epistomateque albo-pilosis; abdomine chalybeo; alis sinuato-fascano-íflavis. Longit. lin. 11. 4. Ex Brasilia. Tab. LIII. Fig. 10. Antennae nigrae, forma sicuti M. gigantei ^ Caput nigrum, fronte verticeque nigro-pilosis; epistoma albo-pilosum: pilis adpressis medio longitudinaliter divisis, certo aliquo situ parum lavescentibus. Thorax niger, vittis atris, iisque pilis albis obsi- 46 C. R. G. WIEDEMANS, üs, qui pili etiam margines laterales obtegunt et in basi costac alarum obvii sunt. Pleurae detritae, fusco-nigrae, postice re- liquiis pilorum alborum. Abdomen laete chalybeum. Alae fu- scano-Íílavae venis rubidis, margine interno apiceque sinuato flavidis; lobulo baseos interno fusco. Halteres pedesque nigri: in coxis posticis pili albi. In Museo nostro; exemplum thorace paulum detritum. 11. Midas ruficornis. Niger, thorace antice melleo-fuscano; antennis ferrugineis; alis fuscis. Long. lin. 9. Ex Tranquebar. Tab. LII. Fig. 11. Wiedem. Analecta entomol. 20. 4. Wiedem. Zfussereurop. zweifl. Insect. I. 2429. 6. Antennarum articuli 1, 2 nigri, sequentes ardenter ferrugi- nei Caput nigrum: epistomate utrinque flavido-piloso, ad la- ius antennarum macula albo-pilosa; occiput albicans. Thorax melleo-fuscanus: postice sensim nigricans. Abdomen subme- tallico -nigrum, punctatum: punctis haud valde confertis. Alac fuscae: violascente resplendentes; halteres fusci Pedes nigri; tibiae et tarsi posteriores obscure rubido -[fusci, femora postica subtus spinis tribus vel quatuor longiusculis. In Museo HRegio Havniensi. 12." Midas znterruptus. Niger; abdomine fasciis tribus flavis: prima utrinque in- terrupta. Long. lin. 9, 10. 4, 9. E Mexico. Tab. LII, Fig. 12. &, 9. Antennae nigrae: clava extus flexa. Caput nigrum, poli- ium: epistoma et frons pilis raris albis; oculorum margines Monographia generis Midarunr. 47 (orbitae) infra, usque ad antennarum insertionem, flavi. Thorax languide niger: vittis obsoletis canescentibus. Abdomen nigrum politum: segmento primo hirsutie tenui alba obsito; margines postici segmentorum trium sequentium in mare flavido-albi, in femina paulo saturatius flavi, ita ut referant fascias tres angu- stas, quarum prima utrinque est abbreviata, aut interrupta po- tius nam fasciae usque ad margines laterales segmentorum ex- tensae, quid? quod in ventrem continuatae sunt. Alae fuscano- flavae, ad marginem costalem, venas longitudinales medias api- cemque saturatius. lalteres flavi. Pedes nigri: hirsutie tenui albida obsiü. In Museo Berolinensi. 13. Midas fulvifrons lllig. Niger, abdominis medio flavo; epistomate fulvo-hirto. Long. lin. 9:1. 4. E Georgia americana. Tab. LIIL Fig. 13. Iliger Magazin für Insektenkunde. I. 206. 32. »Mydas fulvifrons. Goldstirnige Keulenfliege. Nigra, abdominis seg- ,mentis intermediis luteis, diaphanis. Schwarz, muttlere Leib- »ringe trübgelb; durchscheinend ; Lánge beinahe einen Zoll. »/llig von der Gestalt der M. filata, aber Aleiner, etwas »schlanker. | Das Gesicht ist mit goldgelben Haaren bedeckt. »Der ganze Leib schwarz; der gweite, dritte und vierte Leibring »sind schmutzig róthlichgelb, durchscheinend ; die Ránder dieser :Leibringe gelblich; Seitenránder etwas schwárzlich, der fünfte »Leibring ist an der Wurzel ebenfalls etwas rothgelb, übrigens wie der sechste, siebente und der letzte Ring schwarz, dieser ,aüm Ende etwas behaart. Das Bruststück ist wie der kurzbe- »haarte erste Leibring mattschwarz, jenes hat einige kaum merk- 48 C. R. G. WIEDEMANN, »liche sammtschwarze Striemen. | Die sonderbar gestalteten. klci- »nen Plsterchen, wovon an jedem JVinkel der Rückenseite des »Druststücks Eins steht, die querrunzlige Gegend unter dem »Rückenschilde, die nackteru zusammengedrückten Schwingkolbemn, »die querrunzligen verdickten, unten ságezdhnigen Hinterschen- »kel, den gebogenen Zahn, in den die Hinterschiene an der In- »nenseite auslduft, die beiden rothgelblichen flügelfórmigen Fort- »sdtze des Klauenglieds, die russbraunen schielenden Flügel hat »diese Zrt mit M. filata gemein. | INeu- Georgien. Pon Francil- »lon zn London an Hellwig mutgetheilt.« Antennae longae nigrae: clava rubiginosa. Epistoma fu- sco-nigrum, hirsutie fulvida: certo quodam situ fere albicante. Frons nigro-hirta. Stethidium nigrum: in thorace languido adparent vestigia vittarum canescentium. — Abdominis segmen- ium primum nigrum, 2—4 et quintum, medium saltem, mcellea; cetera nigra. In flavorum segmentorum marginibus lateralibus singulis macula nigra conspicitur. Alae saturate flavidae; hal- tercs nigri. Pedes nigri: tibiis in rubido-fuscum paulatim trans- euntibus. Pedes postici perierunt. In Museo Berolinensi. 14. Midas apicalis. Niger, abdomine chalybeo: medio nigro; antennis apice rubris. Long. lin. 9. 4. Ex Brasilia. Tab. LII. Fig. 14. Epistoma et frons nigra et nigro-hirta. Antennae nigrae: clava ultra bipartitionem subminiata. Stethidium nigrum, vix vittatum. Abdomen laete chalybeum, primo, tertio quartoque segmento nigris: his marginibus lateralibus chalybeis. — Alae Monographia generis Midarum. 40 sinuato-nigrae margine interno flavido. Pedes nigri. In Mu- seo Berolinensi. 15. Midas rufithoraza. Niger, thorace rufo-hirto; abdominis incisuris flavidis, Long. lin. 8. &. E Promontorio bonae spei. Tab. LIV. Fig. 15. Wiedem. Dipt. exot. I. 117. 4. Wiedem. Aussereurop. zweifl. Insect. Y. 942. T. Antennae nigrae, clava solito paulo crassiore, certo quo- dam situ grisea. Epistoma et barba albida; frons et vertex ru- fo-hirta. Pleurae postice rufo-hirtae, antice glabrae asphalti- nae. Abdomen lateribus, extrema basi apiceque rufo-, medio flavido-hirtum, incisura secunda callosa, politissima, obscure te- Stacea, caeteris ferrugineo-flavis, omnibus latere utrinque albis. Venter ferrugineo-ílavus: pilis longis flavidis. — Alae flavidae; halteres ferruginei: capitulo fusco. Pedes rufi; femora postica dimidio apicali faciei internae nigra. In Museo Westermanni. 16. Midas Westermann mi. Niger, thorace abdominisque basi flavido-villosis; reliquo abdomine nigro-hirto. Long. lin. 72—91. 8, 9. In Promonto- rio bonae spei praecedente multo frequentior. Tab. LIV. Fig. 16. Wiedem. Zool. Magazin. Band I. St.III. S.19. Nr.97. Vol. XV. P. Il. 7 50 C. R. G. WIEDEMANN, Wiedem. Dipt. exot. I. 118. 5. Wiedem. 44ussereurop zweifl. Insect. Y. 243. 8. Antennae fusco-nigrae: clava solito crassiore apice cane- scente. Darba, epistoma, frons, thorax, scutellum, abdominis- que segmenta duo anteriora flavido-villosa, thoracis villi late- rales subfulvi. Pleurae, pectus, venter subfulvo-villosa. Abdo- minis tergum inde ab apice secundi segmenti nigro-hirtum. In segmento secundo calli duo laterales transversi, glaberrimi, haud pilosi. Incisurae abdominis subtestaceae. Alae disco fla- vidae, venis halteribusque fuscis. Pedes badii, flavido- hirti. In Museo Westermanni sexus ambo, in Museo nostro femina. 17. Midas fasciatus. Niger, thoracis hirsutie, pedibus antennarumque apice fer- ruginosis; alis flavis. Long. lin. 7—8. 4, 9. Habitat? Tab. LIV. Fig.17. 4, &.- Wiedem. -4ussereurop. zwelfl. Insect. Y. 943. 9. Antennae nigrae, clava ferruginea. ^ Epistomatis hirsuties longa, alba; barba alba. Frons ferruginoso-hirta. Thorax ma- ris vittis duabus lineaque intermedia albidis, trans hirsuticm distinguendis, quarum in foemina nullae apparent. Abdomen glabrum nigrum, basi utrinque albo-hirta, incisuris, inde a secunda, flavis, eaque bis interrupta, marginibus lateralibus seg- mentorum, in mare omnium, in femina posteriorum tantum, flavis. Venter anusque flavi. Alae flavae, halteres fusci. Pedes ferruginosi. In Museo Caesareo Viennensi. Monographia generis Midarum. 51 18. Midas virgatus. - Niger, thorace vittis albo-micantibus; alis infumatis. Long. lin. 71. 9, E Brasilia. Tab. LIV. Fig. 19. Antennae sat longae, nigrae: clava subtus paulum rubida. Epistoma nigrum, politum, piliolis albis obsitum. Frons nigro- hirta. Thorax vittüs duabus linearibus, postice parum conver- gentibus, marginibusque lateralibus albo-micantibus. Abdomen omnino politum, glabrum, nigrum. Venter politus, fusco -ni- ger: incisuris utrinque paulum albo-micantibus. Alae aequa- liter infumatae. - Halteres nigri. Pedes nigri. In Museo Bero- linensi. 19. Midas lusitanicus. Niger, thorace albo-vittato, abdomine albo-annulato, in mare nigro, in femina luteo; alis flavidis. Long. lin. 8—9. &, 9. Ex Lusitania. Tab,LIV. Fig. 18. 8, 9. Wiedem. in Meigen Systemat. Beschreibung der bekannten europ. zweifl. Insect. 1I. 130. 1. Taf. XVI. Fig. 5, antenna; f.6, ala. Antennae nigrae, Caput nigrum; barba epistomatisque hir- sutes alba. Thorax niger vittis duabus marginibusque latera- ibus albis, inter vittas conspicitur linea albida obsoletior. Ab- domen maris nigrum, piliolis brevibus albis obsitum, segmen- torum 1, 2 margines laterales longioribus pilis muniti, in se- 52 C. R. G. WIEDEMANN, sundo segmento maris margo posticus aurantiacus, utrinque callo transverso ovali, segmentorum sequentium margines po- stici in tergore et ventre flavido-albi; laminae anales flavido- albae. In feminae abdomine primum segmentum nigrum gla- brum, nullis pilis, ut videtur, obsitum; secundum segmeutum margine anteriore nigrum, caeterum luteum; segmenta 8, 4 lutea marginibus lateralibus nigris, 5 apice tantum luteum; incisu- rae flavido- albae; segmenta ultima nigra. Pedes nigri, in mare albo-hirti. Femora postica haud spinosa. Alae in femina sa- turatius Íflavidae. Halteres flavi. In Museo Derolinensi sexus ambo, in Museo nostro mas. 20. Midas notospilus. Niger, thorace maculis sex albis; abdominis laseiis pedi- busque flavis. Long. lin. 7. . Ex Montevideo. Tab. LIV. Fig. 20. Wiedem. .4ussereurop. zweifl. Insect. Y, 244. 10. Antennae nigrae, clava apice rubiginosa. Caput nigrum: orbitis niveo-micantibus; barba rara alba, margo superior oris plagulaque iuxta antennas albo-pilosae. Thorax niger, certo quodam situ parum canescens et tunc vitüs duabus angustis notatus. Anguli thoracis flavo-fuscani: inter humeros maculae duae albidae oblongae, parum obliquae; ad margines thoracis laterales utrinque totidem maculae albidae, vittam interruptam referentes. Pleurae vix albidae. Abdomen glabrum, nigrum: incisuris omnibus flavis; basis utrinque callo transverso albido. Monographia generis Midarum. 58 Venter niger, incisuris latis albidis. "Truncus nusquam hirsutie obsitus; in abdomine vix oculo armato pilioli rari flavidi adpa- rent. Alae flavidae, venis fuscano-limbatis; halteres fusci. Pe- des ferruginoso-flavi; tibiae posticae infra setis brevibus flavis, apice spinis aliquot. In Museo Berolinensi. 21. Midas longirostris. Niger, thorace flavido-vittato; abdomine fasciis albis &, fla- vis ?; pedibus flavis; proboscide elongata. Long.lin.G1. E Pro- montorio bonae spei. Tab. LIV. Fig.21. &, 9. Antennae nigrae, clava medio rufo-flava. —Epistoma ct Irons nigra, albo-hirta, illud tuberculo rubido. Proboscis ni- gra, elongata, gracilis, horizontaliter porrecta, longitudine li- neam aequans. Orbitae interne usque ad verticem albae, Tho- rax languide niger, vittis duabus latis marginibusque laterali- bus flavidis, margine postico angulisque rubidis. Pleurae gla- brae piceae; scutellum glabrum, nigrum: metathorace lato, lu- teo. Abdomen glabrum, piceum: in mare gracillimum: incisu- ris ipsis niveis, ante incisuras colore luteo notatum; margini- bus lateralibus ventreque flavis. Abdomen feminae multo la- tius, incisuris flavis, marginibus lateralibus parum vel omnino non flavis, ventre vero sordido luteo. In maris segment se- cundi margine postico calli duo fusci, in femina totus margo callosus. | Alae ad costam plaga fusca, a basi incipiente, ante apicem bipartita; et limbo fusco venae penultimae; halteres flavi. Pedes anteriores flavi; femora postica maris supra ad duos trien- o4 C. R. G. WIEDEMANN, tes nigra; feminae ad dimidium usque brunnea, basi in ambo- bus flava. Tibiae posticae apice in mare magis, in femina multo minus brunneae, In Museo Berolinensi. 22, Midas vittatus. Canus, thorace vittis nigellis; abdomine brunneo albo-fa- sciato. Long. lin. 63. &. Ex Nubia. Tab. LIV. Fig. 28. 4a. Venae alae. b. Antenna. c. Pes posticus. 23. d. Ala magnitudine aucta. "Wiedem. Z4ussereurop. zweifl. Insect. Y. 559. 37. Antennae nigrae, longitudine mediocres, clava crassa, haud subdivisa. ^ Epistoma niveo-hirtum; [frons et occiput minus alba. Thorax canus: vittis tribus nigris haud interruptis, hu- meris dilute rubidis. Pleurae albidae. Abdomen fuscum pau- lum in rubidum transiens; margo segmentorum posticus albus. Alae limpidissimae, venis flavido-albis: costa paulo magis fla- vida. Pedes brunnei In Museo Francofurtano; a Rüppellio in Nubia captus. Species ista, a Savignio (teste Latreillio v. s. pag. 27) ex Aegypto advecta, quae tamen nullo alio loco, nec in magno quidem illo Opere Aegyptiaco, ubi complura alia insecta sunt depicta, nobis descripta est, huc referenda esse videtur; nam antennae, alae, pedesque vzftatz nostri, revera a ceterorum forma aliquantum differunt, co quod antennarum clava est cras- sior, Fig. 28. a, alarum vena apicalis Fig. 23. b* extrema ad submarginalem excurrit, femora postica Fig. c. spinis carent. Monographia generis Midarum. 55 Pro Mida lineato Olivier, v.s. pag. 38, vittatum haberem, li- cet iste nigricantes pedes et abdomen habere dicatur (nam ru- fum et nigricans inter se non ita est diversum, utrumque etiam saepe variat), nisi Olivier diceret de Zineato suo: femora po- stica subtus esse leviter spinosa et parum incrassata; cum in vittato nostro pilis tantum tenerrimis obsita sint. Dolendum est, quod magnitudo non est indicata, nam dicitur tantum: ab- domen multo gracilius (azmnci) esse, quam in Mida filato. 23. Midas callosus. Niger, abdomine pedibusque fuscano-fílavis, abdomine fe- minae nigro; alis brunneis. Long. lin. 4—95. E Promontorio bonae spei. Tab. LIV. Fig. 22. à, s. Wiedem. Z/ussereurop. zweifl. Insect. Y. 580. 12. Antennae nigrae, clava flavido-rubra, in femina articulus tertius iam fusco-rubidus. Epistoma, frons, occiput in mare albo-hirta, in femina absque hirsutie. Thorax niger, in mare vittis duabus marginibusque lateralibus pilosis flavo -fuscanis, his vero extus pilis albis. Pleurae piceae macula postica e pi- lis albis; in femina pili nulli. Abdomen maris glabrum, brun- neo-flavidum: pilis aliquot albis in primo segmento, callo trans- verso utrinque in secundo; ceterum abdomen totum piliolis te- nuissimis brevissimis vix conspicuis obsitum. P'eminae abdo- men contra glaberrimum, fusco-nigrum, anticam partem versus brunneo-subdiaphanum; anus spinulis vel setulis brevibus ru- 56 C. R. G. WiepEMANN, Monographia generis Midarun. bido-fuscis, in mare laminis duabus brevibus acutis forcipifor- mibus. Alae in mare dilutius in femina saturatius brunneac. Pedes brunneo-[lavi, in femina fere brunnei In Museo We- stermanni et Berolinensi. Lü Aether da. E AME "HAS a L uu ban Um Ne NEU | DU D TA "v SEDE Mula t E bL uu " E Wm D "n" j Ji ? 1,8 EM ! E c —— HX a , i D B Bs ni 1 E Kid ] i a "E Tem UEM WM, p pM NI ZEN i » " ü ". Hn M ut "à: ae : PT uo — r- — E 2á " " , b cafiaenta its cta "——— mL I e IE p " bes 2i — y -— z Z yer * - middle "—- DX d P T amt —Cpureiisni ; 1 "e. mil us ang o ci d uiia b 2 ] - A fms 3" " "n. E E Ken, E t opel * s E "m EXE 4 ii A odi mia. Vti - ne "- E J/ DET uos H ERU Ede n Men di P * - e " "Y 1 -" --— wn i ds " . " Lia EUN DN [ ! — : "—- od lh " BN Ne a r e |] | 4] " oT es - d i i " b M EL. — ^ Á Mim H "2 yu Ed » - en uc bu m mt R AC" ] " » : ^ - n aem quce | i E i in " "n eus diis 1 ia BL AO TR M thes LUE pos Ü k. E. "* Re: C Ed hu » A lj bU E. ra i J y ». ] " wa EN IN... y" id - *ccWi ] M ] - bad | - UP i ] " u N ^C", idi - M 4m ML" S M a4 ewe. EM , z ca. y^ d "" ud á Ps T ' | A. 7 "] r " B. EE "A. P "-" P4 - — ide gr el " nit M ri , " US " , x" PCS ".— v e ! TE td " ed - MÀ n ^M 4 kd & yw" n AES LEON S WEL ] FR La a^ ^ M EN a ] ^Oo*LO ER à "» » Pd ic ) n , MMC -- y " «—-— M. Lj ih d^ E 2 BE. ev MC (0000 Psdealbeoi Mab CRI i ima Aj ena ! "—————: pe - ' wet fn ^i Ji "A. x " i "n E "T "" D un^ e i d £s TO ICE i T. Jj Iis À Pn LE M zh bU z z "up" EENTMETN Pd E Era - D D"E" -—— Did Dun NEM ys AO db 14 Nubd M. e zi 2 dit " E FRU *») "9 Pd e£ [ ljo/ via iind E ost ^0 p" Mafia "T no A [^ — sich £X vx boi u in e A M JE: PCM m ilu. EN E dom NL T " pes Wl Y Á^ d De " ese E Eu yw he r ELT » ". E u Lg i TU EREMEE "n d " " M * v 7 LN NS x "E. "T T "T Wh "rd "e ad ^4 » D k- "OMM ^N " "D. T7 J POTENS t 7 ud hi s ! - "d - ^ E Jj db edis 4 2H "T" 06 2 mon M EM A T "w LE i Dr V - ae Ly mem m invo Z L b cem p. UE yir "3 JJ yt " m T " E » 4 sth der "m ^ A cb T í» "i s bcati dies id: E - Ug MJ i nn B iÜ T ant " D en. 0T b E eu M mUk A E E ide " s - zx P 0o 750 o- wf Salue " II " he ^ : 1 TEM Dona E Mo 7j b co o UEESPEE uy —T—e—" m^ c UN D: "NET. AE n "n Ld $^ , E L4 yn AI! "Net $ : 7d "» Ls de AA ] | su - n ! ^" "m | í ins "m m mA P AL " " L4 7 j- E Bui 7 L 42. 2 AL. unm se. 127/74 4 d 43 Ot n N 2d 5 duri ERU " "n : Jd : C PT " » "M E uu n u "- E "m * u - av " J ELIO "5 asa — —— OP e" - 1m "a Mm utet - - ) E PT ^ 1 NS wo MO , b ina | b . mT— . TMAI * *58 i ini E ka bd B m y í "UE a i Ma as p. wi —-5 B 1 À 7 "n. us dian 1| tW Jj : Dem. À 2 Á xt 13 ks Apa "TN DT i "Y IN ELA T Y u n Y wv T ! meu mye h eo y 0 QW owe "n Landi eis — si » fid A 1 MEM po c ] P. H R^ MS ET. lo IX M". LS y mE d mo C J n I» | ] 10 » Ee "^ NUM "M : , T Ww H ] " pu ifeia EE v dm x üw A 3 Atem E" — b Lot m E. — ] Ere Meet QCAAMEE "NOE ^S AE bullis Alc ab e 5 - .. | T M » et w^ Mu rm yt ys ." ' b : UR. ua. IP" "T D» "W f" ): AE E PM TUO ] j mM i a Malt r MEE x | " n NW | o "AM [ : J " , P » BONO bs 25 pp m Pd ] "." - &.. j in- | a8 4 E - "d d 4 F EL iE B [ ' Ad ZU t ran Nue x , Did [: "d A m B : ' ^ " - vU DUM ! "E u Land d ve T2 Uu ^" Er Am d at E LE T Me n Mur ib - EI LNEAES. — E TN 4 uT Hs - "Y " a: BRAUN Le UT ' 4 D m H s E". 2 ud» qm " á SEES — n " má -- —— i , i | ———— N TE ! ! i EE 1a SPOJMES I MERLO ] JN aul - A e | ! DUI p " qoin AD ur — mrap« vot B m n T * b ke 7d dion: B E m ) n ^ E in e 2 — nt ix ii IT -"1 x br ] s dibb bee "m med m " ds s tt v "i Mdisshbe, lii m "» Tue E Á E - " " ^ E To A s » "- " — - 2 M " " me — ad wq T » dd dis ^d - P" ^ — ED ;'»A I 1 P ^ ] "d f ur b e MI n m "^ MN EE. x n. M" m" : B bu D I H TORT Nu. y mA d vll ME Pro P f| E m ex EN m rn MT ] P NM " v LN d I "i "- M du na n DEA p» E HE yil AME Ü MM n "Ww CL LEE ": 2N o: EN L3 Po E "m N * ma j | ' un B " y." Dd í be wap ji n | i P AQ a NL ! P E - DNE UO ue pr y M s " NU M n 3 M Qu | : E p E |" , jn dt " " E 1A To "MU TM E ' E Tug ut. D " m A PLAN hi n b We: Eun od i | b T m Mi ud 220 ND hi i Christian qQ m m Q [e Q9 60 d NH .d& [z» i H 0 i9) & o zx midarum. BH — [U) a r4 ^ n gx & X d Bn Q mn "Oo Q9 "9 d 2 m [vo «o - SMITHSONIAN INSTITUTION LIBRARIES ERU A j 3024 REL TERITE nhent QL468.W5 Monographia generis midarum /