m' *% '^^^ *vV' ••«i' >W- -*Vw* s*?^ ■•;^- 7 1? t^ I!.''^^*^"* M" J< \-^-: SPF/TES GENERA ET ORDINES ALGARUM, SEU DESCRIPTIONES SUCCINCT.E SPECIERUM, GENERUM ET ORDINUM, QUIBUS ALGARUM REGNUM CONSTITUITUR, AUCTORE JACOBO &EOR&IO A&AEDH, BOTANIGES IN ACADEMIA LUNDENSI PROFESSORE. VOLUMEN TERTIUM: DE FLORIDEIS CUR^ POSTERIORES. LlPSliE: APUD T. 0. WEIGEL. 187G. EPICRISIS SYSTEMATIS FLORIDEARUM AUCTORE JAGOBO &EOE,&IO A&ARDH. LIPSI^: APUD T. 0. WEIGEL. 1876. Lundae, foimis Berlingianis descripti, 1876. ^■.%-^^ ^^..^ 'f. PR^FATIO. Jjuit iii votis ut quie post editas Specieruni Algariim partes priores nova de Florideis didicerim, ea hoc volumine comprehenderem. De Rhodomeleis, serius a me tractatis, hodie scribere, non in animo fuit. Sub hoc tempore prseterlapso susceptum est ad oras Au- stralise, Algarum feracissimse, iter illud Harveyanum, quod formas plurimas novas scientise attulit et investigatores Al- garum haud paucos adscivit, quorum opera novse formse haud pauc£e postea quoque detectse fuerunt» Harveyanas species, sub importunitatibus itineris examinatas, non semper rite in- tellectas fuisse, quis est qui miratur. Ad ea corrigenda, qua3 ab initio male conceperit, plurima dein contulit ipse Harvey; posteris, mortem priematuram higentibus, multa tamen alia accuratius examinanda restare, conlitendum est. Quse hoc modo demum rite cognita fuerunt ut quasi in succum et san- guinem scientise recipiantur eorum est, qui totius Systematis imaginem adumbrare periculum fecerunt. Est quidem in Algis Florideis hoc animadvertendum, ut sub- forma exteriore simiUima stepe lateat structura interna quam maxime diversa; quin immo haud raro obtineat ut ha- bitu exteriore et structura interiore diversarum specierum admodum congruentibus (Callithamnion et Wrangelia, Hydro- lapathum et Delesseria) fructus tamen sint diversissimi. Quod quidem neque fortuito obvenire, neque polymorphia quadam fructuum ejusdem Speciei explicari, mihi est certissimum, et unicuique sane pateat qui Florideas sibi bene cognitas red- dere voluerit. Quse si ita sint, quousque ducant conchisiones in aprico est: nulhxm Florideam in systemate rite dispositam II considerare decet, cujus structura interna et fructus nobis non sint omnibus numeris cogniti; neque certum judicium ferre licere de iis speciebus auctorum, quse aut steriles de- scripta) vel delineatse, aut analysibus fructuum et structurse erroneis aut deficientibus tantum cognitai sint. Quamobrem in hoc volumine, velut in antecedentibus, nullam speciem in textu adscivi, quam non ipse examinavi; species a me non visas aut in notis, aut inter species inquirendas enumeravi. Paucissimas, facilius distinctas, iconi tantum fidens, hac auc- toritate adoptavi. Sin facto allato insistentes ultra procedimus conclusioni- bus, nonne patet, omnibus iis, qu2e de proventu Algarum nostratium in littoribus longinquis attulerunt, nullam omnino fidem esse habendam, uisi diversorum locorum species accu- ratiori examine subjectffi fuerint, quod vero dum viventes Alg£e coram fuerunt perficere ssepissime neglexerunt. Per- multas assertiones hujus generis, ut specimina e diversis locis accuratius comparare contigerit, falsas esse, demonstrare licet. Algologis velut primis peregrinatoribus, qui de superioribus plantis similia autumarunt, vitium fuit ut naturam non modo non copiosam atque abundantem, sed pauperam atque inopem crediderint. Si porro in Florideis obtineat, ut species non nisi cognitis frondis et fructuum penitiori structura atquse vitse rationibus (cfr. ex gr. quse de differentia inter Laurenciam elatam atque L. luxuriantcm dixi) rite limitentur et definiantur, quidnam concludere opporteat de speciebus plantarum superiorum, qua- rum vix duse exstant species viciuEe, de quibus cognitum est easdem fuisse quoad structuram internam accuratius compa- ratas? Et tamen in hoc nostro sevo conclamarunt phirimi nullas esse specierum limites, diversitates esse magis fortuitas aut temporis aut locorum, ne dicam ipsorum individuorum virtute plastica — ut injurias externas vincerent — consecutas. Non is sum qui negam esse in Florideis^ ut in aliis plan- tis, Genera quorum species vix certis limitibus distinctas hodie considerare decet. Cavendum vero videtur, ne ex his plura aut raajora deducamus, quam quse revera ex iis fluere videntur. Quia specimina male prseparata aut incompleta Herbariorum ad certam speciem Generis segre referantur, III nullo modo sequitur non esse Spccics ejusdem Generis certis limitibus circumscriptas. Nec si Algologi species diagnosibus bene institutis delineare non valuerint, baud eam ob rem cre- dere opportet species in natura non existere definitas. Si notse diagnostica? adsiut, est nostrum vitium si istas notas non invenerimus; sin revera nullse adessent, nescio sane quare ex paucis Generibus, quarum ea esset ratio, potius deducere- mus naturse omnes formas esse inconstantes, quam ex multis Generibus, quarura est diversa ratio, stabilitatem omnium at- que limites certos assumeremus. MiUi quidem est certissimum raultas esse Florideas, quas quam maxime variantes et innu- meris formis invicem transeuntibus ludentes, proclamarunt, (ex gr. Iridcce et Gigariime sp. plur.) de quibus demonstrare licet formas istas ludentes si accuratius examinatse fuissent, non tantum ad species bene diversas pertinere, sed ad Ge- nera quse et structura frondis et fructu utroque differant! Fuit effatum quoddam Linnsei, unicuique Generi cbarac- terem quendam esse essentialem, quo unura Genus ab altero, quasi unica idsea, distingueretur; inibique, quo magis in Al- garum formis cognoscendis versatus sura, eo raagis versiraile adparuit unaraquaraque speciera suo proprio cbaractere essen- tiali esse dignoscendara. Quse vero nota in uno Genere va- leat, eandera in altero neutiquara semper prtestare constat. Notas has, quibus in diversis Generibus dignoscantur spe- cies, invenire, me judice, est- artis descriptorise et primum et ultimum. Fuit vero in Algis describendis diu is modus atque consuetudo, ut onini fere spreta comparatione aliarum specierum, potius abbreviatam quandam descriptionem speci- minis plus minus completi, quam diagnosin aut notam cha- racteristicam spcciei dedisse videantur. Nec fere alia fuit ratio eorum, qui speciminibus depictis Algarum species illu- strare susceperunt: notas diagnosticas non auctori exponere, sed consultantibus concipere traditur. Diagnoses velut de- scriptiones hcc moclo fiunt facilius nimias et in trivialibus ver- bosa3, prseterraissis ssepe essentialibus. Sunt in his permulta quibus erit medendura, prout Species cognoscantur plures .atque intelligantur melius. Quse itaque Genera post edita priora de Florideis vohimina nuUis aut paucis speciebus lo- cupletata sunt, hodie fere intacta reHqui; in aliis specierum IV novarum characteres invenire et definitiones magis diagnosticas reddere, atque pr^ecipue in Generibus majoribus Species sec- tionibus factis distribuere, in curis fuit. Sunt qui dixerunt systema Floridearum, cujus in priori- bus operibus primas lineas exarare molitus sura, multis la- borare vitiis; adversarii quoque alia fundamenta qusedam sy- stematis indigitare non dedignarunt. Pace celeberrimorum virorum bsec moneam: Mihi prsecipue vitio vertitur quod structurse fructus cap- sularis nimium dederim (TJmret in Le Jolis Alg. Mar. Cherh. p. 24). Verum quidem est me non tantuni ab initio credi- disse, sed etiam postea me mihi magis magisque persuasisse structuram cystocarpiorum et formationis modum gemmidi- orum nuclei optimos praebere characteres, quibus distingu- antur genera Floridearum; et hodie sane conhteor me, longa experientia doctum, omnino convictum esse nuUas Florideas esse affinitate junctas, quee his characteribus non conveniant. Quod quidem non tantuni probatur omnibus iis generibus, de quorum affinitate vix sint dubia, sed praecipue tota familia Rhodomelearum, quarum formse ab infimis ad supremas con- tinua et naturali serie adscendunt. Si in his formce infimse articulatse cum superioribus frondosis et foliosis naturali serie nectantur, nescio sane quare ne idem patiamur in aliis ; quare ne Callithamnia, Wrangelias, Spyridias, quasque cum suis perfectioribus conjungeremus *). Ex eo vero quod unico characteri (structurse fructus cap- sularis) nimium dederim, sequi videretur dispositionem a me propositam neutiquam esse vere naturalem, monente Thuretio; urget contra ipse dispositionem characteribus cystocarpiorum sphserosporarum et antheridiorum simul adliibitis fundari de- bere. De hoc eo minus in animo est disputare, quum alio *) Quum Bornetiam ut Genus ijroprium proponeret Thuret, me quasi ob gravissimum errorem carpit, quod (ignoto mihi adhuc fructu cystocarpiorum) speciem, habitu sphiBrasporis et iiivolucris Griffithsiis simillimam, Griffithsiam fecissem. Qui hoc loco externum habitum ita vilipenderet, idem in suo sysLemate Wrangelieas Ceramieas et Spyridieas proximas enumerat, spreta diversissima structura cystocar- piorum, et neglectis sphserosporis, quse sunt in generibus nonnullis ejusdcm familise diversse. Qua^nam horum ordinum alia sit quam ha- bitus similitudo, me sane fugit ! loco meam qualemcumque de systematis naturalis construc- tione opinionem fusius protulerim, et in dispositione Floride- arum a me proposita, ubicumque potuerim, diversitatibus sphserosporarum in ordinibus subdividendis ssepius usus sum. Quod antheridia attinet, vanum mihi videtur disputare de or- ganis, de quibus nihil fere scimus. Ipse Thuret contra pro- priam suam assertionem his organis ita usus est, ut ad Rho- domeleas referat non solum Polysiphoniam, Rhodomelam, Ry- tiphla^am et Chondriam, sed et Bonnemaisoniam et Lauren- ciam; de quibus generibus constat nonnullarum antheridia nempe Polysiphonise, RytiphlfCce, Laureucise et Chondrise in- vicem fere magis distare quam qusecumque sint antheridia aliarum Floridearum hodie cognita. Sunt nimirum in Lau- rencia intra receptacula scutellata recepta, in aliis externa nuda, in omnibus (^uoad formam et paulisper quoad structu- ram diversa. Quum Bonnemaisoniam monoicam dixit Thuret (Bech. sur les antlier. des Alg. p. 38), quairendum videtur an ea, qua3 observavit, organa vera fuerint antheridia Bonne- maisonise. Ad Florideas nonnulla retulerunt Genera, quse, hoc loco exclusa, an vere iisdem pertineant mihi quam maxime dubium videtur: Porphyram puto atque Batrachospermum. Equidem nullam observationem mihi cognitam habeo, quse hsec Genera Florideis vindicaret. Nullo modo liquet an organa illa sep- tata, quse in Batrachospermo observarunt, sint sphEerosporse. Neque de natura organorum, quse antheridia et cystocarpia habere voluerunt, observationes hucusque cognitse certum quid probare mihi videntur. Me in hoc volumine, quod potissimura dispositionem et descriptionem formarum spectat, nihil dixisse de organis, quee maximi momenti considerarunt alii, — de trichogynico adparatu et corpusculis antheridiorum, horumque organorum functioni- bus — ignoscant precor. Quicumque ociilo paulisper critico observationes et conclusiones inde deductas repetat, vix non videat observationes hucusque factas et ulterius repetendas et corroborandas esse. Mihi ipsi, adparatum trigogynicum in pluribus quaerenti, an umquam verum videre contigerit, nescio. In iis cystocarpiis, quse transformatione ramuli oriri videntur, ramuli transformati apicem fere sub ea forma nunc in fructu VI juveuili persistentem vidi, quam trichophorico adparatui tri- buaut. Confiteor me his locis in hoc adparatu nihil suspi- casse, nisi apicem ramuli, ob evolutiouem fructus hebetatum et seusini obsoletum. In Dudresnaja totam evolutiouem uu- clei a filo generaute observare credidi; hoc loco evideutis- simum mihi adparuit filum elongatum, quod uucleum superat, uihil esse uisi apicem sterilem decoloratum fili nucleum ge- uerantis. Quod attinet eos minutissimos globulos, qui corpus- cula antheridiorum, trichogynis adfixa sistereut, patet eadeni quoad origiuem et uaturam omniuo dubia esse. Nou tautum ssepissime eveuit ut iu gutta aquse corpuscula diversissimae na- turse circumvehautur, sed etiam i^racticis Algologis bene cou- stat sporas algarum et j^articulas diversse naturse Algis ssepe adfixas obvenire. Quomodo igitur probetur corpuscula illa, qua3 trichogynis adfixa viderunt, fuisse corpuscula ex antheri- diis provenieutia, et ex autheridiis ejus speciei, quse iisdem foecuudaretur ? Si constaret antheridiorum corpuscula esse agilia, facilius quidem intelligeretur corpuscula antheridiorum trichogyuicum adparatum potuisse attiugere; sed corpuscula omni mobilitate destituta couteudit ipse Thuret *). Si denique qui ad totam rem illustrandam plurima contuleruut de raaxime esseutialibus disseutiaut, patet ut crediderim totam rem uovis • et iteratis observationibus autea esse coufirmaudam, quam ip- sis orgauis descriptis quandam vim systematicam attribuamus. Deuique addere placet me iu hoc voluuiiue quam paucis- sima attulisse synonyma, et specierum antea cognitarum de- scriptioues uullas; icoues mihi coguit£e optimse, quge citautur *) Si a Thuretio jure contenditur Derbesium et Solierum ante alios omnes ad antheridia Floridearum cognoscenda coutulisse, quoque horum observationibus potissimum fidem habendam esse facile quis crederet. Quod vero novum et inauditum in eorum observationibus mihi videtur hoc est : quod non tantum corpuscula antheridiorum motu prtedita in pluribus speciebus se observasse asseruerunt, sed corpus- culorum quoque ex antheridio eruptionem, formam sub motu et ap- pendicem vibrantem, atque ipsius motus normam descripserunt! Quae vero omnia falsa esse statuit Thuret: Quod si veruni sit, observationes allatffi ante multas alias probare videntur quam facile fallimur, con- cludentes ex iis qujB vidimus ad ea quae aut obscurius visa aut revera non observata, tamen certa suspicantur. vri et descriptiones in Speciebus Algarum datse his sufficiant; novas species fusius describere in curis fuit. Volumen, ineunte anno 1875 jam praelis traditum, varias ob causas serius quam speraverum benevolentise Algologorum submitto. Scripsi Lundse Apr. 1876. J. G. AGARDH. j^f^ ^m^ V\ Fronf< filiformis arUcidafa homocjenea mida, nunc inferne corticata, fihris a ramormn hasi intra mem- hranam decurrentihus, aid stuposa, ramtdis ramo- rum. infimis defiexis e.rtra frondis tuJntm adpara- timi fihrosum formdntiJjus. FavetlcE nudce aut ramo uno alterove vix midato suffidtce. favellis m ramo lateralihus I. Caixithamnion. Favellce involucro plus minus rec/uJari cinctcp, in ramulo suhtermincdes. Siihcerosporis ad ramulos vix mutatos evolutis . . II. IIalitiiamnion. ,, in ramuKs heteromorphis Ill, Ballia. „ intra ramulos involucrantes fronde nuda ramis involucri invicem liheris IV. Grii-kithsia. „ ,, „ concretis .... V. Pandorea. „ ramellis conformihus verticillatis vestita . . VI. Halurus. 2. Frons superne articulata aut fere ad apicem con- finua, corticis strato proprio ,extra axem articula- tum, evoJuto, seriehus celluJarum corticaJium scepe pduriJms, extimis verticaJihus minutis. Frons pinnata pnnnis homof/eneis VII. Ptilota. „ ramosa certo stadio Jilis dasyoideis ohsita VIII. ? Thajinocarpus. 3. Frons cpuasi lieteroyenea, nempe exfra axem articuJa- tum aut confinuum rameJJis suhdifformiJjus verti- ciJJatis pJus miniis cooperta, rameJJis invicem liJje- ris fructus generantiJms. a. axi articidato nudo aut fihris intra niemJ)yanam dc- currentihus corticcdo aut rameJlis a rantorum hasi dcfiexis stnposo. SphcBrosporis triangule aut cruciatim divisis . . IX. Crouania. X. ? Gulsonia. b. axi continuo, rameJlorum parte iufima et fihris radi- ealihus decurrentihus eomp)Osito, rameJlormi/ fa- scicuJis extra axeni Jiheris. XI. Dasyphila. 1* 4 Cebmie.^. Callitlinmnion. 4. Frons reticulo filorimi anastomosantium constituta. Frons cornpressa pinnata, filis anastomosantibns tubum centralem investientihus . . . XII. Ptilocladia. Frons plana lohata costis costulisque flahelli- formiter radiantihus XIII. Haloplegma, TRIBllS II. CERA^IIEtI!]. Sph£erosporis morphosi cellulse cor- ticalis formatis. a. Frons distincte articulata, tuho interiorr amplo; spJice- rosporce in cellulis corticalihus grniniloriDn evolutee. Frons inordinate corticata, cortice aut conti- nuo aut zonas interruptas formante . XIV. Cebamium. Frondis cellulis corticalihus suhrectangularibus in series longitudinales ordinatis . . XV. Centroceras. b. Frons cxterne suhcontinua ifjimerse articulata; tuho , intcriore amplo ; cellulce splKErosporiferce suhin- ordinatcB. Sph(Brosporis apices incrassatos incurvos fron- dis occupantibus . . . XVI. Campyl^phora. „ in segmentis penultimis vix mu- tatis immersis .... XVII. Microcladia. c. Frons cxternc continua, tuho interiore ccntrali pcri- centrales cellulas (Bmulante. Frons compressa pinnatim decomposita . . . XVIII. Carpoblepharis. I. CaLLITHAMNION Lh. J. Ag. sp. Vol. II. p. 5. Frons filiformis ramosa articulata monosiphonia, nuda aut fihris articulatis intra membranam externam a basi ra- morum decurrentibus inferne corticata, nunc ramulis ar- cuatim reflexis, secus caulem decurrentibus in stratum proprium, ramellis novis demum hirtum, compositis stu- posa. Favella; stepe binse, axillares vel ad ramulos ses- siles, nudse, ramulisve paucis vix mutatis stipata3, intra periderma hyalinum gemmidia plurima angulata foventes. Sphcerosporce transformatione ramuli aut articuli termi- nahs formatse, in ramulis nudse oblongo-sphsericse trian- gule aut cruciatim divisse. G allithamnion. Ceramie^. 5 Prseter organa fructificatioiiis memorata Antheridia ad- esse constat. Secus ramos aut effusa ambitu magis inclefinita, aut delinita ambitu, nunc depressa magis transverse oblonga, nunc erectiuscula oblonga. Hse formse speciebus diversis ut videtur characteristicse, nondum vero in diagnosi specierum usitatse. Seirosporse insuper in nounullis (Byssoidese) cog- nitse, quarum natura adhuc dubia, (cfr. J. Ag. l. c); con- stant filis articulato-moniliformibus fasciculatis ; in articulis sphserosporas triangule divisas nidulari observavit Harvey, quod, quantum mihi innotuit, nondum aliis videre licuit. Zanardini (Iconogr. Fhyc. adriat. sub. tab. XI) in seirosporis transformationem quandam favellarum, quasi diftluente mem- braua externa, et evoluto magis placentari adparatu favellse ortam, putavit. Quod in hac re certum sit, segre dicitur; adparet seirosporas iii certis speciebus tantum formari; nec sphserospo- ras, nec favellas normales in his deficere ; itaque neutrius vici- bus in Genere proprio seirosporas perfungi, concludere liceat. Genus in plura dissolvere sa^pius conati sunt (cfr. J. Ag. l. c. p. 7 &' 8). Recentissima hac in re tentamina, quse mihi innotuerunt, hsec sunt. Spongoclonium condidit Sonder spe- ciebus quibusdam australasicis, adparatu peculiari ramorum radicantium prseditis (cfr. infra Dasgthamnia); mihi autem has species, utut admodum singulares, aliis intermediis spe- ciebus, in quibus adparatus ramorum radicautium multo mi- nus evolutus, cum Callithamniis normalibus confluere adparuit. Ut nec proprie corticatas species a suis aifinibus ecorticatis sejungendas esse, ita nec Spongoclonia ab aliis Dasythamniis divellenda puto. Si genus proprium assumeretur, hoc non tantum Dasythamnia, ramis alternis prsedita, sed etiam C. nodiferum, quod ramis oppositis instructum est, complectere- tur; eodem enim adparatu hoc insigue. Spermothamnion condidit Areschoug ea typica specie, quam C. Turneri denominavit. Sec. descriptionem et iconem genus dignosceretur fructu capsulari Wrangeliam fere referente. Ge- nus adoptatum Areschougii ad Wrangelias quoque referunt Thuret et Le lolis. Cehi Crouan speciem una cum Wrang. multitida Corynosporam faciunt, quod, si Auct. laudatos rite interpretatus sum, quoque significaret eos fructum capsularem C. Turneri Wrangelise consimilem vidisse. Aliter omnino 6 Cp]KAMiE.E. Callithamnion. Harvey, qiii favellas normales Callitbamuii in C. Turneri cle- pinxit, at in hac specie intra ramellos paucos nidulantes. Pringsheim (Morpli. der Meeres Alg.x^- 15) plantam Areschougii observationibus novis illustravit, ex quibus concluclere vult genus quoddam Spermothamnii assumendum esse, quod neque Callithamniis neque Wrangelieis pertiueret, sed familiam sibi propriam constitueret, cui an insuper Bornetia adnumera- retur dubitat. Ipse jam ante multos annos organa vidi, qui- bus ducentibus genus novum constitueretur; at in specie quam iudicavi a C. Turneri diversam. Mihi vero utrum potius sphserosporis an favellis analoga essent dubium adparuit; in speciminibus fructu quodam involucrato instructis, quse nomine C. Turneri mihi ex Anglia missa fuerunt, favellas bene evolutas non vidi. Nec tamen ideo observationem Har- veyanam siccis pedibus, ut ita dicam, transire aussus sum, et hoc eo minus quum ex observationibus auctorum pateat multa alia abnormia in specie quam observarunt occurrere. Conce- dit Pringsheim organa, qu£e favellis analoga haljet, cum sphse- rosporis et antheridiis in eodem individuo obvenire, quod jam unicuique, qui practico studio Algas amplexus est, dubia mo- veat. Pringsheim antheridia in ramellis terminaha pedicel- lata vidit; ipse antlieridia sessilia, loco sphserosporarum ob- venientia, observavi. Ejusmodi polymorphia organorum mihi haud normahs videtur. Hinc verisimillimum adparet qusedam organa esse degenerata, quod quoque sa^pius obtinere credo in iis plantis, quse in ij)sa natura a propriis locis arrepta in- crescere pergunt, prsecipue autem de iis valet quse cultura educantur, nunc ita abnormia ut diversa genera formare vi- derentur. Demum dicere fas est genus novum, quod ipsa typica planta quodammodo incertum, nec limitibus cognitum, fructu capsulari in speciebus pluribus, quas proximas credere decet, nondum observato, in systematica dispositione, dubise admodum utilitatis esse. Hinc novis observationibus rem du- biam illustrandam credidi. Genera Thamnidium et Antitliamnion, quse sphserosporis cruciatim divisis fundata sunt, ex analogia cum multis aliis certius adoptanda viderentur. P^st vero aniraadvertendum sphserosporas hoc respectu diversas in speciebus proximis (C. Byssoide et C. interrupto, in Plumis et Cruciatis) obvenire; CaUifhamnion. Ceramie.b. 7 suiit prseterea Species e pluribus sectioiiibus (ramis alternis et oppositis) quse ita differunt. Genera itaque liis characteri- bus fundata mibi vix natura suadente condita adparuerunt. I. SPECIES VAGE RAMOS^. Filis prijtiariis ramisque consimilihus, vayc cxcwitihus ; in fertili dermus ramulosis, ramulis fertilihus ahhreviatis scepe secimdatis, sphcerosporas solitarias aut (ssepius) aggregatas ferentihus, 1. Lanugines. Parasitce, scepius nance lanugincm refe- rentes aut demum densissimce stratum effusum con- stitiientes, sphcerosporis triangule divisis. Ad PIu- mas accedentes.) a. nan(B effusce. Sp. 1 — 7. b. majores ccespites formantes. Sp. 8 — 9. c. majores intricatce. Sp. 10 — 14. 2. Floridul.e. Rupicolce aut superficies majores ccespite effuso ohducentes, sphcerosporis cruciatim divisis (ad Crueiatas accedentes). a. RupicoltcjccBspitoscB. Sp. 15 — 19'. b. In ligno putrido provenientes. Sp. 20. 3. MoLLES. Nance, intensius coloratce, ramulis flexuosis. An ad Byssoideas tendentes?). Sp. 21 — 23. 1. C. viEGATULUM (Harv. in Ilooh. Br. II. II. p. 349) nana villo denso lanuginoso investiens, tilis tenuissimis dilute roseis subflexuosis.vage ramosis. ramis inferioribus lon- gioribus, superioribus sensim brevioribus longe seriatis subsecundatis, apice longius producto nudiusculo, articu- lis diametro 3 — 4plo longioribus, sphserosporis in ramu- lis brevibus secus ramos secundatis, brevissimo pedicello insidentibus singulis aut binis. — Harv. Phyc. Brit. tah. 313. C. Lenormandi Suhr. C. jjuhes. Ag. Ad algas oceani atlantici. la. C. MiNUTissiMUM (Sukr. in Kiitz. Phyc. p. 371. 8p. p. 610.) triclio- matibus solitariis tenerrimis minutifs, subsimplicibus, ramis apice 8 Ceramiejt. CallitJiamnion. 2. C. Daviesii (Dilhv. Br. Conf. Lifr.p.T^') iiana villo denso lanuginoso investiens, lilis tenuissimis roseo et liyalino variegatis strictissimis vage ramosis, ramis inferioribus longioribus, superioribusque sensim brevioribus clistanti- bus, supra axillas ramulis brevioribus subsecundatim fa- sciculatis, apice longius producto nudiusculo, articulis diametro 3 — 4plo longioribus, sphserosporis in ramulis fasciculatis pluribus densius dispositis, breviter pedicel- latis. J. A(j. Sp. p. 11 (excl. syn.). Harv. Pht/c. Br. tah. 314. Kiltz. tah. Phi/c. Vol. XV fah. 56? Conf. Daviesii Dillw. l. c. tah. F. C. lanuginosum Lh. fah. 41. Ad Algas oceani atlantici. C. simplex Cr. sec. sp. a me observatum partim a Callithamnio quodam fere ramificatione C. Daviesii, articulis longioribus prasdito, partim (quoad fila longiora et breviter articulata) a Bangia Cerami- cola Harv. composita videtur. piliferis ; articulis diametro duplo longioribus ; tetrachocarpiis axil- laribus ad basin ramulorum sessilibus. J. Ag. si). 12. Kilts. Tab. Fhyc. Vol. XI. tab. 51. Ad Polysiphoniam in Sinu Codano. Ib. C. MiCROscopicuM Nmjeli mscr. in Kiitz. sp. p. 640.) trichomatibus ad »/j^_i/g"' longis, ramosissimis, ramis fastigiatis unilateralibus, apice longe cuspidatis [piliferis); articulis diametro parum longi- oribus, subventricosis. /. Ag. Sp. p. 12. Kiltz'. tah. Phyc. Vol. XI. tab. 58. In sinu Neapolitano. lc. C. PYGM^UM Kiitz. Sp. p. 640.) trichomatibus solitariis, parasiticis, vix 1'" longis, subsimplicibus, ramulis abbreviatis ad latus inte- rius tetrachocarpiis minutissimis ; articulis diametro triplo longi- oribus. /. Ag. Sp. p. 13. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XI. tab. 59. Ad Ceramia maris adriatici. Id. C. PALLENs (Zanard. dell. Callith. p. 12) filis tenuissimis erectis csepitoso-fastigiatis parum ramosis, ramulis secundis elongatis; ar- ticulis diametro 3— 4plo longioribus, geniculis leviter contractis; utriculis sporiferis sessilibus ellipsoideis ad latus internum ramu- lorum inferne sitis. /. Ag. Sp. p. 13. Ad Dalmatiam. le. C. PosiDONi^ {Zanard. Call. p. 13) filis brevissimis fastigiatis sim- pliciusculis supra medium vestitis utriculis sporiferis ad quodquc geniculum egredientibus vel breviter pedunculatis; articulis dia- metro 3— 4plo longioribus, geniculis parum contractis. J. Ag. Sp. p. 13. CaUlthamnioti. Cbramie^]. 9 3. C. SBCUNDATUM {Lb. Hi/dr. Ban. 2>- 129 tab. 41) nana villo deusissimo investiens, tilis teniiioribus intense roseis sub- flexuosis a medio ramosis subtastigiatis, ramis inferioribus longioribus superioribusque sensim brevioribus adproxi- matis longe seriatis subsecundatis, articulis diametro 2 — • 3plo longioribus, spha^rosporis in ramulis secundatis plu- ribus breviter pedicellatis. J. Ag. sp. p. 13 (excl. syn). Kiit^. tab. Phi/c. Vol. XI. fab. 56. Ad Algas oceani atlantici. 4. C. RADicANs (Harv. Thyc. ausfr. Syn. n:o 711) nana in cse- spitulos minutos penicillatos collecta, filis tenuioribus roseo et hyalino variegatis strictissimis a basi vage ra- mosis, ramis ssepe alterne secuudatis patentibus distanti- bus, articulis diametro triplo longioribus, ramulis fructi- feris brevioribus supra axillas sparsis simpliciusculis sphse- rosporas pedicellatas paucas gerentibus. In Zostera ad Nov. Hollandiam occidentalem. 5. C. LuxuRiANS (J. A(j. Sp. p. 14) nana csespitulis minutis penicillatis iu stratum densissime obducens collectis cou- stituta, filis teuuissimis dilute roseis mollissimis vage ra- mosis, ramis inferioribus lougioribus, superioribus sensim brevioribus pateutibus longe seriatis subsecundatis, arti- culis diametro 4 — Bplo lougioribus, spha?rosporis in ra- mulis brevibus secus ramos secundatis brevissimo pedi- cello iusideutibus singulis aut binis KiitB. tab. Phyc. vol. XI. tab. 59. Ad folia Zosterse in sinu Codano. 5a. C. Byssaceum (Kiitz. Phyc. p. 371. *S^. p. 639) trichomatibus tener- rimis ramosis, basi dilute roseis, apice hyalinis, achromaticis, sequa- libus; ramis alternis elougatis; articulis diametro subduplo lon- gioribus, eegre conspicuis; tetrachocarpiis minutissimis, plerumque axillaribus. J. Ay. Sp. p. 14. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XI. tab. 58. Ad Zosteram in Adriatico. 5b. C. Savianum (Menegh. litt. ad Corin n. 3) "filis tenuissimis, csespi- tosis, inferne nudis, superius ramosis, ramis erectis plerumque alternis, extremitatibus conformibus, articulis diametro triplo lou- gioribus, capsulis terminalibus, solitariis, ellipticis." J. Ag. Sp. p. 14. lu Zostera ad Genuam. 10 Ceramie.k. Callithamnion. 6. C. EPFLORESCENS (J. A(j. Sp. p. 15) uaua csespitulis miiiu- tis penicillatis constituta, filis tenuissimis dilute roseis strictiusculis vage ramosis, rarais inferioribus longioribus, superioribus sensim brevioribus patentibus subsecundatis, articulis diametro 6 — 8plo longioribus, ramulis fructiferis abbreviatis sparsis demnm coryrabosis, sphserosporas in articulis raoniliformibus seriatas gerentibus. Ad ramos Cystoclonii in sinu Codano. 7. C. BOTRYOCARPUM (Harv. in Tr. Ir. Ac. Vol. XXII. p. 563) nana csespitulis minutis penicillatis in stratum densissime obducens collectis constituta, filis tenuioribus inferne ro- seo et hyalino variegatis superne subhyalinis, vage aut sub-alterne ramosis, ramis patentissimis subdivaricatis, inferioribus longioribus, articulis diametro 4 — 6plo longi- oribus, fructiferis abbreviatis supra axillas ramorum glo- merulum spha^rosporarum gereutibus, sphserosporis ma- gnis triangule divisis deusissime aggregatis. Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 710. Ad Novam Hollandiam in Sinu Georgii. 8. C. CYMOSUM (Ilarv. Phi/c. austr. Syn. n:o 701) uncialis ca3- spitosa, tilis primariis repentibus secundariistxue tenuis- simis parce dichotomis aut subvage ramosis, ramis sim- pliciusculis erectis, superioribus fructiferis ssepe furcatis interiore latere sphserosporas secundatas triangule divi- sas gerentibus, articulis diametro 8 — lOplo longioribus. In rupibus limo obductis, inter algas intricata, Novse Hollandise occidentalis. 6a. C? MiKABiLE (Suhr Bot. Zeit. 1839 I. p. 73) nana, caespitosa, filis tenuissimis a basi dichotomis fastigiatis, ramis patentibus sparsis. articulis diametro 2— 3plo longioribus, ramulis fructiferis abbre- viatis subaxillaribus corymbosis sphserosporas in articulis moiiili- formibus seriatas gerentibus. ./. Ag. Sp. p. 15. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XI. tab. 60. Parasitica ad littus Gallise. 6b. C. HUMiLE (Kiitz. Sp. p. 639) cespite minutissimo, vehitino; tricho- matibus brevissimis verticalibus, dense aggregatis, apicem versus plerumque parum incrassatis, subramosis, eequilongis; articulis diametro sesqui- ad duplo longioribus, cylindricis, ultimo obtuso; cystocarpiis obovato-oblongis. J. Ag. Sp. p. 16. Kiitz. tab. PJiyc. Vol. XI tab. 58. In Iridsea ad Cap. B. Spei, Callithamnion. Ceramie.T';. 11 9. C. EOSEOLUM (Ag. Sp. Ahj. II. p. 182) filo primario repeute radicaiite, seciiiidariis erectis vage ramosis decompositis, ramis pateiitibus hic illic oppositis ssepius alternis secuu- disve, articulis 4 — 8plo diametro lougioribus cylindraceis, sphserosporis interiore latere pinnularum subpedicellatis paucis, lavellis. . . . J. Ag. Sp. p. 21. Kiiiz. tah. Phgc. Vol XI tah. (38? Parasitica, in Sinu Codano et Oceano atlantico superiore. 10. C. iNTRiCATUM (Ag. Sijst. p. 132) filis primariis repenti- bus [?] secundariis maximopere intricatis vage ramosis, ramis divaricato-patentibus, articulis ad genicula con- tractis diametro duplo longioribus, sphserosporis. . . J. Ag. Sp. p. 19. Ki(t-. tah. Phyc. Vol. XI. tab. 62. Ad oras Hispanise et Gallise inter Algas intricata. 11. C sPH^]RicuM (Crouan mscr.) globoso-csespitosa, filis a basi radiantibus ramoso-fastigiatis, ramis vagis inferne sparsis superne densioribus erectiusculis, articulis ad genicula contractis diametro duplo longioribus, sphserosporis. ... I. Ag. Sp. p. 20. Ad oras Gallise in Ahnfeltia. 12. C. .EGAGROPiLUM (J. Ag. mscr.) globoso-csespitosa, filis a basi radiantibus inferne simpliciusculis, superne ramoso- fastigiatis, ramis vagis erecto-patentibus arcuatis hic illic subsecundatis, articulis acl genicula subcontractis diametro triplo longioribus, ramulis sphserosporiferis unicellularibus ad genicula ssepe geminis oppositis aut subsecundatis brevissimis arcuatis erectiusculis sphaerosporam termina- lem triangule divisam gerentibus. Ad Novam Hollandiam australem. Globos densissimos semipollicares efficit. Fila crassiuscula varie- gata. C. Sphserico proxima videtur, articulis paullo longioribus diversa. 13. C. iRREGULARE (J. Ag. Sjmh. p. 43) fihs primariis repen- lOa. C. iNORDiNATUM (Zanard dell. Callith. p. 12.) ''tilis capillo tenuiori- bus intricatis liuc illuc arcuato-recurvatis irregulariter ramosis, ramis ramulisque pateutissimis ; articulis longitudine varia; utri- culis sporiferis breviter pedunculatis ramulis plerumque oppositis. J. Ag. Sp. p. 20- Ad Dalmatiam. 12 Cekamib^. Callitlianmion. tibus radicautibus, secuudariis eiectiusculis vage ramosis, ramis patentibus, articulis ad genicula contractis diame- tro 2 — Jrplo longioribus, ramulis fructiferis [?] abbreviatis oppositis multitidis, superioribus secuudis, sphairosporis. . . J. A(j. Sp. 2J- «0. Ad littus Gidloprovincise et ad Tingin inter bulbos Posidonia3. 14. poLYRHizuM (Harv. Alg. Austr. exsicc, n. 520) csespite su- pra fasciculum radicalem radicibus elongatis longe deor- sum penetrantibus compositum hemisphserico, iilis erectius- culis subintricatis vage ramosis ramulisque brevibus vir- gatis, articulis inferioribus brevioribus diametro 2 — 3plo, snperioribus 4plo longioribus, "sphserosporis latere inte- riore ramulorum pedicellatis." Harv. Phycol. Austr. Syu. n:o 712. In Codio parasitica ad Port Fairy Australia3. Spccies, si sui juris, insignis, ad C. Sphasricum Cr. forsan potissi- mum accedens; nisi sphasrosporas observasset Harvey fere alterius spe- ciei cujusdam — formam inchoautem crederes. 15. C. LEPADicoLA (Welw. Phjc. Liis. n:o 23) nana ca^spitibus erectiusculis in stratum vix coalescentibus constituta, lilis crassiusculis basi simplicibus sursum dichotomo-fascicula- tis, ramis furcatis ramulisque pra^cipue interiore latere provenientibus erectis, sursum crassioribus subclavatis ob- tusis, articulis inferioribus diametro sesquilongioribus, ra- mulorum sequalibus. Ad Patellas in littore Lusitania?. Species insignis prope C. Rothii potissimum disponenda. 16. C. spiNULOsuM (Suhr in Fl. 1840 p. 292) nana, csespitosa, lilis tenuissimis parce dichotomis, ramis patentibus, ra- mulis fructiferis abbreviatis secus totam superiorem par- tem secundis alternisque, sphserosporis in ramulo furcato 15a. C. Hapalidii (Crouan Florul. Finist. p. 135) ""fronde repentc 2—4 millim. sequante, articulis diametro 2— 4plo longioribus, ramis erectis simplicibus aut furcatis, articulis ramorum rotundatis aut quadraticis, sphserosporis in ramis terminalibus ovoideis." In Hapalidio ad Brest. Callithamnion. Cekamie^. 13 oppositis secundisque 6 — 8 corymboso-aggregatis. J. Ag. Sp. p. 17. Ad Groenlaiidiam. 17. C. RoTHii (Tnrt. scc. DiJJw. Br. Conf. fah. 73) nana cse- spitosa, filis tenuissimis parce dichotomis, ramis erecto- adpressis, raraulis fructiferis abbreviatis infra apices ra- morum paucis, sphserosporis in ramulo simplici furcatove terminalibus 3 — G corymboso-aggregatis cruciatim divisis. Lb. Hydr. Dan. tah. 41. J. Ag. Sp. p- 17. Harv. Plit/c. Br. tah. 120. B. Kiits. fah. PJri/c. VoJ. XI. fah. 62. Con- ferva Bothii Turt; EngJ. Bof, tah. 1702. In oceano atlantico superiore. Harvey sphserosporas hiijus et affinium specierum triangule clivisas pinxit; Thuret Genus proprium (Thamnidium) C. Rothii et C. flori- dulo condidit, cui sphserosporas cruciatim divisas tribuit; ipse easdem in C. Rothii cruciatim divisas vidi. Call. Botlm Harv. Fl. Nov. Zel. j), 260 est certe simillinqa planta; in specim. a me observato ramulos fructiferos simpliciores ^idere credidi. 18. C. c^spiTOsuM (J. Ag. Sp, p. 18) csespitosa, filis tenuissi- mis parce dichotomo-pinnatis, ramis erecto-adpressis, ra- mulis fructiferis abbreviatis fere a basi ad apicem pin- natim egredientibus vagis patentibus, sphserosporis supe- riore ramulorum latere phiribus, seriatis aut sub-corym- bose aggregatis cruciatim divisis. C. Codii Crouan sec. FJ. Finist. p>. 135. In atlantico ad Brest. 19. C. PLORiDULUM (DiJJw. Conf. Syn. p. 73) globoso-csespitosa, filis tenuissimis parce dichotomis, ramis erecto-adpressis fastigiatis, ramulis fructiferis brevissimis secus superiorem partem subsecundis, sphserosporis in ramulo indiviso ter- minalibus solitariis cruciatim divisis. J. Ag. Sp. p. 19. Harv. Phyc. Brit. tah. 120 A. Kilts. tab. Phyc. VoJ. XI. fah. 60. Conferva floriduJa Dillw. l. c. tah. F! In atlantico ad rupes arena obductas. Spheerosporas bene divisas non vidi; quantum videre licuit cru- ciatim divisas crederem, nec triangule divisas ut vulgo habent. C. flo- ridulum Harv. Alg. austr. exsicc. n. 518 est Europese simillima planta, sed nostra sterilis. 19a. C. coNSTRiCTUM (Hering in Fl. 1846 ^j. 212) ''filis capillaribus, ar- ticulis superne constrictis, diametro quadruplo longioribus; ra- 14 Ceramie.*!. CaUithamnioiL 20. Call. subsimplex (Harv. Fricndl. Isl. Algie. n:o 112) filo primario decumbente radicante, secundariis erectis stra- tum late expansum formantibus simpliciusculis aut spar- sissime ramosis, ramis paucis basi patentibus dein ere- ctiusculis elongatis conformibus, articulis 8 — lUplo dia- metro longioribus, spha^rosporis infra medium tilorum sparsissimis pedicello uni-articulato suifultis, intra peri- sporium amplum cruciatim (?) divisis. In ligno putrido Oceani pacifici calidioris. Sphserosporas paucissimas et immaturas vidi, sed ex liis cruoia- tim divisas putarem. Hinc. C. floridulo affinem putavi. 21. C. SPARSUM (Harv. in Br. Fl. p. 348) parasitica nana ca^- spitosa, filis vage et sparsim ramosis, ramis erecto-paten- tibus insequalibus, articulis diametro duplo-triplo longi- oribus, capsulis obovatis sessilibus scepius axillaribus. Phi/c. Brit. tah. 297. In stipite Laminarise ad littus Scotije. Sterilis tantum a Harvey et memetipso observata; hinc gegre dicitur quid revera sit. An. C. Rothii, quod hoc loco parasiticum? — C. sparsum Harv. Ph. Austr. Syn. n:o 709 cum Europcso sat bene con- venit, at hoc quoque sterile. 22. C. Mesocarpum (Carm. mscr.) rupicola nana csespitosa, filis primariis repentibus secundariisque tenuissimis parce di- chotomis, ramis erectiusculis sparsissime ramosis, ramulis brevibus vagis hic illic secundatis, articuhs diametro 4ph) longioribus, spha^rosporis in ramuhs mediis articulo pedi- cellatis pauci* triangule divisis. Harv. Phycol. Brit. tah 825. J. A(j. Sp. p. IG. In rupibus Scotise. Harvey 1. c. hanc potius cum C. Turneri, quam cum C. Bothii, cujus habet crescendi modum comparavit. Mihi nulhim specimen ob- servare licuit. Affinitas quoque mihi incerta. flupicola nou bene con- sociatur cum aliis Rupicolis, quorum sphserosporas cruciatim divisas videre credidi. muHs alternis, articulis aeqnalibus, diametro duplo lougioribus; summis abbreviatis, articulis diametro sequalibus. J. Ag. Sp. p. 18. In littore Africse australis. Mihi ignota; an eadem species ac C. pulvinatim Harr. qua^ ex Cap. B. Spei mihi a Harveyo data. Hjbc sterilis ideoque vix hodie detini- enda. Habitus omnino C. floriduli, at fila paulo crassiora videutur. Cdllittiamnion. CERAMiEiiii. 15 23. C. Welwitschii (J. Ag. niscy.) nana villo denso investiens intense coccinea, filis tenuissimis coccineis flexuosis mollibus vage ramosis, ramis inferioribus longioribus, superioribus sensim brevioribus longe seriatis subsecunclatis, apice lon- gius producto nudiusculo, articulis inferioribus dianietro 3plo, ramorum sesquilongioribus ad genicula contractis sphserosporis . . . Callith. DaviesH Wehv. Fliyc. Lus. n:o 182 (non alior). Ad algas parasitica in Tago salso. Species insignis colove intense coecineo et filis flexuosis mollibus a C. Virgatulo, cujus fere liabet raniificationem, nullo negotio distin- guenda. C. mesocarpum Harv. est rupicola, minus ramosa atque arti- culos habet alios. II. SPECIES OPPOSITE AUT YERTICILLATIM PINNAT.E. Sfp^nus caulesccntes plumis typice oppositis ohsitce; nunc plmna in ramnin cxcrescente adparenter vaye ramosce ; plunue aut iterum iterumque raniellis db eodeni articulo geminis oppo- site exeuntihus decompositce, aut singulis rameJlis ah articulo provenientibus adparenter alterne ramulosce. 4. Plumje, repentes aeaules, ne^npe filis primariis dccum- bentihus, secundariis erectis, inferne simpliciusctdis aut vage divisis, superne saltem plumosis, plumce pinnis ex eodem articido rachidis geminis oppositis disticMs aut tetrastichis, superiorihus breviorihus, sphcBrosporis triangtdc divisis Sp. 24 — 27. 5. Cruciat^, erectiuscidce caulescentes opposite pinnatce. distichce aut tetrastichce, pinnis cuni rachide decus- satis mollibus, inferioribus patentibus, supremis scepc conniventihus, ramos quasi occllatos terminantibus, sphcBrosporis cruciatim divisis. Sp. 28—31. 6. Flaccid^. erectiusculce pinnatim deeompositce, 2^innis ramisque sub-eonformibus quoquoversum (?) exeun- tihus, pinnidis rami superiorihus breviorihus, sphce- rosporis triangule (?) divisis. Sp. 32. 7. Plumulat^, repentes aut erectiusculce et caulescentes opposite pJumulatcE, pinnis nempe aut duahus op- positis distiehis, aut 3 — 4 ex eodem articulo demum 16 Ceramie.^. CalJithamnion. provenientibus tristicliis aut tefrastichis, a ramo ge- nerante suhdiformibus, plmnas minutas referentibus, sphierosporis cruciatim divisis. a. jj/mwj« opposite x>innatcE, nempe ^Jinnis ex eodem articulo rnchi- dis geminis {aut ternis) hifaricmi exeuntihus. Sp. 33 — 34. b. plumee basi opposite^ pinnatff, nempe pm??is infimis ex eodem ar- ticulo rachidis geminis bifariam exeuntibus, superne ex ra- chide incurvata pinnas ex artieulo singulas secundatas extror- sum et deorsum emittentihus. Sp. 35. c. 2^lum(e inferne opposite, pinnatce, nempe pinnis plurimis ex eodem articulo rachidis geminis hifariam exeuntibus, idtimis ex arti- culo singulis sursum egredientihus. Sp. 36 — 40. d. ]}lum(S sursum pectinato-piiinata:, nempe piinnis a singuJis arti- culis rachidis singulis exeuntihus, plus minns compositis, omni- hus sursum secundatis. Sp. 41 — 44. e. plumce alterne[ pinnatce, nempe pinnis a singulis articulis rachi- dis singulis exeuntibus, x^roximis bifariam aut quoquoiiersum alternis. Sp. 45—48. 8. VERTiciLLATiE rcpentes aut erectiusculce et caidescentes ramidisque verticillatis Irevioribus scepe nnmerosis obsitce; vertieillis quasi nodos formantibus aid den- sissimis subcoufluentibus. Sp. 49 — 51. 24. C. PLUMA (Bilhv. intr. n:o 119) roseum, tilo primario re- pente, secimdariis erectis basi nudis a medio pinnatis ambitu lanceolatis, pinnis oppositis erectiusculis simplici- bus aut raro in plumam consimilem excrescentibus, arti- culis diametro 2 — 3plo longioribus^ sphserosporis in arti- culo tcrminali pinnarum nidulantibus. C. Ag. J. Ag. S^). p. 25. Harv. Phijc. Br. tab. 29G. Kiitx. fab. phgcol. Vol. XI. tab. 82. Conf. pluma Bilhv. 1. c. fab. F. In atlantico superiore ad stipites Laminarise. 25. C. ELEGANS (Sehousb. mscr.) violaceum, filo primario re- pente, secundariis erectis a basi fere pinnatis am])itu ob- longis, pinnis oppositis patentibus simplicibus aut superi- 25a. C. MiCROPTERUM (3Iont. Can. p). 177) c^espitosum roseum miorosco- picum, filis pi'imariis repentibus, secundariis surrectis simplicibus, non nisi ad apicem pinnatis, pinnis omnibus furcatis, capsulis el- lipticis pinnulas termiuantibus. J. Ag. Sp. p. 26. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XII. tab. 1. Ad Canarias. ValliilMnmion. Ckramie;r. • 17 oribus in plumam consimilem evolutis, articulis in rachide (liametro duplo longioribus, sphEcrosporis in articulo ter- minali pinnarum niduLantibus. C. Ag. Sp. J. A(/. Sj). p. 25. In saxis arena obductis ad Tingin. 26. C. BAEBATUM (Ag. Sj). p. 181) rufo-purpureura, filis inferi- oribus intricatis subvage ramosissimis nudis, superioribus pinnatis. pinnis oppt)sitis patentibus simplicibus, infimis plunufl longioribus, articulis diametro 2 — 3plo longioribus, sphserosporis in parte inferiore pinnaruin lateralibus. J. Ag. Sp- p. 22. Hnrv. Phi/c. Brif. tah. IGa. Kiitz. tali. Phyr. Vol. XI. fal>. 70. Eui/l. Bof. Suppl. tah. 2889. . In rupibus limo obductis ad oras Gallise et Britan- nife; ad Massiliam. 27. C. TuRNERi (Mcrf. Di.^cr.) hlo primario repente radicante, secundariis erectis opposite pinnatis, pinuulis simplicius- culis patentibus, articulis 4 — 8plo diamctro longioribus, sphairosporis interiore latere pinnularum sessilibus aggre- gatis subaxillaribus, favellis in ramulo terminalibus plu- ribus involucratis. Af/. Sj). J. Ag. Sp. pt. 2.8. var. a. Turneri filis secundariis strictis, pinnis patentibus, ar- 26a. C.^PECTiNATUM (Mont. Prodr. Flii/c. p. 9.) microscopicum, tilo pri- mario repente jiiimato, pinnis pinnulisque oppositis patentibus, ar- ticulis cylindricis diametro duplo longioribus aut tequalibus; te- tracliocarpiis axillaribus. J. Ag. Sp. p. 22. Ad ins. Auckland. 26b. C. LEPTOCLADUM (Mont. Prodr. Phi/c. p. 9.) mmutnm (2 — 3 lineare), tilo primario repente bipinnatim ramoso, ramis ramulisque oppo- sitis brevibus (abortu i'aro secundis) triplo tenuioribus; articulis cylindris diametro 2--4i)lo longioribus, supremis sequalibus. J. Ag. Sp. p. 22. In freto Magellanico'. 27a. C. LAMouROuxii (l)ub. Bot. Gall. II. p. 970.) "amoene roseum mi- nutum valde cespitosum rigidiusculum substrictum ramosum, ra- mis elongatis pinnatis, pinnulis inferioribus simplicibus alternisve elongatis subulatis, pinnulis superioribus abbreviatis in sterilibus simj)licibus in fertilibus 2 — 5fidis, articulis superioribus diametro 2— 4plo. inferioribus multoties longioribus, conceptaculis pinnulas abbreviatas terminantibus pedicellatis globosis ovato-globosisqne.'' J. Ag. Sp. p. 27. Buh. Mem. Cer. I. trdj.U. fig. B. Ad littus Calvadosii. 2 18 CERAMiEiTi. CalUthamnion. ticulis prselongis, sphserosporis supra axillam aggregatis, piiinula superiori sterili, favellis involucratis. Cer. Turneri Mert. in Botli. Cat. III. tab. 5. Grev. Crijpt. FI. tab. 355. Harv. Biyc. tah. 179. Kiits. tah. Phije. VoJ. XI. tah. 80. Billw. tah. 100. Engl. Bot. tah. 2339. C. suhverticiUatum Zanard. Kiits. tah. Fhyc. Vol. XI. tah. 81. var. /i. Variahile filis secundariis vage expansis decompositis, pinnis subhorizontalibus ssepe alternis secundisve, articu- lis brevibus, sphserosporis in pinnula abbreviata paucis, favellis . . . C. ahbreviatum Kiits. tah. Fhyc. VoJ. XI tab. 81? Parasitica in Oceano atlantico superiore, mediterra- neo et adriatico ; ad Tasmaniam sec. Harvey. 28. C. CRuciATUM (Ag. Bot. Zeit. 1827 p. 637) csespitosa filis erectiusculis parce ramosis, apice ocellatis, dense pinna- tis, pinnis pinnuhitis oppositis aut verticillatis tetrastichis mollibus, inferioribus patentibus distantioribus, superiori- bus apice ramorum adproximatis corymboso-conglomera- tis, pinnulis simpliciusculis obtusis patenti-adscendentibus, inferioribus oppositis, superioribus ssepe alternis secundisve, sphserosporis loco pinnularum inferiorum medise frondis, 28a. C. TERNiFOUUM (HooJi. et Harv. Loncl. Journ. IV. f. 272) fronde erectiuscula vage dichotouia laxius ramulosa, ramulis abbreviatis ternis simplicibus furcatisque, favellis bilobis ramos terminantibus. J. Ag. Sp. p. 32. Crypt. Ant. tab. 189. Jig. 2. Kiitz. tah. PJiyc. Voh XI. tab. 86. Ad Cap Horn. 28b. C. CLADODERMUM (Zmiard. Call. x>. 10) ftlis basi setaceis decompo- site ramosis, ramulis oppositis pinnulatis, pinnulis inferioribus sursum deorsum inflexis super racliidem reptantibus ramosissimis, articulis diametro 4plo longioribus ad basem inflatis ampullaceis in pinnulis reptantibus diametro sesqui-longioribus. J. Ag. Sjt. p. 65. Zanarcl. Icon. jiJiyc. Tab. III. A. Ad Dalmatiam. 28c. C. FRAGiLissiMUM (Zanarcl. Icon. PJiyc. tah. III. B.) fronde filiform capillari parcissime ramosa; filis primariis tenuissimis, ranluliis brevissimis erecto-adpressis, imbricatis, tetrasticbe oppositis, den- sissime vestitis; ramulis flexuoso-pinnatis, pinnulis simplicibus al- tevnis distichis ; articulis primariis diametro duplo longioribus ; sphsprosporis cruciatim divisis. Ad Dalmatiam. CalUthamnion. Ceramte/R. 19 cruciatim divisis. J. Ag. Sp.p. 27. Harv. Plipc. JBr. tah. U)4. Krit.i. tah. Tliyc. Vol. XI. tah. 87. Iii ntlautico, mediterraiieo et adriatico. 29. C. DIVERC4ENS (J. Afj. mscr.) ca?spitosa filis erectiiisculis parce ramosis, apice ocellatis dense pinnatis, pinnis pin- nulatis oppositis aut verticillatis tetrastichis moUibus, in- ferioribus liorizoiitalibus distantioribus, superioribus apice ramorum adproximatis corymboso-conglomeratis, pinnulis divergenter pinnellatis, inferioribus oppositis, superioribu^ sa^pe alternis, spluerosporis . . . CaJh cruciatum? Harv. alij. austr. cxsicc. ri:o 545. Fh. austr. syn. n:o 689. Ad Tasraanniam. 30. C. MUCRONATUM (J. Afj. Sp. p. 29.) elongata decomposita ramis vagis robustis articulatis, junioribus apice ocellatis deiise pinnulatis, pinnulis oppositis aut ternis mollibus, inferioribus patentibus distantibus plurimis simpliciusculis, juveuilibus apice ramorum adproximatis corymboso-cou- glomeratis, omnibus acuminatis, sphserosporis interiore piuuularum hitere secundatis ad articulos singulos pluri- ])us cruciatim divisis. Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 688. C. cruciatum Harv. in Lond. Journ. Spyridia peJlucida Harv. in Lond. Journ. III. p. 449. Callith. acanthocar- pum Kilts. (fide Harv.) au lapsu cahxmi pro C. Acantho- phorum, Kiltz.? tah. Phyc. Vol. XI. tab. 80. Ab Novam HoUandiam occidentalem et australem, ad Tasmanniam. ol. C. COMOSUM (Harv. Lond. Journ. III. p. 451.) elongata piuuatim decomposita, sursum louge corticata uodosa filis- que adrepentibus demum velata, ramis vagis rohustis uudiusculis aut circumcirca penicillis mollissimis pinna- rum obtectis, penicilKs initio oppositis verticillatisque, de- mum densioribus vagis circumcirca investientibus, peni- cillorum ramis iuferioribus oppositis, superioribus stepe alternis secundisve, sphserosporis ad peuicillorura ramos pedicello adnatis subtermiualibus cruciatim divisis, fa- vellis secus ramos subsessiUbus, iu ramuh) brevissimo subglobosis, connivente coma ramulorum involucratis. Phyc, austr. Syn. n:o 687. Wranydia comosa Harv. Alg. 2* 20 Ceramie^. Callithamnion. Tasm. n:o 93. J. Ag. Sp. p.llO. Kiits. tah. Fhyc. Vol. XII. tab. 41. Warrenia comosa Harv. mscr. Kiits. Tab. Phijc. Vol. XII tab. 39. Ad Tasmaniam. Sectio transversalis caulis monstrat articuli primarii tubum hyali- num extus circumcirca tubulis plurimis inordinatis multo minoribus cinctum; a tubulis extimis subliberis penicilli proveniunt. Duos statns adparenter sat diversos vidi; uno stadio rami nodosi nudiusculi, vei'ti- cillis filorum tenuissimorum tantum cincti ; altero rami minus conspi- cue nodosi sed filis decurrentibus penicillorum obtecti et novis emis- sis penicillis vage hirti. 31. C. PLACciDUM (HooJc. ct Harv. Lond. Journ. IV. p. 273) erecta major pinnatim decomposita, ramis majoribus pin- nisque conformibus ambitu lanceolatis, opposite pinnula- tis, pinnulis inferioribus superioribusque pinnse simplicius- culis patentibus obtusiusculis, mediis subdivisis, pinnellis sursum secundatis, infima superioribus sequali aut majore, articulis diametro Gplo longieribus, sph£erosporis secus pinnulas secundatis triangule (?) divisis. Crypt. Ant. tah. ISS.ff/. 1. J. Afi. Sp. p. 31. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XI. tah. 86. In Oceano antarctico ad Cap Horn, Hermite Island, et Nov. Zelandiam. Specimen e Nova Zelandia descripsi; huic sphaerosporas triangule divisse mihi adparuerunt, nondum vero bene maturae. 33. C. puLCHELLUM (Harv.. Trans. Ir. Acad. Vol. XXII. p. 561.) minuta repens ramisque majoribus demum liberis parum ramosa, opposite dense pinnata, pinnis geminis conformibus distichis opposite pinnulatis, aut ternis una dispari simpliciore, piunulis distiche exeuutibus, simplicis- simis crassis subacuminatis, articulis ramoruni diametro duplo longioribus, pinnarum pinnularumque brevioribus, 31a. C. Ptilota (Hook. et Harv. Lond. Journ. IV. p. 272) rigidula se- tacea, filis erectiusculis ramosissimis dense pinnatis, pinnis vix distichis venoso-striatis opposite pinnulatis, pinnulis simplicibus patentibus subulatis, sphserosporis ad pinnulas sparsis. J. Ag. Sp. p. 32. Crypt. Ant. tah. 189./^.!. Kuts. Tah. Phyc. Vol XI. tab. 85. In oceano antarctico ad Crozet insulas. Callithamnion. Ceramie^. 21 "favellis simplicibus racliidem plumulse terminaiitibus, sphserosporis e pinnula transformatis." Harv. Phi/c. ausfr. Syn. n:o 692. Ad Novam Hollandiam australem et Occidentalera. 34? C. AUSTRALE (J. Ag. Symh. I. p. 42.) minuta repens, ra- misque majoribus demum liberis parum ramosa opposite pinnata, pinnis geminis conformibus distichis opposite pinnulatis, pinnulis distiche exeuntibus pinnellatis ex eo- dem articulo ssepe ternis, duobus collateralibus una supra alteram posita, tertia superiori opposita, pinnellis sim- plicibus aut furcatis obtusissimis, articulis ramorum dia- metro 3plo - 4plo, pinnarum subduplo longioribus. J. Ag. Sp. p. 26. x\d Novara Hollandiam. 35. C. GRACiLENTUM (HaTv. iu Tr. Ir. Acad. Vol. XXII. n:o 294) minuta repens ramisque multo tenuioribus demura liberis opposite pinnata, pinnis distichis subconformibus inferioribus oppositis, superioribus alternis pinnulisque arcuatis extrorsum et deorsum pinnulatis, pinnulis sim- plicibus, articulis diametro 2plo — 3plo longioribus, sphse- rosporis .... Harv. Alg. Austr. exs. n:o 530. C. mini- mum Harv. Alg. austr. exs. n:o 525. et CaUithamnion sp. Harv. Alg. Austr. n:o 521. Ad Novam Hollandiam occidentalem et australem. Species Harveyana3 allatse vix nisi foi-mse ejusdem speciei mihi videntur. 33a. C. APPLiciTUM (Harv. Fl. Nov. Zel. p. 258) minutissimum repens et decumbens, fronde disticlie pinnatim composita pinnis oppositis pinnulatis vel bipinnulatis, pinnulis creberrimis obtusis, articulis ramorum cylindraceis diametro triplo longioribus, pinnularum dia- metro brevioribus. In Amphiroa parasiticum ad Novam Zelandiam. 34a. C. DELicATULUM (Hcirv. Trans Ir. Acad. Vol. 22 p. 560) pusillum arachnoideum, filo primario repente, secundariis erectis fvix un- cialibus) parum ramosis e quoque geniculo plumulatis, plumulis cppositis per paria decussatis infra apicem articuli egredientibus tenuibus laxe pinnatis, pinnulis inferioribus ssepius oppositis, re- liquis altcrnis e rachide flexuosa emissis, omnibus attenuatis sim- plicibus V. ramulo uno alterove auctis. Ad Nov. Hollandiam occidentalem. 22 Ceramie.*;. CaUitJiamnion. 36. C. PLOCCosuM (MUIl. Fl. J)an. tab. 828) erecta subcaule- sceiis vage ramosa et opposite pimiata, pinnis inferiori- bus simpliciusculis subulatis patentibus, superioribus in ramos excrescentibus plumatis, pinnulis subulatis erectius- culis, supremis plumulse brevioribus, articulis mecliis ra- morum usque Splo, pinnarum vix duplo diametro longi- oribus, sphserosporis ad basin pinnarum utroque latere provenientibus subpedicellatis cruciatim divisis. C. Ag. Sp. II. p. 158. J. A(j. Sp. p. 27. Harv. Fhyc. Brit. tah. 81. Kiits. tah. Phjc. Vol. XI. tah. 79. C. Pollexfeni Harv. in Ann. Nat. Hist. XIV. tah. 5. ficj. 5—7. oar. a. atlanticum pinnis inferioribus articulo caulino, quo in- sident, brevioribus. var. [-i. 2Jacificum (Harv. mscr.) pinnis inferioribus articulo, quo insident, 3plo— 4plo longioribus. In atlantico superiore et pacifico ad Ins. Vancouver. Harvey in Icone citata sphserosporas triangule clivisas pinxit ; ipse et in planta Groenlandica et in forma pacifica sphterosporas cru- ciatim divisas vidi. 37. C. Americanum (Harv. Ner. Bor. Am. p. 238) erecta, sub- caulescens, vage ramosa, opposite verticillatimque pin- nata, pinnis basi utrinque pinnulatis, apice longius pro- ducto nudis pinnulisque subulatis patentibus demum ho- rizontalibus, articulis mediis ramorum 8— lOplo, pinua- rum 3 — 4plo diametro longioribus, spha^rosporis loco pinnularum inferioruin sessilibus cruciatim divisis, favellis ad basem pinnarum sessilibus nudis. Harv. l, c. tah. 36 A. Hab. ad oras Americse borealis et atlanticas et pacificas. 38. C. Pylaisei (Mont. Pl. cell. cxot. Ccnt. I. n:o 11.) erecta subcaulescens vage ramosa opposite verticillatimque pin- nata, vcrticillis sensim nodos densiores formantibus, pin- nis basi utrinque pinnulatis, apice productiore nudis, pin- nulisque subiilatis patentibus, adultiorum pinnulis infimis oppositis, ultimis secundis a basi latiore acutissimis, ar- ticulis mediis ramorum diainetro 6plo longioribus, ramel- lorum sequalibus ad genicula contractis, sphserosporis loco pinnularum sessilibus cruciatim divisis. Harv. Ner. Amc- ■ CalUthammon. Cf-rxmif^. 23 rk. p. 239. tab. XXXVI. B. Kiltz. tah. m>jc. Vol. XI. tah. 90. Wr. Pt/Jaisrei J. Ag. Sp. p. 705. Ad littus Americse borealis. Ignoto mibi fructu Wrangeliain judicavi, utpote ramiticationis typo potissimum congruentem cum Wr. multitida. Hodie Callithamniis cognitis, in quibus idem typus adsit, et sphoerosporis cruciatim divisis a Harveyo observatis, potius Callithamnion credere opportet, quuni sphferosporas triangule divisas in Wrangelia hucusque tantum inve- nerunt. 39. C. suBULATUM (Harv. mscr.) erecta caiilesceus lirma siib- piuuatim ramosa opposite verticillatiuKiue ijiunata, verti- cillis seusim nodos intricatos formautibus, pinnis basi utrinque pinnulatis apice longius producto nudis subu- latis, adultiorum pinnulis intimis oppositis, superioribus secundatis, juuiorum omuibus sursum secundatis diver- gentibus, articulis mediis ramorum 6plo, pinuarum 3plo diametro longioribus, sphairosporis loco piuuularum ses- silibus cruciatim divisis. Hab. ad iusulam Vancouver. Species mihi videtur C. Americano affinitate proxima, characteres tamen nonnullos C. nodiferi refercns. Pinna^ adultiores gerunt pin- nulas iniimas oppositas, superiores secundatas, ita magis ad typum C. Orbigniani quam C. phimulse revera confectaj, licet pinnulaj supe- riores secundatae; has horizontaliter divergentes ita ut pinnee rachidi contrarise, nec parallelte sint. 40. C. Orbignianum (3Iont. Cent. I. p. 351.) erecta caulesceus pinnatim ramosa atque deuse opposite pinnata, pinuis distichis verticillatisque eximie plumosis, inferioribus ho- rizontalibus utrinque opposite pinnulatis, piuuulis sursum secuude pinnellatis, articulis ramorum diametro 2— 3plo longioribus, spheerosporis iu pinnula subaxillaribus cru- ciatim divisis. Mout. fl. Boliv. tah. 7. fig. 4. J. Ag. Sp. p. 30. Kilts. tah. Fhgc. Vol. XI. tah. 84. Hab. ad Peruviam et Cliili. 41. C. HETEROMORPHUM (J. Ag. iiiscr.) erecta caulesceus pin- natim ramosa atque dense opposite pinuata, pinuis qua- ternis, duabus distichis cnm froude parallelis majoribus plumosis, duabus brevissimis difformibus, in utraque fron- dis pagina subverticalibus rigidiuscule spiuulosis, plumis inferioribus pateutissimis utrinque opposite pinuulatis, 24 Ceramie.e. Callithamnion. pinnulis inferne subutrinque, superne sursum pinnellatis, pinnellis a basi latiore acumminatis ad genicula subcon- tractis, articulis omnibus cliametro sesqui-duplo longiori- bus, spheerosporis .... Hab. ad oras Californise C. L. Andersson; mis. Eaton. 42. C. SiMiLE (Hook. et Harv. in Lond. Journ. IV. ])• 271.) erecta vage ramosa atque dense opposite-pinnata, plu- mulis brevibus distichis (aut demum verticillatis) inferi- oribus horizontalibus superioribus adscendentibus sursum pectinato-pinnulatis, pinnula infima sequentibus sequali aut niagis composita, superioribus simpliciuscnlis subpa- rallelis brevibus crassis subacuminatis, articulis mediis ramorum diametro sesquilongioribus, piunarum sequalibus, spha^rosporis loco pinnularum cruciatim divisis. Crypt. untarct. p. 183. J. Ag. Sjy. p. 30. Kiltz-. tab. Phyc. Vol. XI. tah. 82. Ad insulam Kerguelen. 43. C. PLUMULA (Ellis Phil. Tr. 57 p. 426.) erecta vage ra- mosa atque dense opposite pinnata, pinnis distichis ver- ticilhitisque brevibus horizontalibus aut demum recurva- tis sursum pectinato-pinnulatis, pinnula intima piiinai sequentibus demum minus composita a caule remotius- cula, pinnulis mediis furcatis demumve divaricato-pinnu- latis, articulis diametro subduplo longioribus, sphserospo- ris loco pinnuhirum cruciatim divisis. Lh. Hydr. Dan. J. Ag. Sp. p. 29. Harv. Fhyc. Brit. tah. 242. Kiits. tab. Phyc. Vol. XI. tah. 83. Confcrva plwnuJa EIJ. I. c. Dilliv. tab. 50. Formse sunt; a. plunmla distiche pinnata, rachide' et pinnulis siibpa- rallelis. (S. crispum tetrastiche verticilhita, pinnulis strictioribus divaricatis. C. rcfractum. Kiltz. tab. Phyc. VoJ. XI. tab. 84. /. investiens tetrastiche verticillata, pinnulis flexuoso di- vergentibus, partem superiorem ' circulncirca velantibus. CaJ- litJi. simiJe partim Harv. Phyc. austr. et AJg. Austr. exsicc. sub. n:o 543, Hab. cc. et (■i. iii oceano atlantico et mari mediterraneo; y ad Novam Hollandiam. Calliiliammon. CERAMrE.E. 25 Plaiita iiovse Hollanclise forsan sit species sui juris sed ita ad euiidem typum confecta, ut characteres distiucti- vos frustra qusesivi. Pinnse raagis compositse quam in nostra. C. macropterum Menegh. (J. Ag. Sp. p. 80) et C. polyacau- thum Kiits. (J. Ag. Sp.p. 31). C. plumulse proximse videutur. 44. C. NODiPERUM (J. Ag. mscr.) erecta vage ramosa inferne caulescens lilis decurrentibus vestita hirta, dense opposite pinnata, pinnis verticillatis brevibus sensim nodos densis- simos formantibus sursum pectinato-pinnulatis, pinnula intima pinnce sequentibus sensim simplicioribus magis composita cauli adpressa, apice pinna? nudo pinnulisque strictiusculis acuminatis, articulis niediis ramorum dia- metro sesquiloiigioribus, pinnarum sequalibus, sphserospo- ris (? iu pinna media singulis). Gallitli. Simile Harv. Alg. atistr. exsicc. n:o 543. (partim!) .Phyc. austr. tab. 207! quoad iconem, exclus. synon. et specim. ex aliis locis (nec Hooh. et. Harv.). Ad Port Fairy Victorise (Harvey!). Nec cum C. simili antarctico, nec cum aliis, cum quibus conjuncta fuit, congruere mihi vidctur species eximiis cliaracteribus distincta. 45. C? coNPusuM (J. Ag. mscr.) erecta vage ramosa, dense opposite pinnata, pinnis verticillatis brevibus sensim no- dos densissimos formantibus sursum pectinato-pinnulatis, pinnulis rigide divergentibus recurvis acumine duplici ter- rainatis, articulis mediis ramorum diametro ses(|ui-duplo longioribus, spha^rosporis . . . Wrangelia squarrulosa Harv. Fl. Nov. Zel. II. p. 236. (nec. Alg. Austr. exs. n. 266). Ad Novam Zelandiara (Lyall!) 43a- C. spiNESCENS (Kiitz. Phyc. gen. p. 373) trichomate minori subra- moso, ubique vestito ramellis minutis verticillatis, distantibus, pa- tentissimis. ilivaricato-ramosis, subdichotomis, spinescentibus, me- dio articulorum primariorum (diam. subtriplo longiorum) insertis. J. Ag. Sp. p. 33. KiUz. tab. Phyc. Vol. XI. tab. 88. Ad Nov. Hollandiam. 43b. C. Preissi (Sond. Alg. Freiss. p. 19.) minutissimum, repens, para- siticum, ramis erectis, ramulis subpatulis verticillatis pinnatis ; ar- ticulis ramorum diametro subtriplo longioribus, ramellorum ^qua- libus. J. Ag. Sp. p. 33. Ad Novam Hollandiam occidentalem. 2B Ceramie^. CaUitliamnion. In speciminulo, quod mihi comparare licuit, caulis nondum corti- catus; jjinnas vidi omnes consimiles verticillatas et eximie recurvatas, sursum pectinato-pinnulatas, pinnulis infimis pinnee ex eodem articulo geminis, omnibus eximie divaricatis. Infra apicem piunulaj in mucro- nem exeuntis, consimilis mucro lateralis adcst. Sphserosporas certas non vidi, sed supra axillas quasi in gelatina effusa globos sphsericos plurimos nidnlantes, in quibus forsan antheridiorum initia credere licet. Quoad oenus mihi quidem adliuc dubia; sed ex iis, quse de specie com- peri, jjotius Callithamnion, quam Wrangeliam aut Ptilotam suspicarer. Ramificatiouis norma non admodum a C. plumula abludit; tamen pin- nullas infimas ex eodem articulo geminas (nec singulas) exeuntes vi- dere credidi, quod nondum iu C. plumula obvenire audivi. — Cfras que de Pt ? Hannafordi alio loco dixi. Nomen specificum Harveyanum et nimium confusum, et diversse speciei Callithamnii antea tributum, evitandum putavi. 46. C. VERTICALE (Harv. Acc. West Austr. n:o 298.) miniita repeiis ramis majoribus demum liberis parum ramosa op- posite dense pinnata, pinnis conformibus distichis alterne pinnulatis cum racliide parallelis, pinnulis subdistiche exeuntibus furcatis crassis acuminatis, articulis ramorum diametro sublongioribus, pinnarum brevioribus, sphsero- sporis in pinnula terminalibus singulis. C. dimorplmni (partini) Harv. Fhyc. austr. Syn. n:o 095. Ad Novam Hollandiam occidentalem. 47. C. HORizoNTALE (Harv. West. Austr. n:o 297.) minuta re- pens^ ramis majoribus demum liberis parum ramosa, op- posite dense pinnata, pinnis conformibus subcoUateraliter distichis alterne pinnulatis, pinnulis quoquoversuni exeun- tibus divergentibus furcatis crassis acuminatis, articulis ramorum diametro subbrevioribus, pinnarum a^qualibus, sphau'Osporis in pinnuhi terminalibus singulis. C. dinwr- phmn (partim) Harv. Phyc. austr. u:o 695. Ad Novam HoHandiam occidentalem. 48. C. HANoviaiDEs (Soud. Linn. XXV. p. 674.) minuta re- pens ramis majoribus demum liberis, parum ramosa, op- posite deuse pinnata, pinnis conformibus distichis aut sub- collateralibus alterne pinnulatis, pinnulis quoquoversum exeuntibus divaricatissimis ramos circumcirca investienti- bus, ipsis pinnulatis crassis acuminatis, articulis ramorum diametro subbrevioribus pinnarum a^qualibus, sphcerospo- ris ad pinnulas inferiores sessilibus cruciatim divisis. C. CallitJianmion. Cbramib^. , 27 spinescens Harv. in Wesf. Austf. n:o 296 (nec Kiitz.) Al(/. Austr. exs. n:o 540. Soncler (in Lin. Vol. 26. p. 512) sphserosporas triangule divisas vidit. Ad Nov. Hollandiam australem et occidentalem. 49. C. DrsPAR (Harv. Alg. Ausfr. exs. n:o 509) minuta repens ramis majoribus demum liberis parum ramosa opposite dense pinnata^ pinnis diftormibus ternis, una majori oppo- site pinnata, duabus minoribus alterne pinnulatis, pinnu- lis quoquoversum exeuntibus divergentibus furcatis cras- sis acuminatis, articulis rameis diametro sesquilongiori- bus, sphserosporis in pinnula terminalibus, favellis rotun- datis infra apicem pinnas hxteraliter sessilibus singulis, involucro nullo. Harv. Phi/c. Austr. tab. 227 ! Ad Nov. HoUandiam australem. 50. C. BACCATUM (J. Ag. in Acf. Holm. Ofvers. 1870. p. 364. cum fab.) fronde nana repente, radiculis elongatis radi- cante, filis primariis cylindricis, inferne dichotomis nu- diuscuhs, superne opposite — aut verticillatim ramulosis, ramulis demum sphasricis subpedicellatis fere unico ar- ticulo constantibus. In atlantico ad Azoras. 51. C. MuBLLERi (Sond. in Linn. XXVI p. 513) nana ca^spi- tosa vage ramosa intricata, verticillatim deuse pinnata, pinnis conformibus brevissimis, inferioribus strictis rigi- diusculis subacuminatis simplicibus, superioribus incurvis sursum pinnidatis, pinnulisque paucis obtusis, articulis ramoruin diametro sesquilongioribus, pinnarum subcequa- hbus, sphserosporis superiore hitere pinnarum secundatis triangule divisis. Harv. Alg. Austr. exs. n:o 526. Phgc ausfr. Syn. n:o 699. Ad Nov. Hollandiam australem. ' 51a. C. ACULEATUM (Harv. in Tr. Ir. Acad. Vol. 22 ^;. 560) filo priniario repente, secuiidariis erectis [subuncialibusj capillaribus subdicho- tomis v. alterne raniosis coryraboso-fastigiatis, raniis quoquover- sum egredientibus, minoribus caule duplo angustioribus, ramulis ad genicula fere omnia verticillatis spinseformibus patentissimis brevissimis simplicibus subacutis, tetrasporis solitariis ad ramu- los lateralibus, articulis ramorum diametro 2plo — 3plo longi- oribus. Ad Nov. Hollandiam occidentalem. 28 Ceramie^. Callithamnion 52. C. Myurum (Snhr Flora 1840 p. 282) fronde erectiuscula parce ramosa spongioso-cylindracea, filo ramulis densissi- mis vestito constituta, ramulis abbreviatis cylindraceis verticillatim pinnatis, pinnis surhorizontalibus dicliotomis vel alterne ramosis divaricatis acuminatis, sphserosporis infra apices pinnarum introrsis. J. Ag. Sp. p. 32. KUtz. tah. Fhyc. Vol. XI. tah. 88. Ad Peruviam in Gelidio. III. SPECIES SECUNDATIM DECOMPOSIT^. 53. C. STRiCTUM {Ag. Sp. Alg. II. p. 185) fronde erectiuscula secundatim decomposita a basi articulata, ramis inferi- oribus quoquoversum egredientibus, superioribus flabel- latis decomposito-pinnatis, pinnis introrsum secundis ere- ctiusculis, sphserosporis interiore pinnularum latere se- riatis plurimis. J. Ag. Sp. p. 34. C. unilaterale Zan. sec. Icoti. Phgc. tah. 27. B. C. semipennatum J. Ag. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XI. tah. 76. Ad littora calidiora Europse tum atlanticse. tum mediterranese. IV. SPECIES ALTERNE PINNAT^. Scepius cauJescentcs, ramis ex eodem articulo singuUs, proximis altcrne hifariam exeuntihus aut demum quoquoversum porrectis, sensim pinnatim in rachide dispositis. 10. Thuyoide^ regulariter distichc decompositm, plurimce ccorticata, nunc sursum longius corticatce, plumulis gracillimis suhcequclongis, in ramo majori pinnatim alterne seriatis. a. Fronde fere a hasi ecorticata. Spharosporis ex terminali articulo pinnulce formatis pedicellatis. Sp. 54—55. 52a. vERTiciixATUM (SuJir in Fl. 1840. p. 290) 3—4 lin. altum, filo pri- luario simplici ad geniculum quodque ramis 3 — 4 verticillatis ob- sito, ramis alterne et fasciculatim ramulosis. J. Ag. Sj). p. 34. Ad Cap. B. Spei. Callitliamnion. Ceramie^, 29 Sphcerosporis ex pinnella laterali formatis, in pinnula lateralihus, introrsis sessilibus. Sp. 56—57. Sphcerosporis ex jnnnella laterali formatis in pinnula lateralibus, alternis, sessilibus. Sp. 58. 1). fronde sursum longe corticata. Sp. 59. 11. PoLYSPERM^ subdisiiche decomposike, ramis majorihus sensim quoqnoversuni porrectis, superiorihus subdi- stiche pJumosis, plumulis alterne pinnotis plus mi- nus compositis. a. Fronde fere a basi ecorticata. Sp. 60 — 62. b. Fronde sursum longe corticata. Sp. 63—65. 12. ARBUSCuLih: majores sursmn longe corticatcB, fihris cor- ticalibus intra memhranam eaulis formatis, adpa- renter quoejuoversum ramosee, ramis sce^te dense in- vestientibus pinnatis. a. Bamulis ultimis cum rachide decussatis subdistiche pinnatis, latus planum rachidi advertentibus. Sp. 67—70. b. Bamulis ultimis cum rachide decussatis subsquarrosis pinnatim ramellosis, introrsum nudis, lateraliter et extrorsum ramello- sis. Sp. 71-74. 54. C. GRACiLLiMUM (Hfirv. in HooJc. Br. Fl. II. p. 345.) fronde erectiuscula alterne decomposito-pinnata, disticha, a basi articulata, plumulis decompositis, pinnula articuli infimi pinnse cujusvis nuUa aut sequentibus subminori, sphsero- sporis ex terminali articulo pinnulse formatis, in pinnula subsolitariis. J. Ag. Sp. p. 43. Harv. PJiyc. Brit. tah. V. Kiits. tab. Bhyc. VoJ. XI. tahl 73. Ad oras atlanticas Gallise et Anglise, 55. C. Thuyoides (Sm. EngJ. Bot. tab. 2205) fronde erectius- cula alterne decomposito-pinnata, disticha, a basi articu- lata, plumulis decompositis, piniiula articuli inlimi pinnse 55a. C. TRUNCATUM (Menegh. Giorn. 1844.^.288.) trichomatibus decom- posito-pinnatis, pinnis lineari-lanceolatis apice truncatis pinnulis- quc alternis, rigidis, erectis, infra articulationem exortis; rachide flexuosa, pinnula inferiore cujusque ordinis semper interna; pin- nulis ultimis ssepe secundis ; articulis diametro triplo longioribus. Kiits. sp. p. 644. J. Ag. Sp. p. 44. Ad Dalmatiam. 30 Cbramik*. Callitlmmnion. cujusvis sequentibus sequali aut majori magisve composita, sphserosporis ex termiuali articulo pinnulae compositse formatis in pinnula pluribus. J. Ag. Sp. p. 44. Harv. Ph/€. Brit. tah. 269. Kdts. fab. Fhyc. Vol. XI. fal>. 74. C. GraciUinmm WcXiv. Fhyc. Lus. n:o 287. In atlantico acl littora Anglise, (Tallise, et Lusitaniae; in mediterraneo et adriatico. 56. C. DECOMPOSiTUM (Graf. iif.scr.') fronde erectiuscnla alterne decomposito-pinnata, disticha, a hasi articnlata, plumulis decompositis, pinnula articuli intimi pinnse cujusvis se- quentibus ?equali aut majori magisve composita, spheero- sporis interiore latere pinnularum subsolitariis. J. Ag. Sp. p. 45. Ad littora athitica CTallise. 57. C. TRiPiNNATUM (Gvat. mscr.) fronde erectiuscula alterne decomposito-pinnata disticha, inferne demum corticata, plumulis 1—2 pinnatis, pinnulis patentibus subfalcatis, intima pinnse cujusvis subaxillari a sequentibus remota, sphserosporis in pinnula (prsecipue axiUari) interiori hi- tere secundis. J. Ag. Sp. p. 46. Harv. Phyc. Brit. fab. 77. Kilt,^. fab. Phyc. Vol. XI. tab. 99. In athintico ad littora Angliae et Gallipe; in medi- terraneo. 58. C. Vancouveeianum (J. Ay. mscr.) fronde erectiuscuhn al- teriie decomposito-pinnata, disticha, a basi articuhita, ]5hi- mulis decompositis, pinnula articuli infimi pinnfe cujusvis nulla aut sequentibus subminori deorsum exeunte, splue- rosporis ex pinnelhi laterali formatis in pinnuha latera- Hbus pluribus alternis sessilibus. — Ut Call. Thuyoidcs a Harv. distributa. Callith. Vcnustissimum Mont. Kiitz. fab. Phyc. Vol. XII. tab. 1? Ad insulam Vancouveri. Habitu fere inter G. gracillimum et C. Thuioides intermedia, a Thuyoideis cseteris differt pinna infima deorsum exeunte, nec siirsum in axilla ut in caeteris, in quibus adest. Spha^rosporse quoque aliter dispositfe, alternpe fere ut in C. Thuyoide, at sessiles: nec secundae ut in C. tripinnato. — Observare decet sphferosporas esse admodum magnas fere ovales, intra perisporium laxum endocroma foventes, quod in partes numerosas subdivisum adparet. Ob dispositionem favellas CaTlitliamnion. Ceramie^. 31 inchoantes haud liaberem; adspectu et dispositione sphserosporas re- ferunt — quales in C. Borreri et C. polyspermo sphserosporas composi- tas dixerunt. 59. C. Dasyoides (J. Ag. mscr.) fronde erectiuscula alterne clecomposito-pinnata disticlia, sursum longe corticata, plu- mulis decompositis, pinnula intima pinnse cujusvis sequen- tibus 8ef|uali aut majore magisque composita deorsum exeunte, superioribus simplicibus aut rachidis parte su- prema supereminente in superioribus nudiuscula incur- vata, sphserosporis ex terminali articulo pinnulse formatis, in pinna pluribus. a. Chlense pinnula infima pinna? cujusvis sequentibus ma- jore magisve decomposita, articulis diametro sublongioribus. /?. CaUfornicum pinnula infima, pinna? cujusvis sequentibus subminore, articulis diametro subsequalibus. Hab. a Ad littus Chilense, /:? ad Californiam. Tota, ni fallor, disticha, est quasi C. Thyoides corticata, aliis quo- que diversa. Varietates hoc loco conjuncta^ ita simillimee ut diversas proponere noluerim, fructu. var. ji. nondum mihi cognito. Ilna tamen ab infima, altera proveniens a supvenia parte Americse. Var. ^. mihi ut Call. Pikeanum juvenilc missa fuit. A descriptione Harveyana hujus speciei nostra tamen niminm abhidet quam ut Harveyanam speciem in ea agnoscerem. Nostra est plantula pulcherrima, caule crasso a ramu- lis articulatis eximie diverso insignis. GO. C. scopuLORUM (Ag. S^'). II. p. 166) frondibus csespitoso- aggregatis, alterne decomposito-pinnatis, a basi articula- tis, ramis inferioribus quoquoversum egredientibus, plu- mulis subdistiche pinnatis, pinnis simplicibus aut sursum secunde pectinatis, sphserosporis interiore latere pinna- rum secundis. J. Ag. Sp. p». 47. Kiits. tab. Phyc. Vol. XI. tab. 70. C. roseum tenuc Lyngb. Hydr. Dan. tab. 39. In Oceano Atlantico a Foerois usque ad Tingin; in mediterraneo. 60a. C. HiRTELLUM (Zancird Callith. p. 10.) filis capillaribus parce ramo- sis csespitosis pinnatis versus apicem corymboso-fastigiatis, pinnis alternis subflexuosis ; articulis primariis diametro 3 — 4plo longioin- bus, ultimis diametro 2-plo longioribus; utriculis sporiferis cre- berrimis ad latus internum pinnularum secundatis. J. Ag. Sp. p, 47. Ad Dalmatiam. 32 Ceramie^. CaUitliammon. 61. C. POLYSPERMDM (Ag. Sp. 11. ^9. 169) fronde erectiuscula altenie decomposito-piniiata fere a basi articulata, raniis inferioribus quoquoversum egredientibus, plumulis sub- distiche pinnatis ambitu sublinearibus, pinnis basi nudis infra medium pinnulatis, pinnulis patentibus simplicius- culis in rachide elongata alternis, sphan^osporis interiore latere pinnularum secundis. J. Ag. Sp. p. 48. Harv. Thyc. Brif. tab. 231. Kiit^. tah. Fhyc. Vol. XI. tah. 97. C. Grevilki Harv. Kiitz. tah. Ph/c. Vol. XI. tah. 96. Ad littora Britannise et GaUise; ad littora orientalia Ame- ricfe, sec. Harvey. Specimen ad insulam Vancouver lectum cum specie Europea convenire videtur. 62. C. BoRRERi (Sm. Engl. Bot. tah. 1741) fronde erectiuscula alterne decomposito-pinnata, ramis inferioribus quoquover- sum egredientibus, plumulis subdistiche pinnatis ambitu late triangularibus, pinnis basi nudis supra medium pin- nulatis, pinnulis patentibus simpliciusculis subflabellatis, spha3rospoiis interiore latere pinnuhirum juxta basem secundatis composis. J. Ag. Sp. p. 49. Ilayv. Phgc. Brit. tah. 159. Wchv. Phyc. Lns. n:o 800. Kiitg. tah. Phyc. Vol XL tah. 11 ct 12. variat. : edlcaratum filis sub-radicantibus a basi plumularum secus caulem descendentibus. C. calcaratum Denot. In atlantico ad littora Europaja et America'; in mediter- raneo et adriatico. 61a. C. GEACiLE (Hook. et Harv. Crypt. untaret. I. p. 79] filo primario repente ramoso, caulibus erectis laxe bi-tripinnatis, pinnis ramo- sis valde elongatis, pinnulis brevibus alternis erecto-patentilms simplicibus vel apice ramulosis, articulis primariis diametro4— 5plo, secundariis subtriplo longioribus. J. Ag. Sp. p. 48. Cr. Ant. tcib. 78. fig. 1. Kiltz. tah. PMjc. Vol. XI. tab. 77. Ad Insulas Campbell. 62a. C. FAscicuLATUM (Harv. in Hook. Br. Fl. II. p. 343.) csespitosum ramis erectis flexuosis fastigiatis ; plumulis, elongatis erectis line- ari-obovatis truncatis, pinnis longis flexulosis, inferioribus simpli- cibus adpressis, superioribus erecto-patentibus apice ramulosis, ar- , ticulis ramorum triplo, pinnarum duplo diametro longioribus, sub- torulosis. J, Ag. Sp. p. 49. Harv. Phyc. Brit. tab. 308. Ad Yarmoutli. "^ An potius cum C. tetragono comparanda? Callitliamnion. CERAMTEiK. 8?) 63. C. iMPLiCATUM (Sulir msrr.) fronde erectiuscula alterne de- eomposito-piiinata, sursum longe corticata, ramis inferi- oribus quoquoversum egredientibus, plumulis subdisticlie pinnatis; pinnis basi uudis a medio pinnulatis, pinnulis patentibus simpliusculis in racbide elongata alternis, spbse- rosporis interiore latere pinnularum secundis. J. Acf. Sj). ]). r)0. KUtz. tah. Thyc. Vol. XI. tab. 96. Ad Valparaiso. 64. C. HooKERi (Dilhv. tah. 10(5.) fronde erectiuscuLa alterne decomposito-pinnata inferne deiisc corticata, ramis infe- rioribiis quoquoversum egredientibus, apice subdistiche phimosis, pinnis fere a basi pinnatis, pinnuhs patentibus, inferioribus pinnellatis, spha^^rosporis ad pinnulas utroque latere sparsis sa^pe subaxillaribus. J. Ag. Sp.p. 51. Hnrv. Phyc. Brit. tah. 279. Kiit-. tah. Phi/c. VoJ. XI. tnh. 94. Ad littora Britannise. 65. C. ACKOSPERMUM (J. A(j. Sp. p. 52.) fronde erectiuscula al- terne decomposito-pinnata, sursum longius corticata, ra- mis inferioribus quoquoversum egredientibus apice sul)- (hstiche phimosis, pinnis a basi supra medium nudis, pin- nuhs erecto-patentibus simphciuscuhs, spha?rosporis inte- riore latere pinnnhirum infra apiceni paucis. Ad httus Galhse. 66. C. TETRicuM (Diltn-. Conf. tah. 81.) fronde erectiuscula al- terne decomposito-pinnata ramulis inferne deuse vestita hirta, ramis inferiuribus quoquoversum egredientibus, phi- muhs subdistiche pinnatis ambitu lanceolatis, pinnis fere a basi pinnulatis, pinnuhs patentibus sirapliciuscuhs utrin- que attenuatis, spha^rosporis in processubus pinnularum 63a. C. SQUAKHULosuM (Harv. Ner. Bor. am. p. 232.) fronde setacea cli- sticha; caule ramisque majoribus basi corticatis, per totam longi- tudinem conspicue articulatis, ramis flexuosis alternis inferne nu- dis aut ramulis paucis squarrosis, supra medium decompositis; se- cundariis infequilongis patentissimis, ramulis simplicioribus bifidis aut pinnulatis divaricatis obtusis laxe alterne obsitis; articulis diametro 4—5 longioribus, intra parietem crassum endochroma an- gustum foventibus. Ad Californiam. 3 3-4 CERAMrE.*. Callithamnion. interiore latere secundatis. J. Ag. Sp.j)- 52. Harv. Phyc. tah. 188. Wchv. Bnjc. Lus. n:i.. vnr. ft plumis ultimis brevioribus, pinnulisque in rachide paucioribus, articulis adultioribus diametro subduplo loiigiori- bus. C. Brodi(f'i Harv. Phi/c. Brit. tah. 129. J. Af/. Sp.p- ^^>7. In Atlantico ad littora Europse. 69. C. MoNTAGNEi (J. D. HooJc. in Cr. Ant.p. 184.) ft\)nde ere- ctiuscula alterne pinnatim decomposita sursiim longius corticata demumque ramellis sparsis subliirta, ramis quo- quoversum egredientibus subfasciculato-corymbosis, ulti- mis subdisticlie pinnatis, latus subplanum rachidi adver- tentibus, ])innulis subsimplicibus mediisve apice pinnatis in rachide flexuosa patentibus acuminatis, articulis ramo- 68a. C. AFiiNE (Harp. in Hook. Br. Fl. II. jj. 344.) ramosissimum, ra- mis secundariis circumscriptione rotundatis longis alterne plumu- latis: plumulis perangustis lineari-clavatis simpliciter pinnatis: pinnis brevilnis erectis, superioribus sensim longioril)us, attenua- tis, apice densis : articulis ramorum diametro 3plo— 4plo, pinna- rum sesqui-longioribus. J. Ag. Sp. p. 45. Harv. Brit. tab. 331. Kiitz. tah. Fliyc. Vol. XL tab. 74. Ad Scotiam. Cel. Crouan hanc speciem cum C. acrospermo J. Ag. identicam considerant, utramqne sub C. Dudresnayi Bonnem. inter synonyma af- feventes. Quum et in characteribus nonnulla diversa vidimus, et C. affinis nullum specimen adhuc exaniinare nobis licuit, separatas afferre maluimus. Sub nomine C. Dudresnaii Bonnem. plures diversas species distributas vidi. 68b. C. Feuxii (Gail. mscr.) fronde erectiuscula alterne decomposito- pinnata inferne corticata, ramis quoquoversum egredientibus, ra- mulos cum rachide decussatos, latus planum rachidi advertentes, pinnatos, superiores distichos deorsum pinnulatos gerentibus, i)in- nis subulatis subrecurvato-patentibus, fructibus. . . /. Ag. Sp. pt. 56. Ad Dieppe. 69a. Callith. Colensoi (Harv. Fl. Nov. Zel. p. 259.) fronde robusta dendroidea atropurpurea, caule ultra setaceo corticato quoquover- sum lateraliter ramoso, ramis sursum longe corticatis apice arti- culatis ramulis brevibus dichotomo-multifidis imbricatis squarrosis densissime obsessis, ramellis divaricatis subulatis acutis alternis, articulis ramulorum diametro sesquilongioribus. Hab. ad Novam Zelandiam. 3* 86 Ceramie.*;. Callithamnion. rum diametro 2plo-longioribiis, sphgerosporis . . . Crypt. Antard. tah. 188.///. II. Kiltz. tab. Phi/r. Vol. XII. tah. 5. In Oceano australi ad Insulas Falkland, et Cap Horn. 70. C. Gaudichaudii (Ag. Sx». Alg. II. p. 183.) fronde erectius- cula alterne pinnatim decomposita sursum longe corticata demumque ramellis densioribus obsita, ramis quoquover- sum egredientibus subfasciculato-corymbosis, ultimis suL- disticlie pinnatis latus subplanum rachidi advertentibus, pinnulis sul)simplicibus in rachide flexuosa patentibus obtu- sis, articulis ramorum diametro lequalibus brevioribusque, spheerosporis. . . , J. Ag. Sp. p. 58. KiU.z. tah. Phpe, vol. XII. tah. 5. Ad Insulas Falkland. 71. C. Bayleyi (Harv. in Silt. Jouni. IV. p. 38.) fronde ere- ctiuscula alterne pinnatim decomposita, inferne corticata demumque ramellis sparsis obsita, ramis quoquoversum egredientibus flexuosis cum rachide subdecussatis, inferne et introrsum nudiusculis a latere et extrorsum subdivari- cate ramellosis, ramellis subulatis elongatis, inferioribus patentibus, ' superioribus suh-fasciculato-corymbosis, arti- culis adultiorihus diametro 4plo-longioribus, spha?rospo- ris interiore latere ramellorum sparsis. Hari\ Ner. Bor. am. tah. XXXV. B. Kiti. tah. phyc. VoJ. XL tah. 95. Ad Americse borealis littora Atlantica. 72. C. FRUTicuLosuM (/. Ag. Symh. p. 46.) fronde erectiuscula alterne pinnatim decomposita, inferne corticata demumque ramellis sparsis obsita. ramis quoquoversum egredientibus flexuosis cum rachide subdecussatis, introrsum nudiuscu- lis, a latere et extrorsum siibdivaricate ramellosis, ramel- lis suhulatis. inferiorihus recurvato-pateutibus, articulis adultioribus diametro duplo longioribus, sphserosporis in pinnis termiualibus sparsis. J. Ag. Sp. p. 56. Kiit^. tah. Phyc. Vol. XI. tab. 95. C. pyramidatum Lichm. in Kro- jers Tidshr. IL V. tab. (\.fig. 1. K. In Sinu Codano, ssepius in Furcellaria. 73. C. puRPURiPERUM (J Ag. Sp. AJg. p. 59) fronde erectius- cula alterne pinnatim decomposita sursura longe corticata Callithammon. Ceramie.i;. 87 cortice subglabro, ramis (^uoquoversum egredientibus cir- cumcirca ramulosis apice corymboso-subglomeratis, ulti- niis introrsum subnudiusculis, a Uitere et extrorsum di- varicate raniellosis, ramellis brevibus crassiusculis in api- cem multo tenuiorem cito acuminatis, sphserosporis inter ramellos corynibosos plurimis subaxillaribus. Kiltz. tab. Fhyc. Vol. XII. tah. 7. Ad Cap. B. Spei. 74. C. ARBUscuLA (DilUv. Conf. tah. 85.) fronde erectiuscula alterne pinnatim decomposita sursum longe corticata j-a- mulisque pullubintibus demum densissime vestita, ramis quoquoversum cgredientibus dense ramellosis, ultimis cum rachide decussatis latus subnudum rachidi advertentibus lateraliter et extrorsum pinnuhitis, pinnulis inferioribus subrecurvato-patentibus, sphaerosporis in pinnula subindi- visa interiore latere seriatis aut sparsis. J. Ag. Sp. p. 60. Havv. Fhi/e. Brit. tah. 274. Lh. Hijdr. tah. 38. fig. 1—3. (excl. fi.g. 4— (5). DiUw. l c. (nec. tah. G.) Kiiiz. tah. Phgc. Vol. Xll. tah. 7. In Atlantico ad Foeroas, Scotiam et Islandiam; in Paci- tico ad Vancouver Island. V. SPECIES SUBDICHOTOMO-RAMOS/E. Scepius caulescentes, rant.ificatione fcre dichotoma quo- qtwversum raniosfe, nempe articulis singidis ramos dtios gene- rantibus, uno sensim niajorc caulent contintiante altero in latus dejecto ramum referentc 13. Fastigia']".i<; dichotonio-sidtfastigiatce, sphcerosporis in ramellis sid)heferogcneis verticillatis. Sp. 75. 74a. C. PiKEANUM (Harv. Ner. Bor. Am. p. 230) "fronde robusta fruti- cosa, caule intliviso corticato, ramis conformibus quoiiuoversum exeuntibus obsito; ramis alternis decompositis, minorihus undique • obsitis ramulis minoribus minutis imbricatis articulatis; ramulis divaricatis extrorsum pectinatis v. bipectinatis, introrsum nudis; ultimis divaricatissimis subulatis snbacutis; articulis ramulorum diametro sesquilongioribus; sphterosporis in ultimis ramulis ses- sibbus, singulis aut paucis triangule divisis." Ad Californiam. 3^ Ceramie.e. CallifJmmnioii. 14. Byssoide.e clicliotomo-suhpimiatcE, ramis inferioribus nimc suhpinnatim dispositis, supcriorihus pliis mi- nus evidenter dichotomis. motlissimis, jtwemUhiis supretnisque scepe cori/mhosis, s^jhcerosporis in eodem articido nunc phiribus. a. fronde fere a hasi ecorticata. Sp. 76 — 82. b. fronde sursum longe corticata. Sp. 83 — 86. 15. Spongios.e majores sursum lonye corticaUe, fihris corti- calihus intra menihranam caidis formatis, ramis squarrosis suh^rimiatim dispositis ohsitce, ramulis idtimis dichotomis rifjidiuscutis, juvenilihiis molliori- hus corymljosis. Sp. 84 — 8G. 75. C. PASTiGiATUM (Hcirv. fi. Tasm. p. 336.) fronde pellucide articulata 1—2 uuciali sursum conspicue attenuata de- coraposito-dichotonia fastigiata, ramis erecto-patentibus, articulis superioribus subcylindraceis diametro sub-4plo longioribus, ramellis brevissimis infra genicula provenien- tibus subquaternis invicem distantibus fasciculum sphsero- sporarum gerentibus, sphterosporis in fasciculo singulis raaturescentibus. adparenter verticillatis aut oppositis. Hab. ad Tasmaniam Gunn ! Species distinctissima, typo vix cum alia conveniens, forsan ad Genus sui juris demum referenda. Harvey ad Callithamnia retulit, quod quoque favellfe nudte axillares, ab eo observatie. probare videren- tur; liabitus et sjjliBerosporte, revera in ramulis brevibus verticillatis proveuientes, magis Griffitlisiam indicant. Ramifieatio dichotoma cum affinibus C. cruciati non bene quadrat; nec certus sum spliajrosporas cruciatim divisas rite describi ; immaturse nempe sunt ovales et cru- ciatim divisee adparent, maturescentes vero rotumliores et triangule divisas observare credidi. 76. C. CAUDATUM (J. Ag. Symh. p). 46.) IVonde erectiuscula al- terne decomposito-pinnata a basi nuda articulata, ramis sporis. . . J. Af/. Sjh p. 59. Ad Rio Janeiro lecta dicitur. 9G. C. vioLACEUM (Harv. II. Tasm. II. p. 334.) major, inferne funiculariter contorta radiculisque ab articulo basali ra- morum majorum secus caulem descendentibus stuposa, superne ramis maxima parte liberis quoquoversum de- composito-pinnatis, pinnulis subdistichis in rachide elon- gata, apice supereminente nudiuscula alternis vix con- spicue attenuatis, fere omnibus patentibus, articulia» dia- metro 4-plo longioribus, favellis . . . , sphserosporis inte- riore latere pinnularum subseriatis triangule divisis — (Harv. Alg. exs. n:o 517.) Ad Tasmaniam. Harvcy hanc speciem minorem dixit et specimina 2 — 3 uncias alta distribuit; sin vero recte ad eandem speciem specimina a R. Gunn missareferam, caeteris hujus sectionis magnitudine vix cedit. Specimina Gunniana ramulis firmioribus et brevioribus prsedita, articulis diame- metro 3plo longioribus quoque recedunt. Adest prseterea in eo diffe- rentia ut sphserosporse saepius in ramulis brevissimis interiore Litere secnndatis dispositse sint. An species distincta? 97. C. LATissiMUM (HooJc. ct Harv. Lond. Journ. 1845^:». 452.) elata caulescens, caule radiculis ab articulo basali ramo- rum majorum secus caulem descendentibus longe sursum stuposo hirto, superne ramis liberis quoquoversum de- composito-pinnatis, pinnulis in rachide elongata apice supereminente nudiuscula alternis, vix conspicue attenuatis, fere omnibus patentibus, inferioribus parce pinnellatis, articulis diametro Splo longioribus, favellis in pinna ter- minalibus pinnulis inferioribus incurvis involucratis. sphse- 4H Ceramte.*:. Cnlliihmunmn. rosporis interiore latere piniiiilarum subseriatis brevissi- me pedicellatis. J. Ay. Sp. p. 50. Kiit.z. tah. Phi/r. Vol. XII. tah. 8. Harv. Aly. cxs. n:o 512. Ad Tasmaniam. 98. C. WoLLASTONiANUM (Havv. May. Bof. West. Austr. n:o .301.) elata, caulescens, caule radiculis ab articulo basali ramorum secus caulem descendentibus longe sursum stu- poso hirto, superne ramis liberis pinnatim decomposita, pinnis (|UO(|uoversum egredientibus circumscriptione sub- linearibus, pinnulis in rachide elongata apice superemi- uente nudiuscula alternis, ex horizontali patentibus, in- ferioribus parce pinnellatis, articulis ramorum diametro sesquilongioribus, favellis . . . sphrerosporis sparsis l)re- vissime pedicellatis. Harv. 1. c. cf Phyc. custr. Si/n. n:o 070. Aly. austr. exs. n:o 518. Ad Novam Hollandiam occidentalera. t 99. C. PORMOSUM (Harv. Alg. austr. exs. n:o 515.) elata cau- lescens, caule radiculis ab articulo basali ramorum secus caulem descendentibus longe sursum stuposo hirto, su- perne ramis liberis pinnatim decomposita, pinnis quoquo- versum egredientibus circumscriptione sublanceolatis, pin- nulis in rachide elongata apice supereminente nudiuscula alternis erecto-patentibus fere omnibus pinnellatis, arti- culis ramorum diametro sesquilongioribus, favellis . . . spha?rosporis in pinnula composita subsolitariis sessilibus triangule divisis. Harv. Ph>/c. ausfr. tah. 281. AJy. austr. exs. n:o 515. Ad Nov. Hollandiam australem. 100. C. suPERBiENs (Harv. Phyc. austr. Syu. n:o 668.) elata caulescens, caule radiculis ab articulo basali ramorum secus caulem descendentibus longe sursum stuposo hirto, superne ramis liberis pinnatim decomposita, pinnis quo- cj[uoversum egredientibus circumsci-iptione lanceolatis, pin- nulis in rachide elongata apice supereminente nudiuscula alternis, fere omuibus compositis divaricatis, pinnellis loiige attenuatis, articulis ramorum diametro sesquilongioribus, CnUlthamnion. Ceramie.^. 49 favellis . . . spliserosporis interiore latere pimmlso sub- incurvse sparsis sessilibus triangule divisis. (Harv. Alg, austr. exs. n:o 506.) Acl Western Port novse Hollandise. 101. C. PLUMiGEEUM (Harv. Alg. aiistr. exs. n:o 507) elata cau- lescens caule radiculis ab articulo basali ramorum secus caulem descendentibus per totam longitudinem stuposo et undique liirto, ramellis caulinis plumulisque in stratum obducens continuum fere coalescentibus, tota pinnatim decomposita pinnis quoquoversum egredientibus, pinnulis in rachide brevi apice supereminente subnudiuscula al- ternis, fere omnibus compositis, patentibus attenuatis, ar- ticulis diametro sub-brevioribus, "favellis involucratis," spliserosporis interiore latere subseriatis sessilibus. Harv. Thyc. austr. tah. 285. Ad Novam Hollandiam australem. 102. C. Brounianum (Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 302) elata caulescens caule radiculis ab articulo basali ramorum secus caulem descendentibus per totam longi- tudinem stuposo et undique liirto, ramellis caulinis pluinu- lisque in stratum obducens fere continuum coalescentibus, tota piunatim decomposita pinnis quoquoversum egredi- lOla. C. BASTURUM (Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 664.) fronde intense rubra Kpongioso-stuposa bi-tri-pectinato-pinnata, pinnis pinnulis- que strictis virgatis filis decurrentibus intertextis densissime ve- latis et etiam ramellis minimis onustis quasi hirtulissimis, ramu- lis (v. pinnulis) junioribus vix stuposis creberrime alterne plumu- latis, plumulis minutis oblongis pectinato-pinnatis, earum pinnel- lis elongatis incurvis simplicibus v. l)asi ramuliferis, articulis om- nibus brevissimis. Alg. exs. n. 505. Ad Novam Hollandiam australem. lOlb. C? PABADoxuM (Harv. Fl. Tasm. p. 337) fronde spongiosa quo- quoversum ramosa in totum e filis radicantibus densissime inter- textis conflata ambitu pyramidali, ramis lateralibus densissime tomentosis simplicibus vel iterum lateraliter compositis, ramulis (quasi villum ramorum) brevibus pinnatis, pinnis alternis paucis longissimis flexuosis obtusis, articulis pinnularum diametro sub- triplo longioribus, tetrasporis ad latera pinnulamm sessilibus so- litariis. Ad Tasmaniam. 4 50 Ceramieji;. Callithcmnion. entibiis apice subcoryinbosis, pinnulis inferioribus paten- tibus subulatis, superioribus eximie incurvis, articulis ramorum diametro sequalibus, plumularum longioribus, favellis infra corymbos inter ramellos nidulantibus, sphse- rosporis interiore latere pinnularum sparsis. Harv. Thyc. austr. Syn. n:o 667. Alg. austr. exs. n:o 511. Variat major et densius stuposa. Ad Novam Hollandiam occidentalem. Species inquirendce. I. FRONDE TOTA ECORTICATA. '^^ Filis vage ramosis. C. piLEPEEUM KUtz. tah. Phyc. Vol. XI. tai. 56. e Britannia minore. C. EAMELLOSUM KHts. ihm tah. 58. e mari septentrionali. C. suBTiLissiMUM KUtz. ihiii toh. 59. ad Brest. C. vENTEicosuM KHtz. ihni tah. 61. in mediterraneo. C. PEDUNCULATUM KUts. Phyc. p. 371. Sp. Alg. p. 641. Tah. Phijc. Vol. XI. tah. 67. J. Ag. Sp. p. 63. e Brasilia. C. CLANDESTiNUM Mont. BoUv. p. 15. tah. VII. fig. 2. Kidz. tah. Phyc. Voh XI. tah. 69. J. Ag. Sp. p. 63. e Peruvia. C. MESAETHEOCAEPUM Mcncgh. Giom. Bot. 1848. Kilts. Sp. p. 642. J. Ag. Sp. p. 63. e Dalmatia. C. GOEGONEUM Kiits. tah. Phyc. Vol. XII. p)- 2. in atlantico ad Africam. C. suBTiLE Kilt.s. Sp. p. 896. J. Ag. p. 63. In mari lonico. ** Filis alterne pinnatis. C. NANUM Kiitz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 2. C. PLANUM Mont. Boliv. Pl. VII. fig. 3. J. Ag. Sp. p. 64. Kiits. tah. Phyc. Vol. XI. tah. 73. E Valparaiso. C. PLUMOSUM Kiits. Sp. p. 645. Tah. Phyc. Vol. XI. tah. Ib. J. Ag. Sp. p. 64. e mari Septentrionali. C. TENUissiMUM BonnctH., Kiitz. Sp>. j). 645. Tab. Phyc. XI. tah. 75. J. Ag. Sp. p. 64. e Gallia, C. STRIATULUM Suhr ; J. Ag. Sp. p. 65 e Cap. B. Spei. C. ELEGANS Kiitz. toh. Phyc. vol XI. tah. 99. ex Atlantico. CaUWiamnion. Ceramie^.. 51 C. PENNULA Grun. Novar. p. 60. tab. 6. Ex Ocean. antarctico. C. BiPiNNATUM Gronan il. Finist. ^^.136. C. Rabenhorstii KUtz. tah. Phjc. XII. tah 16. Lexjt. Rahen- horstii Kiits. Sp. p. 896. J. A- Q^- Ad Cap. B. Spei. C. RAMULOsuM Sond. Alg. Preiss. 2>- 19. J. Ag. S^)- p- 66. Ad Novam Hollandiam. C. SERPENS Grouan Fl. Finist. p). 135. C. PALLAX Crouan ihm p. 135. C. suBNUDUM Pupr. Alg. Ochot. p. 148. tah. 18. In pacilico superiore. C. CoRRALiNA Rupr. ihm iah. 18. In pacifico superiore. II. FILIS INFERNE COFtTICATIS. a. Bamcllis alternatim pinnatis. C. YiDOviCHii Menegh. Giorn. Bot. 1844. Kiitz. Sp. p>. 654. J. Ag. Sp. 67. E. Dalmatia. C. DiVARiCATUM KUtz. Sp. p. 654. Tah. Phyc. Vol. XI. tah. 100. J. Ag. Sp. p. 67. Ex adriatico. 52 CEEAMiEiR. CalKthanmion. C. TRiPARiuM Menegh. Giorn.; Kiitz. Sp. p. 654. E Dalmatia: C. coNSANGuiNEUM Harv. Fl. Nov. Zcl. II. p. 299. e N. Ze- landia. b. BameUis dichotomis fastigiatis. Phleb. spinosum Kiits. tah. Phyc. Vol. XI. tah. 98. Phl. spinescens Kilt2. Sp. p. 658. Tah. Fhyc. XII. tdb. II. J. Ag. Sp. p. 68. Ad Scheveningen. Phl. pachycaulon Kiits. Sp. p. 658. tah. Fhyc. Vol. XII. tah. 14. J. Ag. Sp. p. 68. e. Sinu Biscayensi. Phl. squarrosum Kiltz. Sp.p. 659. Tah. Phyc. Vol. XII. tab. 15. J. Ag. Sp. p. 68. Ad Cap. B. Spei. C. ELLiPTicuM Mont. can. p. 177. J. Ag. Sp. p. 68. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 12. E Canariis. Phl. lanceolatum Derh. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 10. ad Massiliam. C. Vieillardi Kiltz. Tah. Phyc. Vol. XIII. tah. 3. e nova Caledonia. Obs. Exstat in Act. Bavar. 1861. Sitz. Ber. p. 297. Opus Nsegelii de Ceramieis, in quo Species Callithamniearum Wrangeliearum et Rhodomelearum ad eandem familiam refe- rantur; Callithamnion Griffithsia etc. in Genera numerosa solvuntur; species qnoque nonnullse, mihi ignotse, describuntur. 11. HaLOTHAMNION J. Ag. mscr. Frons filiformis dichotomo-pinnata articulata monosiphonia, nuda aut ramulis secus caulem decurrentibus stuposa. Favellce subsingulse in ramulo terminales, involucro ra- mellis incurvis plurimis constituto suffultse, intra peri- derma hyalinum gemmidia plurima rotundato-angulata^ a centro extrorsum radiantia foventes. Sphcerospor(E ad ramulos vix mutatos seriatse, ad articulum solitariaj ob- ovato-globosse magnse, sporas numerosas (8 — 16 aut plu- res ?) quoquoversum a centro radiantes obovatas foventes. Genus duhice affinitatis, mihi ignotum. Sporacanthub Kiitz. Tab. Phyc. Vol. V. cfr. Grun. Novara p. 60. Sp. cristatus Kuts. Tah. Phyc. Vol. V. tah. 82. Sp. compactus Gru7i. Norara p, 60. tab. VI. fig. 3. HahtJianmion. Ceramie^. 53 In Speciebus Algarum Genus Corynosporse speciebus qui- busdani inter Callithamnion et Grifiithsiam quasi intermediis proposui. In iis, quas ad Corynosporam retuli, speciebus inest qusedam in membrana frondis et substautia similitudo cum Griiiithsia, qua ducente plures species ad Griftithsiam trans- ferendas esse antea contenderant nonnulli ; ipse contra a veris Griffithsiis alienas putaveram. Ut utrique opinioni satisface- rem intermedium genus institui, quod vero et characteribus et limitibus ab initio vaccillans, hodie omuiuo dissolvendum credidi. In speciebus, quas Generi typicas finxi, adsunt or- gana, quse quoad naturam forsan adhuc dubia existimantur, a me ut sphajrospora; indivisge descripta, ab Algologis vero posterioribus potius organa Gemmidiis analoga considerata; species his instructas genus sui juris constituere hodierni plu- rimi concedunt. Si organa memorata revera Gemmidia sint, patet, ut putarem, Genus esse WrangeHeis adnumerandum, nec uUo modo Callithamnieis adproximandum esse. Longe alia est ratio Callith. flexuosi et specierum, quse ad typum hujus conditffi adparent. In C. flexuoso favellam vix dubiam, involucro, tamen ahquantulum obliquo, instructam jam depinxerat Montagne, qui hoc charactere fretus quoque Griffithsise speciem constituerat. Favellaj hujus revera sunt in pedicello terminales, circumcirca cinctse ramuhs involu- crantibus incurvis, suo diametro sterihbus duplo-quadruplo tenuioribus, articulis cseterum fere conformibus elongatis con- stitutis, immediate infra nucleum Favellse egredientibus; nu- cleus basi subplanata supra pedicelhim et invohicri partem inferiorem expansus, dein fere hemisphsericus, intra periderma hyalinum gemmidia phirima, quasi' ab interiore centro quo- quoversum radiantia rotundato-augulata fovens. Sphserosporse in C. flexuoso et speciebus huic proximis congruentes, constant sporis breviter conicis, non tantum 4 sed plurimis (nunc 8 nunc 16 et forsan plures videre credidi), intra periderma hya- linum quasi a centro radiantilnis. Ejusmodi spha^rosporse in ra- mulis vix mutatis interiore latere seriatse, ad articulos singulse. Genus characteribus allatis definitum inter Calhthamnion et Griffithsiam omnino intermedium mihi adparuit. Ob fa- vellas invohicro cinctas, in apice pedicelli terminales, a Calli- thamnio recedit; ob texturam frondis, quse magis CaUitham- 54 Oeramie^. Halothamnion. nion refert, et involucrum favellse ramis elongatis aggregatis vix proprie umbellatis, constitutum, ob sphserosporas denique et antlieridia, quse ad ramos a sterilibus vix ullo respectu abludentes proveniunt, a Grilftthsia differt. Sphgerosporse com- positse nondum in Griffithsise speciebus cognitse; inter Calli- thamnia species nonuulla; (C. Borreri et affines) sphierosporis convenientes, involucro vero favellarum destituta?, nec cum nostro genere conjungendge videntur. Antheridia ipse non vidi; siu specimen a Klitzingio nomine Call. flabellati depictum ad hanc speciem pertineat, antheridia in ramulis terminalia pedicellata in ramis fere adspectum involucri assumentibus proveniunt, qua dispositioue inter Callithamnion et Griffithsiam Halothamnion quoque intermedium adpareat. Cum speciebus typicis Generis aliam denique conjunxi, de cujus affinitate propria admodum incertus sum. Favellas in hac videre credidi intra ramulos involucrantes parum mu- tatos; gemmidia rotundato-oblonga in series dichotomo-fasti- giatas disposita, quasi fasciculo ramorum transformata. Eami majores ramulis decurrentibus radicantibus vestiti quasi spon- giosi, unde planta, aquam avidissime imbibens, ita facillime dissolvitur ut de structura non facile judicatur. An hsec, una cum Spongocloniis favella involucrata instructis Genus pro- prium constituat? 1. H. PLBXuosuM (Ag. S>/st. p. 14:1) fronde erectiuscula dicho- toma alterne ramulosa, ramulis quoquoversum egredien- tibus decompositis dichotomo-ramulosis, ramellis cylin- draceis incurvis, apicibus sequalibus, sphserosporis interi- ore ramellornm latere subseriatis compositis. J. Ag. 8p. p. 72. Griff. fiabellata Mont. in Wehb Otia Hispan. tah. 6. Kiit^. tab. Phgc. Vol. XI. tab. 78? In Oceano atlantico a Gallia inferiore ad Tingin. 2. H. piLicmuM (Harv. mscr.) fronde erectiuscula alterne pin- natim decomposita, pinnis quoquoversum egredientitus, in rachide breviore alterne pinnulatis, pinnulis infimis pinnse cujusvis sub-oppositis, exteriore oppositarum elougata, interiore brevi sub-abortiente, ramellis sursum vix atte- nuatis, sphajrosporis interiore latere ramellorum subse- -riatis compositis. Ad Cap. B. Spei (Harvey!). Halothamnion. Cekamiej;. 55 H. flexuoso et H. pinnato proxima, ab utroque species mihi vi- detur diversa. Pinnse supra articulum infimum seepe tricliotomse, ramo medio rachidcm pinnse efficiente, lateralium uno brevi et de- mum abortiente, altero elongato et interiore (pinnam versus) latere ad divisionem prono; pinna subsecundata aliquatenus adspectum prse- bet Bornetise secundiflorse. Articuli oblougi, inferiores diametro 3plo, superiores 2plo diametro longiores, extimi obtusi; sphaerosporas, ut in proximis, evidenter compositas vidi. 3. H. PiNNATUM (Croiian mscr.) fronde erectiusciila alterne piii- natira decomposita, pinnis quoquoversum egredientibus, in racliide elongata pinnulatis, pinnulis cylindraceis paten- tibus sursum subattenuatis, sphserosporis. . . Gonjnospora pinnata. J. Ag. Sp. p. 73. Ad littus Gallise prope Brest. 4. H. Harveyanum (J. Ag. mscr.) fronde erectiuscula alterne decomposito-pinnata, ramis inferioribus quoquoversum egredientibus, plumulis subdistiche pinnatis ambitu sub- linearibus, pinnis inferioribus superioribusque simplicius- culis, mediis compositis conformibus, pinnulis patentibus simpliciusculis in rachide elongata alternis, sphserosporis interiore latere pinnarum juxta basem secundatis compo- sitis. CallitJiamn. pennatum Harv. mscr. Ad Cap. B. Spei (Harvey!). Rachides plumularum variegatse, articulis diametro 2plo — 3plo lon- gioribus. Pinnae elongatse simpliciusculse breviter articulatee, articu- lis diametro sesquilongioribus ad genicula subcontractis. Sphserospo- ris Gompositis velut ramificatione cum C. Borreri quodam modo con- gruit. Ob nomen nimium cousonum antecedentis, Harveyanum mu- tandum credidi. 5. H.? RAMULOSUM (J. Ag. Sp. p. 73.) fronde alterne ramosa decomposita, radiculis decurrentibus inferne corticata, ra- misque alternis quoquoversum egredientibus pinuatis la- tus planum rachidi advertentibus superue vestita, pinnis alternis subulatis patentibus, articulis ramorum cylindra- ceis diametro duplo-triplo longioribus, pinnularum ad ge- nicula subcontractis diametro aequalibus, sphserosporis. . . Coryn.? ramulosa J. Ag. I. c. Ad Cap, Bon. Spei. 56 Ceramie.e. Ballia. III. Ballia Harv. J. Ag. Sp. p. 74. Frons tiliformis ramosa articiilata moiiosiphoiiia, demiim sse- pius inferiie corticata, fibrisve secus caulem decurrenti- bus substuposa, ramulis diversi generis, aliis sterilibus conformiter decompositis, aliis difformibus secus caulem rachidesque provenientiljus demum fertilibus. FavcUce (ssepe binse) in ramulis brevibus subterminales, ramellis elongatis incurvis plurimis vix mutatis involucratse (intra periderma byalinum gemmidia plurima angulata foven- tes). SplKBTOSiwrm in ramulis difforniibus, sa^pe incurva- tis, morpbosi pinnulae ortse subterminales, demum in ra- niulo aggregatse, rotundato-ovales, cruciatim aut trian- gule divisse. Genus Callithamnio proximum, evohitione fructuum in ra- muhs peculiaribus, fere proprie ad hoc formatis, quasi per- fectius. Favellas bene formatas non vidi; invohicra vacua in B. CaUitricha vidi, simiha iis qua3 Harvey bene evoluta et fertiha in B. Robertiana detexit et pinxit. Spharosporas in B. Robertiana et B. Calhtricha vidi, utrasque cruciatim divi- sas (nec triangule divisas, ut iu Sp. Alg. sec. spec. non bene evohita descripsi); in B. Robertiana in pinnis difformibus; in B. calUtricha in ramuhs ab articuh parte decurrente puUu- lantibus evohitas; a ramuhs nimirum ad basem pinnularum puUuhantibus, ahi supra superliciem rachidis recurvati, ahi ab his proveniunt extrorsum patentes pinnati; ab exteriore facie, ramulorum recurvatorum spha?rospor?B proveniunt, ab articulo terminali ramuh aut pinna? inferioris transformatai. Sphaerosporas B. scoparise pauhsper abludentes sub hac specie infra descripsi. In BaUia rami duphcis (aut triphcis, si fructificantes adnumerautur) geueris et functionis adsunt (B. caUitricha); ahi nimirum evolutione magis definiti, ceUula apicaU acumi- nata terminati; aUi ulterius evolvendi, ceUula apicaU obtusius- cula instructi; lUi in specimine juveniU et vegeto partes in- feriores pinnarum occupaut; hi in superiore parte frequen- tiores. lUi quasi ejusdem generationis pinnuhis generant; hi sequentium quoque. In speciminibus vetustioribus, quum nov^e generationes pinnarum a rachidibus denudatis proveniant, Ballia. Cekamie.k. 57 pinna3 provenientes sunt initio fere fila simplicia; ex liis filis alia apiculata, jam a primo proventu, alia obtusa; utraque elongantur et divisione transversali cellulse terminalis novos articulos generant; utraque in pinnulas excrescunt, ulterius fjubclivisas; sed apiculata tantum sub uno vegetationis stadio increscunt; obtusa in rachides mutantur novarum generatio- num. Individua itaque vetusta B. callitrichse multis genera- tionibus coniposita; alii rami jam ab initio definita evolutione instructi, sensim decidunt; alii ad ulteriorem evolutiouem de- stinati per plures generationes persistunt. Sub unoquoque evolutionis stadio utriusque generis plura formantur. Nec itaque, ut habet Gruuov (Nuvar. p. 62), B. Hombroniana ra- mis apiculatis a B. callitricha distat; nec iidem rami uno tempore apice obtuso instructi, alio tempore apiculati, ut vult Magnus (Morpli. der Spliac. p. 20 *). * Fronde distkhe dccomposita. 1. B. CALLiTKiCHA (Ag. syst. p. KiG.) distiche decomposito-pin- nata, pinnis pinnulisque oppositis conformibus ambitu lanceolatis, ultimi ordiuis siinplicibus plus niinus acutis, *) Hoc loco mihi vitio vertitur, (luod in Sp. algar. dedissem ip- sius formationis ramulorum explicationcm falsam. Balliam callitri- cham iterum obscrvavi; at revera nihil in iis, quse antea dixi, mutan- dum vidi, si ramos supra descriptos acumine terminali instructos re- spiciam. Diaphragmata inter articulos ejusdem rachidis ab initio transversalia esse; articulum basalem pinnulse, pariete obliquo ad su- periorem apicem articuli generantis facto, separari; hunc articulum sensim in Ballia transformari : deplanatum fieri atque geniculum pinnse amplcctentem et hoc quasi strato corticali celluloso demum cingentcm. Comparatis tum Callithamniis, tum pinnis Ballise diverso stadio exa- minatis, ha^c omnia mihi adparuerunt evidentissima; sectionibus factis ulterius corroborautur. Sectione facta longitudinali, diaphragma inter articulos demuni deorsum convexiusculum apparet; hoc vero quia in lateribus pinnas generantibus, articulus basalis pinnse sursum expan- sus, diaphragma his locis sursum cogit; ex eadem causa latera, quse sterilia manent (sursum et deorsura spectatia), diaphragma deorsum convexiusculum monstrabuut. — In pinnis apicibus obtusis instructis niembraua articulorum mollior adparet et adspectus externus facilius fallit. Membranae interiores secundariee articulorum exsiccatione, ut videtur, varias subeunt mutationes ; nunc ad genicula sursum aut de- orsum inflectuntur. 58 Ceramib^. Ballia. articulo infimo pinnse cujusvis quasi racliide aclposito et decurrente demum ramulifero, ramulis fertilibus con- spicue difformibus, articulis pinnellarum diametro sesqui- longioribus. J. Ag. Sp. p. 75. C. Ag. Icon. Alg. Eur. tah. 6 et 7; Mont. Serf. Patag. tah. IV. fig. 2; Voy. Pol. Sud. tah. 12 fig. 1 ; Harv. in HooJc. Journ. Bot. II tah- 0; Kiits. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 37 et 38; B. Bru- nonia Harv. B. crassa Ag. et B. Homhroniana Mont. status densiores piunis magis decompositis sistunt. Status ab setate pendentes mihi sunt : a. normalis pinnis densissime decomposito-pinnatis, pin- nellis plumosis. b. pennata pinnis densissime piunatis, pinnulis simplicibus. c. simplicipilum ramis laxius pinnatis, pinnis filiformibus elongatis. In Oceano antarctico ad plurima littora lecta. 2. B. RoBEETiANA (Havv. in Tagl. Ann. Maj. 1855.) distiche decomposito-pinnata, piunis pinnuHsque oppositis, juniori- bus conformibus, adultiorum uno excrescente plumulas conformes ambitu rhombeas distiche pinnatas generante, altero paris cujusvis novisque tetrastiche e rachide pullu- lantibus brevioribus conspicue difforraibus, laxius quoquo- versum ramulosis, demum fructiferis, pinnellarum articu- lis diametro subbrevioribus. Harv. Phyc. Austr. tah. XXXVI. CaUith. BaUioicles Sond. (sec. Harv.) Ad Novam Hollandiam australem. ** Fronde suhverticiUatim stthdivisa ; verticiUoriim ramo imo excrescente elonguto suhco7tformi, cmteris hreviorihus; ramo vegeto verticiUorum j)roximorum aUernante frondem quasi aUerne pinnatam generante. 3. B. MARiANA (Harv. in TayJ. ann. Maj. 1855.) tristiche aut tetrastiche subverticillatim ramosa, verticillorum ramo uno excrescente elongato subconformi, cseteris brevioribus parum difformibus (demum fertilibus?), ramis vegetis ver- ticillorum proximorum alternantibus quasi frondem alter- ne pinnatam generantibus, ramulis incurvis, extrorsum et BaUia. Cekamib^. 59 lateraliter ramellosis, ramellis secunclatis alternisve sen- sim inferne oppositis verticillatisque apice supereminente nudo, ramellorum articulis diametro vix longioribus. Harv. Thyc. austr. tah. 212. Ad Novam Hollandiam australem. *** Fronde vacje ramosa, ramis ramulisque quoquoversum egre- dientihus adpressis undique ohtecta. 4. B. scoPAEiA (Hooh. et Harv. in Lond. Journ. IV. ]). 173.) fronde vage ramosa ramis ramulisque quoquoversum egre- dientibus adpressis fasciculato-decompositis obtecta, ra- mellisque multo tenuioribus a caule sensim hirto pullu- lantibus vestita, fasciculorum ramellis infra apicem sub- secundatim spinuligeris demum fructiferis, in inferiore parte aut supra axillas sphserosporas subsecundato-glo- meratas generantibus, articulis ramulorum diametro sub- duplo longioribus, CaU. scoparium Harv. l. c. et Cr. Ant. tah. 189 fifj. 3. mitz. tah. Fhyc. Vol. XII. tah. 6. Ballia scoparia Harv. Ph. Austr. tah. 168. In oceano antarctico ad littora Australise et Americse. Fructus in liac specie rari videntur, Harveyo ignoti. Ipse in unico specimiue laxius ramoso vidi sphserosporas in ramellis fasciculatis evo- lutas. Supra axillas aut in earum vicinia proveniunt nempe ramuli minuti densissime decompositi, latiore basi a geniculo decurrente im- positi, demum sphasrosporas agglomeratas plurimas triangule divisas gei*entes. Species inquirendce. 5. B. Prieueii (Kiitz: Bot. Zeit. 1847 j9. 37) csespite fastigiato purpureo-clialybeo ; trichomatibus erectis basi stuposis, ramosis, ramis elongatis, virgatis, a basi pinnatis, apice in filum elongatum nudum articulatum tenue productis; pinnis oppositis abbreviatis densissimis contiguis erectis; articulis diametro sequalibus vel sesquilongioribus. J. Ag. Sp. p. 76. mts. tah. Thijc. Vol. XIL iah. 38. Sec. fragmentum a Montagneo datum, typum B. callitrichse omnino refert, at plautula minor videtur, stupa filis elon- gatis constituta magis evoluta, articulo terminali pinnu- larum obtuso. Ad rupes rivulorum Guyanse. 60 Ceramie.e. Griffitlisia. B. PYGM^A (Mont. Cr. Giiy. p. 9.) Callithamuioides microsco- pica irregiilaris roseo-purpurea, iilis subsimplicibus apice uudis simpliciterque pinnulatis, pinnulis oppositis patenti- erectis acutis, articulis cylindricis, omnibus dianietro sub- duplo longioribus. lu Batr^cliospermo Guyause. , IV. Gkiffithsia. C. Ag. Syn. ; J. Ag. S'p. p. 76. Frons filiformis subdicliotome ramosa articulata monosiphonia (contactu aquse dulcis mox rupta), . nuda aut ramulis se- cus caulem decurrentibus in stratum coalescentibus stu- posa. Favelhe sajpe phires, invohicro regulari, ramelhs incurvis plurimis constituto, sessih aut pedunculato, ter- minah inchis£e, intra periderma hyahnum gemmidia plu- rima augulata foventes. Splimrosporce ad articulos ferti- les nunc sohtarise, demum fasciculata^ aut verticillata^, in ramuhs subpropriis evolutse, nuuc in his ipsis termi- nales, nunc ahis sterihbus involucratse, nunc ad ramos involucrantes interiore latere provenientes, sphsericse tri- angulse divisai. Antheridia in phiribus speciebus diutius cognita fuerunt; sunt hsec conico-oblonga, fere eodem modo et loco quo aha organa fructificationis obvenientia. Geuus, quale in Speciebus Algarum constitutum, et quoad hmites et quoad characteres hodie pauhsper mutandum cen- seo. Detectis cystocarpiis in Gr. secundiflora adparuit hsec esse ad typum Wrangeha? constituta; novum itaquse genus Boruetise huic speciei condidit Thuret; prseter speciem typi- cam Gr. Binderiana . Sond. ad Bornetiam certe pertinet, et, ni nimium fallor, quoque Gr. antarctica, cujus cystocarpia tamen nondum raihi observare hcuit. Utrum Gr. teges Harv. his quoque adnumeranda, an mera Gritfithsise species sit, mihi omnino dubium manet. ^ Ad Griliithsiara, contra, species nonnuUas Austrahse re- fero, quas Harvey inter Calhthamnia enumeravit. Cum Grit- fithsiis habitu et sumraa facihtate qua in aqua dulci frondes depositse rumpuntur, contentum ehistice projicientes conve- niunt. Nec fructus a Grifitithiis omnino aheni adpareant con- Griffithsia. . CERAMiEJi]. 61 siderantibus involucrum proprium jam in Gr. barbata sphsero- sporis desiderari. In hac specie sunt sphserosporse filis arach- noideis circa articulos supremos verticillatis insidentes. In Cal- lith. thyrsoideo (Thw. et Harv.) fila arachnoidea Gr. barbatse adsunt, at alia extra sphserosporas verticillum formantia et caduca, alia quasi transmutata et fertilia; ita ut sphserosporse matura^ nudse in verticillum conjunctse; vix hanc ob rem Gr. barbatam a Call. thyi"soideo generice distinctam haberem. Eadem fere ratio est Gr. monilis et Gr. ovalis, si invicem comparantur. In Gr. ovali, si analysin a Harvey datam rite interpretor (ipse tantum favellas vidi). sunt lila minuta sphse- rosporifera, quse in hac specie sunt plurima circa genicula verticillata, non ita diversa ut alia (exteriora) sterilia invo- lucrum efticiant, alia sphserosporas generant, sed omnia (?) apice sphjerosporifera. In Gr. monili sunt alia fila invohicrantia, alia apice sphserosporifera; quis autem hanc ob rem has spe- cies in diversa genera distraheret? Sin de genere Gr. ovalis nulla maneant dubia, an magis de Callith. licmophoro et aliis, quas Harvey Gritfithsioideas species nuncupavit, dubitandum sit? In gcniculo fertili, introrsum prominulo, harum specierum fila minuta proveniunt apice pariter spha^rosporifera, initio singula, dein laterahbus descendente ordine evolutis terna, et sic porro, demum fasciculata. — Characteres itaque Griffith- sise paulisper hodie mutandi mihi videntur; genus quoad sphserosporas a Callithamnio differt minus prsesentia involucri, hoc est forma dcfinita fihjrum generantium, quam eorum forma a steriHbus divcrsa, — quod prsecedentem quandam trans- formationem postulari videntur. In Callithamniis ad articulos fertiles ssepissime singulse ; in Griffithsiis sunt demum plures et fasciculatse, aut fasciculis pluribus verticillatse obveniunt. I. Involucris sphceros^iorarum fere nidlis ; sphcerosporis ni- mirum ad genicula pediceUo tenuiore quasi heterogeneo stifidtis, initio singulis, demum pluribus ad laiera prima- rii evolutis collaUralihus aut in semiverticiUmn aggreyaiis. 1. Gr. flabelligera {Harv. in Tr. Ir. Acad. Vol. XXII. p. 562.) csespitosa minor, tota articulata di-trichotomo-de- composita, ramisque lateralibus et terminaUbus corymbo- sis obsita, ramis corymborum quoquoversum patentibus 62 CERAMiEiK. . Griffithsia. demum friictiferis, sphserosporis interiore latere ramuli subtricliotomi quasi involucrantis peclicello brevi suffultis, initio singulis, demum pluribus coUateralibus, articulis cylindraceis diametro 6plo longioribus. CaUithammonfln- beUigerum Harv. l. c. Fhpc. austr. Syn. n:o 683. Ad Novam HoUandiam occidentalem. Favellse in ramo breviori subcentrales, ramulis incurvis 2-pluri- articulatis circumcirca involucrataj. Sphserosporas in ramis terminali- bus ssepe trichotomis evolutae, interiore latere ramuli incurvi positse et hoc quasi involucratse, articulo quasi heterogeneo pedicellatse, initio ad genicuhmi singulse, demum lateralibus provenientibus semiverticil- latim j)hires. 2. Gr. elongata (Harv. FJ. Tasm. II. p. 336.) caespitosa elon- gata, tota articulata, inferne subfuniculariter contorta dichotomo-decomposita ramisque hiteralibus et termina- libus fasciculatis obsita, ramis fasciculorum quoquoversum patentibus demum fructiferis, sphserosporis interiore la- tere ramulorum convergentium pedicello brevi suffultis, iuitio singulis, demum phiribus collaterahbus, articulis cyUndraceis diametro (j — 8plo longioribus. CaUithamnion elongatum Harv. 1. c. et in Fhyc. austr. Syn. n:o 680. Ad Novam Hollandiam australem et Tasmaniam. Favellse in ramis laterahbus abbreviatis subcentrales, apice rami fructiferi obhterato subterminales, involucri ramis 2-pluri-articulatis nucleum vix superantibus. Sphserosporse in ramis subfasciculatis in- curvatis evolutse, quasi in fasciculo minuto ramulorum terminales ; sin- gulse pedicello brevissimo insidentes, media j)i'bnum matura, inse- quentibus lateralibus. 3. Gk. Sonderiana (J. Ag. mscr.) csespitosa erectiuscula fa- sciculato-fastigiata dicliotomo-decomposita, in fertili infra apices ramis lateralibus abbreviatis fasciculatis introrsum secundatim decomposito-dichotomis incurvis obsita, sphse- rosporis interiore latere pedicello brevi suffultis initio singulis, demum pluribus semiverticillatis, articulis cylin- draceis diametro 6-plo longioribus. CaU. Griffiihsioides Sond. in Linn. v. 26. p. 512; Harv. Phyc. audr. tah. 160! Gr. setacea Harv. quoad spec. ex Australia et Nova Zelandia. Griff'.? comosa Grun. Novara p. 62 tah. X? Ad Novam HoUandiam australem, Tasmaniam et Novam Zelandiam, Grlffithsia. CpRAMiPiE. 63 Habitus Griff. setaceee, ramis lateralibus fasciculatis in fructifera distinguenda. Hi ad apices frondium provenientes, constant ramis furcatis, pluribus interiore latere furcae provenientibus secundatis in- curvis et interiore latere sphserosporas gerentibus. Sphserosporae in promontorio convexiusculo infra geniculum proveniunt, initio sin- gulse, pedicello fere obconico insidentes, mox laterales aliae, descen- denti ordine a primaria maturescentes; pedicellis sphserospora delapsa ssepe persistentibus. Specimina omnia, quse nomine Gr. setacese ex Australia et Nova Hollandia missa vidi, ad hanc speciem pertinere puto. Numquam fructus Gr. setacese in specimine Australasico visos suspicor. 4. Ge. licmophora (Harv. Al. 2^- 78. Mont. 1. c. tah. 10. Zanard. lconogr. Adr. tah. XX. Kiits. tah. Phyc. Vol XII. tah. 27. In adriatico, mediterraneo et vicino atlantico. Animadvertere decet me ramulos involucrantes unico articulo con- stitutos vidisse, Zanardini eosdem duobus compositos pinxit. An ali- ter diverso stadio? 12. Gr. corallina (LigUf. Scot. p. 988.) fronde erecta diclio- toma fastigiata, segmentis erecto-patentibus, articulis su- perioribus oblongis diametro triplo longioribus, fertilibus conformibus intra involucrum circa genicula verticillatum, ramellis simplicibus abbreviatis incurvis constans, spha?- rosporas gerentibus. J. Ag. Sp. p. 78. Harv. Phgc. Brit.. tah. 2U.'Kiit£. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 20. Conf. co- rallina Lightf.; Engl. Bot. tah. 1815. DiUw. Conf tah. 98. In Oceano atlantico ad littora Europse totius. QuEe nomine Gr. corallinas ex Nova Hollandia milii communicata fuerunt specimina, omnia sterilia vidi, ideoque non determinanda. Quse ex America boreali sub eodem nomine vendidatur, est diversa species, infra ulterius illustranda. 13. Gr. devoniensis (Harv. Phyc. Brit. tah XVI) fronde erecta dichotoma fastigiata, segmentis erecto-patentibus, articulis superioribus cylindraceis ad genicula contractis, diametro 6plo longioribus, fertilibus conformibus intra involucrum circa genicuhx verticillatum, ramellis simpli- Griffithsia. CERAMiBiE. 67 cibus abbreviatis incurvis constans, sphserosporas foven- tibus. J. Ag. Sp. p. 79. KUU. tab. Phi/c. Vol XII. tab. 26. Ad oras Angliai et Gallite. V. Involucya spcerosporarum ramelUs simplicihus ahhreviatis incurvis coustantia, in ramulo pjyriformi laterali siibsoU- taria, (nec ad genicula plura provenienfia) terminalia atct articulis singulis paucisve fertilcm continuantihus infra- terminalia. 14. Ge. phyllamphoea (J. Ag. Alg. med.p. 77.) repens, fronde inferne dichotoma, superne subsecunde-ramosa, segmentis patentibus, articulis superioribus cyhndraceo-oblongis dia- metro 4 — 6plo longioribus, fertilibus pyriformibus articulo simplici ampullffiformi paucisve coronatis, intra involu- crum ramellis simplicibus abbreviatis incurvis constans spha3rosporas gerentibus. J. Ag. Sp. Alg. p. 81. Kiitz. - tah. Fhgc. Vol XII. tah. 'J9? In mediterraneo et atlantico vicino. 15. Ge. GLOBiPEiiA (Harv. mscr.) fronde csespitosa erectiuscula dichotoma et subfastigiata segmentis erectiusculis, arti- culis inferioribus sterihbusque subcylindraceis praelongis, superioribus in fructifera pyriformibus, in vertice sphiE- rosporas circa ramuliim breviorem sterilem verticillatas, intra involucrum ramellis simplicibus abbreviatis incurvis constans gerentibus, favellis lateralibus. Gr. corallincc var. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 228. tah. XXXV. A. Gr. globulifercc Kiitz. tah. Phgc. Vol. XII. tcch. 30. Ad littus atlanticum Americse borealis. Specimina, quae liaud pauca vidi, ita arctissirae cliartpe adhserent, ut vix fragmentum separare mihi contigisse, dicere fas sit. Minime itaque certus sum me fructus rite intellexisse. Ut mea fert sententia, species ad sectionem Gr. pliyllamphoraj pertinet, cujus articulos in fructifera diversam formam quoque assumere cognitum est. 16. Gr. CiESPiTOSA (Harv. mscr.) fronde csespitosa erectiuscula dichotoma fastigiata, segmentis erectiusculis, articulis su- perioribus oblongis diametro 3- -4plo longioribus, fertili- bus pyriformibus articulo solitario abbreviato superatis, 68 Ceramie^. Griffithsia. intra involucrum, ramellis simplicibus abbreviatis incurvis constans, sphserosporas gerentibus. J. Ag. Sp. p. 82. Ad Cap. B. Spei. 17. Ge. opuntioides (J. Ag. AJg. mcd.x^. 76) fronde csespitosa erectiuscula dicliotoma fastigiata, segmentis erectiusculis, articulis superioribus oblongis diametro 4 — 6plo longiori- bus, lertilibus pyriformibus in ramulo abbreviato termi- nalibus, intra involucrum, ramellis simplicibus abbrevia- tis incurvis constans, sphserosporas gerentibus. J. Ag. Sp. Alg. p. 83. Zanard. Icon. Adriat. tab. 64 B. Gr. neapolitana Kilts. tah. Tliyc. Vol. XII. tab. 28? In mari mediterraneo. 18. Gr. Gukniana (J. Ag. mscr.) fronde csespitosa erectius- cula dichotoma et ramis alterne brevioribus, intermedio flexuoso supereminente, sublateraliter fasciculato-ramosa, ramis patentibus obtuse acuminatis, articulis ad genicula subcontractis oblongo-cylindraceis diametro 4plo longiori- bus, superioribus in fructifera demum pyriformibus in vertice sphserosporas circa ramulum breviorem sterilem (ssepe delapsum) verticillatas, intra involucrum ramellis simplicibus abbreviatis incurvis constans gerentibus. Gr. crinita Kiitz. tah. Fhyc. Vol. XII. tah. 21? Hab. ad Tasmaniam: H. Gimn.! Habitus fere magis Callithamnii ob ramos sublaterales et patentes ; re vera Gr. antarcticse inter omnes forsan proxima, at fila tenuiora. Involucra nunc in ramulo laterali terminalia. apice fili sterili delapso, et tunc ramulus fructifer magis dilatatus pyriformis; nunc in speci- minibus, quse juniora suspicor, apex rami supereminens a medio invo- lucro sui"git; hoc stadio articuhis fertihs parum a sterilibus forma distat. 19. Gr. antarctica (HooJc. et Harv. Crypt. ant.p. 182.) fronde csespitosa erectiuscula dichotoma ramis erectiusculis, ar- ticulis fere omnibus cylindraceis diametro 4 — 6plo lon- gioribus, fertilibus inflatis demum ramulum lateralem obconicum formantibus involucro calathiformi coronatis, involucri erectiusculi ramis subsimplicibus iuteriore la- tere sphajrosporas fasciculatim dispositas gerentibus. J. Ag. Sp. p. 87. Kiits. tah. Phyc. Vol. XII tab. 23. Griffitlisia. Cekamie^. 69 In Oceano australi ad insulas antarcticas, Novam Ze- landiam, Tasmaniam et australem Novam Hollandiam saltim attingens. Dubito utriim duas species conjunxerim, an unicam diverso stadio coram habuerim. Una forma (primaria) subfastigiata, ramis supra axil- las angustissimas erectiusculis strictisque ; altera ramis lateralibus brevioribus subsecundatim fasciculatis, axillis patentioribus subrotun- datis. Haec Born. Binderianam adspectu fere refert, tamen axillis mi- nus patentibus prsedita. Involucra utriusque form» similia puto; favellae cgeterum Gr. antarcticee nondum observata^ ; liinc incertum an potius ad Bornetias pertineret. VI. Involucra spli(Brosporarnm ratneUis furcatis articulatis incurvis constantia, in ramulo abhreviato terminalia. (Ar- ticuU frondium ad genicula vix contracti). 20. Gk. ireegularis (Ag. Sp. p. 130.) fronde setacea inferne dichotoma, superne subsecunde ramosa, ramis patentibus, articulis cylindraceis ad genicula vix contractis diametro quadruplo longioribus, ramulis fructiferis lateralibus spar- sis 2 — 3 articulatis, intra involucrum terminale umbella- tum, ramellis furcatis incurvis convergentibus constitutum, sphffirosporas foventibus. J. Ag. S^)- P- 84. Kiit^. tab. Fhye. Vol. XII. tah. 25? In mediterraneo. 21. Gr. setacea (EU. Ph. Trans. tom. 59. tah. 18. fig. e.) fronde setacea regulariter dichotoma fastigiata, segmentis erectiusculis acuminatis, articulis cylindraceis ad genicula vix contractis diametro 4plo longioribus, ramulis fructi- feris lateralibus sparsis oppositisque 2 — 3 articulatis, in- tra involucrum terminale umbellatum, ramellis furcatis incurvis convergentibus constitutum, sphserosporas foven- tibus. J. Ag. Sp. p. 84. Harv. Phjc. Br. tah. 184. Kiitz. tah. Phijc. Vol XII. tah. 20. Bonnem. Hijdr. loc. tah. 8. fig. 9. Buh. Geram. II. tah. IV.fig. 1. Gonf. setacea Ell. l. c. Emjl. Bot. tah. 1689. Dillw. Gonf. tah. 82. Gr. sphm- rica Kiits. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 26. In Oceano atlantico ad Europam; in mediterraneo. 70 Ceramie^. Griffitlisia. VII. Sx>ccies fructu ignoto quoad affinitatem proxlmam inccrke. * Gr. harhaice forsan affines. 22. Gr. tenuis (Ag. Sp. Alg. p. 13.) froude capillari sublate- raliter ramosa, rauiis vagis supra axillam patentissimam adscendentibus, terminalibus longe productis indivisis, ar- ticulis cylindraceis ad genicula vix contractis diametro 4— 6plo longioribus, involucris. . . J. Ag. Sp. p. 84. Cal- litliamn. tentte Harv. Ncr. Bor. Amer. III. pag. 130. Kiltz. tah. Phjc. Vol. XII fah. 31. Hab. in Adriatico ad Venetiam; ad oras Americse sec. Harv. Harvey apices ramorum filis tenuissimis verticillatis cinctos vidit et specimen cum C. tliyrsigero Tw. comparat. Fructus vero non vidit. 23. Gr. furcellata (J. Ag. Alg. med. p. 75.) fronde minuta capillari regulariter dichotoma fastigiata, segmentis ere- ctiusculis, terminalibus furcellatis, articulis cvlindraceis ad genicula vix contractis, diametro 5 — 6plo longioribus, involucris. . . . J. Ag. Sp. p. 83. Kiits;. tah. Fliijc. Vol. XII tah. 30. Hab. in mari mediterraneo. Gr. Ardissonei Zanard. lcon. Adriat. tah. 64 A. vix claaractcrilnis a Gr. furcellata hodie dignoscatur, fructu utriusque ignoto. Specimen a Zanardini delineatum est nostris multo majus, et ramis abasi ad apicem evidentius attenuatis insigne. ** Species milii offinitate omnino incertce. 24. Gr. Teges (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22. n:o 288.) nondum descripta et tantum sterilis visa. — Strata ex- pansa 1 — 2pedalia intricata eflicit, frondibus valde irre- gulariter ramosis. Harvey cum Gr. antarctica potissi- mum comparandam putasse videtur. Ad littus occidentale Novse Hollandise. 25. Gr. arachnoidea (Ag. Sp. Alg.p. 131) filis dicbotomis arach- noideis, axillis inferioribus pateutissimis, superioribus acu- tis, articulis diametro plus 6plo longioribus. J. Ag. Sp. p. 88. Kiitz. tah. Pliyc. Voh XII. tah. 32? Ad oras Gallise. Vandorca. Cebamie^. 71 *** Spccics a me non visce. 26. Gii.? GRACiLis (Harv. Fl. Tasiu. II. p. 332.) frondibus capillaribus sursum attenuatis arachnoideis dicliotoinis fastigiatis, ramulis minoribus sa?.pe secundis, axillis pa- tentibus, articulis cylindraceis diametro multiplo longi- oribus, apicibus obtusis. Ad Tasmaniam. 27. Gb. chilensis Kiits. tah. Tliyc. Vol. XII. tah. 21. J. A(j. Sp. p. 88. 28. Gk. DuRiMi Kiitz. tah. Phje. Vol XII. tab. 32. 29. Ge. torulosa Zanarcl.; J. Ag. 1. c. ex icone a Zanard. Ico7t. Adriat. tab. XX data, cum Call. irregulari J. A(j Sp. p. 20 non parum convenire mihi videtur. Suam spe- ciem ciim Call. ventricoso Kiitz. ex eodem loco natali ac nostra identicam suspicatus est Zanardini. 30. Gr. grandis Kiitz. tab. Fhjc. VoJ. XII. tab. 19. 31. Gr. subverticillata Kiitz'. tab. Fhjc. Vol. XII. tab. 23. 32. Gr. ramellosa Kiits. ibm tab. 31- 33. Gr. radicans Kilts;. tab. Phjc. Vol. XII. tab. 33. 34. Gb. bepens Kiitz. ibm tab. 33. 35. Gb. hetebomorpha Kiitz'. tab. Fhjc. Vol. XIII. tab. 3. Gnm. Fidschi Atg. X). 8. V. PaNDOREA. J. Ag. mscr. Frons liliformis dichotome ramosa articulata monosiphonia nuda. Organa fructiticationis intra involucrum ramellis brevibus monosiphoniis incurvis, unica serie dispositis, invicem in urceolum paterseformem concretis, constitutum. Cystocarpia . . . Spli(eyosporlurinia angulata foventes. Sphcerosporce in pinnulis ultimis plus minus transformatis, articulatis et monosi- phoniis formatse, sparsiores aut ssepius aggregatse, sphseri- cse, triangule divisse. Sphferosporas aliquando compositas obvenire jam in Spec. Alg. p. 95 adnotavi. Cavendum ne sphserosporas has compo- sitas pro favellis nudis habeas. In Pt. elegante sphserosporse 74 Ceramie^. Ftilota. compositse frequentes aclsunt; iu piunula evoluta ssepissime ter- minales, nunc laterales adparent, si a pinnula nascente infra apicem rami formantur. Favellse proprige numquam aL articulo terminali formatse mihi adparuerunt. In rachide infra apicem iu latus dejectum et sensim obsoletum — aut forsan ipsum serius transformatum — ramuhis lateralis oritur, jam ab initio fere ceUulseformis, (sensim ovatus et in acumeu ohtu- siuscuhim productus), qui favellffi sistit origiuem. Pinnse infra favellam eriguntur et nucleum ambiunt; prseter pinnas, quse in fronde steriU distichse adsunt, infra favellam quoque a la- teribus planis rachidis ahse proveniunt, plerumque breviores et minus conspicuee. Ramuhis lateraUs, qui iu nucleum abit, sensim subdividitur articuhs brevibus superpositis, aut dia- phragmatibus obhquis magis vage dispositis; articuh termi- nales, iuferioribus sensim muho tenuiores, in acumen favellam juveuilem superans, transmutantur; mihi isti articuh termina- les hebetes ramuh adparuerunt et sensim obsoleti, nunc vix conspicui, haud exiguam simihtudinem ahquando offerentes cum apicuh), quem nomine tricbophori celebrarunt. Favellse hoc modo ortge in rachidis parte non transmutata et persi- stente demum semper terminales adparent, pinnis inferiori- bus plus minus suifuhse aut invohicratse. Ab origine itaque et situ diverso sphserosporse composita3 et favellse facihus di- gnoscantur. Mihi itaque icones a Pringsheim datas (Mor- phol. der Meercs Alg. Act. Bcroh 1862.) comparanti fere om- nino certum adparuit orgaua ab illo depicta lig. 2 — 6 tab. VIII, et ut favelte descripta, meras esse sphserosporas, quse aut simphces mauent aut compositse. I. Pinnis o^ypositis., utraquc pinna conformi, magnitudine cequali aut una majore, majorihus in rachide alternan- tibus. * Pinnellis sterilihus callithamnioideis, simplici serie articu- lorum constantibus. 1. Pt. elegans (Bonn. Hydr. loc. p. 22.) frondis decomposite- pinuatas pinnis, in rachide fihformi (nou ahita) oppositis conformibus, pinnuhs usque ad rachidem sub-monosipho- niam pinnatisectis, pinnelhs obtusis simphci serie articu- Ptilota. Ceramiej;. 75 loriim. constantibus, spliserosporis apice pinnellarum soli- tariis, favellis in pinnula terminalibus nunc subnudis. J. Ag. Sp. p. 94. Kut0. tab. Biyc. Vol XII. tah. 56. Tt. sericea Harv. Tliyc. Brit. tah. 191. In atlantico boreali acl Europam et Americam. 2. Pt. pellucida (Ilarv. in Fl. Nov. Zel. p. 257.) frondis pin- natse decomposito-pinnatse pinnis in rachide filiformi (non alata) oppositis conformibus, pinnulis ad rachidem inferne corticatam pinnatisectis, pinnellis subulatis simplici serie articulorum constantibus, fructibus. . . . Hab. ad Novam Zelandiam in Hymenocladia parasitica. Plantula ssepius parum ultra pollicaris, nunc 2—3 pollicaris, Mi- nus corticata, cseterum Pt. Harveyi proxima. Fructus liodie ignoti, 3. Pt. Harveyi (Hooh. in Lond. Journ. 1845. ^j. 271.) frondis decomposito-pinnatse pinnis in rachide fihformi (non alata) oppositis conformibus, pinnulis usque ad rachidem niox celhilosam pinnatisectis, pinnellis subuLatis simplici serie articulorum constantibus, sphserosporis apice pinnellarum solitariis, favelhs in pinnula terminahbus involucratis, involucri ramis pinnatis. J. Ag. Sp. p. 95. HooJc. et Harv, Crijpt. Ant. tah. 187. Kiitz. tah. Fhyc. Vol. XII tah. 59. In Oceano Australi ad Hermite Island, Cap Horii et Ins. Falkland. ** Tinnellis sterilihns polysiplioniis., juvenillhus articulatis aut fere ad apicem usque corticatis. 4. Pt. plumosa (L. Mant. p. 134.) frondis decomposito-pinnatse pinnis in rachide ancipite oppositis, utraque conformiter partita, nna inajori, altera minori, majoribus in rachide alteruantibus, omnibus basi nudiusculis superne phimosis, pinnellis a basi latiore hneari-lanceolatis cellulosis arti- culorum serie conspicua costatis, sphserosporis apice pin- nellarum pinnatim dispositis adproxiraatis demiim glome- ratis, favellis invokicratis, phyllis involucralibus subiilatis pellucide articiUatis. J. Ag. Sp.p. 95. Harv. PJiyc. Brit. tah. 80. Grev. Brit. tah. 16. Turn. tah. 60. Engl. Bot. tah. 1308. Kiits. Phyc. tah. 46; Tah. Phyc. Vol. XII. tah 54. In atlantico boreali ad littora Europse et Spetsbergen. "^6 Ceeamie^. Ptilota. 5. Pt. filicina (J. Ag. mscr.) frondis decomposito-pinnatse piu- nis in rachide ancipite oppositis, utraque conformiter par- tita, una niajori, altera minori, majoribus in rachide al- ternantihus, fere a hasi phimosis, pinnellis Hneari lanceo- latis celluloso-cdrticatis, sphaBrosporis in pinnula trans- formata apice suhcorymbosa inter fila circumcirca evoluta conniventia invohicrum mentientia pellucida articulata monosiphonia dispositis, faveUis. . . . In Oceano pacifico ad Insulam Vancouver. Proximis speciebus robustior, pinnis fere a basi pinnulas emitten- tibus, pinnellisque longius corticatis quam in Pt. plumosa, sed pr^ci- pue sphaerosporarum dispositione distincta. II. Pinnis oppositis difformihus, una foliiformi non ulterius composita, altera composita; compositis in rachide alter- nantihus. * Pinnis evidenter oppositis. 6. Pt. seeeata (Kiit.^. Bot. Zeit. 1847. p. 3G.) frondis decom- posito-pinnatse pinnis in rachide ancipite alata suhcostata oppositis insequahhus, una simphci inciso-serrata, altera pinnati-partita phis minus composita, compositis in ra- chide alternantihus, hasi nudiuscuhs superne plumosis, pinnelhs a hasi latiore Hneari-lanceolatis celluloso-corti- catis, sphserosporis ad apicem suhconicum pinnulae quasi spongiosse inter fiha minuta articulata subulato-rigidius- cula evolutis, favelhs involucratis, phylHs invohicrahhus planis margine serratis. J. Ag. Sp. p. 96. Kutz. tab. Phyc. Vol. XII. tah. 55. In Oceano arctico ad Httora Europse et AmericEe. 7. Pt. Hypnoides (Harv. ap. Beeclieij Voij. p. 164.) frondis composito-pinnata? pinnis in rachide ancipite-alata oppo- sitis insequaHhus, una indivisa foHiformi ovato-lanceolata acuminata integerrima, altera pinnatipartita, pinnelHs fo- liiformibus ceUulosis, sphaerosporis ad apicem pinnulse transformatse circumcirca densissimis in glomeruHim ob- longum congestis, favelHs. . . J. Ag. Sp. p. 97. Harv. Ner. Bor. Amer. II. tah. 220. In Oceano pacifico ad Cahforniam. TtlJota. CERAMIEiE. 77 I ** Pinnis scepe adparenter aUernis, nempe admodum incequa- liJjus, pimmlis indwisis altcrnantihus, pinnatipartitis aut minimis aut ohsoletis, prcesentihus scepte repetitis. 8. Pt. calipoenica (Bupr. mscr.) frondis decomposito-piiinatse pinnis in rachide ancipite oppositis admodum insequali- bus, uua indivisa subinconspicue duplicato-serrata, altera pinnatipartita seepe minima aut obsoleta, aut prsesente et repetita, pinnellis basi angustioribus lanceolato-lineari- bus cellulosis, sphserosporis in pinnellis transmutatis pin- nul£e compositse pinnatim dispositis adproximatis demum glomeratis, favellis involucratis, phyllis involucralibus ser- rato-pinnatitidis cellulosis. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 222. Ad Californiam. 9. Pt. Asplenioides (Turn. Ilist. tab. 62.) frondis decomposito- pinnatce pinnis in rachide ancipite alata oppositis insequa- libus, una indivisa subinconspicue serrata, altera pinnati- partita ssepe obsoleta, aut preesente et repetita, pinnel- lis a basi latiore lanceolatis cellulosis, fructibus supra axillas secus marginem utrumque seriatis, sphserosporis in glomerulum rotundatum congestis, favellis involucratis, involucri ramis pinnatisectis articulatis. J. Ag. Sp. p. 98. Bkod. asplenioides Kiltz. tah. Fhyc. Vol. XII. tah. 58. In Oceano arctico ad littus Siberise et in pacifico ad littora Kamtschatkse et Americse. 10. Pt. densa (Ag. Sp. Alg. p., 387.) frondis decomposito- pinnatse pinnis in rachide compressa-ancipite oppositis insequalibus, una indivisa lanceolato-falcata extrorsum serrata, altera composita ssepe abbreviata repetita, pin- nellis incurvis extrorsum divaricate pectinatis, laciniis acutis subserratis, sphserosporis in glomerulos oblongos secus marginem interiorem pinnellarum seriatos, disposi- tis, favellis. . . J. Ag. S^). p. 98. Harv. Ner. Bor. Am. tab. 32. Pt. pectinata Harv. ap. Beechey Voy. In Oceano pacifico ad Californiam. 7^ Ceramiej:. . Ptilota. III. Pmnis regulariter alternis conformibus. (Omnes e be- mispherio australi). PirmeUis sterilihus calliihamnioideis, simplicl serie articu- Jortim constantibus. 11. Pt. Pappeana (J. Ag. in Hb. Bind.) frondis decomposite pinnatse pinnis in rachide tiliformi-compressa alternis, pinnulis juvenilibus simphcibus, adultis pinnatis demura celkilosis, pinnellis simplici serie articulorum constantibus, articulis diametro longioribus, sphserosporis in pinnuLa abbreviata subcorymbosa aggregatis, favellis. . . J. Ag. Sp. p. 100. Kiltz. tab. Pliyc. Vol XII. tah. 60. Pt. se- tigera Harv. mscr. sec. Kiitz. sp. p. 670 et Tah. Phijc. Vol. XII. tab. 57? Ad Cap. B. Spei. 12. Pt. articulata (J. Ag. Symb. p. 36.) frondis decomposito- pinnatae pinnis in rachide ancipite alternis, pinuulis com- positis inferne celluloso-corticatis, superne pinnellisque simplici serie articulorum constantibus, articulis ecorti- catis diametrum vix a^quantibus, pinnelHs sphserospori- feris a sterilibus forma non diversis, strictiusculis sphjfi- rosporas sparsas ad apices gerentibus. J. Ag. Sp.p. 100. Kiits. tab. Phjc. Vol XII tab. 56. Ad Tasmaniam et Novam HoUandiam australem. Favellas in liac specie vidi in pinnula composita inferiore evolu- tas, supra unam paginam pinnae prominulas, pinnulis numerosis con- vergentibus involucratas. ** Pinnellis sterilihus pohjsiplioniis fere ad apicem usque cor- ticatis, fertilibus subdiversis, splicBrosporas in filis mono- siphoniis scepissime gerentihus. 13. Pt. coralloidea (J. Ag. Sgmb. p. 35.) frondis decomposito- pinnatse pinnis in rachide ancipite alternis, pinnellis fere ad apicem corticatis linearibus attenuatis incurvis sub- dentatis, sphserosporas gerentibus forma diversis, ad den- tes pinnularum exteriore latere et inter pinnulas sub- seriatim dispositis, pinna abbreviata monosiplionia pin- Ptilota. Ceeamiej*:. 79 natim subcorymbosa constitutis, sphserosporis ad apices sparsis. J. Ag. Sp. p. 101. Ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. 14. Pt. foemosissima (Mont. Prodr. Ph. ant. p. 8.) frondis decomposito-pinnatLe pinnis in rachide aucipite alternis, pinnulis pinnatifidis, pinnellis ad apicem usque corticatis, a basi latiore attenuatis utrin(|ue mucronato-serratis, sphserosporis circa dentes quasi effuso-cellulosas agglo- meratis, pedicello quodam articuhito vix conspicuo, phyl- lis involucralibus favellarum corticatis pinuatifidis. J. Ag. Sp. p. 102. Mont. Voy. Pol. Sud. tah. d.f.g 3. Hook. et Harv. Crypt. ant. tah. 11. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 59. Hab. ad Novam Zelandiam et insulas vicinas. Sonder (Linna-a 1853 ^J- 514) lianc tantum varietatem Pt. coralloi- (lese considerat. Me judice suut species bene distinctas. 15. Pt. Rhodocallis (Harv. Alg. Austr. exs. n:o 478.) frondis decomposite-piunata; pinnis in rachide subfiliformi alter- nis, pinnellis ad apicera usque corticatis, linearibus acu- minatis falcatis et extrorsum mucronato-subserratis, sphse- rosporiferis in una pagina (|uasi spongiosis, filis minu- tis articulatis incurvis a facie erumpentibus, sphasrosporas singulas a basi provenientes incurvato apice tegentibus, phyllis involucrahbus favellarum piunatitidis. Harv. Phyc. Austr. tah. 44. BhodocaUis elegans Kiitz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 57. Ad oras australes Novse Hollandiae. IG. Pt. siliculosa (Harv. in Trans. Irish. Acad. Vol. XXII ]). 559.) frondis decomposito-pinnatse pinnis in rachide ancipite elevato-costata alteruis, pinnelhs ad apicem us- que corticatis a latiore basi acuminatis strictis integerri- mis, sphserosporiferis a superiore margine subseriatim provenientibus abbreviatis hinc quasi spongiosis, filis mi- nutis articulatis iucurvis a facie erumpentibus sphsero- sporas singulas ad basin filorum natas incurvato apice tegentibus, favellis ad marginem interiorem infra apicem singulis sessibbus globosis, phyllis involucralibus articu- 80 CpramievE. ■ Ptilota. latis callitliamnioideis plurimis. Harv. Fhyc. ausir. Syn. n:o 646. Ad Novam Hollandiam occidentalem. Favellas nucleo bene evoluto non vidi. Quse favellas nominavi organa constant j)liyllis callithamnioideis plurimis incurvis, extrorsum ramulosis, omnibus simul congeriem densissimum filorum formantibus. 17. Pt. striata (Harv. Alg. austr. exs. n:o 477.) frondis de- composito-pinnatse pinnis in rachide ancipite alternis, pin- nellis ad apicem usque corticatis, exsiccatione areolato- coUabentibus striatis, a latiore basi acuminatis integerri- mis, inferioribus levissime subrecurvis, filis sphserospori- feris minutis articulatis pinnatim compositis secus mar- gines pinnellarum provenientibus, sphserosporas quasi pe- dicellatas ab articulo terminali formantibus, favellis ad marginem interiorem infra apicem singulis sessilibus glo- bosis, phyllis involucralibus articulatis callithamnioideis plurimis. Harv. Fhyc. austr. tah. 71. Ad Novam Hollandiam occidentalem. IV. Pinnis suhvage dispositis aUernis aut suhop^^ositis, majo- rihus minorihus(pie sine ordine conspicuo provenientihus. 18. Pt. Jeannerettii (Harv. Fl. Tasm. II. p. 331.) fronde vage pinnatim decomposita, pinnis alternis suboppositis- que, majoribus minoribusque sine ordine conspicuo pro- venientibus, pinnulis a basi latiore attenuatis subulatis aut longioribus sublinearibus corticatis, ramuHs sphsero- sporiferis corymboso-paniculatis interiore latere pinnula- rum et in sinu secus rachidem seriatis sphserosporas sparsas inter fila articulata gerentibus, favellis involucra- tis, phyllis involucrahbus pelhicide articulatis monosipho- niis. Harv. Fhyc. austr. tah. 198. Thamnocar^ms Ftilota Hook. et Harv. Carpothamnion? ptilota Kiiis. Ad Tasmaniam et oras australes Novse Hollandise. Species quoad genus duhia. 19. Pt. Hannafordi (Harv. Fhyc. austr. tah. 221.) "fron- de tereti velutina vage bipinnatim ramosa, ramis in- sequalibus alternis pinnis minimis squarrosis creberrime Thamnocarpus. Cebamie^^ 81 onustis, pinnis articulatis alternis ramiilis pusillis iis op- positis di-tri-tetrasticlie bipinnatis, pinimlis subulatis re- curvis articulatis, tetrasporis globosis acl latera pinnula- rum subsessilibus." Ad Novam Hollandiam australcm. Caveas ne hoc loco diversas plantas confundas. Ut synonymon hujus plantaj Harvey Wrnngeliam? squarrulosam Alg. Austr. exs. v:o 266 citavit; quye autem inter Algas exsiccatas obvenit sub n:o 266 nullo nomine est insignita, sed tantum Wrangelia? S^). denominata fuit. • Nec sub alio numero Wr. squarrulosa inter Alg. exs. obvenit. Est tamen hsec, sub n:o 266 communicata, vera Ptilota Hannafordi. In Flora Novse Zelandiai Wr.? squarrulosam descripsit; hsec vero est planta omnino diversa a Ptil. Hannafordi. Spccies itaque mihi di- versfe sunt Harveyanae Wr.? squarrulosa et Ptilota Hannafordi. Cui generi adnumerandfe sint dijudicandum restat, fructu capsulari utriusque hodiedumigftoto; tamen Wr. ? squarrulosam Callithamnii speciem su- spicor ob ramificationis typiim Callith., plumulse; de Ptilota Hannafordi potius dubitandum. Nisi jam inter Ptilotas enumeraverit Harvey, po- tius inter Callithamnia hanc quoque assumsissem, et quidem ut spe- ciem ad C. dispar Harvey proxime accedentem, ramificationis typo fere eodem ; ab hac specie vero difTert fronde multo majore et sursum longe corticata. VIII. ThamnOCARPUS Harv. m Ilooli. Icon. fah. G(;2. J. Ag Sp. p. 102 (non Kiitz.). Frons teretiuscula vage ramosa, axi monosiphonio articulato mox corticato, cortice pluribus stratis cennLirum con- stante; intermedio fibs articulatis axi multo tenuioribus invicem adproximatis; corticali celkilis magis rotundatis, interioribus directione tangentis longioribus, extimis ver- ticalibus. Fructus in filis externis calbtliamnioideis, fasciculos niinutos ad apices ramorum formantibus, siti. Favellce .... SplKfrosporm ad fihi callitliamnioidea loco ramuli evolutse, nud», spbserica? triangule divisse. Genus mibi parum cognitum, quoad limites et affinitates, cystocarpiis ignotis, adhuc dulnum. Nec spbserosporas ipse vidi. Ex mente Harveyi Genus esset Ptilota^ affine: quod ^i verum sit, babitu potissimum bodie distingueretur; si favellae olim detegantur, abis cbaracteribus genus admodum singulare corroboretur. 6 82 Ceramie^. Thamnocarpus. Glandulas a Harvey memoratas, e quibus fruticuli calli- tliamnioidei provenirent, non vidi; sed in specimine sterili, ex Nova Hollandia occidentali, ad apices ramorum globulos mi- nutos proeminentes video, quos antheridia suspicatus fuissem. Harvey antlieridia loco spliaerosporarum obvenientia nuncupavit. Ad primariam et typicam speciem Harvey alias duas initio adjecit, quas tamen ipse postea ad alia genera retulit. Au- spiciis ita parum faventibus hodie alteram speciem Geueri adnumeravi, quam alise -observationes postea affinitate longe remotam forsan demonstrent. 1. Th. Gunnianus (Harv. 1. r.) fronde fruticulosa cartilagineo- cornea tereti vage ramosissima, ramis superioribus cre- berrimis sub-fastigiatis obtusiusculis, in fructifera fasci- culis sparsis filorum obsitis, articulis filorum diametro duplo longioribus brevioribusque. Harv. in Hooh. Icon. tah. 662! Ad Tasmaniam et Novam Hollandiam occidentalem. Speciminulum tasmanicum, quod vidi, Ahnfeltiam aut Stenocladiam furcatam mire refert: exsiccatum teretem formam conservans. Spe- cimen e Nova Hollandia occidentali, a Harvey distributum, gerit ra- mulos superiores magis acuminatos et longitudinaliter in medio col- labentes. In Synopsi Phycol. australis Harvey quoque dubitat an utriusque loci specimina ad eandem speciem jure referantiu". Species milii quoad genus duhife. 2. Th.? Harveyanus (J. Ag. mscr.) fronde filiformi elongata vage ramosa aut subpinnato-dichotoma sursum longe attenuata, inferne dense corticata continua, apicibus in- crescentibus sub cortice conspicue articulatis, ramellisque tenuissimis penicilliformibus erectiusculis ad genicuLa exeuntibus obsitis,. penicillis dichotomis, articulis penicil- lorum diametro 4plo — ^6plo longioribus. Ad Tasmaniam. Nomine Rhabdonise nigrescentis lianc inter Algas exsiccatas di- stribuit Harvey, qui sine dubio apices penicillatos parasiticis algis tribuit. Microscopio subjecta monstrat penicillos maxime regulariter e rachide articulata late monosiphonia et corticata provenientes. Nec est Dasya, testante rachide monosiphonia, quse fere Ceramium rubrum refert. Penicillis basi sensim firmioribus ramulus formatur pariter ar- ticulatus, at mox corticatus. Quo magis incrassatus cortex, eo bre- Thamnocarpus. Ceramie^. 83 viores articuli in rachide penicillata adparent, plurimi diametro ses- quilongiores, aut ijiferiores fere sequales. Transversaliter secta fronde inferiore, qufe Elial)d. nigrescentem non male refert, adparet tubus cen- tralis sat amplus, strato filorum longitudinalium multo tenuiorum cinctus, corticali denique strato externe tectus; cellulas corticalis strati intinije directione tangentis elongatse adparent, extimis subver- ticalibus. Plantam demum penicillis denudatam fieri et multo robu- stiorem suspicor; quo stadio plantulam quoque missam accepi, quam Areschougife speciem, ab Ar. Laurentia ramis longioribus diversam, for- san quis haberet. Pluribus speciminiljus et fructiferis cognitis tutius judicatur utrum revera Thamnocarpi species sit, an alterius Generis forma, juvenilibus ramis articulatis et penicillatis insignis. Habitum diversissimum et ramificationem si excipias, characteres ferc sunt PtilotEe ! 3. Callith.? penicillatum (Harv. Alg. misfr. exs. n:o 516.) fronde tiliformi ultra setacea, ramis consimilibus quasi a trunco arboriformiter egredientibus vagis, secus superi- orem partem ramulis callithamnioideis plus minus com- positis penicillata, trunco ramisque dense corticatis cou- tinuis, apicibus increscentibus racliidibusque penicillorum articulatis, penicillis dichotomis apice subcorymbosis in- ferne in rachide sensim elongata pinnatim dispositis, ar- ticulis penicillorum diametro 4 — Gplo longioribus. Harv. Phyc. austr. tab. 273. Ad Novam Hollandiam australem. Stratum corticale proprium, cellulis minutis rotundatis constitu- tum, longe diversum puto a fibris intra corticem decurrentibus Calli- thamniorum, longiusque adhuc a Spongoeloniis externe stuposis. Tn plurimis cum Thamnocarpo congruerc milii videtur planta adhuc tan- tum sterilis cognita. Ad descriptionem optimam Harveyanam cie- terum addere debeo me radicem non disciformem, sed ramosum vidisse. IX. Crouania J. A(J. Ahj. med. ct Sp. Alg. p. 104. Frons filiformis articulata decomposito-ramosa et ad genicuhi verticillatim ramellosa, monosiphonia nuda aut iibris ar- ticulatis angustioribus intra membranam externam for- matis corticata, nunc ramellis verticillorum arcuatim se- cus caulem reflexis in stratum proprium coalescentibus obtecta. Favellce ramulo brevissimo suffultaj sublaterales aut in longiore terminales, raniellis cinctse, intra periderma 6* 84 CERAMiEiE. Crouania. liyalinum gemmidia rotundata foventes. Sphce.rosporcB transformatione ramelli formata, in ramulis sessiles sphse- ricse et triangule divisse, nunc oblongse et cruciatim sub- divisse. Character geueris, 1. c. datus, paulisper mutandus, post- quam species corticatas in hoc Genere, velut in aliis pleris- V que articulato axi instructis, cognitas habemus. Species Novse Hollandiae plures insuper insignes sunt adparatu spongioso caulem investiente fere eodem modo quo species Callithamnii, Wrangelise etc. stuposse obveniunt. Ramelli nimirum verti- cillati fere verticaliter exeunt a tubo principali; supra arti- culum primum divisi, reflectunt ramellos arcuatim versus vi- cinos et cum his connectuntur in rete spongiosum, cujus ra- melli extimi liberi manent I. Gelatinosjr verticiUorum ramelJis moUissimis repetite tri-di-chotomis fasciculatim adproximatis pafulis, nec divaricatis, (endochromatihus articuJorum quasi invicem separatis f/elatina amhiente moUi, in spjeci- minibus madefactis). * Frondihns a hasi articuJatis ecorticatis. 1. Cr. attenuata (Bonnem. mscr.) fronde sursum attenuata, pyramidatim ramosa et ad genicula verticillatim ramel- losa, inferne moniliformi verticillis distantibus internodiis hyalinis ecorticatis, superne verticillis subconfluentibus, verticillorum ramellis mollissimis repetite tri-dichotomis fasciculatim adproximatis ol)tusis, articulis ramellorum ad genicula contractis, intimis obovatis diametro majori parum longioribus, sphserosporis triangule divisis. J. Ag. Sp. p. 105, Harv. Fhyc. Brit. tab lOO. Ner. Bor. Amer. tah. 31. D. C. hatrachospermiim, C. condensatum et C. nodulosum Kutz. tah. Phyc. VoJ. XI. tah. 89 — 90. In mediterraneo et atlantico ad littora Europffi et Americse. 2. Cr. bispora (Crouan in Ann. Sc. Nat. 1848 j^. 374) fronde sursum attenuata pyramidatim ramosa et ad genicula verticinatim ramellosa^ inferne moniliformi verticillis di- Crouania. Ceramie^. 85 stantibus internodiis hyalinis ecorticatis, superne verticillis subconfluentibus, verticillorum ramellis mollissimis repe- tite tri-clichotorais fasciculatim adproximatis obtusis, ar- ticulis ramellorum ad genicula contractis, intimis obovatis diametro majori parum longioribus, sphserosporis ovali- bus cruciatim divisis. Crouan l. c. tab. 12. fig. 21 — 23. Ilor. Finist. tab. V2 fig. 85. In atlantico prope Brest. ** Frondihus a hasi sursum longius corticatis. ?). Cr. gkacilis (J. Ag. mscr.) fronde gracili elongata pyrami- datim ramosa et ad genicula verticillatim ramellosa, in- ferne nodulosa, superne moniliformi verticillis sub-distan- tibus, internodiis inferioribus elougatis tenuius corticatis et filis gracilibus paucis a verticillo ad verticillum tran- seuntibus tubo adpressis externe tectis, verticillorum raniellis mollissimis repetite trichotomis dichotomisquc fasciculatim adproximatis acuminatis; articulis lamello- rum ad genicula contractis, intimis oblongis, caulinis ju- nioribus diametro subduplo longioribus. Ad Tasmaniam, R. Gunn! Species distinctissiina, gracilis elongata et inferne nodosa fere ut Ceramiuni rubrum, at gelatinosa et chartte arctissime adhserens. Sphse- rospuras magnas triangulc divisas Generis vidi. Articuli tubi pri- marii sunt longiores quam in aliis speciebus. 11. Spongiosj; verticiUorum rameUis rigidiusculis repctite fri- dichotomis, segmcntis divcrgentihus; intcriorihus sccpe ar- cuatim refiexis et cimi vicinis connatis, exteriorihus liheris. * Frondihus a hasi articuJatis ecorticatis. 4. Cfi. AusTRALis (J. Ag. mscr.) fronde sursum attenuata, py- ramidatim ramosa ,et ad genicula verticillatim ramellosa, 4a, Cr. Muelleri (Harc. Phyc. hustr. Syn. n:o 638.) fronde rigidius- cula (non gelatinosa) pellucide articulata ecorticata decomposite ramosissima, ramis ramulisque sparsis sursum attenuatis ad geni- cula omnia verticillatim ramellosis, ramellis minutis tetrastichis dichotomo-multifidis obtusis, articulis ramellorum diametro sesqui- longioribus. — Magnitudine Cr. Agardhiana;, at ecorticata. — Mihi ignota. __ Ad Novam Hollandiam australem. 86 , Ceramie^. Crouania. inferue moniliformi verticillis distantibus, internodiis hya- linis ecorticatis, apice verticillis subconiluentibus, verti- cillorum ramellis rigidiusculis divaricatis repetite tri- dichotomis versus apices conspicue attenuatis, articulis ramellorum cylindraceis crassis diametro vix duplo lon- gioribus. Cer. attenuata var. australis Harv. Alg. austr. exs. n:o 485. Ad oras Tasmanise et vicinse Novse Hollandise. ** Frondihus a hasi suhecorticatis, at ramis suharcuatim a verticiUo ad vcrticiUmn et a ramo ad ramwm reflexis et connatis extra frondis tuhum rete intricafum formantihtis, externe qiiasi sponcjiosis. 5. Cr. vestita (Harv. in Trans. Irish. Acad. VoJ. 22.^. 558.) fronde sursum attenuata pyramidatim ramosa et ad ge- nicula verticillatim ramellosa, inferne subspongiosa verti- cillorum ramellis divergentibus, interioribus subarcuatim a verticillo ad verticillum et a ramo ad ramum reflexis et invicem connatis, extra frondis tubum ecorticatum rete intricatum formantibus, exterioribus liberis rigidiusculis versus apices conspicue attenuatis, articulis ramellorum cylindraceis crassis diametro vix duplo longioribus. Harv. Thyc. austr. fah. 140. Ad Novam Hollandiam occidentalem et australem. *** Frondihus a hasi sursum lonyius corticatis, strato nempe celhdarum lonfjitudinalium angustiorum, tuhmn cenfralem multo ampliorem circtimdantium sensim et fere mox intra memhranam tuhi cvohito, cortice cxtus nunc filorum reti- vulo spongioso cincto aut demum denudato. G. Cb. Wattsii (Harv. Phgc. ausfr. tah. 291.) fronde ambitu pyramidata distiche bi-tripinnata et ad genicula verticil- latim ramellosa inferiie corticata corticeque extus ramel- lis brevibus prominulis hirta, ramellis rigidiuscuUs diva- ricatis versus apices mucronatos conspicue attenuatis, ar- ticuhs ramellorum crassis diametro vix sesquilongioribus. — Mihi tantum icone Harveyana cognita. • Ad Novain Hollandiam australem. Gulsonia. Cpramif^. 87 7. Cr. Agardhiana (Harv. in Trans. Irish Acad. Vol. 2 p. >545) fronde siibdicliotoma ramisque horizontaliter piillii- lantibus sub-divaricato-ramosa et ad genicula verticilla- tim ramellosa, inferne demum denudata, superne sub- spongiosa verticillorum ramellis divergentibus, interiori- bus arcuatim a verticillo ad verticillum et a ramo ad ramum reflexis et invicem connatis extra frondis tul)um evidenter corticatum rete intricatum formantibus, exteri- oribus liberis rigidiuscalis versus apices conspicue attenu- atis, articulis ramellorum crassis diametro vix duplo longioribus. Harv. Fhyc. aiistr. tah. 256. Ad oras occidentales Novse Hollandise. 8. Ce. insignis (Harv. AJ(j. Ausir. c.rs. n:o 488.) fronde sur- sum attenuata pyramidatim decomposito-ramosa, ramis patentibus, et ad genicula verticillatim ramellosa, inferiie verrucis prominulis nodoso-annulata, apice subconfluenter spongiosa, verticillorum ramellis divergentibus, interiori- bus arcuatim a verticillo ad verticillum et a ramo ad ramum reflexis et invicem connatis extra frondis tubum evidenter corticatum rete intricatum formantibus, exteri- oribus liberis rigidiusculis versus apices conspicue atte- nuatis, articulis ramellorum crassis diametro vix duplo longioribus. Harv. H. tasm. tah. 193. B. Ad Tasmaniam et Novam Hollandiam australem. X ? GULSONIA Harv. in Ann. Nat. Hist. X V. p. 334. FI. Tasm. i). 320. Frons teretiuscula nodoso-annulata gelatinosa quoquoversum ramosa, axi tilisque investientibus stratum subcontinuum periphericum formantibus coustituta; axis tubo articulato monosiphonio tilis longitudinalibus cincto contextus; tila peripherica a tubo centrali egredientia, demum nullo or- diue conspicuo densissima, dichotomo-fastigiata, muco hya- lino" firmiore inclusa. Fructus .... Plantse admodum singulari Genus sui juris instituit Har- vey, quod tamen, fructu ignoto, aftinitate dubium manet. 88 Ceramie.e. DasyphUa. Harvey, ipse iii diversis operibus quodammodo diversam opi- niouem de affiuitate protulit: lu Syuopsi Pliyc. Austr. ad cal- cem Cryptonemearum Ceramieis proximum euumeravit; iu Flora Tasmanica inter Dasyphlseam et Areschougiam inseruit, adjecta observatione sibi Catenellse proximum videri. Mihi, ignota fructiticatione, potissimum structurai tidem habendam esse consideranti, genus in vicinia Crouaniaj aut Dudresnayse disponendum videtur. 1. G. ANNULATA (Harv. l c.) II. Tasm. p. 320. tah. 193 A. Kiits:. tah. Phi/c. Vol. 16. tah. m. Ad Novam HoUandiam australem et Tasmaniam. Froiides fi — 8 pollicares, crassitie usque peiinse anserinse, raniis vage exeuntibus utrinque attenuatis, superficie annulatim constricta; tota planta exiniie gelatinosa. Fila frondem constituentia tenuissima fere Dudresnaya;, nec Dasyphlsese. In planta madefacta stratum muci hyalini tirmioris, quod descripsit Harvey, parum conspicuum mihi obvenit. \l. Dasyphila Sond.; J. A(j. Sp. p. 103. Uarv. Biycol. aiistr. tah. (56. Frons compressa distiche pinnatim decomposita spongiosa, quasi axi et hlis periphericis extra axem liberis consti- tvita. Axis tubo centrali articulato hhsque infra geni- cula verticiliatim egredientibus oblique excurrentibus di- polychotomis, interjectis tuhis angustioribus longitudiua- liter excurrentibus, contextus; tila verticillata, extra axem libera et nullo adparente ordine disposita. Favellcd in apicihus inflatis ramulorum numerosa) circumcirca dis- positai, minuta?, singula3 ramellis elongatis incurvis vix mutatis involucrata^, intra periderma hyalinum gemmidia numerosa a placentula radiantia foventes. Sphcerosporce in ramellis periphericis terminales triangule divisse. 1. D. Preissii (Sond. in Bot. Zcit. 1845 p. 53) J. Ag. Sp.p. 104:. Harv. Pht/c. austr. tah. (^^'i. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 65. Ad Novam Hollandiam. Ptilodadia. Cee.amie.?-^. 89 XIL Ptilocladia Sond.; J. Ag. Sp. p. 112. Harv. Pht/c. austr. tab. 209. Frons compressa distiche pimiatim decomposita spongiosa, con- texta tilis articulatis a tiibo centrali articulato infra ge- nicula egredientibus di-polycliotomis anastomosantibus, interioribus validioribus, exterioribus fila verticalia dicho- tomo-fastigiata ipsum periphericum stratum frondis for- mantia emittentibus. FavelJ(e. in ramulis ultimis incrassatis inclusse geminse. SplKSrosporcB strato corticali immersse, ad fila verticalia affixse, triangule divisse. Fructus, quos in nostris frustra qusesivi, Harvey obser- vavit et depinxit. Favellse structura omnino Callithamniorum, in processubus minutis, a minoribus pinnulis provenientibus, breviterque pedicellatis immersse, in his geminatse; processus hos involucro analogos considerat Harvey, licet structura cum fronde sterili congrui. Genus mihi videtur inter Dasyphilam et Haloplegmam intermedium. Ut in hoc ultimo, tota frons filis constituitur, interioribus anastomosantibus, exterioribus invicem liberis. At tubus centralis in PtilocLadia adest, et fila peripherica quasi corticale stratum continuura efficiunt, nec libera extra frondem eminent, ut in Dasyphila et Haloplegmate. Favellse geminatai et quasi frondis parte immersse aliam notam prsebent. Pt. pulchra (Sond. in Bot. Zeit. 1845 p. 52.) J. Ag. Sp. p. 112. Harv. Phgc. tah. 209. Kiitz. tab. Phjc. Vol. XII iah. 65. Ad Novam Hollandiam occidentalem et australem. XHI. Haloplegma Mont.; J. Ag. Sp. p. 110. Frons expanse planiuscula lobata spongiosa, filis articulatis monosiphoniis reticulatim anastomosantibus contexta; fila centralia iuferne adproximata subparallela, sursum fere flabellatim radiantia, trabeculis transversalibus juncta, ramos liberos quasi tomentum circumcirca investiens emit- tentia. Favellce in lobulis extra frondem plus minus 90 Ceramie.?!:. , HaJoplegma. promiiiiilis plures immersse, filis cleiise ambieutibiis invo- Incratse, intra periderma hyalinnm gemmidia numerosa a placentula radiantia foventes. SphceyosjJorce ad fila pe- ripherica adfixse sphsericse triangule divisse. Ex lobo increscente concludere licet filum quoddam esse primarium frondis, lateralibus subflabellatim in planum ex- pansis mox insequentibus, singulis in apices fimbriati margi- nis excurrentibus. Fila hsec quasi costulas longitudinales frondis efticiunt. Hsec junguntur trabeculis transversalibus, ita ut sceleton frondis reticulo areolato formatur. In diversis formis hoc reticulum ali(|uantulum diversum mihi adparuit, areis reticuli nunc subrectangularibus, nunc brevioribus, nunc magis longitudinaliter porrectis et forma minus evidenti in- structis. Ab hoc sceleto frondis fila peripherica exeunt. Ar- ticuli in filis periphericis breviores quam in filis costalibus. Species forsan plures adsunt quam assumserunt, sed cha- racteres vix hucusque inventi. Specimina formse India? occideu- talis uoudum ita completa mihi obveuerunt ut dicere ausim quo respectu a specie Novse Hollandise revera differat. Specimiua Tasmauica plurima ofterunt areolas frondis magis rectangu- lares et majores, zonas trausversales et flabellatim radiantes formautes, quam iu forma frequentiore Novee Hollaudiai vidi, in qua areolse cum setate seusim magis inordinatse, quasi ob- literatse et in spongiosum caulem teretiusculum coalesceutes. 1. H. DuPEREEYi (Mont. Cent. III. n:o 69.) froude flabelliformi- expansa subvage lobata, lobis oblongis, margiue utrinque subsequali miuute fimbriato, filis periphericis abbreviatis. Mont. l. c. tah. 7. J. Ag. Sp. p. 111. Kiltz. tah. Pliyc. Vol. XIL tah. 62. Ad Indiam occidentalem ; ad Africam sec. Sonder. Speci- mina ex insulis oceani pacifici ad hanc quoque pertiuere as- yumsit Harvey. 2. H. PREissii (Harv. in HooJc. Ic. XIII. tah. 613.) fronde sub- flabelliformi pinnato-lobata, pinnarum lobis oblougis sub- secundatim dispositis, margine inajqualiter evoluto hiuc magis integriusculo, illinc lacero aut laciniato, filis pe- Ceramium,. ' Ceramie^e. 91 riphericis longioribiis. Harv. Thyc. mistr. tab. 79. J. Ag. Sp. p- 111- Kiltis. tab. Fhyc. Vol XII. tah. 62. ■• var. PLABELLiFORMis fronde tenuiore latiore parum lobata flabelliformi. Harv. FJ. Tasni. p. SHO. Ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Species mihi ignotce. Halopl. cornu Dam.ic Kiitz. tah. Phyc. Vol. XII. tah. 63. e Nov. Hollandia. H. apricanum Kiitz. ihm tah. 63. ex Africa meridionali. XIY. CeramiUM Lh. J. Ag. Sp. p. 113. Frons filiformis, dicliotoma aut pinnatim ramosa, articulata, monosiphonia, ad genicula strato cellularum deiinito aut decurrente et interstitia obducente corticata, cellulis ge- niculorum nullo ordine dispositis. Fcwellm ad ramulos sessiles, ramellis conformibus pluribus subregulariter in- volucrataj, intra sacculum hyalinum gemmidia plurima angulata foventes. Sphcerosporm morphosi cellularum corticalium formataj, plus minus extra stratum corticale prominentes, sphsericse triangule divisse. In speciebus limitandis.et disponendis Species Algarum pressis pedibus secutus sum; novas postea detectas species adjeci, nonuullas, quas distinctas consideravi, hoc loco ut no- vas species proposui. Prseter characteres in Sp. Alg. usitatos, hoc loco quosdam adhibui, qui a Spha^rosporarum formationis modo aliquantuhim diverso pendeant. Comparatis nimirum accuratius sphasrosporis, adparet eas in nonnullis fere in me- Genus mihi ignotum. Bbachycladia {Sond. in Linn. 1853. p. 514). Frons roseo-rubra, com- presso-plana linearis dichotoma, e filis elongatis hyalinis articu- latis dichotomis auastomosantibus stratum centrale constituenti- bus, et filis verticalibus densis abbreviatis subdichotomis articulo colorato terminatis stratum periphericum tomentosum efficientibus composita. Fructificatio . . . Br. austealis Soncl. l. e. Hab. ad Nov. Hollandiam. 92 CBRAMiEyE. ■ Ctramlum. dia zoua, qua3 geuiculum circumdat, formari; nuuc immersam permanere, nunc plus minus extra corticale stratum emergere ; in aliis speciebus fere ad superiorem marginem zonse corti- calis formantur sphserosporse, et maturescentes extra zonam plus minus eminent, superiore sua parte nudse, inferiore intra corticale stratum recepta, cellulis corticalibus quasi inferne fulcrantibus. Qui innumera fragmenta speciminum, a Kiitzingio de- scripta et delineata, ut species proprias, ne dicam genera con- siderat, ipse opera Klitzingii adeat. I. Repentia frondihus repenUbus radkanfihus, phirimis iu stratum expansum conjunctis^ singulis eminentihus parinn ramosis. 1. C. HooPERi (Harv. Ner. Bor. Am. p. 214.) frondibus re- pentibus radicantibus, plurimis in stratum expansum con- junctis, singulis eminentibus paruni rainosis, apicibus attenuatis, articulis omnibus diametro aiqualibus aut pa- rum longioribus, interstitiis nudis endochromate colorato, corticalibus cellulis circa genicula paucioribus. — Species distinctissima. Ad rupes Americaj borealis. II. DiAPHANA frondibus arbusculam erectam forniantihiis quo- quoversiim ramosis inermihns, ad fjenicula strato corfi- cali ^onatis, interstitHs nudis hyalinis. * Sphcerosporis plus minus evidenter anilateralihiis. a. Sphoerosporis extra strattim corticale superiore sua parte emergentibus., inferiore parte quasi suffulia strato corticali. 2. C. Byssoideum (Harv. Ner. Bor. am. p. 218.) fronde te- nuissima molli subregulariter dichotoma, ramis erecto- la. Cek. Repens (Harv. Syn. Phyc. austr. s. n. 628) ''pusillum filo pri- mario prostrato radicibus discoideis prorepente ramulos erectos liberos emittente, ramulis secundis simplicibus, articulis diametro subtriplo longioribus; interstitiis nudis, fetrasporis ad genicula singulis unilateralibus prominentibus.'^ Ad Novam Hollandiam australem. Ceramium. Ceramib.^*]. 93 patentibus parce ramulosis, articulis iuferioribus 6 — 8plo diametro longioribus, interstitiis pellucidis, spliserosporis subsecundatis emergeutibus nudis, inferiore sua parte strato corticali suffultis. Omnium tenuissima. Ad littus Florida3. 3. C. CORYMBOSUM (J. A(j . mscr.) fronde capillari subregula- riter dicliotomo-decomposita, ramis erecto-patentibus, sin- gulis corymbosis fastigiatis, terminalibus forcipatis, arti- culis inferioribus diametro 4plo — 5plo longioribus, supre- mis sequalibus, spliserosporis exteriore latere raraorum secundatis emergentibus nudis, inferiore sua parte strato corticali suffultis. Ad littus atlanticum Aniericse septentrionalis. Ramificatione fere C. fastigiati, attamen ramis magis expansis, colore magis violaeeo et spliserosporariim dispositione diversum. 4. C. AusTRALE (Soncl. Alg. Freiss. p. 20.) fronde capillari brevi regulariter dichotoma et subfastigiata, ramis paten- tibus, terminalibus forcipatis, ai-ticulis inferioribus diame- tro sub-longioribus, interstitiis pellucidis zona corticata parum longioribus, splia?,rosporis exteriore latere ramo- rum secundatis emergentibus nudis, infima sua parte strato corticali suffultis. J. Ag. Sp. p. 124. Spliserospo- ras parvas vidi at distinctas. Ad Novam HoUandiam. Eadem (?) in pacifico calidiore (Harvey). Exstat ad littora Europae planta C. australi simillima, mihi e lit- tore Gallia3 missa, quse quomodo characteribus distinguatur vix video, nisi spheerosporee externo latere erumpentes strato corticali profundius immersaj essent. 5. C. Cliptonianum (J. Ag. m.scr.) fronde vix capillari stric- tiuscula dichotoma ramisque subdissimilibus lateralibus obsita, ramorum rachide eximie flexuosa alterne et sub- pinnatim ramulosa, ramulis patentissimis, terminalibus furcatis, furcse ramulis divergentibus acutis, articulis in- ferioribus diametro triplo longioribus, ramulorum sequa- libus, sphserosporis subsecundatis emergentibus nudis in proeminentia e strato corticali formata, ramellum simu- lante, insidentibus singulis. Ex occidentali Nova HoUandia mis. Harvey. 94 Ceramie.e. Ceramium. 6. C. suBTiLE (J. Ag. Sp. p. 120.) fronde capillari clichotoma superne subalterne ramosa, ramis iii racliide elongata patenter ramulosis, terminalibus forcipatis, articulis iufe- rioribus cliametro 2 — 3plo longioribus, superioribus sequa- libus brevioribusque, geniculis vix elevatis, spha^rosporis subsecundatis emergentibus superne subnudis, hiferiore parte strato corticaU cincta. In Sinu Mexicano. b. Sphcerosx^oris in strato corticali imilateraliter prominuJo immersis, S(ppe in nodosa prominen- tia plnrihus. 1. C. TENUissiMUM (Lyngl). Hydr. Dan. p)- 120.) fronde capil- lari regulariter dichotomo-decomposita fastigiata, ramis erecto-patentibus, terminalibus forcipatis, articulis inferi- oribus 4 — 6plo diametro longioribus, interstitiis pellucidis, sphajrosporis exteriore latere segmentorum secundatis in strato corticali unilateraliter xjrominulo omnino immersis, favellis infra apices lateralibus, apice rami ramellisque in- volucrantibus favellam vix superantibus simplicibus paucis. J. Ag. Sp. p. 120. Ccr. Nodosum Harv. Phyc. Br. tah. 90. Kiit;s. tab. Phyc. VoJ. XII. tah. 78 «— c? tah. 79 d~e. Var. Araclinoideum frondibus sursum evidentius atte- nuatis, sphserosporis in nodo unilateraliter prominulo immer- sis ssepe pluribus. C. araclmoideum J Ag. Sp. p. 117. In Atlantico ad littus Europte et Americse borealis; in mediterraneo. 8. C. DivARiCATUM (Croucm mscr.) fronde capillari dichotoma segmentis divaricatis, terminalibus parum forcipatis, ar- ticulis inferioribus diametro 4 — plo longioribus, interstitiis pellucidis, sphserosporis exteriore latere segmentorum se- cundatis in strato corticali unilateraliter prominnlo om- nino immersis, favellis. . . . J. Ag. Sp. ]). 123. Crouan FJ. Finist. tal). XII fig. 87 his. Ad oras Gallise. Icone citata ductus, fructus descriptionem dare ausus sum, Iluic externe simillimum est Cer. arachnoideum var. patentissimum Harv. Ner. Bor. Amer. tah. 33 B.; sub microscopio autem diversum adparet, cet spheerosporas consimiliter dispositas. Tertiam foi'mam (Cer. Bys- Ceramium. Ceramieje. 95 soidei?) ramis patentissimis ex oris Floridse vidi. Quse vero omnes potius aliarum specierum formfe analogse milii videntur, forsan pecu- liari quodam crescendi modo ortse; anne inter alias algas crescentes? 9. C. RAMULOsuM (HooJc. et Harv. Alg. Tasm. n:o 88.) fronde capillari dichotoma et ad geniculum fere quodque ramulis patentissimis obsita, segmentis terminalibus strictis acutis, articulis inferioribus diametro 3plo- -4plo longioribus, in- terstitiis nudis, spliserosporis exteriore latere ramulorum secundatis in strato corticali unilateraliter prominulo om- nino immersis, "favellis subterminalibus involucro poly- phyllo subtensis." J. Ag. Sp. p. 121. Kutz. Tah. Fhyc. Vol. Xll. fah. 81. ' Ad Oras Tasmanise. ** SplKErospori.^i in ranmlo, sterilihus consimili, circa genicula verticiUatis. a. Splicerosporis ad superiorem marginem zonce cor- ticalis forn/atis, snperiorc sua pnrte extra stra- ium corticale emergenfihus, inferiore partc quasi suffulta strato corticali. 10. C. GRACiLLiMUM (Hcirv. mscr.) fronde pertenui flaccidissima dichotoma ramulisque subdissimilibus lateralibus obsita ramulis dichotomo-fastigiatis forcipatis, articulis inferiori- bus diametro 5 — 6plo longioribus, ramulorum cequalibus ad genicula strato corticali insigniori zonatis, spha3rospo- ris subverticillatis superiore sua parte emergentibus nudis, inferiore parte strati corticalis cellulis cincta, favellis in ramulo subterminalibus, ramellis involucrantibus elonga- tis forcipatis plurimis patenter umbellatis. J. Ag. Sp. p. 118. Ha7v. PJigc. Br. tah. 206. Hormoc. flaccidum KHtz. tab. Biyc. Vol. XII. fah. 69? Suringar Alg. Jap. tah. XIII? In Oceano atlantico et mari mediterraneo. Eadem? ad littus Novse Hollandise. Obs. Quce nomine Horm. gracillimum Kiitz. ab ipso in Tah. Phye. Vol. XII tab. 68 depingitur vix milii cum specie Harveyana iden tica adparet; potius Cer. stricti forma videtur. 96 Ceramie.e. Ceramium. 11. C. isoGONUM (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22^9. 55.) froncle subsetacea brevi dichotoma fastigiata, ramis erecto- patentibus. terminalibus forcipatis, articulis inferiQribus diametro parum longioribus, iuterstitiis pellucidis, inferi- oribus zoua corticata fere duplo brevioribus. spharosporis verticillatis superiore sua parte et fere totis emergentibus nudis, strati corticalis zona suffultis, favellis subtermina- libus, ramellis involucrantibus patentibus brevibus. Harv. Phyc. austr. tab. 206 B. Ad Novam Hollandiam. 12. C. viRGATUM (Harv. in Fl. Nov. .Ze?. p. 256.) fronde sub- setacea brevi ramis raraulisque lateralibus erecto-adpres- sis vestita pyramidata, ramulis terminalibus apice longe acuminato rectiusculis, articulis inferioribus diametro fere brevioribus, interstitiis pellucidis ad lineam transversa- lem angustam reductis, sphserosporis in ramis antepenul- timis verticillatis, superiore sua parte emergentibus nu- dis, inferiore parte cellulis strati corticalis suffultis, "fa- vellis subterminalibus, invohicro polyphyllo suffultis." J. Ag. Sp. p. 137. Ad Novam Zelandiam. Corticale stratum admodum evolutum ita ut ramuli superiores, articulis brevissimis praediti, fere Crouaniam referant. Habitus quoque a reliquis sat ahludit: at cliaracteres Ceramii videntur. b. Sph(srospori.s in mcdia ^ona .strati corticalis for- matis, ipsa cellula fertili crumpente midiuscula, aliquando in protuberantiam nodosam cortica- tam demum exuberante. 13. C. FASTiGiATUM (Harv. in HooJc. Jonrn. p. 303.) fronde capillari regulariter dichotomo-decomposita eximie fasti- giata, ramis erecto-patentibus, termiuahbus forcipatis, articulis inferioribus diametro 3plo — 4plo longioribus, su- periorum insterstitiis subcoloratis, sphserosporis circa ge- nicula verticillatis nunc paucioribus extra stratum corti- cale eminentibus fere omnino nudis, favellarum ramellis involucrantibus simplicibus paucis favellam vix superan- tibus. J. Ag. Sp. p. 119. Harv. Fht/c. Brit. tab. 255. Kiit0. Tab. Pht/c. Vol. XII. tab. 79 a—c. Ceramimn. Cbramie^e. 97 In oceano atlantico siiperiore et mari mediterraneo. Eaclem? ad oras Novse Hollandise. 14. C. Deslongchampii (CJiauv. Alg. Norm. n. 83.) fronde sub- setacea decomposito-dicliotoma ramulisque lateralibus su- bulatis obsita, segmentis erectiusculis, terminalibus indi- visis et subrectis subulatis, articulis inferioribus diametro 3— 4plo longioribus, interstitiis nudis, sphserosporis ver- ticillatis sparsisque erumpentibus, ssepe uno latere aggre- gatis confluentibus. J. Ag. Sp. p. 122. Harv. Phyc. Brit. tah. 219. Kiltz. tab. Phjc. Vol. XII. tah. 77. Hab. in atlantico superiore ad littora Europse. c. Spli(Brosporis in media £ona strati corticalis im- mersis, ipsa cellula /ertili extrorsum nunc nu- diuscula Jiyalina. 15. C. STRiCTUM (Grev. et Harv. mscr.) fronde capillari regu- lariter dichotomo-decomposita fastigiata, ramis erecto- pateutibus, terminalibus forcipatis, articulis inferioribus 4 — Gplo diametro longioribus, interstitiis pellucidis, sphse- rosporis simplici serie verticillatis, fere in media zona strati corticalis immersis, ipsa cellula fertili extrorsum nudiuscula, favellis in ramulo lateralibus, involucri ra- mellis elongatis plurimis favellam demum longe superan- tibus. J. Ag. Sp. p. 123. var. a. stricfa zonis geniculorum angustissimis, ultimis pe- nultimisque sterilibus, inferioribus fertilibus. Harv. Phyc. Brit. tah. 334. Kilts. tah. Phyc. Vol. XIL tah. 78. var. /i. delicata zonis geniculorum Latioribus, penultimis fer- tilibus adproximatis moniliformibus. Conf. dclicata Clem. In oceano athmtico superiore ad littora Europse et Ame- ricse; in mediterraneo et nigro; eadem (?) ad insulas Ma- louinas. 16. C. ELEGANs (Bucl. Ess. p. 53.) fronde subsetacea regula- riter dichotomo-decomposita fastigiata, ramis erecto-pa- tentibus, terminalibus forcipato-erectis, articuh's inferiori- bus 2 — 4plo diametro longioribus, interstitiis pellucidis zonas longitudine superantibus, sphserosporis subduplici serie circa genicula verticillatis, fere in media zona strati 7 98 Ceramiej3. Ceramium. corticalis immersis, ipsa celliila fertili extrorsum nudius- cula, favellis in ramulo subterminalibus, involucri ramel- lis subdivisis favellam longe superantibus. J. Ag. >Sp. p. 124. Kiit^. tab. PJiyc. Vol. XII. tah. 67 c~e? In mediterraneo et atlantico calidiore. 17. C. DiAPHANUM (LigUf. Scot. p. 996) fronde subsetacea di- chotoma et sublateraliter ramulosa, ramis erecto-patenti- bus, terminalibus forcipato-erectis, articulis inferioribus diametro 3plo— 4plo longioribus, interstitiis pellucidis longitudine zonas superantibus, sphserosporis simplici serie circa genicula verticillatis, fere in media zona strati corticalis immersis, ipsa cellula fertili extrorsum nudiuscula, favellis in ramulo lateralibus, involucri ra- mellis paucis simplicibus favellam vix superantibus. J. Ag. Sp. p. 125. Lb. Hydr. Dan. tah. 37 B. fig. 3. Harv. Phyc. tah. 193. HiUw. Conf. tab. 38. Engl. Bot. tah. 1742. In Atlantico ad littora Europse; ad Cap. B. Spei! Eadem (?) ad littora Australise. Formas hujus suspicor, qu89 a Kutz. tab. Phyc. Vol. 12 tab. 71 e — g; tab. 76 a — c. delineatse sunt. *** Splim-osporis in ramido subdifformi circa genicula verti- cillatis. 18. C. coRNicuLATUM (Mont. mscr.) fronde capillari inferne di- chotoma, superne ramulis alternis subdissimilibus paten- tissimis incurvis lateraliter obsita, articulis inferioribus diametro triplo longioribus, interstitiis hyalinis, articulis ramulorum subconfluentibus, sphserosporis in ramulis in- curvatis nodoso-siliquseformibus verticillatis, fere in media zona strati corticalis immersis, favellis. . . . Kilt^. tah. Phyc. Vol. XII. tab. 81. Cer. siliquosum J. Ag. mscr. Ad littora Indise occidentalis. Pars inferior vulgares formas tenuiores diaphanas assimilat; ra- mulos diversse plantse crederes, articulis fere corticali stratoconfluente parum conspicuis. Prout ramuli adultiores fiant, prolongatur pars in- ferior, et superior incurvata quasi stipitata adparet. In fertili planta apices ramulorum aut longius stipitati, aut brevius pedunculati, utrin- que attenuati siliquam incurvam fere referunt; intra stratum corticale Ceramium. Ceramie^. .99 initio subcontinuum, demum nodosum, spligerosporse verticillatse evol- vuntur, corticali strato fere immersae, in articulis singulis singula serie dispositse. 19. C. NODiFERUM (J. Ag. mscr.) fronde inferne setacea dicho- toma sursum attenuata et ramis lateralibus subfascicula- tis erectiusculis obsita, ramulis mollissimis, terminalibus erectiusculis, articulis inferioribus diametro duplo longi- oribus, interstitiis pellucidis zonas longitudine vix eequan- tibus, ramis penultimis ramulisque lateralibus sphsero- sporiferis utrinque attenuatis lanceolatis sticliidiosis, sphse- rosporis iiitra articulos iiodosos verticillatis, strato corti- cali immersis translucentibus. Ad insulas Chatam legit Travers: inter Polysiphonias immixta. 20. C. TORULOSUM (J. Ag. mscr.) fronde setacea elongata dicho- toma ramisque alterne brevioribus subpinnata, ramis pa- tentibus, terminalibus rectiusculis, articulis inferioribus diametro sesquilongioribus ad genicula contractis, inter- stitiis pellucidis ad lineam transversalem angustam re- ductis, ramulis ultimis et superioribus lateralibus sphse- rosporiferis utrinque attenuatis lanceolatis toruloso-stichi- diosis, sphserosporis intra articulos nodosos verticillatis, strato corticali subimmersis translucentibus. Ad Tasmaniam. Species fere habitu Cer. rubri, at linea angusta pellucida zonas distincte separante facile dignoscenda. Sterilis cseterum habitu ad Cer. isogonum accedit, fructu longe diversa. III RuBRA frondibus arhusculam erectam formantibus., quoquo- versum ramosis inermibus, ad genicula strato corticali de- currente et interstitia plus minus obducente instructis. 21. C. ciRCiNNATUM (KHts. Linn. p. 733.) fronde setacea sub- regulariter dichotoma fastigiata, segmeutis erecto-paten- tibus, terminalibus forcipatis apice incurvis, articulis in- ferioribus diametro Vj^ — 2plo longioribus, interstitiis pel- lucidis decurrenti-corticatis zonas longitudine sequantibus, sphserosporis simplici serie circa genicula verticillatis, fa- vellis. . . . J. Ag. Sp. p. 126. Ceram. decurrens Harv. Phgc. Brit. tab. 276. Formas hujus suspicor, cj[uas Klit- 100 CERAMiEiR. Ceramium. ziug in tab. Phyc. Vol. 12 tab. 70 a— d, tab. 71 a— d, tab. 72. tab. 99 a— d depinxit. Ad littora atlantica et mediterranea Europse. 22. C. RUBRUM (Huds. Angl. p. 600) fronde setacea dichotoma fastigiata ramulisque lateralibus ramulosa, segmentis erecto-patentibus, terminalibus incurvis forcipatisve, arti- culis inferioribus diametro 2 — 3plo longioribus plus mi- nus dense cprticatis ad genicula subcontractis, sphsero- sporis circa genicula irregularius seriatis, ramellis invo- lucri 4 — 5, favellas laterales ssepe geminatas plus minus superantibus. J. Ag. Sp., p. 127. Engl JBot. tah. 1166. BiUiv. tah. 34. II. Dan. fab. 1482. Lgngh. Hydr. tah. 62 B. 1. Harv. Phgc. JBrit. tah. 181. Formse mihi sunt: a. decurrens interstitiis juvenilibus nudis, cum setate sensim corticatis confluentibus, adultis corticatis subpellucidis, geniculis obscuris, ramis lateralibus conformibus dicho- tomis. /?. prolifcrum interstitiis juvenilibus tenue corticatis, articulis inferiuribus geniculo obscuriori distinctis diametro duplo longioribus ; raniis lateralibus fructiferis, sphserosporarum simpliciusculis brevibus subulatis, favellarum divisis. * secimdatum ramulis introrsum subsecundatis, ad genicula singulis, ramellis involucri favellam sequantibus. ** proUfirum ramulis ad genicula pluribus aggregatis sub- verticillatisve, ramellis involucri favellam longius supe- rantibus. Cer. hotrycarpum Harv. Phyc. Br. tah. 215. y. tenur interstitiis juvenilibus et adultis densius corticatis, froude dichotoma subfastigiata, ramulis secundis favellas gerentibus, rameUis involucri favellas superantibus. d. virgafnm interstiliis juvenilibus tenue corticatis, articulis inferioribus geniculo obscuriori distinctis diametro 2 — 3plo longioribus, ramis lateralibus fertihbus elongatis utrinque attenuatis simplicibus furcatisque, ramellis involucri fa- vella duplo longioribus. i. fasciculatum interstitiis juvenilibus atque adultis densius corticatis, ramis lateralibus fas^iculato-corymbosis. Ceramium. Ceramiile. 101 C. corymbiferum interstitiis juvenilibus atque adultis deusius corticatis, fronde sublateraliter ramosa, ramis corymbo- sis dichotomo-fastigiatis, favellis in segmento lateralibus. ramellis involucri favellam parum superantibus. rj. pedicellatwn interstitiis juvenilibus at^jue adultis densius corticatis, fronde sparsim prolifera, prolificationibus vagis, fructiferis segmento conformibus. Hab. species, ut hodie limitata, per omnia maria divulgata. Ceramium rubrum hodiernum plures species udhuc comprehendere, mihi verisimile videtur; quomodo autem ha3 species limitantur oni- nino mihi obscurum manet. In ipsa structura anatomica quasdam dif- ferentia adesse videtur, ita nempe, ut cellulaj corticales interiores et exteriores minus magnitudine diversje mihi adparuerunt in Cer. se- cundato, quam in formis quibusdam ramis corymbosis insignibus; qua nota C. secundatum ad C. obsoletum accedere videtur. In Cer. ni- tenti hyec diversitas cellularum ita insignis, ut ccllula3 extimse fere stratum proprium filis verticalibus fastigiatis constitutum formare vi- derentur, ut hoc jam in Ner. Bor. Am. observavit Harvey. 23. C. OBSOLETUM (A(j. Sp. II. p. 14:5.) fronde setacea dicho- toma subfastigiata ramulisque introrsum secundatis dense seriatis prolifera, segmentis patentibus, proliticationibus utrinque attenuatis secundatim compositis, articulis infe- rioribus diametro tequalibus dense corticatis, sphairosporis circa articulos proliticationuui verticillatis, ramellis invo- lucri 5 — (i favellas demum superantibus. J. Ag. Sp. p. 129. In mari Capensi. 24. C. NrrENS (Ag. Syst. j>. 136) fronde subsetacea dichotomo- ramosa diffusa ramis patentissimis, superiori])us vage se- cundatis, terrainalibus indivisis rectiusculis subulatis, ar- ticulis inferioribus diametro 2 — 3plo longioribus dense corticatis, fructibus. . . . J. Ag. S^^. p- 130. In mari Indiai occidentalis. 25. C. Derbesii (Soller mscr.) fronde setacea dichotoma et lateraliter ramosa minutissime muriculato-aspera subcar- tilaginea, segmentis erecto-patentibus, terminalibus forci- patis, articulis inferioribus diametro asqualibus dense cor- ticatis, sphgerosporis in segmentis penultimis verticillatis paucis, ramellis involucri umbcllatis favellas superaiiti- bus. J. A(j. Sp. p. 130. In mediterraueo. 102 Ceramie^. Ceramiwn. IV. CiLiATA frondibiis arhusculam erectam formantibus, quo- quoversum ramosis, spinulosis, spinulis externo latere seg- mentorum terminalium prcecipue conspicuis. * Sphcerosporis extcrno segmentorum latere lineam longitudina- lem formantihus ad genicula singidis. 26. C. ECHiONOTUM (J. Ag. Advers. p. 27) fronde subsetacea regiilariter dichotonio-decomposita fastigiata, segmentis erecto-patentibus, terminalibus forcipatis incurvis^ articu- lis inferioribus diametro 3 — 4plo longioribus, interstitiis pellucidis nudis, geniculorum spinulis sparsis iuarticulatis hyalinis, sphserosporis externo forcipum latere ad geni- cula singulis, favellis in segmento Uiteralibus subgeminis, involucro polyphyllo cinctis. Sp. Alg.p. 131. Harv. Phgc. Brit. tah. 141. KiU^. tah. Phyc. Vol. XIII. tab. 97—98. In atlantico superiore et mediterraneo. 27. C. PUBERULUM (Sond. in Bot. Zeit. 1845.^). 52) fronde se- tacea alterne-ramosa, ramis lateralibus brevioribus, ra- mulis dichotomis, terminalibus insequaliter forcipatis prse- cipue externo latere serie aculeorum articulatorum obsi- tis, articulis diametro P/^ — ^plo longioribus ad genicula nodosis, interstitiis superioribus nudis, sphserosporis iii tumoribus aculeatis externo segmentorum latere singulis, "favellis involucro polyphyllo subtensis." Cer. monile J. Ag. Sp. p. 132. a. crassior brevior et robustior articulis diametro subsequali- bus. C. puhendum Sond. l. c. /?. monile elongatior et gracilior, articulis inferioribus diametro subduplo longioribus. Cer. monile HooJc. et Harv. Alg. Tasm. p. 13. * Hab. ad Novam Hollandiam occideutalem et australem, Tasmaniam usque. ** Sphcerosporis circa genictda verticillatis. 28? C. uNCiNATUM (Harv. in Fl. Nov. Zcl. II. p. 257) fronde capillari regulariter dichotomo-decomposita fastigiata, ra- mis patentibus, terminalibus forcipatis incurvis, articulis inferioribus diametro triplo longioribus, interstitiis pellu- Ceramium. , ' Ceeamie^. 103 cidis uudis, geuiculis nodosis spinula valida articulata colorata subrecurva exteriore latere, aliisque minoribus interiore latere munitis, sphserosporis. . . . Ad Novam Zelandiam. Spinulae (introrsum) revera plures, nec singulse at habet Harvey. 29. C. ACANTHONOTUM (Carm. mscr.) fronde capillari regulari- ter dichotomo-decomposita fastigiata, segmentis patenti- bus, terminalibus forcipatis incurvis, articulis inferioribus diametro 3 — 4plo longioribus, interstitiis pellucidis nudis, geniculis spinula smgula articulata colorata exteriore la- tere munitis, sphserosporis simplici serie circa genicula verticillatis, favelUs in segmento lateralibus subaggrega- tis, singulis ramello suffultis. J. A. 85) frondibus sim- pliciusculis aut parce divisis a foliolo senili reducto pal- Grateloupia. Cryptonemiace^. 157 matim aut piunatim egreclientibus, carnoso-cartilagineis l^lanis lanceolato-linearibus utrinque attenuatis, margine plano et disco demum ligulis conformibus numerosis ob- sitis, cystocarpiis . . . J. A(j. Sp. p. 181. Mont. Si/ll. p. 433. Kuts. tab. Phi/c. Vol. XVII tah. 34. — Chartse ne minime nostra adliseret. Ad insulas Indise occidentalis. 13. Gr. undulata (J. Ag. mscr.) frondibus simpliciusculis aut parce divisis a foliolo seriili reducto palmatim aut pin- natim egredientibus, carnoso-membranaceis planis lan- ceolato-linearibus utrinque attenuatis, margine ssepissime eximie undulato demuni crenulato ligulisque sparsim ob- sito, cystocarpiis per totam frondem densis, sphserosporis sparsis. Ad insulas Indise Occidentalis. Nunc ultra pedalis latitudine 2—3 pollicari, nunc minor et ad- spectuni ijrsebens fere Porphyraj, semper chartse adheerens. An pras- cedentis forma? DiflGrt substantia, magnitudine, et marginibus un- dulatis. 14. Gr. Cutlerle (Bhid. mscr.) frondibus simpliciusculis aut parce divisis a foliolo senili reducto palmatim aut piu- natim egredieiitibus, carnoso-membranaceis planis lanceo- lato-linearibus oblongisve, basi eximie attenuatis, apice obtusiusculis, margine subundulato demum crenulato li- gulisque sparsim obsito, cystocarpiis per totam frondeni densis, sphserosporis sparsis. J. Ab? et Gr. schisophylla Kiitz. ibm tab. 36? Ad oras Chilenses. Ne hsec confundatur cum simillima Iridsea membranacea. 15. Gr. hieroglyphica (J. Ag. act. Holm. 1847 p. 86) frondi- bus carnoso-planis lineari-lanceolatis acuminatis margine subundulato integerrimis, simplicibus vel ex margine fron- dis senihs provenientibus, cystocarpiis in soros maculge- formes, lineis flexuosis angustis sejunctos, collectis. J. Ag. Sp. p. 183. FhyJlymenia hieroglyphica J. Ag. l. c. 156 Cryptonemiace.e, Gmteloupia. tah. II. Iridcea labyrmthifolia Kiitz. tah. Pht/c. Vol. XVII tah. 18. Ad Cap. b. Spei. Species a me non examinatce. a) e marihus Europceis. Gr. minima Cfouan FI. Finist. p. 142. Gr. fimbriata Mont. F/. cVAlg. p. 102 tah. li) fiy. 3. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 30. Gr. coriacea Kiits. ihm tah. 29. b) cx insulis Indlce occidcutalis. Gr. caudata Kiits. l. c. tah. 23. c) e marl Indico, Gr. conperta Kiits!. l. c. fah. 23. Gr. furcata Kiit^. l. c. tah. 23. Gr. opposita Kiitz. l. c. tah. 31. an sp. Eucheumatis? cl) e mari antarctico. Gr. aucklandica Mont. Voy. Pol. Sud. p. 115 tah. 10 fiy. 1, J. Ay. Sp. p. 185. KiUz. tah. Phyc. Vol. XVII fah. 38. e) e mari Novce HoIIandice. Gr. Gigartinoides Sond. in Linn. Vol. 26 p. 517. Gr.? dubia Zanard. Phyc. nov. n:o 34. XXX. PrIONITIS J. Ag. Sp. p. 185. Frons compressa linearis dichotoma aut subpinnata, nunc a disco vel margine glatidulosa aut phyllis prolifera, stra- tis fere tribus contexta; interiore amplo cellulis lilifor- mibus densissime intertextis ; intermedio cellulis rotun- datis, in corticales minores vcrticaliter radiatas sensim abeuntibus. Cystocarpia frondi immersa, in cryptis intra stratum corticale excavatis et secedentibus filis apertis Prionites. CRYPTONEMiACEiE. 157 nucleum adparenter simplicem, supra stratum placentare, iilis tenuibus a cellula paullo majore radiantibus consti- tutum, adfixum foventia; nucleus a plexu filorum sensim transmutato ortus, cellulis matricalibus pluribus, certo ordine vix dispositis coalescenS; demum gemmidia plurima minuta rotundato-angulata, gelatina ambiente sine ordine conspicuo cohibita fovens. Sphcerosporce in phyllis glan- dulisve marginalibus provenientes, strato corticali amplius evoluto immersse, sparsse oblongje cruciatim divisse. Cystocarpia in paucis tantum speciebus mihi cognita, quare de limitibus Generis dubia maneant. In fructiferis, quse vidi, nucleum ad typum Grateloupise et Polyopis con- fectum videre credidi. Stratum circumnucleare proprium vix adest, sed nucleus quasi ambitu lacerus ssepius obvenit; sectione tamen feliciter facta cellulam quandam placentarem cum adparatu tilorum radiantium videre licet, supra quam nucleus maturescens nidulari videtur ; fila vero circum-nuclearia parum prolongata, unde nucleus superne iisdem vix cingitur. Ipse nucleus ambitu parum definitus, lobis, ut videtur, sen- sim coalescentibus numerosis ortus; lobos a cellulis matrica- libus sensim subdivisis, partibus in gemmidia, et parietibus in gelatinam abeuntibus, constitutos putarem. Cellulas ma- tricales numerosas paulo majores indivisas, aliasque in gem- midia minora dilapsas, utrasque nunc juxta-positas in cysto- carpiis adproximatis vidi. I. EupRioNiTis fronde pliis minus dcnse dichotoma atit demum phyllis marginalihus adparentcr pinnata ; fructibus seg- menta terminalia aut phylla marginalia occupantibns. * Fronde dichotomiis adproximatis evidentius- dichoiomo- decomposita, fiahelJato-fastigiata. 1. Pr. microcarpa (C. Ag. Sp. p. 255) fronde inferne teretius- ciila superne compressa crassiuscula anguste lineari de- composito-dichotoma flabellato-fastigiata, segmentis paten- tibus (margine nudis) terminalibus conformibus obtusius- culis, cystocarpiis segmenta superiora occupantibus. J. Ag. Sp. p. 187. Hab. ad Nov. liollandiam occidentalem et australem. 158 Cryptonemiaceye. Prioniiis. Sonder Gigartinam microcarpam memoravit (Linn. Vol. 26 j) 517), quam nostrae dubio adposito identicam supposuit. Nostra, lia- bitu fere CJwndri coarctati KUts. Tah. Phyc. Vol. XVII tab. 60, nullo modo est Gigartinse sp. 2. Pr. chondrophylla (J. Ag. Sp. p. 187) froiide inferne te- retiuscula superne admodum compressa, collabente aut plana, anguste lineari decomposito-dichotoma flabellato- fastigiata, segmentis patentibus a margine sparsim pin- natis, terminalibus angustioribus apice evidentius atte- nuatis, spbserosporis in pinnis segmentisque superioribus maculas in utraque pagina subnematheciosas, ambitu certo vix conspicuas occupantibus. Hab. ad Novam Guineam. E mari Coreano s. n. 20 et 23 mis. Crouan. 3. Pr. australis (J. Ag. Alg. Licbm. in not.) fronde superne compressa subplana lineari decomposito-dichotoma fla- bellato-fastigiata, segmentis patentibus margine, minute glandulosis, terminalibus infra apices evidentius attenu- atos dilatatis sublanceolatis, sphserosporis glandulas occu- pantibus. J. Ag. Sp. p. 188. Latitudine Pr. lanceolatte; tota dichotoma. Hab. in Oceano pacifico. ("mar. austr." in Herb. Ag.) ** Fronde magis distanter dichotoma, phyllis margivaliJms numerosis adparenter pinnata. 4. Pr. pectinata (J. Ag. Sp. p. 189) fronde inferne teretius- cula mox planata obsolete subcanahculata lineari distan- ter decomposito-dichotoma sutfastigiata, phyllisque mar- ginalibus simpliciusculis aut parce furcatis utrinque atte- nuatis fronde angustioribus ca?-terum subconformibus den- sius pinnata, sphserosporis phylla marginalia occupantibus, maculis ambitu certo haud conspicuis. Hab. in Oceano pacifico ad insulas Chinca. 5. Pr. lanceolata (Harv. ap. Bcech. p. 164) fronde inferne teretiuscula mox compressa et superne planata lineari fere tota pinnatim decomposita, phyllis marginalibuhi ra- chidem latitudine subffiquantibus, juvenilibus siniplicius- culis lauceolato-linearibus, adultioribus elongatis lineari- Prionites. Cryptonemiace^. 159 bus fronde conformibus suo ordine pinnatis, sphserosporis phylla marginalia occupantibus, maculis ambitu certo haud conspicuis. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 197 fab. 27 A. Gel. lanceolatum Kiitz. FJiyc. Vol. XVIII. tab. 48. Pr. ligtdata J. Ag. Sp. p. 189. Hab. ad oras Californise. Species algarum scribens Grateloupiam ligulatam Grev. et Gelid.? lanceolatum Harv. proximas, si non identicas, credidi. Harvey, qui sine dubio utriusque comparavit specimina, dein in Ner. Bor. Am. utramque conjunxit. Inter specimina, quse vidi, formas 3 distinguere licet: Pr. Ungulata Grev. elongata et magis distanter pinnata, pin- nis juvenilibus tenuibus planatis ambitu lanceolatis; incrassata den- sius et irregularius decomposita, pinnis juvenilibus crassiusculis subclavato-linearibus: angusta fronde duplo angustiore, inferne fili- formi teretiuscula. An plures species hoc loco lateant? — Utrum Gelidium decipiens Mont. Voy. Bonit. pl. 145 fig. 2. Kiitz. Tah. Phyc. Vol. XVIII tab. 47. sit Pr. lanceolatse forma, an omnino diversa, mihi non liquet. G. Pr. Andersoniana (Eaton mscr.) fronde inferne teretiuscula, superne planata fere tota pinnatim decomposita, rachidi- bus linearibus angustioribus, phyllis marginalibus folii- formibus rachidem latitudine pluries superantibus "lanceo- latis simpliciuscuhs, fructibus phylla occupantibus, cysto- carpiis in soros collectis, sphserosporis maculas nemathe- ciosas, ambitu definito conspicuas occupantibus. In sinu Monterey legit D:r C. L. Anderson; mis. Eaton. Maculas nemathe<;iosas, conspicue elevatas, magnas vidi; sphsero- sporas vero nullas inter fila corticalia prolongata detegere mihi licuit. In maculis cystocarpia gcrentibus stratum corticale multo magis evn- lutum quoque adest. Foliola vidi usque 5 pollices longa et ultra se- mipollicem lata. Species distinctissima. II. pRisTJiRiuM fronde innnatim decomposita. 1. Pr. Sternbergii (Ag. Sp. Alg. p. 275) fronde minori pin- natim decomposita, pinnis supra basem teretiusculam subtortam planis sublanceolato-hnearibus, a margine pe- ctinato-dentatis pinnulatisve, dentibus patentissimis obtu- sis, majoribus subspathulatis apiceve divisis in pinnulas novas abeuntibus. J. Ag. Sp. p. 190. Hab. in oceano pacifico ("ocean. austr." in Herb. Ag.). 160 CRypTONEMiACE^F:. Prionitis. 8. Pb. jubata (J. A(j. Sjj- p. 190) fronde minori pinnatim cle- composita, pinnis supra basem planatam subtortam pla- nis linearibus, adultioribus sublanceolatis, a margine pin- nulatis sparsiusve dentatis, dentibus patentissimis acutius- culis, pinnulis linearibus patentibus. Gelid. crassifolmm Post, et Mupr. Hab. in Oceano pacifico superiore. 9. Pr. Lyallii (Harv. mscr.) fronde majori pinnatim de- composita adparenter concatenata, pinnis pinnulisque majoribus cuneato-lanceolatis, quasi istbmo lineari a ra- chide inferne fere teretiuscula superne lineari egredienti- btis, superne dilatatis pinnulatis, pinnulis juvenilibus li- nearibus spathulatisve obtusiusculis. Ad Insulam Vancouver. Frons usque pedalis fere in modum Opuntise composita, pinnis hasi angusta provenientibus, superne dilatatis pinnas conformes gene- rantibus; pinnis diversi ordinis demum caulem angustiorem at cras- usculum et margine insequalem formantibus. Fructus nullos vidi. XXXI. CrYPTONEMIA J. Ag. Al(j. med. p. 100. Sp. Alj. p. 224. Frons plana chartacea ssepe caulescens varie divisa aut pro- lificationibus ramosa, stratis fere tribus contexta; interi- ore filis elongatis ramosis dense intertextis; intermedio cellulis rotundatis, superficieni versus minoribus. Ct/sto- carpia in phyllis minoribus subimmersa, in alterutera pagina subprominula, carpostomio aperta, nucleum adpa- renter simpHcem, ambitu definitum, foventia; nucleus ad fila interiora suspensus subsphsericus, intra lobos pbco- nicos a puncto basali radiantes, arcte conniventes gem- midia pkirima rotundato-angulata, sine ordine conspicuo conglobata et quasi muco cohibita contineris. Spheero- sporce in sporophyllis propriis aut infra apices in soros rotundatos collectse, strato subnemathecioso immersfe, oblongse cruciatim divisse. Nucleum ad eundem typum ac in Schizymenia et Gloio- siphonia confectum videre credidi. Fila interiora, nucleum Cryptonemia. Cryptonemiace^. 161 ambientia, inter regionem quandam subplacentarem et carpo- stomium versus exteusa adsuuL Genus in sua serie quodammodo supremum, caulem a folio in nonuullis speciebus separans, fructus in phyUis pro- priis aut loco detinito evolvens, et cystocarpiis in alterutera pa- gina prominulis, quasi intra pericarpium exceptis, reliquis ge- neribus Cryptonemearum perfectius, Phyllophorge quodam re- spectu analogum, vix atiine. Fila interiora laxiora in juveni- libus, densiora et immo densissima in adultioribus partibus; stratum corticale, fere eodem modo diversum, constat in par- tibus juvenihbus tilis fere moniliformibus at abbreviatis ; in adultioribus fila in cellulas densius conjunctas mutantur; in sphserosporifera parte stratum corticale fere nematheciose evolutum est; intra stratum corticale intermedium stratum quodammodo adest, in partibus juveniUbus vix conspicuum, infra soros ut fila anastomosantia obvium; in partibus adul- tioribus cellulse strati corticalis interiores majores rotundatse arcte adproximatse, nunc quasi granuloso contentu instructse et hoc stadio admodum conspicuse, quasi stratum proprium efiicieutes. Sit ut in diversis speciebus hse diversitates plus minus conspiciantur. Cystocarpia in paucissimis speciebus hodie tantum cog- nita, hoc loco descripta qualia in sectione Cryptonemise mihi obvenerunt. E sectioue Acrodisci nuUam speciem capsulife- ram vidi. Unam, Cr. phyllophoram, capsuliferam vidit Har- vey (PJii/c. Aust. tah. 283). Ex icone data cystocarpia in lacinia terminali incrassata numerosa congesta obvenirent, quod vero utrum typum genericum, an tantum speciei pro- prium indicaret, non liquet. I. AcRODiscus. Fronde segmentis regularihus dichotoma aut adparenter pinnatifida, a margine prolificationihus con- formihus nunc instructa ; sphcerosporiferis soris nemathe- ciosis, rotundatis aut magis elongatis, intramarginalihus, in segmentis terminalihus phgllisve prolificantihus evolutis. * Fronde fere omnino ecostata. 1. Cr. dichotoma (J. Ag. Alg. med. p. 100) subacaulis eco- stata, fronde cuneata-lineari dichotoma, segmentis linea- 11 1()2 CBYPTONEMiACEji;. Cryptonema. ribus integerrimis obtusissimis ssepe strangulatis, a stric- tura et disco prolificantibus, sphserosporis in sorum in- fra apices segmentorum rotundatum coUectis. J. Ag. Sp. p. 2-25. Etih. dicJwtoma Kiitz. tah. Phyc. Vol, XVII tah. 72. AcrodiscMS Vidovichii Zanard. Icon Adriat tah. 69! In mediterraneo et adriatico. lu opere laudato Cel. Zanardini me vituperat quod nomen Mene- ghinianum plant* in act. Conorress Ital., qufe Florent. Sept. 1841 fuit, sub nomine Chondri Vidovichii descriptte, nostro in Alg. medit., anno 1842 publici juris facto non anteposuerim, quum jam in Saggio suo, Venez. 1843, utramque plantam identicam esse dixerit Zanardini, et hac au- ctoritate fretus ipse nomen Meneghinianum ut synnn. nostrfe plantse in Sp. Alg. introduxerim. Pace vero Cel:i viri dixerim me sub longo temjjoris sputio, quo in studio Algarum versatus sum, plantas subsi- miles ssepissime confusas vidisse, et hac doctus experientia nomen certum pro dubio semper retinendum putavi. Meneghini suam plan- tam Chondro retulit et descriptionem dedit, qua? in phires diversas species facile quadraret. Comparata descriptione ab ipso Meneghinio data: "fronde filiformi compressa dichotoma" et diagnosi Zanardiniana: "fronde vix stipitata cuneato-dichotoma" utramque plantam identicam vix crediderit, quicumque cum descriptione ita data Meneghiniana formas Halymenife nicseensis quoque comparare voluerit. Suam plan- tam Meneghini ipse ad Kiitzingium nomine Euh. dichotomse var. Vi- dovichii mississe videtur: et hsec specimina a Kiitz, tab. Phyc. vol. XVII tab. 42 depicta, nulla data analysi, saltem seque bene Halyme- niam Nicaeensem ac. Cr. dichotomam referant. Si hgec sjDecimina ad nostram plantam tamen revera pertinerent, potius statum quendam peculiarem, quam plantam typicam monstrant. 2. Ce,. ligulata (Harv. Alg. Ceyl. exs. n:o 50) subacaulis eco- stata, froiide lineari dichotoma papilKsque marginalibus seusim in phylla segmentis subconformia excrescentibus, pinnatim seriatis obsita, soris sphserosporarum in segmen- tis terminalibus phyllisque evolutis elongatis intramargi- nalibus. Gymnoyongrus ligulatus Harv. l. c. Kiitz. tah. Fhyc. Vol. XIX tah. 63. Gratel. etnarginata Kiit.z. tah. Phyc. Vol XVII tah. 29? Hab. ad Ceylonam. Nec structura frondis, nec sphserosporas sunt Gymnogongri. Ha- bitus magis Prionitidem refert, et facile quis putaverit Spheei-oc. chon- drophyllum Boryi, quem ad Prionitidem pertinere credidi, ad Cr. li- gulatam revocandum esse. Fragmentum, quod vidi, Boryante plantse habet segmenta paulo angustiora quara specimina Harveyana; structu- Cryptonemia. CRYPTONEMiACEiE. 103 ram in spec. Borj^ano non ita distinctam vidi, ut judicium certum ferre liceat. Plantam Boryanam cum specie Prionitidis (e mari Coreano) identicam assumsi. 3. Ck. DENTICULA.TA (J. Ag. Sp. add. p. 337) subaculis, stipite brevissimo mox in frondem ecostatam decomposito-dicho- tomam abeunte, segmentis linearibus margine minutissi- me denticulato undulatoque crispis, sphserosporis in so- rum infra apices segmentorum rotundatum collectis. In athmtico ad Africam superiorem. Hujus est externa qusedam similitudo cum Rhodophyll, blephari- oarpa et Rh. Nitophylloides, vix autem vera affinitas. 4. Cr. cbenulata (J. Ag. Synth. I. p. 18) subcaulescens, caule abbreviato mox in frondem ecostatam dichotomam et fere palmatifidam abeunte, segmentis foliolisque a margine prohiicantibus cuueato-linearil)us margine denticulatis, sphserosporis in sorum infra apices segmentorum rotun- datum collectis. J. Ag. Sp. p. 225. Arescli. Icon. tah. II. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 184. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 31. FhyU. denticulata Kutz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 77 ? In atlantico calidiore ad Americam borealem et australem. *••'•= Frondihus inferne sensim costatis, costa incrassata externe evidentius conspicua, phylla prolificantia nunc generatM.ra. 5. Cr. rigida (Harv. Alg. Ceyl. exs. n:o 51) fronde denique caulescente et inferne costata decomposito-dichotoma sub- flabellata, aut segmentis alternis brevioribus demum sub- pinnatim dichotoma, a costa et apicibus nunc quoque prolifera, segmentis supra axillas rotundatas patentibus linearibus, sphserosporis iii sorum infra apices segmento- rum rotundatum collectis. Ad Ceylonam. Color obscurius purpureus. Fila interiora magis quam in aliis anastomosantia mihi adparuerunt. 6. Cr. phyllophora (Hooh. et Harv. in Lond. Journ. 6. p. 407) fronde denique caulescente et inferne costata decomposito- dichotoma subflabellata, phyllis basi cuneatis in stipitem ancipitem contractis a costa prolificantibus, segmentis 11* 164 Cryptonemiacbj;. Cryptonemia. supra axillas rotundatas patentibus cuneato-linearibus, sphajrosporis in sorum infra apices segmentoruni rotun- (latum coUectis, cystocarpiis in sorum subconformem con- junctis, Acropeltis pliylJophora Harv. l. c. Fliyc. austr. fob. 283. Cellulge intimge strati corticalis angulatse et majores. Hab. ad Nov. Hollandiam occidentalem (sec. Harvey) et australem. 7. Cr. dp:cipiens (Harv. Phyc. anstr. tah. 289) fronde inferne caulescente subfiliformi et' sursum longius costata dicho- tomo-pinnatifida, segmentis superioribus omnibus ala de- currente sub-continua lineari confluentibus, infimis in stipitem cuneatim attenuatis, segmentis supra axiUas ro- tundatas patentibus cuneato-linearibus, spha^rosporis in soruni intramarginalem infra apices collectis, cystocar- piis .... Hab. ad oras occidentales Novae Hollandise. Antecedeiiti similliraa et ssgre dignoscenda; exsiccata magis ni- tens, longius costata pinnatifida, nec (in nostra) prolificationibus ra- mosa. Structura in eo differt quod eellulae intermediee in Acr. phyl- lopliora sunt rotundato-angulatse et contigua^ quasi stratum proprium formantes; in Cr. decipiente snnt niinores, invicem distantes et ana- stomosibus junctse. Differentia hsec vix generica; etiam in aliis spe- ciebus ita obvenire videtur ut partes juveniles et soriferi monstrant structuram Cr. decipieiitis; adultiores partes in structuram tendunt quam Cr. phyllophoraj characteristicam tribuit Harvey. Sit ut non- nullas species magis hoc respectu diversas quam aliae. Ad hanc spe- ciem referenda specimina qutedam sub nomine Acr. Phyllophorse a Harveyo distributa, ut ipse jam monuit. 8. Cr. elata (Harv. in Tr. Irish. Acad. Vol. 22 p. 554) fronde caulescente et sursum longius costata dichotoma at seg- mentis alterne in latus dejectis quasi pinnata, phyllis la- teralibus brevibus in rachide flexuosa alternis, segmentis supra axillas rotundatas patentibus linearibus, sphsero- sporis in sorum infra apices segmentorum rotundatum coUectis. Rhodym. clata Harv. l. c. Acropeltis elata Harv. Phyc. austr. tab. 122. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 35. Nov. Hollandia occidentalis. Cryptonemia. Cryptonemiace.e. 165 II. Cbyptonemia. Fronde Jatiore inciso-laciniata pJii/llisque a costa sursum. dilatata et cvanescente aut a margine proli- ficantihus ramosa; sporopliylUs minutis suhpropriis soro spiJicerosporanmi instructis. 9. Cr. seminervis (Ay. Icon. ined. II p. 2) caiilesceiis, caule in laminam planam cuneato-oblongam inciso-lobatam de- mum palmatam foliolisque conformibus a margine et co- sta puUulantibus compositam abeunte, foliolis singulis demum costa iiifra medium evanescente costatis, laciniis oblongis, supra axillam acutissimam adproximatis, phyllis fructiferis minutis seriatis marginalibus linearibus oblon- gisque. J. Ag. Sp. p. 226. Hujus formas suspicor: a. Seminervis caule abbreviato nudiusculo, laraina semicostata simpliciuscula superne inciso-lobata. Sph(Brococeiis semi- nervis C. Aij. l. c. tab. 17. Kiits. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 71. b. PhyUantoides caule elongato ramoso, foliolis singulis cune- ato-oblongis semicostatis a margine pbylla capsulifera minuta linearia aut oblonga utrinque dense seriata emit- tentibus. c. palmata caule alato in laminam palmato-decompositam, demum evanescenti-multicostatam, foliolisque conforniibus a margine pullulantibus instructam abeunte. Phyllop)h.ora nervosa Welwitsch Phycol. Lusit. n:o 195. In Atlantico ad oras Lusitaniee, Hispanise et Senegambise. 10. Cr. lactuca (Ag. Sp. p. 231) subcaulescens, caule abbre- viato superne alato in laminam reniformem evanescenti- multicostatam palmati-lobatam undulato-crispam abeunte, foliolis novellis a costa pullulantibus basi cuneatis, su- perne conformibus. J. Ag. Sp. p. 227. Sphcerococus Lac- tuca C. Ag. (partim). In atlantico ad Gades. 11. Cr. lomation (Bert. Opusc. II. p. 289) caulescens, caule ramoso superne alato et in laminas costatas oblongas abe- unte, foliolis novellis a costa puUulanlibus obovato-rotun- 16G Ceyptonemiace^. Crypioymnia. datis leviter sinuosis stipitatis subeiiervibus, fructiferis con- formibus. J. Ag. Sp. p. 227. Sph. Lactuca C. Ag. (par- tim). Euliym. Lactuca Mts. tah. Phyc. VoJ. XVII tah. 71. Fuc. Lomation Bert. l. c. tab. 10 fig. 3. et Amoen. tah. 4 fig. 3. In adriatico et mediterraneo. 12. Cr. luxurians (Mert. mscr.') caulescens, caule ramoso su- perne alato et in laminas costatas sublineares undulatas abeunte, foliolis novellis a costa et margine pullulantibus, obovato-oblongis stipitatis subenervibus, sphserosporis in foliolis minutis marginalibus evolutis J. Ag. Sp. p. 228. (excl. syn. Montagnei.) Kiit&: tab. Phyc. Vol. XIX tab. 32. In atlantico calidiore ad Brasiliam et insulas Indiee Occidentalis. 13. Ck, undulata (Sond. in Linn. Vol. 26 p. 516) caulescens, caule ramoso superne alato et in laminas cuneato-oblon- gas repetite dicliotomas lobatas et undulatas demum in- ferne costatas abeunte, segmentis patentibus, foliolis iio- vellis a costa pullulantibus obovato-oblongis enervibus demum conformibus, fructiferis . . • . Harv. Phyc. atistr. tah. 205. KUtz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 31. Crypt. luxurians Harv. Alg. exsicc. austr. n:o 402. Phyllophora ? luxurians Mont. Voy. Pol. Sud. p. 100? In Oceano australi, ad Novam Hollandiam. Species inquirendae; ^ EuHYMENiA poLYCHOTOMA KHt^. tah. Phyc. XVII tah. 73. e nova Caledonia; an Cr. ligulatse affinis? Ceypt. capitellata Sond. Alg. austr. Trop. p. 30. cum Cr. rigida Harv. comparanda videtur. Sonder Cr. rigidse frondem ecostatam tribuit; ipse costam evidentem vidi in spec. original. Harveyanis. Ceyptonemiam innominatam quandam in Icon. adriat. tab, 4 B. pinxit Zanardini, quse quid sit omnibus certe lateat. Ceyptonemia tunj:formis Zanard. Icon. Adr. tab. 68. Thammclonium. CRYPTONEMiACEii. 167 XXXII. ThamnocloniUM Kiit^. Ph/jc. 2). 302. Harv. Phijc. aiistr. tah. 293. J. Ag. Sp. p. 1131 in not. Frons teretiuscula aut plana, dichotoma aut varie ramosa, ver- rucis prominulis muricata aut in laciuias fenestratas so- luta, cellularum stratis duobus contexta: interiore filis aut cellulis elongatis arctissime conjilnctis; corticali cel- lulis brevioribus in series verticales conjunctis. Fructus utrique in pliyllis minutis, superficie everrucosa continua distinguendis, evoluti: cystocarpia intra stratum corticale in fila verticalia evolutum immersa, nucleum adparenter simplicem, ambitu definitura, secedentibus filis demum li- beratum foventia; nucleus filo basilari adfixus subsphse- ricus, intra lobos obconicos a puncto basali radiantes arcte conuiventes gemmidia plurima rotundata, sine or- dine conspicuo conglobata et quasi muco cohibita conti- nens. Sphcerosporcc in phyllis aggregatse cruciatim divisse. Genus habitu magis quam characteribvis fructus diu di- stinctum, cognitis hodie fructibus Cryptonemise potissimum propinquum putarem. Proventu fructuum in phyllis propriis IDrolificantibus, cystocarpiis omuino immersis, sphserosporis inter fila corticalia subnematheciose evoluta provenientibus cum Polyope quodammodo convenit; at nuclei structuram paulisper diversam videre credidi. In Thamnoclonio phylla minuta, cystocarpiis phirimis utrin^iue fertilia, fila interiora habent laxiora quam in sterili fronde ; ' et fila exteriora ver- ticalia admodum prolongata; plexus concentricus nucleum am- bit, filis carpostomium versus convergentibus. Gemmidia in lobuHs pkiribus formata paulo laxius conjuncta. Formis diversis probe examinatis plures species adesse suspicor quam plerumque assumserunt. Nonnullse evidenter planee, alise angulatse aut sensim teretiusculse. NonnuUse la- ciniata3 et laciniis sensim excrescentibus subdivisse, ahse pro- lificationibus, pkirimse forsan utroque modo ramos separant, sed alterum modum forsan prseferunt diversse. Verrucas for- ma et compositione quoque diversas putarem; at omnes spe- cies sensim cum setate denudatas fore, et hoc statu senili ad- spectum offerunt a juveniH admodum diversum. Typos deni- que duos sat diversos intra Genus agnoscere licet. Iii utroque 168 Cryptonemiace^. Thamnodonium. siint noniiullse species enerves, alise costatse, costa nunc in una pagina magis prominula. I. Thamnoclonium. Frondmm ramis compactis cellulosis, ver- rucis circumcirca plus minus ohtectis. * Frondihus suhteretihus prolificatione quoquoverstmi ramosis; juvenilihus suhcJavatis, rachide ipsa planato-angulaia cir- cumcirca verrucis vestita; ramis adultioribus sensim in- ferne denudatis^ rachide feretiuscula. 1. Th. claviperum (J. Ag. mscr.) frondibus subteretibus quo- quoversum ramosis; ramis juvenilibus. subclavatis simpli- ciusculis, rachide planato-angulata circumcirca densissime vestita verrucis strato subcontiguo rachidem velantibus; ramis adultioribus demum longe sursum denudatis tere- tibus, phyllis fructiferis nudis complanato-crispatis, rosu- las laterales et subterminales formantibus Thamn. hir- suttim Harv. Phyc. austr. tah. 293. Kiltz. tah. Phgc. Vol. XIX tah. 47 (sed haud Kiits. Sp. Alg.). Hab. ad oras australes novse Hollandise, et Tasmanise. Verrucae singulse tlensissime tuberculatee setisque hyalinis obsitse. 2. Th. Codioides (J. Ag. mscr.) frondibus planato-subteretibus quoquoversum ramosis, ramis superne adproximatis, ju- venilibus clavato-subdilatatis rachide planato-angulata, angulis verrucoso-crispatis, verrucis in facie planiuscula interstitia nuda siiiuosa linquentibus, adultioribus ramis demum ima basi denudatis. Ad novam Hollandiam Australem. Species mihi diversa videtur brevior et robustior quam Th. clavi- ferum ; habitu fere ut Cladostephus spongiosus a graciliore Cl. myrio- phyllo dignoscendus; colore quoque obscurior. Verrucae quasi magis deplanatse; his demum obsoletis, rachides angulatae crassiusculse quasi cryptis exsculptse adparent. ** Frondihus complanatis dichotomo-suhficiheTlatis ; ramis ju- venilihus a facie plana marginihusque plus minus dcnse verrucosis; stipitihus ramorum demum tcrctiusculis. Th. dichotomum (J. Ag. in Linn. 1841 p. 3) frondibus com- planatis flabellatim expansis demum subdichotomis, ramis Thamnodonium. Cryptonemiace.e. 169 juvenilibus cuneato-spathulatis obtusis demum apice bi- trifidis evidenter ex ancipite planatis, verrucis a facie planiuscula immediate exeuntibus brevibus truncatis stra- tum sequale formantibus, interstitia minuta nuda linquenti- bus, adultioribus ramis demum ima basi denudatis subte- retiusculis. Polypliacum dichotomum J. Ag. l. c. Thamn. hirsutum KUts. (1843). Sp. Aly. p. 793 (nec tab. Phyc). Ad Novam Hollandiam (orientalem ?) Sieber! 4. Th. PROLiPERUM {Sond. Alg. preiss. p. 39) frondibus com- planatis flabellatim expansis demum subdichotomis, ra- mis juvenilibus cuneato-linearibus evidenter ex ancipite planatis, verrucis decomposite-verruculosis, singulis in- sequaliter prominentibus faciem utramque marginesque dense echinatos obtegentibus, adultioribus ramis fere ad imam basem coopertis et planatis, phyllis cystocarpiferis crassiuscuhs a facie plana pullulantibus, sphserosporiferis terminalibus subsessihbus pinnatim aut subpalmatim la- ciniatis. Th. proliferum Kiltz. tah. Phgc. Vol. XIX tah. 47. Hab. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. *** Frondibus complanatis costatis pinnatifidis. 5. Th. Lemannianum (Harv. Tr. Ir. Acad. V. 22 p. 538) fronde plana costata pinnatilida phyUisque a margine prolifican- tibus pmnatim composita, verrucis invicem subdistantibus, majoribus minoribusque mixtis, dense tuberculatis setis- que a bulbo incrassato provenientibus hyalinis fere tota obsita, fructibus . . . Harv. FJiyc. austr. tab. 114. Kiit&: tab. Phyc. Vol. XIX tab. 48. Nova Hollandia occidentalis. Setse rariores, inferne subcellulosse, apicibus hyalinis retrorsum minutissime aculeolatis. n. DiCTYOPHORA. Frondium ramis in expansiones foliaceas re- ticulo ramellorum filiformium compositas abeuntibus, la- ciniis periphericis retictdi plus minus liberis, hic illic mem- branaceo-dilatatis et fructiferis. Genus forsan sui juris; in una specie sphserosporas zonatim divisas videre credidi. 170 Cryptonemiacej;. Thanmoclonimn. * Frondium reticulo clcnsiori, costas costulasquc onmino obte- gente frondesque ad xjeripheriam nsque dense spongiosas monstrante. 6. Th. natalense (J. E. Gray in Ann. Nat. Hist. 1872 p. 139) frondium rainis inferne nudis teretibus, apice in ex- pansiones cuneato-reniformes utraque pagina consimiles, reticulo ramellorum filiformium compositas abeuntibus, interstitiis retis seque latis ac longis angulatis, phyllis fructiferis .... Codiophyllum natalense J. E. Gray l. c. Structuram frondis in liac et sequentibus simillimam vidi. Ad Port Natal. (Hb. Gray!). 7. Th. Bunburyense (J. Af/. mscr.) frondium ramis inferne nudis teretibus, sursum compressis complanatis in expan- siones planas cuneato-flabellatas demum reniformes si- nuosasque, reticulo ramellorum filiformium compositas, iuferiore pagina sensim magis nervosas, abeuntibus, in- terstitiis retis directione radii elongatis, pbyllis sphsero- sporiferis secus peripheriam sparsis longius stipitatis cune- atis superiore margine subsinuosis. Ad oras novte Hollandia^ occidentales (Miss Bunbury!). Antecedenti hsec simillima, at nervi medii sensim incrassati de- mum in una pagina prominent, ita ut folia adultiora unam superio- rem (?) paginam enervem, et inferiorem crassius nervosam monstrant. In fragmento plantee natalensis, quod vidi, nihil simile adest; nec ex icone Grayana ejusmodi conformationem plantse senilis conjicere licet. Textura hujus ita densa ut interstitia angustissima, fiant ; luce objecta lamina nusquam fere interstitia pellucida monstrat. ** Frondium rcticalo laxiore intcrsfitia vacua pracipue peri- pheriam versus conspicua offerentc, costas crassiores co-' stulasque tenuiores plus minus nudante. 8. Th. Spongioides (J. Ag. mscr.) frondium ramis mox com- pressis complanatis angulatisque inferne a margine et fa- cie muriculatis angulisque in expansiones planiusculas deorsum decurrentes et subconfluentes continuatis, costis. sensim subdivisis in reticulum laxius ramellorum filifor- mium, phyllis sphserosporiferis a facie et margine proveni- entibus pedicellatis cuneato-oblongis lobatis sinuatisque. Ad oras Novse Hollandia) occidentales (Miss Bunbury!). Thamnoclomum. CRYPTONEMiACEiE. 171 Frons supra truncum brevem in coronam ramorum solvitur; ra- morum comae rotundatae, superne distinctiores, mediante adparatu muriculato inferne subconfluentes; expansiones foliaceae quidem, at singulse in diversas directiones tendunt. Phylla fructifera potissimum a facie emergunt. 9. Th. plabelliforme (Sond. Alg. Preiss. p. 185) frondiiim ramis inferiie nudiiisculis, superne compressis complana- tis expansiones planas ambitu definitas cuneatas diclio- tomas aut pinnatifido-laciniatas ingredientibus, costis sen- sini subdivisis in reticulum laxius ramellorum filiformi- um, phyllis spbserosporiferis costulas terminautibus cune- ato-oblongis lobatis sinuatisque. Harv. PJiyc. mistr. tab. 113! Ad oras Novse Hollandise occidentalis. Specimen Sonderianse planta? non vidi; ex descriptione data vix liquet utrum cum Harveyana planta identica sit an divcrsa. — Ex- pansiones singulas petiolatas vidi, petiolo nudiusculo. Species inquirenda. Thamn. latifrons Endl. et Bies. Bot. Zeit. 1845 p. 289 e Port Natal. Ex descriptione concludere vellem hanc speciem ad pri- mam nostram sectionem pertinere; Cum Cod. natalensi igitur haud identicam conjicere ausus sum. 172 SERIES II. C0CCI0SPERMEJ5. J. Ag. Sp. Vol. II. p. V. Cystocarpii iiucleo cellulis matricalibus pluribus, intra membranam externam gemmiclia plura generantibus, formato, evidentius composito, nucleolis undique et sine ordine con- spicuo, rarius certa directione adproximatis, plus minus con- spicue invicem disjunctis; gemmidiis intra nucleolum pauci- oribus, iterata divisione ortis, rotundato-angulatis, intra peri- derma hyalinum nullo ordine conspicuo conglobatis. — Cysto- carpia frondi immersa aut intra pericarpium externum re- cepta, disruptione partis fertilis aut pericarpii superioris liberata, raro secedentibus filis demum aperta. Cystocarpii conformatione Cocciospermese facilius a ple- risque Florideis dignoscantur. Nucleus nimirum compositus nucleolis minoribus undique et sine ordine conspicuo adproxi- matis, attamen ssepius evidenter disjunctis, notam distinctionis praebet facile conspicuam. Accedit quod nucleus in Gigarti- neis ssepius manet clausus et tantum disruptione aut totius nuclei cum parte quadam sterili ambiente, aut, ubi pericar- pium adest externum, ruptura quadam pericarpii. In nucleo composito aliarum serierum nucleoli certum quendam ordi- nem servant, aut circa placentam radiantes, aut supra pla- num placentare impositi. Ipsi quoque nucleoli in Coccio- spermeis magis immediate a sterili parte evolvuntur; in Ne- matospermeis aliisque adparatus quidam proprius inchoante fructificatione oritur, quo mediante nucleolus formatur. Gon- gylospermearum nucleos, quos nucleolis Cocciospermearum comparare liceret, fere potius quasi gemmas, prolepsi qua- dam mutatas, considerarcm. GiaAETINE^i^. 173 Attamen sunt formse interraeclipe, quce distinctionis notas lioc loco exliibitas minus reddunt certas. Grateloupieas for- san Gigartineis propinquiores considerare opporteret, habitu structura frondium et formationis modo nuclei haud parum convenientibus; obstat tamen quod nucleoH in Grateloupieis sterihbus partibus vix separantur, et nucleus maturus, si re- vera compositus, adspectum habet nuclei simplicis; carposto- niium bene evohitum in Grateloupieis quoque adest. AKam a vulgari Cocciospermearum structura exceptionem prsebet Furcelhiria, ab ahis omnibus Florideis ita abhidens, ut quo- cumque loco disponatur certo respectu abnormis videbitur. Ad ordinem sui juris inter Cocciospermeas interea retuh. Okdo III. GIGIVRTIIVE^. Algse iuarticulatse celluhs fihformibus rotundatisve bre- vioribus contextse, carnosse aut elastice gelatinosse. Cystocar- pia frondi immersa et clausa, nunc intra pericarpium exter- num excepta, nucleum compositum, disruptione partis prse- gnantis (ssepissime) hberatum, continentia; nucleoh undique et sine ordine conspicuo adproximati, fihs placentaribus reti- culatim ambientibus aut parietibus cellularum prsegnantium invicera separati, transformatione cellulae seu articuh filorum ambientiura forniati, geinmidia pauciora aut phirima, rotun- dato-anguhita, nuUo ordine conspicuo conglobata, membrana cehulse praignantis cohibita, foventes. Sphserosporse seepe in soros intra frondem collectse aut in nematheciis externis seriatse, nuuc in strato corticah parum mutato aut nemathe- cioso sparsse, cruciatira aut zonatira divisa^. Nucleo composito, nucleohs inordinatis, quasi undique in nucleum coniluentibus Gigartinese a Florideis phirimis faci- hus dignoscantur. In Neraatosperraeis, quarura nucleus com- positus dicitur, nucleuh circa adparatura placentarem certara (radiatara) servant dispositionem; nucleoh quoque aho modo, mediante adparatu proprio tilorum gemraidia generantium, orti, dum in Gigartineis cellulse frondis sterihs fere immedia- tim in nucleolos fertiles trausmutantur. 174 GlGARTINE^. Nucleum in omnihus eodem modo oriri minime certus sum. In Gigartineis, quarum froudes filis tenuioribus reticu- latim anastomosantibus contextse sunt, quasi placentaris ad- paratus oritur, lilis ipsis reticulatim ambientibus constitutus; sunt quasi ramuli hujus adparatus, qui sensim in celhilas mi- nores prsegnantes trausformari videntur; intra cellulas gemmi- dia subdivisione iterata oriri puto, nullo conspicuo ordine ser- vato, omnibus membrana ceUulse cohibitis, singuhs quoque ni fallor suo loculo inclusis — ita ut gemmidiis eruptis cellulae membranam, et loculos quasi gelatina hyahna separatos videre liceat. — In Kallymenieis, suadente potissimum Polycoeha, aho modo nucleum oriri adparuit; frons nimirum Polycoehse con- texta est celluhs permagnis rotundato-angulatis, unica serie frondis plano parallela dispositis, mediam frondem ita occupanti- bus ; strato exteriore celhihs minutis reticulatim anastomosanti- bus, extrorsum in fila verticaha seriatis, constante.' Nuclei cysto- cari^iorum singuh intra ceUulas majores formantur; endochro- ma in his celluhs, quod antea gelatinoso-subhquidum adparuit, (sec. Kiitzing in Phycologia) cellulam propriam amylideam con- stituens, inchoante formatione fructus auastomosibus — forsan mediantibus poris (Ncegeli Neur. AVj. Syst. vide icones plures et Calhth. versicoL fructus — cum celluhs ambientibus minutis, invicem (juoque reticulatim anastomosantibus, per membranam connectitur et sensim, ut videtur, convertitur in reticulum intra cellulam evolutum, simile ei quod extra cellulam antea adfuit. Li hoc plexu (intra cellulam) nucleoh formantur plures^ fihs sterihbus invicem separati; nucleoh singuHs aut paucis gem- midiis constituti, ramuhs intumescentibus reticuh formati vi- dentur, pedicello (sterili parte ramuh) stipitati. In Calophylh- de, cujus cellulse rotundatse majores undique reticulo meatuum anastomosantium (tamen multo minus conspicuo) cinguntur, gemmidia et nucleolos simili modo oriri forsan credere hcet; videhcet gemmidia a ramuhs reticuh ambientis, intra cellulas rotundatas introductis, transformata esse; singula quasi sti- pite suffulta ahquando videre credidi, hcet plurima ssepius iu media cellula couglobata facihus observantur. In novo deni- que Genere Rhodoglosso, cujus frous fere tota fihs anastomo- santibus contexta est, cystocarpia maturiora nunc quasi locuhs phirimis subdivisa vidi, filorum adparatu reticulatim am])iente GlGARTINE^. 175 loculos separante. Intra loculos nucleolos vidi, loculis eviden- ter multo minores, nunc fere stipitatos, geinmidia pauca sine ordine conspicuo conglobata foventes. Loculos cellulis majo- ribus Polycoelise et Calopliyllidis analogos finxi, uucleosque evidenter stipitatos Rliodoglossi cum nucleolis minus conspi- cue stipitatis aliorum quoad formationis modum convenientes ; addere tamen opportet me dubitare an in Rhodoglosso iiucle- oli intra fila gemmidiifera (fere Rhodophyllidis modo) trans- formata orirent; in quibusdam loculis juvenilibus nimirum videre credidi ejusmodi iila gemmidiifera a parietibus prove- nientia; at structura ita interpretata ordinem proprium Kho- glosso fere postularet. — In Tylocarpeis denique, quarum frondes celluhs rotundato-angulatis sunt contextse, nucleoli, quoque intra cellulas cystocarpii formati et parietibus cellu- larum invicem disjuncti viderentur; nucleolum itaque subdivi- sione cellulse prsegnantis ortum fuisse, facilius quis crederet. Attamen etiam in his gemmidia parieti interiori cellularum adnata aliquando observare credidi. Quse tamen omnia, mihi adliuc dubia, observationibus futuris illustranda, obiter tan- tum indicare vohii. Disponantur : TRIBIIS I. GIGARTI^EyE fronde filis tenuibus reticulatim anastomosantibus tota contexta; nuclei compositi nucleo- lis ad fila reticulatim ambientia quasi suspensis, inter- cedentibus tihs sterilibus invicem distinctis, minutis ro- tundatis gemmidia pauciora, sine ordine conspicuo con- globata, peridermate cohibita foventibus; spha^rosporis in cellulis infra-corticahbus formatis, in soros intra fron- dem exceptos collectis, cruciatim divisis. * Cystocarpiorum nucleo ambitu suhindefinito: Fronde sttblineari dichotomo-flahellata cystocarjyiis suhprominulis XXXIII Chondrus. ** Cystocarpiorum nucleo plexu intricato filonim cohihito. Cystocarpiis immersis. Fronde plana integriuscula, vage fissa aut a mar- gine j)roUfera soris sphcerosxwrarum in interiore fronde evolutis .... XXXIV Irid^a. Fronde plana, soris sphoerosporarum subcorticalibus XXXV Rhodoglossum. 176 GlGARTINE^. Cystocarpiis intra pericarpinm extermim cxceptis. Fronde plana aut teretiuscula varie ramosa . . XXXVI Gigartina. TRIBl!S II. TYLOCARPEiE fronde cellulis mterioribus ro- tundato-angulatis et exterioribus verticaliter seriatis con- texta; nuclei compositi nucleolis intra cellulas frondis ro- tundato-angulatas exceptis, membrana cellularum invicem distinctis, gemmidia plurima sine ordine conspicuo con- globata, peridermate cellulse cohibita, foventibus; sphse- rosporis in Nematheciis externis evolutis, in (filis trans- formatis seriatis, cruciatim divisis. * Gystocarpiis frondi immersis. Fronde teretiuscula cornea, nematheciis circa fron- dem effusis XXXVII. Aiinfeltia. ,, teretiuscula aut eompresso-plana, carnoso- coriacea, nematheciis verrucas incequales formantibus XXXVIII. Gymnogongrus. ** Cystocarpiis lineam interruptam, in utraque pagina cmer- sam formantibus. Fronde membranacea, dichotoma flabellata et pro- lifera . . : XXXIX. Stenogramma. *** Cystocarpiis intra pericarpium externum exccptis. Fronde caulescente membranaceo-pergamena XJrolifera XL. Piiyllophora. TRIBIS III. KALLYMEMEtE froude filis interioribus, ra- mosis aut anastomosantibus, cellulisve brevioribus reticulo filorum anastomosantium cinctis, cellulisque corticalibus quandoquidem verticaliter seriatis contexta; cystocarpi- orum nucleolis intra loculos distinctos, filis reticulatim ambientibus aut cellulis majoribus formatos, exceptis, gemmidia pauca aut plura sine ordine conglobata nunc (substipiata) foventibus ; sphserosporis inter cellulas strati corticalis vix mutatas, raro sub-nematheciose evohitas, sparsis cruciatim aut zonatim divisis. \ GlGARTINE^. 177 f Frondibus planis ecostatis. * Sfrafo interiore fJis eJongatis ramosis aut parcius anasfo- mosantihus constante. Fronde plana integ^iuscnla aut vage divisa, sphce- rosporis sptnrsis cruciatis XLT. Kai.lymenia. ,, stipitata foliola reniformia aut ivtundata nunc rosulata gerente, sphcerospioris inter fila nematheciosa sparsis sonatim divisis XLII. Constantinea. ** Strato interiore reUtdis rotundatis, reticulo amhiente filo- rum anastomosantium cinctis, consfante. Cellnlis interioribus minoribus'per plures series dis- positis XLIII. MiCRocoELiA. ,, ,, maximis simplici serie cum frovdis plano parallela disp)0- SitiS XLIV. POLYCOELIA. *** Strato inferiorc celhdis rofnndatis minorihus, pcr phires serics disj^osifis, interccdentilms mcatihus infercelhdarihus, cndochromatc coloratis, triaminlarihus ct pcr canalcs te- nuiorcs infcr parietcs ceUulanim anasfomosantihus, con- stante. Strato corticali filis moniliformihus rerticalibus constante XLV. Callopiiyllis. „ ,, celhdis subinordinatis arcte con- cretis contexto XLVL Crossocarpus. ff Frondihus p)lanis costatis. Fronde foliiformi XLVII. Erythrophyllum. fff Froudihus ferctiusculis strafo proprio axili instructis. Fronde teretinscula. cystocarpiis circumcirca nodoso- inflatis XLVIII. Cystoclonium. XXXIII. ChonDIIUS Lamour. (mut. limit. et ch.) J. Ag. Sp. p. 2U. Frons carnosa plana dichotomo-flabellata fastigiata stratis cluobus contexta: interiore cellulis cylindraceis reticula- tim anastomosantibus demum crassioribus insequalibus; exteriore filis verticalibus moniliformibus muco sobde- scente cohibitis constante. Cystocarpia frondi immersa 12 178 GiGARTiNE^. Chondens. i \ aut in alterutera pagina subpromineutia, nucleum com- 1 positum ambitu subindefinitum, solutione partis ambien- ' tis demum liberatum foventia; nucleoli inter fila strati ! medii dense congesti, filis placentaribus reticulatim am- ] bientibus invicem distincti, rotundati gemmidia pauca rotundato-angulata sine ordine conspicuo conglobata con- ; tinentes. SplmrosporcB in soros subprominentes, infra ; stratum superficiale nidulantes, plurimse coUecta?, rotun- I datse cruciatim divisa". (Kiltz. Pliyc. tab. 73 III. 1. Ch. platynus (Aij. Sp. p. 206) fronde irregulariter dicho- ' tomo-fastigiata, subcanaliculato-plana, segmentis superi- i oribus dilatatis subirregulariter divisis, cystocarpiis im- : mersis utrinque parum prominentibus. J. Ag. Sp.p. 246. ' Halymenia Sp. Ag. l. c. IridcBa platyna Post. ct Rnpr. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVII tah. 13. (non bona). Oceanus pacificus septentr. 2. Ch. ceispus (L. mant. p. 134) fronde dichotomo-fastigiata plana, segmentis cuneato-linearibus, cystocarpiis in una pagina subprominentibus, altera impressa, ovalibus. J. Ag. Sp. p. 246. Fucus crispus L. Turn. Hist. tah. 216 — 17. Chondrus crispus Lh. Hydr. tah. V. Grev. AJg. Brit. tah. 15. Harv. Phyc. tah. 63. Kiltz. tab. Phyc. Vol. XVII tah. 49. et Ch. incurvatus ihm tah. 50! Oceanus atlanticus superior. Variat: plana et teretiuscula; caveas ne formas planas cum Gig. mamillosa, aut teretiusculas cuni Gymn. celtico, cujus forma subsimi- lis exstat, confundes. 3. Ch. afpinis (Harv. ap. Beech. Voy. p. 408) fronde dicho- toma fastigiata canaliculato-plana, segmentis cuneato-line- aribus, cystocarpiis in utraqae papina prominentibus sub- sphsericis. J. Ag. Sp. p. 247. Harv. Ner. hor. Am.p. 181. KUtz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 53 (non bona). California. 4. Ch, canaliculatus (Ag. Sp. p. 260) fronde dichotoma fa- stigiata canaliculato-plana, segmentis linearibus, cysto- carpiis in una pagina proeminentibus emersis. J. Ag. Sp. p. 248. KUtz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 53. Litt. Chilense. Iridma. Gigartine.^k. 179 Species inquircndce. Ch. tuberculosus (Hool. fil et Harv.) J. Ag. Sp. p. 248. Iiis. Auckland. Ch. divaricatus (Grev.) J. Ag. Spcc. p. 249. e Brasilia. Ch. agathoicus {Kiiiz. tah. Fliyc. Vol. XVII tah. 54) (non Lmx.) e Cap. b. Spei. Ch. punctatus Suring. Alg. Jap. p. 29 tah. XVI. e Japonia. XXXIV. iRIDiEA Bory coqu. (excl. spec); J. Ag. Act. Holm. 1847 p. 84. Sp. Alg. p. 250. Frons gelatinoso-carnosa plana, simplex aut vage laciniata, stratis duobus contexta: interiore cellulis cylindraceis laxe reticulatim anastomosantibus: exteriore filis verticalibus moniliformibus muco solidescente cohibitis constante. Gij- stocarpia frondi immersa, solutione strati superincumben- tis demuni apice aperta, nucleum compositum, plexu pe- culiari ambiente cohibitum foventia: nucleoli filis placen- taribus reticulatim ambientibus invicem distincti, rotun- dati, gemmidia pauciora rotundato-angulata. demum sine ordine conspicuo conglobata continentes. SplmrosporcB in soros frondi immersos rotundatos plurimte conjunctse, rotundatse cruciatim divisee. (Kiitz. Phgc. tab. 77 II). Si stadio juvenili nucleus dissectus observatur, adparet tila, placentaria, articulis majoribus strati interioris constituta, esse filis gemmidiiferis quoquoversum radiantibus circumcirca cincta; fila gemmidiifera parce ramosa et articulata, sensim ni fallor in gemmidia conglobata mutantur, articulis aut singula genimi- midia formantibus aut in phira solutis, demum nullo ordine conspicuo servato inter fila placentaria nucleolos formantia. Ut species Iridsese rite intelhgantur, speciminibus comple- tis et fructiferis, rarius in Herbariis pra;sentibus, easdem examinare opus est. Sterilia specimina a Grateloupise, Gi- gartinse et Rhodoglossi speciebus sa^pe difficile distinguantur. Fragmenta quoque fructifera Iridsearum diversarum nec facile dignoscantur. E nova HoUandia fragmenta vidi Iridseaj, quse ex consistentia et tenuitate frondis cum Rhodogl. polycarpo summam habent similitudinem, at utrumque fructum Iridsese, 12* 180 GiGARTiNE^. lrid(Ba. nec Rhodoglossi. Iridsea raembranacea J. Ag. cum Grat. Cut- lerife summam habet habitus similitudinem et a Harvey, qui ante alios sane fuit in Algarum cognitione versatissimus, pro Grateloupia Cutleri distributa fuit; at fructus sunt Iridseie! I. EuiRiD.EA frondibus juvenilihus sessilihtis aut scejpius siipra stipitem pJus minus evidenter canaliculatum spathulato- dilatatis, adultis forma variis, infec/riusculis aut lacera- tione subdivisis. 1. Ir. orbitosa (SuJir. Beitr. 1840 ^;. 27G) hepatico-purpura- scens, froude latissime obovata aut subreniformi obtusis- sima Iffivi sessili. J. Ag. Sp. p. 252. Kiitz. tah. Pliyc. VoJ. XVII tah. 7. (analys.). Cap. b. Spei. 2. Ir. capensis (J. A. 260. Ir. Yemensis Mont. ihni n:o 19. Zanard. Alg. Mar. ruhr.p. 71. t) e Marl mediterraneo. Ir. elliptica Kutz. tah. Pliyc. Vdl. XVII tah. 4. XXXV. RhodOGLOSSUM J. Ag. mscr. Frons gelatinoso-carnosa plana, simpliciuscula segmentisve marginalibus sparsis subpinnata, stratis duobus contexta: interiore cellulis cylindraceis laxe reticulatim anastomo- santibus; exteriore filis verticalibus muco solidescente co- liibitis coustante. Cystocarpia frondi sub-immersa utrin- que leviter prominula, carpostomio demum aperta, intra plexum peculiarem ambientem filorum strati interioris nucleum compositum foventia; nucleoli filis placentaribus 184 GiCARTiNE^. Rhodoglossum. reticulatim ambientibus invicem distincti, rotundati, gem- midia pauciora rotundato-angulata, sine ordine conspicuo conglobata continentes. Sphcerospora; in soros fere cryp- tas rotundas infra superficiem formantes, ambitu subde- linitas collectai^, quasi iii series radiatim convergentes dispositse, rotundatse cruciatim divisse. Differentia Generum Chondri, Iridseas et Gigartina? tum in habitu diverso, tum in structura et situ fructuum, in his Generibus paulisper diverso, me judice, hucusque posita fuit. Gigartina) species et habitu, et cystocarpiis plus minus extra frondem prominulis, quasi pericarpio externo instructas, ab aliis facilius dignoscere licuit. Formse vero nonnulla^, re- centius mihi cognitse, his ipsis characteribus ita inter Gigar- tinas et Iridseam intermedise adparuerunt, ut dubium videre- tur utrum uni an alteri melius referantur. Ejusmodi mihi sunt Gigartina lanceolata, Iridsea foliifera atque Iridaa po- lycarpa, quas quidem nullo expresso dubio ad sua Genera retulit Harvey. Cystocarpia vero Gig. lanceolata3, quaj Har- veyo ignota fuerunt, sunt frondi immersa, velut in duabus speciebus, quas Irida^as consideravit Harvey. Nec itaque hoc ducente charactere species has, sine dubio proxime affines, in diversa genera distrahere decet, nec omiies ad Iridseam bene transferendas putarem. In omnibus his speciebus allatis nucleus cingitur strato illo peculiari filorum, directione tan- gentis excurrentium, quod in Irida^a vix conspicuum, in Gi- gartina vero admodum evolutum adest. Sphserosporse, quas jam in Speciebus Algarum quoad situm in Irida?a et Gigar- tina diversas indicavi, in Iriclsea soros in interiore frondis strato, inter utramque paginam fere seque distantes, efficiunt; in Gigartina vero soros magis corticales, infra superficiem evolutos constituunt. Hoc quoque ducente charactere species tres memorata? multo magis cum Gigartinis, quam cum Iri- dseis conveniunt. Ab utroque vero genere sori specierum il- larum ita differunt ut fere sunt ambitu definiti, quasi filis quibusdam sterilibus cohibiti, rotundati, ipsis sphserosporis quasi lineas a peripheria interiore sori versus punctum su- perficiale radiantes occupantibus. Quum igitur species istse intermedise neque cum Gigartina ob cystocarpia immersa, Rhodoglossum. GiGARTiNEiE. 185 neqiie cum Iridseis ob soros subcorticales bene consociantur, Genus novum Rbodoglossi his speciebus formandum esse finxi. Sori in Rbodoglosso revera adspectum prsebent admodum peculiarem. Ab externa facie et in exsiccata pbmta cysto- carpia crederes rotundata frondi immersa; si transversaU sectione facta observantur, dispositionem partium fere videas, qualem in cystocarpiis cryptseformibus Chffitangiearum; ferti- lem cryptam introrsum a sterili parte linea rotundata sepa- ratam et sphserosporas intra cryptam radiatim dispositas, a pe- ripherica linea interiore versus punctum superficiale — quasi esset carpostomium — convergentes. Oritur bsec dispositio for- matione spbserosporarum in lilis, quse arcuatim a strato inte- riore filorum longitudinalium ad fila strati corticabs verticaba excurrunt. Ut sphserospora3, quse in interiore parte fasciculi fertibs seriatse formantur, grandescunt, filorum rami infimi distenduntur directione tangentis cryptse, unde spha3rospora3 sori peripbericse directione tangentis quoque seriatse obveniunt ; fila contra fasciculi fertilis exteriora, — ob ipsam expansio- nem filoruni intcriorum directione tangentis — infra super- ficiem frondis deprimuntur, cryptam formantia, cujus versus punctum depressum fila singula convergentia adpareant. Sphse- rosporse in his fibs formatse in series a peripheria versus punctum periphericuni coiivergentes disponuntur. Ob expan- sionem filorum fertilium fila steriba proxima quasi sorum ambientia adpareant. Est quoque cystocarpiorum Rhodoglossi qusedam ab aliis diversitas. Vt in media fronde nata, expansione minus cir- cumscripta grandescunt, et in nonnulHs demum bneam supe- rant diametro. Inchoantur minuta, strato peripherico nucleum auibiente hoc stadio densissimo, ipso nucleo parum conspicuo, intertextis filis paulo laxioribus et ceUulis paucis constante. Directione centrifuga expanditur magis magisque stratum pe- riphericum uuclei, introrsum nucleolos separans, intertextis fiHs strati peripberici introrsum sensim laxioribus et fertili- bus, extrorsum sterilibus et accrescentibus. Expansione de- mum stratum frondis corticale tangit et carpostomium quod- dam efficitur, convergentibus filis, nec, ut putarem, ruptura partis supereminentis. 186 GiGAETiNEJi. RJiodof/lossum. 1. Rh. lanceolatum (Harv. in Fl. Tasm. II. p. 326) frondi- biis crassis cartilagiueis supra stipitem teretem mox com- plauatis cuueato-lauceolatis a margine integro vel Iseso ligulas stepe pinuatim clispositas emittentibus, ligulis ju- veuilibus teretiusculis, majoribus complanatis lauceolatis, soris spbeerosporarum punctiformibus velut cystocarpiis demum subprominulis per frondes sparsis. Giyartina lan- ccoJata Harv. PJii/c. austr. tab. 288. Hab. ad Tasmauiam. Spccimina observata vix ultra 6 — SpoUicaria: inferiorem tamen jpartem fere 3 pollices latam speciminis forsan majoris vidi. Ligulis subulatis plurimis plerumque prsesentibus facilius cognoscenda. Spe- cimina crassiuscula, sine nitore cartilaginca, chartte vix adhserentia. Sphserosporifera descripsit Harvey: ipse cystocarpia in spec. a E. Gunn missis observavi. 2. Rh. foliiperum (J. Ag. mscr.) frondibus crassiusculis sub- cartilagineis supra stipitem planum cuueatum ovato-lan- ceolatis, margiue iucrassato conspicuo, integerrimo vix uudulato ciuctis, simplicibus aut in paucas frondes con- formes laciuiatim divisis, cystocarpiis demum utriuque pro- miuulis per totam fere frondem sparsis. Iridcea foliifera Harv. Tasm. p. 326? Hab. ad oras Tasmanise (R. Guuu. !). Rh. lanceolato vix tenuior, nec chartee adhserens : in nostris 4 — 5- pollicaris. Primarium folium videtur initio lanceolatum, cuneata basi, vix proprio stipite suffultum, modo Iridseae Laminarioides fere laci- niato-fissum in lacinias paucas basales, primario folio conformes, basi tamen minus angustatas. Foliola ovato-lanceolata, ambitu vix undu- lata integerrima, quasi incrassato-margine cincta. Cystocarpia sat conspicua per totam plantam j)rovenientia, in media fronde intume- scentia, extra utramque paginam hemisphperice prominula, demumque carpostomio centrali pertusa. Exsiccata aliquantulum nitens, quasi vernice obducta. Utrum nostra species cum Harveyana identica sit, an omnino di- versa, ex diagnosi brevi Harveyana, neque icone neque specimine vi- sis, segre dijudicatur. Si, ut suspicarer, eadem sit species, nomen spe- cificum Harveyanum retinere debui; sin diversse, nullam confusioncm oriri spero, Harveyana specie ab ipso ad Iiidaeam relata. 3. Rh. polycaepum (J. Ag. mscr.) froudibus tenue membrana- ceis supra stipitem tenuem filiformem complanatis liueari- lauceolatis, nuuc prselongis simpliciusculis margine inte- -li Bhodoglosimni. Gigartine.e. , 187 gerrimis uudulatis, nunc brevioribus a margine proliferis, foliolis supra stipitem tenuem lineari-lanceolatis, raro laciniato-furcatis, soris sphserosporarum punctiformibus, cystocarpiisque magnis utrinque prominulis, maculas ro- tunclas semulantibus, per frondes sparsis. Variat. : a. siMPLiGiuscuLA peclalis et ultra. Iridcea poli/car^ya Harv. Tasm. p. 326 ? h. PROLiFBRA fronde primaria abbreviata, a margine foliifera. Hab. ad oras Tasmanise (D:na Mereditli!). Hanc speciem cum Irid. polycarpa Harv. iclenticam esse conjicio. Harvey expressis verbis dixit se suse speciei numerosa specimina vi- disse, omnia simplicia in stipitem tenuem filiformem vix canalicula- tum attenuata, magnitudine 1—2 pedalia et 1^2 — 6 pollices lata, sub- stantia tenuia, IridaeiB Laminarioide multo tenuiora, cystocarpiis magnis jDreedita — quse omnia in nostram bene quadrant. Fragmenta revera vidi fere bipedalia, 3— 4pollices lata omnino simplicia, quia latiora fere oblongo-linearia, Ilalymeniam ligulatam fere referentia. Sed ab liis vix specie diversam censeo aliam multo minorem, quse a fronde vetusta, paucas pollices alta, a margine prolificans, foliola numerosa Gpollicaria aut parum longiora, pollicem vix lata utrinque longius attenuata ge- rens. Nostra est tenue membranacea et marginem gerit vix conspi- cue incrassatum (Harvey suse marginem incrassatum tribuit!). Exsic- cata nitens et cliartEe adhceret, sed ut videtur eximie elastica cliartam contrahere teiadit et lioc modo sensim a pagina nunc solvitur. Sori spha^rosporarum punctiformes dimidium millimetrum diametro vix superantes, in fronde subroseo-purpurascente obscuriores, facilius conspicui. Cystocarpia magna diametro fere lineam eequantia. 4. Rh. latissimum (J. Ag. mscr.) frondibus tenue meinbrana- ceis supra stipitem complanatum cuueatum elliptico-ob- longis utrinciue attenuatis simplicibus bilidis margineve laciniatis, laciniis lineari oblongis, cystocarpiis demum utrinque prominulis, sorisc^ue sphserosporarum pimctifor- mibus per totani fere superticiem sparsis. Halym. latis- sima HooJi. ct Harv. Crypt. ant. p. 11 tab. 73? et J. Ag. Sp. p. 204. Kilts. tah. Fliyc. Vol. XVI tab. 92? Irid. latissima Gnm. Novara p. 69 tab. IXfig. 3 a — d! Hab. acl Novam Zelandiam australem, Insulas Auckland et Campbell. Me nullum specimen originale hujus vidisse magnopere doleo. Nec mihi adhuc clarum anne species plures sub nomine Harveyano apud 188 GiGABTiNEj;. RJiodoglossum. auctores venditantur. Analyses a Harvey et Kiitzingio datee structu- ram Iridseae vix indicant; Grunow Irideeam specimine originali exa- minato contendit. Specimina, quse ad nostram refero, e nova Zelandia paucissima vidi, dum planta ex mente Harveyi in his regionibus fre- quens obveniret. Nostra sunt alia tenuissima sphserosporifera, quoad structuram et fructum cum iis quse habet Grunow bene congruentia; alia his crassiora, forma et fere crassitie tenuioris Gigartinae circum- cincta?, at cystocarpia gerunt frondi immersa, ut de sua specie me- moravit Harvey; in his ima basi a margine proveniunt ligulee minutse in lacinias ut videtur excrescendse, ut fere in specimine depicto Har- veyano quoque cernitur. Structura hujus cum Rhodoglosso aut Iri- deea quoque convenit. 5. Rh. ruEPUREUM (J. Ag. mscr.) frouflibus carnoso-crassiiis- culis supra stipitem elongatam lineari-cuneatum tenuem complanatis lanceolato-linearibus, a margine segmeuta pauciora conformia basi eximie attenuata emittentibus, cystocarpiis demum utrinque prominulis magnis per to- tam fere superficiem sparsis. Hab. ad oras Tasmania? (D:na Mereditb!). Circiter 6pollicaris longitudine, V2 — ^ pollicem lata, sine omni nitore eximie purpurea chartseque adhserens. Folia basi longissime attenuata in stipitem tenuem complanatum, dein longe sublanceolato- linearia, simpliciuscula aut prolificationibus paucis marginalibus in- sti'ucta. Folia prolificantia angulo fere recto exeuntia, mox aliquan- tulum incurvata et potius patentia dicenda. Fronde in media parte magis exsiccatione contracta, margines inaequales leviter elevati ad- pareant. Cystocarpia ^'^ linete diametro fere aequantia, extra frondem utrinque prominula ovalia; nucleus compositus demum in cameras sat distinctas filis placentaribus ambientibus subdividitur, intra quas nu- cleoli conspicue minores ad parietes cameree quasi pedicello proprio adnati cernuntur; supra medium nuclei unius paginae (aut forsan utriusque?) adparatus carpostomii adesse videtur; saltem stratum periphericum nuclei hoc loco fila extrorsum magis versa et prolon- gata, quasi centrum versus superficiale convergentia vidi. Species inquirenda. Sarcothalia novj^. Hollandl^ Kiit£'. tab. Phjc. Vol. XVII tab. 65, est planta mibi omnino dubia. Ex babitii in icone data et descriptione comparata vix nisi Hymeno- cladise polymorpbse fragmentum crederes; analysi vero comparata Rbodoglossum quoddam in bac planta con- jicere liceret, forsan Pib. latissimo proximum. Obser- Gigartina. Gigartine;r. 189 vare tamen lubet cellulas, quse ad h in tab. Kiitzingii depinguntur, ita abnormiter dispositas esse, ut nec Hy- menocladise nec Rhodyglossi, nec alterius Floridese gem- midia in his agnoscere valeam. XXXVI. GlGARTINA J. Ag. Ahj. mecl ef SjJ. AJg. p. 260. Chondrodictyon, Mastocarpns, Sarcothalia, Chondroclonium et Gigartince sp. Kiitz. Frons geLatinoso-carnosa, plana aut cylindracea, varie ramosa ssepius magnopere decomposita, stratis duobus contexta; interiore cellulis cylindraceis laxe reticulatim anastomo- santibus; exteriore filis verticalibus moniliformibus muco solidescente cohibitis constante. Cystocarpia intra peri- carpium externum, demum apice ruptum, nucleum com- positum, plexu peculiari ambiente cohibitum foventia; nucleoli filis placentaribus reticulatim ambientibus invi- cem distincti, rotuudati gemmidia pauciora, rotundato- angulata, sine ordine conspicuo conglobata continentes. Sphcerosporce in soros infra superficiem immersos ambitu subindefinitos et plus minus extensos collectse, fere nuUo ordine conspicuo congestse, rotundatae et cruciatim divisse. Genus Gigartinse, ut hodie cognitum, plurimas species complectitur, habitu, dispositione et structura fructuum invi- cem paulisper diversas, me judice vix in diversa genera di- vellendas, saltim ad characteres, quos diversorum Generum attulerunt, in naturali dispositione vix ordinandas. Cystocar- piis plus minus extra frondem eraergentibus aut in papillis omnino emersis provenientibus ab Iridsea, Chondro et Rhodo- glosso dignoscantur. Sphserosporse Iridsese sunt fere ipso strato interno immersse, soris ab utraque pagina fere seque distantibus. In Gigartina sunt sori magis superficiales, in spatio inter stratum internum et corticale nidulantes, in di- versis vero speciebus nunc profundius stratum internum iu- gredientibus, nunc versus corticale adscendentibus. In pro- ventu et forma cystocarpiorum alise adsunt differentise, qupe sectionibus generis notas optimas prsebere mihi visse sunt. 190 GiGARTiNEJC. \ Gigartina. Characteres specierum hoc modo multo certiores spero, quam quos antea ex forma frondis sterilis prsecipue deducere vo- luerunt. I. AcicuLARES frondihus teretiusculis aut conipresso-planis li- nearihusque, ramis saUem juniorihus eximie suhulafis, cystocarpiis ad ramos pinnasve eceterum vix mutatas la- teraliter intumescentihus , sparsis aut scepe in codcm plu- rihus aggregatis. * * Fronde teretiuscula vage quoquoversum ramosa. 1. G. ACicuLARis (Wulf. Crypt aqu. n:o 50) fronde cylindra- cea quoquoversum decomposito-rajnosa, ramis elongatis patentissimis recurvatis subulatis, cystocarpiis ad medium ramulorum unilateralibus sessilibus. J. Ag. S^J. P- 263. Grev. Brit. tah. 16. Harv. Phyr. Br. tah. 104. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 1. Fucus acicularis Wulf. l. c. Tnrn. tah. 126 (partim). Ad littora mediterranea et atlantica Europa3. Ad Cubam. 2. G. coNTOKTA (Bory Coqu. n:o 48) fronde teretiuscula vage quoquoversum ramosa, ramis apice densioribus subfasci- culatis decompositis, ramulis a basi crassiore acuminatis quoquoversum patentibus, fructibus .... J. Ag. Sj). p. 265. Ad littus Chilense. ** Fronde teretiuscida suhpinnatim ramosa, ramis quoquover- sum cgrcdientihus. 3. G. NANA (Ag. Sp. Alg. I. p. 289) fronde teretiuscula sub- pinnatim composita, ramis quoquoversum egredientibus, ramulis abbreviatis crassis patentissimis obtuse acumina- tis, fructibus . . . J. Ag. Sj:). p. 263. In conchis ad oras Brasilise. 4. ? GiG. Chapmanni (Hooh. et Harv. FI. Nov. Zel. p. 251 tah. 119 B) fronde teretiuscula subpinnatim ramosa, ramis quoquoversum egredientibus patentissimis ramulisque sub- horizontalibus subulatis et ad basem evidenter contractis, exsiccatione collabentibus. fructibus . . . Ad Novam Zelandiam. (Berggren!). Gigartina. Gigaetine^. 191 Species, ut videtur, sui juris, plerisque tenuior, characteribus segre definienda, statu sterili hucusque tantum observata ideoque in seine specierum non certe disponenda. Fructus cogniti forsan characteres suppeditabunt. Specimina pauca tantum vidi. Exstat ad oras Novse Zelandiee Gelidii species, externa forma subsimilis, substantia et stru- ctura diversissima. G. Chapmanni offert structuram Gigartin^e, filis interioribus paucioribus reticulatim anastomosantibus, mediis magis longitudinaliter excurrentibus. 5. G? GELATiNosA (J. A(j. mscr.) fronde teretmscula subpin- natim ramosa, ramis quoquoversum egredientibus paten- tissimis ad basem subcontractis, pinnulis aculeiformibus subhorizontalibus, cystocarpiis (immaturis) immersis aut parum prominulis. In Oceano pacifico. An Gig. molUs Baill. et Harv. in Ner. Bor. Amer. p. 175 ? cujus tamen pinnse pinnulseque admodum erectse dicuntur, quod in nostram haud quadrat. Color nostree purpureus et substantia magis mollis gelatinosa quam in proximis. *** Fronde ex fereti compressa subdistiche pinnata, cystocar- piis sparsis. 6. G. BEACHiATA (Harv. Al(j. austr. exs. n:o 397) fronde ex tereti compressa submembranacea lineari pinnatim de- composita pinnis subdisticliis demuni patentissimis, ter- minalibus elongato-subulatis fere filiformibus, soris sphse- rosporarum oblongis, cystocarpiis ad submargines sessili- bus sparsis demum truncatis. Harv. FJ. Tasm. p. 325. Adspectu Grateloupiam j&licinam quodammodo refert. Ad Tasmaniam. 7. G. BiNDEEi (Harv. Thyc. austr. Syn. n:o 565) fronde bre- viuscula carnoso-crassa inferne evidentius compressa a medio distiche pinnata pinnis patentissimis dense decom- positis, rachidibus complanatis, pinuulis teretiuscuHs a 5a. G. MOLLis (Baill. et Harv. in Bot. expl. exped.) fronde cartilaginea plano-compressa lineari distiche pinnatim ramosa, ramis alter- nis aut oppositis erectis basi attenuatis, inferne nudiusculis su- perne pinnatis, ramulis ultimis angustis subfiliformibus. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 175. Hab. in Oceano pacifico boreali ad Americam. 192 GiGARTiNE^. Gigarthm. latiore basi acuminatis, cystocarpiis ad pinniilas latera- liter intumescentibus sparsis. Chondrod. lividmu Kiltz. tah. FJipc. Vol. XVII tab. 07? Ad Tasmaniara. **** Fronde ieretiuscula aut comprcsso-plcma ^^innatim decom- posita pinnis acuminatis, cystocarpiis scepe in eadem pinna pluribus aggregatis. 8. G. Lessoni (Borg Cocpi. n:o 60) fronde teretiuscula aut compressa lineari, irregulariter sparsius pinnata decom- posita, pinnis subdistichis patentissimis, pinnulis sterili- • bus lanceolato-subulatis, fertilibus cystocarpia ad margi- nes aggreata gerentibus. Ad littora chilensia. 9. G. PALCATA (Heering mscr.) fronde compresso-plana lineai'i pinnatim decomposita, apicibus teretiusculis longe pro- ductis acutissimis nudis, pinnis pinnulisque distichis re- curvato-patentissimis, cystocarpiis in pinnula ssepe phiri- bus. J. Ag. Sp. p. 266. Kilts. tab. Biyc. Vol. XVIII tah. 3. G. compressa Kiltz. ihm tah. 2? i Ad littora Atlantica Gallise et Hispanise. 10. G. Teedii (Both. Cat. III p. 108) fronde plana lineari pin- natim decomposita, pinnis pinnulisque distichis paten- tissimis aut subhorizontalibus, sterilibus lineari-subulatis, fertilibus cystocarpia ad margines plerumque solitaria aut pauca gerentibus, soris sphserosporarum rotundatis demum linearibus, margini adproximatis. J. Ag. Sp. p. 2()6. Harv. Bliyc. Brit. tab. 266! Fucus Teedii Turn. tah. 208. Sph. Tcedii Grev. Crypt. FJ. tah. 356. Chondr. Teedii Kutz. tah. Bhyc. Vol. XVII tah. 66. Hab. ad littora Europas mediterranea et atlantica calidiora. 11. G. Chamissoi (Mcrt. mscr.) fronde plana lineari irregula- rius pinnatim decomposita, pinnis distichis subhorizontali- bus, pinnulis sterilibus lineari- subulatis, fertilibus cysto- carpia ad margines plurima demum aggregata gerentibus, soris . . . J. Ag. Sp. p. 267. Sph. Chamissoi C. Ag. Gigartina. GiGAETrNs^. 193 Icon. Alg. tah. 6. Mart. Iron. Bras. tah. 3 fg. 1. Cli Chamissoi Kiit.€. tah. Fhyc. Voh XVII tah. CAk Hab. acl littus Chilense. 12. G. Chauvinii (Bory Coqu. n:o 58) froiide plana lineari pinnatim decomposita et a disco prolifera, pinnis disti- chis patenti})us apice producto sub-nudis, sterilibus lan- ceolatis, fertilibus cystocarpia ad margines plurima ge- rentibus, soris sphperosporarum lineam secus margines subcontiguam formantil)us. J. Ag. Sp. p. 2fi8. Sph. Chau- vinii Bory 1. c. tat>. 20. Chondr. Cha,uvinii Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 70. Ch. versicolor Kiitz. ihmtah. G9. Hab. ad littus occidentale Americse australis. Ad Nov. Zelandiam. n. Pistillat^r; frondihus crassiusculis carnosis, teretiusculis aut comprcssis, ramis juniorihus sccpius acuminatis, aduJ- tiorihus ohtusiuscuUs, cystocar^nis in ramulis propriis (in sphmrosporifcra non provenientihus) evolutis, tuhercula majora lateralia aut suhterminalia formantihus. 13. G. PiSTiLLATA (Gm. Hist. Fiic. p. 159) fronde teretiuscula dichotoma-fastigiata flabellata, ramulisque distichis pin- nata, segmentis piunisque subacuminatis, cystocarpiis in piunulis subterminalil)us, soris in segmentis superiori- bus plurimis demum in lineas elongatas subconfluentibus. J. Ag. Sp. p. 204. Harv. Phyc. Brif. tah. 232. Kiits. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 1. Ficc. pistiUatas Gm. l. c. tah. IS fig. 1. Fuc. Gigartimis Turn. tah. 28. Variat. pinnis densioribus evidentius distichis: Gig. pectinata Bory; Chondr. horridum Kiitz. J. c. Vol. XVII. tah. 68. In Atlantico a Britannia ad Tingin. 14. ?G. FASTiGiATA (J. Ag. Act. Hohu. 1849^. 86) fronde carnoso-crassa ex tereti compressa dichotomo-fastigiata, segmentis superioribns congestis compressis, terminalibus obtusiusculis emarginatis aut dentiformibus et subdiver- gentibus, fructibus . . . . J. Ag. Sp. p. 276. Ch. scahi- osum Kiits. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 63. huc retulis- sem, nisi in descriptione suam superficie hirtam dixisset. Ad Cap. b. Spei. 13 194 . GiGARTiNE.E. . Giyartina. II. ExciPULAT.E frondibus crassiusculis carnosis, teretiusculis avt com^yresso-planis linearihusque, nunc quasi margine incrassato cinctis, dicliotomis aut subpinnatim compositis; (■ystocarpiis micleo quasi immerso, pericarpii margine ele- vato cincto, nimc quoque ^j/;M2e/?« fructiferce lohis suh- transformiitis amhientihus nmnito, quasi umhilicatis. ■■' Frondibus teretiusculis. 15. G. CLAviFERA (J. Ag. mscr.) frunde teretiuscula dichotomo- iial)ellata fastigiata, inter segmenta, superne nunc sub- ])almatini adproximata, complanata et cuneatim dilatata, ramulisque pinnatim dispositis a inargine decomposita, segmentis pinnisque superioribus subcompressis, cystocar- piis in pinna infra apicem incrassata, apiculis brevibus quoquoversum egredientibus armata, subsingulis prove- nientibus immersis pericarpii margine elevato cinctis. 6r. pistiJlata Harv. in Fl. Nov. Zel. II. p. 251 partim? Hab. ad novam Zelandiam. Tenuitate et habitu G. pistillatam sat bene refert, at ramuHs fructiferis diversis fere clavas belligeraiitium, a ligno confectas, in insul. Australasic. olim usitatas forma referentibus, diversa. 16. G. PLABELLATA (J. Ag . mscr.) fronde teretiuscula dichoto- mo-fastigiata flabellata ramulisque pinnatim dispositis superne corymbosa, segmentis pinnulisque obtusis, cysto- carpiis in pagina planiuscula ramuli subdilatati immersis, margine elevato pericarpii cinctis, soris in segmentis ul- timis utrinque sublineariter expansis abbreviatis oppositis. J. Ag. Sp). p. 265. Harv. Alg. austr. cxs. n:o 398. Kiitji. tal). PJigc. Vol. XIX tab. 16. Cliondr. cornicidatum Kiitz. ihm Vol. XVII tah. 68 (excl. syn.)? Ad Novam Hollandiam et Tasmaniam. Dubitat Harvey (Phijc. austr. Syn. n:o 562) an G. chondroides Hook. et Harv. ad G. flabellatam pertineat. 17. 0. DiSTiCHA (Sond. Bot. Zeit. 1845 2?. 55) fronde carnoso- crassa elongata dicliotoma et distiche decomposito-pin- nata, rachidibus majoribus complanatis linearibus per to- tam longitudinem obsitis pinnis pinnulisque abbreviatis teretibus obtusis simpliciusculis aut subdivaricato-furcatis, Gigartina. Gigartine^j. 195 soris ad margiiies pinnarum elongatis, cystocarpiis in- pinnis transformatis provenientibus, in rachide brevi sub- terminalibus, involucro pinnularum iiiijequaliter ambien- tium cinctis. J. Afj. Sp. p. "i^jy. Harv. Phjc. austr. tah. 297. Kilts. tah. Biyc. Vol. XIX tah. 18. Ad Novam Hollandiam occidentalem et Novam Zelandiam. 18. G. DivARicATA (N(jol\ ct Hdrv. Crypt. ant. p. 75) fronde teretiuscula dicliotomo-tlabellata subfastigiata infra seg- menta media stepc complanata et lcviter cuneatim dila- tata, ramulisque pinnatim dispositis simpliciusculis a mar- gine decomposita, segmentis supremis (in exsiccata rugu- losis) nudiusculis teietibus aut subcompressis, cystocar- piis in pinnis cylindraceis infra apicem immersis, invo- lucro pinnellarum inajqualiter ambientium cinctis. J. Ag. Sp. p. 280. Mastoc. validns Khtz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 48? Hab. in Oceano australi ad Ins. Campbell et Nov. Zelandiam. Specimen originale Harveyange plantse nulhnn vidi, sed nostra in (lesci-iptionem datam bene qiiadrat. In Flor. Nov. Zel. Harvey snam speciem una cum aliis, mc judice quoque distinctis, ad Gigart. pistil- latam refert, contendens se a formis maximopere abludentibus ad vul- garem statum transitus vidisse. Mihi quoque seriem speciminum com- paranti, species phires distinguendfe videntur, quas evohitionis modo cystocarpiorum dignoscendas puto, habitu quoque alias notas prtebente. G. divaricata est phirimis robustior, 5— 6-i5olHcaris, nunc tota fere te- retiuscula, nunc superne complanata, segmentis mediis suhcuneato- dilatatis. Segmenta superiora exsiccatione niagis collahentia, nunc quoque subcanahculata adparent. Pinna' magis cyhndraceee in seg- mentis penultimis et antepenuhimis prascipue evohitie, unde segmenta terminaha nuda eminent. Infra apicem pinnee cystocarpia formantur invohicro pinnelhs 3 — 5 brevibus acuminato-obtusis cincta. Me judice nostra cum G. disticha Sond., cujus quoque specimen e N. Zelandia vidi, proxime convenit. In G. disticha pinnte sunt phi- rimae et ad ramificationem pronse, saepe admodum divisse; cystocarpia in pinna abhreviata magis transformata formantur. An ad hanc revo- canda G. instUlata y erinacea Harv. Fl. Nov. Zel.? ** Frondihus planis dicliotomo-fiahcUatis, dcmwu ramcntis conformihus at simpliciorihus suhpinnatis. 19. G. DECiPiENS (HooTi. ct Harv. Alg. Nov. Zel.p. 547) fronde compresso-plana liueari decomposito-dichotoma flabelbita 13* 19fi GiCAETiNE.E. Gigartina. subfastigiata, clemum ramentis conformibus at simplicio- ribus a margine, rarius a disco subpinnata. segmentis linearibus, ultimis attenuatis aut obtusiusculis, soris per discum sparsis maculas minutas rotundatas semulantibus, cystocarpiis in pinnis trausformatis provenientibus, infra apicem pinnge lateralibus, corona apiculorum involucratis. Fl. Nov. Zel. p. 252. Ad nov. Kelandiam et insulas Cbatam. Specimen Harveyanse plantae non vidi, at speciem ad oras N. Ze- landiee frequentiorem, in descriptionem datam bene congruentem, Harveyanam judicavi. SteriHs et sorifera Chondrum refert: cystocar- piis bene evolutis instructa, habitum admodum diversum induit; Pinnje in hoc stadio adsunt plurima?. tenuiores, patentissimpe, semiunciales et breviores, et in his quasi coronse minutas apiculorum sessiles plu- riniff" demum adsunt. Obvenit latior et admodum angusta. *-* Prondihus pinnatim decomposltis. 20. G. MARGiNiPERA (J. Afj. mscr.) minor fronde crassiuscula supra stipitem complanata distiche decomposito-pinnata pinnis sublanceolatis bnearibusve, majoribus evidenter complanatis, minoribus compressis obtusis, soris sphse.ro- sporarum verrucas minutas subproraiuulas in disco sine ordine numerosas rotundatas formantibus, cystocarpiis . . . Hab. ad Novam Zelandiara. Sphserosporiferse planta? pauca tantum specimina sed e diversis locis N. Zelandias vidi, pro magnitudine admodum crassa et facilius quam plurima? dissoluta; nisi madefactam statim desiccaveris vix prse- paranda. 21. G. piNNATA (J. Ag. Sp. Alg. p. 270) fronde carnoso-cras- siuscula tota coraplanata distiche decomposito-pinnata (nunc sparsim dichotoma), pinnis ultimis linearibus, ma- joribus complanatis, minoribus compressis obtusis, soris sphserosporarum hneas margini immersas formantibus, cystocarpiis pone apicem pinnulai in pagina plana sessi- libus incurvato raargine quasi excipulo eraarginato-umbi- licatis. Kiits. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 17. Ad Novam Hollandiam. Sequente tenuior, minus regulariter pinnata, pinnulis longioribus ligulseformibus diversa. 22. G. LTVTDA (Turn. Hist. tdb. 254) fronde carnoso-crassa tota compLanata decomposito-piunata, racliidibus pinnisque Gigartina, Giga-Rtine^. 197 lanceolatis planis, pinnulis obtusis mox complanatis, cy- stocarpiis pone apicem pinnulse in pagina plana sessilibus incurvato margine quasi excipulo emarginato-umbilicatis. J. Ag. Sp. p. 270. S^yh. crassifolms C. Ag.; Gig. piu- nata Harv. Fhgc. austr. tab. G8 (nec. J. Ag., nisi species utraque conjungenda. Soros in G. livicla non vidi. Ad Novam Hollandiam australem. 23, G. ANCxQLATA (J. Ag. mscr.) fronde gelatinoso-crassa supra stipitem complanata decomposito-pinnata, racliidibus sub- linearibus iu disco demum rugis elevatis longitudinalibus subtetragone angulatis, a margine et rugis utrinque pro- liferis, pinnulis oblongis a margine et pagiiia papillosis obtusis sinuosisque, cystocarpiis in pinnis decompositis aggregatis, nempe pone apicem pinnulse in pagina plana elevatis, iucurvato margine et lobis piunellarum (^uasi excipuli margine bi-trilobatu cinctis. G. stiriata Harv. Fl. nov. Zcl. (nec alior)? Hab. ad insul. Cbatam et Nov. Zelandiam. Specimina vidi plurima 2— 4-pollicaria, omnia eximie congruentia, ab aliis speciebus mihi cog-nitis facilius distinguenda, colore amcthy- stino demum in lividum vergente. Rami majores et stipites in infe- riorc parte fere teretiusculi aut compressi, s;epius circiter lineam aut scsquilineam lati, aliquando sursum dilatati multo latiores, tertiam usquc partem pollicis sequantes, terminales evidentius compressi ob- tusi subspathulati, omnes eximie pinnatim decompositi, rugisque vage excurrentibus suo ordine proliferi. Stadio capsulifero frondes ab omni parte ssepe densissime ramulosfe et capsuliferte, cystocarpiis margine ijuasi in lobos plures, longitudine insequales subdiviso instructis. Sta- dio capsulifero fere seque dense ramnlosa ac Gigartina stiriata; obiter inspectam ut formam hujus in Fl. Nov. Zel. enumeratam fuisse su- spicor; accuratius examinatam longe diversam esse facilius elucet. IV. Laciniatj'; frondihtis a stipite teretiusculo compJanatis di- latatis, margine in laci)iias cuneatas clichotomas pinnatim aut siibpahiiatim incisas plurimas, majores minoresque 7nixtas, excrescente, laciniarum lobis sinubusque obtusis. 2-f. G. LACiNiATA (J. Ag. mscr.) frondibus a stipite teretius- culo complauatis sublinearibus, margine in lacinias cu- neato-liueares decomposito-pinnatas laciniatasque demuni densissimas undique obtegentes exuberantibus, lacinulis 198 GiCtArtinba;. GhjaHina. ubtusis emargiuatis creiiatisve, friictibus .... Divisionis uorma cum Gr. Wehlise convenit at multo minor et an- gustior et demum ita decomposita ut laciniis undique obtegentibus rachides hand conspiciantur. Hab. ad insulas Chatam. 25. G. Wehlle (Sond. Ahj. trop. austr. p. 30) frondibus a stipite teretiusculo comphmatis dihitatis, margine in hi- cinias cuneatas truncato-rotuiidatas dichotomas aut sub- pahnatim incisas plurimas excrescente, laciniis minoribus sinuosis lobis rotundatis, majoribus dichotome aut sub- pahnatim incisis decompositeque laciniato-lobatis; sinubus rutundatis^ cystucarpiis in lubis minuribus intumescenti- bus sparsis. Sond. 1. c. tah. IV eximie! Ad Novam Holhmdiam australem. V. CANALicuLAT.t; fronds hinc canalicidafa, lineari dichotoma ?! vel pinnatvm composita, cijsfocarpiis imibUicatis, smpe in h, pajina convexa emergentihus sidjmarginalihus , plurimis Jj adproximatis. m 2(i. G. ALVEATA {Tu.m. Hisf. fah. 239) frunde hinc convexa, •' iUinc canaliculata hneari dichotomo-fastigiata, segmentis superioribus approximatis, summis revolutis, cystocarpia umbilicata ad margines paginse convexse emergentia plu- rima gerentibus. J. Ag. Sp.p. 271. Masf. alveatus Kiit£. tah. Phje. Vol. XVII fah. 38. Ad Novam Zelandiam. ' 27. G. ANCiSTROCLADA (Mont. Prodr. anf. p. (>) fronde hiuc convexa, illmc canaliculata hneari irreguhiriter bi-tripin- nata, pinnuUs alternis oppositis vel et fasciculatis unci- nato-incurvis, cystocarpiis . . . J. Ag. Sp. p. 272. Mont. Voy. PoJ. Sud. Pl. VII fig. 4. Harv. Phyc. ausfr. tah. 197. Kilt^. tah. Phyc. Vol. XVIII fah. 4. Apices in nostra incurvos vidi (latere canaliculi), in G. alveata vero api- ces tantum recurvos. Ad novam Zelandiam et Tasmaniam. 28. G. CANALicuLATA (Hctrv. Beech. p. 490) fronde hinc con- vexa, illinc canaliculata lineari inferne nudiuscula, supra Gigartina. GiGAKTiNEiE. 199 medium dicliotoiiui, segmentis piimatim ramulosis, ramu- lis aculeiformibus brevissime conicis divaricatis, cysto- carpia pone axillas plerumque disposita, pluribus apiculis ssepe munita gerentibus. J. Aij. Sp. /j. 272. Harv. Ner. Bor. Avicr. p. 174 tah. 27 C. Clioud. canalkulatum Kiits. tah. Fhyc. VoJ. XVII tah. 1)9. Ad oras California?. VI. Pai'illat^] frondis repetite dicJwtomcd aitt saJtiin inferne ramosce secjmentis terininalihiis ohoijato-spatlmlatis cnne- atisve demum papiUosis ; papillis pcdiceJlatis ah utraque pagina frondis puJJuJantihus cystocarpia iinmersa geren- tihus. * Frondis pJus miims rcpetite di-poJgcliotonice segmentis supe- riorihus cuneatis ad tdteriorem suhdivisisionem pronis. 29. G. MAMiLLOSA (Good. et WoocJtv. Lin. Tr. III p. 174) froiide canaliculato-plana lineari decomposito-dicliotoma fastigiata, segmentis superioribus cuneatis bifidis, papillis a disco et margine prolificantibus lingulato-obovatis cy- stocarpia singula mutica gerentibus. J. Ag. Sp. AJg. p). 273. Harv. PJigc. Brit. tah. 199. Fucus mamiJJosus Good. et W. J. c. Turn. Hist. tah. 218. Mast. mamiUosus Kiitz. tah. PJigc. VoJ. XVII tah. 39. Hab. in Oceano atlantico et paciiico superiore. 30. G. PAPiLLATA (Ag. Icon. ined. tah. 19) fronde plana inferne subcanaliculata simpliciuscula aut parcissime dichotoma, segmentis late truncato-cuneatis, papillis a disco et mar- gine prolilicantibus obovatis cystocarpia singula mutica gerentibus. J. Ag. Sp. p. 274. In pacitico ad insulas Sandwich. Observare placet Mast. papillatum Kiitz. essc speciem omnino di- versam. 31. G. GKANDiPiDA (J. Aq . iiiscr.) fronde plana simpliciuscula aut parcissime dichotoma, seginentis inferne cuneatis dein oblongis simplicibus. aut sub dichotomo-laciniatis, deinura folia lanceolato-oblonga majora formantibus, papillis a 200 GiGAETiNEiK. GiyarUna. ■ disco et raargiiie deiise pullulantibiis obovatis cystocarpia singula mutica gerentibus. Ad Insulas Chatam legit Travers. (n:o 7 et n:o 96). Frondes vidi 6 — 8 pollicares semel aut bis subdivisas, segmentis nunc superne profunde bifidis, nunc supra stipitem in foliola separa- tis, laciniis subdivergentibus superne acuminatis. Licet magna, tamen G. radulse multo tenuior. Est quasi G. mamillosa segmentis pauci- oribus et maximis instructa. ** Frondis va(je subdivisce seymentis in rachidc demuni late- ralihus siihpinnatim dispositis. 32. G. Jardini (J. A(J. uiscr.) fronde subcanaliculata plana lineari subpinnatim decomposita, segmentis supra basem angustiorem linearibus elongatis apice truncatis denta- tisve, papillis a disco et margine proliticantibus lingulato- lanceolatis cystocarpia singula submutica infra apicem gerentibus. G. Janceolata J. Ag. in Hh. Lenorm. Ad Californiain. 33. G. MiCRorHYLLA (Hcirv. in Beech. Voy p. If)-!) fronde plana supra stipitem longiorem subvage laciniata prolilicatio- nibusque a disco et margine pullulantibus demum sub- pinnata, segmentis majoribus elongato-lanceolatis, mino- ribus liuearibus, papillis a disco et margine undique pmergentibus, soris in papilla marginalibus, cystocarpiis in papilla rostrata solitariis aut numerosis, singulis infra rostrum commune muticis. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 17(). iah. XXVIII A. Mast Harveyanus Kiits. tah. Fhyc. Vol. XVII tah. 45. Ad oras Californise. " 34. G. spiNOSA (Kiitz. Bot. Zeit. 1847 p. 21) fronde plana 34a. G. vuLANS (C. Ag. Icon. ined. tab. 18) fronde simpliciuscula vage et parce pinnata, pinnis ovatis ramenta c disco emittentibus brcvia, c margine longiora linearia apice subfurcata. J. Ag. Sp. p. 27,5. Mast: polans Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVII tab. 48. - Mihi ignota. Ad Cap. b. Spei. 34b. G. i;fNCiNATA (Grun. Novara p. 71) fronde latiore maximc poly- morpha subsimplici varie lobata vel hinc inde bipinnatifida, soris spha^rosporarum fronde immersis. — G. spinosee jiroxima dicitur, at substantia tenuior. S:t Paul in mari australi. Gkjartina.. Gigabtinb.e. 201 supra stipitem breviorem cuiieato-lanceolata, superiie vage aut subpalmatim laciniata, proliticationibus a margine excrescentibus clemum subpinnata, segmentis majoribus elongato-lanceolatis, minoribus sublinearibus, papillis a disco et margine undique emergentibus, cystocarpiis in papilla solitariis aut pluribus, singulis apiculo unico aut pluribus ssepe rostratis. Kutpj. tah. Pliyc. Vol. XVII tah. 47. Harv. Ner. Bor. Amer.p. 177 tah. XXVIII B. G. ornithorynclios J. Ay. Sp. x^- 274. Hab. ad oras Californiee. JiJ-^ils Fronclihus adparenter simpliciusculis foliola permayna simplicia aut parum laciniata constituentihus, juvenilihus spathulatis simpUcihus, adultiorihus scepe a surculo ra- moso provenientihus. 35. G. FissA (Suhr in Flora 1836 /. p. 24) a disco radicali gregaria, stipitibus elongatis ima basi teretiusculis mox plunatis angustius cuneatis in frondem lanceolatam sen- sim abeuntibus simplicibus, aut a margine subpinnatim ramosis, ramis in phylla minora consimilia expansis, fron- dibus carnoso-membranaceis simpliciusculis aut vage plus minus lissis, conformibus aut in fronde magis fissa cune- ato-sublinearibus. Iridma fissa Suhr l. c. fiy. '2Q. Iridcea lanceolata Harv. Fl. Nov. Zel. p. 252? Hab. in Oceano australi ad Cap Horn (Hb. Suhr!); ad novam Zelandiam (Berggren!). Nisi accuratius inspecta, hsec pro forma G. radulas facilius liabc- retur; eodem modo, ni fallor, nunc laevis, nunc prolificationibus a disco et margine puUulantibus papillosa; In G. fissa stipites multo niagis elongati, ima tantum ])asi teretiusculi, mox planati lineares sensim sensimque in frondem longe cuneatam abeuntes. In juvenili- bus frondibus subspathulatis stipites nudi, in adultioribus nunc a margine in phylla consimilia abeunt. Ipsse frondes pedales et longi- ores, 2 — 3 pollices latitudine vix superantes, nunc simplices (Irid. lanceolata Harv. ?) nunc semel aut parum laciniatse, axillis acutiuscu- lis, nunc iteratis vicibus fissas (Irid. fissa Suhr). In spec. exsiccatis margines leviter incurvati, quasi stipitem obscure canaliculatum con- stituerent. Specimine misero, a Suhr misso, mihi tantum cognito, ad G. Bur- manni hoc referendum credidi; pluribus e nova Zelandia observatis, piantam Suhrii cum his congruere putavi. '202 GiGARTiNEiE. Gigartina. 36. G. ciRCUMCiNCTA (J. A(j. itiscr) stipitis abbreviati ramosi ramis teretiusculis mox complanatis cuneatis in frondes juveniles cuneato-obovatas, atlultiores ovatas brevissime stipitatas carnoso-membranaceas ssepe maximas, margine parum incrassato cinctas abeuntibus, frondibus sterilibus et spbffirosporiferis Isevibus, gemmidiiferis per totam su- perficiem ipsumque marginem papillosis, linea latiori in- tra-marginali omnino nudis, papillis cystocarpia singula mutica gerentibus. G. radula Auct. quoad sp. n. Zel. Hab. ad oras Novse Zelandias et Insulas Cbatam! Primo intuitu Gig-. radulse mera forma videretur. Accuratius in- spccta species propria analoga sine dubio consideretur. Differunt ni- mirum et forma frondis et dispositione cystocarpiorum. Species ca- pensis est aut brevior et magis elliptica aut elongata et oblonga; Nova Zelandica est juvenilis obovata et in stipitem hac setate longi- orem longe attenuata; frons vero in parte inferiori raulto magis lati- tudine adcrescit, et fit hoc modo demum latissime ovata, stipite brevi. Cystocarpia in stipite brevissimo rotundata, ab ipsa pagina et margine subfiliformi parum elevato emergunt plurima; intra marginem vero spatium adest sterile, bis lineas fere latum, quod, a stipite usque ad apicem, discum fertilem et ipsum marginem cystocarpiis ornatum se- parat. In quibusdam G. radulse formis eadem videtur tendentia, at intra marginale spatiiim sempcr multo angustius, nec ita constans ac in specie Novje Zelandias, cujus in phirimis qute observavi specimini- nibus characterem numquam non constantem vidi. 37. G. RADULA (Esp. icon. tah. 113) surculi vage ramosi ra- mis erectiusculis basi cylindraceis mox spatliulatis, de- 37a. G. ExASPERATA (Bail. et Harjv. in Bot. expl. Eccped.) fronde stipitata, stipite in frondem coriaceo-membranaceam lanceolatam integram margine incrassatam eroso-dentatam et lobulis obsitam expanso, utraque pagina spinulis simpHcibus aut ramosis conceptaculiferis aspera. Harv. Ner. Bor. Am. p. 177. Fragmentum juvenile, te- nuitate frondis et spinulis acutis asperum, tantum vidi. Ad Californiam. 37b. G. coRYMBiKERA (Kiits. tah. Phi/c. Vol. XVII tah. 46), quam Harvey Ner. Bor. Amer. p. 178 cum G. radula identicam contendit, forma frondis et fructibus a specie Capensi aliena mihi videtur. In G. radula vera cystocarpia in stipite brevissimo (ipsis breviore) sem- per solitaria; in G. corymbifera in stipitibus elongatis et ramosis plura a Kiitzingio depinguntur. Hinc species G. radulee analoga at distincta hsec qnoque sit. Ad Californiam. Giyartina. Gigartine^.. 203 muni cuneata basi longiori in frpndem permagnam el- liptico-oblongam carnoso-crassam abeuntibus, frondibus sterilibus disco Isevibus aut rugosis, margineque integer- rimis dentatis ligulatisve, sphserosporiferis rugosis soros rotundatos disco immersos gerentibus, gemmidiiferis per discum totum marginemque papilliferis, papillis cysto- carpia singula mutica gerentibus. J. A(j. Sp. p. 278. F. hracteatus Timi. Hist. Tah. 25. Forma3 mihi sunt: cc. aniethjstina disco margineque Isevibus, papillis fructiferis vix pedicellatis. M. polycystis Kutz'. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 44; Irid. lajjathifoUa Kilts. ihm tah. 16. (forma sporifera). /y. Hystrix disco plus minus evidenter rugoso margineque dentato, rugis dentibusque nunc in foliola minuta totam frondem obtegentia abeuntibus, cystocarpiis subpedicel- hitis. 31. hracteatus Kilts. ihm tah. 43. M. incrassatus Kiitz. ihn/ tah. 41. (forma sporifera). M. radula Kiltz'. ihm tah. 40. /. clathrata fronde coccineo-purpurea crassiore, soris sphsero- sporarum immersis demum foramina pervia linquentibus. Chondr. capense Kiitz. l. c. tah. 21. Iridcea clathrata Decsne. Hab. ad Cap. b. Spei. Sit ut species plures hoc loco lateant, at limites et charactercs frustra qusesivi. Chondrodictyon Kiitzingii sec Spec. Algar. cystocar- piis immersis dignosceretur ; at hoc loco sori spheerosporarum ut nuclei gemmidiorum descripti fuerunt; in tab. Phyc. errorem correxit et specimen capsulis emersis una cum sphserosporifera depinxit. Quo- modo genus ita mutatum dignosceretur, haud liquet. Plantam tamen adspectum proprium gerere facilius agnoscam. 83. G. STIRIATA (Turn. Hist. tah. 16) surculi decumbentis vage ramosi ramis erectiusculis basi cylindraceis mox spathu- latis demum obovatis lanceolatisve, juvenilibus intra mar- ginem subincurvatum la^vibus, adultioribus longitudinaliter in disco rugosis, gemmidiiferis ob rugos juga elevata for- niantes demum subangulatis, ad juga rugasque ubique papilliferis, papillis cystocarpia singula aut plura mutica gerentibus. J. Ag. Sp. p. 211. Kiitz. tah. Fhyc. Vol. 204 GiGARTiNEJC. Gigartina. XVII taJj. 40; 31. paxjillatu.^i Kilts. ihm tab. 45 (forma subplana cystocarpifera) ?, Ad Cap. b. Spei. '39. Gr. BuRMANNi (A(j. Sp. p. '21'2) surculi decumbentis vage ramosissimi ramis erectiusculis plus niinus elongatis cy- lindraceis, juvenilibus s])atliulatis, adultioribus lanceolatis dicliotomis aut pinnatim subdivisis, spliserosporiferis pla- nis crassis Isevibus margiue subincrassato involutis, gem- midiiferis in disco rugosis, rugis marginibusque superne densissime papilliferis, papillis cystocarpia singula aut plura mutica gerentibus. J. Ay. Sp. p. 276. Sarcoth. Burmanni Kiltz. tah. Phijc. Vol-ri^^' tah. 04. Hab. ad Cap. b. Spei. Xv;/ Non obstante fronde magis subdivisa hanc juxta G. stiriatam dis- ponendam credidi. Frondis crassitie hanc sequat et fere superat, na- tura quoque surculi decumbentis admodum ramosi convenit, frondeque cystocarpiis nnusta utriusque subsimili. Difterunt in eo quod in G. stiriata surculorum rami in frondes simpliciusculas aut parum divisas, evolutione papillarum adparenter ramosas abeunt; in G. Burmanni steriles et sphserosporiferse frondes sunt pluries dichotomee aut sub- pinnatim ramosse, cystocarpiiferis non tantum eodem modo ac sterili- bus subdivisis, sed demum evolutione papillarum superne quasi ramo- sissimis, pro G. stiriata hoc stadio facile habendis. In eodem speci- mine segmenta dichotome et pinnatim disposita vidi. Specics inquirendce. a) Species e mari pacifico superiore. GiG. TENELLA Harv. Alg. WriyM n:o 32. Suriny. Aly. Jap. tah. XVII A. G. iNTEBMEDiA Suriny. ihm tah. XVII B. G. APPiNis Harv. Aly. Wriyht. n:o 31. G. LANCiFOLiA Hcirv. ihm n:o 30. b) e mari pacifico infcriure. G. Leman^poemis Bory. J. Ag. Sp. 2->- 281. G. MELANOTHRix Bory. J. Ay. Sp. p. 281. G. Batrachopus Bory. J. Ay. ihm. G. CHONDKOiDEs Bory. J. Ay. ihm. G. Htpnipoemis Bory. J. Ay. ihm p. 282. Mastoc. marginalis Kiltz. tah. Thyc. Vol. XVII tah. 39. M. Klenzeanus Kiits. ihm tah. 47. (e Java). Gigartina. GiaAPaMNE.^. 205 c) c riiari 'Novce Hollandice. G. ORBicuLARis Zatiard. Phpc. vor. n:o 29. G. PUMiLA Zanard. ihiii n:o 30. G. ciNCiNNALis Zanard. ihn/ n:o 31. G. coNGESTA Zanard. ibm n:o 32. G. ACicuLiPEBA Zanard. ihni n:o 33. G. FLAGELLiPORMis KilU. ttth. FJiyc. Vol, XVIII tah. 5 (si analysis fida, lisec certe iiulla Gigartina; an Cordylecladia? Chondr. nigritum Kutz. tah. Phpc. Vol. XIX tah. (M nec Gigartinffi species videtur, an Mychodea? G. PLAGKLLiPORMis Sond. Aly. Preiss., Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 18 evidenter nulla Gigartina, ex analysi a Kiitz. data; an Rhabdonia? d) e:jc Oceano atlantico calidiore. G. CROCEA Kiit.i. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 3. evidenter nulla Gigartina; an Rhab. tenera? G. ELEGANS Grev. J. Ag. Sp. p. 282. G. POLYACANTHA Mont. J. Ay. ihni. e) ex Oceano atlantico australi. G. RUGULosA Bory. J Ay. Sp. p. 281. G. spiNiPERA Kiits:. J. Ay. ihm p. 282. f) e mari Capensi. G. NODiPERA Ileriny. J. Ay. Sp. p. 282. Irid.^a insignis Kndt. et Bies. Bot. Zeit. 1845 ^9. 289. forsan G. radula. XXXV!!. AhNFELTIA J. Ay. Aly. Liclmi. p. 12. Sp. Aly. p. 309. Ahnfeltim sp. Frics Scan. Frons carnoso-cornea teretiuscula dichotoma et secundatim prolifera, stratis duobus cellularum constituta, interiore cellulis angulatis subradiantibus, sffipe mox rotundatis stipatissimis, nuuc minoribus cinctis, axilibus nunc lon- gioribus ; exteriore filis moniliformibus verticalibus muco solidescente cohibitis. Cystocarpia frondi immersa clausa, nucleum compositum, disruptione partis fertilis deraum liberatum foventia; nucleoli in media fronde deiise conge- sti, placentaribus lilis nullis separati, gemmidia minuta 206 GiGARTiNEiE. AliiifeUia. rotundata plurima, sine orcline conspiciio intra celliilas prsegnantes rotundato-angulatas conglobata continentes. tibus evolutse, in filis transforma externis, ramos ambien- Spbeerosporse in nematbeciis tis seriatse, oblongse . . . Corpuscula elongata ex articulis supremis lilorum nema- thecii, more spha^rosporarum emissa, vidi; nulkim vero divi- sum, licet plurima diutius observavi. Species, quse hodie ad Genus relatse iuerimt paulisper structura differunt; tamen ad eundem typum confectas linxi; diversitates nimirum oriri prout cellulffi interiores anastomosantes in cellulas latiores et magis stipatas mox mutantur, aut angustiores et radiis eiongatis se- paratse manent. Species typicse Ahnfeltise characteribus allatis hodie segre dignoscantur. Specimina numerosiora et fructibus ornata cha- racteres diagnosticos forsan exliibeant meliores. In una specie cystocarpia vidi hemisphserice prominula et quasi abruptius emersa (Ahnf. concinna); in alia, e littore Californico, cysto- carpia in media fronde intumescentia, fronde circumcirca fere Eequaliter nodosa et utrinque sensim attenuata. Sed speci- mina tantum pauca vidi, unde incertum cujus sint momenti characteres allati. I. Ahnfeltia. Fronde carnoso-cornea, cellulis strati interioris sti2)atissii)iis, sectione transversali rotundatis. 1. Ahnf. plicata (Hnds. Angl. p. 589) fronde cornea tereti filiformi decomposito-di-trichotoma et a ramis subsecun- datim prolifera, prolificationibus segmento conformibus, segmentis supra siiiuni rotundatum erectis, terminalibus elongatis. J. Ag. Sp. ^>. 311. Fucus plicatus Huds. Turn. tah. 180. Gymnog. plicatus Harv. Fhyc. Brit. tcib. 288. mitz. tah. FUjc. Vol XIX tah. 66. var. ramis eximie fastigiatis: G. fastigiata Fost. et Rupr. In Oceano atlantico et pacilico superiore. 2. Ahnf. Gigartinoides (J. Ag. Liehm.p. 12) fronde carnoso- cornea tereti dichotoma et subsecundatim decomposito- prolifera, proliticationibus patentissimis ol)tusis, segmentis AhnfdUa. Gigartinej-;'. '207 supra siuum acutiusculum erectis, terminalibus elongatis. J. Ag. Sp. p. 311. Knlz. tab. Fhyc. Vol. XIX tah. 71. Littus Mexican. Oceani pacifici. 3. Ahnp. concinna (J. Ag. Liehm. p. 12) froude' cornea suL- tereti decomposito-di-tricbotoma et a ramis subsecunda- tim»prolifera, prolificationibus segmento conformibus ssepe fasciculatis, segmentis supra sinum acutiusculum subdi- varicato-patentibus, cystocarpiis ad apices ramorum deu- sis hemisphserice prominulis. J. Ag. Sp. x>- 312. Gynino- gongrus iinplicatm lidts. Sp. p. 789. Tah. Phyc. Vol. XIX tah. 69. In Oceano pacifico ad litt. Peruvise, Iiis. Chinca et Sandwich. 4. Ahnf. Durvill.ei (Bory Coqu. n:o 38) fronde subcarnosa tereti decomposito-dichotoma fastigiata, segmentis supra sinum acutum erectiusculis, terminalibus approximatis subfasciculatis. J. Ag. Sp. p. 313. Tolyidcs DurvilJcel Bory. l. c. Chondrus iiinJjcllatus Kiit.z. tah. Bhyc. XVII tah. 58. Plocaria Durvillcei Mont. Fl. ChiJ. VIII tah. 16 fjg. 2. Blocaria concinna Mont. Bonite. In Oceano pacitico calidiore. II. DiCTYOGENiA. Fronde carnosa, ccllulis strati interioris stel- latim radiantihus, ncmpc Jongius inviccm distantiJms, ra- diis angnstiorihus junctis. 5. Ahnp. torulosa (IIooJc. et Harv. Lond. Journ. IV. p. 546) fronde carnosa subtereti hic illic dilatata compressa vage dichotoma et subsecundatim prolifera, prolificationibus segmento conformibus elongatis simpliciusculis aut ite- rum divisis, cystocarpiis ad basem ramulorum hinc toru- losam semi-immersis. Gigartina toruJosa Ilooli. ct II. J. c. Gracilaria? toruJosa Hook. ct II. in Lond. Journ. VII. J. Ag. Sp. p. 605. Gymnogongr. furccJJatus (partini). Ilarv. in FJ. Nov. ZeJ. p. 250. Nov. Zelandia. III. DiAN^MA. Frondc suhcornea, ceJJuJis strati intcrioris ro- tundatis sidtdistantiJMS, nemptc intcrjcctis fdis rcticuJatim amhientihus, in axi dcnsiorihus. 208 GiGARTTNE.^. AhpfeUia, G. Ahnf. purcata (Hooli. d H. Lond. Journ. IV. p. 545) fronde siil)cornea tereti vage rlichotoma et loiiga serie suhaecundatim prolifera, prolificationibus segmento-con- formibus ssepe divaricato-ramosis, ramis obtuse acumi- natis, cystocarpiis ad basem ramulorum hinc torulosam semi-immersis. Plocarla ? furcata Hook. et Harv. J. Ay. Sp. p. 606. Gynmogongrus furceUatm (partim) Harv. in FI. Nov. ZeJ. G. furcatus Kilts. Tah. Biyc. Vol. XIX tah. 64. Ad Novam Zelandiam. Caveas ne hanc et antecedentem speciem confundas : sunt revera simillimse at characteribus allatis dignoscendpp, structura prfecipue diversse. Synonymia quoque intricata. In Hook. et Harv. Alg. Nov. Zel. in Lond. Journ. IV. utraque descripta: una, pag. 545, nomine Plocarise furcatas, altera, pag. 546, nomine Gigartinpe torulospe. In Flora Novse Zelandise non tantum utraque species conjungitur sed etiam cum Chilensi Gymnogongro furcellato identica consideratur, ad- jecta observatione plantam esse magnopere variantem. Species inquirendce. Ahnfeltia elongata Mont. Syll. p. 442. — Chili. Ahnp. Pqlyides Aresch. Phyc. nov. p. 29. a Httor. Peruanis. XXXVIII. GymNOGONGRUS Mart. Bras.; J. Ag. Sj)- p. 313. Frons carnoso-coriacea teretiuscula aut plana dichotoma fa- stigiata stratis duobus contexta: interiore celhilis angu- hato-rotundatis, exteriore fihs verticahbus monihformibus muco cohibitis constante. Cystocarpia frondi immersa phis minus prominula clausa, nucleum compositum dis- ruptione partis fertihs demum hberatum foventia; nucleoh in media parte dense congesti, placentaribus fihs nulhs separati, gemmidia minuta rotundata phirima. sine ordine conspicuo intra celhilas prsegnantes rotundato-angulatas conglobata continentes. Sphserosporse in nematheciis ex- ternis hemisphpericis per frondem sparsis evolutse, in tihs transformatis seriatse, oblongte cruciatim divisfe. (Kiits. Phyc. fah. 70 IL Harv. Phyc. Br. tah. 187). Gymnogongrus. GTaARTiN?;^'!. 209 * Fronde teretmscula aut compresso-pJana et anguste lineari, cystocarpiis fcre circumeirca prominentihus nodosa. 1. (j. DENSus (Grev. mscr.) fronde pulvinatim csespitosa mi- nuta teretiuscula dicliotomo-fastigiata divaricata, segmen- tis superioribus ssepe secundatis, terminalibus subulatis patentissiniis, cystocarpiis in segmento nodose-inflato im- mersis subsolitariis. J. Ag. Sp. p. 315. Kilts:. tah. Phyc. Vol XIX tah. 04. Ad littora Hindostaniee. 2. G. PYGM.^KUS (Grev. mscr.) fronde pulvinatim csespitosa mi- nuta, inferne teretiuscula superne compressa dicbotomo- fastigiata flabellata, segmentis terminalibus obtusiusculis, cystocarpiis in fronde nodose inflata immersis b)ngitudi- naliter subseriatis distantibus. J. Ag. Sp. p. 317. I^ilts. tah. Pkyc. Vol. XIX tah. 64. Ad Hnidostaniam. 3. G. PASTiGiATUs (Harv. II. Tasm. p. 322) fronde pulvina- tim csespitosa minuta tereti dichotomo-fastigiata, segmen- tis superioribus ssepe adproximatis et fasciculatis, ter- rainalibus teretiusculis acutis, cystocarpiis infra apices simplices singulis aut concatenatis, sa^pe infra furcam bicornibus, circumcirca prominentibus. Harv. Phyc. anstr. tah. 290.- Hab. ad littus Tasmanise. Species videtur distincta, licet characteres non adniodum couspi- cui. Substantia magis quam in affinibus cornea. An potius Ahnfeltise species? 4. G. Grifpithsi^: (Tuni. Hist. tah. 37) fronde pulvinatim cae- spitosa minuta tereti dichotomo-fastigiata, segmentis sn- perioribus ssepe adproximatis siibfasciculatis, terminalibus ssepe compressis, nematbeciis unilateralibus demum fron- dem amplectentibus informibus. J.Ag. /S^.|9. 310. Harv. Phyc. Brit. tah. 108. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 65. Tyl. tentacidatus Kiits. Phyc. tah. 70. Tah. Phyc. Vol. XIX tah. 65. G. furcellatus Kiltz. ihm; Fuc. Grif- fithsice Turn. l. c. Gymn. Griffithsia; Martius. Ad littora Europsea in atlantico et mediterraneo. 14 210 GiGARTiNE^. Gymnogongrus. Nomine G. Wulfeni Zan. Icon. adriat. tah. XCIV foi-mam com- pressam ab omnino cylindracea distinguit auctor, adjecta observatione nemathecia unam paginam in G. Wulfeni occupare, in altera circum circa prominentia obvenire. 5. G. ToRREYi (Ag. Sp. p. 254) fronde teretiuscula superne subcompressa clichotomo-fastigiata, segmentis angustissi- mis filiformibus, axillis rotundatis, fructibus . . . J. Ag. Sp. p. 319. Hab. ad New York (Torrey!). Haec species recentiori tempore non inventa videtur. Adest ad N. York forma angustissima Gr. multipartitae, quam cum G. Torreyi identicam quis crederet. At hfec revera longe diversa et forma ex- terna et structura. In G. Torreyi frons statu exsiccato compressa vi- deatur at revera teretiuscula, superne parum compressa. Ad littora Gallise et Hispaniae alia species, Chondro crispo iiliformi siraillima, quam quoque cum G. Torreyi identicum quis putaret, sed nec heec eadem. 6. G. ruRCELLATus (Ag. Sp. p. 253) fronde csespitosa com- pressa aut subplana dichotomo-fastigiata et ssepe secun- datim prolifera, segmeutis anguste linearibus, cystocar- piis in fronde nodoso-inflata prominentibus ssepe binis oppositis. J. Ag. Sp. p. 318. Kiit^. tah. Biyc. Vol. XVII tah. 55. In Oceano pacifico ad littora Peruvise. Nomine G. furcellati plures species bene diversse venditantur. G. furcellati duse formse a Harvey in Fl. Nov. Zel. memoratae mihi ad inte- rim sunt species Ahnfeltiae. G. furcellatus Harv. Alg. Austr. n:o 395 est Cordylecladiaj species. Prgeter has ad Nov. Zelandiam adest forma vero G. furcellato simillima, et tamen si quid video diversa. Stratum interius cellulis numerosioribus contextum mihi adpai'uit, sed prseci- pue pericarpium filis verticalibus multo longioribns et densissimis con- textum. Cystocai'pia supra utramque paginam eximie prominentia, nec lateraliter opposita, ut in peruviana saspe obtinet. Planta Novse Zelandiee magis cartilaginea iit exsiccatione; a crusta expansa radi- cali frondes plurimse csespitosse proveniunt. Nomine G. furcellati var. nodiferi plantam N. Zelandise designavi. 7. G. DisciPLiNALis (Bory. Coqu. n:o 62) fronde teretiuscula inferne et ramis majoribus polychotoma, superue dicho- toma subfastigiata, segmentis infra polychotomias cunea- tim dilatatis compressis, nematheciis (? verruculosis sub- Gijmnofjongrus. GiGARTiNEiE. 211 sphsericis) J. Ag. Sp. p. 319. Ch. disciplinalis Kiitz. tah. Phi/c. Vol. XVII tah. 55? Hab. ad littus Peruvise. ** Fronde plana segmentis linearihus, infra dichotomias suh- cuneatim diJatatis, cystocarpiis e pagina p>lana hemisphce- rice prominenfihus. 8. G. LEPTOPHYLLus (J. Ag. mscr.) fronde csespitosa plana membranacea dichotoma subfastigiata et a margine pro- lifera, segmentis angustissime linearibus. terminalibus attenuatis, cystocarpiis sparsis in media lacinia intume- scentibus pulvinatini prominulis. Hab. ad oras Californise D:r C. L. Anderson. Nomine tum G. Grriffithsia} tum (t. Norvegici hunc inscriptum vidi. Segmenta frondis angustissima G. Griffithsise revera referunt, at frons planata. Cystocarpia sensim pulvinatim prominent, nec hemisphserice subemersa ut in consimili G. tenui. 9. G. TENuis (J. Ag. mscr.) fronde csespitosa plana membra- nacea dichotoma subfastigiata. segmeniis linearibus, su- perioribus angustioribus, cystocarpiis sparsis iu una pa- gina hemisphserice prominentibus, altera plana. J. Ag. Sp. Alg. p. 320. Chondr. tenuis Kilt.z. Tah. Biyc. Vol. XVII tah. 52 (non bona). In sinu Mexicano. 10. G. NORVEGicus (Gunn. Norv. tah. 3 fg. 4) fronde ctespi- tosa phina dichotoma aut infra apicem stepe polychotoma fastigiata, segmentis linearibus integerrimis, terminalibus obtusis rotundatis, cystocarpiis in segmentis terminalibus numerosis, in utraque pagina subprominentibus, nema- theciis hemisphsericis in utraque pagina densis. J. Ag. Sp. p. 320. Fuc. norvegicus Gunn. 1. c? Turn. Hisf. tah. 41! Chondr. norvegictis Harv. Phyc. Brit. tah. 187. On- chot. norvegicus Kiltz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 01. In Oceano atlantico ad littora Americse et EuropcC; in mediterraneo. 11. G. coRYMBOsus (J. Ag. act. Hohn. 1849^. 88) fronde plana membranacea inferne dichotoma, apices versus flabellato- corymbosos polycliotoma fastigiata, segraentis hnearibus, U* 212 GiGARTiNE^. Gymnogonfirus. superioribus brevissimis, terminalibus angustioribus mul- ; tifidis crenulatisque, cystocarpiis infra apices solitariis -j, aut paucis, subhemispherice in uua pagina promiuentibus. ' J. Ag. Sp. p. 321. Ch. duriusculus Kutz. Tab. PJiyc. Vol XVII tah. 62? ' ' Ad Cap. b. Spei. - 12. G. GLOMERATus (J. Ag. Act. Holm. 1849 p. 88) fronde in- ferne ancipite-plana, superne densissime dichotoma fla- j bellata fastigiata, flabellis invicem dense incumbentibus 3 sub-imbricatis, segmentis brevissimis linearibus, termina- ^ libus apice crenulatis subrecurvis, cystocarpiis ad seg- fig. a? ct auct. sequ. In Oceano atlantico Europseo et mari mediterraneo. An huc Irid. minor. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVII tab. 3? quse neu- tiquam est Sch. minor J. Ag. An D, Ferrarii Lam. hujus esset forma major; an consimilem formam magis gelatinosam K. reniformis quo- que existere>.assumenclum sit? 10. K. Haeveyana {J. Ag. advers. p. 40) fronde membrana- cea, supra stipitem evidentem obovato-dilatata, demum supra basem cordatam rotundata, disco magno integra, margine amplo undulata aut parum profunde lobata, cy- stocarpiis frondi immersis. J. Ag. S2>. P- 288. Kiit.z. tah. Phtjc. Vol XVII tah. 77. Hab. ad Cap. b. Spei. ni. Euhymenia. Fronde in lacinias anibitu snhdefinitas divisa, laciniis vage, nunc sidjpalmaiim dispositis; mendirana Kallymenia. Gigartinea;. 223 crassniscula, celhdis strati corticalis per plurcs series dispositis ; filis interiorihus plurimis. 11. K. Pennyi (Harv. Ner. Bor. Ani. p. 172) fronde charta- ceo-membranacea stipitata obovato-cuneata, superne la- ciniata et a margine subcrenulato parce prolifera, proli- ficationibus stipitatis late obovatis in lacinias sensim ex- crescentibus. DicJcie Arct. Spec. in Linn. Soc. Journ. IX p. 238. Hab. acl littora arctica atlant. Americse Septentr. Specimina integra non vidi. Auctores supra laudati diagnosin aut descriptionem nec dederunt. Quse de fornia dixit Dickie et dimi- diara partem speciminis comparare mihi licuit. 12. K. OENATA (Post. et Rupr. IUustr.p>- 17) fronde carnoso- pergamena stipitata cordato-reniformi pahnatilobata, seg- mentis late cuneatis superne et a margine in prolifica- tiones plurimas obovatas, simplices aut iterum divisas abeuntibus. J. Ag. Sp. p. 290. Iridcea ornata Post. et Rupr. l. c. tah. XXXI. Hab. ad Kamtschatkam. 13. K. DENTATA (SuJir. Alg. EcJd. n:o 50) fronde carnosa sti- pitata dichotomo-palmatifida, segmentis late linearibus aut cuneato-oblongis apice rotundatis, margine integrius- culis aut insequaliter serrato-dentatis ssepe proliferis, pro- liticationibus segmento conformibus. J. Ag. Sp. p. 290. Act. Holm. 1847 p. 93 tah. VII. Halym. dentata Sidir l. c. tah. I fig. 8. Formse mihi sunt: a. LACiNiATA fronde laciniata, laciniis dichotomo-subpalmatis margine integriusculis aut insequaliter serrato-dentatis. EuJi. scJii.zopJiylla Kiits. tah. PJiyc. Vol. XVII tah. 70. (non Harvey); EuJi. dentata Kiitz. ihm tah. 75. h. PEOLiFEEA fronde a marginibus prolifera, prolificationibus oblongo-cuneatis demum laciniatis, juvenilibus ssepe mar- gine sinuoso-crenulatis. Hab. ad Cap. b. Spei. 224 GiCAETiNE^:. Kallymenia. IV? Splanchnodia. Fronde subpinnata,proUficaUonihus nempe intra marginem em.ergcntihus suhpinnatim dispositis ra- mosa. 14. K.? PHYLLOPHORA (J. Ag. Bidr. Florid. Syst. p. 9) fronde cariioso-membraaacea lanceolato-liiieari subinclivisa, a disco aut saepius intra marginem prolifera, prolificationi- bus conformibus basi attenuata nunc subobliqua sessilibus, cystocarpiis immersis per partem superiorem foliorum dense sparsis. Hab. ad Insulam Vancouver (Hb. J. E. Gray). Hasc species, cujus est habitus et ramificationis norma fere Haly- menire saccatae Harv. Phyc. aiistr. tab. 133, nisi quod nostra sit coni- planata, a caeteris Kalymeniis fere nimium habitu recedit, quam ut ejusdem Generis sit species legitima. Structura frondis sat bene cori- venit ; cystocarpia quoque in media fronde nidulantia; gemmidia vero matura laxius cohterentia quasi in gelatina effusa diffluunt. Stratum circumnucleare adest, filis dichotomo-ramosis articulis oblongis consti- tutis, circa nucleum convergentibus. In strato sterili interiore hic illic obveniunt fila cteteris crassiora et endochromate intensius cokj- rato farcta, brevi-articulata, irregulariter fiexa et vage dichotoma sub- fasciculata, quse an nuclei initia constituant dubito. An his ducenti- bus Genus sui juris constitueret, forsan ad Dumontiaceas referrendum? Descriptionem fusiorem speciei 1. c. videas. Species affinitaie duhia. 15. K.? POLYIDES (J. Ag. Symh. p. 12) fronde membranacea stipitata dicbotomo-palmatifida, segmentis bite linearibus cuneatisve a margine integerrimo, rarius a disco prolife- ris, prolificationibus cuneatis dichotomis. J. Ag. Sp.p. 291. Ad Corunnam Hispanise. Ne quis crederet nostram speciem convenire cuni Halym. elovgatu Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tab. 100, quse nullomodo est species Agardhiana ejusdem nominis, dicere hibet me iterum structuram exa- minasse atque eandem vidi quam in Sp. Alg. dixi. Stratum interius est admodum t^nue, at evidenter hlis contextum; statum exterius cel- lulis magis contigue coalescentibus quani in Kallymenias speciebus normale* videtur. Eiihymenia carnosa Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 98 nec forma externa convenire videtur, nec substantia, quae in nostra magis membranacea quam in omnibus aliis speciebus Generis. Species mihi ignotce. EuHYMENiA CAPENSis KHtjs. tttb. PJiyc. Vol . X VII tah. 74. Halymenia reptans Suhr. Kiif.r. tah. FJiyc. Vol. XVI tah. d\. Gonstantinea. Gigartine;k. 225 Hal. lubrica Sulir. Eckl. n:o 49. Kallymenia Gmelini Grun. Nov. p. 72 ex Ins. Kurilibus, ad quam F. palmettam Gm. tab. 23 refert. Quidquid sit planta Grunovii, speciem a Gmelin depictam stipite iii- signiter evoluto et in frondes costatas abeunte nullam Kallymeniam spectare conjiciam. XLII. CONSTANTINEA Post et Btipr. Illusfr. Alg. Boss. p. 17 tal». XL fig. 84—88. J. Ag. Sp. p. 293. Frons caulescens ramosa, ramis laminas carnoso-planas forma definitas gerentibus, stratis fere tribus contexta; lilis inte- rioribus parce anastomosansibus, versus peripheriam in cellulas rotundatas abeuntibus, cellulis superficialibus mi- nutis rotundatis. Cystocarpia in media fronde immersa, clausa, disruptione partis ambientis demum liberata, nu- cleolis pluribus coniposita; nucleoli intra periderma ge- latinosum hyalinum gemmidia, nullo ordine disposita, foventes. Sphcerosporm in nematheciis externis evolutse, paranematibus cinctse, oblongse, zonatim divisse (Post. ct Bupr. tah. XI fig. 84—88). Postquam hoc Genus L c. descripseram tum specimina C. Rosse mariuffi e Musseo Petropolitano habui, tum plantam minus evolutam, quam ad C. sitchensem retuh, ex oris Cali- fornise. Quuni vero fructus structuram ex his frustra mihi perspicuam reddere molitus sum, ad ea quse attulerunt Post. et Rupr., in Spec. Alg. reddita, h. 1. referre mahii. 1. C. RENiFORMis Post. ct Bupr. III. p. 17) caule tereti parce ramoso, ramis apice in laminam reniformi-rotundatam explanatis. J. Ag. Sp. p. 294. Zanard. Icon. tah. 78. Iridcect foliosa Menegh. Neurocaulon foliosum Zanard. Cryptonemia? Forhesii Harv. in Hook. Icou. tah. 679. Km-. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 83. In mari mediterraneo et adriatico. 2. C. SiTCHENSis (Posf. et Bupr. III. p. 17) caule tereti ra- moso annulato, interstitiis diametro 4plo lougioribus an- nulos separantibus, ramis apice in laminam orbicularem peltatam integram expansis. J. Ag. Sp. p. 295. Insula Sitcha. 15 226 GiGAETiNEiE. ' Microcoelia. 3. C. ROSA MAEiNA (Gmcl. Hist. Fuc. p. 102 tah. V. fig. 2) caule tereti ramoso annulato, interstitiis diametro duplo longioribus annulos separantibus, ramorum laminis ple- rumque pluribus perfoliatis orbicularibus peltatis mox ad centrum usque laciniatis. J. Ag. Sp. p. 295. Post. et Riipr. III. tah. XXX! KiltB. tab. Phgc. Vol XVII tah. 83. Kamtscbatka. XLIII. MlCROCOELIA J. Ag. mscr. Frons gelatinoso-carnosa plana in membranam late expansa laciniata, stratis duobus constituta; interioris cellulis ro- tundatis magnis pluriseriatis, superficies versus minoribus, parietibus gelatinosis vix conspicuis reticuloque filorum tenuissimorum anastomosantium cellulas ambientium se- paratis, lilis anastomosantibus in Hla brevia verticalia moniliformia strati corticalis abeuntibus. Cystocarpia in media fronde immersa, nucleum compositum, plexu pe- culiari filorum ambientium definitum, disruptione partis demum liberatum, foventia; nucleoli intra cellulas rotun- datas strati interioris singuli recepti, filisque placentari- bus reticulatim ambientibus invicem disjuncti, rotundati, gemmidia pauciora rotundato-angulata sine ordine con- spicuo conglobata continentes. Sphfcrosporte .... Genus, ni fallor, sui juris, quoad adspectum Kallymenise ita congruens, ut quicumque typicam plantam viderit, vix non statim speciem quandam Kallymenise in illa cognoscere cre- diderit. Dissecta vero omnino aliam structuram offert, nempe Polycoelise, ita vero mutatam ut dum in hac cellulse maximse interiores unica serie cum plano frondis parallela disponan- tur, adsint in Microcoelia cellulse minores et per plures se- ries cum plano frondis paralWas dispositse. Hoc modo Cal- lophyllidis structuram si quis in nostra suspicaretur, afferre lubet cellulas Callopbyllidis esse parietibus sat firmis invicem distinctas et inter parietes celluhxrum vicinarum quasi meatus interceUares triangidares introductos; in Microcoelia vero parietes cellularum ita laxi et gelatinosi ut segerrime adpa- reant etiam jodio adposito; cellulas tamen, uec lacunas esse, Folycoelia. Gigartine^. 227 ex endochromate in media cellula prsesente at collapso con- cludere liceat; quia parietes laxissimi, non tantum meatus in- tercellulares, ut in Callophyllide, inter cellulas nulli in- tercedunt sed rete filorum articulatorum et anastomosan- tium cellulas rotundatas circumcirca ambit. Fila strati cor- ticalis verticalia sunt admodum brevia nisi locis fertilibus, in quibus utraque pagina, quasi in pericarpium utrinque promi- nens mutata, filis verticalibus multo longioribus coustituitur. Ut itaque Genus intelligo, liabitu convenit cum Kallyme- nia; dispositione cellularum strati interioris cum Callophyl- lide; filis anastomosantibus cellulas intercedentibus cum Po- lycoelia. 1. M. Chilbnsis (J. Ag. mscr.) fronde in membrauam latis- simam subvage laciniatam expansa. Hab. ad oras Chilenses (Harvey!). Nomine Kallymeniae a Harveyo inscripta. Frons videtur permagna, ciijus tantum vicli partem fere pedalem, chartas arcte adliserentem, cy- stocarpiis per frondem coccineam dense sparsis. XLIV. POLYCOELIA J. Ag. Act. Holm. 1849 et Sp. Algar. II p. 305. Harv. in Fl. Tasm. tab. 192 B. Frons gelatinoso-carnosa plana dichotomo-laciniata aut sub- pinnatim decomposita, duobus stratis constituta; interiore cellulis maximis rotundato-angulatis simplici serie frondis plano parallela dispositis, parietibus crassis gelatinosis separatis; exteriore iilis articulatis ramosis et dense ana- stomosautibus superficiem versus verticalibus constituto. Cystocarpia frondi immersa, clausa, nucleum compositum cellulis interioribus magnis inclusum, disruptione partis fertilis demum liberatum, foventia ; nucleoli intra cellulas singulas plures conjuncti, filis articulatis reticulatim ambientibus separati et adparatu filorum densiore in nu- cleum compositum conjuncti, gemmidia pauciora rotun- dato-angulata sine ordine conspicuo conglobata continen- tes. SphcBrosporce intra stratum corticale evolutse, sparsse oblongse, cruciatim divisse. Ducente structura frondis admodum peculiari, fructu ad- huc ignoto, Genus institui, quod non obstante structura reti- 15* 228 GiGARTiNE^. TolycoeUa. culi, Gigartinarum fere referente, Callophyllidi proximum ju- dicavi. Harvey utrumque fructum dein detexit. Spliserosporse sparsse Genus Callopliyllidi, nec Gigartinse, adproximandum esse suadent. Structura Cystocarpii quoque probavit conjec- turam de affinitate Generis jam ad initio factam fuisse veram. Generis facilius distincti species duae videntur liodie cognitse. 1. PoL. PASTiGiATA (Harv. Austr. Alg. exs. n:o 407) fronde subflalDelliformiter expansa laciniato-palmatifida, segmen- tis sinu angustiore separatis erectiusculis subfastigiatis, exterioribus sensim angustioribus, majoribus infra laci- nias subcuneatis, minoribus sublinearibus, prolificationi- bus a margine paucis conformibus, cystocarpiis per di- scum sparsis. Callophyllis fastigiata JSarv. l. c. Potyco- elia fastigiata Harv. Fl. Tasm. p. 324: tab. 192 B! Hab. ad oras Tasmanise. 2. PoL. LACiNiATA (J. Ag. l. c.) froude laciniato-palmatifida aut subpinnata, segmentis sinu latiore separatis subdivergen- tibus, prolificationibus a margine numerosis subpinnatim dispositis dichotomo-laciniatis, insequahter dilatatis in- ferue ssepius angustioribus, cystocarpiis . . . Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem. XLV. CallOPHYLLIS KHfs. Phycol. p. 400 iab. 69. H. J. Ag. Sp. p. 296. Frons carnoso-membranacea plana dichotoma laciniata aut pinnatim subdivisa, stratis duobus contexta; interiore cel- lulis rotundatis magnis pkiriseriatis et superficies versus minoribus, meatibusque intercellularibus endochromate repletis triangularibus per canales tenuiores inter cellulas anastomosantibus ; exteriore filis brevibus verticalibus moniliformibus constante. Cystocarpia disco aut margini frondis immersa nucleum compositum, plexu peculiari ambitu definitum, disruptione partis demum liberatum, foventia; nucleoli intra cellulas rotundatas strati medii siuguli recepti filisque placentaribus reticulatim ambien- Callophyllis. GiGAETiNEiE. 229 tibus invicem disjuncti, rotundati, gemmidia pauciora ro- tundato-angulata, sine ordine conspicuo conglobata, con- tinentes. SphcErosporm corticali strato parum mutato immersse sparsse, cruciatim divisse. Structura cystocarpii Genus Kallymenife proximum, forma froiidis et structura diversum. Genus Rbodocladiee (Sond. Pl. MiicUer. Flora XXV p. 679) aut erronea fructus ana- lysi, aut planta a C. Lambertii revera diversa nititur. In Fuco Lambertii a me examinato fructus Callophyllidis vidi. L Fronde eompressa aut plana suhdichotoma, nunc segmentis adproximatis suhpolychotoma, margine integrinscula, raro segntentis conformihiis sparsis a margine prolifera; cy- sfocarpiis disco segmentorum immersis. — Species babitu fere Gracilarise. \. C. PASTiGiATA (J. Ag. mscr.) fronde compresso-plana an- guste lineari dicbotoma aut segmeutis adproximatis sub- polychotoma flabellato-fastigiata, margine nudiuscula, seg- mentis anguste linearibus aut infra polychotomias sub- cuneatis, superioribus sajpe angustioribus, supremis sub- acuminatis, kalidiis disco segmentorum immersis. Grac. fastigiata J. Ag. Sp.p. 600. JRhodymenia soholifera Harv. Crypf. ant. p. 169. Hab. ad insulas Falkland! Speciniine capsulifero demum observato, cystocarpia Callophylli- dis in hac vidi. 2. C. oBTusiFOLiA (J. Ag. Sp. p. 297) fronde plana lineari subdichotoma flabellatim expansa margine nuda et inte- gerrima, segmentis inferioribus linearibus augustioribus, .superioribus magis dilatatis oblongo-linearibus utrinque attenuatis apice obtusis, kalidiis numerosis disco segmen- torum superiorum immersis. Hab. in "Oceano australi" (an superiore ad Californiam?). n. Fronde plana angustiori suhdichotoma a margine denfata auf dentihus excrescenfihus majorihus laciniata; cystocar- piis disco segmentorun/, immersis. 3. C. ALCicoRNis (J. Ag. Symb. II p. 447) fronde di-tricho- toma subfastigiata, segmentis anguste linearibus margine 230 GiGAETiNEJB. CallophyUis. inseqiiali sparsim denticulatis, terminalibus supra sinura rotundatum interiore latere integriusculis, exteriore den- tato-laciniatis laciniis acutiusculis, cystocarpiis per fron- dem sparsis disco immersis. J. Ag. Sp. p. 299. Hab. ad Novam Hollandiam. 4. C. Harveyana (J. Ag. mscr.') fronde dichotoma segmentis alternis demum brevioribus quasi in rachide lateralibus, mediis prolongatis cuneato-linearibus, margine sparsim dentatis aut proliferis, dentibus excrescentibus cuneatis suo ordine laciniatis, laciniis obtusiusculis, cystocarpiis per frondem sparsis disco immersis. Call. ohtusifolia Harv. Tliyc. austr. tah. 193. (non J. Ag.). Hab. ad Novam Hollandiam australem et Tasmaniam (D:na Meredith!). , ni. Fronde plana latiori di-polychotomo-laciniata aut suh- palmata, scgmentis suhcuneato-linearibus aut cuneato-oh- longis, nunc in capsulifera fimhriis hrcvissimis crenulata, cystocarpiis in fimhriis aut disco segmentorum immersis. Species Rhodymenias referentes. * Kalidiis disco segmentorum immersis. 5. C. msciGERA (J. Ag. Symh. I. p. 13) fronde orbiculariter expansa subpeltatim affixa dichotomo-subpalmata, seg- mentis lineari-cuneatis a margine uunc proliferis, proli- ficationibus conformibus, terminalibus crenato-laciniatis, kalidiis disco frondis immersis. J. Ag. Sp. p. 298. Kilts. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 85. Hab. ad Cap. b. Spei. 5a- Cal. ornata (Mont. Prodr. ant. p. 1) fronde stipitata subpalmato- pinnata, segmentis lineari-cuneatis, margine saepe proliferis, ter- minalibus obovatis, kalidiis disco frondis immersis. Mont. Voy. Pol. Sud. tab. II. J. Ag. Sp. p. 298. Kutz. tab. Phyc. Vol. XVII tab. 88. Ad insulas Auckland. Harveyo lisec species ignota videtur. An fovma esset Hymeno- cladiee lanceolatae? CallophyTlis. GiGARTiNEiE. 231 ** Kalidiis im Jimhnis aut processuhus marginalihus immcrsis. 6. C. TLABELLATA (Crouaii in Alg. Finist. exsicc.) fronde stipitata orbiculariter expansa dicliotomo-subpalmata flabellato- fastigiata, segmentis mediis eximie cuneatis polycliotomis, terminalibus apice subcrenatis, capsuliferse processubus marginalibus sparsis kalidia immersa gerentibus. — Pro- cessus marginales capsuliferi majores quam in C. laciniata. Hab. ad littus atlanticum Gallise. 7. C. LACiNiATA (Huds. Angl. p. 579) fronde stipitata suborbi- culariter expansa dichotomo-subpalraata, superne laciniata et a margine prolifera, segmentis mediis eximie cune- atis polychotomis, terminalibus obtusis, fertilibus densis- sime minute fimbriatis, fimbriis kalidia immersa geren- tibus. J. Ag. Sp. p. 299. Harv. Tliyc. Br. tah. 121. Kiitz. fah. Biyc. Vol XVII tah. 84. Hab. in atlantico ad littora Europse. Ad Brasiliam et Ca- liforniam lecta dicitur. 8. C. ANGUSTiPOLiA (J. Ag. mscr.) fronde stipitata suborbicu- lariter expansa dichotoma aut hic illic subpolychotoma, segmentis patentibus, omnibus sublinearibus apice obtusis, margine minute crenulatis, fertilibus .... Hab. ad littus Hispaniae (Lange!). Habitus hujus speciei cum Gymnogongro crenulato, quale benc ovolutum finxi, ita convenit, ut nostram cum G. crenulato identicam judicaverim (cfr. Bidr. Florid. System. p. 12), structura anatomica a me nondum accuratius comparata. Sin lioc modo comparantur, adparet utramque plantam esse omnino diversam. In G. crenulato celluifB interiores per plures series dispositee, exterioribus sensim minoribus; in C. angustifolia sunt cellulee interiores per 1 — 2 series dispositse al- ternantes,meatibus intercellularibus modo Callophyllidis evolutis, cel- bilas ambientibus. IV. Froude piJana latiori suhindivisa laciniata aut dichotoma prolifcationihusqne a margine emergentihus fimhriata aut decomposito-pinnata, cystocarpiis suhsolitariis fimhrias occupantihus. Species fere CaHiblephariformes. 9. C. Calliblepharoides (J. Ag. mscr.) fronde plana latiori subindivisa aut superne sparsius laciniata, prolificationi- bus a margine excrescentibus pinnatim subcomposita, 232 GiGARTiNE^. Callophyllis. pliyllis prolificantibus simpliciusciilis oblongo-linearibus basi in stipitein tenuem contractis, nunc siibcuneatis, margine fimbriatis, fimbriis anguste linearibus acumina- tis sparsius dentatis, sua longitucline latitudinem ipsa- rum multiplo superantibus, cystocarpiis in fimbria sub- singulis. Gallopliyllis Hombroniana Hook. et Harv. in FI. antarct, tab. 72 fig. 2. (non Montagne) J. Ag. in Alg. Chat. Insul. Hab. ad Novam Zelandiam et lus. Chatam, in aliis Algis saepius parasitica. Cum Call. Hombroniana Mont., cujus specimiua juniora, tamen cap- sulifera! sistere consideravit Harvey, haud confundenda. Speciminibus phirimis utriusque visis, species omnino diversas puto. C. callible- pbaroides habitu fere Callibleph. ciliatam refert; C. Hombroniana multo magis Call. Lambertii, at omnino planal Caveas ne nostram cum si- millima Khodoph. acanthocarpa aut cum Cladhymenia oblongifolia confundas. 10. C. HoMBRONiANA (Mont. prodf Pol. Sud.p. 3) fronde plana angustiori, decomposito-dichotoma et segmentis pinnatim dispositis pinnisque a margine excrescentibus decompo- sito-pinnata, racbidibus basi vix angustatis linearibus planis per totam longitudinem a margine fimbriatis, fim- briis decompositis dense dentatis laciniatisque, laciniis subcuneatis apice dentatis, sua longitudine latitudinem ipsarum bis aut ter superantibus, cystocarpiis in lacinia subsingulis. 3Iont. Voy. Pol. Sud. tah I.fig. 2. Kiits. tah. Phyc. Vol XVII tab. 89. Hab. ad Novam Zelandiam (Berggren!). Antecedenti multo major magisque decomposita, omnino diversa species ! Frondes in rupibus et stipitibus Zoophytarum crescere vi- dentur, nunc pedales et ultra, rachidibus 2—3 lineas latis. Aut seg- mentis dichotome divisis, sensim in latus dejectis, aut fimbriis in pin- nas excrescentibus pluries decomposita, rachidibus et segmentorum et pinnarum ad basem vix conspicue attenuatis, dum in C. calliblepharoide, ut proliticationum norma est, phylla omnia sunt ad basem in stipitem tenuem contracta. Fimbrise multo magis compositse sunt fere corym- boso-flabellatse aut iterum pinnatse ; juniores ad basem eximie contra- ctee simpliciusculee et cuneatae, apice plus minus laciniatse, adultiores decompositfe. Cystocarpia in laciniis fimbriarum fere singula, stru- ctura generis. Sphsei^osporse quoque in fimbriis incrassatis sitee, inter fila strati exterioris verticalia subprolongata densius nidulantes, cru- ciatim divisse. CallophjTlis. GlGARTINE^. 233 Call. erosa Hook. et Harv. cystocarpiis, margini immersis diversa videatur. In opere vero laudato nuUa cystocarpiorum analysis! In formis C. Hombronianse obtinet ut tubercula adsint, qualia in aliis Florideis vidi, forsan demum decidua novam plantulam generatura; haec aliquando marginalia occurrunt. An hoc modo interpretata C. erosa esset forma C. Hombronianse ? Si pragterea contra Harveyum conjecturse locus esset duas diversas plantas in icone Fl. Novee Ze- landiae confusas fuisse, cretlerem sane Fig. 1 (cum analysibus iig. 3 et 4) ad C. Hombronianam Mont. pertinere, cui ita simillima ut qui- bus dignosceretur vix videam; Fig. 2, quse plantam capsuliferam re- ferret, non tantum apicibus erosis a fig. 1 abludens, sed etiam cysto- carpiis extra marginem eminentibus globosis, Rliodophyllidem potius indicantibus, omnino diversam plantam spectare suspicarer. Cysto- carpiorum nullam analysin dedit Harvey, quse contrarium probaret. In favorem ejusmodi suspicionis afferre licet Harveyum veram C. Hom- bronianam Montagnei cum alia specie (C. calliblepharoide) identicam credidisse; hoc errore inductum specimina verse C. Hombronianse ut novam speciem (C. erosam) exhibuisse; eum denique cystocarpiis non microscopice examinatis fructus subsimilis plantse ad C. erosam retu- lisse. Ipse Rhodophyllidis speciem capsuliferam e Nova Zelandia co- ram habeo, quse in Iconis Harveyana? fig. 2. haud male quadrat; no- stra autem certe est sp. Rhodophyllis, et structura frondis et fructu suadente. Hsec omnia dixisse placet, quum C. Hombroniana3 Mont. plurima specimina, sterilia sphaerosporifera et capsulifera, viderim, nullum autem C. erosa?, qualem hanc speciem intellexit Harvey. Sit tamen ut Cal. erosa queedam sensu Harveyano exstat, mihi ignota, quare suo loco hanc enumeravi. V. Fronde ancipite plana angustiori di-polycliotoma segmen- tisque lateralihus siibpinnatim decomposita, cystocarpiis sparsis frondi subimmersis aiit scepius ex una pagina prominentibus demum intra pericarpium fere emersum fertilibus. Species fere Spheerococcum Grev. referentes. 11. C. Lambertii (Turn. Hist. tab. 237) fronde ancipite plana angustiore dicliotoraa, rarius ramis pluribus adproxima- tis polychotoma, segmentisque excrescentibus margina- libus subpinnatim decomposita, dentibusque brevioribus secus marginem sparse dentata, segmentis terminalibus subconformibus angustioribus aut vix conspicue dilatatis demum divisis, ramis exteriore latere duplicato-dentatis, cystocarpiis subemersis infra apices pinnarum singulis aut paucis ssepius lacinia angustioribus. J. Ag. Sp. p. 300. Had. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. 234 GiGARTiNE^. CaUopliyllis . Bhodocl. Lambertii Soncl. pl. Muell. p. 679. Kuts. tuh. PJiyc. Vol. XIX tah. 32. eadem planta videtur, cujus sph£erosporas in phyllis a disco frondis pullulantibus triangule divisas vidit auctor. Plantam a pagina plana proliferam quoque vidi: spliBerosporas in apicibus pinna- rum vulgaris C. Lamberti saspius quidem vidi, at cruciatim divisas. An huc pertineat Calloph. acrodonta Kuts. tab. JPJiyc. Vol. XVII tab. 87 ? Kiitzing l. c. Vol. XIX pag. 12. suam Chondrocl. Lamberti et CaL Lambertii, quse ad diversissima genera pertinent, eandem plantam cre- dfere persistit! 12. C. cocciNEA (Harv. Tasm. p. 8) fronde ancipite plana an- gustiore dichotoma, sa^pe ramis pluribus adproximatis tri- polychotoma segmentisque excrescentibus marginalibus subpinnatim decomposita, segmentis terminalibus et late- ralibus subconformibus ambitu subcorymbosis admodum decompositis versus apices acutiusculos sensim attenuatis, cystocarpiis subemersis infra apices pinnarum singulis aut paucis, laciniam fere latitudine superantibus. Harv. Thyc. austr. et Alg. austr. exsicc! KUtz. tab. Tliyc. Vol. XVII tab. 92. Variat.: a. cabnba firmior et leviter cartilaginea, pinnis di- stantioribus minus decomposita, pinnulis apice la- ciniatis. C carnca J. Ag. Sp. p. 301. C. Hoolicri Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVII tab. 90. /?. coEYMBOSA deusius ramosa ssepe membranacea, pin- nis pinnulisque maximopere decompositis fere co- rymbos laterales et terminales formantibus, laciniis extimis linearibus acuminatis.j y. CRiNALis densius ramosa ssepe membranacea pinnis terminalibus maximopere angustatis et prolongatis subdichotomo-decompositis. Ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Inter C. coccineam et C. Lamberti characteres segre inveniuntur. C. Lamberti ssepius magis carnosa et serraturis sparsis margine den- tata. C. coccinea saepe membranacea margine integra at segmentis excrescentibus instructa. 13. C. FLABELLULATA (Harv. mscr.) fronde ancipite planiuscula angustiore, dichotomo-pinnata decomposita, segmentis ter- minalibus et lateralibus subconformibus, ramis apice sub- flabellatini divergentibus a latiore basi sensim attenuatis CallopliyJlis. Gigartine/E. 235 acutiusculis, cystocarpiis subemersis infra apices segmen- torum singulis aut paucis, laciuiam fertilem latitudine superantibus. Hab. ad oras Kalifornise. Nonnullse formse Euthoram cristatam majorem mire referunt; sed structura et fructus sunt Callophyllidis. 14. C. EKOSA (Hook. ct Harv. Fl. Nov. Zel. p. 250) fronde ancipite plana angustiore dichotoma, rarius ramis plu- ribus adproximatis polychotoma, segmentisque excrescen- tibus marginalibus subpinnatim decomposita dentibusque brevioribus secus marginem sparse dentata, segmentis terminalibus subconformibus angustioribus aut vix con- spicue dilatatis, demum divisis ramis subutrinque duplica- to-dentatis, oystocarpiis in segmentis superioribus nume- rosis a margine emergeutibus, globosis. Harv. l. c. tah. 118. Hab. ad Novam Zelandiam. Hsec species milii non nisi icone data cognita. Cfr. quee de C. Hombroniana dixi. 15. C. TENERA (J. Ag. act. Hohu. 1849 p. 87) fronde compla- nata di-polychotoma segmentisque excrescentibus margi- nalibus subpinnatim decomposita, dentibusque brevioribus secus marginem sparse dentata, segmentis majoribus in- ferne simpliciorilms, superne subflabellatim expansis, ter- minalibus dilatatis extra discum latiorem laciniatis, laci- niis obtusiusculis crenatis, cystocarpiis per discum sparsis in pinnula pluribus. J. Ag. Sp. p. 302. Hab. ad Shetlandiam australem. In Tab. Phyc. Kiitz. Vol. XVH tab. 90 C. tenera qusedam depicta, qu« nostram vix refert. 16. C. VAEIEGATA (Bonj Coqii. p. 179) fronde complanata di- polychotoma segmentisque excrescentibus marginalibus subpinnatim decomposita, dentibusque brevioribus secus marginem sparse dentata, segmentis majoribns inferne simplicioribus superne subflabellatim expansis, terminali- bus dilatatis extra discum latiorem laciniatis, laciniis ob- tusiusculis crenatis, cystocarpiis secus margines in pin- nula numerosis, lacinia fertili multo angnstioribus. J. Ag. Sp. p. 302. Kiit^. tah. Fliyc. Vol. XVII tah. 8G. Hab. ad insulas Oceani antarctici et secus littora Ame- ricse inferiora. 236 GiGARTiNE^. CnTlopliylUs. Heec cum antecedente eandem formarum seriem percurrere vide- tur; positionc fructuum diversas suspicatus sum. Qua? in Crypt. ant. enumerantur varietates, ex iis nonnullse quoad dispositionem cysto- carpiorum ad C. teneram, alise ad C. variegatam pertinere videntur, nisi speciem ab utraque diversam formarent. Comparata structura in C. variegata chilensi stratum filorum anastomosantium, cellulas majo- res amlnentium, multo magis evolutum video, quam in C. variegata e Kerguelen Land. At specimina, quee e liac regione vidi, sunt nimium incorapleta quam ut certum judicium de iis ferre liceret. Species mqiiirendce. a) ex Oceano austmU Nomm Zelandiam et N. Hollandiam alhienfe. C. ASPERATA Harv. II. Nov. Zel. p. 250. C. CEKvicoRNis Sond. in Linn. XXV p. 678. C. AusTRALis Sond. in Alg. preiss. p. 175. C. MiCROCARPA Zanard. Fhyc. nov. n:o 26. Obs. Nomiue Rhodymeiiise dicbotomse species nova in Crypt. antarct. descripta et tab. 72 fig. 1 depicta fuit, qiise mibi ignota adbuc manet. In Species Algar. p. 746 Kiitzing banc speciem ad Callopbyllidem retulit, specimine exami- nato quod Kiitzingio communicavit Binder. In Tab. Pbyc. VoL XVII tab. 91 idem specimen Binderianum de- pingitur, loco natali vei-o non Campbell Islands (ut apud Hooker et in Specieb. Algar. Kiitzingii) sed Porto Cabello, quod ad littus Americse meridionalis tropicae situm novi- mus. Hinc dubium an Ptb. dicbotoma Hook. et Harv. et Callopb. dicbotoma Kiitz. eandem speciem revera spectet. b) Ex Oceano pacifico superiore. C. RHYNCHOCARPA Rupr. Alg. OcJiot. p. 68 tah. 13. a Call. fla- bellata Harv. videtur diversa. LXVI. CrOSSOCARPUS Eupr. Alg. OcJiot. p. 72. Frons carnoso-membranacea plana laciniata, stratis duobus contexta; interiore cellulis rotundatis magnis pluriseriatis et superficies versus minoribus, meatibusque intercellu- laribus, endocbromate repletis triangularibus, per canales tenuiores inter cellulas anastomosantibus ; corticali cel- Erythropliyllum. Gigaktinb^. 237 lulis minoribus pluriseriatis fere sine ordine conspicuo arcte conjunctis. Fructus in segmentis marginalibus im- mersi, in maculis obscurioribus .... » Genus ex icone et descriptioue Ruprecbtii fere tantum cog- nitum, diutius mibi vix explicanclum adparuit. Ex analysi et descriptione pateat maculas a Ruprechtio descriptas aut fructus nullos continuisse, aut fructus omnino erroneo modo fuisse descriptos, nisi assumere liceret banc plantam ab om- nibus abis Florideis fructiiicationis norraa distare. Ex analysi in icone data structuram froiidis fere Kallymeniai crederes; perlegenti autem ea, quse pag. 265 scripsit — stratum (inte- rius) parencbymaticum cellulis varise fornise et magnitudinis quarum parietes crassi invicem arcte concreti, constare; in partibus adultioribus cellulas fibrosas tenues et elongatas in parietibus evokitas formari — vix non certum videbitur stru- cturam esse Callopbyllidis, nec Kallymenia?. Demum iiiter Algas, ex Insula Vancouver in Hb. Jobn. Ed. Gray asserva- tas, fragmentum speciminis videre mihi contigit, quod aut speciem Euprechti aut affinem plantam sistere putavi. Hujus est stratum interius ad typum Callopbyllidis conformatum; stratum autem corticale cellulis multo tirmius concretis, nullo modo in fila verticalia conjunctis, sed, si rite viderim, fere inordinatis, et demum stratum crassum formantibus. Harum duplicem esse seriem dixit Ruprecht; ipse multiplicem vidi. Si ex bis conjunctis quid concludere liceat, Genus videtur Callophyllidi proximum, exigua modificatione strati corticalis diversum; Fructus, hucusque ignotos, alios characteres demum suppeditaturos esse, forsan credere licet. Cr. lamuticus (Bupr. l. c. p. 72 tah. 14:) fronde membrana- ceo-crassa carnosa vage laciniata, in segmentis margina- libus obovatis demum fructifera. Hab. in Oceano pacifico superiore. XLVll. EryTROPHYLLUM J. Ag. Bidr. Floricl. Syst. p. 10. Frons foliiformis costata venisque obscuris percursa, fere tri- bus stratis contexta; filis interioribus articulatis subfasci- culatim conjuuctis costam formantibus; cellulis rotundato- 238 GiGAETiNE^. Cystodomum. oblongis laxms dispositis, reticulo filorum anastomosan- tium cinctis laminse stratum internum formantibus ; cel- lulis corticalibus minutis granuliformibus monostromati- cis. Fructus Genus forma frondis Delesserieam revocans, structura Kallymenise aut Callophyllidi proxi- mum, his formam superiorem costa prseditam constituens. 1. E. Delesserioides (J. Ag. l. c.) fronde pedali ambitu lanceo- lata, sparsim a margine deorsum oblique et costam ver- sus fissa, margine minute ciholata. Insul. Vancouver. Hb. Gray! XLVUL CySTOCLONIUM KMz. Phyc. p. 404. J. Ag. Sp. p. 306. Frons teretiuscula vage ramosa, tribus stratis constituta: rae- dullari filis elongatis ramosis et anastomosantibus, arcu- atim iiiter cellulas strati medii rotundatas, superficiem versus minores, excurrentibus ; corticali celluhs verticah- bus fere unica serie dispositis. Cystocarpia in ramuhs circumcirca nodoso-intumescentibus immersa, intra peri- carpium celluhs subconcentricis hinc radiatis (demum ruptum?) nucleum compositum, ambitu definitum foventia; nucleoh in media fronde dense congesti, fihs placentari- bus tenuioribus reticulatim ambientibus invicem distincti, rotundati, gemmidia pauciora rotundato-angulata majus- cula sine ordine conspicuo conglobata, perisporio hyahno cincta continentes. Sphcerosporcs in ramis incrassatis immersse elongato-pyriformes zonatim divisse. (Kiits. Phyc. tab. 58). Genus, quale hoc loco retinuimus, ex una parte forsan Furcellari^ aftine, ex altera Mychodese analogum; ab hoc di- stat strato corticaH simphciore, celluhs corticahbus vix in fila verticaha evolutis, nucleohsque diversis ; gemmidia Mychodea? sunt pyriformia, ad placentam reticulatim ambientem singula atfixa, intra cellulam majorem excepta et quasi intra hanc convergentia. In Cystoclonio lobuh ab axi radiantes, gemmi- dia phira conglobata et mutua pressione plus minus auguhita continent. Cystoclonium. GiGAKTiNBiE. 239 1. C. PURPUEASCENS (Huds. Angl. j?. 589) fronde tereti sub- piiinatim decomposito-ramosa, ramis ramulisque filifor- mibus utrinque attenuatis, media parte subcrassiore, cy- stocarpiis in ramulis nodoso-infiatis immersis circumcirca prominentibus, singulis aut pluribus concatenatis. Cysto- clonium purpurascens Kiitz. J. Ag. Sp. p. 307. Kiitz. tah. JPhyc. Vol. XVIII tab. 15. Fucus purpurascens Huds. l. c. Turn. Hist. tab. 9. Hypnea purpurascens Harv. Phyc. Brit. tab. 116. Ocean. atlantic. ad litt. Europse et Americse. 2. C. DiPPiciLE (Ag. Sp. p. 317) fronde tereti subpinnatim de- composito-ramosa, ramis ramulisque filiformibus utrinque attenuatis, media parte subcrassiori, cystocarpiis in ramo unilateraliter promineutibus hemisphsericis. J. Ag. Sp. p. 308. Ad Brasiliam. Sph. difficilis Kiitz. tab. Phijc. Vol. XVIII tab. 80 a specie Agardhi- ana ejusd. nominis diversa videtur, ramificatione magis dicLotoma, ramis magis erectis et structura. 3. C. Geacilarioides (Harv. mscr.) elata, fronde tereti, ramis elongatis simpliciusculis flagelliformibus utrinque attenu- atis pinnatim obsita, cystocarpiis . . . Structura generis! Insula Vancouver. Mihi specimine nimium incompleto tantum cognita. Species inquirendm. Cyst.? aematum (Harv. in A. Gray Planfs coll. in Japan p. 332) caule subsimplici compresso ramis lateraHbus den- sissime onusto, ramis compressis longissimis subsimplici- bus flexuosis acutis basi angustatis, ramulis divaricato- patentibus subulatis brevibus secus ramos sparsis, cysto- carpiis (ssepe binis) in ramulis immersis oblongis. Habitu Graciliarise armatse, at fructu Cystoclonii. Stratum me- dullare desideratur. Mart. Ost. Asiat. Tang. p. 118. Ad Japoniam. Cyst. Gaudichaudii Kiits. tab. Phyc. Vol. XVIII tab. 15; quse est Gigart. Gaudichaudii Mont. Bonit. tab. 143. Syll. p. 435. Ad littus Peruvise. 240 FuBCELLARIEiE. Ordo IV. FljRCEllARIEJ?.. J. Ag. mscr. Algse inarticulatse, filis interioribus elongatis cellulisque brevioribus exterioribus contextse, carnosse. Cystocarpia iutra receptacula siliquseformia evoluta, nucleos circa partem mediam sterilem in orbem dispositos, transversaliter filorum adparatu invicem distinctos, nucleolis secus longitudinem receptaculi superpositis et demum confluentibus compositos, foventia; nu- cleoli, secedentibus filis periphericis aperti, gemmidia plu- rima majuscula rotundato-angulata, nullo conspicuo ordine conglobata continente. Sphaerosporse in receptaculis subsimi- libus provenientes, intra stratum periphericum amplius evo- lutum exceptse, majusculEe pyriformes zonatim divisse. Furcellaria ob structuram cystocarpii abludentem cum nullo alio Floridearum genere bene consociatur. Cum Polyide Furcel- lariam conjungere et forma gemmidiorum et proventus fructuum vetant. Gemmidiorum forma indicat Polyidem Corynospermeis pertinere; sin Furcellariam Corynospermeis referas, omnem quoque vim, in aifinitate judicanda, gemmidiis et cystocarpiis denegabis. In Speciebus Algarum Furcellariam Cryptonemeis adnumeravi; quod ducente structura nucleoli et prsesentia carpostomii quoque urgere licet. Sin vero nucleolos in cryp- tis secus longitudinem receptaculi elongatis plus minus con- fluentes cum nucleis minutis Cryptonemearum comparaveris, nimium diversos putabis. Ex altera parte si ob nucleos plures confluentes Furcellariam Cocciospermeis referre mahi- eris, obstat quod nuclei non in media fronde, seu in medio strato interiore, formantur sed circa columnam sterilem, qua dispositione, velut prsesentia carpostomii, a Gigartineis ablu- dunt. Habitu structura et sphserosporis quoque comparatis, Fur- cellariam potissimum cum Cystoclonio quandam prodere afiini- tatem dicerem; attamen hoc Genus ita quoque abludens putavi, ut Furcellariam in distincto ordine disponendam crediderim. FURCELLARIEJ!:. 241 Deniqiie clicere opportet, gemraidia magna, siugula suo peri- sporio cincta, cum Dumontieis quoclammodo convenientia ap- parere; at alio respectu ordines nimium diiferunt, quam ut liodie eosdem adproximare auderem. XLIX. FURCELLARIA Lamotir Ess. p. 25. J. Ag. Sji.p. UU. Frons teretiuscula dichotoma fastigiata, tribus stratis contexta: medullari filis elongatis dense intertextis longitudinalibus; intermedio cellulis brevioribus amplis; corticali cellulis minoribus in fila verticalia conjunctis constante. Fructus utriusque generis in apicibus siliquosis immersi. Cysto- carpia circa axem centralem sterilem circumcirca cvo- luta, filisque strati medullaris plurimis invicem transver- saliter sejuncta, nucleis pluribus, loiigitudinaliter intra cryptas elongatas seriatis, deinum confluentibus, constituta ; nucleoli subradiati secedentibus lilis periphericis demum liberati, gemmidia majuscuht rotundato-angulata. sine ordine conspicuo conglobata, perisporio hyalino cnicta, foventes. Spluerosporm inter celhilas strati exterioris ma- gis evolutas immersse, elongato-pyriformes, zonatim divisse. 1. F. PASTiGiATA (Huds. Anfil. p. 588) fronde ca^spitosa, a uido tibroso radicali erectiuscula, tereti decomposito-dichotoma fastigiata, apicibus demum siliquseformibus fructus foven- tibus. J. Ag. Sp. p. 19G. Grev. Alg. Brit. p. 67 tah. IL Harv. Phgc. Brit. tah. 94 et 357. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 99. Fucus fastigiatus Huds. 1. c. Gni. Hist. tah. G Jig. 1. Fuc. Imnhricalis Turn. Hist. tah. 6. In Atlantico ad oras Europse et Terr£c Nova3; in medi- terraneo an eadem? 16 242 SERIES III IVEMAT0SPERMEJ5. J. Ag. Sp. Alg. Vol 11. 1. p. VI. Cystocarpii niicleo filis gemmidiiferis articulatis, plus mi- nus ramosis, iutra articulos nonnuUos aut fere omnes prseg- nantes gemmidia plura, nunc plurima, generantibus formato; gemmidiis iterata divisione articulorum transversali aut lon- gitudinali ortis, demum nullo conspicuo ordine conglobatis oblongo-rotundatis aut mutua pressione angulatis, invicem quasi muco ambieute cobibitis. Nuclei frondi immersi aut ssepissime intra pericarpium externum excepti, simplices aut nucleolis pluribus constantes. Nucleus in diversis Seriei ordinibus paulisper diversus: nimirum fila gemmidiifera, quibus formari videtur, sunt aut simpliciuscula, aut evidentius at parcius ramosa fere dicbotoma, maturescentia filiformia et articulatum adspectum servautia in inferiore sua parte, superioribus articulis in gemmidia pauci- ora et majora plus minus vage conglobata et quasi muco cohibita solutis; aut iila gemmidiifera sunt magis paniculato- ramosa ssepe corymbosa, fere tota, — infimo aut infimis ar- ticulis paucis exceptis — • in nucleum aut nucleolos plures, gemmidia plurima, ssepe minora, sine ordine demum congesta et gelatina ambiente cohibita foventes, abeuntia. In nonnul- lis fila gemmidiifera in plexu telse arachnoide^e, filis teuuis- simis reticulatim conjunctis constitutse formantur, ipsa reti- culatim anastomosibus juucta, intra ramos anastomosantes et articulos filorum gemmidia nunc pauciora nunc pluriraa generantia. — Pra^terea alia in eo cernitur differentia quod i;iuclei fructiferi maturescentes aut simplices et singuli ad- pareant, aut compositi, nucleolis plus minus conspicue dis- junctis, filis sterilibus a placenta ad pericarpium aut periphe- Nematosperme^. 243 ricum quoddam stratum, nucleum ambiens, excurrentibus. Nu- cleoli ssepe diverso tempore maturescentes ; nimirum alii (srepe superiores) prsecociores, aliis (inferioribus, seu qui a ramis in- ferioribus placentse paniculatse oriuutur) sensim suo ordine maturescentibus. Denique ipsa filorum prj;egnantium disposi- tio ita diversa: ut aut a placentari adparatu basali proveniant, intra pericarpium sursum porrecta; aut a placenta in centro nuclei libera, columnis rilorum sterilium a placenta ad plexum ambientem extensis suspensa, quoquoversum radiantia; aut nullo fere proprio placentari adparatu evoluto, a iilis frondis singula aut subfasciculatim exeuntia. His prsecipue ducentibus tilorum prsegnantium diversitatibus, ordines diversos Nemato- spermearum characteribus circumscribere molitus sum. Quomodo Ordines, qui sunt in serie Nematospermearum plures, potissimum invicem disponantur, haud facile dijudica- tur. Sunt forsan qui credunt Areschougieas, quorum tihi gemmidiifera diutius et praicipue in parte inferiore distincta manent, inter Nematospermeas ultimas ordinandas esse, ut- pote hie potissimum Hormospermeis adpropinquari viderentur. Fihi autem gemmidiifera in Areschougia, (j^uum minus subdi- visione componantur, revera in sua serie minorem evolutionem attingere, potius considerarem. Nec Genera Areschougiearum sunt ea, quee alio respectu inter Nematospermeas suprema videantur. Spyridieae, quse utpote articuhxtse, et analogia in cseteris seriehus, ducente evolutione inferiores adpareant, sunt inte^" Nematospermeas quse Arechougieis, suadentibus tilis gem- midiiferis, proximse disponantur. His consideratis Rhodyme- nieas, utpote characterem sua- seriei optime evolutum offerant, supremas judicavi. Prseterea ipsa lihi gemmidiifera ad triplicem aut quadru- pUcem typum confecta agnoscere credidi, quorum forsan quis- que plures complectitur ordines. Ordines itaque per plures diversas subseries disponendos credidi: SDdSERIES L Filis gemmidiiferis sine adparatu placentari proprio a ramis sterihbus exterioribus froudis articuhatse, aut fihs interioribus frondis continua? provenientibus, sim- pliciusculis aut vage parum ramosis, ssepe pluribus adproxi- matis, juveuilibus monihformibus et articuhs seriatis bre- 16* 244 Nematosperme^. vissimis coustitutis, ssepe vage curvatis; maturesceutium articulis transversaliter dilatatis et subdivisis, demum in nucleum rotundatum, intra gelatinam gemmidia pauciora majuscula foventem coalescentibus. Ordinum, qui huic subseriei referuntur, unus fronde Callitliamni- eas aut Wrangelieas referente insignis, alter fronde continua intus tubulosa aut farcta Cryptonemeis analogus ; uterque ab ordinibus ita comparatis evolutionis norma cystocarpiorum diversus. Nucleus in Ceramieis et Cryptonemeis a cellula matricali singula aut paucis juxta- positis, intra membranam externam subdivisis et gemmidia plurima generantibus, quasi immediate et nullo interjecto stadio transitorio formari videtur. In Dudresnayeis velut in Dumontiaceis primum ori- untur fila peculiaris indolis, quorum transformatione ulteriore nuclei oriuntur. Hsec fila articulis brevissimis constituta, ssepissime monili- formia, nunc breviora rectiuscula, nunc elongata et sgejie vage cur- vata, adspectu proprio fere vermiformi ssepe insignia. In plurimis haec ad fila sterilia adfixa, in aliis demum fere libera mihi adparu- •erunt. A ramulo sterili (lilorum) vulgaris formas, si recte viderim, oriuntur: articuli raniuli sterilis saepe elongati, incrassati et contentu magis grumoso sensim collecto prsediti, articulis pluribus siniul for- matis brevissimis subdividuntur. Articuli novi hoc modo formaii serie plus minus elongata intra membranam hyalinam dispositi adparent; sunt ssepius rotundati et endochromate intensius colorato praediti, unde fila seepe eximie moniliformia adparent. In hoc stadio transitoria fila iis analoga finxi, quse in Nematospermeis capsularibus primum oriun- tur, quseque sensim transformata in nucleos aut nucleolos abeunt. Fila autem haec in Nematospermeis capsularibus ab adparata placen- tari proprio proveniunt, sursum aut quoquoversum plurima radiantia, dichotoma aut paniculatim ramosa, plurima conjnncta nucleum in his formantia. In Dumontiaceis et Dudresnayeis sine adparatu proprio placentari proveniunt singula, nunc tamen pauca adproximata, sim- plicia aut parum ramosa, singula aut pauca iu nucleum conniventia. Ipse quoque formationis modus nuclei diversus ; articuli nimirum filo- rum, qui initio rotundati saepius obveniunt, sensira incrassati et trans- versali directione prolongati, mediis fili nuuc et s^pius ut putarem prascocioribus. Articuli hoc modo transversaliter ellipsoidei, aut hinc crassiores et ovati, diaphragmatibus obbquis a proximis separati, di- visione primum verticali (quoad directionem fili), dein pluribus varia directione insequentibus subdivisi, in fasciculos minutos gemmidiorum, extra seriem articulorum erumi")entes convertuntur. His eruptionibus varia directione a diversis articulis insequentibus ipsum filum in glo- merulum gemmidiorum convertitur. Extra glomerulum nunc apex fili praegnantis prominet (Dudresnaya coccinea) nondum transformatus, nunc articuli inferiores pedicelli ad instar nucleum sustinentis con- spicui; nunc nucleum undique liberum inter fila sterilia nidulantem videre credidi. Fila nucleum formantia nunc singula adparent, nunc Nbmatosperme.e. 245 plura conniventia; rcsiduis liloi-uTn dirersorum adliuc in nucleis semi- maturis aliquando conspicuis. Nuclei maturi, et fila gemmidiifera nondum transformata saepius plurima adsunt in eodem ramo; semi- maturi nuclei mnlto rariores, quare subdivisionem articulorum, ut se- mel inceperit, celerius perfici. credere liceat. Heec omnia in Dudres- naya et Dumontiaceis ita congruentia vidi, ut de affinitate harum plan- tarum vix milii dubitandum videatur. Fila descripta gemmidiifera in diversis generibus sunt aut longi- ora, aut breviora. Ubi breviora (Dumontia) minus conspicua; ubi lon- giora et vario modo curvata adspectum ita sibi proprium et ab alio- rum ordinum filis gemmidiiferis alienum offerunt, ut vix non statini conspiciantur atque admodum peculiaria adpareant. Hic ductus consideratiouibus ut Ordines Nematospermearum, se- riem subpropriam efficientes, duo sequentes proponere ausus sum: Ordo Y. DLiDllESNAYE.E Ironde articulata, axi tilisqiie periphericis ramosissimis intra gelatiuam liberis cousti- tuta; cystocarpiis inter fila peripherica evohitis subexter- nis uudis, nucleo simphciusculo constitutis. OrdO YJ. DLIMONTIACE^E fronde continua, tubulosa aut farcta, adparatu filorum interiore et strato exteriore con- tiguo coustituta; cystocarpiis intra frondem evolutis strato peripherico frondis obtectis. SrBSERIKS II. Fihs gemmidiiferis a placentari adparatu proprio provenientibus, dichotomo-fascicuhxtis subfastigi- atis, juvenihbus cyhndraceis articulatis, maturescentibus clavatis in inferiore sua parte articulatum adspectum servantibus, superioribus articuhs in gemmidia pauciora et majora plus minus vage conglobata et quasi muco cohibita solutis; pluriniis fihs in nucleum gelatina cohi- bitum, frondi imraersum aut stepius intra pericarpium proprium exceptum coalescentibus. In ordinibus, qui hanc subseriem constituunt, sunt frondes aut articulatee et plus minus corticatse, aut continua? intus tubulosse, aut farctse, carnosse. Cystocarpia aut frondi subimmersa plus minus pro- minula, aut saspius intra pericarpium proprium nucleum siepius sub- compositum generantia. Adparatus placentaris proprius adest, a quo fila gemmidiifera plurima sursum aut quoquoversum radiantia exeunt. Fila gemmidifera ai'ticulata, dicliotoma fasciculata et fastigiata; juve- nilia cylindracea distincte articulata, adultiora magis clavato-obovata, 246 NEMATOSri]RME.E. in articulis superioribus gemmidia plura rotundato-angulata, nullo adparente ordine conglobata, quasi niuco cobibita, foventia. Ad hanc subseriem duos ordines refero: Ordo VII. SPYRiDIEili fronde articiilata pliis minus clense corticata. nunc inferne subcontinua et tubo articulato per- cursa; cystocarpiis intra pericarpium externum nucleum subcompositum foventibus; nucleolis circa columnam pla- centarem sursuni radiantibus, sterilibus lilis invicem sejunctis. Ordo VIII. ARESCHOUGlEiE fronde continua tubulosa aut farcta; cystocarpiis intra pericarpium subexternum nu- cleum subcompositum generantibus; nucleolis a placenta centrali circumcirca radiantibus, columnis lilorum steri- lium invicem separatis. SUBSERIES IIL Filis gemmidiiferis a placentari adparatu proprio provenientibus reticulatim anastomosantibus, in- terioribus et centralibus nucleum generantibus, exteriori- bus nucleum tela aracbnoidea tenuissima cingentibus; nucleo simpliciusculo gemmidia plurima rotundato-oblonga, siue ordine conspicuo conglobata, arcte cohibita fovente. Ordo IX. CHAMPIEi^ fronde continua, nunc tubulosa et diapbragmatibus intercepta; cystocarpiis intra pericar- pium proprium exceptis, nucleum simplicem tela arach- noidea filorum tenuissimorum anastomosantium cinctum, supra planum basale cystocarpii nidulantem foventibus. SllBSElUES lY. Filis gemmidiiferis a placentari adparatu proprio provenientibus subpaniculato-ramosis ssepe corym- bosis, fere totis — infimo aut infimis articulis exceptis — in nucleum aut nucleolos plures, gemmidia plurima ssepe minuta, sine ordine conspicuo demum congesta et gela- tina ambiente cohibita foventes, abeuntibus. Quje inter Genera huic subseriei aduumerata adsunt diversitates in structura frondis et fructuum, licet in nonnullis sat conspicuaj, ta- men vix ejus naturte mihi adparuerunt ut iis ducentibus ordines pro- prios typis illis diversis hodie condere placeat. »' Budrcsnmja. Dudresnayej;. 247 Ordo X. RHODYMENIACE/E fronde continua tubulosa aut farcta; cystocari^iis frondi immersis aut sa^pissime intra pericarpium externum nucleum simplicem aut subcompo- situm, supra planum basale cystocarpii nidulantem aut tilis placentaribus suffultum, foventibus. Ordo V. DIDRESNAYEJ^. Algse articulatse monosiphonise gelatinosse, axi demum celluloso tilist^ue fasciculatis periphericis intra gelatinam sub- hberis constantes. Cystocarpia inter tila peripherica nuda, nucleo simpliciusculo constituta; fihi prsegnantia inter fasci- culos periphericos transformatione rami orta, ssepe pkira ad- proximata et demum hic illic coalescentia, juvenilia monili- formia articulis brevissimis rotundatis constituta, ssepe vage curvata, maturescentia articulis transversahter dilatatis et subdivisis, demum in nucleum rotundatum, intra gelatinam gemmidia pauciora rotundato-angulata majuscula sine ordine conspicuo conglobata foventem, coalescentibus. Dudresnayese forma et evolutione frondis sunt Ceramieis et Wrangelieis analogse, Crouaniam aut Wraugeliam referen- tes, prsesentia tubi axillaris articulati a Hehninthocladeis ex- terne subsimiHbus diversse. Ut autem CalHthamniese in una serie et Wrangehese in aha, longe diversa, ordinem ducunt et ad Genera frondis compositione ahena mediantibus inter- mediis sensim transeunt, ita Dudresnayeas ad Dumontiaceas ut formam articuhitam inferiorem transferendas esse finxi. Conveniunt nimirum, si recte viderim, Dudresnayese et Du- montiacese evokitionis norma omnino pecukari cystocarpi- orum; quod hodie, ut mea fert opinio, est in Florideis, in afii- nitate dijudicanda, prsecipue considerandum. L. DUDRESNAYA Bomiem. J. Ag. Sp. p. 106. Frons teretiuscula gehitinosa quoquoversum ramosa, axi fiks- que stratum periphericum formantibus constituta; axis tubo articulato monosiphonio, sensim cekuks fiksque de- currentibus longitudinakbus cincto; fila peripherica a '^■IS DuDRESNAYE.^E. Buclresnmja. tubo axili verticillatim egredieiitia tri-dichotoma fascicu- lata iuvicem sublibera, demum uullo ordiue deusissima. Cystocarpia iuter fila peripherica nuda, nucleo simpli- ciusculo coustituta; lila gemmidiifera a iilis fasciculorum trausformata, ssepe plura adproximata et demum hic illic coalesceutia, juvenilia curvata moniliformia brevissime articulata, maturescentia articulis trausversahter excre- sceutibus et subdivisis, iu nucleum rotundatum gemmidia pauciora majuscula intra gelatinam foventem conversis. Sph(Brospor(B iu filis periphericis termiuales oblongge zo- natim divisse. Si naturam fructus Dudresnayse rite intellexerim, fructus ab iis Ceramiearum revera longe recedunt et cum iis Dumon- tiacearum multo magis conveniunt. Haud euim subdivisione cellulse cujusdam prseguautis nuclei formari mihi videntur, sed transformatione filorum peculiarium proprio modo oriri. In D. coccinea ramuli filorum verticillatorum ita transmutan- tur ut fila moniliformia, serie articulorum brevissimorum cou- stituta, initio rectiuscula, demum ssepe vermiformiter cur- vata referaut. Articuli infimi et supremi tenuiores maneut, medii ad divisionem proni, sensim iucrassati et extra fihim prominuli, subdividuntur demum, divisione verticali. Hoc facto partes iterum iterumque subdividuntur, fasciculos minutos gemmidiorum formantes; articuli medii filorum monihformium hbc modo iu glomerulos minutos solvuntur, qui in nucleum sensim coalescunt. ArticuU infimi fili mouiliformis nucleum sustinent ; supremi supra uucleum eminent, fikim subterminale, quod ssepe conspicuum mauet, formantes. Nunc fihx mouih- formia plura vicina in uucleum coalescunt, quorum partes adhuc in maturesceute nucleo quandoquidem recoguoscere h- cet. Fiha gemmidiifera, ut magis evoluta, sunt in D. coccinea sat elongata, et ob articulos medios iucrassatos ambitu fere fusiformia; in D. purpurifera sunt breviora, magis clavata, articulo superiore, ut videtur, prsecociore; in nucleis mature- scentibus hujus articulos inferiores quoque transmutatos com- plecti putarem. Coufiteor tamen me in D. purpurifera omnia minus perspicua vidisse quam in D. coccinea. 1. D. PUBPUBiFERA (J. Afj. AJ(j. i;^f'(^. i;. 85) fronde pyramidata Budresuaija. Dumontiacej^]. 249 densissime ramosa, lilis peripliericis ima basi tricliotomis, superne dichotomis moniliformibus, articulis ellipsoideis diametro duplo longioribus. J. Ag. Sp. p. 108. Zanard. Icon. Adriat. tah. 46. Ncmalion purpurifcrum Kiit&'. tah. Phjc. Vol. XVI tah. 64. Hab. in mari mediterraneo et adriatico. 2. D. cocciNEA (Ag. Syst. p. 51) fronde pyramidata dense ra- mosa, filis peripliericis inferne opposite ramosis, superne dichotomis, articulis cjdindraceis diametro 3 — 4plo longio- ribus. J. Ag. Sp. p. 108. Crouan in Ann. Sc. Nat. 1835. tah. 2 fg. 3 — 4. Harv. Phgc. Brit. tab. 244. Nemal. coc- cineum Kiit^. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 64. Bividaria verticiUata Engl. Bot. tah. 2466. Hab. in Oceano atlantico Europseo calidiore. Species milii ignota. 3. D. DALMATiCA Zanard. Iconogr. Adriat. tah. 47. Ad oras Galloprovinciai specimen admodum pusillum lectum habeo, quod habitu cum icone forsan conveniat. Nec vero stru- cturani Generis in hoc speciraine recognoscere valui, nec fructus eosdem videi;e credidi. Nuclei nimirum multo majores, gemmidiis plurimis foeti mihi adparuerunt. An igitur potius haic plantula ad Crouaniam referenda esset, dubitavi. Ordo VI. nUIWONTIACE^.. Algse inarticulatse saBpe gelatinosse, aut tubulosse filis sparsioribus percursse, aut farctse filis densioribus, siphone axili nunc prsesente, cellulis extimis ssepe in fila verticaha conjunctis. Cystocarpia frondi aut ramulis propriis immersa, solutione partis demum liberata, nucleo simpliciusculo con- stituta; fila pra^gnantia sine adparatu phicentari proprio intra frondem provenientia, ssepe pkira adproximata fasciculata, et demum hic illic coalescentia, juvenilia moniliformia arti- culis brevissimis rotundatis constituta, stepe vage curvata, raaturescentia articulis transversaliter dilatatis et subdivisis 250 DUMONTIACE^. deraum in nucleum rotunclatum, gemmiclia pauciora rotun- dato-angulata majuscula, sine ordine conspicuo conglobata, muco cohibita foventem, coalescentibus. Fila fasciculata, quorum in articulis gemmidia formantur, in Dumontieis peculiaris indolis milii adparuerunt. Constant filis moniliformibus brevissime articulatis, articulis diametro brevi: oribus, sffipe curvatis fere vermiformibus, simpliciusculis aut parum ramosis. Ejusmodi filum intra articulum filorum steri- lium strati interioris frondis formatum videre credidi; dia- phragmatibus transversalibus numerosis simul subdividitur ar- ticulus prsegnans, seriem cellularum nunc longitudinaliter nunc transversaliter (in articulo transversaliter dilatato) disposita- rum efficiens. Cellula) ita formatse sunt brevissimse et lati- tudine magis c^uam longitudine extensse, sensim lateraliter inflatse tilum moniliforme etficiunt. Fila moniliformia dein magis subdivisa sensim in fasciculos gemmidiorum mutantur. Infra nucleum maturescentem et inter nucleos fila ejusmodi ssepe adsunt, suo ordine ut putarem maturesceutia. Pro di- versitate gelatinse cohibentis, gemmidia aut arctius cohoerent, quasi membrana cingente, aut intra gelatinam diffluentem conglobata, singulis quasi limbo peHucido cinctis. Disponantur : TRIBIIS I. fRYPTOSIPHOIVlE^ fronde tubulosa aut farcta, axi monosiphonio articulato stratum externum sustinente; cystocarpiis intra ramos proprios fere transmutatos ssepe obvenientibus. Fronde teretiuscula quoquoversum ramosa tubulosa. LI. Cryptosiphonia. „ ancipite distiche pinnata farcta LII. Pikea.' Geims forsan liujus Ordinis, affinitate miniis certa. LIII. ? NlZZOPHLiEA. TRIBDS II. DDMO^TIEiE fronde tubulosa, filis anastomo- santibus vacuum interius percurrentibus sparsioribus, si- phone centrali nullo. Fronde violUter gelatinosa, cystocarpiis in ramis vix mutatis immersis . . LIV. Dumontia. „ gelatinoso-pergamena, cystocarpiis (?) . . LV. ? Halosaccion. Cryptosiplionia. Dumontiacb.*;. _ 251 TRIBIiS in. FAItliOWIEvli fronde farcta lilis interioribus densissimis, axili siphone proprio nullo; cystocarpiis intra frondem formatis. Frondc compresso-plana innnatim ramosissima tota conformi LVI. Farlowia. ,, foliacea vage laciniata LVII. Sarcophyllis. LI, CrypTOSIPHONIA J. Acj. mscr. in Hh. Gray. FiJcea (par- tim J. A[/. Bidr. Florid. Stjstem. Frons teretiuscula quoquoversuni ramosa gelatinoso-carnosa, juvenilis tubulosa, adultior subfarcta, tilis articulatis tota constituta; axili siphone tubum percurrente flexuoso et alterne emittente ramos di-polychotomos, externe stra- tum corticale coutinuum, tilis brevibus moniliformibus contextum, formantes. Cystocarpla in ramulis subpropriis plurima immersa, solutione partis demum liberata, nu- cleo simpliciusculo inter tila polychotoma laxiora inserto constituta; nucleus a fihs moniliformibus brevissime arti- culatis curvatis parum ramosis in fasciculum conjunctis transformatus, gemmidiis majusculis oblongis, mutua pressione angulatis, a filo placentari radiantibus, muco cohibitis constans. Sphceros^Jorce in ramuhs numerosse, cruciatim divisse. Genus, me judice, Dumontise propinquum, structura facile diversum. Prsesentia tubi axilis cum Gloiopeltide et Endo- cladia convenit, his ut videtur alio respectu alienis. Rami nimirum intra frondem (magis juvenilem) tubulosam a filo axili provenientes, laxius dispositi, sajpe geminati, patentes (nec siphonem axilem investientes, nisi pauciores in fronde adultiore) di-polychotomi, in parte sua inferiore articulis cy- lindraceis diametro pluries longioribus constituti, iu parte superiore densius. ramosi, articulis brevioribus stratum exter- num frondis tubulosse formantes. Fila gemmidiifera subfasci- culata moniliformia et brevissimis articuhs constituta, simpli- ciuscula aiit parce ramosa, superiora fasciculi primum ma- turescentia, nucleum laxius cohserentem evolventia. 1. Cr. Woodii (J. Ay. Bidr. FI. Sysf. p. 15) fronde gelati- noso-cartilaginea teretiuscula ramis quoquoversum egre- 252 DuMONTiACEJc. Pilcea. dientibiis lateraliter ramosa ramulisque brevibus liic illic densioribus subfasciculatim obsita, cystocarpia gerenti- bus clavatis verrucoso-subspiuescentibus. Cryptoslphonia Woodii J. Ag. in Hb. Gray. Pih. Woodii J. Afj. Bidr. Fl. Syst. Ad Insulam Vancouver. 2. Cr. Grayana (/. Ay. Bidr. II. St/st. ^). 15) fronde car- nosa teretiuscula tiliformi ramis quoquoversum egredien- tibus lateraliter ramosa ramulisque brevibus sparsis pa- tentibus virgata, cystocarpia gerentibus fusiformibus utrin- que longe attenuatis. Cryptosiphonia Grayana J. A- 358. HaL fucicola Bupr. Alg. Ochot. in anim. suh. §. 15 et pag. 293. Dumontia Fucicola Posf. et Rupr. l. c. tah. 35 fig. A. et tah. XL fig. 80 et 81. Halosaccion saccatum Kiitz. tah. PJujc. Vol. XVI tah. 78? H. radicans M. et H. decapitaium Post. ef Bupr. (fid. Rupr. 1. c.) Kiit£. tah. Phyc. Vol. XVI fah. 79. Hab. in Oceano pacifico arctico ad Sitcham et Unalasch- kam (Mus. Petr.!). 2. H. Hydrophora (Post. et Bupr. Illusfr. p. 19) frondibus gregariis simplicibus nunc e fronde adultiore proliferis elliptico-obovatis subcoriaceo-membranaceis, in stipitem subdistinctum brevem abruptius abeuntibus. Dum. Hydrophora Post. et Pcupr. 1. c tah. 35 %. C. Halosaccion. Dumontiace^!:. 259 Halosaccion Hydrophorum Kuis. tah. Fliyc. Vol. XVI fah. 78. Halos. glancliforme Bupr. Alg. Oclioi p. 279. fah. Ifi. Fuciis saccatus Turn. tah. 241 . fig. d. (sinistra cum sacc. 3:bus). Hab. in Oceano pacifico arctico ad littora Asise et America?. 3. H. FiRMUM (Post. et Rupr. Illustr. p. 19) frondibus grega- riis simplicibus obconico-pyriformibus subpergamenis, ex- siccatione vix collabentibus, inferne in stipitem longe at- tenuatis. J. Ag. Sp. p. 357. Dum. firma Fost. et Rupr. l. c. tah. 35 fig. B. et tah. 40/(7. 82 et 83. Halosaccion firmum Rupr. Alg. OcJiot. p. 292. Kilt^. tah. Pliyc. Vol. XVI tah. 78. H. Hydrophora J. Ag. S^). (partim!). Fucus saccatus Turn. tab. 241. fg. d. (dextra cum sac- cul. 8.) fid. Rupr.. Hab. socialis inter Mytilos lapidibusque insidens ad lit- tora Kamtschatkae. Species antecedentes, qute viv* forsan facilius colore textura et crescendi modo dignoscantur, in collectionibus parum dissimiles ap- parent et characteribus segre definiantur. Ruprecht, qui de iis fusius in Alg. Ochot. tractavit, plures formas adhuc distinxit, quarum unam Fuc. saccato Lep. fundatam, H. Lepechini, ex Lapponia Rossica oriun- dam, designavit. Ulvam glandiformem Gmelini unius speciei typum considerans, nomen H. Hydrophorfe in H. glandiformem mutavit. Quod hoc vero attinet, nomen a Post. et Rupr. adoptatum anteposui, planta Gmelini mihi maximopere dubia; nec ipsi Ruprechtio ex specimine cognita. Fucum saccatum Turneri plures species comprehendere; Ico- nes Tilesii ad vivum factas, Turnero missas, quoque duas species com- plecti: descriptiones Mertensii quoque in locis natalibus harum plan- tarum factas neque Ruprechtio claras fuisse, ipse dixit — quse omnia quam sit diflficilis diagnosis satis probant. Specimina a Tilesio (no- mine Fuci saccati Kamtschatici inscripta) ad Agardh. missa ad H. fir- mum Rupr. pertinent. 2. Halocoelia fronde eximie soholifera scepe froyidem ramosam referentc. 4. H. MICROSPORUM (Rupr. Alg. Ochot. p. 277) frondibus tenue membranaceis k)iigissime ovalibus aut subcylindraceis 17* 260 , DuMONTiACEiE. Halosaccion. iiunc parce dichotomis. ssepius a superficie proliferis, pro- lificantibus ramellis fronde tenuioribus. H. microsporum Btipr. Alg. Ocliot. p. 277 iab. 15! Hab. parasitica ad littus pacificum Asise superioris. Fucus tubulosus Tilesii, de quo in Sp. Alg. observationem attuli, acl hanc speciem pavtim pertinere credidit Ruprecht. Specimina ad Agardhium missa hoc probare videntur. Sunt vero evidentius dicho- toma quam specimina a Ruprechtio mihi missa. 5. H. EAMENTACEUM (L. Sijst. Nat. II. p. 718) frondibus co- riaceo-pergamenis tubuloso-cylindraceis basi et ssepius utrinque louge attenuatis, a superficie ssepius dense pro- liferis. J. Ag. Sp. p. 358. Harv. Ncr. Bor. Amer. p. 194 tab. 29 A. Fucus ramentaceus L. fid. Herh.; Turn. Hist. Fuc. tah. 149. Ulva sobolifera Fl. Dan. tah. 356. Halosacc. soboliferum Rupr. Alg. Ocliot. p. 268. Kiitz. tah. Phjc. Vol. XVI tah. 81. Hab. in Oceano arctico atlantico et pacifico; ubique fre- quens videtur. Species inquirendce. Sectionis Halosaccii: H. Lepechinii Rupr. quse est Fucus saccatus Lepech. Act. Petrop. Vol. XIX p. 478 tab. 21. Sectionis Halocoelice: H. COMPRESSUM R. e Kamtscliatka. H. TUBULOSUM Lepecli. Rupr.; Dum. Lepechini Endl. non Bupr.; Kut0. tab. Phgc. Vol. XVI tah. 79. H. PISTULOSUM Pupr. H. CYLiNDRicuM Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVI iah. 80. H. Japonicum Harv. in Alg. Wright. n:o 33. in Proc. of Amer. Acad. Vol. IV. p. 332. Grag. list. Jap. pl.p.Z^l n:o 15. H. Wrightii Harv. ibid. n:o 34. H. intestinalis Harv. ihid. n:o 35. H. DuMONTioiDES Harv.; sub hoc nomine a Dickie memoratum. ladowia. DuMONTiACEJi. 261 LVI. FaRLOWIA J. Ag. mscr. Froiis plaiiiuscula aut compressa, a margiiie pinnatira ramo- sissima, carnosa, juveuilis et adultior filis densioribus farcta, axili siphone nullo; filis stratum interius consti- tuentibus plurimis longitudinalibus, aliis inter longitudi- nales transversaliter excurrentibus, intra tubum hyalinum articulatis, articulis oblongis elongatis, exterioribus bre- vioribus in fila verticalia fasciculato-fastigiata monilifor- miter articulata strati corticalis abeuntibus. Cystocarpia in ramulis incrassatis circumcirca immersa, in spatio laxiori inter utrumque stratum plurima, solutione partis demum liberata, nucleo simpliciusculo constituta; nucleus a filis moniliformibus brevissime articulatis curvatis, sen- sim articuloruni subdivisione in fasciculos quoquoversum radiantes filorum gemmidia generantium transformatis, gemmidiis .... Sphcerosporce .... Genus, me judice, inter Pikeam et Sarcophyllidem inter- medium, habitu raniificationis norma et characteribus struc- turse allatis Prionitides quosdam referens, vix tamen his afiine, utpote me judice ad Dumontiaceas nec Cryptonemeas referen- dum. Tota frons filis constituta articulatis, nusquam ita den- sis ut cellularum concrescentium stratum etficere adpareant. Interiora dense farcta firma et crassa, in statu maturiore en- dochromate subgranuloso admodum conspicuo intra tubum hyalinum instructa; articuli cylindracei interiorum filorum 4 — 8plo diametro longiores, exteriorum 2 — 4plo suo diametro longiores; exteriores cum interioribus comparati, sunt his ssepe duplo crassiores, omnes apicibus eximie rotundatis ob- longi. Stratum corticale constat fasciculis filorum verticalium, quoruni articuli intimi ab extimis articulis strati interioris vix recedunt, exteriores gradatim tenuiores et densiores, ipsis iwticulis corticalibus magis coloratis et multiplo rainoribus. Inter fasciculorum verticalium bases zona, filis multo laxiori- bus occupata, fit cystocarpiis adproximatis demum prsegnans; articuli filorum interiorum exteriores observantur demura evi- dentius granulosi et sensim quasi intra membranara articu- lati; articuli hi interiores expanduntur et articulura prima- rium cylindraceum in tilum articulis brevissimis moniliforraibus 262 DuMONTiACE^. Farlotvia. constitiitum transmutaiit; articuli horum filorum cxtimi sunt intermediis fere disciformibus paulo longiores rotundato-conici; medii disciformes et diaphragmatibus parallelis ssepius sepa- rati, nunc diapliragmate obliquo tiunt hinc crassiores, quo ef- ficitur ut filum prolongatum et amplius evolutum fit sensim plus minus curvum. Fila hoc stadio fere omnino libera ad- parent et adspectum prsebent a cellulis vicinis admodum alie- num, fere vermiformem dicerem. Iterum vero transmutantur ulterius: articuli singuli lateraliter excrescunt a tilo, fiunt magis nova directione cylindracei, diaphragmatibus transver- salibus atque obliquis subdividuntur, atque ita in ramulos minutos fasciculatos transmutantur. Fila vermiformia videre licet una parte non mutata, altera in ramulos istos fascicula- tos transeunte; ramulis fasciculatis ad diversa hitera exeun- tibus efficitur ut fila gemmidiifera, quse ex iis formantur, sunt quoque fere quoquoversum radiantia. Nucleos hoc stadio plu- rimos vidi, in zonam fructiferam collectos, brevi spatio aut fere nullo separatos; maturos non vidi. 1. F. coMPREssA (J. Ag. mser.) fronde complanata quasi pro- lificationibus a margine pinnatim excrescentibus concate- natis ramosa, pinnis a basi multo tenuiore cuneato-dila- tatis, inferne serrato-creuatis, a parte superiore dilatata prolificationes conformes emittentibus. Hab, ad sinum Monterey Californise, D:r C. L. Anderson. Frons, licet carnosa, tamen sat conspicue planiuscula, in suprema et latiore parte pinnarum (in exsiccata) usque 3 lineas lata, madefacta multo magis expansa. Margines pinnarum in inferiore parte quasi irregulariter serrati, serraturis vero nunc obsoletis. Saltim 5 — 6 pol- licaris. Hanc tantum sterilem vidi. 2. F. CRASSA (J. A(j. mscr.) fronde crassiuscula compressa, a margiue irregulariter pinnatim ramosissima, pinnis mino- ribus simpliciusculis majoribusque compositis promiscue per totam longitudinem dense exeuntibus, marginibus evidenter rotundatis incrassatis. Hab. ad littus Oregonise (Farlow!). A disco radicali frondes numerosse provenire videntur, per totam longitudinem in nostris crassiusculse et quasi marginibus rotundatis instructfe, attamen complanatse, racbide fere lineari lineam circiter lata, per totam longitudinem ssepe dense pinnata, pinnis nunc per Sarcophi/nis. Dumontiace.e. 263 spatia secundatis, nunc utrinque cxeuntibus, majoribus minovibusque mixtis. In pinnulis superioribus clavato-Iinearibus hanc specieni fruc- tiferam vicli. Specimina pauca hujus et antecedentis speciei, quae hucusque vidi, nimium invicem dififerunt, quam ut ad unam eandemque speciem ea- dem pertinere assumere auderem. LVII. Sarcophyllis J. Ag. mscr. Frons carnoso-plana crassiuscula, supra stipitem cuueata, vage lacerata laciuiis subconformibus, stratis duobus aut fere tribus contexta: interiore filis densissime intertextis articulatis ramosis, cylindraceis aut hic illic intumescen- tibus ; corticali cellulis subverticaliter seriatis, interioribus majoribus subconcentricis, exterioribus sensim minoribus, in sphserosporifera in fila elongata evolutis. Cystocar- pia frondi inter cellulas iuteriores strati corticahs im- mersa, solutione partis demum liberata, nucleo simpli- ciusculo constituta; nucleus a filis moniliformibus brevis- sime articulatis curvatis sensim tranformatis ortus, gem- midiis majusculis oblongis, mutua pressione angulatis, sine ordine conspicuo conglobatis, muco cohibitis, con- stans. SphcBrosporm inter lila strati peripherici magis evoluta zonam interiorem densiorem formantes, rotuu- data3 magnse cruciatim divisa^. Jam in Speciebus Algarum pag. 170 monui Schisynie- niam edidem ab aliis speciebus Generis a me constituti di- versitatibus quidusdam utriusque fructus differre. Hodie per- specta, ut speraverim, formationis norma cystocarpiorum in generibus pluribus ad Dumontiaceas relatis, agnoscere cre- didi eundem esse formationis modum cystocarpii in Iridcea eduli auctorum. Adsunt nimirum in interiore frondis supe- rioris fructiferi, in zona tihs paulisper minus farcta inter stratum internum atque strata utriusque paginse corticalia, tila illa singularia, vermiformiter curvata, articulis monilifor- mibus brevissimis (diametro brevioribus) constituta, ex qui- bus nuclei in Dumontiaceis propriis omnibus, a me cognitis, formari videntur. Ejusmodi filis intra alios Ordines Floride- arum rite limitatos hucusque ignotis, assumere posse credidi 264 Dumontiacej:. SarcophyTlis. fila hsec gemmidiifera esse Dumontiaceis characteristica, atque alias quasdam Florideas, iisdem hoc respectu convenientes, revera Dumontiaceis pertinere, non obstante habitu certo re- spectu admodum abhidente. Quibus quidem ductus conside- rationibus, Iridseam edulem genus inter Dumontiaceas sui juris constituere putavi. Cum Iridsea eduh structura et formationis modo nucleorum planta qusedam cahfornica, hucusque in-de- scripta convenit. Species normales SchizynieniEe, cum quibus structura frondis sat congruit Iridsea eduhs, cystocarpiis pror- sus diverso modo formatis instructas esse, suo loco supra attuli. Sphserosporas in Schizymeniis inter fila strati corti- cahs vix mutata sparsse et minutte nidulantur; in sphserospo- rifera Iridsea eduli fila corticalia admodum evoluta sunt; in inferiore parte horum filorum sphserosporse magnse rotundatse zonam subcontiguam efiiciunt. Quantumcumque itaque habitu et structura frondis conveniunt Schizymenise normales atque Iridsea edulis, tamen et diversa genera constituere et hsec analoga magis quam aifinia esse consideranda, mihi vix du- bium videtur. Novo generi, quod typo Iridsea eduli hodie propono, no- men Sarcophyllis a Klitzingio propositum plantse, quam cum Iridsea eduli identicam suspicor, adhibere posse putavi. Con- stat nimirum Kiitzingium (prseter Iridseam edulem) nomine Sarcophyllis lobataj specimina descripsisse, quse sub nomine Irid. edulis e Gallia et Britannia ei missa fuerant. Harvey plantam Kiitzingianam Kallymenise reniformis formam quan- clam esse assumsit; ipse, duce Harveyo at signo dubii adpo- sito, SarcophylL lobatam ut Kallym. reniformis synonymon at- tuH. Hodie icone in Tab. Phyc. data ductus, meram Irid. edulem in Sarc. lobata agnoscere putavi. Kiitzing structurse difierentiam inter Irid. edulem et Sarc. lobatam adesse cre- didit, et hauc quoque in iconibus exposuit. Mihi adparuit diiferentiam ex statu et exsiccationis modo speciminum pen- dere. Iii planta mox capsulifera fila interiora, grumosa sub- stantia farcta, alium omnino adspectum prsebent, quam in planta sterih et sphserosporifera; eadem fila interiora, hoc stadio facilius collapsa, multo magis densa. longiora et minus raraosa crederes. Eadem fere differentia strati corticahs; sectione frondis oblique ducta stratum corticale unius paginse SarcopliijUis. Dumontiacb^. 265 filis verticalibiis longioribus quoque eontextum adpareat. Quum igitur Sarc. lobatam ab Iridsea eduli liaud diversam esse spe- ciem convictus sum, nomen Genericum jam datum nostro Generi eo potius adoptare posse credidi, quod nomine Sar- cophyUm jam apud Stackhouse Genus exstat, cujus Iridsea edu- lis fuit species. 1, S. EDULis (SfacJch. Ner. Brif. p. 57) stipite elongato tereti sensim compresso et in frondem membranaceo-carnosam obovatam integram, superne demum laceratam, margine sequalem abeunte, cystocarpiis maculas informes per par- tem superiorem occupantibus. Fuc. edulis StacJch. f. c. tab. 12; Turn. Hist. tab. lU. Eiigl. Bot. tab. 1307. 7W- d(Ea, edulis Borij ; Grev. Afg. Br. tab. 17. Harv. Phyc. Brit. tab. 97. kiiis.tab. Fhyc. Vof. XVII tab. 3. Schi0. cdidis J. A(j. Sp. p. 172. Sarcophijllis lobata Kiltz. l. c. tab. 97. Hab. in Oceano atlantico ad littora Europse. 2. S. CALiFORNicA (J. Aj. mscT.) stipite (superne) complanato in frondem membranaceo-carnosam superne laceratam abeunte, laciniis cuneatis superne dilatatis margine su- periore rotundatis. Hab. ad littus Americse septentrionalis pacificum. Fragmenta, qufe hiijus vidi, sistunt partem superiorem plantaj circiter 6-pollicaris, habitu fere antecedentis speciei, sed substantiae fere crassioris et coloris atropurpurei, exsiccatione fere nigrescentis. Lacinise sunt omnino enerves, partibus inferioribus irregularius cu- neatis, infra apicem sfepe dilatatse, margine peripherico rotundatee. Alife formam magis referunt Botryocarpee proliferte, cujus quoque fere habent colorem. Hsec specimina ex territorio Oregonensi a Farlow missa. Prseterea coram habeo inferiorem partem plantee forsan non ni- mium aliente, mihi ab Eaton missa3, e sinu Monterey a D:r C. L. An- derson lectse. Heec videtur ultra pedalis, valide costata et stipitata, superne et a marginibus costse divisse in laminas expansa. Stipes hujus videtur pluripollicaris compressus, bis lineam latus, in costam costulasque, sensim intra laminas forsan evolutas, continuatus. La- minae partes, in nostris persistentes, structura cum allata pl. Oregonensi fere conveniunt, nisi quod cellulse corticales interiores majores et in stratum contigue fere coalescunt. — Utrum utriusque plaiitee frag- menta ad eandem speciem, an forsan ad omnino diversas pertineant, dicere tamen non auderem. 266 Spyeidiej:. Spyrldia. In Alg. Exp. Novane p. 72 Grunow Algam quandam ex Insulis Kurilis memoravit, ad quam Fucum palmettam Gm. Hist. Fuc. tah. 23 pertinere suspicatus est. Sunt in descriptione et icone nonnulla, quse plantam ab Eaton missam spectare forsan^quis crederet. Grunow cystocarpia in sua planta vidit minuta, ab iis Iridgearum (sic!) parum dissimilia, et sphserosporas cruciatim divisas. Suam Kallymeniam Gmeliui nominavit Grunow. Cum Rh. palmetta nostram hodie vix quis compararet. Ha3C planta Grunowii Algologis Rossicis quoque ignota videtur. Obdo VII. SPYRIDlEiE. Algre articulatee monosiplionise pliis miuus dense corticatse. Cystocarpia iutra pericarpium proprium externum ssepe loba- tum nucleum subcompositum foventia; nucleoli circa colum- nam placentarem centralem dispositi^ sursum radiantes, co- lumnis lilorum sterilium intercepti, fasciculis filorum prseg- nantium formati; fila gemmidiifera sursum radiantia, inferne subdichotoma articulata, iu articulis superioribus gemmidia numerosa oblongo-angulata, divisione articuli orta, subradiata demum vage conglobata et quasi muco cohibita formantia. Sphserosporse ad ramellos subexternse, rotuudatse triangule divisse. Spyridieas in serie Nematospermearum ordinem sui juris constituere assumsi. Fronde articulata a plerisque facihus dignoscantur; uunc omnino cortice obductse, continue adpa- reant; dissectse tubum articulatum centralem ampliorem mon- strabunt. Cystocarpia in ramulo transformato termiualia et omnino externa, vehit sphserosporse subexternse ahas distinc- tionas notas suppeditabunt. Spyridiese frondium structura et formatione sphserospo- rarum Ceramia fere referunt, indole cystocarpii Rhodophyl- leis et Areschougieis potissimum propinqu». Cystocarpia trans- formatione ramuU formantur externa, et supra pedunculum terminalia, rotundata aut bi-tri-loba. Placenta tihs densis dichotomo-fastigiatis et anastomosibus conjunctis contexta, columnam centralem, quasi pedunculum continuantem et ad apicem cystocarpii extensam eflicit. Ab hac columna centrali exeunt fila quoquoversum radiantia, phirima elongata sterilia subregulariter dichotoma et fastigiata articulata, articuhs Spi/ridia. Spyridie^. 267 siipremis cellulas pericarpii externas, quasi intra limbum cy- stocarpii hyalinum exceptas, constituunt; fertilia fasciculos plures, ad diversos lobos tendentes, ipsosque compositos, filis sterilibus inter nucleolos excurrentibus, formantia; fila gem- midiifera juvenilia dichotoma et fasciculata, articulis brevi- oribus oblongis constantia, matura in fasciculos uv«formes obconicos gemidiorum abeunt. Gemmidia divisione iterata ar- ticulorum orta, majuscula, oblonga aut mutua pressione an- gulata, superne sine ordine conspicuo conglobata, et quasi muco solidescente cohibita. LVIII. Spyridia Harv. J. Ag. Sp. p. 338. Frons tiUformis pinnatim ramosa, articulata at sensira corti- cata cellulis minutis, aliis articulos, aliis genicula obdu- centibus, omnibus demum in corticem inordinatum con- junctis, ramellis articulatis, ssepius ad genicula subcorti- catis, raro per articulos quoque cortice obductis, deciduis plus minus densis instructa. Cystocarpia in vertice ra- muli terminalia, ramellis supremis nunc suffulta, bi-tri- loba, intra pericarpium, articulis terminalibus tilorum a placenta radiantium formatum, nucleolos plures, tilis ra- diantibus separatos foventia; nucleoli iilis fasciculatis a placenta basali radiantibus articulatis orti, in articulis superioribus gemmidia conglobata, muco solidescente co- hibita, generantes. Splicerosporm ad genicula singulaj aut plures, ssepius interiore latere ramellorum obvenien- tes, morphosi cellularum corticalium formata?, sphsericse triangule divisse. (Kutz. Phyc. tah. 48. Harv. Phyc. Brit. tah. 46). I. Frondium rameUis ecorticatis, ad (/enicida phis mimis evi- denter serie ceUularum corticalium fasciatis, apice acu- mine s^iplici terminatis. * Fronde qtioquoversum ramosa, ramelUs sine ordine conspi- cuo egredientihus. 1. Sr. BiANNULATA (J. Aq . mscr.) fronde filiformi quoquoversum vage ramosa, ramis conformibus superiore parte ramulis- 2fi8 Si-iTKiDiE^. Spyridia. que externe articulatis, articulis distiiictis, longioribus brevioribusque alternantibus, longioribus corticem poly- siphonium articulorum, brevioribus geniculorura consti- tuentibus, ramellis piliformibus sparsis, acl genicula cel- lulis subsingula serie dispositis corticatis, acumine sim- plici terminatis, articulis ramorum diametro brevioribus, ramellorum paulo longioribus. Spyridia filamentosa Harv. partim ! Hab. ad oras Tasmanise. Ut in cfeteris speciebus stratum corticale geniculorum et articu- culorum est lougitudine diversum; at diversitas magis conspicua in prajsenti, longius quoque persistit, donec iii parte inferiore ramorum cellulis corticalibus novis longioribus fere filiformibus inter priores evolutis differentia obliteratur. 2. Sp. breviarticulata (J. Ag. mscr.) fronde filiformi c[uoquo- versum vage ramosa, ramis conformibus inordinate cor- ticatis, suprema parte ramulisque minoribus externe arti- culatis, articulis distinctis brevissimis cortice polysiphonio articulorum et geniculorum fere seque longo constitutis, ramellis piliformibus sparsis, ad genicula cellularum cor- ticalium fascia parum conspicua iustructis, acumine sira- plici termiuatis, articulis raraorum diametro brevioribus, ramellorum longioribus. Spyridiafilamentosa Harv. partim! Ad Novam Hollandiam orientalem superiorem (Kihier!); Hab. ad Friendly Islands Harvey! Ramuli minores usque ad basem articulis corticalibus distinctis brevissimis, geniculorum et articulorum fere seque longis, teguntur. In formis atlanticis citius in corticem inordinatum abeunt. Externo habitu a Spyridia filamentosa neque haec neque antecedens differunt; neque species distinctas habere propeiisus fuissem si formae Spyridiae filamentosfe omnes, ut ssepius considerantur, ad unam eandemque spe- ciem revera pertineant. Plures vero species sub hoc nomine latere puto, at characteres adhuc frustra quassivi. 3. Sp. pilamentosa (Wulf. Crypt. p. 64) fronde lihformi quo- quoversum vage ramosa, ramis conformibus ramulisque fere usque ad apicem inordinate corticatis, ramellis pih- formibus sparsis ad genicula celluLarura corticaliura fa- scia parum conspicua iustructis, acumine simplici termi- natis, articulis ramorum diametrum subsequautibus k)n- gioribusque, ramellorum pluries longioribus. J. Ag. Sp. Spyridia. Spyridie^, 269 p. 340. Harv. Phi/c. Br. tah. 46. Spyr. villosissmm et Sj). Confervoides Zanard. Formas distinguere licet: a. Simplicipilum pallide rosea, ramis elongatis parcius ramo- sis, ramellis elongatis iiliformibus, articulis ramellorum diametro 4 — 6plo longioribus. Huc referendse: Sp. fila- mentosa Kilts. tah. Phyc. Vol. XII tah. 42. Sp. vilJosa Kiits. l. c. tah. 46. /5, Friahilis roseo-grisea ramis brevioribus decomposito-ra- mosis subaculeato-hirtis, ramellis elongatis filiformibus acutis, articulis ramellorum diametro 2 — 3plo longioribus. Huc forsan referendse: Sp. viUosiuscuIa Kiitz. 1. c. tah. 48. Sp. hirsiita et Sp. apiculata Ej. fah. 49. y. Griffithsiana liep'atico-purpurascens, ramis brevioribus de- coinposito-ramosis, ramellis firmis abbreviatis utrinque attenuatis obtusioribus, articulis ramellorum diametro sesqui-duplo loiigioribus. Huc forsan referendse; Sp. crassa KUts. tah. Phyc. Vol. XII tah. 43. Sp. setacea Ejusd. tah. 44. Sp. divaricata Ej. tah. 47. Sp. cuspidata Ejnsd. tah. 48. Hab. in Oceanis calidioribus. 4. Sp. spinella (Sond. Bot. Zeit. 1845 p. 53) fronde filiformi quoquoversum vage ramosa, raniis densis brevioribus ra- mulisque divergentibus fere usque ad apicem inordinate corticatis, ramellis brevibus robustis a basi latiore eximie attenuatis patentibus divergentibusque, articulis ramorum ramellorumque diametro brevioribus. Sond. Alg. Preiss. 2>. 21. Spyr. filamentosce forma Harv. partim (quoad spe- cimen e Fremantle!) Kiits. tah. Phyc. Vol. XII tah. b\. (at ramellos basi haud attenuatos vidi). Hab. ad oras Occidentales Novse Hollandise. ** ^ Fronde quoquoverstim aut suhdistiche ramosa, ramellis op- positis, acumine simplici terminatis. 5. Sp. peolipera (Harv. Phyc. austr. p. 274) fronde teretius- cula valide caulescente quoquoversum vage ramosa, ramis sparsis sursum eximie attenuatis ramulisque ad apicem 270 Spyridiejk. Spyridia. usque sub-inordinate corticatis, ramellis brevibus robustis a basi latiore eximie attenuatis oppositis patentibus et divergentibus, acl genicula cellularum corticalium fascia parum conspicua corticatis, acumine simplici terminatis, articulis ramorum ramellorumque dianietro brevioribus. Ad Novam Hollandiam occidentalem. Ad Spyrid. oppositam hjec arcte accedit, ramellis brevioribus stric- tioribus et magis patentibus diversa. Utraque species magna. Spy- ridia opposita caeterum caulis forma distat. 6. Sp. opposita (Harv. in Fl. Nov. Zel. II. 256) fronde obtus- angule subtetragona subdistiche ramosa, ramis vagis de- mum quoquoversum porrectis ramulisque ad apicem us- que subinordinate corticatis, ramellis longioribus robustis a basi latiore eximie attenuatis oppositis patentibus in- curvis et apicem versus convergentibus, ad genicula cel- lularum corticalium fascia latiore corticatis, acumine simplici terminatis, articulis ramorum ramellorumque diametro brevioribus. Harv. Ph/col. austr. tah. 158. Ad Novam Hollandiam occidentalem et australem usque ad Novam Zelandiam. *** Fronde teretinscula suhdisticJie ramosa, ramellis in ramu- lis uUimis intcriore latere suhsecundatis, in racliide ra- mtdos sustinente stth-hifariam exeunfihus. 7, Sp. squalida (J. Ag. mscr.) fronde teretiuscula valide cau- lescente inferne adparenter quoquoversum vage ramosa, superioribus ramis subdistiche pinnatis, ramulis ultimis utrinque eximie attenuatis clavato-fusiformibus ad apicem usque corticatis incurvis et interiore latere ramellosis, rachide subbifariam ramellosa, ramellis robustis obtusius- culis ad genicula cellulis paucis corticatis, articulis ra- mellorum diametro subbrevioribus. Ad Novam Hollandiam australem. Spyridiam in hac forma latere, vix cuidam in mentem veniat qui tantum externam faciem respiciat: potius Gracilariam, aut, respectu habito ad formam ramulorum, rudem quandam Chondriam tenuissimam. In planta vero accuratius inspecta ramelli, denticulos miuutissimos semulantes, in conspectum veniunt; et tenui sectione transversali facta rami quoque majoris, himen artieulorum quasi interius spatium Spyridia. Spyridie^. 271 vacuum intra corticem, cellulis minoribus angulatis constitutum, adparet. Cellulse corticales, quse pluribus seriebus disponuntur us- que ad apices ramulorum ita densas, ut nusquam a facie structura articulata adpareat. Ramuli plus quam in alia specie ad ortum con- stricti, tenui isthmo cum racliide cohaerent:' apice attenuati, saepius vero obtusi, introrsum leviter incurvi; in hoc latere interno ramelli sparsi proveniunt. Ramelli longitudine sua diametrum ramulorum, in quibus insident, haud fequant; sunt ipsi admodum crassi, paucis arti- culis, vix decem numeravi, constantes, obtusiusculi. Cellulie cortica- les geniculorum admodum paucse, quasi spatia triangularia geniculo- rum occupantes. Ex his cellulis ^sph^erosporge proveniunt, plerumque interiore latere seriatse, nunc vero oppositse. ***=■•= J^ronde compressa ramis suhdisfichis, rameUis sine or- dine conspicuo egredientihus acuminc simplici aut plun- hus retrorsum uncinatis terminatis, articulis rameUorum ccorticatis, geniculis annulo ccJluJarum corticalium fasciatis. 8. Sp. clavata (Kiitg. in Linn. 1841 p. 744) fronde compressa distiche piiinata, pinnis conformiLus corticatis ramellosis clavseformibiis, ramellis piliformibus ecorticatis obtuse acuminatis. Kiltz. 1. c. ct tah. Phyc. Vol. XII tah. 45. Spyr. clavifera J. Ag. Sp. p. 344, Sp. Montagneana Kiltz. l. c. tah. 45 ct Sp. nudimcida Kiitz. l. c. formse ejusdem videntur. Ad Senegambiam et Indiam occidentalem. 9. Sp. complanata (J. Ag. Sp. p. 343) fronde compressa di- stiche pinnata, pinnis conformibus corticatis ramellosis demum aculeiformibus, ramellis filiformibus ecorticatis apice ramellorum aculeis retrorsum uucinatis aculeato. a. plmnosa ramellis elongatis obsita. /?. continua ramellis fere destituta, ramulis aculeiformibus. Ad Indiam occidentalem et Brasiliani. ***** Fronde teretiusctda quoquoversum ramosa, rameUis sine ordine conspicuo egredientihus ad apices acideis retror- sum uncinatis armatis, articulis rameUorum ecorticatis, ad genicula anmdo ceUidarum corticalimn fasciatis. 10. Sp. aculeata (Un Itin. in Sced. mscr.) fronde filiformi quoquoversum vage ramosa, ramis conformibus corticatis ramellosis, ramellis piliformibus ecorticatis articulatis, 272 Spyeidie^. Spyridia. apice ramellorum aculeis retrorsum unciuatis armato. J. Acj. Sp. p. 342. Kui.z. tah. Phjc. XII tab. 51. Sp. armata Kiitz. tab. Thyc. XII tab. 50. Spyr. fruticidosa Kiits. l. c. tab. 46? (aculeis deperditis) Sp. liorrida] Za- nard. a. Berheleyana, ramellis eloiigatis villosa. Mont. Fl. Aly. tah. 15 fig. 6. Kiits. tab. Fhyc. XII tab. 50. (■i. acideata ramellis fere destituta, ramulis rigidiusculis. /. Hypneoides raraulis superioribus incrassatis recurvis. In atlantico ad littora Hispanise et Indise occidentalis ; in mediterraneo et rubro. 11. Sp. insignis (J. Ag. advers. p. 36) fronde tereti crassa quoquoversum vage ramosa, ramis conformibus undique densissime ramellosis, ramellis a basi latiore attenuatis ad genicula corticatis, apice mucronibus 2 — 3 divaricatis cuspidato. J. Ag. Sp. p. 344. S^). Ericoides Kiits. tab. Phyc. XII tab. 52! >S/j. tetracantha Kilts. l. c. tah. 52? Ad oras Ilindostanise. 11. Frondium ramellis ad apices tisque corticatis, apice acit- leis retrorsum uncinatis armato. 12. Sp. cupressina (Harv. mscr.) fronde inferne teretiuscula valide caulescente quoquoversum vage ramosa, ramis ra- mulisque ad apiceni usque inordinate corticatis, ramellis brevibus robustis subquadrifariam exeuntibus patentibus ad apicem usque corticatis, apice aculeis retrorsum un- cinatis demum obsoletis armato, articulis ramorum ra- mellorumque diametro brevioribus. Kiit.i. tah. Phyc. XII tah. 53. Ad Cap. b. Spei. Inter raajores Generis, caule clemum crassiusculo instructa, ob ra- mellos corticatos habitum ab aliis sat alienum induta. Ramelli bre- ves patentes et leviter incurvi, basi subdecurrentes in caule tri-qua- dri-fariam dispositi, articulis diametro subduplo brevioribus. Species inqmrendce. Spykidia Dasyoides SoQid. in Linn. 1852 p. 680. ARESCHOUGIEi?!.'. 273 Ordo VIII. ARESCIIOlGIE/li. Algffi inarticiilatagina frondis siibemergentihus agqregatis. LXIV. Tiiysanoclaiha. ,. intra ^Jericar^num proprium ..... LXV? Rissoeixa. , LIX. GloiOPELTLS J. A;/. Ah/. med. et Sj). Alg. p. 234. Sn- rimjar Alg. Jap. p. 30. Frons teretiuscula tubulosa vage ramosa elastico-gelatinosa et cartilaginea, filis articulatis facillime dissolutis tota con- texta: axili siplione tubnm percurrente flexuoso alterne, emittente ramos tri-clicliotomos, extus stratum corticale continuum, lilis moniliformiLus fastigiatis constitutum, formantes. Cystocarpia frontli immersa aut subprominula, nucleum subcompositum, secedentibus tilis peripliericis de- mum liberatum, foventia; nucleoli circa plexum centralem placentarem radiatim dispositi, columnis lilorum sterilium a placenta excurrentibus parum sejuncti, subcoalescentes, filis gemmidiiferis inferne dichotomis articulatis, superne clavato-obovatis constituti; gemmidia in articulis superi- oribus incrassatis sine ordine conspicuo conglobata, ro- tundato-angulata in muco nidulantia. Spliarosporce inter fila corticalia sparsse, cruciatim divisse. Genus ipsa sua substantia elastico-gelatinosa, exsiccatione cartilaginea, in specimine iterum madefacto aquam avidissime bibente et mox diffiuente atque dissoluta, fere cognoscendum. Structura cum Cryptosiphonia et Endocladia habet analogiam. Nucleus cystocarpii potissimum ad typum Areschougiearum confectus mihi adparuit; a placentari plexu, quem ad fila ver- ticalia interiora suspensum vidi, tum nucleoli quoquoversum radiantes proveniunt, tum fila sterilia at parum conspicua et nucleolos vix separantia ad strata exteriora excurrunt. FiLa gemmidiifera sunt inferne articulata parce dichotoma, dein clavato-incrassata in lobos gemmidiorum sensini conversa. Gloiopeltis. Akeschougie.*:;. 275 Gemmidia intra articulos, divisioiie et longitudinali et trans- versali, sensira formata, fornia magis irregularia et mutua pressione angulata, muco communi coliiljentur. Dasyplikea, quod genus Harveyanum cum Gloiopeltide liaud exiguam lia- bet analogiam, tilis gemmidiiferis diversum niilii adparuit. Quid sit in lioc Genere species, quid forma ab setate aut fructigero statu pendens, a^gre dicitur. Suringar, qui genus peculiari studio amplexus est, structura; differentiis, me ju- dice, nimium insistit. Specimina sphserosporis instructa magis inflata vidi, et tubo hinc magis vacuo insignia; capsuligera semper compactiora suspicor et fins siphonem axillarem am- hientibus lirmata. Cystocarpia nunc externe evidentius pro- minula, quasi externa, nunc, ni fallor in ahis speciebus, fere omnino immersa observare credidi. His insistens, species se- quenti modo disponendas, multa cum ]i?esitatione, proposui. '^ Cj/stocarpiis mmjis immersis cxtra frondem vix conspiciie prominulis. ■ * 1. Gl. furcata (Posf. ct Ilupr. lU. Alg. p. 19) nana pulvi- nata, frondibus a crusta minuta erectiuscuhs fihformil)us utrinque attenuatis, simphcibus aut parce furcatis, ramis basi apiceque attenuatis, cystocarpiis vix conspicue extra frondem prominuhs. J. Ay. Sp. p. 235. Rnpr. Aly. Ocliot. p. 310. Variat. ? coliformis fronde majori magisque in- flata, stricturis ramorum evidentioribus, ramis nunc quo- que in medio constrictis, quasi articulatis. GJoiopeUis co- liformis Harv. Cat. of New Alf/ce from Japan in Fro- cced. of Amer. Acad. Vol. IV. Oct. 1,859. Surinfjar AJg. Japon. p. 32. tab. XIX. \ In Oceano pacifico septentrionali. |2. "Gl. intricata (Suring. Ind. precurs. n:o 69) fronde minori repetite dichotoma, ramis patentibus et subdivaricatis, terminalibus acuminatis, cystocarpiis vix conspicue supra frondem prominulis. Suring. Alg. Jap. p. 33 tal). XX. Variat. fronde magis inflata (GJ. intricata Suring. l. c.) et fronde compactiore, quam capsuhgerum statum puto. In mari Japonico. 18* 270 Areschougie^. EndotricMa. ** Cystocarpiia extra fronclem Jmuiapltcerice emincnfihns, c[i(asi pericarpio tectis. 3. Gl. caj'illapjs (Suring. Alrj. Jap. p. 31 tah. XVIII) iiana liliformis (vix conspicue inflata) parce furcata, ramis erectiusculis, terminalibus attenuatis obtusiusculis, cysto- carpiis extra frondem bemisphteAice prominulis. — Spe- cimina non vidi. In mari Japonico. 4. Gl. dura (Bupr. Alg. Ochot. p. 310) minuta tiliformis aut inflata parce furcata, ramis patentissimis subdivaricatis ntrinque attenuatis, spbterosporiferis magis inflatis, cap- suligeris compactioribus, cystocarpiis extra frondem, liinc dense nodosam, prominulis. Dumontia clura Fiupr. l. ^c. Structura et fructus Gloiopeltidis ! Ad Kamtscliatkam. 5. Gl. tenax (Turn. Ann. of Bot. II. p. 367) minor tilifor- • mis ant inllata decomposito-dicbotoma, ramis patentibus utrinque attenuatis. terminalibus sa3pe tenuioribus diva- ricato-reflexis,' sphserosporiferis magis inflatis, capsulige- ris compactioribus, cystocarpiis extra frondem hemisphfc- rice prominulis. J. Acj. Sp. p. 236. Fiicus tenax Turn. Eist. Fuc. tah. 125. Kiitz. tah. Flujc. Vol. XVIII tah. 10. In mari Sinensi. LX. EnDOTRICHIA Surimjar Alcj. Jap. p. 34. Frons teretiuscula tubulosa ramosa elastico-gelatinosa et car- tilaginea, filis articulatis facillime diflfluentibus tota con- stituta; axili siphone tubum percurrente flexuoso, alternc excurrente in ramos 3 — 2chotomos, extus stratum corti- ' cale continuum, filis fastigiatis contextum, formantes; re- currentibus filis intestiniformibus simpliciusculis, ex axili tubo et strato peripherico provenientibus, vacuum tubi implentibus. Cystocarpia frondi immersa, nucleum sub- compositum, secedentibus fihs periphericis demum libe- ratum, foventia; nucleus ad fila interiora suspensus sub- sphsericus, gemmidia majuscula (quasi in gelatina suspensa iutra lobulos a placentula radiantes) plura conglobata et Erythrodonkm. Areschougie^. 277 mutua pressioue angulata continens. SphfErosporm inter fila moniliformia sparsse, cruciatim divisse. Genus videtur Gloiopeltidu proximum, ramis filorum re- currentibus, modo diceres Nemalionis, diversum. 1. E. CERVJCOBNLS (Suring. l. c. tah. XXI ct tab. XXII) fronde crassiuscula, exsiccatione cornea nitcnte, densissime ra- mosa, ramulis supremis dense 2 — 3pinnatis,' ultimis sEepe pcctinatis. In niari Japonico. fSpecimcn liujus uullum vidi; seil Geuus et speciem ad icon, cit. describcrc couatus sum. L\[. ErytHROCLONIUM Sond. iu pl. Macll. Liuucea Vol XXV. p. 691. Ilarv. Fhyc. atistr. Frons tubulosa, moniliformiter constricta, prolificationibus in- crescens, nunc deorsum caulescens et solida; tubo iilis articulatis ramosis et anastomosantibus ab axili sipbone crassiore egredientibus percurso; peripherico strato cel- lulis interioribus rotundato-angulatis, exterioribusque mi- noribus, nunc in fila verticalia evolutis, constituto. Cysto- carpia intra pericarpium subproprium, carpostomio de- mum apertum, nucleum compositum, plexu densiore filo- rum anastomosantiuni et cellularum concentrice ambien- tium cinctum, foventia; nucleoli circa axilem tubum pla- centarem radiatim dispositi, columnis filorum sterilium a placenta ad ambientem plexum excurrentibus sejuncti, filis gemmidiiferis inferne subdichotomis articulatis, su- perne clavato-obovatis constituti; gemmidia in articulis superioribus incrassatis sine ordine couspicuo congh)bata, rottmdato-angulata, quasi muco cohibita. Splmrosporce sparsse oblongse zonatim divisse. Suadentibus aliis Generibus — Chrysymenia, Rhabdonia, in quibus analogse habitiis in diversis speciebus adsunt differentise — Areschougiam et Erythroclonium in unum con- juugere propensus fuissem. Qtios enim, pra^ter differentiam habitus, iu structura iructus characteres olim videre credidi, hodie in utroque Genere fere eosdem video (cfr. J. Ag. Bidr, 278 Aeeschougie^. Erythrodonium. Fl. Si/sf. 2^- -5)- Iii plexu nimirum nucleum ambiente, ])vx- ter iila anastomosautia, cellulas breviores, intensius coloratas et divisione endochromatis insignes in Areschougia vidi, quas in Erythroclonio deficere credidi. Quid hse significent ignoro; easdem vero in Erythroclonii speciehus postea (iuoque vidi. Utrum sint in diversis speciehus magis evokitse, an a ma- turitate fructus longius peracta earum prsesentia pendeat, di- judicare non andeam. Ex altera parte Erythroclonium in multis Rhahdoniam refert et species caute dignoscantur. Steriles praisentia aut defectu axiHs siphonis; fertiles cystocarpiorum structura po- tissimum diversse adpareant. * AxosiPHOx. Frondc teretiuscula moniliformitcr constricfa, denmni inferne x)lus min.us ccmJescentc, vertlcillatim ad - stricturas ramosa, ramis conformihus. 1. E. ANGUSTATUM (Soud. iu Limima XXV j). 692) fere tota stricturis regularihus articulata, ad stricturas verticilla- tim ramosa, ramis conformihus, duohus verticilh cujusque majorihus quasi regulariter dehquescenti-dichotoma co- rymhoso-fastigiata, articuhs anguste linearihus utrinque pariter attenuatis, terminalihus elongatis saepius diametro 4 — Gplo longiorihus. Harv. Alg. austr. cxs. n:o 394. Kiit^-. tah. Fhi/c. Vol. XIX tah. 37. Axosiplion verticillatus \ Arescli. (fide Harv.). Nova Hollandia austrahs. 2. E. SoNDEPJ (Harv. Tr. Ir. Acad. 22 p. 554) fere tota stric- turis regularibus articuhita, ad stricturas verticillatim ra- mosa, ramis conformibus, intermedio verticilK cujusvis prolongato quasi caulescente aut lateraHhus duobus (tri- busve) majorihus quasi trichotoma, axi caulescente, arti- cuHs superioribus obovatis, terminaHbus diametro 2 — 3plo longioribus demum fertilibus cystocarpia aggregata ge- rentibus. Harv. Fliyc. austr. tab. 8G. A Bhahdonia Son- deri hsec caute distinguenda. Nov. HoU. occidentaHs. 3. E. MuELLERi (Sond. in Linn. h c. p. G92) inferne caule- scens subcontinua, superne stricturis regularibus articu- Erythroclonkm. Abeschougie^. 279 lata, ad strictiiras verticillatim ramosa, intermeclio verti- cilli cujusvis proloiigato quasi caulescente, lateralibusque pluribus majoribus quasi polychotomo-verticillata, articu- lis terminalibus ovalibus diametro 2 — 3plo longioribus .... Harv. Tlnjc. ansfr. tah. 298. KiiU. tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 72. Nov. Hollandia australis. IMihi li£ec paulisper clubia; genuina spccies siphonc ccntrali rcvera instructa est. Sjjcciem autem externe simillimam, filis intcrioribus longituclinalibus in axi adproximatis instructam, habco, cujus inter fila axilia alia diametro majora, alia minora; si fortuito c crassioribus unum axile adpareat, structuram Erythroclonii Muelleri facillime in hac crcderes. ** BoTKYocLONiuM. Froudc tcrctiuscula momliformitcr con- stricta, mox caulesccnte, rcmulis pyriformi- ohovatis, de- mum sinc ordinc agyrcyatis, ohsita. 4. E. PYKiFERUM (J. A(j. Bidr. Fl. Syst. ^)- 25) fronde juve- nili apicibusque ramorum moniliformiter constrictis arti- culatis subtriquetris, adultiore ramisque majoribus sen- sim continuis teretiusculis, circumcirca obsitis ramulis obovoideo-pyriformibus circa incrassatam partem articu- lorum densioribus, demum subracemose seriatis. Arcscli. Sedoides Harv. Pliyc. ausfr. tah. 117. ?? Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem. Nisi saepius occurreret ut eas Species Floridearum, quae externe si- millima^ adpareant, revera longe diversas esse, accuratius examen do- ceret, nostram speciem cum citata specie Harveyana identicam esse vix dubium mihi quidem videretur. Allata vero experientia edoctus, utramque speciem conjungere non ausus sum. In tota externa con- formatione nostra cum Harveyana convenit, nisi quod rami juniores in nostra sunt moniliformiter contracti, quod de sua nullo verbo me- moravit Harvey; quodque eo majoris momenti adpareat comparanti dubia, quae Harvey de generica dispositione suae plantae protulit. Si enim ramuli constricti in sua planta adfuissent, vix video quare non Erythroclonio suam plantam retulerit. Structura quoque paulisper diversa. Nostra habet in caule inferiore fila interiora in reticuhim dense conjuncta circa tubum centralem, filis corticis verticalibus longe maximam partem constituentibus. In ramulis pyriformibus stratum corticale angustius vidi quam in icone Harveyana. Conformationem cystocarpii quoque aliam puto. Ex icone Harveyana fila gemmidifera in orbem circa tubum axilem disposita facile crederes. In nostra 280 Areschougie^. Enjtliroclonmm. sunt iiuclei globosi, ssepius singuli, raro suhcompositi, ramentis globosis immersi, a placenta centrali — tubi centralis parte aut ramo placen- t^iri — fila geuimidiifera quoquoversum cmittentes. Ipsuni nuclcum filis intercedentibus sterilibus subdivisum in hac specie non vidi. Nucleus globosus circumcirca cingitur filis strati iuterioris : ct iuter ha3c fihi easdem cclluhxs rotundatas, endochromate vividc colorato atquc sfepe in 4 partes subdiviso foetas vidi, quas quoque in aliis spe- ciebus Erythroclonii et Areschougise quandoquidem prassentcs obscr- vavi. Fila gemmidiifera sunt in inferiore sua parte articulata et in- vicem sublibera dicliotomo-fastigiata: in superiore parte articuli ellip- soidei gemmidia fovent irregularius conjuncta et gelatina cohibita, Nucleum externe cingit stratum corticalc filis verticalibus sat bcnc cvohitis articulatis et arctius concretis, iuterioribus articulis crassi- oribus, exterioribus tenuioribus. Nostra errore quodam inter sj^cci- niina Trigenise australis a Harvey distributa, quasi hujus formam fruc- tiferam constitueret. Alia planta, cum qua nostra habitu non parum convenit, cst Rhab- donia globifera. IIa?c est plauta crassior, exsiccatione magis fusco- purpurea, ramis quoque ad apices constrictis, at articulis brevioribus instructa, unde ramenta fiunt densiora. Ramenta in Rhabd. glohifera sua longitudine diametrum cauHs, in quo insident, ferc duplo supc- rant; in Erythr. pyrifero sequant aut parum superant: sunt quo(pie magis globosa, pra;cipue in fructifera, supra stipitem eximic attenua- tum. Structura denique in utraque planta diversa. Quum in Eryth. pyrifero tota planta ([uasi ramentis verticaliter superpositis componitur, ramos juniores quasi strictura articulatos gc- rcns, et ramenta lateralia ab incrassata parte articulorum proveniunt, scquitur ut ramenta lateralia circa certam j)artem articulorum caulis evoluta, in fasciculos invicem distantes collecta normaliter obvenirent. Ita quoque in speciminibus bene evolutis nostrse plantse adsunt; sed in aliis, quorum ramenta aut magis irregulariter proveniunt, aut phi- rimis delapsis sparsiora occurrunt, dispositio fasciculata minus conspi- cua fit. Hinc hoc charactere non nimium insistere ausus sum; in icone Harveyana ejusmodi dispositionis nulla sunt inilicia. Ilarveyum vero, qui suam plantam sibi diutius cognitam dixit, et phira specimina e diversis locis vidit, totam allatam conformationem prastermississc — si eadem in sua planta adfuisset — credere vix licet. Denique afferre decet Harveyum suae radicem sub-bulbosam attri- buissp. In nostra — cujus tamen plurima specimina sine radice vidi — plura specimina a crusta expansa radicali proveniunt, ima basi pa- rum crassiora et cylindracea dicenda, LXII. AreSCHOUGIA Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. XXII 2J. 554. Phjc. aitstr. tab. XIII. Frous tubulosa, teretiuscula aut anceps, continua, deorsuni Areschougia. Areschoctgie.t;. 281 iiuiic caulescens et solida, ramis ramulisve tubulosis; tubo lilis articulatis lamosis et anastoraosantibus, ab axili si- phone crassiore egredientibus, percurso; peripherico strato cellulis interioribus rotundato-angulatis exterioribusque minoribus, nunc in tila verticalia evolutis, coustituto. Cystocarpia intra periphericum stratum plus minus promi- nens suspensa, carpostomio demum aperta, nucleum com- positum, strato circumnucleari cinctum, foventia; nucleoli circa axilem tubum phicentarem radiatim dispositi, co- lumnis filorum sterilium a placenta ad stratum circum- nucleare extensis sejuncti, tilis gemmidiiferis, inferne sub- dichotomis articulatis, superne clavatis constituti; gemmi- dia in articulis superioribus incrassatis subdivisione ar- ticuli orta, plura vage conglobata, rotundato-angulata. Sphferosjiorce strato corticali immersa), sparsaj oblongai zonatim divisse. De Generica congruentia Areschougise et Erythroclonii, jani supra, de Erythroclonio loquens, raeam attuli opinionera. Vix aliter diiferunt quam species aliorum Generum habitu diversa3. Ad Areschougiam, contra, species nonnuHas retule- runt, habitu simillimas, nec structura admodum diversas, (juas ad StenocladicC Genus, cystocarpiis omnino externis, aham quoque structuram offerentibus dignoscendum, retuli. ''^' Fronde teretiuscula quoquoversiiui rcmiosa^ cystocarpiis iu fronde circumcirca nodoso-intuniescente immersis. 1. Ait. DUMOSA (Harv. Phi/c. austr. tab. 282) minuta, fronde teretiuscula quoquoversum ramosa, superne subcorymbosa, inferne ramulosa, ramis majoribus patentibus, inferiori- bus abruptis ramulisque patentissimis, basi vix constric- tis, obtusis, fructibus . . .j . Areschougia ? dwnosa Harv. I. c. Hsec 2 — Spollicaris, exsiccatione cornea, Nov. HoUandia australis. 2. Ak. congesta (J. Ag. Bidr. FI. Syst. p. 26) elatior cau- lescens sursum sensim tenuior, fronde teretiuscula quo- quoversum ramosa superne subcorymbosa, inferne ramu- lis minoribus subseriatis obsita, ramis majoribus erecto- patentibus basi vix attenuatis, ramulis patentioribus, ul- 282 Akeschougie^. Arescliougia. timis cleinum leviter utrinque attenuatis. Fncus conyestus Tur)i. Hist. tah. 179? AresclioiKjia Gracilarioicks Ilarv. Phpc. austr. Si/n. n:o 528? An a sequente diversa? Nov. Hollanclia australis. 3. Ar. Laurencia (HooJc. ct Harv. Lond. Journ. VI pay. 409) elatior obscure purpurea, fere tota sequaliter liliformis, fronde teretiuscula quoquoversum subdicliotomo-ramosa superne subcorymbosa, inferne nudiuscula, ramis majori- bus erecto-pateutibus basi vix attenuatis, miuoribus an- guste lancoideis, demum circumcirca nodoso-inflatis, cy- stocarpia immersa gerentibus. Harv. FL Tasm. p. 321. Thamnocarpus? Laurcncia Hooh. ct H. l. c. Car]). Lau- rencia Riits. tab. Fhyc. Vol. XVIII tah. 14. Nov. Hollandia australis et occidentalis. ** Fronde ancipite lineari, suhdistiche a maryine ramosa, cystocarjnis suhmamillceformiter supra payinam cminen- tihus. 4. Ak. Stuartii (Harv. Fl. Tasm. p. 321) coccinea, fronde an- cipite anguste lineari subfiliformi fere dichotomo-decom- posita ramuliscxue minoribus a margine integerrimo exe- untibus obsita, vix conspicue costata, ramulis fructiferis anguste lancoideis cystocarpia singula supra paginam mamillseformiter prominula gerentibus. Harv. Phyc. austr. tah. 294. Nov. Hollaudia australis. 5. Ar. ligulata (Harv. mscr.) fronde a caule teretiusculo com- planata lineari seepius evidenter costata, a margine sub- pinnatim ramosa et ssepe distanter serrata, pinnulis liue- aribus basi eximie constrictis, apice obtusis, cystocarpia a pagina plana mamillseformiter prominula ssepe aggre- gata gerentibus. Areschouyia australis Harv. in Trans. Ir. Acad. xh 554 ct Phyc. austr. tah. XIII (exclus. syn.). Kilts. tah. Phyc. Vol XIX tah. 36. Hab. ad oras Novse Hollandise occidentales. Variat angustior et latiov, sc-rratnris marginalibus paucis et nu- merosis, pinnulisque obtusioribus aut subacuminatis. Halymenia au- stralis Sond. est planta simillima, non vero eadcm, textura densiore TicJwcarpus. Areschougiej:. 283 et exsiccata magis cornea; lipec est StenocladiEe species, nullo modo Areschoiigia, et luia ex iis, quje diutius inter formas Ar. confertfe Harv. latueruut. lliuc nomeu Harveyanum Ar. lufulaUc primitus datum, et umni respectu aptius, restituendum milii adparuit. ? Irondc krctiuscula ramcntis ohooatis ohsita. (3. Ak..? Sedoide.s (Ilarv. Fh//c. cmstr. tah. 117) fronde tere- tiuscula vage ramosa, ramentis minutis oljuvato-pyrifor- mibus quoquover.sum egredientibus racemose obsita, cy- stocarpiis immersis iii ramento singulis. — An cum Erythr. pyrifero ideiitica? Nov. Hollandia occidentalis. Cfr. quaj supra dc Erytlirocl. pyrifcro dixi. Ipsc nullum spccimen autlienticum plantaj IIarvcyan;u vidi. Caute cajtcrum ab aliis specie- bus conformibus (Bhcihd. glohifcra, Chrysym. avaria et Chr. ohovato) dignoscatur. liXHI. TlCHOCARPUS Bupr. Al(j. Ochot. p. 320. I*'rons compressa linearis dichotoma, pinnisque marginalibus obsita, tribus stratis contexta; medullari filis densissime intertextis ; intermedio cellulis majoribus rotundato-angu- latis, corticali cellulis in fila verticalia brevia seriatis constante. Ci/stocarpia ciliis inflatis fere in pericarpium mutatis immersa, subsolitaria, nucleolis fere in nucleum subsimplicem coalescentibus constituta; nucleoli circa cel- lulam placentarem, in medio suspensam quoquoversum radiantes, iilis gemmidiiferis inferne articulatis superne clavato-obovatis constituti; genimidia in articulis superi- oribus incrassatis sine ordine conspicuo conglobata, ro- tundato-angulata, quasi rauco cohibita. Siihcerosporce in apicibus nematheciose inflatis evoluta^ (? zonatim divisse), Structura frondis cum Prionitide et Tliysanocladia potis- simum convenit. Nucleus juvenilis ad fila interiora in ciliis hoc stadio tubulosis suspensus, constat filis articulatis sursum clavatis a cellula placentari quoquoversum ramosa radianti- bus ; subdivisione articulorum transversali et longitudinali fila in lobos gemmidiorum abeunt. lu fructu maturescente pla- 284 Aeeschougte^. Tichocarpus. centa magis evoluta et ramosa; micleus fere simplex adparct: gemmiclia majuscula subseriata ct pressione mutua angulata, muco pellucido nucleum cohibente. Carpostomium nullum vidi; at pericarpium uuo loco ierc totum cellulis radiatis con- Batum, cajterum cellularum scriebus pluribus interioribus sul)- conccntricis constitutum, demum pra3sentiam carpostomii in- dicare videtur. Verrucas a Ruprecbtio memoratas, quas spbai- rosporis gravidas credidit, quoque vidi in specim. ab ipso missis, sed bas alienas puto. Apices contra nematbeciosos vidi, in bis vero spb^rosporas frustra qua^sivi. 1. T. (JiuNrrus (Gin. Fuc.xj. IfiO) fronde compressa lineari vage dicbotomo-subpinnata, segmentis sursum sensim angusti- oribus, a margine et disco pbylHs teretiusculis elongatis de- muni pinnatim ramosis dense obsita. Tk-Jiocarpus criiii- tus B^ipr. Al(/. OcJtot. ih 320 tcib. 17. Frioniiis? crinita J. Ag. Sp. p>. 191. Fucus criuitus Gm. J. c. tah. 18 fi(j. 2. Turn. Hist. tah. 123. Gclidiiim crinitum Kiit^. tah. Fhyc. Vol. XVIII tah. 45. Hab. in inari Ocbotensi. Specics affinitatc duhia. Peionitis Colensoi (Ilarv. niscr.) fronde plana lineari irregu- lariter constricta et dibitata subpinnatim decomposita et a margiue processus dentiformes iterum subfimbriatos, in pinnas novas sensim excrescentes, emittente, pinnis utrinque ssepius attenuatis. IIooJc. et Harv. Fl. Nov. Zcl. p. 254 tah. 120 A. Hab. ad Novam Zelandiam. In phyllis marginalibus minoribus spliasrosporas bene evolutas vidi : sunt admodum elongataa et zonatim diviste, inter fila verticalia strati corticalis, hoc stadio admodum evohiti et quasi hyahno limbo externe cincti, nidulantes. A.ffinitas hujus speciei adhuc dubia manet. Prioni- tidi haud referendam esse tum habitus, ex colore nigrescente diver- sus, tum sphserosporse aliter divisae docent. Magis, structura quoquc suadente, ad Thysanocladiam aut Tichocarpum accedere vidcretur. Interea, dum cystocarpia innotescunt, hoc loco enumeravi. V LXIV. TiiYSANOCLADIA Endl. Gen. FJ. Suppl. III. p. 44. (excl. sp.) J. A(j. Sp. p. 614. J Tliysanocladia. Aeeschougie.e. 285 Frous complaiiatii distiche et opposite decomposito-piiiiiata, tribiis stratis coiitexta:- medullari filis elongatis articula- tis dense intricatis, intimis magis longitudinalibus; inter- medio cellulis majoribus rotundato-angulatis, corticali cellulis minoribus verticaliter radiantibus constante. Cy- stocarpia intra stratum peripliericum expansum ssepius aggregata, carpostomio demum instructa, nucleum coni- positum, lilis strati medullaris cinctura foventia; nucleoli circa cellulam placentarem quoquoversum radiantes, co- lumnis filorum sterilium a placenta, ad ambientem plexum extensis separati, tilis gemmidiiferis inferne articulatis su- perne clavato-obovatis constituti; gemmidia minuta ro- tundata, in articulis singulis plura, cjuasi muco cohibita. SplKcrosporcc ..... Sectione tenui per medium nucleum facta, apparet fasci- culos phirimos, quibus constat nucleus, a celkila seu adparatu phicentari, quoquoversum radios emittente, provenire. Pla- centa igitur nou basaHs sed in medio nucleo centralis, ipsa lihs sterihbus, ad plexum ambientem excurrentibus suspensa. Kadii placenta3 in fascicuhis phirimos hlorum prsegnantium excurrunt. Fihi gemmidiifera articuhita et fasciculatim ra- mosa, in inferiore parte tenuiora, in articuhs terminahbus phiribus pr^egnantia, et ni fahor intra articuhim (juemque gemmidia phira, divisione orta, foventia; gemmidia minuta ro- tundata, nunc quasi cxtra peripheriam nuclei in orbem dis- posita (?), subseriata et globulos minutos formantia. Globulos singuhs articuJis subdivisis respondere credidi. Nucleus (juve- nihs?) in strato meduhari suspensus, hcet fronde sensim intu- mescente pericarpium externum demum adesse videatur et car- postomium evidens. Gemmidia conglobata diversorum filorum minus quam in Areschougia gelatina communi cohiberi viden- tur. Ab Areschougia iusuper differt genus defectu tubi axihs. * Fronde regidariier pinnatim deconqjosita pinnAs oppositis utrinque singidis, pinmdis idtimis serratiiras plus minus acuminatas gerentihus. 1. Th. sereata (Ilarv. AJg. exs. Friendl. Isl. n.:o 34) frondi- bus a caule ramoso tcretiusculo planis, opposite pinnatim 286 Areschougie.e. Thysanodadia. decompositis, piiiimlis pateutissimis subliorizoutalibus, ul- timis elongatis linearibus conspicue costatis serrato-den- tatis, dentibus acutis latitudinem rachidis sua longitu- diue tequantibus, cystocarpiis tubercula aggregata supra medium pinnulse formautibus. Knt.t. tah. Fhyc. Vol. XIX tah. 29. liab. in Oceano Pacifico ad Friendly Islands (Harvey!). 2. Th. costata (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 ^x 550) froudibus a caule teretiusculo planis, media costa defiuita percursis, opposite pinuatim decompositis, piuuis paten- tissimis fere ad apicem costatis, superioribus iuferue sim- plicioribus, superue compositis, pinnulis ultimis liueari- oblougis obtusiusculis serratis, dentibus juvenilibus acu- minatis, adultioribus obtusiusculis latitudinem racliidis sua lougitudiue vix sequantibus, cystocarpiis . . . Ilarv. Alg. austr. exs. n:o 308. Hab. ad Novam Hollaudiam occidentaleni. 3. Th. dorsifeea {Ag. Sp. I. j). 372) froudibus a caule tere- tiusculo planis, media costa subdefinita percursis, opposite pinuatim decompositis, pinnis patentibus evauescente-co- statis, superioribus iuferue simpliciusculis serratis, su- perne subflabellatim piuuatis, piuuulis ultimis sursum latioribus ecostatis serratis, dentibus acumiuatis, inferiori- bus latitudiuem racbidis sua longitudine tequantibus, su- perioribus iougioribus, cystocarpiis infra apices piuuula- rum tubercula aggregata mamillasformia formautibus. J. Ag. Sp. 1). filG. Ehodoriiela dorsifera Ag. l. c. Thysanocl. dorsifera Endl. ; Harv. Ner. austr. tah. 35. Lenormandia dorsifera Mont. in Ann. Sc. Nat. 1844 pl II. fig. 2. Hab. ad Novam Hollandiam occideutalem. la. Tii. DENSA (Sond. Alg. trop. Austr. p. 23) caulc costato incrassato, fronde angustissima membranacea plana lineari decomposito-ra- mosissima, laciniis disticliis, ultimis pinnatitidis, lobis alternis vel suboppositis obtusis margine dentatis. Sond. l. c. tcd). 11. fig. 1—6. Hab. ad Cap York (Fidje Insulaj). Suadente loco natali et icone data hanc cum Tli. serrata Harv. identicam esse facile quis crederet. Sonderi planta minor adparet et magis decomposita. Specimen nullum vidi. Thysanodadia. AKEscHouGiEiE. "287 Obs. In aduotatione siib tab. 29 Tab. Phyc. Vol. XIX animad- vertit Kiitzing suum Gelidkm serrahim, in Tah. Fliyc. Vol. XVIII tab. 62 depictum. e Cap. b. Spei, esse cum TJiys. dorsifera Kilts. iden- ticum. Species Alg. Kiitz. p. 769 evolventi mihi adpa,ruit totam sy- nonymiam esse Th. doryiferaj, locum natalem esse Novam Hollandiam, et descriptionem in Thys. dorsiferam Ag., ut videtur, quadrare. I)e- pictum vero Gelid. serratum a vera Th. dorsifera differre, ex icone patet. 4. fe. coEiACEA (Sond. Bot. Zeit. 1845 p. 59) frondibus a caule teretiusculo planis in meclia parte incrassatis, costa indetinita, opposite pinnatim deconipositis, pinnis paten- tissimis mox evanescenti-costatis, superioribus enervibus ambitu fere lanceolatis basi apiceque simplicioribus, piu- nulis ultimis sublanceolatis serratis, dentibus acuminatis, mediis latitudinem rachidis sua longitudine superantibus, cystocarpiis infra apices pinnularum tubercula aggregata formantibus. Sj)lia;rocococcns coriaccus Sond. l. c. Tli. co- riacea Harv. Ner. austr. tah. 36! Kiits. tab. Phyc. Vol. XIX tah. 29. Hab. ad Novam Hollandiain occidentalem (Harvey, Miss Bunbury ! aliique). '^* Fronde jtivvnili rcyidariter pinnatim decomposita, pinnis oppositis, adidtiore in axilla aut secus rachidcm pinnas novas scriatas aid fasciculatas generante, pinmdis id- timis linearihtis integris cmt dentc vel lacinia sukconformi auctis.- 5. Th.Harveyana (J. Ay. mscr.) frondibus a caule ancipite planis, opposite pinnatim decompositis, demum in axillis et secus rachidem proliferis, pinnis patentissimis rachi- deque sensim asqualiter incrassata enervibus, pinnulis in- ferne nudiusculis linearibus, majoribus a medio pinnel- latis, minoribus simplicibus aut lacinia conformi aiictis obtusiusculis, cystocarpiis infra apices incrassatos pinnu- larum aggregatis. Thys. laxa Harv. Phyc. austr. tcd>. 211 (non Sond.)! Hab. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. 288 Areschougie^. Thysanodadia. G. Th. laxa (Sond. in Linn. Vol. 25 p. 689) frondibus a caule ancipite tenuiore planis, opposite pinnatim decompositis, rachide sensim tequaliter incrassata enervi, piunis paten- tissimis planis nervo tenui couspicue costatis, pinnulis in- ferne nudiusculis anguste linearibus infra medium iterum pinnellatis, minoribus inira apicem utrinque lacinia con- formi ssepe tricuspidatis, laciniis subacuminatis. Th. laxa Sond. (non Harvey) l c. et in Alg. austr. trop. p. '2?j. Kiitz. tah. Phjc. Vol. XIX tah. 30. Hab. ad Novam Hollandiam australem (Port Phillip. F. de Mueller!). Hsec multo tenerior qiiam proxima; species. Lacinise et rachirles pinnularum sunt linea angustiores. Inter plurima specimina, nulla fructifera vidi. < 7. Th. oppositifolia (A[/. Sp. x>. 294) frondibus a caule anci- pite, deraum incrassato-plano valido secus margines ver- rucoso, conipressis opposite pinnatim decompositis, mox in axillis et a rachide proliferis, pinnis patentissimis ra- chideque sensini incrassata fere enervibus, pinnulis in- ferne nudiusculis anguste linearibus subulatisve, infra medium iterum pinnellatis, minoribus infra apicem utrin- que lacinia conformi seope tricuspidatis, laciniis acumi- natis, cystocarpiis iufra apices agglomeratis mamillffiformi- bus. J. Ag. Sp. p. 617. Harv. Fhyc. austr. fah. 187. KHt:i: tah. Phyc. Vol. XIX tah. 30. Sphceroc. oppesiti- folius Ag. l. c. Thysanocladia pectinata Grev. et Ilarv. in Ner. Austr. p. 91. Hab. ad Novam Honandiam occidentalem. LXV? RlSSOELLA J. Ag. act. Holm. 1849. Sp. Alg. p. 240. Frons complanata laciniata gelatinoso-cartihiginea, stratis duo- bus contexta: medullari tilis in reticulum laxum quoquo- versum anastomosantibus, exteriore tilis verticalibus mo- niliformibus muco solidecente cohibitis constituto. Cysto- carpia intra pericarpium externum, demum apice ruptum, nucleum compositum foventia; nucleoli circa placentam elevatam, ramis anastoinosantibus ramosam, quoquoversum radiantes, columnis iilorum steriliuin a phicenta ad am- RissoeUa. ARESCHOUGiEiE. 289 bientem plexum exteiisis separati, tilis gemmidiiferis fa- sciculatis inferiie articulatis, superne clavato-obovatis, con- stituti; gemmidia rotundato-oblonga, in articulis singulis plura, demum quasi muco cohibita. Splmrospovfe strato corticali immersas, sparsai zonatim divisse. Genus certe sui juris, in systemate immo segre disponen- duni. Structura froudis cum Grateloupia et Gigartina conve- nit, utroque fructu alienum. Placenta j^ropria, immo eximie evoluta centralis adest, a qua nucleoli quoquoversum radian- tes exeunt, singuli filis interjacentibus sterilibus separati, quod neque cum Grateloupia neque cum Gigartina bene consocia- tur. Gemmidia non intra cellulas matricales plus minus in- ordinatas et sensim in uucleum coalescentes formantur, sed intra fila gemmidiifera primum articulata, dein sensim trans- mutata, articulis superioribus, iniiatis, singulis gemmidia pauca generantibus. In fructu maturescente gemmidiorum fasciculi quasi gelatina cohibentur. Comparatis his omni- bus, Genus inter Nematospermeas disponendum videtur, et ni fallor Areschougieis proximum. Ab his vero et structura frondis et cystocarpiis intra pericarpium omnino emersum exceptis recedit. 1. R. VEREUCULOSA (BcH op. sc. JBol. II. p. 290) fronde plana cuneato-oblonga, vage laciniata dichotoma aut subpinna- tim parce divisa, margine ubique spinulis minutis multi- lidis densissime denticulata. J. Ag. Sp. p. 241. Fiicus verrucuJosns Berf. l. c. tah. II fig. 4 a et h. Amoen. Ital. tah. ^fig. 4 «. h. (eximie!). Grateloupia verrucuhsa KUtz. tah. Phgc. Vol. XVII tah. 32. Fucus Rissoamis Turn. Hist. tah. 253. Halgiii. ^pathceforntis Kiitz. tah. Phijc. VoJ. XVI tah. 90? In mediterraneo. 2. R. ? DENTicuLATA (Mont. BoH.p. 65) fronde plana cuneato- lineari dichotomo-subpalmata, margine (et disco) ubique spinulis minutis siinplicibus densissime denticulata. J. Ag. Sp. p. 242. GratcJoupia dvnticulata Mont. J. c. fah. Wo fig. 1. Kiits. fal. Phyc. VoJ. XVII tah. 35. Ad Peruviam. 19 290 Champiej:. 3, R. CEisPA (J. Ag. Sp. p. 242) fronde plana cuneatim ex- pansa clichotomo-decomposita, sepmentis inferioribus ap- proximatis fere palmatilida, superioribus lineari-cuueatis a margine et disco mamillosis proliferis, terminaliljus di- latatis multidentatis. Hab. . . . CoU. Hsenkeana. Algse inarticulatse tubulosse, uunc diaphragmatibus divisse aut intus farctse et cellulosce, cellulis extimis scepe in lila verticalia conjunctis. Cystocarpia intra pericarpium externum nucleum tela arachnoidea, filis tenuissimis reticulatim anasto- mosantibus constante, cinctum rotundatum simplicem foventia ; lila gemmidiifera a fundo basali egredientia articulata et re- ticulatim anastomosantia, intra articulos gemmidia rotundato- oblonga aut angulata, sine ordine conspicuo conglobata et quasi muco cohibita formautia. Sphserosporse cruciatiin aut triangule divisse. Genera, quse hoc loco in ordinem proprium conjunxi, preecipue cum Rhodymenieis adspectu nuclei maturi convenire videntur. Gemmidia sine ordine couspicuo conglobata, arcte cohibentur. Nucleus vero in Rhodymenieis intra pericarpium nudiusculus, filis sterilibus a placentari fundo adscendentibus extra nucleum mox obsoletis; in Champieis vero saspissime etiam in maturo fructo adest tela arachnoidea peculiaris fere indolis, nucleum circumcirca ambiens; constat hsec filis sre- pissime tenacibus, licet tenuissimis, articulatis et rarais con- formibus cum proximis junctis, reticulum circa nucleum a basi pericarpii ad carpostomium extensum efiicientibus. Ip- sum nucleum filis intimis hujus reticuli formari, quoque vi- dere credidi; fila gemmidiifera itaque sunt anastomosantia et reticulatim coha:u'entia, intra articulos gemmidia phira (Cham- pia, Chylocladia) obovato-angulata, aut phirima (Horea, Fau- chea) et magis rotundata evolventia. Articuli inferiores et raagis centrales in filis geramidiiferis, nunc magis incrassati quam exteriores et peripherici, fiha quasi placentaria intra Horca. Champie^. 291 nucleum efficiunt (Champia et Chylocladia) ; nunc parum a cseteris abkulentes (Gloioderma, Fauchea). Lobi iutra nu- cleum alii aliis pra^cociores videntur ut in Khodymenieis, ita ut ad basem nuclei maturescentis hla prajgnantia juniora srepe conspiciantur; hsec nunc intima videre credidi. * Sph(srosporis cruciatim divisis. Fronde farcta cellulosa, sphcerosporis per frondem vix mutatam sparsis LXVI. Horea. ,, „ sphcBrosporis in nematheciis externis LXVII. Fauchea. ** Sphcerosporis triangule divisis. Fronde tuhtdosa nunc stricturis articulata; sphcerospo- ris demttm cryptas in fronde for- mantibits LXVIII. Chylocladia. „ „ diaphragmatihus celltdosis articulata, sphccrosporis strato peripherico immer- Sis LXIX. ClIAMPIA. liXVl. HOREA Harv. Trans. Ir. Acad. Vol. XXII p. 555- Gloiodcrma J. Ag. Sp. p. 243. Frons elastico-gelatinosa compresso-plana stratis tribus con- stituta: centrali cellulis rotundato-oblongis Laxius con- junctis; intermedio cellulis minoribus aut filis anastomo- santibus ; corticali filis verticalibus moniliformibus, muco facilius soluto cohibitis constante. Cystocarpia intra pe- ricarpium angulato-cornutum, carpostomio regulari i^er- tusuni, nucleum oblongum subsimplicem, tela arachnoidea filis tenuissimis reticuhxtim conjunctis constante cinctum, foventia; fila gemmidiifera a fundo basali egredientia articulata et reticulatim anastomosantia, gemmidia phi- rima rotundata, sine ordine conspicuo demum conglobata arcte cohibita, generantia. Sphcerosporce strato corticali parum mutato immersa^, sparsce cruciatim divisse. Structura nuclei Genus ad Champiam et prsecipue ad Faucheani — considerata tela arachnoidea nucleum ambiento in his generibus eximie evoluta et persistente — • accedere mihi videtur, aliis notis facilius distinctum. Ob elasticitatem, qua partes dissectse frondis in aqua discedunt, Gigartinam refert aut Polycoeliam — fructibus vero ab his longius distat. 19* 292 Champie.^f.. Hore.a. Genus a me iiomiue Gloiodermse institutum, et ducente structura frondis, ignoto milii adhuc fructu capsulari, ad Gi- gartineas relatum. Harvey dein pluribus specieljus inveutis et detecto fructu capsulari idem Genus nomine Horese de- scripsit; novum Genus insigne initio inter Gigartinam et Chrysymeniam, demum in Synopsi alg. austr. inter Epyme- niam et Chrysymeniam collocavit. Nomen Harveyanam, licet posterius ni fallor datum, anteposui ne synonyma ulterius augerem. 1. H. PEUTicuLOSA (Harv. Ahj. austr. exsicc. n:o 440) fronde tiliformi ex tereti-compressa, ramis conformibus plus mi- nus composita, ramulisque abbreviatis quoquoversum egredientibus patentissimis a basi latiore attenuatis ob- tusiusculis instructa, sterilibus et spha;r(jsporas sparsas gerentibus simpliciusculis, capsulas gerentibus parce di- varicato-ramosis. Horea fruticulosa Harv. I. c. d PJnjcol. austr. tab. 156! Ad Novam Hollandiam australem. 2. H. Halymenioides (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. XXII p. 555) fronde compresso-plana distiche pinnatim decom- posita, pinnis majoribus compositis pinnulisque minutis subulatis intermixtis a margine egredientibus patentissi- mis, sterilibus et sphrerosporiferis fere regulariter disti- chis pectinatis, capsuligeris magis compositis subdivari- catis, sphserosporis fere in soros subnematheciosos col- lectis, cystocarpiis secus margines dispositis. Harv. Phyc. austr. fah. 67. Ad Novam Hollandiam occidentalem. Frons juvenilis, ni fallor, radiatim a centro expansa, mecTia parte (lecumbente, ramis exterioribus circumcirca adsceudentibus subincur- vatis. Laciniae principales, quse adproximat^e subflabellatim expan- duntur, sensim una supra alteram extenduntur et pinnis eximie pa- tentibus tum vicinas tangunt et cum his concrescunt tum aliis ramel- lis cum inferioribus. Frondes inferiores hoc modo imbricatse evadunt et in congeriem vix extricandam coalescunt, superioribus partibus ad- scendentibus invicem liberis. Rami hi exteriores fere Gigartinam Teedi aut subsimilem plantam forma referunt, colore autem roseo- carneo planta statim dignoscatur. 3. H. sPECiosA (Harv. Aly. austr. exs. n:o 439) fronde com- planata distiche pinnatim decomposita, pinnarum pinnulis Horea. Champiej;. 293 inferioribiis angiistioribus apices hamatos ssepe gerenti- ])iis, siiperioribus latioribus iterum iterumque pinnatis, pinnulis obtusis lauceolato-linearibus margine inajquali- bus, cystocarpiis secus margines sparsis. Harv. l. c. ct Fl. Tasm. tah. 194 A. Hab. ad Tasmaniam et Novam Hollandiam australem. Fructus ipse non vidi. Cystocarpia in hac ut iu prteccdcute vix propric marginalia, scd sccus margiues in pagiua glana provcnire videntur. 4.. H. POLYCARPA (Harv. Alfj. atistr. exs. n:o 438) tronde com- planata dichotomo-laciniata aut subpinnata, laciniis pin- nisve linearibus, sterili parcius pinnata et uudiuscula, sphserosporifera pinnis plurimis marginabbus ligulisque minoribus ab utraquc pagina emergentibus obsita, spbse- rosporis sparsis, cystocarpiis iu papillis brevioribus pagi- nam et ^iiargines occupautibus. Harv. I. c, et Fl. Tasni. p. 329 ta,h. 194 B. Gloiodcrma australls J. Ag. S^). p. 244. Hab. ad Tasmaniam et Nov. Hollandiam australem. Speclcs Inquirendm. Gloioderma Tasmanicum Zauard. Fhf/c. nov. n:o 35. HoREA PLABBLLipOKMis Harv. in. Tr. Ir. Acad. Vol. '2'2 p. 555. describitur, nulla mentione posthac de ea facta. An forma H. llalymenioides ? LWm. ]' AUOHEA Borjj ct Montafjne Fl. Ahj. p. 64 tah. 16. >V/. 1. J. Ay. Sp.p. 217. Frons carnoso-plana dichotoma, stratis duobus celluhirum contexta: interioribus cellulis rotiindato-oblongis, iiunc interjacentibus minoribus; corticalibus in hla brevia ver- ticalia conjunctis. Cystocarpia intra pericarpium niamil- la^forme aiit angulatum, carpostomio regulari pertusum, nucleuni oblongum subsimplicem, tehi arachnoidea filis tenuissimis reticulatim conjuuctis constaute cinctum, fo- veutia; fila gemmidiifera a fundo placentari egredi- entia articulata et reticulatim anastomosantia, intra ar- ticulos superiores gemmidia rotundata, sine ordine con- 294 Champie.^:. Faiichea. spiciio conglobata et quasi miico cohibita, generantia. Spli(P.rospor(B in nematheciis superticialibus pulvinatim expansis inter paranemata sparsse, oblongse, cruciatim clivisse. Structura cystocarpiorum Genus cum Horea et Champia prsecipue convenit. Nucleus intra pericarpium cingitur tela arachnoidea eximie evoluta, tenuissimis iilis in rectangula anastomosantibus constituta. Ipse placentaris plexus circiter infra meclium telse arachnoidese formatus, articulis gemmidia plura generantibus, et nucleolis in nucleum, muco communi quasi cohibitum coalescentibus. Nec structura froudis Fau- chea a Horea admodum recedit. Adparatu autem nemathe- ciorum Fauchea ab afilinibus Generibus distinguatur. In Ty- locarpeis, quorum fructus sphserosporiferos consimiles quis forsan crederet, fructus capsulares sunt diversissimi. 1. F. REPENS (Ag. Sp. Aly. p. 244) fronde sessiU depresso- expansa repetite dichotoma, segmentis linearibus pateii- tibus, terminalibus obtusis, cystocarpiis marginalibus ob- tusis. Fauc/ica rcpcns Monf. Fl. Al(j. ^j. 64 tab. 16 /rV/. 1. J. Ag. Sp. p. 218. Kiitz. tuh. Phjc. Vol. XVIII tah. 71. Splmrococcus rcpens C. Arolongato ruptis. 1. Ch. uncinata (Mcnegh. ■mser.) rosea ca^spitosa vage expansa, froiide teiiuissime membranacea teretiuscula subvage ra- mosa, ramis apice recurvatis ramulos simpliciusculos pa- tentissimos sparsos aut sa^pe secundatos utrinque atte- nuatos emittentibus, cystocarpiis sphairicis, ramulis sphge- rosporileris . . . J. Ag. Sp. p. 3G4. Zan. Icon. Adr. tah. 48; Loment. uncinata Menegh.; Chondros. uncinatus Kiitz. tah. Phyc. Vol. XV tah. 7i) (non bona). /:?) Seounda Chyl. secnnda HooJc. et H. Fl. Nov. Zel. II p. 253. Chrys. sccunda Harv. in Alg. Nov. Zcl. p. 548; an Dumontia pu.-iilla Mont. Voy. PoL Snd. p. 105. tah. 13. Jki- '^'^ y) ? Baileyana Chyl. Baileyana Ilarv. Ncr. Bor. Americ. p. 185. tah. XX C. (excl. var. ;'?). Hab. a. iu mediterraneo; [i. ad oras Novse Zelandise; /, ad oras atlanticas America) sententrionalis. Inter formas cnumeratas distinctionis notse fegrc invcniantur; om- nes tamen ad candem speciem pcrtinere, mihi liaud certum videtur. De sua Cli. Baileyana Harvey jam dubia protulit, utrum cum mediterra- nea conveniret, an diversa esset. Zanardini utramque sine hsesitatione cunjunxit: formam vero, quam var. validam dixit Harvey, utpote cel- lulosa firmiore iustructam, forsan alienam esse monens. Quse vcro omnia haud dijudicantur, nisi speciininibus completis accuratius com- paratis. Ipse formarum fere omnium tantum specimina sterilia vidi; Ch. Baileyanse tamen formam, validam dictam, utroque fructu instruc- tam observavi. His cum icone Zanardinii comparatis, diversitates quasdam adesse adparet. Cystocarpia nimirum in Ch. uncinata magis in acumen producta quam in Ch. Baileyana, cujus cystocarpia fere globoso-ovata, ad inferiorem ramulorum partem sparsa, nunc plura ag- gregata, proveniunt. Sphasrosporiferi ramuli sunt ambitu sublanceo- lati, ut eosdem in Ch. uncinata fere pinxit Zanardini. Forma allata Ch. Baileyanse ex altera parte cum Ch. aciculari accuratius compa- randa; ha3c enim et structura frondis et forma cystocarpiorum sat conveniens, nec externo habitu admodum diversa videtur. 2. Ch. clavellosa (Turn. in Liim. Tr. VI. p. 133) rosea erectiuscula fronde gelatinoso-membranacea cylindrica aut subcompressa pinnatim ramosissima, ramis suboppo- 298 Champie,^;. Chylodadia. sitis erecto-patentibus iitriuque atteuuatis obtusis, peri- carpiis urceolatis ad ramos sessilibus, ramulis splisero- sporarum sublancoideis. J. Ag. Sp. p. 36G. Fucus clavel- losns Tnrn. 1. c. ct Hist. Fuc. tah. 30; Chrysijm. clavel- losa Harv. Phyc. tah. 114; Chondr. claveJlosum Kiitz. tah. Phyc. VoJ. XV tah. 81. Hab. ad oras atlanticas et mediterraneas Europse. Eadem? ad Tasmaniam et lusulas Falkland. Nomine Ch. australis foi'ma hujus Novas Hollandiee in Kutz. tah. Vhyc. Vol. XV tcib. 82 depicta est; qui vero sunt characteres distinc- tionis, vix liquet. Ad oras calidiores Novte Hollandiai fornia insuper adest ramificatione et ambitu magis arboriformis, quam Ch. clavellosai af&nem ex habitu suspicor. Specimina nostra ita prseparata, ut de structura certam opinionem pronuntiare non ausus sum. 3. Ch. rosea (Harv. Phyc. Brit. tah. 301) rosea erectiuscula, fronde gelatinoso-membranacea inflato-compressa, ambitu lancoidea, a margine pinuata, pinnis oppositis simplicius- culis aut iniimis conformiter compositis, supra basem maximopere constrictam lancoideo-oblongis ellipticisve, sphserosporas in soros informes conjunctas gerentibus. Harv. l. c. tah. 301 et tah. 3.58. Ner. Bor. amer. p. 18G. Hab. in atlantico frigidiore ad oras Europse et Americse. H. Chondrosiphon fronde purpurascente dichotoma aut pinna- tini ramosa firnmre, cellidis interiorihus piluriseriatis.^ cx- trorsuin sensim minorihus, corticalihus minutis, limho an- histo nullo cmt parum conspicuo, cystocarpiis sphcerico- ovatis carpostomio regidari terminali apertis. 4. Ch. eigens (Ag. Sp. p. 332) purpureo-virens, csespites erec- tos maximopere intricatos etiiciens, fronde tereti, inferne repeute radicante, superne erectiuscula piniiato-ramosa, ramis secundatis a basi parum latiore longe attenuatis obtusiusculis, sporigeris infra apicem incrassatis conum fertilem in pedicello angustiori gerentibus. J. Ag. S^). X)- 362. Sphceroc. rigcns C. Ag. I. c. Hab. in Oceano atlantico calidiore; in pacitico occidentali. 5. Ch. acicularis (J. Ag. Alg. med. p. 107) purpurascens cas- spitosa vage expansa, fronde firma carnosa cylindracea subvage ramosa, ramis erecto-recurvatis intricatis ranui- Chylodadia. Champie.?!;. 299 tos simpliciiisculos siibliorizontales et divaricatos emit- tentibus, ramulis rigidis utrinque purum attenuatis ob- tusiusculis, pericarpiis ovatis ad ramos sessilibus; ramu- lis sphserosporarum subclavseformibus. J. Ag. Sp. p. 3G3. An huc Ch. Baileyana var. y. valida Harv. Ner. Bor. Am. i^. 186? Hab. in mari mediterraneo. (). Ch. pirma. (J. Ag. Alg. med. p. 107) purpurascens c^espi- tosa erecta strictiuscula, fronde cylindracea ramosissima, ramis conforraibus erecto-patentibus stepe conglutinatis et intricatis, inferioribus ssepe oppositis, superioribus sparsis, ramulis sterilibus et cystocarpia gerentibus cy- lindraceis, basi vix attenuatis, obtusis, sphserosporiferis dilatatis lancoideis, cystocarpiis ovato-rotundis. J. Ag. ^Sp. p. 363. Chondros. 'iiiediterramus Kiltz. Phyc. tab. 53. III (eximie!) tah. Phyc. Vol XV. tah. 78. Chondroth. rigidum De Notar. prosp. FI. Ligur. (fide spec. auth!) Ch. radicans Kiitz. Tah. Phyc. Vol. XV tah. 80? In mediterraneo. 7. Ch. robusta (Be Not. prosp. ji. Ligur.) purpurascens ca3- spitosa erecta strictiuscula, fronde compressa subdistiche pinnata, pinnis ssepe oppositis, superioribus sparsis, ra- mulis sterilibus et cystocarpia gerentibus sublancoideis basi constrictis apiceque attenuatis obtusiusculis, sphsero- sporiferis . . . cystocarpiis ovato-rotundis. Chondrotham- nion rohustum De Notaris I. c. (fide spec. auth. !) Chondr. compressus Kiits. tab. Phyc. Vol. XV tah.ld. Chyl. 'nie- diterranea Zanard. Icon. tah. 44 (excl. syn.). In mediterraneo. Nostram speciem, antecedente cluplo latiorem, modo allato digno- scendam putavi. Synonyma suadentibus speciminibus aut iconibus disj)osui. Zanardini 1. c. phires formas, me judice diversas, confuudit; nec enim Ch. acicularem cum Chondr. mediterraneo, nec hanc cum Ch. robusto identicam puto. Kiitzing (tab. Phyc. Vol. XV. p. 28) Chondr. rigidum De Notaris cum suo Ch. compresso identicum judicat. III. MiCROPUNTiA fronde teretittscula articulato-constricta, pro- lificationihus ramosa, ramis di-tri-chotomis aut verticilla- tim dispositis, isthmis articidos separantibus cellulosis, cystocarpiis suhurceolatis carpostomio terminali apertis. 300 Champie^. CJit/locladia. 8. Ch. umbbllata (Hook. ct Ilarv. Fl. Nov. Zel. x>- '^»^-^) frontle deliquescente di-tricliotomu teretiuscula articulato-cun- stricta, ramis inferioribus magis olongatis dcmum stric- tiusculis, superioribus recurvatu-hamatis, a latero con- vexo ramulos singulos aut plures, stepe geminos clavatos aut ellipsoideos, basi cximie coustrictos sursvim emitten- tibus, cystocarpiis ad ramos inferiores sparsis globoso- apiculatis, sphsercjsporiferis . . . Ilarv. l. c. tab. CXIX C. Hab. ad Novam Zelandiam, sa^pe ad Sarg. plumosum parasitica. Frons ramis intricata iuter alias Algas, et apicibus hamatis his adhfBrens, tota, ni fallor, ramis clavatis sensim proliticationum ad in- star pnlhilantibus increscens. Ab apicibus nimirum recurvis latere convcxiusculo emcrgunt ramuli nuuc singuli, sajpius gemini auriculfe- formes, rarius plures, initio clavati aut magis vesiculosi ct obovati, basi eximie constricti; ut hi sensim prolongantur magis cylindvacei evadunt, inferne strictiusculi, suo ordine apicc incurvati novos ramu- los generaturi, Cystocarpia ad partem inferiorem sparsa vidi. Spe- cimen Harveyanum nullum vidi; sed numerosa specimina a Berggreu pluribus locis Ifova; Zelandia? lecta coram habui, qua3 in descriptio- nem ITarveyanam bene quadrant. In sua Generis sectione hrec spc- cics aliis aliarum sectionum analoga. Frons transversc secta ferc monostromatica. Sphajrosporas in apicibus ramulorum clavatorum ob- vcnire credcres, nullas autem maturas vidi. *.). Ch. phalligera (J. A(j. Alg. med. p. 110) fronde deli(|ue- scente-di-trichotoma ex tereti compressa articulato-con- stricta, ramis elongatis erecto-patentibus, ramulis spori- feris lancoideis minutis, singulis aut binis cruciatis ad axillas emergentibus, sphserosporas in lineam transversa- lem articuli dispositas gerentibus, articulis lancoideo- cylindraceis diametro 4plo et ultra longioribus, cystocar- piis . . . . J. A(j. Sp. 2>- 727. L. linearis Kuts. tab. Fhjc. Vol. XV. tab. 85? Zanard. Icon. Adriat. tab. 79? Hab. in mediterraneo et atlantico contini. Lomentariam phalligeram Kiitz. tab. Phyc. vol. XV. tab. !)l csse speciem a nostra diversissimam, monere placet*). *-) In Iconograph. Adriat. pluribus bjcis contra mo acerlnus in- vectus est Zanardini, contendens legcs prioritatis in nominibus dan- dis a me fuisse violatas. De L. lineari scribens ita me vituperat, quod nomen varietati L. articulatag ab ipso sub anno 1841 tributum non adoptaverim speciei, quam anno 1842 ut uovam in Algis meditcrra- GhyJodadin. Champtt5.^. 301 10. Ch. auticulata (Huds. ^w//?. i>. 5(;<)) froiide deliquescenter di-trichotoma tereti articulato-constricta, ramis elongatis erecto-patentibus, superioribus ramulisque ad genicula emergentiljus ssepe plurimis sph^erosporas sparsas foven- tibus, articulis eUipsoideis duimetro 2 — 4plo longioribus, cystocarpiis urceolatis ad ramulos sparsis. J. Ag, Sp. p. V21. Harr. Pki/c. Hrif. fah. 283. Fnf'. arficnhfns Huds. 1. c. Tnrn. Hisf. tah. 10(). Lomeutar. articuJata Lb. Hydr. l)an. tah. 30. Kiits. tah. Phyc. Vol X V fah. 85. Ad oras pAiropse atlanticas et mediterraneas. IV. ? Erythrocolon fronde artictdato-constricta prolificationi- hus ramosa, ramis di-trichotomis auf vcrticiUafin/ dispo- sitis, jnnioribns compressis cellidosis, cellnlis maximis rotundato-cnhicis, simplici serie frondis pJano paraJJeJa dispositis, parietihns dcnmm r/cJatinosis ct in frondc in- flata aut cava suhsoJutis; ceJJtdis cxferiorihus sensim mi- neis descripserim. Ut meam culpam magis flagrantera exhibeat, con- tendit me ipsum (in S^). Alg. p.l21) utriusque speoiei perfectam con- venientiam agnovisse, et Zanardinianam plantam ut nostrse synonynam attuHsse. Pace celeberrimi viri dixisse fere sufficiat me 1. c. sieno dubii adposito suam plantam ut nostrje synonymon attulisse, quod cuique volumen citatum evolveuti pateat. Nec liodie certus sum suam plantam cum uostra identicam esse; adest enim ad Venetiam forma simillima Lomentarise cujusdam, diaphragmatibus transversalibus in- tra tubum multo minus constrictum dignosccnda, qua3 an planta Za- nardinii sit, preecipuc tig. 3 Iconis Zanard. comparata, mihi minime certum adparuit. Cellulaj interiores a superficie visa? in icone Zanar- dinii rectangulares piuguntur et diaphragniatil)us horizontalibus pla- nis invicem superposita^; in nostra cellulaj istaj sexaugulares adpa- rent. superioribus cum inferiorilnis alternantibus, et diaphragmatibus lineam flexuosum formautibus. — Pr;xiterea monere licet nomen, quod varietati datur, speciei aliquando ineptum esse: ita varietas, quam validam denominavit Harvey, apte valida dicitur, comparata forma primaria Ch. Baileyanee; nomen vero sat ineptum foret, si speciei proprisB tribuerctur, qufe inter alias species Generis magnitudine aut firmitate frondis minime excelleret. Si igitur quoque constaret Za- nardinianam plantam cum nostra identicam esse, dubitassem sane no- men adoj^tare, quod idgeam falsam facilius involveret. Terminum enim istum "linearis" partibus quas sunt plana; usurpare consuevimus; ideoque plantce teretiusculte nomen 'lineare" certe minus legitimum videretur. 302 Champie^. Chylodadia. norihus, corticalihus submomstromaticis; cystocarpiis in- tra pericarxyium inflatmn nucleum mimitimi foventihus. Genus forsan sui juris, fructu milii ignoto, nondum rite definiendum. 11. Ch. podagrica (Harv. mscr.) fronde depressa irregulariter expansa ramos vesiculosos sursum emittente, vesiculis ro- tundato-oblongis obovatisve simplicibus aut paucos arti- culos consimiles emittentibus. Harv. Ahj. exs. Fr. Isl. n:o 53. Hab. in oceano pacifico ad Friendly Islands (Harvey!). Membrana transverse secta offert fere structuram, quam Harvey Ch. Cliftoni in Phycol. austr. tab. 57 tribuit. 12. Ch. Cliftoni (Harv. in Tr. Irish. Acad. Vol. 22 p. 556) erectiuscula articulato-constricta decomposito -ramosa, ra- mis ab apice et infra apicem prolificantibus subverticil- latis, articulis inferioribus clavatis, terminalibus ellipticis, isthmis brevissimis crassiusculis. Harv. Fhyc. anstr. tah. 57. Nova Hollandia occidentalis. 23. Ch. Muellepj (Sond. in Linn. 25^;. 69.3) erectiuscula ar- ticulato-constricta decomposito-ramosa, ramis ab apice et infra apicem prolificantibus di-trichotomis, articulis infi- mis clavatis, superioribus elliptico-oblongis, isthmis in pedicellum filiforraem contractis, cystocarpiis hemisphse- ricis sparsis. Harv. Phyc. austr. tah. 138. Lomentaria valida Kiits. tah. Phyr. Vol. XV trih. 85? Nova HoUandia occidentalis et australis-. Species inqiurendce. Chondrosiphon Meneghinianus Kiitis. Phyc; trth. Phyc. Vol. XV tah. 80. Ch.? reptans Zanard. Icon. adriat. trih. 75. Chrys. radicans Mout. 11. Aly.; J. Arj. S^i- p. 365. Chondroth. irregulare Kiltz. tah. Phyc. Vol. XV trth. 82. Ch. chiloense Kiitz. ihm tah. 83. Ch. divaricatum Kiitz. ihm. Chondr. ? NoviE Hollandi^ Kiit.?. ; J. Ag. Sp. p. 368. Sec. iconem Kiitz. tah. Phyc. Vol. XV tah. 78 vix Chylocla- dia; an Rhabdonia nigrescens? Champia. Champie.^. 303 Ch. multiramea Sond. in Linn. 1852 p. G81 cum Chyl. diva- ricata J. Ag. comparatu^'; an itaque Hymenocladiffi sp.? Ch. Gelidioides Harv. in Syn. Phpr. austr. n:o 003. Ch. catenata Harv. e Japonia. Ch.? c.espitosa Haro. Fl. Nov. Zcl. p. 253. LXIX. Champia Desv. mscr. in Lamour. Ess. p. 51. J. Ag. Sp. p. Frons teretiuscula aut compressa ramosa tubulosa et dia- phragmatibus cellulosis articulata, tilis sparsissimis dia- phragmata nunc jungentibus; peripberico strato celhilis rotundato-angulatis, interioribus majoribus contexto. Cii- stocarpia intra pericarpium ovatum, carpostomio reguhari pertusum, nucleum oblongum subsimphcem, tela arach- noidea lihs tenuissimis reticulatim anastomosantibus con- stante cinctum, foventia; tila gemmidiifera a fundo pla- centari egredientia, articuhata et reticulatim anastomo- santia, intra articulos superiores gemmidia oblonga aut obovato-angulata, sine ordine conspicuo congh)bata et quasi muco coliibita," generantia. Sphcerosporce in ra- mulis ssepe aggregatse, in celluhs infra-corticahbus evo- lutse, magufe, sphsericse, triangule divisse. Structura cystocarpii Champia a Lomentaria admodum recedit, cum Rhodymeniaceis magis adspectu nuclei maturi conveniens. In Champia vero nucleus cingitur tela arachnoi- dea admodum conspicua et tenaci; quse si analoga quoque in fructu juvenih Rhodymeniacearum existere censeatur, iu ma- turescente fructu tantum ut fila dilacerata paucissima restat. Sphicrosporge magme triangule divisse, aggregata; et quasi sorum formantes, attinitatem cum Lomentariis probantes cui- dam forsaii viderentur. Majori jure hoc resj)ectu Champia et Chylocladia comparantur. * Ilamulis juvenilihus ad genicida evidenter constrictis snhmo- niliformihis, adidtiorihus cmt conformihus, atit, stricturis maijis ohsotetis, ohsolete artictdatis et externe suhcontiyuis. 1. Ch. parvula (Ay. Syst. p. 207) fronde paniciUatim ramosa ramisque inferne subcoalescentibus ssepe iutricata, ramuhs 304 CHAMPiEyE. Chmnjpia. iii caule prinuirio tiiljuloso subincoiispicue articulato op- positis verticillatis aut alteriiis articulato-constrictis, ar- ticulis utrinque truncatis diametro sequalibus aut sesqui- longioribus, sphserosporis per mediam partem ramulorum sparsis, cystocarpiis ovatis ad ramos sessilibus. Lonienta- ria parvula Harv. J. A(/. Sp. p. 729. Grev. Scot. tah. 346. Harv. Phi/c. tab. 210. Kiits: tah. Biyc. Vol. XV. tah. 87. Lonient. irregularis Zanard. (fide Harvey). In atlautico ad Europam et Americam; in mediterraneo. Specimina ex pacitico et australi oceano vix bodie dig- noscenda. 2. Ch. apfinis (Ilooh. et Harv. Ahj. Tasm. n:o 41) fronde paniculatim ramosa ramisque inferne subcoalescentibus ssepe intricata, ramulis in caule primario tubuloso ma- gis conspicue articulato oppositis verticillatis aut alter- nis articulato-coiistrictis, articulis ramulorum utrinque truncatis diametro iequalibus aut brevioribus, ramulis sphserosporiferis, cystocarpiis ovatis ad ramulos sessili- bus. Lom. affinis Ilarv. J. Ag. Sp. p. 730. Harv. Ner. austr. tah. 29. Kiltz. tah. Ph/jc. Vol. XV. tah. 80. Duse formse dignoscendse: c(. APPiNis articulis ramorum inferioribus magis oblongis dia- metro sesqui-duplo longioribus, sphajrosporis partein in- crassatam articulorum occupantibus, zonas transversales in ramulis formantibus. /?. iNTERMEDiA articulis ramorum inferioribus subcylindraceis, diametro sequalibus aut brevioribus, sphserosporis per partem superiorem ramulorum sparsis. — Species pro- pria videretur, si sphserosporse constaiiter sparsse. Utraque ad oras Tasmaniee et Novse Hollandise. 3. Ch. obsoleta (Harv. II. Tasni. p. 307) fronde paniculatim ramosa erectiuscula et caulescente, ramuhs iii caule tu- buloso obsoletissime articuhito oppositis verticillatis aut alternis articulato-constrictis, articulis ramulorum utrin- pue truncatis diametro subffiqualibus, adultioribus ramo- rum icqualibus nunc sesquilongioribus parum conspicnis, sphfcrosporis partem incrassatam articulorum occupanti- Champia. CnAMpmM. 305 bus, fere zonas transversales in ramulis formantibus, cy- stocarpiis ovatis ad ramulos sessilibus. Harv. Fl. Tasm. p. 307. Ad Tasmaniam. Species diversa videtiir, fronde firmiore et multo magis gelatinosa quam in proximis. Parietes articulorum peripherici pluribus cellula- rum seriebus contexti. 4. Ch. Salicornioides (Harv. Ner. Bor. am. p. 76) fronde pa- niculatim ramosa, ramulis in caule primario inferne in- conspicue articulato, superiie tubuloso, oppositis verticilla- tis aut alternis articulato-constrictis, articulis utrinque truncatis diametro sublongioribus, sphserosporis per ra- mulos sparsis, cystocarpiis ovatis ad ramulos sessilibus. Harv. l. c. tah. XIX B! Ad Floridam. Ilabitus et masnitudo fere Loment. mediterranese. '"O' 5. Ch. Kotshyana (Endl. et Dies. Alg. KotscJi. n:o G) fronde paniculatim ramosa ramulis in caule primario tubuloso articulato oppositis verticillatis aut alternis articulato- constrictis, articulis medio inflatis utrinque truncatis dia- metro brevioribus, cystocarpiis globosis ad ramos sparsis. J. A(j. Sp. p. 731. Kilt^. tah. Phyc. XV tah. 91? Jn sinu Persico. ** RamuJis juveniJibus ad genicida vix conspicue constrictis, rcmJe ramisque majorihus aut conspicue nrticidatis, aut ariictdis in caule vix externe ohservandis. 6. Ch. compressa (Harv. Gen. Soidh. Afr. PJ. p. 402) minor froiide compressa, tota articulata subdistiche pinnata, pin- nis oppositis alternisve ad basin eximie contractis lan- coideo-linearibus obtusis, geniculis vix contractis, splise- rosporis inter genicula demum densissimis zonas trans- versales formantibus, cystocarpiis ad ramulos sparsis. J. Ag. Sp. p. 370. Harv. Ner. austr. tah. XXX. KHt.z. tah. PJiyc. XV tah. 84. CJi. VieilJardi Kuts. tah. PJtyc. Vol. XVI tah. 37, fide Grun. Fidscli. p. 12. Ad Cap. b. Spei et ad Ceylonam; an ad Nov. Hollandiam? in pacifico calidiore. 20 30fi Chmapie^. Champia. 7. Ch. zonata (J. Ag. Sp. p. 730) minor, froncle teretiusciila inferne vix conspicue articulata verticillatim ramosa, ra- mulis ad basin eximie contractis cylinclraceis obtusis, ge- niculis vix contractis, sphserosporis inter genicula demum densissimis zonas transversales formantibus, cystocarpiis ad ramulos sparsis. Loment. zonata J. Ag. Sp. p. 730. In Oceano Indico. Cliampia ceylanica Harv. est forsaii eadem species, licet nostrae multo robustior; hanc tamen tantum sterilem vidi. 8. Ch. Novj] Zelandi^ (HooJc. et Harv. Lond. Journ. IV. p. 541) minor, fronde compressa tota articulata, juvenili di- stiche pinnata pinnis oppositis alternisve, sterilibus supra basem contractam lancoideo-ligulatis, adultiore ramis ver- ticillatis ina^ciualiter contractis infra apicem subfascicu- lato-ramosis, ramulis subunilateraliter aggregatis ad ge- nicula vix contractis infra medium spbairosporas densas gerentibus. Champia zonata Harv. in Fl. Nov. Zdand. p. 235. Ad Nov. Zelandiam. Nostram ad specimina ex ins. Chatam descripsi. Spec. autlien- ticum non vidi. 9. Ch. Tasmanica (Harv. in Hool. Journ. 1844 ^). 407) fronde ex tereti compressa verticillatim ramosa, verticillorum ramis 2 — 3 majoribus conformibus ramosis, minoribus pluribus indivisis quoquoversum egredientibus sphcero- sporiferis, omnibus ad genicula vix contractis. J. Ag. Sp. p. 370. Harv. l. c. tab. 19. Kiits. tah. Phjc. Vol. XV tab. 84. Articuli in forma primaria diametro breviores aut subsequales; variat.: gracilis fronde tenuiore articulis dia- metro longioribus. Ad Novam HoUandiam occidentalem et australem. 10. Ch. lumbeicalis (Botli.in Schr.Journ. IL 1) fronde tere- tiuscuhi subfasciculatim ramosa fasciculis unilateralibus, fasciculorum ramis paucis elongatis conformibus et sim- pliusculis, plurimis abbreviatis incurvis dense stipatis fer- tilibus, ramis ramulisciue clavato-obtusis ad genicula vix contractis, spha^rosporis sparsis, cystocarpiis interiore La- tere ramulorum sessilibus. J. Ag. Sp.p. 371. Harv. Ner. Khodymeniacb^. 307 tah. XXX. Kiitz. tah. Biyc. XV tah. 84. Mertensia lumhricalis Both. l. c. tah. 1. Cap. b. Spei. Species inqmrenda. Champia teipinnata Zanard. in Eegcnsh. Fl. 1851. p. 34. — Pl. maris rtihri p. 69 Tah. IX fig. 2, — Ex icone haud Champiam creclerem. Ordo X. RHODlMEIMACEJi. Algse inarticiilatse, raro inflato-tubulosse, ssepius solide- scentes cellulosse, cellulis extimis nunc in fila verticalia con- junctis. Cystocarpia frondi immersa aut intra pericarpium externum nucleum nudiusculum rotundatum, lobis coalescen- tibus simpKcem, aut columnis filorum sterilium lobos sepa- rantium subcompositum, foventia; fila gemmidiifera a fundo basali adscendentia articulata subpaniculato-ramosa aut sub- corymbosa, ramis supra stipites steriles lobos discretos aut subconfluentes nuclei formantibus ; lobi prsegnantes plus mi- nus evidenter radiatim dispositi, obconici aut obovato-rotun- dati, singuli gemmidia phirima rotundato-oblonga aut suban- gulata, sine ordine conspicuo conglobata, muco cohibita fo- ventes. Sphserospora3 per frondem sparsse aut in ramis pro- priis evolutse, (in diversis Generibus) varie divisse. Rhodymeniacese a vicinis Ordinibus tum adspectu nuclei raaturi, tum compositionis norma filorum prsegnantium differre videntur. Nimirum fila prsegnantia in Rhodymeniaceis sunt juveniha articulata, supra planum placentare cystocarpii quasi fruticuhim paniculato-ramosum aut subcorymbosum constitu- entia; rami principales et inferiores fruticuli sensim incras- sati in stipites steriles loborum nuclei mutantur; rami se- cundarii et exteriores (fruticuli) decompositione ramulorum et subdivisione articulorum magis magisque trausmutantur et in lobos nuclei maturi obcuneatos aut obovato-oblongos convertuntur. Animadvertere quoque decet ramos filorum gemmidiiferorum non eodem tempore maturescere; supcriores 20* 308 Rhodymeniace^. ramos ssepius prsecociores vidi et gemmicliis maturis inteuse purpurascentibus instructos, dum hic illic inferiores quidam adsunt, colore lutesceuti dignoscendi, filis articulatis ramosis adhuc constituti. Effoetis lobis maturis superioribus, juveni- les inferiores accrescere suspicor. Gemmidia in lobis matu- ris sine ordine conspicuo pauciora aut plurima conglobata, intra membranam cohibentem exceptaj aut membrana quasi soluta in muco nidulantia. In vicinis Ordinibus fila gemmidiifera sunt aut tota reti- culatim aiiastomosantia, aut evidentius dichotoma et fascicu- lato-fastigiata ; in iis, quoruni fila gemmidiifera anastomosan- tia, exteriora sterilia plus minus persistunt, nucleum tela arachnoidea, filis tenuissimis reticulatim conjunctis constante, circumdantia ; in iis vero, quorum fila gemmidiifera sunt di- chotoma, hsec adhuc in maturo nucleo filiformia et articulata in inferiore parte persistunt, superioribus articulis gemmidia pauciora conglobata foventibus. In lihodymeniaceis extra fila praegnantia, magis centralia, exteriora quaidam sterilia nunc quoque cernuntur; heec autem in maturesceute fructu in frag- menta lacera distrahuntur ; in nonnullis alii rami prEBguantes, aliis sterilibus lobos fertiles intercedentibus ; omnibus csete- rum conformibus. His vero differentiis non ordines diversos, sed Tribus ejusdem ordinis indicatas suspicatus sum. Tribus itaque mihi sunt: TRIBIIS I. RHODYMElNlEiE cystocarpiis frondi immersis aut ssepius intra pericarpium subproprium nucleum ad- parenter simplicem, rotundatum aut lobatum foventibus; fihs sterilibus lobos separantibus fere nuUis; lobis obco- nicis aut obovato-rotundatis, demum in nucleum adpa- renter simplicem quasi gelatina cohibitum coalescentibus. Cystocarpia in hac tribu sunt ambitu magis definito aut frondi immersa, aut ssepissime intra pericarpium subproprium excepta. Fila gemmidiifera supra fundum placentarem plus minus elevata, juvenilia filis articulatis pauiculato-ramosis corymbosis constituta; adultiora, ar- ticulis plurimis aut fere omnibus sensim subdivisis et demum obsole- tioribus, in lobos obconicos aut obovato-rotundatos transmutata, filis sterilibus nullis lobos separantibus. Lobi supra planum placentare aut stipitibus brevioribus affixi, quasi ipso i)lano incumbentes, aut sti- pitibus magis prolongatis et conspicuis adnati, nucleum raagis erec- tiusculum formantes. Rhodymeniace^. 309 Geuera disponautur : f SpJi(srosporis triangiile divisis. Fronde plana aut teretiuseula, cellulosa, farcta LXX. Hymenocladia. ff Sphcerosporis cruciatim divisis. * Cystocarpii nucleo depresso liemisplmrico-renifornti, supra planum hasale incunihente, filis placentaribus lohos susti- nentihus pariim conspiciiis. Fronde subsimplici tiihuloso-ventricosa, cysto- carpiis subimmersis LXXI. Gloiosaccion. „ ramosa plana aut ventricosa, cystocar- piis scepe externis LXXIL Chrysymenia. ** Cystocarpii nucleo erectiuscido elevato, filis placentarihus lohos sustinentihus parum conspicuis, Fronde filiformi carnosa farcta LXXIII. Cordylecladia. *** Cystocarpii nucleo elevato scepe lohato, filis placentarihus lohos sustinentibus intra nucleum magis conspicuis pani- cidato-ramosis, ramis ad lohos excurrentihus. Fronde carnoso-plana, cystocarpiis supra fron- dem emergentihus LXXIV. Rhopymenia. „ „ „ in phyllis propriis LXXV. Epymenia. fff SplicBrosporis zonatim divisis. Fronde compresso-plana pinnatim decompiosita LXXVL Plocamium. LXXVII. ? ACANTHOCOCCUS. TRIBIIS 11. RIHZOPIIYLLEiE cystocarpiis froudi sul)im- mersis, uimirum intra partem frondis subnematheciose effluentem uidulantibus verrucas vage lobatas formanti- bus; nucleolis a fundo basali adsceudeutibus radiautibus, columnis filorum sterilium invicem separatis. Algge hujus tribus filiformes aut complanatas sunt admoclum gela- tinosee, cellulis interioribus rotundatis laxius cohferentibus et in planta madefacta facilius dissolutis. Cystocarpia verrucseformia pro nema- theciis externis supra pagiuam expansis facilius habita. Revera intra membranam frondis vage et verrucose expansam nuclei numerosissimi certis locis proveniunt; membrana j)eripherica, paulo firmius ipsa co- 310 RHODYMENIAECiE. hsereus, columnis filorum sterilium cum basali parte jungitur. Nu- cleoli inter columnas dispositi, in pedicello articulato breviori aut lon- giori insidentes, intra vei'rucam plurimi, quasi ab axi frondis radian- tes et invicem paralleli. — In Ehodopliylleis sunt circa punctum cen- trale cystocarpii circumcirca dispositi et quoquoversum radiantes. Structuram cystocarpii alio modo et explicavit Montagne, qui in Rhizophyllide cystocai-pia detexit, et ipse quoque, speciminibus Desmise et Ochtodis fructiferis nimium. maturis examinatis, aliter de ea diu judicavi. Sin fructus non nimium maturos examini subjicias, structu- ram supra descriptam videas. Ita explicati' fructus cum iis Rhodo- phyllearum potissimum convenire adpareant. Restat tamen decidere an eodem modo in utrisque oriantur. In fructu juvenili Desmias ssepe cellulas vidi majusculas, quasi contentu fiuido impletas, qua3 utrum sint nucleolorum initia, an aliud spectent, mihi dubium manet. Ejus- modi vesicas in Cryptonemeis nonnullis quoque vidi. Nomen Rhizophyllearum non sine hsesitatione quadam huic tribui cOnservavi. Chai-actcres enim nituntur structura cystocarpii, qualem in Desmia et Octhode observavi: in Rhizophyllide aliam indicant. At comparatis iconibus et descriptionibus structuram in Rhizophyllide aliter esse interpretandam suspicatus sum, et revera eandem esse ac in aliis Generibus. Quum igitur jam in Spec. Algar. Rhizophylli- dearum quendam tribum institui, idem nomen Tribui, licet limitibus ct characteribus mutatae, hodie conservandum credidi. Geuera disponantur : * CelluUs corticalibus frondis rokmdato-anguJatis. Fronde ex ancipite plana decumbente et radicante LXXVIII Rhizophyllis. ** Cellulis corticalibus frondis in fila verticalia conjunctis, Fronde cylindraceo-compressa dichotoma ecostata LXXIX. ? Gloioclawa. „ compresso-ancixnte pinnata subcostata . LXXX. Desmia. „ cylindracea vage ramosa axili siphone minoribus cincto instructa . . . LXXXI. Ochtodes. TRIBDS m. RHODOPHYLLEiE Cystocarpiis intra pericar- pium externum exceptis; nucleo composito, nucleolis circa punctum centrale cystocarpii quoquoversum racliautibus, columnis filorum sterilium invicem separatis. Algse hujus tribus sunt merabranacese et cellulosge, quandoquidem costatse venisve percursae. Cystocarpia externa, ambitu definita, nu- cleum evidentius compositum fovent. Fila gemmidiifera supra fundum plaeentarem phis minus elevata, a centrali quodam puncto cystocarpii i'amos quoquoversum emittentia; rami alii steriles centralem partem Ilymmocladia. Rhodymeniacej:. 311 cuni tecto pericarpico conjungunt; alii fertiles in nucleolos iTn\tautur. Nucleoli circa punctum centrale radiatim dispositi, columnis filorum sterilium intercepti, juveniles filis articulatis subcorymbosis constituti, maturescentes articulis fere omnibus siibdivisis demumque obsoletis transmutati, obconici aut obovato-rotundati, gemmidia plurima rotun- dato-oblonga aut subangulata, sine ordine conspicuo conglobata et quasi muco cohibita foventes. Lobi diverso tempore maturescentes ; superiores ssepe prsecociores, infimis ramis filorum placentarium in- evolutis infra lobos superiores maturescentes ssepe praesentibus. RlaodopliynefB ex una parte Rhizophylleis, qu8e forma cystocarpi- orum minus definita et dispositione nucleolorum difl^erunt, ex altera Rhodymenieis propinquee ; ab his vix nisi nucleo evidentius composito, filisque sterilibus nucleolos separantibus dignoscendje videntur. In Generibus Rhodophyllearum hodie cognitis pericarpia clausa obveniunt, carpostomio proprio nullo; cellulse pcricarpii interiores conccntrice circa nucleum dispositse, exterioribus verticalibus. Certo autem quo- dam loco cellulae pericarpii omnes radiatim dispositsSj^^demum laxiores ct secedentes, carpostomii loco adesse videntur. Genera disponantur : * Splicerosporis cruciatim divisis. Froude memhmnacea dentato-pinnata avenia LXXXII. Euthoka. ** SpJi(drosporis Bonatim divisis. Fronde memhranacea dichotoma aut pinnata S(spe venosa LXXXIII. RnoDorHYLiJS. *** Sphcerosporis triawjule divisis. Fronde foliosa costata venisque lateralibus instrueta LXXXIV. Hydrolopathum. Gemis forsan RliodoplujUearum, mihi ignotum. Nbukophyllis Zanard. Phyc. nov. n:o 20. — N. australis Zan. e Nova Holla^dia. L\X. Hymenocladia J. Arj. Sp. p. 1T2. Harv. Phyc. mistr. tah. XX. (mut. limit.). Frons gelatinoso-carnosa, compressa aut plana, dichotoma palmatim aut pinnatim decomposita, stratis duobus cellu- larum contexta: cellulis interioribus rotundatis laxius conjunctis, corticalibus fila verticalia formantibus. Cy- 312 Rhodymeniacejs. Jlymenocladia. stocurpia supra frondem hemispliasrica, iiitra pericarpimn crassum, carpostomio munitum, nucleum simplicem ro- tundatum aut lobatum foventia; nucleus intra pericar- pium nudiusculus, plano basali impositus, placentaribus lilis paniculato-ramosis lobos sustinentibus; lobi prsegnan- tes obovato-rotundati, stipitibus plus minus ramosis suf- fulti, gemmidia plurima rotundato-oblonga, sine ordiue conspicuo conglobata, quasi muco cohibita, foventes. SplmrosporcB majusculee sparsse triangule divisse. Genus ex una parte Rhodymenige, ex altera forsan Cham- pise proximum. Cum Rhodyraenia cystocarpiis et fere struc- tura convenit; cellulosa autem interior quasi magis laxa pa- rietibus gelatinosis; in his adparatus quidam arachnoideus aliquando evokitus videtur, intra cellulas majores introductus, minus tamen evidens quam in Callophyllide et Polycoeha, in diversis quoque speciebus plus minus conspicuus. Si sectio frondis sub microscopio diutius conservatur, parietes cellula- rum gelatinosee obsoletiores fiunt et dissolutse, tela arachnoi- dea magis conspicua et perdurante. Principalis nota, qua Genus a Rhodymenia distat, in sphserosporis sita; hse in Hy- menocladia admodum magnse, nudo oculo aut lente parum augente observandse, infra stratum corticale immersse, sparsse triangule divisse. Qua quidem nota Genus ad Champiam et Chylocladiam potius accedit. * Fronde ex tereti conipressa, dicliotoma aut a margine ra- mosa stibpinnata, cystocarpiis marginalibus. 1. H. DACTYLOiDEs (Soud. Bot. Zcit. 1845 p. 55) fronde com- pressa filiformi et dichotoma aut hic ilHc dilatata et a margine ramosa, decomposita, ramis supra axillas rotun- datas ssepe curvatis, hinc ramulos secundatos, apicem versus sensim attenuatos emittentibus, cystocarpiis mar- ginalibus ssepe secundatis. Gracilaria dactyloides Sond. l. c. J. Ag. Sp. p. 604. Harv. Phyc. austr. tab. 80. Ad Novam Hollandiam occidentalem. Cystocarpia Rliodymcnife, nec Gracilariee, in hac vidi. Structura est Hymenocladife velut spliferosporee, quee a Harvey triaugule divisse pinguntur. Ipse spheerosporas non vidi. Hymenodadia. Rhodymbniace.e. 313 2. H. Geacilarioides (J. Ag. mscr.) fronde et tereti com- pressa hic illic dichotoma et a margine pinnata decom- posita, rachidibus primariis latioribus ancipitibus utrin- que pinnulatis aut supra axillas dichotomise introrsum nudiusculis, extrorsum longa serie pinnularum jubatis, pinnulis elongatis et tereti compressis simpliciuscuhs aut ssepius ramulis conformibus secundatis obtusiuscuUs ob- sitis, cystocarpiis marginalibus. Gracilaria Bamalina Harv. Fliyc, austr. tab. 260 — nec AJg. Austr. exs., nec Trans. Ifish Acad. Ad Nov. Hollandiam occidentalem. (Hb. Ferd. v. Mueller). Species plures Hymenocladias a Harvey non bene distinctas fuisse ipse confessus est (cfr. Phyc. austr. sub tab. 80 et 260). Primaria ejus Gracil. Ramalina, fide descript. cum spec. comparatae, nomiue H. Ra- malinoe hoc loco conservatur. Quge nomine H. Gracilarioides liodie a me describitur, tum in Trans. Irisli. Acad. tum inter exsiccata, qute e Nova Hollandia distribuit, cum speciminibus Gracilarise dactyloides Harv. confusa obvenit. Postea Hym. Gracilarioidem ut formam Hym. Ramalinae pro more eximie pinxit. Hsec vero neque cum primaria Gr. Ramalina identica est, nec species Gracilarise. Fronde compresso-plana pinnatim decomposita, cystocarpiis in pagina plana mamilJmformiter elevatis. 3. H. Ramalina (Harv. in Tr. Irish. Acad. V. 22 p. 553) fronde compresso-plana hic illic dichotoma, pinnatim de- composita, rachidibus primariis linearibus utrinque dense pinnatis, pinnis elongatis superne ssepe subsecundatis, apice prolongato nudiusculo, cystocarpiis . . . Gracilaria Bantalina Harv. 1. c. Nova Hollandia austro-occidentalis. Specimen, quod ex King Georg^es Sound, sub n:o 363, a Harvey distributum, examinavi, est Hyni. Usneee ita proximum, ut dubitare liceat an vere diversa sit species. Frons est angustior, magis irregu- lariter pinnata, pinnulisque magis acuminatis instructa. Hanc veram H. Ramalinam tantum sterilem vidi. De alia Gr. Ramalina Harv. cfras quse de H. Gracilarioide dixi. 4. H. usNEA (R. Br. mscr.) fronde corapresso-plana hic illic dicliotoma et pinnatim decomposita, rachidibus primariis lanceolato-linearibus, utrinque densissime pinnulatis, pin- nulis lanceolato-linearibus, obtusiusculis, cystocarpiis iu 314 Rhodymeniace^. Hymemcladia. pagina plaua mamillieformiter elevatis. J. A 319 Zelandi^e sphserosporas in soros (nuclo oculo vix conspicuos) collectas videre credidi. Conferas qujE de hac specie mox supra dixi, de limitibus inter Gloiosaccion et Chrysymeniam loquens. I. Leptosomia fronde gelatinoso-membranacea plana, vacuo in- terno filis nullis aut sparsissimis percurso, memhrana exteriore tenui, celluUs corticalihiis intra gelatinam nunc laxius dispositis, cystocarpiis suhimmersis, pericarpii tecto celhdis corticalibus verticaliter positis densiorihus con- stituto. 1. Chr. Cliftoni (J. Ag. mscr.) coccinea, fronde gelatinoso- membranacea plana, supra stipitem tenuiorem subcunea- tim expansa, a margine dense pinnato-laciniata, laciniis supra basem vix attenuatam lanceolatis obtusiusculis, cy- stocarpiis per totam frondem sparsis subimmersis vix conspicue circumvallatis. Hahjmenicc Cliftoni Harv. par- tim (quoad specimina in Phyc. austr, Syn. n:o 593 me- momarata, habitu fere Nitophylli crispi). Hab. ad Novam Hollandiam occideutalem, Clifton! De distinctione hujus speciei a simillima Halym. Kallymenioide conferas qua? de iiac specie dixi. Frons Chrys. Cliftoni transverse secta monstrat vacuum internum fere nullis filis occupatum. CeUulse ipsam membranam formantes fere duabus seriebus dispositse: interio- res, exterioribus multo majores, unica seiie; corticales fere frondis plano parallelse, ad angulos cellularum interiorum potissimum dispo- sita3, intra gelatinam ambientem sparsiores, a superficie visse fere stel- latim anastomosibus junctse adparent. Cystocarpia fere frondi im- mersa; nucleus supra plauum placentare, introrsum leviter concavum, filis densius anastomosantibus compositum, nidulatur, filis laxioribus anastomosantibus cinctus. Pericarpium carpostomio pertusum, leviter convexum, constat cellulis corti^.alibus dense stipatis, verticaliter elon- gatis et subseriatis. In exsiccata cystocarpia vix prominent; area ro- tundata nucleum cingens, qu£e in aliis Chrysymeniis plerumque ad- modum conspicua, in Chrys. Cliftoni vix adest. 2. ? Chr. planiprons (Melv. mscr.) fronde gelatinoso-membra- nacea subplana crassiuscula, supra stipitem brevissimum late expansa erectiuscula, ambitu fere deltseformis pin- natilobata, lobis a disco lato indiviso marginalibus, in- ferioribus longioribus compositis, superioribus sensim 320 Rhodymeniace^. Chrysymenia. brevioribus a basi latiore oblongis obtusis, juuioribus sinu rotundato discretis, adultioribus adproximatis. Ad Floridam legit Cosm. Melvill! Fructibiis ignotis et de loco inter Chrysymenias dubia manent, et ipsum Genus forsan non omnino certum censeatur. Planta videtur admodum gelatinosa, plana at crassiuscula, colore exsiccatse in viri- dem tendente. 3. Chr. ? APicuLiPERA (J. Ag. mscr.) fronde gelatinoso-mem- branacea plana crassiuscula sessili in orbem expansa profunde palmatifida, laciniis supra inferiorem partem linearem mox cuneatis, eodem modo subdivisis, lobis ter- minalibus obtuse multifidis rotundatisque, inferioribus a disco et margine processubus rigidiusculis subuncinatis, plurimis verticalibus, instructis. Nitojyhyllum variolosum Harv. Fl. Nov. Zel. p. 241?? Hab. in Lyalls bay Novse Zelandise, Berggren! Forma mihi nova, distinctissima! Frondes lapillis minutis adiixte, mediante callo radicali vix conspicuo, csespites dense foliosos forman- tes, in orbem fere expansge, ssepius 2 — 3-pollicares, profunde palmati- fidse, lacinia una supra alteram incumbente, unde frons — quasi im- bricato-rosulata — phyllis parallelis plurimis constare videtur. Laci- niee supra basem lineari-cuneatam dilatatse, et a peripheria rotundata incisae, subpalmatifidse, lacinulis eodem modo compositis, nunc quoque a margine lacinise majoris provenientibus. Laciniarum majorum pars inferior, nunc magis distincta et elongata usque unguem lata, nunc parum consincua et fere immediatim dilatata, processubus instructa admodum conspicuis praecipue a disco, nunc quoque a margine, fere verticaliter exeuntibus subulatis, nunc uncinatis aut suioerne dilatatis, rigidiusculis, semilineam fere longis. In ceespitibus rosulatis lacinias ssepe leviter involutae et mediantibus processubus — nunc preecipue exteriorem paginam, nunc utramque occupantibus — invicem conti- nentur et forsan leviter conglutinantur, una tamen cum altera vix concrescente. Substantia frondis eximie gelatinosa et lubrica. Color 6 coccineo aut roseo in virescentem facilius mutatus. Licet specimina plurima viderim, nulla cystocarpiis instructa observare contigit. Frons dissecta stratis duobus contexta videtur: interiore cellulis majoribus, endochroma grumosum et collapsum continentibus, parieti- bus gelatinosis et dilatatis; stratum corticale cellulis minoribus sub- coloratis. interioribus oblongis cum pagina frondis parallelis, exteri- oribus fere unica serie dispositis subglobosis. Li planta sphcerospori- fera stratum corticale paulisper mutatum; cellulse exteriores minores et subseriatse, interioribus sphserosporas minutas rotundato-oblongas cruciatim divisas continentibus. Sphserosporse in laciniis superioribus Chrysymenia. Rhodymeniacej]. 321 evolutse, licet plurimee et proximse dispositae, tamen nullo modo soros, nudo oculo aut sub augmento minori conspicuos, more Nitopliylli for- mantes. Cystocarpiis ignotis nec de Genere certus sum, nec, si revera Chrysymenise speciem constituat, milii liquet cui sectioni potissimum pertineat. Ex liabitu potissimum Nitopliylli speciem crederes. Sphte- rosporaa autem minutee et evidenter cruciatim divisse mihi satis pro- bant neque Nitophylli neque Rhodophyllidis speciem esse. Frondem nunc solidam esse certius vidi; nunc plano-tubulosam videre credidi, ut quoque in Chrysymeniis sa?pius accidit, at non certus tum utrum frons tubulosa dilaceratione, — ab evohitione normali producta — pen- deat, an dissolutione partium interiorum — sub lenta exsiccatione frondis admodum gelatinosee — orta sit. Hanc speciem, cujus plurima specimina coram habui, in Flora Novas Zelandife non memoratam video, nisi sub nomine Nitophylli variolosi Harv. lateat. Processus enim a disco provenientes et plurimi et ita sunt conspicui, ut observatorem neque fugiant, neque in diag- nosi omittantur. Nullam autem speciem in Flora Novse Zelandise ejusmodi appendicibus instructam enumeravit Harvey, nisi allatum Nit. variolosum. De hoc vero dixit Harvey stipitem esse cuneatum, atque praecipue esse superiores lobos, qui processubus instructi ob- veniant; soros denique esse hemispheerico-convexos, sphserosporas paucas triangule divisas foventes; quse omnia in nostram parum qua- drant. Speciem itaque insignem, unico tantum loco at majori copia lectam, Harveyo ignotam fuisse, potius assumere debui. II. Halichrysis fronde memhranacea plana^ tota conformi, solidescente aut intcrne spcttiis minorihus disriipta, vacuo filis vix conspicuis percurso ; cystocarpiis inamillceformiter promimdis, nucleo ohscttro quasi area dilutiore circum- vallato. 4. Chr. depressa (Sclmish. mscr.) froiide membranacea plana crassiuscula vage expansa irregulariterque laciniata, la- ciniis oblongis sursum dilatatis, terminalibus subpalmati- fide laciniatis, laciniis ambitu ssepe sinuosis, cystocarpiis per frondem densius sparsis elevatis conspicue circum- vallatis. J. Ag. Sp.p. 212. Halichrysis depressa Schoush.; Halym. carnosa Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 98? Hab. in mediterraneo et atlantico vicino. 5. Chr. Meredithiana (J. Ag. mscr.) fronde membranacea plana crassiuscula supra callum radicalem sessili et re- niformiter expansa, dein oblonga maxima (ultra pedali) subindivisa aut lobis maximis rotundatis subvage l;iri- 21 322 Rhodymeniage^. Chrysymenia. iiiata, cystocarpiis per frondem sparsis elevatis conspiciie circumvallatis. Hab. ad Orford Tasmanise, D:na Mereditli! Species fronde maxima insignis, dicitur saltem bis pedem longa, latitudine pedali; ipse fragnienta vidi pedalia frondium adultiorum et speciminulum juvenile lobis rotundatis subdivisum. Ejusmodi frag- menta pro aliis algis diversorum Generum facilius habentur; structura et fructibus comparatis, veram affinitatem produnt. — Frons a calla radicali immediatim surgit, basi fere reniformiter expansa, dein magis oblongd fere vage dilatata et, ut videtur, in lacinias pauciores oblon- gas maximas subdivisa; lamina crassa, hic illic quoque foraminibus paucis pervia, et cystocarpiis magnis per frondem sparsis prominulis instructa. Humectata frons insigniter tumet; dissecta interior cellu- losa, cellulis majoribus et minoribus mixtis, majoribus forsan ruptura minorum sensim ortis, majoribus eodem modo forsan in lacunas majores sensim coalescentibus. — Nostram autem, pluribus locis diversis frondis dissectam, contiguam vidi, cellulis mediis plerumque majoribus, quasi ad nlteriorem rupturam pronis, superficies versus minoribus; majoribus tamen et minoribus ssepius mixtis. Stratum corticale cellulis minutis, in fila brevia verticalia subconjunctis constat. Cystocarpia supra fron- dem hemisphserice elevata, pericarpio supra planum placentare hemis- pheerico, carpostomio evidenti, et structui'a nuclei Chrysymenise. III. Ceyptaeachne fronde gelafinoso-memhranacea compresso- plana aut evidentius tubulosa, nunc suhinflata, vacuo in- terno sccpius filis sparsiorihus aut sparsissimis percurso; cystocarpiis mamiUceformiter promimdis, nucleo ohscuro quasi area dihdiore circunivallato. * Fronde compresso-plana crassiuscula. 6. Chr. Agardhi (Harv. Ner Bor. Am. p. 189) coccinea, fronde gelatinoso-membrauacea plana crassiuscula, dicho- toma aut subpalmatim laciniata lobisque marginalibus ir- regulariter subpinnata, segmentis latiusculis lineari-cune- atis supra axillas angustas adproximatis, marginalibus basi subattenuatis, terminalibus attenuatis obtusis, cysto- carpiis supra paginam sparsis elevatis conspicue circum- vallatis. Harv. I. c. tab. XXX A. Hab. ad Floridam Harvey! Stratum internum vidi filis multo sparsioribus constitutum quam a Harvey depictum fuit: frondem subtubulosam fere dicerem. 7. Chr. Halymenioides (Harv. Ner. Bor. Am. p. 188) fronde gelatiuoso-membranacea subplaua crassiuscula dichotoma Chrysymenia. Rhodymeniace^. • 323 subflabellato-fastigiata, segmentis sublinearibus, supra axillas rotunclatas patentibus, terminalibus obtusis, cy- stocarpiis supra paginam sparsis elevatis conspicue cir- cumvallatis. Harv. l. c. tab. XX A. Hab. ad Floridam, Harvey! et C. Melvill! Adspectum laabet Halymeniee patentis nostrae, at structuram utri- usque comparavi et unam Chrysymeniam, alteram Halymeniam agnovi. ** Fronde teretiuscula subinflato-tubulosa. 8. Chr. vesiculosa (J. Ag. mscr.) fronde inflato-tubulosa tri- pinnata, pinnis approximatis oppositis, terminalibus a basi angustiore expansis subrotundis. J. Ag. Sp. p. 213. Hab. ad Tingin. 9. Chr. pinnulata (Ag. Aufz. p. 21) fronde inflato-tubulosa tripinnata, pinnis approximatis suboppositis, terminalibus a basi latiore attenuatis obtusis subovatis. J. Ag. Sp. p. 212. Halym. Algeriensis Mont. Cr. Alger. tah. 9 fig. 2. Hab. in mari adriatico et mediterraneo. 10. Chr. ventricosa (Lamor. Ess. p. 45) fronde inflato-tubu- losa irregulariter tripinnata, pinnis distantibus suboppo- sitis, terminalibus subcylindricis apice attenuato. J. Ag. Sp. p. 213. Humontia vcntricosa Lam. l. c. tab. 10 fig. 6. Halym. pinnulata et H. ventricosa Kiits. tah. PJiyc. Vol. XVI tah. 86. var.? DiGiTATA segmentis hic illic adproximatis, frondem fere digitato-tripartitam offereiitibus. Chr. digitata Zanard. Ic. Adriat. tab. 28. Hab. in mediterraneo et vicino atlantico. Specimen authenticum speciei a Zanardinio descriptse nulhim vidi; sed specimina ramificatione digitato-trichotoma insignia — tamen ma- jora — coram habui, quae ad Chr. ventricosam referre vix dubitavi. 11. Chr.? digitata (Harv. Alg. austr. exs. n:o 436) fronde valida inflato-tubulosa compressa tri-dichotoma aut ir- regularius pinnatim decomposita, pinnis distantibus ssepe oppositis, majoribus basi attenuatis, terminalibus lancoi- deis. Halymenia? digitata Harv. l. c. Gloiosaccion? digi- tatum Harv. Phyc. austr. tab. 259, E Nova Hollandia orientali. 21* 324: • Rhodymeniace^. Chrysymenia. Cystocarpiis ignotis genus incertum forsan censeatur. Habitum, structuram frondis et spliserosporas Clirysymeniae agnoscere credidi. IV. BoTKYOCLADiA frondis caule xjIus minus ramoso teretius- culo solido, ramentis inflato-tiibulosis quasi heterogeneis pinnato ; cystocarpiis mamiUceformiter prominulis, nucleum intra pericar^Jium suhproprium excipientibus. 12. Chr. uvaeia (Wtdf. Crypt. aqu. n:o 3) caule teretiusculo solido dichotomo, ramentis inflato-tubulosis spliserico- obovatis pinnatim obsito, cystocarpiis in eodem ramento (^li_2) paucissimis. J. Ag. Sp. p. 214. Harv. Ner. Bor. Am. tah. XX B. Fucus uvarius Widf. l. c. Esp. Fuc. tah. 78. Gastrocl. uvaria KUts. tah. Fhyc. Vol. XV tah. 97. var. LEPTOPODA caule filiformi solido, ramis patentibus laxe sub- pinnato, ramentis inflato-tubulosis sphserico-obovatis pe- dicello tenuissimo suffultis sparsim obsitis, cystocarpiis in eodem ramento paucis. Hab. ad littora calidiora Europse et Americse atlanticse; var. ad Novam Hollandiam boreali-orientalem. (More- tonbay, Landsborough!). In forma, quam hoc loco ad Clir. uvariam ut varietatem retuli, structuram Clirysymenite agnoscere credidi et revera plurima cum allata specie congruentia; est vero laxior, caule tenuiore filiformi fere pinnatim ramoso, ramentis sparsioribus prsedita atque pedicellis te- nuioribus instructa. 13. Chr. obovata (Sond. AJg. Freiss. p. 176) caule filiformi solido dichotomo, ramentis inflato-tubulosis elongato-ob- ovatis piunatini obsito, cystocarpiis in eodem ramento pluribus. Harv. Fhyc. austr. tah. X. (excl. syn.) Gastro- clon. ohovatum Kiitz. tah. Fhyc. Vol. X V tah. 99. Gigart. ovata Lamour. Ess. tah. 4: flg. 7? Halymenia hotryoides Ach. Rich. Astr. p. 145? Ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Fructiferam non viili; strato corticali cellulis minus conspicue ver- ticaliter positis submonostromaticis a structura magls typica Chrysy- menise sterilis planta differre mihi adparuit. Plures species diversorum Generum, externo habitu subsimiles, ad oras Novae Hollandite obvenire, hodie constat. His nondum probe examinatis, plures specieg diversas ad eandem plantam pertinere cre- diderunt. Synonymia hoc modo intricata. Ipse sub descripta Rhabdo- nia globifera nonnullas aliorum specics ut synonyma nostrse cum signo Chrysymenia. Rhodymeniacb.e. 325 dubii attuli, quas cogiiita Chr. obovata potius ad lianc pertiuere hodie putarem. Sonder et Harvey Rhabdoniaj speciem a me descriptam ad Chr. obovatam contra retulerunt. Utraque specie demum cognita, Harvey (sub tab. 129 Phycologiee australis) synonymiam extricavit. Areschougia sedoides Harv., quge an cum Erythr. pyrifero identica sit, nondum liquet, est tertia species ejusdem habitus. Quartam deni- que, longius quidem remotam, Caulerpam Cactoides, cum Clir. obovata olim quoque confusam fuisse, alio loco monui. V. Species quoad Genus milii duhice. 14, Chr. Enteromorpha (Harv. JSfer. Bor. Am. p. 187) fronde tenuissime membranacea tubulosa clavato-cylindracea, prolificationibus conformibus basi constrictis decomposito- ramosa, terminalibus obtusiusculis ssepe paulo infra api- cem angustatis et quasi apiculo obtuso terminatis. Hab. ad Floridam, Harvey! Frons juvenilis fere unico strato cellularum hexagonalium constat; hee in medio incrassatse nudae, circumcirca, ubi cum proximis cohae- rent, contractse, et ad limites cellulis corticalibus sparsioribus tegun- tur; adultior frons gerit stratum corticale proprium, cellulis mono- stromaticis vix verticalibus contextum. Cellulse interiores magnse et hexagonae quoque submonostromaticse manent, at introrsum cellulis minoribus limitantur, qute ipsum tubum interiorem proximiie circum- dant. Dubium mihi videtur an haec species forsan proprius accederet ad formas, quse hodie Chylocladise species considerantur. Fructus nullos vidi. — Si speciem legitimam Chrysymenise fructus detecti de- monstrarent, species ha3C sectionem sibi propriam fere postularet. 15. Chr. polydactyla (Hooh. et H. Fl. Nov. Zel. p. 253 tah. 119 A.) caule teretiusculo solidescente fere arboriformi- ter ramoso, superne ramentis inflatis subulato-cylindra- ceis subpinnatim obsito, fructibus . . . Ad Novam Zelandiam. Mihi quidem hsec dubia Chrysymenise species adhuc, fructu ignoto, consideranda videtur. Caulis solidescens, lilis interioribus invicem subliberis repletus, potius Rhabdoniam indicare fere credidissem. Ra- menta fere unico strato ceUularum ~ tulnim circumdantium contexta mihi adparuerunt. Sed fructibus ignotis omnes de affinitate conjec- turee vanse. Species inquirendce. Chr. LmEARis Ardiss. Ilorid. Ital. Vol. II l. p. 68 tah. 14. Chr. flagellipormis Ardiss. ihm. Chr. Chiajeana (Mencgh. in Parl I. p. 29G). Ardiss. ihm I. p. 26 tah. X. 326 Khodymeniace^. Cordylecladia. LXXH!. CORDYLECLADIA J. A(j. Sp. p. 702. Frous filiformis subvage ramosa carnoso-cartilaginea, duobus stratis cellularum contexta ; interiore cellulis-oblongis lon- gitudinalibus, exteriore cellulis rotundatis coloratis sub- seriatis verticalibus. Cystocarpia ad ramos sessilia sub- sphserica, intra pericarpium crassum carpostomio demum munitum, cellulis extrorsum radiantibus introrsum cou- centricis contextum, nucleum simplicem oblongum erec- tiusculum foveutia; uucleus iufra pericarpium nudiuscu- lus fundo basali impositus, placentaribus filis intra nu- cleum parum couspicuis; lobi prsegnantes iu uucleum coalesceutes, gemmidia plurima rotuudato-oblonga, sine ordiue conspicuo conglobata, quasi muco cohibita foveu- tes. Sphcerosporw iu ramulis propriis circumcirca pro- venientes, iuter cellulas strati corticalis magis evoluti numerosse, cruciatim divisse. Nuclei structura Genus cum Rhodymenia fere omnino couvenit; forma froudis facilius distiuctum. A Gracilaria, cu- jus forma couvenit, nuclei structura abuude differt. 1. C. ERECTA (Grev. Crypt. Fl. tab. 357) frondibus a disco crustaceo radicali erectis teretibus parce ramosis subdi- chotomis, ramis longe acuminatis, ramulis sporiferis lan- ceolato-siliquseformibus, in ramo termiualibus, solitariis gemiuis aut ternis, cystocarpiis subglobosis ad ramos ses- libus. J. Ag. Sp. p. 704. Sphfer. erectus Grev. I. c. Gra- cil. erecta Grev. Alg. Brit. tah. XIV. Ilarv. Phyc. Brit. tah. 177. Eilts. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 13. In atlantico ad littora Anglise et Gallise. 2. C. coNFERTA (Schoush. mscr.) frondibus a disco crustaceo radicali erectis teretibus, a medio fasciculato-ramosissi- mis, ramis fasciculi subsecuudatis obtusiusculis, ramulis sporiferis subclavatis simplicibus ramosisque secus ramos deusissime pullulantibus racemosis. J. Ag. Sp. 2^- 704. Gigartina confcrta Schoush.; Mont. in Wehh. otia Hisp. tah. 9. lu atlantico ad Tingin; in niediterraueo. 1 Cordylecladia. Rhodymeniage^. 327 3. C. PURCELLATA (J. A(j. iuscr.) froiidibus a clisco crustaceo erectiusculis ex tereti subangulatis — exsiccatione angu- latis — distanter dichotomis nudiusculis, ramis sparsim constrictis et a strictura proliferis, summis vix tenuiori- bns obtusiusculis, cystocarpiis ad ramulos hic illic irre- gulariter aggregatis. Gymnogonfirus furceUafus Harv. Aly. austr. exsicc. n:o 295 quoad sp. e Port Philip Heads. ! , (nec Agardh). Ad Novam Hollandiam australem; e Port Phillip, F. Mueller. Cord. furcellata inter Algas Novee Hollandise plures caute digno- scenda. Habitu frondis et expansione radicali crustacea fere conve- niunt C. furcellata, Dicurella concinna et Melanthalia intermedia Harv. Cordylecladia exsiccatione fit fere prismatico-angulata, rami novelli quasi e strictura frondis proveniunt, ramificatio minus regulariter di- cliotoma, nullomodo fastigiata, neque axillse rotundatse. Dicurella con- cinna et Melanthalia exsiccatione teretiusculfe adparent, axillse sunt rotundatas, et ramificatio eximie dichotomo-fastigiata. In Cordylecla- dia ramos juveniles, a strictura terminali provenientes, obovatos video, in quibus demum sphperosporas evolutas suspicarer; in Dicurella api- ces in ramulos plures, a basi latiore acuminatos, subdivisos vidi, et in his sphrerosporas magnas zonatim divisas inter paranemata nema- theciosa nidulantes; in Melanthalia apices juveniles uunc quidem sub- acuminatos, demum in clavas obtusas, strato nemathecioso amplo cir- cumdatas, mutatos observavi; sphserosporas in his frustra quajsivi. Obs. Harvey sub n:o 375 Alg. austr. exsicc. habet Cordylecladiam? australem, quam nusquam ab ipso postea memoratam video. Ex spe- cimine sterili, quod ipsi debeo, vix Cordylecladiam, potius in vicinia Gracil. Confervoides disponendam credidissem. Cellulas strati corti- calis simplici serie dispositse mihi adparuerunt. Species miJii quoad Genus duhice. 4. Plocaria heteroclada (Mont. Fl. d'Al(/. p. 73 tah. 16 fy. 4) fronde cartilaginea phma laxe dichotoma, segmentis linearibus patenti-erectis obtusiusculis e margine ramenta subsecunda compressa apice ovoidea fructigera emitten- tibus, tetrasporis oblongis in strato corticaH ramentorum nidulantibus cruciatim quadridivisis. J. Ag. Sp. p. 705. In littore Algerise. 5. CoEDYL.? HuNTii (Harv. Ner. Bor. Am. p. 155) frondibus a disco crustaceo dense csespitosis livido-purpureis tereti- 328 Rhodymeniace^. Bliodymenia_ « compressis, semel aut bis furcatis aut secundatim ramo- sis, ramis subulatis acutis, fructibus .... Acl littus Rhode Islaud Americie. In fragmento a me examinato structuram Cordyleclaclise vidi, nisi quod cellulfB corticales simplici serie dispositas, dum in Cordylecladia in fila lorevia evolutae sunt. 6. CoRD.? iRREGULAPJs (Havv. Ner. JBor. Am. p. 156) fronde filiformi subtubulosa setacea rigida dense csespitosa ir- regulariter ramosa subpinnata, ramis paucis oppositis aut secundis, patentissimis, simpliciusculis obtusis .... Ad Floridam. Hujus quoque, ut jam monuit Harvey, affinitas incerta. An Chyl. aciculari adfinis? Grunow (Fidsch. Alg. p. 11) speciem Harveyanam ad Ch. rigentem proxime accedentem credit. LXXIY. Rhodymenia Grev. Alg. Br. (reform) J. A. x>. 382. Rh. cinnabarina J. Ag. Sp. p>- •^<^2- Rh. erythr^a Zanard. Mar. ruhr. p. 68. d) Ex India Occidentali. Rh. mamillaris Mont. Cent III. n:o 58. J. Ag. Sp. p. 381. Epymenia. Rhodymeniace^. 333 e) Ecc mari Adriatico. Rh. ligulata Zanard. J. Ag. Sp. p. 382. Rh. tun.epobmis Zan. J. Ag. Sp. p. 383. Zanard. Icon. tab. 68. A Zanarclini hodie cum clubio acl Cryptonemiam ducitur. Rh. crassa Zan. J. Ag. Ihni. E,H. corallina Ardiss. Florid. Ital. II 1. p. 55 tah. IX. LXXY. EPYMENIA Kiits. Sp. Alg.p.lSl. J. Ag. Sp. 2^- 219. Frons inferne costata et caulescens, sursum in laminas planas subdichotomas expansa, stratis duobus contexta; cellulis interioribus oblongis, corticalibus minutis verticaliter se- riatis. Fructus in sporophyllis propriis evoluti. Cysto- carpia intra pericarpium crassum, carpostomio munitum, cellulis extrorsum radiantibus, introrsum concentricis con- textum, nucleum simplicem rotundatum aut lobatum fo- ventia ; micleus intra pericarpium nudiusculus, fundo ba- sali impositus, placentaribus tilis paniculato-ramosis lobos sustinentibus; lobi prsegnantes radiatim dispositi, juveni- les filis articulatis ramosis constituti, maturescentes ob- conico-rotundati, gemmidia phirima rotundata, sine or- dine conspicuo conglobata, quasi muco cohibita foventes. Spli(erospor<2 inter cellulas corticales oblongse, cruciatim divisse. Structura frondis et nuclei Genus Rhodymeniam proxime tangit, ut jam in Spec. Alg. p. 374 monui. Telse conspicua) arachnoidege, qua3 nucleum in proximis quibusclam Generibus (Champieis) circumdat, neque in Rhodymenia nec in Epyme- nia fere adsunt indicia. In juvenilibus cystocarpiis fila a fundo placentari ad pericarpicum tectum extenduntur, sa^pius paniculato-ramosa, forsan quoque auastomosibus parcioribus juncta; ceutralia horum in nucleum mutantur, peripherica autem sensim evanescere videntur; in maturescente fructu reliquias filorum laciniatim disruptas cautus observabit. Epy- menia a Rhodymenia differt evolutione costse caulem couti- nuantis et fructu utroque in sporyphyllis propriis, a super- ficie prohficantibus, evoluto. 334 Rhodymeniacej]. Epymenia. 1. Ep. obtusa (Grev. in Edinb. Journ. Nat. et Geogr. Sc. III. 3) fronde stipitata flabellatim expansa repetite dicliotoma, segmentis principalibus inferne cuneatis semicostatis, su- perioribus cuneato-linearibus, supremis subpalmatis ob- tusissimis, cystocarpiis in pliyllo pluribus. J. Ag. Sp. p. 220. Kitt^. tah. Phgc. Vol. XIX tab. 40. Epymenia maxima EJiltz. ibm tab. 41. Phyllopliora obtusa Grev. l. c. pl. IV. Ad Cap. b. Spei; an eadem ad Cap Horn, Novam Ze- landiam et insulas Auckland? Regio latior incrassata in medio folio adest, a qua phylla prolifican- tia proveniunt, in una pagina ssepius numerosiora, nunc huic fere priva. 2. Ep. membranacea (Harv. Phyc. austr. tab. 89) fronde sti- pitata inferne et sursum longius costata flabellatim ex- pansa repetite dichotoma, segmentis sublinearibus aut infra axillas cuneatis, terminalibus subangustatis obtu- siusculis, cystocarpiis in phyllo paucis. Kiits. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 40? Hab. ad Nov. Hollandiam australem et Nov. Zelandiam. Haec antecedente minor, costa angustiore et magis conspicua, la- minaque magis membranacea distincta videtur. Phylla prolificantia deorsum costa evidenti continuantur. — Species hujus Generis cha racteribus hodie cognitis segre tamen dignoscantur. Species inquirendc^: 3. Ep. acuta (Harv. El. Nov. Zel. p. 249) fronde basi cuneata alte et valide costata flabelliformi phiries dichotoma, la- ciniis patentibus late linearibus apice attenuatis subacutis. Ad Akaroam. Hujus speciei nullum specimen Harveyanum vidi. Specimina Epy- menise cujusdam ad Novam Zelandiam legit Berggren, at hsec non ita completa ut de iis judicium proferre auderem. 4. Ep. angustata Sond. in Linn. 1852 p. Qll. 5. Ep. WiLSONis Sond. in Linn. 1853 p. 516. Species affinitate mihi dubia. 6. Ep. vaeiolosa (HooJc. et Harv. Lond. Journ. IV. p. 259) "fronde carnoso-membranacea sanguinea in lacinias phi- res iate lineares v. cuneatas elongatas furcatas dichoto- Plocamium. RHODYMENiACEji;. 335 masque ad basin fere divisa, laciniis basi angustatis erec- tis, apice obtusis emarginatisve, coccidiis [?] superficiali- bus densissime conspersis sessilibus pedicellatisve deci- duis." J. Ag. Sp. p. 221. RJiod. variolosa Hook. c4 Harv. l. c. et Crypt. antarct. p. 170 tah. 180. Epymenia vario- losa Kiits. In Oceano australi ad Kerguelen Land. In fragmento speciminis, quod examinare licuit, fructus dissecui; lii mihi videntur potius foliolis minutis fructiferis quam cystocarpiis pro- priis analogi. Constant nimirum hinc pericarpio eximie gelatinoso, filis moniliformibus intra gelatinam exceptis constituto; illinc struc- turam monstrant frondis, nempe celhilas interiores majores rotundatas et fila corticalia breviora. Nucleus compositus adparet nucleolis ^\x\- rimis; gemmidiis intra cellulas strati interioris rotundatas, ut videtur, formatis. Hic illic fila sterilia intercedentia videre credidi, ut in Rhodophylleis, at dispositionem certam detegere non valui. Cum Callophyllide nec structura frondis, nec fructu convenire mihi adx^a- ruit. Forsan Genus sui juris constituat. Interea locum speciei antea in systemate tributum mutare nolui. LXXVI. Plocamium (Lamour. ref.) Harv. Crypt. ant. p. 73. J. A(j. Sp. p. 392. Frons membranaceo-cartilaginea pinnis alterne geminis ternis- quinisve, pinnatim decomposita, duplici aut triplici strato constituta, cellulis interioribus longitudinalibus oblongis, axillaribus tenuioribus costam in nonnullis formantibus, corticalibus rotundato-angulatis. Cystocarpia aut ad mar- ginem sessilia singula, aut in axillis aggregata pedicel- lata subspbserica, intra pericarpium crassum, carpostomio munitum, cellulis extrorsum radiantibus, introrsum con- centricis contextum, nucleum simplicem aut lobatum fo- ventia; nucleus fundo basali impositus, placentaribus filis paniculato-ramosis lobos sustinentibus ; lobi circa placen- tam radiatim dispositi, juveniles filis articulatis ramosis constituti, maturescentes obconico-rotundati, gemmidia plurima rotundato-oblonga, sine ordine conspicuo con- globata quasi muco cohibita foventes. SpJicerosporce in sporophyllis propriis evolutse, longitudinaliter biseriatse, oblongse, zonatim divisse. 336 Rhodymeniace^. Plocamium. Structura fructus capsularis Plocamium Rhodymenise pro- ximum videtur. Placentaria fila, articulis quibusdam validi- oribus constituta, lobos nuclei sustinent; alia sterilia, longitu- dinaliter carpostomium versus excurrentia, nucleum ambiunt. Infra lobum nuclei majorem superiorem et primum mature- scentem ssepe plures miuores observantur, quse maturo effoeto et gemmidiis expulsis, suo ordine increscant. Lobus mature- scens gemmidia plurima, sat magna, rotundato-angulata, quasi in gelatina suspensa fovet. Fila gemmidiifera a fundo cysto- carpii quasi placentari erectiuscula, in paniculam aut corym- bum expansa. Spbserosporis zonatim divisis Plocamium a cseteris Rhodymenieis distat. Sporophylla quasi ad duplicem aut triplicem typum con- fecta: nunc nimirum fructiculus phis minus elevatus divari- cato-ramosus adest, cujus rami clavati aut breviter apiculati sphserosporas pauciores, duphci serie evidenter dispositas fo- vent. Prout maturescunt sphserosporse inferiores, prolongan- tur rami fruticuli et spha^rosporse novse infra apicem forman- tur. Sporophylla juvenilia atque seniha hoc modo sub forma plus minus diversa obvenire patet; juniora hujus typi sunt ramis suis abbreviatis et divaricatis cruciformia aut stellatim radiantia. In ahis speciebus est pars inferior fruticuH abbre- viata, parte fertih magis elongata spathulseformi aut hinceo- lata; in his sporophylla singula magis simplicia adparent, et pedicello evidentiore suftulta. Denique sunt species in qui- bus sporophylla jam ab initio leguminiformia et ssepius ar- cuata, singula fere simplicia, sed supra stipitem communem pkirima fere fasciculatim conjuncta; ut maturescunt sphsero- sporse, hsec quoque prolongantur, formam et dispositionem servantia. Sporophylhs a latere arcuato adspectis sphajrosporse simpHci serie longitudinali dispositaj adparent, a facie con- spectis duphci serie ordinatse videntur. Cystocarpia in plurimis speciebus pericarpio subgloboso extus Isevi, sed iu PL Preissiano rugoso continentur. In di- versis speciebus sunt prseterea situ diversa. In nonnulHs iu fruticulo axillari — sporophyllorum analogo et immo in nou- nulhs suis ramis corpuscula spha^rosporis similhma servante (Ph nidificum) — alii rami tument apice in cystocarpia glo- bosa; in his speciebus itaque cystocarpia adparenter pediceL Plocamium. RhodymbniacEv*;. 337 lata et in axillis plura fasciculata obveniunt. In aliis pluri- mis in ipso margine tument; sunt itaque in his sessilia et singula sparsa. Ut pinnulse ab interiorc margine pinnse pro- veniunt, ita cystocarpia exteriorem marginem constanter ser- vare dictum fuit (cfr. Nceyeli Neuer. Alg. Syst.); quod vero, si in nonnullis verum, liaud in omnes quadrat. Sunt species in quibus cystocarpia ad utrumque marginem fere promiscue proveniunt; quin immo aliquando sparsim fere opposita vidi. Ut truncus Coniferarum et Arborum nostrarum dicoty- ledonearum ssepissime, ut jmtarem, evolvitur e gemmis di- versarum generationum, licet deraum contiguus adpareat, ita caulem Plocamii sympodium constituere animadverterunt (cfr. Nregrli l. c; Kny Axillar Knosp. der Florideen). Ejusmodi caulis compositionem revera in haud paucis Florideis obve- nire, dixisse placet. In Plocamio vero cum hac compositionis norma conjungitur evolutio iHa (pinnarum) unilateralis, qu» — sub aliis moditicationibus ■ — nec in Florideis infrequens. In illis Plocamiis. quorum pinnse adspectum articulatum diu- tius servant (Pl. hamatum), est observatu facilius cellulas unius lateris (extra tilum axile) rachidis in pinnulas ita con- verti ut series cellularum alternse steriles, alterna) in pinnu- las excrescant, superioribus et inferioribus omnibus sterilibus. Prout ceUularum series pkires aut pauciores in pinnulas con- vertautur. pinnse alterne geminae aut terna?, nunc immo us- que quinre in evoluta planta adsint. Rachis composita nunc evolutione strati corticalis structuram sibi propriam quo- que offert (PL Preissianum). I. Plocamium pinnis superiorilms alteme ternis phirihusvc; cystocarpiis ah nUcrutcro margine fronclis intumesccntihus sessilihus singidis. f SporophyUis transformationc pinmdcB ortis divaricato-ramo- sis, ramis suhstcUatis duplici scrir sphcBrosporas mon- strantihus. * Pinnarum altcrnantium infmn permagna suh-foliacea . 1. Pl. Hookeri (Harv. Alg. ant. p. 9) fronde anguste hneari ecostata decomposito-pinnata, pinnis alterne ternis, pin- narum altcrnantium intima permagna foliacea lanceolato- 22 338 Rhodymeniacbio. Flocamiwn. subfalcata et extrorsum serrata, aut obovato-subpathu- lata margine utrinque serrato aut inoequali, superiorum laciniis conspicue minoribus, sporophyllis digitato-stella- tis, ramellis obtusis simpliciusculis. J. Ag. Sp. p. 398. Harv. Ner. austr. tah. 42. Kuf.z. tab. Ph/c. Vol. XVI tab. 52. Hab. in Oceano antarctico acl insulam Kerguelen. ■^i^ Pinnarum alternantiwn infima recurvata subcircinnatim revolufa. 2. Pl. hamatum (J. Ag. mscr.) fronde anguste Hneari eco- stata decomposito-pinnata, pinnis alterne ternis, infima recurvata subcircinnatim revoluta incrassata permagna margine superiore insequah, superioribus densissime de- compositis, laciniis a basi latiore attem.iatis ssepius inte- gerrimis subrecurvis, sporophyllis .... Hab. in Oceano australi ad iusulam Norfolk (D:r Falconer !). Hanc speciem per-insignem in Hb. Le Normand nomine Pl. affinis Kiitz. inscriptam vidi; at descriptio Kiitzingiana (Sp. Alg. p. 884) vix nostram pingit, et suam e Port Natal dixit. Sjioropliylla in no- stris frustra quaesivi. Cystocarpia vidi sessilia marginalia sparsa. *** Pinnarum alternantium infima subsimili af simplici., in nonnuUis hic illic revolufa. 3. Pl. leptophyllum (Kiitz. Sp. AJg. p. 885) fronde anguste lineari ecostata decomposito-pinnata, pinnis alterne 3^ — 5, omnibus angustissimis a basi latiore longe acuminatis, infima simplici nunc recurvata et subcircinnatim revoluta, laciniis superiorum rectis subulatis integerrimis, sporo- phyllis secus margines seriatis, supra stipitem longiorem lanceolatis simpliciusculis, infra apicem apiculo. unilate- rali aut duobus oppositis brevioribus subcruciatis, du- pHci serie sphserosporas monstrantibus. Pl. leptopliylhm Kiitz. tah. Pliyc. Vol. X VI tah. 45. Variat. : a. strictum rachide recta strictiuscula, pinnis regulariter al- ternantibus, infima patenti aut leviter incurva. Pl. coc cineum auct. ausfral. i Flocamium. RHODYMENiACEiK. 339 /?. PLEXUOSUM racliide eximie flexuosa, pinnis adventitiis ab altero margine in parte inferiore srepe provenientibus cum normalibus alternantibus aut ssepe oppositis, intima alternantium patenti aut leviter incurva, Pl. coccineum var. flexiiosum Harv. l. c. p. 124. • y. RECURVATUM froudc demum incrassata subcartilaginea, ra- chide strictiuscula, pinnarum alternantium infima recur- vata circinnatim revoluta. Hab. ad Tasmaniam et Novam Zelandiam. Inter formas allatas transitus evidentes vidi; et diversas a modo crescendi provenire finxi. Pinnas rectas et recurvatas in eodem spe- cimine obvenire, formam magis fortuitam esse demonstrat. Racliis flexuosa in speciminibus pinnarum alternantium numero et adventi- tiorum proventu luxuriantibus ssepe obvenit; frondes has a situ arrep- tas — ut multis aliis algis mos est — in csespites globosos evolutas finxi. Speciem lioc statu ad oras Tasmanise frequentem tantum sterilem hu- cusque viderunt. Specimina fertilia tantum e Nova Zelandia vidi. Ha3c substantia frondis et forma pinnularum cum Pl. crucifero haud pai-um conveniunt; pinnis vero constanter numerosis, infima hic illic recurvata, et sporophyllis admodum diversis dignoscatur. Nomen Kiit- zingii, utpote ad omnes formas melius conveniens,Harveyano anteposui. 4. Pl. coccinbum (Huds. Angl. %^. 586) fronde anguste lineari ecostata decomposito-pinnata, pinnis alterne ternis qua- ternisve, inferiore laciniisque superiorum a basi parum latiore acuminatis subulatis integerrimis, sporophyllorum fruticulis transformatione pinnellarum superiorum ortis, secus margines seriatis, sporophylhs singulis supra sti- pitem lanceolatis simphciuscuHs aut infra apicem in api- culos paucos abeuiitibus, duplici serie sphrerosporas mon- strantibus. J. Ar/. S^). 2). 395. Lb. Hydr. fah. 9. Grev. Alfj. Br. tah. XII. Harv. Flnjc. tah. 44. Fucus coccineus Huds.; Turn. Hist. tah. 59. Variat. : UNCiNATUM fronde angustissima, rachide subfiliformi flexuosa, pinnis patentibus aut subrecurvis. J. Ag. 1. c. Harv. Fhijc. l. c. flg. 9. P/. suhtile Kiits. tah. Phyc Vol XVI tah. 42. et PZ. uncinatmu Kiitz. ihm fah. 44. Hab. in Oceano atlantico et pacifico superiore; an eadem in mari austrah? 22* 340 Rhodymeniace^e. PJoramium. Formas plures a Kiitzingio depictas, e maribus Europam alluenti- bus oriundas, ad Pl. coccineum pertinere suspicor. Quse in sporo- phyllis difTerentise adsunt setate pendere finxi. Sporopliylla hujus speciei, ut aliarum, initio breviora, sensim prolongari puto, sphfero- sporarum evolutiane a basi sursum progrediente. Sporophyllorum fruticuli pinnis transformatis orti, in forma Europsea minus compositi; in speciminibus Californicis sunt in apicibus pinnarum numerosiores et magis decompositi; cseterum vix diversi. Ipsa sporophylla pedi- cellata aut simpliciuscula lanceolata, aut infra apicem apiculis singu- lis aut paucis instructa, ad formam stellatara vicinarum ita quodam- modo tendentia. Specimina australasica, quse ab auctoribus ad Pl. • coccineum referuntur, partim saltem ad alias species pertinent. Qu» hoc loco sub Pl. coccineo memorantur tantum sterilia vidi. 5. Pl. secundatum (Kiitg. tah. Fhyc. Vol. XVI tab. 42) fronde anguste lineari ecostata clecomposito-pinnata, pinnis al- terne usque quinis senisve, inferiore laciniisque superi- orum a basi parum latiore acuminatis subulatis integer- rimis, sporophyllorum fruticulis transformatione pinnel- larum inferiorum ortis, secus margines seriatis, supra pedicellum communem divaricato-lobatis, lobis brevissi- mis a basi lata conico-attenuatis stellatim divergentibus. Pl. coccineum ^. australe J. A soletis obtusiuscula ; at semper latiusculam vidi lanceolato-delteam. Frondis adspectu cseterum ad Plocam. membranaceum accedit, cujus cystocarpia mihi adhuc ignota manent. 23. Pl. corallorhiza (Timi. Hist. tah. 96) froncle lata sub- ecostata at iii metlio subincrassata pectinato-pinnata, pin- nis alterne geminis, inferiore laciniisque superioris a basi lata attenuatis cleltseformibus arcuatis, externe profundius serratis, sporopliyllorum fruticulo bracteis serratis sporo- phyllisque pedicellatis sublanceolatis composito. J. Ag. Sp. p. 402. Thamn. coraltorhka Ag. Suhr. Ecld. tah. I. fig. 10. Kiits. tal. Biyc. Vol. XVI tah. 56. Fiicus co- rallorhisa Turn. l. c. Ad Cap. b. Spei. Species mihi ignotce. * e Sectione Plocamii. 24. Pl. botryoides {Kiits. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 50) coc- cineo-roseum tenuissime membranaceum dense decompo- sito-pinnatum, jugamentis primariis dilatatis, pinnis pin- nulisque attenuatis, carpocloniis corymboso-multitidis ple- rumque pendulis obtusis. Nov. Caledonia. 25. Pl. concinnum Aresch. Phyc. nov. p. "21. — Ad insulas Capitis viridis. ** c Sectione Thamnophorm. 26. Pl. dispermum (Harv. Nov. Zcl. p. 246) fronde costata angusta pectinato-pinuata decomposita subfiabelliformi, pinnis altern# geminis, inferiore laciniisque superioris atiguste subulatis acutis integerrimis, sporophyllis axilla- ribus minutissimis decomposito-ramosis, ramis petiolatis ovatis oblongisve tetrasporas binas foventibus, coccidiis supra-axillaribus sessilibus sparsis. Nov. Zelandia. AcantJiococcns. Khodymenicae;k. 349 ** Specics affinitatis inccrtce. Th. brasiliensis Grcv. in Aug. St. Hih Voy. Diam. II. p. 448. J. Ag. Sp. p. 405. Pl. patens Mart. Ost. As. Tangc p. 32. e mari Indico. LXXVl!? ACANTHOCOCCUS HooJc. ci Harv. Alg. Ani. in Lond. Journ. IV. p. 261. Crgpt. Ant. p. 171. Acantlio- coccus J. Ag. S^). (jnut. charact. ct Umitib.). Frons compressa subdistiche pinnatim ramosa, stratis tribus contexta; strato medullari filis elongatis dichotomis et anastomosautibus arcuatim inter cellulas strati intermedii magnas rotundatas excurrentibus, celhihs superficiahbus rotundato-angulatis. Cystocarpia corona ramulorum mu- nita, ramis subimmersa, intra pericarpium cellulis extror- sum verticalibus introrsum concentricis conflatum, de- mum carpostomio munitum, nucleum simplicem, fihs am- bientibus cohibitum, foveutia; nucleus fihs gemmidiiferis a basali placenta egredientibus, in geinmidia numerosa conglobata abeuntibus constitutus. Splicerosporce .... Cystocarpia sunt potius ramis immersa quam intra pe- ricarpium proprium externum excepta, ramuHs paucis erum- pentibus stipata. Pericarpium constat celluhs superficialibus frondis fere unica serie dis])ositis et quasi gelatina ambiente cohibitis; introrsum hjse celluhs rotundatis frondis interioris vix coloratis, fere unica quoque serie concentrice circa nu- cleum dispositis, tirmantur. Ipse nucleus cingitur cellulis paulo minoribus fere in fila moniliformia conjunctis, quse nucleum ambientia compressione quadam versus carpostomium nucleum maturum ejicere tendunt; ita hsec analoga puto cum tela illa arachnoidea — multo tenuiore — quam in Fauchea, Champia aliisque nucleum ambire alio loco descripsi .Nucleus constat gemmidiis sat magnis oblongo-angulatis arctius cohserentibus, radiatam quandam dispositionem monstrantibus. Placentam intra nucleum erectiusculam ramuhs lateralibus iustructam videre credidi; gelatinam circa nucleum non distinctam vidi, nec fila sterilia nucleum in nucleolos separantia. Gemmidia magnitudine et forma cum iis Plocamii sat convenientia, at arctius in nucleum cohrcrent. 350 RnoDYMENiCAEiE. Acmithococcus . De structura cystocarpii supra descripta non omnino cer- tus sum. Specimen enim unicum plantse capsuliferffi, quod vidi, monstrat gemmidia aut deficientia aut stepius extra pe- ricarpium emissa. Nucleum itaque intra pericarpium situm et bene evolutum mihi videre non contigit, licet plurima pe- ricarpia dissecui. Nucleum vero extra pericarpium erruptum et pericarpium vacuum seorsim observavi, et analogia ducente interpretatus sum. Suadente descriptione mox allata certum milii videtur Genus Acanthococci Harveyanum neque cum Mychodea, cujus characteres in Specieb. Algar. eidem tribueram (specie My- chodese congenerica considerata); neque cum Callophylli, cu- jus structuram quoque fere refert, esse identicum. Nucleus ipse Genus Rhodymenieis vindicat, licet habitus Euthorae aut Rhodophyllidi propinquius indicaret. Forsan potissimum hodie juxta Plocamium disponendum ; sphserosporis demum detectis forsan certius de affinitate statuere licet. Species Algarum scribens, characteres cystocarpii in specie descripsi, quam Generi Mychodese, mihi dein cognito, perti- nere postea vidi. Revera Acanthococcus cum Mychodea Cal- lophyllide et Cystoclonio structura fere congruente convenit. Sunt vero fructus omnium invicem sat distincti; et fructu Acanthococci a me dein examinato facile agnovi characteres Acanthococco tributos minime ei pertinere. Hinc Genus, quale in Specieb. Algarum describitur, quoad characteres et limites omnino fuit reformandum. 1. Ac. ANTARCTicus (Hook. et Hnrv. Lond. Journ. JF.^. 261) fronde compressa dichotomo-subpinnata decomposita, ra- mis erecto-patentibus, ramulis a basi latiore acuminatis subsecundatis, cystocarpiis infra apices ramulorum intu- mescentibus, spinulis 4 — 6 armatis. J. Ag. Sp. p. 436. Ac. anfarcticus Hook. et H. l. c. Grypt. Ant. p. 171. tah. 181!! Callophyllis antarctica Kiits. Sp. ft tah. Phyc. Vol. XVII tah. 93. Hab. ad Cap Horn et Insulas Falkland! Sj^ecics hujus Gencris duhice. 2. Ac. spTNULiaERUs (J. Afj. act. Holm. Ofvers. 1849 p. 87) fronde filiformi subcarnosa firma dichotomo-ramosissima, i Acanthococms. Rhodymeniacejc. 351 ramis ramulisque a basi latiori longe acuminatis paten- tissimis, cystocarpiis . . . J. Afj. Sp. p. -i^l . Gracilaria? nigrcscens Hooh. et Harv. Crypt. ant. p. 171. Gracilar.? ohtusa,ngula Hooli. et Harv. Lond. Jouni. IV p. 2(iO. Cystoclonium obtusangulum Kiitg. Sp. et Tab. Phye. Vol. XVIII tab. 17! Hab. ad Cap Horn et Ins. Malouinas. Tabula citata Kiitzingii, qure specimen a Hookero receptum exhi- bet, ita cximie nostram plantam refert ut de affinitate mihi nulla re- staiit dubia. Nomen itaque specificum a Harvey datum restituendum fuisset; nostrum tamen retinui quum Harvey in Phyc. austr. Synops. n:o 462 aliam, si quid video, speciem sub nomine Ac. ? obtusanguli in- troduxit. Cujus generis sit haec ultima forma, nondum liquet; an po- tius Mychodea? 3. Ac. suBDLATus ( Potf. wscr.) froncle tereti submembranacea tenera dichotomo-ramosissima, ramis ramulisque a basi latiori longe acuminatis patentissimis, cystocarpiis .... J. Ag. Sp. p. 438. Kiitjc. fab. Phyc. Vol. XIX fab. 26! Hab. in mari Canadensi. LXXVIll. MmzOPHYLLIS KHts. Phyc. Germ. p. 334. Mont. Fl. Alg. p. 62. tab. 15 fig. 2. J. Ag. Sp. p. 221. Zanard. Phyc. adriat. tab. 87. Frons ex ancipite plana linearis dentata et subpinnatim ramosa, stratis cellularum duobus constituta; interioribus cellulis angulato-oblongis superficiem versns sensim minoribus, corticalibus angulatis. Cysfocarpia spongiolis nematlie- cioideis hemisphsericis immersa plura, nucleis intra peri- derma hyalinum gemmidia pkirima rotundata foventibus. SphcerosporcB . . . In specie typica Generis frons initio saltem paginam in- feriorem adnatam et superiorem functione separat; in fronde* hoc statu transversaliter secta paginse inferioris lineam mediam radiculis vaHdis saepe plurimis instructam observare licet; et huic in pagina superiore lineam oppositam leviter elevatam. Extra hanc radiculas nullas a pagina inferiore egredientes vidi. Stratum corticale inferioris pagince cellulis depressis, secus paginam elongatis constat. In fronde majore, demum quando- 352 Rhodymeniace^.. PJiizophyJUs. quidem a Peyssonnelia omnino libera, clifferentia inter pagi- nam superiorem et inferiorem fere evanuit, aut saltem minus conspicua. De fructibus nuUas proprias observationes habeo. Cha- racteres transscripsi, quales a Montagneo, fructus inventore, describuntur. Cognita vero mihi structura fructus in Desmia et Ochtode, tabulam in Fl. Alg. datara iterum comparavi, et suspicandum credidi, structuram fructus aliter in Rhizophyl- Kde interpretandam esse; hinc characterem Generis ita re- formandum conjicio, ut qualia cystocarpia in Desmia et Och- tode a me descripta fuerint, talia fere etiam in Rhizophyllide eadeni describere opportet. Aliter tamen judicat Zanardini, qui \. c. Genus ad Squamarieas refert et analysin dedit, qua? vario respectu ab illa Montagnei abludit (favellas pinxit inter paranemata simplicia nidulantes). Nec niinora mihi sunt de sphserosporis dubia. Kiitzing easdera per frondem sparsas dixit. Zanardini vero contra Kiitzingiura contendit sphscro- sporas zonatim divisas in spongiolis nematheciosis evolutas obvenire. Quse autem nomine sphserosporarum a Zanardinio pinguutur organa, potius tila in articulos 4 divisa mihi vi- dentur — forsan demum fructigera — quam ipsas sphsero- sporas quadridivisas. 1. Rh. dentata (Mont. Cr. Alg. n:o 76) fronde ex ancipite plana subcostata orbiculariter expansa subpinnato-dichotimia, segmentis linearibus dentatis oblusis. Mont. Fl. Alger. tab. 15. fig. 2. J. Ag. Sp. p. 222. Wiis. squamarice Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVI tab. 8. In ^lediterraneo. 2. Rh.? Bangii (Horncni. Fl. Dan. tah. 1477) fronde ancipite- plana ecostata, vage pinnatim decompo^ita, segmentis sublinearibus irregulariter angustatis dilatatisque, mar- ginibus crenato-lacinulatis. J. Ag. Sp. p. 223. Kiits. tah. Phyc. Vol. XVIII tdb. 84. Chondrus Bangii Lh. p. 17 tah. 3. In sinu Codano. Fructus perhibiti hujus speciei distinctissimse, globulis minutis, intra periderma hyalinum endochroma in partes phn-es divisum fo- ventibus constituti, in pagina plana sparsi et praecipue juxta margi- PihkophyUls. liHODYMENIACEiB. ooB nem obvenientes, mihi maximopere dubii sunt. Periphericum stratum frondis infra fructus sic dictos integrum, et fructus dictos huic externe superpositos in fronde transverse secta videre credidi. lidern globuli videntur, qui a Lyngbyeo depicti sphaerosporas crediderunt. In tabul. .59. II. Phyc. Kiitzingii depictos globulos eosdem suspicor, at magis subdivisos. Nemathecia inchoantia forsan quis crederet; iviitzing Furcellariam putat hoc modo inchoantem. Quidquid sint, certe nulLie sphwrospora?, ut a descriptione Lyngbyei credere liceret. Species inqmrenda. IItttzophyllts Coralltn.t-] Mnrt. Ost Asiat. Tanfif p. ^\\). Tah. VIII. fif/. 1. e laponia. LXXIX? OlOIOCLADIA J. Ar/. Ahj. ii/ccl p. 87. Sp. Ah/. p. 216. Zanarcl. Icon. Adriat. tah. IV. A. Frons gelatinosa, cylindraceo-compressa, dichotoma, stratis duobus contexta; interiore cellulis rotundatis magnis sub- inanibus; exteriore filis moTiiliformibus abbreviatis verti- calibus, muco liyalino inclusis, constante. Cystocarpia .... Sphcerosporcc in soros discretos coUectse, inter fila strati corticalis evolutse, triangule divis£e. Fructu capsulari ignoto de alitinitatibus Generis vanum est disserere. Sphserospora.' in soros collectse triangule divis£e, an atfinitatenT cum Chylocladia proderent, ut hoc fere sub- oluit C. Agardh? Aii potius in vicinia Ochtodis disponeiida? 1. Gl. purcata (Ay. Auf.t. n:o -id) fronde ex tereti compressa deliquescenti-dichotoma, segmentis supra axillas rotun- datas^ patentissimis. terminalibus fiHformibus aut dilata- tis obtusiusculis. J. A(j. Sp.p. 216. Zanard. Icon. Adriat. fah. IV. A. Chondria furcata Ay. 1. c. In Adriatico. Haugone Kiitz. Tah. Plnjc. Vol. XVI tah. 66 pag. 23. Sub hoc nomine Generico planta, ut videtur, quoad structuram Gloiocladiee proxima descripta fuit, fronde tripinnata a Gloiocladia facilius distincta. H. ROSEA (Kiltz. l. c.) carnosa maxime lubrica mollis, phycomate tri jiinuato pinnis pinnulisque linearibua parum attenuatis alternis. Ad littus australe Novae Hollandise. 23 354 TtHODYMENiACEiE. De.wim. LXXX. Desmia J. Ag. Sp. p. 639. Bidr. Fl. Syst. xi. 4. Desmia Lyngh. mut. char. et limit. Frons compresso-anceps pinnatim decomposita, nnnc snbcostata, maximopere gelatinosa et subcartilaginea (facillime dis- soluta) tribus fere stratis constituta: siphone articulato axem occupante; strato intermedio cellulis oblongo-ro- tundatis; corticali cellulis minutis in fila abbreviata se- riatis constante. Cystocarpia in verrucis difformibus a fronde erumpentibus evoluta, demum quasi intra peri- carpium, articulis ultimis filorum moniliformium radian- tium conflatum, nucleolos plures, columnis filorum steri- lium ad tectum pericarpicum excurrentibus separatos, fo- ventia; nucleoli supra pedicellum placentarem articula- tum oblongo-rotundati gemmidia plurima rotundata, sine ordine conspicuo conglobata, quasi muco cohibita gene- rantes. Sphcerosporce . . . Cystocarpia, aitertis observationibus a me examinata, de- mum hodie intelligere puto; unde etiam de affinitate Generis certius quid statuere licet. Frondes certis locis intumescentes, in verrucis difformibus cystocarpia fovent. Verrucas dissectas filis moniliformibus constitutas, et in hoc adparatu nemathe- cioso nucleos plures nidulantes vidi. Demum hanc partem inflato-verrucosam fere in pericarpium mutatam diceres ejus- dem fere structurse, quam in tab. 199 PhycoL Australis Rhod. Hypneoides pinxit Harvey. Pericarpium nimirum hoc stadio adultiore tum pellicula exteriore tenui hyalina quasi cohibi- tur, tum intra pelliculam strato cellularum moniliformium tenuiori constat; hoc tectum pericarpii distenditur filis, a parte basali verrucse exeuntibus, inferne simphciusculis, apice mo- nihformibus dichotomo-fasciculatis fastigiatisque, celhilis ter- minalibus in membrana exteriore pericarpii desinentibus. In- ter fila hsec radiata, a basi ad tectum pericarpii excurrentia, disponuntur nucleoli, intra pericarpium plurimi, oblougi, radi- atim dispositi, a celluHs majoribus basalibus egredientes, in superiore parte gcmmidia plurima, intra gehitinam cohibita, foventes. Gemmidia nucleolorum a ceUulis paucioribus et majoribus sensim subdivisis formari videntur; an prima initia in vesicis coloratis nitentibus in fronde plurimis quserere liceat? Dcsmia. Rhodymeniacea;. 355 Quo adultiores micleoli, eo densiores magisque adproximati, in nucleura compositum demum quasi coalescentes. Specimina Herbariorum, ssepius non admodum bene prse- parata, facillime dissolvuntur, et ex his dissectis structura fruc- tus non facile intelligitur. Nuperius specimina Ochtodis pauca, melius constituta vidi, et ex his demum idseam fructus mihi claram reddere valui. Desmise fructibus dein comparatis ean- dem omnino structuram in his esse percepi. Kiltzing, qui in ultimo suo opere (Tah. Phyc. Vol. XVII tah. 95) fructus structuram non absimilem pinxit, nucleos antheridia consti- tuere suspicatus est. Nimium juveniHa cystocarpia observata fuisse puto, matura cum illis Rhodophyllearum sat conveniunt. Est in Desmia modus crescendi sat insignis. Increscentes nimirum apices sunt a pagina planiuscula incurvati; a mar- gine ramum generant, qui nunc ambitu fere definitus ssepe obtusiusculus jam ab initio prodit, nunc hic quoque ulterius increscens suo ordine incurvatur. Apices increscentes et in- curvati sunt ssepe ceUuhi terminali, diaphragmatibus horizon- talibus subdivisa, instructi; apices, qui increscere desinunt ssepe celhihs pluribus ex apice radiantibus instructi sunt; nunc hi quoque celhila singula terminantur, quse vero dia- phragmatibus alternantibus obliquis dividitur. Prout ramuli phirimi increscere pergunt, aut alterni definiti manent, frons oritur dichotomo-pinnata aut magis stricte pinnata. Species his rationibus diversas videre credidi. Grunow {Nov. p. 84) omnes species Desmise unam ean- demque speciem proteam constituere putat. Characteribus certe segerrime definiuntur. Vix autem eam ob causam ea conjungenda, quse revera ocuhs dissimiha adparent, prascipue quum de fructibus et vitse rationibus nos nihil fere scire ag- noscere decet. * Fronde suhdichotomo-pinnata, pinnis plnrimis increscentihus incurvatis acutls, celhda terminali diaphragmatihus hori- Bontalihus suhdivisa. 1 , D. KiLNERi (J. Ag. mscr.) fronde ex tereti compressa sub- dichotomo-pinnata, ramis majoribus subcorymbosis, pinnis infimis brevioribus, mediis prolongatis, supremis breviori- bus, omnibus eximie patentilms fere fihformibus, pinnuhs 23* 350 PtHODYMENiACE.E. Desniia. simplicinsculis acutis. superioribus increscentibus iucur- vatis cellula terminali cliaphragmatibus horizontalibus subclivisa, iuferioribus spinuliformibus acutis cellula ter- minali cliaphragmatibus obliciuis subdivisa terminatis. Hab. ad Novam Hollandiam borealem (Kilner!). 2. D. Harveyi (J. A(/. n/scr.) fronde compresso-plana alterne pinnata, ramis majoribus pyramiclatim decompositis. pin- nis inferioribus brevioribus, mediis prolongatis apice su- pereminente, omnibus eximie pinnatim decompositis, su- perioribus plurimis increscentibiis incurvatis subcanali- culatis acutis cellula terminali diaphragmatibus horizon- talibus subdivisa, inferioribus spinuliformibus obtusius- culis, omnibus phmatis. Desmia amhigua Harv. Friendl. IsJ. Alg. n:o 32. Hab. ad Friendly Islands (Harvey!). 3. D. puLViNATA (J. Ag. mscr.) fronde ex tereti compressa alterne dense pinnata, ramis pyramidatim decompositis, pinnis inferioribus brevioribus, mediis prolongatis apice supereminente, omnibus eximie pinnatim decompositis, superioribus plurimis increscentibus incurvatis subcana- liculatis cellula terminali diaphragmatibus horizontalilnis subdivisa acutis, inferioribus rectis inox obtusis ceUulis pluribus radiantibus terminatis. Dcsmia amhignn var. ^mlvinata Harv. Alg. exs. Ceyl. n:o 91. Hab. ad Ceylonam Harvey! Pulvinar rotundatum undique fere clausum cfospites vegeti for- mare videntur. ** Fronde complanata evidentius xnnnatim d€compo,sita, pin- nis terminaJihus incresccntiJms incurvatis, JateraJiJms mox ■ amhitu definitis rectis, ccJhda terminaJi singida aut pJu- ribus terminatis. 4. 1). TPjpiNNATA (Her. Regensh. FJ. 1846 p. 209) froncle coni- planata enervi densissime decomposito-pinnata, pinnis al- ternis suboppositisc^ue supra axillas rotundatas erecto- patentibus. pinnulis terrainalibus increscentibus incurva- tis, inferioribus mox rectis acutis cellula terminali dia- Desniia. Rhodymeniace.??;. 357 pliragmatilius obliquis subdivisa termiuatis. J. Afj. S^) p. (i40. Rhodi/Ji/. tripiunata Her. 1. r. Hab. ad Port. Natal. 5. D. cocciNEA (Zanard in Rvg. Fl. 1851 ^y. 33) froiide com- planata inferne incrassata deniuni subteretiuscula deusis- sime decomposito-pinnata, pinnis alteruis oppositisque su- pra axillas vix rotundatas patentibus. eximie compositis, terminalibus increscentibus iucurvatis, cellula terminali diaphragmatibus horizontalibus subdivisa acutis, inferiori- bus rectis niox obtusis cellub's pluribus radiantibus ter- miuatis. Zanard. pl. Mar. rubr. p. 55. PorUeria coceinea Zan. in Flor. Plocam. circinnatimi Mont. J. Ag. Sp. p. 40(3. Ploc. cincinnatum Kiits. tah. Phyc. Vol. XVI tah.47. Hab. in mari rubro. fi. D. HoHNEMANNi (Mcrf. iu Goctt. Gel. Ans. 1815 n:o 64) fronde coraplanata inferne incrassata demum subteretius- cula densissime decomposito-pinnata, pinnis alternis op- positis(iue supra axillas vix rotundatas patentibus, ter- miiialibus increscentibus vix conspicue incurvatis iuferi- oribusque obtusis planatis, omnibus cellulis pluribus ra- diantibus termiuatis. J. Ag. Sp. p. G4. 1. Lyngh. tah. 7. Fucus Horneinanni Mert. l. c. Sphceroc. Lamhertii Suhr. Kiltz. Phyc. tah. 59. I. Chondr. Lanthertii Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVII tah. 95. Hab. ad Cap. b. Spei. 7. D. AMBiouA (Grev. mscr.) froude plaua deiiium ancipite sub- costata densissime decomposito-pinnata, pinuis alteriiis oppositisque supra axillas vix rotuudatas pateutibus, ter- minalibus increscentibus vix conspicue incurvatis iuferi- oribusqae obtusis planatis, omnibus cellulis pluribus ra- diantibus terminatis. J. Ag. Sp. p. G41. PJocani. amhi- gunm Grev. Desmia amhigua Harv. Alg. Ceyl. n:o 21. Hab. in mari Indico a Ceylona usque ad Novam Hollan- diam superiorem. Species inquircn dce : Desmia Japonioa Harv. Alg. Wright. n:o 23. Chondrococcus spinulosus Kiitz\ tah. Phyc. Vol. XVIII. e Nova Caledonia. 358 RHODYMENiACEiE. OcModes. LXXXl. OCHTODES J. Ay. in Bidr. Florid. S//stcm. p. 5. SpJusrococci sp. in J. Ag. Sp. Froiis cylindracea dichotoma aiit vage ramosa maximopere gelatinosa et subcartilaginea (facillime dissoluta) ; juveni- lis subtubulosa, tilis moniliformibus verticalibus ab axili siphone provenientibus constituta; adultior intus cellulosa farcta, tribus fere stratis constituta: axili siphone cincto minoribus arcuatim inter cellulas strati medii rotundatas laxe cohserentes excurrentibus, corticalibus hlis monili- formibus brevioribus. Cystocarpici in verrucis ssepe ag- gregatis a fronde erumpentibus evoluta, demum quasi intra pericarpium, articuhs ultimis hlorum monihformium radiantium conflatum, nucleolos plures, cokimnis filorum sterihum ad tectum pericarpicum excurrentibus separatos foventia; nucleoH supra pedicellum placentarem articula- tum oblongo-rotundati, gemmidia plurima, rotundata sine ordine conspicuo couglobata, quasi muco cohibita gene- rantes. Sp]i(srospora>, .... Fronde juveniH dissecta siphonem articulatum axilem vidi, filis corticalibus monihformibus fastigiatis laxe circumdatum. Frons hoc modo quasi tubulosa sensim sohdescit, articuhs filorum interioribus in cellulas magis rotundatas intumescen- tibus, ahis fihs sparsissimis inter ceUulas vacua implentes ex- currentibus et CaUophylhdis in modum circumdantibus. Strati corticahs fila monihformia in adultiore fronde minus conspi- cua, articuhs magis ceUulas seriatas semulantibus. Adulta frons hoc modo cehulosa adparet et farcta, sed facilhme dis- soluta. Fructus omnino ejusdem naturse vidi ac eos quos in Desmia descripsi ; verrucse autem minores, dense aggregatse, demum plures, ut videtur, confluentes. Species duas, fructu mihi ignoto, ad calcem Sphserococci generis in Sp. Alg. disposui, supposita unius cum Chondrococco fihformi Kiitz. identitate. Postea suam speciem icone data in Tah. Flnjc. Vol. XVII tah. 95 illustravit Kiitzing, addita analysi structurse, quse in iUam haud bene quadrat, quam jam 1852 nostra^ tribueram. Speciem Kiitzingianam itaque diversam considerare debui. Eiithora. Rhodymeniacb;*;. 859 1. OcHT. piLiPORMis (J. A(j. Sp. p. 644) fronde teretiuscula tiliformi subdichotomo-ramosa corymboso-fastigiata, ramis erecto-patentibus. terminalibus 2 — Sfurcatis obtusiusculis. Sph. Jiliformis J. Acr duas series frondis plano paraUelas dispositis majoribus ; corticaUbus muUo minoribus supra margines interiorum in orhem dispositis snhpromimdis, ipso verticc ceUularum intcriortim nudiusculo ; pcricarpii ceUtdis interioribus con- • centricas series formantibus, uuico loco carpostomii cum exteriorihus radiatim dispositis. * Fronde subavenia. G. Rh. volan.s (Harv. Trans. Ir. Acad. 22 p. 554) rosea tenue inembranacea, fronde dichotomo-decomposita et a mar- gine subpinnata, segmentis linearibus obtusis integrius- culis aut apice subcrenatis, pinnis basi angustatis, cysto- carpiis per discum sparsis, sphserosporis sparsis pinnas occupantibus. Harv. Phyc. ausfr. tab. 216. (Sphserosporas non vidi). Hab. ad Nov. Hollandiam occideutalem. 7. Rh. Barkerl^i; (Harv. Phyc. austr. tab. 276) rosea pedalis membranacea, fronde dichotomo-decomposita et a mar- gine subpinnata, segmentis lanceolato-linearibus obtusis integriusculis, pinnis simpliciuscuHs basi angustatis, cy- stocarpiis i^er discum sparsis numerosis, sphserosporis. . . Ad Novam HoUandiam australem. '^(>4 KHODYMENIACEiE. IlllodophjTlis. Milii ignota; sec Harvey ]. c luec inter Algas Exsicc. austr. sub n:o 390, nomine Callophyllis? expansa Harv. mscr. insignita obveniret. Sed sub n:o allato oninino diversa species adest, nec sub alio numero memoratam C, expansam video. Analysis Harveyana, licet liaud op- tima, Rhodopliyllidis speciem genuinam prodit. 8. Rh. acanthocakpa (Harv. Fl. Nov. Zd. II. p. 251) froncle dicliotuma et a margine snbpinnata, pinnis oblongo-lineari- bus basi longius angustatis, apice obtusiusculis, demum ligulis minutis acuminatis dentatisque numerosis circum- circa fimbriatis, cystocarpiis ad basin fimbriarum sub- utrinque prominulis, denticulisque abbreviatis fimbrise superatis, sphserosporis .... CaUo^ihyUis acantJiocarpa Harv. l. c. Hab. ad Novam Zelandiam; ad Ins. Chatam (Travers!). Pulcherrima species et distinctissima, licet primo intuitu Callophyl- lid. Hombronianse Harv. forsaii nimium adpropinquari videretur. Ac- curatius inspectam in omnibus fere prseter habitum diversam invenies. Cystocarpia aculeis prominulis horridula jam externam notam diversi- tatis offerunt; dissecta structuram Rhodophyllidis fere produnt. Pla- centa nimirum adest — fere magis quam in aliis speciebus evoluta — oblique a plexu peculiari adscendens, ipsa elongata et ad dimidiam altitudinem nuclei conspicua, in ramos abiens phires et nucleolos cir- cumcirca raditotes sustineus; inter nucleolos fila articulata tenuiora a placenta ad plexum fibs consimilibus concentricis constitutum, to- tum necleum compositum ambien'em, tencbmt. Cellula^ praegnantes sat magnse gemmidia pbirima arcte conglobata fovent — fere diceres cellulas prsegnantes Callophyllidis, at circa placentam radiantes. Car- postoraium more Rhodophylbdis cellulis radiatis, demum secedentibus, formari videtur: quod vero carpostomium nec basi placentge opposi- tum, nec apicale, sed oljliquum et pluries vidi basin placentaj versus adproximatum. Reliqua pars pericarpii celbilis magis concentricis coi:|,stat, externis angulato-rotundatis, interioribus oblongis, intimis nu- cleum ambientibus fere in fiba tenuiora submoniliformia articubs ob- longis transmutata. Haec intima ab eodem ac placenta plexu prove- niunt et circa nucleum concenti'ica, hunc quasi suo amplexu continent. Quee quidem omnia ejusmodi sunt, ut cum structura nuclei Callophyl- lidis comparata, typum cvidenter abenum demonstrant. Nec super- ficies frondis, sub microscopio visa, typum Callophynidis exhibet: in Rh. acanthocarpa, si bene prseparata exaininatur, areolas strati corti- calis angulatas cellulis minoribus stellatim radiantibus cingi adparet; media nempe pars cellulse est nuda et prominula, peripherica parte tecta celhilis minoriljus rotundatis — fere ut articuli Ceramii ad o-e- nicula cellulis minoribus teguntur. Quae quidem in prfesenti structura, si a superficie examinatur, fert speciem, quasi cellulis stellatim dis- Pihodopliyllis. Rhodymeniacfm':. 365 positis tota constitueretor et pulcherrima visu. Alia planta, cum qua ne confundetur caveas, est Cladhymenia o))loiigif'olia, qua? ramificatio- nis norma haud dissimilis, et fructu et structura diversa. Transverse secta Rh. acanthicarpa cellulas interiores paucioribus seriebus dispo- sitas offert. A superficie visa alium quoque adspectum prsebet. '■'* tronde sensim venis (miniis consjncuis) pcrcursa, nempe celJtdis tenuiorihus in Jila conjnnctis inter eelhdas anf/u- latas strati intcrioris evolutis, sensim certis locis dcnse congestis, venas lowjitudinaJcs formantihus. 9. PvH. BLEPHARicARPA (Httrv. Al(j. ausif. exs. n:o 301) rigi- diuscula, fronde (lecomposito-dichotuma subflabellata, de- mum subpinnata, segmentis linearibus patentibus, mar- gine ciliato-dentatis, demum minus conspicue venosis, cystocarpiis ad cilia prolongata infra apicem ssepe persi- stentem singulis aut paucis, splia^rosporis in ciliis incras- satis circumcirca numerosis. Harv. Fhycol. austr. frd). 254. Kiit.z. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 52. CalJihJepharis Preissii Harv. in Ir. Trans. (excl. syn.). Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem. An Hhodophyllis Preissiana Kilts., quse est Rh. Preissii SoncL, huc pertineat, dubitat Sonder (Alg. Nov. Holl. Trop. p. 30): 10. Rh. ramentacea (A(j. Sp. p. 177) membranacea fronde decomposito-dichotoma et processubus marginalibus sen- sim evolutis pinnata, superne subtiabellata, segmentis li- nearibus subcuneatisque demum minus conspicue venosis. terminalibus pinnisque obtusiusculis, cystocarpiis in ra- mentis marginalibus, ssepe in eodem pluribus, splia^ro- spofis processus marginales incrassatos occupantibus. T)eJ. ramcntacea Ag. J. c. CaJJihJeph. ramentacca J. Ag. Sji. p. ()21. Phod. fimhriata Hook. ct Harv. Lond. Journ. VI. p. 405. Rh. memhranacea var. fimhriata Harv. postea. Hab. Nov. Hollandia australis. Cum sequente proxime convenit. Rh. ramentacea paulo firmior substantia, chart^e saepe minus adheerens et segmentis ultimis obtu- sioribus instructa. 11. Rh. membranacea (Harv. Lond. Journ. 1844 jp. 448) tenue membranacea, fronde decomposito-dichotoma subflabeHata et processubus marginalibus sensim evolutis subpinnata. 366 Rhodymeniace^. PJiodoph/lUs. segmentis linearibus demuni venosis, terminalibus pinnis- que acuminatis, cystocarpiis . . . , spliserosporis processus marginales incrassatos occupantibus. Halymema nicm- hranacea Harv. l. c. Rhodopli. memhranacea Harv. Alg. ausfr. exs. n:o S12 et 373. (Icon. in Fl. Nov. ZeJ. tah. 117 potius ad Rh. ramentaceam spectat). Kiliz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 53. et Vol. XVI tah. 9. H venosum Kiiiz. ihm. Hab. Nov. Hollandia australis. IV. Stictophyllum frondc plana^ superficie suh-rostdato-arco- Jnta, duplici cellidarum strato consiituta; ceUulis inieri- , orihus per duas series frondis pJano xoaraJJeJas dispositis majorihus, corticcdihus circa margines interiorum in or- hem disposiiis vix prominuJis et fere eundem pJanum occupantihus, vertice interiorum nudiuscuJo; pericarpii ceJ- Jtdis interiorihus conccntricas series formaniihus^ unico Joco carpostomii cum exteriorihus radiatis. 12. Rh. Gunnk (Harv. Lond. Journ. IV. p. 540) fronde pin- natifida decomposita segmentis regulariter pinnatim dis- positis, infimis aut (suppressis intimis) mediis longioribus, pinnis in rachide lata lineari oppositis alternisve, paten- tibus, apice obtuse dentatis, cystocarpiis margiualibus, spheerosporis in segmentis superioribus sparsis. CJadhy- menia Gunnii Harv. J. c. ei Ner. ausir. tah. 32. (sphse- rosp. male descriptis) J. Ay. Sp. p. 386. Kiii.z. tah. Phyc. VoJ. XVII iah. 94. PJiodopliyJJ. Gunnii Harv. Nov. ZeJ. IL p. 247. Ad Novam Hollandiam, Tasmaniam et N. Zelandiam. lla. Rh. lacerata (Harv. Fl. Nov. Zel. p. 247) stipite cartilagineo filiformi brevi mox complanato et in basi frondis desinente, la- mina tenuissime membranacea rosea snbdichotoma, laciniis prima- riis latis, secundariis sensim angustatis dichotomo-multifidis, ul- timis elongatis attenuatis acutis fere subulatis hic illic parcissime denticulatis. . . . Fragmentum authenticum comparavi. Cellulas interiores duplici serie dispositas vidi, extrorsum corticalibus pau- cissimis tectas. Frons a superficie visa adspectum rosaceo-areola- tum cgeterarum monstrat. Rh. membranacese proxima mihi ad- paruit. Ad Novam Zelandiam. Eliodophyllis. Rhodymeniace^. 367 13. Rh. multipartita (Harv. Ahj. anstr. exs. n:o 370) froncle subpinnata, nempe segmentis fere dichotomia ortis alter- nanter brevioribus in rachide elongata pinnatim alter- nantibus, inferioribus brevioribus, terminalibus subcorym- bosis, omnibus supra axillas rotundatas linearibus mar- gine integerrimis. cystocarpiis marginalibus, sphserosporis in segmentis superioribus sparsis. Harv. Tasm. p. 318. KuU. tab. Fhyc. Vol. XIX tah. 51? Hab. Nov. Hollandia australis et Tasmania. V. Hyalophl^a. Frondeplana, superficie fere rosulato-arcolata, tota cuticula evidentiore hyalina inclusa, sensim venis mi- nus conspicids percursa, cellidis interioribtis suhaltrrnan- tibus per duas series frondis plano parallelas dispositis, corticalibus uniseriatis ; pericarpio quasi fascicidis fasti- f/iatis filorum moniliformium a centro radiantihus in pe- ripheria confiuentibus contexto. 14. Rh. tenuipolia (Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 549) frondo inferne dichotoraa, segmentis superne pinnatim dispositis- fimbriisque a margine exeuntibus mixtis, segmentis ulti- mis limbriisque angustissimis acuminatis, dentibusque con- formibus lineari-acuminatis obsitis, cystocarpns marglni immersis, pericarpii celhilis radiatis, sph^erosporis in seg- raentis superioribus sparsis. CalJophyJlis tenuifolia Harv. l. c. Alg. austr. exs. n:o 404. — Huc forsan Harv. Aly. exs. n:o 368 (admodura juvenile!). Ad Novam Hollandiam occidentalem. QiiEe pluriraa de structura Rh. Goodvinise dixi etiam de hac va- lent. Vense frondem percurrunt, etiam in segmentis supremis con- spicufe; tubo angustiore articulato et filis tenuioribus constituuntur. Cellulas corticales iu laciniis ultimis fere tantum ambitum ceHularum interiorum occupant. Margo hyalinus ubique conspicuus, cujus a pel- licula fila tenuissima hyalina in hac ut in sequente exeunt. Spheerospo- ras zonatim divisas in hac vidi. Utroque fructu ita a Callophyllide di- stat. A sequente differt fronde angustiore, segmentis magis lineari- bus, ideoque longioribus. 15. Rh. Goodwinl^e (J. Ay. mscr.) fronde pinnatifide decom- posita deraum venosa, segraentis subregulariter pinnatira dispositis firabriisque a margine exeuntibus mixtis, seg- 368 IIhodymbniace^. Rhodophi/Uls. meiitis iiltimis fimbriisque acuminatis serrato-dentatis, cystocarpiis margine immersis, pericarpii cellulis radiatis. A(l ostia Tamar. Tasmaniae legit Miss Goodwin. Caute lisec a Rh. Gunnii et Rh. membranacea distinofuatur: maois gelatinosa, chartfe arcte adheeret; inferne pollicem fere lata, sensim decomponitur, donec iimbrife linea angustiores ; ramificatione pinnati- fida magis quam dichotoma, difterentia inter fimbrias et segmenta minus conspicua fit: prtesentia venarum a Rh. Gunnii, ramificationis norma a R. membranacea dignoscatur, cseterum structura. Margo hya- linus cir.umcirca frondem cingit; cellulaj corticales fere unica serie dispositfe; interiores magnse, in scctione transversali duobus seriebus disposit£e, at celluke alternantes (in Rh. mombranacea ssepe e regione positee); celhila subcentralis cingitur filis minoribus venam constituen- tibus. Pericarpii structura fere qualis in Rh. Hyjjneoide pinxit Harvey. VI. Pericladia. Frondc tcrefkismla dcnmm compressa.quoqiio- versuni ramosa, tota cutmda evidentiore hyalina incJusa, cellulis interioribus sine ordinc conspicfto dispositis, intcr supcrficies x^lanafas phirihus, corticalihus uniscriatis ; pe- ricarpio quasi fascicidis fastiyiatis filorum moniliformium a cenfro radiantihus, in periphcria conflucntihus contcxto. 10. IiH. Hypneoides (Harv. Phf/c. ausfr. tah. 191)) gelatinosa, fronde ex tereti compressa, inferne dilatata planiuscula et subdistielie ramosa, densissime ,pinnatim decomposita, pinnis majoribus submarginalibus, apice ssepe incrassato hamatis. minori})us quoque a disco egredientibus tere- tiusculis pinnulis(iue acumiuatis, cystocarpiis ad ramulos sphajricis, sphserosporis sparsis zonatim divisis. Hypnea planicaidis Harv. Alg. austr. exs. n:o 342. Hab. ad Tasmaniam et Nov. Hollandiam australem. Fronde crassiuscula, ramulis a disco pariter ac a margine egre- dientibus, cellulisque inoi'dinatis a ceeteris speciebus forsau nimium abludit. Fructus nullos vidi. An tamen mediante Rh. Goodwinise Rhodophyllis species censeatur? Species inquirendce: 17. Rhod.? angustifrons (HooJc. d Harv. Fl. Nov. Zcl. p. 247) minuta fronde angustiore lineari dichotoma, segmen- tis(}ue superioribus dilatatis nunc trichotoma, margine nuda, apicibus dilatatis obtusis rotundatis crenulatisve, frnctibus . . . Kiltz. tah. Phyc. Vof. XIX fah. 53. Ad Novam Zelandiam. Hijdrolapatlmm. Rhodymeniace^e. 369 Fide structurse, potius Callophyllis speciem, C. carne^e proximam, in liac suspicarer. DiCTYOPSis FiMBEiATA (Sond. ifi Linvi. XXVI. p. 419) a Harvey m Sijnops. Alfj. Ph/c. austr. nomine Rhod. Dictyopsis memorata, forma peculiaris Rh. memhranacese supponitur. RnoDorHYLLis PELTATA Grun. Fidsch. AJr/. p. 12. Rh. Strapporelli Ardiss. Florid. Ital. II. l. p. 58 tab. X. fig. 1—9. Tah. XI et XIL liXXXVI. HydROLAPATHUM Rupr. in Adn. Alg. Ocliot. p. 250. Wormshjoldia J. Ag. Sp. p. 406. Frous foliosa costata venisque lateralibus parallelis pinnatim egredientibus nervosa; cellulis interioribus elongatis venas efficientibus ; exterioribus rotundato-angulatis venas in- vestientibus et in laminam excurrentibus, contexta. Fruc- tus in phyllis minutis a costa derasa pullulantibus evo- luti. Cystocarpia pedicellata, ex ancipite subglobosa, intra pericarpium celiulis extrorsum radiatis, introrsum con- centricis, carpostomii loco fere onmibus radiatis seceden- tibus conflatum, nucleum subcompositum foventia; nu- cleoli circa placentam ramosam radiatim dispositi, co- lumnis tilorum sterilium intercepti, obovato-rotundati, gemmidia plurima rotundato-oblonga, sine ordine conspi- cuo conglobata et quasi muco cohibita foventes. Splne- rosporm in phyllis planatis densissimse, globosse triangule divisse. Si Rhodophylleas a Rhodymenieis ut tribum propriam distinguere placeat. ad hanc Hydrolapathum transferendum vi- detur, nucleo composito et columnis filorura sterilium nucleo- \ los intercedentibus seque in Hydrolapatho conspicuis. For- matio carpostomii quoque conformis videtur. Cellulse nimi- [, rum pericarpii pluriseriatse, iiiterioribus prsecipue in inferiore parte concentricis, exterioribus paucis radiatis, carpostomii loco fiunt omnes radiatim dispositai et laxiores, demum car- postomium parum prominens formantes. Placenta paniculato- ramosa a fundo basali adscendit, ramis lobos validos gemmi- diis prsegnantes sustinentibus. Fila sterilia a placenta inter 24 370 Khodymeniace^. Hydrolapathum. lobos ad fila nucleum ambientia excurrunt. — Cum Delesse- rieis nullam esse affinitatem structura nuclei probare mihi videtur. Genus limitibus et cbaractere in Sp. Alg. dato conser- vandum credidi, nomine tantum mutato ob genus Phanero- gamum consonum, jamdudum propositum, hodie missis syno- nymis a recentissimis systematicis receptum. Suadente Ru- prechtio nomen vetus Hydrolapathi nostro adoptandum putavi. 1. H. Sanguineum (L. Mant. p. 136) trondis costatse opposite venosse foliis petiolatis, lineari aut oblongo-lanceolatis un- dulatis integerrimis, foliolis novellis a costa denudata folii adulti pullulantibus, fructibus in foliolis minutis transformatis nidulantibus. J. Ag. Sp- p. 408. Fucus sanguineus L. Tnrn. Hist. tah. 36. Delesscria sanguinea Lamour.; Lyngh. Hydr. tah. 2. Harv. Phyc. Brit. tah. 151. Kiits. tah. PJiyc. Vol. XVI tah. 17. Hydrolapathum, sanguineum Stackh. SERIES IV. H0RM0SPERMEJ5. J. Ag. Sp. Alg. Vol II 1. p. IX. Cystocarpii filis gemmicliiferis aut inter fila nemathecii singulis, aut a placenta ssepius admodum evoluta centrali vel basali fasciculatim radiantibus, superiore saltem parte invicem liberis, simpliciusculis aut fasciculato-ramosis, articulatis, in articulis superioribus paucioribus aut pluribus gemmidia se- riata, oblongo-rotundata, generantibus. — Nuclei aut inter fila nemathecii sparsi, raro frondi immutatse immersi, sa^pis- sime intra pericarpium externum recepti, simplices aut fasci- culis pluribus constituti, nunc columnis filorum sterilium fa- sciculos separantibus evidentius compositi. Ordines mihi sunt: Ordo XI. SQUAMARIACE.^ fronde inarticulata globulosa aut ssepius horizontaliter expansa, pagina inferiore ad- nata, a superiore fructifera, fructibus inter fila verticalia, s£epe in nemathecia superficialia collecta, nidulantibus. Cystocarpii nucleis singulis, transformatione filorum mo- niliformium neniathecii ortis, filisque sterilibus invicem separatis, intra membranam hyalinam fili transmutati gemmidia articulatim seriata, discoidea aut rotundata, in articulis singula generantibus;, sphserosporis ex articulis filorum consimilium transformatis, zonatim aut cruciatim divisis. Ordo XII. SPH^nOGOCCOIDE.4^ fronde inarticulata cel- lulosa, cellulis exterioribus rotundatis nunc in fila verti- calia conjunctis, intimis nunc filiformibus stratum axile constituentibus. Cystocarpii nucleo intra pericarpium ex- 24* 372 HORMOSPERME^. ternum ssepms elevatum recepto, simpliciusculo aut sub- composito, tilis gemmidiiferis a placenta ssepius elevata egredientibus, iuvicem superiore saltem parte liberis arti- culatis, nioniliformibus aut subclavatis, in articulis supe- rioribus pluribus aut paucioribus simul maturescentibus gemmidia rotundata generantibus ; spbserosporis in strato corticali parum mutato aut nematbecioso sparsis aut intra nemathecia collectis minutis cruciatim aut zonatim divisis. Ordo XIU. DELESSEBIEiE fronde inarticulata ssepe pla- nata, nunc foliiformi, cellulosa, cellulis exterioribus angula- latis concretis, nunc longioribus venas constitueutibus aut costas percurrentibus ; Cystocarpii nucleo iutra pericar- pium externum depressura recepto, simpliciusculo, filis gemmidiiferis a cellula placentari majori supra fundum dilatata sursum radiantibus, superiore sua parte longiore invicem liberis articulatis clavatis, in articubs supremis gemmidia pauca simul maturescentia rotundata generan- tibus; spba^rosporis soros subdefinitos formantibus ma- jusculis rotundatjs triangule divisis. Squamakie.e. 373 Ordo XI. SQIAMARIE^.. Algae iuarticulatse globulosse, aut ssei^ius horizontaliter expansse, crustacese vel membranacese, strato decumhente, fron- dis expansionem horizontaleni determinante, et adsccndente crassitiem frondis generante, plerumque constitutse, celluHs muco laxiori cohibitis aut solidescente concretis. Cystocarpia in nematheciis superticialibus evoluta, transformatione filo- rum moniliformium nemathecii orta, filisque sterilibus stipata, intra membranam hyalinam fili transmutati gemmidia articu- latim seriata discoidea aut rotundata, in articulis singula fo- ventia. Sphcerosporee ex articulis filorum consimilium trans- formatse, zonatim aut cruciatim divisse. Ad ea, quse in Speciebus Algarum de Squamarieis obve- niunt, hodie nihil fere certius addere potuerim. Cystocarpia adhuc in paucis tantum Generibus cognita, quare cliaracteri- bus habitus et structuree potius continentur Genera quam indole fructus proprio. In generibus, quorum cystocarpia cognita, ha3C satis convenire videntur. Nucleus nempe cy- stocarpii, a filo nemathecii transformatus, gemmidia pauca intra membranam hyaHnam fiU transformati seriatim super- posita fovet. Nucleos itaque singulos cum filis genimidiiferis intra pericarpium evolutis Sphserococcoidearum comparandos censeo; atque fructu ita expHcato Squamarieas Sphajrococcoi- deis proximas, in eo vero prsecique diversas quod Squamariese nucleos simpHciores et nudos seu tantum inter paranemata superficiaHa receptos, SphserococcoideaB vero ejusmodi nucleos plurinios conjunctos et intra pericarpium receptos contiueant. Sunt tamen iionnuHa genera hodie ab auctoribus ad Squa- marieas relata, quee quoad descriptiones et icones admodum 874 Squamarie^, diversa adpareant. Ejusmodi genus est Dermocarpa Crouan. Supra stratum horizontale proveniunt corpuscula fere pyri- formia, sporangia dicta, sporas plurimas sine ordine conspi- cuo conglobatas intra membranam foventia. Hoc ducente charactere Genus vix Squamarieis referendum putarem; an potius Nematospermeis? Aliud est Genus admodum iusigne, quod nomine Rhodopeltis in Phyc austr. descripsit Harvey. Cum dubio hoc quoque ad Squamarieas ducitur. Ex analysi data cystocarpia potius cum iis Helminthocladearum analoga suspicarer; Harvey quoque eadem Scinaise subsimilia indicat. Sit igitur ut genera, quse hodie Squamarieis referuntur, ^ habitu et crescendi modo magis analoga, quam vere affinia ^ postera dies docebit. Interea, dum innotescant fructus, potius in unum ordinem genera forsitan minus affinia conjungere "•% malui, quam de affinitate judicia proclamare, quse suppositio- nibus incertis hodie tantuni fundare licet. Genera disponantur: TRIBllS I. fRllORIEjE frondibus globosis aut horizontali- ter expansis, filis muco laxiori cohibitis constantes. * Filis unicum stratum constituentihus, articuUs omnihus de- mum splicerosporas evohentihus. Fronde globulosa, sphcsrosporis cruciatim divisis LXXXV Actinococcus. ** Filis stratum hasale tenue formantihus, strati superioris articulis paucis suhdefinitis in sphmrosporas transmutatis. Sphcerosporis ab articulo medio formatis, crucia- tim divisis .... LXXXVI Petrocblis. „ in ramulo laterali evolutis zona- tim divisis . , . . LXXXVII Cruoria. „ in articulo terminali ortis crucia- tim divisis .... LXXXVIII Contarinia. TRIBIIS II. SQlAMARlEJi; frondibus horizontaliter expansis, | filis muco ssepius solidescente concretis; sphserosporis in strato nemathecioso evolutis. Sphcerosporis secus parietes cryptce immersce dispositis .... LXXXIX Hildenbrandtia. „ in nematheciis superficialibus evolutis zonatim divisis XC HjEmatocelis. Adinococcus. SQiiAMARiEiE. 375 Sph(erosporis cruciatim divisis paranematibus acuminatis . . XCI Cruoeiella. jj „ clavceformihus . . XCII Peyssonnelia. TRIBIS m. RnOPODERMEJi frondibus horizontaliter ex- pansis membranaceo-cellulosis ; splia^rosporis in soris su- perficialibus inter paranemata rigidiuscula evolutis. Splicerosporis stipitatis cruciatim divisis . . XCIII Rhododermis. LXXXV. ACTINOCOCCUS Kiit^. J. Ag. Sp. p. 488. Frons globulosa filis uniformibus articulato-moniliformibus, muco laxiori tantum cohibitis, tota constituta. SpJicero- sporce ex articulis transformatis ortse, ellipsoidese, crucia- tim divisse. 1. AcT. siMPLiciPiLUM (J. Acj. Sp. p. 488) filis simplicissimis utrinque attenuatis, articulis ellipsoideis diametro sesqui- longioribus. Hab. in mari Baltico ad Chondrum crispum. 2 AcT. EOSEus (Suhr. mscr.) filis fastigiatim ramosis, articulis rotundatis diametro sequalibus. KilU: Fhycoh Gener. p. 177 tah. ^^ fig. IV. Tab. PhjcolUah. 31 fic/. II. J. Ag. Sp. p. 489. Hab. in sinu codano ad Phyllophoram Brodisei. LXXXYI. PeTROCELIS J. Ag. Sp. Alg. p. 489. Frons horizontaliter expansa fere duobus stratis contexta, in- feriori horizontali tenuissimo, superiori verticah, filis ar- ticulatis muco laxo conjunctis subsimplicibus constante. Cystocarpia .... SphcerosporcE ex articulo intumescente fili medii formatse, rotundatae cruciatim quadridivisse. 1. P. CRUENTA J. Ag. Sp. p. 490. Croiian Fl. finist. p. 147 tal. 18 fig. 122. Lc lolis Alg. Cherb. Pl. III fig. 3—5. Cruoria peUita Harv. Phyc. Brit. tab. 117 (non alior). Hab. ad rupes Europseas Oceani atlantici. Sub titulo Cruorise pellitae de quibusdam Squamarieis in Alg. Ochoteus. p. 13G piofusius disputat Ruprecht.. Ex iis, quae attulit, 376 Squamaeie.e. Cruoria. patet plurcs species suId eodem nomine vcnditari, quod quoque ipse in Specieb. Algar. demonstrare conatus sum, volumine Ruprechtii nondum milii cognito. Planta Ochotensis, quam nomine Cruoriee Mid- dendorffi intelligere videtur, secunduni iconem datam Petrocelis spe- ciem constituere apparet. LXXXYBI. Cruoria Fries. J. Ag. Sp. p. 490. Frons horizontaliter expansa filis verticalibus articulatis den- sissime stipatis, muco fluido obvallatis constituta. Cy- stocarpia .... SphcerosporcB ad fila laterales, transfor- matione rami ortse, clavato-oblongae zonatim quadridivisai. De aftinitate hujus Generis dissentiunt auctores. In Liste des Algues marines de Cherhourg Genus familiam sibi pro- priam, inter Batrachospermeas et Wrangelieas insertam, con- stituit. In II. Finist. Cehi Crouan species Cruorise ad Nema- lion ducitur, adjecta observatione species Generis ita consti- tuti inter Florideas, Codio adheerenti et Codio elongato inter Zoospermeas formse differentiis analogas esse. Ignota mihi cystocarpiorum structura prsematurum censeo de atfinitate disputare. Hoc tamen moneam: In Cruoria (J. Ag., Le lolis et Crouan) sphairosporse in fihs laterales, zonatim divisa^, sat bene cognitse videntur. In Nemalione *) spha^rosporas om- nino diversas vidi, nempe in articulis terminalibus formatas et triangule divisas. In specie, quam ad Nemalion a Cruoria transtulerunt Crouan, sphserosporse zonatim divisie obveuiuut. Sin ita sphserosporis differant Cruoria et Nemalion, certuni quoque mihi videtur nuUas esse hodie rationes, species utri- usque Generis in unum conjungere. Quam sit difiicile ex structura frondis de affinitate Floridearum judicium ferre, plurima hodie docent exempla. Quod attinet cystocarpia, quse in Ann. Sc. Nat. 4 Ser. tom. 9 Pl. 3 fg. A. a Celeb. *) Me omnino fugit qua ratione' a Cel. Thuret (in Mech. sur la Fecond. des Floridees p. 7) dicitur, cystocarpia esse unicani fructiiica- tionis formam quse in Nemalieis adest. Nou tantum in longc plurimis Generibus Floridcarum furmte ,duse (cystocarpia et sphserosporae) cog- nitse sunt, ita ut has in omnihiis veris Florideis obvenire certum vi- deatur; sed sphajrosporas iu Nemalione longe antea observaveram et jam in parte Spec. Algar., quse anno 1852 prodiit, descripseram. Cruoria. Squamarie^. 377 Crouan depinguntiir, ita sane cum iis Nemalionis convenire videntur, ut plantam a Crouan depictam Nemalioni proximam esse facilius mihi persuadeam. Milii vero hi fructus in specie Cruorise ita abnormes, et totum speciminuhim depictum ita a planta sphserosporifera forma et raraificatione abludens ad- paruit ut mihi videtur posse in dubium vocari anne fragmen- tum depictum errore quodam ad Cruoriara relatura fuerit. 1. Cr. ADH.ERBNS (Crouan mscr.) fihs verticalibus siraplicibus aut parcissime dichotomis utrinque attenuatis. J. Ag. Sp. p. 491. Nemalion adhcercns Crouan mscr. et Fl. Fi- 'nist. p. 146. Ann. Sc. Nat. 4 ser. tom. 9 pl. 3 fig. 3— (3 c. Cruoria pellita Lc lolis Alg. Mar. Cherh. Pl. IV. M 1-3. In Oceano atlantico ad httora Gallise. 2. Cr. pellita (Lb. Hydr. Dan. p. 193) filis fasciculatis in- ferne dense ramosis superne attenuatis, apicibus parce corymbosis. J. Ag. Sp. p. 491. Aresch. in Linncea 17. 3. p. 267 tab. IX fig. 7 et 8. Chcetoph. pellita Lb. l. c. tah. 66. B. Flor. Dan. tab. 1728 fig. 1. Hab. in Oceano atlantico ad littora Europse superioris. Nomine Cruorise pellitse plures species confusas fuisse satis con- stat. Spccimina originalia plantte Lyngbyei numquam fertilia obser- varunt. Ruprecht plantam a Hornemanno missam, quse tamen an plauta Lyngbyei sit haud certum videtur, fertilem vidit, fructibus fere Actinococci. An itaquc nomen Cruorise Actinococco generi tri- buendum et Cruoria adhserens ut genus sui juris novo nomine desig- netur? Obs. Celeberrimos Crouan, qui ante alios plantas, quas Squama- rieis adnumero, numerosis observationibus illustrarunt, supra dcscrip- tam Cr. adhaerentem ad Nemalion referre jam supra dixi. lidem no- mine Cruoriae genus quod cum Friesiano identicum considerare viden- * tur, proponunt sui juris, quod, quantum rnihi judicare contigit, potis- simum dignoscere volunt filis strati verticalis simplicibus, a strato basali evidentiore egredientibus. Sphferosporas zonatim divisas, late- raliter a filis verticalibus provenieutes pingunt. Mihi differentise al- latae vix ejus naturse adparent ut Genus sui juris poscerent. Species descriptse sunt: Cruoria purpurea (Crouan Alg. Finist x). 147 FI. 18 n:o 123) Contarinia cruoriceforiiiis Cr. in Ann. Sc. Nat. 4 Ser. tom. 9 Fl. 3 fig. 4 a — d. ... ^ In Lithothamnio ad Brest. y'ij\V>^^^/*''' /^/^ '^•■^ V ku(LIBRA*tY 378 Squamarie/e. Coniarinia. Ce.? rosea (Crouan Alg. Finisf.p. 147) Contarinia rosea Cr. in Ann. Sc. Nat. l. c. pl. 3 fig. 5 a — c. In fragmenteis vitri etc. ad Brest. LXXXYIO. CONTARINIA Zanard. J. Ag. Sp. p. 492. Frons criistacea liorizontaliter expansa inferiore pagina ad- nata, stratis diiobus contexta: inferiore decumbente, cel- lulis in fila horizontaliter et subflabellatim radiantia con- junctis, superiore filis verticalibus articulatis dicliotomis muco fluido obvallatis, constituto. Cystocarpia ..... Sx)li(erospor(B transformatione rarai ortse, in filo termina- les, obovatse cruciatim (irregulariter) quadridivisse. 1. C. Peyssonnelmpormis (Zanard. Sagg. p. 45) J. Ag. Sp. p. 493. Zanard. Icon. Adriat. p. 47 tah. XII! Hab. ad Spongias et Cystoseiras maris adriatici. Ad hanc speciem arcte accedere videtur Cont. pulcherrima Crouan in Fl. Finist. p. 147 tah. ISfig. 124 (Bhododiscus pulcherrimus Crouan in Ann. Sc. Nat. IV Ser. tom. 12 pl. 22 fig. 29 — 33), quam omnino cum sua specie identicam consideravit Zanardini, ut distinctam vero speciem Contarinise memorant Cel:i Crouan. Colore Itetius roseo-car- mineo et frondis tenuiore strato specimina a Crouan missa diversa quidem videntur. In planta Zanardinii articulos iilorum paulo longi- ores (diametro sesqui-longiores) vidi. In Cont. pulclierrima articulos breviores, diametro tequales aut parum longiores, pingunt Cel. Crouan. Caeterura dixisse placet me sphserosporas non ita regulariter in lineam superficialem dispositas vidisse, quales easdem pingunt auctores lau- dati; sed alias superficiales in filo longiore, alias inter fila subimmer- sas, nempe in filo breviori terminales observavi. LXXXIX. HiLDENBRANDTIA Nardo. J. Ag. Sp. Alg. p. 493. Frons crustacea horizontaliter expansa, inferiore pagina arc- tissime adhserens, superiore fructifera, cellulis subangu- lato-cubicis in lineas horizontales et verticales seriatis contexta. Cystocarpia .... Splimrosporm in cryptis su- perficialibus late apertis circumcirca dispositse, oblongaj, intra perisporium hyahnum aut cruciatim aut zonatim quadridivisse. HiUenbrandtia. Squamaribji:. 379 Ad ea, quse iii Spec. Alg. de speciebus liujus Generis dixi, nihil novi aut certius afferrendum habeo. Quoad fruc- tus varia dubia restant, et Generis sectionibus melius cogni- tis Genus forsan in plura dissolvendum. I. HiLDENBRANDTiA sph)ducta adparent, quin immo ramosa et forsan anastomosibus juncta. Rami filorum superiore sua parte magis invicem paralleli, dichotomo fastigiati, stratum corticale efficiunt. Articuli filorum in- feriores fere clavseformes, materia granulosa farcti. Fructus nondum observati; detecti forsan genus sui juris indicabunt. Forma frondis a pluriniis hsec facilius dignoscatur. Margines in aliis speciebus aut recti, aut leviter sursum recurvati; in P. multifida madefacta margines et tangentiales et radiales sunt deorsum incurvati. Paginam inferiorem segmentorum juvenilium farina alba incrustatam vidi; in segmentis adultioribus heec plus minus evanuit, pagina infe- riore in his aut denudata aut crusta firmiore calcarea plus minus ob- ducta fit. Major pars plantee demum a fulcro soluta videtur. Specimina supra allata comparavi ct structuram a P. Squamaria admodum diversam in omnibus vidi. Si a pagina specimen sub mi- croscopio observatur, linese ist^ flabellatim radiantes, quse in specie- bus normalibus Peyssoneliae ita conspicuse sunt, omnino desunt, unde structuram diversam cssc jam primo intuitu agnoscere licet, quod animadvertere debui, quum Ilarvcy structuram cum P. squamaria 'T. squamosa" congruere dixerit. In Specieb. Algarum utramque speciem hujus sectionis ad Hsematocelim retuli ob structuram frondis, me ju- dice, a Peyssonnelise structura normali diversam. Quum vero testibus Cel:s Crouan sphserosporae cruciatim divisae in una specie adsint, assumerc dcbui utramque a Hsematoceli fructibus diflerre. Aliorum itaqua niorem gerens, potius quam proprio fretus judicio, has species ad Peyssoneliam in propria scctionc hodic retuli. Species inquirendce. rEYS. MAJOK Kiits. Sp. et tab. Phyc. Vol. XIX tah. d>^. J. A(j. Sp. p. 503. E Port. Natal. P. BErLiCATA Kiit-. Sp. et tah. Phyc. Vol. XIX tab. 88. J. Ag. Sp. p. 504. E Port Natal. Peyssonnelia. Squamaie^. 391 P. NEOCALEDONiCA Kiltz. tob. PJiyc. Vol. XIX tdb. 90. E Nova Caledonia. P. CAULESCENS Kutz. Sp. 6 Port Natal. P. EUGosA Harv. II. Nov. Zel. p. 245. e nova Zelandia. P. iNVOLVENS Zanard. Mar. ruhr. p. 61. Kiit^. tab. Pht/c. Vol. XIX tab. 87. P. UMBiLiCATA Kuts. ihm. tab. 89. P. iMBKiCATA Kiits. ibm tab. 90. P. CAPENSis Mont. J. Ag. Sp. p. 504, XCIII. Rhododermis Crouan mscr., J. Ag. Sp. p. 504. Frons membranacea liorizontaliter expansa, membrana fron- dis simplici strato cellularum, fiabellatim a punctis plu- ribus radiantium contexta. Gystocarpia .... Splimro- sporcd in soris supra paginam elevatis evolutse, inter pa- ranemata verticalia rigida incurva articulata obvenientes pedicellatse oblongo-rotundatse cruciatim divisse, Rh. elegans Crouan mscr. et Fl. Finist.p. liS pl. 19 n:o 130. J. Ag. Sp. p. 505. Hab. in fragmentis vitri et porcellanse ad Brest. Genera Squamarieis ab auctoribus relata, affinitate mihi clubia: Dermocarpa Crouan in Ann. sc. Nat.. Ser. IV. tom. 9 pl. 3 fig. 2 a — d. Frons horizontaliter expansa, tota pagina inferiore adnata plana te- nuissima discoidea integra aut lobata, gelatinosa cellulis rotunda- tis tota constituta; sporangiis a paginse decumbentis centro emer- gentibus numerosis pyriformibus sporulas numerosas conglobatas foventibus. D. vioLACEA Cr. l. c. et Fl. Finist. p. 147 tab. 18 fi,g. 121. Hab. in fragmentis porcellanae ad Brest. Rhodopeltis Harv. Phyc. austr. tah. 264. Frons horizontaliter expansa adnata filis verticalibus articulatis den- sissime stipatis, muco firmiore obvallatis, constituta. Cystocarpia ovoidea immersa filis sporiferis dichotomo-multifidis, ab axi verti- cali verticillatim radiantibus, formata. 1. Rh. australis Harv. l. c. In Amphiroae australis articulis, in maculas ellipsoideaB coUecta. 392 Sph^rococcoide^' Ordo XII. SPU^ROCOCCOIDE^. Algse inarticulatse cellulosse, cellulis exterioribus rotunda- tis nunc in fila verticalia conjunctis, interioribus magis longi- tudinalibus, intiniis nunc filiformibus, constitutse. Cystocarpia intra pericarpium externum ssepissime hemisphserice eminens, nunc pedicellatum, carpostomio pertusum, nucleum simplicem, raro filis aut cellulis sterilibus interspersis subcompositum, fo- ventia. Fila gemmidiifera a placenta basali radiantia, superi- ore saltem parte invicem libera, simpliciuscula aut fasciculato ramosa, articulata, in articulis superioribus pluribus gemmi- dia generantia. Gemmidia aut in articulis supremis singula, aut in articulis superioribus plura fere simul maturescentia, obovato-oblonga, emissa ssepius rotundata, nunc oblongo-cy- lindracea. Sphserosporse ssepius minutse, plus minus oblongse, per frondem parum mutatam sparsse, avt in maculis super- ficialibus nematheciosis, aut in nematheciis externis collectse, cruciatim aut zonatim divisse. Sphserococcoidese, ut ordinem liniitandum hodie putavi, Delesserieis proximse, habitu et compositione frondis atque sphserosporis potissimum dignoscantur. Placenta quoque ma- gis elevata et cellulis minoribus composita. Nucleus Cystocarpii in Sphserococcoideis intra parteni frondis aut ramuli seusim transmutati formatur. Stratum corticale cum parte plus minus conspicua strati interioris in pericarpium proprium, carpostomio demum pertusum, muta- tur; intra pericarpium cellulosa qusedam placentaris, ssepe ad- modura densa, evolvitur, quse in iis, quorum frons strato axili instructa est, ab hoc strato axili provenire videtur. Cellulosa placentaris fere proprii indolis, ssepe cellulis minutissimis et Sph^rocoocoide^r. 393 densissimis contexta, cum stratis exterioribus initio contigua videtur; nucleo autem globoso aut hemisphserico secus par- tem superiorem a stratis periphericis sensim soluto, fila gem- midiifera ab hac parte superiore proveniunt; quo magis hsec evolvuntur, placentariis adparatus sensim diminutus adpareat. In nonnullis placentaris adparatus a stratis pericarpii non contigue» solvitur, sed columnis persistentibus filorum sterilium etiam in maturescente cystocarpio cohseret; in ejusmodi fruc- tibus nucleum quasi nucleolis pluribus compositum conside- rare licet. Prseter hanc difFerentiam ipsa fila gemmidiifera diversitates monstrant, quibus ducentibus ordinem hoc loco subdividere conatus sum. Ordinis itaque mihi sunt Tribus quatuor sequentes: TRIBDS I. PHACELOfARPEyli filis gemmidiiferis supra pla- centam quoquoversum" radiantibus, inferne densissime constipatis fere coaHtis, adparenter simpliciusculis, cylin- draceis longa serie articulatis, articulis supremis per zonas concentricas maturescentibus; gemmidiis cylindra- ceo-truncatis, emissis supra fila prsegnantia ssepe in zo- nas concentricas collectis. De affinitate Phacelocarpi dubitarunt systematici. Cystocarpia nimirum diu ignota, tandemj cognita peculiaris fere indolis adparue- runt. Pericarpia quodammodo apotheciiformia, latius hiantia quam in aliis Florideis norma est. Fila gemmidiifera supra placentam ita densissime constipata, ut invicem vix libera dicere liceat. Ipsa gem- midia sunt forma insolita prasdita, nempe cylindracea apicibus trun- catis aliquantulum rotundatis; matura gemmidia in zonam, aut zonas paucas concentricas supra fila generantia colliguntur. In symbolis ad Syst. Florid. (Bidr. Florid. Syst. p. 31) structuram cystocarpii de- scripsi, at ita abludentem putavi, ut de affinitatibus judicare non ausus sim. Hodie iterum comparata tota serie Sphaerococcoidearum, tum Nizymeniam fere omnino congruentem video, ipsa forma externa cy- stocarpii excepta, tum inter Nizymeniam et nonnulla Melanthaliearum Genera transitum non admodum difficilem: Fila nimirum prgegnantia analoga, gemmidia vero ipsa forma diversa. Differunt quoque in eo quod plures articuli superiores in Melanthalieis simul maturescere vi- dentur; in Phacelocarpeis vero sunt supremi quoque tempore articuli, qui zonis concentricis maturescere videntur. Phacelocarpeas itaque tribum inter Spheerococcoideas sibi proprium constituere censeo. Disponantur: Fronde plana lineari integerrima prulificationibus ramosa XCV Nizymenia. 394 Sph^rococcoide^. Fronde teretiuseula aut planata, aculcis brevibus instructa aut distiche peetinata . . XCVI Phacelocaepus. TRIBIJS II. MELAMIIALIEJ5 filis gemmidiiferis supra pla- centam hemisphsericam quoquoversum radiautibus, inferne densissime constipatis fere coalitis, adparenter simplicius- culis, cylindraceis longa serie articulatis, superne monili' formibus invicem liberis, articulis superioribus pluribus simul maturescentibus, gemmidiis oblongis, emissis mox rotundatis. Fila gemmidiifera in hac tribu sunt et dispositione et forma ab iis Gracilariearum abludentia. Nimirum a tota superficie placentse plus minus elevatse (nec a parietibus lobulorum aut cryptarum exeun- tia et introrsum subconvergentia) proveniunt, extrorsum et quoquo- versum radiantia; sunt porro magis elongata, ad imam basem ita den- sissime constipata, ut invieem coha^rentia fere cellulas placentse con- cretas crederes. Superne spatio filis radiantibus paulo majore, invi- cem paulisper discedere videntur; preeterea simplicia adparent, inferne cylindracea, superne moniliformia, articulis sujjerioribus pluribus si- mul ut videtur maturescentibus, gemmidia oblonga, aut demum rotun- data generantibus. Disponantur: f Sphmrosporis cruciatim divisis in nemafheciis externis. Fronde plana palmato-laciniata, stratis duohus contexta . . . , XCVII Curdi/ea. „ tereti-aneipite dichotoma, stratis tribus contexta XCVIII? Melanthalia. ff SpJi(Erosporis zonatim divisis. Fronde tereti-compressa dichotoma, stratis duobus constituta XCIX Dicurella. TRIBDS III. GRACILARIETli filis gemmidiiferis supra pla- centam incrassatam elevatam superficie subsequalem, loba- tam aut cryptis profundioribus exsculptam, a superficie aut parietibus cryptarum circumcirca provenientibus, fascicu- lato-ramosis, ramis brevibus articulatis invicem liberis, articulis terminalibus obovatis prsecocioribus, inferioribus sensim maturescentibus, gemmidiis oblongis, emissis ro- tundatis. Placenta in hac tribu permagna, suo proprio modo complicata: superficies nimirum aut leviter tantum lobato-insequalis, aut cryptis extrorsum apertis excavata; cryptas vidi juniores magis pateraeformes SPHiEROCOCCOIDEiE. 395 (in Tyloto) jugis inter cryptas prominulis magis erectis, ostia tamen extrorsum patentia linquentibus. Cryptas alias magis patentes, jugis- que minus prominulis separatas quoqne vidi. (Ita adultiores in Ty- loto et plurimas, quas examinavi, in Gracilaria). Stadio magis senili lobulos placentse niinus conspicuos et omnino forsan evanescentes vi- dere credidi. A parietibus cryptarum interiore latere circumcirca articulata, gemmidiifera invicem libera, fasciculato-ramosa, breviora, exeunt fila articulis ramulorum terminalibus paulo majoribus obovatis, inferioribus oblongis, supremis prsecocioribus. Fila gemmidiifera iis Spliserococcearum potissimum similia, sed in Gracilarieis breviora, magis ramosa, ramis singulis brevibus, et minori diflerentia inter articulum supremum et partem inferiorem. Disponantur : f SpJicerosporis cruciatim divisis. Fronde cellulosa quasi stricturis articulata, sphce- rosporis (?) C Corallopsis. „ continua, teretiuscula aut plana, sphesro- sporis cruciatim divisis in fronde vix mutata sparsis CI Gracilaria. , CII? Sarcocladia. ff Splmroshoris sonatim divisis. Fronde plana stratis duohus contexta CIII Tylotus. „ „ „ tribus constituta CIV. Sarcodia. TRIBDS IV. SPHii^ROf 0C€EJ5 lilis gemmidiiferis a placenta elevata ssepe angustiore circumcirca radiantibus, ima basi fasciculatis, deiu simpliciusculis supra stipitem tenuem articulatum clavatis, articulo supremo aut superioribus geminis pra^cocioribus, gemmidiis obovato-oblongis, emis- sis rotundatis. Fila gemmidiifera hujus tribus adparenter simplicia et invicem omnino libera, ima tantum basi, cum qua placentse coliserent, fascicu- latim conjuncta, sunt fere omnino similia iis quae in Delesserieis ob- veniunt. Placenta vero in Sphferocceis aut supra fundum elevata aut oblique adscendens, filis gemmidiiferis circumcirca radiantibus obsita est. In nonnullis fasciculi filorum praegnantium columnis filorum ste- rilium, a placenta ad pericarpium extensis, separantur; qua dispositione nucleus subcompositus quandam cum Solierieis prodit analogiam. Gem- midia autem liorum clavata, in articulis terminalibus ramulorum tan- tum evoluta, diversam familiam indicare mihi adparuerunt. Filis gem- midiiferis simpliciusculis clavatis Sphserococceee a Gracilarieis digno- scantur. 396 Sphjieococcoide^". Nizymenia. Disponantur : f JBrondes tuho axili destitutce. Sphcerosporis per frondem parum mutatam sparsis. Fronde plana stratis duobus contexta CV Calliblepharis. Sphcerosporis in apicihus frondis suhnematlieciosis collectis. Fronde teretiuscula dichotoma stratis tribus contexta CVI Dicbanema. ff Frondes suhcostatce^ tubo axili percursce. Siphone centrali cellulis strati intermedii immediate cincto. Fronde subdicJiotoma CVII Heringia. Siphone centrali filis tenuiorihus strati meduUaris cincto. Cystocarpiis secus latera ramorum sessilibus . . CVIII Stenocladia. „ in pinnulis lateralibus oblique apiculatis CIX Sph^rococcus. XCV. NlZYMENIA Sond. in Linn. Vol.2Gp.62l. Harv. Thyc. austr. tah. 165. Frons plana linearis, prolificationibus ramosa, tribus stratis constituta: medullari filis ramosis laxius intertextis; in- termedio cellulis minutis rotundatis, in cellulas corticales minores verticaliter seriatas sensim abeuntibus. Cysto- carpia in pagina plana subpedicellata, intra pericarpium amplum rugosum, carpostomio apertum, nucleum simpli- ceni foventia; placenta filis a cellula majori polyedra egredientibus formata, a vertice et lateribus fila gemmi- diifera stricta, extrorsum radiantia, adparenter simplicia articulata, fere per totam longitudinem densissime con- stipata, emittens ; gemmidia in articulis supremis prseco- cioribus per zonas concentricas maturescentia, matura invicem sublibera, oblongo-cylindracea, utrinque truncata. Sphcerosporce .... Pericarpium constat filis verticalibus moniliformiter arti- culatis fasciculato-fastigiatis, fasciculis in rugas pericarpii ex- currentibus. Intra hoc stratum periphericum spatium adest filis laxioribus percursum. Placenta a filis anastomosantibus strati interioris frondis formatur; cellula quajdam multifariam Nizymenia. Sph^.rococcoide^. 397 ramosa intumescit et fit cellula centralis colorata placentsB, ex qua rami numerosi filorum anastomosantium exeunt. Fila prsegnantia regionem hemisplisericam occupant, supra placen- tam basalem a vertice et lateribus extrorsum radiantia; sunt longiuscula et adparenter simplicia, fasciculato-fastigiata, per totam longitudinem ita densissime constipata ut invicem fere conjuncta diceres, articulis plurimis cylindraceis constituta. Articuli supremi prsecociores per zonam concentricam ^^imul maturescentes, inferioribus articulis, ni fallor, sensira inse- quentibus. Gemmidia matura invicem libera (nec gelatina cohibita) initio in zonam supra fila prsegnantia coUiguntur; sunt fere cylindracea et truncata, apicibus leviter rotundatis, suo diametro fere triplo longiora. Supra nucleum insuper cellulse minores coloratse angustato-rotundatse in zonam col- lectse nunc adsunt, quas strati intermedii frondis sterilis re- liquias conjicio. Spha^rosporas frustra qusesivi. De affinitate Generis alii aliam professi sunt opinionem. Cystocarpia bene matura tandem videre credidi, ex quibus deducere vellem Genus esse Phacelocarpo proximum; filis gemmidiiferis, gemmidiorum dispositione et forma in utroque genere proxime congruentibus. Cellulse coloratse, extra ipsum nucleum in orbem disposita^, pro gemmidiis ab incauto fa- cile habentur; has vero esse strati intermedii reliquias, in aliis generibus, subsimili structura instructis, quoque obveni- entes, facile putarem. 1. Niz. AUSTRALis (SoYid. l. c.) froudc lineari prolificationibus a margine emergentibus decomposita, adparenter pinnata, ultimis obtusis basique constrictis cuneato-linearibus. Harv. Phyc. austr. tab. 165. Areschougia conferta Harv. Alg. austr. exsicc. partim. Gelid. compositum Kiltz. tah. Phtjc. Vol. XVIII tah. 49. Nov. Hollandia australis. Specimen originale Sonderianum non vidi. Nizymeniae qusedam specimina ab Harvey initio cum Areschougia conferta distributa fuisse, ipse docuit. X€YL PhaCELOCARPUS Endl. et Dies. Bot. Zeit. 1845 p. 290. J. Ag. Sp. p. 646. 398 SpHiEROcoccoiDEJ5. Phacelocarpus. Frons compressa distiche pectinata, aut teretiuscula et quo- quoversum aculeata, triplici strato tubum articulatum centralem ambiente contexta; interiore filis elongatis ar- ticulatis longitudinalibus dense intricatis; medio cellulis majoribus rotundatis, exteriore cellulis minoribus sub- verticaliter radiantibus. Frucfus utrique inter dentes aculeosve externi. Cystocarpia rotundata aut fere reni- formia, supra partem inferiorem incrassatam, inter labia pericarpii convergentia, poro aut rima hiantia; placenta a fundo incrassato adscendens, superne planata, fila gem- midiifera stricta densissime constipata, adparenter sim- plicia^ articulata sursum emittens; gemmidia in articulis supremis prsecocioribus per zonas concentricas mature- scentia, matura oblongo-cylindracea utrinque truncata. Nemathecia clavseformia aut magis rotundata, in cryptis intra superficiem excavatis sphaBrosporas parietales ob- longas zonatim divisas inter paranemata fasciculata fo- ventia. Genus fructu utroque suse indolis distinctissimum, affini- tate diu dubium. Cystocarpia in diversis speciebus quoad externam formam paulisper diversa; structura fere congru- entia. In Ph. Labillardierii sunt magis reniformia, capsulam Lycopodii selaginis fere referentia, in Ph. complanato rotun- diora, in aliis veri'ucosa a nematheciis facilius distincta; pro forma diversa, aut poro aut rima magis lunata hiantia; et aperturam fere claudiunt labia incrassata pericarpii subincur- vati. In vallecula inter labia excavata, placenta centralis adscendit, superne explanata, et a plano nucleum hemisphse- ricum emittens. Nucleus filis constat radiantibus stipatissi- mis invicem" vix sejungendis, in inferiore parte tenuioribus; in superiore, secus totam peripheriam crassioribus, gemnii- dia generantibus. Gemmidia in singulis filis articulatis se- riata, intra articulos ut videtur singula, oblongo-cylindracea fere utrinque truncata, peripherica sensim maturescentia, et matura extra superficiem nuclei sensim elevata. Placenta a filo axili frondis, ut videtur, proveniens, ipsa quasi stipite et disco planato constituta, stipite forsan in divcrsis speciebus plus minus conspicuo; In Ph. apodo stipitem obconicum vidi admodum conspicuum, ipsum ccllulosum. Phacelocarpus. SpHiEROCoccoiDE^. 399 Genus utrum potius in vicinianSphserococcoidearum, sua- dentibus filis gemmidiiferis, an Gelidieis propinquius, ob pla- centam superne plauatam, quasi secus parietem gemmidii- feram, disponendum esset diu dubitavi. Gemmidiorum forma neutris bene convenit. Demum Nizymenise structura et Me- lanthaliearum accuratius comparata Sphserococcoideis perti- nere putavi. I. EucTENODUs /row(?e complanata distiche decomposita ; pinnis pectinatis. * Pinnis ala latiore costam marginante instructis^ dentibus latitudinem rachidis ita formatce sua longitudine circiter cequantibus. 1. Ph. complanatus (Harv. Alg. austr. exs. n:o 306) fronde distiche decomposita pinnis linearibus pectinato-pinnati- partitis, ala latiore costam marginante instructis, denti- bus latitudinem rachidis ita formatse sua longitudine cir- citer sequantibus planis, a basi evidenter latiore acumi- natis, cystocarpiis et uematheciis infra apicem dentium sessilibus rotundatis. Harv. Phyc. austr. tab. 252. Hab. ad Nov. Hollandiam australem. 2. Ph. alatus (Harv. in Trans. Ir. Acad. V. 22 p. 549) fronde distiche decomposita pinnis linearibus pectinato- pinnatipartitis, ala angustiore costam latam marginante instructis, dentibus latitudinem rachidis ita formatse sua longitudine circiter sequantibus planis a basi parum la- tiore acuminatis, cystocarpiis verrucosis et nematheciis rotundatis in dente transmutato pedicellum formante ter- minalibus. Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 407. Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem et australem. ** Pinnis ala angustissima aut nnlla costam marginante in- structis, dentibus latitudinem rachidis ita form,at(B sua longitudine superantibus. Ph. Labillardierii (Mert. mscr.) fronde distiche decompo- sita pinnis linearibus pectinato-pinnatisectis, ala inferne fere nuUa, superne angustissima costam marginante in- structis, dentibns rachidis ita formatse latitudinem sua 400 Sphj^rococcoide^. Pliacelocarpus. longitudiue superantibus planis a basi latiore acumina- tis,cystocarpiis reniformibus infra apicem in dente trans- versalibus, nematheciis clavatis pedicellatis. J. Ac/. Sp. p. 648. Harv. PJii/c. austr. tab. 163. Kiits:. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 67. Fucus Lahillardieri Mert, Turn. Hist. tah. 137. Hab. ad Novam Hollandiam et Novam Zelandiam. 4. Ph. apodus (J. Ag. mscr.) fronde distiche decomposita pin- nis linearibus pectinato-pinnatisectis, ala angustissima aut nulla costam ancipitem marginante instructis, dentibus rachidis ita formatse latitudinem sua longitudine supe- rantibus planis a basi latiore acuminatis, cystocarpiis verrucosis hinc inde dente suffultis, in ramulo oblique ter- minalibus, nematheciis globosis ad rachidem subsessilibus. Hab. ad Novam Hollandiam australem. 5. Ph. sessilis (Harv. mscr.) fronde distiche decomposita pin- nis linearibus pectiuato-pinnatisectis, ala costam teretius- culam marginante fere omnino nulla, dentibus rachidis ita formatse latitudinem sua lougitudiue superantibus su- bulatis, basi vix conspicue crassioribus, cystocarpiis . . . , nematheciis clavato-globosis brevissime pedicellatis. Hab. Nova Hollaudia australis. II. Phacelocarpus fronde teretiuscula vage ramosa acideisque quoquoversutn egredientihus horrida. 6. Ph. tortuosus (Endl. et Dies Bot. Zeit. 1845 p. 290) fronde teretiuscula immerse costata, aculeis couico-subulatis quo- quoversum egredieutibus horrida. J. Ag. Sp. p. 649, Kiltz. tah.Phyc. Vol. XVIII tah. 70. Hab. ad Africam australem. XfYII. CuKDI^A Harv. in Ann. Nat. Hist. Vol. 15 p. 333. Phyc. austr. tah. 39. Frons plana carnoso-coriacea palmato-laciniata stratis duobus contexta: interiore cellulis majusculis rotuudato-augulatis, superficiem versus sensim minoribus, corticalibus verti- caliter subseriatis. Coccidia marginalia subsphaerica. Cnrdicea. Sph^rococcoide^;. 401 iiitra pericarpium crassuiD, cellulis verticaliter seriatis, interioribus plurimis concentricis contextum, deinum car- postomio apertum, nucleum simplicem foventia; placenta basalis hemisphserica permagna, cellulis minutis angula- tis contexta, a tota superficie fila gemmidiifera quoquo- versum radiantia, inferne cyhudracea densissime consti- pata, superne submoniliformia, et invicem libera, emittcns; gemmidia in articulis moniliformibus superioribus plura simul maturescentia oblongo-rotundata. SplKerosporce in maculis sparsis intramarginalibus nematheciosis evoUitce, inter paranemata sparsaj, cruciatim divisse. In Curdisea, velut in Generibus, quse hoc loco proxima disponuntur, structura nuclei paulisper recedit ab ea, quam in Gracihiria et Generibus huic proximis observamus. Fila gemmidiifera Curdisese sunt nimirum a placenta hemisphterica quoquoversum subsequaliter radiantia, admodum elongata, inferne cyhndracea stipatissima, superne paulisper distantia et invicem libera, sensim moniUformiter constricta, articulis supremis numerosis gemmidia simul maturescentia foventibus. Ni fallor sunt tila inferne ramosa, sed rami parum conspicui, unde fihi simplicia adpareant. Qua quidem ducente structura Genus magis ad MelanthaUam quam ad Gracilariam, cui a Harveyo proximum consideratum fuit, affinitate accedere putavi, Prseter speciem typicam Harvey aHam speciem, C. obtu- satam, suo Generi adnumeravit. Ipse tamen in structura cystocarpii diversitatem quandani adesse indicavit. Me ob- servante hajc diversitas eadem est, quam inter Melanthalieas et Gracilarieas supra exhibui; alteram itaque speciem Har- veyani generis Gracilarieis refero, ut Genus sui juris, sphse- rosporarum evolutione a Gracilaria dignoscendum. Cum Curdisea contra hoc loco duse species conjunguntur, quarum unam cystocarpii structura cum C. laciniata congru- entem videre credidi; alteram habitu et fere structura cum Curdiaia convenientem, fructu autem utroque ignoto affinitate dubiam, at nusquam nielius disponendam putavi. Sphsero- sporis tantum in una specie cognitis, Hmites Generis adhuc incertos considerare decet. 1. C. coRiACEA (Hooh. et Harv. Lond. Journ. IV. p. 545) fronde plana subcarnosa, exsiccatione coriacea rugosa, 26 402 SpHjEROCOCCoiDEiE. Curdi cea. vage laciniata, axillis obtusiusculis, segmentis cuneato- linearibus vage dispositis, inferioribus ssepe palmatis, nunc a margine proliferis, cystocarpiis per frondem densissime sparsis, depresso-hemisphsericis denium carpostomio late hiante pertusis. Kliodymenia? coriacea Hook. et Harv. l. c. Gracilaria coriacea Harv. in Fl. Nov. Zel. j)- 243. SpJicer. coriaceus Kiits. tah. PJmjc. Vol. XVIII. tab. 95. Hab. ad Novam Zelandiam. Affinitas hujus speciei diu dubia, demum cystocarpiis observatis Curdiasse proxima mihi adparuit, aut C. laciniatas congenerica, aut Ge- nus sui juris constituens si in sphaerosporis difterentise adessent. Habitu a Gracilariis, quae mihi sectionem Pachycladise constituant, non admodum recedit, celhilis quoque interioribus majoribus, parieti- bus incrassatis instructis congruens, strato vero corticali ab his di- versa; cellulae nimirum corticales in fila verticalia vix conjunctae. Cystocarpii structura praeterea omnino aliam indicat affinitatem. Nu- cleus nempe typum Melanthaliearum, nec Gracilariearum refert. Pla- centa in medio parum elevata, fere planiuscula dicenda, sursum fila plurima longissima et adparenter simplicia emittit, quse inferne sti- patissima, superne parum dissita et a basi angustiore radiantia, car- postomium versus demum convergentia, articulis plurimis fere rotun- datis constituta mihi adparuerunt. Articuli superiores phirimi fere eodem tempore maturescentes, gemmidia ' rotundata fere simul emit- tentes. Pericarpium quoque depressum constat cellulis strati interi- oria minoribus, fere sine ordine conspicuo dense conjunctis, et ceHulis sti-ati corticalis fere in fila brevia verticalia evolutis. 2. C. LACiNiATA (Harv. in Ann. Nat. Hist. Vol. Ib p. 333) fronde plana carnosa vage laciniata, axillis rotundatis, segmen- tis cuneato-linearibus elongatis, nunc pinnatim dispositis, ssepius palmatis superne dichotomis laciniatisve, apicibus obtusis, cystocarpiis marginalibus, sphserosporis in macu- lis nematheciosis intra-marginalibus ambitu subindefinitis. Harv. l. c. et Fhyc. austr. tab. XXXIX; Kiits. tah. Fhyc Vol. XIX tab. 33. Gracilaria cdllophyllis Aresch. Phyc. nov. Formse mihi videntur: a. cystocarpiis margini ob fructus intumescentes nodoso im- mersis. C. laciniata Harv. l. c. ^. margiue frondis in fimbrias breves crassiusculas producto, fimbriis cystocarpia gerentibus. Hab ad oras Novse Hollandise australes; /?. ad Orford Tasmanise D:na Meredith! Mflanthalia. Sph^rococcoide^!;. ' 403 8. C? MEREDiTHL^ (J. Aq. mscT.) froiide plana carnosa vage laciniata segmentisque multo tenuioribus secus margines omnes pinnata, axillis rotundatis, segmentis adultioribus supra angustiorem basem subito cuneatis, junioribus sub- linearibus obtusiusculis, fructibus .... Hab. ad Orford Tasmanise, D:na Meredith! A priore segre characteribus hodie definiatur species, cujus tan- tum sterilia speciniina hucusque vidi. Frons quasi concatenata laci- niis ad basem admodum contractis, mox dilatatis, a peripheria laci- nias novas conformes emittens, et a margine laciniis conformibus at muito angustioribus dense pinnata. Magnitudine plantee et latitudine segmentorum C. laciniatam forsan non omnino sequat. Pinnis nume- rosioribus et laciniis brevioribus dignoscatur; substantia ita diversa ut madefacta citius tumet et segmenta facilius expanduntur. CeHulse interiores in segmento transversali brevjores et magis rotundato-an- gulatse (in C. laciniata directione paginis magis clongatse); stratum corticale in adultiore planta magis evolutum, numerosis cellulis mi- nutis et rotundatis verticaliter subradiatim conjunctis constat. Fructu ignoto affinitas dubia manet. XCVlIf. Melanthalia Mont. in Ann. Sc. Nat. 1843. Cent. IV. p. 33. J. Ag. Sp. p. Gll. Frons anceps coriacea decomposito-dichotoma flabellato-fasti- giata, segmentis angustis linearibus, subtriplici strato contexta; interiore cellulis elongatis angulatis; interme- dio brevioribus flexuosis; superficiali cellulis minutis sub- cubicis verticaliter dense seriatis constante. Cystocarpia submarginalia hemisphserica intra pericarpium cellnlosum crassum, celluhs verticahter seriatis, intimis concentricis contextum, demum carpostomio apertum, nucleum sim- plicem foventia; placenta basalis elevata celkilosa a ver- tice et lateribus fila gemniidiifera radiantia articulata, inferne cylindracea densissime constipata, superne moni- hformia invicem libera emittens; gemmidia iu articulis monihformibus superioribus phira simul maturescentia, oblongo-rotundata. Spli(Brospor(e in apicibus ramorum nematheciose incrassatis subchivseformibus evokitse, ex ar- ticuhs supremis filorum ortse (cruciatim? divisae). Fructus sphserosporarum hodiedum ignotus; in una tan- tum specie vidi apices ramorum clavato-incrassatos, spicam 26* 404 ■ SpHJiiROCOccoiDE.ii:. Melanthalia. Typhse semulantes; microscopio observati monstrant stratum corticale eximie evolutum, iu tila stipatissima articulata sub- clavata mutatum. Ad apices filorum spliserosporas viclere creclidi at uusquam ita divisas ut de divisionis modo judi- care liceret. De specierum diagnosi opiniones variant. Milii plures species adesse videntur, quse vero ajgre characteribus circuni- scribuntur. Nemathecia, quse in una specie hodie quoad ad- spectum cognita, vix eandem formam in aliis speciebus ser- vantia suspicarer; his itaque in omnibus cognitis de specie- rum diagnosi certius judicare liceat. Interea his utere mecum. 1. M. ABSCissA (Turn. Hist. tah. 223) fronde juvenili ancipite, adultiore sensim incrassata teretiuscula dichotomo-sub- pinnata, ramis inferioribus abbreviatis; superioribus sen- sim dense fasciculatis, demum nidos subglobosos forman- tibus, ramis nidi singulis flabellato-fastigiatis, segmentis patentibus teretiusculis, terminalibus compressis, penul- timis capsulas aggregatas gerentibus. Hook. et Harv. Alg. Nov. Zel. p. 28. J. Ag. Sp. x>- <'13. Fucus ahscis- sus Turn. l. c. M. Jaubertiana Mont. Ccnt. IV. p. 3G. cum icone? (non aliorum auct.). Ad Novam Zelandiam. Planta depicta Turneri mihi juvenilis videtur; Montagnei fructi- feram refert, tamen minus dense ramosam quam nostram. 2. M. coNCiNNA (J. Ag. mscr.) fronde fihformi ex tereti com- pressa dichotomo-decomposita subpinnata, ramis inferiori- bus aliis abbreviatis, superioribus cuneato-flabellatis, fa- stigiatis, segmentis supra axillas rotundatas patentibus ex tereti compressis, capsulis secus ramos superiores sparsis, nematheciis apices ramoruni in clavas teretius- culas mutatos occupantibus. Fucus concinnus Turn. tah. 153 (quoad descriptionem et iconem, ahis speciminibus Brownii ad Dicurellam concinuain referendis.), Melanth. lauhertiana ct M. interinedia Atict. partim. M. fasti- giata Kiitz. tah. Phyc. Vol XIX tah. 44? Ad Novam Hollandiam australem. 3. M. OBTUSATA (Lah. Nov. Holl. tah. 255) fronde plano-anci- pite, ima basi demum incrassata, dichotomo-decomposita Bicurella. SrH.EROCOccoiDEj;. 405 fere tota flabellata fastigiata, segmentis supra axillas acu- tiusculas erecto-pateiitibus, omnibus ancipitibus margine acutis, flabellorum zonis fructiferis pluribus superpositis capsulas aggregatas a lamina planata oblique proferenti- bus. — Formas hujus considero: ci. Labillaedieri exsiccatione nigrescens, lineam circiter lata, capsulis expansione basali latituclinem dimidiam segmen- torum vix superantibus. Turn. Hist. tah. 185. Harv. Phyc. austr. tah. XXV. fig. 1. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 42. Formam vidi : segmentis terminalibus dilatatis, axillis patentioribus. /?. iNTERMEDiA exsiccationc superne fuscescens, lineam dimi- diain lata, nunc angustior, capsulis expausione bas^li la- titudiuem segmentorum nunc fere se^iuantibus. Mcl. in- termedia Harv. (partim) Phyc. austr. tah. XX V. fiSp. ^). 590 in Obs. Kiitz. tab. Fhyc. VoJ. XIX tab. 21. .Gracilaria. SpH.BROCoccoiDBiE. -427 Cum Gymnog. Capensi habet externam quandam similituclinem; structura autem strati corticalis, cujus cellulye fere monostromaticse, a Gymn. Capensi, cujus stratum corticale filis brevibus verticalibus est coutextum, satis differt. Si revera Gracilarise species sit hsec G. ob- tusa, potissimum Microcytideis referenda esset. Deficiente autem fructu. de affinitate vanum est dicere. fll? SarcOCLADIA Harv. in Mar. Bot. of West. Austr. p. 550. Frons plana cartilagineo-carnosa crassa, vage multitida, pagi- nam superiorem margine revoluto et inferiorem aliquan- tulum diversam separans, duplici strato constituta; cellu- lis interioribus rotundato-angulatis in exteriores minores verticaliter subseriatas, in pagiua superiore fere in tila verticalia evolutas, sensim abeuntibus. '^Cpstocarpia raar- giualia elevata liemisplierica umbilicata; pericarpium cel- lulosum crassuul; sporre minuta? in filis e placenta cen- trali radiantibus seriatse." SpJiairosporce .... Genus mihi quoad atfinitates obscurum, fructu noudum a me observato. Harvey, si quid video, uuico loco supra ci- tato descriptionem dedit, in quam structura a me observata non bene quadrat. Cellula! interiores, quoad magnitudinem plauta3 minutce, endocbroma granulosum, jodio coerulescens, fovent. Parietes cellularum in planta acido distenta extroi"- sum parum detiniti, quasi mucosi; spatia iritercellularia boc modo latiora adparent, et iu bis adparatus quidam tibrosus detegatur, at admodum obscurus et in descriptiouem a Harvey datam vix quadrans. In planta receus dissecta hunc adpa- ratum non video. sed cellubis invicem parietibus tirmioribus distinetas et angulatas. Unam paginam initio decumbeutem su- spicor, fere ut in Peyssonnelia; hinc margines revoluti viden- tur; et celhilse verticales, jodio fuscescentes, in una pagina magis evohitse quam iu altera. Gracilaria coriacea Harv. quandam habet cum Sarcocla- dia habitus simiHtudinpm. at celhilaB interiores liujus relative majores, ut in Curdiasa et Gracilariis crassis normu est. 1. S. OBESA (Uarv. l. c.) fronde 4 — 6 polhcari subflabelhfor- 428 SpH^ROcoccoiDBiE. Tf/lotus. miter expansa, subpimiatim vage divisa, segmentis line- ari-oblongis, admodum crassis, margine subrevolutis. Hab. ad oras austro-occidentales Novee Hollandise (Har- vey! Miss Bunbury!). flll. TylOTUS J. Ag. mscr. Frons plana membranaceo-coriacea di-tricbotoma, stratis duo- bus contexta: interioribus cellulis rotundato-angubitis, superticiem versus sensim niinoribus, corticabbus minutis in fila verticalia conjunctis. Coccidia supra paginam sub- emersa depresso-hemispbserica, intra pericarpium cras- sum, cellulis multiseriatis plurimis radiatis contextum, demum carpostomio apertum, nucleum subcompositum foventia; placenta basalis bemisphserica permagna, cel- hilis minutis angulatis contexta, a superficie superiore exsculpta cryptis cupuliformibus sursum apertis, a pari- etibus circumcirca fila gemmidiifera sursum porrecta, ar- ticulata ramoso-fasciculata invicem libera emittentibus; gemmidia in articulis supremis obovatis superioribusque oblongis sensim maturescentibus seriata oblongo-rotun- data. Sphfcrosporce in maculis oblongis nematheciosis secus media segmenta seriatis evolutaj, inter paranemata sparsse, zonatim divisse. » Species typica hujus Generis apud Sonderura Rhodyme- nise species considerata, apud Harvey ut species quodammodo dubia Curdiese enumeratur; diversitatem quandam nuclei in speciebus hujus generis vidit, differentiam vero non indicavit. Me observante nucleus in Tyloto est more Gracilarise cryptis secus partem supremam hemisphifiricse placentse exsculptis, initio magis paterseformibus, demum magis apertis, a parieti- bus circumcirca fila gemmidiifera emittentibus instructus. In C. laciniata tota placenta magna hemisphserica fila gemmidiifera quoquoversum a superficie radiantia emittit. Fila gemmidii- fera utriusque admodum diversa: in Curdiaia elongata, basi cylindracea stipatissima, superne moniliformia invicem hbera, in articuHs superioribus gemmidia oblonga seriata, simul ma- turescentia, numerosa foventia: in Tyloto sunt abbreviata fa- TylotuS. SPHiEROCOCCOIDEJE. 429 sciculato-raraosa, ramulorum articulo supremo obovato prse- cociore, inferioribus sensim maturescentibus gemmidia ol)longo- rotundata foventibus. Quibus quidem differentiis Tylotus ad Gracilariam arcte accedit; Curdisea vero cum Dicurella et Melantlialia magis convenit. Spliserosporse utriusque Generis in nematheciis evolutse; nemathecia vero paulisper aliter dis- posita. Ipsse sphserosporse diverso modo subdivisse dicuntur. 1. T. OBTusATus (Sond. in pl. Freiss.p. 191) fronde elata sub- membranacea di-trichotoma, axillis acutiusculis, flabel- lato-fastigiata, segmentis subcuneato-linearibus, termina- libus obtusissimis, cystocarpiis supra paginam segmento- rum penultimorum sparsis, nematheciis in disco segmen- torum seriatis oblongis. Cunl. ohtusata Harv. Pliyc. austr. tah. 210. Kiits. tah. Pht/c. Vol. XIX tah. 34. Rhodomenia ohtusata Sond.; J. Ag. Sp. p. 381. Gymnog. firtnus Aresch. Phyc. nov. p. 354. Nov. Hollandia australis et occidentalis. Sphserosporas et nemathecia frustra in nostra qusesivi. Are- schoug easdem observavit in forma, quam ipse cum specie Sonderiana identicam hodie considerat. Harvey suam speciem erectam descripsit, et ex speciminihus in Herbario asservatis ita forsan esse videbitur. Ex occidentali Nova Hoilandia formam tamen habui insisrniter undu- lato-tortam, ex qua frons decumbens videretur, radiculis cylindraceis a pagina inferiore egredientibus affixa, flabellatim expansa, flabellorum ramis supra primarias expansis quasi imbricata, segmentis aliis su- perioribus radiantibus iterum affixa, et ex hoc centro novas frondes emittens. Hanc nostram cum Harveyana comparavi et exiguam struc- turse differentiam quidem observavi (cellulse iutimfe in Harveyana quoad exteriores paulo majores videntur ; in nostra magnitudine a proxime sequentibus vix differunt), at ita exigua dififerentia ut va- lorem quandam ei vix agnoscerem. Credere forsan licet speciem ab origine esse decumbentem, dein laciniis majoribus adscendentibus. Harvey prseterea radicem discoideam suse tribuit. Chondrymenia Zanard. Icon. Adriat. I. tab. VI. Frons plana carnoso-cartilaginea, stratis tribus contexta; medullari ex filis articulatis dichotomis densissime intertextis; intermedio ex filis laxe reticulato-anastomosantibus ; corticali ex filis monilifor- mibus stipatissimis, muco solidescente cohibitis constituto. Cy- stocarpia in utraque pagina hemisphaerice prominentia, mamillata, carpostomio demum pertusa, sporas rotundatas in filis monilifor- mibus pluriseriatas e placenta basali radiantibus evohitas foven- tia. Sphserosporas .... 4.30 Sph^rococcoide^. Sarcodia. €IV. Sarcodia J. A(j. Sp. p. 622. Frons plana canioso-membranacea, repetite clicbotoma seg- mentisque marginalibus prolifera, triplici strato contexta; intimo cellulis filiformibus laxe intertextis; intermedio cellulis rotundato-angulatis. superficiem versus minoribus; corticali cellulis verticalibus constituto. Cystocarpia in- tra pericarpium elevatum cellulosum, demum carpostomio apertum, nucleum simplicem foventia; placenta elevata cellulis radiantibus contexta, a tota superficie fila gem- midiifera quoquoversum radiantia, inferne cylindracea fasciculata, superne subclavata invicem libera emittens; gemmidia in articulis supremis obovatis, inferioribusque sensim maturescentibus subseriata. oblongo-rotundata. Sphcc.rosporcB infra frondis stratum corticale vix muta- tum evolutse, sparsse, zonatim divisse. Structura frondis Genus cum Meristotbeca fere convenit, fructu longe diversum. Cystocarpia fere omnino emersa. Pe- ricarpium crassum duobus saltem stratis celhilarum contex- tum, carpostomio terrainali. Placenta a fundo basab elevata, evolutione strati interioris ut videtvir orta, celhilis radiantibus fere in fila conjunctis constituta, a tota superficie vix insequah fihi gemmidiifera quoquoversum radiantia emittens. Fila gem- midiifera dense stipata fasciculato-subfastigiata, inferne cy- hndracea, superne clavata et invicem hbera, in articuhs su- premis obovatis gemmidia singula, nunc geminis fere eodem tempore maturescentibus forsan bina generantia. Stratum intermedio frondis analogum, cehuhs minoribus rotundatis, Cn. LOBATA (Menegh. Att. Congr. Firenz. IMl p. 11) fronde orbiculari exstiiiitata multifida, segmentis dilatato-rotundatis, margine pro- liferis. Zanard. Icon. 1. tah. VI. Hab. in Adriatico ad Dalmatiam. Species mihi ignota. Ex icone et analysi a Zanard. data Genus videtur sui juris, a Zanardinio quidem Gigartineis relatum, dubio ta- men expresso anne potius Sphserococcoideis referreretur. Fila gemmi- diifera, me judice, monstrant Genus esse Honnnspermeis referendum: a Sphserococcoideis vero propriis tum structnra froudis, tura exigua evolutione adparatus placentaris, tum denique ipsa forma filorum gem- midia evolventium distinctum. An his characteribus ad Poljopem et Rissoellam propius accedere videretur? Sarcodia. SpH.^iiROCoccoiDE.E. 431 iiiinc his magis coloratis et subdivisis contextum, nucleum ambiens aliquando vidi. Spha;rosporas, quas in frondibus la- tioribus obvenire indicavit llarvey, ipse quoque vidi at iu frondibus vix conspicue magnitudine diversis. A cellulis strati intermedii intumescentibus formatse, inter cellulas strati cor- ticahs vix mutatas superficiem sensim attingunt, sparsse aut sajpe gemin£e adproximatse, sat magnse, zonatim quadridivisse. De atfinitate proxiraa Generis non omnino certus sum. Placenta magna elevata, a tota superticie fila gemraidiifera emitfente, Melanthalieas fere potissimum refert. Ipsa vero fila geramidiifera potius cum iis Gracilariearum conveniunt, quare Genus his referendum esse credidi. 1. S. MoNTAGNEANA (HooJi. ct Hatv. AJ(j. Nov. Zcl. p. 544) carneo-purpurea, fronde a stipite brevi cuneatim expansa flabellata parcius dichotoma, segmentis sensira angusti- » oribus, terminalibus subacuminatis. J. AQ>2. N. Crosieri Hooh. et Harv. Crtjpt. ant. tah. 177. Cri/pt. Crosieri KUtz. tah. Thyc. Vol. XVI tah. 27. Hab. in oceano antarctico (Hooker). 29* 452 Delesseriej;;. Nitophyllum. Specimen incompletum tantum vidi et hoc sterile. Si rite augu- ror est media et inferior pars frondis ut in sequente venosa, cellulis superficialibus longioribus juxta positis hanc partem occupantibus, ex- teriore parte cellulis brevioribus areolata. 9. N. OBSCURUM (J. Ay. 'inscr.) stipite cuneato, uervo supra stipitem mox evanesceute quasi in veuas obsoletas ad- proximatas iuferiorem mediam lamiuam occupantes fla- bellatas soluto, fronde sordide purpurea cuneato-flabel- lata sub-palmatifida, segmentis subpinnato-lobatis apice rotundatis, soris miuutis punctiformibus per totam su- perficiem sparsis. Hab. ad Tasmaniam. Habitus fere N. Gunniani; accuratius vero inspecta sat disticta spe- cies videtur. Stipes evidentior costatus adest; costa supra stipitem mox evanescens in parteni inferiorem mediam subincrassatam, quae venis obsoletis, quasi flabellatim tenuissime stiiata adparet. Cellulse super- ficiales in hac parte media sunt longiores et in lineas flabellatim ex- currentes conjunctae. exteriore parte laminee cellulis brevioribus an- gulatis areolata. Caeterum est magis lobis rotundatis superne latiori- bus, demnm a latere undatis, subdivisa lamina quantum vidi poris nullis pertusa. Sori quos vidi omnino punctiformes, attamen in no- stra admodum juveniles. Dubitavi an hanc N. stipitatum Harveyi, mihi ignotum, haberem; descriptio Harveyana in nostram tamen haud bene quadrat. ***** Fronde vnemhranacea evidentius stipitata, stipite suhra- moso, ramis segmenta gerentihus nervo plus mmus" con- spicuo supra stipitem mox ohsoleto., continuatis, vcnis su- perficialihus sparsis, sursum plus tninus porrectis. 10. N. BoNNEMAisoNi (Grcv. Alg. Br. p. 81) stipite cuneato- costato, costa supra stipitem mox evanescente aut in se- nilibus productiore, ramis siugulis ad segmenta principalia abeuntibus, in frondes roseas cuneato-flabellatas vage palmatifidas expansis, segmeutis cuneatis superne mem- branaceis inferne venosis, soris rotundatis ocellatis cocci- diisque per froudem superiorem sparsis. J. Ag. Sp. p. 665. Harv. Phgc. Br. tah. 23! Delesseria Bonnemaisoni Grev. Sc. Crijpt. Fl tah. 322 (excl. fig. 3 et 8). Crypto- pleura Bonnemaisoni Kiits. tah. Phyc. Vol. X VI tah. 28. Hab. iu oceano atlantico ad littora Europae. NUophi/llum. Delesserie^:. 453 11. N. LiviDUM (Hooli. et Harv. Lond. Journ. /F^. 253) sti- pite deiniim longiore subramoso, superne cuneato et co- stato, costa mux evanesceiite in frondem livido-purpu- ream parce dichotomam abeunte, segmentis oblongis ob- tusis, veois superficialibus inferne conspicuis, soris minu- tissimis punctiformibus coccidiisque per totam superficiem sparsis. J. Ag. Sp. p. 662. Crypt. antarct. p. 166. tah. 179. CriiptopJmra livida Kiitz. tah. Pliyc. Vol. XVI tah. 31. Hab. ad insulas Oceani antarctici. Vense supra stipitem flabellatim exeunt, cellulis longioribus et angustioribus constitutae : venae superne minus conspicue anastomo- santes. Lamina ca^tcrum tenuissima. ****** Frondc nicmhranacca cvidentius stipitata, nervo plus minus conspicuo stipitem percurrente, supra stipitem in ramos ohsolctiorcs anastomosantes soluto, vvnis superfici- alibus etiam supcriorem partem fro^idis percurrentihus. 12. N. HiLLLE (Grev. Crypt. Fl. tah. 351) stipite brevi cuiie- ato subcostato, nervo supra stipitem in ramos obsoleti- ores anastomosantes soluto, fronde rotundato-reniformi irregulariter palmatilobata. lobis oblongis cuneatisve ob- tusis, veiiis superficialibus sursum loiigius conspicuis, so- ris punctiformibus coccidiistiue per totam frondem supe- riorem sparsis. J. Ag. Sp. p- 667. Harv. Phyc. Brit. tab. 169. Cryptopleura Hillice Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 29. In Atlantico superiore ad littora Europse. 13. N. VARIOLOSUM (HooTx. FI. Nov. Zcl. p. 241) stipite cu- neato-costato, costa supra stipitera in nervos obsoletiores anastomosautes soluta, froude coccinea cuneato-flabellata subpalmatim laciniata, laciniis cuneato-oblongis, superio- ribus angustioribus a disco et margiue processubus mi- nutis ciliiformibus saspe obsitis. venis superficialibus sur- sum evanescentibus, soris subhemisphserico-convexis mi- nutis sparsis. Hab. ad Novam Zelandiam; ex Insulis Malouinis. 454 DELESSERiEiE. Nitopkyllum. Specimen authenticum hujus nullum vidi. Nostrum tamen, ex Ins. Malouinis allatum, cum descriptione Harveyana sat bene conveniens, plantam Harveyanam sistere finxi. Alia planta, habitu Nitophylli cu- jusdam et appendicibus cum N. varioloso congruens, structura vero omnino diversa, ad Novam Zelandiam lecta, nomine Chrys. apiculatae supra describitur. 14. N. Smithii (Hooh. et Harv. in Lond. Journ. IV p. 256) stipite demum subramoso, ramis singulis in laminas cu- neatas costatas abeuntibus, costis supra stipites in nervos obsoletiores anastomosantes solutis, frondibus coccineis cuneato-flabellati ssubpalmatim laciniatis, laciniis cuneato- oblongis a margine ssepe proliferis, venis superficiabbus sursum longius conspicuis, soris punctiformibus per par- tem superiorem frondis sparsis. J. Ag. Sp. p. 6fi6. Hook. et Harv. Cr. Ant. tab. 178. Cryptopleura Smitliii Kiltz. tab. Biyc. Vol. XVI tab. 26. Ad insulas Falkland. 15. N. LACiNUTUM (Hook. et H. in Lond. Journ. IV. p. 256) stipite demum longiore superne cuneato et costato, costa supra stipitem in nervos obsoletiores anastomosantes so- luta, fronde purpurea subpalmato-dichotoma, segmentis cuneato-oblongis grosse pinnatifidis obtusis, venis super- ficialibus sursum longius conspicuis, soris minutis puncti- formibus coccidiisque per partem superiorem sparsis. J. Ag. Sp. p. 665. Hab. ad insulas Oceani antarctici. Specimen nullum authenticum vidi. Nostram ad specimina ex Ins. Falkland provenientia descripsi. Suam ad N. Bonnemaisoni revocan- dam esse in posteriorib. operibus statuunt auctores speciei. Nostram potius cum N. Smithii congruere putarem. Soros (in nostris inchoan- tes?) secus sinus lacinarum dispositos vidi. ******* Fronde membranacea stipitata, costa plus minus con- spicua stipitem percurrente, supra stipitem in nervos sat conspicuos dicJiotomos, sursum longius porrectos, transcunte. 16. N. Gattyanum (J. Ag. mscr.) stipite . . . in nervos vali- dos dicbotomo-ramosos sursiim evanescentes, transeunte, frondibus (singulis) oblongis simpliciusculis margine am- plissimo undulato-plicatis sublobatis, ^oris minutis pluri- NitophjUum. Delesserib.e. 455 mis per exteriorem et superiorem partem frondis sparsis, nunc quoque inter nervos exteriores provenientibus, cy- stocarpiis per regionem latam intra-marginalem sparsis. Hab. ad ostia Dervent Tasmanise (Hb. Dmse Gatty!). Species, si quid video, distinctissima, nervis validis N. multinerve fere superans, at ad Hymenenas haud pertinens, utpote soris cum N. Smithii potissimum conveniens. Partem inferiorem frondis non vidi, quare de stipite et ramificationis norma, si quidem rami adsint, nihil dicere liceat. Laminse a me observatas magnitudine manum fere eequant, et simplices manent, margine amplissime undulato-plicato, hoc modo in lobos parum discretos abiens. Nervi plurimi inferne convergentes (in stipitem), superne dichotomi et sparse anastomosan- tes mediam totam frondem percurrunt, extrorsum flabellatim versus margines divergentes. Inter nervos superiores et exteriores, latius invicem distantes, sori nunc obveniunt, vix autem ut in Hymenenis seriati, et longe plurimi lacinias exteriores adparenter enerves occu- pant. Cystocarpia matura zonam quandam extra ipsum discum steri- lem occupaiit intermediam, junioribus margines versus sensim prove- nientibus, ita ut demum forsan quoque secus margines obveniant; cy- stocarpia evidentius quam in plurimis nervis supraposita vidi. Sub microscopio cellulse phirimse latiusculae inordinatse inter paucas angu- stiores, venas minus conspicuas formantes, adparent. Margines cellu- lis consimilil)us constituti, sub microscopio leviter inaequales. 17. N. Grippithsianum (Suhr. Bot. Zeit. p. 260) stipite elon- gato cuneato costato, costa in nervos validos dicliotomo- ramosos sursum evanescentes transeunte, fronde elongata dichotomo-subpalmata lobis oblongis margine undulatis, soris rotundatis coccidiisque margines undulatos prseci- pue occupantibus. Cryptopleura Griffithsiana Kiltz. tah. Fhyc. Vol. XIX tab. 2. Hab. ad Valparaiso. 16a. N. CRisPATUM (Hook. et Harv. Crypt. antarct. p. 77) stipite . . costa in nervos validos dichotomo-ramosos sursum obsoletos transeunte, fronde cuneata late expansa oblonga dichotomo-subpalmata, lobis margine undulatis crispatis aut in lacinias conformes expansis, soris punctiformibus supra pagiuam superiorem sparsis, Hook. et Harv. l. c. tab. 71. Cryptopleura crisputa Kiits. tah. Phyc. Vol. XVI tab. 24. In oceoano antarctico. Mihi nullo specimine authentico cognita. Formas quasdam N. denticulati vidi, qu£e ab icone Hookeriana parum abludunt; at nervi dichotomi deficiunt. 456 DELESSERiBJi:. Nifoplii/Ua. II. Traumatophora fronde obscurms purpnrascentc, angustifo- lia aut latius memhranacea, memhfana in juvenili tcnui^ in adultiore scepe Jiic illic foramihus laccra, in infcriore parte in nonnulUs incrassata atque lamina phis minus ohsolcta caulem ancipitem formante; soris rotundatis scepe majorihus et ocellatis lacinias exteriores smpius occupan- tihus. 18. N. GuNNiANUM (Harv. in Lond. Journ. VI. p. 403) fronde sordide purpurascente late membranacea fiabelliformiter expansa subpalmato-laciniata, laciniis cuneato-oblongis nunc margine minute crenulatis undulatisve, partibus in- ferioribus enervibus ssepe foraminibus plurimis pertusis, superficie conformiter areolata venis fere destituta, soris minutis rotundatis segmenta penultima occupantibus plu- rimis. J. Ag. Sp. p. (363. Harv. Ncr. austr. tah. 47. et Phyc. austr. tah. 241. Aglaopli. Gunnianum Kiitz. tab. Biyc. Vol. XVI tah. 40. Hab. ad Tasmaniam et Novam HoUandiara australem. Inter plurima, quae hujus vidi specimina, pauca tantum soris bene evolutis instructa vidi ; maculas rotundatas pro magnitudine frondis minutas, in segmentis pcnultimis plurimas collectas constituunt. Cap- sulifera specimina frequenter obveniunt. Pars inferior plantse cras- siuscula, pluribus seriebus cellularam verticaliter superpositis consti- tuta; adulta ssepissime poris pertusa. Ejusmodi pars pertusa frondis adultioris sa^pe frondes juveniles leetius coloratas prolilicantes emittit. 19. N. APFiNE (Harv. in Hook. Journ. 1844 p. 447) fronde mox sordide purpurascente, inferne dilatata membranacea, demum inter nervos parum prominulos pertusa et lace- rata, segmentis infimis subcaulescentibus margine latiore alatis, superioribus dentato- aut lobato-pinnatitidis nunc superne flabelliformiter dilatatis teiiue membranaceis fere ad apices tenuissime venosis, soris in segmentis superi- oribus pinnato-lobatis evolutis numerosis majusculis sub- ocellatis. Harv. Ncr. austr. p. 119. Aglaopli. affine Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 8. Hab. ad Tasmaniam et Novam Hollandiam australem. IIujus plures sunt formse; nuDc integriii.satla fronde inferne late dilatata, marginibus lobato-subpinnatifidis, apicibus rotundatis; nunc incisa, fronde profundius incisa segmentis cuneatis, superne pinnati- Nitojjhplluiii, Delesseriba;. 457 fidis; nunc elongata, fronde tn lacinias latiores inferne lineares mar- gine dentatas, superne parum dilatatas apice rotundatas fere tota secta: nunc cribrosa, fronde tota in lacinias plurimas irregulares cri- brosas et laciniatas, supremis sa^pe linearibus angustis dissecta; nunc truncata, fronde inferne integriuscula superne laciniata, laciniis late linearibus subtruncato-rotundatis. Ex his nonnullos nondum soriferos vidi. In forma integriuscula soros inchoantes vidi paulisper diversos a reliquis. 20. N. MULTiPARTiTUM (Hoolc. ct Havv. Alfj. Tasm. p. 7) an- giista iuferne incrassata et demum caulescens, clecompo- site dichotomo-subpinnata, segmentis cuneatis linearibus- que patentibus fere ad apices obtusiusculos tenue veno- sis, soris in segmentis terminalibus pluribus majusculis subocellatis. Aglaoplnjllum mtdtipartitum Kilts. tab. Phi/c. Vol. XIX tah. 7. Hab. ad oras Tasmaniaj et Novse Hollandise australis. Species a me, velut ab antecedentibus, ut putarem, parum intel- lecta, nec hodie forsan dubiis liberata. In speciebus Algarum sub numinc N. multipartiti specimen a Ilarvey olim datum descripsi, quod lapsu calami nomine N. multipunctati inscriptum fuisse finxi. lioc revera a N. pristoideo vix distat, marginibus tamcn minus distincte aculeolatis instructum. Diagnosin primariam Ilarveyanam iterum mihi perlegenti, in hac nounulla video, qua? ex ejusmodi speciminc nmtuata crederes. Quod postea inter specimina Australasica distribuit specimen Harvey, nomine N. multipartiti inscriptum, est a N. pristoidco longe diversum, et ad N. minus Sond. et N. affine projirius aceedit. In in- feriore parte frons magis membranacea est poris paucis pcrtusa, ut in N. affine; pars superior autem magis linearis, segmentis subdivarica- tis. Pauca specimina hujus in collectione Gunniana, mihi missa, re- cognoscere credidi; nulla vero soris bene evolutis instructa. Alia vero e littore Nova^ Ilollandiaj australi vidi, quse Tasmanicis identica mihi videntur. In his soros majusculos (nunc punctiformes minutos, ut habet Harvey) vidi, in segmentis superioribus plures adproximatos. Si N. minus soris soJitariis instructum est, hoc charactere dignoscatur. 21. N. PARViFOLiuM (J. Ag. mscr.) angusta inferne caulescens, caule incrassato subsquamoso, fronde supra ramos cau- linos costatos maximopere decomposita subcorymbosa, segmentis minutis subdivaricatis linearibus margine inte- gerrimis sursum longius venosis, soris in segmentis ter- minalibus pluribus majusculis subocellatis. Hab. ad Port Phillip Nova) Holhmdise (F. de Mueller!). 458 Delesseriej]. Nitophyllum. In N.multipartito et N. affini segmenta latiora laceratione et se- paratione angustiora fiunt et demum inferne caulescentia, si quidem in his caules adesse videntur. In N. Curdieano et huic affinibus fron- des angusta; ad caules formandos pronse videntur, et evidentius cau- lescentes mox obveniunt. N. parvifolium lioc respectu ad N. Curdie- anum accedere mihi adparuit; est vero N. Curdieano multo minor et angustior. A N. pristoideo margine integerrimo distinctum. 22. N. CuEDiEANUM (Horv. Alg. austr. exs. n:o 291) aiigusta inferne caulescens caule incrassato subcouvoluto squa- moso, fronde subflabellatim decomposita,. segmentis de- mum linearibus, inferioribus medio crassioribus, margine integro aut subcrenulato, superioribus su1)flabellatim pin- natifidis fere ad apices rotundato-obtusos venosis, soris in segmentis superioribus pinnatilobatis evolutis numero- sis majusculis suboceliatis. Harv. Phi/c aiistr. tah. 151. (partim). Hab. ad Novam Hollandiam australem. Sub nomine N. polyanthi species hoc loco describitur habitu si- millima, soris ut mihi adparuit, diversa. Sori nempe in N. Curdieano nostro sunt multo majores quam in N. polyantho. Sub nomine N. Curdieani specimen distribuit Harvey, quod hoc loco typicum consi- deravi. Quod Harvey in Phycol. 1. c. de soris dixit revera melius in N. polyanthum quadrat. ni. Dawsonia fronde ohscurius purpurascente, plerumque an- gustifolia, nunc fere avenia, scepius cximie venosa, in- ferne plus minus incrassata et demum in nonmdlis cau- lem elongaium ancipitem formantc, soris minutis ohlongis scepe dcnse adproximatis et hic illic in lincas (macidas elongatas) confluentihus, lacinias exteriores scepissime oc- cupantihus. * Fronde decumhente (supra alias cdgas) repente et processu- bus a pagina inferiore emissis radicante, supieriorc parte sensim lihcra. 23. N. DECUMBENS (J. Ag. mscr.) fronde repente et processu- bus a pagina inferiore emissis radicante, superiore parte sensim libera radiculorum initiis sa^pe sparsim punctata, tota subpinnatifide decomposita, segmentis linearibus mar- gine insequalibus aut in lobos rotundatos ssepe plurimos exuberautibus, inferioribus secus medium incrassatis ob- NitophyUmn. Delesserib^. 459 soletius venosis, supremis elongatis et dilatatis soros minutos dense adproximatos in maculas oblongas sub- confluentes evolventibus. variat. : Fucicola frondibus minutissimis in stratum expansum coujunctis, densissime decompositis crispatis, lobis pluri- mis rotundatis, soris . , . Hab. ad oras Novae Zelandise Berggren! var. in stipite Fuci chondrophylli. Formam primariam et varietatem ejusdem speciei formas evolu- tione diversas finxi; differunt magnitudine, et ab hac forsan pendentc decompositionis densitate; soros vero me in var. nullos vidisse adno- tare dccet. Specimina formse primariae vix pollicem superant expan- sione, segmentis inferioribus vix lineam latis dense pinnatifidis, lobis alternantibus conformiter decompositis, junioribus simplicioribus rotun- datis, supremis prolongatis fere lanceolatis demum fructiferis. A tota inferiore pagina processus minuti vage proveniunt, quibus frons quasi punctata adparet; juveniles sunt fere heraisphaerici, cellulis minutis plurimis constituti; sensim prolongantur, apice dilatato quasi stipitem tenuiorem terminante; adfixi in marginem submembranaceum apice abeunt. Segmenta superiora fructifera sunt inferioribus multo majora, nunc fere semipollicaria, et lineam latitudine fere superantia, intra marginem sterilem soros rotundatos aut oblongos, pro magnitudine plantoe sat magnos, continentia; sunt htec segmenta in nostris ob- scuriora et ad diversam plantam pertinentia ab incauto facile habe- rentur. Fronde transverse secta, adparet segmenta magis evoluta esse in medio incrassata et seriebus cellularum 3—5 aut forsan pluri- bus suprapositis, exterioribus utrinque axilem magnitudine sequanti- bus et e regione positis. A pagina frons areolata adparet, venis mi- nus evidentibus percursa, cellulis marginalibus multo minoribus sub- pluriseriatis. ** Fronde erectkiscula sessili aut vix conspicue caulescente , fere avenia. 24. N. CABTiLAGiNEUM (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. XXII p. 549) fronde sessili avenia crassiuscula subdichotomo- decomposita, laciniis linearibus patentissimis subdivari- catis margine undulato-crispis, terminalibus obtusissimis, soris elongato-punctiformibus per segmenta media spar- sis. Harv. Pliyc. austr. Syn. n;o 400. Hab. ad Nov. Hollandiam occidentalem. Affinitate ad N. Curdieanum et N. Pristoideum accedit, at magis dichotoma et soris diversa; sori in illis speciebus lobos exteriores 460 Delesserie^.. Nitophynim. frondis occupant: in N. cartilagiaco ptr segmenta media sparsos vicli; Harvey per totam superficiem obvenientes dixit. *** Fronde erectiuscula suhstipitata, stipite hrevissimo costato sensim in cauleni, scepe clonijatum ancipitcm, resicluis la- mince plerumque alatum, aheunte. 25. N. EBOsuM (Harv. AJg. austr. exs. n:o 293) froiide supra stipitem costatum brevem subaveiiia crassiuscula clicho- tomo-subpiuiiatitida, laciuiis linearibus patentibus mar- giiie densissime minute fimbriatis, timbriis subulatis de- mum divaricato-multifidis, soris minutis ovalibus per to- tam superficiem sparsis, coccidiis coronatis. Harv. Phi/c. austr. tah. 91! Aglaoph. crosum KUts. tah. PJii/c. Vol. XIX tah. 6. N. fimhriatum Harv. in Trans. Ir. Acad. (non Grev.). Nov. Hollandia australis et occidentalis. Species distinctissima, cliaracteribus tamen mihi adhuc paulisper dubia. Specimina Harveyana sunt fere enervia, sed aliud e Nova Hol- landia australi vidi, quod fronde fere costata instructum diceres, nervo tantum in supremis laciniis evanescente. Ad N. pristoideum hoc vix referatur ob margincm adhuc longius fimbriatum quam in N. eroso. Caeterum spccimen Harveyanum nostrum antheridiis maculseformibus rotundatis, supra superiorem frondem dense sparsis, instructum est; inter antheridia cellulas steriles (non transmutatee) prolongatas venas superficiales aliarum ita referunt, ut frondem aveniam vix dicere licet. In specimine mox memorato longius costato vense superficiales vix conspiciantur. 26. N. PBisTOiDELJM (Harv. Ahj. aiistr. exs. n:o 292) froude angusta inferne incrassata caulescente decomposite di- chotomo-subpinnata, segmentis linearibus, inferioribus me- dio crassioribus superioribusque margine* dentibus minu- tis acutiusculis crenulatis. sursura longius tenue venosis, soris minutis in laciniis terminalibus sublinearibus plu- rimis adproximatis subconfluentibus. Harv. Phyc. ausfr. tah. 229. Aglaophyll. pristoidcum Kiltz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 6. Hab. ad Nov. Holhxndiam australem. Kiitzing hanc speciem (velut alias nonnullas) nomine Aglaophylli, cujus nullae essent venfe, recepit. Quod hoc attinct, dixisse placet venas superficiales, quibus Cryptopleurae distarent, in hac specie ut Nitophyllum. Delesserie.^. 461 in aliis nonnullis Aglaophyllis Kutzingii adesse et fere seque conspi- cua3 ac in multis Cryptopleuris : translucente lumine vero lise vix ut nervi conspicuse. In inferiore parte costa admodum conspicua. 27, N. Endivlepolium (Hooh. ct Harv. Alg. Tasm.p. 6) froude angusta inferne incrassata caulescente dichotoraa margi- nisque undulatissimi laciniis sensim excrescentibus pin- nata, segmentis linearibus, inferioribus medio crassioribus, superioribus densissime undulato-crispatis segmenta prin- cipalia caulescentia fere undique obtegentibus, coccidiis et soris minutis punctiformibus in laciniis superioribus evolutis. Delesseria Endivicefolia Harv. l. c. J. Ag. Sp. p. 697. Kilts. tah. Phyc. Vol XIX tah. 11. Ad Novam Hollandiam australem. Harvey speciem Delesserise consideravit, quin immo dubitavit an a D. frondosa differret (Alg. austr. exs. n.o 275). His comparatis tamen adparet, D. frondosam numquam apice ubdivisam esse, sed semper evo- lutione marginali decompositam fore: in N. Endivisefolio, contra, sunt segmenta terminalia dichotoma et prgeterea decomponitur evolutione laciniarum lateralium. Multo magis cum qnibusdam Nitophylli spe- ciebus D. Endivisefoliam convenire, mihi adparuit. Revera N. Pristoideo et N. parvifolio, aeque caulescentibus, potissimum adfinis mihi adparuit. Me tamen soros bene evolutos non observasse, dixisse opportet; coc- cidia in laciniis superioribus sparsa, in lacinula subsingula, hinc pro- minula, nervo nullo insidentia vidi. 28. N. POLYANTHUM (J. Afj. mscf.) angusta inferne caulescens, caule incrassato subconvoluto squamoso, fronde decompo- site dichotomo-pinnata, segmentis linearibus, inferioribus medio crassioribus, margine iiitegro aut subcrenulato, superioribus fere ad apicem rotundato-obtusum venosis, soris minutis punctiformibus in laciniis terminalibus sub- linearibus plurimis. CryptopJcura Curdieana Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 3. (sec. soros!)? Hab. ad oras Tasmanise et Novse Hollandise australis. Ut Species affines distinguere conatus sum, soris multo minoribus haec species dignoscatur a proximo N. Curdieano, cujus sori subocel- lati. Frons ipsa consistentia firmior videtur, unde poris multo minus pertusa est frons inferior quam iu N. Curdieano et prajcipue in latiori N. affini. Ut in N. Curdieano fit frons inferior eximie incrassata et caulescens, caule in lobos exuberante, quibus squamosus et angulatus fit lobis convolutis. Hanc speciem a Harvey nomine N. affinis inscrip- tam vidi; et hujus varietatem initio, dein N. Curdieani formam consi- deratam fuisse suspicor. 462 Delesserie^e. NiiophyVwn. 29. N. Harveyandm (J. Ag. in Bidr. Fl. Syst.p. 51) angusta siibsessilis, inferne incrassata parum conspicue caulescens, fronde subflabelliformiter expansa dichotomo-pinnatitida, • laciniis cuneato-linearibus oblongisve, inferioribus margine insequalibus, superioribus flabellatira expansis pinnatifidis fere ad apices rotundatos venosis, soris minutis dense adproximatis ssepe in lineas oblongas confluentibus, in laciniis terminalibus secus venas dispositis. Nit. pahna- matum var pinnatifiduui Harv. Fl. Nov. Zd. II. ^). 240 Hab. ad Novam Zelandiam (Wo. Harvey! Berggren!). In Flora Novse Zelandia? Harvey hanc formam ad N. palmatum retulit, duplici tamen signo dubii adposito. Ut lias formas milii cog- nitas habeo, species admodum distinctas judico. In N. Harveyano frons est sessilis, sed fit inferne sensim incrassata et caulescens. In N. palmato stipes adest proprius elongatus (ultra pollicarem vidi) et inferne saltem teretiusculus. N. palmatum fere Hymenenam fissam habitu refert; N. Harveyanam multo magis habitu cum N. Curdieano convenit, licet forma lacinianiin alia. In N. palmato frons transverse secta pluribus seriebus cellularum composita videtur. In N. Har- veyano frons tenuior, in partibus exterioribus sul)monostromatica, in inferiore parte admodum incrassata, celhilis utrinque extra axiles po- sitis plurimis, usque 10 numeravi, omnibus e regione positis et invi- cem canalibus communicantibus plurimis et evidentibus anastomosan- tibus. Infra soros frons quoque cellulis pluriseriatis contexta. 30. N. PALMATUM (Harv. Fl. Nov. Zel. II. p. 240) fronde supra stipitem evidentem elongatum et nudiusculum cras- siuscula, subflabelliformiter expansa, dichotomo-subpal- mata, vix conspicue nervosa at venis superficialibus per- cursa, laciniis late linearibus margine integriusculis pla- nis, apice obtusiuscuUs, soris minutis dense adproximatis ssepe in lineas oblongas confluentibus, in laciniis termi- nahbus secus venas flabeUatas dispositis. Harv. /. r. (excl. variet.) Crypt. palmata Kiits. tah. Phyc. Vol. XIX tab. 4. (parum characterist.). Hab. ad Novam Zelandiam (Hb. Harvey!), ad insulas Chatam (Travers!). 30a. N. DuRviLL^i (Bory. Coqu. p. 183) fronde supra stipitem eviden- tem elongatum et nudiusculum crassiuscula subflabelliformiter ex- pansa pinnatifida, laciniis cuneatis inferne lobis brevioribus su- perne longioribus erectiusculis subflabellata, venis superflcialibus Nitophyllum' Delesserie^. ' 463 IV. Myriogramma. Frondc latius memhranacea dichotome aut siibpalmatim divisa encrvi et snhavenia ; soris in segmen- tis superioribus plurimis adproximatis diversiformihus subangulatis. 31. N. ALLiACEUM (Crouan mscr.) froiide subsessili cuneato-re- niformi palmatifida enervi et subavenia, segmentis sub- reniformibus dilatatis lateraliter supra proximas incum- bentibus, peripheria latissimis rotundato-truncatis undu- latis, superficie conformiter areolata, soris minutis diver- siformibus subangulatis in segmentis penultimis plurimis zonam subconcentricam frondis formantibus. Crouan Alg. Finist. p. 152. Nit. punctatum var. alUaccum J. Ag. Sp. p. 660. Hab. ad littora atlantica Europse inedise. V. Hymenena. Frondibus majoribus scBpius cximie ncrvosis., nervis dichotomis aut plus minus anastomosantihus ; coc- cidiis scepc ncrvo impositis; soris inter ncrvos dispositis scepe minutis scd plurihus approximatis quasi macidas compositas formantibus, maculis aut rotundatis aut fcre lineas referentihus. 32. N. LiTTERATUM J. Ag. ad Florid. Sysi. p. 49) stipite brevi in frondem flabelliformem pinnato-palmatilobatam, in- ferne nervis dichotomo-anastomosantibus, superne vix con- spicuis, percursam abeunte, lobis cuneato-linearibus mar- sursum longius percursa, soris minutis punctiformibus in laciniis terminalibus plurimis. J. Ag. Sp. p. 666. Dmvsonia Durvillm Bory l. c. tah. 19fig. 1. Cryptopl. Durvillcei Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVI tah. 27. Hab. ad oras Chilenses et Novas Zelandiae (sec. Harvey). Hujus specimen nullum authenticum vidi, et species mihi fere ig- nota manet. Characteres ex iis, quse attulerunt alii, composui. Cum N. Harveyano sat congruentem fere crederes ; at stipes evidens a Bo- ryo depingitur. A N. palmato frondis compositione et laciniarum for- ma differre videtur. In Flora Nov. Zel. Harvey N. palmatum et N. Durvillsei ut species diversas enumeravit; formam quoque aliam, quam speciem propriam (N. Harveyanam) sistere finxi, ad N. palmatum re- tulit, nec ad N. Durvilleei. Hinc species has revera diversas esse, assumere debui. 404 DELEssERiEiE. Nitopliylhmi. gine minute undulato-crenatis basi suLcontractis, soris per mediam irondem evolutis tiguras irregulares suban- gulatas formantibus, pluribus iuvicem adproximatis quasi lineas sinuosas inter nervos formantibus. Ad littus Britannise meridionalis. (D:na Gfriffiths!). Species me judice insignis, nomine X. Hillise olim mihi missa. Forma sori ad N. alliaceum accedit, at dispositione sororum inter ner- vos cum Hymenenis conveniens. Si plures species olim detegantur hac conformatione convenientes, forsan tribum sibi proprium inter Myriogrammata his constituere opporteret. 33. N. VENOSUM (Harv. Ner. cmstr. p. 118) stipite brevi in frondem permagnam tenuissimam oblongam pahnatim vel subpinnatini vage laciniatam, nervis anastomosanti- bus percursam abeunte, lobis oblongis obtusiusculis; cy- stocarpiis per frondem sparsis; soris per totam superfi- ciem inter venas dispositis, singulis niiuutis, at phiribus invicem adproximatis quasi maculas compositas demum rotundatas formantibus. J. Ag. Sp. p. 668. Agl. undula- tum Kiitz. tah. Phtjc Vol. XVI tab. 38? Hab. ad Cap. b. Spei. 34. N. MULTiNERVE (Hook. ct Harv. Lond. lourn. IV. p. 255) stipite brevi cuneato costato, mox abeunte in frondem subilabeniformem vage laciniatam aut subpahiiatim lis- sam, nervis validis dichotomis sursum longius percursam, laciniis cuneato-oblongis undulatis et vage laciniatis; cy- stocarpiis per frondem sparsis; soris maculas rotundatas inter venas evidentius seriatas formantibus. J. Ag. Sj). p. 666. Hab. ad oras Novse Zelandise (Derggren et Hb. Harv.) ad Cap Horn. (Hb. Gray!). Specimina juvenilia, lobo 3 — 4pollicari cuneato constituta, jam eximie nervosa, demum eviSenter stipitata, stipite nunc quoque ra- moso, ramis frondes discretas sustinentibus. Cystocarpia nunc nervo evidentius imposita, nunc nervo vix conspicuo, e parenchymate quasi emergentia. Sori inter venas adproximatas fere seriati, seriebus seepe geminis, maculas rotundatas minores formantes. 35. N. LATissiMUM (Harv. niscr.) stipite brevi in frondem sub- fiabelliformiter expansam palmatilobatam, inferne nervis validis flabellatim excurrentibus dicliotomis et anastomo- NUopliyllum. DELEssERiEiE. 465 sautibiis, superiie tenuioribus percursam abeunte, lobis cuneatis margine integriusculis, apice rotundatis, cysto- carpiis sparsis nunc nervos evidenter occupantibus, soris per totam frondem superiorem maculas rotundatas, inter venas evidentius seriatas, formantibus. Hymenena latis- sima Harv. mscr. Hab. in Oceano pacifico superiore ad insulam Vancouver. 36. N. FissuM (Grev. Alg. JBrit. Syn. p. XLVIII) fronde su- pra stipitem evidentem cuneatum et costatum subflabelli- formiter expansa dichotoma aut subpalmatim multilida, inferne nervis validis flabellatim excurrentibus dicboto- mis et anastomosantibus, superne tenuioribus percursa, lobis cuneato-oblongis margine insequalibus, apice rotun- datis, cystocarpiis sparsis, soris per frondcm superiorem maculas angustiores oblongas fere in lineas confluentes, inter venas evidentius seriatas, forraantibus. Hym. fissa Grev. 1. c. Harv. Ner. austr. tah. 44. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 23. /. Ag. Sp. p. 674. Fucus venosus Turn. tah. 138. Hatvsonia Bclangeri Bory ap. Bel. Voy. tah. 16. Hab. ad Cap. b. Spei. Si nomen N. venosi liuic restitueretur, recentius nominatum N. venosum novo nomine inscribere opus fuisset. Hinc nomen specificum a Greville datum adoptavi. VI. AcROSORiuM. Fronde plerumque angustifolia suhpinnatim partita, subenervi aut nervosa, venis superficialihus ple- rumque sursum longius percursa; soris majusculis infra apices laciniarum suhsolitariis. 37. N. UNCINATUM (J. Ag. Sp. p. 654) enervis tota tenue membranacea, fronde subsessili vage dichotomo-decompo- sita, segmentis linearibus acuminatis hic illic bamato- incurvis, superficie tenue venosis, fructiferis lateralibus brevioribus oblongis soro solitario discum segmenti infra apicem occupante instructis, coccidiis .... lucus lace- ratus var. uncinatus Turn. Hist. tah. i)Sfg. c. d. Crypto- pleura lacerata Kiitz. tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 1h fig. 30 466 Dblesserie^. NitopliyUum. e. Acrosorium aglaopliylloides Zanard. KUtz. tah. PJiyc, VoJ. XIX tab. 10. (couf. Grun. Novar. p. 85.)? Hab. in mediterraueo et atlautico calidiore; specimiua e N. Hollandia et N. Zelandia vix specie diversa vi- deutur. Hsec species in mediterraneo frequens, ubi N. laceratum rarissi- mum, si non omnino desideratur. Sorus ab apice laciuiee aliquando remotior, nunc in media lacinia subelongata situs ; nunc sori pauci in media lacinia. Conf. quse infra de N. venuloso dicitur. 38. N. ciLioLATUM (Harv. in Trans. IrisJi Acad. Vol. XXII p. 549) euervis tota teuue membrauacea, froude subses- sili vage dichotomo-decomposita, segmeutis liuearibus acu- minatis, hic illic hamato-iucurvis, a disco et margiue pro- cessubus minutis ciliiformibus sparsim echiuulatis, su- perficie tenue venosis, fructibus . . . AgJaojjJiylJum ciJio- Jatum Kiits. tah. FJiyc. VoJ. XIX tah. 1 ! Hab. ad oras Novse Hollandise occidentalis. Cel. Grunow (Novara p. 85) hanc speciem cum formis N. uncinati nimium propinquam considerare videtur. Fructibus vero ignotis nihil de hac re statuere licet. 39. N. ACROSPERMUM (J. Ag. Sp. p. 655) stipitata, ima basi tenue nervosa, membrauacea, segmentis adultioribus con- similibus cuueato-flabellatis subpalmatim pinuatitidis, la- ciniis oblongis obtusis superficie tenue veuosis, soro sub- solitario discum segmenti infra apicem occupaute rotuu- dato instructis. Hab. ad Cap. b. Spei. Obs. Agl. maculatum Sond. Kuts. tah. Fliyc. Vol. XVI tah. 34 quoad habitum et fructus ita uostram refert ut certe eandem habuis- sem, si superficiales venas iu icone exhibitas vidissem. In N. acro- spermo vense adsunt ejusdem naturse ac in N. uncinato, at fere magis ramosse. Gruuow, qui ex eodem fonte (Herb. Binderiauo) specimiua habuit, in his teuues venas observavit; sed soros per totam frondem sparsos in specimine — a Sonderiano non distinguendo — vidit. In specimine a Kiitzingio depicto frons quaui in nostra magis flabelHfor- mis videtur, dichotome fissa potius quam piuuatifida. 40. N. MONANTHOS (J. Aj. Sp. p. 655) subenervis inferue iu- crassata, fronde subsessili pinnato-dichotoma, segmentis linearibus margine insequalibus, superficie obsolete veno- sis, terminalibus fructiferis supra isthmum angustiorem Nitophylluni. Delessekie.^. 467 cuneatim aut subreniformiter dilatatis palmato-lobatis, soro subsolitario sinuoso discum trausversum occupante instructis. Kilts. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 9. Ad. Nov. Hollandiam. Specimina Harveyana, sub nomine N. monanthos distributa, forma a nostra recedunt; conveniunt in eo quod vense superficiales minus conspicuee sint quam in proximis. Frondis lamina, venis interioribus qnasi percursa, transverse secta cellulas interiores superficialibus ma- jores monstrat. 41. N. THYSANORHizANs (HoJmcs in GreviUca 1873 fab. 12) subenervis inferne incrassata, fronde subsessili pinnato- dichotoma, segmentis linearibus superlicie conspicue ve- nosis, margine subregulariter appendiculis conicis in fa- sciculum fiilorum solutis obsitis, terminalibus attenuatis obtuse dentatis, fructiferis infra apicem dilatatum plus minus lobatum soro rotundato demum transversaliter di- latato subreniformiter expanso solitario instructis, cy- stocarpiis per segmenta superiora sparsis ssepe margini vicinis. Hab. in atlantico ad littus Britannise; sp, orig. mis. Holmes ! 42. N. MiNus (Soncl. Alg. Preiss. p. 47) substipitata, sursum tenuissima, di-trichotomo-decomposita, segmentis cuneatis aut ssepius linearibus sursum longe venosis, inferioribus margine msequalibus subundulatis, terminalibus subdiva- ricatis, soris infra apices segmentorum subsolitariis. J. Ag. Sp. p. 655. Cryptopleura minor Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 26. (admodum juvenilis). Hab. ad Novam HoUandiam. VII. BoTRYOGLOssuM. Frotidihns majorihus scepius stipitatis nervosis, nunc costam prohngatam formantibus, venis superficialibus plerumque sursum longitis productis; soris dffinito loco secus marginem aut in phyllis marginalibus provenientibus, scepe rotundatis at plurihus invicem ad- proximatis, nunc lineas elongatas referentibus. f Fronde tenuissima membranacea subavenia. 43. N. Baktlingianum (Kiits. Phyc. p. 443) enervis fronde nana substipitata vage palmatim divisa, segmentis line- 30* 468 Delesseeie^. Niiophyllum. aribus oblougisve subaveuiis, soro liueam angustam secus margiuera segmenti subcoutinuam formante, coccidiis sub- marginalibus. J. Ag. Sp. p. 656. ScJtisoglossmii Bartlin- gianwn Kilts l. c. tab. 69. Tah. Phgc. Vol. XVI tab. 31: Ad oras Peruvise. N. deformatum Suhr, a rae cmn dubio ad N. acrospermum relatum, ad suum Sch. Bartlingianum dubie retulit Kiitzing. Grunow (Novara p. 85) Suhrianam speciem a N. acrospermo diversam considerat. 44. N. MARGiNALE (Hcirv. Alg. exs. Ceyl. nco 26) enervis fronde subsessili teuuissima cuneato-flabellata subpalmatim la- ciniata, laciniis cuneatis, superioribus lineari-oblongis apice rotundato-truncatis subaveniis, soris rotundatis ocellatis secus margiues dispositis in liueas subcoufluentibus, coc- cidiis marginalibus ssepe extra marginera prominulis. Ag- laophylJum marginale KHts. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 5! Hab. ad Ceylonam. ff Fronde evidentius stipitata, a stipite denmm nervosa, ve- nisque superficialibus sursum longius percursa. 45. N. Sandrianum (Menegh. mscr.) nervosa, fronde stipitata cuneato-flabellata sub-vage divisa, laciniis conformibus demum sublanceolatis in lacinulas acuminatas lateraliter subpinnatifidis, venis superficialibus ad apices lacinularum excurreutibus, soris lineas secus margines laciniarum ef- ficientibus, coccidiis . . . Crouan in AJg. Finist. p. 152. Ardiss. Fiorid. Ital. VoJ. II tab. VIII Jig. 3. Zanard. Ic. tab. 49. S. Dcless. Sandriana Menegh. in Kiit.z. Phyc. germ. p. 332. J. Ag. Sp. p. 671. AgJaophyJlum Sandri- anum Kiits. tab. Pliyc. VoJ. XVI tab. 36. Hab. in mari adriatico et atlautico ad oras Gallise. Specimen authenticum hujus nullum vidi. Specimen soris fructi- ferum miserunt Cel. Crouan, quod cum icone Kiitz. habitu subsimile, at venis superficialibus admodum conspicuis usque ad apices lacini- arum minorum excurrentibus instructum est. Kutzing has nec pinxit, nec memoravit; speciem inter Aglaophylla (venis destituta) quoque introduxit. Hinc synonyma mihi dubia. Grunow (Novara pag. 85) qui specimen ex Adriatico habuit, hoc cum N. ciliolato (venis con- spicuis instructo) comparavit. Specimen, quod ex atlanticoJ vidi bene soriferum, speciem, si vere Nitophyllum sit, N. Gmelini proximam evi- dentissime docet. Quod genus attinet, observare lubet speciem Delesse- Nitophjllum. Delesseriejii. , 469 rise a Meneghinio habitam fuisse; nostram quoquc cum formis D. si- nuosae juvenilibus haud exiguam prodere similitudinem. At sori Ni- toi^hylli mihi videntur. 4(), N. Gmelini (Grev. AJg. Br. p. 82) fronde stipitata iii- ferne obsoletius nervosa cuneato-flabellata, subvage di- visa, laciniis conformibus cuneatis aut lineari-oblongis, plus miuus decompositis, margine nunc undulatis, venis su- perficialibus fere ad apices laciniarum excurrentibus, so- ris lineas angustas secus margines laciniarum efficienti- bus, coccidiis per frondem superiorem sparsis. J. Ag. S20. p. 650. N. Gmelini Grev. l. c. Harv. Phgc. Brit. tab. 235. ScJiiz. Gmelini Kilts. tab. Phgc. Vol. XVI tab. 32. Deless. Bonnemaisoni Grev. Crypt. Fl. tab. 322 fg. 2 et 3. In atlantico calidiore ad littora Europse. 47. N. LACERATum (Gm. Hist. p. 179) fronde stipitata sursum longius demum nervosa cuneato-flabellata dichotomo-sub- pinnatiflda, segmentis conformibus cuneatis aut lineari- oblongis ssepius decompositis et margine undulatis, nunc subfimbriatis, venis superficialibus fere ad apices lacini- arum excurrentibus, soris rotundatis secus marginem in lineas demum confluentes dispositis aut in processubus raarginalibus subsingulis, coccidiis per frondem siiperi- orem sparsis. J. Ag. Sp. p. 658. N. laceratim Grev. Harv. Phyc. Br. tab. 267. Cryptopletira lacerata Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVI tab. 25 fg. a—d. Fuc. laceratus Gm. l. c. Turn. Hist. tab. 68. F. Endivicefolius Lightf. Scot. tab. 32. Nit. Smithii ct N. Jaceratum Crouan. Hab. in atlantico superiore ad littora Europse. Variat fronde lineari dichotomo-decomposita; fronde sursum la- tiore palmatifido-incisa; soris lineam marginalem constituentibus; so- ris appendices rotundatos marginis undulati occupantibus ; limites ta- men inter formas frustra qusesivi: in eodem enim specimine soros et marginales et in appendicibus separatos vidi. Nec itaque his charac- teribus duas species, ut Cel. Crouan placuit, condere licet. 47a. N. FiMBRiATUM (Grcv. in St. Hil. Voy. JDiam. II. p. 447) fronde subdichotoma lineari subcostata superne subvenosa, margine fo- liolis minutis crispatis timbriata. J. Ag. Sp. p. 659. Ad Brasiliam, 470 Delesserie^. NitopliyUuin. 48. N. RuPRECHTiANUM (J. Ag. Florid. Syst. x>- 51) fronde sti- pitata sursum longius flabellatim nervosa cuneato-flabel- lata subpalmatifida, segmentis conformibus, juvenilibus obovato-cuneatis, adultioribus superioribus oblongo-line- aribus apice rotundatis sursum longe venosis, soris pbylla marginalia dense prolificantia occupantibus, singulis ro- tundatis, demum marginem inferiorem folioli evoluti con- servantibus, (coccidiis margininalibus?) Hymena fimhriata Post. et Bupr. llhistr. tah. ^Sfig. a. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 23. J. Ag. Sp. p. 674. — ? N. laceratum var. pahnatum Harv. ap. Beech. Voy.p. 163. J. Ag. Sp.p. 658. In pacifico superiore. Ad hanc forsan pertinent specimina nomine N. lacerati ex littore Californise divu]gata. Specimina aiitem, quse vidi, incompleta ut ju- dicium de iis ferre non auderem. fff Fronde caulescente, caule demum ranioso nudo, costce ad instar per laminam sursum longius contimiato. 49. N. PLATYCARPUM (Tum. Hist. tah. 144) caule elongato ra- moso sursum planato, costse angustioris definitaj ad instar per laminam longius sursum continuato, fronde margine membranacea dicbotomo-subpinnata, segmentis cuneato- linearibus semicostatis pinnati-lobatis, lobis rotundatis, venis superficialibus sursum longius continuatis, soris li- neam angustiorem intra marginem uudulatum formanti- bus aut pbylla minuta rotundata occupantibus, coccidiis in pbyllis prolificantibus in una pagina subemersis. Bo- tryoglossum platycarpum Kiltz. tah. Pliyc. Vol. XVI tah. 4. J. Ag. Sp. p. 676 (excl. syn). Harv. Ncr. Austr. p. 117. Fucus platycarpus Turn. Hist. tah. 144. Hab. ad Cap. b. Spei; ad insulas Falkland. Vix eadem ad Californiam? VIII. Species generis affinitate incertm. 50. N. REPTANS (Crouan Ann. Sc. Nat. tom. XV) fronde venis microscopicis anastomosantibus venosa tenuissima flabel- lata pluries dichotoma, lobis rotundatis, superficie tota quasi repente-adpressa et processubus radicularibus ad- NitopliyUum. Delesseriej;. 471 fixa, coccidiis apicem versus loborum solitariis (?), soris . . . Crouan Florul. Finist. p. 153. tah. 2] n:o 140 his. Zanard. Icon. tab. CI. In atlantico ad littus Gallise; ad Genovam sec Zanard. 1. c. Suadente structura N. uncinato affinis videtur. 51. N. vERSicoLOR (Harv. Man. p. 59) fronde crasso-membra- nacea, a stipite firmo cuneatim-subreniformiter expansa, irregulariter palmatilobata, segmentis cuneato-linearibus, terminalibus margine ssepe calloso-incrassatis fibras sim- plices ramosasve emittentibus. J. Ag. Sp. p. 669. Harv. Phyc. Brit. tah. IX. CryptopJcura versicolor KUtz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 28. Aglaophyll. hcterocarpum Kiitz. ibm Vol. XVI tah. 37. In atlantico ad littus Europse temperatse. IX. Species inqiiirendce. a) Species e marihus Europceis. Aglaophyllum plabellatum Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 9. Agl. denticulatum Kiit^. Phyc. et Tab. Phyc. Vol. XVI tab. 34. J. Ag. Sp. p. 658. NiT. ? ALBiDUM Ardiss. Fl. Ital. Vol. II. tab. VIII fig. 4 -6. N. venulosum Zan. Icon. Adr. tah. 49 A. Sec. Zanard. (Icon. sub tab. CI) eadem est species quani nomine Acrosor. Aglaophylloides depinxit Kiitzing (Tab. Phyc. Vol. XIX tab. 10 fig. a et b) ; prajterea ad hanc speciem Zanardini, dubio expresso, ducit Agl. denticulatum. Mihi ex icone judicanti N. venulosum ad formas N. uncinato propinquas accedere videtur. b) Spec. e Cap. h. Spei. N. MACDLATUM Sond. ,* Grun. Nov. p. 85. N. SERRATUM Suhr Flora 1836 p. 29. J. Ag. Sp. p. 672. N. piNNATiriDUM Suhr Flora 1834 tah. Ifig. 7. J. A. Sp.p. 672. c) ex Ocean. pacifico australi. Agl. serpentinum Mont. Fl. ChiJ. p. -286 tah. 14 fig. 2. Deless phylloloma Mont. FJ. BoJiv. J. Ag. Sp. p. 670. 472 Delesserie^. Nitophjllum. Del. peruviana Mont. ihm J. Ag. Sp. p. 671. Halym. leiph^mia Mont. ihm. J. Ag. Sp. p. G71. N. ToNGATENSE Grun. lidscli. p. 22. d) ex Oceano australi. NiT. pusco-EUBRUM Hooh. ct Harv. Lond. Journ. IV. p. 254. J. Ag. Sp. p. 667. lus. Kergueleu. NiT. ? suBORBicuLARE Harv. Nov. Zd. II. p. 242. N. STiPiTATUM Harv. Fl. Tasm. p. 312. N. OBSOLETUM Zauard. Fhyc. Nov. n:o 16. N. Hymenena 2!an. ibm n:o 15. e) Ex Oceano pacifico arctico. Wormskjold. ruthbnica Post. et Rupr. lllustr. p. 15. J. Ag. Sp. p. 672. f Xn. NeUROGLOSSUM Kilt^. Fhycol. Gencr. p. 446. Frons plaiia subfoliosa, cellulis subquaternatis areolata, sub- evenosa, medio incrassata subcostata, costa sursum eva- nescente, pluribus cellularum seriebus coutexta, intimis lougioribus subdiversis, extimis duplo brevioribus bi- quadrigemiuis areas interiorum occupantibus et liis e regione positis. Cystocarpia frondi sub-immersa, de- pressa, intra pericarpium radiato-cellulosum, carpostomio apertum, nucleum simplicem foventia; placenta basalis late expansa, sursum fila gemmidiifera plurima emittens; fila articulata dicliotomo-fastigiata, superne invicem li- bera, in articulis terminalibus clavato-obovatis gemmidia subseriata foventia. Sori in foliolis exterioribus evoluti, ambitu subdefiniti, spatia intramarginalia extra partem mediam incrassatam occupantes, spha)rosporas rotunda- tas triangule divisas evolventes. Genus inter Nitophyllum et Delesseriam fere intermedium, habitu et dispositione fructuum ita Nitophylla quaidam refe- rens, ut species segre dignoscantur; structura frondis a typo Nitophylli abludens, potius quasdam Delesserias tangens. In Neuroglossum. Delesseeie^, 473 Nitophyllo sive frons avenia, sive venosa, cellulse cellulis su- perpositse videntur, fere seque magnse, intima serie subdiversa. In Neuroglosso cellulse interiores majores; exteriores sensim extrorsum magnitudine decrescunt ea norma, ut geminse aut quaternse exteriores singulis interioribus respondeant. Super- ficies in Neuroglosso itaque cellulis minoribus, binatim aut quaternatim conjunctis areolata cernitur; vense superficiales etiam supra partem incrassatam costatam nullse omnino (in specie cognita) adparent. 1. N. BiNDERiANUM (Kutz. Fliyc p. 446) caule sursum planato, costse indefinitse ad instar per laminam sursum longius continuato, fronde crassiuscula dichotome aut subpalma- tim laciniata, a margine aut intra marginem phyllis pro- lificantibus obovatis demum sublanceolatis foliosa, soris rotundatis lineas latiores intramarginales formantibus, coccidiis in foliolis marginalibus majoribus immersis. Kiitz. l. c. tah. 65 jig. 2. Tah. Biyc. Vol. XVI tah. 6. Botryoglossum Binderianum Harv. Ner. austr. _^,117, Hab. ad Cap. B. Spei. Species sane distinctissima, a me usque ad liaec ultima tempora forma N. platycarpi considerata, cujus specimina plurima accuratius examinare neglexi. Descriptiones Kiitzingianas hodie iterum perle- genti mihi, nec apud eum aliam inter utramque speciem distinctio- nis notam exhibitam vidi, quam quee in situ sphserosporarum indicata fuit, nempe soros esse marginales in Neuroglosso, at foliola prolifican- tia in Botryoglosso occupare. Quum vero in N. lacerato et Fuco pla- tycarpo vero utrumque obvenire vidissem, formas simillimas hac nota diversas specie distinguere dubitavi, multo minus easdem in diversa Genera distrahere volui. Quod doleo, mihi non in mentem venit alias quserere differentias inter formas a Kiitzingio separatas. Harvey eo- dem modo Kiitzingium interpretatus est, species tamen nota allata distinctas posuit. Grunow denique (Novara p. 86) rem eodem modo ultimo adhuc tempore intellexit. Quicumque vero plantas has, obiter inspectas simillimas, accura- tius comparaverit, easdem bene distinctas vix non inveniat; differunt vero potissimum notis a structura petitis. Frons a superficie visa in N. platycarpo venas superficiales monstrat evidentissimas, quales suo generi Cryptopleurse characteristicas consideravit Kiitzing; in N. Bin- deriano frons est conformiter areolata, venis vix conspicuis, areolis quasi quaternatim junctis, qua nota ab omnibus Nitophyllis mihi cog- nitis recedere videtur. Transversali sectione laminae N. platycarpum in medio incrassatum utrinque in laminam tenuiorem extenditur, (sec- 474 Delessbrie*. Neiiroglossum. tione ancipite); N. Binderianum est in fronde adultiore fere ad mar- gines aeque incrassatum (sectione sublineari). In N. platycarpo trans- verse secto cellulse intimas et exteriores sunt fere seque longse, angu- lato-subcubicae; quae seriem intimam constituunt ab exterioribus vix diversse sunt. In N. Binderiano sunt cellulfe intimfe fere ambitu rect- angulares, longiores quam lat«, fere tribus seriebus dispositge : singu- lis his respondent binse exteriores ; qua dispositione et transyersaliter et longitudinaliter subeadem, sequitur cellulas exteriores quaternatim junctas a superficie adparere; inter cellulas interiores cellulae minores interstitiales quoque adsunt. Cseterum quoque quaedam fructus diffe- rentia. Sori in N. platycarpo sunt ssepe in phyllis minutis evoluti, quod in N. Binderiano nondum vidi; in N. platycarpo vero etiam in- tra marginem obveniant, at sorus angustior, dum in N. Binderiano sori sunt admodum lati et fere totam partem exteriorem occupant extra mediam partem incrassatam costalem. Coccidia in N. Binderi- ano quasi immersa et fere utrinque seque prominula; in N. platycarpo rotundiora extra unam paginam subemersa. Cseterum N. Binderianum magis carnosum substantia, Nit. platycarpum magis membranaceum. Hinc specimina Neuroglossi, quse vidi omnia, sunt vario modo Isesa, margine tenuiore saepe deperdito, quod quoque in causa fuit, quare specimina undis jactata N. platycarpi formse facilius considerantur. Species affinitate duhia. 2. N.? Andersonianum (J. Ag. mscr.) caule .... costse iu- definitse ad instar perobscurse et fere vix conspicuse per inferiores lacinias continuatae, fronde plana lineari a margine pinnatim laciniata, laciniis basi attenuatis line- aribus conspicue serratis, superioribus multo angustiori- bus fructiferis, sorum intra marginem serratum in supe- riore parte expansum solitarium foventibus. Hab. ad Santa Cruz Californise legit D:r C. L. Auderson! Habitus a priore specie longe alienus, speciem cum Meristotheca papulosa congenericam prodere cuidam forsan videretur, at structura et fructus admodum diversi, et si de afSnitate, ignotis cystocarj^jiis, statuere liceat, Nitophyllis affinitate proxima species videretur. Fronde transverse secta apparet tota cellulosa. Inter margines frondis exten- ditur unica cellularum series aliis utrinque cincta. Cellulae mediee subrectangulares adparent rotundatis paulisper angulis; his proximse sequuntur cellulas circiter duplo minores, mediis non e regione positse; utrinque dein superficiales, quae sectione transversali fere cubicse ad- parent, endochroma coloratum foventes, interioribus ita minores, ut superficiales plures singulis interioribus anteponantur. Hac structura species a Nitophyllis — alias consirailibus — abludit ; a superficie exami- nata frons ut in Nitophyllis inferne areolata, superne vero cellulis Rhodoseris. Dblesserie^. ' 475 binatim et quaternatim jimctis instructa. Sori in pinnis superioribus solitarii crassiusculi; transverse secta frondis parte fertili, hsec duplo crassior, intra utramque superficiem soro instructa. SphserosporEe sat oblongse ; infra utramque superficiem singula utrinque serie dispositse, cellulis minoribus subseriatis cinctas, triangule divisae. — Habitus ty- pum N. pristoidei in parte superiore refert, in inferiore digitum mi- norem lata, omnino diversa, serraturis conspicuis, nunc e regione positis, nunc alternantibus instructa. Species cum priore vix congenerica, si ex habitu de hac re con- jicere liceat; at nescius quo loco formam insignem melius disponerem, pro tempore hoc loco enumeravi. CXIII. liHODOSERlS Harveij in Syn. Tliyc. mistr. n:o LXIII. RJiodoseris, sectio Pollexfenim (partim?). Harv. Ner. austr. p. 22. Frons carnoso-cartilaginea, crasse membranacea, meclio in- crassata marginibus tenuioribus, palmato-laciniata, cellu- lis pluriseriatis e regione positis contexta, superficialibus incrassatam partem obtegentibus sublongioribus quasi in venas mutatis, marginalibus subareolatis. Coccidia . . . Sori in phyllis minutis rotundatis a superficie pullulan- tibus evoluti, sphserosporas rotundatas triangule divisas foventes. Genus et characteribus et limitibus adhuc dubium. Una species Capensis, cujus Harvey dedit iconem et analysin fruc- tus capsularis^ forsan ut vult auctor Rhodomeleis pertineat; hsec mihi omnino ignOta. Altera forma, quam ad sectionem Ehodoseris retulit Harvey, est adhuc magis obscura species, cujus tantum unicum specimen habuit; et hoc quidem incom- pletum at soriferum. Utramque speciem structura conveuire observavit Harvey ; an tamen congenericse sint, vix nisi fructu utroque saltem in una specie cognito dijudicare licet. Khodoseris cartilaginea mihi tantum fragmento dato cog- nita est. Ex hoc plantam majorem crederes, radice carnosa scutatim expansa subdivisa, et stipite pennam scriptoriam crasso instructam, superiore parte carnoso-cartilagineam, quam suspicione tunc temporis haud absimili an Thamnoclonii par- tem glabram constitueret, dubitavit Harvey. Sporophylla ro- tundata monstrant sorum in medio incrassatum, ut fere iu 476 * DelesseeietE. JBotryocarpa Nitophjdlis norma est; transverse secta monstrant cellularum series 4 — 5, cellulis rotundato-angulatis e regione positis, in- fra-superficialibus, ut mihi adparuit, in sphterosporas immer- sas mutatis. Qua quidem ducente structura plantam vix Rhodomeleam, sed potius Delesserieis pertinentem, suspicarer. 1. Rh. caetilaginea (Harv. et Grev. in Ner. austr. p. 23) fronde cartilaginea incrassata palmato-multifida, laciniis basi cuneatis subdichotomis, margine integra plano vel undulato, sinubus rotundis, apicibus obtusis, sporophyllis orbicularibus pedicellatis applanatis per frondem sparsis. Hab. ad Nov. Hollandiam occidentalem. Species forsan diversi Generis, mihi ignota: Rh. laciniata (Harv. in Hooh. Lond. Journ. III p. 432) fronde flabelliformi basi cuneata segmeutis lineari cune- atis palmato-multifidis profunde fissa, margine lacero dentato sinubus obtusis, apicibus laceratis, keramidiis sessilibus intra marginalibus. Harv. l. c. et Ner. austr. p. 22 tah. VL Hab. ad Cap. b. Spei. CXIV. BOTRYOCARPA Grcv. J. A(j. Sp. p. G98 Frons plana carnoso-membranacea avenia subcaulesceus, cel- lulis centralibus lacunasformibus maximis simplici serie dispositis; mediis oblougis; exterioribus verticalibus sub- simplici serie dispositis. Fructus iu phyllis minutis ob- ovatis, csespitulos per frondem sparsos formantibus, evo- luti. Cystocarpia in phyllis singula, depressa, intra peri- carpium radiato-cellulusum demum carpostomio apertum nucleum simplicem foventia; placenta unam paginam spectans, late expansa, sursum fila gemmidiifera plurima emittens; fila articulata dichotomo-fastigiata, superne in- vicem libera; in articuhs terminalibus clavato-obovatis gemmidia subseriata foventia. Splicerosporce in phyllis plurimae collectge, rotundatse triangule divisee. Fructibus hodie iterum examinatis Genus Delesserieis pertinere, vix ullis dubiis vacare mihi videtur. Structura cy- Delesseria. Delesseie^. 477 stocarpii ita omnino cum NitopLyllo convenit ut quod cle uno etiam de altero valeat. Ca^terum observatum voleo, etiam inter Nitophylla species obvenire, qua3 exsiccatione non pa- rum nigrescere tendunt. 1. B. PROLiPERA (Grcv. Alg. Br. Syn.p. 49) frondibus in stipite ramoso obovatis integriusculis aut externa vi laciniatis et a margine proliferis. J, Ag. Sp. p. 700. Botr. prolifcra Gr. l. c. Harv. Ner. austr. p. 16 tah. 1! Kiit^. tah. Ph/c Vol. XVI tah. (3! Fucus hotrgocarpus Mcrt.; Turn. Hist. tah. 246. Hab. in Oceano australi ad Cap. b. Spei. fXY. Delesseria Grcv. Alg. Brit.p. 11. J. Ag. Sp, p. Cyll. Frons anceps aut ssepissime plana, varie divisa, costata, costa medium folioli percurrente, simplici aut ramosa, nunc venis transversaliter a costa exeuntibus munita, stratis cellularum saltem duobos constituta; cellulis interioribus costas formantibus elongatis ssepe filiformibus, exteriori- bus laminam formantibus rotundato-angulatis, supra co- stam venasque nunc longioribus. Cystocarpia in fronde aut phyllis minoribus sessilia, ssepissime venis imposita, intra pericarpium depressum tenue^ cellulis plurimis con- centricis constitutum, demura carpostomio apertum, uu- cleum simplicem foventia; placenta basalis late expansa, sursum fila gemmidiifera plurima emittens ; fila articu- lata dichotomo-fastigiata, invicem libera, in articulis ter- minalibus clavato-obovatis gemmidia subseriata foventia. Sori ambitu subdefiniti, rarius rotundati sparsi, ssepius utroque latere costse lineares distincti aut supra costam confluentes, sphajrosporas paucas rotundatas triangule di- visas inordinatas foventes. Quale Genus 1. c. a me adoptatum fuit, tale characteri- bus, limitibus paulisper mutatis, hodie proponitur. Caloglos- sam et Grinelliam, ab aliis separata, characteres aliquantu- lum abludentes genera propria suadent. Nonnullse species, quse genus Chauvinise a Harvey institutum constituerent, vix a ca3teris separandce mihi videntur. In Del. coriifotia cel- 478 Delesserie.e. , DeJesseria. lulse majores, quse simplici serie disposit£e intermedium stra- tum ut in cseteris effieiunt, cinguntur adparatu minorum, fere ut in Callophyllide ; in D. Hookeri, quse ad idem genus per- tineret, hic adparatus vix conspicuus, nec in D. imhricata admodum notahilis. In exsiccata cellulse intermedise majores translucentes seriehus ohhque adscendentihus dispositse ad- parent. Phylla sphserosporifera in D. coriifoUa nec admodum a cseteris diversa: pagina folioli constat cellulis prsegnanti- hus, duplici serie dispositis, quse iutermediis cellulis, his lo- cis angustiorihus, separantur, et corticaUbus extrorsum te- guntur. Cellulse prsegnantes, e regione positse, sphserosporas triangule divisas continent. Coccidia in Ch. imhricata ohser- vavi. Tectum pericarpii hemisphserici supra paginam eleva- tur et phirihus seriehus cellularum coustat; ipsa placenta, colore ut ssepe ohtinet fere lutescens, cellula basah ramosa constituitur, inferne plexu suhanastomosante adnata, quasi stipitata et depressa, sursum in ramos divisa; rami fere fru- ticulum Griffithsise cujusdam referant; fila gemmidiifera rao- nihformia invicem lihera, in articuHs terminahhus gemmidia evolventia. In fructihus itaque vix uUa a Delesseriis ahis diiferentia; quse adest in structura frondis vix ita speciehus plurihus constans, ut species has a rehquis typo diversas cre- dere liceat. In plurimis speciehus costa adest propria, mediam fron- dem percurrens, structura a parenchymate diversa. In iis speciebus, quarum costa superne plus minns obsoleta et eva- nescens, cellulse costales tamen ssepius adsunt usque ad api- cem continuatse (Hemineura frondosa); in his speciehus to- tum incrementum frondis longitudinale ah evolutione et sub- divisione haruni cellularum peudere videtur. In ahis spe- ciebus (D. dichotoma et aff.) neque cellula terminahs adest, neque costa usque ad apiceni continuata, sed cellulse corti- cales superiores omnes consimiles, et in suprema parte nulla omnino adsunt costse indicia. Infra apicem parum conspi- cuum ceUulse superiores fere flahellatim dispositse. Uhi, di- visione frondis nuper peracta, segmenta magis apiculata ad- sunt, cellula terminahs propria vix conspiciatur. Species ejusmodi structura insignes forsau sequo jure ad Nitophylla transferre liceret. Dclesseria. Delesserie^. 479 In dispositione specierum mutationes quasdam suscepi, quod characteres melius cogniti urgere niilii visi sunt. Fruc- titicationis prsecipua differentia in eo milii adparuit, quod sori in nonnullis sparsi et quasi loco indeliniti, in plurimis vero utroque latere costse formati et ita quasi positione definiti ob- servantur. Qua quidem nota Schizoneurai ab aliis recedunt. His separatis praecipuas differentias tum in ramificationis nor- ma, tum in evolutione costse et venarum queesivi. In iis qua- rum ramificatio prohficationibus e costa provenientibus pen- det, costa, plerumque firmior, superficialibus cellulis costani investientibus a parenchymate diversis quoque abhidit. lu aliis cellulse superficiales costas obducentes vix hoc modo a celhihs parenchymatis dilierunt: costse in his sunt quasi ini- mersse, nec venis superficialibus initio notatse. Quibus vero difterentiis non nimiumj insistere debui, quum in nonnullis speciebus proximis difierentia hoc respectu adsit. Sectiones plurimas ita instituere mohtus sum, ut oculo fere nudo at assueto facihus dignoscantur. Secundum ramificationis normam Tribus specierum se- quenti modo facihus disponantur: A. Frondes divisione ipsius lamince ramosce, nempe: a. subvage laciniafo-partitcB. 1. SCHIZONEUEA j3. divisione dichofoma dicJiotomo-suhpinnatce. II. Cryptoneuea. III. Pteeidium. y. dentato-laciniatcE, dentibus laciinisve excrescentihus pinnati- fidce aut suhpinnatcB, nunc insuper phyllis prolificantihus decompositce. IV. Stenoglqssum. V. Hemineura. VI. Phycodrys. VII. Odontophoea. 480 DELESSEBiEJi:. Delesseria. B, Frondes lamina ipsa indivisa suhintegrce, aut raro parce divisa suhdichotonice, prolificationihus a costa conspicua emergentihus decompositce. VIII. Hypoglossum. IX. Apoglossum. X. Chauvinia. XI. SCHIZOGLOSSUM. XII? Paraglossum. XIII. Hypophyllum. I. Schizoneura. Frondes suhvage laciniato-partitce^ ramis costce conspicuis, nunc sursum evanescentihus, ad lacinias prin- cipales excurrentihus. Coccidia sparsa, in superficie pa- renchymatosa elevata, (nunc in nervis latcralihus prove- nientia). Sori rotundati sparsi inter nervos numerosi. * Costa alterne ramosa. 1. D. suBCOSTATA (J. Ag. Sgmh. p. 9) froiicle simpliciuscula aut dichotomo-piunatitida, segmentis erectiusculis basi confluentibus lanceolato-oblongis; costa inferne parce di- chotoma, ramis alternis brevioribus, supra medium eva- nescente; soris sphserosporarum rotundatis per frondis partem superiorem sparsis. J. Ag. Sp. p. 681. Ad Tingin. 2. D. dichotoma (Hook. et Harv. Crypt. ant. p. 72 tah. llfig. 2) fronde dichotomo-piunatifida, segmentis patentibus basi demum stipitatis, majoribus cuneato-flabeUatis, su- perioribus oblongis obtusis emarginatisque, costa dicho- toma superne evanescente persursis, venis transversalibus nullis, coccidiis sparsis, soris rotundatis sine ordine inter venas numerosis. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 24. In Oceano antarctico. 3. D. Davisii (HooJc. et H. in Lond. Journ. IV p. 252) fronde pinnatifida, segmenis erectiusculis basi decurrente sub- confluentibus, majoribus lanceolato-oblongis margine la- ciniatis, apice laciniisque attenuatis, costa alterne ramosa superne evanescente percursis, coccidiis sparsis, soris .... Delesseria. Delesserie^. 481 J. A(j. Sp. 2}. G89. HooTi. d H. Crypt, ant. tah. 175. Kmi. tab. Phyc. Vol. XVI tab. 18. In Oceaiio antarctico. ** Venis secundariis oppositls. 4. D. HooKEPj (Lyall in HooJc. Fl. Nov. Zel. p. 238) fronde sublanceolata maxima integriuscula aut laciniato-tissa, nunc subpalmata segmentis lanceolatis, costa superne evanescente venisque lateralibus pinnatim egredientibus (inferne irregularius) oppositis flexuosis subdichotomis percursis, coccidiis in phyllis minutis sparsis obvenienti- bus, soris spatia inter venas fere lineis irregularibus nu- merosis inscribentibus. Hool. et Harv. l. c. tah. 114-115. Ad Novam Zelandiam. Frons forsan ab origine subpalmata, aliis segmentis majoribus. 5. D. QUERCiFOLiA (Bory Voy. Coquill. p. 180 tah. 18 fg. 1) fronde late ovata pinnatifide-laciniata laciniisque sensim separatis decomposita, lacinulis oblongis margine serrato- laciniatis, costa venisque lateralibus pinnatim egredienti- bus oppositis subHexuosis denium evidentioribus percursis, coccidiis sessilibus sparsis, soris spatia inter venas occu- pantibus subrotundatis numerosis. J. Ag. Sp. p. 692. Harv. Ner. austr. tab. 46. KUtz. Tab. Phyc. Vol. XVI tab. 18. In Oceano antarctico. II. Cryptoneura. Frondes angustissimce ancipites, alis fere destitutm, subplnnatim ramosissimce. Coccidia in medio segmento incrassata, ita costce (licet obscurce) imposiia. Sphmrosporce in apicibus segmentorum aut in sporophyUis propriis evolutce, soris fere in unum (costam pariter ac latera occupantem) confluentibus. ^y. D. ROSTRATA (J. Ag. Symb. p. 14) fronde subliliformi di- chotomo-pinnata, segmentis superioribus patentibus line- aribus acuminatis margine integerrimis, coccidiis in seg- mentis terminalibus immerssis rostro supereininente duplo crassioribus et brevioribus, soris sphserosporarum a parte superiore infra-terminali segmentorum deorsum longe ex- 31 482 Delesserte.^, Delesseria. pansis. J. Ag. Sp. p. 685. Gigart. purpurascens rostrata Lyngh. Hydr. tah. 12. In Oceano arctico. 7. D. Baerii (Post. et Faipr. Illustr. Intr.p. II et III) fronde subfiliformi dichotomo-pinnata, segmentis superioribus erectiusculis linearibus acuminatis margine integerrimis, coccidiis in segmentis terminalibus immersis rosto super- eminente crassioribus et brevioribus, soris sphserosporarum in parte superiore infra-terminali segraentorum expansis. J. Ag. Sp. p. 685. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 14. In Oceano arctico. 8. D. CORYMBOSA (J. Ag. Sp. p. 684) fronde subfiliformi di- chotomo-corymbosa, segmentis superioribus linearibus acuminato-obtusiusculis supra axillam leviter incurvatis margine integerrimis, fructibus .... Ad Groenlandiam. 9. D. ANGusTissiMA (Crrif. niscr.) fronde lineari ancipite alis destituta dichotomo-pinnata, segmentis superioribus sub- cuneato-linearibus obtusiusculis margine integerrimis, coc- cidiis in phyllis axillaribus segmentisque terminalibus immersis, rostro supereminente duplo crassioribus longi- tudine fere ajqualibus, soris sphaerosporarura in phyllo- rum axillarium segmentorumque terrainaliura parte su- prema immersis. J. Ag. Sp. p. 686. Harv. PJiyc. Brit. tah. 83. Fueus aJatus y angustissimus Turn. Hist. tal IQO Jig. Ti—l. Kiitz. tah. Phyc. Vol XVI tah. 16. In atlantico superiore. 10. D. JUERGENsii (J. Ag. Synih. p. 14) fronde lineari ancipite- plana alis destituta dichotomo-pinnata, segmentis superi- oribus phyllisque a margine prolificantibus subcuneato- linearibus obtusiusculis margine serratis, fructibus phyllaj conformia marginalia occupantibus. J. Ag. Sp. 'p. 687. Del. complanata Pupr. In oceano pacifico superiore. III. Pteridium. Frondes lineares alterne dichotonio-pimiatm, ala conspicua costani niarginante. Coccidia in medio seg- metito aut phyllo prolificante axillari evoluta {ita cpstcc Q Delrsseria. ■Delesserie/E 48.- imposifa). SpJircrosporw in apicibus sdgmenforum aut in sporopliyUls propriis evolutce, soris secus costam expansis fere in unum confluentilms, cosfam parifer ac latera occu- pantibus. 11. D. ALATA (Huds. Angl. p. 578) fronde costata dichotoma demiim alterne piunatilida, segmentis sublinearibus mar- gine integerrimis supra sinus oblique exci-sos ala evidenti instructis, venis microscopicis oppositis demum in lamina conspicuis, fructibus segmenta terminalia aut phylla mi- nuta axillaria occupantibus, coccidiis costse impositis, sphserosporis costam pariter ac latera occupantibus fere in sorum unicum confluentibus. J. Ag. Sp. p. 683. Fu- cus alatus Huds. l. c. Gm. Hist. tab. 25 fg. 1 et 3. Turn. Hist. fab. 160. Bel. alafa Lam.; Lgb. Hydr. fab. 2. Harv. Fhyc. tab. 247. Hypogloss. alatum Kiitz. Phyc. tab. QG. tab. Phyc. Vol. XVI. tab. 16. In atlantico et pacifico superiore. Variat ala inferne ol)Soleta secl ijhyllis capsuliferis stepius latiore ala prseditis (Hypoglossum carxiophyllim Kutz. tah. Phi/c. Vol. XVI tah. 17), quse ne cum D. angustissima commutetur caveas. 12. D. spiNULOSA (J. Ag. mser.) fronde costata dichotoma de- mum alterne pinnatitida, segmentis linearibus margine minutissime dentatis spinukjsisve, ala etiam in sinubus evidentiori instructis, venis transversahbus ad dentes ex- currentibus, fructibus . . . . D. Beeringiana var. .spinu- losa Pupr. Alg. OcJiot. p. 243. In oceano pacifico superiore. An alise formse, ad D. Beeringianam relatse, eandem speciem spec- tent, mihi dubium videtur. D. clenticulata Mont. Syll. p. 408 cum D , Beeringiana spinulosa Rupr. sec spec. a Montagneo comparatum iden- tica dicitur. Species autem Montagnei a Kiitzing depicta (Tah. Phyc Vol. XVI tah. 15) structura diversa mihi videtur, utpote venis mi- croscopicis D. Beeringianae (sec. iconem) carens. 13. D. PLEUROSPORA (Harv. Fl. Nov. Zel. p. 239) fronde eva- nescenti-costata flabelliformi laciniata demum alterne di- chotoma et subpinnatihda, segmentis supra sinus sub- laceros patentibus, juvenilibus subcuneatis, adultioribus sublinearibus, soris secus costam utrinque seriatis et su- 31* 434 Delesserie^. Delesseria. pra costam confluentibus elongatis linearibus. D.jJTopin- qua J. Ag. mscr. in Pl. Hohenackeri. D. laciniata Kiits. tah. Fhijc. Vol. XVI tab. 19. In oceano antarctico. Sectione frondis juvenilis fere D. dichotomam magis refert, at adulta magis ad D. alatam adpropinquatur, et sori secus costam se- riati ad Pteridium aut ad Phycodryn referendam suadent. IV. Stenoglossum. Frondes angustce fere llneares, ohsoletius immerse costatce, laciniis excrescentihus subpinnatiui de- compositfS, pinnis ala decurrente confliientihus. Coccidla .... Sori sphcBrosporarum utroque latere costce oppositi singidi, aut in unum amho stdjconfluentes (in segmentis ipsius frondis aut in phyllis minorihus evohdi). 14. D. ScHousBOEi (J. Ag. Sp. Alg. p. 688) froncle costata lineari pinnatifide ramosa, denticulis marginalibus con- glutinata et intricata, laciniis linearibus utrinque vix at- tenuatis obtusiusculis, soris utroque latere costffi singulis oppositis subconfluentibus. Ad Tingin. 15. D. WooDii (J". Ag. Bidr. Florid. Syst. p. 54) fronde co- stata lineari pinnatifide ramosa, margine integerrima, la- ciniis linearibus utrinque longe attenuatis obtusiusculis, soris utroque latere costse singulis oppositis margini ad- proximatis media segmenta majora occupantibus. Ad Insulam Vancouver C. B. Wood ! Ut in proximis segmenta nunc opposita, nunc paria plura adproxi- mata, nunc singula proveniunt. Sori elongati lineares. 16. D. BiPiNNATiPiDA (Mont. Voy. d'Orh. p. 31) fronde costata lineari pinnatifide ramosa, laciniis lanceolato-linearibus utrinque attenuatis serrato-dentatis, soris iii phyllis mi- nutis marginalibus expansis. J. Ag. Sj)- p 688. Mont. l. e. tah. VI fig. 1 ! Ad oras pacificas Americse meridionalis. V. Hemineura. Frondes simtato-pinnatifidce, laciniis excrescen- tihus decompositce, evanescenti-costatce, costis costulisque immersis sensim magis conspicnis ad lacinias majorcs excurrentihus, nunc hasi apieecj^tic fere ohsoletis. Coccidia Belcsseria. ' Dblesseriej:. 485 costm sensim formatce imposita. Sori sphcErosporayuni maculas plures intra margincm seriatas subdiscretas for- mantcs. D. rRONDOSA (Hooh. et Harv. Alg. Tasm. p. 7) froiide pinnatilido-decomposita laciniis marginalibus oblongis pin- natim dispositis serrulatis planis crispatisve, ala decur- rente conjunctis, stipite brevi alato, costa superne evanes- cente, costulis basi apiceque obsoletis, coccidiis iu co- stula loborum sensim conspicua singulis, soris utrinque secus marginem seriatis pluribus subdiscretis. J Ag. Sp. p. 689. Harv. Phgc. austr, tah. 179. Hemineura frondosa Harv. Ner. tah. 45. Ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Phycodrys. Frondcs sinuato-pinnatifidcB, laciniis excre- scentihus, nunc quoque phyllis a costa provenientihus de- compositcE, sensim immerse costatce., costidisque pJus mi- nus conspicuis costam continuantihus scepius instructce. Coccidia sparsa, mmc costuUs nunc parenchymate impo- sita. Sori sphcerosporarum secus costam expansi oppo- siti, scepe in unum confluentes, costam pariter ac latera occupantes, in apicihus segmentorum aut in phyUis mino- rihus evoluti. * Venis ohsoletissimis vage excurrentibus. 18? D. iNTERMEDiA (J. Ag. Bidr. ilorid Syst. p. 55) frondis obsoletissime costata? vage vix venosa? foliis stipitatis li- ueari-cuneatis dentatis, dentibusque excrescentibus sen- sim pinnatifidis, laciniis conformibus aveniis demum sti- pitatis, foliola marginalia plurima constituentibus, stipi- tibus linearibus subcostatis, soris ^'' Nitophylli sp." Haryey mscr. Hab. ad Insulam Vancouver. 17a. Hemineura cruenta (Harv. in Fl. Nov. Zel. p. 240) froncle pinna- tifido-decomposita tenuissime membranacea rosea integerrima crispa, costa valida infra apicem obsoleta demum foliifera, laciniis minoribus pinnatifldis patentibus acutis costula basi apiceque eva- nescente notatis. Nov. Zelandia. 486 Delesserie^. Delesseria. Habitus fere D. sinuosse lingulatfe, sed juvenilis fere omnino ave- nia Nitophyllum referens, senilis vage venosa. Fructibus ignotis af- finitates dubise manent. "** Venis inagis conspicuis subregulariter oppositis. 19. D. PiMBEiATA (Belap. mscr.) frondis costatse opposite ve- nosse foliis obovatis pinnatilidis, laciniis enervibus aut costa superne evanescente percursis sensim separatis fo- liola propria lineari-oblonga serrata et sinuosa consti- tuentibus, soris in fimbriis marginalibus acutis acuteque dentatis subgeminis, coccidiis in parenchymate frondis sessilibus. J. Ag. Sp. p. 690. lu Oceano arctico. 20. D. siNuosA (Good. et Wood. Lin. Trans. III. p. 111) frondis costatse opposite venosse foliis ovatis pinnatifidis, laciniis costatis sensim separatis, foliola propria lineari- oblonga serrata et sinuosa constituentibus, fructibus su- pra venas prope marginem et in phyllis obtusiusculis marginalibus et costalibus evolutis. J. Ag. S^j. p^ 691. Fuc. sinuosus Good. et W. l. r. Turn. Hist. tab. 35. De- lesseria sinuosa Lamour; Lyngh. Hydr. tab. 2. Harv. Phyc. tab. 259. Phycodrys sinuosa Kiits. tab. Phyc. Vol. XVI tab. 20. In Oceano atlantico superiore; in Oceano arctico. 12. D. CBAssiPOLiA (Eupr. Alfj. Ochot. p. 232) frondis costatse opposite venosa; foliis sublanceolatis pinnatisectis, laciniis costatis inox separatis foliola propria cuneato-lanceolata obtusa integerrima constituentibus, soris sporophylla co- stalia subspathulata occupantibus, coccidiis in parenchy- mate evolutis per frondem sparsis. J. Ag. Sp. p. 692. In mari Kamtschatico. 22. D. PHYLLOPHORA (J. Ag. Bidr. Fl. Syst. p. 55) frondis costatse opposite venosse foliis obovato-oblongis sinuatis et parce divisis, laciniis costatis sensim separatis, phylhs- que a costa secus laminam seusim detritam utriuque provenientibus, frondem nunc foliosissimara constituenti- bus, coccidiis supra veuas prominuHs, soris .... Dcless. crassinervia partim Hook. et Harv. Ad Insulas Fallilaud. Belesseria. DELESsRiEiE. 487 Nomine D. crassinerviae plures species distinctissimas confundi suspicor. Primaria D. crassinervia a Montagne depicta, cujus spcci- men autheiiticum nec ipse vidi, nec Harveyum comparasse suspicor, ramificatione D. Hypoglossi, foliis lanceolatis indivisis enervilnis (sec. \conem Montagnei) insignis, forsan D. dendroidi aut D. oppositifoli^ Harv. potissimum propinqua. Dein, ni fallor, nomine D. crassinervi^ iutellexerunt formas diversaram specierum, quas phyllis novis proli- ficantibus c scnili costa valida congrucntes viderunt. Kiitzing ita specimen a Hookero datum, e Kerguelen-land, depingit (Tab. Phycol. Vol. XVI tab. 12), cui laciniam dichotomam venisque alternis instruc- tam tribuit. Ipse speciraen e Falkland insulis coram habeo, ni fallor manu Harveyii nomine D. crassinervise inscriptum, quod mihi planta vetusta adparuit, phyllis phirimis a costa fere derasa provenientibus. Foliola obovato-oblonga opposite venosa (licet vense parum conspicuae) longe stipitata, stipite foliola minora phira a margine exserente. Quam parum hsec omnia cum specie e sectione Hypoglossi conveniant, faci- lius omnibus pateat. Formam hanc multo potius cum fragmentis qui- busdam, a me visis, ex insul. Falkland. provenientibus, fronde D. si- nuosum aut D. quercifoliam referentibus, congruere puto. His frag- mentis, admodum revera incompletis, speciem novam D. phyllophorae creavi, ut saltem curis observatorum formam insignem ulterius com- mendarem. VII. Odontophora. Frondes a margine foliifercB, nempe phi/l- lis indivisis (aut tanium cxterna vi laceratis) margine den- tatis, dentibusque mcirginalihus excrescentihus sensim de- compositis, constitutce, costis cvidentihus costtdisque oppo- sitis ad dcntes excurrentibus percursce. Coccidia sparsa. Sori in phijTlis marginalihtis evoluti, inphgllo majori plures ohlique transversales et suhdiscreti, in minori conjlucntes. 23. D. Lyalli (HooJc. ct Harv. Lond. Journ. IV. p. 252) Ironde a margine foliifera decomposita, phyllis indivisis (aut tantum externa vi laceratis) obovato-oblongis mar- margine duplicato-serratis, dentibusque marginalibus ex- crescentibus sensim pinnatis constituta, costa costulisque latiusculis oppositis immersis, ceilulis costularum super- ticialibus a cellulis parenchymatis vix diversis, phyllis soriferis majuscuhs margine grossius serrato-dentatis. J. Ag. Sp. p. G93. HooJc. et Harv. Crypt. ant. tah. 176. Hg- poglossum LyalJii Kiits:. tah. Phyc. Vol. XVI tab. 14. In Oceano antarctico ad Insulas Falkland! 488 Delesserrie^. Delesseria 24. D. siMiLANS (J. Ag. Bidr. Fl. Syst. p. 56) fronde a mar- gine foliifera decoiuposita, phyllis indivisis (aut tantum externa vi laceratis) elliptico-oblongis margine ciliato-ap- pendiculatis appendiculisque marginalibus excrescentibus sensim pinnatis constituta, costa costulisque angustis op- positis fere externe distinctis, cellulis costularum super- ticialibus elongatis a cellulis parenchymatis diversis, phyl- lis soriferis minutis margine ciliato-spinulosis. Delesseria ' LyaUii Harv. Alg. austr. exsicc. n:o 271 (non Hook. et Harv. Fl. ant.). Hab. ad oras Novse Hollaudise. Quamquam D. Lyallii simillima, tamen, me judice, distincta spe- cies. Foliola longiora, venis strictioribus et in juvenili jam conspi- cuis notata. marginibusqne obsoletius serratis, demum dense minute appendiculatis, jam nudo oculo distinguenda. Sub microscopio apparet cellulas superiiciales costularum esse elongatas et a parenchymate in- terjacente facilius distinguendas. In D. Lyallii haec differentia vix conspiciatur. Vni. Hypoglossum. Frondcs prolifcationihus a costa emergen- tihus ramosm, cceterum indivisie, venis transversalihus microscopicis destitutce, tcmiissim(E, cellidis in series suh- transvcrsales, a costa arcuatim versus marginem excur- rentihus fere ordinatis constitutcB. Coccidia costce insi- dentia. Sori sphmrosporarum in foliolis non mutatis aut suhdiversis minutis evoluti, utroque latere costce singuli. * Costa ecorticata, ncmpe scriehus celluJarum Jongitudinalihus paucis constituta, quasi articulata. 25. D. TKNfuiFOLiA (Harv. Ner. Bor. Amcric. p. 97) fronde ar- ticulato-costata, prolilicationibus a costa media subunifa- riam prorumpentibus ramosa, demum fastigiato-subglo- bosa, foliolis tenuissimis elliptico-lanceolatis utrinque ob- tusis evenosis strictis margine integerrimis, soris infra apices foliorum utroque latere costse singulis brevissimis. Harv. l. c. tah. XXII B. Kutz: tah. Phyc. V. XIX fah. 13. Ad Floridam. 24a. D. oviFOLiA (Suhr. mscr.) subpalmaris breviter stipitata i^hyllo- mate latiusculo oblongo-lanccolato obtuso costato; costa crassa opposite pinnata, pinnis apice in dentes vel folia elliptico-Linceo- lata excrescentibus. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVI tab. 19. Cap. B. Spei. Delesseria. Delessekie^. 489 26. D. mvoLVENs (Harv. Ner. Bor. Amer. p. 97) froiide arti- culato-costata, prolificatiouibus a costa media subuuifariara prorumpeutibus ramosa, demum fastigiato-subglobosa, fo- liolis teuuissimis lanceolatis acurainatis evenosis apice involuto-circiunatis intra raarginera integerriraum bullato- undulatis, soris in medio foliolo utroque Jatere costse sin- gulis. Harv. l c. tah. XXII. A. Kiits. tah. Phjc. Vol. XIX tah. U. Ad Floridara. 27. D. Hypoglossoides (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22. p. 548) fronde articulato-costata, prolificationibus a costa raedia subunifariam prorurapentibus raraosa, deraura ra- mis subrecurvis ramosissima, foliolis tenuissimis lineari- lanceolatis acuminatis, nunc quoque appendiculato-pro- tractis, evenosis margine integerrimis, soris .... Harv. Phjcol austr. tah. 87. Kiits:. tah. Pliyc. Vol. XIX tah. 13. Ad Nov. Hollandiam. Nomine D. spathulatse Harvey specimina distribuit, quse vix veram plantam Sonderi ejusdem nominis sistere conjicerem. Sonder nimi- rum suam striis trausversalibus pellucidis notatam descripsit, quo charactere speciem D. ruscifolise similem aut analogam intellectam fuisse suspicari liceat. Specimina autem Harveyana, quse vidi, striis his pellucidis carent; cseterum mihi incertum an specimina: a Harveyo distributa ad unam eandemque speciem revera pertineant. Qua3 e Fremantle proveniunt mihi D. Hypoglossoidi itapropinqua adparuerunt, ut dubitandum sit an revera specie dififerant — forma foliolorum paulo magis latiore tantum diversa. Alga contra e King Georges Sound gerit frondem tenuissimam, margine amplo eximie undulatum. Hanc speciem sui juris conjicerem. D. spathulata Kiitz. (tab. Phyc. Vol. XIX tab. 12) striis pellucidis caret. ** Costa mox corticata, nempe ceUulis elongatis numerosis non e regione positis (et quasi articulos formantihus) sed vage desinentihus ohtecta. a) Prolificationihus a costa media suhunifariam prorumpen- tihus suh-vage ramosa. 28. D. Hypoglossum Woodw. in Lin. Trans. 7J. ^. 30) fronde corticato-costata, prolificationibus a costa media subuni- fariara prorumpentibus vage ramosa, foliolis lanceolato- liuearibus utrinque acuminatis eveuosis margine integer- rirais, soris elongatis utroque latere costse singulis. J. Ag. Sp. p. G93. Fucus Hypoglossum Woodw. l. c. Turn. 490 Delesseeie^. Dehsseria. Hist. tah. 14; Delesscria HupogJossum Lamour.; Grev. Alg. Brit. tah. 12. Harv. Phi/col. Brit. tah. 2. Hypo- glossum Woodwardii Kiltz. Phyc. tah. 65 fig^ 1. Tah^ Bhyc. Vol. XVI tah. 11. In Oceano atlantico calidiore. De varietatibus pluribus hujus speciei cfras J. Ag. Sp. Alg, l. c. CEeterum dicere fas est Kiitzingium (l. c. tah. 13 et 14) plures formas depinxisse, quas species proprias habet. In Icon. Adriat. Zanardini sub. tab. 84 Delesseriam crispam ut speciam sui juris iterum exposuit, statueus differentiam esse in situ coccidiorum; nempe eadem in D. Hypoglosso esse costse imposita, in D. crispa vero utrinque juxta co- stam in lamina emergentia. /?. ProUficationihus a costce latere alterutero juxta laminam prorumpentihus suhsingulis, frondem suhvage ramosam formantibus. 29. D. Hakveyana (J. Ag. Bidr. Plorid. Syst. p. 57) fronde corticato-costata prolificationibus a costse latere alteriitero juxta laminam prorumpentibus subsingulis vage ramosa, foliolis lanceolato-ellipticis apice obtusiusculis evenosis margine minute et acute serratis, soris .... coccidiis costse impositis subsingulis. D. serrata Harv. AJg. austr. exsicc. n:o 277. DeJess. serrulata Harv. Phyc. austr. tab. 59. (excl. syn.). Ad Novam Hollandiam. Exstat antea D. serrata Post. et Rupr.; D. serrulata Harv. duas species distinctas comprehendit. y. ProJificationihus infra apicem revoJutum geminatim prorum- pentihus, demum frondem adparenter dichotomam fortnan- tihus. (An Caloglossse adfinior?). 30. D. REVOLUTA (Harv. in Trans. Ir. Acad. VoJ. XXII. p 548) fronde corticato-costata, prolificationibus ab utroque latere costse infra apicem revolutum prorumpentibus ge- 29a. D. CRASSiNERYiA {Mont. Prodr. ant. p. 3) fronde costata, foliolis a costa crassissima, alas latitudine superante, prorumpentibus ra- mosa; foliolis ovato-lanceolatis utrinque acuminatis; soris elongatis utroque latere costee subsingulis. J. Ag. Sp. p. 694. Mont. Voy. Pol. Sud. tab. 8 fig. 1. Ad Insulas Auckland. De D. crassinervia Auct. sequent. cfr. quae supra de D. phyllo- phora, et infra de D. Montagneana dixi. Delesseria. Delesseriej!:. 491 minatis frondera adparenter dicliotomam formantibus, fo- liolis obovato-lanceolatis apice recurvis margine grosse serrato-undatis evenosis, fructibus .... Harv. Phycol. austr. tah. 170. Ad Nov. Hollandiam occidentalem. 6. Prolificationihus ah utroque latvre costcejuxta laminam pro- rumpeniihus geminatis, demum frondem suhopposite-ra- mosam formantihus. 31. D. DENDROiDES (Harv. Trans. Ir. Acad. Vol. XXII. p. 548) fronde mox corticato-costata, prolificationibus ab utroque latere costse juxta laminam prorumpeutibus ge- minatis demum frondem sub-opposite ramosam forman- tibus, ramis costa valida denudata suffultis, foliolis lan- ceolatis margine integerrimis evenosis, soris in foliolis minutis utroquelatere costaj evolutis confluentibus, sphse- rosporis paucis maximis. Harv. Plujc. austr. tah. 137. Variat. : a. lancifolia foliolis lanceolatis utrinque acutis. /?. ohlongifolia foliolis lineari-oblongis undulatis utrinque ob- tusissimis. HypogJossum MuUcri Kiit^. tah. Phgc» Vol XVI tah. 11? Ad Novam Hollandiam occidentalem. IX. Apoglossum. Frondes prolifcationihus a costa emergenti- hus ramosce, cceterum indivisce, venis microscopicis a co- sta transvcrsaliter egredientihus instructce, interjacentihus ccllulis quasi inordinatis (nec lineas regidares flahellato- radiatas a costa egredientes formantihus). * Soris foliola ipsa vix mutata occupantihus. a. Prolificationihus ah utroquc latere costce juxta laminam prornmpcntihus geminatis, dcmum frondem suhopposite ramosam formantibus. 32. D. opposiTiFOLiA (Harv. Fl. Nov. Zel. p. 239) fronde mox corticato- costata, prolificationibus ab utroque latere co- stse juxta laminam prorumpentibus geminatis demum frondem subopposite ramosam formautibus, foliolis valide costatis lanceolato-linearibus margine integerrimis, tenu- 492 Delessebie^. Delesseria. issimis venis microscopicis a costa excurrentibiis, cellulis interjacentibus subrotunclatis, soris utroque latere costse evolutis in unum confluenlibus. Acl Novam Zelandiam. 33. D. DECiPiENS (J. Ag. Bidr. FJorid. Si/st. p. 58) fronde mox corticato-costata, prolificationibus ab utroc|ue latere costse juxta laminam prorumpentibus geminatis, demum frondem opposite-ramosam formantibus, foliolis valide costatis lineari-lanceolatis margine integerrimis ; venis microscopicis a costa excurrentibus demum conspicuis ramosis, interjacentibus cellulis oblongo-rotundatis, soris utrociue latere costse seriatis in binas costa distinctas sub- confluentibus. Deless. Hypoghssum var. arhorescens Harv. mscr. Ad Insulam Vancouver. Venge oppositee in fronde adultioriore fere nudo oculo conspicuse. Structura magis ad D. ruscifoliam quam ad D. Hypoglossum tendit. Eamificatione prsecedenti proxima et huic propinqua. /?. Trolificationihus a costce latere alterutero juxta laminam prorumpenfihus stihsingulis, frondem suhvage ramosam formantihus. 34. D. vioLACBA (J. Ag. mscr.) fronde corticato-costata, pro- lificationibus a costse latere alterutero juxta laminam prorumpentibus subsingulis vage et fere alterne ramosa, foliolis lineari-lanceolatis utrinqne attenuatis, margine serratis, venis microscopicis a costa excurrentibus, inter- jacentibus cellulis angulatis, soris utroque latere costse evolutis in unum confluentibus. Deless. serndata Harv. in Perrys Exp. to Jopan Bot. Append. p. 331. Kiitz. tab. Bhyc. Vol. XIX tah. 12. Ad Japoniam. Prsesentia venarum a D. serrata Harv. facilius dignoscatur. 35. D. MONTAGNEANA (J. Ag. mscr.) fronde valide corticato- costata, prolificationibus a cost» latere alterutero juxta laminam prorumpentibus subsingnlis aut pluribus ad- proximatis vage et dense ramosa, foliolis ovalibus oblon- gisve parce undulatis, venis microscopicis a costa excur- Delesseria. DBLESSERiEiF:. 493 rentibus deusis, interjacentibus cellulis angulatis, soris . . . . Au liuc D. crassinervia Mont. (nec alior.)? Hab. ad oras Novse Zelandi^ (Berggren!). Frons minuta, 2— Spollicaris, dense ramosa et csespites plus miniis clensos globosos efficiens, phyllis singulis vix lineam latis aut semipollicem longitudine superantibus. Stipites et ramorum in- feriorum bases denudati filiformes, superiore parte valide costata, costa in alam membranaceam excurrente. Rami omnes prolificatio- nibus, utroque latere costaj juxta laminam prorumpentibus, singu- lis aut siepe pluribus adproximatis, formantur; nunc quoque extra costam, a venis laminam percurrentibus, phylla prolificantia pauciora sparsim emergunt. Phylla prolificantia sunt jam juvenilia stipite brevi affixa, et costa stipitem continuante valide costata, lanceolata aut sse- pius ovalia et sensira oblonga obtusiuscula, margine integro parce un- dulato. A costa utrinque proveniunt venee microscopicse, cellulis di- rectione venarum prolongatis constitutse, leviter flexee et anastomosi- bus invicem hic illic junctse, interjacente lamina cellulas anguh^tas breviores oflerente. In phyllis admodum juvenilibus, in quibus costa fere'vena subsimili formatur, vense laterales suboppositse adpareant; costa autem mox corticata et incrassata vense subinordinat^ occurrunt. Fructus in nostra nullos vidi. Sunt in magnitudine et ramificationis norma hujus multa, quibus cum D. crassinervia Mont. convenire videretur. Obstat vero quod de venis microscopicis, admodum conspicuis in nostra, nullum verbum habet Montagne. Suam plantam evidenter senilem, et lamina in plu- ribus ramis derasa forsan hyemalem, cujus in frondibus juvenilibus paucis vense parum conspicuse adessent, credere propensus fuissem; nonnullas tamen frondes, lamina instructas vidit et depinxit; venasque in his, si adfuissent, ab eo j>r^termissas fuisse eo minus assumere fas est, quum jam tunc temporis praesentiam aut defectum venarum characteres cujusdam momenti in speciebus proximis dignoscendis prEebere, cognitum fuit. Xec nostram cum D. Nereifolia Harv. con- gruere putavi. Quod de venis oppositis venulisque dixit alium typum spectare mihi adparuit. y. Prolificationibus a media costa suhtmifariani prorumpcnti- hus subsingiilis, fronclem vage ramosam demum forman- tihus. 3(3. D. EusciFOLiA (Turn. in Lin. Trans. VI. p. 127) fronde corticato-costata, prolificationibus a media costa prorum- pentibus singulis subunifariam seriatis frondem vage ra- mosam demum formantibus, foliolis lineari-oblongis ob- tusis margine integerrimis, venis microscopicis magis con- spicuis a costa excurrentibus, interjacentibus cellulis an- 494 „ Delesserie^.. Delesseria. gulatis, soris utroque latere costse subsingulis distinctis. J. Ag. Sp. p. 695. Fucus ruscifolius Turn. 1. c. tab. 8 fig. 1. Hisi. Fuc. tab. 15. Belesseria ruscifolia Lamour.; Harv. Thyc. Brif. tah. 26. H. ruscifolium Kiits. tah. Biyc. Voi. XVI tah. 12. Hab. iu Oceano atlantico superiore et in mari medi- terraneo. ** Soris pliylla minuta occupantihus. 37. I). Tasmanica (F Muell. in Hool\ Fl. Tasm. p. 311) fronde corticato-costata, prolificationibus a costse latere alterutero singulis aut ab utroque ssepe opposite prorum- pentibus, frondem vage aut subopposite ramosam demum formantibus, foliolis lineavi-oblongis obtusis margine in- tegerrimis, venis microscopicis magis conspicuis a costa excurrentibus, interjacentibus ceUulis angulatis, fructibus pbylla minuta subpropria occupantibus. Harv. l. c. tah. 190 B. KUts. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 11. Del rnsci- folia australis Auctor. Ad Nov. Hollandiam. X. Chadvinia. Frondes prolificationihus a cosfa emergentihus ramosce, ccetermn indivism., venis transversalihus desfitutm, at ipsce crassiuscidfc, cellulis infra corticalihus franslu- centihus areolas hexagonas monstrantihus. 38. D. iMBRiCATA (ArescJi. Acf. JJps. Ser. III. 1. p. 34()) fronde incrassato-costata crassiuscula, prolificationibus fascicu- latim ab utraque pagina ad costam opposite egredienti- bus decomposito-ramosa, ramis majoribus vagis, foliolis linearibus margiue undulato-crispatis evenosis rigidius- culis, fructibus pbylla minuta occupantibus, soris utroque 37a. D. NEREiFOLiA (Horv. Fl. Nov. Zel. II p. 238) fronde cartilagineo- membranacea elastica elliptico-oblonga vel lato-lineari obtusa co- stata et opposite pinnatim venosa demum foliolis e costa incras- sata plus minus denudata erumpentibus composita, foliolis ovatis ellipticis oblongisve integerrimis costa dilatata percursis opposite venosis et venulis microscopicis reticulatim anastomosantibus cre- berrime peragratis, fructu ....?• Ad Novam Zelandiam. Bdpsscria. Delesseriej^. 495 latere costse evoliitis in unicum rotundatum subcoufluen- tibus. Climwinia imbricata Harv. Phi/c. austr. tah. 240. Del. rigida Harv. Alg. exsicc. Del. amansioides Sond. fjde 'Kiltz. tah. Pht/c. Vol. XIX tah. 10. B. neglecta Sond. Ad Novam Hollandiam australem. 39. D. coRiiFOLiA (Harv. Trans. L: Acad. Vol. 22 p. 548) froiide incrassato-costata crassiuscula, proliiicationibus fa- sciculatim ab utraque pagina ad costam egredientibus decomposito-ramosa, ramis majoribus vagis, foliolis ovali- lanceolatis margine integerrimis evenosis rigidiusculis, fructibus pbylla minuta obovato-undulata occupantibus, soris utroqtie latere costse evolutis in unicum rotundatum subconfluentibus. Chauvinia coriifolia Harv. PJigc. austr. tab. 150. Ad Nov, Hollandiam occidentalem. t XI. ScHizoGLOssuM. Frondcs dichotoince et prolificationihus a costa emergentihus ramosce. Coccidia Sori utro- que laterc costce singuli aut in unum confluentes, folioli partem aut phylla suhpropria occupantcs. 40. D. CRisPATULA (Harv. in Tr. Ir. Acad. Vol. XXII p. 548) fronde subarticulato-costata, dichotoma, rarius prolifica- tionibus a costa utriusque pagina3 emergentibus ramo^a, foliolis linearibus obtusis margine undulato-crispis eve- nosis, soris infra apices et in phyllis propriis obcordatis utroque latere eostse evolutis in unicum rotundatum con- fluentibus. Harv. Phyc. austr. tah. 2(i8. Ad Nov. Hollandiam occidentalem. I). imbricatse potissimum affinis videtur. 41. D. DENTicuLATA (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 548) fronde incrassato-costata, dichotoma, rarius prolificationi- bus a costa emergentibus ramosa, foliolis linearibus ob- tusis margine denticulatis evenosis, soris fere singulis in phyllis minutis prolificantibus obovatis subecostatis. Harv. Phyc. austr. tah. 244. Ad Nov. HoUandiam occidentalem. • 496 DELEssEKiEJi;. Delesseria. XII? Paraglo.ssum. Frondes foliis simplicihiis consfihdce aut prolificationihus a costa nervisque lateralihus secus lanii- nam utrinque provenientihus^ demum lamina defrita in pliylla nova {scepius plurima) evolutis, ramosm. Coccidia .... (nervis lateralihus insidentia?). Sori spli(Brospo- rarum in pliyUis minorihus adparenter secus cosfam evo- lufi, in majorihus secus nervos Jaterales soros (costce fransversos) ohlonyos formantihus. (Costse veiiseque cor- ticatse cellulis brevibus, vix forma ab illis parenchymatis diversse). 42. D. LANCiFOLiA (J. Aff. Bidr. Fl. Syst. p. 59) fronde sim- pliciuscula elongato-lanceolata utrinque longe acuminata subundulata valide costata nervisque lateralibus oppositis demum conspicuis instructa, proliticationibus a costa ve- nisque einer^entibus (raris) demum ramosa, soris in phyl- lis minoribus adparenter secus costam longitudinalibus, in majoribus secus nervos laterales soros plures in foliolo transversales oblongos formantibus. Del. sanyuinea var. lancifolia HooJc. et Harv. fl. antarct. II. p. 470? Ad Cap Horn (Hb. Gray! sp. orig. Harveyi non vidi.). Obs. In specimine unico fertili, quod vidi, sori et in phyllis nii- noribus a costa prolificantibus et in niajoribus obvenerunt; in majori- bus inferne distincti, in apice folii confluentes. Habitus et color D. sanguinese. Cellulaj corticales costse breves, nec elongatse ut in Hy- poglossis. Specimina a Harvey memorata, quse D. sanguinese omniuo conformia essent, non vidi. 43. D. EPiGLOssuM (J. Ay. mscr.) fronde (demum foliosissima) ovali-lanceolata undulata valide costata nervisque late- ralibus oppositis minus conspicuis instructa, proliticatio- nibus utroque latere costa3 secus laminam provenientibus plurimis, demum lamina detrita in foliola conformia plu- rima excrescentibus, fructibus Del. crassinervia partim Hook. et Harv. ? Del. ruscifolia falldandica Auct. ? Ad Insulas Falkland. (Hb. Gray!). Folia saltem 4 — 5 pollicaria, aliquando ultra pollicem lata, quo latiora eo magis margine undulata: ipsa simplicissima, phyllis pluri- mis a costa prolificantibus demum foliosissimam frondem constituen- tibus. Cellulse corticales costae et venarum breves et angulatse, vix forma ab iis interjacentis parenchymatis diversee. Delesseria. Delessrrie^i. 497 XIII. Hypophyllum. Frondes proUficationihus a costa media suhfasciculatini emergentihus, det)mm lamina detrita in XihylJa nova (scepius plurima) evolutis, ramosce. Fructus I 44. D. MiDDENDORPii (Uupr. Alg. OcJiot. p. 287) fronde co- stata, foliolis a costa prorumpentibus ramosa; foliolis ob- ovato-oblongis obtusis longius stipitatis, demum venis ob- scurioribus notatis; (soris in phyllis minutis fasciculatim a costa exeuntibus?). J. Ag. /S/j. p. 69G. Rupr. I. c. tah. 12. . In mari Ochotensi. Species inquirendce. Del. serrata (Post. ct Hupr. III. p>- 15) stipite mox alato, com- presso, ramosissimo; ramis elatis alternatim pinnatifidis et bipinnatifidis; segmentis linearibus costatis, margine serratis superne incisis vel pinnatifidis, sporidiis in utro- que latere costse secundum omnem segmentorum longi- tudinem aggregatis punctiformibus. J. Ag. Sp. p. 696. In Kamtschatico mari. Del. lingulata (Duh. Bot. Gall. p. 946) stipite angustissimo ramoso subtereti sensim alato. segmentis lanceolato-ovatis planis simplicibus integerrimis reticulatis e costa proli- feris apice rotundatis conceptacula punctiformia in centro aggregata gerentibus. J. Acj. Sp. p. 697. Ad Calvados. Del. lomentacea (Zan. Sagg. p. 45) caule alato, laminis line- aribus costatis aveniis lomentaceo-concatenatis, e costa denudata proliferis, apice rotundatis, vel costa producta acuminatis. J. Ag. Sp. p. 697. Ad Dalmatiam. Hyp. minutum (KUtz. Fhyc. p. 445) stipite setaceo capillari brevissimo, phyllomate liueari-lanceolato margine sub- incrassato apicem versus denticulato, cellulis marginali- bus minoribus. J. Ag. Sp. p. 698. Kiitz. tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 14. In adriatico. 32 498 DELESSERiEiE. ' GrinnelUa. Hyp. pygm^um Mart. Alg. Bengal. n:o 3039. Del. PENiciLLATA Zanavd. Icon. adr. tab. XIII. e section. D. Hypogiossi dicitur. CXH. GrinneLLIA Harv. Ner. Bor. Am: p. 91. Bdesserice sp. Ag. CryptopJeurcB sp. Kiitz. Frons plana simpliiiscula costata, costa medium folioli per- currente, duplici strato cellularum contexta : interiore co- stam frondemque vetustam occupante, cellulis elongatis ssepe pluriseriatis ; exteriore laminam initio formante co- stamque investiente, cellulis rotundato-angulatis constituto. Coccidia in fronde sparsa, intra pericarpium tenue liemis- phsericum, demum carpostomio j)roducto urceolatum, nu- cleum simplicem foventia; placenta basalis sursum fila gemmidiifera articulata invicem libera, in articulis ter- minalibus gemmidia obovata foventia, emittens. SplioB- rosporm in verrucis supra frondem elevatis, rotundato- verruculosis, pluribus adproximatis et soros minutos ro- tundatos per frondem sparsos formantibus, provenientes, in cellulis infra corticalibus evolutse, triangule divisse. Genus ad typum Delesserise fere formatum, evolutione spbserosporarum in verrucis cellulosis supra frondem elevatis, diversum. 1. Gr. americana (Ag. Sp. Alg. p. 173) fronde simpliuscula ovato-oblonga stipitata, stipite nunc ramoso in costam apice evanescentem continuato^ costulis nullis, coccidiis minutis in parenchymate sparsis. Deless. awericana C. Ag. l. c. J. Ag. Sp. p. fiSl. Grin. amcricana Harv. Ner. Bor. Americ. p. 92 tah. XXI B. Crypt. amcricana Kiit. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 30. Ad Americse confoederatse littora atlantica. J €X\lf. CaLOGLOSSA Harv. Ncr. Bor. Amcr. p. 98. (subge- nus Delesserise). Belcsscrice sp. Auct. Frons plana dichotoma et prolifera costata, costa medium folioli percurrente stratum centrale tenue continente, la- Caloglossa. Delesserie^. 499 mina siibmonostromatica, celliilaruni seriebus a costa oblique ad marginem excurreutibus, clemum subbexagono- angulatis. Coccidia in costa sessilia, intra pericarpium tenue hemisphsericum nucleum simplicem foventia; pla- centa basalis sursum fila articulata, in articulis gemmi- dia seriata obovata foventia, emittens. Spharosporce in cellulis laminse angulatis evolutse, a costa marginem ver- sus seriatse, lineasque obliqne adscendentes formantes, rotundata) triangule divisse. Coccidia ipse non vidi. Ramificatio fere Hypoglossi, et structura vix diversa a speciebus tenuissimis hujus sectionis. Costa cellulis hjngitudinalibus a parenchymate ambiente con- spicue diftert; juvenilis costa sectione transversali siphonem centralem monstrat, ab utraque pagina cellula exteriore tectum. Serius costa, ab initio quasi externe articulata, pluribus serie- bus cellularum corticata fit. CeUulse laminse oblique adscen- dentes sunt initio seriatse et quasi a cellulis costse sensim transmutatse ; serius abruptior fit differentia, et cellulse pa- renchymatis nunc fere regulariter hexagono-anguLata^ adparent. In his sph£erosporse seriatse evolvuntur. Evolutione hac sphse- rosporarum genus a Delesserise speciebus omnibus differt. 1. C. Leprieueii (Mont. Ann. Sc. Nat. II. ser. 13 p. 196) vio- lacea, frondis costatse dichotomse et a costa proliferse seg- raentis lanceolato-linearibus utrinque longe attenuatis, subarticuhitim constrictis, a strictura deorsum radicanti- bus, et foliola nova conformia emittentibus. J. Ac/. Sp. p. (582. Delesseria Lcpricurii Mont. l. c. Cent. II. tah. V. fic). 1. Harv. Ner. Bor. Amcric. tah. XXII C. Hy- poglossum Leprieurii Kiitz. tab. Phjc. Vol. XVI tah. 10. In Atlantico calidiore ad Americam utramque; Ad Novam Hollandiam et N. Zelandiam. Mihi minime certum videtur speciem Novee Hollandise cum Ame- ricana identicam esse. In nostris saltem cellulae dispositione aliquan- tulum differuntj; specimina Guianensia supra axillas bifurcatae costae habent cellulas membranee ab axilla versus marginem evidenter ra- diatas; in speciminibus australasicis sunt esedem cellulae cum costis foliorum geminorum parallelse. Specimina boreali americana, quse vidi, habent foliola ad axillas magis attenuata, In speciminibus Novae Ze- 32* 500 Delesserie.?!:. Ccdoglossa. landise, quse sunt eximie caespitosa, foliola juvenilia, a caespite emer- gentia, lamina circinnatim revoluta, proveniunt, quod de aliis nus- quam indicatum vidi. 2. C. Mnioides (Harv. Alg. exsicc. Friendl. Isl. n:o 33) vio- lacea, frondis costatse dichotomse et a costa proliferse seg- mentis lanceolato-ellipticis, abruptiiis utrinque attenuatis, subarticulatim constrictis, a strictura deorsum radicanti- bus et foliola nova conformia emittentibus. Hypoglossiim Vieniardi Kiltz. tah. Biyc. Vol. XVI fah. 10. Hab. in Oceano pacifico. Ad Guineam, Nov. Caledoniam et Insul. Amicor. * Cellulae parenchymatis, lineas oblique ad marginem excurrentes formantes, sunt in nostris elongatse, diametro duplo fere longiores, qua nota haec species a priore recedit; at cellulas demum divisas su- spicor et statu fertili forsan hexagono-angulatas ut in priore. 501 SERIKS V. «KSMIOSPERMKyE. J. Ag. Sp. Alg. Vol. II. p. VIIL (miit. limit.). Cystocarpii lilis gemmidiiferis a placenta parietali aut centrali nunc punctifurmi, nuijc aclmodum evuluta reticulatim intertexta subfaisciculatim radiantibus, invicem liberis articu- latis, exarticulis lateraliter ramulusis, in articulo terminali ramulorum clavato gemmidia singula oblongo-pyriformia evol- ventibus. — Nuclei frundi immersi aut sa^pius intra pericar- pium externum recepti, tilis gemmidiiferis nunc ex adparatu placentari, lucellus plurimos reticulatim ambiente, secus pa- rietes subfasciculatis, centrum versus lucelluruni porrectis; nunc secus parietes cryptte simplicis aut subcompositse seri- atis, centrum versus cryptse couvergentibus ; nunc secus parie- tem conceptaculi simplicis, aut secus dissepimentum concepta- culi bilocularis seriatis extrorsum porrectis; nunc denique ex placentari adparatu centrali peripberiam versus radiantibus. Ordines his characteribus diversi, mihi sunt sequentes *) : Ordo XIY. HEI.MINTHOCLADIACE/E. Cystocarpiis frondi subimmersis, placentari adparatu proprio fere nullo, nu- cleo simplici fasciculo lilorum prsegnantium constituto; tila gemmidiifera a centro placentari quoquoversum aut extrorsum radiantia, fasciculatim ramosa, articuhita, intra articulos superiores gemmidia singula generantia. Sphse- rosporse (in uiiico genere observatse) triangule divisse. *) Adest forsan conjecturse locus Desmiospermeas per duplicem seriem ab inferioribus ad superiores formas adscendere; una Scinaieis, Liagoreis, Chsetangieis et Gelidieis; altera Helminthocladieis, Hypnea- ceis ct Solieriis constitula; quibusnam vero notis una series ab altera dignosceretur, mihi parum liquet. 502 Ordo XV. CH.ETANGIE.E. Cystocarpii loculo infra fron- dis superficiem aut intra pericarpium externum excavato, simplici, nunc ipsis fasciculis prsegnantibus in loculum introductis subdiviso, secus parietes gemmidiifero. Fila gemmidiifera a parietibus circumcirca provenientia, cen- trum versus loculi convergentia, in fasciculos plus mi- nus elevatos collecta, ramulosa, in articulis terminalibus gemmidia singula clavato-obovata foventia. Spbserosporse (in paucis cognitge) zonatim divisse. Ordo XYI. GELIDIE/E. Cystocarpii loculo intra pericar- pium hemispbsericum simplici, aut geminis oppositis dis- sepimento longitudinali separatis duplici, secus parietem basalem loculi simplicis, aut secus dissepimentum dupli- cis placentifero. Fila gemmidiifera secus parietem placen- tiferum dense seriata, in faciculos abbreviatos plurimos, nunc columnis filorum sterilium invicem separatos, su- perficiem versus porrectos collecta, ramulosa, in articulis terminalibus ramulorum gemmidia siugula clavato-obovata foventia. Spbaerosporse cruciatim divisa^. Ordo XVII. HYPNEACE/E. Cystocarpii nucleo nucleolis plurimis composito; nucleolis nullo ordine dispositis, ad- paratu placentari reticulatim ambiente circumscriptis, in- tra locellos rotundato-augulatos cellulseformes gemmidia excipientibus. Fila gemmidiifera a parietibus locellorum fasciculatim egredientia, centrum versus convergentia, singula supra stipitem tenuem gemmidium pyriforme fo- ventia. Sphserosporse ssepe zonatim divisse. Ordo XYIII. SOLIEHIE/E. Cystocarpii nucleo nucleolis plurimis subcomposito, nucleolis circa adparatum phicen- tarem centralem radiatim dispositis. Fihx gemmidiifera ab adparatu placentari circumcirca provenientia, periphe- riam versus radiantia, in fasciculos subfastigiatos pluri- mos, columnis filorum sterihum invicem separatos, collecta ramulosa, in articulis terminalibus ramulorum gemmidia singula clavato-obovata foventia. Sphserosporse cruciatim aut zonatim divisse. Helminthocladiace^. 503 Okdo XIV. HEyilKTHOGLADIACEiE. Algse inarticulatse, ssepe cylindracese gelatiuoso-lubricie, nunc adultiores crusta calcarea obductse, filis interioribus lon- gitudinaliter excurrentibus, et exterioribas verticalibus muco laxius cobibitis, nunc incrustatis, contextge; raro tubulosse pe- ripherico strato cellulis rotundato-angulatis arctius coucretis constante. Cystocarpia frondi fere imniersa, inter fila verti- calia evoluta, vel intra eadem suspensa mediante plexu pecu- liari filorum ambientium, placentari adparatu proprio fere nullo, fasciculo filorum prsegnantium constituta; fila gemmi- diifera a centro placentari quoquoversum aut extrorsum ra- diantia, fasciculatim ramosa articulata, intra articulos superi- ores gemmidia singula generantia. De aflinitatibus plantarum, quas in hunc ordinem con- junxi, mihi vario respectu dubia manent. Ex una parte in- certum mihi videtur utrum Desmiospermeis an Hormospermeis melius referantur: Fila nimirum gemmidiifera sunt nunc ad- modum prolongata, articulis subconformibus (Scinaia, Gloio- phlsea) et terminali vix conspicue incrassato ; quod Hormosper- nieis easdem pertinere indicaret. Nucleus in Nemalione, si sectione bene ducta conspiciatur, fiHs articulatis fasciculatim ramosis quoque constare videtur, articulis filorum nec ad- modum invicem diversis. — Ipse autem modus, quo gem- midia generari vidi (cfr. Sp. Alg. p. 411), potius Desmiosper- meis Nemalion vindicaret. Analysis pulchra fructuum Liagorse, quam in icone Phycologise dedit Kiitzing, hoc quoque Genus Desmiospermeis referre videretur. Ex observatione fructuum Galaxaurae, quam in Phycol. Adr. exhibuit Zanardini, Galax- auras quoque Desmiospermeis pertinere adpareat; fila enim 504 Heeminthocladiace^. gemmidiiferaj licet pluribus articuHs subconformibus constan- tia, tamen tantum in ramulis obconicis gemmidia matura pro- ferre suspicandum videtur. An eadem esset ratio Scinaiaj et Gloiophlese? Ex altera parte forsan quis dubitaret an Algse in familiam, hoc loco conjunctse, revera affines sint. Sunt denique qui Batrachospermeas quoque proximas credunt; de qua re me nullo modo convictum esse, dixisse placet *). Quum itaque in re dubia uihil certius statuere auderem, opinionem a me olim in Spec. Alg. professam sequi maluerim, quam hodie aliam seque incertam amplecti. Disponantur : TRIBIS I. HEIJIlMHOrLU)IK/E nucleo cystocarpii inter fila strati peripherici evoluto, peridermate communi nuUo *) lu excursu quodam Cel. Thuretii, qui in opere Lelolisii (Alg. de Cherhourg p. 104) insertus fuit, Familia quffidam Batrachospermearum constituitur, ad quam prseter species quasdam Callithamnii, quas genus sui juris Trentepohlise alii constituerant, Batrachospermum et Nemalion cum Genertbus affinibus referuntur. Organa, quae in allatis Callitham- niis sphgerosporas olim habuerunt, utpote semper indivisa cum fi-uctu capsulari aliarum Floridearum comparavit Thuret, velut cum organis quge in glomerulis Batrachospermi et Nemalionis adsunt. Hsec eadera organa in Helminthora ambiente gelatina cincta dixit, quee ita analo- giam cum favella Ceramiearma proderet. In posteriore opusculo (Bech. sur la Fecond. dcs Florid. par Bornet. et Thuret. Paris 1867) cystocarpia in NemBlione et Batrachospermo ad eundem typum confecta demon- strare voluerunt auctores. Neque alia fructificationis organa in his plantis adesse apodicticc. ut nios est, contendunt (1. c. pag. 7). In his omnibus multa sunt, quaj quam fallacibus fundamentis sint super- structa facilius demonstratur. Jam in volumine Specierum Algarum, quod 1852 adparuit, sphaerosporas Nemalionis descripseram (pag. 417) et in specie adriatica sphserosporas postea vidit Zanardini. Quin immo organa, quae sphaerosporas nominarunt, in Batrachospermo quo- que postea detecta fuisse, constat. De his vero orgauis, velut de cy- stocarpiis Batrachospermi valeat, externam quandam esse similitudi- nem cum organis Floridearum; functionibus autem utraque couvenire, nondum probatum fuit. Est, ut dixit Thuret, inter favellam Ceramie- arum et cystocarpium Helminthorae quoque externa qufedam similitudo. Observationibus vero demonstratum videtur gemmidia aliter in fa- vella Ceramii, aliter in nucleo Nemalionis provenire. Quid revera sint organa, cystocarpia dicta in Batrachospermo, nos nihil fere scire con- fitendum est. Sphgerosporas sic dictas Batrachospermi revera nullas esse sphjerosporas eo sensu et eo agendi modo, quo ita nominata or- gana in Florideis habemus, multo potius suspicarer. Helminthocladiace^. 505 tecto, filis gemmidiiferis brevissimis; strato periplierioo frondis filis fere liberis aut nmco laxiore cohibitis con- stante; sphserosporis (tantum in uno Genere observatis) in articulis supremis filoruni verticalium evolutis trian- gule divisis, sporis subprominulis. De evolutione Gemmidiorum proprias observationes, in Nemalione factas, in Sp. Alg. p. 411 fusius attuli. His insistcns, charactercs ali- orum Geuerum, quos hoc respectu similes fiuxi, adumbravi. Quibus quidem observationibus concludere ausus sum articulos filorum prseg- nantium post em.issionem gemmidiorum collapsos fieri. Hinc dubi- tavi utrum revera adsint paranemata propria inter fila preegnantia sita, quae a pluribus observatoribus memorata video, an sint heec pa- ranemata membranse filorum, post emissionem gemmidii collapsorum, sul) hac forma collapsa adhuc persistentes. Filis interioribus, axem frondis constituentihus: invicem liberis, aut laxe intertextis, articu- latis CXVHI Helminthocladia. subconcretis, interioribus cellulceformibus CXIX. Helminthora. elongatis, interioribus in columnam medullarem conjunctis, exterioribus anastomosantibus ...... CXX Nemalion. TKml S 11. StilNAlEyEi nucleo cystocarpii intra stratum pe- riphericum suspenso, mediantibus filis densissime inter- textis, nucleum ambientibus,, ad carpostomium porrectis; filis gemmidiiferis elongatis moniliformiter articulatis; strato peripherico frondis filis muco laxiori cohibitis aut cellulis brevioribus arctius concretis constante. Strato peripherico frondis constituto: . filis moniliformiter articulatis muco laxiori cohibitis CXXI. Gloiophl^a. cellulis brevioribus rotundato-angulatis sub- concretis GXXII Scinaia. TRIBIS Hl. IjIACiOREtI^ nucleo cystocarpii inter fila strati peripherici evoluto; strato peripherico frondis filis laxiori- bus, nunc cellulis brevioribus, demum crusta calcarea obductis constante. Strato peripherico frondis constittito: filis simpliciusculis clavato-moniliformibus. CXXIII Trichogl^a. „ di-pohjchtomis CXXIV Liagora. cellulis brevioribus subverticalibus . . . CXXV Galaxaura. 506 Helminthocladiaceje. Helminthocladia. CXVIIf. Helminthocladia J. Ag. Sp. p. 412. Frous teretiiiscula gelatinosa quoquoversum ramosa, axi filis- que investientibus, stratum continuum peripliericum for- mantibus, constituta; axis filis ramosis laxe intertextis longitudinalibus articulatis constaus; fila peripberica ver- ticalia dicliotoma fastigiata invicem sublibera. Cysto- carpia inter fila verticalia evoluta, placentari adparatu proprio fere nullo, fasciculo filorum prsegnantium consti- tuta; fila gemmidiifera a centrali basi quoquoversum ra- diantia, peridermate communi uullo tecta, brevissima, fa- sciculato-ramosa articulata, intra articulos (supremos de- mum inflatos gemmidia singula rotundata generautia (?)). Sphcerosporce .... 1. H. HuDSONi (Arj. Syst. p. 50) froude teretiuscula insequa- liter dilatata et contracta, vage quoversum ramosa, ramis teuuioribus cylindraceis subclavatis. J. Ag. Sp. p. 413. In atlautico calidiore a Gallia saltem usque ad Tingin. 2. H. AusTRALis (Harv. Phyc. austr. tab. 272) fronde tereti subpinnatim ramosa, ramis longiusculis, a basi vix con- tracta attenuatis obtusis, simplicibus aut furcatis pinna- tisve, quoquoversum egredientibus obsita. Nov. Hollandia occidentalis. Inter species Europeas fere intei-media. 3. H. PURPUREA (Harv. mscr.) fronde tereti medio subinflata utrinque attenuata, ramis elongatis conformibus, simplici- bus aut compositis, c^uoquoversum egredientibus obsita. J. Ag. Sp. p. 414. Mesogloia purpurca Harv. in Hook. Br. Fl. II p. 386. Nemal. purpureum Chauv. Harv. Phyc. Brlt. tah. 161. Kiit^. tab. Phyc. Vol. XVI tah. 62. In atlantico ad oras Europa^. fllX. HELMINTHORA J. Ag. Sp. p. 415. Frous teretiuscula gelatinosa quoquoversum ramosa, axi filisque investientibus, stratum periphericum continuum forman- tibus, constituta; axis filis concretis parallelis longitudi- nalibus articulatis, mediis crassioribus cellulajformibus HclmintJiora. HELMiMTHOCLADiACEiE. 507 constaiis; fila peripherica verticalia dichotoma fastigiata invicem libera. Cystocarpia intra stratum periphericum evoluta, placentari adparatu proprio fere nullo, fasciculo filorum prsegnantium constituta : fila gemmidiifera a cen- trali basi quoquoversum radiantia, peridermate communi nullo tecta, brevissima fasciculato-ramosa articulata, in- tra articulos (supremos demum inflatos gemmidia singula rotundata generantia?) Splmrosporce .... 1. H. DivARiCATA (Ag. Si/sf. p. 51) fronde teretiuscula sub- sequali vage quoquoversum ramosissima, ramis subsequa- libus obtusis. J. Ag. Sp. p. 416. Zanardini Iconogr. Adr. tab. XXIX. Mcsogl. divaricata Ag. l. e. Dudrcsnaja di- varicata J. Ag.; Harv. Phgc. Br. tab. 110. Ncmal. di- varicatum Kiits. tah. Phgc. Vol. XVI tah. 6.3. Nem. cJavatum Kiits. l. c. Ncm. ramosissimum Zan. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 65. In atlantico ad littora Europse et AmericDe; in mediter- raneo; ad Nov. Hollandiam. Inter specimina e diversissimis locis natalibus differentias nullas hucusque detegerunt. €XX. NemaliON Buh. Bot. Gallp.dbd. J. Ag. Sp. p. 416. Frons teretiuscula lubrica dichotoma, axi filisque investi- entibus, stratum contiuuum periphericum formantibus, constituta: axis filis elongatis simpliciusculis in columnam medullarem intricatis, extra hanc sparsioribus anastomo- santibus, in fila peripherica verticalia dichotoma fastigiata invicem sublibera oblique excurrentibus. Cystocarpia in- ter fila verticalia evokita, placentari adparatu proprio fere nullo, fasciculo filorum prsegnantium constituta; fila gemmidiifera a centrali basi quoquoversum radiantia, pe- ridermate commnni nullo tecta, brevissima fasciculato- ramosa articulata, intra articulos supremos demum infla- tos gemmidia singula rotundata generantia. Sphcerosporce in articulis terminalibus filorum verticalium formatse, triangule divisse, sporis sub-prominulis. 1. N. LUBKicuM (Buh. Bot. Gall. p. 959) fronde vermiformi simplissima, rarissime fissa aut prolifera, axillis acutis. 508 Helminthocladiace.^e. Nemalion. J. Ag. Sp. p. 418. Crouan Fl. Finist. p. 146. tah. 17. DeNot. Alg. Lig. tah. 14. fig. 1. Kiits. tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 62. tuc. Nemalion Bert. Amocn. tah. ^.fig. i). Mes. Bcrtolonii Mor. et DcN II. Capr. tah. IV. fig. 3. Iii adriatico, mediterraiieo et atlantico viciuo. 2. N. MULTiPiDUM (Weh. et Mohr. Reis. p. 193) fronde dicho- toma decomposita, axillis rotiindatis. J. Ag. Sp. p. 419. Kiitz. tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 61. Rivularia multifida Weh. et Mohr. i. c. tab. III. fig. 1. MesogJoia muUifida Ag. Berk. Glcan. tah. 16. fig. 1. — N. nmltifidum Harv. Fhyc. Brit. tab. 36 (a cel. Crouan hoc ad N. lubricum ducitur). In atlantico ad littora Europse et Americse. Species incerta generis. 3. N.? msiGNE (Harv. Fhyc. austr. tah. 284) fronde teretius- cula vage quoquoversum ramosissima, ramis primariis multo crassioribus subpinnatiin oLsitis ramulis quoquo- versum egredientibus. ultimis multo tenuioribus subdiva- ricato-dichotomis. Nemastoma? dcnsa Harv. Fl. Tasm. 2 p. 328. Ad Tasmaniam. Ad Genus propriimi pertinere, quod Wiggise nomine designaverat, ultimo tcmpore suspicatus est Harvey. Mihi fere potius Helminthora videtur, filis strati axilis tenuioribus. Fructu vero ignoto nomen mu- tare nolui. Species inquirendce. N. viRENS (J. Ag. Alg. Lieh. p. 8) fronde compressa e gela- tinoso cornea, abbreviata, repetite furcata, sensim atte- nuata. J. Ag. Sp. p. 420. In oceano pacitico ad littus Mexicanum. N. RAMULOSUM (Harv. II. Nov. Zel.p. 245) "fronde vermiformi compressa (2 — 3 lineas lata) quoquoversum ramosa vel subdichotoma, ramis crebris, insequilongis patentissimis simplicibus furcatisve iterum ramulosis, apicibus.o^tusis"; 6 pollicaris. ^ Ad Nov. Zelandiam. GJoiopMcea. . HBLMINTHOCLADIACE.Ti;. 509 N. PiLicoiDEs Kiit^. tah. Phjc. Vol. XVI tab. Gb. e Nov. Ca- ledonia. N. coMOsuM Mencfjh. J. Ag. Sp. p. 419, Zanard. Icon. Aclrlat. tah. 54. lu adriatico. r\\3. GLOIOPHL.T.A J. Ag. Bidr. Florid. Stjst. p. 28. Frons cylindracea gelatinoso-memhranacea dichotoma im- merse costata, stratis fere tribus contexta; axis filis fere inarticulatis elongatis simpliciusculis in columnam medul- larem laxe intricatis, extra hanc sparsioribus ad stratum periphericum oblique excurrentibus, tila peripherica mo- niliformiter articuLata dichotomo-fastigiata, inuco hxxiori cohibita, facillime secedentia, sustinentibus. Cystocarpia infra stratum periphericum suspensa, nucleo globoso, filis ambientibus densissime intertextis chiuso, carpostomium versus aperto, constituta; fila gemmidiifera plurima fasci- culata, a placentari plexu nuclei extrorsum radiantia, fasciculato-ramosa submoniliformiter articulata, intra ar- ticulos gemmidia minuta rotundato-obovata evolventia. SpJi(erospor<^ .... Genus Scinaiaj ut videtur proximum, habitu ita simili ut specimina nomine Scinaise furcellatse a Harvey distributa fue- rint; structura frondis interioris et fructu capsulari ita quoque conveniens, ut in speciebus proximis vix major sit congruentia. Stratum vero periphericum frondis ad omnino diversum typum confectum. In Gloiophlsea nimirum sunt fila peripherica opuntiseformia, articulis contractis constituta, infra apicem articuli umbellam articulorum conformium emittentia, terminalibus articulis angustioribus subclavatis, omnibus muco ambiente cohibitis. In Scinaia contra cellulse strati periphe- rici 5 — Gagono-angulatse in stratum continuum firmiter con- crescunt. Gloiophlsea itaque quoad hoc stratum Helminthocla- diis propinquior. A Generibus horum structura interiore et prsecipue fructu capsulari abunde differt. In Gloiophlsea fila interiora omnia (axilia, et quse ad stratum periphericum excur- runt, et infra-peripherica) sunt ejusdem naturse, nempe tenu- issima, tubo endochromate interiore colorato percursa, arti- culis fere nullis conspicuis; axilia columnam centralem effi- 510 Helminthocladiace.^e. GloiopMcea. ciunt, filis sub-liberis laxe inter alia positis; oblique excur- rentia ita laxa ut froiidein reddant tubulosam; stratum infra periphericum filis paulo ramosioribus, ramis pluribus secus peripheriam excurrentibus et invicem intertextis; hsec fila infra-peripherica cum setate sensim densiora fiunt et in fron- dis parte inferiore stratum sat conspicuum efficiunt; ex filis infra-periphericis tum fila corticalia extrorsum, tum fila in- teriora iutrorsum excurrimt. Qua quidem structura frondis genus potissimum Nemalioni adproximari videretur. Fructus capsularis vero est omnino Scinaise; nucleus nempe ambiente intricato plexu filorum introrsum clausus, extrorsum filis in carpostomium quoddam excurrentibus apertus, fasciculum den- sissimum filorum prsegnantium intra ambientem plexum fo- vens. Interiore latere ambientis plexus fila gemmidiifera quasi a plano placentari proveniunt, sunt maximopere subdivisa et fasciculato-fastigiata extrorsum radiantia, gemmidia minutis- sima foventia. — ■ Structura fructus Capsularis Genus cum Nemastoma, quse structura consimlis cuidam videretur, com- parare vetat. 1. Gl. Scinaioides (J. Acj. l. c.) fronde gehatinosa cylindracea subsequali dichotomo-decomposita fastigiata, (exsiccatione collabente), ramis superioribiis tenuioribus, apicibus ob- tusis. Scinaia furccUaia Harv. Ah/. austr. cxs. n. 348 quoad s^^cc. e Wcstcrn Porf. Nov. Hollandia. fXXII. SciNAIA Bivona in Iridc Palermo 1822 cum iconc; J. Ag. Sp. p. 420; Ginnannia Mont. Frons cylindracea gelatinoso-membranacea dichotoma, immerse subcostata, stratis fere tribus contexta ; costa filis angustis longitudinalibus densioribus oblique in fila laxiora dicho- toma strati medii excurrentibus, peripherico strato cellu- lis rotundato-angulatis, in membranam arcte concretis, constante. Gystocarpia infra stratum periphericum su- spensa, nucleo globoso filis ambientibus densissime inter- textis clauso, carpostomium versus aperto, constituta; fila gemmidiifera plurima, a placentari plexu iiuclei extror- Scinaia. HBLMiNTHOCLADiACEji;. 511 sum radiantia, fasciculato-ramosa, submoniliforniiter arti- culata, intra articulos gemmidia singula rotundata geue- rantia. SplicerosporcB .... Quamquam Genus peculiari studio a pluribus nostri sevi Algologis observatum fuerit, tamen et de structura speciei vulgaris, et de limitibus specierum, si plures revera adsint, multa dubia manent. De Scin. Salicornioide scribens (Sp. Alg. p. 423), de cellularum quodam strato exteriore monui, quod mihi in hac specie ita abnorme adparuit, ut speciem allatam banc ob rem quoad affinitates maximopere dubiam haberem. In specie vulgari et typica Generis hoc stratum non videram, nec ilhid antea alii viderunt. In Florula Fi- nisterrse hoc a Cel. Crouan in specie vulgari indicatum vi- deo, et in Tab. Phyc. Kiitzingii in nonnuUis formis Generis rite dehneatum. Periphericum frondis stratum revera con- stat ceHulis quasi duplicis generis, interioribus nempe rotun- dato-ellipsoideis, endochromate evidenti coloratis, quse quasi apices sistunt filorum interiorum brevius articulatos, articulis ni fallor in fila verticalia brevissima conjunctis- / Hse externe teguntur celluHs subprismaticis verticalibus, dense adproxi- matis et arctius concretis, endochromate conspicuo nullo fere hyalinis; sunt hse, ni fallor, quse a superficie externa hexa- gono-angulata3 adparent. Formas diversas accuratius compa- ranti hsec structura strati corticalis haud in omnibus seque conspicua adpareat; in nonnulHs perinsignis, in aliis ita ob- scura ut de prsesentia cellularum exteriorum dubitare liceat. In forma quadam Novse Zelandise stratum corticale intra ge- latinam evidentem fiHs brevibus verticahbus fasciculatis di- chotomo-fastigiatis contextum video ; articuH filorum interiores breviores et rotundati, seu leviter elHpsoidei, extimi vertica- liter elongati, endochromate colorato subclavati et apicibus diversorum filorum dense adproximatis. Ex hoc forsan con- cludere Hcet apices filorum sensim in stratum continuum coa- lescere, et articulos supremos initio clavatos, sensim fieri mu- tua pressione prismaticos, et hoc stadio endochromate colorato destitutos. Differentise itaque structurse ex diversa setate plantse observatse pendere viderentur. An potius sub eodem nomine plures diversse formse, habitu similHmse, structura di- versse, confuuderentur ? 512 Helminthocladiacb^. Scinaia. Dissentiunt prajterea auctores de structura nuclei. Mon- tagne nirairum nucleum membrana tenerrima diaphana tenu- issime punctulata vel areolata, areolis liexagonis, cinctum de- scripsit. Species Algarum scribens, dixi hanc membranam neque a Harvey, nec a Kiitzingio indicatain, neque mihi vi- dere contigisse. Montagne dein in Sylloge p. 437 eandem adesse contendit, auctoritate fretus Thuretii; et Cehi Crouan eandem ita perspicuam pingunt ut de illius prsesentia dubi- tare vix liceat. Me tamen, iteratis observationibus, nec ho- die illam observare valuisse, confiteor. In diversis specimi- nibus nunc nucleos video minores, infra superficiem frondis suspensos, mediantibus tilis paucis, et strato corticali arcte adpressos, peridermate hyahno cinctos; nunc nucleos majores et profundius immersos, lilis plurimis intertextis oninino ob- tectos. Hsec fila circa nucleum et carpostomium versus con- vergentia excurrunt, ut hoc a Kiitzingio in Tab. 73 Phyco- logice generalis quoque pingitur. Fasciculus filorum praeg- nantium ab hoc plexu quoque oriri puto, latere a carposto- mio remoto. Fila intricata, quas nucleum tegunt, vix aliter consideranda mihi adparent, quam quse in Hehninthocladeis aliisque nucleum ambiunt. Sunt tantum in Scinaia nunc plu- rima et intricatissima. Utrum diversitates, quas in situ et magnitudine nuclei atque in copia filorum ambientium videre credidi, maturitate fructus pendeant, an in formis diversis obveniant, dijudicare non audeam. 1. Sc; PURCELLATA (Tum. in Sclir. Journ. 1800^. 301) fronde gelatinoso-membranacea cyhndrica sequali aut sparsissime attenuato-constricta, dichotomo-fastigiata, apicibus atte- nuatis obtusis. Bivona l. c. J. Ac). Sp. p. 422. Crouan Fl. Finist. pl. 17. Ulva furceUata Turn. l. c. cum iconc; Ginnan. ftircellata Mont.; Harv. Fhyc. Brit. tah. G9. KiitB. tab. Fhyc Vol. X VI tab. G8. Gin. pulvinata Kiits. ihm. Formse mihi suut: /?. UNDULATA froudis membrana undulato-coUapsa. Gin. undu- lata Mont. Voy. Bon. tah. 145. fig. 3. Kiits. l. c. iah, 69. y. AUSTRALis frondis membrana firmiore, fiHs evidentioribus fasciculato-fastigiatis contexta. Sc. furcellata HooTi. ct Harv. Fl. Nov. Zel. IL p. 245. Scinaia. HELMmTHOCLADiACE^. 513 6. suBCOSTATA major, fronde latiore evidentius costata, hic illic stricturis articulata, cystocarpiis majoribus plexu densis- simo filorum cinctis. Hab. in oceano atlantico ad littora Europ^ et Americse; in mediterraneo et adriatico; in oceano australi. Utrum forma3 allatfe aligeve adsint ut diversse^species, cliaracteri- bus nondum cognitis, olim dignoscendae, an diversitates hodie cognitae setate pendeant, nondum mihi clarum. 2. Sc. CARNOSA (Harv. Alg. exs. Ceyl. n:o 38) fronde carnoso- membranacea cylindrica sequali aut sparsissime attenuato- constricta, a stricturis prolifera, dichotomo-subfastigiata apicibus attenuatis obtusis. Gin. carnosa Kilts. Tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 83. Ad Ceylonam, Prseter consistentiam et frondes forsan saepius constrictas nullam a priore video differentiara. Transitum efficere ad sequentem videretur. 2. Sc? Salicornioides (Kiltz. Sp. p. 716) fronde cylindrica (?), exsiccatione angulato-alata, subregulariter repetite constricta, ad stricturas pulvinatim aut subcupuliformiter dilatata, a centro pulvinaris proHfera pedicellata, sub- cornea. J. Ag. Sp. p. 423. Gin. salicornioides Kiitz. l. c; Tah. Phyc. Vol. XVI tah. 70. Ad Cap. b. Spei. Specics expellenda. Gm, iRREGULARis KUtz. tah. Fhyc. Vol. XVI tah. 69, qua3 Ne- mastomse dichotomse proxima, si non omnino identica sit f XXUI. Trichogloea Kiitz. Sp. Alg. p. 544. Zanard. pl- pl. mar. ruhr. p. 67. Frons filiformis pinnatim ramosa gelatinoso-mucosa, substantia calcarea farcta, axi stratoque peripherico continuo com- posita ; axis filis elongatis articulatis dichotomis intricatis constans; stratum periphericum fihs arcuatis simplicibus clavato-monihformibus constitutum. Cystocarpia inter fila exteriora in ramulis brevibus evoluta, fihs gemmidiiferis plurimis clavatis, a puncto centrali radiantibus, nudis con- stituta. Sphcerosporm . , , . 33 514 Helminthocladiace^. TrichogJoea. Genus, ni fallor, Liagorse admodum propinquum, habitu magis quam characteribus hodie distinctum, ob summam dif- ficultatem qua partes dissectse in nostris reviviscunt, mihi potius aliorum quam propriis observationibus cognitum. Ex iis, quse vidi, fructus cum nucleo Liagorse congruere adparent. L Tr, Requienii (Mont. Cent. IV. n:o 22) seruginosa, fronde subpinnato-virgata, ramis cylindraceis a basi ad apicem fere seque crassis, axi incrustato valido, filis periphericis diametrum axis circiter longitudine sequantibus. Batra- cJiospernmm liequienii Mont. l. c. Syll. p. 40L Tricho- gloea Bequienii Kiits. Sp Alg. 544. Zanard. pl. mar. ruhr. p. 67 tab. V. fig. L Hab. in mari rubro (Hb. Requien!). 2. Tr. lubrica (Harv. mscr.) seruginosa, fronde pinnatim de- composita, ramis a basi ad apicem insigniter tenuiorem longe attenuatis, axi incrustato tenuiore, strato periphe- rico diametrum axis incrustati longe superante. Liagora lubrica Harv. in List. of Friendly Isl. Alg. n:o 46. Hab. in oceano pacifico calidiore. Licet ideam claram structurse hujus et antecedentis speciei fru- stra qusesivi, tamen de affinitate utriusque vix dubito; quin immo an specie differant mihi magis dubitaudum videtur. In T. lubrica fructus vidi, quos in charactere Generis memoravi, Liagoree fere con- gruentes. CXXIV. LiAGORA Lamour. Kiitz: PhycoJ. Gen. p. S2L J. Ag. Sp. p. 42L Frons teretiuscula aut compressa, dichotoma aut lateraliter ramosa, crusta calcarea demum obducta, axi stratoque peripherico composita; axis filis elongatis articulatis ra- mosis subintricatis longitudinaliter excurrentibus; stratum periphericum filis verticalibus poly-dichotomis articulatis constans. Cystocarpia inter fila strati peripherici evo- luta, extra crustam calcaream subprominentia, fasciculo filorum prfiegnantium constituta; fila gemmidiifera a puncto basali radiantia, fasciculatim ramosa articulata, in arti- culis terminalibus gemmidia pyriformia generantia. SpJice- rosporce .... (Kiits. Phyc. tab. 27 fig. 2). Liagora. HELMiNTHocLADiACE.f:. 515 Ad ea, qiise Species Algarum scribens de Liagorae struc- tura, fructu et affinitatibus attuli, fere nihil liodie addere po- tuerim. Nec in libris aliorum aliquid allatum vidi, quod dubia et mihi obscura toUere valuerunt. Incertum manet an sphserosporse adsint. Equidem in celkilis periphericis obova- tis, majoribus et magis distentis quam viilgo obveniant, sphse- rosporarum initia aliquando suspicatus sum, at nulla subdi- visa vidi. Species phires qiiam fas fuit forsan distinxerunt, et quse sunt distinctse characteribus forsan nimium levibus separan- tur. Characteres majoris momenti in diversitate filorum ver- ticalium adesse crederem; at his insistere dubitavi, dum ob- ■ scurum manet, qusenam sint differentise setatis et inchoantis fructificationis. * Fronde fere tota filis periphericis extra axem incrustatnm suhliheris ohsita. 1. L. Cliftoni (Harv. PJit/c. austr. tah. 27 o) fronde tereti, exsiccatione complanata, a basi sursum parum attenuata subpinnatim dichotoma aut subfastigiata, per totam lon- gitudinem obsita filis periphericis extra axem incriistatum subliberis, inferioribus fasciculatis, supremis contigiiis, apicibiis frondium obtusissimis nuiic subclavatis, Gala- xaura (Microthoe) Cliftoni Harv. mscr. et l. c. Hab. ad Novam Hollaudiam occidentalem et australem (Hb. Harvey!;. Structura Liagorae, nec Galaxaurse! Caeteris speciebus Liagorae ro- bustior, habitu fere potius cujusclam Nemalionis quam Liagorae, ob fihi peripberica non incrustata, sed fasciculatim in apiculos prominu- los extra crustam infrajacentem conjuncta: in partibus juvenilibus fila fere stratum periphericum continuum efficiunt. In nostr. spec. alii rami sunt subpinnatim in rachide elongata dispositi, alii dichotomo- fastigiati ut in icone Harveyana. Fila peripherica hujus speciei sunt admodum robusta. Apices ramorum eximie obtusi, seepius ob dicho- tomiam inchoantem subdilatato-clavati. 2. L. Cheyneana (Harv. Trans Ir. Acad. V. 22 p. 552) fronde tereti exsiccatione complanuta, a basi sursum sensim at- tenuata dichotomo-decomposita, per totam fere longitudi- nem filis inter partes incrustatas fasciculatim prominuhs subliberis hirta, ramis frondium terminalibus a basi cras- 33* 516 - Helminthoclaiace^. Liagora. siore attenuatis, adultioribus basi leviter contractis. L. Cheyneana Harv. 1. c. Phyc. austr. tab. 162. Kiltz. iah. Thyc. Vol. VIII tah. 92. Hab. ad oras occidentales et australes Novae Hollandise. Species antecedenti sine dubio proxima, sed magis incrustata, filis liberis purpureis et partibus incrustatis albis variegata. Cseterum apicibus attenuatis saepius elongatis dignoscenda. '** Frondihus sensim crusta puherulenta ohductis. 3. L. ELONGATA (Zunard. in Itrgensh. Fl. 1851 p. 35) fronde tereti exsiccatione complanata. a basi sursum sensim at- tenuata dichotorao-decomposita, ramisque lateralibus spar- sis nunc obsita, crusta farinacea obducta, superficie in- ferne verruculis majoribus, superne miuoribus inaequali, apicibus attenuatis, simpliciusculis longioribus, furcatis brevioribus patentibus. L. elongata Zan. l. c. et pl. mar. rubr. p. 66 tah. IV. fig. 1 ! Kiitz. tah. Phyc. VoJ. VIII tah. 94. Hab. in mari rubro (Hb. Figari, Boissier, aliique) ubique communissima, sec. Zanardini. Antecedentibus magnitudine et ramificatione conveniens, tota ob- ducitur crusta verruculis infeqnali ex albo-cinerea. — Ad hanc spe- ciem Zanardini L. farinosam Lam. dubie retulit. 4. L. LEPROSA (J. Ag. Alg. Liehm. p. 8) fronde tereti exsic- catione inferne complanata, superne teretiuscula dicho- tomo-decomposita fastigiata, crusta farinacea obducta, api- cibus patentibus obtusis, juvenilibus virentibus. L. leprosa ■J. Ag. Sp. p. 427. Harv. Ner. hor. am. p. 139 tah. 31 C! Kiltz. tah. Phyc. Vol. VIII tah. 91 (haud charac- teristica). Hab. ad littora Americse atlantica calidiora. 5. L. PULVERULENTA (Ag. Sp. p. 296) fronde tereti exsiccatione inferne complanata subcanaliculata; superne teretiuscula 5a. L. TuRNERi (Zanard. pl. mar. -rubr. p. 65) fronde inferne compressa subcanaliculata, dichotoma ramisque lateralibus crebris instructa, crusta farinacea obducta, apicibus furcatis- maxime divaricato-re- flexis, juvenilil)us purpurascentibus, L. Tiirneri Zanard. l. c. Kutz. tuh. Phyc. VoJ. VIII tuh. 90. L. Freissii Kiitz. tab. Fhyc. Voh Liagora. HELMiNTHocLADiACEiE. 517 dichotoma ramisque lateralibus plurimis prolifera, sub- pinnata, crusta farinacea subsequali obducta, apicibus di- varicatis obtusis, juvenilibus purpurascentibus. L. pulve- rulenta Ag.; J. Ag. Sp. p. 427. Hab. ad littora Americse atlantica calidiora. *** Frondihus sensim crusta calcarea suhcontinua ohductis. 0. L. piNNATA (Harv. Ner. Bor. Am. p. 138) fronde tereti exsiccatione inferne complanata, superne teretiuscula sub- pinnatim dccomposita, pinnis quoquoversum exeuntibus pinnulisque patentibus ssepe oppositis, crusta subcontinua calcarea obductis, apicibus obtusis, patentibus, juvenili- bus purpurascentibus. Harv. l. c. tah. 31 BH Hab. ad littora Americse atlantica calidiora. Crusta in nostris minus densa quam in sequentibus; ramificatione quoque species videtur ad L. pulverulentam accedcns, tamen ramili- catione magis pinnata insignis. 7. L. vALiDA (Harv. Ner. Bor. Am. p. 138) fronde tereti cx- siccatione inferne vix collabeute, dichotomo-decomposita fastigiata, axillis patentibus, crusta continua fragili ob- ducta, apicibus obtusis patentibus subdivaricatisque. Harv. l. c. tah. 31 A. Kilts. tah. Phjc. Vol. VIII tah. 92. Hab. ad oras Americse atlanticas calidiores. In specimine, quod ad lianc speciem referre putavi, vidi cysto- carpia extra crustam calcaream prominula, fere in fascias transversa- les collecta, Fila peripherica trichotoma, ramis divergentibus, arti- VIII tab. 93. L. viscida uuct. quoad pl. mar. rubr. F. viscidus Turn. tah. 119. (excl. syn.). L. pulverulenta Harv. Fhyc. austr. syn.? Kuts. tab. Phyc. Vol. VIII. tab. 89. L. albicans Kiitz. tab. Phyc. l. c. tah. 89? var. coARCTATA Zan. l. c. fronde minori teretiuscula. Kiltz. l. c. tab. 90. Hab. in mari rubro; eadem \J) in oceano indico, usque ad littora. occidentalia Novse Hollandiae. Specimina maris rubri nulla vidi, sed auctoritate Zanardinii speciem mihi dubiam attuli. Suadente nempe Zanardinio, F. viscidus Turneri, ad quem spccimina maris mediterranci retulerunt, est species ab his diversa, crusta farinacea, nec continua, dignoscenda. TJtrum eandeni speciem an aliam sisterent specimina ex oceano indico, characteribus congruentia, mihi decidere non licet. Nec mihi liquet quomodo luec species orientalis ab occidentali L. pulverulenta dignoscatur. 518 Helminthocladiace^. Liagora. culis periphericis obovatis baud collabentibus instructa vidi. At hoc aliter in icone Harveyana. — An cum nostra conveniat ea, quam Gru- now nomine L. rugosse (Alg. Fidscli. p. 14) memoravit, nescio. 8. L. ANNULATA (J. Ag. mscv.) fronde tereti, exsiccatioiie iu- ferne vix collabente, dichotomo-decomposita fastigiata, axil- ' lis patentibus, crusta continua fragili superne annulatim rugosa oLducta, apicibus acuminatis patentibus, juveuili- bus purpureis. Hab. ad insulas Indice occidentalis et iu calidiore pae-ifico. L. rugosa Zanard., mihi nullo specimine cognita, velut G. rugosa eundem monstrat adspectum ac nostra, h. 1. distincta species. At L. rugosa est species maris rubri, atque apicibus admodum obtusis de- pingitur; in nostra sunt apices a basi latiore insigniter attenuati. 9. L. visciDA (Forsli. FI. ^g. Arah. x). 193) fronde tereti, exsiccatione inferne nunc coUabente, subcanaliculata di- chotomo-decomposita fastigiata, crusta calcarea continua obtucta, apicibus furcatis divergentibus, juvenilibus pur- pureis. Liag. visdda Ag.; J. Ag. Sp. p. 425 (excl. sy- nou.) Kiitz-. tah. Thyc. Vol. Vlll tah. 95? Zanard. Icon. adriat. tah. 102 jig. 4 — 5. Fucus viscidus Turn. l. c. 8a. L. KUGOSA (Zan. in Begensb. Fl. 1851 p. 36) fronde tereti crassius- cula ajquali decomposite dichotomo-fastigiata, crusta calcarea con- tinua obducta annulatim rugoso-verrucosa, apicibus obtusis, jnve- nibbus rubescentibus. Zan. l. c. et Fl. mar. riihr. p. 65. tab. IV. fiO- 2. Hab in mari rubro. 8b. L. CiENOMYCE (Decsn. Class. Corall. p. 107) caespitosa, ramis sub- compressis continuis subrugosis intricatis dichotomis apice divari- catis acutiusculis. Ad Manillam. 9a. L. FRAGiLis (Zanard. in Begensb. Fl. 1851 j)- 36) fronde tereti sub- eequali irregulariter dichotoma, ramisque lateralibus brevissimis prolifera, crusta calcarea continua crassa obducta, apicibus bre- vissime furcatis, juvenilibus virescentibus. Zanard. pl. rnar. rnbr, p. 64 tab. Vtlfig. 2. Kiltz. tab. Phyc. Vol. VIII tab. 94. Fucus fragilis Forsk. Fl. ^g. Arab. ^j. 190? Hab. in mari rubro. 9b. L. AUSTRALASTCA (Soud. Alg . Preiss. p. 6) pumila dichotoma, ramis continuis teretiusculis exsiccatione compressis, ramulis teretibus divaricatis, supremis obtusis. KUts. tab. Phyc. Vol. VIII tab. 93. Ad Novam Hollandiam. Liagora. Helminthocladiace^. 519 (quoad pl. mediterraneain). L. versicolor var. Lamour. polyp. flex. p. 238 (partim). Kilts. tah. Fhyc. Vol. VIII tal). 9G? /?. var. laxa ramis terminalibus elongatis, invicem minus di- vergentibus. L. viscida auct. (quoad sp. austral.). L. vi- scida var. laxa Kiits. Sp. p. 538. Hab. in mari mediterraneo et atlantico calidiore; /:?. ad littora Tasmanise et Novse Hollandii^e. Fucura viscidum in tab. 119 Turneri depictum, quem ipse cuni specie vulgari mediterranea identicum consideravit, posteri fere om- nes speciem hanc mediterraneam spectare assumserunt. Zanardini primus, speciem maris rubri a mediterranea distinguens, iconem Tur- nerianam ad diversam speciem, crusta calcarea farinacea (nec continua) oljductam, pertiner.e statuit. Quum igitur primarius Fucus viscidus, qui a Forskaalio ad Constautinapolin lectus fuit, mediterraneam L. visci- dam spectare videtur, speciem maris rubri nomine L. Turneri salutavit. 10. L. Cera.noides (Lamour. Pol. flex. p. 239) fronde com- pressa a basi ad apices hinc canaliculata dicbotomo-de- composita fastigiata, crusta calcarea continua obducta, axillis omnibus eximie patentibus, apicibus ramorum fur- catis divergentibus, juvenilibus purpureis. J. Ag. Sp. p. -426. Zanard. Icon. adriat tah. 102 fig. 1 — 3. Liag. ma- dcrensis Kiitz. tah. Phgc. Vol. VIII tah.dl? L. viscida (partim) Kiitz. ? Hab. in mari mediterraneo et atlantico calidiore. 11. L. DiSTENTA (Mert. in Roth. Cat. III. p. 103) fronde compressa hinc canaliculata dichotoma ramisque latera- lilnis plurimis prolifera, crusta continua calcarea ob- ducta, ramulis minoribus teretiusculis, apicibus furcatis subdivergentibus, juvenilibus purpureis. J. Ag. Sp. p. 426. Kiitz. tab. Phyc. Vol. VIII tah. 88. Zanard. Icon Adriat. fab. 95. Liag. ramellosa Kiits. tab. Phyc. ?, c. tah. 96. F. distentus Mert. l. c. tab. 2. var. /i. COMPLANATA ramis lateralibus complanatis utrinque attenuatis. J. Ag. l. c. L. complanata Ag. Hab. in mari mediterraneo et in vicino oceano atlantico c^lidiore. 520 Helminthocladiace^. Galaxaura. Specles inquircndce. L. ALBicANs Lamour. J. Ag. Sp. p. 428. L. AUKANTiACA Lam. J. Ag. ihm. L. Physcioides Lam. J. Ag. ibni. L. BRACHYCLADA Dccsnc J. Ag. ihm. L. cANALicuLAEioiDEs CUm. J. Ag. ihm. L. suBARTicuLATA Grun. Alg. Fidsch. p. L3. L. Djimelii Sond. mscr. Grun. l. c. p. 14. fXX\. GaLAXAURA Lamour. Fohjp. jiex. p. 259. Becsne Class. CoraJl. p. 102. Kiitz. Sp. p. 529. Zanard. in Giorn. Bot. 1846. p. 50. et Icon. Adriat. suh tah. XXIL (ex- clus. spec. ap. omn.) Frons cylindrica aut compressa, subtubulosa, calce incrustata, stratis duobus cellularum saltem contexta; tubo nimirum filis elongatis hyalinis longitudinalibus et ad peripheriam excurrentibus percurso; strato peripherico cellulis brevi- oribus subverticalibus, sensim 5 — Ggonis in membranam areolatam coalescentibus; membrana extus nunc nuda, nuuc filis elongatis callithamnioideis, sine ordine emer- gentibus, villosa. Cystocarpia infra superficiem suspensa, ssepe in fascias transversales seriata, globosa, fihs dicho- tomis a centro radiantibus, in articulis terminalibus gem- midia pyriformia foventibus, constituta. Sphcerosporce . . . De structura, fructificatione et afiinitate Generis Galaxaura^ varise fuerunt Algologorum opiniones. Lamouroux et qui ante eum fueruiit harum plantarum descriptores, una cuni Goral- linis aliisque inter Zoophyta disposuerant. Unam speciem, quam nomine Ulvae Holtingii jam antea descripserat Mertens, ut novum Genus, Valonise proximum, in Systemate Algarum introduxit C. Agardh. Decaisne primus species alias Algis vindicavit, Batrachospermo et Thorese Galaxauram una cum Liagora affinein considerans. Kiitzing ita tantum a Decaisneo dissidet, ut Galaxauram una cum Leraania in uuam famiham conjuuxerit, Liagoram ad alteram retulerit. interjectis Batra- chospermeis, oranibus a Florideis remotis. Zanardini, ni fallor, primus affinitatem cum Helminthocladieis indicavit. Ipse Spe- Galaxaura. HELMiNTH0CLADiACE.i:. .521 cies Algarum scribens, Liagoram Helmiiitliocladeis affinem inter Florideas disposui, exclusa Galaxaura, cujus fructus mihi tunc temporis adhuc ignoti fuerunt. Postea Harvey, pluribus in vivo observatis speciebus, Galaxauram Helminthocladeis re- tulit (Fhycol. austr. tah. 136 et a/.^,fructus tamen adhuc sibi ignotos animadvertens. In iconographia adriatica Zanardini demum utriusque fructus dedit descriptionem et icones ana- lyticas, ex quibus Galaxauram omni jure Helminthocladeis re- latam fuisse, concludere liceret. Inter recentissimos opinio- nem eandem ita agnotam vidi, ut Galaxaura, juxtapositis Ba- trachospermo et Lemania, Helminthocladeis adnumeratur [Gru- now Novara p. 76). Galaxaurse species mihi iterum iterumque examinanti nova emerserunt dubia. In specimine e Port Natal, quod Galaxauram Diesingianam omnino sistit, eadem corpuscula superficialia video, quse ut sphserosporas cruciatim divisas de- scripsit Zanardini. Divisionem quandam cellulse majoris ter- minalis, sphserosporam cruciatim divisam mentientem, ipse quoque vidi. In specimine Natalensi frondem intra marginem quasi in alterutera pagina bullatam, et his locis corpuscula, quse Zanardini in strato nemathecioso maculseformi evoluta nuncapavit, prajcipue video; at aliis locis, ssepius nudis, sparsa et pauciora video. Juvenilia specimina G. marginatse (e Nova Hollandia) examinanti mihi, tota superticies his organis ex- terne tecta sese obtulit; nimirum vidi extra stratum periphe- ricum proprium fiha quasi glandulseformia, sequi-longa, bre- vissima et pauci-articulata, articulo terminali supra stipitem tenuiorem majore fere obovato, nunc perducta divisione arti- culis ejusmodi geminis in eodem stipite praesentibus. Quid sint hsec organa segre sane dicitur. Sunt forsan, praseunte Solandro apud Elhsium, qui credunt, hsec revera esse strati peripherici juvenilis prima initia; nimirum fila brevia sensim densissima evadere et contigua, atque mutua compressione sensim in stratum subhexagono-areolatum coalescere, quod in planta senili ut membrana nuda conspiciatur. An alio tempore sphserosporse proprise intra cellulas terminales pro- venirent, mihi saltem haud certum videtur. Senili setate fihi brevia glandulseformia deficere certum est. 522 Helminthocladiace.e. Galaxaura. Prseter li£ec tila glaudulseformia, quse juvenili aetate totam superficiem obducuut, et colorem puri)ureum frondi tribuant, certis locis. nempe ad stricturas et apices ramulorum, adsunt fasciculi filorum longiorum — fila Callithamuii mire referen- tium — qua3 in icone Phycologise australis tab. 136 depinxit Harvey. Sed non tantum apice, ut habet Harvey, sed etiam ad stricturas hic illic prwsentes — fere ut involucra Griffith- siarum — nunc adsunt. An quandam cum fructificatione co- hserentem functionem hsec habeant, ut suspicatus est Harvey, raihi omnino obscurum manet. Ubi novse partes evolvantur, hsec prsecipue prsesentia mihi obvenerunt; nunc ab ipsis cel- lulis superficialibus provenientia, nunc a cellulis infrapositis, simplicia aut ima basi furcata, et iuterjectis ni fallor cellulis rotundatis, quse sensim in orgaua mox descripta glandulse- formia forsan abeaut. Hsec fila Callithamnioidea, quse iu G. marginata certis tantum locis proveniuut, aualoga puto filis quse in Galaxaura lapidesceute totam superficiem tomento obducunt. Quo respectu, si revera quandam cum incremeuto plantse habeaut nexum, iusignis videretur inter species diver- sas Galaxaurse differentia, quam in descriptioue specierum hucusque omuiuo ueglexeruut. Est hoc quoque auimadverteudum, esse iu plurimis spe- ciebus nullam iuter partem superiorem et iuferiorem frondis differeutiam aliam, quam quse ex diversa setate facilius expli- catur. In G. marginata vero est stipes teretiusculus circum- circa lauuginosus, fere ut frons superior G. lapidescentis — ; ex apice autem hujus stipitis quasi stirps heterogenea prove- nit G. margiuatse, iis quos supra descripsi characteribus iu- signis. Galaxauram lapidescentem tautum esse stipitem infe- riorem G. marginatse aut plautse subsimilis forsau quis cre- deret. Mihi tameu uon ita adparuit. lu Galaxauris propriis miuor est iuter partem inferiorem ssepius teretiusculam, et superiorem, aliquando compressam, differentia. In G. margi- uata hsec differeutia excellit; fere diceres ut phyUa fructifi- cautia Isevigata a frondibus sterilibus muriculatis Thamuoclo- uiorum iuvicem receduut. lu Galaxauris, quas nomine Dicho- tomarise sejunxit Decaisne, uec adest hsec in G. margiuata adeo couspicua differeutia. Galaxaum. Helminthocladiacej;. 523 Quod autem maxime milii nova dubia de systematica dispositioue specierum Galaxaura movit sunt fructus, quos licet jam a Decaisneo descriptos et si illnm rite interpretatus sum, ssepius prsesentes indicavit, ipse frustra in plurimis spe- ciebus qusesivi; quos nec Harvey vidit, nec in ulla specie, in- ter plurimas a Kiltzingio depictas, ab eo delineatos invenio. Comparata vero fructuum descriptione a Decaisne data cum icone et descriptione a Zanardinio in Iconogr. adriatica tra- dita, dubitare non licet fructus esse cystocarpiis Scinaise maximopere congruentes, et ita Galaxauras esse Liagoreis admodum propinquas, propriam sectionem inter Helmintho- cladeas constituentes ex mente Zanardiuii. Qua3 vero si ita sinfc; maximopere animadvertendum adparuit, me fructus om- nino diversos in G. marginata observasse. In specimine enim hujus e Nova Hollandia video maculas obscurius coloratas minutas, prsecipue secus margines dispositas, qu£e transversa sectione cystocarpia continere adparent infra superficiem im- mersa, quoad structuram cum iis congruentia, qu^e Chsetan- gieis characteristica in Speciebus Algarum descripsi. Crypta nimirum immersa cingitur tilis dense intricatis, circumcirca ambientibus. Ab interiore pariete hujus plexus fila circum- circa proveniunt plurima, centrum versus couvergentia, inferne articulata et tenuiora, in articulo terminali majori oblongo gem- midia singula (?) foventia. Fila gemmidiifera tantum minus fasciculata quam in Chsetangieis; et ipsa gemmidia, forsan non rite matura, quasi nucleo mucoso-grumoso, cujus in media parte macula magis colorata adest, constituta. Addere placet articulos inferiores seriatos admodum conspicuos ssepius ad- parere, spha^rosporas zonatim divisas aliquando mentientes. Contentu cellulse terminalis emisso, coHabitur membrana hya- lina; hse membranse persistentes quasi paranemata novis ar- ticulis in gemmidia transmutatis adparent. Si in Alga Floridea magis vulgaris formse hanc structu- ram observassem, nuUo omnino dubio ejusmodi Algam Chse- tangieis retulissem, et comparata tota structura forsan Acro- tylo proximam. Quid autem concludere licet, ejusmodi struc- tura fructus in planta obveniente, quse cum aliis Galaxaurse speciebus tantam habet analogiam, fructu vero in his omnino diverso, tide Decaisnei et Zanardinii? Mihi vix aliter judican- 2§4 Helminthoclabiace.*:. . Galaxaura. dum adpaniit, qiiam hoc loco, ut tot aliis, species structura et habitu subcongruentes, at fructu diversos, in unum genus male consociatas fuisse. Quse vero si ita sint, restat conji- cere qusenam species unum vel alterum fructum foveant. Hoc respectu diversitatibus supra allatis vegetationis insistere de- bere credidi. Sub nomine itaque Galaxaurse retineo species omnes quse a Decaisneo nomine Galaxaurse conjunguntur, ex- clusa tantum G. marginata, quam ut novum Genus nomine Zauardinise hoc loco descripsi. Inter species, quas nomine Galaxaurse retinentur, quas- dam quoque esse vegetationis differentias, observatum volui. In nonnullis, quas nomine Alysii hoc loco comprehendo, frons est quasi articulis constituta, qui interstitio angustiori brevi, at in diversis speciebus et inter diversos artic.dos plus minus elongato, separantur; in aliis frons revera est externe conti- nua, licet ad ramos paulisper contracta. Prout in liis frons aut magis cava aut lilis interioribus densius repleta atque calce plus minus incrustata tit, alise obtinent diversitates. lu nonnullis, quas Eugalaxaurse nomine comprehendit Decaisne, membrana externa calce admodum incrustata facillirae fran- gitur, et ad unumquemque fere ramum, linea transversa rupta, prsebet adspectum et similitudinem articulationis. Quo magis coinpressa specimina, eo evidentiores in his articuli; membra- nam exteriorem mox calce incrustatam semper glaberrimam vidi. Iii iis, quas nomine Microthoe conjunxit Decaisne, prse- ter G. marginatam, species duplicis typi agnoscere putavi. In G. rugosa et ejus proximis frons calce minus incrustata, habet membranam exteriorem magis membranaceam; hinc ad ortum ramorum minus facile rumpitur. nunc continua manet, nunc plica transversali, nunc linea rupta in articulos separatur: membranam juvenilem glaberrimam vidi. In par- tibus adultioribiis nunc indumentum paruin coiispicimm filo- rum sa^pius abruptorum vidi; sectioni has species compre- hendenti nomen Microthoe retinui. In G. lapidescente ahum typum agnoscere credidi. Frons minus conspicue quam iii antecedentibus cava, fila interiora habet densius intertexta et totam frondem calce incrustatam; hinc iion collabitur, iiec transverse et annulatim rumpitur, nec ullam habet articulo- rum speciem, nisi quod frons vage nunc strangulata cernitur; / Galaxaura. Helminthocladiace.e. 525 juvenilis et adultior frons dense villosa; filis callithamnioideis nunc. juxta basem abruptis, frons reliquiis filorum, in super- ficie calce incrustata admodum conspicuis, quasi punctata ad- paret; reliquiis his quoque derasis, superficies nunc pulveru- lenta conspiciatur; nomen Dichotomarise huic sectioni retinui. In diversis speciehus prseterea frons plus minus stricturis adproximatis annulata cernitur. Quomodo oriuntur annuli, mihi latet;' evohitionis cujusdam alterne progredientis et in- terrupta3 nulla vidi indicia. Ex dispositione in lineas trans- versales Cystocarpiorum pendere, enuntiavit Zanardini; quod vere an jure contenderit mihi duhitandum videtur, quum in partibus sat juvenilibus annuH jam conspiciantur. Cystucarpia tamen in Hneas transversales disposita esse, auctoritate Za- nardinii assumsi. * Alysium. Frons inferne nunc longius villosa, memhrana suh- jacente incrustata, scepius glahrata, prolificationihus ut plurimum geminatis, nunc nunierosiorihus, increscens, ar- ticulata, articulis sessilihus nunc demum suhpediceUatis. 1. G. OBTUSATA (SoJand. in Ellis p. 113) fronde submembra- nacea parum incrustata subregulariter dichotoma articu- lata, articulis ovahbus oblongisve ad genicula evidenter contractis, diametro 2 — 4plo longioribus, terminalibus apice rotundatis. a. Opuntioidcs articulis ovalibus utrinque rotundatis, plurimis diametro duplo longioribus. Corall. ohtusata Sol. in EUis tah. 22 fig. 2. Galax. ohtusata Kiitz. tah. Phgc. Vol. VIII tah 35. /?. ohlongata articulis oblongis inferne ssepe truncatis, plurimis diametro 3plo — 4plo longioribus. Corall. ohlongata EUis tah. 22 fig. 1. G. ohtusata Lamour. Hist. p. 262 fid. spec.! Decaisne Cor. p. 103. Algsium HoUingii Ag. Syst. Hab. in oceano calidiore atlantico ad littora Brasilise et insulas Indise occidentalis. Me judice species proximas alio moclo intellexerunt alii. G. obtu- sata Ellisii vix mihi eaJem videtur, quam sul) eodem nomine distri- buitLamouroux. G. obtusatam Lamourouxii veram G. oblongatam Ellisii sistere putarem, suadente icone, quam, nescio qua ratione, redactam (magnitudine) finxit Decaisne. G. oblongata Decsne est species ma- 526 HELMiNTHocLADiACEiE. Golaxaura. jor, cujus nullam apud Ellisium mentionem factam pntarem. An lieec G. oblongata Decsne a G. umbellata vera distat, mihi magis dubium videtur. 2. G. UMBELLATA (Espev ZoopJi. Tuhul. tab. 17) fronde sub- membranacea parum incrustata (compressa?) plus minus regulariter dichotoma articulata, articulis brevioribus ova- libus, adultioribus elongatis oblongo-linearibus, ad geni- cula evidcnter contractis, diametro 2 — 4plo longioribus, nunc fere pollicaribus. a. uinbellata fronde subregulariter dichotoma firmius incrustata strictiuscula fastigiata, articulis fere omnibus prselongis seepe pollicaribus, oblongo-linearibus. Tubularia umbel- lata Esp. I. c. Galaxaura umbellata Lamour. Hist. Tolyp. p. 262. G. oblongata Decsn. Class. Corall. p. 103. Kiitz. tab. Phi/c. Vol VIII tab. 35. b. major fronde subregulariter dichotoma subraembranacea minus incrustata, articulis superioribus ovalibus breviori- bus, inferioribus elongatis ssepe pollicaribus oblongo li- nearibus. Gal. major Dccsne Class. p. 103. Gal. obtusata Harv. Fhyc. austr. tab. 228. Sond. Alg. Trop. austr.p. 29. Hab. a. in Oceano atlantico calidiore, nec non ad Port Natal et Novam Hollandiam; b. ad Novam Hollandiam. Quicumque iconem Esperi comparaverit vix non videat hanc spe- ciem a G. obtusata esse diversam, quamqnam characteres, missa mag- nitudine, segre invenianlur. Lamouroux suam speciem pr{ecipue_auc- toritate et icone citata Esperi fundasse, credere licet; quamquam spe- ciem se a lussieuo datam habuisse quoque dixit. G. oblnngatam Decs. cum G. umbellata Esperi identicam esse, icone citata Esperi elucet; sed etiam ex illius dictis patet Lamourouxii G. umbellatam cum planta Esperi identicam esse. — Minus mihi certum videtur specimina nostra e Nova Hollandia (Moieton bay) cum iis identica esse, quibus suam G. majorem condidit Decaisne. Praeter colorem cum descriptione sat conveniunt. 3. G. Decaisnei (J. Ag. mscr.) subcaulescens inferne villosa, fronde submembranacea parum incrustata inferne dicho- toma, superne fasciculato-umbellata articulata, articulis superioribus ovalibus obovatisve elastice tumentibus trans- verse subrugosis, inferioribus elongato-ovalibus nunc prse- longis, omnibus teretibus ad genicula evidenter contractis, diametro duplo— 4plo longioribus vix semipollicaribus. Galaxaura. Helminthocladiace^o. 527 G. umbellata Decsne Class. p. 103? (nec Lamour; nequc Kiitzing). Hab. in oceano atlantico calidiore. Planta videtur cseteris magis elastica, licet compressa tumida, et transverse rugosa. Ad articulos superiores ramuli ssepe 4—6 emer- gunt umbellato-fasciculati. Magnitudine priorem non sequat. ** EuGALAXAURA. Frons suhnuda niox incrustata nitens fragilis- que, patentcr dichotoma, ramis ad ortum parum constrictis, adultiorihus sccpe ad hasem fractis quasi articulatis utrin- que truncatis, supremis scepe collahentihus. 4. G. CYLiNDRicA (Soland. in EUis. p. 114) fronde subnuda mox incrustata fragili patenter dicbotoma fastigiata, ra- mis ad" ortum parum constrictis, adultioribus saepe ad basin fractis quasi articulatis, articulis utrinque truncatis diametro quadruplo et ultra longioribus. Corallina cy- lindrica Sol. l. c. tab. 22 fg. 4. Galaxaura cylindrica Becsne CoraU.p. 103. Kiitz. tah. Phyc. Vol. VIII tah. 31. Hab. ad antillas (sec. EUis et Decsne); in mari rubro (tide Kiitzing.). Mihi hsec ignota, ad icones auct. descripta. Hujus speciei aucto- rem Lamourouxium citat Decaisne. Sed in Hist. Polyp. Corall. nul- lam ejus mentionem video. 5. G. PRAGiLis (Lamh. Anim. S. Vert. p. 145) fronde subnuda mox incrustata fragili patenter dicliotoma fastigiata, ra- mis ad ortum parum constrictis, adultioribus ssepe ad basem fractis quasi articulatis, articulis utrinque truncatis subrugosis diametro vix quadruplo longioribus, supremis collabentibus superne latioribus. a. occiDENTALis G. fragiUs Decaisne CoraU. p. 104. G. spon- giosa Kiits. tah. Phyc. Vol. VIII tah. 34? 5a. G. FASTiGiATA {Decsne Class. p, 104) fastigiato-ramosa dichotoma, articulis oblongis subrugosis. Hab. in Moluccis. 5b. G. ADRiATicA (Zanard. Icon. Adriat. tah. XXII A.) fronde decus- satim dichotoma, segmentis maxime divaricatis cylindraceis laevi- bus, basi vix constrictis, ultimis clavatis apice latissime pertusis Hab. in Adriatico. 528 Helminthocladiace2E. Galaxanra. h. ARABiCA 6r. ScJdmperii Decsn. Corall. p. 104. var. ft. ramis subfasciculatis densioribus, minus patentibus. G. umhellafa Kutz. tah. Thyc. Vol. VIII tah. 34? (nec Decaisne). Hab. in maribus calidioribus; nostram ex insulis Indise occidentalis et mari rubro vidi. Specimina quae vidi e mari rubro et India occidentali frustra di- stinguere molitus sum. In planta bene pr^parata rami continui sunt; in planta exsiccatione compressa, rami speciem articulationis assumunt fracta membrana fragili ad ortum rami. Hoc stadio specimina nomine G. obtusatas inscripta vidi. Hanc prseterea speciem sub nomine G. cylindricae a nonnuilis^ intellectam fuisse putarem. Nec scio an specie a G. cylindrica Ellisii revera differat. *** MiCROTHOE. Frons inferne hrevissime Jiirta, suhjacente metn- hrana sensim incrustata et glahrata demuni suhfarinacea, superne memhranacea glahrata, ramis regulariter dichoto- mis, ad hascm demum transverse plicatis, raro fractis; superficie adtdtiorum Imvi, juniorum suhanmdatim con- stricta. C). G. RUGOSA (Soland. in Ellis p. 115) fronde inferne brevis- sime hirta, subjacente membrana sensim incrustata et glabrata, demum snbfarinacea, superne membranacea gla- bra, ramis subregulariter patenter dichotomis, ad basem demum transverse plicatis, raro fractis, interstitiis ramo- rum diametro circiter quadruplo longioribus, ramis adul- tioribus superficie subconguis, juvenilibus annulatim con- strictis, terminalibus collabentibus planatis. CoraUina ru- gosa Soland l. c. tah. 22 fg. 3. Yariat. : a) rugis transversalibus minus conspicuis. G. rugosa Kiitz. tah. Fhyc. Vol. VIII tah. 33. fia. G. ANNULATA {Dccsne Ctass. Corall. p. 104) ramosa ramis curtis sul)- continuis brevibus rigidis transverse annulatis apice ssepius com- pressis laevibus (2 — 3 centimetri). Hab. in oceano Indico et pacifico. G. annulata Kiitz. (r«&. Fhyc. Vol. VIII tnb. 32), an eadem? Specimen ex Havana, cum aliis ex India occidentali congruens, formam G. rugosfe spectare supposui. Galaxaiira. Helminthocladiace.«. 529 h) ramis evidentius annulatim constrictis. G. annulata KiiU. tah. Phyc. Vol. VIII tah. 32. c) ramis minus patulis, annulis admodum conspicuis. G. pU- cata KiUs. tvh. Flnjc. Vol. VIII tah. 33. Hab. in oceano calidiore atlantico; nec non in pacifico et indico? Plures quam fas fuit species hoc quoque loco distinctas fuisse su- spicbr. Specimina in icones supra citatas Kiitzingianas bene quadrantia coram habeo, quaj ad eandem speciem referenda mihi videntur. Spe- cimina alia ex oceano pacifico, quse tamen admodum incompleta, vix diversa mihi obveniunt. An ab his differat G. annulata Lamour. et Decsne. quam niagis ob locum natalem diversum (ex India orientali sec L^mour; ex insulis Mauritii, Rawak et Sandwich, sec. Decsne) distinctam fuisse crederes (characteribus apud utrumque parum di- versis) dubito. 7. G. ELONGATA (J. Ag. 'Uiscr.) elata, fronde inferne brevissime liirta, subjacente membrana sensim incrustata et glabrata demum subfarinacea, superne membranacea glabrata, ra- mis subregulariter dichotomis erectiusculis, ad basem de- mum vix conspicue plicatis articulatisve, interstitiis ra- morum diametro multiplo longioribus, ramis adultioribus superficie subcontiguis, juvenilibus obscurius annulatis, terminalibus collabentibus planatis. Gal. rugosa? Harv. in Iriendt. Isl. Algoi n:o 49. Sond. Alg. trop. cmstr. p. 29. Hab. in oceano pacifico ad Friendly Islands et ad oram Novae Hollandise boreali-orientalem (Kilner!). Maxima Gencris, 3 — 6 pollicaris et pennam corvinam fere crassa. Frondes a callo radicali numerosas cylindraceee dichotomee, dichotomiis distantibus, supra axillas acutiusculas erectiusculse fastigiatse; inferne teretes, superne collabentes et planatfe, ipso apice increscente subma- milhcformiter prominulo, adultiore truncatse. luferiores partes sub- continuo strato stepe pubescentes, superiores glabvata^. Stricturge preecipue in partibus supremis collabentibus et magis membranaceis conspicuse, ita densas ut tres in parte diametrum longitudine sequante fere conspiciantur. Utrum hanc speciem cum G. annulata identicam an diversam con- siderarem, dubitavi. Lamouroux suae magnitudinem 5 — 6 centimetr. tribuit; Decaisne, qui specimina Lamourouxii vidisse videtur, magni tudinem 2 — 3 centimetr. G. annulatas dixit. Quod si verum, nostra sane multo major, et si quid video bene diversa. **** DiCHOTOMARiA. Frons tota villosa suhjaccnte 7nemhrana mox iticrustata, rarius glahrata, dcmum suhfarinacea, tota 34 530 HELMiNTHOCLADiACEiE, Golaxaura. subconformis, ramis rigidis (mox incrnstatis) vage plus minus conspicue constrictis. 8. Gr. LAPiDESCENS (Solcmd. in Ellis p. 112) fronde tota villosa, subjacente membrana mox incrustata, rarius glabrata, demum subfarinacea, tota subconformi, ramis rigidis (mox incrustatis) vage plus minus conspicue constrictis, stric- turis subconfluentibus. Corallina ladidescens Sol. l. c. tah. 21 fig. g. et tah. '22 fig. 9! Galaxaiira lapidescens Lam. Hist. p. 264. Decaisne Corall. p. 104. Variat. : a. glabrata fronde tota tomento brevi parum conspicuo ob- ducta, ramis brevibus rigide patentibus. h. villosa tota villosa, ramis brevibus rigide patentibus. Kiltz. tah. Fhyc. Vol. VIII tah. 38. I. c. tomentosa tota villosa, ramis elongatis nunc immo subfla- gelliformibus. Kilts. l. c. tah. 38. II. Hab. in oceano atlantico calidiore ad Canarias et lit- tora Americse; in pacifico ad Friendly Islands; ad Novam Hollandiam; in Indico et mari rubro. An plures species hoc loco lateant? Ellis jam cluas fornias distinxit, quarum una (tah. 22 fig. 9) liaud male formam refert, quam supra gla- bratam nominavi. Hanc tantum ex insul. Indise occidentalis vidi. Sed in aliis pili nunc breviores nunc longiores obveniant. Tomentum ut algam sui juris nomine Conf. Villum descripsit C. Agardh. , Species mihi ignotce. G. iNDURATA (Soland. in Ellis p. 116 tal. 22 fig. 7) dicbotoma ramis subcontinuis teretibus Isevibus divaricatis. Lamour. Hist. p. 265. Hab. ad insulas Babama. Species ab Ellisio delineata, et auctoritate ejusdem a Lamouroux inter Galaxauras introducta, a Decaisneo prsetermissa. Kiitzing (tab. Phyc. VIII tah. 31) sub hoc nomine specimen e mari rubro depinxit. In Plant. mar. rubr. nullam hujus mentionem fecit Zanardini, nisi eadem esset quam nomine G. Schimperi distribuerunt. G. PRUTicuLOSA (Sol. in EUis p)- 116 tah. '22 fig. 5) ramis te- retibus contiiiuis furfuraceis, apicibus attenuatis. Lamour. Hist. p. 224. Hab. ad iusulas Babama. Galaxaura. HelminthocladiacejE. 531 Hsec quoque Lamourouxio ignota et a Decaisneo preetermissa; nec a posteris, si quid video, memorata. G. LicHENOiDEs (Soland. in EUis p. 116 tah. '21fi(j. 8) diclio- toma ramis coutiiiuis rugosiusculis, superne complanatis. Lamour. Hist. p. 265. Ad Insulas Bahama. Species a Lamourouxio auctoritate EUisii memorata, a Decaisne silentio preetermissa fuit. Kiitzing sub eodem nomine in Tab. Phyc. Vol. VIII tab. 32 specimen ex India occidentali depinxit. Specimina qusedam demissa L. rugosse vidi, quse in iconem Ellisii haud male cadunt. An tantum hujus esset forma? G. Janioides (Lamoiir. Hist. p. 265) caulibus csespitosis, ra- mis dichotomis filiformibus, paululum articulatis. Australasia. Mihi omnino obscura. Gal. distenta (Harv. Alg. Wriglit. n:o 28) fronde tenui sub- compressa continua nitida decomposite dichotoma fasti- giata, laciniis infra axillas cuneato-dilatatis complanatis, axillis obtusis, apicibus perfossis. E mari Japonico. 34* 532 Ordo XV. CHfJAIVGIE^.. Algse inarticulalse, tubulosse aut densissirae farctse. filis elongatis cellulisve brevioribus in frondem conjunctis constitu-. tse. Cystocarpia frondi immersa, pericarpio plus miuus promi- nulo, demum carpostomio aperta, intra plexum circum-ambi- entem cava et ad parietes circumcirca introrsum placentifera. Fila gemmidiifera secus parietes dense seriata, in fasciculos plurimos centrum versus convergentes, breviores aut intror- sum longius prominulos, collecta, invicem libera, articulata et ad articulos ramulosa, in articulis terminalibus ramulorum gemmidia singula clavato-obovata foventia. Sphserosporse (ssepius) zonatim divisse. Fila gemmidiifera ramificationis norma et proventu gem- midiorum cum iis Gelidiearum fere omnino conveniunt; sunt vero aliter disposita; nimirum secus parietes cryptse cavse provenientia, apicibus prsegnantibus centrum versus cryptse convergentibus. Qua quidem placentatione stricte parietali Chsetangiese a cseteris Florideis abludunt. In Gelidieis placen- tatio parietalis forsan quoque dicenda; at parietem basalem tantum occupant fila prsegnantia, apicibus carpostomium seu tectum pericarpii spectantibus. Disponantur Genera: * Fronde crusta calcarea obducta, memhranacea suhtuhulosa CXXVI. Zanardinia. ** Fronde non incrustata: Spharosporis friangule divisis. Fronde cava ventricosa CXXVII. Bindera. Zanardinia. CH^TANGiEiE. 533 Sphcefosporis zonatim divisis (iu uno Geuere ignotis), Fronde spongiosa teretiuscula farcta, siohcero- sporis cryptas infra-corticales occupantibus CXXVIII. AroniL.EA. „ pergamena filis intertextis tota consti- tuta, (spJicerosporis ignotis) . . . CXXIX Ch^tangium. „ subtubulosa, nematheciis externis . . CXXX. Acrotylus. „ plana inferne eaulescente, sphcerosporis sparsis CXXXI. Hennedya. fXXVL Zanardinia J. Ag. mscr. Galaxaurce S}). Becsne et Aiict. Frons supra stipitem teretiusculum stuposum subtubuloso-plana, Jinearis et dicliotoma, incrustata, apicibus increscentibus penicillata, juvenilis filis minutissimis glandulseformibus obsita, senilis glabrata, stratis duobus contexta; exteriore cellulis verticalibus, sensim 5 — Ggonis in membranam areo- latam coalescentibus; tubo interiore filis hyalinis sparsi- oribus percurso. Cystocarfiia in maculis intensius colo- ratis obvenientia, infra stratum corticale excavatum im- mersa, nucleos circumcirca plexu j&lorum clausos, intror- sum cavos plures foventia; fila prsegnautia plurima a pe- ripheria nuclei introrsum et centrum versus egredientia articulata, in articulis terminalibus gemmidia singula ob- ovata generantia. Splicerosporce (an in filis glandulsefor- mibus evolutse et cruciatim divisee?). De Galaxaura supra scribens, rationes attuli quare no- vum Genus, typo G. marginatse, institui. Revera structura frondis a Galaxaurse speciebus non admodum recedit; nec ea est habitus differentia ut hac ducente novum Genus condere necesse fuit. Sunt vero cystocarpia, qnse in G. marginata vidi, lohge diversa ab iis quse in Galaxaurse propriis specie- . bus jam, descripsit Decaisne et postea icone ilkistravit Zanar- dini. Illa typum referunt, quem Chsetangieis characteristicum consideravi; crypta nempe in fronde excavata, fihs prsegnan- tibus a peripheria egredientibus centripetalibus constant; hsec contra typum repetunt, quem Helminthocladeis charac- teristicum judicant, nucleo fihs plurirais fasciculatim congestis centrifugalibus constituto. Quse si ita sint, mihi certum vide- 534 Ch^tangib^. Zanardinia. tiir, species analogas potius quam affines non tantum in di- versa Genera, sed etiam in diversas familias esse referendas. Prseter lianc differentiam fructus, sunt alise in evolutionis modo modificationes, quse nec spernantur. De his vero om- nibus ea videas, quse de Galaxaura attuli. Sphserosporas in filis minutis glandulseformibus obvenire statuit Zanardini. Quse vero an revera spbserospora^ siut, mihi dubium adparuit; ut hoc quoque infra Galaxauram attuH. 1. Z. MARGiNATA (Soland. in Ellis p. 115) stipite incrassato tereti subdichotomo undique villoso, ramis ex apice fron- dem planam dichotomo-flabellatam exserentibus, segmen- tis supra axillas acutiusculas aut subrotundatas patenti- bus linearibus, adparenter glabris, superficie juveuilium filis brevissimis subglandulseformibus instructa, adultiore subglabrata, apicibus increscentibus stricturisque hic illic obvenientibus fasciculo filorum longiorum obsitis. Coral- lina marginata EUis 1. c. tdb. 22 fig. 6. Galaxaura mar- ginata Lamour. Hist. Pol. p. 264. Decsne Cor. p. 105. Harv. Phyc. austr. tah. 136. Formas sequentes distinxerunt: a. marginata segmentis superioribus transversim zonatis. Kiitz. tab. Thyc. Vol. VIII tab. 36. Hab. ad oras Senegambise! b. Diesingiana segraeutis superioribus subzonatis, interstitiis in disco collabentibus glaudulosis, marginibus glabratis. Zanard. Phyc. adriat. tab. 22 B. Hab. ad Port Natal. c. linearis segmentis angustis linearibus hic illic constrictis, ad stricturas fasciculis filorum longiorum obsitis. Kiit^. l. c. tab. 37. G. canaliculata Kiitz. l. c. tab. 36. Ad Brasiliam. d. dilatata major latior, stricturis parum conspicuis, apicibus increscentibus fascicuhs filorum comosis. Harv. l. c. Kiit&'. tab. Phyc. tab. 37. Ad Antiguam (sec Kiitzing); ad Novara Hoilandiam Harvey aliique. An plures species hoc loco lateant, decidere haud audeam. Spe- cimina segmentis zonatis ezonatisque ex eodem loco habui. Specimina Bindera. Ch.etangiejc. 535 Brasiliensia iiisigiiiter angusta et stricturis notata, ut eadem dcpinxit Kiitzing, quoque vidi: tantum in his stricturas fasciculo filorum lon- giorum comosas observavi. Fructus supra descriptos tantum in speci- niine e Nova Hollandia, fronde latiore instructo, invenire contigit. Specimina in Herbariis asservata saepius tantum partem superi- orem planatam sistunt. Stipitem validum teretiusculum villosum Har- vey primus indicavit; hic haud exiguam externam similitudinem cum G. lapidescente prsebet; sectione stipitis facta transversali zona ellip- tica in medio cernitur, basem frondis superioris constituens, spatium interius subvacuum ambiens; ipsa zona tilis densius intertextis con- stituta, externe in spongiosum adparatum (serius formatum ?) stipitis exterioris abiens; ha3C spongiosa pars constat filis callithamnioideis articulatis, ad genicula contractis, superiore parte cylindracea ssepis- sime abrupta; fila stipitis sunt analoga iis, quse in fig. 4 depinxit Harvey, e fasciculis apicalibus desumta. Prajter hsec fila non raro adsunt alia, revera partes Callithamniorum constituentia. CXXVII? BiNDERA Harv. Fliyc. austr. tah. CXI. Frons teniie membranacea, saccata, prolificationibus ramosa, stratis tribus contexta; medullari filis articulatis inter- textis longitudinalibus ; intermedio cellulis magnis rotun- dato-angulatis unica serie dispositis ; corticali cellulis mi- nimis coloratis pauciseriatis constaute. Cystocarpia ad frondem externa, intra pericarpium globosum nucleum intus cavum, ad parietes circumcirca fasciculis filorum prasgnautium vestitum foventia; fasciculi ssepius prolon- gati, in articulis filorum moniliformibus gemmidia foven- tes. Spli(Brospor(e in soris superficialibus definitis collec- tsSj triangule divisse. Genus eximiis characteribus distiuctum, mihi tantum icone et descriptione Harveyana cognitum. Cum habitu Halymenise, aut Clirysymenise Enteromorphas, structuram fructus capsuhv ris fere Chsetangii jungit, quare cum hoc Genere afiinitate proximum judicavit Harvey. Mihi ex opere Harveyi tantum judicanti dubia qusedam hoc respectu restant ob fila gemmidii- fera, quse moniliformia dixit et pinxit Harvey; neque sphsero- sporse triangule divisse cum Chsetangieis reliquis bene conso- ciantur. Kiitzing, qui specimen ex Herbario Sonderiano de- lineavit, speciem Chondrosiphonis judicavit. 536 Ch^tangie^. Ajjophlcea. 1. B. sPLANCHNOiDBs Harv. l. c. tab. CXI. Chondrosiplwn spdachnoidcs Kutz. tah. Phfjc. Vol. XIX tah. 19. Ad Novam Hollaudiam occidentalem. CXXIIl? ApOPHL^A Harv. in HooJc. Journ. 1845. p. 549 et Fl. Novce Zcl.p. 244. Kiitz. Sp.p. 795. J. Ag. Sp. p. 457, Frons cylindracea dichotomo-fastigiata stratis duobus contexta: interiore filis tenuissimis reticulatim anastomosantibus densissime intertextis: exteriore filis verticalibus articu- latis, elongatis dichotomis et inferne anastomosibus con- junctis, rauco coliibitis. ^''Cystocarpia immersa, spermatiis parietalibus fasciculatis, pauamematibus comitatis." ^hce- rosporce in cryptis inter fila corticalia excavatis, carpo- stomio hiante instriictis, parietales, centrum versus con- vergentes, elongatse zonatim divisse. Characteres fructus nondum mihi omnino clari. Harvey 1. c. genus constituens, nullam de fructu mentionem fecit. Kiitzing structuram Chsetangii dixit et cystocarpia verbis su- pra allatis descripsit. Harvey in Flora Novse Zelandise ana- lysiu dedit Generis, cryptas vidit pinxitque, in his vero sphse- rosporas ad peripheriam circamcirca provenieutes, ceutrum versus cryptse couvergentes, paucissimis paranematibus comi- tatas observavit, de cystocarpiis vero, licet a Kiitzingio in specimine a Harvey misso observatis, ne verbum cjuidem dixit. Mihi denique, plurimis utriusque speciei dissectis specimini- bus, nuUum fructu capsulari iustructum videre contigit; iu plurimis vero cryptas sphterosporis ornatas vidi. Quibus qui- dem omnibus assumendum videretur utrumque fructum in cryptis immersis obvenire; unum a Kiitzingio observatum, quoad descriptionem forsan Chsetangio structura similem; al- terum a Harveyo. Obstat tamen, ut mihi videtur, quod Kiit- ziug in descriptione familise Chsetangiearum dixit sphserospo- ras esse in loculamentis subcorticalibus aggregatas et parane- matibus instructas, quod, quum in nulhim Genus suse familise quadrat, forsau cuidam indicare videretur, eum ipsum cryptas sphserosporiferas Apophlsese observasse, easdem aiitem errore quodam pro cystocarpiis descripsisse. Apophlma. Ch.eiangie2e. 537 Cryptse spliserosporiferse sunt strato corticali iinmersa), plurimse, simplici infra periplieriam zona fructifera clispositse, nec pluribus ut ex analysi Harveyana videretur. Juveniles et a superticie observatae sunt ambientibus filis obscurse, glo- bulos aereos fere mentientes; adultiores sensim majores et in segmento tenui plerumque dissectse, monstrant cryptam rotundatam aut ovalem, nunc quoque paulisper angulatam, orificio evidentius hiante fere immediate apertam, aut in pro- fundius immersis mediante canali breviori perviam. In seg- mento feliciter ducto adparet cryptas tenui strato, filis tan- gentialiter excurrentibus dense intertextis contexto, externe cinctas esse; ex boc strato fila brevia introiisum exeunt, ceu- trum versus cryptse convergentia, initio minora et fila clavato- articulata constituentia, sensim crassiora et in sphserosporas elongatas zonatim divisas mutata, basali articulo acutiore, ter- minali obtuso. Prseter fila, quse spbserosporas inclioantes ju- dicavi, et alia qusedam paucissima et rarius obvenientia, quse membranas sporis emissis nondum deletas suspicor; parane- mata propria nulla vidi. 1. A. SiNCLAiRii (Harv. in Hooh Lond. Journ. IV. p. 550) unciabs, crassissima, fronde supra truncum erectum den- sissime ramosa, ramis adproximatis conformibus obtusis- simis, brevibus firmisque, longitudine diametrum ipsorum ter quaterque superante. Harv. Fl. Nov. Zel. p. 244 tab. 116 B. Kiltz. tah. Fhyc. Vol. XIX tah. 44. Hab. ad oras Novse Zelandise (Sinclair! Berggren!). Alga paradoxa, ut videtur socialis, lapillis rupibusque adnata, ita crassa atque firrna ut, licet mollisima substantia, tamen erecta maneat; fere diceres Cereum nanum submarinum. Seniles stipites demum su- pra basem solvi videntur, nova forsan plantula a parte infima cica- tricata forsan alio tempore emergente. Supra truncum brevem plan- tula in ramos plurimos abit fasciculatos et ssepe fastigiatos, candela- brum plurimis bracliiis ornatum suo modo referens. Madefacta pluri- mum tumet et fere glutinosa aliis corporibus adhaeret, substantia molli. Exsiccata nigrescit. 2. A. Lyallii (HooJc. et Harv. Fl. Nov. Zel. p. 244) tri-quadri- pollicaris frondibus csespitosis, inferne supra stipitem atte- nuatum simpliciusculis, superne dichotomo-decompositis, ramis invicem distantibus suo diametro multiplo longio- 538 Ch^tangie^. , ClKBtangium. ribus patentibus, supremis tenuioribus sa3pe subdivergen- tibus. Uooh. et H. l. c. tab. 116 A. Hab. ad Novam Zelandiam. (Berggren!). Harvey duas formas magnitudine diversas, caeterum simillimas, distinxit. Nostra, cujus plurima coram habui specimina. maximas Har- veyanas magnitudine non a^quant; sunt quoque ramis distantioribus et magis acuminatis praedita. Color magis purpurascens. Exsiccata cartilaginea. f \\l\. CHtETANGIUM KiUz. Phyc. cjen. p. 392. J. Ag. Sp. p. 458. Frons membranaceo-cornea, saccata et simpliciuscula aut com- planata et dichotoma prolificationibusve ramosa, stratis duobus contexta: interiore filis tenuissimis anastomosan- tibus demum densissime intertextis; exteriore filis verti- calibus stipatissimis, apicibus clavatis vix conspicue articu- latis. Cijstocarpia frondi immersa aut intra pericarpium subhemisphserice prominulum, nucleum ambiente plexu filorum densissimorum clausum, carpostomium versus aper- tum, intus cavum, ad parietes circumcirca fasciculis filo- rum prsegnantium vestitum, foventia; fasciculi abbreviati, in articulis terminalibus filorum gemmidia singula, cla- vato-obovata generantes. Sphcerosporce (sec Harv.) sparsse. 1. NoTHOGENiA fronde complanata lineari. 1. Ch. Lingula (Harv. Fl. Tasm. p. 316) frondq. pusilla sim- plici aut parce furcata plana sublanceolata, basi apiceque attenuata obtusa, exsiccata rigida, cystocarpiis numerosis per frondem sparsis. Hab, ad oras Tasmanise (R. Gunn!). Frons circitcr sesquipollicaris, omnino simplex aut semel furcata, (in nostris) latitudine Vj^, — 2 lineas gequans. Fila strati interioris te- nuissima articulata et ramosa omni directione porrecta; infra superfi- ciem densiora, et ab hoc plexu fila verticalia, parum conspicue arti- culata egrediuntur. Cryptae cystocarpiorura infra superficiem immersse et carpostomio hiante apertse, cinguntur filorum interiorum densissimo strato; iutrorsum fila gemmidiifera fasciculata generantur. Quae qui- dem, propriis observationibus deducta, Chaetangii speciem indicantia, addere volui, quum Harvey cum signo dubii speciem suam Chsetangio Ch(etangmm. Cii^TANGiE^. 539 adnumeravit. Nostra spetiinina, ex eodem fonte provenientia, cum Harveyanis congruere, nullis dubiis vacare adparet. 2. Ch. variolosum (Mont. Prodr. Fhi/c. antard. p. 6) fronde compressa lineari subcanaliculata regulariter clichotomo- fastigiata, segmentis linearibus flabellatim expansis inte- gerrimis, terrainalibus conformibus patentibus. J, Ag. Sp. p. 461. Chondr. variolosus Mont. l. c. Nothog. variolosa Mont. Voij. Snd. tah. 10 fig. 3. Kiits. tah. Phyc. Vol. XIX tab. 46. N. tuhercidosa Kiits. ihid. tah. 46? Sp)h. fragilis Mont. Fl. Boliv. tah. 6 fig. 4 (non Ag.). In Oceano australi ad Ins. Auckland et Kerguelen, ad Americam, 3. Ch. chilense (J. Ag. Alg. Liehm. p. 10) fronde compressa lineari subcanaliculata pinnatim dicliotoma decomposita, segmentis inferioribus cuneatis subpalmatiiidis, superiori- bus linearibus a margine proliferis, terminalibus elonga- tis iua?qualiter constrictis divaricatis. J. Ag. >Sp, p. 461, Ad Yalparaiso. An prioris varietas aut forma senilis? 2, CniETANGiuM fronde complanata vage siibdivisa, prolifica- tionibus a disco et margine provenientibus scepe decom- posita. 4. Ch. ornatum (L. Mant. p. 312) fronde plana lineari ob- longa simpliciuscula bifida aut cuneatim expansa et sub- palmata, a disco et margine prolifera, prolificationibus conformibus. J. Ag. Sp. p. 461, Fucus ornatus Thunh. Chcetang. ornatum et Ch. Hystrix Kiitz. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 49. Ad Cap. b. Spei. In Phyc. Nov. p. (353) 27 statuit Areschoug, adnuente dein Gru- novio {Novara p. 80), Chaet. saccatum esse formam juveniliem Ch. ornati. Si ita esset, mirum sane mihi videtur specimina Ch. Saccati (eximie inflati) esse bene fructifera; specimina vero juvenilia ex senili fronde Ch. ornati prolificantia omnino plana mihi semper obvenisse. • Quse cum ita sint utramque plantam seorsim enumerare malui. 540 CHiETANGiB^. Ch(Btanglum. 3. Rhodosaccion fronde inflato-tuhulosa, simplici saccata aut suhdivisa, 5. Ch. saccatum (J. A(j. act. Holm. 1849 p, 89) frondibus gregariis simplicissimis obovoideo-oblongis inflato-saccatis teretibiis. J. Arj. Sp. i). 459. Halymenia saccata /i. sim- ples AU]) fronde cartilagineo-cornea lucida rubra angustissime li- neari compressa regulariter dichotoma fastigiata, segmen- tis patentibus flabellatim expansis pluries furcatis, apici- bus obtusis. Ad Tasmaniam. Ch. varioloso angustior, colore Isetior, structura conveniens di- citur. (10) NoT. LiviDA Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 46. e Nova Caledonia. €XXX. ACROTYLUS J, Ag. Act. Hohn. 1849. Sp. Alg. p.'m2- (excl. ,sect.) Harv. Phyc. austr. tah. 99. AcrotyluS. CHiETANGIE^. 541 Frons compresso-plana dichotoma, stratis duobus constituta: interiore lilis laxioribus elongatis ramosis et anastomo- santibus in reticulum conjunctis; exteriore cellulis rotuu- datis, superficiem versus minoribus subradiatis, contexto. Cystocarpia frondi immersa, aut intra pericarpium, sub- hemispherice prominulum, nucleum ambiente plexu filorum densissimorum clausum, carpostomium versus apertum, intus cavum, ad parietes circumcirca fasciculis filorum prasgnantium vestitum, foventia; fasciculi introrsum pro- eminentes, in articulis terminalibus filorum gemmidia singula clavato-obovata generantes. Spli(erosporce in ne- matheciis in latere plano intramarginalibus elongatis evo- lutse, fihs nemathecii stipatse, zonatim divisse. Cystocarpiis a Harvey in specie generis typica detectis, speciem alteram, Generi a me in sectione propria adscriptam, sejungere necesse est. Acrotyli genus ita limitatum, Chaetan- gio proximum, structura diversum et forsan sphserosporis, quse, si quidem in Chsetangio observatse fuerint, sparsse dicuntur. 1. AcR. AUSTEALis (J. Aq . Act. Hohu. 1849 p. 87) fronde di- chotoma et prolificationibus ramosa, compresso-plana, seg- mentis linearibus. J. A(j. 'Sp. p. 193. Harv. Phyc. austr. tah. 99! Kiitz. tah. Phyc. Vol. XIX tah. .36, Nova Hollandia australis et occideutalis. Frons exsiccata nigrescens rugosa, nematheciis pulvinatim expan- sis intramarginalibus, superficie magis sequalibus, facile distincta. fXXXI. HenNEDYA Harv. in Trans. Irish. Acacl Vol. 22 p. 5.52. Phyc. austr. tah. 75. Frons membranacea plana dichotomo-laciniata subflabellatim expansa, inferne caulescens, stratis fere tribus constituta; medullari filis angustis densius intertextis, inter cellulas strati medii magnas quadratico-rotundatas, simplici serie infra utramque paginam dispositas, excurrentibus in cor- ticale stratum, filis abbreviatis verticalibus monihformibus contextum. Cystocarpia intra pericarpium, subhemisphe- rice prominulum, nucleum ambiente plexu filorum den- sissimorum clausum, carpostomium versus apertum, in- tus cavum et ad parietes circumcirca fasciculis filo- 542 CHifiTANGiEji:. Hennedya. rum prseguantium vestitum, foventia; fasciculi introrsum porrecti, in articulis terminalibus filorum gemmidia sin- gula clavato-obovata generantes. SplKBrosporm infra api- ces laciniarum aggregatse, zonatim divisse. Genus ut videtur characteribus eximiis distinctum. Cy- stocarpia a me nondum observata fuisse, dicere fas est. 1. H. CRisPA (Harv. l. c.) Phyc. mistr. tah. Ib. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 37. Nov. Hollandia occidentalis. i GELIDIEiE. 543 Obdo XVI. GELIWE/E. Algse inarticulatse, plerumque cellulis fibrisve densissime intertextis constitutce. Cystocarpia intra pericarpium hemis- phserice elevatum nunc singuhx, ssepius bina opposita dissepi- mento longitudinali separata, secus basem in singulis, secus parietem (dissepimentum) in geminatis placentifera. Fila gem- midiifera secus parietem dense seriata, in fasciculos abbre- viatos plurimos, nunc columnis tilorum sterilium invicem se- paratos, apicem versus pericarpii porrectos, collecta, invicem libera, articulata ramulosa, in articulis terminalibus ramulo- rum gemmidia singula clavato-obovata foventia. Sphserosporse inter fila corticaha evolutse, cruciatim divisse. Gelidiese quoad gemmidia et tila gemmidiifera ita omnino cum Chsetangieis conveniunt, ut, uisi obstaret placentatio, or- dines in unum conjungere liceret. Quse cseterum adsunt dif- ferentise magis in gradu evohitionis positse videantur: cysto- carpia nempe in Gelidieis magis loco et ambitu definita, pla- centatione fere basali dicenda, attamen supra totam basem (superficiem parietis) expansa. Nec Gelidiearum cuni Solierieis affinitas dubitanda mihi videtur. Finge dissepimentum inter cystocarpia opposita Ge- lidiearum secus margines sohitum, h. e. ad columnam centra- lem placentiferam reductum, et haberes dispositionem nucle- olorum, qualem in Solierieis novimus. In Ptilophora et Suhria columnse filorum steriles a placentari plano ad tectum peri- carpii extenduntur, ita nucleum compositum quodammodo in GeHdieis quoque indicantes. Fila gemmidiifera in Solierieis melius evoluta; in quibusdam generibus (Solieria) tamen ut in Gelidieis pars inferior brevissima; in ahis vero elongatior 544 Gelidiete. Wiirdemanma. et fila evidentius ramosa adparent. Quse quidem differentia in Cha^tangio et Acrotylo ajque adest. Fila cseterum in So- lierieis magis fasciculato-fastigiata, articulis pr£egnantibus lon- gioribus evidentius clavatis, ita transitum evidentiorem ad Co- rynospermeas prsebentibus. Disponantur : * Sphcerosporis zonatim divisis. Frons teretiuscula CXXXII. ? Wurdemannia. ^^ Sphcerosporis cruciatim divisis. Cystocarxnis singidis in alterutera pagina prominentibus, pa- riete hasali placentifero. CXXXIII. Pterocladia. Cystocarpiis hinis, in idraque pagina prominidis, oppositis, dissepimento longitudinali idrinque placentifero. Frons anceps, mmc teretiuscxila, pinnis fertilibus. CXXXIV. Gelidium. Frons complanata costata glabra, phyllis prolifi- cantibus fertilibus . CXXXV. Suhria. „ „ „ setis asperis obsita . CXXXVI. Ptilophoea. CXXXll? WURDEMANNIA Harv. Ner. Am. II. p. 245. Frons filiformis teretiuscula vage ramosa aut subpinnatim decomposita, stratis fere tribus contexta: medullari filis longitudinalibus sublaxius dispositis; intermedio cellulis brevioribus rotundato-oblongis invicem concretis, in cor- ticales minores verticaliter seriatas aut fere in fila con- junctas sensim abeuntibus. Cgstocarpia .... Sphccro- sporm in apicibus intumescentibus inter cellulas exteriores verticaliter positse, zonatim divisse. Genus et affinitatibus et cbaracteribus adhuc dubium; de cystocarpiis nihil scimus; neque structuram plantse typic», si quid video, riie exposuerunt. Et apud Harvey dicitur, et sec. analysin a Kiitzingio datam videretur, frondem esse om- nino solidam. Me judice frons revera est subtubulosa, licet in sectionibus, quse in planta eximise tenuitatis non facile con- ficiuntur, hoc parum fit conspicuum. Tubum axilem tenuem Pferodadia. Gelidie.e. 545 occupant fila longitudinaliter excurrentia, invicem revera pa- rum distantia et, ni fallor, anastomosibus lateralibus cuni proximis juncta. Strata exteriora parietem tubi ita constituti efficiunt. Cystocarpiis ignotis vanum est de affinitate judicare. Har- veyum et Kiitzingium genus Gelidio proximum credidisse ad- paret. Cum Gelidiorum formis habitu et structura quoque potissimum convenit. 1. W. SETACEA (Harv. l. c. p. 246) fronde dense csespitosa ca- pillari parce ramosa, ramis vix tenuioribus vagis, nunc adparenter dichotomis, nunc in fronde adparenter tricho- toma oppositis, nunc sparsis, omnibus eximie patentibus, sphserosporiferis brevioribus juxta apices singulis aut sub- fasciculatis in pedicello tenuiore subclavatis. Kutz. tab. Phyc. Vol. XIX tah. 26. Hab. ad oras Floridse (Harvey! Melville!^; ad insulas Indise occidentalis, Guadeloupe (Duchassaing !). rXWIIl. I^TEROCLADIA J. Ag. Sp. p. 482. Frons anceps subcostata, pinnatim decomposita, stratis tribus contexta; fibris interioribus longitudinalibus densissime intertextis, oblique in cellulas majores rotundatas excur- rentibus, exterioribus cellulis minoribus, in fila monili- formia verticalia conjunctis. Cystocarpia in alterutera pagina hemispherice prominentia, unilocularia, ad placen- tam parietalem, fibris plurimis cum tecto pericarpii junc- tam, gemmidia obovata, in filis elongatis terminaha, fo- ventia. SpJuerosporce infra apices pinnarum inter fila moniliformia evolutse, rotundatse, cruciatim divisse. 1. Pt. lucida (JR. Br. mscr.) fronde decomposito-pinnata, pin- nis linearibus, axilhs ssepe fissis cicatricosis. J. Ag. Sp. p. 483. Jlarv. Pliyc. austr. fah. 248. Fucus lucidus E. Br. in Turn. Fuc. tah. 238. Gelid. lucidmn Kiltz. tab. Phyc. Vol. XVIII tah. 42. Variat. : a. frondium rachide lanceolato- lineari, pinnis fere planis, sti- pite vetusto in medio incrassato, margine plano ahito, ab incrassata parte ssepe prohfero. 35 546 Gelidiej^. GeUdium. /?. frondium rachide siiblineari, pinnis in medio crassioribus subancipitibus, stipite vetusto incrassato subancipite. Ad Novam Hollandiam occidentalem et australem! ad Novam Zelandiam. CXXXIV. GELIDIUM Lamour. (mut char. et limit.) J. Ag. Alg. mcd. p. 101. Sp. Alg. p. 4fi6. Frons ex tereti anceps pinnatim decomposita, tribus fere stra- tis contexta; interiore fibris elongatis longitudinalibus sse- pius densissime intertextis constante, exteriore cellulis ro- tundatis, interioribus nunc majoribus, verticalibus in fila brevissima moniliformia subconjunctis. Cystocarpia infra apices pinnarum in utraque pagina prominentia, bilo- cularia, ad dissepimentum longitudinale, fibris simplicibus cum pericarpio junctum, gemmidia obovata, in filis sub- singula, foventia. Spli(Pyospor(r. infra apices pinnarum inter fila moniliformia evolutse, rotundatse, cruciatira divi- sse. (Mont. Fl. Alg. tah. 16 Jig. 6). Quale Genus characteribus et limitibus 1. c. descriptum fuit, tale hodie retinendum puto. Nova specie australi de- tecta, adparet frondem nunc esse filis interioribus densis- sime juxta-positis et concretis farctam et quam maxime fir- mam (in speciebus plurimis); nunc filis interioribus laxius dispositis, invicem vix concretis sed subdistantibus et anasto- mosibus hic illic junctis fere subtubulosam. Structurse typus tamen in utrisque idem videtur; et diversitas pendeat gradu quo frondes interioribus filis farctse fiant. I. AcROCARPus fronde tereti parcc et suhvage ramosa, filis in- teriorihus adjjroximatis at distantibus et anastomosihus inviceni junctis ; apicihus frondium incrassatis fertilihus. 1. G. CRiNALE (Turn. Hist. tah. 198) csespite expanso, frondi- bus a filo primario repente erectiusculis circiter pollica- ribus subvage parce ramosis, ramis teretibus simplicius- culis conformibus, 4^h8erosporis in apicibus ramulorum subspathulato-incrassatis nidulantibus. Gel. corncum var. Gelidkim. Gelidiea:. 547 rrinale Auct. J. Ag. Sp. Alg. p. 470. Acrocarpus hibricus et A. crinalis Kiltz. tah. Fhyc. Vol. XVIII tah. 32 et 33. Hab. iii mari mediterraneo et atlantico vicino. DiicentibuR innumeris forniis Gelidii cornei quoque formas crinales ut varietates liujus speciei assumserunt plurimi. His Genus proprium condidit Kiitzino:. Sit ut inter has aliae sint Gel. cornei et aliarum speqierum foi^mse reduetse; alise forsan species proprias constituant; lise, ni fallor, modificatione levi structurag differant. Cystocarpiis hu- cusque omnino ignotis hodie segerrime dicitur, quaenam sint inter ejusmodi formas species proprise. Species numerosas depinxit Kiit- zing (l. e. tah. 32—36). 2. G. LONGiPEs (J. Ag. mscr.) csespite hemisphserice pulvinaiL densissimo, frondibus a plexu radicali intricato quoquo- versum radiantibus, inferne stipite elongato tenuissimo et subsimplici aut parcissime ramoso tereti constitutis, superne ramosis fasciculato-subfastigiatis, fasciculorum ra- chide pinnisque vage exeuntibus compressis ancipitibusve, sphserosporis apices clavatos occupantibus. Hab. ad oras Novse Zehindise (Berggren!). Caespitcs atropurpurei mollissimi pulvinato-hemisphserici, frondi- bus numerosissimis a plexu radicali intricato quoquoversum radianti- bus, inferiore parte tenuissimis discoloribys fere lutescentibus, apici- bus ramoso-fasciculatis intense coloratis. Stipites tenuitate crinali fere simplices manent et teretes, longitudine fere pollicari; infra api- cem dilatantur et fiunt phxs duplo crassiores, compressi aut ancipites et densius ramosi, fasciculos fere diceres heterogeneos, qui periphe- riam fastigiatam cfespitum conficiunt. Horum ramorum inferiores fere dichotomi adparent et erectiusculi, superiores pinnas vage exeuntes et patentiores referunt. Pinnae superiores clavato-dilatatse sphaerospo- ras numerosas cruciatim subdivisas continent. Cystocarpia frustra qusesivi. 3. G. vARiABiLE (Grev. mscr.) fronde tereti fihformi, a filo pri- mario repente erectiuscula, subvage parce ramosa, ramis simpliciusculis cylindraceis obtusis patentibus, sphserospo- ris in apice obtuso vix mutato paucis. J. Ag. Sp. p. 4G8. KUtz'. tah. Fliyc. Vol. XIX tah. 23. Gigart. vuriahilis Grev. Hab. in mari Indico ad oras Hindostanise. H. Pglycladia fronde tereti pinnatim decomposita, flis interi- orihus adproximatis at distantihus et anastomosihus in- vicem junctis contexta. 35* 548 Gelidie^. Gelidium. 4. G. Caulacantheum (/. Ag. mscr.) fronde filiformi teretius- cula 2 — 3pinnata, pinnis a basi pinnulatis, supremis infra rachidem supereminentem sensim brevioribus, me- diis elongatis decompositis, inferioribus abbreviatis sim- pliciusculis aut demura subfasciculato-pinnulatis fructife- ris, cystocarpiis lancoideis longius acuminatis, pinuulis sphserosporiferis obtusioribus oblongatis. • Hab. ad oras Novae Zelandiaj Berggren! Magnitudine plantse et forma pinnularum aliquid habet Gigartiuse Chapmanni, ramiflcationis vero norma Gelidium prodit, et magnitudi- nem multo minorem si excipias a quibusdam formis G. australis pa- rum differre videretur. Structura vero examinata, ab omnibus Geli- diis mibi cognitis diversa adparuit. Frons nimirum aquam avidius imbibens in medio subtubulosa, licet tubus sit filis numerosioribus occupatus; haec fila adproximata tamen paulisper distantia et invicem anastomosibus juncta, adparenter fere inarticulata et hyphas fere semu- lantia, transverse secta circulos minutos referentia. Sectione trans- versali per inferiorem partem frondis ducta, circuli hi quasi fascicu- latim conjuncti: intercedentibus nempe filis oblique excurrentibus fila longitudinalia quasi fasciculatim colliguntur. Fila oblique excurrentia ejusdem caeterum formas, fere inarticulata adparent. Stratum exterius constat cellulis brevioribus concretis, extimis endophromate colorato instructis subverticaliter seriatis. Diclinidia a pinnis pinnulisque in- .ferioribus abbreviatis et ob rachides contractas subfasciculatim pinna- tis formata, in media pinnula intumescentia, forma sublancoidea, sti- pite tenuiore suffulta et in acumen producta, nunc pinnella laterali binisve instructa. Dissecta monstrant structuram Gelidii. Fila ste- rilia quse a placenta media ad fornicatum pericarpii tectum excurrunt, sunt basi simpliciuscula et longioribus articulis constituta; dein ra- moso-anastomosantia et in fila moniliformia dichotoma, laxius quoque disposita, abeunt; haec sensim densius ramosa et magis adproximata fila verticalia strati corticalis efficiunt. Ut frons sterilis fiUs laxi- oribus contexta, ita quoque pericarpium filis laxioribus concretum, structuram aliorum Gelidiorum bene exjilicat. In aliis speciminibus apices incrassatos pinnularum sphserosporiferos vidi, sphserosporasque cruciatim divisas. III. Gelidium fronde ancipite decomposito-pinnata, filis interi- oribus densissime farcta. * Pinnis ipsis demum fertilibus. 5. G. RiGiDUM (VaJil. in Naturli. Selslc. Skr. V. 2. p. 46) fronde ancipite fusco-livida, apicibus sphacellatis, tri-quadri-pin- xiata, pinnulis teretiusculis elongato-subulatis, fertilibus Gelidium. GELiDiEiE. 549 simplicibus clavseformibus infra apicem spliacellatum sphserosporas foventibus. J. Ag. Sp. p. 468. Fuc. rigidus Vahl l. c. Fuc. spimformis Lam. diss. tah. 36 fig. 3 et 4. Echinocaid. spinellum et Ech. ramelliferum KUt^. tah. Thyc. Vol. XVIII tah. 38 et 39. In oceano calidiori atlantico, Inclico et pacifico. 6. G. CORNEUM (Huds. Angl. p. 585) fronde ancipite, teretius- cula aut plana, purpurascente, 3— 4dri-pinnata, pinnulis a basi angustiori dilatatis linearibns integerrimis acutius- culis aut ssepius obtusis, fertilibus simplicibus clavatis obovatisve sphserosporas plurimas foventibus, diclinidiis brevissime submucronatis. J. Ag. Sp. p. 469. Grev. Alg. Brit. tah. XV. Harv. Phpc. Brit. tah. 53. Kilts. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 50 et 51. Fucus corneus Huds. Turn. Hist. tah. 257, Variat. : a. fronde erectiuscula ancipite vel plana, regulariter distiche pinnata, pinnulis obtusis, sphserosporis in pinnula clavata nidulantibus. /?. Pristoides fronde erectiuscula latiori, ancipite vel plana, distiche pinnata, pinnulis acutiusculis, sphserosporis in pinnula clavata niduLantibus. y. Hysteix frondium ramis teretiusculis, undique pinnatis, pinnis simphciusculis, acutis. d. ACULEA'i'A fronde distiche pinnata, pinnulis divaricatis su- bulatis. £. c;espitosa fronde pygmsea decumbente radicante, ramis erec- tiusculis complanatis parce pinnatis, sphaerosporis in pin- nula clavato-obovata nidulantibus. Fuc. pusillus Stachh. Turn. Hist. tah. 108. Chondr. pusilJa Grev. Crypt. Fl. tah. 79. Fuc. clavatus Lam. diss. tah. 22 fi.g. 1 — 2. Hab. in oceano atlantico, iudico et pacifico. Planta saepe plurimis descripta varietatibus, quarum multas sub- diversis nominibus apud Kiitzing l. c. depictas videas. Cfr. quoque Ardissone Flor. Ital. II. 1. tab. III. fig. 1—15. 7, G. piLiciNUM (Bory. Coqii. p. 162) fronde a basi teretius- cula tri-quadri-pinnata superne ancipite, piijnulis a basi 550 Gelidie.^. Gelidium. angustiore dilatatis cuneato-linearibus margine crenato- inaequalibus, junioribus subserratis, fertilibus J. Ag. Sp. p. 472. In Oceano pacifico. G. filicinum a Grunow ad Suhriam ducitur (Novara p. 82). Spe- cimen qued 1. c. decripsi, ex ipso Itin. de la Coquill. reportatum, miiii Gelidium videtur. 8. G. SEKRULATUM (J. A(j . Liebm. p. 11) caulescens, caule an- cipite inferne denudato, fronde tri-quadri-pinnata, pinnu- lis a basi angustiori dilatatis cuneato-linearibus, juniori- bus margine . serrulatis, fertilibus simpliciusculis obovatis serratis sub-tortis crispisve, spbserosporas plurimas fo- ventibus. J. Ay. Sp. p. il2AG=^^r-i-atmH Kiit^.iizbT^Phi/c. Vol. XVIII tab. 62?\im\ ^ In mari Caribseo. 9. G, CAETiLAGiNEUM (L. Sp>- P?- H- p. 1030) froudc ancipite versicolore decomposito-pinnata, pinnis linearibus inter pinnulas subflexuosis, margine integerrimis, sphserosporis in pinnula crenata aut subdivisa plurimis, diclinidiis pin- nula subdivisa apiculatis. J. Ag. Sp. p. 473. Kiiis. tah Phgc. Vol. XVIII tah. 4:1. Fucus cartiJagincns L. Turn.. Hist. tab. 124. Gel. micropterwn Kiitz. l. c. tah. 59? G- rigidum Kuts. l. c. tah. 44? In Oceano indico a Japonia ad Cap. b. Spei ut videtur proveniens. Varietas hujus pinnis setaceis nomine Gel. Amansii Lamour. apud Kiitzing. l. c. tah. 44 et in Mart. Osi. Asiat. lange p. 118 enumeratur. ** Sphcerosporis in pinnellis propriis ciliiformihus., demum evolutis, provenientihus. 10. G. AusTEALE (/. Ag. Bidr. Pl. Syst. p, 30) fronde anci- pite aut teretiuscula densius decomposita tri-quadri-pin- nata, pinnulis a basi angustiore dilatatis linearibus aut cylindraceis integerrimis ssepius acuminatis, fertilibus fere propriam seriem formantibus simplicibus ciliiformibus, sphaerosporiferis lanceolatis utrinque eximie attenuatis, diclinidiis evidenter mucronatis. Gel. asperum Harv. (non Mert. et Ag,). Hab. ad Novam Hollandiam australem. Gelidium. Gelidie^. 551 Gelidii cornei quibusdam formis ita habitu similis ut dubium sit an jure distinguatur. Fructus facilius in forma australi formantur et numerosiores proveniunt, quasi a propria serie pinnellarum formati, magis utrinque attenuati. A Gelidio aspero Mert. habitu facilius di- stinguatur. Utrura omnes formse australes, Gel. corneo subsimiles, ad G. australe pertineant, an verum G. corneum quoque adsit, eegre dicitur. 11. G. GLANDULjiPOLiuM (Hooli. et Harv. Alg. Tasm. p. 10) fronde ancipite filiformi 2—3 pinnata, pinnis basi nudius- culis superne subfasciculatim pinnulatis simplicibus furca- tisve elongatis, spbserosporis in pinnellis propriis cilisefor- mibus clavatis simpliciusculis minutissimis nidulantibus. /. Afj. S^J. p- 174. Harv. Fhyc. austr. tah 18! Kiitz. tab. Phjc. Vol XVIII tab. 45. Ad Novam Hollandiam. *** Sphcerosporis in pinnellis subpropriis decomposito-ramosis, scepe demum glomeratis, provenientibus. 12. G. SEMiNUDUM (J. Ag. Stjmb. I. p. 17) fronde ancipite bi- tri-pinnata, pinnis basi nudis, supra medium pinnubxtis, pinnulis simplicibus elongatis filiformibus, sphserosporis in pinnellis propriis decompositis minutis nidulantibus. J. Ag. Sp. p. 474. Gel. cartilagineum Harv. Ner. Bor. Am. ^.117? Ad Peruviam. 13. G. ASPERUM (Mert. mscr.) fronde ancipite decomposito-pin- nata, pinnis linearibus utrinque attenuatis subregulariter pinnulatis margine serrulatis, demum pinnellas proprias fructiferas, ramis lancoideo-clavatis compositas, minutis- simas emittentibus. J. Ag. Sp. p. 475. G. seminudum mtz. tab. Fhyr. Vol. XVIII tab. 42. Ad Nov. Hollandiam. A G. glandulsefolio non admodum diversa adpareat; est paulo den- sius pinnata ramulisque fructiferis subcompositis dignoscenda. 14. G. CouLTERi (Harv. Ner. Bor. Ant. p. 117) fronde anci- pite 3 — 4dri-pinnata, pinnis majoribus compositis minori- busque simpliciusculis intermixtis, pinnulis linearibus mar- gine sparsius dentatis, spbserosporiferis rachide incrassata lanceolatis, margine serrato-dentatis. Gel. polyacanthum Kiits. tab. Phyc. Vol. XVIII tab. 64. Ad Californiam, 552 Gelidie^. Gelidium. 15. G. LiNGULATUM (J. Ag. mscr.) ho\\i\.Q ancipite 3— 4cli-piii- nata, pinnis majoribus denudatis minoribusque simplicius- culis intermixtis linearibus, juvenilibus argute serratis, adultioribus margine sa^pius longe denudata insequalibus hic illic in pinnulas abbreviatas sphserosporiferas margine serrato-dentatas, demum dense decompositas, excrescenti- bus. J. Ag. Bidr. ilorid. Sijst. p. 30. KUts. tah. Phgc. Vol. XVIII tab. 65. Ad httus Chilense. 16. G. spiNULOSUM {J. Ag. mscr.) fronde ancipite tri-quadri- pinnata, pinnis majoribus compositis minoribusque sim- pliciusculis intermixtis, pinnulis linearibus margine rai- nute denticulatis, hic illic in pinnellas sub-proprias de- compositas glomeratas. infra apices ramorum lancoideas, sphserosporis paucis fructiferas, excrescentibus. Spli. cor- neus var. spinulosus Ag. Gel. spinidosum et G. Apicula- tum Kiits. tab. Fliyc. Vol XVIII tab. Q3. Gel. microdon Kiits. tab. Fliyc. Vol. X VIII tab. 64. /5. oxyacantlmm frondibus mollioribus, ramis liliformibus, ulti- mis acutis. In Oceano atlantico calidiore; var. ad Azoras. Species inquirendce. Gel. acrocarpum (Harv. mscr.) fronde fihformi sursum plauata dichotomo-decomposita subflabellata, segmeutis supremis ssepius angustioribus. Ad Ceylon et Friendly Islands. Specimina a me visa nimium incompleta, quam ut judicium de hac specie ferre auderem. Sonder Alg. Trop. Austr. jj. 26. G. acro- carpum ex Friendl. Isl. cum F. intricato Mert. (non Ag.) identicum dixit. Specimina Ceylon. plantaa Harveyanse ab iis e Friendly Isl. diversa considerat. Grunow (Fidsc. p. 17) G. acrocarpum et G. repens Kiits. tab. Fhyc. Vol. XVIII tab. 60 unam eandemque speciem re- ferre dixit. AcK. spiNEscENs Kuts. J. Ag. Sp. p. 476. Tab. Phyc. Yol. XVIII tab. 33. AcR. GRACiLis Kiiti. J. Ag. ibm; Tab. PJiyc. ibm tab, 34. AcR. ramellosus Kiitz. J. Ag. ibm ; Tab. Phyc. ibm. Gelid. intricatum Ag. J. Ag. Sp. p. 477. Kilts. tab. Phyc. Vol. XVIII tab. 35? Suhria. Geldie/i'L 553 Gel. parvulum Grev. in St. Hil. Vqtj. J. Ag. Sp. p. 477. Gel. multipidum Grcv. J. Ag. ibm. Gel. dentatum Kiit^. J. Ag. ibm. Gel. miniatum KUtz. J. Ag. ibm. Tab. Fhijc. Vol. XVIII tab. 58. Gel. pannosum Grun. Fidsch. p. 18. G. multicorne Kiit;s. fab. Fhyc. Vol. X VIII tab. QQ. Gel. divaricatum Mart. Ost. As. Tang. p. 30 tab. VIII fig. 4. Hongkong. Obs. De Acrocarpi forrais cfr. prseterea qiiod Griiuow (Fidsch. p. \%) habet. CXXXV. SUHRIA J, Ag. Alg. med. p. 67. Sp. Alg. p. 478. Frons plaua costata, proliiicationibus a costa et margine emer- gentibus decomposito-ramosa, stratis duobus contexta; interiori tibris elongatis longitudiualibus densissime in- tertextis, centralibus tenuiorib^s; exteriore cellulis rotun- datis in tila brevissima verticalia moniliformia subcon- junctis. Fructus in phyllis marginalibus siti. Cystocarpia in utraque pagina prominentia, bilocularia, ad dissepi- mentum longitudinale, tibris simplicibus cum pericarpio junctum, gemmidia obovata, in tilis singula, foventia. Sphcerosporce inter lila moniliformia evolutse, oblongse, cruciatim divisse. 1. S. Pristoides (Turn. Hist. Fuc. tab. 39) fronde anguste- lineari, prolificationibus a costa et margine emergentibus Genus mihi ignotum. PoRPHYROGLossuM Ku\z. Begcnsb. Flora 18-47. p. 775. Phylloma cartilagineum firmum enerve, radice ramoso intricato af- lixum, utraque laminae su{)erficie carpocloniis numerosis foliaceis obsitum. Tetrachocarpia quadrig-emina cruciatim divisa, Struc- tura Cha^tangii. 1. P. ZoLLiNGERi Kutz. l. c. et Tul}. Fhycol. Vol. XIX tab. 45. J. Ag. Sp. p. 463. e Java. Ex habitu Genus Ptilophorae proximum videretur. 554 Gelidie.e. Ttilophora. . decomposito-ramosa, margiue deiiticulato, sporopliyllis obovatis denticulatis sajpe tortis crispatisque J. Ag. Sp. p. 479. Fucus pristoides Tiirn. l. c. Gel. pristoidcs Kiltz. tah. Phi/c. Vol. XVIII tab. 65. Ad Cap. b. Spei. 2. S. vrrTATA (L. Si/st. Nut. II p. 718) fronde lanceolato- liueari, proliticationibus a costa et margine emergentibus decomposito-ramosa, margine integro demum pbyllis fer- tilibus minutis obovato-linearibus subintegerrimis ciliato. J. Ag. Sp. p. 480. F. vittatus L. ; Turn. Hisf. toh. 64. Gel. vittatiim Kilts. tah. Phi/c. Vol. XVIII tah. 66. Ad Cap. b. Spei; ad Insulas Moluccas; ad littus Americge australis. Species inquirendcs. Sdhria japonica (Ilarv. Alg. Wright. n:o 26). e Japonia. S.? ZoLLiNGERi Sond. in Zolling; Grunotv Novara p. 82. tah. X. fig. 3 a. h. ex Java et ius. Nicobaricis. Valparaiso? Habitus Cryptonemiam rigidam Harv. mire refert. CXXXV!. PtilOPHORA KMz. Bot. Zeit. 1847 p. 25. J. Ag. Sp. p. 480. Frons plana costata, a margine disticbe pinnata et prolifica- tionibus squamseformibus, prgecipue a costa pullulantibus, setisque microscopicis scabris nunc quoque muriculata, strata 3 — 4 fere diversa monstrans: meduUare crassum fibris longitudinalibus angustis densissirais constitutum; intermedium internum cellulis amplioribiis rotundatis, ex- ternum fibris elongatis densissime intertextis; corticale cellulis rotundatis verticaliter subseriatis. Cystocarpia in prolificationibus squamse-formibus prolongatis et cla- vato-dilatatis evoluta, bilocularia, ad dissepimentum lon- gitudinale, fibris simplicibus cum pericarpio junctum, gemmidia obovata, in pedicello longiori singula, foventia. Sphcerosporm in pbyllis prolificantibus inter fikx monili- formia evolutse, oblongse cruciatim divisse. Ptildphora. Gelidie>t<]. 555 Cognita fructificatione Gelidii proliferii Harv., cujus cum specie primum detecta Ptilophorse structuram frondis omniuo convenientem video, de affinitatibus generis nulla dubia ma- nent. Genus Suhrise affine suspicatus sum; detecti fructus affinitatem demonstrarunt. 1. Pt. spissa (Suhr. in Flora 1840 ^:). 262) fronde decomposito- pinnata, prolificationibus squamseformibus a costa emer- gentibus, setisque hyalinis microscopicis scabra, pinnis linearibus patentissimis aLa decurrente invicem junctis usque acl apicem costatis, margine undulato et denticu- lato crispatis. J. Ag. Sp. Alrj. p. 481. Kiits. tah. Biyc. Vol XIX tab. 45. Ad Cap. b. Spei. 2. Pt. ['eolifera (Harv. Trans Irish. Acad. Vol. 22 p. 551) fronde decomposito-pinnata, prolificationibus squamsefor- mibus a costa et superficie tota pinnarum adultiorum emergentibus scabra, pinnis lanceolatis erecto-patentibus pinnatifidis, rachide in adultioribus in costam latam mu- tata, juvenilibus ecostatis, laciniis patentibus ala angu- stiore sejunctis oblongis, margine subintegerrimis. Gcli- dium proliferum Harv. l. c. Fhycol. austr. tah. 204. Kiitz. tah. Biyc. Vol. XIX tah. 25. Nov. Holl. occidentalis. Sphserosporas in phyllis minutis prolificantibus incrassatis circum- circa fere evolutas vidi. 556 Ordo XVII. HYPiSEACEl. Algse inarticulatse, filis elongatis cellulisve brevioribus iu fronclem conjuuctis constitutse. Cystocarpia fronde immersa aut intra pericarpium externum excepta, nucleum compositum foventia; nucleoli nullo adparenti ordine dispositi, adparatu placentari reticulatim ambiente locellos rotundato-angulatos cellulseformes circumscribente. Fila gemmidiifera a parieti- bus locellorum fasciculatim egredientia, centrum versus loculi convergentia, singula invicem libera articulata parce ramosa, in articulis terminalibus ramulorum gemmidia singula pyri- formia generantia. Spha^rosporse (ssepius) zonatim divisse. Quoad dispositionem organorum cystocarpii a cseteris Desmiospermeis Hypneacese abludunt; nucleus nimirum evi- dentius compositus, nucleolis in loculis minutis cellulseformi- bus exceptis, adparatu placentari nucleolos singulos circum- ambiente separatis. A parietibus loculorum circumcirca exeunt fasciculi sparsiores filorum prsegnantium, qui intra eundem loculum plus minus numerosi, quasi nucleolum proprium, a proximis adparatu placentari separatum, constituunt. Si tan- tum banc dispositionis normam respicias, Hypneaceas Gigarti- neis proximas crederes. Fila autem gemmidiifera in Hypnea- ceis invicem libera et in articulis terminalibus ramulorum gemmidia singula generantia. In Gigartineis, intra loculos, gemmidia conglobata et muco invicem cohibita generantur. Ipsa tila gemmidiifera ad eundem typum ac in Gelidieis con- fecta mihi adparuerunt ; sunt vero in inferiore parte nunc minus composita, pedicellum simplicem mentientia (HypnejB sp.), cujus in apice abruptius incrassato gemmidium pyriforrae Endocladia. HYPNEACEiE. 557 provenit; nunc pariter ac in cseteris Desmiospermearum or- dinibus articulata et acl articulos ramulosa, in articulis ter- minalibus raraulorum gemmidia obovata generantia (Ecto- clinium). • Hypneacese, quales lioc loco circumscribuntur, sunt invi- cem ita diversa? ut a Generibus axi monosiphonio articulato intra frondem subtubulosam instructis ad Genera axi cellu- loso constituta — tamen cellula centrali ssepius dignoscenda — adscendant. Disponantur : TKIBIIS L E^DOCLADIEili fronde subtubulosa, axi monosi- phonio articulato tubum percurrente, ramis ab axi egre- dientibus stratum periphericum contiguum tubulosa) fron- dis sustentantibus ; nucleolis paulo distantioribus in nu- cleum compositum minus conniventibus. Fronde evidentius tuhulosa aculeata .... CXXXVII. Endocladia, „ „ molliore . . . . ? CXXXVIII. Gattya. TRIBIjS IL HYPNEtE fronde cellulosa solida, nucleo evi- dentius composito. Strato medullari ceUulis subdiversis (angustiorihus), in cellu- las exteriores sensim aheuntihus, constituto. Pericarpio supra /rondem sensim eminente . . CXXXIX. Htpnea. „ externo suhproprio CXL. Rhododactylis. Strato medullari filis angustiorihus inter ccllulas magnas strati medii excurrentihus constante. Sphcerosporis fronde vix mutata immersis . . CXLI. ? Dasyphl^a. CXLII. Mychodea. „ in soris externis nematheciosis . CXLIII. Ectocliniuk. CXXXVIL ENDOCLADIA J, Ag. in Linncea 1841. Sp. Alg. p. 236. Acanthohohis Kiitz. Acantliocladia Bupr. Frous teretiuscula ramosissima aculeata cartilaginea, quasi filis in frondem coalescentibus contexta, nempe axi mo- nosiphonio articulato, ramisque ab eo verticillatim egre- dientibus di-polychotomis fatigiatis, extrorsum monilifor- ^58 Hypneace^. Endodadia. mibus et stratum periphericum frondis formantibus, muco solidescente conjunctis, constituta. Ci/stocarpia in fronde intumescente formata, intra pericarpium filis verticalibus constitutum clausura nucleolos plurimos, inter fila reticu- latini ambientia suspensos, gemmidiis oblongo-angulatis paucis farctos, foventia. SphcErosporce in nematlieciis ex- ternis .... In Endocladise specie (Acantli. hamulosa Bupr.) demum cystocarpia bene evoluta observare mihi contigit, quse hoc Genus ad viciniam Hypnese sine dubio revocant. Cystocarpia hujus in ramulis superioribus infra apicem inflatis et apice sterih, ramoso aut simj)lici, at spinuloso — fere vesicuLam coronatam Cystoseir^e myricse revocante — coronatis, obveniunt ramo sterili fere duplo crassiora. Axis frondis centralis cy- stocarpium percurrit, vehit fila longitudinalia, ab axi inferne separata et iu arcum ad eundem superne revertentia, inter- jecto spatio tum interiore (inter axem et fila longitudinalia), tum exteriore (inter fila et stratum externum), quod fihs transversalibus articulatis et geniculatim flexis anastomosan- tibusque occupatur. Hsec fila ubicumque gemmidiifera, gem- midiis nempe quasi a ramulis minutis fiUirum transformatis. Fila itaque vicibus placentse multiplicis eircumcirca ambientis funguntur; gemmidia quoquoversum flexa — fere diceres ut brachia in telegraphis quondara usitatis opticis' — spatia fihs interjecta occupant. Gemmidia sunt clavata aut obovata, aut rautua pressione omnium plus minus angulata, nulla cellula ambiente aut gehatina invicem cohibita. Quse tota structura quantum cum ea Hypneacearum congruit, patet. Alia speci- mina nematheciis instructa vidi, at in his nulhis sphserospo- ras detegere valui. J. Ag. Bidr. Florid. Syst. p. 32. 1. End. muricata (Fost. et Riipr. 111. p. 16) fronde in csespi- tes pulvinatim expansos effusa, nana vage ramosissima, ramis superne adproximatis divaricatis subulatis et mi- nute spinulosis, spinulis siraplicibus acutis homogeneis, deorsum nuUis aut in ramulos mutatis, cystocarpiis verru- cas laterales in ramulo formantibus. J. Ag. Sp. p. 237. Gigartina muricata Post. ct R. l. c. Insula Sitcha et Vancouver. Gattyd. HYPNEACEiK. 559 2. End. vernicata (J. Ag. Symb. cont. p. 449) froiide in cse- spites pulvinatim expansos effusa, minuta vage ramosissima, ramis superne adproximatis divaricatis minute spinulosis, spinulis subheterogeneis sparsioribus, superioribus muri- culatis su.bcompositis, inferioribus simpliciusculis, in ima fronde obsoletis, cystocarpiis . . . . J. Ag. Sp. p. 237. Acanthoholus Brasiliensis Kiits. tah. Phyc. Vol XVIII tah. 9. Ad Brasiliam. 3. End. hamulosa (Rupr. mscr.) fronde in csespites pulvinatim expansos eftusa, minuta vage ramosissima, ramis superne adproximatis divaricatis minute spinulosis, spinulis sub- heterogeneis dense seriatis fere ad imam partem frondis descendentibus, superioribus muriculatis subcompositis, cystocarpiis ramulorum basin occupantibus ellipsoideis, ramuli apice sterili muriculato coronatis. Acanthocladia hamulosa Bupr. in Hh. Hab. ad Insulam Vancouver. Ramus capsuliferus fere ramulum Cystoseirse myricse refert. Spccies inquirendce. End. complanata Harv. Alg. Wright. n:o 37. e Japonia. End. rfgens Grun. Fidsch. Alg. p. 11. Gelid. rigens Mart. Ostas. Exp. p, 118. sec. Grun. l. c. CXXXVIH? Gattya Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 555. Bhyc. austr. tah. 93. Erons teretiuscula distiche et alterne pinnatim decomposita, vix gelatinosa, tubulosa, filis articulatis tota contexta, nempe axi monosiphonio articulato ramisque ab eo ver- ticillatim egredientibus di-polychotomis fastigiatis; articu- lis terminalibus in stratum cellulosum continuum periphe- ricum frondis coalescentibus. Fructus .... Plantse minutse, ad aliis algas repenti, structura peculiari donat£e, novum genus condidit Harvey, quod fructu adhuc ig- noto affinitate dubium manet. Fide structurse Gloiopeltidi et Pikese ex una parte, Endocladise aut Caulacantho ex altera 560 HYPNEACEiE. Hypnea. affine videretur; ramificationis norma et habitu externo ab his omnibus sat diversum et fere magis Ptilocladiam referens. A Harvey Catenella! proximum interea disponitur. 1. G. piNNELLA Harv. 1. c. Pliyc. austr. tah. 93! Kiitz. tah. PJiyc. Vol. XVI tab. 57. Ad Novam Hollandiam occidentalem. Planta a surculo repente vix pollicaris, disticbe pinnata, quasi pinnatifida, pinnis eodem modo compositis aliisque simplicibus, dimi- diam lineam vix longis a latiore basi paulisper attenuatis, obtusiuscu- lis constans. CXXXIX. Hypnea Lamour. Ess.; J. Ag. Sp. p. 438. Frons filiformis teretiuscula virgato-ramosissima aut plus mi- nus divaricato-ramulosa; stratis fere tribus contexta; strato medullari cellulis elongatis angustis, in juvenili subsingulis centralibus; intermedio cellulis oblongis an- guhitis; peripherico celhilis minoribus verticahbus, sub- singula serie dispositis, constante. Cystocarpia intra pe- ricarpium hemisplisericum clausum nucleolos plurimos, in filis laxe extensis suspensos, globulosos, gemmidiis ro- tundatis a puncto centrali quoquoversum radiantibus dense stipatis constitutos, foventia. SphcerosporiB in ramulis evo- lutse, plurim£e in soros nematheciosos collectce, oblongee, zonatim divisse. (Kuts. Phycol. tah. GO fig. IV; Harv. Ner. austr. tah. XLIX). I. ViRGAT^. Frondes steriles ccespitosae virgato-ramulos(e, ra- mulis adultiorihus hasi constrictis ; sporigcrce confornics, in ramulis siliquosis, hasi attenuata sterili pedicellatis, sphce- rosporas fovcntes; capsuligerce divaricato-ramosissimce. 1. H. CERAMioiDES (KHts. Sp. Alg. p. 759) csespitosa virgatim ramosa, ramis filiformibus, principalibus apice elongato nudo subrecurvis mox erectis, ramulis quoquoversum egre- dientibus adscendenti-patentibus utrinque attenuatis, spo- riferis siliquseformibus lanceolato-linearibus strictis, basi attenuata sterili pediceUatis. /. Ag. Sp. p. 441. Kiits. tab. Phyc. Vol. XVIII tah. 23. Cap. b. Spei. Hypnea. HYPNEACEiE. 561 2. H. MusciPORMis (Wulf. in Jacqu. Coll. III. p. 154) csespi- tosa virgatim ramosa ramis filiformibus, principalibus infra apicem incrassatis circinato-incurvis, nudis aut ex- trorsum ramulosis, ramulis inferne quoquoversum egre- dientibus patentibus demum utrinque attenuatis, sporife- ris siliquseformibus lanceolato-rostratis, basi attenuata sterili pedicellatis, capsuliferis spinescentibus divaricato- ramosis. J. Ag. Sp. p. 442. Kutz. fah. Phjc. Vol. X VIII, tah. 19. lucus musciformis Wulf. l. c. Turn. iah. 127. In Oceano calidiore atlantico, Indico et australi. 3. H. EPiscoPALis (HooJv. et Harv. Alg. Tasm. n:o 64) csespi- tosa virgatim ramosa ramis filiformibus, principalibus' ^ rectiusculis, lateralibus ssepe infra apicem iiicrassatis re- curvato-uncinatis, ramulis quoquoversum egredientibus utrinque attenuatis, sporiferis siliqu£eformibus pedicella- tis rostratisque, capsuligeris simpliciusculis fusifurmibus. Harv. Biyc. austr. tah. 23. Kuts. tah. Phyc. Vol. XVIII tab. 30. H. ceramioides var. uncinata Kuts. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 24. Nov. Hollandia et Tasmania. / 4. H. NiGRESCENS (Grcv. niscr.) csespitosa virgatim ramosa, ra- rais extra csespitem parum porrectis apice brevius denu- dato-attenuatis rectiusculis, ramulis quoquoversum egre- dientibus patentibus utrinque attenuatis, sporiferis con- formibus supra constrictam basem mox tumidis, apicem versus sensim longius acuminatis, capsuliferis spinescen- tibus divaricato-ramosis. J. Ag. Sp. p. 443. Litt. Hindostanise. 5. H. RAMENTACBA (C. Ag. Sp. p. 354) elongata virgato-ramosa, ramis apice brevius denudato rectiusculo terminatis, ra= mulis quoquoversum egredientibus erecto-patentibus utrin- que eximie attenuatis lanceolato-fusiformibus, fructiferis .... Chondria? ramentacea C. Ag. 1. c. Hypnea sp. Harv. Alg. austr. exsicc. n:o 340. Nov. Hollandia occident. et australis. 6. H. ARMATA (Mert niscr.') elongata corymbifera, ramis co- rymborum vigato-ramulosis apice longe producto recto 36 562 Hypneace^ Hypnea. nucliiisculis, ramulis quoquoversum egredientibus patenti- bus basi ramellosis demum utrinque attenuatis,sporiferis conformibus supra basem attenuatam mox fertilibus in- crassatis, capsuliferis Fucus armatus Mert. Hyp- nea armata J. Ag. Sp. p. 444. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVIII tab. 30? Cap. b. Spei. 7. H. spiciFERA (Suhr. EcM. n. 41) elougata virgato-ramosa, ramis sterilibus nudiusculis, fertilibus ramulosis apice longe producto recto nudiusculis; ramulis subunifariam egredientibus, plurimis introrsis; sporiferis siliquseformi- bus, simplicibus ramosisve, basi attenuata sterili pedi- cellatis; capsuliferis spinescentibus divaricato-ramosis. J. Ag. Sp. p. 445. Kiits. tab. Phijc. Vol. XVIII tab. 29. Gracilaria spicifera SuJir. l. c. tab. II fig. 14! Hypnect spicigera Harv. Ner. austr. tab. 49! H. chordacea Kiitz. ibm.? H. Harveyi Kiitz. ibm tab. 28? Cap. b. Spei. 8. H. PLAGELLiPORMis (Grcv. mscr.) elongata virgato-ramosa, ramis sterilibus nudiusculis, fertilibus densissime subto- mentoso-ramulosis vermicularibus apice pi:oducto recto nu- diusculis, ramulis quoquoversum egredientibus patentis- simis, sporiferis . . . . , capsuliferis spinescentibus sira- plicibus aut divaricato-ramosis. J. Ag. Sp. p. 446. Litt. Hindostaniee. n. Spinuliger^. Frondes steriles intricato-ccBspitosfe, ramis patentibus alterne ramosce, ramulisque subulatis, a basi latiore actiminatis, obsitcB; sporiferce conformes in ipsa basi aut media parte ramulorum intumescente sphmrospo- ras gerentes. 9. H. sETicuLOSA (J. Ag. mscr.) intricato-csespitosa alterne ra- mosa, ramis extra csespitem parum porrectis per totam longitudinem seticulosis, apice vix denudato rectiusculis, seticulis quoquoversum egredientibus horizontalibus a basi latiore longissime in acumen setaceum flexum attenuatis, demum fertilibus supra medium siliquose inflatis, siliquis Hypnea. Hypneace^. 563 lanceolatis rectis. J. Ag. Sp. p. 446. H. cJiaroides Auct. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVIII tab. 22. Nov. Holland. et Tasmania. 10. H. HAMULOSA (Turn. Fuci tab. 79) intricato-csespitosa al- terne ramosa, ramis extra csespitem parum porrectis, per totam longitudinem spinulosis, apice vix denudato rectius- culis, spinulis quoquoversum egredientibus subhorizonta- libus a basi latiore acuminatis rigidis, fertilibus ramosis infra apices siliquose inflatis, siliquis brevissimis acumi- natis. J. Ag. Sp. p. 447. Mare Rubrum et Indicum; Cap. b. Spei. 11. H. RissoANA (J. Ag. Alg. med. p. 150) intricato-csespitosa alterne ramosa ramis extra csespitem parum porrectis, in inferiore parte sparse spinulosis, apice rectiusculis subde- nudatis, spinulis quoquoversum egredientibus subhorizon- talibus, plurimis simplicibus a basi latiore acuminatis, sporiferis minoribus ovato-acuminatis supra basem con- strictam mox incrassatis apice sterili brevissimo apicula- tis. J. Ag. Sp. p. 448. Kuts. tab. Phgc. Vol. XVIII tab. 19. Mar. mediterraneum et Adriaticum. 12. H. DiVARiCATA (Grcv. Sgn.p. 59) intricato-csespitosa alterne ramosa, ramis extra csespitem parum porrectis, per to- tam longitudinem spinulosis apice subdenudato rectiuscu- lis, spinulis quoquoversum egredientibus, superioribus subsecundatis patentibus simplicibus compositisve, a basi latiore acuminatis, sporiferis conformibus basi tumida fertili sessilibus, capsulis ad ramulos divaricatos aggre- gatis. J. Ag. Sp. p. 448. (excl. syn.) H. alopecuroides Kiltz. l. c. tab. 22. Sinus mexicanus. An eadem ad insul. Mascarenas? Hypn. divaricata Harv. ex australasia est mihi H. cenomyce. 13. H. CORNUTA (Lamour. mscr ) csespitosa alterne ramosa, ramis extra csespitem parum porrectis, per totam longi- tudinem laxe spinulosis apice subdenudato rectiusculis, quoquoversum egredientibus patentibus, aliis simplicibus a basi latiore acuminatis rigidis, aliis stellulseformibus 36* 564 HYPNEACEiE. Hypnea. vivide rubris, capsuligeris rectis spinulis simplicibus ob- sitis. J. Ag. Sp.p. 449. H. Hippiiroides Kiltz. l. e. tab. 21? In atlantico calidiore; an eadem in mari Chinensi? 13. H. Valentiji: (Turn. Hist. tab. 78) csespitosa alterne ra- mosa, ramis extra csespitem parum porrectis, per totam longitudinem densissime spinulosis apice subdenudato rec- tiusculis, spinulis quoquoversum egredientibus horizon- talibus, plurimis simplicibus a basi latiore acuminatis ri- gidis. aliis stellulseformibus vivide rubris, fructibus . . J. Ag. Sp. p. 450. Mare rubrum (et Ocean. Indicus?). An spec. prioris e mari Indico ad hanc transferenda? 15. H. NiDiPiCA (J. Ag. Sp. p. 451) intricato-csespitosa late expansa divaricato-ramosissima ramulisque conformibus divaricato-ramulosis obsita, ramis hic illic glomerulatim congestis, aliis hixioribus extra glomerulos emergentibus corymbosis, fertilibus densius ramulosis, raraulis quoquo- versum egredientibus patentissimis plurimis ramellosis, sporiferis supra basem tumidis apiculo simplici aut ra- moso terminatis, capsuliferis divaricato-ramosissimis. Ocean. pacitic. ad insulas Sandwich. 16. H. CERVicoRNis (f/. Ag. Sp.p. 451) intricato-csespitosa sub- decumbens, divaricato-ramosissima ramulisque conformi- bus divaricato-ramulosis obsita, ramis fertilibus extra csespitem porrectis densius ramuhjsis, ramulis quoquover- sum egredientibus patentissimis, plurimis ramellosis, spo- riferis supra basem tumidis apiculo simplici aut ramoso ^ terminatis, capsuliferis conformibus. H. spinella Kiitz. l. c. tab. 26. Sinus mexican. et insul. Indise occidentalis. — An eadem ex Mauritio? III. PuLviNAT^. Frondes steriles pulvinatim expansce intri- cato-ramosissimcB., ramis concrctis coli(Brentes ; fertiles extra pulvinar emergentes inviceni liberm. 17. H. CENOMYCE (J. Ag. Sp. p. 452) csespitibus sterilibus in- tricato-ramosissimis, ramis concretis cohserentibus, aliis jiunc e csespite emergentibus paniculatis divaricato-ramo- Hypnea. Hypneace^'. 565 sissimis, demum subcorymbosis, raraulis quoquoversum egredientibus divaricato-ramellosis, inferiorum ramellis submonstrose coalescentibus inflatls abbreviatis incurvis- que spbserosporiferis. H- divaricata Harv.! (ncc J. Ag.) an Sonder et Kiltz. tab. Phyc. Vol. XVIII tah. 25? Nov. Hollandia. 18. H. spiNELLA (C. Ag. Sp. p. 323) frondibus sterilibus pul- vinatis intricato-ramosissimis, ramis concretis, ramulis subulatis; fertilibus . . . . J. Ag. Sp. p. 453. Kiit^i. tah. Phyc. Vol. XVIII fab. 26. India occidentalis. 19. H. PANNOSA (J. Ag. Alg. Liebni. p)- 14) frondibus sterili- bus pulvinatis intricato-ramosissimis, ramis concretis, ex- timis conicis acuminatis; fertilibus extra pulvinar emer- gentibus invicem liberis, basi nudiusculis, supra medium ramoso-pyramidatis ramis crassis obtusiusculis, sporiferis basi subunilateraliter verrucosis et infra apicem siliquosis soros singulos pluresve gerentibus. J. Ag. Sp. ^j. 453. Kiitz. tab. Biyc. Vol. XVIII tab. 27. Sin. Mexicanus; an eadem in Oceano Indico? 20. H.? HORFJDA (Ag. Sp. Alg. p. 322) frondibus sterilibus pulvinatim expansis intricato-ramosissimis, ramis concre- tis ubicumque muriculato-borridis, extimis superne sub- dilatatis decomposito-spinosis, spinis divaricatis conicis acutissimis. J. Ag. Sp. p. 454. Insula Mauritii. Spccies inquirendce. H. RiGBNS Sond.; ex descriptione cum H. episcopali ad un- guem conveuire videtur. H. Cystoclonioides Sond.; H. episcopali proxima, si non identica? H. EcKLONi Sulir.; H. musciformi proxima, e cap. b. Spei. H. SETACEA Kiltz. sec. sp. in Hb. LeNorm. H. musciformi proxima. H. SECUNDIEAMEA Mont. Ccnt. III. n. 66. Kiltz. fab. Phyc. Vol. XVIII tab. 31. J". Ag. Sjo. p. 455. Ex antillis. Hypnea? spongmformis Zanard. Icon. tab. 92. ex Adriatico. 566 HypNEACEiE. Kliododactylis. H.? SETACBA KUtz. tah. Phijc. Vol. XVIII tah. 31. e Cayenne. H. VAGA Kilts. tah. Thyc. Vol. XVIII tah. 23. e Nova Ca- ledonia. H. EUGULOSA Kiits. ihm tah 27. e freto Torres; an Gracilaria? H. coNFERTA KUt^. ibm tah. 28. an Cordylecladia? CXIi. RHODODACTYLIS J. Ag. mscr. Chondrice sp. Harv. Frons teretiuscula supra caulem trunciformem in ramulos tenues filiformes patulos divisa, intra corticem subpoly- sipbonia, cellulis nimirum 5 circa centralem angustiorem in orbem dispositis- seqiie-longis, cellulisqne exterioribus brevioribus, in corticales minores abeuntibus contexta. Cystocarpia intra pericarpium ovatum, carpostomio aper- tum, nucleum nucleolis plurimis compositum foventia; nucleoli inter flla anastomosantia nuclei suspensi, globosi, gemmidiis rotundatis a puncto centrali quoquoversum ra- diantibus dense stipatis, invicem subliberis, constituti. Splimrosporce .... Quse hujus generis typica consideratur planta sub nomine Chondria3 rubrse in Phyc. australi suh tah. 280 descripta, et icone, pro parte saltem eximia, illustrata fuit. In collectioni- bus autem adhuc paucis observata, nec quoad veram affinita- tem dubiis libera. Ex specimine, quod Harveyo debeo et ipsius manu nomine Chondrise? rubrse inscriptum, credere licet eum quoque de affinitate dubitasse. In Phycologia au- strali agnovit se primum Rytiphlese speciem considerasse, de- mum observatis cystocarpiis et suadente forma fusiformi ra- mulorum Chondriam putavit. Attamen in hoc genere speciem ab omnibus facile distinctam consideravit, et tantum coloris quandam congruentiam cum Ch. clavata prodere dixit. Cre- dere forsan licet eum ramulis fusiformibus et cystocarpii forma ovata ita de affinitate cum Chondria convictum fuisse, ut ipsius nuclei structuram penitiorem examinare neglexerit; nec enim nuclei structuram penitiorem analysi illustravit, nec credere licet cystocarpia ab ipso nomine Keramidii designata fuisse , si penitiorem structuram observaverit. Pauca quffidam cystocarpia observanda habui. Sectione ^enui facta nucleum fere Hypnese videre credidi. Cystocarpium I Bhododactylis. Hypneacej^. 567 limbo tenui hyalino cingitur; liujus limbi in planta sterili dis- secta vix adest indicium. Cellularum seriebus pluribus, qua- rum interiores saltem evidentius concentricse et paulo longi- ores sunt quam extimse, pericarpium crassiusculum confectum est; apice expanditur in carpostomium parum productum, ca- nali angusto ab apice pervio ad nucleum ducente. Nucleus, uisi sectione admodum tenui observatur, sat inordinate con- glomeratus appareat, ut fere in icone Harveyana. Sin sec- tione satis tenui conspiciatur, nucleolis numerosis constare vi- detur; nucleoli separantur filis anastomosantibus a basi cy- stocarpii ad tectum pericarpii extensis: in areis minutis, quee reticulo filorum anastomosantium separantur, nucleoli singuli fero in medio suspensi adsunt, gemmidiis siugulis aut paucis majoribus niagis maturis, aliisque pluribus minoribus fere quo- quoversum radiantibus constantes. Patet ejusmodi compositio- nem nuclei longe differre a structura Keramidii, cujus gemmidia a basali placenta radiantia pyriformia et stipitata in Chondrieis et Rhodomeleis omnibus parum discrepant. Consimilis cum Cli. rubra vero adest dispositio tum in Gigartineis quibusdam, quorum nucleoli tamen structura penitiore omnino differunt, tum in Hypnea et Generibus huic proximis, quse gemmidiis invicem subliberis prseterea congruentia videntur. Si igitur structuram ita rite viderim, apparet Oiondriam rubram ad Hypneaceas esse transferendam. Cum Hypnea congenericam esse vix tamen crediderim, habitu nimium abludente, et car- postomio prsesente, gradum evolutionis superiorem forsan indi- cante. Ramuli fusiformes tamen nec Hypneis alieni, nec structura frondis adraodum diversa. Nostra specimina abun- dant granulis amylaceis, intra cellulas coacervatis. Hinc dissecta fronde structura polysiphonia admodum conspicua fit. Pars inferior incrassata frondis prsecipue evolutione strati cortica- lis orta videtur; stratum nimirum internum in hac parte, quod decompositione partis interioris polysiphonise ortum pu- tarem, non admodum increvit; at hoc cingitur inferne strato amplo cellularum exteriorum, cujus superne vix nisi in ipso strato corticali adest analoga pars. Sphserosporse nondum observatse; detectse alias differentias forsan prsebeant. Prseter Chondriam rubram, aliam speciem Harveyanam, adhuc minus cognitam ad novum Genus refero. Hujus nimi- 568 Hypneacejd. BasypUma. rum structuram cousimilem vicli in fragmento speciminis, quod Harveyo debeo. Fructus hujus a nemine observati. 1. Rh. rubra (Harv. Phijc. austr. tah. 280) fronde supra cau- lem trunciformem in ramulos multo tenuiores filiformes patulos quoquoversum egredientes divisa, ramulis subfu- siformibus utrinque longius attenuatis, fertilibus cysto- carpia hemisplia^rico-ovata, a superficie verticalia, sessilia gerentibus. Hab. ad littus occidentale Novse Hollandise. Planta pedalis videtur, sanguineo-purpurea, inferne pennam cor- vinam et quod superat crassa. superne in ramulos tenues filiforraes sensim abiens. Rami minores exsiccati articulati adparent, articulis diametro asqualibus. • 2. Rh. bulbosa (Harv. Fl. Tasm. II. p. 207) fronde a basi ra- mosa, ramis primariis basi incrassato-bulbosis, bulbo ob- longo solido, sursum filiformibus alterne decorapositis, secundariis ramulisque quoquoversis sparsis obtusis basi attenuatis. Hab. ad oras Tasmaniae. Frons 3— 4pollicaris, a basi ramosa, coccinea, habitu Rhabdonise. In ramulis quendam articulationis speciem se vidisse dixit Harvey; ipse transversali sectione per basem incrassatam facta structuram Ch. rubrte observare credidi. Cseterum vero in planta parum cognita fructus adhuc ignoti. f XLI. DaSYPHL^A Mont. prodr. Phjc. ant. p. 8. Frons gelatinoso- membranacea teretiuscula subtubulosa bre- vissimis pilis inarticulatis hyalinis obsita, stratis tribus contexta; medullari filis elongatis longitudinaliter excur- rentibus tubum interiorem percurrentibus; iutermedio cel- lulis diametro multo-majoribus rotundatis in stratum concretis; corticali cellulis in fila verticalia evolutis con- stante. Cystocarpia .... Sphccrosporce in verrucis su- perficiahbus, filis radiantibus constitutis, inter fila dispo- sitaj, sparsse zonatim divisse. Comparatis descriptionibus et analysibus a Montagneo et Klitzingio, qui specimen authenticum examinavit, datis Genus Montagnei Mychodese proximum suspicor, et a Dasyphlaia Har- Mycliodea. Hypneace^. 569 veyi revera longius distinctum (cfr. quse de Nizzophlaea dixi). Mihi nuUum specimen plantse Montagnei videre hcuit. 1. D. iNSiGNis (Mont. Prodr. l. c.) fronde setis microscopicis obsita vage decomposita, teretiuscula ramis utrinque at- tenuatis, terminalibus acutis. Mont. Voy. Pol. Sud. p. 102. tab. SJig. 3. Kuts. Tab Phyc. Vol. XVIII tah. 18. J. Ag. Sp. p. 215. In mari Novse Zelandise. €XUI. MYCHODEA Harv. in Lond. Journ. VI.p.AOT. Acan- thococctis J. Ag., Sp. p. 434 (quoad cliaract. et excl. sp.) et Lecithites J. Ag. Sp. p. 635. Frons carnosa aut gelatinosa, teretiuscula aut fere plana, stra- tis tribus contexta: medullari filis elongatis dichotomis et anastomosantibus, arcuatim inter cellulas strati medii magnas rotundatas excurrentibus ; corticali cellulis in fila verticalia evolutis constante. Cystocarpia frondi immersa aut hemisphserice lateraliter prominula, intra pericarpium clausum nucleolos plurimos foventia; nucleoli filis reticu- latim ambientibus circumscripti, intra spatium rotundato- angulatum gemmidia circumcirca ab ambientibus filis egre- dientia pyriformia, singula stipite aifixa, excipientes. Sphce- rosporce frondi immersse sparsse zonatim divisse. Ignoto mihi adhuc fructu in typica specie Acanthococci, characteres generis ad speciem, quam unicam fructiferam examinaveram, in Spec. Alg. exaravi. Pluribus speciebus Mychodese dein cognitis, adparuit unam esse cum nostro Ac. aciculari identicara; et characteres Acanthococci nostri ita revera ad Mychodeam esse transferendos. Species typica Acanthococci, quam postea examinare licuit, nuclei structura non parum differre mihi visa est. — Aliud genus nostrum, habitu et paulisper structura alienum, species intermedise cum Mychodea conjungendum suadent. Harvey quoque his duo habet genera, unum Acanthococcum, cui characteres Mycho- dese rite expositos adjecit; alterum, Mychodeam, cui structu- ram cystocarpii haud bene naturse congruentem tribuit. 570 Hypneace^. Mychodea. An Genus Cystoclonio nimium affine foret, iterum iterum- que dubitavi; nec sine hsesitatione characteribus allatis utrum- que differre hodie assumsi. In forma, quse Mych. membranacese proxima videtur, pi- lorura adparatum admodum insignem vidi. Fila nimirum inter cellulas excurrentia cuticulam periphericam usque attingunt, ibique quasi nucleolo deplanato terminantur ; ex hoc nucleolo fili niicroscopici singuli proveniunt. Ita per-evidens est cum Dasyphlsea Montagnei analogia. In eodem specimine ramos majores hic illic truncatos vidi, ramosque ex truncato apice novos provenientes, ut de sua planta memoravit Montagne. Sphserosporas zonatim divisas in strato subcorticali fere ne- mathecioso ramorum juniorum quoque vidi. De cellulis ad- modum magnis, quse in Mychodea obveniunt, non loquitur Montagne; at hse cellulse ssepe parum conspicuse in juvenili parte, et facilius dissolvuntur, si diutius pars dissecta sub- microscopio servatur. In ejusmodi prseparato fila conservantur diutius et conspiciantur faciUus. His accedit Klitzingium, qui specimen Dasyph. insignis a Montagneo datum acceperit, huic structuram Cystoclonii tribuisse; Cystoclonium revera habet structuram Mychodese simillimam; Dasyphlsea vero Harveyi structura gaudet, quam cum Cystoclonio comparare vix cui- dam placuerit. Quse omnia dicere debui, ut iuspectione ite- rata adpareat utrum Dasyphlsea insignis sit species Mychodese, aut non obstantibus his omnibus cum Harveyano Genere Dasyphlese tamen conveniret. I. Mychodea (Harv. partini) fronde tereti, celhilis strati medii permag)iis, aquam avide hihentihus et facile cxpansis, strati corticalis fiJis ahhreviatis fere celhdas per unicam seriem verticalem dispositas formantihus, cystocarpHs uni- lateraliter prominulis aid suhimmersis, pericarpii parte plus minus expansa (demum aperta?) filis verticalihus constituta. 1. M. TERMiNALis (Harv. Aly. austr. exs. n. 413) fronde tereti gelatinosa dichotomo-ramosissima, ramis quoquoversum egredientibus, ramulisque subclavatis obtusiusculis sub- pinnatim obsita, cystocarpiis infra apicem ramorum sub- spathulatum frondi immersis. Mychodea terminalis Harv. Mycliodea. Hypneaceji:. 571 l. c. Phyc. austr. tab. 200! Kilts. tab. Phjc. Vol. XVI tah. 75. Gigartina longipes Kiits. tah. Phyc. IXtah. 84? Mychodea Mallardim Kiitz. ibid. XVI tah. 71? Nov. •Hollandia austr. et Tasmania. 2. M. MEMBRANACEA (HaYV. Alg. Tasm. p. 408) fronde tereti carnosa dichotome aut subpinnatim ramosissima, ramis quoquoversum egredientibus sensim attenuatis, cystocar- piis ramulum brevissimum fere totum occupantibus quasi a ramo bemispherice prominulis demum obtusis. Mychodea memhranacea Harv. l. c. Alg. austr. exs. n:o 412. Kiit^. tab. Phyc. Vol. XVI tah. 11*). Nov. Holland. et Tasmannia. 3. M. CARNOSA (Harv. Alg. Tasm. p. 408) fronde tereti car- nosa dichotomo-ramosissima, ramis quoquoversum egre- I dientibus sensim attenuatis, ramulis lateralibus minutis spinseformibus, cystocarpiis in inflata basi ramulorum ni- dulantibus hsemispherice prominulis ramulo oblique mu- cronatis. Mychodea carnosa Harv. l. c. Phycol. austr. tah. 142. Kuts. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 76, Acanthococcus acicularis J. Ag. Sp. p. 436. M. Muelleri Sond. in Linn. (fide Harv.). Gracilaria aculeolata Aresch. Nov. HoUandia et Tasmania. II. Lecithites (J. Ag. Sp. p. 635) fronde teretiusctda com- pressa aut fere plana, exsiccatione coUmhens quasi distiche ramosa, celluUs strati medii majorihus aquam avide hi- bentihus et facile expansis, strati corticalis filis elongatis dichotome ramosis fastigiatis verticalihus. * Fronde teretiuscula quoquoversum ramosa fastigiata ramu- lisque concrescentihus scepe intricata, exsiccatione colla- hente et scepe quasi costam immersam monstrante. 4. M. pusiLLA (Harv. Trans. Ir. Acad. 22 p. 550) fronde nana teretiuscula carnosa quoquoversum parce ramosa dicho- toma subfastigiata, ramulis sterilibus subulatis, fertilibus- *) Acanth. subulatus Pott. J. Ag. Sp. p. 438. Kutz. tab. Phyc. Vol. XIX tab. 26. tantam habet cum Mychodea membranacea similitudi- nem ut eandem speciem facile haberem. An errore locus natalis: "mare canadense" ei tribuatur? 572 Hypneace^. Mychodea. subclavatis infra apicem cystocarpia oblique iminersa et apiculo ramuli raucronata gerentibus. Bicranema pusil- liim Harv. l. c. et Alg. austr. exsicc. n:o 313. Acantho- coccus pusillus Harv. Fhyc. austr. tah. 2^(). Ora austr. Novse Hollandise. An hsec a M. fastigiata specie diversa? 5. M. rASTiGiATA (Harv. Alg. austr. exs. n:o 343) fronde tere- tiuscula carnosa quoquoversum ramosa dichotoma fasti- giata raraulisque subulatis spinosula, nunc concrescen- tibus ramulis intricata, exsiccatione collabente et ssepe quasi costam iramersara raonstrante, cystocarpiis infra apices rainulorura subspathulatos oblique iramersis, apice ramuli mucronatis. Hypnca fastlgiata Harv. l. c. et Phyc. austr. Syn. n:o 457. Ora raeridion. Novse Hollandia3. 6. M. HAMATA (Harv. Alg. exsicc. n:o 415) fronde teretiuscula carnosa quoquoversura ramosa dichotoraa ramulisque su- bulatis ssepe secundatim dispositis, falcatis aut hamatis inviceinque concrescentibus intricata, exsiccatione colla- bente et quasi costam imraersara raonstrante, cystocarpiis a raranlo brevi proerainentibus, apice rarauli mucronatis. Mychodea hamata Harv. l. c. et FI. Tasm. p. 323. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 76! Acantlwcoccus Evingii Harv. Phyc. austr. tah. 141 ! Lecithites rangiferinus J. Ag. Sp. p. 63^ (excl. Syn.). Ora meridion. Nov. Hollandise et Tasmanise. Hujus sunt sphaerosporae Generis! ** Fronde compressa suhdistiche pinnatim ramidosa. 7. M. coMPRESSA (Harv. Alg. austr. exs. n:o 414) froiide gela- tinoso-cartilaginea corapressa dichotoma ramulisque elon- gatis simpliciusculis a raargine subdistiche egredientibus pinnata, cystocarpiis infra apices rarauloruin subpathula- tos frondi iraraersis, obtuse apiculatis. Myehodea com- pressa Harv. Phyc. austr. tab. 201. Kiit^. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 75. Litt. austr. Nov. Hollandise! 8. M. NiGEESCENs (Harv. mscr.) fronde crassiuscula cartilagi- nea corapressa a raargine distiche pinnata, ramulis elon- Mycliodea. HypNEACEiE. 573 gatis simpliciusculis a margine subdistiche egredientibus, cystocarpiis infra apices ramulorum subspathulatos frondi semi-immersis, obtuse apiculatis. Acantliococcus? nigre- scens Harv. mscr. Litt. austr. Nov. Hollandise! 9. M. DiSTicHA (Harv. Alg. austr. exsicc. n:o 416)-fronde car- nosa ancipite lineari pinnatim decomposita, pinnis a mar- gine egredientibus lanceolato-linearibus ad basin valde contractis, cystocarpiis Mychodea disticha Harv. l. c. 11. Tasm. II. tah. 192 A. Mychodea chondroides Kiitz. tab. Phyc. Vol. XVII tab. 82? Litt. Tasmanise. *** Fronde plana, lineari aut cuneatim dilatata, flabellatim expansa. 10, M. poLiosA (Harv. Alg. exs. n:o 396) fronde carnosa plana dichotoma flabellatim expansa, segmentis linearibus aut subcuneatis, a margine aut ssepius intra marginem, nunc a disco prolifera, prolificationibus ligulaeformibus ad ba- sin eximie contractis, cystocarpiis infra apices rotundatos immersis, ad unam paginam magis prominulis. Gym.no- gongrus foliosus Harv. l. c. et Phyc. austr. tab. 194. Kats. tab. Phye. Vol. XIX tah. 62. Euthora marginifera Aresch. Variat. elata; major et latior prsecipue a margine foliosa: Rhodophyllis sp. Harv. in Alg. austr. exs. n:o 369. Hab. ad oras austr. Nov. Hollandise. Structura et fructu utroque prsecedentibus proxima; immo an a M. disticha specie distincta sit, dubitare licet. Species inquirendce. AcANT. OBTUSANGULus Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 462. Kiit^. tah. Phyc. Vol. XVIII tab. 17. Ac. GRACiLARiA Soud. Limi. XXV p. 683. Ac. ADELPHiNus Mont. Cfr. species Ochtodis. M. FASTiGiATA Zanard. Phyc. Nov. n:o 27. e Nova Hollandia. M. Halymenioides Zanard. ibm n:o 28. Ins. Lord Howe. CXUU. ECTOCLINIUM J. Ag. mscr. Frons ex ancipite plana, linearis et dentata, membranacea, inferne trichotoma, superne dichotoma atque dentibus 574 Hypneace^. EdocUnmm. vage exeuntibus subdivisa, stratis fere tribus contexta: meclullari, inferne costam formante, cellulis circa tubum axilem angustioribus, suo reticulo cellulas majusculas an- gulato-rotundatas strati medii cingentibus et demum in fila brevia verticalia strati corticalis excurrentibus. Gysto- carpia in ramulis intumescentibus infra apicem immersa, intra pericarpium clausum nucleolos plurimos foventia; nucleoli filis reticulatim conjunctis separati, intra spatium rotundato-augulatum gemmidia circumcirca a filis egre- dientia, pyriformia, singula stipitata excipientes. Splice- rospo^^ce in soris nematbeciosis, supra paginam maculas sublineares formantibus, evolutse, zonatim divisse. Plantse distinctissimse, et antea si quid novi indescriptse, novum Genus condere decet, quod Mychodese affinitate proxi- mum puto. Color fuscescens et babitus potius Thysanocladiam prodere forsan viderentur; at cystocarpiis revera Mychodese proximum, habitu et sphserosporis iu soros nemathesiosos col- lectis dignoscendum. Frons anceps et a margine distiche pin- nata, dentibusque vage serrata a Mychodeis omnibus hucus- que cognitis recedit; luce objecta, costa obsoletior frondem mediam percurrere, conspiciatur. Sectione transversali facta, adparet cellulas interiores majusculas — fere tribus seriebus intra utrumque marginem extensis dispositas — aquam avide imbibere et facilius expandi; ciuguntur hse cellulse ad- paratu minorum anastomosantium, quse a cellulis axilibus angustioribus, cellulam subdistinctam centralem cingentibus provenire videntur; cellulse corticales minutse, in fila brevia verticalia conjunctse; quse omnia in speciebus Mychodese quo- que invenire licet. Nec admodum distant cystocarpia; hsec in ramulis, prsecipue a ramis truncatis prolificantibus in no- stra vidi; sunt in medio ramulo infra apicem brevem intu- mescentia, intra pericarpium clausum, celluHs oblongis mino- ribus, interioribus subconcentrice dispositis formatum, nucle- olos plurimos continentia. Nucleoli transformatione cellularum frondis ita formati videntur, ut cellulse majores in locellos convertuntur, qui gemmidia a parietibus circumcirca exeuntia continent; placentulse ita reticulatim conjunctse plurimse ori- untur, quoquoversum gemmidia minuta pyriformia emittentes. Ectoclinium. HYPNEACEiE. 575 Adparet igitur cystocarpii structura Genus Mychodese proxi- mum esse. In diverso specimine sori nematliecioidei, in laci- riiis superioribus (antepenultimis) intra marginem in pagina secus longitudinem frondis expansi, circumscriptione fere li- neares, parum elevati, levi coloris mutatione et elevatione supra paginam distinguendi, adsunt; transversa sectione, ad- pareat sorum in una pagina convexiuscula esse expansum, sterili leviter incurvata, margine nudo ; constat sorus filis ab- breviatis moniliformibus dense stipatis; inter tila nemathecioi- dea sphserosporse nidulantur oblongse, zonatim divisse, filis nemathecii parum breviores. — His quidem spongiolis macu- Iseformibus, nudo oculo aut lente parum augente conspicien- dis Genus a Mychodea potissimum distinctum puto. Si quis, comparatis fructuum characteribus, Hypnese potius conjungen- dum esse urgeret, dixisse placet congruentiam revera esse magis verborum quam rei. Ob formam et colorem frondis diversos jam adpareat genera hsec haud esse conjungenda; sed insuper sunt nemathecia forma et situ diversa; uec structura frondis conveniens. 1. EcT. DENTATUM (J. Ag. mscT.) froude ex ancipite plana li- neari inferne subcostata pluries trichotoma, dein dicho- ma dentibusque sparsis a margine exeuntibus subdivisa, segmentis superioribns seusim angustioribus, terminalibus vage dentato-subdivergentibus. Ad Tasmaniam R. Gunn; fragmentum e Nov. Hollandia quoque vidi. Frons circiter 4-pollicaris, subflabellatim expansa, segmentis me- diis circiter lineam latis, infimis paulo latioribus, supremis angusti- oribus. In Phyc. austr. nov. Zanardini Genus novum Neurophyllis (N. australis n:o 20) descripsit, cujus facies et structura in plerisque cum nostro convenire videatur. Cystocarpii vero dedit descriptionem a nostra omnino abludentem. 576 Ordo XVIII. SOLIERIEJ^. Algse inarticulatse, tubulosfee et filis percursae, aut magis farctse et tubo axili aut strato medullari instructse. Cystocarpia frondi immersa aut intra pericarpium subproprium excepta, nucleum subcompositum continentia; placenta in nucleo cen- tralis, ssepius filis ad plexum nucleum circumcirca ambientem excurrentibus suspensa, tilis coalitis constituta; nucleoli circa placentam radiatim dispositi, columnis filorum sterilium ssepe intercepti, fasciculis subfastigiatis filoriim praegnantium for- mati; fila gemmidiifera extrorsum radiantia, invicem libera articulata ramulosa, in articulis terminalibus ramulorum geni- midia singula clavato-pyriformia generantia. Sphaerosporse cruciatim aut ssepius zonatim divisse. Solieriese characteribus e structura et dispositione orga- norum cystocarpii petitis inter plures ordines quodammodo intermedise adpareant. Quoad dispositionem nerape cum Are- schougieis insignem offerunt aualogiam — nucleo nempe com- posito, placenta centrali et filis gemmidiiferis circumcirca evo- lutis et peripheriam versus radiantibus. Sunt vero in Solie- rieis fila gemmidiifera invicem libera, et in articulis term ina- libus ramulorum gemmidia singula pyriformia generantia; in Areschougieis fila gemmidiifera, gelatina cohibita, in articulis superioribus gemmidia plura conglobata, quasi in muco sine ordine nidulantia, et mutua pressione rotundato-angulata fo- vent. Quoad structuram filorum prsegnantium formam et forma- tionem gemmidiorum Solieriese aut in vicinia Chondriearum dis- ponendse, aut Gelidieis et Chsetangieis adproximandse videantur. Revera ab his ultimis nuUa essentiali nota fila gemmidiifera SOLIERIB^. 577 differre mihi adparuerunt; sunt in inferiore parte ssepius ma- gis elongata, evidentius articulata et ab articulis ramulosa, ramulis gemmidiiferis. Rainuli terminales demum fasciculato- fastigiati sunt in Solierieis plerumque lougiores, ita transitum ad Corynospermeas parantes. Placentatione et dispositionis norma filorum prtegnantium a Gelidieis, velut ab ordinibus Corynospermearum, facilius distinguantur Solieriese. Sin liodie, structura ordinum diversorum sat bene cog- nita, Solieriese inter plures ordines quodammodo intermedise censeantur, haiid mirandum si antea, dum structuram nobis minus perspicuam habuimus, de affinitatibus dubia prsevalu- erunt. Ipse jam in primordio voluminis, quod Florideas com- plectitur, Solieriam et Eucheuma ad ordinem quendam Soli- eriearum retuli, quem, dubio tamen adposito, Chondrieis vici- num putavi. Postea aliis lidens analysibus, non probe insti- tutis, lUiabdoniam Eucheuma et Solieriam ut Genera diverso- rum ordinum descripsi. Denique in opusculo (Bidr. Florid. Sy- stem.) sub Solierieis genera conjunxi principalia ordinis, quem Desmiospermeis retuli. Hodie genera nonnulla dubie adjeci, quse quoad structuram pericarpii mihi aut ignota, aut non ita cognita ut de iis judicium certum ferre valeam. Disponantur Genera: TUIBIiS I. f AILACAINTHE/E fronde subtubuh^sa, axi mono- siphonio articulato tubum percurrente, ramis ab axi egre- dientibus stratum periphericum contiguum frondis sub- tubulosse sustentantibus; nucleolis circa placentam radia- tim dispositis, filis sterilibus nullis interjacentibus, in nu- cleum fere simphcem convenientibus. Frondc filiformi vage ramosissima CXLIV. Caulacanthus. TUIBIlS II. SOLIERlEyE fronde evidentius tubulosa aut farcta et solidescente, strato meduUari filis sine ordine conspicuo dispositis constituto; nucleolis circa placentam radiatim dispositis, interjectis fili? sterilibus invicem sepa- ratis, nucleum evidentius compositum formantibus. f Sphcerosporis cruciatim divisis (in uno Genere ignotis). Irondis strato exteriore filis verficalibus, muco laxiore ferc tantum coliihitis constanie: Fronch plana jyinnatim decomposita CXLV..^ Gelinaria, 37 579 SoLTERiEiE. CmiJncanthiis. Frondis strato exteriore filis verticalibus in stratum firmius coalescentibus contexto : Fronde complanata in tubercuU» capsuUfera . CXLVI. Meristotheca. „ ,, secus margines capsuUfera . CXLVII. Carpococcus. ff Sphcerosporis .^onati)» divisis. * Cystocnrpiis xnr frondeni sparsis, immersis aut p)lus minus promimdis. Fronde tota articulaio-constricta subtubulosa . CXLVIII? Catenella. „ subtubulosa continua, aut soUdescente ramifi subtubulosis nunc subarti- culatim constrictis CXLIX. Rhabhonia. ** Cystocarpiis in ranmlis subpropriis immersis aut sidtpro- minuUs. Fronde farcta strato meduUari immerse costata . . . CL. Solieria. *** Cystocarptiis intra pcricarpium proprium cxceptis. Fronae farcta ^mpiUosa in ^mpiUis ca^isulifera . . . CLI. Encheuma. CXLIV. Caulacanthus Kiit^, Bhjc. p. 395. J. Ag. Sp. p. 432. Olivia Mont. Fl. Algcr. p. 126. Frous teretiuscula ramosissima aculeata, juvenilis subtubulosa quasi filis contexta, adulta cellulosa, nempe axi mouosi- plionio articulato flexuoso alterne excurrente in ramos di-polychotomos, strato peripherico subcelluloso termina- tos. Cystocarpia infra apices ramulorum inflata, intra stratum periphericum circumcirca prominulum immersa, carpostomio laterali munita, nucleum subcompositum fo- ventia; nucleoli circa placentam, filis incrassatis anasto- mosantibus contextam, radiatim dispositi, tilis sterilibus (vix conspicuis) fere nullis invicem separati, filis gemmi- cliiferis fasciculatis invicem liberis clavatis, peripheriam versus radiantibus constituti; gemmidia in articulis ter- minalibus singula obovato-oblonga. Sphcerosporce inter fila peripherica magis evoluta aggregatse, zonatim divisse. Cystocarpia vidi pro magnitudine plantse sat magna, infra apices ramulorura circumcirca inflata, apiculo (ramulo sira- plici aut ramellis paucis lateralibus prsesentibus) simplici aut CaidacantJms. Solterie;?;. ' 579 pluribus coronata. Pericarpium constat strato peripherico frondis vix conspicue incrassato; carpostomium demum ruptum laterale vidi. Placenta a tubo centrali ut videtur formata; sed intra nucleum tubus evanuit, et plexu lilorum anastomo- santium placenta centralis constituitur. Placentam, admodum evolutam centralem, nullis filis sterilibus evidentibus cum pe- ricarpio junctam observare contigit. Inter lobos placentse nu- cleolos fasciculatos, quoquoversum peripheriam versus radian- tes, dispositos vidi. Fila gemmidiifera invicem libera, paucis articulis constituta, inferioribus sterilibus, terminali gemmidia pro niagnitudine nuclei magna oblongo-obovata evolvente. . Species Algarum scribens Caulacanthum Hypnese proxi- mum posui, incertus, quo loco Genus cujus tunc temporis ig- nota fuerunt cystocarpia, melius disponerem. In opusculo de Bornetia mihi vitio vertitur, quod Genera plura, et inter heec Caulacanthum infelici manu prope Hypneam, male disposue- rim. De Montagneo, qui ante me eundem Fucum ustulatum Hypnese speciem constituerat, tacet auctor. Ipse vero Thuret, cui cystocarpia videre contigit, de structura ita disseruit ut ex iis quse dixit ad quem Floridearum ordinem revera per- tineat Caulacanthus, haud elicere liceat. Cystocarpia nimirum ad apicem ramulorum inflata, carpostomio laterali aperta, axi monosiphonio per totam longitudinem percursa, gemmidiis circa axem hoc loco incrassatum dispositis, descripsit. Qua3 vero omnia de planta cujuscumque fere sit ordinis Floride- arum valeat. Neque in opusculo de Bornetia dixit quo loco Genus melius disponevetur, nec in dispositione Floridearura, postea a Thuret (in Le-Iolis Alg. cle Cherbourg) data, Cau- lacanthum memoratum video. Quse cum ita sint, mihi gra- tissimum fuit quod specimen bene fructiferum demum exa- minare contigit. Ex hoc patet cystocarpia nullo modo ad ty- pum Hypnese esse confecta; sed cura Rhabdonia et Generibus huic proxirais potissimura convenire. Nuclei vero rainus con- spicue compositi, filis sterilibus fasciculos a centro periphe- riara versus radiantes separantibus aut oranino nuUis aut ita abbreviatis ut ea discernere vix liceat. Dispositio vero et structura filorura fertilium omnino eadem ac in Rhabdonia: placenta quoque constituitur plexu composito filorum anasto- mosantium (axem raonosiphonium, quem totam h)ngitudinem 37* 580 SoLiERra.JE. _ Caulacanthus. cystocarpii percurrere dixit Thuret, haud vidi). Spaerosporse zonatim divisse seque bene in Solierieis ac in Hypneaceis de- prehenduntur. A Solierieis vero diftert Caulacanthus pra^sentia tubi axilis frondem longitudinaliter percurrentis. Sed ejus- modi differentia in multis aliis ordinibus quoque adest. In systemate Kiitzingii Caulacanthus una cum Acantho- bolo (Endocladia) et Gloiopeltide in ordinem quendam pro- prium Caulacanthearum comprehenditur. Structura frondis hsec genera sat congruentia adpareant; fructibus vero omnia ita sunt diversa, ut nullam omnino aftinitatem inter ea assu- mere auderem. 1; C. USTULATUS (Mert. mscr.) fronde pulvinato-csespitosa ni- grescente intricato-ramosissima, ramis superne adproxi- matis divaricatis subulatis et minute spinulosis, spinulis acutis. J. A(). Sp. p. 433. Kiits. Fliyc. et Tah. PJii/c. Vol. XVIII tah. 8. Ardiss. Ilorid. Ital. II tah. 1. Fucus ustu- latus Mcrt. Olivia tistulata Mont. Alg. tah. 16 Jig. 3. Variat. : a. CRiNALis Laxius csospitosa, ramulis fertilibus simpliciusculis subclavatis acutis, supra medium sphserosporas geren- tibus. /? c^spiTOSA densius pulvinata, ramulis fertihbus, divaricato- ramosis subulatis, supra basem incrassatam sphserosporas gerentibus. y? spiNELLA fronde rigidiore, "sphserosporis in ramis majoribus sparsis." RhodomcJa spinella Harv. Hab. a et /:? ad littora Europse mediterrauea et atlantica; y ad Nov. Zelandiam. NuUam notam distinctionis inter var. /9 et y detegere valui. Cy- stocarpia tantum in y vidi. Kiitzing 1. c. plures formas e diversis locis natalibus ut species distinctas delineavit: quomodo vero digno- scantur haud video. 2. C. HORRiDULus (Mont. Fl. Chilcns. VIII. p. 304 taK 15 jig. 4) fronde .... purpurea compressa, inferne longius nuda, superne ramis multo tenuioribus maximopere de- compositis subcorymbosis obsita, ramulis raraorum diva- ricatis subulatis et minute spinulosis, spinulis acutis; sphserosporis in ramulis antepenultimis inflatis sparsis. Gelinaria. Solierib.e. . 581 Mont. l. c. et Syll p. 415. Kiits. tab. Fliyc. Vol XVIII tab. 9. Acl oras Chiloenses! Spccies inquirenda. Caul. compeessus Harv. Alg. Wriyht n:o 27. e mciri japonico. CXLV. GelinaRIA Sond. in Mohl ct Schl. Bot. Zeit. \Ub p. 55. Aly. Preiss. p. 25. Harv. Phyc. aiistr. tab. 85. Frons plana gelatinoso-carnosa pinnatim composita, intus tu- bulosa, tubo iilis articulatis anastomosantibusque percurso, periplierico strato introrsum cellulis inajoribus rotundatis, superficiem versus minoribus, extrorsum cellulis in tila brevia verticalia conjunctis, invicem cuticula fere nulla cohibitis, contexto. Cystocarpia .... SphcerosporfS in strato corticali immersse sparsse cruciatim divisse. Planta peculiaris adspectus et dubise affinitatis, quse ty- picam formam hujus (jreneris auctori constituit, hucusque tan- tum sterilis observata fuit. In unico specimine demum sphse- rosporas in ramis junioribus vidi, ex quibus tamen nihil certi de affinitate Generis statuere licet. Sonder Chondro affine genus considerasse videtur. Iviitzing Halymenise speciem con- sideravit; Harvey Kfillymenife propinquiorem suspicatus est_ Ex iis quse vidi Mcristothecse potissimum congruere putarem. Ignotis vero cystocarpiis de affinitate vanum est judicare. Stratum corticale, ut in Nemastoma, fere nulla cuticula cohibitur; articuli ultimi tilorum verticalium sunt elongati cy- lindracei, diametro duplo fere longiores, in dissecto fragmento facilius soluti. Stratum intermedium oritur cellulis adproxi- matis rotundatis, quse tila verticalia gerunt. Intra hsec strata vacuum internum adesse videtur, in exsiccata et madefacta plerumque conapsum filisque interioribus densioribus subfarc- tuni; at adposito acido distenduntur utriusque pagina3 strata, et vacuum internum tilis elongatis occupatum, conspicuum fit. Fila hsec interiora sunt articulata, ramosa et parce anasto- mosantia, endochroma tenuius intra membranam hyalinam foventia. Sphaerosporse inter lila verticalia sparsiores adesse 582 • SoLiERiE^. Meristotlieca. videntur, sunt articulis terminalibus mox descriptis duplo cras- siores, oblongse et cruciatim divisa^. 1. G. uLvoiDEA (Sond. l. c.) fronde pedali carnoso-crassa pin- natim decomposita, pinnis sublinearibus a margine laci- niatis, laciniis demum conformibus. Gelinaria Ulvoidea Sond.; J. Af/. Sp. p. 197. Harv. Pht/c. austr. tah. 85. Hcdymenia Ulvoidca Kiits. Sp. p. 718. Hab. ad oras occidentales et austro-occidentales Novse , Hollandise. Obs. Exstat planta huic externe simillima, nomine Nemastomee? Gelinarioides a Harvey designata, quam structura densiore diversam dixit. Mihi quoque structura diversa adparuit; sit immo ut species hae, licet exteime simillimse, forsan parum affines demum censeantur. In Synopsi Phycol. Australis Harvey speciem allatam sub Halymcnia Muel- leri memoravit, supposita identate utriusque. Quidquid vero sit H. Muelleri, heec diversa omnino species videtur, si quidem iconi Kiit- zingianse {l'ab. JPhyc. Vol. XVI tcib. 95) quod ipsum specimen Son- deri pictum dicitur, fides habenda sit. CXLVL iMERISTOTHECA J. A(j. Bidr. Fl. Sijstem. p. 36. Frons plana gelatinoso-membranacea laciniata dentibus et tu- berculis demum exasperata, intus tubulosa, tubo filis ar- ticulatis auastomosantibusque percurso, peripherico strato introrsuni cellulis magnis rotundatis, superficiem versus minoribus, extrorsum cellulis minutis in fila breviora ver - ticalia conjunctis, contexto. Cystocarpia in tuberculis sita, strato corticali amplius evoluto inclusa, intra plexum peculiarem arcte ambientem nucleum compositum foventia ; nucleoli circa placentam conipositam radiatim dispositi, filis sterilibus a placenta ad plexum ambientem extensis invicem separati, filis gemmidiiferis ramosis invicem li- beris fasciculatis, peripheriam versus radiantibus consti- tuti; gemmidia in articulis terminalibus ramulorum sin- gula clavato-obovata. Splicerosporce strato-corticali im- mers?e, sparsse, cruciatim divisEe. Species hujus generis primum cognita ex habitu tum ad ' Halymeniam, tum ad Kallymeniam relata fuit. Nec structura a Rhabdonia admodum recedit. Missa substantia molliore, in ' Meristotlieca. Solieribje. 583 deutibus et papulis, quibus frons demum obsita lit, qusedam quoque cum Eucheuraate adest aualogia. Situ cystocarpi- orum Kallymenia et Halymenia abludunt, velut penitiori structura nuclei admodum differunt. Quoad cystocarpia, pa- riter subexterna et in processubus sita, cum Eucheumate potissimum convenit Meristotheca. Placenta centralis sub- reticulatim ramosa, tilis subcoalitis ramos placentse hinc junctos illinc separatos formantibus; exteriores rami placentai circumcirca fila geramidiifera plurima fasciculata et fastigiata, peripheriara versus radiantia, invicem libera emittunt; inter fasciculos fertiles lila steriiia ad plexum ambientein excurrunt, quasi. nucleolos invicem separantia. Nucleus ita corapositus, cingitur plexu peculiari, quod filis adraodum densis constitui- tur. Extra hoc strata froudis sterilis recognoscere licet. Fihi, geinmidiifera invicem libera, in articulis terminalibus ra-mu- lorum gemmidia singula fovent. — A generibus, quse struc- tura convenieiite cystocarpiorum proxime aliinia suspicor, sphserosporis cruciatim divisis Meristotheca diftert. 1. M. Natalensis (J. Ag. mscr.) fronde plana latiuscula sub- pinnatim laciniata et a margine prolifera, prohficationi- bus elliptico-spathulatis, secus margines demum incras- satis et tuberculis minutis obsitis, fructibus .... Hab. ad Port Natah (Hb. J. E. Gray!). Fvagmentum sterile tantum vidi formte, ut videtur, distinctissimse. Laciniaj majores in nostra sunt pluripollicares et pollicem latae: mi- nores evidentius prolificatione ortte ellipticfe unciales etniinores; his basi prolongatis in formam lineari-spathulatam abeunt. Structura cum aliis speciebus Meristothecfe convenire videtur. An hujus qusedam esset affinitas cum Chondro agathoico Kiitz. (tah. Phyc. Vol. XVII tah. 54), qui a specie Lamourouxiana ejusdem nominis sine dubio differt. Icon Kiitzingiana tamen structuram Meri- stothecae haud bene refert. 2. M. TASMANiCA (J. Af/. mscr.) fronde plana dichotome aut subpinnatim laciniata et a margine prolifera, prolificatio- nibus supra stipitem teretiusculum cuneato-dilatatis sub- alterne dichotomo-pinnatifidis, laciniisve hateralibus abrup- tis adparenter obtuse dentatis, hiciniis cuiieatis, termina- libus obtusis. Hab. ad Orford Tasmanise D:na Meredith! 584 SoLiERiE^. Meristotheca. ' Segmenta majora hujus Callopliyll. laciniatam fere sequant; minora, secus omnes margines prolificantia, ramificationis norma Call. obtusi- foliam Harv. Phyc. austr. tab. 193 ita referunt ut, missa structura, utriusque specimina facile ab incauto identica habeantur. In Meri- stotheca vero, ob stipites fere ad tenuitatem filiformem reductos, prolificationes marginales evidentius prolificatione oriri adparet; sunt quoque numerosissimi, lineam circiter invicem distantes, secus omnes margines in nostra provenientes. Structura denique a Callophyllide diversissima. Frons enim inteine subtubulosa; tubo adparatu filorum anastomosantium distento; fila ipsa suut ssepe granuloso contentu in- tra tubum hyalinum farcta; filiformia at hic illic incrassata prsecipue ad nodos anastomosantes. Cellulfe tubum cingentes interiores con- stant quasi ipsis his nodis magis rotundatis, quorum radii (elongati) fuerunt admodum abbreviati; hee cellulse interiores strati exterioris sunt majores, demum subcontiguaj, endochromate in media celhila subgranuloso; ipsum stratum corticale constat cellulis minoribus phiri- seriatis. Fructus nullos vidi. 3. M. PAPULOSA (Mont. Yemens. n:o 21) fronde plana clicho- toma aut subpinnatim decomposito-laciniata, segmentis linearibus margine laciniis conformibus dentibusve bre- vioribus obsitis, fructifera dentibus conformibus tubercu- lisve verrucosis spinosisve exasperata, cystocarpiis in ver- rucis marginalibus immersis. Callymenio papuJosa Mont. l c. Syll. p. 438. J. Ay. Sp. p. 293. Kilt^. tab. Phyc. Vol. XVII tab. 73. KaUymenia exasperata Zanard. Ha- lymenia Ceylanica Harv. Alg. Ceyl. exsicc. n:o 39. KiiU'. tab. Phyc. Vol. XVI tab. 93. (uon bona). In mari rubro et Oceano Indico. Haec statu sterili summam habet externam similitudinom cum Halym. Durvilhi^i et hoc eo usque ut a Grunovio utraque spccics iden- tica habita fuerit. Cfrs. obs. infra Halymeniam formosam. 4. M. DuCHASSAiNoii (J. Ay. mscr.) fronde plana subpalmatim laciniata, laciniis subcuneatis, margine ubicumque laceris lacinulis conformibus dentibusque superpositis, pagina plana dentibus cunsimilibus ubicumque exasperata, cy- stocarpiis .... Ad Guadeloupe. H bitus hujus a cteteris sat abhidit, fronde latiore, tota promi- nentiis a disco ct margine emergentibus aspera. Carpococcus. Solieriea;. 585 fXLVII. CaRPOCOCCUS J. Ag. mscr. Krons tubulosa complanata continua, supra stipitem linearis aut oblonga, parce furcata aut dichotoma et flabellatim expansa; tubo interiore filis sparsioribus stellatim ana- stomosantibus, percurso; peripberico strato introrsum cel- lulis rotundato-angulatis concentricis, extrorsum in tila verticalia brevissiina abeuntibus, constante. Cystocarpia in appendicibus marginalibus, fructus externos rotundato- oblongos mentientibus immersa, utrinque prominula, intra pericarpiuin, stratis frondis magis evolutis constitutum, nucleum rotundatum, circa placentam centralem cellulo- sam quoquoversum iila gemmidiifera emittentem, foventia; fila gemmidiifera peripberiam versus circumcirca radian- tia, ramosa fasciculato-fastigiata, superne invicem libera, ^ in articulis terminalibus gemmidia singula clavato-obovata evolventia. SplicBrosporce .... Species, quam buic Generi typicam considero, est plan- tula pollicaris parum conspicua, supra stipitem oblonga, se- mel aut bis furcata, structura fere Chrysymenise, fructibus fere Rhabdonise, sed suo modo externis. Huic aliam speciem habitu Chondri aut Nothogenise adjeci, quam antea Chrysy- meniee dubiam speciem consideraveram, structura cum typica specie convenientem, sed ob fructus ignotos dubiam. Frons sterilis evidenter plana, tubo interiore conformi in- structa. Spatium tubi occupant fiki sparsiora, secus parietes prsecipue excurrentia, a nodis crassioribus radios longissimos et tenuissimos, cum proximis nodis anastomosantes, emittentia. Stratuni externum constat quasi ipsis nodis filorum anasto- mosantium adproximatis, radiis fere nullis in cellulas mutatis oblongas, pluribus seriebus dispositas cum superficie paralle- las, extrorsum in cellulas verticales pauciseriatas aut fila ver- ticalia brevissima abeuntibus, extimis anguste oblongis evi- denter verticabbus, intra gelatinam hyalinam ambientem fron- dis dispositis. Cystocarpia in appendicibus niarginalibus, pe- ricarpia rotundato-oblonga formautibus, excepta; pericarpium constat fere stratis tribus frondis; fila verticalia in pericarpio magis evoluta et longioi,'a; his proximse sunt cellulse rotundatse concentricse, minores et pluribus seriebus quam in sterili dis- 586 SoLiERiE^. Cafenella. positse, iutrorsum in lila abeuntia, radiis multo brevioribus con- stituta, plexum lilorum anastomosantium circa nucleum for- mantia. Garpostomium forsan adest, at nullum vidi. Nu- cleus constat plexu filamentoso centrali amplo et densiori; ab hoc adparatu placentari fila gemmidiifera dichotomo-fascicu- lata et fastigiata quoquoversum radiantia plurima exeunt; fila sterilia interspersa nulla distincta vidi. Gemmidia ob- ovato-oblonga in articulis terminalibus filorum singu.la evohita 1. C. Gatty^ (J. Ag. mscr.) fronde supra stipitem brevem teretiuscuhim lanceolato-oblonga, siraphci aut parce fur- cata, segmentis divergentibus conformibus. Ex Aden ludise Orientahs misit D:a Gatty. Plantula pollicaris, sesquilineam-Slineas lata, in processubus mar- ginalibus numerosis clemum fructifera. ^' 2. C? LiNEARis (J. A(j. mscr.) fronde supra stipitem breveil teretiusculum elougata hneari repetite dichotoma flabel- latim expansa, segmeutis supra axillas acutiusculas erec- tiuscuhs hnearibus, termiuahbus obtusis angustioribus. Chri/si/iii. linearis J. Ay. mscr. in Enum. plant. cx ins. Cliatam. Hab. ad Insulas Chatam, legit Travers! Frons habitu Chondri cujusdam angustioris aut Nothogenise vario- losaj, structura magis Chrysymeniam referente. Strati exterioris cel- lulae interiores ab exterioribus magnitudine minus invicem distant quam in Chrysjmienia, et corticale stratum filis verticalibus evidenti- oribus constituitur. Fructus in hac nullos vidi. Hanc speciem cum Chaetangio? flabellato Harv. Fl. Tasm. identicam esse assumere non aussus sum, structura in nostra a Cheetangio nimium abludente. CXIiVIH? Catenella Grev. Alcj. Brit. p. 1(J6. J. Ag. Sp. p. 351. Frons monihformiter constricta, ex articulis prolifera di-tri- chotoma aut subpinnata, subtubulosa; tubo percurso fihs anastomosantibus longitudinahbus et subverticahbus, su- perficiem versus in fila mouihformia abeuutibus et in stratum periphericum muco cuhibitum coalescentibus. Cystocarpia rainuhs immersa, (poro terminah? aperta) nucleum ad fila lougitudiualia suspensum subcompositum Catcnella. * Solierie.e. 587 foventia; iiucleus placentari adparatu centrali subdivisus, fasciculos filorum prsegnantium, peripheriam versus radi- antes, sterilibus filis a placenta ad fila peripherica ex- tensis interceptos emittens ; gemmidia in filis radiantibus pauca oblongo-obovata. SpliferosporcB inter fila monili- formia evolutse, oblongse, zonatim divisse. Cystocarpia hujus Generis raro obvenientia videntur. Prse- ter specimen minutum capsuliferum, quod Species Algarum scribens observavi, nullum vidi, ex quo dubia tunc allata po- stea tollere licuit. Observationibus itaque iisdem atque ana- lysi tunc facta hodie me insistere, dictum vohii. Postea, ob- servata cystocarpiorum differentia, Genera Dumontiearum aliter disponenda credidi; in nonnullis enim nucleos quasi compositos, in aliis simplices vidi; fila gemmidiifera quoque ita diversa ut nunc gemmidia evidentius seriata, nunc superne magis conglobata adparuerunt. Ex analysi quondam facta sat conspicuum adparet, nucleum Catenellge esse compositum; utrum autem Rhabdonieis an Areschougieis Catenella potius referatur, non seque perspicuum. Rhabdonieis interea adnu- meravi. Quid sit species in hoc genere adhuc parum liquet. Qu^e hucusque sub diversis norainibus propositee fuerunt, fere nulHs characteribus percipiendis dignoscantur. 1. C. OLiGARTHRA (J. A(j. iiiscr.) csespitibus erectiuscuHs minu- tissimis, in stratum brevissimum aggregatis, frondibus a disco radicali radiantibus subumbellatis, singulis clavato- pyriformibus unico articulo aut duobus, isthmo conspicuo separatis, inferiore stipitiformi cyhndraceo, superiore ro- tundato, constitutis. Hab. ad lapides in Bay of Islands Novse Zelandise Berggren ! Frondes a fiilcro derasje cfespites a disco radicali subumbellatim radiantes, cum quadam babitus similitudiue Chondriae umbellulse Harv. at multo minores, constituunt; singulse vix Slineas longitudine supe- rant, aut unico articulo pyriformi constantes, aut duobus, inferiore nempe sensim cylindraceo quasi stipitem superiori subgloboso for- mante; istmo evidenti cylindraceo, stipite duplo tenuiore, articulos separante. Articuli supremi aut, ubi singuli, apices sunt evidenter 588 SoLiERiE^. * Catenella. inflati et obtusissimi, exsiccatione collabentes. Color puryurascens; substantia cartilaginea; madefacta gelatinosa et aquam avide imbibens. Structura omnino Catenellae. Stratum corticale constat filis mo- niliformibus dichotomo-fasciculatis:, articulis interioribus rotundatis, extimis subcylindraceo-oblongis dupJo tenuioribus ; cohibentur fasci- culi iilis cylindraceis infra superficiem frondis excurrentibus et cum superficie parallelis, invicem distantibus et sparsius anastomosantibus : introrsum htec continuantur iilis dichotomis sparsissimis et longissime articulatis, articulis intra tubum liyalinum endochroma angustius fo- ventibus. Inter fila corticalia sphserosporas oblongas vidi; divisas vero frustra queesivi. Minutie, colore et substantia multo magis firma, nec non ipsa frondium forma a Cat. opuntia facilius distincta. Substantia fere ve- sicularum Erythroclonii pyriferi. 2. C. opuNTiA (Good. et Woodw. in Lin. Tr. III. ]). 219) fronde surculis procumbeutibus reptante, pulviuato-csespi- tosa, articulato-constricta 2~3-cliotoma, articulis com- pressis ellipsoideis aut ssepe obovatis, diametro 3 — 5-plo plerumque longioribus. J. Ag. Sp^ p. 352. Catenella opun- tia Gnv. Al(j. Br. tab. 17. Harv. Phjc. Br. tah. 88. Kiltz. Phjc. tat. 76. IV. d Tah. Ph//c. Vol. XVI tah. 71. Fncns opuntia Good. et W. l. c. Turn. Hist. tah. 107. b. var. PiNNATA prolificationibus ad articulos pluribus et infra apicem articulorum ssepe exeuntibus, adparenter pinnatim dispositis. Catenella pinnata Harv. Ner. Bor. Am. p. 201. tah. 29 B. KUtz. tah. Phyc. VoJ. XVI fah. 71. c. var. ELATiOR fronde a basi ad apicem insigniter attenuata, articulis inferioribus ex cylindraceo collabentibus, s£epe longioribus. Catenelta opuntia Harv. Alg. austr. cxs. n:o 421. d. var. FUsiFORMis frondium ramis superioribus elongatis fu- siformibns utrinque longe attenuatis. CatcneUa opuntia var. J. Ag. in Hohenacker. Alg. Chiloens. Hab. a et b. in Oceano atlantico, ad littora Americse et Europse, iu mari mediterraneo et adriatico; c. ad littora Nova? Hollandise; d. in pacitico ad littus Americse australis, et ad insulas Cbatam. Quae ut var. fnsiformis niox indicata fuit, hIi iiliis i(;i recedit, ut speciem propriam facile haberem: spccimina e meditcrraneo nunc C. pinnatam exacte .referunt. Bhohdoma. ' Solierie.«, , 589 3. C. iMPUDiCA (Mont. Fl. Ccll. Cent. II. n:o 2) fronde decum- bente fere flabellatim expansa articulato-constricta 2 — 3- chotoma, e quaque dicliotomia appendicem phalloideum subtus emittente, articulis compressis oblongo-ellipsoideis diametro 2 — 3plo longioribus. J, Af/. Sp. p. 701. Knt^. tah. Phyc. Vol. XV tah. 92. Lomcntaria impudica Mont. l. c. et Syll. p. 426. KiUz. Sp. p. 864. Hab. ad littus Americse calidioris; ad radices Rhizo- phorse saspe obveniens. Praeter magnitiulinenn, qua vulgares Catenellse opuntise formas su- perat, quomodo distinguatur vix video; nisi initio species Lomentarise liabita fuisset, a vulgari Cat opuntia distinctam fuisse vix sane cre- derem. rXLlX. Rhabdonia Harv. Al(j. Tasm.p. 12. J. Ag. Sp.p. 723. Frons tubuh:)sa teretiuscula, coiitinua aut stricturis subarticu- lata, nunc inferne caulescens, ramis tubulosis obsita; tubo tilis longitudinalibus raniosis anastomosantibusque per- curso; peripherico strato introrsum cellulis rotundato- angulatis et corticalibus minoribus subinonostromaticis constituto. Cystocarpia in ramis intra periphericum stra- tum immersa, demum prominula carpostomio munita, nu- cleum compositum plexu arcte ambiente cinctum foventia; nucleoli circa placentam compositam radiatim dispositi, lilis sterilibus a placenta ad plexum ambientem extensis invicem separati, filis gemmidiiferis ramosis invicem libe- ris fasciculatis peripheriam versus radiantibus coiistituti; gemmidia in articulis terininalibus singula clavato-obovata. Sphcerospordi strato corticali immersse, zonatim divisse. Cystocarpia Rhabdoniie in ramis vix mutatis proveniunt, demum vero hemispha^rice prominula et carpostomio munita, plura ssepe vicina et ita adproximata, ut transversali sectione frondis plures nuclei — singuH compositi — secentur. Plexus peculiaris, nucleum circumcirca ambiens, laxior videtur quam in generibus alfinibus, constitutus filis strati interioris frondis concentrice ambientibus, articulis tamen brevioribus et direc- tione tangentis dispositis. Intra hunc plexum placenta adest centralis, filis subcoalitis constituta (nnnc spatium vacuum 590 SoLiERTE.^R. Rliahdonia. vidi), ex qua nucleoli plurimi quoquoversum radiautes exeunt, columnis filorum sterilium invicem separati, omnes simul nu- cleum compositum formantes. Fila gemmidiifera breviora quam in Euclieumate, cseterum conformia fasciculato-fastigiata, in ramulis terminalibus et lateralibus obovato-clavatis gem- midia singula evolventia. (Ob gelatinosam substantiam filorum apices ssepe cohEerent et gemmidia in singulis filis seriata , incauto adpareant). Rhabdonia habitu et structura frondis Chrysymenias et Areschougias mire aliquando referunt; tihi interiora tamen in Chrysymenia multo sparsiora. Kucleus cystocarpii vero in his omnibus admodum diversus: in Chrysymenia simplex et phacenta basali impositus; in Areschougia compositus et circa centralem placentam pariter quoquoversum radians; fila gemmidiifera invicem libera in Rhabdonia et in articuh^ ter- minali ramulorum tantum prsegnantia; in aliis tila apicibus coha3rent, intra gelatinam communem gemmidia phirima fo- ventia. I. Rhabdonia. Fronde cylindracea aut conipressa, snhronfinua aut tantum vage liic illie contracta. * Cysfoearpiis in nicdia fronde niduJantihus, cireumcirca pro- minulis^ in ramulo suhsinyidis. 1. Rh. nigrescens (Harv. in Lond. Journ. VI. p. 408) fusco- purpurea, exsiccatione obscura rigidiuscula, tota fihformis vage-raniosissima subintricata, caule ramisque subconfor- mibus virgatis decompositis, ramulis basi constrictis, apice longe aut brevius acuminatis, cystocarpiis . . . . J. Ag. Sp. p. 354. Harv. Fl. Tasm, p. 321. Variat. : a. Harveyana ramuHs elongatis longeque acuminatis. /?. clavata ramulis sursum dilatatis, ipso apice breviter acu- minato. /. proJifera ramuhs prsecipue ad superiorem partem ramorum circumcirca puUulantibus subhorizontalibus, brevibus cla- vatis iterumve ramulosis. Ad oras Tasmaniee. PJiahdoma. Solieeietk. 591 Quse nomine Rh. coccineae et Rli. nigrescentis primum distribuit specimina Harvey vix ita distincta puto ut ducentibus his duas species assumerem: in nostris vix exiguam differentiam coloris vi- deo. Postea speciebus in loco examinatis, species aliter ac initio, ut putarem, limitatas distribuit Harvey. Rh. coccineam nimirum inter Alg. exs. Australiaj distributam colore et consistentia admodum di- versam, ramificationis nornia quoque distinctam putarem. Inter spe- cimina Rh. nigrescentis distributa omnino diversa planta nunc quo- que immixta videtur; quam hoc loco nomine Thamnocarpi Harveyani interea distinctam proposui, — Adest, ni fallor, structurse differentia inter Rh. coccineam et Rh. nigrescentem in eo quod celhilse infra corticales in Rh. nigrescenti etiam in ramulis adviltioribus fere unica serie dispositse sunt, dum in Rh. coccinea rami majores cellulas infra corticales pluribus seriebus dispositas gerunt. Fructus in Rh. nigre- scenti non vidi. Nomine Rhabd. Harveyi Sonder (Linnmt 1852 jJ- 681) Rh. nigre- scentem et Rh. coccineam conjungere suadet. Quod hoc attinet ad ob- servationes mox allatas refero. 2. Rh. coccinea (Harv. in Lond. Journ. JII.p. 448) coccineo- purpurascens, exsiccatione purpurea membranaceo-tenera, subcaulescens, caule supra radicem fibrosam nudiusculo, superne in ramos subdichotome soluto, ramis elongatis virgatis decompositis, ramulis subfusiformibus utrinque longe attenuatis evidentiore cuticula hyalina cinctis, cy- stocarpiis aeque circumcirca prominulis in ramulo subsin- gulis, sphffirosporis per ramulos sparsis. Harv. Fhyc. austr. tah. 54. Kilts. tah. Fhyc. VqI. XVI tah. 73? Ad Nov. H.ollandiam australem. 3. Rh. dendroides (Harv. Phyc. austr. tah. 152) coccineo-pur- ' purascens, inferne evidentius caulescens, caule supra ra- dicem fibrosam nudiusculo crasso, superne in ramos sub- dichotome soluto, ramis abbreviatis fasciculato-corymbo- sis subfastigiatis, ramulis basi vix constrictis, apice elon- gato acuminatis, cystocarpiis seque circumcirca prominulis in ramulo subsingulis. Ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Mihi hsec species fere tantum icone cognita. Adsunt quidem inter specimina e Tasmania atque Nova Hollandia occidentali mihi missa frag- menta, quorum nonnulla ad hanc speciem forsan pertineant. Tasma- nica nempe constituunt partem inferiorem plantee crassissimse (pen- nam scriptoriam fequantis), cujus radix fibrosa Rhabdoniam prodit, habitus vero et substantia cornea Gracilariam aut Eucheumatis spe- ciem indicare videretur. Dissecta monstrat cellulas interioris strati 592 SoLiERiEiE. JRhdbdonia. fere totum interius frondis fere solidas occupantes, centri exiguo spatio filis paucis occupato. Cellulae granulis amylaceis repletae. Ex icone Harveyi non liquet an caulis Rhabdonise dendroidis denium cellulis ita farctus obveniat. — Tenuior et magis elongata ad oras occidentales Novae Hollandige obvenit planta, quaj ad Gracilariam revera pertinere videtur. De hac conferatur quae in observatione infra Gracilariam du- ram supra adnotavi. ** Cystocarpiis unilatcralitcr plus niinus prominulis per fron- dem sparsis. 4. Rh. tenera (/. Ag. Symh. p. 18) coccineo-purpurascens, tota filiformis decomposito-ramosissima, ramis sub-alterue aut secuudatim virgatis quoquoversum egredientibus cy- lindraceis, ramulisque basi constrictis apice elongato-acu- minatis, cystocarpiis unilateraliter prominulis per ramos ramulosque mamillseformiter inflatos sparsis. J. Ag. Sp. p. 354. Gigartina tenera J. Ag. Sgmh. Soliera cliordalis Harv. (non Ag.) Ner. JBor. Americ. p. 121. tah. XXIII A. (excl. syn.) eximie! Rhahdonia Bailcyi Harv. Kiitz- tab. Phyc. Vol. XVI tah. 14.. \\\ atlantico calidiore ad Americam borealera et insulas Indise Occidentalis. 5. Rh. robusta (Grev. Alg. JBrit. Syn. p). LXII) coccineo- purpurascens, tota inflato-tubulosa vage parcius constricta decomposito-ramosissiina, ramis alterue aut secundatim virgatis quoquoversum egredientibus cylindraceis ramulis- que basi constrictis apice acuminatis, cystocarpiis unila- teraliter prominulis per ramos ramulosque mamillajformi- ter inflatos sparsis. J. Ag. Sp. p. 355. Dumontia rohusta Grev. l. c. Solieria australis Harv. Phyc. austr. tah. 149. Kiit^. tah. Phyc. Vol. XIX tah. 27. Variat, : fi. plagelliformis fronde breviori subcompressa, basi nudius- cula, superne parce ramosa, ramis erectiusculis subfla- gelliformiter conjunctis. y. WiGHTiT fronde magis compressa a subraargine subdistiche ramosa. Hab. a et (S ad Novara Hollandiam; / ad oras Hindo- stanise. Uhahdonia. Solierib^. 593 6. Rh. mollis (Ilarv. Alg. austr. exs. n:o 388) purpurascens, tota filiformis decomposito-ramosissima, ramis subalternis patentibus virgatis quoquoversum egredientibus compres- sis, ramulis basi eximie constrictis, apice dilatato colla- bentibus obtusis, cystocarpiis .... Harv. Phyc. austr. Si/n. n:o 518. Nova Hollaudia australis. 7. Rh. Coulteri (Harv. Ner. Bor. Am.p. 154) purpurascens, tota filiformis decomposito-ramosissima, ramis inferne parcioribus abbreviatis, superne elongatis subflagellifor- mibus subalterne aut secundatim virgatis quoquoversum egredientibus cylindraceis, ramulis sterilibus utrinque pa- rum attenuatis, fertilibus in medio incrassatis obtusius- culis ob cystocarpia aggregata nodoso-verrucosis. Harv. l. c. tab. XXIII B. Ad Californiam. 8. Rh. ramosissima (Harv. Ner Bor. Americ. p. 190) purpura- scens compressiuscula decoinposito-ramosissima, ramis al- ternis patentibus subdistiche dispositis, ramulis utrinque eximie attenuatis, minoribus sublancoideis ob ramulos inchoantes quasi spinosis, cystocarpiis sparsis frondi fere immersis. Chrysymenia ramosissima Harv. l. c. tab. XXX B. - Ad Floridam. Fila interiora sparsiora quam in affinibus vidi et cystocarpia fere immerba, structuram ut in caateris speciebus generis. 9. Rh. hamata (Zan. Phyc. austr. n:o 24) purpurascens tota filiformis pinnatim ramosissima, ramulis plurimis sub- sequelongis virgatim dispositis quoquoversum vage exeuii- tibus, oppositis alternisve, apicibus hic illic hamato-in- curvis, ramulos novos subsecundatos ab arcuata parte extrorsum emittentibus, plurimis utrinque attenuatis, fruc- tibus .... Hab. ad Port Phillip Novse Hollandise (F. de Mueller!). 8a. Rh. patens (Harv. Phyc. aiistr. Syn. n-.o 519) fronde rubescente ri- gidiuscula alterne ramosa, ramis subdistichis liorizontaliter paten- tibus basi vix constrictis simplicibus nudis vel ramulos parvos perpaucos ferentibus, apicibus obtusiusculis. Nov. Hollandia occidentalis. 38 594 SoLiERiE^.. Wiabdonia. .Frons externa facie et ramulis eximie liamatis aliquam cum Acanth. Evingii prodit similitudinem : at rami multo minus subdivisi, et frons ramulis plurimis sequelongis virgata. Dissecta monstrat structuram diversissimam Rhahdoniae. Fructus nullos vidi. Zanardini sphserospo- ras in medio ramulorum dense aggregatas ohservavit. Specimen au- thenticum Zanardinii nullum comparavi; at diagnosis data sat bene nostram pingit. II. Opuntiopsis. Fronde juvenili ramisque suharticulatim con- strictis, ramis quasi prolijicatione ortis ad stricturas emer- gentihtis scepe subverticillatim adproximaiis, stricturis in ramis majoribus sensim obsoletis. 10. Rh. charoides (Harv. AJg. austr. exsicc. n:o 393) fere tota tubulosa et stricturis regularibus articulata, verticillatim ramosa, ssepissime seticulis minutis obsita, articulis cau- linis inferioribus longioribus magis cylindraceis, superi- oribus utrinque acuminatis elongato-lancoideis, termina- libus ssepe in cirhum curvatis, cystocarpiis .... Harv. Thyc. austr. tab. 196! Nov. Hollandia australis. Structuram generis vidi; fila interiora quam in aliis sparsiora. Se- ticuli sine ordine sparsi simplices aut furcati. Fructus ignoti. 11. Rh. clavigera (J. Ag. mscr.) fere tota tubulosa et stric- turis regularibus articulata verticillatim ramosa, superne subcorymbosa, articulis caulinis inferioribus prselongis anguste obconicis, superioribus oblongis ovalibusve, cy- stocarpiis . . . Erythroclonium sp. nov. Harv. Alg. austr. exs. n:o 392. Nova Hollandia australis. Habitus fere Erythr. Sonderi, at structura Rhabdonise.' Cellulae corticales majores quam in aliis speciebus. Ad genicula stratum cor- ticale nunc magis evolutum vidi. Species distincta at adhuc parum cognita. 12. Rh. verticillata (Harv. Phyc. austr. tab. 299) inferne caulescens continua, superne tubulosa et stricturis subre- gularibus constricta quasi articulata, caule incrassato pa- pillis ramulisque pullulantibus dense obsito, ramis ma- joribus subcontinuis ramulisque ssepissime verticillatis, terminalibus articulis ellipsoideis, cystocarpiis . . . Ery- Rhahdonia. Solierie^^. 595 tlirodonium Muelleri Harv. Alg. austr. exsicc. n:o 390 (nec Sonder). Chondria articulata var. gracilis Ag. Tasmannia et Nov. Hollandia australis. Fila interiora in medio densiora speciem costfe huic tribuunt; tubo centrali nullo ab Erythrocloniis conformibus distinguatur. 1.3. Rh. violacea (J. Ag. mscr.) inferne caulescens continua, superne tubulosa constricta, raniis majoribus elongatis continuis, inferne in verticillos paucos coUectis, plurimis virgatim ramosis, ramulis ad stricturas ssepius sparsis basi eximie attenuatis, apice obtusis, cystocarpiis .... Ad Cap. b. Spei. Color fere Grateloupise, at structuram Rhabdonise (tubum interi- orem filis repletum), et sphaerosporas in articulis supremis numerosas vidi, de divisione zonata sphserosporarum tamen non certus sum. Stricturfe ita paucse ut forsan melius inter species sectionis antece- dentis militaret. III. BoTRYOMORPHA. Fronde juvenili ramisque idtimis subarti- cidato-contractis, adtdtiori subcontinua ramentis simpli- ciusctdis vesicceformibus obsita. 14. Rh. globipera (Lamoiir mscr.) fronde juvenili ramisque ultimis subarticulato-contractis, adultiore continua ra- mentis simpliciusculis obovatis demum densissimis obsita, fructibus . . . J. Ag. Sp. p. 355. (excl. syn. phir.) Harv. Phgc. austr. tab. 129. Fucus globiferus Lamour. Hab. Nov. Hollandia occidentalis. A speciebus fere conformibus Chrysym. uvaria et Chr. obovata nec non ah Aresch. sedoide caute distinguenda. Nondum suspicata plurium homomorphia, synonyma apud primos descriptores confunde- bantur; structura omnium examinata dignoscantur facilius. Species affnitate mihi dubia. Rh.? Jardini (J. Ag. mscr.) fronde inferne firmiore subcaule- scente, superne molliore, ramis tubuloso-complanatis pin- nata, pinnis basi angustatis, apicibus subulato-attenuatis, superioribus in rachide longe producta brevioribus basi lata adnatis dentiformibus, fructibus ... Hab. ad Insulas Noukalhva (Jardin ! in Hb. Le Normand). Specimina, quse vidi, formse mihi ignotae sunt exsiccatione maxi- mopere collapsa, nec bene reviviscentia. Si structuram rite percepi, 38* 596 SoLiERiE^. Solieria. frons est tubulosa, filis laxioribus anastomosantibus, quoquoversum ex- tensis; transversaliter secta fila intra tubum hyalinum canalem coloratum monstrant. Cellulse tubum ambientes sunt majores, directione frondis paulisper elongatee, invicem adproximatae, vix omnino contiguge. Stra- tum corticale filis moniliformibus brevibus verticalibus contextum eSt, qua nota a normalibus speciebus Rhabdonise hfec abludit. In inferiore parte frondis idem stratum corticale adest; stratum intermedium multo magis evohitum; tubo angustiori minus conspicuo, at prsesente et filis occupato. Ob habitum ad Rhabdoniam retuli. Fructu ignoto de vera affinitate vanum est dicere. Species inquirend(e. Rh. divaricata (ForsJc. Fl. ^gypt. p. 192) flavescens fronde compressa lineari dichotoma et apicem versus lateraliter ramulosa, ramulis a margine egredientibus basi constric- tis apice attenuatis. J. Ag. Sp. p. 702. Fttcus divaricatus Forsli. (An cum sequ. identica?). Ramiiicatio a frag- raeuto viso non bene eruenda. Ad Constantinopolin lecta dicitur. Rh. dura (Zanard. Pl. Mar. rubr. p. 70 tah. IX fig. 1) fronde crassiuscula tubulosa subcompressa irregulariter ramosissima, ramis patentibus basi eximie attenuatis, apice acutiusculis vel truncato-prolificantibus, cystocarpiis in singulis ramis numerosissimis subzonatim dispositis. In mari rubro. Rh. umbellata Zanard. Tliyc. nov. Austr. n:o 23. e Nova Hol- landia. , Cystoclonium turgidulum Kiilz. tab. Fliyc. Vol. XVIII tah. 16. e Nova Britannia. . €L SOLIERIA J. Ag. Alg. med. p. 156. S}). AJg. p. 721. Frons carnoso-farcta teretiuscula triplici strato contexta; me- dullari filis elongatis angustis longitudinalibus ; intermedio cellulis majoribus oblongis; corticali minoribus submono- stromaticis constituto. Cystocarpia in ramulis propriis evoluta, plura ssepius adproximata^ immersa, demum pro- minula carpostomio munita, nucleum compositum plexu densiore arcte ambiente ciuctuni foventia; nucleoli circa placentam centralem radiatim dispositi, filis sparsioribus Solieria. Solierie^. 597 sterilibus a placenta ad ambientem plexum extensis in- vicem separati, filis gemmidiiferis simpliciusculis invicem liberis fasciculatis peripheriam versus radiantibus consti- tuti; gemmidia in articulis terminalibus elongatis singula clavato- obconica. SpJKsrosporcB in ramulis lateralibus strato corticali immersse, zonatim divisEe. Genus Rbabdoniae ita proximum ut species utriusque con- fusse fuerint; differunt, si rite video, in eo quod Solieria baud tubulosa sed carnoso-farcta ; quod in Solieria fructus utrique in ranmlis propriis fusiformibus evolvuntur; denique, ni fallor, in eo quod nucleus, filis sparsioribus a placenta centrali ad plexum ambientem extensis, habeat adspectum nuclei simpli- cis; gemmidia quoque magis pyriforinia et evidentius in arti- culo terminali subsingula. Proeterea mihi adparuit Solieriam esse minus gelatinosam, ita ut frondes chartse parum adhse- reant (in nostris). In Soheria, velut in pluribus speciebus Uhabdonise, adparatus fibrosus radicalis est admodum conspi- cuus. Cellulas intermedise, tubum llhabdonise cingentes, sunt majores et quasi inanes; quse in Solieria stratum medullare ambiunt celhilse sunt exterioribus quidem inajores, al diffe- rentia minori; ssepe quoque granuloso contentu instructse. Eadem fere in pericarpio differentia: in Rhabdonia cellulse intefiores magnse, subduphci serie dispositse, abruptius a cel- lulis corticalibus separantur; iu Solieria sunt cellulse interi- ores in ceUulas exteriores sensim abeuntes. Sphserosporse Rhabdonise inter fihi verticaHa brevissima sunt sparsiores; in Solieria, quia in ramulo proprio provenientes, sunt densiores et inter fila verticaha magis evoluta obvenientes. 1. S.? iNDiCA (J. Ag. Sp. p. 728) intricato-csespitosa, frondibus a csespite erectiusculis dichotomo-subfastigiatis, segmentis patentibus abbreviatis, superioribus adproximatis divari- catis subulatis. Ad Indiam orientalem. 2. S. CHOKDALis (Ag. Syn. p. 17) frondibus a radice fibrosa erectis flageUiformibus dichotomis, segmentis erectis lon- gissimis demum ramuUs kiteraUbus proUficantibus utrin- que attenuatis fructiferis obsitis. J. Ag. Sp. p. 723. Kilts. tab. Phgc. Vol. XVII tah. 98. Mont. Fhyc. Hisp. p. 5'. 598 SoLiERiE^. EucJieuma. Sjjhcer. chordalis Ag. l. c. Gigartina Gaditana Mont in Wehh. Otia Hisp. tah. 7; Cystocl. turgidulum Kilts. ficle Mont). x4d littora atlantica Europse calidioris (Gades! Brest!). Caveas ne E-habdoniam teneram et Solieriam chordalem confundas. Cystocarpia Rhabdonite proveniimt in parte ramorum (saepius supe- riorc), qui non nisi proventu fructuum a sterilibus differunt. Ramuli fructiferi SolieriEe sunt quasi peculiaris indolis, fere in modum Gracil. Confervoidis lateraliter exeuntes, utrinque attenuati. Spccies inquirendcB, GiGART. Gaudichaudii Mout. Voy. Bonit. tab. 143. /7^. 1. Cgst. Gcmdichaudii Kiitz. tah. Phijc. Vol. XVIII tah. 15? J. Ag. Sp. p. 723. Ex oris Peruvise. f4il. EUCHEUMA J. Ag. Alg. Liehm. p. 16. Harv. Ner. Bor. Am: p. 118 tah. XXIV. Frons carnoso-cartilaginea, demum plus minus papillosa, im- mdrse costata, triplici strato constituta; medullari filis anastomosantibus densius stipatis; intermedio cellulis ro- tundatis; corticali filis moniliformibus verticalibus con- stituto. Cystocarpia in papillis externa, intra pericarpium carpostomio regulari pertusum, nucleum compositum, plexu deusiori arcte ambiente cinctum, foventia; nucleoli circa placentam compositam radiatim dispositi, filis sterilibus a placenta ad plexum ambientem extensis invicem sepa- rati, filis gemmidiiferis ramosis invicem liberis fasciculatis peripheriam versus radiantibus constituti; gemmidia in articulis terminalibus singula clavato-obovata. Sphcero- sporce strato corticali immersse, sparsse, zonatim divisse. Structura nuclei Eucheuma cum Rhabdonia, Meristotheca et Solieria proxime convenit. Fila gemmidiifera circa placen- tam magnam centralem subramosam, filis magis intricatis conjunctis compositam, circumcirca radiatim disposita, sunt admodum ramosa et fasciculato-fastigiata; rami ramuUs ter- minalibus et hiteralibus clavatis terininantur, quorum in api- cibus gemmidia singula obovato-pyriformia formantur. Harvey Eucheuma. . SoLiERiEiE. 599 gemmidia Eucheumatis in filis moniliformibus seriata et ob- longa pinxit; et ita quoque ipse aliquando videre credidi; quod vero, si rite auguror, statu immaturo ita pendet ut in cystocarpiis plantae exsiccatse apices ramulorum (in juvenilibus filis gemmidiiferis) segre separantur, unde gemmidia in his inchoantia ut articuli fili principalis inferiores ab incauto ha- beantur. In cystocarpiis Eucheumatis fila gemmidiifera paulo longiora et magis ramoso-composita quam in aliis generibus mihi adparuerunt. Cseterum cystocarpia magis externa et suo proprio pericarpio munita. Sphserosporge sunt zonatim divisse; in Meristotlieca sunt cruciatse. Frons in Rhabdonia et Meristotheca subtubulosa; in Eucheumate farcta. Stratum periphericum est in Eucheumate eximie evolutum. Substantia eximie cartilaginea et habitus proprius. Cystocarpiis comparatis Eucheumatis et Sphserococcoide- arum analogiam haud exiguam inter utraque sine dubio in- venire liceat. Quoad dispositionem partium differunt: In Eu- cheumate a placenta magis evidenter centrali quoquoversum fila radiantia emittuntur ; in Sphserococcoideis a placenta basali aut magis depressa aut prolongata proveniunt. In Eucheumate nucleus subcompositus videtur, fihs sterilibus a placenta ad" plexum circumcirca nucleum ambientem porrectis fasciculos filorum fertilium separantibus. Subsimilis dispositio in Gra- cilaria et Tyloto adsit, phicentse nempe lobis prominulis cryp- tas fertiles separantibus. Ipsa denique fila gemmidiifera in- Spha^rococceis propriis haud exiguam cum iis Eucheumatis offerunt similitudinem, singulis fere articuhs terminalibus si- mul maturescentibus. * Fronde sterili teretiuscula papillis fere denudata. 1. EucH. NUDUM (J. Ag. S}). Ahj. p. 625) fronde tereti-sub- compressa vage dichotomo-ramosa, ramis elongatis iner- mibus, apicibus conicis. Hab Ex liabitu plantse depictae Chondr. vermicularem Kutz. tab. Phyc. Vol. XVII tah. 61 ad hanc nostram speciem referre propensus fuis- sem. Structura vero diversa videtur, utpote stratum axile in nostra adest evidentissimum, quod in icone Kiitzingii desideratur. Planta Kiitzingii e freto Sundico dicitur. 600 SoLiERiE^. . Eucheuma. ** Fronde stcrili tcretiuscula, papillis siuc ordiue conspicuo quoquoverswn egredicntihus plurimis instructa. 2. EucH. HOKRiDUM (Harv. Alg. Telfair ji:o 12) fronde tereti subvage ramosa ramis eloiigatis spinulosis, spinulis uu- dique vage egredientibus densissimis minutis conicis. J. Ag. Sp. p. 625. Gigart. Iiorrida Harv. l. c. Ad Insulara Francise. 3. EucH. ACANTHOCLADUM (Harv. Ncr. Bor. Amer.p. 191) fronde tereti inferne incrassata subcoinpressa et a margine ad- parenter pinnata, pinnis teretiusculis quoquoversum sine ordine egredientibus elongatis vage ramosis in apices te- nues subulatos longe attenuatis, inferioribus ramulis ab- breviatis spinuliformibus divaricato-submultifidis uuuc suboppositis, superioribus elongatis decompositis flexuosis, spinulis subulatis. Chrysymenia? acanthoclada Harv. l. c. tah. 25! Hab. ad oras Floridse (Harvey, C. Melvill!) ad Barbadoes (Hb. J. E. Gray!). Habitus iiullo modo Chrysymoniee sed potius Eucbeumatis, aut immo Gracilariai cujusdara. In specimiuibus qute vidi, structuram examinavi, et hanc cum quibusdam aliis Eucheumatis speciebus con- gruentem observare credidi. Fila strati centralis laxiora quam in icone Harveyana vidi. Specimina nostra sterilia. *** Fronde sterili teretiuscida papillis conicis verticillatis oh- sita, papiUis in cap)suligera numerosiorihus aggregatis fere inordinatis. 4. EucH. isiT^ORME (Ag. Sp. p. 271) fronde tereti verticillatim aut demum adparenter vage ramosa, ramis elongatis quo- quoversum papillosis, papillis verticillatis conicis, demum obtusis aut in limbum circumcirca ambieutem coalitis, pa- pillis in fructifera inter verticillos provenientibus subulatis aut conicis parum ramosis, cystocarpiis infra apicem ses- silibus ovato-globosis. J. Ag. Sp. p. 627. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 118 tah. XXIV. Sphcer. isiformis Ag. l. c. Hab. ad Floridam et Insulas Indise occidentalis. Species nobilissima, a plexu radicali ramoso surgens saltem usque sesquipedalis, corallini coloris plerumque conservans indicia. SteriHs planta sat regulariter verticillis invicem distantibus papillosa, papilHs Eucheuma. Solierib.e. ' 601 juvenilibus magis elongatis fere subulatis, adultioribus brevioribus et obtusioribus. In capsuligera ramuli subulati parum ramosi inter vei'- ticillos proveniunt, in quibus cystocarpia ssepius singula infra apicem intumescunt. Quse nomine Gigart. isiformis a Kiitzingio {Tah. Phyc. Vol. XVIII tab. 7) depingitur parum characteristica, nec forsan eadem, utpote e mari Indico orta dicitur. 5. EucH. spiNOsuM (L. Mdnt. p. »313) froiide tereti verticilla- tiin aiit demum adparenter vage ramosa, ramis elongatis quoquoversum papillosis, papillis verticillatis conicis de- mum obtusis iterumque papillosis, papillis in fructifera densissimis supra-decompositis subglomerato-multifidis, cy- stocarpiis subglobosis. J. A(j. Sp. p. 626. Fuc. spinosus L. Turn. Hist. tah. 18. Gigartina spinosa Kiltz. tah. PJii/c. Vol. XVIII tah. 7. G. isiformis Kiitz. ihm? Hab. in oceano Indico; usque ad Cap. b. Spei descendere dicitur. In Opere Die Algen des trop. Austr. Sonder opinionem protulit Species 5, a me in prima sectione Sp. Alg. p. 625 enumeratas, ad unam eandemque speciem esse referendas. Me judice hse species et ramificationis norma ad diversos typos pertinent, et speciminibus per- fectioribus examinatis facilius quoque dignoscantur. Quae potissimum conveniunt, E. spinosum atque E. isiforme, stadio fructifero omnino diversa mihi obvenerunt. Si rite auguror, colore quoque statim digno- scantur, in Euch, isiformi pulcherrimc corallino-rubro; in E. spinoso violaceo-purpureo. **** Fronde sterili ex tercti compressa aut fere plana, a mar- gine distiche pinnata. 6. EucH SERRA (J. Ag.^ Synih. p. 17) fronde ex tereti com- pressa, a margine pinnatim decomposita, pinnis distichis subregulariter oppositis, primariis elongatis initio ex tereti-compressis demum latiuribus complanatis, pinnulis sterilibus subulatis, capsuligeris abbreviatis apice papil- losis, papillis divaricatis infra apices conico-apiculatis cystocarpia plura gerentibus. J. Ag. Sp. p. 626. Euch. nodidosum Aresch. Fhyc. nov. p. (348) 22. Hab. in Oceano Indico; ad insulam Mauritii (Hb. Areschoug !). Affinitatem Euch. nodulosi cum nostra planta 1. c. descripta jam suboluit Areschoug; diversas posuit ob papillas. Differentia pendet 602 SoLiERiE.^i:. Euchewna. ex eo quod specimina sterilia sunt a me descripta; fructifera coram habuit Areschoug. Cognita differentia, quse in aliis speciebus* inter formas steriles et fructiferas obtinet, de identitate specierum quas supra conjunxi, vix licet dubitare. Ipsos fructus non vidit Areschoug; cystocarpia bene evoluta Generis in nostra observavi. 7. EucH. Gelididm (J. Ag. Synib. I. p. 17) fronde ancipite- compressa a margine pinnatim decomposita, pinnis disti- chis adparenter vagis, primariis S,ncipitibus demum com- planatis, in inferiore parte pinnulas abbreviatas parum divisas spinseformes, in superiore longiores divaricato- ramosissimas corymbosas apiceque rachidis corymbose congestas, ramellis corymborum ultimis conico-apiculatis, demum obtusioribus. J. Ag. Sp. p. 627. Sphcerococcus Gelidiwn Kiits. tah. Fliyc. Vol. XIX tah. 20. (fragmen- tum terminale). Hab. ad Insulas Indise Occidentalis. 8. EucH. ECHiNOCARPUM (ArescJi. Phyc. nov. p. 23) fronde tota subplana a margine pinnatim decomposita, pinnis disti- chis vagis hic illic oppositis, longioribus minoribusque spinseformibus interjectis, pinnulis complanatis, sterilibus superioribus prolongatis distiche compositis, inferioribus fertilibusque abbreviatis infra apices infiatos divergenter spinulosos cystocarpia rotundata gerentibus. Hab. ad oras Brasilise (Hb. Areschoug!). Quoad ramificationis normam est quaedam cum Gracil. cervicorni et affinibus congruentia habitus. Cystocarpia vero a me examinata Eucheumatis speciem genuinam probare videntur. E. Gelidium, de cujus identitate qusedam dubia habuit Areschoug, est species multo magis crassa, pinnulis decompositis teretiusculis et divaricatis digno- scenda. •i" 'i' 'T •1' «i- mis pr Fronde compressa aut ijlana^ papillis demiim densissi- lis, sine ordine conspicuo a margine et a pagina plana rovenientihus. 9. EucH. Gelatin^ (Esp. Fuc. tah. 101) fronde prostrata su- perne adscendente plana crassiuscula vage dichotomo-sub- pinnata, segmentis linearibus apice attenuatis obtusis, papillis a margine et a disco paginse preecipue superioris provenientibus plurimis cylindraceo-conicis simplicibus aut Euchenma. Solierie^. 603 parce subdivisis, adultioribus obtusiusculis. J. Ag. Sp. p. 628. Fucus gelatinus Esp. l. c. fig. 5 — 7. Prionitis oh- tusa Sonder Alg. trop. p. 31 tab. II fig. 7 — 9. Grunotv Fidsch. p. 9. Grateloup. emarginata Kuts. tab. Fliyc. Vol. XVII tab. 29? Hab. in calidiori mari Indico, oras Novse Hollandise et Novfie Caledonise usque attingens. Speciem allatara Sonderianam ad nostram pertinere suspicor, sua- dente habitu et structura interna. Specimen authenticum tamen nul- lum vidi. Auctoritate Grunowii eadem a Kiitzingio nomine Gelid, de • cipientis determinata fuerit. An itaque G. decipiens Mont. ad ean- dem pertineret? 10. EucH. sPECiosuM (Sond. Bot. Zeit. 1845^. 55) fronde cras- sissima subplana ssepe irregulariter contracta et dilatata subpinnatim ramosa, ramis rugosis undique papillis elon- gatis simpliciusculis subulatis aut compositis subpinnatis, demum densissimis horrida, fertilibus papillis subabbre- viatis infra apices inflatos divergenter spinulosos cysto- carpia foventibus. J. Ag. Sp. p. 628. Harv. Fhyc. austr. tah. LXIV. Gigartina speciosa Sond. l. c. Gig. ornata Kiltz. tah. Phyc. Vol. XV III tah. 6. Hab. ad oras Novse HoUandise occidentalis. Species inquirendce. Gelidium aculeatum (Her. Ann. Nat. Hist. n. 91) fronde car- tilagineo-cornea, ramosa, aculeata. J. Ag. Sp. p. 629. Sphmrococcus Heringii Kiitz. Sp. Gigart. aculeata Kiits. tah. Fhyc. vol. XVIII tah. 6. Port Natal. Grateloupia opposita (Kiitz. Tah. Fhyc. Vol. XVII tah. 31) pbycomate tereti sursum compresso elongato filiformi bi-tripinnato, pinnis pinnulisque oppositis vel subverticil- latis divaricatis spinescentibus. Ad Novam Caledoniam. Sonder hanc quoque cum E. spinoso identicam considerat. Si igitur Eucheumatis speciem credere licet, haec prope E. isiforme dis- ponenda videtur, papillis longioribus diversa a speciebus mihi cognitis . 604 SERIES VI. CORYAOSPERMEf. J. Afj. Sp. Alg. Vol II. 1. p. X. Cystocarpii filis gemmidiiferis ssspissime a placenta ba- sali fasciciilatim radiantibus, invicem liberis, rarissime singu- lis, in articulo terminali clavato-obovato gemmidia singula pyriformia evolventibus. Nuclei aut nudi ramellisve cincti, ssepissime intra pericarpium externum (keramidium) carpo- stomio terminali pertusum recepti, nunc (in ordinibus forsan dubia3 afiinitatis) intra spongiolas supra frondem effusas ne- mathecioideas nidulantes, aut intra pericarpium spbasricum clausum inclusi. In ordinibus typicis Seriei structura nuclei eximie con- gruens; constat fasciculis singulis aut subdivisis filoruni pra3g- nantium, quorum in articulis supremis clavato-dilatatis gera- midia singula conformia generantur. Filorum pars sterilis est abbreviata, aut admodum elongata, et plus minus ramosa. Fasciculi in longe plurimis intra pericarpium proprium, transformatione ramuli ssepe ortum, ovato-urceolatum et car- postomio regulari terminali pertusum, keramidium dictum, recipiuntur; in Wrangelieis nuclei nudi aut tantum coma ra- mellorum muniti; quin immo in infimis fila gemmidiifera in uucleum baud conjunguntur, sed singula sparsa nuda aut ramellis subtransmutatis cincta proveniunt. In Spongiocarpeis et Lomentarieis tum dispositione iiucleorum, tum ipsorum structura differentise adsunt, quibus dubium adpareat an Co- rynospermeis bene adnumerantur. Nec vero melius ad alias series isti ordines referantur. Polyidem ad viciniam Furcel- lariee revocare, structura cystocarpiorum, omni respectu di- 605 versa, vetare mihi videtur. Forsan potius cum Rhabdonia et SoHeria Genus congruere censeatur. Spongiolas peculiari evo- lutione ortas, fere ut nemathecia in niultis Florideis evolu- tione magis peracta filorum corticahum oriuntur, considerare liceret; ipsos nucleos nucleolis Rhabdonije respondentes, dispo- sitione vero diversos; placenta vero in Polydie solidescit, cel- lulis minoribus arctius conjunctis constituta, et ipsa gemmidia fere sessilia dicere opportet, quod cum liHs gemmidiiferis ar- ticulatis Rhabdonise minus bene convenit. Polyidem denique cum Naccaria quoque comparare liceret: Spongiolas Polyidis cum ramulis Naccarise, fructiferis, peculiari evolutione ramel- losis, quodammodo analogas forsan quis crederet. Fila gem- midiifera ad articulum terminalem clavatum reducta in utro- que Genere adsunt. Gemmidia autem singula in Naccaria, in nucleum ant nucleolos conjuncta in Polyide — fere eadeni differentia qua Monospora et Wrangelia distant. Lomenta- rieas multo respectu Champieas tangere vix denegare licet. Lumentariese vero quoad formam et dispositionera gemmidio- rum, a Champieis recedunt; et nuclei ipsi Lomentarise cum nucleolis Polyidis ante ahas congruentes mihi adparuerunt, licet dispositione admodum diversi. An denique Monospora, Naccaria, Polyides et Lomentarise subseriem propriam quan- dam indicarent? His omnibus magnopere mihi dubiis Spongiocarpeas et Lomentarieas inter Corynosperraeas retinere malui, quara in- ter alias series, locis seque incertis, nova conjectura, recipere. Familise itaque Corynospermearura mihi sunt: Ordo XIX. WRANGELIE/E fronde articulata nuda aut corticata et axi articulato percursa; fihs gemraidiiferis singulis sparsis, ssepissirae pkirimis in nucleum, nudum aut tantura coraa raraellorum cinctura, conjunctis, invicera liberis, in articulo terrainaU clavato geraraidia singula generantibus. Ordo XX. SPONGIOCARPE.E fronde continua; cystocar- piis iu spongioHs externis neraatheciosis plurirais prove- nientibus; nucleis inter fila spongiolse nidulantibus rotun- datis nudis; filis gemniidiiferis obconicis abbreviatis arc- 606 tissime stipatis, a placenta cellulosa intra nucleum cen- trali quoquoversum radiantibus, in articulo terminali gem- midia singula generautibus. Ordo XXI. LOMENTARIE.E fronde tubulosa, diaphrag- matibus cellulosis subdivisa; cystocarpiis intra pericar- pium sphsericum, clausum, nucleum rotundatum foventi- bus; lilis gemmidiiferis obconicis abbreviatis arctissime stipatis, a filo placentari unico aut paucis inclusis quo- quoversum radiantibus, in articulis terminalibus gemmidia singula generantibus. Ordo XXII. CHONDRIEiE fronde tubulosa aut farcta, tubo axili articulato nunc percursa, extrorsum continua; cy- stocarpiis rarissime subimmersis, fere semper intra peri- carpium externum, carpostomio pertusum, fasciculum filo- rum prsegnantium foventibus; filis gemmidiiferis invicem liberis a placenta basali radiantibus, in articulo termi- nali majori clavato gemmidia singula obovata foventibus; sphserosporis strato corticali, nunc in verrucas nemathecioi- deas evoluto, immersis, sine ordine sparsis aut aggregatis. Ordo XXIII. RHODOMELE/E fronde articulata monosipho- nia, ssepissime polysiphonia aut areolato-zonata, ceUulis pericentralibus e regione positis, nuda aut corticata; cy- stocarpiis intra pericarpium externum carpostomio per- tusum, fasciculum filorum prsegnantium foventibus; filis gemmidiiferis invicem liberis a placenta basali radianti- bus, in articulo terminali majori clavato gemmidia sin- gula obovata foventibus; sphan-osporis in cellulis pericen- tralibus evolutis, certo ordine seriatis. WEANGELIEiK. 607 Orro m. WRAIVOELIE^. Algse articulatse, nudse aut corticatse, nunc subcontinuse et axi articulato percursse. Fila gemmidiifera raro singula sparsa, ssepissime plurima in nucleum nudum, aut tantum coma ramellorum munitum, vel involucri ramis coalitis cinc- tum conjuncta, invicem libera, a placenta radiantia, in arti- culo terminali clavato gemmidia singula pyriformia foventia. Sphserosporse ad ramulos vix mutatos aut subdiversos externse triangule divisse. Post editum specierum Algarum volumen, in qi^o Wran- geliearnm ordo duobus Generibus constans describitur, alia nonnulla innotuerunt Genera, quse ad eundem ordinera refe- renda videntur. His ducentibus cbaracteres familise paulisper mutandi, idsea farailise cseterum vix mutata. Disponantur Genera: 1. Filis gcmmidiiferis singulis nudis, per ramos vix mutntos sparsis aut magis adproximatis. Fronde arUeulata nuda CLII. Monospora. 2. Filis gemmidiiferis intra involucrmn fere in nucleum con- junctis. Involucri ramellis paucis incurvis invicem liberis. CLIII. Bobnetia. „ „ „ „ invicem, concretis. CLIV. Lejolisia. 3. Filis gemmidiiferis scepe cnm paranematihus mixtis in nu- cleum plus minus densum conjunctis. Nucleis in ramulo terminalibus CLV. Wrangelia. „ infra, apicem sterilem ramuli lateralibus. CLVI. Naccabia. 608 Wrangelie^. Monospora. CIJI. MONOSPORA Solier ap. Cast. Cat. pl. Mars. p. 242. tah. 7 et Suppl. p. 119. Corynospora J. Ay. Sp. (excl. Spec). Frons filiformis dichotoma ramulisque pinuatim obsita articulata monosiphonia. (Cystocarpia propria nulla) : Gemmidia (?) clissita, interiore latere ramulorum ad axillas singula aut pkira, nunc superposita, nunc collateraha pauca, supra pedicellam brevem uniarticulatum obovato-elHpsoidea, con- tentum subgranulosum intra periderma amplum foventia, a pedicello demum separata germinantia ; SpliOirosporcd interiore latere ramulorum tenuiorum densius decompo- sitorum provenientes, rotundatse triangule divisse. Dul). Mem. Ceram. II tah. IV.fiy. 4 — 5. Zanard. Icon. Adriat. tah. 67. Postquam Genus Corynosporse in Speciebus Algarum cha- racteribus definire et hmitibus circumscribere conatus fuissem, aliorum plures observationes publici juris factae sunt, quse et idseam Generis et limites et nomen mutare postulari videntur. Organa, quse sphserosporas indivisas judicaveram, integra a pedicello separata, demum germinare docuerunt Cehi Crouan; et sphserosporas veras triangule divisas quoque depinxit Za- iiardini 1. c. Hinc aliam omnino idseam de his organis con- cipiendam esse patet; quseritur vero quomodo rite interpre- tantur. Jam in opusculo Class. des Aly. pl. 16 fiy. 2 cum expl. Decaisne hsec organa bulbilhs analoga declaraverat. Thu- ret, iterata observatione, eadem cum perisporio a pedicello se- parari, nec rupto perisporio nuda germinare, se in nulla Floridea sporas iis similes cognoscere dixit; addidit quoque nulla alia organa propagationis in Monospora obvenire. Lo- cum in systemate hinc maximopere dubium considerat; in enumeratione Algar. Cherbourg. Le Jolisii, quo loco obser- vationes suas publici juris fecit Thuret, Genus inter Wrange- lieas Naccarise proximum ponitur. Cehi Crouan, in opusculo, quod nondum vidi (Buh. 3:e Mem. Ceram.) observationes na- turam horum organorum iUustrantes, aute aHos omnes cog- nitas fecisse videntur; postea in opere Flor. Finist. organa haec Monosporse nullo modo cum sphserosporis esse compa- Monospora. WflANGELiEjii. G09 randa flocueruut, secl cum gemniidiis Wrangelise ita convenire ut Wrangeliam multifidam una cum Corynospora pedicellata ad idem Genus referant. Allatis liis aliorum observationibus apparet sphserosporas vulgaris formse in Monospora obvenire; organa itaque pedi- cellata, quic frequentissime adsunt, aut esse peculiaris indolis, aut gemmidiis sparsis analoga consideranda esse, mihi vide- tur. Gemmidia singula in Florideis provenire, hucusque fere est inauditum; tamen in Naccaria, licet aggregata conveniunt, fere singula inter ramellos prodeunt. Nec fere aliter in M. clavata vidi; inter ramuh:)s hujus, apice ramorum corymboso- aggregatos et incurvos, ipsa organa quoque aggregata vidi, nunc superposita, nunc collateraha, ab eodem articulo plura exeuntia. Hinc inter Monosporam et Naccariam non facit saltum admodum conspicuum natura. Nec si revera cum pe- risporio separatur gemmidium (ipse intra periderma tenue stratum proprium amplum gelatinosum videre credidi; an rupto peridermate stratum hoc gekitinosum ipsum peri- derma habuerint?), hoc ejus vis considerarem, ut eam ob cau- sam naturam gemmidiorum liis organis denegandam esse cre- derem. Sin vero natura organorum hoc modo expHcetur, patet. Monosporam esse Genus WrangeHeis proximum et a Calli- thamnieis longe diversum. Species Algarum scribenti mihi coram fuit Manuale Har- veyanum, in quo favellse C. pedicelhiti, ut magnse, singuhc aut geminse, ad ramos obvenientes describuntur. Ejusmodi observationem prsetermittere mihi non licuit; consequenter organa indivisa sphserosporas credidi, atque genus Callitham- nio proximum. Cum speciebus typicis alias conjunxi, habitu non admodum abludentes, favellis instructas atque sphsero- sporis sub-conformibus at sporas numerosas continentibus, quod tamen, quum ejusmodi differentia in speciebus Calh- thamnii cognita fuisset, non ejus vis adparuit ut in genera di= versa species divellerem, quas aliis characteribus congruentes tinxi. Observatione de faveUis postea ab ipso Harveyo revo- cata (in Thyc. Brit. tab. 212 favellas in C. pedicellato ignotas dixit), et observationibus recentioribus aham omnino struc- turam indicantibus, characteres omnino reformandi atque aha 39 610 Wrangelie^. Monospora. omnino idea de limitibus et affinitate Generis mihi concipi- enda adparuit. Nonien denique Corynosporse, quod Generi nostro proposueram, ignoto mihi anteriore Solierii, huic post- ponendum esse opportet. * Ranmlis a caule principali (ramisque) multo crassiore quo- quorersum egredicntihus, elongatis mollihus, apice nunc corymhosis. 1. M. GRACiLis (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 559) cse- spite unciali fastigiato, cauhbus radiantibus plurimis con- stituto, ramulis a caule multo crassiore quoquoversum pinnatim egredientibus ekmgatis molhbus, sursum admo- dum attenuatis, pluries furcatis, terminalibus aggregatis brevioribus corymbosis, articulis caulinis brevibus 2 — 3plo, ramulorum inferioribus elongatis diametro multiplo lon- gioribus, fructibus . . . Harv. Pliyc. austr. Syn. n:o 661. Ad Novam Hollandiain occidentalem et australem. 2. M. AUSTRALis (Harv. Trans. Irish. Acad. Vol. 22 ^j. 559) fronde erectiuscula setacea (bi-unciali) sensim dichotomo- decomposita et alterne ramuhfera, ramulis a caule cras- siore quoquoversum pinnatim egredientibus elongatis mol- libus sursum admodum attenuatis pluries furcatis, arti- culis ramorum longissimis, gemmidiis obovatis interiore axillarum latere subpedicellatis. (Harv. Phyc. austr. tah. 253. (Mihi tantum ex icone cognita). Ad Novam Hollandiam occidentalem et australem. 3. M. ARACHNOiDEA (Httrv. Fl. Tasm. p. 333) fronde tenuis- sima arachnoidea (bi-tri-unciah) e basi dichotome decom- posita, ramis lateralibus phiries furcatis obsita, axilHs acutis, ramulis ad genicula subcontractis, apicibus cy- lindraceis attenuatis obtusis, articuHs longissimis, gemmi- diis ovalibus grumosis pedicellatis. (Mihi ignota). Ad Tasmaniam. Ramtdis a caide principali (ramisque) minus conspicue crassiore quoquovcrsuni egredientihus crassiusculis, hrevio- rihus, semel aut parce furcatis, rigidiusculis, minus con- spicue attenuatis. M. PEorcELLATA (Sm. Engl. Bot. tah. 1817) fronde erectius- cula dichotomo-decomposita et alterne ramulosa, ramulis if* MonOSpOra. WRANGELIEiE. 611 quoquoversum egredientibus dichotomis, ramellis ad ge- nicula contractis, apicibus cylindraceis subattenuatis, gem- midiis ellipsoideo-obovatis interiore ramellorum latere sub- axillaribus. J. Ag. Sp. p. 11. Monosp. pediceUata Solier. Zanard. Iconogr. Adr. iab. LXVII B. Conf. pediceUata Sm. 1. c. Dillw. tah. 108. Callith. pedicellafHiu Ag. Harv. Ph/c. Brit. tah. 212. Kutz. tah. Phgc. VoJ. XI tah. 64. Cer. pedicellatum Diih. Cer. II. tab. IV. fig. 4. Ad littora atlantica Europse; quoque in mediterraneo lecta dicitur. 5. M. CLAVATA (Schoush. niscr.) fronde erectiuscula dichotoma alterne ramulbsa, ramulis quoquoversum egredientibus furcatis, superioribus dichotomo-ramulosis, ramellis ad genicula contractis, apicibus clavseformibus, gemmidiis ellipsoideo-obovatis interiore ramellorum hitere subaxilla- ribus. J. Ag. Sp. p. 71. Callith. clavatuni Kiltz. tah. Phyc. Vol. XI tah. 63. Cer. Perreymondi Duh. Cer. II. tah. IV. fig. 5. Monosp. pedicellata var. clavata Zanard. l. c. tah. 67 A. In mediterraneo et atlantico vicino. Hanc speciem cum antecedente plerumque conjunxerunt recen- tiores; utramque quoque speciem in mediterraneo obvenire dicitur. Mihi tamen haud certum videtur unam esse alterius formam aut va- rietatem. In M. clavata bene fructifera vidi ramulos apice ramorum subcorymbosos et multo densius aggregatos quam in laxiore M. pe- dicellata. Inter hos ramulos vix mutatos et sterilibus parum tenuiores vidi gemmidia multo densius aggregata, qualia in tab. citata Dubyana quoque represeutantur. Interiore latere ramulorum proveniunt, nunc ad axillas singula, nunc plura superposita secus longitudinem ejusdem articuli, nunc plura collateralia, medio prsecociore. — Excrescentibus forsan postea ramulis fertilibus gemmidia sparsa quoque demum ob- veniant. In aliis speciminibus pavi modo apice ramorum corymboso- ocellatis, vidi ramulos multo tenuiores pari modo at densius aggre- gatos et in his interiore latere sphaerosporas rotundatas, at in nostris nimium juveniles et indivisas, cognoscere credidi. In nullo specimine C. pedicellati, quorum plurima vidi, ramulos hos dense aggregatos corymboso-ocellatos vidi. Ramuli quidem nunc fere fasciculati, at omni respectu laxiores. Pedicellos quoque longiores vidi quam in M. clavata. Hinc species conjungere nolui. Quae nomine C. sesailis a Kiitzingio l. c. tah. 64 depingitur est forma inter utramque speciem intermedia, a me ad oras Galloprovinciae lecta, magis gelatinosa, ra- raulis densius vestita, ramellis supra axillas acutissimas eximie erectis 39* 612 ^ WRA.NGKLiEiE. Sometia. strictis et fastigiatis, superno vix incrassatis, atque gemmidiis pedi- cello brevissimo instructis insignis. Species inquirendee. 6. CoRYNOSPORA WuLLERSTORFiANA Grun. Novttra. p. 61 fah. VII. Ex oceano antarctico. rLlII. BORNETIA Thur. in Memoir. Soc. des Scienc. Nat. de Cherhourg III. 1855. GriffthsifS si). Atiet. Frons filiformis dichotome ramosa, articulata monosiplionia nuda. Organa fructiticationis in ramulis abbreviatis la- teralibus evoluta, intra involucrum subregulare, ramellis incurvis constitutum, inclusa: Cystocarpia in vertice ra- muli terminalia, gemmidiis pyriformibus radiatim dispo- sitis, singulis sacculo hyalino conformi pedicellato inclusis constantia. Sphcerospor(B interiore latere involucri ad ar- ticulos fasciculatim dispositse, juveniles pyriformes, adultse subsphsericse pedicellatce triangule divisse. Antheridia sub- conica. Habitu et structura frondis Griifithsiara ita referunt, ut steriles haud distinguantur. Organa externa fructus quoque sunt Griffithsi» ; at nucleus Cystocarpii est omnino Wrangelite ! nucleus nimirum hemisphairicus nulla communi membrana cinctus, filis abbreviatis, articulato-clavatis dichotomo-fastigia- tis constans; lila a cellula basali, vicibus placentai fungente, fasciculatim proveniunt; articuli terminales clavati sensim magis pyriformes evadunt et in gemmidia abenut pyriformia, a placenta basali sursum radiantia, singula sacculo hyalino pedicellato tecta. SphserosporaB juveniles sunt quoque pyri- formes et pedicellatse ; pedicelli, si recte viderim, sunt in ar- ticulis raraulorum involucri interiore latere fasciculatira pro- venieutes, ita ut intra involucrum (ad articulos diversos) una corona spliserosporarum supra alteram evolvatur; intra sphse- rosporam maturam una spora partem inferiorem (pedicellum) occupat, tribus aliis apicem spha^rice inflatum occupantibus. Antheridia in sinu ramellorum furcatorum involucri sessilia, fere conica obtusiuscula, cellulis minutissirais paniculatim dis- positis constantia. Bometia. Wrangeliej!:. 613 Genus optimo jure — si quid videu - couditum, Wrau- gelisB proximuui. Quo jure Wraugelia a Ceramieis, eodem et Bornetia ab iis separauda et ad seriem, (xuse eadem struc- tura uuclei couvenit, removenda videtur. Speciem typicam hujus generis describens, expressis ver- bis (Spcc. Al(j. pag. 87) dixi me fructum capsularem (favel- las) nou vidisse. Tamen niihi vertit vitio Cel. Thuret. quod plantam male disposuerim, nempe iuter Griffithsias, quarum cystocarpia (mihi ignota) essent diversa! Hoc utens funda- meuto, dein coutra totam dispositionem a me propositam acer- bius sseviens, quse ipse maxime vituperanda in ea invenerit attulisse vuletur. Contra totam hanc castigationem hoc tan- tum dicere hibet: mihi metipsi me gratulari quod qui vitu- peranda qua^siverit, is nun phira iuvenerit. Quse attuUt sane mihi tam parvi momenti sunt, ut miror quud \vx.c omuino attulerit ! 1. B. BiNDERiANA (Soud. Al(j. Prciss. II. p. 168) fronde erec- tiuscula (Hchotoma, ramis omnibus subsecundatis subfla- benatim expansis supra axillas latiusculas patentibus, ar- ticuhs inferioribus cyhndraceis (hametro triplo longioribus, superioribus ad genicuhim quodque divisis obconicis, fructiferis brevissimis, iuvolucri incurvati ramelHs furca- tis, interiore latere ad articuh)s inferiores sphserosporas fasciculatim dispositas gerentibus. Boru. Binderiana Za- nard. in Ic. Adr. suh tah. LI. Griff. Sonderiana Sond. l. c. J. A(j, Sp. p. 86. Harv. Bhyc. austr. tab. 52. Kiit^. tah Fhi/c. Vol. XII tab. 25. Ad Novam Hollaudiam occidentalem. Favellas supra descriptas Generis in liac specie vidi. 2. B. SECUNDiFLORA (J. Af/. Sijmh. p. 39) fronde erectiuscula dichotuma, ramis inferioribus sterilibusque erectiuscuhs, fertihbus subsecundatis suhflabellatim expansis supra axil- his latiusculas patentibus, articuHs inferioribus cyHndra- ceis diametro 3plo — 4plo longiorihus, superioribus in fruc- tifera ad geniculum (juudque divisis obconicis, fructiferis brevissimis, invohicri incurvati ramelHs furcatis interiore latere ad genicula iuferiora sphserosporas fasciculatas ge- rentibus. Thuret. l. c. tah. 1 et 2. Zanard. Icon. Adr. 614 WRANGELIE.E. LejoUsia. tah. LI. Grlff. secundijiora. J. Ag. Sp. xj. 8(i. Harv. Phyc. Brit. tah. 185. Kiits;. tah. Fhijc. Vol. XII tah. 22. Gr. cymiflora Kiltz. ihm. Gr. liyustica Kutz. ihm. tah. 29. In mediterraneo et vicino atlantico temperatiore. Zanardini, qui 1. c, quoque iconem dedit rami sphaerosporiferi B. Binderianae, differentiam quandam in involucris utriusque speciei indi- cavit, quam ipse saltem non seque perspicuam vidi. 3. B. ? Meredithiana (J. Ag. mscr.) fronde erectiuscula diclio- toma, ramis alternis abbreviatis in racliide elongata in la- tus dejectis eximie pinnatjm dispositis, inferioribus deinum in 'rachidibus principalibus geminatis adparentei' opposi- tis, ramulisque decurrentibus nodos conjungentibus laxius stuposis, ramis ramulisque crassitie vix conspicue diversis, articulis cylindraceis diametro 5 — Bplo longioribus, fruc- tiferis .... Hab. ad Orford Tasmanise D:na Meredith. Species pulchra et ut videtur distinctissima, quoad genus mihi omnino incerta, sterili planta tantum hucusque ohservata. Ob conten- tum articulorum exsiccatione admodum contractum Griffithsias Borne- tias aut Wrangelias refert. Substantia videtur tenacior et magis ge- latinosa, quani in Bornetia et Griffithsiis norma adparet. Inferior pars frondis Wrangeliam multifldam fere yemulatur, superiore magis Bornetiam. Rami laterales multo magis ercctiusculi quam in B. Bin- deriana. fLlV. LejOLISIA Bornct. In Ann. Sc. Nat. Ser. IV. Tom. XI. Frons filiformis articulata monosiphonia, filis radicantibus in- ordinatim ramosis filisque verticalibus simphcibus con- stituta. Fila verticalia ramulos breves fructiferos ssepius oppositos ad basin emittentia. Tetrasporce in ramulis lateralibus terminales, morphosi cellula' apicalis formatse, obovatse nudaj triangulatim divisse. Cystocarpia in ra- mulo laterali terminalia, morphosi celluke apicalis for- mata, intra pericarpium ovato-sphsericum, carpostomio demum apertum, sporas pyriformes a placenta centrali radiantes foventia. Pericarpiuin* ramulis articuhitis pau- cis gelatina conglutinatis constitutum. Antheridia oblongo- conica, cuticula obtecta, in ramulis termiualia. Wrangelia. Wrangelie^. G15 1. L. MEDiTERRANEA Bom. l. c. Kittz. ttth. Fhyc. Vol. XI tah. 92. Habitu Call. Daviesii, in Udotea parasitica crescens prope Antipo- lim. Ita Auctor. Mihi ignota planta; mira utpote fere unica Floridea (mihi cognita) quse in eodem individuo antheridia et cystocarpia ge- nerat; plantula celebrata utpote quee theoriae de trichophoro et de foecundatione Floridearum fundamento prsecipuo fuit. Ex characteribus Generi tributis (sporee pyriformes a placenta centrali radiantes) Genus niihi videtur prope Wrangeliam disponen- dum. Forma involucri Pandoream refert; in hoc vero est sphcerospo- ranm involucrum tantum cognitum; in Lejolisia sunt rami involucran- tes cystocarpiorum concreti. In Lejolisia sphserosporse nudse descri- buntur. fLV. Wrangelia C. Aarte sensim nudiuscula. * Frondihus suhecorticatis at infrrne flis suharcuatim a ver- ticilJo ad verticiJlum secus frondem excurrentihns strato sulspongioso cinctis. 19, Wr.? purpurifera (Harv. mscr.) frondibus a basi eeorti- catis at inferne spongioso strato filorum verticillos con- jungentium cinctis, subpinnatim ramosis et ad genicula verticillatim ramellosis, ramulis brevibus apice plumosis penicillos minutos referentil)us, verticillorum ramellis basi dichotomis superne simplicibus subulatis acutis, articulis ramellorum ad genicula contractis 8plo — 4plo diametro longioribus. J. Ag. Sp. p. 101. Ad Cap. b. Spei. Fructus hodiedum ignoti, nec specimina bene reviviscunt. ** FrondiJms a hasi sursum Jongius rorticatis, strato nempe ceJJularum Jongitudinalium angustiorum tuhum centraJem multo ampJiorem circumdantium sensim et fere mox evo- Juto, cortice extus pJerumque gJahro et nodoso. 20. Wr. plebeia (J. Ag. Sp. p. 707) frondibus fere ecorticatis subpinnatim ramosis et ad geuicula verticillatim ramel- losis, ramis ramulisque apice penicillatis, penicillorum ra- mellis repetite dichotomis a basi ad apicem crassitie sub- sequalibus mollissimis, terminali articulo acutis, articulis ramellorum ad genicula contractis diametro 4 — 5plo lon- gioribus. In sinu mexicano. 21. Wr. fenicillata (Ag. Syst. p. 143) frondibus sursum lon- gius corticatis, inferne subvage et distanter ramosis, su- perue pinnatim ramosis et ad geuicula verticillatim ra- 624 Wrangelie*:. Wranr/elia. mellosis, ramis inferne seiisim (lenudatis nodosis, inter- nodiis diametro 3plo et quadruplo longioribus, ramulis penicillatis, penicillorum ramellis repetite dichotomis a hasi ad apicem crassitie subsequalibus mollissimis obtusis, articulis ramellorum ad genicula contractis diametro G — lOplo longioribus. J. Ag. Sp. p. 708. Harv. Ner. Bor. Amer. ta.h. .34 B. Kiits. tah. Phyc. Vol. XII tah. 40 ct Wr. vcrticillata ihni tah. .39. In mediterraneo et atlautico calidiore ad littora Europse et Americse; an eadem ad novam Hollandiam? 22. Wr. plumosa (Harv. Lond. Joiirn. 1844^. 450) frondil)Us sursum longius corticatis, ab ima basi pinnatim dense decomposito-ramosis et ad genicula verticillatim ramello- sis, ramis inferne sensim denudatis nodosis, internodiis diametro 2plo et triplo longioribus, superne ramulisque penicillatis, penicillorum ramellis repetite dichotomis a basi ad apicem parum attenuatis mollissimis obtusis, ar- ticulis ramellorum ad genicula contractis diametro mul- tiplo longioribiis. Ad Tasmaniam et Novam HoUandiam australera. Antecedenti major, et densius pinnato-decomposita, CEeterum segre characteribus circumscribenda. 23. Wr. princeps (Harv. Alg. cmstr. exs. n:o 2i)l) frondibus sursum longius corticatis, ab ima basi pinnatim dense decomposito-ramosis et ad genicula verticillatim ramel- losis, ramis inferne sensim denudatis nodosis, intermediis diametrura subsequantibus, superne ramulisque penicilla- tis, penicillorum ramellis repetite dichotomis a basi ad apicera parum attenuatis raollissirais obtusis, articulis ra- mellorum ad genicula subcontractis diametro multiplo longioribus. Harv. Phgc. austr. tah. 234. Ad Novara Hollandiam occidentalem et australem. Species inquirendce. Wr. Jeanneretti (HooJc. et Harv. Alg. Tasni. n:o 95) fronde ultra setacea liirta inarticulata nodosa cartilaginea laxe pinnato-dichotoma, rainis subsimplicil)us liirtis, junioribus e nodis superioribus ramellos binos oppositos rainutissi- Naccaria. . Wrangelie^. 025 mos crassos tri-quadripinnatos emittentibus, articulis ra- mellorum diametro sequalibus. J. Ag. Sp. p. 709. An hsec sit forma denudata, iterum ramellos novos paucissi- mos proferens, Wr. Ballioides supra descriptse? Gr. argus (Mont. Can. p. 176 iQh. VIII fig. 4) a me in Sp. Alg. p. 710 inter species inquirendas W^rangelise enume- rata, utpote milii Wr. plebejae proxima; in Syllog. p. 444 nomine Wr. Argus Mont mscr. ab auctore diagnosi nova proponitur. Wr. dasyclada Harv. scc. Kilts. Sp. et Tah. Pliyc. Vol. XII tab. 41); mihi species Harveyana hujus nominis ignota; ad Tasmaniam lecta dicitur; at in Fl. Tasm. nuUam hu- jus mentionem factam video. Wr.? Tanegana (Harv. Alg. Wright. n:o 22) e Japonia. C\M. Xaccaria Endl. Gen.; J. Ag. Sp. p.lW. Atracfophora et Naccaria Crouan. Frons teretiuscula gelatinosa opposite aut subvage ramosa, monosiphonia, nunc articulata et superne subecorticata ver- ticillis ramellorum invicem liberis plumosa, inferne fihs secus tubum primarium decurrentibus corticata; hunc usque ad apices corticata, ramellis intra gelatinam cohibi- tis stratum continuum periphericum in superiore parte formantibus, in inferiore subdelicientibus, celhilis longi- tudinalibus stratum corticale formantibus. Cystocarpia a raraulorum media parte intumescente formata, gemmi- diis pyriformibus ab axi circumcirca radiantibus plurimis, invicem liberis, constituta. Sphcerosptorce .... Postquam 1. c. genus hoc tractavi, nihil fere comperi quod species Generis ulteriusmihi ilhistrare valuit. Specimina speciei mediterraneai pkira et mehora demum vidi, mihi no- mine Gloiosiphonise missa, cpibus species mehus definire licuit. Subgenera duo, adspectu et structura frondis velut nucleo fructificationis facilius sub microscopio distincta, typo et norma fructificationis confluere suspicor, comparatis aliis generibus, in quibus structurse differentise subsimiles adsunt. 40 626 Wranqelie;r. Naccaria. Quod affiiiitates Generis attinet, observasse lubet per- multas species Wrangelise hodie cognitas esse, in quibus cy- stocarpia constant gemmidiis, intermixtis paranematibus, in nucleum conjunctis. Hoc modo cystocarpia Naccarise ad ea Wrangelife admodum adpropinquantur; differunt forma para- nematum, et nucleis in uno genere terminalibus, in altero lateralibus infra apicem ramuli sterilem longius productum. I. Atractophoea. fronde articulata, superne subecorticata ver- ticillis ramelJorwu invicem liberis eleyantissinie ^^^uniosa, inferne flis secns tuhnni pyiniariuni dccurrenf/bus corti- cata ramellisque sinipUciusculis inter verticillos a cortice crtimpentibus hirta; nucleo gemmidioruni subnudo. I. N. Hypnoides (Crouan in Ann. Sc. Nat. 1848 Vol. X. p. 372) fronde pyramidatim decomposita subopposite ramosa articulata, superne subecorticata verticillis ramellorum invicem liberis elegantissime plumosa, inferne iilis secus tubum primarium decurrentibus corticata ramellisque simpliciusculis inter verticillos a cortice erumpentibus hirta, ramellis mollissimis submoniliformiter articulatis, verticillorum pinnatis, internodiorum simpHciusculis, ar- ticulis caulinis diametro duplo longioribus, ramellorum a^quahbus. Crouan l. c. tab. 11 A.; J. Ag. Sp). p. 712. Ad oras Gallise. II. Naccaria. Fronde externe subcontinua usqua ad apices cor- ticata, ramulis junioribus rameUos periphericos intra ge- latinam ambientem distinguendos, subconUnuum stratum formantes exhibentibus, adultioribus celhdas elongatas strati corticalis intra gelatinam nudas monstrantibus ; nucleo gemmidiorum intra fila peripherica ehngata recepto. 2. N. GELATiNOSA (J. Ag. Sp. p. 713) fronde brevi sub-arbori- formi ramulis eximie pat^ntibus subdivergentibus et sub- arcuatim recurvis vage ramosissima, tota externe con- tinua et usque ad apices corticata, ramulis junioribus ramellos periphericos intra gelatinam ambientem distin- gueudos subcontinuum stratum formantes exhibentibus, Nnccaria. Wrangelie.^. 627 adultioribus ccllulas eloiigatas strati corticalis intra ge- latinam nudas monstrantibus. In mediterraneo ad littora Gallise. Frons magis gelatinosa et facilius reviviscens quam in sequente, brevior, majori inter truncum atque ramulos differentia diametri, cor- ticeque citius ramellis periphericis denudato, sed preecipue ramifica- tione distinguenda. 3. N. WiGGHii (Ttirn. in Lin. Trans. VI. p. 135 tab. 10) fronde pyramidata ramis elongatis virgato-ramulosis, ramulis patentibus, vage ramosissima, tota externe continua et usque ad apices corticata, ramulis junioribus ramellos periphericos intra gelatinam ambientem distinguendos, continuum stratum formantes exhibentibus, adultioribiis cellulas elongatas strati corticalis intra gelatinam subnu- das monstrantibus. Endl. J. Ag. Sp. p. 71-1:! Fucus Wigghii Turn. Hist. Fuc. tah. 102. Fngl. JBof. tah. 1105. Grev. Alg. Br. tah. 16. Harv. FJigc. tah. 38. Crouan in Ann. Sc^ Nat. 1848. Vol. 10. PI. II B. Kuts. tah. Phtjc. Vol. XVI tah. 67. In Atlantico ad littora Europse. Species inquirenda. N, ViuoviCHii Mencqh. J. Ag. Sp. p. 715. Ex adriatico. 40* 628 Ord« W. SPOIVfilOCARPE/E. Algse inarticiilatse cylindracese farctse, quasi iilis elonga- tis densis contextse. Cystocarpia in verrucis superficialibus nemathecioideis late effusis evoluta, intra spongiolam plurima, nucleis simplicibus, inter fiia nemathecii nidulantibus nudis constituta; placenta intra nucleum centralis minute cellulosa farcta oblongo-rotundata, a superficie cellulosa gemmidia emit- tens; gemmidia quoquoversum radiantia. obconica arctissime stipata, singula sacculo hyalino excepta. Sphserosporse intra frondem evolutse, oblongse cruciatim divisse. Quantum hucusque innotuit, nullum exstat Floridearum Genus, quod proventu et dispositione Cystocarpiorum cum Polyide convenit; ipsi quoque nuclei ita formati ut nullis aliis bene comparentur. Ordinem itaque sui juris, jam a Grevilleo propositum Generi anomalo servandum putavi. De affinitati- bus ordinis dubia et conjecturas jam supra attuli. rLVII. POLYIDES Ag. Sp. Alg. p. 390. J. Ag. Sp. p. 719. Frons teretiuscula dichotomo-fastigiata subtriplici strato con- stituta; meduUare filis elongatis densis longitudinalibus; intermedium cellulis brevioribus amplis granulosis; ex- ternum cellulis minoribus in fila moniliformia verticalia conjunctis, constitutum. Cysiocarpia in spongiolis super- ficialibus evoluta, filis spongiolse adnata iisque obtecta, plinima sjepius adproximata; nucleus ellipsoideus, gem- midiis majusculis obovatis, mutua pressione angulatis, a Polyides. SpoNGiocARPEiE. 629 placenta inclusa radiantibus, singulis sacculo hyalino in- clusis, constans. SphiBrosporce inter cellulas strati corti- calis demersse, oblongse, cruciatim divisse. (Grev. Al(j. Brit. tah. XI. Harv. Biyc. tab. 95). Ex analysibus datis nucleum cystocarpii subsphsericum, limbo lato pellucido cinctum, gehitina communi cohibitum facile quis crederet. Me judice, gemmidia singuLa obovata peridermate confurmi sunt inclusa; peridermata plurima ad- proximata limbum pellucidum cystocarpii efficiunt. Ipsa pla- centa gemmidiis_ quoquoversum radiantibus undique inclusa, filo nemathecii ni fallor initio adfixa, demum forsan Hbera, est matura oblonga celkdosa, celluhs minutis arctius conjunc- tis constituta. Utrum gemmidia singula a singulis cellulis placenta3 proveniant an plura, dicere non auderem. 1. P. LUMBRicALis (Bauli. Pin. 3(36 VIII) J. Ag. Sp. p. 721. Furc. lumhricalis Kiit^. tah. Phyc. VoJ. XVII tah. 100. Fiicus rotundus Turn. Hist. tah. 5. Polyides rotundus Grev. Ahj. Br. tah. II; Harv. Phyc. tah. 95. In Oceano atlantico ad littora Europee et America3. 630 Oituo m. LOIIGKTARIEJ^.. Algse inarticulatge, in superiore saltem parte tubulosse et diapliragmatibus cellulosis articulatim subdivisse, strato corti- cali tubum ambiente celluloso. Cystocarpia intra pericarpium externum globosum clausum foventia nucleum, tela arachnoi- dea cinctum, subsphsericum, lobulis phiribus confluentibus subcompositum; gemmidia in placenta a fundo adscendente subramosa quoquoversum radiantia, obconica arctissime sti- pata, et tela arachnoidea ambiente cohibita. Sphserosporse im- mersse triangule divisse. Species Algarum scribens, Lomentarise generi tribum pro- priam inter Chondrieas institui. Postea nullum Genus Flori- dearum mihi cognitum fuit, quod structura frondis et cysto- carpiorum ita cum Lomentaria congruit ut huic certe af- fine assumere ausus sim. Nucleus nimirum globosus, gem- midiis arcte conglobatis constitutus, tela insuper arachnoidea circum-ambiente intra pericarpium cohibitus, haud exiguam cum Champia prodit simihtudinem, quam structura frondis corroboratam facile quis haberet. Ipsa autem gemmidia ha- bent formam aham, qualem fere in Chondrieis cognovimus. Dum vero in his fila gemmidiifera sunt invicem hbera, et a placenta, plus minus fasciculatim ramosa, sursum radiantia, intra sacculum hyalinum conspicuum singula gemmidia foven- tia; in Lomentarieis, contra, placenta in medio nucleo quasi , centralis, intra gemmidia circumcirca ambientia et quoquo- versum radiantia vix tit conspicua; nucleus globosus pericar- pio conformi inclusus. Lomentarieee itaque neque Champieis, neque Chondrieis bene conjunguntur. Spougiocarpeis natura Lomentaria. Lomentakie^:. (')3l gemmidiorum proximas iere crederem; ab his vero proveiitu Cystocarpiorum intra pericarpia externa omnino recedunt. Quse cum ita sint ordinem sui juris Lomentarieis proponere malui, quam loco inepto genus nusquam bene disponendum inserere. flVlll. LOMENTARIA Gaill. ; J. A(j. Sp. p. 724 (exd. spec). Frons teretiuscula ramosa tubulosa et diapliragmatibus cel- lulosis articulata, nunc inferne solidescens ramis tubulosis et constrictis, filis sparsissimis diaphragmata jungentibus; peripherico strato celkilis rotundato-angulatis, interioribus majoribus contexto. Cystocarjyia a parte inflata frondis formata, externa, intra pericarpium sphaericum nucleum adparenter simplicem, gelatina cohibitum et tela arach- noidea cinctum foventia; nucleus gemmidiis obconicis, a placentse ramis radiantibus, arctissime stipatis constitutus. Sphcerosporce per ramulos sparsse, denmm aggregatse, cel- lulis infracorticalibus immersa?, rotundatse triangule divisai. Pericarpium initio clausum mihi adparuit, demum forsan pertusum. Nucleus intra stratum pericarpii corticale cingitur tela arachnoidea tilorum anastomosantium; ab externa facie conspectus simplex adpareat, gemmidiis plurimis a puncto quodam centrali radiantibus obconicis et basem coni subcon- vexum extrorsum vertentibus. Nec tamen omnia gemmidia regulariter radiantia adpareant; nec leniter compresso nucleo gemmidia omnia radiatim ab eodem puncto secedant, sed plerumque diverso modo conglobata fiant. Sectione feliciter ducta placentam a fundo adscendentem in lobos phires sub- divisam, et gemmidia a singulis ramis suo ordine radiantia, videre credidi; phiribus lobis ita confluentibus gemmidia mi- ims regulariter disposita adpareant. Litra lobum quemque adscendit ramus placentse, ut mihi adparuit, subpaniculatim at parce ramosus, articulis omnibus demum colorato endochro- mate farctis, omnibus ut videtur in gemmidia convertendis. Sacculi hyalini ambientes, si singulis gemmidiis adsint, parum conspicui, nec invicem facilius secedentes, ut in Choudrieis et Rhodomeleis norma est. ()32 LoMENTARiE^. Lomentaria. A geiiere Lomentarise, quale lioc iu Specieb. Algar. con- stitiii, tum L. articulata et species quse Imic sunt proximse, tum L. parvula et ejus affines, monentibus Harvey Tlmret aliisque, expellendse videntur. Sub genus Sacciophorse, eodem loco enimieratum, Genus sui juris hodie considero. Nomen- claturam quod attinet ad ea, quse supra sub pag. 296. attuli, refero. * Ironde a surcuh dccumbcnfc cyUndraceo erectiuscula, plus minus ramosa, ramis fcrc vagis, scepe scciindatis, articu- lato-constrictis. 1. L. KEFLEXA (CJiauv. Al(j. Norm. n:o 143) frondium ramis a caule primario arcuatim refiexo radicante tubuloso sub- inconspicue articulato adscendentibus singulis geminatis- que secundatis articulatim constrictis simpliusculis aut parcissime ramulosis, articulis utrinque truncatis diame- tro duplo longioribus, sphserosporis per superiorem par- tem ramulorum sparsis. J. Ag. Sp. p. 733. Chylocl. re- fiexa Harv. Phyc. Brit. tah. 4:2. Gastr. reflcxum Kiitz. tab. Fhyc. Vol. XV tab. 100. "Variat. (?) uncinata ramulis terminalibus hic illic uncinatis. L. uncinata Mart. Kntz. Sp. p. 864. Ad littora Europaia mediterranea et atlantica; varictatem e Pernambuco, et consimilem ex Australia vidi. 2. L. zosTEuicoLA (Havv. in Tr. Ir. Acad. p. 545) frondium ramis a caule primario arcuatim reflexo tubuloso subin- conspicue articulato adscendentibus paniculato-ramosis, ramis articulatini constrictis decompositis subvage egre- dieiitibus, articulis utrinque truncatis diametro subajqua- libus, spha^rosporis in ramulis penultimis sparsis. Nov. Hollandia occidentalis. Champiee parviilae simillima mihi videtur, sed cystocarpia glo- bosa observavit Harvey. ** Fronde ercctiusctda vcrticilJatim ramosa^ tota articulata. 3. L. CAPENsis (Harv. Gen. South. Afr. Pl. p. 400) frondium ramis a surculo decumbente radicaute tubuloso subincon- spicue articulato adscendentibus sparsis articulatim con- Lomentaria. LoMENTARiEiE. 633 strictis, superne verticillatim ramulosis, articulis utrinque truncatis diametro sesqui-duplo longioribus, spliserosporis in media parte ramulorum sparsis. J. Ag. Sp. p. 734. Chylocladia capcnsis Harv. Ner. austr. tah. XXIX. Kut^. tab. Fhyc. Vol. XV tab. 90. Cap. b. Spei. 4, L. Kaliformis (Good. ct Woodiv. Lin. Tr. III p. 206) fronde paniculatim ramosa, ramulis in caule primario tu- buloso obsolete articulato oppositis verticillatis aut alter- nis articulato-constrictis, articulis utrinque truncatis, in- ferioribus diametro pluries longioribus, ramulorum sesqui- duplo longioribus, sphserosporis per ramulos sparsis. J. A(j. Sp. p. 73 L Kiit^. tab. Fhjc. Vol. XV tab. 86. Fu- cus Kaliformis Good. et W. l. c. Turn. Hist. tab. 29. Chylocladia KaUformis Harv. Fhyc. Brit. tab. 145 et tab. 358. Hujus formse videntur: (X. verticillata fronde membranacea, caule primario inflato ad verticillos parum contracto, ramulis patentissimis ad ge- nicula contractis, sphserosporis majoribus 6—8 intra ar- ticulum nidulantibus. Kiit^. Fhye. tab. 55 fig. III. ft squarrosa fronde merabranacea exsiccatione subcartilaginea fere cylindracea, ramulis patentissimis ad genicula vix contractis, sphcerosporis minoribus ssepe 10—15 intra ar- ticulum nidukmtibus. Kiit^. Fhyc. tah. 55 fig. IV. y. tondosa fronde membranacea, caule primario ramisque ad genicula contractis, articulis utrinque truncatis diametro duplo longioribus. d. monilifera fronde membranacea, caule primario ramisque ad genicula eximie contractis submonihforraibus, articulis ellipsoideis, inferioribus elongatis, superioribus diametro duplo longioribus. Conf. reptans Roth. Cat. I p. ISG tah. 3 fig. 3. In oceano atlantico; in mediterraneo et adriatico. Ad L. Kaliformem pertinere videntur sp. Kiitz. : Lom. patens tah. 89. L. squarrosa tab. 90. L. ]ihalligera tah. 91. L. torulosa tah. 92. L. dasyclada tah. 93. L. amhigua tah. 94. L. Jiliformis tab 94. oranes in To,b. Phyc. Vol. XV depictse. 634 LoMENTARiE^. Lomentaria. *** Caule solidescente continuo, ramulis vesiculosis aut tuhu- losis ohsito. 5. L. CLAVATA (Botli. Cat. Bot. I. p. 160) caiile solido abbre- viato parce.ramoso, ramis fasciculis ramulorum obsitis, ramulis tubulosis articulatim constrictis simplicibus aut superne verticillis ramellorum instructis, sphserosporis per ramulos sparsis. J. Ag. Sp. p. 7.35. Conferva' clavata Both. l. c. tab. I fiy. '2. Gastrocl. salicornia Kilts, Phtfc. tah. b^fig. I. Tah. Phi/c. Vol. 15 tah. 100. ■ Li mediterraneo et adriatico. 6. L. ovALis (Htids. Angl. p. 57.3) caule solido elongato sub- dicliotome ramoso, ramis superne racemoso-ramulosis, ra- mulis tubulosis ellipsoideis unico articulo constantibus aut elongatis et superne articulatim constrictis subsimpli- cibus, articulo infimo sequentibus longior, sphserosporis per ramulos sparsis. J. Ag. Sp. p. 736. Fucus ovalis Htids. l. c. Turn. Hist. tal. 81 (excl. var.). Chylocladia Qvalis Harv. Phyc. Brit. tah. 118. Gastroclonium ovale et G. suharticidatum Kiitz. tah. Phyc. Vol. XV tah. 98 et G. umhellatum ihm tah. 97. Variat. rohustior: Lom. ovalis var. Coidterl Harv. Ner. Bor. Am. p. 78. tah. XIX A. In Oceano atlantico calidiore; varietas ad Californiam. 7. L.? Opuntia (J. Ag. Symh. p>- 21 caule solido teretiusculo ramoso ramulos tubulosos moniliformiter articulatos 2 — 3- chotomos sustinente, articulis ellii^soideis pedicello fili- formi sejunctis, fructibus. . . . J. Ag. Sp. p. 131. Li mari Indico. Spccies inquirendce. LoMENTARiA ExiGUA (DcNot. Alg. Lig. tah. I. fig. 3) J. Ag. Sp. p. 739. an L. reflexa ? LoM. LiGusTicA Ardiss. Fl. Ifah Vol. II p. 59 fah. XIII. L. T^Ni^poRMis (DcNot. Prosp). Jl. lig.). LoM. FASciATA (Mcncgh. in ParJ. Giorn. Bot. 1844. p. 296). Kiltz. Sp. p. 862 tah. Phyc. XV tab. 88; an L. Kalifor- mis forma? LQmentaria. Lomentarie^. 635 LoM. TORULOSA (Kuts. Sp. p. 864). LoM. BREVis (Kilts. Sp. p. 864) tab. Fliyc. XV tah. 88; an Champ. parvula articulis valde abbreviatis? LoM. CATENATA (Harv. in A. Gray collect in Japan p. 331) fronde tubulosa filiformi pinnatim ramosa ramis oppositis V. sparsis longissimis crebris obsoletissime et distanter constrictis ramuliferis, ramulis ssepe verticillatis nunc op- positis V. sparsis, nunc fasciculatis catenato-constrictis, ar- ticulis 3 — 4 seriatis fusiformibus vel ellipsoideis ; soris maculseformibus, tetrasporis in Jiiaculis immersis. — Ha- bitu ad Corallopsidem tendens, nec vero structura. Ad Japoniam. 636 Or»o XXII. CHO^DRIEyE. Algse inarticulatse tubulosaj aut solidse, iilis aut cellulis uon e regione positis cont Ase, axi centrali ssepe percursa^. Cystocarpia intra fronclis superticiem inflata, aut sa^pissime intra pericarpium externum ovatum, carpostomio terminali pertusum, tasciculum iilorum prsegnantium a placenta basali emittentia; tila gemmidiifera invicem libera, plus minus elon- gata et ramosa, a placenta fasciculatim radiantia, in articulo terminali majori clavato gemmidia singula obovata foventia. Sphasrosporse strato corticali, nunc in verrucas nemathecioideas evoluto, immersse, sine ordine sparsse aut aggregata?. Ex ordine, qualis in Speciebus Algarum circumscribitur, Spongiocarpeas Solierieas et Lomentarieas, quas ut Tribus proprias Chondrieis adnumeravi, excludendas esse censeo. Revera in illis Cystocarpia vel dispositionis modo, vel ipsa structura nuclei nimium diversa quam ut ad eundem ordinem omnes pertineant. Chondriese hoc modo limitatte Rhodome- leis conformatione cystocarpii proximse, structura frondis, cel- lulis nempe pericentalibus non e regione positis, et spha^ro- sporarum in strato corticali proventu diversse. Genera disposui potissimum ducente structura et confor- matione ipsius frondis. Detectis sphgerosporis, quse in pluri- bus hodie ignotse sunt, dispositio sine dubio facilior tiat et melioribus characteribus fundata. In cognitis plurimis sphse- rosporse in strato corticaii parum mutato formantur; in De- lisea et Leptophyllide in soris nematheciosis proveniunt. Li Leptopliyllide et Ricardia cruciatim divisse; in Delisea zonatse; in plurimis triangule diviscC videntur. In Bonnemaisonia Pti- lonia et Asparagopsi nondum detectse. Erythr&cyfitifi. Chondrie^. 637 Disponantur Genera: 1. Frondes tubulosw, aut saltcni ramulis tuhuJosis instrurtfe, axi centrali destitutce. * * Splicerosporis eruciatim divisis. Fronde mnpliciusmla, cystocarpiis suhhemisphce- rice prominulis .... CLIX. Ricardia. '^•* Splicerosporis triangule divisis. Cystocarpiis suhimmersis CLX. Erythrocystis. Cystocarpiis periearpio externo munitis .... CLXL Coeloclonium. 2. Frondes farctce aut omnino solidce, axi centrali destitutce, .sphcerosporis omnium trianyulc divisis. Frondihus subfarctis, cellulis interiorihus suhstel- latim anastomosantihus dcmum ad- proximatis CLXIL Corynkclapia. „ solidis teretiusculis aiit complanatis, fructihus ramulos vix mutatos oc- cupantihus .... CLXIII. Laurencia. ,, „ in fimhriis propriis late- ralihus CLXIV. Cladiiymenia. 3. Frondes stratis plurihus, axem ccntralem plus mimis di- stinctum formantihus, constittdce ; Sphcerosporce, ubi cog- nitce, zonatim aut cruciatim divisce. Frons filiformis anguste tuhulosa penicillato-ra- mosa . . CLXV. Asparaoopsis. „ ,, ,, ,, ciliato-jiectinata CLXVI. Bonnemaisonia. „ teretiuscula aut complanata solida serrato-- pectinata . CLXVII. Delisea. „ linearis anceps serrato-dentata .... CLXVIII. Ptilonia. linearis, ala decurrente integriascula co- statn marginante CLXIX. Leptophyllis. 55 riilX. HlCARDIA Berh. et Solier in Ann. Sc. Nat. 1856 p. 209 tcih. 1. Zanard. Icon. Adriat. tah. LXI. Frons supra stipitem tenuem vesicseformis simpliciuscula, ssepe obovata, nunc parce lobata, stratis duobus cellularum contexta: cellulis interioribus majoribus et elongatis, ex- terioribusque minoribus rotundato-angulatis, quasi limbo pellucido cinctis. Cystocarpia extra superficiem frondis 638 CHONDRiEiE. Ricordia. vix mutatse subhemisphserice promiuula, plura juxta-po- sita, intra pericarpicura tectum, carpostomio pertusum, fa- scicuhim subsimplicem filorum prtegnantium generantia; "fila gemmidiifera invicem Hbera, a placenta basali ad- scendentia, paucis articuhs constituta, in articulo termi- nah gemmidia singula obovato-pyriformia foventia. Splm- rosporae in apicibus frondium numerosse, intra celhilas subcorticales formatse, rotundatse cruciatim divisse. An- theridia inter pilos ex frondis apice fasciculatim egredi- dientes sparsa, oblonga stipitata. Genus sine dubio sui juris, structura frondis Chrysyme- niae analogum, fructu longe diversum. Cystocai-pia nimirum sunt ad typum Chondriearum confecta: tectum pericarpicum ex strato peripherico frondis tenui constituitur ; membrana magis planiuscula fundum cystocarpii occupat; e centro hujus surgit fasciculus filorum, quse gemmidia generant. Ipsa fila gemmidiifera paucis articuhs, basalibus rotundatis, et terrai- nah pyriformi maximo constituta, invicem hbera, in articulo terminah gemmidia obconica singula foventia. Sph^rosporas et antheridia me ipsum non vidisse, doleo. Erythrocystis, habitu similhma, structura frondis omuino diversa dignoscatur. 1. Ric. MoNTAGNEi Dcrh. et Sol. l. c. Zanard. Icon. Adr. tab. LXI. Hab. in mari adriatico in speciebus Laurentise parasitica. Plantula pusilla, semipollicem vix superans longitudine. riiX. ERYTHROCYSTIS J. Ay. niscr. Sacciophora, subgemis Lomentarim? in Spec. Alg. p. 738. Frons caulescens, ramuhs vesiculosis instructa, caule sohdo celluloso celluhs interioribus elongatis et corticahbus ro- tundatis constituto, ramuhs cavis intus fila articulata densiora, superficiera versus in fila verticaha monihforraia fastigiata abeuntia, gerentibus. Cystocarpia rarauhs iin- mersa, infra superficiem distentis tihs excavata, et sece- tibus fihs periphericis carpostoraiura formantia, fasciculum simphcem filorum prseguantium generantia; fila gerarni- 1. Coeloclonium. Chondrie;e. 639 diifera iiivicem libera, a placenta basali, paucis cellulis constituta, superticiem versus radiantia, clavato-monili- formia, in articulis terminalibus gemmidia obovato-pyri- formia, singula foventia. Spli(erospor(e per superficiem sparsse, rotundatEe, triangule divisse. Genus mibi videtur sui juris, certo respectu forsan Rhab- donise propinquum, at structura frondis pariter ac nucleo sim- plici abunde diversum. A Gloiosaccio et Dumontia, structura cystocarpiorum haud minus abludit. A Lomentaria, cui olim subjunxi, revera longe quoque recedit. Forsan potissimum conveniunt Chondria umbellata et atfines, quse hucusque Chon- drise speciebus adnumeratse fuerunt. Hsec vere cystocarpiis externis et structura quoque differunt. Nomen, a me olim subgeneri tributum, evitandum putavi, quum jam antea ex- stat Saccophorum, quod nimium consonum censeatur si de Genere proprio agitur. E. Grevillei (J. Ay. mscr.) caule solido abbreviato dense ra- moso ramulos simplicissimos vesicseformes obovatos in petiolum tenuissimum attenuatos sustinente, sphserosporis per ramulos sparsis, keramidiis vix hemisphserice inflatis subimmersis, phirimis adproximatis. Lomcntaria? saccata J. A(j. Sp. p. 738. Ad Californiam. fliXl. COELOCLONIUM J. Ag. mscr. CJiondricB sp. Harv. Frons tubulosa, saipe moniliforraiter constricta, prohficationi- bus increscens, nunc deorsum caulescens et subsolida, ra- mis ramulisve tubulosis, tubo laxe percurso filis articu- latis stellatim anastomosantibus, ab axih tubo crassiore excurrentibus, ad stratum corticale, celluHs subcubicis singula serie dispositis contextum, intus sensim celluhs magis irregularibus munitum. Keramidia intra pericar- pium proprium, carpostomio munitum, fasciculum filo- rum pra3gnantium, tela arachnoidea suftultum, a pla- centa basah emittentia; fila gemmidiifera invicem h- bera clavato-monihforraia, in articuhs terminaUbus gem- 640 Chondrie^. Coeloclonmm. » midia singula obovato-pyriformia foventia. Spliwrosporce ramulis immersse, aggregatse, triangule divisse. Species, quas huic generi adnumero, sunt quasi Halyme- nise, fructu Chondrise. Frons proprie tubulosa, tubo filis di- stento; juvenili setate stratum corticale est monostromaticum cellulis cubicis; lila infra hoc 3-polychotoma, ramis patentis- simis, celhilas periphericas suftulciunt. Sed in nonnullis spe- ciebus infra stratum corticale hla multiphcantur et demum stratum intermedium formant, quasi celhiHs irregularibus con - stitutum. Hoc quoque statu celhilse corticales forma ab inter- medio strato facihus distinguantur. Celhihs corticahbus cu- bicis et monostromaticis ab Er^^throclonio et llhabdonia ste- riles quoque dignoscantur. Structura nuclei Genus Chondrieis pertinet; fila gemmi- diifera elongata a plexu placentari sui-gunt, tela arachnoidea, inferne prsecipue mihi conspicua (at revera ad carpostomium ducente?), cincta; in articuhs terminalibus majoribus, omnino invicem hberis, gemmidia pyriformia formantur. * Fronda articulato-constrida. 1. C. UMBELLATA (Harv. in Trans. Ir. Acad. p. 539) coccinea, nana bis aut ter umbellatim aut verticillatim raraosa, ra- mis obovato-clavatis, isthmo angustissimo adhserentibus, keramidiis ad medium ramuH sessihbus obovatis. Chon- dria umhellata Harv. l. c. et Pliyc. austr. tah. 147. Nova Hollandia occidentahs. Ipse tantum specimina sterilia vidi. 2. C. VEKTiciLLATA (Harv. in Tr. Ir. Acad.p. 589) atropurpurea, verticillatim ramosa, plus minus composita, verticihorum ramis nonnuUis eh^ngatis conformibus, phirimis simphci- bus clavato-oblongis obtusissimis, keramidiis "ad ramulos sessihbus." Chondria verticillata Ilarv. l. c. et Phyc. austr. tah. 102. Nova Hollandia australis et occidentahs. 2. C. opuNTioiDEs (Harv. Trans. Ir. Acad. VoJ. 22 p. 55G) elongata decomposita verticillatim ramosa, verticinoruni ramis nonnullis elongatis conformibus, plurimis minoribyis Cocloclonium. Chondrie^^. 641 moniliformibus simpliciusculis aut dicliotomis, articulis isthmo angustissimo conjuiictis ovali-oblongis, keramidiis ad apices ramulorum sessilibus. Chylodadia Opimtioldcs Harv. Trans. Ir. Acad. Vol. 22^). 556. Chondr/a O^nm- tioides Harv. Fl. Tasm.p.1^1 tah.l^^l ChyJocl. Tasma- nica -Harv. Lond. Journ. III. p. 444. Nov. Hollandia australis et occidentalis. Catenella mojor Sond. Alg. Preiss. p. 24, quse est BJiabdonia? Son- deri J. Ag. Sp. p. 356 (non Harvey), cum specie Harveyana a Harveyo identica consideratur. Specimina speciei Sonderianae, a me visa, ni- mium incompleta quam ut certum judicium de identitate ferre liceret. Nomen interea Harveyanum, nullis vexatum dubiis, adoptavi. ** Fronde tota suhcontinua. 4. C. iNCRASSATDM (J. A(). luscr.) extcrne continua elongata, pinnatim decomposita, caule ramisque principalibus cras- sis utrinque attenuatis obtusis, ramis vage exeuntibus singulis aut mox plurimis, minoribus circa principalem fasciculatim et subcollateraliter exeuntibus, ramulis sub- clavatis, keramidiis secus ramulos sessilibus urceolato- globosis ramulos fere latitudine superantibus, sphserospo- ris in superiore parte ramulorum plurimis. Hab. ad oras Tasmanise D:na Meredith! Frons elata, caule usque pedali pennam scriptoriam crasso, supra partem inferiorem nudiusculam mox ramosa. ramis inferioribus simpli- fiusculis aut ssepe pinnatim ramosis, mediis prolongatis decompositis, supremis iterum simplicioribus, omnibus a caule ramisque continuis* vage exeuntibus, initio singulis, mox numerosa prole circa ramum primarium provenientibus, subfasciculatim congestis, ramis fasciculi idem latus caulis occupantibus (nec verticillatis), abis superpositis, aliis infra ramum principalem provenientibus aut subcollateraliter ad- proximatis. RamuH juveniles subclavati, basi contracta substipitati, apice incrassato obtusi; adultiores oblongo-cyHndracei, ad ortum ra- mellorum ineequales, quasi leviter contracti, ramello a sinu proveniente. Keramidia in ramuHs densissime seriata, rotundato-urceolata per- magna, diametro ramulum superantia; fasciculum gemmidiorum pkiri- morum pyriformium foventia. RamuH sphajrosporiferi steriHbus sub- conformes, zonam fructiferam initio magis terminalem, sensim versus medium ramuH descendentem. foventes. Substantia recentis firmiter gelatinosa (D:na Meredith); in aqua dulci collabitur, et exsiccata chartfe arctissime adha^ret. Structuram haud bene observare Hcuit in planta madefacta segerrime reviviscente; quse observavi indicare vi- dentur structuram cum prioribus convenire, nec Corynecladia! speciom 41 642 Chondkie^. Corynecladia. constituere, quod animadvertere decet quum haud paucis cum C. cla- vata convenire videtur. Exsiccatione caeterum hsec multo masris car- tilaginea. CliXII. CORYNECLADIA J. Ag. mscr.; Chondrice Sp. Harvey. Frons teretiuscula subcaulescens, ramulis clavseformibus vage aut subumbellatim exeuntibus obsita, cellulosa, stratis fere tribus constituta, intimo cellulis substellatim anasto- mosantibus, demum adproximatis, per radios communican- tibus, longitudinaliter elongatis subfusiformibus nullo di- stincto ordine positis ; intermediis rotundatis, extimis mi- noribus subsimplici serie dispositis. Keramidia ovata, a ramulo transformata, intra pericarpium cellulosum, car- postomio apertum, fasciculum filorum prsegnantium a pla- centa basali emittentia; fila gemmidiifera invicem libera in articulo terminali gemmidia singula pyriformia foventia. Spli(Brosporcd infra apicem ramulorum sine ordine in zo- nam transversaleni aggregatee, in cellulis infra-corticalibns formatse, rotundatse triangule divisse. Plantse, quas boc loco in Genus conjungo, ab Harveyo Chondrise adnumeratse fuerunt, utpote Chondrise dasyphylloe aflinitate proximse considerataj. A Chondriopside vero rece- dunt structura, quse haud ut in Rhodomeleis polysiphonia, nec non situ sphserorporarum, quse iieutiquam in celluhs quibusdam pericentralibus, sed in strato infra-corticali, celluhs minoribus contexto, evolvuntur. Et structura frondis, et situ sphsero- sporarum mihi Laurencise affiniores adparent, at habitu parum conveniunt et vix legitimse Laurencise species censeantur. Ex- stat prseterea, ni fallor, structurse differentia, quam supra in diagnosi indicare molitus sum. Cellulce strati interioris initio anastomosantes radiis, quse sectione transversali fere radiatim exeuntes videntur; cellulse vero sunt longitudinaliter elongatse, utrinque attenuatse (si sectione longitudinali observantur), et apicibus attenuatis anastomosantes mihi adparuerunt. In media cellula granula amylacea nunc coacervata formam evi- dentius indicant. Celhilse strati intimi maximam interiorem partem frondis occupant; extra has cellulse intermedise ro- Corynccladia. CHONDRiEiK. 643 tundatse et diametro pariim longiores, paucis seriebus dispo- sitse. Extimso monostromaticse verticaliter elongatse adparent. Pericarpium stratis duobus contextum milii adparuit (in Cli. clavata); externo cellulis minoribus cubico-rotundatis et endochromate colorato dignoscendis; interiore cellulis majori- bus, singula pluribus exterioribus respondente, quoque ni fal- lor subcubicis et his quoque submonostromaticis *). Inter cel- lulas interiores, si ex planta nimium compressa judicare licet, intercedunt quasi celluke filiformes anastomosantes, quse quo- dammodo stratum proprium, a basali parte ad carpostomium extensum, inter cellulas proprias mentiuntur (radiis celkila- rum frondis sterilis ut conjiciam analogis). Ex his filis ipsa placenta provenire videtur, fascicukim emittens filorum prseg- nantium, quorum in articulis supremis gemmidia magna pyri- formi-clavata evolvuntur. 1. C. UMBBLLATA (J. Ag. mscr.) frondis subumbeUatim decom- positse ramis a vertice articuk cyhndraceo-clavati prove- nientibus pluribus, majoribus conformibus iterum compo- sitis, minoribus et terminakbus ramorum simpliciuscuhs - clavato-cykndraceis obtusis, articuks in caule adukiore magis obsolelis. CoraUopsis australasica Sond. in Linn. Vol. 25 p. 687. Kiitz. tah. Biyc. Vol. XIX tah. 28? Hab. ad oras Nova3 Hokandise occidentales et australes. Specimina, quaa vidi, sunt 3 — Ipollicaria, habitu et facie fere C. clavatse, si ramificationem omnino diversam excipias. Sphaerosporas vidi cum iis C. clavata3 cong-ruentes et structuram Generi adscriptam in hac specie prsecipue evidentem vidi. Tabulam allatam Kiitzingia- nam nostram speciem referre, vix dubitassem, nisi structurse, quam vidi, icones male respondeant. 2. C. CLAVATA (Sond. in Lin. Vol. 25 p. 694) frondis subpin- natim decompositai ramis laterakter et vage a caule con- tinuo exeuntibus, ramuks sparsis fasciculatisque in caule et ramis ssepe dense ramulosis, cykndraceo-clavatis obtn- sis. Laurencia clavata Sond. l. c. CJiondria clavata Harv. Phyc. austr. tah. 189. Chondria corynephora Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 539. Hab. ad Novam Hokandiam australem et occidentalem. *) An hse cellulai deficerent et spatia vacua inter fila anastomo- santia adessent? quod tamen vix crederem. 41* 644 Chondbiej:. Laurencia. Inter specimina a Harvey distributa, nonnulla vidi, qa.se anne po- tius ad antecedentem pertineant, dubito (non ita sunt prseparata ut certum judicium de iis ferre licuit). (LXin. Laurencia Lamour. J. Ag. Sp. p. 740. Frons teretiuscula aut complanata, vage ramosa aut ssepius subpinnata, stratis duol^us contexta: interiori cellulis ob- longo-angulatis, mediis plerumque longioribus non e re- gione positis, exteriori cellulis rotundato-angulatis sub- simplici serie dispositis. Keramidia ovato-sphserica a ra- mulo transformata, intra pericarpium cellulosum, carpo- stomio apertum, gemmidia pyriformia, in articulo terminali filorum a placenta radiautium evoluta, foventia. SpJice- rosporm infra apicem ramulorum sine ordine in zonam transversalem aggregatse, in cellulis infra corticalibus for- matse, rotundatse triangule divisa3. Antheridia intra re- ceptaculum scutellatum terminale plurima conjuncta. Prseter differentias, quibus hoc loco in diagnosi specie- rum usus sum, alise adsunt in structura frondium, quse quid valeant nondum patet. Ita stratum corticale, quod initio et forsan in omnibus unica serie cellularum subcubicarum (aut a facie rectangularium) constat, in adultiore fronde nonnul- larum multo magis evolutum fit, et transversa sectione fere fila brevia verticalia refert. Ut itaque corticatas et ecorticatas Polysiphonias habemus, ita alise Laurenciee corticatse, alise ecor- ticatse sint. Dum vero in Polysiphoniis magna et visu facilis sit differentia inter siphones et cellulas corticales; in Lauren- tiis minus perspicua fit nota, quse ex ejusmodi differentia de- duceretur. Nec mihi adhuc clarum an certis tantum specie- bus hsec nota adhibeatur. f FiLipoRMES. Fronde tereti; sterili deliquescenti-dichotoma aut caule sensim formato suhpinnatim ramosa, ramis vagis quoquoversum exeuntibus clavato-filiformihus, fertili aut conformi, aut ramulis subpinnatim provenientihus adpa- renter pinnata. * Fronde fertili subconformi. l. L. FiLiPORMis (Ag. Sp. I. 2^- 3^^) rosea carnoso-membra- nacea, fronde tereti filiformi dichotomo-subramosa, ramis Laurencia. Chondrie^. 645 vagis quoquoversiim exeuntibus eximie patentibus, inferi- oribus subalternis, superioribus ssepe secundatis, fertili subconformi, ramis sphserosporas ferentibus subpinnatim dispositis apice incrassato clavatis, keramidiis ad ramu- los antepenultimos lateralibus ovato-subglobosis. J. Ag. Sp. p. 745. Hab. ad Nov. Hollandiam australem et occidentalem. Sterilis a L. Forsteri quibusdam formis eegre dignoscatur; benc preeparata et statu capsulifero sat diversa mihi adparuit. Quse nomine L. heterocladse \&r.? sub n:o 235 distribuit specimina Harvey, milii aut ad L. Forsteri aut ad L. filiformem referenda adparuerunt; steri- lia taraen tantum vidi. Cfr. quae de L. heterocladia infra dixi. Inter Algas Ceylonenses sub n:o 20 Harvey plautam distribuit, quam Lau- rencise sp. novam indicavit. Heec mibi L. filiformi propinqua videtur, fronde compressa et ramilicatione, si quid video, disticha distinguenda. Nostra autem non bene reviviscit, ita ut de structura incertus sum. 2. L. FoRSTERi (3Iert. mscr.) rosea carnoso-membranacea de- mum subcartilaginea, fronde tereti filiformi dichotoma aut caule sensim formato pinnatim ramosa, ramis vagis quoquoversum exeuntibus clavato-filiformibus, fertili sub- conformi, ramis sphserosporas foventibus apice incrassato- clavatis, keramidiis infra apices ramulorum sessilibus sursum porrectis ramo adpressis ovato-urceolatis. J. Ag. Sp. p. 744. Kiitz. tab. Phjc. Vol. XV tah. 46, 47 et 48. Fuciis Forsteri Mert. iu Turn. Hist. tab. 77. Form^e distinguantur : a. TuRNEKi fronde subdichotoma, ramis patentibus, supremis furcatis. h. PAScicuLATA froudc subdichotoma, ramis erectiusculis, su- premis densioribus fasciculato-subfastigiatis. c. suBPiNNATA ramis majoribus caulescentibus sublateraliter ramosis, ramulis superioribus patentibus brevioribus. d. PYRAMiDATA ramis majoribus caulescentibus lateraliter ra- mosis, ramulis erectiusculis subfastigiatis. Hab. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Species, ut illam intelligo, sub diversis formis obveniens, quas alio modo distinxerunt Sonder et Kiitzing, quod, cum de varietatibus lu- dentibus agitur, facile intelligatur. Ipse potissimnm eas ita disponen- das putavi, ut distinguerentur quse in affines species maxime tenderent. 646 Chondrie^, Laurencia. Formse L. Forstcri saepe in Cymodocea vivunt. Quitl sit L. filiformis H(irv. Syn. Phyc. austr. ignoro. L. fasciculata Kiits. Tah. Phyc. Vol. XV tab. 46. forma L. Forsteri ex icone videretur. 3. L. AFFiNis (Sond. in Schl et Molil. Boi. Zeit. 1845 p. 55) fuscescens, froncle tereti filiformi c|uoqiioversiiin decom- posito ramosa, ramulis basi attenuatis dicliotomis paten- tibus in ramo alternis subfastigiatis, fructiferis . . . . J. Ag. Sp. p. 744. Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem. Specimen Sonderianum, quod vidi, colore et substantia magis cor- nea a L. Forsteri potissimum differt. Qualis a Kiitzing (Tab. Phyc. Vol. XV tab. 45) depingitur, rami secus lineam mediam incrassati vi- derentur, quod tamen nequaquam in specimine Sonderiano appareant. Quse a Harvey in Alg. Austr. exs. ut dubia L. affinis distributa fuit a L. Forsteri vix ullo respectu differt. Ex ora nova) Hollandise occi- dcntali specimina liabeo Laurencise, quse ad L. affinem potissimum ducerem. Substantia in his ^eque cartilaginea et color exsiccatae car- neo-fuscescens. Rami plurimi subsecundatim dichotomi, sed haud raro quoque rami majores ita adproximati ut fere regulariter oppositi ad- pareant; quod revera tam sEspe obvenit ut vix fortuito ita dispositi censcantur. Quod vero his potissimum characteristicum mihi videtur est radix supra lapillos crustaceo-seutata, qualis in Cordylecladia Har- veyana, quse comparata ramulis longioribus distinguatur, descriptiono vero facile confunderetur. Si hgec specimina ad L. affinem vere per- tineant, species rupicola et radice scutata insignis a L. Forsteri, quie quantum vidi semper parasitica crescit, adparatum fibrosum radica- lem evolvens, bene distincta adpareat. Sondcr L. adfini radicem cal- losam ti-il^uit, at vim hujus characteris ita parum protulit ut facillinie nullius momenti crederetur. Apices raraulorum in nostris delapsi; ex paucis praeseutibus simpliciusculi et clavati adpareant, siahaerospo- ris Laurencise instructi. Nec itaque ex his speciminibus speciem ra- mulis fertilibus difformibus exspectarem. 4. L. GKA.CILIS (Hoolc. ct Harv. in Harv. Ner. austr. p. 84) fronde elata filiformi setacea flexuosa pinnatim ramosis- sima, ramis alternis longis virgatis simplicibus iterumve ramosis, ramulis horizontalibus alternis secundisve bre- vibus elongatisve cylindricis capitatis. J. Ag. Sp. p. 746. Ad Novam Zelandiam. Sec specimina, quse vidi, omnia zoophytis incrustata, species vi- detur L. Forsteri proxima. Habitu paulisper diversa. Tantum stcri- lis observata. 5. L. iMVLiGATA (J. Ag. Sp. p. 745) rosea membranacea, frondc tereti filiformi subpinnatim ramosa, ramis vagis quociuo- Laurencia. CHONDRiEiE. G47 versum exeuntibus patentissiniis subalternis, supremis in rachide elongata patentibus, fertili subconformi, ramis spbserosporas gerentibus clavato-truncatis, keramidiis in- fra apices ramulorum sessilibus sursum porrectis ovatis. Earv. Ner. JBor. Americ. tah. 18 D. Hab. ad Americse calidioris oras atlanticas. Qufe nomine L. Cervicornis describitur et pingitur Harv. Ner. Bor. Am. p. 73 et tah. XV III C. L. implicataj proxima videtur, at keramidiis latioribus quam longis diversa; haec vero mihi nullo speci- mine cognita. ** Fronde fertili difformi ramulis subpinnatim provenientihus adparenter pinnata. 6. L. HETEROCLADA (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 544) purpurea carnoso-membranacea, froude tercti fili- formi dichotomo-ramosa, ramis vagis quoquoversum exe- untibus ramulosis, ramulis adscendentibus simpliciusculis subclavatis alternis aut subsecundis, fertili subdifformi ramulis lateralibus secus partejn superiorem alterne et pinnatim provenientibus, sphserosporas ferentibus multifi.- dis fastigiatis, keramidiis in ramulis simpliciusculis infra apicem lateraliter egredientibus rotuudato-ovatis. Harv. Thyc. austr. tab. 148! Hab. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. L. arhuscula (Soncl. Alg. Vreiss. p. 30, /. Ag. Sp. p. 769) mihi hucusque species dubia manet. Specimen originale, mihi bencvole comniunicatum, plantam minorem sistit, pinnis in rachide fortiore suboppositis, ramulisque sterilibus subcylindraceis, colore in nostra fuscescente. Madefactum specimen evidentius monstrat speciem esse L. heterocladae proximam, et vix nisi magnitudine diversam. Ejus- modi plantam inter lapillos conchasque crescentem ex littore occiden- tali Novie HollandifB quoque habui, colore carneo L. Forsteri instruc- tam. Ramulis magis vage exeuntibus ab hac differunt quae nomine L. heterocladse var. a Harvey sub n:o 235 distributa fuerunt specimina. Plantam itaque primariam Sonderi L. heterocladas varietatem mino- rem considero. Kiitzing sub nomine L. arbusculse majorem plantam depinxit (Tah. Phyc. Vol. XV tah. 72) quae pinnis nimium regulariter decussatim oppositis insuper diversa videtur. Utrum hsec sit L. hc- teroclada Harveyana, an. L. Tasmanica dubito. L. arbuscula Harv. Alg. austr. exs. n:o 233 mihi potius planta e sectione L. papillosse, raniis in rachide pyramidatis, majoribus suboppositis, supremis in ra- chide supereminente papilleeformibus ; specimina vero omnia mihi non omnino congruentia adparuerunt. 648 Chondeie55. Laurencia. Denique ad oras Novfe Zelandise adest specics major, qua3 an cum L. heteroclada conveniat dubito. Siaecimina liujus tantum sterila vidi. 7. L. FLAGELLiFERA (J. Ac). Sp. p. 747) purpurea rigidiuscula, froncle tereti filiformi dichotomo-ramosa, ramis sterilibus elongati^ siitipliciusculis aut parce ramulosis, ramulis basi eximie constricta clavatis erectiusculis, fertilibus superne densius ramulosis, ramulis suboppositis irregulariter de- cussatis abbreviatis nodosis ramellosis, ramellis subglo- bosis in apice verruculoso sporiferis ; keramidiis .... x\d Indiam orientalem. L. heterocladee major, ramulorum dispositione diversa. 8. L. coKYMBOSA (J. A(j . Sp. p. 747) carneo-livida rigida, fronde tereti filiformi subilichotomo-ramosa, ramis vagis quoquoversum exeuntibus ramulosis, ramulis patentibus simpliciusculis subclavatis alternis, fertili subdifformi, ra- mulis superioribus decomposito-dichotomis dense corym- bosis infra apicem sphjBrosporas in fasciam conjunctis gerentibus, keramidiis .... Ad Cap. b. Spei. Sterilis summam habet cum L. Forsteri similitudinem. 'J. L. scoPARiA (J. Ag. Sp. p. 746) carneo-livida rigida, froude tereti filiformi subdichotomo-ramosa, ramis vagis quoquo- versum exeuntibus ramulosis, ramulis erectiusculis ch^- vato-filiformibus alternis oppositisve, fertili subdifformi, ramulis ad apices raniorum fascicukitis subclavatis, infra apicem truncatum fertilibus. keramidiis .... Ad Americse cahdioris littora atlantica. ff Papillos.e. Fronde tcrdiuscula pinnatim dccomjjosita, ra- inis sidjtijpice oppositis., minorihus scepc intcrspcrsis et tcrminalihus circumcirca siihvagis. *** Fronde sterili dccitmhoife radicante, nunc cmspitcs dcprcs- sos intricato-pannosos formantc; fertili pinnato-ramosa, ramis sidjoppositis. 10. L. PERFORATA (Motzt. Canar. p. 155) purpurea, fronde te- reti filiformi quoquoversum et vage intricato-ramosa, ra- mis recurvis radicantibus sursum ramulos seriatos secun- Laurcncia. QiB.o^D^&mm. 649 dos emittentibus, ramulis clavatis, fructiferis. . . . J. Ag. Sp. p. 748. Kilt^. tab. Phjc. Vol. XV tab. 49. Hab in maribus calidioribus in arena et inter minores Algas repens. Formae analogse, si non ejusdem speciei, a diversis maribus liodie cognitse, quse paulisper magnitudine et decompositione a primaria Ca- nariensi abludunt. Ita Harvey specimina e Ceylona sub n:o 19 et Fri- endly Isl. n:o 29 distribuit, quse forsan L. vagam Kiitz. tal>. Phyc. Vol. XF tah. 50 sistunt. Aliam minorem e Nova Caledonia sub nomine L. decumbentis (Tah. Phyc. tah. 51); et consimilem in Istria inventam no- mine L. radicantis {Tah. Phyc, tah. 50) depinxit Kiitzing. Quae vero omnes tantum steriles cognitae; nec mihi patet quomodo distinguantur. 11. L. NiDiFiCA (J. Ag. Sp. p, 749) rosea, fronde tereti fili- formi quoquoversum vage et densissime ramosa, inferne in csespitem inextricandum intricata, ramis elongatis ra- mulisque fere subulatis flexuoso-divaricatis ; superne e csespite proeminente ramis ssepe oppositis paniculato-co- rymbosis; ramulis alternis subdivaricatis clavatis, spori- feris conformibus superne verruculosis, keramidiis late- ralibus ovato-spha^ricis. Hab. ad Insulas Sandwich. Ut antecedentis, ita hujus in pluribus calidioribus oceanis formas stcriles consimiles adsunt, qua3 an invicem specie differant parum constat. **** Fronde tcreti evidcntius pinnatim ramosa glandulosa, caule principali percurrente quoquoversum ramoso, ramis majoribus suboppositis, superioribus in rachide plus mi- nus supereminente ramulisque sceqe interjectis papillcefor- mibus subalternis vagisve. 12. L. DiVARiCATA (J. Ag. Sp.p. 754) pyramidata, fronde tereti quoquoversum pinnato-ramosa, ramis majoribus suboppo- lla. L. iNTRicATA (Lamour. Uss. tab. 3 fig. 8—9) fronde gelatinoso-car- tilagiuea cylindracea inordinate undique ramosa, ramis incrassatis varie inter se intricatis concretisque. Mont. Cuba p. 41. /. Ag. Sp. p. 750. Hab. ad insulas Indife occidentalis. L. intricatam habet Kiitzing (Tab. Phyc. Vol. XV tab. 61) qu^ ex comparatis iconibus vix eadem planta ac species Lamourouxiana. In Specieb. Alg. Kiitz. haec species L. setacea denominata fuit. 650 Chondkiej3. Lmircncia. sitis, minoribus ramulisque in rachicle elongata subflexu- osa subspiraliter alternis patentissimis subdivaricatis, ra- mellis sterilibus cylindraceis obtusissimis, sporiferis con- furmibus infra apicem sphoerosporas in fasciam dispositas gerentibus, keramidiis .... Hab in maribus calidioribus ; in mari rubro et oceano Indico! simillima ad Cap. b. Spei et littus America3. 13. L. DENDROiDEA (J. Ag. Sp. p. 753) purpurascens, fronde tereti quoquoversum pinnato-ramosa, ramis majoribus suboppositis patentibus, interspersis ramellis vage exeun- tibus plus minus densis compositisque, supremis dense paniculato-corymbosis, ramulis clavato-subcylindraceis ob- tusis, fertilibus . . . . L. ohtiisa var. maj^iscula Harv. Alg. austr. cxs. n:o 236. Phyc. austr. Syn. n:o 309 b. Hab. in maribus calidioribus; in atlantico ad Brasiliam; ad Novam Hollandiam calidiorem et occidentalem usquc ad Coream. Specimina occidentalia ab orientalibus distinguere non valeo. Quse e Nova Hollandia vidi sunt majora; juvenilia magis coccinea, adultiora demum sublivida et paulo rigidiora. Species ramulis mino- ribus inter ramos undique pullulantibus vagis ssepius distingucnda; nunc vero ramuli pauciores parum conspicui. Qua quidem nota cum proxima L. glomerata conveuire videtur. An hujus forma gelatiuosa: L. Vieillardi Kiltz. tab. Phyc. Vol. XV tab. 45? 14. L. GLOMEEATA (SuJir. mscr.) livida rigidiuscula, fronde te- reti quoquoversum pinnato-ramosa, ramis majoribus sub- oppositis patentibus, interspersis ramellis vage exeuntibus plus minus densis compositisque, supremis in ramo ab- brcviato densissime glomerato-corymbosis, ramulis cla- vato-subcylindraceis obtusis, fertilibus subconformibus le- niter rugulosis . . . . J. Ag. Sp.. p. 753. Hab. ad littus atlanticum Americse calidioris. Antecedenti forsan nimium affinis, cum hac ramulis interspersis ssepius dignoscatur. Ramuli in his vices gerere videntur papillarum, quse in vicinis speciebus frequentes sunt. Hinc notam characteri- sticam his speciebus sistere putavi. L. glomerata, ut mihi cognita est, frondem minorem et magis rigidam pra^bet quam proxima L. dendroidea; ramuli cseterum adhuc densiores in apice ramurum. Huic proxima mihi videtur planta ad Gibraltar lecta (an hasc L. canariensis Kuts.?), papillis inter ramulos oppositos fere nullis. Ra- Laurencia. Chondrie^. 651 mull autem oppositi ramellis fasciculato-glomeratis seque decompositi. Tota planta robustior quam Sulii-iana. Ad lianc praeterea forsan per- tinet spccies quce in Spec. Algar. nominc L. canaliculatse descripta, at characteribus parum congruentibus ex specimine male prasparato indicatis, et nomine inepto instructa fuit. 15. L. PANicuLATA (J. Ag. Sp. p. 755) pyramidata, fronde te- reti quoquoversiim pinnato-ramosa, ramis majoribus sub- oppositis patentissimis, supremis in rachide elongata strictiuscula sparsis papillsoformibus, ramulis sterilibus truncatis, sporiferis in ramo brevissimo fasciculatis, pa- pillas fere referentibus, keramidiis . . . . L. glandulifcra Kiits. tab. Tliyc. Vol. XV tah. 59. a. GLANDULOSA ramulis ramisque supremis papillaeformibus cy- liudraceo-truncatis. L. patcntiramca Kilts. l. c. tah. 59. h. BOTRYOCLADA ramis raraulisque supremis papillosis compo- sitis botryoideo-congestis. Hab. in maribus calidioribus P^uropam alluentibus. In Indico occano calidiore adest sxiecies simillima, at adhuc ro- bustior, qufe an diversa sit ex paucis spociminibus, quoe vidi, judicare vix licet. Hasc forsan eadem quse a Kiitzingio (Tah. Phyc. Vol, XV tctb. 74) nomine L. Tliuyoides depicta fuit. 16. L. EiGiDA (J. Ag. mscr.) pyramidata livida cartilaginea, fronde tereti quoquoversum pinnato-ramosa, ramis majo- ribus suboppositis patentibus, supremis in rachide eloii- gata strictiuscula papillseformibus sparsis aut suboppositis, ramulis stcrilibus clavatis truncatis distantioribus, spori- feris fasciculatis densissimis cylindraceo-oblongis rugulo- sis, keramidiis ovatis ad ramulos sparsis. L. papiUosa var. Harv. Alg. austr. cxs. n:o 240. L. Botryoidcs var. minor Harv. Phgc. austr. Syn. n:o 312 a. Hab. iu oceano indico calidiore, ad Novam Hollandiam superiorem, Javam et Coream. Cum ramificatione et fere characteribus L. paniculatae substantiam et coloreni L. papillosae fere coujungit, tamen multo gracilior quam hjec species. Specimina mihi typica, e Nova Hollandia calidiore, ha- bent ramulos supremos sparsos in rachide supereminente elongata. His autem proxima mihi videntur specimina Ilarveyana, ramulis infe- rioribus densius fasciculato-congestis, supremis in rachide clongata fere verticillatis. Harveyanam j)]antam enumerav.it Sonder (Alg. austr. trop. p. 21) adjecto synonymo L. Botryoides var. capitata Kiits. tab. 652 CHONDEIE.E. Laurencia. Phyc. Vol. XV tah. 71, quae mihi species videtur abunde diversa, ra- mulis alternis subdistiche dispositis (lid. Icon.) a vera L. Botryoide vix dignoscenda. L. rigida a pluribus locis oceani calidioris Indici- pacifici mihi allata. 17. L. PAFILLOSA (ForsJc. Fl. ^g. Arah. p. 196) pyramidata livida cartilaginea, fronde tereti quoquoversum pinnatim ramosa, ramis majoribus vix conspicue oppositis patenti- bus, supremis in rachide elongata strictiuscula densis, inferioribusque fere per totam longitudinem papillosis, papillis sterilibus clavatis truncatis saepe brevissimis, fer- tilibus lobato-verrucosis sphserosporas in verrucis circum- circa nidulantes foventibus, keramidiis sphserico-ovatis in ramulo aggregatis sa'pe plurimis. J. Ag. Sp. p. 756. Kiits. tah. Biyc. Vol. XV tah. 62. Fucus tlujrsoides Turn. Hist.'tah. 19. Hab. in calidiore atlantico et mediterraneo; in oceano Indico et mari rubro; in pacifico ad insulas Sandwich! 18. L. CEuciATA (Harv. in Trans. Irisli. Acad. Vol. 1'2 p. 544) purpureo-livida, fronde tereti quoquoversum pinnato-ra- mosa, ramis plus minus conspicue oppositis verticillatisve patentissimis, interspersis aliis vage exeuntibus, ramulis invicem distantioribus, sterilibus cylindraceis truncatis, fertilibus vakle incrassatis fere a basi ad apicem obtu- sissimum circumcirca verrucoso-intequalibus, in apice ver- rucarum circulos sphserosporarum gerentibus, keramidiis .... Harv. Fliyc. austr. Syn. n:o 311. Hab. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem. Statu sterili et fertili admodum dissimilis ; sterilis ramis fere cru- ciatis cylindraceis et truncatis insignis, supremis hic illic alternanti- bus. Fertilis interspersis ramulis magis irregulariter ramosa adparet; ramuli utriusque patentissimi fere angulo recto egredientes. Fertiles ramuli, verrucis inaequales, incauto forsan L. botryoidi similes adpa- reant; nomine quoque L. botryoides denominatam vidi; rami vero hic illic oppositi diversam produnt. 19. L. SETicuLOSA (Forsh. Fl. jEg. Arah. p. 188) fronde te- reti quoquoversum vage ramosa et plus minus dense pa- pillosa, papillis in sterili sparsioribus jiatentissimis elon- gatis cylindraceis apice obtuso insoqualibus, sporifera; subconformibus verruculosis, capsuliferse in ramo abbre- Laurencia. Chondrie^. 653 viato ambitii lanceolato densissimis subbotryoideo-conge- stis erectiusculis superne sparsissime denticulato-ina^qua- libus, keramidiis sphserico-ovatis inter papillas numero- sis. J. Ag. Sp. p. 757. Kuts. tah. Fhyc. Vol. XVtab. 52. Hab. in mari rubro. fff Obtvsm. Fronde tereti aut compressa evidentius pinnatim ramosa, caule principaJi percurrente qiwquoversuni aut sub- disticJic ramoso, ramis ferc reguJaritcr oppositis aut vcr- ticilJato-fascicuJatis, suprcmis in racJiidc mox suhtrifidis. ***** Fronde tereti, raniis ramuJisque quoquoversum ceque egredientihus. 20. L. OBTUSA (Huds. AngJ. p. 586) fronde tereti quoquover- sum pinnato-ramosa ramis ramulisque plus minus regu- lariter oppositis verticillatisve, ramulis subclavato-cylin- draceis patentissimis, terminalibus infra apicem subtrifi- dis, sporiferis conformibus apiceve incrassatis, keramidiis a ramulo transformatis ovatis. J. Ag. Sp. ^9. ''750, Harv. Phijc. Brit. tab. 148. Kiitz. tah. Phtjc. VoJ. XV tah. 54 et 55. Var. patcntiramea purpurascens, ramulis ultimis brevissimis subhorizontalibus. Var. cJavata purpurascens, ramulis ultimis elongatis clavatis, erecto-patentibus. Var. pyramidata purpurascens, ramulis ultimis elongatis fa- sciculato-corymbosis, Var. gcJatinosa sordide hitescens gelatinoso-cartilaginea chartse vix adhierens, ramulis simpliciusculis patentibus infra apicem incrassatis sporiferis. Hab. in oceano atlantico, mari mediterraneo et adriatico; in mari rubro, oceano indico et pacifico ; an ubique eadem ? 21. L. viRGATA (J. Ag. Sp. AJg. p. 752) fronde tereti quo- quoversum pinnato-ramosa, ramis longe racemosis ramu- lisque plus minus regulariter oppositis verticillatisque, ramuhs in ramo abbreviato erecto-patentibus paniculato- fasciculatis, sporiferis clavato-cylindraceis, antheridiiferis 654 Chondeie^.. Laurencia- capitato-congestis, keramidiis agglomeratis sphserico-ova- tis. L. trifaria Kiits. tah. Fhyc. VoJ. XV tah. 74 (qua- lis sterilis et inchoaiit. keram.) L. cymosa major Kiits. l. c. tah. 72? L. glomerata Kiits. tah. Phyc. tah. 73? Hab in oceano antarctico ad Cap. b. Spei; ad Novam Hollandiam et Nov. Zelandiam an eadem? ****** Fronde leviter compressa ramis ramulisque a suhmar- (jine distichis. 22. L. THYRsiFERA (J. Acj. mscr.) elata purpurea, fronde com- pressa subregulariter opposite ramosa, ramis a submar- gine exeuntibus binis ternisve, ramulis sterilibus paten- tibus clavatis infra apicem papillis brevissimis undique puUulantibus botryoideo-tuberculosis demum sporiferis, keramidiis ovato-rotundatis in ramulis penultimis circum- circa provenientibus aggregatis. Hab. in oceano antarctico ad insulas Chatam (Travers). Hgec est species major insignis, inter plures intermedia. Ramifi- catione eximie opposita ad L. obtusse propinquas formas pertinere vi- detur, at frons evidenter compressa, quare hoc respectu ad formas L. pinnatifidas vicinas potius tendere videretur. Magnitudine L. tas- manicam fere aequat. Color fere intensius purpureus. Radice ,fibrosa rupibus adnata, multo minus decomposita quam L. tasmanica, ab hac dignoscatur prsecipue ramulis undique papillosis thyrsoideis. L. flexu- osa et L. Botvyoides ramis alternis differunt. A L.. cruciata fronde compressa et distiche ramosa distinguatur. 23. L. Tasmanica (Hooh et Harv. in Ner. austr. p. 84) elata purpurascens, fronde compressa subregulariter opposite ramosa, ramis a submargine exeuntibus distichis, nunc ramulis ad axillas pullulantibus adpareuter fasciculatis instructa, ramuhs sterilibus Hneari-clavatis erecto-paten- tibus, sporiferis conformibus ssepe magis compositis tri- fidis, pinnatis demum subfasciculatis, keramidiis ovato- rotundatis in pinnis sparsis. J. Ag. Bp. p. Ibb. L. cx- celsa Kiit2. tah. Phyc. Vol. XV tah. 63! Hab. ad Tasmaniam: Harvey, Gunn, aliique. Species inter majores Generis, seepe ultra pedalis et admodum decomposita. Ut L. thyrsifera, ita hsec inter diversas sectiones ge- neris intermedia fere consideratur. 'Rami oppositi L. o])tusse aflinem suadent, at sat evidenter compressa, et rami, si quid video, conspicue Laurencia. Chondrie^. 655 distichi ad L. pinnatifidse formas vicinas accedere monstrant. Prope axillas fasciculi raraulorum proveniunt, qui tamen cum L. papillosa vix affinitatem quandam urgent; potius lioc respectu ad L. coronopum tendere videretur. Habitus caeterum Clir. dasyphyllum fere refert; structura vero Laurencise aliam affinitatem probat. Specimina nume- rosa, quse hodie vidi, speciem sat distinctam indicare mihi videntur. ffff PiNNATiPiDiE. Fronde ex tereti compressa aut ancipite vel complanata, ramis a suhnargine cfjredientihus smpe al- ternis. ******* Fronde stcrili teretiuscula aut compressa, nunc sub- complanata, a margine disticlie ramulosa, ramis hasi con- tractis sursum dilatatis plurimis alternis, liic illic oppo- sitis, mediis plerunique longiorihus, inferiorihus hrcviori- hus sensim ohsoletis, raniulis sporiferis suhconformihus clavatis. 24. L. HYBRiDA (Dec. Fl. Ir. II. p. 30) fronde teretiuscula distiche decomposito-pinnata, pinnis in rachide stricta oppositis aut ssepius alternis patentibus, inferioribus pro- longatis, superioribus simpliciuscuHs clavato-cyhndraceis, sporiferis erectiusculls conformibus infra apices truncatos sphserosporas in fasciam dispositas gerentibus, keramidiis subsphsericis. J. Ag. Sp.p. 7G1. L. ccespitosa Harv. Phgc. Br. tah. 286. Fuc. pinnatifidus var. angustus Turn. Hist. tah. 20 fig. f. L. angusta Harv. Phgc. Br. tah. 55. L. cglindnca, L. platgcephala et L. Hyhrida Kilts. tah. 'Phyc. Vol. XV tah. 65. Hab. in oceano atlantico ad littora Europse. 25. L. ooRONOPus {J. Ag. Sp. p. 761) fronde teretiuscula quo- quoversum fasciculato-ramosa, ramis fasciculi verticillatis aut coUateralibus plurimis, aliis simpliciusculis elongato- clavatis, aliis supra basem elongatam nudam disticlie et alterne pinnatis, pinnulis clavatis truncatis. fertilibus. . . Hab. in mari nigro ad littus Taurise. 26. L. CiESPiTOSA (Lamour. Ess. p. 43) purpureo-virescens, fronde angusta compressa distiche decomposito-pinnata, pinnis in rachide stricta suboppositis patentissimis, pin- nulis simplicibus clavato-linearibus, sporiferis conformi- 656 Chondrie^. Laurcncia. bus levissime verruculosis per superiorem partem sphae- rosporas clensas gerentibus, keramidiis. . . . J. Ag. Sp. p. 763. L. corymhifera Kiitz. tah. Fliyc. Vol. XV tab. 56? Hab. ad oras atlanticas Europas calidioris. 27. L. piNNATiPiDA (Gm. Syst. Nat. II. p. 1,S85) purpureo- livida, fronde compressa distiche decomposito-pinnata, pinnis in rachide stricta supereminente alternis patenti- bus, pinnulis simplicibus clavato-liuearibus aut dilatatis lobato-multifidis, sporiferis conformibus infra apices sphse- rosporas in fasciam dispositas gerentibus, keramidiis in pinnula lateralibus ovato-truncatis. J. Ag. Sp. p. 764. Laur. pinnatifida Lam. Grevilh Alg. Br. tab. XIV fig. 1—5. Harv. Phyc. Brit. tab. L V. Kiitz. tab. Phyc. Vol. XV tab. GG. F, pinnatifidus Gm. Turn. Ilist. Fuc. tab. 20 (excl. var.) Engl. Bot. tab. 1202. Var. /i. Osnmnda fronde abbreviata, pinnulis dilatatis crenato- lobatis. Var. y. cartilaginea fronde incrassata teretiuscula, hic illic dilatata et compressa, vage pinnata, pinnis obtusis oppo- sitis alternisque. Gelid. pinnatifidum Lyngb. tab. 9. Hab. ad littora Europse atlantica et mediterranea. 28. L. sPECTABiLis (Post. ct Bupr. Illustr. p. 16) purpureo- livida, fronde complanata distiche decomposito-pinnata, pinnis in rachide stricta supereminente alternis patenti- bus, pinnulis simplicibus clavato-linearibus, sporiferis . . keramidiis . . . antheridiorum receptaculis ssepius infra apicem pinnulce lateralibus elliptico oblongis. J. Ag. Sp. p. 764. L. ccdifornica Kiits. tab. Phyc. Vol. XV tab. 67. Hab. in Oceano pacifico superiore. Post editas Sp. Alg, pauca nova fragmenta hujus habui, ex qui- bus species propria forsan existimetur, fronde magis complanata quam in L. pinnatifida. Unum horum antheridiis eximie onustum; recepta- cula forma et situ ab iis L. pinnatifidoe paulisper diversa videntur; nunc in media pinnula subdivisa et utrinque appendiculata inflata vidi, ssepius quasi lateraliter margini immersa, et apice sterili su- perata. 29. L. DisTiCHOPHYLLA (J. Ag. Sp. p. 762) fronde compressa distiche decomposito-pinnata, pinnis in rachide stricta Laurencia. ChondpjeA':. 657 oppositis, inferioribus prolongatis, superioribus subpalma- tini tri-multitidis, pinnulis simplicibus cylindraceis obtu- sis, sporiferis conformibus infra apices sphserosporas in fasciam dispositas gerentibus, keramidiis. . . . Hab. in oceano australi (ad Cap. b. Spei?) et Nov. Ze- landiam. L. disticliophyllam Harv. Fl. Nov. Zel. p. 234 nostra^ proximain speciem cum Ilarveyo putarem ; distat tamen ramulis densius papillosis, papillis brevioribus, pinnisque saspius alternis. Hujus quidem speci- mina plurima vidi. Ceespites efficit fere globosos, frondibus singulis longitudine vix 2 — 3pollices superantibus. ******** Fronde sterili teretiuscula aut leviter compressa see- pius disticlie et aJterne ramosa ramis papillosis, sporife- ris circumcirca tuberculosis hotryoidcis. 30. L. TUBERCULOSA (J. A(j. Sj). Alg. p.lCyQi) roseo-livida sub- cartilaginea, fronde leviter compressa subdistiche decom- posite ramosa, ramis alternis patentibus, mediis conformi- bus, inferioribus abbreviatis ramulisque verrucseformibus circumcirca apice tuberculosis rotundatis sphserosporas in verrucis nidulantes gerentibus, keramidiis. . . L. gem- mifera var. (-i. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 73. L. mcxi- cana Kiitz. tah. Phgc. Vol. XV tah. 70. Var. gcmmifera ramis elongatis diffusis teretiuscubs quo^iuo- versum fere exeuntibus, flexuosis et vage circumcirca pa- pillosis, papillis truncatis. L. gemniifera Harv. l. c. tuh. X VIII B. Hab. ad littora Americse calidioris atlantica. 29a. L. BoTRYCiiioiiiES (Harv. Fl. Nov. Zel. p. 234) fronde nana pur- purascente vel fuscescente compresso-plana disticlie decomposito- pinnatifida, pinnis pinnulisque in rachide stricta sursum dilatata subexcurrente saepissime oppositis patentibus, inferioribus majo- ribus, pinnulis brevissimis cuneatis vel clavatis apice crenatis de- mum multifido-congestis, pinnellis clavseformibus tetrasporas infra apices foventibus, keramidiis Hab. ad oras Novaj Zelandise. Sec specimina a Berggren lecta, quse ad speciem Harveyanam re- ferenda censeo, L. Botrychioides ad L. distichopliyllum proxime et forsan nimium accedit. Pra^cipua dififerentia in pinnulis superne dila- tatis, crenato-multifidis potius quam iterum pinnellatis. An forma juvenilis L. distichophyllaj ? 42 658 Chondrie^. Laurencia. Duse liujus exstant formaa; una quae ad insulas Indiee occidentalis ssepius oVjvenit, a Harvey varietas considerata, mihi species priraaria videtur; alteram ramellis elongatis teretiusculis prajditam, a Harvey ut formam primariam descriptam, e loco natali arreptam (caespites li- beros laxos in sinubus tranquillis efficientem?) suspicor. 31. L. BOTRYOiDEs (Tum. Hist. Fuc. III p. 104) purpureo- livida carnosa, fronde teretiuscula disticlie decomposito- ramosa, ramis sa^pius alternis patentibus ambitu sublan- ceolatis, apicibus ramulisque verrucoso-botryoideis supra stipitem angustiorem cylindraceum conicis obtusis, ver- rucis globosis marginalibus aut demum circumcirca effu- sis, sporiferis conformibus sphserosporas in verrucis nidu- lantes gerentibus, keramidiis. . . . J. Ag. Sp.p. 759. Fu- cus hotrijoides Gaill. EJuts. tah. Phjc. Vol. XV tah. 71. Harv. Phi/c. austr. tah. 182. Hab. ad Novam Hollandiam australem. Caute liEBC species a Laur. cruciata, forma fertili, dignoscatur. Heec ramis cruciatim diverventibus sfege oppositis fnunc alternis) instructa, habet ramulos saepe feque crassos, at niagis clavatos et ver- rucis parum prominulis potius incrassatos quam verrucis accumulatis botryoideos. Haec forma L. cruciatee stepius pro vera L. botryoide venditata, nec a Harveyo ab initio probe distincta fuit. ********* jTyonde sterili complanata., deorsum nunc ancipite aut subcostata, a marcjine subregulariter distiche pinnata, pinnulis sterilihus suhclavato-linearihus, sua longitudine latitudinem rachidis superantihus, spioriferis densiorihus suhconformihus. 32. L. PLEXuosA (J. Ag. Sp. Alg. p. 767) purpureo-carnea, fronde complanata subpinnatim decomposita, pinnis in rachide flexuosa a margine exeuntibus distichis s£epius alternis, pinnulis sterilibus erectiusculis clavato-linearibus in rachide subflabellatis, sporiferis aggregatis corymbos densos formantibus sphserosporas infra apicem in fasciam collectas gerentibus, keramidiis ovatis in pagina incrassata aggregatis. L. jiexuosa Kilts. Sp. p. 856 (sterilis); Tah. Phgc. Vol. X V tah. 68. L. Ericoides Kiitz. ihid. tah. 73 (fide spec. ex eodem fonte provenient.). Species L. elatse proxima videtur, tamen minus regulariter pin- nata et hoc respectu ad L. pinnatifidam magis tendens. Keramidiis Laurencia. Chondrib^. 659 in pagina pinnarum dense dispositis ab utraque differt. Keramidia juniora in Spec. Alg. descripsi; liaec hemispherica; adultiora sunt ovata. Cfeternm observasse lubet L. glomeratam Kiitz. sec. iconem ad aliam speciem esse referendam; in Specieb. Alg. huic speciei pinnas alternas et cystocarpia dense glomerata papillasformia tribue- rat, quod utrumque in L. flexuosum quadrat; in icone ramos suliop- positos ternos et ramulos sphferosporiferos fnec cystocarpia) glome- ratos pinxit. Casterum in Spec. Alg. L. flexuosam sterilem tantum nuncupat; L. glomeratse autem formam corymbiferam tribuit, cujus iconem in Phyc. suh tab. 68 Cnomine L. flexuosse) datam suspicor. 33. L. ELATA (Harv. Alg. Tasm. n:o 29) purpureo-carnea, froncle ex ancipite-complanata subregulariter pinnata, pin- nis a margine exeuntibus distichis, plurimis regulariter alternis, pinnulis sterilibus patentibus clavato-linearibus in apice rachidis subflabellatis, sporiferis demum subco- rymbosis infra apicem sphterosporas in zonam collectas gerentibus, keramidiis sparsis in pinnula infra apicem sessilibus ovatis. J. Ag. Sp. p. 766. L. clata Harv. I. c. Ner. anstr. tah. 33. Phgc. austr. 8yn. n:o 313 (excl. var.) Kiits. tah. Fhyc. Vol. XV tab. 67. Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem et australem, nec non ad Tasmaniam. Cum L. luxuriante hucusque confusa, differt structura, pinnis ecostatis et norma decomiiositionis paulisper diversa. Radix cseterum in utraque specie fibrosa forsan differentiam in eo prsebet quod fibrse breviores et densius coalescentes in L. elata; easdem vero longius prorepentes in L. luxuriante vidi; quod vero an constans sit, ex pau- cis speciminibus radice instructis, qu83 vidi, asserere non audeam. 34. L. LuxuRiANs (J. Ag. mscr.) purpureo-coccinea, fronde coraplanata inferne sensim ancipite subcostata, costa per partem inferiorem pinnarum conspicua, subregulariter di- stiche et alterne decomposito-pinnatifida, demum a costa prolifera, pinnulis sterilibus sublinearibus ssepe utrinque attenuatis in rachide pinnatim dispositis supra sinum ro- tundatum adscendentibus, fertilibus. . . . L. elata var. luxurians Harv. Phyc. austr. Syn. n:o 3L3 a. L. elata Harv. Alg. austr. cxs. n:o 226 (quoad sp. plur. ex Nov. Holl. occid.). Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem. Duas species, me judice certe diversas, nomine L. elata^ confusas fuisse patet. In Synopsi Phyc. austr. has quidem ut varietates di- 42* 660 CHONDEiEiE. Laurencia. stinxit Harvey; ignoto autem distinctionis charactere, dixit statiis in- termedios utramque conjungere. Quod lioc attinet, animadvertere pla- cet me specimina intermedia nulla vidisse. Oculo adsueto jam primo adspectu distinguantur, ramificatione in L. luxuriante magis decom- posito-pinnatifida, in L. elata magis dichotomo-pinnata, unde pinnse supremee stepe in hac flabellatim divergunt. Nota autem distinctionis praecipua in rachide inferne costata L. hixuriantis posita videtur. L. elata quidem etiam inferne incrassata, ita ut sectione transversali seg- mentum ovale et demum elliptido-rotundatum offerat; caulis autem incvassatus hujus circumcirca fere aeque increvit, unde exsiccata nul- lum fere costa? adspectum praeheat; e sectione transversali quoque ad- paret caulem inferiorem evohitione strati interioris prsecipue incras- satum fuisse; cellulasque strati exterioris unioa serie cellularum etiam in inferiore parte dispositas esse. Aliter omnino in L. luxuriante : parte inferiore transverse secta, duo strata sat diversa, ambo cellulis numerosis constituta, conspiciantur; in limite inter hsec strata cellulse, quse extrorsum spectant, subregularem seriem concentricam offerunt, qualem celhilfe corticales in L. elata; et ita totum stratum externum in L. luxuriante evolutione strati corticalis ortum fuisse fere crederes. Caulis itaque incrassatus in utraque specie diverso modo ortus videtur, quod sine dubio probat species bene diversas esse. A costa incras- sata L. luxuriantis prolificationes demum, ut in L. Brongniartii, pro- veniant. L. luxuriantem tantum sterilem hucusque vidi. Specimina L. luxuriantis majora sunt eximie caulescentia, ramis a caule perme- ante lateralibus. 35. L. Brongniartii [J. Ag. Symh. p. 20) purpureo-lutea fronde coinplanata inferne sensim ancipite subcostata, costa fere ad apices pinuarum ssepe conspicua, subregulariter di- stiche et opposite decomposito-pinnatifida, demumque a costa prolifera, pinnulis clavato-linearibus truncatis in rachide pinnatim dispositis, sphserosporiferis apice incras- satis, kera.midiis. . . . J. Ag. Sp. p. 768. Hab. ad oras Indise" occidentalis. Est qupedam habitus similitudo hujus cum Amans. multifida Lam., unde quoque hoc nomine nostram designatam vidi. A sequentibus fa- cilius dignoscatur pinnulis, quae sua longitudine latitudinem rachidis evidenter superant. ********** jr^Qyi^lg complanata pinnis a margine cxeuniihns plus minus decomposita^ ultimis dentiformihus sua longi- tudine latitudinem rachidis vix (equantibus. 36. L. cioYLANiCA (J. Ag. mscr.) purpurascens, fronde crassa complanata infcrne ecostata distiche pinnata, piunis a Laurencia. CHONDRrE.T^. 661 margine sine ordine provenientibus, rachide stricta sub- lineari secus marginem utrumque callosa, callis brevissi- mis truncato-obtusis sine ordine subcontigue provenienti- bus, nunc subbifariam versis, demum apice verruculoso sporiferis. Laurencia Sp. Harv. Alg. ceyl. n:o 17. Hab. ad Ceylonam (Harvey!). 37. L. coNCiNNA (Mont. Prodr. Phi/c. ant. p. (5) purpurascens fronde complanata inferne subecostata distiche et oi^po- site pinnata, pinnarum rachide stricta lineari fere a basi pinnata, pinnulis subinsequalibus, infimis sparsisque su- periorum brevioribus apice truncato-incrassatis crenula- tisque latitudinem rachidis longitudine sua cipciter sequan- tibus, crenulis sporiferis subciavatis. L. concinna Mont. l. c. et Voy. Pol Sud. p. m^ pl. U jig. 3. KlUs. tah- Pliyc. Vol. X.V tah. 69 (sterilis). L. caUiptera Kilts. ihid. (sporifera). L. compJanata Siilir.? J. Ag. Sp. p. 705. L. disticha Harv. Alg. austr. cxs. n:o 228. Hab ad Nov. Hollandiam occidentalem et borealem cali- diorem; an eadem ad Port Natal? Inter specimina Novse Hollandipe et Africje australis qutedam mihi videtur difFerentia; sunt uimirum hasc crassiora, quasi carnosa, pinnis- que magis adproximatis decomposita. Specimioa e Nova Hollandia suut magis membrauaceo-pLinata, irregularius pinnata, pinnis aliis brevioribus, aliis paulo longioribus promiscuis; pinnulse sua longitu- dine latitudinem rachidis fere superant. Specimina sterilia utriusque tantum vidi. 38. L. Grevilleana (Harv. in Tr. Ir. Acad. Vol. 22 p. 545) purpureo-coccinea, fronde complanata inferne seasim an- cipite subcostata, costa supra stipites mox evanescente, distiche et subalterne decomposito-pinnatitida, pinnarum rachide stricta inferne attenuata, fere a basi piiinatitida pinnulis intimis abbreviatis, superioribus anibitu oblongo- linearibus margine obtuse dentatis aut obsitis pinnellis brevibus truncato-subincrassatis, latitudinem rachidis vix longitudine sequantibus, fructiferis Harv. Phyc. austr. tah. 15! Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem. 662 ChondrievK. Cladhymenia. Species inqttirendce. L. cANARiENsis Mont. ttp. Kiltz. tah. Phjc. Vol. XV tah. 49. J. Ag. Sp. p. 769. L. LAXA B. Br. in Turn. Hist. Fuc. IVtah. 203. J. Ag. Sp. p. 110. Cap. l). Spei. Mihi hfec ignota. Harvey in Ner. austr. descriptionem Turneria- nam quoque transscripsit. L. laxa Kiitz. S}:). p- 852. planta e Cap. b. Spei dicitur, cui synonymam enumcrat plantam Turnerianam; postea sub eodem nomine in Tah. Fhyc. Vol. XV tah. 60 plantam ex oris Dalmatise pinxit, qu3e vix a formis laxis L. obtusse distinguatur. L. VAGA Zan. in Bcg. Flora 185L J. Ag. Sp. p. 110. e mari rubro. In Pl. mar. rubri p. 48 lia3C ad Alsidium ducitur. L. FASTiGiATA Mont. AJg. n:o 38. J. Ag. Sp. Sp. p. 770. L. TRUNCATA KHts toh. Phjc. Vol. XV tah. 51 ex Adriatico. L. CLADONioiDES KHt^. ih. ex Adriatico. L. PYRAMiDALis KUtz. ih. tah. 53. ad oras Gallise. L. PLAGELLiFERA KHts. ih. E Nova Caledonia. L. PATENTissiMA KUtz. ih. tcih. 5(). Ex adriatico. L. ooPHORA Kiitz. ih. tah. 57. Ex adriatico. L. CYMOSA Kilts. ih. E Nova Hollandia. L. MULTiFLORA KiUs. ih. tah. 58. Li atlantico. L. CYANOSPERMA KUtz. ih. lu adriatico. Quse 5 ultimse mihi L. obtusse proximse videntur. L. MiCROCLADiA Kiitz. ih. tah. (>0. Ex India occidentali. L. spiNULiFERA KUts. ih. tah. 61. In mari Indico. L. BRAsiLiANA Mart. Alg. Bras. p. 147. De formis Laurenciarum adsunt observationes in Grun. Novara p. 87 ct Fidsch. p. 23. riiXIV. CladhymeNIA Hoolv. ct Harv. (nnit. limit.) J. Ag. Sp. p. 771. Frons planata ecostata pinnatim decomposita, demum proces- subus fructiferis fimbriata, stratis duobus cellularum con- texta: interiore cellulis majoribus angulato-oblongis con- stante; exteriore cellulis brevioribus, rotundato-angulatis superficiem areolatam formantibus. Keramidia in pro- cessubus marginalibus lateralia, a ramello transformata, Cladhymenia. Chondrie.e. 063 intra pericai'piiim subovatum, carpostomio apertum, gem- midia pyriformia in articulo termiuali filorum, a placenta radiantium evoluta, generantia. Sphcerosporm in fimbriis evolutsB, paucse aggregatse, in cellulis infra-corticalibus formatse, rotundatse, triangule divisse. Genus Harveyanum Cladhymenise, jam ab initio vaccil- lans, utpote neque characteribus definitum, neque limitibus bene ductis rite circumscriptum, hodie specierum diversarum fructibus melius cognitis utroque respectu reformandum vide- tur. Expulsa jam antea Cladh. Gunnii, cujus fructus uterque longe diversus, species Cladhymenise fuerunt consideratse tum typicse illse CL Lyallii et Cl. oblongifolia, tum posterius ad- jecta Cladh. conferta. Quse quidem, diu ab uno ad alterum Genus circumvaga, eximia illustratione Harveyana demum ita cognita existimetur, ut de afiinitatibus disputare vix liceat. Comparatis his characteribus mihi haud dubium adparet hanc a Cladhymenise speciebus typicis et structura frondis et for- matione sphserosporarum ita difterre ut Genus sui juris cer- tius constituere censeatur. Restant itaque ut species legitimse Cladhymenise: Cl. Lyallii et Cl. obloiigifolia. Secundum icones et descriptiones Harveyanas inter has quoque ea intercederet differentia, ut in Cl. Lyallii costa qua^dam, siphone centrali percursa, adesset; Cl. oblongifoHa vero omnino enervis descri- bitur. Accedit quod gemmidia iu CL Lyallii ita depicta fue- runt, ut typum indicare videantur omnino diversum ab eo, quem evidentius refert CL oblongifolia. His ductus rationibus neque has species congenericas credidi, et ignota mihi adliuc CL Lyallii, CL oblongifoliam Genus sui juris olim finxi, quod nomine Dactyloti quoque amicis indicavi. Oblata mihi postea occasione utriusque speciei comparare specimina, vidi nervum in CL Lyallii seque deficere ac in CL oblongifolia. Sphsero- sporas in Cl. Lyallii, antea ignotas, cum iis CL oblungifohai quoque congruentes observavi. Hinc hodie utramque speciem congenericam assumsi. Cystocarpia tamen in CL Lyallii me nondum vidisse, dixisse opportet. l. Cl. Lyallii (Hook. et Harv. Aly. Nov. Zcl. n:o GO) fron- dibus a plexu fibroso intricato sensim excrescentibus, pin- natim decompositis, rachidibus supra stipitem filiformem 664 CHONDRiEiK. Cladliymenia. planatis lauceolato-linearibus, in apicem supereminentem ssepe filiformem obtusiusculum lateraliter verrucosum ple- rumque productis, pinnis pinnulisque conformibus, appen- dicibus raarginalibus fructiferis parce ramosis, spba^ro- sporiferis subclavatis, "keramidiis elliptico-oblongis." Harv. Ner. austr. p. 87 tah. XXXIII. Hab. ad oras Novse Zelandise; ad Bay of Islands: Berg- gren ! Specimen authenticum nnllnni vidi. Sin de specie ex descriptione et icone rite judico, est planta ad oras N. Zelandiie haud infrequens, inter alias Florideas ssepe intricata et appendicibus filiformibus ver- rucosis adhEerens, fragilissima et colore facilius in sordide fuscescentem abeunte. A plexu fibroso frondes singul.T eminent, ssepius 2—4 polli- cares, basi filiformes, mox planfe et sensim in latitudinem lineae aut 2—3 linearum dilatatse, a margine pinnis conformibus decompositfe, in apices teretiusculos obtusos, illic verrucosos, seepe product^. Pin- nulae in frondium parte planata sensim proveniunt, steriles conformes, fertiles teretiusculae parum ramosaj, infra apicem obtusum zonam bre- vem spheerosporis onustam gerentes. Sectione transversa sphperosporee plures, saspe in orbem circa cellulam quandam tenuiorem centralem dispositse videntur, in cellulis infra-corticalibus evolutee, sph^ricse et triangule divisse. — Sectione facta sterilis frondis, media pars leviter incrassata adparet, et secus hanc partem incrassatam celhilce rotun- dataj nunc plurimje, in parenchymate sparsas, dispositae adsunt fluido Kmpido quasi oleo repletse. Ejusmodi cellula, in media fronde sita, Harvey deceptus fuit, nervum transverse sectum putans, quem quoque in icone delineavit. 2. Cl. oblongifolia [HooTi. ct Ilarv. AJ(j. Nov. Zel. n:o 70) froridibus supra fibras ramosas radicales elevatis, piuna- tim decompositis, racbide pinnisque planis lanceolatis ob- longisve apice conformibus obtusis, pinnis majoribus ap- pendicibusque minoribus secus margines vage alternan- tibus, fimbriis fructiferis pkis minus ramosis, sphserospo- riferis subcuneatis, keramidiis ovatis. Harv. Fl. Nov. Zcl. p. mb tah. CXIIL Ilab ad Novam Zelandiam: Lyall! Berggren! ad ins. Cha- tam : Travers ! Frons in nostris 6 — ^8 pollicaris plana membranacea, pinnatim plus minus composita, pinnis majoribus .3 — 4polliccs longis et semipollicem nunc latitudine superantibus, basi attenuatis, junioribus subsi^athula- tis apice eximie obtusis, adultioribus magis oblongo-linearibus. Prse- tcr pinnas a margine vage exeuntes fimbrise adsunt, in sterili pauci- Asimragopsis. Chondriej:. 665 ores, in fertili plurimse, totum marginem demum phyllis densissimis occupatum monstrantes. Fimbrise 2—3 lineas longse, plus minus com- posita3 et simpliciusculEe mixtee, simplices subcuneato-lineares, furcatae subpinnatee aut subdigitatas, segmentis sublinearibus instructee; sphte- rosporse in his infra apices paucse ita magna^ ut nudo oculo fere con- spiciantur, infra stratum corticale quasi in cameris majoribus nidu- lantes. Keramidia in phyllis (ut mihi adparuit brevioribus) lateralia et a segmento transformata, magna ovata. Pcricarpium a celhilis cor- ticalibus frondis (interioris strati in nostra non bene reviviscente fere nihil vidi) areolatse, fere per series oblique adscendentes dispo- sitis, formatum; gemmidia magna pyriformia pedicellis elongatis ad- fixa vidi. Specimina ex Ins. Chatam, cum Harveyano depicto eximie con- gruentia descripsi. Quee ex Nova Zelandia rcportavit Berggren sunt multo leetius colorata et tenuiora, jDinnarum forma magis lineari-lan- ceolata. Utrum formam juvenilem an speciem propriam constituant dubito. Licet hujus haud pauca specimina viderim, hsec non ita com- pleta ut de iis judicium certura ferre liceat. iXiVi, ASPARAGOPSIS Mont.; J. Ag. Sp. 2^. 774. Frons filiformis superiie penicillato-ramosa, ramulis pinnatim decompositis subarticulato-cellulosis inferne mox cortica- tis, caule ramisque majoribus cellulosis subtubulosis, filo axili angusto articulato et ramoso tubum interiorem per- currente, ramosque tenuissimos inter cellulas strati inter- medii oblongas pluriseriatas emittente, cellulis corticali- bus minutis rotundato-angulatis. Keramidia a ramulo transformata pedicellata, intra pericarpium subpyriforme, carpostomio pertusum, nucleum rotundatum densum fo- ventia; fila gemmidiifera densissima a placenta basali egredientia, admodum decomposita, in articulis termina- libus gemmidia minuta obovato-clavata foventia. Sphce- rosporfB .... Qualem structuram frondis et Keramidiorum in specie atlantica et mediterranea 1. c. descripsi, talem fere in spe- ciebus Australasicis postea determinatis quoque vidi. De structura strati interioris pericarpii forsan qusedam dubia sint; utpote mihi non omnino perspicuum utrum fila ramoso- anastomosantia, a me descripta, spatia vacua an cellulas pro- prias angulatas ambeant. 666 CHONDRiEiE. Asparagopsis. De characteribus, quibus species diversas clignoscere licet, forsan hodie adhuc qusedam dubia maneant. Nec enim spe- cimina ita bene reviviscunt, ut semper de iis certius statuere valeamus; nec mihi liquet anne diversis stadiis alios induant aspectus. Latent prseterea adhuc sphserosporee in omnibus speciebus. 1. Asp. Delilei (Mont. Can. p. 166) fronde a surculo repente erectiuscula, inferne longius (fere ad medium) nuda, su- perne ramis brevibus penicillatis pinnatim obsita, ramo- rum rachide subindivisa pinnatim ramulosa, ramellis op- positis vagisque, mediis ramuli sublongioribus. Aspara- gopsis Belilei Mont. J. Ag. Sp. p. 776. Kiits tab. Fhyc. Vol. XIV tab. 92. Dasya Belilei Mont. l. c. tab. VIII tig. 6. Fucus taxiformis Delile Egypt. tab. 57. Hab. in oceano atlantico ad insulas Canarias et Indise occidentalis; in mediterraneo. An eadem ad Insu- las Philippinas et ad oras Australise? , 2. Asp. Sanfordiana (Harv. in Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 544) fronde a surculis intricatis validis erectiuscula, in- ferne longius (ad medium circiter) nuda, superne ramis brevibus penicillatis pinnatim obsita, ramorum rachide subindivisa pinnatim ramulosa, ramellis inferioribus op- positis decussatis, superioribus subvagis, terminalibus ra- mulorum elongatis incurvis subcorymbosis. Harv. Phyc. austr. tab. VI! Hab. ad oras occidentales Novse Hollandise. Sec. Grunovr in Alg. Fidsch. p. 24 Asp. Sandfordiana ab Asp. De- lilei vix differt. Confitendum quoque nullos fere characteres distin- guentes adhuc inventos fuisse. Fructibus autem nondum rite cogni- tis, prgematurum censeo de hac re judicium certura proferre. 8. Asp. ARMATA (Harv. Trans. Ir. Acad. Vol. 22 p. 544) fronde inferne intricata, superne erectiuscula, ramis extra csespi- tem prolongatis plus minus subdivisis superne longe infra medium ramulosis, ramulis superioribus penicillatis, infe- riorum aliis subcrispato-ramellosis, aliis simpliciusculis aculeatis, aculeis plurimis retrorsis, ramellis inferioribus oppositis decussatis, superioribus subvagis, ramulorum sublongioribus. Harv. Phyc. atistr. tab. 192. Asparagop- Bomemaisonia. Chondeie^. 667 sis Delilei Harv. Ner. austr. tah. 35 (non bona) et excl. syn.; Fl. Nov. Zcl. p. 233. Hab. ad oras Nov. Zelandise, Tasraanise et Nov. Hollandise. CLXVI. BONNEMAISONIA Ag.; J. A(j. Sp. p. 777. Frons filiformis decomposito-pinnata, opposite ciliato-plumosa, tubulosa, stratis tribus contexta; filo centrali angusto articulato et ramoso tubum interiorem amplum percur- rente; ramis tenuissimis inter cellulas strati intermedii magnas rotundatas simplici serie dispositas excurrentibus et cellulas minutas strati corticalis sustinentibus. Kera- midia a ramulo transformata pedicellata, intra pericar- pium ovatum, carpostomio pertusum, gemmidia obovato- clavata, in filis a placenta basali egredientibus terminalia, foventia. SplicBrosporce In Bonnemaisonia, ut in multis aliis algis filiformibus, totum incrementum longitudinale evolutione et subdivisione cellulse terminalis pendere videtur. Transversali hujus divi- sione separantur articuli, qui subdivisione ulteriore sensim in lobulos transversaliter elongatos cellularum convertuntur. Cellula qusedam centralis fit articulus tubi axilis frondem maturam percurrentis ; lateralium cellulse unius lateris, quasi vegetiores, subdividuntur ulterius et in pinnam lateralem abeunt. Quia in lobulis superpositis apices vegeti alternant, pinnse quoque dextrorsum et sinistrorsum in rachide alterne superpositse fiant. Apice lobuli vegetiore sensim in pinnam excrescente, posterior pars initio quasi hebetatur et obtusa aut truncata adpareat. Haec autem mox postea increscere in- choatur, et supra stipitem tenuiorem sensim in terminalem lo- bulum cellularum convertitur; partes autem, quse hujus incre- mento formantur, sunt aut rami novi, eodem modo compositi; aut cystocarpia; aut denique organa dupHcis generis, quse utraque antheridiorum nomine descripserunt. Quae in cystocar- pia mutantur constant supra stipitem pauciarticulatum celluHs minus decompositis et relative majoribus, celluHsque sensim fere in nodos subverticiUatim dispositos conglomeratis ; nodorum inferiores, sursum sensim prolongatse, in pericarpium transmu- 668 Chondrie^. Bonnemaisonia. tari videntur, superioribus et iiiterioribus in fasciculum orga- norum, quse gemmidia generant, sensim conversis. Cum his in eodem individuo, et nuUo ut videtur distincto ordine, sen- sim formantur organa, qufe ut antheridia descripsit Magnus (Botan. Ergebn. der Nordscefalirtp. 71 tah. I fig. 24 et 25). Cellulse in his supra stipitem breviorem multo magis decom- ponuntur et in iila brevissima, quoquoversum stellatim radi- antia convertuntur; iila quibus constant, globulo supra infe- riorem quendam articulum posito terminantur. Cujus naturse hsec sint organa mihi maximopere dubium videtur. Kerami- diorum non esse statum quendam infantilem, ut voluit Cra- mer (Ceramiac. p. 63 tah. ^dfig. 12), ex majore decompositione cellularum constituentium et evolutionis norma alia certum mihi videtur. Utrum sint antheridia, ut voluit Magnus prse- eunte ut videtur Thuretio, an sint organa abortientia, ex iis quse hucusque observarunt dijudicare non licet. Ab his vero omnino diversa sunt organa, quee ut antheridia descripserunt Derbes et Solier (Mem. p. 11 pl. XIX fig. 7 et 8), atque Crouau (Fl. Finist. pl. 2'^ fig. 1 — 9); proveniunt quidera, ut organa mox memorata, pinnis opposita, sed semper quantum novi in individuis distinctis, forma structura et formationis modo cseterum diversa: juvenilia sunt cellulis minus decom- positis et relative majoribus quam ea, quse depinxit Magnus, constituta; sunt jam ab initio clavatim intumescentia, adul- tiora clavata aut ineequaliter oblonga, cystocarpiis fere lon- giora, sed forsan aliquantulum tenuiora; constant cellulis, quarum exteriores minores et minus coloratse videntur; nec tamen has cellulas exteriores tales vidi, ut organa in antlie- ridia demum conversa contendere auderem. Fere a^quo jure conjicere liceret ut in fihi nematliecioidea abeant, in quibus demum sphserosporse evolverentur. Utcumque sit, hsec organa nullo modo cum supra descriptis identica habere licet, ut Thuretio placuisse videtur, quum ipse (Obs. siir les Antlier. p. 38) Bonnemaisoniam monoicam, Derbes et Solier vero di- oicam observasse indicat. Denique dixisse opportet me in individuis propriis intra pericai^pia, Keramidiorum simillima, vidisse organa oblonga, quse ante alia antheridiis aliarum Floridearum congruentia adparuerunt; iu eodem pericarpio fila vidi transversahter articulata, quse pro sphserosporis for- Delisea. Chondrie^. 669 san quispiam haberet. His prolongatis organa oriri suspicor, quse ramis divaricatis constituta in Spec. Alg. p. 778 descripsi. Qua quidem observatiune forsan concludere liceret observa- tionem Decaisnei de spbffirosporis in eodem keramidio cum gemmidiis provenientibus aliter explicandam esse; neque in Bonnemaisonia, magis quam ia aliis Florideis, organa diversi generis in eodem individuo normaliter obvenire. Quibus vero omnibus sequitur quam sint incerta ea, qua3 de Bonnemaiso- nia novimus. Quum iu Bonnemaisonia evolutionum Keramidiorum fa- cilius quam in multis aliis sequi liceat, adparatum trichopho- ricum, quem descripserunt, in hoc invenire speraveram. Ali- quando pilos tenuissimos a keramidio juvenili provenientes videre credidi, sed in aliis nullos; quos vidi vero situ et forma ita parum distinctos, ut nullam conclusionem ex iis deducere auderem. In speciminibus adultioribus ssepe pilos multo ma- gis distinctos vidi, et quidem hos provenientes ex reticulo filo - rum, infra cellulas corticales prffisente, quod pag. 778 in Sp. Alg. descripsi. Ex ipsis organis, qua3 sub antheridiorum no- mine descripsit Magnus, nunc quoque pilos provenientes, at rarissimos, videre credidi. 1. B, AsPARAGOiDEs (Woodtv. in Lin. Trans. II p. 20 tab. G) fronde filiformi distiche decomposito-pinnata, pinnis su- perne plumosis, pinnellis simplicibus et keramidiis pedi- cellatis oppositis, in eodem latere alternantibus. J. Ag. Sp. x^. 779. Fucus Asparagoidcs Woodiv. l. c. Turn. Hist. tah. 101. Bonnem. Asparagoides C. Ag.; Grev. Alg. Brit. tab. 13. Harv. Bliijc. tah. 51. Kiits. tah Phjc. Vol. XV tah. 32. ^ Hab. ad littora Europsea oceani atlantici et maris medi- terranei. fLXVn. DeLISEA Laniour. J. Ag. Sp. p. 779. Frons teretiuscula aut compresso-anceps decomposito-pinnata, alterne serrato-pectinata, plus minus conspicue costata, stratis tribus constituta: tubo centrali cellulis minoribus cincto; strato intermedio cellulis magnis rotundato-angu- 670 _ Chondrie^. Delisea. latis; corticali cellulis miiiutis, sffipius pluriseriatis, con- stante. Keramidia a parte rachidis pinnarum formata, intra pericarpium sphserico-ovatum, carpostomio pertusum, gemmidia obovato-clavata a placenta basali egredientia, longe pedicellata, foventia. SphcBrosporcB in verrucis de- mum nemathecioideis, in utraque pagiua apices investi- entibus, evolutee, zonatim divisae. Quse in speciebus Algarum a me enumeratur Del. pulchra, ad specimen, quod ad aliam speciem revera pertineat, descrip- tura fuit. Hinc subgenera a me allata aliter limitanda et de- nominanda judicavi. Prseterea nova species, postea detecta, hoc loco introducitur. I. Ctenocladia. Frons teretiuscula ciliato-pectinafa tubo cen- trali in juvenili percursa; extus vix conspicue costata, strato corticali circjwicirca fere cequaliter evoluto. Kera- midia in p)innis ad racJiideni lateralia, intra pericarpium monostromaticum filis moniliformibus nucleum amhientihus insfructa. SphcBrosporce .... 1. D. ELEGANs (Ag. Sp. AJg. p. 198) fronde teretiuscula de- composite-pinnata, ciliisque subulatis pectinata, ciliis sim- plicibus inter pinnas ejusdem lateris seriatis paucis ssepse binis; rachide inferiore incrassata vix conspicue costata ciliis demum denudata; keramidiis in rachide pinnarum infra apices lateralibus ovatis carpostomio laterah. J. Ag. Sp. p. 781. Bonnemaisonia eJegans Ag. J. c. DcJisea eJegans Mont.; Harv. Ner. austr. tah. 34. Kilts. tah. Fliyc. VoJ. XVIII fah. 69. Hab. ad oras Novse Hollandise occidentales et australes; Ad Tasmaniam. 2. D. Hypneoides (Harv. AJg. austr. Exs. n:o 248) fronde teretiuscula decomposito-pinnata ciliisque subulatis pec- tinata, ciliis subcompositis inter pinnas ejusdem lateris seriatis paucis, saepe binis ternisve; rachide inferiore in- crassata vix conspicue costata reliquiis ciliorum ssepius instructa; keramidiis in rachide pinnarum infra apices lateralibus ovatis, carpostomio laterali. Harv. Tliyc. austr. tah. 134. Hab. ad oras australes Novse HoHandise et Tasmanise. Belisea. CHONDRiEiE. • 671 II. Chondrodon. Frons compressa linearis serrato-pectinata, tubo centrali in juvenili percursa, extus vix conspicue co- stata, strato cortkali circumcirca fere cequaliter evoluto. Keramidia infra apices pinnarum subterminalia, intra pericarpium pluribus seriebus cellularum conflatum^ nu- cleum subnudum foventia. 3. D. SuHRii (J. Ag. Spnb. p. 21) fronde plano-compressa de- composite pinnata dentibusque delteo-subulatis pectinata, dentibus simplicibus iuter pinnas ejusdem lateris seriatis pluribus ssepe quinis; rachide inferiore incrassata sub- ancipite margine insequali, strato corticali parum evoluto; keramidiis subglobosis in pagina infra apicem sessilibus, margine sterili alatis. J. Ag. Sp. p. 783. Sphcerococcus flaccidus Suhr in Flora 1834 tab. l flg. 11. Chondrodon flaccidus Kiitz. tab. Fhyc. Vol. XVIII tab. 70. Hab. ad Cap. b. Spei. 4. D. SERRATA (Kiit^:. Sp. Alg. p. 771) fronde plano-compressa decomposito-pinnata dentibusque delteo-subulatis pecti- nata, dentibus simplicibus inter pinnas ejusdem lateris seriatis pluribus, superne ssepe quinis, inferne numerosis subcontiguis, rachide inferiore incrassata subancipite, mar- gine insequali, strato corticali circumcirca fere seque evo- luto, fructibus . . . Kilts. tab. Phyc. Vol. XVIII tab. 69? D. pulchra J. Ag. Sp.p. 784 (partim et exclus. syn.). Hab. ad oras Novse Hollandise et Tasmanise. Species parum cognita. Harveyo ignota: a me in Spec. Algar. cum D. pulchi-a confusa. Cliaracteres speciei ad unicum specimen ho- die exaravi, quod tamen cum icone Kiitzingiana habitu non admodum convenit. Species a Kiitzingio depicta habitum fere Phacelocarpi com- I)lanati refert; structura vero in Phacelocarpum male quadrat. in. Calocladia. Frons complanata linearis serrato-pectinata, inferne crasse costata, costa tubo axili percursa, strato corticali in pagina plana crassissimo obtecta; Keramidia infra apices pinnarum subterminalia, intra pericarpium pluribus seriehus celhdarum conflatum nucleum subnudum foventia. 5. D. PULCHRA (Grev. Alg. Br. Syn. p. 57) fronde plano-com- pressa decomposito-pinnata dentibusque delteo-subulatis 672 CHONDRiBiE. Delisea. pectinata, clentibus simplicibus inter pinnas ejusdem la- teris seriatis pluribus, superne sa3pe quinis, inferne nunc numerosioribus subdistantibus sua longitudinei racbidis latitudinem plus duplo superantibus, racbide inferiore dense corticata, keramidiis ovatis infra apices in pagina sessilibus, carpostomio supero. Bowicsia pulchra Grev. l. c. Calocladia pidchra Grev. in Lindl. Introd. II p. 436. Delisea pulchra Mont. ; Harv. Ner. austr. tah. 34. Fhyc. austr. tah. 16. J. Ag. Sp. p. 784 (partim) Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 68. Hab. ad oras Novce Hollandise prcecipue orientales. Ad Novam Zelandiam rarissime Berggren! 6. Del. piMBRiATA (Lam. Ess. Thal. tab. III ficj. 1) fronde subplana decomposito-pinnata dentibusque delteo-subula- tis pectinata, dentibus simplicibus inter pinnas ejusdem lateris seriatis pluribus, superne ssepe quinis, nervo con- spicuo percursis, sua longitudine hititudinem rachidis vix cequantibus, racbide inferiore dense corticata, keramidiis ad apices pinnarum in pagina plana sessilibus. J. Ag. Sp. p. 785. Del. finthriata Lamoiir.; Mont. Ann. Sc. Nat. 1844 tah. II fig. 1 a—m. KiUz. tah. Phyc. Vol XVIII Genus dubise affinitatis: PoLTCLADiA Mont. iii Kuts. Sp. p. 769. Fl. Chil. VIII p. 328. Syll. iJ. 430. Eeunion p. 13 tah. XVII 2. Frons filiformis ramosa, undique vestita ramellis spiniformibus rigidis brevibus, apice obtusis subincrassatis in conceptacula olim mutan- dis? Structura: cellulis omnibus firmis arcte conjunctis, minoribus, medullaribus elongatis, diametro minori, peripheriam versus ob- longo-ovalibus, corticalibus minutis granulosis rotundatis, sub- stantia grumulosa fusca repletis. P. CoMMERSONii Mont. l. c. Kiltz. tah. Phyc. Vol. XVIII tah. 67. Hab. ad Insulaq^ Bourbon. Mihi planta admodum dubia videtur. Iconibus Montagnei et Kiit- zingii comparatis, eandem plantam delineatam fuisse vix crederes. In icone Montagnei habitus fere est Spyridia? cupressinse et in analysi structurse nulla indicia strati medullaris, quod et in diagnosi Generis memoravit Montagne et in icone delineavit Kiitzing, Frons a Mon- tagneo filiformis dicitur; a Kutzingio obtuse trigona delineatur. Kiit- zing et Montagne genus inter Gelidium et Phacelocarpum disposuerunt. Harvey, nescio qua ratione, subgenus Laurencia3 consideravit. Ptilonia. Chondriej:. 67^ tab. 68 (dentibiis in utraque icone longioribus quam iu meo specimine). Hab. ad oras Novse Hollandise. Nomine D. fimbriatae in Herbariis plures species venditantur. Quae in Dict. Hist. Nat. sub nomine allato depicta fuit D. elegantem sistere putarem, licet parum fida. CriXVIlI. Ptilonia J. Aij. Sp. p. IT^. Plocamii sectio ; Pti- lonia Harvey. Frons linearis, ex ancipite plana, decomposito-pinnata serrato- dentata, subcostata, stratis tribus contexta: costa filis articulatis ramosis longitudinalibus, nunc centrale eviden- tius distinctum cingentibus, inter cellulas strati intermedii rotundato-aiigulatas excurrentibus; cellulis corticalibus rotundatis inferne magis evoiutis radiatis. Keramidia in pagina pinnse elevata, adparenter terminalia, intra pe- ricarpium subspbsericum, carpostomio pertusum, nucleum rotnndatum foventia; fila gemmidiifera plurima, fascicu- latim a placenta basali radiantia, in articulis terminali- bus gemmidia magna clavato-pyriformia, invicem libera, foventia. Sphferosporce .... Inter species duas bodie cognitas qusedam mibi adparuit structurse differentia, in eo posita ut in specie Magellanica vix filum axile quoddam proprium adsit; in specie vero Novse Hollandise, si pars inferior frondis observatur, certe adest filum centrale conspicuum, cinctum minoribus fere proprium stratum formantibus; in parte superiore frondis boc filum centrale distinctum mihi videre non licuit. Pars inferior fron- dis est in utraque specie incrassata, quod, quoad magnam parteni, evolutione strati corticalis pendet. In Pt. magellanica prsecipue ex utraque pagina, in Pt. australasica boc circum- circa evolutum vidi; sectionem transversalem itaque in illa ancipitem, in hac rotundatam observavi, quod vero an ex specimine adultiore unius pendeat, dicere non auderem. — Keramidia in utraque specie supra paginam planam emersa subglobosa, carpostomio parum conspicuo ; pericarpium in spe- cie australasica crassiusculum, stratis duobus exterioribus 43 674 CHONDEiEiE. LeptopliyUis. frondis formatum, intus munitum filis a basi placent» excur- rentibus. Placenta basalis fasciculum amplura filorum sur- sum radiantium emittens; fila admodum elongata vidi et in inferiore parte tenuissima; gemmidia obovato-clavata magna in articulis terminalibus evoluta. 1. Pt. magellanica (Mont. Prodr. Fliyc. ant. p. 3) fronde lineari i^lana obsolete costata decomposito-pinnata, pin- nis a margine subalterne seriatis, inferioribus abbreviatis, superioribus longioribus subflabellatim divergentibus, pin- nulis lanceolatis dentato-serratis. J. Ag. Sp.p). 774. TJiam- nophora magellanica Mont. J. c. Pol. Sud. tah. 8 fig. 2. Kiitz. tah. PJiyc. Vol. XVI tab. 56. Hab. in oceano australi ad Cap. Horn, insulas Falkland et Kerguelen. 2. Pt. australasica (Harv. AJg. austr. exs. n. 244) fronde li- neari plana, inferne evidentius costata, decomposito-pin- nata, pinnis a margine subalterne seriatis et ab axilla prolificautibus subfasciculatis, proliferis stipitatis, pinnu- lis sublinearibus alterne serrato-dentatis, dentibus adul- tioribus obtusis. Harv. FJ. Tasm. p. 305 tab. 190 A. Hab. ad oras australes Novse Hollandise. Licet species Generis sat dissimiles, tamen notoe verbis exprimen- dfe, quibus dignoscantur, aegre inveniantur. Australasica species duplo latior quam Magellanica, omni quoque respectu major, nunc usque pedalis et inferne fere pennam scriptoriam tenuiorem crassa. CLXIX. I.EPTOPHYLLIS J. Ag. mscr.; GJadJiymenicE Sp. Harv. Frons plana linearis costata pinnatim decomposita, stratis fere tribus contexta: costa percursa tubo centrali solita- rio longius articulato, cincto cellulis strati intermedii ro- tundato-angulatis ; corticali cellulis conforraibus fron- dis superficiem areolatam efiicientibus, inferne supra co- stam magis evolutis. Keramidia in pagina pinnulse ele- vata, adparenter terminalia, intra pericarpiura subova- tum, carpostomio pertusum, nucleum generantia; fila gem- raidiifera pluriraa f-BSciculatira a placenta basali elevata radiantia, in articulis terininalibus gemmidia raagna cla- Lcptophyllis. Chondeie.e. 675 vato-pyriformia, invicem libera, foventia. Sori secus mar- gines frondis in utraque pagina elevati lineares, cellulis corticalibus in lila brevia verticalia mutatis, sphserospo- risque sine ordine dispositis plurimis, demum rotundatis cruciatim divisis constituti. Frons omnino plana, in superiore parte secus costam vix elevata, membranacea et adspectum Delesserise fere offerens, prsecipue planta sorifera examinata, habitu et soris intra-mar- ginalibus adspectum Delesseria) mire referentibus. Sectione transversali plantse soriferse facta, frons media tenuior ad- pareat parte intra-marginali utrinque elevata; cellulse nempe superficiales, quse in media parte submonostromaticse, sunt in parte sorifera in fila brevia verticalia evolutse; inter hsec fila spha^rosporse juveniles oblongse, adultiores rotundatse, cru- ciatim divisse, sine ordine stipata3. Cystocarpia in pinna ter- minalia adparent; sunt vero, ni nimium fallor, supra pagi- nam elevata. Pericarpium intra limbum hyalinum monstrat ceUuLas corticales magis subdivisas, et prseterea filis a basi phacentse secus parietes pericarpii carpostomium versus excur- rentibus munitas; placentse pars infima constare videtur cel- lulis ramoso-anastomosantibus, sensim in ramos tenuiores so- hitis, qui fasciculum rotundatum nuclei efficiunt; fila ha;c gemmidiifera elongata, quoquoversum radiantia, in articulis terminalibus gemmidia magna obovato-clavata foventia. — Frons inferior transverse secta in medio admodum incrassata adparet, celluHs strati corticaHs hoc loco in stratum crassum evokitis, quasi a centro regulariter radiantibus subcubicis; in medio strati interioris celhila centralis tetragono-oblunga con- spiciatur, magnitudine ambientes magis irregulares (per 2—3 series inter margines frondis dispositas) superans. Sectione longitudinah ita ducta ut ceUula hsec centraHs secus longitu- dinem oculo objiciatur, apparet tubum constituere axilem ar- ticulatum, articulis subcylindraceis cellulas ambientes magis oblongas phis duplo longitudine superantibus, endochromate colorato. Species typica hujus Generis jam a Turnero depicta vide- tur; dein ab uno ad aUerum Genus circumvaga, demum a Harveyo eximie illustrata, CL^dhymenise species existimata 43* 676 CHONDRiEiE. Leptophyllis. fuit, A speciebus typicis hujus Geueris evolutione costse pro- prise, fructuum situ, sphserosporarum evolutioue in maculis subnematheciosis intra-marginalibus, earumque divisione cru- ciata nimium revera differt quam ut ejusdem Generis species habeatur. L. coNFERTA (R. Br. mscr.) fronde lineari inferne incrassato- costata, superne tenue membranacea, nervo medio et la- terahbus oppositis, ad marginem excurrentibus sat obso- letis, percursa, pinnatim decomposita pinnis a margine exe- untibus oppositis alternisve, pinnulisque basi leviter con- tractis dein linearibus, ultimis margine sub-serrulatis, Cladhymenia conferta Harv. Phyc. austr. tah. 144. Kiitz. tah. Phyc. Vol. XVI tah. 93. Fucus confertus R. Br.; Turn. Hist. tah. 184 (multo latior quam forma vulgaris) Delesseria conferta Ag. Dictymenia conferta Harv. Ner. p. 29 tah. 8. Acropeltis costatus Harv. mscr. (olim). Hab. ad oras Novse Hollandise australes. Observandum videtur nervos a costa ad marginem exeuntes oppo- sitos nimium distinctos pinxisse Harvey; spheerosporas cruciatim (nec triangule) divisas me vidisse, dixisse debui. Habitum cseterum bene exprimunt icones Harveyanse. 677 ADDEIVDA. ad pag. 110 adde: MiCROCLADiA MosELEYi DicJcle Algcd from Tristan d'Acunlia p. 385. ad pag. 123. 8a. ScHizYMENM. NoviE Zelandm (J. Ag. mscr.) stipite brevissi- mo compresso in frondera obovatam, margine vix undu- latam, eximie gelatinosam, carneo-purpurascentem, superne denique irregulariter multitidam expanso, segmentis de- mum inlerne linearibus superne obovato-cuneatis, axillis demum rotundatis, cystocarpiis .... Hab. ad oras Novse Zelandise, Bay oflslands: Berggren! Formas Sch. Dubyi et Sch. obovatfe hsec ita refert, ut si ad oras Europseas aut Capenses inventa fuerint specimina, nemo ad has spe- cies pertinere dubitaverit. Comparatione vero accuratiore specimi- num e diversis locis natalibus, structurae interioris modificationibus, tamen segre verbo exprimendis, species differre mihi adparuerunt. Segmento facto partis analogse, Sch. Dubyi caeteris tcnuiorem vidi; fila strati interioris sunt fere crassiora quam in aliis, at multo pau- ciora; (in parte dissecta vix fila 10 longitudinalia numeravi). Sch. obovata et Sch. Novse Zelandiae crassitie frondis et filis interioribus multo numerosioribus (saltem 20 et quod superat numeravi) fere con- veniunt. In Sch. obovata fila interiora in media fronde densiora; in Sch. Novae Zelandise laxiora vidi. In planta Novse Zelandiae fructus invenire non contigit. Sch. erosa var. obliqua Grun. Nov. p. 65 tab- IX axillis rotundatis cum nostra convenire videtur; sin analysis tida, structura interior magis cum Sch. Dubyi quam cum aliis congruere, suspicandum est. Sch. stipitata J. Ag. supra p. 121 crassitic frondis et structura interiore Sch. Dubyi magis quam Sch. Nova3 Zelandiae similis. Forma externa duse species Novse Zelandiae facilius digno- scantur. , 678 Specimina Sch. Novae Zelandipe nostrae, quse, post ruclera exsicca- tionem, itcrum maclefacta fuerant, ita lubrico-gelatinosa ut nisi summa cura et attentionc momenti optimi expandercntur, facillime in gelati- nam informem solvantur. Quod an de Spccic Europeea et capensi va- leat, nescio. ad pag. 148 ante Pachymeuiam inseratui" nov. Genus: .EODES J. Ag. mstr. Frons gelatinoso-carnosa plana, simplex aut vage laciniata. stratis fere tribus contexta; interioris tilis laxissimis elon- gatis articulatis parce anastomosantibus, plurimis ab una acl alteram paginam clirectis, extrorsum secus paginas excurrentibus numerosioribus, dense anastomosantibus; exterioris filis verticalibus fasciculatis moniliformiter ar- ticulatis, articulis interioribus crassioribus ellipsoideis, exterioribus conspicue angustatis. Cystocarpia irregula- rius in soros coUecta, in cryptis infra stratum corticale immersis et secedentibus filis apertis nucleum adparenter simplicem, intra stratum circumnucleare, filis reticulatim anastomosantibus constitutum, foventia; nucleus a plexu filorum sensim trausmutato ortus, demum gemmidia plu- rima minuta, rotuudato-angulata, iutra gelatinam ambi- entem subradiantia continens. Sphcerosporm strato cor- ticali immersce, sparsse, cruciatim divisse. Frons babitu et substautia Iridaese, structura et fructu fere Grateloupise. Hinc Geuus mihi videtur sui juris, neque cum his neque cum alio Genere mihi cognito, bene conjun- gendum. In specie, hodie mihi cognita, frous, proocipue in sterili, est insigni teuuitate, Porphyram crassitie parum superans, superficie nitente quasi vernice obducta fuisset, colore in juvenili roseo aut dilutius purpurasceute, in adul- tiore magis lilacino, demum e mari rejecta plurimis coloris mu- tationibus varia et facihus omnino albida; callo minori radi- cali adfixa, omnino sessilis, orbicularis aut magis vage ex- pansa, laciniis ut videtur exterua vi ortis, uua vel altera di- rectione prsepollente uuuc admodum elougatis, ssepe bipedalis expansione, margiue auiplo uudulata (aut parcius laciniata), basi ssepe cordata aut reuiformi, lobis basalibus amplis. A superficie, minori augmeuto observata, quasi liueis hyalinis 679 in areolas seriatas subdivisa adpareat; majori augmento areolse cellulis bis geminis adproximatis ortse videntur. Transverse secta monstrat stratum interius filis anastomosantibus con- textum, at rete laxissimum, ita ut frondem planam in inte- riore subcavam dicere liceat. Fila anastomosantia elongata, articulata intra tubura byalinum, plurima directione ab una ad alteram paginara porrecta, at hsec admodum laxa; infra utramque paginam secus hanc excurrentia, multo densiora et evidentius anastomosantia, nodis incrassatis, fasciculos filorum verticaliura sustinent. Fila verticalia strati corticalis sunt in interiore sua parte evidentius moniliformia, articulis ellipsoi- deis, extrorsum tenuiora et cylindracea articulis adparenter longioribus; iilis his geminis (forsan quaternis?) ex articulo inferiore provenientibus, areolaj superficiei binatim aut qua- ternatim adproximatEe videntur. Cystocarpia per frondis par- tes exteriores — area fulcro vicina sterili — numerosissima demum proveniunt, in soros minutos ssepissirae collecta, nunc spatiis fere nullis sterilibus intercedentibus omnia seque adproxi- mata. Nuclei juveniles rotundati minuti, intra utramque su- perticiem provenientes, filis cylindraceis et raraulis brevioribus interraixtis constituti; adultiores pluries majores, in strato in- teriore profundius immersse, nunc fere in media fronde nidu- lantes, strato circuranucleari evidentissimo et ipso nucleo gem- raidiorura raulto minori constituti. Stratura circuranucleare constituitur filis strati interioris plurirais et densissirae inter- textis, iraraixtis ut videtur ramulis filorum obovatis; exteriori- bus filis nucleum in fronde sustinentibus ; interioribus sensim plexum fertile forraantibus. Ipse nucleus, intra stratum cir- cumnucleare fere in medio suspensus, filis a latere superficiei opposito provientibus formatus, pluribus nucleolis, maturitate diversis, confluentibus constitutus; gemmidia in nucleolo ma- turo quasi a puncto centrali quodam radiantia, et in lobulos minores conjuncta, gelatina parum conspicua cohibita, inte- riora nunc paulo longiora (filis minus mutatis), exteriora ob- ovato-rotundata minuta et plurima. Ruptura carpostomiura demura oriri videtur; nucleos enim hic illic vidi (apertura la- tiore ad superficiem producta) cryptas excavatas ajmulantia. Sphaerosporse in frondibus paulo crassioribus, strato corticali 680 paulo magis evoluto, cseterum liaud diverso, proveniunt, inter lila sparsai, oblongaj et cruciatim divisa3. Fusiorem dedi descriptionem Generis, ne quis plantam Iridseis simillimam revera hujus Generis esse speciem male intellectam credat. 1. M. NiTiDissiMA J. Ag. mscr. Hab. ad oras Novse Zelandise, Tauranga: Berggren. In flora Novse Zelandise nullam speciem enumeratam video, quam cum nostra identicam credere fas est. Ex iis, quse de summa varia- tione forma3 in Crypt. Ant. p. 179 de Irid. cordata dicitur, nostras spe- cimina quoque, si collecta fuerint, ut formse Iridiaeae ejusdem existi- mata fuisse credidissem: at in Flora Nov. Zel. nulla species propria Generis enumeratur, quse ad Nov. Zelandiam obveniret. Iridgea mi- cans auctoritate Montagnei allata, ut ad insulam Akaroam a Durvilleo lecta, tantum memorata fuit. ad pag. 146. Pachymenia himantophoea (J. Ag. mscr.) frondibus a radice expanso plurimis gregariis, singulis a stipite teretiusculo longiore in frondem planam crassiusculam dichotomo- pinnatam expansis, segmentis linearibus infra furcas cu- neato-dilatatis, inferioribus secus totam longitudinem pin- natis, pinnis loriformibus sensim dilatatis iterumque eo- dem modo subdivisis, segmentis terminalibus plerumque elongatis nudiusculis simplicibus furcatisve. Hab. ad Novam Zelandiam: Berggren. Frondes plurimse juxta-positse quasi ab eadem crusta radicali proveniunt, in csespitem collectse, singulae pedales-bipedales altitudine, stipite pollicari tereti adscendentes, sensim complanatse, plerumque 2 — Schotomee, nunc mox pinnatim subdivisfe; segmenta lincaria pau- cas lineas lata, infra furcas cuneatim dilatata, et basi s^pe eximic at- tenuata nunc immo teretiuscula, secus totam longitudincm plerumque ab utroque margine pinnata ; pinnee juveniles subulatse, niox elongatae teretiusculae, demum complanatse et subdivisse, in novas frondes ex- crescentes; rarius tota planta pinnatim decomposita, racbide latiore (nunc usque bis pollicem latam vidi). Segmenta terminalia nunc us- que fere pedalia vidi et simpliciuscula, stepius breviora et furcata, pinnis sfepissime in his noudum evolutis. Substantia coriacea et color si luci fuit objecta obscure purpureus, fere in violaceum tendcns; ex- siccatae fere nigrescens. Structuram et fructus generis vidi. Heec quarta species Nov;e Zelandife hujus Generis, quoeque suo raodo distinctissima. Si P. dichotoma Chondrum quendam adspcctu G81 referat, P. himantophora potius Prionitidem crederes. In Pr. dichotoraa prolificationes a disco et margine ssepe proveniunt, csespites densos minutos formantes, quse ut ipsse frondes dichotomse, in novas frondes sensim excrescant. In Pr. himantophora prolificationes sunt margi- nales et frondes reddunt demura exiraie pinnatas; angustiores hoc modo ramificationis norraara Calliblepharis jubatse, latiores C. ciliatse fere referre dicantur. pag. 160 ad Cryptonemiam : Impressa jam plagula, quse characteres et species Cryp- tonemise adumbraret, species duse mihi cognitse fuerunt sec- tionis secundse, quibus ducentibus patet characterem Generis ita esse ampliticandum ut cystocarpia et sphi^erosporas in ipsa lamina frondis nunc evoluta permittat. Spliterosporse hoc modo provenientes, in strato corticali parum mutato sparsse obveniunt, rotundatse et cruciatim divisse. Species novse, ante Cr. seminervem insereudse mihi sunt: Cryptonemia obovata (J. Ag. mscr.) brevissime caulescens, caule in laminas planas cuneato-obovatas, nunc subvage (laceratione) parce subdivisas, margine integerrimas aut demum minutissime crenulatas, nunc in phylla nova con- formia excrescentes, abeunte, stipitibus complanatis nervo fero nullo conspicuo continuatis, cystocarpiis initio ma- culas indefinitas, demum totam superiorem partem fron- dis occupantibus sine ordine densissime sparsis. Ad oras Cahfornise. Specimina pauca, quse vidi, sistunt plantam vix 6pollicarem, supra caulem, lineas paucas longum vageque divisum, in ramis frondes sim- plices, quoad formam Iridajam edulem fere omnino refercntes, sub- stantia chartacea Cryptonemiarura et colore carneo facilius digno scendas, gerentia. Frondes juveniles habent marginem integerrimura ; adultiores subundulata3 et externa vi, ut videtur, laceratse oiferunt mar- ginem (cicatricatum ?) incrassatum et miuutissime crenulatum. Cysto- carpia vidi nunc in maculas ambitu indefinitas collecta, nunc supra totam superiorem partem frondis fere seque densa, extra paginas pa- rum prominula, structura generis. Sphaerosporae quoque in ipsa fronde vix incrassata provenientes, strato corticali vix in fila brevissima evo- luto iramersee, sparsae rotundatse et cruciatim divisaj. Nunc foliola conformia a margine aut intra marginem provenientia vidi. Sectione frondis transversali facta structuram vidi Generis; nimirum stratum interius filis contextum parce raraosis. hic illic intumescentibus; stra- tum corticale, cellulis interioribus parum raajoribus et exterioribus 682 minoribus pauci-seriatis aut submonostromaticis contextum. Cystocar- pia intra paginas utrinque prominulas fere in medio niclulantia, filis laxioribus ambientibus cohibita. Cryptonemia latissima (J. Aioides C. 442. lomation Bert. 466. lucidus Br. 545. lumhricalis Gm. 241. mamiUosus Good. et W. 199. memhranifolius Good. et W. 218. membrantfolius var. roseus Turn. 218. musciformis W. 561. nemalion B. 508. nervosus I). 217. norvegicus Gunn. 211. oimntia Good. et W. 588. ovalis T. 634. palmatus L. 329. 711 Fuctis pcdmetta Esp. 330. X)innatifidus T. 656. pinnatifidus angustus T. 655. pistillatus Gm. 193. platijcarpus T. 470. Foitei Lnm. 421. ptristoides T. 554. pusilhis St. 549. ramentaceus L. 260. reniformis T. 221. 222. rigidus Vahl. 549. Bissoanus T. 289. rotundus T. 629. rM&ens G^oorf. c< TF. 217. ruscifolius T. 494. saccatus T. 259. Salicornia M. 409. sanguineus L. 370. sin-uosus Good. et W. 486. sx>ermaphorus L. 218. spiniformis Lam. 549. squamariits Gm. 387. 2'eedM T. 192. iewoa; T. 276. thyrsoides T. 652. Ulvoides T. 448. usnea Br. 314. ustulatus M. 580. uvarius Wulf. 324. wenosus L. 465. vermicularis T. 213. TFz^7m T. 627. viscidus F. 518. vittatus L. 554. Furcellaria 241. fastigiata 241. lumbricalis Kiitz. 629. FuRCELLARIEiE 240. Galaxaura 520. adriatica 527. annulata 528. canaliculata Kiits. 534. Cliftoni Harv. 515. cylindrica 527. Decaisnei 526. distenta 531. elongata 529. fastigiata 527. fragilis 527. fruticulosa 530. Janioides 531. indurata 530. lapidescens 530. Lichenoides 531. major Decs. 526. marginata Lam. 534. oblongata Decs. 526. obtusata 525. obtusata Harv. 526. Galaxaura plicata Kiitz. 529. rugosa 528. rugosa Harv. 529. Schimperi Decs. 528. spongiosa Kiits. 527. umbellata 526. mnbellata Decs. 527. umbcll((ta, Kiitz. 528. Gastridium filiforme Lb. 257. Gastroclonium obovatum K. 324. o^'ft?e X. 634. reflextm K. 632. salicornia K. 634. subarticulatum K. 634. uvibellatum, K. 634. uvarium K. 324. Gattya 559. pii;iella 560. GELiniEyK 543. Gelidium 546. acrocarpum 552. aculeatum 603. apiculatum Kiitz. 552. asperum Harv. 550. asperum 551. australe 550. cartilagineum 550. cartilagine^im Harv. 551. caulacantheum 548. corneuni 549. Coulteri 551. crassifolium P. et B. 166. crinale 546. crinitum Kiitz. 287. dentatum 553. divaricatum 553. fastigiatum Kiitz. 407. filicinum 549. oflanduloefolium 551. intricatum 552. lanceolatum Harv. 159. lingulatum 552. longipes 547. lucidum Kiitz. 545. microdon Kiitz. 552. micropterum Kiitz. 550. miniatum 553. multicorne 553. multifidum 553. pannosum 553 parvulum 553. polyacanthum Kiitz. 551. pristoides Kiitz. 554. proliferum Harv. 555. rigidum 548. rigidum Kiitz. 550. seminudum 551. seminudum Kiitz. 551. serratum Kiitz. 550. 712 Gelidium serrulatum 550. spinulosum 552. variabile 547. vittdtum Kiitz. 554. Gelinaria 581. ulvoidea 582. Gigartina 189. acicularis 190. aciculifera 205. aculeata Kiitz. 603. affinis 204. alveata 198. ancistroclada 198. angulata 197. batrachopus 204. Binderi 191. brachiata 191. Burmanni 204. canaliculata 198. Chamissoi 192. Chapmanni 190; 683. Chauvinii 193. Chondroides Bory 204. circumcincta 202. clavifera 194. congesta 205. contorta 190. corymbifera 202. crocea 205. decipiens 195. disticha 194. divaricata 195. elegans 205. exasperata 202 ; 686. falcata 192. fastigiata 193. fissa 201. fiabellata 194. flagelliformis 205. Gaditana M. 598. Gaudichaudii Mont. 239; 598. gelatinosa 291. grandifida 199; 684. horridn Harv. 600. Hypniformis 204. Jardini 200. intermedia 204. isiformis Kiits. 601. laciniata 197. lanceolata Harv. 186. lancifolia 204. Lemanseformis 204. Lessonii 192. livida 196. longipes Kiitz. 571. macrocarpa 683. mamillosa 199. marginifera 196; 683. melanothrix 204. Gigartina microphylla 200. mollis 191. muricata Post. et R. 558. nana 190. nodifera 205. dbovata Lam. 324. orbicularis 205, orvata Kiitz. 603. ornithorhynchos J. Ag. 201. papillata 199; 684. pectinata Bory 193. pinnata 196. pinnata Ilarv. 197. pistillata 193. pistilluta Harv. 194; 683. polyacantha 205. pumila 205. radula 202. rudula Harv. 684. rugulosa 205. runcinata 200. speciosa Sond. 603. spinifera 205. spinosa 200. spi7ios(i Kiitz. 601. stiriata 203. stiriata Harv. 197. Teedii 192, tenella 204. tenera J. Ag. 592. torulosa Hook. 207. variahilis Gr. 547. Wehlije 198. volans 200. GlGARTINKiE 173. Ginannia australis Sond. 441. furcellata M. 512. pulvinata K. 512. salicornioides K. 513. undulata M. 512. Gloiocladia 353. furcata 353. Gloioderma australis J. Ag. 293. Tasmanicum 293. Gloiopeltis 274. capillaris 276. coliformis Harv. 275. dura 276. furcata 275. intricata 275. tenax 276. Gloiophlsea 509. scinaioides 510. Gloiosaccion 316. Brownii 317. digitatum Harv^ 323. Gloiosiphonia 115. capillaris 116. GONQiLOSPERMEiE 1. 713 Gracilaria 410. aosregata 426. arcuata 426. arraata 414. armata Harv. 421. Blodgetti 416. callophyllis Aresch. 402. caudata 420. cervicornis 425. compressa 417. confervoides 413. corallicola 425. coriacea Harv. 402. coruea 421. corniculata 424. coronopifolia 414. corticata 423. corymbosa 421. crassa 417. cuneata 426. Dactyloides Sond. 312. damsecornis 415. dentata 424. disticha 416. divaricata 425. divergens 420. dumosa 416. dura 419. erecta Gr. 326. Eucheumoides 422. ferox 414. flagellifera 412. fruticosa 416. furcellata 419. gigas 426. Lichenoides 412. multipartita 423. nigrescens Hook. et H. 351. ohtusangula Hooct. et H. 351. ornata 426. Poitei 421. polyclada 426. Eamalina Harv. 312. ramulosa 417. secundata 418. spicifera^ Suhr. 562. spinescens 418. Tfenioides 413. torulosa Harv. 207. tuherculosa 426. usneoides 415. Wrightii 422. Grateloupia 148. Aucklandica 156. 'caudata 156. concatenata Kilts. 153. conferta 156. coriacea 156. Cosentini 153. Gratelopia cuneifolia 154. Cutlerias 155. denticulata Mont. 289. dichotoma 152. dubia 156. emarginata Kiitz. 162; 603. filicina 153. filiformis Kiitz. 153. fimbriata 156. Gibbesii 154. Gorgonoides Kiitz. 137. hieroglyphica 155. horrida Kiitz. 153. lanceola 154. lancifera Mont. 154. koicifolia Kilts. 155. mininia 156. opposita 156; 603. 'pennatula Kiltz. 154. porracea Suhr. 154. prolifera 150. prolongata 154. Xirotetis Kiitz. 153. schizophylla Kiitz. 155. spathulata 152. stipitata 151. verruculosa Kiits. 289. versicolor 154. undulata 155. Griitithsia 60. antarctarctica 68. arachnoidea 70. argus Mont. 625. barbata 64. Binderiana Sond. 613. csespitosa 67. chilensis 71. comosa Grun. 62. corallina 66. corallina Auct. 64. crinita Kiltz. 68. cymiflora KHts. 614. I)evoniensis 66, Durifiei 71. elongata 62. flahcllata Mont. 54. flabelliformis Harv. 64. flabelligera 61. furcellata 70. globifera 67. gracilis 71. grandis 71. Gunniana 68. heteromorpha 71. irregularis 69. licmophora 63. ligustica Kilts. 614; monile 65. ovalis 63. 46 714 Griffithsia opuntioides 68. pliyllamphora 07. pagonioides 64. radicans 71. radiciformis Hook. et H. 622. ramellosa 71. repens 71. Schousboei 66. secunda 65. secuiidiflora J. Ag. 614. setacea 69. setacea Harv. 62. Sonderiana 62. sphcerica Ag. 69. subverticillata 71. Tasmanica 67. teges 70. tenuis 70. thyrsigera 65. torulosa 71. Grinellia 498. americana 498. Gulsonia 87. annulata 88. Gymnog-ongrus 208. amnicus 214. capensis 213. ^ comosus 214. corymbosus 211. crenulatus 212, densus 209. dilatatus 214. disciplinalis 210. fastigiatus 209. tiliformis 214. firrrms Aresch. 429. flabelliformis 214. foliosus Harv. 573. furcellatus 210. furccllatus Harv. 208; 327. furcatus Kiits. 208. glomeratus 212. Griffithsiai 209. Japonicus 214. implicatus 207. irregularis 214. leptophyllus 211. ligulatus Harv. 162. ligulatus var, 214. linearis 213. Norvegicus 211, patcns 213. pinnulatus 214. polycladus 212. pygmseus 209. setaceus 214. tentaculatus Kiitz. 209. tenuis 211. Torreyi 210, Gymnogongrus vermicularis 222, Wulfeni 210. Gymnophlfca Biasolettiana K. 126, dichotoma K. 126. gracilis K. 131. ' incrassata K. 126. prismatica K. 143, Hsematocelis 380. australis J. Ag. 390. fiissurata 381. parasitica 381. rubens 381. Schoushoei J. Ag. 389. Hcematophlaa Crouani Cr. 380. Halarachnion ligulatum K. 140. Halichrysis dejjressa Schoush. 321. Haligone 353, rosea 353. Haloplegma 89. africanum 91. cornu Damse 91. Duperreyi 90. Preissii 90, Halosaccion 257. compressum 260. cylindricum 260. decapitatum B. 258. Dumontioides 260. firmum 259. firmum Harv. 317, fistulosum 260. fucicola 258. glandiforme M. 259. Hydrophora 258. Hydrophora Harv. 317. Hydrophora J. Ag. 259. Japonicum 260. intestinalis 260. Lepechinii 260. microsporum 269. radicans R. 258. ramentaceum 260. saccatum Kiitz. 258. soholiferum B. 260. tubulosum 260. Wrightii 260. Halothamnion 52. fiexuosum 54. Hahirus 73. Equisetifolius 73. Halymenia 133. Algeriensis Mont. 323. hotryoides Mich. 324. carnosa Killz. 136. 141. 321. ceylanica Harv. 5S4. chondricola 141. clavffiformis 141. Cliftoni Harn. 135. 319. Corinaldi 140. 715 Halymenia cycloeolpa Mont. 129. cystophora Mont. 137. decipiens 137. dentata Suhr. 223. dichotoma 136. digitata Harv. 323. dilatata 141. doryphora 141. dubia 141. Dubyi Chauv. 123. Durvillasi 138. elongata 137. fastigiata 137. , fimbriata 140. floresia 138. formosa 138. Kalymenioides 135. lacerata 141. lapathifolia 141. latifolia 140. latissima Harv. 187. leiphemia 472. ligulata 139. Limensis 141. lobata 141. luhrica SuJir. 225. marginata Bouss. 121. membranace^i Harv. 366. Monardiana 136. Muelleri 142. multifida 140. Nffigelii 141. Novse Zelandiee 140. patens 139. pinnulata Kiitz. 323. l^lana 140. platycarpa 135. pusilla 141. rejjtans Suhr. 224. rosacea J. Ag. 220. saccata 141. saccata simplex Ag. 540. spathccformis Kiitz. 289. spathulata 139. speciosa 141. tenuissima 142. trigona 137. trigona KUtz. 138. ventricosa Kiitz. 323. ulvoidea Kiitz. 582. ulvoidea Zan. 140. usnea Kiitz. 314. Helminthocladete 503. Helminthocladia 506. australis 506. Hudsoni 506. purpurea 506. Helminthora 506. 128. Helminthora divaricata 507. Hemineura cruenta 485. frondosa Harv. 485. Hennedya 541, crispa 542. Heringia 437. filiformis 438. mirabilis 438. Hildenbrandtia 378. Crouani 379. Nardi 379. rivularis 379. rosea 379. rtibra Harv. 379. sanguinea 380. Horea 291. flabelliformis 293. fi uticulosa 292. Halymenioides 292. polycarpa 293. speciosa 292. Hormoceras flaccidum 95. gracillimum Kiltz. 95. HORMOSPERME.i: 371. Hydrolapathum 369. sanguineum 370. Hydropiintia Durvillfci Mont. 410. Hy^ieneffa fimbriata Post. et Bujjr. 470. fissa Gr. 465. latissirna Harv. 465. Hymenocladia 311. conspersa 315. dactyloides 312. divaricata 314. gracilarioides 313. lanceolata 314. l)olymorpha 315. Ramalina 313. usnea 313. ' Hypneace.e 556. Hypnea 560. alopecuroides Kiitz. 563. armata 561. Cenomyce 564. Ceramioides 560. ceramioides uncinata Kiitz. 561. cervicornis 564. Charoides Auct. 563. chordacea Kiitz. 562, conferta 566. cornuta 563. Cystoclonioides 565. divaricata 563. divaricata Harv. 565. Eckloni 565. episcopalis 561. fastigiata Harv. 572. flagfclliformis 562. 716 Hypiiea hamiilosa 563. Ilarveyi Knts. 562. Hipimroides Kiitz. 564. liorrida 565. musciformis 561. nidifica 564. iiigrescens 561. pannosa 565. 2ilanicaulis Harv. 368. ramentacea 561. rigens 565. Rissoana 563. rugulosa 566. secundiramea 565. setacea 565. 566. seticulosa 562. spicifera 562. spicigera Harv. 562. spinella Kiitz. 564. sj^inella 565. spongifeformis 565. vaga 566. Valentiaa 564. Hyj)oglossum alatum Kutz. 483. Lepriexirii Kiits. 499. Lyallii Kiltz. 487. minutum 497. IlillUri Kilts. 471. '• pygmteum 498. ruscifolium Kiltz. 494. Vieillardi Kiitz. 500. Woodivardi Kiltz. 490. Iridaea 179. affinis 183. Augustinse 181. Capensis 180. carnosa J. Ag. 145. ciliata Kiitz. 181. cordata 180. cordata var. 180. dentata 183. dichotoma 183. ediilis Bory 265. elliptica Kiltz. 122. 183. fissa Suhr. 201. foliifera Harv. 186. gigantea 183. heterocarpa 182. heterococca Kiltz. 180. insignis 205. labyrinthifolia Kiltz. 156. lacera 182. Laminarioides 180. lanceolata Harv. 201. lapathifolia Kiitz. 203. latissima Harv. 187. lubrica 183. lusoria Harv. 146. vmrginata Endl. 121. Irida^a membranacea 182. niicans 180. minor 180. minor Kiitz. 222. 3Iontagnei Bory 122. ol)ovata 183. I^qyjieana Sond. 127. phyllocarpa 182. pinnata 182. platyna Post. ct Rupr. 178. p)olycarpa Harv. 186. pulchra 183. punicea 182. pustulosa,182. reticulata 183. socialis 182. violacea 183. yemensis 183. Kallymenia 219. Berggreni 221; 686. cribrosa 219. dentata 223. Dubyi Harv. 123. exaspierata Zan. 584. Gmelini 225. Harveyana 222. Harveyana Harv. 221. micropliylla 222. ornata 223. Peunyi 223. perforata 219. phyllophora 224. Polycoelioides 687. polyides 224. reniformis 221. Requieuii 220. rosacea 220. schizophylla 22^. Kalymenia Tasmanica 220: 686. Lasiothalia hirsuta Harv. 45. ' Laurencia 644. - affinis 646. angusta H. 655. arhuscula Sond. 647. Botrychioides 657. botryoides 658. hotryoides Harv. 651. Brasiliana 662. Brongniartii 660. calliptera K. 661. Ceylanica 660. ca3spitosa 655. californica K. 656. canalicuJata J. Ag. 651. canariensis 650. 662. cervicornis H. 647. Cladonioides 662. clavata S. 643. complanuta Suhr. 661. 717 Laurencia concinna 661. cornopus 655. corymbifera K. 656. corynibosa 648. cruciata 652. cyanosperma 662. cymosa K. 654. 662. decumbens K. 649. dendroidea 650 disticha H. 661. disticliopliylla 656. divaricata 649. elata 6.59. Erieoides K. 658. excelsa K. 654. fdsciculata K. 646. fastigiata 662. filiformis 644. filiformis H. 646. ■flagcllifera 648. flagellifera K. 662. flexuosa 658. Forsteri 645. yemmifera H. 657. ylandtilifera K. 651. glonierata 650. ylomerata K. 654. gracilis 646. Grevilleana 661. heteroclada 647. hybrida 655. implicata 646. intricata 649. laxa 662. hixurians 659. multiflora 662. microcladia 662. nidifica 649. obtusa 653. oophora 662. paniculata 651. papilh)sa 652. 'papillosa var. H. 651. 'patentiramea K. 651. patentissima 662. perforata 648. pinnatifida 656. 2)latycephala K. 655. pyramidalis 662. radicans K. 649. rigida 651. scopai'ia 648. setacea K. 649. seticulosa 652. siiectabilis 656. spinulifera 662. tasmanica 654. Thuyoides K. 651. thyrsifera 654. Laurencia trifaria K. 654. truncata 662. tuberculosa 657. vaga 649. 662. Vieillardi K. 650. virgata 653. Lecithites ranyiferinus J. A. 572. Lejolisia 614. mediterranea 615. Leptophyllis 674. conferta 676. Liagora 514. albicans Kiitz. 517. albicans 520. annulata 518. aurantiaca 520. australasica 518. brachyclada 520. Cgenomyce 518. canalicularioides 520. ceranoides 519. cheyneana 515. Cliftoui 515. complanata Ay. 519. Dasmelii 520. distenta 519. elongata 516. fragilis 518. leprosa 616. lubrica Harv. 514. maderensis Kuts. 519. Physcioides 520- pinnata 517. Preissii Kiltz. 516. pulveruleuta 516. pulverulenta Harv. 517. ramellosa Kiltz. 519. rugosa 518. subarticulata 520. Turneri 516. valida 517. Versicolor Lam. 519. viscida 518. viscida Kilt2. 519. viscida Auct. 517. Lithymenia 383. polymorpha 384. Lomentaria 631. affinis Haro. 304. ambiyua Kiitz. 633. articulata Lb. 301. articulata linearis Zan. 300 brevis 635. catenata 635. clavata 634. dasyclada Kiltz. 633. exigua 634. fasciata 634. filiformis KUtz. 633. 718 Lomentaria irregularis Zan. 304. Kaliformis 633. ligustica 634. linearis Kg. 300. opuntia 634. ovalis 634. parimla Harv- 304. patens Kiltz. 633. phalligera Kiitz. 633. reflexa 632. saccnta J. Ag. 639, squarrosa Kiitz. 633. tseniaeformis 634. torulosa Kiitz. 633. 635. uncinata Mart. 634. uncinata Menegh. 297. zonata J. Ag. 306. zostericola 632. Lygistes 118. verraicularis 119. Mastocarpus corymhiferus Kiitz. 684. Uarveyanus Kiitz. 200. infirassatus Kiitz. 203. Klenzeanus 204. mamillosus Kiitz. 199. marginalis 204. papillatus Kiitz. 203. polycystis Kiitz. 203. stiriatus Kiitz. 204. t^}idiis Kiltz. 195. Melarithalia 403. abscissa 404. concinna 404. fastigiata Kiitz. 404. Jauhertiana Mont. 404, intermedia Auct. 404. 405. obtusata 404. Meristotheca 582. Duchassaingii 584. natalensis 583. papulosa 584. Tasmanica 583. Mertensia lumhricalis Both. 307. Mesogloia Bertoloni Mur. ct De Notar. 508. divaricata Ag. 507. multifida Ag. 508, purpurea Harv. 506. Microcladia 109, borealis 109. Coulteri 110. glandulosa 109. 'Mosclcyi Dick. 677. Microcoelia 226. chilensis 227. Monospora 608. arachnoidea 610. australis 610. clavata 611, gracilis 610. pedicellata 610. Mychodea 569. carnosa 571. chondroides Kiitz. 573. coerulescens Kiitz. 425. compressa 572. disticha 573. fastigiata 572. fastigiata Zan. 573. foliosa 573. halymenioides 573. hamata 572. MallardicB Kiltz. 571. membranacea 571. Muelleri Sond. 571. nigrescens 572. pusilla 571. terminalis 570. Naccaria 625. gelatinosa 626. Hypnoides 626. Wigghii 627. Vidovichii 627. Nemalion 507. adhcErens Cr. 377. coccineum Kiitz. 249, comosum 509. divaricatum Kiitz. 507. filicioides 509. insigne 508. lubricum 507. multifidum 508. purpuriferum K. 249. purjnireum Chauv. 506. ramosissimam Zan. 507. ramulosum 508. Nemastoma 125. attenuata Harv. 151. cervicornis 129, comosa 127. cyclocolpa Zan. 129. Daviesii Harv. 152. densa Harv. 508. dichotoma 126. discigena 130. Dumontioides 126. Endiviccfolia Harv. 151. Feredayaj 126. gelinarioides 131. laciniata 128. lanceolata 127. ► livida 131. marginifera 127. minor 129. multiflda 128. palmata 130. pinnata Harv. 151. 719 Nemastoma prolifera 131. vermicularis J. Ag. 119. Nkmatosperme^ 242. Nereida fruticulosa Rupr. 360. Neurocaulon foliosum Zan. 225. Neuroglossum 472. Andersonianum 474. Binderianum 473. Neuropliyllis australis Zan. 575. Nitopliyllum 416. acrospermum 466. affine 456. albidum 471. AUiaceum 463. Bartlingianum 467. Berggrenianum 449. Bonnemaisoni 452. cartilagineum 459. chilense 450. ciliolatum 466. confervaceum Meneg. 445. crispatum 455. crispum 448. Crozieri 451. Curdieanum 458. decumbens 458. denticulatum 450. Durvilltei 462. Endivisefolium 461. erosum 460. fimbriatum 469. fimbriatum Harv. 460. fissum 465. fusco-rubrum 472. Gattyanum 454. Grayanum 449. Gmelini 469. Griffithsianum 455. Gunnianum 456. Harveyanum 462. HilliEe 453. Hymenena 472. laceratum 469. laceratum var. Harv. 476. laciniatum 454. latissimum 464. litteratum 463. lividum 453. maculatum 471. marginale 468. minus 467. monanthos 466. multinerve 464. multipartitum 457. obscurum 452. obsoletum 472. ocellatum Grev. 448. palmatum 462. palmatum var. Harv. 462. Nitfophyllum parvifolium 457 pinnatifidum 471. platycarpum 470. polyanthum 461. pristoideum 460. pulchellum 447. punctatum 448. reptans 470. Ruprechtianum 470. Saudrianum 468. serratum 471. Smithii 454. Smithii Cr. 469. stipitatum 472. suborbiculare 472. Tongatense 472. thyzanorhizans 467. uncinatum 465. undulatum 450. variolosum 453. variolosum Harv. 320. venosum 464. venulosum 471. versicohjr 474. Nizymenia 396. australis 397. Nizzophliea 253. Tasmanica 256. Nothogenia tuherculata Kiitz. 539. variolosa Mont. 539. \ Ochtodes 358. capensis 359. filiformis 359. Olivia ustulata M. 580. Pachycarpus Morelii Mont. p. 687. Pachymenia 143. carnosa 145. dichotoma 146. himantophora 680. laciniata 145. lusoria 145. Pandorea 71. Traversii 72. Petrocelis 375. cruenta 375. Peyssonelia 382. atropurpurea 389. australis 388. capensis 391. caulescens 391. coccinea 385. Dubyi 384. Gunniana 387. Harveyana 384, imbricata 391. involvens 391. major 390. multifida 389. Neocaledonica 391. 720 Poyssonelia NovfB Hollandife 885. replicata 390. rubra 386. rtibra Harv. 387. rugosa 391. rupestris 384. squamaria 386. umbilicata .391. Phacelocarpus 397. alatus 399. apodus 400. complanatus 399. Labillardieri 399. sessilis 400. tortuosus 400. Pliycodrys sinnosa Kidz. 486. Phyllophora 216. Broditei 216. coccocarpa 218. cremilata J. Ag. 226, cuneifolia 218. denticulata Kiitz. 163. diversifolia 218. Heredia 217. interrupta 217. luxurians Mont. 166. Maillardi 682, membranifolia 218. nervosa 217. nervosa Welio. 165. obtusa Gr. 334. Palmettoides 218. rubens 217. FliyUoiylus siculus Kiitz. 218. Fhyllymenia hieroghjphica J. Ag. 155. Pikea 252. californica 253. Platymenia 119. Plocamium 335. abnorme 343. angustum 343. ungustatum Kiltz. 345. boti'yoides 348. brachiocarpum 341. coccineum 339. coccineum var. 338. 339. 340. concinnum 348. condensatnin Kiltz. 341. corallorhiza 348. cornutum 346. costatum 344. cruciferum 345. Cunninghamii 345. dilatatum 347. dispernum 348. glomeratum 340. gracile 345. hamatum 338. Plocainm Hookeri 337. latiuscuhim Kiitz. 341. leptophyllum 338. membranaceum 341. Mertensii 346. nidificum 346. nobile 341. patens 349. , Preissianum 342. procerum 347. imsillum Sond. 343. rigidum 340. rohustum Kiitz. 341. secundatum 340. subtile Kiitz. 339. Telfairia} 342. uncinatum Kiltz. 339. Plocaria concinna Mont. 207. DurvillcBi Mont. 207. furcata Harv. 208. heteroclada 327. Polycladia 672. Commersoni 672. Polycoelia 227. fastigiata 228. laciniata 228. Polyides 628. Durmllcei Bory 207. himbricalis 629. rotundus Grev. 629. Polyopes 147. constrictus 148. Porphyra pertnsa Post. ct JRupr. 329. Porphyroglossum 553. Zollingeri 553. Prionitis 156. Andersoniana 159. australis 158. chondrophylla 158. Colensoi 284. crinita J. Ag. 284. jubata 160. lanceolata 158. ligulata J. Ag. 159. Lyallii 160. microcarpa 157. obtusa Sond. 603. pectinata 158. Sternbergii 159. Pteroceras cancellatum Kiitz. 105. flextwsum Kiitz. 105. Pterocladia 545. hicida 545. Ptilochadia 89. pulchra 89. Ptilonia 673. australasica 673. magellanica 673. 721 Ptilopbora 554. prolifera 555. spissa 555. Ptilota 73. articulata 78. Asplenioides 77. Califoi^nica 77. coralloidea 78. Ptilota densa 77. elegans 74. lilicina 76. formosissinia 79. Hannafordi 80. Harveja 75. Hypnoides 76. Jeaneretti 80. Pappeana 78. pectinata 77. pellucida 75. plumosa 75. rliodocallis 79. sericea Harv. 75. serrata 76. setigera 78. siliculosa 79. striata 80. Rliabdonia 589. Baileyi Harv. 592. charoides 594. clavigera 594. coccinea 591. Coulteri 593. divaricata 596. dura 596. globifera 595. hamata 593. Jardini 595. mollis 593. nigrescens 590. patens 593. ramosissima 593. ^ robusta 592. tenera 592. umbellata 596. verticillata 594. violacea 595. Rhizophyllis 351. Bangii 352. dentata 352. sqxiamarice Kiltz. 352. Bhodocallis asplenioides Kilts. 73. elegans 79. Bhodocladia Lamhertii Sond. 234. Khododactylis 566. bulbosa 567. rubra 567. Rhodoglossum 183. foliiferum 186. lanceolatum 186. Rhodoglossum latissimum 187. polycarpum 186. purpureum 188. Bhodomela spinella Harv. 580. Rhodopeltis 391. australis 391. Rhodophyllis 360. acanthocarpa 364. angustifrons 368. appendiculata 362. Barkeriee 363. bifida 361. blepharicarpa 365. capensis 362. Goodvinije 367. Gunnii 366. Hypneoides 368. lacerata 366. membranacea 365. multipartita 367. nitophylloides 363. peltata 369. ramentacea 365. Strafforelli 369. tenuifolia 367. veprecuha 362. volans 363. Rhodoseris 475. cartilaginea 476. laciniata 476. Rhodymeniace^ 307. Rhodymenia 328. australis 332. hifida Kiits. 361. hifida var. ciliata Harv. 362. centrocarjia 332. chilensis 332. ciliata Harv. 433. cinnabarina 332. corallina 330. corallina Ard. 333. corallina Harv. 331. coriacea Harv. 402. crassa 333. cristata Harv. 360. cuneata 332. dichotoma 332. 236. elata Harv. 164. epimenioides 332. - Erythreea 332. fimbriata Hook. et H. 365. 'fiabellifolia 331. foliifera 331. jubata Harv. 433. lanceolata 332. ligulata 333. linearis 331. lusoria Gr. 146. mamillaris 332. 47 722 Rhodvmenia memhranacea HooJc. et H. 366. Montagneuna Hoolc. et H. 431. nigricans Harv. 362. ohtusata Soncl. 429. palmata 329. palmetta 330. palmetta Hook. et H. jxdmetta Nicceensis J. Ag. 218. pertusa 329. Peruviana 329. pinnulata 332. polymorpha Harv. 315. irrohfera Harv. 432. prolificans 332. purpiiroscens Harv. 424. sanguiuea 332. sobolifcra Harv. 229. tunasformis 333. variolosa Hoolc. et H. 335. Rhyncococcus coro7iopifoliiis Kiits. 442. Ricardia 637. Montagnei 638. Rissoella 288. crispa 290. denticnlata 289. verrueulosa 289. Sivallaria verticillata Engl. Bot. 249. Sarcocladia 427. obesa 427. Sarcodia 430. ceylanica 431. ciliata 431. Montagneana 431. palmata 431. Sarconema 407. furcellata 407. Sarcophyllis 263. californica 265. edulis 265. lohata KUtz. 265. Sarcothalia Burmanni Kilt2. 204, Scbimmelmannia 131. BoUei 133. Frauenfeldia 133. ornata Seh. 133. Schousboei 133. Schizoglossum Bartlingianum Kiltz. 468. Gmelini 469. Schizymenia 119. apoda 121. Binderi 124. bullosa 124. carnosa J. Ag. 145. cordata 122. Dubyi 123. Schizymenia edulis J. Ag. 265. erosa 121. ligulata 124. marginata 121. Mertensiana 121. minor 122. ^ Novfe Zelandife 677. obovata 123. stipitata 121. undulata 124. Scinaia 510. carnosa 513. furcellata 512. furceUata Harv. 510. salicornioides 513. Sehdenia ]ilatycarpa Harv. 135. Seirospora ftaccida Kiliz. 41. Griffithsiana Harv. 42. knmilis Kiit2. 41. Solieria 596. australis H. 592. chordalis 597. chordaNs H. 592. indica 597. SOLIEETE.^ 576, Spermothamniori Aresch. 5. SpH.i:R0C0CC0IDEyE 392. Sphaerococcus 442. acanthophorus Kuts. 425. aculeatus 426. armatus Ag. 414. BrodicEi Ag. 216. canaliculatus 426. chondroides 425. compressus Ag. 417. confervoides Ag. 413. corallinus Bory 331. coriaceus Kuts. 402. coriaceus Sond. 287. coronopifolius 442. crassifolius Ag. 197. cristatus Ag. 160. denticulatus Kiitz. 434. domingensts Kiitz. 423. dumosus Kiitz. 416. dnrus Ag. 420. erectiis Gr. 326. ftliformis J. Ag. 359. fimhriatus Ag. 433. flahellifolius Bory 331. fiaccidus S. 671. fragilis Ag. 406. fragilis Mont. 539. gelidium Kiits. 602. Heringii Kiitz. 603. interruptus Gr. 216. isiformis Ag. 600. jubafus Gr. 433. Lactuga Ag. 166. 723 Sphserococcus Lactuca var. Ag. 165. Lemania Kiits. 413. Lichenoides Gr. 417. Mexicanus 425. mirabilis Ag. 438. mnltipartitus Ag. 423. oligacantlius Kntz. 424. op230sitifolius Ag. 288. platyphyllus 332. polycarpus Gr. 423. ramulosus Mart. 425. rangiferinus Kiltz. 424. repens Ag. 294- revolutus Ag. 435. rigens Ag. 298. salicornia Ag. 409. seminervis Ag. 165. Sonderi Kiits. 420. spineseens Kiltz. 418. sjnmclosus Kiitz. 424. Textorii 426. vagus Kiltz. 417. vermicularis Kiltz. 415. Vieillardi 426. Spongiocarpe.^ 628. Spyridia 267. aculeata 271. apiculata, Kiitz' 269. armata Kiitz. 272. Berkeleyana Mont. 272. biannulata 267. breviarticulata 268. clavata 271. clavifera J. Ag. 271. complanata 271. confervoides Zan. 269. crassa Kiitz. 269. cupressina 272. cuspidata Kiitz. 269. Dasyoides 272. divaricata Kiitz. 269. Ericoides Kiitz. 272, filamentosa 268. filamentosa Auct. 268. 269. frutieulosa Kiitz. 272. hirsuta Kiitz. 269. horrida Zan. 272. insignis 272. Montagneana Kiitz. 271. nudiuscula Kiltz. 271. opposita 270. pellucida Ilarv. 19. prolifera 269. setacea Kiltz. 269. spinella 269. squalida 270. tasmanica J. Ag. 623. tetracantha Kiltz. 272. Spyridia villosa Kiitz. 269. - villosissima Zan. 269. villosiuscula Kiitz. 269. Spyridie.e 266. Squ.4m.\rie,e 373. Stenocladia 438. Cliftoui 440. conferta var. J. Ag. 441. corymbosa 440. furcata 439. Harveyana 440. Sonderiana 441. Stenogramma 215. californica Harv. 215. europtea 215. interrupta 215. interrtipta var. 331. Stephanocomium adriaticum Kiitz. 64. Suhria 553. Japonica 554. pristoides 553, -r'^^„„,,rf/„»„ vittata 554. ' \. .. / ,,,.f/i,., Zolhno-eri 554. V, .,.. ^, ' ,, Thamnocarpus 81. .i -,/'/.; r/--/'-''-/^ cornutus Kiitz. 346. Gunnianus 82. Harveyanus 82. Laurencia Harv. 280. Mertensii Katz. 346. Ptih-)ta 80. Thamnoclonium 167. Bunburyense 170. claviferum 168. Codioides 168. dichotomura 168. flabelliforme 171. hirsutum Harv. 168. hirsutum Kiitz. 169. latifrons 171. Lemannianum 169. proliferum 169. natalense 170. Spongioides 170. Thamnophora Brasiliensis 349. coraltorhiza Ag. 348. Cunninghami Gr. 344. magellanica Mont. 674. Mertensii Gr. 347. TelfairicB Harv. 342. Thysanocladia 284. coriacea 287, costata 286. densa 286. dorsifera 286. Harveyana 287. laxa 286. laxa Harv. 287. 724 Thysanocladia oppositifolia 288. Xjectinata Gr. 288. serrata 285. Tichocarpus 283. crinitus 284. Trematocarpus dichotomus 407. elongatus 407. polychotomns Kiitz. 407. virgatus 407. Trichoglfea 513. lubrica 514. Requienii 514. Tubularia umbellata Esp. 526. Tylocarpus tentaculatus KHts. 209, Tylotus 428. obtusatus 429. Ulva furcellata Turn. 512. ligulata Wooclw. 140. punctata Staclch. 448. rubra Huds. 140. sobolifera Fl. Van. 260. Wcm-enia comosa Harv. 20. Wormskjofdia J. Ag. 369. ruthenica Post. et R. 472. Wrangeliacete 607. Wrangelia 615. abietina 621. argus 625. Ballioides 621. clavigera 621. comosa Harv. 19. Wrangelia crassa 620. dasyclada Harv. 625. dasycladu Kuts. 622, Gunniana 617. Halurus 619. Jeaneretti 624. Lyallii 618. mucronata 616. multifida 618. myriophylloides 617. nitella 616. nobilis 622. penicillata 623. plebeja 623. plmnosa 624. princeps 624. protensa 619. purpurifera 623. Pylaiscci J. Ag. 23. setigera 622. squarrulosa Harv. 25, Tanegana 625. * tenella 618. velutina 617. verticillata 619. verticillata Kilts. 624. Wattsii 620. Wurdemannia 544, setacea 545. Zanardinia 533. marginata 534. M^^ «"»1 ^^-* *^? ^ ^■^i '■'X:^ •Bj^'-?: ^•_ ■-^.vt- :£3^ ^.'■^j FJ:)/^ )i->^'^l M m r^^^c' fiT^V ':{:- m^^::^^^ *•*?». ^^=, ■^^- r"T*3k^- -•;L ^l-:.^ M'^'^i ■^XM ^.•.■■;t 't^: >.-^'4'-, ■]IA- Y?_ ^ -ts^ W. '•■\ f. ^^■^: I^JK* '^ •i% -1 > ''llier- 7*. n ^ ^ %^^ fS J^ ■W>>:-S S-^-j» ^t %. J : • i r ''Ci »^v .►■♦ ■• «:.. ■ ' »-. ^^•■•^": >.jSml .^ •^■*