De eloquentia Apollonis viri apostolici dissertatio [microform]...

imi^^g^mx v:--, .;;^-r:r- ■■:'■-■ ■.;:.-i^: ■■:■;;•■ '-^vA- ■■p^--r^
|si|<?vt^#Svv^:-;"''''' ':".■■ •■,. ^.- ■■^■■:-,;^/: :.■;: ■^.■.■/".^«JL- ■ ,,-»••'

J*^j."-'K' '.: - ■" ■ ':■■-■ ■?

i-^;.

DISSERT-

QyAis

IN ILL. GYMN

HENNEBI

PVBLlCAi PLACII

EXPON'
PRAES

M,i.AVRENTlVSg

m.Gymn.Cc
ET

. RBSPON.

ALBRECHT. CHl

Lipfiei
AdD. Mz

'^■"■^ ' SCHLEFS.

UTTERIS G. W. GOEBELl

■■■'■■■//■■■■■/ ■■ . ■■^''mm^^^m^p^i^

^'.^'■■■":' ■ '■ u. ■'■'■■'■ /-■ ■ '■ ' ■ ''■"■''::■ .'''iW/^-- ■f¥feJiSi#:'-'?ir -■>;;';:
I^E ■ r-m-:--''- m''''m^^0t^-^'' ''-''

lERTATlO

QVAM

NEBERGIGO

L ACID AEQ VE KHt«V«
SPONVNT

PRAESES

IVSSOJuaet Meinungenfi?

TOn. Con-ReSor
ET

SPONDENS

CHRlSTIAN.Diottl

Lipfienfis ^■.-^■^■.■^^^^--

Maii ciDiDccxvii

iLEVSINGAE

)EBEL1I,1LL. GYMN. TYPQGR

IttVSfKtSSmO. ET. GENEROSISSIMO

DOMINO

DOMINO. 10. ^GIDIO

S. R. IMPERII. BANDERISIO

ET. LIBERO. BARONI

^ ab. ALEMANN

DYNASTAE. CLTENTELARVM
. SCHMIDEBERGAE, RELIQ^VA

SERENiSSIMI. ATQVE. POTENTISSIMl
SARMATARVM, REGIS

ET. SAXONVM. ELECTORIS

MiNISTRO. STATVS

SPLENDIDISSIMO

ET. IN. SANCTIORE. SENATV. CONSILIARIO

OPTIMO
RERVM. QVE. METALLICARVM. SVPREMI
DIRECTORIS. VICEM. GERENTI
6RI70S GRAVISSIMO

.AL^BS NVTRITIO. MVSARVM

l^p ^ INDVLGENTISSIMO

V-!

■^-

HEROI. IN. ¥dGA

cvivs ■

ILLVSTRIBVS. CONSILIIS
CVRA. FIDELI
ET

ELOQVENTIA. MAXiME. PRVDENTi

SAXONIAE
REBVS. SACRIS, AEQVE. AC, PVBLICIS

PROSPICITVR

CONSULITVR

HAEC

DE. ELOOyENTIA- APOLLONIS

SACRA^ ESSE. CVPIT
ANIMI. QVE. Pll. AC. DEMISSI
MONIMENTVM
CONSTiTUiT

8>

DEL PROPITIVM, NVMEN

VT. IPSrM cvM. DOMO. PER.ILLVSTRI
GEIERO. CARPZOVI AN AE

SVAVISSIME. : IVNCTA

CVSTODIAT. SERVET* PROTEGAT

ET. QVAE. AGERE. INSTITVIT

IN. TAM. TREPIDIS. REBVS

ADPROBET

GLORIOSE. FELICITER. PIE. QVE. ET. BENE

EVENIRE. SINAT. AC. VELIT

DEMISSE. OBTESTATUR

TANTL NOMINIS
TANTL QVE. MAECENATIS

PERPETVVS. ADORATOR
ALBR. CHRIST. »ort&

p

r

Runtfme duViOj quihux inntitukmorife^
mermus mdebitur labor nofter^ diUiiri
dum fumus in Dijfertationibus nonnuUis
i^ELOQVENTlA APOLLONIS,
mdgnimmmsimi^idem infams litteris , fedin Ec^
€lepafticarum o9ntiquitatum monnmentis ignotipae^
nCi M ftlentii peph inuolufu Quibus quid repona-
tnusj nonadmodumhabemus qtiidem : fateamur enim'
oportetrpraeftansoinninoargumentumy quo de dijfe^^
rimusy ejfeynec ita obmum in eruditorumfcriptis^ ne*
dum infcholis^ f^erum et hoc pofiftimum eft\ quod aU
lexit nosy illi /vtanimum adplicaremus nofirum^ qui
,neque crambem deeies co^am adponere ^ neque drgU'^

^•■■•MpMithUBMMI

DE EfcOQMEN^U^ APOIXONiS.

mento inutili ftbs detinerey f^s ei aequim putamus.
0rium imbecMtdteml^bei^ : fednec "uo^

Imjje aeqtumisi^ probiiri^ ignQramus^

iJ^augitm am TninUs prleoccupato, quaeet inpra^
fenti^ et inpofterumy Deo aufpice, commentaturi fumus
de APGLLGNIS, VlRl APOS TOLICU do-
quio , expendas ^ola:t4i etdesct0m deinceps iudicium
infiruas: foriafjti haud deeru:ni ^ quae calculum me*^
rentur , plura procul dubio , quae foUicitius rem expen-*
dendiy occafionemfuppeditabunt. Quocirca^nereiicias.
ftaiim)i cmus 'vim iUicomri adfequerts ^ ftec prd^cipiti
animo damnes, quod a confueta vulgi opinione recedii

nonnihih atroque tu carbonenotandum\animiperturi
hationibus abreptus yfufpicaris* Diuind^honori^^tferi^
tatisque diuinae teftis memoriae fiudere hae opeUa adr.
lubefcit, quam etiutientutt non inutilem fore^ inde fpe-^
ramusj quod ad reconditae antiquitatis monumenta et
ftudium perducit eam \ ad facrarum Utterarum jnedita^
tionem aUtcit , eloquentiam comtamet prudentem in/t'-
nuat^ atque eruditae pietatis exemplum ob oculos po -
nit. Jrgumentum ^ero eiusmodi, quod eloquentiam
inprimis fpeSat , cur elegerim y ratio eft^ quod IIL Gy --
mnafii nojlri leges id iubent^ quihs obriitiinefas effe iudi^

camus,

DE ELOQVENTM APOLLONIS.

camus. Occupataigitur erit induftria noftra QVA-
TVOR inprimis C hPlTlBVS ^TJt quoad eius fieri
pote/iy inquiramus primum de PRINGIPIIS: iiidi^
candide APOLLONIS Eloquentiae vi ac digni^
tate, dein vero de ADQViRENDAE ILLIVS
MEDIlS^porroi^ ADQVISITAE ELO-
QVENTIAE VSV, ac demum de DEFENSI-
ONE EIVSDEM. ritam faaaque iUius Jeorfim
enumerare^ ejfet rem agere a conftlio noftro aliendm :
interim , qiiae ad rem faciunt , dicique merentur, /^-
dulo nos adnotaturos ejfe poUicemur. lUud praelibaffe^
iam iam fufficiat ^ ApoUonem, cuius doquentu
am laudibus ornamus , Alexandrinum , Hebraeis
parentiBus natum , Mi<A Khyic^, loannis dodri*
na primo imbutum, et deinceps de Chrifto e-
iuspue dodrina plenius inftitutum, virum A-
poftolicuni, et infignem veritatis Euan'»

gelicaeftatoremet affertorem

fuiflfe

A 2 Cap.I.

MlHiSIPli: lYDICANDl

^'i^^^m^mmnmmf^mmmmtmmm':

m PRINGIPIIS. IVDICANDI DE APOL-
1.0rsliS ELOQVEN T lAE VI AG

DIGNITATE.

V - . ; -. ?_ ^ ■■ \ . .■■.;,.■'_■■.•■... ■ ' ' • ■ ,. ' .

mJE^t^L^ ET PRINCIPIIS

- lAI GEMEKE.

[E («>3 APOLLONIS, viri ApoftoIici,^%«m-.
^//?>atquein praefenti potimmiim de prmci^
pi/V, quorurn beneficioaeftimare ia promtu
litde praeftahtia^ illius, diilereredum ani-^
muminduximusnoftrum > vix inoflfenfo pe-
deidargumenti adgredi nos polle videmur> nifi explicatum
prius dederimus > de eloquentia Jummatifn et frmctpis quid
fenti^mus. V^ariae funt hominum opinibnes de Eloquen'

;. .; ..- :^ ^'-^ '■ '■■ . tia:

C*) Idgenusnomen ita dum fledHmus, neminem hac liber-
tatenoftraoJQfendi pofTe ff>ero ; fiquidem non graeco-
rumfle£lendirationem,redlatinorum fequi maluimus.
Ceterum notatu perquam digna funt, quae ad graecum
*AJroAA.wV vocabulum obferuat, tKfigne Gymnafii Saxo^Hettm
ndergici omammtum ^ Magntf, Ephorus noftey , FRID.
1 ERNEST. ME\SIVS ift Exphcatione pmrnm verborum r»

DE ELOQyENTIA APOLLONIS.

iia: nec inuidemus»quemIibetruoabundareingenio,flmo-
do nobis definire liceat breuibus, quid generatim ea com-
pleSamur. De vace verohocminus eft , cur diu mukum-
quelaboremus>inutiliqueIabore chartam perdamuset atr^*
mentum. Nemo enim nefcit * vnde defcendat eloquentiae
yox, et quae alia infuper nomina adrumat

§/lL Rem vero quod addnet> f^^^
nihil aliud eft * quam latim hquendifoctiltas, Et quum ro-
inanaejinguaevfusrarior fit> et infrequens in vita ciuilij
faftuminde eft , vt adunco nafo fuQ3endatur optimum hioc
ftudium» et ad fcholarum dumtaxat vmbrasamandetur. At
eniH:| vero parum prouide illi iudicant de dodrina^qu^e ad
linguas omnes, gentesueapta eft> perpetuoqueieviu pro*
bat,noninpompa tantum et follemnibus, fed etiam in pri^
uatis rebus , familiarique fermone omni. Sunt, qui elo-
quentiae nomlnejacuitatem intelligunt* de qmtibet re froptf*
Jkai/verbisvoluhikhusfroiixisqu^ d^erendi. (llSed quis paulci
prudentior non animaduertit, loquacitatem nugasque but
latas venditariabiispromorata lapientique facundiafSunt*
qui eloquentiaenaturani et dignimeni^verbommjh/kitis, et
conglomeratishinc atqtte indeemblematumi Symbolormfty etjeu*
tentiolarum obfermtionihus metiri folentr iVerum et illi ai&*
tim produH|>vvJ|i;ra pueros vix, ac ne vix quidem fe profe-
cifle* AIiaseasqueinnumerasdee!oquentiapraefumtas(C)
opiniones prpftrre poflem , nifi alienum a fcopo eflet meo>
jiec cQnfti^urum.h^berem,plurH)^^ in pecu-

Jiariciifle]rtatione ;

■ A^ $ .IIL

(C) Vid- 10. BVRCH^MENCKENII I)ffW; #/^ a^/^w^^

PRINCIPIA IVDICANEtt

'^m,

§» III. Quarepaucis, quid eloquentia mihi fit, declara-
bo : Eft frudentia^erjuadendi; Nam Animifenjavel voce vel ^

Jcripto ita ex^rmere , vt veritas» qua de difquiri pote/i , frohe
excogitata et circumuefiita opportunis ferjhadendi mediis, reSo
apteque ac prudenter comfojito fermonis genere leBorum vel aU'
ditorumanimisje injinuetyctc^ovelisi eosdem trahaty iddemumi
iii fallor, eft, dicendi artem tenere

§* iV, Ex quo fimul patere reor , eam nobis opioneni
fefle, minime abfblui cloqviemi^m artiftciojiyliy qui iliud mo-
do intendit, vt> quae de rebus cogitamus>cogitandoque de-
ducimus,fermonefimplici acrefto, hoc eft, emendato, per-
^icuo et adaequato cum aliis communicentur : quum//(?-
quentiaejiudiumto potiffimum tendat , vtde mediis pru^
dentercogjtet> remproponendam perfiiadendi aliis, ftylo-
queadpofitetemperatoinfinuandi. Adpellabis illud, fi pla^
cetnobiscum/(!7£«(f»//W//, hoc vero eloquentiam» quarum il-
lainelTe iamdllet in iis> quiperfiiaderidi prudentiam ad-
qiiirerefibivolunt

?. V. Equidem maxime occupata eloquentia eft in
*i;mWfej,quaeprobabilitatefecommendant, moresque et
agendi rationemfpeftant,- inter tamen eanihilimpedit> quo
minus eiusmodiquoque veritatesornet> quae demonftraci-
vae adpellari ac theoreticae folent^ Dufn vef-b dicimus»

^ remfrobe excogitatam eflfe debere , facile , credo , quisque
intelliget> exquifitam ingenii et iudicii vim , mentemque
optimarum* praecipile logicarum et moralium difcipli*
narum,cognitioneetvfu excultam,atque irimeditaiido feli-
cem> in oratore hoc modo nos defiderare. De ferfuadendt
f«f^/wpotiffimum follicitus orator eft, eo quod nontam illud
praefiium animo habet, vt conuincat^ quod facit logicus,

quam

DE ELOQVENTIA APOLLONIS.

qmvnvt per/uade^t, metitemque audientis vel legentis flecftat
inadfenfum; licetpro diuerfa ratione vtrumque prudenti
conliUo in (ermone interdtim coniungatur

§.JVh ReSo qmdQm dkendi genere y \\oc eft, diftione
puray perfpicuavpolita atque vfitata, eloquentia gratam
feetiueundampraeftetoportet, ne ibrdidis, obfcuris, tur-

gidis» et aeonfuetudine fenfuseommunisabhorrentibus ver-
pis impingat^t finem perdat fuum. At quum fledere
potisfimuxBrftudeatorator, re.(9iedicendi rationi minime a[d-
quiefjifmfed ornat eam yariis inluminandi, amplificandiq; mo-^
disofatoriis,periodiS( harumque partibus bene iunftis, et
^dfeftibus mentisque excitatipnibus innexis ac fcitetem-
peratis. Tandemvero» (y) multa paucis vt compleQarj,
^rudentiay quapaYQ&y prouidet orator, quid res, quid cau-
fa>quidlocus>tempusue>etquidhominum natura ferat

$♦ VlL De Eloquentia fummatim ifthaec difta fuflficer
re poflSnt, nifi adnotare infuper inftituti ratio iuberet , ad
origineni quod fpe<Sat, /»/^m aliam elie, al^ et

Jh^m f^ratam, Illa ortu pianie coeleflis eft* aq viris plim
Stionnimt finguiaris, quae aiuini fenfibus et irifita quadam
yirtute efficaXrViros eloquii omnisqiie dpSrinae humanae
yei maxime expertes»modo nefcio quo emin
^isfimos efficit; ^aec temporis interuallo fenfim ac fenfun
addifci , ac pro diuerfitate eorum, quae fermone explicand^
' ftint,

(y> De Elaquentiae natura et indole pluribus, fi mauis y edo-r
cere t^ poteft GOTTFR POLYCARP. m&dn w

1deaElo^uemaeNou*Amiquaeiq\i2i^ipxodm nuper Lip-
^m<s. Con^:\\\xx^ns kriouym

damtsmo 0ppofita,{q^2iVc\^r^^h(\Qiie praemifTa edidit
lO.PETRXu&jfWaHal. rjii^Ub,lL cap. V,pag, ^14

i PRINCIPIA IVDrCAlSfPI

liint, nnncjacray nunc ciuilis dici folet, vmr vna fit elo-
quentia> fiue ratio bene ac prudenter dicendi, praecepta
exipfa rerum naturapetita , vfuque omnium faeculorum
firmata fuppeditans» Quamvtramque facundiam et ififu-
fom et humanam etfi in Apollone coniunftam amice fuilfe
nulli dubitemus , feorfim tamen confiderati pofTe, quin;^
imo antequam diuino lumine extra ordinem colluftrat^
mens eius fuit» diftinftam a diuina humanam&jiiShy nemo, vt
arbitror>negabit. Atquef^mf haec,eaqu#/Sm«quiden:i
eft>quam in APGLLONE noftro fpe(3:andara inprimis dare
decreuimus

^♦VIILQuumigitur ex iis,quae in medium protuli-
mus> (atis fuperque pateat,quidper Eloquentiam intelli-
gamus. Nunc tribus, vti loquuntur , explicandum reftat *
quid PRINCIPIA nobis defignent. In tricis enim fcholafti-
cisque (*) ineptiis, vt multusiam fim, nec inftituti noftri
ratio,nec guftus patitur; fiquidem eo tendit il/a, vt de A-
foUonis eloquentia agarnus» minime vero vt prolixiores it-
mus iri exctitiendis philofophorum diais de Principii nota-
tione: /&/irveK)amuficishuius generis cupediis ita abhor-
iruit femper » vt ab illarum iucunditate videlicet riunquam
capipotuerit Nihil igitur aliud nobis ^mc/jpz/^ heic loci
fiint, quam rafionesyfiu Atiiologtae certac et claraey tdquodfro»
kamus^crcasdemy^leneacfcrj^icueinjicontinentes

(*) Cuivolupeeft, adeat DAN. STAHLII Compendii Metapby

ficae Tak K de Fmcipio etPnmipiato et diftttrfum ad eamdent^

qmbabetur^4g;j;2./^^.Locum yeroiflum peculiari ftu-

dio traaauitet enucleauit lO. DORNFELDIVS in />//-

/?r^^©P/!wc^abab,Iiipf. 1671

DE EO0J3PiKTnA^^PmiLONIS.

§. IX. Huiiismodr priticipiia, de APOLLONIS ^loquen-
tia iudicariGlijfLippeditabutit pimo eiogium , quo magnus ille
veritatis doflior infacris^pamdedtis ornatur : dcmdc fchisma
Cormthiorumy qiio de Paulus in epiftala ad eosdem pro-
Iixeagit,fuum Apollonisque praedicandi modum tuendo,
aemtikysque grauiflimae argiiendo offenfae: tandcm vero
Jtrif f/55eius>quibusdiuina veritasinluminatur vberius, atque
inftillatur animis hominum virtute eoelefti. Atque haec
funt, qiiae ex ordineproponendaporro erunt^

Sea:. IL
DEELOGIO APOLLONIS

S* I.

Raeconium, quod fanftus Spiritus APOLLONI facris
inlitceris («) tribuit, hoc qiodo fe habet: ia^MafH

Ji(Piffov,^uy»TOf a» evrciif yf<«<p«jff k. t. a. ludacus autcm quidam^
ApoUos nomine, natu Alexandrinus^ vir raiione et orationc va-
lensy perucnit Ephejiim, Utterisfacris poUens eic, D icit ur Apollo*

«%>?$ Koytof, Syrus legit: \Ml:^^D (ocjl | ??d ct eruditus

in eloquentta: Anglicana verlio habet : aneroquentmanyZum
qua coincidit gallica, vulgata. et ceterae forfan omnes. Ve-
rum probe ad hunc locum obferuat CH R YS O S T O M V S,
atque ex iljo LORINVS, latius patere {ignificatum vocis
Koyi^, ita* vt non di/ertum modo , et facundum ;. fed ceic-
brcm etiam, peritum et in htftoria atque antiquitatc vcrfatr/m

B nobis

(•) Aauum Apoft. Cap» XVm. i^. fq

p

jo PRINCIPIA WDIGANDI

nobis comrnendec. Prudentem etiam et honum diaieSi-
cum addit Duacenfis profeflbr , BARTH. PETRVS LIN-
TRENSISjadferitque, figriificationes iftasvel maxime huic
loco congruere. Quam fententiam quominus er nofl:ram
faciamus.nihil planeimpedire yidetur

^. il» Vt enim vocabulum ^«y^S^ apud bonae notae
fcriptores clasficosduo praecipue ingerit,T^f/W;«, vnde
logica et mathematica , et orationem^ vnde apud oratores
lermones et oratijones : ita et vox^^oy»^' duojfta per quam
commode includit, vti videre inter alia eft ex cognomen-
to Mercurih quo de obferuat eruditus V O S S I V S > (f) eum
ceu ftellam , calidiorem ficcioremque , ac fimile in nobis*
vt crediturjtemperamentum efficientem , praefeftum a pa-
gzms ingenio efie zcfermomx quia, qui temperamenti funt
calidioris ac ficcioris* fbleant eflTe ingenii follertis> iudicii
acris,di(erti/ negotiofi ac induftrii. VndeA«y<®- (>j) Mercu-
riusdXdiXSS^inhanimiJerfyiomsqueTjietcontentione, quam ridi-
culo paganifymboio (^) exprefl^funt. Pari igitur rarione

" < (f ) GERARD. lO. VOSSiVS de Origwe et progrejfu Idol^.

Ltb. II, Cap, XXXII. p, n^, Edir. Amttelod.

(«) ATHEN AEVS li^. /. Crf^ IX

($) Locus eft apud PLVTARCHVM, ^»/^»//?/^^^Wj
res pulflicai vbi fenem, ait, polTe vacare muneribus iis,
quae nonpofluiitfine viribus fuftineri, ac faris efTe, vt
confilio valeati Subditinde: A^c^ f^* e^fxm tks sr^if

/SuTi^Kf «x«f«f ftS^ anoiiXtt hrsroifASvas fieroTffAo^lois, ^Hf*<-
vfySffi* diViXTOfAivett rm yt^ovruv ihdx^'^'* ^**^** ^'^ "f^ «"w»
jmotT®^ ivi^y^vroiVfiacv rovhsyov ivt^yov , tasv^otrfiKet , tfj^ yoy»-
fAOVi^x^uffiv, Proptereaet Mercurio§ fenioresfinemanibus ac pe*
dibusyrigtdo finguutveretro , boc obfcure quajt per aenigma in»
nuemeSi haudquaquam a.fenibus requiri, vt corporis miniftma
^beant } dummodo ratio iis^ atque oratio efficaxfn atquefoecunda

DE ELOQVENTIA APOLLONIS. ii

Ao><^ APOLLOnofterdicitur, quoddiuino «■» ^ay», hoc eff,
ratwnis et oratioms dono egregie excelluit. Hac vir apofto-
licusexpeditusextitit,adeloquenduni etperfuadendum: iUa
vero ad inueniendum, iuaicandum et demonftrandum*
Ad inueniendas veritates felici ornatum ingenio fuiflS, fatis
inde patet, quod lEfum Mariae filium in veteris Teftamen-
titabulisfelici fuccelFu reperiffe dicitur: ludicandi dexteri^
#<?^madferitLucas^ dum^i^i^flfTcVeum vocat «•'TOff yf«(p«ff: Fe-
liciter porro dijputamt * quia ei^toVwf foTs Mmott hccKarnm
hkyzirahiiKxrict : <veritatefn deniqueeuicit (blide, ac demonflra*
nity int^eiK*vs h» T«v yp«(pft)v, ^vau tq¥ j^ jiyoi' i«}<r8i'. Eloquentia vero
et differendi facultate apud Gorinchios tantxis euafit dodor,
vtaemulisnonnullisPauloet Cephanon vifusfit inferipr

§. lll. Elogium igitur, quo Apollonis eiiehuntur animi
mentisque dotes*quum duo ifta potisfimum contineat, for-
tenon admodum erraueris, fi cum VITRINGA (0 veri
fimile ducas* pertinuifle/ illum ad philofophos, qui LO-
QVENTES nuncupantur,atque originemprocul dubio de-
bent A»diA6itT/>corf veteribus,quiduo ifta mjnnce excoluerunt.
Elegans eft m libro COSRl (*) locus, (a) in C{uonor\feBa?n
folum loquentium defcriptam deprehendimus »fed etipfum
titulum feulaudem, qua extollitur a fando fiamine APOL-
LOnofter; Itaenim Rexinquit: cd^SSd -|non3 '^j^o^n

B 2 '-^^•^scpD

0) CAMPEG. VITRINGA/» Obferuat. Sacrar, Tom. L L»br. IJt.

Cap.ltXrJe SCHISMATIS ET SECTIS Ecdefiae Corm-

l&V4(r4?,p.m.808.fq
(ic)In librihuiusonum. compofitionem etreliquacriticam ex.

ercetlO.CHRlSTOPH. WOLFIVS in Btblmhec. Hdraic.

pag.440

<A)Part.V.§.XV. pag. 3^9

%z :vm^^

su;n^ '*o!Dn -nsiN n-):3n3 -iw miynn p c=3ni£ipQ
moDn :'^byD CTN^ipn ^scn cs^Nnp^n c=Dm r— ij.ioNn

JuID^^^^Dnn Ex-plica mthh quaefo , generaUa ciuacdamfundamenta

de Jefztentiis , quae Jbabent /ipientes fundamentorum fidei , qui a

Karaeis vocantufPeriti SAPl E N T I A E V E R B O K V M.

Quam ad quaeftionera ludaeus hac ratione refpondet:;

noN:^ r-no ^y iTj;ni D^^^^DnsTnnn r-nSiT mSyin r^T3 j^n
Q^Dnn cpDnn o crimp-^aN r-nN D^tynu; moa n^^ni ^^n
«-n">i;in% mDV^ j^in loyo ^''onn my cDtN^non idd
niain n-^nn pbin my :?.^t£j'» , r^ Si moSn nntD csnN
y D*^u;n "I S ^'^^''tj:? iy ! — lODn mn i-^Sy j — ijcn*^ nonn ^yai
.t-^b rni:ioN inoDn n^N "r^&nn ?>2inn^ a^onn my p^n^

tb^^UJD nno inilS^u;'» In his nihtl vtilitatis ejiy fraeterr acu*
^nenverhorumifuierminorunii^etaliquid adiumenti ad id^quod
dictimvdio monitus, vt difcas legem, vt refpondere queas
epicureb. Nam fdfrens ferfeBm>vti (imiliiudinis caufa ^ro»
phetae, non multum froficere queunt alicui per modum tnftitutio'
nis ^fiquidem non refpondet diffentienti fer ^nodum ^oya^ Sed
'y^yv^ "myD dvvi^'Kcyi0* (LOGICVS) refortaturmfibi ejl
palmamfapentiae , 'tta vt audiior ipfiim longejit Jiiblaturus Jii'
per fapi^nte?n iilum perfeBum et pium, cuius Japientia con'
fiatfundamentis^aquibusnullusillu?n difputator dimouere foteft.
j)i(9:iitaquefuntfeftaeloquentium profefToreSja^^^iano, et do-
Qrina ipforum, nnsnn r^tii^in^fipentia verborumy Arabice
^SndSn aSyM ^^ . ^ " ■ ■

§. IV. Hifce obferuatis , animaduertere infuper abs re
non>vtopinor,erit,et bene et male audire apud fcriptores

. : , hanc

"" (f*) Vide fis, quae obferuat EDVARD. POCdCKIVS 7d
GREG. ABVLFARAII Malatens. de Oyigwe et Moribus
Arabum SuccinB, Narrat^SeSi» //. P^/ nhND^N rcddic per
Tbeologiamfibolafticam

^ DE ELOQVENTI A APOLLONIS. i }

hanc o^-^^iD feftam. Male audit R. SAM. ABENTYBBQ-
NI, rO qui vocari hanc philofophiam exiftimat, d'^"):^")?! ncDH
quafidicas intelleSualem eam non efle , et cum ratione mi-
nus congruentem. o^^nmo nomen^ inquit j eR certae cuimdam
JeBae phHofdphorumJciolorum , qui de Tebusjiatuunhnonjecun*
dumintelledumi neque fecundum earmn naturam , fedfecundum
imaginathnem etfhantaftmnfiiam, & con/undunt homines m^/-
titudine 'verhorum, et orationibus Jfeciofisy quaenuUam habent
{i)veritatem. Qua defcriptione ABEN TYBBON accenfe-
re iftos videtur fophiftis (o) veteribus* quorum de verbo-

B 3 rum

(0 Citatur ABENTYBBONa BVXTORFIO /» JV^/. adCosri
Pan.y,§,XF,p.S^o

(I) Sunt,quaefauerehuic fententiae videri queunt, apud
M AIMONIDEM in More Neuochim Part, L cap. XXXllL p,
1^8. Edit. Buxtorf. et cap. LXXIV

(o) Hacdeadp6llationenotesvelim,etinbonam etinmalam
partemaccipi apud fcriptores. SOPHISTAE Atheni-
enfibus olim di£li funt,'dri fapientes,et eloquentiae alia-
rumqucbonarumartium do&ores. Ita enim DIOGE-
NES LAERTIVS inProoem.dicit; Botxrov Se 6x«a«to eo(pia,
tiejij ffo(pcff TofwTtjv iiratyyiKKoixfvos, ot «tj «v n.aroi UK^hvirci
^v%*is otnvim(^tio^iyof, ^^Koffoi^^ Shj co<pi»¥ oiffna^QfAiv^»
6t H (Tocpot ^ (rfl<?/f<ef iKOtKSvxo, K«/ » iaqvov , dKK» H^ oi
noiviTeqf eo(pi?oq, Ketrd iiefli K^otthQ* cv Af5tiA.o;;^a) TSf ^gg»
GfAVifov nsfli iiolo^ov inouv«¥, KT«f xfltA«; Anteafapientia dim
£ia, quae nunc pbilofopbia j et qui hanc profitebatur, fapiens, quim
cmque adfummam perfpicaatatem animi perueniffet :philofopbui
Autemy qui fapientiamampleUeretur. Jpfi tamen fapientes fo-^
pbiftaefunt diUi, nequebifoium,verum etiam poetae, quandoque
fopbifiarum adpellatione bonoranittr, Nam Cratinus in ArcbU
locho^Homerum et Hftodum admiratus , itavoeat, Tandem,

vtfierifolet,infcitia nonnullorum, eiimprobitas omni-

bus

H PRINCIPIA IVDICANDI

rumCw^tumorejetfoiioprorfuminani, multa fcriptores (p)
tradunt, eosque derident. Melius v^xo loquentiumJi9a ^wr
dit R. lEHVDAE^MVSCATO in commentarioad locum
(<r) COSRI , vbi vocat feSae illius adfeclas Tins3ni"^iD D^*^DiDn
^iale3ice Iqqumtes^vtz doftrina fua denominatos hoc modo
arbitretur, quodfintfubtiles admodum difputatores » perfe-
Siq; oratores, et illisquidem oppofiti,qui o-^soSa vulgo dicun-
tur,idqvodex MAIMONIDE conftat paffim. Qup igitur
fignificatu potiffimumdidi fint philofophi, ^'^'^DnD» difficile
decifu erit, quum vterque fe probet. R. MVSGAT VS pofte-
riorem praeferendum efle cenfet» licet fieri potuerit , vt po-
ftearemanferit hoc nomencertae cuidam fedae, fapientiam
fine fapieqtia et arte adfeftanti

§i V. Equidem diffimulandumnon eft, illam d*^*^s1D /»•
quentium , fjQ&^m fequioribus demum faeculis chriftianifmi
in orienteapudArabesaliosquefloruiflS, vtex hbroCOSRI

pari-

businuidiam peperit ; itaque fa£\:um eft,vt ^<?/>i&/y?^? adpella-
tGntUThommQsvanittambitiofiy qui foli fibifapere videban-
tur, et non folumde quauisfubie£lareet caufa inuidlis ar-
gumentis et oratione copiofiflima fe difierturos.fed eamdem
arrem facili negotiobreuique temporis fpatio difcipulis fuis
inftillaturos/inani pollicitationum magnificentia profite«
bantur. Vnde deceptis aliis, et femetipfi et omnes bona-
rum lirterarum peritos in fummum odium et inuidiam ad-
duxerunt

(w)De SOPHlSTARVMeloquentiae naeuis adcurate egit GE-
NIC. KRIEGK '« DiJJl deSophiftarum elo^uemia, len. hab. 1701

(f) Conf.lSOCRATlS Oratio eomra Sophtftas, quaehabeiurinOpp.
eiusp.m, 67 TERTVLLIANI Uh. de Molatria p. m, Ifi.
ANTON y^OODT Jrffiquitat, OxonienfLtb, Ilp. m. S

(O Part. V. ^. I. p. m. 3z6 ^

— ■ D E ELOQVENTIA AP QLLONIS. ty

pariter ac MAIMONIDE afFacim conftat. At enim vero

auum dranisetphilofophandi et orandi ratio recentiorja lu-
aeis Arabibusqueexculta, ortum debeat philofophiae et e-
Ipquentiaegraecae, dubium vixfupereft, quin ipfi quoque
phiiofopht, a^^^ano di&i , referendiveniant ad veteres grae-
cos, qui eamdemiapientiaerationemfequuti fuerunt, Ai«a6jc^
TiH8f pura, dialeSicae inprimis et rhetorkae ftudium dedican-
tesfuum •

§. VI. Hiftoriae litt^rariae ftudiofis ignotum non eft>
EVCLIDEM MEGARICVM ita incubuiflead ftudium lo-.
gices, vtrquod ZENONISartem impenfe coluerit, difeipuli
eius^//2!/(?//ia'didti fuerint» Erat vero ZENO ifte ELEA-
TES>cuiusvitamexhibetSTANLEIVS, (t) et quo de apud
DIOGENEM LAEHTIVM (w) et SEXTVM EMPIRI-
CVM (<p)adfirmatum^r//?(?if^/ieft>diaieflices(;^) inuentorem
fuiire; vtpote quam artem excoluit magis magisque Eudi"
des Megarenjjs, qm ingenio indulgens fuo, feftam inftituitj
inegaricafH^nus s a loco natali , erifticain deinde , ab indole con-
tentiofa,et<^/^/^&r^wpoftremo diftam; vtpote quod nomen
primuseidedit DIONYSIVS CARTHAGINIENSIS, (4.)
quippeinterrogationibus etrelponfionibus difcurfumeorum
abfolui videret $»VIL

(t) THOM. STAiSfLElVS in mftor. Philofopbiae Patu X pag, szu
Edit.OIeat.cuiaddasP. BAELIVM in Lexico Cmico, Artic-
ZENON, vbi res ad Zetionem perciiientes maxima cum in-
duftria perluftrantut
(v) Lth, IX. in lemn. Eleat.pag, 64^- Edit. Henf . St^phan. I59}
(<p) SEKT- &Any.\C.adu,Matbem. Lib. VllLp, 193
(x) DeDiale^ices inuentione pluribus difpurat ALEX. SAR-i

DVS FERRARlENSlS^^Af^-A/w/^a^w/or/^/i^/p. 6, Iq
(*) DIO GEN. LAERTl VS Libr. IL in Euelid. pag, //^

. ^■.

i6 PRINCIPIA IVDICANDI

§.VlI.ZenonisEleatisdialeaicatn feqiiutus eft ZENO
CITTICVS, {o»} xMGinsJeBae Jfokae Gonditor, relatusa
SCHRADERO (««)ad annumanfeChriftumnatum
GCLXXV* qui poftremo omnium ,- licet aequales iam o^
mnes anteiret in phllofopbrae ftudi(^,audiait (^3) POLE^
MONEM,quemdixiIieaiunt:«<?»to^i^ »<?i^ te{yy) ^hoe*
■■-'■■■' ^ ■ - nicio

(j»y STRA^O Li^.XIF.KiTTtov ex^ hif^kvob KhnfC¥, ivTiv^iy sfi Znv»\^
QtYit STWfKJi^r ^/>eVg»r d^x^yUm^ Cittium habet portum, qui cUu*
dipteft. HintZenoortufyfeU^eltoicdeduxetp^^^
ftoicorum re£i:a eruditfc diflerentetn vide,praererSTANLE''
lVMl.c.p.542. GER.10. VOSSIVM de Phdorophofum feais
Cap, XlX.p, m. loo.cofif. HESYCHIl ILLVSTRII de Phtlofoph^

{dcb)Tah.Cbroiiolog, p,7

(/3/3) DIOGEN,LAERT.X^^, JP77./^Z^»^».^. -^/r. SVI^^ in voce
Zt/v«v

(j/y) Apud DIOGEN.LAERTIVM I. c. ica graece exprimitur :

TflS Khiirruv (PomMKws jMfTflftjWCpigvvuf. Vbi <Poiv/xiJc«?f eft, PHOE-

NICVM MORE,non v;tverrunt nonnuUi, phocmno awiau,
ErantPhoemciimercaturaegregii, Ted callidi, dolofi fura-
ces, vtin prouerbium quoque abierint: P-^<?^»?f/^w w^?/'^,
HincPLATO di\ffQx^ns LtbAII.de RepM fub fin. p. m. 407.
deiis.qui magittratuijiciturn credunt , mendaciis vti ac

fraude, ait : ,u>j^ev x*ivov tjv ^'gy», « AA« ipofv/xixov «, Nthil no"
ui equidem,fedpboemciumquiddam. Atqueeademhaecimago
cft. quam de Tyriis,feu Phoenicibus,nobis fi fti t VI RGILIUS
in Aeneid. LibJ, verf66j.his verbis : ^ttippe dotjium timet ambiguam,
TYRlOSQyE BILINGVES. Quamloquendi rationem e-
rudite pariter ac folide ex aliis bonae notae fcriptoribus in-
terpretatur Mi\SS01>J dans C Htftoire Critique de la Reptibltque
des Lettres, Tom. VllLpag. ^7. fqq. vbi LA CERDA dodus

Iefuit4«

. ,>;■;../

D E EEOCQgEN^IA ^BOHiEQN lS. yf

' l ii ' • 1 .■■-., r .1 _ ^ I I ^ ». 111«. ■l" ^ I ^ ^ __ ._^ ^

Omnibus^ demum philofophiae parrihuis jriifeutus^
inftru(9tus,^quum eripfe oe aperieiida reho&eDgi^iTt/de
^ C . leaaque

IeMta,cuiBlLINGVIS;Y^i^«/ /i^/^jf W^»!c,"irDn fiiiei bile
confutatur, atque ita demUtn clauditdr: Deplus, k do^iie^
fHiteauroit du conlidereratt€miuemem,quel^\]\ng^^
Hement auVyhwxx^yOu ^tyhufcQ*, des Grecs ; or Hefychius, U

trompeury

fourbe, Locis a MafTonio, ad illuflrandam vocem Bilinguis,
conquifitis et prolatis adde PHAEDRVM /« LiklL Fabuh
IV, vers,24. Geterum Phoenicumnaturam atque indolera
egregieexprimitHOMERVSZ/^.J^F. Odyjf.ven^:^!^^^ ^Tg.

T^uKxeUyfAvfi »yovxef «By^fiikaxotynY fxthaivYii^^

liffKi H TtUXfh IjUOrp *^\i}f^ QfQiytffff* h\ CiJt»

Tvivh' &^oc(piimKt(nQKrnAmhKor^^^

JlIuc4utewJ?}iOE^\C^Sf^duibuj
yafrifirifinitadgentesitidiera nauenig^^^
Erat autem patris mei.vxorVhoeniffa in domo
^ukhraque magnaque,etfpiendidaoperafcienSt
Hanc autcmFboenices CALLIDI deceperunt,
conf. BOGHARTVM m C4«44». Lib.LC^p.^jvp. m.^94, et
i^dag. (?Mf t<?rf>2^ ANDR" SCHOTTO • edit^, Antverp. 1612,
in 4. p. m.i<)(s et i^ag. <37. it^m Obferuatibnes noftras, quas
edimus fub nomine THEOPH. ALETHAEI (grlcutctuit^
gert Dcr ^«itcf len (Dcrtec 21. unb TT. 3:cpament6 / Tom. II.
Fafcic.XXUI.p. 6)2, fcjq, i^^tff»/«»i ZENOaudit SuidaeL
c» quod ;C<^/« natus fuitvvrbe/'^(?mf<r/^»^
FABRICII Bibhot&. Graet^Tomi IL Lib. lll, cap. is.p.4ij

1$ mMCIPlA IVDIGANDI

le&a^:{}JiQj^if 0*1^^0 graecis dida,) maxi-

inus ad eura difcipulorttm concurfus faSus ellet , a loco il-
lis, vt ERATOSI^HENI ^et) traditum,j?wV(?r«;« nomen
haelit .;

^ §4Ip^a^tp vem ^ fuit,vt ia-

pientemabsqueiUainorationefine lapfu non futurum ad-
firmarent. Quae diaiedica pars ipfis erat iogicae , vtpote
quam in duas difcipiinas plerique diuidi pofle autumant*
rhetoricafn nempe et didleBicam, Rhetorica iis ars eft , bene
dieendi de iis, quae copiolam orationem requirunt, adper-
(uadendum idonea : DialeBica vero > eft reae iudicandi et
diflferendi fcientia, oratione , quae interrogando et refpon-
dendo abfolui tur. Quam vtramque difciplinam > q[ui probe
didicerat> is demum «V^ Aoyiflfiure ipfis efle potuit

§• IX. Id quod quam apte conueniat cum ApoIIonis elo-
gio, nemo non videtf Dicitur is ««"J^^^y^^f quod honoris
nomenadfeftabantgraecorum A«»^sKT»K«,eto^nmcnArabum,
Ht \g\tmratione ete?r^/io«i?pollentes, ceterisquepraeuerten-
tQ^ "p^mdXxx^Hyik^^ modo

«v^geff Ady"» dici folebant. Vt vixdubitandi locus fit, quin ad
huiusgenerisphilofophorum fediam APOLLOnofter perti-
nueritoIim,cuiusdiflrerendi orandique facultas> diuina illu-
minandi vi, (anftior deinde ac purior euafit

S.X^ Etenim vt illudporroaddam, ad Apoftolorum vs-

quetempora>imo vlterius excultam ftoicorum ac dialefli-

■ ' corum

(^^) DrOGEN, LAERT. Lib, VIL p.437. Zenonem docuifle ait:

T«f wpAwyy y<«Tx 7rflix»A}f , /» pmUu varia, quae et irtiffiotvdK%et^
dicebaturi varia autem aPolygnotipiSlura

(«) Lib, VIII. de Comoe-d, Antiqu. apud STANLEIVMpag. 544

DE ELOQVENTIA APOL LONis! '' "i^

corum fedtamfloruifle, non ex profanis folum , fed (acris
etiam hiftoriarum paginis innotefcit. Excepit Zenonem
(^'O CHRYSIPPVS, qui dialeaices arte ita eluxit, vt anti-
quitusmukidicerenti^<^/«^ Deos vjits dialeBicaeeJfet^ noti
futuram eam aliam^ quam Chrji/ifpeam, Quem fequuti fiine
(»j»j)ZENO Tarfenfis, vel, vt aliispIacet,Sidonius>etDIOGE-
NES Babylonius, vterqueGhryfippi difcipulus> quorumpo^t
fteriorem CICERO (^-^) magnum et grauemjiotcum zA^A*
lat, naftum in fchola fua fucceffbrem ANTIP ATRVM, (ii)
honiinemet acutiflimum et M^(Ah.hym, cuidifcipulus aufpi-
ciofeIiciobtigitPANAETIVS(«K) Scipioni Africano comes
in itinere Alexandrino, diuinisque laudibus a CICERO-
• NE (AOornatus. Quem ordine demum excepit POSIDO-
NIVS*aPompeiotantifa£lus, vt, quum ad audiendum eum
Rhodium fe contuliflet, limini adftans, percuti de more
fores a li(9:ore vetaret , fafcibus ianuae fubmiflis. Atque
idem ille Pofidonius eft > ad quem continua feftae ftoi-
cae ftatorum fucceflio (f*]^) intemerata manfit. Huius ve-
rofe<9:aedo(9:rina ita fe probauit excellentioris ingenii viris,
vtrionmultifolumex nobilisfimis Romanorum fequeren-

C 2 tujr

(»)»)) SVIDA in voce Z^Kwy

(b^^inTufQ.mjJliz

00 CICERO de Offic. Lib, III. cap. 12. SENEC. Epifl.p2. LIPSIVS m

Manudu^. AD STOIC. PHILOSOPH. Lib. L Difen. XL quac

habetur in Opp. Tom. IV
(jtH) PLVTARCHVS in Apopbtbegmat, p, 200
(hh) CICERO Lib, IIL de Offic. cap, z
0*;*) PLINIVS Libr. VIU cap, p

'^^ PRINGIPIA IVDICANDr ~~"

^ ,^ .__^_^,^^.— _^— .— ..,— __^_ — ■■ ^ I _x-u"i .1 ■ • •--"T-|- 11-1 II |- ■ -^Z'"^^

tur illairiifedIudaeorutn(vv)quoqueprincipes*at^ue exan*
tiquis Theologis plerique a ftoicis (II) profeSi fuerint,
Et quum praeter<?fi(rm<?^,7^<?/c^f etiamfeftae cultores, gen-
tium (oo) Apoftolo Athenis fe oppofuerint, fcripturae diui-
naeduftu non fine fidudia inde colligimtis> feftam illam et
ApoUonis , Pauli aequalis , aeuo in admiratione oppido
fuifTe

S' Xr. Quae dum adfirmo, libenterque , ni fallor, lar-
giris mihijforte miraberis* occupattim meineo ej[re> vt>
quei fe<9:ae ftoicae doftrina Athenis, aliisque in locis,ad
aetatem vsque Apollonis noftri fummis viris in pretio
fuerit,euihcam: nondumautemeuiSum a me datum, J/e-
xandriae etiam * vbi natus eaticatusque APOLLO eft , cul-
tameamdem ac publice propugnatam elTe. . Sed mJrari
definas: tantum enim abeft, vt fiorentisfima ftoicorum fe-
Sa Atheharum pomoeriis includi potuerit, vt fapientiae
ftudipfivex disfitis vndique tocishuc aduolantes,longe late-
que Iparferint, ipfamque Alexandriam> mufarum fedem,

ad-

(vy) PbarifaeojoWm» inter ludaeos feftam nobiIeni,ad ftoicam
proxime accesfiire,10SEPH0 credas, qui inter ipfos
nomenprofeflus, /» /^/4?/«^ palam adfeuerat: EyviokKei

mv cu^iffetKDiTCtKOh^B^mf t) not^ocirhviffios i^*f^ ffcif 'ihhtifft Xto<«
JtJ ^gyojugcjj. Annos nomndecim natus adyempublieam coepi we
darey Pbarifaeorum adfetUy quaefane fedUiUi flotcorum apud
Graetos maxime eft confentanea

(II) VOSSlVS/.^f^;».X/>. w. /(?^, fd VSTVS Um^^in Manu-'
dua. ad Stoic, Phtlof Lik /. Dif, 17, £, m, dy^.fq

(po) A6i XVII

DE ELOQVENTIA APOLLONIS. - '2«

■ I ■ ' " ' ' I ■ I I , , II I 111 11 ■

adtulerint eamdem. Nec fas aeqiiumue videtur efle, tan-'
tumanimi torporem Alexandrini mufei doftoribus tribue-
re, ac fi neglexerint prorfum (eftae tam celebris dofirinam*
necfuis expofuerint aluranis. Quid ? quod ipfe PTOLO--
MAEVS, Kex ^gypti, plenius haud dubie fe informa-
turus de eadem, CLEANTHEM litteris orauit, ad fe vc
vel ipfe veniret , yel ex difcipulis mitteret aliquem: nec
irrito confilio : fiquidemSPHAERVS, (?»•») ZenonisCIean-
thisqueauditor, Alexaiidriam fe(e ad Ptolomaeum Philopa-
tora contulit, etdoftrinara ibi ftoicorum publice profesr
fus eft. Quae adeo etiam culta deinceps eft, inualuitque* vt
ad CLEMENTIS Alexandrim aetatem vsque viguerit* qui
etipfe ^diSxmJioicum (?^) fe prodit. Quid mirnm igitur,
APOLLONEMquoque Alexandrinum, Alexandriae feftae
tamilIuftrisdo6i:rinarafarailiarem fibi reddidifte, ac diale-
fiicam potifliraum rheroricae ftudio prudentislirrie iun-
xifle?

§«XII.Sed quo demum modo fe res habet> id falremextra du-
bitationisaleam pofitura eflfevidetur, APOLLONEMno-
ftrumbonoruramore oratorum^dialefiticaraoratoriae iun-
gtntmm>Qtrationis^tor0tionis^X2iQ^mtxa. irapenfe excelluifle*
eaderaq; Apoftolorura aeuotaranobile fibi nomen adeptum
efle, vt d^y^^ Koyi^ dici potuerit. Difta igitur haec funto
de APOLLONIS ELOjGrlO, quod exantiquitate vberius
inluminare iccirco voluimus» vtde eadem fidelia duos de-
albandoparietes,etexpeditiorem viam redderemus, cura-

D tius

(«•7r>L AERT. MlLw Spbaero p. S48. ATHEN AE VS Lfb*
VIIL cap. ij

(^O VOSSlVSlc.p,m.io8

a aPRINGIP.lVDICANDIDEELOQVENT.APOLLON;

tius aliquanto de ApoUonis eloquentia iudicandi , et occa-
fioneim fuppeditaremus ftudiofae iuuentuti , in antiquitatis
monumenta auidius inuolandi, auaeque latent iniisdem
lapientiae(emina,coIIigendi, et aaplicandi eadem ad altio-
ra, Reriquapropediemfequentunadiuuante

SVMMO NVMINE

COROLLARIA

ApoUonem Epiftolae ad Hebraeos auSorem non fine
graui caufa Lutberus facit
II. Stoicorum Placita cum coelefti veritate non ita, vt

perfuafum quidem nonnulliseftjamice confpirant
IIL SaiKjtae religionisinterpretesrpublicosqueex ambo-

ne hortatores pietatis, decet eloqu&ntia et ornat
IV. Scriptura cum ratione explicanda eft , et per orationem

fuadenda
V* Eloquentiaarsminushonefta'noneft

VI. Arsloquendiet Eloquentia difFerunt

VII. Non minus oratorium eft tacere* quam dicere,
Plin.VILEpift.6

lu-

(O) # 2?

luueni

Ingmi, Indufiriae f virtutisque laudihs

fiorentijjimo

ALBR. GHRISTIAR ROTTHIO

Adfini fiio dileftisfimo

S. P. D.

PRAESES

T^f^O inprimis de/iderio faBum eft^ 'vf DiJferfaHoni^
bus de Appllonis Eloquentia confcribendis m4^

num admouerem horis fubfecif^f^ , cr qua^tx anHquita-^
' tum penu dcj/rumta 'Itbi erant , huc ftmul conferrem^
Ea enimindoles Tibiacnatura eft^ "vf eleganfiorum litm
terarum omnisque antiquifatls cura ef amore admelio^
ra laudatuque digna fpnte curras , fanguine paterno
maternoque 6xcitatus. Obuerfanfur oculis Tuis inlu^
ftris GARPZOVIANAE ftirps praeclara lumina,
aui proauique, maiores et propinqui: nec PAREN-
TiS , in beatorum choro nunc ouantis imago ex men"
te animoque excidere 'vUo modo Tibi poteft. Trofe-
Bo nunquam intermorietur facrarum et humaniorum
litterarum fcientiae laus, quamParcmTuusJsqueSo-'
cct meus pofi fata etiam pit,v€n€randus^naUuseftin

orbe

oH?e erudifo ; nec oblmoni

Garpzouii rmi facram mc^

fempert et adhuc dum praec

prc^e npuerisj 'i^pefialiH

defejjo ad hnarupt litteraru

que intentiori Te ad altiora

eft^ quodpenitius qui Te nor

oportet. ^ieta cum indufi

rum funt , buc i>squeinGyn

quQmims^iuuentutisin^
uens ac mufis , eo magiiplaa

mos Tibi deuincis. Perge

ac pia inftfte optimis *z>irt<

cellis et heic et in Acade

fice a Te ipfo. Non deeru

diaque Tua prouehere 'vdle^

hono animo litteris vacare J

corporis mentisque vires Tib

fummobonorumfonte f

fifigaed. M

m m

liuioni tradentur meritay quibtis
im aeque ac eiuilem orfkrunt
1 praeclare ornant. Quae quum
maliter ptefi\ quin conatuinr
tterarumfludia incmribas^ cura»
altiora pares. Jtque idem illud
Te normticum laude feteantur
% induftriay quae partium Tua^
in Gymnafio noflro peregifti: et
iUecebris Te capi pateris, Tibi -1;/-
nspTaccs^^fiCijmdgisbonorumani'^
Pefge igitur , menteque alacri
f 'virtutis et humanitatis can -
Jcademia 9 nec 'vnquam de"
\ deerunt , qui iuuare Te^ flu-^
e ruo^lmty pjoteruntqtie. Et ^t
acare femper pojjisj intemeratas
ires Tibi adferos ^ntae annos^ a
fonte precor. Scrib. SchleU"
/Maii cioioccxvll