αν αψν τς ΨΚ Ψ ὺΝ ον νὰ

4 lee apis giis «d e Cin e rae ape adi 2 qiue Rm ie 1 mma ie n pui e σῇ ΦΦΔΩΣ t chc 0m δου Poit re ρου. Ἀν ἔρμος itg ML toa te os Srt on A Ri δια ida ital Root ADAC me hs a Rr eats ον en Cea Sag m i Dres er cm ae ome Em

Fdo tato ant eam S und men m

prc uc m ma

ursi epi ia a RI to nen M Dae dec mem oC a κὸν nal n : . monum A

» WM καὶ e m Wer dE ιν

ve Mat tt Dod. Ton, Das

pap

(xt mr OR a IT oe X Re a | SUME

“πη mmi etm 2 per rote " ^uti-e ἊΝ “ “Ὁ * 5 - 23 E * ^ ον d v dried pru n πος Ἢ » d am » z^ a. Nat wr Ba: ΤΌΣ, "- i » Ἢ - E ws Duns d mm Pea ata ste NES σα aieo c ws * . " ims " rrr

— Ml

n AMAT on ὁ δα rig NE

e Sem ur hn oh RV eo, de τῶν wA ^os RR A LINE LLL, LL

Me

w^ cod eu pw primm oA n

ΜῈ

"ua d

INL nr LE E E Bp tms, sm de mmu o dri mtm ut uh o ὦ. mcm oat wm ram κ' IUS AA mt mn me er tho ma m ΣΟ Δρ᾿ dom o Imo 7 ap a OUT |i sapra rr m p. m mom a we E x L V ferat nh "da ce er tr m An rm re mr trem mom mom Fi id AA DC ume E arg turo aui fram et emo. oa mi |) 9 rsen Me Yn tcm pn dp MR Lp nine umor p——

Mem Dh T n nns att et ME etim t e tem

dies ^ ^a aor! tsm σ᾿ o aucem tae rtm ἢ catu σεν an Pin * πο de M Rpebrd tr Erreur ruo a td a moe d t Ame woe a uns Rec Cm etw om et» s Aw.4P orm. σεν, oe- m oo P POM qe pu bottone AIL Ao e Fm te ": Ὅτ Sul vv end 3 πῆ

A 4e Apa t rema m ba IuUP ua d» ne t ON Gn m n OP IRR HT Hmm wea 6 S rum roe e

PIISXZLILEvC"—s ες — At ruat

tide te m doo mem onn S eam n pra I ooh pao drm atu acu cm Nez

hiv tme eidem mm hs s Hsu nt mmn nom" parc" E

í am aha Qr lp te P mt qnm o m apta DR δ nte D Du odbestetied oliiptia ten citis ioa hes MR τῆν beidiedbeld dino

quaro Mni" ee MI AUN. quA er ao em Im pen pr des Mo sm, cm A MP RR a mins quint mm dm mtm rr mt in natam UA o n ut ntt

δε AP mIi dL. pie Re Norm qr mcut nent ierra i n Mu oet pe γὐδυποῦρ 4.4» rm Tarta 3e ane Sen IGI am m RIA Sm ac ^ aa sa ent mt :

wc n ots diua e σα. ooo e emnt m

dero. 4. thor Vt og ttm wo m dm bru i totu Um -— om PE be PP σέ ρεν" δ᾽. Á— Fo€ tttm teo

"ett qua pe eH an FM ate mete ur Bom o AP om 5. Ka atte ma ath t te d. foe e ES te

——— a Josue p Ari wn florae rt t

eoe oet abe tnt

— a oi

diee amm gummi deu tm Me M omi

s oar oco mI mrt den ems

Um Se I e t uum m Tw mete ndm sit mt Conor 9] m tm

o δὰ "heu mo t

"UTI LE M. .

Digitized by the Internet Archive in 2011 with funding from University of Toronto

http://www.archive.org/details/platonisphilosop11 plat

IL A A T ON

[PLATONIS PHILOSOPHI QUAE EXSTANT GRAECE AD EDITIONEM HENRICI STEPHANI ACCURATE EXPRESSA CUM MARSILII FICINI INTERPRETATIONE ACCEDIT VARIETAS LECTIONIS

STUDIIS SOCIETATIS BIPONTINAE

VOLUMEN UNDECIMUM

BIPONTI Ex TyPOGRAPHIA SOCIETATIS CIOIOCCELXXXVII

Me alla Ini 21 À " EN oC 7? bel Ὧν ) LT ν ] i v iL

MES ) J "iis ?n

J E "Y. , x, M , $i unt - ' A

! 5 & e, d r. " E ἢ & ] n * » D : - Ὁ» * p. "- qc Ψ "^ um f ) » h' — v b J E " tup LN M ; US * lei ^ J - «ἢ - ^" * : ^. 2 H 1 ἐκ mpm τ, ἃ 1 Li ! -

| Ao EUMSCEV GEAR. ἰὸς el Me

I ἢ í ἱ [| D «X í eno 14 E i Ü Lk N72 h^ 1 * X * ἌΝ NS 22 υ [ X Ln M wi » 1 ὦ

Tee SA yt

-

ἃ Dui " ἢ) V s ( TN Aries nil iin — — iM Dee ὴ "ΑΝ ' i EE ἜΤ Ἢ 4: f μι ΜΠ Ἀν INS d ok ἡ ἢ Ὁ Φ1 m ij ς ' Jj & n" i 7 Pt ἐ T" ΟἹ e i sv 5|! A T1 Va A ᾿ οἷς « i " κ C : A T yw... ew Ten 1 i " --— M ἢ J ro ^ -. À σσ. w* D ; ; » ' Ε à LUPA hA ( 1 L| ^ X Ms "p "Uu hi et Ἢ dot "δ ; ᾿ worn a , : ^ j! ». d

CONTINUATIO NOTITIAE LITER &RIAE

FOCUANUELSCOFAREKLRLCII

AUCTIORIS

DE SINGULIS LIBRIS PLATONIS,

I ἹΠΠΙΑΞ μείζων, ἢ περὶ τοῦ καλοῦ, ἀνωτρεστικός. De pulhro. Hippias Eleus. (de quo vid. Cicero de Orat. L. HII, c. 52, f. 127 fq.) Eleorum ad Athenienfes legatus ὃς Sophifta celebris , (quem Cicero notat in Bruto c. 8 & 935)in hoc dialogo, poft varia de fe arrogantius commemo- rata, refert, fe Lacedaemone cum incredibili applaufu dixiffe de praeceptis Neftoris, quae dedit Neoptolemo , defiderant: noffe pulcherrima vitae inftituta, quibus iuvenis gloriam con- fequi poffit. Hinc Socrates petit occafionem ex Hippia au- diendi, quidnam fit, quo àliquid eft pulchrum, ac variis, quae afferuntur, Sophiftae defcriptionibus oftendit , rem acu, quod dicitur , neutiquam tangi , pulchrumque differre a decoro , ab utili, a bono, ab eo quod delediat , & a voluptate coniuncta cum Vacliedo:

Gallice hunc dialogum vertit Francifcus de Maucroy in Opp. prof. & poét. T. I Parif. 1685, 12, & Amftel. 1688, 12 mai. p. 164 — 216. Maucroifius Eutyphronem quoque & Euthydemum vertit, ( minime vero Hippiam minorem, quod fupra in notitia vol. II praemiffa p. VI per errorem diximus.) Et tres hi dialogi iuncli etiam leguntur in Bibliotheca vet, philof. Gallica, Platonis dialogis a Grouio & Dacerio yis

Plat. Oper. Vol, XI.

Hi NOTITIA LITSEESSMBRIA

Anglice cum aliis Sydenhamus vol. Y dial. Plat. Londin. 1767 , 45 cf. praefat. Vol. III, p. IV.

Germanice T. F. Kleukerus vol. I Platonis Opp. germ. p. 207 — 266.

II EHIZTOAAI ry , ἠδικαί. Epiftolae XIII. Quas De- metrius libro: de elocutione $ 237 , 243 , Plutarchus de vi- tiofo pudore, Lucianus de lapfu inter falutandum , Origenes lbris contra Celfum, Eufebius in praepar. & lulianus Imp. Je&as fibi teftantur; & agnofcit inter γνήσια, Platonis fcripta "Thrafyllus apud Laértium II , n. XX XVI, feCt. 61 , ed. no- ftra T. I, p. XXXV. Ariftophanes Grammaticus ibidem, ut Suidam (qui etiam Dionis principis Syracufani ad. Plato- nem epiftolas memorat) Photium Epift. p. 207 & alios iu- niores omittam. Vide & Lambecium T. VII comm. de Bibl. Vindob. p. το. Sic Fabricius Bibl. Gr. L. HI, c. X, $ XVI, Tom. I ed. II, p. 418; dein L. III, c. I, n. XXXVI , T. II, p. 27 íq. |

Prima Dionis ; fecunda & tertia Platonis ad Dionyfium ; quarta ad Dionem Syracufanum .quinta ad Perdiccam; fexta ad Hermiam, Eraftum δὲ Corifcum Scepfios 5. feptima. ( liber pro epiftola ) & ocava ad Dionis amicos; zoza ad Archy- tam 'Tarentinum ; decima ad Ariftodorum , qui Laértio eff - Ariftodemus ; undecima ad: Leodamantem 5; duodecima terum ad Archytam (quam Laértius L. Vlil, c. IV de Archyta n. IV. fed. 81. exhibet) & πη decima. ad. Dionyfium, a Thrafyllo & Laértio agnofcuntur , fed nefcio quare in Pla- tonis editionibus, Criticorum veSieÜezai praefixum habeant. Fallitur autem Menagius ad Laértium p. 155 & 158, fcribens,' inter tredecim illas defiderari Epiftolam ad Eraftum & Co- rifcnm , quae laudatur a Clemente & Origene, & videri a Chriftianis fuppofitam. Eft enim fexta inter eas, quas habe- mus , & agnofcit Thrafy llus. Alterius epiftolae ad Dionyfium feniorem meminit Laertius L. III, de Platone n. XV fe&t. 21, ed. noftra T. I, p. XIV, Cori(ci & Erafti ad Platonem Pollux Lib. X, fe&. 150. Epiftola Platonis ad Dionem, qua cen-

DE PLATONE. ni

tum minis fibi emi rogabat commentarios Pythagoricos Phi- lolai Crotoniatae, memorata Laertio L. VIIT, c. I, n. XV , f. 15, & c. VII, n. IV, f. 85. inter tredecim illas, quas dixi, non exítat, fed intercidit. Ordo apud Laértium nobis T. I, p. XXXV a vulgato fic differt: Vulg. 1.:2..3.. 4» 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. I2. 13. Mera s:65::0: 34.59... 18. 130943571 9518«:72

Epiftolis fuis Plato folitus praefigere εὖ πράττειν, ut. alii vL adpeiy. vol γαϑεῖν, vel εὖ διώγειν, vel'oyiafrew, vel εὖλο- γεῖν. Vide Mericum Cafaubonum & Menagium ΠῚ, f. 61, Paulum Colomefium in Obff, facris ad ACt. Apoft. XXIIL, 26.

Prodiere primum graece ( poftquam eas /atine dediilet Mar- filius Ficinus) in Collectione epp. graecarum apud .4/duz , V e- netiis 1499 , 4, cuius exemplum habet F. C. Exter, Prof. Bi- pont. curator Platonis; dein graece cum translatione /ar. ab Adr. Turnebo dictata Keslero Tigurino , Parif. apud Chrift. W echel. 1548, 4. Graece in Colle&. epp. ap. Chrift. Wechel. 1557, 4.— Gr. & lar. in Iac. Cuiacii Coll. ep. Graecanicis mutuis antiq. Rhetorum, Oratorum, Philofophorum &c. Genevae 1606, fol. Latine praeter Ficinum & Serranum epp. XIII vertit Petrus Ramus , & dialeCticis rerum fummis breviter expofuit , quae eius praelectt. in Cic. Or. VIII Conful. cett. Bafileae per Pe- trum Pernam editis an, 1580, 4 adiectae leguntur p. 521 — 606. — Gr. & lat. Epp. Platonis feorfim etiam prodiere opera . & ftudio Io. lac. Beureri, Prof. Friburg. cum notis Logicis, Ethicis & Peliticis, Machiavellifmo oppofitis Bafileae 1586, 4. — [nter epiftolas Socratis & Socraticorum XXXV a Leone Allatio Parifiis an. 1637 cum verfione fua notifque editas ( de quibus agit Fabricius Bibl. Gr. L. IIT, c. X, XXXV, T. I, ed. II, p. 430) XXIV Platoni tribuitur, oCtavam vero, quam ab Antifthene fcriptam vult Allatius, Codex bibliothecae Bod- leianae Baroccianus non Antiftheni tribuit, fed Platoni ( male quidem : nam a Platone, qui & ipfe Siculis affedit menfis, quo nomine ipfum perftringit Xenophon Ep. ad Aefchinem apud Eufebium Praeparat. XV , 12 ícriptam ron effe, argu- méntum ipfum evincit) & in duas (re&e fane) epiílolas dif-

: * o x*

tV NOTITIA LIVERARIA

pefcit , atqueita, quales in hoc Codice repererat, cum verfio- ne fua edidit Godfr. Olearius in Exercit. adverfus Allatium de Scriptis Socratis edita Lipf. 1696, 4. In hac eadem alias binas Epiftolas ἀνεκδότους ex eodem Batocciano codice fub Platonis nomine vulgavit, & latine verüt: tum has pariter & ceteras omnes ab Allatio vulgatas , non foetus illorum, quibus tribuuntur, philofophorum , fed Sophiftarum longe recentio- - rum μελότας effe, contendit, Allatiumque , qui in illis afferen- dis p. 105 fq. defüdaverat, ex affeclato fcribendi genere, fi- lentio veterum & aliis argumentis refellit. ΤῊ, Sranleius hi- ftoriae fuae philofophicae Anglico fermone editae p. 95 fq. Quas inferuit Platonis epp. quae inter illas in Opp. eius edi- tas defiderantur, Anglice verfas, quarum alteram exhibet Laértius in. Archyta VIII, f. 81, altera et XXIV. Allatii ; quibus & illas antea a fe editas iunxit Olearius in Stanleii hift. lat. verfa, Lipf. 1711, 4. p. 321 — 323. Platonis & Arifto- telis Epiftolas de anima hominis , quatuor temporibus, Lab- beo Bibl. nov. MSS. p. 215 memorari praeterea obfervat Fa- bricius B. G. L. IT, c. X, $ XXXIX, T. 1, p. 432.

ITI. AEIOXOZ, ἢ περὶ σανώτου., de morte non metuenda , íed bono viro expetenda potius propter vitae praefentis miferiam & felicem animarum immortalitatem, » Occafio dialogi , (ut Hieron, Wolfii verbis utamur ) fumitur ab. ho- minis moribundi angoribus, & poenas inferorum timentus, & omnium bonorum in morte amiffionem deplorantis, Cui ita refpondet Socrates, a quo Cicero dilemma illud fuum , pri- mae Tufculanae lubricum. fundamentum, fümfit, ut. dicat, fi mors hominis fit univerfi interitus, nihil fentientis, nihil in ullam partem intereífe: fin corpori fuperítes maneat animus, bonum virum fore beatiorem. Iis autem , qui improbe vixe- runt, nulla prorfus a philofophis adhibetur confolatio, » ^ Auc&or quidem dialogi quis fit, nihil certi conftare dicit lo. Frid. Fifcherus, in praef. Axiochi fua ita difceptans: Ali enim, in uec poft Marfilium Ficinum, etiam Caf, Barthium. | Adver(ar, 54... 20 fuifle cognovi, JXenocrati eum , Platonis difcipulo Speufippique in Academia fuc»

DE PLATONE.. y

ceffori, vindicandum putarunt: fortaffe quod legerant apud Laértium L. IV, c. II, n. IX, f. 12, philofophum hunc de morte libellum reliquiffe: quem tamen non dialogorum more fcriptum fuiffe, ipfa Laértü verba videntur abun- de declarare. Alii, in his ipfe Tomas Magifler in. verbo βούλομαι, ac Theodorus Prodromus ( f. Hilarion , qui vixit fec. XII ineunte) in Amarantho p. 442 íq. reprehenfus eo nomine Gilb. Galmino in notis p. $64; ex recentioribus Erafmus Adagg. p. 586, Mich. Neazder in Anthologico Grae- co - Lat. p. 4oo , Salmafius Ex. Plin, p. $21, Seberus ad. Polluc. IX, 9 a Platone profectum effe voluerunt ob cratio- nis formam ad poéticum genus accedentem. Alii denique , ut Meurfius de Areop. c. 9, p. 7o, Mofacus in notis ad Harpo- crat. voc. 'A£íox cs & diff. crit. de Harpocr. p. 382 ed. Parif. & p. 399 ed. Blanc. Gatackerus Adverff. c. 12, p. 516, Spanhemius ad Callim. Del. 255 & 292, Clericus, Horreus in edd. fuis, nefcio an reCtius, au&orem credidere Socraticum "Aefchinem , quod Laértus L. II, c. VII, $ III, f: 6r, & qui hunc exícripfere, Suidas ac Phavorinus diferte tradiderunt. Ipfe quidem clar. Z;fcherus, Axiochi, & ter editorum Dia- logorum trium, quos Aeíchinis Socratici nomine infignitos habemus, curator, in re incerta ( cum Aefchines in fuo Axio- cho Alcibiadem acerbe ut vinofum &,mulierum corrupto- rem perftrinxiffe dicatur Athenaeo Deipnofoph. L. V , p. 220 ed. Cafaub. neque id in hoc dialogo legatur, adeoque ille duos . huius nominis dialogos fcripfiffe improbabiliter fumatur ) au- &oritatem virorum doctorum fequi maluit in praeícribendo Aefchinis nomine. Dignus fane Socratis difcipulo Axiochus, vel ipfo Socrate, nativa quadam gratia commendabilis, ex ipfa ingenii animique humani indole ac fine repetitus , & ad mor- tem minus metuendam accommodatus, Axiochum Graece pri- mus cum Platonis dialogis dedit Aldus 1513, & repetiit To. Walderus Bafileae 1534; curatius vero Marcus Hopper in Bafilienfi 11 Platonis ad codices MSS. ex Italia ab Arnoldo . Arlenio allatos reeenfuit, pulchriufque etiam de ipfo meritus

eft Henr. Stephanus , Platonis editor. W ox

VI NOTITIALLITWERAERIs

Singulariter autem. de hoc dialogo meriti funt, primus Marfilius Ficinus , qu eum /atine fub tit. Xenocratis Platonici de morte, verfum δὲ illuftratum edidit an. 1497 ap. Aldum Manutium fol. unde repetita eft ad calcem librorum Ficini de veritate religionis Chriftianae Argentor. 1507, 4, & Ba- fileae 1532, 85 alter Rud. ,4gricola an. 1511 Antverp. 4, & 1519 Bafil. 4; atque haec verfio obtinuit etiam in quibufdam Ficinianis Platonis latine loquentis, ut illa Bafileenfi 1559, Lugdunenfi Graeco - Latina 1590 ; zertius. Bilibald. PirckAey- mer, qui an. 1523 eum cum aliis Socraticis dialogis Platoni vulgo adícriptis & perfpicue neque ineleganter verfis de- dit tefte Fifchero hoc tit. Dialogi Platonis , JAxiochus , vel de morte. Eryxias , vel de divitiis. De lIuflo. Num virtus do- ceri po[ft.. Demodocus , vel de confultando. Sifyphus, five de confulendo. Clitophon, feu. admonitorius. Definitiones Platonis. Bilibaldo Pirckheymer interprete. Nutimbergae apud Fridericum Peypus. Anno M. D. XXIII. Quartus Axiochi interpres eft foach. Perionius Parif. 1$42, 4. Bafil. 1545, 8. Platonis Axiochus apud Chrift. Wechelium , Parif. 1548, 4 (quam 5am. Engelius in Bibl. fele&t. fub. voce Platonis memorat ) nefcio an fit eadem Perionii. Quintus interpres eft Ianus Cor- narius , qui Platonem vertit integrum , & in Axiocho quoque libro fcripto ufus eft, ut oftendit Hier. Wolfius. Sexrus Her- mannus Aalanus ; feptimus Hieron. W olfius. Illius quidem ver- fio nova, fed obfcura cum motis brevibus prodiit Colon. 1668, 4; hic vero füperavit omnes & in textu conítituendo, & novae verfionis bonitate , notafque adiecit uberiores, quam- vis nullis videatur adiutus fuiffe MSS. Graece igitur feorfim & latine editum invenimus Axiochum 8, f. ]. & a. in. Catal. Bibl. Thuanae P.IT, p. 5 füb voce Platonis, nefcimus an prius quam a Wolfio; nifi ipfa fit Wolni decerpta ex libro anonymo, qui prodit hoc tit, Doctrina reife vivendi ac mo- riendi, Bafil. impenfis Petri Pernae , 1577, 8, quam ed. recu- fam efle ibid, 1:86, 8 memorat Fabricius Bibl. Gr. L. V, c. XLIIT, n. 8.

΄. ÁAxiochum deinde poft CX X annos cum duobus ceteris ,

DE PLATONE. VI

qui fub Aefchinis nomine circumferuntur, Eryxia f. de divi- tiis & dial. de Virtute feparatim vulgavit fecundum Platonis Sr:ephanianam & MS. Cod. Florentinum ( quo ufus iam erat Arlenius in Hopperiano exemplo ) graece cum /atina fua ver- fione, notifque & filvis philologicis , Io. Clericus Amftel. 1711, 8. tum. cum nova verfione (neque tamen meliori) fuifque animadverfionibus Petrus 7orreus , Leovard. 1718, 8. Ex his fuxit prima lo. Frid. Fifcheri editio dialogorum trium, Ery- xiae, de Virtute, & Axiochi, Graece cum variis lectionibus Lipf. 1755, 8. Quinque poft annis eiufdem cura unus pro- düt: J4xiochus Graece recenfuit notis illuflravit indicemque ver- borum locupletif. cum. Hier. Wolfii verfione latina notifque ube- rioribus adiecit Io. Frider. Fifcherus, Lipfiae ex off. Langen- hemia. A. C. cloIoccrvin. Praefatus eft ad affinem G. F. Gernhardum de au&ore & edd. dialogi quaedam , quae & huc contulimus. Tum an. 1766 4efchinis Socratici dialogos tres Graece iterum edidit recenfuit pfe animadverfionibus illuflravit indicemque verborum adiecit Io. Frid, Fifcherus , Lipf. fumtu Io. Godotr. Mulleri, A. C. clolocorxvi, 8. Qua in editione non folum fuperiores Aefchinis, fed etiam primas Platonis edd. Stobaeum aliaque habuit fubfidia, interdum quoque de con- ie&ura, textum integritati fuae reftituit. Addidit. & veterum teftimonia & fragmenta Aefíchinis aucta. In praef. de recen- fionibus & latinis interpr. differit; fed in ipfo textu accura- üus exprimendo minus dilipens videtur, quam in culpando femper H. Stephano, quem fequitur. An. 1786 noviffima, ea- que III, & iufto plenior editio lucem vidit, quam ipfius titulo commendare malumus: J4efcA, Socr. dialogi I1I Graece. Ter- tium edidit ad fidem codd. m[J. Vindob. Medic. Aug. & libb. editt. Platonis Stobaeique veterum. denuo recen(uit , emendavit , explicavit, indicemque verborum graecorum copioftffrmum adiecit loh. Frider. Fifckerus , Lipfrae. Apud heredes Mulleri, 8 mai. cf. Notitias rerum novarum in orbe lit, Goettingenfes verna- cule fcriptas an. 1797, partic, 39 p. 375 fq. Nimis forte vi- deatur editor curiofus in congerenda obíf. & male ab aliis conie&torum mole. Quid enim haec profint ad dialogorum

αι NOTITIA LITERARIA

intelligentiam iuventuti ftudiofae? in cuius gratiam index uber- rimus fcriptus eft diligentiffime. Vitam quoque Ae(chinis , & teftimonia praemifit, clar. Meiner/ii Prof. Goetting. Comment. de quibufdam Socraticorum reliquiis , quae in Comm. Soc. Reg. fcient, Goetting. T. V , p. 47 íq. legebatur , & fragmen- ta fubiecit. -

Germanice verfum cum ceteris duobus vulgo Jefchinis & Critone Platonis dedit follertiffimus interpres Io. Mich. Heznze Gymn. Vinar. Direct. Deffaviae & Lipfiae, 1783, 8.

IV. ΠΕΡῚ AIKAIOY , De Iuflo, quid fit. Plures dialogos Platonem fcripfiffe, quibus conetur demonftrare, quid fit ;u- flitia , neque tamen quidquam potuiffe proferre , quod fit per- fpicuum, aut quod leGoribus perfuadeat, affirmat lfidorus Pelufiota. Lib. IV epift. οἵ.

Latine verterunt Bilib. PirckAeymerus, quod ad Axio- chum adnotavimus; Sebaft. Corradus , cuius dialogi VI nothi (Eryxias, Sifyphus, Demodocus, De iufto , De virtute, δὲ Dcfiniiones) e Graeco in latinum verfi prodiere primum

Lugduni ap. Seb. Gryphium 1545, 4.

V. ΠΕΡῚ APETHZ,, ei διδακτόν. Inter Aefchinis Socratici dialogos refertur a Suida in voc. Δίσχ ίνης. Contendit, ut fae- pe alias Plato, Virtutem neque difciplina, neque natura com- paran, fíed Seíz μοίρῳ, ineffe illis, qui eadem praediti funt. Latine verterunt Bilib. Pirckheymer. & Corradus. Graece & latine primus iunctum. Eryxiae & Axiocho, feparatim | edi- dere Clericus, Horreus, & Fifcherus; illi quidem cum novis verfionibus. Germanice vertit clar. Io. Mich. ZZeinze.

VI. AHMOAOKOSZ , ἢ περὶ τοῦ συμβουλεύεσϑαι, quinam δα confilium dandum idonei & digni fint habendi. Meminit Laertius L. HI, n: XXXVI, f. 62 ; & Clemens Alex. Strom. L, p. 515 ed. Sylburg. recufae 1688, addens , ei δὴ τοῦ Πλά- τῶνος τὸ σύγγραμμω,. Latine verterunt Pirckheymerus ὃς Corradus. ;

VII. ΑΚΕΦΑΛΟΣ, ἢ ZIEYe0SZ.Laértius l. c. In Platonis editionibus infcribitur Σίσυφος, ἢ περὶ τοῦ ouneUec eu. Sui-

DE PLATONE. IX

dae in voc. Αἰσχίνης, ἀκέφαλοι dicuntur effe Aefchinis, ὃς Laértio II, c. VII, n. III, f. 6o inter Aeíchinis Socratici dia- logos, quos a Xanthippe acceptos , Aefchines pro fuis fuppo- fuiffe, calumniatus eft Menedemus Eretriates , referuntur οἱ καλούμενοι ἀκέφαλοι. cf. cetera teftimonia veterum apud Cle- ricum ὃς Fifcherum in Aefchinis dialogis. Difputat hic*dialo- gus , quid fit deliberare, ac quaerere, & quomodo haec inter fe differant. Latine verterunt Bilib. PirckAeymerus & Seb.

Corradus.

VIII. EPYZIAZ, ἢ M c Rr Laertius L. IIL, n. XXXVII, f. 62. Sed & inter. Aefchinis Socratici dialogos a Suida. refertur in Αἰσχίνης, apud quem duo diverfi funt ᾿Ἐρύξίας & 'EpacieTpuros. In Platonis edd. infcribitur : ^Epu- Elus , ἢ περὶ πλούτου. "Ey ἄλλῳ, EptaiaTpuros. Sane uter- que in hoc dialogo colloquuntur , Eryxias Stirieus & | Erafi- ffratus. Tota autem difputatio eft de veris & falfis divitis. Latine verterunt Pirckheymerus δὲ Corradus. Graece. illum ceteris duobus, qui Áefchini vulgo tribuuntur, iunctum fe- paratim edidere Clericus , Horreus cum novis verfionibus ,.& quod ad Áxiochum pariter adnotavimus, Fifcherus. German. in- terpretatus eft doGt. Io. Mich. ZZeinze , quem fupra laudavimus.

IX. ΚΛΕΙΤΟΦΩΝ, ἢ zporpezrv1x5e, ἡδικός. Exhortatorius. Inter dubios dialogos eum reiicit Io. Serranus in editione Ste- phaniana , ad cuius exemplum quoque in edit. Lugdunenfi an. 1590 dicitur voSevopsevos διάλογος , & in edit. Francofurtana an. 1602 inter nothos repofitus eft; fed agnofcitur a Thra- fyllo apud Laértium ΠῚ, 60, & a Laértio III, so, teftato, nonnullos Clitophontem primo loco pofuiffe inter Platonis fcripta III, 62. In hoc dialogo Clitopho, Ariftonymi filius, rogatus a Sograie: cur 'Thrafymachum praeferat, refpondet , quod cum praeclaras ab ipfo (Socrate) exhortationes ad vir- tutem faepius audiffet, non potuerit ab eodem hactenus per- cipere, qua in re virtus ipfa confiftat, & quomodo feliciter iliius ftudio fi progrediendum ; itaque fi hoc vel ignoraret Socrates, vel docere fe nollet, merito fe ad Thrafymachum

Χ NOTITIA LITERARIA

vel alium. quemcunque porius conferre difcendi caufa. Quid vero Socrates. Clitophonti refponderit, non additur. Neque igitur hunc refpexit, ut verum Platonis foetum , Pa- tricius p. 538 difcuff. Peripatet. cum folum Philebum, Minoa | ac Crotiam e Platonis fcriptis, truncos ad noftram aetatem perveniffe fcribit.

Latinum hunc fecit poft Ficinum Bilibaldus Prrekheymerus, cum aliis vulgo Platoni adfcriptis, Norimb. 1523 (vid. fupra in Axiocho).

X OPOI, Definitiones. Laértio non memoratae, Platoni . tribuuntur, ab Ammonio in II2íZeucis ; fane ex Platone col- le&ae funt. Sub Speufippi nomine edidit latine a fe translatas Marfilius Ficinus. equidem Speufippum ὅρους fcripfiffe tefta- ΄ tur Laertius IV, f. $, c. I, n. XI, f. s. Latine eas praeter ipfum fecere Pirckheymerus & Corradus.

«Addenda ad notitiam literariam fingulorum fcriptorum. Yol I, notit. liter. p. XCII: Platonis Eutyphronem, Apolo-

giam Socratis, Critonem , Phaedonem , tertiis curis graece ad fidem Codd. MSS. 'T'ubing. Augu. alio- rumque veterum , recenfuit, emendavit, explicavit lo. End. Fifcherus, Lipí. ap. Schwickert.. 1783, $ mai. De nova hac editione denuo forte nimium & inutiliter aucta vide, quid exiftimatum fit in Comm. liter. Coettingifche | gelehrte Anzeigen 1784, p. 962 fq.

ibid. p. XCVI. Criton. hunc dialogum eum tribus illis, qui vulgo ÁAefchinis nomen prae fe ferunt, Germ. ver- fos edilit vir doct. Io. Mich. Zeinze, booth & Lipf. 1785, 8.

ad p. XCIX Graece & lat. Platonis Phaedo f. de animo , Pari- fis 1553 , 4, addendus ibi eft in paginae principio.

DE PLATO XN E. Xl Vol.II, p. V. Euthydemo fubicias & Vol. IV, p. ΠῚ

Gorgiae edd. interponas hunc libelli titulum : P/;- . tonis Euthydemus & Gorgias. Recenífuit, vertit, notafque fuas adiecit Martinus Iofephus Rourh, A. M. Collegii D. Máàriae Magd. Socius. Ex prelo Clarendon. 1784, 8 1inai, Secutus eft doGiffimus vir iuvenis in utroque edendo leCionem Stepha- nianam, nifi ubi a prioribus in deterius defcivif- fet. Notae criticum exhibent apparatum , eumque ex lectionibus codicis Bibl. reg. Parif. & quod ad Gorgiam attinet, etiam ex MS. Bibl. Bodleianae, praeterea obíervationibus MS. "Thomae W'aldgra- vii in Platonem; ubique iudicium fuum apte ad fenfum ícriptoris & modefte addidit, ὃς illuftravit ipfum auctorem , quem de integro vertit. cf. Com- mentarios rerum in orbe lit, novarum Goettingen- fes vernacule fcriptos an. 1786, partic. CX XVIII, p. 1277 ἴα. ...Vol. VIII, p. IV. De Jegibus libros omnes vertit germanice vir in Graecis fcriptoribus interpretandis cum lau- de verfatus Io. Georg. ScAulrefs , Turicenfis, Ec- clefiaftes Moench - Altorfinus & Camerarius Capi- tuli Kyburgenfis: Platons Unterredungen über die Gefetze, aus dem Griechifchen überfetzt, Zürch, bey Cafp. Fuefísly 1787, 2 voll. 8. Notas inter- pres fubiecit fcite fcriptas, etiam criticas, pariter- que illas Rev. P. Grou ex Gallica eius verfione fumtas. [In praefatione autem erratum a nobis ar- guit , quod editionem Minois & Librorum de legi- bus & Epinomidis Graecam Lovanii 1531, 4, quae penes G. C. Crollium Prof. eft, ex recognitione Franc. Craneveldii prodiiffe dixerimus , cum tantum a Rutge- ro Refcio ( IC. & Prof. Gr. linguae, qui Lova- nii inflituerat officinam typographicam ) dedicata fit Craneveldio: quod ipfi dixeramus vol.I, p. XCI faícic, Nos vero putabamus, Reícium editionem

|

XII

NOT. LITER. DE PLAIONE.

fuam exegiffe ad excmplum a Craneveldio ante re-. ἢ cognitum, operafque rexiffe, ut quam emendatfh- me prodiret. Audiant le&ores verba Refcii ad Cra- neveldium fcribentis : Divini Platonzs , divinum pla- ne opus de inflitutis rerum publicarum , ac de optimis, ut Cicero ait, legibus , noftris excufurus typis nemi- nem invenire potul, cui potius in eo fecognofcendo no[lram operam. dicandam exiflimarem , quam tibi D. Craneveldi , Jegum antifles eximie. Sic enim in earum facrario. verfatus es , ut non. immerito Caef. Mai. te in fenatum fuum delegerit. Sic ettam linguarum ac bo- narum literarum es peritus , ut optimo iure harum ftu- dioft te fuum. patronum agnofcant. Quem cum δ᾽ ego fem expertus maxime benevolum ac benignum , gra- tus prorfus effe, f£ beneficii accepti immemor ef- fem , ac non potius vel quibus po[Jem modis grati erga te animi mei [pecimen aliquod exhiberem. | Accipias igitur Platonis, viri , quemadmodum | Cicero. afferit 9 do&iffimi atque omnium philofophorum graviffimi opus hoc de Legibus pro noflra virili emaculatum , quo a me offertur animo , cumque tuo, ui vacabit , confe- ras. Omnino confido futurum , ut. pronunties non in paucis locis hoc ipfum ceteris exemplaribus | Aldinis 1513 , ] emendatius. Utinam. vero tantum tibi contin- gat otii , ut, quemadmodum anno fuperiori a nobis tibi datos Xenophontis commentarios latinos feceris , ita hos quoque Platonis libros latinitate dones : quos cum in lucem dederis , mirabuntur non fine caufa , qui te tuas occupaiiones noverunt , tantam tamen Graecae. linguae peritiam te a[fecutum effe , idque αὐτοδίδα- ὦ χτον. — Lovanii pridie Idibus lan. 1531 Videantiam | LeCores, nofne fuam cuique, Craneveldio, ὃς Refcio |. laudem reddiderimus , illi recognitionis, huic curae in accurate edendo libro operifque regundis , an in eo iniufli fuerimus.

IHHIAX MEIZON -

τὰ

ον ὧν id

ΙΠΠΙΑΣ ΜΕΙΖΩΝ

ΠΥ ΤΑ

᾿Ανατρεπστικός.

EWIPFLLAS MAIOSRE

SIVE DE- PULCHRA DO

Ad Sophiftarum naenias evertendas,

ARGUMENTUM.

Socrates Hippiam , occafione fumta ab eius quadam oratione 9 -.. quae de pulchris officiis differebat, quid fit ipfum per fe pul. chrum , quo reliqua omnia pulchra fiunt , interrogat. Primum Hippias , pulchram virginem , ipfum. pulchrum effe refpondet. Quod ut refutavit Socrates , ad aurum Sophifla confugit , au- roque omnia pulchra fieri, ac proinde, aurum effe ipfum pul- chrum , affert. Hoc etiam refellit Socrates, nec non & tertiam eiufdem Sophiflae opinionem , pulchrum exiflimantis effe cor- pore bene valere , divitem & honoratum e[fe, fenem mori, fe-

^ peli a filus, fepeliffe parentes ,' ceteraque huiufmodi. His confutatis Socrates , iam ad altiora tendens , non quod fenfus opinioni, fed quod opinioni ratio porrigit, infert: non tam

Plat. Oper. Vol. XI. A 2

4 PIXTONTS

certe ut doceat , quid pulchrum ftt , quam ut , quid non fit , o[len- dat, € vanam fallacemque Sophiflarum dottrinam in. Hippiae Sophi[lae perfona. traducat. Ex hac difputatione , ac fimilibus , animadvertatur , quaenam fit vera δ᾽ cotnmoda via. agendi ad- verfus Sophiflas: in quorum nugis refellendis non tam. labo- randum efl, quam in üfdem indicandis , utpote quae indicatae per fe concidant atque evanefcant.

"musca

p λων χϑαρο νδ;.,Θ

ue “ἐν

TA TOY AIAAOTOT IIIITIOY MEIZONOZ IIPOZOIIA "CORPATHSY.IIILAE

p Inmas: ὃ καλός τε καὶ σοφὸς, ὡς διὰ χρόνου ἡμῖν

E) . κατῇρας εἰς τὰς ᾿Αϑήνας. 1Π. Οὐ γὰρ σχολὴ, ὦ Σώκρα- τες. ἡ γὰρ Ἦλις, ὅταν τὶ δέηται διαπράξασσαι πρός τινῶ τῶν πόλεων, ἀεὶ ἐπὶ πρῶτον ἐμὲ ἔρχεται τῶν πολιτῶν, αἷς ρθυμένη πρεσβευτήν ἡγουμένη δικμαςὴν καὶ ἄγγελον ἱκαῶνώ- τατὸν εἶναι τῶν λόγων οἱ ἂν παρὰ τῶν πόλεων ἑκάςων λέ- b. γωνται. πολλάκις μὲν οὖν καὶ εἰς ἄλλας πόλεις ἐπρέσβευ- cx, πλεῖςα δὲ περὶ πλείξων καὶ μεγίςων εἰς τὴν Λακεδαί- μονα. διὸ δὴ, ὃ xal σὺ ἐρωτᾷς, οὐ σαμίζω εἰς τούσδε τοὺς τόπους. 2), Τοιοῦτον μέντοι, ᾧ Ἱππία, ἐςὶ τὸ τῇ ἀληθείᾳ

DIALOGI PERSONAE

SOCRATES, HIPPIAS.

Ο SAPIENS & pulcher Hippia, quam longo intervallo A:henas venifti 1 Hip. Non datur, o Socrates, otium. nam Elienfes cives, quoties cum civitate quapiam aliquid.eft tra- Gandum, mihi prae ceteris legationes committunt, idoneum — me iudicem ac nuntium exiftimantes eorum , quae apud fin- gulas civitates dicuntur. Quamobrem faepe & ad alias ur- bes, faepius etiam & de maximis rebus Lacedaemonem lega- tus acceífi. quo fit, ut haec loca, quod ipfe quaerebas , mi- nus frequentem. So. Hoc certe, o Hippia, fapientis perfecti-

»-

HIPPIAS MAIOR. ;

) N / y * N Ν "TN e v -" σοφόν τε καὶ τέλειον ἄνδρα εἶναι. σὺ γὰρ καὶ ἰδίᾳ ἱκωνὸς εἶ,

Ἀ - /, 3 Á, , ;! ,ὔ 9 mapa τῶν νέων πολλὰ χρήματα λαμβάνων, ἔτι πλείω ὧφε- λεῖν ὧν λαμβάνεις" καὶ αὖ δημοσίᾳ τὴν σαυτοῦ πόλιν ἱκανὸς εὐεργετεῖν ὥσπερ χρὴ τὸν μέλλοντα μὴ καταφρονήσεσδαι, ἀλλ᾽ εὐδοκιμήσειν ἐν τοῖς πολλοῖς. ἀτὰρ, ὦ Ἵππία.,, τί ποτε τὸ αἴτιον ὅτι οἱ παλαιοὶ ἐκεῖνοι, ὧν ὀνόματα μεγάλα λέγε- ζαι ἐπὶ σοφίᾳ, Πιττακοῦ τε καὶ Βίαντος, καὶ τῶν ἀμφὶ τὸν

, - UE - er J ? /

MuMeioy Θαλῆν, καὶ ἔτι τῶν Ücepoy, μέχρις ᾿Αναξαγόρου, ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται ἀπεχόμενοι τῶν πολιτικῶν πράξεων, 11]. Τί δ᾽ olti, ὦ Σώκρατες, ἄλλό γε ἢ ἀδύνατοι ἦσαν καὶ οὐχ ἱκανοὶ ἐξικνεῖσσαι φρονήσει ἐπ᾿ ἀμ»- φότερα, τά TE κοινὰ καὶ τὰ 10x 5 20." Ae" οὖν, πρὸς Διὸς, ὥσπερ αἱ ἄλλαι τέχναι ἐπιδεδώκασι, καί εἰσι παρὼ τοὺς νῦν δημιουργοὺς οἱ παλαιοὶ φαῦλοι, οὕτω καὶ τὴν ὑμετέραν τὴν τῶν σοφιςῶν τέχνην ἐπιδεδωκέναι Φῶμεν, καὶ εἶναι τῶν ἀρ- “αίων τοὺς περὶ τὴν σοφίαν, φαύλους πρὸς ὑμᾶς ; M. 1]άνυ pi οὖν ὀρϑδῶς λέγεις. Σι(). El. ἄρα νῦν ἡμῖν, ὦ Ἱππία, ὃ

que viri proprium eft. Tu quidem cum privatim, multa ab adolefcentibus accepta pecunia , plus etiam conferre illis, quam quae acceperis, vales: tum publice patriae tuae prodeffe, ut decet cum , qui non contemnendus vulgo, fed fummo in pretio fit habendus. Ceterum , quaenam , o Hippia, caufa 9 quod prifci ill , qui fapientum magnum cognomen adepti funt , Pittacus atque. Bias, & qui Thaletis Milefii tempore, quive deinceps ufque ad Anaxagoram , fapientiae ftudio floruerunt, vel omnes , vel plurimi civilibus rebus abftinuere ὃ Z;p. Quid aliud putas , o Socrates , quam imbecillitatem ingenii, cum non poffent utraque, privata, & publica, prudenter adminiftrare? So. Àn vero putas, quemadmodum ceterae artes incrementum tempore fufceperunt, adeo ut noflri temporis artifices fupe-

rioribus longe praecellant : ita & facultatem veftram , ftudium - videlicet Sophiftarum , creviffe , ac veteres fapientiae ftudio-

fos , fi vobifcum comparentur; viles admodum exfüitiffe ? Hp. ReGe omnino loqueris. So. Exgo fi hodie Bias reviviícat, a

Α 4

ς,

^ -

6 PLATONIS

» Βίας ἀναβιῴν, γέλωτ᾽ ἂν ὄφλοι πρὸς ὑμᾶς. ὥσπερ καὶ τὸν . Δαίδαλον Φασὶν οἱ ἀνδριαντοποιοὶ νῦν, εἰ γενόμενος τοιαῦτ᾽ ἐργάζοιτο οἷα ἦν ἀφ᾽ ὧν τοὔνομ᾽ ἔσχε, καταγέλαςον ἂν . εἶναι. IL "Ec: μὲν ταῦτα, ὦ Σώκρατες, οὕτως ὡς σὺ λέ- v/&e* εἴωσα μέντοιγε ἔγωγε τοὺς παλαιούς τε καὶ προτέρους ἡμῶν, προτέρους τε καὶ μᾶλλον ἐγκωμιάζειν ἢ τοὺς νῦν εὖ- “λαβούμενος μὲν φϑόνον τῶν ζώντων, φοβούμενος δὲ μῆνιν τῶν τετελευτηκότων. 2X1. Ἱ «λῶς γε σὺ, ὦ Ἵππία, νομίζων τε καὶ διανοούμενος, ὡς ἔμοιγε δοκεῖς. συμμαρτυρῆσαι δέ σοι ἔχω ὅτι ἀληδῆ λέγεις" καὶ τῷ ὄντι ὑμῶν ἐπιδέδωκεν ἡ τέχνη πρὸς τὸ καὶ τὰ δημόσια πράττειν δύνασϑαι μετὰ τῶν ἰδίων. Τοργίας τε γὰρ οὗτος ὃ Λεοντῖνος σοφιςὴς δεῦρο ἀφίκετο. . δημοσίῳ οἴκοῦδεν πρεσβεύων, ὡς ἱκωνώτατος ὧν Λεοντίνων τὰ κοινῶ πρᾶττε εἰν καὶ ἔν τὲ τῷ δήμῳ ἔδοξεν ἄριςα εἰπεῖν, καὶ ἰδίῳ ἐπιδείξεις ᾿ ποιούμενος, καὶ συνὼν τοῖς νέοις, χρήματα πολλὰ εἰργάσατο καὶ ἔλαβεν ἐκ τῆσδε τῆς πόλεως. εἰ δὲ βού- λει, ὃ ἡμέτερος ἑταῖρος Τ]ρόδικος οὗτος πολλάκις μὲν καὶ ἄλλοτε δημοσίῳ ἀφίκετο, ἀτὰρ τατελευταῖα ἔναγχος ἄφι-

sio

ic

9

vobis iure irrideretur : quemadmodum ipfum Daedalum fcul- ptores aiunt , fi tevivifcens talia fabricaret , qualia quondam, ex quibus fibi gloriam comparavit, ridiculum fore. Hip. Sic fe res habet, ut ais, o Socrates. verumtamen prifcos homines praeferre femper recentioribus confüevi, ut & viventium invidiam , & defunctorum indignationem vitarem. So. Pro- be, o Hippia, & fentire & loqui mihi videris. ego quoque teftari poffum, te vera loqui. nam revera veftra facultas adau- Ga eft, quae cum privatis obire etiam publica poteft. Gor- gias fiquidem hic, Leontinus Sophiíta , huc patriae fuae legatus venit , utpote qui effet ad tra&tanda ifta publica munera Leon- ünorum omnium praeftantifmus : is & ad populum con- cionari praeclare iudicatus eft, & privatim difputando, ὃς cum iuvenibus converfando, magnum quaeftum fecit , cepit- que ex hac urbe. quin etiam, fi audire vis, amicus nofter Prodicus & faepe alias publicis muneribus fun&us eft, &

HIPPIAS MAIO R. ;

κόμενος δημοσίᾳ ἐκ Κέω, λέγων T ἐν τῇ βουλῇ πᾶνυ εὐδο- κίμησε, καὶ ἰδίᾳ ἐπιδείξεις ποιούμενος, καὶ τοῖς νέοις συνὼν, χρήματα ἔλαβε ϑαυμαςὰ ὅσα. τῶν δὲ παλαιῶν ἐκείνων οὐ- δεὶς πώποτε ἠξίωσεν ἀργύριον. μισδὸν πράξασσαι, οὐδ᾽ ἐπι- δείξεις ποιήσασϑαι ἐν παντοδαποῖς ἀνβώποις τῆς ἑαυτοῦ σο- ἃ, φίας. οὕτως ἦσαν εὐήϑεις, καὶ ἐλελήϑει αὐτοὺς ἀργύριον ὡς πολλοῦ ἄξιον εἴη. τούτων δ᾽ ἑκάτερος πλέον ἀργυρίου ἀπὸ σοφίας εἴργαςαι, ἢ ἄλλος δημιουργὸς ἀφ᾽ ἧστινος τέχνης" καὶ ἔτι πρότερος τούτων llowrayópac. ΠΠ|. Οὐδὲν γὰρ, ὦ Σώκρατες, oleo, τῶν καλῶν περὶ τοῦτο. εἰ γὰρ εἰδείης ὅσον ἀργύριον εἴργασμαι ἐγὼ, δαυμάσαις ἄν. καὶ τὰ μὲν ἄλλω ἐῶ" ἀφικόμενος δέ ποτε εἰς Σικελίαν, Πρωταγόρου αὐτόδι ἐπιδημοῦντος καὶ εὐδοκιμοῦντος, καὶ πρεσβυτέρου ὄντος, καὶ e. πολὺ γεώτερος ὧν, ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πάνυ πλέον ἢ πεντήκοντα. καὶ ἑκατὸν μνᾶς εἰργασάμην" καὶ ἐξ ἑνός γε χωρίου πόνυ σμικροῦ, Ἰνυκοῦ, πλέον ἢ εἴκοσι μνᾶς. καὶ τοῦτο ἐλϑὼν οἵ- καὸε φέρων τῷ πατρὶ ἔδωκα ὥστε ἐκεῖνον καὶ τοὺς ἄλλους

nuper ex Ceo infula publice veniens, cum in confilio dixif- fet , íummopere probatus e(t: & privatim fui fpecimen prae- . bens, iuvenefque erudiens , pecunias innumeras eft lucratus. E. prifcis autem illis nullus unquam voluit argenti mercedem fequi, aut propriam fapientiam in coetu diverforum homi- num oftentare: adeo inepti & imperiti erant, eofque , quanti apfenturi fit, latebat. Sed uterque illorum , quos modo retu- hi , plus argenti fapientia fua, quam alius quivis artifex ex qua- libet arte cumulavit: idemque Protagoras ante illos effecit. Hip. Nihil, o Socrates, egregium hac in re nofti. nam fi videres, quantum ego "argenti lucratus füm , mirareris. Mitto alia. verum in Siciliam quandoque profectus, ubi tunc Pro- tagoras habitabat, fummoque in honore habebatur , me fe- nior, ego multo quam ille iunior brevi plus quam centum ὅς quinquaginta minas collegi, & ex regione quadam angufta , Inyca nomine, plus quam minas viginti: cumque domum rediiffem , patri dedi : quod quidem tam ille, quam reliqui ci

(1A 4

E, c0 UCOBEGVN QUI TM

πολίτας ϑαυμάζειν τε καὶ ἐκπεπλῆ a Sou. καὶ σχεδόν τι οἴμαι ἐμὲ πλείω χρήματα εἰργάσσαι ἢ ἄλλους σὺν δύο οὕστινας βούλει τῶν σοφιςῶν. ΣΏ. Ἰζαλόν γε, ὦ ἽἹππία, λέγεις καὶ

' μέγᾳ τεκμήριαν σοφίας τῆς τε σεαυτοῦ, καὶ τῶν νῶν ἀνθρώ.

πων, πρὸς τοὺς ἀρχαίδυς ὅσον διαφέρουσι. τῶν γὰρ προπάρν περὶ ᾿Αναξαγόρου λέγεται πολλὴ ἀμαδϑία κατὰ τὸν σὸν λό- “ον. τοὐναντίον γᾶρ ᾿Αγαξαγόρῳ φασὶ συμβῆναι 7 ἢ ὑμῖν. καταλειφπέντων γὰρ αὐτῷ πολλῶν χρημάτων καταμελῇ- co, καὶ ἀπολέσαι πάντα᾽ οὕτως αὐτὸν ἀνόητα σοφίζεσϑαι. λέγουσι δὲ καὶ περὶ ἄλλων τῶν παλαιῶν ἕτερα τοιαῦτα. τοῦ- τὸ μὲν οὖν μοι δοκεῖς καλὸν τεκμήριον ἀποφαίνειν περὶ σο- φίας τῶν νῦν πρὸς τοὺς προτέρους" καὶ πολλοῖς συνδοκεῖ, ὅτε τὸν σοφὸν, αὐτὸν αὑτῷ μάλιςα δεῖ σοφὸν εἶναι. τούτου δ᾽ ὅρος ἐςὶν ἄρω, ὃς ἂν πλεῖςον ἀργύριον ἐργάσηται. καὶ ταῦτα μὲν ἱκανῶς ἐχέτω" τόδε δέ μοι εἰπὲ, Σὺ αὐτὸς πόϑεν πλεῖ-

G9) ἀργύριον εἰργάσω τῶν πόλεων εἰς ἃς ἀφικνῇ: ἢ δῆλον ὅτι

ἐκ Λακεδαίμονος ; οὗπερ καὶ πλειξάκις ἀφῖξαι, MY. Οὐ μὰ

τὸν Δία, ὦ Σώκρατες. 23. Toe φῇς; ἀλλ᾽ ἐλάχιφον ; MT. ves, vehementer admirati funt, enimvero me plures ferme pecunias , quam duos alios fimul, quofcunque vis , Sophiftas congregaffe exiftimo. $o. O rem praeclaram! potiffimum , Hippia, id argumentum eft, quanto & tu & alii huius feculi veteres illos fuperatis. nam quanta eorum , qui ante Ánaxa- - gorae tempora fuerunt , infcitia videri poteft? cum ille, con- tra ac vobis contigit, amplum patrimonium cum accepiffet , neglexiffe diffipaffeque dicatur: adeo ftulte philofophatus eft : deque ceteris illorum temporum fapientibus alia quaedam hu- iufmodi tradunt. Quapropter optimam hanc attuliffe conie- Curam videris , quod fapientes noftri fuperioribus praeftant : mulique in hoc confentiunt, fapientem inprimis fibi ipfi fapere oportere. huius autem haec eft fumma, ut argentum plurimum acquiratur. Et de iis fatis. hoc autem mihi dicas , cum multas urbes adieris, ubinám potiffimum lucratus es? zum Lacedaemone , quo frequentius es profcQus? Hip. Non;

ἱ

t

|

HIPPIAS MAIOR. 9

Eo»: ὲν Γ᾿ οὖν τοπαράπαν πώποτε. ΣΏ. Τέρας λέγεις" καὶ v Ἱππία. καί μοι εἰπὲ πότερον Y) σοφία ἧ σὴ οὐχ

- eia τοὺς συνόντας αὐτῇ καὶ μανϑάνοντας εἰς ἀρετὴν [βὲλ-

C.

τίους ποιεῖν. 1Π. Kai πολύ γε, ὦ Σώκρατες. ΣΏ, ᾿Αλλὰ"

τοὺς μὲν ᾿Ινυκινῶν υἱεῖς οἷόστε ἤἧσδαω ἀμείνους mox, τοὺς δὲ Σπαρτιατῶν, ἠδυνάτεις; ILI. Π]Πολλοῦ γε δέω. ΣΏ, ᾿Αλ- AX δῆτα Σικελιῶται μὲν ἐπιδυμοῦσιν ἀμείνους γίγνεσδαι, Λακεδαιμόνιοι δ᾽ οὔ. 111. ]άντως που, ὦ Σώκρατες, καὶ Λακεδαιμόνιοι. 3X. "Ag! οὖν χρημάτων ἐνδείφε ἔφευγον τὸν σὴν ὁμιλίαν; ΤΠ. Οὐ δῆτα᾽ ἐπεὶ ἱκανὰ αὐτοῖς égi. ΣΏ, Τί àzT ἂν εἴη ὅτι ἐπιθυμοῦντες καὶ ἔχοντες χρήματα, καὶ σοῦ

δυναμένου τὰ μέγιςα αὐτοὺς ὠφελεῖν, οὐ πλήρη σὲ ἄργυ-

ρίου ἀπέπεμψαν; ἀλλ᾽ ἐκεῖνο, μῶν μὴ Λακεδαιμόνιοι σοῦ

" $^ Ἦ 2 N ε ὦ - D - - ᾿ βέλτιον ἂν παιδεύσειαν τοὺς αὑτῶν παῖδας ; ἢ τοῦτο φῶμεν

οὕτω; καὶ σὺ συγχωρεῖς ; III. Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν. Σ, [16τε- pov οὖν τοὺς νέους οὐχ οἷόστ᾽ ἧσδα πείθειν ἐν Λακεδαίμονι, ὡς σοὶ συνόντες πλέον ἂν εἰς ἀρετὴν ἐπιδιδοῖεν, ἢ τοῖς ἑχυ--

per Iovem, o Socrates. So. Quid ais? numquid minimum ? £p. Immo nihil penitus unquam. $o. Monflrum eft ὃς mira- bile, quod dicis, o Hippia: ac mihi dic , utrum fapienza tua illos, qui tecum verfantur, diícuntque, meliores ad virtutem efficere poffit, necne? Hip. Et maxime quidem. So. Num-

d.

e.

quid Inyciorum civium filios meliores reddere potuifti, filios -

autem Spartanorum minime? Zip. Abfit. So. An forte Si- culi meliores fieri. ftudent, Lacedaemones negligunt? Zip. Immo & Lacedaemones idem affectant. So. Num pecumarum defe&u tua coníuetudine caruerunt? 77;p. Nequaquam. fatis enim divites funt. So. Cum igitur fapientiam affe&arent, &

fuppeterent facultates, tuque illis fnagnas utilitates. afferre

poffes, cur non inde locupletiffimus redüfti? an forte ipfi Lacedaemones melius , quam tu, filios fuos erudiunt? Vis ita dicamus? ac tu confentis ? Zip. Nullo modo. 80. Utrum 1iu- venibus Lacedaemone períuadere non potuifti, ut tibi adhae- rentes magis proficerent ad virtutem , quam ft cum fuis vi-

10 PLATONIS

τῶν; ἣ τοὺς ἐκείνων πατέρας ἠδυνάτεις πείθειν ὅτι σοὶ χρὴ παραδιδόναι μῷλλον ἢ αὐτοὺς ἐπιμελεῖσδαι, εἴπέρ τι τῶν υἱῶν κήδονται; οὐ γάρ που ἐφϑόνουν γε τοῖς ἑαυτῶν παισὶν ὡς βελτίξους γενέσδαι. TII. Οὐκ οἶμαι ἔγωγε φδϑονεῖν. ΣΏ. ᾿Αλλὼ μὴν εὔνομός γ᾽ ἡ Λακεδαίμων. TIT. Πῶς γὰρ οὔ; ΣΩ),, Ἔν δέ γε ταῖς εὐνόμοις πόλεσι τιμιώτατον 9 ἀρετή. TH. Πάνυ γε. ΣΩ. Σὺ δὲ ταύτην παραδιδόναι ἄλλῳ κάλλις᾽ aspire» ἐπίςασαι. TI. Kai πολύ γε, ὦ Σώκρατες. Σ). Ὁ οὖν «dA ἐπιξάμενος ἱππικὴν παραδιδόναι, ἄρ᾽ οὐκ ἂν ἐν Θετταλίᾳ τῆς Ἑλλάδος μάλιςα τιμῶτο, καὶ zAtiex χρήματα λαμβάνοι; καὶ &AAOSL ὅπου τοῦτο σπουδάζοιτο ;

ΠῚ. Εἰκός γε. ΣΏ,. Ὁ δὴ δυνάμενος παραδιδόναι τὰ πλείξου.

ἄξια μαδήματα εἰς ἀρετὴν, οὐκ ἐν Λακεδαίμονι μάλιςα τιμήσεται, καὶ πλεῖςα ἐργάσεται χρήματα, ἂν βούληται, καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει ἥτις τῶν Ἑλληνίδων εὐνομεῖται; ἀλλ᾽ ἐν Σικελίᾳ, ὦ ἑταῖρε, οἴει μᾶλλον καὶ ἐν Ἰνυκῷ, ταῦτα πει- “ώμενα, ὦ Ἵππία. ἐὰν γὰρ σὺ κελεύῃς. πειςέον. IIT. Οὐ

xerint ὃ an parentes inducere non potuifli , ut tibi filios potius , quam diligentiae fuae , committerent , fi modo filiorum curam haberent ? neque enim adeo invidebant filis, ut optimos evadere nollent. Hip. Equidem invidiffe non arbitror. So. Numquid Lacedaemon bonis legibus inftituta eft? ZZip. Bonis profeGo. So.In civitatibus vero bonis legibus inftitutis virtus maxime omnium honoratur. Hip. Maxime quidem. So. Tu autem hanc aliis tradere , prae ceteris hominibus optime no- fti. Hip. Prorfas , o' Socrates. So. Qui facultatem equeftrem egregie docere poteft, nonne in Theffalia magis, quam in re- liqua Graecia, coleretur , lucrareturque plurimum, fimiliter- que & alibi , ubicunque haec ars in. pretio eft? Zrp. Confen- taneum id quidem. So. Quiergo potis eft praeclariffimis vir- tutis praeceptis iuvenes inflituere , cur non Lacedaemone fum- mopere honoretur , ibique innumeras affatim pecunias cumu- let, ac fimiliter-in quacunque civitate Graecorum virtus ma- ximi aeftimatur? At forte in Sicilia magis ὃς Inyca , putas,

HIPPIAS MAIO SR. II

γὰρ πάτριον, ὦ Σώκρατες, Λακεδαιμονίοις κινεῖν τοὺς vó- μους, οὐδὲ παρὰ τὰ εἰωδέτα παιδεύειν τοὺς υἱεῖς. ZXY. Toe λέγεις; Λακεδαιμονίοις οὐ πάτριον ὀρδῶς πράττειν, ἀλλ᾽ ἐξαμαρτάνειν; MI. Οὐκ ἂν φαίην ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. ΣΏ. Οὐκοῦν ὀρϑῶς ἂν πράττοιεν, βέλτιον ἀλλὰ μὴ χεῖρον παι- δεύοντες τοὺς νέους; III. ᾿᾿Ορϑῶς. ἀλλὼ ξενικὴν παίδευσιν οὐ νόμιμον αὐτοῖς παιδεύειν" ἐπεὶ, εὖ ἴσσι, εἴπέρ τις ἄλλος ἐκεῖ-- δὲν χρήματα ἔλαβε πώποτε ἐπὶ παιδεύσει, καὶ ἐμὲ ἂν λα-

βεῖν πολὺ μάλιςα. χαίρουσι γοῦν ἀκούοντες ἐμοῦ καὶ ἐπαϊ-

νοῦσιν᾽ ἀλλ᾽, ὃ λέγω, οὐ νόμος. ΣΏ. Νόμον δὲ λέγεις, ὦ Ἱππία, βλάβην πόλεως εἶναι, ἢ ὠφέλειαν; ILI. 'Τ δεται μὲν, οἴμαι, ὠφελείας. ἕνεκο" ἐνίοτε δὲ καὶ βλάπτει, ἐῶν κακῶς Ti34, ὃ νόμος. 2X). Τί δέ; οὐχ ὡς ἀγαδὸν μέγιςον πόλει τίθενται τὸν νόμον οἱ τιδέμενοι; καὶ ἄνεῳ τούτου μετὰ EO- γομίας ἀδύνατον οἰκεῖν ; {ΠΠ.᾿Αληϑῇ λέγεις. ΣΏ,. Ὅταν ἄρα Gao ἁμάρτωσιν οἱ ἐπιχειροῦντες τοὺς νόμους τιδέναι, γομίμου τε καὶ νόμου ἡμαρτήκασιν. ἢ πῶς λέγεις; 111. Τῷ

ifta credere debemus, Hippia. fi tu enim iufferis , credendum eft. Hip. Non eft, o Socrates, mos patrius Lacedaemoniis, mu- tare leges, aut praeter folita filios erudire. So. Quid ais ? La- cedaemonibus haud patrium eft, recte agere , fed aberrare ? Hip. ld haud ego afferuerim. So. Recte vero agerent, fi melius, non' fi deterius iuvenes erudirent ? p. Rede. ve- rum peregrinas difciplinas lex illorum non admittit. alioquin fi quis unquam alius ibi docendi gratia lucratus effet, fcito me plurimum fuiffe lucraturum. Laetantur ergo, cum me audiunt , laudantque : fed, ut dicebam , lex illorum peregri- na vetat. So. Legem, o Hippia, perniciem civitatis, an ía- lutem, vocas? Zip. Conftituitur , mea quidem fententia , utlitatis gratia lex: nonnunquam tamen obeít, fi male fi conftituta. $0. Nonne ut maximum quoddam civitati bonum legem conftituunt latores legum? legeque fublata , legitime in civitate vivere non poffumus? Zip. Vera loqueris. So. Quo- ties igitur a bono aberrant hi , qui leges ferre nituntur , ἃ le-

C,

p.

o ^C “Οὐ

εἰς

h.

ja PL ATION:JS

. μὲν ἀκριβεῖ λόγῳ, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἔχει" οὐ μέντοι εἰώ-

$017 &ySptorot ὀνομάζειν οὕτω. ΣΏ, Ἰ]ότερον, ὦ “Ἱππία, οἱ εἰδότες, ἢ οἱ μὴ εἰδότες ; III. Οἱ πολλοί. ΣΙ). Eici δ᾽ οὗτοι οἱ εἰδότες τἀλησὲς, οἱ πολλοί; MI. Οὐ δῆτα. Σῶ. ᾿Αλλὰ μήν που οἷγ᾽ εἰδότες, τὸ ὠφελιμώτερον τοῦ ἀνωφελεςέρου ᾿ νομιμώτερον ἡγοῦνται τῇ ἀληδείῳ πᾶσιν ἀνϑρώποις. ἦ οὗ συγχωρεῖς ; Ml. Nai συγχωρῶ ὅτι γε τῇ ἀληδείφ. 20. Οὐκοῦν ἐςί γε καὶ ἔχει οὕτως ὡς οἱ εἰδότες ἡγοῦνται ; 11]. Τ]άνυ γε. ΣΩ. Ἔςι δέ γε Λακεδαιμονίοις, ὡς σὺ Φὴς, ὠφϑ- λιμώτερον τὴν ὑπὸ σοῦ παίδευσιν, ξενικὴν οὔσαν, παιδεύε-

! σϑαι, μᾶλλον ἣ τὴν ἐπιχωρίαν. 111. Kai ἀληδῆ γε λέγω.

YQ. Kai γὰρ ὅτι τὰ ὠφελιμώτερα, γομιμώτερο, ἐςὶ, καὶ τοῦτο λέγεις, ὦ Ἱππία; lI. Eizoy γάρ. ΣΏ, Kor τὸν

εἴπερ τῷ ὄντι ὑπὸ σοῦ πλείω ὠφελησήσονται. 11]. ᾿Αλλὰ μὴν ὠφελησήσονται, ὦ Σώκρατες. 24. Ἰ]αρανομοῦσιν ἄρω Iac-

gitimo legeque difcedunt. Quid ad haec? Hip. Exa&a quidem ratione , fic fe res habet, o Socrates: non tamen fic homines nominare confueverunt. So, Utrum , o Hippia , fcientes, an ignorantes? Zip. Vulgus. $o. Qui verum cognofcunt , vul- gus funt? Hip. Nequaquam. So. At vero cognofcentes hi , quod utilius eft magis legitimum , quam quod inhtile, revera omnibus hominibus effe cenfent. nonne fateris? Zip. Fateor equidem, ita revera effe. So. An non ita eít , ut fcientes exi- füimant? ip. Proríus. So. Praeftat autem , ut tu ais, Lace- daemonios difciplina tua , licet peregrina , quam patria imbui. Hip. Et vera loquor. So. Quin etiam quaecunque utiliora funt, magis legitima funt. hoccine dicis, o Hippia? Hip. Dixi equidem. So. Ergo fecundum rationem tuam magis e lege eft, ut Lacedaemoniorum fili ab Hippia, quam a paren- tibus , doceantur : quandoquidem tu magis , quam illi , revera prodeffes. Hip. Prodeffem procul dubio, Socrates. $o. Contra legem igitur agunt Lacedaemonii, cum tibi filios fuos eru-

. "eee Ern

HIPPIAS MAIOR. (13

κεδαιμόνιοι, οὐ διδόντες σοὶ χρυσίον, καὶ ἐπιτρέποντες τοὺς οὑτῶν υἱεῖς. III. Συγχωρῶ ταῦτα. δοκεῖς γάρ μοι τὸν λό- γον πρὸς ἐμοῦ λέγειν καὶ οὐδέν μὲ δεῖ αὐτῷ ἐναντιοῦσδαι. EQ. Παρανόμους μὲν δὴ, ὦ ἑταῖρε, τοὺς Διάκωνας εὑρίσκο- μεν, καὶ ταῦτ᾽ εἰς τὰ μέγιςα, τοὺς γομιμωτώτους δοκοῦν- τας εἶναι. ἐπαινοῦσι δὲ δή σε πρὸς Sev, ὦ Ἱππία, καὶ χαί- pouciy ἀκούοντες ποῖα; 3] δῆλον δὴ ὅτι ἐκεῖνα ἃ σὺ κάλλιξα ἐπίξασαι; τὰ περὶ τὸ ἄςρά τε καὶ τὰ οὐρᾶνιω πάδη; TI. Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν ταῦτά γε οὐδ᾽ ἀνέχονται. Σ(). ᾿Αλλὰ περὶ γεωμετρίας τὶ χαίρουσιν ἀκούοντες , ILI. Οὐδαμῶς. ἐπεὶ οὐδ᾽ ἀριδμεῖν ἐκείνων γε, ὡς ἔπος εἰπεῖν, πολλοὶ ἐπίξανται. Σ 4),

- Πολλοῦ ἄρα. δέουσι περί γε λογισμῶν ἀνέχεσδαι coU ἐπι-

δεικνυμένου. IIT. Πολλοῦ μέντοι, νὴ Δία. 2. ᾿Αλλὼ δῆτα ἐκεῖνα ἃ σὺ ἀκριβέξατα émígo.oo ἀνπρώπων διαιρεῖν, περί τε γραμμάτων δυνάμεως καὶ συλλαβῶν καὶ ἁρμονιῶν καὶ ῥυὰ- μῶν; ΠῚ. Leg? ποίων, ὦ ᾿γαδὲ, ἁρμονιῶν «καὶ γραμμά- των; 2X1. ᾿Αλλὰ τίνα μήν ἐςιν ἃ ἡδέως σοῦ ἀκροῶνται καὶ

diendos, auri oblata mercede, non tradant. Πρ. Aíleutior equidem. .videris enim,pro me dicere. quamobrem repugua- re tibi non decer. So. Bonarum legum, o amice, exper- tes Laconas effe invenimus, & in rebus quidem maximis,

. cum tamen optimis legibus uti videantur. Te vero quando potiffimum laudant, Hippia , & quibus rebus audiendis prae-

cipue dele&tantur? an videlicet cum illa narras, quae ipfe egregie nofli, aftra coeleftefque progreffus? ZZ;p. Nullo mo- do haec fuftinent. 80. Num geometriae fermo illos oble&tat ? Hip. Minime omnium. nam multi admodum ex illis, ut ita dicam, ne numerare quidem fíciunt. So. Longe igitur abeít, ut ratiocinationes libenter audiant. Hip. Longe, per Iovem. $o. Numquid illa, quae tu acutiffime omnium hominum in- teligis , literarum fyllabarumque diftinctiones , rhythmorum harmoniarumque naturas? Z/;p. Quas , o bone vir, harmo- nias ac literas? $0. Ατ quae tandem iíta funt, quae audientes ilh Jaetantur, teque laudant? tu faltem referas, poítquam

(4o USE ATO MS

/

9 ^ 5 / , e) Ν 9 Ν 5 e up ἢ ἐπαινοῦσιν; αὐτός μοι εἰπέ ἐπειδὴ ἐγὼ οὐχ εὑρίσκω. MT. Ilepi τῶν γενῶν, ὦ Σώκρατες, τῶν τε ἡρώων καὶ τῶν ἂν-

ὡρώπων, καὶ τῶν κατοικήσεων, ὡς τοαρχαῖον ἐκτίσϑησαν' αἱ πόλεις, καὶ συλλήβδην πάσης τῆς ἀρχαιολογίας ἤἥδιςα..

ἀκροῶνται. ὥστ᾽ ἔγωγε δ αὐτοὺς ἠνάγκασμαι ἐκμεμιαδη- κέναι τε καὶ μεμελετηκέναι πάντα τὰ τοιαῦτα. 2X). Ναὶ μὰ Δία, ὦ Ἵππία, εὐτύχηκάς γε ὅτι γε ΛΔιακεδαιμόνιοι οὐ

χαίρουσιν ἄν τις αὐτοῖς ἀπὸ Σόλωνος τοὺς ἄρχοντας τοὺς ἡμετέρους καταλέγῃ εἰ δὲ μὴ, πράγματ᾽ ἂν εἶχες Eua

ϑάνων. II. HéSev, ὦ Σώκρατες; ἅπαξ ἀκούσας πεντήκον- τῶ ὀνόματα, ἀπομνημονεύσω. 2. ᾿Αληϑῇ λέγεις. ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐκ ἐνενόησα ὅτι τὸ μνημονικὸν ἔχεις. ὥστ᾽ ἐννοῶ ὅτι εἰκό- τως σοὶ χαίρουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ἅτε πολλὰ εἰδότι καὶ χρῶνται ὥσπερ ταῖς πρεσβύτισιν οἱ παῖδες πρὸς τὸ ἡδέως μυ- σολογῆσαι. III. Kad ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατες, περί γε ἐπι- τηδευμάτών καλῶν καὶ ἔναγχος αὐτόθι εὐδοκίμησα διεξιὼν, & χρὴ τὸν νέον ἐπιτηδεύειν. ἔςι γάρ μοι περὶ αὐτῶν πάγκα- Aog λόγος συγκείμενος, καὶ ἄλλως εὖ διακείμενος καὶ τοῖς

ego invenire non poffum. Zip. Stirpem heroum atque ho-

"minum, & habitationes, ut urbes quondam exftruclae fint , ac

fummatim omnem antiquitatis hiftoriam attente audiunt. Quocirca illorum caufa edifcere, meditarique huius generis

.omnia coactus fum. So. Quam bene tecum actum eft, o

Hippia, quod Lacedaemonii molefte ferant, fi quis noftros

principes incipiens a Solone recenfeat. atu eorum no-

minibus edifcendis fatigari te oportuiffet. Hip. Quid fatigari ,

Socrates? femel audiens quinquaginta nomina , memoriter re- petam. $0. Áin' vero? fed ego te memoria pollere non ad- verteram, Quapropter Lacedaemonios te merito deleGari,- tanquam multarum rerum perito , iam intelligo , teque perinde uti, ac aniculis pueri, ad confabulandi iucunditatem, Zip. Per lovem, o Socrates, nuper ibidem de pulchris ftudiis, quibus incumbere iuvenem decet, differens admirationi fui, Exflat enim de iis a me compofita is ducc quaedam oratio,

; HIPPIAS MAIOR. i;

à 1

᾿ ὀνόμασι. πρόσχυμα δέ μοι ἐςὶ καὶ ἀρχὴ τοιάδέ τις τοῦ λό“

" vov "Ez ἡ Τροία ἥλω, λέγει ὃ λόγος ὅτι Νεοπτόλε βοὸς ἹΝέςορα ὃ ἔροιτο ποῖά ἐςι καλὰ ἐπιτηδεύματα, ἃ ἂν τις ἐπιτή- b. δεύσας νέος ὧν εὐδοκιμώτατος γένοιτο. μετὰ ταῦτα δὴ λέ- y/u» ἐςὶν ó INéewe καὶ ὑποτιδϑέμενος αὐτῷ πάμπολλωνόμι- μα καὶ πάγκαλα. τοῦτον δὴ καὶ ἐκεῖ ἐπεδειξάμην, καὶ Ev-

. Sae μέλλω ἐπιδεικνύναι εἰς τρίτην ἡμέραν, ἐν τῷ Φειδοςρά- του διδασκαλείῳ᾽ καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ἄξια ἀκοῆς. ἐδεήϑη γάρ μου Ἐὔδικος ὁ ᾿Απημάντου. ἀλλ᾽ ὅπως παρέσῃ καὶ αὐ- τὸς, καὶ ἄλλους ἄξεις, οἵτινες ἱκανοὶ ἀκούσαντες κρῖναι τὰ c. λεγόμενα. ΣΏ. ᾿Αλλὰ ταῦτ᾽ ἔςαι, ἂν σεὸς ἐδέλῃ, ὦ Ἱππία: γυνὶ μέντοι βραχύ τι μοὶ περὶ αὐτοῦ ἀπόκριναι. καὶ γάρ με εἰς καλὸν ὑπέμνησας. ἔναγχος γάρ τις, ὦ ἄριςΞ, εἰς ἀπο- ρίαν μὲ κατέβαλεν ἐν λόγοις τισί τὰ “μὲν ψέγοντα, ὡς αἰσχρά" τὰ δ᾽ ἐπαινοῦντα, ὡς καλά" οὕτω πως ἐρόμενος, καὶ μάλα ὑβριςικῶς" 11όδεν δέ μοι σὺ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ocioSa ὁποῖα καλὰ καὶ αἰσχρά; ἐπεὶ φέρε ἔχοις ἂν εἰπεῖν τί ἐς! d.

quae praecipua verborum elegantia pollet. forma vero & principium orationis eiufmodi eft: Capta , inquit oratio, Tro- ia, Neoptolemus Neftorem interrogavit , quae pulcherrima | elei ftudia, quibus incumbens iuvenis, vir illuftris evadat.

Cui vefpondess Neftor, multa & pulchra praecepta recenfet.

. Hanc equidem orationem ibi oftendi , & hic quoque tertio abhinc die in Phidoflrati ludo , atque infuper alia multa au- ditu digna, oftenfurus fum. Eudicus enim, Apemanti filius, me rogavit, Quare da operam, ut tu quoque adíis, & alios te- cum ducas, quicunque id genus dicta iudicare fciant. So. lta fiet, ἢ Deus voluerit, Hippia. in praefentia autem breve . quiddam de hoc ipfo refponde: nam opportune me admo- nuifti. nuper enim, o vir optime, cum in fermone quodam, alia ut pulchra laudarem, alia vituperarem ut turpia, hanc , quifpiam in medium dubitationem induxit , me valde contu- meliofe fic interrogans: Unde tu , Socrates, pulchra turpiave cognofcis? potefne , quid pulchrum fit, definire? Ego autem

€.

16 PLATONSS

τὸ καλόν; καὶ ἐγὼ διὼ τὴν ἐμὴν φαυλότητα ἠπορούμην TE

καὶ οὐκ εἶχον αὐτῷ κατὰ τρόπον ἀποκρίνασϑαι. ἀπιὼν οὖν

2 - / 5 - ] * 7 e , ἔκ τῆς συνουσίας, ἐμαυτῷ TS ὠργιζόμην καὶ ὠνείδιζον, καὶ ἡ

ἠπείλουν, ὑπότε πρῶτον ὑμῶν τῳ τῶν σοφῶν ἐντύχοιμι, ἀκούσας καὶ μασὼν καὶ ἐκμελετήσας, ἰέναι πάλιν ἐπὶ τὸν ἐρωτήσαντα, ἀναμαχούμενος τὸν λόγον. νῦν οὖν, ὃ λέγω,

εἰς καλὸν ἥκεις" καί μὲ δίδαξον ἱκανῶς, αὐτὸ τὸ καλὸν D,

τί ἐς καὶ πειρῷ μοι ὅτι μάλιςα ἀκριβῶς εἰπεῖν ἀποκρινό- ὑενος᾽ μὴ ἐξελεγ χϑεὶς τοδεύτερον αὖδις γέλωτα ὄφλω.

οἶσθα γὰρ δή που σαφῶς, καὶ σμικρόν που τοῦτ᾽ ἂν εἴη

μάδημα ὧν σὺ τῶν πολλῶν ἐπίςασαι. III. Σμικρὸν μέντοι, 7» Δί᾽, ὦ Σώκρατες, καὶ οὐδενὸς. ὄξιον, ὡς ἔπος εἰπεῖν. ΣΩ,. Ῥᾳδίως ἄρα μαθήσομαι καὶ οὐδείς με ἐξελέγξει ἔτι. ILL. Οὐδεὶς μέντοι. φαῦλον γὼρ ἂν εἴη τὸ ἐμὸν πρᾶγμα καὶ

^ 84.

ἰδιωτικόν. ΣΩ, Ἐϊγε, νὴ τὴν Ἥραν, λέγεις, ὦ Ἱππία, εἰ χειρωσόμεσα τὸν ἄνδρα. Gre μή τι κωλύω μιμούμενος ἐγὼ ἐκεῖνον, ξὰν σοῦ ἀποκρινομένου ἀντιλαμβάνωμιαι τῶν λό-

ob ignaviam meam haefitavi , neque , quod accommodate re- Íponderem , habui, atque ex coetu hominum abiens, mihi ipfe iratus fum , ruditatemque meam vehementer accuíavi : ac minatus fum , cum mihi primum quempiam veftrüm , qui fapientiam profitemini, obvium haberem , cgnaturum me id. audire ac difcere , & diligenter praemeditatum , ad eum, qui rogaverat, reverti, ut rurfus eadem de re depugnem. Qua- propter nunc tu, ut dicebam, peropportune venifti. Doce, obíecro, me , quid ipfum pulchrum eft ; conare , inquam, di- ligentiffime omnem refpondendo rem aperire , ne iterum

redargutus irridear. nofti enim perípicue: idque exiguum .

quiddam eft e multis difciplinis , quas tu. calles. Εἶν, Exiguum, per Iovem, Socrates , & nullius , ut ita dicam , pretii, So. F'a- cile itaque. difcam ; neque nullus ulterius me refellet, Zip. Nullus certe. vile namque & rude ftudium meum effet. So. Per Iunonem, bene loqueris, Hippia, fi virum illum capia- mus, verum tibi impedimento fum, imitatus illum , fi tibi τος

B

HIPPIAS MAIOR

γῶν, ἵνα ὅτι μάλιςα μὲ ἐκμελετήσῃς. σχεδὸν γάρ τι ἔμ- πειρὸς εἰμὶ τῶν ἀντιλήψεων. εἰ οὖν μή τι σοὶ διαφέρει, βούλομαι ἀντιλαμβάνεσδαι, ἵνα ἐῤῥωμενέξερον poo. TIT. ᾿Αλλ᾽ ἀντιλαμβάνου. καὶ γὰρ, ὃ νῦν δὴ εἶπον, οὐ μέγα ἐςὶ τὸ ἐρώτημα᾽ ἀλλὰ καὶ πολὺ τούτου χαλεπώτερον ἂν ἀπο- κρίνασϑαι ἐγώ σε διδάξαιμι, ὥστε μηδένα ἀν) ρώπων δύνα- σϑαι σὲ ἐξελέγχειν. ΣΏ, Φεῦ ὡς εὖ λέγεις. ἀλλ᾽ ἄγ᾽, ἐπει- δὴ καὶ σὺ κελεύεις, Φέρε ὅτι μάλιςα ἐκεῖνος γενόμενος, πει- ρῶμαί σε ἐρωτᾷν. εἰ γὰρ δὴ αὐτῷ τὸν λόγον τοῦτον ἐπιδεί- ξαις ὃν φὴς τὸν περὶ τῶν καλῶν ἐπιτηδευμάτων, ἀκούσας, ἐπειδὴ παύσαιο λέγων, ἔροιτο ἂν οὐ περὶ ἄλλου πρότερον ἣ περὶ τοῦ καλοῦ" ( ἔδος γάρ τι τοῦτ᾽ ἔχει!) καὶ εἴποι ἂν, Ὦ, ξένε Ἤλεϊε, ἀρ’ οὐ δικαιοσύνῃ δίκαιοι εἰσὶν οἱ δίκαιοι ; ᾿Αχόκριναι δὴ, ὦ Ἱππία, ὡς ἐκείνου ἐρωτῶντος. 11]. ' Azo- κρινοῦμαι ὅτι δικαιοσύνῃ. 2X. Οὐκοῦν ἐςί τι τοῦτο ἡ δικαιο- σύνη; 111. IHIcvu γε. ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ σοφίᾳ οἱ σοφοὶ εἰσὶ σοφοί; καὶ τῷ ἀγαδῷ πάντα τἀγαδὰ, ἀγαδά; MI. ἸΠῶς

fpondenti me opponam, ut me magis exerceas. ferme enim obiiciendi formas quoquo modo teneo. Si ergo nihil mole- ftum eft, opponam ego me tibi, ut vehementius firmiufque perdifcam. Z;p. Obiice, ut lübet. nam, ut modo dicebam, non ardua quaeítio eft : fed ad difficiliora te refpondere do- cerem, ut nemo te refellere poffit. So. O quam bene loque- . ris! at poftquam tu iubes, eius ipfe perfonam indutus, te . interrogare aggredior. 5i enim illi fermonem tuum de pulchris . difputantem officiis oftendiffes, cum primum finem dicendi fe- cifles , de nullo alio prius, quam de pulchro , quaefiffet. mos enim hic fuus: & in hunc modum interrogaffet : O Elienfis hofpes , nonne iuflitia iufti funt, quicunque iufti ? Refponde , quaefo , Hippia, tanquam percontante illo. Zip. luftitia pro- - fe&to. So. An non aliquid haec ipfa iuftitia eft? Zip. Pror- fus. So. Et fapientia fapientes funt, quicunque fapiunt? & bono fimiliter bona omnia , quae bona funt? Zip. Quid pro-

hibet? So. Sapientiam vero & bonum fecundum fe effe opor- Plat. Oper. Vol, XI.

C,

18 ΡῚ ΑἸΤΟΥΝ 5

' £0; XQ. Οὖσί ye τισὶ τούτοις. οὐ γὰρ δή που μὴ οὖσί γε, sd Οὖσι μέντοι. 20.7 Ae οὖν οὐ καὶ τὰ καλὰ πάντα, τῷ χαλῷ ἔςξι καλά; lll. Ναὶ, τῷ καλῷ. ΣΏΩ, Ὄντι γέ τινι τούτῳ. lll. Ὄντι ἀλλὰ τί γὰρ μέλλει; XQ). Eizé δὴ, ὦ ξένε, φήσει, τί ἐςι τοῦτο τὸ καλόν; 11]. ᾿Αλλό τι 00V, ὦ Σώκρατες, ὁ τοῦτο ἐρωτῶν δεῖται πυδϑέσδαι ἢ τί ἐςι καλόν ; ZQ. Οὔ μοι δοκεῖ" ἀλλ᾽ ὅτι τί ἐξι τὸ καλὸν, ὦ Ἵππία, 111.

i2

. Koi τί διαφέρει τοῦτ᾽ ἐκείνου; ΣΩ,.. Οὐδέν σοι δοκεῖς, 11]. p ,

Οὐδὲν γὰρ διαφέρει. 2XY. ᾿Αλλὼ μέντοι δῆλον ὅτι σὺ κάλ- λιον olo3o ὅμως δὲ, ὦ ᾿᾽γαδὲ, ἄϑρει. ἐρωτῷ γάρ σε οὐ τί ἐξι καλόν, ἀλλ᾽ ὅ, τι ἐςὶ τὸ καλόν. MI. Μανϑάνω, ὦ yos.

5,5 ἃ - -— t£ b “ M 5 καὶ ἀποκρινοῦμιαί γε αὐτῷ ὅ, τι ἐςὶ τὸ καλόν" καὶ οὐ μή πο-.

, E) x E , $ ow |t τε ἐλεγ χϑῶ. ἔςι γάρ, ὦ Σώκρατες, εὖ ἴσδι, el δεῖ τὸ ἀλη- Sie λέγειν, παρδένος καλὴ, καλόν. ΣΏ,. Ἱζαλῶς γε, ὦ 1π- / Ν / ' 5*7 5 , 7! 7 * ἊΝ * πίω, νὴ τὸν ἹΚύνα, καὶ εὐδόξως ἀπεκρίνω. ἄλλοτι οὖν, ἂν ἐγὼ τοῦτο ἀποκρίνωμαι, τὸ ἐρωτώμενόν τε ἀποκεκριμένος ἔσο- μαι καὶ ὀρδῶς ; καὶ οὐ μὴ ἐλεγ χοῶ; ΠῚ, Τ]ῶς γὰρ ἂν, ὦ

tet. nam fi ipfa non effent, alia per illa nunquam talia fie- rent. Hip. Sic eft. So. Nonne & pulchra omnia ipfo pul- chro funt pulchra ? Zip. Pulchro certe. So. Eftne igitur ipfum pulchrum ? Zip. Eft procul dubio. fed quorfum ? So. Hic ille ftatim quaeret: Dic, hofpes, quid hoc ipfum pulchrum eft ? Hip. Num qui haec interrogat , audire aliud quaerit, quam quid fit pulchrum? $o. Non mihi videtur: fed aliüd quiddam eft ipfum pulchrum. Zip. Quid hoc ab illo differet? So. Ni- hilie tibi videtur? Zip. Nihil certe. non enim differt. So. Conflat autem, te melius noffe. confidera tamen: non quae res pulchra eft, ille petit, fed quid ipfum pulchrum eft, Zip. Tntelligo iam, o bone vir: & quod ipíum pulchrum eft, re- fpondebo adeo, ut nunquam redarguar. Si verum dicere opor- tet , Ícito , Socrates , virginem pulchram ipfum pulchrum effe. So. Praeclare, per Canem , o Hippia , & decore admodum re- fpondifb. numquid ergo, fi hoc refpondero , ad interrogata refponfum erit , & recte, neque refellar? Zip. Qua te ille ra-

HIPPIAS MAIOR. 19

1 ᾿ , 9 d . ῳ - | 7 Σώκρατες, GAey χϑείης 0 γε πᾶσι δοκεῖ, καὶ πάντες δοὶ μαρ- 9n 27:3 ͵ . 9 - /

τυρήδουσιν οἱ ἀκούοντες ὅτι ὀρδῶς λέγεις; Zl. δεν πᾶνυ [4 οὖν. φέρε δὴ, ὦ Ἱππία, πρὸς ἐμαυτὸν ἀναλάβω ὃ λέ- γεις. ὁ μὲν ἐρήσεταί μὲ οὑτωσί πως, Ἴϑι μοὶ, ὦ Σώκρατες, ἀπόκριναι ταῦτα πάντα ἃ φὴς καλὰ εἶναι, εἴτι éciv αὐτὸ τὸ καλὸν, ταῦτ᾽ ἂν εἴη καλά; ἐγὼ δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ πορϑές νος καλὴ, καλόν Ec. δι’ ὃ ταῦτ᾽ ἂν εἴν καλά. III. Orei οὖν ἔτι αὐτὸν ἐπιχειρήσειν σὲ ἐλέγχειν ὡς οὐ καλόν ἐςιν ὃ λέ- b, σεις; ἢ, ἐὰν ἐπιχε ἑιρήσῃ!, οὐ καταγξ éA«soy ἔσεσωσχι; 2.(). Ὅτι μὲν ἐπιχειρήσει, ὦ ϑαυμάσιε, εὖ oido el δ᾽ ἐπιχειρήσας 4) ΄ B ἂν ὧν «“ "AR 9 ως WW A 7 ἔςαι καταγέλαςος, αὐτὸ δείξει. ἃ μέντοι ἐρεῖ, ἐδέλω δοὶ λέ- ψειν. TI. Λέγε δή. ΣΩ,. Ὡς γλυκὺς εἶ, φήσεϊ, ὦ cia

PS 5 € M : 9 / e | 5 E τες. δήλειω δ᾽ ἵππος καλὴ, οὐ καλόν"; ἣν καὶ ὃ. δεὸς ἐν τῷ mpm ἐπήνεδε; τί φήσομεν, ὦ Yrzíx; ἄλχλό τι ἢ ἢ Φῦμεν καὶ τὴν ἵππον XXAXy εἶναι, τήνγε καλήν: πῶς yop ἂν τολ- €. μῷμεν ἔξαρνοι εἶναι, τὸ καλὸν μὴ καλὸν εἶναι; ILI. Αλγύῃ

^

λέγεις, ὦ Σώκρατες. ἐπεί τοῖγε καὶ 0p3üe αὐτὸ ὃ Se0c εἶπε,

tione corripiet , fi quod omnibus videtur, & de quo audientes finguli pro te teftabuntur, refponderis? So. Efto íane. fed mecum ipfe, o Hippia, quod dicis reputo. llle fiquidem ita |». percontabitur: Age , refponde mihi, o Socrates, haec omnia, ον quae pulchra dicuntur, fi quid ipfum pulchrum eft, per | ipfum funt pulchra? Ego autem refpondebo: Si DANH. vir- go,ipfum pulchrum eft, propter,quod haec pulchra fiunt. Hip. Putafne, illim te reprehendere ulterius aufurum ,. quafi non pulchrum fit , quod dicis? vel, fi forte aufus fuerit, non |. ab omnibus irrifum iri? So. Quod quidem audebit, o. vir |" mirifice, certo fcio: utrum vero aufus ridiculus evafurus fit , res ipfa oftendet. quae tamen ille mferet, tibi dicere cupio. Hip. Dic iam. So. Quam lepidus es, o Socrates! dicet. Pul- chra equa , nonne pulchrum? quam in oraculo Deus ipfe landavit. Quid ad haec, o Hippia? pulchram equam nonne |. pulchram eífe fatebimur ? nam. quo pado, quod pulchrum

eft, effe pulchrum negemus? ZZip. Vera narras, o Socrates: B2

— E E -

FS

AA LI

e

20 PLA TO. NX5

πάγκαλαι γὰρ mag. ἡμῖν ἵπποι γίγνονται. 22. Elev, φήσει δή; τί δέ; λύρα καλὴ, οὐ καλόν; φῶμεν, ὦ Ἱππία; MI. Ναί. XQ. Ege τοίνυν μετὰ τοῦτ᾽ ἐκεῖνος ( σχεδόν τι εὖ οἶδα, ἐκ τοῦ τρόπου τεκμαιρόμενος ) X βέλτιςε σὺ, τί δέ: χύτρα καλὴ, οὐ καλὸν ἄρα; 111. Ὦ, Σώκρατες, τίς δ᾽ ἐςὶν ὁ ἄνδρωπος; ὡς ἀπαίδευτός τις, ὃς οὕτω φαῦλα ὀνόματα ὀνομάζειν τολμᾷ ἐν σεμνῷ πράγματι. Σῷ. “Τοιοῦτός τις, ὦ Ἱππία, οὐ κομψὸς, ἀλλὰ συρφῳετός" οὐδὲν ἄλλο φροντίζων ἢ τὸ ἀληδές. ἀλλ᾽ ὅμως ἀποκριτέον τῷ ἀνδρί καὶ ἔγωγε προαποφαίνομαι εἴπερ ἡ χύτρα κεκεραμευμένη εἴη ὑπὸ ἀγα- SoU κεραμέως λεία καὶ ςρογγύλη, καὶ καλῶς ὠπτημένη" (οἷχι τῶν καλῶν χυτρῶν εἰσι τινὲς δίωτοι, τῶν EE χόας χω- μουσῶν, πάγκωλαι) εἰ τοιαύτην ἐρωτῴη χύτραν, καλὴν ὁμιος- λογητέον εἶναι. πῶς γὰρ ἂν φαῖμεν, καλὸν ὃν, μὴ καλὸν εἶναι; II. Οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες. 2XY. Οὐκοῦν καὶ χύτρα, φήσει, καλὴ, Καλόν ; ἀποκρίνου. TL. ᾿Αλλ᾽ οὕτως, ὦ Σώ-

κρατες, ἔχει, opua καλὸν μὲν καὶ τοῦτο σκεῦός ἐςι, καλῶς ὦ

re&e quippe Deus cecinit. pulcherrimae enim equae apud nos nafcuntur. So. Addet ille poft haec: Lyra pulchra , non- ne pulchrum ? Zip. lta. So. Quaeret iterum, (certus fum enim , ex eius moribus coniectutam faciens) O vir optime, pulchra olla , an non pulchrum ?* Hip. O Socrates , quis adeo rudis eft, ut in re feria tam vilia nomina mifceat? So. Ta- lis ille eft, o Hippia. non enim comtus urbanufque , fed for- didus, nihilque aliud praeter veritatem curans. attamen re- fpondendum illi eft, & ego praefabor. Si olla a bono figulo - fida fit laevis & rotunda , faifque cocta, quales funt ollae quaedam utrinque auritae atque perpulchrae, quae fex pati- nas capiunt : fi de tali , inquam, olla interroget , refpondendum, pulchram exfiftere. quomodo enim , quod pulchrum eft, non effe pulchrum afferemus? Zp. Nullo pa&o , o Socrates. So. An non & olla, rogabit , illa pulchra pulchrum ? refponde. Hip. Sic effe arbitror. pülchrum quoque vas hoc eft, cum ex arte cft fictum: fed totum hoc, fi cum equa & virgine,

HIPPIAS MAIO R.- 2.1

οἰργασμένον ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο οὐκ Ecw ἄξιον «ρίνειν ὡς

Ν er Ν N $5 AEN ὃν καλὸν, πρὸς ἵππον τε καὶ παρϑένον, καὶ τἄλλα TV TOC TOU

καλά. X). Ely. μανδάνω, ὦ Ἱππία, ὡς ἄρα χρὴ ἡμᾶς

- - / e ᾿' ᾿ ἀντιλέγειν πρὸς τὸν ταῦτα ἐρωτῶντα, Ἴδε, ὦ ἄνδρωπε,

ἀγνοεῖς, ὅτι τὸ τοῦ Ἡρακλείτου εὖ ἔχει, ὡς ἄρα πιδήκων ὃ κάλλιςος, αἰσχρὸς ἄλλῳ γένει συμβαλεῖν; καὶ χυτρῶν ἣ καλλίςη, αἰσχρὼ παρδένων γένει συμβάλλειν, ὥς φησιν Yr- πίας ὃ σοφός. οὐχ οὕτως, ὦ Ἱππία; 1Π|.1Π|ἄνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες, ὀρδῶς ἀπεκρίνω. 2X3." Axovs δή. pera τοῦτο γὰρ εὖ οἵδ᾽ ὅτι φήσει, Τί δὲ, Σώκρατες ; τὸ τῶν παρϑένων γένος ϑεῶν γένει ἄν τις συμβάλλῃ, οὐ ταυτὸν πείσεται ὅπερ τὸ τῶν χυτρῶν, τῷ τῶν παρϑένων συμβῳᾳλλόμενον, οὐχ ἡ χαλλίςη παρϑένος, αἰσχρὰ φανεῖται; ἢ οὐ καὶ ΤΙράκλειτος ταυτὸν τοῦτο λέγει, ὃν σὺ ἐπάγῃ; ὅτι ἀνδρώπων ὁ σοφώ- τάτος πρὸς δεὸν πίθηκος φανεῖται, καὶ σοφίφ καὶ κάλλει Ν -ὉὋ HI -" ε T ΄ c ΄ N ΄, καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν; ὁμολογήσομεν, Ἱππία, τὴν καλλί- ew παρδένον πρὸς Sev γένος αἰσχρὰν εἶναι; MI. Τίς γὰρ *l 5 / r3 ͵ E / - ὧν ἀντείποι γε τούτῳ, ὦ Σώκρατες 5 ΣΩ, ἊΑν τοίνυν ταῦτα

alifque fpeciofis omnibus comparetur , tali cognomento in- dignum eft. 5o. En, Hippia , iam intelligo, quid interroganti illi, qui petit, obiiciendum fit: O vir, ignoras, quam fcitum fit illud Heracliti , Speciofiffima fimiarum deformis eft, cum alio genere animalium comparata? nec non ollarum pulcher- rima turpis eft, fi cum virginum genere conferatur , ut fa- piens Hippias iudicavit. Nonne fic , Hippia ? Zip. Re&te fane, o Socrates , refpondifti. So. Audi. deinceps enim fcio fic in- feret: Quid fi quis genus virginum , o Socrates, cum Deo- rum genere conferat, nonne idem patietur , quod & olla col- lata cum virgine? an non formofifhma virginum deformis effe videbitur ? nonne Heraclitus, quem tu in teftimonium ad- duxifti , hoc idem tradit , hominem fcilicet fapientiffimum ad Deum fimiam apparere, quoad fapientiam , & formam, ὃς alia omnia? Confitebimur , Hippia, fpeciofiffimam virginem, «eum Deorum genere eomparatam, effe deformem ? Zip.

B 3

c

d

21 PIOAVI OOUNIDD

- Ld 7

* 7 'N . J, ὁμολογήσωμεν, γελάσεταί ηε καὶ ἐρεῖ, Ὦ, Σώχρατες, μέ- μήησαι οὖν ὅ, τι ἠρωτήθης y ᾿Ἑϊχωγε, φήσω, ὅτι αὐτὸ τὸ

M . ΚΣ » / , s M ^ καλὸν 0, TI ποτέ ἐςιν. Ererrat , φήσει, éporWaéie τὸ καλὸν,

ἀποκρίνῃ ὃ τυγχάνει ὃν, ὡς αὐτὸς Qe. οὐδὲν μᾶλλον κα-

λὸγ ἢ αἰσχρόν; "Eoms, φήσω; ἣ τί μοι συμβουλεύεις, ὦ Φίλε, φάναι; II. Τοῦτο ἔγωγε. ΣΏ. Kai δὴ πρός γε SeoUc ὅτι οὐ καλὸν τὸ ἀν; ρώπειον γένος, ἀληδῆ ἐρεῖ. εἰ δέ σε ἠρό- μήν, Φήσει, ἐξ ἀρχῆς τί ἐςι καλόν τε καὶ αἰσχρὸν, εἴ μοι ὅπερ νῦν ἀπεκρίνω, ἄρα οὐκ ἂν ὀρδῶς ἀπεκέκρισο; ἔτι δὲ καὶ δοκεῖ σοι αὐτὸ τὸ καλὸν, ὦ καὶ τὰ ἄλλα πάντα κοσμεῖ- τῶι, καὶ καλὰ φαίνεται, ἐπειδάν vto προσγένηται ἐκεῖνο τὸ εἶδος, τοῦτ᾽ εἶναι παρδένος, ἢ ἵππος, 3| λύρα; MI. ᾿Αλλὰ μέντοι, ὦ Σώκρατες, εἰ τοῦτό γε ζητεῖ, πάντων ῥᾷςον ἄπο- πρίνασσαι αὐτῷ τί ἐςι τὸ καλὸν, ὦ καὶ τἄλλα πάντα κοσμεῖ ται, καὶ προσγενομένου αὐτοῦ, καλὰ φαίνεται. εὐγπέφατος

. οὖν ἐςιν ὁ ἄνϑρωπος, καὶ οὐδὲν ἐπαΐει περὶ καλῶν κτημάτων.

Quis huic, Socrates , contradixerit? So. Si haec admittamus 9 ridebit illico , & in hunc modum me iterum compellabit: Re- cordaris, Socrates, quid interrogatus fueris? At ego : Recordor equidem , me interrogatum fuiffe, quid ipfum pulchrum fit. Tum ille dicet ; Interrogatus , quid pulchrum fit , refpondes, quod non magis pulchrum, quam turpe, efTe contingit , ut tu ipfe fateris. Ita videri dicam? Dic , quidnam tu, amice, mihi refpondendum confulis? Hip. Hoc ipfum. So. Quin etiam , quod ad Deos genus hominum pulchrum minime fit , conce- det. Sin autem ab initio te, dicet ille, rogaffem , quid pulchrum turpeque fit, & tu mihi eadem , quae in praefentia, refpon- diffes , num re&e refpondiffes? praeterea , num tibi ipfum pul- chrum , quo decorantur omnia , pulchraque apparent , quoties illa fpecies adeft, virgo videtur effe, vel equa, vel lyra? Hip. Si id ille quaefiverit, Socrates , facillime refpondebitur , quid ipfum pulchrum fit, quo cetera omnia decorantur, cu- iufve praefentia pulchra videntur. Ineptiffimus nempe homo eft, nihilque praeclarae rei inducit. fi enim tu illi refponde-

^

HIPPLAS ΝΑ ΠΣ 5 53

ἐὰν γὰρ αὐτῷ ἀποκρίνῃ ὅτι τοῦτ᾽ ἐςὶν ὃ ἐρωτᾷς τὸ καλὸν, ᾿ϑὐδὲν ἄλλο ἢ χρυσὸς, ἀπορήσει, καὶ οὐκ ἐπιχειρήσει σὲ ἐλέγ- χειν. ἴσμεν γάρ που πάντες ὅτι ὅπου ἂν τοῦτο προσγένηται, |» Xy πρότερον αἰσχρὸν φαίνηται, καλὸν φανεῖται, χρυσῷ γε κοσμηδέν. XX. "Απειρος εἶ τοῦ ἀνδρὸς, ὦ Ἱππία, ὡς σχέ- τλιός ἐςι, καὶ οὐδὲν ῥᾳδίως ἀποδεχόμενος. TIT. Τί οὖν τοῦ- | 70,0 Σώκρατες; τὸ γὰρ ὀρδῶς λεγόμενον ἀνάγκη αὐτῷ

ὠποδέχεσϑδαι ἢ, μὴ ἀποδεχομένῳ, καταγελάςῳ εἶναι. ΣΏ.

Καὶ μὲν δὴ ταύτην γε τὴν ἀπόκρισιν, ὦ pigs, οὐ μόνον οὐκ

ἀποδέξεται, ἀλλὼ πάνυ με καὶ τωδάσεται καὶ ἐρεῖ, , τε-΄

τυφωμένε σὺ, Φειδίαν οἴει κωκὸν εἶναι δημιουργόν ; Kal ἐγὼ, οἷαι, ἐρῶ ὅτι οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν. III. Koi ὀρδῶς γ᾽ ἐρεῖς, ὦ Σώκρατες. EX. Ὀρϑῶς μέντοι. τοιγάρτοι ἐκεῖνος, ἐπειδὰν ἐγὼ ὁμολογῶ duos) εἶναι δημιουργὸν τὸν Φειδίαν, Εΐτω, ᾿Φήσει, οἴει, τοῦτο τὸ καλὸν ὃ σὺ λέγεις, ἦγ νόει Φειδίας ; Koi ὀγὼ τί μάλιςα φήσω; Ὅτι, ἐρεῖ, τῆς ᾿Αϑηνᾶς τοὺς ὀφϑαλ- μοὺς οὐ χρυσοῦς ἐποίησεν, οὐδὲ τὸ ἄλλο πρόσωπον, οὐδὲ τοὺς | πόδας, οὐδὲ τὼς χεῖρας, (εἴπερ χρυσοῦν γε δὴ ὃν, κάλλιςον

ris , pulchrum ipfum , quod quaerit , nihil aliud effe , quam au-

rum , haefitabit profe&to, neque te confutare tentabit. con-

ftat enim apud omnes, cuicunque hoc adeft, licet turpe il- "lud antea vifum fuerit, pulchrum videri auro perorbatum.

So. Nefcis, Hippia, quam moleftus vir ille fit, quamve dit - ficile dicentibus affentiatur. Zip. Quid tum ?' quod recte di-

citur, concedat neceffe eft. hoc enim fi refpuerit, ludibrio . omnibus erit. So. Atqui reíponfionem hanc non modo non .. accipiet , fed acriter me mordebit. O inflate vir, dicet, Phi- :

᾿ diam rudem artificem putas? Et ego illi, ut arbitror, nullo

.. modo putare me dicam. Hip. Et recte quidem. $o. Re&e pro- . €ul dubio, poftquam veró peritum arti&cem Phidiam effe conceffero , haec infuper addet : Exiftimas, id, quod pulchrum

(^ vocas, Phidiam ignoraffe? At ego quid maxime dicam : Tum ille: Quoniam Minervae oculos non aureos fecit, neque reliquum vultum , neque pedes , neque — ( quandoqui-

2 4

b,

c.

ga

1 PLA' T)O ANGES

4) .

ἔμελλε Φαίνεσσαι.) ἀλλ᾽ ἐλεφάντινον. δῆλον ὅτι τοῦτο ὑπὸ

ἀμαδίας ἐξήμαρτεν ἀγνοῶν ὅτι χρυσὸς ἄρ᾽ ἐςὶν ὃ πάντα.

καλὰ ποιῶν, ὅπου ἂν προσγένηται. ταῦτα οὖν λέγοντα τί ἀποκρινώμεδα, ὦ Ἱππίας 111. Οὐδὲν χαλεπόν. ἐροῦμεν yate ὅτι ὀρδῶς ἐποίησε. καὶ γὰρ τὸ ἐλεφάντινον, οἶμαι, καλόν égi. ΣΏ, Τοῦ οὖν ἕνεκα, φήσει, οὐ καὶ τὰ μέσα τῶν ὀφπαλμῶν ἐλεφάντινα εἰργάσατο, ἀλλὰ λίδινω ; ὡς olóvr. ἣν ὁμοιότητα τοῦ λίϑου τῷ ἐλεφαντίνῳ ἐξευρών; Y) καὶ, ὁ λίδος ὃ καλὸς καλόν ἐςι, Φήσομεν, ὦ Ἵππία; liL. Φήσομέν τοι, ὅτῶν ve

» »

πρέπων $5. ΣΏ, Ὅταν δὲ μὴ πρέπων, αἰσχρὸν ὁμολογῶ, ἢ μή; 1Π. Ὁμολόψει, ὅτάν γε μὴ “πρέπῃ. 2X. Τί δὲ δή; ὁ ἐλέφας, καὶ ὁ χρυσὸς, φήσει, ὦ σοφὲ σὺ, οὐχ ὅταν μὲν πρέπῃ, καλὰ ποιεῖ φαίνεσδαι; ὅταν δὲ μὴ. αἰσχρά; ἔξαρνοι ἐσόμενα ἢ ὁμολογήσομεν αὐτὸ, ὀρδῶς λέγειν αὐτόν ; 11], ὋὉμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάςῳ, τοῦτο κα- λὸν ποιεῖ ἕκαςον. 2X0. Πότερον πρέπει, Φήσει, ὅτάν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν τὴν καλὴν, ἑψῇ ἔτνους κωλοῦ με- dem, fi aurea fuiffent , pulcherrima exftitiffent ) fed eburnea

reddidir. in quo certe propter infcitiam aberravit , cum igno- raret, aurum effe, cuius praefentia pulchra omnia fiunt , qui-

.bufcunque adhaeret. Quid illi haec dicenti refpondebimus , o

Hippia? Zip. Nihil arduum. recte enim feciffe fatebimur. nam eburneum quoque pulchrum eft. So. Sed ille: Cur non pupillas etiam oculorum eburneas fecit , fed lapideas , inye- niens, quoad fieri potuit, lapidis cum ebore fimilitudinem ? Num pulchrum lapidem , pulchrum effe, o Hippia , refpon- debimus? Zip. Immo certe, cum decens eft. So. Cum vero

non decens , turpe fatendum, necne ? Hip. Patendum fane,

cum minime decet. So. His adiiciet ille: O vir fapiens, ebur & aurum nonne , cum decent , pulchra omnia reddunt? contra vero, cum dedecent? Negabimufne , an fatebimur, eum recte dicere ? Zip. Fatebimur plane , quidquid aliquid . decet , pul- chrum illud efficere. So. Hic ille inferet: Utrum decet, pul. chrae ollae, de qua fupra diximus , ubi quis eam igni admo-

t m

HIPPIAS MAIOR. 5:

- ,

9i», χρυσῇ τορύνη αὐτῇ, ἣ συκίνη; 1Π. Ἡράκλεις, οἷον λέ-

γεὶς ὄνϑρωπον, ὦ Σώκρατες. οὐ βούλει μοὶ εἰπεῖν τίς ἐςιν ; ΣΏ. Οὐ γὰρ ἂν γνοίης εἰ σοι εἴποιμι τοὔνομα. 111, ᾿Αλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω ὅτι ἀμαθής τίς ἐςι. ΣΏ, ἹΜέρμερος πάνυ ἐςὶν, ὦ ἹἽπσπία᾽ ἀλλ᾽ ὅμως τί φήσομεν ; ποτέραν πρέ- z&y ταῖν τορύναιν τῷ ἔτνει καὶ τῇ χύτρᾳ; ἢ δηλονότι τὴν συκίνην ; εὐωδέξερον γάρ που τὸ ἔτνος ποιεῖ. καὶ ἅμα, ὦ ἑταῖρε, οὐκ ἂν συντρίψασα ἡμῖν τὴν χύτραν ἐκχέαι, τὸ ἔτγος, καὶ τὸ πῦρ ἀποσβέσειε, καὶ τοὺς μέλλοντας ἑςιᾶσδϑαι, ἄνευ ὄψου ἂν πάνυ γενναίου ποιήσειεν. ἡ δὲ χρυσῇ ἐκείνη πάντ᾽ ἂν ταῦτα ποιήσειεν" ὥστέ μοι δοκεῖ τὴν συκίνην ἡμᾶς μᾶλλον φάναι πρέπειν, 7) τὴν χρυσῆν" εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέ- γεις, TIL. Πρέπει μὲν γὰρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον᾽ οὐ μέντ᾽ ἂν ἔγωγε τῷ ἀνδρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην. 2X0. Ὀρδϑῶς γε, ὦ φίλε. σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνο- μάτων ἀναπίμπλασϑαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμιένῳ᾽ εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι

verit, plenam bonorum leguminum , auream tudeculam ad- dere, an ficulneam? Zip. Proh Hercules, qualem hominem narras! Non vis eius nomen proferre? So. Haud agnoíceres hominem, licet nomen audires. ZZ;ip. Verumtamen in prae- fentia indoctum illum effe cognofco. So, Curiofus nimium eft, o Hippia. Ceterum quid dicemus? utram potius;e duabus tudeculis legumini & ollae congruere ? an ficulneam ? fuavio- rem quippe fabarüm odorem praeftat; neque collidens fran- genfque ollam diffundet legumina, nec aqua ignem exftin- guet , neque convivas pretiofo privabit obíonio. contra vero aurea tudecula, omnia haec faciet. quamobrem videtur mihi ficulnea magis decere, quam aurea: nifi tu quippiam aliud dixeris. Z;p. Decet fane magis : quamvis ego cum ho- mine taha perquirenti minime difputarem. So. Probe nimi- rum, o amice. tibi enim talibus nominibus repleri non cone venit, cum tam fpeciofo amictu calceifque ornatus fis, & in- ter omnes Graecos fapientia polleas : me autem nihil prohi-

ς,

δ, BOBoeAUTOO NDS

τοῖς “Ἕλλησιν. ἀλλ᾽ ἐμοὶ οὐδὲν Tie qupestiaa πρὸς τὸν VY ἄνδρωπον. ἐμὲ οὖν πρρδίδασιε, καὶ ἐμὴν χάριν ἀποκρίνου. εἰ ἢ γὰρ δὴ πρέπει γε μᾶλλον 91 συκίνη τῆς χρυσῆς, φήσει ὃ ἄν- Spomos , ἄλλοτι καὶ καλλίων ἂν εἴν; 11]. ᾿Ἐπειδήπερ τὸ πρέ- πον, ὦ Σώκρατες, * XA MOV ὡμολόγησας εἶναι τοῦ μὴ πρέπον-

τος. C). "Ἄλλοτι ὁμολογῶμεν, ὦ Ἵππία, τὴν συκίνην καλ-

λίω τῆς χρυσῆς εἶναι; 1Π|. Βούλει σοὶ εἴπω, ὦ Σώκρατες, ὃ εἰπὼν εἶναι τὸ καλὸν, ᾿ ἀπαλλάξεις αὐτὸν τῶν πολλῶν λό- γων; 2X1. Πάνυ μὲν οὖν. μὴ μέντοι πρότερόν γε πρὶν ἄν μοι εἴπῃς ποτέραν ἀποκρίνωμαι οἷν ἄρτι ἔλεγον τοῖν τορύναιν, πρέπουσάν τε καὶ καλλίω εἶναι. 1Π1. ᾿Αλλ’, εἰ βούλει, αὐτῶ ἀπόκριναι, ὅτι ἡ ἐκ τῆς συκῆς εἰργ ἀσμένη. ΣΏ,. Λέγε δὴ νυνὶ ὃ ἄρτι ἔμελλες λέγειν. ταύτῃ μὲν γὰρ τῇ ἀποκρίσει $ ἂν φῶ τὸ καλὸν χρυσὸν εἶναι, οὐδὲν, ὡς ἔοικεν, μοὶ ἀναφανήσεται κάλλιον ὃν χρυσὸς, ἢ ξύλον σύκινον. τὸ δὲ νῦν τί ἂν λέγοις τὸ καλὸν εἶναι; TT. Ἔ γώ σοι ἐρῶ. ζητεῖν γάρ μοι δοκεῖς τοί-. οὔτόν τι τὸ καλὸν ἀποκρίνασϑαι, ὃ μηδέποτε αἰσχρὸν μηδα-

bet, quo minus cum illo verfer. me igitur ante erudias, mei- que gratia refpondere digneris. Ille namque fic deinde per- get: Si ficulnea decet magis, quam aurea , nonne pulchrior ? Hip. Quando quidem quod decet, o Socrates , pulchrius , quam quod dedecet, es confeffus. $o. Numquid , Hippia, confitendum, ficulneam pulchriorem effe, quam auream? Hip. Vistibi dicam , Socrates, quomodo pulchrum definiens , pro- lixis eum fermonibus alienabis? So. Quidni velim ? modo ta- men prius mihi dixeris, utram e duabus illis tudeculis decen- tiorem pulchrioremque exfiftere refpondendum fit. Hip. At- qui, fi vis, illam, quae ex ficu eft, pulchriorem effe refponde. So. Nunc iam dicas, quod paulo ante inceptabas. hac enim refponfione , qua ipfum pulchrum aurum effe aio , nihilo pul- chrius, ut arbitror, aurum , quam lignum ficulneum, appare- bit. Nunc denuo quid ipfum pulchrum afferis? Zip. Dicam equidem. requirere namque mihi videris tale quiddam pul- chrum refpondere, quod nunquam alicui turpe videri queat.

ΗΝ ΥΡΙΤΑΙΘ ὙΜΈΑΣΕΙΟ FR, 27

οὔ μηδενὶ φανεῖται. 3X. Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Ἵππία.. καὶ κα- λῶς γε νῦν ὑπολαμβάνεις. ἄκουε δή. πρὸς γὰρ τοῦτο, lOS , ἐάν τις ἔχῃ ὅ, τι ἀντείπῃ, φάναι ἐμὲ μηδ᾽ ὁτιοῦν ἐπαινεῖν. λέγε δὴ ὡς τάχιξςα πρὸς ϑεῶν. III. Λέγω τοίνυν, ἀεὶ καὶ παντὶ καὶ παντα χοῦ κάλλιςον εἶναι ἀνδρὶ πλουτοῦντι, ὑγιαί- γοντι, τικωμένῳ ὑπὸ τῶν Ἕ λλήνων, ἀφικομένῳ εἰς γῆρας, τοὺς αὑτοῦ γονέας τελευτήσαντας, καλῶς περιςείλαντι, ὑπὸ τῶν αὑτοῦ ἐκγόνων καλῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς ταφῆναι. YQ. ᾿Ιοὺ ἰοὺ, ὦ Ἱππία, ὡς δαυμασίως τε καὶ μεγάλως καὶ ἀξίως σχυτοῦ εἴργκας. καὶ νὴ τὴν “Ἥραν ἄγαμαι σοῦ, ὅτι μοὶ δο- κεῖς εὐνοϊκῶς καδόσον οἷόστ᾽ εἶ βοηγδεῖν. ἀλλὰ γὰρ τοῦ ἂν: δρὸς οὐ τυγχάνομεν" ἀλλ᾽ ἡμῶν δὴ νῦν καὶ πλεῖξον καταγε- λάσεται, εὖ 1031. 1Π1. ἸΠονηρόν γ᾽, ὦ Σώκρατες, γέλωτα. ὅταν γὰρ πρὸς ταῦτα ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅ, τι λέγῃ. γελᾷ δὲ, αὑτοῦ καταγελάσεται, καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς ἔςαι χαταγέλαςος. ΣΏ, Ἴσως οὕτως ἔχει. ἴσως μέντοι ἐπί γε ταύτῃ τῇ ἀποκρίσει, ὡς ἐγὼ μαντεύομαι, κινδυνεύσει οὐ μόνον μοῦ καταγελᾷν. III. ᾿Αλλὰ τί μήν; ΣΏ. Ὅτι, ἂν

So. Omnino, o Hippia, re&te nunc accipis. audi modo, & vide, fi quis contra hoc obiicere poffit, dicereque , nihil me laudare poffe. dic, per Deos, cito. Hip. Aio equidem, fem- per, apud quemlibet , & ubicunque pulcherrimum effe, ut ianus aliquis fit, dives , & honoratus inter Graecos , ufque ad fenectutem : & ficut parentes fuos defun&os egregio funere decoravit, fic a filiis fuis praeclare atque magnifice (epelia- tur..$o. Hui , hui, o Hippia , quam mirifice & excellenter , & ut te decet , dixifti. per Iunonem , valde te amo , quia mihi videris fumma cum benevolentia pro viribus auxiliari. Virum tamen illum nondum comprehendimus: fed nunc effufius nos, mihi crede , ridebit. Zip. lmprobum, o Socrates, rifum! cum enim nihil adverfus ifta proferre valeat, rideat autem , íe ipfum ridebit, praefentibufque omnibus ipfe ludibrio erit. So. Forte fic fe res habet. forte etiam ex hac refponíione , üt ego vaticinor, non folum illudere me audebit. Zip. Sed

e.

ς,

2$ PLAT'OmNWTS

τύχῃ βακτηρίαν ἔχων, ἂν μὴ ἐκφύγω φεύγων αὐτὸν, εὖ μάλα μοῦ ἐφικέσϑαι πειράσεται. 111. Ἰ]ὼς λέγεις; δεσπότης τὶς σοῦ ὃ ἄνϑρωπος ἐςί; καὶ τοῦτο ποιήσας οὐκ ἀχϑήσεται, καὶ δίκας ὀφλήσει; ἢ οὐκ ἔνδικος ὑμῖν ἣ πόλις ἐςὶν, ἀλλ᾽ ἐᾷ ἀδίκως τύπτειν ἀλλήλους τοὺς πολίτας ; ΣΏ,. Οὐδ᾽ ὁπωσ- τιοῦν ἐᾷ. III. Οὐκοῦν δώσει δίκην, ἀδίκως γέ σε τύπτων. 2X). OU μοι δοκεῖ, ὦ Ἵππία᾽ οὔκ, εἰ ταῦτά γε ἀποκριναί- puy ὠλλὰ δικαίως, ἔμοιγε δοκεῖ. TIT. Καὶ αὶ ἐμοὶ τοίνυν δο- κεῖ, ὦ Σώκρατες, ἐπειδή περ αὐτὸς ταῦτα οἶἷει. ΣΏ, Οὐκοῦν εἴπω σοὶ καὶ ἣ αὐτὸς οἴομαι δικαίως ἂν τύπτεσϑαι, ταῦτα ἀποκρινόμενος ; ἢ καὶ σύ μὲ ἄκριτον τυπτήσεις 5 7] δέξῃ λό- γον; ILI. Δεινὸν γὰρ ἂν εἴη, ὦ Σώκρατες, εἰ μὴ δεχοίμην. ἀλλὰ πῶς λέγεις ; ΣΏ.. Ey σοι ἐρῶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ γῦν δὴ. μιμούμενος ἐκεῖνον" ἵνα μὴ πρός σε λέγω ῥήματα οἷα ἐκεῖνος εἰς ἐμὲ ἐρεῖ, χαλεπά τε καὶ ἀλλόκοταϊ εὖ γὰρ ἴσδι, ἘΠ πέ μοι, φήσει, ὦ Σώκρατες, οἴει ἂν ἀδίκως πληγὰς λα- βεῖν, ὅστις δισύρωμβον τοσουτονὶ ἔσας οὕτως ἀμούσως, πο-

quidnam? So. Si forte baculum habuerit, neque ego fugiens eum effugero, praeclare me confequi conabitur. ZZ;p. Quid ais? an tuus ille dominus eft? & fi hoc fecerit, non vocabitur in crimen, ac dabit poenas? an iniufla veftra civitas, cae- dereque fe mutuo cives permittit? So. Nullo modo. Hip. Nonne igitur punietur, fi te iniuftle percufferit? So. Non in- iufle quidem , o Hippia, fi talia refponderem , fed iure mihi videtur. ZZ;p. Mihi quoque , quando quidem & tu haec pu- tas. 80, Vis tibi dicam, quam ob caufam me talia refpon- dentem verberibus dignum putem ? An tu me incognita caufa verberabis, vel rationem admittes ? ip. Grave hoc effet, o Socrates, fi non admitterem. fed qua ratione id ais? So. Dicam eodem modo, quo & paulo ante , imitatus illum, ne coram te verba, quibus ille mecum utitur, proferam , dura nimium ὃς abíurda, Nam fic me procul dubio alloquetur : Dic age, o Socrates, iniufte caedi illum cenfes, qui dithy- rambum tantum inconcinne pronuntians, tam procul a pro-

HIPRPIAS MAIOR 29

9 . - . ^ 5 λὺ ἀπῇσας ἀπὸ τοῦ ἐρωτήματος ; Tae δή; φράσω ἐγώ. Ὅ- πως; φήσει" οὐχ οἵόστ᾽ εἶ μεμινῇῆσδϑαι ὅτι τὸ καλὸν αὐτὸ ἠρώ- των, ὃ παντὶ ᾧ ἂν προσγένηται, ὑπάρχει ἐκείνῳ καλῷ εἶναι; n D N , δ. 3 ᾽ ' E. &. 7e " / καὶ Mq , καὶ ξύλῳ, καὶ ἀνπρώπῳ καὶ S69 , xod ἁπάσῃ πρά- £u, καὶ παντὶ ux Ti αὐτὸ γὰρ ἔγωγε, ὦ AvSpumE, / , -— t€ m t ,N »8/ e M / κάλλος ἐρωτῶ ὁ. τι $cU καὶ οὐδὲν σοι μᾶλλον γεγωνεῖν δύ- You, ἢ εἰ μοὶ παρεκάδϑησο Aog , καὶ οὗτος μυλίας, μήτε

, ὦτα μήτ᾽ ἐγκέφαλον ἔχων. εἰ οὖν φοβηδεὶς εἴποιμι ἐγὼ ἐπὶ

τούτους τάδε, ἄρα οὐκ ἂν ἄχδϑοιο, ὦ Ἵπτία ; ᾿Αλλὰ μέντοι τόδε τὸ καλὸν εἶναι Ἱππίας ἔφη. καίτοι ἐγὼ αὐτὸν ἠρώτων οὕτως ὥσπερ σὺ ἐμὲ, ὃ πᾶσι καλὸν καὶ αἰεί égi. Ἰ]ῶς οὖν Qc; οὐκ ἀχϑήσῃ ἂν εἴπω ταῦτα ; III. EO. γ᾽ οὖν οἴδα, ὦ Σώκρατες, ὅτι πᾶσι καλὸν τοῦτ᾽ ἐςὶν ὃ ἐγὼ εἶπον, καὶ δόξει. 20." H καὶ ἔςαι; φήσει" ἀεὶ γάρ που καλὸν τόγε καλόν. ILI. Πάνυ γε. £X). Οὐκοῦν καὶ ἦν; φήσει. II. Kai ἦν. ΣΩ. Ἢ καὶ τῷ ᾿Α χιλλεῖ, φήσει, ὁ ξένος ὁ ᾿Ηλεῖος ἔφη καλὸν εἶναι ὑςέρῳ τῶν προγόνων ταφῆναι, καὶ τῷ πάππῳ αὐτοῦ Αἰακῷ,

pofita quaeftione aberrarit? At ego , Quonam pa&o? interro- gabo. Tum ille: Quia non potes meminiffe , quaefitum fuiffe ipfum pulchrum ,. quod omnia , quibufcunque ineft, pulchra efficit , lapidem , lignum, hominem, Deum , actionem deni- que & difciplinam omnem. hoc ipfum, o vir, pulchrum quid fit, perquiro. tu vero non magis audifi me, quam fi lapis coram affediffet , & molaris quidem , nec aures , neque cerebrum habens. Quod fi ego perterritus, ad. haec ita re- fpondeam , num graviter feres, Hippia? Hip. Quonam mo- do. So. Sic, inquam. Hoc tamen Hippias pulchrum effe di- xit: quamvis ego illum , ut tu me nunc , interrogaffem , quod omnibus pulchrum femperque exfiftit. Quid ais? an. molefte

ο΄ . . . feres, fi haec dixero? Hip. Certo ício, o Socrates , quod

d.

e.

dixi, omnibus efle pulchrüm , & ita videbitur. So. An &-

erit? dicet ille. femper enim pulchrum, quod pulchrum. Hip. Omnino. $o. Nonne & erat? interrogabit. Hip. Ex erat. So. Ad haec ille; Et numquid Elienfis hofpes inquit Achill

10 »—BRBLATONIS

p. καὶ τοῖς ἄλλοις ὅσοι ἐκ δεῶν γεγόνασι, καὶ αὐτοῖς τοῖς δεοῖς 2, 14 III. Tí τοῦτο βάλλ᾽ ἐς poncaplo τοῦ ἀνδρώπου οὐδ᾽ εὔφη-

b. .

€

μα, ὦ Σώκρατες, ταῦτά γε τὰ ἐρωτήματα. 2. Τί δέ; τὸ ἐρωτωμένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν, οὐ πάνυ δύσ- φημον; 111. Ἴσως. ΣΏ,.. Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος, φήσει, ὃς παντὶ φὴς καὶ αἰεὶ καλὸν εἶναι, ὑπὸ μὲν τῶν ἐκγόνων ταφῇ- yai, τοὺς δὲ γονέας σάψαι. ἢ οὐχ εἷς τῶν ὁπάντων xal Ἡρακλῆς ἦν, καὶ οὃς νῦν δὴ ἐλέγομεν πάντες; Π|.᾿ Αλλ᾽ οὐ τοῖς δεοῖς ἔγωγε ἔλεγον. 2. Οὐδὲ τοῖς ἥρωσιν, ὡς ἔοι: κας. III. Οὐχ; ὅσοι γε ϑδεῶν παῖδες ἦσαν. ΣΏ. ÀAX ὅσοι μή; AM. ΠΙᾶνυ γε. EX... Οὐκοῦν, κατὰ τὸν σὸν αὖ λόγον,

ὡς φαίνεται, τῶν ἡρώων τῷ μὲν Τ᾿ αντάλῳ καὶ τῷ Δαρδάνῳ καὶ τῷ Ζήθῳ δεινόν τε καὶ ἀνόσιον καὶ αἰσχρόν de, Πέλοπι δὲ, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς οὕτω γεγονόσι,, καλόν. {Π1, "Epor δοκεῖ; 3X. Σοὶ τοίνυν δοκεῖ, φήσει, ὃ ἄρτι οὐκ Equos τὸ, σ“άψαντι τοὺς προγόνους ταφῆναι ὑπὸ τῶν ἐκγόνων, ἐνίοτε καὶ ἐνίοις αἱσχρὸν εἶναι. ἔτι δὲ μᾶλλον, ὡς ἔοϊκεν, ἀδύνατον.

pulchrum effe , poft genitores fuos fepultum effe? & avo 11-- lius Aeaco , aliifque, quicunque ex Diis nati funt , & ipfis denique Diis? Zip. In malam rem! quid hoc hominis? pro- fanae enim funt, o Socrates, huiufmodi quaefliones. So. . Quid vero? percontante alio haec afferere non' valde pro- Ὁ fanum ? Hip. Forfitan. So. Forte igitur tu is 65, ille dicet , qui yw ac femper pulchrum effe dicis, a filiis funere onótal

i, parentibus parentare. Àn non ex omnibus unus Hercules erat, alique, quos antea memoravimus ? Zip. Àt vero non Diis dicebam. So. Nec hereibus etiam, ut videris. Zip.

Non certe , quicunque Deorum filii fuerunt, So. Illis vero, qui

non Deorum? Zip. His ipfis. So. Ergo fecundum fermonem tuum , ex heroum numero Tantalo quidem ὃς Dardano atque Zetho grave, profanum & turpe eft: Pelopi vero, aliifque fimiliter genitis , pulchrum. ZZip. Ita mihi videtur. So. Ad haec ille: Tibi ergo videtur, quod in fuperioribus non dice- bas, fepelire parentes, a filis fepehri, quandoque & qui- .

ἃ

|

^. p RPNEN " E '

HIPPIAS MAFPO R. 31

πᾶσι τοῦτο γενέσδαι καὶ εἶναι καλόν. ὥστε τοῦτό γε, ὥσπερ καὶ τὰ ἔμπροσϑεν ἐκεῖνα, ἥ τὲ παρϑένος καὶ ἡ χύτρα, TO τὸν πέπονϑε. καίτοι γελοιοτέρως τοῖς μὲν ἐςι καλὸν, τοῖς δ᾽ οὐ καλόν. καὶ οὐδέπω καὶ τήμερον, φήσει, οἵἷόστ᾽ εἶ, ὦ Σώ-

χρατες, περὶ τοῦ καλοῦ ὅ,, τι écl, τὸ ἐρωτώμενον. ἀποκρίνα--,

63215 Ταῦτά μοι καὶ τὰ τοιαῦτα ὀνειδιεῖ δικαίως, ἐὰν αὐτῷ οὕτως ἀποκρίνωμαι. τὰ μὲν οὖν πολλὰ, ὦ Ἱππία, σχεδόν τι μοὶ οὕτω διαλέγεται ἐνίοτε δ᾽ ὥσπερ ἐλεήσας μου τὴν ἀπει- ρίαν καὶ ἀπαιδευσίαν, αὐτός μοι προβάλλει ἐρωτῶν εἰ τοιόνδε μοὶ δοκεῖ εἶναι τὸ καλὸν, ἢ καὶ περὶ ἄλλου ὅτου ἂν τύχοι πυνδανόμενος, καὶ περὶ οὗ ἂν λόγος ἧ. ILI. Ile τοῦτο λέ- σεις, ὦ Σώκρατες; Σ,. ᾿Εγώ σοι φράσω" ὮὮ, δαιμόνιε, φησὶ, Σώκρατες, τὰ μὲν τοιαῦτα ἀποκρινόμενος, καὶ οὕτω, παῦ- car (λίαν γὰρ εὐήδη τὲ καὶ εὐεξέλεγκτα ἐςὶν) ἀλλὰ τὸ τοιόνδε" σκόπει, εἴ σοι δοκεῖ καλὺν εἶναι, οὗ καὶ νῦν δὴ ἐπε- λαβόμεδα ἐν τῇ ἀποκρίσει, ἡνίκ᾽ ἔφαμεν τὸν χρυσὸν, οἷς μὲν πρέπει, καλὸν εἶναι, οἷς δὲ μὴ, οὔ καὶ τἄλλα δὴ πάν-

bufdam turpe contingere ; immo impoflibile effe , hoc omni- bus effe pulchrum. Quamobrem fimiliter hoc, atque fuperiora illa, fcilicet virgo & olla , habet : atque etiam ridicule magis, alis pulchrum eft, aliis minime. Quocirca. fic me ille corri- piet: Nondum hodie potes , o Socrates , quid ipfum , de quo quaeritur , pulchrum fit, exprimere ? Et merito me ita iurga- bit, dum fibi talia refpondebo. Talis eft, o Hippia , pluri- mum difputatio noftra. Quandoque vero, tanquam imperi- tian meam & inícitiam miferatus , ipfe mihi occurrit , inter- rogans, utrum tale quiddam pulchrum ipfum effe mihi videa- tur, vel de quovis alio difputetur, & de quo mentio fuerit. Hip. Quomodo id ais, o Socrates? $o. Dicam. O beate Socrates, inquit, ita refpondere talia define. inepta quippe

funt, & facile refelluntur. Sed adverte, num tale quiddam

ipfum pulchrum appareat, quod nos fupra tetigrimus, cum aurum diceremus , quibus decens eft, efle pulchrum ; contra , quibus minime: atque alia omnia , quibus ipfum decens eiuf-

DE

n

V9

32 REL A IJ)IN ES

το οἷς ἂν τοῦτο προσῇ. αὐτὸ δὴ τοῦτο τὸ πρέπον, καὶ τὴν Φύσιν αὐτοῦ τοῦ πρέποντος σκόπει εἰ τοῦτο TUy χάνει ὃν τὸ καλόν. ἐγὼ μὲν οὖν elo συμφάναι τὰ τοιαῦτα ἑκαςοτε. οὐ ydg ἔχω 0, τι λέγω. σοὶ δ᾽ οὖν δοκεῖ τὸ πρέπον, καλὸν εἶναι; III. Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες. ΣΏ,. Σκοπώμεδω μή πη΄ ἄρα ἐξαπατώμεδα. 11]. ᾿Αλλὰ χρὴ σκοπεῖν. 2. Ὅρα τοί- P. γυν. τὸ πρέπον ἄρω τοῦτο λέγομεν, ὃ παραγενόμενον ποιεῖ Ro ἕκαςα φαίνεσδαι καλὰ τούτων οἷς ἂν παρῇ; ἢ ὃ εἶναι ποιεῖ; ἣ οὐδέτερα τούτων ; 111. Ἑλμοιγε δοκεῖ. 2X). [Ἰότερα, ὃ ποιεῖ Φαίνεσδαι κωλὰ, ὥστέρ ye ἐπειδὰν ἱμᾶτια τὶς λάβῃ, ἢ ὕπο-

» 2

δήματα ὡρμόττοντω, κἀν ἢ γελοῖος, καλλίων Φαίνεται; οὐκοῦν εἴπερ καλλίω ποιεῖ φαίνεσδαι | ἐςι τὸ πρέπον, ἀπάτη τὶς ἂν ᾿εἴη περὶ τὸ καλὸν τὸ πρέπον; καὶ οὐκ ἂν εἴη τοῦτο ὃ ἡμεῖς ζητοῦμεν, ὦ Ἱππία; ἡμεῖς γάρ mou ἐκεῖνο ἐζητοῦμεν b.& πάντα τὰ καλὰ πράγματα, καλά igi ὥσπερ ᾧ πάντα «τὰ μεγάλα ἐςὶ μεγάλα, τῷ ὑπερέχοντι. τούτῳ yàg πάντα μεγάλα ict καὶ ἂν μὴ φαίνεται, ὑπερέχῃ δὲ, ἄνο ot αὖ- τοῖς μεγάλοις εἶναι. οὕτω δὴ φαμὲν καὶ τὸ καλὸν, Qo, καλὰ

que natura competit, pulchra fieri. Vide igitur , num. hoc ipfum pulchrum fit. Fgo autem iíta paffim concedere con- fuevi. nam quid obiiciam , non invenio, Tibi vero decorum , ipfum pulchrum effe videtur? Zp. Omnino , o Socrates. So. Caveamus, ne in aliquo decipiamur. Zip. Cavendum certe. So. Vide itaque , an decorum id vocamus, quod adveniens vi- deri pulchra fingula facit , quibus adeft, vel quod effe efficit, , vel ex iis neutrum ? Hip. Mihi quidem videtur. $o. Utrum quod apparere pulchra facit, perinde ac fi quis deformis, - ami&u calceifque decoris ornatus, pulchrior appareat? Non- ne fi decorum ea, quibus ineft , pulchriora , quam fint , videri faciat, deceptio quaedam circa pulchrum decorum eflet ; ne- que effet hoc , quod quaerimus , Hippia? Illud quippe quaefivi- mus , quo res omnes pulchrae, pulchrae funt : quemadmodum | omnia magna exceffu magna funt. haec enim omnia magna funt: atque etiamfi non videantur, excedant tamen, magua

HIPPIAS'MALO R. 33 πάντα Égly, ἄν τ᾽ οὖν φαίνηται, ἄν τε μὴ, τί ἂν εἴη. τὸ μὲν “ἂρ πρέπον οὐκ Gv. εἴη. καλλίω γὰρ ποιεῖ φαίνεσϑαι ἢ ἐςιν, ὡς ὁ σὸς λόγος. ola δ᾽ igi», οὐκ ἐᾷ φαίνεσδαι. τὸ δὲ ποιοῦν εἶναι καλοὶ, ὅπερ νῦν δὴ εἶπον, ἐάν τε φαίνηται, ἐάν τὲ μὴ, c. πειρατέον λέγειν τί ἐςι. τοῦτο γὰρ ζητοῦμεν, εἴπερ τὸ καλὸν ζητοῦμεν. TT. AAA τὸ πρέπον, ὦ Σώκρατες, καὶ εἶναι καὶ φαίνεσδαι ποιεῖ καλὰ παρόν. ΣΏ,. ᾿Αδύνατον ἄρα τῷ ὄντι καλὰ ὄντα μὴ φαίνεσϑαι καλὰ εἶναι, παρόντος ye τοῦ ποι- οὔντος φαίνεσσαι. YI. ᾿Αδύνατον. 2X1. Ὁμολογήσομεν οὖν τοῦτο, ὦ Ἱππία, πάντα τὰ τῷ ὃντι καλὰ καὶ νόμιμα καὶ ἐπιτἠδεύματα, καὶ δοξάζεσσαι καλὰ εἶναι καὶ Φφαίνεσϑαι ἀεὶ πᾶσιν; ἢ, πᾶν τοὐναντίον, ἀγνοεῖσδαι, καὶ πάντων μάλιξα d, ἔριν καὶ μάχην περὶ αὐτῶν εἶναι, καὶ ἰδίῳ ἑκάςοις, καὶ δηριο- σίῳ ταῖς πόλεσιν. Ill, Οὕτω μᾶλλον, ὦ Σώκρατες, ἀγνοεῖς: 5341. ΣΏ,. Οὐκ ἂν, el' γέ που τὸ φαίνεσδαι αὐτοῖς προσῆν. προσὴν δ᾽ ἂν εἴπερ τὸ πρέπον καλὸν ἦν, καὶ μὴ μόνον καλὰ ἐποίει εἶναι, ἀλλὰ καὶ φαίνεσϑαι. ὥστε τὸ πρέπον, εἰ μὲν τὸ

efle neceffe eft. Sic & pulchrum quaefivimus, quo pulchra funt omnia , five appareant, five non, quid effet? decorum quidem non eft : pulchriora enim , quam fint, videri facit , ut ipfe aiebas: qualia vero funt, videri non finit. Quod autem »pulchra effe facit, quemadmodum paulo ante dicebam, five appareant, five non, quid fit dicendum, hoc nempe - quaeritur, fi modo pulchrum quaeritur. ZZip. Atqui deco- rum, o Socrates, & effe & apparere pulchra, cum adeft , - efficit, So. Igitur impoffibile eft , quae revera pulchra íunt, non videri pulchra , dum adeít , quod videri facit. ZZip. Im- poffibile, So. Conftebimur hoc, o Hippia, omnia revera pulchre inftituta & ftudia exiftimari etiam pulchra ab homi- nibus? vel contra , ignorari , adeo ut de his homines priva- tim & publice acerrime pugnent? Hip. lgnorari potius, o . Socrates , arbitror. $o. Non tamen ignorarentur , fi , ut pul- — chra funt, ita pulchra etiam apparerent: apparerent autem,

-fi decorum pulchrum effet , neque effe folum, fed videri Plat. Oper. Vol, XI, : C

295

34 P.L ACT 'OANCES

καλὰ πριοῦν ἐςιν εἶναι, τὸ μὲν καλὸν ἂν εἴη ὃ ἡμεῖς ζητοῦ- μεν, οὐ μέντοι τό γε ποιοῦν QaíveaSaw εἰ δ᾽ αὖ τὸ φαίνε-

. σϑαι ποιοῦν igi τὸ πρέπον, οὐκ ἂν εἴη τὸ καλὸν ὃ ἡμεῖς ζη-

τοῦμεν. εἶναι γὰρ ἐκεῖνό ye ποιεῖ. φαίνεσϑσαι δὲ καὶ ποιεῖν * v] / Ν , »! / Ν n. uu 3 , 9

εἶναι οὐ μόνον καλὰ οὐκ ἄν ποτε δύναιτο τὸ αὐτὸ, ἀλλ᾽ οὐ- δὲ ἄλλο ὁτιοῦν. ἑλώμεδα δὴ πότερα δοκεῖ τὸ πρέπον εἶναι, τὸ Φαίνεσδαι καλὰ ποιοῦν, ἢ τὸ εἶναι, ILI. 'Tó φαίνεσϑαι, ἔμοι- γε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. Σί). Βαβαὶ, οἴχεται ἄρα ἡμᾶς διο;. πεφευγὸς, ὦ Ἵππία, τὸ καλὸν γνῶναι ὅ, τι ποτ᾽ égly' ἐπειδή ye τὸ πρέπον ἄλλό τι ἐφάνη ὃν ἢ καλόν. ILI. Ναὶ μὰ Δία,

- ὦ Σώκρατες, καὶ μάλα ἔμοιγε ἀτόπως. 2X. ᾿Αλλὰ μέντοι,

ὦ ἑταῖρε, μήπω γε ἀνῶμεν αὐτό. ἔτι γάρ mios ἐλπίδα ἔχω, ἐκφανγήσεσδσαι τί ποτ᾽ ἐςὶ τὸ καλόν. I1. Πάντως γε δή που, ὦ Σώκρατες. οὐδὲ γὰρ χαλεπόν ἐςιν εὑρεῖν. ἐγὼ μὲν οὖν οἶδ᾽ ὅτι, εἰ ὀλίγον χρόνον εἰς ἐρημίαν ἐλυὼν σκεψαίμην πρὸς ἐμαυτὸν, ἀκριβέξερον αὐτό σοι εἴποιμι τῆς ἁπάσης ἄκρι-

eias. Z).* A μὴ μέγα, ὦ Ἱππία, λέγε. ὁῤᾷς ὅσα πρόάγ-

etiam pulchra cogeret. Quamobrem, fi decorum eft, quod pul- chra facit effe, eft utique, quod quaerimus, pulchrum , non tamen id, quod videri cogit: fin autem videri dumtaxat de- corum.eflicit, nequaquam pulchrum ipfum eft, quod peti- mus. effe namque illud compellit. Apparere autem fimul & effe, neque pulchra , neque aliud quidquam efficere idem poteft. Eligamus iam, utrum decorum effe putemus , quod videri pulchra , ve! quod effe facit. Zip. Quod videri, o Socrates , arbitror. So. Papae , quam longe nos , Hippia , ipfius pulchri cognitio fugit, poftquam decorum aliud quiddam prae- ter ipfum pulchrum effe apparuit. Hip. Per lovem , o Socra- tes, mihi quidem abíurde nimium. So. Ceterum, o amice, nondum dimittamus, neque enim omnem abieci (ASA quid fit pulchrum inveniendi. Hip. Omnino fperandum, o Socra- tes, neque enim inventu difficile, mihi quippe confcius fum, quod ft paulifper fecedens apud me confiderarem , accuratius , quam ipfa accuratio eft, tibi id explicarem. So. Heu , ne alta

αἱ

HIPPIAXS'MA TIO R.

- ^ 4

V3

pora ἡμῖν ἤδη mAqÉG s Mu καὶ μὴ ὀργισδὲν ἡμῖν ἔτι μᾶλ-' λον ἀποδρᾷ. καίτοι οὐδὲν λέγω. σὺ μὲν γὰρ, οἶμαι, ῥᾳδίως Ὁ. αὐτὸ εὑρήσεις, ἐπειδὰν μόνος γένῃ. ἀλλὼ, πρὸς StGy , ἐμοῦ ἐναντίον αὐτὸ ἔξευρε, εἰ δὲ βούλει, ὥσπερ νῦν, ἐμοὶ συζήτει. "xal ἐὰν μὲν εὕρωμεν, κάλλιςα ἕξει" εἰ δὲ μὴ, ςέρξω, οἶμαι, ἐγὼ τῇ ἐμῇ τύχῃ σὺ δ᾽ ἀπελϑὼν ῥᾳδίως εὑρήσεις. καὶ ἐὼν γῦν εὕρωμεν, ἀμέλει οὐκ ὀχληρὸς ἔσομαί σοι, πυνδανόμενος ὅτι ἦν ἐκεῖνο ὃ κατὰ σαυτὸν ἐξεῦρες. νῦν δὲ ϑδέασαι αὐτὸ εἰ 501 δοκεῖ εἶναι τὸ καλόν. λέγω δὴ αὐτὸ εἶναι ἀλλὰ γὰρ ἐπι c. σχόζει, (μοὶ πάνυ προσέχων τὸν γοῦν, μὴ παραληρήσω. τοῦτο γὰρ δὴ Ec ἡμῖν καλὸν, ὃ ἂν χρήσιμον 5. εἶπον δὲ ἐκ τῶνδε ἐγνοούμενος. καλοὶ, Φαμὲν, οἱ ὀφσαλμοὶ εἰσὶν, οὐχ οἱ ἂν δο- tsi τοιοῦτοι εἶναι οἷοι μι) δυνατοὶ ὁρᾷν, ἀλλ᾽ ot ἂν δυνατοί τε καὶ χρήσιμοι πρὸς τὸ ἰδεῖν. ἦ γάρ; MI. Nod. ZG). Οὐκ- οὖν καὶ τὸ ὅλον σῶμα οὕτω λέγομεν καλὸν εἶναι, τὸ μὲν, πρὸς δρόμον, τὸ δὲ, πρὸς πάλην καὶ αὖ τὰ ζῶα πάντο, ἴπ- πον χαλὸν, καὶ ἀλεκτρυόνα, καὶ üpruyor καὶ τῶ σκεύη πᾶν- d, σα, καὶ τὰ ὀχήματα τά τε πεζὰ καὶ τὰ ἐν τῇ δαλάττῃ,

| dd voce dicas , o Hippia, ne indignetur, longiufque nos ef- | fugiat. non vides, quantum nos hactenus fatigaverit? verum . nihil dico. tu enim , cum folus eris , facile &€ tuto invenies.

| Sed age, per Deos , me praefente invenias : & , fi vis, ut ha- | &enus, ita deinceps una mecum perquire. fi inveniemus , | bene erit. fin minus, ego quidem mea forte contentus APER | tu vero, poftquam abieris, facile invenies. fi tamen nunc in- "veniamus, haud amplius tibi moleftus ero, quid tecum ipfe | excogitaveris , percontans. In praefentia vero confidera , num | ibi id pulchrum effe videatur. attende , obfecro , diligenter , ᾽πε delirem. Hoc utique pulchrum efto , quod utile eft. cuius ! quidem rei hinc maxime coniecturam éddo , quia pulchri ocu- ; Ii funt , non qui impotes videndi , fed qui apti & utiles ad vi- |, dendum. ZZip. Certe. So. Et univerfum corpus ita pulchrum |. dicimus, aliud ad curfum, aliud ad luctam. itemque animalia ;emnia , ut pulchrum equum, gallumque , & A m: & -€ 2

e.

36. T COP E ALT OSNEESS

πλοῖχ τε καὶ τριήρεις καὶ τά γε ὄργανα πάντα τά TS ὑπὸ τῇ μουσικῇ καὶ τὰ ὑπὸ ταῖς ἄλλαις τέχναις: εἰ δὲ βούλει,

A

τῶ ἐπιτηδεύματα καὶ τοὺς νόμους" σχεδόν τι πάντα ταῦτα,

καλὰ προσαγορεύομεν, τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἀποβλέποντες πρὸς ἕκαςον αὐτῶν ἥ πέφυκεν, 1 εἴογαςαι, ἣ κεῖται. τὸ μὲν χρή- σιμὸν, καὶ ἥ χρήσιμον, Καὶ πρὸς ὃ χρήσιμον, καὶ ὁπότε χρήσιμον, καλὸν φαμὲν εἶναι τὸ δὲ πάντη ἄχρηςον, xi- σχρόν. ἄρ᾽ οὖν οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ οὕτως, ὦ Ἵππία; 11]. μοι» γε. 2X). Ὀρϑῶς ἄρα νῦν λέγομεν ὅτι τυγχάνει παντὸς ὃν μᾶλλον καλὸν τὸ χρήσιμον. 111. Ὀρϑῶς μέντοι, ὦ Σιώϊρα- τες. 2). Οὐκοῦν τὸ δυνατὸν ἕκαςον ἀπεργάζεσδαι, εἰς ὅπερ δυνατὸν, εἰς τοῦτο καὶ χρήσιμον; τὸ δὲ ἀδύνατον, ἄχρητ cov; IIL Πάνυ γε. ΣΏ. Δύναμις μὲν ἄρα, καλὸν, ἀδυνῶ- μία δὲ, αἰσχρόν. YI. Σφόδρα γε. τὰ τε 00v ἄλλα, ὦ Σώ- κρᾶτες, μαρτυρεῖ ἡμῖν ὅτι τοῦτο οὕτως ἔχει, ἄταρ οὖν xad | τὰ πολιτικά. ἐν γὰρ τοῖς πολιτικοῖς τε καὶ τῇ αὑτοῦ πόλει, τὸ μὲν δυνατὸν εἶναι, πάντων xáAMgoy τὸ δὲ ἀδύνατον,

ναία omnia, atque vehicula, tum terreftria, tum maritima, naves, atque triremes : inftrumenta quoque omnia tam ad mu- | ficam, quam ad artes alias pertinentia : item , fi vis , ftudia at- que leges: fingula haec eadem ferme ratione pulchra voca- mus , refpicientes fcilicet , qua conditione unumquodque na- tum, vel fabricatum, vel locatum utile eft, & qua ratione f utile, & ad quid utile, & quando utile, pulchrum effe di- f centes: quod vero fecundum haec inutile, turpe. Àn non. idem tibi quoque videtur, o Hippia? Hip. Mihi vero. So. Probe igitur nunc diximus , prae ceteris omnibus quod utile eft ipfum , pulchrum effe. Z;p. Probe admodum , o Socrates, So. Nonne , quod efficere aliquid poteft , ad id utile eft, quod hoc effici poteft ? quod non poteft , inutile? Zip. Prorfus, So. Potentia ergo pulchrum , impotentia turpe. Zip. Maxime. | nam & alia nobis omnia fic effe teftantur, & civilia praeci- | pue: quoniam in civitate fua, atque republica potentem εἴπ fe, omnium eft pulcherrimum ; impotentem vero, turpiffi- |

HIPPIAS MAIOR. 3

πάντων αἴσχιςον. ΣΏ, ἘΠ λέγεις. ἄρ᾽ οὖν, πρὸς δεῶν, ὦ Ἵπ- πία, διὰ ταῦτα καὶ ἡ σοφία, πάντων κάλλιςον, ἡ δὲ (ux δία, πάντων ae xicov5 ITI. ᾿Αλλὰ τί οἴει, ὦ Σώκρατες; LED. Ἔχε δὴ ἠρέμα, ὦ φίλε ἑταῖρε ὡς φοβοῦμαι τί ποτ᾽ αὖ λέγομεν. 1Π. Τί δ᾽ αὖ φοβῇ. ὦ Σώκρατες ; ἐπεὶ νῦν γέ σοι ὃ λόγος παγκάλως προβέβηκε. ΣΏ,.. Βουλοίμην ἄν. ἀλλά μοι τόδε συνεπίσκεψαι, ἄρ᾽ ἄν τις τὶ ποιήσειεν, ὃ μήτ᾽ ἐπί- σάιτο, μήτε τοπωράπαν δύναιτο; lll. Οὐδαμῶς. πῶς γὰρ ἂν ὅγε μὴ δύναιτο; ΣΏ.. Οἱ οὖν ἐξαμαρτάνοντες, καὶ κακὼ ἐργαζόμενοί T& καὶ ποιοῦντες ἄκοντες, ἄλλοςι οὗτοι, εἰ μὴ ἐδύναντο ταῦτα ποιεῖν, οὐκ &J ποτε ἐποίουν; TII. Δῆλον δή. ΣΏ. ἸΑλλὼ μέντοι δυνάμει γε δύνανται οἱ δυνάμενοι. οὐ γάρ πω ἀδυναμίᾳ γε. MI. Οὐ δῆτα. ZO. Δύνανται δέ ys πάν- τὲς ποιεῖν οἱ ποιοῦντες, ἃ ποιοῦσι; 111. Ναί, ΣΩ; Καὶ axe δὲ 9€ πολὺ πλείω ποιοῦσιν ἢ Gy aSÀ. πάντες ἄνδρωποι; ἀρξό- μένοι ἐκ παίδων" καὶ ἐξαμαρτάνουσιν ἄκοντες. YI." Eet ταῦ- vx. ΣΏ. Τί οὖν; ταύτην τὴν δύναμιν, καὶ ταῦτα τὰ χρή-

mum. $o. Praeclare loqueris. fed numquid ob hanc ipíam rationem fapientia pulcherrimum omnium, infcitia contra , turpiffimum ? p. Tu vero quid puras, o Socrates? So, Quiefce parumper, o dulcis amice. nam de eo, quod dici- mus, fufpicor atque timeo. Hip. Quid metuis , Socrates? nonne fcite di&a haec funt? So. Velim equidem : fed mecum hoc ᾿ animadverte, utrum quis unquam, quod neque fcit, neque - poteft, efficiat. ZZip. Nequaquam. quo enim pacto, quod ne- quit, ageret? So. Qui delinquunt , & mala agunt, efficiunt- que imprudentes , fi haec non potuiffent , numquid egiflent? -Hip. Minime. $o. Αἵ vero potentia poffunt , quicunque pof- funt. non enim impotentia. Zip. Non certe. So. PofIunt au- 'tem omnes facere, quae faciunt? ZZip. Procul dubio. $o. Mala vero multo plura, quam bona, omnes homines flatim ab ineunte aetate per omnem vitam agunt, neque fponte delin- quunt. Zip. Vera loqueris, $o. Quid porro? hanc potentiam, atque haec utilia, quae ad malorum exfecutionem conducunt,

C 3

€

ἃ.

18 PEATONIYES

σιμα,, ἃ ἂν ἢ ἐπὶ τὸ κακόν τι py diea αι χρήσιμο;, ἄρα Φή- cops) ταῦτα εἶναι καλά; 7] πολλοῦ δεῖ; 1Π|. Πολλοῦ, ἔμοι- γε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. ΣΏ, Οὐκ ἄρα, ὦ Ἱππία, τὸ δυνατόν τε καὶ τὸ χρήσιμον, ἡμῖν,. ὡς. ἔοικεν, ἐςὶ τὸ καλόν. TIT,

"Ed» γε, ὦ Σώκρατες, ἀγαδὰ δύνηται, καὶ ἐπὶ τοιαῦτα

χρήσιμον 4. 2X. κεῖνο μὲν τοίνυν οἴχεται, τὸ δυνατόν τε καὶ χρήσιμον, ἁπλῶς εἶναι καλόν. ἀλλ᾽ ἄρα TOUT. ἦν ἐκεῖνο, ὦ Ἱππία, ὃ ἐβούλετο ἡμῶν ἡ ψυχὴ εἰπεῖν, ὅτι τὸ χρήσιμόν

ον ΝΣ X09: NU TENS 1S / - IM ME poc oU τε καὶ τὸ δυνατὸν ἐπὶ τὸ ἀγαδόν Ti ποιῆσαι, TOUT ἐςὶ τὸ κωλόν. TIL. "Eporys δοκεῖ. ΣΏ, ᾿Αλλὰ μὴν͵ τοῦτό γε ὠφέ- λιμόν ἐςιν, ἢ oU ; Π|. TIxvu γε. ΣΏ. Οὕτω δὴ καὶ τὰ καλὰ σωμῶᾶτα; καὶ τὰ καλὰ νόμιμα. καὶ ἡ σοφίω, καὶ ἃ νῦν δὴ

5» 7 “ ^ ^ el ^ ἐλέγομεν TOTO, καλά ἔςιν, ὅτι ὠφέλιμα. 111. Δῆλον ὅτι.

Zi, Τὸ ὠφέλιμον ἄρα ἔοικεν ἡμῖν εἶναι τὸ καλὸν, ὦ Ἱππία.

ΤΠ1. IIXvroe. δή που, ὦ Σώκρατες. XX. ᾿ἸΑλλῶ μὴν TÓwe |

ὠφέλιμον τὸ ποιοῦν, ἀγαδόν ἐςιν. HT. "Er γάρ. ΣΏ. "To ποιοῦ 069? ἐςὶν οὐκ. ἀλλό τι ἢ τὸ αἴτιον. ἦ γάρ; 111. Ov

τως. ΣΩ. Τοῦ ἀγαδοῦ ἄρα αἴτιόν ici τὸ καλόν, MT. Ez |

num pulchra vocabimus? an multum abeft? Zp. Multum, ut mihi videtur, o Socrates. 'So. Non ergo potens nobis & ute , ut videtur, ipfum pulchrum exfiftit. Zip. Immo, ft modo bona poffit, ad eaque conferat. So. Illud igitur repro- batum eft, quod potens & utile, fimpliciter. pulchrum | fit.

fed numquid hoc erat, o Hippia, ad quod animus. nofter |

refpiciebat ? ipfum fcilicet potens & utile ad bonum confi- ciendum, pulchrum effe. Zp. Mihi quidein videtur. So. Hoc

conducibile eft, an non ? Zip. Valde. So. Sic utique pulchra |

corpora, pulchra inftituta legum , & fapientia , & alia , quae

paulo ante retulimus, omnia ex eo pulchra funt, quo con- | ducibilia funt. Zzp. Conftat. So. Conducibile itaque ipfum |

nobis pulchram effe videtur. Zip. Maxime omnium. So. At- qui conducibile eft, quod bonum εἴποις, ZZp. Id ipfum. 5o.

Efficiens autem nihil aliud eft, quam caufa. nonne ? Hip. Sic.

eft. So. Ergo boni caufa pulchrum eft... Zip. Eft profeto. Sc.

/ *

HIPPIAS MAIOR . 39

ydo. ΣΩ. ᾿Αλλὰ μὴν τόγε αἴτιον, o Ἱππία, καὶ οὗ ἂν αἷ- τιον ἢ τὸ αἴτιον, ἄλλο ἐςίν. οὐ yg που τόγε αἴτιον, αἰτίου αἴτιφν ἂν εἴη. ὧδε δὲ σκόπει oU. TÓ αἴτιον ποιοῦν ἐφάνη; 1Π. Πάνυ γε. XQ. Οὐκοῦν ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος ποιεῖται οὐκ ἄλλό τι ἢ τὸ γιγνόμενον, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ποιοῦν; ILI. Ec: ταῦτα. ZG. Οὐκοῦν ἀλλό τι τὸ γιγνόμενον, ἄλλο δὲ τὸ ποιοῦν; MI. Na. XQ. Οὐκ ἄρα τόγ᾽ αἴτιον, αἴτιον αἰτίου ἐςὶν, ἀλλὰ τοῦ γι- yvopiyou ὑφ᾽ ἑχυτοῦ. 111. Πάνυ γε. 22). Εἰ ἄρα τὸ καλόν égty αἴτιον ἀγαδοῦ » γίγνοιτ᾽ ἂν ὑπὸ τοῦ καλοῦ τὸ ἀγαϑόν. καὶ διὰ τ ταῦτα, ὡς ἔοικε, σπουδάζομεν καὶ τὴν quin καὶ τἄλλα πάντα τὰ καλὰ, ὅτι τὸ ἔργον αὐτῶν καὶ τὸ ἔκγονον σπουδαςόν igi, τὸ ἀγαϑόν᾽ καὶ κινδυνεύει, ἐξ ὧν εὑρίσκομεν, πατρός τινος ἰδέα εἶναι τὸ καλὸν τοῦ ἀγαδοῦ. 1Π. Πάνυ

p» 299

d.

b.

μὲν οὖν. καλῶς γὰρ λέγεις, ὦ Σώκρατες. 2X). Οὐκοῦν καὶ

τόδε καλῶς λέγω, ὅτι οὔτε Ó πατὴρ, υἱός ἐςιν, οὔτε ὃ υἱὸς, πατήρ; 1Π]. Καλῶς μέντοι. ΣΏ, Οὐδέ γε τὸ αἴτιον, γιγνό- μένον ἐςίν᾽ οὐδὲ τὸ γιγνόμενον αὖ, αἴτιον. MI. ᾿ἈἊλληδῇ λέ- γεις. 2X). Μὰ Δία, ὦ ἄριςε, οὐδὲ ἄρο τὸ καλὸν, ἀγαϑόν Egi

Aliud vero eft caufa, aliud id , cuius caufa eft. neque enim caufa , ipfius caufae abus effe poteft. quod hinc maxime conie&are licet: Nonne caufam efhcientem effe confhitit ? Hip. Plane. So. Ab efficiente vero effe&um fit , non efficiens. Hip. Verum eft. So. Aliud efficiens, aliud. effectum. Zip. Aliud certe. So. Non ergo caufa ipfius caufa eft, fed eius, quod ab τρία efficitur. ZZip. Sic eft. So. Itaque, fi pulchrum boni caufa eft, a pulchro fit bonum : & ob hanc caufam, ut videtur , prudentiam aliaque pulchra omnia exoptamus, quia opus , quod ex his gignitur , id eft, bonum , exoptandum eft. unde per ea, quaeinvenimus , pulchrum ad bonum ideam pa- tris cuiufdam habere videtur. Zip. Ommino quidem. prae- clare enim loqueris. So. Nuin & hoc praeclare, quod neque pater filius eft, neque filius vicifim pater? Hp. Et hoc. So. Enimvero nec cauía effectum eft, nec effe&um caufa. Hp. Vera loqueris, $o. Per lovem, o vir Meme neque pui 4

Ὁ

40 . PLATONIS

οὐδὲ τὸ ἀγαδὸν, καλόν. 7) δοκεῖ σοι οἷόντε εἶναι, ἐκ τῶν εἰ- ργ μένων; ΤΠ. Οὐ μὼ τὸν Δία οὔ μοι φαίνεται. Σ(). ᾿Ἀρέ- σκοι οὖν ἡμῖν, καὶ ἐδέλοιμεν. ἂν λέγειν ὡς τὸ καλὸν, οὐκ ἀγαδὸν, οὐδὲ τὸ ἀγαδὸν, καλόν; III. Οὐ μὰ τὸν Δία οὐ. πάνυ μοὶ ἀρέσκει. ΣΏ, Nod μὰ τὸν Δία, ὦ Ἱππία, ἐμοὶ δέ, γε πάντων ἥκιςα ἀρέσκει ὧν εἰρήκαμεν λόγων. WI. "Eois γὰρ οὕτως. ΣΏ. ἹΚ νδυνεύει ἄρα ἡμῖν, οὐχ, ὥσπερ ἄρτι ἐφαί- yero , κάλλιςξος εἶναι τῶν λόγων, τὸ ὠφέλιμον καὶ τὸ χρή σιμόν τε καὶ τὸ δυνατὸν ἀγαδόν τι ποιεῖν, καλὸν εἶναι, οὐχ οὕτως ἔχειν, ἀλλ᾽, εἰ οἵἷόντ᾽ ἐςὶν, ἐκείνων εἶναι γελοιότερος τῶν πρώτων, ἐν οἷς τήν τε παρϑένον ὠόμεδ᾽ εἶναι τὸ καλὸν, καὶ ἕν ἕκαςον τῶν ἔμπροσδεν λεχϑέντων. MT." Ἔοικεν. Σ(). Kal ἐγὼ μέν γε οὐκ ἔτι ἔχω, ὦ “Ἱππία, ὅποι τράπωμαι, ἀλλ᾽ ἀπορῶ" σὺ δὲ ἔχεις τὶ λέγειν; ILI. Οὐκ & γε τῷ πα-

᾿ρόντι ἀλλ᾽ ὥσπερ ἄρτι ἔλεγον, σκεψάμενος εὖ οἶδ᾽ ὅτι εὑρή-

cc. ΣΏ. AAX ἐγώ μοι δοκῶ ὑπὸ ἐπιδυμίας τοῦ εἰδέναι οὐχ οἷόστε σὲ εἶναι περιμένειν μέλλοντα. καὶ γὰρ οὖν δή τι καὶ

chrum bonum eft, neque bonum pulchrum. an tibi ex his, quae dicta funt, fier. pofle videtur? Zip. Non mihi, non per lovem. So. Placet nobis iftud , & afferere volumus , quod neque pulchrum bonum , neque bonum pulchrum? Zip. Non, per lovem, non mihi placet. So, Per lovem , mihi quoque , o Hippia , nihil minus ex his, quae dicta funt , placet. Zip. Ita fane videtur. So. Haud amplius igitur fermo ille ,^ut fupra , egregius effe videtur, quo id pulchrum afferebatur ,' quod conducibile, utileque, & potens ad bonum aliquod efficiendum. immo , fi poffibile eft , abfurdior iudicandus , quam fuperiores illi , quibus virginem , & fingula , quae fupra narravimus , pul- chrum ipfum nuncupabamus. Zip. Apparet. $o. Equidem , o Hippia, quo me vertam nefcio: haefito enim & ambigo.

tu vero num forte quid. habes? Zip. In praefentia minime : fed , ut alias dixi , fi mecum animadvertero , inventurum me

- aliquid certo fcio. So. At videor mihi ob difcendi ardentem

sviditatem mioram tuam nequaquam tojleraturus, Sed ecce,

Ste

HIPPIAS MÁTOR 4

YS »- " *oc EO -Ὁ οἴμαι ἄρτι εὐπορηκέναι. ὅρα γὰρ εἰ ὃ ἂν χαίρειν ἡμᾶς ποιῇ, (μήτι πάσας τὰς ἡδονὰς, ἀλλ᾽ ὃ ἂν διὰ τῆς ἀκοῆς καὶ τῆς ὄψεως) τοῦτο φαῖμεν εἶναι καλόν. πῶς τι ἄρ᾽ ἂν ἀγωνιζοί- μενα; olive γέπου καλοὶ ἄνδρωπδι, ὦ Ἱππία, καὶ τὰ ποι- κίλματω πάντα, καὶ τὰ ζωγραφήματαω, καὶ τὰ πλάσμα- τὰ, τέρπει ἡμᾶς ὁρῶντας, ἃ ἂν καλὰ W καὶ οἱ φϑόγγοι οἱ καλοὶ, καὶ ἡ μουσικὴ ξύμπασα, καὶ οἱ λόγοι, καὶ αἱ μυϑο- λογίαι ταυτὸν τοῦτο ἐργάζονται. ὥστ᾽ εἰ ἀποκριναίμεδα τῷ σρασεῖ ἐκείνῳ ἀνπρώπῳ ὅτι, Kb γενναῖε, τὸ καλόν egi τὸ δι » - | ' ? αἱ (3 5 * , 35». Y - / ἀκοῆς τε καὶ δι᾽ ὄψεως ἡδὺ, οὐκ ἂν, οἴει, αὐτὸν TOU ϑράσους ἐπίσ χοιμεν; M. "Eporys οὖν δοκεῖ νῦν, ὦ Σώκρατες, εὖ λέ- γεσσαι τὸ καλὸν ὅ ἐςι. ΣΏ,. Τί δ᾽ ἄρα; τὰ ἐπιτηδεύμωτα

M N ' N ͵ s cC / 9. 45 - "Y PEU τὰ X&ÀOX, καὶ τοὺς νόμους, ὦ Ἱππία, δι ἀκοῆς ἢ ài ὄψεως Φήσομεν ἡδέα ὄντα, καλὰ εἶναι, ἢ ἄλλό τι εἶδος ἔχειν; Ill. Ταῦτα δ᾽ ἴσως, ὦ Σώκρατες, κἂν παραλάϑοι τὸν ἄν- Spuzoy. 2X1. Mà τὸν Ἰζύνα, ὦ Ἵππία᾽ οὐχ ὅν γ᾽ ἂν ἐγὼ μάλιςα αἰσχυνοίμην, ληρῶν, καὶ προσποιούμενος τὶ λέγειν,

nunc aliud quiddam mihi in mentem venit. Attende, obfe- cro, utrum quod nos delectat, (non de qualibet voluptate loquor , fed de illa , quae per vifum atque auditum ) tale quid- dam pulchrum fit vocandum. nam quo pao repugnare

. poffumus , cum pulchri homines, ornamentaque omnia, pi-

EA,

Gurae , & figmenta pulchra, intuentes nos dele&tent ? cantus quoque pulchri & voces, univerfaque mufica, feriones, δὲ confabulationes fimiliter nos afficiant? Quapropter fi audaci ili pertinacique homini refponderemus , pulchrum effe, quod per vifum auditumque delectat, nonne audaciam eius repri-

meremus? quid putas? Hip. Nunc mihi, o Socrates, quid -

ipfum pulchrum fit, fcite di&um videtur. So. Quid vero? ftudia pulchra ac leges propterea pulchra dicemus , quod per vifum auditumque iucunda fint, an alia quadam fpecie con- tineri? Z;p. Haec ita forte, o Socrates, etfi hominem la- tent. 5o. Per Canem , o Hippia , non illum , quem ego maxi- me ommum vererer, quoties delirarem , aut. aliquid. dicere

ς

d.

42 PLATONIS

μηδὲν λέγων. YIT. Τίνα τοῦτον; Zo. Σωκράτη τὸν Σιωφρου- σκου" ὃς ἐμοὶ οὐδὲν ἂν μᾶλλον ταῦτα ἐπιτρέποι ἀνερεύνητα ὄντα ῥᾳδίως λέγειν, ἢ ὡς εἰδότα 2 μὴ οἶδα. Y. AAAZ μὴν ἔμοιγε καὶ αὐτῷ, ἐπειδὴ σὺ εἶπες, δοκεῖ τι ἄλλο εἶναι τοῦτο τὸ περὶ τοὺς νόμους. 2X1. "Ey ἡσυχῆ, ὦ Ἱππία. κινδυνεύο- μὲν γάρ τοι, ἐν τῇ αὐτῇ ἐμπεπτωκότες ἀπορίᾳ περὶ τοῦ κα- λοῦ ἐν ἧπερ νῦν δὴ, oleoSou ἐν ἄλλῃ τινὶ εὐπορίᾳ εἶναι. ALT. Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; EQ." Ey σοι φράσω ὅγέ μοι καταφαίνεται, εἰ ἄρα τὶ λέγω. ταῦτα μὲν yàg τὰ περὶ τοὺς νόμους TE καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα, τάχ᾽ ἂν φανείη οὐκ ἐκτὸς ὄντα τῆς αἰσδήσεως, ἣ διὰ τῆς ἀκοῆς TE καὶ ὄψεως ἡμῖν οὖσα τυν χάνει. ἀλλ᾽ ὑπομείνωμεν τοῦτον τὸν λόγον, τὸ διὰ τούτων ἡδὺ, καλὸν εἶναι, μηδὲν τὸ τῶν νόμων εἰς uié- σον παράγοντες. ἀλλ᾽ εἰ ἡμᾶς ἔροιτο εἴτε οὗτος ὃν λέγω, εἴτε ἄλλος ὁστισοῦν, Τί δὴ, ὦ Ἱππία τε καὶ Σώκρατες, ἀφωρί- care τοῦ ἡδέος τὸ ταύτῃ ἡδὺ 5 λέγετε καλὸν εἶναι; τὸ δὲ κατὰ τὰς ἄλλας αἰσϑήσεις, σίτων τε καὶ ποτῶν, καὶ τῶν

profiterer , cum nihil dicerem. Hip. Quem dicis? So. Socra- tem Sophronifci filium , qui nihilo magis concederet , ut haec indifcuffa facile iudicarem , quam ut fcire putarem , quae ne- fcio. Hip. Atqui mihi queque, poftquam ipfe dixifti , aliud quiddam id, quod ad leges attinet, efTe videtur. $0. Quiefce aliquantulum, o Hippia. nam in eandem circa pulchrum am- biguitatem incidiffe videmur , in quam paulo ante, dum pu- tamus, quiddam certi nos habere. Zip. Quo paGo id ais, Socrates? $o. Dicam equidem, quod mihi videtur, fi quid tamen dico. haec enim , quae ad ftudia legefque pertinent , fortaffe non extra fenfum videndi audiendique funt. Praeterea hunc fermonem , qui afferit , quod his fenfibus gratum eft, effe pulchrum , feramus , nec leges in medium producamus. At fi quis nos interroget, five is, quem dico , five quivis alius , in hunc modum : Quid , o Hippia , atque Socrates, id dum- taxat iucundum , quod fenfibus duobus percipitur , pulchrum eíle cenfetis? quae vero ceteros fenfus fuavitate perfundunt ,

HIPPIAS MAIOR .4

περὶ τἀφροδίσια, καὶ τἄλλα͵ πάντα τὰ τοιαῦτα, οὐ Φατὲ καλὰ -εἶναι; ἢ οὐδὲ ἡδέα, οὐδὲ ἡδονὰς τοπαράπαν ἐν τοῖς τοιούτοις φατὲ εἶναι; οὐδ᾽ ἐν ἄλλῳ ἢ τῷ ἰδεῖν τε καὶ ἀκοῦ- σαι; τί φήσομεν, ὦ Ἱππία; II. Ἱ]άντως δή που φήσομεν, ὦ Σώκρατες, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις μεγάλας πάνυ ἡδονὰς εἶγαι. ΣΏ, Τί οὖν; φήσει, ἡδονῶς οὔσας οὐδὲν ἧττον ; ἢ καὶ ἐκεί- νᾶς ἀφαιρεῖσδε τοῦτο. τοὔνομα, καὶ ἀποςερεῖτε τοῦ κωλὰς

᾿

- ef P4 A qi. “ ^. Κ᾿ ^N er ^ » εἰναι; ὅτι, φήσομεν, καταγελῷ ὧν ἡμῶν οὐδεὶς ὅστις οὗ, ὰ ᾿ -" Vl Ὁ - *, N, do ν 9) eS N τῇ εἰ quip μὴ ἡδὺ εἶναι φαγεῖν, ἀλλο καλόν" καὶ ὄζειν ἡδὺ, a,

μὴ ἡδὺ, ἀλλὰ καλόν: τὰ δέ που περὶ τὸ ἄφρ σοδίσιωα πάντες ἂν ἡμῖν μάχοιντο ὡς ᾿ἥδιςον ὃν. δεῖ δὲ αὐτὸ; ἐάν τις καὶ πράττῃ, οὕτω πράττειν ὥστε μηδένα ὁρᾷν, ὡς αἴσχιςον ὃν to τὰ exl / $t / / ^ ὁρᾶσσαι. ταῦτα. ἡμῶν λεγόντων, ὦ Ἱππία, Mavadvo Xv, leue φαίη. καὶ ἐγὼ, ὅτι πάλαι αἰσ χύνεσδε ταύτας τὰς ἧδο- N ΄, NN TM "iM - - 4 Vae φάναι καλὰς εἶναι ὅτι οὐ δοκεῖ τοῖς ἀνὰρώποις. ἀλλ᾽ , ἣν - , e "T - α΄ γι τῷ 5" £y. οὐ τοῦτο ἠρώτων ὃ δοκεῖ τοῖς πολλοῖς καλὸν εἶναι, ἀλλ᾽

- à cibos, potus, Veneris a&tus, aliaque huiufmodi omnia , pul- chra efle non dicitis? An forte neque dulcia haec , neque in fenfibus , praeterquam in audiendo videndoque, voluptatem

ponitis ullam ? quid , inquam , o Hippia, refpondebimus ? Zip.

Magnas quoque , o Socrates, ineffe aliis fenfibus voluptates affentiemur. So. Sed ille, Qua de caufa, dicet, cum non mi-

nus hae, quam illae, voluptates fint, pulchri eas cogno-

mento privatis? Quoniam , ἐλ ρου ονδρλνει nemo eit, qui nos non τιάρας, fi dicamus , non dulce comeftionem i. , fed pulchrum : odorem item fuavem, non fuave efTe, fed pul- chrum. Veneris quoque motus dulciffimum quiddam effe, unufquifque aeque ac nos contendet: fed eos ipfos cum exer- cet quifpiam , ita exerceat oportet, ut confpectui hominum , veluti turpiffimam rem , fubducat. Cum haec dixerimus , Hip- pia, ille forfitan refpondebit: Intelligo equidem iamdudum, quod vos püdor impedit, quo minus voluptates huiufmodi pulchras nominetis, quia hominibus non videantur. ego vero non quaerebam , quod vulgo pulchrum videtur, fed quod

44 PLATONIS

5

e;

ὅ, τι ἐςίν. ἐροῦμεν δὴ, οἴμαι, ὅπερ ὕπεδέμεδα᾽ ὅτι τοῦ ἡμεῖς γε Φαμὲν τὸ μέρος τοῦ ἡδέος, τὸ ἐπὶ τῇ ὄψει τε καὶ ἀκοῇ γιγνόμενον, καλὸν εἶναι. ἀλλὰ ἔχεις τὶ χρῆσϑαι τῷ λόγῳ; ἢ τι καὶ ἄλλο ἐροῦμεν, ὦ Ἱππία; 1Π. ᾿Ανάγκη, πρός γε τὸ εἰρημένα, ὦ Σώκρατες, μὴ ἄλλ᾽ ἄττα ἣ ταῦτα λέγειν. ΣΏ, Ἰζαλῶς δὴ λέγετε, φήσει. οὐκοῦν εἴπερ τὸ δὲ ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἧδὺ, καλόν ἐςιν᾽ ὃ μὴ τοῦτο τυγ χάνει ὃν τῶν ἡδέων, δῆλον ὅτι οὐκ ἂν καλὸν εἴη. ὁμολογήσομεν; 1Π. Ναί. ΣΩ. Ἦ οὖν τὸ Of ὄψεως ἡδὺ, φήσει, δ ὄψεως καὶ ἀκοῆς éci) ἡδὺ, ἢ τὸ δ ἀκοῆς ἡδὺ, δ ἀκοῆς καὶ ὄψεως ἐςὶν ἡδύ; Οὐδαμῶς φήσομεν τὸ διὰ τοῦ ἑτέρου ὃν, τοῦτο δ ἀμ.-

oM

φοτέρων εἶναι. τοῦτο γὰρ δοκεῖς ἡμῖν λέγειν. ἀλλ᾽ ἡμεῖς.

ἐλέγομεν ὅτι καὶ ἑκάτερον τούτων, αὐτὸ καϑ᾽ αὑτὸ, τῶν ἡδέων, καλὸν εἴη, καὶ ἀμφότερα. οὐχ οὕτως ἀποκρινώμεδα; ILI. Πάνυ μὲν οὖν. EY. * Ag! οὖν, φήσει, ἡδὺ ἡδέος ὁτιοῦν ὁτουοῦν διαφέρει τούτῳ τῷ ἡδὺ εἶναι; μὴ γὰρ εἰ μείφων τὶς ἡδονὴ ἢ ἐλάττων, ἢ μᾶλλον ἢ ἧττόν ἐςιν, ἀλλ᾽ εἴτις αὐτῷ

pulchrum ipfum eft. Dicemus enim, puto, quid pulchrum efle pofuerimus , partem fcilicet eam iucundi, quae per ocu- los aurefque delinit. Tu vero , Hippia, potefne hac eadem uti difputatione , an aliud quippiam dicemus? Zip. Non alia, praeter haec, o Socrates, dicemus, So. Praeclare dicitis, in- feret ille. Si ergo folum, quod per vifum auditumque gratum advenit, pulchrum eft; quod per alium fenfum dele&at, mi- nime pulchrum. Confitebimurne ? Hip. Confitebimur. So. Ille vero fic iterum: Án quod per vifum iucundum , per vifum & auditum iucundum eft? & quod per auditum iucundum , per auditum. & vifum etiam ? Ad haec nos: Nullo modo, quod per alterum eft, per utrumque effe, hoc enim quaerere nobis videris. Nos' vero diximus, quodvis e duobus his iu- cundis ipfum per fe pulchrum effe, & fic utrumque fimul. nonne fic refpondendum? Zip. Sic prorfus. So. Numquid igitur , inquiet ille, a iucundo iucundum , eo ipfo, quod iu- cundum eft, differt ? haud quaero , utrum maior minorve fit,

HIPPIAS MALOR. 4

πούτῳ διαφέρει, τῷ ἡ μὲν., ἡδονὴ εἶναι, ἡ δὲ, μὴ ἡδονὴ, τῶν ἡδονῶν. οὐχ ἡμῖν γε δοκεῖ, οὐ γάρ; II. Οὐ vae οὖν δοκεῖ, 2... Οὐκοῦν, φήσει, δ ἄλλό τι ἢ ὅτι ἡδοναί εἰσι, προείλεσσε ταύτας τὰς ἡδονὰς ἐκ τῶν ἄλλων ἡδονῶν" τοιοῦτόν τι ὁρῶν- τὲς ἐπ᾿ ἀμφοῖν, ὅτι ἔχουσι τὶ διάφορον. τῶν ἄλλων, εἰς ὃ ἀποβλέποντες, καλὰς φατὲ αὐτὰς εἶναι. οὐ γγάρ πω διὰ τοῦ- TO καλή Eg) ἡδονὴ ἡ διὰ τῆς ὄψεως, ὅτι δι᾽ ὄψεως ἐςίν. εἰ yp τοῦτο αὐτῇ ἦν τὸ αἴτιον καλῇ εἶναι, οὐκ ἄν ποτε ἦν y] ἑτέρα, ἡ διὼ τῆς ἀκοῆς. καλή. οὔκουν ἔτι γε δι’ ὄψεως ἡδονή. ᾿Αληδῆ λέγεις, φήσομεν; 11]. φήσομεν yo. ΣΏ. Οὐδέ γ᾽ αὖ ἡ δι ἀκοῆς ἡδονὴ, ὅτι δ ἀκοῆς ἔςι, διὰ ταῦτα τυγ χάνει καλή. οὐ γὰρ ἄν ποτε αὖ ἡ διὰ τῆς ὄψεως, καλὴ ἦν. οὔκουν ἔτι γε 0t ἀκοῆς ἡδονή. Aw» φήσομεν, ὦ Ἵππία, λέγειν τὸν ἄνδρα ταῦτα λέγοντα; IIl. ᾿Αληδῆ. 2. ᾿Αλλὰ μέντοι ἀμ- φότεραι γ᾽ εἰσὶ καλαὶ, ὡς φατέ. Φαμὲν γάρ; II. φαμέν.

aut magis minufve voluptate voluptas : fed utrum ex pluri- bus voluptatibus una quaedam hoc ipfo ab alia differat, quod haec quidem. voluptas fit, illa minime. Nobis quidem non videri, dicemus. Zip. Non videri plane. So. Sic ille inferet : Nonne propter aliud quiddam , quam propterea quod volupta- tes fint, has potiffimum voluptates e numero omnium ele- gittis, tale quiddam in utrifque infpicientes, quod videlicet naturam quandam habent ab aliis differentem , ad quam pro- fe&o refpicientes, pulchras effe illas affeveratis? neque enim vifus voluptas idcirco pulchra eft, quia per vifum fit. nam fi illius pulchritudinis haec effet caufa, nullo modo, quae per auditum fit, pulchra effet, cum per vifum nequaquam effi- ciatur. Nos autem, vera illum dicere, confitebimut? Zip. Con- fitebimur fane. So. Neque rurfus auditus voluptas ex eo pul- chra, quia per auditum fiat? alioquin , quae per vifum per- cipitur, pulchra non effet, quippe cum non eadem fit cum illa, quae per auditum efficitur. Eum virum, qui ita dicit, o Hippia, vera loqui fatebimur ? Zip. Vera nimirum. So. Ve- rumtamen utraeque, inquiet, pulchrae funt, ut dicius. Di-

6.

ς

d

"

46 PLATONIS

ΣΏ, Ἔ χουσιν ἄρα τὶ τὸ αὐτὸ, ὃ ποιεῖ αὐτὰς καλὰς εἶναῦ τὸ κοινὸν τοῦτο, ὃ καὶ ὀμαοτεραις αὐταῖς ἔπεςι καὶ κοινῇ, καὶ ἑκατέρῳ ἰδίφ.. οὐ γᾶς ἄν που ἄλλως ἀμφότεραί τε καλαὶ σαν, καὶ ἑκατέρα. ἀποκρίνου ἐμοὶ ὡς ἐκείνῳ. 111. ᾿Α χοκρίνο- μαι καὶ ἐμοὶ δοκεῖ ἔχειν ὡς λέγει. ΣΏ,. Ei ἀθῶον τὶ αὗται αἱ ἡδοναὶ ἀμφότεραι πεπόνϑασιν, ἑκατέρα δὲ μὴ, οὐκ ἂν τούτῳ γε TG παδήματι εἶεν καλαί. 1Π|. Kai πῶς ἂν εἴη τοῦτο, ὦ Σώκρατες; μηδ᾽ ἑτέρας πεπονϑυίας τὶ τῶν ὄντων ὁτιοῦν, ἔπειτα τοῦτο τὸ πάδος ὃ μηδετέρα πέπονϑεν. ἀμφοτέρας πε- πονπέναι; XXX: Οὐ δοκεῖ σοι; III. Πολλὴ γὰρ ἄν μ᾽ ἔχοι ἀπειρία καὶ τῆς τούτων φύσεως, καὶ τῆς τῶν παρόντων λέ- ξεως λόγων. ΣΏ,. Ἡδέως γε, ὦ Ἱππία. ἀλλὰ γὰρ ἐγὼ ἴσως ζινδυνεύω δοκεῖν μέν τι ὁρᾷν οὕτως ἔχον ὡς σὺ φὴς ἀδύνα- τον εἶναι, ὁρῶ δ᾽ οὐδέν. YII. Οὐ κινδυνεύεις, ὦ Σώκρατες" ἀλλὰ πάνυ ἑτοίμως παρορᾷς. XQ. Kai μὴν πολλά γέ μοι προφαίνεται τοιαῦτω πρὸ τῆς ψυχῆς, &AAO ἀπιςῶ αὐτοῖς" ὅτι σοὶ μὲν οὐ φαντάζεται, ἀνδρὶ πλεῖξον ἀργύριον εἰργῶσ-

cimufne ? Hip. Dicimus certe. So. Habent igitur commune quiddam atque idem , quod eas pulchras efficit, quodve am- 'babus communiter ineft, & unicuique proprie. alioqui haud ambae pulchrae effent, & utraque. Age, mihi, tanquam illi, te- fponde. Hip. Ita mihi , ut ais, videri refpondeo. So. Si enim voluptates hae aliquid ambae Mufeigietón, quod non earum utraque pateretur 9 nunquam huiufmodi paífione pulchrae exfi- fterent. Zip. Sic eft, o Socrates. qui enim fieri poteft , ut, quod neutra illarum patitur, ambae perpetiantur? So. Non übi videtur? Zip. Atqui & rerum iftarum & locutionum hu- iufmodi penitus imperitus effem. So. lucunde quidem, o Hippia. ceterum fortaffis periculum eft, ne mihi videar ali- quid intueri, quod ita fe habeat , edil habere impoflibile tibi videtur : video autem nihil. Zip. Non eft periculum, o Socrates: fed omnino planifime perfpicis. So. Enimvero per- multa generis huius mihi animo obverfantur , quibus fidem non praefto, poftquam non probantur tibi, qui argenti plus

HIPPIAS MAIOR. 47

^

μένῳ τῶν νῦν ἐπὶ σοφίᾳ" ἐμοὶ δὲ, ὃς οὐδὲν πώποτὲ εἰργα- σάμην. καὶ ἐνδυμοῦμαι, ὦ ἑταῖρε, μὴ παίζῃς πρός με, καὶ ἑκὼν ἐξαπατᾷς. οὕτω μοὶ σφόδρα καὶ πολλὰ καταφαίνεται. III. Οὐδεὶς σοῦ, ὦ Σώκρατες, κάλλιον εἴσεται εἴτε παίζω εἴς τὲ μὴ, ἐὰν ἐπιχειρήσῃς λέγειν τὸ προφαινόμενα σοὶ ταῦτα. Φανήσῃ γὰρ οὐδὲν λέγων. οὐ γὰρ μήποτε εὕρῃς, ὃ μήποτ᾽ ἐγὼ zéroy3a , μήτε σὺ, τοῦτ᾽ ἀμφοτέρους ἡμᾶς πεπονδό- τας. XQ. Πῶς λέγεις, ὦ Ἵππία ; ἴσως μέντοι τὶ λέγεις, ἐγὼ δ᾽ οὐ μανδάνω. ἀλλὰ μοῦ σαφέςξερον ἄκουσον ὃ βούλομαι λέ- φειν. ἐμοὶ γὰρ φαίνεται, ὃ μήτ᾽ ἐγὼ mémov3a εἶναι, μήτ᾽ nda μηδ᾽ αὖ σὺ εἶ, τοῦτο ἀμφοτέρους πεπονδέναι ἡμᾶς οἷόντ᾽ εἶναι ἕτερα δ᾽ αὖ ἃ ἀμφότεροι mené orae) εἶναι, ταῦ- τὰ οὐδέτερον εἶναι ἡμῶν. TIL. Τέρατα αὖ ἀποκρινομένῳ ἔοι- χας, ὦ Σώκρατες, ἔτι μείζω Y] ὀλίγον πρότερον ἀπεκρίνω. σκόπει ydg πότερον εἰ ἀμφότεροι δίκαιοι ἐσμὲν, οὐ καὶ ἑκά- τερος ἡμῶν εἴη ἄν; ἢ εἰ ἄδικος ἑκάτερος, οὐ καὶ ἀμφότεροι αὖ; ἣ εἰ ὑγιαίνοντες, οὐ καὶ ἑκάτερος ; ἢ εἰ κεκμηκώς τι, Y

| fludio fapientiae, quam ceteri noftri temporis mortales, cu- mulafti, Ego autem, o amice , utpote qui nihil unquam lucra. tus fum , cogito, ne me fortaíTe ludas , ex induftriaque fallas: adeo mihi multa videntur. ZZip. Nemo melius, quam tu , in- telliget , Socrates, ludam , necne , fi haec , quae tibi occurrunt, | proferre coeperis. nihil enim dicere videberis , quoniam nun- |! quam reperies, quod cum nec ego patiar, nec tu, ambo | perpetiamur. So. Quomodo inquis , Hippia? forte tu aliquid | dicis, quod ego minus intelligo. verum aufculta me; quod | fentio, planius explicabo. Mihi quidem videtur , quod neque contigit me effe , neque fum, neque tu fimiliter , hoc ambos | pati nos poíle: item alia , quae ambo patimur, neutrum no- | ftrüm exfiftere. Zip. Monftra rurfus afferre videris, o Socrates, | & magis certe, quam paulo antea refponderis. Attende mo- |: do: Si ambo iufti eflemus, nonne & uterque ? vel fi iniuftus |. aterque, nonne & ambo ? aut fi ani ambo , an non uterque? & | fi uterque noftrüm laborat in aliquo , vel vulneratus cft , vel

b,

c.

48. PLATOWNELS

τετρωμένος, Y) πεπληγμένος, ἢ ἄλλ᾽ ὁτιοῦν memoy3os iux- τερὸς ἡμῶν εἴη, οὐ καὶ ἀμφότεροι αὖ ἂν τοῦτο πεπόνσοιμεν; ἔτι τοίνυν εἰ χρυσοῖ ἂν ἢ ἀργυροῖ, ἣ ἐλεφάντινψοι, εἰ δὲ βού- λει, γενναῖοι, Y) σοφοὶ, Y] τίμιοι, ἢ γέροντές γε ἢ νέοι, ἢ ἄλ- λο ὅ, τι βούλει τῶν ἐν ἀνὰρώποις, ἀμιφότεροι τύχοιμεν ὄντες" ἄρ᾽ οὐ μεγάλη ἀνάγκη καὶ ἑκάτερον ἡμῶν τοῦτο εἶναι; 2.2. Πάντως γε δή που. Ill. ᾿Αλλὰ γὰρ δὴ σὺ, ὦ Σώκρατες, τὰ μὲν ὅλα τῶν πραγμάτων οὐ σκοπεῖς, οὐδ᾽ ἐκεῖθι οἷς σὺ εἴωδας διαλέγεσδαι κρούετε δὲ ἀπολαμβάνοντες τὸ καλὸν, xi ἕκαςξον τῶν ὄντων ἐν τοῖς λόγοις κατατέμνοντες. διὰ ταῦ- τὰ οὕτω μεγάλα ὑμᾶς λανδάνει καὶ διηνεκῇ σώματα τῆς οὐσίας πεφυκότα. καὶ VU» τοσοῦτον σὲ λέληδεν, ὥστε olii εἶναί τι ἢ πάδος, ἢ οὐσίαν, Y) περὶ μὲν ἀμφότερα ταῦτα ἐςὶν ἅμα, περὶ δὲ ἑκάτερον οὔ" ἢ αὖ περὶ μὲν ἑκάτερον, περὶ δὲ ἀμφότερω οὔ. οὕτως ἀλογίξτως καὶ ἀσκέπτως καὶ εὐήθως καὶ ἀδιωνοήτως διάκεισδε. 2X. "Τοιαῦτα, ὦ Ἱππία, τὰ ἡμέτερῷ ἐςὶν, οὐχ οἷα βούλεταί τις ( φασὶν ἄνυρωποι ἑκάςοτε παροι- μιαζόμενοι) ἀλλ᾽ οἷα δύγαται. ἀλλὰ σὺ ἡμᾶς ὀνίνης, ἀεὶ

| percuffus, five aliud quidvis paffus fuerit, nonne idem ambo

perpetimur? praeterea , fi aurei , vel argentei, vel eburnei , ac etiam , fi vis, generofi , aut fapientes , aut honorati , vel fenes, vel iuvenes, aut aliud quidvis humanum ambo eflemus : nonne omnino neceflarium effet , hoc utrumque noftrüm efle ? So. Omnino quidem. Zip. Ceterum ipfe, o Socrates, res | ipfas totas non confideras , neque illi, quibufcum difputare es | folitus : plauditis autem illico, quia pulchrum deprehendifüs , | & unumquodque differendo avellitis : atque idcirco ita vos | magna latent corpora , continuam eflenüam ex natura forti-

ta. Et nunc adeo circa haec te veritas fugit, ut putes efle

patfionem aliquam. vel effentiam , quae circa ambo quaedam | verfetur , circa vero utrumque minime: atque viciffim , quae | circa utrumque quidem fit, circa ambo vero nequaquam. adeo abfurdi, temerarii, inepti, fatui eflis. So. Talia quidem nofüa funt, Hippia: non qualia quis optaret, ut trito pro- |

κα ἂς

ÉIPPIUASIMAEOHR . 39

͵7

νουδετῶν. ἐπεὶ καὶ νῦν, πρὶν ὑπὸ σοῦ ταῦτα νουδετηδῆψαι, ὡς εὐήϑως διεκείμενα, ἔτι σοὶ μᾶλλον ἐγὼ ἐπιδείξω, εἰπὼν ἃ διανοούμεσχα περὶ αὐτῶν. 9j μὴ εἴπω; 111. Ἐϊδότι μὲν ἐρεῖς, ὦ Σώκρατες. οἶδα y e ἑκάςφους τῶν περὶ τοὺς λόγους ὡς διάκεινται. ὅμως δ᾽ εἴτι σοὶ ἥδιον, λέγε. EX. ᾿Αλλὰ μὴν ἥδιόν γε. ἡμεῖς γὰρ, ὦ βέλτιςε, οὕτως ἀβέλτεροι ἦμεν πρίν σε TXUS ἡμῖν εἰπεῖν, ὥστε δόξαν εἴχομεν περὶ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ ὡς ἑκάτερος ἡμῶν εἷς ἐςι. τοῦτο δὲ, ὃ ἑκάτερος ἡμῶν clu, οὐκ ἄρα εἴσμεν ἀμφότεροι. οὐ γὰρ εἷς ἐσμὲν, ἀλλὰ δύο. oU- τως εὐγδικῶς εἴχομεν. νῦν δὲ παρὰ σοῦ ἤδη ἀνεδιδά γϑημεν ὅτι εἰ μὲν δύο ἀμφότεροι ἐσμὲν, δύο καὶ ἑκάτερον ἡμῶν ἀνάγκη εἶναι εἰ δὲ εἷς ἑκάτερος, ἕνα καὶ ἀμφοτέρους ἀνάν- x4. οὐ γὰρ οἷόντε διηνεκεῖ λόγῳ τῆς οὐσίας κατὰ “Ἱππίαν ἄλλως ἔχειν. ἀλλ᾽ ὃ ἂν ἀμφότερω ἦν, τοῦτο καὶ ἑκάτερον" καὶ ὃ ἑκάτερον, ἀμφότερα εἶναι. πεπεισμένος δὴ νῦν ἐγὼ ὑπὸ σοῦ ἐνπάδε κόάδημαι. πρότερον μέντοι, ὦ Ἱππία, ὑπόμνησόν με πότερον εἷς ἐσμὲν ἐγώ τε καὶ σὺ, ἢ σύ τε δύο εἶ, κἀγὼ

verbio fertur, fed qualia effe poffunt. fed ipfe femper ad- monendo nos iuvas. etenim priufquam nos in his admone- res, quam ftolide affe&i effemus , adhuc tibi clarius aperiam , fi, quae de his fentimus, retulero. dicamne? Zip. Scienti, So-

NN referas, novi enim omnem eorum, qui in difputando

antur, conditionem. verumtamen {1 cupis, enarra. 80. Cupio equidem. Enimvero, vir optime, ita rudes eramus, antequam tu haec nobis diceres, ut de me ac te opinaremur , quod uterque noftrüm unus fit ; neque tamen ambo id fi-

. mus, quod quifque noftrüm. non enim unus , fed duo fimus.

.adeo fatui eramus. Nunc vero abs te didicimus, quod fi

ἄπο ambo fumus, duo fimiliter utrumque noftrám effe ne.

ceffe eft: & fi unus uterque, unum pariter ambos. Impoí- fibile enim eft, univerfali & continua eflentiae ratione (ecun-

dum Hippiam, aliter fe habere. fed quod ambo erant, idem

& uterque : & contra, quod uterque , pariter ambo. Nunc

igitur a te perfuafüs hic íedeo. prius tamen, o Hippia , id Plat, Oper. Vol, XI. D

d.

m

b.

I PLATONIS

δύρ, III. Τί λέγεις, ὦ Σώκρατες ; ZI. Tara &zeg. λέγως

φοβοῦμαι γάρ σε σαφῶς λέγειν, ὅτι μοὶ χαλεπαίνεις ἔπει- ücy τι δόξῃς σαυτῷ λέγειν. ὅμως δ᾽ ἔτι μοὶ &iz& οὐχ εἷς

ἡμῶν ἑκάτερος ἐςὶ, καὶ mémovse τοῦτο εἷς εἶναι; MT. [1άνυ γε. ΣΏ, Οὐκοῦν, εἴπερ εἷς, καὶ περιττὸς ἂν εἴη. ἑκώτερος, ἡμῶν. ἢ οὐ τὸ ἕν περιττὸν ἡγῇ; MIL "Eyre e. ΣΩ. Ἢ καὶ ἀμφότεροι οὖν περιττοὶ ἐσμὲν, δύο ὄντες ; 111. Οὐκ ἂν εἴη, ὦ Σώκρατες. ΣΏ.᾽Αλλ᾽ ἄρτιοί γε ἀμφότεροι. ἦ γάρ; 1T. Πάνυ γε. X). Μῶν οὖν, ὅτι ἀμφότεροι ἄρτιοι, τούτου ἕνεκα καὶ ἑκάτερος ἄρτιος ἡμῶν ἔςιν; ΠῚ. Οὐ δῆτα. ZQ. Οὐκ ἄρα πᾶσα ἀνάγκη. ὡς νῦν δὴ ἔλεγες, ἃ ἂν ἀμφότεροι, καὶ exa τερον καὶ ἃ ἂν ἑκάτερον, καὶ ἀμφοτέρους εἶναι. 11Π1. Οὐ τάγε τοιαῦτα, ἀλλ᾽ οἵα ἐγὼ πρότερον ἔλεγον. Σ(). ᾿Ε ξαρ- κεῖ, ὦ Ἵπσπία. ἀγαπητὰ γὰρ καὶ ταῦτα, ἐπειδὴ τὰ μὲν οὕτω Φαίνεται, τὰ δ᾽ οὐχ οὕτως ἔχοντα. καὶ γὰρ ἐγὼ ἔλεγον, (εἰ μέμνησαι ὅδεν οὗτος ὃ λόγος ἐλέχϑη ) ὅτι ἡ διὰ τῆς ὄψεως καὶ ài ἀκοῆς ἡδονὴ οὐ τούτῳ ἂν εἶεν καλαὶ, ὅτι τυγχάνοιεν

. mihi memora , utrum unus ego tuque fimus, vel tu duo , δὲ

ego duo. Hip. Quid ais, Socrates? So. Haec ipía, quae dun vereor enim aperte coram te loqui. nam mihi fuccenfes,

turbafque, quando dicere aliquid tibi ipfi videris. Simul au- tem mihi dicas, nonne uterque noftrüm unus , & unum efle. contingit utrumque ὃ Zip. Omnino. 5o. Quid fi unus, im- E

par quoque. an non unum, impar exiftimas? Hip. Souleh

So. Num & ambo, cum fimus duo,, impares fumus? Hip. Nequaquam , o Socrates. So. Sed pares ambo. nonne? Zip. Pares. 80, Numquid ex eo, quod ambo pares, par etiam uterque noftrüm? Zip. Minime. So. Non ergo necefle eft omnino, ut modo dicebas, quaecunque ambo utroíque , ὃς quaecunque utrique, ambos effe. 7p. Non in rebus huiuí- modi , fed in bis, quae ipfe fupra narravi. So. Sat habeo, Hippia. nam ifta fufficiunt , poftquam alia fic, alia aliter. fe habere videntur. Dixi equidem , ( fi recordaris , unde fermo hic eft ortus) voluptates per vifum & per auditum, non hoc

ar^

HIPPIAS MAIOR 5

ἑκατέρα μὲν αὐτῶν εἶναι πεπονδυῖχ, ἀμφότεραι δὲ μή ἢ ἀμφότεραι μὲν, ἑκατέρα δὲ μή" ἀλλ᾽ ἐκείνῳ ᾧ ἀμφότεραί τε καὶ ἑκατέρα διότι συνεχώρεις ἀμφοτέρας τε αὐτὰς εἶναι καλὰς, καὶ ἑκατέραν. τούτου δὴ ἕνεκω, τῇ οὐσίᾳ τῇ ἐπ᾿ Ae φότερα ἑπομένῃ ὥμην, εἴπερ ἀμφότερα ἐςὶ καλὼ, ταύτῃ δεῖν αὐτὰ καλὰ εἶναι" τῇ δὲ κατὰ τὰ ἕτερω ἀπολειπομένῃ, (μή. καὶ ἔτι νῦν οἴκαι. ἀλλὰ μοὶ λέγε, ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς" ἡ 20 ὄψεως ἡδονὴ καὶ ἡ 90 ἀκοῆς, εἴπερ. ἀμφότεραί τ᾽ εἰσὶ καλαὶ

1 N^ €

ual ἑκατέρα, ἄρα ὃ ποιεῖ αὐτὰς καλὰς, οὐ χὶ καὶ ἀμφοτέ- pous γε αὐταῖς ἕπεται καὶ ἑκατέρᾳ; TIT. Πάνυ ye. 2. ΑΔ ᾽ οὖν ὅτι ἡδονὴ ἑκατέρα τ᾽ ἐςὶ, καὶ ἀμφότεραι, διὰ τοῦτο ἂν - , *V Ν - N ^» —- 5A » N 7 εἶεν καλαί; ἢ διὰ τοῦτο μὲν καὶ ἄλλαι πᾶσαι ἂν οὐδὲν τού- τῶν ἧττον εἶεν καλαΐ; οὐδὲν γὰρ Wr TOV ἡδοναὶ ἐφάνησαν οὖ- σαι, εἰ μέμνησαι. 1Π. Μέμνημαι. ΣΏ, ᾿Αλλ᾽ ὅτι γε δὲ ὄψεως καὶ ἀκοῆς αὗται εἰσὶ, διὰ τοῦτο ἐλέγετο καλὰς αὐτὼς

- εἶναι. TT. ἸΚ σὲ ἐῤῥήθη οὕτω. ΣΏ.. Σκόπει δὲ εἰ ἀληθῆ λέγω.

ἐλέγετο γὰρ, ὡς ἐγὼ μνήμης ἔχω, τοῦτ᾽ εἶνοι κωλὸν τὸ ζὸν.

pulchras effe, quod utraque earum habet , ambae nequaquam ; vel quod ambae, fed utraque minime: immo eo, quod & ambae habent , & utraque : & idcirco ambas & utramque pul- chras effe , & tu conceffiíti, & ego hac de caufa, per illam ipfam effentiam , quae ambas fequitur , ambas efTe pulchras , fi modo pulchrae funt, cenfui; per eam veto, quae alteram deferit, minime, & nunc quoque idem exiftimo, Verum mihi tanquam a principio dicas, fi voluptates, quae per vifum ὃς

C.

€.

quae per auditum fiunt, ambae & utraque pulchrae funt, |

quod ipfas pulchras efficit , nonne ambas & utramque fequi- tur? Zip. Prorfus, $o, An ex eo , quod utraque atque ambae funt voluptates, pulchrae fünt? vel hac ratione aliae quoque

voluptates , non minus pulchrae ? nihil enim minus voluptates illas effe conftitit. meminiftin' ὃ ZZip. Meraini, Se. Sed quia

per vifum & auditum fint, idcirco pulchras effe illas eft

di&um. Zip. Ita didum. So. Vide , num vera loquar. fic enim,

ut memini, diximus , pulchrum effe, quod iucandum , non qui- 2

b.

T PLATONIS

οὐ πᾶν, ἀλλ᾽ ὃ ἂν δι’ ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἢ. {Π1.᾿ Αληθῆ. ΣΩ; Οὐκοῦν τοῦτό γε τὸ πάδος ἀμφοτέραις μὲν ἕπεται, ἑκατέρῳ

δ᾽ οὔ; οὐ γάρ που ἑκάτερόν γε αὐτῶν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσϑεν

CY 34... η ἈΠῸ ἢ )' 4. / N 2. 2 -

ἐλέγετο, Oi ἀμφοτέρων écly ἀλλ᾽ ἀμφότερα μὲν or ἀμφοῖν, κάτερον δ᾽ οὔ. ἔςι ταῦτα; 111]. "Ec. ΣΩ,, Οὐκ ἄρω τούτῳ γε ἑκάτερον αὐτῶν igi καλὸν, ὃ μὴ ἕπεται ἑκατέρῳ. τὸ γὰρ

ζῆ.»

2 /

ἀμφότερον ἑκατέρῳ οὐχ ἕπεται. ὥστε ἀμφότερα μὲν αὐτὼ φάναι καλὰ κατὰ τὴν ὑπόσεσιν ἕξεςιν, ἑκάτερον δὲ οὐκ ἔξε-

ew. ἢ πῶς λέγομεν ; οὐκ ἀνάγκη; MI. Φαίνεται. ΣΏ,.. Φῶ-

μεν οὖν ἀμφότερα μὲν καλὰ εἶναι, ἑκάτερον δὲ μὴ φῶμεν ; ΤΠ. Tí γὰρ κωλύει; 2X. Τόδε ἔμοιγε, ὦ φίλε, δοκεῖ κω-- λύειν, ὅτι ἦν που ἡμῖν τὰ μὲν οὕτως ἐπιγιγνόμενω ἑκάςοις, εἴπερ ἀμφοτέροις ἐπιγίγνοιτο, καὶ ἑκατέρῳ καὶ εἴπερ ἑκα- τέρῳ, καὶ ἀμφοτέροις, ἅπαντα ὅσα σὺ διήλϑες. ἦ γάρ; 1Π. Ναί. ΣΏ. Δ δέ γε αὖ ἐγὼ διῆλδον, οὔ. ὧν δὴ ἦν καὶ αὐτὸ τὸ ἑκάτερον καὶ τὸ ἀμφότερον. ἔςιν οὕτως ; Ib: Ἔξ Σ ΩΣ ΤΠ τέρων οὖν, ὦ Ἱππία, δοκεῖ σοι τὸ καλὸν εἶναι; πότερον ὧν

dem per fenfus quoslibet , fed quod per vifum dumtaxat at- que auditum. Zip. Sic prorfus. So. Nonne paffio haec am- bas fequitur, utramque minime ? non enim utraque illarum, quemadmodum fupra diximus , per ambas funt: fed ambae quidem per ambas, utraque minime. eftne ita ? Hp. Eft. So. Non ergo hoc utraque pulchrae funt, quod non fequitur utrafque, ainbo enim non fequitur utrumque, Quamobrem ambo illa vocare pulchra fecundum fuppofitionem licet : utra- que vero, nequaquam. an aliter dicimus? nonne hoc neceffa- rium eft? Hip. Videtur. 80. Dicendumne , ambo quidem pul. chra effe, utraque vero. nequaquam ? Πρ. Quid prohibet ? So. Hoc tihi, amice, obftare videtur, quod quaedam fic adeffe aliis iudicata funt , ut , fiambobus adíunt , adíint & utri- que : & contra, fi utrique, & ambobus.. Haeccine omnia funt, quae tu narrafti ? Hip. Erant certe. $0. Quae autem ego retuli, minime : e quorum numero erat , quod ambo dicitur,

& quod utrumque. eftne ita? Ep. ἘΠῚ. So. Utrum tbi vi-

HIPPIAS MAIOR sg

σὺ ἔλεγες"; εἴπερ ἐγὼ ἰσχυρὸς, καὶ σὺ, καὶ ἀμφότεροι καὶ εἴπερ ἐγὼ δίκαιος, καὶ σὺ, καὶ ἀμφότεροι" καὶ εἴπερ ἀμφό- τεροι, καὶ ἑκάτερος. οὕτω δὴ καὶ εἴπερ ἐγὼ καλὸς, καὶ σὺ, καὶ ἀμφότεροι καὶ εἴπερ ἀμφότεροι, καὶ ἑκάτερος. T) οὐδὲν κωλύει, ὥσπερ ἀρτίων ὄντων τινῶν ἀμφοτέρων, τάχα μὲν ἑκάτερα περιττὰ εἶναι, τάχα δ᾽ ἄρτια᾽ καὶ αὖ ἀῤῥήτων ἕκα- τέρων ὄντων, τάχα μὲν ῥητὰ τὰ συναμφότερα εἶναι, τάχα

2" »**t : ^o» , - e N Y 3 X. osi , jJ ἀῤῥητα; καὶ ἄλλα μυρία τοιαῦτα, ἃ δὴ καὶ ἐγὼ ἔφην ἐμοὶ

προφαίνεσσοι. ποτέρων δὴ τίθης τὸ καλόν; ἢ ὥσπερ ἐμοὶ περὶ αὐτοῦ καταφαίνεται, καί σοι; πολλὴ γὰρ ἀλογία ἔμοιγε δο- κεῖ εἶναι, ἀμφοτέρους μὲν ἡμᾶς εἶναι καλοὺς, ἑκάτερον δὲ μή" ἢ ἑκάτερον μὲν, ἀμφοτέρους δὲ μὴ, ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων. οὕτως αἱρῇ ὥσπερ ἐγὼ, ἢ ᾿κείνως ; lY. Οὕτως ἔγωγε, "ὦ Σώκρατες. ΣΏ, Ἐγε σὺ ποιῶν, ὦ Ἱππία᾽ ἵνα καὶ ἀπαλλαγῶμεν πλείονος ζητήσεως. εἰ γὰρ τούτων γ᾽ igi τὸ κοιλὸν, οὐκ ἂν ἔτι εἴη τὸ δ ὄψεως “καὶ ἀκοῆς ἡδὺ, καλόν. ἀμφότερα μὲν γὰρ ποιεῖ καλὰ τὸ δ ὄψεως καὶ ἀκοῆς, ἑκά-

detur , o Hippia , ex his, quaeipfe expofuifti, pulchrum effe? ut, fi ego robuftus & tu, ambo robufti, item. fi ego iuftus & tu, ambo: & contra, fi ambo, & uterque. Vel nihil prohibet ita contingere, ut in ipfis paribus & imparibus

accidit: ubi ambo aliqnando paria funt, imparia utraque, .& aliquando: paria: nec non utraque interdum talia funt,

ut exprimi oppertune nequeant, ambo queant, & inter-

.dum mnequeánt? aliaque huius generis plurima, quae mi- .hi occurrere dixeram. Quorum in numero pulchrum ponis ?

| j / I.

num ita tibi de hoc , ut mihi , apparet? nimis enim abfurdum efle mihi videretur , ut ambo pulchri fimus, non uterque: vel contra , uterque pulcher, non ambo, aut aliud quodlibet ta- lium. Itane ipfe eligis, ut ego? an illo potius modo? Hip. Sic equidem. So. Recte agis, Hippia , ut a longiore inquifitione nos liberemus. Si enim ex his eft pulchrum , haud amplius, quod per vifum & auditim delectat , pulchrum erit. ambo namque pulchra facit, utraque minime. hoc 2utem impofft-

D 3

C.

€,

' S07 ἂν εἴη καλὸν, οὔτε τὸ καλὸν, ἀγαξόν᾽" εἴπερ ἄλλο αὐτῶν

its OPCB AUT ANB

τερον δ᾽ οὔ. τοῦτο δ᾽ ἦν ἀδύνατον, ὡς ἐγώ TE καὶ σὺ δὴ δμιο- λονοῦμεν, à Ἱππία. 1Π1, Ὁμολογοῦμεν γάρ. ΣΏ, ᾿Αδύνα- τὸν ἄρα τὸ δι ὄψεως καὶ ἀκοῆς ἡδὺ, καλὸν εἶναι ἐπειδή "yt καλὸν γιγνόμενον, τῶν ἀδυνάτων τὶ παρέχεται, 1Π. "Ea ταῦτα. Xy. Λέγετε 09 πάλιν, Φήσει, ἐξ ἀρχῆς, ἐπειδὴ τού- του διημάρτετε, τί Φατὲ εἶναι τοῦτο τὸ καλὸν, τὸ ἐπ’ ἀμφο-" τέραις ταῖς ἡδοναῖς, δ .ὅ, τι ταύτας πρὸ τῶν ἄλλων τιμή- σαντες, καλὰς ὠνομάσατε. ἀνάγκη δή μοι δοκεῖ εἶναι, ὦ Ἱππία, λέγειν, ὅτι ἀσινέξαται αὗται τῶν ἡδονῶν εἰσι καὶ βέλτιςαι,. καὶ ἀμφότεραι καὶ ἑκατέρα. ἢ σὺ τὶ ἔχεις λέγειν ἄλλο & διαφέρουσι τῶν ἄλλων; 111, Οὐδαμῶς. τῷ ὄντι γὰρ βέλτιςαι εἰσί. 2X. 'Γοῦτ᾽ ἄρα φήσει, Λέγετε δὴ τὸ καλὸν εἶναι ἡδονὴν ὠφέλιμον , Ἔ οίκαμεν, φήσω ἔγωγε. σὺ δέ; 1Π. Καὶ ἐγώ. ΣΏ.. Οὐκοῦν ὠφέλιμον, φήσει, τὸ ποιοῦν cya 367 ; τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον, ἕτερον νῦν δὴ ἐφάνη. καὶ. εἰς τὸν πρότερον λόγον ἥκει ἡμῖν ὁ λόγος. οὔτε γὰρ τὸ ἀγα-.

bile, ut inter nos convenit. Zip. Convenit certe. So. Im- poffibile igitur, quod vifum & auditum iucundum, pul- chrum effe. nam fi id pulchrum effet , impoffibile aliquid fe- queretur. Hip. Vera haec funt. So. Hic contentiofus ille dicet : Exponite iterum a principio , poftquam iftud vos fefel- lt, quid effe pulchrum hoc dicitis, quod ambabus volupta- tibus ineft, propter quod iftas prae ceteris honorantes pul- | chras vocaftis? Neceffarium mihi videtur, o Hippia, ut re- | fpondeamus, quod innoxiae funt prae ceteris voluptatibus, | atque optimae, tam ambae, quam utraque. Án tu aliquid | aliud habes, quo ab aliis differant? Zip. Nihil. revera enim - optimae funt. So. Tum ille: Hocigitur pulchrum effe dicitis, | conducibilem voluptatem? Videri equidem, refpondebo. tu | vero? Zip. Et ego. So. Ille vero ad haec: Nonne conduci- | bile eft, quod bonum efficit? efficiens autem. & effectum | aliud effe nunc conflitit. unde eodem relabimur. neque enim bonum pulchrum effet, neque pulchrum bonum , fi quidem |

H

"T ν᾿

HIPPIAS MAIOR. 5

ἑκάτερον ἐξί. παντός γε μᾶλλον φήσομεν, ὦ Ἱππίᾳ, ἂν σω- φρονῶμεν. οὐ γάρ που ϑέμις τῷ ὀρσῶς λέγοντι μὴ συγχω- ρεῖν. {Π.. ᾿Αλλὰ δή γ᾽, ὦ Σώκρατες, τί οἴει ταῦτα εἶναι ξύμπαντα; κνίσματά τοι ἐςὶ καὶ περιτμήματα τῶν λόγων, ὅπερ ἄρτι ἔλεγον, κατὰ βραχὺ διῃρημένα. ἀλλ᾽ ἐκεῖνο καὶ καλὸν καὶ πολλοῦ ἄξιον, οἷόντ᾽ εἶναι, εὖ καὶ καλῶς λόγον καταςησάμενον ἐν δικαςηρίῳ, ἢ ἐν βουλευτηρίῳ, ἢ ἐπ᾿ ἄλλῃ τινὶ ἀρχῇ πρὸς ἣν ἂν ὁ λόγος ἧ, πείσαντα, οἴχεσϑαι Φέρον- τὰ οὐ τὰ σμικρότατα ἀλλὰ τὰ μέγιςα τῶν ἄσλων, σωτή- ρίαν αὑτοῦ τε καὶ τῶν αὑτοῦ χρημάτων καὶ φίλων. τούτων οὖν χρὴ ἀντέχεσθαι, χαίρειν ἐάσαντα τὰς σμικρολογίας ταύτας" ἵνα μὴ δοκῇς λίαν ἀνόητος εἶναι λήρους καὶ Φλυα- ρίας, ὥσπερ νῦν, μεταχειριζόμενος. 22... Ἱππία φίλε, σὺ μὲν μακάριος εἶ, ὅτι τε cia. ἃ χρὴ ἐπιτηδεύειν ἄνϑρωπον, καὶ ἐπιτετήδευκας ἱκανῶς, ὡς φής" ἐμὲ δὲ δαιμονία τὶς τύ- XM, ὡς ἔοικε, κατέχει ὅστις πλανῶμαι μὲν καὶ ἀπορῶ ἀεί. ἐπιδεικνὺς δὲ τὴν ἐμαυτοῦ ἀπορίαν ὑμῖν τοῖς σοφοῖς, λόγῳ

aliud unumquodque illorum effet. [τ effe nos illi, o Hippia, ft fapiemus, illico refpondebimus. nefas enim eft, reGe lc- quenti non aílentiri. ZZ;p. Quid tu aliud , Socrates , cuncta haec effe ducis, quam contractiones quafdam concifionef- que fermonum , ut ante dixi , in minima refolutas? Illud vero pulchrum & multi faciendum eft, ut quis valeat, praeclara oratione habita in iudicio, vel concilio , vel ad aliam quan- dam poteftatem , ad quam verba fiunt , auditoribus perfuafis , non minima quaedam , fed maxima praemia reportare , fui ipfius, rerum fuarum , amicorumque falutem. Haec fane , omif- fis minutis his quaeftiunculis , complecti decet , ne demens effe videaris , dum deliramenta , & nugas , ut modo, pertracias, So. O amice Hippia, tu quidem beatus es, qui nofti, quibus ftudere hominem decet , & ipfe abunde, ut afferis , ftuduiftz. Me vero mira quaedam fortuna detinet : quippe aberro fem- per, atque egeo. Quoties autem inopiam meam fíapientibus vobis oítendo, verbis ruríus a vobis AME obücitis enim 4

b,

$6 PELA TI^OUN TS

αὖ ὑπὸ ὑμῶν προπηλακίζομαι, ἐπειδὰν ἐπιδείξω. λέγετε γάρ

μὲ ἅπερ καὶ σὺ νῦν λέγεις, ὡς ZA E τε καὶ σμικρὰ καὶ οὐ-

δενὸς ἄξια πραγματεύομαι. ἐπειδὼν δὲ αὖ ἀναπεισδεὶς ὑπὸ

ε - 7 e e - € N / - MAS 2i , acd ὑμῶν λέγω ἃπὲρ ὑμεῖς, ὡς πολὺ κρᾶτιςον écly olóvr εἰναι

λόγον εὖ καὶ καλῶς καταςησάμενον περαίνειν ἐν δικαςηρίῳ, ἢ ἐν ἄλλῳ τινὶ συλλόγῳ, ὑπό τε ἄλλων τινῶν τῶν ἐν) ἀὸε καὶ ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνωρώπου τοῦ &sí με ἐλέγ χοντος, πάντα κακὰ ἀκούω. καὶ γάρ μοι τυγχάνει ἐγγύτατα γένους ὧν, καὶ ἐν τῷ αὐτῷ οἰκῶν. ἐπειδὰν οὖν εἰσέλδω οἴκαδε εἰς ἐμαυ- τοῦ, καὶ μοῦ ἀκούσῃ ταῦτα λέγοντος, ἐρωτᾷ εἰ οὐκ αἰσχύ- νομαι τολμῶν περὶ καλῶν ἐπιτηδευμάτων διωλέγεσσϑαι, οὕτω

φανερῶς ἐξελεγχόμενος περὶ τοῦ καλοῦ, ὅτι οὐδ᾽ αὐτὸ TOU- το ὃ, τι ποτ᾽ ἐςὶν οἶδα. Ἰζαίτοι πῶς σὺ εἴσῃ, φησὶν, ἢ λόγον ὅστις καλῶς κατεςήσατο, 7) (A9 , ἢ ἄλλην πρᾶξιν ἡντινοῦν, τὸ καλὸν ἀγνοῶν; καὶ ὁπότε οὕτω διάκεισαι, olei σοὶ κρεῖττον εἶναι ζῇν μᾶλλον ἢ τεδνάναι; συμβέβηκε δή μοι ὅπερ λέγω, κακῶς μὲν ὑπὸ ὑμῶν ἀκούειν καὶ ὀγειδίζεσσαι, κακῶς δὲ UT

continuo, quae & tu nunc obiecifti, me fcilicet ftolida , exi- lia, & nihil factenda tractare. demum, cum perfuafus a vo- bis, eadem, quae & vos , profero, longe optimum effe , pofle orationem eleganter & ornate compofitam perorare in iudi- cio, & alio quovis coetu , rurfus nonnulli e noftris, & ille vir, qui me femper redarguit, graviter increpant. proximus enim ille vir mihi genere eft, & una mecum habitat, Ergo cum

primum. domum ingreffus fum , & ille me talia dicentem au- | dit, interrogat , quid non erubefcam de pulchris vitae infli- | tutis difputare, cum adeo manifeíte circa. pulchrum redar- | gutus fim , quod, ipfum pulchrum quid fit , ignorem. Inquit | enim , Qua ratione intelliges , quae oratio pulchre compofita | fit, quae non, aut aliam quamlibet actionem pulchram effe, |

vel turpem, “ΟΝ pulchrum ipfum quid fit ignoras? & quan-

do ita affe&us fis, vivere te, quam mori, praeftare putas? | Contigit itaque mui ; quod modo dicebam , ut & a vobis & |

ab ilo male verbis accipiar, maleque audiam. Sed forte ope-

᾿ς ιν Tecum

HIPPIAS MAIOR. 17

᾿ ἐκείνου. ἀλλὰ γὰρ ἴσως ἀναγκαῖον ὑπομένειν ταῦτα πάντα. οὐδὲν γὰρ ἄτοπον, εἰ ὠφελοίμην. ἐγὼ οὖν μοι δοκῶ, ὦ Ἵπ- πία, ὠφελεισϑαι ἀπὸ τῆς ἀμφοτέρων ὑμῶν ὁμιλίας. τὴν yag παροιμίαν ὅ, τι ποτὲ λέγει, τὸ, χαλεπὰ TÀ καλὰ, δοκῶ [421 εἰδέναι.

rae pretium eff, haec omnia tolerare. neque enim id abfur- dum, modo quippiam lucratus fim. tantum enim, Hippia, confuetudine utrorumque veftrüm profeci, ut proverbium illud, quod pulchra difficilia effe dicit, intelligere mihi iam

videar. ,

^» "ut E EE AT M iil

wx Án AR ot aM ay. tr 26m reda vd tdi

^

Rd (aT

An. Ae MT ἀνά "y

inan Ὁ : TOU f: hec Le

ΕΛ ΑΙ

61

ΠΛΑΤΏΝΟΣ

EIIIEZTOAAI

p— a —— —

PLATONIS EP doSToQLE:AGE

Πρώτη.

ΔΙΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΩ ET IIPATTEIN.

ANTATPIVAZ ἐγὼ παρ᾽ ὑμῖν χρόνον τοσοῦτον, καὶ p. διοικῶν τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν πεπιςευμένος, πάντων μάλιςα τὰς ὠφελείας ὑμῶν λαμβανόντων, τὰς διαβολὰς δυσ χερεῖς οὔσας ὑπέμενον. ἤδειν γὰρ ὅτι τῶν ὠμοτέρων οὐδὲν ἐμοῦ συνεσέλοντος ὑμῖν δόξει πεπράχδϑαι. πάντες γὰρ οἱ συμπο- λιτευόμενοι [eU ὑμῶν, ὑπάρχουσί μοι μάρτυρες" ὧν ἐγὼ πολ- λοίς συνηγωνισάμην, ἀπολύσας αὐτοὺς οὐ σμικρᾶς ζημίας. Ὁ,

109 de

LE ODVIOPEMI" DIO DIONYSIO BENE AGERE,

E. dum apud vos diu multumque verfarer , & ita im- perium veftrum fideliter adminiftrarem , ut inde prae ceteris utilitatem perciperetis, graves calumnias fuftinui. Novi enim , quod, me vobis adfítipulante, crudele nihil omnino factum vi- debitur. Omnes autem , qui eadem gubernatione verfati funt, | teftes mihi effe poffunt : quorum ego permultos fummo co- natu a damnis non mediocribus liberavi. Imperio quin etiam

C. ἔδωκας εἰς ἀποςολὴν, ἄγει σοὶ Βακχεῖος ὃ τὴν ἐπιςολὴν

d

διόπερ οὐ λαμβάνω" σοὶ δ᾽ οὐδὲν διαφέρει δηλονότι καὶ λα-

.pere tantundem : fed illa recepta tuorum quempiam alterum |

62 ΡΥ ΝΙΝ"

αὐτομράτωρ δὲ πολλάκις τὴν ὑμετέραν πόλιν διαφυλά- ἕας, ἀπεπέμφϑην ἀτιμότερον ἢ πτωχὸν ὑμῶν ἀποςελλόν- τῶν προσήκει, καὶ κελευόντων ἐκπλεῦσαι, τοσοῦτον παρ᾽ ὑμῖν διατρίψαντα χρόνον. ἐγὼ μὲν οὖν περὶ ἐμαυτοῦ βου- λεύσομαι τὸν λοιπὸν τρόπον ἀπανωρωπότερον᾽ σὺ δὲ τοιοῦτος ὧν τύραννος οἰκήσεις μόνος. τὸ δὲ χρυσίον τὸ λαμπρὸν ὅπερ

! »! RN USA CRT TOU YR ΟΣ ΓΝ * »! ^ VS φέρων. οὔτε γὰρ ἐφόδιον ἐκεῖνό γ᾽ ἦν ἱκανὸν, οὔτε πρὸς τὸν ἄλλον βίον ξυμφέρον" ἀδοξίαν δὲ πλείςξην μὲν τῷ διδόντι col |

, » Ὁ NM Ὁ 7 " M m ͵ παρασκευᾶζον, οὐ πολλῷ δὲ ἐλάττω κἀμοὶ τῷ λαμβάνοντι

βεῖν καὶ δοῦναι τοσοῦτον. ὥστε κομισάμενος, ἄλλον τινὰ τῶν ἑταίρων δϑεράπευσον ὥσπερ ἐμέ. κἀγὼ γὰρ ἱκανῶς ὑπὸ σοῦ τεσεράπευμαι. καί μοι τὸ τοῦ is dcs κατὸ καιρὸν ἐςὶν εἰπεῖν, ὅτι σοὶ πραγμάτων ἄλλων ποτὲ ξυμπεσόντων, Ἐϊξῃ τοιοῦτον ἄνδρα σοὶ παρεςάναι. Ὕπομνῆσαι δέ σε βούλομαι διότι καὶ τῶν ἄλλων τραγῳδιοποιῶν οἱ πλεῖξοι ὅτων ὑπό,

apud vos fungens, civitatem veftram faepius cuftodivi. Tan- dem vero ignominiofius a. vobis expulfus fum , quam men- dicum aliquem expelli conveniat, iuíffus. ἃ vobis abire, qui tam diuturnam operam veftris fum commodis impertitus. Igi- tur pofthac cogito degere vitam folitariam. Tu autem talis tyrannus gubernabis folus, Pecuniam vero illam egregiam , abs te in viaticum miffam, per Bacchium hunc una cum his li-.| teris ad te remitto. neque enim ad viaticum fufücit: neque | ad ceteram vitam fatis eft utilis: tibique danti dedecus alla-- iura maximum , & mihi non multo minus accipienti, itaque | illam accipere nolui. Tua vero nihil intereft, & dare & acci-

honorabis , quemadmodum me honorafü. Ego abs te fatis | iam fum honoratus, Et mihi opportunum eft nunc, Euripidis illud dicere, Te, rebus quandoque pofcentibus , talem tibi vi- rum affiftere optaturum, Meminiffe autem te volo, & alios | tragicos plurimos, cum tyrannum aliquem pereuntem indu-|

E.

EPISTOLA Il. 63

τινὸς ἀποσνήσκοντα τύραννον εἰσάγωσιν, ἀναβοῶντα ποι- οὔσι, Φίλων ἔρημος ὦ τάλας ἀπόλλυμαι. “Ζρυσίου δὲ σπάνει p ἀπολλύμενον οὐδεὶς πεποίηκε. κἀκεῖνο δὲ τὸ ποίγμα τοῖς νοῦν y» ἔχουσιν οὐ κακῶς ἔχειν δοκεῖ, OU χρυσὸς ἀγλαὸς σπανιώ- ro τάτος ἐν Svarüy δυσελπίξῳ βίῳ, οὐδ᾽ ἀδάμας, οὐδ᾽ ἀργύρου κλίναι, πρὸς &ySpwmo» δοκιμαζόμεν᾽ ἀςράπτει πρὸς ὄψεις" οὐδὲ γαίας εὐρυπέδου γόνιμοι βρίθοντες αὐτάρκεις γυῖχι, ὡς ἀγαπῶν ἀνδρῶν ὁμοφράδμων νόησις. "Εῤῥωσο" καὶ γίγνωσκε τοσοῦτον ἡμῶν διημαρτηκὼς, ἵνώ πρὸς τοὺς ἄλλους βέλτιον b. προσφέρῃ. . cunt , huiufmodi illi voces attribuere , Heu mifet, pereo , nul- lis fultus amicis. Auri vero defe&u pereuntem aliquem nul- lus adhuc finxit poétarum. Illud quoque po&ticum , mentem - habentibus valde probatur: Non auri fulgor , in mifera mor- talium vita rariffimi, non adamas, non argenteae meníae, quae apud homines habentur in pretio, ita oculis corufcant, neque lati fundi aut pinguia culta tantum valent ad vitam, . quantum mens bonorum virorum inter fe confentientium. Vale: atque confidera , tantum erga nos erratum , quo erga ceteros rectius te geras. | |

J

PU PISUNKNSNPESMST ὙΠῸ ἢ Δευτέρα.

ΠΛΑΤΩΝ ΔΙΟΝΎΣΙΩ, ET IIPATTEIN.

: a ἢ Hxorza ᾿Αρχεδήμου ὅτι σὺ ἡγῇ χρῆναι περὶ σοῦ μὴ μόνον ἐμὲ ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμοὺς ἐπιτή- EPISTOLA II. PLATO DIONYSIO BENE AGERE.

oes ex Archedemo, te cenfere, non folum me , fed fa- miligres etiam meos , praeter unicum Dionem, nihil mali ad-

c.

d,

64 PIAOEOUEd4 x4

δείους, τοῦ φλαῦρόν τι ποιεῖν ἢ λέγειν περὶ σοῦ. Δίώνα δὲ μόνον ἐξαίρετον ποιῇ. οὗτος δὲ ὁ λόγος σημαίνει, τὸ Δίωνα, ἐξαίρετον εἶναι, ὅτι οὐκ ἄρχω ἐγὼ τῶν ἐμῶν ἐπιτηδείων. εἰ yde ἦρχον ἐγὼ οὕτω τῶν τε ἄλλων καὶ σοῦ καὶ Δίωνος, “λείω ἂν ἦν ὑμῖν τε πᾶσιν ἀγαδὰ, τοῖς TS ἄλλοις “Ἐϊλλη- σιν, ὡς ἐγώ φημι. νῦν δὲ μέγας ἐγώ εἰμι, ἐμαυτὸν παρέχων τῷ ἐμῷ λόγῳ ἑπόμενον. καὶ ταῦτα λέγω ὡς οὐχ ὑγιές τι ἸἹΚρατιςόλου καὶ [1ολυξένου πρός σὲ εἰρηκότων. ὧν φασὶ λέ- y'&iy τὸν ἕτερον, ὅτι ἀκούσαι ᾿Ολυμπιάσι πολλῶν τινῶν τῶν μετ᾽ ἐμοῦ σε κατηγορούντων. ἴσως γὰρ ὀξύτερον ἐμοῦ ἀκούει. ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἤκουσα. χρὴ δὲ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὑτωσί τξ ποιεῖν τοῦ λοιποῦ, ὅταν τὶ τοιοῦτον λέγῃ τὶς περὶ ἡμῶν τινος, γράμματα πέμψαντα, ἐμὲ ἔρεσσαι. ἐγὼ γὰρ τἀληθῆ λέγ εἰν

οὔτε ὀκνήσω, οὔτε αἰσχυνοῦμαι. ἐμοὶ δὲ δὴ καί σοι τὰ πρὸς - ἀλλήλους οὑτωσὶ τυγχάνει ἔχοντα. οὔτε αὐτοὶ ἀγνῶτες.

ἐσμὲν οὐδενὶ Ἑλλήνων, ὡς ἔπος εἰπεῖν, οὔτε ἡ συνουσία ἡμῶν

- Ν ͵ τ ἌΜΕ 5 “ X “᾽ 1 ͵7 , σιγᾶται. μὴ A«ysavéro δέ σὲ ὅτι οὐδ᾽ εἰς τὸν ἔπειτῶ χρόνον

verfus te loqui debere, vel agere. Hoc autem, quod de Dione excipis , oftendit, me in familiares meos imperium mon habe-

το. Si enim haberem cum in alios, tum in. Dionem ac te imperium , tam vobis, quam ceteris Graecis, bona, ut arbi- tror, plurima provenirent, Nunc autem hoc dumtaxat ma- gnus fum, quod me ipfum praefto rationi meae obedientem,

Quae ideo dico, quia nihil: finceri Cratiftolus & |Polyxenus

ad te detulerunt. quorum alterum dicere ferunt , audifle | Olympiis multos eorum , qui mecum erant , obtreGtantes tibi. | Forfitan acutius, quam ego, ille audit. ego enim tale nihil audivi. Videtur autem mihi, pofthac , quoties huiufcemodi ali- |

quid ad te defertur , te ita facere oportere, ut fcribas ad me,

& rem ipfam perquiras. ego enim verum fateri nec formida- bo, nec erubefcam. Mihi autem & tibi ita fe res invicem | habet, ut neque nos ulli (ut libere dicam) Graecorum in- | cogniti fimus , neque familiaritatem noftram huius feculi ho- |

mines conticefcant, certum quoque illud habeto , neque po-

|] *»

f dis

EPISTOLA IL 6:

διγηδήσεται. τοιοῦτοι οἱ παραδεδεγμένοι εἰσὶν αὐτὴν, ὅτε οὐκ ὀλίγην γεγενημένην, οὐδ᾽ ἠρέμα. τί οὖν. δὴ λέγω; νυνὶ ἐρῶ, ἄνωδεν ἀρξάμενος. πέφυκε ξυνιέναι εἰς ταυτὸ φρόνηδίς τὲ καὶ δύναμις μεγάλη καὶ ταῦτ᾽ ἄλληλ᾽ ἀεὶ διώκει καὶ ζητεῖ καὶ ξυγγίνεται. ἔπειτα καὶ οἱ Gy Spur ψαίῤουδι περὶ τούτων αὐτοί τὲ διωλεν όμενοι καὶ ἄλλων ἀκούοντες ἔν τε ἰδίαις συνουσίαις καὶ ἐν ταῖς ποιήσεσιν. οἷον καὶ περὶ Ἰέρωνος ὅτων διωλέγωνται ἄνδρωποι καὶ Ylausavíou τοῦ Λακεδαι- μμονίδυ, χαίρουσι τὴν Σιμωνίδου ξυνουσίαν παραφέροντες, ἄ τε ἔπραξε καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς" καὶ 1Περίανδρον τὸν Kopív- Suy καὶ Θαλὴν τὸν Μιλήδιον ὑμνεῖν εἰώϑασιν Gua καὶ Περικλέα, καὶ ᾿Αναξαγόραν' καὶ Ἰζροῖσον αὖ, καὶ Σόλωνα, ὡς σοφούς" καὶ Ἰζῦρον, ὡς δυνάςην. καὶ δὴ ταῦτα μιμού- μενοι οἱ ποιηταὶ ἹΚρέοντα μὲν καὶ ᾿Τειρεσίαν δυνάγουδι, [10-

λύειδον δὲ καὶ Μίνω, ᾿Αγαμέμνονα δὲ καὶ ΪΝΝέςορα, καὶ Ὁ,

᾿Οδυσσέα καὶ Παλαμήδη. ὡς δ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ llpopusia Διὶ ταύτῃ 74 συνῆγον οἱ πρῶτοι ἄνδρωποι. τούτων δὲ τοὺς

ífleros tacituros, tales, funt , qui eam norunt, utpote neque

parvam, neque obfcuram. Quorfum haec? ftatim aperiam, -

altius rem aliquanto exorfus. Naturae quidem lege fapientia potentiaque excellens in idem tendunt: femperque ifta duo

fe invicem affe&ant, perfequuntur , congrediuntur. deinde:

etiam iftis homines admodum deleantur , quoties five in carminibus poetarum , five privatis colloquiis huiufmodi quae. dam referunt, aut audiunt: ceu cum de Hierone & Pauía- nia Lacedaemonio loquuntur homines, gaudent Simonidis familiaritatem , quae cum illis fuit , commetnotate , & , quae apud eos dixit fecitque , referre. Similiter Periandrum Corinthium , & 'Thaletem Milefium una celebrare. confue- verunt , Periclem & Anaxagoram , Croefum atque Solo- nem, ut fapientes : & Cyrum, ut potentem. Atqui haec imitati poétae, Creontem & Tirefiam fimul inducunt , Po-

lyeidumque & Minoa, Againemnonem ὃς Neftorem , Ulyf-

fem & Palamedem : atque, ut mihi videtur, eadem ratione . Plat. Oper. Vol, XI. E

C,

66 PL«d ww m^

μὲν εἰς διαφορᾶν, τοὺς δ᾽ εἰς φιλίαν ἀλλήλοις ἰόντας" τοὺς δὲ, τοτὲ μὲν εἰς φιλίαν, τοτὲ δ᾽ εἰς διαφοράν" καὶ τὰ μὲν, ὁμονοοῦντας, τὼ δὲ διαφερομένους ἄδουσι. πάντα δὴ ταῦτα λέγω, τόδε βουλόμενος ἐνδείξασσαι. ὅτι οὐκ, ἐπειδὰν ἡμεῖς τελευτήσωμεν, καὶ οἱ λόγοι οἱ περὶ ἡμῶν αὐτῶν σεσιγήσον- ται. ὥστ᾽ ἐπιμελητέον αὐτῶν ἐςιν. ἀνάγκη ydp, ὡς ἔοικε,

μέλειν ἡμῖν καὶ τοῦ ἔπειτα χρόνου ἐπειδὴ καὶ τυγχάνουσι

κατά τινὰ φύσιν οἱ μὲν ἀνδραποδωδέξατοι οὐδὲν Φροντίζον-- τες αὐτοῦ, οἱ δ᾽ ἐπιεικέξατοι, πᾶν ποιοῦντες ὅπως ἂν εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον εὖ ἀκούωσιν. ὃ δὴ καὶ ἐγὼ τεκμήριον ποιοῦμαι ὅτι ἔςι τὶς αἴσθησις τοῖς τεσνεῶσι τῶν ἐν) δε. αἱ γὰρ βέλ- vigo ψυχαὶ μαντεύονται ταῦτα οὕτως ἔχειν" αἱ δὲ μοχϑη- ρόταται oU φασι. κυριώτερα δὲ τὰ τῶν δείων ἀνδρῶν μῶν- τεύματα, τὰ τῶν μή. οἶμαι δ᾽ ἔγωγε τοῖς ἔμπροσδϑεν, περὶ ὧν λέγω, εἰ ἐξείη αὐτοῖς ἐπανοροώσασδσαι τὰς αὑτῶν συνου- σίχς, πάνυ ἂν σπουδάσαι ὥστε βελτίω λέγεσωσι περὶ αὑτῶν

prifci homines Iovi Prometheum coniunxerunt. Horum vero alios confentientes , alios diffentientes inducunt: alios autem quandoque concordes , quandoque vero difcordes: eorumque

tam diflenfiones , quam confenfiones , canunt, Cuncta vero

haec ideo dixi, ut illud oftenderem , quod etiam cum mortui: fuerimus, de nobis homines non filebunt. quocirca non eft negligendum a nobis : fed cura habenda temporis fubfequen- tis. Fit enim natura quadam, ut ignaviílimi homines nihil curent, quae fit de ipfis futura opinio: probatiffimi autem viri cuncla faciant , quo in futuris feculis bene inter homines audiant. Quam ego coniecturam facio, effe aliquem fenfum iis , qui mortui funt, rerum , quae in vita geruntur: quoniam optimi fic forte divinant ; deterrimi autem nequaquam. Va- lidiora vero funt divinorum virorum praefagia, quam alio- rum. Puto autem , fi liceret. fuperioribus illis defunctis , de quibus loquor, fuam confuetudinem emendare, plurimam | operam adhibituros , ut meliores de fe, quam nunc , opinio- nes circumferrentur, Hoc nobis quidem euam nunc, favente

EPISTOLA IL 67

"^ - - - [1 ν ἈΝ NL 9 ^ ο ᾽) » S ἢ νῦν, τοῦτο οὖν ἡμῖν ἔτι σὺν δεῶ εἰπεῖν ἔξεςιν, εἴτι ἄρα μὴ καλῶς πέπρακται κατὰ τὴν ἔμπροσϑεν συνουσίαν, ἐπανορ-

’ yw A] M x 7, ^ ώσωσσαι καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ. περὶ γὰρ φιλοσοφίαν φυμὶ ἐγὼ τὴν ἀλησινὴν δόξαν ἔσεσδαι ἡμῶν μὲν ὄντων ἐπιεικῶν,

᾿ βελτίω" φαύλων δὲ, τοὐναντίον. καίτοι περὶ τούτου ἡμεῖς

ἐπιμελούμενοι, οὐδὲν ἂν εὐσεβέξερον πράττοιμεν" οὐδ᾽ ἀμε- λοῦντες, ἀσεβέςερον. ὡς δὴ δεῖ γίγνεσδαι, καὶ τὸ δίκδιον 5 ἔχει, ἐγὼ φράσω. ἦἧλδον ἐγὼ εἰς Σινελίαν, δόξαν ἔχων πολὺ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ διαφέρειν" βουλόμενος δὲ ἐλϑεῖν εἰς Συρα-

j /, / ^» er M 7 M κούσας συμμάρτυρα λαβεῖν σε, ἵνα δή μοι τιμῷτο φιλοσο-

, M S - / - 3 3 3 / 9 /pn N φία καὶ παρὰ TQ πλήϑει. τοῦτο δ᾽ οὐκ εὐαγές μοι ἀπέβη. τὸ δ᾽ αἴτιον οὐ λέγω ὅπερ ἂν πολλοὶ εἴποιεν, ἀλλ᾽ ὅτι ἐφαίνου οὐ πάνυ ἐμοὶ πιςεύειν σύ ἀλλ᾽ ἐμὲ μέν πὼς ἀποπέμψασϑαι 5. 7 € ,ὔ N / N - Ν M ἐθέλειν, ἑτέρους δὲ μεταπέμψασσαι, καὶ ζητεῖν. τὸ πρᾶγμα τί τὸ ἐμόν ἐςξιν᾽ ἀπιτῶν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. καὶ οἱ ἐπὶ τούτοις

Deo , facere licet , ὃς. fi quid in fuperiori familiaritate noftra eft p.ccatum , tam factis quam dictis emendare illud atque

. corrigere, Equidem hoc dico , veram fore opinionem ( prae- 8 4 ἢ p P

M

fertim. quantum ad philofophiam attinet) de nobis, ut fi boni fimus, bonam, fi mali, malam exiftimationem habi- turi fimus, Átqui nos ifta curantes , nihil magis pium agere poffemus: & negligentes, nihil aeque impium & profanum. Quemadmodum autem & hoc fieri conveniat, ac 1uíte fieri poffit, ego iam dicam. Quando in Siciliam veni , fama erar,

me permultum inter eos, qui tunc philofophabantur , excellere, cupiebam etiam , cum Syracuías veniffem , opinionis illius te-

ftem te habere , ut etiam apud multitudinem in honore mihi philofophia effet. verum non fatis profpere mihi res illa fuc- ceffit. Caufam vero huius rei non illam fuiffe dico ,^ quam ple- rique exiftimarent: fed illam fuiffe caufam affero, quod τὰ non fatis mihi credere vifus es, fed me quodammodo diimnit- tere velle, alios vero vocare , & quid mihi eflet negotii in- quirere , diffidens fcilicet , ut mihi videbatur. Et qui de iis

loquebantur , permulti erant; affhrmantes, quod me quidem

^ ^ ἊΣ

e.

p. 312

d.

ς

EE

68 PLATONTS

βοῶντες πολλοὶ ἦσαν, λέγοντες ὡς σὺ ἐμοῦ μὲν καταπεφρό- νηκᾶς, ἄλλα δὲ ἐσπούδακας. ταῦτα δὴ διαβεβόηται. ὃ. 08 μετὰ ταῦτα δίκαιόν ἐςι ποιεῖν, ἄκουε" ἵνα σοὶ καὶ ἀποκρίνω- μαι ὃ σὺ ἐρωτᾷς, πῶς χρὴ ἔχειν ἐμὲ καί σε πρὸς ἀλλήλους: εἰ μὲν ὅλως φιλοσοφίας καταπεφρόνηκας, ἐᾷν χαίρειν᾽ εἰ δὲ παρ᾽ ἑτέρου ἀκήκοας, ἢ αὐτὸς βελτίονα εὕρηκας τῶν παρ᾽ ἐμοὶ, ἐκεῖνα τίμα. εἰ δ᾽ ἄρα τὰ παρ᾽ ἡμῶν σοι ἀρέσκει, τι- μητέον καὶ ἐμὲ μάλιςα. νῦν οὖν, ὥσπερ καὶ ἐξ ἀρχῆς, σὺ xay oU. ἕψομαι δὲ ἐγώ. τιμώμενος μὲν γὰρ ὑπὸ σοῦ, τι- μήσω c& μὴ τιμώμενος δὲ, ἧσυ χίαν ἕξω. ἔτι δὲ, σὺ μὲν ἐμὲ τιμῶν, καὶ τούτου καδηγούμενος, φιλοσοφίαν δόξεις τιμᾷν, καὶ αὐτὸ τοῦτο 0, τι διεσκόπεις καὶ ἄλλως, πρὸς πολλῶν εὖ- δοξίαν σοὶ οἴσει ὧς φιλοσόφῳ ὃντι. ἐγὼ δέ σε τιμῶν μὴ τι- μῶντα, πλοῦτον δόξω ϑαυμάζειν τε καὶ διώκειν. τοῦτο δ᾽ ἴσμεν ὅτι παρὰ πᾶσιν ὄνομα οὐ καλὸν ἔχει. ὡς δ᾽ ἐν κεφα- λαίῳ εἰπεῖν, σοῦ μὲν τιμῶντος, ἀμφοτέροις κόσμος" ἐμοῦ δὲ, ὄνειδος ἀμφοῖν. περὶ μὲν οὖν τούτων ταῦτα. “Τὸ δὲ σφαιρίον

contemneres, atque ad alia animum intendiffes. Haec igitur tunc fama increbuit. Quid autem poft haec fieri oporteat , iam audi: ut ad illud, quod interrogafti , refpondeam , quo paco nos invicem gerere debeamus. 51 tu quidem. ommno philofophiam fpernis, valere finamus: fin autem vel ab alio audifti , vel ipfe per te invenifti meliora, quam ea, quaea me traduntur , illa complectere. Quod fi noftra tbi placent, nos quoque maxime honorare debes. Nunc autem , tanquam ab initio, tu praeito, ego fequar. honoratus enim a te, te ho- norabo : non honoratus autem , conquiefcam. Praeterea fi tu honorare prius me coeperis, philofophiam videberis honora- re : idque apud multitudinem, quod tu inprimis cupiebás, tibi gloriam pariet, tanquam fapientiae amatori, Sin autem | ego te honoravero me minime honorantem, divitias admi- rari videbor & fequi. hoc vero quam turpe ab omnibus cenfeatur, non ignoramus. Ut autem fummatim dicam, te | honorante, ambobus honor erit: me autem honorante, am- |

| EPISTOLA IL 69

οὐκ ὀρϑῶς ἔχει. δηλώσει δέ σοι ᾿Αρχέδημος, ἐπειδὰν EAS. καὶ δὴ καὶ περὶ τοῦδε ὃ τούτου τιμιώτερόν τ᾽ ἐςὶ καὶ δειότες ρον, καὶ μάλα σφόδρ᾽ αὐτῷ δηλωτέον, ὑπὲρ οὗ σὺ πέπομφας ἀπορούμενος. φὴς γὰρ δὴ xara τὸν ἐκείνου λόγον οὐχ ἱκα- γῶς ἀποδεδεῖ y Sa σοι περὶ τῆς τοῦ πρώτου Φύσεως. φραςέον δή σοι δὲ αἰνιγμῶν ἵν᾿ ἄν τι ἡ δέλτος ἢ πόντου ἢ γῆς ἐν πτυχαῖς πάϑῃ, ὃ ἀναγνοὺς μὴ γνῷ. ὧδε γὰρ ἔχει" περὶ τὸν πάντων βασιλέα πάντ᾽ gl, καὶ ἐκείνου ἕνεκα πάντα" καὶ ἐκεῖ- yo αἴτιον ἁπάντων τῶν καλῶν. δεύτερον δὲ, περὶ τὸ δεύτερα, καὶ τρίτον περὶ τὰ τρίτα. ἡ οὖν ἀνϑδρωπίνη ψυχὴ περὶ αὐτὰ ὀρέγεται μαδεῖν ποῖ᾽ ἄττα ecl, βλέπουσα εἰς τὰ αὑτῆς συγ- γενῇ, ὧν οὐδὲν ἱκανῶς ἔχει. τοῦ δὴ βασιλέως πέρι καὶ ὧν el- πον, οὐδέν ἐξι τοιοῦτο. τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἡ ψυχὴ φησίν. ἀλλὰ ποῖόν τι μὴν τοῦτ᾽ ἐςὶν, ὦ παῖ Διονυσίου καὶ Δωρίδος, τὸ ἐρώτημα, ὃ πάντων ἀϊτιόν ἐςι κακῶν; μᾶλλον δὲ ἡ περὶ τούτου ὠδὶς, ἐν τῇ ψυχῇ ἐγγιγνομένη, ἣν εἰ μή τις ἐξαιρε- δήσεται, τῆς ἀληδείας ὄντως οὐ μήποτε τύχοι. σὺ δὲ τοῦτο

bobus infamia. Et de his quidem fatis. Orbiculus vero ipfe non recte fe haber, narrabit vero ipfe tibi Archedemus , cum ad te redierit. lllud autem pretiofius & divinius, de quo per illum me interrogas , accurate ipfi eft oftendendum. Ais enim, ut ille refert, non fufficienter tibi a me de prima natura de- monftratum fuiffe. Dicendum eft igitur tibi nunc per aeni- gmata quaedam , ut fi quid huic tabellae vel mari vel terra contingat, qui eam legerit, intelligere non poffit. Eft autem ita. Circa omnium regem cuncta funt: ipfius gratia omnia , ipfe pulchrorum omnium caufa : circa fecundum fecunda: ter- tia circa tertium. Humanus animus affectat, qualia illa fint, ins telligere, afpiciens in ea , quae fibi cognata funt: quorum nihil fufficienter fe habet. fed in rege ipfo , & in his, quae dixi , nihil eft tale. Quod autem poft hoc eft, animus dicit. At enim qualis haec tua interrogatio eft, Dionyfii & Doridis fili, & quae malorum omnium caufa? immo vero huius ftimulus quidam animo noftro ingenitus: quem nifi Tus eruat, veci-

d.

»

70 PLATONIS

πρὸς ἐμὲ ἐν τῷ κήπῳ ὑπὸ ταῖς δάφναις αὐτὸς ἔφησδα ἐννὲ- νοηκέναι, καὶ εἶναι σὸν εὕρημα. καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι τοῦτο εἰ Φαινοιτό σοι οὕτως ἔχειν, πολλῶν ἂν εἴ)ς λόγων: ἐμὲ ἀπο-: λελυκώς., οὐ μὴν ἄλλῳ γέ ποτ᾽ ἔφην ἐντετυχηκέναι τοῦδ᾽ βὑρηκότι' ἀλλὰ ἡ πολλή μοι πραγματεία περὶ τοῦτ᾽ εἴν. σὺ δὲ Ἰσὼς μὲν, ἀκούσας τοὺ, τάχα δ᾽ ἂν Salm μοίρῳ κατὰ TOUS ὥρμησας. ἔπειτα αὐτοῦ τὰς ἀποδείξεις ὡς ἔχων βε- βαίως, οὐ κατέδησας, ἀλλ᾽ ἄττεις τότὲ μὲν οὕτω, τοτὲ δὲ ἄλλως, περὶ τὸ φανταζόμενον. τὸ δὲ, οὐδέν ἐςι τοιοῦτον. καὶ τοῦτο οὐ σοὶ μόνῳ γέγονεν" ἀλλ᾽ εὖ ἴσδι μηδένα πώποτε μοῦ τοπρῶτον ἀκούσαντα, ἔχειν ἄλλως πως 7] οὕτως κατ᾽ ἀρΞ χάς. καὶ ὃ. μὲν. πλείω ἔχων πράγματα, ὃ δὲ, ἐλάττω, μό- γις ἀπαλλάττονται; σχεδὸν: δὲ οὐδεὶς ὀλίγα. τούτων δὴ ψε- οονότων καὶ ἐχόντων οὕτω: σχεδὸν, κατὰ τὴν ἐμὴν δόξαν, εὑρήκωμεν ὃ σὺ ἐπέξειλας, ὅπως δεῖ πρὸς ἀλλήλους ἡμᾶς ἔχειν: ἐπεὶ γὰρ βαδανίζεις αὐτὰ, ξυγγιγνόμενός τὲ ἄλλοις, καὶ παραπεώμενος. Tu τὰ τῶν ἄλλων, καὶ αὐτὰ XAS αὖὗ-

tatem. certe nunquam affequetur. Tu hoc ad me in hortis, cum effemus fub lauris , excogitaviffe dixifti : ac tuam fuiffe inventionem. Atque τς inquam , fi hoc ita fe habere tibi vi- deretur , multis me difputationibus liberaffes : nec alium un- quam His inventorem reperiffe : plurimamque inveftigatio- nem meam circa id verfari. Verum tu forfan , audito aliquo, divina quadam forte eo progrefílus es. demonftrationes au- tem eius rei nunquam firmas tenuifli , fed alias protulifti ali-

r, quatenus phantafia conieCtabas. Hoc autem nihil eft ta- le, & hoc non tibi foli contingit. Sed certe fcito, neminem, quando primum me audit, aliter affici. & alius quidem ina-

gis, alius vero minus defatigatus , vix tandem a labore cef-

fant. omnes autem ferme laborant non parum. Haec autem cum ita fint & fuerint , fere invenimus, ut opinor, quod tu per epiftolam petiti , quemadmodum oportet invicem nos habere. Poftquam vero haec & per fe difcufferis, & cum aliorum op'nionibus comparaveris : modo reum examen

EPISTOLA HL 7i

x E - ͵7 “9 N t , , τὰ, νῦν σοι TXÜTÁ TE, εἰ ἀληϑδὴς ἡ βάσανος, προσφύσεται, καὶ οἰκεῖος τούτοις τε καὶ ἡμῖν ἔσῃ. πῶς οὖν οὐ ταῦτ᾽ Lco καὶ πάντα ἃ εἰρήκαμεν; τὸν ᾿Αρχέδημον νῦν τε pss ἐποίη- σᾶς πέμψας" καὶ τὸ λοιπὸν, ἐπειδὰν EAS ἧς ὶ μψας" καὶ τὸ λοιπὸν, ἐπειδὰν ἔλθῃ πρός σε, καὶ ἀπαγγείλῃ τὰ παρ᾽ ἐμοῦ, μετὰ ταῦτα ἴσως ἄλλαι σὲ ἀπο- ρίαι λήψονται. πέωψεις οὖν αὖδις, ἂν ὀρϑῶς βουλεύῃ, παρ , N N ? / ε 5 "9 ,ὔ e, . 9 ^ Hi ἐμὲ τὸν ᾿Αρχέδημον. ὁ δ᾽ ἐμπορευσάμενος, ἥξει πάλιν. καὶ τοῦτο ἐὰν δὶς ἢ τρὶς ποιήσῃς, καὶ βασανίσῃς τὰ παρ᾽ ἐμοῦ πεμφϑέντα ἱκανῶς, δαυμάζοιμ᾽ ἂν εἰ μὴ τὰ πρὶν ἀπορού- μενῶ πολύ σοι διοίσει ἢ τὰ νῦν. ϑαῤῥοῦντες οὖν ποιεῖτε οὕτως. οὐ μὴ γάρ ποτε τῆς ἐμπορίας ταύτης οὔτε σὺ οὔτε ᾿Αρχέ- δημος ἐμπορεύσεται καλλίω καὶ δεοφιλεςέραν. εὐλαβοῦ μέν- τοὶ μήποτε ἐκπέσῃ ταῦτα εἰς ἀνδρώπους ἀπαιδεύτους. σχε- δὸν γὰρ, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ ἔςι τούτων πρὸς τοὺς πολλοὺς καταψελαςότερα ἀκούσματα, οὐδ᾽ αὖ πρὸς τοὺς εὐφυεῖς ϑαυμαςότερά τὲ καὶ ἐνδπουσιαςικώτερα. πολλάκις δὲ λεγό- (μενα καὶ ἀεὶ ἀκουόμενα καὶ πολλὰ ἔτη, μόγις, ὥσπερ χρυ-

peregeris , confentientem nobis te & noflris praebebis. Quo- nam igitur paco haec & alia, quae diximus, fe habebunt ὃ Re&e^u quidem ea de.cauía Archedemum ad nos mififli, ac poftquam ad te reverfus fententiam tibi meam retulerit ,

"dubitationes aliae te forfitan capient : tu vero, fi rece tibi

confules, mittes iterum ad me Archedemum : ille rurfus, quaft fnercator , non fine lucro redibit. Quod fi bis aut ter feceris, atque illa, quae mittimus, diligenter examinaveris, mirabor equidem, fi non multo melius, quam nunc, ad ea, quae dubi- tas, te habeas. AudaGer igitur id agatis, neque enim vel

—— tu, vel Archedemus negotiauonem ullam fuícipere poteft , - quae aut honeflior fit, aut Deo acceptior, Cave, tamen , ne

excidant haec unquam in aures hominum diíciplinae eru- ditionifque expertiurh. nulia funt enim, ut mea fert opinio, quae dicta ad populum magis ridicula videantur: neque quae apud ingeniofos prolata, magis mirabilia & divina. faepe vero dicta, femperque audita & multis annis , vix tandem ,

E 4

d,

e,

p 314 d.

in

€.

71 PLATONIS

σὸς, ἐκκοδαίρεται μετὰ πολλῆς πραγματείας. ὃ δὲ δαυμά- ςὸν αὐτοῦ γέγονεν, ἄκουσον. εἰσὶ γὰρ ἄνϑρωποι ταῦτα ἀκή- χοότες, καὶ πλείους, δυνατοὶ μὲν μαδεῖν, δυνατοὶ δὲ μνή- μονεῦσωι, καὶ, βαδανίσαντές πάντη πάντως, κρῖναι, γέρον- τες ἤδη καὶ οὐκ ἐλάττω τριάκοντα ἐτῶν ἀκηκοότες" οἱ γῦν ἄρτι σφίσι φασὶ, τὰ μὲν. τότε ἀπιτότατα δόξαντα εἶναι, γῦν πιςότατα καὶ ἐναργέςατα φαίνεσπαι ἃ δὲ τότε πιςό- τατῶ, νῦν τοὐναντίον. πρὸς ταῦτ᾽ οὖν. σκοπῶν εὐλαβοῦ μή- ποτε σοὶ μεταμελήσῃ τῶν νῦν ἀναξίως ἐκπεσόντων. μεγίςη δὲ φυλακὴ, τὸ μὴ γράφειν, ἀλλ᾽ ἐκμανδάνειψ. οὐ γάρ ἐςι τὰ γραφέντα μὴ οὐκ ἐκπεσεῖν. διὰ ταῦτα οὐδὲν πώποτ᾽ ἐγὼ περὶ τούτων γέγραφα: οὐδ᾽ ἔςι σύγχραμμα Ἰ]λάτωνος οὐδὲν, οὐδ᾽ ἔςαι. τὰ δὲ νῦν λεγόμενα, Σωκράτους ἐςὶ, καλοῦ καὶ γέου γεγονότος. ᾿Ἑὠῤῥωσο, καὶ πείθου. καὶ τὴν ἐπιτολὴν ταύ τὴν νῦν, πρῶτον πολλάκις ἀναγνοὺς, κατάκαυσον. ταῦτα μὲν ταύτῃ. Legi δὲ 1Πολυξένου ἐδαύμασας ὅτι οὐ πέμψαιμί

velut aurum, cum magno labore puri&icantur. Nam quod in hac re mirabile contingere coníuevit, id audi. Sunt complu- res homines , qui ifta iam audierunt , pollentes docilitate, pol- lentes memoria, in examinando & iudicando follertes, pro- ve&i iam aetate, neque minus triginta annis haec audierunt : hi tamen affirmant , quae auditu quondam incredibilia maxime videbantur, ea fibi nunc primum valde credibilia videri at. que perfpicua : & quae tunc probabiliffima , ea nunc fibi con- tra videri. Haec igitur intuens , cave, ne quando te poeniteat

. eorum , quae tibi indigne ac temere nunc exciderint. maxima

vero huius rei cuftodia eft, nihil fcribere , fed addifcere,. Nam quae fcribuntur, contineri non poffunt. hac de caufa nihil ego de iis fcripfi unquam : neque eft Platonis opus praefcri- ptum aliquod , neque erit. quae autem modo dicuntur , So. cratis funt: qui vir , etiam dum iuvenis effet, virtute claruit, Vale, & nobis crede. atque hanc epiftolam, cum faepius eam legeris, flatim combure. Et de his quidem fatis. Miraris autem , quod ad te Polyxenum non mittam. ego autem de

,

EPISTOLA II. 73

σοι. ἐγὼ δὲ καὶ περὶ Λυκόφρονος καὶ τῶν ἄλλων TOV παρά σοι ὄντων λέγω καὶ πάλαι καὶ νῦν τὸν αὐτὸν λόγον, ὅτι πρὸς τὸ διαλεχϑῆναι, καὶ φύσει καὶ τῇ μεδόδῳ τῶν λόγων , , NE ΚΑ λ , ' 5 m 4 αν 9 7 πάμπολυ διωαφέρεις αὐτῶν" καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἑκὼν ἐξελέγ-

χέεται, ὥς τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ᾽ ἄκοντες. καὶ δοκεῖς

J z Ed ͵ , M M κ5 μέντοι πάνυ μετρίως κεχρῆσδαί τε αὐτοῖς καὶ δεδωρῆσσαι. ταῦτα μὲν περὶ τούτων πολλὰ, ὡς περὶ τοιούτων. Φιλιςίωνι δὲ, εἰ μὲν αὐτὸς χρῇ, σφόδρα. χρῶ" εἰ δὲ οἵόντε, Σιπευσίπ- TQ χρῶσον, καὶ ἀπόπεμψον. δεῖται δὲ σοῦ καὶ Σπεύσιππος. «ς H , M / 3 En M AU: E ei ὑπέσχετο 0É- μοι καὶ Φιλιςίων, εἰ σὺ ἀφῇς αὐτὸν, ἥξειν προ- ϑύμως ᾿Αϑήναζε. τὸν ἐκ τῶν λατομιῶν εὖ ἐποίησας ἀφείς.

| , ἈΝ ΝΥ ε ͵ x n " . M 5» - M ^ ἐλαφρᾶ δὲ ἡ δέησις καὶ περὶ τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ, καὶ περὶ

bi ᾽ - 7 9. δα, Ἡνγησίππου τοῦ ᾿Αρίςωνος. ἐπέξειλας γάρ μοι, ἄν τις ἀδικῇ

i - , N »! ἢ τοῦτον ἢ ἐκείνους, καὶ σὺ αἴσϑῃ, μὴ ἐπιτρέψειν. καὶ περὶ “Λυσικλείδου τἀλυϑδὲς εἰπεῖν ἄξιον. μόνος γὰρ τῶν ἐκ Σικε-

-/

Mae ᾿Αϑήναζε ἀφικομένων οὐδὲν μετεβάλετο περὶ τῆς σῆς

Lycophrone etiam & reliquis, qui apud te funt , idem , quod iamdudum , & nunc prorfus affirmo , te fcilicet iftis tum inge- nio, tum diflerendi arte praeftare quam plurimum : nec illo- rum quemquam fponte tibi in difputando, ut aliqui fufpican- tur, cedere, fed invitos. atqui videris admodum humaniter ilis fuifTe ufus , & honeftis eos muneribus profecutus. Sed de iis quidem, perinde atque de talibus, talia multa licet dicere. Philiftione fi uti contigerit, utere quam maxime. & , fi fieri poteft, Speufippi utere opera, atque remittas. eget quidem tui & Speufippus. Pollicitus autem mihi eft Philiftio, fi abs te dimittatur, fe Athenas e veftigio petiturum. Illum ex la- tomiis dimififle, laudabile fuerit. Levis autem petitio tam de ilius neceffaris, quam de Hegefippo Ariftonis filio. nam & ad me fícripfifti , fi quis huic vel illis iniuriam. veht inferre , ac tu id perfenferis, te minime permiffurum. De Lyficlide

. praeterea vera fateri decet. Nempe folus ifte ex iis , qui Sici-

lia Athenas profecti funr, nihil in tua meaque confuetudine

d,

e.

p. ts

2a.

ς

Loser ce πεῖ: 36. υιαειαεεαιμονααεσει

74 PLATONIS

καὶ ἐμῆς συνουσίας" ἀλλ᾽ εἴτι ἀγαϑὸν, καὶ ἐπὶ τὰ βελτίω λέ- ὦ γῶων περὶ τῶν γεγονότων διατελεῖ,

immutavit: fed ea, quae facta funt, quotidie verbis pro vi- ribus magis honeftat.

Tpiz n. ΠΛΑΤΩΝ AIONTEIO.

IlaaToN Διονυσίῳ χαίρειν ἐπιςείλας, ἄρ᾽ ὀραῶς ἂν

. TUy χάνοιμι τῆς βελτίξης προσρήσεως ; ἢ μᾶλλον, κατὰ τὴν

ἐμὴν συνήδειαν, γράφων εὖ πράττειν, ὥσπερ εἴωδα ἐν ταῖς ἐπιςολαῖς τοὺς φίλους προσαγορεύειν; σὺ μὲν γὰρ δὴ καὶ τὸν ϑεὸν, ὡς ἤγγειλαν οἱ τότε Sewpoüvree , προσεῖπες ἐν Δελφοῖς αὐτῷ τούτῳ ϑωπεύσας τῷ ῥήματι καὶ γέγραφας, ὡς φαεὶ, Χαῖρε, καὶ ἡδόμενον βίοτον διάσωζε τυράννου. ἐγὼ δὲ οὐδὲ ἀνπδρώπῳ κλήσει, μὴ ὅτι δὴ δεῷ, παρακελευσαίμην “ ἂν δρᾷν τοῦτο. SEQ μὲν, ὅτι παρὰ φύσιν προστάττοιμ᾽ ἄν" ( πόῤῥω γὰρ ἡδονῆς ἵδρυται καὶ λύπης τὸ StlüV ) &v 3pm

EPIRHSTOLA"ITE/!^ | PLATO DIONYSIO.

Lus an reCtius ponatur in falutationibus , Plato Dionyfio gaudere: an, quemadmodum ego folitus fum fcribere ad ami- cos , Bene agere. Tu quidem, ut aiunt hi, qui tecum in Del- phis affuerunt , ita Deum ipfum blande appellafti : ac fimiliter fcripfifti , Gaude, vitamque tyranni iucundam ferva. Ego autem neque Deum hoc modo, neque hominem falutarim. Non Deum, quia coatra illius naturam loquar: (nam procul a moleflia & voluptate divinitas) non hominem , quia fae-

| EPIS TOT/ALBL 75

ων

“δὲ, ὅτι τὰ πολλὰ βλάβην ἡδονὴ καὶ λύπη γεννᾷ, δυσμαθίων ᾿χαὶ λήθην καὶ ἀφροσύνην καὶ ὕβριν τίκτουσα ἐν τῇ ψυχῇ. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως εἰρήσδω παρ᾽ ἐμοῦ περὶ τῆς προσρή- σεῶς" σὺ δ᾽ ἀναγνοὺς αὐτὰ, ὅπη βούλει δέξασϑαι, ταύτῃ δέ- χου. φασὶ δ᾽ οὐκ ὀλίγοι λέγειν σὲ πρός τίνας τῶν παρᾶ σε πρεσβευόντων, ὡς Ga σοῦ ποτε λέγοντος ἀκούσας ἐγὼ μέλ- λοντος τάς τε Ἑ) λληνίδας πόλεις ἐν Σικελίᾳ οἰκίζειν., καὶ Συρακουσίοις ἐπικουφίσαι τὴν ἀρχὴν, Ayr) τυραννίδος εἰς βασιλείαν μεταςήσωαντα᾽ ταῦτ᾽ ἄρα σὲ μὲν τότε διεκώλυσα, ὡς σὺ φὴς, σοῦ σφόδρα. προϑυμουμέ yov νῦν δὲ Δίωνα. διδά-

σκοιμι δρᾷν αὐτὰ ταῦτα, καὶ τοῖς διανοήμασι τοῖς σοῖς τὴν

σὴν ἀρχὴν ἀφαιρούμεσα δε. σὺ δ᾽ εἰ μέν τι διὰ τοὺς λόγους τούτους ὠφελῇ, γιγνώσκεις αὐτός" ἀδικεῖς δ᾽ οὐδὲν ἐμὲ, τὰν- ἀντία τῶν γενομέψων. λέγων. ἄδην γὰρ ὑπὸ Φιλιςίδου καὶ ἄλ- λων πολλῶν πρὸς τοὺς μισδοφόρους καὶ εἰς τὸ Συρακουσίων πλῆθος διεβλήϑην, διὼ τὸ μένειν ἐν, ἀκροπόλει. τοὺς δ᾽ ἔξωθεν, εἴτι γίγνοιτο ἁμάρτημα, πᾶν εἰς ἐμὲ τρέπειν, σὲ φάσκοντας

| pius detrimentum: ὃς: dolorem ipfi affert voluptas, hebetudi-

nem in animo, .& oblivionem, infipientiam. ὃς petulantiam pariens. Et de (alutatione quidem haec mihi di&a fint : quae tu, poftquam legeris, ficuti voles ita capies. Ferunt vero non pauci, te dicere folitum ad legatos quofdam , dum te adeunt, in animo habuiffe Graecas civitates in Sicilia reftituere , ὃς Syracufanos relevare, ac pro tyrannide regiam gubernatio- nem illis inducere. audientem vero haec me tibi , ne faceres Àlla , obftitiffe, cum τὰ vehementer id cüperes. nunc autem , illa ipfa ut facias, Dionem docere : ac tuis propriis inventis atque artibus imperium a nobis tuum labefa&ari, Utrum fer- mones huiufmodi aquam tibi utilitatem ferant, tu ipfe co- gnofcis: iniuria certe me afficis, cum contraria dicas , quam veritas fit. Et profe&to fatis fuperque hactenus a Philiftide & alis compluribus invidia mihi conflata eft ὅς. apud mili- tes, & apud Syracufanos. nam cum in arce una tecum ha- bitarem, omnia malefa&a in me convertebantur , aíleren-

e.

p. 316

n

proficere arbitrarer, & alia quaedam exigua , legum prooemia

76 POSATDOC NS

τιγὰς πάντα ἐμοὶ πείσεσδαι. σὺ δ᾽ αὐτὸς οἴσθα Gorplourx τῶν πολιτικῶν ἕμὲ σοὶ κοινῇ πραγ ματευσάμιενον ἑκόντα ὀλί- ya δὴ κατ᾽ ἀρχὰς, ὅτε τὶ πλέον ποιεῖν ἂν φήδην' ἄλλά τε βραχέω ἄττα καὶ περὶ τὼ τῶν νόμων προοίμια σπουδάσαντα μετρίως, χωρὶς ὧν σὺ προσέγραψας, ἤ τις ἕτερος. ἀκούω yàg Üsepo) ὑμῶν τινᾶς αὐτὰ διασκευωρεῖν. δῆλα μὴν ἑκάτερα, &co τοῖς τὸ ἐμὸν ἦδος δυναμένοις κρίνειν. ἄλλ᾽ οὖν, ὅπερ ἀρ-. τίως εἶπον, οὐ διαβολῆς προσδέομαι πρός τε Συρακουσίους,, καὶ εἰ δή τινῶς ἑτέρους πείθεις λέγων αὐτά; ἀλλὼ πολὺ μᾶλ-᾿ λον ἀπολογίας πρός TE τὴν προτέραν γενομένην διαβολὴν, καὶ τὴν νῦν μετ᾽ ἐκείνην μείζω φυομένην καὶ σφοδροτέραν.. πρὸς δύο δή μοι διττὰς ἀναγκαῖον ποιήσασϑαι τὰς ATOAO-. γίας. πρῶτον μὲν, ὡς εἰκότως σοὶ ἔφυγον κοινωνεῖν περὶ τὰ τῆς πόλεως πράγματα" τὸ δὲ δεύτερον, ὡς οὐκ ἐμὴν ταύτην. εἰρηκᾶς συμβουλήν" οὐδὲ μέλλοντί σοι κατοικίζειν ῬΟλληνίδας. πόλεις, ἐμποδὼν ἐμὲ γεγενῆσναι. τὴν οὖν ἀρχὴν ὧν εἶπον. περὶ προτέρων ἄκουε πρότερον. Ἤλδον καλούμενος εἰς Συρᾶ-,

tibus qui extra erant, te fingula meo confilio facere : cum

Ez , . . .1- Ἢ aperte fcias , perpauca me tecum de gubernatione civili fponte | mea, atque id ab initio tractaviffe , dum aliquid poffe me

mediocriter & modefte curantem : quibus tamen poftea vel. te vel alium audio quaedam praeter mentem meam inferuiffe, | quae facile internofcent ii, qui poffunt morem ingenii noflri diícernere. Sed, ut modo dicebam , non egeo calumnia & | apud Syracufanos , & apud alios , quibus me, ifta dicens, cri-- minaris : fed multo. magis purgatione contra primam calu- mniam , & contra novam nuper exortam , máiorem quidem ac vehementiorem. Ergo adverfus duas calumnias neceffe eft excufationem me duplicem afferre. Primum quidem , me- rito noluíffe me de gubernatione reipublicae tecum agere ; | deinde , meum illud confilium non fuiffe , quod tu ais , ut fua- | derem tibi, ne civitates Graecas reftitueres. Et primum qui- | dem de primo fic accipe. Veni Syracufas, a te vocatus & a |

'

1 EPIS TQ'BhASCZIR 77 κούσας ὑπό τε σοῦ καὶ Δίωνος" ToU μὲν, δεδοκιμασμένου παρ᾽ ἐμοὶ, καὶ ξένου πάλαι γεγονότος, ἐν ἡλικίᾳ δὲ ὄντος μέσῃ τε καὶ καϑεςυηκνίᾳ (ὧν δὴ παντάπασι χρεία τοῖς νοῦν καὶ σμικρὸν κεκτημένοις, μέλλουσι περὶ τοσούτων ὅσα ἦν τότε τὰ σὰ, βουλεύεσσαι) σοῦ δὲ ὄντος μὲν σφόδρα vécu, πολλῆς δὲ ἀπειρίας οὔσης περί σε τούτων ὧν ἔμπειρον ἔδει γεγονέναι, καὶ σφόδρα ἀγνῶτος ἐμοί, τὸ (erat τοῦτο, εἴτ᾽ ἄνδρωπος, εἰ- ἃ, τὲ δϑεὸς, εἴτε τύχη τὶς μετὰ σοῦ Δίωνα ἐξέβαλε, καὶ ἐλεί- φϑης μόνος. Gg οὖν olti μοὶ τότε πολιτικῶν εἶναι κοινωνίαν πρός σὲ; τὸν μὲν ἔμφρονα κοινωγὸν ἀπολωλεκότι, τὸν δὲ ἄφρονα ὁρῶντι μετὼ πονηρῶν καὶ πολλῶν ἀνδ)ρώπων κατα- λελειμμένον; οὐκ ἄρχοντα, οἰόμενον δ᾽ ἄρχειν, ὑπὸ δὲ τοιούς τῶν &ySpumu) ἀρχόμενον; ἐν οἷς τί χρῆν ποιεῖν ἐμέ; μῶν οὐχ ὅπερ ἐποίουν, ἀναγκαῖον ἐκ τῶν λοιπῶν; τὰ μὲν πολιτι- κα χαίρειν ἐᾷν, εὐλαβούμενον τὰς ἐκ τῶν φϑόνων διαβολός; e. ὑμᾶς δὲ πάντως, καίπερ ἀλλήλων χωρὶς γεγονότας καὶ δια- «φόρους ὄντας, πειράσχαι Φίλους ἀλλήλοις ὅτι μάλιςα ποιεῖν,

t

Dione , cum effet ipfe Dio magnae apud me dignitatis, mihi iampridem hofpes, aetate vero media atque perfeCta : qui- bus omnino vel mediocriter prudens, opus effe ad res hu- iufmodi gerendas, quales tuae erant, exiftimarit, tu. vero eras admodum iuvenis, & omnium, quorum oportebat te pe- ritiam habere, ignarus, mihi qudque valde ignotus. Poft haec, five quis homo, five Deus, five fortuna quaedam tecum, Dionem pepulit: tu folus relictus es, An igitur communionem mihi aliquam tecum rerum civibum tunc relidtam putas, cum viderem , prudentem quidem confultorem abs te pulfum ; te autem imprudentem cum multis flagitiofis ita. fuiffe relictum , ut non imperares , licet imperare arbitrareris, fed huiufmodi hominibus revera fervires ? Tunc ergo quid oportebat me ía- cere? an non id, quod, faciebam ὃ abflinere. videlicet omni gubernatione , ne invidia malevolorum in calumnias vocarer: . & illud omnino conari , ut vos invicem diffidentes , & lon- - ge divifos in priftinam amicitiam gratiamque reducerem. Tu

P. 5.17

78 ρα Y ON S TAM

τούτων δὴ καὶ σὺ μάρτυς, ὅτι τοῦτο αὐτὸ ξυντείνων οὐκ ἀνῆκα πώποτε καὶ μόγις μὲν, ὅμως δ᾽ ὡμολογήδη νῶϊν, πλεῦσαι μὲν οἴκαδε ἐμὲ, ἐπειδὴ πόλεμος ὑμᾶς κατεῖχεν" εἰ-- ρήνης δ᾽ αὖ γενομένης ἐλδεῖν ἐμέ τε καὶ Δίωνα εἰς Συρά- κούσας" σὲ δὲ καλεῖν ἡμᾶς. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως ἐγένετο τῆς ἐμῇς εἰς Συρακούσας ἀποδημίας πέρι τῆς πρώτης, καὶ τῆς πάλιν οἴκαδε σωτηρίας. τὸ δὲ δεύτερον, εἰρήνης γενομένης, ἐκάλεις μὲ, οὐ κατὰ τὰς ὁμολογίως, ἀλλὰ μόνον ἥκειν ἐπέ- ςελλες" Δίωνα δ᾽ εἰσαῦδις ἔφησσα μεταπέμψεσσαι. διὰ ταῦ- ca οὐκ $ASoV, ἀλλὼ καὶ Δίωνι τότ᾽ ἀπηχϑόμην. Qero γὰρ εἶναι βέλτιον ἐλδεῖν ἐμὲ, καὶ ὑπακοῦσαί σοι. τὸ δὲ μετὰ ταῦ- τῶ, ὕςερον ἐνιαυτῷ, τριήρης ἀφίκετο καὶ ἐπιςολαὶ παρὰ σοῦ. τῶν δ᾽ ἐν ταῖς ἐπιςολαῖς γραμμάτων ἦρχεν, ὡς, ἂν ἀφίκω- μαι. τὰ Δίωνος μοὶ γενήσοιτο πράγματα πάντα κατὰ νοῦν τὸν ἐμόν" μὴ ἀφικομένου δὲ, τἀναντία. αἰσχύνομαι δὴ λέγειν ὅσαι τότε ἐπιςολαὶ παρὰ σοῦ καὶ παρ᾽ ἄλλων ἦλδον διά σὲ ἐξ Ἰχαλίας καὶ Σικελίας, καὶ παρ᾽ ὅσους τῶν ἐμῶν οἰκείων καὶ

mihi teftis effe potes, quanto conatu hoc a me negotium fuf- ceptum fuerit, neque unquam defertum, "Tandem vix ita convenimus, ut domum (quoniam bello impediti eratis) remearem : paceque facta, ego & Dio Syracufías rediremus ; tu autem nos advocares, Haec funt a&a in prima illa profe- &ione ad te mea, & in patriam reditu, Facta deinde pace, iterum me vocafli: non tamen, ut invicem conveneramus , una cum Dione , fed folum. fcripfifti enim, ut ipfe tunc. veni- rem : Dionem vero poftea te vocaturum. Ea de caufa ego tunc | non veni: quod quidem Dioni difplicuit , qui praeftare puta-- bat, ut parerem tibi, atque venirem. Traníatto poft haec an-. no, triremis una a te miffa eft , & fimul cum illa literae tuae; | quarum caput erat, Si venirem , Dionis res ita fore, ut ego maxime optabam; contra vero, fi non yenirem. Pudet re- ferre, quam multae tunc epiftolae fcriptae fint tam abs te, quam ab alis tua caufa ex Italia atque Sicilia ad me, & ad multos propinquorum familianiumque meorum: quae omnes

-T ὌΝ

EPISTOLA LIE 79

τῶν γνωρίμων" καὶ πᾶσαι διακελευόμεγαί μοι ἰέναι, καὶ δεό-

᾿μέενᾶι σοὶ πάντως ἐμὲ πείδεσδαι. ἐδόκει δὴ πᾶσιν, ἀρξαμένοις

ἀπὸ Δίωνος, δεῖν ἐμὲ πλεῦσαι καὶ μὴ [A Alden Soi. καί-

"0i τήνθ᾽ ἡλικίαν αὐτοῖς προὐτεινόμην, καὶ περὶ σοῦ διϊσ χυ- ριζόμην ὡς οὐχ clóeT. ἔσοιο ἀνταρκέσαι τοῖς διωβάλλουσιν

ἡμᾶς, καὶ βουλομένοις εἰς ἔχϑραν ἐλδεῖν, ἑώρων γὰρ καὶ ró- τε, καὶ νῦν ὁρῶ, τὰς μεγάλας οὐσίας καὶ ὑπερόγκους τῶν τε ἰδιωτῶν καὶ τῶν μονάρχων σχεδὸν, ὅσῳπερ ἂν μείζους ὦσι, τοσούτῳ πλείους καὶ μείζους τοὺς διαβάλλοντας, καὶ πρὸς ἡδονὴν μετὰ αἰσχρὰς βλάβης ὑμιλοῦντας, τρεφούσας. οὗ κακὸν οὐδὲν μεῖζον γεννᾷ πλοῦτός τε καὶ 4 τῆς ἄλλης ἐξουσίας δύναμις. ὅμως δ᾽ οὖν πάντα ταῦτα χαίρειν ἐάσας, ἤλδον, διωανοηδεὶς ὡς οὐδένο; δεῖ τῶν ἐμῶν φίλων ἐμὲ αἰτιᾶ- σαι ὡς διὰ τὴν ἐμὴν ῥᾳθυμίαν τὰ σφέτερα πάντα, ἐξὸν μὴ

᾿ ἀπολέσϑαι, διώλετο᾽ ἐλθὼν δὲ, οἶσσα γὰρ δὴ σὺ πάντα τὰν-

τεῦθεν ἤδη γενόμενα. ἐγὼ μὲν οὖν ἠξίουν δή που κατὰ τὴν

ὁμολογίαν τῶν ἐπιςολῶν, πρῶτον μὲν κατάγειν Δίωνα οἰ--

κειωσάμνενον" φράζων τὴν οἰκειότητα. ἣν εἰ ἐμοὶ τότε ἐπείθου,

exhortabantur , precabanturque , ut tibi obfecutus accederem, Vifum eft igitur omnibus, & inprimis Dioni , eundum effe, neque me molli otio dedendum : quamquam ego ob aetatem

me excufabam , & de te afleverabam , quod nequires obtre-

&atoribus malevolifque meis, diffidium inter nos quaerentibus, refiftere. Confpexeram enim iampridem, & nunc etiam per- Ípicio, opes tam privatorum , quam principum, quanto maiores

- funt, tanto magis infidiatores & turpium noxiarumque volu-

T Mu E

ptatum machinatores nutrire: quo nihil perniciofius gignit

opulentia atque poteftas. Verumtamen , omiflis his omnibus,

venire decrevi, ne querelae materiam alicui familiarium mec- rum relinquerem , quod cum poflent eius res falvae effe, ob negligentiam meam perifflent. Quae vero poít adventum meum fecutá fint; tu optime nofti. Cenfebam equidem, ut fe- cundum promiffa epiftolarum tuarum quam primum Dionem revocares , & in priftinam familiaritatem reciperes: cuius ego

C.

| μετὰ ταῦτω ἔπειθές με μεῖναι τὸ ἐνιαυτὸν, φάσκων, τὴν

- ye εἰς Ἱζόρινθον, τὰ δ᾽ ἄλλα τῷ παιδὶ καταλείψειν αὐτοῦ.

ὅο PL'ATONLS

τάχ᾽ ἂν βέλτιον τῶν νῦν γεγονότων ἔσχε καί σοι καὶ Συρᾶ- κούσαις καὶ τοῖς ἄλλοις “Ἑϊλλησιν, ὡς ἡ ἐμνὴ δόξα μαντεύεται. ἔπειτα τὰ Δίωνος τοὺς οἰκείους ἔχειν ἠξίουν, καὶ μὴ διανεί- uoo τοὺς διανείμαμένους, οὃς οἴσδα σύ. πρὸς δὲ τούτοις, ὥμην δεῖν τὸν κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἕκαςξον εἰωθότα αὐτῷ wopiQe- σῦδι, καὶ μᾶλλον ἔτι καὶ οὐχ ἧττον ἐμοῦ παραγενομένου πέμπεσδαι. τούτων οὐδενὸς τυγχάνων, ἠξίουν ἀπιέναι. τὸ

Δίωνος ἀποδόμενος οὐσίαν πᾶσαν, τὰ μὲν ἡμίσεα ἀποπέμ»-

πολλὰ ἔχων εἰπεῖν, ὧν ὑποσχόμενος οὐδὲν ἐποίησας, διὰ τὸ πλῆθος αὐτῶν συντέμνω. τὰ γὰρ 09 χρήματα πάντα ἀπο- δόμενος, οὐ πείσας Δίωνα, φάσκων οὐ πωλήσειν ἄγευ τοῦ πεί- Sely , τὸν κολοφῶνα, ὦ ϑαυμάσιε, ταῖς ὑποσχέσεσιν ἁπάσαις γεωνικώτατον ἐπέθηκας. μηχανὴν γὰρ οὔτε καλὴν, οὔτε κομμ |

rationem habendam effe putabam. in quo fi mihi paruiífes , forte melius tuae & Syracufanorum ceterorumque Graeco- | rum res, ut mea vaticinatur opinio, fefe haberent. Arbitra- bar deinde, bona Dionis fuis reftitui debere: nec illis divi- foribus , quos tu praefeceras, eorum adminiftrationem amplius relinqui, ludicabam praeterea , pecuniam , fingulis annis Dioni | folitam mitti, effe mittendam , non diminutam ob praefentiam | meam , fed magis adauCiam. Cum autem horum nihil abs te impetrare poffem , abire conftitui. tu vero annum me ut ex- fpectarem , rogafti , affirmans, te Dionis bona omnia redditu- rum, ita ut media pars Corinthum ad Dionem ipfum mitte- retur , reliqua vero pro eius filio Syracufis maneret. Multa praeterea referre poffum , quae promiffa a te fervata non funt. fed ea ob multitudinem omitto. Cum enim bonorum Dionis omnium venditionem faceres, abíque ullo eius con- - fenfu, quamquam ita demum hoc faciendum dixeras , fi ille | affentiretur ; promiffis omnibus, o vir mirabilis, colophonem , ut aiunt , gloriofiffimum impofuifti, rem profecto neque ho- neftam,, neque honorificam , neque iuftam , neque utilem ma-

EBPISTQL' Aj fH 81

ψὴν, οὔτε δικαίαν, οὔτε ξυμφέρουσαν εὗρες ἐμὲ ἐκφοβεῖν, ὡς ἀγνοοῦντα τὰ τότε γιγνόμεναι ἵνα μηδὲ ἐγὼ ζητοίην τὰ χρήματα ἀποπέμπεσδϑαι. viuo yg Ἡρακλείδην ἐξέβαλες, (οὔτε Συρακουσίοις δοκοῦν δικαίως, οὔτ᾽ ἐμοὶ) διότι μετὰ Θευδότου καὶ Εἰ ὐρυβίου συνεδεήθην σοῦ μὴ ποιεῖν ταῦτα, ταύτην λαβὼν ὡς ἱκανὴν πρόφασιν, εἶπες ὅτι καὶ πάλαι σοὶ δῆλος εἴην σοῦ μὲν οὐδὲν φροντίζων, Δίωνος δὲ καὶ τῶν Δίω-

γος Φίλων καὶ οἰκείων. καὶ ἐπειδὴ νῦν Θεοδότης καὶ Hpa-

πλείδης ἐν διαβολαῖς εἶεν, οἰκεῖοι Δίωνος ὄντες, πᾶν μη χανῴ- μήν ὅπως οὗτοι μὴ δώσουσι δίκην. καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ περὶ TÀ πολιτικὰ κοινωνίας τῆς ἐμῆς καὶ σῆς" καὶ εἴτικα ἑτέραν ἀλλοτριότητα ἐνεῖδες ἐν ἐμοὶ πρός σε, εἰκότως olt ταύτῃ πάντα ταῦτα γεγονέναι. καὶ μὴ δαύμαζε. κακὸς γὰρ ἂν ἔχοντί γε νοῦν ἀνδρὶ φαινοίμην ἐνδίκως, πεισδεὶς ὑπὸ τοῦ μεγέδους τῆς σῆς ἀρχῆς, τὸν μὲν παλαιὸν φίλον καὶ ξένον, κακῶς πράττοντα διά σε, μηδὲν σοῦ χείρων, ἵνα οὕτως εἴς πω, τοῦτον μὲν προδοῦναι, σὲ δὲ τὸν ἀδικοῦντα ἑλέσϑαι καὶ

chinatus, me deterrere conatus es , tanquam rerum illarum ne-

íÍcium 5 quo ego pecunias ad Dionem mittendas poftulare defifferam. nam cum Heraclidem pelleres, ( quod neque Sy- racufanis, neque mihi iuftlum videbatur) egoque una cum Theodote & Eurybio pro Heraclide deprecarer , accepta hinc quafi fufficienti quadam occafione , iampridem te repre- hendiffe dixifti , nullam mihi curam effe rerum tuarum, fed Dionis folum, eiufque amicorum & propinquorum: itaque , cum Heraclides & "'heodotes, Dionis amici, fufpicione crimi- nis non carerent, me omnia facere, quo meritas poenas non darent. Haec quidem in noítra illa civilis gdminiftrationis communione , & quamcunque aliam diffenfionem nobis acci- diffe, quid mirum? pravus enim a prudentibus viris merito exiftimari poffem , fi potentiae tuae magnitudine adductus, ve- terem amicum & hofpitem meum, a te patria pulfum , nulla re, ut ita loquar, te deteriorem, prodidiffem atque defítituif-

fem : te vero iniuriantem ill; fecuzus. effem, & omnia fecif- Plat. Oper. Vol, XI.

€

€.

319

E

$2 P L'ACTOOUN ES

πᾶν δρᾷν ὅπη σὺ προσέταττες ἕνεκα χρημάτων δηλονότι. οὐ- δὲ γὰρ ἂν ἕτερον ἔφησεν αἴτιον τὶς εἶναι τῆς ἐμῆς μεταβο-- λῆς, εἰ μετεβαλόμην. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ταύτῃ γενόμενα τὴν ἐμὴν καὶ σὴν λυκοφιλίαν καὶ ἀκοινωνίαν διά σὲ ἀπειργ ἄσατο, σχεδὸν δ᾽ εἰς λόγον ὁ λόγος ἥκει μοὶ ξυνεχὴς τῷ γῦν δὴ γε- γομένῳ" περὶ οὗ μοι τὸ δεύτερον ἀπολογήτέον ἔφην εἶναι. σκό- TEL δὴ καὶ πρόσεχε πάντως ἂν τι σοὶ ψεύδεσσαι δόξω, καὶ μὴ τἀληθῆ λέγειν. φημὶ γάρ σε, ᾿Αρχεδήμου παρόντος ἐν τῷ κήπῳ καὶ ᾿Ἀριςοκρίτου, σχεδὸν ἡμέραις πρότερον εἴκοσι τῆς ἐμῆς ἐκ Συρακουσῶν οἴκαδ᾽ ἀποδημίας, ἃ νῦν δὴ λέγεις ἐμοὶ μεμφόμενον, ὡς Ἡρακλείδου τέ μοι καὶ τῶν ἄλλων πάντων μᾶλλον Y σοῦ μέλοι. καί με τούτων ἐναντίον διηρώ- τήσαᾶς εἰ μνημονεύω,, κοιτ᾽ ἀρχᾶς ὅτ᾽ ἦλθον, κελεύων σὲ τὰς πόλεις τὸς Ἑλληνίδας κατοικίζειν. ἐγὼ δὲ συνεώρουν μὲ- μνῆσδϑαι, καὶ ἔτι νῦν μοι δοκεῖν τοῦτ᾽ εἶναι βέλτιςα. ῥητέον δὲ, ὦ Διονύσιε, καὶ τοὐπὶ τούτῳ τότε λεχϑέν. ἠρόμην γὰρ δή σὲ πότερον αὐτὸ τοῦτο σοὶ ξυμβουλεύσαιμι μόνον, 7] τι καὶ ἄλλο πρὸς τούτῳ. σὺ δὲ καὶ μάλα ἀπεκρίνω μεμηνιμένως

fem, quae imperares, tuarum fcilicet opum gratia. Certe , fi il- lum tui gratia prodidiffem , nemo aliam mutationis meae caufam fuiffe dixiffet. Haec igitur gefta, caufa fuerunt fuc- cenfendi inter nos, & nihil communicandi, Verum mihi opportune iam fermo in eam tranfit partem, de qua fecundo mihi loco dicendum propofui. Attende , obfecro, diligenter , fi verum tibi dicere videor. Dico , te, Archedemo pracfente & Ariftocrito, cum effes in. hortis, vigini ferme dies ante re- ceffum meum e Syracufis Athenas, dixifle mihi illa, quae nunc etiam dicis, quod Heraclidis & aliorum omnium, ma- gis quam tui curam haberem. Praeterea me in praefentia il- lorum rogaíti, an meminiffem , cum primo Syracuías veni, fuafiffe me tibi civitates Graecas reftituere. Egoque conceffi meminiffe me : & addidi, etiam tunc optimum mihi videri, Fatendum eft, o Dioiyfi, quod fubinde dictum eft. Petii equidem , utrum id tolum tibi confuluiffem , an ahud praeter-

EPISTOLA 1Il

ὌΝ:

Ὗ ΄

καὶ ὑβριςικῶς εἰς ἐμὲ, ὡς ᾧου. διὸ τὸ τότε σοὶ ὕβρισμο; νῦν ὕπαρ ἀντ᾽ ὀνείρατος γέγονεν, εἶπες δὲ καὶ μάλ᾽ rA gue γε- λῶν, εἰ μέμνημαι, ὡς παιδευθέντα με ἐκέλευες ποιεῖν πάντα ταῦτα, ἢ μὴ ποιεῖν. ἔφην ἐγὼ κάλλιςα μνημονεῦσαί σε. Οὐκοῦν παιδευθέντα, ἔφησϑα, γεωμετρεῖν ; ἣ πῶς; κἀγὼ τὸ μετὰ ταῦτα ὃ ἐπήει μοὶ εἰπεῖν οὐκ εἶπον, φοβούμενος μὴ σμικροῦ ῥήματος ἕνεκα τὸν ἔκπλουν ὃν προσεδόκων, μή μοι

'ςενὸς γίγνοιτο ἄντ᾽ εὐρυχωρίας. ἀλλ᾽ οὖν ὧν ἕνεκα πάντ᾽ εἴ- - L 5 s! / 'gural,TOXUT ἐςί μή μὲ διάβαλλε, λέγων ὡς οὐκ εἴων ἐγώ

σε πόλεις ) λληνίδας ἐῤῥούσας ὑπὸ βαρβάρων οἰκίζειν, οὐδὲ

» » , , / 9 N / " Συρακουσίους ἐπικουφίσαι, βασιλείαν ἀντὶ τυραννίδος μετοι-

ςήσαντα. τούτων γὰρ οὐχ ἧττον ἐμοὶ πρέποντα ἔχοις ἄν πο- τε λέγων μοῦ καταψεύσασϑαι. πρὸς δὲ τούτοις, ἔτι σαφεςέ-

“ρους τούτων εἰς ἔλεγχον λόγους ἐγὼ δοίην ἂν, εἴτις ἱκανή

που φαίνοιτο κρίσις, ὡς ἐγὼ μὲν ἐκέλευον, σὺ δ᾽ οὐκ ἤθελες πράττειν αὐτά, καὶ μὴν οὐ χαλεπὸν εἰπεῖν ἐναργῶς ὡς ἦν

ea. Αἀ haec tu iracupde nimium, &, ut putabas, contu- meliofe refpondifti , & alia etiam me praecepiffe. Itaque con- tumelia tunc in me id fuit, nunc autem pro fomnio eft. Ro- gafti autem me aperte nimium, fi bene quid memini, me deridens, an ifta praecepiflem tibi quaft do&or, an non. Refpondi, te id optime meminiffe. At ipfe ad haec adiecifti: Ut do&or in geometria? δὴ quomodo ? Tunc ego, quod re- fpondere poteram, reticui: veritus, ne verbi alicuius exigui caufa navigatio illa a me exfpeCtata , mihi pro lata angufta fieret. Ceterum. ad illud iam redeamus, quo tendunt haec

. omnia. Noli invidiam conflare mihi, dicens, te prohibitum fuif-

fe a me civitates Graecas dirutas a barbaris reftituere , ac Syracufanis gubernationem pro tyrannica regiam mutare, ni- hil enim de me potes mentiri, quod a meis fit moribus alie- nius, Átqui fi foret alicubi fufficiens huius rei iudicium , etiam alia dicerem fuperioribus clariora, probaremque mani- fefte, me fuafiffe tibi, nt illa faceres; te autem recufaviffe. Nequaquam difficile eft oftendere , illa futura - a optima & , P

s

84 ;PLATOBNWIS

ταῦτα ἄριςα πραχϑέντα καί σοι καὶ Συρακουσίοις καὶ Xue

΄ ec , » δ» - *, ^, N Ν 3 / 3 e, λιώταις πᾶσιν. ἄλλ᾽ ὦ τᾶν, εἰ μὲν (Vic μὴ εἰρήκεναι, ei oye

κὼς ταῦτα, ἔχω τὴν δίκην" εἰ δ᾽ ὁμολογεῖς, τὸ μετῶ τοῦτο ἡγησάμενος εἶναι σοφὸν τὸν Σιτησίχορον, τὴν παλινῳδίαν αὐτοῦ μιμησάμενος, ἐκ τοῦ ψεύδους εἰς τὸν ἀληθῇ λόγον per cus.

tibi , & Syracufanis, & Siculis omnibus. Si ergo negas, te ifta dixiffe , cum dixeris: fatis equidem habeo, quo te criminer. quod fi fateris , Stefichorum fapientem puta, atque eius pa- linodiam , id eft, cantum fuperiori contrarium imitatus, ex mendaci fermone te ad verum traducas.

EEDALLGIIEXTTXD OLEO VIII ueMoo viU Τετάρτη.

IIAATON ΔΙΩΝῚ ΣΤΡΑΚΟΥΣΙΩ BOY GILPAA ὦ LOGER

JO) ΜΑΙ μὲν Φανερὰν εἶναι διὰ παντὸς τοῦ χρόνου τὴ» . ἐμὴν προθυμίαν περὶ τὰς συμβεβηκυίας πράξεις" καὶ ὅτι πολ- AW) εἶχον περὶ αὐτῶν σπουδὴν εἰς τὸ ξυμπερανθῆναι, οὐκ ἄἀλ- Aou τινὸς ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆς ἐπὶ τοῖς καλοῖς φιλοτιμίας.

b. νομίφω γὰρ δίκαιον εἶναι τοὺς ὄντας τῇ ἀληθείᾳ ἐπιεικεῖς,

EPISTOLA IV.

PLATO DIONI SYRACUSANO BENE AGER EE.

j ps , manifeftam effe per omne tempus propenfiffimam voluntatem meam circa fingula, quae contigerint : neque oc- cultum effe vobis, ftudium conficiendi fuiffe non aliam ma- gis ob caufam, quam ut in rebus honeftis honorem confe- querer, cenfeo enim effe iuftum, ut, qui revera boni funt vi-

a

EPISTOLA IV. ὃς

καὶ πράττοντας τοιαῦτα, τυγχάνειν δόξης τῆς προσηκούσης. τῶ μὲν οὖν εἰς τὸ παρὸν, σὺν SEQ εἰπεῖν, ἔχει καλῶς" τὰ δὲ περὶ τῶν μελλόντων, ὃ μέγιςος ἐςὶν ἀγών. ἀνδρείᾳ μὲν γὰρ καὶ τάχει καὶ ῥώμῃ διενεγκεῖν, δόξειεν ἂν καὶ ἑτέρων εἶναι τινῶν᾽ ἀληθείᾳ δὲ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ μεγαλοπρεπείᾳ, καὶ τῇ περὶ πάντα ταῦτα εὐσχημοσύνῃ, ξυμφαίη τὶς ἂν τοὺς ἀντι- ποιουμένους τὰ τοιαῦτα τιμᾷὺὑ, εἰκότως τῶν ἄλλων διαφέ- ρειν. νῦν οὖν δῆλον μέν ἐςιν ὃ λέγω ἀναμιμνήσκειν δὲ ὅμως δεῖ ἡμᾶς αὐτοὺς, ὅτι προσήκει, πλέον ἢ παίδων, τῶν ἄλλων’ ἀνθρώπων διαφέρειν, τοὺς οἶσθα δήπου. φανεροὺς οὖν δεῖ ἡμᾶς γενέσϑαι ὅτι ἐσμὲν τοιοῦτοι οἷοίπερ φαμέν" ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ, σὺν δεῷ εἰπεῖν, ῥᾷδιον ἔςαι. τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις

-συμβέβηκεν ἀναγκαῖον εἶναι πλανηθῆναι πολὺν τόπον, El

μέλλουσι γνωσδῆναι τὸ δὲ νῦν ὑπάρχον περί σε, τοιοῦτόν ἐςιν ὥστε τοὺς ἐξ ἁπάσης τῆς οἰκουμένης (εἰ καὶ νεανικώτερόν &cty εἰπεῖν ) εἰς ἕνα τόπον ἀποβλέπειν" καὶ ἐν τούτῳ μάλιξα πρός σε. ὡς οὖν ὑπὸ πάντων ὁρώμενος, παρασκευάζου τόν τε

ri, & talia faciunt, dignam gloriam confequantur. Ac res quidem ufque adhuc, Dei beneficio , re&e fe habent: dc fu- turis vero maximum vobis propofitum eft certamen. nam fortitudine quidem, celeritate , ac robore praeftare, tale eft , ut aliorum quoque effe poflit: fed veritate, iuflitia , magni- ficentia, & huiufmodi quadam honeftate & dignitate prae- «ellere , ad eos , qui ifta gerunt , & talium fibi gloriam vindi- cant, prae ceteris attinet. Manifeftum fane eft, quod dico. Meminiffe autem debemus , oportere nos, ut te non latet, plus aliis, quam pueris, antecellere. Itaque conftare omnibus debet, tales nos effe , quales videri volumus : praefertim cum Deo iuvante perfacile fit futurum. Ceteris fiquidem hoc con- tigit, ut multa loca obire compulfi fuerint ad id confequen- dum. rerum vero tuarum ftatus eiufmodi eft, ut ex univer- Ío , ut ita dixerim , terraram orbe unum in locum , & in illo ipfo in te unum maxime oculi omnium fint converfi, Tan- quam igitur fubie&us oculis fpe&atufque ab omnibus , conare.

F5

*

c.

d,

Λυκοῦργον ἐκεῖνον ἀρχαῖον ἀποδείξων καὶ τὸν Ἰζῦρον, καὶ εἴτις ἄλλος πώποτε ἔδοξεν ἤθει καὶ πολιτείᾳ διενεγκεῖν" ἄλ-

51

86 POLUSACGDOOTNOCHS

λως τε καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ καὶ σχεδὸν ἅπαντες οἱ τῇδε λέγου- σιν ὡς πολλή ἐςιν ἐλπὶς ἀναιρεθέντος Διονυσίου διωφϑαρῆναι τὰ πράγματα, διὰ τὴν σήν τε καὶ Ἡρακλείδου καὶ Θεοδό- του καὶ τῶν ἄλλων ψνωρίμων φιλοτιμίαν. μάλιςα μὲν οὖν μηδεὶς εἴη τοιοῦτος ἐὰν δ᾽ ἄρα καὶ γίψνηταί τις, σὺ Φαίνου ἰστρεύων, καὶ πρὸς τὸ βέλτιςον ἔλθοιτ᾽ ἄν. ταῦτα δὲ ἴδως ysAoiov σοὶ φαίνεται εἶναι τὸ ἐμὲ λέγειν, διότι καὶ αὐτὸς οὐκ ἀγνοεῖς" ἐγὼ δὲ καὶ ἐν τοῖς Stir poc ὁρῶ τοὺς ἀγωνιξὰς ὑπὸ τῶν παίδων παροξυνομένους, μήτι δὴ ὑπό γε τῶν Φίλων, οὺς ἄν τις οἴηται μετὰ σπουδῆς κατ᾽ εὔνοιαν παρακελεύεσδαι. νῦν οὖν αὐτοί τε ἀγωνίζεσδε, καὶ ἡμῖν εἴτου δεῖ ἐπιςέλλετε. τὰ δ᾽ ἐνθάδε παραπλησίως ἔχει καθάπερ καὶ ὑμῶν παρόντων. émigéAAETE δὲ καὶ 0, τι πέπρακται ὑμῖν, ἣ πράττοντες τυγ- χάνετε. ὡς ἡμεῖς πολλὰ ἀκούοντες,, οὐδὲν ἴσμεν. καὶ νῦν ἐπι- ςολαὶ παρὰ μὲν Θεοδότου καὶ Ηρωκλείδου ἥκουσιν εἰς Δα-

Lycurgum illum antiquum exprimere , & Cyrum , ὃς fi quis alius videatur unquam moribus & publicis inflitutis. excel- luiffe : praefertim cum fit multorum ac paene omnium veftro- rum opinio , poft Dionyfium füblatum res effe perituras, pro- pter tuam, & Heraclidis, & "T heodoti, ceterorumque nobilium ambitionem & excellendi cupiditatem. Primum quidem optan- dum eft, ne quifquam talis exfiflat. quod fi quis apparuerit ta- lis, tu medebere, ut res in melius deducantur, Ridiculum tibi forte videtur , me ifta monere, cum tibi fint nota: fed ego in theatris confpicio , certatores a pueris provocari, nedum ab amicis, qui benevolentiae ftudio cohortari putantur. Vos certe nunc tanquam in theatro quodam certatis. in quo fi noftra opera opus eft, certiores nos facite. Hic autem per- inde fe res habent, ut cum vos aderatis. Scribite mihi , quid acum fit, quidve agatur. nam licet' audiamus multa, certi nihil habemus. Multae a '"Theodoto ὃς Heraclide feruntur epi- ftolae Lacedaemona & Aeginam: nos autem, ut dixi, au-

"n

EPISTOLA/SV, 8.

L

| - xEQxijAoy& καὶ Αϊγιναν' ἡμεῖς δὲ, καθάπερ εἴρηται, πολλὰ Il

ἀκούοντες περὶ τῶν τῇδε, οὐδὲν ἴσμεν. ἐνθυμοῦ δὲ καὶ ὅτι δο- κεῖς τισιν ἐνδεεξέρως τοῦ προσήκοντος δεραπευτικὸς εἶναι. μὴ οὖν λανθανέτω σὲ ὅτι διὰ τοῦ ἀρέσκειν τοῖς ἀνθρώποις, καὶ

^ / S^ 2 x8 , 3 ͵ 3 , , , " τὸ πράττειν ἐςίν᾽ ἡ δ᾽ αὐθάδεια, ἐρημίῳ ξύνοικος. Ἑὠτύχει. c,

dientes multa de rebus veftris , nihil aperte percipimus, Nec

te lateat, eam eíTe de te apud quofdam opinionem , quafi de

homine, aliquanto minus, quam decet, officiofo atque affa-

bili. memento igitur , neceffariam efTe ad res gerendas , homi- num benevolentiam : aufleritas vero folitudinem amicorum - parit, Felix efto.

CONMEEPUPEQCISENpe mE EO M Rana aperiens asi A] m SLIDE EL

Ilép Tn.

IIAATON IIEPAIKKA ET IIPATTEIN.

? Eroparo μὲν συνεβούλευσα, καθάπερ ἐπέςξελλες, τῶν σῶν ἐπιμελούμενον, περὶ ταῦτα διατρίβειν. δίκαιος δ᾽ εἰμὶ καὶ ξενικὴν καὶ ἱερὼν ξυμβουλὴν λεγομένην συμβουλεύειν

/ - » 7 ^ 4 € , ΄ P - “περί τε τῶν ἄλλων ὧν ἂν φράζῴς, καὶ ὡς Εὐφραίῳ δεῖ τανῦν d. χρῆσϑαι. πολλὰ μὲν γὰρ ὃ ἀνὴρ χρήσιμος, μέγιςον δὲ οὗ καὶ σὺ γῦν ἐνδεὴς εἶ, διά τε τὴν ἡλικίαν, καὶ διὰ τὸ μὴ πολ-

EPISTOLA V. PLATO PERDICCAE BENE AGERE.

Eo fuafi, quemadmodum ad me fcripfifti , ut in re-

rum :uarum adminiftratione perfeveraret. eft autem meum,

tibi quoque & de alis rebus hofpitale & facrum , ut appel-

latur, confilium dare , & quemadmodum Euphraeo uti de-

beas. Profecto vir ille ad multa utilis effe poteft, maxime

vero ad id, cuius tu plurmum indiges ob aerem praefer- ; 4

Vo.

€

88 BLATONITS

Acc αὐτοῦ πέρι ξυμβούλους εἶναι τοῖς νέοις. ἔςι γὰρ δή τίς φωνὴ τῶν πολιτειῶν Éxdcwe, καθαπερεὶ τινῶν ζώων" ἄλλη μὲν, δημοκρατίας, ἄλλη δ᾽ ὀλιγαρχίας" ἡ δ᾽ αὖ μοναρχίας. ταύτας φαῖεν μὲν ἂν ἐπίξασϑαι πάμπολλοι, πλεῖςξον δ᾽ ἀπο- λείπονται τοῦ κατανοεῖν αὐτὰς, πλὴν ὀλίγων δὴ τινῶν. ἥτις μὲν ἂν οὖν τῶν πολιτειῶν τὴν αὑτῆς φϑέγγηται φωνὴν πρός τε δεοὺς καὶ πρὸς ἀνδρώπους, καὶ τῇ φωνῇ τὰς πράξεις Ézo- μένας ἀποδιδῷ, δάλλει τε αἰεὶ καὶ σώζεται μιμουμένη δ᾽ ἄλλην, διαφϑείρεται. πρὸς ταῦτ᾽ οὖν Ἐυὐφραῖος σοὶ γίγνοιτ᾽ οὐχ ἥκιςα ἂν χρήσιμος, καίπερ πρὸς ἄλλα ὧν ἀνδρεῖος. τοὺς γὰρ τῆς μοναρχίας λόγους οὐχ xig αὐτὸν ἐλπίζω συνεξευ- ρήσειν τῶν περὶ τὴν σὴν διατριβὴν ὄντων. εἰς ταῦτ᾽ οὖν αὐτῷ φρώμενος, ὀνήσῃ τε αὐτὸς καὶ ἐκεῖνον πλεῖςα ὠφελήσεις. ἐὰν δέ τις ἀκούσας ταῦτα εἴπῃ, Ἰλάτων, ὡς ἔοικε, προσποιεῖται μὲν τὰ δημοκρατίᾳ ξυμφέροντα εἰδέναι ἐξὸν δ᾽ ἐν τῷ δή- pg λέγειν καὶ συμβουλεύειν αὐτῷ τὰ βέλτιςα, οὐ πώποτξε ἀναςξὰς ἐφϑέγξατο' πρὸς ταῦτ᾽ εἰπεῖν ἐςιν ὅτι {᾿Ἰλάτων ὀψὲ

tim cum haud multi reperiantur , qui de his rebus confilium iuvenibus commode afferre poffint. eft enim vox quaedam: uniufcuiufque civilis gubernationis, velut animalium quorun- dam. nam aliam popularis, aliam paucorum , aliam. unius, gubernatio vocem emittit. Has intelligere multi profitentur : fed longe abfunt ab intelligendo , praeter admodum paucos. Q'uae igitur gubernatio propriam vocem erga Deos & erga homines emittit, confentaneafque voci actiones reddit, ea vi- ret femper, atque fervatur. quod fi vocem alterius imitatur , in- :eritum recipit. Ad haec. Euphraeus tibi perutilis effe poterit : quamvis & ad alia vir forüs fit. rationes enim. monarchiae, id eft, principatus unius, non minus quam eos , qui apud te funt, eum inventurum effe fpero. Ad haec igitur illo fretus , utilitatem ex eo percipies, δὲ referes ipfi tu deinde quam plu- rimam. Quod fi quis haec audiens obiiciat : Plato quidem pro- fitetur, quae ad popularem ftatum conferant , intelligere ; nun- quam tamen, licet occafio data fuerit, in civitate {πὸ furrexit

Ww

— E

EPISTOLA VL 89

ἐν τῇ πατρίδι γέγονε, καὶ τὸν δῆμον κατέλαβεν ἤδη πρεσβύ- b. τερὸν, καὶ εἰθισμένον ὑπὸ τῶν ἔμπροσδεν πολλὰ καὶ ἀνόμοια τῇ ἐκείνου ξυμβουλῇ πράττειν. ἐπεὶ πάντων ἂν ἥδιςα;, καθά- Tte πατρὶ, συνεβούλευεν αὐτῷ, εἰ μὴ μάτην μὲν κινδυνεύ-- σειν ῴετο, πλέον δ᾽ οὐδὲν ποιήσειν. ταυτὸν δὴ οἴμαι δρᾶσαι ἂν καὶ τὴν ἐμὴν ξυμβουλήν. εἰ γὰρ δόξαιμεν ἀνιάτως ἔχειν, πολλὰ ἂν χαίρειν ἡμῖν εἰπὼν, ἐκτὸς ἂν γίγνοιτο τῆς περὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ ξυμβουλῆς.

ad confilium populo exhibendum : ad haec refpondebitur , Platonem fero tandem fuiffe in patria, populumque offendiffe iam fenectute defipientem , affuefa&tumque per illos, qui ante fe fuerant, multa diverfa facere a confilio fuo. nam liben- tiffime,ut parenti, illi confuluiffet, nifi fruftra fe ipfum peri- culo fubie&urum exiftimaffet. Idem quoque circa confilium mihi futurum exiftimo. Si enim infanabiles videremur , re di- miffa, omni de me meifque confilio abftineret. Efto felix.

"E x, T rJ.

IIAATON EPMEIA KAI EPAXZTO KAI'KOPIZKQ, EY HPATTEIN.

,

7 κω ^ 4 “. Ewor Φαίνεται δεῶν τις ὑμῖν τύχην ἀγαθὴν, ἂν εὖ δέξυσδε, εὐμενῶς καὶ ἱκανῶς παρασκευάζειν. οἰκεῖτε γὰρ δὴ γείτονές τε ὑμῖν αὐτοῖς, καὶ χρείαν ἔχοντες ὥστε ἀλλήλους

EUDPSTOLA''VL PLATO HERMIAE, ERASTO, ET CORISCO, BENE AGERE.

Mi quidem videtur Deorum aliquis fortunam vobis optimam , modo re&e eam recipiatis , benigne abundeque paraffe. quippe finitimi eftis, & utilitatem vobis mutuam

9o PlI/ATONIS

d. εἰς τὰ μέγιξα ὠφελεῖν. 3) ρμείᾳ μὲν γὰρ οὔτε ἵππων πλῆθος,

e.

οὔτε ἄλλης πολεμικῆς συμμαχίας" οὐδ᾽ αὖ χρυσοῦ προσγε- νομμένου γένοιτ᾽ ἂν μείζων εἰς τὰ πάντα δύναμις, ἣ φίλων βεβαίων τε καὶ ἦθος ἐχόντων ὑγιές. "Epdcw δὲ καὶ ἹΚορίσκῳ, πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίῳ τῇ καλῇ ταύτῃ φήμ᾽ ἐγὼ, καίπερ γέρων ὧν, προσδεῖν σοφίας, τῆς περὶ τοὺς πονηροὺς καὶ ἀδί- κους φυλακτικῆς καί τινος ἀμυντικῆς δυνάμεως. ἄπειροι γάρ εἰσι, διῶ τὸ μεθ᾿ ἡμῶν, μετρίων ὄντων xou οὐ κακῶν, συχνὸν διατετριφέναι τοῦ βίου. διὸ δὴ τούτων προσδεῖν εἶπον, ἵνα μὴ ἀναγκάζωνται τῆς ἀληθινῆς μὲν ἀμελεῖν σοφίας, τῆς δὲ ἀν- δ ρωπίνης τε καὶ ἀναγκαίας ἐπιμελεῖσθαι μειζόνως ἢ δεῖ, ταύ- τὴν δ᾽ ᾿αὖ τὴν δύναμιν Ἕ“ρμείας μοὶ φαίνεται φύσει τε (ὅσα μήπω ξυγγεγονότι ) καὶ τέχνῃ δι᾽ ἐμπειρίας εἰληφέναι. τί

οὖν δὴ λέγω; σοὶ μὲν Ἕ),ρμεία, πεπειραμένος " Epdgou καὶ Ko-: |

ρίακου πλέονα ἢ σὺ, φημὶ καὶ μηνύω καὶ μαρτυρῶ μὴ ἐἑᾷδιος εὑρήσειν σὲ ἀξιοπιςότερα ἤθη τούτων τῶν γειτόνων. ἔχεσϑαι δὴ παντὶ ξυμβουλεύω δικαίῳ τρόπῳ τούτων τῶν ἀνδρῶν, μὴ

conferre valetis maximam. Hermiae fiquidem neque multi- tudo equorum , neque alius bell; apparatus, neque auri ma- gnitudo ufque adeo vires augeret, quantum amicorum bono- rum conftantia atque fidelitas. Erafto autem & Corifco , prae- ter fapientiam iftam de fpeciebus pulcherrimam , alia infuper affirmo, etfi fum fenex, opus effe fapientia , ad improbos

iniuftofque cavendum , & ad refiftendum potentia. Sunt enim |

inexperti fraudum , quia penes nos cum hominibus vivere diu confueti funt minime malis. Quapropter illos huiufmodi quadam indigere dico cautione, ne compellantur veram ne- gligere fapientiam , & humanam hanc neceffariamque fapien- tiam plus, quam deceat, meditari. Rurfus vero eam ipfam vim mihi videtur Hermias inprimis: natura ufque & arte confecutus. Quid igitur dico ? Equidem Erafti & Corifci mores ingeniaque expertus magis, quam tu, confirmo tibi, o Hermia, denuntio, teftor , non facile magis fidos homines ilis finitimis. effe te reperturum. Tibi itaque confulo , ut,

E- poti ΤΙ ΟΥΔΛΑ * WT, 91

πάρεργον ἡγουμένῳ" ἹΚορίσκῳ δὲ καὶ "Epcao πάλιν '"Eoptícu ἀντέχεσϑαι ξύμβουλος εἰμὶ, καὶ πειρᾶσται ταῖς ἀνθέξεσιν ἀλλήλων εἰς μίαν ἀφικέσϑαι φιλίας ξυμπλοκήν. ἂν δέ τις b. ὑμῶν ἄρα ταύτην πὴ λύειν δοκῇ (τὸ γὰρ ἀνθρώπινον οὐ παᾶν- Tzu βέβαιον) δεῦρο παρ᾿ ἐμὲ καὶ τοὺς ἐμοὺς πέμπετε "pois κατήγορον ἐπιςολήν. οἴμαι yag δίκῃ τὲ καὶ αἰδοῖ τοὺς παρ᾽ ὑμῶν ἐντεῦθεν ἐλθόντας λόγους, εἰ μή τι τὸ λυδὲν μέγα τύχοι γενόμενον, ἐπῳδῆς ἡστινοσοῦν μᾶλλον ἂν συμ- "uoo καὶ συνδῇσαι πάλιν εἰς τὴν προυπάρχουσαν φιλότητά τε καὶ κοινωνίαν. ἣν, ὅταν μὲν Φιλοσοφῶμεν ἅπαντες ἡμεῖς C. τε καὶ ὑμεῖς, ὅσον ἂν δυνώμεθα, καὶ ἑκάξῳ παρείκῃ, κύρια τὰ νῦν κεχρησμωδημένα ἔςαι. τὸ δὲ ἂν μὴ δρῶμεν ταῦτα, οὐκ ἐρῶ. φήμην γὰρ ἀγαθὴν μαντεύομαι, καὶ φημὶ δὴ ταῦθ᾽ ἡμᾶς πάντ᾽ ἀγαθὰ ποιήσειν, Xv δεὸς ἐθέλῃ. Ταύτην τὴν ἐπι- ςολὴν πάντας ὑμᾶς τρεῖς ὄντας ἀναγνῶναι χρή" μάλιςα μὲν ἀδρόους, εἰ δὲ μὴ, κατὰ δύναμιν ὡς οἷόντ᾽ ἐςὶ πλειςά- κις. καὶ χρῆσσαι συνθήκῃ καὶ νόμῳ κυρίῳ, 0 ἐςξι δίκαιον"

quoad fieri poteft ac licet , omni ftudio hos viros comple- &aris, Vobis quoque , o Erafte , & Corifce , confulo, ut Her- miam viciffim fufcipiatis, certantes mutuo amore & benefi- . €io, uno maxime amicitiae nodo vinciri, At fi quis veftrüm - coniunclionem iftam diffolvere videatur, ( nam humana qui- em mobilia funt) huc ad me meofque mittite accufátoriam in delinquentem epiftolam. puto enim, iuftitia & pudore re- - fertos, qui a nobis proficifcuntur , fermones (nifi quid ma- . gnum fabfit ) magis ut dicitur, omni incantatione vos in prifinam amicitiam & communionem copulaturos. [ta fi philofophemur omnes utrique, quantum valebimus & noftrüm - euique concedetur, rata haec modo edita oracula fervabun- - tur. quod fi ifta negligamus, nihil equidem praefabor. omen - namque bonum vobis praedico, atque vaticinor, haec bona —— omnia vos ita demum effe fa&uros, fi Deus voluerit. Hanc - vero epiftolam a vobis tribus fimul legendam cenfeo: aut faltem duobus una legentibus, & faepe etiam repetentibus:

d.

p.

334 a.

92 PLATONIS

ἐπόμνύντας σπουδῇ τε ἅμα μὴ ἀμούσῳ καὶ τῇ τῆς σπουδῆς

ἀδελφῇ παιδείᾳ, καὶ τὸν τῶν πάντων δεὸν ἡγεμόνα τῶν τεῦ ὄντων καὶ τῶν μελλόντων, τοῦ τε ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πα- |

τέρα κύριον ἐπομνύντας" ὃν, ἂν ὄντως φιλοσοφῶμεν, εἰσό- μεῦα πάντες σαφῶς, εἰς δύναμιν ἀνθρώπων εὐδαιμόνων.

utendumque vobis pa&o & lege certa , etiam iureiurando, ut | aequum eft, interpofito , non fine eleganti ftudio atque huius | ftudii forore difciplina, teftando Deum , rerum omnium da- | cem praefentium & futurarum , ac ducis & caufae patrem | dominum. quem, fi vere philofophemur , cognofcemus aperte |

omnes , quatenus felicis hominis natura pertingere poteft.

WAS euo πορας- τῷ

EüMgs "

IIAATON ΤΟΙ͂Σ AIONOZ OIKEIOIX TE ΚΑΙ ETAIPOIZ, EY ΠΡΆΤΤΕΙΝ.

?

| ote μοι νοιμίζειν δεῖ) τὴν διάνοιαν ὑμῶν εἶναι |

τὴν αὐτὴν ἣν εἶχε καὶ Δίων. καὶ δὴ καὶ κοινωνεῖν διεκελεύε- c3é μοι, καθόσον οἵόστε εἰμὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ. ἐγὼ δὲ, εἰ μὲν

δόξαν καὶ ἐπιθυμίαν τὴν αὐτὴν ἔχετε ἐκείνῳ, ξύμφημι κοι- | γωνήσειν" εἰ δὲ μὴ, βουλεύσεσϑαι πολλάκις. τίς δ᾽ ἦν ἡ ἐκεί. |

ΕΡΙΘῪ ΟΝ

PLATO DIONIS PROPINQUIS ET AMICIS BENE AGERE.

s αν ἡνὴν mihi,cenfere vos, eandem mentem in repu- |

blica effe vobis confervandam, quam Dio habuiffet : meque | rogatis in communionem accedere, quantum verbo fa&oque

virium habeam. Ego autem , fi eam voluntatem opinionem- que, quam ille habuit , habetis, affentior vobis, & in com-

inumonem accedo: fi non habetis, de ea re confultandum

- γι}

n

νῦ ἡ

LI

EPISTOLA. VIE " 9

you divoux. καὶ ἐπιθυμία, σχεδὸν οὐκ εἰκάζων, ἀλλ᾽ ὡς &l--

δὼς σαφῶς, εἴποιμ᾽ ἄν. ὅτε γὰρ κατ᾽ ἀρχὰς εἰς Συρακούσας

ἐγὼ ἀφικόμην, σχεδὸν ἔτη τετταράκοντα γεγογὼς, Δίων

εἶχε τὴν ἡλικίαν ἣν τανῦν Ἱππαρῖνος γέγονε" καὶ ἣν ἔσχε τότε δόξαν, ταύτην καὶ διετέλεσεν ἔχων, Συρακουσίους οἱἵξ- eS δεῖν ἐλευθέρους εἶναι, κατὰ νόμους τοὺς ἀρίξους οἰκοῦν- τας. ὥστε οὐδὲν δαυμαςὸν εἴτις ϑδεῶν καὶ τοῦτον εἰς τὴν αὐ-

73V δόξαν περὶ πολιτείας ἐκείνῳ γενέσσαι σύμφωνα ποιήσειε. «τίς δ᾽ ἦν ὁ τρόπος τῆς γενέσεως αὐτῆς οὐκ ἀπάξιον ἀκοῦσαι

γέῳ καὶ μὴ νέῳ. πειράσομαι δὲ ἐξ ἀρχῆς αὐτὴν ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς διεξελθεῖν. ἔχει γὰρ καιρὸν τανῦν. νέος ἐγώ ποτε àv πολλοῖς δὴ ταυτὸν ἔπαθον" ὠήθην, εἰ ϑᾶττον ἐμαυτοῦ ψενοί-

μὴν κύριος, ἐπὶ τὰ κοινὰ τῆς πόλεως εὐθὺς ἰέναι. καί μοι

τύχαι τινὲς τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων τοιαῖδε παρέπεσον.

ὑπὸ πολλῶν γὰρ τῆς τότε πολιτείας λοιδορουμένης, μετα-

βολὴ γίγνεται καὶ τῆς μεταβολῆς εἷς καὶ πεντήκοντα τι-

etiam atque etiam dico. Quae vero fuerit illius mens atque voluntas, non ut coniectans, fed tanquam fíciens , referre poffum. Quando ego primum Syracufas profeCtus fum , an-

. nos circiter quadraginta aetatis agens , Dio in ea erat aetate ,

qua nunc Hipparinus: & in ea, quam tunc comprehenderat , opinione femper perfeveravit , Syracufanos putans effe li- beros oportere, atque optimis legibus gubernari. Itaque non fit mirandum , fi quis Deorum hunc in eadem opinione rei- publicae gubernandae ipíi confentientem praeftitiffet, Qua vero ratione id fuerit faciendum , digna res eft, quae & feni & iuveni audiatur. Conabor autem, quoniam praefens tem- pus id pofcit , rem omnem a principio vobis referre, Equidem adolefícens dum effem , eandem, quam plerique, habui cupidi- tatem. ftatueram enim , cum primum mei ipfius compos factus effem , ad rempublicam me conferre. Interim talia quaedam circa rempublicam contigerunt, Nam cum is , qui tum erat, reipublicae ftatus a multis improbaretur, fecuta mutatio eft. tunc unus ὃς quinquaginta viri, gubernatione fufcepta , un-

es

p.

- -Ὁ- , f , , ho . τῶν πραγμάτων αὐτοῖς, εἴτε βούλοιτο, εἴτε μή. ὃ δ᾽ οὐκ Ezrél- |

prior ille reipublicae ítatus fuiffe aureus putaretur. nam & |

94 PLATONIS yig ἄνδρες προύξησαν ἄρχοντες" ἕνδεκα μὲν, ἐν ἄςει, Ox | δ᾽ ἐν ἹΠειραιεῖ" περί τε ἀγορὰν ἑκάτεροι τούτων, ὅσά τ᾽ ἐν᾿ τοῖς ἄςεσι διοικεῖν ἔδει, τριάκοντα δὲ πάντων ἄρχοντες κατέ-" ςησᾶν αὐτοκράτορες. τούτων δή τινες οἰκεῖοί τε. ὄντες καὶ γνώριμοι ἐτύγχανον ἐμοί" καὶ δὴ καὶ παρεκάλουν εὐθὺς ὡς. ἐπὶ προσήκοντα πράγματα μέ. καὶ ἐγὼ δαυμαςὸν οὐδὲν ἔπα-" $07 ὑπὸ νεότητος. φήθην γὰρ αὐτοὺς ἔκ τινος ἀδίκου βίου ép δίκαιον τρόπον ἄγοντας διοικήσειν δὴ τὴν πόλιν. ὥστε αὐτοῖς, | σφόδρα προσεῖχον τὸν νοῦν, τί πράξοιεν. καὶ ὁρῶν δή που, τοὺς ἄνδρας ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ χρυσῆν ἀποδείξαντας τὴν ἔμ- | προσδεν πολιτείαν, τά τὲ ἄλλα καὶ φίλον ἄνδρα ἐμοὶ πρεσβύ-" τερον Σωκράτη (ὃν ἐγὼ σχεδὸν οὖς ἂν αἰσχυνοίμην εἰπὼν. δικαιότατον εἶναι τῶν τότε) ἐπί τινὰ τῶν πολιτῶν μεθ᾽ ér- | ρων ἔπεμπον, βίᾳ ἄξοντο ὡς ἀποθανούμενον" ἵνα δὴ μετέχοι

Sero. πᾶν δὲ παρεκινδύνευσε παθεῖν πρὶν ἀνοσίων αὐτοῖς Eg-| y» γενγέσδαι κοινωνός. & δὴ πάντα καθορῶν, καὶ εἴτιν᾽ ἄλ-"

decim in urbe , decem vero in Piraeo , forenfium urbanarum- | que rerum adminiftraionem habebant. fed penes triginta viros fumima erat omnium auctoritas conftituta. Horum non- | nulli domeftici & noti erant mihi : qui me ftatim ad rempu- | blicam capeífendam invitaverunt. Atque ego nihil mirabile | fum ob iuventutem perpeífus. Quippe exiftimabam , illos ab | iniufla vita civitatem ad iuftos mores debere convertere. ita. | que diligenter in dies, quid facerent, obfervabam. Verum | animadverti , eos brevi admodum tempore ita fe gerere , ut |

alia multa iniufte fecerunt, & amicum meum feniorem So- | cratem (quem ego iufliffimum omnium , qui tunc erant , appel- | lare non vereor) una cum alis quibufdam ad adducendum | civium quendam ad íe miferunt , ut ultimo fupplicio affice- | retur : Socratemque ipfum, vel fponte , vel invitum, quafi par- | ticipem fibi coniungerenr. qui tamen parere noluit, ac po- | tius cuncta pati graviffima conftituit , quam impiorum fce- |

» 4

ΡΟ ΚΑ ΔῊΝ

λα τοιαῦτα οὐ σμικρὰ, ἐδυσ χέρανά τε καὶ ἐμαυτὸν ἐπανή- γαγον ἀπὸ τῶν τότε κακῶν. χρόνῳ δὲ οὐ πολλῷ μετέπεσε τὰ τῶν τριάκοντα TS καὶ πᾶσα Y, τότε πολιτξία. πάλιν δὲ, βραδύτερον μὲν, εἷλκε δέ μὲ ὅμως 7 περὶ τὸ πράττειν τὼ — χοινὰ καὶ πολιτικὰ ἐπιθυμία. ἦν οὖν καὶ ἐν ἐκείνοις, ἅτε τε- ταραγμένοις, πολλὰ γιγνόμενα ἅ τις ἂν Quo χεράνειεν. καὶ οὐδέν τι ϑαυμαςὸν ἦν τιμωρίας ἐχϑρῶν γίγνεσδαι τινῶν τισι μείζους ἐν μεταβολαῖς" καίτοι πολλῇ γε ἐχρήσαντο οἱ τότε κατελθόντες ἐπιεικείᾳ. κατὰ δέ τινο τύχην αὖ τὸν ἑταῖρον

b.

ἡμῶν Σωκράτη τοῦτον δυναξεύοντες τινὲς εἰσάγουσιν εἰς Oi-

καςήριον, ἀνοσιωτάτην αἰτίαν ἐπιβάλλοντες, καὶ πάντων ὥκιςα Σωκράτει προσήκουσαν. ὡς ἀσεβῆ γὰρ οἱ μὲν εἰσήγα- γον" οἱ δὲ κατεψηφίσαντο καὶ ἀπέκτειναν τὸν τότε τῆς ἀνο- “σίου ἀγωγῆς οὐκ ἐθελήσαντα peras ey περὶ ἕνα τῶν τότε φευγόντων φίλων, ὅτε φεύγοντες ἐδυξύχουν αὐτοί. σκο- ποῦντι δή μοι ταῦτά τε καὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς πρόάττον-

ς,

lerum illis focius exfiftere. Haec igitue cum viderem, & alia:

| quaedam non parva, graviter tuli, & ab illis malis me re- | cepi. nec multo poft fecuta horum triginta everfio eft, to. | taque refpublica mutata. Rurfus igitur, quamquam modera-

tius, cupiebam tamen adire rempublicam. fed agebantur tunc etiam , utpote turbata republica, quae improbares permulta. - nec fane mirum fuerit, in ht&iufmodi mutationibus inimicos . quofdam poenas dare graviores; quamquam qui redierant ,

. magna uterentur clementia. Iterum forte quadam accidit , ut

- Socratem hunc , amicum noftrum , potentesin republica qui-

/ dam necis impium crimen obiicientes , ac minime . omnium ipfi conveniens. quafi enim non recte de Diis fen. iret, alii quidem in iudicium traxerunt : alii fententiam in "eum dixerunt , condemnaveruntque , & eum hominem neca- yere, qui fuperiori tempore , quo nihil impie faceret, unum ex ipfis tunc exfulantem ducere , atque rei impiae nullo modo particeps fieri fuftinuerat. Cum haec igitur animadverterem, .& homines, qui in reipublicae gubernatione verfabantur , le-

£

"

96. VP LAAOIDOUN S

τας TZ πολιτικὰ, καὶ τοὺς νόμους γε καὶ ἔθη, ὅσῳ μᾶλλον

διεσκόπουν, ἡλικίας τε εἰς τὸ πρόσϑεν προὔβαινον, τοσούτῳ

χαλεπώτερον" ἐφαίνετο ὀρθῶς εἶναί μοι τὰ πολιτικὰ διοικεῖν.

4.) Ἂς » / 9 - «4 vq /, ^ “- $ -- οὔτε ydg ἄνευ φίλων ἀνδρῶν καὶ ἑταίρων πιςῶν οἷόντ᾽ elyau -

πράττειν" ce οὔθ᾽ ὑπάρχοντας ἦν εὑρεῖν εὐπετές" (οὐ γὰρ

ἔτι ἐν τοῖς τῶν πατέρων ἤθεσι καὶ ἐπιτηδεύμασιν v) πόλις ἡμῶν |

διῳκεῖτο, ) καινούς τε ἄλλους ἀδύνατον ἦν κτᾶσϑαι μετά

τινος ῥᾳςώνης. τά τε τῶν νόμων γράμματα καὶ ἔθη διεφϑεί- |

pero , καὶ ἐπεδίδου σαυμαςὸν ὅσον. ὥστέ με, τοπρῶτον πολ- λῆς μεςὸν ὄντα δρμῆς ἐπὶ τὸ πράττειν τὰ κοινὰ, βλέποντα

εἰς ταῦτα, καὶ φερόμενα ὁρῶντα πάντη πάντως, τελευτῶντα |

ἰλιγγιᾷν" καὶ τοῦ μὲν σκοπεῖν μὴ ἀποςῆναι, μήποτε ἄμεινον ἂν γίγνοιτο περί τε αὐτὰ ταῦτα καὶ δὴ καὶ περὶ τὴν πᾶσαν πολιτείαν" τοῦ δὲ πράττειν αὖ περιμένειν αἰεὶ καιρούς. τελευ- τῶντα δὲ νοῆσαι περὶ πασῶν τῶν γῦν πόλεων, ὅτι κακῶς

ξύμπασαι πολιτεύονται. τὰ γὰρ τῶν νόμων αὐταῖς σχεδὸν |

ἀνιάτως ἔχοντα ἐςὶν, ἄνευ παρασκευῆς σαυμαςῆς τινος μετὼ

τύχης. λέγειν τε vivam dew, ἐπαινῶν τὴν ὀρθὴν Φιλοσο-

gefque & mores: quanto magis confiderarem , quantoque ma-

gis aetate progrederer, tanto difficilius arbitrabar effe re&te rem- | publicam gubernare. neque enim hoc fieri poteft abíque ami. | cis fociifque fidelibus: quos tum reperire haud facile erat: (non

enim afnplius patriis moribus inftitutifque civitas noftra guber-

nabatur) & parare novos impoffibile erat fine fumma difficul- tate, utpote fimul legibus moribufque penitus corruptis. Itaque | ego ille, qui prius exarferam incredibili cupiditate me ad rem- | publicam conferendi, intuens cun&ta in praeceps deferri , tan- | dem , quo me verterem , nefciebam. Et ab inveftigatione qui- |

dem nequaquam defiftere placuit, fi quid forte melius eveniret

& circa haec ipfa, & univerfam rempublicam : agendi vero | opportunitatem aliquam exfpectare. Tandem vero compertum | eft mihi, refpublicas omnes , quae nunc funt, improbe guber- |

nari. nam, quantum ad leges attinet , infanabiles ferme funt ; nullo ici egregio , fed fortuna quadam , viventes, ὁμὰ

RPISTODA.VIÉ 97

φίαν, ὡς ἐκ ταύτης ἐςὶ τά τε πολιτικὰ δίκαια καὶ τὰ τῶν ἰδιωτῶν πάντα κατιδεῖν, κακῶν οὖν οὐ λήξειν τὰ ἀνθρώπινα γένῃ, πρὶν ἂν 7) τὸ τῶν φιλοσοφούντων ὀρθῶς ye καὶ ἀλῃ- Süc γένος εἰς ἀρχᾶς ἔλθῃ τὰς πολιτικὰς» ἢ τὸ τῶν δυναςευ-

.-.- ^

ὄντων ἐν ταῖς πόλεσιν ἔκ τινος μοίρας Selae ὄντως φΦιλοσοφής.

σῃ. ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἔχων εἰς Ἰταλίαν τε καὶ Σικε- λίαν ἤλύον, ὅτε πρῶτον ἀφικόμην. ἐλθόντα δέ με ὁ ταύτῃ Ae- γόμενος αὖ βίος εὐδαίμων, Ἰταλιωτικῶν τε καὶ Σιυρακου- σίων τραπεζῶν πλήρης, οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσε" δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῇν, καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ᾽ καὶ ὅσα τούτων ἐπιτηδεύματα ξυνέπεται τῶν βίων. ἐκ γὰρ τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ᾽ ἂν φρόνιμος οὐδεὶς ποτὲ γενέ- 03a τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύ- yauro, οὐϑ᾽ οὕτως ϑαυμαςῇ φύσει κραθήσεται σώφρων δὲ οὐδ᾽ ὃν μελλήσαι ποτὲ γενέσϑπαι. καὶ δὴ καὶ περὶ τῆς ἄλλῃς ἀρετῆς ὃ αὐτὸς λόγος ἂν εἴ. πόλις τὲ οὐδεμία ἂν ἠρεμήσαι κατὰ

᾿γόμους οὐδ᾽ οὑστινασοῦν, ἀνδρῶν οἱδόμένων ἀναλίσκειν μὲν

propter dicere adductus fum, laudans re&am philofophiam , quid iuftum fit, & quid non, tam in republica, quam in pri- vata, per eam dumtaxat diífcerni. itaque non prius definere humanum genus in malis verfati, quam aut homines recte

: vereque philofophantes rerumpublicarum gubernationem ade-

pti fuerint ; aut hi, qui gubernant, divina quadam forte vere

.philofophentur. Hac ego mente Italiam Siciliamque adivi. haec enim fuit prima in ea loca profectio mea. Quo cum veniffem,

"vita illa beata, quae ferebatur, plena Italicarum Syracufanarum-

que menfarum, nullo modo mihi placuit, bis in die faturum fieri, nec unquam pernoctare folum , ceteraque , quae comi-

. tantur huic vitae, nemo enim omnium , qui fub coelo funt ,

fi in huiufmodi moribus ab adolefcentia nutriatur , quamvis natura & ingenio excellenti praeditus, unquam tamen pru- dens evadet, temperatus effe certe nunquam curabit : ea- demque erit de cetefis virtutibus ratio. Civitas autem | nulla

legibus acquiefcere poterit, fi cuncta in fuperflaos fumtus Plat. Oper, Vol, XI, G

C:

4

d.

p. 327 a.

l 98 PLATONIS

δεῖν πάντα εἰς ὑπερβολὰς, ἀργῶν δὲ εἰς ἅπαντα ἡγουμένων αὖ δεῖν γίγνεσδαι, πλὴν εἰς εὐωχίας καὶ πότους καὶ ἀφροδι- σίων σπουδὲς διαπονουμένων. ἀναγκαῖον δὲ εἶναι ταύτας τὰς πόλεις, εἰς τυραννίδας τε καὶ ὀλιγαρχίας καὶ δημοκρωτίας μεταβαλλωσας μηδέποτε λήγειν" δικαίου δὲ καὶ ἰσονόμου πο: λιτείας τοὺς ἐν αὐταῖς δυναςεύοντας μηδ᾽ ὄνομα ἀκούοντας ἀνέχεσσαι. ταῦτα δὴ πρὸς τοῖς πρόσϑε διανοούμενος, εἰς Συ- ρᾳκούσας διεπορεύθην, ἴσως μὲν κατὰ τύχην, ἔοικε μὴν τότε μηχανωμένῳ. τινὶ τῶν κρειττόνων ἀρχὴν βαλέσδαι τῶν νῦν ο΄ ἐγονότων πραγμάτων περὶ Δίωνα καὶ τῶν περὶ Συρακού- σας" δέος δὲ μὴ καὶ πλειόνων ἔτι, ἐὼν μὴ νῦν ὑμεῖς ἐμοὶ πεί- SuoSt, τὸ δεύτερον συμβουλεύοντι. πῶς οὖν δὴ λέγω πάντων ἀρχὴν γεγονέναι τῶν τότε τὴν εἰς Σικελίαν ἐμὴν ἄφιξιν; ἐγὼ συγγενόμενος Δίωνι τότε νέῳ, κινδυνεύω, τῶ δοκοῦντῶω ἐμοὶ βέλτιςα ἀνθρώποις εἶναι μηνύων διὰ λόγων, καὶ πράτ- τειν αὐτὸ ξυμβουλεύων, ἀγνθεῖν ὅτι τυροννίδος TIVA. τρόπον eroganda cives exiftiment : ceterifque pofthabitis omnibus , conviviis dumtaxat & venereis oble&amentis obnixe putent operam impendendam. neceffe eft huiufmodi civitates modo in tyrannidem, modo in paucorum potentiam , modo in po- pularem ftatum mutari , neque unquam quiefcere : iuftrae vero aequabilifque gubernationis , eos, qui in his civitatibus porentes funt, ne nomen quidem ipfum audire velle. Haec ego una. cam fuperioribus ilis confiderans , Syracufas profectus fum, forte quidem fortuna quadam. Videtur autem alicuius eorum | opera , qui fupra nos funt , principium tunc fuiffe datum omni- | bus, quae nuper Dioni Syracufifque contigerunt: ac vereor, ne pluribus infuper, fi vos mihi nunc iterum confulenti nequa- | quam affentiamini, Quemadmodum vero dicam , omnium fuif- fe principium profeCtionem tunc Syracufas meam , accipite. | Ego cum Dione tunc iuvene converfabar frequens, ὅς, quae

" hominibus optima fore arbitrabar , quibus poteram rationibus |

fuadebam , & ut faceret confulebam. Sed his dicendis vi- deor latenper & praeter intentionem tunc eam tyrannidis ruj-

EPISTOLA VII 99

κατάλυσιν ἐσομένην μηχανώμενος ἐλάνθανον ἐμαυτόν. Δίων μὲν γὰρ δὴ, μάλ᾽ εὐμαθὴς ὧν, πρός τε τἄλλα καὶ πρὸς τοὺς τότε ὑπ᾽ ἐμοῦ λόγους λεγομένους οὕτως ὀξέως ὑπήκουδε καὶ σφόδρα;,, ὡς οὐδεὶς πώποτε, ὧν ἐγὼ προσέτυ yov νέων" καὶ τὸν ἐπίλοιπον βίον ζῇν ἠθέλησε. διαφερόντως τῶν πολλῶν Ἶτα- λιωτῶν τε καὶ Σικελιωτῶν, ἀρετὴν περὶ πλείονος ἡδονῆς τῆς τε ἄλλης τρυφῆς ἠγαπηκώς. ὅθεν ἐπα, χθέξερον τοῖς περὶ τὰ τυραννικῶ νόμιμα ζῶσιν ἐβίω, μέχρι τοῦ ϑανάτου τοῦ περὶ Διονύσιον γενομένου. μετὰ δὲ τοῦτο διενοήθη μὴ μόνον ἐν αὑτῷ ποτ᾽ ἂν vyevéoSou ταύτην τὴν διάνοιαν, ἣν αὐτὸς ὑπὸ 'τῶν ὀρθῶν λόγων ἔσχεν" ἐγγιγνομένην δ᾽ αὐτὴν καὶ ἐν ἄλ- λοις ὁρῶν κατενόει, πολλοῖς μὲν οὗ, γιγνομένην δ᾽ οὖν ἔν σισιν" ὧν καὶ Διονύσιον ἡγήσατο ἕνω γενέσσαι τάχ᾽ ἂν ξυλ- λαμβανόντων St. γενομένου δ᾽ αὖ τοῦ τοιούτου, τόν τε αὐτοῦ βίον καὶ τὸν τῶν ἄλλων. Συρακουσίων ἀμήχανον ἂν

μαᾶκαριότητι ξυμβῆναι γενόμενον. πρὸς δὴ τούτοις ὠήθη δεῖν

9 Ἁ , 9 , e 7 , Ὁ 9 ἈΝ ἐκ παντὸς τρόπου εἰς Συρακούσας ὅτι τάχιςα ἐλθεῖν ἐμὲ, κοιγωνὲν τούτων" μεμνημένος τήν τε αὐτοῦ καὶ ἐμὴν GUVGUS

nam , quae fecura eft, paraviffe. Dio enim cum effet acerrimo ingenio, cum ad cetera omnia , tum ad eà , quae tunc dice- bantur a me, perdifcenda , ita celeriter ac. vehementer illà ar- ripuit, ut nemo ex omuibus Juvenibus , quos unquant convye- nerim. Ac reliquam vitam ducere ftatuit multo praeftantius, quam alii multi Italicorum atque Siculorum , virtutem potius , quam voluptatem deliciaíque , fectatus. Itaque infenfus vive- bat illis, qui in tyranmicis inftitutis degebant: atque^hoc ufque ad Dionyfii mortem. Poftea vero animadvertit, eam fenten- tiam, quam ipfe rectis conceperat rationibus , non in fe uno folum , verum etiam in aliis quibufdam , licet non multis , exfi- flere: in quorum numero Dionyfium iuniorem , Diis bene juvantibus , fperabat fore. quod fi accideret, & ille ipfe, ἃς ceteri Syracufani,, mirificam felicitatem nancifcerentur, Qua- propter cenfuit, me quam celerrime Syracufas debere acce- dere, ut horum focium adiutoremque me adiungerem : me- 2

b.

ۈ

100 ΡΙΙΑΤΟΝΙ 5

σίαν, ὡς εὐπετῶς ἐξειργάσατο εἰς ἐπιθυμίαν ἐλθεῖν αὐτὸν τοῦ καλλίξου τε καὶ ἀρίςου βίου. ὃ δὴ καὶ νῦν εἰ διαπράξαιτο ἐν Διονυσίῳ ὡς ἐπεχείρησε, μεγάλας ἐλπίδας εἶχεν ἄνευ σφα- yy καὶ ϑανάτων καὶ τῶν νῦν γεγονότων κακῶν βίον à? εὐδαίμονα καὶ ἀληθινὸν ἐν πάσῃ τῇ χώρῳ κατασκευάσαι. ταῦτα Δίων ὀρθῶς διανοηθεὶς, ἔπεισε μεταπέμπεσσαι Διονύ- σιον ἐμέ; καὶ αὐτὸς ἐδεῖτο πέμπων ἥκειν ὅτι τάχιξα ἐκ πᾶν- τὸς τρέπου, πρίν τινας ἄλλους ἐντυχόντας Διονυσίῳ, ἐπ᾿ ἄλ- λον βίον αὐτὸν τοῦ βελτίξου παρατρέψαι. λέγων δὲ τάδε,

- Ν - ^, 4) , ᾿ ἐδεῖτο, el καὶ μακρότερα εἰπεῖν. Τίνας γῶρ καιροὺς, ἔφη, μεί-

ζους περιμενοῦμεν τῶν νῦν παραγεγονότων Sela, τινὶ τύχῃ ; Καταλέγων δὲ τήν τε ἀρχὴν τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας, καὶ τὴν αὑτοῦ δύναμιν ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν νεότητα καὶ τὴν ἐπι- δυμίαν τὴν Διονυσίου, φιλοσοφίας τε καὶ παιδείας ὡς ἔχοι σφόδρα, λέγων, τούς τε αὑτοῦ ἀδελφιδοῦς καὶ τοὺς οἰκείους ὡς εὐπαράκλητοι εἶεν πρὸς τὸν ὑπ᾽ ἐμοῦ λεγόμενον αἰεὶ λόγον

moria tenens , quam facile dudum mea confuetudo ipfum in cupiditatem vitae pulcherrimae atque optimae traduxiffet. quam cupiditatem fi in Dionyfio, ut aggreffus erat, perfice- ret, trnagnam fpem habebat , abfque caedibus & fanguine , δὲ abfque iis, quae nunc evenerunt, malis, veram vivendi ratio- nem ac beatam vitam in univerfa ila regione conítituere poffe. Haec Dio re&te confiderans, Dionyfio fuafit , ut me vocaret: & ipfe quoque rogavit, ut accedere , cunctis poftha- bitis, feftinarem , priufquam ulli alii Dionyfio adhaerentes , negleCtis optimis vitae inftitutis, ad alia illum. defleGerent. Cohortationem infuper precibus longam adiunxit. Quod- nam, inquit , tempus aliud iam exfpe&tamus ad agendum op- portunius, quam quod nunc nobis eít divina quadam fortu- na conceffum ? Narrabat praeterea magnitudinem imperii Dio- nyfu per ltalIaam atque Siciliam, eiufque in his ipfis locis potentiam , iuventam quoque, atque cupiditatem eius ad philofophiae & difciplinae ftudia vehementiffimam, quin etam quam propenfi forent eius neceffarii atque. domeftici

ΚΡ δ ΤΑ .VIL 101

καὶ βίον, ἱκανώτατοί τε Διονύσιον συμπαρακαλεῖν. ὥστε, εἰπέρ ποτε, καὶ νῦν ἐλπὶς πᾶσα ἀποτελεσϑδήσεται τοῦ τοὺς αὐτοὺς φιλοσόφους τε καὶ πόλεων ἄρχοντας μεγάλων ξυμ- βῆναι γενομένους. τὰ μὲν δὴ παρακελεύματα ἦν ταῦτά τε καὶ τοιαῦτα ἕτερα πάμπολλα. τὴν δ᾽ ἐμὴν δόξαν, τὸ μὲν περὶ ᾿ τῶν νέων ὅπῃ ποτὲ γενήσοιτο, εἶχε φόβος. αἱ γὰρ ἐπιθυμίαι τῶν τοιούτων ταχεῖαι, καὶ πολλάκις ἑαυταῖς ἐναντίαι Φερό- μεναι. τὸ δὲ Δίωνος ἦθος ἠπιξάμην, τῆς ψυχῆς πέρι, Φύσει ve τὲ ἐμβριθὲς ὃν, ἡλικίας τε ἤδη μετρίως ἔχον. ὅθεν μοὶ σκο- ᾿ς πουμένῳ καὶ διςάζοντι πότερον ἂν εἴη πορευτέον καὶ ὑπάκου- ese, ἢ πῶς, ὅμως ἔῤῥεψε δεῖν, εἴποτε τὶς τὰ διανοηθέντα περὶ νόμων τε καὶ πολιτείας ἀποτελεῖν ἐγ χειρήσοι, καὶ νῦν πειρατέον εἶναι. πείσας γὰρ ἕνα μόνον, ἱκανῶς πάντα ἐξειρ- γἀσμένος ἐσοίμην ἀγαθά. ταύτῃ μὲν δὴ τῇ διανοίᾳ τε καὶ τόλμῃ ἀπῇρα οἰκοῦεν͵ οὐχ ἢ τινες ἐδόξαζον" ἀλλ᾽ αἰσχυνό- μενος μὲν ἐμαυτὸν, τὰ μέγιςον, μὴ δόξαιμι ποτὲ ἐμαυτῷ

.. cum ad eam , quam fuaderem, difciplinam vitae recipiendam , | tum etiam quam in ipfo quoque Dionyfio ad hoc provo- cando valerent. Itaque fi unquam alias, nunc certe maximam .. adefle fpem, eofdem fore & philofophos , & magnarum prin- cipes civitatum. Ille igitur his me rationibus, aliifque generis eiufdem permultis , adhortabatur. Ego vero , quo tandem affe- Cus iuvenum evafurus effet, formidabam. talium enim cu- piditates & veloces funt, & faepe fibimet contrariae ferun- tur. Dionem tamen tum natura gravem, tum aetate iam fa- tis maturum effe fciebam. Iraque cogitanti ambigentique mihi , utrum eundum parendumque foret, necne, fubit tandem , obíequendum effe : atque fi quis unquam ea , quae de legibus & republica cogitaverat, perficere velit, nunc fore tentan- dum; quippe cum iudicarem, fi uni dumtaxat perfuafiffem , me bona fufficienter omnia perfeCturum, Quamobrem hac —- fententia fiduciaque domo abivi: non qua opinabantur qui- . dam, fed quadam fcientiae verecundia inprimis adductus, ne quando mihi ipfi viderer verba folum habere , effectum

; i 4...

: FI«T -—— E 59

γος o ——— pl

b.

C.

c

P 329 a.

ΤΌΣ PLATDONMIS

παντάπασι, λόγῳ μόνον ἀτεχνῶς εἶναί τις, ἔργου δὲ οὐδενὸς ἄν ποτε ἑκὼν ἀνϑδάψασδαι κινδυνεύσειν δὲ προδοῦναι, πρῶτ τον μὲν τὴν Δίωνος ξενίαν τε καὶ ἑταιρείαν ἐν κινδύνοις ὃν- τως γεγονότος οὐ σμικροῖς. εἴτ᾽ οὖν πάθοι τὶ, εἴη τ᾽ ἐκπεσὼν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τῶν ἄλλων ἐχϑρῶν, ἔλθοι παρ᾽ ὑμᾶς φεύ- yov , καὶ ἀνέροιτο εἰπὼν, Ὦ, Πλάτων, ἥκω σοὶ φυγὰς, οὐχ ὁπλιτῶν δεόμενος, οὐδὲ ἱππέων ἐνδεὴς γενόμενος, τοῦ ἀμύνασϑαι τοὺς ἐχϑροὺς, ἀλλὰ λόγων καὶ πειδοῦς ἣ σε μάλιςα ἠπιςάμην ἐγὼ δυνάμενον ἀνθρώπους νέους ἐπὶ τῷ ἀγαθὰ καὶ τὰ δίκαια προτρέποντα, εἰς φιλίαν τε καὶ ἕται- ρείαν ἀλλήλοις καθιςάναι ἑκάςοτε" ὧν ἐνδείφ, κατὰ τὸ σὸν μέρος. νῦν ἐγὼ καταλιπὼν Συρακούσας, ἐνθάδε πάρειμι. καὶ τὸ μὲν ἐμὸν, ἔλαττον ὄνειδος σοὶ φέρει᾽ Φιλοσοφία δὲ, ἣν ἐγκωμιάζεις αἰεὶ, καὶ ἀτίμως φὴς ὑπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώ- πὼν φέρεσϑαι, πῶς οὐ προδέδοθαι τανῦν μετ᾽ ἐμοῦ μέρος ὅφον ἐπί σοι γέγονε; καὶ Μεγαροῖ μὲν εἰ κατοικοῦντες ἐτυγ- χάνομεν, ἦλθες δή που ἄν μοι βοηθὸς ἐφ᾽ X σε παρεκάλουν, 7 πάντων ἂν φαυλότατον ἡγοῦ σαυτόν. νῦν δ᾽ ἄρα τὸ μῆκος

vero offiiciumque nullum fponte praeflare, prodereque pri- mum Dionis hofpitalitatem amicitiamque , non parvis fubie- & periculis. cui fi quid adverfi accideret, vel pelleretur a Dionyfio ceterifque inimicis, atque profugus ad nos his ver- bis confugeret: O Plato, venio ad te patria pulfus, cum neque militibus neque equitibus carerem , quorum viribus re- fifterem inimicis; fed verbis perfuafioneque indigerem , qua maxime fciebam te poffe iuvenes ad probitatem iuftitiamque exhortando in amicitiam neceffitudinemque devincire. qua- rum defedu rerum , modo per te fa&tum eít, ut ego Syra- cufis expulfus huc accefferim. Et mea quidem fortuna. abs te deferta minus tibi vituperationis affert: at vero ipfa phi- lofophia, quam femper laudas, quamve apud alios carere honore conquereris, nonne abs te nunc una mecum prodita eft? Quod fi Megaris. fuiffem, veniffes utique mihi adiutor , cum te vocafí2m: alioquin te omnium ignaviffimum iudi-

EPISTOLA VII 103

τῆς πορείας καὶ τὸ μέγεθος δὴ τοῦ πλοῦ καὶ τοῦ πόνου ἐπαι- τιώμενος, οἴει δόξων κακίας ἀποφευξεῖσσαά ποτε; πολλοῦ γε καὶ δεήσει. Δεχϑέντων δὲ τούτων, τίς ἂν ἦν μοι πρὸς ταῦ- τὰ εὐσχήμων ἀπόκρισις; οὐκ ἔςιν. ἀλλ᾽ ἦλθον μὲν κατὰ λό- γον, ἐν δίκῃ τε, ὡς οἷόντε ἄνθρωπον μάλιςα, διὰ τὰ τοιαῦ- τῶ καταλιπὼν τὰς ἐκαυτοῦ διατριβὰς, οὔσας οὐκ ἀσ χήμο- ᾿ς γαςς, ὑπὸ τυραννίδα δοκοῦσαν οὐ πρέπειν τοῖς ἐμοῖς λόγοις, ᾿ οὐδὲ ἐμοί, ἐλθών τε, ἐμαυτὸν ἠλευθέρωσα, καὶ Διὸς ξενίου

καὶ τῆς φιλοσόφου ἀνέγκλητον μοίρας παρέσχον, ἐπονειδίξου γενομένης ἂν εἴτι καταμαλδακισδεὶς καὶ ἀποδειλιῶν αἰσχύ- γῆς μετέσχον κακῆς. ἐλθὼν δὲ (οὐ γὰρ δεῖ μηκύνειν) εὗρον ςάσεως τὰ περὶ Διονύσιον μεςὰ ξύμπαντα καὶ διαβολῶν πρὸς τὴν τυραννίδα Δίωνος πέρι. ἥμψυυνον μὲν οὖν, καθ᾿ ὅσον ἠδυ- γάμην" σμικρὰ δ᾽ οἷόστ᾽ ἦν. μηνὶ δὲ σχεδὸν ἴσως τετάρτῳ Δίωνα Διονύσιος αἰτιώμενος ἐπιβουλεύειν τῇ τυραννίδι, σμιί- ρὸν εἰς πλοῖον ἐμβιβάσας, ἐξέβαλεν ἀτίμως. οἱ δὴ Δίωνος

caviffes, nunc autem ob itineris longitudinem , periculumque navigationis atque labores, te excufans , infamiam evitare te putas ? permultum certe aberit, 51) inquam , haec ille diceret , quaenam mihi effet probabilis refponfio? Certe nulla. Quas ob res , rationibus , quoad fieri poteft , probabilibus atque ipfo iure addu&us acceffi, relinquens exercitationes meas fatis quidem honeftas , ut fubirem tyrannidem , neque meis fermo- nibus, neque mihi convenientem. Veniens autem me libe- ravi, ne vel hofpitalis luppiter, vel philofophica fors accu- '" fare me poffet. certe philofophiae dedecori fuiffem , fi. ob

C.

mollitiem timiditatemque infamiae notam fubiiffem. Ceterum .

cum eo veniffem , (neque enim oportet longius evagari , ) omnia apud Dionyfium feditionis plena offendi , atque. calu- mniarum in Dionem , quafi tyrannidem affeGlaret. defendi igitur, quantum valui: fed parum potui. Quarto enim fere

menfe poft adventum meum Dionyfius, accufans Dionem,

quafi tyrannidi infidiaretur , 1n parvum coniecit navigium , ac |... turpiter expulit. Amici vero Dionis , quotquot eramus , cunc " G 4

E25 dd. z

e

104 PAILOAKOTVUOUNORS

τὸ μετὼ τοῦτο πάντες Φίλοι, ἐφοβούμεθα μή wa ἐπαιτιώ- μένος τιμωροῖτο͵ ὡς συναίτιον τῆς Δίωνος ἐπιβουλῆς. περὶ δ᾽ ἐμοῦ καὶ διῆλθε λόγος τὶς ἐν Συρακούσαις, ὡς τεθνεὼς εἴην ὑσὸ Διονυσίου, ὡς δὴ τούτων ἁπάντων τῶν τότε γεγονότων αἴτιος. ὃ δὲ, αἰσσανόμέενος πάντας ἡμᾶς οὕτω διατεθέντοας, Φοβούμενος μὴ μεῖζον ἐκ τῶν φόβων γένοιτό τι, φιλοφρό- γως πάντας ἀνελάμβανε" καὶ δὴ καὶ αὐτὸν ἐμὲ παρεμυθεῖτό τὸ καὶ σαῤῥεῖν διεκελεύετο, καὶ ἐδεῖτο, πάντως μένειν. ἐγί- o/yero γὰρ οἱ τὸ μὲν ἐμὲ φυγεῖν ἀπ᾿ αὐτοῦ, καλὸν οὐδέν" τὸ δὲ μένειν" διὸ δὴ καὶ σφόδρω προσεποιεῖτο δεῖσθαι. τὰς δὲ τῶν τυράννων δεήσεις ἴσμεν, ὅτι μεμινμέναι ἀνάγκαις εἰσίν. ὃ δὴ μηχανώμενος διεκώλυε μοῦ τὸν ἔκπλουν, εἰς ἀκρόπολιν ἀγα- γὼν καὶ κατοικίσας δύεν οὐδ᾽ ἂν εἷς ἔτι μὲ ναύκληρος μὴ ὅτι, κωλύοντος ἐξήγαγε Διονυσίου, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εἰ μὴ πέμπων αὐ- τὸς τὸν κελεύοντα ἐξαγαγεῖν ἐπέξελλεν, οὔτ᾽ ἂν ἔμπορος, οὔτε τῶν ἐν ταῖς τῆς χώρας ἐξόδοις ἀρχόντων οὐδ᾽ ἂν εἷς περιεῖδέ με μόνον ἐκπορευόμενον, ὃς οὐκ ἂν συλλαβὼν εὐθέως παρὼ Διονύσιον πάλιν ἀπήγαγεν" ἄλλως TE καὶ διηγγελιμένον

formidabamus, ne forte aliquem noftrüm Dionyfius, quafi fo- cium illius criminis , fupplicio'afficeret. Rumor autem exortus eft Sytacufis, me occifum effe a Dionyfio, quafi omnium , quae tunc acciderint , auctorem. Atille, fentiens , nos omnes fic affe&os, veritus, ne ex metu noftro aliquid forían acci- deret gravius, benigne admodum omnes recepit: me certe ipfum confolatus, bonam habere fpem iuffit, atque ut per- manerem omnino rogavit. erat enim fibiin fuga quidem mea nihil honefti, fed in permanendo. Átque idcirco precari me maxime fimulabat. preces autem tyrannorum neceffitati per- mixtas effe, non ignoramus. Cum vero , ne abirem , machina- retur, collocavit ií arce , atque his locis habitare voluit , unde nullus pofthac nauta , non modo prohibente illo, fed nifi iubente atque mittente, foret abdu&urus ; neque quifquam να mercator, five alicuius orae maritimae praefectus , me folum exeuntem confpexiffet , qui non me captum ad Dionyfium

EPISTOLA VII τος

ἤδη ποτὲ τοὐναντίον ἢ τὸ πρότερον πάλιν, ὡς Πλάτωνα Διο- p γύσιος ϑαυμαςῶς ὡς" ἀσπάζεται. τὸ δ᾽ εἶχε δή πως (τὸ γὰρ 3 ἀληθὲς δεῖ φράζειν. ἠσπάζετο μὲν αἰεὶ προϊόντος τοῦ χρόνου ἡ μᾶλλον, κατὰ τὴν τοῦ τρόπου τε καὶ ἤθους συνουσίαν. éxu- τὸν δὲ ἐπαινεῖν μᾶλλον ἢ Δίωνα ἐβούλετό με, καὶ φίλου ἡγεῖσσαι διαφερόντως μᾶλλον ἢ ᾿κεῖνον᾽ καὶ ϑαυμαςῶς ἐφι- λονείχει πρὸς τὸ τοιοῦτον. 44 δ᾽ ἄν οὕτως ἐγένετο, εἴπερ ἐγί- γετο, χάλλιςα, ὥκνει, Ge δὴ μανθάνων καὶ. ἀκούων τῶν περὶ Φιλοσοφίαν λόγων οἰκειοῦσοσι, καὶ ἐμοὶ συγγίγνεσδαι, Φοβούμενος τοὺς τῶν διαβαλλόντων λόγους, μή πη παραπο- 01036[4 , καὶ Δίων δὴ πάντα εἴη διαπεπραγμένος. ἐγὼ δὲ πάν- TX ὑπέμενον, τὴν πρώτην διάνοιαν φυλάττων ἧπερ ἀφικό- μην, εἴπως εἰς ἐπιθυμίαν ἔλθοι τῆς φιλοσόφου ζωῆς. ὁ δ᾽ &yí- x40t9 ἀντιτείνων. καὶ Ó πρῶτος δὴ χρόνος τῆς εἰς Σικελίαν ἐμῆς ἐπιδυμήσεώς τε καὶ διοτριβῆς διὼ πάντα ταῦτα ξυνέβη

repente reduceret: praefertim. cum iam, contra quam prius, vulgatum effet , Dionyfium rurfus Platonem vehementer complecti, & quodammodo ita erat: neque enim tacendum eft verum. comple&tebatur ille quidem in dies me magis at- que magis, & gaudebat moribus noftris atque confuetudine. cupiebatque ς a me laudari magis, quam Dionem , & amicum longe magis exiftimari : & ad id quidem maxime contende- bat. rationem vero, qua id optime fuiffet fatum , fi modo id fieri potuiffet, neglexit. Haec enim fuerat, ut mihi vide- licet in audiendis addifcendifque philofophiae rationibus libe- rius adhaereret, mecumque conveniret, at vero ad hoc ille difhidentior erat, timens , ne, quemadmodum afferebant calu- mniatores , fi rationibus illis implicaretur , Dio, quae cupie- bat, iam effet omnia confecutus. Ego autem omnia pertult , in eadem fententia perfeverans, qua ab initio profe&tus eram: tentans, íi quo paGto fieri poffet , ut in cupiditatem vitae phi- lofophicae perveniret. at ille contra nitens, me vicit. Et pri- mum quidem tempus meae profectionis in Siciliam , actio- numque illic mearum , per haec omnia traductum eft. Pofte-

[

ς,

--

106 PLATONIS

γενόμενος. μετὰ δὲ τοῦτο ἀπεδήμησά τε, καὶ πάλιν ἀφικό- μήν, πάσῃ σπουδῇ μεταπεμπομένου Διονυσίου. ὧν δὲ ἕνεκα καὶ ὅσα ἔπραξα, ὡς εἰκότα τε καὶ δίκαια, ὑμῖν πρῶτον μὲν ξυμβουλεύσας ἃ χρὴ ποιεῖν ἐκ τῶν νῦν γεγονότων, Ücepov τὰ περὶ ταῦτα διέξειμι τῶν ἐπανερωτώντων ἕνεκα τί δὴ βου- λόμενος ἦλθον τοδεύτερον᾽ iva μὴ τὰ πάρεργῶ ὡς ἔργα μοὶ ξυμβαίνῃ λεγόμενα. λέγω δὴ τάδε" ἐγὼ τὸν συμβουλεύοντα ἀνδρὶ κάμνοντι, καὶ δίαιταν διαιτωμένῳ μοχϑηρῶν, πρὸς ὑγίειων ἄλλό τι χρὴ πρῶτον μὲν αὐτὸν μεταβάλλειν TOP βίον, καὶ ἐθέλοντι μὲν πείϑεσπαι καὶ τἄλλα ἤδη παραινεῖν" μὴ ἐθέλοντι δὲ, φεύγοντα ἀπὸ τῆς τοῦ τοιούτου ξυμβουλῆς,

ἄνδρα τε ἡγοίμην ἂν καὶ ἰατρικόν" τὸν δὲ ὑπομένοντα, τοὐν- |

ἀντίον, ἄνανδρόν τε καὶ ἄτεχνον. ταυτὸν δὴ καὶ πόλει, εἴτε

αὐτῆς εἷς εἴν κύριος. εἴτε καὶ πλείους, εἰ μὲν κατὰ τρόπον

ὀρθῇ πορευομένης ὁδῷ τῆς πολιτείας ξυμβουλεύοιτό τι τῶν

. προσφόρων, νοῦν ἔχοντος τὸ τοῖς τοιούτοις ξυμβουλεύειν᾽ τοῖς

ris vero temporibus in Siciliam iterum fum reverfus, quo | me omni ftudio Dionyfius revocabat. quam vero ob caufam | rurfus accefferim , quidve illic egerim , neque id quidem abí- | .que ratione , tunc demum vobis referam , cum vobis, quid | potiffimum rebus fic.fe habentibus agendum fit, confuluero. | referam 9 inquam , eorum gratia, qui interrogant, quonam con- :

filio fecundo redierim. Sed ne , quae accefloria funt, praeci-

puis anteponantur , ad confilium iam devenio. Reor equidem , | hominem confulentem aegroto, & circa victum intemperato , |

inprimis hoc fuadere debere, ut modum vivendi mutet : ac

fi aegrotus in hoc obediat, tunc alia iam illi ad medelam - conferre : ac fi parere nolit, tune. confulentem ipfum virum :

putabo & medicum , fi eum omiferit. quod fi confulendo ul- terius perfeveraverit , contra putabo , ienavum fcilicet , atque

artis expertem. Idem quoque de civitate, five unus eam gu- bernet, five plures , exiftimo. fi enim probabili quadam ra-- tione reCaque via incedenti populo utile aliquid. confulatur , | id quidem agere, fapientis ofRcium arbitror. fin autem. pe- |

EPHIGSAAOOEA VIL 107

δ᾽ ἔξω τοπαράπαν βαίνουσι τῆς ὀρθῆς πολιτείας, καὶ μηδα- (μὴ ἐθέλουσιν αὐτῆς εἰς ἴχνος ἰέναι, προαγορεύουσι δὲ τῷ ξυμβούλῳ, τὴν μὲν πολιτείαν ἐᾷν καὶ μὴ κινεῖν, ὡς ἀπο- ϑανουμένῳ ἐὰν κινῇ ταῖς δὲ βουλήσεσι καὶ ἐπιθυμίαις αὐτῶν ὑπηρετοῦντα, ξυμβουλεύειν κελεύουσι τίνα τρόπον γίγνοιτ᾽ ἂν ἑᾷςά τε καὶ τάχιςα εἰς τὸν αἰεὶ χρόνον" τὸν μὲν ὑπομένον- τὰ ξυμβουλὰς τοιαύτας, ἡγοίμην ἄνανδρον, τὸν δ᾽ οὐχ ὑπο- μένοντα, ἄνδρα. ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἐγὼ κεκτημένος, ὅταν τὶς μοὶ ξυμβουλεύηται περί τινος τῶν μεγίξων περὶ τὸν αὑτοῦ βίον, οἷον περὶ χρημάτων κτήσεως, ἢ περὶ σώματος ἢ περὶ ψυχῆς ἐπιμελείας, ἂν μέν μοι τὸ καθ᾿ ἡμέραν ἔντινι τρόπῳ δοκῇ ζῇν, ἢ συμβουλεύοντος ἂν ἐθέλειν πείδεσσαι, περὶ

ὧν ἀνακοινοῦται, προθύμως συμβουλεύω, καὶ οὐκ ἀφοσιω- σάμενος μόνον ἐπαυσάμην ἐὰν δὲ μὴ ξυμβουλεύηταί μοι

τοπαράπαν, ἢ συμβουλεύοντι δῆλος 34 μηδαμῇ πεισόμενος,

: αὐτόκλητος ἐπὶ τὸν τοιοῦτον οὐκ ἔρχομαι συμβουλεύσων"

| βιασάμενος δὲ, οὐδ᾽ ἂν υἱὸς ἤ μου. δούλῳ δὲ ξυμβουλεύσαιμν᾽

nitus a civili ratione defcifcant, neque veftigia quidem eius fequi velint , dicantque confultori , praeftare , ut rempublicam omittat , neque quidquam in ea commoveat , utpote, fi com- moverit, perituro ; voluptatibus autem libidinibufque ipforum indulgeat , atque ea ratione confulat , qua facillime femper ce-

leriterque fatis eorum voluptatibus fat: equidem eum, qui -

in eiufmodi gubernatione períliterit, nequaquam virum pu- tabo ; fed eum potius , qui prorfus omiferit. In hac ergo fen-

tentia conflitutus , quoties aliquis me de rebus gravioribus

confulit, five ad divitias , five ad corporis vel animi purga- tionem pertineant, fi quotidiana illius vita modum aliquem fervare poffe videatur, vel faltem confulenti mihi videatur obtemperaturus , libenter confulo , neque prius defino , quam initium pro viribus ad finem ufque perduxerim. fi autem aut omnino non petat a me confilium , aut, qu! petit, mani-

fcfte appareat confulenti mihi nullo modo obtemperaturus :

ultro quidem non accedo ad confultandum; per vim vero,

ἐξ

d

108 COPOLOAOTUO NSDIS

ἂν, καὶ μὴ ἐθέλοντα γε προσβιαζοίμην" πατέρα δὲ ἢ μητέρα οὐχ ὅσιον ἡγοῦμαι προσβιάζεσσαι, μὴ νόσῳ παραφροσύνης | ἐχομένους. ἐὰν δέ τινα καθεςῶτα ζῶσι βίον, ἑαυτοῖς ἀρέ- σκοντά, ἐμοὶ δὲ μὴ, μήτε ἀπεχϑάνεσδαι μάτην voulleroUy- τῶ, μήτε δὴ κολακεύοντά γε, ὑπηρετεῖν αὐτοῖς, πληρώσεις, ἐπιθυμιῶν ἐκπορίφοντα, ἃς αὐτὸς ἀσπαζόμενος οὐκ ἂν ἐθέ-

"Aoi ζῇν. ταυτὸν δὲ καὶ περὶ πόλεως αὑτοῦ διανοούμενον |

χρὴ ζῇν τὸν ἔμφρονα" λέγειν μὲν, εἰ μὴ καλῶς αὐτῷ ate VOITO πολιτεύεσδαι, εἰ μέλλοι μήτε ματαίως ἐρεῖν, μήτε ἀπο. Saves λέγων" βίαν δὲ πατρίδι πολιτείας μεταβολῆς μὴ, προσφέρειν (ὅταν ἄνευ φυγῶν καὶ σφαγῆς ἀνδρῶν μὴ uvae | τὸν ἢ γίγνεσσαι τὴν ἀρίςην ) ἡσυχίαν δὲ ἄγοντα, εὔχεσϑαι τὰ ἀγαθὰ αὑτῷ τε καὶ τῇ πόλει. κοτὰ δὴ τοῦτον τὸν τρό-᾿ πον ἐγὼ ὑμῖν τ᾽ ἂν ξυμβουλεύοσιμω᾽ ξυνεβούλευον δὲ καὶ Διο- νυσίῳ μετὰ Δίωνος ζῇν μέντοι τὸ καθ᾽ ἡμέραν πρῶτον, El- | πως ἐγκρατὴς αὐτὸς αὑτοῦ ὅτι μάλιςα ἔσεσσαι μέλλοι, καὶ, πιςοὺς Φίλους τε καὶ ἑταίρους κτήσεσϑαι" ὅπως μὴ πάϑοι rep |

ne fi meus quidem fit fius. Servo tamen etiam invito con- fulerem , ac , vi adhibita , compellerem. at patrem vel matrem per vim cogere, nefas effe arbitror, nifi propter morbum mente alienatos. Quod fi fuo quodam more vivant, qui mihi

nequaquam probetur, neque infenfus adverfarer fruftra mo-

nendo, neque rurfus blandiendo eorum cupiditatibus affen- | tarer, ea porrigens, quibus ego fi indulgerem , vivere nolim, | Hac eadem mente circa patriam vir prudens effe debet, ut; ita reprehendat civitatis errores , fi neque fruftra fit reprehen- | furus, neque ob reprehenfionis ftudium periturus. Vim au- | tem patriae per reipublicae mutationem afferet nunquam , quando abfque expulfione & caede civium emendari non | poffit: fed quietem aget, votoque precabitur optima & fibi , | & patriae. Hoc igitur pacto ego vobis confulerem. Confu- | lebam fimiliter Dionyfio, una cum Dione ea videlicet ra- tione quotidie vivere , qua fui ipfius compos maxime redde- | retur, amicofque & familiares fidos haberet : ne idem fibi, |

s

ἱ EPISTOLA VII 109

ὃ πατὴρ αὐτοῦ" ὃς παραλαβὼν Σικελίας πολλὰς καὶ μεγά- "Axe πόλεις ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἐκπεπορθημένας, οὐχ οἷόστ᾽ ἣν, κατοικίσας, πολιτείας ἐν ἑκάξαις καταςήσασϑαι πιςὰς ἑταίρων ἀνδρῶν, οὔτε ἄλλων δήπουθεν ὀθνείων, οὔτε ἀδελ- φῶν, οὃς ἔθρεψέ τε αὐτὸς νεωτέρους ὄντας, ἔκ τε ἰδιωτῶν p. ἄρχοντας καὶ ἐκ πενήτων πλουσίους ἐπεποιήκει διαφερόντως. 332 χούτων κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς οὐδένα οἱόστ᾽ ἦν πειθοῖ καὶ δὶι- ni δα χῇ καὶ εὐεργεσίαις καὶ ξυγγενείαις ἀπεργασάμενος ποιή- φασδαι Δαρείου δὲ ἑπταπλασίως φαυλότερος ἐγένετο, ὃς Ux ἀδελφοῖς πιςεύσας, οὐδ᾽ ὑπ᾽ αὐτοῦ τραφεῖσι, κοινωνοῖς δὲ μόνον τῆς τοῦ Μήδου τε καὶ εὐνούχου χειρώσεως, διένει- μέ τὲ μέρη μείφω ἕκαςα Σικελίας πάσης ἑπτὰ, καὶ πιςοῖς b... ἐχρήσατο τοῖς κοινωνοῖς, καὶ οὐκ ἐπιτιθεμένοις οὔτε αὐτῷ, οὔτε ἀλλήλοις. ἔδειξέ τε παράδειγμα, οἷον χρὴ τὸν νομοθϑέ- T4) καὶ βασιλέα τὸν ἀγαθὸν γίγνθσϑαι. νόμους γὰρ κατῶς | σχευάσας, ἔτι καὶ νῦν διασέσωκε τὴν Περσῶν ἀρχήν. ἔτι δὲ ᾿Αθηναῖοι πρὸς τούτοις, οὐκ αὐτοὶ κατοικίσαντες πολλὰς τῶν

quod & patri , accideret. qui, cum multas in Sicilia rnagnaf-

que urbes fufcepiffet , quondam a barbaris devaftatas, eaí- ' que reftituiffet , non potuit in fingulis illarum. gubernatores | rerumpublicarum conftituere fidos, neque ex domefticis fuis, | neque ex alis undecunque comparatis, neque ex fratribus ! fnis, quos ipfe a pueris educaverat: fed tum ex privatis ho- | minibus magiftratus , tum ex pauperibus admodum divites | fecit. Horum tamen nullum fidum fibi gubernationis focium | potuit adhibere, vel fuadendo, vel docende, five largiendo, |! fiyein neceflitudinem recipiendo : fepties deterior Dario , qui τ neque fratribus confidens, neque his, qui fub eo educati fue- | rant, fed focis dumtaxat Midae eunuchique, imperii partes | divifit feptem , fingulas maiores tota Sicilia, affignavitque ! fingulis: atque eos fidos nactus eft regni focios, neque vel | fibi vel invicem infidiantes. praeterea exemplum dedit, qua- |lem oportet fe ipfum legumlatorem regemque bonum prae- | fare , quippe cum leges tulerit, quibus adhuc Per(arum fer-

ς,

d

5:0 PLAVFOONIS

Ἑλληνίδων πόλεις, ὑπὸ βαρβάρων ἐκβεβλημένας, ἀλλ᾽ οἱ

χουμένας παραλαβόντες, ὅμως ἑβδομήκοντα ἔτη διεφύλαξαν εὴν ἀρχὴν, ἄνδρας Φίλους ἐν ταῖς πόλεσιν ἑχάξαις κεκτη- μένοι. Διονύσιος δὲ, εἰς μίαν πόλιν ἀθροίσας πᾶσαν Σικελίαν ὑπὸ σοφίας, πιςεύων οὐδενὶ, μόγις ἐσώθη. πένης γὰρ ἦν ἀν- δρῶν Φίλων καὶ πιξςῶν" οὗ ῥεῖ foy σημεῖον εἰς ἀρετὴν καὶ κα- κίαν οὐκ Écty οὐδὲν, τοῦ ἔρημον, ἢ μὴ, τοιούτων ἀνδρῶν εἶναι. ἃ δὴ καὶ Διονυσίῳ ξυνεβουλεύομεν ἐγὼ καὶ Δίων, ἐπειδὴ τὸ παρὰ πατρὸς αὐτῷ ξυνεβεβήκει οὕτως ἀνομιλήξῳ μὲν παι- δείας, ἀνομιλήτῳ δὲ συνουσιῶν τῶν προσηκουσῶν γεγονέναι, πρῶτον ἐπὶ ταῦτα ὁρμήσαντα, Φίλους ἄλλους αὑτῷ τῶν οἰ-' κείων ἅμα καὶ ἡλικιωτῶν καὶ συμφώνους πρὸς ἀρετὴν κτή- σᾶσϑαι, Aga δ᾽ αὐτὸν αὑτῷ. τούτου γὰρ αὐτὸν ϑαυμαᾶ- cc ἐνδεᾷ γεγονέναι λέγοντες, ode ἐναργῶς οὕτωξ᾽ (οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλὲς ) αἰνιττόμενοι δὲ καὶ διαμαχόμενοι τοῖς λόγοις"

!

vatur imperium. Accedit ad haec, quod Athenienfes , cum. 4nultas Graecorum urbes, non a fe quidem , fed ab aliis con- ftitutas, deinde occupatas a barbaris, in poteftatem fuam re-. cepiflent , annos feptuaginta in eis tenuerunt imperium , ut- pote qui amicos fibi in fingulis civitatibus comparaverant,. Dionyfius autem, cum in urbem unam univerfam Siciliam. congregaffet ob fapientiam , nulli confidens , aegre fetvatus eft. carebat enim amicis fidifque hominibus; quo nullum maius. eft argumentum , vel improbitatis , fi defint; vel probitatis , fi adfint. Haec igitur Dionyfio ego ac Dio confulebamus, poft- quam paternae res fic fe habuiffent , quod neque eruditorum. virorum familiaritates, neque decentes haberet confuetudines: admonebamufque, tt animum ad haec intendens, inprimis amicos fibi alios ex domefticis & aequalibus compararet , ad. virtutemque concordes: maxime vero ,ut fe ipfum fibi con- fentientem conftantemque praeftaret. huius enim rei defe- &um apud eum effe quam. maximum, oftendebamus , non apertis quidem nunc verbis ; ( neque enim tutum fuiffet) fed. ratione quadam latentiore , idem tamen fignificante, docentes,

EPISTOL SMS:VIEtT p

ὡς οὕτω μὲν πᾶς ἀνὴρ αὑτόν τε καὶ ἐκείνους ὧν ἂν ἡγεμὼν “ἰίγνηται σώσει" μὴ ταύτῃ δὲ τραπόμενος, τἀναντία πάντα ἀποτελεῖ. πορευδεὶς δὲ, ὡς ἐλέγομεν, καὶ ἑαυτὸν ἔμφῳρονά τε καὶ σώφρονα ἀπεργασάμενος, εἰ τὰς ἐξηρημωμένας Σικελίας πόλεις κατοικίσειε, νόμοις τε ξυνδήσειε καὶ πολιτείαις, ὥστε αὑτῷ τε οἰκείας καὶ ἀλλήλαις εἶναι πρὸς τὰς τῶν βαρβάρων βοηθείας, οὐ διπλασίαν τὴν πατρῴαν ἀρχὴν μόνον ποιήσει, πολλαπλασίαν δὲ ὄντως. ἕτοιμον γὰρ εἶναι, τούτων γένος μένων, πολὺ μᾶλλον δουλώσασσαι Καρχηδονίους τῆς ἐπὶ. Τέλωνος αὐτοῖς γενομένης δουλείας" ἀλλ᾽ οὐχ ὥσπερ νῦν τοὐ- ἡ γαντίον ὁ πατὴρ αὐτοῦ φόρον ἐτάξατο Φέρειν τοῖς βαρβάροις. ταῦτα ἦν τὰ λεγόμενα καὶ παρακελευόμενα ὑφ᾽ ἡμῶν τῶν ἐπιβουλευόντων Διονυσίῳ, ὡς πολλαχόθεν ἐχώρουν οἱ τοιοῦ- qoi λόγοι" οἱ δὴ καὶ κρατήσαντες παρὰ Διονυσίῳ, ἐξέβαλον μὲν Δίωνα, ἡμᾶς δ᾽ εἰς φόβον κατέβαλον. ἵνα δ᾽ ἐκπεράνω- μὲν οὐκ ὀλίγα πράγματα τὰ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, ἐλθὼν ἐκ Te-

ita demum unumquemque hominem tam fe, quam illos, qui- bus imperat, poffe fervare, fi haec. obfervaverit: fin autem contra fe geffent, contra prorfus accidere. Quod fi ita , ut di- cebamus, fe compararet, feque ipfum prudentem tempera- tumque praeftaret: fi rurfus devaftatas urbes Siciliae refti- tueret, ac legibus inflitutifque ad rempublicam pertinentibus eas muniret , ut & fibi benevolae , & inter fe invicem con- tra vim barbarorum auxilio forent: ton duplicaret modo regnum paternum , verum etiam multiplic. ret. Fore quidem, fi ita fe gereret, ut Carthaginienfes multo magis faciliufque fuae poteftati fubiicerentur, quam Geloni fubditi fuiffent: con- tra quam patri accidit fuo; ille enim pendere tributum bar- baris coa&tus fuerat. Haec erant, quae dicebamus praecipie- bamuíque Dionyfio, nos Vuelos infidiantes fibi, ut mul- ti divulgaverant. qui & , cum nos apud Dionyfium fupera- viffent, Dionem quidem expulerunt , nos autem in formidi- gem coniecerunt. Verum ut non pauca paucis comprehen- damus, Dio profe&us ex Peloponneío atque Athenis , rebus

€

b,

ς,

60i χρὴ τοὺς ἐμὲ παρακωλοῦντας πρὸς τὰ νῦν πράγματαν,

I13 ΒΑ QO'N-ES

λοποννήσου καὶ ᾿Αθηνῶν Δίων, ἔργῳ τὸν Διονύσιον ἐχουθέτη“ σεν. ἐπειδὴ δ᾽ οὖν ἠλευθέρωσέ τε καὶ ἀπέδωκεν αὐτοῖς δὶς τὴν πόλιν, ταυτὸν πρὸς Δίωνα Συρακούσιοι τότε ἔπαξον, ὅπερ

καὶ Διονύσιος, ὅτε αὐτὸν ἐπεχείρει παιδεῦσαι, καὶ δρέψαι βα-. σιλέω τῆς ἀρχῆς ἄξιον, οὕτω κοινωνθῖν αὐτῷ τοῦ βίου may

τός. ὁ γὰρ ἐπίξευε τοῖς διωβάλλουδσι, καὶ λέγουσιν ὡς ἐπιβου-

λεύων τῇ τυραννίδι Δίων, πράττοι πάντα ὅσα ἔπραττεν ἐν

- / 7, er e ^ 2 ^N M - ^ » τῷ τῦτε χρόνῳ, ἱνῶ ὃ μὲν παιδείῳ δὴ τὸν νοῦν xuAulelg ἀμε-

λοῖ τῆς ἀρχῆς, ἐπιτρέψας ἐκείνῳ" ὁ δὲ σφετερίσαιτο, καὶ Διο: |

4 , 4 » - 9 LO M - / $, 5 H νύσιον ἐκβάλοι ἐκ τῆς ἀρχῆς δόλῳ. ταῦτα τότε ἐνίκησε καὶ τὸ δεύτερον ἐν Συρακουσίοις Ao ὄμενα, καὶ μάλα ἀτόπῳ τε καὶ αἰσχρᾷ νίκῃ τοῖς τῆς νίκης αἰτίοις. οἷον γὰρ γέγονεν, ἀκοῦ-

ἤλθον ᾿Αθηναῖος ἀνὴρ ἐγὼ, ἑταῖρος Δίωνος, σύμμαχος αὐτῷ;

Y b ^ , e E ᾿ / / / “πρὸς τὸν τύραννον, ὅπως GTI πολέμου φιλίαν ποιήσαιμι. oux | μαχόμενος δὲ τοῖς διαβάλλουσιν, ἡττήθην. πείθοντος δὲ Διο-

iam ipfis Dionyfium commonefecit. Cum ergo liberaffet |

civitatem Dio, eamque iam bis civibus reddidiffet, eodem paCo affe&i fuerunt adverfus Dionem: Syracufani, quo & antea Dionyfius. nam olim Dionyfium Dio educare atque erudire contenderat , quo eum regem regno redderet dignum :

talemque fe ili; per omnem vitam praeftare ftatuerat.. Ob- | tre&atores autem calumniatorefque Dionyfio perfuaferunt , | Dionem , quafi tyrannidi infidiantem in eo tempore, haec | omnia machinari , ut mens D:onyfi , difciplinae ftudiis irre- tita, dominationem negligeret , eamque Dioni totam relin- |

queret: Dio vero, gubernationem dolo ufurpans , illum expel- leret. Quemadmodum vero tunc apud Dionyfium, ita poftea

inter Syracufanos haec eadem di&a iactaque pervicerunt, | infami prorfus turpique vi&loria his ipfis, qui vicerant. Sed |

quale id fuerit, audire vos oportet, qui mead res nunc ve-

ftras componendas vocatis. Veni ergo Athenienfis homo , - Dionis amicus atque adiutor eius adverfus tyrannum, ut pro |

bello amicitiam facerem: at pugnans contra calumniatores .

. nm

am ON

1

EPITS'IQULA 'WIL 113

^ γυσίου τιμαῖς καὶ χρήμασι, yevéasou μετ᾽ αὐτοῦ ἐμὲ μάρτυ- ͵ M / " N N » / -" , ΤΑῚ - ^ / ᾿ρῶ τε καὶ Φίλον, πρὸς τὴν εὐπρέπειαν τῆς ἐκβολῇς τῆς. Δίω-

*

γος αὐτῷ γίγνεσδαι, τούτων δὴ τὸ πᾶν διήμαρτεν. Ücepov δὲ δὴ κατιὼν οἴκαδε Δίων, ἀδελφὼ δύω προσλαμβάνει ᾿Αϑόνη- Sev, οὐκ ἐκ φιλοσοφίας γεγονότε Φίλω, ἀλλ᾽ ἐκ τῆς περιτρε- χούσης ἑταιρείας ταύτης τῆς τῶν πλείξων Φίλων, ἣν ἐκ τοῦ ξενίζειν τε καὶ μυεῖν καὶ ἐποπτεύειν πραγματεύονται. καὶ δὴ καὶ τούτω τὼ ξυγκαταγαγόντε αὐτὸν φίλω, ἐκ τούτων τε καὶ ἐκ τῆς πρὸς τὴν κάθοδον ὑπηρεσίας ἐγενέσσην ἑταίρω. ἑλθόντες δὲ εἰς Σικελίαν, ἐπειδὴ Δίωνα zeSovro διαβεβλη-

μένον εἰς τοὺς ἐλευδερωδέντας ὑπ’ αὐτοῦ Σικελιώτας, ὡς ? ἐπιβουλεύοντα γενέσσαι τύραννον, οὐ μόνον τὸν ἑταῖρον καὶ

/ $! , 5 7 -" , 9 / 9 / ξένον προὔδοσαν, ἀλλ᾽ οἷον τοῦ Φόνου αὐτόχειρες ἐγένοντο,

ὅπλα ἔχοντες ἐν ταῖς χερσὶν, αὐτοὶ τοῖς φονεῦσι παρεςῶτες

ἐπίκουροι. καὶ τὸ μὲν αἰσχρὸν καὶ ἀνόσιον οὔτε παρίεμοι ἔγω-

γε, οὔτέ τι λέγω. πολλοῖς γὰρ καὶ ἄλλοις ὑμνεῖν ταῦτα ἐπι-

fuperatus fum. Cum vero Dionyfius conaretur non verbis folum , fed pecuniis etism & honoribus, "me fibi conciliare atque detinere, ut mea cum ipfo familiaritas teftimonio foret , Dionem non iniuria expulfum fuiffe: nihil apud me hac in re tanto fuo conatu confequi potuit, Pofteris vero tempori- bus Dio, rediens domum, fratres duos Athenienfes fecum duxit, non ex philofophia fic amicos, fed ex hac communi vulgarique familiaritate; quae hofpitalitate quadam , & fre- quenti inter facra faeBacaadue confuetudine, amicitiam con- trahere confuevit, fimiliter illi, tum ex his, quae dixi , tum quia redeunti obfequia praeftiterunt , amicitiam cum Dione conflaverant. Hi ergo cum in Sicibam profecti eflent, intel- ligerentque , calumnias inter illos ipfos , qui ab Ἰρίο liberati erant, in Dionem conie&as, quafi tyrannidem affelaret , non prodiderunt modo amicum ὃς hofpitem , fed fere. pro- priis manibus ipfi percuffores fuerunt. arma enim tenentes, interfe&oribus palam auxiliari funt. Et facinoris quidem illius

turpitudinem impietatemque neque praetereo equidem , neque

Plat. Oper. Vol. XI.

e.

[s

2

114 PLATONIS

μελὲς, καὶ εἰς τὸν ἔπειτα μελήσει χρόνον. τὸ δὲ ' Alusalor πέρι λεγόμενον, ὡς αἰσχύνην οὗτοι περιῆψαν τῇ πόλει, ἐξαι- ροῦμαι. φημὶ γὰρ κἀκεῖνον ᾿Αὐθηναῖον εἶναι ὃς οὐ προὔδωκε τὸν αὐτὸν τοῦτον, ἐξὸν χρήματα καὶ ἄλλας τιμὰς πολλὰς λαμβάνειν. οὐ γὰρ διὰ βαναύσου φιλότητος ἐγεγόνει Φίλος, διὰ δὲ ἐλευθέρας παιδείας κοινωνίαν" 5, μόνῃ χρὴ πιςεύειν τὸν γοῦν κεκτημένον μᾶλλον ἣ συγγενείᾳ ψυ χῶν καὶ σωμάτων. ὥστε οὐκ ἀξίω ὀνείδους γεγόνατον τῇ πόλει, τὼ Δίωνα ἀπο-. κτείναντε, ὡς ἐλλογίμω πώποτε ἄνδρε γἐνομένω. ταῦτα εἴρη- ται πάντα τῆς ξυμβουλῆς ἕνεκα τῶν Διωνείων Φίλων καὶ συγ γενῶν. συμβουλεύω δὲ δή τι πρὸς τούτοις τὴν αὐτὴν ξυμ- βουλὴν, καὶ λόγον τὸν αὐτὸν λέγων ἤδη τρίτον τρίτοις ὑμῖν" μὴ δουλοῦσϑαι Σικελίαν ὑπ᾽ ἀνθρώποις δεσπόταις, μηδὲ ἄλ- λην πόλιν ὅγ᾽. ἐμὸς λόγος, ἀλλ᾽ ὑπὸ νόμοις. οὔτε γὰρ τοῖς δουλουμένοις, οὔτε τοῖς δουλωϑδεῖσιν ἄμεινον, αὐτοῖς, καὶ παισὶ παίδων τε ἐκγόνοις" ἀλλ᾽ ὀλέθριος πάντως ἡ πεῖρω. σμικρῶὼ δὲ

enarro. multi enim haec diligentius celebrant , ac in poflerum celebrabunt. fed adveríus infamiam civitatis noftsae refpon- deo. nam íi Athenienfes fuerunt ili, qui prodiderunt : ille quoque Áthenienfis fuit , qui neque pecuniarum , neque hono-- rum pollicitatione , ut proderet illum , adduci unquam potuit. non enim per vulgarem mercenariamque benevolentiam fa- &us erat amicus, fed per liberalis difciplinae communionem, cui certe uni, qui fapit, plus adhibet fidei, quam ulli & ani- morum coniunctioni, & corporum confanguinitati, Itaque. non tanti aeftimandi funt illi, ut dedecus civitati ob Dionis caedem afferre potuerint, quafi alicuius pretii unquam fue-. rint. Haec di&a funt. omnia, quo Dionis amicis propinquif- que confuleretur. Confulo autem praeterea & tertio vobis quoque iam tertiis idem prorfus eademque ratione, ne Sici- ja , neve civitas ulla aliquibus. hominibus, fed legibus dum- taxat, fubiiclatur , ut noftra fert fententia. neque. enim domi- nantibus ipfis, neque fervientibus , id utile eft, neque eorum filis, aut natis natorum ; fed pernicioforum omnino hominum .

E.PP ST Ο ΝΣ 115

καὶ ἀνελεύθερα ψυχῶν ἤῤη τὰ τοιαῦτα ἁρπάξφειν κέρδη Φι-

Asl, οὐδὲν τῶν εἰς τὸν ἔπειτα καὶ εἰς τὸν παρόντα καιρὸν ἀγαϑῶν καὶ δικαίων εἰδότα ϑείων re καὶ ἀνθρωπίνων. ταῦτα - ^ , TEX / ῇ . ὃ Μ΄. N πρῶτον μὲν Δίωνα ἐγὼ ἐπεχείρησα πείθειν᾽ δεύτερον δὲ, Διο- γύσιον" τρίτους δὲ, ὑμᾶς νῦν. καί μοι πείϑεσδε, Διὸς τρίτου σωτῆρος χάριν" εἶτα εἰς Διονύσιον βλέψαντες καὶ Δίωνα. ὧν ὁ μὲν μὴ πειθόμενος ζῇ τανῦν οὐ καλῶς, ὁ δὲ πειθόμενος τέθνηκε καλῶς. τὸ γὰρ τῶν καλλίςων ἐφιέμενον αὑτῷ τε καὶ X, πάσχειν ὅ, τι ἂν πάσχῃ, πᾶν ὀρθὸν καὶ καλόν. οὔτε γὰρ πέφυκεν ἀδάνατος ἡμῶν οὐδείς οὔτ᾽ εἴ τῳ ξυμβαίη, “γένοιτο ἂν εὐδαίμων, ὡς δοκεῖ τοῖς πολλοῖς. κακὸν γὰρ καὶ 9 Ν *»?*5* y zm wr / , - 3 / Six n3 02k Ν ἀγαδὸν οὐδὲν λόγου ἄξιόν éci τοῖς ἀψύχοις" ἀλλ᾽ 7, μετὰ σώματος οὔσῃ ψυχῇ τοῦτο ξυμβήσεται ἑκάξῃ, ἢ κεχωρισ-

μένῃ. πείδεσσαι δὲ οὕτως αἰεὶ χρὴ τοῖς παλαιοῖς τε καὶ

ἱεροῖς λόγοις, οἱ δὴ μηνύουσιν. ἡμῖν ἀσδάνατον Ψυχὴν εἶναι δικαςάς τε ἴσχειν, καὶ τίνειν τὰς μεγίξας τιμωρίας, ὅταν

eft , id aggredi. angufti vero ὃς illiberalis animi eft , eiufmodi lucra praeripere : nihil vel in praefens, vel in futurum tem- pus, bonorum iuftorumque vel divinorum humanorumve in- telligentis. Haec ergo Dioni primum perfuadere conatus fum ,

deinde Dionyfio , tertio vero nunc vobis. Ergo páxeati mihi, lovis tertii fervatoris gratia, praeterea Dionyfii Dio- nifque exitum. animadvertite. Dionyfius quidem, non ob.

| temperans confiliis meis, vivit etiam nunc non honefte : Dio

vero, cum obtemperaviffet, honefte interiit. Ei namque viro, qui praeclariffima fibi patriaeque affe&at , nihil unquam , nifi re&um δὲ honeftum , poteft accidere. Nec. vero quifquam no- ftrüm natus eft immortalis : neque, fi cu1 id. contigerit , effet is propterea felix , ut vulgo videtur. rebus quidem carenti-

bus.anima nihil:eft bonum, vel malum , exiflimatione di-

gnum: fed unicuique animae id accidet , aut. dum eft cum corpore , anta corpore feparatae. Credendum eft revera fem- per antiquis facrifque verbis, quae nobis nuntiant , imrriorta-

lem effe animam , iudicefque habere, fuppliciaque pati ma-

2

e,

ς,

116 ῬΑ ΟΝ:

τὶς ἀπαλλα χϑῇ τοῦ σώματος. διὸ καὶ τὰ μεγάλα ἀμορτήα vro, καὶ ἀδικήματα σμικρότερον εἶναι χρὴ νομίζειν κακὸν πάσχειν Y δρᾶσαι. ὧν ὃ φιλοχρήματος πένης τε ἀνὴρ τὴν ψυχὴν οὔτε ἀκούει, ἐόν τε ἀκούσῃ, καταγελῶν, ὡς οἴεται, πανταχόθεν ἀναιδῶς ἁρπάζει πᾶν ὅ,τι περ ἂν οἴηται, καθά- Tip ϑηρίον, φαγεῖν ἢ πιεῖν, ἢ περὶ τὴν ἀνδραποδώδη καὶ ἄχαριςον, ἀφροδίσιον λεγομένην οὐκ ὀρθῶς, ἡδονὴν ἐκποριεῖν αὑτῷ τῷ μὴ πίμπλασϑαι' τυφλὸς ὧν, καὶ οὐχ δρῶν οἷς ξυνέπεται τῶν πραγμάτων ἀνοσιουργία, κακὸν ἡλίκον αἰεὶ μετ᾽ ἀδικήματος ἑκάςου. ἣν ἀναγκαῖον τῷ ἀδικήσαντι συνε-- φέλκειν ἐπί τε γῇ ςρεφομένῳ καὶ ὑπὸ γῆς νοςήσαντι πορείαν

-

ἄτιμόν τε καὶ ἀδλίαν πάντως πανταχῆ. Δίωνα δὴ ἐγὼ, λέ-

γων ταῦτά τε καὶ ἄλλα τοιαῦτα, ἔπειθον" καὶ τοῖς ἀποκτεί- yaciy ἐκεῖνον δικαιότατ᾽ ἂν ὀργιζοίμην ἐγὼ τρόπον τινοὶ ὁμιοιό- τατὰ καὶ Διονυσίῳ. ἀμφότεροι γὰρ ἐμὲ καὶ τοὺς ἄλλους, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ἅπαντας, τὰ μέγιςα ἔβλαψαν ἀνθρώπους" οἱ

xima, poftquam a corpore fuerit feparata. Quamobrem mi- nus malum exifüimandum eft, perpeti graviffimas iniurias , a delinquentibus illatas , quam inferre, Quae quidem homo cu- mulandae pecuniae deditus, & hebeti ingenio , non audit , ac, íi audiverit, quafi fuo iudicio deridenda contemnit : atque impudenter rapit undique, quidquid exiftimat fibi , veluti be- fae, voluptates ventris fuppeditaturum , oblectationemque veneream , fervilem certe, atque ingratam , & abfurdam , nec verae voluptatis nomine dignam : & quafi caecus non cernit , fe fruftra contendere inexplebilem. explere concupifcentiam : neque rurfüs cernit , quantum fit impietas malum , quibufque infit rebus, femper iniuftitiae mixta. quam quidem neceffe eft animam, quae perpetraverit iniufta , fecum habere, & dum per terram revolvitur inter homines, &.dum fub terram paffim turpiter omnino atque mifere circumfertur. Cum igi- tur haec aliaque generis eiufdem Dioni dicerem , perfuafi, Interfecteribus autem eus iuftiffime quidem irafcerer , eodem quafi modo, atque Dionyfio. utrique enim & mihi , & aliis ,

BPIST'EUOL/LA! VIL 117

μὲν, τὸν βουλόμενον δικαιοσύνῃ χρῆσδαι διαφϑείραντες" ὃ à, οὐδὲν ἐθελήσας χρήσασϑαι δικαιοσύνῃ διὼ πάσης τῆς ἀρ- χῆς, μεγίξην δύναμιν ἔχων, ἐν ἥ γενομένη φιλοσοφία τε καὶ d, δύναμις ὄντως ἐν ταυτῷ διῶ πάντων ἀνθρώπων Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων λάμψασαν ἱκανῶς δόξαν παρέξησε πᾶσι σὺν ἀληθῆ ὡς οὐκ ἄν ποτε γένοιτο εὐδαίμων οὔτε πόλις οὔτ᾽ ἀνὴρ οὐδεὶς, ὃς ἂν μὴ μετὰ φρονήσεως ὑπὸ δικαιοσύνῃ δια- γάγῃ τὸν βίον" ἤτοι ἐν αὑτῷ κεκτημένος, ἢ ὁσίων ἀνδρῶν ἀρχόντων ἐν ἤϑεσι τραφείς τε καὶ παιδευδιεὶς évolue. ταῦ- τῷ μὲν Διονύσιος ἔβλαψε" τὰ δὲ ἄλλα, σμικρὰ ἂν εἴη πρὸς e. ταῦτα μοὶ βλάβη. ὃ δὲ Δίωνα ἀποκτείνας οὐκ οἷὸς ταυτὸν ἐξειργασμένος τούτῳ. Δίωνα γὰρ ἐγὼ σαφῶς οἶδα (ὧς οἷόν- τε περὶ ἀνθρώπων ἄνϑρωπον diis χυρίζεσσαι) ὅτι τὴν ἀρχὰν εἰ κατέσχεν, ὡς οὐκ ἄν ποτε ἐπ᾽ ἄλλό γε σχῆμα ἀρχῆς ἐτρό- πετο, 3] ἐπὶ τὸ Συρακούσας μὲν πρῶτον τὴν πατρίδα τὴν ἑαυ- p. τοῦ, ἐπεὶ τὴν δουλείαν αὐτῆς ἀπήλλαξε, καὶ φαιδρύνας, M

"t ita dixerim , omnibus, damna graviffima intulerunt, illi quidem , cum interficerent eum, qui volebat iufütia uti : hic au- tem, cum nullo pa&o vellet iufte agere , licet in univerfo regno maximam potentiam obtineret. In quo, fi philofophia una cum potentia vere in idem quafi domicilium concurriffet , per omnes homines, & Graecos , & barbaros, elucentem yeram- que opinionem fufficienter omnibus oftendiffet, neque civi- tatem neque hominem unquam fore felicem , nifi & cum prudentia , & fub iuftitia vixerit, five per fe illas poffideat , five fub fan&orum principum moribus rite educetur a:que erudiatur, In his quidem nocuit Dionyfius: cetera vero, íi ad haec comparentur, damna perexigua mihi videntur. At enim qui Dionem interfecit, non intellexit, idem, quod Diony- fius , fe fecifTe, Equidem certe fcio , ( quantum homini de ho- mine affirmare licet) Dionem, fi regni gubernacula diutius te- nuiffet, nunquam in aliam dominandi formam fuiffe con- verfurum , quam , cum ab initio patriam fuam Syracuías , ex-

pulía fervitute , in fuo iure conftituit , libertatis iam. fplendore K 5

ς

118 P L'AITOOPNETLS

ἐλευπερίῳ ἐν σχήματι κατέςησε, τὸ μετὰ TOUT. ἂν πάσῃ μή- χανῇ ἐκόσμησε νόμοις τοῖς προσήκουσί τε καὶ ἀρίξοις τοὺς πολίτας" τὸ, τὲ ἐφεξῆς τούτοις προὐδυμεῖτ᾽ ἂν πρᾶξαι πᾶ- σῶν Σικελίαν κατοικίζειν, καὶ ἐλευθέραν ἀπὸ τῶν βαρβάρων ποιεῖν, τοὺς μὲν ἐκβάλλων, τοὺς δὲ χειρούμενος ῥᾷον Ἱέρωνος. τούτων δ᾽ αὖ γενομένων δι ἀνδρὸς δικαίου τε καὶ ἀνδρείου καὶ σώφρονος Καὶ φιλοσόφου, τὴν αὐτὴν ἀρετῆς ἂν πέρι γενξ- σαι δόξαν τοῖς πολλοῖς, ἥπερ ἂν, εἰ Διονύσιος ἐπείσϑη, παρὰ πᾶσιν ἂν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ἀν)ρώποις ἀπέσωσε γενο-- μένη. νῦν δὲ ἤ που τὶς δαίμων, 9] τις ἀλιτήριος ἐμπεσὼν ἀνο- μίᾳ καὶ ἀδεότητι, καὶ τὸ μέγιςον τόλμαις ἀμαδίας, ἐξ ἧς πᾶντα κακὰ πᾶσιν ἐῤῥίζωται καὶ βλαξςάνει, καὶ εἰς ὕςερον ἀποτελεῖ καρπὸν τοῖς γεννήσασι πικρότατον, αὕτη πάντα τὸ δεύτερον ἀνέτρεψέ τε καὶ ἀπώλεσε. νῦν δὲ δὴ εὐφημῶμεν χᾶριν οἰωνοῦ τὸ τρίτον. ὅμως δὲ μιμεῖσϑαι μὲν συμβουλεύω Δίωνα ὑμῖν τοῖς φίλοις τήν τε τῆς πατρίδος εὔνοιαν, καὶ τὴν τῆς τροφῆς σώφρονα δίαιταν ἐπὶ λώϊον᾽ ὡς δὲ ὀρνίδων τὰς

laetiffimam : deinde omni ftudio cives congruis optimifque legibus ornaturum: praeterea omnem diligentiam adhibiturum fuifle, quo tota inhabiraretur Sicilia, liberareturque a bar- | baris , aliis quidem expulfis , aliis vero fuba&is , facilius quara - fecerat Hieron, Cum vero haec per virum iuftum , fortem, temperatum , vel philofophum gefta fuiflent , eadem apud multos virtutis floruiffet opinio, quae & falva re apud omnes, | ut ita dixerim, homines viguiffet , ἢ Dionyfius nobis ab ini- tio paruiffe. Nunc autem, five quis daemon , five pernicio- ius aliquis his fefe obiiciens , iniquitate & impietate , & , quod peffimum eft , ignoranti audacia, ex qua mala omnibus omnia & radicibus haerent , & pullulant , & in pofterum producunt fru&um auctoribus fuis amariffimum , cun&la haec pervertit rurfus & perdidit. Sed nunc tertio, felicium aufpiciorum gra- tia, bona dumtaxat ominemur. Confulo igitur vobis amicis, | ut Dionem imitemini, amorem illus in patriam vitaeque | temperantiam magis magtíque compleGentes. bonifque aufpi- |

Eme

EFPDSTOQVL-.As VIL 119

ἐκείνου βουλήσεις πειράσϑαι ἀποτελεῖν. αἱ δὲ ἦσαν, ἀκηκόατε παρ᾽ ἐμοῦ σαφῶς. Τὸν δὲ μὴ δυνάμενον ὑμῶν Δωριςὶ ζῇν κατὰ τὰ πάτρια, διώκοντα δὲ τόν T& τῶν Δίωνος σφαγέων καὶ τὸν Σικελικὸν βίον, μήτε παρακαλεῖν, μήτε οἴεσδαι πι- ςὸν ἄν τι καὶ ὑγιὲς πρᾶξαι ποτέ. τοὺς δὲ ἄλλους παρακαλεῖν ἐπὶ πάσης Σικελίας κατοικισμιόν τε καὶ ἰσονομίαν, ἔκ τε αὐ- τῆς Σικελίας καὶ ἐκ Πελοποννήσου ξυμπάσης. φοβεῖσϑαι δὲ μηδὲ ᾿Αθήνας" εἰσὶ γὰρ καὶ ἐκεῖ πάντων ἀνπρώπων διαφέρον- τες πρὸς ἀρετὴν, ξενοφόγων τε ἀνδρῶν μισοῦντες τόλμας. εἰ δ᾽ οὖν ταῦτα μὲν ὕςερα γένοιτ᾽ ἂν, κατεπείγουσι δὲ ὑμᾶς αἱ τῶν ςάσεων πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ φυόμεναι ἑκάςης ἡμέρας διαφοραὶ, εἰδέναι μὲν που χρὴ πάντα τινὰ ἄνδρα, ᾧ καὶ βραχὺ δόξης ὀρθῶς μετέδωκε δεία τὶς τύχη, ὡς οὐκ ἔςι παῦ- λα κακῶν τοῖς ςασιάσασι, πρὶν ἂν οἱ κρατήσαντες, μάχαις καὶ ἐκβολαῖς ἀνθρώπων καὶ σφαγαῖς μνησικακοῦντες καὶ ἐπὶ τιμωρίας παύσωνται τρεπόμενοι τῶν ἐχϑρῶν᾽ ἐγκρατεῖς

cis confilia eius perficere conemini : quae qualia fuerint, aperte quidem ex me audiftis. At (1 quis eft inter vos, qui Dorice nequeat vivere fecunduin patriae infhituta , fequatur- que Siculum vivendi morem, & eos, qui Dionem occide- runt: neque eum recipere, neque exiílimare velitis ulla in re. fidelem atque fincerum. ceteros autem adhortari potius debetis ad habitationem totius Siciliae difponendam , legum- que paritatem , tum ex ipía Sicilia, tum ex omni Pelopon- nefo : nec Athenas horrete. Sunt enim & ibi viri virtute omnium praeftantiffimi, & qui odio babeant eorum crude- litatem , qui hofpitum caede fe polluant. Verum fi haec tar- diora iam funt, urgentque vos quotidianae multiplicefque feditiones atque difcordiae: intelligere unumquemque opor- tet, cui modo vel paulum re&tae opinionis fors quaedam di- vina largita fit, nullum fore finem feditionum , malorumque ex feditione nafcentium , priufquam 111, qui vicerint proelio , a caedibus pulfionibufque civium , atque etiam iniuriarum commemoratione , vindi&aeque cupiditate tis "pda , inimi- 4

120 τοῦ ᾿ς

ob ὄντες αὑτῶν, δέμενοι νόμους κοινοὺς, μηδὲν μᾶλλον πρὸς ἡδονὴν αὑτοῖς ἢ τοῖς ἡττηθεῖσι κειμένους, ἀναγκάσωσιν αὐ- τοὺς χρῆσσαι τοῖς νόμοις, διτταῖς οὔσαις ἀνάγκαις, αἰδοῖ καὶ φόβῳ φόβῳ μὲν, διὰ τὸ κρείττους αὐτῶν εἶναι, δευκνύν- τὲς τὴν βίαν' αἰδοῖ δὲ αὖ κδιὼ τὸ κρείττους φαίνεσϑαι περί τε τὰς ἡδονὰς, καὶ τοῖς νόμοις μᾶλλον ἐβέλοντές τε καὶ δυ- γάμενοι δουλεύειν. ἄλλως δὲ οὐκ ἔςιν ὡς ἄν ποτε κακῶν λή- ξαι πόλις ἐν αὑτῇ ςασιάσασα᾽ ἀλλὰ ςάσεις καὶ ἔχϑραι καὶ μίση καὶ ἀπιςίαι ταῖς οὕτω διατεθείσαις πόλεσιν" ἅπερ αὐ- ταῖς πρὸς αὑτὰς αἰεὶ γίγνεσδαι φιλεῖ, τοὺς δὴ κρατήσαντας αἰεὶ χρὴ ὅταν meg ἐπιδυμήσωσι σωτηρίας, αὐτοὺς ἐν αὑτοῖς ἄνδρας προκρῖναι τῶν ἄλλων, obs ἂν πυνϑάνωνται ἀρίξους ὄντας" πρῶτον μὲν, γέροντας, καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας κεκτημένους οἴκοι, καὶ προγόνους αὐτῶν ὅτι μάλιςα πολλούς τε καὶ ἀγαδοὺς καὶ ὀνομαςοὺς, καὶ κτῇσιν κεκτημένους πάν- τας ἱκανήν ἀριϑ μὸν δὲ εἶναι μυριάνδρῳ πόλει πεντήκοντα

cis concilientur, fuique ipfius compotes fiant: praeterea le- 2es ferant communes , nihilo magis ad voluptatem fuam, quam eorum, quos vicerint; cogantque illos his legibus uti. co- gant, inquam , gemina neceffitatis via , metu fcilicet & pu- dore: metu quidem , propterea quod potentiores fint, fuam vim demonftrantes: pudore vero , ex eo, quod ruríus poten- tiores promtiorefque appareant , tum in voluptatibus fuperan- dis, tum in legibus obfervandis. Aliter autem nulla prorfus €t via finendorum malorar civitatis , in fe ipfa feditionibus laborantis: fed feditiones , inimicitiae , odia, proditiones in republica, ut in civitatibus ita fe habentibus intra fe atque viciffim fieri confuevit , femper exorientur. Quamobrem qui tanquam potentiores rempublicam tenent, fi falutem exo- ptant , ipfi inter fe eligere atque in. honore praeferre eos de- bent, quos efTe audiverint optimos: primum quidem fenes, qui filios & uxores habeant, atque domicilium , ac maiores eorum quam plurimos , & probatos , & infignes , fufhicienf- que omnes patumonium pofhdentes. civitati vero. decem

EPISTOLA VII Ili

ἱχανοὶ τοιοῦτοι. τούτους δὲ δεήσεσι καὶ τιμαῖς OTi μεγί- ςαις οἴκοϑεν μεταπέμπεσδαι μεταπεμψαμένους δὲ, ὀμό- σαντας δεῖσϑαι καὶ κελεύειν Siva νόμους" μήτε νικήσασι μήτε vue: νέμειν πλέον, τὸ δὲ ἶσον καὶ κοινὸν πάσῃ, τῇ πόλει. τεϑέντων δὲ τῶν νόμων ἐν τούτῳ δὴ τὰ πάντα ἐςίν. ἂν μὲν γὰρ οἱ νενικηκότες ἥττους αὑτοὺς τῶν νόμων μᾶλλον τῶν νενικημένων παρέχωνται, πάντ᾽ Ego σωτηρίας τε καὶ εὐδαιμονίας μεξὰ, καὶ πάντων κακῶν ἀποφυγή᾽ εἰ δὲ μὴ, μήτ᾽ ἐμὲ μήτ᾽ ἄλλον κοινωνὸν παρακαλεῖν ἐπὶ τὸν μὴ πειδόμενον τοῖς γῦν ἐπεςταλμένοις. ταῦτα γάρ ἐςιν ἀδελφὸ ὧν τε Δίων ὧν T ἐγὼ ἐπεχειρήσαμεν Συρακούσαις εὖ φρο-- νοῦντες συμπρᾶξαι δεύτερα μήν. πρῶτα δ᾽ ἦν ἃ τοπρῶτον ἐπεχειρήθη μετ᾽ αὐτοῦ Διονυσίου πραχϑῆναι πᾶσι κοινὰ ἄγ te 3d. τύχη δέ τις ἀνθρώπων κρείττων διεφόρησε. τὰ δὲ γῦν ὑμεῖς πειρᾶσϑε εὐτυ χέξερον αὐτὰ ἀγαδῇ πρᾶξαι μοίρῳ καὶ δείφ, τινὶ τύχῃ. ξυμβουλὴ μὲν δὴ καὶ ἐπιςολὴ εἰρήσσω, καὶ

millium virorum , quinquaginta eiufmodi fufficient. Hos ergo precibus honoribufque quam maximis domo evocare debent: evocatos autem precari, atque iureiurando adítringere , ut leges condant, quae neque vi&toribus, neque vidis plus tri- buant, fed ius univerfae civitati aequum atque commune. Latis denique legibus, in hoc iam omnia conáftunt. {1 enim victores fubeffe legibus voluerint , magis etiam , quam illi , qui vi&i funt: omnia iam erunt falutis felicitatifque plena, ma- laque omnia procul aberunt. fin minus, nec me, nec alium in commune confilium ad eum vocare oportet, qui praece- ptis eiufmodi non acquieverit. Haec utique germana funt eo- rum , quae iamdiu ego ac Dio Syracufis efficere re&to iudicio aggreffi fumus, pofteriora tamen. nam prima quidem illa fuiffent , quae apud Dionyfium ipfum primo bona omnibus communia agere conati fumus : fed fortuna quaedam homini- bus potentior illa diffolvit. nunc autem vos ifta conemini bona quadam forte divinaque fortuna fortunatius ágere. Atque hic finis epiftolae de confilio , deque prima in Siciliam ad Diony-

d.

e,

PLATONIS

ἡ παρὰ Διονύσιον ἐμοὶ προτέρα ἄφιξις. ἡ δὲ δὴ ὑςέρα πορεία τε καὶ πλοῦς, ὡς εἰκότως τε ἅμα καὶ ἐμμελῶς γέγονεν, ᾧ μέλει ἀκούειν ἕξεςι τὸ μετὰ τοῦτο. ὁ μὲν γὰρ δὴ πρῶτος

I-A t2

p. χρόνος τῆς ἐν Σικελίᾳ διατριβῆς μοι διεπεράνθη. καθάπερ ci-

3438. de

πον, πρὶν τ ἡμήνοδμην τοῖς οἰκείοις καὶ ἑταίροις τοῖς περὶ Δίωνά. τὸ μετ᾽ ἐκεῖνα δ᾽ οὖν ἔπεισα ὅποι δήποτ᾽ ἠδυνάμην Διονύσιον ἀφεῖναί με. εἰρήνης δὲ γενομένης (ἦν γὰρ τότε πό- λεμος ἐν Σικελίᾳ ) ξυνωμολογήσαμεν ἀμφότεροι. Διονύσιος μὲν ἔφη μεταπέμψεσϑαι Δίωνα καὶ ἐμὲ πάλιν, καταςησά- ξένος τὼ περὶ τὴν ἀρχὴν ἀσφαλέςερον ἑαυτῷ" Δίωνα δὲ ἠξίου διανοεῖσσαι μὴ φυγὴν αὑτῷ γεγονέναι τότε, periisse δέ.

b, ἐγὼ δ᾽ ἥξειν ὡμολόγησα ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις. γενομένης δὲ

ΠῚ μετεπέμπετό με, Δίωνα δὲ ἐπισχεῖν ἔτι ἐνιαυτὸν ἐδεῖ-

τοὶ ἐμὲ δὲ ἥκειν ἐκ παντὸς τρόπου ἠξίου. Δίων μὲν οὖν ἐκέ- ἫΝ τέ μὲ πλεῖν καὶ ἐδεῖτο. καὶ γὰρ δὴ λόγος ἐχώρει πολὺς ἐκ Σικελίας ὡς Διονύσιος ϑαυμαςῶς φιλοσοφίας ἐν ἐπιδυμίῳ

fium navigatione mea. Quod autem fequens ργοίθϑϊο & na- vigatio mea, neque ab re , neque temere fufcepta fuerit , fi cui id curae fit, audire iam licet, Primum quidem habita- tionis in Sicilia meae tempus mihi tranfa&um fuerat, quem- | admodum fupra dixi, priufquam amicis neceffarifque Dio- | nis confilium darem : poftea vero , quantum potui, Dionyfio perfuafi, ut me abire permitteret. Convenerat autem inter nos , ut, cum pax facta effet ex bello, quod tunc in Sicilia erat , flatufque illius tutius confitmatus, Dio revocaretur , atque ego fimul accederem. Voluit autem , Dionem intelligere , atque exiftimare , fe non quafi i in exfilio , fed in feceffu quo- dam toe: effe, certo tempore rediit ego vero confentiens recepi me ita facturum, Sed cum poftea pax fe- cuta effer, me quidem arceffivit Dionyfius: Dionem vero ad annum infuper hortatus eft abíentiam tolerare. me au- tem, ut omnino ad fe properarem , rogavit. Dio igitur , ut illuc laeeidisqm ; & iubebat , & merid Increbuerat enim in Sicilia fama VG miro quodam rurfus philofophiae

/

EPISTOLA VIL 123

πάλιν εἴ) γεγονὼς τανῦν. ὅθεν ὃ Δίων συντεταμένως ἐδεῖτο ἡμῶν, τῇ μεταπέμψει μὴ ἀπειθεῖν. ἐγὼ δὲ ἤδειν μέν που xaTX τὴν Φιλοσοφίαν τοῖς νέοις πολλὰ τοιαῦτα γιγνόμενα" ὅμως δ᾽ οὖν ἀσφαλέςερόν μοι ἔδοξε χαίρειν τότε γε πολλὰ xal Δίωνα καὶ Διονύσιον ἐᾷν. καὶ ἀπημβδόμην ἀμφοῖν, ἀπο-- κρινάμενος ὅτι γέρων τὲ εἴην, καὶ κατὰ τὰς ὁμολογίας οὐ- δὲν γίγνοιτο τῶν τανῦν πραττομένων. ἔοικε δὴ τὸ μετὰ τοῦ- το ᾿Αρχύτας τε παρὰ Διονύσιον πρὶν ἀφικέσϑαι. ἐγὼ γὰρ πρὶν ἀπιέναι, ξενίαν καὶ φιλίαν ᾿Αρχύτῃ καὶ τοῖς ἐν 'Γἄραν- Ti καὶ Διονυσίῳ ποιήσας ἀπέπλεον" ἄλλοι τέ τινες ἐν Συρα- χούσαις ἦσαν, Δίωνός τε ἄττα διακηκοότες, καὶ τούτων τινὲς ἄλλοι παρακουσμάτων τινῶν ἔμμεςοι τῶν κατὰ φιλοσοφίαν" οἱ δοκοῦσί μοι Διονυσίῳ πειρᾶσδαι διαλέγεσσαι τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα, ὡς Διονυσίου πάντα διακηκοότος ὅσα διενοούμην ἐγώ, ὃ δὲ οὔτε ἄλλως ἐςὶν ἀφυὴς πρὸς τὴν τοῦ μανθάνειν δύ- yap, Φιλότιμός τε δαυμαςῶς. ἤρεσκέ τε οὖν ἴσως αὐτῷ TC λεγόμενα, ἡσιχύνετό τε φανερὸς γιγνόμενος οὐδὲν ἀκηκοὼς,

defiderio affici. qua re commotus Dio, ne profectionem omit- terem , magnopere flagitabat. Ezo vero, quamquam fciebam, iuvenes plerumque erga philofophiam affici ita folere, exi- ftimavi tamen tutius fore , ut rem totam dimitterem , neque Dionyfio neque Dioni parerem. Odiofe igitur utrique re- fpondi , me videlicet idcirco non profe&urum , quia fenex iam effem , & eorum , quae in praefentia fierent , nihil ita, ut con- venerat, fieret; Audivi autem, Archytam ( Tarentinum ) in- terim ad Dionyfium accefhíle, ego enim illum ante. difcef- fum meum, nonnullofque alios Tarentinos ,in Dionyfi fami- liaritatem adduxeram. erant & alii quidam Syracufis, non- nunquam Dionis auditores , atque inter hos alii quidam, qui

alia plurima in philofophia audiverant: qui mihi vifi funt

contendiffe de rebus huiufmodi apud Dionyfium difputare ,

. quafi ille omnia, quae excogitaverim , audivifTet. ille vero

nec hebes eft ad perdifcendum, & honoris cupiditate vehe- menter incenfus, Placuerunt igitur fibi forte , quae. diceban-

ς,

d,

1.4 PLOAZGTOXYUN CDS

ὅτ᾽ ἐπεδήμουν ἐγώ, O0ev ὅμα μὲν εἰς ἐπιθυμίαν ἥει τοῦ δια- κοῦσαι ἐναργέςξερον, ἅμα δ᾽ ἡ φιλοτιμία κατήπειγεν αὐτόν. δι ἃ δὲ οὐκ ἤκουσεν ἐν τῇ πρόσϑεν ἐπιδημίᾳ, διεξήλθομεν ἐν τοῖς ἄνω ῥηθεῖσι νῦν δὺ λόγοις. ἐπειδὴ οὖν οἴκαδέ τε ἐσώθην, καὶ καλοῦντος τὸ δεύτερον ἀπηρνήθην, καθάπερ εἶπον, νῦν δ.) δοκεῖ μοι Διονύσιος παντάπασι Φιλοτιμηθῆναι μήποτε τισὶ δόξαιμι κωταφρονῶν αὐτοῦ, τῆς φύσεώς τε καὶ ἕξεως ἅμα καὶ τῆς διαίτης ἔμπειρος γεγονὼς, οὐκέτ᾽ ἐθέλειν δυσιχεραί- γων παρ᾽ αὐτὸν ἀφικνεῖσϑαι. δίκαιος δὴ λέγειν εἰμὶ τἀληθὲς, καὶ ὑπομένειν, εἴτις ἄρω τὼ γεγονότα ἀκούσας, καταφρονήσει τῆς ἐμῆς φιλοσοφίας, τὸν τύραννον δὲ ἡγήσεται νοῦν ἔχειν. ἔπεμψε μὲν γὰρ δὴ Διονύσιος τρίτον ἐπ᾽ ἐμὲ τριήρη, ἑᾳςώ- ye ἕνεκα τῆς πορείας. ἔπεμψε δὲ ᾿Αρχέδημον, ὃν ἡγεῖτό que τῶν ἐν Σικελίᾳ περὶ gAeícou ποιεῖσϑαι, τῶν ᾿Αρχύτῃ ξυγγε- γονότων ἕνα, καὶ ἄλλους γνωρίμους τῶν ἐν Σικελίᾳ. οὗτοι δὲ ἡμῖν ἤγγελλον πάντες τὸν αὐτὸν λόγον, ὡς δαυμαςὸν ὅσον Διονύσιος ἐπιδεδωκὼς εἴη πρὸς Φιλοσοφίαν. ἔπεμψε δὲ ἐξιςο--

tur: manifefteque erubefcebat , nihil a me, cum ad eum pro- fectus effem , audiviffe. itaque partim amor planius audiendi eum invaferat : partim cupiditas gloriae ftimulabat. quam vero ob caufam in prima illa peregrinatione mea non au- diverit, in fuperioribus enzrravi. Cum ergo domum ego fofpes rediiffem , atque illi iterum revocanti negaviflem , ut dixi: vifus iam mihi eft Dionyfius honoris fui cura prorfus ardete , veritus , ne fic acciperent homines negationem meam , quafi illum prorfus contemnerem , cum eius: ingenium , mo- refque, & vitam ipfa experientia cognovifTem. luftum eft au- tem, me verum fateri, ferreque aequo animo, fi quis quae

. contigerint audiens , meam quidem fpernat philofophiam , ty- -

rannum vero mentem putet habere. Mifit enim. Dionyfius tertio ad me triremem, qua facile navigarem : mifit & Arche- demum, quem ex omnibus Archytae in Sicilia familiaribus plurimi a me fieri exiftimabat: atque una alios ex Sicilia no- biles. omnes iifdem mihi verbis affrmarunt , Dionyfium mi-

dits

ἘΝ Ὁ ΓΑ. ΜΈΝ 125

λὴν πάνυ μακρᾶν, εἰδὼς ὡς πρὸς «Δίωνα διεκείμην" καὶ τὴν αὖ Δίωνος προϑυμίαν τοῦ ἐμὲ πλεῖν καὶ εἰς Συρακούξας EM

δεῖν. πρὸς γὰρ δὴ πάντα ταῦτα ἦν παρεσκευασμένη τὴν ἂρ-

“χὴν ἔχουσα 7 ἐπιςολὴ, τῇδέ 74 φράζουσα, Διονύσιος 11λά- TUI. τὰ νόμιμα ἐπὶ τούτοις εἰπὼν, οὐδὲν τὸ μετὼ τοῦτο εἶπε πρότερον, 3j ὡς ἂν εἰς Σικελίαν πεισϑεὶς ὑφ᾽ ἡμῶν ἔλθῃς τα- γῦν, πρῶτον μέν σοι τὰ περὶ Δίωνα ὑπάρξει ταύτῃ γιψνό- μενα ὅπηπερ ἂν αὐτὸς ἐθέλῃς. ϑελήσεις δὲ οἶδ᾽ ὅτι τὰ μέτρια,

καὶ ἐγὼ συγ χωρήσομαι. εἰ δὲ μὴ, οὐδέν σοι τῶν περὶ Δίωνα

ἕξει πραγμάτων, οὔτε περὶ τἄλλα οὔτε περὶ αὐτὸν κατὰ νοῦν γιγνόμενα. ταῦϑ᾽ οὕτως εἶπε τἄλλα δὲ, μακρὰ ἂν εἴη καὶ ἄνευ καιροῦ λεγόμενα. ἐπιςολαὶ δὲ ἄλλαι ἐφοίτων. παρά T$

Αρχύτου καὶ τῶν ἐν Τάραντι, τήν τε Φιλοσοφίαν ἐγκωμιά-

^ ΄ Ve *, 9 / ^ N Y ζουσαι τὴν Διονυσίου, καὶ ὅτι ἂν μὴ ἀφίκωμαι νῦν, τὴν πρὸς Διονύσιον αὐτοῖς γενομένην Φιλίαν OU ἐμοῦ οὐ σμικρὰν οὖ- σὰν πρὸς τὰ πολιτικὰ παντάπασι διαβαλλοίην. ταύτης δὴ

rum in modum philofophiae deditum effe. Mifit ipfe praeter- ea pergrandem epiftolam : cum fciret , quemadmodum & ipfe erga Dionem afficerer, & Dionis cupiditatem id. prorfus ex- petere, ut Syracufas me conferrem, Ad haec igitur omnia compofita epiftola fuerat, tali quodam exordio: Diowx- siUS PLATONI. Legitima & confueta ratione in his praefatus , ANihil deinceps prius , ax , tibi. fuerit, quam quod in Siciliam pro noflra voluntate veneris. Primum quidem de Dione ita fiet, ut. ipfe volueris. voles autem , ut. arbitror , moderata: at- que ego concedam. ΑἹ vero, n!fi veneris , nih impetrabis eorum , quae pro Dione optas : neque in rebus alis , neque in iis, quae ad perfonam (uam fpettantia inprimis defideratis. Haec ita fcripfit. cetera vero prolixa forent, neque fatis op- portuna relatu. Venerunt aliae quoque epiftolae ab Archy:a, alifque Italis & Tarentinis, laudantes in Dionyfio fapientiae ftudium. praeterea his addebant, nifi proficifcerer , amici- tiam ilam , quam ipfis cum Dionyfio conflaveram ( neque parvam quidem , quantum ad civilia fpe&tat) me omnino ca-

C.

p.

340 de

126 PLAÀAW*O NT"

€

τοιαύτης γενομένης ἐν τῷ τότε χρόνῳ τῆς μεταπέμψεως, τῶν μὲν ἐκ Σικελίας τὲ καὶ ᾿Ιταλίας ἑλκόντων, τῶν 98 Αὐήνηθεν ἀτεχνῶς μετὰ δεήσεως οἷον ἐξωπούντων μὲ, καὶ πάλιν ὃ λό- yoc ἧκεν ὃ αὐτὸς τὸ μὴ δεῖν προδοῦναι Δίωνα, μηδὲ τοὺς ἐν Τάραντι ξένους τε καὶ ἑταίρους. αὐτῷ δέ μοι ὑπῆν, ὡς οὐ- δὲν ϑδαυμαςὸν, νέον ἄνϑρωπον, παρακούσαντα ἀξίων λόγου πραγμάτων, εὐμαθῇ, πρὸς ἔρωτα ἐλδεῖν τοῦ βελτίςου βίου. δεῖν οὖν αὐτὸ ἐξελέγξαι σαφῶς, ὁποτέρως ποτὲ ἄρω σχῇ, καὶ τοῦτ᾽ αὐτὸ μηδαμῇ προδοῦναι, μηδ᾽ ἐμὲ τὸν αἴτιον γε- νέσϑαι τηλικούτου ἀληϑῶς ὀνείδους, εἴπερ ὄντως εἴη τῳ ταῦτα λελεγμένα. πορεύομαι δὴ τῷ λογισμῷ τούτῳ κατακαλυψά- μενος, πολλὰ δεδιὼς, μαντευόμενός τε οὐ πάνυ καλῶς, ὡς ἔοικεν. AS c» δ᾽ οὖν τὸ τρίτον, τῷ σωτῆρι τοῦτό γε οὖν ἔπραξα ὄντως. icu yw) γὰρ τοπάλαι εὐτυχῶς. καὶ τούτων γε μετῶ δεὸν Διονυσίῳ χάριν εἰδέναι χρεών" ὅτι πολλῶν βουλωθέντων ΖΦ πολέσαι μὲ, διεκώλυσε, καὶ ἔδωκέ τι μέρος αἰδοῖ τῶν περὶ

lumniis fubie&urum. Cum igitur eo tempore fic arcefferer, alis quidem ex Sicilia atque Italia me trahentibus, aliis vero precibus Athenis quafi me expellentibus, ratioque mihi dicla- ret, non decere, Dionem Tarentinofque hofpites & amicos prodere: atque mihi ipfi fuccurreret , non. effe mirum , fi quis ingeniofus iuvenis , cum prius fermones de rebus magnis au- dire noluerit, mutata deinde fententia, ardore quodam vitae optimae accendatur: oporteretque ipfum evidenter explora- re, utram in partem declinet ; nec ipfum prodere, nec me ipfum caufam illi praebere tantae vituperationis,fuae , fi modo res eius revera ita, ut fertur, fefe habeant : harum, inquam, rationum patrocinio prote&us iter ingredior, multa quidem - timens , multaque fore divinans, nec valde felicia, ut ap- paruit. Profe&us denique fum tertio, fub fervatore. id enim revera confecutus fum: nam rurfus feliciter fum fervatus. At horum poft Deum Dionyfio habeo gratiam , quoniam, cum plerique me interficere cuperent, reftitit ipfe , partem- que aliquam pudoris fui meis in rebus exhibuit, Cum itaque

EPISTOLA VII 127

ἐμὲ πραγμάτων. ἐπειδὴ δὲ ἀφικόμην, Guy τούτου πρῶτον ἔλεγχον δεῖν λαβεῖν, πότερον ὄντως εἴη Διονύσιος ἐξημμένος ὑπὸ φιλοσοφίας, ὥσπερ πυρός" ἢ μάτην ὃ πολὺς οὗτος ἔλϑοι λόγος ᾿Αϑήναζε. Egi δή τις τρόπος τοῦ περὶ τὰ τοιαῦτα πεῖ pay λαμβάνειν, οὐκ ἀγεννὴς, ἀλλ᾽ ὄντως τυράννοις πρέπων, ἄλλως τὲ καὶ τοῖς τῶν παρακουσμάτων μεςοῖς. ὃ δὴ κἀγὼ Διονύσιον εὐδὺς EASY. ἠσδόμην καὶ μάλα πεπονδότα. δεικνύ- yai δὴ δεῖ τοῖς τοιούτοις ὅτι ἐςὶ πᾶν τὸ πρᾶγμα οἷόντε, καὶ à! ὅσων πραγμάτων καὶ ὅσων πόνον ἔχει. ὁ γὰρ ἀκούσας, ἐὰν μὲν ὄντως ἧ Φιλόσοφος, οἰκεῖός τε καὶ ἄξιος τοῦ πράγ- ματος, δεῖος ὧν, ὁδόν τε ἡγεῖται σαυμαςὶν ἀκηκοέναι, £uv- τατέον τε εἶναι νῦν, καὶ οὐ βιωτὸν ἄλλως ποιοῦντι. μετὰ τοῦτο δὴ ξυντείνας αὑτόν τε καὶ τὸν ἡγούμενον τὴν 002v , οὐκ ἀνίησι πρὶν ἂν ἢ τέλος ἐπιθῇ πᾶσι, ἢ λάβῃ δύναμιν ὥσ- τε αὐτὸς αὑτὸν χωρὶς τοῦ δείξαντος μὴ ἀδύνατος εἶναι ποὸ- ἡγεῖν. ταύτῃ καὶ κατὰ ταῦτα διανοηδεὶς ὃ τοιοῦτος (T

ad eum perveniffem , operae pretium inprimis fore cenfui hoc ipfum examinare , utrum revera Dionyíius amore phi- lofophiae accenfus velut igne flagraret;an vanus de eo ru. mor Athenas ufque fuerit pervagatus. Eft modus quidam ex-

perientiae circa haec fumendae , non inelegans , fed tyrannis.

revera conveniens, his praecipue , qui plurimos iam audie- rint. quod quidem ego ftatim veniens perfenfi prorfus Dio- nyfio contigiffe. Oftendendum eft utique illis, quam magna "res philofophia fit, quantoque ftudio egeat, & quantis la-

*boribus comparetur. Qui igitur. haec. audierit , fi revera. fa-

plentiam amet, eique natura cognatus, atque ipfius poffef- fione fit dignus, quafi qui divinus fit, viam fibi mirabilem efle putat oftenfam , perque eam fibi omni conatu exiftimat

gradiendum , aliterque facienti vivendum effe non cenfet, Ita-

que fe ipfum atque eriam huius viae ducem impenftus co- ᾿ hortatur : neque prius definit, quam vel finem omnium fue- rit confecutus, vel faltem eam fibi comparaverit facultatem , per quam ipfe fe iam fine duce ad terminum perducere va-

139 BELATYXONWTE

7ς,

* c ἵ ἮΝ P 3 , πράττων μὲν, ἐν αἴστισιν ἂν ἢ πράξεσι, rapi πάντα δὲ aisi

Φιλοσοφίας ἐχόμενος, καὶ τροφῆς τῆς Xo. ἡμέραν, ἥτις ἂν αὐτὸν Aga εὐμαδῇ τε καὶ μνήμονα, καὶ λογίζεσξαι δυνα- τὸν, ἐν αὑτῷ νήφοντα, &mepyciQuraw τὴν δὲ ἐναντίαν ταύ- τῇ μισῶν διατελεῖ, οἱ δὲ ὄντως μὲν μὴ φιλόσοφοι, δόξαις δ᾽ ἐπικεχρωσμένοι, κασάπερ οἱ τὰ σώματα ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἐπι- κεχαυμένοι, ἰδόντες τε ὅσα μαδήματά ἔςι καὶ ὃ πόνος ἡλί- κος, καὶ δίχιτα Y] MOS. ἡμέραν ὡς πρέπουσα, 7) κοσμία τῶν πράγματι, χαλεπὸν ἡγησάμενοι καὶ ἀδύνατον αὑτοῖς, οὔτε

γι

δὴ ἐπιτηδεύειν δυνατοὶ ψίγνονται. ἔνιοι δὲ αὐτῶν πείδουσιν αὑτοὺς ὡς ἱκανῶς ἀκηκοότες εἰσὶ τὸ ὅλον, καὶ οὐδὲν ἔτι δέον- τῶι τινῶν πραγμάτων. ἡ μὲν δὴ πεῖρα αὕτη γίνεται ἡ σα- φής τε καὶ ἀσφαλεςάτη πρὸς τοὺς τρυφῶντάς TE καὶ ἀδυ- νάτους διαπονεῖν, ὡς μηδέποτε βαλεῖν ἐν αἰτίῳ τὸν δεικνύν- τα, ἄλλ᾽ αὐτὸν αὑτὸν, μὴ δυνάμενον πάντα τῶ πρόσφορα ἐπιτηδεύειν τῷ πράγματι. οὕτω δὴ καὶ Διονυσίῳ τότ᾽ ἐῤῥήθη

leat. Haec igitur, atque huiufmodi rationibus , ille confide- rans, per univerfam vitam , quidquid omnino agat, ante omnia eft philofophiae femper intentus: victuque quotidiano utitur, quo maxime queat ingenium , & memoriam , & iudi- cium confervare , fefe fobrium praeftans , contrariumque huic vidum femper odio habens. At vero qui non funt re- vera fapientiae amatores, fed opinionibus dumtaxat extrin- fecus colorati , inftar eorum , qui fub fole uruntur atque co- lorantur , cum audiverint , quot difcenda fint, quanto labore, qua quotidiani victus temperantia philofophiae ftudiis necef- faria, rem protinus fibi duram impoffibilemque rati , ut ope- ram dent adduci non poffunt. plerique vero fibimet perfua- dent, fufficienter fe omnia iam audiviffe, neque ftudio pror- fus ullo ulterius indigere. Haec utique faciendi periculi ratio perfpicua eft, & minime fallax , adverfus eos , qui profequi prae mollitie nequeunt : ut crimen in praeceptorem reiicere nunquam poffint, fed ipfi iam fe ipfos ad ea, quae philofo- phiam decent, peragenda redarguant, ut impotentes, Hac uti-

ceti

EPISTOTL.'VII 129

ES ῥηθέντα. πάντα μὲν οὖν οὔτ᾽ ἐγὼ διεξλδον,, οὔτε, Διο- zügig ἐδεῖτο. πολλὰ. γὰρ αὐτὸς καὶ τὰ μέγιςχ εἰδέναι τε καὶ ἱκανῶς ἔχειν προσεποιεῖτο, διὸ τὰς ὑπὸ τῶν ἄλλων ἥαρα- "xoc. ὕςερον δὲ καὶ ἀκούω γεγραφέναι αὐτὸν. περὶ, ὧν τότε ἤκουσε, συνέντα ὡς αὑτοῦ “τέχνην, οὐδὲν. τῶν AKÜTU ὧν ἀκούοι. οἶδα δὲ οὐδὲν τούτων. ἄλλους μὲν τινὰς οἶδα γεγρα- qórac περὶ τῶν αὐτῶν τούτων" οἵτινες δὲ, οὐδ᾽ αὐτοὶ αὐτούς. τόσονδέ ye μὴν περὶ πάντων. ἔχω φράζειν τῶν χεγραφότων καὶ γραψόντων, ὅσοι φασὶν εἰδέναι περὶ ὧν ἐγὼ σπουδάζω, εἴτ᾽ ἐμοῦ ἀκηκοότες, er! ἄλλων, elü ὡς ξὑρόντες αὐξοὶ; τούτους ᾿οὐκ ἔςι, κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν, περὶ τοῦ πράγματος ἐπαΐειν οὐδέν. οὔκουν ἐμόν γε περὶ αὐτῶν ἐςξι σύγγραμμα; οὐδὲ μή- qOTE γένηται. ῥητὸν γὼρ οὐδαμῶς Egi ὡς ἄλλα μαθήματα: ἀλλ᾽ ἐκ πολλῆς συνουσίας γιρενομένης περὶ τὸ πρᾶγμα αὐτὸ, χαὶ τοῦ συζῆν, ἐξαίφνης οἷον ἀπὸ πυρὸς πηδήσαντος ἐξαφδϑὲν

M

Φῶς, iv. τῇ ΝΕ γενόμενον αὐτὸ ἑαυτὸ Ta τρέφει. καίτοι

que examinis ratione apud Dionyfium tunc ufus fum: cun- &a vero nec ego percurri , neque Dionyfius requirebat. nam erant permulta ὃς maxima , in quibus fe fatis dotum , ob ea, quae ab aliis audiverat, exiftimari ftudebat, Audio ' yero , ipfum de his, quae tunc audivit, fcripfiffe poftea , quafi "artem propriam componentem : cum nihil tamen horum re- vera ipforum ingffet, ut equidem audio. de his vero ego nihil certi fcio. Alios tamen. quoídam novi de rebus eifdem fcripfifle. quicunque vero hi fuerint, nec ipfi quidem fe ipfos cognoverunt. Tantum vero dicam de his omnibus, qui aut Ícripferunt , aut fcripturi funt , f2 fcire afhrmantes , quae fint ea, quae ipíe, tanquam feria, ftüdiofe meditor, five a me, five ab aliis audiverint, five tanquam inventores ipfi fuerint , nihil eos ipfa de re meo iudicio percipere poffe, nec enim

. de ipfis fcripfi unquam , nec fcribam. id namque nullo pa&to

verbis exprimi poteft, quemadmodum ceterae difciplinae : fed ex diuturna circa id ipfum confuetudine , vitaeque ad

ipfum coniunCtione , fubito tandem , quafi ab igne micante Plit. Oper. Vol. "XI,

d.

e

130 PL'AJCTOO!NeLS

τόσουδέ γε οἶδα, ὅτι γραφέντα ἢ λεχθέντα ὑπ᾽ ἐμοῦ, βέλτιξ᾽ ἂν

AE Selw καὶ μὴν ὅτι γεγραμμένα κακῶς, οὐχ Wig. ἂν ἐμὲ

λυποῖ. εἰ δέ μοι ἐφαίνετο γραπτέα δ᾽ ἱκανῶς εἶναι πρὸς τοὺς

πολλοὺς καὶ ῥητὰ, τί τούτου κάλλιον ἐπέπρακτ᾽ ἂν ἡμῖν ἐν" τῷ βίῳ, 7) τοῖς τε. ἀνθρώποισι μέγα ὄφελος γράψαι, καὶ τὴν

Φύσιν εἰς φῶς τοῖς πᾶσι myrtus ἀλλ᾽ οὔτε &YSpUTOIC

ἡγοῦμαι τὴν ἐπιχείρησιν περὶ αὐτῶν λεγομέ γὴν ἀγαδὸν, el

μὴ τισὶν ὀλίγοις, ὁπόσοι δυνατοὶ ἀνευρεῖν αὐτοὶ διὰ Pasto

ἐνδείξεως τῶν γε δὴ ἄλλων τοὺς μὲν καταφρονήσεως οὖς ὀρδῶς ἐμπλήσειεν ἂν οὐδωμῇ ἐμμελοῦς" τοὺς δὲ, ὑψηλῆς καὶ

χαύνης ἐλπίδος, ὡς σέων᾽ ὄττα μεμαδηκότας. ἔτι δὲ μακρό-

τερῶ περὶ αὐτῶν ἐν νῷ μοὶ γέγονεν εἰπεῖν. τάχα γὰρ ἂν περὶ

T J J * » N / 90s idi 4} / j ὧν λέγω iil Mí ἂν & Tl, λεχϑέντων αὑτῶν. Ecl Xe TIG.

λόγος ἀληδὴς ἐναντίος τῷ WRRUN IUIS γράφειν τῶν τοιού- τῶν καὶ ὁτιοῦν, πολλάκις μὲν ὑπ᾽ ἐμοῦ καὶ πρόσϑεν ῥηθεὶς. ἔοικε δ᾽ οὖν εἶναι καὶ νῦν λεκτέος. "Egi τῶν ὄντων ἑκάςῳ, δὲ ὧν τὴν mic pa ἀνάγκη παραγίγνεσδαι, qi τέταρτον à

lumen refulgens, in anima fe ipfum iam dA Atque t tantum

equidem fcio , fcripta. a me, vel di&ta , optime di&la effe : male

vero fcripta, non minimam mihi Ud moleftiam. Quod |

fi fcriptis vel voce proferenda mihi in vulgum viderentur ,

quidnam pulchrius nobis in vita fieri poffet, quam rem valde | utilem hominibus afferre , atque naturam omnibus proferre in | lucem? At vero ftudium in his edendis utile effe non reor | hominibus , nifi admodum paucis, qui videlicet, exiguis ante | |

veftigiis déiiónftrats , ad inveniendum ipfi fagaces fint. alios vero partim contemtu nefario, partim elata fpe vana- que impleviffet, quafi praeclara quaedam iam didiciffent.

Proinde longiora de ipfis dicere cogitavi. forte enim, fi haec | dicantur, nonnihil de his, quae dico, clarius apparebit. eft nam- | que ratio quaedam vera , obftans ili, qui de rebus eiufmodi | nihil omnino audet fcribere: faepe quidem a me alias dicta, |

& nunc , ut videtur , dicenda. Unicuique ipforum , quae funt, tria funt , eX quibus fcientiam fieri. neceffarium | fit. quartum |

7

!

; | f EPISTULA. ἊΝ 151 αὕτη. πέμπτον δ᾽ αὐτὸ τιδέναι δεῖ ὃ δὴ γνωςόν τε καὶ ἀλη- Síc égu ὧν ἕν μὲν, ὄνομα" δεύτερον δὲ, λόγος" τὸ δὲ τρίτον, εἴδωλον" τέταρτον δὲ, ἐπιξήμη. περὶ ἕν οὖν λάβε, βουλόμενος μαϑεῖν τὸ νῦν λεγόμενον" καὶ πάντων οὕτω πέρι νόησον. κύ- κλος ἐςί τι λεγόμενον, ᾧ τοῦτ᾽ αὐτό ἐςιν ὀνομιὰ ὃ νῦν ἐφϑέν- sS. λόγος δ᾽ αὐτοῦ, τὸ δεύτερον, ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥνμά- των συγκείμενος. τὸ γὰρ ἐκ τῶν ἐσ χάτων ἐπὶ τὸ μέσον ἶσον ἀπέχον πάντη, λόγος ἂν εἴη ἐκείνου ὥπερ ςρογγύλον καὶ περιφερὲς ὄνομα καὶ κύκλος. τρίτον δὲ, τὸ ζωγραφούμενόν τε καὶ ἐξαλειφόμενον καὶ τορνευόμενον καὶ ἀπολλύμενον. ὧν αὐτὸς ὃ κύκλος, ὃν πέρι πάντ᾽ ἐςὶ ταῦτα, οὐδὲν πάσχει τού- των, ὡς ἕτερον ὃν. τέταρτον δὲ, ἐπιξήμη καὶ νοῦς, ἀληθής τε δόξα πεῤὶ ταῦτ᾽ ἐςίν. ὡς δὲ ἕν, τοῦτο αὖ πᾶν Seréov, οὐκ ἐν φωναῖς οὐδ᾽ ἐν σωμάτων σχήμασιν, ἀλλ᾽ ἐν ψυχαῖς ἐνόν. ὦ δῆλον ἕτερόν τε ὃν αὐτοῦ τοῦ κύκλου τῆς Φύσεως, τῶν χε ἔμπροσϑεν λεχϑέντων. τριῶν. τούτων δὲ ἐγγύτατα μὲν

ipfa fcientia eft: quintum vero oportet ipfum ponere, quo - quid eft cognofcibile, id eft, quod agnofci poteft , atque vere

exfiftit. Horum unum eft nomen : fecundum, definitio : tertium, - exemplum: fcientia, quartum. De unoquovis igitur accipe, . cupiens, quod modo di&um eft , difcere : deque omnibus fimi- | liter cogita. Circulus aliquid dicitur, cui nomen id eft, quod » modo pronuntiabamus. Sequitur autem eius definitio, ex no-

minibus verbiíque compofita. Quod enim ab extremis ad »medium aequaliter undique diftat, ilius. definitio eft: quod rotundi, & circumferentiae, & circuli nomine defignamus. Tertium. vero eft, quod pi&us circulus fit, vel deletus , aut - torno fa&tus , vel délirutti Quorum nihil (a circulus, circa

- ftens. Quartum autem fcientia eft, & intelle£tus, atque vera

: circa haec opinio. Hoc rurfus totum , tanquam unum, eft po-

| nendum , quod nec in vocibus, nec in corporum figuris eft ,

|» fed in mente & intelligentia : ideoque manifeftum eft, aliud

: elfe , quam fit ipfa circuli natura , rurfufque s g^ quam tria 2

c.

. quem haec fingula funt, patitur , utpote aliud quida exfi- :

(.

e,

- .

343

132 PLATONIS

ξυγγενείᾳ καὶ ὁμοιότητι τοῦ πέμπτου νοῦς πεπλησίακε, TÉ Aa δὲ πλέον ἀπέχει. ταυτὸν δὴ περί τε εὐθέος ἅμα καὶ περιξ. φεροῦς σχήματος καὶ χρόας, περί τε ἀγαϑοῦ καὶ καλοῦ καὶ δικαίου καὶ περὶ σώματος ἅπαντος, σκευαςοῦ τε καὶ χατὰ φύσιν γεγονότος, πυρὸς, ὑδατός TE, καὶ τῶν τοιούτων πάν-" τῶν, καὶ ζώου ξύμπαντος πέρι, Καὶ ἐν ψυχαῖς ἤθους" καὶ χερὶ ποιήματα καὶ παθήματα ξύμπαντα. οὐ γὰρ ἂν τούτων | μή τις τὰ τέτταρα λάβᾳ. ἄλλως γέ πως οὔποτε τελέως ÉTt- | ςήμης τοῦ πέμπτου μέτοχος ἔςαι. πρὸς yàg. τούτοις TOTO | οὐχ ἧττον ἐπιχειρεῖ; τὸ ποῖόν τι περὶ ἕκαςον δηλοῦν, ἢ τὸ δ») | ἑκάςου, διὰ τὰ τῶν λόγων ἀδδϑενές. ὧν ἕνεκα, νοῦν ἔχων. οὐδεὶς τολμήσει ποτὲ εἰς αὐτὸ τιϑέναι τὰ νενοημένα ὑπ᾽ ecd | τοῦ, καὶ ταῦτα εἰς ἀμετακίνητον᾽ ὃ δὴ πάσχει τὼ "yen pta | μένα τύποις. τοῦτο δὲ πάλιν αὖ τὸ νῦν λεγόμενον δεῖ [4x7 |

- L er - - "4 M Sély. κύκλος EXGg06 τῶν ἐν ταῖς πράξεσι γραφομένων, ἢ καὶ

|

τορνευθέ χων, μεςὸς τοῦ ἐναντίου ἐςὶ τῷ πέμπτῳ. τοῦ γὰρ, |

illa , quae fupra diximus. Horum vero ex numero intelle&us , |

cognatione fimilitudineque quinto proximus haeret: cetera re- motiora funt. Idem quoque de recta & curva dici poteft fi- gura , atque colore : deque bono , & pulchro , & iufto : rurfus | de quocunque corpore, vel manu fa&o, vel naturali ,. five. igni, five aqua, ceterifque- huiufmodi: fimiliter de omni arni- | mali, ac de moribus animorum , atque de a&ionibus paffio- | nibufque univerfis. nifi enim quis in his illa quatuor quo- | dammodo capiat, nunquam fcientiae circa quintum perfecte. particeps erit. Proinde illa non minus, quale quid fit unum- | quodque , quam quid fit , aggrediuntur. oftendere , propter ra- | tionum debilitatem. quapropter nemo mentis compos aude- bit unquam in idem, atque id quidem immutabile, referre , quae ab ipfo ὙΠ τὰ. atque quatuor illa: quod utique | patiuntur , quae defignantur figuris. Id vero, quod nunc dici- | | mus , rurfus eft confiderandum. Sane circulus quilibet bora qui inter hominum manus vel pinguntur, vel torno funt,

"plane illi quinto. eft contrarius, re&i namque undequaque i|

---

E PI ISTT-O IL A VIT. 3

i

| 3 εὐλέος ἐφάπτεται πάντη" αὐτὸς δὲ, φαμὲν, ὁ κύκλος οὔτέ τι σιμϊκρότερον οὔτε μεῖζον τῆς ἐναντίας ἔχει ἐν αὑτῷ φύσεως. ὄνομα τε αὐτῶν ῷαχμεν οὐδὲν οὐδενὶ βέβαιον εἶναι. κωλύει δ᾽ οὐδὲν, τὰ νῦν ςρογγύλα καλούμενα, εὐδέα κεκλῇῆσδαι τά TE εὐδέα δὴ, ςρογγύλα᾽ καὶ οὐδὲν ἧττον βεβαίως ἕξειν τοῖς μεταδεμένοις καὶ ἐναντίως καλοῦσι. καὶ μὴν περὶ λόγου γε ὃ αὐτὸς λόγος, εἴπερ ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων σύγκξιται, μηδὲν ἱκανῶς βεβαίως εἶναι βέβαιον. μυρίος δὲ λόγος αὖ περὲ ἑκάςου τῶν τεττάρων, ὡς ἀσχφές. τὸ δὲ μέγχιςξον, ὅπερ εἴπὸ- μὲν ὀλίγον ἔμπροσδϑεν, ὅτι δυοῖν ὄντοιν, τοῦ τε ὄντος καὶ τοῦ ποίου τινὸς, οὐ τὸ ποῖον τί, τὸ δὲ τί ζητούσης εἰδέναι τῆς ψυ- Ze, τὸ μὴ ζητούμενον ἕκαςον τῶν τεττάρων προτεῖνον τῇ ψυχῇ λόγῳ τε καὶ κατ᾽ ἔργα αἰσδήσεσιν εὐέλεγκτον, τό, τϑ λεγόμενον καὶ δεικνύμενον αἰεὶ παρεχόμενον ἕκαξον, ἀπορίας τε καὶ ἀσαφείας ἐμπίπλησι πάσης, ὡς ἔπος εἰπεῖν, πάντ᾽ ἄν- px. ἐν οἷσι μὲν οὖν μηδ᾽ εἰθισμένοι τὸ ἀληθὲς ζητεῖν ἐσμεν

particeps. ipfum vero circulum affirmamus neque minus ne2 que magis aliquid , id eft, nihil omnino habere in fe naturae

contrariae, praeterea nullius horum nomen firmitatem dici-

mus ullam habere. nihil enim prohiberet, quae nunc rotunda nominamus, re&a vocari, re&taque rotunda : nec firmitatem ulam maiorem fore nominibus in contrarium permutatis, Eadem quoque de definitione ratio eft , cum ex nominibus verbifque componatur nullam omnino habentibus firmitatem. Multipliciter rurfus probari poteft, nullum horum quatuor certum firmumque effe. Maximum vero omnium, quod paulo ante dicebamus, quod cum duo fint, effentia & qualitas , quando animus non quale, fed quid fit, quaerit, nift quodli- bet horum quatuor quaefitum prius ab anima tam ratione, quam affe&u, denique fenfibus bene difcuffum , per omnia, «quae dicuntur atque oftenduntur , evaferit : omni ambiguitate & obícuritate, ut ita dixerim , omnes implebit. In quibus igitur haudquaquam confueti fumus ob pravam educationem verum perquirere, fed fatis nebis factum putamus , fi appo- | 3

e.

Tl. X06 δὲ ἂν φυῇ, ὡς ἡ τῶν πολλῶν ἕξις τῆς ψυχῆς, ele |

134 PLATONIS

ὑπὸ πονηρᾶς τροφῆς, ἐξαρκεῖ δὲ τὸ προτεθὲν τῶν εἰδώλων, οὐ καταγέλαςοι γιγνόμεθα ὑπ᾽ ἀλλήλων, οἱ ἐρωτώμενοι ὑπὸ τῶν ἐρωτώντων" δυναμένων δὲ τὰ τέτταρα διαῤῥίπτειν τε καὶ ἐλέγ χειν᾽ ἐν οἷς δ᾽ ἂν τὸ πέμπτον ἀποκρίνασσαι καὶ δηλοῦν ἀναγκάζωμεν, ὃ βουλόμενος τῶν δυναμένων ἀνατρέπειν κραᾶ- τεῖ, καὶ ποιεῖ τὸν ἐξηγούμενον ἐν λόγοις, ἢ γράμμασιν, ἣ

5 / ^ E - E *, / -— N 4 | ἀποκβίσεσι, τοῖς πολλοῖς τῶν ἀκουόντων δοκεῖν μηδὲν γιγνώ-

σκειν ὧν ἂν ἐπιχειρῇ γράφειν ἢ λέγειν" ἀγνοούντων ἐνίοτε ὡς οὐχ ἡ ψυχὴ τοῦ γράψαντος ἣ λέξαντος ἐλέγχεται, ἀλλ᾽ 4 τῶν τεττάρων Φύσις ἑκάςου, πεφυκυῖα φαύλως. ἡ δὲ διὰ πάντων αὐτῶν διαγωγὴ, ἄνω καὶ κάτω μεταβαίνουσα ἐφ᾽ ἕκαςον, μόγις ἐπιξήμην ἐνέτεκεν, εὖ πεφυκότος, εὖ πεφυκό-

τε τὸ μαϑεῖν εἴς τε τὰ λεγόμενα ἤθη πέφυκε, τὰ δὲ διέφθαρ-

* - ΄, / M ^N TOL, οὐδ᾽ Gy ὃ Λυγκεὺς ἰδεῖν ποιήσειε τοὺς τοιούτους. ἑνὶ δὲ λόγῳ, τὸν μὴ ξυγγενῆ τοῦ πράγματος, οὔτ᾽ ἂν εὐμαδία

fita fimulacra attigerimus , nonne derifui fumus invicem in-

terrogati interrogantibus , potentibus dumtaxat quatuor illa | difcutere atque arguere? Ubi vero neceffitas cogit quintum | oftendere , quivis eorum, qui poffint fubvertere atque retra- | Care, pervincit : facitque, ut qui exponit fermonibus, vel literis, | vel difputationibus , apud audientium multos nihil eorum, quae vel dicere, vel fcribere aggreditur, intelligere videatur. qua

in re faepe ignoratur , non animum fcribentis vel dicentis redargui, fed naturam potius cuiuslibet illorum quatuor fe male habentis. Traductio vero, per omnia illa furfum deor-

fumque in unumquodque diícurrendo perveniens , vix tandem |

fcientiam parit intrinfecus: fcientiam, inquam, ipfius, quod

naturaliter bene affe&um eft in animo, ad ipfum quoque na- turaliter bene affe&o. At fi quis male affe&us fit natura , qua- | lis naturaliter animae habitus ineft multis, tum ad illa, quae | difcenda funt, tum 84 mores, cortuptique illi funt : ne Lyn- | ceus quidem , ut eiufmodi animus videat , efficere poffet. At-- que , ut fummatim dicam , neque acuinen , neque memoria fa-

^

EPISTOLA VIL 135

ποιήσειε ποτὲ, οὔτε μνήμη. τὴν ἀρχὴν γὰρ ἐν ἀλλοτρίαις ἕξεσιν οὐκ ἐγγίγνεται. ὥστε ὁπόσοι τῶν δικαίων τε καὶ τῶν ὄλλων ὅσα καλὰ μὴ προσφυεῖς ξῖσι καὶ ξυγγενεῖς, ἄλλοι δὲ ἄλλων εὐμαϑεῖς ἅμα καὶ μνήμονες, οὐδ᾽ ὅσοι ξυγγενεῖς, δυσμαδεῖς δὲ ἅμα καὶ ἀμνήμονες, οὐδένες τούτων μήποτε pus) ἀλήθειαν ἀρετῆς εἰς τὸ δυνατὸν, οὐδὲ κακίας. ἅμνα yde αὐτὰ ἀνάγκη μανδάνειν, καὶ τὸ ψεῦδος ἅμα καὶ ἀλη- Sig τῆς ὅλης οὐσίας μετὰ τριβῆς πάσης καὶ χρόνου πολλοῦ" ὅπερ ἐν ἀρχαῖς εἶπον. μόγις δὲ τριβόμενα πρὸς ἄλληλα αὐὖ- τῶν ἕκαςα, ὀνόματα καὶ λόγοι, ὄψεις τε καὶ αἰσδήσεις, ἐν εὐμενέσιν ἐλέγ χοις ἐλεγ χόμενα, καὶ ἄνευ φϑόνων ἐρωτήσεσι καὶ ἀποκρίσεσι χρωμένων, ἐξέλαμψε φρόνησις περὶ ἕκαςον καὶ γοῦς, συντείνων ὅτι μάλις᾽ εἰς δύναμιν ἀνθρωπίνην. διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος, τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι, πολλοῦ δεῖ μὴ γράψαξ ποτὲ ἐν ἀνδρώποις, εἰς φϑόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ. ἑνὶ δὴ ἐκ τούτων δεῖ γιγνώσκειν λόγῳ, ὅταν ἴδῃ

ciet unquam , ut, qui rei ipfius, qua de agitur , non eft cogna- tus, ipfam inípiciat. principium etenim in habitibus alienis non fortitur. Quamobrem quicunque iufus, aliifque , quotcun- que funt pulchra, non funt apti natura atque cognati, licet ali ad alia ingeniofi fimul & memores; rurfus quicunque cognati funt quidem, fed hebetes ὃς memoria parum validi ; nunquam ad fummum difcendi veritatem pervenient vel vir- tutis, vel vitii, neceffe enim eft ea fimul perdifcere, & fal- fum fimul, & verum totius effentiae , cum omni exercitatione atque longitudine temporis : quod & ab initio dixi, Poftquam vero fingulatim ipforum nomina, definitiones, vifufque & feníus , agitata invicem tritaque fuerint, benignifque reprehen- fionibus redarguta , & abíque invidia interrogando refpon- dendoque difcuffa: vix tandem refulget circa unumquodque prudentia atque intelligentia, ad fummum omnino pro hu- mana facultate contendens. Quamobrem permultum abeft, ut vir ftudiofus & gravis, de iis , quae revera digna funt ftu-

C.

dio, fcribens hominibus, fe fimul & fua invidiae ambiguita- .

l4

d

iE ΑΝ

P τίς του συγγράμματα γεγραμμένα εἴτε ἐν νόμοις νομιοδέΞ τοῦ, εἴτε ἐν ἄλλοις τισὶν ἄττ᾽ οὖν, ὡς οὐκ ἦν τούτῳ ταῦτα σπουδαιότατα, εἴπερ Eg αὐτὸς σπουδαῖος, κεῖται δέ που ἐν χώρᾳ τῇ καλλίςῃ τῶν τούτου. εἰ δὲ ὄντως αὐτῷ ταῦτ᾽ ἐσπου- δασμένα ἐν γράμμασιν ἐτέθη, ἐξ ἄρα δή οἱ ἔπειτα, δεοὶ μὲν οὗ, βροτοὶ δὲ φρένας ὥλεσαν αὐτοί, τούτῳ δὴ τῷ μύδῳ TE καὶ πλάνῳ à ξυνεπισπόμενος, εὖ εἴσεται, εἴτ᾽ οὖν Διονύσιος ἔγραψέ τι τῶν περὶ φύσεως ἄκρων καὶ πρώτων, εἴτε τὶς ἐλάττων εἴτε μείζων, ὡς οὐδὲν ἀκηκοὼς οὐδὲ μεμαδϑηκὼς ἦν ὑγιὲς ὧν ἔγραψε, κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον. ὁμοίως γὰρ ἂν αὖ- τὰ ἐσέβετο ἐμοὶ, καὶ οὐκ ἂν αὐτὰ ἐτόλμησεν εἰς ἀνωρμοςίωαν καὶ ἀπρέπειαν ἐκβάλλειν. οὔτε γὰρ ὑπομνημάτων χάριν αὖ- τὰ ἔγραψεν. οὐδὲν yàg δεινὸν μή τις αὐτὸ ἐπιλάδηται, ἐὰν ἅπαξ τῇ ψυχῇ περιλάβῃ. πάντων γὰρ ἐν βραχυτάτοις κεῖ- ται. φιλοτιμίας δὲ αἰσχρᾶς εἴπερ ἕνεκα, εἴθ᾽ ὡς αὑτοῦ τιθέ-

tique fübiicere debeat. uno vero ex his fermone id intellige- re licet : quando videlicet qui, alicuius fcripta cernens , five legumlatoris in legibus , five in quibuslibet alis aliorum , &nimadvertat illa non efle tanquam omnino feria ftudiofiffi- me pertra&ata : fi quidem fit ipfe ftudiofus : iacent autem in- ter fua, in regione pulcherrima. fin autem revera ipfi haec tanquam feria ftudiofe literis tradita funt, Dii quidem mini- me, fed homines , mentem eripuerunt. Hanc utique oratio- nem digreffionemque quicunque. fequetur , plane intelliget , five Dionyfius aliquid de fummis & primis naturae fcripfe- rit, five quivis alius, aut minor , aut maior, nihil eum fin- cerum audiviffe vel didiciffe eorum, quae fcripfit, ut mea fert opinio. alioquin pariter , atque ego , ipfa veneratus fuiffet : neque aufus fuiffet unquam , temere edendo abfurditati inde- centiaeque fubiicere. Neque vero quafi in memoriae fubfi- dium illa fcripfit. non enim hac in re memoriae diffiden- dum , fi id femel animo fuerit comprehenfum. nam id to- tum breviffime omnium eft colle&tum. Forte vero turpi qua- dam ambitione id fecit, vel tanquam fua haec afferens, vel

EPIST'OLA-. VII. 137

μένος, eli ὡς παιδείας δὴ μέτοχος ὧν, ἧς οὐκ ἄξιος ἦν, ἀγαπῶν δόξαν τὴν τῆς μετοχῆς γενομένην. εἰ pa ν οὖν ἐκ τῆς μιᾶς συνουσίας Διονυσίῳ τοῦτο γέγονε, τά χ᾽ ἂν εἴη. γέ- 3 φΌνε δ᾽ οὖν ὅπως, Ἵττω Ζεὺς, φησὶν ὁ Θηβαῖος. διεξῆλθον μὲν γὰρ ὡς εἶπόν τε ἐγὼ, καὶ ἅπαξ μόνον" Ügepov δὲ οὐ πώ- ποτε ἔτι. ἐννοεῖν δὴ δεῖ τὸ μετὰ τοῦτο, ὅτῳ μέλει τὸ περὶ αὐτὰ γεγονὸς εὑρεῖν, ὅπη ποτὲ γέγονε, τίνι πότ᾽ αἰτίᾳ τὸ δεύτερον καὶ τὸ τρίτον, πλεονάκις TE οὐ διεξῇμεν" Vien Διονύσιος ἀκούσας μόνον ἅπαξ, οὕτως εἰδέναι meolerau, καὶ

P 345

ἱκανῶς εἰδέναι, εἴτε αὐτὸς εὑρὼν, ἢ καὶ [na Sov Seen b.

za ἑτέρων, Y) φαῦλα εἴναι τὰ λεχϑέντα' ἣ τὸ τρίτον οὐ καθ᾽ αὑτὸν, μείζονα δὲ, καὶ ὄντως οὐ xa αὑτὸν εἶναι φρονήσεώς τε καὶ ἀρετῆς ζῇν ἐπιμελούμενος. εἰ μὲν γὰρ φοῦλω, πολ- λοῖς μάρτυσι μαχεῖται τὰ ἐναντία λέγουσιν" οἱ περὶ τῶν τοιούτων πάμπολυ Διονυσίου κυριώτεροι ἂν εἶεν κριταί. εἰ δὲ εὑρηκέναι, ἢ μεμαδηκέναι, ἄξια δ᾽ οὖν εἶναι πρὸς παιδείαν

tanquam particeps diíciplinae, qua indignus erat , gloriam quaerens. Verum fi ex una dumtaxat congregatione id Dio- nyfio contigit, effet id forfan concedendum. Sed id noverit luppiter , ut inquit Thebanus. Percurri equidem haec il- li, eo, quo dixi, modo , femelque tantum: poftea vero nun- quam. Poft haec autem confiderandum eft, fi cui cura fit in-

venire eius, quod nobis circa illa accidit, caufam : cur. vide-

licet & fecundo, & tertio, & faepins ea. non pertraclavi- mus: utrum Dionyfius, ipfis femel dumtaxat auditis , adeo

. fufhcienter ea fe fcire putaverit, fatifve norit, five invene-

rit ipfe, five ab alis ante didicerit: an frivola, quae dice-

. bantur, exiftimarit: an forte praeter haec tertium quiddam

acciderit : videlicet ut ipfa haud fuis aequalia viribus, fed | maiora, cenfuerit, ac revera fe minime idoneum effe , qui fub ; prudentiae virtutifque diligentia viveret? Si enim frivola exi- ; ftimaffe dicatur, multis certe teftibus pro caufa noftra contra | pugnabitur, qui in rebus eiufmodi iudicandis longe maiorem,

| quam Dionyfius , auCtoritatem habeant. quod fi invenifle , ve!

e

*

153 PLATONIS

ψυχῆς éAsuSipae πῶς ἂν μὴ ϑαυμαςὸς ὧν ἄνδρωπος τὸν ἡγεμόνα τούτων καὶ κύριον οὕτως εὐχερῶς ἠτίμασέ ποτ᾽ ἄν; πῶς δ᾽ ἠτίμασεν, ἐγὼ φράζοιμ᾽ ἄν. οὐ πολὺν χρόνον διαλι- πὼν τὸ μετὰ τοῦτο ἐν τῷ πρόσϑεν Δίωνα ἐῶν τὰ ἑαυτοῦ κε- κτῆσδναι καὶ καρποῦσσαι χρήματα, τότε οὐκέτ᾽ εἴα τοὺς ἐπι- τρόπους αὐτοῦ πέμπειν εἰς Πελοπόννησον, καδάπερ ἐπιλε-- λησμένος τῆς ἐπιξολῆς παντάπασιν. εἶναι γὰρ αὐτὰ οὐ Δίω- γος, ἀλλὰ τοῦ υἱέως" ὄντος μὲν ἀδελφιδοῦ αὐτοῦ, κατὰ νό- μους δὲ ἐπιτροπεύοντος. τὰ μὲν δὴ πεπραγμένα μέχρι τούτου, ταῦτ᾽ ἦν ἐν τῷ τότε χρόνῳ. τούτων δὲ οὕτω γενομένων, éw- ρβάἄκειν τε ἀκριβῶς τὴν ἐπιθυμίαν τῆς Διονυσίου φιλοσοφίας, ἀγανακτεῖν τε ἐξῆν εἴτε βουλοίμην, εἴτε μή. ἣν γὰρ Sépoc ἤδη τότε, καὶ ἔκπλοι τῶν νεῶν. ἐδόκει δὴ χαλεπαίνειν μὲν οὐ δεῖν ἐμὲ Διονυσίῳ μᾶλλον ἣ ἐμαυτῷ τε καὶ τοῖς βιασαμένοις ἐλϑεῖν ἐμὲ τὸ τρίτον εἰς τὸν πορθμὸν τὸν περὶ τὴν “Σκύλλαν, Ὄφνρ᾽ ἔτι τὴν ὀλοὴν ἀναμετρήσαιμι Χάρυβδιν. λέγειν δὲ πρὸς

didiciffe , atque ipfa quidem digna videri, quae liberali ani- mo in difciplinam adhibeantur: quis non id mirum putet , Dionyfium fic affeum horum aliquando ducem & aucto- rem tam facile contemfiffe? quo autem pa&o contemferit , lam dicam. Profe&o non multo poft hoc tempore patrimo- nium Dionis, quod prius eum libere poffidere , fru&ufque inde percipere permittebat , iam vetuit omnino per eius pro- curatores attingi , pecuniamque , ut confueverant, ad ipfum in Peloponnenfum mitti; quafi epiftolae illius prorfus oblitus, quam mihi fcripferat. afferebat enim , res illas non Dionis efle , fed filii: qui cum effet ex forore nepos, eum ex lege fub tutela ipfius effe. Haec igitur ufque ad iilud tempus acta fuerunt. Quae ego confiderans , iam plane perfpiciebam , quo pado erga philofophiam Dionyfius fuiffet affe&us: contur- babarque, vellem , nollem. Erat iam tunc aeftas, & frequen- ter navigabatur: videbaturque mihi non tam de Dionyfio, quam de me ipfo, conquerendum , & de his, qui me impule- rant, ut in fretum Scyllae tertio devenirem , Charybdimque

EPISTOLA VIL 139

Διονύσιον ; ὅτι μοὶ μένειν ἀδύνατον cla; Δίωνος οὕτω προπε- πηλακισμένου. ὃ δὲ παρεμυδεῖτό τε καὶ ἐδεῖτο μένειν, οὐκ οἰόμενος οἱ καλῶς ἔχειν, ἐμὲ. ἄγγελον αὐτὸν τῶν τοιούτων ἐλϑεῖν ὅτι τάχος. οὐ πείθων δὲ, αὐτός μοι πομπὴν παραᾶ- σκευάσειν ἔφη. ἐγὼ γὰρ ἐν τοῖς ἀποξόλοις πλοίοις ἐμιβὰς διε-

γορύμην πλεῖν τεθυμωμένος, πάσχειν τε οἰόμενος δεῖν, εἰ δία- ἡ

κωλυοίμαην ὁτιοῦν" ἐπειδὴ περιφανῶς ἠδίκουν μὲν οὐδὲν, ἠδι- κούμην δέ. ὃ δὲ, οὐδέν μὲ τοῦ καταμένειν προσιέμενον ὁρῶν, μηχανὴν τοῦ μεῖναι τὸν τότε ἔκπλουν μη χάνᾶται τοιάνδε τιγο" τῇ μετὰ ταῦτα ἐλδὼν ἡμέρᾳ, λέγει πρός μὲ πιδανὸν λόγον. Ἐμοὶ καί σοι Δίων, ἔφη, καὶ τὰ Δίωνος ἐκποδὼν ἀπαλλαχϑήτω τοῦ περὶ αὐτὰ πολλάκις διωφέρεσϑαι. ποιήσω γὰρ διά σε, ἔφη, Δίωνι τάδε. ἀξιῶ ἐκεῖνον ἀπολαβόντα τὰ ἑαυτοῦ, οἰκεῖν μὲν ἐν Τ]ελοποννήσῳ, μὴ ὡς φυγάδα δὲ, ἀλλ᾽ ὡς αὐτῷ καὶ δεῦρο ἐξὸν ἀποδημεῖν, ὅ γ᾽ ἂν ἐκείνῳ τε καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν τοῖς φίλοις κοινῇ ξυνδοκῇ. ταῦτα δ᾽ εἶναι μὴ ᾿ remetirer perniciofam. Compulíus itaque fum Dionyfio di- cere, non pofle me ullo modo apud fe fore, Dione tam ignominiofe contemto, at ille me confolabatur , rogabatque, ut manerem , non putans fibi honeftum , ut ego ipfe tam cito horum a fe fa&orum nuntius irem. Cum vero mihi ma- nendum perfuadere non poffet, ipfe mihi fe paraturum ait, qui & quo pa&o me deferrent. Ego autem in tranfmiíforiis navigiis tra'icere conftitueram , omnia effe perferenda ducens, fi abire me prohiberet : quippe cum manifefte ipfe nulla Dionyfium iniuria afficiens, ab eo iniuria affeus fuiffem. At ille, cum me nullo modo manere velle cognofceret , quo navigationem tunc meam impediret, talia machinatus eft. Poftridie fermonem ad me habuit gratiofum , atque ad perfua- dendum accommodatum. Mihi & tibi, inquit, Dio Dionif- que res , quatenus difcordiae noftrae caufam praebent, tollan- tur de medio. Dioni equidem tui gratia haec faciam. Decer- no, Dionem , recipientem fua, habitare in Peloponnenfo , non tanquam exfulem , fed tanquam cui liceat huc proficifci , quan-

b,

ς,

d.

140 P LAAVTOOSN! ES

-

ἐπιβουλεύοντος ἐμοί. τούτων δὲ ἐγγυητὰς χίγνεσπαί σέ τε, καὶ τοὺς σοὺς οἰκείους, καὶ τοὺς ivo Δίωνος; ὑμῖν δὲ τὸ βέβαιον ἐκεῖνος παρεχέτω τὰ χρήματα «δὲ ἃ ἂν λάβῃ, κατὰ Πελοπόννησον μὲν καὶ ᾿Αθήνας κείσϑω, παρ᾽ οἷστισιν ἂν ὑμῖν δοκῇ" καρπούσϑω δὲ Δίων, μὴ κύριος δὲ ἄνευ ὑμῶν σἰγνέσσω ἀνελέσδαι. ἐγὼ γὰρ ἐκείνῳ μὲν οὐ σφόδρα πιςεύω, τούτοις χρώμενον ἂν τὸῖς χρήμασι, δίκαιον γίγνεσδαι περὶ ἐμέ" (οὐ γὰρ ὀλίγα Egon ) σοὶ δὲ καὶ τοῖς σοῖς μᾶλλον πεπί- ςευκῶ. ὅρα δὴ ταῦτα εἴ σοι ἀρέσκει, καὶ μένε ἐπὶ τούτοις τὸν ἐνιχυτὸν τοῦτον" εἰς δὲ ὥρας ἄπιθι λαβὼν τὰ χρήματα ταῦ- το. καὶ Δίων εὖ οἵδ᾽ ὅτι πολλὴν χάριν ἕξει σοὶ διαπραξα- μένῳ ταῦτα ὑπὲρ ἐκείνου. 'Τοῦτον δὴ ἐγὼ τὸν λόγον ἀκού- σᾶς, ἐδυσχέραινον μὲν ὅλως" ὅμως δὲ βουλευσάμενος ἔφην εἰς τὴν ὑξεραίαν αὐτῷ περὶ τούτων τὰ δόξαντα ἀπαγγελεῖν. ταῦτα ξυνεσέμεσα τότε, ἐβουλευόμην δὴ τότε μετὰ ταῦτα, κατ᾽ ἐμαυτὸν γενόμενδς, μάλα συγκεχυμένος. πρῶτος δ᾽ ἦν

do ili, & mihi, vobifque amicis communiter videatur : dum- modo nullam mihi iniuriam faciat. huius autem rei fideiuffo- res mihi fore te , familiarefque tam tuos , quam Dionis , qui hic habitant: Dionem. quoque ipfum id vobis obfervaturum , fuf- ficienter confirmare debere. Pecuniae vero omnes , quas ille acceperit, in. Peloponnefo & Athenis deponantur, penes quos vobis videtur. Harum quidem pecuniarum fru&tus acci- piat Dio, fed ipfas tollere, nifi vobis concedentibus , nequeat. non enim confido, fi pecunias fufceperit, eum mihi fidem fervaturam , cum non paucae futurae fint. Maiorem vero tibi tuifque habeo fidem. Confidera igitur, an tibi haec pla- ceant , maneque horum geatia hic annum: quo peraGto, fufce- ptis his pecuniis, abibis. Dionem equidem ício magnam tibi gratiam habiturum , cum haec fibi perfeceris, Cum haec igi- tur audiviffem , quamquam aegre omnino ferebam , refpondi tamen, hac in re me confultaturum: tempu(que tefpondendi in craftinum fumfi. Atque in. hoc confentientes , tum difcef- finus. Confultabam itaque. pofthac ipfe mecum, valde qui-

΄σ

EPISTOLA: VII. , 141

(a0 τῆς βουλῆς ἡγούμενος ὅδε λόγος. φέρε, el διανοεῖται τού- των μηδὲν ποιεῖν Διονύσιος ὧν φησιν ἀπελδόντος δὲ μοῦ ἐῶν ἐπιςέλλῃ Δίωνι πιδανῶς αὐτός τε καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν αὖ» τοῦ, διακελεύομενος ἃ νῦν πρὸς ἐμὲ λέγει, ὡς αὐτοῦ μὲν ἐϑέ- Acvroc, ἐμοῦ δὲ οὐκ ἐδελήσαντος ἃ προὐκαλεῖτό μὲ δρᾷν, ἀλλ᾽ ὀλιγωρήσαντος τῶν ἐκεΐνου τοπαράπαν πραγμάτων. πρὸς δὲ καὶ τούτοισιν ἔτι μηδ᾽ ἐδέλῃ με ἐκπέμπειν, αὐτὸς τῶν γαυκλήρων μηδὲνὶ προστάττων᾽ ἐνδείξηται δὲ πᾶσι ῥῳδίως ὡς ἀβουλῶν ἐμὲ ἐκπλεῖν. ἄρά τις ἐδελήσει μὲ ἄγειν ναύτης ὃρ- μώμενον ἐκ τῆς Διονυσίου οἰκίας; ὥκουν γὰρ δὴ, πρὸς τοῖς ἄλλοισι κακοῖς, ἐν τῷ κήπῳ τῷ περὶ τὴν οἰκίαν" ὅδεν οὐδ᾽ ἂν ὃ ϑυρωρὸς ἤδελέ με ἀφεῖναι, μὴ πεμφϑείσης αὐτῷ τινος ἐν- χολῆς παρὰ Διονυσίου. ἂν δὲ μείνω τὸν ἐνιαυτὸν, ἕξω μὲν Δίωνι ταῦτα ἐπιςέλλειν, ἐν οἵοις αὖτ᾽ εἰμὶ, καὶ ἃ πράττω. καὶ ἐὰν μὲν δὺ ποιῇ τι Διονύσιος ὧν φησιν, οὐ παντάπασιν ἔςαι μοι καταγελάςξως πεπραγμένα. τάλαντα γὰρ ἴσως ἐςὶν οὐκ ἔλαττον ( ἂν ἐκτιμᾷ τις ὀρδῶς ) ἑκατὸν, ἡ Δίωνος οὐ-

dem ambiguus. occurrebat autem , quafi confilii dux , prima mihi eiufmodi ratio. Age utique, etfi Dionyfius nihil eorum, quae promittit, fervare cogitat, fi tamen , abeunte me, per fe ac per amicos probabiliter ad Dionem fícribat, quae nunc mihi dicit, Se quidem obtuliffe ultro, me vero noluiffe , refque fuas penitus neglexiffe. Praeterea his addebam: Si Dionyfius me nolens dimittere, ideoque navigium nautaíque non det, immo facile cunctis fignificet , velle me ipfo no- lente difcedere: quifnam me navi afportare ex aedibus ipfis Dionyfii audeat? Habitabam equidem, ne quid deeffet in- commodi, in ipfis, qui circa aedes erant, hortis: unde ne ia- nitor quidem , nifi iubente Dionyfio , egredi permififfet. Quod fi annum permanfero , habeo equidem , quod Dioni fignificem , notumque faciam , quibus fim conftitutus , quidve agam. Ac fi Dionyfius nonnihil eorum, quae promittit, fervaverit , opera tolerantiaque haec mea non omnino deridenda vide- bitur, patrimoaium namque Dionis non paucigrum , quam

e.

347

142 PLAUIL)Q NS

σία. ἂν δ᾽ οὖν. γίγνηται τανῦν ὑποφαίνοντα (οἷα εἰκὸς αὐ- τὰ γίγνεσδοι) ἀπορῶ μὲν ὃ, τι χρήσομαι ἐμαυτῷ, ὅμως δὲ ἀναγ καϊον σως ἐνιαυτόν γ᾽ ἔτι πονῆσαι, καὶ ἔργοις ἐλέγξαι πειρᾶσϑαι τὰς Διονυσίου μηχανάς" ταῦτά μοι δόξαντα, εἰς τὴν ὑςεραίαν. εἶπον πρὸς Διονύσιον ὅτι δέδοταί μοι μένειν" ἀξιῶ μὴν, ἔφην, μὴ κύριον ἡγεῖσσαί σε Δίωνος ἐμέ πέμπειν δὲ μετ᾽ ἐμοῦ σε παρ᾽ αὐτὸν γράμματα, τὰ νῦν δεδογμένο δηλοῦντα, καὶ ἐρωτᾷν εἴγε ἀρκεῖ ταῦτα αὐτῷ ἢ καὶ μή; βούλεται δὲ ἄλλ᾽ ἄττα καὶ ἀξιοῖ" καὶ ταῦτα ἐπιξέλλειν ὅτι

τάχιξα' σὲ δὲ νεωτερίζειν μηδέν πω τῶν περὶ ἐκεῖνον. ταῦτ᾽.

ἐῤῥήδη, ταῦτα ξυνωμολογήσαμεν, ὡς νῦν εἴρηται σχεδόν. ἐξέπλευσε 07 τὼ πλοῖα μετὰ τοῦτο, καὶ οὐκέτι μοὶ δυνατὸν ἦν πλεῖν ὅτι δή μοι καὶ Διονύσιος ἐμνήσση λέγων ὅτι τὴν ἡμίσειαν τῆς οὐσίας, εἶναι δέοι Δίωνος, τὴν δ᾽ ἡμέφειαν, τοῦ υἱέως" ἔφη δὴ πωλήσειν αὐτήν" πραθείσης δὲ, τὰ μὲν ἡμίσεα

centum talentorum , fi quis re&e aeftimare velit, cenfebitur. Àt vero fi ita res cadant , ut eas verifimile eft caíuras, quo me. veriain , nefcio. Verumtamen forte neceíle eft me. an-

num adhuc tolerantem machinationes Dionyfii, re ipfa pro:

viribus redarguere. Cum ita mecum confultaviffem , fequenti inox die ad Dionyfium retuli, videri mihi manendum : fed addidi, ne exiftimaret me poffe apud. Dionem prorfus omnia quafi dominum , ideoque operae pretium effe , ut una mecum ipfe quoque ad eum fcriberet, fignificans haec noflra con- filia, atque interrogans, utrum fibi haec fausfaciant, necne, & numquid aliud praeter ea quiddam exigat. idque. quam- primum inquam fcribendum efle: interea vero nihil in re Dionis ab eo novi effe tentandum. Haec inter nos dicta funt.

in his ferme, ut nunc dico, convenimus. Poft haec autem ,.

cum iam naves abiffent, ideoque nulla mihi foret ulterius navigandi facultas: Dionyfius , quafi nonnihil praetermiffi re-

minifcens , Dimidia, inquit, bonorum Dionis pars. filio iure

manere debet: dimidia vero ad Dionem mitti. hanc. ergo vendi curabo. Qua vendita, pecuniarum dimidium tibi tra- *

4)

EPSXTOLAiVIE τὰ

ἐμοὶ δώσειν ἄγειν, τὰ δ᾽ ἡμίσεα τῷ παιδὶ καταλείψειν αὐτοῦ; τὸ γὰρ δὴ. δικαιότατον οὕτως ἔχειν. πληγ εἰς δ᾽ ἐγὼ τῷ λε-

χϑέντι, πάνυ μὲν ᾧμην γελοῖον εἶναί τι λέγειν ἔτι" ὅμμως δ᾽.

εἶπον ὅτι χρείη τὴν παρὰ Δίωνος ἐπιςολὴν περιμένειν ἡμᾶς, καὶ ταῦτα πάλιν αὐτὰ ἐπιξέλλειν. ὁ δὲ ἑξῆς τούτοις πάνυ νεανικῶς ἐπώλει τὴν οὐσίαν αὐτοῦ πᾶσαν, ὅπη TE καὶ ὅπως ἤθελε, καὶ οἴστισι πρὸς. ἐμὲ δὲ οὐδὲν ὅλως ἐφϑέγγετο περὶ αὐτῶν" καὶ μὴν ὡσαύτως ἐγὼ πρὸς ἐκεῖνον αὖ περὶ τῶν Δίω- γος πραγμάτων. οὐδὲν ἔτι διελεγόμην. οὐδὲν γὰρ ἔτι πλέον Gu ποιεῖν. μέχρι. μὲν δὴ τούτων ταύτῃ μοὶ β βεβουθημένου

ἐγεγόνει Φιλοσοφίφ καὶ φίλοις. τὸ δὲ μετὰ ταῦτα ἐφῶμεν

ἐγὼ καὶ Διονύσιος", ἐγὼ μὲν, βλέπων ἔξω, καθάπερ ὄρνις πο- S&) ποδὲν ἀναπτάσϑαι᾽ ὃ δὲ, διαμηχανώμενος τίνα τρόπον ἀνασοβήσοι μὲ, μηδὲν ἀποδοὺς τῶν Δίωνος. ὅμως δὲ ἔφαμεν ἑταῖροί γε εἶναι πρὸς πᾶσαν Σικελίαν. τῶν δὴ μισϑοφόγμων τοὺς πρεσβυτέρους Διονύσιος ἐπεχείρησεν. Ἐν Pei

dam, quod ad Dionem perferatur: reliqua vero pars penes nos pro filio refervabitur. ita enim ius ipfum exigit. His ergo illius di&is perculfus , ridiculum putavi , amplius ea de re loqui. dixi tamen , debere nos exfpectare a Dione refponfum , atque rurfus haec ipfa ad illum refcribere. At ille poft nimis audacter patrimonium Dionis totum, quanto libuit pretio , & quo pa&o haec, & quibus placuit, vendidit. mihi vero ea de re verbum omnino fecit nullum. at ego fimiliter pofthac de re Dionis nihil ulterius locutus fum , quippé cum nihil am-

plius me profe&urum exiftimarem. Hactenus hac ratione &

philo'ophiae, & amicis, auxilium praeftiti. Poft haec autem ego & Dionyfius ita viximus, ut ego quidem femper extra fpe- &arem , quafi avis quaedam alicunde cupiens evolare : ille

ero affidue , quo pacto me cohiberet , machinaretur , de re-

bus quidem Dionis concedens nihil. in ceteris tamen negotiis per univerfam Siciliam amicos inter nos effe fatebamur. Eo autem tempore Dionyfius veteranis militbus ftipendia mi. nuere tentavit , praeter parentis confuetudinem. irati vero

e.

T

C.

144. PLATONIS

ποιεῖν, παρὼ τὰ τοῦ πατρὸς ἔθη. δυμωδέντες δὲ δὶ ςρατιῶται ξυνελέγησαν ἀδπρόοι, καὶ οὐκ ἔφασαν ἐπιτρέψειν. ὁ δ᾽ ἐπεχεί- ρει βιάζεσϑαι, κλείσας τὰς τῆς ἀκροπόλεως. πύλας. οἱ δ᾽ ἐφές ροντο εὐδὺς πρὸς τὼ τείχη, παιῶνα τινὰ ἀνωβοήσαντες Boop βαρον καὶ πολεμικόν. οὗ δὴ. περιδεὴς ὃ Διονύσιος: γενόμενος y ἅπαντα συνεχώρησε-Καὶ ἔτι πλείω τοῖς τότε. συλλεχϑεῖσι τῶν πελταςῶν. λόγος δή τις ταχὺ διῆλδεν ὡς Ἡρακλείδης: αἴτιος εἴη γεγογὼς: πάντων τούτων. ὃν ἀκούσας, δ᾽ μὲν Yl pare κλείδης ἐκποδῶν αὑτὸν ἔσχεν ἀφανῆ" Διονύσιος δὲ"ἐζήτει χα- βεῖν. ἀπορῶν δὲ, Θεοδότην μεταπέμιψαμινος εἰς τὸν κῆπον", ἔτυχον δ᾽ ἐν τῷ κήπῳ καὶ ἐγὼ πότε περιπατῶν. τὰ μὲν οὖν ἄλλα CUT οἶδα, οὔτ᾽ ἤκουον διαλεγομένων. ἃ δὲ ἐναντίον εἶπε Θεοδότυς ἐμοῦ πρὸς Διονύσιον, οἶδά τε καὶ μέμνημαι. YAx- των γὰρ, ἔφη, Διονύσιον ἐγὼ πείθω τουτονὶ, ἐὼν ἐγὼ γένω: μαι δεῦρο Ἡρακλείδην κομίσαι δυνατὸς; εἰς λόγους ἡμῖν περὶ τῶν ἐγκλημάτων αὐτῷ τῶν νῦν γεγονότων" ἂν ἄρα μὴ δόξῃ δεῖν αὐτὸν οἰκεῖν ἐν Σικελίᾳ, τόν τε υἱὸν λαβόντα καὶ

milites in unum convenerunt , neque id fe toleratutos com- minabantur. Itaque ille , claufis arcis ipfius portis, coércere il- los conabatur. At illi repente adventarunt ad moenia , cla^ morem quendam barbarum ac bellicum attollentes. Quo me- tu conterritus Dionyfius, cuncta illi confueta , atque etiam plura , confluentibus illis conceffit. Rumor autem fuit, Hera- clidem tumultus omnis caufam exftitiffe. quod Heraclides qui- dem praefentiens , clam fugam arripuit. Dionyfius vero, cum illum capere affe&aret , neque inveniret, Theodotem ad fe in hortos arceflivit. Eram forte tunc & ipfe in hortis per- ambulans, Cetera quidem , quae inter illos tra&tata funt, ne-- que fcio , neque, dum colloquerentur , audivi: fed, quae me praefente inquit Dionyfio T heodotes, & novi, & memini. Ὁ Plato, ait , Dionyfio fuadeo huic , fi Heraclidem huc adducere potero, criminibus in fe delatis refponfurum : ac fi nolit deinde eum Dionyfius in Sicilia permanere, faltem permit- - tat uxorem filiumque fufcipere , atque 1n Peloponnefum abire, -

EPISTOLA VIL 145

τὴν γυναῖκα ἀξιῶ εἰς llexomóvswsov ἀποπλεῖν, οἰκεῖν τε,

βλάπτοντα μηδὲν Διονύσιον ἐκεῖ, καρπούμενον δὲ τὰ ἑαυτοῦ.

: μετεχεμψάμην μὲν οὖν καὶ πρότερον αὐτὸν, μεταπέμψομαι

δὲ καὶ νῦν. ἄν τ᾽ οὖν ἀπὸ τῆς προτέρας μεταπομπῆς ἄν τὲ καὶ ἀπὸ τῆς νῦν ὑπακούσῃ μοί. Διονύσιον δὲ ἀξιῶ καὶ δέομαι,

ἄν τις ἐντυγχάνῃ Ἡρακλείδῃ ἐάν τ᾽ ἐν ἀγρῷ ἐάν τ᾽ ἐνθάδε,

(μηδὲν ἄλλο αὐτῷ φλαῦρον γίψνεσδαι, μετ'αςῆναι δ᾽ ἐκ τῆς “χώρας, ἕως ἂν ἄλλό τι Διονυσίῳ δόξῃ. ταῦτα, ἔφη, συγ χω- ρεῖς ; λέγων πρὸς τὸν Διονύσιον. Συγ χωρῶ" μηδ᾽ ἂν πρὸς τῇ σῇ, ἔφη, Φανῇ οἰκίᾳ, πείσεσχοι φλαῦρον μηδὲν παρὰ τὰ νῦν εἰρημένα. τῇ δὴ μετὰ ταύτην τὴν ἡμέραν δείλης Ἐϊὑρύβιος καὶ Θεοδότης προσηλθέτην μοὶ σπουδῇ τεδορυβυμένῳ Sau ςῶς. καὶ ὃ Θεοδότης λέγει, Ἰ]λάώτων, ἔφη, παρῆσϑα χϑὲς εοἷς περὶ “Ηρακλείδου Διονύσιος ὡμολόγει πρὸς ἐμὲ καί σε; Πῶς δὲ οὐκ; ἔφην. Νῦν τοίνυν, ἢ δ᾽ ὃς, περιϑέουσι πελτα- exl, λαβεῖν Ηρακλείδην ζητοῦντες. ὃ δὲ εἶναί πη ταύτῃ κιν- δυνεύει. ἀλλ᾽ ἡμῖν, ἔφη, συνακολούθησον πρὸς Διονύσιον ὧπά-

ibique habitare , nihil ibi πιοϊθπίεπι contra D:onyfium , & bonorum, quae hic poflidet , fru&us percipientem. Hac ergo fiducia Heraclhdem iam vocavi, atque iterum. vocabo. Sive igitur ex prima vocatione , five ex fecunda huc ille venerit , cum Dionyfto conftituebam, rogabamque , ne quid mali Hera- clidi inferatur vel extra urbem, vel in urbe: tantum vero , (i videbitur, extra fines mittatur, donec aliter Dionyfio videa- tur. Haec inquit, Dionyfi, concedifne ὃ Concedo , refpondit : neque etiam , fi quando in aedibus tuis appareat , aliud quid. quam mali effe paffurum. Sequenti vero die in ipfo crepu- 'fculo Eurybius & 'Theodotes ad me mirum in modum per- territi convolarunt. confeftimque "Theodotes, O Plato , in- quit, affüifti heri conditionibus, quibus de Heraclide Diony- fius mecum tecumque convenit. Áffui , inquam. At ille, Nunc, inquit, difcurrunt fatellites ad Heraclidem comprehenden- dum : átque periculum eft, ne ille prope alicubi fit. fequere

ergo nobifcum omni ftudio ad Dionyfium, Ivirus itaque : Plat, Oper. Vol, XI, K

Ma^ ctun

"s

d.

349

146 PL.AT;ONTLS

σῃ μηχανῇ. ὠχόμεδα οὖν, καὶ εἰσήλδομεν παρ᾽ αὐτόν" καὶ τὼ μὲν ἑςάτην σιγῇ δακρύοντε᾽ ἐγὼ δὲ εἶπον, Οἴδὲε πεφόβην- ται μήτι σὺ παρὰ τὰ χϑὲς ὡμολογημένα ποιήσῃς περὶ Hpa- κλείδην νεώτερον. δοκεῖ γάρ μοι ταύτῃ πὴ γεγονέναι φανερὸς ἀποτετραμμένος. ὃ δὲ, ἀκούσας ἀνεφλέχϑη τε, καὶ πᾶντο- δαπὰ χρώματα ἧκεν, οἷα ἂν ϑυμούμενος ἀφείη; προσπεσὼν δ᾽ αὐτῷ ὁ Θεοδότης, λαβόμενος τῆς χειρὸς, ἐδάκρυσέ τὲ καὶ ἱκέτευε μηδὲν τοιοῦτον ποιεῖν. ὑπολαβὼν δ᾽ ἐγὼ, παραμυθού- ὥενος, Θαῤῥει, Θεοδότα,, ἔφην. οὐ γὰρ τολμήσει Διονύσιος παρὰ τὰ χϑὲς ὡμολογημένα ἄλλα ποτὲ δρᾷν. καὶ ὃς, ἐμ- βλέψας μοὶ καὶ μάλο, τυραννικῶς, Σοὶ, ἔφη, ἐγὼ οὔτέ τι σμικρὸν οὔτε μέγα ὡμολόγησα. IN7) τοὺς δεοὺς, ἦν δ᾽ ἐγὼ, σύ γε ταῦτα ἃ σοῦ νῦν οὗτος δεῖται μὴ ποιεῖν! καὶ εἰπὼν

ταῦτα, ἀποςρεφόμενος ὠχόμην ἔξω. τὸ μετ ταῦτα ὁ μὲν,

ἐκυνήγει τὸν Ἡρακλείδην" Θεοδότης δὲ ἀγγέλους πέμπων Ἡρακλείδῃ, φεύγ εἰν διεκελεύετο, ὁ δὲ, ἐκπέμψας 'Τισίων καὶ

& ingreífi ad ipfum , illi quidem filentio ftabant lacrimantes, ego vero inquam, Verentur hi, Dionyfi, ne tu, contra quam heri convenerit, novi quidquam agas adverfus Heraclidem. nam videtur ille mihi prope alicubi diverüiffe , manifefteque

adefle. Dionyfius vero , his auditis , exarfit in iras, in variofs

que fe mutavit colores, quales ira confuevit afferre. Et Theo- dotes, ad pedes eius procumbens , manu eius apprehenía, mul- tis cum lacrimis, ne quid tale faceret , deprecabatur. Tunc ego fermonem fufcipiens , eum confolaturus , Bono fis animo , in- quam, o Theodotes. non enim aliter facere audet Dionyfius , quam heri promifit. At. Dionyfius , tyrannico nimium vultu me intuitus, Tibi, inquit, promifi nihil, five magnum , five parvum, [mmo vero per Deos , inquam, promififti, non fa- &urum te haec ipfa, quae nunc ne facias hic deprecatur. Haec ego locutus , egredior. Poft haec Dionyfius quidem He- raclidem capere conabatur : T heodotes autem haec per nun- tios illi figaificans , ut fugam arriperet, admonuit. Mifefat qui- dem Dionyfius & Tifiam quendam cum fatellitibus , iubens

EPIYTOLA VIL 147

bacis, διώκειν ἐκέλευς, φϑάνει δὲ, ὡς ἐλέγετο, Ἥρα-

κλείδης εἰς τὴν Καρχηδονίων ἐπιεράτειαν ἐκφυγὼν ἡμέρας σμικρῷ τινι μέρει. τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἡ πάλαι ἐπιβουλὴ Διο- γυσίῳ τοῦ μὴ ἀποδοῦναι τὰ Δίωνος χρήμιατα, ἔδοξεν ἔχϑρας λόγον ἔχειν ἂν πρός μὲ πιδανόν. καὶ πρῶτον. μὲν ἐκ τῆς ἀκροπόλεως ἐκπέμπει μὲ, εὑρὼν πρόφασιν, ὡς τὰς γυναῖκας ἐν τῷ κήπῳ ἐν ὦ κατῴκουν ἐγὼ, δέοι οῦδαι δυσίαν τινὰ δεχήμερον. ἔξω δή μὲ παρ᾿ ᾿Αρχεδήμῷῳ προσέταττε τὸν χρό- νον τοῦτον μεῖναι. ὄντος δὲ μοῦ ἐκεῖ, Θεοδότης μεταπεμψά- μενός μὲ, πολλὰ περὶ τῶν τότε πραχϑέντων ἠγανάκτει καὶ ἐμέμφετο Διονυσίῳ. ὃ δ᾽ ἀκούσας ὅτι παρὼ Θεοδότην εἴν») εἰσεληλυδὼς, πρόφασιν αὖ ταύτην ἄλλην Τῆς πρὸς ἐμὲ δια- φορᾶς ποιούμενος, ἀδελφὴν t$je πρόσϑεν, πέμψας τινὰ Zo τὰ μὲ εἰ ξυγγιγνοίμην ὄντως μεταπεμψαμένδυ μὲ Θεοδό- TOU. κἀγὼ, παντάπασιν, ἔφην. ὁ δὲ, ᾿Εἰκέλευε τοίνυν, ἔφη, δοὶ φράζειν ὅτι καλῶς οὐδαμῇ ποιεῖς, Δίωνὰ καὶ τοὺς Δίωνος φίλους αἰεὶ περὶ πλείονος αὐτοῦ ποιούμενος. ταῦτ᾽ ἐῤῥήδη, καὶ

paffim Heraclidem infequi. fed ille, ut fertur , anticipans , & parvo quodam diei fpatio fatellites devitans , intra Carthagi- nienfium fines fe recepit. lam vero ex inimicitiis contra me exortis probabilem Dionyfius occafionem , quam per infidias diu captaverat, ne videlicet ad Dionem pecuniae mitteren- tur , affecutus fuiffe videtur. Ac primum quidem ex arce me amifit, occafionem praeferens, quod mulieres facra decem dierum in quibus habitabam hortis effent fa&turae. itaque me per eos dies extra arcem apud Archedemum manere iuffit,

d.

i

Interea Theodotes, me ad fe vocans, multa circa ea, quae

tunc fada erant, de Dionyfio conqueftus eft, Dionyfius vero, cum audiviffet, ad Theodotem me profe&um fuiffe , na&us ὃς hanc rurfus occafionem contra me odii, priori fimi. lem, mifit ad me , qui percontaretur , rumqtüid apüd Theo. dia vocatus aliquando fuiffem. Atque ego adfuiffe libere confeffus fum. Tunc ille , Iuffit ergo, inquit, Dionyfius me tibi edicere, non tecte facere te; quod Diónem Dionifque 2

359

149 PL A'T)ONTIS.

οὐκέτι μετεπέμψατό με ele τὴν οἴκησιν πάλιν de ἤδη σαφῶς Θεοδότου μὲν ὄντος [noU καὶ Ἡρακλείδου φίλων, καὶ τοῦ δ᾽ ἐχϑροῦ" καὶ οὐκέτ᾽ εὐνοιεῖν deró με, δτὶ Δίωνι τὰ χρήματα ἔῤῥει παντελῶς. ᾧκουν δὴ τὸ μετὰ τοῦτο ἔξω τῆς ἀκροπόλεως ἐν τοῖς μισϑοφόροις. προσιόντες δέ μοι ἄλλοι τὲ καὶ οἱ τῶν ὑπηρεσιῶν ὄντες ᾿Αθήνηθεν ἐμοὶ πολῖται, ἀπήγγελλον ὅτι δια- βεβλημένος εἴην ἐν τοῖς πελταςαῖς" καί μοι τινὲς ἀπειλοῖεν, εἴπου λήψοιντό με, διαφδϑερεῖν. μη χανῶμαι δὴ τινὰ τοιάνδε σωτηρίαν πέμπω παρ᾿ ᾿Αρχύτην καὶ τοὺς ἄλλους φίλους εἰς Τάραντα, φράζων ἐν οἷς ὼν τυγχάνω. οἱ δὲ, πρόφασιν τινῶ πρεσβείας πορισάμενοι παρὼ τῆς πόλεως, πέμπουσι τριακόν--

. τορόν τε καὶ Λαμίσκον αὐτῶν ἕνα᾽ ὃς ἐλδὼν ἐδεῖτο Διονυ-

σίου περὶ ἐμοῦ, λέγων ὅτι βουλοίμην ἀπιέναι, καὶ μηδαμῶς ἄλλως ποιεῖν. ὃ δὲ ξυγωμολόγησε καὶ ἀπέπεμψεν , ἐφόδιω δούς. τῶν Δίωνος δὲ χρημάτων οὔτ᾽ ἐγώ τι ἀπήτσυν, οὔτε τὶς ἀπέδωκεν. EASQy δὲ εἰς Πελοπόννησον, εἰς Ὀλυμπίαν

amicos pluris, quam ipfum , femper aeftimes. Haec dicta. fue- runt: nec unquam poftea me in fuas aedes vocavit, quafi manifefte Theodotis Heraclidifque amicum , fibi vero inimi- cum, ac propterea infenfum , quod res Dionis iam omnino perüffent, Habitabam deinde extra arcem inter milites mer- cede condu&tos, Adeuntes vero me & alii quidam , & mi- niftrorum aliqui , Athenienfes patria , fignificarunt , calumnias adverfus me inter milites fuiffe diffufas: praeterea quofdam comminatos effe, ficubi nancifcantur, interfe&uros. Excogito igitur evafionem eiufmodi. mitto Tarentum ad Archytam , aliofque amicos, fignificans , in quo effem difcrimine confti- tutus. [lli vero , occafionem quandam legationis patriae no- mine excogitantes , Lamifcum , eorum unum , una cum navi ordinis triginta remorum mittunt. qui veniens ad Diony- fium , rogavit, ut me omnino pro voluntate mea falvum abire permitteret, Ille autem affenfus me dimifit, commeatum prae- bens, Pecunias vero Dionis neque ego petii , neque quifquam dedit. Poft haec cum in Peloponnefum perveniílem , ibique

EPISTOLA VII 149

Δίωνα καταλαβὼν δεωροῦντα, ἤγγελον τὰ γεγονότα. ὃ δὲ, τὸν Δία ἐπιμαρτυράμενος, εὐδὺς παρήγγελλεν ἐμοὶ καὶ τοῖς ἐμοῖς οἰκείοις καὶ φίλοις παρασκευάζεσδαι τιμωρεῖσϑαι Διο- Vüctoy ἡμῶν μὲν ξεναπατίας χάριν (οὕτω γὰρ ἔλεγέ τε καὶ ἐνόει!) αὐτοῦ δ᾽ ἐκβολῇς ἀδίκου καὶ φυγῆς. ἀκούσας δ᾽ ἐγὼ, τοὺς μὲν Φίλους παρακαλεῖν ἐκέλευον, εἰ βούλοιντο" ἐμὲ δ᾽ εἶπον ὅτι σὺ μετὰ τῶν ἄλλων βίᾳ τινὰ τρόπον σύσσιτον καὶ συνέςιον καὶ κοινωνὸν ἱερῶν Διονυσίῳ ἐποίησας, ὃς ἴσως ἡγεῖς τὸ διαβαλλόντων πολλῶν ἐπιβουλεύειν ἐμὲ μετὰ σοῦ ἑαυτῷ καὶ τῇ τυραγνίδι" καὶ ὅμως οὐκ ἀπέκτεινεν, ἠδέσϑη δέ. οὔτ᾽

C.

οὖν ἡλικίαν ἔχω συμπολεμεῖν ἔτι σχεδὸν οὐδενί" κοινός τε

ὑμῖν εἰμὶ, ἄν ποτέ τι πρὸς ἀλλήλους δεηϑέντες φιλίας ἀγα- δόν τι ποιεῖν βουλγδῆτε᾽ xaxa δὲ ἕως ἂν ἐπιθυμῆτε, ἄλλους παρακαλεῖτε. ταῦτα εἶπον, μεμισηκὼς τὴν “περὶ Σικελίαν πλάνην καὶ ἀτυχίαν. ἀπειθοῦντες δὲ καὶ οὐ πειθόμενοι ταῖς

offendiffem Dionem , ludos fpe&antem Olympiacos , quae fa- &a fuerant, enarravi. Ille vero, lovem teftatus , ftatim mihi meifque propinquis & amicis edixit , fe poenas a Dionyfio exa&urum , tum quod meillic hofpitem decepiffet , ( fic enim ille & dixit, & fenfit) tum quod ipfum iniufte admodum ex- puliffet. Haec ego audiens, fuafi, ut ad haec, fi videretur , amicos alios convocaret. me autem , quoniam & fua & alio- rum opera quafi violentam impuliffet in Dionyfu familiari- tatem , habitationis, viCtus , facrorum communione adítrictum, putaret quafi medium quendam , aequumque utrinque effe de- bere : praefertim cum, iamdiu multis apud Dionyfium me ca- lumniantibus, quafi tecum ipfi tyrannidique eius infidiantem , ipfe non occiderit quidem, fed reveritus fit. ad haec aeta- iem meam rebus bellicis ineptam effe addidi: fimulque me- dium quendam me inter eos effe, fi quando conciliatore quo- dam opus fit, qui. refarcire optantibus amicitiam poffit. quam- diu vero odiis certabitis, ad haec adiutores alios advocabi- tis. Haec ego inquam, perofus errorem , fortunamque in Si- cilia mihi adverfam. Quoniam veto illi rationibus meis non

K 5

e.

150 PLA TONS

ὑπ᾽ ἐμοῦ διαλέξεσι, πάντων τῶν νῦν γεγονότων καμὼν αὐτοὶ αἴτιοι 8 γένοντο αὑτοῖς" ὧν, εἰ Διονύσιος ἀπέδωκε τὰ χρήματα Δίωνι, ἢ καὶ παντάπασι κατηλλάγη, οὐκ ἄν ποτε ἐγένετο οὐδὲν, ὅσα γ8 δὴ τἀνθρώπινα. Δίωνα γὰρ ἐγὼ καὶ τῷ βού- A&0304 καὶ τῷ δύνασσαι κατεῖχον ἂν ῥᾳδίως. νῦν δὲ ὁρμή- σῶντες ἐπ᾽ ἀλλήλους, κακῶν πάντα ἐμπεπλήκασι, καίτοι τήν γε αὐτὴν Δίων εἶχε βούλησιν ἥνπερ ἂν ἐγὼ φαίην δεῖν ἐμὲ

καὶ ἄλλον, ὅστις μέτριος, περί τε τῆς αὑτοῦ δυνάμεως καὶ

Φίλων καὶ περὶ πόλεως τῆς αὑτοῦ διανοοῖτ᾽ ἂν, εὐεργετῶν ἐν δυνόμει καὶ τιριαῖσι γενέσδαι τὰ μέγιςα ἐν ταῖς μεγίςαις. ἔτι δὲ οὐκ ἄν τις πλούσιον ἑαυτὸν ποιήσῃ, καὶ ἑταίρους καὶ πόλιν ἐπιβουλεύσας" καὶ Ξυνε εις συνωγωγῶὼν, πένης ὧν, xxi ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν, ὑπὸ δειλίας τῆς πρὸς τὰς ἡδονὰς ἡττημένος" εἴτα τοὺς τὰς οὐσίας κεκτημένους ἀποκτείνας, ἐχϑροὺς καλῶν τούτους, διαφορῇ τὼ τούτων χρήματα, καὶ τοῖς συνεργοῖς τε καὶ ἑταίροις παρωκελεύηται ὅπως μηδεὶς

obtemperaverunt , omuium , quae fecuta funt, malorum ipfi- met fibi caufam. praebuere. ProfeCto, fi Dionyfius res Dioni fuas refüituiffet , vel potius fi omnino placatüs fuiffet , nihil prout conditio fert humana, accidiffet adverfi. nam Dionem quidem, pro voluntate mea, & confilio, & auCtoritate facile continuiflem. contra vero nunc in fe invicem impetum fa- cientes , omnia calamitatibus implevere. Dio certe eandem ha- bebat voluntatem , quam ego dicerem, & mihi, & aliis, quicun- que moderati funt , habendam effe: videlicet, ut poteftas vel propria, vel amicorum, vel civitatis optetur , quo in ipfis honoribus & potentiis quis conflitutus, praefertim in maxi- mis , fe, & fuos , & patriam beneficiis. iuftis afficiat. Neque vero id fit, fi quis ad id dumtaxat incumbat, ut divitiis fe amicofque, & , ut libet, aerarium expleat per infidias cru- deliumque coniurationes ; ipfe pauper videlicet, impotens fe continere , fed prae animi anguftia voluptatibus füuccumbens : praeterea opulentos homines, tanquam inimicos decernens, tru- «idet, rapiatque pecunias! atque interea fociis , familiaribuf-

EPIST/OOLDA.,VIL 151

&ÜTG ἐγμαλῇ, πένης Φάσκων εἶναι. ταυτὸν δὲ καὶ τὴν πόλιν ᾿ἂν οὕτω τὶς εὐεργετῶν, τιμᾶται ὑπ᾽ αὐτῆς, τοῖς πολλοῖς τὰ τῶν ὀλίγων ὑπὸ ψηφισμάτων διωνέμων" ἢ μεγάλως προεςὼς πόλεως, καὶ πολλῶν ἀρχούσης ἐλαττόνων, τῇ ἑαυτοῦ. πόχει τὰ τῶν σμικροτέρων χρήματα διωνέμῃ μὴ κατὰ δίκην. οὕτω μὲν γὰρ οὔτε Δίων οὔτε ἄλλος ποτὲ οὐδεὶς ἐπὶ δύναμμειν ἑκὼν εἶσιν ἀλιτηριώδη ἑαυτῷ τε καὶ γένει εἰς τὸν αἰεὶ χρόνον" ἐπὶ πολιτείαν δὲ καὶ νόμων κατασκευὴν τῶν δικαιοτάτων τὲ καὶ ἀρίξων, οὔτι δι’ ὀλιγίξων δανάτων καὶ φυγῶν ψινομένην. ἃ 074 Δίων γῦν πράττων, προτιμήσας τὸ πάσχειν ἀνόσια τοῦ δρᾶσαι πρότερον, διευλαβούμενος δὲ παδεῖν, ὅμως ἔπεσεν, ἐπ᾽ ἄκρον ÉASOV τοῦ περιγενέσϑαι τῶ" ἐχϑρῶν ϑαυμαςὸν

TG οὐδέν. ὅσιος γὰρ ἄνδρωπος ἀνοσίων πέρι, σώφρων τε ἃ,

καὶ ἔμφρων, τὸ μὲν ὅλον οὐκ ἄν ποτε διωαψευσδείη τῆς ψυχῆς

τῶν τοιούτων πέρι κυβερνήτου δὲ ἀγαδοῦ πάδος ἂν ἴσως οὐ

ϑαυμαςὸν εἰ mor ὃν χειμὼν μὲν ἐσόμενος οὐκ ἂν πάνυ *

que edicat, fibi quidem in his, cum fit egenus , fuccenfen- dum non effe. Eodem modo, fi quis fimiliter civitatem fuam beneficiis afficiens honoretur ab ipía, dum multis res pauco- rum civium per fua decreta dif(tribuit : vel fi quis magnae praefidens civitati, pluribus minoribufque civitatibus impe- ranti, pecunias minorum civitatum iniufte attribuat fuae. Hoc enim: pado neque Dio, neque alius unquam fponte fua ad potentiam progreditur , perniciofam ὃς fibi & pofteris perpe- tuo futuram. prudens vero, ad conítituendam accedit rempu- blicam , legefque condendas iuftiffimas atque optimas: & id quidem abíque caedibus , expulfionibufque civilibus. Quae modo cum ageret Dio, conftituens pati impias iniurias po- tius, quam facere , cavens quoque , ne ipfe pateretur , cecidit tamen, cum iam ad fummum fuperandorum hoftium perve- niffet. Neque mirum alicui , quod accidit Dioni , videri deber.

pium enim virum , temperatumque. & prudentem , omnino quidem in rebus eiufmodi impii nunquam fallunt. Sed neque

mirandum eft, fi idem, quod probo gubernatori, forfan acci- K 4

€

ς,

Es. τ ον ηϑ

λάδοι, χειμώνων δὲ ἐξαίσιον καὶ ἀπροσδόκητον μέγεδος λα- Soir ἂν, καὶ λαθὸν κατακλύσειε βίᾳ. ταυτὸν δὴ καὶ Δίωνα ἔσφηλε δι᾽ ὀλιγίξςων. κακοὶ μὲν yap ὄντες αὐτὸν σφόδρα οὐκ ἔλαδον οἱ σφήλαντες" ὅσον δὲ ὕψος ἁἀμαδίας εἶχον, καὶ τῆς ἄλλης μοχϑηρίας τε καὶ λαιμαργίας , ἔλαϑον. ὦ δὴ σφαλεὶς κεῖται, Σικελίαν πένϑδει περιβαλὼν μυρίῳ. τὼ δὴ μετὼ τὰ γῦν ῥηθέντα ἃ ξυμβουλεύω, σχεδὸν εἴρηταί μοι καὶ εἰρήσϑω. ὧν δ᾽ ἐπανέλαβον ἕνεκα τὴν εἰς Σικελίαν ἄφιξιν τὴν δευτέ- ρᾶν, ἀναγκαῖον εἶναι ἔδοξέ μοι ῥηθῆναι δεῖν διὼ τὴν ἀτοπίαν καὶ ἀλογίαν τῶν γενομένων. εἰ δ᾽ ἄρα τινὶ τὰ νῦν ῥηδέντω εὐλογώτερα ἐφάνη, καὶ προφάσεις πρὸς τὼ γενόμενα ἱκανὰς ἔχειν ἔδοξέ τῳ, μετρίως ἂν ἡμῖν καὶ ἱκανῶς εἴη τὰ νῦν εἰρημένα.

derit: quem futura tempeftas haud. admodum latet, fed in- fueta & idcirco improvifa tempeftatum magnitudo latere poteft, ac vi latendo fubmergere. Hoc utique modo Dionem fors aliquantum fefelliffe videtur. quod enim mali effent , eum non latebat : quamvis, quam profunda effet in eis iníci- tia, & iniquitas, voracitafque latuerit, qua quidem in re dece- ptus occubuit, Siciliam incredibili dolori fubiiciens, Quae igitur poft haec, quae narrata funt, vobis confulo , ha&enus quidem dida fint. Quibus autem. de caufis ipfe in Siciliam quáfi compulfus redierim , oftendere arbitratus fum oportere, ne cui reverfio mea abfurda , ac praeter rationem fufcepta vi- deretur. quamobrem , fi cui , quae nunc dixi , probabiliora viía funt, ac fufficientes exftitiffe occafiones , cur ita fieret, vi- dentur, fatis quidem fufficienterque iam fuiffe didum pu- tabimus. |

D td

E RESTOJL:A CcVIIE 153

m M — P Rt t RD

'O y d 6m.

Á

TE ΚΑΙ ETAIPOIZ,' EY IIPATTEIN.

e

Ax dy διανοηδέντες μάλιςα εὖ πράττοιτε, ὄντως πειρά- σομαι ταῦϑ᾽ ὑμῖν κατὰ δύναμιν διεξελδεῖν. ἐλπίζω δὲ οὐχ ὑμῖν μόνοις ξυμβουλεύσειν τὰ συμφέροντα" μάλιςά γε μὴν ὑμῖν, καὶ δευτέροις, πᾶσι τοῖς ἐν Συρακούσαις" τρίτοις δὲ, ὑμῶν καὶ τοῖς ἐχδροῖς καὶ πολεμίοις, πλὴν εἴτις αὐτῶν ἀνο- σιουργὸς γέγονε. ταῦτα γὰρ ἀνίατα, καὶ οὐκ ἄν ποτέ τις αὐτὰ ἐκνίψειε. νοήσατε δὲ ἃ λέγω νῦν. Ee. ἡμῖν, κατὰ 2u- κελίαν πᾶσαν λελυμένης τῆς τυραννίδος, πᾶσα μάχη περὶ αὐτῶν τούτων" τῶν μὲν, βουλομένων ἀναλαβεῖν πάλιν τὴν ἀρχήν" τῶν δὲ, τῇ τῆς τυραννίδος ἀποφυγῇ τέλος ἐπιδεῖναι. ξυμβουλὴ 07, περὶ τῶν τοιούτων ὀρδὴ δοκεῖ ἑκάςοτε τοῖς πολ-

EPISTOQLIRA,VIII.

PLATO DIONIS PROPINQUIS ET AMICIS BENE AGERE.

D. potiffimum vivendi ratione profpere fuccedant res , revera conabor vobis pro viribus enarrare, Spero autem , non vobis folum, quae in rem veftram fint, me confulturum , quamquam vobis quidem maxime: fed & omnibus , qui funt Syracufis : tertio , inimicis etiam veftris & hoftibus , praeter- quam fi quis illorum impio fe ipfum fícelere polluit.. haec enim infanabilia funt , neque expiare unquam haec quifquam poffet. Confiderate vero, quod in praefentia dicam, Omne iam veftrum circa Siciliam omnem , diffoluta tyrannide, confi- lium atque ftudium in his verfatur. nempe alii quidem affe- ctant tyrannidem iterum fuícitare : alii tyrannidis memoriam

omnem prorfus exítinguere. Confilium vero in eiufmodi re-

IIAATON ΤΟΙ͂Σ ΔΙΩΝΟΣ OIKEIOIZ b.

C.

^

?

154 PLATONIS

λοῖς εἶναι, ταῦτα ξυμβουλεύειν δεῖν ἃ τοὺς μὲν πολεμίους ὡς πλεῖξα κακῶ ἐξεργόάσεται, τοὺς δὲ Φίλους ὡς πλεῖξα ἀγο- Sd. τὸ δὲ οὐδαμῶς ῥᾷδιον, πολλὰ κακὼ δρῶντα τοὺς ἄλλους,

μὴ οὐ καὶ πάσχειν αὐτὸν πολλὰ ἕτερῶ. δεῖ δὲ οὐ μακρῶν ἐλ-

e

P".

23 d.

/ N - , bi T » c AIME 5, e - J δόντας ποι τὰ τοιαῦτω ἐναργῶς ἰδεῖν" ἀλλ᾽ ὅσω νῦν γέγονς τῇδε αὐτοῦ περὶ Σικελίαν, τῶν μὲν, ἐπιχειρούντων δρᾷν, τῶν δὲ, ἀμύνασϑαι τοὺς δρῶντας. ἃ κἄν ἄλλοις μυδολογοῦντες ς ν / CAELO NC SER "IE Ἐ n b N ἱκανοὶ y/o voias. ἂν ἑκάςοτε διδάσκαλοι" τούτων μὲν δὴ σχε- δὸν οὐκ ἀπορία. τῶν δὲ ὅσα γένοιτ᾽ ἂν. ἢ πᾶσι συμφέροντα ἐχδροῖς τε καὶ φίλοις, ἢ ὅτι σμικρότατα xoa. ἀμφοῖν, ταῦ- τὰ οὔτε ῥᾷδιον ὁρᾷν. οὔτε ἰδόντα ἐπιτελεῖν. εὐ χῇ δὲ προσέοι-- κεν 5 τοιαύτη ξυμβουλή τε καὶ ἐπιχείρησις τοῦ λόγου. ἔξω δὺ παντάπασι μὲν, εὐχή vic" ( ἀπὸ γὰρ δεῶν χρὴ πάντα ἀρ- χόμενον αἰεὶ λέγειν τε καὶ νοεῖν ) ἐπιτελὴς δ᾽ εἴη σημαίνουσα

ἡμῖν τοιόνδε τινὰ λόγον. νῦν ὑμῖν καὶ τοῖς πολεμίοις σχεδὸν,

bus apud multos rectum ubique videri folet, fi ita res con- futuantur, ut hoftes quam maximis afficiantur malis, amicis autem beneficii plurimum afferatur. At vero nequaquam τά facile eft, ut, qui multa aliis inferunt damna , ipfi non multa viciffim ab alis patiantur. neque nunc opus eft horum exempla longe perquirere: quippe cum quae nuper in Sici- lia acciderunt, fatis exemplo nobis effe poffint, cun&a enim

fic accidiffe videntur, dum, alii quidem inferre mala, alu |

vero repellere & ulciífci contenderent. in quibus enarran- dis idonei aliorum magiftii ubique effe potefüs ἢ ut in his percipiendis nulla ferme fit difficultas. Quae vero aut cun-

lis , tam inimicis , quam amicis , utilia fint , aut faltem quae his

quam minimum obfint, haec certe ipfa nec faole eft. per- fpicere, neque, poftquam perfpexeris, δά votum perficere. Haec igitur confultatio atque inquifitio voto perfimilis effe videtur. ideoque fit nobis rpfa omnino tanquam votum δὲ deprecatio quaedam. omnibus enim in rebus & dicendis, ὃς cogitandis, principium femper a Diis eft fumendum. votum utique eiufmodi abfolutum , talem nobis fignificabit ranonem ,

EPISTOL & ΜΈ 155

ἐξ οὗπερ γέγονεν ὃ πόλεμος, συγγένεια ἄρχει μία διὰ τέ- λους, ἣν ποτὲ κατέξησαν οἱ πατέρες ὑμῶν, εἰς ἀπορίαν ἐλ- δόντες τὴν ἅπασαν, TÉY ὅτε κίνδυνος ἐγένετο ἔσχατος Σι1-: χελίᾳ τῇ τῶν Ἑλλήνων, ὑπὸ Καρχηδονίων ἀνάξατον ὅλην ἐκβαρβαρωδεῖσαν γενέσϑαι. τότε γὰρ εἵλοντο Διονύσιον μὲν ὡς νέον καὶ πολέμικὸν ἐπὶ τὰς τοῦ πολέμου πρεπούσας αὐ- τῷ πράξεις" σύμβουλον δὲ καὶ πρεσβύτερον Ἵππαρϊνον, ἐπὶ σωτηρίῳ τῆς Σικελίας, αὐτοκράτορας, ὥς Φᾶσι, τυράννους ἐπονομάζοντες. καὶ εἴτε δὴ σείαν τὶς ἡγ εἴσϑαι βούλεται τύ- “ἣν καὶ Se0y, εἴτε τὴν τῶν ἀρχόντων ἀρετὴν, εἴτε καὶ τὸ ξυναμφότερον, μετὰ τῶν τότε πολιτῶν τῆς σωτηρίας αἰτίων ξυμβῆναι γενομένην, ἔξω ταύτῃ ὅπῃ τὶς ὑπολαμβάνει" σω- τηρίο δ᾽ οὖν οὕτως συνέβη τοῖς τότε γενομένοις. τοιούτων οὖν αὐτῶν γεγονότων, δίκαιόν που τοῖς σώσασι πάντας χάριν “ἔχειν. εἰ δέ τι τὸν μετέπειτα χρόνον ἡ τυραννὶς οὐκ ὀρθῶς τῇ

quae vobis fimul, inimicifque conducat. Principio, ex quo tempore bellum in Sicilia geftum eft, familia una continue dominata eft, quam publicis rebus praefecerunt veítri ma- iores, in fummo tunc periculo conflituti, cum a Carthagi- nienfibus premerentur, veniffetque res in extremum difcrimen, ne Sicilia , quae excolebatur a Graecis, iam a barbaris ever- teretur atque devaflaretur. Tunc igitur Dionyfium quidem elegerunt, ut iuvenem bello ftrenuum , qui rebus bellicis con- venientibus fibi praeeffet : Hipparinam vero, utpote fenio- rem, confilio res moderari voluerunt: atque pro totius Si- liliae falute abfolutam his au&toritatem concedentes , T'yran- nos , ut fertur , appellaverunt. Proinde fi quis fortunam quan- dam divinam , Deumque, five eorum , quibus commiffa res eft, virtutem , five utrumque una cum temporis illius civi- Mois. falutis illius caufam exftitiffe cenfeat , efto id quidem , ut quiftine exiftimat. Salus certe hoc pacto tunc illis parta. eft. quamobrem , cum ita fe illi geffifTent , iuftum erat, gratiam ab illis , qui fervati erant, refer. Si quid autem poftea mali

tyrannis ipía, munere civitatis abutens , patravit, habet qui-

b.

C,

156 PLATONES

τῆς πόλεως δωρεᾷ κατακέχρηται, τούτων δίκως τὰς μὲν ἔχει, τὰς δὲ τινέτω. τίνες οὖν δὴ δίκαι ἀναγκαίως ὀρθαὶ ví γνοιντ᾽ ἂν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς s εἰ μὲν ῥᾳδίως ὑμεῖς ἀποφυγεῖν olor. ἦτε αὐτοὺς καὶ ἄνευ μεγάλων κινδύνων καὶ πόνων, ἢ κεῖνοι ἑλεῖν εὐπετῶς πάλιν τὴν ἀρχὴν, οὐδ᾽ ἂν συμ- βουλεύειν οἷόντ᾽ ἦν τὰ μέλλοντα ῥγδήσεσσαι νῦν δ᾽ ἐννοεῖν ὑμᾶς ἀμφοτέρους χρεὼν καὶ ἀναμιμνήσκεσδαι ποσάκις ἐν ἐλπίδι ἑκάτεροι γεγόνατε τοῦ νῦν οἴεσδαι σχεδὸν αἰεὶ τινὸς σμικροῦ ἐπιδεεῖς εἶναι τὸ μὴ πάντα κατὰ νοῦν πράττειν᾽ καὶ δὴ καὶ ὅτι τὸ σμικρὸν τοῦτο, μεγάλων καὶ μυρίων κακῶν ad τιον ἑκάςοτε ξυμβαίνει γιγνόμενον, καὶ πέρας οὐδὲν ποτὲ τελεῖται, ξυνάπτει δὲ αἰεὶ παλαιὰ τελευτὴ δοκοῦσα, ἀρχὴ Φυομένη νέα. διολέσδαι δ᾽ ὑπὸ τοῦ κύκλου τούτου κινδυνεύσει καὶ τὸ τυραννικὸν ὅπαν καὶ τὸ δημοτικὸν γένος" ἥξει δὲ, ἐάνπερ τῶν εἰκότων γίγνηταί τι καὶ ἀπευκτῶν, σχεδὸν εἰς ἐρημίαν τῆς “Ἑλληνικῆς φωνῆς 2uxeMo, πᾶσα, Φοινίκων ἢ

dem fceleris fui iudices, unde & poenas perfolvat. Sed quae- nam ilis poenae ob ea, quae acta funt , neceffario recteque admoveri poffunt? fi enim. vel vos illorum vim facile pro- pulfare poffetis , & abíque magnis periculis laboribufque id facere, vel illi fe dominationem facile recepturos arbitraren- tur: haud fane poffemus ea vobis , quae nunc di&uri fumus, confulere, nunc vero utrique confiderare atque meminiffe debetis, quoties iam alterutri in fpem prope certam perve- niftis confequendi , quod optabatis, paulum deeffe opinantes ad cun&a pro arbitrio confequenda. id ipfum tamen paulum ingentium plurimorumque malorum ubique caufa exítitit: neque dum pervenit ad terminum, fed continuata quadam fuc- cefhone inveterati iam mali apparenti termino principium fuboritur novum. Eiufmodi-vero circuitus rerumque viciffi- tudo perditura videtur tyrannicum genus fimul atque popu- lare: & quantum verifimili ratione formidandum portendi- tur, tota Sicilia in Graecae linguae obliviohiem lapfura vi- detur , ad Phoenicum. Opicorumque poteftatem dominatio- /4

LI

ERPISTOTTZ Ak - WILL 1:7

"Oz μεταβαλοῦσα εἰς τινα δυναςείαν καὶ κράτος. τού- τῶν δὴ χρὴ πάσῃ προϑυμίᾳ πάντας τοὺς “Ἕλληνας τέμνειν φάρμακον. εἰ μὲν δή τις ὀρθότερον ἄμεινόν τ᾽ ἔχει τοῦ ὑπ᾽ ἐμοῦ ῥυθησομένου, ἐνεγκὼν εἰς τὸ μέσον, ὀρθότατα; Φιλέλλὴν ἂν λεχϑείη. ὃ δέ μοι φαίνεταί πη, τανῦν ἐγὼ πειράσομαι πάσῃ παῤῥησίᾳ καὶ κοινῷ τινι δικαίῳ λόγῳ χρώμενος δηλοῦν. λέγω γὰρ δὴ διαιτητοῦ τινα τῥόπον διαλεγόμενος, ὡς δυοῖν τυραννεύσαντί τε καὶ τυραννευδέντι, ὡς ἑνὶ ἑκατέρῳ παλαιὰν ἐμὴν ξυμβουλήν. καὶ νῦν δ᾽ ὅγ᾽ ἐμὸς λόγος ἂν εἴη ξύμβου- Aog τυράννῳ παντὶ, φεύγειν μὲν τοὔνομά τε καὶ τοῦργον τοῦ- το, εἰς βασιλείαν δὲ, εἰ δυνατὸν εἴη, μεταβαλεῖν. δυνατὸν δὲ, ὡς ἔδειξεν ἔργῳ σοφὸς ἀνὴρ καὶ ἀγαδὸς Λυχοῦργος" ὃς ἰδὼν τὸ τῶν οἰκείων γένος ἐν ᾿Άργει καὶ Μεσήνῃ ἐκ βασι- λέων εἰς τυράννων δύναμιν ἀφικομένους, καὶ διαφϑείραντας ἑαυτούς τε καὶ τὴν πόλιν ἑκατέρους ἑκατέραν, δείσας περὶ τῆς αὑτοῦ πόλεως ἅμα καὶ γένους, φάρμακον ἐπήνεγκε τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν. καὶ τὸν τῶν ἐφόρων δασμὸν, τῆς βα-

nemque translata. Quamobrem contra haec Graeci omnes omni providentia remedium afferre debent. fi quis igitur re&ius meliufque confilium eo, duod a me dicetur , adducat in medium , merito Graecorum amator cognominabitur, Quae vero quodammodo fit mea fententia, conabor nunc libere prorfus, communi ratione legeque fretus, exponere. Ego igitur, perfonam mihi arbitri affumens , quemadmodum iamdiu confuevi, tam exercenti , quam praeferenti tyranni- dem, communiter confulam. Atque inprimis omni tyranno , ut adiuiatibnein hanc, remque ipfam fugiat, atque in re- gnum , fi poteft fieri, transferat. Fieri vero poffe, Lycurgus, vir bonus & fapiens, re demonftravit. is enim, cum videret , genus proprium Argis, & apud Meffenios , ex regno in tyran- nidem iam translatum, ideoque hos populos utrofque tam fe ipfos perdentes, quam civitates utrinque utrafque, timens patriae fimul & generi remedium adhibuit , fenatum procreans , Ephororumque magiftratum in regni falutem, quapropter tot

*

p. 354 d,

c.

᾿ἀνϑρώπων, ἀλλ᾽ οὐκ ἄνδρωποι τύραννοι νόμων". ὃ δὴ καὶ νῦν

158 PLATONIS

σιλικῆς ἀρχῆς σωτήριον" ὥστε γενεὼς τοσαύτας ἤδη μετ᾽ εὖ- κλείως σὠζεσπαι νόμος ἐπειδὴ κύριος ἐγένετο βασιλεὺς τῶν

οὐμὸς λόγος πᾶσι παρακελεύεται τοῖς μὲν τυραννίδος Eque μένοις, ἀποτρέπεσϑαι καὶ φεύγειν φυγῇ ἀπλήςῳ πεινώντων. εὐδαιμόνισμα ἀνπαρώπων καὶ ἀνοήτων εἰς βασιλέως δ᾽ εἶδος. πειρᾶσται μεταβάλλειν, καὶ δουλεῦσαι νόμοις βασιλικοῖς,,, τὰς μεγίξςας τιμὰς κεκτημένους παρ᾽ ἑκόντων TE YSQUTOV | καὶ τῶν νόμων. τοῖς δὲ δὴ ἐλεύδερα διώκουσιν ἤθη, καὶ φεύ- φουσι τὸν δούλειον ζυγὸν, ὡς ὃν κακὸν, εὐλαβεῖσσαι ξυμβου- λεύοιμ᾽ ἂν μήποτε ἀπληςίᾳ ἐλευδερίας ἀκαίρου τινὸς εἰς TÓ | τῶν apo Cua νόσημα ἐμπέσωσιν" ὃ διὰ τὴν ἄγαν ἀναρχίαν. | οἱ τότε ἔπαδον, ἀμέτρῳ ἐλευδερίας χρώμενοι ἔρωτι, οἱ yag | πρὸ Διονυσίου καὶ Ἱππαρίνου ἄρξαντες Σικελιῶται, τότε ὡς | ζοντο εὐδαιμόνως ἔζων, τ τρυφῶντές τε καὶ ἅμα ἀρχόντων. ἄρχοντες" οἱ καὶ τοὺς δέκα ςρατηγοὺς κατέλευσαν βάλλον-,

EN

iam fecula fervatur. cum eloria: poflquam videlicet lex au- Goritatis plena, hominum regina facta eft; non autem homines legum tyranni. Ad hoc ipfum in praefentia ratio mea omnes homines cohortatur , fuadens his, qui tyrannidem affeGant ,

declinare ac fugere indefefílo Clo das ftudio eiufmodi His licorum ftultorumque hominum felicitatem : atque ad regiam gubernationis formam pro viribus fe transferre , legibufque regiis obtemperare, maximos honores ab hominibus legi- bufque volentibus quandoque reportaturis. Qui vero omni- bus] vivendi] praeferunt libertatem , iugum | vero fervile fu- giunt, tanquam malum , i1 caveant moneo, ne infatiabili 1m- portunae libertatis aviditate. in maiorum fuorum incidant morbum : quem quidem illi propterea paffi funt, quod nulli parere volentes, libertatis amore intemperanter abufi funt. Qui enim ante Dionyfium & Hipparinum in Sicilia guber- nabant, beate fibi vivere videbantur, libidinibus diffoluti:,

principibus imperantes: praeterea decem ante Loss praefectos, depofitos profligarunt , neminem fecundum legem

ἘΡῚ5 ΤῸ]. ΥἹὯΙΙ. 159

τες τοὺς πρὸ Διονυσίου, κατὰ νόμον οὐδένα κρίναντεξ, ἵνὰ δὴ δουλεύοιεν μηδενὶ μήτε σὺν δίκῃ» μήτε νόμῳ δεσπότῃ; ἐλεύθεροι δ᾽ εἶεν πάντη πάντως. ὅθεν αἱ τυραννίδες ἐγένοντο αὐτοῖς. δουλεία yàg καὶ ἐλευδερία, ὑπερβάλλουσα μὲν ἑκα-- τέρα, πάγκακον" ἔμμετρος δὲ οὖσα, πανάγαδον. μετρία δὲ 7] SEQ δουλεία' ἄμετρος δὲ, ἡ τοῖς ἀνθρώποις. δεὸς δὲ ἀνθρώποις σώφροσι, νόμος" ἄφροσι δὲ, ἡδονή. τούτων δὴ ταύτῃ πεφυκό- των, ἃ ξυμβουλεύω Συρακουσίοις πᾶσι, φράζειν παρακελεύο- pou τοῖς Δίωνος φίλοις, ἐκείνου καὶ ἐμυὴν κοινὴν ξυμβουλήν. ἐγὼ δὲ ἑρμηνεύσω ἃ ἐκεῖνος ἔμπνους ὧν καὶ δυνάμενος εἶπεν γῦν πρὸς ὑμᾶς. τίν᾽ οὖν δή τις ἂν εἴποι λόγον ἀποφαίνεται ἡμῖν περὶ τῶν νῦν παρόντων ἡ Δίωνος ξυμβουλή ; τόνδε" Δέ- ξασϑε, ὦ Συρακούσιοι, πάντων πρῶτον νόμους, οἵτινες ἂν ὑμῖν φαίνωνται μὴ πρὸς χρηματισμὸν καὶ πλοῦτον τρέψον- τες τὸς γνώμας ὑμῶν, μήτ᾽ ἐπιϑδυμίας. ἀλλ᾽ ὄντων τριῶν, ψυχῆς καὶ σώμακος, ἔτι δὲ χρημάτων, πρώτην μὲν τὴν τῆς ψυχῆς ἐπιμέλειαν ἔχειν δεῖ" δευτέραν δὲ, τὴν τοῦ σώματος,

iudicantes ; quo nulli fubeffent homini iufte iudicanti , aut do- minanti legi, fed omnino in fingulis liberi forent. Qua qui- dem cauía illis tyrannides exortae funt. fervitus enim ac 1i- bertas, fi modum excedat, utraque mala eft: fi. modum obfervet, utraque bona. Moderata quidem fervitus eft, quae Deo exhibetur: immoderata vero, quae hominibus. Deus qui- dem hominibus temperatis lex eft: intemperatis vero, volu- ptas. Cum igitur haec ita natura fe habeant, quae confulo , mando Dionis amicis, ea Syracufanis omnibus promulganda ex communi Dionis meaque fententia. Equidem vobis ex- ponam , quae ille adhuc fpirans locutus eft. Quam igitur ra- tionem , quaeret quifpiam , circa praefentia nobis Dionis confilium affer? Hanc vero omnium primam nunc accipite. Principio , leges tales fint, quae non ad opes pecuniaíque comparandas neque ad libidines mentes convertant : fed , cum tria fint , anima , corpus, pecunia, virtutem animi maxime anteponant ;: fecundo vero loco, virtutem Corporis, virtuti

6,

855 a

160 pia T 9mm

^ -Ὁ ^ ὃ 7 M Ν di ὑπὸ τῇ τῆς ψυχῆς κειμένην" τρίτην δὲ καὶ ὑξςάτην, τὴν τῶν

, χρημάτων τιμὴν, δουλεύουσαν τῷ σώματί τε καὶ τῇ ψυχῇ.

ς

d.

καὶ ὃ μὲν ταῦτα ἀπεργαζόμενος ϑεσμὸς, νόμος ἂν ὀρθῶς Opuiv εἴη κείμενος, ὄντως εὐδαίμονας ἀποτελῶν τοὺς χρωμένϑυς" ὃ δὲ τοὺς πλουσίους εὐδαίμονας ὀνομάζων λόγος,, αὐτός τε ἄδλιος, γυναικῶν καὶ παίδων ὧν λόγος ἄνους, τοὺς πειῶο- μένους τὲ ἀπεργάζεται τοιούτους. ὅτι δ᾽ ἀληδῆ ταῦτ᾽ ἐγὼ παρακελεύομαι, ἐὰν γεύσησδε τῶν νῦν λεγομένων περὶ vó- μων, ἔργῳ γνώσεσϑε,. ἣ δὴ βάσανος ἀληδεξάτη δοκεῖ ψίγνε- σϑαι τῶν πάντων πέρι. δεξάμενοι δὲ τοὺς τοιούτους νόμους, ἐπειδὴ κατέχει κίνδυνος Σικελίαν, καὶ οὔτε κρατεῖτε ἱκανῶς, οὔτ᾽ αὖ διαφερόντως κρατεῖστε, δίκαιον ἂν ἴσως καὶ ξυμφέ- pov γίγνοιτο ὑμῖν πῶσι μέσον τεμεῖν, τοῖς τε Φεύγουσι τῆς ἀρχῆς τὴν χαλεπότητα ὑμῖν, καὶ τοῖς τῆς ἀρχῆς πάλιν ἐρῶσι τυχεῖν ὧν οἱ πρόγονοι, τότε μέγιςον, ἔσωσαν ἀπὸ βαρ- βάρων τοὺς “Ἕλληνας, ὥστ᾽ ἐξεῖναι περὶ πολιτείας νῦν ποιεῖ- σϑαι λόγους. ἔῤῥουσι δὲ τότε οὔτε λόγος οὔτ᾽ ἐλπὶς ἐλείπετ᾽

animi fervientem : tertio ultimoque gradu, pecuniarum pre- tium collocent, animo corpotique miniftrans. Quaecunque lex haec efficit, recta eft , revera beatitudinem utentibus af- ferens. locupletes vero beatos appellare, fermo amens eft & infelix , mulieribus puerifque conveniens , atque eos, qui id credunt, tales efficiens. Quod autem ego nunc ad vera vos bona cohortor, fi, quae modo dixi de legibus , deguftetis , opere ipfo intelligetis, quae quidem examinatio in cunctis ve- riffima effe videtur. Receptis vero huiufmodi legibus, cum Sicilia in difcrimine pofita fit, neque fufficienter vos fupere- tis, neque rurfus admodum füperemini, iuftum forte atque utile vobis omnibus erit medium incidere, tum vobis domi- nationis acerbitatem fugientibus, tum aliis dominationem adi- pifci defiderantibus. quorum maiores olim , quod maximi fa- ciendum eft, Graecos a barbaris fervaverunt, adeo ut in praefentia liceat de republica confultare. alioquin , fi tunc per- ditae res fuiffent, neque nunc de his loqui liceret, neque fpes ! L|

ΕΒ ΕΝ καὶ À VEHI, ^— 70 χϑι

ἂν οὐδαμῇ οὐδαμῶς. νῦν οὖν τοῖς μὲν ἐλευδερία γιννέσϑω V - 3 phos ^ λέ. νὰ 7 N μετὰ βασιλικῆς ἀρχῆς" τοῖς. δὲ ἀρχὴ ὑπεύϑυνος βασιλικὴ, δεσποζόντων νόμων τῶν τὲ ἄλλων πολιτῶν καὶ τῶν βασιλέων αὐτῶν, XJ τι παράνομον πράττωσιν. ἐπὶ δὲ τούτοις ξύμπα-

σιν, ἀδόλῳ γνώμῃ καὶ ὑγιεῖ μετὰ ϑεῶν βασιλέα ςήσασϑε,

πρῶτον μὲν, τὸν ἐμὸν υἱὸν, χαρίτων ἕνεκα διττῶν, τῆς τε

- M - -9 - ^n EY "

“παρ᾿ ἐμοῦ καὶ τῆς παρὰ TOU ἐμοῦ πατρός. ὃ μὲν γὰρ ἀπὸ βαρβάρων ἠλευδέρωσεν ἐν τῷ τότε χρόνῳ τὴν πόλιν, ἐχὼ δὲ ἀπὸ τυῤάννων νῦν δίς ὧν αὐτοὶ μάρτυρὲς ὑμεῖς γεγόνατε. δεύτερον δὲ δὴ ποιεῖσσε βασιλέα, τὸν τῷ μὲν ἐμῷ πατρὶ ταὺ- τὸν κεκτημένον ὄνομο;,, υἱὸν δὲ Διονυσίου, xpi τῆς τε νῦν βουνϑείας. καὶ ὁσίου τρόπου ὃς γενόμενος τυράννου πατρὸς, δὰ ^ N 7 9 ; LT N [4 - 7 LETS,

ἑκὼν. τὴν πόλιν ἐλευδεροῖ, τιμὴν αὑτῷ καὶ γένει ἀείζωον ἀντὶ τυραννίδος ἐφημέρου καὶ ἀδίκου κτώμενος. τρίτον δὲ, προκαλεῖσδαι χρὴ βασιλέα γίγνεσδαι Συρακουσῶν, ἑκόντα ἐχούσης τῆς πόλεως, τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα ςρα-

, , ^ Era ον *^/ Ἐν , τοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου" ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰς βασι-

ulla fupereffet. Nunc igitur alis quidem libertas fit cum re- gia poteftate: aliis autem poteftas regno fubiecta, legibus dominantibus, non aliis tantum civibus, fed ipfis etiam regi- bus, fi quid egerint contra leges. In his autem omnibus mente a dolis aliena atque fana , Diis juvantibus , reges create : pri- mum quidem filium meum, duplici gratia, mei fcilicet gratia atque avi fui. ille enim ea tempeftate patriam a barbaris libe- ravit; ego vero iam bis a tyrannis. quorum quidem teftes mihi vos ipfi eftis. Secundum vero regem create eum, qui idem, quod & pater meus, nomen habet: Dionyfii inquam filium. atque id facite, praefentis eius in patriam officii me- mores, piorumque eius morum : qui , patre tyranno natus, patriam fponte liberare aggreditur, pro breviffima iniuftaque tyrannide gloriam fibi generique comparans fempiternam. Tertium denique ad regnum Syracufanüum invitare oportet volentem , civitate volente, Dionyfium Dionyfii filium , nunc

exercitus hoftium ducem: fi velit , inquam , regiae dignitatis Plat. Oper. Vol. XI.

eg.

356

ς,

5.

Ma o aUDUEL OA ΡΊΘΉΝΗ

λέως σγῆμα ἀπαλλάττεσϑαι, δεδιὼς μὲν τὰς τύχας, ἐλεῶν. δὲ πατρίδα, καὶ ἱερῶν ἀδεραπευσίαν καὶ τάφους" μὴ διὼ φι- λονεικίαν πάντως πάντα ἀπολέσῃ, βαρβάροις ἐπίχαρτος γενόμενος, τρεῖς δ᾽ ὄντας βασιλέας, εἴτ᾽ οὖν τὴν Λακωνικὴν δύναμιν αὐτοῖς δόντες, εἴτε ἀφελόντες καὶ ξυνομολογήσαν- τες, καταςήσατε, τρόπῳ τινὶ τοιῷδε ὃς εἴρηται μὲν καὶ πρό-- τερον ὑμῖν, ὅμως δ᾽ ἔτι καὶ νῦν ἀκούετε. ἐὰν ἐδέλῃ τὸ γένος ὑμῖν τὸ Διονυσίρυ τε καὶ Ἱππαρίνου. ἐπὶ σωτηρίῳ Σικελίας παύσασϑαι τῶν νῦν παρόντων κακῶν, τιμὰς αὐτοῖς καὶ γένη. λαβόντες, εἴς τε τὸν ἔπειτα καὶ τὸν νῦν χρόνον ἐπὶ τούτοις καλεῖτε, ὥσπερ καὶ πρότερον ἐῤῥήδη, πρέσβεις oUc ἂν ἐθελή- σωσι, κυρίους ποιησάμενοι τῶν διαλλαγῶν" εἴτε τινὼς αὐτό- δὲν, εἴτε ἔξωδεν, εἴτε ἀμφότερα' καὶ ὁπόσους ἂν συγ χωρή- σωσι. τούτους δ᾽ ἐλυόντας, νόμους μὲν πρῶτον δεῖναι καὶ πο- λιτείαν τοιλύτην ἐν 4 βασιλέως ἁρμόττει γίγνεσδαι κυρίους ἱερῶν τε καὶ ὅσων ἄλλων πρέπει τοῖς γενομένοις ποτὲ εὐεργ ἕ-

forma contentus vivere, timens videlicet fortunae vices, ὃζ patriam miferatus, facraque ὃς fepulera maiorum ; ne con- tentione prorfus omnia perdat, barbaris ex patriae infelici- tate gratificans, Hos vero tres reges, five illis auctoritatem eandem, quam Lacedaemonii reges habent, dederitis, five quid ademeritis ; communi confenfu conftituetis, tali quodam pa&o, ut prius di&um eft, atque iterum nunc audite. Si Dionyfi & Hipparini genus voluerint pro Siciliae falute his calamitatibus, quae nunc urgent, finem imponere, honores : fibi totique familiae comparantes non ad praefens folum , fed in pofterum: hac, inquam , conditione , quemadmodum & prius di&um eft, ad regnum vocate: & legatos, quos ipfi velint, concordiae gratia cum publica auctoritate deligite , five ex ve- ftris civibus , five ex alienis five ex utrifque, totque praeter- ea , quot illi concefferint; Qui communi fententia leges con- dant, atque rempublicam ita conflituant, ut in ea reges efle deceat facrorum dominos , aliarumque rerum , quafcunque de- cet his concedi , quorum beneficia in patriam exftant, Proin-

4 CA

"

E PA-:SUTC:OL A 1 VEIT. 163

ταις" πολέμου δὲ καὶ εἰρήνης ἄρχοντας, νομοφύλακας. ποιή- σώσϑαι Appt; τριάκοντα καὶ πέντε, μετά τε δήμου καὶ βουλῆς. δικαςήρια δὲ, ἄλλα A8 ἄλλων" ϑανάτου δὲ καὶ φυ- οἧς τούς τὲ πέντε καὶ τριάκοντα ὑπάρχειν. πρὸς τούτοις TE ἐκλεκτοὺς γίγνεσϑαι δικοςὰς ἐκ τῶν νῦν. αἰεὶ “περισυνῶν ἀρ- χόντων, ἕνα ἀφ᾽ ἑκάξης τῆς ἀρχῆς τὸν ἄριξον δόξαντ᾽ εἶναι καὶ δικαιότατον. τούτους δὲ τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν δικάζειν ὅσα δανάτου καὶ δεσμοῦ καὶ μεταςάσξως. τῶν πολιτῶν" βα- σιλέδ δὲ, τῶν τοιούτων δικῶν μὴ ἐξεῖναι δικαφξὴν γίχνεσδαι, Zap ἱερέα, Qévou καπαρεύοντα καὶ δεσμοῦ καὶ φυγῆς. ταῦν ὑμῖν ἐγὼ καὶ ζῶν διενοήδην. ylyvesaot, καὶ νῦν. δια- ψοοῦμαι. καὶ τότε κρατήσως As με ὑμῶν , εἰ μὴ ξἐνικαὶ ἐριννύες ἐκώλυσαν, κατέβησα ἂν ἥπερ καὶ διενοούμην καὶ μετὰ ταῦτα Σικελίαν ἂν τὴν ἄλλην, εἴπερ ἔργα. ἐπὶ νῷ ἐγίγνετο, κατῴκισα' τοὺς μὲν βαρβάρους ἣν νῦν. ἔχουσιν ἀφελόμενος, ὅσοι μὴ. ὑπὲρ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας διεπολέμη-

de belli pacifque arbitrium habeant cuftodes ipfi legum creati,

numero quinque & triginta, una cum populo atque feratu. Iudicia vero diftincia fint alia aliorum, Mortis quidem atque exfilii auctoritas fit penes triginta & quinque viros , & prae- ter eos, penes alios quofdam iudices ex illis electos, qui ma- giftratibus proxime perfunéti funt: ita ut unus ex quolibet magiftratu eligatur, qui optimus iuílifimufque appareat. Hi fequenti anno de morte, & carcere, & exfilio fententiam fe- rant, Regi vero his iudiciis intereffe non liceat , utpote facer- doti, quem in ferenda necis, carceris , exfilii fententia conta- minari nefas fit. Haec equidem & dum viverem, cogita- bam , & nunc etiam cogito facienda: atque tunc, cum ini- micos fuperaviffem una vobifícum, nifi externi, furiaeque obftitiffent , ut decreveram , conftituifIem. proinde, fi ad vo-

tum res proceffiffent , colonis reliquam Siciliam repleviffem,

barbaris quidem ex his locis, quae nunc occupant , expulfis , praeterquam fi qui eorum pro communi libertate contra ty- rannidem pugnaverunt; priores autem Graecorum locorum

L 2

e.

p. 357 a

C.

164 PLA- T-O!NT'S

σαν πρὸς τὴν τυραννίδα" τοὺς δ᾽ ἐμπρόσδεν οἰκητὰς τῶν E- ληνικῶν τόπων εἰς τὰς ἀρχαίας καὶ πατρῴας οἰκήσεις κατοὶ- κίσας. ταυτὰ δὲ ταῦτα καὶ νῦν πᾶσι συμβουλεύω κοινῇ διῶ- γογθναι, καὶ πράττειν τε καὶ παρακαλεῖν ἐπὶ τωύτας τὰς πράξεις πάντας" τὸν μὴ ἐθέλοντα δὲ, πολέμιδν ἡγεῖσσαι κοινῇ. ἕξι. δὲ ταῦτα οὐκ ἀδύνατα. ἃ γὰρ ἐν δυοῖν. Τε ὄντα

uy aiv τυγχάνει, καὶ oy iraq γοις εὑρεῖν βέλτιξα ἑτοίμως

ἔψει, ταῦτα δὲ σχεδὸν ὃ κρίνων ἀδύνατα, οὐκ εὖ φρονεῖ, λέ- y δὲ τὰς δύο, τήν τὲ Ἱππαρίνου τοῦ Διονυσίου υἱέωξ, καὶ χὴν τοῦ ἐμοῦ υἱοῦ. τούτοιν vg ξυνομολογησάντοιν, TOie δ᾽ 8 ἄλλοις Συρακουσίοις δἰ μαι αὶ πᾶσιν ὅσοίπερ τῆς πόλεως κή- δονται ξυνδοκεῖν. &AA SEC τὸ πῶσ! Tipus μετ᾽ εὐχῶν δόν- τὲς, τοῖς TE ἄλλοις ὅσοις: Merz Sev mpézer πείθοντες. καὶ προκῶλ TA φίλους καὶ ve he a μαλακῶς τε καὶ πᾶν- τως, μὴ ἀποςῆτε πρὶν ἂν τῶ νῦν ὑφ᾽ ἡμῶν λεχϑέντα, οἷον ὀνείρατα δείω ἐπιξάνταω ἐγρὴγορόσιν, ἔνωργῇ s ἐξεργῴσησνε τελεσσέντα καὶ εὐτὺυ A.

colonos, in antiquas patito fedes séni&ifenn. ΠῚ igitur eadem in praefentia omnibus confulo communi confilio deli-

berare & agere , atque ad haec agenda omnes cohortari: quod fi qui diffenferint, eos communi fententia hoftes exiftimare. Neque vero haec talia funt, ut fieri nequeant. quae enim in

duorum: animis confiftunt , atque his , qui confultando perqui- runt optima, mox facileque occurrunt, ea qui impoffibilia iudicat, non reCle fentit. Dico autem duos , Hüpparini fcilicet , Dionyfi filii, atque infuper mei fili animos. arbitror enim, fi hi confenferint, alios quoque Syracufanos , & omnes , quibus pátria curae eft , confenfuros, Sed Diis omnibus honores cum precibus offerentes , & aliis praeterea , quibufcunque una cum Diis vovere decet , praeterea cohortantes invitantefque ami- cos & inimicos omnino atque benigne , nolite prius defi(tere ,

quam ea, quae a nobis dicta funt, quafi divina fomnia vigi- —

lantibus fupervenientia, perfpicua quidem atque felicia per- fcQiffime impleatis.

EPISTOLSAUTFL V. 6

aM esto

'Ey TW.

IIAATON APXTTA TAPANTINQ E Y ΕΑ Τ᾽ I-ELN

»

AxovTo πρὸς ἡμᾶς οἱ περὶ "Ἀρχιππον καὶ Φιλωνί- iy, τήν τε ἐπιςολὴν φέροντες ἣν σὺ αὐτοῖς ἔδωκας, καὶ ἀπαγγέλλοντες παρὰ σοῦ. τὼ μὲν οὖν πρὸς τὴν πόλιν οὐ χαλεπῶς διεπράξαντο" (καὶ γὰρ οὐδὲ παντελῶς ἦν ἐργώδηλ TX δὲ παρὰ σοῦ διῆλδον ἡμῖν, λέγοντες ὑποδυσφορεῖν σε ὅτι οὐ δύνασαι τῆς περὶ τὰ κοινὰ ἀσχολίας ἀπολυθῆναι. ὅτι μὲν ρὖν ἥδιςόν ἐςιν ἐν τῷ βίῳ τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν, ἄλλως τε καὶ εἴτις ἕλοιτο τοιαῦτα πράττειν οἷα καὶ σὺ, σχεδὸν παν- τὶ δῆλον. ἀλλὰ κκεῖνο δεῖ σὲ ἐνδυμεῖσδαι, ὅτι ἕκαςος ἡμῶν οὐχ αὑτῷ μόνον γέγονεν, ἀλλὰ τῆς γενέσεως ἡμῶν τὸ μέν τὶ ἡ χχτρὶς μερίζεται, τὸ δέ τι, οἱ γεννήσαντες" τὸ δὲ, οἱ λοιποὶ φίλοι" πολλὰ δὲ καὶ τοῖς καιροῖς δίδοται τοῖς τὸν βίον

EPISTOLA IX.

PLATO ARCHYTAE TARENTINO B.EN EA. G.E:R. E,

ΟΡ ΡΩΝ NT ad nos Archippus ὃς Philonides , ferentes epiftolam , quam eis dederas, ac de rebus tuis quae oportuit nuntiantes, Publica quidem civitatis negotia abfque difficul- tate peregerunt: neque enim admodum Jlaboriofa erant. Te vero narraverunt permolefte ferre, quod a publicis civitatis occupationibus liberari non valeas. Quod vero dulciffimum vitae genus fit , agere fua , praefertim fi quis talia elegerit fa- cienda , qualia tu, omnibus ferme eft manifeftum. Sed illud quoque te confiderare oportet, nullum noftrüm fibi fol na-

tum eíle: fed ortus noítri partem fibi patriam. vindicare ,-

partem parentes, partem amicos : multa infuper pro tempo- rum diverfitate nobis accidere, quibus vita noftra occupata

L 3

e,

p

359 d.

)

ν δ us

ws cd VPIAABMDOuWUS

ἡμῶν καταλαμβάνουσι. καλούσης δὲ τῆς πατρίδος αὐτῆς

Ὁ

πρὸς τὰ κοινὰ, ἄτοπον ἴσως τὸ μὴ ὑπακούειν. ἅμα γὰρ ξυμ- βαίνει καὶ χώραν καταλιμπάνειν φαύλοις ἀγδρώποις, οἱ οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίξου πρὸς τὰ κοινὰ προσέρχονται. περὶ τούτων μὲν οὖν ἱκανῶς. "E χεκράτους δὲ καὶ νῦν ἐπιμέλειαν ἔχομεν, καὶ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον ἕξομεν, καὶ διά σε , καὶ διὰ τὸν πᾶ-

| τέρα αὐτοῦ Φρυνίωνα, καὶ ài αὐτὸν τὸν νεανίσκον.

c.

eft. Vocante igitur te patria ipfa ad rempublicam gubernan- dam , abfürdum forfan effet non parere: praefertim cum fi- mul accidat , ut aditus pravis hominibus relinquatur , qui nul- la ipfius, quod optimum eft, ratione proficifcuntur ad publica.

De his ergo iam fatis. Echecratis autem curam habemus in |

praefentia , habebimufque in pofterum , & tui gratia, & pa- iris eius Phrynionis, & propter ipfum adolefcentem.

CAN 2. οἱ MEGA ποίεε,

n————————— AgX T lf.

ΠΛΆΤΩΝ APIZTOAQPO EY IIPATTEIN.

? -

Axoro Δίωνος ἐν τοῖς μάλιςα ἑταῖρον εἶναί τε σὲ καὶ γῦν, καὶ γεγονέναι διὰ παντὸς τὸ σοφώτατον ἦθος τῶν εἰς φιλοσοφίαν παρε χόμενον. τὸ γὰρ βέβαιον καὶ πιςὸν καὶ ὑγιὲς, τοῦτο ἐγώ qua εἶναι τὴν ἀληθινὴν φιλοσοφίαν τὰς δὲ ἄλ-

EPISTOf4.X. PLATO ARISTODORO BENE AGERE.

Y. ὑπῆν te ante alios & nunc familiarem effe Dionis,

.& per omne tempus fapientiam morum ad philofophiam

Ífpe&antium inprimis exercuiffe. nam firmitatem , fidem, finceritatem, veram effe philofophiam exiftimo ; alias vero;

t

EPISTOLA XI. 167

Aue τε καὶ εἰς ἄλλα τεινούσας σοφίας τε καὶ δεινότητας, 3. 3

κομψότητας οἴμαι προσαγορεύων ὀρθῶς ὀνομάζειν. ἀλλ᾽ ἔῤ- ῥωσό τε, καὶ μένε ἐν τοῖς ἤθεσιν οἷσπερ καὶ μένεις.

& ad alia declinantes fcientias & facultates , fi quis ornamen- ta dixerit, re&e, ut arbitror, appellabit. Sed vale iam, & in praefentibus his perfevera moribus.

A— ——À

Ἐνδεκάτῃη.

IIAATON AAOAAMANTI ET IIPATTEIN.

?

Ἐτικιλαμέν σοι καὶ. πρότερον ὅτι πολὺ διαφέρει πρὸς ἅπαντα ἃ λέγεις αὐτὸν ἀφιχέσϑαι σὲ ᾿Αθήναζε᾽ ἐπειδὴ δὲ σὺ φὴς ἀδύνατον εἶναι, μετὰ τοῦτο ἦν δεύτερον, εἰ δυνα- τὸν ἐμὲ ἀφικέ σδαιϊ, ἢ Σωκράτη. ὥσπερ ἐπέςειλας. νῦν δὲ Σίω-

d,

κράτης μέν ἐςι περὶ ἀσδένειων τὴν τῆς ςραγ γουρίας" ἐμὲ δὲ e.

ἀφικόμενον ἐνταῦσα ἄσχημον ἂν εἴη μὴ διαπράξασδαι ἐφ᾽ ἅπερ σὺ παρακαλεῖς. ἐγὼ δὲ ταῦτα γενέσσαι ἂν οὐ πολλὴν “- , mi . , e ἈΠ ἢ d e / J 3 9X 9 -

ἐλπίδα ἔχω" (δι ἃ δὲ, μακρᾶς ἑτέρας δέοιτ᾽ ἂν ἐπιςολῆς,

ἥτις πάντα διεξίοι) καὶ ἅμα οὐδὲ τῷ σώματι, διὰ τὴν ἡλι-

EPISTOLA XL PLATO LAODAMANTI BENE AGERE.

S CRIPSIMUS etiam prius ad te, referre multum ad es, quae dicis, omnia, ut Athenas ipfe proficifcaris. Quoniam ve- ro ais, te venire non poffe , fecundo id loco foret, fi vel ego, vel Socrates, ut per tuas literas fignificafti, iftuc nos conferre poffemus. Verum Socrates quidem hoc tempore morbo ftran- guriae impeditur. mihi vero iftuc proficifcenti dedecus foret, fi ila, quorum gratia me vocas, nequaquam perficerentur: quae quidem perfici poffe, haud admodum fpero. fi quis au- tem ea omnia referre aggrediatur , quorum de caufa ita difh-

dam, prolixa opus erit epiftola. Praeterea per aetatem non ía- ΤΩ

-

(63 PLATONIS

κίων, ἱκανῶς ἔχω πλανᾶσϑαι καὶ κινδυγεύειν κατά TE 42 καὶ κατὰ πάλατταν, οἷα ἀπαντᾷ" καὶ νῦν πάντα κινδύνων ἐν ταῖς πορείφις ἐξὶ μεςά, qu Denia μέντοι ἔχω σοί τε καὶ τοῖς οἰκιςαῖς,. ὃ εἰπόντος μὲν ἐμοῦ, φυσὶν Ἡσίοδος, δόξαι ἂν εἶναι φαῦλον, χαλεπὸν δὲ νοῆσαι. εἰ γῶρ οἴονται ὑπὸ νό- μὼν ϑέσεως καὶ ὧντινων εὖ ποτε πολιτείαν ἂν κατασκευα- σϑῆναι, ἄνευ τοῦ εἶναί τι idis de opo co γον ἐν τῇ πόλει τῆς καθ᾽ ἡμέραν διαίτης, ὅπως ἂν ἢ ἢ σώφρων τὲ καὶ ὶ ἀνδρικὴ, δούλων τε καὶ ἐλευθέρων" οὐκ ὀρθῶς. διωνοοῦνται. τοῦτο δ᾽ αὖ, εἰ μὲν εἰσιν ἤδη ἄνδρες ἄξιοι τῆς ἀρχῆς ταύτης, γένοιτ᾽ ἄν" εἰ δ᾽ ἐπὶ τὸ παιδεῦσαι δεῖ τινος, οὔτε ὁ παιδεύσων οὔτε οἱ παι- δευθησόμενοι, ὡς ἐγὼ οἶμαι, εἰσὶν ὑμῖν. ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τοῖς σεοῖς εὔχεσϑε. καὶ γὰρ σχεδόν mr καὶ αἱ ἔμπροσδεν πόλεις οὕτω κατεσκευάσσησαν, καὶ ἔπειτα εὖ uua, ὑπὸ ξυμβά- σεων πραγμάτων μεγάλων καὶ κατὼ πόλεμον καὶ κατὰ τὰς ἄλλας πράξεις γενομένων" ὅταν ἐν τοιούτοις καιροῖς ἀνὴρ κα- λός τε καὶ ἀγαδὸς ἐγγένηται μεγάλην δύναμιν ἔχων. τὸ δ᾽ *

tis corpore valeo ad iter conficiendum , periculaque mari ter- raque obeunda , qualia iter folet obicere: praefertim vero hoc tempore omnia iter agentibus plena periculis funt. Confulere tamen tibi & urbium conditoribus poffum, quod nunc , me re- ferente , inquit Hefiodus , Putare quidem fallax quiddam effe,

difficileve intelligere. Nam fi putant aliqui , legum cilio. bet pofitione civitatem bene quandoque conftitui poffe , nifi fit aliquis cum auctoritate. praefidens civitati, quotidianae omnium vitae moderator , adeo ut fit temperata & fortis tam in fervis, quam in liberis, non reCte putant. Proinde, fi fint iam apud vos viri hac poteftate digni, id fieri poffet, fin autem ad difciplinam opus fit aliquo , neque qui doceat, neque qui Coceatur, ut opinor, apud vos funt : reliquum eft , Deos pre- cari, nam fere quae ante hoc tempus fuerunt civitates, fic ab initio conflitutae funt, ac poftea bene excultae, pro opportu- nitate magnarum rerum, tum bello , tum pace , quando in hu- iufmodi temporibus vir clarus & probus magnam adeptus fue-

* EPISTOLA: XIL 169

Eu , 9 N ^ - ἈΝ Ν 3,73 / ^ ξμπροσδεν αὐτὰ προδυμεῖσσαι μὲν χρὴ καὶ ἀνάγκη. διανοεῖ-

e Sau μέντοι αὐτὼ οἷα λέγω, καὶ μὴ ἀνοηταίνειν οἰομένους τὶ ἑτοίμως διαπράξασϑαι δεῖ. Εὐὐτύχει.

rit poteftatem. Prius autem ipfa promtiffime curare oportet , atque neceffe eft: confiderare tamen ea , qualia dico; neque temere aggredi , quafi leviter peragantur ; cogitare vero , quid commode fieri pofhit. Vale felix.

Δωδεκάπη.

ΠΛΑΤΩΝ APXTTA ΤΑΡΑΝΤΙΝΩ ἘΛΥΙ PASE TSECEON.

ba μὲν παρὰ σοῦ ἐλθόνθ᾽ ὑπομνήματα ϑαυμαςῶς ὡς

ἄσμενοί τε ἐλάβομεν. καὶ τοῦ γράψαντος αὐτὰ ἠγάσϑημεν ὡς ἔνι μάλιξα. καὶ ἔδοξεν ἡμῖν clyou ὃ ἀνὴρ ἄξιος ἐκείνων τῶν πάλαι προγόνων. λέγονται γὰρ δὴ οἱ ἄνδρες οὗτοι μύ- ρίοι εἶναι οὗτοι δ᾽ ἦσαν τῶν ἐπὶ Λαομέδοντος ἐξαναξάντων Τρώων, ἄνδρες ἀγαδϑοὶ, ὡς ὃ παραδεδομένος μῦθος δηλοῖ. τὰ δὲ παρ᾽ ἐμοὶ ὑπομνήματα περὶ ὧν ἐπέξειλας, ἱκανῶς μὲν οὔ- 70 ἔχει ὡς δέ ποτε τυγχάνει ἔχοντα, ἀπέςαλκά σοι. περὶ

EPISTOLA XII.

PLATO ARCHYTAE TARENTINO | BENE AGERE.

BL os eft, quanta cum voluptate commentaria abs te miffa accepimus , eorumque au&oris ingenio dele&tati fumus. Vifus quidem nobis eft vir ipfe dignus maioribus illis iam olim fuis. ferunt enim. virorum decem millia fuiffe, qui ex omni Troianorum , qui fub Laomedonte feceffere, numero , ut fabula tradit , praeftantiffimi fuerunt. Commentaria vero, quae tu per literas a ine petis, nondum abfoluta funt. qualiacun-

C,

ago PLATONIS 9

δὲ τῆς φυλακῆς ἀμφότεροι συμφωνοῦμεν' ὥστ᾽ οὐδὲν δεῖ παρακελεύεσναι,

que tamen funt, ad te mifi. De cuftodia vero idem fenti- mus ambo. quapropter nihil cohortatione opus effe videtur.

p. Quae fequitur epiftola, efl decimatertia in praecedentibus edi- | 360 rlonibus : in quibus tamen , eam pro notha haberi, lecfor admone- Ὅν rur verbo νοδεύεται. An vero Diogenes Laertius eam agnoverit, incertum eft: quamvis & ipfe tredecim recenfeat , ex quibus fint quatuor ad Diony (ium. Ne tamen letfori eam inter. opufcula. no- tha quaerere moleftum effet , vifum eft hic collocare , adiecta etiam

alius. interpretis anonymi verfione : cum Phils quoque eam non verterit.

Τρισκαι δεκάτη.

IITAATON AIONTZIO ΤΥΡΆΝΝΩΙ XYPAKOTZON ET ΠΡΑΤΤΕΙΝ.

pue σοι τῆς ἐπιςολῆς ἔςω, καὶ ἅμα ξύμβολον ὅτι παρ᾽ ἐμοῦ égr τοὺς Λοκροὺς ποῦ ἑςιῶν νεανίσκους, πόῤῥω κατακείμενος ἀπ᾽ ἐμοῦ, ἀνέξης παρ᾽ ἐμξ καὶ φιλοφρονού- μενος εἶπες εὖ τι ῥῆμα ἔχον, ὡς ἐμοί τε ἐδόκει καὶ τῷ παρα- b. κατακειμένῳ. ἦν δ᾽ οὗτος τῶν καλῶν τις" ὃς τότε εἶπεν, Ἢ -

EPISTOLA XIII.

PLATO DIONYSIO SYRACUSARUM . -. TYRANNO BENE AGERE.

Ics tibi epiftolae, fimulque nota, quod haec epiftola mea fit, haec efto: Cum aliquando 1 pietos iuvenes convivio excepilée] & procul a me difcumberes , furrexifti , ad meque acceffifli, ὃς comiter humaniterque dixifli lepidum quiddam, ut & mihi, & ei, qui proxime affidebat, vifum eft. Erat autem ille ex numero urbanorum: qui tum, Maiorem

———:

1 *ÓEPZISITQULA JXIIL 17!

Eo πολλὰ, ὦ Διονύσιε, εἰς σοφίαν ὠφελῇ ὑπὸ Πλάτωνος. σὺ

β

δ᾽ εἶπες, Kou εἰς ἄλλα πολλά. ἐπεὶ καὶ ἀπ᾿ αὐτῆς τῆς μετᾶ: πέμψεως, ὅτι μετεπεμωψάμην αὐτὸν, δ αὐτὸ τοῦτο εὐδὺς ᾿ὠφελήθην. τοῦτ᾽ οὖν διασωςέον, ὅπως ἂν αὐξάνηται αἰεὶ ἡμῖν ἡ ἀπ᾿ ἀλλήλων ὠφέλεια. καὶ ἐγὼ νῦν τοῦτ᾽ αὐτὸ παρασκευά- ζων, τῶν re [Πωϑαγορείων πέμπω σοὶ καὶ τῶν διαιρέσεων, καὶ

ἄνδρα, ὥσπερ ἐδόκει ἡμῖν τότε, ᾧ γε σὺ καὶ ᾿Αρχύτης, εἴπερ

ς,

ἥκει παρά σε᾿Αρχύτης, χρῆσϑαι δύναισν᾽ ἄν. Egi δὲ ὄνομα,

μὲν Ἑλίκων᾽ τὸ δὲ γένος, ἐκ ἸΚυζίκου" μαθητὴς δὲ Εὐδόξου, καὶ περὶ πάντα τὰ ἐκείνου πάνυ χαρίεντως ἔχων. ἔτι δὲ καὶ τῶν ᾿Ισοκράτους μαθητῶν τῳ ξυγγέγονε, καὶ [Πολυξένῳ τῶν Βρύσωνος τινὶ ἑταίρων. ὃ δὲ σπάνιον ἐπὶ τούτοις, οὔτε ἄχαρίς ἐςιν ἐντυχεῖν, οὔτε κακοήθει ἔοικεν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλαφρὸς χαὶ εὐήθης δόξειεν ἂν εἶναι. δεδιὼς δὲ λέγω ταῦτα, ὅτι ὑπὲρ ἀνθρώπου δόξαν ἀποφαίνομαι, οὐ φαύλου ζώου, ἀλλ᾽ εὐμε- ταβόλου, πλὺὴν πάνυ ὀλίγων τινῶν, καὶ εἰς ὀλίχα. ἐπεὶ καὶ περὶ τούτου φοβούμενος καὶ ἀπιςῶν, ἐσκόπουν αὐτός τε ἐν-

fane in modum, inquit, o Dionyfi, a Platone ad confequen- dam fapientiam adiuvaris. cui tu, Multis etiam aliis in rebus, refpondifti. Etenim ex quo eum arceffiri iuf, repente ob eam ipíam caufam, quod eum arceffiveram, emolumentum percepi. Itaque confiderandum eft hoc , vt haec mutua utilitas perpetuo magis ac magis inter nos augefcat. Nunc igitur hoc ipfum ftudens, mitto tibi ex Pythagoreis, ὃς ex divifionibus, & virum praeterea, cuius opera, quemadmodum tum nobis vifum eft, & tu, & Archytas ( fi ipfe ad te venit) uri poffi- tis. Ei nomen eft Helicon: patria Cyzicus, Eudoxi difcipu- lus, cuius omni do&trina eleganter eft inftitutus: G& ufus ei interceffit cum quodam Socratis difcipulorum , & Polyxeno, -"Bryfonis fodali: quodque praeterea rarum eft, comis eft. ὃς affabiliss neque malitiofus videtur , fed levis potius & candi- .dus effe iudicaretur. Caute autem & timide loquor: quippe de homine fententiam exponens, non de perdito animali , fed quod ' mutari corrigique facile poffit, nifi in quibufdam , iifque per-

361

b

| / | d us.

172 P/LA T'ONTYS

TU γάνων, καὶ ἐπυνδανόμην τῶν πολιτῶν αὐτοῦ, καὶ οὐδεὶς, οὐδὲν φλαῦρον ἔλεγε τὸν ἄνδρα. σκόπει δὲ καὶ αὐτὸς, καὶ εὐ- λαβοῦ. μόλιςα μὲν οὖν, ἂν καὶ ὁπωστιοῦν σχολάζῃς, μάν-

Sue παρ᾽ αὐτοῦ, xol τἄλλα Φιλοσόφει᾽ εἰ δὲ μὴ, ἐκδίὸ ξαι

τινᾶ᾽ ἵνα κατὰ σχολὴν μανδάνων, βελτίων γίνῃ, καὶ εὐδο- ἕῇς, ὅπως τὸ δι’ ἐμὲ ὠφελεῖσσαί σε μὴ ἀγείη. καὶ ταῦτα μὲν. δὴ ταύτῃ. {Περὶ δὲ ὧν ἐπέξελλές μοι ἀποπέμπειν σοὶ, τὸν μὲν. ᾿Απόλλω ἐπριάμην τε, καὶ ἄγει σοὶ Λεπτίνης, νέου καὶ ya soU δημιουργοῦ" ὄνομα δ᾽ ἕξιν αὐτῷ Λεωχάρης. ἕτερον. δὲ παρ᾽’ αὐτῷ ἔργον ἦν, πάνυ κομψὸν, ὡς ἐδόκει ἐπριάμην. οὖν αὐτὸ, βουλόμενος σοῦ τῇ γυναικὶ δοῦναι, ὅτι μοῦ ἐπεμεῖ. λεῖτο καὶ ὑγιαίνοντος καὶ ἀσδενοῦντος, ἀξίως ἐμοῦ τε καὶ σοῦ. δὸς οὖν αὐτῇ, ἂν μή τι σοὶ ἄλλο δόξῃ. πέμπω δὲ καὶ ol

vou γλυκέος δώδεκα ςαμνία τοῖς παισὶ, καὶ μέλιτος Odo. ἰσχάδων δὲ Ücepoy ἤλθομεν τῆς ἀποδέδεως" τὰ δὲ μύρτα ἀποτεθέντα κατεσάπη ἀλλ᾽ αὖδις βέλτιον ἐπιμελησόμεδα:.

paucis. Praeterea id veritus, ac diffidens, confiderabam cum illo colloquens, ac de civibus ipfius percontabar , neque quifquam mihi quidquam de eo mali retulit. Confiderato autem tu quo- que, & cautionem adhibeto : accuratiffimeque , quoties tibi otium erit, ex illo difcito, aliifque in rebus philofophator : fin minus , doceto quempiam , ut per otium difcens, melior & il- luftrior evadas, neque a me iuvari definas. Atque haec qui- dem ha&enus. Quod autem per literas a me, ut Apollinem tibi mitterem, petiifti, id feci: Leptines tibi eum deportan- dum fufcepit. faCtus eft ab erudito & praeftanti artifice: cui - nomen eft Leochari. Erat apud eum opus aliud, fane egre- gium, ut videbatur. quare illud fum mercatus, ut uxori tuae dono darem; quoniam mei curam fufcepit , ὃς profpera & ad- verfa valetudine utentis , quemadmodum utroque noftrüm di- gnum erat. Quare ilii dabis: nifi quid aliud videtur. Mitto etiam pueris vini dulcis duodecim amphoras, mellis duas. Ca- ricae iam reconditae fuerant, priufquam veniremus. Myrtorum . baccae/ conditae putruerunt: fed pofthac diligentius curabi-

: EPISTOLA- XIII 173

περὶ δὲ φυτῶν Λεπτίνης σοὶ ἐρεῖ. ἀργύριον δ᾽ sig ταῦτα ἕνε- κά TE τούτων καὶ εἰς Φορῶν τινῶν εἰς τὴν πόλιν, ἔλαβον παρὰ Λεπτίνου, λέγων ἅ μοι ἐδόκει εὐσ χημονέςατα ἡμῖν εἶναι καὶ ἀληθῆ. λέγειν ὅτι ἡμέτερον εἴη ὃ εἰς τὴν γαῦν ἀνη- 'λώσαμεν τὴν Λευκαδίαν, σχεδὸν ἑκκαίδεκα μναῖ, τοῦτ᾽ οὖν ἔλαβον" καὶ λαβὼν αὐτός τε ἐχρησάμην καὶ ὑμῖν ταῦτα ἀπέπεμψα. τὰ δὴ μετὰ τοῦτο, περὶ χρημάτων ἄκουε ὥς σοι ἔχει, περί τε τὰ σὰ τὰ ᾿Αθήνῃσι καὶ περὶ τὰ ἐμά ἐγὼ τοῖς σοῖς χρήμασιν; ὥσπες τότε σοὶ ἔλεγον, χρήσομαι καθάπερ τοῖς τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων. χρῶμιδι δὲ ὡς ἂν δύνωμιψι óM- vvícoig y Ug a ἀναγκαῖα Y) δίκαια 7, εὐσχήμονα ἐμοί τὲ δοκεῖ,

“καὶ παρ᾽ οὗ ἂν. λαμβάνω. ἐμοὶ δὴ τοιοῦτον νῦν ξυμβέβηκεν. εἰσί μοι ἀδελφιδῶν ϑυγατέρες τῶν ἀπο)ανουσῶν τότε. ὅτ᾽ ἐγὼ οὐκ ἐςεφανούμην, σὺ δ᾽ ἐκέλευες, τέτταρες" ἡ μὲν, νῦν ἐπί- yapuoc ἡ δὲ, ὀκταέτις" ἡ δὲ, σμικρὸν πρὸς τρισὶν ἔτεσιν" ἡ δὲ, οὔπω ἐνιαυσία. ταύτας ἐκδοτέον ἐμοί ἐςι καὶ τοῖς, ἐμοῖς ἐπι-- τηδείοις, αἷς ἂν ἐγὼ ἐπιβιῶ" αἷς δ᾽ ἂν μὴ, χαιρόντων. καὶ

mus. De plantis Leptines tibi narrabit. Pecuniam autem ad ifto- rum emtionem, & tributum quoddam civitati pendendum, a Le- ptine accepi: dicens, quae mihi & utrique noftrüm honeftiffima & dictu vera videbantur. Pecunia , quam in navem Leucadiam ainfumfimus, fere eft minarum. Xvr. eam igitur accepi , atque ea in iftis fum ufus, quae ad vos mifi. Iam de tuis pecuniis , quae funt Athenis, itemque de meis quomodo fe res habeat , audi; Ego tuis pecuniis, quemadmodum olim tibi dixi, utar , quomodo aliorum amicorum facultatibus, utor autem, quam pauciffimis poffum: in iis fcilicet , quae neceffaria , iufta & ho- neftla videntur , & mihi, & οἱ, ἃ quo accipio. cuiufmodi mihi

- quiddam hoc tempore accidit. Sunt mihi fratris filiarum , quae

tum mortuae funt, cum ego, te tamen iubente, non fum coro- natus, filiae quatuor. prima eft nubilis, altc-a annorum oClo, ter- tia paulo amplius trium, quarta nondum eft annicula. Iis autem, quibus ego nubentibus fuperftes ero, tum a me, tum a meis amicis dotes curandae funt: quibus non ero, eae valeant. Si

c.

e,

Qv ἂν γένωνται οἱ πατέρες αὐτῶν ἐμοῦ πλουσιώτεροι, οὐκ

174 BPLATONIS

ἐκδοτέον᾽ τὰ δὲ νῦν ἐγὼ αὐτῶν εὐπορώτερος. καὶ τὰς μητέρας δὲ αὐτῶν ἐγὼ ἐξέδωκα;,, καὶ μετ᾽ ἄλλων καὶ μετὰ Δίωνος. ἡ μὲν οὖν Σπευσίππῳ γαμεῖται, ἀδελφῆς οὖσα αὐτῷ Suyd-| Te δεῖ δὴ ταύτῃ οὐδὲν TAÉOV jj piena μἀνῶν. μέτριαι, γὰρ αὗται ἡμῖν προῖκες. ἔτι δὲ ἐὰν ἡ μήτηρ τελευτήσῃ ἡ ἐμὴ, οὐδὲν αὖ πλείονος ἢ δέκω μνῶν δέοι ἂν εἰς τὴν οἰκοδο-- μίαν τοῦ τάφου. καὶ περὶ ταῦτα, τὰ μὲν ἐμὰ ἀνωγκαῖα σχἕ-, δόν τὶ ἐν τῷ νῦν ταῦτά ἐςιν᾽ ἐὰν 06 τι ἄλλο γίγνηται ἴδιον ἢ δχμόδιον ἀνάλωμα διὼ τὴν πᾶρά σς ἄφιξιν » ὥσπερ τότε ἔλε- v/c7 δεῖ ποιεῖν, ἐμὲ μὲν: Diu eoo ὅπως ὡς ὀλίγιςον γένη- ταὶ τὸ ἀνάλωμα ὃ δ᾽ ἂν μὴ δύνωμαι, σὴν εἶναι τὴν δαπάνην... τὸ δὴ μετὰ ταῦτα λέγω περὶ τῶν σῶν αὖ χρημάτων τῶν, "Alius: τῆς ἀναλώσεως" ὅτι πρῶτον μὲν: ἐάν τι δέῃ ἐμὲ, ἀναλίσκειν εἰς χορηγίαν, ἢ τι τοιοῦτον, οὐ ἔςι. σοὶ ξένος οὐ-- | δεὶς ὅστις. δώσει, ὡς ὠφόμεθα. ἐπεὶ καὶ ἄν τι σοὶ αὐτῷ διωφέρῃ | μέγα, ὥστε ἀναλωθὲν μὲν. ἤδη ὀνῆσαι, μὴ ἀναλωθὲν δὲ ἀλλ᾽

patres earum ditiores me effent, dos curanda non effet. nunc ipfis fum locupletior: & earum matres ego tum ab aliis, tum | a Dione adiutus collocavi nuptum. Una igitur Sbédiisó tra- ditur, eius ex forore neptis. Opus eft autem huic non amplius xxx minis. honeflae fiquidem & convenientes nobis funt eiufmodi dotes. Deinde fi mater mea moriatur, ad monumen- tum faciendum non opus fuerit amplius decem minis. Atque haec quidem mihi hoc tempore funt neceffaria. Quod fi quis | alius fiat fumtus aut privatim aut publice ob meam ad te pro-. | fe&tionem ,' ficuti aliquando faciendum dicebam : meum erit contendere & pugnare, ut fumtus fiat perexiguus : quod demere

non potero, tibi expenfum feretur. Sed deinceps commemo- ' | remus de impenfis Athenienfis tuae pecuniae. Primum, fi quid mihi expendendum fuerit in choragium, aut tale quippiam, non eft, noflra quidem fententia, hofpes ullus, qui tibi eam reddat. Permagni autem tua refert, fi quod impenfum eft, e re tua fit, quod autem non impeníum, fed ufque eo dilatum,

ἘΡΙΘΤΟΙΑ ΧΙ, , ὃὑχὶ

ἐγ χρονισϑὲν, ἕως ἄν τις παρὰ σοῦ ἔλθῃ, βλάψαι, πρὸς τῷ

-— Ὁ

χαλεπῷ τὸ τοιοῦτον σοί ἐςι καὶ αἰσχρόν. ἐγὼ γὰρ δὴ ταῦτά

γε ἐξήτασα, παρ᾿ ᾿Ανδρομήδη τὸν Αἰγινήτην πέμψας Epa- 07, παρ᾽ οὗ ἐκέλευες τοῦ ἡμετέρου ξένου,, εἴτι δεοίμην, λᾶμϑ , 7 No» 7 δ ΕΝ Cet 4 βάνειν, βουλόμενος καὶ ἄλλα μείζονα «ἃ ἐπέξελλες πέμπειν. ὃ δὲ εἶπεν εἰκότα καὶ ἀνϑρώπινα, ὅτι καὶ πρότερον ἀναλώσας

TG πατρί σου, μόλις κομίσαιτο' καὶ γῦν σμικρὰ μὲν δοίη ἂν,

πλείω δὲ οὔ. οὕτω δὴ παρὰ Λεπτίνου ἔλαβον" καὶ τοῦτό γε ἄξιον ἐπαινέσαι Λεπτίνην, οὐχ ὅτι ἔδωκεν, ἀλλ᾽ ὅτι προθύ- μως, καὶ τὸ ἄλλα περί σε καὶ λέγων καὶ πράττων, ὅ, τι οἷόστ᾽ ἦν ἐπιτήδειος, φανερὸς ἦν. χρὴ γὰρ καὶ τὰ TOTO καὶ τἀναντία τούτων ἐμὲ ἀπαγγέλλειν, ὁποῖός τις ἂν ἕκαςος ἐμοὶ φαίνηται περί σε. τὸ δ᾽ οὖν περὶ τῶν χρημάτων ἐγώ σοὶ παῤῥησιάσομαι. δίκαιον cp καὶ ἅμα ἐμπείρως ἔχων τῶν παρά σοι, λέγοιμ᾽ ἄν. οἱ προσαγγέλλοντες ἑκάςοτέ σοι, δ᾽, τὶ ἂν οἴωνται ἀνάλωμα εἰσαγγέλλειν οὐκ ἐθέλουσι προσαγγέλ-- λειν, ὡς δὴ ἀπεχδησόμενοι. ἔθιζε οὖν αὐτοὺς καὶ ἀνάγκαζε

dum abs te aliquis venerit, tibi damnum afferat; cum, praeter- quam quod difficile eft , tibi etiam turpe fit futurum, Ego enim haec tentavi apud Andromedem, eoque Aeginetam Eraftum mifi, a quo iufferas, utpote ab hofpite veftro, fi quid opus effet, fumerem: cum maiora, de quibus fcripferas, cuperem mittere. Ille vero quod aequum , & minime ab homine alienum effet , refpondit, fe, quae antea patris nomine impendiffet , aegre re- cepiffe: ac nunc pauca quidem non recufaturum , multa vero maxime. Quapropter a Leptine fumfi: qui laude dignus eft, non tantum quia dedit, fed quia lubenter & promte dedit , ceterifque in rebus, tum diclis, tum faCiis, tibi amicus ac bene- volus apparet. Haec enim, atque his contraria , me tibi expo-

. mere oportet, quali quifque effe in te animo videatur. Quare de

pecuniis tibi libere. id, quod res eft, aperiam. aequum eft enim: & fimul domefticos tuos expertus, de iis quoque commemora- bo. Qui tibi aífidue pollicentur, fe de iis fumtibus, quos facien- dos arbitrantur, te admonituros, admonere tamen nolunt , ne

b.

C.

d. φράζειν καὶ ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα. σὲ γὼρ δεῖ εἰδέναι τε τὸ πᾶνε

e,

p.

353

En

/

176 PLATONIS:

τὰ κατὰ δύναμιν, καὶ κριτὴν εἶναι, καὶ μὴ φεύγειν τὸ εἰδέναι. πάντων γὰρ ἄριςον σοὶ ἕςται πρὸς τὴν ἀρχήν. τὼ γὰρ ἀνα: λώματα ὀρθῶς ἀναλισχόμενα, καὶ ὀρθῶς ἀποδιδόμενο, πρός τε τἄλλα καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν, καὶ σὺ δὴ φὴς ἀγαθὸν εἶναι, καὶ φήσεις. μὴ οὖν σὲ διαβαλλόντων

πρὸς τοὺς ἀνθρώπους οἱ κήδεσσαί σου φάσκοντες. τοῦτο γὰρ οὔτὲ ἀγαθὸν οὔτε καλὸν πρὸς δόξαν σοὶ δοκεῖ ξυμβόλον elvou. | TZ μετὼ ταῦτα περὶ Δίωνος λέγοιμ᾽ Xv. τὼ μὲν οὖν ἀλλ᾽ οὔ- | 709 ἔχω λέγειν, πρὶν ἂν παρὸ σοῦ ἔλθωσιν αἱ ἐπιξολαὶ; ὥσπερ. ἔφης" περὶ μέντοι ἐκείνων ὧν οὐκ εἴας μεμνῆσδαι πρὸς TOV, |

οὔτε ἐμνήσδϑην, οὔτε διελέχϑην. ἐξεπειρώμην δὲ εἴγε χωλεπῶς

εἴτε ῥᾳδίως οἷσει γιγνομένων" καί μοι ἐδόκει οὐκ ἠρέμα A |

ἄχϑεσσαι εἰ γίγνοιτο. τὰ δὲ ἄλλα περί σὲ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ

μέτριος μοὶ δοκεῖ εἶναι Δίων. Ἱζρατίνῳ, τῷ “Τιμοθέου μὲν | ἀδελφῷ, ἐμῷ δ᾽ ἑταίρῳ, Sopas δωρησόμεθα ὁπλιτικὸν τῶν |

in offenfionem tuam incurrant. Itaque illos tu affuefacias opor- |

tet, & cogas, tum haec, tum alia, tibi exponere. Debes enim tu, quoad poteris, omma noffe , iudexque eorum effe, neque ul- lius rei notitiam fugere, Haec enim eft ad principatum tuen- dum confervandumque vel commodiffima ratio. Siquidem fi

Íumtus recte facies , fi nomina re&e diffolveris, cum ad alia | omnia, tum ad opum pofleffionem confervationemque , maxi- | mam iure dices effe opportunitatem. Providebis etiam , ne te. |

apud homines illi calumnientur , qui fe tui ftudiofos effe iaGtant. Hoc enim ad tuam exiftimationem minime conducere videtur. Age, de Dione commemoremus. cetera fane nequeo adhuc ex- ponere, nifi prius tuae, quas dicis, literae ad me allatae fint. De iis autem , de quibus me apud illum mentionem facere no- lebas, neque mentionem feci , neque commemorayi. Exploravi tamen , graviterne, an facile, fi ea fierent, toleraret: ac mihi vifus eft non leviter ftomachaturus , fi ea confierent. Ceterum mihi Dio vifus eft tum di&tis, tum fa&tis, aequo in te effe animo. Craüno , Timothei fratri , fodali meo, thoracem dabim:s mili-

πε γε». E

"US" EPISTOL.A'OHWE 177

μάλα καλῶν τῶν πεζῶν᾽ καὶ ταῖς Κέβητος δυγατράσι, zit TOW τρία ἑπταπήχη, μὴ τῶν πολυτελῶν τῶν ᾿Αμοργίνων, ἀλλὰ τῶν Σικελικῶν τῶν λινῶν. ἐπιεικῶς δὲ γιγνώσκεις τοῦνο- p KéBuras. γεγραμμένος γάρ ἐςιν ἐν τοῖς Σιωκρατείοις λό- yog μετὰ Σιμμίφυ Σωκράτει διαλεγόμενος,, ἐν τῷ περὶ ψυ- χῆς λόγῳ, ἀνὴρ πᾶσιν ἡμῖν οἰκεῖός τε καὶ εὔνους. περὶ δὲ δὴ τοῦ ξυμβόλου τοῦ περὶ τὰς ἐπιςολᾶὰς, ὅσας τε ἂν ἐπιςέλλω σπουδῇ καὶ ὅσας ἂν μὴ, οἴμαι μέν σε μεμινῆσααι" ὅμως δ᾽ ἐν- γόει, καὶ πάνυ πρόσεχε τὸν νοῦν. πολλοὶ γὰρ οἱ κελεύοντες γράφειν, οὃς οὐ ῥᾷδιον φανερῶς διωσεῖσδαι. τῆς μὲν γὰρ σπουδαίας ἐπιξτολὴς σεὸς ἄρχει, Seol δὲ τῆς ἧττον. Οἱ πρέσ- βεις καὶ ἐδέοντο ἐπιςέλλειν σοὶ, καὶ εἰκός. πάνυ yag προθύ-

μως σὲ πανταὰ χοῦ καὶ ἐμὲ ἐγ κωμιάζουσι" καὶ οὐχ ἥκιςτα Φίλ-

αγρὸς, ὃς τότε τὴν χεῖρα vloséver καὶ Φιλαίδης, παρὸ βασι- λέως ἥκων τοῦ μεγάλου, ἔλεγε περὶ σοῦ. εἰ δὲ μὴ πᾶνυ μα: κρᾶς ἐπιςολῇς ἦν, ἔγραψα ἂν ἃ ἔλεγε νῦν δὲ INemríyou πυν- ϑάνου. ἂν τὸν ϑώρακα ἢ ἄλλό τι ὧν ἐπιξέλλω πέμπῃς, ἂν

tarem ornatiffimum , ex eo genere , quo pedites uti folent. Ce- betis filiabus tres tunicas, non pretiofas, ut funt Amorgineae, fed ut Siculae lineae. Cebetis autem nomen tibi maxime no- tum eft, exftat enim in Dialogis Socraticis, & in Dialogo de animo difputat fimul cum Simmia adverfus Socratem , vir omnibus nobis & familiaris , & benevolus, Notam autem epi- ftolarum , quas aut ferio aut non ferio fcribo, etfi opinor te meminiffe , tamen attendito diligenter, animumque advertito. Complures enim iubent me fcribere , quos non facile poffum aperte repellere. Seriae igitur epiftolae initium eft DEUS: non feriae, DII. Legati quoque a me petebant, ut tibi fcriberem : neque iniuria. Admodum enim libenter te ubique ac me dilau- dant. in his non minimum Philager, qui perid tempus ex manus dolore laborabat : item Philaedes, a Dario rege magno veniens, de te verba faciebat: ac nifi valde prolixae & verbofae epifto- lae opus effet , quae ille dicebat, perfcriberem. Nunc ex Lepti- ne percontare , an thoracem, aut aliud quidpiam eorum, de qi M

Plat, Oper, Vol. ΧΙ.

b.

c.

d.

e.

179 PLATONIS EPISTOLA XIT.

μὲν αὐτός τῳ βούλῃ, εἰ δὲ μὴ, 'Τηρίλλῳ δός. ἔς! δὲ τῶν αἰεὶ πλεόντων, ἡμέτερος ἐπιτήδειος, καὶ τὰ ἄλλα καὶ περὶ φιλοσο- φίαν χαρίεις. Γίσωνος δ᾽ ἔςι κηδεςής" ὃς τότε 00. ἡμεῖς ἀπε- πλέομεν, ἐπολιανόμει. "Ἑ ῤῥωσο᾽ καὶ Φιλοσόφει, καὶ τοὺς ἄλ- λους προτρέπου τοὺς νεωτέρους, καὶ τοὺς συσφαιριςὰς ἀσπώ- ζου ὑπὲρ ἐμοῦ. καὶ πρόσταττε τοῖς τε ἄλλοις. καὶ ᾿Αριςοκρί- τῳ, ἐάν τις παρ᾽ ἐμοῦ λόγος ἣ ἐπιςολὴ παρά σε ἴῃ, ἐπιμελεῖς G SaL ὅπως ὡς τάχιςα σὺ αἴσδῃ, καὶ ὑπομιμνήσκειν σε yo ἐπι- μελῇ τῶν ἐπιςαλέντων. καὶ νῦν Λεπτίνη τῆς ἀποδόσεως τοῦ ἀργυρίου μὴ ἀμελήσῃς, ἀλλ᾽ ὡς τάχιςα ἀπόδος" ἵνα καὶ. οἱ ἄλλοι πρὸς τοῦτον iig dinde MM ben os ὦσιν YA vrupe tt; ᾿Ἰατροκλῇς ὃ μετὰ Μυρωνίδου τότε ἐλεύθερος ἀφεδεὶς ὑπ᾽ ἐμοῦ", πλεῖ νῦν μετὰ τῶν πεμπομένων παρ᾽ ἐμοῦ. ἔμμισδον οὖν που αὐτὸν κατάςησον, ὡς ὄντα σοὶ εὔνουν᾽ καὶ ἄν τι βού- Ay, αὐτῷ χρῷ. καὶ τὴν ἐπιςολὴν ἢ αὐτὴν, ἢ εἰ ὑπόμνημα αὐτῆς σώζεται, καὶ αὐτὸς loui. '

bus fcribo, mittas: fi tamen ei tu velis committere: fin minus,

"[erillo committito. Ex iis, qui perpetuo navigant, nobis eft

amicus, & cum aliis in rebus , tum in piilofophia mimme in- eptus. Tifonifque gener eft, eius, qui quo tempore navigaba- 1nus , urbem regebat. Vale, ὃς philofophare, aliofque adolefcen- tes excita atque adhortare, meifque verbis tuos in pilae ludo collufores faluta. lube vero cum aliis, tum Ariftocrito, fi quid a me aut verbis aut literis tibi nuntietur, det operam , ut quam- primum ad te perferatur: tibique in memoriam revocet ea, quae tibi fcripta erunt, ut ea curae habeas. Nunc vero da ope- ram, ut Lepuni fua pecunia primo quoque tempore perfolva- tur: ut alii in eum refpicientes , promtius & alacrius nobis in- ferviant, latrocles a me una cum Myronida libertate donatus, navigat nunc cum iis, qui a me mittuntur, Huic dabis ftipen-- dium, utpote animum erga te benevolum gerenti, eiuíque opera , ubi voles, uteris, δὲ epiftolam , aut ipfam , aut fi ipfius exemplar pacte , tute cognofce.

emanat

£

IIAATONOXZ

Buroavoroi1

OI NOOETOMENOI

1 xg i ᾿ "i sol n

uk os TUN d m AM TU |

191

A en eso. QA

IIEPI OANA 0 Ὁ,

e—————L—— ἀ[ἐ Φ-

AXIOCHUS

SIVE IJ. E M DR. LUE Rudolpho Agricola interprete.

TA TOY AIAAOTOT ΠΡΟΣΩΠᾺ ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΚΛΕΙΝΊΑΣ, AZIOXOSZ.

Eziox TI μοι ἐς Κυνόσαργες, καὶ γενομένῳ μοι κατὰ p τὸν Ἐϊλισσὸν, διῆξε φωνὴ βοῶντός του, Σώκρατες, Σώκρατες. ἃ 2 ὡς δὲ περιςραφεὶς περιεσέδ rm ὁπόθεν εἴη, Ἰζλεινίαν ὁρῶ τὸν ᾿Αξιόχου δέοντα ἐπὶ Κ ἁλλιρόην, μετὼ Δάμωνος τοῦ μουσι- κοῦ καὶ Χαρμίδου τοῦ Τλαύκωνος. ἤςτην δὲ αὐτῶν ὁ μὲν δι- δάσκαλος τῶν κατὰ μουσικήν" ὁ δ᾽ ἐξ ἑταιρείας ἐραςὴς ἅμα

καὶ ἐρώμενος. ἐδόκει οὖν μοι, ἀφεμένῳ τῆς εὐθὺ ὁδοῦ, ἀπαν- b.

. DIALOGI PERSONAE SOCRATES, CLINIAS, AXIOCHUS.

XEUNTI ad Cynofarges mihi, cum ad Eliffum venif- fem, vox cuiufdam allata eft clamantis, Socrates , Socrates, utque converfus circumfpe&tabám , unde ea redderetur , Axio- chi filium video Cliniam, ad Callirhoéen currentem cum Da- mone mufico, Charmideque Glauconis filio. horum alter qui- dem muficam docebat: alter. ex familiaritate amabat , fimul- que amabatur. Vifum eft ergo mihi, tecla ix iE OCcurrete

3

c.

192 DIALOGUS

rà) αὐτοῖς, ὅτως ῥᾷςα ὁμοῦ γενοίμεθα. δεδακρυμένος δὲ ὁ Ἰζλεινίας, Σώκρατες, ἔφη, νῦν ὁ καιρὸς ἐνδείξασδαι τὴν ἀεὶ δρυλλουμένην πρὸς σοῦ σοφίαν. ὃ γὰρ πατὴρ ἔκ τινος ὥρας αἰφνιδίου ἀδυνάτως ἔχει, καὶ πρὸς τῷ τέλει τοῦ βίου ἐςίν" ἀνιαρῶς τε Φέρει τὴν τελευτήν᾽ καίτοιγε τὸν πρόσϑεν χρόνον διωχλευάζων τοὺς μορμολυττομένους τὸν δάνατον, καὶ πρᾷως ἐπιτωδάφων. ἀφικόμενος οὖν παρῆγόρησον αὐτὸν, ὡς εἴωϑας, ὅπως ἀξενοτὶ ἐς τὸ χρεὼν Iw. καί μοι σὺν τοῖς λοι- ποῖς ἵνα καὶ τοῦτο εὐσεβηθῇ. ᾿Αλλ᾽ οὐκ ἀτυχήσεις μου, ὦ ἸΚλεινία, οὐδενὸς τῶν μετρίων" καὶ ταῦτα, ἐφ᾽ ὅσιω zxpa- καλῶν. ἐπειγώμεδα οὖν. εἰ γὰρ οὕτως ἔχει, ὠκύτητος δεῖ; KAEIL. Oqsévroc σοὺ μόνον, ὦ Σώκρατες, ῥαΐσει. καὶ γὰρ ἤδη πολλάκις αὐτῷ γέγονε συμπτώματος ἀνασφῆλαι. 2X1. Ὥς δὲ ϑᾶττον τὴν παρὰ τὸ τεῖχος ἤειμεν, ταῖς Ἰτωνίαις ( πλησίον γὰρ ᾧκει τῶν πυλῶν, πρὸς τῇ ᾿Αμαζφονίδι ςήλῃ}) καταλαμβάνομεν αὐτὸν ἤδη μὲν συνειλεγμένον τὼς ἁφὰς, καὶ τῷ σώματι ῥωμιαλέον, ἀσδενὴ δὲ τὴν ψυχὴν, πάνυ ἐνδεξ

eis, ut quamprimum conveniremus. Perfufus autem lacrimis Clinias, Nunc tempus eft, inquit, Socrates, ut vulgatam fem- per de te fapientiam oftendas. Pater enim ex aliquo iam tem-

pore viribus de improvifo deftitutus eft, & prope eft exitum vitae , molefteque fert , adeffe fibi finem: tametfi antehac con-

temneret mortem horrenda imagine exprimentes , comiterque derideret. Perge ergo, proque tua confuetudine illum confirma , ut volens eo, quo ducit neceflitas, fequatur , utque ille mihi ad reliqua hoc ipfo etiam pie colatur. So. Nullam me, Clinia, moderatam & honeítam rem rogaveris fruftra: quanto nunc magis y cum ad haec me voces pietatis officia. Acceleremus igitur. fi enim ita fe res habet , feflinato opus eft. C/i. Ubi modo te viderit , Socrates, re&ius belieiie: crebro enim iam evenit ei, ut exanimatus rurfus reficeretur. So. Quo citius autem perveniremus , ea, quae circa murum eft, ad Itonias portas, ivimus, in proximo namque habitabat portae, quae eft apud Amazoniam columnam, Invenimus ergo eum affumtis rurfum

᾿ d.

A X.LO,GHU'S 153

5 παραμυθίας" πολλάκις ἀναφερόμενον, καὶ ςεναγμοὺς ἱέντα;,, σὺν δακρύοις καὶ κροτήσεσι χειρῶν. κατιδὼν δὲ αὐτὸν, ᾿Αξίο- χε, τί ταῦτα; ἔφην" ποῦ τῶ πρόσϑεν αὐχήματα, καὶ αἱ

συνεχεῖς εὐλογίαι τῶν ἀρετῶν, καὶ τὸ ἄῤῥητον ἐν σοὶ δϑάρσος:

ὡς γὰρ ἀγωνιςὴς δειλὸς, ἐν τοῖς γυμνασίοις γενναῖος φαινό- μενος, ἀπολέλοιπας ἐν τοῖς ἄδλοις. οὐκ ἐπιλογιῇ τὴν φύσιν περιεσχεμμένως, ἀνὴρ τοσόσδε τῷ χρόνῳ, καὶ κατήκοος λό- γῶν, καὶ, εἰ μηδὲν ἕτερον, ᾿Αὐθχναῖος, ὅτι τὸ κοινὸν δήπου τοῦτο, καὶ πρὸς ἅπαντας SpUAAOUJASVOV , παρεπιδημία τις ἐςὶν ὃ βίος; καὶ ὅτι δεῖ ἐπιεικῶς διαωγαγόντας, εὐσύμως μο- γονου xi παιανίζοντας εἰς τὸ χρεὼν ἀπιέναι; τὸ δὲ οὕτω μα- λακῶς καὶ δυσαποσπάςως ἔχειν, νηπίου δίκην, οὐ περιφρονοῦ- σαν ἡλικίαν ἔχει. ἈΞ. ᾿Αληθῆ ταῦτα, ὦ Σώκρατες" καὶ ὁρπ σῶς μοι φαίνῃ λέγων" ἀλλ᾽ οὐκ οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽ αὐτὸ μοὶ τὸ δεινὸν γενομένῳ οἱ μὲν καρτεροὶ, αὶ περιττοὶ λόγοι ὑπεκπνέου- σι λεληθότως καὶ ἀτιμάζονται, ἀντίσχει δὲ δέος τὶ, ποικίλως

fenfibus, & corpore robuftum , defe&tum vero mente , pror- fuíque indigentem confolationis, revolventem crebro fe, fufpi- riaque cum lacrimis atque manuum crepitu cientem. Aípi- ciens autem illum , Quid hoc , inquam, rei, Axioche? Ubi no- bis illa pridem magnifica verba , continenteíque laudes virtu- tum, ὃς maius, quam ut dici poffet, in te animi robur ? ficut enim timidus athleta, cum in gymnafio infignem te praebue- ris, ad certamen ipfum defecifti. An non circumfpe&e confi- derabis naturam , vir tanta aetate, & rationi obíequens, ut- que nihil aliud , Athenienfis ? quod, commune videlicet hoc ὅς ab omnibus ia&atum, peregrinatio quaedam vita eft , quod- que oportet peragentes eam alacriter & tantum non paeana canentes, ad poftremam accedere neceffitatem. tam molliter vero habere fe, tamque aegre, pueri more, divelli , nequaquam prudentiae prae fe fert altioris aetatem. 74x. Recte quidem, Socrates, ifta mihi dicere videris. verum nefcio, quo pacto, ubi propius acceflit periculum , fortia illa grandiaque verba

occulte fubtervolant atque negliguntur: oboritur autem me- M 4

b.

C,

"n *.

FT

184 DIALOGUS

περιωμύττον τὸν νοῦν, εἰ ςερήσομαι τοῦδε τοῦ φωτὸς καὶ τῶν. | ἀγαϑῶν, ἀειδὴς δὲ καὶ ἄπυςος ὁποίποτε κείσομαι σηπόμενος, | εἰς εὐλὰς καὶ κνώδαλα μεταβάλλων. 2. Συγάπτεις γῶρ, ὦ 'A£íoye, παρὰ τὴν ἀνεπιςασίαν, ἀνεπιλογίςφως τῇ ἄναι- σϑησίφ αἰσϑησιν᾽ καὶ σεωυτῷ ὑπεναντία καὶ ποιεῖς καὶ λέ- “εις, οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν Ryo SÍ), ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ ξερήσει τῶν ἡδέων" ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῇν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾽ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβάλ- λων ἀναισσησίαν, καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως. ὡς οὖν ἐπὶ τῆς Δράκοντος ἢ Ἰζλεισϑένους πολιτείας οὐδὲν περί σὲ κακὸν ἦν (ἀρχὴν γὰρ οὐκ ἧς, περὶ ὃν ἂν ἦν) οὕτως οὐδὲ pere τὴν τελευτὴν γενήσεται. σὺ γὰρ οὐκ ἔσῃ περὶ ὃν Egou. πάντα τοιγαροῦν τὸν τοιόνδε Φλύαρον ἀποσκέδασαι, τοῦτο ἐννοήσας, ὅτι τῆς συγκρίσεως ἅπαξ διαλυδείσης, καὶ τῆς ψυ χῆς εἰς τὸν οἰκεῖον ἱδρυνθείσης τόπον, τὸ ὑπολειφθὲν σῶμα, γεῶδες ὃν καὶ ἄλογον, οὐκ ἔςιν ὁ ἄνθρωπος. ἡμεῖς μὲν γὰρ ἐσμὲν ψυχὴ,

tus quidam , mentem multipliciter difcerpens, fi hac luce, hif- que privabor bonis, & expers mentis fenfuumque iacebo ubi- cunque demum putrefcens, & in pulverem vermefque con- verfus. So. Imperfe&te coniungis, Áxioche, propter imperitiam, cum fenfuum orbitate fenfum, tibique ipfe contraria facis & dicis; neque cogitas, quod fimul quidem defles id , quod fen- fibus carebis, fimul ob putrefaCtionem doles amiffionemque vitae oble&tamentorum , veluti morte fis in aliam vitam tranfi- turus, neque in omnimodam abiturus fenfuum abolitionem , & eandem, in qua, priufquam naífcereris, fuifti, Ut enim, cum Draco Clifthenefque gubernabant rempublicam , nihil te mali habebat ( necdum enim coeperas effe , ut male tibi quid acci- dere poffet) ita neque poft mortem erit. nullus enim , ut male tibi effe quidquam poffit, es futurus, Quin tu igitur hanc om- nem difcutis ineptiam , illud cogitans, quod , feluta fimul hac compage, animoque rurfus in proprium reflituto locum, reli- Gum iftud corpus terrenum atque rationis expers, amplius ne- quaquam eft homo. nos etenim anima fumus, animal immor-

|

4 1 s^

ἂν

:

; ζῶον ἀθάνατον, ἐν yuQ καδειργμένον φρουρίῳ" τὸ δὲ σκῆ- P-

ΑἸΧΊΝΟ ΟΝ 185

"yog πρὸς κακοῦ περιήρμοσεν ἡ φύσις" ᾧ τὰ μὲν ἥδοντα, ἀμυ- P sucia καὶ πτηνὼ, καὶ εἰς πλείους ὀδύνας ἀνακεκραμένα᾽ τῶ

δὲ ἀλγεινὰ, ἀκραιφνῆ καὶ πολυχρόνιοι, καὶ τῶν ἡδόντων ὄμοιρα. νόσους δὲ καὶ φλεγμονὰς τῶν αἰσϑητηρίων, ἔτι δὸ

φυλον αἰθέρα," καὶ διψᾷ, τῆς ἐκεῖσε διαίτης καὶ χορείας

| ὀρεγομένη. ὥστε ἡ τοῦ ζῇν ἀπαλλαγὴ, Ξακοῦ τινος ἐςὶν εἰς

ἀγαθὸν μεταβολή. ΑΞ. Κακὸν οὖν, ὦ Σώκρατες, ἡγού- μενος τὸ ζῇν, πῶς ἐν αὐτῷ μένεις; καὶ ταῦτα, φροντιςὴς ὧν, καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς τοὺς πολλοὺς τῷ νῷ διαφέρων; ΣΏ, ᾿Αξίο- χε, σὺ δὲ οὐκ ἔτυμα μοι μαρτυρεῖς" οἴει δὲ, καθάπερ ᾿Αθη- γαίων ἡ πληθὺς, ἐπειδὴ ζητητικός εἰμι τῶν πραγμάτων, ἐπι-

᾿ εἥμονά τοὺ εἶναί με. ἐγὼ δὲ εὐξαίμην ἂν τὰ κοινὰ ταῦτα εἰ-

δέναι᾽ τοσοῦτον ἀποδέω τῶν περιττῶν. καὶ ταῦτα δὲ ἃ λέγω, ΤΠροδίκου ἐςὶ τοῦ σοφοῦ ἀτηχήματα᾽ τὰ μὲν, διμοίρου ἐωνη-

tale, mortali inclufum munimento. Hoc. autem tabernaculum non fine malo nobis circumdedit natura, cuius laeta quidem abftrufa funt & volucria, pluribufque doloribus admixta : tri- fta vero, improvifa , diuturna , prorfufque vacua gaudiorum : valetudines nempe, fentientium membrorum ulcera , morbi interni, quibus neceffario (quoniam per corporis meatus fpar-

fa eft) condolens anima , coeleftem & cognatum defiderat ae-.

thera, fititque cupide fupernae illius confuetudinem gaudiaque vitae. Difceffus itaque e vita, mali cuiufdam eft in bonum com- amatatio. 4x. Cum malum ergo, Socrates, vitam putes, quid ita vivere perfeveras, cum rerum fis indigator, & nobis, id eft , multitudini, intelligentia praeftes? So, Nequaquam verum de me , Axioche , teftimoniumt dicis. arbitraris enim , quemad- -^modum vulgus Athenienfium , quandoquidem res inquiro , ali- cuius quoque me fcientiam habere. Abeft autem tantum, ut re- - conditiora fciam , ut voto optaverim , etiam vulgata me ifta noviífe, Sunt autem ifta, quae dico , Prodic fapientis tradita,

366 a,

| τὰς ἐντὸς xaxórwrae οἷς ἀναγκαςῶς., ὅτε παρεσπαρμένῃ͵ | tole πόροις, ἡ ψυχὴ συναλγοῦσα τὸν οὐράνιον ποθεῖ καὶ σύμ-

b.

d.

€,

186 DIATOGUs

LA. SIS MT δ $9 2) ΔΝ NA J nA | μένα τὰ δὲ, ὁυοῖν Opa uoi τὰ δὲ, τετραδράχρου. προῖκα ^ , x LU j ΄- ydg ἀνὴρ οὗτος οὐδένα διδάσκει" διὰ παντὸς δὲ ἔθος ἐςὶν αὐτῷ

φωνεῖν τὸ "Emi pisei, A. δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα víQer δός vi, | καὶ λάβε τι. Kai πρώην γοῦν παρὰ Ἱζαλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου |

ποιούμιενος ἐπίδειξιν, τοσάδε τοῦ ζῇν κατεῖπεν, ὥστε ἔγωγε

N ha 9 -“ / b AM S y^ , / - μὲν παρὰ ἀκαρῇ διέγραψα τὸν βίον" καὶ. ἐξ ἐκείνου Saver x μου ἡ ψυχὴ, ᾿Αξίοχε. AR. Τίνα δὲ ἦν τὰ λεχθέντα; ΣΏ. Φράσαιμι ἄν σοι ταῦτα ἃ μνημονεύσω. ἔφη γάρ" Τί μέρος τῆς ἡλικίας οὐ τῶν ἀνιαρῶν; οὐ κατὰ μὲν τὴν πρώτην γένε- σιν τὸ νήπιον κλαίει, τοῦ ζῇν ἀπὸ λύπης ἀρχόμενον ; οὐ λεί-

“᾿

πετῶᾶι γοῦν οὐδεμιᾶς ἀλγηδόνος, ἀλλ᾽ ἢ δι’ ἔνδειαν, ἢ περι- |

ψυγμὸν, Y, δάλπος, ἢ πληγὴν, ὀδυνᾶται λαλῆσαι μὲν οὔπω

δυνάμενον ἃ πάσχει, κλαυθμυριφόμνενον δέ᾽ καὶ ταύτην τῆς | δυσαρεςήσεως μίαν ἔχον φωνήν. ὁπόταν δὲ εἰς τὴν ἑπταετίαν |

ἀφίκηται, πολλοὺς πόνους διαντλῆσαν., καὶ γυμναςαὶ καὶ παιδοτρίβαι τυρωννοῦντες" αὐξομένου δὲ, κριτικοὶ, γεωμέτραι,

τακτικοί" πολὺ πλῆθος δεσποτῶν. ἐπειδὰν δὲ εἰς τοὺς ἐφήβους |

alia quidem duobus obolis, alia duabus drachmis, alia quatuor

redemta. gratis enim hic vir neminem docet, eftque mos ei | femper Epicharmi illud in ore habere, Manus manum ficat: |

da aliquid, & aliquid cape. Nuper ergo cum apud Calliam , Hipponici filium , declamaret , tantis differuit contra vitam , ut ego ad ea, quae nullius funt momenti , aflumferim vitam. ex

eoque iam in mortem mihi animus, Axioche, propendit. 74x. | Quae dixit autem? So. Dicam equidem tibi ea, quorum mihi | veniet in mentem. Quae enim pars , inquit , aetatis , calamita- | tibus vacat? nonne ftatim a principio plorat, ut primum na- ἃ

tus eft, infans, vitamque a lacrimis aufpicatur? quae tan-

dem non premit eum moleftia? femper enim vel penuria, vel |

frigore, vel calore, vel verberibus urgetur. Ántea quoque, quam loqui poffit, quanta patitur ὃ flens fcilicet , hancque fo- lam habens anxietatis fuae querelam. Ubi feptimum dehinc ex

pleverit annum, multofque labores exhauferit , iam cuftodes, |

gyimnaftae, magiftri ludi : iam adolefcenti critici , geometrae,

] "Ww AX LQOHRUS 187

ἐγγραφῇ, καὶ Φόβος χείρων εἴη, τὸ Λύκειον καὶ ᾿ καδημία, καὶ - ipud xíx, καὶ ῥάβδοι, καὶ κακῶν ἀμετρίαι' καὶ p. πᾶς ὁ τοῦ ψειβαβίσκου χρόνος ἐςὶν ὑπὸ σωφρονιξὰς καὶ τὴν 367

ἐπὶ τοὺς γέους αἵρεσιν τῆς ἐξ " Agsiou πάγου βουλῆς. ἐπειδὰν " δὲ 8 ἀπολυθῇ τούτων, φροντίδες ἄντμερυς ὑπσέδυσαν, καὶ διωλο- guru τίνω τὴν τοῦ βίου ὁδὸν ἐνξήσονται καὶ τοῖς ὕξερον χα- ᾿λεποῖς ἐφάνη τὰ πρῶτα παιδικὰ, καὶ νηπίων ὡς ἀληθῶς Φό- Burgo ς«ρατεῖαί τε γὰρ, καὶ τραύματα, καὶ συνεχεῖς ἀγῶ- vec. εἶτα λαθὸν ὑπεισῆλθε τὸ γῆρας, εἰς ὃ πᾶν συῤῥεῖ τὸ τῆς ἢ φύσεως ἐπίκυρον καὶ δυσαλθές. κἂν μή τις ϑᾶττον ὡς χρέος ἀποδιδῷ τὸ ζῇν. ὡς ὀβολος Ξτάτις ἡ Φύσις ἐπιξἄσα ἐνεχυράζει τοῦ μὲν ὄψιν, τοῦ δὲ ἀκοήν πολλάκις δὲ ἄμφω. κἂν ἐπιμείνῃ τὶς, παρέλυσεν, ἐλωβήσατο, ταρήρύρησεν. ἄλλοι πολὺ γήρως ἀκμαάζουσι" καὶ τῶν δὶς παῖδες οἱ γέροντες γίγνονται. καὶ τοῦ- τὸ χαὶ οἱ δεοὶ τῶν ἀνθρωπείων ἐπιξήμονες, obe ἂν περὶ πλεί- €20U ποιῶνται, GATTO) ἀπαλλάττουσι τοῦ ζῇν. ᾿Αγαμήδης c.

9: .-

rei militaris praeceptores , ingens plane dominorum multitudo. Poft ifta, ubi in ephebos inícriptus eft, peior iam metus, Ly- ceum, Academia, gymnafiarchia, virgae, nullaque proríus malorum menfura. Omne adeo adolefcentis fub moderator;- bus eft tempus , qui ex Areopagi delecti confilio praefunt ia- ventuti, Deinde cum fuerit iftis exfolutus, iam curae palam emergunt, reputatioque, quod vivendi potiffimum inftituat iter : praeque fequentibus incommodis priora illa puerilia videntur, & infantium revera territamenta: expeditiones enim & vulne- ra, perpetuique certaminum labores. Hinc iam fallens fubre- pit fene&us , in quam confluit, quidquid eft infirmum fragile- que naturae. Quod nifi ocius qui vitam, velut aes alienum, red- diderit : adtans fupra caput natura, tanquam foenerator, repo- fcit ufuram, ab alio quidem vifum, auditum ab alio , períae- pe utrumque. at fi quis diutius cun&terur, debilitat eum, ex- cruciat , & artuum morbo afficit. Alii itaque multa fenetute re- puerafcunt , animoque bs pueri fiunt fenes. Dii ergo peepus hoc ipfum (ut quibus notifo;mae fint res humanae ) quos piu-

e

'p. $68

de

188 DIALOGUS

» οὖν καὶ Τροφώνιος, οἱ δειμάμενοι τὸ Πυθοῖ τοῦ ϑεοῦ τέμενος, εὐξάμενοι τὸ κράτιςον αὐτοῖς γενέσθαι, κοιμηθέντες οὐκέτ᾽ ἀνέςησαν. οἵτε τῆς ᾿Αργείας ἱερείας υἱεῖς, ὁμοίως εὐξαμνένης αὐτοῖς τῆς μητρὸς γενέσϑαι τὶ τῆς εὐσεβείας παρὰ τῆς H- | pas χέρας, ἐπειδὴ τοῦ ζεύγους v ὑσερήσαντος ὑποδύντες αὐτοὶ διήνεγκαν αὐτὴν εἰς τὸν νεὼν, μετὰ τὴν εὐχὴν νυκτὶ (uem | λαξαν. μακρὸν ἂν elu διεξιέναι τὰ τῶν ποιητῶν, οἱ ποιήμασι, δειοτέροις τὰ περὶ τὸν βίον ϑεσπιῳδοῦσιν, ὡς κατοδύρονται 78 | ζῇν; ἑνὸς δὲ μόνου Maso τοῦ ἀξιολογωτάτου, λέγον-, τος, Ὡς γὰρ ἐπεκλώσοαντο σερὶ δειλοῖσι βροτοῖσι, Ζώειν ἄχνυ: βένοις. καὶ, Οὐ μὲν γάρ τί που ἐςὶν ὀϊφυρώτερον ἀνδρὸς Mv- | τῶν ὅσσά τε low ἐπιπνείει τε καὶ ἕρπει. τὸν δ᾽ ᾿Αμφιάραον" τί φησι ; 'Tó περὶ κῆρι φίλει Ζεύς τ᾽ αἰγίοχος καὶ Ἀπόλλων. ΠΙΑαντοίῃ φιλότητ᾽ οὐδ᾽ ἵκετο γήραος οὐδόν. ὃ δὲ κελεύων, Tóv Φύντα Spuvdy εἰς ὅσ᾽ ἔρχεται κακὰ, τί σοι Φαίνεται, | ἀλλο παύομαι, μήποτε παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν μηκύνω, καὶ.

rimi faciunt, eos citius auferunt e vita. Agamedes itaque & | Trophonius, cum Pythii Apollinis aedificaffent templum, oran- tes dari fibi , quod optimum effet , cum obdormiviffent , nun- | quam deinde furrexerunt. Sic etiam Iunonis Argivae facerdo-. tes, precante matre eorum, ut gratiam eis aliquam Tuno pie-. tatis illorum referret. cum enim cunctarentur iumenta , fucce-. dentes ipfi vehiculo , matrem ad templum ufque pertraxerant, poft preces ergo uit decefferunt. Longum foret autem poé- | tarum dicta recenfere, qui divinioribus poématis ea, quae ad | viram pertinent noftram, velut ex oraculo decantant, quem-- admodum deplorent illam : uniufque folum , tnemoratu digniffi- | mi , fat habeo meminiffe : qui inquit, Quam fuperi miferum [fla- | men mortalibus aevi Nevere, ut vivi deflenda per omnia durent ! | lterumque: Et cun&is hominum generi fors pe[ftma vitae Stat , quaecunque fupra terram fpirantque meantque. De Amphiarao | vero quid dicit? Juppiter hunc totis animis , huge magnus Apol lo Diligit , & iufli metas non attigit aevi. De illo quoque, qui | ita iubet, Mafcens fleat , qui tanta vitae intrat. mala , quid |

AXIOGQHUS (dg

ἑτέρων μιμνησκόμενος. ποίαν δέ τις ἑλόμενος ἐπιτήδευσιν ἣ τέχνην, οὐ μέμψεται, καὶ τοῖς παροῦσι χαλεπανεῖ; τοὺς χειρωνακτικοὺς ἐπέλθωμεν, καὶ βαναύσους, πονουμένους ἐκ b, γυκτὸς εἰς νύκτα, καὶ μόλις ποριζομένους τὼ ἐπιτήδεια᾽ κατο- δυρομένων τε αὐτῶν, καὶ πᾶσαν ἀγρυπνίαν ἀναπιμπλάντων ἐλοφυρμοῦ καὶ δακρύων. ἀλλὰ τὸν πλωτικὸν καταλεξώμεθα, περαιούμιε γον διῶ τοσῶνδε κινδύνων" καὶ μήτε, ὡς ἀπεφήνατο Βίας, ἐν τοῖς τεὐνηκόσιν ὄντα, μήτε ἐν τοῖς βιοῦσιν. ὃ γὰρ ἐπίγειος ἄνθρωπος, ὡς ἀμφίβιος, αὑτὸν εἰς τὸ πέλαγος ἔῤῥι- ψεν, ἐπὶ τῇ τύχῃ γενόμενος πᾶς. ἀλλ᾽. ἡ γεωργία γλυκύ. C. δῆλον. ἀλλ᾽ οὐχ ὅλον, ὥς φασιν, ἕλκος ; αἰεὶ λύπης πρόφα- σιν εὑρισκόμενον; κλαῖον νυνὶ μὲν αὐχμὸν, νυνὶ δὲ ἐπομ- βρίας, γυνὶ δὲ ἐπίκαυσιν, γυνὶ δὲ ἐρυσίβην, νυνὶ δὲ ϑάλπος ἄκαιρον, 3) κρύος ; ἀλλ᾽ ἡ πολυτίμητος πολιτεία (πολλὰ γὰρ ὑπερβαίνω ) διὰ πόσων ᾿ἐλαύνεται δεινῶν; τὴν μὲν χαρὰν ἔχουσα φλεγμονῆς δίκην παλλομένην καὶ σφυγματώδν" τὴν

tibi videtur? Sed finem facio, ne commemorando alios$ rem , contra quam inftitui , longius ducam. Quod autem vitae quif- quam inftitutum , quamve artem deliget, ut non queratur de . ea, atque praefentibus offendatur ? Opifices, mercenariafque recenfeamus artes, ex nocte in noCtem ufque laborantes, & vix tolerantes vitae neceflarios fumtus , complorantes fe ipfos , omnemque vigiliam fuam moerore lacrimifque complentes. At nautam dicamus, per tanta penetrantem pericula , quique , quemadmodum Bias ait , neque inter mortuos eft, neque inter . vivos. terreftris enim homo , velut ambigui generis , ipfe in mare fefe proiecit , totufque arbitrii factus eft fortunae. Ve- rum- dulcis eft agricultura. Eft fane. nonne tota tamen eft, quod aiunt, ulcus, femper paratam doloris habens caufam, nunc quidem ficcitatem , nunc pluvias, nunc uredinem , nunc ubiginem , nunc vel aeftum intempeftivum, vel Πάν con- querens καὶ Illa quoque honorata inprimis reipublicae cura, (imul- fa enim praetereo ) per quantas rapitur anxietates? quae gau- | dia quidem habet furunculi in modum, trepida femper , atque

d,

e .

169 εἰ,

a DIALOGUS

δὲ ἀπότευξιν, ἀλγεινὴν καὶ σανάτων μυρίων χείρω, τίς γὰρ ἂν εὐδαιμονήσειε πρὸς ὄχλον ζῶν, εἰ ποππυσδείῃ καὶ κροτη-᾿ S64 δήμου παίγνιον ἐμβαλλόμενον, συριττόμενον, ζημιού- μενον, πνῆσκχον, ἐλεούμενον᾽ ἐπείτοιγε, ᾽᾿Α ξίοχε πολιτικὲ, ποῦ ἢ τέθνηκε Μιλτιάδης ; ποῦ δὲ Θεμιςοκλῇῆς; ποῦ δ᾽ ᾿ΕΦιάλτης 5. ποῦ δ᾽ οἱ πρώην βασιλεῖς καὶ ςρατηγοί; ὅτ᾽ ἐγὼ μὲν οὐκ Em. ρόμην τὴν γνώμην (οὐ γὰρ ἐφαίνετό μοι σεμνὸν δήμῳ μαινο-, μένῳ συνεξάρχειν) οἱ δὲ περὶ Θηραμένην καὶ ἸΚ αλλίξενον, τῇ ὑςεραίῳ προέδρους ἐγκαθέτους ὑφέντες κατεχειροτόνησων τῶν, ἀνδρῶν ἄκριτον σάνατον. καίτοιγε σὺ μόνος αὐτοῖς ἤμυνες καὶ | ᾿Ἐρυπτόλεμος, τρισμυρίων ἐκκλησιοζόντων. «ΑΞ. Egi ταῦ- | τῶ, ὦ Σώκρατες" καὶ ἔγωγε ἐξ ἐκείνου ἅλις ἔσχον τοῦ βή- ματος, καὶ χαλεπώτερον οὐδὲν ἐφάνη μοι πολιτείας. δῆλον. δὲ τοῖς ἐν τῷ ἔργῳ γενομένοις. σὺ μὲν γὰρ οὕτω λαλεῖς, ὡς ἐξ ἀπόπτου Siti avos" ἡμεῖς δ᾽ ἴσμεν ἀκριβέξερον, οἱ διῶ zeí- | ρας ἰόντες. δῆμος γὰρ, ὦ φίλε Σώκρατες, ἀχάριςον, ἁψίκο-,

ftimuli$ repleta, repulfas vero acerbas , & millies morte peio- | res. Quis enim beatus efle poffit, vulgi vivens arbitrio ? tam- etfi faveatur ei plaudaturque, populi fcilicet ludicrum iactatus , exfibilatus , damnatus, mortuus, & tum miferandus vifus. Ubi namque, Axioche, tu, qui in republica verfaris , ubi Miltiades, ubi Themiftocles , ubi Ephialtes abiit, ubi item, qui nuper re- | ges & duces fuerunt? quando ego quidem non fum rogatus fententiam : neque enim honeftum mihi videbatur, ut infanienti populo dominationis particeps fierem. 'Theramenes autem & Callixenus deinde, conftitutos praeficientes magiftratus , ut in-- demnati necarentur homines effecerunt: tuque cum Erypto- | lemo refiftebas illis folus, triginta millibus in concionem coa- Gis. 4x. Sunt ifta, Socrates, ut dicis. itaque ex eo fuggefti | me fatietas cepit, neque mihi quidquam acerbius republica vi- | fum eft, Perfpicuum id quidem illis , qui in ipfo funt negotio verfati. tu namque dicis haec, veluti qui de fublimi fpecta-. veris: nos vero, qui fecimus periculum , quanto exa&tius fci-. mus! Populus enim, cariffime Socrates, ingratus eft, morc-

XxI^OvG HU Ss 191

V gov , ὠμὸν, βάσκανον, ἀπαίδευτον" ὡς ἂν συνηρανισμένον" ἐκ ὶ σύγκλυδος ὄχλου,, καὶ βιαίων φλυάρων. ὁ δὲ τούτῳ προσεται- ριζόμενος, ἀθλιώτερος μακρῷ. ΣΙ... Ὁκότε οὖν, ὦ ᾿Αξίοχε, ἶ τὴν ἐλευθεριωτάτην € ἐπιτήμην τίθεσαι τῶν λοιπῶν ἀπευκταιος χάτην, τί τὰς λοιπὰς ἐπιτηδεύδεις ἐννοήσομεν; οὐ φευκτάς, ἤκουσα δέ ποτε καὶ τοῦ 1]ροδίκου λέγοντος, ὅτι ὁ ϑάνατος οὔτε περὶ τοὺς ζῶντας ἐςὶν, οὔτε περὶ τοὺς μετηλλαχότας

AZ. Πῶς φὴς, ὦ Σώκρατες; ZO. Ὅτι περὶ μὲν τοὺς up τὰς οὐκ Éciv , οἱ δὲ ἀποθανόντες οὐκ εἰσίν. ὥστε οὔτε περί cc γῦν ἐςιν, (οὐ γὰρ τέθνγκας) οὔτε, εἴτι πάθοις, ἔξαι περί σε. σὺ vag οὐκ ἔσῃ. μάταιος οὖν ἡ λύπη, περὶ τοῦ μήτε ὄντος μήτε ἐσομένου περὶ ᾿Αξίοχον, ᾿Αξίοχον 0OUpse Sow καὶ ὅμοιον ὡς εἰ περὶ τῆς Σκύλλης ἢ τοῦ Ἱζκενταύρου τὶς ὀδύροιτο, τῶν μήτε ὄντων νῦν περί σε, μήτε ὕςερον περὶ τὴν τελευτὴν ἐσομένων. τὸ γὰρ φοβερὸν τοῖς οὔσίν gr τοῖς δ᾽ οὐκ οὖσι πῶς ἂν εἴη; AZ. Σὺ μὲν ἐκ τῆς ἐπιπολαζούσης τανῦν λεσ χηνείας τὰ

fus, crudelis, invidus, imperitus: ut qui fit ex colluvie tur- bae, & ftultis infolentibus colle&us. huic autem qui affenta- iur, multo ipfe miferior eft. So. Quando igitur, Axioche, hanc, quae liberalis maxime omnium eft artium ,, omnium maxime abominandam putas, quid reliqua vitae genera ?;an non pu- tabimus, prorfus efle fugienda? Audivi etiam Prodicum quan- doque dicentem , quod nihil quidquam neque ad viventes mors, neque ad defunctos pertineret. /4x. Quomodo dicis ifta, Socrates? So. Quoniam neque circa viventes eft : hi vero, qui obierunt, non funt amplius. itaque neque apud te eft; nondum enim obiifti: neque fi quid tibi accidat, eft circa te futura; non enim eris, Stultus eft igitur dolor, de Axiocho, qualis neque eft, neque futurus fit, Axiochum mente torque- ri: fitque fimile, veluti fi Scyllam, aut fi quis Centaurum re- -formidet, quae neque iam imminent tibi , neque fint unquam ^ad exitum tuum aífutura. exfiftentium enim rerum eft me- | tus: quae non funt autem, nemo eft qui pertimeícat. 74x. Tu quidem do&a haec verba ex ea, quae nunc pullulat, gar-

E

C,

“μενος εἰς εὐεπείας λόγων, οὐδὲ ἅπτεται ταῦτα τῆς δμοχροίας |

e

379

D. ὅτι τέθνηκας. λυπεῖ γῶρ τὸ φερόμενον τῶν ἀγαθῶν ἡ ἄντι-

192 D/ A&L:0/G.Us' MERNEN

coq ταῦτα εἴρηκας ( ἐκεῖθεν γάρ igi ἥτε ἡ φλυαρολογίῶ, | πρὸς τὰ μειράκια διακεκοσμημένη ) ἐμὲ δὲ ἡ ςέρησις τῶν (ya Sà» τοῦ ζῇν λυπεῖ, κἂν πιθανωτέρους τούτων λόγους ἄῤτι κροτήσῃς, ὦ Σώκρατες. οὐκ ἐπαΐει γὰρ ὃ νοῦς, ἀποπλανώ-

ἀλλ᾽ εἰς μὲν πομπὴν καὶ ῥημάτων ἀγλαϊσμὸν ἀνύττει, τῆς δὲ ἀληθείας ἀποδεῖ. τὰ δὲ παθήματα σοφισμάτων οὐκ ἀνέχε- ται, μόνοις δὲ ἀρκεῖται τοῖς δυναμένοις καδϑικέσδαι τῆς ψυτ χῆς. ΣΩ, Συνάπτεις γὰρ, ὦ ᾿Α ξίοχε, ἀνεπιλογίζως, τῇ é&- | ρήσει τῶν ἀγαδῶν ἀντεισάγων κακῶν αἴσϑησιν, ἐκλαθόμενος

͵ὕ “ρ΄, ^ e , , V 5S8 "Ὁ 7" 9, s

πάθειω τῶν κακῶν. ὃ δ᾽ οὐκ ὧν, οὐδὲ τῆς τερήσεως ἀντιλαμ-

βάνεται. πῶς οὖν ἐπὶ τῷ μὴ παρέξοντι γνῶσιν τῶν λυπησόγ- | / 3^ € , ^ N N S49 ) N |

των γένοιτ᾽ ἂν 9 λύπη; ἀρχὴν γὰρ, ὦ ᾿Αξίοχε, μὴ συνυπο-

σέμενος ἄλλως γέ πως μίαν αἰσϑησιν, κατὰ τὸ ἀνεπιξῆμον,.

οὐκ ἄν ποτε πτυρείης τὸν ϑάνατον. νῦν. δὲ περιτρέπεις σεαυ-

τὸν, δειμνατούμενος ςερήσεσσαι τῆς ψυχῆς, καταλήψεσδαι δὲ

rulitate protulit. illinc enim hae funt verborum ineptiae, il- liciendae iuventuti apparatae. Me vero amiífio bonorum , quae funt in vita , triftem reddit : etfi , Socrates, probabiliorem etiam hac, quam modo dixifti, crepueris orationem. non enim erra- bunda iam mens ducitur apte cohaerentibus verbis: neque contingunt mentem ifta ; fed in oftentationem fplendoremque orationis parata , multum abfunt a veritate. Atanimi aegritudo captiofis nequaquam fiftitur verbis ; fed illis adquiefcit folum , quae valeant ad mentem ufque penetrare. So. Coniunigis im- prudenter , Axioche, & bonorum privationi malorum fubflituis fenfum, oblitus , quod tunc mortuus fis futurus. eum namque , qui bona amittit , contraria laedunt , quae patitur, mala: atqui | non eft , nihil in eius, quo privatur , locum recipit. Quomodo ergo effe poffet ullus in eo dolor, quod nullam laedentium | notitiam exhibebit ? Quod fi non ab initio, Axioche, per im- | prudentiam unum aliquem fenfum cum morte componeres, | nequaquam metuares eam, nunc ipfe te fübvertis, timens amif-

eu |

I" AXIOQHUS 191

elei τὴν οὐκ ἐσομένην αἴσδησιν αἰσδήσει' πρὸς τῷ πολλοὺς καὶ

καλοὺς εἶναι λόγους περὶ τῆς ἀθανασίας τῆς ψυχῆς. οὐ γὰρ b.

δὴ ϑνητή γὲ φύσις τόσον διήρατο μεγεθουργίας, ὥστε κατα- φρονῆσαι μὲν ὑπερβαλλόντων ϑηρίων βίας, διωπεραιώσασϑαι ᾿ δὲ πελάγη, δείμασδϑαι δὲ ἄςη, καταςήσασδϑαι δὲ πολιτείας" ἀναβλέψαι δὲ εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ ἰδεῖν περιφορὰς ἄφρων, καὶ δρόμους ἡλίου το καὶ σελήνης, ἀνατολάς TE καὶ δύσεις, ἐκλείψεις τε καὶ ταχείας ἀποκαταςάσεις᾽ ἰσημερίας τε καὶ τροπὰς διττὰς, καὶ πλειάδων χειμῶνος καὶ Sépous , ἀνέμους τε καὶ καταφορὰς ὄμβρων, καὶ πρηφήρων ἐξαισίους συρμούς" καὶ τὰ τοῦ κόσμου παθήματα παραπήξασϑαι εἰς τὸν αἰῶνα: εἰ μή τι ϑεῖον ὄντως ἐνὴν πγεῦμω τῇ ψυχῇ, 0c οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν. ὥστε οὐκ εἰς δάνα- τον ἀλλ᾽ εἰς ἀθανασίαν μεταβάλλεις, ὦ ᾿Α ξίοχε᾽ οὐδὲ ἀφαί- e ^ 9 M , , , J M , / e

βέσιν ἕξεις τῶν ἀγαδῶν, ἄλλ᾽ εἰλικρινεςξερῶν τὴν ἀπόλαυσιν

*** / T J N [3 ^ 2 2.2 7

οὐδὲ μεμιγμένας SVyWTO σώματι τὰς ἡδονὸς, ἄλλ᾽ ἀκράτους

fum iri animam , aliamque animam illius amiffioni circumdas, & turbaris, quod fis fine fenfu futurus: hocque ipfum non fen- tire, alio te fenfu comprehenfurum putas, Ad haec multae func perpulchraeque de animi immortalitate rationes. neque enim mortalis natura in tam varias res attollere fefe poffet , ut con- temneret ingentium ferarum vires, maria tranfmitteret , con. deret urbes, refpublicas conftitueret, refpiceret etiam in coe- lum, & aftrorum videret revolutiones, curfufque folis & lu- nae , ortus item & occafus, defectus, celeritatem , diflantias, aequinoCtiaque , & duplices converfiones, Pleiadum etiam ἃς » hiemis atque aeftatis ventos, imbriumque cafus & horren- dos turbinum raptus, ut comprchenfos quoque mundi labores . feculis traderet: nifi divinus quidam mentibus noftris fpiritus inefTet , quo complexum notitiamque tantarum attingerent re- rum. Tranfis itaque non in mortem , Axioche, fed in immor. taltatem ἢ non in amiíflionem bonorum, fed in finceriorem eorum perceptionem : neque ad voluptates mortali confuías corpori, fed ab omnibus proríus moleftiis pm Illuc enim

- Plat. Oper. Vol. XI.

o

d,

194 DIALOGUS Ἵ

ὁπασῶν ἀλγηδόνων. κεῖσε γὰρ ἄφίξ; 4, μονωδεὶς ἐκ τῆσδε río | εἱρκτῆς, ἔνθα ἄπονα πάντα καὶ ἀςένακτα καὶ ἀγήρατα," γαληνὸς δέ τις καὶ κακῶν ἄγονος βίος, ἀσαλεύτῳ ἡσυχίᾳ | εὐδιαζόμενος, καὶ περιαδρῶν τὴν φύσιν" καὶ φιλοδαφῶν c | πρὸς ὄχλον καὶ ϑέατρον, ἀλλὰ πρὸς ἀμφιθαλῇ τὴν ἀλήθειαν. ἡ AX. Eie τοὐναντίον μὲ τῷ λόγῳ περιέξακας" οὐκέτι ydo | e. μοι ϑανάτου δέος ἕνεςιν, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ πόθος" ἵνα τὶ κἀγὼ, μιμησάμενος τοὺς ῥήτορας, περιττὸν εἴπω" καὶ πάλαι μετεω- | ρολογῶ, καὶ δίειμι τὸν ἀἴδιον καὶ δεῖον δρόμον" ἔκ τὲ τῆς | ἀσδενείας ἐμαυτὸν συνείλεγμαι, καὶ γέγονα καινός, 2X0. ἘΠῚ Ρ. δὲ καὶ ἕτερον βούλει λόγον, ὃν ἐμοὶ ἤγγειλε Tof Sponte , ἀνὴρ 37. μόνος" ἔφη, κατὰ τὴν τοῦ Ξέρξου διάβασιν, τὸν πάππον αὑ- τοῦ «αἱ ὁμώνυμον, πεμφδϑέντα εἰς Δῆλον, ὅπως τηρήσειε τὴν. νῆσον ἐν ἣ οἱ δύο Sol ἐγένοντο, €x τινῶν χαλκέων δέλτων,, ὡς ἐξ Ὕπερβορξων ἐκόμισαν Ὡπίς τε καὶ Exdepyoe, ἐκμι--" μωθηκέναι, κατῶ τὴν τοῦ σώματος λύσιν τὴν Ψυχὴν εἰς τὸν ἄδηλον χωρεῖν τόπον, κατὰ τὴν ὑπόγειον κίνησιν" ἐν v Gact- |

ex hoc folutus carcere proficifceris, ubi requieta laetaque om- | nia, & nulla fatifcentia fenecta: tranquillamque illic. perages vitam , ab omnibus liberam incommodis , ὃς ferena placidam | quiete, rerum contemplans naturam, atque philofophiae non | ad turbam, neque in fpeciem, fed ad puram germanamque deditus veritatem. 74x. [n contrarium me, Socrates, hac ora- | tione diftulifti, non enim metus iam me, fed defiderium tenet | mortis: utque ego, rhetores imitatus, grandius aliquid dicam , | iamdudum fuperna mente concipio , & immenfum illum divi-| numque recenfeo curfum: collegique ex infirmitate me , fum- | que iterum quafi novus effeCtus. So. Si vis autem Bib etiam | rationem, cape, quam retulit mihi Gobryas Magus. Is dice- | bat, fecundum Xerxis in Graeciam tranfitum , avum fuum fibi| cognominem miffum effe in Delum , quo eam tueretur infulam , in qua bina funt numina prognata. Ibi illum ex aeneis quibuf- dam tabulis, quas attuliffent ab Hy perboreis Opis & Hecaergus, | didiciffe, animam, pofteaquam a corpore fit exfoluta, in ignotum

AXIOCH U S 195

λεια Πλούτωνος od y, ἥττω τῆς τοῦ Διὸς αὐλῆς, ὅτε τῆς μὲν γῆς ἐχούσης τὰ μέσα τοῦ πόσμου, τοῦ δὲ πόλου ὄντος ὄφάι- ροειδοῦς" οὗ τὸ μὲν ἕτερον ἡμισφαίριον δεοὶ ἔλαχον οἱ οὐροα γιοι, τὸ δὲ ἕτερον οἱ ὑπένερθεν" οἱ μὲν, ἀδελφοὶ ὄντες" οἱ δὲ, ἀδελφῶν παῖδες. τὼ δὲ πρόπυλα τῆς εἰς Τ]λούτωνος ὁδοῦ, σι- δυροῖς κλείθροις καὶ κλεισὶν ὠχύρωται. ταῦτα δὲ ἀνοίξαντα ποταμὸς ᾿Α χέρων ἐκδέχεται μεθ᾿ ὃν, ἹΚωκυτός" οὺς χρὴ πορθμεύσαντα, ἀχϑῆναι ἐπὶ Μίνω καὶ Ῥαδάμανθυν, ὃ κληΐ- ζεται πεδίον ἀληθείας. ἐνταυθοῖ καθέζονται δικαςαὶ, ἀνακρί- γουτες τῶν ἀφικνουμένων ἕκαςον, τίνα βίον βεβίωκε, καὶ τί- σιν ἐπιτηδεύμασιν ἐνῳκίσϑη τῷ σώματι. ψεύσασδαι μὲν οὖν ἀμήχανον. ὅσοις μὲν οὖν ἐν τῷ ζῇν δαίμων ἀγαδϑὸς ἐπέκνευ- σεν, εἰς τὸν τῶν εὐσεβῶν χῶρον οἰκίζονται ἔνθω ἄφθονοι μὲν ὥραι παγκάρπου γονῆς βρύουσι, πηγαὶ δὲ ὑδάτων καθαρῶν ἑέουσι, παντοῖοι δὲ λειμῶνες, ἄνθεσι ποικίλοις ξαριζόμενοι" διατριβαὶ δὲ φιλοσόφων, καὶ ϑέστρα ποιητῶν, καὶ κύκλιδι χοροὶ, καὶ μουσικὰ ἀκούσματα συμπόσιά τε εὐμελῇ, καὶ εἰ-

: quendam locum fübtetraneo difcedere receffu, in quo Pluto- nis fit regia, nihilo minor, quam aula Iovis. terra etenim mun- di medium tenente , ambitum eius effe globofurn: cuius alte- rum quidem femiorbem Dii fuperi acceperint , inferi alterum : atque hi quidem fratres illorum, hi vero filii fratrum. Vefti- bula autem , qua aditus ad Plutonis eft regnum, ferreis effe clauftris atque clavibus obfirmata, Aperientem 111 fluvius ex- cipit Acheron: poft quem Cocytus eft, eos ubi quis traiece- rit, ad Minoém & Rhadamanthum eft accedere neceffe. vo- cant hunc campum veritátis: inque eo iudices fedent, reco. gnofcentes eorum, qui advenerint, uniufcuiufque vitam, & qua quifque ratione corpus inhabitans aetatem peregerit. nec men- tiendi illic ulla facultas, Quibufcunque autem in vita melior afpiraverit daemon, ii fedes incolunt piorum : ubi ornnes ho- rae fcatent omnigena fructum ubertate, fontes puris labun- tur aquis, variis prata omnimoda floribus vernant , converitus funt philofophorum, theatra poetarum, ex(ultantium coronae; a

b.

€»

d,

-

(96... JD TAL ORMGHEHS

λαπίναι σὐτογχορήγητοι, καὶ ἀκήρατος ἀλυπία, καὶ ἡδεῖα δίαιτα. οὔτε γὰρ χεῖμα σφοδρὸν οὔτε ϑάλπος ἐγγίνεται, ἀλλ᾽ εὔκρατος ἀὴρ χεῖται, ἁπαλαῖς ἡλίου ἀκτῖσιν ἀνακιρνάμενος. ἐνταῦθα τοῖς μεμυγμένοις ἐςί τις προεδρία" καὶ τὰς ὁσίας ὧγι- ςείας κἀκεῖσε συντελοῦσι. πῶς οὖν οὐ σοὶ πρώτῳ μέτεςι τῆς τιμῆς, ὄντι γενήτῃ τῶν δεῶν; καὶ τοὺς περὶ ᾿Ηρακλέω τε καὶ e. Διόνυσον, κατιόντας εἰς ἄδου, πρότερον λόγος ἐνθάδε μυη- βῆναι, καὶ τὸ δάρσος τῆς ἐκεῖσε πορείας παρὰ τῆς "Easucivíag ἐγαύσασϑαι. ὅσοις δὲ τὸ ζῇν διὰ κακουργημάτων "Ad, ἄγονται πρὸς "Epwyówy ἐπ᾽ ἔρεβος καὶ χάος διὰ ταρτάρου" ἔνθα χῶρος ἀσεβῶν, καὶ Δαναΐδων ὑδρεῖαι ἀτελεῖς, καὶ "am ὦ τάλου δίψος, καὶ Τιτυοῦ σπλάγχνα, καὶ Σισύφου πέτρος | P- ἀνήνυτος" οὗ τὰ τέρματα αὖθις ἄρχεται πόνων. ἔνθα ϑηρσὶ x xn περιλιχιμώμενοι, καὶ λαμπάσιν ἐπιμόνως πυρούμενοι 1]Ἰοινῶν, καὶ πᾶσαν αἰκίαν αἰκιζόμενοι, ἀϊδίοις τιμωρίαις τρύχονται. ταῦτα μὲν ἐγὼ ἤκουσα παρὰ Γωβρύου" σὺ δ᾽ ἂν ἐπικρίνειας, ᾿Αξίοχε, ἐγὼ γὰρ λόγῳ ἀνθελκόμενος, τοῦτο μόνον ἐμπέδως ᾿

muficique concentus: ad haec inítru&la diligenter convivia, & ipfa fefe fuppeditans affluentia victus , immortalis hilaritas , ratioque vitae iucundiffima. non enim frigus illis, non aeftus eft gravis, fed temperatus aer funditus mitibus folis radiis illu- ftratus, Hic etiam initiatis eft dignatio quaedam, & religiofa ibidem quoque peragunt facra. Quomodo ergo non hic tibi honor habebitur, cognato Deorum? Herculem namque Libe- rumque patrem, defcendentes ad inferos, prifcus eft fermo, hic initiatos fuiffe, & fiduciam , quo illuc irent , ab Eleufinia con- ceptam efle. At ill, quibus per fcelera vita fuerit pera&ta , per Tartarum a Furiis ad Erebum Chaofque rapiuntur, ubi impio- | rum eft locus, inexplebilefque Danai filiarum urnae, ubi Tan-. tali fius, praecordia Tityi, Sifyphi inexplicitum faxum , cuius finis ab alio incipit rurfus labore. ibi circumlambentibus eos | feris, indefinenter lampadibus adufti , &: omnium poenarum | affli£i cruciatu , tormentis laniantur immerfis. Ifta quidem ex | Gob:ya ego audivi: tnum vero de eis erit, Axioche, iudicium.

AXIOCHUS 197

οἶδα, ὅτι ψυχὴ ἅπασα ἀθάνατος" 9 δὲ ἐκ τοῦδε τοῦ χωρίου μεταςαθεῖσα, καὶ ἄλυπος, ὥστε Y) κάτω ἢ ἄνω εὐδαιμονεῖν σε δεῖ, ᾿Αξίοχε, βεβιωκότα εὐσεβῶς. ΑΞ. Αὐσχύνομαι σοὶ b. τὶ εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες. τοσοῦτον γὰρ ἀποδέῳ τοῦ δεδοικέναι τὸν ϑάνατον, ὥστε ἤδη καὶ ἔρωτα αὐτοῦ ἔχειν. οὕτω με καὶ οὗτος ὃ λόγος, ὡς καὶ ὁ οὐράνιος, πέπεικε" καὶ ἤδη περιφρονῶ τοῦ ζῇν, ἅτε εἰς ἀμείνω οἶκον μεταςησόμενος. νυνὶ δὲ ἠρέμα κατ᾽ ἐμαυτὸν ἀναριθμήσομαι τὰ λεχθέντα. ἐκ μεσημβρίας δὲ παρέσῃ μοι, ὦ Σώκρατες. 2. Ἰ]οιήσω, ὡς λέγεις. κἀγὼ δὲ ἐπάνειμι ἐς Κυνόσαργες. ἐς περίπατον, ὁπόθεν δεῦρο μετε-.ς. κλήνην.

lllud namque, ratione addu&tus, folum fcio conflanter, quod omnis immortalis eft anima, quaecunque ex hoc loco trans- fertur, & prorfus expers doloris. Sive furfum ergo, Axioche, five deorfum, beatus fis oportet, qui probe pieque vixifti. x. Pudet me, Socrates , dicere tibi quiddam. Tantum abeft, uttimeam mortem, ut nunc eius etiam tenear amore: ufque adeo & haec mihi , & illa perfuafi quafi coeleftis oratio. Con- temno etiam vitam , ut qui fim in melius domicilium tranfitu- rus: nuncque doo itae ea, quae dicta funt, ipfe mecum recen- febo. tu vero meridie fac adfis mihi , Soérátét. 80. Faciam, ut dixifti. Atinde ad Cynofarges, unde huc vocatus fum , redeo ad deambulationem.

———————— n

i 98

^

HEPI AIKAIOY

AIAAOTOZ NOGETYTOMENOXZ,

CTUme πεαπρτες ease tato

DAE I U.SJD DIALOGUS QUI NOTHUS HABETUR.

Sebafliano Corrado interprete.

| | | Exzrz ἡμῖν εἰπεῖν 0, τι ἐςὶ τὸ δίκαιον ; ἣ οὐκ ἄξιον σοὶ | δοκεῖ εἶναι, λόγον περὶ αὐτοῦ ποιεῖσσαι; ᾿Ἑμοιγε καὶ μάλα. 1 Τί οὖν ἐςι; Τί γὰρ ἀλλό γε ἣ τὰ νομιφόμενα δίκαια; Μή, (μοι οὕτως" ἀλλ᾽ ὥσπερ ἂν εἰ σύ μ᾽ ἔροιο τί ἐςιν ὀφϑαλμὸς, εἴ- | d. ποιμ᾽ ἄν σοι ὅτι ὦ ὁρῶμεν" ἐὼν δὲ καὶ δεῖξαί με κελεύῃς. | δείξω σοι. καὶ ἐάν jue ἔρῃ, ὅτῳ ψυχὴ ὄνομα, ἐρῶ σοι ὦ yi | γώσκομεν" ξὼν δὲ ἔρῃ αὖ τί Egi φωνὴ, ἀποκρινοῦμαί σοι ὦ | διαλεγόμεθα" καὶ σὺ οὕτω φράσον, ὅτι δίκαιόν ἐςξιν, ᾧ τί χρώτ᾿

ἐκανθων nobis dicere, quid fit iuftum? an id tibi indignum videtur effe, de quo verba facias? Mihi vero dignum vide- tur, & quidem valde. Quid eft igitur? Quid aliud effe di- | cam, nifi illa omnia, quae iufta cenfentur. Nolim ita mihi | refpondeas : fed, quemadmodum, fi tu me roges, quid fit

oculus, dicam tibi, id effe, quo videmus: & fi me praeter- | ea 1übeas oftendere , oftendam. & fi me interroges, cuinam rei animus fit nomen : ei, tibi dicam , qua cognofcimus, rur- | fus autem fi quaeras, quid fit vox: id tibi effe refpondeam, | quo differimus, tu quoque fic velim dicas, iuftum id effe, |

DIALOGUS DE IUSTO. 199

μεθα, ὥσπερ ἃ νῦν 03 ἠρέμην. Οὐ πάνυ ἔχω σοὶ οὕτως &àzo-

κρίνασσαι. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ οὐχ οὕτως ἔχεις, ἴσως τῇδέ πὴ ῥᾷον αὐτὸ εὕροιμεν ἄν. φέρε, τὰ μείζω καὶ τὸ ἐλάττω τίνι σκοποῦν- τὲς διαγιγνώσκομεν ; ἄρ᾽ οὐ μέτρῳ; Not. Merz δὲ τοῦ μέ- τρου, τίνι τέχνῃ; ἄρ᾽ οὐ ᾿μετρητικῇ Nat. Τί δὲ τὰ κοῦφα xal βαρέα, Xe οὐ ςαθμῷ ; No. Μετὰ δὲ τοῦ ςαθμοῦ, τίνι / 5 M - / L N Á, Ν , ^ τέχνῃ; οὐ τῇ ςατικῇ; Ἰάνυ γε. Τί δὲ δή; τὰ δίκαια καὶ τἄδικα τίνι σκοποῦντες διαγιγνώσκομεν ὀργάνῳ 5 καὶ [neca TOU ὀργάνου, τίνι τέχνῃ πρόσδϑεν; ἄρα οὐδ᾽ οὕτω πὼς σαὶ καταφανές egi ; OU. ᾿Αλλὰ πᾶλιν ὧδε ὅταν ἀμφισβητῶμεν περὶ τῶν μειζόνων καὶ τῶν ἐλαττόνων, τίνες ἡμᾶς διακρίνου- 3 e / EF tu N ' -— - * σιν; οὐχ οἱ μετρηταί, Ναί. Ὅταν δὲ περὶ τῶν πολλῶν καὶ ὀλίγων, τίνες οἱ διακρίνοντες ; οὐχ, οἱ ἀριθμηταί; ᾿Αλλὰ τί; eu Ν ν »-ὋΣ:. ^ / MUTN 9 ω 9 7 Ora δὲ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἀμφισβητῶμεν ἀλλή- λοις, ἐπὶ τίνας ἐρχόμεθα, καὶ τίνες ἡμᾶς οἱ διοκρίνοντες εἰσὶν t " ow. AP AE N -? / τὰ 9 πα ἑκάςοτε, εἰπέ. ἄρά γε δικαςὰς λέγεις, ὦ Σώκρατες; Ἐ γ᾽ εὗρες.

quo utamur ad aliquid agendum, ut didum eft de iis, quae nunc ego quaerebam. Haud equidem ita facile tibi poffum re- ipondere. Quandoquidem igitur non ita facile potes refponde- re , id ipfum forte facilius hac ratione invenite poterimus. Age, maiora & minora quonam potiffimum confiderantes diícei- nimus? nonne menfura? Sane. Praeter menfuram autem, qua

' deinde arte? nonne metiendi? [Ita fane. Quid levia & gra-

via? nonne ílatera? Eam. Poft ftateram qua dehinc arte? nonne appendendi? Maxime. Quid , iufta & iniufta intelligis,

quo tandem inftrumento, quaque praeterea arte fecernamus ?

an neque adhuc id eít tibi manifeftum? Non hercle. Ac rur- fus hoc modo: quando de maioribus & minoribus ambigi- mus, quinam ea de re inter nos diiudicant? nonne metiendi artis periti? Ita. Quando de multis & paucis contendimus, qui- nam iudicant? nonne ratiocinatores? Verum. Quando vero de iuflis & iniuftis inter nos litigamus, dic, quaefo, ad quos accedamus, qui, qua de re lis eft, fententiam ferant? Num iudi- ces dicis, o Socrates? Invenifti recte. Age ji ; illud quoque | 4

200 DIALOGUS

Ibi δὴ καὶ τόδε πειράθητι εἰπεῖν, τί ποιοῦντες διωκρίνουσιν οἱ |. μετρηταὶ περὶ τῶν μεγάλων καὶ σμικρῶν. ἄρ᾽ οὐ μετροῦντες: Ναί. Τί δὲ περὶ τῶν βαρέων καὶ κούφων; οὐχ ἱφάντες ; Na. c. Τί δὲ δὴ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἄρα ; ἀπόκριναι. Οὐκ ἔχω. Λέγοντες, φάθι. Na. Λέγοντες ἄρω ἡμᾶς διωκρίνου- σιν, ὅταν περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων κρίνωσιν οἱ δικαςαί. N αί. ἹΜετροῦντες δέ γε περὶ τῶν σμικρῶν καὶ μεγάλων, οἱ μετρητικοί. μέτρον γὰρ ἦν ὦ ταῦτ᾽ ἐκρίνετο. Οὕτως. ςάντες δ᾽ αὖ, περὶ τῶν βαρέων καὶ κούφων, οἱ ςατικοί, ςαθμὸς yag ἣν ὦ ταῦτ᾽ ἐκρίνετο. "Hy γάρ. ᾿Αριθμοῦντες δ᾽ αὖ περὶ τῶν d, πολλῶν καὶ ὀλίγων, οἱ ἀριθμητικοί. ἀριθριὸς γὰρ ἦν ὦ ταῦτ᾽ ἐκρίνετο. Οὕτω. Λέγοντες δέ γε (ὡς ἄρτι ὡμολογήσαμεν) περὶ τῶν δικαίων. καὶ ἀδίκων κρίνουσιν ἡμᾶς οἱ δικαςαί. λό- γος γὰρ ἦν ᾧ ταῦτ᾽ ἐκρίνετο. EO λέγεις, ὦ Σώκρατες. Ἀλη- δῇ μὲν οὖν καὶ λόγος ἐςὶν ; ὡς ἔοικεν, Q τὰ δίκαιω καὶ ἄδι-

κα κρίνεται. Φαίνεται γοῦν. Τί ποτε ὄντα τὰ δίκαιω καὶ τὄἄδι-

dicas: Artis metiendi periti quid faciunt, cum magna parva- que difcernunt? nonne metiuntur? Quippe. Quid , qui de gra- vibus & levibus iudicant, nonne appendunt? .Appendunt. Quid iam de his dices, qui de iuftis & iniuftis pronuntiant? refponde. Haud equidem poffum. Nonne ratiocinari eos recte dicas? Opinor. Iudices igitur , qui inter nos fententiam ferunt, ratiocinantur utique, quando de iuftis & iniuftis iudicant. Af- fentior. Parva vero & magna metiuntur, qui metiendi ar- tem exercent, diximus enim , id effe menfuram, quo talia iu- dicantur. Diximus. Sed gravia rurfus & levia appendunt, (αἱ ftudium fuum in appendendi arte pofuerunt. nam flatera nobis id ipfum fuit, quo folent i(la difcerni. Fuit profeGo. Verum multa & pauca numerant, qui numerandi ftudio tenen- tur. id enim numerum effe pofuimus, quo res huiufmodi di- ftinguuntur. Pofuimus. Iudices autem, ut modo confenftmus, ratiocinantur, quando de iuftis & iniuflis inter nos iudicant. etenim ratio id eft, quo res 1ftae fecernuntur. Bene dicis, o Socrates. Et vera quidem. ratio igitur id effe prorfus videtur ,

j

a

eot.

DE TUS'T:O. 201

κα; ὥσπερ ἂν ἡμᾶς εἴτις ἤρετο, ἐπειδὴ μέτρον καὶ μετρητικὴ καὶ μετρητικὸς τὸ μεῖζον καὶ τὸ ἔλωττον διακρίνει, τί ὃν τὸ μεῖζον καὶ τὸ ἔλαττον, εἴποιμεν ἂν αὐτῷ, ὅτι τὸ μὲν μεῖζον, ὑπερέχον" τὸ δὲ ἔλαττον, ὑπερεχόμενον. ἐπειδὴ δὲ τὸ βαρὺ καὶ

"τὸ κοῦφον ςασμὸς καὶ ςατιμὴ καὶ ςατικὸς διακρίνει, τί ὃν τό,

τε βαρὺ καὶ κοῦφον᾽ εἴποιμεν ἂν αὐτῷ, ὅτι τὸ μὲν κάτω ῥέπον ἐν τοῖς ζυγοῖς, βαρύ" τὸ δὲ ἄνω, κοῦφον" οὕτω δὴ καὶ εἰ ἔροι-

TO ἡμᾶς, ἐπειδὴ δὲ τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον λόγος τε καὶ δι-.

καςικὴ καὶ δικαξής ἐςιν ἡμῖν ὃ διακρίνων, τί ποτε ὃν τὸ δί- καιον καὶ τὸ ἄδικον; τί ἕξομεν αὐτῷ ἀποκρίνεσσαι; ἣ οὐδέ- 70 ἔχομεν εἰπεῖν, Οὐκ ἔχομεν. Πότερον δὲ ἑκόντας οἴει ἔχειν τοῦτο τὸ ἄδικον τοὺς ἀνθρώπους, ἢ ἄκοντας; ὧδε δὲ λέγω" ἑχόντας οἴει ἀδικεῖν καὶ ἀδίκους εἶγαι, ἢ ἄκοντας ; “Ἑκόντας, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε. πονηροὶ γάρ εἰσιν. ἑκόντας ἄρα σὺ ole πονηροὺς εἶναι καὶ ἀδίκους ἀνθρώπους ; ᾿ἔγωγε. σὺ δ᾽ oU;

quo iufta & iniufta iudicantur. Videtur. Iam vero iufta & in- iufta definienda funt: ut, fi quis ita nos interrogaret, Quan- do menfura, aríque metiendi, & vir illius artis peritus , maius ipfum &.minus diiudicant, quid eft tandem maius & mi- nus? diceremus profedo, id effe maius, quod fuperet; mi- nus vero, quod fuperetur. item , fi quaereret , Quando gra- ve & leve, flatera, arfque appendendi, & vir eius artis ftu. diofus , difcernunt, quid eft grave & leve? refponderemus, grave effe, quod in libra pofitum propendeat; leve autem, quod furfum feratur. fic iam, fi quis nos roget, Quandoqui- dem iuftum & iniuftum , ratioque, & ars iudiciaria , atque iu- dex iudicant, quid eft iuftum ὃς iniuftam? aliquidne , quod illi refpondeamus, an adhuc nihil habebimus ? Nihil. Utrum exiftimas, homines iniuftitia praeditos effe voluntarios, an in- vitos? fic autem dico, Utrum credis, homines iniufte agere, & iniuftos efTe voluntarios, an invitos? Voluntarios, o Socra- tes. funt enim improbi. Improbos igitur tu & iniuftos homines voluntarios effe arbitraris? Arbitror equidem. tu vero non arbitraris? Non equidem , ἢ mmodo quid oportet poétae crede-

΄

e.

374

402 D3 ἌΤΙ ΟΣ

Οὔκ᾽ εἴγέ τι δεῖ τῷ ποιητῇ πείδεσδαι. Ἰ]οίῳ ποιητῇ; Ὅστις. εἶπεν, Οὐδεὶς ἑκὼν πονηρὸς, οὐδ᾽ ἄκων μάκαρ. ᾿Αλλά τοι, GO | Σώκρατες, εὖ ἡ παλαιὰ παροιμία ἔχει, ὅτι πολλὰ ψεύδονται b. ἀοιδοί. Θαυμάφοιμ᾽ ἂν εἰ τοῦτό γε ἐψεύσατο οὗτος ἀοιδός.. ἐπεὶ εἴ σοι σχολή ἐςιν, ἐπισκεψώμεθα αὐτὸν, εἴτε ψευδῆ εἴτ ἀληθῇ λέγει. ᾿Αλλὰ σχολή. Φέρε δὴ, πότερον ἡγῇ δίκαιον. εἶναι ψεύδεσδαι, ἢ ἀληθῇ λέγειν; ᾿Αληθῆ, ἔγωγε. Ψεύδεσσαι, ἄρα ἄδικον. IN αἱ. Yórepov δὲ καὶ ἐξαπατᾷν ἡγῇ δίκαιον, ἢ μὴ ἐξαπατᾷν; M3 ἐξαπατᾷν δήπου. Ἐϊξαπατᾷν ἄρα Gc. | xov. Ναί, Τί δέ; βλάπτειν δίκαιον, ἢ ὠφελεῖν; ᾿᾽Ὧφελεῖ).. c. Βλάπτειν ἄρα ἄδικον. N o. "Ec ἄρα ἀληθῇ μὲν λέγειν, xad | μὴ ἐξαπατᾷν, καὶ ὠφελεῖν, δίκαιον" Ψψεύδεσϑαι δὲ καὶ (OAd- | πτειν καὶ ἐξαπατᾷν, ἄδικον. IN αἱ μὰ Δία σφόδρα γε. Ἢ καὶ, τοὺς πολεμίους ; Οὐδαμῶς. ᾿Αλλὰ βλάπτειν δίκαιον τοὺς πο λεμίους, ὠφελεῖν δὲ ἄδικον; Ναί. Οὐκοῦν καὶ ἐξαπατῶντας. δίκαιον βλάπτειν τοὺς πολεμίους; Πῶς γὰρ οὔ; Τί δέ; sped | δεσδαι, ἵνα ἐξαπατῶμεν καὶ βλάπτωμεν αὐτοὺς, οὐ δίκαιον, d, Ναί, Τί δέ; τοὺς φίλους οὐκ ὠφελεῖν Φὴς δίκαιον εἶναι; Erw

re. Cui ροξίαε ὃ Qui dixit, Nullus malus lubens, nec invi- | tus bonus. Atqui , o Socrates , recte habet proverbium vetus, poetas in multis mentiri. Mirum fane, fi ea in re poéta hic mentitus fit. quare, fi tibi eft otium , videamus, falfane , an | vera dixerit. Eft otium. Age iam, utrum ducis iuftum effe, mentiri, an vera dicere? Vera dicere. Mentiri igitur iniuftum. | Iniuftum. Utrum decipere putas iuftum, an non decipere? Non decipere utique, Decipere an iniuftum καὶ Iniuftum.. Quid

vero? nocere iuftum , an prodeffe? Prodeffe. Nocere nonne

iniuftum? Tniuftum. Vera utique dicere, & non decipere, & prodeffe , iuftum : mertiri vero, & decipere, & nocere,

iniuftum. Ita eft mehercule. Eademne de hoftibus fentis? Ne-

quaquam. Sed nocere hoftibus, iuftum effe: prodeffe vero, in- - iuftum. Ita fentio. Eftne igitur iuftum, nos vel decipientes hoftibus nocere? Quidni? Quid autem? mentiri, ut hoftes de- cipiamus offendamufíque , nonne iuftum? luftum. Quid? non

DE TFUS'T Ὁ; 203

*

yt. Térépov μὴ ἐξαπατῶντας, 7) ἐξαπατῶντας ἐπ᾽ ὠφελείᾳ τῇ ἐκείνων; Kal ἐξαπατῶντας νὴ Δία. ᾿Αλλ’ ἐξαπατῶντας μὲν δίκαιον ἄρα ὠφελεῖν, οὐ μέντοι ψευδομένους γε. ἣ καὶ ψευδομένους ; Kal ψευδομένους δίκαιον. " Eigw ἄρα, ὡς ἔοικε, ψεύδεσϑαί τε καὶ ἀληθῇ λέγειν, δίκαιον καὶ ἄδικον. IN αἰ. Kon μὴ ἐξαπατᾷν καὶ ἐξαπατᾷν, δίκαιον καὶ ἄδικον. Ναί, “Ταῦ- τῶ 03, ὡς ἔοικε, πάντα τὰ τοιαῦτα ὄντα, καὶ δίκαια καὶ ἄδικά ἐςιν."Ἑϊμοιγε φαίνεται. " Axovs δή" ὀφϑαλμὸν ἐγὼ ἔχω δεξιὸν καὶ ἀριξερὸν ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι; Ναί, Μυ- κτῆρα δεξιὸν καὶ ἀριςερόν ; Πάνυ ye. Koi. χεῖρα δεξιῶν καὶ ἀριςεράν; Ναί. Οὐκοῦν, ἐπειδὴ τὰ αὐτὰ ὀνομάζων, τὰ μὲν, δεξιὸ φὴς εἶναι, τὼ δὲ ἀριςερὰ, τῶν ἐμῶν, εἴ σε ἐγὼ ἐροίμην ὁπότερα, ἄρ᾽ ἂν ἔχοις εἰπεῖν ὅτι τὰ μὲν πρὸς τοῦ δεξιά ἐςι, τὸ δὲ πρὸς τοῦ, ἀριξερά; N αἱ. Ἴθι δὴ καὶ ἐκεῖ. ἐπειδὴ τὰ αὐ- τῷ ὀνομάζων, τὼ μὲν, δίκαια φὴς εἶναι, τὰ δὲ, ἄδικο, ἔχεις εἰπεῖν ὁπότερα τὰ δίκαια, καὶ ὁπότερα τὰ ἄδικα; Ἐμοὶ μὲν τοίνυν δοκεῖ, ἐν μὲν τῷ δέοντι καὶ τῷ καιρῷ ἕκαςξα τούτων

iuftum ducis effe, nos amicis prodeffe? Duco equidem. Utrum non decipientes , an propter aliquam illorum utilitatem decipien- tes? Atque etiam decipientes. Sed decipientes quidem iuftum eft prodefTe, non mentientes tamen: an & mentientes ὃ Et men- tentes, Mentiri igitur , & vera dicere, nonne utrumque videtur efTe & iuftum, & iniuftum? Videtur. Ex decipere, iuftum & in- iuftum ? Illud quoque. Haec omnia, cum fint huiufmodi , nonne iufta funt, ὃς iniufta ? Sunt, ut apparet. Audi reliqua : oculumne ego habeo dextrum & finiftrmm, quemadmodum & alii homi- nes? Habes. Et narem dextram, & finiftram? Prorfus. Et ma- num dextram, & finiftram? Sane. Poftquam igitur haec tu eadem nominans, quaedam ex meis dextera, & quaedam fi- niftra effe dicis: fi te rogem, utra ea fint; poffifne dicere, haec quidem in hac parte, dextera effe, illa vero in illa, fi. niftra? Poffim. Iam & illuc eas. poftquam haec eadem nomi-

nans, aliqua iufta, & aliqua iniufta effe diceres, poflis dicere,

utra iufta, & utra fint iniufla? Horum fingula quaeque con.

ς

504 DIALOGUS

γιγνόμενα, δίκαια εἶναι" ἐν δὲ τῷ μὴ δῶντι, ἄδικα. Ko oe γέ σοι δοκοῦν. Ὃ μὲν ἄρα ἐν τῷ δέοντι ἕκαςα τούτων ποιῶν,, δίκαια ποιεῖ" ὃ δὲ μὴ ἐν τῷ δέοντι, ἄδικα. Ναί. Οὐκοῦν ὁ μὲν τὰ δίκχια ποιῶν, δίκαιος; ὃ δὲ τἄδικα, ἄδικος 5" Eugu ταῦτα: Τίς οὖν ὁ ἐν τῷ δέοντι καιρῷ οἵόστε τέμνειν καὶ καίειν καὶ ἰσχναίνειν, Ὃ ἰατρός. Ὅτι ἐπίξαται; 7) δὲ ἄλλότι; Ὅτι ἐπι- | ςαται. Τίς δ᾽ ἐν τῷ δέοντι σκάπτειν καὶ ἀροῦν καὶ φυτεύειν. οἵόστε; Ὃ γεωργός. Ὅτι ἐπίςαται; ἣ ὅτι οὔ; Ὅτι ἐπίξαται.. Οὐκοῦν καὶ τἄλλα οὕτως; ὃ μὲν ἐπιςάμενος, οἷόστε τὰ δέοντα᾽᾿ ποιεῖν Egi, καὶ ἐν τῷ δέοντι καὶ ἐν τῷ καιρῷ; ὃ δὲ μὴ ἐπιςά- | μενος, οὔ; Οὕτω. Kal ψεύδεσδαι ἄρω καὶ ἐξαπατᾷν, καὶ | ὠφελεῖν, ὁ μὲν ἐπιςάμενος, οἷόστε ποιεῖν ἕκαςα τούτων ἐν τῷ | δέοντι καὶ τῷ καιρῷ" ὃ δὲ μὴ ἐπιςάμενος, οὔ. A AUR λέγεις. Ὁ δέ γε ταῦτα ποιῶν ἐν τῷ δέουτι, δίκαιος. Ναί. Δι’ ἐπιςή- μήν 06 γε ταῦτα ποιεῖ, Toe δ᾽ 005 Δι’ ἐπιξήμην ἄρω δίκαιος, ὁ δίκαιος. IN αἱ. Οὐκοῦν ὁ ἄδικος, διὰ τὸ ἐναντίον ἄδικός ἐξ | τῷ δικαίῳ ; Φαίνεται. Ὁ δὲ δίκαιος, Qux σοφίαν δίκαιος. IN o. A ἀμαθίαν ἄρα ὁ ἄδικος, ἄδικος. "Ἔοικε. ἹΚινδυνεύει ἄρα ὃ venienter & in tempore fa&a , mihi iufta videntur effe : contra vero, iniufta. Recte videntur. Horum igitur fingula quaeque qui facit opportune , iufta facit: qui contra, iniuíta. [τὰ res habet. Ergo, qui iufta facit, iuftus eft: qui iniufta, iniuftus, Nemo negat. Quis igitur poteft opportuno tempore fecare, ure- τος & extenuare? Medicus. Quod fcit, an propter aliud ? Quod fcit. Quis vero. opportune fodere, arare, ὃς ferere poteft? Agricola. Quod fcit, an quod nefcit? Quod fcit, In aliis quo- que rebus eodem modo, qui fcit, poteft opportuna , & quando oportet , & fuo tempore facere: qui nefcit, contra? Poteft. Er- 20 mentiri , & decipere , & prodeffe qui fcit, poteft horum fin- gula quaeque, & quando oportet , & fuo tempore facere: qui vero nefcit, non poteft. Vera dicis. Qui facit haec opportu- ne, nonne iuftus vocatur ? Vocatur. Facit vero per fcientiam, Facit. Iuftus igitur, per fcientiam eft iuftus. Eft. Iniuftus, per contrarium eft iniuflus. Patet, Iuftus, per fapientiam iuftus.

μὲν οἱ πρόγονοι ἡ ἡμῖν κατέλιπον σοφίαν, δικαιοσύνη εἶναι" ὃ

ΩΣ 205

. Δ

δὲ ἀμαθίαν, τοῦτο δὲ ἀδικία. "Ἔοικεν. Ἕ κόντες δὲ ἀμαδεῖς εἰσιν οἱ ἄνθρωποι, ἢ ἄκοντες 5" Axovree. "Άκοντες ἄρα, καὶ ἄδικοι. Φαίνεται. Οἱ δὲ ἄδικοι, πονηροί. Na. ᾿Άκοντες ἄρα πονηροὶ καὶ ἄδικοι, Παντάπασι μὲν οὖν. Aud δὲ τὸ ἄδικοι εἶναι ἀδικοῦσι. Ναί. Διὼ τὸ ἀκούσιον ἄρα. Tvu γε. Οὐ μὲν δὴ dig, τὸ ἀκούσιόν γε τὸ ἑκούσιον γίγνεται. Οὐ γὰρ οὖν. Διὰ δὲ τὸ ἄδικον εἶναι τὸ ἀδικεῖν γίγνεται. ΝΝ αἰ. 'Tó δὲ ἄδικον, ἀκούσιον. ᾿Ακούσιον. ᾿Άκοντες ἄρα ἀδικοῦσι, καὶ ἄδικοι εἰσὶ καὶ πονηροί. " Axovrec , ὥς γε Φαίνεται. Οὐκ ἄρα ἐψεύσατο τοῦτό γε ἀοιδός. Οὐκ ἔοικεν.

Nimirum. Et iniuftus, per infcientiam iniuftus. Sequitur. Vide. tur ex his id ipfum , quod maiores nobis fub fapientiae nomi- ne reliquerunt , iuftitia : 1d vero , quod infcientia dicitur , in- iuftitia vocari merito poffe. Videtur: Sed homines inícii funt fponte , an invite? Invite. Invite igitur & iniufti? Apparet. In- iufti autem, funt improbi. Sunt, Nonne invite funt improbi & inluíti? Prorfus. Per iniuftitam vero iniufte agunt. Nempe. Per id, quod inviti faciunt. Per id ipfum. Per ipfum quidem, quod inviti faciunt, fieri id non poteft, quod voluntarium di- citur. Non certe. Verum per iniuftitiam nafcitur id, quod in- iufte agere vocavimus. Nafcitur. Iniuftitiam vero id effe dixi- mus , quod inviti faciunt, Diximus. Inviti igitur iniufte agunt, | & iniufti funt, & improbi. Inviti, ut apparet, Non ergo ea in re mentitus eft poeta, Non videtur.

Ἅ.»

P

“Οὐ

ΠΕΡΙ APEIZMD EI AIAAKTON AIAKNKOTOZ NOGETOMENOT

[m d

D. E uuo Lo Roue AN DOCERI POSSIT DIALOGUS QUI NOTHUS HABETUR.

Seba[liano. Corrado interprete,

p. A» διδακτόν guy ἣ ἀρετή; Y) οὐ διδακτὸν, ἀλλὰ Φύσει. 379 οἱ ἀγαθοὶ γίγνονται ἄνδρες, ἢ ἄλλῳ τινὶ τρόπῳ; Οὐκ ἔχω. εἰπεῖν ἐν τῷ παρόντι, ὦ Σώκρατες. ᾿Αλλὰ ὧδε σχκεψώμεδα | b, αὐτό. φέρε, εἴτις βούλοιτο ταύτην τὴν ἀρετὴν γενέσσαι ἀγα. ᾿ δὸς ἥ ἀγαδοί εἰσιν οἱ σοφοὶ μάγειροι, πόθεν ἢν γένοιτο; Δη-᾿ λονότι εἰ παρὰ τῶν ἀγαπῶν μαγείρων μάθοι. 'Τί δέ; εἰ βού-. λοιτο ἀγαδϑὸς oy ly vea Sau ἰατρὸς, παρὰ τίνα ἂν ἐλθὼν γένοιτο. ἀγαδὸς ἰατρός; Δῆλον δὴ ὅτι παρὰ τῶν ἀγαδῶν τινὰ ia-

a, 9. Mons tradine doGtrina poteft? an ea potius eft, quae non poffit acquiri ? fed viri natura, velalio quodam modo, bo- ni fiunt? Non habeo, Socrates , quod tibi nunc refpondeam. At hoc ipfum ita confideremus. Age, fi quis vellet ea facul- tate bonus fieri, qua boni funt coqui, qui fciti inprimis ha- bentur, unde fieret? [nde videlicet, fi de bonis coquis difce- ret. Quid, fi vellet bonus fieri medicus, ad quem profectus, bonus fieret medicus? Ad eorum aliquem, qui boni funt me-

DIALOGUS DE VIRTUTE. 5207

ι

- " N ? by ? a "| , ἡ τρῶν. ἘΠ δὲ ταύτην τὴν ἀρετὴν ἀγαδὸς βούλοιτο γενέσδπαι

ἤπερ οἱ σοφοὶ τέκτονες ; Παρὰ τῶν τεκτόνων. Ei δὲ ταύτην

τὴν ἀρετὴν βουληθείη ἀγαϑὸς γενέσσαι, ἥνπερ οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαϑοί τε καὶ σοφοὶ, ποῖ χρὴ ἐλθόντα μαθεῖν 5 Οἴμαι μὲν καὶ ταύτην, εἴπερ μαθητός ἐςι, παρὰ τῶν ἀνδρῶν τῶν Cry orav. πόθεν γὰρ ἄλλοθεν; Φέρε δὴ, τίνες ἡμῖν ἄνδρες ἀγαδοὶ γε- »“όνασιν; ἵνα σκεψώμεθα εἰ οὗτοι εἰσὶν οἱ τοὺς ἀγαδοὺς ποι- οὔντες" Θουκυδίδης καὶ Θεμιςοκλῇς καὶ ᾿Αριξείδης καὶ Tlepi- κλῆς. Τούτων οὖν ἑκάςου ἔχομεν διδάσκαλον εἰπεῖν; Οὐκ ἔχομεν" οὐ γὰρ λέγεται. 'Tí δέ; μαθητὴν, 7) τῶν ξένων τινὰ ἢ τῶν πολιτῶν, ἢ ἄλλον, ἐλεύθερον ἢ δοῦλον, ὅστις αἰτίαν ἔχει διὼ τὴν τούτων ὁμιλίαν σοφός τε καὶ ry aos γεγονέναι; Οὐδὲ τοῦτο λέγεται. ᾿Αλλ᾽ ἄρα μὴ ἐφϑόνουν μεταδιδόναι τῆς ἀρετῆς τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ;'Γάχα. * Apo ἵνα μὴ ἀντί-

'χέχνοι αὐτοῖς γίγνοιντο, ὥσπερ οἱ μάγειροί τε καὶ ἰατροὶ καὶ

τέκτονες φρονοῦσιν ; οὐ γὰρ λυσιτελεῖ αὐτοῖς πολλοὺς ἀντι-

dici. Si vero cuperet arte bonus effe illa, qua boni funt fa- bri? Ad fabrorum aliquem. Sed fi peroptaret ea virtute bc- nus evadere, qua viri funt & boni, & fapientes , quo profc- &um illum oporteret difcere? Arbitror , ad eorum aliquem , qui boni fint viri, fi modo is, qui difcere cupiat , ad eam virtu- tem perdifcendam fit idoneus. nam quo alio proficifci poffet? Age, quinam viri boni in urbe noftra fuerunt ? ut expenda- mus, an viri huiufmodi bonos item alios faciant? Thucydi- des, Themiftocles, Ariftides, & Pericles. Uniufcuiufque ho- rum magifílrum poffumus referre ὁ Non poffumus. non enim id dicitur. Quid? difcipulum poffumus vel peregrinum, vel civem, vel liberum vel fervum nominare , qui poffit affirma- re, fe per eorum confuetudinem bonumque & fapientem fa- &um? Neque hoc dicitur. Numquid invidi erant ita , ut nol- lent virtutem ceteris impertire? Fortaffe. Ob idne, quod ve- rerentur , ne fibi alii fierent aemuli, quemadmodum coqui, & medici, & fabri faciunt? namque ii neque utile fibi exifti- mant effe, fi mult fibi in arte adverfari fiant: neque com-

€.

d.

e.

208 DIALOGUS.

I —- 9 - ^^ ] s | τέχνους yy VEG Sau , οὐδὲ οἰκεῖν ἐν πολλοῖς αὐτοῖς ὁμοίοις. dip | οὖν οὕτω καὶ τοῖς ἀνδράσι τοῖς ἀγαθοῖς οὐ λυσιτελεῖ ἐν ὁμοίοις |

9 - RB v*as οὖν ^» 0» NN e , MEUSE. / ἢ l αὐτοῖς οἰκεῖν; Ἴσως. Ἐϊσὶ δὲ οἱ αὐτοὶ οὐχὶ ἀγαθοί τε καὶ DÍ-

/ov! 5 e - Ν 5 » M *, - , x21015 IN a." Eigiy οὖν ὅτῳ λυσιτελεῖ μὴ ἐν ἀγαθοῖς οἰκεῖν y- | δράσιν, ἀλλ᾽ ἐν κακοῖς; Οὐκ ἔχω εἰπεῖν. " Ag οὖν οὐδὲ τοῦτ᾽ ἔχεις εἰπεῖν, πότερον ἔργον ἐςὶ, τῶν μὲν ἀγαθῶν, βλάπτειν, τῶν δὲ κακῶν, ὠφελεῖν ; ἢ τοὐναντίον ; "Τοὐναντίον. Οἱ μὲν Ῥ. ἀγαθοὶ ἄρα ὠφελοῦσιν, οἱ δὲ κακοὶ βλάπτουσι; Na. "Ἐςιν P οὖν ὅστις βούλεται βλάπτεσδαι μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσσαι; Οὐ. πάνυ. Οὐδεὶς ἄρα βούλεται ἐν πονηροῖς οἰκεῖν μᾶλλον Y] ἐν «ρήςοῖς. Οὕτως. Οὐδεὶς ἄρα φϑονεῖ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἄλ- | λῳ, ὥστε ἀγαθὸν καὶ ὅμοιον ἑαυτῷ ποιῆσαι. Οὔκουν φαίνε- | ταί γε δὴ ἐκ τοῦ λόγου. ᾿Ακήκοας οὖν ὅτι Θεμιςοκλεῖ IK λεό- eN 9 / " 'À / , “- / , N m ΡΞ, φαντος υἱὸς ἐγένετο; ᾿Ακήκοα. Οὐκοῦν δηλονότι οὐδὲ τῷ υἱεῖ b, ἐφϑόνει ὡς βελτίξῳ γενέσϑαι ὁ Θεμιςοκλῇς" ὅσγε ἄλλῳ οὐ- δενὶ, εἴπερ ἦν ἀγαθός" ἦν δὲ, ὡς φαμέν. Nat. Οἶσϑα οὖν, ὅτι ἡ Θεμιςοκλῆς τὸν υἱὸν ἱππέα μὲν ἐδιδάξατο σοφὸν εἶναι καὶ

modum, fi ipfi inter multos fui fimiles habitent. Eodemne | igitur modo & viris bonis incommodum eft, cum fui fimili- bus habitare? Fieri poteft, Nonne funt iidem boni & iufli ? Sunt, Eftne aliquis, cui poffit utile effe, non cum bonis, fed cum improbis verfari? Non poílum dicere. An igitur neque hoc potes dicere , utrum fit bonorum quidem nocere, fed im- proborum prodeffe ; an contra? Contra. Afferifne, bonos iu- vare, improbos vero laedere? Affero. Eftne igitur aliquis, qui

. laedi malit, quam iuvari? Nullus certe. Nullus ergo mavult inter nocentes, quam inter utiles, vivere. Res eft, ut dicis. Nullus ergo e viris bonis molefte fert , alium bonum & fui fimi- lem fieri. Nullus, ut ex hac ratione apparet. Audifti, Themi- ftocli , Cleophantum filium fuiffe? Audivi, Themiftocles certe, qui bonitatem nemini invidebat, fi modo bonus erat , ut vere fuit, & a nobis dicitur, nunquam filium quam optimum fieri per invidiam prohibuiffet. Nunquam. Propterea filium equi- tandi artem ita doceri voluit, ut in ea peritus , & bonus effer,

Ι 4

νιν ὥ »

* -

DE VIRTUTE. 109

1 “ᾧ 5 -Ὁ N er N . M , P ἀγαθόν: ἐπέβαινε γοῦν ἐπὶ τὸν ἵππον ὀρθὸς ἑςηκὼς, καὶ ἠκόν- Lue» ἀπὸ τῶν ἵππων ὀρθὸς, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ δαυμάσια - εἰργάζετο' καὶ ἄλλα πολλὰ ἐδίδαξε, καὶ ἐποίγσε σοφὸν, ὅσα

διδασκάλων ἀγαθῶν εἴχετο. ἢ ταῦτα οὐκ ἀκήκοας τῶν πρε- σβυτέρων ; ᾿Ακήκοα. Οὐκ ἄρα τὴν φύσιν γέ τις τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ αἰτιάσαιτ᾽ ἂν κακὴν εἶναι. Οὐκ ἂν οὖν δικαίως γε, ἐξ ὧν σὺ λέγεις. Τὸ δὲ, ὡς Κλεόφαντος, ὃ Θεμιςοκλέους υἱὸς, ἀνὴρ ἀγαδϑὸς καὶ σοφὸς ἐγένετο, ἅπερ ὃ πατὴρ αὐτοῦ" ἦν σο- φὸς, ἤδη τοῦτο ἤκουσας ἢ νεωτέρου 7) πρεσβυτέρου ; Οὐκ ἤκου- cx." Àg οὖν ταῦτα μὲν οἰόμεθα βούλεσϑαι αὐτὸν τὸν ἑαυ- τοῦ υἱὸν παιδεῦσαι ἣν δὲ αὐτὸς σοφίαν ἦν σοφὸς, μηδὲν βελ- τίω αὐτὸν ποιῆσαι τῶν γειτόνων μηδενὸς, εἴπερ διδακτὸν ἦν ἡ ἀρετή 5 Οὔκουν εἰκός γε. Οὗτος μὲν δή σοι τοιοῦτος διδόάσ- κάλος ἀρετῆς, 07 ὑπεῖπες. ἄλλον δὲ δὴ σκεψώμεϑα ᾿Αριςεί- δην, ὃς ἔθρεψε μὲν τὸν Λυσίμαχον, ἐπαίδευσε δὲ κάλλιςα ᾿Αϑηναίων, ὅσα διδασκάλων εἴχετο ἄνδρω δὲ οὐδενὸς βελτίω

nam reus in equum afcendebat , ex equi(que re&tus iacula. batur, atque alia multa & mira faciebat. multis etiam prae- terea rebus illum infüituendum curavit, & edocendum, quae- cunque a bonis praeceptoribus traduntur. haec nonne de natu maioribus audifi? Et quidem faepe. Nemo igitur huius filii naturam , ut malam accufare poteft. Nemo quidem iufte, ut ex his, quae tu dicis, manifeftum eft. Cleophantum vero ipfum,

Themiftoclis filium , in his, in quibus pater. fapiens erat, audi-

ftine unquam ex aliquo vel iuvene, vel fene, virum & bo- num , & fapientem fuiffe ? Nunquam. An igitur cenfendum eft, Themiftoclem his quidem , quae diximus, filium fuum infti- tui , fed fapientia , qua fapiens erat ipfe, nihilo meliorem quc- vis vicino fieri voluiffe, fi virtus acquiri potuiffet ? Haud fi- mile vero. Huiufmodi quidem magifter virtutis fuit is, quem tu fuppofuifti, fed de Ariftide videamus. hic Lyfimachum educavit quidem, deditque operam, ut omnium Athenien- fium pulcherrime his omnibus , quae funt in magiftrorum fa-

cultate, erudiretur: fed virum tamen nemine meliorem fecit.

C.

d.

210 DIALOGUS.

ἐποίγσε. τοῦτον γὰρ καὶ σὺ καὶ ἐγὼ εἴδομεν, καὶ φυνεγ ενό- paa. Ναί. Οἴσϑα οὖν ὅτι Περικλῆς αὖ ἔθρεψε Ἰ]άραλον καὶ Ξάνδιππον᾽ ὧν καὶ σὺ μοὶ δοκεῖς τοῦ ἑτέρου ἐρασσῆναι. τού- τους μέντοι, ὡς καὶ σὺ οἷἶσδα, ἱππέας μὲν ἐδίδαξεν οὐδενὸς χείρους ᾿Αθηναίων" καὶ μουσικὴν, καὶ τὴν ἄλλην ἀγωνίαν, καὶ τἄλλα ἐπαίδευσεν, ὅσα τέχνῃ διδάσκονται, οὐδενὸς χεί- ρους ἀγαδοὺς δὲ ἄρα ἄνδρας οὐκ ἐβούλετο ποιῆσαι; AAX ἴσως ἂν ἐγένοντο, ὦ Σώκρατες, εἰ μὴ νέοι ὄντες ἐτελεύτησαν. Σὺ μὲν εἰκότως βουνθεῖς τοῖς παιδικοῖς" {]ερικλῆς δὲ ἐκείνους, εἴπερ διδακτὸν ἦν ἡ ἀρετὴ, καὶ cióoT ἦν ἀγαδοὺς ποιῆσαι, πολὺ πρότερον ἂν τὴν αὑτοῦ ἀρετὴν σοφοὺς ἐποίησεν, ἢ μουσι- κὴν καὶ ἀγωνίαν. ἀλλὰ μὴ οὐκ ἢ διδακτόν. ἐπεὶ Θουκυδίδης αὖ δύο υἱεῖς ἔθρεψε, ἹΜελησίαν καὶ Στέφανον" ὑπὲρ ὧν σὺ οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν, ἅπερ ὑπὲρ τῶν 1Περικλέους υἱῶν. τούτων ydg δὴ καὶ σὺ οἶσθα τόν γ᾽ ἕτερον μέχρι γήρως βιοῦντα, τὸν δ᾽ ἕτερον, πόῤῥω πάνυ. καὶ μὴν καὶ τούτων ὃ πατὴρ ἐπαίδευσε

hunc enim ego & tu non folum vidimus, fed etiam conve- nimus, Verum. Iam vero nofti, Paralum ὃς Xanthippum, quorum tu mihi alterum videris amaviffe, fic a Pericle altos & inftitutos fuiffe, ut Athenienfium nemini in arte equitandi cederent: in mufica praeterea, alüíque certandi generibus, atque adeo aliis omnibus , quae traduntur arte, ut illi non mi- nus, quam ceteri, effent eruditi , ipfum vehementer elaboraffe : viros autem bonos an fieri noluit pater? Fortaffe facti fuif- fent, o Socrates, nifi mortem iuvenes obiiffent. Tu iure qui- dem tuis amoribus fuccurris: fed Pericles tamen , fi virtus parabilis fuiffet, ipfeque bonos potuiffet facere, multo potius illos in fua ipfius virtute fapientes, quam in mufica & cer- tandi ftudio feciffet. fed ea comparari non poteft. Nam ἃς Thucydides duos aluit filios, Melefiam & Stephanum , pro quibus tu non ea poffes dicere, quae pro Periclis filiis modo dixifti. horum enim & tu alterum ΠΟΙ͂! ufque ad feneCtutem, alterum vero etiam ultra perveniffe, Atque hos quidem pater cum doceri voluit, ut bene alia fcirent, tum vero inprimis ,

nez etin

ΚΕ OUCTTE 211

τά τε ἄλλα εὖ, καὶ ἐπάλαισαν κάλλιςα ᾿Αθηναίων. τὸν μὲν γὰρ Ξανθίᾳ ἔδωκε, τὸν δὲ Ε ὐδώρω" οὗτοι δέ που ἐδόκουν κάλ- λιςὰ τῶν τότε παλαίειν. Ναί. Οὐκοῦν δηλονότι οὗτος οὐκ ἄν ποτε οἷ μὲν ἔδει δαπανώμενον διδάσκειν, ταῦτα μὲν ἐδίδαξε τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτοῦ; οἵ δ᾽ οὐδὲν ἔδει ἀναλώσαντα, ἀγα- δοὺς ἄνδρας ποιῆσαι, τοῦτο δὲ οὐκ ἂν ἐδίδαξεν, εἰ διδακτὸν ἦν; Eixéc γε. ᾿Αλλὰ γὰρ ἴσως ὁ Θουκυδίδης φαῦλος ἦν, καὶ οὐχὶ ἧσαν αὐτῷ πλεῖξοι φίλοι ᾿Αϑηναίων καὶ τῶν συμμά- χων. καὶ οἰκίας ἦν μεγάλης, καὶ ἐδύνατο μέγα ἐν τῇ πόλει καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις “Ἕλλησιν. ὥστ᾽ εἴπερ ἦν τοῦτο διδακτὸν, ἐξεῦρεν ἂν ὅστις αὐτῷ ἔμελλε τοὺς υἱεῖς ἀγαθοὺς ποιήσειν, ἢ τῶν ἐπιχωρίων ἢ τῶν ξένων, εἰ αὐτὸς μὴ ἐσχόλαζε, διὰ τὴν τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν. ἀλλὰ γὰρ, ὦ ἑταῖρε, μὴ οὐκ ἢ δι- δακτὸν ἡ ἀρετή. Οὐκ, ἴσως. ᾿Αλλὰ δὴ, εἰ μὴ διδακτόν ἐςιν, ἄρα φύσει φύονται οἱ ἀγαδοί; καὶ τοῦτο τῇδέ TW σκοποῦν- τες, ἴσως ἂν εὕροιμεν. φέρε og" εἰσὶν ἡμῖν φύσεις ἵππων

ut Athenienfium omnium pulcherrime lu&aarentur, illos enim, alterum quidem Xanthiae , alterum vero Eudoro, erudiendos tradidit. ipfi porro magiftri tunc omnibus in arte lu&tandi ex- cellere videbantur. Notum eft. Videlicet igitur ille unquam , ubi multum oportebat in eos impendere, qui docerent, haec filios doceri voluiffet : ubi vero nihil impeníae erat faciendum in eum, qui viros faceret bonos, hoc illos non docuiffet, fi quidem tradi potuiffet? Non mirum dicis. At enim Thucydi- des fortafTe ignobilis erat, nec multos vel ex civibus, vel ex fociis amicos habebat? Quin erat & ampla ex familia , & pluri- mum cum apud cives, tum apud Graecos alios poterat. Qua- re, fi hoc ipfum potuiffet acquiri , inveniffet ille profeGo ali- quem, vel ex civibus, vel ex peregrinis, qui filios feciffet bonos, fi per reipublicae adminiftrationem ipfi non licuiffet. Sed enim virtus , amice, acquiri non poteft. Ita eít fortaffe. At enim fi virtus acquiri non poteft, an boni natura nafcuntur homines? atque hoc ipfum hac ratione contemplantes , fortaffe invenie- mus, Dic enim: Suntne nobis notae bonorum equorum na» 2

b.

C.

e,

Pd

212 πα

ἀγαδῶν; Elcly. Οὐκοῦν εἰσι τινὲς ἄνϑδρωποι τέχνην ἔχοντες, 4 τὰς τῶν ἵππων τῶν Gy a Say φύσεις γινώσκουσι; καὶ κατὰ τὸ σῶμα πρὸς δρόμον, καὶ κατὰ τὴν ψυχὴν, οἵτινές TE δυ- μοειδεῖς καὶ ἄθυμοι; Ν αἱ. Τίς οὖν αὕτη ἡ τέχνη ; Egi τί ὄνο-- po αὐτῇ; Ὑππική. Οὐκοῦν καὶ περὶ τοὺς κύνας ὡσαύτως ἐςί τις τέχνη, f] τὰς ἀγαθὰς καὶ τὰς κακὰς Φύσεις τῶν κυνῶν nii te ;"Eo. Τίς αὕτη; Ἡ κυνηγετική. ᾿Αλλὰ μὴν | καὶ περὶ τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον εἰσὶν ἡμῖν δοκιμοιςαὶ, οἵ-

τινες ὁρῶντες κρίνουσι τό, τε βέλτιον καὶ τὸ χεῖρον; Eia. | νας οὖν τούτους καλεῖς ; ᾿Αργυρογνώμονας. Koi μὴν οἱ παιδοτρίβαι γιγνώσκουσι, σκοπούμενοι τς φύσεις τς τῶν σωμάτων τῶν ἀνθρώπων, ὁποῖχί τε χρηςαὶ, καὶ ὁποῖαι μὴ, πρὸς ἑκάςους τῶν πόνων, καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ νέων ὅσα μέλλει τῶν σωμάτων ἄξια λόγου ἔσεσσαι" καὶ ἐν οἷς ἐςιν ἐλ- πὶς πολλὴ τὰ ἔργα, ὅσα σώματος ἔχεται, εὖ ἀπεργάσασδαι.

"Egi ταῦτα. Πότερον οὖν σπουδαιότερόν ἐς! ταῖς πόλεσιν ἵπ-

ποι καὶ κύνες ἀγαθοὶ, καὶ τἄλλα TX τοιαῦτα, ἢ ἄνδρες ὧγα-

turae? Sunt. Suntne igitur homines , qui teneant artem, qua bonorum equorum naturas cognofcant, atque adeo intelligant, qui fint equi. & corpore ad curfum, & animo fortes, quique contra ignavi? Sunt. Quae igitur ars illa? quod eft illi no- men? Equeftris. Eft & circa canes ars eodem modo, qua na- turas canum bonas & malas difcernant ? Eft. Quae fit illa?

Canina. Sed de auro atque argento an idem dicendum , quod fint probatores , qui , quod melius, quodque deterius fit, fpe- &atione iudicent? Dicendum. Quofnam igitur. illos vocas ? Argentarios. Hi vero magiflri , qui corporibus exercendis prae- funt, nonne cum corporum naturas contemplantur, cogno- fcunt, quae fint ad ferendos labores aptae, & quae contra

ineptae : animadvertuntque & fenum & iuvenum corpora , |

quae laude digna fint futura, atque in quibus fpes fit, futurum, ut opera omnia, quae corporis fint , optime faciant ? bul haec. Utrum igitur POPE maiori curae funt equi & canes boni, aliaque huiufmodi , an viri-boni? Viri boni; Nonne igi-

^

DE VIRTUTE 213

3

s “οί; Ανδρες ἀγαδϑοί. ΤΊ οὖν; citi ἂν, € εἴπερ ἦσὰᾶν Φύσεις ἀγα- Ρ. διαὶ πρὸς ἀρετὴν ἀνθρώπων, οὐκ ἂν πάντα μεμη γανῆσδαι «a τοὺς ἀνθρώπους ὥστε διαγινώσκειν αὐτάς ; Eiuós γε. Ἔχεις —

| οὖν τίνα εἰπεῖν τέχνην, ἥτις ἐςὶν ἐπὶ ταῖς φύσεσι ταῖς τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀγαδῶν ἀποδεδειγμένη, ὥστε δύνασϑδοωι αὐτὰς κρίνειν ; "Οὐκ ἔχω. Kal μὲν δὴ πλείςου ἂν ἦν ἀξία, καὶ οἱ

ἔχοντες αὐτήν. οὗτοι. yàe ἂν ἡμῖν ἀπέφαινον τῶν νέων τοὺς μέλλοντας ἀγαθοὺς ἔσεσσϑαι, ἔτι παῖδας ὄντας" οὃς G7 ἡμεῖς

παραλαβόντες ἐφυλάττομεν ἐν ἀκροπόλει δημοσίᾳ, ὥσπερ τὸ b.

ἀργύριον, καὶ μᾶλλόν τι, ἵνα μή τι φλαῦρον ἡμῖν πάδοιεν,

μήτε ἐν μάχῃ. μήτε ἐν ἄλλῳ μηδενὶ κινδύνῳ" ἀλλ᾽ ἀπέκειν-

TO τῇ πόλει σωτῇρές τε καὶ εὐεργέται, ἐπειδή γε εἰς τὴν ἦλι-

κίαν ἀφίκοιντο. ἀλλὰ κινδυνεύει, οὔτε φύσει οὔτε μαθήσει ἡ

ἀρετὴ τοῖς ἀνθρώποις παρογίγνεσδαι. Πῶς οὖν ἂν, ὦ Σώκρα-

τες, σοὶ δοκοῦσι γίγνεσδαι, εἰ μήτε φύσει μήτε μαθήσει γί-

φνονται; τίν᾽ ἄλλον τρόπον γίγνοιντ᾽ ἂν οἱ ἀγαδοί; Οἴμαι c.

μὲν οὐκ ἂν ῥᾳδίως αὐτὸ δηλωθῆναι τοπάζω μὲν δὴ δεῖόν τι

tur, an hominum naturae ad virtutem effent bonae , homines ipfos, ut eas cognofcererit, omnia putas excogitaffe? Puto , & confentaneum eft, Habeíne igitur artem aliquam dicere , quae ' fit in virorum bonorum naturis, oftendens, quo pa&o ipfas iu- dicare poffimus? Non habeo. Et tamen ars illa plurimi faa fuiffet, & qui illam calluiffent. nobis enim iuvenes ipfos , qui futuri fuiffent boni, vel pueros adhuc indicaffent :: quos in arce nos non aliter , atque argentum , & multo etiam diligen- tius, cuftodiendos curaffemus, ut nihil mali neque in pugna, neque in alio quovis periculo, paterentur: fed reipublicae de- ponerentur , fervatores , & benefici tunc futuri, cum ad aeta- - tem perveniffent. Sed virtus neque natura, neque difciplina videtur hominibus adeffe. Quo igitur pa&o, o Socrates , boni tibi fieri videntur? fi.enim neque natura, neque diíciplina fiunt, quonam tandem alio modo fiant boni? Reor equidem, hoc ipfum non ita facile pofle declarari: fiquidem fufpicor , - huiufce rei poífeffionem quiddam maxime divinum efle, &

O 5

yx ——

d.

$314 DIALOGUS DEWVIRTUTE

μάλιςα εἶναι τὸ ντήμα,, καὶ γίγνεσδαι τοὺς ἀγαδοὺς emt) |

οἱ δεῖοι τῶν μάντεων καὶ χρησμολόγοι. οὗτοι ydp οὔτε Φύσει τοιοῦτοι χίγνονται, οὔτε τέχνῃ, ἀλλ᾽ ἐπιπνοίῳ ἐκ τῶν SERV “ἰγνόμενοι, τοιοῦτοι εἰσίν. οὕτω δὲ καὶ οἱ ἄνδρες. οἱ ἀγαθοὶ λέ-

v/ouci ταῖς πόλεσιν ἑκάςοτε τὰ ἀποβησόμενα καὶ τὰ μέλλον- |

το ἔσεσδιαι, 6x SeoU ἐπιπνοίας πολὺ μᾶλλον καὶ ἐναργέςερον jj οἱ χρησμῳδοί. λέγουσι ydg που καὶ αἱ γυναῖκες, ὅτι Θεῖος ἀνὴρ οὗτός ἐς καὶ Διακεδαιμόνιοι, ὅταν τινὰ μεγαλοπρεπῶς ἐπαινῶσι, Seloy ἄνδρα Φασὶν εἶναι. πολλαχοῦ δὲ ζαὶ Ὅμηρος τῷ αὐτῷ τούτῳ καταχρῆται, καὶ οἱ ἄλλοι ποιηταί. καὶ ὅταν βούληται δεὸς εὖ πρᾶξαι πόλιν, ἄνδρας ἀγαδοὺς ἐνεποίησεν" ὅτων δὲ μέλλῃ κακῶς πράξειν πόλις, ἐξεῖλε τοὺς ἄνδρας τοὺς ἀγαδοὺς ἐκ ταύτης τῆς πόλεως ὃ δεός. οὕτως ἔοικεν οὔτε δι- δακτὸν εἶναι, οὔτε φύσει ἀρετὴ, ἀλλὰ Sela. μοίρῳ παραψί- 9 VEGOU Κκτωμένγοις.

bonos Mt fimiliter, atque divini vates, & fatidici fiunt. Illi enim neque natura neque arte tales fiunt, fed fpiritu , quo di- vinitus afflantur. Sic & viri boni, rebufpublicis eventura fu- turaque, ex afflatu quodam divino multo clarius & manife- flius, quam fatidici, faepe praedicunt. Hinc & feminae vi- rum huiufmodi divinum effe dicunt, quin & Lacedaemonii, quando aliquem magnifice laudare volunt, virum illum divi- num appellant: quod ipfum ὃς Homerus, & reliqui poetae fre- quenter ufurpant. Quando igitur Deus alicui reipublicae ma- xime vult prodeffe, viros ei bonos ingenerat: quando vero obefle, eofdem , fi qui funt, ex ea tollit. Sic videtur virtus neque difciplina, neque natura comparari ; fed his divina for- te , qui illa praediti funt , inefTe,

215

BHMOAOKRQZ

ΠΕΡῚ ΤΟΥ ETMBOTAETEZOAI ΔΙΑΛΟΌΓΟΣ ΝΟΘΕΥΟΜΕΝΟΣ:

DEMODOCUS

SLVE

EBEXCONSILLO- DAN D.O -DIALOGUS QUI NOTHUS HABETUR.

Seba[liano Corrado interprete.

CUm ttm)

Στ μὲν δὴ κελεύεις με, ὦ Δημόδοκε, ξύμβουλεύειν ὑμῖν p. ἘΝ , E 7 μῇ N δὲ - 9.7 390 περὶ ὧν ξυνέρχεσνε βουλευσόμενοι" ἐμοὶ δὲ axomelaan ἐπέρ- 3 χεται τί ποτε δύναται ἡ ξύνοδος ὑμῶν, καὶ ἡ τῶν οἰομένων ξυμβουλεύειν ὑμῖν προθυμία, καὶ ἡ ψῆφος ἣν φέρειν ἕκαςος ὑμῶν διανοεῖται. τοῦτο μὲν γὰρ, εἰ μὴ ἔςιν ὀρθῶς καὶ ἐμπεί- βως ξυμβουλεύειν περὶ ὧν ἂν £uvépy Mose βουλευσόμενοι, πῶς

a me quidem iubes, o Demodoce , confilii aliquid vobis hifce de rebus afferre, de quibus confulturi conveniftis : fed mihi in mentem venit confiderare, quid concilium veftrum, eorumque , qui fe vobis confilium pofle dare putant, ftudium, atque fuffragium , quod unufquifque veftrüm ferre cogitat , poffint efficere. Hoc enim quo paco non fit ridiculum, vos, fi re&e & perite hifce de rebus, de quibus end conye- 4

᾿ ἡ Αι αὶ

b. οὐ γελοῖόν ἐςὶ ξυνέρχεσδαι βουλευσομένους περὶ ὧν ξυμβου- ͵ὔ , $,! 5» - - " / 5 9 M

λεύειν οὐκ Égiy ὀρθῶς; τοῦτο δὲ, εἰ μέν ἐςιν ὀρθῶς ξυμβου- λεύειν καὶ ἐμπείρως περὶ τῶν τοιούτων, ἐπιξήμη δ᾽ ἀφ᾽ ἧς &civ ὀρθῶς ξυμβουλεύειν περὶ τούτων μηδεμία ἐςὶ, πῶς οὐκ ἄτοπον; εἰ δέ τις ἐπιςήμη ἀφ᾽ ἧς ἐςὶ τὰ Τοιαῦτα ὀρθῶς Eups- βουλεύειν, οὐκ ἀνάγκη καὶ ἐπιςαμένους εἶναι τινὰς ξυμβου- λεύειν ὀρθῶς περὶ τῶν τοιούτων ; ὄντων δὲ τινῶν ἐπιςαμένων

΄ T / / » 5 / ξυμβουλεύειν περὶ ὧν ξυνέρχεσϑε βουλευσόμενοι, οὐκ ἀνάγκη c. ἐςὶ καὶ ὑμᾶς ἤτοι ἐπίξασϑαι περὶ τούτων ξυμβουλεύειν, ἢ μὴ ἐπίξασϑαι; ἢ τοὺς μὲν ἐπίξασϑαι ὑμῶν, τοὺς δὲ μὴ ἐπίςα- σϑαι; Ei μὲν οὖν ἐπίξασϑε πάντες, τί δεῖ ἔτι ὑμᾶς συνέρχε- ea βουλευσομένους ; ξυμβουλεύειν γὰρ ἱκανὸς ἕκαςος ὑμῶν. εἰ δ᾽ αὐ'πᾶντες μὴ ἐπίξασϑε, πῶς ἂν δύνησδε βουλεύεσσαι ; ἢ τί ὑμῖν προὔργου τῆς ξυνόδου ταύτης εἴη ἂν, μὴ δυνα-

7 - / S , δὲ ς M - AIR e Ni 3 , (μένων γε βουλεύεσδαι; εἰ δὲ οἱ μὲν ἐπίξανται, οἱ δὲ οὖς ἐπι- d. ςάμενοι εἰσὶν ὑμῶν, οὗτοι δὲ ξυμβουλῆς δέονται, εἰ ἄρα δυ- — |

niftis, dare confilium non licet, confulturos de rebus conve- niííle, de quibus dare confilium re&e non liceat? Illud vero —— etiam qui non fit abfurdum , conveniffe vos confulturos , fi re- &e quidem & perite huiufcemodi de rebus dare confilium liceat, fed nulla fit fcientia, ex qua re&e quifquam de his dare copfilium poffit? Quod fi aliqua fcientia fit, qua liceat in his recte confilium dare , an non neceffe eft, & aliquos effe, qui fciant his de rebus re&e confilium dare? Cum vero fint ali- qui, qui fciant de his confilium dare, de quibus vos confüulitis, nonne neceffe eft, vos etiam vel fcire de his confilium dare, vel nefcire? vel partim quidem ex vobis ícire, partim vero nefcire? Si omnes igitur fcitis, quid oportet vos amplius ad confulendum convenire? unufquifque enim veftrüm ad dandum confilium eft idoneus. Sin omnes contra nefcitis , quomodo confultare poteftis? vel quid utilitatis hoc confilium afferre poteft vobis , qui ne deliberare quidem poffitis? Sed fi ex vo- bis partim quidem fciunt, partim vero nefciunt, iique confi- Lo egent, & fi fieri utique poteft, ut vir unus prudens det

DEMODOCUS 217

t γατὸν ἐςὶ ξυμβουλεύειν ἔμφρονα ἄνδρα τοῖς ἀπείροις, ἱκανὸς

E δήπου éci καὶ εἷς ξυμβουλεῦσαι τοῖς ἐπιςαμένοις ὑμῖς ἢ οὐ ' ταυτὰ οἱ ἐπιςάμενοὶ ξυμβουλεύουσι πάντες ; ὥστ᾽ ἀκούσαν-

;

τὰς ὑμᾶς τούτου ἀπαλλάττεσσαι προσήκει. νῦν δ᾽ οὐ ποϊεῖτε τοῦτο, ἀλλὰ βούλεσδε πολλῶν ξυμβουλευόντων ἀκούειν. οὐ yàg ὑπολαμβάνετε εἰδέναι τοὺς ἐπιχειροῦντας ὑμῖν ξυμβου- λεύειν, περὶ ὧν ξυμβουλεύουςσιν. εἰ γὰρ ὑπελαμβάνετε εἰδέ- ναι τοὺς ξυμβουλεύοντας ὑμῖν, ἑνὸς μόνου ἀκούσασιν ἐξήρκει ἂν ὑμῖν. τὸ οὖν ξυνέρχεσδαι ἀκουσομένους μὴ εἰδότων, ὡς προὔργου τὶ ποιοῦντας, πῶς οὐκ ἄτοπόν ἐςι 5 καὶ περὶ μὲν τῆς ξυνόδου ὑμῶν ἀπορῶ ταύτῃ. περὶ δὲ τῆς τῶν οἰομένων ὑμῖν ξυμβουλεύειν προθυμίας, ἐκεῖνο ἄπορον. εἰ μὲν γὰρ μὴ ταυ- τὰ ξυμβουλεύουσι περὶ τῶν αὐτῶν ξυμβουλεύοντες, πῶς ἂν πάντες καλῶς ξυμβουλεύοιεν, μὴ ξυμβουλεύοντες ἃ ξυμ- βουλεύει ὃ ὀρθῶς ξυμβουλεύων ; ἢ πῶς οὐκ ἂν ἄτοπος εἴη ἡ

, M /, / / 5 UT 5 / προδυμία τῶν προπυμουμένων ξυμβουλεύειν περὶ ὧν ἀπείρως

LU , *N "^N E . LU /, No ἔχουσιν ; οὐ yog δὴ ἔμπειροι ὄντες προαιρήσονται ξυμβου-

imperitis confilium: poterit & unus vobis , qui nefcitis, confi- lum dare. Án non idem, qui fciunt, dant confilium omnes? quare vos, hoc audito, decet hinc abire. Nunc tamen hoc non facitis, fed vultis multos ex his, qui confilium dent, audire. iNon enim creditis, eos, qui ad dandum confilium vobis aggre- diuntur , ea noffe, de quibus dant confilium. fi enim credidif- fetis, eos, qui dant confilium , noffe, unum vobis audire fatis fuiflet. Vos igitur , ut eos, qui nefciunt, audiatis, convenire, tanquam aliquid, quod operae pretium fit, fa&uri fitis , qui fieri poteft, ut non fit abfurdum ? Atque de veftro quidem confi-

- lio fic dubito : deillerum vero, qui vobis confilium dare poffe | putaar, ftudio , illud. mihi dubium eft. Nam fi, qui iifdem de

rebus dart confilium , non eadem refpondeant , quo pa&o pul- chre omnes dare confilium poffint, cum non refpondeant ea- dem, quae refpondet is, qui recte dat confilium? Vel quomo- do ineptum non fit eorum ftudium, qui inducunt animum, his de rebus confilium dare, quarum funt imperiti? Nam periti

P. $9 d.

I

ς

218 DIALOGUS

3 f 9 “ CIT |

λεύειν μὴ ὀρθῶς. εἰ δ᾽ αὖ ταυτὰ ξυμβουλεύουσι, τί δεῖ πάν-᾿ , N / T7 N 3 - Ν 9 x

τᾶς αὐτοὺς ξυμβουλεύειν ; ele γὰρ αὐτῶν τὰ αὐτὰ ξυμβου-.

λεύων, ἱκανὸς ἔξαι. τὸ οὖν τοιαῦτα προϑυμεῖσσαι ἃ οὐδὲν.

4 *^ -Ὁ- x. -Ὁ , εν “ 4 προὔργου ἂν γένοιτο, πῶς οὐ γελοῖον ; οὔτε οὖν ἡ τῶν ἀπεί-

pav προθυμία οὐκ ἂν ἄτοπος εἴη, τοιαύτη γε οὖσα, οὔτε ol | ἔμφρονες ἂν τοιαῦτα προθυμηθεῖεν᾽ εἰδότες ὅτι καὶ εἷς τις αὐ- | τῶν τὸ αὐτὸ πράξει, ξυμβουλεύων γε ὡς προσήκει. ὥστε πῶς. οὗ γελοία ἐςὶν ἡ προθυμία τῶν οἰομένων ὑμῖν ξυμβουλεύειν,. οὐ δύναμαι εὑρεῖν. τὸ δὲ περὶ τῆς ψήφου ἧς φέρειν διανοεῖσσε,. τί δύναται, ἀπορῶ μάλιςα. πότερον γὰρ τοὺς εἰδότας ξυμ-᾿ βουλεύειν κρίνετε; ἀλλ᾽ οὐ πλείονες ἑνὸς ξυμβουλεύσουσιν,,

οὐδὲ ἄλλως καὶ ἄλλως περὶ τοῦ αὐτοῦ. ὥστε περὶ τούτων τὴν ψῆφον φέρειν ὑμᾶς οὐ δεήσει. ἀλλὰ τοὺς ἀπείρους καὶ ὡς μὴ δεῖ ξυμβουλεύοντας κρίνετε ; ἢ τοῖς τοιούτοις ὡς μαινομένοις οὐκ ἐπιτρέπειν ξυμβουλεύειν προσήκει; εἰ δὲ μήτε τοὺς ἐμπεί- βοὺς μήτε τοὺς ἀπείρους κρινεῖτε, τίνας κρινεῖτε ; ἀρχὴν δὲ

nunquam fibi ita conflituent, ut confilium non rete dare ve- lint. in eadem contra refpondeant, quid ipfos omnes opor- tet confilium dare? Unus enim ipforum, qui eadem refpon- deat, fufficere poterit. Quis igitur eos non rideat , qui cupiant ea facere, quae nihil utilitatis afferant ? Neque igitur imperito- rum ftudium poffit non effe ineptum , cum fit huiufmodi : ne- que prudentes unquam talia facienda fufcipiant , cum fciant , vel unum quemvis ipforum, qui confilium det, ut par eft , id ipfum poffe praeftare. Quare ego nullam rationem excogitare poffum, qua ftudium eorum, qui fe vobis confilium dare poffe putant, non ridiculum effe videatur. Quod vero ad fuffragium, quod ferre cogitatis, pertinet, id quidnam poffit , vehementer animi pendeo. Nam utrum eos, qui fciunt , ut confilium dent , decernetis? Αἰ non plus uno, neque aliter atque aliter eadem de re confilium dabunt. quam ob rem de his vos fuffragium ferre non oportebit. Àn imperitos, & eos, qui non, ut opor- tet, confilium dant, ad dandum confilium conftituetis? at hi non magis, quam furiofi, confulendi funt. Sed fi neque de peri-

᾿ ; |

.

DEMODOCUS "alg

τί δεῖ πάντως ἄλλους ξυμβουλεύειν ὑμῖν, εἴπερ κρίνειν τὰ τοι- era ἱκανοί ἐςξ; εἰ δ᾽ οὖν μὴ ἐςὲ ἱκανοὶ, τί καὶ δύνανται ὑμῖν αἱ ψῆφοι; ἢ πῶς οὐ γελοῖόν ἐςι, ξυνέρχεσϑαι μὲν ὑμᾶς / t , Md , M los ς ξυμβουλευσομένους, ὡς δεομένους ξυμβουλίας, καὶ οὐχ ἱκα- γοὺς ὄντας αὐτούς; ξυνελθόντας δὲ, οἴεσσαι δεῖν ψηφίζεσδαι ὡς κρίνειν ἱκανοὺς ὄντας ; οὐ γὰρ δὴ καθ᾿ ἕνα μὲν ὄντες οὐκ / / ς T Ν οἴδατε, ξυνελθόντες δὲ, Φρόνιμοι γίγνεσδε, οὐδ᾽ αὖ ἰδίᾳ μὲν , e ΡΥ Ὁ ΜΊ M MCN er , - Mais γε ἄπορξιτε, ἐλθόντες δὲ εἰς τὸ αὐτὸ, οὐκέτι ἄπορείτε, ἀλλ᾽ ἱκα- Vol γίγνεσοε ξυνορᾷν ποῖα πρακτέα ἐςὶν ὑμῖν. καὶ ταῦτα, , 2 N ; »€V5 , KON SYM e? 4/ παρ᾿ οὐδενὸς μαθόντες, οὐδ᾽ αὐτοὶ εὑρόντες, 0 ἐςι δεινότατον ἁπάντων. οὐ γὰρ δὴ, μὴ δυνάμενοί γε ξυνορᾷν ἃ πρακτέον ἐςὶ, κρίνειν ἱκανοὶ &geose τὸν ὀρύῶς ξυμβουλεύοντα περὶ τού- τῶν ὑμῖν. οὐδ᾽ αὖ τοῦτό γε ἐρεῖ εἷς ὧν ὁ συμβουλεύων ὑμῖν, οὕτως ὑμᾶς διδάξειν ἃ πρακτέον ὑμῖν ἐςι, καὶ κρινεῖν τοὺς κα- κῶς καὶ μὴ ξυμβουλεύοντας ὑμῖν, οὕτως ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ

tis, neque de imperitis fententiam feretis, quofnam ab initio ad dandum confilium idoneos eíTe iudicabitis? Qui vero pror-- fus convenit, alios vobis confilium dare, fi quidem vos haec poteflis iudicare? Quod fi non poteftis iudicare, quid vobis fuffragia poffunt prodefTe? vel quo pacto ridiculum non fit, vos, velut confilio egentes, nec ad id puniendum idoneos, con- veniffe: poftquam vero conveneritis, exiftimare fententiam vobis effe ferendam, tanquam iudicare poffitis? Non enim di- cendum eft, vos quidem fingulos rudes fuiffe; fed poftquam unum in locum conveniflis, prudentes factos efle : neque praeterea vos privatim quidem dubitaffe, verum fimulatque huc veniftis, non amplius dubitare, fed idoneos effe factos ad ea perfpicienda, quae vobis facienda funt: cum de nul!

- haec didiceritis, neque vos ipfi inveneritis, quod eft longe

omnium difficillimum. Vos enim, nifi cognofcere poffitis, quae vobis facienda fint, nunquam de eo; qui vobis confi- lium det, an id recte faciat, iudicare poteritis. neque praeter- ea unus aliquis, qui vobis det confilium , dicet, fe vos, quae vobis facienda fint, ita do&urum , ut & qui male , & qui be- ἢ

e.

€.

220 DIIA LO':G!U 56:

!

καὶ ὄντας τοσούτους. τοῦτο δὲ ἐκείνου οὐδὲν ἧττον ἂν φανείη δεινὸν ὃν. εἰ δὲ μήθ᾽ ἡ ξύνοδος μήθ᾽ ὁ συμβουλεύων ὑμῖν ἱκα- νοὺς κρίνειν ποιεῖ ὑμᾶς, τίς χρεία τῶν ψήφων ἐςὶν ὑμῖν; 7] πῶς οὐκ ἐναντιοῦται ἡ ξύνοδος ὑμῶν ταῖς ψήφοις, καὶ αἱ ψῆ- qoi τῇ τῶν ξυμβουλευόγτων ὑμῖν προθυμίᾳ ; ἣ μὲν γὰρ Eóv- οδος ἐςὶν ὑμῶν, ὡς οὐχ ἱκανῶν ἀλλὰ ξυμβούλων δεομένων" αἱ δὲ ψῆφοι Φέρονται, ὡς οὐ ξυμβούλων δεομένων, ἀλλὰ καὶ κρίνειν καὶ ξυμβουλεύειν δυναμένων. καὶ ἡ μὲν προθυμία τῶν ξυμβουλευόντων ὑμῖν, ὡς εἰδότων ἐςίν" αἱ δὲ παρ᾽ ὑμῶν φῇ- φοι, ὡς οὐκ εἰδότων τῶν ξυμβουλευόντων φέρονται. καὶ εἴτις ὑμᾶς ἔροιτο τοὺς ψηφισαμένους, καὶ τὸν ξυμβουλεύσαντα ὑμῖν, περὶ ὧν ἂν ψηφίσησϑε, πότερον lee ὅτι ἔςαι οὗ ἕνεκα

πράττειν διωνοεῖσσε ἃ ἐψηφίσασδε᾽" οὐκ οἴομαι ἂν φῆσαι

ὑμᾶς. τί δ᾽, εἰ γένοιτο οὗ ἕνεκα. πράττειν ἂν διανοεῖσδε, lee ὅτι ξυνοίσει τοῦτο ὑμῖν; οὐδὲ τοῦτο ἂν φῆσαι οἴομαι ὑμᾶς,

me vobis confilium dent , iudicare poffitis : atque id ipfum tam

brevi, & tam tultos: cum praefertim hoc illo nihilo minus difhcile effe videatur. Quod fi nec concilium, nec qui vobis confilium dat; vos ad iudicandum idoneos efficiunt, quid vo- bis opus eft fuffragiis? vel qui potius concilium veftrum fuf- fragiis, & fuffragia ftudio eorum , qui vobis confilium dant, non maximerepugnant? Nam concilium veftrum habetur per- inde, quafi vos ad aliquid ftatuendum non fitis idonei, fed sliosifi confilio egeatis: fuffragia vero perinde feruntur, ac fi vos non modo non egeatis confilio , fed etiam iudicare, & dare aliis confilium poffitis. Deinde ftudium eorum , qui con- filium dant, adeft quidem, tanquam id facere fciant: fed a vobis fuffragia feruntur, tanquam nefíciant. Verum fi quis vos, qui fuffragia fertis, & eum, qui vobis hifce de rebus, quas fuffragio decernitis, confilium dederit, ita roget: An fci- tisid futurum , cuius caufa facere ea cogitatis, quae decrevi- {τι ὃ non credo vos dicturos. Quid autem, fi fieret illud, cuius canfa facere haec cogitatis, noftis , hoc utile vobis fore? Ne-

'que vos hoc dicturos, neque eum, qui vobis dat confilium ,

DEMODOGCUS, 221

οὐδὲ τὸν ξυμβουλεύοντα ὑμῖν. τῶν ἀνθρώπων δὲ τίνα ὑπο- λαμβάνει τε εἰδέναι τὶ τούτων ; εἴ TIG προσέροιτο ὑμᾶς, οὐδὲ ᾿χρῦτο ξυγ χωρεῖν ἂν οἴομαι ὑμᾶς. ὅταν οὖν περί τε ὧν ξυμ-

᾿ βουλεύετε, ἢ τοιαῦτα οἷα ὑμῖν μὴ δῆλα εἶναι, οἵ τε ψηφιζό- μενοι καὶ οἱ ξυμβουλεύοντες, ἄπειροι ὦσιν, εἰκότως καὶ ὑμεῖς

φήσετε ξυμπίπτειν ἀπιςεῖν, καὶ μεταμέλεσσσι πολλάκις αὐ- τοῖς καὶ περὶ ὧν ἂν ξυμβουλεύσωνται καὶ περὶ ὧν ἂν ψηφί- σωνται. τοῖς ἀγαδοῖς δὲ τοιαῦτα συμβαίνειν οὐ προσήκει, ἴσα- σι γὰρ καὶ περὶ ὧν ξυμβουλεύουσιν, ὁποῖά τ᾽ ἐςὶ, καὶ τοῖς - 9 ^ el , e 7 τ e " zioaeioiy αὑτοῖς ὅτι βεβαίως ὑπάρχει ὧν ἕνεκα ξυμβουλεύ- ουσι᾿ καὶ ὅτι οὔτε αὐτοῖς οὔτε τοῖς πεισϑεῖσιν αὐτοῖς πώποτε μεταμελήσει. περὶ τοιούτων οὖν ἔγωγε τοὺς νοῦν ἔχοντας ξυμιβουλεύειν ἀξιοῦν ὑπελάμβανον, ἀλλ᾽ οὐ περὶ ὧν σὺ κε- λεύεις με ξυμβουλεύειν. ἀπὸ μὲν γὰρ τῆς ἐκείνων ξυμβου- λίας τὸ τέλος εὐτυχία, ἀπὸ δὲ τῆς τούτων φλυαρίας ἀτυ-

χία ἐςί. παρεγενόμην δ᾽ ἀνθρώπῳ τινὶ νουθετοῦντι ἑαυτοῦ

puto. Si quis praeterea de vobis τὰ quaerat: An effe quen- quam omnium tortalium exftimatis , qui horum aliquod unum Íciat? neque vos hoc conceffuros arbitror. Cum igitur illa, quae in confultationem veniunt, fint eiufmodi, ut manifefta- vobis ef- fe non poffint: cumque ii , qui fuffragia ferunt, atque , ii, qui confilium dant, fint imperiti: iure dicetis.evenire, ut & nos non credamus, & ipíos faepe earum rerum poeniteat, de qui- bus confulant, & de quibus fuffragium ferant : quae praeftan- tiffimis viris accidere confentaneum non eft. Illi enim fciunt,

. qualia fint illa, de quibus confilium dant: nec ignorant qui-

n3 discs i —-—

dem, ea, quorum caufa confilium dant, his, qui ab ipfis per-

-fuafi fint, certa effe, futurumque, ut neque ipfos, neque

eos, qui perfuafi fint, unquam poeniteat. His igitur ego de rebus exiftimabam dignum, eos, qui prudentes fint, confi- lium dare, non autem de his, de quibus tu me dare confi- lium iubes. Ex illorum enim con(ultatione felicitas , ex horum vero nugis infelicitas nafcitur. Interfui forte, cum homo qui- dam amicum reprehenderet fuum, propterea quod cuidam ac-

'

e

we .

38: a

b,

212 LA OO GU

ἑταῖρον, διότι ἐπίςουε τῷ κατηγοροῦντι, οὐκ ἀκούσας τοῦ ἀπολογουμένου, ἀλλὰ μόνον τοῦ κατηγοροῦντος, ἔλεγεν οὖν ὡς δεινὸν πρᾶγμα ποιεῖ, καταγινώσκων τοῦ ἀνθρώπου, οὔτε, p. αὐτὸς ποιρανενόμενος, οὔτε τῶν Φίλων ἀκούσας παραγενο- | μένων, οἷς εἰκὸς ἣν αὐτὸν λέγουσιν πιςεύειν" οὐδ᾽ αὖ ἀμφο- | ' πέρων ἀκούσας, οὕτω προπετῶς ἐπίξευσε τῷ κατηγοροῦντι. δίκαιον δὲ εἶναι καὶ τοῦ ἀπολογουμένου ἀκοῦσαι, πρὸ τοῦ | ἐπαινεῖν ἢἣ μέμφεσδαι, ὥσπερ καὶ τοῦ κατηγοροῦντος. πῶς «&e ἄν τις ἢ δίκην καλῶς δικάσαι, ἣ ἀνθρώπους xara τρό-

πον «ρῖναι δύναιτο, μὴ ἀμφοτέρων τῶν ἀντιδίκων ἀκούσας;

τοὺς γαὰρ λόχους παραβαλλομένους , ὥσπερ τὴν πορφύραν καὶ τὸ χρυσίον, ἄμεινον wpiysaSiau. ἢ τίνος ἕνεκεν ἢ χρόνον &quqo- τέροις δίδοσδαι τοῖς ἀντιδίκοις, ἢ ὀμνύειν τοὺς δικαςὰς ἀκροά- σεσδαι ὁμοίως ἀμφοτέρων, εἰ μὴ ὑπελάμβανεν ὃ νομοθέτης τὰς δίκας δικαιότερον ἂν καὶ βέλτιον κρίνεσσαι ὑπὸ τῶν δι- καςῶν ; σὺ δὲ μοὶ δοκεῖς οὐδὲ τοῦτο τὸ ὑπὸ τῶν πολλῶν.λεγό-

ἵμενον ἀκηκοέναι. τὸ ποῖον; ἔφη. Μηδὲ δίκην δικάσῃς, πρὶν

cufatori credebat , cum defenforem nondum, fed accufatorem:

ipfum dumtaxat sme Dicebat i itaque, rem illum indignam facere, qui condemnaret hominem , cuius neque ipfe res prae- fens vididien. neque ex amicis, qui vidiflent, quibufque par effet de illo referentibus credere , audiffet, cum, ne audita qui- dem utriufque caufa, accufatori ita temere crederet : iuftumque effe, ab illo non minus defenforem , quam accufatorem , au- diri prius , quam abfolveret , vel condemnaret, Nam qui pof- fit aliquis vel caufam bene, vel homines probe iudicare, nifi prius utrumque litigatorem audiverit? Collatas enim rationes & caufas, veluti purpuram & aurum , longe potius eft iudi- cari. Cur enim legislator iuffiffet, vel tempus adverfariorum utrique dari, vel iudices iurare, fe aequaliter utramque partem audituros , nifi iuftius meliufque a iudicibus caufas hoc modo iudicari poffe exiftimaffet? Tu vero mihi videris ne illud qui- dem, quod a multis dicitur, audiffe,. Quidnam? inquit. IVua- quam decernas , audis nifi tu prius ambos, Hoc fane quidem

DEMODOCUS. 223

Eo. εἰ μὴ καλῶς ἐλέγετο, καὶ ὡς προσήκει. ξυμβουλεύω οὖν ^ 001, ἔφη, τοῦ λοιποῦ μὴ προπετῶς οὕτως τοὺς ἀνθρώπους μή- τὲ μέμφεσϑαι μήτ᾽ ἐπαινεῖν. ὁ οὖν ἕτερος ἄτοπον ἔφη αὐτῷ καταφαίνεσϑαι, εἰ ἕνα μὲν γνῶναι λέγοντα πότερον ἀληθεύει ἢ ψεύδεται, οὐ δυνατὸν, δύο δὲ λέγοντας γνῶναι δυνατὸν ear καὶ παρὰ μὲν τοῦ ἀληθῆ λέγοντος μαθεῖν οὐ δυνατὸν, ὑπὸ τούτου δ᾽ αὐτοῦ καὶ ἄλλου ψευδομένου διδαχθῆναι οἵόντε" καὶ εἰ ὃ μὲν εἷς ὀρθῶς καὶ ἀληθῆ λέγων, ἐμφανίσαι ἃ λέγει οὐ δυνήσεται, δύο δὲ, ὧν ὃ ἕτερος ψεύσεται καὶ οὐκ ὀρθῶς ἐρεῖ, δυνήσονται ἐμφανίσαι τοῦτο ὃ ὁ λέγων ὀρθῶς ἐμφανίσαι οὐχ οἷόστ᾽ ἦν. ἀπορῶ δ᾽, ἔφη, κάκεῖνο, πῶς ποτε᾿ ἐμφαίνουσι. πό- τερον γὰρ σιωπῶντες, ἢ λέγοντες; εἰ μὲν ydg σιωπῶντες ἐμι- φανιοῦσιν, οὐδετέρου ἂν δέοι, μήτοιγε ἀμφοτέρων, ἀκούειν" εἰ δὲ λέγοντες ἀμφότεροι ἐμφανιοῦσιν, ἀμφότεροι δὲ κατ᾽ οὐ- δένα τρόπον λέγουσιν (£y μέρει γὰρ λέγειν ἑκάτερον ἀξιοῦσι) πῶς ἀμφοτέρους ἐμφανίσαι ἅμα οἷόντε; εἰ γὰρ ἐμφαίνουσιν haud ita vulgatum fuiffet, nifi bene, atque, ut convenit, ho- mines dictum exiftimaffent. Do tibi igitur , inquit, id confilii, ut tu nunquam pofthac tam temere homines neque condemnes, neque abíolvas. Alter igitur , abfurdum fibi videri, refpondit, fi quidem , uno loquente, cognofci non poffet, utrum vera, an falfa diceret , duobus vero , poffet: atque fi ab eo quidem, qui vera dicat , difcere homines non poffent, ab eodem vero, atque altero fimul , qui mentiatur , doceri poffent : item fi unus quidem, qui re&te veraque dicat, oftendere, quae dicat, non poffet , duo vero , quorum alter mentiatur , & nihil recte di- cat, id poffent indicare, quod, qui recte dicat, non poffet. Hic, inquit, haereo. atque illud praeterea quo tandem pa&o de- clarabunt? utrum tacentes, an loquentes? Nam fi tacentes oftendent, neque alterum , neque utrumque opus erit audire. . fin ambo loquentes oftendent , amboque confufe ( volunt enim . utrumque feparatim dicere) loquentur, quonam modo feri poterit, ut ambo fimul rem manifeftent? Nam fi demonítra-

ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς. καίτοι οὐκ ἂν οὕτω τοῦτο περιεφέρε- C.

l.

P"

e.

,F

224 D LDAOLODEBAUS

ei 5 *, - e NY -" ἅμα ἀμφότεροι, καὶ ἐροῦσι τότε ἅμα. τοῦτο δ᾽ οὐκ ἐῶσιν.

ὥστε λοιπὸν, εἴπερ λέγοντες ἐμφαίνουσιν, ἑκάτερος εἰπὼν ἐμιτ΄

e L4

φανιεῖ" καὶ ὁπότε ἐρεῖ ἑκάτερος, τότε καὶ ἐμφανιεῖ ἑκάτερος.

2 4 -

αὐτῶν. ὥστ᾽ ἐρεῖ ὃ μὲν, πρότερος, ὃ δ᾽, ὕςερος" καὶ épais ὁ μὲν, πρότερος, ὃ δ᾽, ὕςερος. καίτοι εἴπερ ταυτὸ ἐν μέρει ἐμ-.

φανιοῦσιν ἑκάτεροι, τί δεῖ ἔτι τοῦ ὑςέρου ἀκούειν; ὑπὸ yàg τοῦ πρότερον εἰπόντος, ἤδη φανερὸν ἔςαι. ἐκεῖνο δ᾽, ἔφη, εἴ-

περ ἀμφότεροι ἐμιφανιοῦσι, πῶς οὐ καὶ ὃ ἕτερος αὐτῶν ἐμφα- νιεῖ; ὧν γὰρ ὃ ἕτερος οὐκ ἐμφανιεῖ, οὗτοι ἀμφότεροι πῶς ἂν, ἐμφανίσαι δύναιντο; εἰ δ᾽ ἑκάτερος ἐμφανιεῖ, δῆλον ὅτι ἐρεῖ

πρότερος, καὶ ἐμφανιεῖ πρότερος" ὥστ᾽ ἐκείνου μόνου ἀκούσαν-

τα, γνῶναι πῶς ἐςιν οὐχ οἷόντε. ἐγὼ γοῦν ἀκούων αὐτῶν, ἠπόρουν, καὶ κρίνειν οὐχ οἱόστ᾽ ἦν. οἱ μὲν γῶρ ἄλλοι ἔφα- cay οἱ παρόντες τὸν πρῶτον λέγειν ἀληθῆ. εἰ οὖν τι ἔχεις.

€, f3 - N 7 / , 3 f o, Z ξυμβαλεσσαι μοὶ περὶ TOWTQV , πότερον ἕξιν γος λέγοντος γνῶναι τί λέγει, ἢ προσδεῖται τοῦ ἀντεροῦντος, εἰ μέλλει τὶς

bunt ambo fimul, dicentque tunc fimul, nunquam hoc fieri finent. Quare eft reliquum, (fi quidem loquentes oftendent) ut

|

|

dicens uterque demonftret : & quando dicet uterque, tunc & uterque. commonftrabit. Quamobrem dicet hic quidem prius, fed ille pofterius: oftendet hic quidem prius , ille vero pofte- rius. Proinde , fi viciffim uterque idem demonftrabit, quid opor- tebit praeterea fecundum audire? ab eo enim, qui prius di- xerit , iam res declarata fuerit, Accedit & illud, inquit: fi mon- ftrabunt ambo, quo paco non & eorum alter monftrabit ?

Ambo enim quemadmodum monftrabunt , quorum alter mon- |

ftrare non poffit? Sin uterque indicabit , manifeftum eft, eum Ρ 4 ᾽ , , qui prius dicet, & prius indicaturum. Quapropter, qui illum

folum audiet, qui fieri poterit, ut rem non cognofcat? Hos | igitur ego audiens, addubitabam, nec , quid iudicarem , ha. -

bebam. Ali quidem, qui praefentes erant, affirmabant , prio-

Tem vera dicere. Quaero igitur, fi quid habes, quod hifce de

rebus in medium proferas , utrum liceat, uno dicente, id co- gnofcere, quod dicat : an opus fit altero, qui refpondeat , fi fu-

D;E'M:OUD:O-C U S. 215

γνώσεσϑαι πότερον ὀρθῶς λέγει" 7) οὐκ ἀναγκαῖόν égw &uqa- ᾿πτέρων ἀκούειν. ἢ πῶς νομίζεις ; πρώην τὶς ἐνεκάλει ἀνθρώπων nil ὅτι αὐτῷ ἀργύριον χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν, οὐδὲ πιςεῦσαι, χάκεῖνος μὲν ὦ ἐνεκάλει, ἀπελογεῖτο" ἄλλος δέ τις τῶν παά- j ρόντων ἠρώτηδε τὸν ἐγκαλοῦντα, πότερον ὁ μὲν μὴ πιςεύσας

,

αὐτῷ, μηδὲ χρήσας, ἥμαρτε" σὺ δ᾽, ἔφη, οὐ πείσας σοὶ χρῇ»

Ὕ

/

σαι, οὐχ ἡμάρτηκας; 3602, TY γὰρ ἥμαρτον ; εἶπε. Ἰ]Πότερο δ᾽, ἔφη, σοὶ δοκεῖ ἁμαρτάνειν; ὃ ἀποτυχὼν ὧν ἤθελεν, j à

Logs Ὁ ἀποτυχὼν, εἶπεν, Οὐκοῦν, εἶπε, σὺ μὲν ἀπέτυχες, Lo καρήσασϑαι ἐθέλων; ὃ δὲ, σοὶ μὴ προέσϑαι, οὐκ ἀπέτυχε τού- Lorov; Na, εἶπεν ἀλλ᾽ ἐγὼ τί ἥμαρτον, εἰ μὴ ἐκεῖνος μοὶ ᾿ ἔδωκεν; Ὅτι εἰ μὲν ἐδέου αὐτοῦ, ἔφη, ὧν οὐκ ἐχρῆν, πῶς οὐκ olet ἁμαρτάνειν ; ἐκεῖνος δὲ ὁ μὴ προέμενος, ὀρθῶς ἔπρω- ξεν. εἰ δὲ ὧν χρῆν ἐδέου αὐτοῦ, ἀποτυχὼν τούτου, πῶς οὐχ ἥμαρτες ἐξ ἀνάγκης; Ἴσως, εἶπεν. ἀλλ᾽ ἐκεῖνος πῶς οὐχ

turum omnino fit, ut quis noffe poffit, an re&e dicat: an po- tius neceffarium non fit ambos audire? vel tu quid. cenfes? Paulo ante quidam alterum accufabat , quod argentum fibi ne- que commodare, neque credere voluiffet. Atque ille quidem , . qui accufabatur, fe defendebat: alius vero quidam ex his, — qui praefentes erant, accufatorem ita rogavit: Utrum hic qui- J dem , qui tibi non credidit, nec commodavit , erravit : tu ve- Ire, qui non perfuafifti, ut commodaret, non errafti? Quid - enim , dixit ille , erravi? Uter , inquit, tibi videtur errare , qui -— fit ab his , quae petebat, an qui non fit reie&tus? Qui fit re- —— ie&us, dixit. Dicifne igitur, te quidem ab eo reiectum effe, i quo uti cupiebas: illum vero, qui noluit impertire, ab eo —. non effe reiectum? Dico, refpondit : fed quid ego erravi, fi . mihi ille non dedit? Si EM ie inquit , ab eo tu rogabas ea, quae minus oportebat, quid effe poteít caufae, cur te non putes erraffe, iftumque, qui non dedit, re&e feciffe? fio,

| quae oportebat, petebas, ab hifque tu reiectus es, qua ra- - tione fieri poteft , ut tu non vel necefífario abertaris? Fortafle,

-dixit, erravi: fed qui ille, qui mihi non credidit, non erra- E "Pia. Pr Vol. XI,

€.

€.

226 DIA LOG»

ἥμαρτεν, ὃ μὴ πιςεύσας μοι; "Ag οὖν, ἔφη, εἰ προσωμίλησας

αὐτῷ ὡς προσήκει, οὐκ ἂν ἥμαρτες οὐδέν ; Οὐ γὰρ δή. Νῦν.

ἄρα οὐχ ὡς προσήκει αὐτῷ προσωμίλησας. Φαίνομαι, εἰπεῖν... Ei οὖν ὡς μὴ προσήκει ὁμιλοῦντός σου μὴ ἐπείσϑη, πῶς ἂν δικαίως ἐγ καλοίης ἐκείνῳ; Οὐκ ἔχω εἰπεῖν. Οὐδὲ ὅτι τοῖς κα-᾿ κῶς χρωμένοις οὐ προσεκτέον ἐςὶν, ἔχεις εἰπεῖν; Κι αὶ μάλ᾽, EU — 4 3 δ ὑπο ϑὴ » MN 3 4 e - | ἔφη, τοῦτό γε. ᾿Αλλ᾽ οὖν οὐχ οἱ ὡς οὐ προσήκει ὁμιλοῦντες 9

ἔφη, κακῶς χρῆσδαι. σοὶ δοκοῦσιν; "Equovye, ἔφη. Τί οὖν

ἥμαρτεν εἴ σοι μὴ προσέσ χε κακῶς χρωμένῳ ; Οὐδὲν φαίνε- ται, εἰπεῖν. ΤΊ οὖν ποτε οἱ ἄνθρωποι, ἔφη, τοιαῦτα ἐγκαλοῦσι,

πρὸς ἀλλήλους; καὶ τοῖς μὲν μὴ πεισϑεῖσιν αὐτοῖς, ὅτι οὐκ

3

, / . t t - Ν el » ,} »*5 € &zeía Sue» μέμφονται αὑτοῖς δὲ, ὅτι οὐκ ἔπεισαν, οὐδ᾽ ὅτι-

οὖν ἐγκαλοῦσι ; Kai &AMe τις παρὼν, Ὅταν τε veg i£, ἔφη, εὖ χρήσηταί τῳ καὶ βοηθήσῃ, εἶτα ἀξιῶν αὐτῷ ὁμοίως.

χρήσασϑαι μὴ τυγχάνῃ τούτου, πῶς οὐκ εἰκότως μέμφοιτ᾽ ἂν ὁ τοιοῦτος ; Οὐκοῦν, ἔφη, ὃν ἀξιοῖ ὁμοίως αὐτῷ χρῆσϑαι,

vit? Nonne hoc, inquit, etiam dicis, te erraturum non fuif- fe, fi cum illo, ut convenit, verfatus effes? Dico. Nunc cum illo non, ut convenit, verfatus es. Videor, dixit. Si tibi igi- tur ille non, ut convenit, verfanti, morem non geffit , quid eft, quam ob rem iuíte illum accufare poífis? Non poffum dicere. Neque, quod male utentibus commodandum non fit, potes dicere? Immo poffum , dixit, & quidem facile. Sed qui, inquit, non verfantur, ut convenit, non male uti tibi viden- tur? Mihi quidem, dixit, videntur. Quid igitur erravit ille, fi tibi male utenti non commodavit? Nihil , refpondit, ut vide- tur. Quare igitur homines haec inter fe criminantur ,& his

quidem, quibus ipfi non perfuaferint, quia non paruerunt, | irafcuntur: fe vero ipfi, quod non perfuaferunt, minime ac- | cufant? Tunc alius, qui praefens erat, Cum quis, inquit, ali-

quo bene utatur, eique magno ufui fit, vel ob id fe poftea dignum fore exiftimans, quo illo pariter uti debeat, nec ta-

men id confequatur, qui non iure is indignari poflit? Is cer- |

te, inquit, quem putat fimiliter fe ipfo uti debere, en ipfo

"

DEMODOCU S. 2217

direi δυνατός éci χρῆσϑαι αὐτῷ καλῶς, 3) οὐ δυνατός ; καὶ εἰ μὲν μὴ δυνατός ἐςιν, πῶς ἂν καλῶς ἀξιῴη, ἀξιῶν αὐτὸν ὃ οὐ δυνατός ἐςιν; εἰ δὲ δυνατὸς ἐςι, πῶς τοιοῦτον ἄνθρωπον οὐκ ἔπεισεν; ἢ πῶς τοιαῦτα λέγοντες καλῶς λέγουσιν; ᾿Αλλὰ νὴ Δία, ἔφη, τοῦτο δεῖ ἐγκαλεῖν, ὅπως οὗτός τε τοῦ λοιποῦ βέλ- τιον χρῆται αὐτῷ, καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι ἀκούσαντες αὐτοῦ ἐγκαλοῦντος. Βέλτιον δὲ χρήσεσναι, ἔφη, cler τινὰς ἀκούον- χας ὀρθῶς λέγοντος καὶ ἀξιοῦντος, ἢ ἁμαρτάνοντος ; "Opa λέγοντος, ἔφη. Ὁ δέ γε οὐκ ὀρθῶς ἀξιοῦν ἐδόκει σοί, Noi, ἔφη. Πῶς οὖν ἀκούοντες τοιαῦτα ἐγκαλοῦντος, βέλτιον χρή- σονται; Οὐδαμῶς, ἔφη. Τίνος οὖν ἕνεκα τοιαῦτα τὶς ἐγκα- λεῖ; ᾿Ανευρεῖν, ἔφη, οὐκ ἂν δύγασϑαι. " A.vÜpirmou τὶς κατη- ψόρει εὐήθειαν ὅτι ταχέως καὶ τοῖς τυχοῦσιν ἀνθρώποις λέ- γουσι πιξεύοι. πολίταις μὲν γὰρ καὶ οἰκείοις λέγουσι πιςεύειν εἰκός ἐςι" τοιούτοις δ᾽ ἀνθρώποις οὺς οὔτε εἶδεν οὔτε ἤκουσε πρό- τερον, αὐτὸν πιςεύειν (καὶ ταῦτα, οὐκ ἀγνοοῦντα ὅτι οἱ πλεῖ- co τῶν ἀνθρώπων εἰσὶν ἀλαζόνες καὶ πονηροὶ ) ἠλιθιότητος σημεῖον οὐ σμικρὸν εἶναι. Ἰζ αἱ τῶν παρόντων τὶς ἔφη, ᾿Εγὼ

q9-

uti bene poteft, vel non poteft: & , fi quidem non poteft, quanam via bene illum putat ufurum, qui non poffit? Sin poteft, cur homini tali non perfuafit? vel potius quid afferri poteft, quam ob rem , qui talia dicunt, dicere bene videan- tur? Sed hoc mehercule, inquit, vituperare oportet, ut is, aliique amici, qui vituperantem audiant, ipfo deinceps me- lius utantur. Melius vero uti, inquit, dignum effe, nonne tibi hic re&e exiflimare videbatur? Videbatur, dixit. Quonam igitur modo, qui audiant hominem haec vituperantem , me- lius utentur ? Nullo , dixit. Quare igitur haec aliquis vituperat? . Se invenire non poffe , refpondit. Quidam arguebat hominis

infcitiam, quod cito, & quibu(vis hominibus aliquid dicentibus.

crederet. civibus enim δὲ domefticis dicentibus credere aequum . efie: his vero hominibus , quos neque noffet , neque prius un-

- quam audiffet , fidem adhibere , praefertim cum fciret , plurimos

| €x hominibus effe fallaces & verfutos, "o fignum non 2

C.

225 DIALOG UD

d. δὲ Quwy δὲ καὶ τὸν ταχὺ τοῦ τυχόντος ἂν αἰσδαωνόμενον, ^ πολλοῦ νομίζειν ἄξιον εἶναι μᾶλλον ἢ τὸν βραδέως. Koi vae | ! γομμίφω, εἶπεν ἐκεῖνος. 'Tí οὖν, ἔφη, ἐγκαλεῖς, el ταχὺ xad | "ὦ - " 5 - / 5 b] 5 - 3 | τοῖς τυχοῦσι πιςεύει TÀMÜY, λέγουσιν; ᾿Αλλ᾽ οὐ τοῦτο ἐγκαᾶ- λῶν, εἰπεῖν, ἀλλ᾽ ὅτι πιςεύει ταχέως ψευδῇ λέγουσιν. Ei δ᾽ &y | “πλείονι χρόνῳ καὶ οὐ τοῖς τυχοῦσιν ἐπίξευε, καὶ ἡτιῶτο, COS | ἂν ἐνεκάλεσας αὐτῷ μᾶλλον; "Ἑγωγ᾽ ἂν, εἰπεῖν, Apos διότι, ͵ ^ , - - 2.357 Ν ᾽93 τῷ

e. γε βραδέως καὶ οὐ τοῖς τυχοῦσιν ἐπίςευε; Ma AM, εἶπεν. Οὐ γὰρ οἶμαί γ᾽, ἔφη, διὰ τοῦτ᾽ ἐγκαλεῖν ἀνθρώπῳ, ἄξιον. εἶναι ὑπολαμβάνεις, ἀλλὰ διότι πιςξεύει λέγουσιν ἄπιςα. "E , DIT e 2 τ » N N x , «ἢ γωγ᾽, εἰπεῖν. Ἰ]ότερον οὖν, ἔφη, διὰ μὲν τὸ βραδέως καὶ μὴ τοῖς τυχοῦσιν πιςεύειν οὐκ οἷξι ἄξιον εἶναι ἐγκαλεῖν xU | τῷ; διὰ δὲ τὸ ταχέως, καὶ τοῖς τυχοῦσι πιςεύειν, ἄξιον; Οὐκ ἔγωγ᾽, εἰπεῖν. Τί οὖν, ἔφη, ἐγκαλεῖς αὐτῷ ; Ὅτι ἁμαρ-, τάνει, πρὸ τοῦ σκέψασϑδαι, ταχέως πιςεύων τοῖς τυχοῦσιν." P* ᾿Αλλ᾽ εἰ βραδέως ἐπίξευσε πρὸ τοῦ σκέψασδαι, οὐκ ἂν ἡμάρ-, δό / s. N [j N 350 cuve; Mà Δί᾽, εἶπεν. ἀλλὰ καὶ οὕτως ἡμάρτανεν ἂν οὐδὲν

d.

parvum effe dicebat. At quidam ex his , qui aderant, dixit :| Ego vero putabam, te eum effe , qui cenferes, multo pluris fa- | ciendum effe eum, qui quidvis celeriter, quam qui tarde per-| ciperet. Etenim cenfeo, inquit ille. Quid igitur accufas , fi cele- | riter, ὃς quibufvis vera dicentibus fidem habet? At μος, ait,| ego non accufo, fed quod cito credit falfa dicentibus, Sed fi longo poft tempore, & non quibufvis credidiffet, offendiffet- que , non illum magis accufaffes? Prorfus , inquit. An propterea, | quod tarde, nec quibufvis credidiffet? Haud fane, inquit.| Non. enim puto, inquit ille, adduci te poffe, ut exiftimes, | hominern dignum effe, qui propter hóc accufetur: fed quod his, qui res incredibiles dicunt, credat. Ita fane, inquit. An| igitur arbitraris , illum quidem indignum, qui accufetur, cum |

«tarde, nec quibufvis credit: dignum vero, cuim cito , & qui-| buslibet credit? Non ego, inquit. Quid igitur illum accufas? Quod errat, prius, quam rem perpendat, celeriter & qui- buslibet credens, Sed fi tarde credidiffet , prius quam confide-

: A3

DEMODOCU S ἜΝ

ἧττον. ἀλλ᾽ οὐ τοῖς τυχοῦσιν οἴμαι δεῖν πιςεύειν, ἘΠ δὲ μὴ πι- ςεύειν τοῖς τυχοῦσιῳ, ἔφη, Cli δεῖν, ἀλλὼ τοῖς ἀγνῶσι πῶς ᾿ προσήκει τὰ χέως πιςεύειν 5 ἀλλὼ πρότερον olei δεῖν σκέψασδαι εἰ ἀληθῆ λέγουσιν. Eyoy , εἶπεν. "Esci οἰκείων καὶ συνήθων, ἔφη, ὄντων, οὐ δεῖ σκοπεῖσδαι εἰ λέγουσιν ἀληθῆ. ᾿ΕΠζὼ μὲν

᾿ £94, εἰπεῖν. Tí δ᾽ εἰ οὐ μᾶλλον τοῖς οἰκείοις πιςεύειν δεῖ 7] τοῖς E τυχοῦσιν, οὐκ ἀπίξους αὐτοὺς δεῖ νομίζειν μᾶλλον ἢ τοὺς τυ- χόντας; [Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη. "Ev οὖν τοῖς μὲν οἰκεῖοι ὦσι, * τοῖς δ᾽ ἀγνῶτες, πῶς οὐ δεήσει τοὺς αὐτοὺς μᾶλλον αὐτῷ ᾿ πχιτοὺς νομίζειν; οὐ γὰρ ὁμοίως πιξτοὺς αὐτοὺς δεῖ νομίζειν τοὺς οἰκείους καὶ τοὺς ἀγνῶτας, ὡς φῇς. Οὐκ ἀρέσκει μοὶ, - εἰπεῖν: Ὁμοίως δ᾽, ἔφη, καὶ τὰ λεγόμενα ὑπ᾽ ἀὐτῶν οἱ μὲν ᾿ πιςεύουσιν, οἱ δ᾽ οὐ πιςὰ ἡγήσονται καὶ οὐδέτεροι ὡμναρτή-

raret, non erraffet? Sine dubio, inquit, quin ita nihilo mi- nus erraífet, verum ego non quibuslibet reor effe credendum. Si tu non quibuslibet putas credi oportere , ignotis ut conve- nit celeriter fidem adhibere? nonne prius arbitraris confide- randum effe, an vera dicant? Arbitror. equidem , dixit. Sed E: domeftici int: & familiares, non oportet examinare, an - vera dicant? Ego equidem, inquit, dicerem oportere. For- - taffe enim & horum aliqui dicunt incredibilia. Et valde qui- / dem, inquit. Cur igitur magis aequum fit, domefticis & fa- - miliatibus, quam quibuslibet , credere? Non poffum , inquit , dicere. Quid, fi magis domefticis, quam quibufvis eft cre- - dendum, nonne ipfos fide minus indignos, quam quoslibet , oportet iudicare? Quidni? inquit. Si igitur his quidem fint domeftici, ilis vero ignoti, qui fiet, ut non oporteat eof- dem iifdem magis fide dignos exiftimare? aequaliter. enim, - eademque fide dignos effe domeíticos & ignotos, tibi non - placet affirmare. Mihi vero, inquit, non placet. Qvae vero

fimiliter eodemque modo ab iifdem dicantur, ii quidem cre. p 3

C.

10 . DIALOGUS DEMODOCUS.

σονται ary." Aromoy καὶ τοῦτ᾽, εἰπεῖν. Emeuta , ἔφη, εἰ 'ταυτὰ λέγουσιν οἱ οἰκεῖοι καὶ τυχόντες, πῶς οὐχ ὁμοίως τὰ

λεγέμενα, πιςὰ elu ἂν ἢ ἄπιςα 5. ᾿Ανάγκη, εἶπεν. Οὐκοῦν καὶ Y^

τοῖς λέγουσιν αὐτὰ ὁμοίως πιξευτέον, λέγουσιν αὐτά. ll- |

σανὸν, εἶπε. Ταῦτ᾽ οὖν λεγόντων αὐτῶν, ἠπόρουν τίσι ποτὲ

δεῖ πιςεύειν, καὶ τίσιν οὔ. καὶ πότερον τοῖς πιςοῖς καὶ τοῖς εἰσ

δόσι περὶ ὧν λέγουσιν, ἢ τοῖς οἰκείοις καὶ τοῖς γνωρίμοις. περὶ τούτων οὖν πῶς συ νομίζεις ;

dent, illi vero minime credibilia arbitrabuntur , & neutri er- rabunt. Abfurdum effet & hoc, inquit. Deinde , fi eadem di- |

cunt domeflici, & quilibet, quo pacto , quae dicuntur, non fint credibilia fimil'ter, vel incredibilia fimiliter? Neceffe eft, inquit, Dicentibus igitur eadem pariter credendum eft, cum

dicant eadem. Probabile eft, inquit. Haec igitur illi dum di-

cerent, dubitabam ego, nec conftituere poteram , quibus credere, & quibus non credere oporteret: atque utrum fide dignis, hifque, qui fcirent ea, de quibus dicerent, an do-

mefticis. & notis credendum effet, Tu vero hifce de Tebus d

quid cenfes?

251

ΟἿΣ

ΠΣ TOTLT.BOTAETEZOAI ΔΙΑΛΟΓῸΣ ΝΟΘΕΥΟΜΈΕΝΟΣ.

BIOS Y PVP ΤΙ 85

VEL ΝΞ CONSULTANDO DIALOGUS QUI NOTHUS HABETUR.

Sebafliano Corrado interprete.

TA TOY AIAAOTOYT IIPOZOIIA ZOKPATHSX Καὶ XIETo0Z,

: H MEIZ δὲ καὶ χϑὲς σὲ πολὺν χρόνον ἀνεμείναμεν, p. ὦ Σίσυφε, ἐπὶ τῇ Στρατονίκου ἐπιδείξει, ὅπως ἂν ξυνηκροῶ b ἡμῖν ἀνδρὸς σοφοῦ, πολλά τε καὶ καλὰ ἐπιδεικνυμένου πράγ- ματα καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ᾽ καὶ ἐπεὶ σὲ οὐκέτι ὠόρμιεθα παρέσε» 8321, αὐτοὶ ἤδη ἠκροώμεθα τἀνδρός. ZI. Ναὶ μὰ τὸν Δία.

'DIALOGI PERSONAE SOCRATES & SISYPHUS.

No: vero, Sifyphe, heri te & longo fpatio ad Stratonici

oftlentationem exfpeCtavimus, ut nobifcum virum fapientem,

res multas, & pulchras, verboque & opere oftentantem , au-

dires: & poftquam arbitrati fumus, te amplius non efTe ven-

turum , ipfi virum audivimus. $i. Adeffe arre non po- 4

ς

εἶ

232 DIALOSCUS

ἀσχολία γάρ μοὶ τὶς ἐγένετο ἀναγκαιοτέρα, ὥστε μὴ παρῶ- μελῇσαι αὐτῆς, οἱ γὰρ ἄρχοντες ἡμῶν ἐβουλεύοντο χαές" ξυμβουλεύειν οὖν αὐτοῖς ἠνάγκαζόν με. ἡμῖν δὲ τοῖς Φαρσα- λίοις καὶ νόμος ἐςὶ, τοῖς ἄρχουσι πείσεσσαι, ὧν κελεύωσι ξυμβουλξεύειν τιμὰ ἡμῶν αὐτοῖς. ΣΩ,, ᾿Αλλὼ καλὸν, τό, τᾷ τῷ νόμῳ πείδεσδαι, τό, τε ὑπὸ τῶν πολιτῶν δεδοξάσπαι εὔ- βουλον εἶναι" ὥσπερ καὶ σὺ δεδόξασαι εὔβουλος εἶναι, εἷς τῶν Φαρσαλίων. ἀτὰρ, ὦ Σίσυφε, ἐγὼ γὰρ οὐ περὶ τοῦ εὖ βουλεύεσδαι τοὺς λόγους ἂν δυναίμην πριήσωσϑαι πρός 66 (ἡγούμενος καὶ σχολῆς εἶναι πολλῆς, καὶ λόγου μακροῦ) ἀλλὰ περὶ αὐτοῦ τοῦ βουλεύεσθαι, ὃ, τι ἐςὶν, ἐγ χειρήσαιμ᾽ dy διαλεχϑῆναί σοι. ἄρ᾽ οὖν ἔχοις ἄν μοι εἰπεῖν, αὐτὸ τὸ βου» λεύεσσαι 0, τι ποτ᾽ ici; μή μοι ἢ τὸ εὖ ἣ κακῶς, vy τὸ καλῶς πως, ἀλλ᾽ αὐτὸ μόνον τὸ βουλεύεσϑαι, ὁποῖόν τι ἐςίν. ἢ καὶ πάνυ ῥᾳδίως αὐτός γε, οὕτως εὔβουλος ὦν; ἀλλὰ μὴ ἐμὴ περιεργία 9, καὶ τὸ ἐρωτῆσαί σε περὶ τούτου ; Z2." Τί σοι yàg ἄγνωςόν ἐςιν ὅ, τι τὸ βουλεύεσδάι ἐςίν ; Zo. Ep yt,

tui. nam mihi negotium quoddam fuit magis quidem necef- faiium, quam ut id negligere poífem. Magiftratus enim no- fti confultabant heri: proptereaque me fibi auctorem effe coégerunt, Nobis autem Pharfalicis lex eft, quae iubet ma- giftratibus parere, fi quem velint ipfi fibi confilium dare. So. At honeftum eft, cum legi parere, tum vero inprimis a. ci- 'vibus fuis bonum confiliarium exiftimari , quemadmodum & tu unus e Pharfalicis exiftimatus fuifti, Sed, o Sifyphe , (ego enim apud te orationem de bene deliberando habere non poflem, mecum reputans, ad id multo otio, & longa ora- tione opus effe) quid deliberare fit, tecum velim quaerere. Potefne igitur mihi, ipfum deliberare, non. dico, vel bene, vel male, vel honefte, fed ipfum tantummodo deliberare quid fit, dicere? an tu potius, qui tam bonus confiliarius fis, id perfacile potes nulloque negotio facere ufque adeo, ut ego mmis curiofe agam , qui te hac de re rogem? $i. An deliberare quid fit, eft tibi ignotum? 80, Mihi quidem, Sify-

^

ὯΝ $TSsYPH'Us. 233

ὦ Σίσυφε' εἴ γέ τι ἀλλο ἐξὶν, ἣ ὅπερ τὸ μὴ ἐπιςάμενον τινὰ e.

“περὶ ὧν ἂν δέῃ τὶ πράττειν, διαμναντευόμενον καὶ σ χεδιάζον- τὰ λέγειν ὅ, τι ἂν τύχῃ, εἰκάζοντα καὶ κατὰ ταυτὰ αὐτῷ" ὥσπερ καὶ οἱ ἀρτιάζοντες τῶν ἀνδρώπων, οὐδὲν ἐπιςάμενοι δή- ποὺ περὶ τῶν ἀρτίων τε καὶ περιττῶν ὧν ἂν ἐν ταῖς χερσὶ ταῖς αὑτῶν ἔχωσιν, ὅμως ἐπιτυγχάνουσι, λέγοντες περὶ τῶν αὐτῶν τἀληθῆ. πολλάκις μὲν οὖν τοιοῦτόν τι καὶ τὸ βουλεύε- σδαι ἐξὶν, οἷον μηδὲν ἐπιςάμενον περὶ ὧν ἂν βουλεύηται τὶς, ἀπὸ τύχης εἰπόντα, ἐπιτυγ χάνειν τἀληθῆ. εἰ μὲν οὖν τοιοῦ--

τόν ἐςι, γιγνώσκω δὴ οἷον τὸ βουλεύεσδαι écív* εἰ μέντοιγε

μὴ τοιοῦτόν ἐςιν, οὐκ ἄν m0 ἐπιςαίμην αὐτό. ΣΙ. Οὐ τοίνυν τοιοῦτόν ἐςιν οἱόνπερ μὴ ἐπίξασδαι κομιδῇ μηδέν" ἀλλ᾽ οἷον, τὸ μὲν εἰδέναι τὶ τοῦ πράγματος ἤδη, τὸ δὲ μηδέπω ἐπίςα- 232. Z().* Aca, τοιόνδέ τι λέγεις τὸ βουλεύεσϑαι, πρὸς τοῦ

Διός; ὥσπερ ydg ἂν. καὶ αὐτὸς ὑπομαντεύεσϑαι μοὶ δοκῶ. τὴν διάνοιαν σοῦ περὶ τοῦ εὖ βουλεύεσπαι οἷον, τὸ ζητεῖν τὸ βέλ-

TigX ἐξευρεῖν viva ἑαυτῷ διωοπράξασδαι, μηδέπω δὲ ἐπίςα-

phe: fi fane aliud quid eft, quam quod is, qui nefciat ea, quo- rum aliquid facere oporteat, proponit quafi vaticinans, GC improvifo temereque pronuntians, atque adeo, quidquid ad dicegdum occurrit , ad ipfum non aliter accommodans, quam qui par impar ludunt: qui, cum nefciant, pariane fint, an imparia, quae manibus comprimuntur, fortuito tamen enun-

. tiant , atque de his vera dicunt. Sic igitar deliberare faepe id

efle videtur, quod is, qui nihil eorum fciat, de quibus ali-

- quis deliberet, caíu dicit, fed affequitur tamen, ut vera pro-

ferat. Si quidem igitur huiufmodi eft, intelligo iam, delibe-

—4are quid fit: fin huiufmodi non eft, haud equidem ἴσιο, - quid fit. $7. Non eft id profecto, quod in medium afferat is, » qui fciat prorfus nihil: fed 3d, quod referat is, qui rei par- » tém iam tum Ícit, partem vero nondum ícire. potuit. So. - Àn tu per Deos immortales deliberare tale quippiam effe di-

cis, quale fit, fi quis (videor enim & ipfe mihi quafi vati- cinari, quae tua fit de deliberando fententia) quaerat, det-

c.

234 DIALOGUS Tv

Li

σῦαι σαφῶς, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐν νοήσει τινὶ εἶναι τοῦτο. οὐχ οὕτω πως λέγεις ; ZI." Eywye. ΣΏ, Ζητοῦσι δ᾽ οἱ ἄνθρωποι πότε-- ρον ἃ ἂν ἐπιξῶνται τῶν πραγμάτων, ἢ καὶ ἃ ἂν μὴ ἐπιςῶν-- ται; ΣΙ.᾿Αμφότερα. 21). ᾿Αρ᾽ οὖν καὶ τοῦθ᾽ οὕτω πως λέ- γεις, τὸ ζητεῖν ἀμφότερα τοὺς ἀνθρώπους, ἃ ἄν τε ἐπιςῶν- ται, καὶ & ἂν μὴ ἐπιςῶνται; ὅμοιον ὥσπερ εἰ εἴτις Κ ἀλλίςξρα- τον γιγνώσκοι μὲν, ὅστις ὁ ἹΚαλλίξρατος, μὴ μέντοι ἐπί- ςαιτο ὅπου εἴη ἐξευρεῖν, οὐχ ὅστις εἴη ὁ ἹΚαλλίςρατος. ἄρ᾽ οὕτω πως λέγεις τὸ ζητεῖν εἶναι ἀμφότερα; ΣΙ. Ἔγωγε. ΣΏ. Οὐκοῦν ἐκεῖνο μὲν οὐκ ἂν ζητοίη, τὸν KaAMeporroy εἰδέναι ὅγε εἰδώς ; ZI. Οὐ γάρ. ΣΏ. Ὅπου δέ γε elu, ζητοίη αὐτόν. ΣΙ. Ἔμοιγε δοκεῖ. 2X. Οὐκοῦν οὐδὲ τοῦτο ἐζήτει, ὅπου ἦν | ἐξευρεῖν αὐτὸν, εἰ ἤδει ἀλλ᾽ ἐξεῦρεν ἂν εὐθέως; E. INO, Οὐ» ἄρα ταῦτά γε δὴ ζητοῦσιν ἅττ᾽ ἂν ἐπιςῶνται οἱ ἄνδρω- ποι, ἀλλὰ ἃ ἂν μὴ ἐπιςῶνται, ὡς ἔοικεν, εἰ δὲ σοὶ οὗτος ὃ λό- γος ἐριςικὸς εἶναι δοκεῖ, ὦ Σίσυφε, καὶ μὴ τοῦ πράγματος ἕνεκῳ λέγεσναι, ἀλλ᾽ αὐτοῦ τοῦ διαλέγ εσϑαι μόνον, σκόπει δὲ

que operatn, ut inveniat, quae fibi optima fint fa&u , nec tamen adhuc manifefto fciat, fed id totum alteri ineffe cogi- | tet? nonne tu fic dicis? $7. Dico equidem, So. Utra quae- runt homines, quae fciunt, an quae nefciunt? $7, Utraque. So. Àn igitur & hoc ita dicis, homines quaerere utraque, & quae fciunt, & quae nefciunt, fimile effe, ac fi quis, qui Calliftratum cognofcat, íciatque, qui fit Calliftratus , nefciat tamen, ubi fit, quaerat non ille quidem, ut inveniat, qui fit Calliftratus? Itane vero dicis effe, quaerere utraque? 57. Di- co. $o. Illud igitur quidem certe non quaerit, ut Calliftratum cognofcat, qui iampridem illum cognovit. $7. Non certe. 5o. Sed ubi fit ille, quaerit. $7. Mihi quidem videtur, $o. Quin hoc ne quaefiffet quidem, ut, ubi effet ille, inveniret, fi prius fciffet: fed ftatim inveniffet. 51, Sane. So. Haec ergo, quae fciunt, non quaerunt homines, fed illa, quae nefciunt, ut apparet. Quod fi tibi, Sifyphe , ratio haec ligitiofa videtur | effe, nec propofitae rei, fed difputationis caufa dici, debes

;

|

j

: δε Y. P HUY 233 καὶ ὧδε ἐὼν δοκῇ σοι οὕτως ἔχειν ὥσπερ καὶ νῦν λέγεται. ἄρα e.

. γὰρ οὐκ ἐν τῇ γεωμετρίῳ οἷσσα τοῦτο γιγνόμενον ; ἀγνοου-

μένην τὴν διάμετρον τοῖς γεωμέζραις, οὐκ εἰ διάμετρός ἕξιν, j| μή; (οὐδὲ γὰρ ζητεῖται τοῦτο ὑπ᾽ αὐτῶν εὑρεθῆναι ) ἀλλ᾽ ἑτόση τὶς igi μέτρῳ πρὸς τὰς πλευρὰς τῶν χωρίων ὧν ἂν διατέμνῃ. ἄρ᾽ οὐ τοῦτό ἐςι αὐτὸ τὸ ζητούμενον περὶ αὐτῆς ; ΣΙ. Ἔνμοιγε δοκεῖ. EQ). Ὅπερ καὶ ἀγνοεῖται. 5 γάρ; ΣΙ. Πάνυ γε. EQ). Τί δέ; ὁ τοῦ κύβον διπλασιασμὸς οὐκ cios ὅτι ζητεῖται τοῖς γεωμέτραις ὁπόσος τὶς ἑςὶν εὑρεθῆναι λόγῳ; αὐτὸς δὲ ὁ κύβος οὐ ζητεῖται αὐτοῖς εἰ κύβος ἐςὶν, ἢ μή" ἀλλ᾽ ἐπίςανται τοῦτό γε. ἦ γάρ; ΣΙ. Ναί. ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ περὶ p. τοῦ ἀέρος ᾿Αναξαγόραν τε καὶ Ἐμπεδοκλέα καὶ τοὺς ἄλ- τ

. λοὺς τοὺς μεταρσιολέσ χας ἅπαντας ola sux ζητοῦντας πότε- ρον ἄπειρός ἐςιν, ἢ πέρας ἔχων ; ZI. Na. Z2. ᾿Αλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνο, εἰ ὁ ἀήρ ἐςιν. ἦ γάρ; ΣΙ. Οὐ δῆτα. 2. Συγχωρή-

- €xig ἂν οὖν μοι καὶ κατὰ τῶν ἄλλων πάντων οὕτως ἔχειν,

ἢ δὴ μηδὲν μηδενὶ εἶναι ζητεῖν τῶν ἀνθρώπων, ὧν ἐπίξφηταί

j|

confiderare, an ea tibi ita, ut nunc dicitur, habere videatur. An nefcis, hoc in Geometria fieri folere, ut Geometrae li- neam, quae διάμετρος dicitur, ignorent non illi quidem, utrum διώμετρος fit, necne, (neque enim hoc ab illis quae- ritur) fed quam longa fit, & quam proportionem habeat cum lateribus arearum , quas fecet? Nonne hoc eft, quod de illa quaeritur? S;. Mihi fane quidem videtur. So. Et quod ignoratur. nonne? δὲ, Proríus. So. Quid? quadrati illius, quod κύβος appellatur, duplum non nofti ob id a Geome- tris quaeri , ut , quantum fit , ratione inveniri poffit? ab eifdem vero minime quaeri , cubus fit, necne, quod id certo fciant? $i. Novi. So. Non nofti quoque, de aére Anaxagoram Em- pedoclemque, & alios omnes, qui (ublimia funt ícrutati, quaefiffe, utrum fit is infinitus, an, finem habeat? δὶ, Novi hoc quoque. So. Sed illud non quaerebant illi, utrum aer ef- fet, necne, $7. Non certe. So. Iamne igitur mihi concederes , cetera omnia ita fe habere, ut nullius hominum fit, quae

236 DIALOGUS

τις, ἀλλὰ μᾶλλον ὧν ἂν μὴ ἐπίςηται; ΣΙ, "Eye. EQ. ὁ b. Οὐκοῦν καὶ τὸ βουλεύεσσαι τοῦτο ἐδόκει ἡμῖν εἶναι, αὐτὸ τὸ ζητεῖν τὼ βέλτιςα τινὰ ἐξευρεῖν περὶ ὧν ἂν δέοιτο διωπράττε- σϑαι αὐτῷ; Σ1. Ναί, ΣΩ. Τὸ δὲ ζητεῖν γε, ὅπερ τὸ βου- λεύεσδϑαι ἦν περὶ τῶν πραγμάτων. 9, γάρ; 221. ἸΙάνυ μὲν οὖν. Σ΄, Οὐκοῦν σκεπτέον ἡμῖν ἐςι νῦν ἤδη τί ἐμποδὼν τοῖς ζη- τοῦσι περὶ ὧν ἂν τὴν ζήτησιν ποιῶνται εἰς τὸ ἐξευρεῖν. Σ1. Ἔμοιγε δοκεῖ. Z,.* Ag οὖν ἄλλό τι φαίημεν ἂν αὐτοῖς &a- - c. ποδὼν εἶναι ἢ τὴν ἀνεπιξςημοσύνην ; σκοπῶμεν νὴ Δία, ὑπερ- φυῶς μὲν οὖν, τὸ λεγόμενόν γε, πάντα κάλων ἐφέντες, καὶ πᾶσαν Φωνὴν ἐφιέντες. ἄθρει δὴ μετ᾽ ἐμοῦ τόδε" ἄρά γε vo- pais οἷόν γέ τι εἶναι ἀνθρώπῳ περὶ μουσικῆς βουλεύεσδϑαι, μήτε ἐπιςαμένῳ περὶ μουσικῆς, μηδὲ ὅπως ἢ κιθαριςξέον εἴη αὐτῶ, ἢ ἄλλό τι τῶν κατὼ μουσικὴν ποιητέον; ΣΙ. Οὐκ ἔγω- σε. 2... Τί δαὶ περὶ ςρατηγίας ἢ κυβερνητικῇς ; τὸν μὴ ἐπι- d. φάμενον μηδέτερα τούτων οἴει ἔχειν ἄν τι βουλεύεσσαι περὶ

fciat, quaerere; fed ea potius, quae nefciat? $7, Concederem fane. So. At deliberare nobis nonne fimile videbatur effe, ac fi quis quaerat , detque operam , ut inveniat optima ex his , quae facere fibi commodum putet? δὲ, Videbatur, So. De rebus vero quaerere idem erat, quod deliberare. nonne? S;. Erat profecto. So. Nobis igitur iam nunc confiderandum eft, quid effe quaerentibus impedimento poíhit ad ea, de quibus quaerunt, invenienda. S;. Ita quidem mihi faciendum vide- tur. 80. An igitur quippiam nos aliud, quam infciuam, im- pedimento efle dicemus? Summo itaque ftudio nos, omni ru- dente explicato, & omni voce, quod dicitur, emiffa, confi- deremus. atque hoc inprimis tu nunc iam mecumr expende : An cenfes fieri poffe, ut is homo de mufica deliberet, qui muficae fit imperitus, neque fciat, quo pacto fibi vel citha- ra canendum fit, vel aliud quippiam , quod ad muficam perti- neat, faciendum? Si.*Haud equidem cenfeo. $0, Quid de re τ militari, vel nautica dicis? tune exiftimas, eum, qui harum neutram norit, poffe deliberare, utrum fibi e duobus fit fa-

on dob au 37 o a o,

τούτων τοῦ ἑτέρου, ὅ, TI ποιητέον εἴη αὐτῷ ; Y ςρατηγήτξον ἢ κυβερνητέον ἐκείνῳ αὐτῷ μὴ ἐπι HM yQ μήτε eparriy siy μήτε κυβερνᾷν ; ΣΙ. Οὐχί. ΣΏ, Ἢ καὶ περὶ τῶν ἄλλων οὖν πάντων οὕτως ἀξιοῖς ἔχειν, περὶ ὧν ἂν μὴ ἐπίςηταί τις, μὴ εἰδέναι μηδὲ βουλεύεσσαί πω δυνατὸν τῷ μὴ ἐπιςαμένῳ περὶ αὐτῶν; ZI. Ἔγωγε. 2X1. ᾿Αλλὼ ζητεῖν περὶ ὧν ἄν τις μὴ ἐπιξςήμων 5. ἦ γάρ; ΣΙ. Πάνυ μὲν οὖν. Z3. Τὸ μὲν αὐ- τὸ ἄρα οὐκ ἂν ἔτι εἴη τὸ ζητεῖν τῷ βουλεύεσθαι. ΣΙ. Πῶς δή; ΣΏ. Ὅτι τὸ μὲν ζητεῖν, Egi δήπου ἐπὶ τούτοις οἷς ἂν μὴ ἐπίςηταί τις τὸ δὲ βουλεύεσδαι, οὐχ clóvr. εἶναι δοκεῖ περὶ ταῦτα ἀνθρώπῳ, περὶ ἃ ἄν τις μὴ ἐπιξςήμων ἢ. ἢ οὐχ οὕτως ἐλέχϑη ; ΣΙ. Πάνυ γε. Σί), Οὐκοῦν ὑμεῖς xis ἐζητεῖτε τῶ βέλτιξα ἐξευρεῖν τῇ πόλει, οὐκ ἡπίξασπε δὲ αὐτά. εἰ γὰρ ἠπίξασδε, οὐκ ἂν ἔτι δήπου ἐζητεῖτε αὐτά. ὥσπερ οὐδὲ ἄλλα οὐδὲν ὧν ἂν ἐπιςώμεθα ζητοῦμεν. ἦ γάρ; ZI. Οὐ yag οὖν. ΣΏ. Πότερον οὖν σοι δοκεῖ χρῆναι, ὦ Σίσυφε, ἂν μὴ ἐπίςυ- ταί τις, ζητεῖν ἢ μανθάνειν; Σ1. Μανθάνειν ἔμοιγε, νὴ Δία.

ciendum, militefne regendi fint, an gubernanda navis, cum neque milites regere, neque navem gubernare íciat? 5i. Mi- nime, $o. Ar & de alis omnibus idem iudicas, ut, quae quis nefcit, ounquam prorfus intelligat: neque fieri unquam poílt, ut, quae quis nefcit, de his deliberet? δὶ, Ego qui. dem iudico, So. At quaerere de his, quae quis nefciat; di- ximus. nonne? $i. Diximus fane. 80. Quaerere quidem non eft amplius idem , quod deliberare. δ). Qui? 5o. Quod quae- rere quidem in f eft rebus, quas aliquis nefciat: deliberare vero non videtur homini circa illa effe poffe, quae quis ne- 'Íciat. nonne ita dictum eft? $7, Di&um fane. So. Vos igitur heri quaerebatis.quidem , ut inveniretis, quae reipublicae ef- fent optima , fed ea ipfa nefciebatis. nam fi vos fciffetis, ca- dem non quaefiffetis amplius: quemadmodum eorum , quae fÍcimus , nihil quaerimus. nonne ita eft? δὲ, Ita eft. $0. Utrum igitur tibi, Sifyphe , faciendum videtur , fi quis nefciat , quac- rendum, an diícendum?. 61. Difcendum mehercule. So. Re-

238 — Dk AO συνε

p. £O. Ὀρϑῶς γε σοὶ δοκεῖ. ἀλλ᾽ d ye δια τοῦτο σοὶ δοκεῖ 399 χρῆναι μανθάνειν μᾶλλον ἢ ζητεῖν, διότι σδᾶττον ἂν καὶ ῥᾷον d ἐξεύροι τὶς, εἰ παρὰ τῶν ἐπιςαμένων μανθᾶνοι, ἢ εἰ αὐτὸς ὃ

μὴ εἰδὼς ζητοίη ; ἢ δ᾽ &AAÓ τι; ZI. Οὔκ' ἀλλὰ διὰ τοῦτο. ZG. Τί οὖν οὐκ ἀμελήσαντες χϑὲς ὑμεῖς τοῦ βουλεύεσδοι περὶ ὧν ἂν μὴ ἐπίςασδε, καὶ τοῦ ζητεῖν τὰ βέλτιςα διό-- pest ἐν τῇ πόλει, ἐμανθάνετε παρὰ τῶν ἐπιςαμένων

b. τινὸς, ὅπως ἂν ἐδύνασϑε τὰ βέλτιξα διαπράττεσσαι ἐν τῇ πόλει; ἀλλ᾽ ἐδοκεῖτέ μοι τὴν ἡμέραν ὅλην τὴν χϑὲς αὐτο- σχεδιάζοντες καὶ διωμαντευόμενοι woo περὶ ὧν οὐκ ἤπίςασωε, ἀμελήσαντες μανθάνειν, οἵτε ἄρχοντες τῆς πό- λεως καὶ σὺ μετὼ τούτων. ἴσως δ᾽ ἂν Φαίης ταῦτα ἐμοί τε εἶναι πεπαιγ μένα πρός σε, τοῦ διαλεχθῆναι μόνον εἵνεκα, σοί τε οὐκ ἐσπουδασμένως ἀποδεδεῖχϑαι ἀλλὰ τοῦτό γε πρὸς Διὸς, ὦ Σίσυφε, σκόπει νῦν σπουδῇ" εἰ δοδείη, τὸ βουλεύσα-- c3ou τὶ εἶναι, καὶ μὴ ὥσπερ νῦν οὐδὲν ἐξευρίσκεται ἀλλοῖον ἣ ὅπερ ἐπιςήμη τε καὶ εἰκασία καὶ σχεδιασμός" ὀνόματι σεμννο-

€

éte quidem tibi videtur. Sed utrum tibi propter hoc diícen- dum potius, quam quaerendum, videtur, quod citius faci- liufque invenire aliquis poffit, fi ab his, qui fciunt, difcat, quam fi ipfe imperitus quaerat? an propter aliud? $;, Non, fed propter hoc. $o. Cur igitur vos heri, tuque, & urbis principes, non, fpreto confilio deliberandi de his, quae ne- Íciebatis, & quaerendi, quae reipublicae effent optima fa- &u, ab aliquo eorum, qui fciunt, difcebatis, quanam vos ratione , quae reipublicae effent optima , facere poffetis; fed , ut mihi quidem videtur, totum diem hefternum commini- Ícentes, & de his, quae nefciebatis, hariolantes, negleo prorfus difcendi ftudio , fedebatis? Haec tu fortafle dices a me tibi difputationis folum caufa ioco di&a fuiffe, non ferio demonfítrata: fed tu illud, quaefo, Sifyphe, nunc diligenter attende. Si concedatur, deliberare quiddam effe, nec verum illud effe, qüod nunc dicimus, ipfum nihil aliud effe videri, quam fcientiam, coniecturam, & commentum , quamvis no-

Ssmus ο΄ 219

Σαβα

i

᾿ χέρῳ μόνον κεχρημένον τούτῳ, ἄλλῳ δ᾽ οὐδενί" ig ἂν olt αὐ-

" χῷ διενεγκεῖν τι. ἑτέρους ἑτέρων πρὸς τὸ εὖ βουλεύεσϑαί τε

- καὶ εὐβούλους εἶναι, ὥσπερ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ἐπιςήμαις ἁπάσαις διαφέρουσιν ἕτεροι ἑτέρων, τέκτονες τεκτόνων, ix- τροί τε ἰατρῶν, αὐληταί τε αὐλητῶν ; οἵτε ἄλλοι δημιουργοὶ ἃ, ἅπαντες, αὐτοί τε αὑτῶν διαφέρουσιν ; ὥσπερ καὶ οὗτοι οἱ ἐν ταύταις ταῖς τέχναις, ἢ οὕτω καὶ ἐν τῷ βουλεύεσδϑαι οἴει ἄν τι διενεγκεῖν ἑτέρους ἑτέρων; £L." ἔγωγε. ZO). Ἐϊπὲ δή μοι οὖχ ἅπαντες οἵτε εὖ βουλευόμενοι καὶ οἱ κακῶς, περὶ μελλόν- των τινῶν ἔσεσϑαι βουλεύονται; Σ]. Πάνυ γε. ΣΏ,."Αλλό τι οὖν ἢ τὰ μέλλοντα οὔπω ἐςίν, ΣΙ. Οὐ γὰρ δή. 3. El γὰρ εἴη. οὐκ ἂν ἔτι δήπου μέλλοι ἔσεσϑαι, ἀλλ᾽ εἴη ἂν ἤδη. ἢ e. γάρ; ΣΙ. Ναί. ΣΏ. Οὐκοῦν, εἰ μή πως ἐςὶν, οὕτως οὐδὲ γέ- φονε τὰ μὴ ὄντα; ΣΙ. Οὐ γάρ. ΣΏ,. Οὐκοῦν εἶ μήπω μηδὲ γέγονεν, οὔπω οὐδὲ φύσιν ἔχει οὐδεμίαν αὐτῶν. Zl. Οὐ γὰρ οὖν. ΣΏ, "Αλλό τι οὖν, ἢ cire εὖ βουλευόμενοι καὶ οἱ κακῶς, ἅπαντες βουλεύονται περὶ πραγμάτων οὔτε ὄντων οὔτε γε-

men gravius , fed id tantum, nec aliud quidquam praeterea, ufurparit : an putas, homines in bene deliberando, feque bo- . nos confiliarios exhibendo, alios ab aliis aliquid differre; ut in aliis difciplinis omnibus alii ab aliis differunt , fabri a fabris, medici a medicis, tibicinefque a tibicinibus, atque alii omnes artifices ipfi inter fe funt diffimiles? ut, inquam , iidem in iif- dem artibus differunt, an tu & in deliberando putas aliquid alios ab aliis differre? $;. Ego vero puto. So. Dic mihi: non omnes , quique bene , quique male deliberant, de futuris deli- berant? $;. Maxime. So. Quid hic aliud dicamus , quam futura nondum effe? 51. Nihil aliud. So. Nam fi effent, non amplius eflent futura, fed iam effent. nonne? S;. Nae. So. Si igitur nullo pacto funt , eadem ratione neque facta funt, cum non exfiftant. $;. Non hercle. So. Si ergo nondum fa&ia funt, nul- lam adhuc naturam, quae propria ipforum fit, habent. $i. Nullam prorfus. 5o. Nonne igitur omnes bene, vel male de- liberantes, de rebus deliberant, quae neque fint, neque fue-

σοι δυνατὸν εἶναι τοῦ μὴ ὄντος τυχεῖν τινι ἢ εὖ ἢ κακῶς; 20]. 4 (9] ?

b.

240 DIALOGUS

γενημένων, οὔτε φύσιν οὐδεμίαν ἐχόντων, ὅταν περὶ τῶν μελλόντων βουλεύωνται ; ΣΙ. Φαίνονταί ys. XXX. Δοκεῖ οὖν

ἸΠῶς τοῦτο λέγεις ; E." Ey σοι φράσω, ὅγε βούλομαι ei-.| πεῖν. σκόπει γάρ. πῶς ἂν τοξοτῶν πολλῶν διαγνοίης τόν, τεῦ χρηςὸν καὶ τὸν. πονηρὸν ὅστις εἴη αὐτῶν; ἢ τοῦτο μὲν οὐ χῶᾶ-᾿ λεπὸν εἰδέναι; ἴσως γὰρ ἂν κελεύοις αὐτοὺς ἐπὶ σκοποῦ τινος τοξεύειν. ἦ γάρ; ΣΙ. Πάνυ μὲν οὖν. ΣΏ,. Οὐχοῦν καὶ τὸν | πλειςάκις βάλλοντα τοῦ σκοποῦ κατ᾽ ὀρθὸν, κρίνοις ἂν wie. κᾷν; ΣΙ. Ἔγωγε. EQ. Ei δὲ σκυπὸς μηδεὶς εἴη κείμενος αὖτ᾽ τοῖς τοῦ τοξεύειν, ἀλλ᾽ ἕκαςος βάλλοι ὅπως βούλοιτο, πῶς ἂν διαγνοίης τὸν εὖ, ἣ κακῶς τοξεύονυτα αὐτῶν; 2.1. Οὐδα- μῶς. ΣΏ. Οὐκοῦν καὶ τοὺς βουλευομένους ἣ εὖ ἢ κακῶς, e | μὴ ἐπίξαιντο περὶ ὅτου βουλεύοιντο, ἀἁπορήσειας ἂν Quay vl yai ; ΣΙ. "ἔγωγε. 3X. Οὐκοῦν εἰ περὶ μελλόντων πραγ [Ato | των βουλεύονται οἱ βουλευόμενοι, περὶ τῶν oUx. ὄντων (Bou- | λεύονται; Xl. ll&vu γε. 2). Οὐκοῦν τοῦ γε μὴ ὄντος οὐχ

rnt, neque naturam ullam habeant, quando de futuris deli- - berant? $;. Videntur quidem. 80. Videturne igitur fieri pofle, | ut aliquis id, quod nufquam fit, vel bene, vel male confe-

quatur? $;. Qua ratione hoc dicis? So. Ego tibi exponam, | quod volo dicere: tu diligentiam adhibe. Ex multis fagitta- ris quo paco cognofícas, quis fit peritus, quifve contra imperitus? Atque hoc quidem haud difficile cognitu videtur | effe. fortaffe enim iubeas illos σκοπὸν fagittis petere. nonne? | Si. Sane quidem. So. Tu quidem igitur eum , qui faepius ita fagittas mittat, ut recle collineet , vi&torem decernas. S7. De- cernam profecto. So, Verum, f1 &xozros nullus fit propofitus, | in quem fagittas dirigant, fed unufquifque, quo velit, 3a- ciat, quonam tu modo poffis cognofcere, qui bene vel male iaculetur? δὲ, Nullo. So. Ita quoque deliberantes, vel bene, vel male, fi nefciant, de quo deliberent, difcernere nefci- res. $i. Verum. So. Verum certe: nam fi de rebus futuris de- |

liberant deliberanes, nonne de his, quae non funt, delibe-

SJBSETH:U:S 241

V

οἷόντ᾽ οὐδενὶ τυχεῖν egi. πῶς γὰρ ἄν τις σοὶ δοκοῖ τοῦ μὴ Ov- Τος δύνασϑαι τυχεῖν; ΣΙ. Οὐδαμῶς. ΣΏ. Οὐκοῦν ἐπειδὴ οὐκ Mier τοῦ μὴ ὄντος τυγχάνειν οἷόντε, οὐδεὶς ἂν ἔτι περὶ τῶν μὴ ὄντων βουλευόμενος τυγχάνοι, τὰ γὰρ μέλλοντα, τῶν οὐκ ὄντων ἐςίν. ἦ γάρ; ΣΙ. "Ἔμοιγε δοκεῖ. X. Οὐκοῦν οὐδ᾽ ὁ μὴ τυγχάνων τῶν μελλόντων, οὐδεὶς ἂν οὔτ᾽ εὔβουλος οὔτε κα- κόβουλος εἴη ἄνα ρώπων ἔτι. ΣΙ. Οὐ φαίνεται. 2X). Οὐδέ γε εὐβουλότερος οὐδὲ κακοβουλότερος ἕτερος ἑτέρου εἶναι, εἰ καὶ μὴ ἐπιτυχέςερος καὶ ἀποτυ χέςερος εἴη τοῦ μὴ ὄντος. XL. Οὐ ve οὖν. £X). Πρὸς τί οὖν ποτε ἀποβλέποντες ἄνσϑρωποι πρᾶγμα, ἀποκαλοῦσιν ἀνπρώπους εὐβούλους TE καὶ κακο- βούλους εἶναί τινας; ἄρά γε ἄξιόν ἐςι καὶ αὐδις ποτὲ περὶ αὐτοῦ ἐνσυμηδῆναι, ὦ Σίσυφε;

"

rant? δὲ. Proríus. So. At fieri non poteft, ut aliquis id, quod nuíquam fit, affequatur. nam qua ratione tibi aliquis, quod nufquam fit, confequi poffe videatur? Si. Nulla. So. Poftquam igitur fieri non poteft, ut quis, quod non fit, affc- quatur, nullus erit amplius, qui de his, quae non funt, deli- beret. Futura enim in his, quae non funt, numerantur. non- ne ita res habet? δ]. Mihi quidem videtur habere. So. Nullus itaque, qui futura non confequatur, poteft effe neque bonus , neque malus confiliarius. δὶ, Non videtur. So. Quin neque alius alio melior confiliarius, neque peior effe poterit, nifi vel felicius id, quod non eft , affequatur, vel ab eo infelicius aberret. $;. Non poterit. So. Ad quid igitur refpiciunt homi- nes, cum quofdam homines bonos & malos corifiliarios vo- cant? An hoc tibi, Sifyphe, dignum videtur eíle , de quo etiam atque etiam cogitemus?

Plat. Oper. Vol, X1. o

c.

d.

242

rm ! E p m baec I A b H TEM ΠΈΡΙ ILA.O- E (EO | Ἐν ἄλλῳ E ORP.A EI Στ Ρ σν AIAAOTOZ ΝΟΘΕΥΟΝΕΝΟΣ,

E. ΒΚ. XX odo sdnd

SIVE ΕΝ εν aut, ut alii habent , . ER AS LS TR ATE DIALOGUS QUI. NOTHUS HABETUR.

Seba[liano Corrado interprete.

[menie zd , 1

p. E mrrxANOMEN περιπατοῦντες ἐν τῇ co τοῦ Διὸς, j^ τοῦ ἐλευθερίου ἐγώ τε καὶ "Epu£ixe ὁ Στειριεύς" εἶτα mpoeA- | ᾿ϑέτην ἡμῖν ἹΚριτίας τε καὶ Ἔρασίςρατος ὃ Φαίακος, ToU | Ἐρασιςράτου ἀδελφιδοῦς. ἐτύγχανε δὲ τότε νεωςὶ παρὼν ἀπὸ Σικελίας καὶ τῶν τόπων τούτων ὁ Epacícpxroc. προσελδὼν

b. δ᾽ ἔφη, Χαῖρε, ὦ Σώκρατες. Koi σύ γε, ἦν δ᾽ ἐγώ" τί γάρ; καλόν τι ἀπὸ Σικελίας ἔχεις λέγειν ἡμῖν; Koi πάνυ. ἀλλὰ

[os forte ego & Eryxias Stirieus in porticu Tovis Libe- ratoris deambularemus, ad nos Critias & Erafiftratus Phaea- cus, Erafiftrati fratris filius , venerunt. Quorum Erafiftratus, qui tunc recens ex Sicilia ilifque locis erat, propius accedens, dixit, Salve, o Socrates. Et tu, inquam ego, falve. ecquid | novi nobis ex Sicilia affers? an habes pulchri aliquid , quod

DIALOGUS ERYXIAS. ^24

βούλεσϑ᾽, ἔφη, πρῶτον καθι ζώμεθα:; χέκμηκο γὰρ, x3ic βα- δίσας ἹΜεγαρόθεν. Πάνυ γ᾽, εἰ δοκεῖ. Τί οὖν, ἔφη, βούλεσϑε πρῶτον ἀκούειν τῶν ἐκεῖ; πότερον περὶ αὐτῶν ἐκείνων ὅ, τι πράττουσιν, ἢ ὅπως πρὸς τὴν πόλιν ἔχουσι τὴν ἡμετέραν ; ἐκεῖνοι γὰρ ἐμοὶ δοκοῦσι πεπονθέναι πρὸς ἡμᾶς οἷόνπερ οἱ σφῆ- κες. καὶ γὰρ τούτους ἐάν τις κατὰ σμικρὸν ἐρεθίζων ὀργίσῃ, ἄμα χοι γίνονται, ἕως τις αὐτοὺς ἐπιθέμενος πανοικὶ ἐξέλῃ. οὕτως οὖν καὶ οἱ Συρακούσιοι, εἰ μή τις ἔργον ποιησάμενος σφόδρα μεγάλῳ ςόλῳ ἥξει ἐκεῖσε, οὐκ ἔξιν ὅπως ἐκείνη ἡ πό- λις ἔςαι ποτὲ ἡμῖν ὑποχειρία. ὑπὸ δὲ τῶν σμικρῶν τούτων ἂν μᾶλλον ὀργίζοιντο, οὕτως ὡς ἂν μάλιξςα χαλεπώτατοι εἴν: σαν. πεπόμφασι δὲ καὶ νῦν ὡς ἡμᾶς πρέσβεις, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, βουλόμενοί τι ἐξαπατῆσαι τὴν πόλιν. Ν᾿ εταξὺ δὲ ἡμῶν διαλεγομένων, ἐτυ χέτην οἱ Σιυρακούσιοι πρέσβεις παριόντες. εἶπεν οὖν ὁ Ἐρασίςρατος, δείξας εἰς τὸν ἕνα τῶν πρέσβεων, Οὑτοσὶ μέν τοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, πλουσιώτατός ἐξι τῶν Σικελιωτῶν καὶ Ἰταλιωτῶν. Πῶς δ᾽ οὐχί; ἔφη, ὦ γε ὑπάρ-

nobis referas? Maxime. fed vultis , inquit, fedeamus? adhuc enim fum de via feffus, heri Megara profectus. [τὰ fiat, fi vi- detur. Quid igitur, inquit, primum ex his, quae illic funt, vul-

|

d,

tis audire? utrum quae Siculi exerceant , an quo pacto illi erga

rempublicam noftram fint affe&i? nam mihi illi erga nos non aliter effe affe&i videntur, quam fint vefpae: quae fi leviter irritatae provocentur , fiunt invictae , donec eas aliquis aggref- fus, funditus exftinguat. fic igitur & Syracuíani funt affeGti. nifi enim aliquis bellum, & quidem ingens, gefturus, eo cum maxima claffe fuerit profectus, nunquam civitas illa in no- ftram ditionem ac poteftatem eft ventura: fed potius parvis hifce claffibus irritabitur ita, ut nobis quam moleftiffima fit - futura, Nunc vero illiad nos legatos miferunt, eo quidem , ut mihi videtur, confilio, ut noftram civitatem decipiant. Interea , dum nos ita colloqueremut, ipfi Syracufanorum legati cai: advenerunt. Quare nobis Erafiftratus unum illorum oftendens, dixit; Ille, o Socrates, Siculorüm omnium & Italorum eft

Q z

p 251 a.

244 DIALOGUS

χει γῆ τε ἄφδϑονος οὕτως, ὥστε εὐπορίαν εἶναι, εἴτις βούλοιτο, πάνυ πολλὴν γεωργεῖν; καὶ αὕτη μὲν τοιαύτη οἵα οὐχ ἑτέρα ἄλλη ἔν γε τοῖς EAAueiw. ἔτι δὲ τἄλλα τῶ εἰς πλοῦτον ἥκον- τὰ Áz AA , τὰ ἀνδράποδα, ite ἵπποι, καὶ χρυσὸς, καὶ ἄργυρος. ὁρῶν δ᾽ ἐγὼ αὐτὸν ἀναγόμενον, ὡς ἀδολεσ χήσοντα περὶ τῆς οὐσίας τῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἠρόμην, Tí δὲ, ὦ Ἔ;ρασίςρατε; ἀνὴρ abióe τις εἶναι δοκεῖ ἐν τῇ Σικελίᾳ; Οὗτος, ἔφη, Σικελιωτῶν καὶ ᾿Ιταλιωτῶν καὶ δοκεῖ καὶ &ci πλέον πάντων πονηρότατος, ἢ ὅσῳ πλουσιώτατος" οὕτως ὥστ᾽ εἴτινα βούλει Σικελιωτῶν ἐρω- τᾷν ὅντινα πονηρότατον νομίζει εἶναι καὶ πλουσιώτατον, οὐ- δεὶς ἂν Φήσειεν ἄλλον ἢ τοῦτον. Οἰηθεὶς δ᾽ αὐτὸν ἐγὼ οὐ περὶ μικρῶν τὸν λόγον ποιεῖσσαι, ἀλλὰ περὶ τῶν μεγίξων δοκούν- των εἶναι, ὡρετῆς τε πέρι καὶ πλούτου, ἠρόμην πότερον ἂν φαίη πλουσιώτερον εἶναι ἄνθρωπον, ὅτῳ δύο τυγ χάνει τάλαντα ἀρ- y/upíou , ἣ ὅτῳ ἀγρὸς ἄξιος δυοῖν ταλάντοιν, Οἴμαι μὲν ἐγὼ, ἔφη, ὅτῳ ἀγρός. Οὐκοῦν, ἔφην ἐγὼ, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, καὶ εἰ Tuy χάνεί τῳ ἱμάτια ὄντα, Y) ςρώματα, ἢ τἄλλα ἔτι

ditiffimus. Qui vero, inquit, non fit is ditiffimus, cui fit ager ita latus, ut dare facultatem poflit, fi quis agriculturam lon- ge lateque veli exercere : iíque talis, qualis alius in. tora Graecia non ita facile reperiri poffet : cuique alia, quae ad di- vitias pertinent, fint feparatim , mancipia, equi, aurum, & argentum? Hunc ego videns eo adductum iam effe, ut plura de hominis opibus dicturus videretur, ita rogavi: Quid, Erafi- flrate? homo ille qualis tandem effe in Sicilia videtur? Sicu- lorum, inquit, omnium & Italorum tanto nequiffimus vide- tur effe, & eft, quanto eft & ditiffimus : ufque adeo, ut, fi quem Siculorum roges, quemnam nequiffimum & ditiffimum effe cenfeat, nemo alium , atque illum, εἴα dicat. Hunc ego arbi- tratus non parvis de rebus verba facere, fed de his, quae ma- ximae videntur, virtute, & divitiis, quaefivi, utrum exifti- maret ditiorem effe hominem, cui duo fint argenti talenta, an cui fit ager, qui duobus talentis aeftimetur. Cui fit ager, in- quit, exiftimo, Hac igitur, inquam ego, ratione, fi cui fint

E.R Y X.I.A.S, 143

πλέονος ἄξια ἣ ὅσου τῷ ξένῳ, οὗτος ἂν el πλουσιώτερος. Σιυν- / M

ἔφη καὶ ταῦτα. Ei δέ τις σοὶ διδοίη αἵρεσιν τούτοιν, πότερον ἂν βούλοιο; ᾿γὼ μὲν ἂν, ἔφη, τὸ πλείςου ἄξιον. ἸΤοτέρως ἂν οἰόμενος πλουσιώτερος εἶναι; Οὕτω. Νυνὶ μὲν ἄρα φαίνε- ται οὗτος ἡμῖν ὼν πλουσιώτατος, ὅστις πλείςου ἄξια κέκτη- ται. Ναὶ, ἔφη. Οὐκοῦν, ἦν δ᾽ ἐγὼ, οἱ ὑγιαίνοντες τῶν κα- μινόντων πλουσιώτεροι ἂν εἴγσαν, εἴπερ ἡ ὑγίεια πλείονος ἄξιον κτῆμα 7) τὸ τοῦ κάμνοντος χρήματα. οὐδεὶς γὰρ ἂν οὖν ὅσ- τις οὐχὶ προτιμήσειεν ὑγιαίνειν, ὀλίγον κεκτημένος ἀργύριον, μᾶλλον ἢ τὰ βασιλέως τοῦ μεγάλου χρήματα κεκτημένος νοσεῖν" δῆλον ὅτι πλείονος ἄξιον οἰόμενος εἶναι τὴν ὑγίειαν. οὐ γὰρ ἄν ποτὲ προχρεῖτο, εἰ μὴ προτιμότερον ἡγεῖτο εἶγαι τῶν χρημάτων. Οὐ γάρ. Οὐκοῦν sol εἴτι ἄλλο φαίνοιτο πλείονος ἄξιον τῆς ὑγιείας, ὁ τοῦτο κεμτημένος, οὗτος ἂν πλουσιώτατος elu. ΝΥ αἱ. Ei δὲ δή τις ἡμᾶς νυνὶ προσελθὼν ἔροιτο, Ὦ Σώκρω- τὲς καὶ "Epu£íx καὶ Ἐξρασίξρατε, ἔχοιτ᾽ ἂν εἰπεῖν μοι ví ἐςὶν ἀνθρώπῳ πλείξτου ἄξιον κτῆμα; ἄρά γε τοῦτο 0 κτησάμενος

pallia, vel ftragulae veítes, vel alia, quae pluris fint , quam quae illi funt peregrino, fit & hic ditior, Πα quoque eft af- fenfus. Sed fi tibi, inquam, aliquis horum daret optionem, utrum velles? Quod plurimi eft, inquit. Utro te modo cre- dens ditiorem fore? Hoc. Nunc utique nobis, ut quifque, quae plurimi funt, poffidet, ita ditiffimus habendus videtur. Vide- tur, inquit. Sani igitur, inquam ego , aegris funt ditiores , f; quidem fanitas pluris eft, quam fint aegri pecuniae. Nullus eft enim, qui non malit, parum quid argenti poffidens, recte va. lere, quam regis magni pecunias habens, aegrotare : manife- fto videlicet indicans, fanitatem fibi pluris aeftimari. Neque enim praeponeret, nifi maioris effe illam pretii, quam pecunias, exiftimaret. Non fane quidem. Si vero conftet aliud quippiam effe, quod pluris fit, quam fanitas, ifne, qui id ipfum poffideat, fit ditiffimus? Sit fane. Sed fi iam nunc aliquis huc accedens, nos roget: o Socrates, Eryxia, & Erafiftrate , poteftis mihi dicere, quid fit homini plurimi? an id eft, cuius poffeflor

Q5

Co

d,

e.

D,

EN

394 “Ὁ

TT. DA οὐοτὰς

&ySpwmog ἄριςω βουλεύοιτο περὶ "τούτου, ὅπως ἂν βέλτιςα λίαν πράττοι τῷ τε αὐτὸς αὑτοῦ πράγματα καὶ τὰ τῶν Φί- λων; τί ἂν εἶναι τοῦτο Φήσαιμεν; Euol μὲν δοκεῖ, ὦ Σώ- κρῶτες, εὐδαιμονία mAeígou ἄξιον ἀνθρώπῳ εἶναι. ἹζΚαὶ οὐ κακῶς γ᾽, ἔφην ἐγώ" ἀλλ᾽ ἀρά γε τούτους ἂν τῶν ἀνθρώπων εὐδαιμονεςάτους ἡγησαίμεθο εἶναι, οἵτινες μάλιξα εὖ πράτ- r0i6/; ᾿Ε) μοὶ γοῦν δοκοῦσιν. Οὐκοῦν ἂν οὗτοι ἄριξςα πρῶτ- T0I£V , ὅσοιπερ καὶ GA vigo ἐξαμαρτάνοιεν περὶ σφᾶς αὐτοὺς καὶ περὶ τοὺς ἄλλους ἀνδρώπους, τὰ δὲ πλεῖςα κατορδϑοῖεν ; Πάνυ γε. Οὐκοῦν οἱ ἐπιςφάμενοι τὼ uoa καὶ τὰ ἀγαδὰ, καὶ ὅσω πρακτέα καὶ ὅσα μὴ. οὗτοι ἂν ὀρθότατα πράττοιεν, καὶ

ἐλάχιςα ἐξαμαρτάνοιεν ; Σιυνεδόκει καὶ ταῦτα. IN Uv ἄρα ἡμῖν |

φαίνονται οἱ αὐτοὶ ἄνδρες, σοφώτατοί τε καὶ ἄριςα πράττον- τες, καὶ εὐδαιμονέςατοι καὶ πλουσιώτωτοι" εἴπερ ἄρα 7j σοφία τοῦ πλείξου ἄξιον κτῆμα φαίνεται. No. AAX , ἔφη ὑπολα- Bav ὁ ᾿Εραςίφρατος, ὦ Σώκρατες, τί ἂν ὄφελος εἴη τῷ ἀν- δρώπῳ,, εἰ σοφώτερος μὲν εἴη τοῦ ἸΝέςορος, τὰ δ᾽ ἐπιτήδεια T& πρὸς τὴν δίαιταν μὴ τυγχάνοι ἔχων, σιτία καὶ ποτὰ,

optime deliberet , qua ratione commodiífime & fua ipfius, & amicorum negotia conficiat? quid hoc efTe dicemus? Mihi qui- dem, o Socrates, homini felicitas effe plurimi videtur. Nec znale quidem, inquam ego. íed eoíne hominum feliciffimos poffumus exiftimare, qui quam optime faciant? Poffumus, meo quidem iudicio. Nonne igitur illi optime faciunt, qui minimum & in fe ipfi, & in alios homines peccant , quique plurima re- &e gerunt ? Maxime quidem. Qui mala igitur & bona fciunt, & quae facienda, & quae non facienda funt, nonne ii poffunt res rectiffime gerere, δὲ minimim peccare? Haec quoque con- ceffit. Nunc omnino iam nobis iidem videntur effe ὃς fapien- tiffimi viri, & qui optime faciunt , & feliciffimi, ὃς ditiffimi : f; quidem fapientia effe plurimi dd Efto, inquit, exci- piens Erafiftratus: fed quae utilitas homini fit, o Socrates, fi Neftore quidem fit fapientior , quae vero ad vivendum funt ne- ceffaria, noa habeat, cibos, potus, & veftes, & fi quid aliud

- c

ERYXLAS 247

καὶ ἱμάτια, καὶ el τι ἄλλο τῶν τοιούτων ἐςί; τί ἂν ἡ σοφία ὠφελοίη; v) πῶς ἂν οὗτος πλουσιώτατος εἴη, ὅν γε οὐδὲν κω- λύει z TG χεύειν, μηδενός γ᾽ εὐποροῦντα τῶν ἐπιτηδείων ; Σ᾽ φό- δρα οὖν ἐδόκει καὶ οὗτος λέγειν τι. ᾿Αλλὰ πότερον, ἦν δ᾽ ἐγὼ, ὁ μὲν τὴν σοφίαν κεκτημένος πάθοι ἂν τοῦτο, εἰ ἐνδεὴς γένοιτο τούτων; εἰ δέ τις τὴν Ἰ]Πουλυτίωνος οἰκίαν κεκτημένος εἴη, καὶ πλήρης εἴη χρυσίου καὶ ἀργυρίου ἡ οἰκία, οὐκ ἂν δεη- Sen οὐδενός; ᾿Αλλ᾽, ἔφη, τοῦτον μὲν οὐδὲν κωλύει αὐτίκα νῦν διαθέμενον τὰ κτήματα, ἔχειν ἀντ᾽ αὐτῶν τούτων, ὧν- περ καὶ τυγχάνει δεόμενος εἰς τὴν δίαιταν, ἢ καὶ νόμισμα ἀνθ᾽ ὅτου ταῦτα δυνήσεται πορίζεσσαι, καὶ ἁπάντων εὐπορεῖν παραχρῆμα. Εἰ γε τυγχάνοιεν, ἔφην ἐγὼ, οἱ ὄντες ἄνδρω- ποι, δεόμενοι τοιαύτην σφίσιν οἰκίαν γενέσδαι μᾶλλον, ἥπερ

τὴν ἐχείνου σοφίαν. ἐπεὶ εἴγε τοιοῦτοι εἴγσαν οἷοι τὴν τοῦ ἂν- d.

Spumou σοφίαν περὶ πλείονος ἡγεῖσϑαι καὶ τὰ ἀπὸ ταύτης γιγνόμενο;,, πολὺ μᾶλλον οὗτος ἔχει διατίδεσδπαι, εἴπερ TU» χάνει τὶ δεόμενος, καὶ βούλοιτο καὶ αὐτὴν καὶ τὰ ἔργα τὰ ἀπὸ ταύτης διατίδεσϑαι. ἢ τῆς μὲν οἰκίας ἥτε χρῆσις πολλὴ τυγ-

eft huiufmodi? quid hic (apientia ργοάοῆϊ poffit? vel quonam ille pacto fit ditiffimus , quem nihil mendicitate prohibeat, cui- que nihil eorum, quae funt neceffaria , fuppeditetur? Hic ma- gnum quid dicere videbatur. Sed, inquam ego, numquid is, qui fapientiam teneat, fi horum fit indigens, hoc, quod dicis, patiatur: fi quis vero Pulytionis domum poffideat, atque do- mus auri & argenti fit plena, rei nullius indigeat? At illum, inquit, nihil vetat quam primum ita quidem auGtionari , ut pro his, quae poffideat, vel ea ipfa, quibus ad vium fit opus,

habeat: vel nummos, quibus eadem fibi poffit comparare, at-

que adeo ftatim rebus omnibus abundare. Ita fit, inquam, fi

quidem contingat, ut fint homines , qui malint domum huiuf-

modi, quam fapientiam illius, habere. verum fi fint i1 , qui plu-

ris viri fapientiam , & quae ab ea proficifcuntur , faciant , nae

multo ille commodius poterit auctionari , fi cuius rei indigebit,

ob idque volet ipfam , & eius opera vendere, ον domus qui« 4

C.

€.

bab DilASLOeGO Ws

χάνει οὖσα καὶ ἀναγκαία, καὶ μεγάλα τῷ Rr py τὰ te ὦ φέροντα τῶ πρὸς τὸν βίον, ἐν τῇ τοιαύτῃ οἰκίᾳ οἰκεῖν μᾶλλον | ἢ ἐν σμικρῷ καὶ φαύλῳ οἰκιδίῳ᾽ τῆς δὲ σοφίας ἥτε χρεία Ὁ ὀλίγου ἀξία, καὶ τὰ διαφέροντα σμικρὰ, ἣ σοφῷ ἢ AnaL εἶναι περὶ τῶν μεγίξων ; ἢ τούτου μὲν καταφρονεῖν τοὺς ἀν- δρώπους, καὶ μὴ εἶναι ὠνητάς" τῆς δὲ κυπαρίττου τῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ [Πεντελίκων λίθων. πολλοὺς τοὺς δεομένους τε καὶ βουλομένους πρίασϑαι; οὐκοῦν ἂν εἴγε σοφὸς εἴη κυβερνή- τῆς, οὐδὲ ἰατρὸς σοφὸς τὴν τέχνην, ἤ τιν᾽ ἄλλην τῶν τοιου- τοτρόπων τεχνῶν εὖ καὶ καλῶς δύναιτο μετα χειρίζεσδαι, oU- δενὸς ὅτου οὐκ ἂν ἐντιμότερος εἴη τῶν κατὰ τῶς οὐσίας με- γίξων κτημάτων" ὃ δὲ δυνάμενος εὖ βουλεύεσϑαι καὶ αὐτὸς αὑτοῦ πέρι καὶ ἑτέρου, ὅπως ἂν ἄριςα πράττοι, οὐκ ἂν ἄρα δύναιτο διατίδεσϑαι, εἴπερ βούλοιτό γε τοῦτο πράττειν ; Ὕπο- λαβὼν δὲ καὶ ὑποβλέψας ὁ ᾿Ερυξίας, ὥσπερ τὶ ἀδικούμενος, Σὺ γὰρ ἂν, ἔφη. ὦ Σώκρατες, εἰ δέοι σὲ τἀληθῇ λέγ εἰν, φαίης ἂν εἶναι Ἰζ αλλίου τοῦ Ἱππονίκου πλουσιώτερος. καίτοι οὐκ ἂν

dem ufus cum multus eft & neceffanus , tum commoda, quae ad vitam pertinent , homini magna funt, fiin tali domo potius, quam in parva ὃς vilt cafa, habitet: fapientiae vero ufus haud ita magni fit, & commoda parva videntur , five fapiens, five imperitus rerum maximarum fis , quod eam rem homines non inodo nolint emere, fed etiam contemnant; cupreffum vero, quae domui fit ornamento, & Pentelicos lapides multi quafi egentes & optent, & libenter emant? Si quis igitur fit peritus gubernator, five medicinam, vel aliam quampiam .huiufmo- di artem, bene & pulchre poflit pertradtare, hic nulla ex his rebus, quae maximae in divitiis habentur , non erit pretiofior vendibiliorque: qui vero poflit bene & ipfe de fe, & de altero

deliberare, & confüituere, quonam pado optima faciat, hoc

ipfum , cum volet, vendere non poterit? Excipiens autem Ery- xias, & , tanquam fi iniuria affectus fuiffet, iratus afpiciens , Tu, inquit, o Socrates, fi te verum dicere oporteat, te Callia

H'pponici &lio ditiorem eíle diceres. At quamvis nulla in re e I

BJR- Y X-T /À S 249

ἀμαθέςερος ὁμολογήσαις ἂν εἶγαι περὶ οὐδενὸς τῶν μεγίξων, ἀλλὰ σοφώτερος" καὶ οὐδὲν μᾶλλον διὸ τοῦτο πλουσιώτερος εἶ, Ἴσως γὰρ, ἦν δ᾽ ἐγὼ, σὺ οἴει, ὦ Epu£íx, τουτουσὶ μὲν τοὺς λόγους, οὃς νυνὶ διαλεγόμεθα, εἶναι παιδιάν" ἐπεὶ οὐκ ἀληδῶς γε οὕτως ἔχειν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐν τῇ πεττείῳ εἶναι πετ- τοὺς, οὺς εἴτις Φέροιτο, δύναιτ᾽ ἂν τοὺς ἀντιπαίζοντας ποιεῖν ἡττᾶσϑαι οὕτως ὥστε μὴ ἔχειν 0, τι πρὸς ταῦτα ἀντιφέ- βουσιν. ἴσως οὖν καὶ περὶ τῶν πλουσίων οἴει μὲν οὐδέν τι μᾶλ- λον οὕτως ἔχειν" λόγους δέ vivae εἶναι τοιούτους οὐδέν τι μᾶλλον ἀλρθεῖς ἢ ψευδεῖς, οὺς λέγων ἄνϑρωπος περιγίγνοιτ᾽ ἂν τῶν ἀντιλεγόντων; ὡς οἱ σοφώτατοι καὶ πλουσιώτατοι ἡμῖν ser καὶ ταῦτα τοιαῦτα Ψευδὴ λέγων, ἀληθῆ λεγόν- των. καὶ οὐδὲν μὲν ἴσως δαυμαςόν" ὁμοίως ὥσπερ εἰ δύ᾽ ἀν- ρώπω περὶ γραμμάτων λεγοίτην, ὃ μὲν φάσκων τοῦ Σω- κράτους ἄρχειν σίγμα, ὃ δ᾽ ἕτερος, ἄλφα" οὗτος ἂν εἴη κρείτ- τῶν ὃ λόγος ὃ τοῦ λέγοντος ἄλφα, v) τοῦ φάσκοντος τὸ σίγ- μα, ἀρχήν. [Περιβλέψας δὲ πρὸς τοὺς παρόντας ὁ ᾿Ἐξρυξίας,

maximis te rudiorem, fed fapientiorem , effe affirmares, ob id tamen nihilo effes ditior. FortaíTe , inquam ego , exiftimas, hof- ce fermones , quos nunc conferimus , iocofos effe, quod non vere putes ita , ut dicuntur , habere ; fed potius talis quibufdam perfimiles effe, quos qui ferat, facile poffit collufores ita vin- cere, ut illi amplius non habeant, quod ad eos obicere pof- fint. Fortaffe, inquam, & tu de divitibus idem cenfes, rem quidem ita, ut dicitur, non habere; fed fermones quofdam huiufcemodi effe nihilo magis veros, quam falfos: quos qui dicat homo, adverfarios ita circumfcribat, ut perfuadeat , qui fint fapientiffimi , eofdem etiam nobis ditiffimos effe ; atque id ipfum , cum mentiatur ipfe, & illi vera dicant. Quin nihil for- te mirum fit, hoc perfimile effe, ac ἢ duo de literis difputent, atque alter quidem s, alter vero A, primam in Socrate lite- ram efle contendat. utrius fermo plus rationis habeat , eiufne, qui A dicat, an illius, qui S principium effe velit? Tum ve- ro ridens fimul & erubefcens Eryxias, & eos, qui aderant,

C.

£g

5:0 D4ALO'GU!S

ἅμα γελῶν τε καὶ ἐρυθριῶν, ὥσπερ οὐ παρὼν τοῖς ἔμπροσϑεν λελεγμένοις, "Ey μὲν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὐ τοιούτους QUAM δεῖν τοὺς λόγους εἶναι, οἷς μήτ᾽ ἂν πεῖσαι δύναιτό τις μηδένα τῶν παρόντων, μήτ᾽ ἂν ὠφεληθείη μηδὲν ἀπ᾽ αὐτῶν" (τίς γὰρ ἂν ἀνϑρώπων ποτὲ πεισδείη γοῦν ἔχων, ὡς οἱ σοφώ- TATOL ἡμῖν πλουσιώτατοι; ἀλλὰ μᾶλλον, ἐπειδὴ περὶ τοῦ πλουτεῖν διαλέγεσδϑαι δεῖ, ὁπόθεν καλόν ἐςι πλουτεῖν, καὶ ὁπό- σεν αἰσχρόν καὶ αὐτὸ τὸ πλούσιον εἶναι ἄνθρωπον, τί ἐς!

?

πότερον ἀγαθὸν, ἢ κακόν. Eilev, ἔφην ἐγώ" τοιγαροῦν τολοιπὸν

δὴ φυλαξόμεθα. καλῶς δὲ καὶ σὺ ποιεῖς παραινῶν. ἀλλὰ TÉ

οὐκ αὐτὸς, ἐπείπερ εἰσηγῇ τὸν λόγον, ἐπεχείρησας εἰπεῖν πό- τερον σοὶ δοκεῖ ἀγαθὸν εἶναι τὸ πλουτεῖν, ἢ κακόν ; ἐπειδή- zt οἵγ᾽ ἔμπροσδεν λόγοι οὐ περὶ τούτου δοκοῦσι σοὶ eipia au. μοὶ μὲν τοίνυν δοκεῖ ἀγαθὸν εἶναι, ἔφη, τὸ πλουτεῖν. Ἔτι δ᾽ αὐτοῦ τι βουλομένου λέγειν, ὑποκρούσας ὃ ἹΚριτίας, Σὺ γ ἂρ εἰπέ μοι, ὦ Epu£ía , ἀγαθὸν ἡγῇ τὸ πλουτεῖν ; Eyes, γὴ Δία. 9, χὰρ ἂν μαινοίμην. καὶ οὐδένα γε οἴμαι εἶναι ὅσ-

perinde quafi ipfe his, quae di&a fuerant, non interfuiffet , circumfpiciens, Ego , inquit , o Socrates, non arbitrabar opor- tere inter nos fermones eos haberi, quos qui dicat, neque fibi ipfe prodeffe , neque cuiquam ex his, qui praefentes fint, per-

fuadere quippiam poffit: cui enim. mortalium. unquam , qui -

modo fapiat, perfuader! poflit , qui fapientiffimi fint, eofdem nobis ditiffimos effe? fed eos potius, quibus, quando de ac- quirendis divitiis differimus, oftendi poffit , unde id honefte fiat,

& utrum fit bonum , an malum. Sit fane, inquam ego , ut di- *c&is. Nos igitur pofthac cautius agemus. & mehercule tn bene

facis, qui nos mones. Sed tu ipfe, qui novum inducis fermo- nem, quique cenfes ea, quae prius dicta funt, nihil ad rem pertinere, cur ad dicendum non aggrederis , utrum acquirere divitias bonum , an malum effe videatur. Mihi quidem , in- quit, acquirere divitias effe bonum videtur. Volentem illum adhuc nefcio quid dicere, ita Critias interpellans interrogavit : Dic mihi, Eryxia, tune divitias acquirere effe bonum exifti-

E M M M

ERYXIAS ETT

τις ἂν οὐχ ὁμολογήσειε ταῦτα. Kai μὴν, ἔφη ὁ ἕτερος, καὶ ἐγὼ οἴμαι οὐδένα ὅντινα οὐκ ἂν ποιῆσαι ὁμολογεῖν ἐμοὶ, ἐνίοις ἀνθρώποις κακὸν εἶναι τὸ πλουτεῖν. οὐκ ἂν οὖν, εἴπερ ἀγά- p. δὺν ἦν, κακὸν ἡμῶν ἐνίοις ἐφαίνετο. Εἰπον οὖν αὐτοῖν ὅτι : "Ey τοι ὑμᾶς, εἰ μὲν ἐτυγχάνετε περὶ τούτου διαφερόμενοι, ὁπότερος ὑμῶν ἀληθέςερα λέγει περὶ ἱππασίας, ὅπως ἄν τις ἄριςα ἱππεύοι εἰ μὲν αὐτὸς ἐτύγχανον ἱππικὸς ὧν, αὐτὸς ἂν ὑμᾶς ἐπειρώμην παύειν τῆς διαφορᾶς" ({σχυνόμην γὰρ ἂν εἰ παρὼν μὴ καθ᾿ ὅσον οἵἷόστ᾽ ἦν ἐκώλυον διαφερομένους" ἢ εἰ

τερὶ érégou. οὑτινοσοῦν διαφερόμενοι; μηδὲν τι μᾶλλον ἐμέλ- λετε, εἰ μὴ ὁμολογοῖτε τουτὶ, μᾶλλον Sp ἀντὶ Φίλων

ἀπαλλαγῆνδι) νῦν δὲ, ἐπειδὴ τετυχήκατε περὶ τοιούτου.

πράγματος διαφερομένω, ᾧ ἀνάγκη προσ x pria on παρ᾽ ὅλον τὸν βίον, καὶ μεγάλα διαφέρει, πότερον ἐπιμελητέον ἐςὶ τού.

του ὡς ὠφελίμου ὄντος, ἢ οὗ, καὶ ταῦτα, οὐ τῶν φαύλων,

ἀλλὼ τῶν μεγίςων δοκούντων εἶναι τοῖς “Ἑϊλλησιν᾽ ( οἱ γοῦν πατέρες τουτὶ πρῶτον τοῖς σφετέροις υἱέσι παραινοῦσιν, ἐπει-

mas? Infaniam profeClo , inquit, ἢ aliter exiftimem : quin opi- nor, neminem efTe, qui non idem affirmet. Opinor ego quoque, inquit alter, neminem effe, quem inducere non poffim, ut me- cum fentiat, quibufdam hominibus malum eífe, divitias ac- quirere, Quod fi bonum proríus effet, nunquam profecto ma- lum effe aliquibus noftrüm manifefto appareret. Tunc ego illis dixi: Si quidem vos de hoc diífentiretis, uter veftrüm de ftu- dio equitandi veriora diceret , hoc eft, quonam pa&to quis op- time equitet, atque ego huiuíce rei peritus eflem , rogarem vos, ut diffenfioni finem imponeretis. Puderet enim me , nifi praefens pro mea virili vos a contentione prohiberem: vel fi de alia quapiam re contendentes , inimici ex amicis facti effe- tis, abituri, nifi in eadem re confentiretis. Nunc vero, cum VOS ea de re contendatis, qua tota in vita uti fit neceffe , ma- gnique referat, utrum res ea ut utilis, an ut inurilis , curanda fit: atque haec non parva illa quidem, fed omnium maxima Graecis effe videantur, quippe cum patres hoc primum fiiis

ra

e

252 DIALOG US

δὲν εἰς τὴν ἡλικίαν τάχιςα ἀφίκωνται TOU ἤδη Φρονεῖν, ὡς δοκοῦσι, σκοπεῖν ὁπόθεν πλούσιοι ἔσονται" ὡς, ἂν μέν τι ἔχῃς, ἄξιός του εἶ ἐὰν δὲ μὴ, οὐδενός.) εἰ οὖν σπουδάζεται μὲν οὗ- τωσὶ σφόδρα, ὑμεῖς δὲ τάλλω συμφερομένω, περὶ τούτου οὗ- τωσὶ μεγάλου πράγματος διαφέρεσδε᾽ ἔτι δ᾽ αὖ πρὸς τούτοις περὶ τοῦ πλουτεῖν διαφέρεσδε᾽ οὐχ ἑπότερον μέλαν ἢ λευκὸν, οὐδὲ ὁπότερον κοῦφον ἢ βαρὺ, ἀλλ᾽ ὁπότερον κακὸν ἢ ἀγα- SÓv' ὡς ἂν μάλιςα καὶ εἰς ἔχϑραν καταςῆναι, εἰ τῶν κακῶν TE καὶ ἀγαδϑῶν πέρι διαφέρεσδε" καὶ ταῦτα μέντοι, ταμάλι- €x φίλω τε ὄντε καὶ συγν ενέε᾽ ἐγὼ οὖν, ὅσον ἂν ἐπ᾽ ἐμοὶ ἢ. οὐ περιόψομαι ὑμᾶς αὐτοὺς αὑτοῖς διαφερομένους ἀλλ᾽ εἰ μὲν αὐτὸς οἵόστ᾽ ἦν, φράσας ἂν ὑμῖν ὅπως ἔχει, ἔπαυσα τῆς | διαφορᾶς" νυνὶ δ᾽ ἐπειδὴ αὐτὸς μὲν οὐ τυγχάνω οἵόστ᾽ ὧν,

ὑμῶν δ᾽ ἑκάτερος οἴεται οἷόστ᾽ εἶναι ὁμολογεῖν ποιῆσαι τὸν Ὁ ἕτερον, ἕτοιμος εἰμὶ συλλαμβάνειν καθ᾽ ὅσον ἂν δύνωμαι, ἵνα διομολογηθῇ ὑμῖν ὅπως ἔχει τοῦτο. σὺ οὖν, ἔφη, ὦ ἹΚριτία, ἐπιχείρει ποιῆσαι ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὥσπερ ὑπεδείξω. ᾿Αλλ᾽,

mandent fuis, ut, cum primum ad eam aetatem pervenerint, qua fibi intelligere videantur , iam tum circumfpiciant, unde divites fieri poffint: propterea quod fi quid habes, viges; fin nihil, iaces: cum haec, inquam, tam valde expetantur, vos vero, cetera quidem confentientes, hac de re tam magna dií- crepetis, praetereaque de acquirendis divitiis diffentiatis, ne-

. que quidem, utrum acquirere divitias nigrum fit, an album,

nec utrum leve fit, an grave, fed utrum malum fit , an bonum; & quidem ita, ut inimicitias inter vos fufcepturi videamini , fi perfeveretis de malis & bonis contendere, atque id ipfum, cum & amiciffimi, & affines. fitis: ego igitur, quantum eft in me, non negligerem , nec vos inter vos difcordes effe permit- terem, fi ita poffem dicere, quomodo res habet, ut vos a dif- fenfione revocarem. Nunc vero , quando id ego ipfe praeftare

mon poffum , veftrümque uterque putat fe poffe alterum indu-

cere, ut confentiat, paratus fum , quantum poffim, opitulari, ut tandem inter vos, quo pacto res habet, conveniat. Tu igi-

ὙῬΞΞΎΥΣνΥνν

ER YXLIAS 253

3 N 7 Ὁ ὔ ΄ ἔφη, ἐγὼ μὲν, ὥσπερ ἠρξάμην, Epu£(xy τοῦτον ἡδέως ἐροί- pu ἂν εἰ δοκοῦσιν αὐτῷ εἶναι ἄνϑρωποι δίκαιοι καὶ ἄδικοι. IN? Δία, ἔφη ἐκεῖνος, καὶ σφόδρω μέντοι. 'Tí δέ; τὸ ἀδικεῖν, 7 Ἀ NL. Φ EN d -*» bó i K HD Ij πότερον κακὸν σοὶ δοκεῖ εἶναι, ἢ ἀγαϑόν; ἹΚακὸν ἔμοιγε. Δο- xoi δ᾽ ἄν σοι ἄνϑρωπος, εἰ μοιχεύει τὰς τῶν πέλας γυναῖκας ἐπ᾽ ἀργυρίῳ, ἀδικεῖν ἂν, ἢ οὔ καὶ ταῦτα μέντοι, καὶ τῆς πό- λεως καὶ τῶν νόμων κωλυόντων; ᾿Αδικεῖν ἂν ἔμοιγε δοκοῖ,

᾿Οὐχοῦν, ἔφη, εἰ μὲν πλούσιος TUy χάνει ὧν καὶ ἀργύριον δω-

γατὸς ἀναλῶσαι ὃ ἀδικός τε ἄνπρωπος καὶ ὃ βουλόμενος, ἐξαμαρτάνοι &y' εἰ δέ γε μὴ ὑπάρχει πλουσίῳ εἶναι τῷ ἀν- δρώπῳ, οὐκ ἔχων ὁπόθεν ἀναλίσκοι, οὐδ᾽ ἂν διαπράττεσδαι δύναιτο ἃ βούλεται" ὥστ᾽ οὐκ ἂν οὐδὲ ἐξαμαρτάνοι. διὸ καὶ λυσιτελοῖ ἂν τῷ ἀνυρώπῳ μᾶλλον μὴ εἶναι πλουσίῳ, εἴπερ ἧττον διαπράξεται ἃ βούλεται" βούλεται δὲ μοχθηρά. καὶ πό- λιν αὖ τὸ νοσεῖν, πότερον ἂν Que κακὸν ἢ ἀγαδϑὸν εἶναι; Κακὸν ἔγωγε. Τί δέ; δοκοῦσί τινες σοὶ ἀκρατεῖς ἄνθρωποι; Ἔμοιγε. Οὐκοῦν, εἰ βέλτιον εἴη πρὸς ὑγίειαν τούτῳ τῷ ἀν- tur, inquam, Critia, aggredere, ut es profeffus, facere, ut confentiamus. At libenter, inquit, hunc ego Eryxiam , quem admodum coepi, interrogarem, an ipfi homines iufti & in- iufli effe videantur. Videntur fane, inquit, & quidem valde. Quid autem iniufte agere , utrum effe tibi malum, an bonum videtur? Malum. Homo, qui proximorum uxores argento corrumpat, & flupret, atque id ipfum contra mores civitatis & leges, iniuftene tibi agere, an non , videtur? Iniufte agere. Homo igitur , inquit, iniuftus & cupidus , fi dives fit , & ar- gentum poflit impendere, facile peccat : fin dives non fit, nec habeat, unde impendat, haud ita facile po:eft, quae cupit, perficere , ob idque minus peccat. Unde fit, ut magis expediat homini, non eíle divitem , fiquidem minus efficiet, quae cu- pit, cum praefertim flagitiofa cupiat. Aegrotare praeterea utrum

p- 39 a.

malum, an bonum , effe diceres? Malum. Quid? videnturne -

homines quidam efle intemperantes? Videntur. Si melius igi» tur fit huic huiufmodi homini, valetudinis caufa cibo , & potu,

ες

254 D-L'A!LCO. G' Us

SodzQ ἀπέχεσδαι σιτῶν καὶ ποτῶν, καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἡδέων δοκούντων εἶναι, ὁ δὲ μὴ οἷόστ᾽ εἴη δ ἀκράτειαν" βέλ- τιον ἂν εἴη τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ μὴ ὑπάρχειν ὁπόθεν ἐκποριεῖ- ταιταῦτα, μᾶλλον Y] πολλὴν περιουσίαν εἶναι τῶν ἐπιτηδείων ; οὕτω γὰρ ἂν αὐτῷ οὐκ ἐξουσία εἴη ἐξαμαρτάνειν, οὐδ᾽ εἰ σφό- δρα βούλοιτο. "E2óxe( οὖν εὖ καὶ καλῶς διειλέχϑαι ὁ Kpi- τίας οὕτως, ὥστ᾽ εἰ μὴ ἠσχύνετο παρόντας ὁ Epu£(xe , οὐδὲν αὐτὸν ἐκώλυεν ἀναςξάντα τύπτειν τὸν Ἰζριτίαν᾽ οὕτως dero μεγάλου τινὸς ἐςερῆσσαι ἐπεὶ αὐτῷ φανερὸν ἐγένετο ὅτι οὐκ ὀρθῶς τοπρότερον ἐδόξαζε περὶ τοῦ πλουτεῖν. καταμαδὼν δ᾽ ἐγὼ οὕτως ἔχοντα τὸν "EpuElav , καὶ εὐλαβούμενος μὴ ποῤ- ἑωτέρω τὶς λοιδορία καὶ ἐναντίωσις γένοιτο, "Γουτονὶ μὲν λό- γον, ἔφην ἐγὼ, πρώην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων 1Π]ρόδι-- κος 6 Ια εἴὸς ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως, ὥστε μηδένα δύνασδαι πεῖσαι τῶν παρόντων ὡς ἀληθῆ λέγοι. καὶ δῆτα καὶ μειροιόν τι σφόδρα νέον προσελθὸν καὶ ςτωμύλον, προσκαθι- ζόμενον, κατεγέλα τε καὶ ἐχλεύαζε, καὶ ἔσειεν αὐτὸν, βου-

ceterifque rebus, quae fuaves putantur , abftinere, atque hic propter intemperantiam non poffit; utilius omnino fit huic, non effe, unde haec fuppeditentur , quam magnam rerum ne- ceflariarum abundantiam effe: fic enim ipfi nulla fit facultas peccandi, neque fi maxime velit. Sic igitur bene & pulchre differere Critias videbatur. quare Eryxias, nifi qui praefentes erant, effet veritus, nulla re prohiberi potuiffet, quin furgens Critiam verberaret: adeo fe magna quadam re privatum exi- füimabat , poftquam manifefto deprehendit, fe prius de acqui- rendis divitiis non recte fenfiffe. Verum ego, cum Eryxiam ita effe affectum cognoviffem , cavens, ne maior aliqua obiurga- tio & contentio fieret, Hunc, inquam, fermonem Prodicus Ceus vir fapiens cum paulo ante in Lyceo haberet, his, qui aderant, ita vifus eft nugari, ut nemo illorum induci potue- rit, ut vera illum dicere crederet, Quin acceflit ad eum qui- ras admodum adolefcens & facetus: qui , cum prope fedif- fet , coepit illum deridere, & illudere, & mox etiam excitare,

ΕΝ ΧΑ 255

λόμενον λόγον λαμβάνειν ὧν ἔλεγε καὶ μέντοι καὶ πολὺ μᾶλλον εὐδοκίμησε παρὰ τοῖς ἀκροωμένοις, ἤπερ ὁ ἹΠρόδικος. * Ag οὖν, ἔφη ὁ Ἐ ασίςρατος, ἔχοις ἂν ἡμῖν ἀπαγγεῖλαι τὸν λόγον; Πάνυ μὲν οὖν, ἐὰν ἄρα ἀναμνησσῶ. ὡδὶ γάρ πως, ὡς ἐγῷμαι, εἶχεν. ἠρώτα γὰρ αὐτὸν τὸ μειράκιον πῶς οἴεται κακὸν εἶναι τὸ πλουτεῖν, καὶ ὅπως ἀγαθόν. ὁ δ᾽ ὑπολαβὼν, Ὥσπερ καὶ σὺ νῦν δὴ. ἔφη, τοῖς μὲν καλοῖς κάγαθοῖς τῶν ἀν- ϑρώπων, ἀγαϊϑόν᾽ καὶ τοῖς ἐπιξαμένοις ὅπου δεῖ se poa τοῖς χρήμασι, τούτοις μὲν ἀγαδὸν, τοῖς δὲ μοχϑηροῖς καὶ ἀνεχι- ςἥμοσι, κακέν. ἔχει δ᾽, ἔφη, καὶ τἄλλα πράγματα οὕτω πάντα. ὁποῖοι γὰρ ἂν τινὲς ὦσιν οἱ χρώμενοι, τοιαῦτα καὶ τὰ πράγματα αὐτοῖς ἀνάγκη εἶναι. καλῶς δ᾽, ἔφη, δοκεῖ μοι καὶ τὸ τοῦ ᾿Αρχιλόχου πεποιΐζσναι, Koi φρονεῦσι voix ὁκοίοις ἐσκυρέωσιν ἐρύμασι. ἸΝῦν ἄρ᾽, ἔφη τὸ μειράκιον, εἴτις ἐμὲ σοφὸν ποιοῖ ταύτην τὴν σοφίαν ἣν οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες σοφοί εἰσιν, ἅμα ἀνάγκη καὶ τὰ ἄλλα πράγματ᾽ αὐτὸν ἀγὰδὰ ἐμοὶ ποιεῖν, πρὸς μὲν αὐτὰ ἐκεῖνα μηδὲν πραγματευσόριενον,

e.

volens ab eo rationem eorum, quae dicebat, accipere: qua -

quidem in re multo plus laudis ille, quam Prodicus, ab audito- ribus eft confecutus. Àn eum nobis fermonem , inquit Erafi- ftratus, poflis referre? Poffim equidem , fi memoria repetam. lam res ita, ut arbitror, fuit. Illum adolefcens interrogavit , quonam tandem modo divitias acquirere malum efle putaret, & bonum. Tunc ille refpondens eodem, quo tu nunc, modo dixit, Honeftis quidem viris & bonis, hifque, qui ubi nummis uti oporteat, fciunt, bonum effe : improbis vero , & his , qui nefciunt uti, malum. Res autem , inquit , etiam aliae fe fic ha- bent. Quales enim funt, qui utuntur, tales etiam res ipfis fint neceffe eft. Praeclare vero , inquit, mihi Archilochus illud vi- detur ceciniffe : Ta/ia putantibus , quales arces tenent. Nunc prorfus, inquit adolefcens , fi quis me fapientem ea. fapientia faciat, qua viri boni fapientes funt, neceffe fit, ut ille mihi eodem tempore alias etiam res bonas tradat , in quibus tamen nihil habuerit negotii: propterea quod ita me ex infipiente (δε

ς

^

256 D?I M IEAOIGRUSS

)

ὅτι δέ με ἀντ᾽ ἀμαθοῦς σοφὸν πεποίηκεν" ὥσπερ εἴτις ἐμὲ γυνὶ γραμματικὸν ποιήσειεν, ἀνάγκη αὐτὸν καὶ τἄλλα πράγματα γραμματικὼ ἐμοὶ moie καὶ εἰ μουσικὸν, μου- | cixd: ὥσπερ ὅτων ἀγαδὸν ἐμὲ ποιήσῃ, ἅμα ἀγαδὼ καὶ τὰ πράγματα πεποιηκέναι μοι. Οὐ μέντοι ταῦτά γε ξυνέφη ὁ ΤΠρόδικος" ἀλλ᾽ ἐκεῖνω:μὲν ὡμολόγει. Yórepoy δὲ σοὶ δοκεῖ, ἔφη, ὥσπερ οἰκίαν ποιεῖ, ἀνπρώπου ἔργον εἶναι, οὕτω καὶ σὰ πράγματα ἀγαδὰ ποιεῖν; ἢ ἀνάγκη, ὁποῖα ἄττ᾽ ἂν τὴν ἀρχὴν γένωνται, εἴτε κακὰ εἴτε yea, τοιαῦτῷ διατελεῖν ὄντα αὐτά; Ὕποπτεύσας δὲ, μοὶ δοκεῖ, ὁ llpó- δικὸς, ἢ ἔμελλεν ὁ λόγος χωρήσεσδαι αὐτῷ, σφόδρα πανούρ- γως, ἵνα μὴ πάντων παρόντων ἐναντίον φαίνοιτο ἐξελεγ χό- μένος ὑπὸ τοῦ μειρακίου (μόνῳ μὲν γὰρ αὑτῷ τοῦτο παθεῖν, οὐδὲν dero) διαφέρειν ἔφη ἀνϑρώπου ἔργον εἶναι. 1]ότερον δὲ σοὶ, ἔφη, δοκεῖ elyou διδακτὸν ἡ ἀρετὴ, ἢ ἔμφυτον; Διδα- κτὸν, ἔφη, ἔμοιγε. Οὐκοῦν, ἔφη, ἂν δοκῇ σοι ἠλίθιος εἶναι εἴτις οἴοιτο, τοῖς δεοῖς εὐχόμενος, γρωμματικὸς ἂν y evasion, ἢ) μουσικὸς, ἢ ἑτέραν τινὰ ἐπιξήμην λαβεῖν ; ἢ ἀνάγκη μά-

pientem fecerit, ut fi quis me nunc grammaticum faceret, ne- celfe effet, ut ille me fimul res grammaticas doceret, & fi. muficum, muficas: atque etiam fi quis me bonum fecerit, res mihi bonas una compararit, neceífe eft. In his quidem non «confentiebat Prodicus : fed fuperiora illa affirmabat. Quare di- xit ille: Utrum tibi, quemadmodum facere domum , hominis eft opus, fic facere res bonas effe videtur ? an neceffe eft , qua- lia quaeque ab initio fint, talia perpetuo manere ? Sed Prodi- cus, callide, ut mihi videtur , fufpicatus , quo fibi fermo cafu- rus effet, ne coram omnibus, qui intererant , refutatus videre- tur, (nam fi folus ipfe id pateretur , nihil putaffer) multum ab- effe refpondit , ut hoc fit hominis opus. Utrum vero, inquit , tbi virtus tradi do&trina poffe, an effe innata hominibus , vi- detur ? DoGrina tradi. Nonne igitur , inquit ; is tibi ftultus effe videatur , qui Diis fupplicans , putet fe grammaticum vel mu- ficum fieri poffe, vel aliam quampiam fcientiam adipiíci, cum

1

/ ERYXIAS. 257

ϑύντα παρ᾽ ἑτέρου, ἢ αὐτὸν ἐξευρόντα κτήσασϑαι; Συνέφη χαὶ ταῦτα. Οὐκοῦν, ἔφη τὸ (μειράκιον, σὺ, ὦ llofoue , ὅταν εὔχῃ τοῖς δεοῖς εὖ πράττειν καὶ ἀγαδὰ σοὶ εἶναι, τότε οὐδὲν ἕτερον εὔχῃ ἢ καλὸς κἀγαδὸς γενέσϑαι; εἴπερ τοῖς μὲν κα-

λοῖς κἀγαδοῖς τῶν ἀνυρώπων καὶ τὰ πράγματα TU χάνει

᾿ἀγαδὰ ὄντα, τοῖς δὲ φαύλοις μοχϑηρά. εἴπερ οὖν τυγ χάνει

ἡ ἀρετὴ διδακτὸς οὗδα,, οὐδὲν ἕτερον Φαίνοιο ἂν εὐχόμενος ἢ διδα χϑῆναι ἃ οὐκ ἐπίξασαι. Εἰπον οὖν ἐγὼ πρὸς τὸν 1Πρόδι- κον ὅτι μοὶ δοκεῖ οὐχὶ φαῦλον πρᾶγμα πεπονδέναι, el τυγ- χάνει τούτου διημιαρτηκὼς,, εἰ οἴεται ἡμῖν παρὰ τῶν ϑεῶν ἃ εὐχόμεθα, γενέσϑαι ἂν καὶ ἅρμα, εἰ καὶ ἑκάξοτε σπουδῇ βα- δίζων εἰς πόλιν, προσευχόμενος αἰτεῖς παρὰ τῶν ϑεῶν δοῦναί σοι &'y &3 οὐ μέντοι ola. εἰ οἷοί τε σοὶ ἐκεῖνοι ταῦτα δοῦναι ἃ σὺ τυγ χάνεις αἰτούμενος" ὥσπερ ἂν εἰ πρὸς τὰς τοῦ y pau ματιςοῦ φοιτῶν ϑύρας, ἀντιβολοίης δοῦναι σοὶ γραμματικὴν ἐπιςήμην, μηδὲν ἄλλο πραγματευσαμένῳ, ἀλλὰ ἥντινα λα- Bà» παραχρῆμα καὶ δυνήσῃ πράττειν TOÀ τοῦ γραμματιςοῦ

d.

e,

ἔργα. Ταῦτα ἐμοῦ λέγοντος, ὃ 1]ρόδικος ἀντανήγετο πρὸς τὸ

neceffe fit, vel ab alio difcentem , vel per fe invenientem , ac- quirere? Aflenfit adolefcens: ac mox inquit, Tu, Prodice, quando Diüs, ut tibi bene agere liceat, utque tibi bona fint, fapplicas , tunc nihil aliud petis, quam ut honeftus bonufque fias: fi quidem res honeftis viris & bonis funt bonae, im. probis vero malae. Quare, fi quidem virtus acquiri poteft, nihil aliud videris orare, quam ut, quae nefcias, docearis. Tunc ego dixi Prodico, videri ipfum non parvum facinus committere, fi hac in re offenderet, f1, quae petimus a Diis, fimul fieri nobis putaret. Nam etfi, inquam, faepe in urbem feftinanter veniens, vota facis, & a Diis, ut tibi bona dent, pets ; haud πού! tamen , an illi, quae tu petis, dare poffint: quemadmodum , fi ad Grammatici ianuam proficifcens, ro- ges, ut tibi Grammaticam fcientiam tradat, cum nihil in ea re prius elaboraris , fed velis, illam ftatim difcens , poffe , quae

funt Grammatici, praeftare, Haec cum dixiffem , Prodicus in Plat, Oper. Vol, ΧΙ. R

399

c.

2:5. DIALOGUS

μειράκιον, ὡς ἀμυνούμενος, καὶ ἐπιδείξων ταῦτα ἅπερ σὺ νῦν δή" ἀγανακτῶν el Φαίνοιτο μάτην τοῖς Soie εὐχόμενος. εἶ- τῶ προσελθὼν ὁ γυμνασίαρχος ἀπαλλάττεσϑαι αὐτὸν ἐκ τοῦ γυμνασίου ἐκέλευεν, ὡς οὖν ἐπιτήδεια τοῖς νέοις διαλεγό-- μενον" εἰ δὲ μὴ ἐπιτήδεια, δηλονότι μοχϑηρά. Τούτου δή aci ἕνεκα ταῦτα διήλθον, ἵνα σεάσαιο ὡς ἔχουσιν οἱ iy pto πρὸς τὴν φιλοσοφίαν. εἰ μέν γε ΤΠρόδικος παρῆν λέγων ταῦ- τῶ, μαίνεσδαι τοῖς παροῦσιν ἐδόκει ἂν οὕτως, ὥστε καὶ ἐκ- βληθῆναι ἐκ τοῦ γυμνασίου" σὺ δὲ νυνὶ οὕτω σφόδρα δοκεῖς εὖ διειλέχϑαι, ὥστε οὐ μόνον τοὺς παρόντας πεῖσαι, ἀλλὼ καὶ τὸν ἀντιλέγοντα ποιῆσαι ὁμολογεῖν σοι δηλονότι. ὥσπερ ἐν τοῖς δικαςηρίοις, εἰ δύο ἄνδρωποι τύχοιεν τὴν αὐτὴν μαρτυ- ρίαν μαρτυροῦντες, ὃ μὲν, καλὸς κἀγαδὸς δοκῶν εἶναι, ὃ δὲ, μογχαηρός" uz τὴν τοῦ μοχϑηροῦ μαρτυρίαν οὐδὲν ἄν τι μᾶλε λον οἱ δικαςαὶ πεισϑεί)σαν, LAM, τυχὸν καὶ τἀναντία ποιή- σειαν" εἰ δ᾽ ὁ καλὸς κἀγαδὸς δοκῶν ταῦτω φήσειε, καὶ σφό- pz. ἂν δοκοῖ ταῦτα ἀληθῆ Ἔἶναι. ἴσως οὖν καὶ οἱ παρόντες

adolefcentem eft invectus , ut illum ulcifceretur , eádem , quae tu nunc, demonftrans , atque aegre ferens, vanum videri, quod dixerat , Diis fupplicandum effe. Atque interea gymnafio prae- fe&us accedens, e gymnafio illum abire iuffit, tanquam ea, quae non effent adolefcentibus commoda , & fi non commo- da, incommoda videlicet, difputaret, Haec iam tibi ea cauía percurri, ut cognofcas , quemadmodum homines erga philofo- phiam fint animati: fiquidem Prodicus haec dicens, his, qui aderant, ita vifus eft infanire, ut ex gymnafio fit eie&tus, tu vero contra nunc ita bene videris difputare , ut non folum his, qui praefentes funt, perfuadeas; fed adverfarium etiam tuum inducas, ut tecum fentiat, Ut in foro, f1 duo homines ea- dem de re teftimonium dicant, quorum alter honeftus & probus, alter vero improbus effe videatur , haud fane quidem iudices teftimonio improbi moveantur, fed quidvis potius, & contrarium faciant: quod fi is, qui honeftus & probus vi- detur, haec dicat, effe etiam atus credant. Eo igitur for-

ER|7YSXTTITAUM V MN YO

τοιοῦτόν τι πεπόνδασι πρές σε καὶ ΠΠρόδικον᾽ τὸν μὲν, σοφιςὴν καὶ ἀλαζόνα ἡγοῦντο εἶναι" σὲ δὲ, πολιτικόν τὲ καὶ ἄνδρα καὶ πολλοῦ ἄξιον. εἶτα οἴονται δεῖν μὴ αὐτὸν τὸν λόγον δεωρεῖν, ἀλλα τοὺς λέγοντας, ὁποῖοί τιγες ἂν ὦσιν. ᾿Αλλὰ μέντοι, ἔφη ὁ ᾿Ἐϊασίξρατος, ὦ Σώκρατες, εἰ καὶ σκώπτων λέγεις, Φαίνεσϑαι ἔμοιγε δοκεῖ ὁ Ἱζριτίας λέγων τι. * A3A2 μὰ Δί, ἦν δ᾽ ἐγὼ, οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν. ἀλλὰ τί, ἐπεὶ ταῦτα εὖ καὶ κα- Ag διείλεχϑον, οὐ καὶ τὸ λοιπὰ τοῦ λόγου ἐπετελεσάτην ; δοκεῖ δέ μοι, ὑμῖν ἐπίλοιπόν τι εἶναι τῆς σκέψεως. ἐπειδὴ τοῦ: τό γε ἐδόκει ὁμολογεῖσδαι, τοῖς μὲν ἀγαδὸν εἶναι, τοῖς δὲ κοκὸν, λοιπὸν δὴ σκέψασδσαι τί ἐςιν αὐτὸ τὸ πλουτεῖν. εἰ γὰρ μὴ τοῦτο πρῶτον εἴσεσνσε, οὐδ᾽ ἂν ὁπότερον κακόν ἐςιν ἢ ἀγα- SÀv , δύναισεε συνομολογ VOU. ἕτοιμος δ᾽ ὑμῖν καὶ ἐγὼ, xy ὅσον οἷόστ᾽ ἂν ὦ, συνδιασκοπεῖσϑδαι. Φρασάτω οὖν ἡμῖν ὃ

φάσκων τὸ πλουτεῖν ἀγᾳϑὸν εἶναι, τούτου πέρι ὅπως TUy χά-.

vel ἔχων. ᾿Αλλ᾽ ἐγὼ μὲν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὐδέν τι περιτ-

taffe modo , qui praefentes fuerunt, erga te ὃς Prodicum funt affecti: atque illum quidem Sophiftam, & nimium fibi arro- gantem , te vero politicum, & virum magni faciendum exi- Íftinarunt, Unde poftea putant, non qualis fit oratio, fed quales fint, qui eam dicunt, fpectari oportere. Etfi, inquit Erafiftratus, cavillaris; o Socrates, mihi tamen Critias ali- quid dicere videtur. Haud mehercle, inquam ego, cavillor. Sed cur vos ufque ad haec bene & pulchre differendo per- veniftis, & reliqua fermonis non perfeciftis? Nam mihi vi-

- detur aliquid vobis adhuc fupereffe confiderandum. Poftquam

enim conceffum eft , divitias acquirere quibufdam bonum effe, quibufdam vero malum, reliquum eft, ut, quid ipfum fit, confideretur. Nifi enim hoc primum noveritis, nunquam de eo, utrum malum fit, an bonum, confíentire poterit. Ego vero, quantum quidem poffim, paratus fum rem vobifcum fimul expendere. Quamobrem dicat is nobis, qui divitias ac- quirere effe bonum exiftimat, quomodo id ipfum habeat. At ego, inquit, o Socrates, hac de re mhil inauditum , nihil

R a

d ,

e.

260 DIALOGUS

πότερον τῶν ἄλλων Av3pumuy τὸ πλουτεῖν λέγω εἶναι τὸ γὰρ χρήματα πολλὼ κεκτῆσϑαι, τοῦτο εἶναι τὸ πλουτεῖν" οἶμαι δὲ καὶ Ἰζριτίαν τοῦτον οὐχ ἕτερον τὸ πλουτεῖν οἴεσδαι εἶναι. Ἔτι μὲν ἄρα, ἦν δ᾽ ἐγὼ, κᾷν οὕτως ὑπόλοιπον εἴη σκέψασσαι ὁποῖά ἐςι χρήματα, ἵνα μὴ ὀλίγον ὕςερον περὶ τούτου αὖ πά- λιν φανῆσϑον διαφερομένω. αὐτίκα γὰρ οὗτοι Κα ἀρχηδόνιοι νομίσματι χρῶνται τοιῷδε" ἐν δερματίῳ μικρῷ ἀποδέδεται ὅσόν T€ ςφατῆρος τὸ μέγεθος μάλιςα᾽ 0, τι δέ ἐςι τὸ ἐναποδὲε- δεμένον, οὐδεὶς γινώσκει, εἰ μὴ οἱ ποιοῦντες" εἶτα, κατεσφρο,- »ἰσμένῳ τούτῳ νομιίφουσι. καὶ ὁ πλεῖξα τοιαῦτα κεκτημένος, οὗτος πλεῖξα δοκεῖ χρήματα κεκτῆσσαι, καὶ πλουσιώτατος εἶναι. εἰ δέ τις παρ᾽ ἡμῖν πλεῖξςα τοιαῦτα κεκτημένος εἴη, οὖ- δὲν ἂν μᾶλλον πλούσιος εἴν, Y) εἰ ψήφους πολλὰς τῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἔχοι. ἐν δὲ Λακεδαίμονι σιδηρῷ cA) νομίζουσι, καὶ ταῦτα μέντοι τῷ ἀχρείῳ τοῦ σιδήρου καὶ ὃ πολὺν ςαυρμὸν σιδήρου τοῦ τοιούτου κεκτημένος, πλούσιος δοκεῖ εἶναι, ἑτέ-

ρωδι δ᾽ οὐδένὸς ἄξιον τὸ κτῆμα. ἐν δὲ τῇ Δἰδιοπίῳ λίθοις ἐγ-

"ceteris hominibus novum proferam. Pecunias enim multas

poffidere, hoc effe divitem dico: nec puto, Critiam eum effe, qui divitias acquirere alud efle arbitretur. Ex hac. quidem ratione , inquam ego, reftat adhuc , ut animadvertatur , qua- les fint pecuniae, ne paulo poft iterum hac de re diffentiatis. Nam vobis quamprimum diveríae videbuntur, cum nummo huiufmodi Carthaginienfes utantur : In pellicula nefcio quid eft ligatum , idque tantum , quanta eft vel maximi ftateris am- plitudo: id vero, quod illigatum eft, nemo, praeter eos , qui faciunt, novit. eo deinde ita fepto utuntur; & qui plurimos ex his nummos habeat, hic plurimas etiam pecunias habere , & effe ditifimus videtur. Sed fi quis apud nos plurimos hu- iufcemodi nummos poffideat, nihilo magis fit dives, quam fi multos calculos ex his, qui funt in montibus, habeat. La- cedaemonii vero nummo ex eo ferro, quod inutile fit, utun- tur: & qui magnum pondus huiufmodi ferri poffideat, is ef- íe dives videtur ; quae res alibi nullius fit. pretii, In. ZEthiopia

ERYXIA S 36:

γεγλυμμένοις χρῶνται, οἷς οὐδὲν ἂν ἔχοι ponam Δα- κωνικὸς ἀνήρ. ἐν- δὲ Σκύθαις τοῖς Νομάσιν εἴτις τὴν lovAv- τίωνος οἰκίαν κεκτημένος εἴν, οὐδὲν ἂν πλουσιώτερος δοκοῖ εἶναι, ἢ εἰ παρ᾽ ἡμῖν τὸν Λυκαβηττόν. δῆλον οὖν ὅτι οὐκ ἂν εἴη ἕκαςά γε τούτων κτήματα, εἴπερ ἔνιοι τῶν κεκτημένων μηδὲν διὰ τοῦτο πλουσιώτεροι Φαίνονται. ἀλλ᾽ ἔςιν, ἔφην, ἕκαςα τούτων ὄντα; τοῖς μὲν, χρήματά τε, καὶ πλούσιοι οἱ ταῦτα κεκτημένοι τοῖς δὲ, οὔτε χρήματα, οὔτε πλουσιώτεροι διοὶ τοῦτο. ὥσπέρ γε οὐδὲ καλά. τε καὶ αἰσχρὰ πᾶσι τὰ τοι- αὕτα, ἀλλ᾽ ἕτερα ἑτέροις. εἰ δὲ βουλοίμεθα ἐπισκέψασδαι τί δήχοτε τοῖς μὲν Σκύθαις αἱ οἰκίαι οὐ χρήματά εἰσιν, ἡμῖν δέ 7 τοῖς Ἱζαρχηδονίοις μὲν τὰ δέρμωτα,, ἡμῖν δ᾽ οὔ" 3) τοῖς Λακεδαιμονίοις ὁ σίδηρος χρήματα, ἡμῖν δ᾽ οὔ" ἀρ᾽ ἂν οὑτω- ci μάλιςα ἐξεύροιμεν; αὐτίκα, εἴτις ᾿Αθήνησι τούτων τῶν λί- Suy τῶν ἐν τῇ ἀγορᾷ, οἷς οὐδὲν χρώμεθα, κεκτημένος εἴη χίλια τάλαντα ςαθμὸν, ἔςιν 0, τι ἂν πλουσιώτερος νομίζοιτο.

autem lapidibus infculptis utuntur, quibus nulla in re vir La--

conicus uti poffet. Verum apud Scythas, qui Nomades di- cuntur, fi quis Pulytionis habeat domum, nihilo ditior effé videatur, quam fi apud nos Lycabettum poffideat. Hinc pla- num fit, horum fingula inter opes non efTe numeranda, fiqui- dem conftat , quofdam ex his, qui poflideant , nihilo propter hoc ditiores effe. verum , inquam, horum fingula quibufdam quidem funt pecuniae, & ii , qui haec tenent, divites ; quibufdam vero neque pecuniae , neque ii, qui pofbdent, propter hoc di- tiores: ut neque honefta , neque turpia, funt omnibus eadem, fed alis alia. Quod fi velimus inquirere, quid fit tandem, quamobrem Scythis domus , quae nobis pretiofae funt, inter divitias non cenfeantur: & nobis contra vilius aeftimentur vel pelles , quae Carthaginienfibus funt pecuniae, vel ferrum , quo pro nummo Lacedaemonii utuntur: nonne ita facile & ftatim invenire poflimus? Si quis Athenis eorum lapidum, qui funt in foro , quibufque nullam ad rem utimur, mille pondo

poffideat , an is propter hoc re ulla ditior effe cenfeatur ? Non R 3

C.

es

4^1

162 DIALOGUS

εἶναι διο τοῦτο; Οὐκ ἔμοιγε φαίνεται." λλ᾽ εἰ τοῦ λυχνίτου λίθου κεκτημένος εἴη τὰ χίλια τάλαντα, καὶ σφόδρα πλούσιον φαίημεν εἶναι ἄν 5 ΤἸ]άνυ γε. Αρά γε, ἔφην, διὰ τοῦτο, ὅτι τὸ μὲν χρήσιμον, τὸ δ᾽ ἀχρεῖον ἡμῖν ἐςι; Ναί. Ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς Σικύθοις τούτου ἕνεκα αὐτοῖς οἰκίαι οὐ χρήματά ἕξιν; ὅτι οὐδεμία αὐτοῖς χρεία οἰκίας ἐςίν᾽ οὐδ᾽ ἂν προτιμήσειε Σκύθης ἀνὴρ οἰκίαν οὑτῷ τὴν καλλίξην εἶναι μᾶλλον ἥπερ σισύραν δερματίνην" ὅτι τὸ μὲν χρήσιμον, τὸ δ᾽ ἀχρεῖον αὖ- τῷ ἐςιν. αὖσδις αὖ ἡμῖν τὸ Κα αρχηδόνιον νόμισμα οὐκ οἰόρυεθα χρήματα εἶναι οὐ γάρ ἐςιν δ΄, τι ἂν αὐτοῦ ἐκκομισαίμεπα ὅσων δεόμεθα, ὥσπερ τῷ ἀργυῤίῳ᾽ ὥστ᾽ ἀχρεῖον ἂν ἡμῖν εἴη.

Eixóc γε. Ὅσα μὲν ἄρώ τυγ χάνει χρήσιμα ὄντα ἡμῖν, ταῦ-

TX χρήματα" ὅσα δ᾽ ἀχρεῖα, ταῦτα δ᾽ οὐ χρήματα. [Πῶς οὖν, ἔφη ὁ Τρυξίας ὑπολαβὼν, ὦ Σώκρατες; ἢ ἐςιν ὅ, τι χρώμεθα πρὸς ἀλλήλους τῷ διαλέγεσδαι, καὶ τῷ βλάπτειν, καὶ ἑτέροις πολλοῖς y ἄρα ἡμῖν ταῦτ᾽ ἂν εἴη τὰ χρήματα; καὶ

mihi quidem videtur. Sed fi lapidis Lychnitae mille pondo haberet, eum vel ditiffimum effe diceremus. Prorfus. Propter hoc utique, inquam, quod hic utilis, illi vero nobis inutiles fint. Sane. Nam Scythis quoque ob id domus inter opes non habentur , quod nulla iliis in domo-fit utilitas: nec fane qui- dem vir Scytha pluris domum pulcherrimam, quam ve- ftem ex caprinis pellibus, quae σισύρω dicitur , aeftimaret ; quippe quod in hac fibi multum, in illa nihil utilitatis ineffe putet. Nec nos quidem Carthaginienfem nummum in pecuniis reponimus. neque enim nos illo, ut argento , ea , quibus indi- gemus, importare, aut exportare poffumus: quare nobis in- utilis fit, neceffe eft. Simile vero. Res quidem igitur, quae- cunque nobis ufui funt, pecuniae funt dicendae, ad ufus vi- tae neceffarios comparatae : quaecunque vero contra ufui non funt, haud fane pecuniae funt vocandae. Qui fieri hoc pot- eft, o Socrates? inquit Eryxias excipiens. nonne interdum nos difputatione & offenfione, multifque aliis huiufmodi re- bus, inter nos utimur? an hae quoque (nam manifefto ufui ef-

ERY XIAS, EU

μὴν χρήσιμά γε φαίνεται ὄντα. οὐκ αὖ οὐδ᾽ οὕτως ἐφαίνετο

" ἡμῖν δ, τι ποτ᾽ ἐςὶ τὰ χρήματα. ὅτι μὲν ydp ἀνάγκη χρή- ᾿ σιμὰ εἶναι, ἐάνπερ μέλλῃ χρήματα ἔσεσδαι, τοῦτο μὲν ἐκ πάντων ὡμολογεῖτο σχεδόν γε ἀλλὰ ποῖα δὴ τῶν χρημά- τῶν; ἐπειδή ve οὐ πάντα. φέρε δὴ, εἰ πάλιν ὧδε μετίοιμεν, ἄρα μᾶλλόν τι εὑρεθείη ὃ ζητοῦμεν, τί ποτ᾽ ἐςὶν ὃ χρώμεδα χρήμασι, καὶ πρὸς τί εὕρηται ἡ τῶν χρημάτων κτῆσις, ὥσ- zie τὰ φάρμακα πρὸς τὸ τὰς νόσους ἀπαλλάττειν; ἴσως γὰρ ἂν ἡμῖν οὕτω μᾶλλον φανερὸν γένοιτο. ἐπειδὴ ἀναγκαῖον μὲν φαίνεται, ὅσαπερ τυγχάνει χρήματα ὄντα, ταῦτα καὶ χρή- σιμῶ εἶναι" τῶν δὲ χρησίμων yívos τι ὃ καλοῦμεν χρήματα' λοιπὸν ἂν εἴη σκέψασδϑαι, τὰ πρὸς τίνα χρείαν χρήσιμα χρῆ- 639, χρήματά Egi, πάντα μὲν ya ἴσως χρήσιμα, ὅσά γε πρὸς τὴν ἐργασίαν χρώμεθα᾽ ὥσπέρ γε πάντα μὲν τὰ ψυχὴν €. ἔχοντα, ζῶσ᾽ τῶν δὲ ζώων γένος τι καλοῦμεν ἄνθρωπον. εἰ δή τις ἡμᾶς ἔροιτο, τίνος ἂν ἡμῖν ἐκποδὼν γενομένου, οὐδὲν

fe videntur) funt nobis pecuniae? Neque igitur , inquam , hac. ratione nobis declaratum eft, quae propriae fint pecuniae. Quod enim neceffe fit , eas ufui effe , fi futurae fint pecuniae, hoc ex omnibus propemodum conceffum: fed quae res ex his rebus , quibus utimur , pecuniae fint , quando non funt omnes, nondum íatis di&um. quare age, iam id primum videamus. Án igitur facilius inveniri poterit, quod quaerimus, fi rur-. (5 ita perfequamur , perquiramufque , quid fit illud, ad quod pecunis utimur, ὃς ad quid inventa fit pecuniarum poffef- fio, ut medicinae, ad morbos depellendos inventae? fic enim fortaffe nobis res facilius manifefta fiet, Poftquam igitur ap- paret neceífarium effe, res quidem omnes, quae pecuniae fint, eas etiam ufui effe; rerum vero, quae ufui funt, genus effe quoddam res eas , quas pecunias appellamus: videtur reliquum efTe, ut perfpiciamus, quanam potiffimum in re ufui funt pe- cuniae. Ontnes enim res , quibus ad aliquod opus utimur, aeque funt ufui: ut omnia, quae habent animam , funt animalia:

fed animalium quoddam genus hominem vocamus. Si quis R 4

164 DIALOGUS

δεοίμεθα ἰατρικῆς, οὐδὲ τῶν ταύτης ἐργαλείων, ἔχοιμεν ἂν εἰπεῖν ὅτι εἰ αἱ νόσοι ἀπαλλαγ είηφξαν ἐκ τῶν σωμάτων, καὶ μὴ γίγνοιντο παντάπασιν, ἢ γιγνόμεναι παραχρῆμα ἀπαλ- λάττοιντο. ἔςιν ἄρα, ὡς ἔφικεν, ἡ ἰατρικὴ τῶν ἐπιξημῶν ἡ πρὸς τοῦτο χρησίμη, πρὸς τὸ νόσους ἀπαλλάττειν. εἰ δέ τις ἡμᾶς πάλιν ἔροιτο, τίνος ἂν ἡμῖν ἀπαλλαγέντος, οὐδὲν δεοί- μεθα χρημάτων, ἄρ᾽ ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν; εἰ δὲ μὴ, πάλιν ὡδὶ σκοπώμεθα, φέρε, εἰ οἷόστ᾽ εἴη ζῆν ἄνδρωπος ἄνευ σιτῶν καὶ ποτῶν, καὶ μὴ πεινῷ μηδὲ διψῷ, Sos. 0, τι ἂν ἢ αὐτῶν τού- των δέοιτο, ἣ ἀργυρίου ἢ ἑτέρου τινὸς, ἵνα ταῦτα ἐκπορίζη- ται; Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. Οὐκοῦν καὶ τἄλλα κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον". εἰ jw) δεοίμεθα πρὸς τὴν τοῦ σώματος ϑεραπείαν ὧν γῶν ἐνδεεῖς ἐσμεν, καὶ ἀλέας καὶ ψύχους ἐνίοτε, καὶ τῶν ἄλ- λων ὅσων τὸ σῶμα ἐνδεὲς γιγνόμενον προσδεῖται, ἄχρης᾽ ἂν ἡμῖν εἴη τὼ καλούμενα χρήματα᾽ εἰ μηδείς γε παντάπασι μηδενὸς δέοιτο τούτων, ὧν ἕγεκεν ἂν βουλοίμεθα χρήματα ἡμῖν εἶναι ἵνα ἐξωρκοίμεθα πρὸς τὰς ἐπιθυμίας καὶ τὰς ἐν-

jam nos roget , quanam re a nobis remota, neque medicina , ne- que illius inftrumentis indigeremus: poffimus dicere , Si morbi e corporibus removerentur, G nunquam gignerentur omnino ; vel fi gignerentur quidem , fed ftatim tamen abirent. Eft enim medicina, ut videtur, fcientia, quae nobis ad depellendos morbos eft ufui. Sin iterum nos roget, qua rea nobis ablata, pecuniis non egeremus , an poffimus dicere? Quod fi dicere non poffumus, rurfus ita confideremus: Age, fi poffit homo fiae cibo & potu ita vivere, ut nunquam efuriat , neque fitiat,

interdumne vel his ipfis, vel argento, vel alia quapiam re

indigeat , ut eos fibi comparet? Haud mihi fane videtur. Idem igitur, inquam, & in aliis rebus fieret, fi ad corporis curam his rebus non egeremus, quibus nunc egentes fumus , & ca- lore & frigore interdum, aliifque rebus, quibus corpus, cum gignatur egens, egeat neceffe eft. nam quae vocantur pecu-

niae , non effent nobis ufui , fi prorfus homo nullius earum re-

rum indigeret, quarum caufa pecunias habere cupimus, ut

-

4 : , |

ERYXIAS. 265

δείας τοῦ σώματος, ὧν ἂν ἑκόάςοτε δεώμεθα. εἰ δ᾽ ἔςιν ἄρα πρὸς τοῦτο χρήσιμον ἡ τῶν χρημάτων κτῇσις y. πρὸς τὴν τοῦ σώματος ϑεραπείαν τῶν ἐνδειῶν, εἰ γοῦν ἡμῖν τοῦτο ἐκ μέσου

| ἀναιρεθείη, οὐδὲν ἂν δεοίμεθα χρημάτων" ἴσως δ᾽ ἂν οὐδ᾽ εἴη

παντάπασι χρήματα. Φαίνεται. Φαίνεται ἄρ ἡμῖν, ὡς ἔοικε, τὰ πρὸς ταύτην τὴν πραγματείαν χρήσιμα τῶν πραγμάτων, ταῦτα εἶναι χρήματα. Οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἐτάραττέ γε αὐτὸν eqé- Opa, τὸ λογίδιον. Τί δὲ τὰ τοιάδε; 7 πότερον ἂν φήσαιμεν οἷόν- τε εἶναι ταυτὸν πρῶγ μᾶ πρὸς τὴν αὐτὴν ἐργασίαν τοτὲ μὲν χρήσιμον εἶναι, τοτὲ δὲ &xcpov ; Οὐκ ἔγωγ᾽ ἂν Qaín ἄλλ᾽ εἴτι δεοίμεθα τούτου πρὸς τὴν αὐτὴν ἐργασίαν, καὶ χρήσιμον μοὶ δοκεῖ εἶναι εἰ δὲ μὴ, οὔ. Οὐκοῦν εἰ ἄνευ πυρὸς οἱοίτε εἴσ- μὲν ἀνδριάντα χαλκοῦν ἐργάσασδϑαι, οὐδὲν ἂν δεοίμιεθα πυ- pàs πρός γε τὴν τούτου ἐργασίαν" εἰ δὲ μὴ δεοίμεθα,, οὐδ' ἂν χρήσιμον εἴη. ὃ αὐτὸς δὲ λόγος καὶ περὶ τῶν ἄλλων. Φαίνε- ται. Οὐκοῦν ὅσων ἄνευ olávrs γίγνεσδαί τι, οὐδὲν ἂν τούτων

ἡμῖν οὐδὲ χρήσιμον φαίνοιτο πρός γε τοῦτο. OU γάρ. Οὐκ-

corporis cupiditatibus ὃς neceffitatibus ea, quorum frequen- ter indigemus, fuppeditare poffimus. Sin eget homo, his uti- que pecuniarum pofleffio eft ufui ad corporis curam , qui funt egentes, verum fi hoc e medio, ut dicimus pelleretur, pecu- niis non egeremus: atque etiam fortaffe non effent omnino pe- cuniae, Apparet. Ápparet quoque, ut videtur, res, quae ad idem negotium fint utiles, eas nobis pecunias effe. At haec ilum ratiuncula vehementer perturbavit. Quare ego: Quid? non dicere poffumus, fieri poffe, ut eadem res ad eandem a&ionem utilis modo , modo fit inutilis? Non ego, inquit , di- cerem : fed fi rei alicuius ad eandem aCtionem indigemus , ea mihi utilis videtur; fi vero non indigemus , inutilis. Siquidem

igitur , inquam, fine igne poffemus aeneam ftatuam facere,

nihil ignis ad eam faciendam indigeremus : & fi nihil indize- remus, neque is effet utilis. atque eadem ratio de aliis quo- que rebus dici poteft. Conftat. Nihil igitur eorum , fine quibus aliquid fieri poteft, ad id utile effe nobis videtur. Nihil. 5]

ἦν,

7

C

Ε-

266 DIALOGUS

οὖν εἴποτε φαινοίμεθα oloíre ὄντες ἄνευ ἀργυρίου καὶ χρυ- | σίου καὶ τῶν ἄλλων τοιούτων (οἷς μὴ αὐτοῖς χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα, ὥσπερ σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ἱματίοις καὶ ςρώμασι καὶ οἰκίαις ) παύειν τὰς τοῦ σώματος ἐνδείας, ὥστε μηκέτι δεῖσυαι, οὐκ ἂν ἡμῖν οὐδὲ χρήματα φαίνοιτο πρός γε τού- TOU ἀργύριόν τε καὶ χρυσίον, καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦται εἴπέρ ποτε καὶ ἄνευ τούτων οἷόντε γίνεσϑαι. Οὐ γάρ. Οὐκ ἂν ἄρα οὐδὲ χρήματα ἡμῖν ταῦτα φωνείη, εἰ μηδὲν χρήσιμα ἀλλὰ ταῦτ᾽ ἂν εἴη, οἷς τὰ v proi oloíre ἐσμὲν ἐκπορίζεσδϑαι. Ὦ, Σώκρατες, οὐκ ἄν ποτε δυναίμην τοῦτο πεισϑῆναι, ὡς τὸ χρυ- | σίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα οὐκ ἄρα p pain τῷ 141 ἐςιν. ἐκεῖνο μὲν yag σφόδρα πέπεισμαι, ὡς τά γε ἡμῖν ἀχρεῖα ὄντα, οὐδὲ χρήματά &er καὶ ὅτι τῶν χρησιμωτώτων ἐςὶ πρὸς τούτων χρήματα τὼ χρήσιμα" οὐ μὴν τοῦτό γε, ὡς ταῦτα οὐ χρήσιμα ἡμῖν τυγχάνει ὄντα πρὸς τὸν βίον, εἴπέρ 9ὲ τούτοις τὰ ἐπιτήδεια ἐκποριζοίμεύα, φέρε δὴ. πῶς ἂν τὰ

nos igitur fine argento, & auro, alifque huiufmodi rebus, quibus ipfis ad corporis curam non ita, ut cibo, potu, ve- fübus, ftragulis & domibus utimur, poífemus corporis cupi- ditates & neceffitates ita fedare , ut nullius rei amplius indige- ret, neque argentum nobis, neque aurum, neque aliae res huiufmodi , quod ad hoc pertinet, pecuniae viderentur , fiqui- dem hoc fine his fieri poffet. Non viderentur. Haec utique, inquam , fi non fint ufui, pecuniae nobis videri non poffunt: fed illa pecuniae fint neceffe eft, quibus ea, quae funt ufui, poflumus comparare, Nunquam , inquit, o Socrates, adduci poffem , ut crederem, aurum, & argentum, atque alia id ge- nus , nobis pecunias non effe. illud quidem certe valde períua- fum habeo , quae nobis inutilia fint, ea nec pecunias; contra- que, quae fint utilia, in his pecuniis, quae maxime profint, numerari oportere: at hoc tnihi nunquam patiar perfuaderi , haec, quae modo diximus, non effe ad vitae ufus nobis uti-

lia; fi quidem his ea, quae funt ad vivendum neceffaria,

comparamus, Àge iam, quid hifce de rebus dicemus? funt-

ERYXIAS ον,

τριαῦτα φήσαιμεν; ἄρ᾽ εἰσί τινες ἄνθρωποι, οἵτινες μουσικὴν παιδεύουσιν, 7 γράμματα, ἢ ἑτέραν τινὼ ἐπιςήμην, οὗ ἂν ἀντὶ τούτων σφίσιν αὐτοῖς τὰ ἐ ἐπιτήδεια ἐκπορίζωνται, τού

: τῶν (635) πραττόμενοι; Εἰσὶ γάρ. Οὐκοῦν. οὗτοι οἱ dw “ποι ταύτῃ τῇ ἐπιςήμῃ ἂν ἐκπορίζοιντο τὼ ἐπιτήδεια, ἀντὶ ταύ- e. τῆς ἀλλαττόμενοι, ὥσπερ ἡμεῖς, ἀντὶ τοῦ χρυσίου καὶ ἀρ- γυρίου. uui, Οὐκοῦν εἴπερ τούτῳ ἐκπορίζονται οἷς πρὸς τὸν βίον χρῶνται, κἂν αὐτὸ χρήσιμον εἴη πρὸς τὸν βίον. καὶ γὰρ τἀργύριον τούτου ἕνεκα χρήσιμον ἔφαμεν εἶναι, ὅτι οἱοίτ᾽ ἦμεν αὐτῷ τἀναγκαῖα πρὸς τὸν βίον ἐκπορίζεσσαι. Οὕτως, ἔφυ. Οὐκοῦν εἴπερ αὗται αἱ ἐπιξῆμαι τῶν χρησίμων, πρὸς τοῦτο φαίνονται ἡμῖν αἱ ἐπιξῆμαι χρήματα οὖσαι, διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι’ ἥνπερ τὸ χρυσίον τε χαὶ τὸ ἀργύριον. δῆλον δὲ ὅτι καὶ οἱ ταύτας κεκτημένοι, πλουσιώτεροι, ὀλίγον δὲ πρό- τερον οὕτω χαλεπῶς ἀπεδεχόμεθα τὸν λόγον, εἰ οὗτοι πλου- σιώτατοι. ἀνχγκαῖον δ᾽ ἂν εἴη καὶ ἐκ τοῦ γῦν ὡμολογημένου τοῦτο ξυμβαίνειν, ἐνίοτε τοὺς ἐπιςημονεξέρους, πλουσιωτἕ- p-

49]

ρους εἶναι, εἰ γάρ τις ἡμᾶς ἔροιτο, ἄρα παντὶ ἀνθρώπῳ οἰόμε- 7

ἃ.

ne homines, qui muficam vel literas doceant, vel alam quampiam fcientiam tradant , quique ex his rebus mercedem exigentes, fibi ca , quae funt ad vitam neceffaria, parent? Sunt, Nonne homines ipfi fcientia fibi res neceffarias comparant, his illam fimiliter, atque nos aurum ὃς argentum , permutan- tes? [τὰ cenfeo. Siquidem igitur hoc ipfo ea fibi parant, qui- bus ad vitam utantur, & hoc ipfum ad vitam utile fit, ne- ceffe eft. nara & argentum ea caufa effeutile diximus , quod eo res ad vitam neceflarias comparare pofhimus. Diximus. Quandoquidem igitur. fcientiae ipfae utiles nobis ad hoc vi- - dentur, quod propter eandem caufam, propter quam aurum & argentum , pecuniae fint, manifeftum eft, qui eas teneant, eos quoque ditiores effe: etfi paulo ante, eos ditiffimos efle , non ita facile permittebamus. Quin ex 60. quod nunc con- cefTum eft , neceffe eft (equi , ut , qui (danila magis funt prae- | diti, i intétdam quoque fint ditiores; Nam ἢ quis nos roget;

€

168 DIA L-O'G Uis

Sa χρήσιμον εἶναι ἵππον, ἄρα Φαίης ἄν; ἣ, τοῖς μὲν Eme" |

μοσιν ὅπως δεῖ ἵππῳ χρῆσϑαι, χρήσιμος ἂν εἴη, τοῖς ἀνεπι-

φήμοσι δ᾽ οὔ; Φαίην ἄν. Οὐκοῦν, ἔφη, κατὰ τὸν αὐτὸν λό- |

γον, οὐδὲ φάρμακον παντὶ ἀνθρώπῳ χρήσιμον εἶναι, ἀλλὰ

τούτῳ ὅστις τυγχάνει εἰδὼς ὡς δεῖ pao αὐτῷ ; Φγμί. | Οὐκοῦν καὶ τἄλλα πάντα ὁμοίως; " Ectue, Χρυσίον ἄρα καὶ ἀργύριον, καὶ τἄλλο τὰ δοκοῦντα χρήματα εἶναι, τούτῳ δύ | μόνῳ χρήσιμα εἴη, ὅστις τυγ χάνει ἐπιξάμενος ὡς χρήξέον αὐτοῖς. Οὕτως. Οὐκοῦν πρότερον ἐδόκει τοῦ καλοῦ καὶ ἀγα-τ. σοῦ εἶναι εἰδέναι ὅπου τε καὶ ὅπως τούτων ἑκάςοις χρηφέον |

2 / M »! E - Ὁ Ψ / ἐςί; Pup. Τοῖς ἄρα καλοῖς κἀγαδοῖς τῶν &vSpómuv , τού-

“᾽ - DU » / | τοις ἂν μόνοις καὶ χρήσιμα ταῦτ᾽ εἴ, εἴπέρ γε τούτοις ÉTi- | / T , 4 / » ςημόνως χρηςξέξον" εἰ δὲ τούτοις μόνοις χρήσιμον, τούτοις ἂν | μόνοις καὶ χρήματα εἶναι φαίνοιτο. ἀτὰρ, ὡς ἔοιψε, καὶ τὸν |

3 , € - wr Y) » ἀνεπιξήμονα ἱππικῆς, κεκτημένον δὲ ἵππους, οἱ τυγχάνουσιν

5 LL - 4 , - e » | αὐτῷ ἀχρεῖοι ὄντες, εἴτις τοῦτον ἱππικὸν ποιήσειεν, ἄρα ἂν. ἅμα καὶ πλουσιώτερον πεποιηκὼς εἴη εἴπέρ γε αὐτῷ ἃ ἐτύγ-

an cuilibet homini equum effe utilem putemus; tune id, an hoc potius dicas , his quidem, qui fciant , quo pacto equo uti | oporteat , utilem effe: his vero, qui nefciant, inutilem? Hoc |

dicam, Eadem quoque, inquam, ratione dicas, medicinam

non cuilibet homini, fed illi utilem effe, qui norit, quomodo | ea uti oporteat. Dicam. Nonne idem quoque de rebus aliis, & |

quidem omnibus, dicendum videtur? Videtur. Aurum , & ar-

gentum, atque alia , quae pecuniae videntur efTe , nonne illi foli. | fint utilia, qui fciat, ut his fit utendum? Sint. At paulo ante |

nonne viri honefti & boni efle videbatur, cognofcere, ubi ὃς quo pa&do horum fingulis fit utendum? Videbatur. Honeftis igitur viris & bonis , atque adeo his folis, haec utilia fint necef-

fe eft: f1 quidem prorfus his fcienter utendum eft. Quod fi

his folis utilia (unt, his quoque folis effe pecuniae videantur, | oportebit. Idcirco , ut videtur, eum, qui fit artis equitandi impe- ritus, fed poffideat equos ob id fibi inutiles, fi quis ipfum | eius artis peritum faciat, faciat quoque fimul & ditiorem: fi

^-— o. m.

hd

ÉR Y XA SS. 269

χανε πρόσϑεν ἀχρεῖα ὄντα, χρήσιμα πεποίηκεν" ἐπιςήμην γὰρ τινὰ παραδιδοὺς τῷ ἀνθρώπῳ, ἅμο καὶ πλούσιον αὐτὸν πεποίγκε. Φαίνεταί γε. Ὅμως δέ μοι κἂν διομιόσασδαι δοκῶ

ὑπὲρ Κριτίου, ὑπὸ μηδενὸς τούτων τῶν λόγων πεπεῖσσαι. Νὴ

᾿ Aío καὶ γὰρ, ἔφη, ἀαινοίμην ἂν, εἰ ταῦτα πειθοίμην. ἀλλὰ

τί οὐκ ἐκεῖνον τὸν λόγον διετέλεσας, ὡς τὰ δοκοῦντα οὐκ ἔςι χρήματα, χρυσίον καὶ ἀργύριον, καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα; ὡς ἐγὼ πάνν σφόδρα, τούτους. τοὺς λόγους ἀκροώμενος, Ug καὶ σὺ νῦν τυγ χάνεις δὴ διεξιὼν, ἄγαμαι. Ebro οὖν ἐγὼ, ὅτι μοὶ δοκεῖς σὺ, ὦ ἹΚριτία, οὕτως ἐμοῦ χαίρειν ἀκροώμενος, e m [4 m τὶ D». 2 REND 2 Lu M , ,

daztg τῶν ῥαψῳδῶν οἱ τὸ Ὁ μήρου͵ ἔπη ἄδουσιν' ἐπεὶ οὐδείς

, - 7 M ͵ 3 N 7 el N / γέ σοι δυκεῖ τούτων τῶν λόγων ἀληθὴς εἶναι. ὅμως δὲ, Φέρε,

- Ri! N - b. x 7 - * - πὼς ἂν τὰ τοιαυτὰ Φήσαιμεν ἀρᾶ γὲ τοις γὲ οἰκοδομιικοῖς

τῶν ἀνθρώπων φαίης ἂν αὐτὰ εἶναι χρήσιμῶ πρὸς τὸ οἰκίαν

ἐργάσασδαι; Euorye δοκεῖ, Llóregov οὖν ταῦτα φήσαιμεν

ἂν χρήσιμα εἶναι οἷς αὐτῶν κατεχρῶντο εἰς τὴν οἰκοδομίαν,

λίθους, καὶ πλίνθους, καὶ ξύλα, καὶ εἴτι ἕτερον τοιοῦτον ; ἢ

καὶ τὰ ἐργαλεῖα οἷς αὐτοὶ τὴν οἰκίαν ἐργάζοιντο, καὶ οἷς ταῦ- ; !

quidem ea, quae prius erant inutilia, ipfi utilia faciat. fcien- tiam enim aliquam homini tradens, ipfum fimul & divitem facit, Videor mihi tamen iurare poffe, Critiam nullo pacto adduci, ut rationes haíce veras effe credat. lures, inquit, li- cet: nam infanirem prorfus, fi vera haec efTe crederem. Sed tu quamobrem rationem illam non abíolvifti , aurum & ar- gentum, atque alia id genus, quamvis videantur, pecunias tamen non effe; ut ego fermones hoíce audiens, & quos tu nunc percurris, multo magis admirer ? Dixi igitur. ego: Vi- deris mihi, Critia, me audiens non fecus, quam cum recita- tores, qui verfus Homeri canunt , audis, gaudio affici: quan-

do nulla tibi harum rationum videtur effe vera. Age tamen,

talia, aurum dico, & argentum, & reliqua confideremus. Haecne tu architeCtis utilia effe ad aedificandam domum di- ceres? Dicerem profe&o. Utrum igitur haec dicemus utilia

efTe, quibus illi ad domus aedificationem utuntur, lapides, .

lateres, ligna, & fi quid aliud eft huiufmodi? an inftrumenta

d.

€»

270 DIALOGUS

Τῶν δια d τὰ ξύλα, καὶ τοὺς λίθους, καὶ πάλιν τὰ TOÓ- | των ἐργαλεῖα; "Εἰ μοιγ᾽, ἔφη, δοκεῖ πάντα ταῦτα χρήσιμα | εἶναι πρὸς ἐκείνω. Οὐκοῦν, ἦν δ᾽ ἐγὼ, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐρ- γασιῶν, οὐ μόνον αὐτοῖς οἷς κατα χρώμεθω πρὸς ἕκαςον τῶν ἢ ἔργων, ἀλλὰ καὶ οἷς ταῦτα ἐκποριζόμεθα, καὶ ὧν ἄνευ cox. | ἂν γένοιτο. Πάνυ γε οὕτω. Οὐκοῦν πάλιν καὶ οἷς ταῦτα, καὶ | εἴτι ἀνωτέρω τούτων ; καὶ οἷς πάλιν ἐκεῖνα, καὶ ἔτι μάλα τὰ |

ἄνω" ὥστε καὶ εἰς ἄπειρόν τι πλῆθος τελευτῶντα, ἀνάγκη

ταῦτα πᾶντα πρὸς τὴν αὐτῶν ἐργασίαν χρήσιμα Qíve- |

σϑαι; Kai οὐδέν γε, ἔφη, ταῦτα οὕτω κωλύει ἔχειν. Τί δ

εἰ ὑπάρχοι τῷ ἀνθρώπῳ σιτία καὶ ποτὼ καὶ ἱμάτια, καὶ τὰἀλ- λο; οἷς αὐτὸς πρὸς τὸ σῶμα μέλλει χρῆσσϑαι, ἄρ᾽ ἄν τι προσ- δέοιτο χρυσίου, ἢ ἀργυρίου, ἢ ἄλλου του, οἷς ταῦτα ποριεῖς ται Ey δὴ ὑπάρχοι; Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, Οὐκοῦν gei ἂν ἡμῖν ἕςιν ὅτε ἄνθρωπος οὐδενὸς τούτων δεόμενος πρὸς τὴν τοῦ σώματος χρείαν; Οὐ γάρ. Οὐκοῦν εἰ ταῦτα ἀχρεῖα φαίνοιτο πρὸς ταύτην τὴν ἐργασίαν, οὐκ ἄν ποτὲ πάλιν δέοι χρήσιμα

etiam , acus illi domum aedificent, quiae haec, ligna, lapides, & horum praeterea ΜΎΘΩΝ parent? Haec.qui- dem, inquit, omnia mihi ad illa videntur effe utilia. Nonne igitur, inquam ego, & in aliis artificis utilia funt, non ἴο- lum haec, quibus ad unumquodque opus utimur, fed illa etiam, quibus haec comparamus, & fine quibus haec fieri non poffent? Sunt fane quidém. Nonne ruríus illa quoque , quibus haec , & fi quid fuperius eft, δὲ quibus praeterea illa, & multa etiam füperiora paramus: ut haec omnia in infini tum quendam numerum cadentia, ad ipforum artificium uti- lia videri neceffe fit? Nihil, inquit, & haec ita habere pro- hibet. Quid? fi homini adfint cibi, potus, veftes, δὲ alia, quibus ad corpus utatur, an indigeat auro, vel argento, vel alio aliquo ex his , quibus illa, quae iam illi adfint , acguirun- tur ? Mihi quidem non videtur. Tam conftat nobis, hominem in- terdum nullo ex his ad corporis neceffitatem indigere ὃ Conftat. Si quidem igitur haec inutilia ad idem opus appareant , non- ne fit neceffe contra nunquam utilia videri? eft enim fuppo-

ERY XIAS. e }

φανῆναι; ὑπέκειτο γὰρ μὴ οἷόντε εἶναι πρὸς τὴν αὐτὴν ἐρ- γασίαν τοτὲ μὲν χρήσιμα, τοτὲ δὲ ἀχρεῖα εἶναι. ᾿Αλλ᾽ οὕτω y! ἂν, ἔφυ, ὃ αὐτὸς λόγος σοὶ καὶ ἐμοὶ γένοιτο" el γάρ ποτ ταῦτα χρήσιμα γίγνοιτο πρὸς τοῦτο, οὐκ ἄν ποτε συμιβαίνοι πάλιν ἀχρεῖα εἶναι νῦν δὲ πρὸς τινὰς ἐργασίας πραγμάτων μογδηρῶν, τὰς δὲ, χρηςῶν. Εἰ γωγ᾽ ἂν φαίην. Ag οὖν οἷόν- c. τε μοχϑυηρόν τι πρᾶγμα πρὸς Gy 300 τινος ἐργασίαν χρήσι- μον εἶναι; Οὐκ ἔμοιγε φαίνεται. ᾿Αγαθὰ δὲ πράγματα ἄρ᾽ ἂν ταῦτα φαίημεν εἶναι, δ δύ ἀρετὴν ἄνθρωπος πράττει; Φη- pi." Ae οὖν οἵόντε ἄνθρωπον μαθεῖν τι τούτων, ὅσα διὰ λόγου διδάσκεται; εἶ παντάπασιν ἀπεςερημένος εἴη τοῦ ἀκούειν, 9j ἑτέρου τινός; Μὰ Δι᾿ οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. Οὐκοῦν τῶν χρησί- μων φαίνοιτο ἂν ἡμῖν πρὸς ἀρετὴν τὸ ἀκούειν, εἶπερ διδακτός ἃ, γε ἡ ἀρετὴ τῷ ἀκούειν, καὶ αὐτῷ κατα χρώμεθα πρὸς τὰς

? γ

7 , 37 4 des »! e» NL e EH h μαϑήσεις; Φαίνεται. Οὐκοῦν εἴπερ ἡ ἰατρικὴ olas éci τὸν vo- σοῦντα παύειν, φαίνοιτο ἂν ἡμῖν ἐνίοτε καὶ ἡ ἰατρικὴ τῶν χρησίμων οὖσα πρὸς τὴν ἀρετὴν, εἴπερ διὰ τῆς ἰατρικῆς τὸ

ἀκούειν πορισπείη; Ἱζ αἱ οὐδέν γε utbs. Αρ᾽ οὖν πάλιν καὶ

fitum , fieri non poffe, ut eadem ad idem opus modo utilia, modo fint inutilia. Atque, inquit , haec tibi & mihi conftet ita ratio, fi quidem eadem ad idem aliquando fint utilia, nun- quam contra accidere poffe , ut fint inutilia: nunc autem pro- pterea aliquas malarum rerum actiones, aliquas vero bona- rum effe dicerem. An igitur fieri poteft, ut res mala ad ali- cuius rei bonae aCionem fit uülis? Fieri non. poteft, ut mihi videtur. Res vero bonas nonne hafce dicimus eíle, quas ho- mo per virtutem facit? Dicimus. An fieri poteft, ut homo diícat aliquid horum , quae fermone traduntur , fi proríus au- ditu, vel alio quopiam fenfu fit privatus? Haud hercle mihi videtur, Nonne igitur apparet , auditum nobis ad virtutem uti- lem effe , fi quidem virtus auditu acquiritur , eoque nos ad dif- ciplinas utimur? Apparet. Si medicina poteft aegrotum mor- bo liberare, an interdum nobis & medicina utilis ad. virtu- tem videatur, fi quidem auditus faepe per medicinam recu- | peratur? Nihil prohibet. An praeterea, fi ὃς medicinam pe-

372 DI-AZOT'U US

εἰ τὴν ἀτρικὴν͵ ἀντὶ χρημάτων πορισρίμεθω, φαίνοιτο ἄν ἡμῖν καὶ τὸ χρήματα χρήσιμα ὄντα πρὸς ἀρετήν; Kai γάρ

& ἐςιν, ἔφη, τοῦτό γε. Οὐκοῦν πάλιν ὁμοίως καὶ δὶ οὗ τὰ χρή-

"mifi prius haec àdfint; age, vide, quid huiufcemodi de re- |

ματα πορισαίμεθα; Ἰ]αντάπασι μὲν οὖν πάντα. Ag! οὖν ἄν σοι δοκοῖ ἄνθρωπος ἀπὸ μοχϑηρῶν τε καὶ αἰσχρῶν πραγ χά- τῶν ἀργύριον αὑτῷ πορίσασδαι, ἀνθ᾽ ὅτου τὴν ἰατρικὴν ἐπι- ξήμην κτήσαιτο, ἢ δύναιτο ἀκούειν, ἐκ τοῦ μὴ οἵουτε; τῷ δ᾽ αὐτῷ ἐκείνῳ κατα χρῆσσσι πρὸς ἀρετὴν, ἢ ἕτερ᾽ ἄττα τῶν τοιούτων; Πάνυ μὲν οὖν ἔμοιγε δοκεῖ. Οὐκοῦν οὐκ ἂν τόγε μοχαηρὸν χρήσιμον εἴη πρὸς ἀρετήν; Οὐ γάρ. Οὐκ ἄρα ἄναγ-. καϊόν ἐςι, 0. ὧν ἂν ἐκπορισαίμεθα τὰ πρὸς ἕκαςα χρήσιμῶ, καὶ ταῦτα πρὸς τὰ αὐτὰ χρήσιμα εἶναι. φαίνοιτο γὰρ ἂν ἐνίοτε μοχϑυρὰ πράγματα πρὸς ἀγαθόν τι χρήσιμον εἶναι. ἔτι δὲ μᾶλλον καὶ ἐπὶ τούτου ἂν Φανερὰ γένοιτο. εἴπερ γῶρ ταῦτα χρήσιμά ἐςι πρὸς ἕκαςα;, ὧν ἄνευ οὐκ ἂν γένοιτο, el μὴ ταῦτα προὐπάρχει, φέρε, πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαις ; ἄρ᾽ οἵόντε ἀμαθίαν πρὸς Eric χρήσιμον εἶναι, ἢ νόσον πρὸς ὑγίειαν, ἢ κακίαν πρὸς ἀρετήν; Οὐκ ἂν ἔγωγε quatur. | Kai μὴν τόδε 3^ ἂν ὁμολογήσαιεν ἀδύνατον εἶναι, ἐπιξή-

cunis acquiramus, nobis & pecuniae utiles ad virtutem vi- | deantur? Videantur. Án idem quoque de eo dicendum eft, quo pecunias acquirimus? De omnibus his idem eft proríus dicendum. Án igitur homo tibi videtur ex rebus maliíque & turpibus argentum fibi comparare, quo medicinae fcien- | tiam adipifcatur, quove poffit, cum prius non poffet, au- | dire: illo vero ipfo ad virtutem, vel ad alia quaedam huiuf- | modi abuti poffe? Mihi fane quidem videtur, Non igitur res | mala ad virtutem fit utilis? Non fit. Quod utique neceffe non fit ea, per quae utilia ad fingula acquirimus, & ipía ad illa Pus utilia effe. res enim malae interdum ad aliquid boni fic utiles effe viderentur. Sed in hoc etiam magis deprehenden-

tur. Nam fi haec ad fingula utilia funt, fine quibus illa non fiant, -

bus dicas. Àn fieri poffe dicas , ut infcitia ad fcientiam fit utilis , | vel morbus ad fanitatem, vel vitiofitas ad virtutem ? Haud equi- |

- Φ -

EHEYXI.AS. 273

4,

2 9 cx LI ^ . «7 * EN MI 2.) E ue [2 »v ix pay ἔἐγγεέσσδι ὅτῳ μὴ ἀμασίωα QOTEQOy Ὑπαρξαι καὶ

ὑγίειαν, ὅτῳ μὴ νόσος οὐδὲ ἀρετὴν, ὅτῳ μὴ κακία. "Eu ἂρ οὕτως, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. Οὐκ àv pa φαίνοιτο ἀναγκαῖον εἶναι, ὅσων ἄνευ μὴ οἵόντε εἶναι γίνεσσαι, raro. καὶ χρή- σιμὰ εἶναι πρὸς τοῦτο. φαίνοιτο γὰρ ἂν ἡμῖν ἡ ἀμαθία χρή- σιμος οὖσα πρὸς ἐπιξήμην. καὶ ἡ νόσος πρὸς ὑγίειαν, καὶ ἡ κακία πρὸς ἀρετήν. Σφόδρα δυσπίξως εἶχε καὶ πρὸς τούτους τοὺς λόγους, εἰ μὴ πάντα ταῦτα χρήσιμα Eco. Ἱζαταμα- Sa» δ᾽ αὐτὸν ἐγὼ ὅτι ἴσον εἴη πεῖσαι, ὅπερ ἄν, τὸ λεγόμενον, λίθον ἑψῆσαι, ᾿Αλλὰ τούτους μὲν τοὺς λόγους, ἦν δ᾽ ἐγὼ, ἐάσομεν. χαίρειν, ἐπειδήπερ οὐ δυνατοὶ ἐσμὲν ὁριολογῆσαι δπό- τερον TAUTA. χρήσιμα T. ἐςι καὶ χρήματα, ἢ οὔ. ἐκείνου δὲ πέρι πῶς ἂν: φαίημεν ; πότερον ἂν εὐδαιριονέςερόν τε καὶ βελ- τίω ἡγησαίμεθα εἶναι ἄνθρωπον, εἰ ὡς πλείξων δέοιτο πρὸς τὸ σῶμά τε καὶ τὴν δίαιταν ἐπιτηδείων, ἢ εἰ ὡς ἐλαχίξων τε καὶ φαυλοτάτων; μάλιςα δ᾽. ἂν: ἴσὼς καὶ ToUTO ὧδε ϑεωρη3 sei εἴτις αὐτὸν πρὸς αὑτὸν͵ τὸν ἄνθρωπον παρωβάλλων,

dem dicam, Αἰ hoc tamen nos affirmamus , illi fcientiam ineffe non pofle, cui prius infcitia non affuerit; nec fanitatem , cui non morbus : neque virtutem , cui non vitiofitas. [τὰ eft , inquit, ut mihi videtur. Nonne fequi neceffario videtur, ut ea , fine quibus aliquid fieri non poffit, δὲ ipía ad id utilia fint ? nobis enim infcitia ad fcientiam, & morbus ad fanitatem, & vi- tiofitas ad virtutem utilis ita videri poffit. His ille rationibus nullam proríus fidem habebat , fi non haec omnia utilia effent, Verum ego cognofcens, ei perfuadere idem effe, ac lapidem, quod dicitur, elixare, Sed hofce, inquam , fermones mittamus, poftquam nec confentire , nec affirmare poffumus , utrum haec utilia, & pecuniae fint,necne, De illo vero quid dicemus?

Utrum feliciorem & potentiorem exiftimamus hominem effe,

fi quam plurimis ad veftitum ὅς. vi&tum rebus neceffariis, an,fi quam minimis & quam pauciffimis indigeat? Hoc ve- ro fortaíIe fic optime fpectari poffit, fi quis hominem in ipfo

homine contemplans confideret , uter ftatus fit potior, quan- Piat. Oper. Vol, XI.

C,

274 "OD ExA DOO ὦ ἢ 5

d. exozoiro ὁποτέρα τῶν ἕξεων βελτίων, πότερον ὅταν τύχῃ vo- σῶν, ἢ ὅταν ὑγιαίνων. ᾿Αλλὼ τοῦτό γ᾽, ἔφη, οὐ πολλῆς τινος “τῆς σκέψεως δεῖται. Ἴσως γὰρ, ἦν δ᾽ ἐγὼ, παντὶ ἀνθρώπῳ εὔπορον γνῶναι ὅτι ἡ τοῦ ὑγιαίνοντος ἕξις κρείττων ἐςὶ τῆς τοῦ κάμνοντος. "Ví δέ; ποτέρως τυγχάνομεν πλειόνων τε καὶ μᾶλλον παντοδαπῶν δεόμενοι; ὅταν κάμνωμεν, ἢ ὅταν fy Lez νωμεν; Ὅταν κάμνωμεν. Ὅταν ἄρα αὐτοὶ αὑτῶν Uy χάνω- e. μὲν φαυλότατα διακείμενοι, τότε σφόδρα τε καὶ πλείξων, τῶ πρὸς ἡδονὰς τὰς διὼ τοῦ σώματος, ἐν ἐπιθυμίαις τε καὶ δεήσεσιν ἐσμέν. Οὕτως. Οὐκοῦν xarà τὸν αὐτὸν λόγον ὥσπερ αὐτὸς αὑτοῦ τότε φαίνεται βέλτιςα ἔχων, ὅταν ἐλαχίξων τῶν τοιούτων δέηται, οὕτω πάλιν καὶ δυοῖν ὄντοιν, el ὁ μὲν TUY χάνει σφόδρα τε καὶ πολλῶν ἐν ἐπιθυμίᾳ τε καὶ δεήσει ὧν, ὃ δὲ, ὀλίγων τε καὶ ἡσύχως" οἷον τὰ τοιάδε, ὅσοι τῶν ἀν- “ρώπων τυγχάνουσι κυβευταὶ ὄντες, οἱ δὲ, οἰνόφλυγες, &re- ροι δὲ, γαςρίμαργοι. ἅπαντα. yo ταῦτα οὐδὲν ἕτερον τυγ- χάνει ὄντα v) ἐπιθυμίαι. Σφόδρα γε. Δὲ δ᾽ ἐπιθυμίαι πᾶσαι, οὐδὲν ἕτερον ἢ ἔνδειαι τινῶν. οἱ οὖν πλεῖξα τούτων πεπονθό- do is aegrotat, an quando valet. At hoc , inquit, multa con- templatione non eget. For:affe enim , inquam ego , quivis ho. mo id, quod in promtu eft, intelligat, hominis valentis fta- tum longe meliorem efle, quam aegrotantis. Sed utrum plu- ribus & magis variis rebus egemus , quando aegrotamus, an quando valemus ? Quando aegrotamus. Quandd nos ipfi nobis ipfis peius fumus affecti, nonne tunc in nobis cupiditates & in- digentiae , quod ad corporis voluptates attinet, & vehementio- res funt, & plures? Sunt. Idem quoque , fi duo fint , eft dicen- dum. ut enim homo unus ipfe fe ipfo tunc melius habere vide- tur, quando minimis rebus indiget : fic quoque fiet, fi duo fint homines , atque hic quidem pauca , nec vehementer cupiat , ne- que his multüm egeat; ille vero multa, & valde defideret , eo- rumque indigeat: qualia funt illa , quae exercent aleatores , vi- nolenti, & helluones: quae quidem omnia. nihil aliud funt, . quam cupiditates, Nihil. Cupiditates porro omnes nihil aliud funt, quam rerum quarundam indigentiae, Nihil, Homines igi-

MEG ΣῈ -

ER YAXIAÀS, γτς

τες ἄνθρωποι, ἐν μοχϑηροτέρῳ ἕξει εἰσὶ τῶν μηδὲν ἢ ὡς ἐλά- χιςὰ τοιαῦτα πεπονθότων. 1]άνυ μὲν οὖν ἔγωγε καὶ σφόδρα μοχϑηροὺς τοὺς τοιούτους ὑπολαμβάνω εἶναι" καὶ ὅσῳ ἂν

μᾶλλον τοιούτους, τοσούτῳ καὶ μοχϑηροτέρους. Οὐκοῦν δοκεῖ

ἡμῖν, οὐχ οἵόντε χρήσιμα εἶναι ταῦτα πρὸς τοῦτο, εἰ μὴ τυγ- χάνοιμεν καὶ δεόμενοι τούτων πρὸς τοῦτο; Φημί. ᾿Ανγαγκαῖου ἄρα, εἴπερ μέλλει ἡμῖν χρήσιμα εἶναι ταῦτα πρὸς τὰς τοῦ σώματος δεραπείας τῶν ἐνδειῶν, ἅμα καὶ Ocio Sou ἡμᾶς τού- των πρὸς TOUT 0. Ἔμοιγε δοκεῖ, Οὐκοῦν, ὅτῳ τυγ χάνει πλεῖξα χῥήσιμα ὄντα πρὸς τοῦτο, οὗτος ἂν φαίνοιτο καὶ πλείξων δεόμενος πρὸς voUTO εἴπερ ἀνάγκη τῶν wpwolpu) πάντων προσδεῖσσσι. Equotye δοκεῖ οὕτω φαίνεσσαι. ᾿Αναγκαῖον ἄρα Φαίνεται, κατά γε τοῦτον τὸν λόγον, οἷς τυγχάνει πολλὰ “χρήματα ὄντα, τούτοις καὶ πολλῶν δεῖσσαϊ τῶν πρὸς τὴν τοῦ σώματος δεραπείαν ἐπιτηδείων. τὰ γὰρ πρὸς Τοῦτο χρή- cia ὄντα, χρήματα ἐφαίνετο, ὥστε ἐξ ἀνάγκης ἂν ἡμῖν φαίνοιντο οἱ πλουσιώτατοι, μοχδϑηρότατα διακείμενοι εἴπέρ γε καὶ πλείξων τοιούτων ἐνδεεῖς ὄντες.

tur , qui plurimis ex his funt affe , in peiori ftatu funt, quam qui nullis, vel quam pauciffimis affe&i funt. Sane quidem. hu- iufcemodi igitur homines effe vel valde malos exiftimo: ὃς quanto magis funt huiufmodi , tanto peiores. Nonne igitur no-

bis videtur , fieri non poffe , ut haec nobis ad hoc fint utilia , nii

& nos his ad hoc indigeamus ? Ita cenfeo. Neceffarium eft uti- que, fi quidem haec nobis ad corporis curám in his , quibus opus eft, utilia fint futura , & nos his ad hoc fimul indigere. Mihi fa- ne videtur. Nonne igitur eum , cui plurima ad hoc fint utilia, & ipfum plurimis indigere conftat, fi quidem neceffe eft, omni- bus his, quae utilia funt, indigere? Conftat, ut ego iudico. Neceffarium quoque ex hac ratione effe conftat, eos, quibus multae fint pecuniae, & ipíos ad corporis curam multis re- bus neceffariis indigere. nam quae funt ad hoc utilia , effe pe- cunias nobis apparuit. Quare neceffe eft, ut nobis ditiflimi , quando plurimis rebus egeant , peffime affeGi effe videantur. 5.2

176

KAEITOOQN

ILEPO TJI EZJILTIRESOM

CLITOPHO

VEL

EXHOR' TATJTOZILUS

Dialogus hic ef imperfeclus : immerito autem. inter nothos collocari exiflimatur , cum etiam a Diogene Laértio pro Pla- torico agnofcatur.

TA TOY AIAAOTOY IIPOZOIIA ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΚΛΕΙΤΟΦΩΝ,

᾿ K Ἀβιτόφωντα τὸν ᾿Αριςωνύμου τὶς ἡμῖν διηγεῖτο ἔναγχος ὅτι Λυσίᾳ διαλεγόμενος, τὸς μὲν μετὰ Σωκράτους διατριβὰς ψέγοι, τὴν Θρασυμάχου δὲ συνουσίαν ὑπερεπαινοῖ. KAEL Ὅστις, ὦ Σώκρατες, οὐκ ὀρθῶς ἀπεμνημόνευέ σαι τοὺς ἐμοὶ περὶ σοῦ γενομένους λόγους πρὸς Λυσίαν. τὰ μὲν

DIALOGI PERSONAE

SOCRATES, CLITOPHO

IN eus mihi retulit quidam , Clitophonem Ariftonymi fili- um, loquentem cum Lyfia, Socratis quidem confuetudinem vituperare, Thrafymachi vero laudare magnopere. C/i. Quif- quis ille, o Soctates , fuerit, haud re&e narravit, quae de te cum Lyfia fum locutus. nam in quibufdam laudavi te, in

IU

DIALOGUS CLITOPHO. 277

yag ἔγωγε οὐκ ἐπύνουν σὲ, τὰ δὲ καὶ ἐπήνουν. ἐπεὶ δὲ δῆλος εἶ μεμφόμενος μέν μοι, προσποιούμενος δὲ μηδὲν φροντίζειν, ζδις᾽ ἄν σοι διεξέλθοιμι αὐτοὺς αὐτός" ἐπειδὴ καὶ μόνω τυγ- d. χάνομεν ὄντε ἵν ἧττον μὲ ἡγῇ πρός σε φαύλως ἔχειν. νῦν 9/ae ἴσως οὐκ ὀρθῶς ἀκήκοας" ὥστε φαίνῃ πρὸς ἐμὲ ἔχειν τρα- Χυτέρως τοῦ δέοντος. εἰ δέ μοι δίδως παῤῥησίαν, ἥδις᾽ ἂν δὲ- ξαίμην" καὶ ἐθέλω λέγειν. ΣΙ). ᾿Αλλ᾽ αἰσχρὸν μὴν, σοῦ γε ὠφελεῖν μὲ προθυμουμένου, μὴ ὑπομένειν. δῆλον γὰρ ὡς γνοὺς Ps ὅπη χείρων εἰμὶ καὶ βελτίων, τὰ μὲν ἀσκήσω καὶ διώξομαι, a, τὰ δὲ φεύξομαι κατὼ κράτος. K AE. Α κούοις ἄν. ἐγὼ γὰρ, ὦ Σώκρατες, σοὶ συγγινόμενος, πολλάκις ἐξεπληττόμην ἀκού- wy καί μοι ἐδόκεις παρὼ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους κάλλιςα λέγειν, ὁπότε ἐπιτιμῶν τοῖς ἀνθρώποις, ὥσπερ ἐπὶ μηχανῆς τραγικῆς δεὸς, Ὑμεῖς, λέγων, ποῖ Qépsase , ἄνθρωποι; καὶ ἀγνοεῖτε, οὐδὲν τῶν δεόντων πράττοντες" οἵτινες χρημάτων μὲν πέρι τὴν πᾶσαν σπουδὴν ἔχετε, ὅπως ὑμῖν Ego τῶν δ᾽ υἱέων οἷς ταῦτα παραδώσετε, ὅπως ἐπιξήσονται χρῆσδϑαι δι-

quibufdam minime. Poflquam vero aperte fuccenfes mihi, quamquam diffimulas , te nihi] curare , libentiflime ego ipfe tibi illa referam: praefertim cum foli fimus: ne adeo te defpici putes. Forte enim nunc recte audiíti: quocirca infenfior mihi redditus es, quam deceat. At fi ipfe mihi poteftatem libere lo- quendi dederis, libentiffime rem tibi narrabo. $o. At turpe nimium effet, fi te, prodeffe mihi volentem , non tolerem. Conftat enim , ubi intellexero,, qua malus , qua bonus fim , de- teriora declinaturum effe pro viribus, meliora profecuturum. C/;. Audi igitur. Equidem tecum verfatus , faepenumero , So- crates , vehementer obftupui , dum te loquentem audirem , mi- hique vifus es praeclariffime omnium dicere , quoties obiur- gans homines , veluti e machina tragica Deus, fubito exclama- - res, Quonam ruitis, homines? nefcitis, quo feramini, neque opportunum quidquam agitis , qui omni ftudio pecuniis cumu- landis incumbitis , filios autem , quibus eas relicturi eftis, ne- gligitis, neque , ut illts iufte uti (ciant, eos iuftitiae praecepte» 2

ς

178 DIALOGUS

καίως τούτοις, ἀμελεῖτε᾽ καὶ οὔτε διδασκάλους αὐτοῖς εὑρί- σκετε τῆς δικαιοσύνης, εἴπερ μαθητόν' εἴτε μελετητόν τὲ καὶ ἀσκητὸν, οἴτινες ἐξασκήσουσι καὶ ἐκμελετήσουσιν ἱκανῶς. οὐ- δέ γ᾽ ἔτι πρότερον ὑμᾶς αὐτοὺς οὕτως ἐδεραπεύσατε᾽ ἀλλ᾽ ὁρῶντες, γράμματα καὶ μουσικὴν καὶ γυμναςικὴν ὑμᾶς TE αὐτοὺς καὶ τοὺς παῖδας ὑμῶν ἱκανῶς μεμαθηκότας (ἃ δὴ παιδείαν ἀρετῆς εἶναι τελέαν ἥγησδε.) κἄπειτα οὐδὲν ἧττον κακοὺς γιγνομένους περὶ τὰ χρήματῶ, πῶς οὐ καταφρονεῖτε: τῆς νῦν παιδεύσεως. οὐδὲ ζητεῖτε οἵτινες ὑμᾶς παύσουσι ταύ- τῆς τῆς ἀμουσίας; καίτοι διά γε ταύτην τὴν πλημμέλειαν xol ῥᾳθυμίαν, ἀλλ᾽ οὐ διὰ τὴν ἐν τῷ ποδὶ πρὸς τὴν λύραν. ἀμετρίαν, καὶ ἀδελφὸς ἀδελφῷ, καὶ πόλεις πόλεσιν ἀμέτρως καὶ ἀναρμόςως προσφερόμεναι, ςασιάζουσι, καὶ πολεμοῦντες τῷ ἔσχατα δρῶσι καὶ πάσχουσιν. ὑμεῖς δὲ φατὲ, οὐ δ ἀπαι- δευσίαν οὐδὲ δι’ ἄγνοιαν, ἀλλ᾽ ἑκόντας, τοὺς ἀδίκους, ἀδίκους εἶναι" πάλιν δ᾽ αὖ τολμᾶτε λέγειν ὡς αἰσχρὸν καὶ δεομισὲς ἡ ἀδικία. πῶς οὖν δή τις τόγε τοιοῦτον κακὸν ἑκὼν αἱροῖτ᾽ ἄν:

ribus commendatis , qui doceant iuftitiam , fi doceri poteft, &, fi exercitatione ac confuetudine comparanda eft, diligenter exerceant. Neque vos etiam ipfos curaftis unquam. Sed. cum videatis, literas, muficam & gymnafticam vos fiiofque ve- flros ad fufficientiam. confecutos, quam virtutis difciplinam perfectam exiftimatis , deinde nihilominus circa pecunias pra- vos effe, cur non praefentem educationem contemnitis? cur non quaeritis aliquos, qui vos ab hac in mufica diíTonantia liberent ? Etenim propter hoc delictum focordiamque magis, quam propter pedis ad lyram diffonam motionem , & frater adverfus fratrem, & civitas adverfus alias civitates, immode- xata ὃς diícordi feditione füborta feruntur , & commiffo proc- lio extrema patiuntur & inferunt. Vos autem dicitis, non pro- pter ruditatem infcinamque, fed fponte iniuftos effe eos, qui funt iniufti; rurfufque afferere non dubitatis, iniuftitiam tur- pem efle rem, Deoque odiofam. Quam igitur ob caufam hoc zantum malum fponte quis eligit? Refpondetis, hominem fupe-

CLITOJPHO. 279

ἥττων ὃς ἂν ἢ f. Φατὲ, τῶν ἡδονῶν. οὐκοῦν καὶ τοῦτο ἀκού- σιον, εἴπερ τὸ νικᾷν ἑκούσιον. ὥστε ἐκ παντὸς τρόπου τόγε ἀδικεῖν, ἀκούσιον ὃ λόγος αἱρεῖ" καὶ δεῖν ἐπιμέλειαν τῆς νῦν 7 -“" 7 , » "Ὁ ϑ' «v M / ͵ὕ σλείω ποιεῖσσοι πάντ᾽ ἄνδρα ἰδίᾳ δ᾽ ἅμα καὶ δημοσίφ ξυμπά- σὰς τὸς πόλεις. ταῦτ᾽ οὖν, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ, ὅταν ἀκούῳ σοῦ Sana; λέγοντος, καὶ μάλα ἄγαμαι, καὶ ϑαυμαςῶς ὡς

ἐπαινῶ. καὶ ὁπόταν αὖ φῇς τὸ ἐφεξῆς τούτῳ, τοὺς ἀσκοῦν-

τὰς μὲν τὰ σώματα, τῆς δὲ ψυχῆς ἠμεληκότας, ἕτερόν τι πράττειν τοιοῦτον, τοῦ μὲν ἄρξοντος ἀμελεῖν, περὶ δὲ τὸ ἀρ- ξόμενον ἐσπουδακέναι καὶ ὅταν λέγῃς ὡς ὅτῳ τὶς μὴ ἐπίςα- TO γρῆσναι, κρεῖττον ἐᾷν τὴν τούτου χρῆσιν, εἰ δή τις μὴ ἐπίξαται ὀφπαλμοῖς χρῆσϑαι μηδὲ ὠσὶν, μηδὲ ξύμπαντι τῷ σώματι, τούτῳ μήτε ἀκούειν, μήθ᾽ ὁρᾷν, μήτ᾽ ἄλλην χρείαν μηδεμίαν χρῆσσαι τῷ σώματι κρεῖττον ἢ ὑπηοῦν χρῆσϑαι. καὶ δὴ καὶ περὶ τέχνην ὡσαύτως. ὅστις γὰρ ἂν δὴ μὴ ἐπίςα- TX τῇ ἑαυτοῦ λύρᾳ χρῆσϑαι, δῆλον ὡς οὐδὲ τῇ τοῦ γείτονος" οὐδὲ ὅστις μὴ τῇ τῶν ἄλλων, οὐδὲ τῇ ἑαυτοῦ, οὐδ᾽ ἄλλῳ

τῶν ὀργάνων οὐδὲ κτημάτων οὐδενί. καὶ τελευτῷ δὴ καλῶς ὁ

ratum voluptatibus id fubire. Nonne fuperari, praeter vo- lantatem eft, quandoquidem ex voluntate eft fuperare? Qua- propter iniufle agere, praeter voluntatem effe, omnino ratio convincit. Diligentiorem itaque curam , quam folet , adhibere, & viros omnes privatim & publice civitates decet, Quoties ifla, Socrates , audio te dicentem , mirum in modum delector ac laudo , idemque facio, .cum ea, quae fequuntur , aufculto. Addis enim, eos , quicunque corpus quidem exercent , animum vero πε νην. quod natura fubieCtum eft, colere; fpernere vero , quod imperat. Item unicuique ufum eius rei , qua uti ne- fcit, relinquere. Illi vero , qui oculis, auribus, toto. corpore nefcit uti, praeftare neque videre, neque audire, neque aliter uti corpore, quam uti, Similiter & in artibus. Quicunque enim lyra propria uti nefcit, patet, ut ipfe ais, quod neque alterius lyra fcit uti: & qui aliena nefcit uti, nefcit & fua: eademque eft de ceteris inftramentis & cad ratio. ; 4

e,

n. 40$

€

280 Dil'A E 0G UM

/ ^ »" X (cue JURA M M DW. οἷ i. ! rm λόγος οὗτος Gol, ὡς ὅστις ψυχῇ μὴ ἐπίξαται χρῆσδάι, ToÀ- τῳ τὸ ἄγειν ἡσυχίαν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ ζῇν, κρεῖττον ἢ ζῇν, πράττοντι καθ᾽ αὑτόν. εἰ δέ τις ἀνάγ κὴ ζῇν εἴη, δούλῳ. ἄμει- γον ἢ ἐλευθέρῳ διάγειν τῷ τοιούτῳ τὸν βίον. ἔςιν ἄρα καθάπερ πλοίου παραδιδόναι τὰ πηδάλια τῆς διανοίας ἄλλῳ, τῷ μαδόντι τὴν τῶν ἀνπρώπων κυβερνητικήν᾽ ἣν δὴ σὺ πολι-

s 7 D 9 7 7, & N UNS ν, τικὴν, ὦ Σώκρατες, ὀνομάζεις πολλάκις τὴν αὐτὴν δὴ ταύτην δικαςξικήν TE καὶ δικαιοσύνην ὡς ἔςι λέγων. τούτοις. δὴ τοῖς λόγοις καὶ ἑτέροις τοιούτοις παμπόλλοις, καὶ oye

λως λεγομένοις, ὡς διδακτὸν ἀρετὴ, καὶ πάντων ἑαυτοῦ δεῖ

μάλιςα ἐπιμελεῖσδαι, σχεδὸν οὔτ᾽ ἀντεῖπον πώποτε, οὔτ᾽, οἶμαι, μήποτε ὕςερον ἀντείπω" προτρεπτικωτάτους τε ἡγοῦ- μαι καὶ ὠφελιμωτάτους, καὶ ἀτεχνῶς ὥσπερ καπεύδοντας ἐπεγείρειν ἡμᾶς. προσεῖχον δὴ τὸν νοῦν τὸ μετὰ ταῦτα ὡς ἀκουσόμενος" ἐπανερωτῶν οὔτι σὲ τοπρῶτον, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ τῶν ἡλικιωτῶν τε καὶ συνεπιθυμητῶν,, ἢ ἑταίρων σῶν, ἢ ὅπως δεῖ πρός σὲ περὶ αὐτῶν τὸ τοιοῦτον ὀνομάζειν.

Atque eotandem praeclare tibi fermo procedit , ut inferas , qui nefcit anima uti, praeftare huic , ut otium agat anima , neque vivat, quam ut vivat, & fui iuris in agendo ipfe fit. Quem fi qua neceffitas cogit vivere, melius huic effe, ut fervus vitam ducat , quam liber. Eft autem hoc, tanquam navis, ita cogitatio- nis gubernacula committere alteri cuiquam , qui gubernatoriam humanae vitae adeptus fit difciplinam , quam faepe tu , Socra-

tes , Politicam vocas , eandemque iudiciariam & iuftitiam. His

ergo fermonibus, alifque eiufmodi multis atque praeclaris , virtutem afferentibus poffe doceri, fuique ipfius inprimis fuf- cipere curam iubentibus, nunquam ferme adverfatus fum , ne- que , ut arbitror, in pofterum adverfabor. Perutiles enim ipfos exiftimo , plurimumque ad exhortationem valere, & ad ho- mines quafi dormientes excitandos conducere. Adhibui ita- que mentem , ut qui effem reliqua auditurus: percontatus fum non te primum , o Socrates ; fed aequales tuos, vel contuber- nales, vel focios, vel quomodocunque aliter affectos tibi

CLITOPH O,. à 281

s τούτων γὰρ τοὺς τὶ μάλιξα εἶναι δοξαφομένους ὑπὸ σοῦ, ᾿ πρώτους ἐπανηρώτων, πυνθανόμενος τίς ὃ μετὼ ταῦτ᾽ &l4 λό- 7 γος" καὶ κατά σε τρόπον τινὰ ὑποτείνων αὐτοῖς, , βέλ- E TI - - - , 1 χιςοι, ἔφην, ὑμεῖς, πῶς ποτε νῦν ἀποδεχόμεθα τὴν Σωκρά- τοὺς προτροπὴν ἡμῶν ἐπ᾽ ἀρετήν; ὡς ὄντος μόνου τούτου, ἐπεξελθεῖν δὲ οὐκ ἐν τῷ πράγματι καὶ λαβεῖν αὐτὸ τελέως ; » ae - Ἁ / N N / Lu — 9? φῇ Ν ἀλλ᾽ ἡμῖν παρὰ πάντα δὴ τὸν βίον ἔργον τοῦτ΄. ἔξαι, τοὺς

j μήπω 74 ροτετρωμιμένους προτρέπειν. καὶ ἐχείνους αὖ, éré-

ρους; ἢ δεῖ τὸν Σωκράτην καὶ ἀλλήλους ἡμᾶς τὸ μετὰ TOUT. ἐπανερωτᾷν, ὁμολογήσαντας TOUT αὐτὸ ἀνθρώπῳ πρακτέον εἶναι, τί τοὐντεῦθεν: πῶς ἄρχεσϑαι δεῖν φαμὲν δικαιοσύνης πέρι μαθήσεως. ὥσπερ ἂν εἴτις ἡμᾶς προὔτρεπε τοῦ σώματος ἐπιμέλειαν molla So, μηδὲν 7 τρθνοούν τρις ὁρῶν, καθάπερ παῖ- δας, ὡς Égi τὶς γυμναςικὴ καὶ ἰατρική" κᾷπειτα asi λέ- ψων ὡς αἰσχρὸν πυρῶν μὲν καὶ κριῶν καὶ ἀμπέλων ἐπιμέ- λειῶν πῶὥσαν ποιεῖσσαι, καὶ ὅσα τοῦ σώματος ἕνεκα διαπονού-

e

ὠεδά τε καὶ xTOESO, τούτου δ᾽ αὐτοῦ μηδεμίαν τέχνην

N N el ε l'an » M m , 7 μηδὲ μηχανὴν, ὅπως ὡς βέλτιςον Ego τὸ σῶμα, ἐξευρίσκειν,

oportet dicere : horum , inquam , eos ante alios , qui primi apud te habentur , interrogavi, quis poft haec fermo potiffimum fe- queretur: ac more tuo, quodammodo ita praefatüs quaeftio- nem expofui: O viri optimi, quo pa&o, inquam , Socraticas ad virtutem hortationes accipere deinde debemus? an quafi fo- lum hoc exítet, prodire vero ad opus, remque perficere , mi- nime? Atqui noftrum & hoc per omnem vitam erit officium, ' eos, qui nondum fatis incitati funt, provocare, atque ita fem- per invicem exhortari? An potius & Socratem, & nos ipfos, cum non negemus hoc ipfum agendum effe, fic inquirere decet: Quid pofthac? unde iuflitiae ftudium incipiemus? Si quis nos ad curandum corpus hortans, tanquam pueros, qui nequaquam advertunt , curam eius gymnafticam atque medi- cinam effe, obiurget, quod de tritico, & hordeo, & vitibus lemper cogitemus, deque omnibus , quae corporis gratia quae- simus, artem vero & induftriam , qua bonus corporis habitus

m

232 D'IUAT OG Uc

καὶ ταῦτα ,'ücay. εἰ δ᾽ ἐπανηρόμεπ α'τὸν ταῦδ᾽ ἡμᾶς προ- τρέποντα,, λέγεις δὲ εἶναι τίνας ταύτας τὰς τέχνας; εἶπεν ἂν ἴσως ὅτι γυμνᾷςικὴ καὶ ἰατρική. καὶ νῦν δὴ τίνα φαμὲν εἶναι τὴν ἐπὶ τῇ τῆς ψυχῆς ἀρετῇ τέχνην, λεγέσθω. Ὁ δὴ δοκῶν αὐτῶν ἐῤῥωμενέξατος εἶναι, πρὸς ταῦτα ἀποκρινός- [4£Voe , εἶπέ μοι ταύτην τὴν τέχνην εἶναι ἥνπερ ἀκούεις σὺ λέγοντος, ἔφη, Σωκράτους, οὐκ ἄλλην ἢ δικαιοσύνην. Ki- πόντος δὲ μοῦ, μή μοι τὸ ὄνομα μόνον εἴπγς, ἀλλὰ ὧδε" ἰώ- τρική που τὶς λέγεται τέχνη ταύτης δ᾽ ἐςὶ διττὰ τὰ ἀποτε- λούμενα" τὸ μὲν, ἰατροὺς ἀεὶ πρὸς τοῖς οὖσιν ἑτέρους ἐξεργά- ζεσναι τὸ δὲ, ὑγίειαν. ἔςι δὲ τούτων ϑάτερον, οὐκέτι τέχνη, τῆς τέχνης δὲ τῆς διδασκούσης τε καὶ διδασκομένης ἔργον, ὃ δὴ λέγομεν ὑγίειαν. καὶ τεκτονικῆς δὲ κατὰ ταυτὰ, οἰκία τε καὶ τεκτονικὴ, τὸ μὲν, ἔργον, τὸ δὲ, δίδαγμα. τῆς δὴ ὃι- κοιοσύνης ὡσαύτως τὸ μὲν δικαίους ἔξω ποιεῖν, καθάπερ ἐκεῖ cue τεχνίτας ἑκάςους" τὸ δ᾽ ἕτερον, ὃ δύναται ποιεῖν ἡμῖν ἔργον ὁ δίκαιος, τί τοῦτο φαμὲν, εἰπέ. οὗτος μὲν, ὡς οἶμαι,

fiat, nullam inquiramus , cum tamen fit aliqua : forte illum rogaremus , quas artes circa cultum corporis effe dicat. atque ille, ut arbitror , refponderet , medicinam atque gymnafticam : : eodem pa&o nunc, quam artem circa animae virtutem verfa- ri cenfeamus , refpondeat , quifquis peritiffimus horum fibi vi- detur, Refpondit ergo ad haec, artem hanc, quam ex Socra- te audivifli, nullam aliam, nifi iuftitiam effe , fcias. Tunc ego, Non folum, inquam, mihi nomen adducas, fed ulterius fic exponas. Medicina porro ars quaedam dicitur. ab hac duo fiunt: nam & medici ex medicis efficiuntur, & fanitas repa- ratur, Alterum horum haud amplius ars aliqua eft: artis au- tem docentis perceptaeque opus, quam dicimus fanitatem. Ab archite&ura fimiliter duo fiunt, àedificium videlicet & ar- chitectura: illud quidem opus, haec autem do&trina. Iuftitiae quin etiam efto, iuftos alios facere, quemadmodum fuperiores fingulos artifices. Sed opus alterum, quod nobis vir iuftus ef- ficere poteft, quid effe dicemus? declara. Refpondit alius qui-

D C GL IDIOT DO. B HOO! 283 m

φὸ συμφέρον ἀπεκρίνατο ἄλλος δὲ, τὸ δέον" ἕτερος δὲ, τὸ C, ὠφέλιμον" ὁ δὲ, τὸ λυσιτελοῦν. ἐπανήειν δὴ ἐγὼ λέγων, ὅτι

V x&xelyo γε ὀνόματα ταῦτ᾽ ἐςὶν ἐν ἑκάςῃ τῶν τεχνῶν, ὀρθῶς πράττειν, λυσιτελοῦντα, ὠφέλιμα, καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα. MS πρὸς ὅ, τι ταῦτα πάντα τείνει, ἐρεῖ τὸ ἴδιον ἑκάς) τέχνῃ: οἷον ἡ τεκτονικὴ, τὸ εὖ, τὸ καλῶς, τὸ δεόντως, ὥστε τὰ ξύλινα φήσει σκεύη γίγνεσδαι ἃ δὴ οὐκ ἔςι τέχνη. λεγέ- 030 δὴ καὶ τὸ τῆς δικαιοσύνης ὡσαύτως. Τελευτῶν ἀπεκρί- di γατότις, ὦ Σώκρατες, μοὶ, τῶν σῶν ἑταίρων (ὃς δὴ κομυψό- τατὰ ἔδοξεν εἰπεῖν ) ὅτι τοῦτ᾽ εἴη τὸ τῆς δικαιοσύνης ἴδιον ἔρ- γον, ὃ τῶν ἄλλων οὐδεμιᾶς, φιλίαν ἐν ταῖς πόλεσι ποιεῖν οὗτος δ᾽ αὖ ἐρωτώμενος, τὴν φιλίαν ἀγαθόν τ᾽ ἔφη εἶναι, xad οὐδέποτε κακόν. τὰς δὲ τῶν παίδων QuMas καὶ τὰς τῶν δη- ρίων, ἃς ἡμεῖς τοῦτο τοὔνομα ἐπονομάζομεν, οὐκ ἀπεδέχετο εἶναι φιλίας, ἐπανερωτώμενος. συνέβαινε γὰρ αὐτῷ τὰ πλείω τὰς τοιαύτας βλαβερὰς ἢ ἀγαδὰς εἶναι. Φεύγων δὴ τὸ τοιοῦ- €. τον, οὐδὲ φιλίας ἔφη τὰς τοιαύτας εἶναι, ψευδῶς δὲ ὀνομά-

dem , ut arbitror ὁ conferens: alius, decens: alius, conduci- bile: alius , utile. At ego refpondens obieci, in fingulis artibus eadem haec nomina effe: cumque recte quid fit, .utilia, con- ducibilia, & alia huius generis illic fieri dicique. Illud vero artis cuiufque proprium, ad quod haec refpicinnt. quemad- modum in arte fabri quod bene, pulchre, decenter fe ha- bere dicitur, illuc tendit, ut ex lignea materia apte fupelle&i- lia fiant: quae quidem ars minime funt, fed artis opus. Dica- tur fimiliter & iuflitiae ipfius opus. Hic quidam ex tuis fa- miliaribus , Socrates, refpondit , & belliffime quidem loqui vi- fus eft. Opus iuftitiae proprium, inquit , quod nullius alterius facultatis eft , amicitiam in civitatibus parere. Ille rurfus inter- rogatus, amicitiam effe bonum quoddam afferuit, malum ve- ro nunquam. Cum vero interrogaretur de puerorum bruto- rumque benevolentiis , quas amicitias communiter appellamus , amicitias efTe eas negavit, quippe cum faepius obfint, quam profint; dixitque , illas fal(o amicitias nuncupari: veram aurem

394 DIAL'OCUM

UN N e " x S3 S a9 X ζεῖν αὐτὰς τοὺς οὕτως ὀνομάζοντας. τὴν δὲ ὄντως καὶ ἀλη- ve Οιλίαν, εἶνωι σαφέξατο; ὁμόνοιὰν. τὴν δὲ ὁμόνοιαν ἐρω--

τώμενος εἰ ὁμοδοξίαν elyo λέγοι, ἢ Erie τὴν μὲν ὁμοδο-.

ξίαν ἠτίμαζεν. ἠναγκάζοντο γὰρ πολλαὶ καὶ βλαβεραὶ γίγνε-

0304 ὁμοδοξίαι ἀνθρώπων. τὴν δὲ φιλίαν, ἀγαθὸν ὡμολογήκει

πάντως εἶναι καὶ δικαιοσύνης ἔργον. ὥστε ταυτὸν ἔφησεν εἶς | you ὁμόνοιαν καὶ ἐπιξήμην οὖσαν, ἀλλ᾽ οὐ δόξαν. ὅτε δὴ ἐν- | ταῦθα ἦμεν τοῦ λόγου, ἀποροῦντες οἱ παρόντες, ἱκανοὶ ἧσαν ἐπιπλήττειν τε αὐτῷ, καὶ λέγειν ὅτι περιδεδράμηκεν ele ταυ- | τὸν ὃ λόγος τοῖς πρώτοις" καὶ ἔλεγον ὅτι καὶ ἡ ἰατρικὴ, δμό--.

"2 e NP 9, hw vol τις ἐςὶ, καὶ ἅπασαι αἱ τέχναι, καὶ περὶ ὅτου εἰσὶν, ἔχουσι λέγειν" τὴν δὲ ὑπὸ σοῦ λεγομένην δικαιὸσύνην, ἢ ὁμό- γοιῶν, ὅπου τείνουσά ἐςι, διαπέφευγε, καὶ ἄδηλον αὐτῆς ὅ, τι ποτ᾽ ἐςὶ τὸ ἔργον. ταῦτα, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ τελευτῶν καὶ σὲ αὐτὸν ἠρώτων" καὶ εἶπες μοὶ δικαιοσύνης εἶναι, τοὺς μὲν 9 N 7 N N , c —- € iy 12 / ἐχϑροὺς βλάπτειν, τοὺς δὲ φίλους εὖ ποιεῖν. ὕξερον δὲ ἐφάνη

βλάπτειν γε οὐδέποτε ὁ δίκαιος οὐδένα" πάντα γὰρ ἐπ᾿ ὦφε- |

λείῳ, πάντας δρᾷν. ταῦτα δὲ οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς ἀλλὰ πολὺν

amicitiam effe procul dubio confenfionem. Cum autem quaere- retur , utrum affenfionem illam vocaret opinionis , an fcientiae concurfum : opinionem quidem contemfit , quia concurfus opi- nionum multi inter homines ac noxii funt: amicitiam vero

bonam omnino opufque iuftitiae effe concefferat. Quare idem | dixit effe confenfionem & fcientiam , non opinionem. Cum |

vero huc loquendo delati effemus, ambigui auditores adver- fus illum protinus inclamarunt , quod eodem fermo revolve- retur: quoniam & medicina fit confenfio quaedam , & artes reliquae, & circa quid verfantur, declarare queant. Át vero tua haec , quam dicis, iuftitia, vel confenfio, quo tendit igno- ταῦ. quodve opus fit , latet. Eadem abs te tandem quaefivi, So- ciates: tu vero ftatim iuftitiae opus efle dixifti , prodeffe ami-

cis, inimicos laedere. Deinde vero vifus tibi eft vir iuftus |

nunquam laedere quemquam , fed prodeffe in omnibus unicui- que. Haec non femel tantum, o Socrates, aut bis tentata

ἷ Το ΡΟ En

] ᾿ - E δὴ ὑπομείνας χρόνον, καὶ λιπαρῶν, ἀπείρηκα᾽ νομίσας σὲ τ ᾿ μὲν προτρέπειν εἰς ἀρετῆς PES. TOR γάλλις᾽ ἀνθρώπων δρᾷν"

Ἴ

74 4 L

^

δυοῖν δὲ ϑάτε nx; ἢ τοσοῦτον μόνον δύνασϑαι, μακρότερον δὲ οὐδὲν, ὃ γένοιτ᾽ ἂν καὶ περὶ ἄλλην ἡντιναοῦν τέχνην" οἷον, μὴ ὄντα κυβερνήτην καταμελετῆσαι τὸν ἔπαινον περὶ αὐτῆς, ὡς πολλοῦ τοῖς ἀνθρώποις GE καὶ περὶ τῶν ἄλλων τεχ᾽ῶν ὡσαύτως. ταυτὸν δὴ καί σοι τὶς ἐπενέγκοι τάχ᾽ ἂν περὶ δὲ- καιοσύνης, ὡς οὐ μᾶλλον ὄντι δικαιοσύνης ἐπιςήμονι, διότι καλῶς αὐτὴν ἐγκωμιάζεις. οὐ μὴν τόγε ἐμὸν οὕτως ἔχει. δυοῖν δὲ ϑάτερον, ἢ οὐκ εἰδέναι σὲ, ἢ οὐκ ἐθέλειν αὐτῆς ἐμοὶ κοινωνεῖν. διὰ ταῦτα δὴ καὶ πρὸς Θρασύμαχον, οἴμαι, πορεύ- σομαι, καὶ ἄλλοσε ὅπη δύναμαι, ἀπορῶν" ἐπεὶ εἴγ᾽ ἐϑέλοις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασδαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων τῶν προτρε- πτικῶν. οἷον δὲ, εἰ περὶ γυμναςικῆς προτετραμμένος ἧς τοῦ σώματος δεῖν μὴ ἀμελεῖν, τὸ ἐφεξῆς ἂν τῷ προτρεπτικῷ λό- γῳ ἔλεγες, οἷον τὸ σῶμά μου φύσει ὃν οἵας ϑεραπείας δεῖ-

funt: fed cum diu fupplex vos fecutus fuerim , denique defeffus fum, exiftimans, te ad inflammandos homines, ut ftudium virtutis capeffant, ceteris effe vehementiorem. E duobus vero alterutrum neceffe eft. aut enim eatenus tantum vales, ultrA vero nihil, quod quidem in quavis arte contingere poteft; ceu in arte gubernatoria fieri poteft , ut , qui gubernare nefcit , excogitaverit aliquas eius artis laudes, quibus ad eam homi- nes provocet, quafi. digniffima fit: & in. cereris artibus eodem modo. Idem fortafTe tibi quis tribuet , quafi nihilo magis iu- ftitiam ipfam cognofcas, etfi praeclare eam laudas. Ego au- rem non fic exiftimo. e duobus enim alterum inquam: aut neícire te arbitror , aut nolle mecum communicare. (Quam- obrem ad Thrafymachum , ut opinor, me conferam , & alio, quocunque potero, fperaveroque a dubitationibus liberari. Ne- que vero alio me conferrem , fi velles ipfe exhortationibus iftis . quandoque facere finem. Porro quemadmodum fi me iam fa- tis ad ceram corporis , quae gymnafticae eft, incitafTes , poft exhortationem huiufmodi aperires mihi , qualis mei corporis ef-

g^

C,

386 DIALOGUS CLITOPHO.

var καὶ νῦν δὴ ταυτὸν vyryvíaso. Sic, τὸν χλειτοφῶντα | ὁμολογοῦντα ὡς ἔςι καταγελαςον τῶν μὲν ἄλλων ἐπιμέ-᾿ λείαν ποιεῖσσαι, ψυχῆς δὲ, ἧς ἕνεκα τἄλλα διαπονούμεθα, | e. ταύτης ἠμεληκέναι. καὶ τἄλλα πάντα οἵου μὲ νῦν oUrce | εἰρηκέναι τὰ τούτοις ἑξῆς. ἃ καὶ νῦν δὴ διῆλθον" καὶ σοῦ, δεόμενος λέγω μηδαμῶς ἄλλως ποιεῖν" ἵνα μὴ, καθάπερ νῦϑ, τὰ μὲν ἐπαινῶ σε πρὸς Λυσίαν καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους, TÀ | δέ τι καὶ ψέγω. μὴ μὲν γὰρ προτετραμμένῳ σὲ ἀνθρώπῳ, ὦ Σώκρατες, ἄξιον εἶναι τοῦ παντὸς φήσω" προτετραμμένῳ. δὲ, σχεδὸν καὶ ἐμπόδιον τοῦ πρὸς τέλος ἀρετῆς ἐλθόντα, εὐδαίμονα γενέσδαι. |

fet affe&io, & quali curatione indigeret: ita in praefentia fa- | cito. pone , Clitophonem tibi concedere , ridiculum effe, ut in | aliis rebus quis ftudium ponat; animam vero, cuius gratia in. ceteris laboratur, negligat, & alia , quaecunque poft haec fe- | quuntur, & dicta modo funt, retuliffe me puta. Obfecro te; | Socrates, ne aliter facias , ne, quemasoidus nunc , ita ὃς poft- | hac coram Lyfia ΠΌΣΙΣ hominibus, partim quidem lauda- | TO T0; partim vero vituperare neceffe fit. Ei áamque, qui non- | ,dum ad virtutem fit provocatus, conferre te plurimum affe- | 'ram: perfuafo autem contra, impedimento effe te propemo- | dum, quo minus ad virtutis finem perveniens, beatus efficiatur,

—ÓMÓá—ÀM——SÀ ER ue στα ασκινστ πτοὸ Ὡς, :--΄- πὰ τῷ τὰς τ. c --- «τ a3

DEFINITIONES

Seba[tiano Corrado interprete.

TAE RE

9

Aasox. τὸ κατὰ πάντα χρόνον καὶ πρότερον ὃν, καὶ p. γῦν μὴ διεφϑαρμένον. Θεὸς, ζῶον ἀδάνατον, αὔταρκες πρὸς 411 εὐδαιμονίαν" οὐσία ἀΐδιος, τῆς τἀγαϑοῦ φύσεως αἰτία. Τένε- Ὁ σις, κίνησις εἰς οὐσίαν" μετάληψις οὐσίας" πόρευσις εἰς τὸ

εἶναι. Ἥλιος, πῦρ οὐράνιον" ὃ μόνον ἀπ᾽ ἠοῦς μέχρι δείλης TOig αὐτοῖς ἐςιν ὁραδῆναι ζῶον ἀΐδιον, ἔμψυχον" ἄφρον ἧμιε- b. ροφανὲς, τὸ μέγιςον. Χρόνος, ἡλίου κίνησις, μέτρον φορᾶς. Ἡμέρα, ἡλίου πορεία ἀπ’ ἀνατολῶν εἰς δυσμάς. Φῶς, τοὺν- φντίον νυκτί. Ἕως, ἡμέρας ἀρχή" τὸ πρῶτον φῶς ἀπὸ τοῦ

ἡλίου. ἹΜεσημβρία, χρόνος ἐν ᾧ τῶν σωμάτων αἱ σκιαὶ ἐλα-

Α ETERNITAS οἷξ, quae per omne tempus ante fuit, nec if praefentia finitur. Deus animal immortale, ad beate viven- «lum fe ipfo contentum: vis fempiterna , & bonae naturae cau- fa. Ortus, motio ad eam naturam, quae οὐσίω dicitur: na- turae adeptio: eo, ubi poffit effe , profectio. Sol, coeleftis ignis, qui folus ab ortu ufque ad occafum idem videri po- teft: animal aeternum, & animatum : aftrum. maximum de die lucens. Tempus, folis motus: menfura coeleftis conver- fionis. Dies, folis ab oriente ad. occidentem iter. Lux, id, quod no&i eft contrarium. Aurora, diei principium : prima lux a (ole proficifcens. Meridies, tempus, in quo corporum um-

c.

,88 DEFINITIONES

χίξου μήκους κοινωνοῦσι. Δείλη, ἡμέρως τελευτή. NOE , eub- τος τοὐναντίον ἡμέρφ᾽ ἡλίου ςέρησις. “Τύχη, φορὰ ἐξ ἀδήλου | εἰς ἄδηλον, καὶ ἐκ τοῦ αὐτομάτου" αἰτία δαιμονίως πράξεως. Τῆρας, φϑίσις ἐμψύχου ὑπὸ χρόνου γιγνομένη. {Πνεῦμα, κί- γησις ἀέρος περὶ τὴν γῆν. ᾿Λὴρ, ςοιχεῖον οὗ πᾶσαι αἱ κατὰ τόπον κινήσεις, χατὰ φύσιν εἰσίν. Οὐρανὸς, σῶμα περιέχον πάντα τὰ αἰσθητὰ, πλὴν αὐτοῦ TOU ἀνωτάτου ἀέρος. Ψυχὴ. τὸ αὐτὸ ἑαυτὸ κινοῦν" αἰτία κινήσεως ζωτικῆς ζώων. Δύνα- μις, τὸ καθ᾽ αὑτὸ ποιητικόν. Ὄψις, ἕξις διακριτικὴ σωμάτων. "Ocoüv , μυελὸς ὑπὸ ϑερμοῦ παγείς. Στοιχεῖον, τὸ συνάγον | καὶ διαλύον τὰ σύνϑετα. ᾿Αρετὴ, διάϑεσις 7) βελτίςη ἕξις. ϑνητοῦ ζώου, καθ᾽ αὑτὴν ἐπαινετή, ἕξις, κα ἣν τὸ ἔχον, | ἀγαδὸν λέγεται. ἱζοινωνία, νόμων διξαία Oudsyeoie , wor ἣν τὸ ἔχον, διακείμενον τελείως, σπουδαϊὸν λέγεται" ἕξις, ποιήτ | τικὴ εὐνομίας. Φρόνησις, δύναμις ποιητικὴ καὶ αὑτὴν τῆς ἀνθρώπου εὐδαιμονίας" ἐπιςήμη ἀγαδῶν καὶ κακῶν Erie | ποιχτικὴ εὐδαιμονίας" διάδεσις wa ἣν κρίνομεν τί πρακτέον |

brae fant minimae. Occafus, diei finis; Nox, tenebrae, diei contrariae; folis privatio. Fortuna, ex incerto ad incertum | tranfitus, & felicis actionis fortuita caufa, Sene&tus, animati defeQlio, a tempore fatta, Spiritus, aéris circum terram mo- tus. A&r, elementum, cuius omnes motus in loco facti, fe- | cundum naturam funt. Coelum , corpus, omnia, quae fenfu percipiuntur, praeter ipfum aérem fummum, compledens. - Animus, id, quod ipfum fe ipfum movet : uad motus vitá- | lis Jab Potentia , id , quod per fefe facit. Afpe&tus, ha- bitus corpora difcernens. Os, medulla calore concreta. Ele- mentum , id, quod componit, & compofita diffolvit. Virtus, affectio animi, vel optimus mortalis animalis habitus , fponte {πα laudabilis: habitus, quem qui tenet, bonus dicitur. Com- munitas , legum iufta difpofitio , quam quicunque eft adeptus, | fi modo fit optime affe&us , honeftus appellatur: habitus bo- nas legum lationes efficiens. Prudentia, vis, quae per fe ho- | mini felicitatem comparat: fcientia rerum. bonarum & mia-

uw

| a D'EFENITIO

| E S. 289

“καὶ τί οὐ πρακτέον. Δικαιοσύνη, ἑμόνοια τῆς ψυχῆς πρὸς αὖὗ-

τὴν, καὶ εὐταξία τῶν τῆς ψυχῆς μερῶν πρὸς ἄλληλά τε καὶ περὶ ἄλληλα ἕξις διανεμητικὴ τοῦ κατ᾽ ἀξίαν ἑκάςῳ" ἕξις καὶ ἣν ὁ ἔχων προαιρετικός ἐςξι τῶν φαινομένων αὐτῷ δι- καίων" ἕξις ἐν βίῳ, νόμδυ ὑπήκοος" ἰσότης κοινωνική" ἕξις ὑχηρετικὴ ὀρθῶν νόμων. Σωφροσύνῃ, μετριότης τῆς ψυχῆς περὶ τὰς ἐν αὐτῇ κατὰ Φύσιν γιγνομένας ἐπιδυμίας τε καὶ ἡδονάς" εὐαρμοςία καὶ εὐταξία ψυχῆς πρὸς τὰς κατὰ φύσιν ἡδονὰς καὶ λύπας" συμφωνία ψυχῆς πρὸς τὸ ἄρχειν καὶ ἄρ- χεσϑαι αὐτοπραγία κατὰ φύσιν εὐταξία ψυχῆς, λογιςικὴ ὁμιλία ψυχῆς περὶ καλῶν καὶ αἱσχρῶν" ἕξις καθ᾽ ἣν ὁ ἔχων, αἱρετικός ἐςι καὶ εὐλαβητικὸς ὧν χρή. ᾿Ανδρεία, ἕξις ψυχῆς ἀκίνητος ὑπὸ φόβου ϑάρσος πολεμικόν ἐπιξήμη τῶν κατὰ πόλεμον πραγμάτων ἐγκράτεια ψυχῆς πρὸς τὰ Φοβερὰ καὶ δεινά" τόλμα ὑπηρετικὴ φρονήσεως" εὐδαρσία ἐπὶ δανάτου

larum: fcientia , quae dat felicitatem : habitus , quo iudicamus, quid faciendum fit, & quid fugiendum. luflitia, animi in fe ipfo concordia, & in ipfius animi partibus inter fe ὃς fecum

| ordinis confervatio: habitus , fuam cuique tribuens dignitatem :

habitus, quem qui confecutus eft, eligit facitque libenter ea, quae iufta fibi videntur; habitus, in vita legi parens: aequi- tas communicans : habitus , rectis legibus obediens. Temperan- tia, animi moderatio ad eas cupiditates & voluptates , quae in ipfo natura fiunt, moderandas accommodata : congruens mo- dus, & re&us animi ordo ad naturales voluptates & dolo-

res fedandos: concentus animi quidam & confenfus ad im- - perandum , δὲ parendum : actio, fua fponte naturae congruen- - ter agens: ordo re&tus animi : animi quafi fermo, de rebus ho-

neftis & turpibus ratiocinans: habitus , quo qui praeditus eft,

eligit, quae funt eligenda, & cavet , quae funt cavenda. For-

titudo, habitus animi, qui nullo metu moveri poteít : magna-

nimitas bellica: rerum bellicarum fcientia: conftantia & fir-

mitas animi in his rebus, quae formidolofae gravefque funt,

obeundis: fidentia , prudentiae obtemperans: praeítans animi Piat. Oper. Vol. XI. Y

e.

P.

4! d.

ς

-...

25 DEFINITIONES

προσδοκίφ' ἕξις διαφυλακτικὴ διαλογισμῶν ὀρθῶν ἐν κινδύνοις" ἑώμη πρὸς κίνδυνον ἀντίῤῥοπος" ῥώμη καρτερικὴ πρὸς ἀρετήν" ἠρεμία ψυχῆς περὶ τὰ δεινὰ καὶ ϑαρσαλέα κατὰ τὸν ὀρθὸν λό- γον φαινόμενα, σωτηρία δογμάτων ἀδήλων περὶ τὰ δεινὰ, καὶ ἐμπειρία πολέμου ἕξις ἐμμενητικὴ νόμου. Ἔϊγκράτεια, δύναμις ὑπομονητικὴ λύπης" ἀκολούθησις τοῦ ὀρθοῦ λογισμοῦ" δύναμις ἀνυπέρβλητος τοῦ ὑποληφδϑέντος τῷ ὀρθῷ λογισμῷ. Αὐτάρ- κειο;, τελειότης κτήσεως ἀγ αὐῶν᾽ ἕξις καθ᾿ ἣν οἱ ἔχοντες, αὖ- τοὶ αὑτῶν ἄρ χουσιν. ᾿ῬἘπιείκεια, δικαίων καὶ συμφερόντων ἐλάτ- τωσις" μετριότης ἐν συμβολαίοις, εὐταξία ψυχῆς λογιςικῆς πρὸς τὼ καλὰ καὶ αἰσχρά. ἸΚ ἀαρτερία, ὑπομονὴ λύπης, ἕνεκα τοῦ καλοῦ" ὑπομονὴ πόνων, ἕνεκα τοῦ καλοῦ. Θάρσος, ἀπροσ- δοκία κακοῦ" ἀνεκπληξία διὰ κακοῦ παρουσίαν. Αλυπίζ, ἕξις καὶ ἣν ἀνέμπτωτοι ἐσμὲν εἰς λύπας. Φιλοπονία, ἕξις ἀποτε- λεςικὺὴ οὗ ἂν προέληται καρτερία ἑκούσιος" ἕξις ἀδιάβλητος πρὸς πόνον. Αἰδὼς, τολμήσεως ὑποχώρησις ἑκουσία δικαίως,

robur in mortis exfpe&tatione : habitus , re&as cogitationes in periculis confervans: robur periculo par: robur, conítanter ad virtutem tendens: tranquillitas animi in his rebus, quae graves horribilefque iure videntur: incertarum opinionum de rebus adverfis liberatio , & belli experientia: habitus ftabilis , legi parens. Conftantia, vis dolorem fuftinens, rectae ratio- | nis comes: vis invicta eius, quod recta cogitatione compre- - henfum eft. Beatitudo , perfectio pofleffionis bonorum: habi- ius, quem qui habent, ipfi fibi ipfis imperant. Aequitas, re- rum iuftarum & utilium diminutio: in commerciis modera- tio: ordo rectus animi , ratione utentis ad honefta & turpia. Tolerantia, perpeffio malorum propter honeftatem: habitus perferendi labores ,honeftatis caufa. Fidentia, nullius mali ex- ípeGatio: firmitas in malo praefenti. Hilaritas, habitus , qui prohibet , ne nos in moerores delabamur. Stüditmm labestitidi:

habitus, id, quod prius faciendum fumferis , perficiens: per- pefho voluntaria, habitus laborem nunquam reprehendens. Pudor, audaciae ceffio voluntaria , iufte ei, quod optimum vi-

^

ΐ DETFANIIIONESY |.5

καὶ πρὸς τὸ βέλτιςον φανέν καταλαβὴ ἑκουσίου τοῦ βελτίξον"

εὐλάβεια ὀρθοῦ ψόγου. "EAcuScpín, ἡγεμονία βίου, αὐτοκρά- τεια ἐπὶ παντί, ἐξουσία τοῦ καθ᾽ ἑχυτὸν ἐν βίῳ" ἀφειδία ἐν χρή- δει καὶ ἐν κτήσει οὐσίας. Ἐϊλευθεριότης, ἕξις πρὸς τὸ χρηματί- Qea Sau ὡς δεῖ" πρόσϑεσις ἢ κτῆσις οὐσίας ὡς χῤή. Τρᾳότης, κατάςασις κινήσεως τῆς ὑπ᾿ ἐργῆς" κρᾶσις ψυχῆς σύμμετρος. ἸΚοσμιότης, ὕπειξις ἑκούσιος πρὸς τὸ Φανὲν βέλτιςον" εὐταξία περὶ κίνησιν σώματος. Ἐϊὐδαιμονία, ἀγαθὸν ἐκ πάντων ἀγ αθῶν συγκείμενον" δύναμις αὐτάρκης πρὸς τὸ εὖ ζῇν τελειότης κατ᾽ ἀρετὴν, ὠφέλεια αὐτάρκης ζώου. Μεγαλοπρέπεια, ἀξίωσις κατὰ λογισμὸν ὀρθὸν τὸν σεμνότατον. ᾿Αγ', χίνοια, εὐφυΐα ψυ- χῆς, καθ᾿ ἣν ὁ ἔχων ςοχαςικός ἐςιν ἑκάξῳ τοῦ δέοντος" ὀξύ- τῆς νοῦ. Χρηςότης, ἤθους ἀπλαςία μετ᾽ εὐλογίας" ἤθους σπου- δαϊότης. Ἰζ ἁλοκᾳγ αϑία, ἕξις προαιρετικὴ τῶν βελτίφων. Με- γαλοψυχία, χρῆσις τοῖς συμβαίνουσιν ἀςεία᾽ μεγαλοπρέ- 2&2 ψυχῆς μετὰ λόγου. Φιλανδρωπίαᾳ, ἕξις εὐάγωγος ἤθους

detur , locum dans: optimi comprehenfio voluntarie facla : iu- ftae reprehenfionis vitatio. Libertas , vitae principatus: fumma

e.

in fe ipfo cuiuslibet rei poteftas : in unoquoque fita poteftas vi-*

vendi , ut velit : libera facultas opibus ufu & poffeffione fruen- di. Liberalitas , affectio & ftudium lucrandi, ut decet : acceíflio vel poffeffio divitiarum iufta. Manfuetudo, fedatio motus, qui ab ira folet excitari: temperatio animi moderata, Venuftas, vo-

luntarius ad id , quod optimum videtur , accefTus : modeftia in

corporis motu. Felicitas, bonum ex omnibus bonis compofi- tum: vis, ad bene vivendum fe ipía contenta: perfeGio a virtute profecta: auxilium animalis per fe fatis idoneum. Ma- gnificentia, amplitudo a graviffima mentis agitatione & pro- pofitione profecta. Induítria, bona indoles animi, quam qui habet , follers eft ad id omne, quod opus fit, excogitandum : acumen mentis. Bonitas, morum cum beneficentia integritas : morum ardens ftudium. Honeftas , habitus, quem qui habet, cupide & libenter, quae honeíta funt , facit. Magnitudo animi , ufus in his, quae accidunt ; civilis: oro animi cum 2

413

im — D EX TNITTOSNGES

πρὸς &ySpumoU φιλίαν" ἕξις εὐεργετικὴ ἀνα ρώπων. Ἐϊὐσέβειῶ, δικαιοσύνῃ περὶ Seoóg" δύναμις δεραπευτικὴ σεῶν" ἑκούσιος περὶ δεῶν τιμῆς ὑπόληψις" ὀρθὴ ἐπιςήμη τῆς περὶ SEQ τιμῆς. ᾿Αγαδϑὸν, τὸ αὑτοῦ ἕνεκεν. ᾿Αφοβία, ἕξις καθ᾽ ἣν ἀνέμπτω- τοι ἐσμὲν εἰς φόβους. ᾿Απάϑεια, ἕξις xay ἣν ἀνέμπτωτοι ἐσμὲν εἰς πάθη. Εἰρήνη, ἡσυχία ἐπ᾿ ἔχϑρας πολεμικάς. Ῥᾳ- ϑυμία, ῥᾳφώνη ψυχῆς ἀπάδεια τοῦ δυμοειδοῦς. Δεινότης, duxSegic , καθ᾿ ἣν ὁ ἔχων, ςοχαςικός ἐςι τοῦ ἰδίου τέλους. Φιλία, ὁμόνοια ὑπὲρ καλῶν καὶ δικαίων" προαίρεσις βίου τοῦ αὐτοῦ" ὁμοδοξία περὶ προαιρέσεως «αὶ πράξεως" ὁμόνοια περὲ βίου κοινωνίαν, μετ᾽ εὐνοίας" κοινωνία τοῦ εὖ ποιῆσαι καὶ πα- Seiy, Εὐγένεια,, ἀρετὴ εὐγενοῦς ἤθους" εὐαγωγία ψυχῆς πρὸς λόγους καὶ πράξεις. Αἵρεσις, δοκιμασίᾳ ὀρθή. Eivoux , αἵρε- σις᾽ ἀνθρώπου πρὸς ἄνϑρωξον ἀσπασμός. Οἰκειότης, ταυτοῦ “΄ἕνους κοινωνία. Ὁμόνοια, κοινωνία τῶν ὄντων ἁπάντων"

ratione, Humanitas, morum habitus ad hominis amicitiam valde propenfus: habitus, in homines beneficia conferens. Pie- tas, iuflitia erga Deos: virtus Deos colens: voluntaria reli- gionis Deorum fufceptio: reCa cultas Deorum fcientia. Bo- num, quod fua ipfius caufa appetitur, Securitas, habitus nos a timore prohibens. Vacuitas perturbationum , habitus id agens, ne nos in perturbationes incidamus. Pax, hoftium conten- tionum quies. Defidia, otium animi: impetus animi vacui- tas. Sollertia, habitus , quem qui habet, idoneus eft ad pro- prium finem ania confequendum. Amicitia, de rebus honeítis ὃς iuflis voluntatum confenfio: ele&io vitae eiuf- dem confiderata; de eligendo & faciendo opinionum con- fenfus: voluntatum ad vitae communitatem cum benevolen- tia coniunctio : dandi & accipiendi benefici communitas. Generofitas , generofi moris virtus: animi ad rationes & a&io- nes facilis inductio. Haerefis, re&a comprobatio. Benevolen- tia , electio: complexus, hominem cum homine copulans. Co- gnatio, eiufdem generis communio. Concordia, rerum omnium, quae vere fint, communitas : fententiarum ὃς opinionum

| 3d

Jum, cu.

EBEEPIENPTDPONESY 293

συμφωνία νοημάτων καὶ ὑπολημμάτων. ᾿Αγάπησις, ἀπόδει- £ic παντελής. ΠΠολιτικὴ, ἐπιτήμη καλῶν καὶ συμφερόντων" ἐπιςήμη ποιητικὴ δικαιοσύνης ἐν πόλει. Εταιρεία,, φιλία κατὰ συνήδειαν ἐν τοῖς καθ᾽ ἡλικίαν γεγενημένοις. Ἐ)ὐβουλία, ἀρε- τὴ λογισμοῦ σύμφυτος. lMície, ὑπόληψις ὀρθὴ τοῦ οὕτως ἔχειν

ὡς αὐτῷ φαίνεται" βεβαιότης ἤθους. ᾿Αλήθεια, ἕξις ἐν κατα-

7 Ύ». 7 .}2 ΄ 3 - / Eu N φάσει καὶ ἀποφάσει" ἐπιξήμη ἀληθῶν. Βούλησις, ἔφεσις μετὰ λόγου ὀρθοῦ" ὄρεξις εὔλογος" ὄρεξις μεξα λόγου κατὰ φύσιν. Συμβούλευσις, παραίνεσις ἑτέρῳ πρὸ πράξεως, c τίνα δεῖ τρό-

4.

πον πράττειν. Eduoupio , χρόνου ἐπίταξις, ἐν χρὴ παθεῖν ἢ ποῶσαι. Ἐϊλάβεια, φυλακὴ κακοῦ" ἐπιμέλεια φυλακῆς. Τάξις, ἐργασίας ὁμοιότης τῶν πρὸς ἄλληλα πάντων ὄντων" συμμετρία κοινωνίας" αἰτία τῶν πρὸς ἄλληλα πάντων ὄντων" συμμετρία πρὸς τὸ μαϑεῖν. Τ]ρόσεξις, συντονίχ ψυχῆς πρὸς τὸ καταμαθεῖν. Eoquia, τάχος μαθήσεως" γέννησις φύσεως ἀγαθή" ἀρετὴ ἐν φύσει. Ἑὐμάθεια,, εὐφυΐα ψυχῆς πρὸς τά-

quafi concentus. Comitas , demonftratio perfe&a. Civilis fcien- tia, rerum honeftarum ὃς utilium fcientia: fcientia iuflitiam it civitate conflituens. Sodalitas , amicitia inter aequales con- fuetudine conciliata. Confilium bonum, vis cogitationis ipna- tà. Fides, opinio recta , rem ita , ut ipfi videtur, habere: cer- ta veri comprehenfio. Veritas , habitus, qui in affirmatione & negatione verfatur: rerum verarum fcientia, Volantas , defide- rium recta cum ratione: appetitio rationi confentanea: appe- titio naturalis cum ratione. Confilii datio , admonitio ante actio- nem, alteri praefcribens , quomodo agere oporteat. Occaíio, temporis praefcriptio, 1n quo pati vel agere oporteat. Cau- tio, mali declinatio: cura confervandi (ui. Ordo , a&tionis re- rum omnium, quae inter fe conne&tuntur, fimilitudo: com. munitatis proportio: rerum omnium, quae inter fe compa- rantur, caufa : proportio ad. difcendum accommodata. Atten- tio, animi ad perdifcendum contentio. Indoles bona , difcen- . di giis - procreatio naturae bona: virtus dictus. Doci litas, indoles. animi ad difcendi celeritatem. Tudicium, even-

T

C.

-

^

294 DEFPFIN/LTIOUNES

xoc μαθήσεως. Δίκη, ἀπόφασις κυρία περὶ ἀμφισβητουμένου πράγματος. Νόμος, ἀμφισβήτησις περὶ τοῦ ἀδικεῖν, ἢ μή. e, Edvouía , πειδαρχία νόμων σπουδαίων. Ἐς φροσύνη, ἐπὶ τοῖς τοῦ σώφρονος ἔργοις χαρά. Τιμὴ, δόσις ἀγαθῶν ἐν ταῖς δι᾽ ἀρετὴν πράξεσι διδομένων" ἀξίωμα ἀπ᾽ ἀρετῆς" e mpm σεμνό- τήτος, τήρησις ἀξιωμάτων. 1Προθυμία,, ἐμφανισμὸς προαιρέ- σεως πρακτικῆς. Χάρις, εὐεργεσία ἑκούσιος" ἀπόδοσις ἀγαδοῦ ὑπουργίας ἐν καιρῷ. Ὁμόνοια, δόξα ἀρχόντων καὶ ἀρχο- μένων, ὡς δεῖ ἄρχειν καὶ Ap yeso. Πολιτεία, κοινωνία πλή- Soue ἀνδρώπων, αὐτάρκης πρὸς εὐδαιμονίαν" κοινωνία πλή- p. ϑους ἔννομος. ἸΠρόνοιο;, παρασκευὴ πρὸς μέλλοντα τινά. ἡ ἊΝ Βουλὴ, σκέψις περὶ τῶν μελλόντων ὡς συμφέρει. Νίκη, δύξ ὦ ἰγαμις κρατητικὴ περὶ ἀγωνίαν. Exymopio, , εὐκρίνειο, wporrwris Ὁ κὴ τοῦ λογιζομένου. Δωρεὰ, ἀλλαγὴ χάριτος. Ἱζαιρὸς, χρό- vou ἀκμὴ πρὸς τὸ συμφέρον" χρόνος ἀγαδοῦ τινος συνεργός. Μνήμη, διάδεσις ψυχῆς. φυλακτικὴ τῆς ἐν αὐτῇ ὑπαρχού-

tus rei, de qua ambigebatur, ratus. Lex, de rebus iuftis vel iniuftis difceptatio. Legum re&ta ibftitutio, in legibus honeftis obtemperatio. Laetitia, in temperantiae operibus gaudium. Honor, bonorum, quae in virtutis a&tionibus dantur , dona- tio: dignitas, ex virtute comparata : gravitatis fpecies: aucto- ritais confervatio. Alacritas, voluntatis ad agendum propen- fae fignificatio. Gratia , beneficentia voluntaria: in officii tri- buendi tempore boni remuneratio. Confenfio, imperantium & parentium opinio, imperandum & parendum efle. Ref- publica, multitudinis hominum communitas, fe ipfa ad bene vivendum contenta: communitas mulutudinis legibus confti- tuta. Providentia , ad quaedam futura praeparatio. Confilium , de rebus futuris, ut expedit, confideratio. Victoria, vis in certamine fuperans, Perfpicientia, facultas eius, quod cogi- tatur, affequendi. Donum , gratiae commercium. Maturitas , ad rem udlém temporis occafio : tempus , ad aliquid bom con- f&ciendum fimuladiuvans. Memoria , affectio animi , veritatem , quae in τρίο eft , cuftodiens. Confideratio , cogitationis conten-

DEPFLNETLONES-. 29

σης ἀληθείας. " Evvoux , συντονίω διανοίας. Nóusie , ἀρχὴ ἐπι- ςήμης. ᾿Αγνεία, εὐλάβεια τῶν πρὸς τοὺς δεοὺς ἁμαρτημά- TQY' τῆς ϑεοῦ τιμῆς κατὰ φύσιν δεραπεία. Μαντεία, ἐπιςή- (ἡ προδηλωτικὴ πράξεως, ἄνευ ἀποδείξεως. Μαντικὴ, ézi- ςήμη ϑεωρητικὴ τοῦ ὄντος καὶ μέλλοντος ζώῳ 3y4TQ. Σο- φία, ἐπιξήμη ἀνυπόδετος" ἐπιςήμη τῶν ἀεὶ ὀντων" ἐπιςή(ρη σεωρητικὴ τῆς τῶν ὄντων αἰτίας. Φιλοσοφία, τῆς τῶν ὄντων ἀεὶ ἐπιξήμης ὄρεξις δεωρητικὴ τοῦ ἀληθοῦς, πῶς ἀληθές" ἐπι- μέλεια ψυχῆς μετὰ λόγου ὀρθοῦ. ᾿Επιςήμη, ὑπόληψις ψυ- χῆς ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου" δύναμις ὑποληπτικὴ περὶ τινὸς ἢ τῶν, ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγον" λόγος ἀληθὴς ἐπὶ διανοίᾳ ἀμετάπτωτος. Δόξα,, ὑπόληψις μετὰ πίξεως ὑπὸ λόγου" λο- γιςικὴ φορά" διάνοια ἐμπίπτουσα εἰς ψεῦδος καὶ ἀληθὲς ὑπὸ λόγου. Αἴσϑησις, ψυχῆς φορά" νοῦ κίνησις" ψυχῆς διὰ σώ- ματος εἰσάγγελσις εἰς ὥρας ἀνθρώπων, ἀφ᾽ ἧς γίγνεται ψυ- χῆς ἄλογος δύναμις γνωριςικὴ διὰ σώματος. “Ἕξις, διάδεσις ψυχῆς, καὶ ἣν ποιοί τινες λεγόμεχα. Φωνὴ, ῥεῦμα διὰ có- ;

tio. Intelligentia , fcientiae principium. Caftimonia , vitiorum, quae Deos offendunt, cautio: cultus Deorum cura naturalis. Vaticinatio , fcientia fine demonftratione, quid agendum fit, ante fignificans. Divinatio , fcientia, id, quod adeft , & quod eventurum eft animali mortali, perfpiciens, Sapientia , fcien- tia non fuppofita : rerum. divinarum fcientia : fcientia , rerum caufam contemplans. Philofophia, fcientiae rerum divinarum appetitio: veritatis, quo patto veritas fit , contemplatio : cura animi cum reCta ratione. Scientia, animi perceptio , quae ra- tione refelli non poteít: vis, aliquid aliquave ita fufcipiens, ut nullo modo poffit dimitiere : ratio vera in cogitatione im- mutabilis. Opinio , fufpicio , quae ratione confutari poreft : ra- tiocinandi impetus : cogitatio , per rationem in falfum & ve- rum incidens. Senfus, animi impulfio: mentis motus :' animi nuntius per corpus, ad extremas hominum partes proficifcens : ἃ quo vis animi rationis expers , cognitionis particeps per cor-

pus efficitur. Habitus , affeCtio animi , qua , 7ruales fimus, dici- A

ς..

£-

106 DEFINITIONE S.V

ματος ἀπὸ διανοίας. Λόγος, φωνὴ ἐγγράμματος, φραςικὴ ἑχάςου τῶν ὄντων" διάλεκτος σύνδετὸς ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥη- μάτων ἄνευ μέλους. ᾽Ὄνομα, διάλεκτος ἀσύνθετος ἕρμηνευ- Tix) τοῦ τε κατὼ τῆς οὐσίας κατηγορουμένου, καὶ παντὸς rb μὴ καὶ ἑαυτὸ λεγομένου. Διάλεκτος, φωνὴ ἀν ρώπου ξδρράμματος" καὶ σημεῖόν τι κοινὸν ἑρμηνευτικὸν ἄνευ μξ- λους. Συλλαβὴ, ἀνϑρωπίγης φωνῆς ἄρδρον ἐγγράμματον.

Ὅρος, λόγος ἐκ διαφορᾶς καὶ γένους συγκείμενος. "exp

ριον, ἀπόδειξις ἀφανοῦς. Απόδειξις, λόγος συλλογιςικὸς ἀλη- Que λόγος ἐμφανιςικὸς διὸ προγινωσκομένων. τοι χεῖον, φωνῆς φωνὴ ἀσύνδετος" oria ταῖς ἄλλαις φωναῖς τοῦ Qu- Vàs εἶναι. ᾿ξεφέλιμον, τὸ αἴτιον τοῦ εὖ πάσ χειν᾽ τὸ αἴτιον ἀγαδοῦ. Συμφέρον, τὸ εἰς ἀγ aiv φέρον. Ἱζαλὸν, τὸ ἀγᾶ- δόν.᾿Αγαδϑὸν, τὸ αἴτιον σωτηρίας τοῖς οὖσι" τὸ αἴτιον παν- τὸς τοῦ πρὸς αὐτὸ ἀφ᾽ οὗ συμβαίνει ἃ χρὴ αἱρεῖσϑαι. Σιῶ- φρον, τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς. Δίκαιον, νόμου ovy [ue ποιήτι-

mur, Vox, fluxioa cogitatione per os egrediens. Sermo , Vox, quae (ribi poteft, & unamquamque rem explicat : ἘΠῚ ex nominibus & verbis fine cantu compofita. Nomen, aab fimplex, quae cum id, quod de vi dicitur ea, quam οὐσίαν vocant, tum omne, quod non per fe dicitur, fignificat. Di- &io, vox hominis, quae fcribi poteft, & fignum quoddam commune fine cantu rem declarans. Syllaba, humanae vocis articulus, qui fcribi poteft. Definitio, ratio ex differentia & genere compofita. Indicium , rei latentis demonftratio. Argu- menti conclufio, ratio, quae argumentando colligit verita- em : ratio ex rebus ante perceptis aliquid..demonftrans. Ele- mentum, vocis vox fimplex: caufa alis vocibus, ut voces fint. Utile, id, quod caufa eft , ut commodo aliquo afficiamur : cauía boni. Conducens , id , quod ad bonum ducit, Honeftum, bonum. Bonum, caufa, ut ea, quae funt, ferventur: caufa rei omnis, quae fpeCtat ad ipfum ,a quo préfiftóntüe omnia , quae funt eligenda, Temperantia, animi moderatio. Iuftum , le- gis inflitutum iu(litiam exercens. Voluntarium, quod fe ὝΨΗ

DEFINITIONES 29

, ε δὰ X , κὸν δικαιοσύνης. Ἕ κούσιον, τὸ αὑτὸ προσαγωγόν" τὸ καὶ Φ ἸῸΝ e M M / , D ? 4 X αὑτὸ αἱρετὸν, κωτὰ διάνοιων ἀποτελούμενον. "EAeUsepov , τὸ ἄρχον αὑτοῦ. ἹΜέτριον, τὸ μέτον ὑπερβολῆς καὶ ἐλλείψεως καὶ κατὰ τέχνην ἀρκοῦν. Μέτρον, τὸ μέσον ὑπερβολῆς καὶ 9 , 4 9 - / & X γον - t€ [4 ΄ ἐλλείψεως. λον, ἀρετῆς γέρας" τὸ ἑαυτοῦ ἕνεκα αἱρετόν. ᾿Αϑανασία, οὐσία ἔμψυχος, καὶ ἀΐδιος μονή. Ὅσιον, ϑερά- πευμα δεοῦ, ἀρεςὸν Sei. Kopr?, χρόνος ἱερὸς κατὰ νόμους. ᾿Ανϑρωπος, ζῶον ἄπτερον, δίπουν, πλατυώνυχον᾽ ὃ μόνον τῶν ὄντων, ἐπιξςήμης τῆς κατὰ λόγους δεκτικόν égi. Θυσία, 3:9 δόμα δύματος. Edo, αἴτησις ἀνθρώποις y aov ἢ δο- κούντων παρὰ δεοῖς. Βασιλεὺς, ἄρχων κατα νόμους ἀνυπεύ- Suvoe , πολιτικῆς κατασκευῆς ἄρχων. ᾿Αρχὴ, ἐπιμέλεια τοῦ παντός. "E£ovoia , ἐπιτροπὴ νόμου. ἹΝομοθέτης, ποιητὴς νό-

415 d.

b,

μὼν καὶ οὺὃς δεῖ πολιτεύεσσαι. Νόμος, δόγμα πλήθους πο--᾿

m) * V λιτικὸν, οὐκ εἴς τινα χρόνον ἀφωρισμένον. Ὕπόδεσις, ἀρχὴ ἀναπόδεικτος᾽ συγκεφαλαίωσις λόγου. Ψήφισμα, δόγμα πο-

infinuat : quod per fe eligitur , cogitatione perfe&tum. Liberum, quod in fe ipfum dominatur. Mediocre, quod eft inter fuper- lationem & defe&ionem medium, & quod in arte fatis eft. Mediocritas, fuperlationis & defe&ionis medium. Palina, vir- tutis praemium: id, quod fua ipfius caufa eft optabile. Im- mortalitas , natura, quae οὐσίω dicitur, animata, & perpetua manfio. San&itas, Dei cultus, res Deo grata. Dies feftus, tempus facrum , fecundum leges indictum. Homo , animal fine pennis, bipes , ungues latos habens , quod folum rerum fcien- tiam, quae ratione traditur , apprehendit. Sacrificium, donum ad rem facram Deo dicatum. Votum, petitio, qua petunt ho- mines a Diis bona, vel quae bona videntur. Rex , is , qui liber a reddenda ratione fecundum leges imperat: civilis inflitutio- nis princeps. Magiítratus, cura totius. Poteftas, legis procu- ratio. Legumlator , effector legum , quibus rempublicam adtui- niftrare oportet. Lex, fcitum multitudinis civile, ad nullum tempus definitum. Argumentum, principium non perfecle de- monílrans: orationis collectio fummatim facta. Decretum,

ς,

d.

€,

1385 DEELNUNIUTION £5.

λιτικὸν, εἴς τινα χρόνον ἀφωρισμένον. ΠΠολιτικὸς, ἐπισήμων — πόλεως κατασκευῆς. Τ]όλις, οἴκησις πλήϑους ἀνδρώπων κοι- νοῖς δόγμασι χρωμένων πλῆϑος ἀνϑρώπων ὑπὸ νόμον τὸν αὐτὸν ὄντων. Ἰ]όλεως ἀρετὴ, κατάξασις ὀρϑῇς πολιτείας. I To- λεμικὴ, ἐμπειρία πολέμου. Συμμα χία, κοινωνία πολέμου. Σω- τηρίω, περιποίησις ἀβλαβής. Τύραννος, ἄρχων πόλεως κατὰ τὴν ἑαυτοῦ διάνοιαν. Σιοφιςὺὴς, γέων πλουσίων ἐνδόξων ἔμμι- 0306 σηρευτής. Πλοῦτος, κτῆσις σύμμετρος πρὸς εὐδαιμονίαν" περιουσία χρημάτων εἰς εὐδαιμονίαν συντεινόντων. llopaxa- ταδήκη, δόμα μετὰ πίξεως. Ἰζάδαρσις, ἀπόκρισις χειρόνων ἀπὸ βελτιόνων. Νικᾷν, κρατεῖν διαφερόμενον. ᾿Α, γαδὸς ἄν- σρωπος, ὃ τοιοῦτος οἷος ἀναρώπῳ τἀγαδὰ ἐπιτελεῖν. Σώφρων, ὃ μετρίας ἐπιδυμίας ἔχων. Evry porre, ὃ κρατῶν ἀντιτεινόν- των τῶν τῆς ψυχῆς μορίων τῷ Op) λογισμῷ. Σπουδαῖος, ὁ τελείως ἀγαδός" ὁ ἔχων τὴν αὑτοῦ ἀρετήν. Σιύννοια, διάνοια μετὰ λύπης ἄνευ λόγου. Δυσμαδία, βραδυτὴς ἐν μαδήσει.

edictum civile , ad aliquod tempus definitum. Politicus, rei- publicae conftituendae peritus. Civitas, domicilium multitudi- nis hominum, qui communibus decretis utantur: multitudo hominum , qui fub eadem fint lege. Civitatis virtus , optimae reipublicae conftitutio. Bellica virtus, belli gerendi fcientia. Belli focietas, belli communitas. Salus, fecuri ftatus compa- ratio. Tyrannus, dominus civitatem ad fuum ipfius arbitrium gubernans. Sophiftes , qui iuvenes divites & gloriofos mer- cedis caufa quafi venatur , & captat. Divitiae, poffeffio ad be- ne vivendum moderata : pecuniarum , quae fimul ad bene vi- vendum fpeGent, copia. Depofitum, res cum fide data. Pur- gatio, rerum peffimarum ab optimis fecretio. Vincere, con- tendendo íuperare. Bonus homo, talis, qui bene de homini- bus meretur. Temperans, qui moderatas cupiditates habet. Continens, qui partes animi rectae cogitationi. adverfantes vincit. Honeftus , qui perfe&te eft bonus: qui fuam ipfius vir- tutem habet. Confcientia, tacita cum moerore cogitatio. Dif- ficultas difcendi, ad percipiendam difciplinam tarditas. Pria-

DEREINTITIONWNES 299

Δισποτεία, ἀρχὴ &vuzsüsuvoe δικαία. ᾿Αφιλοσοφία, ἕξις

xXS ἣν ὁ ἔχων, μιφολόγος Ecl. Φόβος, ἔκπληξις ψυχῆς ἐπὶ κακοῦ προσδοκίᾳ. Θυμὸς, ὁρμὴ βίαιος ἄνευ λογισμοῦ" νοῦς τάξεως ψυχῆς ἀλογίςου. "ExzAx£w , φόβος ἐπὶ προσδοκίᾳ κακοῦ. κολακεία, ὁμιλία v; πρὸς ἡδονὴν ἄνευ τοῦ βελτίξου" ἕξις ἑμιλητικὴ πρὸς ἡδονὴν, ὑπερβάλλουσα τὸ μέτριον. "Op- γ᾽, παράκλησις τοῦ SupuxoU εἰς τὸ τιμωρεῖσϑαι. " Y pie , ἀδι- κία πρὸς ἀτιμίαν φέρουσα. Ἀκρασία, ἕξις βιαςικὴ παρὰ τὸν ὀρθὸν λογισμὸν, πρὸς τὰ δοκοῦντα ἡδέα lyon." Oxvoe , φυγὴ πόνων ἀρχῆς. Δειλία, ἀντιληπτικὴ δρμῆς πρώτη τοῦ εἶναι αἰτία. Διαβολὴ, διάςασις φίλων λόγῳ. ἹΚαιρὸς, £y ᾧ ἕκαςξου ἐπιτήδειον παδεῖν ἢ ποιῆσαι. ᾿Αδικία, ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων. Ἔνδεια, ἐλάττωσις τῶν ἀγαδῶν. Αἰσιχύνη, φόβος ἐπὶ προσ- δοκίᾳ ἀδοξίας. ᾿Αλαζονεία, ἕξις προσποιητικὴ ἀγαθοῦ, ἣ ἀγα- σῶν τῶν μὴ ὑπαρχόντων. ᾿Αμαρτία, πρᾶξις παρὰ τὸν ὀρθὸν λογισμόν. Φδόνος, λύπη ἐπὶ φίλων ἀγανϑοῖς. ἢ οῦσιν ἢ ποτὲ

cipatus, iuftus dominatus a reddenda ratione liber. Philofo- phiae contemtio, habitus, quem qui habet, rationem odit. Timor, animi in mali exfpe&atione conturbatio. Iracundia , ap- petitio fine cognitione vehemens & violenta: fignificatio or- dinis in animo perturbati. Conturbatio, in mali exfpe&atione timor. Affentatio, colloquium, quod fit ad voluptatem fal- lax, & improbum: habitus ad voluptatem colloquendi , medio- eritatem fuperans. Ira, iracunda ad. ulcifcendum cohortatio, Iniuria , iniuftitia, ad ignominiam ferens, Intemperantia, ha- bitus praeter rationem violentus, ad ea, quae iucunda viden- tur , trahens. Pigritia, principii laborum fuga. Ignavia , cauía primam rei alicuius appetitionem faciendae reprimens. Dif- putatio, amicorum in fermone diffenfio. Maturitas, tempus, in quo unaquaeque res ad patiendum , vel faciendum, eft ido. nea. Iniuftitia, habitus leges defpiciens. Indigentia , bonorum defectio. Verecundia, in exfpectatione ignominiae metus. Ar- rogantia , habitus bonum, vel bona , quae non fint , arrogans. Peccatum , actio praeter re&tam rationem. Invidenüa, aegri-

b.

C

300: ΠΕΕΙΝΙΤΊΟΝΕ 5:

ψεγενημένοις. ᾿Αιναισχυντία, ἕξις ψυχῆς ὑπομονητικὴ ἀδο- ξίας, ἕνεκα κέρδους. Θρασύτης, ὑπερβολὴ σράσους πρὸς Φό- βυὺς obe μὴ δεῖ. Φιλοτιμίο;, ἕξις ψυχῆς προετικὴ πάσης δα- πάνης ἄνευ λογισμοῦ. ἸἹζ ακοφυΐα, κακία ἐν φύσει, καὶ ἁμιαρ- τία τοῦ κατὰ φύσιν" νόσος τοῦ κατὰ φύσιν. λπὶς, προσδο- xí, ἀγαδοῦ. Μανία, ἕξις quaprix ἀληδοῦς ὑπολήψεως. Λαλιὰ, ἀκρασία λόγου ἄλογος. ᾿Ἔ ναντιότης, τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος κατὰ τινὰ διαφορὰν πιπτόντων ἡ πλείςη διάςα- σις. ᾿Ακούσιον, τὸ παρὰ διάνοιαν ἀποτελούμενον. Παιδεία, δύναμις δεραπευτικὴ ψυχῆς. Ἰ]Παἴδευσις, παιδείας. παράδοσις. ἹΝομοθετικὴ ἐπιςήμη, ποιητικὴ πόλεως εὐπαγής. ἸΝοουθέτησις, λόγος ἐπιτιμητικὸς ἀπὸ γνώμης" λόγος, ἁμαρτίας ἀποτρο- πῆς ἕνεκεν. Βοήθεια, κακοῦ κώλυσις ὄντος ἢ γενομένου. Ké- λᾶσις, ψυχῆς δεραπεία ἐπὶ ὡμαρτήματι γενομένῳ. Δύναμις, ὑπεροχὴ ἐν πράξει ἢ ἐν λόγῳ" ἕξις, way ἣν τὸ ἔχον δυνατόν ἐςιν᾿ ἰσχὺς κατὰ φύσιν σώζειν, Y) περιποιεῖν ἀβλαβῆ.

tudo ex amicorum bonis, quae vel fint, vel olim futura fint. Ímpudentia, habitus animi ignominiam lucri caufa ferens. Au- dacia , confidentiae ad timores, ad quos opus non eft, abun- dantia. Ambitio, habitus animi ad omnem fumtum propen- fus, & fine cognitione liberalis. Malum nativum, vitium in natura , & peccatum naturale: morbus in natura pred Spes, boni exfpeGatio. Infania, habitus veram perceptionem cor- rumpens. Loquacitas, inconfiderata fermonis intemperantia.

Contrarietas , rerum , quae fub idem genus fecundum aliquam: differentiam cadunt, maxima diftantia, Res non voluntaria, res, quae praeter cogitationem perficitur. [nftitutio, vis animum cu- rans, Eruditio , difciplinae traditio. Legumlatio, fcientia civira- tem firmam EF rcd Admonitio, fermo cum obiurgatione

ex animo faCtus : fermo peccati avertendi caufa inflitutus. Auxi-

lium, mali praefentis vel imminentis propulíatio. Caftigatio ,

animi in delicto, quod committitur, curatio. Potentia ,'in a&tio-

ne, vel in fermone praeftantia: habitus, quem qui habet, po-

tens eft: vis hominem naturaliter fervans, vel tutum efficiens.

——— rà!

VARIAE LECTIONES

nf ^ | M

"uy

V Bd Hor v) E τ "M

"ἢ Vn

Pu tV Δ sy ao

" "x "1

ΠΝ ΝῊ 3145 A

mem

"MESE

395

VARIAE LECTIONES.

IN LIB. ] DE LEGIBUS.

Vol. ΡΠ]. p. 4. l. 1. Θεὸς ἤ τις ἀνθρώπων ὑμῖν.) Legitur etiam ἡμῖν, fed reclius ὑμῖν. quod hic. fonat , Veflro iudicio. Steph. Ἡμῖν legit Baf. 2. quod utique praeferam. Nam hic quaeritur, quis legum umano omnino generi ferendarum au- Ctoritatem fibi vindicaverit. Stephani certe explicatio nimis longe petita videtur.

ead. 1. 4. οἴμαι φάναι τούτους ) Ante vel poft φάναι opus eft partic. ἂν. ut fignificare pofht di&uros effe. Steph. —.

ead. 1. ult. ταῖς πόλεσιν ὕμιν) Deberet effe, ὑμῶν. At bene Steph. hanc paulo infolentiorem ftructuram tuitus eft fimili illa, ὑμῖν ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσιν. quae in hoc dialogo occurrit.

p. 5.1.9. κατὰ τὴν πορείαν ποιήσεσϑαι. πάντως δή γε) Steph. corr. xe) τὴν πορ. ποιήσεσδαι. πάντως δ᾽ ἢ γε. illud male. nam verborum fílructura haec eft: zpocd'oxo οὐκ ἂν ἀηδῶς ἡμᾶς ποιήσεσδπαι, exi[limo, nos rem vobis haud ingratam facturos , (ἡ inter eundum ( κατὰ τὴν πορείαν) de confituenda eiyitate & legibus differamus.

ead. l. 17. ἐν οἷσιν ἀναπαυόμενοι ) Stephanus Platonem fcri- pfiffe credebat , ἐν οἷς συνανωπαυόμενοι. fine idonea caufa.

p. 6. 1.8. δρόμοισι δὲ ἡμεῖς.) Δρόμοισι quare Stephanus in corruptelae fufpicionem vocaverit, caufam non video. Nam δρόμους Ítatim difertius exponit τὴν τῶν πεζῇ δρύμων ἄσκησιν.

p. 7-1. 13 (. πάντα δὲ τὰ τῶν νικωμένων ἀγαδὰ, τῶν νι- κώντων *yiyvec 321.) Mutandum eft fortaffe γίγνεσσπαι 1n yyí- yvsTai ; nfi φιλεῖ, vel eie3e, vel aliud quodpiam verbum ante illam infinitivum omiffum effe dicamus. Nam quod ex praecedentibus fubaudiri queat, nihil video. Immo vero (dicet fortaffe quifpiam) fubaudiri poteft ἀνευρήσεις, ex longiculo in- tervallo repetitum. Àt ego, ne repeti poffit, obftare puto, quae interiecta funt, mutata etiam facie orationis: praefertim , cum haec πάντα δὲ τὰ τῶν νικωμένων &c. cum proxime praeceden- tibus cohaereant, & veluti ex illis pendeant: perinde ac fi di- Gum effet , ὡς τῶν ἄλλων οὐδενὸς οὐδὲν ὄφελος ὃν, &c. ἂν μὴ τῷ πολέμῳ dpa, κρωτῇ TIg* πάντα δὲ τὰ τῶν γικωμέγων ἀγω-

304 VARIAE LECTIONES

Sà, τῶν νικώντων γιγνόμενω. pro ὡς πάντων γιγνομένων y ficut οὐδὲν ὃν pro οὐδενὸς ὄντος, praeceffit. Atque-adeo haec le- &io (fia noftra difcedamus) non minus, quam illae in princi- pio huius adnotationis propofitae, recipi! poffe videtur. Srep/.

p. 8. 1.13. καὶ ἰδίᾳ ἑκάστους δίς.) Steph. notat, legi quoque, ἰδίᾳ ἑκάστους. καὶ αὐτοὺς σφίσιν αὐτοῖς. Ita enim Ficinus : tam publice , quam privatim , & fingulos [ibi ipfis. Unde appa- ret, τὸ καὶ re&tius ante ἑκάστους inferi,

N Y , . *N ͵΄ “

p. 9. Ll 13. Τὰ μὲν τοίνυν ) Steph. malit, τὸ μέντοι νυν.

ead. 1. 1$. ὡς ποτε πολῖται) Steph. praefert le&t, vet. ὡς εἴσοτε πολῖται.

p. το. ἰ, 1. καὶ ὅταν μὲν ) Sine cauía Steph. partic. xai de- lendam cenfet.

ead. 1. 7. τοὺς πλείστους μὲν ἀδίκους) Legitur etiam , tefle Steph. 7Asíous. Nimirum in Ficini verfioné.. At vero, quod “πλεΐστοι τοῖς ἐλαττόσι, ( Superlativ. Comparativo ) oppo- nantur, morari vix quemquam debet.

p. 11. 1L. 5. μήτε ἀπολέσειε ) Particulam μήτε in μήποτε mutandam cenfebat Stephanus, cum nihil fit, quod illi apte fubiungatur.

p. 12. l. 15. πολιτικὸς γένοιτο, ὀρθῶς) Vox ifta “πολιτικὸς ex vet. exempl. fumta efl: a quibus tamen fortaffe diffentiendum potius hoc in loco fuit, retinendo eroxepaxós. Quin. etiam pojl ὀρθῶς, quam ante, malim interpungere. Steph. V . πολεμικὺς ex Ald. Baf. 1 & 2. ut reducatur , ipfa orationis feries uiber, Re- &ius quoque poft ὀρθῶς interpungetur cum Ficino , cuius ver- fionem Steph. omnino fub.vet. exemplo in animo habuit. lta vero ille : JVec civilis revera unquam vir erit, &c. Cornarius quo- que: Nunquam retfe civilis vir fuerit. v. eiuíd. Ecl. p. 117. ed. Lipf, Eandem fententiam fovet Interpres Francogall. T.I, p. 13.

p. 14. ἰ. 16. Oi μὴ τολμήσουσι μὲν ὁρᾷν) Redundat vocula μὲν in hoc verfu. Apud alios ita :

Εἰ μὴ τετλαίη μὲν δρῶν φόνον αἱματύεντα, Καὶ δηΐων ὑρέγοιτ᾽ ἐγ γύδεν ἱστάμενος. qui numerus fingularis convenit cum iis, quae praecedunt apud ipfum. Tyrtaeum. Steph. Si a Platonis libris ftandum eft, ícri- bendum utique: | Of μὴ τολμῶσι μὲν δρᾷν φύνον αἱματόεντα . Καὶ δηΐων ὀρέγοιντ᾽ ἐγγύϑεν ἱστάμενοι. ἡ ut οἵ ad omnes referatur, quos figillaiim in antec. recenfuit poéta. Sed praefat altera lectio, quam ipfam Plato affert Lib. IL, de Eegg. p. 75. καὶ δὴ καὶ δηΐων, τοιοῦτος ὧν. ὀρέγοιτο ἐγγύδϑεν ἱστάμενος.

-

IN LIB. T DE LEGIBUS. 304

eade 1. ult. οὐκοῦν ) Steph. dubitat, an non fcribendum fit οὔκουν. Mihi magis idoneum videtur vulgatum , quod & Fi- cinus exprefht.

p. 15. 14 3. ὁμολογοῖ.) Invenitur etiam. ὅὁμολογοῖ, fequente interrogationis nota. Steph. Nempe in Baf. 2. Ficin. & Serrano. Rectius utique. :

ead, 1l. 13. διαβάντες δ᾽ εὖ &c.) Refpexit Tvrtaei Il, v. 16

Ξυνὸν d" écSAby τοῦτο πόληϊ τε, παντί τε δήμῳ, Ὅστις ἀνὴρ διαβὰς ἐν προμάχοισι μένῃ Νωλεμέως. & I, in ἔπ. ᾿Αλλά τις εὖ διαβὰς μενέτω ποσὶν ἀμφοτέροισι Zqupry Sele ἐπὶ γῆς, χεῖλος ὀδοῦσι δακών. Ante Tyrtaeum vero iam. Homer. Il. 12, v. 458.

ead. I. Y4. φράζει Τυρταῖος ) Legitur etiam, tefte Steph. φράφοι, quod fuerit pro φράζοι ἄν. Ficin. quod non negab't. Tyrtaeus.

p. 16. 1. 3. οὐκ ἄλλο ἢ πρὺς — ἀρετὴν βλέπων ) Nif dica- mus fcribendum , οὐ πρὸς ἄλλο, ἢ πρὸς &c. in uno eodem loco duae erunt. participii. βλέπων con(tru&ttones.. Sed praepofitiont πρὸς id iungit etiam paulo pofl 5 inferius autem , praepof. εἰς. Steph. Sed talem íiru&urae negligentiam paffim in optimis fcriptoribus animadvertere licet. |

ead. 1^ 14. ὑπέρ γε ϑείας διαλεγ op.) Pofl Seías «ut deeffe aut relinqui fubaudiendum πολιτείοις fatendum efl: illud vero potius, quam hoc dixerim. Steph. Recte , ὃς expreffit cum Fi- cino Serranus. Aliter proríus Interpres Francogall. T. Í, p. 18. qui κεφειλῆς inferendum , & Mino&m intelligendum efie ftatuit,

ead. l. ult. οἱ T&v νῦν ) Steph. veis oi vel πολλοὶ ante τῶν γῦν deeíle videbatur. Quam fufpicionem debet Ficino, ver- tenti: quas multi zmodo proponentes quaerunt.

p. 18. L 17. ἐπικοινωνουμένους.) In praeced. editt. &zi- χοινονουμένους. vel pro ἐπικοινωνουμένους (quod affertur ex quodam vet.) vel pro ἐπικοινουμένους. Steph. in marg. Praeftat haud dubie le&tio Baf. 2. (qui eft vetus liber Steph.) ézixo- γωνουμένους.

p. το. ἰ. 14. πάσι τούτοις --- καὶ διαλύσεις ) Steph. pro xai fcribendum fufpicatur χά δ᾽. quod fit pro καὶ εἶτα. Sine caufa, Idem ante πᾶσι τούτοις omifTam , fubaudiendam certe

cenfet praepofit. ἐν. Male, Nam dativus regitura v. xomovías.

ead. l. 15. καὶ ὁποῖον ἂν ἕκαστον ) Steph. auGtor eft. legi quoque ἕκαστοι. Ald. & Baf. 2. habent ἕκαστος. ᾿ ead. 1, ult. εὐπεισέσι τῶν νόμων) τῷ visto , vel τοῖς νόμοις, fcribendum efle. contendit Steph. Plat. Oper, Vol. XI. V

306 VARIAE LECTIONES

p. 23. l 14. τέταρτον δὲ — πειρώμεσα.) Ante réraproy in- venitur notata perfona Athenienfis, & poft πειρώμεδα, perfo- na Megilli, notante Steph. & rectius quidem. Eandem ratio- nem fecutus eft interpres Gall. p. 25.

p. 22. l. 9 fqq. Εὖγε, Naxed. — ξύμπαντα) Haec verba, quae in Ald. Baf. 1. 2. δὲ hinc Steph. edit. Cliniae tribuuntur, Athenienfi vindicavit do&tus interpres Gall. T. I, p. 20. quod adem iam Ficinus fecerat.

p. 23. ἰ.ο fq. ὑμῖν ἀμφοτέρ. ταῖς πόλεσιν, & Ὑ εὐοντα) Hic locus eft, cuius exemplo confirmari poffe dixi lectionem illam initio huius libri: ταῖς πόλεσιν ὑμῖν. In iis antem , quae pro- xime fequuntur, non puto Ficinum legiffe Ὑ εὐόμενα, fed γεύον- τὰ ( quod hic recte redditur) confudiffe cum γευόμενα : ficut antea illum γὙευστέον a Ὑ εὔω, male interpretatum effe monui, tanquam a γεύομαι. Steph. '

p. 26. Ll ult. καὶ ἐλεύθεροι ) Marg. Steph. ἐλευθέριοι.

p. 29. 1. 1. παλαιὸν νύμημκον δοκεῖ) παλαιῶν νόμων d. legi quoque teftatur Steph. aeque bene. Ceterum Ficinus totum hunc locum paulo aliter legiíle videtur. — ^

ead. ἰ, 12. ὡς λογοποιησάντων τούτων ) Legitur etiam ToU- σον. Sed videri. etiam poffit deeffe κοὶ ante ἐπειδή" ut intelli- gatur κατηγοροῦμεν. ὡς λογοποιησώντων, καὶ προστεδεικέ- yeu pro προστεδεικότων. Vel fubaudiendum φαμὲν, five λέγο- μεν. Steph. Varie. olim hic lectum fuiffe patet vel e Ficini verfione , nifi fenfum potius, quam verba exprimere fluduerit.

p. 29. ἰ. τ. ἐν ἰδίοις ἔσεσι) Steph. malit ἐν ἰδίοις ἤδεσι. in privatis. fedibus. fine caufa. ὃς ἤδη poétis magis, quam pro- faicis fcriptoribus , in ufu.

ead. ἰ, 16. ἀπαντῶν κωμάζοντι) Baf. τ. 2. cum Ald. exhi- bent ἁπάντων κωμάζων τι, quod bene correxit Steph. duce Ficino: qui cuidam ebrietate lafcivienti obviam factus.

Ρ- 30. ἰ. 6. ὅπου d" ἀνεῖνται ) Steph. fufpicatur , fcriptum fuiffe &verret , ea nimirum forma, qua quaedam imperfonali- ter dicuntur; perinde ac fi ita locutus effet , ὅσου ἀνεσίς ἐστι, vel ὅπου βίος ἀνειμένος ἐστί.

p. 31. 1. τ. λέγω δ᾽ οὐκ οἴνου πέρι πόσεως) Hanc praecla- ram Cornarii coniecturam tacite in textum admifit Stephanus , addicentibus Ficini libris. Omnes editt. tenent οὐ κείνου.

ead. 1. 5. καὶ Κελτοὶ. καὶ Ἴβηρες ) Ficinus legit: Κελτίβη- pss, nam vertit Celtiberi, |

ead. l. τς. λέγοντες) γραι. βλέποντες. Steph. Scilicet Fi- | cinus vertit: (' ad vicloriam belli fugamque reífpexerimus..

ead. I. τό. ἐπειδὴ γὰρ) δὶ vacet yag , dita haec fuerint p parenthefin, Sveph.

IN 118Β.1 DE LEGIBUS. 307

p. 32. l. 2. Κείους δὲ) Marg. Steph. γραι. Χίους δέ, ead. l. 11. πυροὺς ) AAffertur & alia lellio ( ex conie&ura , opinor) τυρούς. Steph. τυροὺς praeclare emendavit Cornarius

. in Eclog. ΙΧ, p. 117. ed. Lipf. idque Hippocratis loco Pla-

toni docte afleruit.

ead. l. 12. μήτε μὲν ἐργασίαν) μήτε τὴν ἐργώσ. Stepha- nus legendum opinatur. recte.

p. 33. 1. 2. τὶ λέγειν καίριον ) Steph. in marg. notat, legi quoque κύριον : fibi tamen potiorem videri le&tionem καίριον. Κύριον in fuis libris habuit Ficinus , unde vertit: a//quid fide dignum afferre putamus.

P- 34. |. 7. μήτ᾽ ἔχῃ τὴν τέχ νην) TÉéy vi omittunt Baf.1 ὃς 2. habet tamen Ald. Neque recte abefle poteft.

p. 36. 1. 8 fq. Ἔστι — ἀδόρυβος ; ) Steph. fcribendum vi- detur : ἔσται — &3. lam Ficinus: tumultu carebit. Idem partic. οὐχ, ante ἀδόρυβος non legiíle videtur, quam ὃς Cliniae re- fponfio refputt.

ead, |. 11 (. Tí uív;) Videtur reGius fcriptum iri τί μή; Eiu(dem tamen erroris & alii multi loci fufpecti effe poffunt, nifi τί μὴν poni etiam pro τί μὴ dicamus. Steph.

p. 37. 1.1. δεῖ καπιστάναι.) Sic omnes editt. vetuftiores. Steph. tamen au&or eft, legi quoque xaJez7ávei, eodem manente fenfu,

ead. l. 6. αὐτῷ τῷ πράγμωτι) Sic Ald. Baf, τ. 2. Ficin, In quodam tamen vet. αὐτῶν τῷ πράγματι Ícribi, ait Steph.

ead. ἰ. 14. τὸ ἐπὶ τῷδε) Elegantius efl, quod habet vet. liber, τοὐπὶ τῷδε. Steph. At Ald. Baf. 1 & 2. fervant vulgatum.

P. 38. 1. $. βραχ ὕ τι πόλει ) Steph. iterum ad librum fuum veterem provocat, & inde aliam lectionem profert, nempe βρωχὺ τὴ πόλει. In Ald. Baf. 1 & 2. nulla eft varietas, & verius fortaffe, βροχύ 71 τῇ πόλει, ut τῇ propter antec. 74 excidiffe videatur. .

p. 40. l. ς. ταύτη τις εὔνοια. ἴῃ praeced. edit. magno er- rore fcriptum eft Zyeie pro εὔνοια. In üfdem clauditur fen- tentia feu. periodus poft πόλιν , cum ibi τελεία ftigme pona- tur: at ego hypofligmen tantum pofui, quoniam alioqui fuf- penfa poft illos dativos z&c4 τοῖς παισὶ maneret oratio : poft quos fubaudiendum eft. ἐγγίνεται, fumtum ex fequenti ἐγ - “γέγονεν. Sed vereor, ne ἡμῶν. quod eft poft ἕκαστον, ex- pungere oporteat, cum turbare potius orationem, quam illi ufum aliquem praebere, videatur. Haec Steph. Et εὔνοιαν qui- dem legendum effe, cum ex toto fententiarum ordine mani- feftum fit, inprimifque ex illis, quae ean, πᾶσαν €U-

2

3988 VARIAE LECTIONES

voiay ἔστχ ov , tum firmatur, edit. Baf. 5, id quod Stephano dif- fimulandum non erat. Diftin&ionem vero, quam orationi Steph. induxit, unice e Ficini verfione hauftam puta. En illam : £: quod omnibus , arbitror , pueris accidit ( hinc Stephani ἔγγίνε-. Tul) ut, cum audiunt , fe civitatis alicuius hofpites effe , bene- volentia quaedam (adeoque & Ficin. legit εὔνοιοι ) erga. illam quaft alteram patriam confe[lim a. teneris ufque annis eorum il- labatur, mihi quoque contigit. C'terum , qui. vitiofum Zyciz ingerunt, funt Ald. ὃς Bat. 1.

ead. l. 8. ἀκ. γὰρ τῶν παίδων Ὶ Sic Ald. Baf. 1 & 2. Ste- phanus tamen autor eft, legi quoque, ἀκ. γὰρ ἐκ TOV σαΐί- d'ay. Sed praeftat vulgata lectio, quam Ficin. quoque exprefht.

p. 42. 1. 6 fq. ἐν τοῖς τοῦ πράγμωτος ἑκάστοις προσήκου- civ) Steph. cenfet, dicendum fuiffe ἐν τοῖς πράγμωτος ἑκά-- στου προσήκουσιν ; nifi illa ita intelligi poffe videantur, ac fi diClum effet: ἐν ἑκάστοις τοῖς τοῦ πρώγμαωτος προσήκουσιν. Hoc recte.

P. 43. l. 3. ὅπερ εἶπον) ReGe parenthefi haec verba inclu- fit Steph. propter feq. λεὲχ ϑέν. Nam ὅπερ εἶπον refpiciunt illa verba: exélasSe, ἂν ἀρέσκῃ Tb λεχ ϑέν.

ead. ἰ. 7. εἴς τε καπηλείας) Fel εἰς τὰ τῆς καπηλείας le- gendum , vel accuf. παιδείαν fubaudiendus videtur. Steph. Mox idem pro πεπαιδευμένων ἀνδρώπων δῖ pro ἡγουμένων, quod ftatim fequitur , legendum cenfet , πεσαιδευμένον avapeor — ἡγούμεθα. Quod utrumque Steph. haufit e Ficini verfione : Cum enim vituperamus — dicere folemus, — illum difciplinae expertem , quamvis cauponariam & navigandi artem ceteraque huiufmodi optime calleat. Quippe — putamus.

ead. ἰ. 9. ἡγουμένων cet.) Aliam huius loci le&ionem e ve- teri quodam , quem plane ignoramus ( nam Ald. Baf. τ & 2. tenent vulg. ) affert Steph. nimirum : ἡγουμένων. ὡς ἔοικεν, εἶναι παιδείαν. ὃ νῦν λόγος ἂν εἴη" τὴν δὲ πρὸς ἀρετὴν ἐκ παίδων παιδείαν. ποιοῦσαν ἐπιδυμητὴν δίς. Veftigia quae- dam huius le&tionis deprehendas in Ficino: fed eam , quae. ἃ pueritia defiderari amarique virtutem faciat.

ead, l. 12. ££ ὧν φαίνεται) Margg. Steph. yp. ὡς ἐμοὶ φοί- νεται. cuius lectionis fontem ignoramus. |

P- 44. 1. 6. διὰ βίου παντὶ) Ficinus vertit: per totam vitam. Legit igitur διὸ βίου παντὸς, notante iam Stephano , qui re- €&le monet, παντὶ cum δρωστέον iungi debere,

ead. I. 13. αὐτῶν τιθῶμεν 5) αὐτῶν quid fib: hic velit, non facile extrices, Steph. coni. αὖ τιδῶμεν. Ficinus in fuis libris non habuiffe videtur, Certe non expre(ht,

IN LIB. ΓΕ ῈΕ ΑἸΒΝ.. 309

ead. 1. 16 fg. Τπιρὸς δὲ τούτοιν — μελλόντων ) Stephanus malit μελλόντοιν. quod iungatur ἀμφοῖν, interpunctione poft τούτοιν faGla.

p. 48. 1. ult. οὖσαν) Poft h. v. Ficinus legiffe videtur καὶ peovosid i , fiquidem vertit, & uniformem praeterea, quae fane verba poftulare videntur fequentia. |

P- 46. 1. τό. εἶναι φαύλου πέρι μῆκος) Steph. fufpicatur, Platonem fcripfiffe , εἶναι φαῦλον, καὶ φαύλου πέρι μῆκος 7r. A. π᾿ εἰρημένον. φανείη δὲ, &c. ut haec εὖ λέγεις ufque ad “Τροσφέροντες, fint Cliniae ; vel ufque ad γίγνηται: ut λέ- s δὴ cum fequentibus continuetur fub períona Athenienfis. Éoc amplexus eft Int, Gall. p. 58.

- p. 47. l. 5. Οὐδέν vro) Marg. Steph. forte οὐδέπω ;'& fub- Aud. λέγω. Nimirum Ficinus : 20ndum dico.

P- 49. l. 2. κάλλιστα) Aliam lectionem , quae eft μάλιστα, invenit Steph. quam omnino fequendam putat. In Ald. Daf. I. 2. & Ficin. exftat κάλλιστα. |

ead. ἰ. τό. δοξάζεσδαι) Hoc praefens in futurum Steph. mutandum cenfet , δοξάσεσδαι aut d'o£ag 3100 eo ou. fine caufa,

ead. 1|. ulr. τὸν φόβον ) .drticulus τὸν expungendus hic videri. poffet ( ue diceretur ὃν τὸν «póov, pro ὃν φόβον) nift talis pleonafmi eius alia apud hunc ipfum f&kiptorem ex[la- rent exempla. Steph. Di&um videtur pro τοῦτον τὸν φόβον, hoc genus timoris. |

150. 1. 4. ἐναντίος δ᾽ ἐστὶ) Marg. Steph. yp. ἐγαντίος δ᾽ ἔτι. Àt Ald. Ba, τ. 2. & Ficin. vulgatum tenent.

p. 51. L4. προσγυμνάζοντας) Steph. coni. προγυμνάζοντας.

p. 53. [. 13. ἀνωγκαίρ, diuo opo.) Sic Ald. cum Ficini libris, qui vertit: ;2 poculo nece[Jario exhauriendo perdendoque.. At Daf. 1 & 2. legunt d'izoopz.

I.N SLOILAL. τῇ

P. 58. L. 9. τούτου γὰρ) Sic omnes editt. vett. cum Ficino. Steph. tamen ait, alios habere τοῦτο, quod vulgatae praefe- rendum effer.

P- $9. ἰ. 4. πρῶτον παισὶν ) Steph. aliam leCtionem affert 7poTilv, cuus fontem ignoro. Praeftat vero vulgata.

ead. 1. 6. λόγῳ λαμβάνειν) Al. λόγον. Qui Accuf, cum eiuídem verbi participio ftatim poft fequitur. SrepA.

ead. 1,8. αὐτῆς δ᾽ ἡ ξυμφ.) Ficin. haec ipfa confenfto. In- venerat igitur in fuis libris αὐτὴ δ᾽ ἡ ξυμφ. Hinc Steph. ἐπ gitur etiam αὐτὴ δ᾽ à £. 6 ita legere malim. v

| | j

3:00. VARIAE LECTIONES

ead. l. Y2. κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν) Steph. au&or eft , in quo- dam vet. omitti δόξαν. Sane & alias (ubaudiendum relinquitur.

p. 61. ἰ. 9 fq. πότερον καὶ καλὰ) Legitur etiam, zróTepoy εἰ καὶ καλὰ, Steph. auctore. Male. ; |

ead. 1l. 13. τὴν "y opi iav) Marg. Steph. A4I.'( Cornarii ver- fionem puta ) y ορείαν. Quam lectionem fequitur & Ficinus (nam is vertit, choream ) ac genuinam εἴς pu'o.

p. 62. ἰ. 14. ἐοχ ομένης ) Steph. Platonem fcripfiffe fufpi- cabatur ἔχ ομένης. Mihi ponus legendum videtur ἐῤῥωμένης.

p. 65. ἰ. 4. Μῶν οὖν τι βλάβην) Quidam vet. μῶν cuv βλά- βην. abfque τι. & rethius: cum perinde fit ac. fi diftum effet , βλάβην τῷ χαίροντι φέρει Tb χαίρειν, ἢ τιν᾽ ὠφέλειαν τὸ ἀποδέχεσϑαι φέρει τοῖς ἀποδεχ ομένοις. Steph. Quam do- &rinam íublegit Stephanus Cornario, qui vertit: Num igitur damnum aliquod infert hoc ei , qui pravis ge(libus aut concentibus

audet ; aut utilitatem aliquam ruríus his , qui ex contrariis vo-

pM fufcipiunt ἢ

p- 66. 1. 8. vouesereie ai) Steph. coni. vevouoSerune Sau.

p. 67. ἰ. 4 fo. τοῦτο δὲ τὸ περὶ 4. ) Marg. Steph. 5p. τοῦ- τὸ δ᾽ οὖν τὸ περὶ μ. quod fruftra in editt. vett. quaefivimus.

ead. 1. 8. ϑείου τινὸς ἂν eim) Eufeb. legit Seíov τινὸς ἀνδρὸς ἂν eim. Facile Tane fieri potuit ut ἀνδρὸς ante partic. ἂν exci- deret. Ficinus quoque & Cornarius expreflere ἢ. v.

ead. 1. 14. ἐπικαλοῦσα) Quidam vet. ἐπικαλοῦσαν. Steph.

p. 68. 1. 8. νέοι αὐτοὶ) Poft νέοι Steph. malit interpungere, ut iungatur αὐτοὶ cum ἕτοιμοι. ὃς intellig. Sponte fua parati. ]am Cornarius: δίοππε igitur iuvenes ex nobis , ipfi ad cho- reas ducendas parati funt ?

ead. ἰ. V1. ἐπειδὴ τὸ παρ᾽ ἡμῖν nae ἐλαφρὸν ἐκλείπει νῦν) Facile eft perfpicere, verba haec ita effe collocanda: ἐπειδὴ τὸ παρ᾿ ἥμιν ἐλαφρὸν ἡμᾶς ἐκλ. vuv. quod Cornarius quo- que monuit, Ἶ

p.70. l. 15 fg. ein τὸ μετὰ τοῦτο; n γάρ.) dnte hafce duas voculas ἡ “γὰρ non exi[limo poffe per parenthefin interüci haec: τίς οὖν ὀρϑῶς ἂν νενικηκὼς ej τὸ μετὰ τοῦτο; Ne autem poffint il'ae duae voculae praefigi his verbis τίς οὖν 6c. obflat refponfto illa, Nat. Malim igitur abfgue interr. legere, interpungendo pofl sin. Steph. Atqui nulla vetus editio prae fe fert parenthefin, neque interrogandi notam figit poft τοῦτο. Atque ita fere Cornarius interpretatur : Quis igizur recfe villor fuerit , deinceps dicendum eft.

p. 71. L1. τὸ γὰρ ἦδος ἡμῖν τῶν νέων dn) Legitur etiam é3os & τῶν νῦν δή. Steph. Ald. Baf. 1 & 2. tenent. vulga-

INLIB. IJBDELEGIBUS. su

tam, Ficinus vertit ufus rerum. . Atque. £3os firmes loco valde appofito p. 72. ἵν᾽ » ψυχὴ τοῦ παιδὸς — ἐδίζηται &c.

ead. 1. 7. εἴτις ἕνα ) Al. ἥτις, quod & proxime praecedit, Steph. Utraque bene habet lectio. Alteram Steph. delibavit e -FEicini verfione: praecipue vero, quae virum virtute. ὦ difci- plina pracflantem íc. delectet.

ead. ἰ. 12. καὶ τῆς αὐτοῦ ἀπαιδευσίας) Praeferenda eft utique altera , quam Ficinus in íuis libris habuit , lectio αὑτοῦ. vertit enim : tam clamore multorum , quam ignorantia fua. Ita quoque Cornarius. Steph. αὐτοῦ referendum cenfet ad Sopü- βου. pep

p.72. ἐ- 6. αὐτοὶ αὐτοὺς) Sequendo vet. Cod. in quo ie δα» ἑαυτοὺς, féribendum hic effet αὐτούς. Steph.. Immo Ficinus (nam is eít Steph. vet. cod.) legiffe videtur αὐτοὺς καὶ ἑαυτοὺς δίς, ut καὶ infuper inferatur. Vertit enim ; ita ut

. fpe&atores poetas, & (6 ipfos erudiant.

ead..l..11. exomsig3s τόδε.) Marg. Steph. Quidam vet. cxomeéisY εἰ τόδε. Nempe Ficinus: Znimadvertite , num hoc fit. quod. volunt.

273. 0. 2. γεγονέναι) Steph. teftatur , legi quoque ysy- yvic1; nimirum in Ficini libro. vertit enim : qm revera ine cantationes circa animos funt.

P. 75. 1x3. “ἰσχύς: τέτωρτον δὲ). Deíunt huác verba in Ald. Baf, 1 & 2. etiam Eufebii Πᾶς. Exítitere tamen in ΕἸΣ cini bris, quos, dum ἢ. l. verteret, ob oculos habuit. Eadem verba fupplenda efíe dudum ante Stephanum monuerat Cor- narius in Eclog. p. 118. ed. Lipf. Haec enim ipía quatuor bo- na in Dial. 1 de Legg. expofuerat Plato. Steph. ne 5v qui» dem, unde ea petierit, addidit.

Ρ. 76. ἰ. 12. eicere) Marg. Steph. Legitur etiam ποιήσετε: fed le&ionem alteram tuetur locus pag. 75. πείσει T$ καὶ ἀναγ- κάσει μὴ πείϑων. lta legit quoque Eufeb. Praep. Ev. p. 349.

p. 78. l. 9 fq. τοὺς πολίτας μοι Q3.) Steph. teftatur, legi taria T. 7. μου Q3. nempe in Ficini & Cornarii verfione : civibus mels per[uaderem.

P. 79. ἰ..4. πατέρα τε καὶ vouoSézuv) Videtur deefTe πρὸς ante haec verba; alioqui accufativi mu:andr eílent in nomi- nativos πατὴρ τε καὶ γομοδέτης. Steph.

ead. 1. 9. ξυμφωνούντως ) In Ald. Baf. 1 & 2. vitiofe exítat ξυμφωνοῦντος, quod bene Steph. correxit.

ead. [. 16 fq. ἥκιστω, o φίλε νομοθέτα. φήσομεν. ἀλλὰ, πὸ μήτε τινὰ ἀδικεῖν, μήτε ὑπό τινος ἀδικεῖσθαι ) Verba haec non comparent in editt. vett. primufque hoc fupplemen-

V

4

VS πρῶ»

333. VARIAE LECTIONES

rum in textu repofuit Stephanus , ducente Ficino, qui vertit: Minime dicemus , o legislator, ( expung. φίλε. ) "Sed inluriam neque inferre , neque pati. V. ἀηδὲς, quod [ítatim recurrit , fraudi fuit librariis, ut hanc orationis particulam omitterent,

p. 80. 1. 8. fq. νομοθέτης δ᾽ ἡμῖν) In quodam vet. δ᾽ εἰ μή: fed vel in δύ μοι mutanda. funt illa, vel δ᾽ ἡμῖν retinendum, , Steph. In vulgata confpirant editt. & Ficinus. | :

ead. ἰ. 12. τῷ τοῦ δικαίου ) Voc. τῷ abeffe malit Steph.

ead. 1. 13. καὶ κακοῦ ἑαυτοῦ δεωρούμ. ) Non ἑαυτοῦ (quod nullum hic locum habet) fed ἀνθρώπου fcriptum fuiffe fufpicor, & quidem compendiaria fcriptura : hoc modo nimirum, ὄνου 5 ficut ἄνος pro ὥνϑρωπος in vet. libris faepe occurrit, itidemque in eeteris cafibus fervatur eadem forma compendii ; quod & in Ald.: editione alicubi vifitur. Facilis autem fuerat ex ἀνου In-eUToU ,. ex hoc deinde in ἑαυτοῦ lapfus. Steph. ἑαυτοῦ neque Ficinus agnofcit neque Cornarius, & turbat omnino orationem.

ead. 1. 14. vràyrY) Pro παντὶ retlius fcribetur πάντη. ex -vet. Steph. Nimirum Cornar. penitus. IA

p. 91. L8. μᾶλλον ποιεῖν) Sive ποιεῖν retinendum , ffe in «πείθειν τιμία πα μη: putemus , alio infinitivo videtur opus fore : quid ff igitur, μᾶλλον πείθειν, ποιεῖν. μὴ βίῳ &c. legamus ὃ Steph. [nduxibeum Ficini verfio, quae eft: quod widelicer ita trahere audientes valeat , ut non vi , fed fponte iuflitiam velint fufcipere. Legit igitur ἀκούοντας πείθειν, ποιεῖν μὴ tc. ἀκούον- τος excidit forte propter v. fimilis foni ἀλλ᾽ ἑκόντας. |

ead. l. τς. ἐπιχειρῇ τις.) τὶς videri poffet expungendum: & a Ficino quidem certe non agnofcitur, qui refert ἐσιχ eip? ad νομαθέτην : fed (ciendum eft, non aliter. debere intelligi- hunc locum, quam fi dictum effet: μέγω y! ἐστὶ νομοθέτῃ παράδειγμω ToU πείσειν τινὰ 0, τι ἂν ἐπιχ eipn πείθειν. at- que hunc illius voc. τὴς ufum exemplo minime carere. Senfus igitur erit: Quod ille fecit, ut res adeo abfurda & incredibi- lis fidem impetraret, exemplo eft legislatori, poffe quempiam animis iuvenum, quidquid velit; perfuadere. Steph. Ficinus vertit: Magnum enim id legislatori exemplum eft, poffe animis duvenum , quodcunque velit , perfüadere. Sed re&te vulgatam le-- Gionem Steph. defendit. | |

p. 83. ἃ s. μυθολύγους περὶ τῶν — dd'àv) Margg. Steph. Invenitur etiam genit. ἠθῶν fcriptus loco genitivi Qd'ov , & ad- tecf, μυθολόγ ous iun&um cum fubflantivo 9d4s. Nempe in Fi- cini libris, quorum au&oritatem fecutus vertit : quia non am- plius de eifdem moribus fabulas poterunt decantare..

Ρ. 94. L. τό. ἐπάδουσαν, μὴ mraeasen) Steph. ὀπάϑουσαν

.

|.

| INLIB.I DE LEGIBUS. 313

malit iungere cum μὴ z25e6324 ; quam rationem cum Ficino fecutus eft.iam Cornarius. / |

p.85. 1. 2. καὶ ἡδονὴν) Platonem fic fcripfiffe non putat Stephanus, fed potius τῆς ἡδονῆς, iungentem cum ἀπληστίαν. ἥδονῆς vero cum ὕμνων. Sic autem legendo , ira intelligendum effe hnnc locum, ac fi di&um effet: ἀπληστίαν ἡδονῆς τῆς ἐκ τῶν ὕμνων. Uti fere Ficinus : ut ex innumerabili hymnorum varietate, inexplebili quodammodo voluptate concinentes affician- tur. Et Cornarius: quo inexplebili quadam hymnorum volupta- te canentes afficiantur. "

p. 86.1. 8. τὴν ἐκμαγῆ ) Marg. Steph. yp. ἐμμανῆ. Nimi- rum in. Baf. 2.

ead. |. 13. σρεσβυτῶν ) Stephanus au&tor eft, legi quoque

| πρεσβυτώτων , & fine ἄλλοις ante ἀνθρώποις. Ficinus quidem non expreflit ἄλλοις , legit tamen πρεσβυτῶν. mfi in hoc Cor- narium potius, qui vertit, fem/orum , refpexerit. Athenaeus quoque, qui Lib. X, p. 440. C. ἢ. l.laudat, omittit ἄλλοις, habet tamen idem πρεσβυτῶν. ἣ

p. 87. 1. 8. δεῖ γέ τινα.) Vel δή γε. fcribendum , vel cum δὲ! γ ε fubaudiendum «iv , füumtum ex praecedente ἄσουσιν, opinabatur Steph. d Ast

ead. 1, 12. ἐπήβολοι ) Ald. Baf. 1 & 2. ἐπίβουλοι. Certiffi- ma illa emendatio ἐπήβολοι debetur, quod Stephano minime - diffimulandum erat, Cornario in Eclog. IX, p. 118. ed. Lipf. & firmatur confenfu Euftath. ad Od. B. p. 1448. & Etymol. M. p. 357. 23. monente Ruhnkenio ad Timae. h. v.

p. 98. 1. 8. δρῶ τοῦτο, eleg) Affertur & alia ledio, quae habet d'go poft εἴπερ. lterum hoc fublegit Cornario Stephanus. Vide eius Ecll. p. 118. Iam Ficinus: Noa ex animo facio , bone vir, {ι quidem facio. |

p. 89. 1. 1. ἑκάστοτε) Ex ἑκάστοτε lubenter fecerim £xa- στον. quod iungatur cum τῶν προσφερομένων. Nifi forte di- cendum fit , deeífe articulum τὸ ante ὑγιεινὸν, & τὸ ὑγιεινὸν" cum genit. τῶν προσφερομένων fubftantivi ufum habere. Pro ilhautem , quod praecedit ftatim, ante accuf. ἡ δογὴν,, legitur etiam ἤν : quod nullum hic locum, ut opinor , habere poteft: cum fuübaudiendum fit zpezzyopstopsgy ( ex praeced. σροσεί- 75)4£y ) cum illis accufativis ὀρθότητα ὃς ὠφέλειαν : perinde ac fi diceret: Quod autem attinet ad ea, quae vocamus óp- ϑότητα, & ὠφέλειαν. Steph.

p. 90. 1.5.0 μή τις χαίρει) Aliam hic le&ionem afferri, nem- pei τις 4. quam & Ficinus fequatur, ait Steph. Haec vero le-

^

314 VARIAE LECTIONES

&io eft e conie&tura Cornarii, vid. Ecl. IX. 1. c. quam firmat |. Ficini interpretatio. | ead. l. τό. εἰ τὸ μιμηθὲν) Ald. Baf. 1. 9. ἢ τὸ μιμηθ. fine |. fenfu. omnino, ' Steph. vel ei ex vet. (1s eft Ficini liber ὃς | Cornarii verfio ) vel $ fcribendum. putat. Idem & opsóTuS mavult legi; ut in vet, (nempe Ficino: Reéiudo enim imi- | rationis in hoc confifüt Mus ORC i) p. 92. L.2. à 7 àvT« deUTa.) Marg. Steph. Vel partic. ἢ in | si mutanda, vel potius haec illt fu biungenda efje videtur : atque | ita egiffe Fic. Cornarius quoque: aut az omnia haec conífufe : eflecta fint? | ead. ἰ. Yo fq. πάντες — ἐγιγνώσκομεν. ΚΝ. Ὄρβ, λέγεις, AO.^ Ae οὖν) Verba πάντες — ἐγ. Cliniae tribuit Ficinus, | quem Ath. ftatim excipit his verbis: Ὄρθ. λέγεις. Quam ra» | tionem verfione fua approbavit Cornar. | ead. 1. 14. ὃ. Té ἐστι) Legitur etiam 0, TI τέ ἐστι. Steph, Ficinus : quid fie, quod in imitationem cadit. | p. 93. L3. χιλεπώτατόν γε) Ut hoc membrum praece» denti refpondeat, Steph. fcribendum putat χ zAezerezór qe. | Ficinus legiffe videtur x2 δέ. | - 94. I. 6. x«i ἀπταισίας) Affertur & alia leclio , videlicet | ὀψίας : fed nihilo magis hoc quam, illud legiffe aut "legendum | cenfuiffe Ficinum. exifimo , cum interpretetur tarditatis. Steph. , "Od ías legendum ftatuebat Cornaris in Eclog. IX , p. 118. ead, l.Y2. ἀλλ᾽ ὅτι πότε dei) Steph. fcribendum putat: ἀλλ᾽. ὅτε ποτὲ δεῖ. Quam fuam. do&trinam haufit e Ficino & Corn. | Vitium natum ex antec. οὐχ, ὅτι μὴ δεῖ. | p. 95. L 12. αὐτὰ νῦν) Non plurali, fed αὐτὸ fingul. hic | opus effe arbitratur Steph. Ante eum vero iam Cornarius »| qn vertit : £foc Agitur ipfum zunc invenimus. | p. 96. ἰ. 16. ἐπὶ μάλλον εἰ ---- γιγνόμενος ) Pro οὐρὰ εἶ, ἢ quae hic nobis negotium faceffit , fub[lituendum puto adverbium | ἀεὶ, quod apud Eufibium exflat ; ficut Φ έτι μᾶλλον pro ἐπὶ μάλλον : iem γενόμενος pro γιγνόμ. verum in his duabus leclionibus non itidem fequendum effe iliurn puto , praefertim. in po[leriore. De hoc quoque moneo , verba haec , προϊούσης die “πόσεως, interpunclione utrinque pofi ta a praecedentibus & fequen- tibus e[fe fiparanda. Steph. ἔτι μᾶλλον exprefhit quoque Cor- nar. cum partic. zsf. Vertit enim: progrediente íemper amplius potione. Ficinus neque ei, neque ἀεὶ agnoícit. Et recte omittas. ead. ἐς ult. τῶν vov γιγνομένων ) Eufeb. “λεγομένων. p. δ... 12. ἀφηγοῖντο) Editt. vett. ἀφίκοιντο. Ficinus ver- hr ducentibus fobrüs. Hinc Stephani coniecturam. derivatam

κέ

- INLIR.HLDE LEGIBUS 3:5

1 ! puta ἀφηγοῖντο, unice veram, quam & firmant praeceden- tia, ubi Z36puor καὶ νήφοντες praeficiuntur tanquam στροι- Τηγοὶ TOV μὺ νηφόντων. ᾿

p.99. L 3. ὑπὸ τῆς μητρυιίᾷς) Pro μητρυιῶς legitur 3eoU Ἥρας in praeced. edit, fed fcripturam illam, non hanc , agnofift | € Fic. Steph. In Athenaei libris, qui L. X, p. 440. D. hanc particulam laudat , exftat: ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς Ἥρας. recte.

ead. ἰ. 11. ἀποκτείνῃ τις αὐτὸ) In vet. ἀκτωινώση &nvTb τάχιστα, pro iftis ἀποχτ. τις αὐτὸ (quae leclio non videtur pofle ferri.) Fic. autem ita vertit, ac fi participio utens fcri- | pfiffet, xal ἀχταινουν, vel ἀκταῖνον,. fine pronominis adie- Gione. Steph. "

ead, l. ult. τούτων αἰτίους ) Ald. Baf. 1 & 2, Seov αἰτίους. τούτων Ficino debetur, qui vertit: duces ad haec nobis effe tributos. Ita quoque corrigendum ftatuit Cornar. in Eclog. 1. l.

p. 101.4. 7. πότερον ἡμῶν) Stephano fcribendum videbatur δτότερον. quo & alibi Plato utatur pro ózrorepoyoUy , utrumli- bet. vel alterutrum , ui plane Cornarius vertit. Ficinus quoque utrumvis noftrum.

ead. ἰ. 13. γιώριμα ) Ald. Baf. τ & 2. γνώρισμαε. Steph. dedit γνώριμα, fecutus Ficin. quae utrifque vobis notiffima funt.

p. τοῦ. 4. 6. τῇ τῆς μέθης χ opeío, τὸν κολ. "rp. ἐπιδῶμεν) Sic Editt. vett. cum Fic. Stephanus tamen ait afferri quoque χρείᾳ pro χορείᾳ, quod ὃς ample&endum cenfet , cum ea, quae antea dicta funt, poffint oftendere, quae fit x ρείω μέθης, ficut & mox dicit, μέθη x pno3ai, ὃς χρείων de eadem. Debetur vero haec egregia emendatio ingenio Cornarii, ver- tentis: Ebrietatis itaque ufui primum Colophonem imponamus. v. eiufd, Eclog, IX, p. 118.

p. 103. l2. ἀλλ᾽ ὑδροποσίρ, ) Eufeb. ὑδροποσίαις,

-- —— — —À

' kN LIB. AL

p. 105. 1. 1. δὴ ταῦτα ) Legitur etiam ταύτῃ. Steph. Sic Baf. 2.

ead. l. 9. Οὔκουν ῥφόν γε) In vet. ῥᾷ διον. Verum & alibi invenitur ῥόον apud hunc fcriptorem, ubi comparationis figni- ficatio locum nullum habet. Sreph.

p. 106. ἰ. 8. μετάβασιν.) Sic editt. vett. Ald. Baf. τ & 2. Stephanus tamen in margine exempli fui notat fcribi quoque μεταβολήν. Utrumque bene. Illud tamen malim , quia hoc flatim praecedit.

P. 107. ἰ. 8 fa. τέχνης — σπουδοίω ς) Legitur quoque, tefte Steph. σπουδαίως.

316 VARIAE LECTIONES

ead. 1. 11 f2g. KA. Tlos γὰρ ἂν — καὶ ὅτιοῦν του) Haec verba Ficinus Αι thenienfi tribuit, & Cliniae inde ab 8, τι μὲν γάρ —. Pro ὁτιοῦν rov aliam lectionem afferri » ὁτῳοῦν 'abíque TOU , ait Steph. qui vero libenter retinuerit ὁτιοῦν, fed itidem | abfque 7», ut in quodam vet. legitur. Et ὁτῳοῦν quidem eft| e praeclara coaie&tura Cornarii Eclog. IX , p. 1 19. ed. Lipf. quam firmat Ficini verfio : quomodo novum quidquam. alicur. eet inventum. |

ead. ἰ. 14. διελάνθανεν ἃ. τοὺς ined Cornar. l. 1. poft τότε inferendum cenfet, δῆλόν Ὑ ε΄ explicatque: Quod enim innumera milla annorum illos, qui tunc fuerunt , latuere, ma- nifeflum eft. Hinc videre licet, qua fide agat Stephanus , no- | tando: Poft ove invenitur feriptum δῆλόν γε" quae verba niff addantur, fufpenía pof « OTI thanet Oratio. |

P. 168.1. 7. οὕτω λέγωμεν ) Legitur etiam , tefte Stephano, λέγομεν. Nempe in Ficini libris, qui vertit: arbitramur.

ead. ἰ. 14. οἰόμεθα ) Vel οἰώμεθα, ut paulo poft, atque ut. paulo ante λέγωμεν. Nifi potius & ibi λέγομεν, & s | utrobique legamus, Steph.

P. 109. 1L τ. πόρειω" δὲ) Steph. monet , reGtius fcribi zro-. pete, qua in fignificatione ὃς πορία apud Poll. nempe πορεῖαι. qropia,, τὰ ὀχ ἤμωτα. δὲ «ἴδ᾽: τὰς vave καὶ πορεῖαι ϑαλώττια.,

P. 111. ἰ. το. δικαιότατα ) Marg, Steph.syp. γεννωιότωτοι., Editt. vett. tanquam Ald. Baf. 1. 2. cum Ficino in vulgata | confpirant. |

Ρ- 112. L. τ. Οὐκοῦν εἴπωμεν) Legitur etiam εἴπομεν. Unde | Ficin. diximus. Retinenda tamen potius altera lectio , cum | nonnulla quidem huc pertinentia , fed non eadem dixiffe com- | periantur. Steph. |

ead. ἰ. 6. μόνον αὐτοῦ) ϑίερἢ. au&bor eft inveniri quoque αὐτό, |

ead. l. ult. Eixbs γοῦν. ΑΘ. Πολιτείοις δέ γε) Haec πολι-- τείας δέ γε &c. cum εἰκὸς γοῦν continuantur a Clinia apud | Ficinum , interrog. τρόπος ἐστὶ τίς ; Refpondit autem Athen, | Oves. fed Clinias ref] ponfionem i interrumpit; notante iam Steph, |

p. 114. [. 1. KA. Καλῶς) οὐ μόρον καλῶς tribuit Ficinus , uti | & ea, quae infra & p. 116.a Clinia proferuntur, Rectius utique.

ead. l. 6. ποιήσουσι) Legi quoque ποιοῦσι in praefenti tefta- tur Steph. eamque lectionem praefert vulgatae, convenientem - quippe cum antec. & feq. συνέρχονται ὃς τρέπονται. Ficinus | nempe: gregem unum conficiunt. Cornarius iir colin gregem . UAUm done |

p. τις. 18. ἀρέσκειν ἑκάστοις) Dee[fe vocem πρώτους poft vel bii ἑκάστοις perfuafum. habeo 5 cum fequatur τοὺς δὲ vay,

ΙΝ LIB. ΠῚ DE LEGIBUS. 317

ἄλλων, ὑστέρους. Steph. Hoc perfuafum habet Steph. e Fici- πο: nece[fe ejl , leges fuas cuique inprimis placere , aliorum vero leges loco fecundo. | (0 p. 117. ἰ. 7. τι μωκρὸν — χρόνον ) Turbat utique partic. τίν -quam in τινὰ, ut conveniat cum Χρόνον , mutandam cenfe- "bat Stephanus. . |

p. 119. 1. 1. εἴτι ξυνεῖναι δυνάμεθα ) Nifi pro εἴτι legamus ἔτι. dicendum eft , effe ita locutum ἐλλειπτικῶς , relinquendo verba quaedam fubaudienda in fine periodi , cuiuímodi fuerint haec : ἀγαπητόν ἐστι. ka certe Ficinus verüt, quafi illa aut illis ἰσοδύναμω invenerit in aliquo exemplari, aut fubaudive- rit. Steph. Fic. vertit: Ex quibus omnibus fi intelligere potue- rimus — fatis nobis faclum putabimus.

ead. l. τα. Χ eiispivi)) Stephanus ait , fe interpan&tionem poft h. v. fuftulifle, quod εἰς τὰ χ eiepiyo, necefle fit iungi cum τρεπομένου. Àt vero nullam agnofcunt editt. vett. ideoque fu- fpicor, eum Ficini verfionem in animo habuiffe, Vertit is: quamvis ab aejüvali fol[itio ad hiemalia dies modo vertatur,

p. 120. l. 4. Πατροκλῆς ) Προκλῆς olim legebatur in Ficini verfione , pro quo vulgatam Πατροκλῆς repotuit Grynaeus.

p. 122. ἰ. 14. κωτοίκισίς "τε ) Paulo poft leg. κατοικήσεων ; unde Steph. bene monet, & hic fcribi debere x«roíxncise , aut infra fcrib. κατοικίσέων. Alterum tamen praeftat.

p. 123. 1. 2. ἐν τῷ νῦν σκοποῦντας) Ald. Baf. 1 & 2. ἐν τῷ νῷ σκοποῦντας, Unde Steph. hanc correctionem petierit, haud difficile eft affequi. Neinpe Ficinus vertit: 24rgui opus efl, ut id modo confiderantes cet.

ead. l. 4. πρεσβυτικὴν σώφρονα ) Steph. xal ante σώφρονα deeffe fufpicabatur. Ecce iterum Ficinus: differentes de legibus {ἐπεὶ modefloque ioco.

ead. 1. ult. καθάπερ vov) Ante vel poft καθώσερ deeffe vi- debatur Steph. particula quaedam : ut legatur, καὶ καθάπερ, vel καθάπερ γὰρ. aut χαθάπερ ouv , ut Ficinum legiífe puta- bat. Vertit vero: Quare , quemadmodum nunc &c.

p. 125. L. 4. ὅπερ εἴπομεν vuv δὴ σμικροῦ μέρ.) Legendum efl, meo quidem iudicio , οὗπερ εἴπομεν v. d. e. μ. vel, fi reti- nere velimus ὅπερ, ita fcribendum, πλὴν (ὅπερ εἴπομεν vuv. dy) σμικροῦ μέρους. Steph. Hanc rationem fecutus effe videtur Fi- cinus, vertendo : praeter parvam , ut modo dixümus , partem.

p. 126. ἰ. 7, ἀποβλέψας γὰρ — ἔδοξέ μοι ) Vel fcriben- dum ἀποβλέψαντι , ut conveniat cum fequent. ἔδοξέ μοι ; vel potius dicendum , ἀνακχολούθως fubiunxifle édoEé μοι πώγκα- λός τ᾽ siya4 , ro ἔδοξα πάγκαλόν τ᾽ give, Steph.

ἈΝ

|

|

318} VARIAE LECTIONES |

ead. 1. το. ἔχόντως νοῦν ) Alius eft locus, qui, cum fufpe-

&us merito effe videretur, ab hoc confirmatur , habente itidem. £X óVTOS VOUV , pro γουνεχ GV TOS. Steph.

p. 128. 1.15. τὴν βούλησιν δὲ μάλλον ) Legitur etiam πολὺ μᾶλλον: fed illud adverbium ante μάλλον Ficinus haud agno- Ícit. Stephan.

p. 130. ἰ. 9. ἐπαίνων καὶ μὴ ) Steph. teftatur, exftare quo- que ἐπαινῶν. quod praefert. Nam utendo genitivo partiente, dicendum potius fuifle of γε ἐλεύϑεροι τῶν ἐπαίνων. καὶ μὴ, ^. εἰσὶ καταφανεῖς. Ficinus vertit: qua in re liberalis veruf- que laudator maxime perfpicuus fit. lta quoque Cornarius , mfi. quod dad legiffe videatur ἐλευθέρως ἐπαινῶν cet.

JD. 131.4 το. τοῖς φύσει ἀρχ ικοῖς ) Ald, Baf. 1. ἀρχικω- yois. At Baf. 2. ἀρχ ικοῖς , quod Steph. iure recepit.

ead. l. 12. τὸ πλήδος" ταυτὸν δὴ x. e.) In uno wet. . feri. ptum eft , ὅταν ἄρχουσι καὶ νόμοις μὴ πείσηται τὸ ππλῆδος » ταυτόν" καὶ δὴ καὶ ἑνὸς ἀνδρὸς, ὁπόταν Ge. fed noftra lectio re- tinenda efl, ut ταυτὸν, a quo alterum orationis membrum in- cipit, adverbialiter ponatur, pro κατὼ ταυτὸν, ficut L. Ι΄, p. 180. ταυτὸν ἄρω καὶ ὃ δεὸς δὴ καὶ φιλάνϑρωπος ὧν &c.. quam fignificationem agnofcens & Ficinus vertit , Similiter. | Steph, Utraque diftin&io proba videtur ; fcribendum vero in- | fuper puto 7er , ut Futyphr. r , 6. ed, Fifch. |

p. 132. 1. 2. ταῦτ᾽ ἀμαθαίνουσι) Ex[lat & alia le&lio rov | τὰ μανϑάνουσι., aperte mendofa. Steph. Editt. vett. cum Fi- | cino tenent vulgatam. |

ead, l. το. οὐκ ἔστιν.) In quibufdam editt. haec verba οὐκ ] ἔστιν 4 ΟἸἰϊπία interiiciuntur , fequentia autem dicit Athen. fer-. monem fuum profequens ; fed credo potius illa quoque huius effe, Jive πὼς pro és accipiatur abfque interrog. ffve eius nota poft. εἶδος ponatur , ut ad fuam ipfe interrogationem re[pondear. Steph. Quae Cliniae tribuit, οὐκ ἔστιν, fola eft Ficini verfio. Prae- | ftat tamen vulgaris ratio. |

p. 134. 4. 3. δικαίοτ. εἶναι φαμὲν Steph. notat, legi quo- | que, fed perperam, φαῖμεν. Nempe Ficini verfio haec eft : iut. imum effe ducamus. Is vero intuper legiffe videtur paulo ante προώγωμεν. ad fortem producamus. !

ead. 1. 9. ἁμαρτάνοντες) Steph. malit ἀμωρτόντες , ut in vet. cum fequatur ἀγνοήσαντες. ,

ead. l. τς. ἄμεινον ὃν "y eípovos. ) Poft ὃν ponenda fortaffe | fuerit hypoftigme, ut non aliter intelligamus, quam fi dictum l eflet , τότε τὸ μέτριον , ἄμεινον ὃν, ἡγήσωτο πλέον τοῦ QUAE. ρου, χείρονος ὄντος. Steph. |

IN LIB. III DE LEGIBUS. 319

p. 135. ἰ. 12. εἰ δὲ — προϊδών ;) Baf. 1 & 2. habent poft προϊδὼν maius fligma; at Ald. interrogandi fignum , rectius, iudice Steph. |

p. 336. ἰ. 3. εἰς ϑόσους δεῖ) Sic omnes editt. Stephanus tamen aliam le&ionem affert zíz76:, quam haufiffe videtur e Ficini verfione: δ' alia quidem in morbos incidunt. Unde tamen vix recte cogas, eum aliter legifie.

p. 137. 1. 8. σωδεῖσα αὕτη) ReGius fcribetur αὐτὴ, au- Core Steph. j

ead. l. 16. ταῦτα, — *ysvópsevoy ) Vel retinendo ταῦτα fcri- bendum videbatur Steph. γενόμενω, vel τοῦτο cum Ὑ ενύψενον. Hoc vere. Ficinus enim: Quod guidem a nobis intelligi, po[l- quam factum efl, &c. — .

p. 139. 4. 8. λεγομένοις καὶ νομοθέταις ) Sic editt. vett. cum Fic. At Steph. contendit, partic. xai vix ferri poffe, propter illa, (p. 128.) καὶ δὴ καὶ πολιτικόν γε ἀνδρα vo- μοθέτην ὡς ἀεὶ δεῖ πρὸς τοῦτο βλέποντα τιθέναι τὰς τάξεις τῶν νόμων. -

ead. ἰ. 10. καὶ τὸ παρὸν) Ald. Daf. τ & 2. καὶ τοπειρώ- σαν. Ficinus vero: quale efl, quod nunc expofuimus. Hinc Steph. refcripfit σωρόν.

ead. l. 12. ὅτι τὴν πόλιν) [n quodam vet. non legitur artic, 7i , atque adeo abeífe illum malim, Steph.

p. 140. ἰ. 4. Πειρασώμεθιω.) Pro πειρασώμεθα inveniri quo- que fut. indic. πειρασόμεθα, teftatur Steph. Nimirum Ficinus vertit; Conabimur &c. δ

p. 141. 1. τς. τοὺς εἴτι δυναμένους ) Sic omnes editt. At Marg. Steph. Quidam fcr. τοὺς εἰς τι. videndum, an non & ποὺς οἱ τὶ fcribi poffit. |

ead. l. ult. ἀπέδωκεν αὐτοῖς) Magnum errorem (ni fallor) unius literae mutatione ex hoc loco eximam , fubítituendo vi- delicet ἐπέδωκεν pro ἀπέδωκεν; inter quae verba , alioqui fcriptura adeo fimilia , magnum fuerit fignificarionis difcrimen. Quanto autem fit huic loco aptior fignificatio verbi ἐπέδωκεν, quam alterius ἀπέδωκεν. το, Lector, mecum velim expende- re. Perfae , inquit, cum fub Cyro maiorem fervitutis & liber- tatis mediocritatem tenerent, liberi primum ipfi, deinde alio- rum multorum domini exftiterunt. Nam cum imnperantes liber- tatis participes facerent eos, quibus imperabant, & quandam iuris aequabilitatem illis tribuerent, magis amici ducibus mili- tes, & ad fubeunda pericula promti erant. Quin etiam , fi quis inter eos prudentia valebat, & confilium dare poterat, ab eo communis facultas prudentiae in medium afferebatur , cum rex

320 VARIAE LECTIONES

ininime invidus effet, fed loquendi libertatem concederet , at- | que adeo illos ,. qui aliquid. confilii dare ipfi poffent, honora- | ret. Haec autem poftquam commemoravit, tandem addit, | xo πάντα δὴ τὐτε ἐπέδωκεν αὐτοῖς, δι’ ἐλευθερίαν δίς, id | eft, Tunc igitur ilis omnia progreffus habuerunt, propter li- bertatem, amicitiamque, & mentis communionem. At Fic. ita: | Cun&a igitur tunc illis libertate , amicitia , mentifque communio- | ne facilia reddidit. In qua interpretatione illi alteri verbo aré- | d'exey novam quandam tribuit fignificationem , & huic loco | tamen prae illa, quam habet verbum ἐπέδωχεν , parum con- | venientem. Poteft autem hoc & aliter export, manentetamen | eodem fenfu. nam σάντω ἐπέδωκεν reddere etiam liceat: Me- | TVior fuit illis rerum omnium fuarum ftatus; vel: Omnia illis | incrementum ceperunt; vel: Suas res omnes in melius pro- | vexerunt. Haec eft mea de loci huius emendatione fententia : | quam confirmare videtur etiam quod fequitur ἀπώλετο. velut illi ἐπέδωκεν oppofitum.. Ceterum vov xomevíay (ut de hoc | quoque obiter moneam) audaculo genere loquendi utens vo- |. cat quod dixit κοινὴν τὴν τοῦ φρονεῖν δύναμιν. Ego, ut il- | lud repraefentarem , verti, Mentis communionem : cum alio- | qui dicere poflem , Prudentiae communionem , aut prudentium | confiliorum communionem. lam veró, quod hic dicit, ἐπὶ τὸ σον ἄγ εἰν. aliquanto poft dicet ἰσότητα τινὰ κοινὴν εἰσφέρειν. lam vero & quod ad verba illa attinet, quae, Graecorum verborum vefhgiis infiftens, ita fum interpretatus : Cum fub | Cyro maiorem fervitutis & libertatis mediocritatem tenerent: | eorum velut expofitionem habes pag. 149. nam ei, quod hic |: vocatur τὸ μέτριον δουλείως τε καὶ $AsuSepías , poffumus | dicére opponi quam ibi appellat τὴν eqódpe δουλείαν. τε | xul δεσποτείαν. Steph. 1 p. 142. 1.7. πωιδείως δὲ ὀρθῆς οὐχ ἥφδαι) Apud Gellium | fcriptum eft ὀρθῶς, L. XIV , c. 3. cuius initium eft, Qui de | Xenophontis Platonifque vita & moribus pleraque omnia ex- | quifitiffime fcripfere, non abfuiffe ab eis motus quofdam tacitos | & occultos fimultatis aemulationifque mutuae putavere.. Ali- | quanto poftenim haec fubiungit: Id etiam efle non fincerae | neque amicae voluntatis indicium crediderunt, quod Xeno- | phon inclito illi operi Platonis, quod de optimo ftatu rei- | publicae civitatifque adminiftrandae fcriptum eft, lectis ex eo | duobus fere libris, qui primiin vulgus exierant , oppofuit con- - tra confcripfitque diverfum regiae adminiftrationis genus, quod | παιδείας Κύρου infcriptum eft. Eo facto fcriptoque eius ufque adeo permotum effe Platonem ferunt, ut quodam in bbro, |

|

à IN LIB. HH DELEGIBUS, ὧι

r L^ t

— mentione Cyri regis habita , retra&ctandi levandique eius ope- — ris gratia, virum quidem Cyrum navum & flrcnuum fuiffe

dixerit , παιδείας δ᾽ οὐκ ὀρθῶς ἥφϑαι τοπαρώπαν. Haec enim

— verba funt de Cyro Platonis. Hactenus Aulus Gellius , five

E nunc a quibufdam vocandus creditur) Agellius: qui certe ri poteft ut ita fcripferit, οὐκ ὀρθῶς, cum in exemplar, quod hanc le&ionem haberet , incidiffet ; fad ego quandam effe σαιδείαν dico, quam Plato non hic folum, fed alibi etiam vocet ὀρθὴν. & quidem duobus aliis in locis , nifi me fallit me- moria. Unum faltem illa repraefentare poteft ex libro De Re- publica III, non procul a fine : Καὶ ἔγωγ᾽ εἶπον. Tovro μὲν οὐχ ἄξιον die υρίζεσσαι, ὦ φίλε Γλαύκων" 9 μέντοι ἄρτι ἐλέγομεν; ἄξιον, ὅτι δεῖ αὐτοὺς τῆς ὑρθῆς Ux εἴν παιδείας, ἥτις ποτὲ ἐστὶν. εἰ μέλλουσι τὸ μέγιστον ἔχειν πρὸς τῷ ( vel potius πρὸς τὸ, ut legendum mihi videri ibi admonui ) ἥμεροι εἶναι αὐτοῖς τε καὶ τοῖς φυλαττομένοις ὑπ’ αὐτῶν. Ex hoc certe ἰὸςο ( cuius fcriptura minime vocari in dubium poteft) ipfe quoque Gellius , ut opinor , ὀρθῆς 1n altero etiam legendum fateretur. De hoc autem merito quis ambigat, an fit μνημονικὺν ipfius Gellii ἁμάρτημα, locum, qui eft in opere de Legibus, afferentis tanquam ex opere , quod fcripfit σερὶ “τολιτείας (ficut Athenaeus memoria lapfus quendam in quin- to de Legibus exftare dicit, qui in quinto non huius fed illius operis invenitur) an una eademque appellatione comprehen- di poífe utrumque exiftimaverit, quod ad rem unam eandem- que pertineant. lam vero haec verba, vrepl πολιτείας, fic ab eo reddi miror, De optimo ftatu reipublicae civitatifque admimflrandae : miror, inquam , illa verba fic ab eo reddi, quod duae interpretationes in unam mifceri quodammodo vi- deantur ; cum dicendum eflet , De optimo ftatu reipublicae, vel, De optimo genere adminiftrandae reipublicae , five, De optima ratione reipublicae adminiftrandae. Haec autem omnia lectori confideranda relinquo , atque. hoc inprimis, an Gellium ita fcripfiffe verifimile fit. Nam ad ὑρθῶς quidem quod ati- net, non abfimile vero fuerit, eum in exemplar ( uti dixi ) in- cidiffe, quod hanc lectionem haberet. Srep4.

p. 143. 1. 7. σκληρὰν καὶ ἱκαν.) Quidam σχληρὰν δὲ καὶ ἱκανὴν fcribunt, fed hac particula opus effe non puto: atque faec σκληρὰν καὶ ἱκανὴν &c. referri ad illa ποιμένων ὄντων ὥς. 4. d. σκληρὰν, ἅτε ποιμένων ὄντων YIep. Steph. ZxAnpaw δὲ Ficinus videtur legiffe.

ead. l, ult. ἀπώλεσεν ὑπὸ Μήδων.) Poft ὀπώλεσεν diftin- guit Ficinus, vertitque : /pfe ignorantia — principatum perdidit.

Plat. Oper. Vol. XI,

2, VARIAE LECTIONES

Medi enim. — ipfum quafi amentem coateriferunt. Hinc etiam. patet, ipfum μανίας pro μωρίως legiffe. Vulgatam interpun- &Cionis rationem Steph. ex loquendi ufu ita defendit, ut , ficuti dicatur ? ἀρχὴ ἀπώλετο ὑπὸ Miüdwr, ita quoque dici pofle ἀρχὴν ἀπώλεσεν ὑπὸ Μήδων, pronuntiet: |

p. 144. l. 11. εἰς τὸν νόμον ἐνέδυ ) Steph. au&or eft, legi quoque εἰς τὸν νόμον ἐνέδει. quam praeftantem lectionem eruiffe videtur e Ficini verfione: Jege complexus efl. Eadem haec loquendi ratio occurrit apud Plutarch. in Romulo.

ead, 1. ult. ὃς τοῦ Κύρου ) Steph. coni, ὡς τοῦ K,. κακὸν οὐκ eua s3es. |

p. 145. 1. s. οὐ τύχης) Stephano fcribendum videtur οὐ τύχη, cum fequatur ὃ xaxbs βίος. Alioqui , ut τύχης. ita τοῦ κακοῦ βίου diturum fuiffe exiftimat,

* ead, l. 13. τροφὴν véueTe) Affertur alia leflio, ἀρχὴν νέμετε. Jilam certe alteram non agnovit Fic. cuius interpretatio unicam vocem habet , magiftratum. Steph. "Apy iy eft ex emendatione Cornarii in Ecl. [X , p. 119. uti quoque Ficinus legiffe vide- tur in edit. prima (anni 1491.) nam vertit: JVullos excellentes honores munerave praebetis. |

ibid. τὸ xwrapy as) Vel τὸ κατ᾽ ἀρχὰς.» vel una. voce τοκωταρχ ἂς Stephanus fcribere malit.

ead. l. 17. KA. Πῶς τοῦτο — Aéytis 5) Haec in Baf. 1. 2. & Fic. tribüuntur Megillo, quae in Ald. Cliniae : quae perfo- narum commutatio extenditur ufque ad illa verba, Πάνυ μὲν οὖν eipíeSo σαφῶς, quae itidem a Megillo dicuntur.

p. 146. 1. 6. KA. Πῶς γὰρ οὔ 5 ) Stephano fcribendum vi- detur , πῶς γὰρ ἄν ; intell. enim, πῶς γὰρ ἂν τόγε δίκαιον φύοιτο χωρὶς τοῦ σωφρονεῖν. Nimirum Ficinus vertit: Quo- modo enim aliter? Unde tamen neutiquam colligendum efle puto , Ficinum hic aliter legiffe.

ead. ἰ. ult. πρόσδημω, τιμαὶ τε καὶ ἀτιμίαι) Verba haec τιμαί τε καὶ ἀτιμίαις 1. e. honores & ignominiae, palam redundant, ὃς ex margine in contextum irrepferunt. Adfcripfit autem illa quidam vocis πρύσϑημα exponendae gratia, velut per πρόσϑημω fignificentur τιμαί τε καὶ ἀτιμίαι. Sed & hoc falfum eft. Non enim hae πρόσϑημω, dicuntur, fed ipfa tem- perantia eft σρόσϑημα reliquarum virtutum , ad quas ipfam apponi & accedere oportet , ficut in praecedentibus dixit, Ex propterea fubdit Climas: Zemperantiam mihi dicere videris, Et deinde Athenienfis hofpes dicit : Quod vero ex aliis plurimum nobis prodeft cum appofitione, id. eít , cum temperantia. Cornar.

in Ecl. IX, p. 119.

de rP-x

IN LIB. III DE LEGIBUS. 23

p. 147. l. 15 fq. διανέμειν. KA. ᾿Ορθῶς, AO. Ἔστι δὲ ὀρθῶς) Ficinus (in prima edit. nam altera ad vulgarem rationem ac- commodata eft ) vertit: Oportere ita;ue dicimus civitatem — re&e honores & opprobria diftribuere. Refía autem diflributio eft &c. Hinc patet, Ficinum continuaffe orationem Athenienfis, neque ànte ὀρθῶς Cliniae nomen pofitum inveniffe.

P- 148. 1. 8. ἐπὶ ἔτι) Aut inter ἐπὶ & ἔτι deeffe aliquid, aut ἐπὶ abeffe debere re&te opinabatur Steph.

ead. l. τς. ἑκάστοτε ἡττῶνται) Ριο ἡττῶνται ala efl leclio (& quidem genuina) ἡγῶνται. cum quo verbo iungen- dum eft £zecsea , ut diflinguatur pofl σφίσιν: hoc fenfu , Sed ob fuum imperium nol dubitant evertere & civitates δ᾽ gentes , everfafque igni vaftare , ff hac ex re vel exiguam ad illud redi. turam ejfe uilitatem exifliment. Steph. "Hy ovrea Cornarii prae- claro acumini debetur. v. eius Ecl. IX, p. 119.

P. 149. l. 14. τῆς μέτριον ἐχούσης ὑφ᾽ ἑτέρων. Ficinus

vertit: Quam illa, quae mediocritatem magiftratuum domina- tione confequitur. Quam verfionem refpicere videtur Steph.

ubi notat , legi quoque “μέτρον. Vulgatum tamen defendit loco appofito ( p- 141.) Πέρσαι γὰρ. ὅτε μὲν Tb μέτριον μᾶλλον

ουλείοις τε καὶ &AeUSepías ἦγον ἐπὶ Κύρου δίς. Idem verba ὑφ᾽ ἑτέρων. quae facile in corruptelae fufpicionem vocari pof- fint , bene 'expedivit, vertendo, Sub aliorum poteftate , five Sub aliorum dominatu.

p. 150. ἰ. 4. φόβον ἄπειρον) Marg. Steph. Quidam ver. φό- βον a&ropoy. non male. Eílet enim : terrorem inexpugnabilem , adeoque gravif/;mum. Eadem lectionis varietas eftin Apol. Socr. init. ubi v. Fifch.

F- 2 l. 4. λεγόμενον ὕστερον ) Hoc partic. extra etiam pa- renthefin pofitum videri poteft. Legitur autem & ὕστεροι. S teph.

,Ρ. 152. ἰ. 3. ἐξ à ἀπύρων ἐφαίνετο.) [n quodam vet. efl καὶ τότε inter ἀπόρων & ἐφαίνετο. Steph. In vett. Edd, ὃς Ficin. non leguntur , & recte abeffe poffunt, propter illa: τὰν τὸ σρύτερον γενόμενον.

p. 353. L. 3. εἴτι — προσήκοντα λέγομεν ) Steph. legendum coni. εἰ τὰ cet. Grammatices fane legibus convenientius. Fi- cinus quoque , $7, quae ad legumlationem pertinent , dicimus.

ead. ἰ. 4. οὗ λέγω δ᾽ éyexa.) In aliis exemplis poft verba haec, oU λέγω δ᾽ ἕνεκα. ponitur tantum hypo[ligme , tanquam cum fequentibus éohaéteant. quod fieri tamen nullo modo poteft, propter γάρ. nam ut expofitio , quam δ᾽ Fic. dat huic loco ( haec videlicet , Cuius autem gratia i: ifla dicam, videte) εἰ convenire poft, oporteret di&fur e[fe , οὐ λέγω hi (dh δράτε γὰρ,

ω) —

3234 VARIAE LECTIONES

pro δρῶτε γὰρ. οὗ λέγω ἕνεκω,, vel λέγω δ᾽ οὗ ἕνεκα, ὑρᾶτε: quorum neutrum admitti potefl. At cum. praecedentibus iungendo illa verba, οὗ λέγω d" ἕνεκα, & fenfum. apium, & nihil ab ufitata. fermonis forma alienum. habemus. οὐ γὰρ μύθων ἕνεκα (inquit ) διεξέρχομαι, οὗ Ayo δ᾽ ἕνεκα; i. e. Non enim haec confabulandi gratia dico , fed ad confirmandum id , de quo fer- mo efl inflitutus. Steph. Si vulgarem rationem teneas, partic. , γὰρ aut omnino tollenda, ant τῷ ἐπειδὴ poftponenda videtur. Stephanianam tamen firmat Ald. ἕ

ead. ἰ. 6. ἄγουσι ) Steph. ait, leg! quoque ἀγάγουσι.

ead. l. τι. τὸ νῦν λεγόμενον.) Legitur etiam, tefte Steph. τὸν. ut fubaud. λόγον ex praeced. A67.

p. 154. l. το. δεδομένον ἀκούειν ) Quidam d's'oyuérov , auctore Steph. qui praeterea malit αὐτῆς, pro αὐτοῖς. Neu- trum necefle puto. Nam fyntaxeos ratio haec eft: δεδομένον ἣν αὐτοῖς Íc. τοῖς γεγονόσι περὶ πωίδευσιν, ἀκούειν Gc.

p. 156. 1. 11 fq. ἐπὶ τὰ αὐτὰ — μὴ λῆξαι) Ante haec verba ὥστε deeffe putabat Steph. quod iungatur cum μὴ λῆ- Ea. Rectius tamen ante. μὴ λήξαι intelligas illud ὥστε.

Op. 159. 1. 6 fq. KA. Eu λέγεις. MET, Καὶ μὴν καὶ τὰ mag ἐμοῦ.) Haec a Megillo proferuntur in Ficini verfione, anni 1491.

GNOLIB. LY

p. τότ. l. 4. τοῦτο μὲν γὰρ — ὃ κωτοικισμὸς αὐτῆς) Cum τοῦτο fubaudiendum οἷα e praeced. τοὔνομο,, facile quifque Siephano dabit. At, quod idem cenfebat, verbum δοίη aut aliquod tale deeffe videri, hoc , temere , puto. Referenda enim omnia ad zpocSeín, quod ftatim fequitur. Sed in hanc fufpi- cionem Stephanum adduxit Ficini verfio: 14 enim forfan aut ipfa coloniae dedu&tio dabit , aut &c.

edd. ἰ. τι. κωτὰ ταῦτα αὐτῆς) Eufeb. qui hunc locum affert, legit κατ᾽ eis: quae tamen lectio Steph. non fatis- facit, qui haec verba omnino in corruptis habet.

| g. 162. L. τ. Τείτων δὲ αὐτῆς πόλις — τις πλησίον ;) Eufeb. εὐὐτῇ. Alterutrum vero redundare videtur, γείτων aut σλη- σίον, quod iam vidit Steph. qui, fi utrumque retineatur , rem ita expediendam cenfet , ut γείτων ea quoque vocari poflit ci- - vitas , quae non fit σλησίον, fed longiculo intervallo remota. ead. ἰ. 7. Τρωχ vrépay αὐτὴν — ἂν Aéyoic)Ficinus : "4/peram igitur illam — dic's? interrogative , Stephano non improbante,

Ρ- 164. l. 7. éizrey ὡς ὅτι) Non male pofl os interpungere-

tur, cum ton dicatur ὡς ὅτι per pleona(inum ( pofitis videlicet

IN 118. 1 DELEGIBUS. 3»;

his duabus voculis ἐκ παρωλλήλου) fed ad diverfa verba ten- dant, ὡς ad ἔχοι & ad £ ξυνεχ ώρουν : at ὅτι ad βλέποι. perin- de ac fii ita collocata e[fent verba: εἶπον, ὡς καλῶς μὲν ἔχ οἱ ( fubaudiri autem. videtur λέγειν) € UTI εἰς ἀρετὴν βλέποι, C. οὐ ξυνεχ ὥρουν δὲ ὅτι πρὸς μέρος Gc. Bene haec Steph. quo- ad prius orationis membrum , nempe ὡς — καλῶς ἔχοι, Αἱ ξυνεχ ὥρουν nullo modo refpicit illud ὡς. Senfus enim & ora- tionis ftructura haec eft : τὸ δ᾽ ὅτι πρὸς μέρος, ἀλλ᾽ οὐ πρὺς πᾶσαν ἴς. ἀρετὴν τὰ τῶν Κρητῶν yop pet. βλέποι. h. e. pro- pterea quod Cretenfium leges non virtutem omnino, fed. bel- licam tantum fpe&tarent , eas equidem non admodum laudavi.

p. 165. 1. 2. (7. οἷον — Μίνως γὰρ) Quae in medio funt, φράσω γὰρ, οὔτι paie: iy βούλομενος ὑμῖν. per parenthe- fin polita effe, & οἷον ad Míves referri debere, notat Steph. Hoc quidem parum commode, propter γὰρ poft Μίνως. Ma- lim itaque «iov , abfolute; pofitum, cum Ficino reddere, Qua- le illud fuit.

ead. l. 11. νομίμων ) Ficinus vertit firmif2ue ; unde Stephano verifimile eft, eum legiffe μονίμων.

ead, 1. ult. φασὶ ξυμβαίνειν Steph. au&or eft, legi quo- que φιλεῖ ξυμβαΐνειν. quod & praeferendum cenfet vulgato dE Ficinus ad fenfum magis vertit: "Judire contingit.

p. 166. ἰ. 1. πολλάκις μυρίων ) Steph. malit coniun&tim πολλοικισμυρίων.

P. 170. ἰ. 4 f]. καθάπερ | ἵππων ζεῦγος — ξυμφυσῆσα!ι) In praeced. edit. ἱππέων δ’ ξυμφῦσαι, pro ἵππων € ξυμφυ- σῆσαι, ut in vet. ubi legitur etiam, ὥλλ᾽ ὄντῶς ἐστὶ νομοῦδε- σία &c. Steph. Depromta haec e Ficino vel Cornarii .Eclogis puta. Ficinus nimirum : Et tanquam füb uno iugo equi , unum Idemque , ut dicitur, efflare pof nt. Sed enim cet. v. Cornarii

- Ecl. IX, p. 120. Ficitum tamen ὁμῶς, non ὄντως, legifle , mihi

pi obabilius videtur.

ead. 1.8 fg: ΑΘ. Ὦ ’γαϑὲ — περὶ νομοθετῶν ἐπαινῶν) In vet. ὦ Masi iungitur T praeced, verbis Cliniae , ubi δ᾽ ἐπανιὼν fcriptum efl , non éreyóv. Steph. Ficinus quidem v. ὦ ᾿γαδὲ Cliniae tribuit, at manifefto legit ἐπαινῶν. Stephanus igitur aut alium librum refpexit, aut fraudem le&ori facere voluit , füa alienis immifcendo. Praeftat ἐπαινῶν.

p. 171. ἰ. 2. πολλάκις ἀχαιρία.) Sic omnes editt. Stephanus vero ait, legi quoque ἀκαιρίαι, qui fane numerus magis con- veniret cum illis χρόνον ἐπὶ πολὺν ἐνιαυτῶν πολλῶν.

ead. ἰ. 7. ἀλλὰ γὰρ διμμοίως ) ὅμμως a quibufdam legi, mo- net Steph.

X 3

36 VARIAE LECTIONES:

p. 172. 1.2. τι παρὸν αὐτῷ) Steph. coni. ὃ παρὸν &c. ut intellig. pro oU παρόντος. 4

ead. 1. τά fq. τῇ τυρανγουμένῃ ψυχὴ) Affertur & alia le- io, τῇ τοὺ τυράννου «Lu» n. Steph. Atque ea quidem eft e coniectura Cornarii Ecl. IX , p. 120. |

ead. l, ult. Τὴν δημώδη γε, ὦ Κλεινία.) Ficinus vertit: Po- pularem , ο Clinia, dico. Quam verfionem refpicere. videtur Stephani nota: Non deefl verbum , fed relinquitur fubaudiendum φράζω ex praeced. infin. φράζειν. hd

p. 173. |. 15. KA. Πὼς λέγεις; ei τύραννος ) In praeced. edit. ( praeterquam in Lovanienfi) haec verba ei τύραννος &c, adícribuntur Athenienfi, una cum illis zrpóeSes μὴ κατ᾽ ἄλλο, & iis, quae fequuntur ; quorum poflrema funt, ὅσῳ δ᾽ évay- vÍoy , ἐναντίως. Sed minime dubium.eft, quin contra, haec , “τῶς λέγεις; εἰ τύραννος γένοιτο. φὴς. véos δίς. dicantur à Clinia : illa autem σρόσϑες μὴ κατ᾽ ἄλλο ὅζς. ab alia perfo- na, videlicet ab Athenienfi, refpiciente ad poftremum Cliniae verbum εὐτυχ fis. quafi dicat: ἀλλὰ κευτὸν τί οἱει δεῖν αὐτὸν εἶναι εὐτυχῆ; πρόσδϑες, μὴ κατ᾽ ἄλλο δζς. Steph. Eandem ra- tionem cum Ficino fequitur Cornarius. Mox cum &ee fub- audiendum efle ἀπεργάζεται re&e monuit Steph. & expreffit Ficinus: quae dare folet. |

ead, [. 1$. μὴ xaT. ἄλλο) Legitur etiam μὴ καί τι ἄλλο, fed malo μὴ κατ᾽ ἄλλο, & refero ad praeced, εὐτυχ ἥς. ut ty- ranno vel una haec res ad felicitatem faris efle poflit, ἢ eo- dem tempore aliquis laude dignus legislator exfiftat, & con- tingat, ut in eundem locum conveniant, Srep£. Editt. vett. nihil mutant.

p. 174. 1. 8. ἢ πῶς λέγεις; ) Haec verba poft δημοχρο-- 7í4s , in fine fermonis Cliniae, poni videntur a Ficino: Tertio ex populari. 4n non ita?

ead, 1. 14. κοινὴ — pon) Legitur etiam, tefte Steph. κοινῇ, quod nufquam reperimus.

p. 177. ἰ. 133.1 λέγειν βουληθεὶς) Marg. Steph. Scribendum fortaffe τι λέγειν ὀβουλήθης, five ἠβουλήθης : nift ex quodam vet. legatur λέγεις , ut intelligatur βουληθεὶς, dicium pro ἐὰν βουληθῆς, ἐὰν ἦ σοι βουλομένῳ.

p. X79. l. 3. τὸ τοῦ ἀληθοῦς τοῦ τῶν νοῦν &y oyrcv ) Steph. malit ἀληθῶς, fine caufa. Idem affert hanc lectionis varieta- tem: τῶν τὸν νοῦν ἔχ όντων. male.

ead. ἰ. το. ἥτις τῶν νῦν ἀριστοκρωτεῖται ) In vet. ἄριστα, οἰκεῖτωι. alteram tamen le&ionem fequitur Fic. ( quae nunc ab optimatibus gubernatur) in qua non eft opus artic. τῶν ante νῦν.

eomm

INLIB.IV DELEGIBUS 3:7

Alioqui fufpicarer, Platonem fcripfifle, ὕτις τῶν vuv dote Te. ἀριστοχροτεῖται, vel ἥτις ἄριστα τῶν νῦν ἀριστοκρωτείται. Quod fi quis durum putet ἀριστα, cum fequatur ἀριστοχρε- τεῖται , non minus verifimile fuerit, fcriptum ab eo fuiffe , ἥτις TOV VUy βέλτιστα ἀριστοκρατεῖται. Alioqui fi intelligamus, Platonem non de quadam Ariftocratiae praeftantia, fed de qua- vis republica loqui voluiffe, quae ἀριστοχρωτεῖται, intelligen- dum erit τῶν vvr, ex numero earum, quae hodie funt. Steph.

p: 180. L. 15. ἐχευθερίαν) Marg. Steph. yp. εὐνομίων.

p. 181. 1. 8. ὃ νυν δὴ ἐλέγομεν.) Haec verba fequentibus potius iungi debere, monet Steph.

p. 182. 4. 1 fq. ταύτην deiv) Legitur etiam Tarn , ut intel. ligatur , βλέπειν δεὶν “τοὺς νόμους Tb ξυμφέρον ταύτη. ΑΪ1ο- qui , legendo ταύτην. intelligendum effe: ταύτην δεῖν βλέπειν τὸ ξυμφέρον, νεὶ πρὸς τὸ ξυμφέρον, retinendo eandem confl-uttio- nem. Steph. Videtur refpicere verfionem Ficini : Quod confHtu- tae reipublicae conferat. Sed & vulgaris lectio proba.

ead, 1. 8. ἢ καὶ τυραννίδα ) Ficinus vertit: Pel tyrannum.

- legit igitur ἢ καὶ τύραννον.

p. 185. l. 15. στασιωτείοις , ἀλλ᾽ οὐ πολιτείας.) In vet. στασιώτας. ἀλλ᾽ οὐ πολίτας. Steph. Vetus ille eft Ficinus, qui vertit : Eos non cives , fed feditiofos putamus.

p. 185. 1. 2. φῶμεν πρὸς αὐτοὺς ) Haec verba Steph. per parenthefin accipienda cenfet.

ead, ἰ. 7. ταπεινὸς κεκοσμημένος) Fic. vertit, oimidis fubfequi- tur atque compofitus. Legit igitur. ταπεινὸς καὶ κεκοσμημένος. Poüuor tamen videtur Stephani coniectura, legentis zeetvos κεκοσμημένος.

p. 186. 1. τ. KA. Δῆλον δὴ τοῦτό γε ) Haec ufque ad πάντα ἄνδρω in. Ald. Baf. 1 & 2. tribuuntur Cliniae. At apud Ficinum Athenienfíis orationem continuant. Illa autem 76776 ys cum διανοηθήναι i iungi debere, per fe patet.

p. 188. |. τό. τοὺς ἑαυτῶν γεννήτας ἐτίθεσαν) Steph. coni. εἰς τοὺς €. γ. ἐτίθεσαν.

P- 189. ἰ. τό. δεΐγμαω προσενεγκόντα) Marg. Steph. Mali: pm ut in vet. quem ignoramus.

p. 191, L. 15. KA. Ποία τάδε: A0. Παωλαιὸς μῦθος) Duo haec nomina eic, 744€ inveniuntur etiam feparata, ut ποία, dicatur a Clinia: at τάδε ab Athen. fubiungente illa : σωλωὼὸς [4U0os. Sed retineo alteram lectionem. Steph.

P; 192. 1. 3. τῷ δὲ νομοθέτῃ τοῦτο οὐκ ἔστι) In veteri quo- dam τοῦτο abeffe, teftatur Steph. idque recte, eodem iudice. Ficinus quidem non vertit; at is fenfum magis, quam verba,

X 4

38 | VARIAE LECTIONES

expreffiffe videtur. Et τοῦτο refpicit fequentia : δύο περὶ &jvie, ἀλλὰ eia, περὶ ἑνὸς. Gc. ; | τ

Ρ- 193. ἰ.. 4. καθάπερ ἰωτρὸς δέ vic) LeCtionem, uti vul- gatur, mancam habens Cornarius legendum fufpicatur: ji καθάπερ ἰωτρός τις. ὃ μὲν οὕτως. ὁ δὲ ἐκείνως, ἡμᾶς εἴωθεν ἑκάστοτε δεραπεύειν, καὶ αὐτὸς οὕτω ποιήσει. In qua lectio- ne Steph. ποιήσει in ποιήσῃ 1nutari velit, ut conveniat-cum praeced. verbis fubiun&ivi modi. Idem. mox δὴ ante τὸν τρόπον ἑκάτ. legerit pro δὲ. Pm

p. 195. ἰ. 4. τὴν περὶ γενέσεως ἀρχὴν) Videndum, an non potius τὴν παρὰ γένεσ. ἀρχὴν fit fcribendum. Sreph.

ead. 1. 15 fg. μέχρι τῶν πέντε καὶ τριώκοντα" διανοηθέντα) Verba μέχρι — τριάκοντα omittunt Ald. Βαΐ, 1 & 2. At Fi- cinus iam expreffit, & Cornarius fic emendandum ftatuit in Eclog. IX, unde Steph. tacite in textum admifit.

p. 197. ἰ. i7. καὶ καθ᾽ ὅσον ciórre ) In quibufdam vet. non eff καὶ hoc in loco; ac potius certe abeffe hinc debet. Steph. Abeft fane καὶ a Ficini verfione.

p. X98. . τ fqq. ἐγὼ δὲ, ὦ μακάριε, — οὐ τανῦν γιγνό- (έξνον) Ficinus vertit; Ego vero, o viri, beati, α quod. fieri nuf- quam videmus. Hinc Steph. fufpicatur , eum legiffe: ἐγὼ δὲ, € μακάριοι, — οὐδαμῆ τανῦν γιγνόμενον.

p. 260. 1.8. οὐδὲ γὰρ ἄσμωτος ) Stephano ἐπὶ ante ἄσμα- τος deefle videbatur.

, Ρυ 201. L 11. ὡς χρὴ περὶ τὰς) Legitur etiam, tefte Steph. ὡς χρὴ τὼ περὶ T. (c.

N

IN- LtTB-V

1 c e AD ,

p: 203. L. 3 fq. τὰ δ᾽ αὐτοῦ διττά ἐστι παντάπασι.) Le- gitur etiam τὰ d" αὐτοῦ διττὰ πάντ᾽ ἐστὶ πᾶσι. Sed σαντὶ potus, quam zzz: Ícribendum videtur, & αὑτοῦ non αὐτοῦ legendum , five 7461 retineatur, five in πωντὶ mutetur. Con- irain praeced. periodo malim αὐτοῦ. Steph. |

ead, ἰἔ. 11. ἢ δώροις αὐτὴν αὔξειν ) Ficinus vertit: Quif- quis igitur putat , vel fermonibus quibu[dam , vel muneribus ν οἱ obíequiis exto/li. Hinc Steph. fupplendum cenfebat : ἤ τισιν ὑχείξεσιν. | Àj

p. 204. ἰ. 8 fü. ὁ δὲ πολλοῦ. δεῖ δρᾷν τοῦτο. Ὑ Cum iam praecedat nominativus ἄνσρωπος, Steph. malit: οὐδὲ πολλοῦ

-“

dé δρᾷ, τοῦτο. i: ted, ἰς ult, κακὰ ἡγούμενος τῆς ψυχῆς iras) Ficinus ver-

|

3 IN LIB. V DELEGIBUS. 329

— tit: Nam animo exiflimanti omnia apud inferos mala effc. hiuc Steph. putat, eum legiffe κακὰ ἡγουμένη τῇ ψυχὴ εἶναι.

p. 205. l. X1. παντὸς μὲν οὖν λείπει.) Cornarius legendum arbitrabatur, πάντως μὲν οὖν λυπεῖγ penitus itaque laedit. Vulgatam Steph. ut genuinam retinendam cenfet, quam & Ficinus dedit, una

ead. l. 14. οὐδὲ — ὕσάπερ) Lege, ut in vet. ὃς δὲ ργο οὐδὲ (ut ὃς δὲ iungatur cum μὴ ἐθέλῃ, ante ἀπέχ ea syou , deinde cum ἐθέλῃ. fubiudito ante ἐπιτηδεύειν) & adde partic. ἂν ρο ὅσώ- σερ. Steph. praeeunte Ficino, qui vertit: Denique, quicunque &c.

ibid. εἰπεῖν ξυλλήβθην.) Legitur etiam pro οὐδὲ ( εἰπεῖν £uA.) fi Stephano fidendum, ὡς δ᾽ εἰπεῖν ξυλ.

p. 206. L. 14: ψυχῆς οὖν ἀνπρώπῳ.) Aliter etiam legitur hic locus, tefte Steph. nimirum ψυχ ἧς οὖν àvpeipms κτῇ-

» / (μὰ οὐκ ἔστιν εὐφυέστερον. i

Ρ- 207.1. 8 fq. σωφρονέστατω ἅμα τε ἀσφαλέστωτα) Steph. magis placerent comparativi modi σωφρονέστερα, ὃς ἀσφαλέ- στερα. lidem nimirum placuere Ficino: moderatiora tutioraque.

p. 208. 1. 16. τιμῶν τις καὶ σεβόμενος) In vet. gipcovt καὶ σεβομένῳ, ut verba ifta εὔνους àv γενέσδαι cum his da-

- uvis iungantur, non cum iis, quae fequuntur. Steph.

p. 209. ἰ. 7. ὡς ὑπηρετηκὼς) In vet. varupezixos, tefte Steph. At Ald. & Baf. utraque vitiofe vzrupezixos.

P. 210. Ll. 11. εὐνοϊκοὺς μᾶλλον καὶ εὐμενεῖς) Ficinus hunc locum ita vertit: Ut non lex , fed laus & vituperatio fingulos docens , refrenet magis , € obtemperantiores ferendis legibus fa- ciat, Unde Stephanus legendum vidit: εὐηνίους μ. x. εὐμεν. fatis doGte.

ead. [. 17. ἄνους. ὧν οὐδέτερον ζηλωτόν.) In praeced. edit. legitur ἄνους Qv, οὐδέτερον ζηλωτόν. In qua lettione po[[ct qui- dem fubaudiri, vivit, ex illo praecendenti διαβιοῖ fumtum :. fed tum quoque, vel ὧν οὐδέτερον ζηλωτὸν, vel οὐδέτερον δὲ ζη-

“λωτὸν, legendum videretur. Ideo longe praeferenda efl altera. ἐε-- &io, ὅτῳ δὲ ἀκούσιον, ἄνους. ὧν οὐδέτερον ζηλωτόν. in qua cum nominativo ἄνους non aliud fubaudiendum verbum fuerit, quam quod pa[fJsm fubauditur , ἐστί. Steph. Ecce fontem , unde Steph. Íuam derivavit doGrinam, Ficin. qui vertit: qui vero non fponte , amens. Quorum neutrum optabile eft.

p. 213.4. 8. πρέπειν — δεῖν ) Ex his duobus infinitivis al- terum non unmerito ( meo quidem iudicio) quis dixerit effe ex- pungendum. Steph. Ficinus certe priorem πρέπειν non videtur agnofcere, vertendo: Propterea diximus, animofum , 1. e. gene- rofae iracundiae non expertem , ac fimul item, bonum effe debere.

31ο VARIAE LECTIONES

Reipicit vero Plato fuperiora: ϑυμοειδὴ μὲν δὴ χρὴ πάντα ἀνδρω εἶναι, πρᾷον δὲ ὡς ὅτι μάλιστα.

ead. |. 12. καὶ ὀρθῶς ἔχ εἰ τὸ d'eiv εἴνωι τοιοῦτον ) Hic non expungendum e duobus infinitivis unum , fed contra. duobus addendum tertium fufpicor ; ut dicat: ὀρθῶς ἔχει τὺ λέγειν, τοιοῦτον εἶνωι δεῖν. Credibile tamen eft, ita locutum efle Pla- tonem , ut tres infinitivi non concurrerent. Steph.

p. 214. ἰ, τό. καὶ ὅλην περιχ ἄρειαν πώσων) Scio Plato- nem alibi quoque haec duo adieCtiva coniungere , fed interie- &a connexiva particula : ut aliquanto poft, ὥστε τὸν éx ovra αὐτὸν, ζῆν εὐδαιμονέστερον dvrepy&Qeaiaa ToU ἐναντίου τῷ. “παντὶ καὶ ὅλῳ : quem locum , ficut & alios quofdam fequen- | do, putet fortaffe quifpiam ferri poffe & eius, de quo nunc agitur, loci le&ionem , praefigendo voculam καὶ accufativo vr&c«y : fed praeterquam quod illa particula ter ponenda ef- fet, ita legendo, καὶ ὅλην vepry ἄρειαν καὶ πᾶσαν ἀποκρυ- “τόμενον καὶ περιωδυνίαν., atque haec eius ἐπαλληλία ( ut. ita dicam ) dura hic effet: non videtur folitus duo illa adie- &iva talibus locis adhibere. Puto igitur, te meae coniecturae fubfcripturum, qua in locum nominis ὕλην, fubftituo ex eo factum adverbium ὅλως. Steph. Ficinus alterutrum tantum ag- nofcit , rectius , opinor. t |

p. 216. ἰ. 6 fq. εἴτε οὕτως ἡμῖν κωτὼ φύσιν πέφυκεν, εἴτε &AAOS παρὼ φύσιν. βίον δὲ χρὴ πωρὰ βίον ἡδίω καὶ λυπη- ρύτερον ὧδε σκοπεῖν ) Haec verba abfunt ab Ald. Baf. 1. 2. &.Lovan. fuppleta primum, puto, a Stephano, duce Ficino, |. qui vertit: Sive ita nobis fecundum naturam infit, five aliter. | praeter naturam, Vitam itaque ad vitam uicundiorem & πιοίε- fliorem ita conferre oportet. |

ead. 1. 11. ἡδονῆς BousópeSa, , ἡδονὴν δὲ ἐλάττω μετὰ μεί- ζονος ) Etiam haec verba defunt in editt. vett. expreffa tamen a Ficino: Dolorem etiam. minorem maiore cum voluptate volu- mus: voluptatem minorem cum maiore dolore nequaquam, Yta quoque legendum coniecerat Cornar. Ecl. IX, p. 120. ed. Lipf. Corruptelae caufa fatis patet. Nempe librariorum oculi | a priori μείζονος ad pofíterius aberrantes arripuere ftatim, quae - huic fubiiciebantur.

ead. ἰ. 13. od, ὡς βουλύμεδια ) Le&ionem fequitur Fici- nus, quae valde diverfum íenfum eflicit, quod negativam particulam , quae hic eft ante os , ponat ante βουλόμεθα. Cum enim hic fit ἴσω δ᾽ ἀντὶ ἴσων ἑκάτερω τούτων, οὐχ͵ ὡς βου- λόμεθω, ἔχοιμεν ἂν διασαφεῖν" ie ita vertit, ac fi legeretur ὡς οὐ βουλόμεθ.;, ἔχοιμεν ἂν διωσωφεῖν. Eius enim verba funt:

IN LIB. V DE LEGIBUS. 331

- Pari autem modo utrumque horum habere nos nolle , poffumus

declarare. Sequendam vero hanc eius leCionem cenfeo. SrepA. p. 217. l. 14. εἰς νόμον ἑαυτῷ ταξάμενον) Pro νύμον in

, praeced. edit. male fcr. μμύνον. Sed & εἰς lubenter in eir, mu taverim. Steph. Νόμον primus correxit Cornar. Ecl. IX, p.

121. addicente Ficino : Legem fibi ipf praefcribere. i

p. 219. l. ς fg. ὃ δὴ σώφρων τοῦ ἀκολάστου.) Haec ver- ba redundare videbantur Cornario ( Ecl. IX , p. 121.) cum de temperata & intemperata vita antea egerit.

ead. [. ult, xy δὲν τῶν λόγων, τέλος ἔχ ére) Stephano ante τῶν λύγων potus quam poft interpungendutn effe videbatur , ut λόγων iungeretur cum τέλος, ficut νόμων cum “προοίμιον. ".

p. 220. l. 11. κατάστασις ἑκάστοις ) Legitur etiam plural. καταστάσεις, tete Steph.

ead. ἰ. uit. περί τε σώμω καὶ ψυχὰς) Stephano dubium non eft, quin fcribendum fit περί τε σώματα, καὶ ψυχάς.

- p. 222. 1. 6. δὲ' εὐφημίαν ἀπωλλαγῆς) Quidam vetus: δὲ’ εὐφημίας ἀπαλλαγήν. Steph.

p. 224. ἰ. 7. ὀρθότερον, εἰ καὶ μὴ ἐκφεύγομεν) Hunc lo- cum Stephanus ita refingendum cenfet: ὀρθύτερον eim, μὴ ἐξεφεύγομεν. |

p. 225. l. 9. ὁπόση vrógovs) Invenitur etiam fcriptum 7o- σούς. quam le&ionem fequor. non enim intellig. Quanta quot hom. alendis fit fatis: fed , Quanta fit fatis alendis tot hom. vel, Alendo certo hominum numero. Deeít autem, vel fub- audiendum relinquitur , fimplex δεῖ ex feq. compof. προσδεῖ. Haec Stephanus , duce Ficino.

p. 226. 1. τ. διανεμηθέντων.) In vet. διωνεμηθήτων. Reti- nendo autem alteram le&fionem erit participium pro verbo impe- rat. Steph. Διανεμηθήτων haud dubie orationis feriei conve- nientius , & ita legiffe videtur Fic.

ead. 1. 3. τρίω τὸν αὐτόν.) Stephano fequi debere videba- tur τοῦ αὐτοῦ. cum praecedat τοῦ παντὺς ἀριδιμοῦ.

ead. ἰ. 4 fq. περὶ ἀριδιμοῦ — νενοηκέναι τὸν ἀριϑ μὸν) Hic accuf. τὸν ἀρι μὸν a vet. abefl: neque vero quidquam eo opus effe videtur, cum praecedat περὶ &pi3j4o9.. Sed pro hoc fingul. genit. in eodem legitur plur. περὶ &piS.ov. Steph. Vetus ille eft Ficini verfio, quae ita habet: Oportet certe omnem legis- latorem de numeris tantum intelligere, ut &c. |

ead, ἰ. 32. μιᾶς δεουσῶν ) Senfus loci eft: At quinque mil- lium & quadraginta numerus, & ad bellum, & ad pacem, & ad omnia commercia , & focietates, & tributa, & divifiones, nmn in plures, quam una minus , fexaginta partes fecari poteft ,

5»: "VAERIAE LECTIONES

continuas autem iftas ab una ufque ad decem. In Graecis rez | Ca lectio eft, quam expreffimus, nifi quod μιᾶς δεουσῶν | falfo. habetur, pro μιᾶς δεούσης. Sunt autem partes quinqua- | ginta novem, ΠῚ quas dividi poteft hic numerus, hae, quas |. Íubiecimus : 1. 2. 3. 4. $. 6. 7. 8. 9. 10. 11. I2. 14. 15. 16. 18. 20. 21. 24..30..3 $. 40. 42. 45- 49. $$. $6. 60. 70. 80. | 90. 104. 105. 106. 112. 113. 120. 123. 126. 140. 144. 168. | x80. 410. 240. 252. 280. 315. 336. 360. 420. $04. $60. 630. | 720. 840. 1008. 1260. 1680. 2520. Porro , quod in fexagin- | ta, una minus , paries fecari pofle dicit, ὃς continuas iftas ab | una ufque ad decem, recte di&um eft, & fupputanti clarum | . evadit. Infra tamen in fexto dialogo, eundem. quinque mil- | lium & quadraginta numerum , omnes diftributiones habere | dicit ad duodecim ufque, ab una exorfüum. Sed & hoc recte | dictum eft, Nam undecimam mox excipit, quae non omnino refpondet , fed duobus focis redundat , ut ita continuitas ufque | ad duodecim diffolvatur, quae tamen duobus focis detractis | redintegratur. Corzar. Ecl. 1X, p.121 fq. Stephanus μιᾶς δεούσης | tanquam aliam le&ionem affert , eamque fequendam ftatuit. —

p. 229. Ll 13. τόδ᾽ ἐστὶν ὀρθότατα εἰπεῖν) Alia efl lettio, | ὀρθότωτον: quam malo , interpungendo poft vocem illam ópüora- | 70v. Steph. lta quidem , aut 744" ἐστὶν ὀρθύτωτοι certe Ficinus | legit. Nam vertit: Re&e fzne agetur , ff &c. |

ead. 1. τό. εἰπόντες àparn) Legüutur etiam ἀρετὴν , fed Fic. illam leclionem , non hanc fequitur. Steph. Immo Ficinus vertit : Et cum primam virtute rempublicam , fecundamque 6 tertiam ex- pofuerimus, — i ᾿

p- 229. ἰ. 10. ἐξήρηται.) Steph. fcribendum putat z£ign- € 324 , reliquae orationi convenientius.

Ρ 231. L το. οἷς ἂν τῆς γενέσεως ἐλλείπῃ ) Fortaffe τὸ τῆς γενέσεως fcribendum füueru. llli aurem. ἐλλείπει τὼ Τῆς γενέσεως, cui non contingit , ut maculam etiam prolem fufci- piat. Steph. Quam emendationem minime neceffariam puto.

p. 232. 1.3. πρεσβυτῶν “περὶ νέους) Male λύγους pro νέους in praeced. edit. Sveph. Huic vero non diffimulandum erat, hanc praeclaram emendationem deberi Cornario (in Ecl. IX , p. 122.) quam vero ex parte tantum , ne fraus pateíceret , in ufum fuum convertit, Legendum ille omnino ftatuit σρεσβυ- TOY πρὸς νέους, adftipulante Ficino, qui vertit: Monitioni- bufque fenum ad iuvenes. ἣν

ead. |. το. οἵ ἂν ἐπιτήδειον εἴνωι d'ou) Legitur. etiam ὧν 9 fed alteram le&ionem fequitur Ficinus. διεερή.

p. 234.|..7. ἔθεσι) Steph. legendum putabat ἤθεσι.

|

INLIB.V DE LEGIBUS, | 333

p. 255. 1. 3 fq. καί τινος &yatyxalus ἄλλης TW πόλει vó— €

uice Ἑλληνικόν.) Poft ἄλλης fubftantivum πράξεως deeffe

videbatur Stephano , qui infuper monuit, verba νόμισμα 'EA- ληνικὸν redundare videri poffe , nifi inter σόλει & illa interii- cerentur haec in vet. xipuxeíay ἐκπέμπειν τινὰ ἂν dép. τού- Toy χάριν ἀνάγκη ἑκάστοτε κεκτήσσαι Th πόλει. ut poft hunc pofteriorem dativum πόλει. non poft priorem , fequan- tur illa νόμισμα Ἑλληνικόν. Enimvero tota haec particula , quam in vet. exftare ait Stephanus, ab ipfo. conficta putanda eft. Nam Ficini verfio, quae eum in hunc errorem induxit, Platonis verba paulo difertius exponit, unde, Ficinum aliter in fuis libris habuiffe, temere ifti fufpicio enata eft. Nam ἕνε- xu στρατειῶν exponit, cum Pella. faepe gerenda fint, ἕνεκο ἀποδημιῶν εἰς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους , δ᾽ peregre proficiften- dum, οἷον πρεσβειῶν. quando ad externas gentes legati. nun- tique mittuntur ( vidctur igitur, tranfpofitis: vocibus , ita legif- fe: καὶ ἀποδιημιῶν, οἷον πρεσβεεῶν εἰς τοὺς ἄλλους ἀνθρώ- σους) ἢ καί τινος ἀναγκαίως ἀλλήῆς. plane omifit , nam, quae ibi fequuntur, neceffe efl, ut civitas femper communem Graeciae monetam po[fideat, explicant 114 τῇ στόλοι vóptoqua, "EA2nv1x5y , fubintelle&o ex antec. x717éov. Ifthzec vero fer- monis redundantia , qua γύμισμω Ἑλληνικὸν mox repetitum po-

nitur, propter multa ea , quae interiecta funt, vitio 7erti nequit ;

& cum ἀναγκαίας ἄλλης fubaudiendum cenfeo χ peías aut fimile; nifi quis potius ἄλλης 'η ἀλλαγῆς mutandum fufpicetur. p. 237. 1. 8 fq. ὃ δὲ οὐκ ἀγαθὸς) Pro οὐκ ἀγαθὸς alia in vet. eft lectio, οὐ κακός : quam fequitur & Ficin. Step/. p. 239. ἰ. 4. τί τε βούλομαι) Leclionem aliam hic. fecutus

effe videtur Ficinus, nifi potius ex coniectura quaedam {μα΄ ad-

diderit. Steph. Vertit vero : Quid ipfe velit , quod ff contigerit, bene fuccedet. Sin minus , influti fut fpes eum fruffrabitur. ead. ἰ. 14. τὴν τῆς ἀξίας &x. Tiv) Ante τὴν praepof. κατὰ

. deeffe opinatur Stephanus.

ead. ἰ. 16 fd. κατὰ πλούτου χρῆσιν καὶ πενίας) Pro πενίας legitur etiam πενίαν. Verum five poft πενίαν, five poft πενίας, defiderari puto γίγνωνται, vel καθιστῶνται, aut aliquod huiufmodi verbum. S'epA.

/ A2 ΗΜ : 1

ead. ἰ. ult. τιμάς τε καὶ ἀρχ às) Steph. re in δὲ mutare ge- ftiebat, nempe ut .γίγνωντοιι in antec. reCte defiderari poffit.

p. 241. 1l. 2. τὰ περιγιγνόμενω τῇ πόλει) Poft τὰ σεριγι- puwe in quodam vet. comparare τοῦ μέτρου, au&or eft

teph. Quod tamen re&ius intel'ioitur. ead. |. το. ὅσαι εἰς χρήμωτω) Stephanus.non dubitat, quin

À

334 .VARIAE LECTIONES

fcribendum fit ὅσο, i. e. omnes lites de iis, quae ad pecunias pertinent. Vulgátani Ficinus fequitur. | p. 243. ἰ. 13. τὰ τοιάδε πάλιν,) Retlius fortaffe πάλιν {ξ΄ quentibus iungetur , & ἄρα fcribetur. Steph. Priori rationi adíti- pulatur Ficini verfio : Quae legislator adverfus diceret. p. 2485. ἰ. τ. διωατάττειν ) In vet. quodam , tefte Steph. eft fimplex τώττειν loco illius compofiti διωτάττειν. ead. L τό. παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν) Poft φύσιν interpungi- tur in praeced. editionibus: at Ficinus haec verba παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν iungit fequentibus. vertit enim: Qzodque max:- mum e(l, fomnolentos etiarn & natura rudes exfufcitat : & doci- les , memores , follerte[que facit, praeter naturam fuam divina ar- te proficientes. Ego de induftria locum hunc fine interpunctione reliqui, ut liberum le&ori iudicium relinquerem. Step4. ἡ p. 246. 1.8. φαῦλος ἂν γενόμενος) Steph. male ἂν pro αὖ fcriprum putat. recte.

ead. ἰ. τι. ὡς οὐκ εἰσὶν ἄλλοι) Cornarius (Ecl. IX, p. 122). legendum monet ὡς εἰσὶν ἄλλοι, abíque partic. negativa. | Quam leCtionem firmat Ficini verfio: Magnam effe locorum ad | ferendos meliores peiorefque homines differentiam. | p. 247. 1. 1 fq. οἷς ὅγε νοῦν £y ov )-Non videtur οἷς iungi | cuim ἐπισκεψάμενος, fed cum τιθέναι τοὺς νόμους. ut intell,.- ἐπισκ. τὰ τοιαῦτα, ὡς ἄνθρωπον olüvT. ἐστὶ σκοπεῖν. Steph.

μιϑαστσναια σεται ema

LN νι;

p. 240. 1. 11. τοῦ πόλιν εὖ παρεσκευασμένην) Non vide- tur debere ita legi hic locus, cum non intelligat Plato, τὸ σό- Ae) παρεσκευασμένην ἀρχὰς ἀνεπιτηδείους ἐπιστῆσαι τοῖς, εὖ κειμένοις νόμοις, efle μέγω τῆς γομοθεσίας ἔργον : (abfurde. enim hoc diceretur, quamvis primo afpectu occurrat) fed ve- | lit fignificare , cum legum latio res ardua fit, fi tamen con-- tingat , ut civitas, quae legibus alioqui bene fit inftructa , ma- giftrarus minime idoneos illis praeficiat , futurum effe, ut non folum nihil profit bonas leges efle fancitas , & ut ludibrio ex- ponantur, fed etiam, ut maxima damna & maximas calami- tates illis importent. Cum autem hunc effe iftius loci fenfum conftet , videndum eft, quomodo emendari pofhit. Mihi certe alia emendatio non fuccurrit, quam ut praepofitio ἐκ praefi- gatur illis verbis, τοῦ πόλιν εὖ παρεσκευωσμένην Gc. ut in- telligamus dictum effe, οὐ μόνον οὐδὲν πλέον εὖ τεθέντων, &x. τοῦ πόλιν ἐπιστῆσαι, pro, ἐὰν πόλις ἐπιστήσῃ. quae tamen | emendato non plane mihi fatisfacit. Quod autem ad locum

A

IN LIB. VIDE LEGIBUS. | 33;

illum attinet, οὐδ᾽ ὅτε γέλως δίς. fufpe&um non debere effe

puto, fed οὐδ᾽ ὅτι eodem dici modo pro οὐδὲ μόνον, quo

οὐχ, ὅτι pro οὐ μόνον dicitur. Cum autem praecefliffet iam οὐ μόνον, noluit , μόνον repetendo, dicere οὐδὲ μόνον , fed pro his vocibus ufus eft illis οὐδ᾽ ὅτι. Steph. T p. 250.1. 2. Τοῦτο τοίγυν vofizop«ev) Steph. coni. νοήσωμεν. temere. ead. l. το. τοὺς ἀξίους ἑκωτέρου) In vet. tefte Steph. ex- ftat ἑκατέρων. Illi tamen ἑχωτέρου videbatur retineri poffe, explicando , ἢ τοῦ xpfveayat ἢ τοῦ Avroxpirea 3a. Ficini vero verfio prae fe ferre videtur alteram le&ionem éxzrépov , Et erga utrofque pro dignitate fe gerere. | ead. |. 13 fq. οὐ πάνυ δέχ ea So) Poft h. v. deeft, vel fub- audiendum eít φασὶ. iudice Steph. atque hoc fupplendum effe dudum viderat Cornarius in Ecl. IX, p. 122. p. 251. 1. 8. Περὶ τί βλέπων) Steph. non dubitat , quin fcri- bendum fit epos τί βλέπων . pervulgatiore verbi ftructura. ead. ἰ. 11. δέξωνται) Legitur euam δέξονται, quod non minus placet. διερή. | , ΔΎ oM c [2d . p. 252. L9. νομοφύλακας δ᾽ ἂν ἡμῖν) Steph. fcribendum videbatur αὖ pro zy. recte. e Ν ^ "n ὑπ ΄ "1* b: 253. ἰ. τ. ὥσπερ τὰ περὶ σοὺ vuv λέγομεν) Alia eft ἰεξέίο, vuv λεγόμενα, quae magis placet : 1. e. quae modo dice- bantur. Steph. Nimirum Ficinus: Quae de te modo dicta funt. Ρ- 254. l. ult. AO. Μὴ τοίνυν — ἔσται τρόπον ) Steph. au- lor eft, in vet. haec quoque dici a Clinia: at illa, ἐγὼ μὲν οὖν — λόγου ab Athen. Libri fane veteres Ald. Baf. 1. 2. ὃς Ficini verf. nihil mutant. | p. 255. 1.3. εὐπορῶ πλήν γε ἑνὸς εἰπεῖν) Putavit Ficinus, po[[e dici, εὐπορῶ ἑνὸς εἰπεῖν : quod ego vix crediderim 5 fed hic εἰπεῖν iungi cum ἀναγ καίου καὶ ξυμφέροντος dixerim : in- terim tamen locum fine interpunéctione reliqui, fimul liberum. le- &ori iudicium relinquens. Steph. Verba fic ordinabis : ἐγὼ μὲν οὖν οὐδαμῶς εὐπορῶ,, εἰπεῖν τι ( hoc fuppl.) πρὸς τὺ. παρὸν, πλήν γε ἑνὸς ἀναγκαίου καὶ ξυμφέροντος λόγου. Hinc patet , diftinétionem vix ullam locum habere poffe. ead. ἰ. τς. δὶς γὰρ τύγε καλῶς ῥηθὲν ) Videtur deeffe ἔχ ov pofl καλῶς, ut intell. die καὶ τρὶς ῥηθὲν τόγε καλῶς ἔχ ov. (ffc in Phil. p. $9 Φ 60, die καὶ τρὶς τῦγε κωλῶς ἔχον ἐπανασπο- λεῖν τῷ λόγῳ δεῖν.) Alioqui mutandum e[fet καλῶς in καλόν. Steph. Ficinus fupplet orationem fic : δὶς γὰρ λέγειν τὸ κα- λῶς ῥηθὲν, οὐδὲν βλ. Verrit enim : ZVon enim nocet bis dice- re, quod bene dicitur. faciliori modo.

136 ΨΑΒΙΆΕ LECTIONES

p- 256. l7. εἰρείσσωσαν) In quodam vet. ἐρείσσωσαν. Vi- dendum , an non αἱρείσσωσων fcribi debeat. Steph. Bene qui- dem, at vulgata lectio aeque proba videtur.

ead. 1.9. ὧν ἂν ἕκωστ.. Legendum eft fortaffe δι’ ὧν ἂν &c. cum fequatur & alius cafus, videlicet accuf. τὸ πλῆθος, Steph.

p. 258. 1. 9. δοκιμωσδέντων ) Legitur ὃς doupaéoSov. fed in altera leCtione erit partic. pro verbo imperat. ut paflim. Srep/.

. 261. 1. 2. μεσεύειν) Legitur etiam, tefte Steph. μεσιτεύειν. Ín Ald. & Baf. utr. duplici fibilo fcribitur μεσσεύειν.

p. 262. l. 4. ἀρετῆς τε καὶ πωιδείως) Stephano poft z«i- δείας deeffe videbatur, quod opponatur illi μείζους : five id fit ἥττους, five éAcvrTovs , five σμικροτέρας. Alioqui bis for- taffe fcribendum effet τοὐναντίον : hoc modo, τοῖς δὲ qoUray- TÍoy , τοὐναντίον ἔχουσιν. Sic plane Ficini libri, nam vertit : Minoribus autem virtute & difciplina, minores. Cornarium quo- τ que ficlegendum cenfuiffe, ἐχ ipfius verfione facilefidem captas. Et fane res ipfa & contextus ratio flagitat, ut fic legatur.

ead. l. 13 fq. καὶ τούτοις πωρωνυμίοισι — εἰ μέλλοι) In quodam vet. tefte Steph. σωρωνύμοισι, GC μέλλει.

p. 265. ἰ. ς. Νέγωμεν d) Baf. 1 & 2. λέγομεν. At Ald. cum Fic. λέγωμεν. recte. :

ead. l. 14. ἡ τισιν ὀλίγοις οἷς μὴ καθεστήκοι) Particulam negativam hinc debere abeffe arbitror: & Platonem fcripfiffe: ἤ τισιν ὀλιγίστοις καθεστήκοι, vel ὀλιγίστοισι. fuerit enim facilis lapfus ex ὀλιγίστοις in ὀλίγοις οἷς : nec difficilis ex ὀλιγίστοισι ( quae terminatio paffim his in libris occurrit) in ὀλίγοις οἷς μὴ fuerit. Nec Ficinus certe illam ἀργητικὴν vo- culam agnofcit: qui hunc locum ita reddit: Er facerdoria qui- - dem, quae a parentibus per fucce[Jtonem feu viris five mulieribus tradita funt, nequaquam movenda. fi vero aut. nullis aut pau- cis aliqua huiufmodi funt , (quod accidere par eft illis, qui in novae civitatis habitationem. conveniunt) ubi haec defunt, fa- cerdotes tam viri, quam mulieres, δ᾽ aeditui conflituendi funt. Ce- terum , quod ad fuperlativum ὀλίγίστοις attinet , quem huius loci emendationi adhibeo , eo ipfe quoque utitur cum alibi, tum vero in principio paginae proxime praecedentis. S'eph.

p. 266. l1. το. περὶ τὰ Sei& κομισαμ.) Poft ϑεῖα in vet. Ácriptum eft σάντα. Steplr.

ead. 1. 12. τὴν ἱερωσύνην ἑκάστῳ ) Pro ἑκάστῳ legi quo- que ἑκάστην auctor eft Steph. Ficinus vertit: Sacerdotium non diuturnius: fit, quam annuum.

p. 267. 1, 1. ἀφελεῖν) Eft & alia le&tio, tefte Stephano, Zvs- ^ev. Libri tamen vett. nil mutant. :

IN LIB. VI DE LEGIBUS. 337

ead. 1. ult. νενέμηται") Legitur etiam, fi Stephano fides habenda, vevejsno 3o. Vulgatam le&jonem cum Ald. & Baf. — utraque fequitur Ficinus. (005 p. 268. 1.2. καταλέξασϑαι) lia etiam ledio efl , κωτώ-- — détac3ui: fed illa retinenda. videtur. Sxeph. Καταλέξασπαι ᾿ς fervant omnes Platonis libri, eftque haud dubie aptius. Fici- nus vertit, Aabeat ; nempe ut varietur oratio , nam paulo an- te dederat, deligat. p. 270. 1. 12. σώματα δεχ ομένους εὐμωρῶς, ἰατροῦ d" ἕξιν) Hic locus alter eft eorum, de quibus mentionem feci in iis, quae his adnotationibus praefixi : quem me multum torfiffe non diffimulavi, neque tamen eius emendandi rationem mihi in mentem veniíe, priufquam pagina, in qua eft, prelo com- miffa effet: fed tandem certe eam mihi videor inveniffe, de . qua mihi omnes fint affenfuri, Non enim magna eft, quod ad Ícripturam attinet , mutatio, ex his duobus verbis δ᾽ V vin iftud δείξειν: quamvis longe alium hoc verbum, quam illa duo, fen- fum efficiat. Quod tamen cum dico, de hoc loco non intelligo : cum hic nullus plane fenfus ex illis vocibus δ᾽ ἕξιν poflit elici, atque adeo ne falvam quidem efle finant orationis ftru&urar. Unum eft, in quo haereo, quod , fcribendo δείξειν, vereor , ut invenire hic aut etiam extrinfecus poflim fubaudire ver- bum, a quo pendeat hic infinitivus. Ideoque peto, ut ex δεί- £av ad δεῖξαι tranfire mihi liceat, quod a verbo χρὴ, ex praecedentibus repetendo, pendeat. dixit enim, παντοὺχ ἢ δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις γυμνάώσιω χρὴ κατασκευάζειν τοὺς νέους αὖ- τοῖς τε καὶ τοῖς γέρουσι, "y εροντικὰ λουτρὼ δερμὸ παρέχ ο»- 745. atque formam orationis eandem fervans, aliis participiis uirur, hoc modo, i ὕλην παρατιβέντας evi xai ξηρὰν ἄφθονον, ἐπ᾽ ὀνήσει καμνόντων τε νόσοις. καὶ πύνοις τετρυμένα γεωρ- γικοῖς σώματα dy ομένους εὐμαρῶς ( vel potius εὐμενῶς, quam le&ionem margini adícripfi ) ἰωτρου δεῖξαι μὴ πάνυ σο- φοῦ βελτίονα, συχ vo , 1. e. efficere illa (corpora nimirum) mul- to magis vegeta, quam a quopiam medico poflent effici : quo- piam , inquam , ex eorum numero , qui fuae artis partem funt periti. Αἰ Fic. qualemcunque poterat fenfum ex loco ita de- pravato eliciens, ita hunc locum (altius autem repetam ) ver- üt : Ubique autem in his gymnafta iuvenes, tam fibi commoda, quam fenibus, praeparent , calidis balneis ΜΙ tulis, & copiofe ficis appofitis lignis, ut & remedium aegrotantibus ,& lenimen labore defe[fzs agricolis benevole (agnofcit enim & ipfe εὐμενῶς, non εὐμαρώς) afferatur. quae fane curatio longe melior eft, quam medici parum periti medela, Steph. Ceterum v. *yepovzix,, aed Plat, Oper. Vol, XI. Y

38 VARIAE LECTIONES

TG λουτρὰ adie&um eft, re&tius carebimus. Nam balneorum ufus & ad iuvenes pertinebat , omninoque ad eos, qui aut raor- bo affeti, aut labore feffi erant, Neque ξηρὰν poft zin tulerim. ead. ἰ τς. μετὸ παιδὸς — ἀχ ἀρίστου.) Quid. ἀχ apírov : quae fcriptura magis eft recepta, in ea quidem fignificatione , quae loco huic convenit. $ze/. i

p. 274. 1.3. € 0, τι καλῶν) Ald. Baf. 1 & 2. καλὸν. vi- tiofe, monente iam Steph. qui, re ipfa iubente & fuadente Ficini explicatione correxit, καλῶν, ἢ. f. Aut quocunque no- mine uti gaudct, cum id vult appel'are.

ead. l. το. χλεωφύρων — τεταγμένων) Ficinus vertit; μὲς gariumque itinerum ,. quae a regione in urbem tendunt. Hinc Stephani le&ionem, quam tanquam alius libri laudat, feu po- tius fufpicionem , ortam puta, 7eze4éyoy, quam & fequen- dam cenífebat. "

ead. l. 13. οἱ φρουρ. τεθερωπευμένα. ,) Ante πος partici- pium, non poft, Stephano interpungendum videbatur.

p. 276. ἰ. το. παιδείας αὐτῆς ἕνεκω ) Steph. au&or eft, legi quoque, αὐτῶν. Ficinus neutrum expreflit. |

ead. l. 12. καὶ διδασκαλιῶν) Vide, num fcribendum fit potius διδασκαλείων. Steph. Idem cum zraid'eías tubaudiendum effe ép ovas ex praecedentibus, itidemque cum 47 evías, monuit.

ead. l. τς. £y τε τοῖς γυμνικοῖς) In vet; γυμναστικοὶς, Steph. Nimirum Ficino: /z gymnattica & mufica. Sed Plato forte orationis variandae cauía dedit γυμνικοῖς.

p. 280. 1. τ. καθιστάντα προστώτην καὶ ἐπιμελητήν.) Le- gitur etiam καθιστάντω προστώττειν ἐπιμελητήν. Steph. Sic fere Ficinus: Qui quam maxime pro viribus educandis pueris praeponatur.

p. 294. l. τό. ἢ δικῶν) Marg. Steph. Scribo d'ixayixov. uti. | nempe Ficinus vcrtit: Nam iudicialium legum exa&a pofttio Gc. — Nifi potius περὶ ante δικῶν fubintelligendum cenfeas.

ead. ἰ. ult. εἰρήσϑω πρὸς τῷ τέλει περιμένειν ἥμας) In Ald. (adde Lovan.) εἰρώσϑω male pro eipáaSo, ut in Germ. edit. (Baf. 1 & 2.) fed in hac (immo in omnibus, tanquam Ald. Baf. x: & 2.) fuerat itidem περιμένει, mutandum in περιμένειν. hoc fenfu, Hae itaque iubeantur nos ad finem exfpeéctare. at-. | que hanc le&ionem , quae aptifJrma efl, agnofter&-videtur & Fi- cinus. Affartur tamen & ifla : ταύτης μὲν οὖν ἡ ϑέσις πρὸς τῷ τέλει περιμένει ἡμᾶς. Steph. Quomodo Ficinus legerit , non fatis patet. Vertit enim : Quare ad idem tempus has differamus. | Pofterior legendi modus ταύτης μὲν ovy ἡ 3écis &c. eft e. | coniectura Cornarii Ecl, IX,, p. 122. |

Lp. 286. 1.3. οὐκ ἄν ποτε δοκῇ παύσεσδοι) Stephano fcri- [4

*

IN.LIBOWNT D'E|'LEGTBUS. 3530

"bendum potius videbatur δοκεῖ, cum ἂν iungatur non cam

- dllo δοχῇ, fed cum σπαύσωσδϑαι.

p. 287. 1. 6 fq. KA. εἰκός, πῶς γὰρ oU βούλεσϑαι ) Non habet infin. βούλεσδαι, unde pendeat. nihil enim effe videtnr, quod fubaudiri commode poffit, ideoque lego, Εἰκὸς (πῶς γὰρ οὔ ;) βούλεσϑαι &c. Steph.

ead. l. ult. KA. Tí μήν) Idem hic dico, quod antea de alio dixi loco, pro τί μὴν legendum τί μὴ vider: nifi τί μὴν illam quoque fignificationem interdum habere putemus. Srep£.

p. 288. L2. λέγωμεν) Ald. Baf. 1 & 2. λέγομεν. male.

ead. ἰ. 4. KA, ᾿Ανάγκη γάρ.) Haec verba quoque Athenien- fi, continuata orationis ferie, tribuuntur a Ficini libris.

p. 289. 1. 1. εἰς ταυτὸν — τεταγμένη σπουδὴ) Steph. ὃς hic malit τεταμένη o7. uti pag. 274 τεταμένων pro τεταγ- μένων, facem praeferente Ficino: Quifgue per totam vitam omni fludio tendat. Sic infra habes ἐπιτηδεύματα πρὸς ἄλλα τείνοντα. ᾿ |

ead. 1. 10 fqq. ψέγετε μὲν — ζῆτε ἐν αὐτοῖς.) ψέγετε μὲν omittunt plane Ald. Baf. 1 δὲ 2. lapfu propter antec. ψέγετε facili. lidem pro ζῆτε offerunt ζητεῖτε. male. Utramque emen- dationem debemus follertiae Cornarii , in Ecl. IX , p. 122. ad- dicentibus Ficini libris; unde vertit: Eas, inquam, vitupera- te. quae haec affequi minime poffunt : eas, quae poffunt , amate ; libenterque illas ariplexi, in ipfis vitam agite. Stephanus de hac textus mutatione , eiufque auctore ne yypu quidem mong Ea- dem lectionis varietas in. Plat, Critone ὃ 50. eft obvia, ubi vid. Fiích.

p. 290. l. 2. ὀρθότωτω φῦν ) Legitur etiam qovea : fed re- tineri poteft illud participium , mutato tantum accentu : ut. fcri-

- batur qv. Steph. Φῦναι Ficinus agnofcere videtur.

ead. 1. 8 fqq. ἡμεῖς δὲ οὖν νῦν φαμὲν — ἀπονεμηθείσαιν.) Nos autem nunc quinque millium & quadraginta numerum re- Giflime nos elegiffe aflerimus, qui omnes diftributiones habet

.. 'ad duodecim uíque ab una exorfus, undecima excepta, quae

!

tamen facillime curatur. In alteram enim partem fana evadit, duobus focis detractis. Ita habet Graeca lectio, velut conver- ti, & recte, quemadmodum etiam fupra in quintum dialogum

!- dixi. Dam enim in undecim partes diftribuitur numerus $040,

j b | 1 Ϊ

remanent fuperfluae partes duae, five foci, five agri duo,

five quidquid tandem eius numeri diftribuitur. Corzar. in Ec/.

AX , p. 123. Quocum componenda duxi, quae Groz , ut ver-

fionis fuae rationes redderet, ad h, 1, —Ó ,/& quidem 2

300 VARIAE LECTIONES

fervatis auctoris verbis. Haec vero ille : En divifant 5640 par. II, 0n a pour quotient 458 2{1τ. Si donc on met à part deux. unités de $040, 11 & 458 » en feront les divifeurs exacts. | Ainfi ce paffage, ἐπὶ Swrepe γὰρ ὑγιὴς γίγνεται. δυοῖν ἑστίαιν ἀπονεμηθείσαιν , figmfie: car le nombre $040 devient | fain de part & d'autre, c'eft-à-dire, divifible exactement par, 11 & fon correfpondant 459 , en meant part deux foyers | fur la totalité. Ficin traduit: Reflituitur enim , f duae ad al- teram partem. domus accefferint. De Serres l'a copié , mettant feulement. reflauratur , au lieu de refltuitur. Àu cas , que le ver-| be ἀπονέμω n'ait point la fignificaion, que je lui attribue j ici, je ne ferois nulle difficulté de lire ὠποτμηθείσαιν. ead. ἰ. τό. ἐπιφημήσαντες) Recte Steph. fcribendum cen-| fuit ἐπιφημίσαντες.. ab ἐπιφημίζω. p. 292. ἰ. τό fq. ὁπόθεν τὶς) In vet. ὁπότε. Steph. Nini rum in Ficino: Quandocunque igitur aliquis &c. | p. 293. /. 6. περιτιθέναι.) Steph. ait, legi quoque viel hocque fequendum cenfet. Ficinus fimpl. ponere adhibuit. ead. l. δ. Ev λέγεις. ὦ Ti.) Haec, ὦ παῖς lungo potius féquentibus τοὺς παρὰ &c. Steph. Uti iam Ficinum feciffe ex! ipfius verfione, Pro&e loqueris. Dicamus itaque fic : O Μιὰ, qui &c. íatis conftat. | p. 295. ἰ. 9. κωταλείποντι) Scribendum potius, κωταλεί: σονται. lntelhgendurn enim : 79 ἀεὶ παραδιδόνωι τ. S. 7. 7. ἀνθ᾽ αὑτοῦ, διὼ τοῦ καταλείπειν, ὅζς. Paulo ante autem! ἀειγενοῦς potius fcribendum eft. Steph. | p. 296. 1. τὸ fg. τῷ μήτε λαμβάνοντι, μῆτ' iubelires θὰ χρημώτων ἀπορίαν, ᾿διϑάσκειν τοὺς πένητας) Letlio alia af. fertur , To μήτε τῷ λαμβάνειν τὶ 1 μήτ᾽ ἐχδιδόνωι τὶ, διὰ χρημάτων ἀπορίαν γηράσκειν τοὺς πένητας. Sed verbum yt. ράσκειν e(l in pluribus exemplis, quam cetera, quae hic alitei leguntur. Steph. Cornario haecce huius loci debetur emenda:? tio (Ec. 1. 1.) quam & res ipfa & Ficini libi maxima e parte volunt. Hic enim : Zdequalia pro aequalibus effe , fiquiden neque qui acceperit , neque qui. dederit , pecuniarum inopia con, fenefcet. Grou quoque , vulgatam in corruptis reponens lectio ,nem, Cornarii correCtionem i in reddendis verbis fecutus eft. | p. 297. ἰ. 7. πατρὸς μὲν πρῶτον) Non video, quomodq.- πρῶτον hic potius, quam πρώτην fcriptum fuiffe credi poflit cum fequatur δευτέραν, & τρίτην. Steph. p. 299. 1.13 [qq. καὶ πρὸς τούτοις δεῖ μὴ τῶν σωμάτῳ διακεχυμένων ὑπὸ μέθης γίγνεσδαι τὴν παιδουργίαν, ἀλλ εὐπαγὲς, ἀπλανὲς ἡσυχαἰόντε ἐν μοίρο ξυγίστασδαι τὸ φυΐ

| ll |

P

5 P

14

IN LIB. VI DELEGIBUS. 341:

μενον.) Ald. Baf. τ. & Lovan. pro μὴ exhibent uiv, pro μέ- "Sus Ald. μέσϑης, ὃς ἡσυχιαῖον eadem cum Lovan. pro ἥσυ- χ αῖον. Pro ἐν μοίρα. vero cum Cornario ( Ecl. l. p. 125.) uti-

. que legendum ἐν μήτρῳ, , qui totum locum fic vertit: Er ad

haec non oportet corporibus ab ebrietate diffufis , liberis procrean-

dis operam dare, fed id, quod producitur, bene compactum &

non vagum δ᾽ quietum in utero corflari,

p. 300. 1. 2. καὶ πατρὶ καὶ τοῖς) Defunt haec verba in Ald. Baf. 1. ὃς Lovan. at in Baf. 2. primum comparent. Quam editionem cum Cornario tractare non licuerit, eadem verba tan- quam e fua coniectura inferenda cenfuit. Expreffit quoque Fic.

ead. l. το. χαλεπὰ πάντα.) Ficinus vertit: /n fervis autem id omnino difficile. Hinc marg. Steph. Legitur etiam πάντη.

p. 302. l. 14. τῶν λεγομένων περιδίνων) Non περιδίνων, fed πειρωτῶν videtur legiffe Fic. qui interpretatur. piratarum. ΝΣ forte alteram illam vocem 6 ipfe ita. intellexerit. Steph. Pofterius verum habeo propter additum τῶν λεγομένων. TIe;:- δίνους vero fervos ad curfum deflinatos , curfores appellatos fuiffe, haud abs re conieciffe mihi videtur Cornar. in Ecl. 1. 1l.

p. 304. l. 12. ἐπὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἀποτελουμεν) Le- gitur etiam τἄλλω ἀποτελοῦμεν. Steph. Et fic quidem e con- le&ura Cornarii, qui ita vertit: Tunc iam reliqua poft omnia haec abfolvemus.

p. 305. 1.15. τεῖχος. δὲ περιβαλοίμεθω ) Vel εἰ vrepifaAci- μεθα. vel περιβάλλεσϑαι fcribendum effe videtur. fed tamen περιβαλλόμεθα legit Ficinus (& muros quidem circumducimus.) Paulo poft autem ícribo πρὸς δὲ, τινὰ μαλθακὴν ἕξιν &c. cum fequentes accufativi non iungantur cum πρὸς. fed pofita fit haec partic. pro σροσέτι. Step/. j

ead. l. ult. φρωχ θέντας τε καὶ καθεύδοντος.) Steph. φραχ θέντως γε legendum , & v. καὶ καθεύδοντας cum feq. iungenda cenfet, illud temere, puto.

p. 306. L 4. ῥᾳθυμία.) Legitur etiam, tefte Steph. ῥῴθυ- μίας, quod orationis ftru&urae repugnat. |

p. 307. 1l. 9. ἣν δὴ τίνα pov.) Steph. fcribendum putat

TiV& τρύπον. Ficinus vero totum hunc locum ita fere legiffe videtur : ἣν δὲ (pro δὴ) τινὰ τρόπον y ph ζῆν νυμφίον τε καὶ νύμφην ἐν πόλει διαφερούση τῶν πολλῶν ἐσομένῃ, (omiffis τῶν vuv εἰρημένων ἔχ ὄμενον) τὸ δὴ εἰπεῖν οὐ πάντων ([. πάντως) εὐκολώτωτον. V ertit enim : Sed qua ratione in praeftantiffma ci- vitate [ponfus fpon(aque convivere debeant, facile ditu non eft.

ead. ἰ. ult. χρὴ Cav πράττοντας) Ald. Baf. 1. 2. & Lovan. pro Cay exhibent ζητεῖν, quod in ζῆν mutandum effe primus

Υ 4

3. "VARIAE LECTIONES

idit Cornar. in Ecl. IX , p. 124. & tacite in textum admifit Stephanus. Quomodo Ficinus legerit, non fatis liquet.

p. 309. 1. 13. εἰς τὸ φῶς ἤκτωι) Steph. au&or eft , inveniri etiam fcriptum erar.

ead. l. 14. fqq. ἄλλο καὶ ἄλλως γένος — διὼ τὸ &osevés.) Pro ἄλλο Steph. fcribendum cenfet ἀλλ᾽ 5: deinde poft 4zsevie ponendam efle tantum hypoftigmen. Ficinus paulo aliter le- gile videtur. | P 310. L. 15. εἰθισμένον γὰρ δεδοικὸς καὶ σκοτεινὸν ζῆν,

δι γόμενον δ᾽ εἰς φὼς Dia) Locus hic eft ex eorum numero, ἢ qui ὕπουλον ἕλκος habent. Quis enim hic latere mendum pu- | tet? Latet tamen: atque id ex alio eiufdem fcriptoris convin- |

cam loco. Libro enim nono operis praecedentis, quod de opti- ma reip. adminiftratione fcriptum eft, p. 254. poftquam de ty-

ranno dixit, &o' οὖν οὐκ ἐν τοιούτω μὲν δεσμωτηρίῳ δέδετει δ᾽ 5 A p!6

τύραννος, φύσει ὧν, οἷον διεληλύθαμεν, πολλῶν καὶ παντοδο-

“τῶν φύβων x4 ἐρώτων μεστός; δὲ poftquam haec fubiunxit |

(qualia & in Xenophontis Hierone de tyranno itidem dicla leeimus) Afy ve δὲ ὄντι αὐτῷ τὴν ψυχὴν. μύνῳ τῶν ἐν τῇ “τόλει οὔτε ἀποδημῆσαι: ἔξεστιν οὐδαμόσε, οὔτε δεωρῆσαι ὅσων δὴ καὶ οἱ ἄλλοι ἐλεύθεροι ἐπιθυμηται εἰσι: tandem haec addit, χωταδεδυκὼς δὲ ἐν τῇ οἰκίᾳ ταπολλὰ ὡς γυνὴ Cn, φϑονῶν καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις, ἐάν τις ἔξω God uum, καί qi erye3y δρῷ,. lta igitur & illo in loco, de cuius nunc emen- datione agitur, legendum effe dico, εἰθισμένον γὰρ κατειδε- δυχὺς καὶ σκοτεινὸν ζῆν, ἀγόμενον δ᾽ eie φῶς βίῳ, δίς. Ficinus tamen vulgarem rationem fequitur , qui locum hunc ita vertit : Unde igitur quifquam non ridicule ad manife[lam cibi potufque affumtionem mulieres cogere po[[et ? nihil efl profetfo, quod mo- leflius laturum genus hoc videatur. Nam cum timide 6 obfcure degere confuevertnt , latorem legis in lucern conantem educere omni reluctatione repellent. Non de timore autem loqui Platonem , fed tantam de latebris ac tenebris, quas quaerunt, oftendunt & quae praecedunt, & quae fequuntur, cum illis latebris ac tenebris opponatur in praecedentibus qavespày Seepeia Sas τὴν σίτων καὶ ποτῶν ἀνάλωσιν : in 115 autem, quae fequuntur , illis opponat, ἀγόμενον d" εἰς φῶς. Steph.

p. 312. 1. το. ὅτε — ἐτολμῶμεν ) Stephanus arbitrabatur , re&ius legi ὅτι &c.

p. 313. J. 16. rag, τὸ λεγόμενον ἥδιστον.) Steph. corr. παρὰ τοὺ λεγομένου ud ig ToU. Non inepte. Neque Ficinus ali- ter legifle.cenfendus eft. — . «c

IN LTB. VII DELEGIBUS. 35345

, P- 314. L. 1. σβεννύναι ) Steph. teftatur, legi quoque. σῥεν- ψύντων. qui tamen infinirivum retinendum putat,

ead. .. 5. ἵνα καὶ ἀφικόμενοι ) Vocula iz nullum hic vide- tur habere locum ( cum partic. καὶ praecedenti τε refpondere debeat) ideoque vel tollenda effe , vel mutanda in*zivZ. Steph.

p. 316. ἰ. 17. τῶν δὲ) Steph. exiftimabat fcrib. τῶνδε, G mutandam interpunctionem , ut hic genitivus iungatur cum ἅτις μος : & perinde fit, ac {1 dixillet, τιμος ἔστω τῶνδε τῶν τι- pov (ut alibi adiectivum illud huic genitivo iunxit) TOU εἰς γάμους ἰέναι. καὶ εἰς τὰς τῶν παίδων ἐπιτελειώσεις. Fici- nus quoque fine interpunclione hic legiffe videtur.

p. 317. Ll. ς. γεννήσωντωι korr, νόμους) Letlionem hanc agnofcit & Ficinus , abfque particula negativa. Steph. Atqui ne- que in Ald. neque imn δαί. utraque deprehenditur illa pani.

Lar

IN. LIB. VII.

p. 320. 1. 11. ἐπιζήμια Tilérra.) In Bafil. editione fcriptum eft ἐπὶ ζημίᾳ, cum tamen in Ald. fit ἐπιζήμια. ut hic. Nec vero ex aliquo exemplari fumtam effe illam le&ionem ἐπὶ ζη- μίᾳ puto , fed profe&tam ἐκ zrepad'ioplogees alicuius, cui vox ifta ἐπιζήμια, quae mulétas fignificat, inaudita effet : quae ta- men in aliis etiam huius operis exftat locis. Àt veroilla verba ἐπὶ pr fignificationem ab hoc loco plane alienam habent. Sreph.

p.322. 1l. 1. Tí δῆτα, ὦ ξένε, ἢ 7.) Steph. corr. Τί δῆτα. ὦ zé- γε: ἢ T. Nempe Ficinus vertit: Quid ais, ο hofpes? numquid δίς,

p. 324. ἰ, 16. τῶν περὶ τὰ σώματα μύθων λεχ θέντων 'διω-- περαίνειν) “με fcribendum ejfe τὸν περὶ τὰ σώμιυτα ptor λεχθέντα, aut ante διοωπεραίνειν fubaudiendum e[fe puto ὥστε. ὠμὰ, Hoc verum puto.

p. 325. l. 4. καὶ οἰκεῖν) Bene 9reph. animadvertit , ὌΜΑ hunc infnitivum ab his verbis, ὡς ξυμφορόν ἐστι, quae fub- aud, "ex praeced. ὡς ἔστι ξύμφορος. nifi potius hypoftigme poft νεωτάτοισι, & partic. xai ante οἰκεῖν cum Ficino tol- lenda videantur.

p- 326. ἰ. 6. παντώπωσιν ἀγωπητόν τι ) Steph. ante haec verba deeífle quaedam, fafpicabatur.

ead. ἰ. 11 fqq. πιθανὸν λόγον ἔχ ει τινά. KA. Πάνυ μὲν ovy. AO. Ei δέ γε οὕτω τοιαύτην τινὰ δύναμιν € έχει ταῦτα) Ald. Baf. 1. 2. ὃς Lovan. σιθωνὸν λόγον ἔχει ταύτω, omiíhs 1 lis, quae inter haec leguntur inferta. Locum fic mancum effe, vi- dit iam Cornarius, qui in Ecl. IX, p. 124. haec adnotavit : In Graecis deficit totus verfus, & adíecibenda funt haec ver-

4

244 VARIAE LECTIONES

ba: KA. Τί μήν; ΑΘ. Ei γοῦν τοιαύτην τινὰ δύναμιν ἔχ er ut iam hinc fequatur, ταῦτοι ἐννοεῖν χ ῥὴ &. A. Error admiffas eft ex eo, quod fcriptor a verbis λόγον ἔχ er, in praecedentis verfus fine, tranfilivit ad vocem 72v7« , omiffo verfu, qui in verba δύναμιν ἔχ ei finit. Facem Cornario praetulit Ficini verfio, quae habet: Cli. Omnino. Ath. Si haec igitur talem ali. quam vir habent Gc. Hinc. Steph. rectius legi putabat , KA. Tlavu μὲν οὖν. AO. Ei dé γε οὕτω τοιαύτην τινὰ δύναμιν ἔχει ταῦτοω;, interpunctione poft ταῦτα demum facla,

ead, ἰ. 14 fq. ἐθίζοιτο "y 'yvea ou.) Legitur etiam ἐθίζουτο κι- vete Sai. Steph. Nimirum e praeclara Cornarii coniectura ( v. Ecl.1.1.) quam Ficini libri firmare videntur: vertit enim, Magis utique quovis ferri per formidinem confuefcere.

P. 330. 1. ult. καὶ &ieSévro, r&an σωτηρίᾳ...) Hi Dativi σπάσῃ 'σωτηρίῳᾳ iungendi funt potius fequentibus , expuntía hy-

po[ligme pofl σωτηρίᾳ, 6 pofita pofl $512 3évra.. Steph. praeeun- .

te Ficino: Zaec f£. probe pofita. fint , feque in, εἰς homines. rette affüefecerint , confcriptas leges ftabili falute tutantur.

P. 331. l. ult. ταῖς νεωστὶ τρεφομέναις ) Sequor potius [e- &ioncm vet. libri , τοῖς νεωστὶ τρεφομένοις. Steph. Ald. & Bafileenfes nihil mutant. vel fic tamen Stephani le&ionem , e

errani forte verfione hauftam , praetulerim.

P. 332. 1. 2. δέον ἂν £i) Mutandum effe puto δέον in δέον- τῶ, Cum non fit infinitivus , ad quem tendere illud δέον pof- fit, praecedat autem ταῦτα. At Fic. ita hunc locum vertit, quafi legerit, τοῦτο d'eóv ἂν ein. Haec enim funt eius verba : Atque id ingenio corum , qui tres , & qui quatuor , & quinque , & fex annos agunt, conveniens erit. Mox ἐμποιήσειν in ἐμποιῆσαι vel ἐμποιεῖν mutandum cenfuerim. StepA.

/ 3/1 1917 ERR IAS ΟΠ}. 333- L. 13. διωφέροντα ἔστ ἡμῶν ) Cornar. cor. ἐσὺ ἡμῖν. recte, opinor. |

ead. ἰ, 14. τὰ περὶ τὰς χ eipas ) Ald. Bat. τ, 2. & Lovan. τὰ περὶ τὰς χρείας. At iam Cornarius (Ecl. IX, p. 124.) legendum vidit τὰ σερὶ τὰς x eipas, addicentibus Ficin li- bris: Quod videlicet dextrae a fin:(lfris , quod ad manus perti- net, differre iam videantur in fingulis operationibus natura. Li- brariorum fane lapfus facilis fuit, antecedens χρείας ofcitan- ter repetentium. Stephanus ne verbo quidem monuit, unde profecerit. |

ead. 1. 16. ἀνοίῳ, τροφῶν) In vet. alia eft fcriptura , ἀγνοίᾳ, quam illi antepono. Steph. Hanc quoque fcripturam Cornario füblegiffe Stephanum , non eft dubitandum. Vid. eius Ecl. l. c. Confpirant Ficini libri; Marum nutricumque fimul ignorantia.

-

IN LIB. VII DELEGIBUS. 3545

p.334. l1. διὰ τὰ ἤθη διάφορα.) Non dubito, quin ἤθη mutari debeat in. ἔθη. praefertim cum Fic. quoque hanc le- &ionem agnofcat. Nam cum natura (inquit) fere ad utramque partem aeque fe habeat , ipft, per confuetudinem non recle uten- tes , 1, app fecimus. Steph.

| ead. i . 16. διαφέρει δὲ πάμπολυ μαθὼν) Rectius haud du- bie cum Steph. fcribetur o μαθὼν, ut fequitur ὁ γυμνασώμενος.

P- 335. 1. 2. χολαίνει δὲ καὶ ἐφ.) Non intelligit hunc 5 o- λαίνειν δὶ ἐφέλκεσσδαι πλημμελοῦντα : fed haec a praeceden- te negatione pendent, perinde ac fi dictum effet , οὐκ ἀδύνα- τός ἐστι μάχεσδαι ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν, καὶ οὐ χολαίνειν. Interim tamen nihil mutare in hac lectione neceffe eft, 5, «- λαίνει δὲ δίς. Poteft enim illa ftructura orationis in iftam quo- que refolvi, οὐκ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἀδύνωτος Qv μόάχ εσδαι, y, eet &c. negationem utroque referendo. Haec autem ideo dico, quod fciam , aliam ex conie&ura lectionem afferri : hanc videlicet , οὐδὲ χωλαίνει. Steph.

Ρ- 536. ἰ. 1. φυλάττοντας) Stephano vel φυλαττόντων vel φυλάττουσα, Ícribendum effe videbatur. Pofterius forte Fic. expreffit : Magnificentiam ipfius libertatemque obfervans.

ead. l. 4. ἐκτάσεως ἀποδὲδομένη:) Ante ἀποδιδομένης i in vet. eft vocula καὶ. ut τὸ προσῆκον pertineat ad proxime prae- cedens partic. Alioqui abíque illa copula videndum effet, an τὸ προσῆκον cum God ἐδομένης iungi poffet, accipiendo i in fignific, activa. Pro αὐτοῖς autem rectius legeretur αὐτῆς. Sreph.

ead. 1, 8. ἢ πυγμὴν Ἐπειὸς ) Quidam vet. tefte Steph. Typis, iure improbante Steph. Nam verba fic ordinanda atque ex anteced. fupplenda funt : ἢ τά γε κατὼ πυγμὴν, ἃ ᾿Ἐσειὸς ἢ Λμυκος ἐν τέχ νωις ἑαυτοῦ συνεστήσατο.

Ρ..,χ37....4. ἃ δὴ πάντας μιμεῖίσσαι) Legitur etiam τάν - Tos. Retinert tamen poteft. πάντας : ut κύρους καὶ κόρως ia lun igat cum πάντας, ficut paulo. ante iunxit γιγνόμενοι cum πάντες δ᾽ πᾶσαι. Steph. Ficinus quoque πάντως expreffit.

339. L. 3. τῶν αὐτῶν σωμάτων) Scribi etiam fortaffe εὐνῇ αὑτῶν: quamvis ita fctiptum magis aptum locum ha- beret poft σωμάτων. Steph.

p. 342. l. τς. πρώτον τίνας ) Stephanus malebat τιν ἄς. citra neceffitatem.

ead. 1. ult. τῶν σεῶν ἀλ. v.) Pro τῶν affertur & alia lettio τῷ: quae fí mendofa non ejl, erit τῷ pro τινί ; quam fignifica- tionem habet paffim τῳ enclitice pofitum , ficut ToU enclitice fo- nat τινύς. Steph. Equidem τῶν Seoy ex antec. a librariis illatum, aut poft haec verba ϑυσίαις, aut fimile, excidiffe puto.

36 VARIAE LECTIONES

P- 343. I. 4. Vlpos τοῦτο ) Steph. teftatur inveniri etiam fcri- ptum πρὸς τούτῳ. fed praeftat vulgata, eodem iudice.

P. 345. ἰ. 4. ἴδωμεν δὴ τὸ τοιόνδε) Ficinus haec verba ἴδωμεν δὴ a fequentibus feparat, vertitque : “4 ἐφμὲ ita conft- deremus, Tutiffmus ad haec mihi modus videtur.

ead, l. το. πωτρί τε καὶ τοῖς ἄλλοις) Verba πατρί τε omittunt plane Ald. Baf. 1. 2. & Lovan. eaque primum infíe- renda iudicavit Cornarius in Ecl. IX, p. 124. cuius opinionem tacite fecutus eft Stephanus, Praeiverat Ficini verfio; ANonae dicemus , hunc patri & fuis male ominatum fuiffe.

P- 346. L. τς fg. Παντάπασι μὲν οὖν τίθει.) Ante τίθεε Steph. interpungendum videbatur. Sine idonea caufa.

P- 347. l. 2. (4. τι γνόντας dei) Non videtur hic errore li- brarii pofitum δεῖ, quamvis fequatur (latim : fed δεῖ δὴ fonare , Oportet , inquam. CSI certe hic non erat, ficut nec prono-

men αὐτούς, Steph. Partic. δὴ poft interpofitionem aliquam, inprimis paulo longiorem, verbis fic addi folet. Verbo vero δες iterum pofito, repetendus quoque fuerat accuf. αὐτούς.

p. 350. l. 3. διωτεταγιίκένῃ ) Alius liber, tefte Stephano, Τεταγ μένη.

ead. ἰ. 16. τὰ δὲ τῶν ϑηλειῶν ) Vetus liber, tefte Steph. τὸ δὲ τῶν δηλειῶν. Ficinus legiffe videtur τὼ δὲ τῶν ἀῤῥένων καὶ δηλείῶν. : . ^ ead. ἰ, ult. τὸ δὴ μεγαλοπρεπὲς οὖν) Malo ὃν, ut fcriptum eft in vet, Steph. Ficinus: Porro , quod magnificum efl. .

| P 351. l. 6. οἷον δή τις veumimmyos ) Poft οἷον videri poffit de- fiderari particula δὲ, ut legatur οἷον δὲ δὴ &c. Non defunt tamen apud hunc ipfum fcriptorem loci huic. fimiles, 1. e. quibus. nulla efl adhibita particula, quamvis ea opus .e[fe videatur. Steph. Particulam δὲ agnoícere videtur Ficinus , illique comes fere addi folet δή. v. Fifch. ad Plat. Crit. 14...

p. 352. l. xo, τόδ᾽ dv) Etiamfi vo d" ἦν legeretur , locum mendo carere non putarem : apte autem fortaffe ἐναντίον illi o iungeretur, hoc modo : τὸ δ᾽ ἐναντίον ἣν ἐν “πολ.ῦμε diceretur ad- verbialiter, pro Contra antem. Verum 6 paulo poft τὸ δὲ φα- μὲν malim fcribere. Steph. Immo potius τὸ δὲ δὴ φαμέν.

ead. l. 14. τίς οὖν ὀρθότης παίζοντα ἐστὶ διαβιωτέον) Non potefl ferri haec orationis βγμδίμγα: videndum autem, an. veram le&ionem hac coniectura fim. a[fecutus : τί οὖν ὀρθύτωτω παίΐζον-

τὰ ἐστὶ διωβιωτέον. Steph. Malim fic, τίς GUV ὑρθότης, ἡ παί- ζοντα ἐστὶ διαβιωτέον. molliori certe medicina facta.

P. 354. ἰ. 2. καὶ εὐρυχ pin) Sic & Fic. videtur legiffe , non εὐρυχ Φρία. Steph. Neque vero aliter exhibent Ald. cum Bat.

utraque & Lovan.

IN LIB. VI DELEGTBUS. 147

ead. 1. 7. οἰκοῦντεις ξένους) Pro οἰκοῦντεις letfio alia affertur, οὐκ ὄντὰς ξένους. Steph. Male, propter μισϑοῖς πεπεῖσμένους.

P.355- L r1 fag." Ectxé γε. ἔστι μέντοι — τῶν νῦν λεγο- μένων. ΑΘ. ᾿Αλλὰ γὰρ) Ald. Baf. utr. & Lovan. verbis ἔστε μέντοι Athenienfis perfonam praefigunt, eiufque orationem continuant ufque ad αἱρεῖσσαι δεῖ. At meliorem perfonarum. diftin&iionem fecit iam Cornar. Ecl. IX , ». 125. quem fecu- tus eft Steph. Atque hanc rationem omnino ineundam effe, Ficinus verfione fua comprobavit. Ceterum vitiofe editt. vett. ἀλλὰ γὰρ εἰπὼν. & paulo poft αἱρεῖσθαι δεῖν.

ead. ἰ. 17. Τὸ δὲ ἔμοιγε) Steph. fcribendum cenfebat τύδε, ut repetatur ex antec. κεχ ἀρισμένον ἐστί,

p. 356. L. 4. οὐχ, ἀποσβήσεται) Stephanus au&or. eft, in-.- veniri etiam ἀποβήσεται. |

Ρ- 357. ἰ. 8. δυνάμεναι) Steph. fcribendum cenfebat δύνα- C344, ut cum ὥστς͵ iungatur. Male. Orationis ftru&ura haec potius effe videtur: ὥστε φόβον γε πολεμίοισι δύνασπαι πώ- paa eiv ἐν τάξει τινὶ κατοφπείσας, h. f. etiamfi mulieres ia- culandi artem &c. non calleant, ut vel fic in acie confiftant rei novitate terrorem hoftibus incutientes.

ead. l, ult. διαίταις ἀτάκτως χρώμενον) Ald; Βαΐ, τ. 2. ἀτάώκταις. pro quo Steph. e vet. ut ait, fcribendum ἀτάκτως, vel &&xTois cenfuit, Ficinus haec plane omifit.

P. 359. ἰ. 17. μετὰ δὲ ταῦτα, σπείφαντας ) Bene Steph. librariorum errorem exemit huic loco, qui in Ald. Baf. 1 & 2. ita legitur * μετὸὼ, δὲ ταύτας. πείσαντως. praeeunte Ficino: , Et poflquam tam principes , quam ceteri — libaverint. lta quo- que ante Stephanum legendum cenfuerat Cornar. Ecl. 1. l.

P. 359. ἰ. 7. καὶ ῥαθύμως καταπεπεσμένῳ ζώῳ ) Sic Ald. Baf. utraque & Lovan. quàe le&io, operarum errore, in Ste- phanieno textu expreffa effe videtur, cum dare voluerit xzz- πεπιοσμένῳ. , quantum ex ipfius nora colligas: Jta in vet. (cum in praeced. edit. ft κατουπεπεσμένῳ) fed κωταπεπιασμένῳ ge- nua leclio videtur. Ficinus: Oefoque per inertiam animali.

ead. ἰ. 8. τῶν σφόδρω τετρυμένων ) Editt. vett. tanquam Ald. Baf. 1. 2. cum Lovan. τετρυφωμένων. Pro quo in vet. quodam τετρυμένων fcribi teftatur Steph. Idem laudat & aliam lectionem τετρυχ opévor , quae quidem eft e coniectura Cor- narii, Ecl. IX , p. 125. Utrumque & τετρυμένων δὲ τετρυχ o» μένων e Ficino hauftum puta. Vertit enim : Ut ab alto labo- ribus exercitato € quafi extenuato fortique raptum dilanietur. Atque haec quidem forma magis ad vulgarem fcripturam ac- cedit, illa vero Platoni magis familiaris cenfenda eft.

349 VARIAE LECTIONES ead. l. 17. δικαίου νόμου) Ald. & Baf. 1. μόνου, Bat. 2.

prov, quod in νόμου mutandum recte iudicabat Cornarius Ecl. p. 125. quod in textum, ne laudato quidem huius emen- dationis auCtore, redire iuffit Steph. Iam Ficinus: Sed maxi- mum omnium a iufta lege mandatum.

p. 360. l. s. εἰς ἀπόδοσιν πόνων καὶ τροφῆς} Affertur alia le&io pro ὠπόδοσιν. videlicet ἐπίδοσιν. ex conieCtura: fed hanc minime probo. neque enim difplicet, eum dici τῷ σώμωτι ἀποδιδόνωι πόνους καὶ τροφὴν. qui tribuit corpori , quae illi debentur , quod ad exercitationes, & quod ad nutri- tionem attinet, Apud Ficinum tamen nullam illius verbalis no- minis ἀπόδοσιν habes interpretationem : qui hunc locum , ficut δὲ alios plurimos, ita vertit, ut partem dumtaxat aliquam ver- borum Platonis poffimus agnofcere. N;Ai enim (1nquit ) exer- citationis corporeae , nihil doctrinarum animi morumque , propter alia negotia negligendum efl. Steph.

p. 362. ἰ. 7. κατηρτυμένην) Letto alia affertur, κωτηρτισ- μένην. Steph. Et quidem e Cornarii coniectura , Ecl. p. 125.

ead. l. το. raid ías καὶ νηπιότητος χ Api) Scriptum eft “παιδιᾶς in praeced. edit. fed hanc. feripturam , non illam , habet quidam vet. & παιδίων pro infantia dicit δ᾽ alibi Plato. Steph. Ficinus vertit: Puerilem lafciviam. videtur adeo legifle z2- di&s cum reliquis libris,

ead. [. τι. καὶ μαθήμασιν. ) Ante haec verba interpungen- dum eft, ne iungantur cum διδάσκουσι. Legimus autem

& p. 365. μανθάνειν δὲ ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις δὴ τί ποτε ' δεῖ τοὺς νέους, καὶ διδάσκειν αὖ τοὺς διδωασκώλους. Et paulo poft: σρὺς δὲ δὴ, μαθήμωτω ἄλυρα ποιητῶν κείμενα ἐν γράμμασι Qc. Steph. ἢ |

Ρ- 364. ἰ. 14. διείρηκέ σοι) Al. dunpixe , tefte Stephano.

ead. l. τς fq. προσοιστέον ) Pro προσοιστέον utrobique ha- bent vet. προσιτέον. Steph. Atqui in Ald. Baf. 1 & 2. clare legitur προσοιστέον" folamque adeo refpicere videtur Stepha- nus Ficini verfionem , qui & fequentia προσοιστέον μὲν ToÍ- νυν «aj4£v , ita expreffit: 44d literas ergo. decennes pueri pro- ficifcantur &c. |

H /, . 36s. L. 1. μήτε πλείω τούτων μήτ᾽ ἐλάττω πωτρὶ, T - 3 65V { [

αὐτῷ φιλομ.) Dativos πωτρὶ ᾧ αὐτῷ multum negotii mihi face[fere , nolo diffimulare: fed pro αὐτῷ quidem quin. fcriben- dum fit αὖ τῷ. minime dubito : πωτρὶ autem praecedentibufne , an. fequentibus iungi. debeat , ambigo. lunxit Ficinus praeceden- tibus , qui hunc locum ita reddidit: Et qui tres ac decem ege- runt annos , lyrae fimiliter tres annos 1ncumbant ; nec, liceat

Bs mr

IN LIB. VII DE LEGIBUS. 349

aut patri plus vel minus in his liberos detinere; aut liberis, five taedio affe&is, citra id tempus, five defiderio compulfis, ultra, his rebus, contemta lege, vacare. /n qua interpretatio- ne videmus etiam vel legi vel [ubaudiri dativum παιδί: perin- de ac. fi fcriptum effet : μήτ᾽ αὖ τῷ φιλομαθοῦντι παιδὶ, μηδὲ μισοῦντι Cc. Ac pofl πωτρὶ quidem. apte fubiungi videtur μήτ᾽ αὖ τῷ φιλομαάθοῦντι. five dativus παιδὶ dee[fe, five relinqui fubaudiendus dicatur: πωτρὶ autem iungere cum fe;uente ver- bo ἐξέστω neceffe erit. Quoniam tamen verba illa, xal μήτε πλείω τούτων, μήτ᾽ ἐλάττω Cum praecedentibus melius cokae- rent ( praefertim cum , fi in eadem periodo ponantur haec, & de ea- dem re dicantur , primum , μήτε πλείω τούτων μήτ᾽ ἐλάττω, deinde μήτε μείζω ἢ καὶ éxcvrTO διωτριβὴν futura. fit periffo- logia) videndum efl, an non aptior futura fit haec leclio , μηδὲ πατρὶ, μήτ᾽ αὖ τῷ φιλομαθοῦντι. Steph. Cornarius Ecl. IX , p. 125. legendum cenfebat καὶ μήτε πωτρὶ cet. infertis καὶ μήτε ante πατρὶ, Et neque patri, neque , frve amore , five odio circa haec du&fo cet.

ead. ἰ. 4. ἄτιμος τῶν παιδίων) Yloud'eiov legit & Ficinus, & quidem tanquam a παιδεία. alioqui πωίδειον & pro puerili apud hunc fcriptorem habemus. Steph. Ficinus vertit: Aonores , qui difciplina praeditis debentur, noz confequatur.

ead. l. 12. τοῖς δ᾽ ἄνευ ῥυθμῶν τμημάτων) Letlio alia af- fertur, τοῖς δ᾽ ἄνευ τούτων. Sieph. [ta nimirum corrigendum ftatuebat. Cornar. in. Ecl. 1, 1. reieCtis ῥυθμῶν τμημώτων. ἴοτ- te fcrib. ἄνευ ῥυθμικῶν τμημάτων.

p- 366. 1. ς. πολλάκις μυρίοις) Haec verba iungenda cenfebat Steph. πολλακισμυρίοις, itidemque paulo poftzrox Ae i61 ipioi.

ead. ἰ. 9. τῆς αὐτῆς 6d'oy) Stephano deeffe videbatur infinit, modi verbum , quod huic genitivo iungeretur.

p. 367. l. 14. Τοῦ πρὸς τί παράδειγμαω) Voculam τοῦ a fe- quentibus feparandam, δ᾽ notam interrogationis οἱ adfcribendam puto: ut ponatur pro Tlyos, δ᾽ fit fenfus, Itane interrogas , qua de re loquar? Steph. Vulgatam rationem fequitur Fic.

p. 368. ἰ. 4. οὐδὲν SaupacToy πάθους) Poft πάθος in vet. efl verbum ἐπῆλθε, huic loco aptum : in quo fubaudiendum alioqui effet ἐστί. Steph. Hoc quidem rede, alterum nec Fic. agnofcit.

ead, |l. τς. τούτων τῶν νόμων) Steph. auctor eft, legi quoque λόγων. Nimirum Ficinus vertit : & Auic difputationi confentazea.

p- 369. ἰ. 10. μετὰ τὴν γραμμωτικὴν ὃ X.) Altera letlio, quae eft in vet. μετὰ τὸν γραμματιστὴν., fequenda efl potius : cum proxime fequatur mentio xiÜapig ToU iidem, non xibupi- στικῆς,, 6 modo dixerit περὶ γρωμιατιστῶν. Steph. Ecuit hanc

3.95 VARIAE LECTIONES

lectionem e Ficini libris, nam vertit: Verum pof! literarum ma- giftrum nonne de citharifla dicendum? quae utique praeftat. ead. 1. 18. τῶν μελῶν κίνησιν) Steph. teftatur, legi etiam μί- μήσιν. Quam le&tionem iterum Ficino fuüblegit. vertit enim : Ut In cantibus animi affetius imitantibus, probi animi imitationes &c.

P. 371. I 4 fqq. διείρηται — διείρηκας ) Legitur etiam dí- pizaa , itidemque διῆρηξως pro d'ieípnxas , tefte Steph.

cad, ἰ. τι καθάπερ μουσικῆς) Partic. καὶ ante καθάπερ ne- ceffariam putabat Stephanus.

p. 372. ἰ. ο. μὴ δε, οὔτ᾽ εἰπεῖν 2.) Confulto hic fcriptum fuit μὴ δὲ; noa autem coniun&im μηδὲ, ut. alibi paff : quia illae voculae μὴ δὲ non fonant neque, fed (in minus; refpon- dentes illis εὖ μέν. cum enim dixi[Jet ὡς εὖ μὲν τραφέντων Gc. fübiunxit , μὴ δὲ, perinde ac' fi. repetendo. fuperiora. diceretur , μὴ τροιφέντων δὲ εὖ. Steph. Idem iam Ficinus fecutus eft, vertendo, Sin vero.

ead. 1. 17. μαθήμωτω ἐπιτείνει ) Ξυντείνει in vet. quodam comparere ait Stephanus, eamque ícripturam alteri praefe- rendam putat. |

p. 373. 1. 9. ὧν οὐδὲν ἀπώμοτον) Steph. corr. ὃν οὐδὲν ἀπώμοτον, fine caufa. ὧν refpicit antec. ei ποτε δεήσειε cet. δὲ ἢ καὶ τοὐναντίον cet. Idem paulo ante poft μηδενὸς ἕνεκα. excidiffe putabat ἄλλου, erroris anfam praebente feq. ἀλλ᾽ εἰ 7. lam Ficinus : δὲ nullius rei alterius caufa.

ead. ἰ. 11. ἀνάγκην erapaa y eiv) Unde infinitivum πάρος σχιεῖν pendere dicemus? an a verbo δεήσειε, quod ex fupe- rioribus repetatur? atqui cum infiniuvo quidem e peres Sau conveniebat, at cum hoc nequaquam. Quid igitur? an defi- derari aliquod verbum putandum eft, quo πσαράσχ eiv refera- tur? video quidem certe aptiflimum fore verbum συμβῇ prae- fixa partic. ἐάν ; ut legatur ij καὶ τοὐναντίον, ἐὰν συμβῇ, vel ἢ καὶ τοὐναντίον (ὧν οὐδὲν ἀπώμοτον) ἐὰν συμβη ἔξωδεν “πολεμίους δις. ἀγώγκην παρασχεῖν Gc. ac pro-his ἐὰν συμβῇ. inveniri etiam particip. συμβὰν fcio, pofito accufa- tivo abíoluto, genitivi loco: fed potius Platonem ellipfin ta- lem in hoc loco reliquifle crediderim , praefertim cum eiufmo- di fit, ut non modo leCorem non remoretur, fed ne depre- hendatur quidem ab eo, primo afpectu. Nec vero latentium eodem rmodo aliis in locis ellipfeon exempla defunt. Hic autem addo etiam, perinde efle, ac fi talis foret orationis ftru&ura : ἢ καὶ τοὐναντίον, €i ἔξωθεν πολέμιοι εἰσπεσόντες ῥώμῃ τινὶ μεγάλῃ καὶ βίᾳ, βάρβωροι εἴτε Ἕλληνες ἀνάγκην παρώ- € otey cet, Steph. i

'

IN LIB. VII DE LEGIBUS, 41]

ead. l 1a. πολλή που κακία. ) Haec verba ab anteced.

prorfus feiungit Fic. novamque orditur periodum , hoc mo--

do: Magno certe reipublicae vitio dandum efl, ita ignave mu-

lieres educari &c. Ne vero hoc modo in antec. fufpendatur ora-

tio, ad γίγνεσϑαι repetiit ἱκανοὺς εἶναι. improbante Steph, Ρ. 376. 1. 9. κατοινωμένους , περὶ καθαρμοὺς — ἀποτελούν.

TOY ) Steph. teftatur, legi quoque κατῳνωμένους, folemni va-

rietate. Idem nen dubitabat, quin περικαθωρμοὺς una voce fcribere oporteat.

p. 377. l. 2 fq. ἐκ πόνων τινῶν αὐτοῦ) Videri poffit fcri- bendum potius αὐτῶν, nifi αὐτοῦ ad τὸ μὲν pertinere dica- mus : unde tamen paulo quam pro more eft remotius. δορά.

p. 391. 1 14. ὅσω αὐτῶν ἀνωγκαῖα, καὶ) Poft ἀνωγκαῖα non neceffe fortaffis fuiffet interpungere, fi fequentia ad ὅσα reruliffem , quo Ficinum quoque referre ea videmus. Vertit

enim: Mulritudini vero quae nece[Jaria funt, recti/fameque di-

cuntur , turpe eft nefcire. fed exquifite cun&a perquirere , nec fa- cile efl , nec omnino poffibile. At ego verba haec καί σως óp- Sore Ta, λέγεται fequentibus iungens, longe alium fenfum effi- cio: hunc. videlicet: Ac rectiflime dicitur, turpe quidem effe vulgo ignorare, quae ex illis difciplinis neceffaria funt, fed viciffim exacte omnia, quae pertinent ad illas, perquirere , neque facile effe, neque eiufmodi, quod fieri poffit. [Interim

' tamen non nego, talem efTe orationis ftructuram, ut in ea alter

ille fenfus primo afpectu potius, quam hie confpiciatur, (qui poícit, ut εἶναι cum «ig» ρὸν, iidemque cum pzd'ioy & δυνα- τὸν fubaudiamus ) fed in altero illo mihi difplicet, eum de di- fciplinis illis ita loqui, effe tantum quaedam in iis, quae re- &iffime dicantur. quid enim in iis non rectiffime dicitur? Srep/.

p. 392. 1. 2. τῶν τε ἀναγκαίων εἰσίν.) Steph. au&tor eft, legi quoque ἀνωγκῶν, idque, expuncto praecedente 7e, fequen- dum putat, [τὰ vero Fic. Quod equidem de divinis neceílitati. bus intelligendum arbitror.

ead. 1. 14. ταῦτ᾽ οὖν δὴ πάντων In praeced. edit, permuta- runt fedes particulae δὴ & δεῖ. Hic enim habet δ εἴ, cum fcribere nece[Je fit δή ; viciffimque verfibus aliquot interie&fis pro δεῖ ha- bent δή, Legitur enim in illis, ἃ δὴ λαβόντα &c. Steph. Ita (ane Ald. & Baf. 1. 2. Atiam Ficinus alteram fequitur rationem, vertendo pofteriora : z4nre omnia efl difcendum.

ead. ἰ. 16. πολλὴ à μωρία) Pro n ante μωρία inveniri etiam καὶ teftatur Steph. Idem mox malit cum veteri quodam μετώ giVos , pro μετὼ τίνος, uti & Ficinus vertit,

3. VARIAE LECTIONES.

p. 383. 1. ult. xe ro, χρὴ φάναι ) Scriptum etiam reperiri ἑκάστων, ait Stephanus, At editt. vett. vulgatum tenent.

p. 385. 1. 3. ὑηνῶν τινῶν — Speju.evrov) Alia etiam efl fcri- ptura ὑεινῶν. Steph. Cui tamen vulgata praeftat. vid. Ruhnk. ad Timaeum P. 185.

ead. ἰ. 7. Tí δὲ irri Malim τί δέ: πλώτος. Nam poft

"σί δὲ neceffe videtur fubaudire ex praeced. repetitum verbum

γιγνώσκεις. Steph.

p- 396. ἰ. ult. οὐ πάμπολυ κεχ opíaSeu ) Ficinus partic. οὐ non agnofcit. Vertit enim ; Multum enim te[Jerae haeque. do- é&rinae inter fe diflare videntur.

p. 387. l. 7. οὐκοῦν νῦν, ὦ ξένε. ) In Ald. & Lovan. haec & quae fequuntur ab Athenienfi dicuntur , ufque ad Cliniae verba.

p. 389. I. το, οὔτε νέος οὔτε πάλαι) Steph. non dubirat , quin fcribendum fit yéov , quod pofitum fit pro νεωστί. Fic- nus : /Vec nuper , nec. iam olim audi.

p. 390. 4. 14 Μ. ἣν ἂν τότε, --- ΚΛ. Τελοῖον μὲν οὐδαμῶς. 2

Legitur etiam ἣν ἄν ποτε. Videtur autem deeffe εἰ ante ὁ γελοῖον, & οὐδαμῶς dici ab Athen. pofl οὐ μήν. Steph. Prius ἦν ἂν τό- τε cet. nimis concife Ficinus vertit, ut, quomodo legerit, vix extrices. At reliqua, quae Steph. tanquam a fe excogitata ven- ditat, eidem fuble&ta puta. Vertit enim: Cl. Ridiculi quidem, Ath. " Nulloque pa&lo accepti Diis Gc.

p. 591. L 5. ἐπὶ μεῖζον εἶναι!) Scribendum e[fe puto ἐπὶ μεῖ- ζον ἰέναι. ut ita hunc locum interpretemur : Quod enum legisla- tori iniungitur , ulterius progredi videtur , quam ut pofitis legi- bus fuo munere defuntlus effe dici μοι. aliquid namque praeter leges effe , quod mediam quandam inter admonitionem & inpr naturam habeat. “4: vero ex Ficini interpretatione , an ἰέναι gerit, cognofci non poteft: cum verbis ipfius Platonis negta-

. quam inf, (flat (ut nec alis plerifque in lecis) & multa. etiam praetermittat. Pro illis igitur omnibus , quibus ufus fum, verbis, locum illum reddens , ille haec tantum habit: Videtur enim TM gumlatoris officium non folum hoc efle, ut leges confcribat, fed etiam ut medio utatur illo, quod inter admonitionem cft & leges. Steph. Equidem fcribere malim , ἔτι μεῖζον εἶναι. id, quod legislatori iniungitur , videtur ade; maius efle, quam cet.

ead. ἰ. το. πολλῆς ἀνοίας γεμὴν.) Pro γ epi affértur ὦ alia le£tio γέμειν : fed γέμει potius fcribendum fuerit , & pofl hoc verbum , non po[l εἶναι, collocanda. (ligme τελείω. ut alius perio- di fit initium γεγραμμένων δὴ 6c. Male autem in praeced, edit. e[t fligme pofl πολιτείας etiam, & οὐ pro ὃ pojl τέλεος. Steph. Γέμειν eft e praeclara Cornarüi ( Ecl. IX ; p. 125.) come&tura,

IN LIB. VII DE LEGIBUS. 3:3

«quam Ficini verfio unice firmat , quae eadem orationem , uti Stephano diítingui oportere videbatur, diftinguit. Habet enim: idque tentare , dementis effe. Ita. vero. confcriptis legibus cet. Ald. Baf. 1. 2. & Lovan. tenent ftigmen poft πολιτείας, le- güntque οὐ pro ὃ, vitio ex antec. οὐ nato.

ead, l.ulr. dei μὴ μόνον) Ald. ὃς Baf. 1. exhibent δὴ μόνον. At Baf. 2. agnofcit iam δεῖ μὴ cum Ficino, qui vertit : Nempe oportet, ut legis conditor leges non folum confcribat &c. Ita quoque legendum cenfuerat Cornar. Ecl. ]. 1.

- Ρ. 392. l. 6. περιειλημμένον ὀνόματι) Ald. Baf. 1. 2. ὃς Lovan. vitiofe περιλειμμένον., quod iam vidit Cornar. redu- xitque περιειλημμένον.

ead. l. 8. ϑηρεύμωτω οὐ μόνον) Poft δηρεύμωτα fligmen τελείαν ponendam cenfeo, δ᾽ inter μόνον δ᾽ Supiov particulam δὲ & articulum τὴν inferenda : ut ita. legatur hic locus, πάμ- πολυ δὲ καὶ Tb περὶ τὰ πεζὰ ϑηρεύμωτα. οὐ μόνον δὲ τὴν Supoy, ἀλλὰ, καὶ τὴν τῶν ἀνθρώπων ἄξιον ἐννοεῖν Spar. Cum illis autem verbis πάμπολυ δὲ καὶ τὸ περὶ τὰ πεζὰ ϑηρεύματοωι.. non dubito , quin repetere oporteat ex fuperioribus πράγμα. lam vero & illud addo, fcribendum effe (meo. qui- dem iudicio) τήν γε xe à πόλεμον. Haec Steph. ὃς Ficino quidem praeeunte, Vertit enim : /4/ius aquaticorum , alius vo- latilium , alius pedeflrium : nec ferarum folum, verum etiam hominum : horumque non bellicus tantummodo &c. Cum autem fupplendo πράγμω ad partic. τὸ oratio duriufcula evadat, malim equidem τὸ περὶ τὰ πεζὰ δήρευμα.

ead. ἰ. 10. i1 μὲν ἔπαινον ) Marg. Steph. Videtur deeffe vo- cula ὧν vel καὶ ante i. Hoc agnoícit Ficini verfio.

P- 394. ἰ. 7. ἔπαινος μὲν πέρι καὶ ψόγος) Vel ἐπαίνου μὲν “έρι καὶ ψόγου Stephano fcribendum videbatur, vel, retinendo ἔπαινος & ψ6γ ος praepofitio πέρι expungenda. Equidem illam ante πάντων potius repofuerim.

ibid. διηρημένος ἂν em. λύγος) Ret&ius fcriptum iri videtur διειρημένος : alicubi tamen praeteritum a&livum unius verbi quae- dam exemplaria habent , quaedam praeteritum. alterius ; ut in quo- dam loco , qui legitur fupra p. 364, quaedam habent ὡς οὕπω διείρηκέ σοι, alia διήρηκε. Sic vero & p. 57i ἀληθῆ καὶ ταῦτω d'ielpixas , cum in nonnullis fit dunpnxas. Eademque in prae- terito paffivo diverfitas efl in loco, quem habet l. 4 eufdem pag. καὶ ταῦτω ἡμῖν ἐν τοῖς πρύσϑεν διείρηται πάντω. nam in non- nullis διήρηται fcriptum efl. Habet certe hoc quoque verbum quen dam ufum, qui ab his locis non alienus effe videtur. Steph, Διηρημένος Ficinus quoque in fuis libris habuifle videtur.

Piat, Oper. Vol. XI. Z

---

3.4. VARIAE LECTIONES:

ead, I. x1. ópyiB. δὲ ἐν ἀγροῖς) In vet. ἀργοῖς, quod. agno fcit & Ficinus. Paulo pofl autem pro &'y fois legit quidem eodera modo ἀργοῖς : fed alia. etiam ex[lat letfio àrypois. Steph. Ficinus vertit ; Z4uceps per incultos agros monte[que vagari permittatur : a cultis locis facrifque incultis a quocunque. pellatur. " Anypoie ve- ro expreffit Cornarii verfio. Praeftat tamen Ficini ἀργ οἷς, ut, aucupem a facris vel incultis abigendum effe, Plato innuat. Al- terutrum certe tenendum , cum zy fcis inficeüffima fit lectio.

gusansnescacustumeem.

ΓΝ ΤῊ VII p. 396. 1. 2 fq. αἵτινες δυσίαι) Mirum, ni Plato fcripfit &oTwas Sucias, qui accüfarivi iungantur cum ϑνούσῃ : cum

videamus contra non efle ,. quo referri poffint illi nominativi

αἵτινες δυσίαι. Ficinus quidem certe ita leziffe videtur, qui vertit , Quae facra , quibuíque Dus | [acrificare. feliciter civitas debeat. Übi alioqui non probo illam verborum ἄμεινον καὶ λῷον γίγνοιτ᾽ ày , interpretationem: potius enim dicendum fuit, Quaenam facrificia, & quibus Diis ἢ facrificet civitas, fe- lix futura fit. vel (utendo aliis quam febotatem fignificanu- bus verbis) Id ei bene ceffurum fit. Sed quaeret aliquis , an non fi hic ἀστινας ϑυσίος legamus, paulo poft necetie futu- rum fit, σόσαι in πόσας itidem vertere: cui a me refponde- bitur, non videri neceffe, quod ad diverfa haec pertineant. nam quae facrificia, & quibus Dis facrificare oporteat , de eo vult Delphicum oraculum in. confilium adhiberi: at vero σό- πε καὶ πόσαι τὸν ἀριδιμὸν, de hoc vero ftatuere, fui officii effe ait, ex parte faltem. addit enim, £vi4 γ᾽ αὐτῶν. Verum quid cum illo nominativo 764 fubaudiri poterit? Vel ἔσον- σαι, vel εἶεν. Si quis tamen πόσας ícribere malit, fübaudien- do quae praecedunt, non valde repugnabo. Sreph. Neutrum neceffe exiftimo , orationemque per anacoluthiam aliquam po- tius expediendam arbitror. lta fere: αἵτινες δυσίαι τῇ πόλει γίγνοιντ᾽ ἂν συμφέρουσαι., καὶ οἵστισι δεοῖς δυούσῃ τῇ πό- λει γίγνοιτ᾽ ἂν ἄμεινον καὶ λῷον. Quomodo Ficinus legerit, e verfione omnino extricari nequit , cum fenfum potius quam verba dederit. |

P. 398. ἰ. 9. ταυτὸν δὰ τοῦτο ἐστὶ καὶ πόλει ὑπάρχ εἰν) Affertur quaedam leclio, quam no[trae anteferendai cenfzo, Ta v- τὸν δὴ τοῦτο ἐστὶν ἀνάγκη καὶ πόλει ὑπάρχ εἰν. Steph, Eft e coniectura Cornarii , Eclog. IX , p. 125. !

ead. 1. ult. τότε δὲ καὶ κατὰ μέρη) Steph. fcribendum po- tius, putabat τοτὲ δὲ x. x. μι. etiamfi non praecedat τοτὲ μέν.

ΠΡ τὰ ἃ

IN LIB. VIII DE LEGIBUS. 5:

P- 399. 1. 9. μηδ᾽ αὐτῶν ὁπόσοι) Steph. legendum fufpicaba- tur, μηδ᾽ αὖ τῶν cet, Praeeunte Ficini verfione : deinde, qui &c. p. 401.1. 13. διαμαχ όμενον περὶ ψυχῆς) Futurum tempus ταλωχ οὕμενον praefenti Steph. fubftituere malebat. Ficino ite- rum duce, nam vertit, Pro vita, pro patria pugnatura.

p. 402. ἰ. 1. μείζους τε καὶ ἐλάττους γυμνασίας Ficinus legit μείζους γυμνασίας. has voces non agnofcens , quae funt interieCtae, τε καὶ ἐλάττους. Ita enim hunc locum vertit: δ εὦ lege flatuet , ut res militaris agatur , maxime quidem minori exer- citatione fine armis , choros omnemque gymnaflicam ad haec in- ducens & concitans : maiore vero non rarius, quam femel in men- ff» ut. certent finguli ad capienda vel retinenda loca , & infidias omnemque rem bellicam imitentur. Dubium tamen eft, an hoc nomen ἐλάττους teiecerit, an in fuo exemplari aut fuis exem- plaribus non invenerit. Si reiecit, eum, ut opinor, hoc mo- verit potiffimum , quod in priore huius periodi parte dictum fuerit, τά γε σμικρὸν videlicet γυμνάσια. Steph.

ead. ἰ. 6. ἔγγ ύτ. τῶν. ἀληθῶν χρωμ.) ᾿Αληθὼς quoque le- gi, teftatur Stephanus. minus bene.

P. 403. l. 9. ἄσχολον ποιοῦντες ) Steph. particip. ποιοῦντες in ποιοῦντος vel ποιοῦντας mutandum effe putabat. Neutrum neceffe erit, fi cum τὴν μὲν fubaudias κατὼ f. διᾶ,

P. 404. l. 3. καθάπερ Supío ) Stephano fcribendum vide- batur καθάπερ Suplor , aut Supía.

ead. 1. 6 fa. διωκωλύουσα αἰτία. ToU μήτε) Τοῦ hic lo- cum non habere, animadvertit Steph. cui fubftituit τοῦτο, quod referatur ad διωακωλύουσω. Sed τοῦ cum διακωλύουσα ftruxiffe Plato videtur per anacoluthiam , hoc modo : μία κεί- eSo αἰτία. διακωλύουσα TOU μήτε ἄλλο κωλὸν ἀσκεῖν τὰς “όλεις. μήτε τὰ πρὸς τὸν πτόλεμον, plane immemor τοῦ ἐῶσα.

P- 406. l. 8. ἄθλα νικητήριο) Steph. perfuafum habet, men- dofam effe hanc fcripturam, legique debere ἄθλω καὶ vixi pie, ficut p. 399 dixerit νικητήρια καὶ ἀριστεῖα. citra neceflitatein,

p. 407. l. 3. ἐφίππιον.) Stephanus auctor eft , hic & paulo poft legi ἐφίσσειον.

P. 408. 1. το. £ δὲ τὸν μὴ παθόντω ἢ μὴ ποιήσαντα dei νικᾷν) Quidam vet. non habet voculam μὴ ante ποιήσαντοι: neque vero eam ἄστὸ xotyoU debere fubaudiri exiflimo , cum pau- lo poft non ponatur ante δράσας. Steph. Ficinus vertit: Quae vero quotque facere, aut non patl, yitlorem oporteat. Atque ita , eiecto μὴ, legendum cenfebat Cornar. Ecl. IX , p. 126.

P. 409. I. 6. οὔτέ τις πολλῶν) Steph. non dubitat, quin fcri- bendum fit οὔτέ 71 7r0AA. ita ut 74 hic, ut) & alias, vacet.

2

3:6 | VARIAE LECTIONES

p: 410. l. 7. ἢ παρθένους κοινωνεῖν ,) Poft παρθένους etiam interpungi poffe cenfebat Stephanus, ut Xoroveiy iungatur cum feq. ἐᾷν. quam quidem rationem fecutus eft Ficinus, χοιγωνεῖν ἐᾷν vertendo admittendae funt.

ead. 1. 9. διδασκώκχων ἐκπονούμεθα.) Non habet genitivus διδασκάλων, unde pendeat: ideoque legendum puto, ὑσὸ δὲ- δασκάλων. Meam autem conie&uram confirmat Ficini inter- pretatio: Sed de exercitatione difciplinaque gymnaflica, five quae in certaminibus exfequimur, feu quae fub magiftris quoti» die exercemus , fatis lam diximus, Steph.

p. 412. 1. 9. ξυννοήσαντά 71, τίς χρήσεται) Steph. corr, ξυννοήσαντω, τί τις χρήσεται. Nimirum Ficinus vertit: Con- fíderans , qua in re quifpiam ea civitate utatur &c.

P. 413. ἰ. 14. αὐτοὶ γὰρ ἐσμὲν ) Retinendo hanc letfionem, intell. Nos enim fumus Cretenfes ideoque ; id fcire po[fumus. fed — crediderim. potius mutandum efe ἐσμὲν in ἰσμεν: ut dicat , Ipft enim id novimus, At Fic. haec , quae pofita. funt per parenthe. fin, non vertit. Steph. lam Cornarius ; ἴσμεν legendum conie- cerat, BÉ IX , p. 126, & res ipfa poftulare videtur.

εἰς 13. ἔρωτα — τούτων") lia efl leclio τοῦτον. Steph. dus forte Ficini verfione : Qui tertio hoc amat amo- re. fed male.

. 416. ἰ. 2. περὶ τὸ σῶώμω τοῦ σώμωτοςν Verba τὸ σῶμα abfunt ab Ald. Baf. 1. 2. & Lovan. neque ea Ficinus expreífit, At habet quidam vetus, tefte Stephano, unde illa affumfit.

ead. ἰ. 10 fj. ἐν τῇ πόλει εἶναι ) Legitur quoque, auctore Stephano , ἐνεῖναι.

ead. ἰ. 13 fq. [Ἐοικά γε ὕπερ καὶ ἐτύπαζον vy εἶν ) Re &ius haud dubie cum Steph. fcribas, ἔοικά 9» (ὅπερ xai ἐτό- σαζον ) τυχ εἴν.

.}Ρ. 417. 1..2. τὴν μὲν --- τὴν δ᾽ ) Alia etiam eft le&tio, τῇ μὲν — τῇ d". Atque ita utrobique malim legere. Steph,

p. 422. l. ὃ. γενηθέντες) Legitur etiam γεννηθέντες. Stepit.

p. 423. ἰ. 4 fq. ἡδονῶν ῥώμην) Invenitur verbum iiy poft Sdpde in quodam vet. Steph.

ead. l. τι. ἀλλ᾽ οὐ τὸ μὴ πάντως) Non videtur hic opus effe negatione : ideoque particulam οὖν pro ea fubftituendam ὃς antea cenfui (in margine iftius loci), & nunc quoque cen- feo: fed vereor, ne aliud etiam mendum fubfit huic loco. Illa quidem certe verba καὶ καλὺν Ficinus quoque fequentibus iungit , qui locüm hunc ita vertit: Clam ergo confuetudo & lex non fcripta haec fieri fuadeat : contra autem fierl , velut turpe , diffuadeat : turpeque fic non. omnino agere. Sic enim & fecundo

COOPER

IN LIB, VIII DE LEGIBUS. , 357

|

fervabimus honeflum loco &c. In qua interpretatione videmus ilum a praeced. edit. in eo etiam diffentire, quod illae poft δρᾶν claudant periodum , ut fequens a verbis iftis incipiat, οὕτω τοῦτο αἰσχρὸν αὖ καὶ κωλὺν δευτέρως ἂν &c. Sed quod ad καλὸν attinet, dubitari poteft , an recte a praecedentibus feparetur. fortaffis enim fufpicandum potius fuerit. τούνωντίον omiflum effe poft vel ante καλὸν, & ita hunc. locum fcribi debere, ἀλλ᾽ οὖν τὸ μὰ πάντως δρᾷν οὕτω, τοῦτο αἰσχρὸν eLU , καὶ καλὸν, τοὐναντίον, ( vel καὶ- τοὐναντίον, καλὸν.) d'evzépes ἂν ἡμῖν ἐν νόμῳ γενόμενον δίς. Vereor tamen non folum , ne aliud mendum (ut antea dixi) huic loco fubfit , fed ne magna eius pars valde fit depravata. Step/.

ead. |, 4. προσαγ ορεύοιμμεν) Cum hic modus requirat ἂν. Stephanus corrigendum cenfet προσαγορεύομεν.

. 424. l. τό. ὁδὲ δὲ Κλεινίας ) Marg. Steph. Legitur etiam 6 δὲ δὴ Κλ. item o δὲ Κλ. Ficinus vulgatum fequitur ; neque. alter Ald. cum Baf. x. 2.

p- 425. l. 2. fq. ἐν τῷ κατεσκευάσσαι μὲν ξυσσίτιο) Steph. non μὲν, fed ἡμῖν fufpicatur fcriptum fuiffe : ὃς κωτωσκευώσω- G3eci, non κωτεσκευάσδαι.

p: 426. l. 1. καὶ τελωνικῶν) Non poffum mihi perfuadere, Platonem, cum dixiffet vavxanpixov & &propixov & κωπη- λευτικῶν , poftea interiecifle τελωνικῶν inter σωνδοκεύσεων & μεταλλειῶν : fed aut reAoveioy, ficut πανδοκεύσεων & με- ταλλειῶν, Ícripfiffe puto, aut πανδοκευτικὼν GC μετώλλευτι- X&y,ea forma, quam habet τελωνικῶν. quod interiacet, & quam habent etiam , quae praecedunt. Srep£.

ead. [. 8 fa. ἐπὶ τοὺς τὴν τροφὴν) Pofl τροφὴν deeffe videtur participium , nifi dicamus ex fequenti compo([ito euvdiazrovoUs iv relinqui. fubaudiendum διωπονοῦντας. Steph. Male. Supplen- da potius videtur aut praepof. περὶ ante τροφὴν. aut fubaudien-

dum βλέποντας. Rectius idem Steph. paulo ante 7à πολλὼ

coniunclim ταπολλὰ, magna ex parte, legi iubebat.

Ρ- 428. 1. 9. τῶν τοῦ γείτονος ) ReGius fortaffe legi τὴν τοῦ “γείτονος Íc. ὕλην. cenfebat Steph. fine ulla caufa.

p. 429. l. 3. àUd pie, δὲ εἴτισι τόποις.) Ald. Baf. τ. 2. GC Lovan. ἀνδρίω δὲ &c. At Cornarius iam legendum vidit e&vud pia. δὲ &c. Hinc Stephano facile erat ad editt. vett. pro- pius fcribere ἀνδρίαν. Utrique praeiverat Ficini verfio: Quod f£ aquae inopia, folo inftta in locis aliquibus &c.

ead. l, $. μέχρι τῆς κεραμίτιδος γῆς) Legitur etiam , tefte Steph. χερωμίδος, Ald. habet κεραμίτηδος. Baf. 1 GC 2. χεραμήτιδος, vitiofe,

Ζ 3

4538 VARIAE LECTIONES

p. 430. l. 4. παιδείαν Διονυσιάδα ἀθησαύριστον") Graece legendum , τὴν μὲν Πανδείαν Atovugi&d o, &c. Vulgo pro Παν- deíay habetur παιδείων. Vocare autem videtur Πωνδείων Διονυσιώδα. frutlus, qui. non recondebantur, fed in ufum ac efum veniebant, maxime in feflis Dionyftacis & Pandeis , quae poft Dionyfiaca peragebantur. Pollux Onom. I, 37 Πάνδια,

vocat fefla lovis, ficut Dionyfia. Pacchi. Cornar. Ecl. IX

p. 126. Grou legendum coni, παιδίων Διονυσιώδε , oblecta- menta, quae Bacchus miniftrat.

ead, l. 10 fq. ἐκ τῶν γειτόνων) V et. tefte Steph. ἐκ τῶν οἰκείων. Mox pro δρεπέσϑω. eodem tefte; vetus quidam καρπούσδω.

ead. 1l. τς. ἐπύμενος τῳ νύμῳ ) Steph. hoc participium mu- tandum cenfet in adverbium ἑπομένως. Recte, & agnofcere videtur Ficinus, vertendo , quoniam lex eff.

ead. 1. 19. καὶ σύκων συκῃς) Pro σύκων invenitur etiam fcri- ptum σῦκον : quam lectionem efle genuinam arbitror, S/epA.

p« 431«L. 16. καὶ ὑποφέρων μηδὲν) Legitur etiam ἀποφέρων : fed alterum quoque compofitum ab hoc loco non efl alienum: quamvis in ea fignificatione , quae ei convenit , ftt rarius , quam i2 altera. Steph. Ficinus quidem legiffe videtur ἀποφέρων. ver- tit enim , JVec afportaverit..at rette Steph. tuetur ὑποφέρων, eftque furtim , clam auferens , noto τοῦ ὑπὸ fignificatu.

P. 437. l. 13. ἢ τοῖς δεσπόταις ) Steph. putabat, reGtius fcribi ἢ τὸ τοῖς δεσπόταις. Recte. nam fequitur, μήτε εὖ τὸ τῶν ξένων.

P. 439. l. 12. νόμος δὲ ἔστω) Legitur etiam νόμος δ᾽ ἑκά- στῳ. Paulo ante autem pro ἀστοῖς habent αὐτοῖς priores edi- tiones , itidemque paulo pofl, ὅσοι τοῖς αὐτοῖς ξένοι. Quin etiam aliquando pofl αὐτοῖς μὲν καὶ τούτων δούλοις. Steph. Αὐτοῖς habent Ald. & Baf. τ. At iam Baf. 2. ἀστοῖς cum Ficino , hocque recte reduxit Steph.

ead. ἰ. 16. δωδεκάτῃ δὲ τοῦ μηνὸς} In. vet. tefte Steph. exflat δεκάτῃ. nempe Ficini libro: Decimo vero die.

p. 440. l3. ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεομένοις ) Steph. αὐτοῖς dividendum cenfebat in αὖ τοῖς.

ead. l. ult. ὅρους Secov τῶν ὠνίων Cornar. Ecl. ]. c. corri- gendum ftatuit: ὅρους ἔθεντο τῶν ὠνίων, & terminos con(litue- runt rerum venalium. Praeclare. Ficinus quoque ita legiffe vi- detur. Vertit enim: £t pretia venalibus impofuerint. Eandem fere rationem iniit Stephanus, adiecta hac nota: Quorfum hic Deorum meminit ἢ aliena certe efl ab hoc loco illorum mentio : & tamen SeOv in praecedentibus editionibus , ficut hic , legitur. Ve- rum , fc mihi affentieris, le&or, illis expulfis, in ea, quam oc-

IN LIB. IX DELEGIBUS. 559

éupant , fede ore collocabis. Non dubium efl certe , quin hic locus ifr iam lectionem , ut fibi valde convenientem , frt recepturus, ἐν οἷς ἂν νομοφύλακές τε 6c. i ὅρους ϑῶνται τῶν ὠνίων, ἐν τούτοις ἀλλάττεσδϑαι νόμισμά T$ χρημώτων Gc, nam de hoc etiam moneo , ita εἴς Anterpungendum.

P« 441. L. 13. ἀφ᾽ ἧς ἂν γράψηται) Steph. au&or eft, legi quoque &ya^ p&quro4. quo refpexit forte Ficini ver fionem : ὦ die confcriptionis. Paulo fupra occurrit quoque ἀνωγρώφεσδαι ὃς ἀναγραφὴ, quae. verba hac de re folemnia funt.

P- 442. ἀ 7. μεινάτω, ὅπη αὐτῷ φίλον) Lege potius , ut in

| veteri , μείνας, i0. Sed & Ur mutandum fuerit in ὅποι. Steph.

Vetus ille eft Ficini liber, nam vertit; Ut viginti poflea ma- neant annos, deinde , quo velint, proficifcantur.

pn sl

] NEUEN dE TE,

Vol. IX , p. 2. 1. δεῖ γίγνεσδαι — οὔτε xaX ἕ fy. — ἣν δεῖ Mit A AE οὖν ἑξῆς ταῦτα don Locus hic non folum mendo[us efl, fed etiam mancus , ut. opi- nor. Quamvis enim quaedam in eo ( ut hic ipfum legis ) melius quam in praeced. edit. fcripta fint , haec inter fe non cohaerere videmus. Quae autem fuerunt emendata , funt ifla: primum in his ᾧὥντινων οὖν δὴ “πέρι γίγνεσπαι, δίκας, additum fuit δεῖ, ante γίγνεσσωι: deinde ante xay ἕν &xe.a Toy adiellum fuit οὔ-- T£: poflremo ante τιμκωρίων pro δὴ fub(litutum fuit d'ei. Steph. Has omnes correctiones Stephanus fublegit Cornario Ec. 1X,

. 126. cui & ultima μετ᾽ ἐκεῖν᾽ οὖν ἑξῆς 1 ταῦτα ῥητέον deben- tur. nam Ald. Baf. 1. 2. exhibent μετ᾽ ἐκεῖν᾽ αὐτὼ, 22 ταῦ- τὰ P. Idem non δὴ πέρι δεῖ γίγν. corrigébat, (ed δῖ πὸ fot y γν.

ead. l. 9. ὁπόσα, vuv μέλλοιεν τοῦτο) Hic quoque haeren-

| dum nobis eft, nifi id » quod inter μέλλομεν & τοῦτο deeft , in-

veniamus. Aliquid enim deeífe, omnino perfuafum habeo. fed quid fi non aliud quam particulam καὶ defiderari dicendum fit? Addam autem illi meae conie&turae coníentaneam interpreta- tionem, Eft fane turpe, (inquit) quodammodo eas omnes fer- re leges, quas laturi fumus, & quidem haec facere in tali ci- vitate, quam dicimus bene inflitutam fore, (vel, cuius prae- dlatam:dicimus fore ftatum ) & omnibus reGis rationibus ftu- dium virtutis effe amplexuram. Scio tamen potuiffe. eodem fenfu dicere Platonem, καὶ ταῦτο;, ἐν τοιαύτη σπτόλει &c. ( ficut Latine diceretur, idquei in tali civitate) fed nihil obftare video,

quo minus & hoc eum modo locutum effe credamus, SrepA. Z4

360. VARIAE LECTIONES

ead. 1. τι. ἐν δὲ τῇ τοιούτῃ) Stephanus malit ἐν δὴ τοιαύτη:

ead. l. ult. ὡς ἐσομένους) Non dubito , quin fcriptum fuerit ἐσομένοις. referendo ad usirois : fed male aliquis ad νόμους re- ferens , mutaverit in ἐσομένους. Steph. Recte, quod & Corna- rius iam vidit, vertendo , Velut tales futuri fint.

p. 3. l. 7. ὥστε μὴ τήκεσϑαι κωδέπερ ἐκ. τὰ σπέρμ. πυρί.) Voculam xai deeffe puto ante καϑώπερ. Faciet autem haec particula, ut non cogamur in Platonis fcripta duriffimum quod- dam ( meo quidem 1udicio ) loquendi genus invehere: & qui- dem depravato etiam, ut illud invehi poffit, ifto loco. Nam Ficinus quoque ex νόμοις facere νόμων neceffe habuit, & in- terpunctionem , quae dativum συρὶ a dativo νόμοις feiungebat, tollere, ut viam fibi ad hanc interpretationem poffet fternere : Fereri par eff , ne quis civium ita natura indomitus δ᾽ inexora- bilis nobis gignatur , ut quaft legumina fulminis tatu praedura , igni legum etiam fortiffimarum. decoqui nequeat. At ego hanc metaphoram, qua ignis legibus tribuitur, pro Platonica non agnofco : atque adeo ita reddi poffe hunc locum dico, ut ignis procul ab illis removeatur. Si enim xai ponatur ante καθώσερ, fimul etiam poft πυρὶ ponenda hypoftigme tantum fuerit: ut intelligamus, Et quemadmodum illa femina igni, ita hi legi- bus, quamvis adeo vehementibus, macerari non queant. Vel, Et nihilo magis hi legibus, quamvis adeo vehementibus (vel, acribus) quam illa femina igni mitefcere & inolliri poffint: fihis verbis uti licet, quibus Nafo hac ipía de re ufus eft, cum cecinit ;

Sunt herbae dulces, funt, quae mitefcere flamma

Mollirique queant. Ti(dem autem Piato utens verbis circa finem huius libri , qui- bus hic, de illis, quibus eft ἀτεράμων φύσις, dicit, καὶ μη- δὲν zey x Sérrov. Ceterum quod a fingulari (dixerat enim μή σις ἐγγίγνηται τῶν πολιτῶν Gc. ) tranfit ftatim ad. pluralem, minime novum eft: praefertim cum ufus effet particula τὴς, quae ἰσοδυναμεῖ plurali τινὲς in. huiufmodi locis. Sreph.

p. 4.1. 5. κινεῖ vovv ) Legitur etiam τὸν νοῦν (in praeced. autem edit. perperam κινεῖτο νῦν ) & τι poft σε, hoc modo, οὐκ ἀνδρώπινον σέ τι κακὸν Gc. Steph.

ead. ἰ. 14 fg. λωφῷ τι τὸ νόσημα") (Nihil deeffe putandum eft pofl νόσημιει. fed e[fe ellipfin, quae & alibi reperitur. Nam & Fic. non ex veteri exemplo, fed de fuo. expleviffe crediderim , ad- dentem verba ifla, Bene tecum a&tum erit. Steph. Dicitur éyay- qa7ródoroy , ut re&te Cornar. in Ecl. l. p. 127.

p. 5i V. 1. τὸν νόμον ἐᾷν) Poft νόμον in praeced. edit. inters

—€ α

INLIB.IX DELEGIBUS. 46:

pungitur , cum tamen accuf. τὸν νόμον nullo modo cum parti- cipio πειθομένῳ iungi poffit. Cur autem τὸν νόμον in τῷ νόμῳ mutandum effe dicamus, nihil caufae video, cum apte dici poffe exiftimem, ézv σιγῇ τὸν viov, i. e. legem relinquere tacitam (ut viciffim dicitur , Nolle aliquid relinquere tacitum, quod tacere, feu de quo tacere nolumus) contra quam Fic. fit interpretatus, cuius haec funt verba: Quicunque ex his paruerint , cos a lege liberos dimittemus. cum tamen ἐὰν cry» Τὸν νύμιον nihil aliud fit, quam quod alibi dicit, “πειδομένοις. εἶναι σιγὴν ; at vero ἀπειδοῦσι. φωνὴν γόμου, 1n fine libri un- decimi, ϑεομένου δὲ τοῦ νομιοδέτου erel3ea ell , καὶ μὴ ἐναντία, δίκη Q5 yy e a4 , πρὸς ἄλλην δὲ ἀπαλλάττεσσαι χώραν, πειδομένοις μὲν σιγὴ. ἀπειδοῦσι δὲ φωνὴ νόμου ἥδε. Alicubi vero , nimirum in quodam loco eius libri, unde fumtus eft lo- cus , in quem haec annotantur, pro ἐᾷν erys τὸν νόμον dicit τὸν ἐπὶ τούτῳ νόμον οὐχ, ὑμνεῖν. legimus enim in fine p. 38,

πειδομένῳ μὲν δὴ καὶ πάντως φοβουμένῳ ἐξ αὐτοῦ τοῦ προοι- μίου τὴν Tote i TM δίκην, οὐδὲν δεῖ τὸν ἐπὶ τούτῳ νόμον ὑμνεῖν" ἀπειδοῦντι δὲ νόμος ὅδε εἰρήσϑω. Addam vero & hoc ad ea, quae de illis verbis dixi 22v σιγ ἢ τὸν νόμον, venturum fortaffe

. alicui in mentem, eífe legendum potius v σιγῆσαι τὸν νόμον,

vel ἐᾷν σιγᾷν τὸν viso): verum mihi nullo modo lectio háec poffit probari. S/epA.

P. 6. ἰ. 4. ζημίας δ᾽ ἐκτίσεις ) Hae voces iungi debent cum ἐκτίνειν. hoc autem verbum a. δεῖ, quod eft in praecedente pe- riodo , pendeat neceffe eft: nifi quid extrinfecus fubaudire ma- limus. Haec cum ita fint, poft ἐκτίσεις interpungendum ett : contra quam in praeced. edit. in quibus etiam ante X pie τῶν , non poft, habemus hypoftigmen ; quafi hic genitivus alio quam ad ἄξια pertinere poffet. Ut autem facilius haec intel- ligat lector , hanc orationem ita refolvam ( ut & refolvi poffe

-exiftimo) 2 ὅταν δὲ ἀδικεῖν ἄξια χρημάτων dox τις, ζημίας

ἐκτίσεις οὕτω δεῖ ἐ ἐκτίνειν. ὥστε ἐὼν ἡ τι πε ιττεῦον τῶν τοῦ χλήρου κωτεσχευασμένου ὄντων, pex p τοσούτου ζημιούσϑαι- Sic autem κατεσκευασμένου τοῦ κλήρου dicet & infra pag. 9. ἔχοντες τὴν αὑτῶν οὐσίαν. πλὴν ὅσον κατεσχευασμμένου του

᾿χλήρου παντελῶς. Hinc & χατασκευὴν κλήρου apud eundem

legimus 1. XI, p. 143, καὶ τῆς περὶ τὸν κλῆρον κατασχευῆς πάσης. Atque i in hac eadem pagina dicit τὰ περιόντα, τοῦ κλήρου, ut modo legebamus i in eo, de quo nunc agitur, loco , περιττεῦόν τι τῶν τοῦ κλήρου, addito etiam participio xa7- ἐσκευασμένου. Steph.

ead, 1. 15. ὑπερορίαν ) Deeffe puto εἰς τὴν ante ὑπερορίαν,

364. VARIAE LECTIONES

"ut legatur, μηδ᾽ εἰς τὴν ὑπερορίαν φυγάδα : ficut diceretur aliquis εἰς τὴν ὑπερορίαν φυγωδεύεσσαι: & alibi ab ipfo di- citur εἰς σὴν ὑπερορίαν ἐκπεμπόντων. quae verba eis τὴν ὕπερ- opizy idem valent, quod haec ὑπὲρ τοὺς τῆς χώρας ρους, quibus in fine paginae 5 ufus eft, Quod fi quis tamen illam meam illius loci emendationem recipiendam non putaret, vi- dendum effet, an potius ὑπερορίαν in ὑπερόριον mutari debe- ret. Steph.

F7. |. x. δίκην ταύτην γιγνέσπω.) Scribendum videtur 5;- “γνέσδων : qui error & alibi invenitur. Fuerint autem haec ij χρημάτων Gc. alio interpun&ionis genere a praecedentibus feparanda : cum illi accufativi S4yerov d$ , ἢ δεσμοὺς. ἢ Au 7j&s & c. ab εἶναι, quod eft in praecedente periodo , pendeant : deinde mutata orationis forma dicatur , ἢ χ ρημώτων ἐκτίσεις ry vée3ey τὴν δίκην ταύτην καδάπερ ἔμπροσδεν εἴπομεν γί- ea 324 δεῖν. (fi tamen τὴν δίκην ταύτην, pro τοῦτον τὸν τρό- 7roy Platonem dixiífe putandum fit, ut Fic. quoque intellexit ) quod fi ἐκτίσεις poft χρημάτων ponere liceret , minus impe- dita orationis huius ftructura effet. Srep/. |

p. 9. 1.6 fq. πρὸ τῆς Ἕστίους — κρίνειν Retlius fortaffe fcri- beretur erpos (ut legiffe videtur Fic. qui vertit , mreiurando per V e- ftam) 6 κρινεῖν. Steph. Futurum expreffit Ficinus: fe indicaturos.

p. 10. L 4 fq. νύμος κείσθω) Legitur etiam, tefte Ste- phano, ézixeie 3o.

ead. 1.7 fq. ὑπὲρ τοῦ κλήρου ) Vel ὑπὲρ ToU κλήρου didum efTe eadem fignificatione, qua ὑπὲρ τὸν κλῆρον. vel hanc le- Gionem in illius locum fubftituendam effe fatendum eft. Non immerito autem quifpiam hunc ufum praepofitionis vie cum genitivo, pro tra, exemplis fibi confirmari velit. Step/.

ead. l. ult. καὶ ἕτερον ὑπέμνησως) Pro ἕτερον inveniri etiam

criptum πρότερον. ait Steph. nempe in Ficini verfione: Quae olim quandoque cogitaveram. aiio

p. Vi. L. 5. εὖ γὰρ ἐπίστασαι δὴ) Legitur etiam εὖ γὰρ ἐπί- στάσδωι δεῖ. G in uno , εὖ γὰρ πάντως ἐπίστασδωι δεῖ. Steph. Hoc quidem Ficinus expreffit: {μά certe ignorare non. decet.

p. 12. Ll. τὰ fq. εἰς αὔριον. --- ἢ λιδολόγοις.) Poft εἰς αὔριον videtur deeffe aut relinqui fubaudiendum verbum aliquod, cuiufmodi fuerit ἀναβάλλεσϑαι. Paulo poft autem pro 2u3o- λύγοις legitur.etiam οἰκοδόμοις, Steph.

p. 33. 0 11 fq. οὐ χρὴ — γραφέντων) lta in vet. legitur γραφέντώῶν : fed alteram le&tionem γρωφόντων huic antepo- nendam cenfeo, quam & Ficinus fequitur, qui etiam haec affirmative , ftve pronuntiative (ut quidam loquuntur ) legit

IN LIB. IX DELEGIBUS. 363

. non interrogative: ideoque abfque particula o2, quae hic. in-

j Eon vim haber. Srepá.

[0p 44. L2. γεγραμμένα φαίνεσϑαι διατυπούμενω ) In vet.

. non eft γεγραμμένα: δ᾽ recfius abfuturum e[[? videtur, ut fub-

- audiatur γράμματα. Pro διωτυπούμενοι autem male legitur & διαπυττόμενω & διουπτυόμενα. Steph. Cornar. ]. 1. legendum ftatuit διατυπώμενα.

p. 15. ἃ, 13 fq. σχεδὸν οὐδεὶς ἂν λέγων οὕτω In Ald. & Lovanienfi edit. haec verba, & quae fequuntur ufque ad Ἴσως ab eadem perfona dicuntur: at in Baf. haec Cliniae funt ver- - ba: σχεδὸν οὐδεὶς ἂν λέγων οὕτω, πλημμελῶς δύξειε λέγειν: " Athenienfis autem hofpitis , ifta, οὐκοῦμ ὀρδῶς ; rurfumque Cliniae, Ἴσως. atque ita & apud Ficinum ifla períonis iftis verba funt afhgnata: quem non hic folum, fed aliis etiam . plerifque locis odis efle puto, qui editioni ill praefuerunt ,

. ubi fua fingulis perfonis verba fecus quam Aldina affignarunt. . Ad hunc autem locum quod attinet, non fuit ab Aldina edi- tione ea in re difcedendum. quoniam, fi haec, σχ sd» οὐδεὶς, & quae fequuntur, ufque ad finem fententiae. non ab eadem perfona dicantur, a qua di&a funt, quae praecedunt, plane . imperfecta manebit praecedens periodus, Nam poft haec ver-

ba, 4 ὥστε οὐδ᾽ εἴτις dria, υρίζοιτο sivea τοὺς δικαίους dp πους, ἂν καὶ τυγχάνωσιν ὄντες cia pol τὰ σώμωτω., κατ᾽

αὐτό γε τὸ δικαιότοιτον ἦδος, ταύτῃ παγκάλους eivau , Íuf- penfam manere orationem quis non videt? Neque vero hoc non animadvertit Ficinus: fed , ut ifti incommodo mederetur,

- quaedam fua adiecit. Ita enim hunc locum vertit: De iuflitia omnino iuflifque hominibus & rebus & atlionibus omnes quodam- modo confentimus , quod videlicet omnia haec honefla pulchraque fint : ita, ut ft quis iuflos homines , etiamfi corpore deformes fint, fecundum ipfum iuflitiae habitum pulcherrimos. afferat , nemo fit

- Iudicium illius reprobaturus. llis enim verbis, fecundum ipfum iu[litiae habitum pulcherrimos afferat , redduntur haec: διϊσχυ- ρίζοιτο xaT αὐτό γε τὸ δικαιότατον ἦδος, ταύτῃ παγκώλους εἰναι, adeo, ut ifta, nemo fit iudicium. ilius reprobaturus , ab illo adiici, dicere neceffe fit. Ad quam audaciam ne devenien- dum effer, fatius erat, Aldinam le&ionem fequi, in qua haec σχεδὸν οὐδεεὺς &c. non folum apte cohaerent cum praeceden- tibus, fed obftant etiam , ne imperfecta oratio relinquatur. Non

; dubito autem , quin Ficinum ad illud audendum moverit po- tiffimum vox οὐδεὶς, tanquam fupervacanea, cum praecedat εἴτις ; & fateor quidem certe, non hunc tantum , fed alios etiam pleonaímos ; in hac oratione efle ( cum enim abfque illis ita lo-

'

242 VARIAE LECTIONES ^

quendum effet, ὥστε οὐδ᾽ εἴτις διϊσχυρίζοντο τοὺς δικαίους, ἀνπρώπους, ἂν καὶ τυγχάνωσιν ὄντες αἰσχροὶ τὰ σώματα, κατ᾽ αὐτό γε τὸ δικαιότωτον ἦδος παγκάλους eivaa , TAS μελῶς δόξεις λέγειν : videmus εἶνωι in alterutro loco πλεονά- | ew, item ταύτῃ, nec non illa omnia , σχεδὸν οὐδ εὶς ἂν Aé- | γῶν ταῦτα: convenientia alioqui repetitioni , quali utimur , cum dicimus, Haec , inquam &c.) fed alienos ab eo fermone, quo Plato hifce in dialogis utitur, non effe, immo talium | exempla in his exftare , refpondeo. Step^.

ead. 1l. 14. οὐκοῦν àpS ; ) Quoniam in praecedente anno- tatione Aldinam le&tionem, quam hic fecutus fum , tuendam putavi, atque adeo unam faltem rationem firmiffimam, (meo quidem iudicio) qua eam tuerer, attuli: fupereft, ut de his etiam verbis οὐκοῦν óp3s aliquid dicam. Haec i igitur non poffe eidem perfonae convenire, obiiciet aliquis: quoniam fi ea per- fona, quae dixit, σχεδὸν edd dle ἂν λέγων οὕτω. πλημμελῶθ, δόξεις λέγειν.» illis verbis fubiungat , οὐκοῦν ópSae, alis ver- | bis idem iterare videri poterit. At ego cum his verbis οὐκοῦν | ὀρδὼς non repetendum effe λέγ εἰν dixerim , fed potius perinde efle, ac fi dictum effet, οὐκοῦν ὀρθῶς ταῦτω καί σοι AéyesSut | δοκεῖ. Sive tamen ita, five aliter exponenda quis haec verba exiftimet, magis etiam debere difplicere aio, ut ei, qui dixit, Nemo, qui ita loquatur , male loqui videbitur , alter refpon- deat , Érgo recte. Puerile eft enim atque ineptum, ita loqui, | 51 non male, ergo recte. & tamen Ficinus hunc fenfum fecu- tus eft, Tam vero fi quis, fe quidem a Ficino diffentire, fed. | nec illi alteri letioni poffe affentiri , dicat, & tertiam quandam defideret, perpendat hanc, ex mea coniebtud utig cos cum duo- bus praecedentibus verbis iungatur , & a Clinia dicatur , οὐκοῦν. ὀρδῶς ἴσως. Ideo autem curiofius locum hunc examinandum putavi, quod praecipuus fit inter illos, in quibus ἃ Ficino de | induftria , quod ad perfonarum collocationem attinet , difceffi : quamvis in illis non itidem confilii mei rationem tibi reddi- derim. Steph.

p. 18. l. 5. Πῶς γὰρ οὔ; φήσω. Auopreis ) In praeced. edit, male ponitur perfona Cliniae ante Πῶς γὰρ e, δ perf. "Athen. ante Atopieis. nam φήσω refpondet. illis verbis εἰ με ἐρωτῷτε. δεά 6 οἴμμωι pro ei (sa prave in ufdem edit. ins τὰ Sic fane Ald. Baf. 1 & 2. at iam Cornarius vidit (Eclog. l. p. 127. ) perfo- nas in Graecis male diftinctas efle , itemque οἶμαι in ei με mus tandum effe, & praeeunte quidem Ici verfione, quam vide fis,

ead. |. τς. ἀπορίαν οὔτ᾽ ἐξευπορήσαντες) Cornar. Ecl. l. legendum cenfebax ἐξευρήσαντες:

ΙΝ LIB. IX DELEGIBUS. 364 - ead. l. 17 f24. ἃ δὴ κατὰ πάσας — νομοδετεῖται. ) Haec . verba notis parenthefeos debere includi videntur: aut faltem, - fi quis iftas notas adhibere nolit, ita effe intelligenda, ut per . parenthefin pofita. Nec videtur a me diíTentire Ficinus , cuius - haec funt verba, locum iftum interpretantis: Quod refumen- | des, nos ipfos interrogemus , deceatne, cum differentiam horum "nequaquam declaraverimus , quae in qualibet civitate ab omnibus prifcis legumlatoribus quaft duae iniuriarum fpecies pofitae funt, fponte fcilicet & non fponte fa&fae, atque ita varie puniuntur , opinionem hanc noflram , quaft divinitus di&a fit, in medium inducere ; nec eam ulla ratione , quomodo retfe fe habet , confir- mare, Nifi autem ut per parenthefin pofita accipiamus verba ila, manebit fufpenfa oratio poft διαφέροντα. Sed & ita acci- piendo, effe ἀγνεχόλουδον Íciendum eft, atque haec, ὃ δὲ zag" ἡμῶν γὺν 455. λόγος &c. perinde fubiungi (vacante, ficut alibi, parti. δὲ ) ac fi praeceffitfent non nomunativi ἐξευπορή- σαντες, & διορισάμενοι. fed. genitivi (ita pofiti, ut quos vo- cant abíolutos ) ἐξευπορησάντων & διορισωμένων, & quidem cum pronom. iy. i. 6. ac fi ita fcriptum eflet , ae οὖν 7epl τὴν τούτων ἀπορίαν οὔτ᾽ ἐξευπορησάντων ἡμῶν, οὔτε διορισω- «μένων τί ποτ᾽ ἐστὶ ταῦτα ἀλλήλων διαφέροντα (ἃ δὴ κατὰ πάσας τὰς πύλεις ὑπὸ νομοδετῶν &c. ) o δὲ παρ᾽ ἡμῶν νῦν δὴ ῥηδεὶς λόγος &c. Neque vero dicerem, pofle illa parenthe- - feos notis includi ( cum Z non videatur a praeced. 7«vz« de- bere feparari) nifi abíque his, quae interiiciuntur, haberet ταῦ- 74 ,qQuo referretur, ficut & τούτων. praecedit enim. deu , unde cum τούτων fubaudiendum eft τῶν δικαίων, & τὰ δίκαια, cum ταῦτα. Verum ut ab his falebris ad minus afpera loca me conyertam , de hoc etiam le&orem obiter monebo, quod ad fuperiorem Ficini interpretationem attinet , non temere mi- . hi videri in κατανομοσετήσει pofitam éffe praepofitionem , (quamvis ille nullam eius rationem habuerit) (ed opponi xz7«- γομοδετήσει verbo νομοδετεῖται, quod praecedit: paulo tamen - aliter, quam fi ἀντινομοπετήσει dictum fuiffet, Ut autem illud verbum χατεινομοδετήσει leniret, addidit zivà τρόπον. Steph. p. 19. |. 12 fq. πάντως που γίγνεται) Ald. & Bat. 1. σάν- τες που γίγνεσσαι. At Baf. 2. πάντως που γίγνεσδαι. Quod in textu repofuit Steph. eft e conie&ura Cornarii Ecl. ]. p. 129. quam Ficini libri & res ipfa poftulat. ead, l. 14. οὐ γὰρ ἂν νόμιμον — ein) Pro νῴμιμον legitur item ἐμόν. quam lectionem fequitur etiam Ficinus, ac vertit, Of- ficii mel non effet. Pofht tamen etiam intelligi, Non effet mei Amoris; five, Eílet praeter morem meum. S'ep£.

366 VARIAE LECTIONES

p. 20. ἰ. τς. τὶ γίγνηται ) Stephano τὴς potius fcribendum Ϊ videbatur. |

ibid. ὠφέλειοιν οὐκ ópsilv γενομένην.) Vereor, ne haerere tit Ϊ cogamur, nifi pro ὠφελείως οὐκ ὀρθῆς Ὑ ϑνομένης di&um effe | intelligamus, Ficinus autem vertit, ac fi fcriptam. effet: τὸν gis ὠφελείοις οὐκ opes αἴτιον γενόμενον ἀδικεῖν φήσομεν. eius | enim verba funt: Saepe etiam eum, qui utilitatemrn minus ret | contulit , iniuriarl dicemus , ft bad: minime fuperat. Mox ante | 74s τοίνυν ἀδίκους &c. excidit nomen Athen.

ead. l. 17. ἐὰν , ὅγε μὴ νικᾷ) Ald. Baf. 1. 2. & Lovan. tenent | ἐὸν Wy' ἐμὴ νικᾷ. Ficinus vero, Si ^aec minime füperat: quod l Steph. in textu repofuit, qui tamen vulgatam , fubaudiendo 25- dee tueri. poffe opinabatur. | p. 25. ἰ. 14. παίδων τε ἁμαρτήμωτω ) Steph. au&tor eft, legi quoque παίδειώ τε ἀμμαρτήμωτω,, minus cogpone , pro- pter feq. πρεσβυτέρων. | p. 25. 1. 7. ἔφεσις ) Ctou coni. ἄφεσις. praeclare. | p. 26. 1. 2. ἢ παιδίᾳ χρώμενος" οὐδέν πω τῶν τοιούτων dia- | φέρων.) In alis etiam huius operis locis error. hic ex(lat vocis | uito pofitae pro raid o: ut hic παιδείων, habent praeced. editt. cum in exemplo vet. fit παιδία. Genitivum autem à) | τοιούτων quo referre oporteat, non facile inveniri poffe arbi- | tror: δ' donec quid melius ab aliquo afferatur , dico poffe intel- | ligi τῶν μανέντων: tranfeundo a fingulari numero ad pluralem , | eum dixerit , uawets. Sufpicatus autein fum aliquando fcribendum effe καὶ οὐδόν, erui TOV τοιούτων διαφέρων, vel ἢ οὐδέν 7e Gc. quarum lectionum alterutram fequendo non itidem difficile i inventa | effet, quo genitivus ille effet referendus. Steph. Had'eíg, exhibent Ald. Baf. 1. 2. at Ficinus iam vertit in puerili detate, | p. 28. I. 15. ἔγγυτώτω) In vet. ἐγγύτωτω , ut hie quoque bis legitur in. féquent. Steph. Ἐγγύτατω tenent Ae Baf. 1.2. | cum Lovan. | P. 31. L3. χαλεπὸν διορίζειν ) Legitur etiam , tefteSteph. χαλεποὶ, quod unice verum videtur. | ead. l. s. εἰς εἰκόνω, ) In vet. ὡς εἰκόνω. Steph. ead. ἰ. 12. τοίνυν λέγομεν ) Vet. tefte Stephano, λέγωμεν. Nempe Ficinus: Dicamus. P. 32. 1. 16. ταύτῃ πάσχ éro) Steph. auctor eft, legi quo- | que πάντη πασχέτω. Fic. vulgatum exprefht. P 53. 1. 10. ἣν ἀνέλωσι ) Non videtur poffe retineri &yéA oct, nec fatis commode. mutatum iri in ἂν ἕλωσι ( potius enim di-. cendum eílet ἂν ἕλωνται ) ideo malim ἂν ἐδέλωσι. Sic autem

IN LIB. IX DE LEGIBUS. 567

di&ta haec fuerint, χ ρείων ἣν ἂν ἐδέλωσι, ut paulo poft, τρό- πῳ ᾧ ἂν ἐθέλωσι. Haec Stephanus , duce Fic. quomodo velint.

p. 1.4.1... μήποτέ τι koji) Stephano rectius le&um iri vide- batur, μήποτ᾽ ἔτι κοινὴ. Iterum praeeunte Fic. nec fémul amplius.

ead, l; 18: ἀσεβείοις νόμῳ) Invenitur etiam εἰρημένῳ inter ἀσεβείως Gt vio. Steph.

D. 35. ἰ. 4. ἑκούσιον.) Steph, non. dubitat, quin fcribendum fit ἀκούσιον, licet Ficinus quoque illam alteram lectionem agnofcat.

ead. l. τς. πῶς τούτῳ) In praeced. edit. τοῦτο, at in vet. τούτῳ. fcd poffet etiam fortaffe non male τοῦτο mutari in τοῦτον, Steph. Τοῦτο offerunt Ald. Baf. 1. 2. at τούτῳ in fuis habui(fe videtur Fic. Mox ἐν νόμῳ divifim editt. vett. pro quo Steph. malit ἐννόμως.

p. 36. 1.14. dt ὕττης ἡ δονῶν) In vet. dv ἥττας ἡδονῶν. Steph.

Ρ- 37. 1. 2. τῶν χρημώτων ) In vet. efl ἢ ante τῶν χρημά- Tov, qui haec feparat a praecedentibus. Steph. Ficinum refpi- cere videtur Stephanus. Nam is vertit: Haec (ane ea vis efl, quae — divitiarum inexplebilem gignit aviditate.

ead. l. 5. τῆς δὲ ἀπαιδευσίας &c.) Non video, quomodo Fic. eum , quem in fua interpretatione affert fenfum, ex hac le&ione elicere potuerit. vertit enum : /gnorantiae vero caufa efl , quod non reHe laudantur divitiae. Deinde haec verba , epos τῶν Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων, a praecedentibus feparans fub- iungit : Quippe tam Graeci, quam barbari, divitias , cum tertium bonorum teneant locum, in primo ponunt. Perinde videlicet, ac fi fcéptum effet , οἱ yag" Ἑλληνές τε καὶ βάρβαροι πρῶτον vov / ἀγαϑῶν αὐτὸ προκρίνοντες Gc. Quod vero ad priorem huius loci partem attinet, in ea non agnofcit vocem φήμη. Quod (i etiam abeffet haec vox φήμη. tamen alter nominativus non bene collocatus effe videtur ad fignificandum quod ipfe dicit, & quod inrellexiffe Platonem exiftimo : fed potius dicendum fuifle τῆς δὲ ἀπαιδευσίας, τὸ κακῶς ἐπωινεῖσσαι πλοῦτον, αἰτία. Vel ponendo αἰτίῳ poft ἀπαιδευσίας. hoc modo, τῆς δὲ ἀπαιδευσίας αἰτία τὸ κεικῶς ἐπαινεῖίσσαι πλοῦτον. Quid fi φήμη non expungamus, fed in aliam vocem mutemus? id certe fiet, fi meae detur coniecturae locus, quae vult mutari in φημί: ut legatur, τῆς δὲ ἀπαιδευσίας τὸ κακῶς ἐπαινεῖ- 'σϑαι πλοῦτον αἰτία, φημὶ, πρὸς τῶν Ἑλλήνων &c. vel pofita voce αἰτία, poft geninvum ἀπαιδευσίας, ut modo dixi, Vi- deamus tamen , an non & nomen φήμη retinendo aliquis hinc erui poffit fenfus. Erui certe poffit, fi abit adverbium κωκῶς; ita legendo, τῆς δὲ ἀπαιδευσίας αἰτία, ἢ ToU &mraaveia o πλοῦτον φήμη πρὸς τῶν Ἑλλήνων T€ καὶ βαρβάρων, ut intel-

08 VARIAE LECTIONES

ligamus , famam, quae fpargitur de admiratione divitiarum ; | quae apud Graecos barbaroíque eft , caufam effe ἀπαιδευσίας. Át vero retinendo x«xos , intelligeremus famam, quae eft de mala admiratione divitiarum : quod huic loco minime conve- | niret, Si enim fama , quae de admiratione illa fpargitur , fimul eam damnaret, malam effe dicens , non effet caufa illius mali, cuius Plato hic mentionem facit. Hinc fit, ut ex duabus meis conie&uris haec mihi magis placeat, τῆς δὲ àzrzid'eveíae τὸ κακῶς ἐπαινεῖσσαι πλοῦτον οἰτία, , φημὶ, πρὸς τῶν Ἑλλήνων. zs καὶ βαρβάρων. Dixi autem admirationem divitiarum po- tius, quam laudationem , quod aptius huic loco effe videretur illad verbale , quam hoc, ( nam alioqui verbali non utens, pro émreuveig ea πλοῦτον dicturus fueram, Laudari divitias) prae- fertim cum Cicero ita locutus effet de Offic. L. II: Sed cor- rupti mores depravatique funt admiratione divitiarum. Ubi eum ad hunc locum refpexiffe, propemodum aufim dicere: atque adeo ἀπαιδευσίαν non male ad corruptos depravatoíque mo- res relatum iri, Ignorantiam quidem certe cum Ficino inter- pretari nolim. Sreph. j

p. 38. ἰ. 5. ἃ μηδένῳ βούλοντωι ) Steph. non dubitat, quim fcribendum fit βούλεται, cum dixerit τινί; neque pofhit plurale verbum nomini, quod eft numeri fingularis, in tali loco fub- iungi. Re&te , & expreffit Ficinus.

ead. 1. 9. ὃν καὶ πολλοὶ λόγον ) Cum fzqui deberet , uad πρὸς τούτοις, Ao*yos ( fubaudiendo εἰρημένος a0 , ut modo σπτροοίμκιον μὲν εἰρημένα ταῦτ᾽ ἔστω dixit ) ὃν καὶ πολλοὶ TOV ἐν ταῖς τε- λεταῖς 6c. mutata ea, quae paffim ufitata eft , orationis forma, accufativo ufus efl loco nominativi , praepofito etiam nomine feu pronomine relativo , quod alioqui poflpofitum fuiffet. Qua de re le&orem moneo , ne hunc locum füfpe&lum habeat. Steph. Res mul- torum obfervatione nunc fatis nota.

ead. l. 13. ὑπ᾽ ἄλλου τοιαύτῃ μ.} Steph. fufpicatur, voc. καὶ ante haec verba excidiffe. Ficinus nimirum vertit: 24b alils quoque &c.

ead. ἰ. ult. τῆς γραφῆς) Legitur etiam τῇ γ pan, tefte Steph.

p.39. ἰ. 8. 0 γὰρ νόμος ἀπαγορεύει ) Haec verba defunt in Ald. & utroque Bafil. libro, inducta primum a Stephano e Ficino: Lex enim ipfa interdicit, atque ita id vetat &c. Ean- dem fere rationem ante Steph. inierat Cornar. Ecl. l. p. 129. nimirum , Καὶ γὰρ ὃ νόμος ὠπωγορεύων &c. unde Stephano corruptelae fufpicionem primum ortam puto.

ead, ἰ. τς. ire. &ywyx&qoy) Non placet mihi verbum ἔτω

IN LIB. IX DE LEGIBUS. 369

hoc in loco: & parum tamen meae coniedurae fido , qua pu- tavi aliquando fcribi debere , ἴστω ἀναγ κάσων. Steph.

P- 40. l. 11. ἀνωτεὶ κτεινέτω) In uno vet. éyowrl, in. altero ἀνατὶ legitur: quae fcriptura agnofcitur 4 quibufdam lexicogra- phis. Invenitur alioqui illud ἀνωτεὶ & alibi apud. hunc fcripto-

rem. Steph. Platonis loca, ubi. &rz7i legitur , congeflit Ruhnk.

ad Timae. h. v.

ead, 1. ult. εἰς τὴν τίσιν The δίκης.) Steph. malit cum vet. εἰς τὴν χρίσιν τῆς δίκης. citra neceffitatem , & Ficinus (nam huius verfionem fub vet. haud dubie innuit) fenfum magis, quam verba, expreffit, vertendo : Judicio refervetur, fc. punien idus.

p. 42. ἃ 17. ὑπὸ τέκνων τολμῆσαι) Non video , quomodo verbum τολμῆσοι locum in hac oratione habere poffit : qui autem id. nihilo magis , quam ego , per[picere poterunt , videant, an non pro vh τέκνων τολμμῆσει fcribendum fit ὑπὸ τέχνων τόλμης. Meminerat autem. huius rei 6 pag. 98: καὶ πάλιν ἀφικομένοις δεῦρο à ary χαῖον εἶναι τὴν χωτὼ φύσιν δίκην ἐκτίσαι, τὴν τοῦ παθόντος ἃ ἅπερ εὐὐτὸς ἔδρασεν, ὑπ᾽ ἄλλου τοιαύτῃ μοίρῃ, τελευ- τῆσαι τὸν τότε βίον. Steph. Equidem v. τολμῆσαι loco fuo motum olim i ita reponendum iudicabam, ei πατέρωι ἀποκτείνειν τις ποτὲ τολμήσειε . αὐτὸν τοῦτο ὑπὸ τέκνων βίᾳ, πάσχοντα &c. fere uti p. 43, ei δέ τινας οὕτως ἀδλίαᾳ ξυμφορὰ καταλάβοι, ὥστε “πατρὸς ἣ μητρὸς --- ἐκ προνοίας ἑκουσίως ψυχὴν τολμῆ- cui ἀποστερεῖν σώμωτος &c. Nifi potius, ex hoc ipfo loco hoc verbum malum pedem hic intuliffe , vero propius videa- rur. Nunc tamen praeftat, quod vulgatur, tueri, Eit vero τολ- μῆσαι idem ac ὑπομένειν y ἀνέχ eau. Euripid. Hec.

Ai ei τὸ δοῦλον ὡς κακὸν πέφυχ᾽ ἀεὶ,

Τολμᾷ δ᾽ ἃ ἃ μὴ χρὴ βίῳ νικώμενον. (0B: 43. ἰ. ς fq. ἀφιλασω μένη κοημήσῃ.) Participium à ἀφιλεισ. eiufdem effe originis , qua ἐξιλασομένη., ὃς κοιμκίσῃ corrigen- dum effe, re&e animadvertit Stephanus. *— ead, L. 9. ἑκουσίως ) In praeced. editt. legimus $xovuaíay , at in vet. ἑκουσίως. Ferri quidem non po[Je le&ionem illam manife eflum efl, fed haec magis placeret , f£ particula καὶ et praefixa effet. δὲ tamen hic illa opus e[fe vocula contendamus , idem & de alio loco dicendum fuerit , qui eft p. 47» ὁπόσα ἐκ προνοίως ἑκούσια GUjA- βαίνει γιγνόμενα. Steph. Ἑκουσίαν habent Ald. & Baf. 1. at Fic. cum Baf. 2. ἑκουσίως. recte.

p. 44. .. 6. περιωδύνγῳ ἀφύκτῳ ) Stephano partc. χαὶ in- ter haec verba deeífe videbatur. Sic quidem Ficinus: Nec ΟΦ & inevitabili cafu coatfus.

p- 45. [το fq. ὡς — ἀσποδανούμενον) Ald. ov, unde Baf. 1.

Plat. Oper, Vol. XI. O4 RSEN

-

3700 | VARIAE LECTIONES

ὧν. male. Partic. ὡς re&e repofuit Steph. au&oritate Daf. 2. & Fic. quae referenda eft ad ἀποϑανούμενον.

ead. |. V7 fg. vios sis ἔστω κύριος, περὶ φόνου x.) In vet. alia eft letio, fenfum minus dubium efficiens , οὗτος δὴ νόμιος εἰς ἡμῖν ἔστω κυρίως περὶ φόνου κείμενος. Eum certe expreffzfJe vide- tur Ficinus, licet nomine , non adverbio, utens. vertit enim: Uta ergo lex ifta nobis praecipua de caede fancita fit. Quod /i κύ- ptos legatur; aliter ettam forta[fe exponi poffit. Steph. Vulgatum tuentur editt. vet. neque aliter Ficinus legiffe videtur, praeter adie&um ἡμῖν.

p. 46. 1. 1 fq. xaSagos ein) Legitur eam xaSapSeín, Paulo ante autem in praeced. edit. male ὃν pro ὧν. Steph. — -

p. 48. 1. 8. συστήσεται ) Legitur etiam προστήσεται. Steph. Ficinus nempe vertit: Praeponet.

NI. : -

p. 49. l. 3. νῦν ἡμεῖς) Steph. vocula δὲ poft vy deeffe vi- debatur. Expreffit certe Fic. Sed his horum gratia propofttis.

ead. ἰ. 6. ἢ πότερα ) Steph. malit cum quodam vet. πότε.

ead. 1. 8. ἀδύνωτον Ὁ Contrarium δύνωτον in. vet. libris : fed ἀδύνωτον retineo, quod 6^ Ficin. agnofcit. Steph. Quos libros Steph. innuat, plane ignoro. Nam Ald. Baf. 1 & 2 tenent ἀδύνωτον. |

ead. ἰ. 16. KA. Ποῖα δὴ vojsoSezwzéor &c.) In quibufdam exemplis haec continuantar cum praecedentibus fub eadem perfona : nec non illa τάδε δὴ &c. ut non ponenda fit interrog. nota po[t δικαστηρίοις, fed tantum hypofligme. Haec autem exempla fecu- tus eft Ficinus. Steph. Hanc quidem legendi rationem tenet Fi- cini verfio ante Grynaei corre&tionem , quam & Serranus ad- optavit. Αἱ editt, vett. vulgatam tenent.

p. 50.1. 2. αὐτῶν δόξας) Cum αὐτῶν non τῶν δικαστηρίων, fed δικαστῶν fubaudiendum effe, tanquam δυνάμει in illo in- clufum, Stephanus iam vidit.

ead. |. 8. ori περὶ avaxpóru TA) Videri poffit mendofus hic locus , nif intelligatur , permutatas effe fedes vocularum ὅτι & “περὶ, (traiecfionem vulgo vocant) δ᾽ di&um e[e ὅτι περὶ epa κρύτατα pro περὶ ὅτι σμικρότωτει. Po[fet vero δ᾽ órigyaxpóra.- Τὰ coniuntle fcribi , ficut Latine quamminima. Sed 1n praeced, edit. male σμικρότητα. Steph. Σμικρότητα fane exhibent. Ald. & Bafill. at Stephani coniectura niti videtur Ficim verfione: minimas dumtaxat mulétas &c.

p. 52« 1. 5. faq. καρπούμενον) Aut fcripfit xaperouuévo , aut, perinde ac fi. dixiffet μεσίστασσαι αὐτὸν, fübiunxit καρπού- |quevov. Steph. ead, d. τς. καὶ ὑρφανῶν τῶν παίδων.) Relfe in vet. καὶ ὡς

Ὁ στ ὐΝὮὁ τ-

INLIB. IX ΒΕ ΤΕΟΙΒῦ 5. 371

ὀρφανῶν 7. vr. Neque enim revera funt orphani. Steph. Ὡς Παιι- ftum forte e Serrani verfione : eofgue veluti pupillos regunto. Nam editt. vett, cum Fic. illud omittunt,

P. 54: I. 14. ἐνεστώτων) Pro hoc v. legitur in uno vet. cod. &yég TO τῶν. in altero ἔστω τῶν : cui affentiri malim, ἢ ab ea, quae hic eft, lectione difcedendum fit. Steph.

p. 56.1.9 | fa. αἰτιώται — τὶς) Cum τὶς ad aid Ta. perti- edis dubitari potefl, an ipfe au&or tam longe removerit. Steph. Mox vitiofe Ald. τεχνάξοντα pro τεχνάζοντα.

ead. 1. 3. ἄλλος ἄλλον τρώσῃ) Steph. coni. ἄλλως ἄλλον Tp.

P. 57. 1. 34. τὸν τοιοῦτον vcuSeTeiv. ) In praeced. edit. νομμο- Sersiv pro vovSereiv. AAffertur tamen δ᾽ alia lectio , ἀδετεῖν. Sed verbo ἀδετεῖν minime efl aptus hic locus : contra verbo νουϑετεῖν aptiffimus. Efl enim. “πληγ οἱἷς vovsereiv , quod dicitur verberibus caftigare. Steph. ἀδποτεῖν eft e coniectura Cornar. Ecl. IX, p.128.

ead, 1. 13. ἑαυτὸν τύπτοντα.) Legitur etiam , tefte Stephano, xal $aUTby τύπτοντα.

p. 58. L. 12. δίκης ἂν ἐπονειδίστου ) In uno vet. ἀνεπονει-- δίστου, perperam. Steph.

ead. l. 14. προοιμίου φροντίζων ) Vider poffet fcribendum “παραμυδίου. Nam cum praeceffenit καὶ ἐὰν μέν τις τοιούτοις παραμυδίοις. εὐπειδὴς γίγνηται, nunc de eo, quem δυσπει- 3) vocat, & illi opponit, rationi confentaneum effe videtur ut dicat, καὶ μηδὲν παραμυδίου φροντίζων, non autem crpooi- (είου. fed intelligit prooemii materiam effe παραμύσιον, & le-

gislatorem füo- prooemio eos, quibufcum illi negotium eft,

"TA pet lA ela uL. Perinde i igitur fuerit , ac f diceret i in eo, de quo nunc agitur, loco , χαὶ μηδὲν “προοιμίου ὃ ἀντὶ παραμυ-. δ ίου ἐστὶ φροντίζων. Steph.

P- 59. 1. 8. εἴκοσιν ἔτεσιν ) In vet. εἴκοσιν ἢ πλείοσιν ἔτεσιν ficut paulo ante legitur. Steph. Ficinus: viginti annis vel pluribus.

p. 6o. ἰ. 4. rey Sérrov) Margini cuiufdam vet. libri, par- ticipii Tey X ϑέντων adfcriptae funt duae expofiiones iftae, μελαχ ϑέντων. βραχ érrov : tibi autem ne has quidem invi- dere volui, Quin etiam iliis addendum putavi , convenire hunc locum cum alio, quem habuimus in principio , quod ad ufum participii 7e δέντων Gc nominis ἀτεράμονι attinet. ficut enim hic dicit, ἀτεράμονι χρωμένων τινὶ φύσει; χαὶ μηδὲν Tey- χϑέντων, ita ibi fcribit , ὃς ἀτεράμιων εἰς τοσοῦτον φύσει yíi- yvaT ἂν, ὥστε μὴ TKeG 324: addens etiam , νόμοις ἄτηκτοι γίγνωνται. Steph.

ead. 1, Y7 fq. καὶ τῶν ἄλλων *y ἐννητόρων) Non dubito , quin ad- iecla praepo obs tione κατὰ Ícribendum fit, μητραωλοῖαί τε καὶ

Aa 2

33. VARIAE LECTIONES

XT, τῶν ἄλλων γεννῳτόρων ἀνόσιοι πληγῶν τόλμωι. Mideri autem poteft latius hic γεννητόρων appellationem extendifle , quam vocis proprietas patiatur : cum alioqui potuiffet dicere , μητρωλοίωί τε καὶ π᾿ωτρωλοίοι. Steph.

IIOLCOLOIOD A

p. 66. 1.6. τὸ παραμύσιον) Ficinus legiffe videtur τὸ 7rpoci- (λον, nam vertit ; prooemio propofito. Utcunque legas, eodem redire videtur. Nam πσαραμύσδιον eft. veluti materia τοῦ προοι- piov , & legislator fuo prooemio eos , quibufcum ipfi nego- tium eft, παραμυδϑεῖται, 1. e. iis , quae praefatur , adhortatur illos, & mentes eorum flectere, eoíque ad bonam frugem re- ducere conatur, ut ad feveram legum fanctionem venire mi- nime neceffe fit. Eadem lectionis varietas eft p. $8. vid. Cor- nar, Ecl. p. 128; N

p. 67. ἰ. 2. οὐδαμῶς νομίζουσιν) Ald. Baf. 1. 2. νομίζομεν. A: Ficinus vertit , exfrient, quod tacite adoptavit Steph.

ibid. μηδὲν ἡμῶν φροντίζειν" οἱ δὲ, eUy uis. eru parysaso ) Haec verba in vulgatis non habentur, Et tamen etiam his ver- bis omiffis fententia plena eft, ut in verbis, οἱ δὲς οἵους ὑμεῖς λέγετε. ila, quae MS. Cod. habet , intelligantur. Corzar. Ecl. l. p. 128. quem tacite fecutus eft Steph. Utrique Ficinus praeive- rat, vertendo: a/u nifl noftra curare, alii muneribus facile placari.

ead. ἰ. το. πολλάκις μυρίων) Legitur etiam, teíte Steph. μυρίώκις μυρίων.

ead. ἰ, 11. ἐξωκεῖσσαι) Steph. in marg. notat, legi quoque ἐξιάσδαι. eodem fenfu.

p. 68. l. 2. ἄστρά τε τὰ ξύμπαντα ) Ficinus vertit , fidera , ipfumque univerfum, inc Steph. vidit ipfum legiffe ἄστρά τε, χαὶ τὼ ξύμπαντα.

ead, ἰ. 8. τῆς διαφορᾶς) Affertur & alia letio διαφϑόρας, quae quin fincera. fit, dubitari nequit , cum loquatur de ilis , quos po, oupous appellat , Θ᾽ quorum animi ad impietatem ruunt , vel prorumpunt (op.Gyrat) qua nulla maior e[fe animorum deprava- zio potefl. Steph. Διωφϑορῶς eft e praeclara Cornarii Ecl. IX ,

. 128 coniectura. Ficinus tamen vulgatum tuetur.

ibid. ἀκρωτείῳ, μόνον ) In uno. vet. δι΄’ ἀκρασίαν póvoy , au- &tore Stephano. |

p: 69. 1. 6. ὀρδὼς εἴρηται) Legitur etiam ὄντως pro opos. Steph. Quam fufpicionem hauftam puta e Fic. verfione , /Vec vera e[Je. quo tamen ipío vulgatum Fic. exprefhiffe videtur.

ead, l. VI. ταῦτα αὐτὰ προσφέροντες ) Genitivo hic opus effe

Ug WES ΨΨΌΞΕΙΝ τας

IN LIB. X DELEGIBUS. 73

videtur, qui cum ἐμοῦ καὶ σοῦ iungatur. Verum im wet. non “προσφέροντος, fed 7 προφέροντος legitur. Steph. Genitivi abfolute pofiti videntur , & προσφέροντες pe anteced. accommo- datum ὅταν — λέγωμεν.

p. 70. ἰ. 9 fq. ὅσα πρέπει.) Haec verba cum fequentibus Stephanus iungere malebat, nimirum Ficino auctore: Demum vero , quemadmodum. convenit , leges ferre.

p. 71. 1. 8 (4. νῦν οὖν πε ἐδόμενο!) Hic locus partim veteris exemplaris ope, partim coniectura mea reftitui poffe videtur. Primum igitur, quod ad particulam negativam attinet , quam nobis ante partic. .vrerSóprevoi exhibet quod dat, accipimus: fed praeterea ante illam voculam ov expungendam effe οὖν con- tendimus , fimulque ftigmen , quae eft poft γίγνονται , ut cum eo iungi poffit νῦν , cui fubiungatar hypoftigme. hae enim non

magnae mutationes facient, ut oratio minime fufpenía, ficut an- tea, maneat. Scribendum igitur effe contendo , ἀνάγκη γὰρ δὴ X. φ. χαὶ μι. 6. οἱ τούτων ἡμῖν αἴτιοι τῶν λόγων ὙΕγ ἔνηνται,

καὶ γίγνοντειι νῦν, οὐ πειδόμενοι Gc. hoc fenfu: Agedum, quo- modo fieri poffit, ut quis non excandefcat , fi, Deos effe , do- cere illum oporteat ὃ Neceffe eft enim, ut aegre ferat fibi'ád hanc diíquifitionem effe veniendum, fitque illis infenfus, qui eius occafionem & antea praebuerunt, & nunc quoque prae- bent, dum minime fidem adhibent iis fermonibus, quos iam inde a tenera aetate una cum lacte imbiberunt. Srepá. Vetus exemplar, quod οὐ offert, eft Cornarii ingenium, v. Ecl. l. p. 130. ead.. ἰ, 9. ἐν γάλαξι τρεφόμενοι ) Putet aliquis fcribendum ἐν γάλακτι : quae tamen lectio ex nullo vet. affertur , quod Ííciam. Videtur autem partic. τρεφόμενοι vix iungi poffe cum V. ἐν γάλ. cum dicatur 7pépsaau γάλακτι. Steph.

ead. l. 14 f4. τῶν αὐτῶν γονέων --- ἐσπουδακότων ). Mirum eft, in duobus vet. libris fcriptum effe τοὺς αὐτῶν γονέας, Gc paulo poft ἐσπουδακότας. item προσ διειλεγομένους, cum prae- cedat in iifdem συόντων, non ϑύοντως. quod participium fi ita ibi fcriptum effet , hos accufativos locum genitivorum abfoluto- rum tenere , vela praecedentibus verbis ópz & ἀκούει pende- te dicerem : (ϑύοντας δὲ σπουδάζοντας; ab ὁρᾷ: at "poca λεγομένους ab ἀκούει Ὑ fed ante ὡς ὅτι μάλιστα partic. καὶ opus, οἵα puto : ( qua non foret opus, fi legeretur ἐσοὺ δ ακύ- Tas | quod cum σρασδιολεγ ομένους iungeretur) quin' etiam ante ϑύοντοῖς eam requirerem , fi mutaretur genitivus συνόντων in ϑύοντας. Steph. Ald. & utraque Bafil. vulgatam rationem tenent.

p. 72. l. τοὶ ἡδονῆς, ἡμιῶν ) Steph. leGionem fequendam pu-

À 2.3

^A

34 | VARIAE LECTIONES

tat, quae non habet pronomen ἡμῶν, quod omnino fenfu hic deftituatur, Eft vero illa e conie&t, Cornari ]. ]. p. 150.

..74. 1. ας. Ὧδ᾽ ἔτι σαφ.) Editt. vett. ὧδέ τε, quód in 64" ὅτι abire iuffit Steph. praeeunte Ficino. Eufebius tamen , ὥδέ πη.

p.75. (τὰ fqq. παιδείας τινὰς --- οἷ᾽ ἢ γραφὴ) Eufeb. redis τινὰς — ole, n γραφική.

p. 76.1. 3. ἄλλους ἄλλοις ) Legitur etiam, auctore Ste- phano, ἄλλους «ἄλλῃ,

. 77. 0.4. ὡς, εἰ μὴ) ΝΊΔΙΗ deeffe puto , fed Plat. confulto poft es reliquiffe fubaudienda , quae , utpote verbo ἀπειλεῖν con« fentanea , in. mentem venire poffunt , cuiufmodi funt haec , δώσουσι δίκην. Steph. Ficinum innuit, qui vertit, Eos omnuto: poenas daturos.

ead. l. 12. πειδὼ δὲ cet.) Steph. haec quoque cum interr. cenfebat legenda, & ex praeced. fubaudiendum οἴει χρῆναι. Quam rationem Fic. fecutus eft.

p. 81. L9. KA. Πῶς; AG. Οὐκ óp30s φύσιν) Legitur & ita, Πῶς οὐκ ὀρδὼς; ΑΘ. Φύσιν βούλονται &c. Quin.etiam poft TZ πρῶτα inveniuntur ifla verba, τὰ δὲ σώμωτω, τισέασι τὰ πρῶ- τῶ, quae agnofcuntur.& a Jibi Steph. Haec verba 1nferen- da iudicabat Cornar. p. 129, cum Ficinus vertiffet : Primaque ponunt corpora.

p. S2. L 2 [4- εἰ κασδώπερ) Steph. partic. ei dif itu tione τῷ Ku See iudicabat.

ead. l. 4. νεώτωτος — ὑμῶν) Legitur etiam ἡμῶν, quat. ledlio magis apta effe videtur cum νεώτατος : at cum. νεώτερος. aptius leum iri ὑμῶν, Steph. Uti fere Ficinus: iunior vobis. Mox ὅτε redundare videbatur Stephano, nifi fcriberetur χρῇ.

Ρ. A y 5. ἐπιβαίνωμεν) Legitur etiam ἐπεισβωίνωμιεν. Steph.

p. 94.1. 5 fq. ἐλπίσειε γίγνεσϑαι) Aftertur quoque ἐλπίσῃ ἔγγίγνεσδαι. Steph,

ead. ἰ. 6. ἔστιν ὅτε) Quid his verbis opus eft, cum τοτὲ μὲν praecedat? Aut expungenda certe, aut ἐκ ποιρειλλήλου poni dicenda funt. Steph.

p. ὃς. 4. 14. τῆν τε βαυτὴν) Non dubitat Stephanus, quin Plato fcripferit τὴν δὲ ἑωυτὴν &c. pofita poft «ὖ hypoftigmes nota. Quam legendi rationem Serrani verfio tenet.

EA 86. ἰ. 4. τὴν αὑτὴν δυναμ.}) Vet. tefte Stephano, τὴν SELL αὑτὴν δύναμ. quae loquendi ratio obtinet p. 87. ἥ Tis αὐτῆς αὑτὴν κινησάσης μεταβολύ. & p. 89, τὴν δυναμ. αὐτὴν εἰὑτὴν κινεῖν κίνησιν.

}. 87. Ll. ἃ. συγχιρητέα τούτοις. ) Legendum ςεπίεραι

' M INLIB.X DELEGIBUS. 37;

Stephanus aut συγχωρητέω τε τούτοις, vel καὶ συνχ ep. T. quod & Ficinus expreflit.

ibid. καὶ τόδε cir.) n etiam τῆ δὲ, quod malo , ut paulo

ante , Yos λέγεις, Ὧδε. ipfos interrogemus.

p. 88. 1. τ. AO. Ναὶ Civ.) In quodam vet. ab eadem per- fona dicuntur haec , γαὶ ζῆν. σῶς γὰρ οὔ; Τί δαί; δπόταν &c. nam δαὶ, non δὲ, in eodem fcriptum eft. Srep/. |

ead. 1. 2 fq. μῶν ἄλλο ἢ ταυτὸν τούτῳ Cav ) Steph. fcriben- dum putat , y ἄλλῳ ἢ αὐτῷ τούτῳ ζῇν, itidemque ftatim poft οὐκ ἄλλῳ, citra neceífitatem. | - p. 89. ἰ. s. ἥνπερ τοὔνομα) Pro ἥνπερ Steph. legendum cen- febat vel ise, ut fubaud. £y εἰ" vel ise, fubaudiendo ἐστί. Alioqui , ἥνπερ retinendo, repetendum effe φὴς cum £y ei.

* p. 90. 1. ult. AG. Μίαν. ἢ πλείους, ME. Πλείους ) Invenitur hic locus & aliter fcriptus, fine perfonae interruptione , Mizy ἢ πλείους, πλείους, ἔγὼ ὑπὲρ σφῶϊν ἀστοχρινούμαι. δυοῖν μέν γέ που &c. Sed & pro σφῶϊν legitur ὑμῶν. Steph.

P. 91. L9. πρωτουργοὶ κινήσεις) Steph. malebat κινήσεσι, ut in vet. qui eft Ficini verfio: Cererzs praeterea motibus omnibus.

ead. 1, τς. προσλαμβάνουσα αἰεὶ 3eor,) Legitur etiam σροσ- λαβοῦσα ἀεὶ Seioy ὀρδῶς, δεοῖς óp3a Gc. In alio exemplo, “προσλαβοῦσα el Seby op3es , eos 0p32, δίς. Steph.

Ρ- 92. l. 3. γεγονέναι φαμὲν ) In. vet. qopev: qui fubiun- Givus modus ἀπορήσει convenit. Step.

P- 93. ἰ. 6. τοίνυν τόγε τοσοῦτον τῶν τότε ἔτι, ὅτι TOV) Le- gitur etiam in uno exempl. τοίνυν γε τοσοῦτον τῶν. τότε, ἔτι τοσοῦτό γε, ὅτι τῶν πάντων Cc. & neuter habet pofl ἁπόν- τῶν βνε πάντων ifla verba , τούτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν, quae funt in praeced. edit. Steph. Verba τούτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν poft &ràvTov offerunt Ald, Baf. 1. 2. omifit tamen Ficinus, quae eadem iam Cornario p. 129 redundare videbantur, Itrepfere vero hic e l. 10. j |

ead. 1.10 fq. Τούτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν τοῖν ἐν ἑνὶ φερο- piro — οὐσῶν) In vet. τὴν ἐν ἑνὶ φερομένην : Θ᾽ paulo poft οὖσαν, non οὐσῶν. Cui exemplari utrobique a[fentiri malo, Steph. Haec lectio eft e coni. Cornarii l.], qui & hoc modo legi pof- fe putabat: Ταύτην δὴ τὴν κίνησιν τὴν ἐν ἑνὶ φερομένην ἀεί, Utrumque firmare videtur Ficinus.

P. 94- ἰ. τό. zromcois3a,) In vet. vromoeopneso, , & ita po- ius legendum. S;ep/. :

P. 93. Ll. 14 fg. αὐτοῦ δὴ ἄμεινον ) Non ab eodem apud Fic. haec dicuntur, fed ab Athen. interpretantem etiam ita hunc

Áa4

teph. Ita Ficinus: Praeterea fic. πος

n

)γ,6 VARIAE LECTIONES locum, ac fi vocem χρεὼν non agnofceret. haec enim funt eius verba: Praeflat autem , ut, five curru quodam intrinfecus teneat corpus illud eius anima , lumenque ita cuntlis effundat , five fo- ris fit, feu quomodocunque quis excogitet, Deum e[fe ipfam omnes arbitremur, an. aliter? Fortaffe tamen legit quidem χρεὼν, fed in fua interpretatione praetermittendum , tanquam omnino fu- pervacaneum, cenfuit. Alterum fane abeffe debere videtur, vel hoc χρεὼν, vel ἄμεινον, nifi ita excufemus χρεὼν. ut di- camus exponendum, Praeítat , inquam. Quod fi cui non pla- ceat, videat, an alteram meam hoc de loco conie&uram pro- bare poffit: qua cum ἄμεινον non verbum ἐστὶ íubaudiendum cenfeo, ut figmücet, Praeftat: fed legendum, τὸ δμεινον αὖ- τοῦ 1, e. praeftantiorem eius partem, S/eph.

p- 96. 1. 8. ὑπομένει) Scribendum eft ὑπομενεῖ. ut legit etiam Fic. qui fignificationem huius verbi, quae hoc in loco obfervatione digna eft, bene expreffiffe videtur. Vertit enim: dta ergo i(üs conce[fis, poteritne aliquis negare , plena Deorum omnia effe? Fortalle. tamen aliquis infinitivum λέγειν, aut aliud ei fynonymum , illi verbo iun&um fuiffe non immerito fufpicetur. Srep£. (

P: 97. 4. 2. τὸ λόγων τέλος) Nihil aliud eft τὸ λόγων τέλος ἐχέτω, quam. οἱ λόγοι τέλος ἐχ έτωσαν. fed quid fi τὸ τῶν λόγων τέλος legendum potius efle dicamus? Refertur autem τούτοις ad,eos, adverfus quos difputabat. q. d. Hi igitur. ita conclufam meam adveríus fe difputationem habeant. Step/.

ead. ἰ..3. ἡγούμενον Seos εἶναι ) Stephanus malit ny. μὲν 3. εἶναί , cum fequatur μὴ φροντίζειν δέ. MÀ

ead. ἰ. 8. δόξαι δὲ) Steph. non dubitat, quin legendum fit δόξαις δὲ, atque interpungendum poft ἐμμελῶς. Tllud're&e, ut opponatur zAnJeíg. lam Ficinus: Licet revera felices non fint , vulgo tamen &e.

ead. l. xa. τανῦν ἐν ἅπασι T.) Poft τανῦν apud Eufeb. fcri- ptum eft ὅταν ἐν ὥπασι τούτοις ἰδὼν, ἢ δι’ ἀκοῆς alaSijsevos &c. Sed nullum hic poffe locum habere adverbium ὅταν exifti- 120 : ideoque proillo lubenter ex coniectura fubftitaerim ὦ τὰν, & participio ἰδὼν particul. καὶ praefixerim. Ne autem ὅταν recipere poífimus, ut cam verbo δρᾷς iungatur , obflant .pri- mum quidem illa verba ἐν ἄποισι τούτοις, quae cum τὠράττη iungenda funt, non cum ἰδών; deinde fermonis ἀκολουδία. Quod fi in ulla huius loci parte, certe ante δύ αὐτὰ apte po- fitum iri videtur: hoc modo, καὶ ἰδὼν ( vel ἰδὼν γὰρ) iid? ἀκοῆς αἰσδύμενος, ἢ καὶ erayr. Gc. ὅταν δι’ αὐτὰ ταῦτα, δρᾷς ἐκ guaxp, δίς, τότε διὰ arie, ταῦτα δῆλος εἰ Gc. Steph.

IN LIB. X DELEGIBUS. 377

ead. 1. 13 fq. αὐτὸς αὐτόπτης) Inter haec verba apud Eu- feb. legitur zv7ov τινί.

P. 98. l. 11 fg. ἐμπίπτῃ — σφῷν) Eufeb. ἐγγίγνηται. Pro σφῶν Steph. coni. σφώ.

P- 99. l. 2. συνεξεταζόντων) Ficinus vertit: Communiter in« ve[ligemus. Hinc Steph. legendum videbatur συνεξετάζωμεν.

ead. l. ult. ὅγέ τι) Steph. corr. 9yé τοι.

p. 100. 1. 7. πρώττει πρώττων) "Eufeb. ὃ πράττων : cui participio fubiungenda eft hypoftigme. His autem verbis τὰ τοιοῦτον πράττει. intellige, ἀμελεῖ τῶν σμικρῶν. Steph.

ead. |. 8. Λέγομεν.) Legitur etiam , tefte Stephano , λέγων μεν. Fic. neutrum exprefhr. |

ead. ἰ. 9. si διαφέρει, ὃ δὲ ἀμ.) Steph. malit ὅδε. Alioqui δὲ vacare cenfebat. Idem διαφέρει in διαφέρον mutabat , ut in» telligatur ei διαφέρον ἡγούμενος εἶναι ex fuperioribus.

ead, l. τό. ἀμελεῖν τῶν σμικρῶν) Euteb. ἀμελεῖς, rectius, iudice Stephano, cum praecedat παρῳτηήτούς,

ead. 1. 17 fq. ϑεοὺς — λαϑεῖν δὲ αὐτοὺς ) Eufeb. Sey τα AaSely δὲ αὐτὸν. reliquis minus convenienter.

P. 101. ἰ. 2. λέγετε y ew ταῦτα, ; ) Ald. Baf. 1. 2. & Eufeb. λέγεται. At Ficin, Haecne ita fe habere dicitis ? quod in tex- tum affumfit Stephanus, legendo λέγετε. Apud Eufeb. infer- tae infuper ante λέγεται habentur particc. δέ γε.

ead. ἰ. 8. οἵους ὁμολογοῦμεν.) Eufeb. οἵους λέγομεν, quod praeferebat Stephanus, quod iam praecedat δμολογ εἶν.

ead, |. 9. ἔκγονος ) Eufeb. ἔγγονος,

ead. l, τς. πλὴν τὸ γιγνώσκειν) Πλὴν τοῦ *yryv. Eufeb.

ead. l. ult. ὡς ἀγνοοῦντας) Steph. hic locus ita interpungen- dus videbatur: ὡς ἀγνοοῦντῴς τε. καὶ, δέον &ripscAeig sou , dT ἄγνοιαν ἀμελ. quam rationem Fic, fecutus eft.

p. τοῦ. 1. 4. βελτίω) Eufeb. βέλτιον. Quam leGionem fe- quendo, cavendum eflet, ne cum πράττειν eam vocem iun- geremus, Intelligit enim εἶναι! βέλτιον πρώττειν ἄλλει , i. e. me- lius , fatius effe facere alia; non autem εἶναι πράττειν &AAd βέλ- 716) , 1. 6. licere alia facere melius. Sreph.

ead. l. 6. αὐτὸ) fc. τὸ ζῶον àvsperos. Alioqui fcrib. αὐτὸς, quod referatur ad zy3pevros.

ead. ἰ. 8. Synmrà, ζῶα ) Poft haec verba apud Eufeb. infe- runtur v. ἢ νοερὰ, quae omnino hic defiderabat Stephanus.

ead. l, 12. σκοπῶμεν γὰρ δὴ) Eufeb. σκοπῶμεν δὲ δὴ, quod probabat Steph. quod haec verba non fint rationem red- dentis, fed ad aliud argumentum tranfeuntis, Ficinus quoque: $ed iflud praeterea. confideremus.

38 VARIAE LECTIONES

ead. I. τς. KA. Πῶς λέγεις ;) Haec verba non comparent in editt. vett. habet tamen Eufeb. & Fic. vertens: Cli. Qui ais ? Unde Steph. adoptavit.

p. 103. 1.1 fqq. Ἰατρῷ δὲ — ἐπιμελουμένῳ — ἀμελοῦντι , ἕξει 7. x. αὐτῷ) Eufeb. Ἰωατρῷ δὴ — ἐπιμελὲς ἔσται — ἀμελὲς. εἴν ἕξει 7. X. αὐτό. Eodem fenfu.

ead. ἰ. s. Οὐ μὲν οὐδὲ xvf.) Eufeb. οὐ μὴν οὐδέ γε xvf.

ead. ἰ. 13 fq. ἐπιμελεῖσπαι καὶ δυνάμενον) Eufeb. ἐπιμ. δὺυ-- νωτὸν eivai καὶ δυνάμενον, male. Mox idem omittit ἦν ante ἐπιμεληδήναι.

" p. 104. ἰ. 1. μάλιστω ) Eufeb. καὶ μεγάλα. ead, |. 2. KA. Ναί) Steph. notat, legi quoque x21 Aa. | ead, [. 3. KA. Ὀρϑώς, ΑΘ. Ἔπ.) Ficinus, omiffo Cliniae nom. orationem Athen. continuat. Tum e30s ad λέγ εἰν referendum, quod alias vix ullum hic ufum habet, iudice Steph. In Grynaei tamen correctione verfionis Fic. vulgaris ratio indu&la eft. ead, ἰ. 5. Ἰπείσωμεν.) Eufeb. σείσωμεν. - ibid. τοῖς λόγοις) Poft haec verba Eufeb. habet ifta ὅμολο-- γεῖν αὐτὸν μὴ λέγειν ὀρθῶς, male ex antec. huc inculcata. ead. ἰ, το. τὸν égx «roy ) Steph. malebat τὸ £e» «roy , ut ad τέλος referatur.

ead. l. ult. ξυντεῖνον βέλτιστον) Eufeb. ζυντείνων. Ita quoque Stephanus legendum ceniecerat. Ficinus quoque ad δημιουρ- ys retulit,

p. 105.1. 3. ἐπιτεταγ iin) Baf, 2. & Eufeb. συντεταγμένῃ. Ficinus quoque habuifle videtur. vertit enim, coniunta.

ead. 1. 8. αὐτῶν ἕκαστον) Steph. coni. éxas o.

ead. l. 9 fq. ῥᾳστώνη — Seis ) Ald. Baf. 1. 2. & Eufeb. ῥᾳστώνης, at pro δεοῖς Eufeb. Seov.

ead, i, 12. ἔμψυχον. καὶ μὴ ξύμπολλι. ) Cornar. Ecl]. p. 129 legendum proponit: 4u-[óy ov , καὶ ἢ ξύμπ. ab ἐμψύχω frigefacio. V ulgatam tamen cum vett. libris Eufebius quoque & Fic. agnofcunt. .

p. 106. 1. 3. àvóxe3por δὲ ὃν γεν.) Eufeb. omittit oy.

ead. l. ς fa. χαὶ τὸ μὲν ὠφελεῖν) In duobus vet. libris ita fcriptus eft hic locus: καὶ τὸ μὲν ὠφελεῖν ἀεὶ πεφυκὸς, ὅσον ὄνγωδὸν "uy de, διενοήδη. apud Eufeb. autem, χωὶ τὸ μὲν ὠφελεῖν ἀεὶ πεφυκὸς ὃν, ἀγωϑὸν ψυχῆς διενοήδη. Mihi autem aliquando venit in mentem fufpicari, ex ὅσον faciendum effe ὡς ὃν, ut legatur xe τὸ μὲν ὠφελεῖν ἀεὶ πεφυκὸς, ὡς ὃν ἀγα- Moy ψυχῆς διενούδη. Steph. :

ead. 1. 12. τὸ ποίου τινὸς ) Eufeb. τοῦ ποίου τινός.

ead, 1, τ4. ταύτῃ σχεδὸν ἑκάστοτε) Pro τούτη Eufeb. ταῦ-

ΙΝ LIB. X DELEGIBUS. 379

τα. male. Pro ἑκάστοτε Cornar. legendum opinabatur , oixi- ζεται. Scilicet Ficinus vertit : 1δὲ ferme femper habitat.

p. 107. l. 1. φαίνεται) Eufeb. φέρεται. Ficinus quoque: Tranfmutata autem feruntur &c.

ead. 1.7. μείζων δὲ δὴ ψυχὴ) Ald. Baf. τ. 2. & Eufeb.peíQo.

ead. 1. 8. nera^e(4) Editt. vet. cum Eufeb. uere 222a. . Alterum e Ficino petitum puta, Vertit enim : z4nima , quae — compos eft.

ead. ἰ. το. τοιαύτη d'iu.qéporra)) Leflio etiam alia affertur, d'ix.- φέρεται pro διαφέροντα : quod non videtur ferri poffe. Steph. E.(t haec e coni. Cornar. p. 130. quam tamen Steph. in notis re- ücit, locum fic diftinguens : γίγνηται διαφερόντως τοιαύτη, διαφέροντα καὶ μετέβαλε τόπον, avtov ὅλον. διαφέρεται certe

Ticini verfio agnofcit.

ead. ἰ. 12. μεδιδρύσωσω) Eufeb. eid pócwro. reGe , nam antecedit μετέβωλε. |

ead. 1, ult. εἰ ἄλλος ἀτυχὴς} Εἰ non agnofcit Eufeb. & ἀτυχὴς Steph. mutandum cenfebat in εὐτυχ ἧς. Scilicet Fici- nus vertit: Quare nec tu , nec alius ullus optet — fe adeo feli- cem fore. Mox pto ἐπεύξηται Eufeb. ἐπεύξεται, & ἣν πασῶν δίκην δικῶν. ὦ T

p. 108. I. s. τίσεις δὲ αὐτῶν) Eufeb. τίσ. δὲ σαυτῷ, pro- bante Stephano, cum αὐτῶν non habeat, quo referatur.

ead. l. 7. εἰς ἀγριώτερον — τόπον) Ald. Baf. τ. 2. ἁγιώ- τερον T. lta quoque Eufeb. At Ficinus vertit: remotiorem inac- ce[f;bilemque locum. unde Steph. fufpicatur , illum legiffe ἀπώ- τερον τόπον. Uti Steph. edidit, infra quoque habetur p. 114. .

ead, l. 15. πῶς οὐ δεῖν δοκεῖς.) Eufeb. πρὸς οὐδὲν δοκεῖς: Ceterum aliter, ac vulgatur, in fuis libris habuiffe videtur Ficin.

ead, 1. τό. οὐδὲ λόγον uu aea Seu) In uno vet. οὐδ᾽ ἂν λό- y ovs ξυμβ. Steph. quae lectionis varietas e Fic. haufta videtur.

p. 110. 1. τ. διὼ φόβον) Legitur etiam dix φόβων, quam lectionem malim. Step.

P. ται. /. 9. ἁρπασμάτων) Alii ἁρπογμάτων, tefte Steph.

p. 112. 1. τ fq. οὐδὲ νομεῦσι μὴν) Legendum potius , ut in vet. οὐδὲ νομεῦσιν" οὐ μὴν οὐδὲ &c. Steph.

end. ἰ. 8. δεδομένων) Vel διδομένων. Steph.

ead, 1. το. κινδυνεύει πὼς) Legitur etiam σῶς : fed malim πῶς retinere. Videntur vero de iifdem dici, eodemque perti- nere hi genitivi, τῶν περὶ πᾶσων ἀσέβειαν ὄντων, & Mt πσάν- τῶν τῶν ἀσεβῶν. Steph.

P. V13. 1. τ. πεφιλονείχηνται ) Stephanus legendum coni, πεγιλογείκηται.

309 VARTAE LECTIONES:

p. 114. L.. 3. δεσμωτηρίων δὲ ὄντων) Nifi legas δεσμώτης piov γε ὄντων. & ponas dumtaxat hypoítigmen poft πᾶσι, fufpenfa manebit oratio. Srep£.

p. 115. L. 8. εὐφυὴς d$) [n praeced. edit. fcriptum eft εὐτυ- χής. fed omnes vet. libri de voce illa εὐφυὴς confentiunt. AAgno- [cit autem δ᾽ Fic. hanc letionem , qui vertir, Hic vero eandem habet opinionem , fed acriori ingenio praeditus vulgo putatur. Steph. Ald. Baf. 1. 2. tenent εὐτυχής. τ᾿

ibid. δόλου δὲ καὶ évéd pus πλήρης ) Steph. malit, ut in quo- dam vet. δόλου xal évíd'pus πλήρης. Leid

p. 119. ὦ. 8. καὶ ἐν ὀνείροις ) Haec verba Fic. iungit cum fe- quentibus , forta[Je quod legerit, aut legendum putaverit , xe) ἐν ὑνείροις ὡσαύτως Gc. Steph. Ficinus vertit: Er in fomniis fi- mihter multa fe vidiffe &c.

p. 119. J. 12, παιδίων ἢ μὴ) Ald. Ba, 1. 2. σωιδίον.

LEN aiblLBuXd

p. 121. 1. 8. μὴ τῶν ἐμῶν ὃν πατρῴων) Sic Ald. cum utra- que Bafil. Stephanus tamen notat , in vet. quodam exítare , μὴ τῶν ἐμῶν Qy πατέρων, quod referatur ad τὶς xzré3eTo , cum ὃν ad κειμήλιον pertineat, Ficinus vero vertit, qui meorum paren- tum non erat , unde eum μὴ τῶν ἐμῶν ὄντω πατέρων ίς. ϑήσαυ- fov, legiffe admodum probabile eft. Sed πατρῴων veram pu- tat le&ionem Steph. fubaudiendo ἀγαϑῶν.

ead. l. το. ξυμβουλεύουσιν ) Videndum, an non potius le- gendum fit ξυμβουλεύσουσιν. Steph. | |

ead. ἰ. τι. τήν γε παρακαταδηκην.) In uno vet. fcriptum eft, τὴν γῆ παρωκωταδϑήκην : quam lectionem minime con- temnendam exiftimo, quod ad genuinam nos poffe deducere videatur. Puto enim fcriptum fuiffe, τὴν ἐν y? παρωκαταδϑή- xn. Meminiffe enim oportet, eum hic de theíauro loqui: ὃς &veipeigz 3e folere dici de iis, quae e terra tolluntur, a quo funt ἀνέλῃ. GC ἀνέληται,, item particip. ἀνελόμενος, quibus hic utitur , ficut & a&tivis vocibus, licet non perinde hac in figni- ficatione ufitatis. Adde quod χεικήλιον,, quo etiam utitur, zr» του κεῖσαι dicitur. Nec vero mirum videri debet , eum quod in terram reconditum fit, vocare depofitum (id enim omnino fonat vox παρακωτωασήκη) cum itidem Credere aliquid terrae dici foleat, atque adeo illam, five arva , fallere interdum de- pofitum dicentes poétas audiamus. Eo autem lubentius ita le- o, quod locus hic non pofceret , ut τήν γε παρωκαταδήκην,

IN LIB. X1DE LEGIBUS. 381

fed ut fimpliciter τὴν παρακαταθήκην diceret. Steph. Quem vet. Steph. innuat, non liquet : nam Ald. & rel. vulgatum tenent.

. I22. 4. 13. ὃ Sebe οἶδεν") Poft haec verba Ficinus haec Ἦν οὔδὺ quae vero ab hominibus , declarabimus. Nempe ut me- lus cum his cohaererent, quae fequuntur.

ead. l. τς. ἐὰν δὲ τῆς πόλεως ἐν àvyopd. vroU , τοῖσιν ἀγορο- γόμοις ) Abfunt haec verba ab Ald. Βαΐ, 1 & 2. exprefhit ta- men Ficinus: δὲ in foro rerum venalium , earundem curatoribus : collocans eadem inter ἄρχουσι ὃς δηλωσώτω. Pariter infra p. 170: ἐκ μὲν ἀγορᾶς. ἀγορανόμοι ἐξειργ ὄντων αὐτόν" £x. δὲ TOU ἄστεως, ἢ τῶν ἀστυνόμων ἀρχ ἤ" ἀγρονόμοι δὲ ἐκ τὴς ἀλ- Ane χώρας εἰς τὴν ὑπερορίαν ἐχπεμπόντων. j

p. 123. l. 3 fq. δόξαν ἀρετῆς κεχτήσσω" μὴ μηνίσας δὲ, χακίας" δοῦλος δ᾽ ἂν à) Abfunt haec verba ab Ald. & Baf. rz. habet tamen Baf. 2. cum Ficino. Sicque locum fupplendum iudicabat Cornar. Ecl. TX , p. 150.

p.125. L5. ἢ καὶ τῶν ἄλλων T. E. οὐσία πλείω y.) Cum his genitivis vel fubaudiendum relinqui τινὶ. vel omnino deeffe cenfebat Steph. Idem aut σλείων fcribendum, aut. «3 in- telligendum effe re&e animadvertit.

p. 130. 4. ς. ἔχοντα, ὡς ἔχουσιν) | Sufpicor fcriptum fuiffe ἔχοντας , ut intelligamus , Set ὑνόμωτα μὴ χραίνειν ῥᾳδίως. οὕτως ἔχοντεις χειδωρύτητός τε χαὶ &'yvelaue τὰ περὶ τοὺς ϑεοὺς, ὡς ἔχουσι. Steph. Aliter olim hunc locum fuiffe le- &um , e-Ficini verfione non temere fuüfpiceris.

p.131.1. 5$ fq. τυπτέσϑω — ὑπὸ κήρυκος) Ante τυπτέσϑω invenitur dativus μάστιγι. Videtur autem. Fic. ὑπὸ κήρυκος non aliter accepiffe , quam ft di&um effet oro κύρυκι. Steph. Ficinus vertit: Verum euam tot verberibus publice caedatur.

ead. l. το. πρόσϑε τοῦ ἀγορανόμου ) Stephano ἀγορανομίου Ícribi poffe videbatur, ut intelligatur de loco, ubi iudicium exercet ἀγορανίμκος, uti mox ἀστυνόμιον. Scilicet Fic. vertit, In foro proponant.

ead. l. 14. eis ἀστυνόμιον. ) Haec verba cum feq. Sévroy iungenda cenfebat Stephanus,

p» 132.1. 14.K A. Πραγ μ᾽ ἔσθ᾽ &c.) (στοῦ malebat haec ver- ba ab Athenienfi , tum Πῶς λέγεις a Clinia, tandem ὦ φίλε KA. &c. ab Athen. dici.

p. 133. |. 15. ἀγαπητῶς δεχόμενος.) Legitur etiam &ya- gres : quod malo , ut intelligamus de diverforiis, quibus illi con- tent! funt, five quae boni confulunt. Steph. Nimium Ficinus: Optato diverforio.

ead. L. 16. éxàvvouévous ) Steph. non dubitat , quin fcriben-

4384 | VARIAE LECTIONES

dum fit ἐλαυνομένοις,, cum accuf. ille cum παρασχὼν iungi ne- queat. Forte tamen cum δὲχ ὄμενος concilies, & cum zrapa- σχὼν fübaudias αὐτοῖς. |

p. 134. l. s. óp36s apa pray.) Fic. adverb. ópSosin verfione neglexiffe videtur, nec fane loco, quem occupat , aptum eft. Stephanus id ante z4pegxeuaxóra ponendum cenfet, atque explicandum , merito.

ead. 1. 13. &poryn) In quibufdam , tefte Stephano , ἀγωγ ἤ" illud tamen idem aptius iudicat.

3 E . , ; τὰ

p. 135. L 1. ἀνέδην) [In uno vet. libro 2yaid'iy , minus con- cinne, propter feq. ἀναισχιυντίως. Steph.

p. 136. 1. 2. τὸν ἐμιπροσῖδεν χ ρόνον ) Steph. fcribendum vi- debatur τοῦ ἐμπροσδεν Χ póvov, qui genit. iungantur cum accuf. δεσμούς. Alioqui retinendo accuf. fcribendum effe τοῦ δεσμοῦ, quo fingulari numero fic etiam utatur p. 114 init.

ead. l, s. τοὺς νομοφύλακας ) Steph. malebat τοὺς δὲ νομοφ. Ita vero Ficinus: ANec ignorare legum cuflodes debent.

p. 139. ἰ. 12. τὰς τιμὰς ) Videtur voc. xai deefle ante haec verba, ut dicat: Si ille hoc fecerit, & lex eum meritis hono- ribus profequi velit, nullum eum laudandi finem faciet. Alio- qui fcribendum effet ἀποδιδούς, Steph.

ead. 1. ult. οὐ βιαστικὸς.) Steph. au&or eft, exftare in uno vet. ὁ βιωαστικὸς., fed prave; cum & alibi ditum fit ξυμ- βουλευτικὸς,, οὐκ ἀναγ κειστικός. :

p. 140. ἰ. 2. εἴτε πολιτικαῖς pal eyes) Pro πολιτικαῖς af- fertur & alia letlio πολεμικοῖς. Steph. & quidem e coniectura Cornar. p. 130. quam unice firmant Ficini libri: Bell/ica qua- dam peritia. |

p. 141.1. 7. καὶ pi) Pofl haec verba videri poffit aliquid dee[fe : fed puto effe ellipfín, δ᾽ non aliter haec intelligu debere , quam ft dixiffet καὶ μὴ δοῦναι ᾧ ἂν δοῦναι μὴ £360. Steph. Fic. καὶ μὴ plane omifit.

p. 142. ἰ. 4, τανῦν) Steph. hanc partic. ad γιγνώσκειν re- ferendam, & verba ὥσπερ καὶ τὸ τῆς LlvSieue γρώμμω φράζει parenthefi includenda cenfet.

p. 143. 1. X4. μὴ νέμειν ) μὴ abeft ab Ald. Baf. 1 & 2. illa- tum e coniectura Cornarii, quam Ficini verfio, JNeque filiae fimiliter &c. & difputationis feries firmat. |

p. 144. ἰ. 1. κληρονομεῖν) Legitur etiam κληρονόμον. Steph. Innuit forte Fic. verfionem, quae haec eft: Heredem μὲ ac. f- lium fore confcribet. Vix tamen puto, Ficinum aliter in' fuis

libris habuiffe. ? p. 146. l. 11. πάππον "Tad ov) Vléveroreu. καὶ παίδων editt.

΄

IN LIB. X1 DE LEGIBUS. 5483

vett, At Stephanus, Ficini verfionem fecutus, omifit iftam copulam. ReGe. Aliam prorfus propofuit legendi rationem Cornar, p. 15 1. nimirum μέχρι μὲν ἀδελφοῦ πατρὸς καὶ υἱῶν, μέχρι δὲ πάππου ἀδελφοῦ καὶ παίδων.

p. 148. 1. το. προστάττει) Ald. Baf. 1. 2. πράττει. At σροστάττει dedit Steph. e vet. qui eft Fic. nam vertit, guae ignarus — copfzripfit. Ydem paulo ante legifle videbatur Sie- phano, εἰ τὰ τοῦ νομοῦ. pro ὡς τὰ TCU Y. quod cum requireret οὐ δυναμένοις. lud aptius illi loco iudicabat.

. ead. l. ult. ἀναγ κώφοντος) Steph. corr. ἀνωγκἄζοντι, quod ' referatur ad τῷ νόμῳ.

p. 149. l. το. πρὸς οὺς ἐπανιόντες ) Cum hic claudi perio- dum oporteat , Steph. fcribendum putabat , πρὸς τούτους ἐπ.

p. 151. L. ult. τῶν ἐπιτρύπων.) Fic. verbum quoddam addit ad claudendam hanc periodum. ita enim. hunc locum vertit: Sed leges, quae fequuntur , tutoribus, prout erga orphanos fe ge- rant, magiftratibus, prout de cura tutorum inquirant , confcri- bimus. F;deri autem poffit dee[fe νομμοϑετώμιν pofl vopso3eaiay , aut tale quid. Nift potius fufpicandum fit , deefJe quampiam prae- pofitionem cum illis accufativis, quae fenfum hunc efficeret, Quod autem attinet ad ceteras leges , quae ferendae funt : ut pofl ézi- τρύπων hypo[ligme tantum poneretur. Legitur autem € ita, vrapa.- δείγμωτό, τε τροφῆς. Steph. Ficinus vertit: $7 haberent exem- pla. Grou coni. ἐπιτρύπων, si μὴ dh, pro ei μὲν dv.

p. 157. 1. τ. κεκραμένους ) Legitur & xe ρημένους, Steph.

ead. 1. ult. καὶ παίδων ἕνεκα ) Videri poffit aliquid hic de- effe poft ἕνεκα, nifi, quia γάμων facta eft mentio, füubaudien- dum effe hic dicamus y apsíaSocay, vel γημάσσωσαν. At Fic. & γωμείτωσαν de viris, ut γωμείσδωσαν de mulieribus, fub- audiendum cenfuiffe videtur , qui vertit; 57 vero liberis egeant, liberorum quoque gratia ducant nubantve. Ac certe, nifi haec itidem fubaudire velimus, dicendum erit, tranfiri a. fingulari numero ad pluralem. Quod ut credamus, adduci eo poffumus, quod de fola muliere loquens, valetudinis curam nuptiarum caufam effe voluerit , & nunc addat, καὶ παίδων ἕνεκα, quafi dicat , oU μόνον ὑγιείας ἀλλὰ καὶ παίδων ἕνεκα. Steph.

p. 158. 1. 2. τῶν ποιουμένων.) Si mendo caret. participium , fuerit pofitum pro προσποιουμένων. Seph. Ficinus nimirum ver- tit, Qui fibi eos vindicant.

p. 159. L. 4 fq. αὐτῶν ποιοῦτον ἐφέστιον οἴκημα ) Ficinus vertit: Nunquam aliud fibi tale frmulaerum. magifque efficax do- mui fuae affuturum. Unde Steph. verofimile erat, illum habuiffe αὐτῷ τοιοῦτον ἐφ. Ἱδρυμα, ἐν οἰκίο, ἔχ ey Gc. Vel fic tamen fen-

334 | VARIAE LECTIONES

tentia manet impedita. Quid multa? Certiffimus fum, fcribi debere , τοιοῦτον ἐφέστιον κτῆμα ἐν οἰκίᾳ ἔχ oy δίς. Paulo ante : πατὴρ οὖν UTQ καὶ μμήτηρ — ἐν οἰκίᾳ κεῖνται κειμήλιοι ἀπειρη- κότες “γήρᾳ &c. δὲ ftatim poft, ἐὰν δὴ — αὐτὸ ϑερουπεύη ὃ κεκτημένος. G& p. 160, ὡς οὐδὲν πρὸς ϑεῶν τιμιώτερον ἄγαλμα ἂν κτησαίμεθα πατρὸς καὶ προπάτορος παρειμένων γήρα.

ead, ἰ. 34. [epos γὰρ γονεὺς) Legitur quoque ἀροῖος yg eyove)s, quam. leéfionem Fic. quoque agnofcit , nec dubito , quin eam. fequi. oporteat , praefertim cum praecedat. ἐπαρᾶσδαι. For- ta[5s autem ex aliqua nominis &peios expofitione margini ad- fcripta remanfit illud βλα βερός. credibile efl enim, aliquem, id vo- cabulum exponere volentem , ufum effe his verbis , βλαβερὸς διὰ

σὰς ἀρὰς. aut βλωβερὸς ἐν ταῖς &poris , αἰπ{νε huiufmodi. Steph.

Ficinüs vulgatum fequitur βλοωβερὺς., nam vertit: ANA enm imprecatione parentis non iniuria perniciofius filio. Stephano im- pofuere verba illa, Zmprecatione parentis, quibus tamen vim v. *yovsus tantum explicare ftuduit. Sic ftatim ante haec, éz- κύους εἶναι γονεῦσι Gc. vertit: « Jus preces parentum &c. cum fimpliciter fit γονεῦσι.

p. 161. l. 12. ἐπιμελουμένων) Plato pag. 156 dixit δέκω δὲ τῶν περὶ γάμους γυναικῶν, GC p. 157 vrpos τὼς τῶν γάμων ἐπιημελουμένως. Hinc facile intel'igitur, duo haec loquendi ge- nera, unam eandemque rem declarantia, hic confufa effe , de- lendumque adeo particip. ἐπημελουμένων videri.

p. 164. l. 5. εἴτ᾽ ἄλλη βλώβῃ ) Perfuafum habeo , haec ver- ba ex quapiam expofitione manaífe, quae doceret, cum his verbis , εἶτ᾽ οὖν δανασίμῳ, fübaudienda ifta effe ἄλλη βλάβῃ. Supervacanea certe ifta efle ante haec εἴτ᾽ οὖν ϑανασίμῳ, qui- libet fateatur neceffe eft: contra autem, illis verbis , ἐπὶ βλώ- βῃ μὴ Save cinq , apte haec fola fubiungi, εἰτ᾽ οὖν δανασίμκῳ. Alioqui, fi verba illa ἄλλη βλάβη retinenda eflent, fcriben- dum foret, er? οὖν ἄλλῃ βλάβῃ ϑανασίμῳ. Steph. i

ead. l. 10. ὠντινωνοῦν) -Affertur etiam. alia. leclio , quae habe dativum *y psíeie pofl ὡντινωνοῦν. Alioqui certe dicendum fuerit, deefje dativum quempiam , aut fubaudiendum e[fe τισὶ ante τῶν τοιούτων. ex proxime praeced. repetitum. Steph. Xpeiaus eft e coni. Cornar. in Ecl. IX, p. 151.

p. 165. 1.5. ἐν φόβοις δειλίας ) Steph. fequendam putat le- &ionem, quae eft in vet. ἐν φόβοις ἢ δειλίᾳ. Ficinus alterum tantum expreflit.

ead. l. 4. Ὑ "γνομένοις) Pro *yryv. crediderim fcribendum effe γενόμενος ; ut, ficut in priori membro dixit, ὃ ὑμὲν ἀνοίᾳ xa- κουργήσας, ( Bc.) ἐλαφροτέραν , ita dicat in pofleriore , ὃ δὲ

IN LIB. XI DE LEGIBUS. 38;

διὰ οἰκείαν ἄγοιαν (&c.) ἐν φόβοις ἢ δειλίᾳ, ἢ ἢ τισὶν ἐπιθυμίαις, ἢ φϑόνοις, ἢ ϑυμοῖς δυσιώτοις γενόμενος, βαρυτέραν. Quod vero ad prioris membri principium attinet ,. videri cuipiam poffit ἀλλοτρίᾳ iungendum e(Te cum ἀνοίᾳ, praefertim cum fequatur in altera parte, διὰ οἰκείαν ἄνοιαν: fed dicens, ἀλλοτρίᾳ πειθοῖ χρησάμενος, fatis oftendit effe ἄνοιαν ἀλλο: “ρίαν. Steph.

p. 168. l. 6. ὡς ὃ λοιδορίαις συμπλεκόμενος ) Perfuadere mihi non poflum ,. Platonem ufum effe participio συμπσλεκό- ἱενος cum dativo Aoid'opízis. quid enim λοιδορίαις συμπλε- κόμενος fignificabit? Fingamus tamen, & alibi inveniri. hoc loquendi genus , & fignificationem, quae huic loco convenire poffit, habere , quid iam infinitivo y pinea fiet? neque enim fi dativum λοιφορίαις cum συμπλεκόμενος iunxerimus , etiam €um 5 pire3«4 iungere poterimus. At ecce altera ex parte ar- ticulum 5, qui, ut illud participium illi dativo iungamus, co- git. His omnibus incommodis leviffima mutatione medebor , nimirum mutata dumtaxat illius articuli fede; ut ita legamus , j es λοιδορίοιις ὃ συμπλεκόμενος, ἄνεν τοῦ γελοῖα ζυτεῖν λέ- γειν» οὐ ϑυνατός 6 ἔστι y pic o1 , & intelligamus, ὡς ὃ συμ- πλεχόμενος οὐ δυνωτός ἐστι χρῆσσαι λοιδορίαις ὁ ἄνευ τοῦ γε- λοῖα ζητεῖν λέγ εἰν. Si autem v. συμπλέκεσδαι in hac figni- ficatione libet exponere Latino, quod a bello itidem fumtam metaphoram habeat, dicere poflumus velitari, vel digladiari. nam haec verbis quoque fiunt. Dicit igitur Plato, non pofíe fieri , ut quis in eiufmodi velitatione iactet convicia, qui non

ad ridicula etiam dicta venire velit. Quod convenit cum his;

quae antea dixit, μετεκβαίνειν δὲ αὖ vos εἰώπαδι TÀVTes depu ἐν τοῖς τοιούτοις εἰς τὸ τὶ γελοῖον. περὶ τοῦ ἐναντίου φϑέγγεσπαι. Sic vero & quod attinet ad ea, quae illum, de quo nunc agitur, locum praecedunt, videtur, quod dicit "Sv- ἐμῷ φιλοφρονουμένους. convenire cum co, quod dixerat antea , SUO χαριζόμενος. Fateor alioqui φιλοφρονεῖσοωι accufativo folere iungi : quod etiam fufpe&tum reddere locum illum pof- fit, quafi accufat. δυμὸν in locum dativi συμῷ fubftituere opor- teat. Ficinus quidem certe fenfum illorum verborum aflecutus non videtur, qui ea fic reddit: Er eos, qui ira alieno malo concitati funt, comprimat. At ego Platonem incelligere puto, Eos, qui irae, quod eft aliud malum, gratificantur : fi quidem illud. - detur, eum ad id, quod antea de eadem re loquens dixerat ,

"SU. (o χαριζόμενος, refpicere. Dici autem puto Alii malo, quod

malum malo addatur, cum irae corivicia etiam & mala verba (ut vocant interdum Latini ) adduntur. Venit tamen in men-

386 VARIAE LECTIONES

tem & alia illorum. dativorum , ἑτέρῳ xaxo , expofitio, quam magis placituram efle fpero: ut videlicet pro δι ἑτέρου κακοῦ dicta intelligantur: & fenfus fit, eos ad illud irae malum fa- tiandum adhibere aliud petulantis linguse malum. Lubenter au- tem verbo fatiandi utor , quod ita loquens illam metaphoram imiter, qua ufus eft pag. 167, cum diceret, σράγματι γὰρ ἀχαρίστῳ, SUIAQ , χιαριζόμενος ὁ λέγων, ἐμπιπλὰς ὀργὴν κακὼν ἕστιαμάτων : ubi etiam animadverte , illa ἑστιάμωτω vocati xexa& quae certe non alia funt , quam quae linguae petulantia fuggerit. Srep£.

ead. l. 13. πέρι τοῦ λέγειν) Stephano hic & paulo poft fcri- bendum videbatur περί του, h. e. περί τινος. |

p. 171. L. X3. καὶ παιδὶ φύνου) Steph. praepofitionem περὶ ante φόνου deeffe fufpicatur. Ficinus certe illam. expreffit.

ead. 1. 14. μένειν ) Steph. futurum μενεῖν reponendum cen- febat. Scilicet Ficinus vertit, δὲ — permanfuros. |

p. 172. ἰ. 14. ὁπότερος ) Steph. adverbium ὁποτέρως fubfti- tuendum cenfebat in locum huius nominis, Ficinus: Quoro- docunque iudicatum fuerit...

p. 173. 4.3. ξυνδικεῖν) Ald. Baf. τ΄ δὲ 2. ξυνδοκεῖν. At ξυνδικεῖν legifle videtur Ficinus, vertendo, talis difceptatio : unde affumfit Stephanus. | |

ead. 1.. 4 fa. διαβολή τις xxi, — ἣν πρῶτον — εἶναι δ᾽ εἰὐτὴν τῷ τε) Ald. & Baf. x. dua. τις κωλή. In huius tamen ed. marg. notatum alterum xaxi, quod comparet in Baf. 2. & expreffum legitur in Ficini. verfione, Perverfa calumnia. Pro quo tamen Cornar. Ecl. IX, p. 131, legendum ftatuebat κα-- xoi , quod probabat Steph. in marg. Ab eodem Cornario pro-

feCtae. funt & reliquae ἢ. ]. corre&tiones, nam Ald. cum Bafil. |

» r2 xi ? e utraque legunt, ἢ πρῶτον — εἶναι d^ αὐτὴ τοῦ τε. |

ead. l. 15. πειθομένοις) Ante ἢ. v. Steph. καὶ omiffum putabat.

ead, ἰ. 16. τῶν τοιούτων) Haec verba Fic. non agnofcere videtur: ac certe non video, quem ufum habeant. Srep/.

im ER,

LICET Bos x Tb :

p. 176. 1. 8. ἐὰν ὄφλῃ.) À fingulari numero orationem ex- oríus Plato, ad pluralem tranfit, tandem ad fingularem redit:

quae commutatio numeri non plane infrequens eft. Ficinus ta- |

men fingularem numerum ubique retinuit. Step.

p. 177. l5. μωχ éco νόμῳ) Ficinus vertit, ZZae lege arce-

bitur: unde Stephanus fufpicabatur, legiffe eum κώτεχ ἔσϑω.

Eidem tamen Steph. non aliena ab ἢ, 1. videbatur altera lectio, |

/

T A-——À 2

|

Ϊ

IN LIB. XIIDE LEGIBUS. 187

& feftive dici potuiffe, pac £63 νόμῳ, quafi illis , qui ea com- mittunt, quae lege coércenda funt, certamen fit adverfus legem. ead. ἐς, 13. ἐκ τῶν εἰκότων) Pofl εἰκότων in uno exemplo

| eft ὄντι. deinde τί χρή &c. Steph. Scilicet Ficinus vertit: Taz-

quam fanari quodammodo po[[Jé videantur, quid pat; &c.

p. 179. l. 9. καὶ ποδὼν δύναμιν) Poft accuf. δύναμιν eft

igme in praeced. edit. cum tamen eum ab infin. διαφϑείρειν regi necefle fit. Non dubium eft igitur, quin illa inde füummo- venda fuerit: fed an poft διοφϑείρειν, an poft zepixaavos ponenda, de hoc vero. non immerito quis dubitaverit. Poteft enim ita hic locus intelligi, μὴ d'taoSeípem τὴν τῆς κεφωλῆς καὶ ποδῶν δύναμιν τῇ περικαλυφῇ τῶν ἀλλοτρίων σκεπα- σμάτων : ut fequatur τὴν τῶν οἰκείων πίλων τε καὶ ὑποδημά- τῶν γένεσιν καὶ φύσιν ἀπολλύντεις, ut Ficinus intellexit: qui etiam ita vertit, ac fi xa] μὴ ἀποόλλύνωι legeretur. Poffünt ve- ro ifta ficquoque accipi;-ut poft διαφϑείρειν interpungentes, hypoftigmen contra , quae eft poft epixa2 v1, tollentes, anti- theta haec ἀλλοτρίων σκεπασμάώτων δὲ οἰκείων πίλων τε καὶ ὑποδημάτων, ϊοπι περικαλυφὴ & γένεσιν xad φύσιν, in eodem orationis membro ponamus: ut ita legatur hic locus ,-72» Τῆς χεφαλῆς καὶ ποδῶν δύναμιν μὴ διαφϑείρειν, τῇ τῶν ἀλλο- πρίων σχκεπασμώτων περικαλυφὴ τὴν τῶν οἰκείων &c. Iam vero fciendum eft, poffe & aliter pofteriorem huius loci par- tem intelligi , illam , quam dixi, interpuné&tionem poft J295:/- pei» , non poft περικαλυφῇ, fequendo : ut videlicet verba ifta, rÍAoy τε καὶ υποδημώτων γένεσιν καὶ φύσιν, tanquam per appofitionem dicta efe cenfeamus, ὅζ' cum οἰκείων quidem , exem uoo TOy , cum τὴν autem, περιχαλυφὺὴν fubaudiamus , ex praecedentibus repetentes, Quam ego lectionem (in qua

nihil, praeter interpunctiones, mutatur ) ceteris anteferendam

cenferem , utpote in qua res quidem eadem, fed elegantius , meo quidem 1udicio, dicatur : nifi haec, πίλων τε καὶ ὑποδη- μώτων., ab οἰκείων feiuncta, dici duriufcule viderentur : cum non fint proprie 7ià« neque ὑποδήματα. fed fint σίλα & ὑποδήματα nobis οἰκεῖα, ft conferantur cum iis, quae extrin- fecus petimus, ideoque ἀλλότριω vocantur. Quod autem ad vocab. φύσιν attinet, ita hic accipi, ut plerumque apud Hip- pocratem , non autem pro natura, exiftimo. Step/.

p. 1891. 1.2. τῶν ἀριστειῶν) Steph. malebat ἀριστείων. uti paulo ante, ἀριστείων δὲ πέρι xpfvea Son.

ead. l. 4. στρωτεύσῃ ) In vet. στρωτεύσηται. quod male- bat Stephanus. '

ead. l. 10. παρϑένος γὰρ αἰδοῦς) MES coni, αἰδοίη j

ba

388 — VARIAE LECTIONES

quod Ficin verfio & res ipía firmat. Refpexit forte illa

Hefiodi: Ἡ dé τε παρϑένος ἐστὶ Δίκυ Διὸς ἐκγεγαυΐα, Κυδνή τ᾽ αἰδοίη τε δεοῖς, οἱ ᾿Ολυμπον ἔχουσι. p. 182. l. 4. ἸπΠηλείδον ) Ald. Βαί, 1. 2. ἀπηλεῖ, quam men- dofam fcripturarh primus correxit Cornar. Ecl, l. p. 132, le- gendo , Πηλείδου. adoptavitque Steph. Idem tamen in Nott.

coniiciebat fcrib. Z ITjAsi, quod fane ad editt. lectionem pro- , pius accedit. Qui infuper Θέτιδος pro Θέτιδε malebat, ne v.

ἐπιδοσῆναι duos dativos habeat. Male , opinor. Verba enim ita iungenda videntur, ἃ φησὶν ὃ c. ἐπιδοδῆνωι Θέτιδι παρὰ Sev, προΐκω Πηλεῖ. Thetdi igitur a Diis dona facta, non Peleo, quae ratio & in Harmonaae nuptiis obrinet.

ead. 1, fq. 3i χειμώνων ἐν τόποις ὑποδ', ) Stephanus , cum non videret, quo referretur genit. χ «is oyoy , δὲ voces ἐν 7ó- σοῖς fenfu idoneo deftitutas putaret, legendum ftatuit: ἢ ἐκ χειμώνων ἐκτόπων ὑποδ.. Lu | |

ead, l. το. ἢ μυρί᾽ ἂν ἔχ οι τὶς) 91 quid. hic eft mendi , idem certe alibi quoque eft, ubi eadem omnino eft fermonis ftru- Gura, fequente infinitivo, ut hic. ἂς primo quidem afpectu videri poffit fcribendum effe, ἢ μύρί ἃ ἂν ἔχοι τὶς δὲς. ve- rum ita fcribendo , cui verbo ifta ἢ μυρίω iungemus? Aut gi- tur pro ij, & hic, & in eo, quem fimilem dico effe, loco le- gendum καὶ fuerit, meo quidem iudicio, aut fatendum effe fermonem ἐλλειστικύν : nec efle aliter intelligendum , quam fi diceretur, ἢ ἄλλως. μυρίῳ γὰρ ἂν £y or τὶς τοιαῦται πώρα- μυδπούμενος ἐπάδειν. Steph...

p. 184. 1. τι. εὐνύνων δὴ) Non εὐϑύνων, ab eU3vyoi , fed su3vyày, ab εὐδύναι, Ficinus legit. Steph.

ead. 1. 14. ἂν γάρ τις πὶ ei? Gc.) Rede ita verba traní- . pofuit Cornar. Ecl. 1. p. 132, cuius legendi rationem fecutus eft Steph. Editt. vett. tenent, ἂν τίς τι εἴπῃ σκολιὸν αὐτῶν, χαμφϑεὶς ὑπὸ βώρους μὲν τὴν ἀρχὴν πράξῃ, τὴν δ᾽ αὐτοῦ &c. Cornarius tamen infuper refcribendum opinabatur ἐν- δείας pro ἐνδείᾳ. Ὶ

p. 1895. ἰ..3. καὶ νεύρων ἐπιτύνους ) Cornar. l. 1, corr. καὶ γεῦρα καὶ ἐπιτ. & mox pro διεσπαρμένην, διωπεπαρμένην.

ead. ἰ.. 13. ἔτι νεύουσωαι) ΑἸΑ. Baf. τ & 2. νέω o0624 , pro quo Cornar. l. l. legi volebat ἅμα οὖσαι. Praeítat tamen Ste. phani γεύουσαι.

p. 186. 1. 11. λειφπῶσιν) Vide, an non potius legendum fit 29300. Steph. Y

p.91. 1. ult, ὥσπερ ἀγάγκιῃ ) Steph. fcribendum putat

IN LIB. XIIDE LEGIBUS. 389

ἀνάγκη, ut fübaudiatur ἐστὶ, fubiun&a hypoftigme. Scilicet Ficinus vertit: Quemadmodum neceffttas. exigit.

p. 188. 1. x1. τῶν ἱερέων ) Steph. aut ἐκ fupplendum, aut, quod potius ipfi videbatur, artic. τῶν delendum iudicabat.

ead. l. ult. ἔπαινον.) Steph. defiderabat ante ἢ. v. partic. xz f.

p. 189. 4. 2. εἰς τὴν Süxuv) Baf. δίκην. Quae lectio orta eft e vitiofa Aldi fcriptura δήκην.

ead. l, 4. ἐπόψονται ) Sieph. re&ius fcriptum iri videbatur ἐπόψωνται, υτὶ Ficinum quoque legiffe verofimile eft.

P. 191. ἰ. τ. εἰκότως) Ante h. v. ftigmen ponendam effe, bene animadvertit Steph. Ficinus quoque in verfione feiunxit.

ead, 1. 3. διανοούμενος ) Stephanus coni. διωνοουμένῳ.

p. 195. L 14. πράσιν) Vitiofe Ald. & utraque Baf. πρώσ- σειν. lam Ficinus, Pignore vendito.

p. 194. l. 9. δέχ, τε αὐτοῖς) Non fuo loco pofitum videri queat pron. αὐτοῖς : nifi dicamus, effe ita implicitam hanc/ora- tionem, ut αὐτοῖς ad φύρεσδαι referatur; perinde ac fi fcri- ptum effet , οὐδὲν διαφέρει, d'ey oévous τε ξέγους qUpee aa αὑτοῖς. καὶ αὐτοὺς Qc. Steph.

p. 195. 1. 6. εὐδοξίαν πρὸ τῶν v.) Steph. non dubitat, quin fcribendum fit eüd'eZíav πρὸς τῶν 7r. uti paulo poft: δόξαν “πρὸς τῶν ἄλλων ἀνϑρώπων.

p. 196. ἰ. 2. (ᾳ. Πυδώδ'ε τῷ '"AgráA.) Steph. corr. Πυδώδε δὲ τῷ ᾿Απόλ, Certe Fic. δὲ expreffit.

ead. ἰ, 11. πιαρεμένους.) Sub h. v. non immerito quis errorem latere füfpicetur: poft quod. participium ponenda tantum fuerit hypo[hgme , χρεὼν accipiendo pro Si oporteat. Steph. Ficinus fotum locum plane omifit.

p. 197. ἰ. 8. ΑΘ. Tide.) Τῆδε in Ald. Baf. τ. 2. praeced. iungitur, & Athen. nomen ante πρῶτον demum pofitum le- gitur, Sed iam Fic. Athenienfi tribuit, approbante Stephano, & re ipfa iubente.

p. 198. 1. τό. ἀτιμάζειν δὲ) Inter αὐτοὺς & ἀτιμάζειν le- guntur quaedam in uno vet. exempl. ubi poft αὐτοὺς fcriptum eft , διαφερόντως τε τηροῦντας" καὶ τιμν μὲν κωτορδουντοις, ἀτιμόζειν δὲ 6c, Steph. Nimirum Ficini verfionem refpexerit Stephanus. Si tamen eius verfionem curatius expendas, vix aliter legiffe videbitur.

ead. 1. ult. &y3povrivois ) Stephanus corr, ἀνδρώποις.

p. 199. l. 11. ἐάν τ᾽ ἐν dix.) Steph. corr. ἐάν γ᾽ ἐν δικ.

p. 201. l. 15. πιστεύων ἱκανῶς εἶναι ξένος τῷ τοιούτῳ Eevoovi) Haec verba, ut per parenthefin pofita, legenda effe notabac Steph. Idem poft ξυγὼν defiderabat partic. δὲ vel xai.

Bb 3

͵

2, 065. VARIAE LECTIONES

p. 203. 1. 8. ὅρος) Poft h. v. Stephano deeífe videbatut ἔστω: ut fit fenfus, Spatium temporis fit praefcriptum , per quod fi quis aliquid poffederit, non amplius de eo actionem intendere adverfus illum liceat.

p.204. ἰ. 9. γυμνικῆς) Legitur etiam , tefte Stephano, γυμνωστικῆς.

p. 205. 1. τ. Ἐάν τε 716) Steph. partic. τέ. e praeced. male hic inculcatam , delendam cenfet.

p. 206. 1. 3. βουλευομένων) Participium hoc fufpe&tum ha- bet Stephanus , nec agnofcitur a Ficino.

ead. l. 7. οἰκήσεως) Non aliter vertit Ficinus ; quam fi legerit

οἴκησις. Vertit enim: Terra quidem δ᾽ Ve[la , facra Deorum omnium. habitatio efl. Ciceronem autem, fi quidem nonnulla eius exemplaria fequamur , οἴκησις itidem agnofcere , fi alia , aliter legere dicemus, nimirum οἰκήσεως, ut hic fcriptum eft. lta enim Cicero locum hunc interpretatur in nonnullis libris : Terra igitur , ut focus , domicilium facrum omnium Deorum eft. at vero in aliis hoc modo: 7errz igitur, ut focus domicilio- rum, facra Deorum omnium e[l. Steph. . ead. l. X3. οὐκ εὐχερὲς &v&3.) Cicero vettit (Legg. IT, 18) haud fatis cafum donum Deo. Legiffe adeo videtur οὐκ eUzy ἐς ἀνάπημα. Paulo inferius pro κωταβώσεων Grou corr. xee- Boxày , de depofita apud magiftratum pecunia.

p. 208. 1. 9. καὶ τρίς.) Steph. excidiffe putabat λεχ δὲν f. ῥηδέν. Scilicet Ficinus vertit: Er bis & ter recfe dici poflunt.

P. 209.l. 9. αὐτῶν πέρι 4453.) Stephanus coni. αὐτῶν πάρω μανϑάνειν. |

p. 211. L. ult. ἃ δὲ ἢ y opu, — φύσιν ἔχ et) Concurrunt hic duo nominativi Z & 5 χρώ, quae ad £y ei aeque referri de- berent; quod tamen fieri non poteft. Neque enim dici poteft & δὲ (χωρία) ἥ y ope φύσιν ἔχ ei, ut fimul περὶ τῶν χ ὡρίων & περὶ τῆς χώρας intelligatur φύσιν £y ει. Videndum igitur , an ion pro φύσιν fcribendum fit φύσει. quod fonet ἐκ φύσεως, ut fignificetur, Sed quae loca regio a natura habet ad hoc tan- tum accommodata. Alioqui, ut retineretur φύσιν ἔχ eir, videri poffit fcribendum , £ δὲ τῆς χώρας &c. vel & δὲ ἐν τῇ y opa &c. Cicero quidem certe φύσιν £y ei legifTe videtur , hunc lo- cum interprezans in L. de Legg. II. erat (inquit) ex agro cul- to , eove , qui coli po[fit , ullam partem. fumi fepulcro: fed quae natura agri tantummodo efficere po[fit, ut mortuorum corpora fine detrimento: vivorum recipiat , ea. potiffimum ut compleatur. Animadvertendum eft praeterea, ita. vertiffe Ciceronem , ac fi [fcriptum effet μάλιστα ante ἐκπληροῦν. Steph.

" .

IN LIB. XII DE LEGIBUS. 391

POI. l. 6. ὑψηλότερον) Vocula ἢ defiderari videtur poft vnaor. Steph. Recte , & exprefíit Ficinus.

p. 215.1. 7. τῶν μετὰ) Vide,an non fcribendum fit τὸν μετὰ &c. quam le&ionem fequitur & Fic. Srep£.

ead. ἰ. 8. διαφέροντα ) Ald. Baf. 1. 2. διαφερόντα : unde Stephanus legendum coni. διαφερόντως. Idem pro τὸν αὑτοῦ legit τῶν αὑτοῦ.

p. 214. ἰ. 33. πρρσάγειν) Stephanus coni. προάγειν.

p- 215. L6. κατοικῆσαι) Stephano non κατοικῆσαι, fed xwToiXícai hic locum habere videbatur, mox autem fcriben- dum efie γενηϑέντι.

ead. ἰ. νά /q. τῇ τῶν XA. τῷ πυρὶ) Falfo legi has voces τῷ “πυρὶ, mihi non dubium eft. Sed quae vox ipfarum loco fub- ftituenda fit, incertum eft, Talis certe requiritur, ad quam artic. τῇ referatur. Atque ego quidem φύσει vocem, donec reCtior occurrerit, apprehendi. Commodam enim fententiam ea exhibet, fi legatur, ὠπεικασμένα τῇ τῶν xXocSévrov φύ- σει X. A. Cornar. Ecl. l. p. 132.

p. 216. ἰ. τ. πὼς χρὴ) Ald. Baf. τ. πᾶν χρή" male. πῶς χρὴ volebat quoque Corn. |

ead, |. 15. ἔτι d$) Male εἴτι δὲ in praeced. edit. male etiam poft ζήτησιν in illis interpungitur ; cum non aliter intelligendum fit τοὺς ἐκδημήσαντεις ἐπὶ ζήτησιν εἴτι που γίγνοιτο. , quam Í dictum effet τοὺς ἐχδημήσαντας ἐπὶ τὺ ζητεῖν. Sed fufpecta mihi relinquitur vocula £y poft γίγνοιτο: ac vereor , ne prae- pofitio ἐν a Platone fcripta fuerit cum his dativis, ταῖς ἄλλοις “πόλεσι. vel aliis huiufmodi. Alioqui fi fufpicione liberanda effe videatur illa vocula, eum ufum habere exiftimanda erit, quem haberet, fi dixiffet, εἰ ἕν τι που γίγνοιτο &c. Steph. Ἔτι δὲ fuppeditavit Ficini verfio: Praeterea & illi &c.

p. 218. 1.13. ka ἰατρικῆς) Defunt haec verba in praeced. edit. primuíque ea revocanda duxit Cornar. Ed. l. p. 135; & qui- dem Ficini auCtoritate: Sed in exercitu & medicina conffderemus.

ibid. δέμενοι στρατηγοὶ) Vel δεμένη στρατηγικὴ, vel στο- χ άζοιντ᾽ ἂν legendum effe iudicabat Stephanus. fine caufa, nam στοχ ἀζοιτ᾽ ἂν Plato cum proximo ἰωτρικὴ v. coniunxit.

p. 219. L τό. ἱκανὸν ) Stephanus coni. ἱκανῶς, auctore Fi- cino , fufficienter vertente.

p. 220. ἰ. το. τὺ τοῖς μὲν ) Stephanus corr. τῷ τοῖς μέν.

ead. L. 17. ξύμπαντα: εἰς ἐν δὲ οὐδ', διαφερόντως) Po[l ξύμ- aayra, videri poffit dee[fe οὔ : ut legatur εἰς 2v δὲ οὔ" οὐδὲν 6c. aut omnino delendum eis. Steph. Hanc veriorem fufpicionem fir- mat Ficini verfio.

Bb 4

3922. VARIAE LECTIONES.

p. 221. l. 9. οἵ δὴ βλέπειν ) Steph. fcribendum videbatur ἀεὶ δὴ ex antec. δεῖν ἀεὶ πάνδ᾽ ἡμῖν — βλέποντ᾽ εἶναι.

ead. Ll. τ3. φράζειν" σὺ δ᾽ ἂν δὴ διαφέρων) In praeced. edit. vitiofe φοράζειν. Mox σὺ δ᾽ οὖν δὴ διαφ. corngendum fta- tuebat Steph. nifi ὧν per pleonafmum cum διαφέρων poni dicatur.

ead. 1l, 16. ὑπ’ ἄλλων Stephanus coni. vel ὑπὲρ ἄλλων, vel ἐπ’ ἄλλων. *

. 222. 1. ult. οὗ καὶ τὰ S00.) Fic. vertit, Unde beluae quoque & c. Hinc fufpicabatur Steph. illum legiffe δεν. quod vix puto.

p. 224. 1. 4 fq. διδάσκοντα — δηλοῦντα.) Stephanus corr, διδάσκοντος — δηλουντάς.

ead. 1: ult. τῶν δὲ φυλάκων) τῶν δὴ φυλάκων malebat Steph.

f. 225. 1. ο. ἢ πῶς ἄλλως ) Aptius le&um iri videtur » πὼς ἄλλως: ficut & Ficinus legit. Alioqui bis intelligendum fuerit λέγωμεν. Steph. ó

ead, ἰ. το. διηκριβωμένους ) Steph. emendat J'yixpifopévos. Scilicet Ficinus vertit, Exquifttiori ratione.

p. 227. 1. 2. reipsa.) Ficinus vertit, Si noflro confilio creditis. legiffe adeo videtur σείϑησδοε.

cad. l. 13. Τί δ᾽ ἐννοεῖν ) Scribendum videtur Tí δέ; ἐνν. &c. Sic ὃς ftatim poft malim , Tí δέ; περὶ πάντων Gc. Steph.

p. 229. l. 2. διωκεκοσμημένος ) Mutandum puto in διώκε- κοσμηκώς. Sic enim & paulo poft legimus, ὡς νοῦς εἴη ὃ δια- κεχοσμηκὼς πάνϑ᾽ ὅσα κατ᾽ οὐρανόν. Steph. | p.230. L8. ἀπεικάζοντες) Particip. ἀπεικάζοντες mutan- dum puto in infinit. ἀπεικάζειν : & poft ὑλωκαῖς fcribendum, ἄλλω T ἀνόητ᾽ εἰπεῖν. utintell. ὥστε ἀπεικάζειν, ὃς ὥστε ei- “πεῖν. Sed legi etiam poffet, ταῦτ᾽ ἄλλω τ᾽ ἀνοήτ᾽ εἰπεῖν. Steph.

p. 231. L ult. νόμοις ) Stephanus non dubitat , quin fcriben- dum fit νόμους. Rede.

p. 232. ἰ, 8. τρόπων ἤθεσι καὶ 20.) Ald. τρόπων ἤθεσι καὶ ἤθεσι. Baf. 1 & 2. ἔθεσι καὶ ἤθεσι.

ead. ἰ. το. οὕς τε καὶ) Haec verba Fic. non agnofcit : fed locum hunc ita vertit, ac fi dumtaxat legiffet «porous ἐν οἷς δεῖ. abeffe autem illa ego quoque malim. Quin etiam pro- nomine 72774 poft μώταιον carere poffit haec oratio. Step.

ead. ἰ. 12. ὅτι πρὸς xoup. ) Steph. corr. 0, 71, vel τί.

ead, 1. 15. ἀπόῤῥητα δὲ) Cum ἀπόῤῥητα ftatim praecedat, alam olim vocem hic le&tam fuiffe, fufpicatur Steph.

p. 233. 1. 9 fq. ἢ ᾧ ἂν — κατασκευάσας αὐτὴν ) Nullus eft ufus pronom. εὐτὴν poft xe aa xevác as, fed potius turbatlecto- rem : cumontelligendum fit, σὺ γὲρ κλέος ἀρῃ μέγιστον ὅτων xa TU Reve eue ὀρσῶς τὴν Μαγνητῶν πόλιν, ἢ ᾧ ἂν Seog ξπώνυε

ΙΝ EPINOMIDEM 393

μὸν αὐτὴν ποιήσῃ. Videndum tamen eft an dici debeat pofi- tum efle hic quoque per pléonafmum. Ceterum Ficinus hunc locum ita vertit, quafi ἢ ἡ ἂν legeretur. Szep/.

ead. ἰ, τό. ὀνείρατος ὡς) Haec verba a reliquis feiungenda funt, & vertenda, quaff fomniantes , ut bene Ficinus.

p. 234. l. 4. κατοικήσεως ) Stephanus corr. κατοικίσεως : itidemque paulo poft κατοίκισιν.

Leben

ΕἾ

IN EPINOMIDEM.

p. 240. l. 3 fq. οἵτινες μὲν *y& οὖν ἐλέγομεν) Steph. non mutata folum quaedam in ifta, quam habemus, huius loci le- Gione, fed omiffa etiam effe arbitrabatur. Quam fufpicionem auget Ficini verfio.

ead, ἰ. 14. ^eyyopér ) Cornar. legendum coni. γ ενομένη. Αἴ Stephanus neutram leCionem genuinam exiftimat.

p. 241. 1. 2. fg. di τέχνης &c.) Steph. totum locum fic legendum arbitratur: διὰ τεχνῶν μὲν ἀπεργαζομένην., τού- τῶν δὲ οὐδεμίων &c.. Praeclare. Atque fic Ficinum. quoque legifle fufpicor, cum vertat: Poflquam vero nullam earum ar- tum , quibus nece[Jaria. parantur , fapientem: hominem. facere no- bis con[litit.

ead. ἰ, 6. πολλοῖς δ᾽ αὐτῶν) Steph. coni. πολλοῖς d" αὖ τῶν.

ead. I. 31. ἐξειργ ἰσμένωνν Grou corr. ἐξειργμένων f. ἐξειργο- pévoy. & mox ἀνδρείᾳ, & σοφίᾳ, pro ἀνδρείω ὃς σοφίω. Recte.

ead. ἰ, τό. ὅσον ὥρα!) Sufpicor fcribendum effe ὅσων ope , ut intell. ἐκείνων ὅσα. vel, propter σχεδὸν, πάντων ὅσω. ln illis quoque, quae proxime praecedunt, puto legi debere, fiv δὲ καλοῦμεν ἰωτρ. Steph.

p. 242. l. 1. εὐδύκιμον δὲ οὐδὲν τούτων Haec verba clau- dunt fententiam, ideoque ante εὐδόκιμον non ponendam 7e- λείαν figmen cenfebat Stephanus. Idem cum οὐδὲν τούτων fubaudiendum opinabatur Bou3np ror.

P. 245. 1. 14. ἕν οὐδὲν μόνε!) Stephanus corr, μενεῖ, ut con-

veniat cum ἀπολεῖται.

ead, l. τς. ἱκανῶς) Ficinus vertit, Forte vero &c. Legit igi- tur ἴσως. Atque fic legendum effe ftatuebat Cornar. in. Ecl. ΛΔ,

p. 246. l. 2. πάς μάντις) Vitiofe Ald. Ba. 1 & 9. πῶς &y τις. At μάντις agnofcit Ficinus,

ead. L 4. &iapiSsoupiévov ) Sufpe&tum effe poffit hoc parti- cipium , nifi dicamus, iuter illud & κινήσεως aliquid deeffe,

31944 VARIAE LECTIONES

Ficinus certe ita vertit, quafi legerit , ἐπεὶ καὶ κωτὼ τὰ μου- σικὴν πᾶσαν ἀριῶμου κινήσεώς τε καὶ φϑόγγων δῆλον ὅτι δεῖται. Fortafle tamen putet aliquis pofle intelligi , δεῖται διω- ριθμιουμένων x. τ. x. φϑύγγων, ditum effe pro δεῖται τῆς διαριθμήσεως : fed vix mhi perfuaferim, Platonem ita locu- tum fuiffe, At vero δεῖ alio etiam in loco pro δεῖτωι pofitum obfervavi. διερή.

ead. ἰ. 7. ἀλλ᾽ ἢ σχεδὸν) Haec quoque πιεπάοίᾳ effe, fa- tendum eft: ac Ficinum ea vel aliter legiffe, vel legenda certe putaffe, eft manifeftum , qui etiam ea, quae funt poft γένοιτ᾽ à,cum praeced. iungit, ut ad unam eandemque fententiam pertinentia. Vertit enim , perinde ac fi legeretur, xai (τὸ μέ- γιστον) ἀγαπῶν ὡς πάντων αἴτιόν ἐστι. κακοῦ δὲ οὐδενὸς (nifi & κακῶν οὐδενὸς ferri pofht, pro: οὐδενὸς τῶν κακῶν) ἐκ τούτου γνωστὸν καὶ τάχ ὦ γένοιτ᾽ ἂν, ὁτι ἡ σχεδὸν Gc. Videri poffent alioqui hae voces ἀλλ᾽ n factae elle ex ἄλ- A), ita fcribendo, εὖ τοῦτο γνωστὸν ἔτι καὶ τάχ ὦ γένοιτ᾽ ἂν ἄλλυ" ὅτι ἢ σχεδὸν &c. Sed altera lectio facilius apud me fidem impetraverit, fi nullam harum vecularum ἀλλ᾽ 5 ra- tionem habere liceat. Steph.

ead. ἰ. τό. “γέγονε groser) Steph. orationem ita diftinguir , γέγονε πόδεν ἡμῖν ὥστ᾽ ἐννοῆσαι ; ne cum φύσιν ταύτην ἐσ χουσιν oporteat & haec. iungere , ὥστ᾽ ἐννοῆσαι. & illa πρὸς τοὺς δυνετοὺς ἐννοεῖν εἶναι. Ficinus tamen vulgarem fe- quitur rationem.

ead. ἰ, ult. ἐκ τοῦ παντὸς) Cornar. «135 corr. ἐκ τοῦ πα- Tpos, quod fequatur παρὰ, τοῦ πατρὸς ἀριδμεῖν.

p. 247. ἰ. τ. ἕν ἑνὸς) Steph. fufpicatur , Ficinum legiffe, aut certe legendum putaíle, £y eS &ros , cum vertat , $2 unum uni conferatur.

p. 2498. l. s. μείζονος) Poft h. v. defiderari quidpiam vide- batur ΕΝ Ὁ

pi Ἔν IO. εἰρημλένων) Legitur etiam, tefte Steph. εἰρηκότων.

, P 251. 1. 8. κατὰ τὸν ἐμσροσῆεν λόγον) Euíeb. κωτὰ τὸν

ὕστερον λόγον.

p. 252.1. 9. τοῦτό *y&) Legitur etiam τότε: quae lefio o cffe videtur. Steph. Τότε comparet in Ficini verfione expreffum.

i253. L. 2. τὸ δὲ λέγομεν) Steph. totum locum ita legit : τῷ δὲ (λέγωμεν πάλιν. οὐ γὰρ ἀπαξ piréoy ) ἀοράτῳ τε εἶναι. fubaudiendo ex praeced. v. προσήκει.

ead. ἰ. ult. πάντα ) Pro πάντω invenitur etiam, au&tore Stephano , σάλιν.

p. 255. l. 33. σρώττειν ) Stephanus coni. πράττει.

IN EPINOMIDEM. 395

ead. 1. ult. ὡς διὰ τοῦτο — πρώττον ἀεί.) Cornar. corr. ὡς δὴ τοῦτο, ὃς inox τὰ αὐτὰ πράττον, , quod in textum ta- cite recepit Steph. cum editt. offerant xai διὰ ταῦτα σ. Pro πράττον Vero Steph. fcribendum putabat πράττειν , ut intell, διὰ τοῦτο αὐτὸ. διὰ τὸ πράττειν.

p. 257. l. 15. ἔμφρον μέν που) Vide, an non fcribendum fit, ἔμφρον τὸ μέν που: & paulo poft, ap» ov τὸ μὲν, τὸ δὲ ἄρχ,- Steph.

p. 258. 1.8. ϑεῶν αὐτῶν, αὐτῶν ἐργ.) Sic Ald. at Baf. τ. 2. cum Lovan. omittunt alterum. αὐτῶν, improbante Stephano.

p. 261. 1. 7 fa λεχ ϑεῖσιν — δόξαις παραγ εν.) Ald. Baf. τ. 2. λεχ δὲν, τίσιν — δόξας. quae fcripturae vitia fuftulit Cornar. in Ecl. p. 134.

ead. |. 14. ὥσπερ οὐδ᾽ ὃν) Cornarius corr. ὡς οὐδ᾽ £y, f. potius οὐδέν.

P. 262.1. 5. ἀδύνατος ày) Grou corr. δυνωτὸς ὧν.

ead. ἰ. 18. τῶν πάντων ἀφτρων) Pro πάντων legitur etiam, tefte Stephano, πλανητῶν.

Ῥ' 264. L2. τόγ᾽ ἐπίπαν) Stephanus corr. τὸ δ᾽ ἐπίπαν.

ead. |. 7. τόπος) Alii, auctore Stephano , τρόπος.

ead. 1, ult. ἀλλὰ γὰρ καὶ ὀνόματα) Totum hunc locum Fi- cinus ita legiffe videtur: ἀλλὰ γὰρ ἐπωνυμίας εἰλήφασι Seoy. ὁ μὲν γὰρ ἑωσφόρος, ὃ καὶ ἕσπερος Qv, ᾿Δφροδίτης εἶναι o σχε- diy ἔχ εἰ λόγον. χαὶ μάλα. Ξυρίῳ νομοσέτῃ πρέπον. ὃ δ᾽ ομό- δρομος ἡλίῳ τε ἅμα καὶ τούτῳ σχεδὸν, Ἕρμου.

p. 265. l. ΕΣ προσαγορεύοι) Poft h. v. legitur 1 in vet. Ei cino puta) ὃς ἐναντίως ἐκείνοις ξύμπασι πορεύετωι. ἄγων τοὺς ἄλλους, ὥσγε ἀνϑρώποις &c. Sreph.

ead, l. 9. Φαίνωνα δ᾽ αὐτὸν &c.) Aliter prorfus hunc locum vertit Ficinus , nimirum , uti Steph. Graeca conftituit , Κρόνου d" αὐτὸν τινὸς ἐπώνυμ [ay φθέγγονται. τὸν δὲ μετὸ, Τοῦτον ; λέγειν χρὴ Διός. Ἄρεως δὲ ὃ μετὰ τοῦτον. πάντων δὲ οὗτος ἐρυϑρότωτον. ἔχ εἰ χρώμα &c.

p. 266. 1. 3. αὐτοῖς παραϑέδωχε) Non potefl ferri αὐτοῖς: nec Fic. εὐὐτοῖς legit , fed ἡμῖν. Paulo pofl autem aut aepeas- βωμεν in παρωλάβωσι, aut ἀπεργάζονται in ἀπεργαζόμεθα mutare neceffe eft. Steph. “Παραλάβωσι Ficinus expreffit.

P. 267.1 13. οὐδ᾽ ἡμῖν ἀπιστεῖ) Stephanus legendum cen- fet ἀπιστεῖται. quod & Ficinus exprefferit.

p. 268. L 5. νενικηκέναι! ) Stephanus poft h. v. defide- rabat particulam δέ.

p. 269. l. 14. μάλιστα ) Legitur etiam κάλλιστω, quod probaba: Siephanus.

|

396 VARIAE LECTIONES

p. 271. L5. φύσεις, di ἃς) AL. tefte Steph: φύσεις, οἵας: ead. [9 ft. ep αὐτῶν.) [n vet. GLpI μῶν αὐτῶν, ἀλλ᾽ oU σώμωτα ἐχόντων. Steph. Scilicet Fic. vertit: Primo vero ac maxime numeris: non iis , dico , numeris , qui corpus. habent Tre-

git igitur potius — καὶ πρῶτον ἀριδιμῶν αὐτῶν, ἀλλ᾽ οὐ τῶν σώμωτος ἐχόντων.

T. ]. ult. τέχνῃ δμοίῳ ) In vet. ὁμοιοῖ. Steph. P. 273. |. 6. βάσανος àySpórrois ) Stephanus au&or e legi quoque, βάσανος ἂν ὀρϑῶς γίγνηται.

«e

GERUGSRURTNU SEED aes p S ENTIRE RU,

pE—— ΞΈ ΞΈεΈΞΕΘΕ-

DN. ΜΝ

p. 281. L. 1. ἀντεφεστιᾷν. ) Steph. contendit, fcribi debere OY S68 TIO , cum nominis éoéz 710€ fignificatio talis non fit, ut, fi v. ἐφεστιξν ex eo facere libuiffet, fignificare poffet convivio excipere , vel epulis : cui praefixa praepofitione ὁ ἀντὶ, diceretur ἀντεφεστιᾷν pro viciffum excipere convivio : & Plato fupra non ἐφεστιοιτύρων dixerit, fed ἑστιωτόρων. ldem pro ἡμῶν legi vult ἡμᾶς.

ead. ἰ. 5. iva, fe «Baioya μάλλον) Stephanus notat, exftare quoque ἵνα βεβαιωδῇ πάλιν.

ead. ἰ. 13. ἑκάστῃ τέχ Ww) Cod. "T'ubing. ἑκάστου τῇ τέχ vi.

cad. ἰ. 15 fq. καὶ τῶν ἔνδον --- ἅτε φύσει) Cod. Tub. x. 7.

ἔγνδοδεν — καὶ φύσει.

p. 282. I. 4 fq. TÍ δαὶ τροφήν; — ὅσοις προσήκει) Tub. Τέ

€ διὼ τροφήν; — ὅσα “προσήκει. male.

P. 285. |. 5. γνώσαντο, νομίσωσι) Steph. cott. γνώσοιτο , sd γνώσεται, & νομιοῦσι, indicativo modo. fine iufta caufa. At yvocorro firmat Tub.

ead. 1. ult. τὰ δὲ τῶν φαύλων) Tub. τῶν xaxov. At Fi- cinus , τῶν ἄλλων. vertit enim , "Aliorum vero alios &c.

P 284. l. 4 fq. "Ap οὖν διέλ. — i ποδοίης ἔτι — ὥπολει- “τόμενον) Particulam τὶ participio ἀπολειπόμενον αὐϊοξέαπι fuiffe puto. fortaffe igitur non ποδοίης ἔτι, fed ποδοίης τὶ feriptum fuit. Steph. Cod. Tub. poft οὖν offert δὴ, & pro σοϑοίης ἔτι legit 7o30U μέν τι — ὡς ἀπολειπόμενον.

P. 285. l. 10. τῆς τροφῆς ἑκάστης) Pro ἑκάστης fcriben- dum vel ἕ ἑκάστοις, vel ἑκάστῳ cenfeo. Quorfum enim cum Tpo- φής adderet ἑκάστης. cum τροφὴν generaliter dicat , non autem varias eius fpecies conffiruat ? Quin etiam aliquem μιμεῖσσαε οἷς ἂν ἐντραφῆ , 6 μιμεῖσδοι τὸ ἐκτὸς τῆς τροφῆς γιγνόμενον 4b eo opponi videmus. Steph. Re&e. Atque ita plane, nempe

| IN TIMAEUM. 397

ἑχάστοις, exhibet Tub. affentiente quoque Ficino: Lozgeque ab eorum educatione remota. ead. l. 14. ἅμα καὶ) καὶ omittit Tub.

ead. 1. 17. κατάλ. δὴ τὸ τῆς ἡμετέρας ) Tub. καταλ. ay. Pro ἡμετέρας Stephanus corr. ὑμετέρας, quod & Fic. & fe- quentia poftulant.

p. 286. 1. 3. μετακεχ εἰρισται ) ΤΡ, xarexey εἰρισϑαι.

ead. 1.7. ταῦτα ἱκανῆς) ταῦτα ἱκανὴν, "Tub.

p. 287. 1.9. Δοκεῖ μὲν) Δοκεῖ μὴν, Tub.

ead. ἰ. το. λόγον --- ἀτόπου ). Tub. Ald. Baf. 1 & 2. ἀπο- τόμον, vitiofe, monente iam Cornar. in Ες].. p. 103.

ead. l. τι. ὡς δὴ τῶν ἕπτω σοφῶν 009.) Tub. ὡς ὃ τῶν ἕπτα σοφώτωτος.. COncinnius.

ead. |. 12 fq. φίλος ἡμῖν Ap. τ. προπάππου) Steph. corr. QA. ἡμῶν. ut iungatur cum προπάσπου. In notis vero locum ita conflituit: ἦν μὲν οὖν οἰκεῖος ἡμῖν. καὶ σφόδρα o. Δρωπί- δου &c. Sed locus fanus videtur , fuppl. ὄντος,

JAN ^ ; e /

p. 288. ἰ. 14. πολλοὶ τῶν παίδων) ππολλ. τῶν νέων, Tub.

p. 289. ἰ. 3. διαμειδιώσες) μειδιάσας. Tub.

ead. |. 12 fq. ὧν ἥδε n πόλις — ἐργάσαμένων) ἣν ide n “πόλις — ἐργωασμένων, Tub. 7

ead. ἰ. τ4. καὶ περὶ τίνων) καὶ πσωρὼ τίνων, Tub.

p. 290. ἰ. τ. οἱ τῆς πόλεως) n τῆς πόλεως, malebat Steph.

ead, l. ult, πῶς τι τοῦτο λέγ εις; ) Stephanus coni. σῶς; τί τοῦτο λέγεις;

p. 291. ἰ. 2. πολιὸν οὐδὲν) Tub. παλαιὸν οὐδέν. Minus bene, propter illa ,^véo ἐστὲ &c.

p. 292.1.7. ἢ παρ᾽ ἡμῖν) Scribendum παρ ὑμῖν. cum hic qui loquitur , opponat ei, quod fieri dixit αὖ Aegyptiis , id quod fit 4 Graecis. Steph. Tub. clare legit παρ᾽ ὑμῖν. quod & Set- ranus in verfione dedit.

ead, 1. 8. ὃν ἀκοῦ ἴσμεν) Praeclare Tub. ὧν ἀκοῇ ἴσμεν, fc. τύπων. Itaque legendum iudicabat Stephanus. Ficinus habuiffe videtur, ἃ &xon ἴσμεν.

ead. ], 11. τὰ δὲ παρ᾿ ὑμῖν) Editt. vett. ag! ἡμῖν, eo- dem, quo ante, errore,

p. 293. l. τ. περὶ τῶν — παίδων.) Tub. ἐπὶ τῶν — σαί- δῶν. Idem mox τῇ ante v. χώρᾳ omittit. male.

ead. ἰ. Y1. yyevéa Sat κάλλισται) Tub. omittit γενέσϑαι.

p. 294. 1. 4. περὶ δὲ) Tub. περὶ δή.

ead, ἰ. 12. ἄλλῳ δὲ οὐκ) Tub. ἀλλο δὲ οὐκ. aeque bene.

ead. ἰ, τ4. καὶ δὴ τὸ μάχιμον sy.) Tub. καὶ δὴ καὶ τὸ pM μον y

208 VARIAE LECTIONES

ead. 1. 15. «ey, ὡρισμένον) Tub. ἀφωρισμένον, quod & paulo ante Plato adhibuit,

ead. ἰ, 17. ἡ τῆς ὁπλίσεως) n τῆς ἐξοπλίσεως. Tub.

p. 295. 1. τ. παρ᾽ ὑμῖν πρώτοις ἐνδειξαμένης) Tub. πρώτης ἐνδι quod aeque ferri poteft.

ead. 1.6. aràyre, κτησάμενος ) Legitur etiam πάντα xuTe- στησάμενος: quae le&io mihi multo. magis placet... Paulo. ante autem inter κύσμον δ᾽ ἅπαντα pofita. fuit. interpunélio , quae o[lenderet , ravra, iungi cum ἐξανευρών. Steph. Κατάστησόμ. comparet in Ficini verfione , quam confule fis.

ead. 1. 9. τὴν εὐκρασίαν τῶν ὀρῶν) Steph. coni. τὴν eUxp. τῶν ὡρῶν, fatis commode. Ficinus quoque vertit, 4derzs temperiem.

ead. l. X1. προφερεστάτους) Steph. corr. προσφερεστάτους, tanquam folurae orationi convenientius.

ead. l. 14. πάσῃ τε πάντας ἂν. ὑπερβεβηκότες) ΤΡ. πάσῃ πε παρὰ πάντως ἂν. ὑπεβεβληκότες, doClius , modo corr. ὑπερβεβληκοτες.. ᾿ τἄμ σοὶ gua

p. 296.1. 15. ἄχ ps πρὸς Αἴγ.) μέχρι 7r. Αἴγ. "Tub. male.

p. 297. l. 11. ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ) lub. ὑστέρῳ δ᾽ £v “χρόνῳ.

ead, 1. 13. rag ὑμῶν — ἀδρόον) Tub. παρ᾽ ὑμῖν — a3pbos. Eandem lectionis varietatem 7e" ὑμῖν notavit Steph. in mar- gine libri fui. Baf. 2. habet ze ἡμίν. ;

ead. 1, τό. κωταβρωχ éos) Marg. Steph. yypau. κάρτα Bpa.-

έος. Nimirum in Baf.2. |

p. 298. 1. 8. τοῖς βουλήμασιν) Steph. coni. τοῖς προβλή- paci , fecutus Ficinum , qui vertit, Propofrtae rei.

ead. l. 9. ἡμᾶς εὐπορήσειν ) Tub. ἀπορήσειν. male.

ead. 1. 12. ὡς δή τι τὸ A.) Tub. ὡς δή τοι τὸ A.

ead. ἰ. ult. καὶ παιδικῆς) Ita. vertit Fic. ac f£. fcriptum effet Todas. Eius enim verba funt, Ea quippe cum voluptate ὃς ioco audiebam. JVoz dubito tamen , quin genuina. frt noftra le- élio, & quin voluptas puerilis ideo vocetur , quod pueri valde iis narrationibus deletlentur , quae. magnam. admirationem | movent, fabulofas efe non animadvertentes. Steph. Paulo ante pro Sa«v- μάσαιμ᾽ ἂν Tub. commode offert ϑδαυμώσαις av.

p.299. l1. καὶ τοῦ πρεσβύτου) Tub. καὶ τοῦ πρεσβυτέρου.

ead. ]. 3. ἐγ καύμωταν) Tub. ἐκκαύμαται.

ead, l. 3. ἐμμιονά, μοι γέγονε) Vel pronomen μοι in hoc po- fleriore loco, five in priore expungendum eft, vel per pleonafmum poni dicendum eft. Steph. "Tub. μοι omittit poft ἐγκαύματα, hocque tenere malim. Tu

ead. 1.8. dineigSa.) Poft hanc v. quae in Tub. διείησϑα, vitiofe fcribitur, idem infertum habet cv.

ΙΝ TIMAEUM. 209

ead, 1.ττ΄. καὶ οὐκ ἀπωσόμεδι. ) Mendo carere non puto hoc verbum : parva autem mutatione aliud , longe diverfam. fignifica- tionem habens , fieri ex eo poterit , fcribendo. ἀπᾳσόμεδα., quod huic loco aptiffimum efl, & aliis eiufmodi ab eo adhibitum. Per- inde autem erit , ac fi di&um e[fet , οὐδὲν ἀπῳδὸν λέξομεν, Ni- hil abíonum dicemus, nihil quod rationi non fit confentaneum, Si autem. fignificare volui[fet, Non reiiciemur , dicendum fuiffet, οὐκ ἀπωσδησόμεδαι. Steph. Tub. habet &scójse3o, , & Fic. vertit, Aeque ab re fuerit.

p- 500. l. 12. δεδεγμένον ) Tub. δεδειγμένον.

p. 301. 1. 8. εἰ γέγονεν) Tub. ἢ γέγονεν. .

Ρ- 302.1. 5. ἐξ ἀνάγκης *yryvea aa) Miror, apud. Proclum quoque legi, ἐξ ἀνάγκης γίγνεσδαι, cum fermonis Graeci con- füetudo pofcat, ut dicatur, πᾶν δὲ αὖ τὸ γιγνόμενον, ὑπ᾽ αἰ- τίου τινὸς ἀνάγκη γίγνεσσαι (ut Cicero legiffe videtur) vel ita, ὑπ᾽ αἰτίου τινὸς ἐξ ἀνάγκης γίγνεται. Steph. Pofterio- rem rationem Ficinus fecutus effe videtur, vertendo, £x αἰ!- qua caufa nece[Jario gignitur. eM

ead. 1. 14. γέγονεν) Pofterius hoc γέγονεν omittit Tub.

Ρ. 303. l. 1. γενομένῳ — *yevéeSai) Sequendo locum, qui eft initio pag. 302, fcribendum hic effet γιγνομένῳ & γί- γνεσδαι: nec aliter vertit Ficinus, quam fi ita quoque legif- fet. Ipfe etiam Cicero tempus praefens , ficut in illo altero lo- co , agnofcit. Step/.

ead. 1. 2. τὸν μὲν υὖν ποιητὴν xoà πατέρα.) Cicero legiffe videbatur Stephano , τὸν μὲν οὖν οἷον πωτέρω. ἡ

ead. l. 4 (η. τόδε δ᾽ αὖ πάλιν) Tub. & Baf. 2. τόδε δ᾽ οὖν π.

ead, ἰ. 6. kurz, ταῦτα ) Propemodum aufim affirmare , deft- derari hic particulam ἀεί, Poterit vero vel ante xe rà vel alibi

poni. Steph. Ficinus: Quod idem femper & fimile eff. " A ead. 1. 8 fq. ἔβλεπεν — ἀΐδιον)ὴ Hanc orationis particulam omittit Tub.

ibid. εἰ δὲ) Stephanus coni. ei δὲ μή. Ficinus, Sin fecus.

ead. l. 11 fq. καὶ κατὰ ταῦτα ἔχ ov) Inferenda videtur partic. ἀεί. Ne autem dubitem, quin & hic fit omiffa , facit non fo- lum Ciceronis interpretatio, & huius fermonis principium , ubi illam tali loco adhibitam efTe videmus, fed euam ea quae fit τοῦ ἀϊδίου mentio. Sreph.

ead. 1, 13. εἰκόνα, τινὸς ) Poft τινὸς legille videtur Cicero , ἀϊδίου. ^»

ead. l. τῷ. xal ToU παραδείγματος αὖ διοριστέον ) Tub. καὶ περὶ τοῦ παραδ', Mox Baf. 2. αὐτῆς διοριστέον.

P» 304. ἰ.τ. καὶδ᾽ ὅσον τε ἄνελ.) «Αἰϊα letfio eft apud Proclum,

400 VARIAÀE LECTIONES

xS ὅσον οἷόν τε ἀνελέγκτους προσήκει λόγους eiyaa t fed vel ante καὶ ὅσον, vel ante ἀγελέγκτους, particula καὶ opus effet. Steph. Cur Procli lectione confpirat T'ub.

ead, l. 2. ἀκινήτοις) Praeclare Tub. ἀνικήτους. Ficinus : Er, quam, maxime fieri poteft , inexpugnabiles orationes effe oportet.

ibid. τούτου δεῖ) τούτου δὴ, Tub. prave. Idem mox omittit τοὺ poft τοὺς δέ.

ead. ἰ. 4. 6, τι γὰρ} Tta vertit Cicero , quaft legerit non 9, ΤΙ, fed 9e«v , neque τούτο, fed τοσοῦτον: vel certe, quaft haec , quae legit ὃς T1 & τοῦτα; idem, quod illa , valere exifliimaverit, Steph. "T ub. 9, 7: rep. Mox idem omittit εἰπόντων. Male.

ead. 1.7 fq. ἂν τοὺς αὐτοὺς αὑποῖς ὃμ. καὶ ἀπ. λόγους) Tub. αὐτοὺς αὑτοὶς ój4. λύγους καὶ ἀπ. omiílis ἂν τούς.

ead. |. το. μεμνημένον ) Legifle Ciceronem μεμνημένους colligi poteft. e eo, quod ey «zv χρὴ vertit numero plurali utens, contcii effe. debetis. Invenio quidem certe & apud Pro- clum illa le&fionem,. Verum & μὴ σαυμάσητε videtur fcri- bendum paulo ante, fi hic μεμνημένους legamus. Step.

ead. 1. 12. πρέπει μηδὲν) Genitiv. τούτου ante μηδὲν addere polfamus ex Proclo. Steph. Eundem habet etiam Tub.

ead. l. 1$. ay δὲ δὴ νόμον) Bene Tub. τὸν δὲ δὴ λόγον, concinente Ficino: Sed, age, difputationem deinceps perage.

ead, l. ult. dV ἣν αἰτίαν ) Tub. v ἣν Twv αἰτίαν. non male.

p. 305. l. 3. ταύτην δὲ γενέσεως κόσμου) Tub. ταύτην δὴ γενέσεως καὶ κόσμου. recte. Sic fupra. diftinxit vyéreciy xc τὸ πῶν. E

ead. l. 8. ἔγωγ εν) Legitur etiam ἦγεν : ficut fequuntur evpi- σκεν & £uverex va írero, quae funt praeteriti imperfecti. Srep/.

p- 306. 1. 5. ἐν μέρους εἴδει) Hunc locum aliter legit, aut liberius vertere, ficut alios quofdam , fibi permifit Cicero. quae enim habemus hic verba, fonant , non debere nos exiftimare , conditum effe mundum ad exemplar particulare certi cuiuf- dam animalis, fed ad exemplar univerfale & perpetuum , quod reliqua éxemplaria in fe complectatur. Exiftimat autem. Pro- clus, verba haec ἐν μέρους eid'ex ita. pofTe accipi, ac fi dictum efTet ἐν μέρους τάξει: fed addit, Iamblicho placuiffe addi par:i- culam ὡς ante ἐν cider, ut legatur ἐν μέρους ὡς ἐν εἴδει. quae le&tio non video quomodo ferri poflit: nec dubito, quin men- dofe haec apud ipfum Proclum fcripta fint, cum aliam le- &tionem ipfemet paulo ante agnofcat: uhi fcribit , quod dixi, ἐν μέρους eid ei poffe intelligi ditum pro ἐν μέρους τάξει. For- tafle igitur fcripferit Proclus, placuiffe Iamblicho, ut adderetur ὡς ante ἐν μέρους, & legeretur ὡς ἐν μέρους εἴδει. Steph.

IN TIMAEUM. 401

ead. l.7. πάντων 6p. αὐτῷ) Tub. ante πάντων infertum ba- bet τούτῳ. & pro αὐτῳ legit αὐτό. ' ead. l. 10. 064 τε ἄλλα t ϑρέμματα.) Ita hunc locum vertit Cicero, quafi legerit , Xe AT e ὑδὲ ὃ κόσμος ἡμᾶς, καὶ τὰ ὡρέμμωτω. ὅσά τε ἄλλα συνέστηκεν ὁρατά. os d . P: 397: l. 2. τὸ περὶ ἐκείνω δέοι) Ferri non potefl haec lettio, fed σερὶ ἐκεῖνο fcribendum efl, ut legitur apud Proclum: vel po- uus περιέχον exeivo, ut legifJe Ciceronem. manifeflum eft, Steph. Περὶ ἐκεῖνο habet quoque "Tub. Idem pro ἥτην legit en , male. ead, 1l. 6. οὐρανὸς γεγονὼς) INon ovgayos , fed κόσμος agno- fit. Ciceronis interpretatio. Steph. Ficinus quoque vertit ; Uus mundus — factus efr. ead. l. 7. καὶ ἔσεται) Tub. καὶ ἔσται ἔτι. ead. l. 6 χ epic3iv δέ τε πυρὺς ) Procl. & Tub. X opia dé δὲ συρὸς, quod & volebat Stephanus. ead. ἰ. τι. δύο δὲ μύνω £uvía aeui) Tubing. δύο δὲ μύνω καλῶς ξυνίστασδαι. inferto καλῶς, quod agnoícit quoque ΕἸ- cinus : Ss duo fola abe tertio commode cohaerere non po[funt. p. 308. I. 9. στερεὸν γὰρ αὐτὸ) Apud Proclum legimus, στεροειδὴ γὰρ αὐτὸν προσῆκεν εἶναι. Verum ad στεροει δὴ quidem quod atünet, non eft, quod adieQivum hoc in lo- cum accufativi στερεὸν, quem habemus hic, fubftituendum efle putemus , cum fequatur τὰ δὲ στερεὼ. & vocem utro- bique eandem efle oporteat. Quod autem & αὐτὸν habet, non αὐτὸ, ficut στεροειδῆ, non στεροειδὲς, magis mirarer, nifi & Ciceronem. mutaíle fubftantivum viderem. Cum enim τὸ To) παντὸς σῶμα interpretatus effet , Univerfitatis corpus , & quod fubiungitur pronomen αὐτὸ, pofitum poft στερεὸν γὰρ, referat illud τὸ τοῦ παντὸς σῶμα. vel σῶν folum, ideoque dicere debuerit, fed cum foliditas illi quaereretur , mutavit fub- ftantivum, ut dixi: & , perinde ac fi fcriptum effet στερεὸν ye τὸν κύσμον προσῆκεν εἶναι. vertit, Sed cum foliditas mun- do quaereretur. Ce:erum paulo poft h. Ϊ pro συναρμόττουσιν apud eundem Proclum fcriptum et προσαρμόύττουσιν. Steph. Tub. quoque στεβοει δὴ γὰρ αὐτόν. ead, ἰ. 11. “πρὸς ἀλληλώ ) Stephanus coni. σροσάλληλα. ead. l. τς fa. ἐκ τε δὴ τούτων τοιούτων) Apud Proclum le- gitur ἐκ δὲ τούτων καὶ τοιούτων, abíque ilis verbis, quae hic praecedunt καὶ διὰ ταῦτα. Verum diverfus eft horum verborum ufus διὰ ταῦτα & £x τε τούτων. nam did ταῦτα di- cens intelligit , Propter analogiam illam fupra dictam : addens

autem ἐκ τούτων, intelligit de materia , quae eft e quatuor elementis. SiepA.

Plat. Oper, Fol. XI. Qe

"4. YARBIABH LECTU ONES

ead. l. 16. καὶ τὸν ἀριϑιμὸν) Tub. zal τῶν ἀριϑμῶν. ead. l. ult. áuoxoytiaav.) Proclus legit, δι᾿ ἀνωλογίως δὲ ὅμο- λογῆσαν, φιλίαν τε ἔσχεν δίς. quae leto praeplacet Steph. p- 309. ἰ. 9. καὶ ἄνοσον à ) Tub. καὶ ἀφϑώρτον n. ibid. os ἃ ξυνιστῷ τὸ σώματα, ) Steph. coni, £ ξυνίστω- ται σώματα. hocque Ciceronem fecutum effe autumat, ver- tendo , Omnis coagmentatio corporis. Procl. ὡς ξυνιστὰν τῷ σώ- ματι. Tub. κατανοῶν τῷ σώματι, omiffis ὡς ἃ ξυνιστῷ,. ead. 1. 33. ἕν ὅλον ἐξ ἁπάντων) Tub. £y ὅλον ὅλων ἐξ ἁπάντων, addicente Ficino: Unum totum ex omnibus totis & “ τὶ , Cv el perfeGtis perfectum. Unde patet, eum omnino legiffe , £y ὅλον ὅλων ἐξ ἁπάντων, καὶ τελέων τέλεον. | ead. |. 14. αὐτὸν ἐτεκτήνωτο) Tub. αὐτὸ érevT. p. 310. Ll. 3. ἐτορνεύσωτο.) Proclus , ἐτορνώσωτο. ead. l. 9. ὑργ ἄνου σχ civ) Abeffe hinc malim infnitivum σχ εἴν : quem fi retinere oporteat , tanquam non irreptitium , dicendum fuerit , pendere ab ὥστε fubaudito : ut intelligamus, Neque vero indigebat quopiam inftrümento, ut haberet , quo acciperet &c, Sed fatis erat, οὐδ᾽ αὖ τινος ἐπιδεὲς wv óp- y&yoU , ᾧ Gc. Steph. | ead. l. το. &arozréu- loi) Tub. ὀποπέμψοιτο. ead. l. ult. y eipày δὲ) Scribendum effe dicerem χ eiae, ut haberet infinitivus προσώπτειν cafum , qui ipfi iungi. poffet : íed cuin itidem fequatur zod'oy, aliam quampiam huic loco depravationem fübeffe dico, atque duos quidem iftos geniti- vos fcriptos fuiffe, fed non etiam τῆς ὑπηρεσίαις , verum τὴν ὑπηρεσίαν out dicat Plato, ovx ᾧετο δεῖν προσάπτειν αὐτῷ τὴν ὑπηρεσίαν χειρῶν, οὐδὲ crad oy, οὐδὲ ὅλως τὴν περὶ τὴν βάσιν. Poffet vero fortaffis & accufativus pluralis locum ha- bere , ut legeretur τὰς περὶ τὴν βάσιν ὑπηρεσίας. Steph. ibid. οὔτε ἄν Tiya.) Procl. & Tub. οὔτέ αὖ 71v« , quod ma- lebat Stephanus. pin p. 311. L1. αὐτῷ προσάστειν ) Tub. αὖ αὐτῷ προσάπτειν. ead. ]. 10. reyzay n) Cicero vult zravrax n pertinere ad ὁμωλόν, vertit enim, Zaevem eum effecit, & undique aequabi4 lem , € a medio ad fummum , parem & perfettum. Legit igiiur, aut legendum' putavit, λεῖον καὶ ὁμαλὸν πανταχῇ» καὶ ἐκ, μέσου ἴσον. καὶ ὅλον Gc. Sieph. ἱ p. 312. ἰ..4.. καὶ ὃ δεὺς ) Haec verba omittit Tub. ead. 1. 14. αὖ τὰ ὄντα ) Tub. αὐτὰ ovra , quod agnofcere videter. Ficinus. p. 313. L 1. μοίρεις ὅσας.) Legendum videtur εἰς μοίρας: uamvis nec apud Proclum exflet haec praepofitio. Siep/.

΄

IN TIMAEUM, 403

ead, 1. 7 fo. ὀκταπλασίαν" ἑβδόμην δὲ. ἑπτακαιεικοσαπλω- σίαν τῆς πρώτης) Haec veiba Tub. omittit , facili lapfu, pro- pter antec. πρώτης.

ead, ἰ. 9. ξυνεπλήρωσε) Tub. ξυνεπληροῦτο. :

P. 314. l4. καὶ δὴ τὸ pay Sev) Tub. καὶ δὴ καὶ τὸ μ.

ud. L 5. ἀπηναλώχει.) lub. κατανηλώκει,, uti quoque Cornarius corrigendum ftatuebat.

ead, l. 12. τὴν δ᾽ ἐντὸς, τῆς SuTépov.) Tub. τῆς δ᾽ ἐντὸς, τοῦ ϑατέρου.

Ρ' 315. L. 4. φερομένους) Tub. φερομένων.

ead. l. 1o. δείαν ἀρχὴν.) Ciceronis interpretatio Seíay non - agnofcit, fed eius o Jelou legit. Steph.

ead. l. 14. ἐκ ταυτοῦ) Scribendum effe cenfebam ἐκ τῆς 'ταυτοῦ: meaeque poftea fententiae fidem a Proclo fieri com- peri. Step£.

p- 316. I. 2. κινουμένη) ) Tub. κειμένη. Idem λέγῃ pro λέγ er.

ead, l. 5. διὰ πάσης ἑαυτῆς) Procl. διὰ πάσης αὐτῆς.

ibid. xai ὅτου ἂν ἕτερον) Procl. καὶ ὅτῳ ἄν τι ἕτερον. Tub. καὶ ὅτῳ T ἂν ἕτερον.

ead. ἰ. 7. ἀληδὴς γιγνόμενος ) Ita locum hunc vertit Cicero, ac fi in priori etiam eius parte legerit κωτὼ δώτερον cum κωτὰ ταυτὸν, & duis poft λόγος δὲ pofuerit: deinde poft 3Z- τερον non agnoverit particip. ὧν: ἃς fi denique eum hoc aut fi- mili modo fcriptum legerit, λόγος δὲ ἀληδὴς, ὃ χωτὰ ταυτὸν καὶ κωτὰ Sá Tepoy γιγνόμενος. περί τε δάτερον καὶ περὶ Tb ταυτὸν ἐν τῷ κινουμένῳ ὑφ᾽ εὑτου φερόμενος. Eius enim haec funt verba : Ratio autem vera , quae verfatur 172 ls, quae funt femper eadem , & in is, quae mutantur, cum in eodem. & i al- fero movetur ipf pe fé fine voce & fine ullo fono. Dixi autem ,, hoc aut fimili modo fcriptum, quoniam & alia mihi venit in mentem le&io, quae paulo quidem magis diverfa fuerit a no.

ftra, fed ad illam eius interpretationem propius acceflerit ,

λόγος δὲ ἀληδὴς, ὃ κατὰ, ταυτὸν ἀεὶ Oy καὶ κατὰ, ϑώτερον

- γιγνόμενον ὧν, περί τε σάώτερον δίς. & ita particip. ày retineri

poterit. Fic. autem , qui 347 ἔρον reddit αἰδογμπι. lettionem no: ftram fequitur , nifi quod x«i addit ante ἀληϑής. Nifi potius dicamus, in eo etiam diffenfifTe a noftra lectione, quod yy v5-

μένος legerit ante xal ἀληϑής, Inter has autem diverías expo-

fitiones hoc i interim conftat, male interpungi in praeced. edit. ficut & hic, poft óy,cum hypoftigme , quae ibi eft » ponen- da fit poft ταυτόν: ut legamus, περί τε δάτερον à y καὶ περὶ τὸ ταυτὸν, deinde ἐν τῷ κινουμένῳ Ue αὑτοῦ φερόμενος Gcc. Steph.

ead, ἰ. το. por ἰὼν ) ógSos ὧν, Tub. e Cc's

404 VARIAE LECTIONES

ead. 1. 12 fq. εὔτροχ ὃς àv) Haec verba omittit Tub,

p. 317. l7. εἰκόνα, — κινητὴν ) Tub. efxe κινητόν.

ead. l. 12 fq. πάντα μόρος "y ρύνου ) "ub. er. μέρη χρόνων.

ead. l. X3. χρόνου *yegrovóvos eid) Procl, & "Tub. χρόνου γεγονότα εἴδη. y

p. 319. 1. 2. ty fyvea Saa sro7*) Plenius Tub. γίγνεσθαι dix χρόνον, οὐδὲ γενέσσαι ποτὲ, οὐδὲ δες. rug

ead. l. 6. καὶ πρὺς τούτοις ἔτι) Tub. καὶ πρὸς τούτοις ἐστί.

ead. ἰ. 9. ὧν οὐδὲν ἀκριβῶς) Tub. ὧν οὐδὲν ἀκριβές.

ead. l. 12 fq. γένητωι --- τῆς αἰωνίον φύσεως ) Tub. γίχμη- τα! — τῆς διωιωνίας φύσεως.

ead.'l. τό. ἐστὶ μόνος ) Haec verba omittit "Tub.

ead. 1. ult. πρὸς χρόνου ) πρὸς χρόνων. Tub.

p. 319. ἰ. τ. ἐπίκλην — πλάνητες) ἐπίκλησιν — πλανῇ- Tài, lub. |

ead. l. 6. ἱερὸν Ἕρμου ) Tub. ἱερὸν Ἑρμῆν.

ead, ἰ. 11. ἱδρύσωτο εἴτις) ἱδρύσαντο ἐάν τις, Tub.

ead, 1. 12. ὧν ἕνεκα λέγεται) Tub. ὧν ἕνεκω λέγοιτο.

ibid. τάχ; ἂν κατὰ gy) Tub. τώχ᾽ ἂν καὶ κωτὰ ex.

p. 320. l. 1 fg. διὰ τῆς ταυτοῦ φύσεως ἰοῦσάν τε καὶ κρῶ- τουμένην) Tub. διὰ τῆς τ᾽ αὐτοῦ φορᾶς ἰούσης τε καὶ Xpa- τουμένης.

ead. L, 3. κύκλον ἰόν" δῶττον μὲν, τὰ τὸν ἐλάττω) Tub. haec verba omittit.

ead. l. 4 fq. περιϊόντα" τῇ δὲ ταυτοῦ φορᾷ τὰ Ty IG TQ. σπεριϊόντα, ὑπὸ τῶν βρωδύτερον ) Tub. haec omittit, eodem errore.

ead, 1. 7.. ἑλίκη ) Tub. ἕλικω.

ead. l. 13. μοτάσχιοι) μετέχοι, Tub.

p. 321. ἰ. 1. ἐπικωταλώβοι) ἐπικαταλάβη. Tub.

ead. l. 9. τὸν τέλεον ἐνιωυυτὸν ) Tub. τὸν τέλεον àpissór.

ead, l. τς. καὶ τὰ μὲν ἄλλα εἴδη) Tub. καὶ τὼ μὲν ἄλλα ἤδη.

p. 355. L. ς. οὐράνιον Scy) Procl. οὐρανίων Sev.

ead. 1. 6. πτηνὸν καὶ ἀεροπῦρον) Legitur itidem | 726v ἃς Zepozrópoy apud eundem Proclum : fed tamen reliqua tria eodem, quo hic, tnodo : cum potius debere itidem fequi vi- deantur hi genitivi, ἐνύδρων, ὃς πεζῶν, & χερσαίων. Steph.

ead, l. 11. κόσμον ἀληδινὸν αὐτῷ ) lub. κόσμον ἐπ᾽ αὐτῷ.

p. 323. |. 6. εἱλουμένην δὲ) iud. particip. videlicet ἰλλο- μένην. habet Proclus: quo ait declarari σφιγ ομένην & evvey o- μένην, non autem κινουμένην, ut. putavit. ZArifloteles. Dixerat autem. Proclus paulo ante, περὶ τὸν ἄξονω τοῦ παντὸς συνέχ e- qut καὶ συσφίγγεται. Steph. Tub. habet εἱλομένην.

/

I

IN TIMAEU M. 405

ead. 1l. 8 fq. καὶ πρεσβυτάτην σωμάτων. ὕσώ — γέγονε.) Non σωμάτων agnofcit interpretatio Ciceronis, fed Sev : ideoque ὅσοι etiam δ; γεγόνασι, non ὅσα & γέγονε. Steph. Cum Cice- rone plane facit Tub, δὲ Fic. vertendo , Z4nzquif[mamque Deo- rum omnium , qui intra coelum funt geniti.

ead. |. το καὶ περὶ τὰς τῶν κύκλων) Sufpicor, pro περὶ τὰς fcribendum effe περιττάς : alioqui enim. dee[Jet accufativus poft τάς: cum intelligendum. fit. ἐπανακυκλήσεις τῶν κύκλων πρὸς ἑαυτούς: €^ non po[fit ἐπανακυκλήσεις iungi etiam cum περὶ τάς. Steph. Hanc emendationem prae fe fert Ficini verfio.

p. 324.1. 7. ὡς oix eie φάσκουσιν) Tub. ὡς οἰκεῖα φασκόντωρ.

ead, |. 14. Ἐπεὶ οὖν) Apud Proclum legitur ἐπεὶ δὲ πάντες, & p. 325. l. 10 δὲ pro οὖν. Steph. Tub. ἐπεὶ δ᾽ οὖν πάντες, & p. 325. 1. c. δὲ cum Proclo. |

p. 325.1. 2. ἃ Ai! ἐμοῦ γενόμενω) Haec verba non habet Tub.

ibid. ἐμοῦ *ye ϑέλοντος) AlialeGio eft apud Athenaeum, & Athenagoram , Πρεσβ. 7. Χριστ. p. 9, & quofdam alios, ἐμοῦ γε μὴ ϑέλοντος : quam fecutus eft Cicero , quippe qui verte- rit, Me inyito. Videtur autem , five cum negatione legamus hunc locum, five abíque illa, idem effe fenfus, dummodo cum ἐμοῦ γε ϑέλοντος fubaudiamus ἄλυτω (ex proxime prae- cedentibus repetkum) cum infinitivo εἶναι: at cum ἔμου γε μὴ ϑέλοντος intelligamus d'izAvSmV 44: quoniam ἄλυτα, quod praecedit, idem valet, quod οὐ δυνατὸ λυδῆναι. Steph.

ead. l. 9- τρία γενητά.) JApud Proclum ἀγένητα. Cicero autem neutrum interpretatus efl. Steph. Tub. exhibet Acizà τρία γένη γεννητώ. :

ead. 1. 15. πᾶν ὄντως) Tub. πᾶν τόδε δεόντως ἅπαν ἢ.

ead. 1, ult. περὶ τὴν ὑμῶν γένεσιν.) Potius fcripfit , ut. opi- nor, τὴν περὶ τὴν ὑμῶν γένεσιν. Steph. Tub. περὶ τὴν ὑμε- Tépaw γένεσιν. |

p. 326. Ll. 2. τὸν ἀεὶ δίκῃ.) Cicero legiffe videtur , τῶν ἀεὶ ὕμιν δίκη καὶ νόμῳ ἐδελόντων Gc. mfi dicamus, eum pro uno Graeco nomine δίχῃ duobus Latinis ufum efle. Szep/.

ead. l. ult. προσήκοντα ἑκάστοις ἕκαστω ) Pro ἑκάστοις non dubitabam,, quin ἑκάστοις fcribendum effet , quia tamen nuf- quam adhuc le&tonem hanc inveneram ,, fubftituere in alterius locum non audebam : at poftea apud Proclum inveni, Eft au- tem interpungendum polt genitiv. χρόνων, qui apud eundem eft omiffus, Bars porro leonem agnofcens Fic. locum hunc ita vertit, Satis autem δ᾽ quafi fparfts animis per fengula frngu- lis convenientia temporum. inflrumenta , fore , ut animal nafcere- tur, &c. Αἴ Cieero aliam quandam lectionem fecutus efle. vi-

Cc 3

406 | VARIAE LECTIONES

detur , quippe qui hunc locum ita reddat, διεὶς autem & quaf fparfis animis , fore, uti certis temporum intervallis oriretur ani- mal, quod effet ad cultum Deorum aptiffimum. Ubi non habe- mus interpretationem illorum verborum, eis Tü προσήκοντα, ἑκώστωις Seo TO, ὄργανω. at vero pro χρόνων fufpicor illum διὰ χρόνων legiife: quae verba iungens fequentibus, fit inter- pretatus, Certis temporum intervallis. Steph.

lbid. ζῶον τὸ Seocsp..) Procl. ζώων τὸ 3eocef.

p. 327. l. 8. ἐκεῖ βιαίων.) Scribendum puto , ἐκ τῶν βιαίων. fed & retinendo ἐκεῖ, opus effet illa praepofitione ἐκ: ut certe Ficinus eam agnofcit, retinens ἐχεῖ : quo tamen mhil opus effe videtur : Cicero autem non agnofcit illud adverbium ἐκεῖ. Steph.

| ead. 1. 8. διεστῶτοει — χρωτήσειων.) Tub. διεστηκότω --- κρωτήσοιεν. |

ead, ἰ. 32. μεταβώλλοι.) Legerim lubenter μμετωβωλοῖ, in opta- tivi futuro, ficut praecedunt βιώσοιντο δ᾽ ἕξοι. Steph. [τὰ plane exhibet Tub. Cornarius tamen Ecl. Vill, p. 104 legendum fuadet μεταβάλλει. |

Vid, χλιοστῷ δὲ ἔτει) Verba , quaecunque funt inter {ΛΕ Το - βάλλοι Gà παυόμενος, non ex[lant in vet. Cod. Φ᾽ a. Cicerone non vertuntur, ficut nec a. Ficino. Credibile eft autem , ex mar- gine irrepftffe , ubi ex alio Platonis loco effent defcripta. Steph. Tranícripta ea effe e L. X de Republica, iam Cornarius vidit i. 1. & abfunt quoque a Tub.

ead, 1. ult. μεταβωλέϊ Suplou φύσιν) Tub. μεταβάλλοι Sí- peroy φύσιν.

p- 328. l. 2. ξυνεπισπώμενος.) Ald. & rel. ξυνεπισπάμενος. In. Parif. autem , quae Timaeum feorfum habet , ξυνεπιστώμενος, cuius fienificatio ab h. l. eft aliena. Legemdum igitur dico , £uve- σισπόμενος, i, 6. fecutus. Steph. Eandem lectionem exprefhit Ficinus, Szmilifque naturae converftonem fecutus ipfe , &c.

ead. 1. 6. τοῖς ἔπειτο — κακίας) Steph. coni. τῆς zero, — κακίας, quam conie&uram firmat Tub.

ead. ἰ. 7. ἔσπειρε τοὺς μὲν eis “Ἥλιον ) Longe altam fecutus Jic eft le&tionem. Cicero , (cum eius interpretatio habeat , alios in terram , alios in lunam] Jonge aliam , inquam , nimirum τοὺς μὲν εἰς γῆν, non autem εἰς Ἥλιον. Habemus vero & apud Proclum lcéfionem | illam, non. hanc: atque. adeo ex is, quae differit , agnofcendam. e[fe illam perfpicuum efl. Apud eundem fcriptum e(t, εἰς τὰ ἄλλα χρόνου ὄργανα. Steph. "Tub. quoque eis γῆν.

ead. ἰ, το. ὅσον ἐστὶ ψυχῆς) Tub. ὅσον ἔτι ἣν "Luis, con- cinente Proclo: quod piacebat Stephano.

|

IN TIMAEUM. 407

ead. 1.11. ἀπεργασαμένοις) Procl. ἀπεργασαμένους. quod probabat Stephanus, ne quis ἀπεργ εἰσοι μένοις cum ἐκείνοις co- haerere putet, nifi poft éxeíyors hypoftigme ponatur. Tub. habet, ἀπεργ εἰσμένοις.

p. 32 9. l, 3. εἰς ταυτὸ λαμβανόμενα) Scribendum potius τὸς λὰμβανόμεγα. Steph. Tub. εἰς ταυτὸν 7 λαμβανόμενα.

ead. ἷ. 13. κατὰ τοὺς ἕξ τύπους.) Steph. coni. κατὰ τοὺς ἐξ τρόπους. Ut intelligatur κωτὸν τοὺς ἐξ τρύπους κινήσεως. ficut antea dixit, τὰς εξ κινήσεις.

ead. ἰ. 14. κατακλύζοντος) Proc. ἀποκλύζοντος.

ead. 1. ult. καὶ στέρεῷς γῆς) Procl. χαὶ στερεῷ γῆς πάγῳ. Retinendo vero noftram lectionem articulo videtur effe opus ante στερεῷ. Potius enim τὸ στερθὸν “γῆς vel τὸ τῆς "yus στερεὸν diceretur fnbftantive pro foliditate terrae , quam abf- que articulo. Steph.

p. 530. 1. x fq. ὑπ᾽ ἀέρος φερομένων) ὑπ᾽ à. φερομένου, "Tub.

eaa. ἰ. ὃ (2. ἐναντία αὐτῇ ῥέουσωι.) Pro ἐναντίω videri pof- fet fcribendum efle ἐνωντίαι : alioqui adverbialiter dictum

fuerit évayrís. At vero in textu commentariis Procli iníerto

Ícriptum eft, ἐναντίαν αὐτῇ ῥέουσαν : quae fcriptura ferri ne- quit. διεορή.

ead. l. 13. αὗται οὐκ ἦσαν xal πρὶν ὑπὸ ToU £wd fie. ) Magno errore «vrai hic pro λυταὶ fcriptum, ( ficut p. 367 αὐτῷ pro λυτῷ) itz aut genuina, huius loci lecto fit iffa, e ἐπειδὴ zray- τελῶς λυταὶ οὐκ ἧσαν, TAM ὑπὸ τοῦ ξυνδήσαντος. quam- vis αὕται fit t6 apud Proclum , in textu commentarus euts. infer- to: item πλὴν τοῦ ὑποσυνδήσαντος, pro πλὴν ὑπὸ τοῦ ξυνδ. Steph. Πλὴν ὑπὸ τοῦ vá ἥσαντος habet iam. Tub. avrai vero fuppeditavit cum πλὴν ὑπὸ 7. £. Ficini verfio, Quae diffolvi a nullo , mifi ab eo , qui coniunxit , poffunt , quam fecu- tas Cornar. ]. l. emendandum cenfebat : ἐπειδὴ παντελῶς ἀδιά-

ολῦτοι ἦσαν, πλὴν ὑπὺ τοῦ ξυνδήσαντος.

ead. L 15. ἐμποιεῖν ) Procl. ἐμποιῆσαι. ReGe. nam prae- cedit vit e

p. 521. i6. TOU TAA TOU γένους) Procl. γένει.

ead. ἰ. 7. τῦτε ταυτόν TO καὶ S«T.) Tub. τύτε ταυτὸν τὸ κατὰ δάτ. υτὶ paulo ante ὅταν γε τὸ, pro ὅταν γέ τῳ.

ead. l. το. ἂν δ᾽ αὐ) eis δ᾽ ἂν, Tub.

ead. l. 14. ὅταν σώματι ἐνδεδῃ δνητῷ ) Tub. ὅταν εἰς σῶ- μα edes σνητόν.

ead. ἰ, 16. τὴν αὑτῶν δδὺὸν) Tub. τὴν οὐτὴν ὁδόν.

p 3358..1..3. ἔμφρονα ) Tub. eUopova,

ead. ἰ, 7. καὶ ὀγόνητος ) INon. dubito, quia ἀνόητος fcriben-

C 4

᾿

“ο8 VARIAE LECTIONES dum fit, ut legitur apud Proclum. Sic pagina 331. l, 8. ψευ-

δεῖς καὶ ἀνόητοι. Ficinus tamen alteram lectionem. ἀνόνη-- qos aguofcit; qui vertit , Tanquam mancus & omnino inutilis, rurfus ad inferos decidit. "Ceterum in iis, quae proxime prae- cedunt, videri poffit Proclus pro ζωὴν legifle ὁδόν: quippe qui fcribat , οὗτος δέ ἐστιν ὃ τὼ κάτω βλέπων, ἀφεὶς τὴν EU TOU γνῶσιν; χολὴν τοῦ βίου διωπορευδεὶς ὅδὸν, ὡς rr σώτεροι, μόνον προκόψος &c. Alioqui in textu, commentariis eius inferto, habemus ζωήν. Steph.

p: 333- 1. 9. χεῖρές 7€) Tub. χειρὺς τε.

ibid. πᾶσι προσέφυ) Tub. vci ἔφυ. ,

ecd, ἰ. 13 fq. αὐτόσε --- ἐνέδησωαν) αὐτό γε — ἐνέδησε, Tub.

P: 334. ἰ. 2. φῶς ἥμερον) Tub. φῶς ἡμέτερον.

ead. 1. 4. ἐμηχ,ανήσειντο.) Procl. ἐ Spr appa.

ead. 1. 6. ξυμπιλήσαντες) Baf. ξυμπλήσαντες: quod effe puto alicuius d'uópSociy , cui novum effet illud ξυμπιλήσαν- τες. Eft tamen non infrequens Platoni hoc ipfo in libro iftud vocabulum. v. p. 47. 61.74. 76. Steph.

ead, 1. 13. τούτῳ τὰς xy. ) Tub. τούτων τὰς XIV.

ead. 1.15. ἣ δὴ ὁρᾷν} is δὴ δρᾷν, Tub.

p. 355. 1. 6. ἔνδον δύναμιν ) Tub. ἐντὸς δύγωμιν.

ibid. ἡ δὲ διαχ erai ) Stephanus cozr..à δὲ διωχ εἴ τε.

ecd. ἰ. ult. μεταῤῥυσμηδέντος ) In praeced. edit. μετωριδμμησ, Sérros , fanquam a μεταριδικούμαι: quod verbum ft e[fet in ufu , ἀπὸ τοῦ ἀριδμου dedu&tum e : fed. fcribendum effe conflat , μεταβῤῥυδμηδέντος, ( quod efl ἀπὸ τοῦ ῥυσμοὺ: : ΜΙ πολλαχ ἢ μετωῤῥυσμηπέντος intelligamus , Multis modis commutato) vel μετοῤρυωμισαέντος, ut in quad 4n vet. legitur, a μεταῤῥυδμιί- ζομαιί, ficut lllud a μεταῤῥυδῥουμαι, Steph. Mevappuspaa3ér- τος volebat Cornarius Ecl. VIII, p. τος. ficque habet Tub.

p. .316. I2 4. φαντώζεται τὼ ἀριστερὰ) Tub. φαντάζεται κατὸ, ἀριστερά.

ead. L. s. καὶ τὰ ἀριστερὰ) Tub. καὶ κωτὰ ὠμιφτέμῷι

ead. 1. 6. ὅτων μεταπέσῃν Tub. ὁτων πέσῃ.

ead. ἰ. το. ταυτὸν Του Τὸ ὕπτιον) Tub. ταυτὸν τούτῳ ὕπτιον.

ead.l. 11. πρὸς τὸ ἄνω τῆς αὐγῆς) Tub. -πρὸς τὸ ἄνω Τῆς yüs.

p. 337- EL. ᾧ νοῦν μόνῳ ) Tub. ὧν γοῦν μόνον.

ead. 1. 3. τὸν δὲ oU) Tub. τὸν δὲ νοῦν.

ead. ἰ. 14. λεγομένων οὐδεὶς ) Tub. λέγομεν ὧν οὐδείς.

P. 338. 1.9. κωτιδόντος περιόδους ) Tub. κωτιδόντες περίό- je. Rede, & firmat Ficini verfio, Ut mentis circuitus in- cita &g:

ead. 1. 10 fq. ἐκείναις οὔσας) "ub. éxeivaus ouacus.

E * IN. TIMAEUM. ' 499

iul. L 11 fq. καὶ λογισμὸν — μετασχόντες ) Steph. corr. καὶ λογισμοῦ 1. λογισμῶν — μετασχόντες.

p. 330. : 1. μουσικῆς oris) Tub. isi at φωνή.

p. 340. l. 2. οἵ φέρειν) Tub. à φέ

,ead. ἰ. ς fg. τὴν δὲ — SeeTéoy αὐτὴν) τὴν δὴ — ϑετέον εὐτήν. Tub.

ead. ἰ. 13. ὧδε ἐχέτω) τόδ᾽ ἐχέτω, Tub.

ead. 1. τς. μήτ᾽ οὖν ὑμεῖς) Tub. μή γ᾽ οὖν ὑμεῖς.

P- 341. ἰ. 6. πάλιν ἄρχ ὀμεῖδαι..} Stephano magis placeres, ἀρχ esa. Nempe Ficinus, Difputationem exordiamur.

ead. 1. ult. ποιάνδε μάλιστα) Vocabulum τοιάνδε cum v. ὑποδοχὴν i iungi po[Je non videtur , fed ad praecedentia δύναμιν & φύσιν referri : ut interrogationi | fattae per τίνα, refpondeat. q. d. Hanc, quam dicurus iam fum: mimirum e[fé receptaculum δι. Vel, T alem , qualem δ᾽. Ponenda i Igitur poft poo fuerit hypoffigme. "At vero particip. ἔχ ov infinitivi ἢ ἐχ εἰν non male ἰο- cum hic habere videtur. Steph. Tub. habet, τρίω δὲ μάλιστα. At Stephani ratio comparet in Ficini genédinoy Hanc utique , generationis &c.

Ρ. 542.1. 5. προυπορηδηναι!) Tub. προσωπορηϑῆναι.

ibid. τῶν μετὰ T. ἀναγκαῖον) Tub. τῶν μ. . ἀνωγκαίων.

ead. ἰ. 6 fq. πιστῶς καὶ suani Tub. σιστῷ καὶ βεβαίῳ. quod ref. ad λόγῳ.

ead. l..11 fq. συγκαυδέντα δὲ τὸν ἀέρα, καὶ πῦρ) Serranus vertit, $1 exarferit, ignem. Legit igitur συγκαυπὲν δὲ, πύρ.

Ρ- 343: ἰ. 3 fr. οὐχ αἰσχιυνεῖ ys) Tub. οὐκ aim eiTe.

ead. ἰ. 4 : ἀσφαλέστωτον) Tub. ἀσφωλέστωτ᾽ ἄν.

ead, I. ἢ ὥς τρ᾽ ἔχον) ὡς τινὲς, Tub.

£ad. l. 10 fg. τοῦ τόδε καὶ τὴν τούτου, καὶ τὴν τῷδε) Tub. τοῦτο καὶ τ. τόδε.

Ρ. 344. ἰ. τ. ἐκεῖνο ày) Tub. ἐκεῖνο a9. uti & ftatim, μη- δὲν ἐκεῖνο αὖ. |

Ῥ. 345. ᾿ς. 3. Tvroiérro, ὑπ᾽ αὐτῶν) Tub. τυπωδέντω ἀπ’ αὐτῶν.

ead. ἰ. ult. ἐνδεξόμενον.) Tub. ἐκδεξόμενον.

P 346. l. τ. ὁπόσω suodn) Plenius hic Tub. atque fic qui- dem: ὁπόσαι εὐώδει TÉ jum μὴ χαμώντωι (corr. py evoyrea) σρῶτον τοῦτ᾽ εἰὐτὺ ὑπάρ χιον ποιοῦσιν ὅτι μάλιστω εὐώδη τὼ δεξόμενα x υγρὰ τὰς ὀσμάς. Atque ita fere Ficinus legiffe videtur.

ead. ἰ. 7. πάντων ἐκτὸς αὐτῶν) Steph. coni, T. ἐκτὸς αὐτό.

ead. ἰ. 8. καὶ παντὸς αἰσϑητοῦ) καὶ πάντως aie. Tub.

- ead. ὦ, ult, αὐτοῦ τὸ ere. μέρος) Malim hoc pronomen αὐτοῦ (mutata, quae in. praeced, edit. eft , interpunctione poft ipfum ) re-

400 — VARIAE LECTIONES

ferre ad. μέρος: ut. non. dicamus , Eius i ignem , fed Ignitam eius partem, Steph. Ficinus: Ignem qu: "dem , partem eius ignitam &c.

p. 349. 14 fa. ἀρ᾽ ἐστί τι πῦρ) Interrogationis notam non appofui, quod 2 pz pendere videatur a διωσκεπτέον. ideo ma- lim, Utrum ignis aliquis fit. Paulo poft, Ipfa fingula per fe fint. An haec, quae confp. &c. Et in feq. eodem modo. SzepA.

ead. ἰ. 13. καιριώτωτον ) Tub. ἐγκοιρτώτατον.

ead. l. ult. ὑφ᾽ ἡμῶν, εἴδη} Malim εἴδη ad praecedentia etiam referre, expuntta hypoftigme poft i ἡμῶν. ut illa dican- tur effe ejd'u éyalasyuTa ὑφ᾽ ἡμῶν, GC νοούμενα, μόνον. Steph.

P- 348. 1. τ. διαφέροιτο) Non dubito, quin fcribendum fit διαφέροι, cum pafíiva huius verbi vox aliam habeat figaifi- cationem. $; eph.

ead. ἰ. 3. ἀνομοίως τε ἔχ eov) Tub. ἀνομοίω τε £y eror.

ead, l. 4. διὰ διδωχῆς) Tub. διὰ διαδοχ f ἧς.

ead. 1. 6. ἀκίνητον πειδοῖ) ἀεὶ κίνητον , Tub.

ead, 1. ὃ, ὁμολογητέον μὲν) Tub. ὁ dii cdi ἕν μὲν.

ead. |. 12, fq. δεύτερον αἰσδητὸν ) later. h. v. interpungen- dum effe videbatur Stephano.

. P* 349. ἐ. 4. ᾿ἀναγκοιῖον εἶναι) Legendum | puto, ἀἄνωγ Xaov, εἶναί που τὸ ὃν ἅπαν, ἔν τινι τόπῳ, καὶ κατέχειν. Steph. Idem Ficinus fecutus eft.

ead. |. 9. λέγειν, ὡς εἰκόνι μέν") Ita potius interpungen- dus effe videtur hic locus, ut poft λέγειν fit ítigme τελεία, at poft μὲν fit dumtaxat hypoftigme : nec non poft φάντασ- μα, & poft εἶναι, fit, quod vocamus, punctum fuperius : quod oftendat , haec, εἰκόνι, & τῷ ὄντως ὄντι. fibi opponi. Tunc autem ὡς accipiesur pro aam, & ἑαυτῆς mutandum erit in αὐτῆς. Steph.

ead, 1. 13. 0.3 ἀκριβείως ὠληδὴς λόγος) Tta haec vertit Ficinus, ac fi legerit ὃ dy ἀκριβείας καὶ ἀλησὴς λόγος , δὲ ὃ δι ἀκριβείας idem valeat, qued à ὃ ἀκριβής. Steph.

p. 350. ἰ. τ fq. καὶ πρὶν οὐρανὸν γενέσσαι.) Haec. vetba Fi- cinus quoque praecedentibus iungit. Ut autem fequentibus iungi poffent, (ficut in Serrani interpretatione) fcribendum eflet, τὴν d$, καὶ πρὶν οὐρανὸν "y syéa au Ὑ εὐνήσεως τιδήνην. Steph.

cad; 1; 10. Ub τῶν πλοχάμων) In. Ald. legitur πλοκάνων, quod alibi exftare vix putem : at πλοκάμων confirmant cum alii aliorum loci, tum quidam Theophrafti: vel maxime au- tem quidam huius ipfius fcriptoris i in feq. τὰ μὲν οὖν ἔνδον ἐκ πυρὸς συνεστήσωτο τοῦ πλοκόμου ἅπαντω,, τὰ δ᾽ ἐγκύρτια καὶ τὸ κύτος, ἀεροειδῇ. Alioqui certe a πλέκω non minus eri óxayoy, quam erAxe oy, deductionem admitteret. Step/t.

*

u

E! *X ,

IN TIMAEU M. 411

ead. l, x1. ἀναλικμώμενω ) Tub. ἀγικικώμενα.

ibid. συκνὼ καὶ βαρέα. ) Tub. πυκνὰ καὶ ἀραιά.

ead. ἰ. τό. τὰ δ᾽ ὃμ. πάλιν.) Tub. τὰ δ᾽ ὁμ. μάλιστα.

p.351. 1. 7. περὶ πάντω ἡμῖν) Tub, παρὰ πάντα ἡμῖν.

ead. |. τό. ἐκ d. ἀρχονται) Tub. ἐκ d. ἀρχεται τριγώνοιψ.

P- 352. l. 4. τὰς δέ v1) Steph. coni. δ᾽ ἔτι. aut δέ τοι.

ead. ἰ. 9. τῶν τε ἀνάλογον) Tub. τῶν τε ἀναλόγων,

P- 353. 4. 3. ἀλλὼ φίλος, κρωτοῖ.) Ald. & rel. κρωτεῖ. Sic & Tub.

ead. l, 10 f. τὴν μίαν — οὐκ ἀσφαλῶς) Legitur etiam hy μείζω, item οὐκ ἀσωφῶς. Steph. Tub. τὸν μείφω — ἀσαφῶς, omiflo οὐκ.

P- 354-4. 6 fq. αὖ ἄλλο εἶδος £y.) Tub. ἄλλος εἶδος ἕν.

P- 355. {τὸ fq. βάσεις ἔχων ἰσοπλεύρους γέγονεν) Ga- lenus L. VIII de dogm. Hippocr. landans h. l. legit βάσεις ἔχον τριγώνους ἰσοπλεύρους γέγονε. Optime. ram £x ον ad 291.2, referendum , ὃς τριγώνους fine fenfus damno abeífe ne- quit. Eandem hanc emendatiorem le&tionem habet Tubing. atque fic omnino legi debere, poft Cornar. Ecl. VIII, p. 105, Stephanus animadvertit.

P- 356. L. 4. ἀπορεῖ ) Tub. ἀποροῖ.

ead. 1.6. δύγμω ὧν ἔμπειρον) 1n praeced. edit. male inter* pungitur poft d'a: cum intelligendum ἄς, εἶναι δόγμω Ti» ἀπείῤῥου ἐκείνων ὧν ἔμπειρον χρεὼν εἶναι. Ludit autem m duplici nominis ὠπειρος fignificatione, quae quidem unica Latina voce itidem repraefentari non poteft. Neque vero alius, quam hic, eft fenfus: Mundos effe infinitos , fententiam efle exiftimet hominis vere eorum imperiti, quorum peritum efle oportet, διερή.

ead. 1, το. μηνύει") "Tub. μηνύει Sess.

ead. 1. 13. yj. μὲν τὸ κυβικὸν) Tub. γῇ μὲν δὴ 75 x.

ead. |. 34. καὶ τῶν σωματικῶν) καὶ τῶν σωμάτων, Tub.

Ρ- 357. 4. 2. 76, τε ἐξ ἑκατέρου ) τό, τε ἐξ ἑκωτέρων, lub.

ead. l. 5. στασηκωτέρως) Tub. στασηκώτερος.

ead. 1. 6 (. τὸ d" εὐκινητότωτον., πυρί" τὸ δὲ μέσον. ἀέρι. χαὶ τὸ μὲν σμικρύτωτον σῶμα.) lub. τὸ δ΄ ἀκινητότωτον. Rel. ufque ad σῶμα omiffa funt. hM

ead. 1.9. τοῦτ᾽ οὖν δὲ πάντα.) Aptius fcriberetur ταῦτ᾽ οὖν δὴ πάντα (funt. autem. accufativi pro genitivis , τούτων οὖν δὴ πάντων. ac talis & in aliis luus. libri locis ufus accufativi ex- — flat.) «4: p. 258. L. 1 haec partic. δὲ poft oov. locum verbi δεῖ occupat in praeced. edit. Steph. "Tub. πάντω οὖν δὴ ταῦτα, pro δεῖ, aeque male.

431. VARIAE LEÉCTIONES

- ead. l. ult. εἴπωμεν Male Ald. Baf. 1. 2. εἴπομεν. At iam Ficinus , Tribuamus.

p. 558. l. 7. EuvuppóoSen) Fort. ξυνωρμόσαι, ut referatur ad ἐμ Seóy. Steph. Immo ξυνηρμόσδωι fpectat ad prox. ὑπ᾽ αὖ- τοῦ, τὰ ut accufat. τὸν 3s» Plato penitus neglexerit. Ἂν fermonis anacoluthia i in eius libris fatis obvia eft.

eas. 1. 8. ἐκ δὲ πάντων Τῶν) INon dubito, quin pro τῶν eri- bendum fit ὧν. Steph. Tub. ἐκ δὴ πάντων, ὧν &c.

ead. ἰ. τς. γίγνεσδωι ξυστάντα) Huius orationis ftru&tu. ram turbat vox ξυστάντω : ideoque videndum, an non mu- tanda fit in ξυνίστωται. vel potius in ξυνιστᾷ. Ficinus tamen locum hunc ita vertit, ut pro hoc verbo £vyie 4 aliud quod- piam fuübaudiffe vel legiffe dici poffit, & ex ξυστάντω cona- tus efle fenfum aliquem elicere. Ita enim eum vertit: 4guz praeterea ab igne vel aere divifa in partes , unum , partibus fuis reconciluatis , ignis COTPUS aeris duo fecit. Quamvis autem ver- tat, ab igne vel ab aére divifa, non aliter eum puto legiffe , quam γίγνεσσαι: fed intellexiffe (ut certe intelligi. debet ) γίγνεσδαι τοῦτο, videlicet τὸν μερισμὸν : quod perinde eft, ac fi di&um effer 2 ἐγχωρεῖ μερίζεσσαι. Steph.

ead. 1. 17. δ᾽ üy γενοίσσην) δύο δ᾽ ἂν γενέσσην, Tub.

P- 350. ἰ. 4. καὶ ἡμίσεως ὑδ uos, ) Stephanus i interpungen- dum cenfebat , κερματισδέντος τε ἐκ δυοῖν ὅλοιν καὶ ἡμίσεως, ὕδωτος εἶδος ἐν ὅλον.

ead. 1.8 (qq. τὸ yag ὅμοιον --- δύναται) Haec verba paren- thefeos notis aptiflime inicludentur. Sed ὃς αὑτῷ ícribendum eít, ut fit pro ἑαυτῷ. Steph.

ἐπά: L.11. obré mi δράσαι δύναται) Haec verba non ex- flant in vet. cod. & Ficinus ea legi[Je non videtur , quippe qui non fit. interpretatus. Steph. Vet. Cod. eft. Cornar. 1. ]. qui haec v. tanquam redundantia delenda cenfebat. Tub. quoque ea omifit.

ibid. ἕως δ᾽ ἂν -- μάχηται) Ex eodem Cod. fumtae funt hae letliones , pro ἕως ἂν & HAPOCéE RW Steph. Ex iifdem Cornarii Eclogis , quas vide.

p: 560. 4. 8. ἕτεραι ode. wt ἑτέραν ἐμπεφυκ.

dis. ἶ, 9. τὴν ἑκατέρου) Marg. Steph. ypeu. τὴν ἑκατέραν.

ead. 1. 10. μέγεδος ἔχ ον) Affertur ὃς alia lectio pro ἔχον, videlicet ἔχουσαν. ut pertineat ad ξύστωσιν : fed nihil vide- tur habiturüm nomen uéye3os , cum quo cohaereat. Ficinus autem interpretatur, Cu; magnitudine. Steph.

ead. l. 12 fq. δύο δὲ) Tub. διὸ δή. Ficino addicente: Qua- propter mixta haec &c. ;

ead, 1, το. λόγῳ χρήσεσδα! ) Tub. λόγου x gta Sot.

IN TIMAEU M. 413

Ρ. 361. 1. 5. οὐκ ἔστι τούτων ἁπάντων) Marg. Steph. /nve- nitur alia lcélio , οὐκ ἔστιν ἄνευ τούτων ὡπάντων. Ett vero e coniectura Cornarii Ecl. 1. P. 105.

ead. l. 9. πῶς δέ ποτε od κατὰ γένη ) Tub. omittit οὐ, ad. l. 11. συμπεριέλαβε) Tub. συμπαρέλαβε.

ead. 1. 13. καὶ καινὴν χ epar) Tub. καὶ κενὴν χ ραν. Fici- nus, Locumqie vacuum «c.

ead. 1. uli. ἀὴρ δὲ δευτέρως --- δεύτερος) Tub. ἀὴρ δὲ δεύ- Τέρον --- δεύτερον.

ibid. δεύτερος ἔφυ") Retinendum videtur ἔφυ, non mutan- dum in £2s. Hoc enim verbum nec fermonis Graeci confue- tudini , nec huius loci fenfai fatis aptum habere ufum videtur. at vero ἔφυ optime convenit: ut totum locum ita interprete- mur: Itaque in omnia pervafit ignis quidem maxime , fecun- do autem loco aer, ficut ita natura eft comparatus, ut fecun- dum ab eo locum in tenuitate obtineat. Steph.

p. 362. I. το. παρέχεται) Tub. παρε δέχ εται.

, ead. |. 12. ἀπὸ τῆς φλογὺς ἁπτὸν) Pro ὡπτὸν invenitur etiam &mióy. quod mihi multo magis probatur: praefertim fi negativa particula praecedentibus iungatur , ita totum locum legendo, τό, τε ἀπὺ τῆς φλογὺς ἀπιόν" ὃ χάει μὲν οὗ, φῶς δὲ &c. ut fit loci huius fenfus, tes plane contrarius, Veluti flamma , atque id, quod e flamma exit , quod minime quidem urit , fed licem ocülis exhibet. Hoc autem de fplendore feu

fulgore intelligitur. Alteram vero le&tionem retinendo, non

fatis aptum habet locum negatio: potiufque dicendum faiffzt, φῶς δὲ τοῖς ὄμμασιν οὐ παρέχει. Multo quidem certe con-: cinnior atque ulitatior collocatio fuiffet. SrepA. Ita vero & di-

fünguendum & emendandum ftatuebat Corrar. 1. ]. p. 105.

-

duce Galen. 1. ,VII de dogmat. Hippocrat. & Plat.

ead. ἰ. τό. ἕτερά, τε ἀνώνυμα ἤδη *ysy.) Tub. ἕτερά τε ἀνώνυμα εἰδὴ Ὑεγ. Recte. Ficinus : ATiafque fpecies fine nomi- ne e[e putandum eft

p. 363... το. τὴν κατάστωσιν ἐπὶ γὴν" ἐπωνυμίαν exo τέρου) Pro κατάστασιν reponendum et κατώτασιν . cum prae- cedat κατωτεινόμενον. Steph. Tub. omittit ἐπωνυμίαν.

ibid. ῥοὴν δὴ) Steph. corr. ῥοὴν δὲ, uti plane exhibet Tub.

ead. L. 14. αὐτὸν αὑτῷ) Male in praeced. edit, αὐτῷ. Sic fupra. αὐτά, τε πρὸς αὐτώ : item paulo poft, πρὸς αὑτὴν σε- QUXUIG, βούλεσϑαι ξυνιένοιι : perperam , hic πρὸς αὐτὴν, illic

. pro πρὸς αὐτά. Sed & ftatim poft hunc locum habemus ταὺ-

τὸν αὐτῷ, ubi re£tius «αὑτῷ Ícriptum à ii videtur. Steph. Tub. ταντὸὺὸν αὐτό.

/ 24 |. VARIAELECTION'ES

P. 364. 1. 8. εἰδὴ δὲ πλέον ἕγος ) Stephanus corr. vrAéora , five “σλέω,, aut πλείω. }

ead. Ι. 12. τὸ δ᾽ ἐκ γῆς αὐτὸ μιχ δὲν) Vel τὸ in τῷ, vel αὐ- qo in αὐτῷ mutandum efl. Praeterea autem accu[ativum abfo- lutum pro genitivo abfoluto hic εἴ puto. Steph. Tub. τὸ δ᾽ ἐκ yns: αὐτῷ.

p. 365. 1. 3 fq. x καὶ τανῦν ἐφέντες ) Fide, num reponenduri fic particip. ἀφέντες, jungendo els quod ἐμά: ut intel. ταύ. Th τῇ Tid IX, ἀφέντες τὸ μετὰ τοῦτος δίημκεν τῇδε τῶν αὖ- τῶν πέρι. 6c. "Álioqui ἐφέντες retinendo , abfolute pofi Uum vi- deri po[fit , tanquam. neutrum : veluti cum pro Yadulgere accipi- tur, Sieph. Ficinus vertit: Fs urique nunc ita concefhs &c.

ead, l. Yo. ὑπὲρ yis μάλιστα) Tub. ὑπὺ γῆς μάλιστα. male.

p. 366. L6. πίττα καὶ κίκι) Kbu videtur dixiffe τὸ κίκινον Du. Aliqui codd. κύμμι: i. e. gummi , pro. xíxi habent, Sed hoc ad quartam déinceps fequentem liquorum fpeciem magis pertinere videtur. Cornar. in Ecl. l. p. 106. Vitiofe Tub. σίτ- qux« τῇ κίκω,

ead. L. 9. κατὰ πάντων) Tub. κατὰ πάντα.

ead. 1. 13.76 ξυμπαγὲν ὕδωρ) Tub. τὸ ξυμμιγὲν ὕδωρ. male.

ead. L. 15. κενὸν d" ὑπῆρχεν αὐτῶν) lub. κενὸν δ᾽ verep- εἶχεν αὐτῷ.

P. 367. L 3. ὑπὸ πυρὸς πάχους) Alia efl leto, quae ha- bet πάχος, & paulo poft ὃ γένει κέραμον Gc, Sed pof! ὃ reti- nere malim τῷ : δ᾽ genitivum ara «vs aptiorem puto, aut certe τάχ υς. Fic. vertit , lgnis acumine, Steph. Tub. ὑπὸ “πυρὸς τῴώχους. & mox, ᾧ γένει κέραμον. At πάχος — ὃ γένει né- ρώμον. eft ex erhendatione Cornaril p. 106. |

ead. l. το. καὶ αὐτῷ πάλιν) Scr. καὶ λυτῷ. de qua conie- &ura dubitandum efle non puto: ye Ficinus nec αὐτῷ nec λυτῷ, fed tertium. quiddam 1 egitle , aut legendum cen- fuiffe eT poffit, fiquidem hunc íuae interpretationis locum. ita fcriptum reliquit :: Quando vero id ipfum faniliter.ex commix- — tione multo privatur humore , fed tenuioribus terrae partibus con- flat , falfumque vft , & femiglaciale fit, perque aquam. emergit , partim quidem olei terraeque ᾿ς purgatorium genus &c. Steph.

ead. l.'12. περὶ τὴν τοῦ σώμωτος ) Pro σώματος legitur etiam. στόμουτος,, quae. lelio non difplicet. Steph. [τὰ vero le- τὺ

endum coni. Cornar. 1. |.

ead. 1. 14. ὕϑωτι μὲν οὐ λυτὰ) Quidam vet. Cod. non habet hic negativam particulam. Steph. Eam nimirum eiiciendam cen- febat Cornar. 1. 1.

P

IN TIMAEUM. 415

«p. 368.1. 4. ὑπὸ βίας οὕτω») Ald. Baf. 1. 2. ὑπὸ βίας οὐ τό. οὕτω eft ex emendatione Cornarii , quam firmat Tub. -.— ead. l. 11. διάκενα ) Tub. Jiaxeipeya. (0 p. 569. L. 2 fq. Τὰ μὲν δὴ σχήμασι) Tub. καὶ τὰ μὲν δὴ σχήματα. . — ead. l. 6. τοῖς λεγομένοις ἀεί.) “4114 efl lelio Ὑ ενομένοις. . Steph. Et quidem e conieQura Cornarii. Ficinus tamen vul- ] gatum fequitur. ead. 1. 7. οὕπω διεληλύδαμεν) Tub. οὕτω διεληλ. ead. l. ult. ὀξύ τι) Tub. ὀξύτητι. p. 570. l. 3. ἀεὶ τέμνει) Tub. ἀεὶ μίμνει. - ead. ἰ. 12. ἀκίνητον) Ferri non poteít ἀκίνητα. quod prae- cedentes editt. habent. Step/. ead. ἰ. ult. τῇ δὴ ivy) Cort. ἐν τῇ δὴ μάχη. Ρ. 374. 1. ς. ἂν εὑρεθήσεται) Stephanus corr. ἀγευρεθήσεται. ead. 1. 9. ““ἐρὶ δὴ τούτων οὐν) περὶ τούτων «v , Tub. -0— p.375... 9. τῶν πλησίων) ΤΡ. τῶν πλησίον.

p. 376. 1.3. δύ" τὺ δ᾽ ἐναντίον ) Tub. 8d τὸ δὲ ἡρέμα χατὰ σμικρὸν ἀναίσϑητον, τὸ δ᾽ ἐναντίον Gc.

ead. 1. 6. ἡ δὴ σῶμα) Tub. ns δὴ σώματα.

Ρ- 378. l. 1 fqq. vorep τῆς σωρχὺς — γήϊνα, μέσα --- φαί- γεται ) Cornarius corr. μανότερω τῆς σαρκὸς — γῆϊνά τινε μέρη --- λέγεται.

ead. ἰ. 15. προσπίπτη διὼ ταύτας.) li haec verba di&

ταύτας τὰς δυνάμεις iungunt. fequentibus , pofita interpunttione poft προσπίπτῃ. Steph. Nimirum Ficinus, Propter huiufmodi vires acuta vocantur.

P. 379. 1. 1. κυκώμενα ) Tub. κυκλόμενα.

ead. 1. 8. κληδῆναι.) Tub. ey Siva.

ead. ἰ. 12. λειαίνη.) Tub. λειωίνει.

Ρ- 380. 1. 14. ἀντιφραχ Sévros) Tub. ἀέρος πρὰχ Sévros.

ead. 1. 17. διὰ οὖν ταῦτα.) Tub. δύο οὖν ταῦτα. Ficinus; Duae igitur hae , &c. 1

p. 391.1. 6. περὶ αὐτὸ) Steph. reponendum | videbatur “περὶ αὐτὸ, Íc. τὸ αἰσσητικὸν μέρος. Rede.

. ead. Ll, ult. κεκτημένον) Non potefl. ferri κεκτημένῳ, quod habent praeced. edd. Illa autem ὄψεως δὲ &c. ferri poffunt : non aliter intelligendo, quam fi verba. ita. e[Jent collocata, περὶ d$ αὐτῶν TOV αἰτίων τῆς γενέσεως. ὄφεως Spin ἐν τοῖς erpó- - e3ev, Steph. Tub. quoque χεχτημένον. at. pro ἐν ἑαυτῷ ha- — bet ἐν ἑαυτοῖς. " Ρ. 392. L. 4. τῶν χρωμάτων ) Tub. x prjscorov. male. ead. ἰ, ς. ἀπὸ τῶν ἄλλων μορίων ) "Tub. ὠπὸ τ. d. μόρια.

46 | VARIAE LECTIONES :

p. 383. L 12. τοῦ πυρὸς μυγνυμένῃ) Steph. coni. τοῦ 7Uphé | μιγνυμένου, fc. τὴ αὐγῇ. Mox idem malebat, λαμπρὸν δὲ. | pro vulg. λαμπρόν T£.

P. 386. (. 3. οἷόν περ καὶ ὕδωρ. Tub. οἷον πῦρ καὶ ὕδωρ. Ficinus: /Vec quidquara tunc aqua, vel ignis &c.

p. 397. 1. ult. ua τῶν φλεβῶν) Steph. legendum fufpica- tür, μοι τῶν φλεβὼν. &4, certe. hic locum vix habet.

Ρ. 488. l. 2. τὸ τοῦ συμοῦ γένος ) Pro γένος fcribendum po- tus ἱμένος, ut τὸ τοῦ συμοῦ μένος intelligamus furorem. irae , aut fimpliciter impetum. Steph. Emendatio haec debetur Cornar. Ecl. l. p. 108. quam & Tub. agnofcit cum Ficino , Quando irae vis exardefeit.

ead. l. 5. εἴτις ἄδικος) Tub. ὥστε ἄδικος.

ead. 1. 7. Ἡγεμονεῖν ) Ira Cornar. legendum vidit, cum edd, vett, feneant ἡγεμονήν. At Tub. quoque, ἡγεμονεῖν.

ead. ἰ.ο fq. ὅτι διὰ πυρὸς ) Stephanus coni, ὅτι διώπυρος, coniuncte. [τὰ vero iam coniecerat Corparius,

ead. 1. το. οἴδησις ) Tub. οἴκησις, Ficinus, Opus omne. Ita- que legendum iudicabat Cornarius.

ead, L. ult. ἀκμάζῃ ) Tub. ἀκμάζοι.

Pp. Aaa l. 9. βουλευομένου ) Tub. βουλομένου.

ead, ἰ. ττ. ξυνδιαφέροντος) Tub. ξυμφέροντος.

ead. l, 34. τινὸς αὖ TOY αἰσσήσεων) Tub. τινὺς αὐτῶν εἰσ ήσεως.

p. 390. ἰ..2. καὶ πιχρότηταν) Tub. χαὶ σικρότατον.

ead. ἰ. ς. φοβῇ μὲν αὐτὸ) Scribendum cenfeo φοβοῖ, itidemque groLot aliquanto poft: quae convenient cum féquente “ἀρέχ οι. Quin etiam ἀπειλεῖ. ut ἐμφαίνει » vel ἐμφαίνῃ, ut ἀπειλῇ; de- bere fcribi arbitror : fimulque partic. καὶ poni ante κωτά. Steph. T'ub. qofot — ἐμφαίνοι — ποιοῖ.

ead. 1. 9. καὶ λόχον) Non λόχ ov , fed χόλον Platonem [F φῇ [6 puro , in E fgnificatione χολῆς: in qua tamen Tarum ef, & forte ποιητικώτερον : ideoque videndum , an *y oxi potius reponi debeat. Ficinus. certe interpretatur bilem. Steph. "Tub. λοχάς.

Ρ..391τ..ἐἔ..,. οὐ μετεῖχε.) Fic. quoque negativam particu- lam hic non agnoícit, cum qua tamen & fequentia confen- - tire videntur. Steph.

ead, l. 4. oi συνιστάντες) οἱ ξυστήσαντες . lub.

Lt ead. ἰ. 9. ἐφάπτεται μαντικῆς) ἐ ἐφάπτεται μανικῆς. Tub. ead. l, 13. φάσματα) Tub. φαντάσματα.

ead, 1. ult. ἔτι τε ἐν τούτῳ) Non εἴτι, nec eire , fed ἔτι,

vera eft letto, quam δ᾽ Ficinus feguitur. Steph. Indagavit eam. Cornar. Ecl. 1. p. 108.

IN TIMAEUM. 417

P. 392. 1.1τ. ὑφ᾽ ἑαυτοῦ κρίνειν ) Sic emendavit Cornar. 1. I. cum edd. teneant χλίνειν. Tub. quoque xpiver.

ead. l. 3. τῶν προφητῶν) Perfuadere mihi non poffum , Pla. tonem hic fcripfille προφητῶν, nec paulo poft προφῆται: fed hic potius ὑποφητῶν., atque illic zo9f7e4, cum & aptiffimam fignificationem habeat , & facilis fuerit lapfus ex voc. ὑποφῆ-- ται parum noto, in notiffimum προφῆται. Confirmat autem immeam emendationem & ὑποκριταὶ , cum de iifdem utrumque dicat. At vero σροφῆται quomodo ἀπὸ τῶν μάντεων diftin- guerentur ? deinde, cur poft zpogirrau genitivus τῶν μαντευο- μένων adderetur? Quidam autem προφήτας poffe hic reddi pronuntiatores exiftimarunt. Sreph. /.

ead. l. 6. ὑποκριταί" καὶ οὔτοι μάντεις ) Pro οὗτοι Ficinus etiam legit οὔτοι : five oU τοι quis diftunte fcribere malit. Steph. Cornarius emendabat οὔτι. quod plane habet Tub. Eidem de- betur ὑποκριταὶ, cum antea legeretur εἰσὶ κριταί.

ead, l. 9. τοιαύτη d£) Stephanus corr. τοιαύτη τε" uti plane exhibet Tub. . [

ead. 4. το. τῶν τοιούτων ) Tub. τὸ τοιοῦτον.

ead. 1, 11. καὶ μαντεῖα ἀμυδρότερα, ἡ Stephanus coni. kav- τείας ἀμυδιροτέρας. aut μαντείαν ἀμυδροτέρωιν.

ead. ἰ. 12. τοῦ τι) In praeced. ed. τουτὶ, pro τοῦ. τι, perpe- ram legitur. iungitur enim τοῦ cum ἀμυδρότερα, 1. e, Vatici- nationes exiliores, quam ut aliquid apertum fignificent. διερά.

P- 393. 4. 8. τό γε μὴν) Stephanus corr. ὅγε wy.

P: 394. ἰ. 2. ὠνομασμένην.) Tub. ὀνομωζομένην.

ead. 1. 6. di& γὙἀστριμαργ ar) Nifi dicamus, ipfam ya- στριμαργίαν vocari ἀφιλόσοφον GC ἄμουσον , interpunctione utrinque intercipiendo verba illa iz γαστριμαργίαν ἀφιλό- σοφον καὶ ἄμουσον, videri poterit deeffe copula καὶ ante ἀνυπή- κοον. Aptius etiam eflet ἀποτελοῖ, fervato eodem modo: & ἀναγκάζοι fortaffe melius quam ἀνωγ κώσοι legeretur. Step/. "'[ub. ἀποτελοῖ. δ

Ρ- 395. ἰ. 9. ὃ δ᾽ ἂν τὸ λοιπὸν) Stephanus corr. ὃ d" «7, uti plane habet Tub. |

ead. ἰ. 13. περὶ αὐτὸ) Ficinus, Circa illas. legit igitur, περὶ αὐτά. Αἱ fi αὐτὸν legatur, ad “μνελὸν referetur. Ste».

ead. 1. τς. διωτρήσας) Tub. διωώττήσαως. |

p: 596. Í.. 5. κατελίπετο) Tub. xevénvme.

ead. 1l. 14 fq. διὰ ταῦτα, οὕτω τῶν v.) Steph. coni. διὼ 7av- τα αὖ τὸ τῶν y. lub. habet, διὰ ταῦτω οὕτω τὸ τῶν V.

ead. 1l. 1$. ἐμηχ ανήσωτο.) "Tub. éumy avro.

ead. l. 16. πάντα τάλλι μέλη) Tub, πάντα τὰ μέλη.

Plat. Oper. Vol. XI. D d

418 VARIAE LECTIONES

P. 397. ^ 4. ἀνιδρουσαν) Tub. ἰδιοῦσων.

p. 399. 1. 1. καὶ δὴ κατὰ ) Tub. καὶ δὴ καὶ κατά.

ead. ἰ. 4. δύσφορωα ) Tub. δυσφορώτατα.

ead. [. ὁ διάνοιαν ποιοῖεν) Tub. διάνοιαν € ἐμ ποιοῖεν.

ead. l. 12 fq. ὅσα δ᾽ ἐμφ φρονώ.) Tub. ὅσω à" εὔφρονα.

p. 399. l. 2. & ἑαυτῷ) Tub. ἐφ᾽ ἑαυτῷ.

ead. 1. 8. παντὶ πάντως αἱρετέον) Scribendum puto πάντῃ σάντω:ς : tem προαιρετέον, cum praecedat genitivus, Alioqui ante illum particula ἀντὶ vel πρὸ opus eflet : ut diceretur αἰρε- Téay ἀντὶ TOU πλείονος, vel πρὸ τοῦ πλείονος. Steph.

ead. ἰ. 11. παντὸς ἀνδρὸς ) Haec verba omittit Tub.

p. 401. l. 1. τρυϑέντος δὲ) Tub. τρωϑέντος δέ.

Ρ. 402. ἰ. ult. φυτευϑέντα ) Tub. παιδευδέντα.

p. 403. ἰ. τ. πρὶν δ᾽ ἣν μόνα) Tub. πρὸς δ᾽ ἦν μόνα. Corr. “πρὸ δ᾽ dw μόνω.

ead. ἰ. 8. στραφέντι δ᾽ αὐτῷ περὶ αὐτὸ) Tub. στραφέντε δὲ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ.

ead. 1. το. παραδέθωχεν ἣ γένεσις.) "Tub. παρέδωχεν ü γεῦσις.

ead. ἰ. e τροφὴν Τῷ σώματι) τροφὴν τὸ σῶμα αὐτὸ » dub.

Ρ- 404. l. 3. παρὰ τὴν ῥώχιν) Tub. περὶ τὴν pay ιν.

ead. 1. 8. Ule ar Tub. πέξαντες. Forte πήξαντες.

ead. l. 11. διειλημμιέ n) Tub. περιειλημμένην.

P- 405. ἰ. 5. εἰς αὐτὴν ἐμπέσῃ) Tub. εἰς αὐτὰ ἐμπέσῃ.

ead. ἰ. 8. οἷοι κύρτοι) Tub. οἷον οἱ κύρτοι.

ead, ἰ. 15. τρόπῳ τοι δε) ) Tub. τρόπον τοιόνδε.

p- 406. ἰ. 10. τοῦ ἀέρος) Tub. τοῦ ϑέρους.

ead, ἰ. ult. καὶ ποτὰ λάβοι) Tub. καὶ ποτὼ λάβῃ.

Ρ- 407. ἰ..3. ὥσπερ αὐλῶνος) Fortaffe praepofitio διὰ ante hunc genit. ficut & ante σώμωτος a Platone fcripta ἢ fuit. Stepá.

p. 408. L. 5. SeppA via. ἔχ εἰ) Tub. ϑερμότατω £y εἰ.

ead. ἰ. 7. πεπλέχ σαι! ) Μείτο fufpettum habeat quifpiam hunc locum , cum προσεικάζομεν non apte iungatur infinitivo πεπλέχϑαι: nifi cogitet , προσεικάζομεν accipiendum pro προσειχάζοντες ἐλέγομεν. perinde ac fi dixiffet, ὃ ὃ δὴ καὶ “προσεικώζοντες Τῷ του κύρτου σλέγματι ἢ ἐλέγομεν ite T à, {κέ- σον Ja ddioe ἃ ἐκ πυρὸς "rev Ay 3e. παν. Steph.

Ρ- 409. 4. 12. ἐνετώραξαν.) Tub. ἀνετάραξαν.

iux 13. κατὰ τὴν τῆς SuTToYos) Pro arüc. τὴν affertur Alia le&fio , videlicet τελευτήν" cum tamen legendo τελευτὴν, pof- ΜῈ etiam retineri ille articulus , ut ei praefigatur. Fic. autem. cum Aoc artic. fubaudit nomen &py Ww, repetitum ex praecedentibus. Steph. Τελευτὴν eft e coniectura Cornarii p. 109.

IN TIMAEUM. 419

p. 410. l. 4. τὸ δὲ κενὸν) Repono τῷ δὲ κενὸν &c. iidem- que paulo poft, τῷ τε J'uzxpiuera , ut hic τῷ cum ἰέναι , illic cum ei/z4 iungatur. StepZ.

ead. 1, Y4. ἐπαντλεῖν) Tub. ἀπαντλεῖν.

p. 411. ἰ. s. ὅδεν ὑδρευόμενω.) "Tub. ὅϑεν ὑγρευόμενα.

ead. ἰ. το. τὰ δὲ ἔναιμα. ) In. praeced. edd. efl. ἄνωιμω. Sed ἔναιμα, agnofcit & Ficinus , interpr. fangdinea. Steph, Tub. quo- que ἔναιμει.

ead, 1. ult. ἔχουσα τῶν γερῶν) Pro v. γερῶν (cui nullus hic locus efle poteít) apte repofitum iri. videtur μερῶν, fed iun- gendo cum fequentibus , hoc modo : καινὰ τὰ 7p. οἷον ἐκ dy. ἔτι ἔχουσα. TOV μερῶν ἰσχυρὰν μὲν τὴν ξύγ κλεισιν GCc. Steph. Tub. γενῶν. |

p. 412.1. 8. ὅταν δὴ ῥίζαν) Sic quidam vet. At legendo ῥίζα (ut in praeced. edd.) neutram fignificationem habebit verbum χ «Ae. Steph. Ῥίζαν habet Baf. 2. cum Fic. at Tub. ὅτων ἡ ῥίζα.

ead. l. τς fq. à δὲ κατὰ φύσιν λαϑοῦσα) Tub. n δὲ κατὰ φύσιν λυδεῖσα Gc. |

Ρ. 413.*l. 2. καὶ τραύματα ) Tub. καὶ ὑπὸ τραυμάτων.

ead. l. $. ὃ ξυνίσταται) Veram le&fionem e[fe puto. o3ev ξυνίσταται. Diélum autem fuerit pro ὅδεν αἱ νόσοι ξυνίσταν- ται. Steph. Ὅϑεν praefert Tub. cum Baf. 2.

Ρ- 414. Ll. 2. τούτων ἕκαστον ) Tub. τούτων &xrós. — ^

ead. 1l. $. γίγνεσϑδαι) Tub. γίγνεται.

ead. |. το. πορεύητωι ) Tub. πορεύεται.

ead. l. τς. σάρκα πολλὰ ) lub. e&pxe κολλᾷ. quae unice vera eft lectio.

πριν e , e. ς /

p. 413. ἰ. 4. ἑκάστων, ὑγιαίνειν) Tub. ἑκάστῳ vyleia. nec hoc male.

ibid. νοσεῖ δὲ ) Tub. νόσοι δὲ, opp. τῇ ὑγείᾳ.

ead. ἰ. 7. καὶ πυκνότησι ποικιλούμενον) Invenitur & vrixpó- τῆσι. Ficimus autem. vertit, amaritudine, tazquam legens 7i- xporirri. Steph. Tub. καὶ πιχρότησι ποικιλλύμενον.

ead. |. 12. κωτὰ φύσιν ἔχοντα περιόδων ) Tub. κατὰ φύ- σιν οὐκέτ᾽ ἔχοντω περίοδον. & Baf. 2. οὐκ ἔχοντα.

| p. 416. ἰ. τ. ὑπὸ παλαιὰς ξυγκαύσεως) Ἐχίϊαι eft alia le- Gio , tefte Stephano, ὑπὸ πολλῆς ξυγκχαύσεως.

ead. ἰ. 2. παντὶ χαλεπὸν ) "Tub. παντανχ n χιλεσόν.

ead. l. 7. χολῶδες.) Sic Ald. Baf. 1. 2. & Fic. At Cornar, legendum contendit, *^e9'ee, herbaceum ; quam conie&tu- ram firmat Tub. Stephanus tamen vulgatam defendit altero loco p. 424: καὶ ὅσοι πικροὶ καὶ χολώδεις χυμοὶ κωτὼ To σώμα, “πλανηδέντες.

Dd 2

" VARIAE LECTIONES.

JENA E a τῶν ὄγκων Viet δρωτὸν ) Non dubito , quin pcs fit, τὸν ὄγκον, qui accufativus iungatur cum δρευτόγ. Steph. Veram hanc emendationem firmat Cod. Tub.

ead. l 8. ὅσά, Ts ἄλλα.) Jute Ugo, decffe puto praepof. eis , ut. intell. ἱδρὼς καὶ δώκρυον καὶ ἄλλω τοιαῦτα, εἰς ὅσὼ σῶμα χεῖται, Steph. Ficinus: In quae quotidie corpus refolvitur.

ead, l 15. διακοιρομένης μὲν οὖν τῆς capxos ) lub. δια- κειρομέγης μὲν οὖν ὑπὸ νόσων Tis σαρκός.

ead. L τό. τὸ ἐξ ἐκείνων ἅμμα.) Tub. τὸ ἐξ ἐκείνων αἷμα. Ficinus, E dnm ex illis ac nervis defluens &c.

ἘΔ Δ." ult ὀστῷ μὲν τροφὴν) Steph. corr. ὀστῷ μὲν τροφὴ ,'

qui nominat. iungatur cum γίγνηται. Recte.

p: 418. 1. 8. πλείω ποιοῦσι.) Steph. ante πλείω defiderabat

jn καί. Nempe Fic. vertit, Numero etiam plures reddit.

p. 419. ἰ. 7. τὰ δὲ τῶν Ael) διοιβιαζόμενον ) Tub. τὰ δὲ τῶν φλεγμῶν διαβιβαφόμενον. hoc praeclare. Ficinus quoque, Per venas tradu&tum.

ead. 1. ult. τὰ νοσήματα ) Stephanus corr. τὰ ὀνόμωτω. te- mere, puto.

J- 420. l. 13. παντοῖοι νοσήμετει) Cornar. emendabat, σαν» τοῖα, ὀνόματα, addicente Tub. Recte. Idem a fe inventum ia- &at Stephanus,

p. 421. 1. 6. ἀντιστρέφοιτο) Legitur etiam ἀνωστρέφοιτο, δ᾽ melius fortaffe. Steph. Eft e coniectura Cornarii.

ead. l. 9. μετὰ τοῦ περιεστῶτος ) Ald. Baf. τ. 2. προεστῶ- τος. Αἱ περιεστῶτος legi debere, notavit iam Cornanus, un- de adoptavit Stephanus, Cornarii lectionem firmat Tub. qui pro αὐτὸ infuper legit αὐτοῦ.

ead. ἰ. 13. τοπρῶτον ἐμπίπτουσα ) Hic iterum Stephanus Cornarii emendationem tacite in textum recepit, cum edd. fuggerant ἐκπίπτουσαι.

. 422. ἰ, 4. ἀντίσχ τηκόμενον) Et hoc e Cornarii emen- datione. Edd. habent, ἀντίσχη τι 7".

ead. I. 2 ἀμφυμερινοὺς) Tub. «αὐδημερινούς.

LP. 423. ἰ. 9. τὸ δὲ σπέρμμει ὅτῳ) Ald. Baf. 1. 2. τὸ δὲ v. οὕτω. male. ὅτῳ Cornario debetur, Ecl. 1. p. 109. Ficinus, Qui vero — abundat | femine.

ead. ἰ. 14 fq. ἀλλ᾽ ὡς ἑκὼν χακὺς, κακῶς δοξάζεται) Peti- tum & hoc a Cornario. Edd. vett. tenent, ἀλλ᾽ ὡς ἑκὼν κακὸς δοξάζεται, omiffo κακῶς, quod G πιο expreflit , Falfo putatur.

P. 424. l. 7. καὶ xexov τι ᾿προσγίγνετα!) Multo magis pla- cet haec leCtio, x«i ἄκοντι προσγέγνεται ut opponatur hoc

IN TIMAEUM LOCR; .42

ei, quod exiftimare quofdam dixit, τοὺς κακοὺς ἑκόντας εἶναι κακούς, Nam & pronomen 7av7e oftendit, quae ibi dixit, πάντα ὅπόσα &c. Alteram tamen le&ionem fecutus eft & Ficinus, fed quod hanc, ut opinor, ignoraret. S/epA. " Axovri eft e conie&ura Cornarii ]. ],

ead. ἰ. 16 fq. ποικίλλη μὲν — ποικίλλη δὲ) Videtur haec vox tam hic, quam in proxime fequente loco, mutanda effe in “ποικίλα : vel potius in ποικίλλει» ut fit pro σοικίλλον eroi , five μετὰ ποικίλσεως., vel ποικίλως ποιεῖ. Steph. ποικίλλει utroque loco exhibet Tub.

ibid. καὶ &veSupias) Tub. καὶ δυσφημίας.

Ρ- 427. ἰ. ult. γίγνωνται.) Tub. yia

lbid. καὶ ὑγιῶ.) Legitur ettam ὕγ ἢ. Steph. Ita quoque Tub.

p. 428. 1. 2. ἀποδοτέον ) Tub. ἀνταποδοτέον.

p. 4539. 1. 6. διανοητικὴ τοῦ παντὸς) Tub. iav. καὶ τῇ τοῦ παντός, Fic. quoque, Nam 6 mentis , & totius ipfius motion.

ead, 1. 9. καὶ ξυστάσεων σώμωτος) Valde mihi fafpecta eft le&tio vocis ξυστάσεων., & corrupte ipfam legi pro ἐξεράσεων voce fufpicor , ut ex purgationibus & evacuationibus corporis, eam, quae per exerciia fit, optimam eíle accipiamus. Sunt enim ἐξεράσεις, evacuationes , Xevógeis , a v. ἐξεράσωι. Forte

tamen ξυστώσε:ς accipiendae funt, velut quae corpus confti-

tuunt ac compingunt , quod fane praeftant exercitia , ficut ea- - dem etiam"purgant. Cornar. in Ecl. 1. p. το.

P. 432. l. 3. τετηκότι ) lta corr. Cornarius l. 1, Vitiofe Ald.

rel. τετευχ ότι. Tub. quoque , τετευτακότι.

ead. 1. 6. τῷ δὲ περὶ qi.) Ald. Baf. 1 δὲ 2. τὸ δὲ περὶ φιλ. Quod Stephanus dedit, eft ex emendatione Cornarii.

P- 434. L. 1 f39. διὰ τοῦ πνεύμονος — δέχ ὀμενοῦ) Ita corre- xit hunc locum Cornarius. Ald. cum rel. διὰ τοῦ πγεύματος — d'ey ομένη. Iam Ficinus, Quo per pulmones &c. ;

P. 436. l. 14. δίκην ἀμαδίας.) Sic corr. Cornarius, Edd. habent δίκαιο. c

Ρ- 437. ἰ. 6. νοητοῦ 3eoU , eia suos) Ald. Baf. 1. 2. νοητοῦ, Ses «igzurós. Pravam hanc interpunctionem fuftulit iam Cornarius.

e la À—— --..-.

IN TIMAEUM 'LOCR.

Vol. X. p. 4. |. τ. τἀγαϑῶ ) Baf. 2. Téya Say. ead. 1. 31. πώντα τὼ "y sworn.) Legitur etiam τάδε τὰ Ὑ ἐν- νάμωτα. Paulo poft ἀμόρφωτον pro &4oppor. Steph. Baf. 2. τὰ δὲ γενγάμι. — ἀμόρφωτον dé. Ficinus, Hos foetus producere. Dd 3

4122. VARIAE LECTIONES

p. 6. 1L. 4. δηλούμενος.) Sufpe&um effe poffet iftud vocabu- lum, nifi fequeretur parvo intervallo δήλετο, & legeremus apud Hefychium δήλεσϑαι effe ϑέλειν, βούλεσϑαι: itidemque δηλὴ effe βουλή. Quem tamen lexicographi locum fequendo fcribendum effet δηλόμενος., ut fequitur δήλετο, quod a bary- tono non circumflexo verbo eft, five pro ἐδήλετο, five (ut potius crediderim) pro δήλοιτο fcriptum fit. Steph.

ead. 1. s. ἐποίει 3er) Poft éoferinterpungendum puto : ut intelligamus , τοῦτον ἐποίει. videlicet τὸν κόσμον: deinde per appofitionem , Sev γεννωτόν. Steph.

Ρ- 7. 1. τ. πάντα τὰ νοωτὼ ζῶω ἐν αὑτῷ.) Legitur etiam ec3nTà, ζῶα. Steph. Βαΐ, 2. habet omnino , πάντω τὰ aic3n- τὼ ζῶα ἐν av TUTO.

ead. ἰ. 12. ὡντινωνοῦν ὅρων) Pro ὅρων invenitur etiam συνόρων. Sunt autem σύνορα, quae Latini eadem compofitionis forma uten- ze$ vocant contermina. Steph. Baf. 2. ὥντινων συνόρων.

ead. ἰ. ult. δίκαν δρύμεθαν) Alii, tefte Stephano, δίκας 6p. male.

Ρ- 9. 1. 6. xaSày δὲ) Scribendum puto x43' ἂν δὲ, & qui- dem pofita poft δὲ hypoftigme: ut hoc pertineat ad τὰν xí- vaciy. Dixit enim εὖ d" £y ei κἀὶ κωττὸ ay nuez καὶ καττὰν κίνεισιν : deinde quod ad σχῆμα attinet , oftendit, quomodo id verum fit, dicens, χα ὃ μὲν. (ita enim poft μὲν hypo- figme ponenda eft) σφαῖρα ὃν, ὡς ὅμοιον δίς, (4. d. κατὰ τοῦτο μὲν, εὖ ἔχ εἰ. ἐπειδὴ σφαῖρω ἐστίν.) nunc quomodo ve- rum id fit, εὖ ἔχ εἰν καὶ κατὰ, τὰν κίνωσιν, declarat , addens , καὶ ἂν δὲ, ἐγκύκλιον μεταβολὰν ἀποδιδὸν Gc. q. d. xezà ταύταν δὲ εὖ ἔχει. διὰ τὸ ἐγκύκλιον μεταβολὰν ἀποδιδόνει. Steph. Cornarius coni. χωττὰν δέ. aeque bene.

ead. 1. Y1. διὰ τὰς "y epelas) Pro χ ερείως crediderim fcri- bendum effe εὐχερείας. Apte autem cum de aliis membris corporis, quae inftrumenta vocat, tum vel maxime de mani- bus εὐχ éperz, dici poteft , cum ἀπὸ τῶν χ eipày fit iftud voca- bulum. Atque adeo in Timaeo, ubi dicitur. mundus illis in- Ítrumentis opus non habuiffe, quibus humanum corpus indi- get, manuum nominatim , ficut & pedum , fit mentio. Szep/. Ficinus iam vertit, Quae ad facilem expeditumque ufum — aptata funt.

Ρ- 10. 1.6. τὸν δὲ “γεννωατὸν 64e) Poft τὸν δὲ γὙ εννωτὸν ad- ditur ex vet. exemplo, ἕκαστον: quod tamen locum habere non videtur retinendo τὸν δὲ γεννατόν : ac füfpicari quis pof- fit fcriptum fuiffe τῶν δὲ γεννατῶν ἕκαστον. Sed cur a noftra le&ione difcedentes vel ita legamus, vel τὸ δὲ vyerre Tov five cum nomine éxaegTor, five abíque iio, nihil caufae video.

IN TIMAEUM LOCR. 43

Quod enim hic in illa noftra habemus, Sew δὲ τὸν μὲν αἰώνιον γύος 0pi μόνος Gc. τὸν δὲ γεννατὸν NS ὁρέομες, κόσμον TE τόνδε δίς. convenit cum his , quae pag. 6 περὶ τοῦ κόσμου di-

&a fuerunt, τοῦτον ἐποίει Seoy γεννειτόν. ubi pott ἐ ἐποίει in-

terpungendum effe videtur, ut intelligamus τοῦτον ἐποίει. vi- delicet τὸν κόσμον : deinde per appofitionem , Sy γεννωτόν. Eodemque modo in eo, de quo nunc agimus, loco fuerit di- &um per appofitionem τὸν δὲ γεννατὸν ὕψει ὃ δρέομες. (Ser) nimirum κόσμον τόνδε. Sed partic. τε intetücit propter fequen- tem καί. Ceterum legitur etiam , καὶ κατὰ μεέρβοι αὐτῶ. Steph. Baf. 2. τὸν δὲ y erra y ϑὕχωστον o^Let δρέομες , & ftatim κατὰ μέρεα yen omiffo καί...

p. 1r. bod νομῆς γὰρ) Pofht etiam fcribi vosse, cum fit. pro νομεῖς. Steph.

p. το. ὦ. 11. ὃ γεννωτὸς κύσμος) Baf. 2. ὃ γεννοιτὸς χ póvos.

p. 14. L. 12. συντεπειμένον) Βαί. 2. συντιδέμενον.

ead. 1. ult. εἰς GM) Bat. εἰς ἄλλο.

p. τς. 1. 7 fa. ἐξ δὲ γωνίας) Baf. 2. ὀκτὼ δὲ γωνίας.

ead. ἰ. 9 fr. σπολυμερέστατον καὶ βαρύτατον.) Baf. 2. πολυ- HN καὶ βαρύτερον.

D. 17.5 3. κατ' &vTC. τε} Stephanus fufpicatur fcribendum efle xz 772 αὐτά τε.

p. 18. L. 12. Geri pae) Baf. 2. οἷον ἀπόχυμα.

ead. l. 3. καὶ γύνον ) Edd. καὶ λόγον, inficete. γόνον eft e correctione Cornarii Ecl. X, p. 149. quod Stephano diflimu- landum non erat. |

P. 19. ἰ. τ. τῶν d" ἐντοσδίων) Patticulam δὲ aut tollendam, aut in *ye mutandam arbitror, ut haec iungantur praecedenti- bus, pofita tantum hypoftigme. poft pape, ut dicat, E ille συνδέσμοις τοῖς νεύροις τὼ ἄρϑρα σύνωψε (aut guae quia dicitur συνήψε, non σύνηψε) fatum efle partim X pm τροφαῖς τῶν ἐντοσδίων , partim σωτηρίας. Videtur autem σὺν-- δέσμοις di&um effe pro οἷον συνδέσμοις. Steph.

ead, l. 3. αἰσϑήσιας) Cornarius corr. αἰσϑητὼς,, dor. pro eic mTous.

p« 29. L.15. διαῤῥέονται) Cornarius coni, day éoyzz.

ead. l. 14. καὶ γλυκέα, κεχ ὕλωται. ) Βαί. 2. γλυκέω καὶ χυλῷ.

Ρ. 21.1. 6. ἃ δὲ βραϑεῖα:) Invenitur etiam βαρεῖα, pofl βρώ- dez, atque fic quidem , & δὲ βραδεῖω. βαρεῖα. $i eph. Ita le- gendum propofuit Cornar. 1. l. p. 150. quod ὃς Ficinus ba- buiffe videtur, aliter tamen interpunxit, Vertit enim, 74/ia tarda : gravis media.

Dd 4

(

424 | VAÀRIAE LECTIONES

ead. I. 9. καὶ ἀεργος) Cornarius coni. xal ἄλογος, Ficis num fine dubio fecutus, /4/ia confufa, ᾧ a ratione aliena.

p. 22. l. 11. εἴη κασσύῤῥοον) Forte ein καὶ σύῤῥοον, aut certe poft particulam xz aliud quodpiam huiufmodi vocabulum Ícriptum. fuit. Steph.

p. 23. ἰ.. 4. τὸ δὲ — καττὰς &xposs.) lta legendum fuadebat Cornarius. Edd. habent ὃ δὲ &c.

p. 24. ἰ. 2. καὶ αἱ τὰς σωρκὸς) Ald. Bat. τ. καὶ αἰτίας. At Baf. 2. αἱ σαρκός.

ead. ἰ. τώ. ἀναλύονται Ὑ Baf. 2. ἀναλύοντω.

ead. ἰ, 14. ἄλλωι δ᾽ ἀλλων) Baf. 2. ἄλλω d* ἄλλων.

p. 25. L. 1. καὶ ἀφροσύνω. ) Baf. 2. καὶ ἐκφροσύνα.

cad. ἰ.. 13. δωαξασμὼς ) Stephanus corr. ὀδαξασμώς.

p. ^6. ἰ. 6. ὅτι μὴ ἀργείω ἐστὶν) &pyyíe, fcribendum cres diderim , & paulo poft ποτωκόντων: quod ποτωκόντων Dorice. di&um fit pro προσηκόντων, ut intelligamus pigritiam valetu- dini multum nocere, ( opponendo hanc γυμνασίοις. quorum modo mentionem fecit) qua fit, ut ab operibus & laboribus, qui nobis conveniunt, defiftamus. Quod tamen ad orationis ftructuram attinet, nondum plane emendatum pofle videri hunc locum fateor : quamvis hae voculae ὅτι μὴ ita poflint de- fendi, ut dicantur accipiendae, ficut in illo genere loquendi, ὅτι μὴ πᾶσω ἀνένγκη. Steph. Baf. 2. ὅτι μὴ ἄρτια ἐστίν.

p. 27. ἰ.αα fq. ποττὶ ἔργα.) Marg. Steph. γραι. ποττὰ ἔργα. “41οφμὶ potius ποτὶ fcribendum , ficut δ᾽ paulo poft fcri- pium eft. Baf. 2. ποτὰ ya.

p. 28. 1. το. ψεύδεα ) Baf. 2. ψευδέως δόξας.

ead. l. 12. χἀλάσωσαι) Stephanus coni, καὶ καλέσασαι.

p. 29. ἰ. 5 fq. τὼς ἐναγ és.) Stephanus corr. τὼς éveyézs.

Ρ. 30. 4. ult. ἀγενώτω καὶ αἰωγίω ) Baf. 2; «ἰωνίω καὶ νοητῶ.

IN CRI TIAM.

P. 34. 1. 3. τῷ δὲ πρὶν) Poft τῷ δὲ hypoftigme ponenda videtur ,-ne illa cum ἔργῳ iungantur. Steph.

ead. 1, ult. δέχομαι μὲν ὧδε, ᾧ σὺ xwTapy xc) Stepharus emendabat, δέχομαι μέν" ᾧ δὲ σὺ κατ᾽ ἀρχὰς ἔχρ. δέχομωι μὲν τόνδε ᾧ δὲ σὺ &c.

p. 35. ἰς ult. καὶ àv3pócrive, σώμωτω ) Cornarius corr, Ecl, VIIL, p. 110, καὶ οὐράνια σώμωτα,, quod fequentia firmant, notante iam Stenhano. Ficinus tamen vulgatam expreffit.

P: 36 4 2. em oy porros μὲν visig son ) Non improbatum iii .

IN CRITIA M. 425

puto iftam | meam de huius loci emendatione conie&uram , πρὸς τὸ τοῖς ὁρῶσι d'oxeiy dro» p. [hepipig gat. Sic vero & particip. μεμιμκημένα alibi paffiva fignificatione. SrepA.

ead. ἰ. 8. καὶ TATUM ) Stephanus corr. xi ἀπάτηλῇ.

P. 38. 1. ς. αὐτὸς — δηλώσει!) Forte αὐτό: ut dicitur αὐτὸ δείξει, Steph.

p. 39. I. 11. προτιμητέον) Stephanus coni. προϑύμητέον.

p- 40. l. ult. ὄρειον καὶ ὠγράμματον) Ita emendavit Cornar. l.l. cum edd. teneant ῥᾷων καὶ γραμμώτων.

p.42. ἰ. 4. κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν 2 udi Edd. πόνον. 7 póvov corr. Cornarius.

p. 44. 1. 11. ὅτε δένδρων) Inter haec verba deeffe quaedam Stephano videbantur.

ead. 1, 12. στεγ ἄσμτ᾽ ἐστὶν) In Ald. στεγάσμετ᾽ ἐστὶν, ex qua vitiofa le£ione , qui illi Bafilienft praefuerunt , faciendum putarunt, oveyas μέτεστιν : cum illa leéfio Aldina unius tan- tun literae mutatione opus haberet, fcribendo στεγώσμιατ᾽, ut ejt in vet. exempl. Steph. Baf. 1. στεγὰς μέτεστιν, at Βαί. 2. στεγάσμωτ᾽ ἐστίν.

ead. ἰ. ult. ἀπολλύσα ἀπὸ iine) Nec ἀπολλῦσα, nec «- λ ἧς agnofcit Ficini interpretatio. Illud quidem certe participium

ἀπολλυσα mendo carere dici non potett, ut opinor. Poft σολ- Ai» autem deefle fubítantivum, aut ex ipfo faciendum efíe fübftantivum dico : an autem id effe poffit ἰλὺν, aliorum iu- dicio relinquo. Steph.

p. 46. 1. 2. ὅρον ἐκ τοῦ καταντικρὺ TIyuxos) Legitur etiam ὁ ὅρος, l, e. montem : & Λυχαιβητὸν iungitur Jequentibus , hoc modo : καὶ τὸν Λυκαιβητὺν ὄρος ἐκ TOU καταντικρὺ rc. Steph. Sic legen- dum ftatuebat Cornarius 1. 1. cui | praeterea. debetur. Ilyux»s ἔχουσα. cum edd. teneant συχνῶς ἔχουσα.

P- 47- Lx. ὕϑατα σμικρὰ) Sic corr. Cornarius. Edd. £ μετά. vitiofe,

ead, [,7. κατὰ τὰ ἔτη) Et hanc Cornarii coniecturam Stepha- nus in textum tacite recepit, cum edd. habeant καὶ τὸ ἔτι.

P. 48. L. 13. μείζους λήξεις) lta corr. Cornarius l. 1. Edd. habent μείζους μίξεις,

JP. 49. Á ult. γεννήσεις) Daf. 2. γενέσεις.

p. 50. 1. 2. τῷ προτέρῳ γενομένῳ) Haec verba Steph. e lin. 16 huius pag. huc irrepfifle putabat , cum aliquis e regione il- lius nominis πρεσβυτάτῳ feripfiffet illa, quod idem valerent.

Ρ. 41.1.1 1 fj. “χώραν τῶν πρὸς χρῆσιν ζητουμένων ἐστί. καὶ σολλὰ μὲν διὰ τὴν ἀρχ ἣν) Haec verba in praeced. edd. defideran- tur : ea tamen & Ficinus agnofcit. Steph. Debentur vero illa inge- nio 9 ornari, Ecl. ]. p. 112

46 VARIAE LECTIONES

P. 53. L9. τοῦ supo 3er) Stephanus corr. τὸν vel τοὺς £u7p. quod ὑπερβάλλεσϑαι iungatur accufativo.

. $5. 1. 12. τρισιπλέθροις) Non τρισὶ σλέθροις, fed τριῶν | πλόθρων dicendum hic effet: neutro tamen modo ícriptum fuifle puto, fed τρίπλεθρος. Paulo poft autem. ἔχοντος ftare poffe non videtur, fed vel in £y ov, vel potius £y ev , mutari debere, quod referatur ad νεώς. Steph.

Ρ- τό. ἰ. ult. σερμὰς μὲν ὑπαιδρίους Sic quidam liber vet. non αὐτὰς μὲν ὑπαιδρίους. Forta [fe tamen non male τὼς μὲν ὑπαιδρίους legeretur. In eodem vcr? στέγους, diftuntfe. Steph. Θερμὰς μὲν ὑπ. & ὑπὸ στέγους debetur Cornario, quem fub vet. lib. innuitSteph. At Fic. legiffe videtar, Tàs pis ὑπαιθρίους.

P. 59. ἰ. 14. ὅτι δ᾽ ἐνελείπετο κατ᾽ εὐδὺ τῷ τάφρ.) For- taffe 9, τι ὃς κατευϑὺ τῷ τ. Ícribendum potius fuerit: licet ne fic quidem orationis ftru&tura fatis expedita fore videatur.

Ρ. 61. l. ς fqq. ἁρμώτων πολεμιστηρίων --- μικρασπίδα ) Vel ἄρματος πολεμιστηρίου : fed numerum pluralem agnofcit Ficinus, qui etiam. paulo poft μικρὰν ἀσπίδα legit. Steph. Quod vix puto.

p. 63. ἰ. 11 fq. ἐπεὶ δὲ ἐγίγνετο σμότος) Cornar. corr. ἐπεὶ δὲ ἐγίγνετο κόπος, po[Iquam vero Yaffitudo accederet, |

P. 66. L2. ἐννόμοις βασιλεύων) Steph. coni. évyóoe βασιλ.

m

IN P.ARMENTIDIESM

p.71. ἰ. 2. ᾿Αλλὰ μὲν δὴ) Fifcher. corr. ἀλλὰ μὴν δὴ, aut certe ἀλλὰ μέντοι.

ead. ἰ. 8 fq. πολῖταί τι μοὶ εἰσὶ) Steph. fcribendum Ρυΐα- bat πολίταί τε μοὶ εἰσὶ. vel potius, πολίταί τ᾽ ἐμοὶ εἰσὶ, ut ἐμοὶ fit pronomen poffeffivum. Ficinus, Concives mel.

p. 74. ἰ. τό. φαίνεται ἡμῖν) Ald. Baf. 1. 2. ὑμῖν. At Fici- nus, Jidentur nobis ifla fupra nos dici.

p. 79. l. 13 fg. ὅπερ our) Ficinus, Unde cum finem Socrates [ndn feaiffar. Eum igitur Stephanus fufpicabatur pro ὅπερ οὖν legiíle δεν.

p. 79. ἰ. τ. καὶ τί σοι) Steph. corr. καί τι σοὶ ut τί parti- cula enclitica effet. Iam Ficinus vertit , F'ideturque tibi quiddam e[fe ipfa corfum. (ἢ militudo. Hinc idem. pro αὐτὸ putabat fcribi debere αὐτὴ, vel αὐτὴ 11, tollendamque incifi notam poft »/ o- pis , ut hoc pertineret ad fequentia, b h. f. Seorfum ab illa fimi- litudine , cuius nos participes fumus.

lbid. ὁμοιότητος ἔχομεν) Forte μετέχομμεν, ut in praece-

ἑ IN PARMENTDEM. 47

dentibus hoc verbo eiufque participio utitur. Steph. Iam Ficinus :

- Cuius & nos participes fumus. ead. ἰ. 12. εἴτε χρὴ) In praeced. edd. male ἔτι χρὴ. pro ei- τε χρὴ. ut fequitur evre καὶ ut. Alioqui fcribendum effet erri.

Paulo pofl autem videtur ἢ expungendum effe ante ὧν. Steph. . Emi exhibent Ald. & utraque Bafil. At iam. Ficinus: Num am-

bigis, utrum ponenda fit — an non? Eadem verfio non agno-

fcere videtur ἢ ante ὧν.

p. 80. l. 2. f4. eis τινα ἄμμυϑδον φλυαρίαν) Sic edidit Steph. ex Ald. & Baf. 1. quod & Ficinus exprefhit : Ve ἐπ nugas nul- lis unquam verbis explicandas merfus perirem. At Cornarius le- gendum putabat ἀμύϑητον, h. 6. &vexd'iirywroy , aut. ὄμκυϑον idem fignificare, quod ἀμύϑητον. Veriorem tamen le&ionem fervat Baf. 2. ἀξυϑον, quod verbis ἐμπεσὼν dizoSapo opti- me refpondet. Et fic legiffe videtur Synefius Dion. p. 35. Turn. h.l. refpiciens, καὶ κίνδυνος εἰς ἄβυσσόν τινα φλυαρίας ἐμπεσόντας διαφϑδαρῆνει. Tub. quoque tenet ἄβυδον.

p.91. 1. 3. Οὐκ ἂν εἶναι. φάναι.) Steph. aut qpeunv intelli- gendum eífe ait, a quo verbo pendeat infinitivus εἶναι. aut Ícribendum, οὐκ ἂν εἴη φάναι. Tub. οὐκ ἂν. εἴγε, φάναι, οἷον &c.

ibid. Οἷον. ei ἡμέραν) “4π|ε οἷον invenitur ctiam ὡλλ᾽, hoc mo- do, ἀλλ᾽ οἷον εἰ ἡμέρα ein. Steph. Cornarius, quem innuit

Stephanus, totum locum fic legendum ftatuebat: ἀλλ᾽ οἷον —

ἐστὶν, οὗτοι καὶ ἕκαστον.

p.83. ἰ. ο. ἢ ἐν ψυχῇ) Pro ψυχὴ legitur etiam ψυχ ais. Steph. Nimirum Ficinus vertit , /Vec a/ibi effe, quam in animis, poteft. Tub. quoque ἢ ψυχ αἷς.

ead. ἰ. 13. ἐπὸν νοεῖ) Ald. Baf. 1. ἐπὸν νοεῖν. Baf. 2. ἑπὸν γοεῖν. Pro quo Cornarius legendum diftingaendumque monuit, ἔπον , νοεῖ μίαν Gc. a. v. &ro , tratfo , curo , apprehendo. Tub.

εἶπον νοεῖν. ι

Ρ- 84. l. 4. τὴ φύσει) γραι. ἐν τῇ φύσει. Steph. Habet fic Stob. in Ecl. phyf. p. 31. & Ficinus, Zn natura confiflere.

ead. 1. ς. ὁμοιώμωτω ) Marg. Steph. γραι. δμοιότωτα. "Tub. δμοιότηται.

p. 87. 4. 3. Ἑχάστη δὲ αὖ τῶν ἐπιστημῶν) Ficinus hunc locum ita vertit: Quaelibet rurfus fcientiarum , quae efl, quod ε[], alicuius exfiflentium eft fcientia. Unde eum Stephanus coniicie- bat legiffe , ἑκάστη δὲ αὖ τῶν ἐπιστημῶν, ἣ ἐστιν ὃ ἐστιν. τινὸς τῶν ὄντων εἴη ἂν ἐπιστήμη.

p. 92. ἰ. 14. δεώμεϑω 11.) Ald. Baf. τ. 2. δεύμεδι, uti Tub. quoque. At Ficinus, Oremus Parmenidem. rece. "

p. 03. l. 13 fo. διανεῦσαι — πλῆσδος λόγων Lego &iavveet

438 VARIAE LECTIONES

pro διανεῦσαι : quod non improbarem, fi pro πλῆϑος legeretur σέλουγος, Cornar. Doctius utique διανεῦσαι πέλαγος λόγων, uti idem Plato dixit in Protag. p. 143. φεύγειν εἰς τὸ πέλα- yos τῶν λόγων" & firmatur ΕἸ οἰ πὶ verfione, Cum cogito , quo pacto iam grandis natu tam profundum differendi pelagus tranfna- tare queam. "Tub. tamen διανύσαι. uti Cornarius legi iubebat.

ead. ἰ. 14, δεῖ γὰρ yy apíQea sai) ,Annotatur & alia lettio , abfque γὰρ. quam fane particulam abeffe malim. Steph. Delen-

am eam iudicabat Cornarius, Ficini forte auctoritate , verten-

tis, Obfeauendum tamen, cum &c.

ead, |. τς. oi αὐτοὶ “γάρ ἐσμεν.) Ita corr, Steph. e Fic. idem enim fumus. Edd. vett. omittunt articulum. Cornar. vero legi iubet παῦροι pro αὐτοί" quod praecedat, ei μὲν οὖν πλείους ἦμεν.

P- 96. L. 9. Ὅτι κινούμενόν τε) Pro τε fcribendum eft zr, vel potius 5/e, ut huius participii nominativus fit τὸ ἕν. δεερή. Pofteriorem emendationem probabat Fifch.

P- 99. l. 1. Τῷ μὲν dpa.) Sic Ald. at Baf. 1. 2. τὸ μὲν ἄρα. male. Cornarius quoque τῷ monebat legi debere.

ead. 1. 5. ἑαυτῷ — αὑτῷ) Cornarius corr. ἑαυτοῦ — αὐτοῦ.

P. 104. ἰ. 1. ὥς γε ὃ λόγος ἐρεῖ.) Scribendum effe ὥς γε ὃ λύγος αἱρεῖ. offendunt ali huius etiam ipfius fcriptoris loci. Steph. Vulgatum tamen Ficinus fecutus eft.

e el 3r da NOM,

p. 107. ἰ. 10 (4. ὡς ἑνὸς οὐσία. } Ald. Baf. τ. 2. ὡς ἕν οὐσίας.

p. 108. 1. το. Ὧ δ᾽ ἂν δύο ἦτον) Ald. & Bafileenfes, ὧδ᾽ ἂν δύο ἥττον" quae vitia fuftulit iam Cornarius , legendo ὃ 4" ἂν δύο roy. Ficinus: 44; quae duo funt. |

ead, ἰ. 12. σὺν δύο) Stephanus opinabatur , melius coniun&te fcribi σύνδυο.

p. 109. ἰ. τς. ἀποστωτεῖ ) Stobaeus, qui hunc locum laudat in Ecl. Phyf. p. 30, habet, &veeT«Teín , quod probabat Fifch.

e

Tub. ἀποστατεῖν.

P. 311. ἐξα (4. ὡς πλεῖστο, uépir) Steph. putabat , ante zAei- cT». videri poffe deefle praepofitionem εἰς, vel ἐπὶ, quod |

1 4 yn 3 rs / »! ΓΦ, Ls PRA paulo ante fcriptum effet, ἐπὶ πάντα &po, πολλὼ ὄντω n οὐσίω

Á . Á , νενέμηται. Αἴ vero aliud eft ἡ οὐσία νενέμηται ἐπὶ πάντα"

aliud ἡ οὐσίω νεμεμημένη εἴη πλεῖστοι μέρη. Nam hoc quidem | in genere, cum totum in partes dividi dicitur, verbis divifio- |

nem declarantibus additur fere fimpliciter, Activis quartus ca-

fus, primus Paffivis: ita ut πλεῖστοι μέρη Nominativi fint, |

non Accufativi. F7fch.

P. 114. ἰ. 12 fq. πρὸς ἕο τὸ μέρος ὄν.) Letlio alia affertur, |

quae habet negativam particulam μὴ ante μεέρος : ut ita reddatur

hic locus , Neque ergo velut ad partem , ipfum fui ipfius to- |

ΙΝ PARMENIDEM. 429

tum fuerit, cum ad fe ipfum pars non fit. Zzcinus tamen , il- lam negationem non agnofcens , hunc locum vertit, Non igitur, quoad fe ipfum, totum erit, quafi pars fui fit. Srep/. Μὴ in- feri iubebat Cornarius. -

p. 116. 1. 5. ᾿Εχφεύγοι. ) "Ante hoc verbum videtur dee[fe ne- gatio : &, ff hic οὐκ ἐκφεύγοι legatur , in praeced. etiam ἐκφεύγ οι legendum e[fe : vel hic οὐκ ἐκφύγοι. ut illic ἐκφύγοι. Steph. Scilicet Ficinus vertit, J4rqui fi nec fe ipfis, nec ipfo altero al- tera: funt , altera effe invicem nullo pacto poffunt. Nullo.

p. 117.1. 7. Οὐκοῦν ἕτερον) Baf. 2. Οὐκοῦν οὕτως ἕτερον" uti Ficinus, 74z non ia ab alüs alterum &c. Sic & Tub.

p. 118. 1. 7. Ei ἄρα ἕτερον ) Cornarius hunc locum ita refti- tuendum cenfet: ἡ dpa ἕτερον TOV ἄλλων τὸ ἕν. καὶ τἄλλω ToU ἑνὸς κατὰ ταὐτὸ ἕτερον, πέποννεν ἂν οὐκ ἄλλο, ἀλλὰ, τὸ οἰὐτὸ πεπονδὸς εἴη, τὸ ἕν τοῖς ἄλλοις. Stephani εἰ Zpz hau- ftum e Fic. qui vertit, S; igitur unum alterum efl ab iis &c.

ead. l. τς. τὸ ἕν τοῖς ἄλλοις) Ald. Baf. τ. τὸ ἐν" fed marg. Baf. τ. τὸ £y αὐ legit Ficinus, legique iuffit Cornarius in Ecl, At iam Baf. 2. τὸ ἕν. Fifch.

p. 119. 1. 3. ὡμοίου δέ zov) Sic corr. Cornarius, addicente Tub. Ald. Baf. 1. 2. exhibent ὁμοίου, ;

ead, |. ult. Yo δὲ δὴ περὶ τοῦ ἅπτεσθαι!) Tub. Ald. Baf. 1.2. Τί δὲ περὶ τοῦ ἀπτ.

p. 120. ἐ ο. κατέχον ἡ ἂν) Tub. x&v μετ᾽ ἐκείνην.

ead. l. ττ. αὑτοῦ ἀπτεσδαι) Tub. αὑτοῦ eoa.

p. 121. ὦ, 1. δεῖν — ἁπτεσδαι) Tub. δεῖ — ἀψεσδαι.

ead. ἰ. 7. ἐπλεονέκτησε τῶν ψεων) Tub. ἐπσλ. τῶν ἄλλων.

ead. ἰ. το. ἕν τε --- προσγίνεται ) Pro ἕν τε in praeced. edit. perperam. fcriptum eft εἴτε. item. σπτρογίνεται. pro. προσγίνεται. "Atque hoc agnofcit & Ficinus, ficut & illud ἐν ve. Steph. Ald. εἴτε. At in marg. Baf. 1. iam notatur ἕν 7e, quod affumfit Baf. 2. Ficinus, Etenim in. po[lerum unum fimul additur numero.

p. 122. ἰ. 1. ἑνὸς μὴ ὄντος) Tub. ἑνὸς μὴ £v ὄντος.

p. 123. ἰ. 12. πρὺς τὸ ὅλον ἴση Gc.) Pofl onov Ficinus τελείαν e Tryp collocafJe, & ἴση γὰρ £e voa legiffe videtur. Steph. Fi- cinus vertit, Quae & adverfus totum effecerat. quippe vel aequa- lis erit &c.

p. 124. l. 12. Οὐκοῦν φαίνεται) Stephanus malebat οὔκουν, quod Plato alibi quoque ita loqueretur,

p. 126. L. 5. καὶ ἴσον καὶ ἔλαττον) Sic verba ordinavit Steph. e Ficino, Zfrqui f£ maius & minus δ᾽ aequale ; cum edd, teneant καὶ ἔλειττον καὶ ἴσον. Cum Ficino facit Tub. recte.

ibid. ἴσων ἂν ein) Tub. ἴσως ἂν ein.

4 VARIAE LECTIONES

P. 157. l. 13. οὐσίας ἐστὶ κοινωνίαις) INominativus κοινωνίαι fih flituendus eff in locum gen. κοινωνίοις, Steph. Recte. & liquido exftat in Tub. uim quoque eum Ficinus.

p. 129. ἰ. ὃ fq. Πλείω δὲ χρόνον) Defunt hae duae voces , ἢ ἐλώττω, poft * porov, quas & Ficini agnofcit interpretatio. Steph. Ficinus vertir: Quin etiam longiufne, vel brevius tempus &c. Primus vero has voces inferendas effe vidit Cornarius.

p. 130. L. 6. τῶν ἀριπμὸν ἐχόντων) Ald. Βαί. 1: 2. τῶν e pL IA Cy ἐχόντων." lam Ficinus, Quae numerum capiunt.

p. 131. 1 8. ἢ ἄλλου ὁτουοῦν) Ita repofuit, Ficino praeeun- ἴθ, Stephanus | pro ἢ ἄλλα 0TOUGUY ; quod eft in Ald. Baf. τ. 2.

ead. 1. 13. ὅλον £y γένηται &c. ) Tub. ὅλον ἐγγένηται" ὅτε ἀέσου οὔτε πρώτου, οὔτε ἐσχάτου — ἐν τῇ γεννήσει.

p.135. ἐν 1. “πρεσβύτερον, τὸ δὲ, veo.) Cornar. corr. σρε- σβύτερόν τε καὶ νεώτερον. Ατ Ficimii vertit: Sed & eff, & fuit, hoc quidem fenius , illud autem lunius. Hinc Stephanus eum le- gille fufpicabatur, τὸ μὲν πρεσβύτερον.

p. 134. 1.9 fq. εἰ γὰρ γένοιντο) Ald. δίνοιντο, e quo in Daf. 1. factum eft δύνοιντο" quod retinet Baf. 2. Stephanus ve- ro re&te repofuit γένοιντο, praeeunte Ficino, qui vertit, Nam fi ji fuillent , non amplius fierent.

p. 135. ἰ. 14. καὶ γενήσεται.) Haec verba non leguntur in Aid. Baf. 1. habet tamen Baf. 2. eaque addenda centuit Cor- "narius, Ficinus quoque, Fiebatque , & fit , δ' fiet.

p. 336. ἰ. 1. καὶ περὶ τἄλλα ) Tub. καὶ περιττὰ ἄλλα.

p. 139. ἰ. 7 fq. οὕτετσον, — οὔτε ἰσούμενον) Cornarius oratio- nem hic mancam arbitrabatur , atque. ita refütuendam , οὔτε ἴσον, οὔτ᾽ dite ohs, — οὔτε ἰσούμιενον. οὔτ᾽ ἀνισούμενον. Ficinus tamen vulgatum fecutus eft.

ead. ἰ. 8. Ἔοικε.) Alia. eft le&lio οὐκ ἔοικε, quam & Ficinus agnofcit. Steph. Sic vero iler Tub. & Baf. 2.

P- 141. L. το. τοῦ ἑνὸς μεδέξει) Stephanus fufpicatur , geni- tivum non folum cum μεδέξει, fed etiam cum ἕτεροι. ὄντω po- fitum fuiffe, hoc modo, Οὐκοῦν ἕτεροι ὄντα TOU ἑνὸς, ἑνὸς μεδέξει τὰ μετέχοντα αὐτοῦ; Ficini auctoritate.

p. 142. l.9. ἕκαστον μόριον γώντα!) Ex fide vet. libri μόριον δὶς e[fe Jeribendum dico, hoc modo , καὶ «iw ἐπειδών *ys ἕν xa- στον μόριον. [μόριον γένηται. Steph. Sic vero legi iubebat Cor- nar, in Eclogis, quas femper fere vet. libri nomine appellat.

ead, [. 15. καὶ ὅλο καὶ κατὰ τὰ áp) Ald. Baf. τ. xat ὅλο Τὼ μόρια. At iam Baf. 2. καὶ ὅλα καὶ κατὰ τὰ pie. liaque legendum ftatuebat Cornarius. Ficinus quoque, Tum tota , tum etiam fecundum particulas.

ΕΝ»

see er AO

LbN?PARMENILIDEM 4j:

p. 143. 1l. 15. εἰ ταῦτα — ἐπισκοποῖμεν) Vocula εἰ üperva-

. €anea effe videtur. fcribendo autem ἐῶμεν. conveniret cum ἔπιες

σκοποῖμεν: fed malim ἐπισκοπῶμεν. Steph. Ficinus nimirum vertit, JVoz haec, tanquam per[picua , praetermitternus , difpi- ciemu[que furfum. à

Ρ- 145. 1. 5. οὔτε ἔνεστιν ἐν αὐτοῖς ) Ald. Baf. 1. 2. £y ἐστι, pro ἔνεστιν. ÀÁt iam Ficinus habet, {πε}.

ead. ἰ, τῷ fq. ταῦτα δὲ Abisuw. d ἐφάνη.) Vel eive ante ἀδύνατον addendum , vel ἀδύνωτω fcribendum efl. Statim autem poft eft οὐδέτερα i In praeced, edit. Steph. At iam marg. Baf. 1. habet οὐδ᾽ ἕτερα. & Fic. zon altera. Priorem vero coniecturam fupervacaneam efTe evincit fimilis locus Platonis de Republica l. X, p. 302, μα δύο φαμὲν αὐτῷ ἀναγκαῖον εἶναι.

P. 146. ἰ. 6 fq. ΞΣκεπτέον “γάρ. ) lta diftinxit verba Stephanus cum Baf. r. 2. Nam in Ald. pott γὰρ eft tantum incifi nota , ut verba σκεπτέον Ὑ ἀρ cum verbis τίς ἂν ein cohaereant. Et

fuperiorem illam rationem verfio Ficini confirmat, in qua eft,

Confiderandum. Quaenam haec fuppofttio e(t, fi unum non eft ?

-. Sed Cornar. in Ecll. tuebatur Aldinam diftinctionem, ita ut

inter verba μετὰ τοῦτο, ὃς σκεπτέον γὰρ, excidiffe putaret verbum σχεπτέον' vere, credo. Malim tamen legere, Zxe- 7r Téoy γάρ. Σκεπτέον, τίς ἂν eim. Fifch.

ead. ἰ. το. τοῦ, ἕν μὴ ἔστι 3.) Ita Ald. Baf. 1. 2. At Ficinus

- vertit, J/Zus, fr nidi non e(t: quafi legerit ei ἕν μὴ ἔστι. reCte.

| Ita vero reponendum iudicabat poft Cornarium Stephanus. Re-

- cepit quoque Fifch. εἰ; quod liquido exftat in Tub.

ead, 1. 12. λέγει τὸ “μὴ 97) Tub. λέγοιτο τὸ “μὴ Uy 5

P. 150. 1. 8. ἔσται ὄν.) Marg. Steph. γράι. ἔσται μὴ ὄν. nempe in Baf. 2.

p. 154. l 12. τῷ αὐτῷ.) Videndum, an τὸ αὐτὸ, an quid- | piam aliud pro his ,quae fapervacanea funt, fcribendum fit. Sreph.

p- 155. ἰ. 10. Οὐκοῦν δὴ ἔοικε) Steph. exiftimabat , rectius fcribi οὔκουν. Certe Ficinus vertit, Aon fane videtur ullo mo: do , aut ufquam fe habere.

ead. ἐν 11 fa. Ἄλλα μέν που δεῖ) Tub. ἄλλα μήν που δεῖ, uti quoque F'ifch. legendum contendebat.

p. 156. l. 8. ὥσπερ ὄναρ ἐν ὕπνῳ ) Tub. ὥσπερ ἐν ὕπνῳ, omifTo ὄναρ.

ead. ἰ. 14. δόξει, εἴπερ £v) Tub. δόξειεν, εἴπερ καὶ ἕν.

p. 157. 1. 2. αὐτοῖς eia) Tub. αὐτοῖς y εἶναι.

ead. ἰ. το. ὅταν τὶς τὶ λάβη) Tub. orav τις λαβεῖν.

P- 158. 1.2. ἕν φαίνεσϑαι.) Tub. ἐμφαίνεσθαι.

ead, ἰ, 3. ὀξὺ γοοῦντι ) Tub. ὀξύνοντι.

41: VARIAE LECTIONES

3 , ^ / Lr ead, L, 13. «vous τε ézUTois ) Tub. αὐτούς. T6, καὶ τοῖς. ead. L ult. καὶ ἑστῶτας era Toy ἢ) Tub. καὶ ἑστῶτας πάντη.

p. 160. ἰ. 4. οὐδ᾽ ἕτερα) Ald. Βαί. τ. 2. οὐδέτερα. Sed marg. Baf. 1. οὐδ᾽ ἕτερα. & Ficinus, Zur altera.

ead. ἰ. το. πάντω πάντως) Tub. πάντω πάντας. ἡ

ΙΝ ΘΟΟΝ IW PUE

p. Y64. l2. καὶ γὰρ ἐτύγ y aov πρώην εἰς ἄστυ) In Steph. | exemplo operarum negligentia omiffum eft voc. πρώην, quod | eft in Cod. Reg. Ald. Bat. 1. 2. & Ficino, qui vertit, 77er | enin. nec recte abeffe poteft. Revocavit i igitur Fifch. & Wolf. | p. 165. 1L. 9 fq. τοὺς τοῦ ἑταίρου λό) y2us ) Affertur alia le- | €üo, δικαιότατος γὰρ εἰ τούτους τοὺς λόγους τῷ ἑταίρῳ ἀπαγγέλλειν. ut fit fenfus, Aequiffimum enim eft, te hos fermones fodali tuo commemorare. Sed minime neceffe vide- tur, cum hac lectione alteram commutare, cuius hic eft fen- fus, Aequiffimum enim eft, te fodalis tui fermones comme- morare. Steph. Ficinus quoque, Sermones amici tui. —

ead. 1. ult. omn τύχ οἰμι) Cod. Reg. ὅποι τύχοιμι.

p. 166. 1. 8. ἀλλ᾽ ὅσπερ Φοίνικι ) Invenitur & alia leifio, ὥσπερ: fed ὕσππερ retinendum efl, hoc fenfu: Sed mihi narrabat idem ille, qui ipft 2 Phoenici narraverat. quidam nimirum Ári(lo- demus &c. Steph. Ald. ὅσπερ. Baf. 1. 2. ὥσπερ. At Cod. Reg. &AAos παρὰ Φοίνικι.

ead. ἰ, 9. Κυδαδηνεὺς) Κυδαδήναιον fait nomen pagi, f. po- puli, Atticae. Stephanus Byzant. Κυδαδήναιον' δῆμος τῆς Πων- διονίδος φυλῆς" ὁ δημύτης, Κυδασπηναιεύς, Atque fic, non Kv- δαδϑηνεὺς, fcriptum exftat etiam in Suida & Harpocrat. Unde aufi fumus, eandem verbi formam Platoni reddere. Nam in Ald. Da. 1. 2. Κυδαπηνεύς. Fife, Re&e, & firmat Cod. Reg. qui plane habet Kud'a3ymveueós. Idem volebant : Sydenhaim ὃς W oif.

ead, 1. τα. ὧν ἐκείνου.) Cod. Reg. ὧν ἐκεῖνον. |

ead. ἰ. 13. d'uryn σὺ μοί.) Cod. Reg. διηγήση po.

p. 167. L2. ταυτὸ, yy pil ποιεῖν ) Sydenh. corr. ταῦτα χρὴ, “στοιεῖν. citra neceffitatem.

ead. ἰ. 6. καὶ y pujsovrie Tov) Baf. 2. χρημωτιστικῶν, quod | probabat Fifch. tanquam aptius vocabulum, cum praece- dat σλουσίων" & a Polluce Ill, 112 χρηματιστικὸς pona- | tur in numero eorum verborum, quibus fignificetur rei au-|

gendae [ludiofus. Neque tamen ignorabat, etiam χρηματιστὴς ita dici Xenoph. Oecon. 2, 18.

—— ---

ΓΙ ΘΟΝ ΥΓΨΈΕΟ ΜΙ 433

ead. l. 8. ὑμεῖς irysic3e ) Cod. Reg. fupra adícriptum ha- bet ἡγεῖσσαι. male.

ead. l. 32. πάντας ἀδλίους) Ald. Baf. τ. πάντως, male: quod vcl verba πλὴν Ξωκράτους non magis, quam vocabulum &7e- , χνῶς, h. e. ἀληδῶς.. declarant. Et Ficinus, Z4Jios omnes. Fifch.

ead, 1. 14. τὸ μανικὸς καλεῖσσαι!) Cod. Reg. τὸ μαλακὸς κολεισῦσι. E |

p. 168. 1. 12. ἡ d" 9e," ApieTód npe , πῶς £y ei?) Cod. Reg. omittit nomen Ariftodemi.

ead. l. 13. ἐδέλειν ἀνιέναι) Stephanus Platonem fcripfiffe putabat ἂν ἰέναι, ficut. ftatim ize; & ἰέναι hac ipfa de re occurrat. temere.

ead. l. 14. οὕτως ὅπως ἂν) Cod. Reg. οὕτως ἂν, omifTo gros.

p. τόρ. ἰ. à. μωλϑακὸν αἰχιμητὴν) Cod. Reg. μαλωκὸν εἰἰχικητῆν. male.

ead. ἰ. 8. ὡς ἔγωγε) Cod. Reg. ὡς ἐγὼ μέν.

ead. ἰ. 10. πρὸ ὁδοῦ βουλευσόμεδι,. ) Praeclara atque unice vera Fifcheri eft h.l. emendatio, legentis πρό 6 τοῦ, ἢ. fenfu, Una euntes videbimus, quid dicendum fit: alterius inertiam follertia alterius iuvabit: quod unus excogitare & reperire non poterit, id reperiet atque excogitabit alter. Nam πρό ὃ vov eft, Hefychio interprete, οὗτος πρὸ τούτου , ἢ ἕτερος πρὸ τοῦ ἑτέρου : ὃζ rem extra dubium ponit Homeri locus, quem hic ob oculos habuit, Il. χ΄, 224:

Ξύν τε δύ᾽ ἐρχομένω, καί τε πρὸ ὃ τοῦ ἐνόησεν, "Ores κέρδος £n.

In idem incidit Gottleb. Animadv. ad Phaed. & Alcib. IT, p. 110.

ead. |. 14 fq. ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ τῇ "Ayá3evor) Cod. Reg. ἐπὶ Tiv οἰκίαν τὴν ! ArydSovos.

ibid, ἐπειδὴ δὲ *yevéssau ) Stephanus ait, fcribendum pofle videri ἐγένετο, vel-yérciro* fed particulae ἐπειδὴ recte addit alibi quoque a Platone infinitivum iungi.

p. 170. 1. το. Ὄσισϑεν ἐμοῦ) Cod. Reg. ὄσισϑεν μέν μου.

ead. ἰ. 11. Οὐ exé|n,) Vertit & Ficinus , quaft effet δκέψῃ, non praecedente vocula οὐ, Φ abfque interrogatione. Ex(lat tamen & alibi illa imperandi forma. Steph. e. g. paulo ante p. 166 οὐ διηγῇ σὺ μοί; Ceterum Cod. Reg. hanc offert lectionem , οὐκ ὄψει ἔφη που φάναι. & paulo ante ἀλλὰ καὶ ϑαυμάζω καὶ αὐτὸς, inferto καί.

ead. l, 15 fq. Καὶ ép ἔφη — Mya, ποὺ κατακέοιτο) Sufpicor fcripfiffe Platonem, καὶ & ἔφη" (utitur autem & alibi hoc pro nomine.) Alioqui pof ἐμιὲ fequi , ut opinor , deberet κατα κεοίμην, & ἔφη accipi pro ἐκέλευσε. Steph. Sed τοξὶς Fifcherus rem pec

Plat. Oper. Vol. XI. Ee

414 VARIAE LECTIONES

anacoluthiam expediendam cenfet, ut Ariftodemus mutet ver- borum ftru&uram, & addat tre ποὺ κατακέοιτο. ac ft ante ufus fuerit verbis Agathonis, fervum manus convivae lavare iubentis. Idem cenfebat Sydenh. Ceterum Cod. Reg. omittit "roy ante κατακέοιτο.

ead, ἰοας. ἐν τῷ — "rpeSUpo ) Forte rectius fcriberetur £y τῳ — προ. ἔν τινι. δέερῇ. Mox Cod. Reg. καὶ oU καλοῦντος,

p. 171. ἰ. τ fq. ἔθος γάρ τί τοῦτ᾽ ἔχ ei.) Bat. τ. 2. Ἔθος “γάρ τοι. quod probabat Fifch. Eadem tamen loquendi ratio oc- .currit in Hippia mai, & Prifcianus XVIII, p. 1208 Putích. hoc ipío loco probare nititur , Atticos partic. 77 otiofe ponere, monente Wolf.

ead. l. 2. ὅπη ἂν τύχοι ) Cod. Reg. ὅποι ἂν τύχ οι.

ead. L. 4. δοκεῖ, ἔφη φώναι ) Cod. Reg. δοκεῖ, φάναι," abfque ἔφη.

ead. l. 6. ἐπειδάν τις ὑμὶν) Baf. τ. 2. ἡμῖν, ut Ficinus, Λιοδὶς fiquidem nullus praefidet. Male; nam ad fervos pertinet oratio.

ead. 1. 31. αὐτὸν δὲ οὐκ) Cod. Reg. τὸν δὲ οὐκ.

ead. 1. ult. καὶ τὸν Σωκρώτη) Ald. ΣΞωκρώτους. male. Baf. τ. Ξωκρώτην.

P. 172. l. 4. διὰ τοῦ ἐρίου) Cornar. emendabat διὰ τοῦ ὁρ- γάνου, ita ut per Zeyyayoy quidem canalis intelligeretur, fed per κύλικας putei. Vifcherus contra, cui abfonum videbatur , Socratem , qui interefet convivio, cogitaffe de puteis potius, quam de poculis, neque, puteos a Graecis cum calicibus com- paratos ufpiam legerat, pro τοῦ ἐρίου reponendum cenfebat τοῦ ὑλιστηρίου. vel ἠδηνίου, vel fimile verbum , quo colum indicaretur. Recte tamen vulgatam lectionem defendit Syden- ham , fub ἐρίῳ intelligens velum laneum , per quod aqua , vino admifcenda transfundebatur. Ceterum Wolfius paulo ante pro eis τὸ κενώτερον coni, legendum eis τὸν κενώτερον.

ead. 1. ς. εἰ γὰρ οὕτως ἔχ ει ) Cod. Reg. εἰ γὰρ οὕτως ἔφη, f£. ἔφυ" aut ἔφη reliquis, incifo utrinque pofito ᾽ intercipiendum.

pi4A757 δ; ἥθιστα πιώμεδα) Cod. Reg. ῥᾷστα σιώμεδει. Optime. Sic ftatim, ὦ es ῥᾷστα πίνοιμεν , δ mox ῥᾳστώνη Pla- toni 4icitur. ἥδιστα ex interpretamento τοῦ ῥᾷστα, margini adícripto textui illaaum puta. Scholiaft. Auguft. jaeva τὸ ἥδιστα ἐνταῦδα (ad vv. ὡς ῥᾷστα πίνοιμεν ) σημαίνει.

ead. I. 4. JUS ἔχω) Cod. Reg. omittit v. ἔχ: c. male.

ead. l. s. παρῆτε γὰρ χϑές. ) Cod. Reg. παρῆσδε γὰρ X Sés.

ead. l. 16. ἱκεινὸς γὰρ καὶ ἀμφ.) Fitchero non legiffe vide- batur Ficinus partic. καὶ, vertendo, qui ad utrumque idoneus eff. ibid. ἐξαίρω ToU λόγου) Cod. Reg. omittit artic. Τοῦ,

IN CONVIVIUM 453

ead. 1. ult. ἐπειδὴ οὖν) Hic fcribit & Ficinus, ᾿Ἐρυξίμωχ ον φάναι" fed omittit 6 ipfe fupra , n δ᾽ ὃς, videlicet ᾿Ἐρυξίμωχ os. Steph. Verfio Ficini habet, Hic Eryximachum | dixiffe , Poft- quam praefentium nullus &c.— i

p. 174. 1.3 fq. τοῦτό γε οἶμαι) Cod. Reg. omittit ciat.

ead. 1, 8. τὸν ΝΜιυρινούσιον ) Fifch. fcribendum iudicat, Mv» ῥινούσιον. auctore Paufan, I, 31, & Stephano Byz. ἢ. v. Altera tamen ícribendi ratio antiquior videtur, eodem iudice.

ead. l. 9. περὶ ἰατρικῆς λέγης) Cod. Reg. λέγοις, Ald. Baf. τ. 2. λέγεις. B

p. 175. 1.7. καὶ παιῶνας ) Cod. Reg. καὶ παιᾶνας.

ead. ἰ. 12. συγγράφειν) Addit Ficinus verbum , quod iungit cum συγγράφειν. vertit enim , YInvenies Sophiftas Herculem laudaffe. Paulo pofl autem expungenda videtur vocula καὶ poft ἧττον. Steph. NV olfius V. C. fupplendum cenfebat οὐ δεινὸν ex antecedentibus , hoc modo, εἰ δὲ βούλει a. e. T. . σοφίσταως, οὐ δεινὸν καὶ τούτους (ex antec. σοφίστας fuppl.) HpaxA. &c. Idem partic. καὶ minus commodam ἢ. l. arbitrabatur, nifi ante iTToy reponatur,

ead. l. 14 fq. ϑαυμάσιον ἔχοντες ) Cod. Reg. ϑαυμάσιον ἔχοντα.

ead. ἰ. 17. μηδένα vro) Cod. Reg. μηδένα που.

ead. l. ult. ἀξίως ὑμνῆσαι) Cod. Reg. 2£i9 ὑμνῆσαι.

p. 176. 1. 1. ἠμέληται τοσοῦτος δεός.) Stephano fcribendum videbatur , iie»32 324 τοσοῦτον Sieóy. Orationis certe feriei con- venientius, Sed huiufmodi Zvaxó»ovSoy Platoni admodum fre- quentatur, & apprime convenit commotae Phaedri orationi.

ead. l. ult. καταρχ éro uid pos) Cod. Reg. ἀρχέτω Φαΐδρος,

cp. 177. L1. πάντες ἄρα) V. D. in Bibl. Crit. I, p. 49 corr. TAVTES ἅμα. fine caufa.

ead. l. 3. ὅσω, ἕκαστος) Cod. Reg. ἃ ἕκαστος.

ead. l. 4 fq. ὧν — ἀξιομνημιονεύτων ) Stephano & Fifch, verborum ftructura laborare videbatur. Atque Stephanus qui- dem Ficinum legiffe opinabatur , o? δὲ μάλιστα ἔδοξάν μοι ἀξιομνημόνευτα εἰπεῖν, τούτων ὑμῖν ἐρῶ" vel potius ita, or δὲ ἀξιομνημόνευτα εἶπον, τούτων &c. Certe deberet effe ἀξιο- μνημόνευτα propter infinit. εἶναι. quod & offert Cod. Reg. fed accommodavit hoc antec. ὧν, ratione non plane inufitata. v. Ernefti ad Xenoph. Mem. I, i, 19. |

ead. l. 9 (4. ἐν τοῖς πρεσβυτάτοις εἶναι τῶν δεῶν) Cod. Reg. ἐν αὐτῇ πρεσβύτωτον εἴνωι τὸν δεόν.

ead. l. 11. γονεῖς γὰρ) Cod. Reg. γοναὶ γὰρ.

ead, l. 16. Πρώτιστον μὲν) Cod. Reg. vm pee

6.2

D 6. VARIAE LECTIONES p. 179. L. 5 fa. οὔτε συγγ rei, ) NU yttenbach. ep. crit. p. 9

coni. οὔτε εὐγένεια. quod aptius videtur.

ead. 1, 6. οὕτω καλῶς) Cod. Reg. οὔτε κάλλος.

ead. l. 7. λέγω δὲ d' τί) Scripturae compendium in Cod. Reg. δῆτι vel δῆτα fcriptum innuit.

ead. 1. το. ἔργα ἐξεργάζεσδαι Cod. Reg. ἔργα ἐργάζεσϑαι.

ead. 1. 14. ὡς ὑπὸ παιδικῶν.) Cod. Reg. ἢ ὑπὸ παιδικῶν.

p. 179.1. 8. κινδυνεύοντι.) Poft κινδυνεύοντι aut aliqua de- efle videntur , aut fubaudienda haec ex praecedentibus, ἥττον ἂν δέξαιτο. Steph. At manifeftum eft, poft τὰ παιδικὰ in- teliigi e fuperioribus debere ἂν ἕλοιτο, nempe μᾶλλον, quam particulam ante ἢ omitti folere, nemo ignorat: deinde verba ἢ μὴ βοηδῆσαι κινδυνεύοντι integra funt: nam Phaedrus often- dit, amatorem malle amafium relinquere potius, quam, eo vidente , alii periclitanti non fuccurrere. FifcA.

ibid. οὐδεὶς οὕτω κακὸς) Non neceffe eft, ut poft οὐδ εὶς addatur partic. γὰρ cum Stephano, cum vox differentis in lo- cum eius fucceffiffe intelligatur. Fzfch.

cad. l. 13 fq. οὐ μόνον ὅτι ἄνδρες ) Stephanus corr. οὐ μόνον οἱ ἄνδρες. Nequaquam, cum etiam γυναίκες careat articulo. Immo μόνον. ut gloffema, delendum videtur: ita ut Plato fcripfiffe videatur , οὐχ, vri ἄνδρες. Nam particulae μὴ ves, μὴ ὅτι, οὐχ, ὅπως, οὐχ, ὅτι. fequentibus particulis ἀλλὰ & ἀλλὰ καὶ, eleganter ita ponuntur, ut refpondeant verbis La- tinorum , 202 dicam, fed: non folum — fed etiam. Fi(ch.

ead.l. 1$ fq. ὑπὲρ τοῦδε τοῦ λόγον.) Haec verba pofl τού- του δὲ fcripta forta[fe fuerant abfque ὑπέρ. Hic certe neque hoc, neque illa ufum ullum habent. Steph. Recte. Videntur omnino gloffema τοῦ τούτου. e margine temere textui illata. Ita quo-

que cenfebat W olf. Fifcherus tamen gratae cuiufdam negligen-

tiae veftigia ἢ, 1. deprehendiffe fibi videbatur.

p. 180. ἰ. 2 fg. καὶ ὀνόματι μόνον) Cod. R. καὶ ὀνόματι μύνῳ.

ead, 1. 6. ἔδοσαν τοῦτο γέρος ) Fifch. legendum cenfebat ἔδοσαν τοῦτο τὸ γέρας. inferto artic. τό, recte. Atque fic plane exhibet Cod. Reg.

ead, ἰ. 7 fq. ἀγωσϑέντες τῷ ἔργῳ) Unicus hic forte locus apud Platonem, ubi ἄγαμαι cum ablativo rei conflru&tum oc- currit. Ruhnken. ad T'imaeum p. 5$. Sed Cod. Reg. & hic ha- bet ὠγασδϑέντες τὸ ἐργ ον: |

ead. l. 9 fa. ἀτελῆ ἀπέπεμψαν) Cod. Reg. ἀτελῆ ἔπεμψαν.

ead. 1. 10. ἐφ᾽ ἣν ἑκὼν nxev) Cod. Reg. omittit ἑκών,

p. 181. £L. 1. μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο) Marg. Steph. yypeu. μὴ ἀποκτείνας δὲ τοῦτον. lta vero legit Cod. Reg. & Bal. 2.

x

IN CONVIVIUM 437

ead. 1. 6 f29. Αἰσχύλος δὲ φλυαρεῖ — ὡς φησιν Ὅμηρος) Athen. XIII, p. 601. Α. καὶ Αἰσχύλος μέγας y ποιητὴς χαὶ Σοφοκλῆς ἦγον εἰς τὰ δέατρω διὰ τῶν τρωγῳδιὼν τοὺς ἔρω- τας, ὃ μὲν τὸν ᾿Αχιλλέως πρὸς Πάτροκλον δίς, Hoc factum effe ab Aefchylo in. fabula, quae inícripta fuit Μυρμιδόνες, fed totam hanc obfervationem profectam efle ab docto quo- dam lectore Platonis, e margine verbis philofophi interiectam, Valkenarius arbitratur in Euripidis deperditorum dramatum reliquias p. 13. Quem fecutus Wolfius totam hanc periodum wuncinis inclufit.

p. 182.1.7 fq. νῦν δὲ οὐ γάρ ἐστιν εἷς. ) Fifcherus verba haec ita diftinguenda iudicabat , νῦν δέ" οὐ γάρ ἐστιν εἷς.

ead. ἰ. 12. ταύτης δὲ) Haec verba omittit Cod. Reg.

ead. l. 14 fq. καὶ ἀμείνω) Cod. Reg. ita exhibet pro eo, quod eft in edd. καὶ “ἀμήτωρ.

p. 183. 1. ς. οἷον, ὃ vov) Sydenham corr. οἷον, ὧν vov. Quo tamen non indigeas, fi cum Gellio N. À. 17, 20, & Ficino, poft αἰσχρὰ hypoftigmen tantum, & poft διαλέγ edat ftigmen τέλείαν ponas. JP. olf.

ead. ἰ. 6 fq. «vy αὑτὸ) Haec verba defunt in Cod. Reg.

ead. ἰ. 12. 6, τι ἂν TU) Ita corr. Stephanus : : nam edd. habent τύχ οι. fed alter modus mox occurrit 6, τι ἂν τύχωσι.

ead. ἰ. τό. ἀνοητοτάτων ) Cod. Reg. ἀνοητώτως.

P. 184. l. 131. ἀλλ᾽ ἐπειδὰν ) Vel ἀλλ᾽ ἢ ἐπειδὰν legendum , vel ἀλλὰ pro ἀλλ᾽ ἢ accipiendum videtur: ut παίδων appellatio extendatur longius , ficut in. nomine ex ea compofíto , quo ufus modo eft. Steph. Quam rationem probabat Fifcherus, qui recte monuit , partic. ἀλλὰ poft negationem faepe fimpliciter poni, ita ut idem valeat, quod εἰ μὴ, ἐὰν μή.

p. 185. L. 1. ἀνηλίσκετοὶ) Cod. Reg. ἀναλίσκοιτο.

ead. l. 5 τὸ τοιοῦτον) Legitur « etiam τὸν τοιοῦτον, ut refe- ratur ad νόμον : & fubaud. τὸν τοιοῦτον νόμον ἑαυτοῖς τίδεσϑαι. Alioquà cum τὸ τοιοῦτον fuübaudiri po[fet brevius ποιεῖν. Steph. Baf. 2. τῶν τοιούτων. quod amplexus eft W olt. verborum ftru&turam ita inftituendo : χρὴ δὲ καὶ προσανωγκάζειν τού- τους τοὺς πανδήμους ἐραστὰς, μὴ ἐρᾷν τῶν τοιούτων (ne ta- les ament , de quibus fermo infütutus eft, fc. pueros ) ὥσπερ προσανοιγ κάζειν αὐτοὺς. καὶ ϑόσον δυνώμενγα, (μὴ ἐρᾷν ἐλευ- σέρων *y υναικῶν" cum v. μὴ ἐρᾷν aliter non habeant , quo re- ferri poflint, & poa mary wá eem τινά, τι Vix rece dicatur.

ead. 1.7 fq. ὥστε τινὰ τολμᾷν) Fifcher. coni. ὥστε τινώς. Sed τινὰ rette habet, & plurium numerum comprehendit , v: faepius, | Le"

L4

438 | VARIAE LECTIONES

ead, L. 10 fq. ὁτιοῦν πράγμα, πρωττόμενον) Cod. Reg. ὃτι- ουν πραττόμενον , omiffo πρώγμα. f . 186. /. 2. τῆς δὲ Ἰωνίας καὶ ἄλλοϑι πολλώχου) Hoc ordine collocata fuiffe verba fufpicor , τῆς δὲ ᾿Ιωνίας πολλωχ ov καὶ ἄλλοι αἰσχρὸν 6c. (alioqui, ut habeat ille genitivus, unde pendeat , fcribendum fuerit , ἐπὶ δὲ τῆς Ἰωνίας) ante ὅσοι autem fübaudiri ἐκείνοις, vel παρ᾽ ἐκείνων, five ὑπ᾽ ἐκείνων. Steph. At Fifch. πολλωχ οὗ non movendum fuo loco cenfet, cum & fic ab eo genitivus τῆς Ἰωνίας ree pendeat: ὅσόι contra cum ἄλλοϑι cohaerere arbitratur , quod idem fit, quod παρ᾽ ἄλ- λοις, Corruptum vero ἢ. l. iudicat Sydenh. ead. 1. 6. τῶν ἀρχομένων) Baf. 2. τοῖς ἀρχομένοις. ead. 1. ult. éySupaSévri y 29) Cod. Reg. éve3uüiSuy γάρ. p. 188. 1. s. ὅρκον oU φασιν eiveu) Pofl ὅρκον videri potefl ali- quid deeffe. Quidam ἐμιποίνιμιον defiderart exiflimarunt. (Fic. ve- nereum iusiurandum nihil valere) Nihil autem. addendo, intelligen- dum e[Jet , ὅρκον οὐκ εἶναι ἐν τοῖς ἀφροδισίοις,, vel τοῖς περὶ τὰ ἀφροδίσια. Steph. Αἱ οὐ conimngendum eft cum qai , ita ut οὔ φάσιν ft negant: ὅρκος ἀφροδίσιος eft iusiurandum , quod dedit amator , δὲ eivaa declarat valere, monente iam Fifch. ead, l. τό. ὧδ᾽ ἔχ εἰ" ovy, ὡπλοὺν ἐστιν) Baf. 2. ὧδ᾽ ἁπλοῦν ἐστιν, omiffis ἔχ εἰ ovx. Mox εἶναι poft καλὸν opus effe ne- gabat Stephanus. temere. — p. 189. L2. aie y por μὲν οὖν ) Cod. Reg. Ald. Baf. 1. αἰ- σχρῶς μὲν OUY. ead. l. 3. καλὸν δὲ) Cod. Reg. καλῶς δέ. ead. l. 6. à, — ἄνϑει λήγοντι, οὗπερ.) Sydenh. corr. ἅμα — ἄνϑει, λήγοντος οὕπερ. fine caufa, ead. 1.7. πολλοὺς λόγους) Haec verba omittit plane Cod. R. ead. ἰ. τι. τοῖς μὲν διώκειν) Cod. Reg. τοὺς μὲν διώκειν, & mox τοὺς δέ. p. 191.L. 2. fq. δικαίως ἂν ὁτιοῦν ἂν ὑπουργεῖν) Cod. Reg. δικαίως εὖ ὅτιοῦν ὑπουργ Gv. . ead. 1.8 fq. ἐπὶ τούτῳ — φέρει καὶ μή.) Stephanus putabat, verbo φέρει fuum deefle nomipativum. Ficinus certe vertit , In alüs autem omnibus, obfeguium. huiufcemodl turpe. cenfetur , five obfequentem fallat opinio , five non fallat. Eidem Stephano verba ἐπὶ τούτῳ ita accipienda videbantur , ut idem valerent, quod ἐπὶ κτήσει παιδεύσεως καὶ τῆς ἄλλης σοφίας, vel certe idem , quod ἀρετῆς ἕνεκα καὶ τοῦ βελτίων γενέσσαι" ut feníus totius loci exfifteret hic, Si quis ab amatore fuo gratiam inire ftudeat, defiderio fapientiae, quam fe ab eo confecutu- rum fperat, etiamfi illum decipi contingat, & fpe fua exci-

IN CONVIVIUM 439

dere, nullam ignominiae notam hoc ftudium inurere poteft: at fi quis alius rei defiderio id faciat, in dedecus incurrit, five deceptus fpe fua fruftretur, five ea potiatur. Nempe cum zi- σχ ὕνην φέρει fubaudiendum ex anteced. τὸ y epiac a ea , OC cuim zal pii, v. ἐξαπατωμένῳ, monente iam Wolf.

ead. 1. x1. καὶ μὴ λάβοι) Cod. Reg. καὶ μὴ AZ Bn.

ead. l, τς. ὡς ἀγαδπῷ χαρισάμενος) Stephanus COIT. Χ ἀρι- σόμενος, Sed & paulo fuperius, χ ἀρισάμενος ἐξωπατηδεῖη. Et Ficinus, Gratificatus.

P. ^ L1. δεδηκωκέναι ὅτι) Cod. Reg. δεδηλωμένον v1.

ead. ἰ. 9. συμβάλλομαι) Cod. Reg. συμβώλλομεν.

ead, l. 12. ἐπιπεπτωκυῖϊαν) Cod. Reg. ὑποπεπτωκυῖαν.

ead, ἰ. 14. ἐγγυτάτω) Cod. Reg. ἐν τῇ κάτω.

p. 193. l. 3. παύεσδαι ἡ λύγ E.) Baf. τ. 2. παύσεται. male. nam infinitivus pendet a. verbo ἐθέλῃ, & poft ἡ λύγξ deeft apodofis εὖ ἔχ ει. Fifch.

ead. 1. 3 fi. gi δ᾽ ἄρα πάνυ ἰσχυρά ἐστιν ) Cod. Reg. εἰ δ΄ ἴσως ἰσχυρά ἐστιν.

ead. l. 6. εἰπεῖν τὸν " Ag.) Cod. Reg. φάναι τὸν ᾿Ἀριστοφάνη.

ead. l. 14. πάντων ζώων) Cod. Reg. ἄλλων ζώων.

ead. 1. τς. μοὶ d'oxo) Cod. Reg. με δοχῶ.

ead, l. 16. καὶ ὡς μέγως) Partic. καὶ Stephanus addidiffe videtur e Ficino: Magnum quoque arque admirabilem &c. nam edd. vett. cum Stobaeo, qui hanc particulam laudat in Ecl, phyf. p. 23, eam omittunt, eamque rectius abefle arbitratur Fitch. Wolfius contra illam retinendam cenfet , vertitque , Z;cc omnla e medicinae inflitutis comperiffe mihi videor, fimulque , quantus , quamque admirabilis Deus ftt.

P. 194. ἰ. 4. ὁμολογουμένως) Cod. Reg. δικολογ οὔμενον.

ead. ἰ. 9. ἑκάστου ToU σώματος καὶ ὑγιιεινοῖς) Haec verba plane omittit Cod. Reg.

p.195. 1. 4 fq. ὑγρῷ. πάντω τὰ τοιαῦται τούτοις) W olf. h.l. fic interpungendum opinabatur, ὑγρῷ, καὶ πάντα TX. τοι- αὕτα. Τούτοις &c. Ficinus , Humido ficcum , ceteraque huifr nodi.

| p. 196. L. 9. ἀλλήλοις ἐμποιήσασω) Cod. Reg. ἀλλήλων ἐμποιήσασωα.

ead. ἰ. ττ. αὐτῇ τῇ συστάσει ) Cod. Reg. εὖ τῇ συστώσει.

P. 197.1. 3. τὸν τούτων ἔρωτα) Cod. Reg. τὸν τοιούτων ἔρωτα.

ead. ἰ. ς. οἷς ἂν προσφέροι ) Cod. Reg. οἷς ἂν awe

ead, l. τι. καδόσον παρείκοι ) Cod. Reg. καϑόσον σαρήκε

ead. l. τς. ὡρμονίαν καὶ κρώσιν) Stob. καὶ habet ante E. μονίων , idque inferendum ceníuit Wolfius, iubente difputatio: nis ferie. ;

Ee 4

440 VARIAELECTIONES

p. 198. 1. 6. γίγνεται ἐρωτικῶν ) Scribendum e Stobaco vibes pro γίγνεται. qued eít in ceteris libris, contra linguae leges. Fifch.

ead. 1. 7. καὶ ἐνιαυτῶν ὥρας) Cod. Reg, καὶ περὶ αὐτῶν Opus,

ead. 1, 8 fg. καὶ οἷς μαντικὴ ἐπιστατέ!) Stob. ἐπιστατεῖ τέχ νη. Platonem fcripfiffe puto , ἡ μαντικῇ. Articulum ἡ pro- nomen οἷς facile potuit abforbere: & τέχ, νυ a Grammaticis additum videtur. 77 jfch.

cad. 1. 33. ἀλλὰ περὶ τὸν ἕτερον) Videtur deeffé verbum n, vel aliud poft ifla περὶ τὸν ἕτερον" & pofl Sous non efe ponenda στιγμὴ , ut repetatur μὴ τιμᾷ. Steph. Quae ratio minus pro- - babilis videbatur Fifchero , cum ifta repetitio v. μὴ 7142. ni- mis dura effet, & ab ufu "loquendi aliena, neque dici recte poffet περὶ γονέας — ϑεοὺς τιμᾷν. Hinc arbitrabatur, poft verba περὶ τὸν ἕτερον repeti debere χ αρίζηται. ia. ut περὶ τὸν ἕτερον dictum eflet pro τῷ ἑτέρῳ, aut, deleta particula περὶ; intelliges effe verba τιμᾷ xai πρεσβεύει" fed verba «epi γονέας καὶ περὶ σεοὺς, ita explicanda, Cum in iis officiis, quae parentibus debentur , gim in his, quae Diis. Pofteriorem con- icQturam firmat Stob. ubi legitur , ἀλλὼ τὸν ἕτερον, omifTo περί.

p. 199. ἰ. 11. ἐπειδὴ τῆς Avy*yte ) Ald. Baf. τ. 2. ἐπειδὴ καὶ τῆς A. quae particula a Stephano eiici non debebat. Nam Eryximachus oftendit, partes differendi iam Ariftophani íu- fcipiendas efIe , non modo propter ordinis rationem , fed etiam propterea, quod fingultibus non. impediretur, quibus fedatis promififfe fe verba effe de Amore faCturum. Zifc/.

ead. 1. 14. τοιούτων «ψύφων) Cod. Reg. τοιούτων ψούρων.

ead, |. τς. οἷον καὶ) Stephanus coni, οἷος καὶ terere. Cod. Reg. fuperfcriptum habet efor.

ead. 1. 16. ἐπειδὴ αὐτῷ) Cod. Reg. ἐπειδὴ αὐτῇ.

p. 200. 1. 4. καί μοι ἔστω) Cod. Reg. καὶ μὴ ἔστω.

ead. 1. ς fj. περὶ τῶν μελλόντων ῥηδήσεσθαι, οὔτι μὴ) Cod. Reg. περὶ τῶν μελ. ψηφίζεσθαι » οὔτοι μύ.

ead. ἰ. L1. ἄλλῃ γέ πη) Cod. Reg. ἄλλῃ γέ πως.

ibid. ἢ 4 σύ τε καὶ) Cod. Reg. ἢ σύ τε καί.

ead. ἰ. 17. καὶ ἰατρὸς τούτων") Sydenh. orationem ita diftin- pg, iudicabat, καὶ ἰωτρὸς τούτων, ὧν ἰαδέντων uy iau

y δίς. € Hs malis medetur , quae &c. reCte. Ceterum Cod. RU: μεγίστῳ. male.

p. 202. L. 1. ὁρμήσειεν, ἐλθεῖν) Cod. Reg. ὁρμήσειε Seir. Mox Steph. malit ἐπερειδόμενοι, pro ἀπερειδόμενοι.

ead. ἰ. 6. μετέχον») Cod, Reg. μετέχ εἰ.

Ρ' 202. L5. ἐπὶ δυοῖν σκελοῖν) Cod. Reg. ἐπὶ δυαὶ σκελοῖν.

IN CONVIVIUM A44

ibid. ἐὰν δέ τι) Stephanus coni. ἐὰν δ᾽ ἔτι. ReGte. Ita quoque Stob. & Ficinus, Quod ff rurfus i impie infurgere videantur.

ead. 1. 8 fi. ὥσπερ οἱ τὰ ὠὰ τέμνοντες. καὶ μέλλοντες ταριχ εὕειν, i ὥσπερ οἱ τὰ ὠὰ ταῖς Spicil. ) Locus admodum corruptus. Sydenham pofteriora , ἢ ὥσπερ — ϑριξὶν, tanquam gloffema e margine illatum, delenda putabat. Ruhnkenius vero ὠὰ in ὕω abire iubet, au&oritate Timaei , qui explicat , ἀκρο- δρύων εἶδος, μύλοις μικροῖς ἐμφερές. In idem inciderat Val. kenar. ad Tim. p. 136, qui commode laudat Plutarchum , ad hunc locum alludentem, Amator. T. II, P. 779- B. olco TOUS σπαιδικοὺς ἔρωτεις ὡς c. βεβαιότατα πολλὰ λέγουσι. καὶ σκώ- στουσι λέγονπες, ὥσπερ ὠὸν αὐτῶν τριχῇ αἰἱρείσδαι. TY φιλίαν. unde Toupio (Emendatt. in Suid. T. III, p. 188.) du- bium non erat, quin poft SpiZiy , addi deberet διαιροῦντες, Utrumque adoptavit Wolfius, Recte.

ead. 1. τς. ἕν στύμα ποιῶν) Cod. Reg. ἕν σῶμα, ποιῶν.

p. 204. l. 11. ἐντύχ ot ) Cod. Reg. ἐντύχ .

ibid. à δὴ vuv γυναῖκα) Cod. Reg. ὃ ph δὲ γυναῖκα.

ead. ἰ. ult. οὖν οὕτως αὐτῶν) Vel αὐτὰ, non αὐτῶν. vel τὸ, idola, poft αὐτῶν fcriptum fuiffe crediderim. Steph. Illud recte, occinentibus licet Fifch. & Wolf. Cod. quoque Reg. habet αὐτὰ, omiffo οὕτως.

p. 205. ἰ,.3. ἐντύχ 1 ) Cod. Reg. ἐντύχ p.

ibid. εἰ καὶ ἄῤῥεν.) Ald. Baf. 1. 2. ei καὶ ἄῤῥην ἄῤῥενι. Fi- cinus quoque, $;n autem safculus mafculo. Hinc reduxit cum Fifchero Wolfius.

ead. l. 4. διαναπαύοιντο.) Cod. Reg. διωπαύοιντο.

ead. l. 9. &re τετμημένος ) Cod. Reg: ἅψαι τετιμημένος.

p. 206. l. 14. ὠγάμοις ) Cod. Reg. &y&psvov.

p. 207. l. 11. βούλεσϑε o ἄνϑρωποι) Cod. Reg. BoixecSas ἄνϑρωποι.

ead. ἰ. 13. y gréc sien μάλιστα) Cod. Reg. . γενέσσαι t ὅτι μόλ.

- ead. l. 17. ὡς ἕνω ὄντας) Cod. Reg. ὡς ἕνω ὄντα.

p. 208. 1.8. διρκίσδημεν) Affertur alia lettio, διεσ' χίσδημεν videlicez pro διῳκίσδημεν : confirmaturque futuro diua χισδπησό- peu, quod [latim fequitur, nec non praecedentibus verbis d1e.- τεμῶ 6 τεμὼ δίχ e. Steph. Διεσχ ίσϑημεν eft e Cornarii con- ietura , quae & Fifchero arridebat. Sed διοικίζειν unice vera eft leGlio., notatque, cives , urbe expulfos , diffpare , eofque co gere , ut vicatim habitent.

ead. ἰ. 12. καταγραφὴν) Aliam dat fedem. accufativo κατα- rain Budaeus , ita. legens , "repitjsev ἔχ 0VTES , ὥσπερ οἱ ἐν

«i$ στήλφις ἐκτετυπο μένοι, κατῳγροφὴν, διωπεπρισιλέμοὶ

44. VARIAE LECTIONES

κατὼ τὰς ῥῖνας γεγονότες, atque interpretatur ita, Facie dimi- diata, per nares diffetla, lufcaque , cumfmodi videntur in mu- | mifmatis prifcis. Steph. Quo tamen opus non videtur, fi cum | Ruhnkenio ( ad Tim. p. 126.) legas κωτὰ “γραφὴν. disiun&e. | ead. l. ult. ὡς 6" Eges) Stephanus coni. ὧν 6 Ἔρως, p. 209. L. 2. διαλλωχ Sérres ) Cod. Reg. διαλλαγέντες. | ead. L. το. ἕκαστος τύχ o) Cod. Reg. ἕκαστος τύχ. ,P. 210. 1. 8. μὴ ἀπορήσωσι λόγων) Cod. Reg. μὴ ἀπορήσω λόγον. ead. 1. 12. ᾿Αγάδων εἴπῃ) Cod. Reg. ᾿Αγώδων εἴποι. I ead. ἰ. 133. καὶ ἐν παντὶ eine) Fiích. nomen ἀπορίας vel fi- | mile quid excidiffe putabat fecundum Ficini verfionem, Er az- | guftis undique premereris. Enimvero ἐν παντὶ εἶναι! omnino eft, | angulis premi. v. W yttenbach. ad Plutarch. de S. N. V. p. 127. | p. 211. ἰ. 6. οὐ δήπου) Stephano hae particulae non vide- | bantur aptae illi i interrogationi , ideoque corrigebat σὺ δήπου: in notis tamen illas retineri poffe iudicabat , ut accipiantur pro. an, Fifcherus interrogationis notam poft φοβερώτεροι tollen- | dam omnino cenfebar. p. 212. L. 14. οἷος οἵων αἴτιος) Cod. Reg. οἷος ὧν αἴτιος. P. 213.1. 6. καὶ οὐδ᾽ ὄντος πολλοῦ) Verba haec καὶ οὐδ᾽ ὄντος, σολλοῦ πλησιάζειν. Ficinum quoque in fua interpretatione prae- | termififfe non miror, cum nullus huic loco ? aptus fenfus elici ex üis | po[fe videatur. Steph. Stob. in marg. οὐδ᾽ ἐντὸς πολλ. uti coni. | Sydenh. & recepit Wolf. Fifch. tamen vulgatam tuetur lectio-| nem, refertque ὄντος πολλοῦ ad τὺ *ynpzs , ut Agathon often- dat, Amorem odiffe folere fene&utem , & ad eam provectam ne accedere quidem propius. | p.214. L. 3. ποὺς γοῦν πόδας) Cod. Reg. τοὺς μὲν πόδας... ead. ἰ. 4. ἐπ᾽ οὔδει) Cod. Reg. ἐπ’ οὔδεος. p. 215. ἰ. 5. ὃ δὴ καὶ ϑιαφερόντως) Cod. Reg. omittit xe. | ead. l. 5. ἀεὶ πόλεμος) Cod. Reg. ἐστὶ πόλεμος. | ead. 1. 10. καὶ ἔτι πολλὰ) Cod. Reg. καὶ ἄλλω πολλά. ead. l. 14. οὔτε ποιῶν, ποιε[ ) Aldum fecutusStephanus omifit. βίῳ ante ποιῶν. quod tenet Baf. I. 2. unde revocandum duxit | Fifcherus. Cod. Reg. habet , οὔτε ποιεῖ, OmifTo σοιῶν. .p. 216. 1. τ fg. σωφροσύνη τὸ κρώτεῖν ) Cod. Reg. eegpo- | σύνης πλείστης, τὸ κρωτεῖν. 1 ead, ἰ. 4. à δὲ κρατοῖ ) Cod. Reg. fuperfcriptam habet le&. | ὁ δὲ κρατεῖ. ' ead. L. $. σωφρονοῖ) Stobaeus σωφρονοίη, quod recepit Fifch.: ead. l. 9 fg. περὶ μὲν οὖν δικαιοσύνης — εἴρηται) Haec νεῖ- ba plane dsfciunt in. Cod. Reg.

ΕΝ ΘΟ ΝΙΝ ΕΟΝ 443

ead. 1.10. καὶ ἀνδρείας) Ald. καὶ ἀνδρίας, quod reduxit W olf. p. 217. L3. καὶ μὲν δὴ) Fifcherus corr. xal μὴν δή. ead, l. 12. κυβερνήσεως δεῶν ) Cod. Reg. κυβερνᾷ τὰ Sv. ead. 1. 13. κατεσκευάσϑη) Cod. Reg. κατεσκευάσδαι.

í 2 » 3, 5 , ^ ead. L 14. οὐκ ἔπεστιν Ἔρως) Cod. Reg. οὐκ ἔστιν Ἔρως.

p. 218.1. 6. Νηνεμίαν ἀνέμων) Cod. Reg. νηνεμίαν ἀνέμοις. Ceterum Fifcherus totum verfum e Stobaei libris ita refingen- dum ítatuebat, Νηνεμίαν τ᾽ ἀνέμων, κοίτην Te , ὕπνόν τ᾽ ἐνὶ κήδει. quibus tamen fulcris minime opus effe arbitror.

ead. 1. 9. ἐν χοροῖς ) Cod. Reg. ἐν χωρίοις.

ead. 1. 11 fq. ἵλεως, &ya3s ) Stob. ἵλεως àyaxeis , vere, opinor. Sic enim hoc membrum fimile eft reliquis membris, neque apparet fatis , quid fibi hoc loco vocabulum &ya$5s

— velit. Fiféh. Ἵλεως ἀγαδοῖς recepit W ol.

ead. 1. 13. κτητὸς εὐμοίροις) Cod. Reg. κτητὸς εὐμύροις.

ead. |. 14. ἀμελὴς κακῶν) ἀνεπιμελὴς Xaxàv , Cod. Reg.

p. 219. 4. τ. ᾧ δεῖ ἔπεσα!) Cod. Reg. ᾧ χρὴ ἐπ.

ead. ἰ. το. ἀδεὲς πάλαι) Cod. Reg. ἀδεὲς πάλιν. fed σά- Aaa eft fupra.

ead. l. 12. ἐγὼ δ᾽ ὀπορήσωιμι) Stephanus coni. ἀπορήσοιμι!, Rede. nam praecedit Fut. ἐρεῖ, & fequitur, τὸ δὲ σὲ ἀπορή- σειν. & μέλλω ἀπορεῖν. Ficinus quoque, Unde miht verba dc- fore putabam.

p- 220. l. s. εἴ ποι ei ov) Cod. Reg. εἴ πη εἶχ ον.

ead. 1. 7 fa. ἐφοβούμην μὴ — Τοργίου --- δεινοῦ ) Cornarius

. emendabat , ἐφοβούμην γὰρ μὴ — Γοργοὺς — δεινός. Sic &

paulo ante Γοργίου in ΓορΎ οὐς mutare geftiebat. temere. Nam fenfus orationis hic eft: Sermo Agathonis admonebat me Gor- giae. itaque plane acciderat mihi id, quod Ulyili apud Ho- merum: timebam , ne mihi tandem Agatho Gorgiae, eloquen- tiffimi hominis , inter differendum , oftenderet caput , ita ut mu- tius, quafi lapis, exfifterem; monente iam Fiíchero. , ead. 1.13. ἔγκωμι. ὅτιοῦν) Sydenh. corr. ἔγκωμ. ἔρωτω. temere.

. ead. ἰ. 14. τῶν ἔγκωμιαζομένων ) Cod. Reg. τοῦ &yxo- μιαζομένου. |

v p. 221.1. 8. τοιοῦτόν τε εἶναι καὶ τοσούτων αἸτιον) Stepha- "no fcribendum videbatur vel τοιούτων τε εἶναι Gc. vel τοιοῦ- τόν TE εἶνα! καὶ τοιούτων καὶ τοσούτων αἴτιον. Scilicet Ficinus "vertit, Er talium tantorumque cazfam affirmatis.

we 222. L 2 fq. ὑποίω ἂν τις τύχῃ ἐπελϑοῦσα.) Ald. Baf. I. 2. ὁποία, δ᾽ ἄν. Sed Stob. omittit δέ. Eaedem edd. τύχοι, quod mutari a Stephano non debuiffet, iudice Fifchero. Pro ée^3oUe« vero habet Cod. Reg. ἐπελϑούσῃ.

444 VARIAE LECTIONES

ead. L. το. πρῶτον μὲν δέοι) Cod. Reg. πρῶτον μὲν δέει. fuü-. | pra tamen fcriptum δέοι.

p. 223. ἰ. 4. Ὁμολογῆσωι) Cod. Reg. ὡμολογείσϑω. | ead. l. 6. εἰ γὰρ ἐροίμην) Stephanus coni. ἔτι γὰρ ἐροίμην. Quo tamen opus non videtur, fi cum Wolfio apodofin in- | telligas, hancce fere, quid reponeres? | ibid. Tí δαί, ἃ &d hos) Cod. Reg. τί δὲ ἀδελφός.

ead. I. το. παρὰ σαυτῷ ) Cod. Reg. παρὼ σαυτοῦ. | p. 234g ὁμολογουμένων) Fifch. coni. ὡμολογημένων... cum Baf. 2. offerat ὡμολογ ουμένων : & Ficinus vertat , Ex fis, quae fupra conceffimus. Re&e. Nam ὁμολογούμενα dicuntur res, ἢ quae in exploratis habentur , de quibus nemo dubitat ; at O00 | ημένα. quae conce[Jae fünt alteri. | ead. 1. 13. λέγῃ ὅτι) Cod. Reg. λέγῃ ἔτι. | p.225. L. 1. λέγῃς ὅτι, ὀπιδυμῶ ) Cod. Reg. λέγῃς. &mi-- |: Sup. , omiffo ὅτι. |! ead. l. 4. διμεολογοῖ ἂν) Ald. Baf. 1. 2. δμκολογ οἵτ᾽ àv quod | reduxit Fifcherus. ! ead. l. 12. (4. ἄλλο τί — τίνων.) Scribendum eft ἄλλοτι con- | iunéle , cum interrog. 6& τινῶν. Sic paulo poft ἄλλοτι., ubi tamen | omiffa eft. itidem. interrog, nota. in. praeced, edd. Steph. Τινῶν le-1 git quoque Ficinus , "Aliquorum di&fus efl amor. i p. 227. l. 2. γυναικὸς μαντικῆς ) Stephanus coni, γυναικὸς, Μαντινικῆς. ficuti & inferius Diotima audiat ξένη Μαωντινική" approbantibus Holft. ad Steph. Byz. v. Mavzíreiz , Davif. ad | Max. Tyr. p. 568. & Fich: h. 1. At Wolf. vulgatam lectio-| nem cum per Graecae linguae indolem recte habere , tum iis, | quae de Diotima Socrates mox differat , optime convenire »| cenfebat. | ead. l. 3. συσωμένοις) Stephanus coni. ϑυσαμένη. | ead. 1. 12. ὃ Ἔρως, μέγας eos") Sydenh. corr. ὃ Ἔρως μὲν, — Ses" difputationis feriel convenientius, | p. 228. L1. Ἢ καὶ ἂν μὴ) Cod. Reg. ἢ ἂν μή. Steph, vero ante ἂν repetitum fuiffe putabat & ὃ, τι; hoc modo, ἢ καὶ; 9, Τὶ ἂν μὴ σοφόν. Intell. autem , ἢ καὶ 9, 7: ἂν μὴ σοφὸν Ἢ ἀνωγκαίον οἴει αὐτὸ εἶναι dA és ; Ficinus, Et quod non fa- piens , ignorans i ? | ead, ἰ. 2. api, δοξάζειν) Cod. Reg. ὀρϑοδοξά Cem. | ead. 1. $. τὸ γὰρ τοῦ ὄντος τυγχάνον πῶς ἂν ein ἀμαθία) Haec verba oinittit Ced. Reg. | vati. καλόν ἐστιν, αἰσχρὸν εἶναι ) Cod. Reg. καλὸν ΕΣ exce | p. 229. ἰ. 4. εὐδαίμονα Sew) Cod. Reg. εὐδαίμονα wii |

-

INCONVIVIUM ἐμ

ead. l. 10 fg. Τί οὖν ἂν. ἔφην , ein) Magis ufitata haec. effet

orationis (lru&ura, τί ouv ; (ἔφην) εἴη ἂν ὃ Ἔρως Svmrós ; Steph. Scilicet Ficinus vertit, Quid igitur, inquam ? num mortalis efl amor ? v p. 230. 1. 14. προσαιτήσουσω) In praeced. edd. legitur erpozea- τήσασοα" quod ferri non potet: & Ficinus quoque non hoc , fed illud tempus agnofcit. Steph. Ficinus vertit , Mendicatura cibur. Eodem ducit vitiofa fcriptura , προσαῖτις ove apud Orige- nem contra Celf. 4, p. 189. Spenc. qui ἢ, l. laudat.

p. 231. ἰ. 12. ód'oie vreuSplois ) Sic Ald. & Baf. τ. at Baf. 2. ὑπαίθριος. Quam lectionem, cum & res ipfa firmaret, & Ficini verfio, in qua eft, 744 fores in via tub divo dormiens, cum Origenis libris, reduxit eam Fifcherus. |

ead, 1. 15. Sngevriis δεινὸς) Cod. Reg. omittit δεινός,

ead. 1. ult. καὶ πόριμος" φιλοσοφῶν) Cod. Reg. καὶ qop- τισμὸς φιλοσόφων.

p. 232. l. 9 fq. αὐτὸ “γὰρ τοῦτο --- ἀμαδία ) Sydenham 2 ^v ; 3 ^

. 3 COrr. αὐτῷ γὰρ τούτῳ — Gase, vel αὐτὸ γὰρ τοῦτο —

ej u3i2. Neutro opus effe putabat Wolfius, cum αὐτὸ fubau-

" diendo κατά.

ead. l. 11. δοκεῖν αὑτῷ εἶναι ἱκανόν.) Cod. Reg. δοκεῖν αὖ- τὸν ἱκανὸν εἶναι. estin |

p. 233. /. 11. τοιοῦτος ὧν) Stephanus coni. τοιοῦτος δὲ oy.

ead. ἰ. ult. ἐρῶ, Ὃ ἐρῶν ) Cod. Reg. épa ὃ ἐρῶν.

P. 234. 1, 1. Καὶ ἐγὼ εἴπον, ὅτι γενέσδαι αὑτῷ) Cod. Reg. γενέσσαι ἣν δ᾽ ἐγὼ αὐτῷ. Ὁ

ibid. ' AAA ἔτι ποϑεῖ, ἔφη — Τενόσϑαι, ny δ᾽ ἔγὼ, αὐτῷ.) Haec verba abíunt a Cod. Reg.

p.235. Ll. 1. ἀφελύντες γὰρ ἄρα τοῦ ἔρωτος) Cod. Reg. ἀφελόντες γὰρ ToU ἔρωτος, omiflo ἄρα.

ead. ἰ. 4. ti *y&e or) Cod. Reg. i1 γάρ τι. |

ead. 1.8 fq. ἔχουσιν ὀνόμωτῳ ) Cod. Reg. ἕξουςιν ὀνόμωτα.

p. 236. 1. 12. οὐκ ἔμοιγε.) Negationem. Ficinus. quoque non agnofcit : ferri tamen pote[l , ut intelligamus , μὰ Δι᾿ οὐκ &uovye δοκοῦσιν ἄλλου ἐρᾷν. Sreph. At Ficinus per linguae genium vix aliter efferre potuit, neque omnino abeffe poteft, cum ad v. il σοι δοκοῦσιν intelligi debeat, ἀλλοῦ τινὸς ἐρᾷν ἢ τοῦ ἀγαθοῦ,

p. 2.37. ἰ. 1. διωκόντων αὐτὸν) Cod. Reg. διωκόντων αὐτό.

p. 238. l. 4. συσπειρᾶτσοι) Cod. Reg. συσπείρεται.

ead. l. 5. καὶ ἀνειλείται) Timaeus Gloff, ἀνείλλεται ἀνει- λείται" quam formam ἀττικωτέραν reduxit Fifcherus.

ead. 1.7. πολλὴ ἡ ποίησις — περὶ τὸ καλὸν) Sydenh. emenda- bat πολλὴ il πόνησις. Sed ὃς ποίησις idem valere videtur, nimi; ium /ludium pulchri.

-

446 | VARIAE LECTIONES |

ead. l. 9. AAA& τί [iv 5) Scribendum videtur , ἀλλὰ τίνος μήν ; ficut & praecedit δ᾽ fequitur genitivits. Steph. Scilicet Fici- | nus vertit, 747 cuius , inquam ? p. 239. l. 6. τοῦ γενομένου ) Cod. Reg. τοῦ γεννωμένου. ead. l. 11 fg. Καὶ ἐγὼ ἂν ἔλεγον) Stephanus coni. καὶ ἐγὼ | εὖ ἔλεγον. rcete. ead. |. 15. ὅτι διδασκάλων) Cod. Reg. ὅτι καὶ διδασκάλων, p. 240. f£. 3. ἀεί τε εἰναι) Cod. Reg. ἀεὶ τὸ εἶναι. | ead. 1.8. ὅμως ó αὐτὸς) Cod. Reg. ὁμοίως ὃ αὐτός. | ibid. ἀλλὰ νέος ἀεὶ γιγνόμενος) Stephanus coni, ἀλλοῖος, ἀεὶ γιγυόμενος. ead, |. 32. τὰ ἤθη) Fifcherus coni. τὰ £0n, cum oi yel iam fint mores, & Ficinus vertat, Confuetudines. p. 241.1. 6. ἐγκαταλιπεῖν) Cod. Reg. Ald. Baf. 1.2. etiam | Stob. ἐγκαταλείπειν, quod retraxit Fiícherus. ead. ἰ. 15. εἰ ἐδέλεις) Stephanus coni. εἰ ἐδέλοις. | p. 242. 1.7. τὸν ἡμέτερον Κόδρον) Sic Ald. Baf. 1. 2. At Fi- | cinus, dur veflrum Codrum, Legit igitur τὸν ὑμέτερον. Rete. | nam Diotima, peregrina femina, agens cum Socrate Athenien- i fi, non potuit Codrum, regem Athenienfium , vocare ἡμέτε- | por : ut paulo inferius de Solone, τίμιος δὲ, inquit, παρ᾽ ὑμῖν, καὶ Σόλων. ΕἸ "I feh.. | ead. l, τς. 6$ olore) Cornar. emendabat, ὡς οἷόν τε. temere, | ead. 1. τό. κατὰ; τὴν «υχ iiv.) Steph. poft haec verba aliquid | deelfe putabat , nifi fubaudiretur , εἰσὶν ἐγ κύμονες ex praece- |. dentibus, Quam rationem ] Ficinus quoque fecutus eft. . | p. 245.1. 3. μεγίστη εἶναι, ἔφη.) Cod. Reg. μεγίστη ἔφη." ead. ἰ. 6. ἐγκύμων n τὴν ψυχὴν) Ficinus vertit, quifquis ergo | —naiura plenus eft. Legit ig igitur τὴν φύσιν. monente iam Fifch. | ead. 1. 7. ἐπιδυμεῖ.) Malim fcribere eT13UpA9 , appofita tan» | ium diaftigmes nota, ut pendeat ab ὅταν. Steph. ead. 1. τ. καὶ περὶ οἷον ) Stephanus vel περὶ expungendum | arbitrabatur , vel ei addendum τοῦ. fine caufa. | Ρ- 244. l. 4. ἀβθανωτωτέρων παίδων) παίδων omittit Cod. R. | ibid. δέξαιτο ) Cornarius coni. sU£auro. Sed δέχ εσσαι Pla- c toni eadem notione adhibetur, v. g. in Philebo c- το.: & | Apolog. Socr. c. 8. ij P. 245. ἰ. 12. καταστῆναι) Cum xara Ties. fubaud. δεῖ." non autem πολλὴ ἄνοια μὴ οὐ, ut cum proxime praecedente in- | finitivo. At cum ἑνὸς fubaud. ἐραστὴν καταστῆναι" aut brevius. ἐρδῖν" ut intell. τοῦτο δὲ τὸ σφόδρα ἐραστὴν χωταστῆναι (νοὶ. ἐρᾶν) ἑνὸς, χ «λάσαι. Steph. Eandem rationem Ficinus quo-| que tenuit, monente Fifchero. |

3

.9— WE

IN CONVIVIUM 447

ead. 1. 13 fq. σφύδρα τοῦτο.) Cod. Res. σφόδρα τοῦτον

Ρ- 246. ἰ. τ. σμικρὸν ἀνδος.) Bat. 2. σμικρὸν ay s quod probabat Fifcherus , tanquam ἀττικώτερον.

p. 248. ἰ. 6. αἰεὶ ἐπανιτέον) Sic legt Cod. Reg. pro ἀεὶ ἐπανιέναι.

ead, l. 13. ἡ Νιαντινικὴ ξένη) Cod. Reg. ἡ μαντικὴ ξένη. uti

fupra Ὁ. 227. Ficini quoque verfio a Grynaeo emendata, Zo-

fpes ila vates. * M p.249. l2. εἴπως cióvT dv) Cod. Reg. simes οἷός τ᾽ uv, ead. |. 6. καὶ ἀλλὴς πολλῆς pA.) Cod. Reg. καὶ ἄλλης QA. ead. ἰ. 10. ᾧ ὁρατὸν ) Cod. Reg. ὡς ὁρατόν.

᾿ ead. ἰ. 14. ἀλλ ἀνθρώπῳ) Cod. Reg. ἄλλῳ ἀνθρώπων. p. 250. ἰ. 7. εἰ δὲ) Si mendo caret locus, di&um fuerit ei δὲ pró εἰ δὲ μή: ficut flatim. pofl, his verbis , ἐὰν piv refpondent

ula, ei δὲ μή. Steph. Sed loquentis vox atque vultus hanc

ellipfin τοὺ μὴ facile i innuere poterat , & occurrit fimilis: locus

in Alcibiad. l, c. 10, ei μὲν βούλει, ἐρωτῶν με" εἰ δὲ, καὶ αὖ- gis ἐπὶ σαυτοῦ λόγῳ d'iéEeASe , citante Wolfio.

ead. 1. 8. τοῦτο ὀνόμαζε.) Cod. Reg. omittit τοῦτο" male.

ead. |. τι. 3ópay κροτουμένην) Cod. Reg. ϑύραν κρουομένην. p recte.

p. 251.17, ἐγὼ γάρτοι ) Cod. Reg. ἐγώ τοι.

cad, ἐ, “πᾷ ἃ ἐὰν εἴπω οὑτωσὶ) 9i liceat ifta verba ita in- terpretari, Ut ita dicam , includenda fuerint parenthefi: fed malim perinde intelligere , ac fi poft ἀναδήσω effent colloca- τὰ, hoc modo, x« εφαλὴν ἀναδήσω. ἐὰν εἴπὼ οὑτωσὶ, ἄρα καταγ.- vel potius ἐὰν δὲ erro. Steph. NV οἰῆιις vertere malit, dia eum appellare liceat, ἰς, σοφώτατον καὶ κάλλιστον" puta- batque, Alcibiadem reliquorum invidiam his interiectis evita- re voluifle. Poft ἀνα δήσω vero Fifch. pun&i notam poni iufft.

p. 252.1. 3. Ὑπολύετε) Cod. Reg. ὑπολύεται, Baf. 2. ὑπο- λούετε. Utrumque vitiofe.

ead, l. s. τρίτος $d'e) Cod. Reg. ὧδε τρίτος.

ead. ἰ. 7. τουτὶ τί ἦν; Σωκράτης ) Cod. Reg. τοῦτ᾽ εἰ- σεῖν Σωκράτης.

ibid, οτος ἐλλοχ ὧν) Stephanus com, οὕτως. Scilicet Ficinus,

- Sic etiam infidiatus &c. At ovros habet ἢ. 1. vim pronominis σύ

ut init. huius dialogi. Z;fc/. ead. 1. το. κατεκλίνης) Cod. Reg. κατεχλίπης. ead. ἰ. 15. ἐπαμύνεις) Stephanus corr. ἐπαμυν εἷς. - «ad. I, ult. χαυμάσια ) Cod. Reg. ϑαυμοστά. p. 253. l. X3. ἐπιτρεπτέον οὖν ὑμῖν) Cod. Reg. ἐπιτρεπτέον

| ὕμιν, omiffo ovr. at Ald. 1. 2. zip. οὖν ἡμῖν. male.

448 | VARIAE LECTIONES

ead. 1. 14 fq. v υμῖν αἱροῦμαι) Cod. Reg. αἱροῦμεν, étdlod Uvpv.

p. 254. 1. 1. τῷ Σωχράτει) Cod. Reg. τὸν Ξωχράτης

ead. ἰ. 3. κελεύσῃ τὶς ) Cod. Reg. κελεύοι τίς,

ead. 1. 14. elzenSéiv) Cod. Reg. ἐλϑεῖν.

ead. l. ult. καὶ ἐμπέπωκοις) Ald. Baf. 1. ἐμπέπτωκαις. At Cod. Reg. & Baf. 2. ἐκπέπωχας.

P: 285. ἰ..4. παρὰ νηφόντων λόγους) Stephanus coni. ep | νύφοντεις λόγους, velerapi τοὺς νηφέντων λόγους. NV olfius rem ita expedit, ut παραβάλλειν pro infinitivo fübiecti habeat , & peior Tat ἄνδρα di&um accipiat pro λόγους ἀνδρὸς whBbepros.. ἢ

p. 256. L 11 fq. oy dry ἀδε διοιχ Sévres) Marg. Steph. For- |

ta[fe fcriptum fuit dy &, & δὲ fuit alius participii principium ; quam cius , quod hic legitur. Non aflentior. nam ry δε eft in duas partes, & ior Sévrec idem eft, quod ἄνοιχ ϑέντες 5 ut legit Steph. in Th. L. G. v. ry ds. Ficinus vertit, Qui fi b: fc riam dividantur. Plato ipfe infra: οἱ λόγοι αὐτοῦ δμοιότω- τοί εἰσι Σειληνοῖς τοῖς διοιγομένοις — διοιγομένους δὲ ἰδὼν ἄν τις. Fifch.

ead. 1. τς. ἀμφισβητήσωιε) Cod. Reg. ἀμφισβητήσεις.

ead. l. ult. ἀλλ᾽ οὐκ αὐλητὴς) Stephano verba diftinguenda videbaritur hoc modo, ἀλλ᾽ οὐκ αὐλητής ; πολύ γε Sauna σιώτερος ἐκείνου" pofito poft αὐλητὴς interrogationis figno , eodemque poft ἐκείνου deleto. Iam Ficinus, “πὶ non tibicen ? € tibicen quidem Marfya longe praeftantior.

p. 259. ἰ. 12. βίᾳ ovv ὡσπερ) Abreích. Lett. Ariftaenett. p. 147 pro βίᾳ, e quo nullus elici fenfus poffet, reponi iube- bat βύων οὖν &c. credebatque, fumtam effe ex hoc loco PJa- tonis gloffam apud Hefych. hanc, βύων τὼ ὦτα" ἐπιφρώττων. Non aflentior. Nam primo ex altera le&tione fenfus commo- diffimus nafcitur. Nam βίῳ, cohaeret cum verbis οὐχ opa. φεύ- γῶν. & fimpliciter di&tum eft pro βίῳ μου, ut fit , invitus fa- £o élus ,confuetudinem : deinde accufativus τὰ ὦτα cum par-

ücipio ἐπισχόμενος cohaeret, ut gloffa βύων τὰ ὦτα nullo

inodo poffit ex hoc loco fumta efle: denique, fi Plato βύων. fcripfiflet , dixiffet haud dubie, βύων οὖν τὰ ὦτα, ὥσπερ ἀπὸ Σειρήνων, ol'y.. Φ. neque eandem fententiam bis exprefhiffet di-- verfis verbis , contra leges elegantiae orationis, Euam Ficinus legit βίῳ" vertit enim, P; ergo &c. Fifch.

P- 259. ἰ. ς. τοῦτο *yéyorro) Cod. Reg. τοῦτο γένηται. '

ead. ἰ. 9. οἷος ἔγὼ ) Sic Ald. Baf. 1. Sed Baf. 2. οἷς" quod | reftituit Fifcherus, cum & Ficinus vertat, Quibus ego fü milem. effe dicebam.

ead. I. 13. οὐδὲν οἶδεν) Stephanus malebat οὐδὲ οἵ δὲν , ne hoc.

!

IN CONVIVIU M. Ἧ

- ἣν 7 qiiidem novit. Sed fenfus eft, Diffimulat fe quidquam nofi». Mox τοῦτο ὃν re&e repofuit Stehanus pro τοῦτο οὐ, quod eft in edd. Ficini auctoritate.

ead. I. - γεγλυμμένος) Cod. Reg. ἐγ γεγλυμένος, ἑ p. 260. L. τ. οὐδ᾽ ἂν eis) Cod. Reg. οὐδεὶς ἂν. E ^ ead. ἰ. 4. καὶ duas οὐδὲν) Cod. Reg. καὶ ὑμᾶς οὐδέν. p.261. 1.3. ἅπερ ἂν épaa The) Cod. Reg. ἅτε y ἐραστής. eád. 1l. 11. ἐπειδήπερ) Cod. Reg. ἐπειδὴ δέ.

ead. ἰ. 12. ἀλλὰ ἰστέον ἤδη, τί ἐστι τὸ πράγῥια) Vir do- &us ( Bibl. crit. 1. 1.) h. 1, ita emendandum ftatuebat , ἀλλὰ ἰτέον ἡδὴ ἐπὶ τὸ πρᾶγμα.

eád, ἰ, 13. παιδικοῖς ἐπιβ.) Cod. Reg. πα! δικοῦ ἐπιβ.

P: 262. l. 14. ὑπὸ ἀλγ eivoTépov ) Scribendum puto ἀλγ er- vore Tov. Manet autem ira ems haec oratio , & videtur pofle dici ἀνανταπόδοτος. Non aliter certe. intell. quam fi oratio- nis & fimilitudinis ἀπόδοσις haec effet, ἐγὼ οὖν δεδηγμένος, καὶ δρῶν p ὑμᾶς, Φαίδρους, ᾿Αγάϑωνας — δεδηγμένους, ἐσέλω ὑμῖν λέγ εἰν τὸ ἐντευδεν. συν óc eese Ὑ ὰρ &c. Steph.

p. 263. ἰ. ult. eia σοι) Cod. Reg. σὲ εἶναι.

p. 264. ἰ. 7. ἑαυτῷ ἐπιδόντα.) Cod. Reg. ἑαυτοῦ τε καὶ eer

265. 1. 7. ὥσπερ βόχει) Abrefch. Le&t. Ariftaenett, p. t cotr. ὥσπερ βέλη. Sed cum ἀφεὶς fubaudiendum εἰὐτὸν videtur,

.». 266. T. 5. ὅπωσοῦν) Stephanus corr. ὅπως οὖν, üt partic, οὖν vacet, & intelligatur , CUT ei ov ὅπως ὀργιζοίμην. At recle

|. monuit Fifch. o ὁπώσουν idem efle, quod οἰωδήποτε τρόπῳ. / p. 267. ἰ. τ. ἔν τ᾽ αὖ ταῖς) Cod. Reg. ἐν τ᾽ αὐταῖς.

ead, ἰ. 9. δαυμαστὸ, δὴ ὁσα) Cod. Reg. ϑαυμωστὸὰ;, ἢ ὅσα.

ead. ἰ. 14. οὖ τύδ᾽ ἔρεξε ) Sic legendum effe, iam Corna- rius monuit ante Stephanum. Ea Homeri v. Od. δ΄. 242. ibi tamen legitur, ᾿Αλλ᾽ οἷον τόδ᾽ ἔρεξε.

P: 268 IL. 9. εἰ δὲ βούλεσϑε) Poft TES interpungendurm cenfeo: cum fit aliquot. verborum ellipfis fs, perinde ac fi dium '

- "effet, εἰ δὲ βούλεσξδε, ἀκούσατε καὶ οἷος WW ἐν ταῖς μάχαις. "Alioqui talia videri polfent fubaudienda ad explendam fententiam, ei δὲ βούλεσστε ἀκούειν οἷος Wy ἐν ταῖς μάχαις, καὶ τοῦτο ἐρῶ. Steph. Verifime. Dele&tatur enim Plato hoc. decurtatae orationis genere, fi fit animo loquentium commoto accom - » fnodatum. Átque fic iam Ficinus hunc locum intellexit, verüt - enim, Jn» proclüs quoque qualis fuerit, non 60} filentio ,prae- tereundum. Similis huic locus eft Apol. c. 28, νῦν δέ οὐ γὰρ ἐστι». Fifch. Plat, Oper. Pol. Χ]. ὦ Ff

"Juw——E—R———————.——— νψηρ.ν ὉΌΝ

40 ὙΑΒΙ ΔΈ LECTIONES

p. 270. l. ς. Σωκράτους) Cod. Reg. Ξωκράτη.

p. 271. l1. τῶν Σωκράτους) Cod. Reg. τῶν Zwexperar.

ibid. ἂν πάνυ γελοῖοι ) Cod. Reg. ἂν “γεέλοϊο.

ead. ἰ. 6. καὶ ἀνόητος dySpovros πὰς) Cod. Reg. καὶ ayon- τος πᾶς. omifIo ἄνϑρωσος.

ead. ἰ. 12. Σωκράτους ἐπαινῶ) Cod. Reg. Σωκράτη ἐπαινῶ.

ead. l. 13. ἃ μέμφομαι, συμμίξως ) Stephanus malebat, & μέμφομαι συμμίξας, ὑμῖν εἶπον. NV olfius contra poft uép.- oój.«1 punCtum poni lubebat, Ficini auctontate,

p. 273. L5. διαλάβη}) Cod. Reg. διωβώλῃ. at fuperfcri- ptum habet διαλάβῃ. p

ead. 1. 13 (q. ἀλλ᾽ ἔασον, ὦ δαιμόνιε, καὶ μὴ φθον. τῷ μει- caxío ὑπ’ ἐμοῦ ἐπαινεθῆναι) Haec verba defunt in Cod. Reg.

p. 274. ἰ. 6 fq. sis τὸ ἀντικρυς) Timaeus Gloff. Plat. 2vzi- χρύ" κωτευδὺ, ἐπ᾽ εὐδπείας, Unde etiam hoc loco pro ἄντικρυς reponendum videri poffit Zyzixpu, praefertim cum Ammo- nius praecipiat , ἀντικρὺς effe idem quod διαῤῥήδην & φανε- ρῶς, fed ἀντικρυ fignificare ἐπ᾽ eU3sius δὲ ἐξ ἐναντίας. Fifch.

ead. L, τι. ἀπιόντας οἴκαδε ὕπνον A.) Cornarius in Ecl. le- gendum monuit, οἴκαδε, € δὲ ὕπνον λαβεῖν. nam ? δὲ puta- bat abforpta effe ab ultima praecedentis voc. fyllaba. Sane & Ficinus ita legit: vertit enim , Seque diu dormivi[Je ; Gt ipfa res, confecutioque verborum ita legi iubent. £ifch. Cod. Reg. éziór- Tas. ἐμὲ δὲ ὕπνον λαβεῖν,

ead. |. 12. é£éypse Ser) In Ald. eft ££épeeSar imde in Baf. 1. fa&um eft é£eysípso3ei. Sed. Baf. 2. Platoni reddidit ἐξέγ pea au. :

p. 275. ἰ.8. καὶ αὐτὸς) Nominativus εὐτὸς re&te habet, quia fubie&tum, ut vocant, in eodem pofitum eft cafu. Fifch.

ead. l. 10. τὴν ὅλην ἡμέραν) Ald. Baf. r. 2. τὴν ἄλλην ἡμέραν. Sed Ficinus habet, Torum diem. K

ERO UEORDMDEES

IN PHAEDRUM.

p. 281. 1. τ. προϊόντι ἀκούειν ) Ald. Baf. 1. σερεϊύντι. at Baf. 2. προϊόντι" quam leCtiionem Stephanus firmari. putabat feq. πρύωγε δή.

ead. l. 2 (q. τὸ τεήν τε) Baf. 2. τὸ σήν τε.

p. 282. ἰ,13. ἀπαντήσὰς δὲ τῷ vos.) Stephanus malebat παντήσας δέ τῳ vos. ut τῳ eflet pro τινί. Ficinus vertit, Obvians vero homini fermonum arore infano.

ead. 1. 14. συγκορυβαντιῶντα ) Legitur etiam. érseueiava ;

(? " k ) r 1 , ᾽

IN PHAEDRUM. 411

féd aptius fcriberetur evvsvSoveiQy Ta. Steph. Baf. 2. habet £v- JeUciOVTA.

1 283. l. τ. αὐτοῦ δεύδητι' ὕπερ — eroificei.) Vel ποιήσεις, vel vroiíigi voce media fcribendum quis putet. Sed & iffa, αὐτοῦ δεήξυτι, fufpetta e[fe po[funt : ac Ficinum σοῦ & δεηδείεν legere

- voluifje puto : qui etiam continuavit cum praecedentibus i(la Verba,

yuy ἤδη “τοιεῖν. Steph. Ficinus vertit, Te ergo, Phaedre, rogari.

p. 296. ἰ. 2. καὶ μᾶλλον ἐπιτεδυμένον) Hac vóce nihil υἱάε- tur po[fe ffenificari. dpud Plutarch. autem. fcriptum eff ἐπιτε- Jensévoy , ne ita quidem rette. Quid ff vero ἔτι τετυφώμενον le- gatur, quod ὠτύφῳ opponatur? Sequitur erim ἀτύφου 6 qui- dem apud Plutarch. poft ἐπιτεδειμένον , proxime fequitur , εἰτε Gelas τινὸς καὶ ἀτύφου μοίρας φ. μ. Steph. Ficinus vertit , 447- dentiorque & furiofr or. Legit forte , καὶ μάλλον &T13UOV.

ead. 1.8 (4. καὶ ὡς ἀκμὴν ἔχ͵ e) Stephanus corr, καὶ ὡς ἄχμ. ἔχον: ut pente ὡς ἔχον pro ᾧτε δὴ ἐχ ov.

ead. 1. 9 [g. Wyn αὖ πηγὴ ) Steph. non dubitat, quin ge- nuina fit ledio; ἥτε αὖ πηγή: ficut ante , ἥτε γὰρ mA TAM.

ead. [. A4. ϑερινόν τε καὶ) Stephano magis placeret, Sepióy τέ τι καί. Scilicet Ficinus vertit, eflivum infuper quiddam δίς,

p. 287. |. 9. προσιόντες ἄγουσι) Pro προσιόντες aliud τε- poni neceffe. puto : illi autem. affine , quod ad. fimilitudinem vocis attinet , & huic conveniens loco fuerit ?rpoléyres. Sed & oi fcri- pférim. Steph. Ficinus, Aut fru&us porrigentes , ea ducunt. ὦ

FE 289. I. 5. ἀποτρέπειν) Ficinus Stephano legifle videbatur

ἐπιτρέπειν, cum verterit, Concefferit ; fed male, eodem iudice.

ead. l. 9. οὗτοι — βούλονται) Stephanus coni. οὕτω — βου-- λεύονται, ἢ, fenfu : Si igitur poftea contingat , ut hi ipfi fapiant, quomodo fieri poterit, ut re&a effe illa cenfeant, de quibus confilium inierint, dum ita affe&ti effent ? Atque ita Ficinus quo- que legit, etfi loci huius fententiam aliter prorfus conftituit.

p. 293. l. ult. σπουδάζουσιν) Malim σπουδάσουσιν. Steph. Re&e. Ficinus quoque, Qui breve ad tempus te colent.

p. 299. L. 13. εἰ βούλει) Stephanus corr. ἢ εἰ βούλει, f. εἰ δὲ βούλει. Ficinus, Vel ff vis.

p. 300. I. 9. Λιγύων) "Affertur alia le&io λιγυρὸν pro Νεγύων.

. At Ficinus say pow videtur legiffe. Steph. Ficinus verüt, Sive

propter genus illud muficum füavium é firidularum cognorgn habetis. unde eum , τῶν λιγυρῶν ἔχ eT ἐπωνυμίαν. omiílo ταύτην. legifle , probabile videtur. Alterum , Τὸ λίγ vpby, eft e coniectura Cornarii Ecl. IIl, p. 47.

ibid. ξύμμοι ^e fée τοῦ μύδου) Miretur quifpiam , ita hic locutum effe Socratem : fed eum ex carmine quopiam verba haec

Ffa

452 "VARIAE LECTIONES

fumfiff puto. Steph. Immo oratio in Mufarum invocatione formam poéticam induit.

p. 501. 1. 8 fq. ὁμολογία --- εἰς τοῦτο ) Stephano fcriben- dum videbatur ὁμολογίφ, in dandi cafu. Idem mox τοῦτο mu- tare geftiebat in τοῦτον, quod referretur ad ὅρον, Átque prius quidem , ὁμολογίᾳ , quod & Ficinus expreflit , Ex confenfu , ὃς in ed. Francof. receptum eft , rele , opinor ; alterum fine caufa,

ead. ἰ. 13. κρινοῦμεν, δεῖ αὖ νοῦσωι.) Stephanus orationem cenfebat ita diftinguendam , κρινοῦμεν; δεῖ αὖ νοῆσωι. ὅτι &c. — ead. l. 14. ἰδέα epy ovre καὶ aryoyre) Quin pro voce aperte mendofa & nihil fignificante ῥάχ ovre , quae eft in praeceden- tibus editionibus, re&e hic fcriptum .fit epyc ovre , nemini du- bium effe debet, cum veterum exempl. fides hanc emenda- tionem confirmet: (ideoque conieturam, qua φέροντε pro mendofa illa voce fubftituebatur , valere iubeamus oportet ) verum in uno exemplari fciendum eft non folum py ovr legi , fed etiam ἰδία pro ἰδέα : quod alioqui & a Ficino agnoíci vi- deo, & retinendum cenfeo, quoniam etiam pag. feq. dicit, xa τούτων TOV ἰδεῶν ἐκπρεπὴς ἣ ἂν TU» γενομένη , cc. Alioqui certe ἰδίῳ legendo, dixiffem fubaudiri £pee , cum ea, quae fequuntur , nomina dualia maículini generis optime con- veniant. (quae cum iJéz feminino non conveniunt quidem , fed ferri poffunt, veluti cum dicunt τῷ χεῖρε, & quaedam alia) neque id me moviffet, quod fequitur, ἡ μὲν, ἔμφυτος οὔσα ἐπιδυμία., non autem, 0 μὲν, ἔμφυτος Ov ἐπιδυμίω. quoniam & alibi fic eum loqui videmus. Sed enim & paulo poft unius ἔρωτος mentionem facit. Steph. Ald. Baf. 1. ῥώχ ov- τε; at Ba(. 2. ἄρχοντε, cum Ficini verfione, in qua ett , Do- minantes atque ducentes. Ia. quoque legi iubebat Cornarius , qui infuper hanc fufpicionem , quae h. loco mederi poffet , af- ferebat , géporre, utad proverbiale illud referretur , ἄγ εἰν καὶ φέρειν.

p. 302. l. 11. ταυτὸν τοῦτο ) Stephanus fufpicabatur deeffe adi. γαστρίμαργον ante vel poft particip. κεκλημένον, ut y4u-«- τὸν τοῦτο figniticaret, Eodem modo.

p. 303. L8. πάδος πεπονδένα!) Stephanus teftatur, legi quo- que, Seioy πάδος. "rezovséyat. Scilicet Ficinus vertit, Fideor diyinum quiddam pa[Jus fuiffc.

P. 304. ἰ. 4. δουλεύοντί 7e) Pro τε vel γε vel τῇ fcriben- dum videtur. Sreph. Praeftat τῇ.

ead. ἰ. 7. οὔτε ἰσούμενον In vet. ἰσούμενα.. quod convenit cum κρείττω, ff. hoc pro neutro. plurali accipiamus. Sed potius dicendum fíngul. mafcul. efe : ficut fequitur , ἥττω δὲ καὶ ὑπο-

"nd ὦ

ἀν

IN PHAEDRUM. 453

δεέστερον: & aliquanto poft. παιδικὰ dicit &ye«ov , ἄπαιδα. ἄοικον. » Baf. 2. οὔτε ἰσούμενω.

p. 305. L. 4. ἐπίτροπός τε) Ne mihi, ut quibuídam , fu- fpe&a vox fit ἐπίτροπος. faciunt cum alia, tum quod non longo intervallo fequitur. ἐπιτροπία. Steph.

P. 508. 4. 4. καχ ὑπόπτους) Legitur etiam key voro 4s 1 a So. nomine e[Letiam verbum kay υποτοπείῖσπαι. alioqui &alibi ufus nomine xay ὕποπτος comperitur . Plato. Steph. Habet fic Bat. 2. *éad, [. 5. ἀκαίρους) Baf. 2. ἀκαίρους καὶ ἐκκαίρους.

P. 309. l. 7. καὶ ἀπεστερηκὼς) Mendofe fcriptum hic effe ἀπεστερηκὼς perfuafum habeo : neque vero fufpicari poflum, quid pro eo legerit Ficinus, qui locum ita vertit : Hinc effici- Iur, ut, qui ante amawverat, iam aufugiat , mutatufque abcat , quaft tejla in adverfum. cadente, Sxeph.

P. 310. ἰ. 2. σιτίου τρόπον) Pro σιτίον legendum puto 2- píov , ut accipiamus, quafi amator velut beftia fit, & amicitia eius, beftiae more, expletionis gratia fiat. Et huic fententiae coníeniit verfus, qui fequitur , ὡς λύκοι &C. Cornar. Re&e ta- men Stephanus. monuit , quod etiam λύκοι ament ἄρνα, quod fibi fit σιτίον.

ead. 1. 7. λέγων αὖ) Non video, quomodo λέγων ferri hic queat : atque adeo in AéyoyTa. mutandum cenfeo: cum aliter intelligi non. poffe exiftimem, quam ὥμων τὸν λύγον ( ficut μεσουν αὐτὸν intelligitur τὸν λόγον L ἐρεῖν τὰ ἴσω περὶ TOU μὴ ἐρῶντος, ὡς δεῖ Gc. λέγοντα aU ὅσω ὅζς, Non placet autem mihi »nec cuiquam placere pofTe arbitror, verba haec , καίτοι- ys ὥμην &c. a Socrate dici, {πὶ fermonem continuante, uf- que ad νῦν δὲ δὴ &c. quae a Phaedre dicantur. Apud Ficinum tamen illa verba a Socrate dicuntur, haec fola a Phaedro. In- terpretatur autem ille μεσοῦν αὐτὸν, Dimidium difputationis tranfa&tum e[fe. Steph.

i311. ἰ. τ. τὶ Medos ἀναγ *42 5104) Stephano vel eis ante 71, vel εἰπεῖν (aut tale aliquod verbum) ante five poft zvey- X28 31 deeffe videbatur. Neutrum neceffe puto.

ead. ἰ. 9. ἑνί ys τρύπῳ) Vel ἑγὶ mutandum ia Tin, vel poft ἑνί γε. addehdum τινὶ arbitror. Itaque vel legendum i ἢ ἄλλους τινί γε τρόπῳ προσανωγκάζοντα : vel ita ἢ ἄλλους ἑνί γε τινὶ τρόπῳ προσαναγ κάζοντα. Steph. Scilicet Ficinus vertit, Sive quoquomodo 4/;os compellendo.

ead. L. 11 fq. οὐ πόλεμόν γε ἀγγέλλεις) Non dubito, quin haec verba male fint Socrati afhgnata , & Phaedro tribui de- beant, haud minus, quam ea, quae proxime fequuntur, 242.2; s I^ καὶ τίνι τούτῳ: Primum enim dicere tantum πῶς 4)

Ff5

L|

444 ^ VARIAÉ-LECTIONES

debuiffet fortaffe, non ἀλλὰ σῶς δὴ. nifi ante hanc interto- ngos pe Facer cae gationem aliquid dixifiet. Deinde, Socrate illa dicente, ov zro- λεμμόν γε ἀγγέλλεις.. defunt particulae , quae haec cum prae- cedenti fermone iuggant: ficut viciffim ἀλλὰ fupervacaneum videri dicebam ante σῶς. nifi quid ante ifta dixiffet, Poftre- mo proverbii huius talis eft fenfus ( quod praecipue confide- randum eft) ut potius Phaedrum eo uti , refpondentem Socra- ti, quam Socratem fermonem fuum illo claudere confentaneum fit; ( perinde ac fi ita loqueretur; Hoc de me dicere, nequa- quam eft me accufare) cum οὐ πόλεμον ὠγγέλλειν prover- bialiter dicatur, qui laetum nuntium affert, aut faltem quod minime eft trifte, Szep/. Ficinus nimirum hanc rationem fecutus eft, ut Phaedro , οὐ πόλεμόν γε — καὶ τίνι τούτῳ , alignaret.

p. 316.1. 8 fq. ποιουμένων — ποριζομένων) Stephanus corr. στοιουμένην — “τοριζομένην. Vere , addicente quoque Ficino.

ead. 1. ult. δι’ ápeprpuerra, ἐκ μηνμλάτων που eov ἐν τισι γενομένων ) Tta. reftituit hunc locum Cornar. Ecl. HI, p. 48 , cum Ald. Baf, 1. 2. vitiofe offeranf, ἃ δὴ gravure ἐκ μηνιμώ-

cv qroSy*v. ἐν τισι TOV γενῶν, Cornario praeiverat Ficinus, nift juod retinuerit, διε’ ὡμκαρτήμωτα πολοεώ" nam vertit , Ob an-. iqua delicta.

p. 317. 1. τ. προφητεύσασω) Sic Ald. Baf. 1. 2. at Stepha- nus teflatur , legi quoque, προφητεύουσω: quae mera eft con- iectura Cornatit.

ead. l. 6 fa. κατοχ ἡ €) Baf. 2. κωτακῶχ e.

p. 318. L 2. φερέσθω ) Eft e Cornarii emendatione, Edd. habent φερέσσαι. Ficinus, Fifortam reportet.

p. 319. ἰ, 6. ἔχ ew eive) Ex praeced. male repetitum vide- tur στῆναι. nullumque hic locum habere. Cicero certe non agno- fcit , ita vertens , Nec vim ullam nancifcantur , qua primo im- pulfu movearitur. Step^. Idem videbatur Cornario p. 48.

p- 320. 1.0. τοῦ ἀψύχ ov) Marg. Steph. 7t2 δ᾽ Fic. legit, non ἐμψύχου. At ὃς Ald. Baf. 1. 2. vulgatum ἀφύχ ov tenent.

ead, 1, 31. διοικεῖ) Stephanus ait, legi quoque, διήκει. Edd. certe nihil mutant. :

Ρ. 322. 1. 6. πορεύονται μόγις.) Abefl a quibufdam exempl. v. πορεύονται!, quae fequi malim, cum πορεύεται ex praeced. poffit repeti. Steph. Re&e. Comparet tamen in Ald. Baf. τ. 2.

ead. [, Y1. ἱστάσας δὲ αὐτὰς) Non dubito, quin ἑστώσας fcribendum fite ferri quidem certe non poteft ἱστάσας, quod fignificationem non aliam hahere quam a&ivam conftat. Steph.

p. 323. L.7 fqq. δικαιοσύνη — σωφροσύνη — Sage iun —

Pn o ^ : ns. in 31 . οὐδ᾽ ἡ ἐστί ) Cornarius 1, l, emendabat , xe3cpz. μὲν αὐτὴν di-

Σ᾿

:

συ υκ 2 "}Κ-

IN PHAEDRUM. 455

καιοσύνην. — σωφροσύνην — ὀπιστήμην — οὐδ᾽ ἥ ἐστι &c. praeeunte Ficino, nifi quod ille retineat οὐδ᾽ ἡ ἐστί που. nam vertit, ες qua alia alicubi fit in alio. Probabat hanc Cornarii rationem Stephanus, qui infuper artic. τὴν ante δικαιοσύνην inferi iubebat.

P. 324. l. 5. πατοῦσαι ἀλλήλαις καὶ ἐπιβάλλουσαι) Vi- - detur mutanda fedes dativi ἀλλήλαις, ita legendo, πατοῦσαι καὶ ἐπιβάλλουσαι ἀλλήλαις. Alioqui fcribendum effet z4- TOUGOA ἀλλήλεις, Steph.

P. 325.L. 12. cronri ix") Poteft hic accuf. i iungi cum praeced. particip. fed cum feq. nominativi non itidem poffint , vide- tér potius fequenda haec leCtio , ἕκτῃ ποιητικὸς, ἢ τῶν περὶ μήλησιν τὶς ἄλλος ἁρμόσει" ἑβδόμῃ, &c. itidemque ὑγδό, ὃς ἐγώτῃ. Sed pro γεωμετρικὸς legitur etiam ἢ γεωργ xoc , & quidem praepoftto nomine δημιουργικός, Steph, "Tranfumta haec legendi ratio e Baf. 2. & e Ficini verfione , in qua eft, Sexto, in poetam , vel alium quemvis eorum , qui apte in. umita- tione verfantur : feptimo , in artificem vel agricolam.

P- 326. 1. 1. οὐ καδικνεΐτοξι) Legitur etiam οὐκ ἀφικνεῖται: nec comparet ἥ ante xv χή. Steph.

p. 327. l. τι fq. tv ὅταν — δρῶν) Nifi δ δρῶν mutemus in δρᾷ, fufpenfa relinquitur oratio: fimul autem £y» legendum, ut opinor, fuerit. Mirus antem videri poffit hic particulae ἵνα, ufus, quam Ficinus pro ὅτι accipit : fed fortaffe non aliter i in- te ligendam eft ἵνα ,ἀναπτερῶται; quam fi di&um effet , ἵνα λέγωμεν ἀνωπτεροῦσσαι, Vel ivo, οἰώμεδα ἀναπτερούσδαι: : refolvendo ὃς fequentia verba eodem modo, λέγωμεν vr posu- Usi Sa: deinde ἀδυνώτουντα δὲ, αἰτίων D &c. Steph.

P- 329. ἷ.ο fq. περὶ δὲ κάλλους — μετ’ ἐκείνων δὲ) Corna- rius corr. τὸ δὲ κάλλος — μετ᾽ ἐκείνων δή.

p. 330. l. 7. κάλλος εὖ U μεμιμ.). Legitur etiam κάλλος σώμω- τος εὖ μεμιμ. At vero Fic. κάλλος tantum agnofcens hoc in loco, pro fequenti voce ἀσώμιωτον genitivum illum σώματος agaofcit. ita enim vertit hunc locum: Quando vultum divina forma decorum videt , apte ipfam pulchritudinem. imitetum , vel «aliquam corporis fpeciem , primo quidem horret δίς. Steph.

P. 331. L. 13. μύσαντα) Aute hoc particip. Stephano deeffe bati particula καί.

P« 332. ἰ. 13. πρὸς γὰρ τὸ σέβεσισαι) Non τὸ fed τῷ legit etiam Ficinus, neque videtur illud pofle ferri. Steph.

P- 534- I. 11. εὐροῦσι) Ald. Baf. 1. &ropov vet. Baf. 2. εὐπο- ροῦσι" quod haud dubie dare volebat Stephanus. At operae dederuat εὐροῦ vet. Ficinus, J/oti tandem compotes fiuit.

Eta

Li

456 | VARIAE.LECTIONES

ead, ἰ. ult. ἀρύτωσιν) Marg. Βαί. 1. ἀρτύωσιν. at ἀρύτωσιν firmat feq. particip. ézavTAevvres.

p. 336. . το. κωφὺς — μετὰ, κέντρων) Heraclides Pont. qui hanc particulam laudat , habet ὕπόκωφος, G μετὼ κέντρου.

p. 330. ἰ. 4. εἰς ταυτὸν ἄγει τὴν φιλίαν) In quodam vet.

non leguntur haec verba , ita ut φίλος iungatur cum. Sepevredop- vi: ac iungit quidem & Ficinus nomen illud cum hoc participio, fed ita, ut eidem verba illa fubiungat , addens etiam τῷ ἐρῶντι, vel fubaudiens ex is, quae praecedunt. vertit. enim , Praefertim cum & ipfe honoratus natura colentis fit amicus, in idem po- ftremo cum amatoré confpirat, 5rep/. Quinam ille vetus liber fit, qui illa verba omittat, non liquet. Nam Ald, ὃς Baf. utra- que fervanr illa, . ead. ἰ. δ: ἐὰν ἄραι καὶ) Stephanus corr. καὶ é&y ἄρω xai. vel potius, $xy d" epa καί. Ficinus , 4c etiamft.

p. 340. l. 4. ἀλωμένη ) Euteb. &xouérn, quod probabat Steph. Ficinus quoque, Echo — repulfz.

piu LT. σπάνια 4$) In Add. eft σπάνιῳ , quod ambi- guum eft inter σπώνιο δὲ σπανίῳ , quorum utrumque legi poteft. Sed apud. Eufeb. exftat σπάνια, adverbialiter. Steph.

P. 343. ἰ.. 2. ὅταν γένηται) Alia etiam eft leGio γένοντο" fed ne hanc quidem aguofcit Ficinus, qui vertit, , Atque haec armo- ris gratia fiunt. Apud Eufeb, autem poft χάριν proxime fc- quitur, τοῦτα τοσαῦτο , non interiectis illis, ὅταν γένητωι, yseréaSat. Steph.

P- 345-1. 13. καὶ ὃς εἶπεν, τὸν ἑαυτὸν δὴ λέγων) Viden- dum, an non fcribendum fit, αὐτὸς ἑωυτὸν δὴ λέγων" ut χαὶ ὃς εἶπεν intelligamus dici, quod tale σύγγρωμμια ἃ adfcribat e eius nomen, ὃς εἶπεν. is autem εἴ ὁ συγγραφεὺς (addit Plato) αὐτὸ ἑαυτὸν δὴ λέγων μάλα σεμνῶς καὶ ἐγκωμιώζοων. Sed ΠΝ fortaffe legi etiam καὶ ὡς eie, accipiendo es pro ὅτι. Steph.

P.347. 4. 2. τίς οὖν ) Haec verba una cura fequent. δεόμε- Se eo. aus tribuuntur a Ficino. Paulo poft autem in edd. praece SUNSET ros μὲν οὖν, dicuntur a Socrate.

p. τὸν L 18 fg. ἐχϑδρὸν eivai, φίλον ;) Verba haec ἢ φί- λον a Ficino quoque non agnofcuntur, ait Steph. At vero ver- tit, Nonne praeflat ridiculum amicum effe, quam gravem 6 ini- micum? is igitur, ἐχ ρὸν εἶναι! τὸν (pro i) φίλον. Κεέϊο.

& P- 351. l4. ὃν ἔσπειρε) Stephanus coni. ὧν ἔσπειρε.

ead. ἰ. 9 fq. εἴτις ἐμὴ ξυμβουλῇ κτησώμενοςν Videri poffit aliquid deeífe huic loco, alioqui fcribendum ἐκτήσατο: fed crediderim potius defiderari verbum. χρὕται poft illos dati- vos ἐμ ξυμβουλῆ, cum quo Ae vei fcribendum fuerit, hoc

uad my pna am sm ge SS RR RET

QU. dno

"P — U^ en -

o ita E

HNOPHA'ED RU M. 457

modo, ἀλλ᾽ εἴτις ἐμῇ ξυμβουλῇ χρῆται, κτησάμενος ἐκεῖνο,

εὕτως ἐμὲ λὰμεβώνει, 1.6. Sed fi quis meo confilio utitur, poft- uam veritatem fibi comparavit, tum demum me affumit. Q.

d Non prius me affumit', quam veritate inftru&us fuerit. Poffet autem fcribi etiam , ἐμοὶ ᾿ξυμβούλῳ χρῆται ,utl. V de Repub!. ἐμοὶ μὲν (ἔφη) συμβούλῳ χρώμενος μενεῖ ἐπὶ τούτῳ τῷ βίῳ. Si quis vero lectionem noftram retinere vellet, primum ver- bum ἐστὶ cum participio κτησάμενος vel addi, vel fubaudiri faltem oporteret, (quorum utrumque dure fieret) deinde cum infinitivo λαμβάνειν repetendum eflet per fubauditionem «y - κάζω: fed vereor, ut rationi fatis confentaneum fit illa dice- re, Cogo illum me affumeré, Steph. Χρήται affumtum e Fici- no, vertente, Sed ff quis confilio ufus meo, percepta veritate m δον

352.1. 3. ἕως ἂν μὴ ἱκανῶς) Stephanus defiderabat ὅτι vel ὡς ede ἕως. forte leg. os, ἂν μὴ &c.

P. 353. 4. 13. εἰπέρ ἐστιν) Parenthefeos fignis haec verba Stephanus cenfebat includenda.

P- 354. Ll. 12 fq. μεταβιβώζων — ἀπάγων ) Ficinus legiffe videbatur Stephano, μεταβιβάζειν ὃς ἀπάγειν. & intellexifle T£ νικὸς ἔσται diclum pro τεχνικῶς δυνήσεται.

ead. 1. 14. ὁ μὴ ἐγνωρικὼς) Stephanus malebat ἐγνωκὼς. quod reperiebat in quodam vet. ut μὴ &yvoxos effet, quod modo dixit ἀγνοῶν.

,P357- l. 15. τὸν ὕστερον Xoyov) In praeced. edd. χρόνον, pro λόγον, quam letlionem & Ficinus agnofcit. Steph. Aóryov primus emendavit Cornarius l. l. p. 49, addicente Ficino, ui ad id fequenti. referens orationem omnem peregit.

P. 359. ἰ. 7. διανεῖν) Stephanus Platonem pam putabat διανύειν" quod certe Cornarius reperit in Cod. quodam : idem tamen vulgatum. defendit διανεῖν. ut fit, pertexere. Re&te.

P. 359.1. 3. σῶμά τι y or Ta) SicStephanus correxit, re ipfa ὃς Ficini libris fuadentibus. nam vertit, Ut fuum quoddam ha- beat corpus. Edd. habent, eóu Ta.

ead. 1. τ. πολυκλαύτου) Quidam vet. πολυκλαύστου. Steph. Nempe Baf. 2.

ead. ἰ. τό. ἐάσω") Putet quifpiam fcribendum ἐάσωμεν, quod fequatur tejiev : fed alibi quoque ita numerum mutari videmus: & magis hic excufari poteft, quam alis plerifque locis , quod ἴωμεν non dicat de fe loquens in numero plurali, fed alterum

| quoque comprehendat. Intelligit autem τοὺς ἑτέρους λύγους, - ceteras orationes ipfius Lyfiae, Steph.

P 361. L ult, κατ᾽ d$0oz) Stephanus coni, οἷον κωτ᾽ ἄρθρα,

l

458 ^ VARIAE LECTIONES

p: 363. 1. 8. ᾿Αλλὰ τοῦτο.) In praeced, edd. haec a Socrate dites: deinde a Phaedro, Πῶς qs; at καλόν "rov &c. a noa Át , quam Stephanus adoptavit perfonarum diftin&tio-

em, Ficini prac fe fert interpretatio.

P 364- ἰ. 3. τόν γε) Non poffunt hi duo accufativi , πίστωσιν καὶ ἐπιπίστωσιν, ob. illos feq. βέλτιστον λογοδαίδαλον. re- ferri itidem ad illa, οἶμαι ὡς δεῖ λέγεσδπαι: ideoque ante τόν γε addendum. viderur λέγειν ex vet. Steph. Λέγ ειν habet Βαί. 5. Te6te]

ead. L 9. Τισίαν τε Τοργ ίαν τε) Non dubito, quin fincera fit le&io noftra Τισίοιν : quamvis pro Tifia Ficinus quoque fub- ftituerit Lyfiam : non alia, ut gpinor , ratione motus, quam quod Lyfiae in praeced. fiat mentio. Sed confiderandum fuit, eiufmodi haec effe, quae de Lyfia dici non poffint : nec bene cum Gorgia Lyfiam, rectiffime contra. Tifiam. copulari. nam hic eft ille Tifias, cuius faepe una cum Corace fit mentio, ubi de antiquiffimis artis rhetorices fcriptoribus agitur, ut apud Fabium L. ΠῚ, c. 1; L. I, 18 ; & inprimis c. 17 eiufdem libri : Nam & Socrati obüciunt comici , docere eum, quomodo peiorem caufam meliorem faciat : & contra Tiffam δ᾽ Gorgiam fimilia di- cit polliceri Plato. Steph. Ceterum Ficinus infuper legilfe vide- tur, Λυσίαν dé. male, cum haec verba ἐρωτημωτικῶς acci- pienda videantur.

p. 565. ἰ. 4 fq. ὀνομάτων τε Λικυμνίων — πρὸς ποίησιν) De- effe videtur accuf.. poft genitiv. ὑνομώτων. Ficinus legiffe videtur ὀνομάτων T€ χρῆσιν ἃ Λικυμνίων ἐκείνῳ ἐδωρ. vertit enim, No- minumque uíum ad orationis fplendorem , prout a Licymnione didicit, Steph. Cornarius h.l. ita emendabat , ὀνομάτων τε — σπροσεποίησεν εὐεποίας.

p.366. δ, 13. ἀκούσαντας.) “μὲ hic ἀκούσαντας in ἀκού- ἀφοῦ aut paulo ρο[! εἴποι ἂν in εἴποιεν ἂψ mutandum fuerit : quam mutationem magis probo , ut de utroque mgdico , Eryximacho & Jcurmeno intelligamus. Steph. Re&e. Nempe Cornarius legen- dum flatuebat , Z, éporZs. τί εἴποιεν, AL. Eizrotev ἄν. addi- | cente Ficini votfione,, ἢ in qua eft, Quid refpondebunt ? Phaedr. Certe huiufmodi hominem inf. anire. |

p. 368. L2. πρὸ Ὡρμονίως) Legitur ettam πρὸς ἁρμονίαν: Jed | alteram lettionem [quitur & Ficinus. Steph. Baf. 2. πρὸς ἁρμονίας...

p. 369. ἰ. 5. οὐδὲν ἔργ ον) Videtur deefJe particula ὡς ante.haec | cae interpungendo ettam ante αὐτοὺς, ut intell. Tanquam rem minime operofam , vel difficilem. Fortaffis etiam legi poffet , ὡς οὐ- δὲν ὃν ἔργον. Steph. Ficinus nimirum vertit, Quaft i in his prae- ceptore opus non fit.

IN PHAEDRUM:' 4x9

ead. 1. 13. €i μέν σοι ὑπάρχ εἰ} Jut defiderari , aut fubaudien- da relinqui. videtur partic. γάρ. Steph. Certe exprefht eam Fi- cinus , Quippe ff tibi natura —— tri&uerit.

ead. l. τό. hucies καὶ Θρασύμωχ os) Ficinus legit Γοργίας καὶ Θρωσυμ. probante Stephano, cui idem infuper legifle videbatur τέχ νη in nominandi cafu , ut ὅσον τέχ vn dictum fit proégm τέχνη. vertendo, Quanta vero ars huiufmodi fit &c. Recte tamen vulgatum defendit Stephanus, hoc fenfu, Qua- tenus arte poteft aliquis orator evadere.

E: 370. L. 16. πειδὼ ) Cornarius corr. σείων. | P. 371. 1. 4. οὐδὲ περὶ σώμωτος) Miror , non fcriptum effe po- tius, οὐδὲ τὴν τοῦ σώματος, f(ubaud. φύσιν. Steph. Immo leg. cum Cornario οὐδὲ σώματος. ead. |. 12. εἰς τὸ δρᾷν &y or) Stephanus corr. εἰς τὸ δρᾷν ἔχ ei, uti mox fequitur z3eiy.

ead, ἰ. 14. ἀριθμη σάμενος) Stephano legendum videtur ἀριθ- μησαμένους. , cum praecedat *y p? initio fententiae , ὃς fequatur - imímit. ἰδεῖν. Mo p. 374. L. 11. διογνόντι) Aia etiam eft letlio διωγνόντα: L fed dativus ile efl retinendus , ficut praecedunt €x ovra 6 προσ- 5 λαβόντι, cum quibus apte cohaerent feq. ἐστὶν ἢ Té vn ἀπειργ. —- Steph. Exftat illa le&io d'izyvóvza in Ba. 2.

T. p.375.1. 8. περὶ τοῦτα) Znte haec verba invenitur in vet. ᾿ artic. TOV , cui ft locus detur , intelligam , ἂν δρῶν οἵ περὶ ταῦτα ἧσαν τινὲς, 1. e. λῦγον τινὲς ἀξιοι. Steph. Toy habet Baf. 2. |. ead. ἰ. 13. ὃ καὶ — τοῦ λύγ οὐ) Stephanus fatius putabat ,

haec verba parenthefeos notis includere. | p. 376. L. 1. μέλειν οὐδενὶ) Hanc le&ionem Stephanus e Fi- »cino petiit, qui vertit, Perztatem — curae effe folere , ut fub- | audiatur φωώσὶ ex praecedentibus. Veteres libri tenent μέλει. TP ead, L 12. EO. ᾿Αλλὰ μὴν) Apud Ficinum a Phaedro haec |» quoque dicuntur, ἀλλὰ μὴν τόν γε Tig. — πεπώτηκας: a So- |j crate autem ifta, εἰπέτω τοίνυν &c. Ac qui editioni illi Bafil. LE praefuerunt, Ficinum hac in re imitari voluerunt, quippe qui . »ante v.eizréza Socratis perfonam fignaverint, obliti tamen av- τὸ GAAZ μὴν eam expungere, Sed a Ficino diffentiendum hic fuiffe, potiufque fequendam Aldi editionem , affirmare audeo : L1 eum haec verba siéro τοίνυν, confentaneum fit fubiungi ab πο, qui iam. dixerit, ἀλλὰ μὴν — πεπάτηκας ἀκριβῶς. q. d. | Quod cum ita fit, dicat nobis Tifias, i, e. Tu nobis dicito in ᾿ Tifiae perfona , vel ex Tifia, i. e. ex Tifiae doctrina, five cx Hs, quae a Tifia didicifti, quandoquidem tu illum zez&z- ᾿ λας, Steph. Ynnuit Bat. 2, coi Hopperus praefuit,

n * B y,

MU

j [

460 YARIAE LECTIONES,

p. 379. Ll. το, μὴ διμοδούλοις ) Baf. 2. ἢ ὁμοδούλοις. Neu- trum tamen fibi placere, fatetur Stephanus.

P. 379. l. 11 fq. τὸ ὄρνεον τὸ ἱερὸν) Stephanus expungendum cenfebat pofteriorem artic. ante ἱερὸν 2) cum fenfus fit, Cuidi- | cata eft illa avis. ' ! |

Ρ. 380. l. 4. δοκεῖ λέγειν) Stephanus corr. d'oxoi, vel ἐδόκει λέγειν. Hoc agnofcit Ficini verfio, in qua eft, Quod bene di- &um videbatur. Recte. nam fequitur ἔψεγε & ἐπήνει.

p. 392. 1. 1. ὥγνοε! ) Non videtur neceffe mutare in ἀγνοοῖ, quamvis praecedat γέμοι. Steph.

P. 384. 1. 9. ὅταν δὲ ἄλλοι) Stephanus corr, ὅτων τε ἄλλοι.

ead. ἰ. 11. ἀντὶ τούτων οἷς λέγων ) Stephanus coni, £y τι τούτων olg, λέγω.

p. 38ς. 4.14 fq. κατ᾽ αὐτό γε πᾶν) Legitur etiam καὶ av- τό γε πᾶν. At ego malim αὐτὸ retinere , fed pro xw! fcribere XQ/T , ut fit pro καὶ εἴτω. Steph. Baf. 2. habet καὶ αὐτό γε πᾶν, cum Ficino, Unvwerfamque rem definire.

p- 388. I. 4. Μουσῶν) Alia e[t leclio, μοὺσεῖον. Atque ita vi- | detur legiffe & Ficinus, qui vertit, & Mufarum coetum. .4/io- | qui iungendus effet ille quoque genitivus Move cum illo accuf. | νάώμα, Steph. Baf. 2. μουσεῖον. At Ficinum fenfum potius, | quam verba, reddidiffe opinor. . |

ead. 1. 11 fq. τὸν τοιοῦτον ---- ἐφ᾽ ois) Ald. Baf. 1. 2. τὸ τοιοῦ- του, male. nam praecedit ἔχοντα. neque rectius alterum , quod in iídem comparet , ὑφ᾽ οἷς.

P. 389. L. 15. δρμὴ Setorépa.) Ferri non poteft altera fcriptura δρμῇ! ϑειοτέρῳ,, quamvis Cicero quoque (in Oratere) locum hunc interpretans, ablativis utatur. Tum enim oratio ita pro- cedere deberet , ἐπὶ μείζω δέ τινα ὥγοιτο pps) δειοτέρῳ. Steph. Ald, Baf. 1. 2. opis σειοτέρῳ. Paulo ante Ficinus legiffe vide- tur, πλέον ἢ ἄνδρες παίδων: vertit enim, Mapis quam viri pueris. vnale, iudice quoque Steph. qui apte landat Plat. Epift. IV: ὅτι προσήκει. πλέον ἢ παίδων, τῶν ἄλλων àySpozrov dia- φέρειν. Sed. & ibi Ficinus vertit, ac fi legerit, πλέον ἢ &v-. fpes παίδων. Utroque vero loco Grynaeus Ficini verfioni | vulgarem induxit legendi modum. |

pee eroc erc,

IN HIPPIAM MAIOREM. *

Vol. XI, p. 4. L. 8. vacio To. δὲ περὶ πλείστων) Baf. 2. πλεῖστα δὲ καὶ περὶ πλείστων. Ficinus quoque, Saepius etiam δ᾽ de maximis rebus. |

“ΠΟΥ x

ev xn βυχιάχρ Ra

IN HIPPIAM MAIOREM. 461

x * p. 8. 1:2. σὺν δύο) Steph. malebat σύνδυο, coniunQim. ead. ἰ. 6. ππερὶ ᾿Αναξαγόρου) Sydenham Anàxagorae nomen

|e margine, cui interpretauonis caufa τῶν προτέρων adícri-

ptum fuiffet, in textum illatum , delendumque adeo, cum ora- tionis ftru&cturam impediat , cenfebat.

P. 9. 1. 13. ἀλλ᾽ ἐκεῖνο) Expungenda fortafle dixerit quif- piam heec verba, cum oratiomi nulum ufum praeftent , fed potius eius ftru&turam perturbent, atque adeo ἃ Ficino non agnofcantur: ego tamen exiftimo minime audendum hoc cui- quam effe: ita enim fcripfifIe Platonem , ut hic legimus , ἀλλ᾽ ἐκεῖνο, quod erat ἀχκόλουδον ilis, τί δῆτ᾽ ἂν eim ὅτι Gc. fed cum dicere deberet, ἀλλ᾽ ἐκεῖνο ἂν ein vri Naxed eupkóvtos &c. interrupto illius orationis curfu (ut ita dicam) verbis illis ἀλλ᾽ ἐκεῖνο fubiungere maluiffe Zvexoxo)zes ilta, μῶν μὴ Λακεδαιμόνιοι &c. Talis autem interruptio in. interrogationi- bus potiflimum invenitur: quae nifi obfervetur, multi loci fal- fo fufpe&ti mendi fuerint. Step/.

ead. |. 14 fq. i — οὕτω: Invenitur etiam. iunélum fequenti- bus adv. οὕτω. manente eodem fenfu. Quod fi non ii fed εἰ lege- retur, in duas interrogationes dividenda oratio haec non ejjer. Steph. Altera haec diítinCtio, qua οὕτω cum feq. iungitur, eft in Baf. 2. : |

p. 10. l.16. ταῦτα 76S p4eSa)Steph. haec verba a praeced. feparanda iudicabat , ita ut poft ἐν ᾿Ινυκῷ ; fubaudiantur illa duo verba fuperiora , & polt "Izríz fit itidem interrogationis nota. (p.14. 1725. καὶ τῶν κατοικήσεων ) Stephanus corr. καὶ τῶν x«ToXicsoy, cum fequatur. ἐκτίσϑησαν. !

ead. ἰ. 17 fq. πάγκαλος λόγος.) Legitur etiam eratyxé- ^os quam le&fionem malo. alteram tamen agnofcit & Ficinus, qui vertit , Compofita luculenta quaedam oratio. Srep/. Bal. 2. "Toy Ke 0$.

p. X6. Ll. το. καὶ σμικρόν του) Legitur etiam σμικρὸν Tí erov. Steph, Nempe in Baf. 2.

p- 17. ἰ. ς. καὶ πολὺ τούτου χ ἀλεπώτερον) Deeffe puto praepof. zp»s ante 7ro^v, & cum y «λεπώτερον fubaudiri vo- cem praecedentem ἐρώτημα. Steph.

p. 9.1. 7. (ri τί ἐστι τὸ καλὸν ) Scribendum mihi videtur , ἀλλ᾽ 0,71 ἐστὶ τὸ XXV , ficut fequitur paulo poft. Eandem enim utrumque locum pofcere le£iionem , & hanc , non illam , effe genui- nam puto. Sxeph. Sed huius correctionis laus debetur Cornario Ecl. VII, p. 87. |

ead. l. 10. ὅμως — aps.) Sententia vix admittit particulam adverfativam : forte igitur legendum ὁμόσε, vel ὅρκου — a3pei ,

461 VARIAE LEÉWOTYTORNPBES

propius confidera ; ; nam Attüci fcriptores utuntur. ὁμοῦ, pro &y- | "yos. vid. Harpocrat. p. 130, 151. Gronov. Sydenh.

p. το. L6. ταῦτ᾽ ἂν εἴη Xu 5) Sydenh. iaferendum cen-

febat δι’ à ante ταῦτα. Re&e. Nam & ftatim fequitur, δ ὃ (TuUT ἂν €i X&& ; & res ipfa poftulare videtur. Idem mox εἰ ante vrapséyos delendum arbitrabatur.

p. 21.1.6. ἄλλῳ γένει.) Sydenh. corr. àySpovrívo γένει, er- roremque e compendio fcripturae ortum patat. Apte utique.

ead, l. 14. ὃν σὺ ἐπάγη) Fi cinus & alii vertunt, Quem fu in te[Hnionium adduxifli, fubaud. μάρτυρα. Atqui non Hippias, fed ipfe Socrates Heracliti placita protulerat. Hinc legendum arbitror , ὃ ἂν σὺ ἐπάγη quod tu infers, ais. Sydenh.

p. 22: 1. 6 fü. Καὶ δὴ σρύς γε σεοὺς — ἀληδῆ ἐρεῖ.) Haec . quoque verba Hippiae tribuenda exittimo, ponendamque So- cratis perfonam ante, ei δέ σε ἠρύμην &c. Nempe ignorabant, partie. καὶ faepius vim habere τοῦ γὰρ, & xai δὴ, καὶ μὲν óil,notare e; dmvero. Sydenh. Oy

ead. ἰ. ult. περὶ καλῶν κτημάτων ) Baf. 2. περὶ καλῶν ἐρω- τημάτων. Ficinus vertit, Ni: que praeclarae rel inducit. Hinc verofimile fit, eum legiffe καὶ οὐδὲν ἐπάγει ( pro ἐπαϊεν) σΞερὶ καλῶν κτημάτων.

p. 253. L 35. fj. Καὶ ἐγὼ τί μάλιστα φήσω; ) Scribendum puto , καὶ ἐγὼ, τί μάλιστα; φήσω. Nam τί μάλιστα non per- tinet ad φήσω, fed fenfus eft, 4r ego dicam , Cur maxime (po- üffimum) koc ex me rogas ἢ Sic autem faepe poft τί interroga- tivum ponitur hoc adverbium μάλιστα, quod. videri poreft “πλεονάζειν. S teph.

p. 24. ἰ..3. ταῦτα οὖν λέγοντα) Legendum videtur λέγοντι: alioqui opus effe praepofitione στρὸς cum accuf. λέγοντω. le- gendo, πρὸς ταῦτωῳ οὖν λέγοντα, vel potius , πρὸς οὖν ταῦτα, AfysovTa. Steph.

ead. 1.8. τῷ ἐλεφαντίνῳ ) Cornarius Corr. TO ἐλέφαντι:

p.25. ἰ. ὁ fq. ἣ δηλονότι τὴν συκίνην.) Sydenh. corr. τὴν συκαμίνην, Nam συκάμινος, inquit, erat ξύλον πρὸς πολλὸν χρήσιμον tefte "Theophr. Η, P. IV , 2, at συκίνη πρὸς οὐδέν. Hinc inutile lignum vocat Horat. 1 Serm. 8.

p. 26. !. 4. Ἐπειδήπερ) Ante ἐπειδήπερ quaedam legit vel legenda cenfuit ὃς Ficinus. vertit enim , Pulchriorem refpondebis , 0 Socrates : poftquam , quod decet , pulchrius , quam quod dedecet , es confeffus. Non abfimile autem. vero fuerit, Hippiam ufum fuiffe 1llis poftremis. verbis , fed abfque interrogatione , atque ita dixiffe , καλλίων àv ein , φήσεις, &reidiereo δις, Has ita fwffe ab eo mutata, καλλίονα eivai φήσεις, ἐπε! δήστερ Gc. Talis

m 21

A WV ym TAE

Ama xm FMm ow 1

IN HIPPIAM MAIOREM, 463

omnino erroris, qualis fuerit ifte, ἢ dicamus omiffa efTe a hbrario

haec vocabula , exemplum habemus in Parmenide p. 160. nam.

cum Iis , qui interrogabat . dixiffet , ze" oU σκεπτέον μετὰ τοῦτο,

o, omiílum eft σκεπτέον, quod a refpondente dicebatur. Steph.

ead. ἰ. τς. κάλλιον ὃν χρυσὸς) Stephanus corr. κάλλιον ὧν χρυσὸς , cum ita intelligi fit necefle , ut fi cictum effet, x pu- σὺς QV οὐδὲν κάλλιον.

p. 27. l. 2 (34. ἄκουε δὴ — λέγε δὴ) Haec , Zxove δὴ -- ἐπαινεῖν, dici ab Hippia arbitror, a Socrate autem illa , Ἀέγ ε — “πρὸς δεῶν. Poftquam enim Hippiae dixit Socrates, Tu tandem recte mentem meam percipis, & , quod genus x«Aoy quaeram , intelhgis : Hippias, qui fibi videtur id. ill propofiturus , cvi contradici a nullo poffit, dicit, Audi igitur: & Socrates, qui magno illud audiendi dieliderin tenetur, illum , ne cun&erür id E. rogat. Steph. Quam rationem admittendam indicabat Sydenham , modo legeretur &zais; cum Cornario, pro &rei- vei, h. f. Nam fi quis habet, quod adverfus hoc contradicat , Ícito confiteri me, nihil omnino me (cire. At Steph. vulgatum ἐπαινεῖν ita defendit ut cum illo verbo fubaudiendum cenfeat ὡς καλὸν, vel τοῦ καλὺν εἶναι, quod laudem tanquam καλόν.

p. 29. ἦτ. ἀπῆσαις) Sic Ald. at Baf. 1. 2. ἀπῆρεις. male. ead. 1. ὃ fq. ἐπὶ τούτους τάδε) Alia efl leo τούτοις, quae potior videtur. Fic. ita vertit , ac f legeretur πρὸς ava. Paulo

poft fcriptum efl etiam. ἀπ Sean. Steph. Utraque. haec ]e-

&ionis varietas comparet in Baf. 2.

ead. 1, 13. καὶ δόξει.) Delenda haec verba exiftimabat Sy- denbham, tanquam gloffema TOU ἔσται.

Ρ- 30. ἰ. 2. βάλλ᾽ ἐς μακαρίαν) δες verba σαρενϑετικῶς accipienda funt.

ead. ἰ. 4. ἐρωτωμένου) Fic. quoque vertit, quaft ἐρωτῶντος

legerit, aut ἐρωτωμένου pro ἐρωτῶντος poffe accipi crediderit :

quem tamen paffivae vocis pro activa ufum in illo verbo alibi

- inveniri vix crediderim. Step. Immo legendum ἐρομένου.

p.31. L2. καὶ 8 x vTpa.) Sydenham reponendum cenfebat χρυσός. vere. ead. 1. 9. αὐτός μοι προβάλλει) Moi in με mutandum cen- Íeo; ut nimirum προβώλλει με idem valeat , quod προβιβάζει, cum προβιβάζειν fit eius, qui aliquem Νέαν; ideoque apte di- catur de illo, qui alicuius mi(erewr. SrepA. Ficinus vertit, occurrit p. 32.1. 9. ἢ οὐδέτερα τούτων) Sydenham, duce difputationis n. emendabat , ἢ ἀμφότεραι τούτων; ead. 1. 15 (ἡ. ὥσπε e ᾧ πωντ. --- ὑπερέχοντι) Malim, ale[fe TE ut. legatur , ὥσπερ πάντα τὰ μεγάλα, ἐστὶ μεγάλα Τῷ

-

^7-

464 VARIAE LECTIONES

d ὑπερέχοντι. Steph. At Sydenh. fi emendationi omnino locus daretur, ultima fic refingere malebat, τὸ ὑπερέχον Τί.

P. 35. ἰ. 14. &ryvosie Seu) Bene monuit Stephanus, infinit,

ey voeta a jungi debere cum praeced. ὁμολογήσομεν , q. d. ἤγουν ἀγνοεῖσηαι, vel δηχονότι &vyvosiz a , h. f. Hoc potius, quam ilio modo rem fe habere fatebimur : nimirum illa i ignorari,

Jp. 36. ἰ. 7. τὸ δὲ πάντη: ἄχρηστον) Baf. 2, τὸ δὲ ταύτῃ “πάντη ἄχ ρηστον. rp. 37. 0 4 fq. TI TOT αὖ ὑ λέγομεν) Stephanus cotr. λέγωμεν.

p. 40. L. 8. 70 ὠφέλιμον καὶ τὸ χρ.) Stephanus fcribendum putabat, τὸ ὠφέλιμόν τε καὶ χρήσιμον s καὶ τὸ δυνωτόν.

P. 41. ἰ. 4. πὼς τι ag ἂν dry oviG olea) Sydenh. emenda- bat, πῶς yàp ἂν ἄγων. vel πρὸς τὶ γὰρ ἂν &yeviQotsesa , duas interrogandi particulas aegre ferens.

P. 42d. xà Tí δὴ — ἀφωρίσατε) Malim τί δὴ a verbo ἀφωρίσωτε feparare, ut ita dictum fit, ficat τί δ᾽ ἄρα pag. 41 al: i2. Steph.

p-44. l. 7. ὃ μὴ τοῦτο) Fottaffe τούτῳ (cribendum eft, ut intell. διὰ τούτου, videlicet δι᾿ ὄψεως, vel dt! ἀκοῆς : nam fla- tim poft quaeritur, an non, quod alterutro eft ἡδὺ, fit etiam

utroque. Steph.

p. 45. ἰ. 9. οὔκουν ἔτι ye) Pro ἔτι γε in vet, ἐστί γε. .eodem- que modo paulo poft i in loco, qui omnino fimilis efl, οὐκοῦν ἐστί γὲ δι’ ἀκοῆς ἡδονή. Utrobique autem hanc vet. libri leonem Jéquendam eje puto. ep Cornarius in utroque loco emenda- bat , οὐκ ovg. ἔτι γε. re&tius , iudice quoque Sydenh.

ead. 1. το. "ann λέ ἱγεις) Steph. corr. ἀληθη λέγ εἰν. temere,

p. 46. 1. 2. καὶ κοινῇ ) Stephano partic. καὶ ante xo) ex- pungenda videbatur.

ead. ἰ. ς. ὡς λέγει.) Non videtur nece[Je mutare λέγει in &é- yis , cum poffit fubaudiri ὃ ἀνήρ: : ut haec quoque in euts perfona dicantur. Steph. Ald. Bat. 1. λέγεις, quod recle tuetur Sydenham.,

ead, ἰ. 6. πεπίνδασιν, ἑκατέρα δὲ μὴ) Sydenh. orationem mancam iudicabat , ita reflituendam , TET OV SSELTAV , ἢ ἑκωτέρα p S ἀμφύτεραι δὲ μή. ,

p. 47. L 12 fj. à dii, "pop — ταῦτα οὐδέτερον εἶναι) Sy- denham corr. ὃ μὴ ἀμφότεροι — ταῦτα ἑχάτερον εἰνει.

ead. L. 15. TéaTe au) Sydenham corr. τέρατα νυν) tanquam oppof. illis ὀλίγον πρότερον.

p. $4. L3 fq. ὁμολογοῦμεν) Stephanus malebat utrobique ὡμολογοῦμεν. quod ἃς Ficinus agnofcit.

p. 55.1. 12. ἵνα μὴ δοκῇς) Ald. Baf. 1.2. δοκῇ, quod Stepha- nus ferri poffe cenfebat, fi poft ἀντέχ ec324 fequeretur τινός,

D

IN EPISTOLAS ' 46

UN ET 0ObAT7

p. 61. Falfa eft in Ald. & Baf. 2. infcriptio , Πλάτων Διονυ- σίῳ, Non enim Plato, fed Dio fcribit hanc epiftolam Dionyfio. Redte igitur Baf. τ. cum Ficino, Δίων Διονυσίῳ. ᾿ ead. ἐν 1 fq. καὶ διοικῶν ) Stephanus corr. διοικεῖν. fed forte legendum, xz) διοικῶν τὴν ὑμετέρειν ἀρχὴν πεπιστευμένως. Ficin. certe vertit, 6 itz imperium νεξέσιπι fideliter adminiflrarem.

p. 62. ἰ. τς. πραγμάτων ἄλλων ποτὲ 'ξυμπεσόντων ) Alia efl le&lio ἄλλως, quae mihi magis placet. Steph. Ita nimirum I:gendum effe vidit Cornar. Ecl. IX , p. 134.

p.63. ἰ. 4 fq. σπανιώτωτος ἐν Syw ray ) LeGio haec debe- tur eidem Cornar. l. l. quam tacite in textum admifit Stepha- nus, fam Ficinus, 7n mifera mortalium vita.

ΚΝ θεν, ΔΙ ΤΙ

Ρ. 64. ἰ. το. κατηγορούντων) Baf. 2. κακηγορούντων.

.Ρ. 68.1. ult. Τὸ δὲ σφαιρίον οὐκ ὀρϑῶς ἔχ ει.) Quid fit σφαις- piov , & an haec vox recte hoc loco legatur, apud me ambi- guum eft. Si enim pilam , five pilulam fignificat, ut pilae lu- dum non recte a Dionyfio exerceri accipiamus, fatis leviter attigit rem, quae in multo ufu apud ipfum erat, ut etiam in Epitt. XIII τοὺς συσφαιριστὰς, 1. e. pilae collufores e falutare iubeatur Dionyfius. Si vero σφαιρίον fignificat J/gnum teres , qualia de theatris in populum fpargebantur inícripta rebus, quas , qui illa excepiffet, a diftributoribus petebat ac ferebat, etiam fic obícuram & ab Archedemo declarandam rem relin- quit. Et fane non multum refert, ignorari rem , quam etiam ipfe Plato occultam effe nobis voluit, ficut etiam eam , quam deinceps per aenigmata proponit. Cornar. 7. ἰ. Mox idem corr. ἐν τύχαις pro ἐν στυχ «is. male.

p. 69. 1. 15 fq. ἣ περὶ τούτου ὠδὶς) Pro τούτου legitur etiam πούτων. Ín fequenti autem verfu. vel ἐξαιρήσεται legit. Fic. vel male & ipfe fignificationem activam. illi futuro. tribuit. dictum enim fuerit, ἣν εἰ μή τις ἐξαιρεδήσετωι, pro ἣ εἰ μὴ ἐξαιρεσή- σεται ἀπό τινος. ut (ἢ dicerem, εἴ τις τὸν χρυσὸν ἀποστερη- δήσεται. ϑτερῇ. Τούτων habet Baf. 2.

Ρ- 70. l. 5. περὶ τοῦτ᾽ ein. ) Non habet ein , unde pendere dici pofht : praecefhit enim infinitivi modi verbum ἐντετυχ ἡ- κέναι, quod pendet ab ἔφην. nam fi, quemadmodum dixit, ov μὴν ἄλλῳ γε ποτ᾽ ἔφην ἐντετυχ κέναι τοῦ εὑρηκύτι.. füb- iunxiffet, ἀλλὰ τὴν πολλήν μοι προ γιματείωαν περὶ TOUT. eivz1 , tunc εἶναι penderet itidem ab ἔφην, ex praeced, fübau-

Plat. Oper. Vol. XI. Gg

466 VARIAE LECTIONES

diendo: fed eum FERAM orationis forma nominativis ufum effe, & ὅτι ein pro εἶναι dixiffe puto: five ante περὶ, five ante ἥ "OAM pofitam fuiffe illam particulam ὅτι credendum fit: ut legatur , ἀλλ᾽ ὅτι ij πολλῇ μοι πραγματεία Tipi TOUT ein vel, ἀλλὰ ἢ πολλή [^ot πραγματεία ὅτι “περὶ ToUT €i. Steph. ead. 1. 6. τῶχ ὦ δ᾽ ἂν δείᾳ (..) Steph. corr. τάχ ὦ δ᾽ αὖ Sela, με.

ead. 1.7 f4. βεβαίως, οὐ κωατέδησας) Legitur etiam βεβαίας. Pro xevréduo as autem videndum , an fcribi debeat , κατέδεισεις. eteph. Baf. 2. & Fic. f ἐβαίας.

Ρ-75. l. 13. τὸν ἐκ τῶν λωτομιῶν) Sufpicor poft τὸν deeffe nomen proprium, nomen vidclicet eius, qui dimiffus fuerat. Non video enim, cur pro lapidario dicturus fuerit τὸν ἐκ τῶν λωτομμιῶν. five λιϑοπομιῶν" cum enim ita loquuntur Graeci , folent aliquod participium fubaudire : cuiufmodi fuerit ἐλϑόντω hoc loco. Atque hoc, ut opinor, Ficinum in errorem impulit, quod nullum participium additum efle, aut fubaudiri pole vi- deret: & ita vertit τὸν ἐκ τῶν λιδοτόμιῶν, ( nam ita legit ) ac fi nomen loci effet , & illud iia dixiffet, ut fi diceremus τὸν ἐκ τῶν ᾿Αϑηνῶν, pro Athenienfi, Vertit enim Lithotomienfem. Quod fi de Philoxeno hic loqueretur , (ut quidam augurantur) apte fcriberetur τὸν Φιλόξενον ἐκ TOY λωτομιῶν εὖ ἐποίησας ἀφεὶς, i. e. Ree fecifti , quod Philoxenum ex lapicidinis dimiferis, cur enim unius ( quicunque fit) nomen potius, qnam àliorum ta- cuiffe illum putemus? Si tamen hic nomen non fuiffe pofitum credamus neque huius, neque alius, at certe vocabulum ali- quod pofuiffe fignificans munus , quo apud Dionyfium ille, quifquis fuerit, fungebatur. Srep/.

IN EPISTOLAM III.

p.74. l7. χαίρειν ἐπιστείλας) In edit. illa Bafil. ponitur poft χ αἰρειν fügme τελεία, ut haec, Πλώτων Διονυσίῳ χαίς pev, fint titulus epiftolae , five à ἐπιγραφή: : initium autem ἐπὶ -- στείλας. Sed praeterquam quod ἐπέστειλας fcribendum effet, non ἐπιστείλας, (alioqui fufpenfa maneret oratio) illa difiun- €liva particula ἢ .quem ufuin haberet, nifi ToU χαίρειν prius men- tio, quam τοῦ εὖ πράττειν fierer ὃ Ficinus autem ita videtur le- giffe, Πλάτων Διονυσίῳ. Χαίρειν ἐπέστειλας dup ὀρϑὼς ἃ ἂν τυγ- χ νοι τῆς βελτίστης προσρήσεως, ὅζ, quae proxime fequun- tur, aut hoc , aut fimili modo cripta. invenifle, aut fcribenda cenfiitle , ἢ ii μᾶλλον τὸ κωτὰ τὴν ἐμὴν συνήδειαν γράφειν εὖ πράπτειν" üt cum Τὸ γρώφειν fubaudiatur illud , τυγΎχ νοι τὴς βελτιστῆς προσρήσεως, Sed enim & tertia le&tio affer tur , τυ - χ 4615. Αι ego lubenter illam noftram le&ionem retineo, quae

^.

Y — TUE TTL. ene ἣν»

ων. d

Uomo

IN EPISTOLA:S, 467

ὃς τυγχ ἄνοιμι habet, & χ αίρειν cum ἐπ στείλος iungit. Step. Τυγχ νοις eft e conie&türa Cornarii 1. ].

ead. 1l. 12. δωπεύσας τῷ ῥήμωτι) Legitur etiam, tefle Sic- phano, SepevreUzas. At edd. vett. nihil mutant.

p. 75.1. 13. ἀδικεῖς δ᾽ οὐδὲν 3) Ficinus vertit, Iniuria cer- te me afficis. Omifit i igitur οὐδέν" recte , iudice Stephano.

ead. 1. τό, τοὺς δ᾽ ἔξωσεν) Ut, quae funt poft verbum δὲε- [Anu , iungantur fequentibus , particula δὲ, quae eft anie ἔξωδεν, ponenda 1 fuerit ante 75: ut legatur, διὰ δὲ τὸ μένειν ἐν ἀκροπόλει, τοὺς ἔξωϑεν, εἴτι Ὑ ἔγνοιτο δὲς. lungit certe Fi- cinus illa fequentibus. Quod fi A Ser orc iungi non dif- pliceat , fervando noftram le&ionem , videtur fcribendum , τοὺς “γὰρ ἔξωδεν &c, Sed credibile eft; illum, cam dixit, Subs γὰρ διεβλήξην., nequaquam hanc unam de salo Adis caufam af- ferre voluiffe. Steph.

ead. l. ult. φάσκοντας τινὰς) Nomine τινὰς locus hic non videtur opus habere, cum praecedat τοὺς e£eSer. À Ficino certe minime agnofcitur, qui ὃς σείδεσίσαι legit. S/eph.

P. 76. 1. 3. ἀλλώ τε psy és.) Stephanus opinabatur , ante ἄλλω excidiffe praepofit. zspí quae eadem eidem ante 74 τῶν νόμων minus neceffaria videbatur.

ead. 1. 15 fa. οὐδὲ μέλλοντι --- ἐμὲ γἐγενῆσσαι. ) Videmr re- Qao ἀκολουπίω orationis poftulaffe , ut diceretur , ἐμποδὼν ἐγὼ γέγονα Quod ἢ pro διωκωλύσει (quod inter οὐδὲ ὃς μέλλοντι in vet. quodam reperitur) legeretur δια κώλυσιν ὃς τὸ. hoc mo- do, ὡς οὐκ ἐμὴν ταύτην εἰρηκας συμβουλὴν, οὐδὲ διακώλυσιν, τὸ μέλλοντί σοι δίς, tolerari poffet inhinitivus : fed videndum, an fatis apte haec dicerentur , οὐκ ἐμὴν διακώλυσιν (nam (ubau- ciendum effet ἐμὴν ex anteced.) τὸ ἐμποδὼν ἐμὲ y eyevna Sau, Ufus eft alioqui & paulo ante v. διεκώλυσα, hac τρία de re loquens. διερή. Οὐδὲ διακωλύσει μέλλοντι habet Baf. 2.

p. 77. 1. 9. εἶναι κοινωνία») 5teph. coni. εἶναι δεῖν κοινωνίαν,

Ρ. 79. ἰ. 135. ἐλδὼν δὲ) Poft &3óv d$ nihil defiderari puto, fcd Plat. haec interieciffe , cg 32 γὰρ &c. non habita ratione illius participii: aut quafi fequeretur ἠξίουν, non praefixis illis voculis ἐγὼ μὲν οὖν : & illa oz a. ye δίς. per parenthefin po- fita effent, hoc modo: ἐλδ Ty δὲ (vica γὰρ δὴ σὺ πάντα TUVTEUSSV dw “Ὑενόμενα) ἠξίουν δή που &c. "Steph.

p. 8o. ἰ. ς. ἕκαστον eio) In vulgatis & exacTey habetur pro ἔρανον. Eft autem £pzyos pecuniae fumma , & collatio ex bonis alicuius facta. Corzar.

p. 81.1. 7. δῆλος εἴην σοῦ) Ald. Baf. τ. 2. δύλον. Iidem libri ponunt, errypdy τελείαν poft emr.

Gg2a

468 | VARIAE LECTIONES

ead. l. τό. μηδὲν σοὺ χ eípov) Non dubito , quin fcribendum fit x, eipo , quam fcripturam € Fic. vel invenit, vel ex coniectura in locum illius fub[lituit. Steph. Ficinus vertit, ererem amicum , nulla re te deteriorem.

p. 82. Ll. 11. μεμφόμενον ) Invenitur etiam fcriptum μεμιφό-- (μένος. At. hic non nominativo, fed accufativo efl locus : cum quo tamen defiderari videtur verbum infiniti modi. Steph. Baf. 2.

εἰλφύμενος. jai? IN EPISTOLAM IV.

p. ὃς. 1. το. τοὺς oic 3a, δήπου ) Ficinus vertit , Ut te non latet. Hinc fafpicabatur Stephanus eum legiffe, ὡς οἶσϑα δήπου: qui partic. τοὺς nullum hic locum habere pofle contendit.

IONACENSPUISCPODIEVAVNIVNE

p. 87. ἰ. 133. Πλώτων Περδ ίκκῳ) Sic edd. vett. at Ficinus, Δίων Περδίκκῳ. Cicero tamen , quae fumit ex hac epiftola, Platoni adícribit: cum alioqui verba illa, quae funt in fine, ταὺτὸν δὴ οἵμαι δράσει &c. permittere non videantur , ut id credamus. Ac rcíponderi poffet fortaffe, Platoni fortaffe a Cicerone ad- fcribi, quatenus in Platonis perfona d'cuntur, 1, e. ab eo, qui Platonem ipfius Platonis yerbis excufat. Sieph.

p. 88. L. ult. πρὸς ταῦτ᾽ εἰπεῖν ἐστιν ὅτι Πλάτων ) Ald. Baf. 1. 2. πρὸς ταῦτ᾽ εἰπεῖν ὅτι Πλώτων, omiflo ἐστίν: quod addendum primus vidit Cornar, Ecl. l. p. 135. Ficigus; 44 haec refpondebitur.

P. 89. ἰ. 6. καὶ τὴν ἐμὴν ξυμβουλὴν ) Scribendum puto , καὶ περὶ τὴν ἐμὴν ξυμβουλήν. δ᾽ fenfum effe, Idem illum fa&lurum faiffe puto , quod attinet ad. dandum mihi confilium. Tunc enim apte fequetur , $i enim infanabiles videremur 6c. Hic autem ἰο- cus ( quemadmodum antea. dixi) permittere non videtur , ut Pla- tofis hanc effe epiflolam. credamus. Steph. Pa Idem quo- que circa: confilium &c.

IN EPISTOLAM VL P. 90. ἰ. 3. μείζων εἰς τὰ πάντα THAO Vitiofe Ald. Baf. 1 & 2. μεῖζον εἰς và . ead. ἰ. 6 fg. τοῖς — φυχωκτικῆς) Mirum utique, hoc mani- feftum vitium etiam Stephani exemplo adhaefifte , cum pro- num fit corr. τῆς — φυλωχτικῆς, Íc. σοφίας.

IN EPLIS.IOLAMOUMEID

P. 9341. 8. σύμφωνα ποιήσειε.) Non dubito , quin fcribendum Μὲ σύμφωνον. Intelligo autem τούτον de Hipparino. Steph. Fi- cinus , 5; fus — hunc confentientem ἐρ opum

Ῥ. 94. |. 9 fqq. καὶ δρῶν — πολιτείαν ,) Legendum cenfeo

"C di aas

ENCOBPIST OERAS 469 ὁρῶ, & poft πολιτείαν ponendam f'igmen τελείαν. deinde poft

τῷ TE ponendam particulam ye ut fcribatur , τά τε γὰρ ἄλλα καὶ Gv. Rede autem ἀξοντα,, cum ad folum Socratem referz- tur: quod quamvis miffus effet ue ἑτέρων, ficut. dixit , ei ta- men praecipue adducendi illius provincia. data. effet. Steph. Fici- nus, Ferum animadverti, eos — ita fe gerere , ut prior ille reipu- blicae flatus aureus putaretur. nam 6 alia multa iniuffe fecerunt &c.

P- 97. l. 11. τούτων — ξυνέπετοιι τὼν βίων ) Re&e animad- vertit Stephanus, fcribendum effe τούτῳ — ξυνέπεται τῷ βίῳ. Nam Cicero quoque vertit, Quae comitantur. huic vitae , monente eodem. Eandem le&iionem habet & Ficini verfio.

p. 98. 1. 8 fq. ἔοικε — τινὶ ) Invenitur & alia ledio , videlicet ξοικα. Φ τὶ pro τινί" fed cum ux, videri po[fét fcribendum etiam effe μηχανώμενος pro par ἀνωμένῳ.. At Ficinus ita vertit , quaft fic legeretur , € ἔοικε μὴν τότε μηχ ei) τινὸς τῶν χρειττύνων ἀρ- χὴν βαλέσσαι Cc. haec enim funt eius verba, Videtur autem alicuius eorum opera, qui fupra nos funt, principium tunc fuifle datum omnibus, quae ὥς. διεερή. Alia illa le&io eft e conie&ura Cornarii.

.P- 99. ἰ. 11 Π. αὐτὴν καὶ ἐν ἄλλοις δρῶν κατενόει, “πολλοῖς μὲν 02 , γιγνομένην δ᾽) Haec verba non ex[lant in praeced. edd." fed tamen ea Ficinus quoque agnofcit. Steph. At habet Baf. altera,

P. 100. l. το. εἰ. καὶ μακρότερα εἰπεῖν ) Stephanus coni. δὺ καὶ μακρ. εἰπεῖν, hoc fentu, His dictis addebat preces, quas longum eflet commemorare.

p. 101. ἢ 2. ἀποτελεσσήσεται τοῦ τοὺς «4. φ.) Stephanus ςοῖγ. ἀποτελεσσήσεσδαι τὸ τοὺς «. Q. Μοχ idem vel deefle putabat, vel fubaudiendum relinqui cum £pfee, v. γνώμη.

p. τοῦ. l. 9. 4446 τι χρὴ) Mendofum effe hunc locum ma- nifeftum eft. Legendum forte ἄλλῃ τινὶ, ut fubaudiatur διαίτῃ. fimul autem pil mutandum effet in. χρῆναι, vel particula t ὅτι ponenda ante ἄλλῃ τινί. Verofinilius tamen vi- detur, fi fcribatur , ἄλλά τε καὶ ὅτι χρὴ Gc. Steph.

ead, 1. 1. μὴ ἐϑόλοντι δὲ) Stephano hic genitivo abfoluto opus effe videbatur , reponebatque, μὴ ἐδέλοντος dé.

p. 107. 4. 12. ἢ συμβουλεύοντος) Scribendum potius vide- tur pn oni ar ut paulo poft legetur. συμβουλεύοντι σεισό- μενος. Alioqui συμβουλεύοντος intelligendum erit ἐὰν συμβου- λεύω. Steph. |

ead. l, ult. βιασάμενος δὲ) Non dubito , quin legendum fit βιασόμενος. ut fit fenfus, fe nolle accedere , neque συμβου--

λεύσοντα αὐτόκλητον, neque ut βίαν adhibeat loco συμβουλῆς: alioqui αὐτόκλητος opponeretur ill βιασάμενος, referendo

Gg

“ὁ. VARIAE LECTIONES

utrumque ad συμβουλεύσων. fed duriufculum effet οὐκ py o- pea συμβουλεύσων βιωσώμενος, pro συμβουλεύσων βίᾳ. dein- de, quomodo συμβουλὴ effe dicenda eft, ubi quis βίων adhi- bet? At feparabuntur haec , legendo βιωσόμενος, Steph.

p. 131. Ll, 2. σώσει") Stephanus corr. σώζει, quod ftatim fequatur ἀσοτελεῖ- |

p. 112. l. 2. δὶς τὴν πόλιν) Pro 4e alia letlio affertur, quae mihi magis placet , Δίων. Steph. Eft ea e conie&tura Cornatii , addicente Ficino, Cum ergo civitatem liberaffet Dio.

ead. l. s. οὕτω κοινωνεῖν) Stephanus defiderabat ante haec verba partic. καὶ, quam certe expreflit Ficinus, Talemque fe illt per omnem vitam prae[lare flatuerat.

ead. l. 6. ὃ γὰρ ἐπίστευε τοῖς διαβάλλουσι) Ald. Baf. τ. 2. 6 δὲ τοῖς διαβάλλουσι, abfque ἐπίστευε, quod primus infe- rendum vidit Cornarius.

Ρ. τᾶ. l. 2. πρὸς τὴν εὐπρέπειοιν) Stephanus corr. πρὸς τὸ πὴν εὐπρέπειαν, vel πρὸς 7b εὐπρέπειαν.

ΚΟ p. 114.4. 14. ὅγ᾽ ἐμὸς λόγος) Stephanus corr. ὥσγ᾽ ἐμὺς λύγος. Ficinus, Ut noftra fert fententia.

p. 116. LL ττ. ἐπί τε Ὑη στρεφομένῳ) Stephanus malebat , ἐπὶ τε "γῆς στρεφομέψνῳ. !

p. 118. 1 13. αὕτη πάντα) Pro αὕτη aliud fcribendum effe videtur, cum non poffit effe nominativus verborum evérpe-Ls ὃς ἀπώλεσε, qnia praecedit δαίμων ὃς ἀλιτήριος. Steph.

p. 122. 1. ς. καὶ ϑταίροις τοῖς περὶ Δίωνω.) Ald. Ba. 1. 2. καὶ ἑτέροις quod omnino mutatum nollem. Nam οἱ περὶ Δίωνο, iat. fignificant ἑταίρους.

ead. l. 6. ὅποι δήποτ᾽ ἤδυν.) Steph. corr. ὅση δὴ τότ᾽ ἡδὺν.

p.125. 1.7 fq. ἔοικε -" Apy τας τε - πρὶν ἀφ.) Vocula πρὶν locum hic nullum habere videtur: quin etiam partic. Te expun- genda, aut in *ys mutanda efe. Pro ἔοικε autem. legit & Fic. ὕκουσω. Steph. Ficinus vertit, Idudivi autem Archytam interim ad Dionyftum acce[Fffe , negle&to aiv.

ead. l. 13. τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα ) Ficinus Stephano legiffe videtur, vrep) τῶν τοιούτων.

p.125. ἰ. τὸ fg. κωατὼ νοῦν γιγνόμενοι.) Stephanus non du- bitat, quin fubfüituendum fit γιγνόμενον." -

p. 126. l. 4 fq. ὃ λύγος xev) Ficinus vertit, Ratioque mihi diclaret, Unde Stephanus fufpicatur , legiffe eum , 6 λόγος ἥρε!, quod & alibi ab ipfo fic reddatur.

ead, ἰ. 6. παρωκούσαντω ) YlapauotoyTa, habent praeced. edd. Ex vet. autem exempl. erapzxoogorra, & πωρωκούσαντο, affe-

tur, quarum. illam. quidem. reüciendam effe manifeftum. efl, haec

ὦ

T

DNORPISITOLAS 41 autem & commoda efl, δ᾽ a Ficino agnofcitur. Steph. Ald. Baf.

I. παραχούοντα, at Βαί. 2. . παρακούσοντα.

p. 128. 1. 8. ἢ κοσμία τῶν πράγματι) Ita legitur in praec. edd. Quidam vero reponunt ἢ κοσμίω τῷ πράγματι: μά vide- tur potius aliquid poft τῶν deefJe, ( fortaffe genitivus μανδανόνα τῶν, aut alius huiufmodi : nif potius τῷ 9 μανδάγοντι aut alius da- tivus fcriptus fuit , ut dicat, ὡς πρέπουσα τῷ Lite n κοῦ- μία δίαιτα.) deinde fcribendum e[fe πράγμά, τι χιλεπὸν ἥγη- σάμενοι Gc. Steph. Scilicet Ficinus vertit, Qua quotidiani vi-

us temperantia. philofophiae fludiis neceffaria , rem protinus fibi

duram impof[fibilemque &c. . 133. ὁ. 12. προτεῖνον) Cornarius coni, πρότερον. Ficinus, ΝΣ quodlibet horum quatuor quacfetum prius Sc.

p.137. L2. τὴν τῆς ς μετοχ s γενομένην) Legendum eft for- tafie , τὴν τῆς μετοχ ἧς γενομένην ay: vel praefixa particula ἂν participio. Omittit certe Ficinus quoque horum verborum interprerationem.. Non immerito autem PNIS & hic locus fuerit τάχ᾽ ἂν εἴη. Steph.

ead. 1. 9. οὕτως εἰδένειι Ὁ Stephanus coni. ὄντως vel ὅμως εἰδέναι" quod pofterius ipfi magis placebat. Idem ante ἢ φαῦ- Az punctum fuperius ponendum cenfebat, fubaud. ofezz4 ex p'aecedentibus.

ead. l. τα. μείζονα d$, καὶ ὄντως.) Lege. μείζονα δέ. καὶ ὄντως 6c. Steph. ΕἸ icinus , Sed málore cenjuerit : Ac revera &c.

ead. L. 15. ἐπιμελούμε m Stephanus corr. ἐσπμκελούμενον.

p. 158. 1.4. τὸ μετὰ τοῦτο) Poft haec verba hypoftigmen ponendam ceníebat Stephanus.

p. 140. ἰ. 1. ἐπιβουλεύοντος ἐμοί.) Stephano magis place- bat altera leCtio, quae habet dativum LrifleUAsUevTI , , quae eft in Baf. 2.

P. 142. ἰ. 13. ὅτι — Διονύσιος ἐμνήσϑη λέγων ) Stephanus COIT. ὅτε — Διονύσιος ἐμνήσς Ü Aeyem.

p. 144.1. 15 fq. eis λόγο υς dpi - ἂν ἄρα) Stephanus fufpica- tur fcribendum, εἰς λόγους ἥκειν — καὶ ἂν ἄρω. vel ἂν d" ἄρα. Ficinus vertit, Criminibus rfpon[urum — ἃς f nolit.

p. 146. 1. 6. σϑυμούμενος ἀφείη.) Videri pofüt deeffe articu- lus ὃ ὃ ante iftud participium : alioqui. dicendum fuifle συμού- μενός τις. Quod fi Ficinus eam , quae hic eft, le&&onem in fuis libris invenit, non fecus tamen haec vertit, quam fi illarum alteram inveniffet. eius enim funt haec verba, In variofque fe mutavit colores , quales ira confuevit afferre. Alioqui ,liad D'ony- fium ipfum poftrema haec verba referre velimus, recte qui- dem ícriptum fuiffe dicemus ϑυμούμενος., non praefixo arti-

€ 4

472 VARIAE LECTIONES

culo , fed. fimul etiam pro ἀφείη ἂν fcribi ἀφίησι effet neceffe. Steph. Nimirum Serranus verüt , Sicut folet , cum irafcitur. p. 149. L. 4 fq. ἡμῶν μὲν — αὐτοῦ d" ) Baf. 2. ἡμᾶς μὲν — εἰὐτὸν d". |

p. 150. ἰ. 8. ὅστις μέτριος) Scribendum fortaffe μετρίως, quod pertineat ad διωνοοῖτο. Steph.

ead. 1. τι. ἔτι δὲ οὐκ dy τις) Stephanus corr, ἔστι δὲ οὐκ ἄν τις. Ficinus , Neque vero id fit, fi quis &c.

ΤἈΝ ΡΥ ΤΟΥ ΑΝ

p. 155. I. 1. ἃ δ᾽ ἂν ) Ficinus omittit δέ" fed illa particula pendet ab eo, quod eft in epigraphe, εὖ πράττειν , q. d. Ego initio meae epiftolae vobis bene precans fcripfi, ut moris eft, οὖ πρώττειν᾽ quibus autem confiliis & inftitutis confequi pof- fiis illud, quod exopto , τὸ εὖ πράττειν, conabor vobis ex- ponere, monente iam Stephano. — *

p. 156. ἰ. 9. εἶναι τὸ μὴ) Pro τὸ invenitur etiam τῷ, quae lectio magis placet, ut interpungatur poft eivai. Steph.

ead. L 32 fq. ἀρχὴ φυομένη véu.) Stephanus corr. ἀρχ ὃ φυομένη νέᾳ. Hoc certe, aut παλαίῃ τελευτὴ δοκούσῃ legit F[icinus.

p. 158. L 2. ἐγένετο βασιλεὺς) Stephano deeffe videba- tur xai ante βασιλεύς. Ego vero aut κύριος aut βασιλεὺς tol- lendum exiftimo.

p. 159. 1. 10 fq. εἶπεν vov) Si intelligamus, quae ille vobis nunc diceret , fr adhuc fpiraret , Ícribendum fuerit , εἴποι ἂν νῦν. Steph.

p. 160. l. 15. τύτε μέγιστον.) Scribendum puto &ye μέγι- στον, interpungendo utrinque. alioqui. fequenda. fuerit altera [e &io, τότε. τὸ μέγιστον. Steph. Ficinus videtur legiffe σόγε μέγιστον. nam vertit, Quod maximi faciendum efl. At Baf. 2. τότε τὸ μέγιστον. |

p: 162. 1.2. καὶ τάφους) Stephanus corr. καὶ τάφων.

Ρ. 164. 1. 8. ταῦτα δὲ σχεδὸν) Stephanus malebat, ταῦ- τὰ δὴ σχεδόν.

ead, 1. τό fg. ἐναργἢ τε --- τελεσσέντα) Ald. Baf. τ. 2. ἐναρ- γῆται — TexecSérre. Quam Stephanus adoptavit le&tionem, eam fuggeffit Cornar. p. 156.

IN EPISTOLAM IX. P. 165. 7. 4. ἀπαγγέλλοντες παρὰ gov.) In vet. τὰ παρὰ σου" quae lectio fequenda effe videtur, cum alioqui defiderari ali-

quid dici poffit inter &razy"y ἔλλοντες Θ᾽ παρά, Steph. Τὰ παρὰ gov habet Baf. 2.

neant ad δεςι, ἑταῖρον. Ante νῦν autem videtur abundare xa.

b EPILIST OOWAX 473

Ü IN.EPISTOLAM, X. p. 166. 1. 17 fq. καὶ voy , καὶ Ὑ ey ονένωι ) Poteft etiam inter- pungi poft γεγονέναι, aut poft διὰ παντός" ut haec perti- alioqui intelligendum fuerit, καὶ vuv καὶ διὰ παντὸς Ὑ eyovéraa , παρεχ ὑμενον. nifi. γεγονέναι cum νῦν nimis fit durum. Sreph, FN ETISODOLSA'M XI. p. 167. 1. 9, ἐπεστείλαμέν σοι) Stephanus reGius fcribi ar- bitrabatur, ἐπέστειλα μέν σοι. p. 168. 1. 6. πολιτείαν) Baf. 2. πόλιν. Ficinus quoque, Civitatem. ead. L7. εἶναί τι κύριον) Alia. efl le&lio eivaa τινὰ κύριον. Steph. Nempe Ficinus, Vif fit aliquis cum. au&foritate praeft- dens civitati, ead. 1. 14. εὖ ὥκησαν.) Baf. 2. εὖ ὠκίσϑησαν. IN EPIVIYTEUGUN CE P. X69. 1.14 fo. μύριοι εἶναι.) Ald. Baf. 1. 2. μοιραΐ εἶναι. Αἱ μύριοι legendum vidit Cornarius. Iam Ficinus, Ferunt vi-

rorum decem millia fuiffe. At Serranus vertit, Jnnumerabilibus.

Tunc fcribendum effet μυρίοι. b]NOGE PASSOI-OALSOA.M: ΧΙ,

p. 170.1. τς. In praeced, edd. poft εὖ πράττειν additur votieóe- τῶι. Át laudat hanc epiftolam tanquam Platonis, Plutarch. “περὶ δυσωπίας p. 946 ed. Steph. ὃς "Theodorit. L. Il τῆς ϑερωπευτικῆς TOV Ἑλληνικῶν παδημάτων.

ead. 1. το. ὡς ἐμοί τε ἐδόκει) Βαί, 2. ἐδόκεις,

p. 171. ἰ. 6. καὶ τῶν διαιρέσεων) Non folum deeft aliquid cum hoc genitivo διαιρέσεων. fed etiam fufpettus ipfe efl. Steph. Cor- narius legebat , καὶ τῶν διαιρέσεων ἔμπειρον, divifionum peritum.

ead. 1. 10 fq. καὶ τῶν Ἰσοκράτους ) Quibufdam fub[lituendus videtur genitivus Ξωκρώτους. Steph. Ficinus, Cum quodam So- cratis difcipulorum.

p- 172. 1.7 fq. τὸν μὲν ᾿Απόλλω ἐπριάμην) Ald. Baf. 1. 2.

τὸν μὲν ᾿Απόλλω ἐποιησάμην , quod recte immutatum a Cor- natio. nam ftatim fequitur , ézpizpum οὖν αὐτό.

P. 174. l. 4. ἡ μὲν οὖν Σπευσίππῳ γαμ.) Si haec leto re- Qa eft, Speufippus uxorem duxit fororis íuae filiam. Et fic Platoni fuit nepos ex forore Potone, ut Laértius tradit, & af- finis eidem in quarto gradu, ut qui ipfe illius nepos , neptis illius liam in uxorem habuit. Cornar. Stephanus fcribendum iu- dicabat, jj μὲν οὖν &c. ut poft ϑυγάτηρ levius interpungeretur.

P- 178.1. 4. ἐπολιανόμει.) Cornarius emendabat ἐπολιονόμει.

ZA

4744 VARIA'E LECTIONES

Stephanus tamen vulgatam fcripturam defendit, re&eque de- Tivari pofle putat a πόλις, πολιανόμος Gt πολιανομεῖν. Cete- rum vitiofe edd. vett. ἀπολιανόμει.

Laden nd

um reu corni ἀπο

m— αῦνο

IN AXIOCHUM.

p. 191. De AuGore huius Dialogi exploratum fatis effe pu- | tamus, Áxiochum, qui reftat hodie, prorfus diverfum effe ab | eo, qui compofitus ab Socratico Aefchine perhibetur ab Har- | pocratione, Athenaeo, Diogene Laért. & Polluce. Sed a quo.

profectus fuerit hic Axiochus, non audemus definire. Credi- mus tamen cum Stephano, & aliis , eum non conífcriptum effe a Platone. Unde etiam in Ald. atque iis, qui inde du&li funt, libris pofitus comparet in Dialogis Philofophi voSevopévois.

ead. ἰ. τ. καὶ “γενομένῳ Aor) Steph. & Wolf. delendum cen- |

febant μοι. Tuetur tamen Horreus.

ead. ἰ. 2. d'tiZe φωνὴ ) Commode fatis hoc. elegans tamen, quod dedit Wolf. 4i»£e, a διαΐσσειν. Contra quod nonnulla monuit Abrefch. Animadv. ad Aefchyl. T. I, p. 25.

ead. ἰ. 5. περιστραφεὶς περιεσκύπουν) Thomas Magifter v. |

ἐπιστρέφομαι , h. l. fic legit, ἐπιστραφεὶς δὲ Κλεινίαν δρῶ τὸν

᾿Αξιόχ ow quod verbum ἐπιστρειφεὶς praeferebat quoque |

Abrefch. ad eundem ]. c. At Fiícherus περιστροαφεὶς putat éyap-

γέστερον. quippe quod magis conveniret aviditati Socratis vi- |

dendi & cognofcendi , unde vox illa lata effet.. Argute. Wol- |

l li

fius dedit στραφείς.

3 ^» - E ; l ead. ἰ. ς. ἤστην δὲ αὐτῶν) MS. Medic. αὐτώ" ut Corna- |

rius iam refcripferat. Wolfio reponendum videbatur αὐτοῖν. ead. L. 6. κὠτὰ μουσικὴν) Clericus ὃς Wolf. κωτὰ τὴν μουσικ.,

ΠΡ. 182. L. 4. ἔκ τινος ὥρας αἰφνιδίου ) Cornarius pro ὥρας cott. συμφοραῖς. uti fere Wolf. vertit, ἐπορίπαιο quodam cafu. | Steph. fufpicabatur deeffe μεταβολῆς, legendumque adeo , &x | τινος ὥρως μεταβολῆς αἰφνιδίου. ut de repentina aéris permu- | tatione, quae contingit in hoc vel illo anm tempore , intellige- retur, Αὐ Fiícherus ὥροιν αἰφνίδεον capiebat de morbo , quo quis | correptus e f'abito.. £d Cra B , €ad. l. 9. ἀτυχ necis μου) NV olfius coni, ἀτυχ üceis παρ | ἐμοῦ. temere.

ead, 1.34. ταῖς "Vrovízis) Stephanus reponebat τῆς "Irovíae, interpretabaturque de templo Minervae Itoniae, a qua nomen | habuiffet ea. murorum pars, iuxta quam templum effet pofi- | tum. Át verba πλησίον τῶν πυλῶν fads declarant, portam |

— ^o Él m

IN AXIOCHUM. 47

antea fuiffe nominatam. Intell. potius ἐπὶ, & accipiendum de porta ita dicta a Minerva "Irovíz , quae Athenis ita. culta fue- rit, ut in Theffalia & Boeotia. Et portarum nomina funt fere pluralia. Wolfius coni. πρὸς τὰς ᾿Ιτωνίας.

P- 193. L. 4. ἄῤῥητον) Stephanus coni. ἄῤῥηκτον, Sed ἄῤῥητον Μάρσος eft incredibilis, eximia, animi conflantiz ac magnitudo.

ead. 1. 9. πρὺς ἅπαντας 3p.) Stobaeum fequendo legen- dum nobis fuerit πρὸς ἁπάντων ϑρυλλούμενον. Steph.

ead, ἰ. 13. ἡλικίαν ἔχ ei.) Clericus pro £y ei legendum £y ρῆν, vel ἔδει, cenfebat. Sed ἔχει notat hic, monente Fifchero, arguit , prodit , oflendit. Stephanus vero περιφρονοῦσον mutare geftiebat in. repu opovcueay , temere. Nam περιφρονεῖν notat etiam , valde f/apientem e[je.

ead. 1, ult. ἀντίσχ εἰ δὲ δέος τὶ) Wolfius legendum coni. ἀνίσχ zi, aut ἀντανίσχ er, quod verum habebat Fifcherus, quod ἀντίσχ εἰ cafum quartum perfonae poftulatet , at ἀντανίσχ et iungi poflet cum “γενομένῳ μοι. Àt in. altera edit. idem vulg. ἀντίσχ εἰ fanum putat.

p. 184. ἰ. ς. καὶ ποιεῖς ) Wolfius malebat x21 νοεῖς,

ead. ἰ. 8. μεταβάλλων) Stephanus corr. μεταβαλῶν, quod fu- turum praecedat: idque adoptarunt Wolf. Cleric. ὃς Horreus.

p. 195. L1 fg. τὸ δὲ σκῆνος πρὸς x.)Stob. (c. 121.p. 612.) τὸ δὲ σκῆνος τουτὶ poe x. quod poft Cleric. & Horr. recepit Fifch.

ead, l. 2. ἀμυχ izia) NV olfius malebat &xapieia , aut ἀμή- χανα,, aut ἀμυδρά. temere.

ead. ἰ. 5. καὶ eie πλείους d yas) Stob. καὶ πλείοσιν üd'ovcue, quod cum Clerico & Horreo recepit Fifcherus.

ead. l. 5. νύσους δὲ καὶ φλεγ μονὰς) Cum his accufativis de- effe verbum aliquod , aut a praeced. περιήρμοσε pendere dicamus neceffe efl. Fortaffis. autem vósoue δ᾽ ἔτι καὶ φλεγμ. ab ipfo auctore fcriptum fuit. Steph. Schultenf. ad Iob. p. 118 emenda- bat, νόσους δὲ τίκτει καὶ QA. At Fifch. e περιήρμοσεν atcef- fendam putat notionem v. ἐποίησεν, unde accufativi pendeant.

ead. l. 9. ὀρεγ οἰκένη) Fifcherus e Baf, 2. & Stob. cum Wolf. repofuit ópryropérn , exquifitiori forma. Hefych. ópryvas3ar ἐπιδυμεῖν, ὀρέγεσϑαι. ;

ead, ἰ, 153. σὺ δὲ οὐκ ἔτυμα ) Clericus & Horreus refcripfe- re σύ γε, addicente Fifchero.

p. 186. 1. 4 fq. τὰν χ εἴρω νίζει — χαὶ λάβε τι.) Erafmus Adagg. p. $69 ed. Hanov. legit, τὴν χ eie κνίζει — καὶ λώ-- βοις τι. Grotius autem , τὴν Χ eipa, vizrret — καί Ti Meu ave. Stephanus ad Erafmi Adagg. 1. 1. legit λόβοις τὶ σύ. Rittershuf. ad Porphyr. Vit. Pythag. p. 18 Kufter, emendabat , καί τι καὶ

476 | VARIAE LECTIONES | λάβε. Patinus ad Apoftol. p. 286 legit τὴν χ εἴρω κνίζει — |

καὶ λάβοις τι ἄν. Sed probum eft, quod vulgatur; modo te- neamus, effe verficulum trochaicum trimetrum hypercatale- | &icum, qualis Iambicus dimeter eft apud Horat. L, 9, 3. Fifch. | ead, ἰ. 1$. xad γυμνασταὶ ) Stob. ἐπέστησαν πωιδωγωγοὶ | καὶ γραμματισταὶ καὶ παιδοτρίβαωι τυραννοῦντες" quam le- | ionem veriorem iudicabat Fiícherus, ita ut in contextum | recipere non dubitaret. | ead. ἰ. τό. κριτικοὶ) Baf. 2. καὶ γραμματισταί" quae verba | e fuperioribus huc delata opinabatur Fifcherus, Wolfius utrum | que retinuit γραμμωτισταὶ,, κριτικοί. | p. 187. 1.6 (4. χαλεποῖς ἐφάνη )/ NU olfius edidit χαλεποῖς. παραβαλλόμενα ἐφάνη. audacter; & dativus re&e pendet ab | ἐφάνη. | ead. l. 13. παρήρϑρησεν) Stobaeus πιρήρϑρωσεν. quod pro- | babat Steph. & recepit Wolf. Horr. ὃς Fich. | ibid. ἄλλοι πολὺ γήρως) Stephanus coni. ἄλλοι ἐπὶ πολὺ γήρως. Sed ifta praepofitio rete intelligitur. Recepere tamen | Stephani coniecturam Wolfius & Clericus. | ead. 1. 14. καὶ τῶν δὶς παῖδες) MS. Medic. καὶ τῷ vo dis | στ. quod amplexi funt Horr. & F'ifch. At Stephanus pro τῶν reponendum opinabatur τότε. ibid. καὶ τοῦτο καὶ) Stephanus aut inferendam , aut certe fubaudiendam cenfebat praepof. διὼ ante τοῦτο. Hoc recte. p. 188. l. 2 fo. κοιμηδέντες — ἀνέστησαν) Stobaeus xe Taxkoi- | μηδέντες — ἐξανέστησαν, quod admifit Fifcherus. | ead. ἰ. 6. μετὰ τὴν eU Ww) Stephanus vel τῇ, vel πρώτῃ de- | fiderari putabat ante μετά. Atque prius, τῇ amplexi funt| -NVolfius & Clericus. | ead, 1. 7. oi ποιήμωσι.) Stobaeus οἱ στόμασι". quae le&tio Stephano & Horreo vulgata elegantior videbatur. i p. 189. 4L. 2. μέμψεται — y anemassi) Stobaeus μέμφεται, — χαλεπαίνει. ead. l. 2. fq. τοὺς χ ειρωνακτικοὺς ) MS. Medic. τοὺς χ ei-| ρωνωχτικώς" unde Clericus coni. τοὺς χ εἰρωνάκτας. ead. ἰ. 4 (ἡ. κωτοδυρομένων τε αὐτῶν ) Stobaeus xe/rod'upo- μένων δὲ ἑαυτούς" quae le&io arridebat Stephano. ead. 1, 11. δῆλον. ἀλλ᾽ οὐχ, ὅλον) Stephanus coni. δηλονότι. ἀλλ᾽ οὐχ, ὅλη" quod pofterius recepit Wolfius. Sed ὅλον pertinet; ad ἕλκος, fignificatque , ut interdum zv, merum. ead. 1, 14. κρύος Stobaeus χρυμόν" quod , tanquam exquifi- tius , praeferebat Fifcherus. | p. 190. l. 2 fq. εἰ ποππνυσδείη — ἐμβαλλύμενον ) NV olfus

IN AXIOCHUM. 477

€oni. εἰ xal ποππυσδείη — ἐκβαλλόμενον, illud quidem, ei

xe ποππυσϑείη, temere: hoc vere. Recepit adeo Fifcherus, ^e e , ^^ ^ ,

ead. ἰ. 6. ποὺ δ᾽ οἱ πρώην βασιλεῖς καὶ στρωτηγ οἱ 5 ) Stobaeus

σοὺ δὲ πρώην οἱ δέκα στρατηγοί: fed ilum feripftffe puto ,

᾿ ποῦ δ᾽ οἱ πρώην δέκα στρατηγοί; Steph. Ita quoque e Stob.

-—

legendum contendit Weffeling. ad Diod. Sic. T. I, p. 448. ead, i. 8. συνεξάρχ ew ) N olfius e conie&ura recepit euy- ἐξαμαρτεῖν. temere. ᾿ ead, l. 11. Ἐρυπτόλεμος) Stephanus corr. Εὐρυπτόλεμος, Re&e. At Wol&us Τριπτόλεμος. p. 191. ἰ. 2. ἐκ σύγκλυδος ὄχλου) Ald. Baf. 1. 2. συγκλύ- jov. male. Zvyxavdes inter verfus additum. quoque erat in

MS. Medic. ead. ἰ. 3. ἀδλιώτερος μακρῷ ) Stephanus Th. G. L. T.I,

p. 1282 legit μαχρά.

p. 192. 1. 3. ἄρτι κροτήσῃς) NV olfius corr. ἔτι xp. quae parti- * Z »! r4 3, cula iungeretur comparat. πιϑανωτέρους, Sed ἀρτι eft νῦν, ἤδη,

aut legendum zriSay. λόγους τῶν ἄρτι κροτήσης. Prior tamen

ratio magis placet. FifcA.

ead. ἰ. 4. ἀποπλανώμενος) Clericus ἀποπλανγωμένους, in- fcite. nam cohaeret cum νοῦς.

ead. l. 5. ἅπτεται — τῆς ὅμοχ pola.) Steph. fufpe&tum ha- bebat v. ὅμοχ p. ut Clericus, qui corr. τοῦ ἐμοῦ χ ρόος. NJ olfius vero ὠμοχ ρόως. Sed ὅμοχρ. eft fumma cutis. hinc &rz. τῆς ὅμμοχ p. dicuntur ea, quae animum leviter tangunt, quae non ad fenfus permanant. quibus opponitur κασϑικέσσαι τῆς ψυχ fis.

'ead. l. 9. ἀνεπιλογίστως) W olf. addit τὼ ἀσύνωπτα. temere,

ead. ἰ. 11. To στερύμενον ) NU olfius τὸν στερόμενον" quod re- cepit Fiícherus.

ead, l. 14. ἀρχ iw γὰρ) Hunc locum depravatum opinaba- tur Wolf. ficque refingendum , τὴν ἀρχὴν γὰρ — μοὶ συνυποῦ. ὅλως γέπως μηδεμίαν αἱ σδησιν" temere. Senfus eft, nifi ab initio fumfiffes temere quodammodo & imprudenter , tibi poft mor- tem aliquem fenfum fore, nullo uuquam modo mortem timeres.

ead. l. ult. δειμωτούμενος aep.) Wolf. δειμ. μὲν στερ.

ibid. τῆς «Lv 9e) In Baf. 2. poft v, s legitur, τῇ δὲ στε- ρήσεϊ erepiTizele "Lus ἤν" καὶ ταρβεῖς μὲν τὸ μὴ αἰσϑήσεσδαι. quae verba cum e Codd. petita fint, ut Hopperus diferte in

- Praefat. memorat, revocavit ea Fifcherus.

p. 193. L.. 3. τόσον διήρωτο) Wolfius coni, τοσόνδε ipao. In idem inciderat Stephanus. Baf. 2. τόσον δοιοὺς διήρ.

ead. l. 4. διωπεραιώσασσαι.) Clericus & Horreus di«- σερωιώσεσποι.

48. VARIAE LECTIONES ead. l. 9. καὶ πλειά d oy) Wolfius legit χ εμκώνος καὶ ϑέρους, |

καὶ πλειάδων leet τε καὶ δύσεις, devocando ex antec, ἄνωτολ. T. X. d. Clericus omiffum putabat σημοεισίως, vel. ἐπισημασίοις. probante Horreo. ! ead. ἰ. τ fq. τὴν τῶν τηλικῶνδε) Clericus τῶν τηλικῶνδ'ε. | ead, 1. 14. peaBanes) Wolfius corr. μετωβαίνεις. Át & | fupra occurrit εἰς ea aaay μεταβώλλειν.

p. το 4.1. 11 fq. ἀνὴρ μᾶγος --- διάβασιν) Wolfius ἀγὴρ μά- |.

γος. διηγήσομαι --- κατάβασιν" utrumque temere, ead. I. 16. κωτὼ τὴν ToU σώμωτος λύσιν) Horreus corr. μετὰ τὴν τ. σ. λ. fine caufa, ead. L. ult. κίνησιν" ἐν à ) Clericus coni. οἴκησιν" ἐν à &c. pro- bante Horreo. Mollius Fifcherus ἐν ᾧ, fc. τόπῳ ex antec. quod adeo recepit. | p. 195. ἰ. τ. οὐχ, ἥττω) Clericus corr. οὐχ, ἥττων, G& vet- | üt PAR Eg RII. | ead. l. 6. Tav, δὲ ἀνοίξαντα) NV olfus e conie&tura rece- | pit διανύσαντως. lnepte. | ead, ἰ. 8. πορϑμεύσαντω) Ald. Baf. τ. 2. ero pel EA | Sed tum etiam ἀγοίξαντεις refcribi oportebit. | ibid. Ῥαδάμανδυν, ὃ δ ΚἈηΐζϑται) Wolf. de fuo quaedam ad- | dens legit , P. καὶ Αἴωκον εἰς χ ὡρίον à X^. improbanda audacia, | ead. |. X4. Twy xaprrov *yorus ) Cleric. ray κάρπου γῆς. male, | p. 196. l. 9. &20g263a1) ΝᾺ olfius coni. ἐνδύσω ΝΟΣ ead, 1. 11. ὑδρεῖα!) Wolfius coni, ὑδρίαι. Sed ὑδρεῖαι fime | | ACID. | p.197. ic ft χωρίου erae Tassiga) N olfius emendabat, | "C eple kart pz, | μεταστασει. ead. ἰ, 8. ἀναριδιμήσομαι) Wolfius ἀναμυρηκήσομαι,

IN DIALOG, DE IUSTO.

.Ρ. τοῦ. ἰ. 5. Τί δὲ Tà, κοῦφω καὶ βαρέω) Subftituendum puto | τίνι pro τί. Alioqui fcribendum dicerem, Τί dé; τὰ κούφει καὶ" βαρέα up οὐ C Ta; non interpungendo poit βαρέα. pa

ead, L 13. "AAA 7í;) Stephanus coni; ἄλλο Tí;

p. 202. 1. ult. οὐκ ὠφελεῖν ) Aut expungenda eft vocula oU, | aut accipienda pro JVozne. Steph.

^

IN DIALOG. DE VIRTUTE.

p. 206. l. 5. à ἀγαδοί εἰσιν) E fimili bus huiufce Dialogi lo- cis Fifcherus legendurn fufpicatur, ἣν &y «oi εἰσὶν.

IN.DIALOG. DE VIRTUTE. 479

207. 1l. 15. ᾿Αλλ ἄρω μὴ ἐφθόνουν) Ald. ΒΆΓ t. 2, A ἄρα μή. | ead. l. ult. τέκτονες φρονοῦσιν) Sic Ald. Baf, 1. at Baf. 2. ScvoUgty , quod praeferebat Steph. & recepit adeo Fifcherus, motus inprimis Hefiodi (Epy. 26. (.) loco, ad quem refpexerit - auctor Dialogi. p. 208. ἰ. 14. «δηλονότι ) Fifclterus δῆλον ὅτι. τ». 209.4. 1. ἐπέβωινε Ὑ οὖν ἐπὶ τὸν ἵππον) Sic Ald. Baf. 1.2. At Horreus corr. ἐπέμενε γοῦν ἐπὶ τῶν Ἱππῶν. Sed fenfus Left, confcendit in equum, ita ut in eo flaret retfus. Alius V. D. (in ObfI. Mifc. Vol. II, p. 154.) tuetur quidem ἐπέβαινε. at nterpretatur , veli , infidere: atque adeo legendum cenfet ἐπὶ E αν B τῶν I7^7TOV. . : ead. ἰ, 4. ii ταὐτω) Fiícherus cum Clerico & Horreo re- ᾿ς potuit y ταῦτα. v p.2t0.4. 2. ἔϑρεψε Πάραλον καὶ Ἐάν.) Baf. 2. ἔδρενψεν υἱεῖς τὴν (Ícr. τὸν) Πάραλον καὶ Eav3. [τὰ quoque MS. Medic. emiflo tamen articulo τὸν. 5 Mi wp. 211.4. 3. Οὐχοῦν δηλονότι οὗτος οὐκ ἂν vore) Pro δη-- ᾿ χονότι refcripfit & hic Fifcherus δῆλον ὅτι. Deinde, pro οὗτος Baf. 2. habet οὕτως, omilfo οὐκ, quod & Baf. τ. non agno- Ícit: idque omnino tolendum iudicabat Clericus, reponen- dumque, oU zy ποτε, improbante Fifchero, ead. 1. 12 fq. διὰ τὴν τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν ) Pircamerus vertit, Propter bellorum negotia. Legit igitur, διὰ τὴν τῶν πολέμων ἐπιμέλειαν. — ead. . τς. ἄρα φύσει) Pircamerus, Clericus & Horreus, ἄρα φύσει, probante Fifchero. p. 212. Ll τς. ἀπεργάσασδοα!) Neício an melius legatur ἀπεργάσεσδαι" quod teinpus fane verbis σολλὴ ἐλπὶς magis - accommodatum videtur, FifcÁ. p. 213.1. 7. ἡμῖν ἀπέφαινον) Baf. 2. ἀπεφαίνοντο. ead. ἰ. 11. ἀπέκειντο) MS. Medic. ἐπέκειντο. Sed ἀποχεῖ- €3u1 proprium hac de re. ead. l. 13. ἀλλὰ κινδυνεύει ) Baf. 2. & Μ5. Medic. ἀλλὰ γὰρ κινδυνεύει, probante Fifchero. (0 p- 214. l. 8. καὶ Λακεδαιμόνιοι) Fi(cherus corr. καὶ οἱ A«- . χκεδαιμένιοι. ead, ἰ. 9. 3eiov ἄνδρα ) In Menone Platonis eft, ϑεῖος ἀνὴρ, φασὶν, οὗτος. pro quo Cafaubonus ad Athen. p. 631 legi iu- bebat σεῖος ἀνὴρ, Laconica forma. tad. l. 14. παραγΐγνεσσαι.) Ald. Baf. 1. 2. Stob. mapz- γίγνεται , quod. reduxit Fifcherus.

480 ΨΑΒΙΑΕ LECTIONES

p χαοὍὅσὕ.--.".«,͵--.-ὦ............-

IN DEMODOCUM.

p. 222. 1. τα. ἢ τίνος &yexev) Stephano poft ἕνεκεν aut poft | ἀντιδίκοις deeffe videbatur ἔδει, five ἐχ piv. p. 227. ἰ. 7. Βέλτιον δὲ χρήσεσδαι) Male x pnesaa i In prae- ced. edd. ubi etiam defiderantur , οἴει τινὰς — ὀρδῶς λέγοντος, ἔφη. Steph. Illa verba omittunt Ald. & Baf. 1. at habet Bat. 2.

ead. 1. 10. Πῶς οὖν ἀκο ὕοντες ) Malim legere y Πῶς οὖν: ἀκούοντες &c. Paulo pofl autem Yi οὖν pro Τίνος οὖν manife effo errore in praeced. edd. fcriptum. eft. Steph. Baf. 2. τοῦ οὖν &c. p. 229. 1. I2. μῶλλον αὐτῷ πιστοὺς) Stephanus coni. m λον τῶν αὐτῶν πιστούς. 250. l. 4. τοῖς λέγουσιν αὐτὼ) Scribendum puto λέγουσι UH utrobique: aut faltem in pofteriore loco: nifi potius verba haec male funt repetita. Sreph, |

La «τοτσοστπιταν

IN STSYPTI UM

p. 234. l. 6. ὥσπερ εἰ gms) Nifi pleona[fmum hic effe dica-| mus , fcribendum videtur. ὡσπερεὶ enis. Steph. fine caufa. ead. l. ult. σκόπει δὲ) Steph. σκόπει d. recte.

IN ERYXIA M. |

p. 242. ἰ. ult. καλόν τι — ἔχ εἰς λέγ εἰν) Fifcherus coni καινόν τι --- ἔχ εἰς λέγειν. | p. 243. ἰ. 14. παριόντες) ( Corradus , Pircamerus, & Serranu: vertunt ac fi legerint , παρόντες. P. 244.1. 5 fq. ἥκοντα &7 2.) Clericus ἥκοντω ἅπαντα. Sec ὥπλά h.l. eft ὡπλῶς, omnino » univerfe. | ead. [. 14. ὅτῳ δύο Τυγχ. τάλαντα, ἀργ.) MS. Medic. ὅτῳ ὃν τυγχάνει τάλαντον ἀργ. τεξϊε. Nam is, qui agrum duorum talentorum poffidet , ditior fane non dici poteft eo, qui duc talenta argenti habet. Sic & paulo poft , εἰ τυγχάνει — ὄντα ping Lot δῆλον ὃ ὅτι σπτλείονος) Fifch. δηλονότι, nimirum: P. 246.1. 2. πράττοι τά τε) Ald. Baf. 1. 2. πράττοιτο τά τέ p. 247. ἰ. 16. ovTos ἔχ εἰ d'iuTíS.) Cod. Medic. £y oi, quot adoptarunt Horreus & Fifcherus, iubentibus linguae legibus. ibi. εἴπερ τυγχ &eL) Fifcherus τυγχ ἄνοι. | p. 249. [. 8 fg. οὐκοῦν ἂν εἴγε σοφὸς eni --- οὐδὲ ἰατρὸς, Clericus corr. erye ἰωτρύς, Horreus, σοφὸς ὃς ein.

|

IN ERYXIAM. 481

p. 249. l. 12. καὶ ταῦτα τοιαῦτα ) Cod. Medic. xal 7as- τὰ μὲν τοιαῦτα . numerofius.

p. 250. ἰ. 7 fq. καὶ ὁπόδεν — ἄνϑρωπον, τί ἐστι. ) Abfunc haec verba ab Ald. Baf. 1. at Βαί. 2. ea habet, legitque ἀν- Spezríay pro ἄνϑρωπον. Cod. Med. aySpovrov ὅποῖόν τι ἐστι" quam lectionem recepit Fifcherus.

p. 251.1. 6. ὁπότερος ὑμῶν) Ald. Baf. x. 2. ὁπότερος ἡμῶν, contra difputationis feriem.

ead. l. 9. διαφερομένους ) Poft h. v. abfolvenda erat paren- thefis, quam Stephanus fuo exemplo induxit , iudicibus Horreo & Fifchero.

- ead. l, 16. oi γοῦν πατέρες) Clericus οἱ γὰρ πατέρες,

p. 252. 1. 1$ (1. ἵνα διομολογηδη ) Fifcherus coni. ἵνα δὴ ὁμολογηϑδῇ.

p. 253. 1. 4 fq. Δοκοῖ δ᾽ ἄν σοι!) Ald. Baf. 1. 2. δοκεῖ 4" &y σοι. minus recte.

ead. 1. το. μὴ ὑπάρχ eir) Cod. Medic. & Stob. μὴ ὑπάρχ οι.

p. 254. l.7. are povas ) MS. Florent. τοὺς παρόντας" quem artic. recepit Fifcherus.

p. 255. 1. 14. ἐρύμεισι) Stephanus coni. ἔργμάσι., uti plane Stobaei libri habent. ἀρ. τὰ Herodot. p. 141) Ar- chilochi v. fic refingenda ftatuebat: καὶ φρονεῦσι Tol^ ὁκοίως ἐγκυρέωσιν ἔργίμωτα,, ut fenfus effet , καὶ Toi εἰσι τὼ ἐργμκα- T4, ὅκοίως φρονευσιν ἐγκυρέωσι.

p. 256.1. 7. οἰκίαν ποιεῖ) Stephanus coni, οἰκίων “ποιεῖν, &y- SpovroU ἔργον ἐστίν" quod recepit Fifcherus.

ead. l. 12. πάντων παρόντων) Fifch. corr, πάντων τῶν παρ.

ead. 1. ult. ἢ ἀνάγκη) Clericus εἰ ἀνάγκη, approbantibus Horreo & Fifchero.

p. 258. L. 7. παρῆν λέγων) Serranus vertit, Prodicus enim nuper, cum aec diceret, &c. Unde Clericus legendum vidit σρώην λέγων. recte, Idem fecuti funt Horreus ὃς Fifcherus.

p. 259. ἰ. 6. φαίνεσδϑαι ἔμοιγε δοκεῖ) Clericus aut gaírecSyeu induci iubebat, aut corr. φαίνεται, deleto δοκεῖ, At qaírecSot cohaeret cum λέγων.

Ρ- 260. 1. 3. οὐχ, ἕτερον τὸ πλουτεῖν ) Cod. Medic. οὐχ, £re- ρόν τι τὸ πλουτεῖν, quod probabant Cleric. Horr, & Fifch.

ead. ἰ. 6. οὗτοι Καρχ ἡδόνιο! ) Clericus coni, οἱ Καρχηδόνιοι. Rectius Horreus, οὖν οἱ Καρχηδόνιοι.

p. 261. ἰ. 9. τὰ τοιαῦτα ) Clericus corr. τὰ αὐτὰ , aífen- tientibus Horreo & Fiíchero. -

ead. 1. ult. ἔστιν ὃ, 71) Ald. Baf. 1. 2. ἔστιν ὅτι. quod re- traxit Fifcherus.

Plat. Oper. Vol. XI. Hh

492 VARIAE LECTIONES

p. 262. l. 10. αὐτοῦ ἐκκομισαίμενα) Fifcherus e conie&ura recepit, αὐτῷ ἐκπορισαίμεδα,

ead. l. τς. καὶ τῷ βλώπτειν) Clericus coni. καὶ τῷ γρά- cei, aut βλέπειν. Horreus, πωλαίειν, aut πλάττειν. Vulgatum tuetur Fifcherus.

p. 263. l. 4. eroie, δὴ τῶν χρημώτων) Fifcherus corr. zroiz δὴ τῶν χρησίμων.

ead. 1. 13. ὕσά γε πρὸς τὴν ἐργασίαν) Stobaeus ὅσοισπερ, probante Fifchero.

p. 264. l. ult. ἵνα &&apxoip.esa)) Stob. ἐξικοίμεδα, quod ve- rum habebat Fifcherus, alterum vero eius interpretamentum.

p. 265. l7. ἐτάραττέ γε ) Salvinius corr. ἐταρώττετο, cum MS. Medic. offerret ἐτώραττέ τε.

p. 266. L. $. οὐδὲ χρήμωτω φαίνοιτο πρός γε τούτου Stob,

5n ͵ ΄ . D E οὐδὲ χρήσιμω γένοιτο πρός γε τοῦτο. vere, iudice Fifchero. 2 3 ὦ e» Ly | p. 270. l. 4. οὐ μόνον αὑτοῖς οἷς κωταχ ρώμενω ) Horreus 2 1 ὩΣ ι

COrr. οὐ μόνον αὐτὼ οἷς καταχρ.

p. 271. 1. 11 fq. ἢ ἑτέρου τινός; ) Clericus παρ᾽ ἑτέρου τινός ; temere. Ἶ

p. 274.1.7. Ὅταν κώμνωμεν.) In praeced. edd. deeft haec re- fponfto, ὅταν κάμνωμεν. Step. Nempe in Ald. Baf. 1. At ha- bet eam Baf. 2. & Stob.

p. 275. l. 14. τούτοις καὶ πολλῶν d'eiaset ) Horreo legen- dum videbatur τούτους. vere. Nam altera leGtio linguae le- gibus repugnat.

πλεῖ en e DERIT.

MGESISGGEMECI OT τως οι UR Sm m nui ame EAR ον

IN CLITOP HONTE p. 281.1. 6. ἐν τῷ πράγματι) Vide, an non pro ἐν fcriben- dum fit ὃν, pro ὄντος: vel ἔνι. i. e. ἔνεστι. Steph.

OERcmemue συ κασι» WES

uum rct PD. σεττσττεε το

poma

IN DEFINITIONES.

p. 287. 1. 2. μὰ dieoSapuéror) Cod. Reg. μὴ ἐφϑαρμένον.

p. 288. L9. διωκριτικὴ σωμῶώτων) Cod. Reg. διωκριτικὴ TOV σωμάτων.

p. 290. 1. 6. ἀκολούδησις τοῦ óp3oU λογισμοῦ) Cod. Reg. ὠκολουπούσης τῷ ὀρθῷ λογισμῷ.

ead. 1. 7. τῷ ὑρδῷ λογισμῷ) τῷ omittit Cod. Reg.

ead, l. 9. δικαίων καὶ συμφερόντων) Cod. Reg. καὶ δὲ- καίων καὶ συμφερόντων.

ead, l. τῷ fq. Θάρσος, ἀπροσδοκία κακοῦ) Cod. Reg. εὖ- προσδοκία κακου.

IN DEFINITIONES. 483

p.291. 1. τ. τὸ βελτίστον ) Cod. Reg. τὸ βέλτιον.

ead. 1. 7. ὕπειξις ἑκούσιος ) Cod. Reg. ὕπειξις ἑκουσίωοι.

ead. ἰ. 8. περὶ κίνησιν σώματος) Cod. Reg. σερὶ κινήσεως σώματος.

ead. ἰ. 15. ἀστεία ) Cod. Reg. ἀστείως.

p. 292. ἰ. τ. ἀνδρώπων. Εὐσέβεια) Ante εὐσέβεια τι. Cod. Reg. haec inferta leguntur, χάριτος σχέσις. μνήμη μετ’ εὐεργεσίας.

P. 293. ἰ. τὸ fg. παδϑεῖν ἢ ποιῆσαι.) Cod. Reg. παϑεῖν τι ἢ ποιήσαι. . P. 294. l. 7. ἀγαδοῦ ὑπουργίας ) Cod. Reg. éyaSüs ὑπουργίας.

p. 496. ἰ. x. φραστικὴ ἑκάστου ) Cod. Reg. φραστικὸς ἑκάστου.

p. 297. l. 132. ᾿Αρχὴ, ἐπιμέλεια ) Marg. Cod. Reg. γρά-

φεται ἀλλαχ οὔ, εἶτα ἀρχὴ, ἐπιμέλειαι.

p. 298. ἰ. 3. vmi νόμον} Cod. Reg. ὑπὸ νόμου.

Ρ- 299. ἰ. 9 fg. φυγὴ πόνων ἀρχῆς.) Hic interpr. aliam le - &lionem fequitur , iflam videlicet , φυγὴ πόνων. "Apy n, πρώτῃ τοῦ εἶναι αἰτία. Δειλία €c. Steph. Scilicet Serranus vertit: Pigritia efl fuga laborum. Principium efl prima caufa , ut aliquid Jet. Timiditas &c. omiffis altero ,'qui fequitur loco , πρώτη ToU εἰναι αἰτία. Poft hanc vero vocem, αἰτία, Cod. Reg. infer- tum habet συστολῆς.

J. 300. l. 2 (4. πρὸς φύβους οὺς μὴ δεῖ.) Cod. Reg. σρὺς φόβους, μὴ δεῖ. — ead. |. 8. πιπτόντων) Cod. Reg. σπνπτομένων.

ead. ἰ. 11. πύλεως εὐπαγής.) Cod. . Reg. σόλεως ἁπάσης.

ead. 1. 13. ἢ γενομένου ) Cod. Reg. ἢ γινομένου.

ead. ἰ. ult. σώζειν, ἢ περιποιεῖν) Cod. Reg. σώζειν, 73 περιποιεῖν.

925041

BIPONTI

Dn]

MENSE OCTOBRI

CIOIOCCLXXXEXVII

Plato - Üpera Umnia.

vol. 11

Bow οὐ τἀ NSW NO GR E NL STéSwe vow oyn mns

, die C ον auch OK WI Ree A «ὁδός. mp m MU me Wise NI τὶ πο Ὡς Ὁ νυ 9s "στ πὸ Sec A9 xw ὧν 9X ove Tay VISIO IRA, πο τῷ. ὧν a ἐν. en 46: 4-7 se or qe WA ee moe S hum Mer am npe MCA RD : — — ——— M——Q ine τὸ ἀγα Τ " αἰ ——X P AR

1l s dibee Rr M Land EN

TIL LL DEA

ν νᾶσον, Ek S 9e Ro e I ore ΜΓ 8 Me e T USN QA WARN EOXSS QUO uae, "lE

—— D AK RD n

* venu. m τῷ δὶ AS RM CAU eme eM Ὡς re nd ἀξ ts το τ

perve

δὰ τῆν ve^ m RA Ua τ s NTC we au qas NT e A mn

τὸν ἡ SORT Ne gn NT MILII " ὩΣ δὺς v augur προ στ τς αν ἀτα σα MÓN NCWes Nw τ RA RUNS y s παι τι Ἢ CM e qe, ARIS ARR eo CO INT er P owe τος Rete NT

MM ATLAS A οἷν UR τον Ee irs Na eu

Ἄδαν πιὸ

: Am € 9 MT "Uv WÁs AUI NÉE x

s" ev ὡς νος

Ed

τ m NE. MP po NE C y ARI tpe O—— κρϑν σσυπο

E ^ 4 S rd ν c e Ἂν * Ἐὰν

"PLI LT Mu yc qe re eo ἂρ m DH capo e WEDCE MINE quoe d Mi vec On Ye 6, NY. Co PEG C2 c Af Mecum wo NE ep εν S Mr Bl, ro, eif Wert Vp. S Ne co NA καὸ τῶ SUL τυ RE INTERN I ar RU Ne an RE. E

Aa mpAUA, AU NI dm δ Ὁ γος e rm mI CH e a ei ἡ gei e Arte τὸ ον pui

Ma πεν Ὁ

ΩΝ qu το Nc

m T DOLLER "4 AINS qna rn φτὲ ^

Ne Sys e in Dn € Jr gate Nu

MEN

Ue d

wing antinin iet

Ld εὐϑονα, πο “σ..»

» “- ΩΣ ΩΣ

“στ πα ον ναὸν στ ΡΣ εν ἀσϑο δ ϑαοεδΝνα ΟΣ Won erm m τον αν γεν σὴ στ “αν

^ar τ w- tmu int

pm orm απὸ Ea iT V nga aae,

duce ἐδ VN Lma miis m AP cer ya iV NH Np rn

fdtew cu pr orm Hh rro mona sat cti De y qi Rak ὦ

MOT τσ Gacme 23.

Wurm ape apt;

iuc n3 L »*

ΕΝ w^ ve δ.

* IE 5 τς ἀνα

E

vies fut

Me mA Arar em

desti E uan, opp, omn IIb m om τὴν thi σ᾽ amore Ll d e se aae oig ri a

Lad Ln NEP i n. πὰ ὰ Fano n t mr VIAM lup ny pln 5 I PRICUM A 9 ἑῷ ARIA cora, σοι qp eR ow v rie own Ural Mr GC o Ee i dap culo να

mein Vr ἀμ pando σὰς ν΄ VA OM JU. au, M. vp a

ovp

z

go ^nm LM dt gU d DARET m κων, Lap : MM m nyte up odi re pere ^ ws