Codex vaticanus (Hē koinē diathēkē) Novum Testamentum graece : ex antiquissimo codice vaticano

Όἶρε αι ινον δεν ο Ορίςααο

-

πι υγαγίο5

Πα
ῆ ο ο μὸ
πας

ο κο ποσα σας σσ ασσσσσς

τος.
αν

πο σωσοσκστσς:
σας

σι στον.

οσο

προς

“]

«4 ιά

4 | επ ἑ .
ο | τες ολ όνα- 4 ως μήν.

.. κ. 6 σσ ρα ι

μμ, .-. μμ ».
2 : { ο ο
δαν «ο ἕ μα: αν ά αι ώ κά ..- μ..
ὑβυυ ο . ή. η ρε ὁ σπασ -
ν
- Ἡ ' -ὰ

”----- σουηα ΝΑΤΙΟΑΝὉΕ..

ι ο δι

ΝΦ0ν ος
..
5
9 6206 κο . ο
: ος :
5 ου ο. ;
ο...
. ι
9
οὗ εὃ
»ῇ εν.
νο νο.
ο.
5) 5
.ὸν .
᾿ 3 Σ 19 ο» .
λος 5
3 μ Ἰ. λα δα ο 9 δι)
μ ᾿ ήν ; ο 335. 5 3. δν
0) 3
"οὐ ο 425. ο σν )
»

ΤἘΧ ΑΝΤΙΩΌΙΡΡΤΜΟ Ο6ΟΡΙΟΕ ΥΑΤΙΟΑΝΟ

ΡΡΙΡΙΤ

ΑΝ(αΒΙ1 "5 ΜΑΙΤΟΣ

85.Ώ.Ἡ. ΟΑΏΡ.

Α9 ΕΙΡΕΜ ἘΡΙΤΙΟΝΙΑ ΒΟΜΑΝΑΏ ΑοοῦΕΑΠΤΟΑ ΙΜΡΕΕΡΦΟΝ

| ο μας. 3 Ὑ . να αν . .. ο. που

αμνσνσς

ο.

οἳ
πΟΗΛΕΑΝ

ΝΕ ΎΟἘΝ:
ὉὍ. ΑΡΡΠΕΤΟΝ. ΑΝΡ Ο0., 846 Απο 848, ΒΒΟΑΡΥΑΥ.

ΜΏΌσοσσΙΙχ.

ι
Μο

πι
ΙΡΌΡΙΙΑΠΕΗΑΦ ΑΡΥΕΕΤΙΦΑΕΝΜΈΝΙ.

Έηε Οουυαπ ΎΑπΙσλνος οἱ ἐπο Νε Πεξίαπιθηί, πἩΙο], α{ίου 8ο
ΠΙΑΏΥ 7685 οἱ αησίους οχρθοίαοπ, αφ αἱ ἹεπρίὮ Ώδοι πηδάθ
αγαϊ]αρίο ἵπ 1ΐ οπ/ᾖτοίγ {ο βοἶιο]ανς Ὦγ {ιο ἵβειο οὗ Οανάϊπα]
Μαῦς οὔίίοιι, τοοπ! Ῥυρηκηοά αἱ Έοπιο, ἵς Ὀο]ονοᾶ {ο Ώο
Βιο πιοκύ αποϊοηέ πιοηιαοΠρὺ οἱ {πο Ναι Πεξίαπιεπέ ἵπ οχἰςί-
6πσθ. ἈῬοίῃ Ῥνοίθβκο ΤΠδομοπάονί απᾶ Ὀν. Τνοσθ]]ος αδον1ὈοῬ 1ΐ5
ἀαίθ ἴο ἴ]α πα]άᾶ]ο οἳ ἴμο {ουτίἩῃ οροπίαΥ; Ἰπάθεά, ἴῑο Ιασίεν
που]ά 5ε6Π} {ο αββίρΏ 16 6ΥεηΠ {ο απ θαγ11εΥ Ῥρετοά, {ο ης α5,
««Βού πιασ]ι οἰάςτ 16 πιαγ Ὦο ή Ίανθ πο πιεαπς οἱ ἀθίογηιϊπίηρ.
ὙγΠιθίμοτ 16 ας ρτοβεινοά {π {16 Ψαίσαπ ΡΙΟΥ {ο {ο ἀῑνΙδΙοη.
οἱ πο Ἡσοπιαη Επιρίτοθ απάθν Ὑαιεπε απὰ γα]επήπίαἨ, οἳ {οαπᾶ
Ἱΐς παν 0π]έπεν ανον {πο σαρίατο οἱ ΟοπβίαππορΙ]ε Ὁγ Μαλοιηεί
ἴπο Βεοοπά, ἵπ 1465; π]ιείπετ Τί οχὶςίοᾷ α5 εατ]σ ας ἴ]ο ἆαγς οἱ
Οοπεαπίπο {ο ἄτεαί, απᾶ ἔἶιο Οοιποῖἱ οἱ Ἆ]ος; οὐ π]ηθίμου 199.
οχεοα{ίοη πιαςδύ Ὀθ ρἱασθᾶ Ἠθαγ6υΥ {ο ἴ1θ ρετίοά πΠεη Α]αγίο ἴ1ο
οΐμ ρἰαπάεγεά Έοπιο Ῥας ερατεᾶ ἴμο ΟΠήδάαπ ΟἨάχοΠςς, 4τε
ᾳποδίοπς π]ἨΙο] ΏΟΠΘ 684Π 4ΠΦΥ6Υ. «ΑΙ πο (που οἱ 15 19, (]λαΐ 1η
6ιε αἰκύθεη{ οθπύανγ 16 π8βδ ϱεηθγα]1γ Ὠθιά ἠτοαρ]ᾗοαῦ Ῥπτορο |
Ἴἐο Μο {ῇνο πιοδὲ γεποταρ]θ πιαπβοπἱρέ οἱ ἔμο ἣθυν ΤΓοσύαπισηῦ.
ὝἨπεη Ῥοπί]ογ Ἰβεαθᾶ Ἡϊς ῬΡιοβρθούαβ απά 5ροαπΊθη οἱ αη
οϊθίοη. οἱ πο (ῑοοῖς Τοδίαπιοπί ἵπ 1791, 11ο Ἰιαά αοσθ5ς ἴο ἴ]μο

11 ΑΡΥΠΗΡΙΡΕΜΗΕΝΤΕ

ΜΒ. νἰοπχἰοικ]γ, απά οὐἐαϊποᾶ οοἰ]αέίοις ἆοπι ἐμχοῦ ἀβογοιπί
βοπχοθα. Τ]ιθ πιοξί οοιηρἰοίθ οΓ {68ο ἵνα πιαᾶο Ὦγ απ Τήλ]απ
5οπο]ατ οἱ {1ο πἼαπηο οἳ Μίοο, απᾶ Ίνας ραυ]κ]ιοά αὖ Οχίοτά η
1799. Αποΐιον Ἱας τηαᾶθ Ὦγ Βπιοίία, ἔἶιο παϊδείης αἩοοῦς οῇ
πο, Ργθκοτνθά Ίπ 41ο 110ναυγ οἳ ΤΠπϊπϊσγ 0ο1]ορο, Οαπιοηίάρο,
Τηκοποπάοτξ πας αἰ]οίθά {ο ὑπαηφοτίρο; απᾶ Ὀούμ Ἱο απά
Τγοσο]]ος Ίιαγθ πιπάο 9ο ος ἴπθπι; Ὀαῦ ἴἶιατ πορνοσοπέ, οπ]γ ἔμοβθ
Ῥαδεβρός ἵπ πἨΙομ ἐμο οἱρίπο] υχ]ήηρ Ίαν Ῥθυν αοισᾶ, Το
]τᾶ οοἸ]αξίοι 19 ἐῑιαί οἱ ΤἩοπιας Ῥοπ/{]θγ, ἴ]ο Ἐοοίον” 5 ηΘΡΠοΥ’,
"16 αχίοπἆθᾶ οπ]γ ἐο ἴἨχοο οἰιαρίοις, απᾶ Ίιας πθυος Ώθοι. αφθᾶ,
ΠΟΥ ἵΦ 16 Ίκποπη π]είπου 15 19 θηΥ ]οπρει ἵη οχἰκέοποο. Ῥήτοῖνα
οο]]αίίοἩ, ραὈςηοά 1η 1788, 1798, απἆ 1801, οπα165 ἴπο οἱ ἴμο
σα οβροῖ. Ῥαγίο]οσοίς οαχ]ίου οο[]ββίοα 16 Ῥτθβειγοά ἵπ ΜΕ. αἲ
Ῥαχΐ, απἁ 5 Ὄθοη αβοᾶ Ῥοῦμ Ὦγ Τπομοπάονί απᾶ Ππγορο]]ος,
Ἰμασμπιαππ)ς τθηΊπρς, . Π0πι ἴμο Ὑαδήσαη Οοᾷδσ, 319 Ί8]θη
επ ΏΠτεΙγ {1οπι Μιοο”5 απά Βνο]νς οοἰ]αέίοπς, απᾶ {ονπα {ο εαῦ-
| αἰταίαπα οἱ Βιίπιαππ΄ς τθοθηξ οὔιᾷοη οἱ ἴῑο ἄγθεῖς Τοξίαχηθηί ;
Ῥαῦ Ἑπύπιαπη Ἠπαβοῇ οἸαίπαβ πο Ἠήβ]1ου αμονΙ{γ {ου {παπι παπι
ὑιαῦ ἴΠΘΥ πετο αἀορίεά Ὦγ Ἠϊς Ῥγοάεοθβεου, απά Τκοποπάονς
βτθα!]γ Ἱπαραρης {ἐΠαῖγ να]αθ. ΑΑ ἴο Τϊεο]οπάοι[”ς οο]]αίίοι οἱ
ἴιο ΜΡΒ., 15 οἵνΏ πγογᾶς (Ώγούεφοπιοπα, Ῥ. 145) «Ώου ἴἶιθ ταρϊά1ίγ
ψθ πιο] 16 γα πιαάθ. ο πας αἰ]οποᾶ {ο Ίαγο ἰο Οοἆοες
1Μ8ε]{, οπ πο βιιοςθβδίνθ Ο0088ΊΟΠΒ, {ον αἷκ Ἠουχς, ἵπ Ἠή8 ἨἹαπᾶς.
Ῥυτίηρ Ειαί ε]νους Ροχίοά Ἆθ Ῥγθραχοά {ουν {αοδίπι]]ες {ου Ῥαῦ]]-
οαΐ1οπ, απᾶ αἶδο ται {μτοισὴα {ιο π]οῖθ--- τύυογκύπο [έδγωπα
αἰίοηἰο Ώ6ΕΥΟιΥ}ἱ686πι,2 3186 Ἠ]8 ποτά, Ἰ1λοιέ ΑΏΥ γὶςη ἴο
ἀθίταοί ἔνοπι ἔῑο πιεῖξ οἱ ἐλίς οκἰγαογάιπασγ πια, ἔ]ιο {αοῦ {8
πιθγθ]σ Ῥ]ασοθά οἩ τθσον, Ἰοανίηρ {ἴλπο τειᾶσυ {ο {ουπι Ἠΐς ΟΠΗ
ἠαάσπιεπό π]ιοίΠογ βαο] 8 ταριᾶά οο]αθίοη αΠοπ]ά οοτηπιαπά

Ἱπηρ]ιοῖί οοπβάςηοθ.

ΑΡΥΕΕΤΙΦΕΗΜΗΝΤ. . οτῃ

| Ταάροά, 'ἐἩο Οοᾶοχ Ὑπείοαηις οὗ ἔλλο ἄχθοὶς Τορίαπιθηέ Ἠλς
α,παγς Όθει ἴοο οανε[α]]γ σιατὰςᾶ {ο α1]οτ ὴ. {οτεῖρη 8ο]ιο]ατ
αιθηοἶθηί πο {ο οο]]αίο τί Γ411γ, απᾶ π]ιεη Τδοποπάοι παά 16
Ρρ]ασςᾷ ἵη Ἠΐ8 Παπάς ἵη 1849, Μας οἀἴμοι πας αἰτοαάγ ἵπ ρτ]ηΐ,
απά γγας ϱΠούη {ο Ἀ1π1 7 ὅ]ιο Οαγά1πα! ΠΙπιοἰ{; Ῥυΐ Ετόροιγ Χ.Ν1.
πνου]ᾶ πηοῦ Ῥογπιίξ α βἰπο]θ ΟΟΡΥ οἳ 1ὲ {ἐο Ῥθ ἱφεασά, {ου π]]οΙ
| γατῖοιβ 1088ΟΠ8 Ἠ8γθ Ὀθου αδείρηοᾶ, Ὀιό ποπο οἱ π]οἩ σα Ῥθ
οοηβ]άετεά 5α15/ασἴοιγ. 16 πεθᾷ πο, Βιογθ[ονο, Ὀο ποπάρτοά αὖ,
1{ αἰ] ολο οο]]αδίοπς Ἠἰζ]ογίο πιαᾷο αγ Σ111 οἱ ἀἰξογεραποίθς, π]]οῖι |
{πο στθαςθεί ον] ]σα] 8οαπιθη Ίας Ώδει παδβΙ6 {ο Τθυοης11θ. |

'Έου πο Ἰα5ί Πέίοοπ γθαΥς {ο ρηπίθἁ ἴοχί Ίας Ῥεει ραανάεά
παθ πο 659 γισι]απος παω {πο ΜΡ. 15ο], απά η ῬτεδοηΗας
16 ἴο ΑΟΠΟΙΑΥΦ 1η {16 βεραγαίθ ροτίαὈιο {οτπι οἳ 4η οοἴανο
γο]απ]ο, Ἰπδίοαά οἳ πο οππιργους απά οκρθησίνθ απαγίο 1
γ]ήοἩ 1έ Ίαν τουσπϐΙγ Ἓθει. ἱεαθᾶ ααζΠοταγαΙσ, αδ απ Ἱη-
ποραταὈἰο αά]αποῦ {ο {ο (πθεκ Βερθααρϊῖηί, ἴπο Ῥαρῃκ]ιους
:.. Ἡορο Το Ἠανο ἆοπο βοοά βατν]οο Ῥοίῃ {ο Πέθταίατο απᾶ {Πο οαπ5ο
οί ἐπαῖμ, Ὀγ. επαὈΗπρ 6γαῦγ οπο Ἡο γοι]ά ]αὰβο {ου Ἠ]παφο]έ ἴο
οοπιραχθ {πο θπίίγο {οχῦ πὶθ]ι ἐιο γατίοιβ γθαᾶΊηρς Το π]Ώ]οΙ
“αθίοτοπος Ίας Ώθου πηδάθ, απά πο] Ἠαγο Μήε]ονίο νοσίοᾶ 5ο]αΙγ
ἩροὮ {Ἡθ τοβροηδΙΘΙΗγ οἱ ἴμο ρατίθς Ὦγ πΊοπη ἐ]ιοξο οο]]αίίους
-Ἴανο Ῥε6ῦ {αγπ]βησά.

Τ{ παυεί Ὀο οῦνιαας {ο 6Υ6ΕΥ 5οἩο]αχ, ἐλαί ἴμο Ετδί ρυΏΗοδοη
ος 8ο ναποταΡἰο α γοχῦ οἱ {11ο επ Τοδίαπιοηύῦ η α οοπρ]είθ {ουπι,
οαηποί Γα1ἱ 6ο Ρτοβοπί αφ ΨΙζ πΙΘΩΥ [γοδ 1δοαάΊηρς, πιοτο ρατί]-
οπ]α]γ πἼεη πο Ὄοας 1Π -πηπά λα αἰπιοςύ ΙπιροββΙβΙΠόγ π]ήο]
Ἠχ]ονίο Ἠας οχ]ςίοᾷ οἱ οδύη]πῖπρ; 4οοθςς {ο ἴ11θ πιαπβοπ1ρί 1ἱ5α[{,
᾽ήϱ Βγήἰοᾗ ΟΘωαἱογ ή Πουῖειο {ατπῖδμος ἴ]ιο {οΠογ]ηρ, 45 α εηια]ὶ
βηρ]ο οἱ ν]ιαῦ ο οαχο[υ]. οο]αίίοα οἳ (με {εχί οἱ ἴμο Οοάοχ

γαβσαηας νι]. διρρΙΥ: Ἠω1. νι. 18, ια ὮΏοχοίοςγ 15 οπθέοά ;

ἂν ΑΡΥΒΕΛΙΘΕΜΕΝΤ,

Μα τι. 99, γθ849, αἰώνιου ἅμαρτηματος---οἴοιπα] μι : Μαν
χνὶ, 9-90, ἴς οπιτε]γ παπίῖπς, Ότπέ α ρασο ἶ5 1666 Ὀ]απ]ς, «Ποπῖης
Ειαέ 16 Ίνας Ῥιχροβαῖγ οπή δέοά; «ιο Ἡ. 14, οοιγθβροπάς ΙΕ] 1116.
Αἰοχαπάτίαα Ν8., απᾶ τειὰς ευδοκιας; 1μιῤε γΙΠ. δ4, ἴἶιο πγ]ο]ο
οἰαιςθ, εκβαλων εξω παντας και, 18 16ίτ οαῦ; Ἰμιμε χΙ. 2, Ῥιθβοπίς
ἃ τοπιτ]αβ]ο γατβον ἵπ {πο Τιονά”5 Ῥγαγος; δο]τ Ἱ. 15, τοαάς
µονογενης Θεος, ὙἨ]οἩ οοίγθβροπᾶς5 ΙΙ ἴπο Ῥεεμίιίο γτίας; |
«]οῦη ν. ὃ, 15 ὙΨαπίίης, ἴμε ΜΒ. Ῥοσ]ϊππῖπς ψ]ζῃ ἔπο Π{{1ι νους ;
ύολη ν. 58, {ο υΠ. 19, 1 οπΗἴτε]γ ποπέίηρ; -ἄοΐς τι, 97, ἶ6 αἶςο
δεί; «4αἲς κκ. 98, αβ1θο9 πλ ἴ1ο τηα]οτίέγ οί οπχεῖνο Μ5Φ.,
89 ηα8 αἱγοαάγ Όδου ἴαίεά ὮΥ ντ. Ττερεῖ]εε; απᾶ 1 Ρείεγ ΠΠ. 15,
Ῥεαίς ὑδείπιοπγ ο ἔλλο ἀῑνΙπιςγ οἑ ΟΗείς, απᾶ τθβᾶς, κυριον δε
τον Χριστον αγιασετε.

πα] θαο]ι α 5απαρ]ο Ὀοίοτο -ῃ 16 16 Ἠοροά ἐπαῖ {πο Ῥϊρ]ησα]
οτῖθῖο γη] οοπφιάθν {μ]9 αοοανα(θ τερηϊη{ξ οἱ ἴμο Ὥοπιαπ ο ίσοι οἱ”
ἴιο Οοᾶες Ὑαϊίουπας οἳ {πο αι Τθκίαπιθηξ, ήτο αοσθες ονΏ-
ποῦ Ὦο9 Ἠπά {ο {Πο οοβΗ]γ οπἱρῖηα], Ιπβιδρεηβαρ]θ {ο Ἡ τ{ρ]ιή ππάθυ-
εἰαπάΐηπς οἱ ἴπο ἰοχῦ; πιοτθ Ῥατίοπ]ατ]γ η]ιοι 16 τοσο]]θοίβ ῑναῦ
το οο]]αζΙοηβ Ἠ]Πατίο πιαᾶο οἱ ἔ]ο Οοᾶεα 1{βε]ί, απ {ο αἰἱ ος
πνἩ]ο]ι τείεύθηοθ Ἰας Όθεη πας, ἀῑβον βγοπι θπο]ν οἴλον ἵπ αρ-

νανγς οἱ ἔνπο ἰποιδαιά ἀπείαποςθς.

ΈΥΑΤΤΕΛΙΟΝ’
ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΤΙΟΝ”

κΕδ, Α.

1 ΠΤΗΒ/{ΟΣ γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ «4αυεὶδ, υἱοῦ ᾿4βραάμ.
2 ᾽4βραὰμ ἐγέννησεν τὸν Ἰσαάκ. Ἰσαάκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακῶβ. Ἰα-
8 κὠβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰούδαν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ. Ἰούδαρ δὲ
ἐγέννησεν τὸν Φαρὲς καὶ τὸνΖαρὲ ἐκτήςθάμαρ. Φαρὲς δὲ ἐγέννησεν
4 τὸν Ἐσρώμ. Ἐσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν 4ράμ. 4ρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν

᾽4μειναδάβ.4μειναδὰβ δὲ ἐγέννησεντὸν Ναασσῶν. Ναασσῶν δὲ ἐ-
ὅ ψέννήσεν τὸν Σαλμῶν. ΣαΛλμῶν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὲς ἐν τῆς Ρα-

χάβ. Βοὺὲς δὲ ἐγέννησεντὸν Ἰωβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ. ὨΏβὴδ δὲ ἐγέννη-
6 σεν τὸν Ἰεσσαί. Τεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν «{αυεὶδ τὸν βασιλέα. «4α-

7 υεὶδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶνα ἑκτῆς τοῦ Οὐρείου. Σολομῶν δὲ --

8 ἐγέννησεν τὸν Ῥοβοάμ. Ῥοβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽4βιᾶ. ᾿4βιᾶ δὲ
ἐγέννησεν τὸν ᾿4σάφ. ᾽ἄσὰφ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσαφάτ. Ἰωσαφὰτ

ϱ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωράμ. Ἰωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὀξείαν. Ὀξείας
δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωάδθαμ. Ἰωάδαμ δὲ ἐγέννήσεν τὸν "άχαξ.4χαξ

10 δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐξεκίαν. Ἐξεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν λΜ{ανασσῆ. 'Μα-
11 νασσῆ δὲ ἐγέννησεν τὸν ἁμώς.᾽ἁμὼς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσείαν.]ω-
σείας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ. ἐπὶ τῆς

12 μετοικεσίας Ἡρβυλώνος. Μετὰ δὲ τὴν µετοικεσίαν Βαβυλῶνος,
Ἰεχονίας γεννᾷ τὸν Σελαθιήλ. Σελαθιὴλ δὲ γεννᾷ τὸν Ζοροβάβελ.

18 Ζοροβάβελ δὲ γεννᾷ τὸν 4βιούδ. ᾿4βιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἔλια-
14 κείµ. Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν 4ξώρ. ᾽άξζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν
Λάπιοπί{πο ολοργαρλίος. Τη οοἆῖσοο ρταθίθγπα 1 ὔαγ Ἰοίΐα, αποᾶ ἄῑοίπιτς
Βαρβοπϊρίαπα: Δοοθηΐαςδ απίοτα οἱ αὔβδρίτα Ιοπίδ ποίαθ ηον Ῥορβίθτ]ογ1 5ος ργίοτ]
ἀἱρλίΠοπροταπι Ἠέογαο αρροππίιγ. Τη Ἠϊδ οϱο ρα]αθορταρ]ίατα οοᾷἷοίς οοἩ-
βοτγαπάαπηα ποπ σοηδαῖ. Θουις Ε9χο ἐχοφασπίοια ἀἱρ] ποησἩπα ΕΙ χο ; ῃΥδθ-

βοχ{ῖπα ργοᾶαοίο οοηβύαπ{ου τοπ, απΘπππςπα δοοιπάα τησ ητις αἱρΙποπσ πα
1ῃ οοᾶῖορ Ραβρδίπι αστ]16,

1 μλνς--

3 Ροοκί ἴπ
εοᾶ. εὔαγ-
γέλιον.
κ ππᾶπα

μαιθ.

..-
μα, ;
ως

0Α8, Ι.
Α.

1.

σι

6ΑΡ. Π.

2 ἘΥΑΓΓΕΔΙΟΝ

Σαδώκ. Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αχείμ. ᾽4χεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν

Ἐλιούδ. Ἐλιοὺὸ «δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλεάξαρ. Ἐλεάξαρ δὲ ἐγέννη-

σεν τὸν ΜΙαῦθάνΆ. Μαθθὰν δὲ ἐγέννήσεν τὸν Ἰακώβ. Ἰακὼβ δὲ
ἐγέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ.ᾗς ἐγεννήθη Ἰησοῦς
ὁ λεγόμενος Χριστός. Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ᾿4βραὰμ ἕως «{α-
βεὶδ, γενεαὶ δεκατέσσαρες. καὶ ἀπὸ «4αυεὶὸ ἕως τῆς µετοικεσίας
Βαβυλῶνος, γενεαὶ δεκατέσσαρες' καὶ ἀπὸ τῆς µετοικεσίας Βα-
βυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ, γενεαὶ δεκατέσσαρες.

ὉΤοῦ δὲ Χριστοῦ Ἰησοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν' μνηστευθείσης τῆς

μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσὴφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς, εὖ-

ρέθη ἓν γαστρὶ ἔχουσα ἓκ πνεύματος ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὖ-

τῆς, δίκαιος ὤν, καὶ μὴ θέζων αὐτὴν δειγματίσαι, ἐβουλήθη Λά- ««

Όρα ἀπολῦσαι αὐτήν. Ταῦτα δὲ αὑτοῦ ἐνθυμηθέντος, δοὺ ἄγγε-

| ων ι
Λος κυρίου κατ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ, Λέγων' Ἰωσὴφ υἱὸς «4ανεὶδ,

μὴ φυβηθῇς παραλαβεῖν Μαρίαν τὴν γυναῖκά σου' τὸ γὰρ ἕν αὐτῇ.

ψεννηθὲν, ἕκ πνεύματός ἔδτιν ἁγίου. Τέεξεται δὲ υἱὸν, καὶ κα-

. » 9 ”
λέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν" αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν Λλαὸν αὐτοῦ

ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν, ἵνα πΛηρωθῇ ᾽

ει , ώ ς
τὸ ῥηθὲν ὑπὸ κυρίου διὰ τοῦ προφήτου Λέγοντος' ἰδοὺ ἢ παρθέ-
' ”
νοςρ ἐν γαστρὶ ἔξει, καὶ τεξεται υἱὸν, καὶ καλέσουσιν τὸ ὄνομα

αὐτοῦ Ἐμμανουὴλ᾽ ὃ ἐδτιν μεθερμήνευόμενον, μεθ’ ἡμῶν ὁ θεός.

Ἐγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνυου, ἐποίησεν ὣς προσέταξεν αὐ-.

ς Ἡ λ , Ν {λ ἀ ν 2Τ, ο κ Δ
τῷ ὁ ἄγγελος κυρίου, καὶ παρελαβεν την γυναῖκα αὐτοῦ. Καὶ

9
οὖκ ἐγείνωσκενΆ αὐτὴν, ἕως ἔτεκεν υἱὸν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα .
ην δν

. 2 " ω
αὐτοῦ Ἰησοῦν.

Κπῶφ. Ὦ.

Ἰ οὗ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βη9Λεὲμ τῆς Ἰουδαίαρ ἐν ἡμέραις
Ἡράώδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνάτολῶν παρεγένοντο εἰς
“Ἱεροσόλυμα, λέγοντες' ποῦ ἐδτιν ὃ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν ἸΊου-

΄ 3 ν ᾿ 32 ω. 3 ,ω μά
δαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἓν τῇ ἀνατοΛῇ, καὶ ᾖλ8ο-

21

29

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. ὃ

8 µεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. ᾽άκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς Ηρώδης ἑταράχ-

4 Θη, καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μµετ᾽ αὐτοῦ. Καὶ συναγαγὼν πάντας
τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ Λαοῦ, ἐπυνθάνετο παρ᾽ αὐ-
ὅ τῶν, ποῦ ὁ Χριδτὸς γενναται. Οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ ᾿ ἐν Βη9Ίεὲμ τῆς
6 Ἰουδαίας οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου καὶ σὺ Βη-
Θλεὲμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα᾽
ἐξ3 σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν µου
7 τὸν Ἱσραήλ. Τότε Ἡρώδης, Λάθρα καλέσας τοὺς μάγους, ἠκρεί-
ϐ βωδεν" παρ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος. Καὶπέμ-
φας αὐτοὺς εἰς Βη9εὲμ. εἶπεν ' πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκρειβῶς Ἀ
περὶ τοῦ παιδίου ' ἐπὸν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ µοι, ὅπως κἀγὼ
ϱ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. Οἵ δὲ, ἀκούσαντεςρ τοῦ βασιλέως, ἔπο-
ρεύθησαν’ καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ, ὃν εἶδυν ἐν τῇ ἀνατολῇ, προῇγεν αὖ-
10 τοὺς, ἕως ἐλβὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον. Ἰδόντερ δὲ τὸν

-1ι ἀστέρα, ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. Καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν

οὐκίαν, εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ ' καὶ πε-

σόντερ προσεκύνησαν αὐτῷ καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν,

12 προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν, καὶ Ίίβανον, καὶ σμύρναν. Καὶ
χρηµατισθέντες κατ ὄναρ μὴ ἀνακάμφαι πρὸς Ἡρῶδην., δι΄ ἄλ-
λης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν.

18. άναχωρησάντων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν, ἰδοὺ ἄγ-
γελος Μυρίου κατ᾽ ὄναρ ἐφάνη τῷ Ἰωσὴφ, Ίέγων ᾿ ἐγερθεὶς παρά-
λαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ, καὶ φεῦγε εἰς ἴγυπ-
τον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ, ἕως ἂν εἴπω σοι᾿ μέλλει γὰρ Ἡρώδης ξητεῖν

14 τὸ παιδίον, τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παι-
δίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς, καὶ ἀνεχώρησεν εἰς «4ἴγυπτον.
16 Καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆςτελευτῆς Ἡρώδου "ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηδὲν ὑπὸ
κυρίου διὰ τοῦ προφήτου Λέγοντος͵ ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσατὸν υἱόν
16 µου. Τότε Ἡρώδης, ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίγθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη

Λείαν Ἐ καὶ, ἀποστείλας ἀνεῖλεν πάντας τοὺς παϊῖδας τοὺς ἐν Βη-

Ἡ,

Λ .] Νο - μ ο , » 3 Δ ο - 3 /
ὢλεὲμ καὶ ἓν πᾶσιν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς, ἄπο διετοῦς καὶ κπατῶὠτὲ- .

17 ρῶ, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρείβωσεν Ἠ παρὰ τῶν μάγων. Τότε ἐπλη-
, Ἴ κ«

Π.

1Α.

δη,

Ταλι,

6ΑΡ. πι.
18
2. ΤΠ.

πι αραγί-
27ἐται.

4 ΕΥΑΕΤΓΕΒΑΙΟΝ

ρώδη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου Λέγοντος ᾿φωνὴ ἐν Ῥαμᾶ
ἠκούσθη, κλαυθμὸρ καὶ ὀδυρμὸρ πολὺς, Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκ-
να αὐτῆς' καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι, ὅτι οὖν εὐσίν. Τελευ-
τήσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου, ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου φαίνεται κατ ὄναρ
τῷ Ἰωσὴφ ἐν ἀἰγύπτῳ, λέγων ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον
καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ, καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραὴλ τεθνήκάσιν γὰὺ
οἱ ξητοῦντες τὴν ψυχἠν τοῦ παιδίου. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ
παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθ-εν εἰς γῆν Ἰσραήλ. -ᾱ-
κούσας δὲ ὅτι ἀρχέλαος βασιλεύει τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ τοῦ πατρὸς
αὐτοῦ Ἡρώδου, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν' χρηματισθεὶς δὲ κατ᾽
ὄναρ, ἀνεχώρησεν εἰςτὰ µέρη τῆς ΓαλειλαίαςΆ. Καὶ ἐλδὼν κατώ-
κήσεν εἰς πόλιν Λεγομένην Ναξαρὲτ' ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν
διὰ προφητῶν, ὅτι Ναξωραῖΐος κληθήσεται.

ΚΕΦ. Τ.

Ἐνν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγείνεταιΧ Ἰωάνης ὁ βαπτιστὴς,
κήρύόσων ἐν τῇ ἐρήμω τῆς Ἰουδαίας, λέγων, μετανοεῖτε ἤγγικεν
γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἡ-

'. σαΐου τοῦ προφήτου λέγυντος' φωνἢ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμω, ἔτοι-

1ο

Ν2. πι,

Φαρι.

µάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείαρ ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. 4ὖ-
τὸς δὲ ὁ Ἰωάνης εἶχεν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμµήλου,
καὶ ζώνην δερµατίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ ' ἡ δτροφὴ ἦν αὐτοῦ
ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. Τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυ-
μα, καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία, καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου.
Καὶ ἐβαπτίξοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ, ἐξομολογού-
µενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. Ἰδὼν δὲ πολΛοὺς τῶν Φαρεισαίωνᾶ καὶ
Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα, εἶπεν αὐτοῖς' φεννή-

µατα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὁρ-

18

19

μ-ὸ

«2

ὄ

γῆς; Ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς µετανοίας. Καὶ μὴ δόξητε 8

ν ῃ λ' 2 Ν. Ν ς ν
λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τον 4βρααμ᾽ Λένω γαρ υμῖν,

2 » ω ο
ὅτι δύναται ὁ θεὸς ἐκ τῶν Λίθων τούτων ἐγεῦραι τέκνα τῷ ᾿4βρα- .

ΙΚΛΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. δ

εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἔότησεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἐε-

6 ροῦ. Καὶ λέγει αὐτῷ ' εὖ υἱὸς εἶ τοῦ 9εοῦ, βάλε σεαυτὸν κάτω ᾿

γέγραπται γὰρ, ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ,

καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, µήποτε προσκόψῃς πρὸς Λίθον τὸν πόδα

10 ἅμ. δη δὲ ἡ ἀξείνη Ἑ πρὸς τὴν ῥίδαν τῶν δέν δρων κεῖται' πᾶν οὖν ναι
δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὀν, ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλε- αξί.
ΕΙ ται. Ἐγὼ μὲν ὑμᾶς βαπτίξω ἐν ὕδατι εἷς µετάνοιαν’ ὁ δὲ ὀπίσω
µου ἐρχόμενος ἐσχυρότερός µου ἐστὶν, οὗ οὐκ εἰμὶ ὑπανὸς τὰ ὑπο-
δή σαι αὐτὸς ὑμᾶ δει ἕ Ίματι ἁγίω καὶ
ἥματα βαστάσαι" αὐτὸς ὑμᾶρ βαπτίσει ἕν πνεύματι ἁγίο
12 πυρὶ. Οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειθὶ αὐτοῦ, καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἄλω-
. ο] ω ϱω ἕ ..
να αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σεῖτον Ἀ αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην ο
αὐτοῦ" τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.
19 Τότε παραγείνεταιΧ ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας” ἐπὶτὸν 1Α.
14 Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάνην, τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ αὐτοῦ. Ὁ δὲ διε- νεο ον
κώλυεν αὐτὸν, λέγων" ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπό σου βαπτισθῆναι, καὶ 1 539-
«16 σὺ ἔρχῃ πρός με; ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ' ἄφες ἄρ-
ο 4 ῃ 9 δ ον ”ω μ / . [κά
τι ουτῶ γαρ πρεπον ἐστὶν ἡμῖν πληρώσαι πᾶσαν δικαιοσύνην τότε
16 ἀφίήσιν αὐτόν. Βαπτισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εὐὖθ'ὺς ἀνεβη ἀπὸ τοῦ ὕδα- 19
τος᾿ καὶ ἰδοὺ ἠνεώχθησαν οἱ οὐρανοὶ, καὶ εἶδεν πνεῦμα Δεοῦ κα- '
17 ταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν, ἐρχόμενον ἐπ᾽ αὐτόν. Καὶ ἰδοὺ φωνὴ
ε] ν 3 » / κ 5 α ο 6 5 8 ε)
ἐν τῶν οὐρανῶν, λέγουσα οὐτός ἐστιν ὁ υἱός µου ὃ ἀγαπητὸς, ἐν
αἱ δ / 6
ᾧ εὐδόκησα.
τῷ, Δ.
1 Τότε Ἰησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ πνεύματος, πει- κ” 1.
» ρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου. Καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσεράκον-
, / [κα 7 , Δ 1 .2.Π.
8 ταἈ καὶ νύκτας τεσσερώκοντα, ὕστερον ἐπείνασεν. Καὶ προσελθων., σόᾳε, 0ἱ6.
ὁ πειράζων εἶπεν αὐτῶ' εὖ υἱὸς εἶ τοῦ 9εοῦ, εὐπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗ-
4 τον ἄρτοι γένωνται. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν ' γέγραπται, οὐκ ἐπ᾽
ἄρτῳω µόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευο-
, ᾽ / ω γγ/ , 2 ν ες ,
ὅ μένω δια στὀµατος Φεοῦ. ΊΤοτε παραλαμβανει αὐτὸν ὁ διάβολος 17

1Υ.
ΙΠ

. 2, η.

Λύ,

.- ». ὁ

οτε ον ὃ οὐ
{

ΚΑ
κ 2, η.

Ταλι,

ΙΡ

᾿λειλαίαν Χ.

6 ἘΥΑΕΤΓΕΔΙΟΝ

σου. Ἔφη αὐτῶ ὁ Ἰησοῦς' πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις κύ-

Ἰριοντὸν Θεόν σου. Πόλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος

---- ι ο
ὑψηλὸν ΛείανΆ, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ πόσ-

ἱ . »ν 3’ 9. δν ον / ι ,. ,
'μου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν. Καὶ εἶπεν αὐτῷ ' ταῦτά σοι πάντα δῶ-

σω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι, Τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς: ὕπα-
νο ανανα᾽ )έγραπται γὰρ, κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις,
καὶ αὐτῷ µόνῳ Λατρεύσεις. Τότε ἀφίήσιν αὐτὸν ὁ διάβολος’ καὶ
ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον, καὶ διηκόνουν αὐτῷ.

᾽Ακούσας δδιὅτι Ἰωάνης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γα-
Καὶ καταλιπὼν τὴν Ναξάρὲτ3, ἐλβὼν κατώκῆσεν εὖς
:. Καφαρναοὺμ τὴν παραθαλασδίαν, ἐν ὁρίοις Ζαβουλῶν καὶ Νεφ-

θαλείμ. Ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαϊΐου τοῦ πρὀφήτου λέ-

Ψοντος" γῇ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλεὶμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέ-

,ραν τοῦ Ἰορδάνου, ΓαλειλαίαςἩ τῶν ἐθνῶν ' ὃ λαὸς ὃ καθήμενος

ἐν σκοτία, φῶς εἶδεν μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ παὶ σκιᾷ

| .. '
θανάτου, φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς,

᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ Τήσοῦς κηρύσόσειν, καὶ λέγειν’ μετανοεῖ-
τε" ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Περιπατῶν δὲ παρὰ
τὴν Δώλασσαν τῆς Γαλειλαίας Ά, εἶδεν δύο ἀδελφοὺς, Σίμωνα
τὸν Λεγόμενον Πέτρον, καὶ 4νδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλον-
Καὶ

-- αὐτοῖς' δεῦτε ὀπίσω µου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἀλειεῖς ἀν-

τας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν Δάλασσαν" ἦσαν γὰρ ἀλειεῖς.

θρώπων. ὉΟἳ δὲ, εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα, ἠκολούθησαν αὐτῶ.
“
Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν, εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφοὺς, Ἰώκωβον τὸν
τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ Ἰωάνην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίω μετὰ
Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν, καταρτίξοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν '
9) ' , ᾗ δω
καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. Οἱ δὲ, εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν
ο .... 2 ’ 3 ω
πατερα αὐτῶν, ἠκολουθησαν αὐτῷ.
Καὶ περιῇγεν ἐν Ὀλητῇ Γαλειλαίᾳ3 διδάσκων ἐν ταῖς συνα-
µ . - ν
γωφγαῖς αὐτῶν, καὶ κηρύσσων 'τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας, καὶ
Βεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν µαλακίαν ἐν τῷ Ίαῶ. Καὶ

2 ω ς 2 4" ο μ
ἀπῆλθεν ή ἀκοή αὐτοῦ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ

ο.» -

19.

20
21

22

20

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, . Τ.

. πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας, ποικίλαις νόσοις καὶ βασάνοις συν-
εχοµένους, δαιμονιξοµένους καὶ σεληνιαξομένους καὶ παραλυτι-
20 κοὺς᾽ καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς. Καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολ-
Λο) ἀπὸ τῆς ΓαλειλαίαςΆ καὶ «Πεκαπόλεως καὶ Ἱεροσολύμων καὶ

Ἰουδαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.

ΚΕΦ. Ἡ.

!᾿Ιδὼν δὲ τοὺς ὕχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος" καὶ καθίδαντορ αὐτοῦ,
9 προσήλθαν Ά οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ. Καὶ ἀνοίξας τὸ στόµα αὐτοῦ ἐδί-
ὃ δασκεν αὐτοὺς, Λέγων. «ακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι
4 αὐτῶν ἐστιν ἢ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Μακάριοι οἱ πενθοῦντες,
ὅ ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. ἱΜακάριοι οἳ πραεῖς., ὅτι αὐτοὶ κλη-
6 ρονοµήσουσι τὴν γῆν. ἸΜακάριοι οἰπεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δι-
7 καιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται. Ἰήσκάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι
8 αὐτοὶ ἐλεηθήσυνται. «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδία, ὅτι αὐτοὶ
9 τὸν θεὸν ὄψονται. Μακάριο οἱ εἰρηνοποιοὶ, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ 8 εοῦ
10 κληθήσονται. Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκα δικαιοσύνης, ὅτι αὐ-
1 τῶν ἐστιν ἡβασιλείατῶν οὐρανῶν, Μακάριοι ἐστὲ ὅταν ὀνειδίσω-
σιν ὑμᾶς, καὶ διώξωσιν, καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ. ὑμῶν ψευ-
12 δόμενοι, ἕνεκα ἐμοῦ. Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὃ μισθὸς ὑμῶν
πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς' οὕτως γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς
18 πρὸ ὑμῶν. 'Ύμεῖς ἐστὲ τὸ ἅλας τῆς γῆς: ἐὰν δὲ τὸ ἅλας µωραν-
"ΦΤ, ἓν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι, εὖ μὴ βληθὲν ἔξω,
Ι4 καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων. Ὑμεῖς ἔστε τὸ φῶς τοῦ κὀσ-
16 µου΄ οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω Ὀρουςκειμένη. Οὐδὲκαίου-
σιν Λύχνον, καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν µόδιον, ἆλλ᾽ ἐπὶ τὴν Λυ-
16 χνίαν, καὶ Ἰάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτως Λαμφάτω τὸ
φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ
ἔργα, καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
17 ΜΜ νοµίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὰν νόµον, ἢ τοὺς προ-

Ι8 φήτας' οὐκ ᾖλδον καταλῦσαι, ἀλλὰ πΛηρῶσαι. ᾽Αμὴν γὰρ Λέγω

1Υ.

Κὰδ

τζσ

δ | ἘΥΑΡΓΕΛΙΟΝ ᾽

γ. ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἑῶτα ἓν ᾖ µία κε-
αερέα, ραίαἘ οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόµου, ἕως ἂν πάντα γένηται. Ὃρ 19
ἐὰν οὖν Λύσῃ µίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐἑλαχίστων, καὶ δι-
δάξῃ οὕτως τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος «ληθήσεται ἐν τῇ βασι-
Λείᾳ τῶν οὐρανῶν΄ ὃς δ᾽ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κλη-
θήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. 4{έγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι ἐὰν μὴ 90
περισσεύσῃ ὑμῶν ἡ δικαιοσύνη πλεῖον τῶν γραμματέῶν καὶ Φα-
ως. ρεισαίων κ, οὐ μὴ εὐσέλθητε εἰς τὴν βασιλεύαν τῶν οὐρανῶν. Ἠκού- 21
. ον σατε ὅτι ἐῤῥήθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ φονεύσεις" ὃς δ ἂν φονεύσῃ.
.. "Ἐν ένοχος ἔσται τῇ κρίσει. Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ὅτι πᾶς ὃ ὀργιξό- 22
µενορ τῷ ἀδελφῶ αὐτοῦ, ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει' ὃς δ᾽ ἂν εἴπῃ
τῷ ἀδελφῶ αὐτοῦ ῥακᾶ, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίω" ὃς δ᾽ ἂν εἴπῃ
μωρὲ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός. Ἐὰν οὖν προσφέ- 28
ϱῇ6 τὸ δώρόν σου ἐπὶτὸ Δυσιαστήριον, κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἄδελ-
φός σου ἔχει τέ κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθ.εν τοῦ 34
Θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλαγηθι τῷ ἀδελφῷ σου,
καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δώρόν σου. Ἴσθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδώιω 2
σου ταχὺ, ἕως ὅτου εἶ μετ αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ µήποτέ σε παραδῷ
ὁ ἀντίδικος τῷ κριτῇ, καὶ ὁ κριτὴς τῷ ὑπηρέτῃ, καὶ εἰς φυλακὴν
βληθήσῃ. ᾽ἁμὴν λέγω σοι, οὗ μὴ ἐξέλθῃς ἐκεῖθεν ἕως ἂν ἀποδῷς 26
ΚΗ τὸν ἔσχατον κοδράντην. Ἠκούσατε ὅτι ἐφῥήθη, οὐμοιχεύσεις.Ἐγὼ ὃς
δὲ Λέγω ὑμῖν, ὅτι πᾶς ὃ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐ-
τὴν, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ παρδίᾳ ἑαυτοῦ. Εἰ δὲ ὁ ὀφθαλ- 29
µός 6ου ὁ δεξιὸς σκανδαλίξει σε, ἔξελε αὐτὸν, καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ:
συμφέρει γάρ σοι, ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου, καὶ μὴ ὅλον
τὸ σώμά σου βΛηθῇ εἰς φέενναν. Καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκαν- 80
δαλίξει 6ε, ἔκκοψον αὐτὴν, καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ΄ συμφέρει γάρ σοι,
ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν µελών σου, καὶ μὴ ὕλον τὸ σώμάσου εἰς γέεν-
ΚΘ ναν ἀπέλθῃ. Ἐῤῥήθη δὲ, ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, δότω 8ἱ
αὐτῇ ἀποστάσιον. Ἐγὼ δὲ Λέγω ὑμῖν. ὅτι πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυ- 85
ναῖκᾳ αὑτοῦ, παρεκτὸς Λόγου πορνείας. ποιεῖ αὐτὴν µοιχευθῆ-

Λ. ναι" καὶ ὁ ἀπολελυμένήν γαµήσας, μοιχᾶται. Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ὃ8

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 9

ἐῤῥήθη τοῖς ἀρχαίος, οὖκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεις δὲ τῷ πυρίῳ
84 τὀὺρ ὄρκους σου. Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, μὴ ὀμόσαι ὅλὼς᾽ μήτε ἐν τῷ
96 οὐρανῶ, ὅτι θρόνος ἐστὶν τοῦ θεοῦ' μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν
ἐστιν τῶν ποδών αὐτοῦ ' µήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶν τοῦ
86 μεγάλου βασιλέως. Μήτε ἐν τῇ κεφαΛῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὗ δύνα-
67 σαι µίαν τρίχα Λευπὴν ποιῆσαι ἢ µέλαινάν. Ἔσται δὲ ὃ Λόγος ὑ-
μῶν., ναύ, ναί" οὔ, οὔ' τὸ δὲ περισσὸν τούτων , ἕκ τοῦ πονηροῦ
98 ἐστιν. Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥήθη, ὀφθαΛμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, καὶ ὁδόν-
80 τα ἀντὶ ὀδόντος. Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ '
ἆλλ” ὅστις σε ῥαπίζξει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα σου, στρέψον αὐτῷ
40 καὶ τὴν ἄλλην. Καὶ τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι, καὶ τὸν χιτώνά 6ου
41 Λλαβεῖν, ἄφερ αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον. Καὶ ὕστις σε ἀγγαρεύσει µεί-
4 ΛιονΆ ἓν, ὕπαγε μετ᾽ αὐτοῦ δύο. Τῶ αἰτοῦντί σε δὸς' καὶ τὸν δέ-
48 λυντα ἀπὸ σοῦ δανείσασθαι, μὴ ἀποστραφῇς. Ἠκούσατεῦτι ἐφῥή-
Θη, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου, καὶ µεισήσειςΧΆ τὸν ἐχθρόν σου.
44 Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καὶ προσεύ-
4ὔ χεσθε ὑπὲρ τῶν διωκόντων ὑμᾶς: ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς
ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονη-
ροὺς καὶ ἀγαθοὺς, καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. Ἐὰν
46 γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς., τίνα μισθὸν ἔχετε; οὐχὶ
47 καὶ οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ ποιοῦσι; Καὶ ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς ἆδελ-
φοὺς ὑμῶν µόνον, τί περισσὸν ποιεῖῦτε; οὐχὶ καὶ οἱ ἐθνικοὶ τὸ
48 αὐτὸ ποιοῦσιν; Ἔσεσθε οὖν ἡὑμεῖς τέλειοι, ὣς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ

μα
οὐράνιος τέλειος ἐστίν.

ΚΤτ ὅ, ς,

1 Π]ροσέχετε τὴν δικαιοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἆν-
Ὁ. Φρώπων,πρὸςτὸ δεαθῆναι αὐτοῖς εὖ δὲ µή γε, μισθὸν οὐκ ἔχετεπα-
2 ρἀτῷ πατρὶ ὑμῶν τῷ ἐντοῖς οὐρανοῖς. Ὀτανούνποιῇς ἐλεημοσύνην,
μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, ὥσπερ οἳ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς

συναγωφαῖς καὶ ἓν ταῖς ῥύμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀν-

ΛΑ.

κ 2. Ὁι.

μιλ.

ΛΕΒ

"2η,

6

μισ.,

ΑΡ. ΥΠ.
Τὰ

γ.

Χ Το ορ,
βατταλ.

ΔΕ

Ας

10 ἘγαγΓΠΑΙΟΝ᾽

ιά -., ω ω ω
δρώπων᾿ ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σοῦ δὲ

ποιοῦντος ἐλξημοσύνην, μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά

υ)

... 5’ ς / 5 » μα το /
σου οπως ᾗ σου ᾖ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ᾽ καὶ 0 πατήρ σου, 4

5 , 9 ” ι ω. 3 / ; Λο. ,
0 βλεπων ἐν τῷ κρυπτῶ, ἀποδῶσει σοι. Καὶ ὅίαν προσεύχησθε,

9 μα ς ς .ἱ μη ω
οὐκ ἔσεσθε ὥς οἱ ὑποκριταὶ' ὅτι φιλοῦσιν ἓν ταῖς συναγωγαῖς καὶ

ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστώτες προσεύχεσθαι, ὅπως φα-΄

νῶσι τοῖς ἀνθρώποις' ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὖ-
τῶν. Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖόν σου, καὶ κλεί-
σας τὴν Θύραν ὅου, πρόσενξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῶῷ"
καὶ ὁ πατήρ σου ὃ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ., ἀποδώσει σοι. Π]ροσ-

ευχόµενοι δὲ μὴ βατταλογήσητε3, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ' δοκοῦσιν

ὄ

ν 9 ν β δ ω , ι ν 5. ς.
γαρ Ότι ἐν τῇ ποΛλυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. Μη οὖν ὁμοιῶ- 8

'Φῆτε αὐτοῖς' οἶδεν γὰρ ὁ θεὸς ὁ πατὴρ ὑμῶν, ὧν χρείαν ἔχετε,

πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆδαι αὐτόν. Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς. Πά-
ἡ ν 5 39 η 3 ω ς ’ Λ ὁ / . 9 ’ 5

τερ ἡμῶν ο ἕν τοῖς οὐρανοῖς, αγιασθ'ήτω το Όνομα σου ᾿ ἑλθέτω η
βασιλεία σου’ γενηθήτω τὸ θέλημάσου, ὥς ἓν οὐρανῶ καὶ ἐπὶ γῆς.
Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν
τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν. ὣς καὶ ἡμεῖς ἀφήκαμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡ-
μῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς
ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἔὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρῶποις τὰ παραπτώ-
ν . / «5, 5 ν.δ ν ο ο». γη Δ Ν

µατα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος. Ἐὰάν δὲ
μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πα-
ῳ ς - 3 / 4 { 6 ” σα 4 ’ 4
τὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ
γείνεσθε ὡς οἳ ὑποκριταὶ, σκυθρωποὶ΄ ἀφανίξουσιν γὰρ τὰ πρό-
σωπα ἑαυτῶν, ὅπως φανῶσιν τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες' ἁμὴν

μ 3 ' 3 α ΄ 2
Λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειφαί

σου τὴν κεφαλήν, καὶ τὸ πρὀσωπόν σου νίψαι ὅπως μὴ φανῇς

νηστεύων τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κπρυφαίῷ"
καὶ ὃ πατήρ σου, ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυφαίῳ, ἀποδῶσει σοι.

Μὴ θησαυρίξετε ὑμῖν ὃησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σῆς
καὶ βρῶσις ἀφανίξει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπ-

τουσιν. Θησαυρίξετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῶ, ὅπου οὔτεσῆς

9
10

1
19

17
186

19

20

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. | 11

οὔτε βρῶσις ἀφανίξει, καὶ ὅπου κλέπται οὖ διορύσσουσιν, οὐδὲ Υἱ.
9Ι κλέπτουσιν. Ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός σου, ἐκεῖ ἔσται ἡ καρ-
99 δία σου. Ὁ Λλύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφδαλμόρ σου ἐὰν οὖν ΑΔ
ᾖ ὃ ὀφθαλμός ὅου ἁπλοῦς, ὕλον τὸ σώμά σου φωῶτεινόν ἔσται.
98 Ῥὰν. δὲ ὃ ὀφβαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν
ἔσται' εὖ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστὶν, τὸ σκότος πόσον;
34 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ πυρίοις δουλεύειν ' ἠ γὰρ τὸν ἕνα µεισήσευ", «να
καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει" ἡ ἑνὸς ἆνθέξεται, καὶ τοῦ ἑτέρου πατα- μα
36 φρονήσει' οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾶ. «4ιὰ τοῦτο λέ-
γω ὑμῖν ' μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν Ἐ, τέφάγητε ἢ τί πίητε᾽ μὴ ἡμων.
δὲ τῷ σώματι ὑμῶν, τί ἐνδύσησθε᾽ οὐχὶ ἡ φυχὴ πλεῖον ἐστὶ τῆς
26 τροφῇς, καὶ τὸ σώμα τοῦ ἐνδύματος: Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετει-
νὰ τοῦ οὐρανοῦ», ὅτι οὐ σπείρουσιν, οὐδὲ Φερίξουσιν, οὐδὲ συν-
άγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ἡμῶν ὃ οὐράνιος τρέφει αὐ-
“27 τὰ οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν µεριµ-
:38:νῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; Καὶ
“περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετετὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς
20 αὐξάνουσιν ' οὐ κοπιοῦσιν, οὐδὲ νήθουσιν. «4«έγω δὲ ὑμῖν, ὃτι οὐ δὲ
50- Σολομών ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εὖ
δὲ τὸν χόῤτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εὖς κλείβανον Ἡ κά
βαλλόμενον, ὃ θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ ποΛλῷ μᾶλλον ὑμᾶς,
8Ι ὀλιγόπιστοι; Μὴ οὖν µεριμνήσητε, Λέγοντες' τί φάγωμεν, ἢ τέ
8 πίωµεν, ἢ τέ περιβαλώµεθα; Πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπι-
ξητοῦσιν’ οἶδεν γὰρ ὃ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄξετε τούτων
'98 ἀπάντων. Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν δικαιοσύνην, καὶ τὴν βασιλείαν
δ4 αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. Μὴ οὖν µεριμνή-
σητε εἰς τὴν αὗριον᾽ ἤ γὰρ αὔριον µεριμνήσει ἑαυτῆς ' ἀρκετὸν
τῇ ἡμέρα ᾗ κακία αὐτῆς.

12 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ιστ. ᾖἤ.

ολ. Μὴἡ πρείνετὸ, ἵνα μὴ κφιθῆτε. Ἐν ᾧ γὰρ κρίµατι πρείνετεἘ, κρι- 1

κ , οἱ Μ / ν ι
κοει οἱ πρι ἠσεσθα᾽ καὶ ἐν ὢ μέτρῳ μετρεῖτε, µετρηθήσεται ὑμῖν. Τί δὲ βλέ- :
Δ / 4 9 » 2 ω ν΄ 3 ο Δ Ν ὁ
πεις τὸ μᾶρφος τὸ ἓν τῷ ὀφθδαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ 6ου, την δὲ ἓν
τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ πατανοεῖρ; Ἡ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ 4
σου ἄφες ἐκβώλω τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, παὶ ὑδοὺ ἡ
: δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῶ σου; Ὑποκριτὰ, ἔκβαλε πρῶτον ἐκ τοῦ ὀφ- ὅ
ΘαΛμοῦ σου τὴν δοκὸν, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος
Μ ἐκ τοῦ ἀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κπυ- 6
3, πα,
αργαρίτ.
ἐ ρσοὰ.

παταπα- ..

τησονονῦ' φέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. «άἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν ' ξητεῖτε, καὶ Ἰ

σὶν, μὴ δὲ βάλητε τοὺς µαργαρείτας Ἑ ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων ᾿ -

ήποτε καταπατήσωσινΆ αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν , καὶ ότρα-

--

:εὐρήσετε' κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. Πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαµ- 8
βάνει, καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει, καὶ τῷ κρούοντι ἀνούγεται. Ἡ τίς 9
ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ Λί-
Θον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἐχθὺν αἰτήσει, μὴ ὄφιν ἐπιδῶσει αὐτῶ; 10
Εἲ οὖν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόµατα ἆγαθὰ διδόναι τοῖς 11
τέκνοις ὑμῶν, πόσω μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖρ δώ-
σει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν; Πάντα οὖν ὅσα ἂν θἐλητεΐνα ποι- 12
ὥσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ' οὗτος γάρ

ει μὲ ἐστιν ὃ νόμος καὶ οἱ προφῆται. Εὐσέλθατε3 διὰ τῆς στενῆςρ πύ- 18

εἰσέλθατε,]ῃς. ὅτι πλατεία ἡ πύλη, καὶ εὐφύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εὖς

σίγτο ὅτι τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἶσιν οἳ εἰδερχόμενοι δι᾽ αὐτῆς. Ὅτι Ἁ 14

: δὲ στενὴ ἡ πύλη, καὶ τεθΛιμμένη ἤ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωὴν, ᾿

ΜΠ καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἳ εὑρίσκοντες αὐτήν. Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευ- 15
δοπροφητῶν, οἵ τινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων,

ἔσωθεν δὲ εἰσὶν Λύκοι ἄρπαγες. ᾽Απὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπι- 16
γνώσεσθε αὐτοὺς µήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὰς, ἢ

ἀπὸ τριβόλων σύκα; Οὕτως πᾶν δένδρον ἀγαθὸν φπαρποὺς ποιεῖ 17

καλοὺς' τὸ δὲ δαπρὸν δἐνδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ' Οὐ δύνα- 18

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 18

ται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ἐνεγκεῖν, οὐδὲ δένδρον ΥΠ.
19 σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν. Πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν
20 καλὸν ἐκκόπτεται, καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. άρα γε ἀπὸ τῶν καρ-
921 πῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. Οὐ πᾶς ὁ λέγων µοι, κύριε, κύ- ΜΔ
ριε, εὐσελεύσεται εἷς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἆλλ᾽ ὁ ποιῶν
22 τὸ Θέλημα τοῦ πατρός µου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Πολλοὶ ἐροῦ-
σέν µοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα. κύριε, κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι ἐπρο-
φητεύσαμενΆ, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ προσφη-
28 σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; Καὶ τότε ὁμολογήσωο ο
αὐτοῖς, ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς ἀποχωρεῖτε ἄπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργα-
ξόμενοι τὴν ἀνομίαν.
28. Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει µου τοὺς λόγους τούτους, καὶ ποιεῖ ΜΒ
᾿ αὐτοὺς, ὁμοιωθήσεται ἄν δρὶ φρονίµω, ὅστις ὠκοδόμησεν αὐτοῦτὴν
26 οὗκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν. Ἰαὶ κατέβη ἡ βροχὴ, καὶ ἦλθαν Ἀ οἳ πο- ὈΑλλαδα
ταμοὶ, καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι, καὶ προσέπεσαν τῇ οὗκίᾳ ἐκεί- ω..
26 νῃ, καὶ οὖν ἔπεσεν' τεθεμελίωτο φὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. ἸΚαὶ πᾶς Μς
ὁ ἀκούωῶν µου τοὺς λόγους τούτους, καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς, ὁμοιω-
Θήσεται ἀνδρὶ μωρῶ, ὅστις ὠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οὐκίαν ἐπὶ τὴν
27 ἄμμον. Καὶ κατέβη ἡ βροχὴ, καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ, καὶ ἔπνευ-

ναι,
οὐκείᾳ.

98 ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς µεγάλη. ἸΚαὶ ἐγένετο ὅτι ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς Μ2

3 ρὰ 2:
σαν οἳ ἄνεμοι, καὶ προσέκοψαν τῇ οὐκίᾳΆ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν ' καὶ

Ἆ ’ : ον ϱ
τοὺς Λόγους τούτους, ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐ-
29 τοῦ. ν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων, καὶ οὐχ ὡς οἱ

γραμματεῖς αὐτῶν.

ΚτπΦ. Ἡ.

1 Καταβάώντος δὲ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοισαὲ. ΥΠ.
2 πολλοί. Καὶ ἐδοὺ Λεπρὸρ προσελθὼν προσεκύνει αὐτῷ, λέγων ᾿
8 κύριε, ἐὰν Θέλῃς, δύνασαί µε καθαρίσαι. «Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖ-

ρα, ἤψατο αὐτοῦ, λέγων ' Δέλω, καθαρίσθητι᾽ καὶ εὐθέως ἐκα-

4 Φαρίσθη αὐτοῦ ἡ λέπρα. Καὶ Λέγει αὐτῷ ὁ Τησοῦς ' ὅρα μηδενὶ

ΥΠ.

ΜθΘ

κα Ἱια εοἆ.
Αὶδυρία

ἐκατοτ-
" ταρχος.

Ν

ΝΑ.

14 ΒΥΑΤΤΕΑΛΙΟΝ

9 : ι : . --
εἴπῃρ ᾿ ἀλλὰ ὕπαγδ, σεαυτὸν δεῖξον τῷ Γερεῖ, παὶ προσἔνεγκον τὸ

δῶρον ὃ προσέταξεν ΙΜΜωὺσῆς., εἰς µαρτύριον αὐτοῖς.

Πἰσελθόντος δὲ αὐτοῦ εἰς Καφαρναοὺμ, προσῇᾖθεν. αὐτῷ

ἑκατόνταρχορ παρακαλών αὐτὸν, καὶ λέγων κύριε. ὁ παῖς µου
βέβληται ἐν τῇ οὐκίᾳ παραλυτικὸς, δεινῶς βασανιξόµενος. «4έγει
αὐτῷ, ἐγὼ ἐλδὼν θεραπεύσω αὐτόν. 4ποκριθεὶς δὲ ὃ ἑκατόνταρ-
χο ἔφη” κύριε; οὖκ εἰμὶ ὑπανὸς ἵνα µου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλ-
9ῃς᾽ ἀλλὰ µόνον εἰπὸ Λόγω, καὶ ἰαθήσεται ὃ παῖρ µου. Καὶ
γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν τασδόµενος, ἔχων ὑπ᾿ ἐ-
μαυτὸν δτρατιώτας' καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται

καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται' καὶ τῷ δούΛλῳ µου, ποίησον τοῦ-

το, καὶ ποιεῖ. ᾽άκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασεν, καὶ εἶπεν τοῖς ᾽

ἀκολουθοῦσιν, ἁμὴν Λέγω ὑμῖν παρ οὐδενὶ τοσαύτην πίστιν ἐντῷ
ἸσραὴΛ εὗρον. 4έγω δὲ ὑμῖν, ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσ-
μῶν ἤξουσιν, καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ᾽᾿4βραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ
Ἰακωβ ἐν τῇ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκ-
βληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἑξώτερον ' ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ
ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάρχη Ἡ
ὕπαγε ὡς ἐπίστευσας, γενηθήτω σοι καὶ ἰάθη ὁ παῖς ἐν τῇ ὥρα
ἐκεύνῃ. . |

Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοὺς εἰς τὴν οὐπίαν Πέτρου, εἶδεν τὴν πεν-
δερὰν αὐτοῦ βεβλημένην καὶ πυρέσσουσαν. Καὶ ἤψατο τῆς χει-
ρὸς αὐτῆς, καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετὸς' καὶ ἠγέρθη, καὶ διηκόνει
αὐτῷ. Ὀψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτῷ δαιμονιζομένους
πολλοὺς ' καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα Λόγω, καὶ πάντας τοὺς πακῶς
ἔχοντας ἐθεράπευσεν. Ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ
προφήτου Λέγοντος, αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβεν., καὶ τὰς
νόσους ἑβάστασεν.

Ἴδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὄχλον περὶ αὑτὸν, ἐκέλευδεν ἀπελθεἴν εἰς
τὸ πέραν. Καὶ προσεΛθὼν εἷς ραμματεὺς, εἶπεν αὐτῷ ' διδάσκα-
Λε, ἀκολουθήσω σοι, ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Τη-

σοῦς' αἳ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὖρα-

9

11

139

19

16

17

19
20

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 15

ω ε . .ω 2 .. ω χΝ
νοῦ κατασκηνώσεἰς ' ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κὲ-

9Ι φαλὴν κλείνῃ. Ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν εἶπεν αὐτῷ ' κύριε, ἐπί-

ΥΠ.

20 τρεφόν µοι πρῶτον ἀπελθεῖν, καὶ θάψαι τὸν πατέρα µου. Ὁ δὲ ᾿

᾿Ἰησοῦς λέγει αὐτῷ; ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι
28 τοὺρ ἑαυτῶν νεκρούς. Καὶ ἐμβάντι αὐτῷ εἷς πλοῖον, ἠκολούθη-
4 σαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. Καὶ ἰδοὺ σεισμὸς μέγας ἐγένετο ἐν
τῇ θαλάσσῃ, ὥστετὸ πλοῖον καλύπτεσθαι ὑπὸχ τῶν κυμάτων ᾿ αὖ-
26 τὸς δὲ ἐκάθευδεν. Καὶ προσελθόντες ἤγειραν αὐτὸν, λέγοντες κύ-
26 ριε, σῶσον, ἀπολλύμεθα. Καὶ λέγει αὐτοῖς' τί δειλοί ἐστε, ὁλι-
γόπιστοι; τότε ἐγερῦ εἰς ἐπετείμησεν Ἐ τοῖς ἀνέμοις, καὶ τῇ δαλάσ-
27 σῃ’ καὶ ἐγένετο γαλήνη µεγάλη. Οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν, Λέ-
γοντες' ποταπός ἐστιν οὗτος, ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα
αὐτῷ ὑπακούουσιν. |
98 Καὶ ἐλθόντος αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χῶραν τῶν Γαδαρη-
νῶν, ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιξόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἔξερ-
χόμενοι, χαλεποὶ ΛείανἩ, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρεᾖθεῖν διὰ τῆς
90 ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν Λέγοντες' τί ἡμῖν καὶ σοὶ, υἱὲ τοῦ
80 θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; Ἡν δὲ μακρὰν ἀπ᾿
51 αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη. Οἳ δὲ δαίμονες παρε-
κάλουν αὐτὸν, Λέγοντες' εὖ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἀπόστειλον ἡμᾶς εἰς
8 τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ' ὑπάγετε' οἳ δὲ ἐξελ-
θόντες ἀπῆλθαν εἰς τοὺς χοίρους’ καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πᾶσα ἡ ἀγέ-
Λη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδα-
88 σιν. Οὐδὲβόσκοντες ἔφυγον᾽ καὶ ἀπελθόντες εἰςτὴν πόλιν, ἀπήγ-
84 γειλαν πάντα. καὶ τὰ τῶν δαιμονιξομένων. Καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πό-
Ίιρ ἐξῆλθεν εἰς ὑπάντησιν τῷ Ἰησοῦ" καὶ ἰδόντες αὐτὸν, παρὲ-

/ - ω 3 Δ ν 6 , 39 ο
παλεσαν ἵνα µεταβῇ ἆπο τῶν ὁρίων αὐτών.

ΚΕΦ. Θ,

! Γαὶ ἐμβὰς εἰς πλοΐον, διεπέρασεν, καὶ ᾖλ9εν εἰς τὴν ἰδίαν πό-
3 Λι, Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ, παραλυτικὸν ἐπὶ κλείνης" βεβλη-

Ν8

"2. πε,
απο.

" 2.1.
ἐπιτίμ.

6ΑΡ. ΙΧ.
Νὰ

Ἀ 9Π.
πλένης.

κ 2, η,

Φαρισ,

«πε,
γίν.

16 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

µένον ' καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπεν τῷ παραλυτικῷ"
θάρσει τέκνον͵ ἀφίενταίσου αἲ ἁμαρτίαι. Καὶ ἰδοὺ τινὲς τῶν γραμ-
µατέων εἶπαν ἐν ἑαυτοῖς' οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς
τὰς ἐνδυμήσεις αὐτῶν, εἶπεν" ἱνατί ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρ-

ϱ ”ω ’ 3 ο
δίαις υμών; Τί γάρ ἐστιν εὐκοπῶώτερον, εἰπεῖν, ἀφίενταί σου αἳ

ο ϱ . 3! ω μα
ἁμαρτίαι' ἢΠ εἰπεῖν, ἔγειραι καὶ περιπάτει; Ἵνα δὲ εἰδῆτε, ὅτι

6 4 ο .. .
ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας
τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ, ἔ Ἶρόν σου τὴν κλείνηνἩ, καὶ ὕ
γὲι τῷ παραλυτικῷ, ἔγειρε ἆρόν σου τὴν κλείνηνΧΆ, καὶ ὕ-
Ν 5 ω --
παγε εὖς τον οἶκόν σου. Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐ-

τοῦ. Ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐφοβήθησαν, καὶ ἐδόξασαν τὸν δεὺν, τὸν

δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρῶποις.

Καὶ παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν, εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον
ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ἰήαθθαῖον Χ Λεγόμενον’ καὶ λέγει αὐτῷ, ἀκολού-
Θει μοι” καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἆνα-
φειμένου ἐν τῇ οὐκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ
ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. «Καὶ
ἰδόντες οἱ ΦαρεισαῖοιἩ, ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ διὰ τέ μετὰ
τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν; Ὁ δὲ
ἀκούδας εἶπεν οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰχύοντες ἰατροῦ., ἀλλὰ οἱ
κακῶς ἔχοντες. Πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν, ἔλεος θέλω, καὶ
οὐ Θυσίαν' οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δεκαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς.
Τότε προσέρχονται αὐτῷ οὗ μαθηταὶ Ἰωάνου, Λέγοντες ' διὰ τέ
ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρεισαῖοι Χ νηστεύοµεν, οἱ δὲ µαθ"ηταί σου οὐ νησ-
τεύουσιν; Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ' μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦσυμ-
φῶνος πενθεἴν, ἐφ᾽ ὅσον μετ) αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται
δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσου-
σιν. Οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίω
παλαιῷ᾽ αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖ-
ϱον σχίσµαγείνεταιΆ. Οὐ δὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εὖς ἀσκοὺς πα-
λαιοὺρ' εἰ δὲ μὴ, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοὶ, καὶ ὁ οἶνορ ἐκχεῖται, καὶ
οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται ἀλλὰ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς και-

νοὺς;, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται.

δ
4

ὄ
6

1

.19

14

15

16

17

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. | 1

8. Ἱ Ταῦτα αὐτοῦ Λαλοῦντος αὐτοῖς, ἰδοὺ ἄρχων εἷς προσελθὼν ΙΧ.
προσεκύνει αὐτῷ, λέγων ' ὅτι ἡ θυγάτηρ µου ἄρτι ἐτελεύτησεν ἆλ- Νὰ
19 λὸ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν γεῖρά ὅου ἐπ᾽ αὐτὴν, καὶ ζήσεται. Καὶ ἐγερ-
20 θεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῶ, καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ. Καὶ ἰδοὺ
γυνἡ αἱμοῤῥοοῦσα δώδεκα ἔτη, προσεἠθοῦσα ὄπισθεν, ἤψατο τοῦ
2Ι κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ. Ἔλεγεν γὰρ ἓν ἑαυτῇ ' ἐὰν µόνον
2» ἄφωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσοµαι. Ὁ δὲ Ἰησοῦς στραφεὶς,
καὶ ἰδὼν αὐτὴν, εἶπεν, 9άρσει θύγατερ' ἡ πίστις σου σέσωκέν σε"
98 καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς
τὴν οὐπίαν τοῦ ἄρχοντος, καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς, καὶ τὸν ὄχλον
24 θορυβούμενον, ἔλεγεν, ἀναχωρεῖτε᾽ οὐ γὰρ ἀπέθανεν τὸ κοράσιον,
26 ἀλλὰ καθεύδει' καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. Ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ Όχλος,
«εἰσελθὼν ἐκράτήσεν τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον.
20 Καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὕτη εἷς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην. | |
27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ, ἠκολούθησαν δύο τυφΛοὶ, κη.
28 κράζοντες καὶ Λέγοντες"' ἐλέήσον ἡμᾶς, υἱὸς «{αυείδ. Ἠλθόντι δὲ
εἰς τὴν οὐκίαν, προσήλθαν αὐτῷ οἱ τυφλοὶ, καὶ Λέγει αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς) πιστεύετεδτι τοῦτο δύναμαι ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ" ναὶ,
29 κύριε. Τότε ἤψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, λέγων κατὰ τὴν πί-
80:στιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. Καὶ ἠνεώχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ"

καὶ ἐνεβρειμήθη Καὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, λέγων ' ὁρᾶτε, μηδεὶς γεινῶσ- ,"Σ 1.»

ἐνεβριμή-
8Ι πέτω Ἀ. Οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήµισαν αὐτὸν ἕν ὅ1ῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. σατον
82 ὐτῶν δὲ ἐξερχομένων, ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ κωφὸν δαι- Τσ.

ὃ8 μονιζόμενον. Καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιµονίου, ἐλάλησεν ὁ κωφὸς'
καὶ ἐθαύμασαν οἳ ὄχλοι, Λέγοντερ' οὐ δέ ποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ
Ὁ ο ϱ οἱ ω ” . ὁ ο εν η) . 3, Πιο
54 Ισραήλ. Οἱ δὲ ΦαφεισαῖοιἨ ἔλεγον ' ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιµονίων Φαρι.
2 / ) /
ἐκβαλλει τὰ δαιμόνια.
ὃδ Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, ΝΘ
διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, καὶ κηρύσσωντὸ εὐαγγέλιον
τῆς βασιλείας, καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν µαλακίαν.

80 Ἰδων δὲ τοὺς ὄχλους, ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐδκυλ-

11

87 µένοι καὶ ἐθῥιμμένοι ὡσεὶ πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. Τότε.Λέ-
9

1.

μα
ἵν]

16 | ΕΥΑΤΓΕΔΙΟΝ

γει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ" ὃ μὲν δερισμὸς πολὺς, οἱ δὲ ἑργώται
ὀλίγοι. 4εήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ, ὅπως ἐκβάλῃ ἐρ-

γάτας εἰς τὸν Θερισμὸν αὐτοῦ.
ΙΒ Φ. Ἱ.

]α) προσκαλεόαµενος τοὺς δώδεκα μαθητὰρ αὐτοῦ, ἔδωκεν αὐ-
τοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ, καὶ
Βεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν µαλακίαν. Τώῶν δὲ δώδέκα ὦπο-
στόλων τα ὀνόματα ἐστὶν ταῦτα" πρῶτος, Σίμων ὁ λεγόμενος Πέ-
τρος, παὶ “νδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ. Καὶ Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβε-

δαίου, καὶ Ἰωάνης ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ. Φίλιππος, καὶ ΒαρθοΛο-

: μαῖορ. Θωμᾶς, καὶ ΜΙαθθαῖος ὁ τελώνης. Ἰάκωβος ὁ τοῦ '4λ-

φαίου, καὶ Θαδδαῖος. Σίμων ὁ παναναῖος, καὶ Ἰούδας ὁ ἴσκα-
ριώτης, ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν.
Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς, παραγγείλας

αὐτοῖς, Λέγων ᾿ εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε, καὶ εἰς πόλιν Σα-

ὃ8

1

ῥλ :

8
4

ὄ

μαρειτῶν μὴ εἰσέλθητε. Πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τα πρόβατα 6

τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. Πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε, Λέγον-
τες ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. '4σθενοῦντας Δεραπεύετε,
νεκροὺς ἐγείρετε, λεπροὺς καθαρίξετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε. «4ω-
ρεὼν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε. ΙΜἡ κτήσησθε χρυσὸν, μὴ δὲ ἄργυρον,
μὴ δὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν. Μἡ πήραν εἰς ὁδὸν, μὴ δὲ δύο
χιτῶνας, μὴ δὲ ὑποδήματα, μὴ δὲ ῥάβδον ' ἄξιος γὰρ ὃ ἐργάτης
τῆς τροφῆς αὐτοῦ. Εἰς ἣν δ᾽ ἂν πόλιν ἢ κώµην εἰσέλθητει, ἕξε-
τάσατε τίς ἐν αὐτῇ ἄξιός ἐστιν" κἀκεῖ µείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε.
Ἠἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οὐκίαν, ἀσπάσασθε αὐτήν. Καὶ ἐὰν μὲν
5 ς δλω0ρ 3 Π ς ο ο ω] 9 9 3... ὁδ ἃ 5
{ ή οὐκία ἀξία, ἐλθέτω ἡ εἰρήνη υμῶν ἐπ αύτην" ἐαν δὲ µη ᾖ
20) ς ’ 6 ώ 9 2 6 Μ 9 / 34 6 3 Ν ,
ἀξία, ἡ εἰρήνη ὑμῶν ἐφ᾽ υμᾶς ἐπιστραφήτω. Ἰαὶ ος ἄν µή δέ-
ξηται ὑμᾶς. μὴ δὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω

ν αυ) ϱω ” 9 η 9 / λ η] .
τῆς οὐπίας ἡ τῆς πόλεως ἐκείνης, ἐκτινάξατε τὸν πονιορτον τῶν

7
δ

9

14

ποδῶν ὑμῶν. ᾽αμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔδται γῇ Σοδόμων 1δ

καὶ Γομόῤῥων ἐν ἡμέρα κρίσεως, ἢ τῇ πόλει ἐκεύνῃ.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΤΟΝ. | 19

16 Ἱ Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὧς πρόβατα εὖς μέσον λύκων Χ.
ι , κκ 5’ / ς ϱ μα) ς ἱ '
γείνεσθε Χ οὖν φρόνιµοι ὡς οἱ ὄφεις, καὶ ἀκέραιοι ὡς αἳ περιστε- γίν.
17 ραί. Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ' παραδώσουσιν γὰρ ὑμᾶς Ἐδ
εἰς συνέδρια, καὶ ἐν ταῖς συναγωφγαῖς αὐτῶν μαστιγώσονσιν ὑμᾶς.
18 Καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεὶς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ. εἰς
19 μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν. Ὅταν δὲ παραδῶσιν ὑμᾶς, µη
µεριμνήσητε πῶς ἡ τί λαλήσητε' δοθήσεται γὰρ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ
20 ὥρᾳ τί λαλήσητε. Οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστὲ οἳ Ίαλοῦντες, ἆλλὰ τὸ
2Ι πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ Λαλοῦν ἐν ὑμῖν. Παραδώσει δὲ ἆ-.
δελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον, καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσε-
29 ται τέκνα ἐπὶ γονεῖς, καὶ θανατώσουσιν αὐτούς. Καὶ ἔσεσθε µει-
σούμενοι Β ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά µου ὁ δὲ ὑπομείνας εἰςτέλος, ως.
25 οὗτος σωθήσεται. Ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πύόλει ταύτῃ, φεύ- Ξ
σ-ν 2 ᾿ , ο - Ν /
γετε εἰς τήν ἑτέραν ἁμῆν γαρ λέγω υμῖν, οὐ µή τελέσητε τας πὀ-
24 Λειο Ἰσραὴλ, ἕως ἔλβΊη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Οὖὐκ ἔδτιν µαθη-
τὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον, οὐ δὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὑτοῦ.
2ὔ ᾽ἀρκετὸν τῷ µαθητῇ ἵνα γένηται ὣς ὁ. διδάσκαλος αὐτοῦ, καὶ ὁ
κ 1. πι,
τῷ οὖκο-
δεσπότῃ.
. Ίντην

τοῖς οἱ-
πιαχοῖς.

δοῦλος ὣς ὃ κύριος αὐτοῦ” εἶ τὸν οἰκοδεσπότην Ἠ ΒεεξεβοῦΛ ἐπεκά-
26 Λεσαν, πὀσῳ μᾶλλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτοῦ; ΙΜἡ οὖν φοβηθῆτε αὐ-
| : |
τοὺς’ οὐδὲν γάρ ἐδτιν κεκαλυμμµένον, ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται' καὶ
27 πρυπτὸν, ὃ οὐ γνωσθήσεται. Ὅ Λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτία. εἴπα-
9 ο μ 3 ϐ 4 ο ϱ] , / 9 ”
τε ἐν τῷ φωτὶ καὶ 9 εἷς τὸ οὐς ἀπούετε, κηρύξατε ἐπὶ τῶν δω-
28 µάτων. Καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀπομτεινόντων τὸ σώμα. τὴν
δὲ φυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι' φοβεῖσθε δὲ μᾶλλον τὸν δυ-
20 νάµενον καὶ ψυχἠὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ. Οὐχὶ δύο στρου-
θία, ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν
ο. 3 ) 4 ς ν ς ώ λ ι α ’ νΜ
80 γῆν, ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν. 1μῶν δὲ καὶ αἳ τρύχες τῆς κεφα-

5] λῇς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσίν. Μὴ οὖν φοβεῖσθε᾽ πολλῶν στρου-

ΠΙ
σι

8» θίων διαφέρετε ὑμεῖς. Πᾶς οὖν ὗστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσ-
θεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πα-
ὃδ τρός µου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὅστις δὲ ἀρνήσηταί µε ἔμπροσθεν τῶν

3 / 3 / ᾽ λ 3 }λ .” ο / ν
ἀνθρωπῶν, ἀρνήσομαι κἀγῶ αὐτὸν ἔμπροσῦθεν τοῦ πατρὀςµουτου

τα
να

ΟΑΡ. ΧΙ.

541. πι.
1ωάνει,

ΟΛΑ.

90 ΕΥΑΤΠΕΛΙΟΝ

ἐν τοῖς οὐρώνοῖς. Μὴ νοµίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν 84
γῆν οὐκ ᾖλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν. Ἠλθον γὰρ δι- 86
χάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, μαὶ Βυγατέρα κατὰ τῆς

μητρὺς αὐτῆς, καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς. Καὶ ἐχθροὶ 90
τοῦ ἀνθρώπου, οἱ οὐκιακοὶ αὐτοῦ. Ὁ φιλῶν πατέρα ἡἢ μητέρα 31
ὑπὲρ ἐμὲ, οὐκ ἔστιν µου ἄξιος καὶ ὃ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ

ἐμὲ οὐκ ἔδτιν µου ἄξιος. Καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὖ- 58
τοῦ, καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔδτιν µου ἄξιος. Ὁ εὑρῶν 89
τὴν φυχὴν αὐτοῦ, ἀπολέσει αὐτὴν ' καὶ ὃ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὖ-

τοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν. Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς, ἐμὲ δέχεται ' 40

καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος, δέχεται τὸν ἀποστείλαντά µε. Ὁ δεχό- 4ἱ

µενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου, μισθὸν προφήτου Λήμψεται κ΄

καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου, μισθὸν δικαίου Λλήμ-

ψεται. Καὶ ὃς ἂν ποτίσῃ ἕνα τῶν μεικρῶν Ἐ τούτων ποτήριον ψυ- 4)
» / . ” ο Ψ 3 8 ’ ς ω 3 Δ 3 [ῇ

χρου µόνον, εἰ ὄνομα µαῦητου, αμήν Λεγω υμῖν , οὐ µή ἀπολέ-

σῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.

ΚΕΦ, ΙΔ.

]καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὃ Ἰηδοῦς διατάσσων τοῖς δώδεκα µα- !
Βηταῖς αὐτοῦ, μετέβη ἐκεῖθεν, τοῦ διδάσχειν καὶ κηρύσσειν ἐν ταῖς
πόλεσιν αὐτῶν. Ὁ δὲ Ἰωάνης ἀκούσας ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τὰ ἔργα 3
τοῦ Χριστοῦ, πέµψας διὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, εἶπεν αὐτῷ ' σὺ εἶ ὁ 8
ἐρχόμενος, ἢ ἕτερον, προσδοκῶμεν; Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς. εἷ- 4 ᾿
πεν αὐτοῖς' πορευθέντες ἀπαγγείλατε Ἰωάνῃ”, ἃ ἀκούετε καὶ βλέ-
πετε. Τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν, καὶ χωλοὶ περιπατοῦσιν, Λεπροὶ κα- ὃ
Θαρίξονται, καὶ κῶφοὶ ἀπούουσιν, καὶ νεκροὶ ἐγείρονται, καὶ πτω-
χοὶ εὐαγγελίξονται. Καὶ µακάριός ἐστιν ὃς ἂν μὴ σκανδαλισθῇ
ἐν ἐμοί. Τούτων δὲ πορευοµένων, ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς Λέγειν τοῖς ὃ- Ἱ
χλοις περὶ Ἰωάνου ᾽ τί ἐξήλθατε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι; κά-
λαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον; ᾽άλλὰ τί ἐξήλθατε ἠδεῖν: ἄν- 8

Θρωπον ἐν μαλακοῖς ἠμφιεσμένον; ἰδοὺ οἳ τὰ μαλακὰ φοροῦντες;

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, 21

9 ἐν τοῖς οἴκοις τῶν βασιλέων. ᾽4λλὰ τί ἐξήλθατε; προφήτην ἰδεῦν, ΧΙ.
10 ναὶ, λέγω ὑμῖν, καὶ περισσύτερον προφήτου. Οὗτος ἐστὶν, περὶ
οὗ γέγραπται ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν µου πρὸ προ-
11 σώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. ᾽αμὴν

5 ὥω ω . ω 7 /
λέγω ὑμῖν, οὖν ἐγήγερται ἓν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάνου

” ών; 6 οἱ / σον / ον ᾿ μ . 2.Π.
τοῦ βαπτιστοῦ΄᾿ ὁ δὲ μεικρότερος” ἐντῇ βασιλείᾳτῶν οὐρανῶν, µεί μικοι
3 ο ν » » ω
19 ζων αὐτοῦ ἐστιν. ᾽Απὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάνου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως
ο ω ν 6
ἄρτι, ἢ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάξεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάξου-
9. ’ ν) β ν ον ’ [ῶ) ᾿ / κ ὁ - "2. πι
19 σιν αυτήν. Πάντες γαρ οὗ προφῆται καὶ ὁ νόμος ἕως Ἰωανου " ἔπφρο- προρφήτ,

2. λε

14 φήτευσαν. Καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι Ά, αὐτός ἐστιν Ἠλείας Ἀ ὁ μέλ- δέξωσθε,

ἑ Λων ἔρχεσθαι. Ὁ ἔχων τα, ἀπουέτω. Τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν γε- Ἠλίας,
νεὰν ταύτην; ὁμοία ἐστὶν παιδίοις καθηµένοις ἐν ταῖς ἀγοραῖς,

17 ἃ προσφωνούντα τοῖς ἑτέροις Λέγουσιν ηὐλήδαμεν ὑμῖν, καὶ οὖκ

18 ὠρχήσασθε" ἐθρηνήσαμεν, καὶ οὐκ ἐκόφασθε. Ἡλθεν γὰρ Ἰωάνης

19 µήτε ἐσθίων, µήτε πείνων᾿ 3 καὶ λέγουσιν, δαιµόνιον ἔχει. Ἡλθεν αν,
ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πείνων ᾿ καὺ Λέγουσιν ' ἰδοὺ ἄν-

Όρωπος φώγος καὶ οὐνοπότης, τελωνῶν φίλος καὶ ἁμαρτωλῶν' καὶ

2 / ς ,. ω. 3 κκ Αη .9, Τῃ,
ἐδιιαιωθη ἡ σοφία ἄπο τῶν ἕργων Χ αὐτῆς. τέκνων ρτο
90 Τότε ἤρξέατο ὀνειδίξειν τὰς πόλεις ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖ- ία

21 σται δυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι οὐ µετενόησαν. Οὐὖαί σοι Χοραξεὶν, οὐαί
σοι Βηθσαϊδὰν ' ὅτι εἰ ἐν Τύρω καὶ ΣειδῶνιἉ ἐγένοντο αἲ δυνάμεις "5.1"
αἳ γενόµεναι ἔν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκω καὶ σποδῷ µετενόησαν.
2» Πλὴν Λέγω ὑμῖν, Τύρῳ καὶ Σειδῶνι Ἠ ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ "5."
28 κρίσεως, ἢ ὑμῖν. Καὶ σὺ Καφαρναοὺμ., μὴ ἕως οὐρανοῦ ὑψωθή-
σῃ: ἕως ὥδου καταβήσῃ᾿ ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἳ δυνά-
24 µεις αἲ γενόμεναι ἐν σοὶ, ἔμεινεν ἂν µέχρι τῆς σήμερον. Πλὴν Λέ-
γω ὑμῖν, ὅτι γῇ «Σοδόµων ἀνεκτότερον ἔσται ἕν ἡμέρᾳ κρίσεως,
οὔ ᾖ σοί. Ἐν ἐκείνω τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ' ἐξομολο- ΟΔ
γοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἔκρυψας
ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις.
Ὃν Ναὶ ὁ πατὴρ, ὅτι οὕτως εὐδοκία ἐγένετο ἔμπροσθέν σου. Πάντα

Β ω κ 2.
μοι παρεδύθη υπὸ τοῦ πατρός μὸυ καὶ οὐδεὶς ἐπιγεινώσκει Ἀ τὀνέπιγιν δν.

22 ΕΥΑΤΤΕΛΙΟΝ

ΧΙ. υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατὴρ' οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγεινῶώσκει, εἰ μὴ ὁ

ὁ

0Η υἱὸς, καὶ ᾧ ἐὼν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύφαι. «4εῦτε πρός µε 38
πάντες οἳ ποπιῶντες καὶ πεφορτισµένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.

” 1 { 3 26 ω / 2.» 5 ν ” Β ”
4ρατε τὸν ζυγόν µου ἐφ᾽ ὑμᾶς, καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, Οτι πραῦὺς 29
εἰμι;, καὶ ταπεινὸς τῇ καρδία καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς φυ-
χαῖς ὑμῶν. Ὁ γὰρ ξυγός µου χρηστὸς, καὶ τὸ φορτίου µου ἐλα- 50
φρόν ἐστιν.

ΚΕ Φ. 18.

0ΑΡ. ο Ἐν ἐ ἐκείνῳω τῷ καιρῶ ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς ο σαββάτοις διὰ τῶν 1
σπορίμων οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν, καὶ ἤρξαντο τίλλειν
δαρι. στάχυας καὶ ἐσθίειν. Οἱ δὲ Φαρεισαῖοι Ά ἰδόντες, εἶπαν αὐτῷ ἐδοὺ 2
οἳ µαθηταί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιεῖν ἐν δαββάτῳ. Ὁ δὲ ὃ
εἶπεν αὐτοῖς, οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησεν «4αυεὶδ, ὅτε ἐπείνασεν,
καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ; πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ 9εοῦ, καὶ 4
«Ἱασοά, τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγον Ἀ, ὃ οὐκ ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαφεῖν,
οὐ δὲ τοῖς μετ αὐτοῦ. εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσιν µόνοις; Ἡ οὖκ ἀνέ- ὅ
γνῶτε ἐν τῷ νόμῳ, ὃτιτοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ Γερῷ τὸ σάβ-
βατον βεβηλούσιν, καὶ ἀναίτιοί εἶσιν; 4έγω δὲ ὑμῖν. ὅτι τοῦ 6
ἱεροῦ μεῖξον ἐστὶν ὧδε. Εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, ἔλεος θέλω καὶ Ἱ
οὐ 9.υσίαν, οὖν ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. Κύριος γάρ ἐσ- 8
τιν τοῦ δαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. |
ο Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν, ᾖλθεν εἰς τὴν συναγωγἠν αὐτῶν. , Καὶ
ἰδοὺ ἄνθρωπος χεῖρα ἔχων ξηρὰν καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν, Λέγον-
τες" εὐ ἔξεστι τοῖς ὄάββασι θεραπεύειν; ἵνα κατηγορήσωσιν αὐ-
τοῦ. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' τίς ἔσται εξ ὑμῶν ἄνθρωπος 9 ὃς ἒξει η.!
πρόβατον ἓν, καὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο τοῖς δάββασιν εἰς βόθυνον,
οὐχὶ κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ; Πόσω οὖν διαφέρει ἄνθρωπος προ- 15
βάτου; ὥστε ἔξεστιν τοῖς σαββάτοις καλῶς ποιεῖν. ἸΤὅτε Λέγει 18
ΟΠ τῷ ἀνθρώπῳ' ἔκτεινόν ὅου τὴν χεῖρα καὶ ἐξετεινεν, καὶ ἀπεκατ-

κ 2.Τ.

Φαρι. εστάδη ὑγιὴς, ὡς ἡ ἄλλη. Ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρεισαῖοι Ἑ συμβού-

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, | 25

16 λιον ἔλαβον κατ᾽ αὐτοῦ, ὕπως αὐτὸν ἀπολέδωσιν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ΧΗ.
:γνοὺς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν' καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ πολλοὶ, καὶ
α ’ 2 Α 6 κ}.
16 ἐδεράπευσεν αὐτοὺς πάντας. Καὶ ἐπετείμησεν Ἀ αὐτοῖς, ἵνα μἠ ἐπετίμ.
17 φανερὸν αὐτὸν πονῄσωσιν. Ίνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ
18 προφήτου Λέγοντορ" “ἰδοὺ ὁ παῖς µου, ὃν ἠρέτισα" ὁ ἀγαπητός
ςι 2ο / ᾳ / / Δ Μ. 2 2
μου, ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή µου’ θήσω τὸ πνεῦμά µου ἐπ᾽ αὐτὸν,

/ ο. ὅ 9 « 2 η πο ον. ο ο 0ο.
19 ,,καὶ πρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ. Οὖκ ἐρίσει Ἠ, οὐδὲ κραυ ἐρείσει.
. ω ] . 3 ο
υ}άσει, οὐ δὲ ἀπούσει τίς ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνήν αὐτοῦ.
.3. η

/ / κ . 32 / 4, 4
20 ,Καλαμον συντετρειμμένον Ἀ οὐ κατεάξει, καὶ λῖνον Ἡ τυφομὲνονρηντετριµ.

. 3 » ων ὁδ 2. Τι.
21 οὐ σβέσει, ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νεῖκορ τὴν κρίσιν. Καὶ τῷ ὀνό- Ἰᾖνον.
"Παες αςἰοτ]-

3 ν 3 3 ψμ Ἡ ς
ματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν. Ἁ,, . εοῖς ποϊαμίως
1Π σος.
/ / .ς. . ο) λ Ὥρῳ: 08
22 Τότε προσήνεγκαν αὐτῷ δαιμονιζόμενον τυφλὸν καὶ κωφον

25 καὶ ἐθεράπευσεν αὐτὸν, ὥστε τὸν κωφὸν λαλεῖν καὶ βλέπειν. Καὶ
ι . ας ᾳ λ
ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι, καὶ ἔλεγον µήτι οὗτος ἐστὶν ὁ υζος

κ 2.ΠΙ,

24 4ανείδ; Οἱ δὲ Φαρεισαῖοι Χ ἀκούσαντερ εἶπον ' οὗτος οὖν ἐκβάλ- «ωριο.
΄Ίει τὰ δαιμόνια, εἰ μὴ ἐν τῷ Βεεξεβοὺλ ἄρχοντι τῶν δαιµονίων."' δου
26 Εἰδῶς δὲ τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν, εἶπεν αὐτοῖς' πᾶσα βασιλεία
μµερισθ εἴσα καθ’ ἑαυτῆς, ἐρημοῦται καὶ πᾶσα πόλις ἢ οὐκία µε-
26 ρισθεῖσα καθ ἑαυτῆς, οὐ σταθήσεται. Καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς τὸν
"Σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ᾽ ἑαυτὸν ἐμερίσθη ' πῶς οὖν σταθήσεται ἡ
27 βασιλεία αὐτοῦ; Καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεεξεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαι-
µόνια, οἱ υἱοὺ ὑμῶν ἓν τίνι ἐκβάλλουσιν; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κρι-
28 ταὶ ἔσονται ὑμῶν. Εὐ δὲ ἐν πνεύµατι θεοῦ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ
99 δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ. Ἡ πῶς
᾿ δύναται τίς εἰσελθεῖν εἰς τὴν οὗκίαν τοῦ ἰσχυροῦ, καὶ τὰ σκεύη
αὐτοῦ ἁρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον δήσῃ τὸν ἰσχυρὸν; καὶ τότε τὴν
80 οὐκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. Ὁ μὴ ὧν μετ ἐμοῦ, κατ᾽ ἐμοῦ ἐστιν.
81 καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ ἐμοῦ, σκορπίξει. «4ιὰ τοῦτο Λέγω ὑμῖν"
πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀνθρώποις
6) ᾗ δὲ τοῦ πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται. Καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ
λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ", ἀφεθήσεται αὐτῷ ' ὃς δ᾽ ὢν Ροθοώς

653) ἀοίη

Ν ο / ν 6 2 ιν 3 αν 2», 5 2
εἴπῃ κατα τοῦ πνευµατορ του αγίου, οὗ µη ἄφεθῃ αὐτῷ οὔτε ἕν τικ ῖν

ΧΠ..

Ν 2. 1ῃΠ.

10ν.

.2.
γιν,

ΠΙΑ.

24 ἘΥΑΕΡΠΓΕΔΙΟΝ

ω αν ων Ν .
τούτω τῷ αἰῶνι; οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι. Ἡ πουήῄσατε τὸ δένδρον 8δ

καλὸν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλὸν ' ἢ ποιῄσατε τὸ δένδρον σαπρὸν
καὶ τὸν «αρπὸν αὐτοῦ σαπρὸν' ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γει-
νώσκεται Ἅ. Γεννήµατα ἐχιδνῶν, πῶς δύνασθε ἀγαθὰλαλεῖν,πονη- 84
ροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύµατος τῆς καρδίας τὸ στόμα Λαλεῖ.
Ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἓκ τοῦ ἀγαθοῦ 9ησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθαὰ ' 88
καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ.Θησαυροῦ ἐκβάλλει πο-
νηρᾶ. «4έγω δὲ ὑμῖν, ὅτι πᾶν ῥῆμα ἀργὸν, ὃ λαλήσοὺσιν οἱ ἄν- 86
Όρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ Λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. Ἔκ γὰρ 5Ί
τῶν λόγων σου διπαιωθήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ.
Τότε ἀπεκρίθησαν αὐτῷ τινὲς τῶν γραμματέων, Λέγοντερ ' 88
διδάσκαλε, Δέλομεν ἀπὸ σοῦ σημεῖον ἰδεῖν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς 89
εἶπεν αὐτοῖς γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιξητεῖ, καὶ
σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ. εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφή-
του. «Ὁσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶςρ ἐν τῇ κοιλία τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας 40
καὶ τρεῖς νύχτας, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδία
τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. "ἄνδρες νινευεῖται ὦνα- 41
στήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ κατακρινοῦ-
σιν αὐτὴν ' ὅτι µετενόήσαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ' καὶ ἰδοὺ πλεῖον
Ἰωνᾶ ὧδε. Βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς 45
φενεᾶς ταύτης, καὶ κατακρινεῖ αὐτὴν ' ὅτι ᾖλθεν ἐκ τῶν περάτων
τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν ΣοΛλομῶνος' καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σ0Λο-
μῶνορ ὧδε. Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλῃ ἀπὸ τοῦ ἄν- 48
Βρώπου, διέρχεται δι’ ἀνύδρων τόπων, ξητοῦν ἀνώπανυσιν, καὶ
οὐχ εὑρίσχει. Τότε Λέγει' εἰς τὸν οἶκόν µου ἐπιστρέφω, ὅθεν 44
ἐξῆλθον καὶ ἐλθὸν, εὑρίσκει σχολάξοντα, σεδαρωμένον καὶ κε-
κοσµηµένον. Τότε πορεύεται, καὶ παραλαμβάνει μεθ ἑαυτοῦ 46
ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοι-
κεῖ ἐκεῖ' καὶ γείνεται " τὰ ἔόχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χεί-
ρονα τῶν πρώτων οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ πονηρᾷ.
Ἔτι αὐτοῦ Λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις, ἐδοὺ ἡ µήτηρ καὶ οἱ 40

ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἰστήκεισαν ἔξω, ξητοῦντες αὐτῷ λαλῆσαι. (Εἶπε 47

ΚΔΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. | 20

δέτις αὐτῷ ἰδοὺ ἡ µήτηρ σου καὶ οἳ ἀδελφοί ὅου ἔξω ἑδτήκα- ΧΙ.
48 σιν., ξητοῦντές σοι Λαλῆσαι. Ἐ) Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν τῷ Λέγον- ον
οβιἰθ ργαθ”

. ς Ι 2
τι αυτῷ' τίς ἐστιν ἢ µήτηρ µου. καὶ τένες εἰσὶὺν οἳ ἀδελφοί µου; τα ρήσεις
οο-

ϱω 9 ω .
40 Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, εἶπεν. ἄν

60 ἐδοὺ ἡ µήτηρ µου, καὶ οἱ ἀδελφοί µου. Ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ
θέλημα τοῦ πατρόρ µου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτός µου ἀδελφὸς, καὶ

ἀδελφὴ, καὶ µήτηρ ἐστίν..

ΙΕ Φ. ΤΟ.

μ--

Ἶνν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς τῆς οἰκίας, ἐκαθητο παρα” µῃ.

5

τὴν Φάλασσαν, Ἰαὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοὶ, ὥστε

αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι' καὶ πᾶς ὁ ὄΌχλος ἐπὶ τὸν

ϱ2

αἰγιαλὸν εἰστήκει. Καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς,

ο

λέγων ' ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὃ σπείρων τοῦ σπείρειν. Καὶ ἐν τῷ σπείρειν
» 4 . Ν 38 4 4 ή Ν Ν 3 / Ν λ
αυτὀν, ἆ μὲν ἔπεσεν παρᾶ τὴν οδὸν, καὶ ἐλθόντα τα πετεινᾶ, κατ-

ασ

ὅ έφαγεν αὐτά. "άλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη, ὅπου οὐκ εἶχε γῆν

[ο

πολλὴν καὶ εὐθέως ἐξανέτειλαν, διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος τῆς γῆς"
Ι.) ν 2 / 3 / Δ Δ να ος

ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματώθη καὶ διὰ τὸ µη ἔχειν ῥίζαν,
7 ἐξηράνθη. ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν. αἳ

ν

2 ”
ἄκανθαι, καὶ ἀπέπνιξαν αὐτά. άλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν

οο

καλὴν, καὶ ἐδίδου καρπὸν, ὃ μὲν ἑκατὸν, ὁ δὲ ἑξήκοντα, ὁ δὲ
[ῷ τριάκοντα. Ὁ ἔχων ὧτα, ἀκουέτω. Καὶ προσεΛλθόντες οἵμαθη- ΠΠ
11 ταὶ εἶπαν αὐτῷ: διὰ τί ἐν παραβολαῖς Λαλεῖς αὐτοῖρ; Ὁ δὲ
ἀποπριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς' ὅτι ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήριατῆς
19 βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται. Ὅστις γὰρ ἔχει,
δοθήσεται αὐτῷ, καὶ περισσευθήσεται' ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὃ
19 ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. «4ιὰ τοῦτο ἔν παραβολαϊς αὐτοῖς λα-
Λῶ, ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσιν, καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν,
14 οὐ δὲ συνιοῦσιν Ά. Καὶ ἀναπληροῦται αὐτοῖς ἡπροφητεία Ἡσαΐου, "3.1.

συγιώῶσιν.

« , .. ω. 3 ’ ὰ πὍψ.”. ρου λ {. Χπ,
Λέγουσα΄ ἀκοῇ ἄπκουσετε”, καὶ οὗ µη συνήτε᾽ καὶ ῥλέποντες βλέ- ι όσωσε,

16 ψετε, καὶ οὐ μὴ ἴδητε. Ἠπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ Ίαοῦ τού-

26 | ΏΥΑΤΤΓΕΔΙΟΝ

ΧΙΠ. του, καὶ τοῖς ὡσὶν βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν
ἐκάμμυσαν, µήποτε ἴδωσιν τοῖς ὀφδαλμοῖς, καὶ τοῖς ὡσὶν ἀκού-
σῶσιν, καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσιν, καὶ ἐπιστρέψωσιν, καὶ ἰάσομαι
αὐτούς. Ὑμῶν δὲ µακάριοι οἳ ὀφθαλΛμοὶ, ὅτι βλέπουσιν' καὶ τὰ 16
τα, ὅτι ἀκούουσιν. ᾽Αμὴν γὰρ Λέγω ὑμῖν. ὅτι πολλοὶ προφῆ- 1Ί
ται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὖκ εἶδαν ' καὶ

:ἀποῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὖν ἤκουσαν. |
ἨΔ ἹὙμεῖς οὖν ἀκούσατε τὴν παραβολὴν τοῦ σπείραντος. Παν- ἳ
τὸς ἀκούοντος τὸν Λόγον τῆς βασιλείας. καὶ μὴ συνιέντος, ἔρχε-
ταν ὁ πονηρὸς, καὶ ἁρπάξει τὸ ἐσπαρμένον ἓν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ"
οὗτος ἐστὶν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείο. Ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπα- 20
ρεὶς, οὗτος ἐστὶν ὁ τὸν λόγον ἀκούων, καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαµ-
βάνων αὐτὸν ' οὐκ ἔχει δὲ ῥίζαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστιν ᾿ 21

ο. γενομένης δὲ θλείψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκαν-

δαλίξεται. Ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθαςρ σπαρεὶς, οὗτος ἐστὶν ὁ τὸν Λό- 23

γον ἀκούων ' καὶ ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος, καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου

.2.Τη.
συμπνί-

ες, Ν ν λ 5 Ν ς λ , 3 / 4.
εν Λὴν γῆν σπαρεὶς, οὗτος ἐστὶν ὁ τὸν λόγον ἀκούων καὶ συνιεὶς' ο6
γι.

συνπνείγει Ἔ τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος φείνεται Ά. Ὁ δὲ ἐπὶ τὴν κα- 35

δἠ καρποφορεῖ, καὶ ποιεῖ, ὁ μὲν ἑκατὸν, ὁ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριᾶ-
ΠΒ κοντα. ᾽άλλην παραβολἠν παρέθηκεν αὐτοῖς, λέγων ὠμοιώθη ἡ 24
βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ὄπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ
ἀγρῷ ἑαυτοῦ. Ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους, ἦλθεν αὐτοῦ 26
εν ὁ ἐχθρὸς, καὶ ἐπέσπειρεν ξειξάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου, καὶ
Νοῖο οἱ οὐ υ ἀπῇλθαν. Ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτο καὶ καρπὸν ἐποίησεν, 26
τότε ἐφάνη καὶ τὰ ξειξάνια. Ἡροσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οὐ- 21
κοδεσπότου, εἶπον αὐτῷ ' κύριε, οὐχὶὺ κπαλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν
τῷ σῷ ἀγρῷ: πόθεν οὖν ἔχει ξειξάνια: Ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς' ἐχ- ο]
θρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν ' οἳ δὲ αὐτῷ Λέγουσιν ' Δέλεις οὖν
ἀπελθόντες συλλέέωμεν αὐτά; Ὁ δέ φήσιν, οὔ µήποτε συλ- ὃ0
Λέγοντες τὰ ξειξάνια, ἐκριξώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. ᾿ἄφετε
συναυξάνεσθαι ἀμφότερα ἕως τοῦ Δερισμοῦ΄ καὶ ἐν παιρῶ τοῦ

Θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς Φερισταῖς' συλλεξατε πρῶτον τὰ ζξειξάνια;, καὶ

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. | 27

δήσατε αὐτὰ εἰρ δεσμὴς, πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτὰ ' τὸν δὲ σἳ-
τον συνάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην µου.
ἱ λλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖρ, λέγων ὁμοία ἐστὶν
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος
8» ἔσπειρεν ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ ὃ μεικρότερον Ἐ μέν ἐστιν πάντων
τῶν σπερµάτων, ὅταν δὲ αὐξηθῇ, μεῖξον τῶν Λλαχάνων ἐστὶν ' καὶ
γίνεται δένδρον, ὥστε ἐλθεῖν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ κα-
85 τασκηνοῦν ἐν τοῖς κλάδοι αὐτοῦ. ἀλλήν παραβολὴν ἐλάλησεν
αὐτοῖς' ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ξύμῃ, ἣν Λαβοῦσα
84 γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐξυμώθη ὅλον. Ταῦ-
τα πάντα ἐλάλησεν ὃ Ἰήσοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὕχλοις, καὶ
86 χωρὶς παραβολΛῆς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοῖ. Ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥη-
θὲν διὰ τοῦ προφήτου Λέγοντορ' ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς το τό-
µα µου ἐρεύξομαι πεκρυμµένα ἀπὸ παταβολῆς.
: 86 Τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους, ᾖλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ προσήλ-
θαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες ᾽ διασάφησον ἡμῖν τὴν πα-
ὃ7 ραβολὴν τῶν ξειξανίων τοῦ ἀγροῦ. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ' ὃ σπεί-
88 ρων τὸ καλὸν σπέρµα., ἔστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ δὲ ἀγρός,
ἐστιν ὃ κόσμος τὸ δὲ καλον σπέρµα, οὗτοι εἰσὶν οἳ υἱοὶ τῆς βα-
89 σιλείας' τὰ δὲ ξειξάνια, εἰσὶν οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ. Ὁ δὲ ἐχθρός
ἐστιν ὁ σπείρας αὐτὰ, ὁ διάβολος" ὁ δὲ θερισμὸς, συντέλεια αἰῶνος
40 ἐστὶν' οἱ δὲ δερισταὶ, ἄγγελοί εἰσιν. Ὥδσπερ οὖν συλλέγεται τὰ
ξειξώνια, καὶ πυρὶ κατακαίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελεία τοῦ

41 αἰῶνος. ᾽Αποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ,

καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα,

42 καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν. Καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν
ω ω ς ν

κάμεινον Ἐ τοῦ πυρὸς' ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν

7 ῤ / ῤ , ᾿ / 6 σαω 9 ϱ
49 ὀδόντων. Ίο0τε οὗ δίκαιοι ἐκλάμφουσιν, ὣς ὁ ἥλιος, ἐν τῇ βα-
ν ᾿ 3. ν ς 5 ,

44 σιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν ' ὃ ἔχων ὥτα, ἀκουέτω. Ὁμοία ἐστὶν
κ, - , ω α: ὁ ω , 9 » 2 ν ει

ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένω ἐν τῷ ἀγρῶ., ὃν

ϱ λ νὰ η 3} 2 Δ ώ ω 2 ω ϐς / 4
εὐρὼν ἄνθρωπυς ἔκρυψεν., καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει, καὶ

'46 πωλεῖ ὅσα ἔχει, καὶ ἀγοράξει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον. Πάλιν ὁμοία

ΧΙΙ.

ς

3. πι

μικρ.

πΠ2

πη

. 2. Πλ.
παμιν.

Π8Θ

{

ΧΗΙ.

κ 2.Τ,

μαργαριτ.

μ1ς,
κ}. 1.
πολύτι-
μον.
ΔΑ

γΡ

6ΑΡ.
Χιν.
{Ἡ

28 ἘΥΑΓΤΕΔΙΟΝ.

ἐστὶν ᾗ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐμπόρω ζητοῦντι καλοὺς µαρ-
γαρείτας' Χ εὑρὼν δὲ ἕνα πολύτειμον Ἐ µαργαρείτήην, ἀπελθὼν 46
πέπρακεν πώντα ὅσα εἶχεν, καὶ ἠγόρασεν αὐτόν. Πάλιν ὁμοία 47
ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληδείσῃ εἰς τὴν θάλασ-
σαν, καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ' ἣν, ὕτε ἐπληρώθη, «8
ἀναβιβάσαντες ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν., καὶ καθίόαντες, συνέλεξαν τὰ
καλὰ εἰς ἄγγη, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον. Οὕτως ἔσται ἐν τῇ 49
συντελείᾳ τοῦ αἰῶνορ' ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι, καὶ ἀφοριοῦσιν
τοὺς πονηροὺς ἐκ µέσου τῶν δικαίων. Ίζαὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς 50
τὴν κάµεινον τοῦ πυρὸς ' ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν
ὀδόντων. Συνήκατε ταῦτα πάντα; Λέγουσιν αὐτῷ ναί. Ὁ δὲ εἷ- νι
πεν Χ αὐτοῖς διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς, μαθητευθεὶς τῇ βασι-
Λείᾳ τῶν οὐρανῶν, Όμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ, ὅστις ἐκ-
βάλλει ἐκ τοῦ 9ησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά.

Καὶ ἐγένετο, ὅτε ἐτέλεσεν ὃ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύ- ὅδ
τας, µετῇρεν ἐκεῖθεν. Καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ, ἐδί- 54
δασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ' ὥστε ἐκπλήσσεσθαι αὐτοὺς,
καὶ λέγειν πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη, καὶ αἲ δυνάμεις; Οὐχ ὔδ
οὗτός ἐτιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; οὐχ᾽ ἡ µήτηρ αὐτοῦ Λέγεται Μα-
ριὰμ. καὶ οἳ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος, καὶ Ἰωσὴφ, καὶ Σίμων,
καὶ Ἰούδας: Καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εὖ- δ6
συν; πόθεν οὖν τούτω ταῦτα πάντα; Καὶ ἐσκανδαλίξοντο ἔν αὐ- δΊ
τῷ" ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς' οὐκ ἔδτιν προφήτης ἄτειμος”Ἀ, εὖ μὴ
ἐν τῇ πατρίδι, καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ ὅ8

δυνάμεις πολλὰς, διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. ᾽

ΚΕΦ, 1Δ,

9 3 , μα ν Ὁ ἵχ / ϱ / Δ 3 4
Εν ἐκείνω τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ηρώδης ὁ τετράρχης τὴν ἀνοὴν 1
ν 5 ω ν ϱ ολλ) :
Ἰησοῦ. Καὶ εἶπεν τοῖς παισὶν αὐτοῦ ' οὗτος ἐστὶν Ἰωάνης ὁ βαπ- 2
τιστὴς, αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνά-

μεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ. Ὁ γὰρ Ἡρώδης τότε κρατήσας τὸν Ἰω- ὃ

δεν

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. . ΦΏ

άνην, ἔδησεν, καὶ ἐν τῇ φυλακῇ ἀπέθετο, διὰ Ἡρωδιάδα τὴν γυ-

4 ναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. Ἔλεγεν γὰρ ὁ Ἰωάνης αὐ- ᾿

ὅ τῷ οὐκ ἔξεστύν' σοι ἔχειν αὐτήν. Καὶ θέλων αὐτὸν ἀποκτεῖναι,
ϐ ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ἐπεὶ Χ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. Γενεσίοις δὲ
γενοµένοις τοῦ Ηρώδου, ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρωδιάδος ἐν
7 τῷ µέσω, καὶ ἤρεσεν τῷ Ἡρώδῃ. Ὅθεν μεθ’ ὅρκου ὡμολόγησεν
8 αὐτῇ δοῦναι ὃ ἂν αἰτήσεται. Ἡ δὲ προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς µή-
τρὸς αὐτῆς, δός µοι, φησὶν, ὧδε ἐπὶὺ πίνακι τὴν κεφαΛὴν Ἰωάνου
ϱ τοῦ βαπτιστοῦ. Καὶ Λυπηθεὶς ὁ βασιλεὺς, διὰ τοὺς ὄρκους καὶ
10 τοὺς συνανακειµένους, ἐκέλευσεν δοθῆναι. Καὶ πέµψας ἀπεκε-
11 φάλισεν Ἰωάνην ἐν τῇ φυλακῇ. Καὶ ἠνέχθδη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ
ἐπὶ πίνακι, καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ, καὶ ἤνεγκεν τῇ μητρὶ αὐ-
12 τῆς. Καὶ προσελθόντες οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ ᾖραν τὸ πτῶμα, καὶ
18 ἔθαψαν αὐτὸν ' καὶ ἐλδόντες ἀπήγγειλαν τῷ Ἰησοῦ. ᾽4κούσας δὲ
ὁ Ἰησοῦς, ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πΛλοίω εἰς ἔρημον τόπον κατ
ἰδίαν' καὶ ἀκούσαντες οὗ ὄχλοι, ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ
τῶν πόλεων. |
14 Καὶ ἐξελθῶὼν εἶδεν πολὺν ὄχλον, καὶ ἑσπλαγχνίσθη ἐπ᾽ αὐ-
16 τοῖς, καὶ ἐθεράπευσεν τοὺς ἀῤῥώστους αὐτῶν. Ὀψίας δὲ γενομένης,

προσῆλθαν αὐτῷ οἳ μαθηταὶ λέγοντες' ἔρημός ἐδτιν ὃ τόπος, καὶ

ἡ ὥρα ἤδη παρῇλθεν. ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς

16 τὰς κώμας, ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν
Σον. υ ε ων / ο, 9 ω , µ
αυτοῖς οὗ χρείαν ἔχονσιν ἀπελθεῖν' δύτε αὐτοῖς υμεῖς φαγεῖν.

17 Οἱ δὲ Λέγουσιν αὐτῷ" οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο

ΧΙΥ.

Πιν

[κὴ

οτυ ρίο
3 ο.
ἐπεί,

{Δ

{Τὰ

18 ., ς ν.δ / / ξ η) ὶ ͵ 1 1. πη.
19 χδυύας. Ο δὲ εἰπεν, φἐρετὲ µοι ὧδε αυτούς. Καὶ κελευσαρ Ἐ τοῦς,ε]εύσατρ,

2 2 ω 4 » / αν Ν ’ 2”
Όχλους άνακλιθηναι ἐπὶ τοῦ χόρτου, λαβῶν τους πέντε ἄρτους,
καὶ τοὺς δύο ἐχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν, εὐλόγησεν ' καὶ

κλάσας ἔδωκεν τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους , οἳ δὲ μαθηταὶ τοῖς

20 ὄχλοις. Καὶ ἔφαγον πάντες, καὶ ἐχορτάσθησαν ' καὶ ᾖραν τὸ πε- ᾿

21 ριόσεῦον τῶν πλασμάτων, δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οἵ δὲ ἐσ-
Θίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχείλιοι Ἐ, χωρὶς γυναικῶν καὶ

παιδίῶων.

κ 2...

χιλ.

ΧΙΥ.
{9

{2

ΟΑΡ.ΧΥ,

30 ἘΥΑΡΓΕΔΙΟΝ

Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς πλοῖ- 22
ον, καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύση τοὺς ὕ-
Ίλους. Καὶ ἀπολύσαςρ τοὺς ὄχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ’ ἠδίαν 98
προσεύξασθαι' ὀψίας δὲ γενομένης, μόνος ἦν ἐκεῖ. Τὺ δὲ πλοΐον 34
ἤδη σταδίους πολλοὺς ἀπὸ τῆς γῆς ἀπεῖχεν, βασανιξόμενον ὑπὸ
τῶν κυμάτων ᾿ ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος. Τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς 26
νυκτὸς ᾖλθεν πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν ἐπὶ τὴν Φάλασσαν. Οἱ δὲ 36
μαθηταὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐπὶ τῆς θαλάσσης περιπατοῦντα ἐταράχ-
Θησαν, Λέγοντες' ὅτι φάντασμά ἐστιν καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκρα-
ξαν. Εὐθὺς δὲ ἐλάγλησεν ὁ Ἰησοῦς αὐτοῖς, λέγων, Φαρσεῖτε. ἐγώ 21 ᾿
εἰμι μὴ φοβεῖσθε. ᾽ποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος, εἶπεν αὐτῷ ' κύριε, 28
εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν µε ἐλθεῖν πρόὀς σε ἐπὶ τὰ ὕδατα. Ὁ δὲ εἶπεν ' 239
ἐλθὲ: καὶ παταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου Πέτρος, περιεπάτησεν ἐπὶ
τὰ ὕδατα, καὶ ἠλθεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. Βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσ- 80
χυρὸν, ἐφοβήθη καὶ ἀρξάμενος καταποντίξεόθαι, ἔκραξεν, Λέ-
γων᾽ κύριε, σώσόν µε. Εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς, ἐκτείνας τὴν χεῖρα, 8ἱ
ἐπελάβετο αὐτοῦ, καὶ Λέγει αὐτῷ ὀλιγόπιστε, «εἰς τί ἐδίστα-
σας; Καὶ ἀναβώόντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον, ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 8
Οἳ δὲ ἐν τῷ πλΛοίῳ προσεκύνησαν αὐτῷ, Λέγοντερ' ἆληθῶς 9 εοῦ 58
υἱὸς εὖ, .

Καὶ διαπεράσαντες ᾖλθον ἐπὶ τὴν γῆν εἰς Γεννησαρέτ. Καὶ ὃς

.. ’ 2 }ἰ 5 » / . , 3 , 3
ἔπιγνοντες αὐτον οὐ ἂνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου, ἀπεστειλαν εἰς ὀλην

΄ 7 .ω
τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κα-
ν . 4 / 3 ολ ο.” / [κά »
κῶς ἔχοντας. Καὶ παρεκάλουν αὐτον, ἵνα μόνον ἀφῶνταιτοῦκρα- 86

σπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ καὶ ὅσοι ἤψαντο, διεσώθησδαν.

ΚΕΦ. 1Η.

Τότε προσέρχονται τῷ Ἰησοῦ πο Ἱεροσολύμων Φαρεισαῖοι καὶ 1
γραμματεῖς, Λέγοντες' διὰ τί οἳ µαθηταί σου παραβαίνουσιν 2
τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων; οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χεῖρας,

ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὐτοῖς' διὰ τί ὃ

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. | 81

καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ, διὰ τὴν παράδο-
4 σιν ὑμῶν; Ὁ γὰρ Θεὸς εἶπεν ' τείµα Χ τὸν πατέρα, καὶ τὴν µη-
τέρά᾽ καὶ ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα, Βανάτῳ τελευτάτω.
ὅ Ὑμεῖς δὲ Λέγετε" ὃς ἂν εἴπῃ τῶ πατρὶ, ἢ τῇ μητρὶ, δῶρον, ὃ
6 ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, οὐ μὴ τιμήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ. Καὶ
7 ἠκυρώσατε τὸν Λόγον τοῦ θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν. Ὑπο-
8 κριταὶ, καλῶς ἐπροφήτευσεν Ἀ περὶ «ὑμῶν Ἡσαΐας, λέγων ' ὃ
Λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν µε τιµᾷ᾿ ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέ-
9 χει ἀπ᾿ ἐμοῦ. ἸΜάτην δὲ σέβονταί µε, διδάσκοντες διδασκαλίας,
10 ἐντάλματα ἀνθρώπων. καὶ προσκαΛεσάµενος τὸν ὄχλον, εἶπεν
1 αὐτοῖς' ἀκούετε καὶ συνίετε. Οὐὖ τὸ ἐρχόμενον εἰς τὸ στόμα κποι-
νοῖ τὸν ἄνθρωπον) ἆλλὰ τὸ ἐκπορευόμενον ἐν τοῦ στόματος, τοῦ-
12 το κποινοῖ τὸν ἄνθρωπον. Τότε προσελθόντες οἳ μαθηταὶ, Λέγου-
σιν αὐτῷ ' οἶδας ὅτι οἳ Φαρεισαῖοι, ἀκούσαντες τὸν λόγον, ἐόκαν-
18 δαλίσθησαν; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν ' πᾶσα φυτεία, ἣν οὖν ἐφύ-
14 τευσεν ὁ πατήρ µου ὁ οὐράνιος., ἐκριζωθήσεται. ᾿ἄφετε αὐτοὺς
τυφλού εἰσιν ὁδηγοὶ τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς
Ι6 βόθυνον πεσοῦνται. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος αὐτῷ εἶπεν φρά-
16 σον ἡμῖν τὴν παραβολήν. Ὁ δὲ εἶπεν ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοι
17 ἐστὲ' οὐ νοεῖτε, ὅτι πᾶν τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα, εἰς τὴν
18 κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται; Τὰ δὲ ἐκπορευό-
µενα ἐκ τοῦ στόματος, ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχεται, κἀκεῖνα ποι-
19 νοῖ τὸν ἄνθρωπον. Ἐκ γὰρ τῇς καρδίας ἐξέρχονται διαΛογισμοὶ
πονηροὶ, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαὶ, ψευδοµαρτυφίαι,
20 β]ασφηµίαι. Ταῦτά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον τὸ δὲ ἆ-
νίπτοις χερσὶν φαγεῖν, οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
21 Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρήησεν εἰς τὰ µέρη Τύ-
'.39 ρου καὶ ΣειδώνοςΆ. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκεί-
νων ἐξελθοῦσα, ἔκραξεν λέγουδα" ἐλέησόν µε κύριε, υἱὸς 4αυ-
25 εἰδ, ἡ Θυγάτηρ µου κακῶς δαιµονίξεται. Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη
αὐτῇ λόγον καὶ προσελθόντες οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ, ἠρώτουν αὐ-

24 τὸν, Λέγοντες' ἀπόλυσον αὐτὴν, ὅτι κράξει ὄπισθεν ἡμῶν. Ὁ δὲ

9. Τη.
προεφ.

ΧΥ.

κ 2, Τῃ.

Ταλιλ.

ΣΑ

.9

92 ο ΒΥΑΤΓΒΛΙΟΝ

ἀποκριδεὶς εἶπεν οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἷς τὰ πρόβατα τα ἀπο-
λωλότα οἴνου Ἰσραήλ. Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνει αὐτῷ, Λέγου- 26
σα" κύριε, βοήθει μοι. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν «οὐκ ἔδτιν καλὸν 36

ω : ες ω ω ν..
Λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων, καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. Ἡ δὲ 21

5 . ᾽ λ ν ' )
Ὢ. εἶπεν" ναὶ κύριε καὶ τὰ κυνάρια ἐδθείει ἀπὸ τῶν φειχίων Ἡ

τῶν πειπτόντων Ἀ ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε 28
4 9 ” 5 2 ου 5 ’ .. ο , μ

ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτῇ' ὦ γύναι, µεγάλη σου ἡ πίστις

; ϱ . 4 , ο , ο ο») | σα
γενηθήτω σοι ὢς θέλεις ᾿ καὶ ἰαθη ἡ 8υγατηρ αὐτῆς ἆπο τῆς ὥρας
ἐπείνης.

Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς, ἦλθεν παρὰ τὴν θάλασσαν 29
τῆς Γαλειλαίαρ' Χ καὶ. ἀναβὰς εἰς τὸ Όρος, ἐκάθητο ἐκεῖ. Καὶ 80
προσήλθον αὐτῷ ὄχλοι ποΛλοὶ, ἔχοντες μεθ) ἑαυτῶν χωλοὺς,
κυλλοὺς, τυφλοὺς, κωφοὺς. καὶ ἑτέρους πολλοὺς καὶ ἔφῥιψαν

9 4 .. 4 , 2 » 2 ’ 9 εν. ο

αύτους παρα τους πὀδας αὐτου᾽ καὶ ἐδεράπευσεν αύτους” ὥστε δΙ
τοὺς ὄχλους βλέποντας, Θαυμάσαι κωφοὺς ἀκούοντας, κυλλοὺς
ὑγιεῖς, καὶ χωλοὺς περιπατοῦντας, καὶ τυφΛλοὺς βλέποντας" καὶ
ἐδόξασαν τὸν Δεὸν Ἱσραήλ. Ὁ δὲ Ἰηόοῦς προσκαλεσάµενος τοὺς 82

Δ 2 ο . , » 4 λ ” [κό ς /
μαθητᾶς αὐτοῦ, εἶπεν σπλαγχνίξοµαι ἐπὶὺ τὸν Όχλον, ὅτι ἡμέ-
ϱαι τρεῖς προσμένουσίν μοι, καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν ' καὶ ἆπο-
Λῦσαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω, µήποτε ἐκλυθώσιν ἐν τῇ ὁδῷ. Καὶ 88
Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ πόθεν ἡμῖν ἐν ἐρημία ἄρτοι τοσοῦτου,
ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσοῦτον: Καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: πό- 84
σου ἄρτους ἔχετε; οἱ δὲ εἶπον ἑπτὰ, καὶ ὀλίγα ἰχθύδια. Καὶ 86
παραγγείλας τῷ Όχλω ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, ἔλαβεν τοὺς ἑπταὰ 86
ἄρτουρ καὶ τοὺς ὐχθύας, καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν, καὶ ἐδί-
δου τοῖς μαθηταῖς' οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. «Καὶ ἔφαγον πάν- 87
τες, καὶ ἐχορτάσθησαν ΄ καὶ τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων ᾖραν,
ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις. Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ὡς τετρακισχεί- 88

λιοι Ἀ ἄνδρες, χωρὶς γυναικών καὶ παιδίων. Καὶ ἀπολύσας τοὺς δ9

τετρακισ- ὄχλους, ἐνέβη εἰς τὸν πλοῖον, καὶ ᾖλ. θεν εὖς τὰ ὅρια Μαγαδᾶν.

χίλιον.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. δὸ

ΚΕ Φ. Ἱς,
ς « .άό 7 Ὠ
Ι Καὶ προσελθόντες οἳ Φαρεισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι, πειράξον- τος |
9 / 3 } ω 9 ω 2 ω. 3} ω 3 - Φαρισ.
τες ἐπηρώτήσαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. » 1-μ,
5 οιχαλείς.
ὁ Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς. Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς Ἐ ση-,, ο "ος
ἐπιζδητεξ.

μεῖον αὐτεῖ" καὶ σημεῖον οὐ δοθῄσεται αὐτῇ, εἶ μὴ τὸ σημεῖον

4 Ἰωνᾶ' καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῇλθεν.

ὄ Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ εἰς τὸ πέραν, ἐπελάθοντο λαβεῖν

6 ἄρτουο. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ' ὁρᾷτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς

7 ξύμής τῶν ΦαρεισαίωνἙ καὶ Σαδδουκαίων. Οἳ δὲ διελογίξοντο Φώρις.
8

; ο 62
ἐν ἑαυτοῖς, Λέγοντες ' ὅτι ἄρτους οὐκ ἑλάβομεν. Γνοὺς δὲ ὁ Τη-
ο 5 ω ο ιά
σοῦς εἶπεν ' τί διαλογίξεσθ.ε ἐν ἑαυτοῖς., ὀλιγόπιστοι, Ότι ἄρτους
ο
ϱ οὐκ ἔχετε; Οὕπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους

10 τῶν πεντακισχιλίων. καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε; Οὐδὲ τοὺς
χ 2 φ

2, Τη.
απισχιλ.

ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχειλίων Ἠ, καὶ πόσας σφυρίδας ἐλάβετεττρ
11 Π. ω 2 ω ο 2 ν ο δα / δὲ μανι
ὧς οὐ νοεῖτε, ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἶπον ὑμῖν, προσέχετε δὲ ἀπὸ
19 τῆς ξύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων; Τότε συνῆκαν, ὅτι

οὐκ εἶπεν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν ἄρτων, ἆλλ᾽ ἀπὸ τῆς δι-

ω ω , ... Ἀ δε Ὦ]ὸ
δαχῆς τῶν Σαδδουκαίων καὶ Φαρεισαίων. Ἡ Φαρισό
18 Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ µέρη ἸΚαισαρείας τῆς Φιλίππου, Ρ8

ἠρώτα τοὺς µαθηταὰς αὐτοῦ, λέγων τίνα Λέγουσιν οἳ ἄνθρωπου
14 εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; Οἱ δὲ εἶπαν ' οἱ μὲν, Ἰωάνην τὸν
βαπτιστὴν᾽ οἱ δὲ, Ἠλείαν 'Ἐ ἕτεροι δὲ, Ἱερεμίαν, ἢ ἕνα τῶν προ- Ἠλίαν,
τς φητῶν. «4έγει αὐτοῖς' ἡμεῖς δὲ τίνα µε Λέγετε εἶναι: ᾽άποχρι-
θεὶς δὲ Σίμων Πέτρος, εἶπεν ' σὺ εἶ ὁ Ἄριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ 9εοῦ
17 τοῦ ξῶντος. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτῶ" µακάριος εὖ,
Σίμων βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὖκ ἀπεκάλυψέν σοι, ἆλλ᾽
18 ὁ πατήρ µου ὁ ἐν οὐρανοῖς. Κάγὼ δέ σοι λέγω, ὅτι σὺ εἶ Πέ-

τρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρα οἰκοδομήσω µου τὴν ἐκκλησίαν ' καὶ

κ Καὶ

19 πύλαι ὅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. Καὶ Χ δώσω σοι τὰς κλεῖ- Ἀθ Μιας
ε . ΡΙάΠΗ.

ο ι . - » 9 Μος 4 ο Ἡ ῃ μας. ώ 3 κ}. Ὠλ.

δας τής βασιλείας των ουρανών παειοαν δήσῃς ἔπιτης γής, ἑσταυ πλεὶς.

3

91 ΒΥΑΓΓΡΕΔΙΟΝ

' 4 ) 3 γη ο » ”.
«δν δεδεµένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς' καὶ ὃ ἐὰν Ἀ Λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔδταν
2) ' .
κ κ λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Τότε ἐπετεύμησενἘ τοῖς μαθηταῖς, ἵνα
τοσοη/ῖοτα 2 Ν / 5 ο
5 ὁιεστείλα-μηδενὺ εἴπωσινι Ότι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός. πο τὀτε ἠρξατο
:
. Χριστός]ησοῦρ χριστὸςἘ δεικνῦναι τοῖρ μαθηταῖς αὐτοῦ, ὅτι δεῖ αὐτὸν εἰς
ου της ᾱ
ὀ.μπι. Γεροσόλυμα ἀπελθεῖν, καὶ ποΛλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων
ΡΟ

καὶ ἀρχιερέων καὶ γθαμµατέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρύτῃ

ἡμέρα ἐγερθῆναι. Καὶ προσλαβόµενος αὐτὸν ὁ Πέτρος, λἐγξιαὐτῷ
”.3. η,
ἐπιτιμ. ἐπιτειμῶν Χ εἴλεώς Χ σοικύριε΄ οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο. Ὁ δὲ στρα-
κ δη,

. φεὶς, εἶπεν τῶ Πέτρῳ' ὕπαγε ὀπίσω µου, σατανᾶ, σκάνδαλον εἶ

ῶ, 3 9 . ο ων ν
ἐμοῦ" ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ 9εοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. Τότε

20
2ἱ

1Φ
5

ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. εἴ τις θέλει ὀπίσω µου ἑλ--

θεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀρότω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ
ἀκολουθείτω μοι. Ὁς γὰρ ἐὰν Θέλῃ τὴν ψυχἠν αὐτοῦ σῶσαι, ἄπο-
λέσει αὐτὴν ' ὃς δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχἠν αὐτοῦ ἔνεκεν ἐμοῦ, εὑ-
ρήσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος, ἐὰν τὸν κόσμον
ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ξημιωθῇ: ἢ τέ δώσει ἄνθρω-
πος ἀντάλλαγμα τῆς φυχῆς αὐτοῦ; Μεέλλει γὰρ ὃ υἱὸς τοῦ ἀἆν-

Βρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δύξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, μετὰ τῶν ἆγ-

οῦ

νχ!

ο ν 2 ω
γέλων αὐτοῦ καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ.

2 μα ν ο | ρ 2 4

ΓΔ ᾽μὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι εἰσὶν τινὲς τῶν ὧδε ἑστώτων, οἵτινες οὗ μὴ
ς 3 , αἱ 3

γεύσωνται θανάτου, ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ ὀνθρῶπου ἐρχό-

9 . , ε] .
μενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αύτου,

τι. 17.

σΑΡ. » ο « ε ς 2 -- Ἶ / ᾽
ΧΥΙ, ]καὶ μεθ᾽ ἡμέρας ἓξ παραλαμβανει ὁ Ἰησοῦς τον Πέτρον καὶ
Ἰώκωβον καὶ Γωάνην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ" καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς
κάνπν Ἡ ς Ν. κ 29/ Ἡ να αν 1
καθ ὀρος ὑψηλὸν καν Ἐδίαν. ζΚαὶ μετεμορφῶθη ἔμπφροσθεν αὐτῶν, καὶ

Ἴι 4 κ 2 » 6ο εσας 4 Ν ο 2 ω 3

ἔλαμφεν τὸ πρὀσωπον αὐτοῦ ῶς ὁ ἤλιος, τα δὲ ἵματια αὐτοῦ ἕ-

γένετο Λευκὰ ὧς τὸ φῶς. Καὶ ἰδοὺ ὤφθη αὐτοῖς Μωύσῆς καὶ
Ίμι, .. Ἠλείας , συνΛαλοῦντεςΧ μετ αὐτοῦ. 4ποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος, εἷ-
2 Πα.

ω 3 ως , { } ο. ν. 5 µ /
συ]. πεν τῷ 1ησοῦ᾿ κύριε; καλον εστιν ἤμας ὤδε εἶναι ' εἰ Φέλεις, ποι-

96

1

ΚΑΤΑ ΜΑΘΟΘΑΛΙΟΝ. ου]

ήσω ὧδε σκηνὰς τρεῖς, σοὺ µίαν, καὶ ἰΜωὺσεῖ µίαν, καὶ μίαν ΧΥΙΕ
ὅ Ἠλεία. Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν
«αὐτοὺς' καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλής λέγουσα" οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός
6 µου ὁ ἀγαπητὸς, ἐν ὦ εὐδόκησα": ἀκούετε αὐτοῦ. Καὶ ἀκούσαν-

τες οἱ μαθηταὶ, ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν, καὶ ἐφοβήθη-

-ᾱ

σαν σφόδρα. Καὶ προσήλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀφάμενος αὐτῶν εἷ-

ορ

πεν ἐγέρθητε, καὶ μὴ φοβεῖσθε, ᾿Ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς

κο]

αὐτῶν, οὐδένα εἶδον, εὖ μὴ αὐτὸν Ἐ Ἰησοῦν µόνον. Καὶ καταβαι- 39.1,
/ 2 ,ω 3 ω ὁ) 3 2 μὴ ς2 Ψ ’ μ ,
νόντων αὐτῶν ἓκ τοῦ 0ρους, ἐνετείλατο αὐτοῖς ο Ἰησοῦς, Λεγῶν ' αὐτόν.

4 “, ὶΝ σι 5 ο ρἱ ω / σ ω
μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα., ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔκ νεκρῶν
10 ἐγερθῇ. Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες . τί
5 . . . ω ε 9, Τη,
1! οὖν οἳ γραμματεῖς Λέγουσιν, ὅτι Ἠλείαν3Ἠ δεῖ ἐλδεῖν πρῶτον: Ὁ Ἠλ Ἱοι
δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν. ἘἨλείας μὲν ἔρχεται, καὶ ἀποκαταστήσειν
19 πάντα. 4έγω δὲ ὑμῖν, ὃτι Ἠλείας ἤδη ᾖλ8εν, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν
αὐτὸν, ἆλλ᾽ ἐποίησαν ἐν αὐτῶ ὅσα ἠθέλησαν' οὕτως καὶ ὃ υἱὸς
ω ς .- .ω
18 τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ αὐτῶν. Τότε συνῆκαν οἳ µα-
θηταὶ, ὅτι περὶ Ἰωάνου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.
14 Καὶ ἐλθόντων πρὸς τὸν ὄχλον, προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος, τ5
16 ' ω 9 } λέ κ [ σολ) , Ἡ ον Ὁ Ἀάνπις
ὅ φονυπετῶν αὐτὸν, καὶ λέγων κύριε, ἐλέησόν µου τὸν υἱὸν Ἐν Ότι µου τὸν

σελ / ν σος ὄγει: πολλών ἳ , κ εὖν ὰ πῶς Όἷόν µου
ελήνιόξεται καὶ κακῶς ἔχει πολλάκις γαρ πείπτει Ἐ εὖς τὸ προ, «5.

πισιτ.

10

ζω».

καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς
17 σου, καὶ οὐκ ἠδυνόσθησαν αὐτὸν Θεραπεῦσαι. ᾽άποκριθεὶς δὲ ὁ
2 ο α 5
Ἰησοῦς, εἶπεν ' ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραµµένη, ἕως πότε μεθ)
ς ν΄ ὃν μ / 9. / ο ν , , 2 α
ὑμῶν ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε.
ως 2 ο ω -- κ9. Ίλ,
18 Καὶ ἐπετείμησεν Ά αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαι- ἐπετίᾳ.

19 µόνιον, καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Τότε προσ-

ν ω 5 8 , Χ{ πι,

ελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ’ Ἑ ἰδίαν, εἶπον διὰ τί ἡμεῖς καθ,

9 κ ω Ἐ 1. ηλ.

20 οὖν ἠδυνήθημεν ἲ ἐκβαλεῖν αὐτό; Ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς' διὰ τὴν ὁλι- ἐἔδων.

ς ὃν, 2 ς
γοπιστίαν ὑμῶν ' ἁμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκ-
9Ι , . ω νο” / .͵ / 2! Ἡ 2 9 ἡ
κον σιναπεωὼως; ἐρεῖτε τῷ 0ρει τούτῷ᾽ µετάβα ἔνὃδεν ἐκεῖν καὶ μὲ-

. 3 α
ταβήσεται’ καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν.

ΧΥΠ.

1,

τριηµέρᾳ.

ΡΗ

6ΑΡ.
ΧΥΠΙ.
Ρ9

Χδ.Τ,

μικρ.

ΡΙ

56 ο ἘΥΑΡΓΕΛΙΟΝ

Συστρεφομένων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ ΓαλειλαίαΆ, εἶπεν αὐτοῖς
ς2 ϱω ο Ὀ]
ὁ Τησοῦς" μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας
2 ν Μ ,
ἀνθρώπων. «Καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτὸν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρα3 ἆνα-
στήσεται καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα.

2 / ρω η ο]

Ἕλθόντων δὲ αὐτῶν εἰ Καφαρναοὺμ, προσῆλθον οἱ τὰ δί-

/ ν , 5 ο. ζ / ς ν
δραχμα Λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ, καὶ εἶπαν' ὁ διδάσκαλος ὑμῶν
2 ο
οὐ τελεῖ τὰ δίδραχµα; λέγει ναί. Καὶ ἐλθόντα εἰς τὴν οὐκίαν,
προέφὃασεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων τί σοι δοκεῖ, Σίμων, οἱ βα-
σιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ τίνος λαμβάνουσιν τέλη, ἢ κῆνσον; ἀπὸ τῶν
υἱῶν αὐτῶν, ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων: Εἰπόντος δὲ, ἀπὸ τῶν ἆλ-
Λοτρίων ' ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' ἄρα γε ἐλεύθεροί εὖσιν οἱ υἱού. Ἵνα
δὲ μὴ σκανδαλίόωµεν αὐτοὺς, πορευθεὶς εἰς θάλασσαν, βάλε
”/ 4 Δ 2 , ω ω] 5’ μ . 2 /
ἄγκιστρον, καὶ τὸν ἀναβάντα πρῶτον ἐχθῦν ἀρον᾽ καὶ ἀνοίξας
Ν / .». ς ω » λ 2 ο

τὸ στόµα αὐτοῦ, εὐρήσεις στατήρα ἐκεῖνον Λαβῶν, δὺς αὐτοῖς

2 9 ω Ἰ
ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ.

ΚΕΡὼ, ΤΠ.

Ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ ὥρᾳ προσῆλθον οἳ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ, λέγον-
τες' τίς ἄρα µείξων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείατῶν οὐρανῶν; Καὶ πφοσ-
καλεσάμενος παιδίον, ἔότησεν αὐτὸ ἐν µέσῳ αὐτῶν, καὶ εἶπεν '
ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε, καὶ γένησθε ὥς τὰ παιδία,
οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅστις οὖν τα-
πεινώσει ἑαυτὸν ὧς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ µείξων ἐν τῇ
βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. Καὶ ὃς ἐὰν δέξηται ἓν παιδίον τοιοῦτο
ἐπὶ τῷ ὀνόματύ µου, ἐμὲ δέχεται. Ὃς δ᾽ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν
μεικρῶν Ἀ τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμὲ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα
κρεµασθῇ μύλος ὀνικὸς περὶ τὸν τράχήλον αὐτοῦ, καὶ καταπον-
τισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς Θαλάσσης. Οὗαὶ τῷ κόόμῳω ἀπὸ τῶν
σκανδάλων ἀνάγκη γὰρ ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα" πλὴν οὐαὶ τῷ ἆν-
Βρώπῳ ἐκείνω, δι᾽ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται. «Εὐ δὲ ᾗ χείρ σου,

κ .1 9 κ»
ῇ ὁ πούς σου σκανδαλίξει σε, ἔκκοψον αὐτὸν, καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ

2.

29

4

20
νχι

«

4

ΚΑΤΑ ΜΑΛΘΘΑΛΙΟΝ. 97

καλόν σοι ἐστὶν εἰσελθεῖν εἰς τήν ξζωὴν κυλλὸν ἤ χωλὸν, ἢ δύο
ω .. / / ” ” Δ ω Ν ’
χεῖρας ή δύο πόδας ἔχοντα, βληθῆναι εἰς το πὺρ τὸ αἰῶνιον.
ϱ Καὶ εὖ ὁ ὀφθαλμός συυ σκανδαλεῖ σε, ἔξελε αὐτὸν, καὶ βάλε
ἀπὸ σοῦ) καλόν σοι ἐστὶν μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεἴν,
ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα, βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.
10 Ὁρᾶτε, μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μεικρῶνΧ τούτων λέγω γὰρ
ς ο ” ” Φ ον 9 ω ᾿ ν 4 μα ,
υμῖν, Οτι οἳ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν τῷ οὐρανῶ δια παντὸς βλέπου-

1

Ίο σι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός µου, τοῦ ἔν οὐρανοῖς.» Τί ὑμῖν δο-

μεῖ; ἐὰν γένηταῦ τινὶ ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα, καὶ πλανηθῃ ἓν
ἐξ αὐτῶν ' οὐχὶ ἀφήσει τὰ ἐνενηκονταεννέα πρόβατα ἐπὶ τὸ ὄρη,
18 καὶ πορευθεὶς ξητεῖ τὸ πλανώμενον; Καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐ-
τὸ, ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι χαίρει ἐπ᾽ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς
14 ἐνενηκονταεννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. Οὗτως οὖκ ἔστιν θέλη-
µα ἔμπροσθεν τοῦ πατρός µου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ἵνα ἀπόληται
16 ἓν τῶν μεικρῶν3Ά τούτων. ὰν δὲ ἁμαρτήσῃ ὃ ἀδελφός σου, ὕπα-
γε, ἔλεγξον αὐτὸν μεταξύ σου καὶ αὐτοῦ μόνου ἐάν σου ἀκού-
16 σῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου. Ἔὼν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε
ἔτι ἕνα ἢ δύο μετὰ σοῦ, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριών
«11 σταθῇ πᾶν ῥῆμα. 'Βὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησία'
ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ., ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς
18 καὶ ὁ τελώνης. ᾽ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἂν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς,
ἔσται δεδεµένα ἐν οὐρανῷ καὶ ὅσα ἐὰν Λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται
19 Λελυμένα ἐν οὐρανῷ. Πάλιν ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι ἐὰν δύο συµ-
φωνήσωσιν ἐξ ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος, οὗ ἐὰν
αἰτήσωνται., γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός µου, τοῦ ἐν οὐ-
20 ρανοῖς. Οὗ γάρ εὖσιν δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα,
ἐκεῖ εἰμι ἐν µέσω αὐτῶν.
21 «Τότε προσελθὼν ὃ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ, κύριε, ποσώκις ᾱ-
µαρτήσει ὃ ἀδελφός µου, εἰς ἐμὲ καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἕπτά-
22 κιο; 4έγει αὐτῷ .ὃ Ἰησοῦς' οὐ Λέγω σοι, ἕως ἑπτώκις , ἆλλ᾽ ἕως
98 ἑβδομηκοντάκις ἑπτά. «1ιὰ τοῦτο ὡὠμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐ-
ρανῶν ἀνθρώπῳ βασιᾖεῖ, ὃς ἠθέλησεν συνᾶραι λόγον μετὰ τῶν

΄

ΧνΝΠΙ,

δη.

μικρ.

ἄ Ροερί
1η σος.
ΝΟΥΒ. 11.

κ.θπι

μικρ.

ΕΙΑ

ΧΥΠΗΙ.

., 3. Ἡλ.
ἔπνιγε.

0ΑΡ,
ΧΙΣ.,
ΡΙΒ

κ. η].

Γαλιλ.,
ΡΙΔ.

8 2, Ὠ].

Φαρισ.

56 ἨΥΑΤΡΡΕΛΙΟΝ

δούλων αὐτοῦ. ᾿ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν, προσήχθη εἲς αὐ- 24
τῷ ὀφειλέτης µυρίων ταλάντων. Μὴ ἔχοντος δὲ αὐτοῦ ἀποδοῦ- 25
ναι ἐκέλευσεν αὐτὸν ὃ κύριος πραθῆναι, καὶ τὴν γυναῖκα, καὶ
τὰ τέκνα, καὶ πάντα ὅσα ἔχει, καὶ ἀποὸδοθῆναι. Πεσὼν οὖν ὁ 20
δοῦλος προσεκύνει αὐτῷ, λέγων ᾿ µακροθ-ὐμήσον ἐπ᾽ ἐμοὶ, καὶ πάν-
τα ἀποδώσω σοι. Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος τοῦ δούλου, ἀπέ- 27
λυσεν αὐτὸν, καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. Ἐξελθὼν δὲ ὁ δοῦ- 28
λος, εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὐτοῦ, ὃς ὤφειλενιαὐτῶ ἑκατὸν
δηνάριΒ καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνειγεἈ, λέγω ἀπόδορ » εἴ τι 290
ὀφείλειο. Πεσὼν οὖν ὁ σύνδουλος αὐτοῦ, παρεκάλει αὐτὸν, Λέ-
γῶν μακροθύμησον ἐπ᾽ ἐμοὶ, καὶ ἀποδώσω σοι. Ὁ δὲ οὖν ἤθε- 80
Λεν ᾿ ἀλλὰ ἀπελθῶὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν, ἕως ἀποδῶ τὸ
ὀφειλόμενον. Ἰδόντες οὖν ἀὐτοῦ οἱ σύνδουλοι τὰ γενόµενα, ἐλυ- δι
πήθησαν σφόδρα" καὶ ἐλθόντες διεόώάφησαν τῷ κυρίω ἑαυτῶν πάν-
τα τὰ γενόµενα. Τότε προὔκαλεσάµενος αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ, 8

, 3 ω » ” η] Ἱ
Λέγὲι αὐτῷ ' δοῦλε πονηρὲ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι,

ἐπεὶ παρεκἀλεσάς µε. Οὖκ ἔδει παὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σὐνδουλόν 88

σου, ὡς κἀγῶ σε ἠλέησα; Καὶ ὀργισθεὶς ὃ κύριος αὐτοῦ παρέ- 84

δωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς, ἕως ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον.
αν ες , ῃ » , ς -. ν 2 ο µ

Οὗὕτὼς καὶ ὁ πατήρ µου ὁ οὐράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐὰν μὴ ἀφῆτε 856

ο. ω 3 ω 2 ωϱ. 2 ΔΝ Μ ω ς »
ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ άπο τῶν καρδιῶν ὑμῶν.
..

Κπὸ, 108.

]καὶ ἐγένετο, ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς Λόγους τούτους, µετ- 1

ᾖρεν ἀπὸ τῆς ΓαλειλαίαςἙ, καὶ ᾖλθεν εὖς τὰ ὕρια τῆς Ἰουδαίας,

[

κ

ἳ

πέραν τοῦ Ἰορδόνου. Καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ” καὶ
ἐθερώπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ. Καὶ προσήλθον αὐτῷ Φαρεισαῖοιᾶ πει- ὃ
ράξοντες αὐτὸν, καὶ Λέγοντερ εὖ ἔξεστιν ἀπολύσαι τὴν γυναῖ-
κα αὐτοῦ κατὰ πᾶσάν αὐτίαν; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν οὖκ 4
ἀνέγνωτε, ὅτι ὁ κτίσας ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἄρσεν καὶ θῇλυ ἐποίησεν

5 ͵ ι
αὐτούς: καὶ εἶπεν ' ἕνεκα τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πα- ὃ

ΚΑΤΑ. ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 59

. |
τέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ
6 ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα µίαν. «Όστε οὐκέτι εἰσὶν δύο, ἀλλὰ
7 σἀρξ µία ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέξευξεν., ἄνθρωπος μὴ χωριξέτω. «4έ-
γουσιν αὐτῷ τί οὖν ΙΜωύσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστα-
8 σου, καὶ ἀπολύσαι αὐτήν; λέγει αὐτοῖρ. Ὅτι Μωύσῆς πρὸς τὴν
σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεφεν. ὑμῖν ἀπολύσαι τὰς γυναῖκας
ϱ ὑμῶν' ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτως. 4έγω δὲ ὑμῖν, ὃς ἂν ἄπο-
Λύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, παρεκτὸς Λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν
10 μοιχευθῆναι ' καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας, μοιχᾶται. «4έγουσιν
αὐτῷ οὗ μαθηταὶ εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αὐτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ
11 τῆς γυναικὸς, οὐ δυμφέρει γαμῆσαι. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' οὐ πάν-
12 τες χωροῦσι τὸν λόγον, ἀλλ᾽ οἷς δέδοται. Εἰσὶν γὰρ εὐνοῦχοι,, οἵ -
τινες ἔν κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτως" καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι,
οὕτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ' καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι
οὕτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ' ὁ
δυνάµενος χωρεῖν, χωρείτω.
18 Τότε προσηνέχθησαν αὐτῷ παιδία», ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇ
αὐτοῖς, καὶ προσεύξηται" οἳ δὲ μαθηταὶ ἐπετείμησαν Ἀ αὐτοῖς.
14 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν, ἄφετε τὰ παιδία, καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἑλ-
θεῖν πρός µε τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἤ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
10 Καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς, ἐπορεύθη ἐκεῖθεν. «Καὶ ἰδοὺ εἷς
προσεΛθὼν αὐτῷ εἶπεν: διδάσκαλε., τί ἀγαθὸν ποιήσω, ἵνα σχῶ
17 ξωήὴν.αἰώνιον; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ' τί µε ἐρωτᾷς περὶ τοῦ ἀγα-
θοῦ; εἷς ἐστιν ὃ ἀγαθὸς' εὖ δὲ θέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν,
18 τήρει τὰς ἐντολάρ. «4έγει αὐτῷ, ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη, τὸ
οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδοµαρτυρή-
19 σει. ΤείμαἈ τὸν πατέρα, παὶ τὴν μητέρα" καὶ ἀγαπήσεις
20 τὸν πλησίον σου ὧρ σεαυτόν. «4έγει αὐτῷ ὃ νεανίσκος" ταῦ-
21 τα πάντα ἐφύλαξα" τί ἔτι ὑστερῶ: «4έγει αὐτῷ ὁ Τησοῦς' εἰ
θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε, πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ
δὸς τοῖς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις Δησαυρὸν ἐν οὐρανοῖς' καὶ δεῦρο,

2 ’ Ε] . ”
32 ἀκολουθει µοι. ᾽κούσας δὲ ὃ νεανίόκος τὸν Λόγον τοῦτον,

ΧΙΣ.

Ρ115

κ 3, ηχ.
τίμα.

σδῳ

40 ΡΕΥΑΓΡΕΛΙΟΝ

ΧΙΧ. ἀπῆλθε λυπούμενορ' ἦν γὰρ ἔχων χρήματα πολλά. Ὁ δὲ Ίη- 38

Ῥ]ς

2. Την

παλιγγ.
κ 2. Τη.

ηριν.

2, Τι.
’
λήψεται.

05. ΧΧ.
ων

δοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἁμὴν Λένω ἡμῖν, ὅτι πλούσιος
δυσκόλως εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Πάλιν
δὲ Λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρήµατος ῥαφί-
δος δ1εΛ9εἴν, ἢ πλούδιον εἰσελθεῖῦν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ.
᾽κούσαντες δὲ οἳ μαθηταὶ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα, λέγοντες ' τίς
ἄρα δύναται σωθῆναι: Ἐμβλέφας δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς'
παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν, παρὰ δὲ 9εῶ πάντα ὃδυ-
νατά. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος, εἶπεν αὐτῷ ἰδοὺ, ἡμεῖς ἀφή-
καμεν πάντα, καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι" τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ
δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ' ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι ὑμεῖς οἳ ἄκολου-

Θήσαντές µοι, ἐν τῇ παλινγενεσίᾳἩ, Όταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ

4 "|

ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθήσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώ-.

δεκα Βρόνους, κρείνοντὲςΆ τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἱσραήλ. Καὶ
πᾶς ὕς τις ἀφῆκεν οὐκίας, ἢ ἀδελφοὺς, ἢ ἀδελφὰς, ἢ πατέρα,
ᾖ μητέρα, ᾖ τέκνα. ἢ ἀγροὺς, ἕἔνεκεν τοῦ ἐμοῦ ὀνόματος, πολ.--
Λαπλασίονα Λήμφεται”, καὶ ξωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ

δὲ ἔσονται πρῶτοι, ἔσχατοι ' καὶ ἔσχατοι, πρῶτου.

ΚΙ, ἹΙ.

"Ομοία γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπω οὐκοδεσ-
πότῃ, ὅστις ἐξῆλθεν ἅμα πρωῖ µισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τὸν

ἀμπελῶνα αὐτοῦ, Συμφωνήσας δὲ μετὰ τῶν ἐργατῶν ἐκ δηνα-

, ᾽ ς , 2 , 9 4 9 4 3 ω 9 »
ρίου τήν ἡμέραν, ἀπέστειλεν αὐτους εἰς τον ἀμπελῶνα αὐτοῦ.

Καὶ ἐξελθῶν περὶ τρίτην ὥραν, εἶδεν ἄλλους ἑστῶτας ἐν τῇ ᾱ-

ο -

90

2

» 5 .. κ ϱ ω 4 μ
γορᾷ ἀργοὺς᾽ καὶ ἐκείνοις εἶπεν ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἂμ- 3.

ω γω. δ ον 2 ο ..
πελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίκαιον, δώσω ὑμῖν. Οἱ δὲ ἀπῆλθον πά-
αι ϱ 5,
Λιν ἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάτην ὥραν, ἐποίησεν ὡδαύτως.
Περὶ δὲ τὴν ἐνδεκάτην ἐξεᾖθῶὼν, εὗρεν ἄλλους ἑστῶτας, καὶ Λέ-
ι ---. α : : ς 9
Ψει αὐτοῖς' τί ὧδε ἑστήκατε ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί; «4έγουσιν

αὐτῷ' ὅτι οὐδεὶς ἡμᾶς ἐμισθώσατο” Λέγει αὐτοῖς' ὑπάγετε καὶ

ΚΛΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 41

8 ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελώνα. Ὀψίας δὲ γενομένης, λέγει ὁ κύριος

.

τοῦ ἀμπελῶνος τῷ ἐπιτρόπῳ αὐτοῦ" κάλεσον τοὺς ἐργάτας;, καὶ

ἀπόδος αὐτοῖς τὸν μισθὸν, ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐσχότων, ἕως

ϱ τῶν πρώτων ' ἐλθόντες δὲ οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν, ἔλαβον

'. 19 ἀνὰ δηνάριον. Καὶ ἐλθόντες οἳ πρῶτον, ἐνόμισαν ὅτι πλεῖον Λήµ-

ΙΙ ψονται".Ά καὶ ἔλαβον ἀνὰ δηνάριον καὶ αὐτού. «4αβόντες δὲ ἑ-

1 ψόγγυξον κατὰ τοῦ οὐκοδεσπότου, Λέγοντερ' οὗτοι οἱ ἔσχατοι

µίαν ὥραν ἐποίηόαν, καὶ ἴδους ἡμῖν αὐτοὺς ἐπούηόας , τοῖς βα-

19 στάσασι τὸ βάρος τῆς ἡμέρας, καὶ τὸν καύσωνα. Ὁ δὲ ἀποκρι-

ο Θεὶς αὐτῶν ἑνὶ εἶπεν' ἑταῖρε, οὖκ ἀδικῶ σε" οὐχὺ δηναρίου συνε-

4 Φφώνησάς μοι; άρον τὸ σὺν, καὶ ὕπαγε" θέλω ἐγὼ τούτῳ τῷ

1 ἐσχάτῳ δοῦναι ὧς καὶ σοί Οὖκ ἔξεστίν µοι ὃ θέλω ποιῆσαι ἐν

τοῖς ἐμοῖς; ἠχ ὁ ὀφδαλμός ὅου πονηρός ἐστιν, ὅτι ἐγὼ ἀγαθός

16 εὖμι; Οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι, πρῶτον" καὶ οἳ πρῶτοι, ἔς-

χατοι.

ΙΤ Μέλλων δὲ ἀναβαίνειν Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, παρέλαβε

τοὺς δώδεκα μαθητὰς κατ’ Ά ἠδίαν, καὶ ἐν τῇ ὁδῶ εἶπεν αὐτοῖρ'

18 Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου πα-

ραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν' καὶ κατακρι-

19 νοῦσιν αὐτὸν' καὶ παραδώἄουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαϊ-

ἔαι καὶ μαστιγώσαι καὶ σταυρῶσαι ' καὶ τῇ τρίτη ἡμέρᾳ ἀνασ-
τήσεται.

20 Τότε προσήλθεν αὐτῷ ἡ µήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου, μετὰ

«99Ι τῶν υἱῶν αὐτῆς, προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσα τί ἀπ᾿ αὐτοῦ. Ὁ δὲ

"εἶπεν αὐτῇ' τί θέλεις; ἡ δὲ εἶπεν εἰπὲ, ἵνα καθίσωσιν οὗτοι οἱ

δύο υἱοί µου, εἷς ἐκ δεξιῶν, καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου, ἐν τῇ

«39 βασιλεία σου. ᾽ἀποκριθεὶς δὲ ὃ Ἰησοῦς, εἶπεν ' οὐκ οἴδατε τί αἰ-

ο πεῖσθε" δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ µέλλω πιεῖν; λέγουσιν

25 αὐτῷ ' δυνάµεθα...4έγει αὐτοῖς ' τὸ μὲν ποτήριόν µου πίεσθε᾿' τὸ

δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν µου ἢ ἐξ εὐωνύμων, οὖκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι,

94 αλλ᾽ οἷς ἠτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός µου. Καὶ ἀκούσαντες οἳ

2ὅ δέκα, ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύὺ ἀδελφῶν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσ-

ΧΣ

κ 2. 1η,

ο λήψ.

κ η.
3
εύ.

ΡΙΠ

1, πι,
μαθ..

ΡΙΟ

ΧΧ,

τικ
κλ.ηΙ.

Ἱεριχώ.

Ἠ Ἱία οοἆ,
ἐπετίμ.,

ΟΛΡ,
ΧχΧΙ.
ΡΚΑ

Χ1. πι,

Βη9Όφ.

32, 11
διων.

432 ἩΥΑΡΡΕΛΙΟΝ

’ » 4 » µ ) ω ” ͵
καλεσάµενος αὐτοὺς, εἶπεν ' οἴδατε ὅτι οἳ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κα-

τακυφριεύσουσιν αὐτῶν, καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάξουσιν αὐτῶν.
Οὐχ οὕτως ἐστιν ἐν ὑμῖν ἆλλ᾽ ὃς ἂν Θέλῃ μέγας ἐν ὑμῖν γενέ-
ὅθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος. «Καὶ ὃς ἂν ΘέΛῃ εἶναι ὑμῶν πρῶ-
τος, ἔδται ὑμῶν δοῦλος. 'ρσπερ ὁ υὐὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ᾖλθεν
διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
Λύτρον ἀντὶ πολλῶν. Καὶ ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Ἱερειχὼ Ἐ,
ἠκολούθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. Καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήµενοι
παρὰ τὴν ὁδὸν, ἀκούσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράγει, ἔκραξαν Λέγον-
τες, πύριε ἐλέησον ἡμᾶς , υἱὸς «4αυείδ. Ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν Ἐ
αὐτοῖς, ἵνα σιωπήσωσιν ' οἳ δὲ μεῖξον ἔκραξαν, Λέγοντες κύ-
ϱιὲ ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὸς «4αυείδ. Καὶ στὰς Ἰήσοῦς ἐφώνησεν αὐ-
τοὺς, καὶ εἶπεν" τέ Δέλετε ποιήσω ὑμῖν; «4έγουσιν αὐτῷ' κύριε,
ἵνα ἀνοιγῶσιν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. «Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς,
ἤψατο αὐτῶν τῶν ὀμμάτων ' καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν, καὶ ἠκολού-

θηήσαν αὐτῶ.
{

ΚΙ. ΚΑ,

ώ οά 4 ς 5’ ω
ἆκαὶ ὅτε ἤγγισαν εἰς Ἱεροδόλυμα, καὶ ἦλθον εἰς Βηθδσφαγῆ κ
εὖς τὸ Όρος τῶν ἐλαιῶν, τὀτε Ἰησοῦς ἀπέστειλεν δύο μαθητᾶς,

ο. ο ς ”
Λέγων αὐτοῖς' πορεύεσθε εἰς τήν κώμην τὴν κατέναντι ὑμῶν, καὶ
3, : ω 2 ”
εὐθέως εὑρήσετε ὄνον δεδεµένην, καὶ πῶλον μετ) αὐτῆς' Λύσαν-
4 / ν 2) » , , 2 ω μό ς ;
τες ἄγετέ µοι. Καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ τί, ἐρεῖτε, Ότι ὁ κύριος
αὐτῶν χρείαν ἔχει" εὐθὺς δὲ ἀποστελεῖ αὐτούς. Τοῦτο δὲ ὅλον
φέγονεν, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ πρὀφήτου, Λέγοντος" εἰ-
πατε τῇ θυγατρὶ Σειὼν 'Χ ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι πραὺς,
ι . λ 6

καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὄνον καὶ ἐπὶ πῶλον υἱὸν ὑποξυγίου. Πορευ-
θέντες δὲ οἳ μαθηταὶ καὶ ποιήσαντες καθῶς συνέταξεν αὐτοῖς ὁ
Τ. η 3” 3 ” ᾿ 4 Λ ὶ μ] 19) Ρ] 3 εν)

ησοῦς, ἤγαγον τὴν ὄνον καὶ τὸν πώλον., καὶ ἐπέθηκαν ἐπ᾽ αὐ-

ν 3 ώ 6 κ
τῶν τᾷ μάτια, καὶ ἐπεκάθισεν ἐπάνω αὐτῶν. Ὁ δὲ πλεῖστος

» ών 6 δν 3
ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἐμάτια ἐν τῇ ὁδῷ᾽ ἄλλοι δὲ ἔχοπ-

26
νχΙ

μ»

απ

ο -

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 4ὃ

9 τον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων, καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. Οἳ δὲ κχι.
ὄχλοι οἳ προάγοντες αὐτὸν καὶ οἳ ἀκολουθοῦντες ἔκραξον, Λέ-
γοντες ὡδαννάτῷ υἱῷ «{αυεὶδ' εὐλογημένος ὃ ἐρχόμενος ἐν ὀνό-

10 µατι κυρίου" ὡσαννᾶ ἐν τοῖς ὑψίστοις. Καὶ εἰσελθόντος αὐτοῦ
ες Ἱεροσόλυμα, ἐσείσθη πᾶσα ἢἡ πόλις, λέγουσα" τίς ἐστιν οὗ-
11 του; Οἳ δὲ ὄχλοι ἔλεγον' οὗτός ἐστιν ὁ προφήτης Ἰησοῦς, ὁ
19 ἀπὸ ἸΝαξαρὲθ. τῆς Γαλειλαίας. Καὶ εἰσῆλθεν Ἰησοῦς εἰς τὸ
ἱερὸν, καὶ. ἐξέβαλεν πάντας τοὺς πολοῦὔντας καὶ ἀγοράξοντας
ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέξας τῶν κολλυβιστῶν κατέστρεψεν,
19 καὶ τὰς καθεδρας. τῶν πολούντων τὰς περιστερὰς' καὶ Λέγει αὐ-
τοῖς" ψέγραπται ὁ οἶκός µου, οἶκος προσευχῆς κΊηθήσεται" ὑ-
14 μεῖς δὲ αὐτὸν ποιεῖτε σπήλαιον Λῃστῶν. Καὶ προσῆλθον αὐτῷ
16 τυφλοὶ καὶ χωλοὶ ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς. Ἰδόν-
τες δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ γραμματεῖς τὰ Δαυμάσια ἃ ἐποίη-
σεν, καὶ τοὺς παϊῖδας τοὺς κράξοντας ἐν τῷ ὑἱερῷ., καὶ Λέγοντας
16 ὡσαννᾶ τῷ υἱῷ «4{αυεὶδ, ἠγανάκτήηδαν, καὶ εἶπαν αὐτῷ ἀκούεις
τί οὗτοι Λέγουσιν; ὁ δὺ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς' ναί’ οὐδέποτε ἀνέγ-
νῶτε, ὅτι ἐκ στόματος νηπίων καὶ δηλαξόντων κατηρτίσω αἶνου;:
17 Καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς, ἐξῆλθεν ἔξω τῆς πόλεως εἰς Βηθανίαν,
καὶ ηὐλίσθη ἐκεῖ.

ιν Πραϊ δὲ ἐπανάγων Ἡ εἰς τὴν πόλιν, ἐπείνασεν. Καὶ ἰδῶν συ- απ
κῆν µίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἦλθεν ἐπ᾽ αὐτὴν καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ πνυυ
εἶ μὴ φύλλα µόνον’ καὶ λέγει αὐτῇ' οὐ µηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς
90 γένηται εἰς τὸν αἰῶνα «καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. Καὶ
ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν., Λέγοντες' πῶς παραχρῆμα ἑξη-
21 ρώνθδη ἡ συκῆ; ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς. ἁμὴν Λέ-
γω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὗ µόνον τὸ τῆς
ν΄ , 9 4 2 ν ὃν) / ι ” π
συκης ποιήσετε; ἆλλα κάν τῷ Όρει τουτῶω εἴπητε" αρθητι, καὶ
9» βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται. Καὶ πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε
»ω η μι κ3. .
ἐν τῇ προσευχῇ, πιστεύοντες, λήμψεσθε.Ἡ ηφ.
29 Καὶ ἐλθόντος αὐτοῦ εἰς τὸ ἑερὸν, προσῆλθον αὐτῷ διδάσ- ΤΚΤ

κοντι οἳ ἀρχιερεῖς καὶ οὗ πρεσβύτεροι τοῦ Λαοῦ, Λέγοντες ' ἔν

ΧΧΙ.

ΕΚΑ

44 ΒΥΑΡΓΕΔΙΟΝ

ω - ’
πούᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύ-

την; ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς' ἐρωτήσω ὑμᾶς κά-

. 8 λό ο το ει 4 λ ἴ Π 2 Δ δ ον 1 ων 8 ω ἐξ
φῶ Λογον ἕνα, ον ἐαν εἴπητὲ µοι κάγω υμῖν ἐρῶ ἐν ποια ἐδου-

» ν 5’ 2
σίᾳ ταῦτα ποιῶ. Τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάνου πόθεν ἦν: ἐξ οὖρα-
ϱ 9 2 ϱ .
νοῦ, ἤ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογίξοντο ἐν ἑαυτοῖξ Λέγοντες
Δ , ω µ ω 5 2 /
ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διὰ τί οὖν οὖκ ἐπιστεύσα-
3 ο ό 4 ’ 4 ο ο.
τε αὐτῷ; ἐὰν δὲ εἴπωμεν ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον
ο ή
πάντες γὰρ ὣς προφήτην ἔχουσιν τὸν Ἰωάνην. Καὶ ἀποκριθέν-
ι ο 3 Μ 3 ο. 2 , . 3 3 η λ 2, 2Φὶ
τερ τῷ Ἰησοῦ, εἶπον' οὐκ οἴδαμεν ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτὸς οὐδὲ
-- ω ὁ ο. -
ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. Τί δὲ ὑμῖν δο-
πεὶι ἄνθρωπος εἶχεν δύο τέκνα καὶ προσεΛλθὼν τῷ πρώτο, εἷ-
. / [κά 6 / 5 Ίς 3 ω 3 Λ » ί ἵρ
πεν᾿ τἔκνον, ὕπαγε, σήμερον ἐργάξου ἐν τῷ ἀμπελῶνί µου.
2 ο
δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ' ἐγὼ κύριε, καὶ οὐκ ἀπῇλθεν. Προσελθὼν
δὲ τῷ δευτέρῳ. εἶπεν ὡσαύτως' ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν οὐ δέ-
λῶ ὕστερον μεταμε]ηθεὶς, ἀπῆλθεν. Τίς ἐκ τῶν δύο ἐπούη-
ων ς κ.
σεν τὸ θέλημα τοῦ πατρὸς: Λέγουσιν. ὁ ὕστερος' λέγει αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς' ἁμὴν λέγω ὑμῖν, Ότι οἳ τελῶναι καὶ αἳ πόρναι προά-
6 ω . , ω κ 3. 2
φουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ. Ἠλθεν γαρ Ἰωάνης πρὸς
ὑμᾶς ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ ' οἱ δὲ τελῶ-
ναι καὶ οἳ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ ὑμεῖς δὲ ἰδόντερ οὐδὲ µετε-
µελήθητε ὕστερον, τοῦ πιστεῦσαι αὐτῶ. ᾿4λλην παραβολὴν ᾱ-
κούσατε' ἄνθρωπος ἦν οὐκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελώνα,
4 Ν 3 ν , Ἡ 9 2 ν .
καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκεν, καὶ ὥὤρυξεν ἐν αὐτῷ Ληνὸν, καὶ
ἠκοδόμήσεν πύργο ὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῦ ὶ ἀπεδή
ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμη-
σεν. Ότε δὲ ἤγγισεν ὃ καιρὸς τῶν καρπών, ἀπέστειλεν τοὺς δού-
2 ν Ν 4 4 ω . Ν 3 »
Λλους ἄύτου πρὸς τους γεωργους. Λαβεῖν τούς χαρπους αὐτοῦ.
Καὶ Λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ, ὃν μὲν ἔδειραν,
ὃν δὲ ἀπέπτειναν., ὃν δὲ ἐλιδοβόλήησαν. Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλ-
λους δούλους πλείονας τῶν πρώτων’ καὶ ἐποίήσαν αὐτοῖς ὡσαύ-
τωῶς. Ὕστερον δὲ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ. Λέ-
γων ἐντραπήσονται τὸν υἱόν µου. Οἱ δὲ γεωργοὶ, ἰδόντες τὸν

Ἆ 5 5 ϱ ΑΦ.» 5 ) μ. ο / . ν 2 /
υἱον, εἴπον ἕν ἑαυτοῖς' οὐτός ἐστιν 0 κληρονόμος" δεῦτε, ἀποχτείνω--

23

26

26

27

28

29
90

οἱ

92

54

96
90

59
40

41

45
44

4ὔ
40

Ὅ Ὁὁ ον

ὄ
60
7

6

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 40

' ω 2 δν ’ κ

μεν αὐτὸν, καὶ σχώμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. Καὶ Λαβόντες
η ω ω 9 υ) 5

αὐτὸν, ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν. Όταν οὖν
οι ς , ν΄. 3 ο Γ ’ ω | ω 2 ι

ἐλ8Ί ο κυριος του ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκεί-
ν ω 2 Δ Δ

νοις; «4έγουσιν αὐτῷ κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτοὺς, καὶ τὸν
ω ; ρ 9

ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς., οἵτινες ἀποδώσονσιν αὐ-

» » 2 μὴ ς Μος
τῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. «4έγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς

ο ν ϱ. ο Γ 2

οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς ' Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οὗ
« τ’ ] / ) , . ν /

οὐκοδομοῦντες», ούτος ἐγενήθη εἰς κεφαλήν γωνίας᾽ παρα κυρίου
2 ' ν. { » ον

ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστιν Δαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν; «4{ιὰ τοῦ-

δ ν ς ν ᾳ
το Λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἤ βασιλεία τοῦ 9εοῦ,

΄ ω υἸ ς .)
καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς. Καὶ ὁ πεσῶν

ἐπὶ τὸν Λίθον τοῦτον, συνθλασθήσεται’ ἐφ᾽ ὃν δ᾽ ἂν πέσῃ, λικ-
µήσει αὐτόν. Καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οὗ Φαρεισαῖοι Ἡ
τὰς παραβολὰς αὐτοῦ, ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέγει. Καὶ ξη-
,ω 9 3ἃ ω ΄ ’ 4 ” 3 ᾿ ι
τοῦντες αύτον κρατῆσαι, ἐφοβήηθησαν τοὺς Όχλους, ἐπεὶ εἰς προ-

/ 5
φήτην αὐτὸν εἶχον.

Ις Ἡ Φ. ΚΒ,

]καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, πάλιν εἶπεν ἐν παραβολαϊς αὐτοῖς,
λέγων. ὑομοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ,
ὅστις ἐποίησεν γάμους τῷ υἱῶ αὐτοῦ. Καὶ ἀπέστειλεν τοὺς δού-
λους αὐτοῦ, καλέσαι τοὺς κεκληµένους εἰς τοὺς γάμους ' καὶ οὖκ
ἤθελον ἐλθεῦν.' Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους, λέγων ' εἴπα-
ω / . ὁ λ 3 / ς , ῤ ν
τε τοῖς κεκλημένοις ' ἰδοὺ τὸ ἄριστόν µου ἠτοίμακα, οἳ ταῦροί
µου καὶ τὰ σειτιστὰΆ τεθυμένα, καὶ πάντα ἔτοιμα" δεῦτε εἷς
τοὺς γάμους. Οἱ δὲ ἀμελήσαντες, ἀπῆλθον' ὃς μὲν εἰς τὸν ἴδιον
3 . »
ἀγρὸν, ὃς δὲ ἐπὶ τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ. Οἱ δὲ Λοιποὶ, κρατήσαν-
τες τοὺς δούλους αὐτοῦ, ὕβρισαν, καὶ ἀπέκτειναν. Ὁ δὲ βασι-
λ 3 ) ω
Λεὺς ὠργίσθη' καὶ πέµφας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ,. ἀπώλεσεν
) ω. ᾧ , .-- / 2. ν 3 / / /
τους φονεῖς ἐκείνους, καὶ τήν πὀλιν αὐτῶν ἐνέπρησεν. Τοτὲ Λὲ-

Ὀ) 2 ν, ϐ :
γει τοῖς δούλοις αὐτοῦ ὁ μὲν γάμος ἔτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλη-

ΧΧΙ.

ΡΚΕ
κ. Φαρισ.

ΟΑΡ,
ΚΧΗ.

2. τη-
σιτιστᾶα.

Ῥκς
αλ. πι.

Φαρισ,

ΡΕΚΖ

46 ΒΥΑΡΤΕΛΙΟΝ

5 5 αφ.
µένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι' πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν οδῶν,
καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε. καλέσατε εἰς τοὺς γάμους. «Καὶ ἐξελθόν-

ῤ ν 2 « η] Ν ς ο µ ’ σα ' ε
τες οἱ δοῦλοι Σκεῖνοι, είς τας 0δους συνηγαγον παντας ὀσους ευ-
ϱρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθοὺς' καὶ ἐπλήσθη ὁ νυμφὼνΆ ἄνακει-
µένων εἰσελθῶν δὲ ὁ βασιλεὺς Δεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένουξ,
εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου, Καὶ Λέγει
αὐτῶ' ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ

5 ρ .. εν
ἐφειμώθη.Χ Τότε ὁ βασιλεὺς εἶπεν τοῖς διακόνοις ' δήσαντες αὖ-
ν , 3 ω 9 , ' Φ 3 9 4 / ν ὖὃ / .
τοῦ πόδας καὶ χεῖρας, ἐκβάλετε αὐτὸν εἰς το σκότος τὸ ἐξώτερον
ἐκεῖ ἔσται ὃ κλαυθμὸς καὶ ὃ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Πολλοὶ γάρ
εἶσιν κλητοὺ, ὀλέγοι δὲ ἔκλεκτοί.
Τότε πορευθέντες οἱ Φαρεισαῖοιξ, συμβούλιον ἔλαβον, ὅπως
αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγω. Καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς µα-
θητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν Ἡρωδιανῶν, Λέγοντας" διδάσκαλε, οἶδα-

μεν ὅτι ἀληθὴς εἶ, καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ δεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις,

9
10

1

19

14

16

καὶ οὐ μέλλει σοι περὶ οὐδενὸς' οὗ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἆν-

θρώπων. Εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ, ἔξεστιν δοῦναι κῆνσον καί-
σαρι, ἢ οὗ; Γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν, εἶπεν ' τί
’ ϱ η 2 , / λ ’ Μ /
µε πειράξετε, ὑποκριταί; ᾿Επιδείξατέ µοι τὸ νόμισμα τοῦ κήν-
σου’ οἳ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον. Καὶ λέγει αὐτοῖς' τίνος
ᾗ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή: «4έγουσιν καίσαρος τότε λέγει
αὐτοῖς' ἀπόδοτε οὖν τὰ καίσαρος παίσαρι, καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ
Θεῷ. Καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν ' καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθαν.
3 2, , ” ϐ ΄ ωμά 3 » Μω ’
Εν ἐπεύνῃ τῇ ἡμέρα προσήΛλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, Λέγον-
ν) 5 32 / . Λο / 3 3 / . ’
τες μὴ εἶναι ἀνάστασιν ' καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν, Λέγοντες ' διδά-
σκαλε. ΙΜωῦὺσῆς εἶπεν ἐών τις ἀποθάνῃ μἡ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμ-
, ς 5 3 9 ω. ἃ ω ον να 2 / /
βρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναΐκα αὐτοῦ, καὶ ἀναστήσει σπξρ-
ω 3 ,ω 3 ν 5. λα .
µα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. σαν δὲ παρ᾽ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοὶ καὶ
ς » 24 ή
ὁ πρῶτος γήµας ἐτελεύτησεν ' καὶ μὴ ἔχων σπέρµα., ἀφῆκεν τὴν
ν ν ὁδς ω δν ὃς ς , ν 9 ; ες
γυναΐκα αὐτου τῷ ἀδελφῶ αὐτοῦ" Ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος, καὶ
5ς , ϱ/ ν Πὰ ’ [ιν 4 ’ 3 / ο ”
ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά. Ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανεν ἡ γυνή.

κ ν΄ 32 6 / 5 / ω ᾳ Ν΄ ο μα , Ν
ν τη ἀναστασει ουν, τινυς τῶν επτα ἔσται γυνή; παντες γαρ

17
16
19
20
21

99
2ὐ

24

20
νὰ!
28,

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 41

99 ἔσχον αὐτήν. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς' πλανᾶσθε,
80 μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς., μὴ δὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ. Ἐν γὰρ τῇ
ἀναδτάσει οὔτε γαμοῦσιν, οὔτε γαµίξονται, ἆλλ᾽ ὡς ἄγγελοι ἕν
9) τῷ οὐρανῷ εἶσιν. Περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν, οὐκ ἀνέ-
90 γνωτε τὸ ῥηδὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ 9εοῦ, Λέγοντος. Ἔγώ εἰμι ὁ Θεὺς
99 ᾿4βραὰμ., καὶ ὃ 9εὸς Ἰσαὰκ, καὶ ὁ θεὸς Ἰακὼβ' οὐκ ἔστιν ὁ δεὺς
84 νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. Καὶ ἀκούσαντες οἳ Όχλοι ἐξεπλήσσοντο
ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. |
8ὔ Οἱ δὲ ΦαρεισαῖοιΆ ἀκούσαντες ὅτι ἐφείμωσεἈ τοὺς Σαδ-
86 δουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό. Καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐ--
97 τῶν νομικὸς, πειράξων αὐτὸν" διδάσκαλε; ποία ἐντολὴ µεγάλη ἐν
8 τῷ νόµῳ; Ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ ἀγαπήσεις κύριον τὸν Θεόν σου ἐν Όλη
καρδίᾳ σου, καὶ ἐν ὃλΛῃ φυχῇ σου, καὶ ἐν ὃλῃ τῇ διανοίᾳ σου.
80 ἁὕτη ἐστὶν ἡ µεγάλη καὶ πρώτη ἐντολή. 41ευτέρα, ὁμοίως ἀγαπή-
40 σεις τὸν πλἠσίον σου, ὡς σεαυτόν. Ἐν ταύταις ταὶς δυσὶν ἐντολαῖς
ὅλος ὃ νόμος κρέµαται καὶ οἱ προφῆται. |
41 Συνηγμένων δὲ τῶν ΦαρεισαίωνἩ, ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ
4» Ἰησοῦς, Λέγων ᾿ τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστιν;
49 ]έγουσιν αὐτῷ τοῦ Ααυείδ. «4έγει αὐτοῖς' πῶς οὖν «4ανεὶὸ ἐν
44 πνεύµατι καλεῖ αὐτὸν ἲ κύριον; λέγων ' εἶπεν κύριος τῷ κυρίῳ
µου" κάθου ἐκ δεξιῶν µου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐγθρούς ὅου ὑποκάτω
4ὔ τῶν ποδῶν σου. Εἰ οὖν «{αυεὶδ καλεῖ αὐτὸν κύριον, πῶς υἱὸς αὐ-
46 τοῦ ἐστιν: Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ἀποκριθῆναι αὐτῷ λόγον οὐδὲ

2 / . 3 5 , Μ 6 [ 4 » » 3 [
ἔτόλμησεν τις ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ημέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.
κ ΠΕΟ.

2 . - ω Γη
ι Ἔστε Ἰησοῦς ἐλώλήσεν τοῖς ὄΌχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὖ-
» μ΄ ” ο ,
2 τοῦ, λέγων. ᾿Επὶ τῆς Μωύσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἳ γραµµα-
ὃ τεῖς καὶ οὗ Φαρεισαῖου.» Πάντα οὖν ὕσα ἂν εἴπωσιν ὑμῖν, ποιή-
. 3 Ωω ΔΝ Δ 3 .. Δ ο , ῃ
σατε καὶ τηρεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε᾽ Λέγουσιν

4 γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσιν. «4εσμεύουσὶν δὲ φορτία βαρέα καὶ δυσβά-

Ἆπῃ.

ΡΙίΠ
κ 2.
Φαρισ.
9, η,

ἐφίμ.

ῬΚΩ
κ 2, ΠΙ,

Φαρισ.

κ1 μα υἱς
αυτον.

Ῥα.
0ΑΡ.
ΧΧΗΙ.
Ἀ ὃς Ἡ.

Φαρισ.

ΧαΠ].

Ἀ δ. πι.
ΜΗ.

κ Ὁ, η].

Φαρισ.

ΡΑΑ.

3. Ἠλ.
Φαρισ,

ΡΔΕΒ

κ 2, Π.

Φαρισ.

κ. ταν
πυμινογ.

. . 1. Β].
ἀφήκετε.

45 ΒΥΑΡΓΠΔΙΟΝ

» / . 3
στατα, καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων ᾿ αὐτοὶ δὲ
. 2 ϱω . ρη 4
τῷ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσιν κεινῆσαι αὐτὰ. Πάντα δὲ τὰ ἔρ-
».» ν λ Δ » 3 ος ’
γα αὐτῶν ποιουσινπρορτο δεαῦήναι τοῖς ἀνθρωποις ᾿πλατύνουσι
γὰρ τὰ φιλακτήρια αὐτῶν, καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα. «Φι-
Λοῦσι δὲ τὴν πρωτοκΛλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις, καὶ τὰς πρῶωτοκαθε-
δρύας ἐν ταῖς συναγωφγαῖς, καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς,
μ ς δν ς ον ω
καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ῥαββει. Τμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε
Ὡώ σ Μ λ 5 ω. 3
ῥαββεὶ εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὃ διδάσκαλος, πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί
ἐστε. Καὶ πατέρα μῇ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς εἷρ γάρ ἐστιν
ο ο 6ο ο ω
ὑμῶν ὁ πατὴρ ὁ οὐράνιος. Μἠ δὲ κΛηθῆτε καθηγηταὶ ὅτι καθη-
Ν ως ”ν τ ιά ν ”
γητὴς ὑμῶν ἐστιν εἷς ὃ Ἀριστό,. Ὁ δὲ µείξων ὑμῶν, ἔσται ὑμῶν
διάκονος. Ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν, ταπεινωθήσεται' καὶ ὅστις
ταπεινῶώσει ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται. Οὐαὶ δὲ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ
μη 6 Μ »
Φαρεισαῖοι Ἄ, ὑποκριταὶ, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν
ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ' ὑμεῖς γὰρ οὖκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς
32 ϱ, ν ω
εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ ὧΦα-
πα. ο. / λ / 4 λ
ρεισαῖοι Ἄ, ὑποκριταὶ, ὅτι περιάγετε τὴν δάλασσαν καὶ τὴν ξηραν,
ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον΄ καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν
. ς 9 ς ο, ἕ
γεέννης δυπλότερον ὑμῶν. Οὐὗαὶ ὑμῖν ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἳ λέγον-
ος 1 2 ο ω κ 3 »
τες' ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν ' ὃς δ᾽ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ
χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. ἹΜωροὶ καὺ τυφλοὶ’ τίς γὰρ µείξων
ς ὀ η 3)
ἐστὶν, ὁ χρυδὸς, ἢ ὃ ναὸς ὁ ἁγιάσας τὸν χρυδόν; Καὶ ὃς ἂν
ν / . κά
ὀμόσῃ ἐν τῷ Βυσιαστηρίω, οὐδέν ἐστιν" ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δῶ-
ρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. Μωροὶ καὶ τυφλοὶ᾽ τέ γὰρ μεῖ-
” ς ν 5’
ξον, τὸ δῶρον, ἢ τὸ βυσιαστήριον τὸ ἁγιάξον τὸ δῶρον; Ὁ οὖν
3 / 5 .ω : : , 3 / 3 } 4 5 ω ω
ὀμόσας ἐν τῷ Δυσιαστηρίῳ, ὀμνύει ἐν αὐτῷ, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς
9 /’ 2 ν 4 6 5 [ιά 9 » ον 2 / Ρα ᾿ ων Ν ο
ἐπάνω αὐτοῦ. «Καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῶ, ὀμνύει ἐν αὐτῷ, καὶ ἐν
» ν 2) ς 2». » ω κ) ν ο 5
τῷ κατοικοῦντι αὐτόν. Καὶ ὃὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ, ὀμνύει ἐν
τῷ θρόνῳ τοῦ θεοῦ., καὶ ἐν τῷ καθηµένω ἐπάνω αὐτοῦ. Οὗαὶ
5 ω ω 4 ο Χς ς 3 [έὰ 2 .ω
ὑμῖν γραμματεῖς καὶ ΦαρεισαῖοιἙ, ὑποκριταὶ, ὅτι ἀποδεκατοῦτε
ιλ ς ’ 4 . η ΔΝ ’ κ }Ν 2 ’ κ Δ
τὸ ἠδύοσμον, καὶ τὸ ἄνηθον, καὶ τὸ κύμεινον 'Ἠ καὶ ἀφήκατε3 τὰ

, .ω / Ν , ᾿ 4 λ Ἡ] . ) 9
βαρύτερα τοῦ νόµου», τήν αρίσιν, καὶ το ἔλεος, καὶ την πίστιν

Ἴ
6

9

10
11
12
19

16

10
17

20
91

22

ΚΑΤΑ. ΜΑΘΘΛΙΟΝ. 49

ϱ8 ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ ἀφεῖναι. Οδηγοὶτυφλοὶ, διῦλί- ΧΧΠΙ.
24 ἔοντες τὸν πώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπείνοντες Ἠ. Οὐαὶ ὑμῖν, ΡΑ1'
» Δ Αα. 6 το / χ 4 2, η.
φραμματεῖς καὶ ΦαρεισαῖοιἩ, ὑποκριταὶ, ὅτι καθαρίξετε τὸ ἔξωθεν καταπίν.
.Τ.
τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροφίδος,ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ὕαρισ.
5 ὦ σή νο Χ ὶ ” μα ὰ ὁ ὴ οῦ Οτ/)- ..2 η.
26 ἀκρασίας. Φαρεισαῖε τυφλὲ, λαθαρισον πφῶτον το ὄντορ τουπ ἵ ὥπριο,
ρίου καὶ τῆς παροφίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἔκτος αὐτῶν Ἀκαθαρόν. ΡΔΔ

, Σ{. 1ο
96 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρεισαῖοι Ἠ, ὑποκριταὶ, ὑτιδμοιάδετε αὐτοῦ.
, / [ο] 2! λ μ ς ω 31 . .
τάφοις κεκονιαμένοιςιοἵὕτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι,ιέἔσωθεν Φαρισ,
27 δὲγέµουσιν ὀδτέων νεκρῶν, καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.Οὕτως καὶ ὑμεῖς
ἔξωθεν μὲν φαίνεσθετοῖς ἀνθρώποις δύκαιοι,ἔσωθεν δὲ ἐστὲ μεστοὺ
28 ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. Οὖαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρεισαῖοι Ἡ, ΣΑ
ὑποκριταὶ, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν, καὶ κοσμεῖ- Φαρισ.
29 τετὰ μνημεῖα τῶν δικαίων. Καὶ λέγετε εἰ Ίμεθα ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν
πατέρων ἡμῶν,οὐκ ἂν ἤμεθα αὐτῶν κοινωνοὶ ἐν τῷ αἵματι τῶν προ-
» κ) ' -ω ϱ κ. ο β ε] ν /
90 φητῶν. 6ὰστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς, Ότι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων
᾽ / ς . , κ ) ν , ον 9. 1η.
8Ι τοὺς προφήτας.Κανυμεῖς πληρώσετε”τὸ μέτρον τῶν πατέρων υμῶγ.πληρώσα-
8» Ὄψφεις, γεννήµατα ἐχιδνῶν, πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεωςτῆς γεέν- ᾖὃ
8ὃ νης: 4ιὰτοῦτο, ἰδοὺ, ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας, καὶ σο-

4 2ο 1 Μ ω
φοὺς, καὶ γραμματεῖς ' ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ όταυρώσετε, καὶ ἐξ
. 32. Πλ,
μαστιγ.

ν { Χς 9 ο ν ς » 4 / 2. ολ
αὐτῶν μαστειγῶσετε” ἐν ταῖς συναγωφγαῖς ὑμῶν, καὶ διώξετε ἀπὸ
ρα: / ) ψ ω ω ,
84 πόλεως εἰς πόλιν. Όπως ἔΛθῃ ἐφ᾽ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον, ἐκχυνό-
Μ .ω 3 ” ο ν
μενον. ἐπὶ τῆς γῆς, ἀπὸ τοῦ αἵματος” 4βεΛ τοῦ δικαίου, ἕως τοῦ αἵ-
µατος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ
5 /, Ε . Μ

86 τοῦ Δυσιαστηρίου. ᾽ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ἠξει πάντα ταῦτα ἐπὶ τὴν γε-

4 / ε ς , ᾿
86 νεὰν ταύτην. Ἱερυυσαλὴμ, Ἱερουσαλὴμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προ-
φήτας, καὶ Λιθὸβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτὴν, ποσά-

2 Ψ,
κι ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου, ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυν-
4 ΄.» ς
«81 ἀγειτᾶ νοσσία αὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας; καὶ οὐκ ἠθελήσατε. Ἰδοὺ,
6 μ ς - » Φα /
ὀθλάφύεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν. 4έγω γὰρ ὑμῖν' οὐ µή µε ἴδητε ἀπάρ-
ς

τω ἕως ἂν εἴπητε εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου.
(8) Τη ο ΙΙοπίρας νοχρ]ουἩ 99 βυπ{. ΑΙ ναβῖσσπο οοᾶίσθ, 811δᾳ119 ο]ί-
ᾳποξ, ξοτίβββο οῦ βἰπαὶΠ1ἡιᾶίπθπι Ἱπάβίοχατα οὖαύ, ρταθεθιπαἁΕδίίαν γουβίου]ας 14.
Οὐα) ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαΐοι, ὑποκριταὶ, ὅτι κατεσθίετε τὰς οὐκίας
τῶν χηρών, καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόµενοι" διᾶ τοῦτο λήψφεσθε περισ-

σότερον κρίμα.
υ]

0ΔΡ.
ΧΧιΙΝν.
Ῥλς

ῬλΖ

1, πα,
καῦ".,

1 η,
ο ,
εστος.

δν ΒΥΑΡΓΕΛΙΟΝ

ἵς Ὦ δ, ΙΔ, ᾽

ζκαὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐκ τοῦ [εροῦ ἐπορεύετο' καὶ προσῆλθον
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οὐκοδομὰς τοῦ ὑἑεροῦ. Ὁ
δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖρ' οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀμὴν Λέ-
γω ἡμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ Λίδον, ὃς οὐ καταλυ-
Θήσεται. Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Όρους τῶν ἐλαιῶν, προσ-
ἦλθον αὐτῷ οἳ μαθηταὶ κατ’ Ἐ ἠδίαν, λέγοντες εἰπὲ ἡμῖν, πό-
τε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας, καὶ συν-
τελείας τοῦ αἰῶνος; ἹΚαὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς., εἶπεν αὐτοῖς'
βλέπετε µή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. «Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ
ὀνόματέ µου, Λέγοντες' ἐγώ εἰμι ὁ Χριστὸς ' καὶ πολλοὺς πλα-
νήσουὺσιν. Ἰελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους, καὶ ἀκοὰς πολέμων’
ὁρᾶτὲ μὴ 8ροεῖσθε᾽ δεῖ γὰρ γενέσθαι ἀλλ᾽ οὕπω ἐστὶν τὸ τέλος.
Ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος, καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν
καὶ ἔσονται Λειμοὶ Ἐ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους. Πάντα δὲ ταῦτα
ἀρχὴ ὠδείνωνκ, Τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θΛείψινἩ, καὶ ἄποκτε-
νοῦσιν ὑμᾶς' καὶ ἔσεσθε μεισούμενοι Ἐ ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν, διὰ
τὸ ὄνομά µου. Καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ, καὶ ἀλλή-
λους παραδώσουσιν, καὶ µεισήσουσιν ἀλλήλους. «Καὶ πολλοὶ
φευδοπροφἤται ἐγερδήσονται, καὶ πλανήσουσιν πολλούφ. Καὶ διὰ
τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν, φυγήσεται ἢ ἀγάπη τῶν πολλῶν.
Ὁ δὲ ὑπομεύνας εὖς τέλος, οὗτος σωθήῄσεται' Καὶ κηρυχθήσεται
τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃι, εἰς
μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν' καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος. Ὅταν οὖν
ἴδητε τὸ βδέλυγµα τῆς ἐρημώσεως, τὸ ῥηθὲν διὰ «{ανιὴλ τοῦ
προφήτου, ἑστωρ Ἀ ἓν τόπω ἁγίῳ" (ὁ ἀναγινώσκων νοείτω.) Τότε
οἳ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη. Ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος,
μὴ καταβάτω ἄραί τι ἐκ τῆς οὗκίας αὐτοῦ. Καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ
μὴ ἐπιστεφάτω ὀπίσω ἄραι τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ. Οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν

γαστρὶ ἐχούσαις, καὶ ταῖς Δηλαξούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέ-

Ρ--

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. δ]

90 ραις. Προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγἡ ὑμῶν χειμῶνος, ΧΧΙΝΥ.
91 μὴ δὲ σαββάτῳ. Ἔσται γὰρ τότε Βλείψις Ἀ µεγάλη, οἵα οὐ γέ- Μα
2 γονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν, οὐδ) οὐ μὴ γένηται. Καὶ

εὖ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὖκ ἂν ἐσώθη πᾶσα

σὰρξ διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
9ὃ Τότε ἑάν τις ὑμῖν εὔἴπῃ' ἰδοὺ, ὧδε ὁ Ἀριστὸς, ἢ ὧδε' μὴ πιδτεύη-

«1, π.
πιστευξτξ.

/ , ϱ .ν κ 2. ΤΙ.
δῶσουσιν σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πΛανῆσαι, εὖ δυνᾶ- φευδόχρ..

24 τε Χ. Ἐγερθήσονται γὰρ φευδόχρειστοι Ἐ καὶ φευδοπροφῆται, καὶ

26

ω «
ὃ) τὸν, παὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Ἰδοῦ, προείρηκα ὑμῖν. Ἔὰν οὖν εἴπω-

σιν ὑμῖν ' ἰδοῦ, ἐν τῇ ἐρήμω ἐστὶν' μὴ ἐξέλθητε" ἰδοὺ, ἕν τοῖς τα-
27 µείοις' μὴ πιστεύσητε. Ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ
ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται ἢ παρουσία

8 τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπου ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα. ἐκεῖ συναχθή-
ή μα,

2 / 204 λ μα , ο ἡἩ 2η) ὁὀλοί.. Ἡ 2. Π.
29 σονται οὗ ἄετοί. Εὐθέως δὲ µετα την ΒΔλείψινΆ τῶν ἡμερῶν ἔκεί- ϱ], ψ.
4
νων ὁ ἥλιος ὄκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐ-
τῆς, κά) οἳ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνζ-
80 µεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. Καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖ-
ν ω ω 32 ’ . 2 νο / ’ ν
ον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρῶπου ἐν οὐρανῷ᾽ καὶ τότε κόφονται πᾶσαι
αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμε-
4 ω » ω ’ ” Ἱ ’ /
νον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ, μετὰ δυνάµεως καὶ δόξης
δΙ πολλῆς. Καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος
φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσιν τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἔκ τῶν
: ῃ ”- } 9 ο. ᾗ ν΄ 5 ὃ 39 ι
ὃδ τεσσάρων άνεμων, ἄπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως τῶν ἂκρων αυτῶν. -4πο
δὲ τῆς συχῆς μάθετε τὴν παραβολἠν ὅταν ἤδη ὃ κλάδος αὐτῆς
κ

ένηται ἁπαλὺ ὶ τὰ φύλλα ἐκφύ σ ὅτι ἐγγὺς τὸ, νοίσι,
γένηται ἁπαλὺς, καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ;, γεινώσκετε Ἀ ὅτι ἐγγὺς τὸ γινώσκο.

88 θέρος. Οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε πάντα ταῦτα, γεινώσκετε᾽ ὅτι «ην
4 ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραιο. ᾽άμὴν λέγω ἡμῖν, ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃἡ Ὁ'
«35 γενεά αὕτη, ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ
δ6 παρελεύσεται, οἱ δὲ Λόγοι µου οὐ μὴ παρέλθωσιν. Περὶ δὲ τῆς ΣΑΗ

ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οὗ ἄγγελοι τῶν οὐ-
5 ρανῶν, οὐδὲ ὁ υἱὸς., εἰ μὴ ὃ πατὴρ μόνος. Ὥσπερ γὰρ αἱ ἡμέ-

ο 1 [κά . ς . ν ὀ ω 32 ’
ραι τοῦ Νώε, οὕτως ἔσται ἤ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρῶώπου.

ΧΧΙΝΥ.

κ 2. ΙΏς
πίν.
ΛΙΝ

πιβ.

κ 32. Τη,
ήν.

«3. πι
γιν.

ΡΛΔΘ

0Α0,
ΧΧΥ.
ΕΜ

ὤ2 ΕΥΑΡΓΗΕΛΙΟΝ.

Ὡς γὰρ ἦσαν ἓν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ταῖς προ τοῦ κατακΛυ-
σμοῦ, τρὤώγοντες καὶ πείνοντες Ἠ, γαμοῦντες καὶ γαµίσκοντες,
5’ Μ ν 3
ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθεν Νῶε εἰς τὴν κειβωτὸν , καὶ οὖν ἔγνω-
5 5’ 2!
σαν, ἕως ἠλθεν ὁ κατακλυσμὸς, καὶ ᾖρεν ἅπαντας' οὕτως ἔδται
ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Τότε ἔσονται δύο ἐν τῷ
ἀγρῷ εἷἶς παραλαμβάνεται, καὶ εἷς ἀφίεται. «{ύο ἀλήθουσαι ἐν
δν ’ . , / ᾿ , 3 , υ
τῷ μυλω᾽ µία παραλαµβανεται, καὶ µία ἀφίεται. Γρηγορεῖτε
5 ασ 9 ἶδ , ς , ϱ ; ο ω / τσ μ.
οὔν, ὅτι οὖκ οἴδατε ποίᾳ ἡμέρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται. ᾿Εκεῖ
ο ν 6
νο δὲ γεινῶσκετε Ἀ, ὅτι εὖ ᾖδει ὁ οὐκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ
, . η / 3! ». Ἅ ρ ω
κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν, καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυγῆναι
, ώ ν μ . ο
τὴν οἰμίαν αὐτοῦ. «4ιὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γείνεσθ.εΆ ἔτοιμοι ͵ ὅτι ᾗ οὐ
ώ ν ΄
δοκεῖτε ὥρα, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πι-
ω 6 ω
στὸς δοῦλος καὶ φρόνιµος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος ἐπὶ τῆς οὖκε-
τεύας αὐτοῦ, τοῦ δοῦναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; Μακάριος
ς »͵ 9 μη εξ. ᾿ 4 ς [ 2 ὧ ϱ ’ ο ”

ὁ δοῦλος ἐκεῖνυς, ὃν ἐλδῶν ὁ κύριος αὐτοῦ ευρήσει ούτως ποιοῦν-
2 λ , 6 [κά » 4 ν ω ς / 3 ο
ται. ἅμην Λέγω υμῖν, ὑτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς υπαρχουσιν αὐτοῦ κα-
ταστήσει αὐτόν. Εὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρ-
δίᾳ αὐτοῦ" χρονίξει µου ὃ κύριος. ἸΚαὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς
συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πείνῃΆ μετὰ τῶν µεθυόντων, ἦξει

ς ’ Μ ’ ” , ] 6 η 5 2 νὰ Νο ο”

ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρα ᾖᾗ οὐ προσδοκᾶ, καὶ ἐν ὥρα
5’ 2 / . 4 / 3 λ , ᾿ Μ

ᾗ οὐ γεινώσκει ᾿ Ἐ καὶ διχοτοµήσει αὐτὸν, καὶ τὸ µέρος αὐτοῦ µε-
λ ω ω ) ς

τὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει' ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς

ω 3 ’
τῶν ὀδόντων,

πτὸ, ΚΕ,

ἸΓότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις,
αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν ἐξῆλθον εἰς ὑπάντήσιν τοῦ
νυµφίου. Πέντε δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν μωραὶ, καὶ πέντε φρόνιµοι.

«Αἳ γὰρ μωφραὶ, λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν, οὐκ ἔλαβον

μεθ’ ἑαυτῶν ἔλαιον. «ἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἆγ-

είοις, μετὰ τῶν λαμπάδων ἑαυτῶν. Χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφί-
΄ » ρ μφ

58
59
40
41

45
4ὐ

44
4ὔ
46

4Ί
48

51

9
ὃ
4

ῦ

ΙζΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, ρᾷ᾽

6ου, ἐνύσταξαν πᾶσαι, καὶ ἐκάθευδον. Μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ
7 ἐγένετο' ἰδοὺ, ὁ νυμφίος' ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν. Τότε ἠγέρθη-
σαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι, καὶ ἐκόσμησαν τὰς Λαμπάδας

8 ἑαυτῶν. αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίµοις εἶπαν ' δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ
9 ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἲ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται. ᾽πεκρίθησαν
δὲ αἳ φρόνιµοι, Λέγουσαι µήποτε οὐ μὴ ἀρκέσῃ.ημῖν καὶ ὑμῖν;
πορεύεσθε μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας, καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς.

10 ᾽Απερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι, ἦλθεν ὃ νυμφίος᾽ καὶ αἳ ἔτοι-
μοι εὐσῆλθον μετ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα.

11 Ὥστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ Λοιπαὶ παρθένοι, Λέγουσαι κύριε,
19 κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν. ἁμὴν λέγω ὑμῖν,
18 οὐκ οἶδα ὑμᾶς. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὖκ οἴδατε τὴν ἡμέραν, οὐδὲ
14 τὴν ὥραν. Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσεν τοὺς ἰδίους
16 δούλους, καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ. Καὶ ὦ μὲν
ἔδωκεν πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ὦ δὲ ἓν ' ἕκάστω κατὰ τὴν ἰδίαν

Ι6 δύναμιν καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. Πυρευθεὶς ὁ τὰ πέντε τάλαν-
τα Λαβὼν, εἰργάσατο Ἐ ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκέρδησεν ἄλλα πέντε.
τς Ἰωσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο, ἐκέρδήσεν ἄλλα δύο. Ὁ δὲ τὸ ἓν Λα-
βὼν, ἀπελθὼν ὤρυξεν γῆν, καὶ ἔκρυψεν τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου

19 αὐτοῦ. Μετὰ δὲ πολὺν χρόνον ἔρχεται ὃ κύριος τῶν δούλων ἐἔκεί-
20 νῶν, καὶ συναίρει λόγον μετ) αὐτῶν. Καὶ προδεΛλθὼν ὁ τὰ πέν-
τε τάλαντα λαβὼν, προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα, Λέγων᾿
κύριε, πέντε τάλαντά µοι παρέδώκας᾽ ἴδε, ἄλλα πέντε τάλαν-
9Ι τα ἐκέρδησα. Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ" εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ
πιστὲ᾽ ἐπὶ ὀλίγα ἧς πιστὸς, ἐπὶ πολλών σε καταστήσω΄ εἴσελ-
25 θε εὖς τήν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσε]θὼν καὶ ὁ τὰ δύο τά-
λαντα Λαβὼν Ἀ, εἶπεν κύριε δύο τάλαντά µοι παρέδωκας' ἴδε
9ὃ ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα. Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ" εὖ, δοῦλε
ἀγαθὲ καὶ πιστὲ' ἐπὶ ὀλίγα πιστὸς ἦς, ἐπὶ πολλῶν σε κατα-
2ἱ στήσω" εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. ΠροσεΛθὼν δὲ καὶ
:ὃ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς, εἶπεν: κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εὖἶ

3 /
ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὖκ ἔόπειρας, καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διε-

ΧΧΥ.

κ Ίντι,
3

ΤΘΥ.

Ώοοσςὶ
1η εοἱ..
Λλαβώ».

δ4 ἘΥΑΡΓΕΛΙΟΝ

ΧΧΥ. σκόρπισας. Καὶ φοβηθεὶς, ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν 25
τῇ γῇ΄ ἴδει, ἔχεις τὸ σόὀν. ᾽Αποκριθ.εὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ, εἶπεν 35
αὐτῷ ' πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρὲ, ᾖδεις ὅτι δερίξω ὅπου οὐκ ἔσπει-
ρα, καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα. Ἔδει σε οὖν βαλεῖν τὰ ἆρ- 27

δι 1η. . .
τρωπεξέ. Υὐριά µου τοῖς τραπεξεύταις ' η καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ

το. ἐμὸν σὺν τόκῳ. "άρατε οὖν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάλαντον, καὶ δότε τῷ 28
ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα. Τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται, καὶ 39
περισσευθήσεται' τοῦ δὲ μὴ ἔχοντος, καὶ ὃ ἔχει, ἀρθήσεται ἀπ᾿
αὐτοῦ. Καὶ τὸν ἀρχεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώ- 90
ΡΜΑ τερον᾽ ἐκεὶ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Ὅταν δι
δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ, καὶ πάντες οἳ
ἄγγελοι μετ) αὐτοῦ. τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ. Καὶ 52
συναχθήσονται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη" καὶ ἀφοριεῖ αὐ-
τοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίξει τὰ πρόβατα ἀπὸ
τῶν ἐριφίων. Καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ», τὰ 8δ
δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. Τότε ἐρεῖ ὃ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐ- 98
τοῦ. δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός µου, κληρονομήσατε τὴν
ἠτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Ἐπείνασα 86
γὰρ, καὶ ἐδώκατέ µοι φαγεῖν᾿ ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με ξένος
ἥμην, καὶ συναγἀγετέ µε᾽ γυμνὸς, καὶ περιεβάλετέµε᾽ ἠσθένησα, 56
ΡΜΒ καὶ ἐπεσκέφασθέ µε᾽ ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθατε πρὀς µε. Τότε δΊ
ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἳ δίκαιοι, Λέγοντες' κύριε, πότε σε εἴδο-
. ιδαμεν, μεν Ἐπεινῶντα, καὶ ἐθρέψαμεν; ἢ διψώῶντα, καὶ ἐποτίσαμεν; Πότε 88
δέ δε εἴδομεν ξένον, καὶ συνηγάγοµεν; ἢ γυμνὸν, καὶ περιεβάλΛο-
µεν; Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενοῦντα, ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθο- 89
μεν πρὸς σέ; Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς ἁμὴν Λέγω 40
τῶν ᾱ- ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον ἐποιῄσατε ἑνὶὺ τούτων τῶν ἀδελφῶν µου τῶν ἐλα-
κ. - χίότων, ἐμοὶ ἐποιήῄσατε. Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων' πο- 41
εἰ. ρεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ. κατηραμένοι, εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἤτοι-
μασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ: Ἐπείνασα γὰρ, 42
53" καὶ οὐκ ἐδώκατέ µοι φαγεῖν' καὶ Ἡ ἐδίφησα, καὶ οὐκ ἐποτύσατέ µε.
οπή ή, άγρς ἤμην, καὶ οὐ συνηγἀγετέ µε γυμνὸς, καὶ οὐ περιεβάλετέ 49

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. δὃ

44 µε᾽ ἀσθενὴς, καὶ ἐν φυΛλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ µε. Τότε ἀπο- ΧΧΥ.
κριθήσονται καὶ αὐτοὶ, λέγοντες ᾽ κύριε, πὀτε σε εἴδομεν πεινῶν-
τα, ἢ διφώντα, ἢ ξένον, ἢ φυμνὸν, ἡ ἀσθενῇ., ἡ ἐν φυλακῇ , καὶ
46 οὐ διηκονήσαµέν σοι; Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς, λέγων ἁμὴν
λέγω ὑμῖν. ἐφ᾽ ὅδον οὖκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων,
46 οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώ-

νιον᾽ οἱ δὲ δίκαιοι εἷς ζωήν αἰώνιον.

ΚΕΦ. Κς.

1 ΓΠαὶ ἐγένετο, ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς πάντας τοὺς λόγους τού- νὰ
9 τους, εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. Οἴδατε, ὅτι μετὰ δύο ἡμέραρ ΧΧΥΙ.
τὸ πάσχα γείνεται' Ἐ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς "2.
ὃ τὸ σταυρωθῆναι. Τότε συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ πρεσβύ- κ.
τεροι τοῦ Λαοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως, τοῦ λεγομένου Καϊά-
4 φα. Καὶ συνεβουλεύσαντο, ἵνα τὸν Ἰησοῦν δόλῳ κρατήσωσιν, καὶ
ὅ ἀποκτείνωσιν. Ἔλεγον δὲ ᾽ μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, ἵνα μὴ θόρυβος γένηται
6 ἐν τῷ Λλαῷ. Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενοµένου ἐν Βηθανία, ἐν οὐκίᾳ Σίµμω- ΡΜΔ
7 νος τοῦ Λεπροῦ, προσῆλθεν αὐτῷ γυνὴ ἔχουσα ἀλάβαστρον µύρου
βαρυτείµου Ἀ, καὶ κατέχεεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἀνακειμένου. βαρυτίᾳ.
8 Ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἠγανάκτησαν, Λέγοντες' εἰς τί ἡ ἀπώλεια
ϱ αὕτη: Ἠδύνατο”3 γὰρ τοῦτο πραθήναι ποΛλΛλοῦ, καὶ δοθῆναι πτω-
10 χοῖς. Γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς' τέκόπους παρέχετε τῇ γυναι-
υπ κὶν ἔργον γὰρ καλὸν εἰργάσατο εἰς ἐμέ. Πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς
19 ἔχετε μεθ" ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πώντοτε ἔχετε. Βαλοῦσα γὰρ αὔ-
τη τὸ μύρον τοῦτο ἐπὶ τοῦ σώματός µου, πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι µε
18 ἐποίησεν. ᾽ἁμὴν δὲ λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθᾖ τὸ εὐαγγέλιον
τοῦτο ἐν ὅλω τῷ κύσμῳ, Λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη, εἰς
14 μνημόσυνον αὐτῆς. Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος ΡΜΗ
16 Τούδας Ἰσκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς, εἶπεν. τί Βέλετέ µοι
δοῦναι, κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτὸν: οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριά-

16κονταάἆ ογύρια. Καὶ ἀπὸ τότε ἐξήτει εὐκοιρίαν, ἵνα αὐτὸν παραδῷ.

56 ὮΥΑΤΓΕΛΙΟΝ

ΧΧΥΙ. ο πῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀξύμων προσήλθον οἳ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ, 7
.. Λέγοντες' ποῦ θέλεις ἠτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα; Ὁ δὲ 18᾽
εἶπεν ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν πρὸς τὸν δεῖνα, καὶ εἴπατε αὐτῷ '
ὁ διδάσκαλος Λέγει ὁ καιρός µου ἐγγύς ἐστιν πρὸς σὺ ποιῶ τὸ
πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν µου. Καὶ ἐποίησαν οἳ μαθηταὶ ὡς 19
ΣΜΖ συνέταξεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἠτοίμασαν τὸ πάσχα. Ὀψίας 20
δὲ γενομένης, ἀνέκειτο μετὰ τῶν δώδεκα. Καὶ ἐσθιόντων αὐτῶν 2ἱ
εἶπεν ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει µε. Καὶ Λλυ- 32
πούμενοι σφόδρα, ἤρξαντο Λέγειν αὐτῷ εἷς ἕκαστος' µήτι ἐγώ
εἰμι, κύριε: Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν' ὁ ἐμβόψας μετ᾽ ἐμοῦ τὴν 35
χεῖρα ἐν τῷ τρυβλίῳ, οὗτός µε παραδώσει, Ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἄν- 34
Θρώπυυ ὑπώγει, καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ" οὐαὶ δὲ τῷ ἄν-
θρώπῳ ἐκείνω, δι᾽ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται ' παλὸν
ἦν αὐτῷ», εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος. ᾽Αποκριθεὶς δὲ 25.
Ἰούδας, ὃ παραδιδοὺς αὐτὸν, εἶπεν ' µήτι ἐγώ εἰμι, ῥαββεύ: λέγει
ΡΜΗΠ αὐτῷ; σὺ εἶπας. Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν, Λλαβὼν ὁ Ἰησοῦς ἄρτον, 26
καὶ εὐλογήσας, ἔκλασεν, καὶ δοὺς τοῖς μαθηταῖς, εἶπεν Λά-
βετε, φάγετε' τοῦτο ἐστὶν τὸ σώμά µου. Καὶ Λαβὼν ποτή- 21
ρίον, καὶ εὐχαριστήσας, ἔδωκεν αὐτοῖρ, Λέγων' πίετε ἐξ αὐ-
τοῦ πάντε. Ἰοῦτο γάρ ἐστιν τὸ αἷμά µου τῆς διαθήκης, τὸ 28
περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. «4έγω δὲ ὑμῖν, 20
οὐ μὴ πίω ἀπάρτι ἐκ τούτου τοῦ γενήµατος τῆς ἀμπέλου, ἕως
δν τῆς ἡμέρας ἐκείνης, ὅταν αὐτὸ πείνω Ἐ μεθ ὑμῶν καινὸν ἐν τῇ
βασιλεία τοῦ πατρὀς µου. Καὶ ὑμνήσαντες, ἐξήλθον εἰς τὸ ὄρος 80
τῶν ἐλαιῶν.
ΡΜΘ Τότελέγει αὐτοῖς ὁ Ἰηδοῦς ' πάντες ὑμεῖς σκανδαλισθήσεσθε δΙ
ἐν ἐμοὶ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ" γέγραπται γὰρ' πατάξω τὸν ποιμένα,
καὶ διασκορπισθήσονταιτὰπρόβατατῆς ποίµνης. Μετα δὲ τὸ ἔγερ- 82
Γαλ, θῆναί µε, προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλειλαίαν . ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Πέ- 88
τρος εἶπεν αὐτῷ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται ἐν σοὶ, ἐγὼ οὐ δέ-

κΗ ᾱ. / ” 2 ος) ν΄, ὁὸ ν , ” ᾽
μοῖς, αἲ ἵη ῥαπτοτᾶ σκανδαλισθἠσοµαι. Έφη αὐτῷ ο Τησους' ἅμην Λεγῶ σοι, Οτι ἓν 88

απαργ- , ν ᾿ 214 ν. κ. / / οκ
σα. ταύτῃ τῃ νυπτι, πριν άλεμτορα φωνήσαι, τρὶς ἀπαρνήσει ὙἈμε. 4έ- ὃδ

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. ο οπ

| γει αὐτῷ ὁ Πέτρος" κάν δέῃ µε σὺν σοὶ ἀποθανεῖν, οὐ µή σε ᾱ-
παρνήσοµαι ᾿ ὁμοίως καὶ πάντες οἱ μαθηταὶ εἶπον.
96 Τότε ἔρχεται μετ αὐτῶν ὁ Τησοῦς εἰς χωρίον Λεγόμενον
Γεβσημανεὶ, καὶ Λέγει τοῖς μαθηταῖς καθίσατε αὐτοῦ, ἕως οὗ
97 ἀπελθῶὼν ἐκεῖ προσεύξωμαι. Ἰαὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ
88 τοὺς δύο υἱοὺς Ζεβεδαίου, ἤρξατο Λυπεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν. Τό-
τε λέγει αὐτοῖς ' περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή µου ἕως θανάτου µεί-
90 νατε ὧδε, καὶ γρηγορεῖτε μετ ἐμοῦ. Καὶ προεΛλθὼν μεικρὸν Ἠ, ἔπε-
σεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, προδευχόµενος, καὶ λέγων ᾿ πώτερ µου;
εὖ δυνατόν ἐστιν, παρεΛλθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο" πλὴν
40 οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾽ ὡς σύ. Καὶ ἔρχεται πρὸς τοὺς µαθη-
τὰς, καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύδοντας, καὶ λέγει τῷ Πέτρῳ᾽ οὗ-
41 τως οὐκ ἰσχύσατε µίαν ὥραν γρηγορῆσαι µετ᾽ ἐμοῦ; Γρηγορεῖτε
καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμὸν ᾽ τὸ μὲν πνεῦ-
4 µα πρόθυµον., ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής. Πάλιν ἐκ δευτέρου ἀπελθὼν
προσηύξατο" πάτερ µου, εἰ οὐ δύναται τοῦτο παρελθεἴν, ἐὰν μὴ
48 αὐτὸ πίω, γενηθήτω τὸ Θέλημά σου. Καὶ ἐλθὼν πάλιν εὗρεν αὐ-
τοὺς καθεύδοντας (δαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ βεβαρημένοι.)
44 Καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς, πάλιν ἀπελθῶν., προσηύξατο ἐκ τρίτου, τὸν
46 αὐτὸν λόγον εἰπὼν πἄλιν. Τότε ἔρχεται προς τοὺς µαθητὰς, καὶ
λέγει αὐτοῖς' καθεύδετελοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε᾽ ἰδοὺ γὰρ ἤγγικεν
ἡ ὥρα, καὶ ὁ υἱὸᾳ τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἁμαρτω-
:40 λῶν. Ἐγείρεσθε' ἄγωμεν᾽ ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούς µε.
41 Καὶ ἔτι αὐτοῦ Λαλοῦντος, ἰδοὺ Ἰούδας, εἷς τῶν δώδεκα,
ᾖλθεν, καὶ μετ ἀὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων,
48 ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ Λαοῦ. Ὁ δὲ παραδιδοὺς
αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς σημεῖον, λέγων ' ὃν ἂν φιλήσω, αὐτός ἐδτιν'
40 αρατήσατε αὐτόν. Καὶ εὐθέως προσεΛλθὼν τῷ Ἰησοῦ, εἶπεν χαῖ-
60 ϱε, ῥαββεὶ καὶ κατεφίλήσεν αὐτόν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ"
ἑταῖρε, ἐφ᾽ ὃ πάρει; τότε προσελθόντες ἐπέβαλον τὰς χεῖρας ἐπὶ
δΙ τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκράτησαν αὐτόν. Καὶ ἰδοὺ, εἷς τῶν µετ᾽ αὐτοῦ

« 2 2 ο
ἐκτείνας τὴν χεῖραν ἀπέσπασεν τὴν µάχαιραν αὐτοῦ καὶ πατά-

ΧΧΥΙ.

Νο Ιη.

μι.

ΡΝ

ΡΝΑ

58 ἨγΑΤΠΤΕΑΙΟΝ

ΧΧΥΙ. ἔας τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως, ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ Οτίον. Τότε ὅ9

Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' ἀπόότρεψον τὴν µάχαιράν ὅου εἰς τὸν τό-

ωκο Ἡ

μαλαίρῃ,

δύνομαι. ἀπολοῦνται. ᾿Ἡ δοκεῖς » ὅτι οὐ δύναµαι Ἁ παρακαλέσαι τὸν πα- ὅδ
κ.

λεγεῶνας. τέρα µου, καὶ παραστήσει μου ἄρτι πλείω δώδεκα Λεγιῶνας Ἐ ἆγ-

πον αὐτῆς πάντες γὰρ οἳ Λλαβόντες µάχαιραν, ἐν µαχαίρα Ἐ

γέλων; Πῶς οὖν πληρωθώσιν αἳ γραφαὶ, ὅτι οὕτως δεῖ γενεσθαι; ὅ4
ΡΝΡ Ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρα εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τοῖς ὄχλοις ' ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήλ- δδ
Θατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων , συλλαβεῖν με καθ. ἡμέραν ἓν
τῷ ἱερῷ ἐκαθεξόμην διδάσκων, καὶ οὐκ ἐκρατήσατέ µε. Τυῦτο δὲ 56
ὅλον γέγονεν, ἵνα πΛηρωθῶσιν αἳ γραφαὶ τῶν πῥοφητῶν' τότε οἱ
μαθηταὶ αὐτοῦ πάντες ἀφέντες αὐτὸν, ἔφυγον.
Οἱ δὲ κρατήσαντες τὸν Ἰησοῦν, ἀπήγαγον πρὸς Καϊάφαν τὸν δΊ
ἀρχιερέα. ὅπου οἳ γραμματεῖς καὶ οἳ πρεσβύτερο, συνήχθησαν.
Ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούδει αὐτῶ ἀπὸ µακρόθεν; ἕως τῆς αὐλῆς τοῦ ὅ8
ἀρχιερέως ' καὶ εἰσελθὼν ἔσω, ἐκώθητο μετὰ τῶν ὑπηρετῶν, ἐδεῖν
ΡΝΓ τὸ τέλος. Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ τὸ συνέδριον ὅλον ἐξήτουν φευδο- ὅ9
µαρτυρίαν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ. ὅπως αὐτὸν Θανατώσωσιν. Καὶ οὐχ 60
εὗρον,πολλῶν προσεΛλθόντων ψευδομαρτύρων. Ύστερον δὲ προσε/-
Θόντες δύο, εἶπον' οὗτος ἔφη" δύναµαι καταλύσαι τὸν ναὸν τοῦ 0ἱ
Θεοῦ, καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν οὐκοδομῆσαι. Καὶ ἀναστὰς ὁ ἄρχιε- 65
ὠποκρύν, ρεὺς εἶπεν αὐτῷ ' οὐδὲν ἀποκρείνῃ”; τί οὗτοί ὅου καταμαρτυροῦ-
σιν: Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐσιώπα" καὶ ὃ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ: ἐξορ- 68
κίξω σε κατὰ τοῦ θεοῦ τοῦ ζώντος, ἵνα ἡμῖν εἴπῃς, εὖ σὺ εἶ ὁ
Ἄριστὸς, ὁ υἱὸς τοῦ Δεοῦ. «4έγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' σὺ εἶπας ' πλὴν 04
λέγω ὑμῖν, ἀπάρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήµενον ἐκ
δεξιῶν τῆς δυνάμεως, καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὖρα-

«Τι ’ ο 2 4 /99 λ / ς » κ ’ . . μ
Πιαροῖ. φψοῦ, Τότε ὁ ἀρχιερεὺς διέβῥηξεν τα ἱμάτια αὐτοῦ Ἀ, λέγων᾽ ἑ- 66
ἀοηδα α-

ερ. βλασφήμησεν τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; ἴδε, νῦν ἠπούσα-
τετὴν βλασφημµίαν. Τί ὑμῖν δοκεῖ; οἳ δὲ ἀποκριθέντερ εἶπον ᾿ ἔνο- 660
χο Θανάτου ἐστίν. Τότε ἐνέπτυσαν εἰρ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ 67
ἐκολάφισαν αὐτὸν ' οἱ δὲ ἐράπισαν, Λέγοντες ' προφήτευσον ἡμῖν, 08

Χριστὲ, τίς ἐστιν ὃ παίσας σε;

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΛΑΙΟΝ. ο 69

00 Ὁ δὲ Πέτρος ἐκάθητο ἔξω ἐν τῇ αὐλῇ' καὶ προσῆλθεν αὐτῷ ΧΧν],

µία παιδίσκη, Ίέγουσα᾿ καὶ σὺ ἦσθα μετὰ Ἰησοῦ τοῦ γαλειλαίουΧ. " Σπ
το Ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν πάντων, Λέγων᾽ οὖκ οἶδα τί Λέγεις. --
7Ι Ἐξελθόντα δὲ εἰς τὸν πυλῶνα, εἶδεν αὐτὸν ἄλλη. καὶ λέγει τοῖς

τὸ ἐκεῖ' οὗτος ἦν μετὰ Ἰησοῦ τοῦ ναξωραίου. Καὶ πάλιν ἠρνήσατο
κ 2. ηλ

λα .”. 2 3 .α / λ . Δ
Ἴδ µετα 9ρκου᾿ Οτι οὐκ οἴδατον ἂνθρωπον. Μετα μεικρονΧ δὲπροσ- μικ.

ἐλθόντες οἱ ἑστῶτες, εἶπον τῷ Πέτρῳ' ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν
74 εἶ' καὶ γὰρ ἡ Λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ. Τότε ἤρξατο καταθε-
, 3 / ϱ 2 5 ͵ 8 σον
µατίξειν, καὶ ὀμνύειν, ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον' καὶ εὐθὺς ᾱ-
76 Λέκτωρ ἐφώνησεν. Καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥήματος Ἰησοῦ εἷ-
ρηκότος, ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι, τρὶς ἀπαρνήσῃ με καὶ
ἐξελθὼν ἔξω, ἔκλαυσεν πικρῶς.

ΚΕ54Φ. Ι7.

Ι Πρωΐας δὲ γενομένης, δυμβούλιον ἔλαβον πάντες οἳ ἀρχιερεῖς τν

καὶ οἳ πρεσβύτεροι τοῦ Λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε θανατῶσαι ΧΣΥΙΙ.

2 αὐτύν. Καὶ δήσαντες αὐτὸν, ἀπήγαγον, καὶ παρέδωκαν Πει-

’ ν ϐ / / λ ν / 6 |) 2» 3 ο κο Π].
ὃ λάτῳ Ἐ τῷ ηγεμόνι. Τότε ἐδῶν Ίουδας ὁ παραδους αὐτὸν, Ότι "ῃιλ'
Ῥνς

κατεκρίθη, μεταμεληθ εἰς ἔστρεψεν τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἆρ-

4 χιερεῦσιν καὶ πρεσβυτέροις, Λέγων ' ἥμαρτον, παραδοὺς αἷμα
ν 5 . , νά αἱ ο]
ὅ ἀθῶον' Ἐ οἱ δὲ εἶπον' τέ πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψῃ. Καὶ ῥέψας τὰ ὃν
6 ἀργύρια εἰς τὸν ναὸν, ἀνεχώρησεν καὶ ἀπελθῶν ἀπήγξατο. Οὗ
δὲ ἀρχιερεῖς, λαβόντες τὰ ἀργύρια, εἶπαν' οὐκ ἔξεστιν βαλεῖν αὐ-
Σο Ὦλ,
πορβανάν

νοὶ

[ή 2 / 2) ων Δ 3 Δ ω ,
λαβόντες, ἠγόρασαν ἐξ αὐτῶν τον ἄγρον τοῦ κεραμέως, εἰς τα- πορβανᾶ.

8 φὴν τοῖς ξένοι. «4ιὸ ἐκλήθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος ἀγρὸς αἵματος,

-Ἱ τὰ εἰς τὸν κορβᾶν Ἡ, ἐπὲὶ τιμὴ αἵματος ἐστίν. «Συμβούλιον δὲ

ϱ ἕως τῆς σήμερον. Τότε ἐπληρώθη τὸ ἆπθὲν διὰ Ἱερεμίου τοῦ προ-

, ὴ 5 2 ἃ Δ
φήτου, Λέγοντος καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμήν
. 2. πι,

τετ.
9 Γῃ

) 2 ον .] 2 Δ αν ῃ λ ο ,
ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τον ἀγρὸν τοῦ κεραμεῶς., καθα συνεταξεν µοι έτιμ.

10 τοῦ τετειμηµένου Χ, ὃν ἐτειμήσαντο Ἀ ἀπὸ υἱῶν Ἱσραήλ. «Καὶ

κύριος.

ΧΣΧΥΠ.
ΡΕΝΖ

.2.Π.
καὶ τῶν.
νΦ η.
ὠπεκρίν.
”δ.Πι,

. 2, π],
ποσα.

ΡΝΗ

32. Π.
Πλ.

32. πι,

Πλ.

ἘνοΘ
2. ην,
Πλ.

ΑΠ,
γίν.

ϱ0 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐστάθη ἔμπροσθ εν τοῦ ἡγεμόνος" καὶ ἐπηρώτησεν
αὐτὸν ὁ ἠγεμῶν, Ίέγων᾿ σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ Ἰη-
σοῦς ἔφη αὐτῷ ' σὺλέγεις. Καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν
ἀρχιερέων καὶ Α πρεσβυτέρων, οὐδὲν ἀπεκρείνατο Ἁ. Τότε Λέγει
αὐτῷ ὁ Πειλάτος" οὖκ ἀκούεις ὅσα σου παταμαρτυροῦσιν; Καὶ

οὖκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα ὥστε θαυμάξειν τὸν ᾖγε-

/ , Δ Ν λ , ς 6 4 2 ’ ϱ/ νο ͵
μόνα λίαν. Κατα δὲ ἑορτήν εἰωδει ὁ ηγεμῶν άπολνειν ἔνατῷ οχΛλῷῳ

ς ον
δέσµιον, ὃν ἤθελον. Εϊχον δὲ τότε δέδµιον ἐπίσημον Λεγόμενον
Βαραββᾶν. Συνηγμένων οὖν αὐτῶν, εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος" Ἡ
ηγα 2 5
τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν; τὸν Βαραββᾶν, ἡ Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον
Χριστόν; Ἔδει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν. Καθημέ-
Ν ν] Μ΄ 59 4 ϱω ’ 2 / λ «9 ὴ ς α) εν
νου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήματος, ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐ-
ν / . / 3 ν , 9 . 1 Δ ῃ
τοῦ, Λέγουσα᾽ μηδέν σοι καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνω᾽ πολλα γαρ ἔπα-
Θον σήμερον κατ᾽ ὄναρ δι᾽ αὐτόν. Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ πρεσ-
βύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους, ἵνα αἰτήσανται τὸν Βαραββᾶν, τὸν
δὲ Ἰησοῦν ἀπολέσωσιν. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ ἠγεμῶν, εἶπεν αὐτοῖς
τίνα Δέλετε ἀπὸ τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν; οἳ δὲ εἶπον, τὸν Βα-
ραββᾶν. ἀ4έγει αὐτοῖς ὁ ΊΠειλᾶτος ' Ἀ τί οὖν ποιήσω Ἰησοῦν, τὸν
Λεγόμενον Χριστὸν; Λέγουσιν πάντες" σταυρωθήτω. Ο δὲ ἔφη" τί
γὰρ κακὸν ἐποίησεν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραξον Λέγοντες' σταυρω-
θήτω. Ἰδῶν δὲ ὁ Πειλἄτος Ἐ, ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον
θόρυβος γείνεται Ἁ, Λαβὼν ὕδωρ, ἀπενίψατο τὰς χεῖρας κατέναντι
ών 35 , . 2 ν/ ἳ 2 λ ά [ολ ’ . 6 Μ
τοῦ ὄχλου, λέγων ἀθῶός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τούτου ὑμεῖς
ὄψεσθε. Καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὃ Λλαὸς, εἶπεν. τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾽
ἡμᾶς, καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν. Τότε ἀπέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βα-
ραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν φραγελλώσας παρέδωκεν ἵνα σταυρωθῇῃ.
Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἠγεμόνος, παραΛλαβόντες τὸν Τησοῦν εὐ
ρϱ ἩΠγὲμ » παρ ἤ ο]
3 ΄ ’ 2 5 ὰΔ υά 4 ”ω 8.
το πραιτῶριον, συνήγαγον ἔπ' αύτον ὀλην την σπεῖραν. ἴαι ἕν-
δύσαντες αὐτὸν, χλαμῦδα κοκκίνην περιέθήκαν αὐτῷ. Καὶ πλέ-
ο 2 κα ρ τ ΄

ἔαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, περιέθηκαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐ-
τοῦ, καὶ κάλαμον ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ": καὶ γονυπετήσαντες ἔμ-

ο] 2 . Μ » »
προσθεν αὐτοῦ, ἐνέπαιξαν αὐτῷ», Λέγοντερ' χαῖρε βασιλεῦ τῶν

20

24

97

29

50
9Ι

92

δῦ

41

45

4ὐ
44

46
46

Α7
46

40

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. το οι

Ἰουδαίων. Καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτὸν, ἔλαβον τὸν κάλαμον, καὶ ΧΧΝΙ.
ἔτυπτον εἰς τὴν πεφαλὴν αὐτοῦ. Καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέ-
δυσαν αὐτὸν τὴν χλαμῦδα, καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἐμάτια αὐτοῦ"
καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι.
Ἐξερχόμενοι δὲ, εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῦυν, ὀνόματι Σίµω-
να" τοῦτον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ. Καὶ ἐλθόν-
τες εἶς τὸν τόπον τὸν Λεγόμενον Γολγοθᾶ, ὃ ἐδτιν κρανίου τόπος
λεγόμενος, ἔδωκαν αὐτῷ πιεῖν οἶνον μετὰ χολῆς μεμειγμένον 3 ῥεμιγ.
καὶ γευσάµενος, οὖκ ἠθέλησεν πιεῖν. Σταυρῶσαντες δὲ αὐτὸν,
διεµερίσαντο τὰ ἑμάτια αὐτοῦ, βάλλοντες κλῆρον. Καὶ καθήµενοι
ἐτήρουν αὐτὸν ἐκεῖ. Καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν
αἰτίαν αὐτοῦ γεγραμμένην' οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βασιλεὺς τῶν Ίου-
δαίων. «Τότε σταυροῦνται σὺν αὐτῷ δύο Λῃσταὶ, εἷς ἐκ δεξιῶν, ΒΕΑ
καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων. Οἱ δὲ παραπορευόµενοι ἐβλασφήμουν αὐ-
τὸν, κεινοῦντερ Ε τὰς πεφαλὰς αὐτῶν, καὶ Λέγοντες" ὁ καταλύων
τὸν ναὸν, καὶ ἐν τρισὺν ἡμέραις οἰκοδομών, σῶσον σεαυτὸν' εὖ
υἱὸς 9εοῦ εἶ, κατάβηθι ὧπο τοῦ σταυροῦ, Ὁμοίως καὶ οὗ ἀρχιε-
ρεῖς, ἐμπαίξοντες μετὰ τῶν γραμμµατέων καὶ πρεσβυτέρων,, ἔλε-
γον᾽ ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι' βασιλεὺς Ἴσ-
ραήλ ἐστιν, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, καὶ πιστεύσοµεν ἐπ᾽
αὐτόν. 'Πέποιθεν ἐπὶ τῷ Θεῷ ῥυσάσθω νῦν, εἰ θέλει, αὐτὸν
εἶπεν γὰρ ᾽ ὅτι θεοῦ εἰμι υἱός. Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ οἱ λῃσταὶ, οἳ συν-
σταυρώθέντες Ἐ σὺν αὐτῷ, ὠνείδιξον αὐτόν. .
᾽Απὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, ΡΕΗ .
ἕως ὥρας ἐνάτης. «Περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἐβόησεν ὁ Ιησοῦς
φωνῇ µεγάλῃ, λέγων ἐλωεὶ, ἐλωεὶ, λεμασαβακτανεὶ; τουτέστιν͵,
Θεέ µου, δεὲ µου», ἵνα τί µε ἐγκατέλιπες; Τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖῦ
ἑστηκότων ἀκούσάντες, ἔλεγον ὅτι Ἠλείαν Ἀ φωνεῖ οὗτοο. Καὶ ρω,
εὐθέως δραμῶν εἷς ἐξ αὐτῶν, καὶ Λλαβὼν σπόγγον, πλήσας τε |
ὄξους, καὶ περιθεὶς καλάμω., ἐπότιξεν αὐτόν. Οἳ δὲ Λοιποὶ
εἶπαν ἄφες, ἴδωμεν εὖ ἔρχεται Ἠλείας σώσων αὐτὸν ἄλλος ,' 2.1

ια
Ηλίας.
δὲ 1αβὼν Λόγχην, ἔνυξεν αὐτοῦ τήν πλευρὰν, καὶ ἐξῆλθεν ὕ-

ΧΧΥΠ.

κα
ε.5

κ32, Ὦ.
Φαρισ,
αλ. Ιηι

Πιλ.

62 ΒΥΑΕΡΕΛΙΟΝ

δωρ καὶ αἷμα. Ὁ δὲ Ἰησοῦς, πάλιν κράξας φωνῇ µεγάλῃ., ἀφῆ-
κεν τὺ πνεῦμα.

Καὶ ἰδοὺ, τὸ καταπέτασµα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη ἀπ᾿ ἄνωθεν
ἕως κάτω εἰς δύο καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη, καὶ αἳ πέτραι ἐσχίσθησαν.
Καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιµη-
µένων ἁγίων ἠγέρθησαν. Καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων μετὰ
τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ, εσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἐνεφανίσθη-
ὅαν πολλοῖς. Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ αὐτοῦ, τηροῦντες
τὸν Ἰησοῦν, ἰδόντες τὸν σεισμὸν καὶ τὰ γεινόμενα Ἡ, ἐφοβήθήσαν
σφόδρα, Λέγοντες' ἀληθδῶς υἱὸς δεοῦ ἦν οὗτος. σαν δὲ ἐκεῖ
γυναῖκες πολλαὶ, ἀπὸ µακρόθεν θεωροῦσαι, αἴτινες ἠκολούθη-
σαν τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας Ἄ, διακονοῦσαι αὐτῷ. Ἐν αἷς
ἦν ΛΙαρία ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰωκώβου καὶ Ἰωσῆ
µήτηρ, καὶ ἡ µήτηρ τών υἱῶν Ζεβεδαίου.

Ὀψίας δὲ γενομένης, ᾖλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ ᾿4ρι-
µαθαίας, τοὔνομα Ἰωσὴφ. ὃς καὶ αὐτὸς ἐμαθήτευσεν τῷ Ἰησοῦ.
Οὗτος, προδελθὼν τῷ Πειλάτω Ἀ, ᾖτήσατο τὸ σώμα τοῦ Ἰησοῦ.
τότε ὁ Πειλᾶτος Χ ἐκέλευδεν ἀποδοθῆναι. Καὶ Λλαβὼν τὸ σῶμα ὁ
Ἰωσὴφ, ἐνετύλιξεν αὐτὸ ἐν σινδὀνι καθαρᾷ. Καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν
τῷ κπαινῷ αὐτοῦ µνηµείω, ὃ ἑλατόμησεν ἐν τῇ πέτρα καὶ προσκυ-
Λίσας Λίθον µέγαν τῇ θύρα τοῦ μνημείου, ἀπῆλθεν. Ἶν δὲ
ἐκεῖ Μαριὰμ ᾖ Μαγδαληνή, καὶ ᾖ ἄλλη Μαρία, καθήµεναι ἀπέ-
ναντι τοῦ τάφου. Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶν μετὰ τὴν παρα-
σκευἠν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ Φαρεισαῖοι Ἔ πρὸς Πει-
λᾶτον, Λέγοντες κύριε, ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν
ἔτι ζῶν' μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι. Ἰέλευσον οὖν ὦσφαλι-
σθῆναι τὸν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας' µήποτε ἐλθόντες οἱ
μαθηταὶ, κλέψωσιν αὐτὸν, καὶ εἴπωσιν τῷ Λλαῷ᾽ ἠγέρθη ἀπὸ
τῶν νεκρῶν ' καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης. Ἔφη
αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος ' Ἔ ἔχετε κουστωδίαν ' ὑπάγετε, ἀσφαλίσασθε
ὡς οἴδατε. Οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίόαντο τὸν τάφον, σφρα-

γψίσαντες τὸν Λίθον, μετὰ τῆς κουστῶδίας.

50
61

62
69

ῦ4
αλ]

δι]

57
ὅδ
5ο
60
σι
02
05
4
65

66

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ. 68

κπὸ, κΠ.

1 ᾿Οψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς µίαν σαββάτων, ᾖλθεν να
Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ ἡ ἄλλη Μαρία, δεωρῆσαι τὸν τάφον. ΧΧΥΙΗ.

ο Καὶ ἰδοὺ, σεισμὸς ἐγένετο μέγας. ἄγγελος γὰρ κυρίου, καταβὰς
ἐξ οὐρανοῦ, καὶ προσελθῶν ἀπεκύλισε τὸν Λίθον, καὶ ἐκάθητο

8 ἐπάνω αὐτοῦ. ἣν δὲ ᾗ εἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ, καὶ τὸ ἔνδυμα

4 αὐτοῦ Λευκὸν ὧς χιῶν. ᾽πὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ

ὃ τηροῦντες, καὶ ἐγενήθησαν ὡς νεκροί. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὃ ἄγγελος,

: εἶπεν ταῖς γυναιξὶν" μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς' οἶδα γὰρ ὅτι Ἰησοῦν τὸν

6 ἐσταυρωμένον ξητεῖτε. Οὖκ ἔστιν ὧδε᾽ ἠγέρθη γὰρ, καθὼς εἶπεν '

7 δεῦτε, ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο. Καὶ ταχὺ πορευθεἶῖσαι, εἷ-

ω µ 9 » 3 »/ ρω Μος 4
πατετοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ὅτι ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν' καὶ ἐδοῦ,

προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλειλαίαν ' Ἀ ἐκεὶ αὐτὸν ὄψεσθε' ἰδοὺ, εἷ- αμ

8 πον ὑμῖν. Καὶ ἀπελθοῦσαι ταχὺ ἀπὸ τοῦ μνημείου μετὰ φόβου ΣΞΕ
καὶ χαρᾶς μεγάλης, ἔδραμον ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐ-
9 τοῦ. αἱ ἰδοὺ, Ἰησοῦς ὑπήντησεν αὐταῖς, λέγων χαίρετε' αἳ
δὲ προσελθοῦσαι, ἐκράτησαν αὐτοῦ τοὺς πόδας, καὶ προσεκύνη-
10 σαν αὐτῷ. Τότε λέγει αὐταῖς ὁ Ἰησοῦς' μὴ φοβεῖσθε᾽ υπάγετε,
ἀπαγγείλατε τοῖς ἀδελφοῖς µου, ἵνα ἀπέλθωσιν εἰς τὴν ΓαΛει-

Λαίαν Ἀ, κἀκεῖ µε ὄψονται. Τὰλὰ

1 Πορευομένῶν δὲ αὐτῶν, δοὺ τινὲς τῆς κουστωδίος, ἐλθόν- Ρ5Θ
τες εἰς τὴν πύλιν, ἀπήγγειλαν τοῖς ἀρχιερεῦσιν ἅπαντα τὰ γὲ-
19 νόμενα. Καὶ συναχθέντες μετὰ τῶν πρεσβυτέρων, συμβούλιόν τε
18 λαβόντες ἀργύρια ἑκανὰ ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις, Λέγοντες εἴ-
πατε, ὅτι οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ, νυκτὸς ἐλθόντες, ἔκλεψαν αὐτὸν
14 ἡμῶν ποιμωμένων. Καὶ ἐὰν ἀκουσθῇ τοῦτο ὑπὸ τοῦ ἠγεμόνος,
16 ἡμεῖς πείσοµεν, καὶ ὑμᾶς ἀμερίμνους ποιήσοµεν. Οἵ δὲ, Λαβόν-
τες τὰ ἀργύρια, ἐποίησαν ὧς ἐδιδάχθησαν καὶ διεφηµίσθη ὁ Λό-

Φος οὗτος παρὰ Ἰουδαίοις µέχρι τῆς σήμερον ἡμέρας. | ᾗ μη

16 Οἱ δὲ ἔνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλειλαίαν Ἡ, ες ΡΟ

ΧΣΧΥΠΙ.

.2.1Π,

Πήατῦ.

64 ἘΥΑΡΓΕΔΙΟΝ ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΛΙΟΝ.

τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖο ὁ Ἰήσοῦς. Καὶ ἰδόντες αὐτὸν, προσ- ΙΤ
εκύνήησαν᾽ οἱ δὲ ἐδίότασαν. «Καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς, ἐλάλησεν 18
αὐτοῖς, Λέγων' ἐδόθη µοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς
γῆς. Πορευθέντες οὖν μαθητεύδατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίσαντες Ι8
αὐτοὺς εἰς τὸ Όνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἀγίου
πνεύματος. «ιδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα Όόα ἐνετειλάμην 20
ὁ νο. ν.δ. 5 ω ’ . ο, ο, Α΄
ὑμῖν καὶ ἰδοὺ, ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας, ἕως τῆς

συντελείας τοῦ αἰῶνος.

ΚΑΤΑ
ΜΑΘΟΘΑΙΟΝ.3Σ

ΏΥΑΡΓΤΕΔΙΟΝ
ΚΑΡΤΑ ΜΑΡΙΟΝ

ΚΕΦ ΑΔ.

. . . . . Α
: “Αρχ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Θεοῦ. Καθὼς γέ- ϱΛΡ. .
2 - 6 ”. ν 4 ». ὁ 1 2 / ν.
γραπται ἓν τῷ Ἡσαῖᾳ τῷ προφήτῃ᾽ ἰδου, ἀποστελλω τον ἄγ-
8 γελόν µου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσειτὴν ὁδόν σου. Φω-
νὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ ' ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας
4 ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. ἈἘγένετο Ἰωάνης ὁ βαπτίξων ἐν
τῇ ἑἐρήμω, κηρύόσων βώπτισόμα µετανοίας εἰς ἄφεσιν ἅμαρ-
6 τιῶν. Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ᾗ Ἰουδαία χώρα, καὶ

οὗ Ἱεροσολυμεῖται Ἡ πάντες καὶ ἐβαπτίζοντο ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἴορ-, Ν δν Τλε

Γερασολυ-
6 δάνῃ ποταμῶ, ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. Καὶ ἦν ὁ Τωά- μισαν.
νης ἐνδεδυμένος τρίχας καµήλου, καὶ ζώνην δερµατίνην περὶ τὴν
7 ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἔσθωνἈ ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. Καὶ ἑκή- "Τίωσοᾶ,
ρυόσεν λέγων ἔρχεται ὁ ἐσχυρότερός µου ὀπίσω, οὗ οὐκ εἰμὶ ἵκα-
8 νὸς κύψας Λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. Ἐγὼ ἐβά-
πτισα ὑμᾶς ὕδατι ' αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς πνεύματι ἁγίω.
9 Ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, ἠλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Να-
ζαρὲτ τῆς ΓαλιλαίαςἈ, καὶ ἐβαπτίσθη εἰς τὸν Ἰορδάνην ὑπὸ λος
10 Ἰωάνου. Καὶ εὐθὺς ἀναβαίνων ἐν τοῦ ὕδατος εἶδεν σχιξοµένους μα
Ὁ τοὺς οὐραάνοὺς, καὶ τὸ πνεῦμα ὥς περιστερὰν καταβαῖνον εἰς
11 αὐτόν. Καὶ φωνή ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν σὺ εἶ ὃ υἱός µου ὁ
19 ἀγαπητὸς, ἐν σοὺ εὐδόκησα. Καὶ εὐθὺς τὸ πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλ- Τ
19 Λει εἰς τὴν ἔρημον. «Καὶ ἦν ἐν τῇ ἐρήμω τεσσεράκονταΆ ἡμέρας τεχον᾿
πειραξόµενος ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ καὶ ἦν μετὰ τῶν δηρίων' καὶ οἳ
ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ.
14 Καὶ μετὰ τὸ παραδοθῆναι τὸν Ἰωάνην, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Α -

16 τὴν Γαλειλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ. Καὶ λέ- Τολεὰ,
ὅ

1.

δ, Τι
Ταλιλ

3 ῬΏουςἱ Ἱπ
ο

3
σας, αμοιί-

βληστρογ.
1. Τα,

5 ν
αλεεὶς.,
Τα οἵἳ 1Π0Χ.

10]

Χ Τία ο0-
4εΣ, πον
σου.

Ἡ 2, ΤΠ.

λ ΄,
ἐπετίμ.
κ, 1,

φιµ.

3, Τη,
νξ.

2. Τα.
ΤαλιΛ.
ς

66 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

γων' ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς, καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ
μετανοεῖτε, καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ. Καὶ παράγων παρὰ
τὴν θάλασσαν τῆς Γαλειλαίαςὰ εἶδεν Σίμωνα καὶ ᾿άνδρέαν τὸν
ἀδελφὸν Σίμωνος, ἀμφιβάλλονταςὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ’ ἦδαν γὰρ
ἀλιεῖς.Ἐ Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: δεῦτε ὀπίσω µου, καὶ πονή-
σω ὑμᾶς γενέσθαιἁλιεῖς ἀνθρώπων. Καὶ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκ-
τυα, ἠκολούθουν αὐτῷ. Καὶ προβὰς ὀλίγον εἶδεν Ἰάκωβον τὸν
τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ Ἰωάνην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ αὐτοὺς ἐν
τῷ πλοίῳ καταρτίξοντας τὰ δίχτυα. Καὶ εὐθὺς ἐκάλεσεν αὐ-
τοὺς" καὶ ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ µε-
τὰ τῶν μισθωτῶν, ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ. |

Καὶ εἰσπορεύονται εὖς Καφαρναοὺμ΄ καὶ εὐθέως τοῖς σάβ-
βασιν εἰσελθῶὼν εἰς τὴν συναγωγὴν ἐδίδασκεν. Καὶ ἐξεπλήσσοντο

ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ" ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὥς ἐξουσίαν ἔχων,

καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖο Καὶ εὐθὺς ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐ-

16

2

τῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύµατι ἀκαθάρτῳω, καὶ ἀνέκραξεν, λέγων. Τί 24

ἡμῖν καὶ σὺχ, Ἰησοῦ Ναξαρηνὲ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς οἶδά σε
τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ Φεοῦ. Καὶ ἐπετείμησεν Ἀ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Λέ-
γων' φειμώθητι Ἡ, καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ. Καὶ σπαράξαν αὐτὸν
τὸ ἀκάθαρτον, καὶ φωνῆσαν φωνῇ µεγάλῃ, ἐξῆλθεν ἐξ' αὐτοῦ.
Καὶ ἐθαμβήθησαν ἅπαντες, ὥστε συνξητεῖν Χ αὐτοὺς, Λέγοντας
τύ ἐστιν τοῦτο; διδαχἡ καινἠ, κατ ἐξουδίαν καὶ τοῖς πνεύµασι
τοῖς ἀκαθαάρτοις ἐπιτάσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ; «Καὶ ἑξῆλ-
8εν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺς πανταχοῦ εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς
Γαλειλαίας.Ά

ὑὰ]
20

2Ἴ

28

Καὶ εὐθὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθὼν,, ᾖλθεν εἰς τὴν οὐκίαν 29

Σίμωνος καὶ ᾽ἀνδρέου, μετὰ Ιακώβου καὶ Ἰωάνου. Ἡ δὲ πενθερὰ
Σίμωνος κατέκειτο πυρέόσουσα ' καὶ εὐθὺς Λέγουσιν αὐτῷ περὶ
η λ ” « ’ ω ο.
αὐτῆς. Καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν, κρατήσας τῆς χειρὸς
2 ον 5 σ Δ 3 ς 2 μ 3 / λ

καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὃ πυρετὸς' καὶ διηκόνει αὐτοῖ,. Ὀψίας δὲ

/ κό ”, ς ο - Ν 3 / 4
γενομένης, 0τὲε ἔδυσεν 0 ὔλιος, ἔφερον προς αὐτον πάντας τους

50

5Ι
99

κακῶς ἔχοντας, καὶ τοὺς δαιµονιξομένους. Καὶ ἦν ὅλη ἡ πόλις 88

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 67

94 ἐπισυνηγμένη πρὸς τὴν θύραν. Καὶ ἐθεράπευσεν πολλοὺς κα-
κὠς ἔχοντας ποιπίλαιρ νόσοις καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλεν,
καὶ οὖκ ἤφιεν τὰ δαιμόνια λαλεῖν., ὅτι ᾖδεισαν αὐτὸν Ἀριστὸν

96 εἶναι. Καὶ πρωὶ ἔννυχα Λείανχ ἀναστὰς ἐξῆλθεν εἰς ἔρημον

96 τόπον, κἀκεῖ προσηύχετο,. Καὶ κατεδίωξεν αὐτὸν Σίμων καὶ οἳ

97 μετ αὐτοῦ. Καὶ εὗρον αὐτὸν, καὶ λέγουσιν αὐτῷ' ὄτιπάντες ξητοῦ-

98 σίν σε. Καὶ λέγει αὐτοῖς' ἄγωμεν ἀλλαχοῦ εἰς τὰς ἐχομένας κῶ-

89 µοπόλεις, ἵνα καὶ ἐκεῖκηρύξω" εἰς τοῦτογὰρ ἐξῆλθον. «Καὶ ᾖλθεν
κηρύσσων εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, εἰς ὕλην τὴν Γαλειλαίαν Ἀ,
καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων.

40 Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν Λεπρὸς, παρακαλῶν αὐτὸν, Λλέ-

41 γων αὐτῷ' κύριε ὅτι ἐὰν θέλῃς, δύνῃ µε καθαρίσαι. Καὶ σπλαγ-
χνισθεὶς, ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἤψατο, καὶ λέγει αὐτῷ'

42 θέλω, καθαρίσθητι. Καὶ εὐθὺς ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἡ Λέπρα,

48 καὶ ἐκαθαρίσθη. Καὶ ἐμβρειμησάμενοςἨ αὐτῷ, εὐθὺς ἐξέβαλεν

44 αὐτόν. Καὶ λέγει αὐτῷ ' ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς ' ἀλλὰ ὕπαγε,
σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἑερεῖ» καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ

4ὔ σου ἃ προσέταξεν Μωύσῆς, εἰς µἀρτύριον αὐτοῖς. Ὁ δὲ ἐξελθὼν
ἤρξατο κηρύσσειν πολλὰ καὶ διαφηµίξειν τὸν λόγον ὥστε µη-
κέτι αὐτὸν δύνασθαι φανερῶς εἰς πόλιν εὐσελθεἴν ' ἀλλ᾽ ἔξω ἐπ᾽

4 ΄ / κά Δ 2 ΄
ἑρήμοις τόποις, καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν πάντοδεν.

ΚΕΦ. ἙῬ.

! Μα) εἰσε]θῶν πάλιν ες Καφαρναοὺμ δι᾽ ἡμερῶν, ἠκούσθη ὅτι
2 ἓν οἴκῷ ἐστίν. Καὶ συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε µηκέτι γωρεῦν μῆ
8 δὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν᾽ καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν Λόγον. Καὶ ἔρ-
χονται φέροντες πρὸς αὐτὸν, παραΛυτικὸν αἱρόμενον ὑπὸ τεσσά-
4 ρων. Καὶ μὴ δυνάµενοι προσενέγκαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπε-
στέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν' καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κρά-

ὅ βαττονΧΆ, ὅπου ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. Καὶ ὑδὼν ὁ Ἰι ησοῦς τὴν,

Αι Ώλε

.32. τη.

ἐμβριμ.

9
ΟοΑΡ. Π.

«9, τι,
πράββατον

πίστιν αὐτῶν, λέγει τῷ παραλυτικῷ" τέκνον, ἀφίενταί σου αξ Ν'ῖς οἱ πίτα.

Β κ

68 ον ΒΣΑΓΓΡΗΕΛΙΟΝ

6 5. 2 ω : ,
Ἡ. ἁμαρτίαι. Ἠσαν δέτινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήµενοι, καὶ
διαλογιξόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. Ὅτι οὗτος οὕτω λαλεῖ »
βλασφημεῖ; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας, εἰ μὴ εἷς ὁ Δεός;

2 8 » ν ϱ
Καὶ εὐθὺς ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ, ὃ τι διαλογί-

ξονται ἐν ἑαυτοῖς, λέγει τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρ-

, . ὁ , 5 9 . ν ν : ως. 3
δίαις υμῶν; Τί ἐστιν εὐκοπῶτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ ᾽ ᾱ-
, ., ος η ο ο «ο ὁ , α τ. Δ ,
:φύενταί σου αἱ ἁμαρτίαι ᾿ ἢ εἰπεῖν ἐγείρου, καὶ ἄρον τὸν κράβ-
. 1. Ώι . ἳ : ε
κράβατ- βατόὀνΆ. σου. καὶ περιπάτει; Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ
το. λ ω 3 , . , ϱ , ῃ ω ο. , »
Νοὶς οιἱππα,υίος τοῦ άνθρωῶπου αφιέναι ἁμαρτίας ἐπὶ τῆς γῆς, λέγει τῷ
παραλυτικῶ ' σοὶ λέγω, ἔγειρε, ἄρον τὸν πράβατόὀν σου, καὶ
/ Δ 3 9 ͵
'ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἠγέρθη, καὶ εὐθὺς ἄρας τὸν κρά-
βατον ἐξῆλθεν ἔμπροσθεν πάντων ὥστε ἐξίστασθαι πάντας,
καὶ δοξάξειν τὸν 9εὸν., ὅτι οὕτως οὐδέποτε εἴδομεν.
Μάς ' ω-. -
1 «Καὶ ἐξῆλθεν πάλιν παρὰ τὴν Δάλασσαν καὶ πᾶς ὁ ὄχλος
ί κ 3 4 2ο, 2 , 4 / 5
ἤρχετο πρὸς αύτον., καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς. Καὶ παραγων εἶδεν
4ευεὶν τὸν τοῦ ἀλφαίου, καθήµενον ἐπὶ τὸ τελώνιον᾿ καὶ λέγει
3 »ω 2 2 : Σ. - 5
ΛΙ αὐτῷ' ἀκολούθει μοι" καὶ ἀναστὰς ἠκολούθῃσεν αὐτῷ. Καὶ γεί-
ν 9 4 ω -
ο νεται Ἐ κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τε-
κ. ν δ ν 3 ν ω .
Λῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ Ιησοῦ, καὶ τοῖς µαθη-
ταῖς αὐτοῦ" ἦσαν γὰρ πολλοὶ, καὶ ἠκολούθουν αὐτῷ. Καὶ οὗ
αι . ώ , ος / υ, ῃ , Ν ω ϐ
Φαρισ. γραμματεῖς τῶν Φαρεισαίῶν Ἐ ἐδοντες οτι ἐσθίειµετα τῶν αμαρτω-

τῶν ω ᾽ » ” ρ µ ω 9 ν. ο Δ
ειροταίαί- ῶν καὶ τῶν τελωνῶν», ἔλεγον τοῖς μαθηταϊῖς αὐτου ' Οτι µετα
μις,

10

1

12

19

16

ν ω ν ϱ .ω 32 σς ν
τῶν τελωνῶν καὶ τῶν ἁμαρτωλῶν ἐσθίει. Καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς 7

/ ω 3 2
λέγει αὐτοῖς' ὅτι οὐ χρείαν ἔχουσιν οἳ ἰσχύοντες ἐατροῦ, ἀλλ
ω 3 5 : .. ιν 9
τα οὗ πακῶς ἔχοντερ᾽ οὐκ ἠλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτω-
Α.4. Ώλ.

ὥαρισ λούς. Καὶ ἦσαν οἳ μαθηταὶ Ἰωάνου καὶ οἱ Φαρεισαῖοι" νηστεύον-

2 ». 2 ,
τες καὶ ἔρχονται καὶ Ίέγουσιν αὐτῷ διὰ τί οὗ μαθηταὶ ἸΙωά-

Κ.Π. » - , )
Φαρισ νου καὶ οἳ μαθηταὶ τῶν Φαρεισαίων Ἄ νηστεύουσιν; οἱ δὲ σοὶ οὐ

5 ως ς 2 υφὰα νι
φηστεύουσιν; ἸΚαὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ

ν Ες 2 --- α /
ψυμφῶνος, ἓν ὢ ὁ νυμφίοεµετ αὐτῶν ἐστιν, νηστενυείν; ὀ6ον χρό-
ο) 4 , Ε 2 , , 3 ,
νον ἔχουσιν τὸν νυμφίονµµετ αὐτῶν, οὗ δύνανται νηστεύειν. Ἠλεύ-

4 6 , [κά : 3 » 3 2 2 ο 5 , /
σονται δὲ ημέραι, οταν ἀπορῦθῃ απ΄ αυτῶν ὁ νυμφίος. καὶ τότε

18

ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΟΝ. 09

91 νηστεύσουσιν ἓν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα. Οὐδεὶς ἐπίβλημα ῥάκους ἆγ-
νάφου ἐπιῤῥώπτει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιὸν΄ εὖ δὲ μὴ, αἴρει τὸ πλή-
ρωμα ἀφ᾿ ἑαυτοῦ τὸ παινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ χεῖρον σχίσμα

2» γείνεται Ά. Καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιοὺς εὖ
δὲ μὴ, ῥήξει ὃ οἶνος τοὺς ἀσκοὺς, καὶ ὁ οἶνος ἀπόλλυται, καὶ
οἱ ἀσκοὶ ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς.

28 Καὶ ἐγένετο αὐτὸν ἐν τοῖς σάββασι διαπορεύεσθαι διὰ τῶν
σπορίµων, καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ ἤρξαντο ὁδοποιεῖν τίλλοντες
24 τοὺς στάχυας. Καὶ οἳ Φαβεισαῖοι Χ ἔλεγον αὐτῷ' ἴδε, τό ποιοῦσιν
2ὅ τοῖς ὄάββασιν ὃ οὖκ ἔξεστιν; Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' οὐδέποτε ἀνέγ-
νῶτε τί ἐποίησεν «4αυεὶδ, ὅτε χρείαν ἔσχεν., καὶ ἐπείνασεν αὐτὸς
29 καὶ οἱ μετ αὐτοῦ; Εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπὶ 4βιά-
Θαρ ἀρχιερέως, καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὓς
οὖκ ἔξεστιν φαγεῖν, εἰ μὴ τοὺς ἑερεῖς, καὶ ἔδωκεν καὶ τοῖς σὺν
27 αὐτῷ οὖσιν. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ' τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον
28 ἐγένετο, καὶ οὐχ) ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον. “Όστε κύριός

6 ” ϱ
ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.

ΚΕΦ. Τ.

1 Ἰκαὶ εὐσῆλ9εν πάλιν εἷς συναγωγὴν' καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἑξη-
, ., 4 μη 4 ’ ” λ δώ /
ὁ ραμμενην ἔχων την χεῖρα. Ἰαὶ παρετήρουν αὐτον » εὖ τοῖς σάβ-
8 βασιν θεραπεύσει αὐτὸν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. Καὶ λέγει
4 τῷ τὴν χεῖρα ἔχοντι ξηρὰν᾽ ἔγειρε εἰς τὸ μέσον. Καὶ λέγει
2 Θα. ο / μα ω -
:αὐτοῖς ΄ ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθοποιῆσαι, ἢ κακοποιῆσαι;
ν 3 µ
ὅ φυχὴν σῶσαι, ἢ ἀκοπτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων. Καὶ περιβλεψάμε-
2 3 2 -” ο ὁ
νος αύτους µετ ὀργῆς, συνλυπούμενοςΧ ἐπὶ τῇ πωρῶώσει τῆς καρ-
.- .
δίας αὐτῶν, Λέγει τῷ ἀνθρώπῳ'' ἔπτεινοντὴν χεῖρα' καὶ ἐξέτεινεν,
΄ 6 »
6 καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ. Καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρεισαῖοι Ά,
2 ) Δ ν ϐ ω ὁ
εὐθὺς µετα τῶν Ηρωδιανῶν συμβούλιον ἐδίδουν κατ αὐτοῦ, ὅπως
3 2 /
αὐτον ἀπολεσωσιν.

52 ν ” ω« ο.
Καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς

Π.

. 2 Ώι,
γίν,
15ο

κ. 2. Τ,

Φαρισ.

ΙΔ
σβΡ, ΠΠ.

κ, Τι.

συΛλ,

ον π,
Φαρισ.

15

70 ΤΥΑΓΓΕΛΙΟΝ.
ον ἳ , -- : . ἑἑ. . . ,
τω. τὴν θάλασσαν καὶ πολὺ πλῆθοςρ ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας Ἀ ἠκολου-
Θήσεν, καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας, καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων, καὶ ἀπὸ 8
τῆς Ἰδουμαίας., καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου' καὶ περὶ Τύρον καὶ
λα ΣειδῶναΆ πλῆθος πολὺ, ἀκούοντες ὅσα ποιεῖ, ἦλθον πρὸς αὐ-
τόν. Ἰαὶ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ἵνα πλοιάρια προσκαρ- 9
Φιῤ, τερῇ αὐτῷ, διὰ τὸν ὄχλον, ἵνα μὴ θλείβωσινΆ αὐτόν. ΠοΛ- 10
ἐπιπῖα. λοὐφγὰρ ἐθεράπευσεν ' ὥστε ἐπιπείπτειν Ἑ αὐτῷ, ἵνα αὐτοῦ ἄφων-
μάστιγ. ται, ὅσοι εἶχον µάστειγαςΧ. Καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα 1

κ 3. ην

ποοσέπισ ὕταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προσέπειπτανΆ αὐτῷ, καὶ ἑκφαξον» Λλέ-

ἐν ἓ ζμα, γοντα ὅτι σὺ ἐἱ ὁ ὁ υἱὸς τοῦ δ2οῦ. καὶ πολλὰ ἐπετείμα”.αὐ- 12
ποιῶσιν τοῖς», ἵνα μὴ αὐτὸν φανερὸν ποϊήσωσιν Ἀ.
Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὅρος, καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν 18
ἵς αὐτὸς' καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν. Καὶ ἐποίησεν δώδεκα, οὓς καὶ ἰ4
ἀποστόλους ὠνόμασεν ἵνα ὧσιν μετ αὐτοῦ, καὶ ἀποστέλλῃ αὐ-
τοὺς κηρύσσειν , καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια. Καὶ 15
ἐποίησεν τοὺς δώδεκα. Καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σύµωνι Πέτρον.!6
Καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ Ἰωάνην τὸν ἀδελφὸν τοῦ 11
Ἰακώβου ' καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὄνομα Βοανεργὲς.. ὃ ἐστιν, υἱοὺ
βροντῆςε. «Καὶ ᾿Ανδρέαν, καὶ Φίλιππον, καὶ Βαρθολομαῖον, Ι8
. καὶ ἸΜαθθαῖον Χ, καὶ Θωμᾶν; καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ ᾽Αλφαίου,
καὶ Θαδδαῖον, καὶ Σέμῶνα τὸν καναναῖον. Καὶ Ἰούδαν Ίσκα- 19
ριῶθ., ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν. |
Καὶ ἔρχεται εἰς οἶκον' καὶ συνέρχεται πάλιν ὁ Όχλος, 20
ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μὴ δὲ ἄρτον φαγεῖν. Καὶ ἀκούσαντερ οἳ 31
παρ᾽ αὐτοῦ", ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτὸν ἔλεγον γὰρ' ὅτι ἐξέστη.
Καὶ οὗ γραμματεῖς, οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες, ἔλεγον ' 25
ὅτι Βεεζεβοὺλ ἔχει καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιµονίων ἐκβάλ-
λει τὰ δαιμόνια. Καὶ προσκαλεζάμενος αὐτοὺς, ἐν παραβολαῖς 38
ἔλεγεν αὐτοῖς' πῶς δύναται Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν; Καὶ 24
ἐὰν βασιλεία ἐφ᾽ ἑαυτὴν µερισθῇ., οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βα-
σιλεία ἐκείνη. Καὶ ἐὰν οὐκία ἐφ᾽ ἑουτὴν µερισθῇ, οὐ δυνήσεται 25
ἡ οὐκία ἐκείνη στῆναι. Καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐφ᾽ ἑαυτὸν, 20

ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΟΝ. τι

οἸ καὶ ἐμερίσθη, οὐ δύναται στῆναι, ἀλλὰ τέλος ἔχει. '4λΛ᾽ ου. ΠΠ.

οϱ ν 2 ω
δύναται οὐδεὶς εὖς τὴν οὐκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθῶν, τὰ σκεύη αὐτοῦ

’ ΦΑ 4 ών νο λ , ͵ αν) ᾿ ο
διαρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἐσχυρὸν δήσῃ᾽ καὶ τότε τὴν οὗπίαν
28 αὐτοῦ διαρπάσει. ᾽ἁμὴν Λέγω ὑμῖν. ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς
υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἁμαρτήματα, καὶ αἲ βλασφημίαι ὅσα

29 ἐὰν βλασφημήσωσιν. Ὃς ὃδ᾽ ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ

(4 3 ”» . υ κ.
ἅγιον, οὖκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰώνα. ἆλλ᾽ ἔνοχός ἐστιν αἰῶ- -

90 νίου ἁμαρτήματος.. Ὅτι ἔλεγον πνεύμα ἀκάθαρτον,ἔχει.,

δΙ Καὶ ἔρχονται ἡ µήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ

σι ω 4 , --.
92 ἔξω στήκοντες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν, κπαλοῦντες αὐτόν. Καὶ ἐκά- ..

ἀ-.. τος,

--

Θητο περὶ αὐτὸν ὄχλος' καὶ λέγουσιν αὐτῷ ᾽ ἰδοὺ, ἡμήτηρ σου καὶ .. ΄--

88 οὗ ἀδελφοί σου ἔξω ξητοῦσίν σε. Καὶ ἀποκριθεὶς αὐτοῖς, Λέ-
δ4ψει. τίς ἐστιν ἡ µήτηρ µου, καὶ οἳ ἀδελφοί; Περιβλεφάμενος

τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ καθηµένους, λέγει ἴδε ἡ µήτηρ µου καὶ
86 οἱ ἀδελφού µου. Ὃξδ ἂν ποιήσῃ τά θελήματα τοῦ Δεοῦ, οὗτος ᾱ-

δελφός µου, καὶ ἀδελφῆ ., καὶ µήτηρ ἐστίν.

ΚΟ δ. Δ.

1 Καὶ πάλιν ἤρξατο διδάσκειν παρὰ τὴν θάλασσαν ' καὶ συνάγε-

8 2 5” ω ες, Σ .-- ο », ἃ
ται προς αὐτον Όχλος πλεΐστος, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον ἐμ-

βάντα καθήῆσθαι ἐν τῇ Φαλάσσῃ’' καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν 9ά-
2 λασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦσαν. «Καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν παραβο-
ἃ Λαϊς πολλὰ, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. ᾽κούετε"
ἰδοὺ, ἐξήλθεν ὁ σπείρων σπεῖραι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν͵,
ὃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδὸν, καὶ ᾖλδεν τὰ πετεινὰ , καὶ κατέφα-
ὅ γεν αὐτό. Καὶ ἄλλο ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πετρῶδες, καὶ ὅπου οὐκ εἶχε
γἠνπολλὴν ' παὶ εὐθὺς ἐξανέτειλεν, διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος τῆς γῆς.
6 Καὶ ὅτε ἀνέτειλεν ὃ ἥλιος ἐκαυματίσθησαν, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν
7 ῥίξαν, ἐξηράνθη. «Καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας ' καὶ ἀνέ-
ῥησαν αἲ ἄκανθαι, καὶ συνέπνιξαν αὐτὸ καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκεν,

1 4. σ1" ω
8 Καὶ ἄλλα ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλὴν ' καὶ ἐδίδου κπαρπὸν ᾱ-

17
6ΑΡ, ΙΝ.
τὸ 5αρος-

αἀάίιαυ.

τΙ.
ἄ Τία σοἆ.

τ2 . ΒΥΑΤΤΕΛΙΟΝ

νοντα χαὶ οὐ εανό -- ... -
ναβαίνοντα καὶ αυξανόμενα ' καὶ ἔφερεν εἰς τριάκοντα, καὶ ἐν

9 μ] , [ 5
ἔν, πο ἔνιἑξήκοντα», καὶ ἐν ἕκατόν.. Καὶ ἔλεγεν ' ὃς ἔχει ὦτα ἀκούειν, ᾱ-

1Η

Ἀ]ία οοᾷ,
. /
4, παν γνν.

Ν 2. Ὦ.
0.

.2.Τ.

συμπνίγ.
δη.

γίν.

2. η.
χλύν.
τη.
5 ι
υπο.

κουέτω.

Καὶ ὅτε ἐγένετο κατὰ µόνας, ἠρώτων αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν
σὺν τοῖς δῶδεκα τὰς παραβοΛλάς. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' ὑμῖν τὸ
µυστήριον δέδοται τῆς βασιλείας τοῦ 9εοῦ ' ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω--
Όεν ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται Ά. Ἵνα βλέποντες βλέπωσι,
καὶ μὴ ἴδωσιν' καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι, καὶ μὴ .συνιῶσιν ' µήποτε
ἐπιστρέφωσιν., καὶ ἀφεθῃ αὐτοῖς. Καὶ λέγει αὐτοῖς' οὐκ οἴδατε
τὴν παραβολὴν ταύτην; καὶ πὠςτιάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε

Ὁ σπείρῶν, τὸν Λόγον ὄπείρει. Οὗτοι δέ εἶσιν οἳ παρὰ τὴν ὁ-

14
16

΄ ς 9 δς 4 ν ,
δὸν, ὅπου σπείρεται ὃ λόγος, οἳ ὅταν ἀκούσωσιν, εὐθὺς ἔρχε-

ται ὃ Σατανᾶς, καὶ αἴρει τὸν Λόγον τὸν ἐσπαρμένον εἰς αὐτούς.
Καὶ οὗτοί εὖσιν ὁμοίως οὗ ἐπὶ τὰ πετρώδη ὄπειρόµενοι, οἳ
ὕταν ἀκούσωσι τὸν λόγον, εὐθὺς μετὰ χαρᾶς Λαμβάνουσιν αὐ-
τόν. Καὶ οὐκ ἔχουσαν ῥίξαν ἐν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν'
εἶτα γενομένης θλείψεως Ἐ ἡ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς καν-
δαλίξονται. «Ἱαὶ ἄλλοι εἰσὶν οἳ «εἰς τὰς ἀκάνθας σπειρόµενοι,
οὗτοί εἶσιν οἱ τὸν λόγον ἀκούσαντες. Καὶ αἳ µέριμναι τοῦ αἰῶ-
νος, καὶ ἡ ἁπάτη τοῦ πλούτου, καὶ αἱ περὶ τὰ Λοιπὰ ἐπιθυ-

ίαι εἰσπορευόμεναι συνπνείγουσινΧ τὸν λόγον. καὶ ἄκαρπος γεί-
ρένυομ ΄ ᾿

νεταιΆ. Καὶ ἐκεῖνοί εἶσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, 3

οὕτινες ἀκούουσιν τὸν λόγον, καὶ παραδέχονται ' καὶ καρποφο-
ροῦσιν ἐν τριάκοντα, καὶ ἑξήκοντα, καὶ ἑκατόν.

Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' ὅτι µήτι ἔρχεται ὃ Λύχνος, ἵνα ὑπὸ τὸν
µόδιοντεθῇ, ἢ ὑπὸ τὴν κλείνην"; οὐχ ἵνα ἐπὶ " τὴν Λυχνίαν τεθῇ;
Οὐ γάρ ἐδτιν κρυπτὸν, ἐὰν μὴ ἵνα φανερωθῇ οὐδὲ ἐγένετο ἀπόκρυ--
φον, ἆλλ᾽ ἵνα φανερωθῇ. Εἰτις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω. Καὶ
ἔλεγεν αὐτοῖς ' βλέπετε τί ἀκούετε᾽ ἐν ᾧ µέτρω μετρεῖτε, µετρη-
θήσεται ὑμῖν, καὶ προστεθήσεται ὑμῖν. Ὃς γὰρ ἔχει, δοθήσεται
αὐτῷ" καὶ ὃς οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. Καὶ ἔλε-

, ” ν ς ρω
γεν οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ, ὥς ἄνθρωπος βαλῇ τὸν

19

21

96

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. η.

σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ καθεύδῃ, καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέ- ΙΥ.

..: ρ ι ω ; ς 9 5 5

ραν᾿ καὶ ὁ σπόρος βλαστᾷ καὶ μηκύνεται, ὥς οὐκ οἶδεν αὗτος.
9 / ς ον ω ν / 5 η ν Κ.δ. ΠΠ.
29 ὐτομάτη ἡ γῆ καρποφοφεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτ ἔνἈ στάχυν, «Το πο

5 ὁ ν] ντος Ἀ ὁ ον 1) λ νὁ ὴα. εἶτ᾽ ἐν.
20 εἶτ ἕν πλῆρες σεῖτος Ἐ ἐν τῷ στάχυὶ. Ὅταν δὲ παραδοῖ ὁ καρπος;, μάς
« Ἡ,

90 εὐθὺς ἀποστέλλει τὸ δρέπανον͵, ὅτι παρέστηκεν ὁ δερισμόφ. Ίαν «οὗτος.

ἔλεγεν πῶς ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ; ἢ ἐν τίνι αὐ-

8Ι τὴν .παραβολῇ δώμεν;: «ὃς κόπκω σινάπεως, ὃς, ὅταν σπαρῇ

"ἐπὶ γῆς γῆς, μεικρότερον Ά ὃν πάντων τῶν σπερμάτων τῶν ἐπὶ τῆς ο

9» γῆς. Καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίνει, καὶ γίνεται Ἑ μεῖξον πάντων ι ην
τῶν λαχάνων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύνασθαι ὑπὸ

88 τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῖνΧ. Καὶ κια εοὰ,

τοιαύταις παραβολαϊς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν Λόγον, καθὼς'

4 ἠδύνάντο” ἀπούειν. Καὶ χωρὶς παραβολῆς οὖν ἐλάλει αὐτοῖς᾽ "Τα εοὰ.
᾿ , ω , ῳ / «2ης
καθ. Ἐ ἰδίαν δὲ τοῖς ἰδίοις μαθηταῖς ἐπέλυεν πάντα. κατ

96 Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα, ὀψίας γενομένης 1

δ0 διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν. Καὶ ἀφέντες τὸν Όχλον, παραλαμ-
/ 2 ς 5 3) ω μ.. . ” νο 2 3
βανουσιν .αὐτον ὥς ἠν ἓν τῷ πλοίῳ᾽ καὶ ἄλλα πλοῖα ἦν µετ αὖὐ-

7 τοῦ. «Καὶ γείνεταιἩ Λαίλαφ μἐγάλη ἀνέμου' καὶ τὰ κύματα "δα.

έν.
86 ἐπέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε ἤδηγεμίξἐέσθαι τὸ πλοῖον. Καὶ αὐ- '
τὸρ ἦν ἔν τῇ πρύμνῃ, ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιον καθεύδων. Καὶ διεγεί- ---
ρουσιν Ά αὐτὸν, καὶ λέγουσιν αὐτῷ ' διδάσκαλε., οὐ µέλει σοι ὅτι ἐγείρ.
89 ἀπολλύμεθα: Καὶ διεγερθεὶς ἐπετείμησενἩ τῷ ἀνέμῳ, καὶ εἷ- ὀπετίμ.

πεν τῇ ΔαΛάσσῃ᾽ σιώπα, πεφείμωσοἈ καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, 3.558"
40 καὶ ἐγένετὺ γαλήνη μεγάλη. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς τί δειλού ἐστε:
4ἱ οὕπω ἔχετε πίστιν; Καὶ ἐφοβήθησαν φόβον µέγαν., καὶ ἔλεγον

πρὸς ἀὠλλήλους' τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ

ς 7 ν
Θάλασσα ὑπακούει αὐτῷ:

ΚΕΦ. Ὦ.

6ΑΡ,

Ι ]αὶ ἦλθον εἰς τὸ πέραν τῆς Δαλάσσης, εἰς τὴν χώραν τῶν κ

2 Γερασηνῶν. Καὶ ἐξελθόντος αὐτοῦ ἔκ τοῦ πλοίου, ὑπήντήσεν

σ,

» 0, η],

ἠδύν.

κ 3ΠΙ,
συντὲ-

τρίφθαιυ

4 | ΕΥΑΤΓΕΔΙΟΝ

ον 9 ο , ” 9 / 9 . ει 4
αὐτῶ ἓκ τῶν μνημείων ἄνθρωτος ἐνπνεύματι ἁκαθαρτῳ. Ὁς την
κατοίκήσεν εἶχεν ἐν τοῖς µνήµασιν, καὶ οὐδὲ ἀλύσει οὐκέτι οὐδεὶς
ἐδύνατοἈ αὐτὸν δῆσαι, διὰ τὸ αὐτὸν πολλάκις πεδαις καὶ ἁλύ-
σεσι δεδέσθαι, καὶ διεσπᾶσθαι ὑπ᾿ αὐτοῦ τὰς ἀλύσεις, καὶ τὰς
πέδας συντετρείφθαι ' καὶ οὐδεὶς ἴσχυεν αὐτὸν δαµάσαι. Καὶ

. ὃ Ν ΔΝ Ν 9 ϕ 2 μὴ : 4 ) ο] ω”.
ιαπαντὸς νυκτὸς καὶ ἡμέρας., ἐν τοῖς μνήµασιν καὶ ἓν τοῖς Όρε-
σιν ἦν κράξων, καὶ κατακόπτων ἑαυτὸν Λίθοις. Καὶ ἰδὼν τὸν Ἰη-

σοῦν ἀπὸ µακρόθεν, ἔδραμεν, καὶ προσεκύνησεν αὐτόν. Καὶ κρά-

3 μ μή 4 ρινο ϱ ῥ 3 Δ Σχ 2. ω Α ω ω
ια ὃν ος ἕας φωνῇ µεγάλῃ., Λέγει' τί ἐμοὶ καὶ σοὶ”, Ἰησοῦ υ[ὲ τοῦ Φεού

συ,

δη.
”

Λεγεών.

Φ Τια οοἆ,
4. Ώχι

8

τοῦ ὑφίστου; ὁρκίξω σε τὸν 9εὺν, µή µε βασανίσῃς. Ἔλεγεν γὰρ 8

αὐτῷ ' ἔξελθε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐν τοῦ ἀνθρῶώπου. «Καὶ
ἐπηρώτα αὐτὸν. τέ ὄνομά οι; καὶ λέγει αὐτῷ ' ΛεγιὼνἈ ὄνομά
μοι ἐστὶν, ὅτι πολλοί ἐόμεν. Καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ, ἵνα
μὴ αὐτὰ ἀποστείλῃ ἔξω τῆς χώρας. ν δὲ ἐκεῖ πρὸς τῷ ὄρει
ἀγέλη χοίρων µεγάλη βοσκοµένη. Καὶ παρεκάλεόαν αὐτὸν, Λέ-
ψοντες ' πέµμφον ἡμᾶς εἰς τοὺς χοίρους» ἵνα εἰς αὐτοὺς εἰδέλθα-
µεν. Καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς' καὶ ἐξελθόντα τὰ πνεύματα τὰ ἆ-
κάθαρτα εἰσῆλθεν εἰς τοὺς χοίρους" καὶ ὥρμήσεν ἡ ἀγέλη κατὰ
τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν ὧς β,, καὶ ἐπνείγοντο Χ ἐν τῇ 9α-
λάσση. Καὶ οἳ βόσκοντες αὐτοὺς. ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς
τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγροὺς' καὶ ἦλθον ἰδεῖν τί ἐστι τὸ γεγο-
νός. Καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ θεωροῦσιν τὸν δαιµονι-
ξόμενον, καθήµενον ἱματισμένον, καὶ σωφρονοῦντα, τὸν ἐχηκότα
τὸν Λεγεῶνα 'Ἐ καὶ ἐφοβήθησαν. Καὶ διηγήσαντο αὐτοῖς οἱ ἠδόν-
τες, πῶς ἐγένετο τῷ δαιμονιξομένῳ, καὶ περὶ τῶν χοίρων. «Καὶ
ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῦν ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. Καὶ

2 ῃ 2 ο” 1 ω / 9 ς
ἐμβαίνοντος αὐτοῦ εἷς τὸ πΛοῖον, παρεκάλει αὐτον ὁ δαιµονισ-

2 2 ο 35 2 δν
ο,τι ᾖ. Θεὶς, ἵνα μετ αὐτοῦ ᾖνΆ. Καὶ οὖκ ἀφῆκεν αὐτὸν, ἆλλὰ Λέγει

2 «νο Χ 5) π λ Ν »/
αὐτῷ ' ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου πρὸς τοὺς σοὺς, καὶ ἀγαάγγειλον
5. ον ω
αὐτοῖς ὅσα ὁ κύριος σοὺ πεπούηκεν., καὶ ἠλέησέν σε. Καὶ ἁπῆλ-
3 ι ω .
Θεν, καὶ ἤρξατο κηρύσσειν ἕν τῇ «4{εκαπόλει, ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ

ς 3 ω
ο Πησοῦς' καὶ πάντες ἐθαύμαξον.

9

14

15

16

17
18

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. πδ

91 Καὶ διαπεράσαντος τοῦ Ἰηδοῦ ἐν πλοίῳ πάλιν εἰς τὸ πέ- Υ.
ραν, συνήχθη ὄχλος πολὺς ἐπ᾽ αὐτὸν καὶ ἦν παρὰ τὴν θάλασ-

90 6αν. Καὶ ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι Ἰάειρος" καὶ

28 ἰδὼν αὐτὸν, πείπτειξ πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ. Καὶ παρεκάλει αὐ- ολὰ
τὸν πολλὰ, Λέγων ' ὅτι τὸ θυγάτριόν µου ἐσχάτως ἔχει᾽ ἵνα ἐλ-

24 θὼν ἐπιθῇς τὰς χεῖρας αὐτῇ. ἵνα σωδῇ καὶ ξήσῃ. Καὶ ἀπῆλ-
θεν μετ. αὐτοῦ" καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολὺς, καὶ συνέθλει-

ον βονΧΆ αὐτόν. Καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος δώδεκα ἔτη, παὶ συνέθ.λ1β.
πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολΛλῶν ἰατρῶν, καὶ δαπανήσασα τὰ παρ
αὐτῆς πάντα», καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰ τὸ χεῖ-

27 ϱον ἐλθοῦσα. ᾽άκούσασα τὰ περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὂ-

238 χλῳ ὄπισδεν, ἤψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ. Ἔλεγεν γὰρ ὅτι ἐὰν

υα ο)
πᾳΦ 5προ

αλ ο) κ ν β , 2 » / " 2 Δ » / .
9» ἄψωμαι καν" τῶν ἱματίων αύτου, σωθήσομαι. Καὶ εύθυς ἔξεραν ημας,

6 Δ ” μὴ 2 νι νο ν / [κά » α Έτ,
δη η πηγη τοῦ αἵματορ αὐτῆς καὶ ἔγνω τῷ σῶματι Οτι ταις ᾗ λεω,
κ δὲ η.

3 οἱ ν΄. , Ἄκ : ᾽ 2 λ 2 ο) 9 4 ᾿ ϱ Μ 4

50 ἀπὸ τῆς µάστειγορΆ. Καὶ εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑωυτῷ τὴν μάστιγ.
ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν , ἐπιδτραφεὶς ἐν τῷ ὕχλῳ, ἔλεγεν"

δΙ τί µου ἤψατο τῶν ἱματίων; Καὶ ἔλεγον αὐτῷ οὗ μαθηταὶ αὐ-

τοῦ βλέπεις τὸν ὕχλον συνθλείβονταΧ σε, καὶ Λέγεις τίς µου ".π.
8 ᾿ : . , . : συν λέβ.
33 ἤψατο; Καὶ περιεβλέπετο ἠδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν. Ἡ δὲ γυ-

ν ω μ ] 5’
νὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέµουσα., εἰδυῖα ὃ γέγονεν αὐτῇ, ἠλθεν καὶ
84 προσέπεσεν αὐτῷ, καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήδειαν. Ὁ δὲ

εἶπεν αὐτῇ ' θύγατερἈ, ἡ πίδτις σου σἐσωκέν σε’ ὕπαγε εἰς εἰρή- τοι. Φυ.

νην, καὶ ἴσθι ὑγιῆς ἀπὸ τῆς µάστειφός Χ σον. ο αν.
ο '.. ν . " . ἄστιγ.
δδ Ἔτι αὐτοῦ Λλαλοῦντος, ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχιδυναγώγου,

Λέγοντες ὅτι ἡ Βυγάώτηρ σου ἀπέθανεν, τί ἔτι σκύλλεις τὸν δι-
8 δάσκαλον; Ὁ δὲ Ἰησοῦς παρακούδας τὸν λόγον τὸν Λαλούμενον,
97 λέγε, τῷ ἀρχιόυναγώγῳ' μὴ φοβοῦ, µόνον πίστευε. Καὶ οὖκ
ἀφῆκεν υὐδένα μετ᾽ αὐτοῦ συνακολουθῆσαι, εἰ μὴ τὸν Πέτρον,
ὃ8 καὶ Ἰάκωβον, καὶ Ἰωάνην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου. Καὶ ἔρχονται
εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου, καὶ θεωρεῖ θόρυβον, καὶ κλαίον-
80 τας καὶ ἁλαλάξοντας πολλά. «Καὶ εὐσελθωῶν λέγει αὐτοῖς' τί

ο. Δ
δορυβεῖσθε καὶ κλαίετε: τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύ-

76 ΟΒΥΑΤΓΓΕΔΙΟΝ

Ψ. δει. Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ" αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν πάντας, παρα- 40
ο λαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου, καὶ τὴ : ὶ τοὺς μετ᾽
μβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου., καὶ τὴν μητέρα, καὶ τοὺς µ

αὐτοῦ, καὶ εἰσπορεύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίον. Καὶ κρατήσας τῆς 4ἱ
χειρὸς τοῦ παιδίου., Λέγει αὐτῇ ' ταλειθά κούμ᾿ ὃ ἐστιν µεθερµη-
νενόμενον το κοράσιον͵, σοὶ λέγω, ἔγειρε. Καὶ εὐθὺς ἀνέστη τὸ 42
κοράσιον, καὶ περιεπάτει' ἦν γὰρ ἐτῶν δώδεκα καὶ ἐξέστησαν εὖὐ-
Θὺς ἐκστάσει µεγάλῃ. Καὶ διεστείλατο αὐτοῖς πολλὰ, ἵνα µη- 48

πο... 5 » .» αν
δεὶς γνοῖ τοῦτο” καὶ εἶπεν δοθῆναι αὐτῇ φαγεῖν.

κΡᾶ, ς,

'6ΑΡ, γι, ΓΚαὶ ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν. Καὶ ἔρχεται εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ" καὶ !
π ἀλολουθοῦσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. Καὶ γενοµένου όαββά- 3
του, ἤρξατο διδάσκειν ἐν τῇ συναγωγῇ΄ καὶ οἱ ποΛλλοὶ ἀκούον-
τες ἐξεπλήσσοντο, Λέγοντες' πόθεν τούτῳ ταῦτα; καὶ τίς ἡ 6ο-
φία ἡ δοθεῖσα τούτω, καὶ αἳ δυνάμεις τοιαῦται διὰ τῶν χειρῶν
Ἅνν.. αὐτοῦ γεινόμεναιἨ: Οὐχ οὗτόρ ἐστιν ὁ τέκτων, ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας, 8
καὶ ἀδελφὸς Ἰακώβου, καὶ Ἰωσῆῇτος, καὶ Ἰούδα, καὶ Σίμωνος;
καὶ οὐκ εἰσὶν αἳ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ὧδε πρὸς ἡμᾶς: καὶ ἐδκανδα-
Λίξοντο ἐν ἀὐτῷ. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: ὅτι οὖκ ἔστιν προ- 4

καπ. (ρήτης ἄτειμοςΧ, εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. καὶ ἐν τοῖς συγγενέ
ἄτιμος. φητης μορ”, Σύμη Π ρ ᾿ ἴς συγγενὲ-

ν ο 2 ν ς .ω
ἠδύν. σιν αὐτοῦ, καὶ ἐν τῇ οὐκίᾳ αὐτοῦ. «Καὶ οὖκ ἐδύνατοΧ ἐκεὶῖ ποιῆ- ὅ
, ν 5 2 .
σαι οὐδεμίαν δύναμιν, εὖ μὴ ὀλίγοις ἀῤῥώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖ-
ρας, ἐθεράπευσεν. Καὶ ἐθαύμασεν διὰτην ἀπιστίαν αὐτῶν ' καὶ
ω Δ / ΄ /
περιῆγεν τὰς κώμας κύκλῳ διδάσκων.
1
κπ Καὶ προσκαλεῖται τοὺς δώδεκα, καὶ ἠρέατο αὐτοὺς ἆἀποσ- Ἴ

πέλλειν δύο δύο, καὶ ἐδίδου αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν πνευμάτων τῶν

ἀκαθάρτων. Καὶ παρήγγειλεν αὐτοῖς ἵνα μηδὲν αἴρωσιν εἰς ὃ- 8

δὸν, εὖ μὴ ῥάβδον μόνον μὴ ἄρτον, μὴ πήραν, μὴ εἰς τὴν ξώ-
ἐνδύσασ-νην χαλκόν. ᾽4λλὰ ὑποδεδεμένους σανδάλια" καὶ μὴ ἐνδύσασθαιΆ 9
δὲ. δύο χιτῶνας. «Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' ὕπου ἐὰν εἰσέλθητε εἰς οὐκίαν, 190

Ἀ .
ἐκεῖ µένετε ἕως ἂν ἐξέλθητε ἐπεῖθεν. Ἰαὶ ὃς ἂν τόπος μὴ δέ- ΙΙ

ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΟΝ. π

ἔηται ὑμᾶς, μὴ δὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν, ἐκπορενόμενοι ἐκεῖθεν ἔχτι- .Υ.
νάξατε τὸν χοῦν τὸν ὑποκάτω τῶν ποδῶν ὑμῶν, εἰς μαρτύριον
Ἕ αὐτοῖς. Καὶ ἐξελθόντες ἐκήρυξαν ἵνα µετανοῶσιν. Καὶ δαιµό-
νια πολλὰ ἐξέβαλλον᾽ καὶ ἤλειφον ἑλαίω πολλοὺς ἀῤῥώστους,
καὶ ἐθεράπευον.
14 Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης" φανερὸν γὰρ ἐγένετο τὺ ΙΔ
ὄνομα αὐτοῦ καὶ ἔλεγον, ὅτι Ἰωάνης ὁ βαπτίξων ἠγήγερται
ἑκ νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν αἲ δυνάμεις ἐν αὐτῷ. 4λ-
16 λοι δὲ ἔλεγον, ὅτι Ἠλείας Ἡ ἐστὶν' ἄλλοι δὲ ἔλεγον, Ότι προ- Ἠλίας,
16 φήτης, ὡς εἷς τῶν προφητῶν. ᾽ἀκούσας δὲ ὃ Ἡρώδης, ἔλεγεν
17 ὃν ἐγὼ ἀπεκεφάλισα Ἰωάνην οὗτος ἠγέρθη. «4ὐτὸς γὰρ ὁ Ἡράώ-
δής ἀποστείλας ἐκράτησεν τὸν Ἰωάνην, καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν φυ-
Ἐτὴν γυ-

ναῖχκα,
οἱ (π μα

λακῇ διὰ Ἡρωδιάδα τὸν γυναῖκαΆ Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ,
18 ὅτι αὐτὴν ἐγάμησεν. Ἔλεγεν γὰρ ὁ Ἰωάνης τῷ Ηρώδῃ' ὅτι οὐκ
19 ἔξεστίν σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου. Ἡ δὲ Ἡρω-
διὰς ἐνεῖχεν αὐτῷ, καὶ ἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι, καὶ οὐκ ἠδύνατο Ἀ. ουν. |
20 Ὁ γὰρ Ηρώδης ἐφοβεῖτο τὸν Ἰωάνην, εἰδὼς αὐτὸν ἄνδρα δίκαιον
καὶ ἅγιον' συνετήρει αὐτὸν, καὶ ἀκούσας αὐτοῦ, πολλὰ ἠπό-
2Ι ϱει., καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουεν. Καὶ γενοµένής ἡμέρας εὐκαίρου,
ὅτε Ἡράώδης τοῖς γενεσίοις αὐτοῦ δεῖπνον ἐποίησεν τοῖς μεγιστᾶ-
σιν αὐτοῦ, καὶ τοῖς χειλιάρχοιςἨ, καὶ τοῖς πρώτοις τῆς ΓαΛει- ι ἐολ.
23 λαίας". Καὶ εἰσελθούσης τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ Ηρωδιάδος, καὶ Τμ].
ὀρχησαμένης, ἤρεσεν τῷ Ἡρώδῃ καὶ τοῖς συνανακειµένοις. Ὁ δὲ
βασιλεὺς εἶπεν τῷ κορασίῳ' αἴτησόν µε ὃ ἐὰν θέλῃς, καὶ δώσω
28 σοι. «Καὶ ὤμοσεν αὐτῇ, ὃ τι ἐών µε αἰτήσῃς δώσω σοι, ἕως ἡμί-
24 σους τῆς βασιλείας µου. Καὶ ἐξελθοῦσα, εἶπον τῇ μητρὶ αὐ-
τῆς τύ αἰτήσωμαι; ἡ δὲ εἶπεν ' τὴν κεφαλὴν Ἰωάνου τοῦ βαπτί-
26 ξοντορ. Καὶ εἰσελθοῦσα εὐθὺς μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν βασιλέα,
ᾖτήσατο λέγουσα θέλω ἵνα ἐξ αὐτῆς δῷς µοι ἐπὶ πίνακι τὴν
28 κεφαλήν Ἰωάνου τοῦ βαπτιστοῦ. Καὶ περίλυπος γενόμενος ὃ
βασιλεὺς, διὰ τοὺς ὅρχους καὶ τοὺς ἀνακειμένους οὖκ ἠθέλησεν

217 ἀθετῆσαι αὐτήν. Καὶ εὐθὺς ἀποστείλαρ ὁ βασιλεὺς σπεκουλά-

νι.

ΚΕ

3, πο
ΜΟτ .

18 ΣΥΑΡΓΕΒΛΙΟΝ

τορα, ἐπέταξεν ἐνέγκαι τὴν κεφαΛλὴν αὐτοῦ. Καὶ ἀπελθῶν ἅπ- 28
ἐχεφάλισεν αὐτὸν ἓν τῇ φυΛλακῇ, καὶ ἤνεγκεν τὴν πεφαλὴν αὐτοῦ
-ἐπὶ πίνακι, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν τῷ κορασίῳ΄᾽ καὶ τὸ κοράσιον ἔδωκεν
αὐτὴν τῇ μητρὶ αὐτῆς. Καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ήλ- 29
Φαν, καὶ ᾖραν τὸ πτῶμα αὐτοῦ, καὶ ἔθηκαν αὐτὸ ἐν µνημείω.

Καὶ συνάγονται οἱ ἀπόστολοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀπήγ- 80
γειλαν αὐτῷ πάντα ὅσα ἐποίηδαν, καὶ ὅσα ἐδίδαξαν. Καὶ Λέ- δί
γει αὐτοῖς ' δεῦτε ὑμεῖς αὐτοὶ καθ Ἀ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον, καὶ
ἀναπαύσασθε ὀλίγον' ἦσαν γὰρ οἳ ἐρχόμενοι καὶ οὗ ὑπάγοντες

πολλοὶ΄ καὶ οὐδὲ φαγεῖν εὐκαίρουν. «Καὶ ἀπῆλθον ἐν τῷ πλοίῳ 82

/

Ἅτια οᾶ, εἰς ἔρημον τόπον κατ᾽ " ἰδίαν. Καὶ εἶδον αὐτοὺς ὑπάγοντας καὶ 88

κ 1. πι.

ἔγνωσαν,

39. Τῃ,

ανακλὲ-

γα8.

σαν.

δη,

ποτ νσ-σους, πεντακισχεύλοι 3 ἄνδρες.
ή

Λο

ἐπέγνωσαν Ἀ πολλοὶ καὶ πεξῇ ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων συνεδρα-
μον ἐκεῖ, καὶ προήλθον αὐτούᾳ. Καὶ ἐξελθὼν εἶδεν πολὺν ὕ- 84
χλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾽ αὐτοὺς, ὅτι ἦσαν ὧς πρόβατα μὴ
ἔχοντα ποιμένα" καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτοὺς πολλά. Καὶ ἤδη ὃδ
ὥραρ πολλῆς γενομένης, προσελθόντες αὐτῷ οὗ μαθηταὶ αὐτοῦ,
ἔλεγον ' ὅτι ἔρημός ἐστιν ὃ τόπος, καὶ ἤδη ὥρα πολλή. ᾽Απόλυ- 86
σον αὐτοὺς, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τοὺς κύκλῳ ἀγροὺς καὶ κώμας»
ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς τί φάγωσιν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς' 91
:.δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν ' καὶ λέγουσιν αὐτῷ ' ἀπελθόντες ἆγο-
ρώσωμεν δηναρίων διακοσίων ἄρτους, καὶ δώσωμεν αὐτοῖς φα-
φεῦν; Ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς' πόδους ἔχετε ἄρτους; ὑπάγετε, ἴδε- 88
τε᾿ καὶ γνόντες, λέγουσιν' πέντε. καὶ δύο ὐχθῦας. Καὶ ἐπέτα- 99
εν αὐτοῖς ἀνακλειθῆναιᾶ πάντας, συµπύσια συμπόσια, ἐν Ἀ τῷ
χλωρῷ χόρτω. «Καὶ ἀνέπεσανἈ πρασιαὶ πρασιαὶ, πατὼ ἑκατὸν 40
καὶ κατὰ πεντήκοντα. «Καὶ λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς 4ἱ
δύο ἐχθῦας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν, εὐλόγήησεν, καὶ κατέ-
κλασεν τοὺς ἄρτους., καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς ἵνα παρατίθῶσιν
αὐτοῖς' καὶ τοὺς δύο ἠχθῦας ἐμέρισεν πᾶσιν. «Καὶ ἔφαγον πάν- 4
τες, καὶ ἐχορτάσθησαν. Καὶ ᾖραν κλάσματα δώδεκα κοφίνων πλη- 49

ρώματα, καὶ ἀπὸ τῶν ἰχθύων. Καὶ ἦσαν οἱ φαγόντες τοὺς ἄρ- 44

ΚΑΤΑ. ΜΑΡΚΟΝ. 79

4ὔ. Καὶ εὐθὺς ἠνάγκασεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εὖς τὸ

πλοῖον, καὶ προάγειν εὖς τὸ πέραν πρὸς Βηθσαϊδᾶν, ἕως αὐτὸς
46 ἀπολύει τὸν ὄχλον. Καὶ ἀποταξάμενος αὐτοῖς, ἀπῆλθεν εἷς τὸ
41 ὄρος προσεύξασθαι. Καὶ ὀψίας γενομένης, ἦν τὸ πλοῖον ἔν μέ-
48 σῳ τῆς Θαλάσσης, καὶ αὐτὸς µόνορ ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἰδὼν αὐ-

ΥΙ.
Ισ

. λ / 9 αν 5 / ο 3 Ν ες» 2 /
τους ῥβασανιξομένους ἐν τῷ ἐλαύνειν ' ἦν γαρ ὁ ἄνεμος ἐναντίος

αὐτοῖς περὶ τετάρτην φυΛακὴν τῆς νυκτὸς ἔρχεται πρὸς αὐτοὺς,
49 περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἤθελεν παρελθεῖν αὐτούς. Οὲ
δὲ ἠδόντες αὐτὸν ἐπὶ τῆς Θαλάσσης περιπατοῦντα, ἔδοξαν ὅτι
60 φώντασµά ἐστιν, καὶ ἀνέκραξαν. Πάντες γὰρ αὐτὸν εἶδαν, καὶ
ἐταράχθησαν. Ὁ δὲ εὐθὺς ἐλάλησεν μετ) αὐτῶν, καὶ λέγει αὐτοῖς'
δΙ Θαρσεῖτε, ἐγώ εὖμι, μὴ φοβεῖσθε. Καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς
τὸ πλοῖον ' καὶ ἑκόπασεν ὁ ἄνεμος καὶ λείαν”" ἐν ἑαυτοῖς ἐξίσ-
ὅδ ταντο3. Οὐ γὰρ συνῆκαν ἐπὶ τοῖς ἄρτοις' ἆλλ᾽ ἦν αὐτῶν ἡ καρ-
δία πεπωρωμένηή.
δδ Καὶ διαπεράσαντες ἐπὶ τὴν γῆν ἦλθον εἰς ΓεννησαρὲθἩ, καὶ
δ4 προσωρµίσθησαν. Καὶ ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ πλοίου, εὐθὺς
δ6 ἐπιγνόντες αὐτὸν, περιέδραµον ὅλην τήν χώραν ἐκείνην, καὶ ἤρ-
"ξαντο ἐπὶ τοῖς κραβάτοις” τοὺς κακῶς ἔχοντας περιφέρειν,
ὄβ ὅπου ἤκουον ὅτι ἔστιν. Καὶ ὕπου ἂν εἰδεπορεύετο εἰς κώµας, ἢ
:εἶς πόλεις, ἢ εἰς ἀγροὺς, ἐν ταῖς ἀγοραῖς ἐτίθεσαν τοὺς ἀσθε-
νοῦντας, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν, ἵνα κἀν τοῦ κρασπέδου τοῦ ἵμα-

. » ο 9 ν
τίου αὐτοῦ ἄφωνται" καὶ ὅσοι ἂν ἤφαντο αὐτοῦ, ἐσῶξοντο.

ΚΕ Φ. Ζ.

Ι καὶ συνάγονται πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρεισαῖοι Ἡ, καὶ τινὲς τῶν γραµ-
2 µατέων, ἐλθόντες ἀπὸ Ἱεροσολύμων. Καὶ ἰδόντες τινὰς τῶν µα-
θητῶν αὐτοῦ δτι κοιναῖς χερσὶν, τουτέστιν ἀνίπτοις, ἐσθίουσιν τοὺς
ὃ ἄρτους. (Οἳ γὰρ Φαρεισαῖοιχ καὶ πάντες οἱ ἰουδαῖοι, ἐὰν μὴ πυ-
γμῇ νύψωνται τὰς χεῖρας, οὐκ ἐδθίουσιν, κρατοῦντερ τὴν παρᾶ-

4 δοσιν τῶν πρεσβυτέρων. Καὶ ἀπ᾿ ἀγορᾶς, ἐὰν μὴ ῥαντίσωνται,

κά2.πι,
λίαν.

ν ο.
ἐξείστ.

ΙΖ

ΕΦ ΙΗ,
Τεννη-
σαρέτ.

ΑΦΠ
πραββα-
τοις.

ΚΗ
ΟΔΡ.ΝΗ.
Ἀ ὸ. Π.
Φαρισ.

Ἀ 9. Τη.

Φαρισ.

50 ΕΥΑΓΤΕΛΙΟΝ

,
ΥΠ. οὐκ ἐσθίουσιν' καὶ ἄλλα πολλά ἐστιν ἅπερ ἔλαβον κρατεῖν, βα-
πτισμοὺς ποτηρίων, καὶ ξεστῶν, καὶ χαλκίων. Καὶ ἑπερο-

«9. Πῃ. μὴ νι ϱ να, κ μα. νο 32
ὄωμιο, τῶσιν αὐτὸν οὗ ΦαρεισαῖοιΆ καὶ οὗ γραμματεῖς ' διὰ τί οὐ περιπα-

ω ΔΝ Δ ν ͵

τοῦσιν οἳ µαθηταί σου κατὰτήῆν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων, ἆλ-
λὰ κοιναῖς χερσὶν ἐσθίουσιν τὸν ἄρτον; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' κα-

9 π, ν΄ / ς ” ον ».. 5 ν ς .

π ροεφ. λῶς ἐπροφήτευσεν Ἀ Ησαΐας Ἐ περὶ υμῶν τῶν υποκριτῶν, ὥς γέ-
ΧἩ 1. ων ο ς 1 9 . ν ᾿

πνούο ὃιπ γραπται ᾿ Ότι ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν µε τειμά Ἐν ή δὲ καρδία

Ε6Π50Ο Ἠ]0»

4ο οι ]ο- τῷ Φδν μμ, 3 ὁ ν , νο . ον.

ἁγομι, αυτῶν πὀθφω ἄπεχει ἄπ ἔμου. ήάτην δὲ σέβονταί µε, διδασ
κ.

2. Ώχ. , 2 , Δ
τιμῷ. Άοντερ διδασκαλίας, ἐντάλματα ἀνθρώπων. ᾽αϕέντες τήν ἔντο-
Λὴν τοῦ 9εοῦ, κρατεῖτε τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ἔλε-
νο » 2 ω 1 ῃ μ ω ων ϱ λ
φεν αὐτοῖς ' Καλῶς ἀθετεῖτε τήν ἐντολήν τοῦ 9δεοῦ., ἵνα τήν πα-
ω η ’ : μή μά ...” Δ 3 .͵ , εν 4 ,
π τε. Πωυῦσ τερασ
ιμᾶ, ράδοσιν ὑμῶν τηρῆτε ῆς γαρ εἶπεν' τείµαΧ τὸν πατέρασου
5 δω 3
καὶ τὴν μητέρα σου᾽ καὶ ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα. Δανά-
/ « ν 4 / ..”. 5” ω
τῷ τελευτάτω. 1μεῖς δὲ Λέγετε' ἐαν εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ
ο] ρω - ο ιά » ω ει 9 ., 3 ω 2 μὸ
ἡ τῇ μητρὶ κπορβᾶν (ὁ ἐστιν δώρον) ὁ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληδῇς,
2 } , 9 } 2 ο) ν ωώ ο] ο” , Ε)
οὐκέτι ἀφίετε αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ πατρὶ, ἡ τῇ µητρί. -άκυ-
ω Δ , » ων / ς ν 3’ / .
ροῦντες τον λόγον τοῦ δεοῦ τῇ παραδὀσει υμῶν Ί παρεδώκατε
ν ἃ
φαὶ παρόμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε. ἸΚαὶ προσκαλεσάµενος
» 9
πάλιν τὸν ὄχλον., Λέγει αὐτοῖς. ἀκούσατέ µου πάντες, καὶ σύν-
3 2
ἐτε. Οὐδέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀνθρῶώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐ-
! Δ ν » }ἰ ο Δ χλ 5 ω. / 2 /
τον. το ποινοῦν αυτον ἆλλα τα έμ του ἀνθρωώπου ἔκπορενόμενα,
ν 2
ἔστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον.
ν 5 ” 2 Δ
κθ Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ Όχλου, ἐπηρώτων αὐτὸν
ω ως Ὁ
οὗ μαθηταὶ αὐτοῦ τὴν παραβολήν. Καὶ λέγει αὐτοῖς' οὕτως καὶ
” ’ ο
ὑμεῖς ἀσύνετοι ἐστὲ; οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν το ἔξωθεν εὐσπορενόμενον
3 2 . ο
εἰς τὸν ἄνθρωπον, οὔ δύναται αὐτὸν κοινῶδαι; Ότι οὐκ εἰσπο-
” λ 3
ρεύεται αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίαν, ἆλλ᾽ εἰς τὴν κοιλίαν᾿ καὶ εἰς τὸν
ἀφεδρῶνα ἐκπορεύεται, καθαρίξων πάντα τὰ βρῶματα. Έλεγεν
ω 3 ν ων. Ἰ. ὁ
δὲ, ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄν-
Δ ν ”
θρωπον. Ἔσωθεν γὰρ ἑκτῆς καρδίαςτῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογις-
μοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, πορνεῖαι, κλοπαὶ, φόνοι, μοιχεῖ-

αι, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλο ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονη-

..

[
17

18

19

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, 9

52 ρὖᾳ, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη.. Πάντα ταῦτα τὰ πο-
νηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται, κὰὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
98 Ἐκεῖθεν δὲ ἀναστὰς, ἀπῆλθεν εἰς τὰ ὕρια Τύρου καὶ Σει-
δώνος ' Ἀ καὶ εὐσελθὼν εἰς οἰκίαν, οὐδένα ἤθελεν γνῶναι ' καὶ οὖκ
ϱ4 ἠδυνάσθη Λαθεῖν. ᾽4λΛ᾽ εὐδὺς ἀκούσασα γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἢς
εἶχε τὸ δυγάτριον αὐτῆς πνεῦμα ἀκάδαρτον, ἐλθοῦσα προσέπε-
9ὔ σεν πρὸρ τοὺς πόδας αὐτοῦ. (Ἡ δὲ γυνὴ ἦν ἑλληνὶς, σύρα,
φοινείκισσα 3 τῷ γένει) καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἔκβά-
96 Λῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς. Καὶ ἔλεγεν αὐτῇ' ἄφες πρῶτον χορ-
τασθῆναι τὰ τέκνα" οὐ γάρ ἐστιν καλὸν Λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν
27 τέκνων», καὶ τοῖς κυναρίοις βαλεῖν. Η δὲ ἀπεκρίθή. καὶ λέγει
αὐτῷ ' ναὶ κύριε καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς τραπέξης ἐσθίουσιν
28 ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν παιδίων. Καὶ εἶπεν αὐτῇ ' διὰ τοῦτον τὸν
90 Λόγον ὕπαγε" ἐξελήλυθεν ἐκ τῆς θυγατρός σου τὸ δαιµόνιον. Καὶ
ἀπελθοῦσα εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς, εὖρε τὸ παιδίον βεβλημένον ἐπὶ
τὴν κλείνην Ἀ, καὶ τὸ δαιµόνιον ἐξεληλυθός.
80 Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου ᾖλθεν διὰ Σειδῶ-
νυςἘ, εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλειλαίας”, ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων
8Ι «4{εκαπόλεως. Καὶ φέρουσιν αὐτῷ κπωφὸν καὶ μογγίλαλον3Ά, καὶ
8 παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα ἐπιδῇ αὐτῷ τὴν χεῖρα. Καὶ ἆπολα-
βόμενος αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ Ἀ ἰδίαν, ἔβαλεν τοὺς δακτύλους
᾿αὐτοῦ εἰς τὰ ὥτα αὐτοῦ ' καὶ πτύσας, ἤψατο τῆς γλώσσης αὐτοῦ.
959 Καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν, ἐστέναξεῦ, καὶ λέγει αὐτῷ .ἐφ-
δ4 φαθᾶ, ὅ ἐστιν, διανούχθητι. Καὶ ἠνοίγησαν αὐτοῦ αἲ ἀκοαὶ, καὶ
9ὅ ἐλύθη ὁ δεσμὸς τῆς γλὠώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει ὀρθῶς. Καὶ διε-
στείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ Λέγωσιν ὅσον δὲ αὐτοῖς διεστέλλετο,
86 αὐτοὶ μᾶλλον περισσότερον ἐκήρυσσον. Καὶ ὑπερπερισσῶς ἐξεπλήσ-
σοντο, Λέγοντες' καλώς πάντα πεποίηκεν' ὣς καὶ τοὺς κωφοὺς

” } ι ιῤ
ποεῖ ἀκούειν, καὶ ἀλάλους ΛαΛεῖν.

«9. Τη,
Φοινέκ,

9. η.
αλ».

ΔΑ

κ 3Η,
Σ1ὰ,

κ 9, η].
Γαλιλ,
κ δη].

μογίλ.

κὶο 1. Πῃ.

62 το ΗΤΑΓΓΕΛΙΟΝ

ΚΕ Φ. Ἡ.

55. η» ον ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, πάλιν πολλοῦ Όχλου ὄντος, καὶ
9 9 , {ο . / 4 4 » »

μὴ ἐχόντων τέ φάγῶσιν, προσκἀλεσάμενος τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ,

Λέγει αὐτοῖς. Σπλαγχνιξοµαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραις

τρισὶν προσµένουσιν, καὶ οὖν ἔχουσιν τί φάγωσιν. Καὶ ἐὰν ἀπο-

λύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδῷ'

1

ν 3 ν
καὶ τινὲς αὐτῶν ἀπὸ µακρόθεν εἰσίν. Καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ 4

ν ι , , Ξ ,
μαθηταὶ αὐτοῦ" ὅτι πόθεν τούτους δυνήσεται τίς ὧδε χορτάσαι
ο 2 , »./ 2 τος -- , ἓ .
ἄρτων ἐπ᾽ ἐρημίας: Καὶ ἠρώτα αὐτοὺς" πόσους ἔχετε ἄρτους:
οἱ δὲ εἶπαν ' ἑπτά. Καὶ παραγγέλλει τῷ Όχλω ἀναπεσεῖν ἐπὶ
» ως λ ) 6 ιν 32 / ΕΙ
τῆς γῆς) καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους., Σὐχαριστήσας ἔκλασεν,
καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. ἵνα παρατίθωσιν᾿ καὶ παρέθή-
ω 3 ν 5 / Α, , κ 2 / 9
Ἁ]ία οοά, φαν τῷ χλῳω. «καὶ εἶχαν Ἑ ἔχὃυδια ὀλίγα" καὶ εὐλογήσας αύτα,
εἶπεν καὶ ταῦτα παρατιθέναι. Καὶ ἔφαγον, καὶ ἐχορτάσθησαν'
5 5.
μαὶ ᾖραν περισσεύματα κλασμάτων, ἑπτὰ σπυρίδας. σαν δὲ ὥς
πρ μ 3 ϱ
4 2. τι, , μα μα) 2 /
τετραπισ- τετρακισχείλιοι"Ἐ καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς.
ἔλ, ω ν Ἡ -
νι Καὶ εὐθὺς ἐμβὰς αὐτὸς εἰς τὸ πλοῖον μετὰ τῶν μαθητῶν
αὐτοῦ, ᾖλθεν εἰς τὰ µέρη «4αλμανουνθᾶ. Καὶ ἐξῆλθον οἱ ὣα-
Ἕπι ρεισαῖοι Ἡ, καὶ ἤρξαντο συνξητεῖν Ἀ αὐτῷ, ξητοῦντες παρ᾽ αὐτοῦ

Φαρισ.
λα μ 2 1 , 3 ο) / / Κ 34 2 , »
ου σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράξοντες αὐτόν. Καὶ ἀναστενάξας τῷ
’ 2 ν ϕ ”’ . , 9 Δ [ον ω ω.. 2 Δ /
πνεύυµατι αὐτοῦ» Λεγει' τί η γενεα αυτη ζητεῖ σημεῖον; ἁμηήν λε-
γω, εἰ δοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον. Καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς,
απ. / «3 Ν ως 2 1 { χ ὁ 4 Χς ο
ἐπελόθεν πάλιν ἔμβας, ἀπῆλθεν εἰς το πέραν. «Καὶ ἐπελαθοντοἈ Λαβεῖν
το. ἄρτο ὶ εἰ μὴ ἕνα ἄρτον οὖκ εἶχον μεθ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοί,
ἄρτους, καὶ εἰ μῇ ρτι κ εἶχον μεθ’ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίω.
2 ω ο ο ο) ο]

Καὶ διεστέλλετο αὐτοῖς, λέγων ορᾷτε, βλέπετε ἀπὸ τῆς ξύ-

59, πο. ο , -
Φαριο. ΜΠ8 τῶν ΦαρεισαίωνἩ, καὶ τῆς ξύμης Ἡρώδου. Καὶ διελογίξοντο
πρὸς ἀλλήλους, ὅτι ἄρτους οὖκ ἔχουσιν. Καὶ γνοὺς, λέγει αὐ-

ων , ρ. σα »” 2 ”’ 5 μη 2
τοῖς τί διαΛλογίξεσθε, Οτι ἄρτους οὔκ ἔχετε; οὕπω νοεῖτε, οὐ-

ὔ
6

10.
11

12

τω. δὲ συνίετεξ; πεπωρωμένην ἔχετε τὴν καρδίαν ὑμῶν; Ὀφθαλμοὺς 18

συνεῖτε.
β 9 5 ν 9 9 9 .
ἔχοντες οὐ βλέπετε; καὶ ὥτα ἔχοντες οὐκ ἀκούετε; καὶ οὗ µ-.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. ς)

Ι9 μονεύετε! Ὅτε τοὺς πέντε ἄρτους ἔκλασα εἰς τοὺρ πεντακισχει- γης
λίουςΧ, πύσους κοφίνους κλασμάτων πλήρεις ἤρατε; Λέγουσιν ποντανισ.
90 αὐτῶ' δώδεκα. Ότε τοὺς ἕπτὰ εἰς τοὺς τετρακισχειλίους 3", πύσων "Σπ.
πενταισ-
σπυρίδων πληρώματα κλασμάτων ᾖρατε; καὶ Λέγουσιν αὐτῷ 1ίλ.
1 ἑπτά.. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' πῶς οὐ νοεῖτε;
5 Καὶ ἔρχονται εἰς Βηθσαϊδᾶν, καὶ φέρουσιν αὐτῷ τυφλὸν, ΑΡ᾿
98 καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα αὐτοῦ ἄφηται. Καὶ ἐπιλαβόμενος
τῆς χειρὸς τοῦ τυφλοῦ, ἐξήνεγκεν αὐτὸν ἔξω τῆς κώµης' καὶ πτύ-
σας εἰς τὰ ὄμματα αὐτοῦ, ἐπιθεὶᾳ τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἐπηρώτα αὐ-
94 τὸν, εἴτι βλέπεις. «Καὶ ἀναβλέψας ἔλεγεν' βλέπω τοὺς ἀνθρώ-
26 πους' ὅτι ὡς δένδρα ὁρῶ περιπατούντας. Εἶτα πάλιν ἔθηκεν τὰς
χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ διέβλεψεν' καὶ ἀποκατέστη,
26 καὶ ἐνέβλεπεν τηλαυγῶς ἅπαντα. Καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς οἶπον
αὐτοῦ, λέγων μὴ δὲ εἰς τὴν κώμην εἰσέλθ]ῃς.
27 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κὠῶ- Ας
µας Καισαρείας τῆς Φιλίππου καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ἐπηρώτα τοὺς µα-
θητὰς αὐτοῦ, λέγων αὐτοῖς' τίνα µε Λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;
26 Οἱ δὲ εἴπαν αὐτῶ Λέγοντες ὅτι Ἰωάνην τὸν βαπτιστήν καὶ ἄλ-

: 2 . ” κ τ, ν ω α 3.
29 οι, Ἠλείαν 'Ἔ ἄλλοι δὲ, ὅτι εἷς τῶν προφητών. Καὶ αὐτὸς ἐπη- Ἠλίαν

ρώτα αὐτοὺς ὑμεῖς δὲ τίνα µε Λέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς ὁ Πέ-
90 τρος, Λέγει αὐτῷ: σὺ εἶ ὁ Χριστός. Καὶ ἐπετείμησεν Χ αὐτοῖς ἵνα ἐχεείω,
δΙ μηδενὶ λέγωσιν περὶ αὐτοῦ. Καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτοὺς, ὅτι

δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεἴν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι

ὑπὸ τῶν πφεσβυτέρων, καὶ τῶν ἀρχιερέων, καὶ τῶν γραμματέων,
8) καὶ ἀποκτανθῆναι" καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστῆναι. Καὶ παῴῥη-

1.1,

, κ π , 9 /; . ' , [ν , 2» 5
σιᾳ" τον λογον ἐλάλει" καὶ προσλαβόµενος ὁ Πέτρος αὐτὸν, ἠρξατο παρησίᾳ.

δὸ ἐπιτειμῶν Χ αὐτῶ. Ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς, καὶ ἰδὼν τοὺς μαθητὰς αὐ- ἐπιτια.
τοῦ, ἐπετείμησεν Πέτρῳω, καὶ Λέγει' ὕπαγε ὀπίσω µου Σατανᾶ" ..-
84 ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ 9εοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. Καὶ προσ-
καλεσάµενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς'
εὗτις θέλει ὀπίσω µου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀρά-
4ὔ τω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω µοι. Ὃς γὰρ ἐὰν θέλῃ
0 Ἡ

94 ΕΥΑΤΓΕΛΙΟΝ.,

» » ' ο. 8
γη, τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν σῶσαι, ἀπολέσει αὐτὴν ὃς δ᾽ ἂν ἀπολέσει τὴν
φυχὴν αὐτοῦ ἔνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, σώσει αὐτήν. Τί
γὰρ ὠφελεῖ ἄνθρωπον, κερδῆσαι τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ-
ναι τὴν φυχὴν αὐτοῦ; Τί γὰρ δοῖ ὁ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς
φυχῆς ἑαυτοῦ; Ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ µε καὶ τοὺς ἐμοὺς Λό-
2 ” ω / ω / χο ω κ 6 ο
γους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ µοιχαλίδι καὶ αμαρτωλῶ, καὶ υ νυἱὸς
τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ

» .ν 3 ν
πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.

ΚΕΦ. ϐ.

6ΑΡ. ΙΧ. [καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι εὐσὶν τινὲς ὧδε τῶν
β / ϱ/ 3 ! / / ο’ ο) , ' Δ
ἑστηκότων, οἵτινες οὗ μὴ γεύσωνται δανᾶἄτου, ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν
βασιλείαν τοῦ θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.
ην, Καὶ μετὰ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον,
ι Δ .γ-/ 92 , 9 2 / 9 λ ”
καὶ τον ἸΙαάκῶβον, καὶ Ιωανην, καὶ ἀναφέρει αύτους ες ὄρος
6 Ν 2 , / . 4 / 3) νι ος
᾿ ἴν εοὰ, υψήλον κατ΄Ἡ ἐδίαν μόνους καὶ μετεμορφῶθη ἔμπροσθεν αὐτῶν.
πλ Καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα, λευκὰ Λείαν Ά οἷα γνα-
(αν. « 3 ω ο 9 , ο ’ ν 5 2 ω
φεὺς ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναται οὕτως Λλευκάναι. Καὶ ὤφθη αὐτοῖς
μι ὼα Ἠλείας” σὺν Ἰωῦσεῖ καὶ ἦσαν συνλαλοῦντεςἨ τῷ Ἰησοῦ. Καὶ

Φἱο οἱ Ἱπί[γα.

«δι ἀποκριθεὶς ὃ Πέτρος, λέγει τῷ Ἰησοῦ ' ῥαββεὶ, καλόν ἐστιν ἡμᾶς
συΛλ. Θ Ὁ . 4 , . Ν ο / μ ρα”
ὧδε εἶναι" καὶ ποιήσωµεν τρεῖς σκηνᾶς., σοὶ μίαν, καὶ ἸΜωύῦσεὶ
μίαν, καὶ Ἠλεία µίαν. Οὖ γὰρ Ίϊδει τέ ἀποκριθῇ ἔκφοβοι γὰρ
ἐγένοντο. Καὶ ἐγένετο νεφέλη ἐπισκιάξουσα αὐτοῖς' καὶ ἐγένετο

νΝ . , ϱ ΄ ς ο/ ς 2 ος 3 ;
φωνη ἐκ τῆς νεφέλης, οὗτός ἐδτιν ὁ υἱός µου ὁ ἀγαπητος ' ἀκούε-

2. , 9 5 '
τε αὐτοῦ. Καὶ ἐξάπινα περιβλεψάμενοι, οὐκέτι οὐδένα εἶδον

λα ω 4 Ν Ν 2 ν / ᾿ / 3
µετα ἑαυτῶν, εὖ μή τον Ιησοῦν µὀνον. Καὶ κπαταβαινόντων αὐΜ-
ν Μο” : 2 ω 5
τῶν ἐν τοῦ Όρυυς., διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ἃ εἶδον διηγή-

. 3 ς ων ω. 9 , 9 » ϱ ν
σῶνται, εὖ μή ὐταν ὁ υἴος τοῦ ἀνθρῶπου ἕκ νεκρῶν ἄναστῃ. Καὶ

κ 2, πι.
συξ. Φ]ο οἱ

ρ. ω. 3 ω Ὃ ο».
Πίο φεχρῶν ἀναστῆναι. Καὶ ἐπηρώτων' αὐτὸν, λέγοντες' ὕτι Λέγουσιν

τὸν λόγον ἐκράτήσαν πρὸς ἑαυτοὺς συνξητοῦντεςἨ, τί ἐστιν, τὸ ἐκ

οἳ γραμματεῖς, ὅτι Ἠλείαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; Ὁ δὲ ἔφη αὐ-

97
86

10

11

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. αὔ

τοῖς' Ἠλείας μὲν ἐλθὼν πρῶτον, ἀποκαθιστάνειξ πάντα’ καὶ πῶς ΙΚ.
' . η.
͵ ν « . λ / : 3
γέγραπται ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πολλὰ πάδῃ, καὶ ἄποχατ
19 ἐξουδενηθῇ. ἀλλὰ λέγω ὑμῖν, ὅτι καὶ Ἠλείας ἐλήλυθεν, καὶ
ἐποίησαν αὐτῷ ὅσα ἤθελον, καθὼς γέγραπται ἐπ᾽ αὐτόν.
. 5 λ Ἂ 9, Πχ,
14 Καὶ ἐλθόντερ πρὸς τοὺς μαθητὰς, εἶδαν Ἐ ὄχλον πολὺν πὲ- (Ἴρο»
16 ϱ) αὐτοὺς, καὶ γραμματεῖς συνξητοῦντας προς αὐτούς. Καὶ εὐ-
θὺς πᾶς ὁ Όχλος ἰδόντες αὐτὸν ἐξεθαμβήθησαν, καὶ προστρέ-
16 χοντες ἠσπάξοντο αὐτόν. Καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς τί συνξητεῖτε
17 πρὸς αὑτούς; Καὶ ἀπεκρίθη αὐτῷ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, διδάσκα-
18 λε, ἤνεγκα τὸν υἷόν µου πρὸς σὲ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. Καὶ
ὕπου ἐὰν αὐτὸν καταλάβῃ., ῥήσσει αὐτὸν ' καὶ ἀφρίξει, καὶ τρέξει
4 ο / 4 , . ᾿ 3 Ὁ ο μη ϱ/
τοὺς ὀδόντας, καὶ ξηραίνεται" καὶ εἶπα τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα
19 αὐτὸ ἐκβάλωσιν, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτοῖς,
λέγει ὦ φενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε
/ «ο , 9 49 / . 23 λ
20 ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός µε. Καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς
2. λ Ἡ 9 3 πο... 90 λ / 2 µ '
αὐτον' καὶ ἰδῶν αύτον, τὸπνεῦμα εύὐθυς συνεσπαραξεν αὔτον' καὶ
ω ν , κ,
21 πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς, ἐκυλείετοΆ ἀφρίξων. Καὶ ἐπηρώτησεν τὸν πα- ῥιυ]ήτο
/ 3 ον / { 3 4 ο ω 4 ) α- ς 4
τέρα αὐτοῦ πόσος χρόνος ἐστὶν, ἕως τοῦτο γέγονεν αὐτῶ; ὁ δὲ
32 εἶπεν ἐκ παιδιόθεν. Καὶ πολλάκις καὶ εἰς πῦρ αὐτὸν ἔβαλεν καὶ
εἶς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτὸν" ἆλλ᾽ εἴ τι δύνῃ, βοήθησον ἡμῖν,

Μα οοἆ. εἶπο

25 σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾽ ἡμᾶς. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ' τὸ, εἰ δύνῃ Ἐ πιοσκῶ.
24 πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι. Εὐθὺς κράξας ὁ πατἠρ τοῦπαι- οι
26 δίου, ἔλεγεν πιστεύω ᾿ βοήθει µου τῇ ἀπιστίᾳ. Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς
ὅτι ἐπισυντρέχει Όχλος, ἐπετείμησεν 3 τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ, ἐπετίμ,
λέγων αὐτῷ ' τὸ ἄλαλον καὶ κωφὸν πνεῦμα, ἐγὼ ἐγὼ Χ ἐπιτάσσω"2. ο αα
26 σοι, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ, καὶ µηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν. Καὶ κρά- η
αρ, καὶ πολλὰ σπαράξας, ἐξῆλθεν καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεχρος,
2Ί ὥστε τοὺς πολλοὺς Λέγειν, ὅτι ἀπέδανεν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατή-
38 σας τῆς χειρὸς αὐτοῦ, ἤγειρεν αὐτὸν, καὶ ἀνέστη. Καὶ εἰσελθόν- ΛΗ
τορ αὐτοῦ εἰς οἶκον, οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ κατ᾽ Ἡ ἰδίαν ἐπηρώτων αὐ- 1"
20 τὸν" ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; Καὶ εἶπεν αὐτοῖς'

ν λ α 3 Ἶς ω
τοῦτο το γενος ἕν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν, εἰ μὴ ἐν προσευχῇ.

παρξεπορ.
3. ηλ.

Γαλιλ.

96 ΤΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

᾿Κάπεῖθεν ἐξελθόντες, ἐπορεύοντο3Ἀ διὰ τῆς Γαλειλαίας 'Ἡ
καὶ οὐκ ᾖθελεν ἵνα τὶς γνοῖ. Ἐδίδασκεν γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ,
καὶ ἔλεγεν ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἆν-
θρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτὸν, καὶ ἀποπτανθεὶς μετὰ τρεῖς
ἡμέρας ἀναστήσεται. Οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆμα, καὶ ἐφοβοῦντο αὐ-
τὸν ἐπερωτῆσαν. |

Καὶ ἦλθον εἰς Καφαρναοὺμ᾽ καὶ ἐν τῇ οὐκία γενόμενος, ἑ-
πηρώτα αὐτοὺς τί ἐν τῇ ὁδῷ διελογίξεσθε; Οἱ δὲ ἐσιώπων'
πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν ἐν τῇ ὁδῷ., τίς µείξζων. Καὶ
καθίσας ἐφώνησεν τοὺς δώδεκα, καὶ Λέγει αὐτοῖς ' εἴ τις θέλει
πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος, καὶ πάντων διάκονος. Καὶ
λαβὼν παιδίον, ἔστησεν αὐτὸ ἐν µέσῳ αὐτῶν καὶ ἔναγκαλισά-
µενος αὐτὸ, εἶπεν αὐτοῖς. Ὁς ἂν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δξ-
ἔηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί µου, ἐμὲ δέχεται’ καὶ ὃς ἂν ἐμὲ δέχη-
ται, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἄλλὰ τὸν ἀποστείλαντά µε. Ἔφη αὐτῷ
ὁ Ἰωάνης' διδάσκαλε., εἴδομεν τινὰ ἔν τῷ ὀνόματί 6ου ἐκβάλ-
Ίοντα δαιμόνια, καὶ ἐκωλύομεν αὐτὸν, ὅτι οὖκ ἠκολούθει ἡμῖν.
Ὁ δὲ Ἰησοῦρ εἶπεν μὴ κωλύετε αὐτὸν" οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποι-
ήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί µου, καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολο-
γήσαί µε. ὋὉς γὰρ οὐκ ἔστιν καθ’ ἡμῶν. ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν. Ὃς
γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἓἕν ὀνόματι, ὅτι Χριστοῦ
ἐστε. ἁμὴν Λέγω ὑμῖν. ὅτί οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.
Καὶ ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων
εἰς ἐμξ, καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον, εἰ περίκειται μύλος ὀνικὸς
περὶ τὸν τρώχηλον αὐτοῦ, καὶ βέβληται εἰς τὴν Δάλασσαν. Καὶ
ἐὰν σκανδαλίσῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτὴν ' καλόν ἐστίν σε
κυλλὸν εἰσεΛθεῖν εἰς τὴν ζωήν, ἤ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελ-

θεῖν εἰς τὴν γέενναν., εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον. Καὶ ἐὰν ὁ ποῦς

4 -- 2 4
ωροίαςμασου σκανδαλίζῃἈ σε, ἀπόκοφον αὐτὸν καλόν ἐστίν σε εἰελ-

6,

θεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν, ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι
εἰς τὴν γξενναν. Καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμός σου σκανθαλίξή σε, ἔκ-

βαᾖε αὐτὸν ' καλόν σε ἐστὶν µονόφδαλμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βα-

90

οἱ

υγ)

58

δ1

υη

56

ουχ!

ὃδ

99

40
41

49

44

46

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. ϱ7

σιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἡ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς γέεν-
4ὔ ναν. Ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ, καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέν-
αμ νυται. Πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήσεται. Καλὸν τὺ ἅλας' ἐὰν δὲ τὸ
ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἕν ἑαυτοῖς

ἅλα”Ἐ, καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.
ΚΕ ὅ. ἹΙ.

Ι Γέαὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας, καὶ πέ-

ραν τοῦ Ἰορδάνου. καὶ δυνπορεύονται πᾶλιν ὄχλοι πρὸς αὐτὸν"

9 καὶ ὡς εἰώθει, πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς. Καὶ προσεΛλθόντες ὧὥα-

ρεισαῖοιξ ἐπηρώτων αὐτὸν ' εἰ ἔξεστιν ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολύσαι '

8 πειράξοντες αὐτόν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὐτοῖς' τί ὑμῖν ἔνε-

Ὁ 4 τείλατο Μωύσῆς: Οἱ δὲ εἶπαν ' ἐπέτρεψεν ἸΜΙωῦύσῆς βιβλίον ἆ-

ὅ ποστασίου γράφαι, καὶ ἀπολύζαι. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αυτοῖς '

πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἔγραψεν ὑμῖν τὴν ἐντολὴν ταύτην.

ς ᾽Απὺ δὲ ἀρχῆς κτίσεως, ἄρσεν καὶ 9ῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. Ἓνε-

κεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν µη-

8 τέρα. Καὶ ἔσονται οἳ δύο εἰς σάρκα µίαν᾿ ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο,

9 ἀλλὰ µία σάρξ. Ὁ οὖν ὃ 9εὸς συνέξευξεν, ἄνθρωπος μὴ χῶ-

Ι0 ριζετω. Καὶ εἰς τὴν οὐκίαν πάλιν οἱ μαθηταὶ περὶ τούτου ἐπη-

11 ρώτων αὐτόν. Καὶ λέγει αὐτοῖς' ὃς ἄν ἀπολύσῃ τὴν φυναῖκα αὐ-

12 τοῦ, καὶ γαµήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ᾽ αὐτήν. Καὶ ἐὰν αὕτη ἀπο-
Λύσασα τὸν ἄνδρα αὑτῆς, γαμήσῃ ἄλλον, μοιχᾶται.

18 Καὶ προσέφερον αὐτῷ παιδία, ἵνα αὐτῶν ἄψηται οἱ δὲ

14 μαθηταὶ ἐπετείμησαν” αὐπτοῖρ. Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάκτησεν,

καὶ εἶπεν αὐτοῖς' ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρό µε, μὴ κωλύετε

16 αὐτὰ" τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ. ᾽άμὴν Λέγω

ἡμῖν, ὃς ἂν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὧς παιδίον. οὐ μὴ

16 εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. ἸΚαὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὰ κατευλόγει, τιθ εἰς

τὰς χεῖρας ἐπ᾽ αὐτά,

11 Καὶ ἐκπορενομένου αὐτοῦ εἶς ὁδὸν, προσδραμὼν εἷς καὶ

Τα.

κ Τα ος ἆ.

0ΝδΡ. ἅ
ΜΑ

Ἀ2.Π.
συμπ,

ΑΠ.

Φαρισ.

πι.
πετίμ.

ΜΕ

58 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Χ. γονυπετήσας αὐτὸν, ἐπητώτα αὐτὸν ' διδάσκαλε ἀγαδὲ, τί ποιήσω
ἵνα ξωὴν αἰώνιον κΛηρυνοµήσω; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ τί µε 18
Λέγεις ἀγαθὸν; οὐδεὶς ἀγαθὸς., εὖ μὴ εἷς ὁ θεός. Τὰς ἐντο- 19
λὰς οἶδας' μὴ φονεύσῃς, μὴ μοιχεύσῃε, μὴ κλέψῃς, μὴ φευδο- -
ϱ μας ει μαρτυρήσῃο, μὴ ἀποστερήσῃς 'Ἀ τείµα3Ἀ. τὸν πατέρα σου καὶ τὴν

ην πΙΑΓΡΊΠ6

αὺ απίί(ια μητέρα. Ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφυλαξώμην 20
πιᾶνα.
μα ἐκ νεότητός µου. Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἐμβλέψας αὐτῷ, ἠγάπησεν αὖὐ- 21
τὸν, καὶ εἶπεν αὐτῷ" ἓν σε ὑστερεῖ" ὕπαγε, ὔσα ἔχεις πώλη--

σον, καὶ δὺς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ ' καὶ δεῦ-

9
5

ϱο, ἀκολούθει µοι. Ὁ δὲ, δτυγνάσας ἐπὶ τῷ λόγω, ἀπῆλθεν
Λυπούμενος ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. Καὶ περιβλεφψάμενος 25
ὁ Ἰησοῦς, λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ πῶς δυσκόλως οἳ τὰ χρή-
µατα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ εἰσελεύσονται; Οἱ δὲ 94
μαθηταὶ ἐθαμβοῦντο ἐπὶ τοῖς ΛΊόγοις αὐτοῦ. Ὁ δὲ Ἰησοῦς πά-
Λιν ἀποκριθεὶς λέγει αὐτοῖς' τέκνα, πῶς δύὐσκολόν ἐδτιν εἰς
τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ εἰσελθεῖν: Βὐκοπώτερόν ἐδτιν κάµη- 56
Λον διὰ τῆς τρυμαλιᾶς τῆς ῥαφίδος εἰσελθεῖν, ἢ πλούσιον εἰς
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. Οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσσον- 20
το, Λέγοντες πρὸς αὐτὸν καὶ τίς δύναται δωθῆναι; Ἐμβλέ- 5
φας αὐτοῖς ὁ Ιῃσοῦς, Λέγει' παρὰ ἀνθρῶποις ἀδύνατον, ἆλλ᾽
οὐ παρὰ 9εῷ πάντα γὰρ δυνατὰ παρὰ 9δεῶ. ᾿Ἠρξατο λέγειν ὃ 28
Πέτρος αὐτῷ ἰδοὺ, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα, καὶ ἠκολουθήκαμέν
Ἔνφη ὁ Ἰησοῦς' ἁμὴν λέγω ὑμῖν, οὖδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οὐ- 29
κίαν, ἢ ἀδελφοὺς, ᾖ ἀδελφὰς, ἢ μητέρα, ἢ πατέρα, ἢ τέκνα,

α ο 3 - ” 9 ω Ν ο ω. 3 , δν ΄ η / ι
ΕγΕΆΕΝ Χ«
«ο λσκεν ᾖ ἀγροὺς, ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἔνεκενΧ τοῦ εὐαγγελίου, ἐὰν μὴ Λάβῃ 80
"ρ]ηθ, « δν ω , . 9
«ὀλλη ἑκατονταπλασίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, οὐκίας, καὶ δελ-

φοὺς, καὶ ἀδελφὰς, καὶ μητέρας, καὶ τέκνα, καὶ ἀγροὺς μετὰ
Ἅαια οοᾱ, θιωγμῶν, καὶ ἐν τῷ αῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰωνίαν”. Πολλοὶ 8ἱ
«δὲ ἔσονται πρῶτοι, ἔσχατοι ' καὶ οὗ ἔσχατοι, πρῶτον.
Ἔσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα" καὶ ἦν 85
προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς., καὶ ἐδαμβοῦντο, οἱ δὲ ἀκολουθοῦν-

ϱ ά 3 ι
τες ἐφοβοῦντο΄ καὶ παραλαβῶν πάλιν τοὺς δώδεκα, ἤρξατο αὖὐ-

..

4» νου. Καὶ προσκαλεσάµενος αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, λέγει αὐτοῖς

46 : Καὶ ἔρχονται εἰς Τερειχὼ

ΚΑΤΑ ΜΑΛΡΚΟΝ. φὸ
98 τοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συµβαίνειν. Ὅτι ἰδοὺ ἀναβαί-
νοµεν εἶς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοδήσεται

νι ω ο . . 2
τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς γραμματεῦσιν’ καὶ κατακρινοῦσιν αύτον

94 θανάτω, καὶ παραδῶσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν. Καὶ ἐμπαίξου-

«σιν αὐτῷ, καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ, καὶ μαστειγώσουσιν Ἀ αὐτὸν,
καὶ ἀποκτενοῦσιν ' καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστήσεται.

86 Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάνης, οἳ δύο

τ υῦοὶ Ζεβεδαίου, λέγόντες αὐτῷ ' διδάσκαλε, Θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν

86 αἰτήσωμέν σε, ποιήσῃς ἡμῖν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' τί Θέλετέ µε

87 ποιήσω ὑμῖν; Οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ" δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς σου ἕκ δεξιῶν

88 καὶ εἷς ἐξ ἀριστερῶν καθίσωµεν ἐν τῇ δόξῃ σου. Ὁ δὲ Ἰησοῦς

"εἶπεν αὐτοῖς ' οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε' δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον

ὃ ἐγὼ πείνωχΧ, ἢ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζοµαι, βαπτισθῆναι;

50 Οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ δυνάµεθα. Χ ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς' τὸ

ποτήριον ὃ ἐγὼ πείνω, πίεσθε' καὶ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτί-

40 ξομαι, βαπτισθήσεσθε. Τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν µου ἢ ἐξ εὐω-

4! νύµων, οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἆλλ᾽ οἷς ἠτοίμασται. Καὶ ἀκού-

«σαντες οἱ δέκα, ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωά-

μα. οὗ

δατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν.

4δ καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάξουσιν αὐτῶν. Οὐχ οὕτως δέ

.. ἐστιν ἓν ὑμῖν ἆλλ᾽ ὃς ἂν δέλῃ μέγας γενέσθαι ἐν ὑμῖν, ἔσται

44 ὑμῶν διάκονος. Καὶ ὃς ἂν θέλ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται

46 πάντων δοῦλος. Καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὖκ ἦλθεν δια-

κονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ Λύτρον

ἀντὶ πολλών.

:Ἐ καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἀπὸ
Ἱερειχὼ, καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ ὄχλου ἱκανοῦν ὁ υἱὸς. Τει-
µαΐουἈ Βαρτειμαϊῖοξ τυφλὸς προσαίτης ἐκώθητο παρὰ τὴν ὁδόν.

47 Καὶ ἀκούσας, ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ναξαρηνὸς, ἤρξατο κράξειν καὶ

48 λέγειν’ υἱὲ 4αυεὶὸ Ἰησοῦ, ἐλέησόν µε. Καὶ ἐπετείμωνκ αὐτὸν πολ-

Λοὶ ἵνα σιωπήσῃ᾿ ὁ δὲ πολλῶ μᾶλλον ἔκραξεν ' υἱὲ 4αυεὶδ. ἑλέη-

πλ.π.
µαστι}γ.

κ 3. Ὦ],
πίνω.

ν Θἷς οἱ Ἱη[γα

κ 1η.
δυνόμε-
Φα.

μη
περ ζώ

. ολ ην

Τιμ.

) Φῖο οἱ 11ΟΧε

κ 2.Τῃ,
ἔπετίμ.

ΜΙΑ

90 ΒΥΑΤΡΓΕΑΙΟΝ

σόν µε. Καὶ στὰς ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν' φωνήσατε αὐτὸν καὶ φωνοῦ- 49
σι τὸν τυφλὸν, Λέγοντες αὐτῷ Δάρσει, ἔγειρε “φωνεῖ σε. Ὁ δὲ 50.
ἀποβαλὼν τὸ ὑμάτιον αὐτοῦ, ἀναπηδήσας ᾖλθεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
Καὶ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν" τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δϊ
δὲ τυφλὸς εἶπεν αὐτῷ ' ῥαββουνεὶ, ἵνα ἀναβλέφω. Καὶ ὁ Ἰησοῦς ὅλ
εἶπεν αὐτῷ ὕπαγε, ἡ πίστις σου σἐσωκέν σε᾽ καὶ εὐθὺς ἀνέβλε-

'ὴ 32 ’ 2 ων 3ο ν» ων
φεν, καὶ ἠκολούθει αὐτῶ ἐν τῇ οδῶ.

ας. ΙΔ.

ανα) ὅτε ἐγγίξουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα» εἶς Βηθφαγῇ κ καὶ Βήθα- 1

νίαν πρὸς τὸ Όρος τὸ ἐλαιῶν, ἀποστέλλει δύο τῶν μαθητῶν αὐ-
τοῦ. Καὺ λέγει αὐτοῖς' ὑπάγετε εἰς τὴν κώμην τὴν κατέναντι 3
ὑμῶν' καὶ εὐθὺς εἰσπορευόμενοι εἰς αὐτὴν, εὑρήσετε πῶλον δεδε-
µένον, ἐφ᾽ ὃν οὐδεὶς οὕπω ἀνθρώπων ἐκάθισεν' Λύσατε αὐτὸν καὶ
φέρετε. Καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ' τύ ποιεῖτε τοῦτο; εἴπατε' ὃ κύ- ὃ
ριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει, καὶ εὐθὺς ἀποστέλλει πάᾶλιν αὐτὸν ὧδε. |
Καὶ ἀπῆλθον, καὶ εὗρον πώλον δεδεµένον πρὸς δύραν ἔξω ἐπὶ 4
τοῦ ἀμφόδου, καὶ Λύουσιν- αὐτόν. Καὶ τινὲς τῶν ἐπεῖ ἑστηκότων ὅ
ἔλεγον αὐτοῖς' τί ποιεῖτε Λύοντες τὸν πῶλον; Οἱ δὲ εἶπον αὐ- 6
τοῖς καθὼς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς' καὶ ἀφῆκαν αὐτούς. Καὶ φέρουσιν τὸν Ἰ
πῶλον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ τὰ μάτια ἔαυ- .
τῶν καὶ ἐκάθισεν ἐπ᾽ αὐτόν. Ἰαὶ πολλοὶ τὰ ἐμάτια ἑαυτῶν ἔσ- 8
τρωσαν εἰς τὴν ὁδὸν ' ἄλλοι δὲ στιβάδας κόψαντες ἐκ τῶν ἀγρῶν.
Καὶ οἳ προάγοντες καὶ οἳ ἀκολουθοῦντες ἔκραξον, ὡσαννᾶ, εὐ- 9
λογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου εὐλογημένη ἦ ἐρχο- 10
µένη βασιλεία τοῦ πατρὸς ἡμῶν «4ανεὶδ' ὡσαννᾶ ἐν τοῖς ὑψίσ-
τοις. «Καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱεροσόλυμα εἰς τὸ ὑερὸν καὶ περιβΛλε- 141
φάµενος πάντα, ὀψίας ἤδη οὔσης, ἐξῆλθεν εἰς Βηθανίαν μετὰ
τῶν δώδεκα.

” ’ ο. 9 ἳ
Καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξελθόντων αὐτῶν ἀπὸ Βηθανίας, ἔπεί- 13

Δ

νασεν. Καὶ ἰδῶν συκῆν ἀπὸ µακρόθεν, ἔχουσαν φύλλα, ἦλθδεν εὐ 19

14

16

16
17

18

26

24

26

νὰ!

28

29
90

ΙΓΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, 01

ἄρα τί εὑρήσει ἐν αὐτῇ' καὶ ἐλδὼν ἐπ) αὐτὴν, οὐδὲν εὗρεν εἰ μὴ
φύλλα᾽ ὁ γὰρ καιρὸς οὐκ ἦν σύκων. Καὶ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὐ-
τῇ: μηκέτι εἰς τὸν αἰῶνα ἓκ σοῦ μηδεὶς καρπὸν φάγοι καὶ ἤ-
κουον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. Καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεροσόλυμα”' καὶ εἰ-
6εΛλθὼν εἰς τὸ ἑερὸν, ἤρέατο ἐκβάλλειν τοὺς πωλοῦντας καὶ τοὺς
ἀγοράξοντας ἐν τῷ ἔερῷ ' καὶ τὰς τραπέξας τῶν κολλυβιστῶν, καὶ
τὰς καθέδρας τῶν πωλούντων τὰς περιστερὰς πατέστρεψεν. Καὶ
οὐκ ἤφιεν ἵνα τίς διενέγκῃ σκεύος διᾶ τοῦ ἑερρῦ. Καὶ ἐδίδασκεν,
καὶ ἔλεγεν᾽ οὐ γέγραπται, ὅτι ὃ οἶκός µου, οἶκος προσευχῆς κλη-
Βήσεται πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν; ὑμεῖς δὲ πεποιήκατε αὐτὸν σπήλαιον
ληστών. Καὶ ἤκουσαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς, καὶ ἑ-
ξήτουν πῶς αὐτὸν ἀπολέσωσιν' ἐφοβοῦντο γὰρ αὐτὸν, πᾶς γὰρ
ὁ ὄχλοςρ ἐξεπλήσσετο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. Καὶ ὕταν ὀψὲ ἐγέ-
νετο, ἐξεπορεύοντο ἔξω τῆς πόλεως. Καὶ παραπορευόµενοι πρωῦ,
εἶδον τὴν συκῆν ἐξηραμμένην ἐκ ῥιξῶν. Καὶ ἀναμνησθεὶς ὁ Πέ-
τρος, λέγει αὐτῷ" ῥαββεὶ, ἴδε, ἡ συκῆ., ἣν κατηράσω, ἐξήραν-
ται. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς' ἔχετε πίστιν Δεοῦ.
᾽αμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι ὃς ἂν εἴπῃ τῷ ὄρει τούτῳ ἄρθητι, καὶ
βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν καὶ μὴ διακριδῇ ἐν τῇ καρδία αὐ-
τοῦ, ἀλλὰ πιστεύῃ ὅτι ὃ Λαλεῖ, γείνεταιΆ, ἔδται αὐτῷ. «4ιὰ τοῦτο
Λέγω ὑμῖν, πάντα ὅσα προσεύχεσθε καὶ αὐτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι
ἐλάβετε, καὶ ἔσται ὑμῖν. Καὶ ὅταν στήκητε προσευχόµενοι, ἀφίετε
εἶ τι ἔχετε κατά τινος’ ἵνα καὶ ὃὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς
ἀφῇ ὑμῖν τὰ παραπτώματα ὑμῶν. |

Καὶ ἔρχονται πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ἐν τῷ ἱερῷ πε-
ριπατοῦντος αὐτοῦ, ἔρχονται πρὸς αὐτὸν οἳ ἀρχιερεῖς, καὶ οἱ
γραμματεῖς, καὶ οἳ πρεσβύτερο. Καὶ ἔλεγον αὐτῷ" ἐν ποία
ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; ἢ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην,
ἵνα ταῦτα ποιῇῃς; Ὁ δὲ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς ' ἐπερωτήσω ὑμᾶς
ἕνα λόγον, καὶ ἀποκρίθητέ μοι καὶ ἐρὼ ὑμῖν ἓν ποίᾳ ἐξουσίᾳ
ταῦτα ποιῶ. Τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάνου ἐξ οὐρανοῦ ἦν, ἢ ἐξ ἆν-

’ 3 0.
θρωώπων;: ἀποκρίθητέ μοι. «Καὶ διελογίζοντο πρὸς ἑαυτοὺς, Λέ-

4

λίς

09 ἘΥΑΡΠΕΛΙΟΝ

κ ν -- μ. 4 5 9 ή
γοντες' ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ' διὰ τί οὖν ουκ ἐπιστεύσα-
9. 2 [ ν 2 32 / ο 2. ν μιά ο:
τε αυτῶ; 4 εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων ' ἐφοβοῦντο τον Όχλον
[. 4 5 νΝ 3 / κα [νὰ [ 5 9᾿
ἅπαντες γὰρ εἶχον τὸν Ἰωάνην, ὄντωςῦτι προφήτης ἦν. Καὶ ἆπο-
κριθέντες τῷ Ἰησοῦ Λέγουσιν: οὐκ οἴδαμεν ' καὶ ὁ Ἰησοῦς λέγει

ς .) . ..ω ”
αὐτοῖς' οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἕν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.

ΚΕΦ. 18.

6ΑΡ. ΧΙ. ]Καὶ ἤρξατο αὐτοῖς ἐν παραβολαϊς Λαλεῖν ἀμπελῶνα ἄνθρω-

"2. ΠἩ
Ἠτίμ.

κ Ἱία οἱ.

ΜΖ
ἄλ.π.

Φαρισ.

' ς
πος ἐφύτευσεν, καὶ περιέθηκεν φραγμὸν, καὶ ὤρυξεν ὑπολήνιον,
32
καὶ ὥκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς' καὶ ἄπε-
/ ' 2 [ Δ Ν Ν ν η »

δήµησεν. Ἰαὶ ἀπέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς τῷ καιρῷ δοῦλον,

Δ ω ο) 2 . » 3 Μ
ἵνα παρᾶ τῶν γεωργῶν Λάβῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν τοῦ ἀμπελῶνος.
Καὶ Λλαβόντες αὐτὸν, ἔδειραν, καὶ ἀπέστειλαν κενόν. «Καὶ πά-

2 » Ό

Λιν ἀπέστειλεν πρὸς αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον' πἀκεῖνον ἐκεφαλαίω-

3 ΄ ω 9
σαν, καὶ ἠτείμασανλχ. Καὶ ἄλλον ἀπέστειλεν κἀκεῖνον ἀπέαχτειναν
καὶ πολλοὺς ἄλλους, οὓς μὲν δέροντες, οὓς δὲ ἀποκτεννῦντερ. Ἔτι
[ῇ 5’ φ) 3 Δ 3 , » λ ” λ 3 Δ
ἕνα εἶχεν υἱὸν ἀγαπητὸν, ἀπέστειλεν αὐτὸν ἔσχατον πρὸς αὐτοὺς

ϱ µ ἳ
λέγων ' ὅτι ἐντραπήσονται τὸν υἱόν µου. Ἐκεῖνοι δὲ οὗ γεωργοὶ
λ ῃ ῃ 5 κο 5 ) ς , ο. ω 9

προς ἑαυτοὺς εἶπαν ' ὅτι οὐτός ἐστιν ὁ κληρονόμος δεῦτε, ἄποκ-

τείνωµεν αὐτὸν, καὶ ἡμῶν ἔσται ἡ κληρονοµία. Καὶ λαβόντες

2 / ευ) η ω.. Μ 1
ἀπέχτειναν αὐτὸν, καὶ ἐξέβαλαν " αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος. Τέ

/ 6ο ν ο” 3 4
πονῇσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος: ἐλεύσεται καὶ ἀπολέσει τους
1 Μ 3 Ν 4
γεωργοὺς καὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις. Οὐδὲ τὴν γραφῆν
’ 2 4 Ωω λ 3 , ρ 5 ν ο
ταύτην ἀνέγνωτε; Λίθον ον ἀπεδοκίμασαν οἑοίκοδομοῦντες, οὗτος

ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας. Παρὰ κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστιν

Θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Καὶ ἐξήτουν αὐτὸν κρατῆσαι, καὶ |

9 / . .. . ο 4 9 ν 4
ἐφοβήθησαν τὸν ὄχλον᾽ ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παρα-
Ν 3 ͵ 9 5. 5») ο) -
βολὴν εἶπεν ' καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
Καὶ ἀποστέλλουσιν πρὸς αὐτὸν τινὰς τῶν Φαρεισαίων” καὶ
ο 6 »
τῶν ἠρωδιανῶν, ἵνα αὐτὸν ἀγρεύσωσιν λόγω. Καὶ ἐλθόντες λέ-

γουσιν αὐτῷ; διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εὖ, καὶ οὐ µέλει σοι

δΙ
82.

7

8

10

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 9ο

περὶ οὐδενὸς οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐπ᾽
ο ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ διδάσκει ἔξεστιν δοῦναι κῆνσον
16 κἀαίσαρι, ἡ οὗ: δώµεν, ἢ μὴ δώμεν; Ὁ δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὴν ὑπό-
κρισιν, εἶπεν αὐτοῖς' τί µε πειράξετε; φέρετέ µοι δηνάριον, ἵνα
16 ἴδω. Οἱ δὲ ἤνεγκαν ' καὶ λέγει αὐτοῖς' τίνος ἡ εἰκῶν αὕτη καὶ ᾗ
17 ἐπιγραφὴ; οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ Μαήσαροο. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν τὰ
καίδαρος ἀπόδοτε καίδαρι᾽ καὶ τὰ τοῦ 9εοῦ τῷ 8εῷ᾽ καὶ ἐξεθαύ-
µαξον ἐπ᾽ αὐτῷ.
18 Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι πρὸς αὐτὸν, οἵτινες λέγουσιν ἀνά-
19 στασιν μἠ εἶναι" καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν, λέγοντες. «4ιδάσκαλε, Μωύ-
σῆς ἔγραφεν ἡμῖν, ὅτι ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ, καὶ καταλίπῃ
ψυναῖκα, καὶ μὴ ἀφῇ τέκνον, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυ-
20 ναῖκα, καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρµα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. Επτὰ ἀδελφοὶ
ἦσαν’ καὶ ὁ πρῶτος ἔλαβεν γυναῖκα, καὶ ἀποθνήσκων οὐκ αφῆκεν
21 σπέρµα. Καὶ ὁ δεύτερος ἔλαβεν αὐτὴν, καὶ ἀπέθανεν, µἠ κατα-
22 Λιπὼν σπέρµα΄ καὶ ὁ τρίτος ὡσαύτως. Καὶ οἳ ἑπτὰ, οὐκ ἀφῆκαν
28 σπέρµα΄ ἔσχατον πάντων καὶ ἡ γυνὴ ἀπέθανεν. Ἐν τῇ ὦνασ-
τάσει, τίνος αὐτῶν ἔσται γυνὴ; οἳ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυ-
24 ναῖχα. Ἔφη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσθε, μὴ εἰδό-
26 περ τὰς γραφᾶς, μὴ δὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ; Ὅταν γὰρ ἐκ νε-
κρῶν ἀναστῶσιν, οὔτε γαμοῦσιν, οὔτε γαµίξονται, ἆλλ᾽ εἰσὶν ὡς
26 οὗ ἄγγελοι οἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Περὶ δὲ τῶν νεκρῶν, ὅτι ἐγεί-
'ρονται, οὖν ἀνέγνωτε ἐν τῇ βίβλῳ ἸΜήωύσέως ἐπὶ τοῦ βάτου, πῶς
εἶπεν αὐτῷ ὁ θεὸς, λέγων ' ἐγὼ ὁ θεὸς᾽4βραὰμ. καὶ θεὸς Ἰσαὰν,
27 καὶ θεὺς Ἰακωβ; Οὖκ ἔστιν δεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων ' πολὺ
πΛλανᾶσθε.
28 Καὶ προσε]θὼν εἷς τῶν γραμµατέων, ἀκούσας αὐτῶν συν-
ξητούντων Ἐ, εἰδὼς ὅτι καλῶς ἀπεκρίθη αὐτοῖς, ἐπηρώτησεν αὐ-
29 τὸν" ποία ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη πάντων; ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς αὐ-
τῷ ' ὅτι πρώτη ἐστὶν' κ “«ὤκουε Ἰσραὴλ, κύριος ὁ 9εὸς ἡμῶν,
50 ,πύριος εἷς ἐστιν. Καὶ ἀγαπήσεις κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης

»καρδίας σου, καὶ ἐξ Όλης φυχῆς σου, καὶ ἐξ ὕλης διανοίας

ΧΗ.

απ.
συζ.

κ Ῥοπαπίας

υγριίαο ση -
ὕσυα πια,

ΧΠ.

2, Τη
λήψ.
ΜΗ

94 ΡΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ο 5 2 :
μσου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. «4ευτέρα, αὕτη ἀγαπή-
σεις τὸν πλησίον 6ου ὣς σεαυτὸν 'ὁ µείξων τούτων ἄλλη ἐντο-

ν ς

2 αι 3 »
Λὴ οὖκ ἔστιν. Εϊπεν αὐτῷ ὁ γραμματεὺς ' καλῶς, διδάσκαλε,
5 ο ῃ ν
ἐπ᾽ ἀληθείας εἶπας, ὅτι εἷς ἐστιν, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν
ν 2 ν
αὐτοῦ. «Καὶ τὸ ἀγαπῶν αὐτὸν ἐξ ὄλής καρδίας, καὶ ἐξ ὅλης
τῆς συνέσεως, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος, καὶ τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλη-
6 ν 6
σίον ὣς ἑαυτὸν, περισσότερόὀν ἐστιν πάντων τῶν ὁλοκαυτωμάτων
ϱ ϱ » -
καὶ θυσιῶν. Καὶ ὁ Γησοῦς, ἰδῶὼν αὐτὸν Ότι νουνεχῶς ἀπεκρίθη,
Φ ». ὃ 9 λ 5 32. 3 - , »ς ώς 5
είπεν αὐτῷ οὗ µακφᾶν εἶ ἆπο τής βασιλείας τοῦ 9εοῦ καὶ οὗ-
δεὶς οὐκέτι ἐτόλμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς
ἔλεγεν, διδάσκων ἐν τῷ ἱερῷ ' πῶς Λέγουσιν οὗ γραμματεῖς, ὅτι ὁ
Χριστὸς υἱὸς «4αυείδ ἐστιν; «άὐτὸς «4αυεὶδ εἶπεν τῷ πνεύματι
τῷ ἁγίω' εἶπεν κύριος τῷ πυρίῳ µου᾽ κάθισον ἐν δεξιῶν µου,
ἕως ἂν 9ῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδών σου. «ὐτὸς
4αυεὶδ λέγει αὐτὸν κύριον καὶ πὀθεν αὐτοῦ ἐστιν υἱὸς; καὶ ὃ
2 ”» ν . ω
πολὺς ὄχλος ἤκουεν αὐτοῦ ἠδέως. Καὶ ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἔλε-
γεν βλέπετε ἀπὸ τῶν ψραμματέων, τῶν θελόντων ἓν στολαῖς πε-
α 2 Ἶ 2 ων ω Ν ι ,

ριπατεῖν, καὶ ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς., καὶ πρωτοκαθεδρίας
ἐν ταῖς συναγωφαῖς, καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δεύπνοις. Οἱ κατ-
/ Δ ο. ν Μ 4 / ν /
ἔσθοντες τὰς οὐκίας τῶν χηρῶν, καὶ προφάσει μακρᾷ προσευχό-
µενοι ' οὗτοι λήμφονται Ἀ περισσότερον κρίμα.

9 ο ον
Καὶ καθίσας ἀπέναντι τοῦ γαξοφυλακίου, ἐθεὧρει πῶς ὁ

Όχλος βάλλει χαλκὸν εἰς τὸ γαξοφυλάκιον καὶ πολλοὶ πλούσιοι

ἔβαλλον πολλά. Καὶ ἐλθοῦσα µία χήρα πτωχῆ, ἔβαλεν Λεπτὰ δύο,
ὃ ἐστιν κοδράντης. Καὶ προσκαλεσάµενος τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ,
εἶπεν αὐτοῖς ' ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἡ χήρα αὕτη ἡ πτωχὴ πλεῖον
πάντων ἔβαλεν τῶν βαλλόντων εἰς τὸ γαξοφυλάκιον. Πάντες γὰρ
ἐκ τοῦ περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον αὕτη δὲ ἕκ τῆς ὑστερήσεως

δν , α 5 π [κὰ Ν , 9 ν
αὐτῆς παντα σα είχεν ἔβαλεν, ὀΛλον τον βίον αὐτης.

91.

92

δὸ

δ4

96

96

97

98

ω

99

40

4Ι

45
49

44

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. ο6

ΚΕΦ. ΙΓ.

! Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ, Λέγει αὐτῶ εἷς τῶν
μαθητῶν αὐτοῦ" διδάσκαλε, ἴδε ποταποὺ λίθοι, καὶ ποταπαὺ
9 οὗκοδομαί. «Καὶ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτῷ βλέπεις ταύτας τᾶς µε-
γάλας οὐκοδομὰς; οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε Λέθος ἐπὶ Λίθον, ὃς οὐ μὴ
6 καταλυδῇ. Καὶ καθηµένου αὐτοῦ εἰς τὸ ὕρος τῶν ἐλαιῶν κατ-
έναντι τοῦ ἑεροῦ, ἐπηρώτα αὐτὸν κατ᾽ Χ ἰδίαν Πέτρος, καὶ Ἰάκω-
4 βος, καὶ Ἰωάνης, καὶ ἀνδρέας. Εἰπὸν ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται,
ὅ καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέΛΛλῃ ταῦτα συντελεῖσθαι πάντα; Ὁ
δὲ Ἰησοῦς ἤρξατο λέγειν αὐτοῖς' βλέπετε µή τις ὑμᾶς πλανή-
6 σῃ. «Πολλοὶ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί µου, Λέγοντες' ὅτι ἐγώ
7 εὖμι "καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν. Ὅταν δὲ ἀκούετε πολέμους καὶ
ἀκοὰς πολέμων, μὴ 8ροεῖσθε᾽ δεῖ γενέσθαι" ἀλλ’ οὕπω τὸ τέ-
8 Λο. Ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπ᾽ ἔθνος, καὶ βασιλεία ἐπὶ βα-
9 σιλείαν᾿ ἔδονται σεισδμοὶ κατὰ τόπους, ἔδονται Λειμοί". ᾽αρχὴ
ὠδείνωνΆ ταῦτα ᾽ βλέπετε δὲ ὑμεῖς ἑαυτοῦὺς ' παραδώσουσιν ὑμᾶς
εἰς συνέδρια, καὶ εἰς συναγωγὰς' δαρήσεσθε, καὶ ἐπὶ ἡγεμόνων
10 καὶ βασιλέων σταθήσεσθε ἕνεκα ἐμοῦ, εἰς μαρτύριον αὐτοὶρ. Καὶ
1 εἰς πάντα τὰ ἔθνη πρῶτον δεῖ κηρυχθῆναι τὸ εὐαγγέλιον. Καὶ
ὅταν ἄγωσιν ὑμᾶς παραδιδόντες, μὴ προμεριμνᾶτε τί λαλήσητε,
ἄλλ᾽ ὃ ἐὰν δοθῇ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρα, τοῦτο Λαλεῖτε' οὗ γάρ
19 ἐστε ὑμεῖς οἱ Λαλοῦντες, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. Καὶ παρα-
δώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς Βάνατον, καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἔπα-
18 ναστήσεται τέκνα ἐπὶ γονεῖς, καὶ θανατώσουσιν αὐτούς. Καὶ
ἔσεσθε μεισούμενοι" ὑπὸ πᾶντων διὰ τὸ ὄνομά µου ὁ δὲ ὑπο-
µείνας εἰς τέλος Ἐ, οὗτος σωθήσεται.
14 Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγµα τῆς ἐρημώσεως, ἑστηκότα ὅ-
που οὐ δεῖ" (ὁ ἀναγινώσκων νοείτω") τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευ-
16 γέτωσαν εἰς τὰ ὕρη. Ο ἐπὶ τοῦ δώματος, μὴ καταβάτω, μὴ

λ 5 - 2 ω ς
16 δὲ εἰσελθέτω τί ἆραι ἕκ τῆς οὐκίας αὐτοῦ. Καὶ ὁ εἰς τὸν ᾱ-

ΟΑΡ. ΧΙΙ.
ΜΘ

κ 1, ην.
παῦ.,

κ 2.

Λιμού.

2. πι.

9 0
ὠδένων,

κ 2.Π.
μισο.

α οά.
στ Λος.

9 -. το ΒΤΑΓΓΕΛΙΟΝ

ΧιΠ. φρὺν, μὴ ἐπιστρεψάτω εὖς τὰ ὀπίσω, ἄραι τὸ ἐμάτιον αὐτοῦ. Οὐαὶ
δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις, καὶ ταῖς Βηλαξούσαις, ἕν ἐκείναις
ταῖς ἡμέραι,. Προδεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένήται χειμῶνος. 18
θλῤφις, Ἔσονται γὰρ αἲ ἡμέραι ἐκεῖναι ΘΛείψις Ἠ, οἵα οὐ γέγονεν 19
τοιαύτη ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίσεως ἣν ἔκτισεν ὃ Θεὸς, ἕως τοῦ νῦν,
καὶ οὐ μὴ γένηται. Καὶ εὖὐ μὴ ἐκολόβωσεν κύριος τὰς ἡμέ- 20
ρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σὰρξ' ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλελτοὺς, οὓς
ἐξελέξατο, ἐκολόβωσεν τὰς ἡμέρας. Καὶ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴ- 9ἱ
πῃ’ δε, ὧδε ὁ Χριστὸς, καὶ ἴδε ἐκεῖ' μὴ πιστεύετε. Ἔγερ- 3232.
γεν δὺ. Θήσονται γὰρ φευδόχριστοι ὃ καὶ ψευδοπροφῆται' καὶ δώσουσιν.
ἆθεΙστοι. σημεῖα καὶ τέρατα, πρὸ τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατὸν, τοὺς ἐκ-
Λεκτούς. .
Ὑμεῖς δὲ βλέπετε" προείρηκα ὑμῖν πάντα. ἀλλὰ ἐν ἐκεί- οὴ
ϱἳ 5". ναιῷ ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν Θλείψιν" ἐκείνην, ὁ ἥλιος σκοτισ-
Φήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς. Καὶ οἱ ἆδ- 25
ὃν τέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πείπτοντερἈ, καὶ αἲ δυνάμεις αἱ
ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται. ζαὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ 20
ἀνθῥώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις, μετὰ δυνάµεως πολλῆς καὶ
δόξης. Καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους, καὶ ἐπισυναξει τοὺς 27
ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ᾽ ἄκρου γῆς ἕως
ἄκρου οὐρανοῦ. ᾽Απὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολἠν΄’ ὅταν 28
ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς ἁπαλὸς γένηται, καὶ ἐκφύῃ τὰ φύλλα, γει-
λα. ψῶσκετεἈ ὅτι ἐγγὺς τὸ Θέρος ἐστίν. Οὗὕτως Καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδη- 29

γινώσκε-
» /
ται... τε ταῦτα γεινόμεναΆ, γεινώσκετεἈ ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις.

2. Τη,
ον. ἁμὴν λέγω ἡμῖν, ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη, μέχρις ὅτου 90
77. ταῦτα πάντα γένηται. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ παρελεύσονται, οἱ δΙ
Ν δὲ Λόγοι µου οὐ παρελεύσονται. «Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ 55
τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ ἄγγελος ἐν οὐρανῷ», οὐδὲ ὁ υἱὸς,
9 Ν ς ’ / 32 ω . 2 ν 4 / ο
εἰ µή ὁ πατηρ. ΆἈλεπετε, ἀγρυπνεῖτε' οὔκ οἴδατε γαρ πὀτὲ ὁ 88
καιρός ἐστιν. 9ς ἄνθρωπος ἀπόδημος ἀφεὶς τὴν οὐκίαν ἑαυτοῦ, 84
καὶ δοὺς τοῖς δούλοις ἑαυτοῦ τὴν ἐξουσίαν, ἑκάστω τὸ ἔργον αὐ-

τοῦ, καὶ τῷ θυρωρῶ ἐνετείλατυ ἵνα γρηγορῇ. Γρηγορεῖτε οὖν 8δ

56
97

22

ὄ

6
7

ο»

10
1

12

19

ὃν 14

ΚΑΤΑ ΜΑΕΚΟΝ, ο 97

9. 4 / ς , . / 3! - Ἡ δολ π
οὐκ οἴδατε γαρ ποτε ὁ κυριορ τῆς οὐκίας ἔρχεται, η ὀψὲ, ἤ µε-
σανύκτιον Ἐ, ἢ ἀλεκτοροφωνίας, ἢ πρωῦ. Λ{ἡ ἐλθὼν ἐξαίφνης, εὕρῃ
ὑμᾶς καθεύδονταφ. Ὁ δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσιν Λέγω᾽' ψρηγορεῖτε,

ΚΕΦ, ΙΔ.

“ .
ἣν δὲ τὸ πάσχα, καὶ τὰ ἄξυμα μετὰ δύο ἡμέρας' καὶ ἑξή-
) 9 μ ν ω ᾿
τουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ γραμματεῖο, πῶς αὐτὸν ἓν δόλω κρα-
Πλ Ρ] , μέ 4 . Δ 4 ὦῶ ϱα ” ’
τήσαντες ἀποκτείνωσιν. Ἔλεγον γὰρ᾽ μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, µήποτε
. ν 9 - ν
ἔσται θόρυβος τοῦ Λαοῦ. Καὶ ὕντος αὐτοῦ ἐν Βηδανία, ἐν τῇ οὐ-
ο ” ᾿ ν 5
κίᾳ Σύμωνος τοῦ Λεπροῦ, κατακειµένου αὐτοῦ, ἠλθε γυνή ἔχου-
σα ἀλάβαστρον µύρου, νάρδου πιστικῆς πολυτελοῦς' συντρίψασα
τὴν ἀλάβαστρον, κατέχεεν αὐτοῦ τῆς κεφαλῆς. Ὥσαν δέ τινες
ο) ς 32 ω
ἀγανακτοῦντες πρὸς ἑαυτοὺς, εἰς τί ἡ ἀπῶλεια αὕτη τοῦ μύρου
’ 2 ’ Δ .ω ᾽ ’ » 9 ’
γέγονεν; Ἡδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ µύρον πραθῆναι ἐπόνω τριακο-
σίων δηναρίων, καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς ' καὶ ἐνεβρειμῶντο Ἡ αὐ-
ν ϐ Ν 2 ο 5 ο 3 δν. / 3 »ν / ,
τῇ. Ο δὲ Γησοὺς εἶπεν ἄφετε αὐτήν τί αὐτῃ κόπους παρεχετε;
4 / 2 / Χκ 9 9 ρ / λ ν 4 .
παλον ἔργον ἠργασατο 3 ἓν ἐμοί. Πάντοτε γαρ τοὺς πτωχους ἔχε-
ω ..
τε μεθ ἑαυτῶν, καὶ ὅταν Δέλητε, δύνασθε αὐτοῖς πάντοτε εὐποι-
ῆσαι' ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. Ὁ ἔσχεν, ἐποίησεν προέΛαβεν
» 2
µυρίσαι τὸ σώμά µου εἰς τὸν ἐνταφιασμόν. “μὴν δὲ λέγω ὑμῖν,
ϱ Φλ ν΄ ο} ” / α λ ιά ο .) ,
ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὃ ἐποί-
| ο”
ᾖσεν αὕτη λαλήηθήσεται εἰς μνηµόσυνον αὐτῆς.
ν . ω
Καὶ Ἰούδας Ἰσκαριὼθ. ὁ εἷς τῶν δώδεκα, ἀπῆλθεν πρὸς τοὺς
. 9
ἀρχιερεῖς, ἵνα αὐτὸν παραδοῖ αὐτοῖς. Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐχάρησαν,
2 , 2 ον 3 / ω 4. ὴ ε / ν 2. 2
καὶ ἐπηγγείλαντο αὐτῷ ἀργύριον δοῦναι ' καὶ ἔξήτει πῶς αὐτὸν εὐ-
η , ω ᾿ ν ’ 6 [ς ζ 9 ΄ ο ’
καίρως παραδοῖ. Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρα τῶν ἀξύμων, ὅτε τὸ πάσχα
! ω ως ω 2
ἔθυον, λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ποῦ θέλεις ἀπελθόντες
ἑτοιμάσωμεν ἵνα φάγῄς τὸ πάσχα; Καὶ ἀποστέλλει δύο τῶν µα-
ο) μη Δ
θητῶν αὐτοῦ, καὶ λέγει αὐτοῖς ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν καὶ ἆπ-
’ 2
αντήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κεράµιον ὕδατος βαστάξων᾿ ἀκολουθήσα-

9 ω αυ » ιά
τε αὐτῷ. Καὶ ὅπου ἂν εἰσέλθῃ, εἴπατε τῷ οὐκοδεσπύτῃ' ὅτι ὁ
7

χῃ,

” 2. Πα,
µεσονυντ.

0ΑΡ.
ΧΙΥ.

ΝΑ.

ΑΠ,
ἐνεβριμ.

ψ2. Π],

εἰργ.

ΝΕ

95 το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ᾽

ο ΧΑΥ

«διδάσκαλος λέγει ποῦ ἐστιν τὸ κατάλυμά µου, ὅπου τὸ πάσχα

εδ. μετὰ τῶν μαθητών µου φάγω; Καὶ αὐτὸς ὑμῖν δείξει ἀνάγαιον Ἀ 16

ὤνῶγ..
ω ϐὉ

μέγα ἐστρωμένον, ἔτοιμον᾽ καὶ ἐκεῖ ἑτοιμάσατε ἡμῖν. Καὶ ἑξλ- 16
θον οἱ μαθηταὶ, καὶ ἦλθον εἰς τὴν πόλιν, καὶ εὗρον καθῶς εἷ-

3 ω ο χ ς ΄ λ /
πεν αὐτοῖς' παιὶ ητοιμασαν το πασχα.
17

κὈ Καὶ ὀψίας γενομένης ἔρχεται μετὰ τῶν δώδεκα. Καὶ ὦνα- 18

κειμἐνών αὐτῶν, καὶ ἐσθιόντων, ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ἁμὴν λέγω ὁ υμῖν,
ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει µε, τῶν ἐσθιόντων μετ ἐμοῦ. Ὥρξαντο 19
Λυπεῖσθαι, καὶ Λέγειν αὐτῷ εἷς κατὰ εἷς' µήτι ἐγώ; Ὁ δὲ εἶπεν 30
αὐτοῖς' εἶςτῶν δώδεκα ὁ ἐμβαπτόμενος μετ᾽ ἐμοῦ εὖς τὸ ἐντρύβλιον.
Ὅτι ὁ μὲν υἳὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάχει, καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ: 21
οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνω, δι᾽ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδί-
'δοται καλὸν αὐτῷ, εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος. Καὶ ἐσδιόν- 55
των αὐτῶν, λαβὼν ἄρτον, εὐλογήσας ἔκλασεν, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς,
παὶ εἶπεν" λάβετε, τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά µου. Καὶ λαβὼν ποτή- 58
ριον, εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς' καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες.
Καὶ εἶπεν τοῦτό ἐστιν τὸ αἷμά µου τὸ τῆς διαθήκης, τὸ ἔκχυ- 34
υπ. φύµενον Ἐ ὑπὲρ πολλῶν. ᾽ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι οὐκέτι οὐ μὴ πίω 36
ἐκ τοῦ γενήµατος τῆς ἀμπέλου, ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνήης, ὅταν
“δισ. αὐτὸ πείνω Χ καινὸν ἐν τῇ βασιλεία τοῦ 9εου. Καὶ ὑμνήσαντερ 3 20
ἐξῆλθον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν.
νὰ - Καὶ λέγει αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς" ὅτι πάντερ σκανδαλισθήσεσθε 21
ὅτι γέγραπται’ πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ τὰ πρόβατα διασκορ-
πισθήσονται. ᾽άλλὰ μετὰ τὸ ἐγερθῆναί µε, προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν 38
μη. ΓαλειλαίανἨ. Ὁ δὲ Πέτρος ἔφη αὐτῷ ' εἰ καὶ πάντες σκανδαλισθή- 29
σονται, ἆλλ᾽ οὖκ ἐγώ. Καὶ Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' ἁμὴν λέγω σοε, 80
ὅτι σὺ σήμερον ταύτῃτῇ νυκτὶ, πρὶν ἢ δὶς ἀλέκτορα φωνῆσαι,τρίς
µε ἀπαρνήσῃ. Ὁ δὲ ἐκ περισσῶς ἐλάλει, ἐων δέῃ µε συναποθανεῖν 81
σοι, οὐ µή σε ἀπαρνήσομαι' ὡδαύτως καὶ πάντες ἔλεγον. Καὶ 8
μδιπι ἔρχονται εἰς χωρίον οὗ τὸ ὄνομα Γετσημανεὶ΄ Ἀ καὶ λέγει τοῖς
“ὧδε μαθηταῖς αὐτοῦ ' καθίσατε ὧδεἈ ἕως προσεύξωμαι. Καὶ παραλαμ- 85

εαρογα 1 -
ἃ 1 ι ἀ 2η / Δ 2 / 3 ω
ιν βάνει τὸν Πετρον, καὶ τὸν Ιάκῶβον, καὶ τὸν Ιωάνην µετ αὐτοῦ”

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 09

94 καὶ ἤρξατο ἐκθαμβεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν. Καὶ λέγει αὐτοῖς' πε- κιν.
ρίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή µου ἕως δανώτου ' µείνατε ὧδε, καὶ γρήγο-

9ὅ ρεῦτε. Καὶ προελθὼν μεικρὸν Ἡ, ἔπιπτεν ἐπὶ τῆς γῇς' καὶ προσηύ- ων.

86 χετο, ἵνα, εἰ δυνατόν ἐστιν, παρέλθῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ ἡ ὥρα. Καὶ ἔλε-
γεν ἀββᾶ ὁ πατὴρ, πάντα δυνατά σοι" παρένεγκε τὸ ποτήριον

97 τοῦτο ἀπ᾿ ἐμοῦ. ἆλλ᾽ οὔ τι ἐγὼ θέλω, ἀλλὰ τί σύ. Καὶ ἔρχεται,
καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύδοντας' καὶ λέγει τῷ Πέτρῳ' Σίμων,

986 καθεύδεις; οὐκ ἴσχυσαςἈ µίαν ὥραν γρηγορῆσαι; Γρηγορεῖτε καὶ Ρον
προσεύχετε, ἵνα μή ἔλθητε εὖς πειρασμὸν᾿ τὸ μὲν πνεῦμα πρόὀθυ-

9 µον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής. Καὶ πάλιν ἀπελθὼν προσηύξατο, τὸν

40 αὐτὸν Λόγον εἰπών. Καὶ πόλιν ἐλθὼν εὗρεν αὐτοὺς καθεύδοντας"
ἦσαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καταβαρυνόμενοι ' καὶ οὐκ ᾖδεισαν

41 τί ἀποκριθῶσιν αὐτῷ. Καὶ ἔρχεται τὸ τρίτον, καὶ λέγει αὐτοῖς"
καθεύδετε τὸ Λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε" ἀπέχει, ἦλθεν ἡ ὥρα' ἰδοὺ
παραδἰδοται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁμαρτωλῶν.

4» Ἐγείρεσθε, ἄγωμεν ' ἰδοὺ, ὁ παραδιδούς µε ἤγγικεν.

48 Καὶ εὐθὺς, ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, παραγείνεται Ἀ ὁ Ἰούδας, ΝΕ
εἷς τῶν δώδεκα, καὶ μετ αὐτοῦ ὄχλος μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύ- παραγόν.
λῶν; ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων, καὶ τῶν γραμµατέων, καὶ τῶν πρεσ-

44 βυτέρων. «4{εδῶκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύσσημον αὐτοῖς, Λέ-
γων΄ ὃν ἂν φιλήσω, αὐτόρ ἐστιν" κρατήσατε αὐτὸν, καὶ ἀπάγετε

4ὔ ἀσφαλῶς. Καὶ ἐλθῶν, εὐθὺς προελθὼν αὐτῷ, λέγει" ῥαββεὶ,

40 καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. Οἳ δὲ ἐπέβαλαν τὰς χεῖρας αὐτῶ,

47 καὶ ἐκράτησὰν αὐτόν. Εἷς δέ τις τῶν παρεστηκότων, σπασά-
µενος τὴν µάχαιραν, ἔπαισε τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως, καὶ ἄφ-

48 εἶλεν αὐτοῦ τὸ ὠτάριον. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐ-
τοῖς: ὡς ἐπὶ Λῃστὴν ἐξήλθατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων συΛ-

49 λαβεῖν µε; Καθ ἡμέραν ἥἤμην πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων,

60 καὶ οὔκ ἐκράτει µε ἆλλ᾽ ἵνα πληρωθῶσιν αἲ γραφαί. Καὶ «Ίῑαεοὰ.

δΙ ἀφέντες αὐτὸν ἔφυγον πάντες. Καὶ νεανίσκος τις συνηκολούθει

"αὐτῷ, περιβεβλημένος σινδόνα ἐπὶ γυμνοῦ΄ καὶ κρατοῦσιν αὐτόν.

.
65 Ο δὲ καταλιπὼν τὴν σινδύνα, γυμνὸς ἔφυγεν.

100 Γ ἘΑΓΓΕΛΙΟΝ

3 » /
Χ!ν, Καὶ ἀπήγαγον τὸν Ἰησοῦν πρὸς τὸν ἀρχιερέα καὶ δυνἑρ- ὅδ
5 |
χονται αὐτῷ πάντες οἱ ἀρχιερεῖς, καὶ οἳ πρεσβύτεροι, καὶ οἱ
γραμματεῖς. Καὶ ὁ Πέτρος ἀπὸ µακρόθεν ἠκολούθησεν αὐτῷ ὔ4 ,
91. Ὁ η 2 ν 2 λ 2 / . 5 ΄ « ἃ
σωγε, ἕως ἔσω εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέωρ' καὶ ἦν συνκαθήµενορ Ἀ μετὰ
» ς ω , 4 λ ὑώ ο ον 3
τῶν ὑπηρετῶν, καὶ Δερμαινόμενος πρὸς τὸ φῶς. Οἳ δὲ ἄρχιε- δδ
ρεῖς καὶ ὕλον τὸ συνέδριον ἐξήτουν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ µαρτυρίαν,
μπι. εἰς τὸ θανατῶσαι αὐτὸν καὶ οὐχ Ἑ ηὕρισκον. Πολλοὶ γὰρ έψευ- 56
δομαρτύρουν κατ᾽ αὐτοῦ, καὶ σαι αἳ µαρτυρίαι οὖν ᾖσαν. Ἰαὶ ὅἼ
τινὲς ἀναστάντερ ἐψευδομαρτύρουν κατ᾽ αὐτοῦ, Λέγοντερ. Ὅτι ὅ8
ς ν 2 / 3 ν / . ρ Ν / Δ 4 ω
ἡμεῖς ἠκούσαμεν αὐτοῦ λέγοντος' ὅτι ἐγὼ καταλύσω τὸν ναὸν τοῦ-
τον τὸν χειροποίητον, καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν ἄλλον ἀχειροποίη-
τον οἰποδομήσω. Καὶ οὐδὲ οὕτως ἴση ἦν ἡ μαρτυρία αὐτῶν. ὅθ
ζ ν
Καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς μέσον, ἐπηρώτησεν τὸν Ιησοῦν, Λέ- 00
κ 2. ΠΠ. 5 αλλη, | Χ ηλ Άλι ο ἓ ων ο Ὡ κ
ἀποχρίνγ.)ῶν᾿ οὖν ἀποκφείνῃ 3 οὐδὲν: ὅτι οὗτού σου παταμαρτυροῦσιν; Ὁ3 61
αν Πο , /
ὃν δὲ ἐσιώπα, καὶ οὐκ ἀπεκρείνατο " οὐδέν. Πάλιν ὃ ἀρχιερεὺς ἐπη-
21η, / δν ) λέ. » ως ον στο νο ς ο ν λ
ἀπεκρίν. ρώτα αὐτὸν, καὶ λέγει αὐτῷ σὺ εἶ ὃ Χριστὸς, ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογη-
τοῦ; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ἐγώ εἰμι᾽ καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἄν- 65
δρώπου ἐκ δεξιῶν καθήµενον τῆς δυνάµεως, καὶ ἐρχόμενον μετὰ
. 32. ΤΠ. 3, ω να 5 ν 2 Ν / κ. λ ω
διοῥᾷ, τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. Ὁ δὲ ἀρχιερεὺρ διαρήξας Ά τοὺς χιτῶ- 68
"ας αὐτοῦ, λέγει τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; Ἡκούσατετῆς 64

ΜΕΤ.
Ἀδῃ, μ 6 .”
κατέκριν.βλασφηµέας΄ τί ὑμῖν φαίνεται; οἳ δὲ πάντες κατέκρειναν Χ ἀὐτὸν
” 5 ’ 4 Ἱ 9 / . » Ν ο
ἔνοχον εἶναι Θανάτου. Καὶ ἤρξαντο τινὲς ἐμπτύειν αὐτῷ; καὶ 66
[ὰ .] Μ 4 / Π ,, 2 4 ] ῤ
περικαλύπτειν αὐτοῦ το πρὀσωπον, καὶ κολαφίξειν αὐτόν, καὶ λε-
3 οό ζ 2
γειν αὐτῷ προφήτευσον καὶ οἱ ὑπηρέται ῥαπίσμασιν αὐτὸν ἔλαβον.
2, ” ο ω ρ η
Καὶ Όντος τοῦ Πέτρου κάτω ἐν τῇ αὐλῇ, ἔρχεται µία τῶν 06
παιδισκῶν τοῦ ἀρχιερέως. ἸΚαὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον θερµαινόµε- 67
2 ) ω ω 3
νον, ἐμβλέψασα αὐτῷ, λέγει καὶ σὺ μετὰ τοῦ ναζαρηνοῦ ἠσθα
ν 2 ώ ι 5 ,
τοῦ Τησοῦ. Ὁ δὲ ἠρνήσατο, λέγων οὔτε οἶδα., οὔτε ἐπίσταμαι, 68
ω ᾽ 6
σὺ τύ λέγεις' καὶ ἐξῆλθεν ἔξω εἰς τὸ προαύλιον. Καὶ ἢ παι- 09

. μ 2 5 ω ν ... ο » ν
δίσκη ἰδοῦσα αὐτὸν, εἶπεν τοῖς παρεστῶσιν ' ὅτι οὗτος ἐξ αὐτῶν ἐδ-

--
--

ϱ , ι ν μ»,
Ἔλιπν σπιν. Ὁ δὲ πάλιν ἠρνεῖτο ' καὶ μετὰ μεικρὸν πάλιν οὗ παρεστῶτες

κδ, πο λα . ν ρ .. Μ΄. ὁ ο” κ᾽ μ Δ ο Χ 3
γαλιλ, ἔλεγον τῷ Πέτρῳ" ἀληθδῶς ἐξ αὐτῶν εὖ' καὶ γαρ γαλειλαῖος Ἀ εὖ.

71

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 101

2 2 3
Ὁ δὲ ἤρξατο ἀναθεματίξειν καὶ ὀμνύναι' ὅτιούκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον ΧΙν,

79 τοῦτον ὃν Λέγετε. Καὶ εὐθὺς ἐν δευτέρου ἀλέκτωρ ἐφώνησεν' καὶ

: ἀνεμνήσθη ὁ Πέτρος τὸ ῥῆμα ὡς εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' ὅτι πρὶν

μ-ὰ

«Ὁ

10
1

-ὰ

19
1
14
16

2

10
17

κ 1 τη

ἀλέκτοφα δὶς φωνήσαι, τρίέςἈ µε ἀπαρνήσῃ' καὶ ἐπιβαλὼν ἔκλαιξ. τρείς,

κ, 15.

4 ῃ 3 Ἀν ’ ; ο 3 ω 4 ο ΝΖ
Ἰκαὶ εὐθὺς πρωῦ συμβούλιον ποιήσαντες οἳ ἀρχιερεῖς μετὰ τῶν ΑΡ.

πρεσβυτέρων καὶ γραμματέων , καὶ ὅλον τὸ συνξδριον, δήσαντε, ὢν.
τὸν Ἰησοῦν ἀπήνεγκαν, καὶ παρέδωκαν Πειλάτῳ". Καὶ ἐπηρώτη- Πιλ/ Στ
σεν αὐτὸν ὁ ΠειΛᾶτος σὺ εἶ ὃ βασιλεὺς τῶν ἰουδαίων; ὁ δὲ ὦπο-

κριθεὶς αὐτῷ, λέγει σὺ Λέγεις. Καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οὗ ἄρ-

” 2 2

χιερεῖς πολλά. Ὁ δὲ Πειλᾶτος πάλιν ἐπηρώτα αὐτὸν, λέγων’ οὐκ
νο δι η).
ἀποχρίτῃ.

:οὐδὲν
ορίΊη α1ρ.,
2 2 ω / ς ν 3 ς . Ὠ],
ἑορτὴν ἀπέλυεν αὐτοῖς ἕνα δέσµιον;, ὃν Ἀ παρῃτοῦντο. Ἡν δὲ ὁ ὄνπερ ᾖ-
τοῦντο.

ἀποκρείνῃ Ἐ οὐδὲν Ἄ: ἴδε πόσα σου κατηγοροῦσιν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς

( »
οὐκέτι οὐδὲν ἀπεκρίθη, ὥστε Δαυμάξειν τὸν Πειλἄᾶτον. Κατὰ δὲ

λεγόμενος Βαραββᾶς μετὰ τῶν στασιαστῶν δεδεµένος, οὕτινες ἔν
τῇ στάσει φόὀνον πεποιήκεισαν. Καὶ ἀναβὰς ὁ ὄχλος, ἤρξατο αἰ-
τεῖσθαι, καθὼς ἐποίει αὐτοῖο. Ὁ δὲ Πειλᾶτος ἀπεκρίθή αὐτοῖς,
λέγων θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν τὸν βασιλέα τῶν ἰουδαίων; Ἐγεί-
νῶσκε Χ γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παραδεδώκεισαν αὐτόν. Οἱ δὲ ἆρ- ιν.
χιερεῖς ἀνέσεισαν τὸν ὄχλον, ἵνα μᾶλλον τὸν Βαραββᾶν ἀπολύ-

σῃ αὐτοῖ. Ὁ δὲ Πειλᾶτος πάλιν ἀποκριθεὶς, ἔλεγεν αὐτοῖς' τί

οὖν ποιήσω λέγετε τὸν βασιλέα τῶν ἰουδαίων; Οἳ δὲ πάλιν ἕ-
πραξαν ᾿ σταύρωσον αὐτόν. Ὁ δὲ Πειλᾶτος ἔλεγεν αὐτοῖς' τί γὰρ
ἐποίησεν κακὸν; οἳ δὲ περισσῶς ἔκραξαν ' ὅταύρωσον αὐτόν. Ὁ

δὲ Πειλᾶτος, βουλόµενος τῷ ὄχλω τὸ ἑκανὸν ποιεῖν, ἀπέλυσεν
αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν, παρέδωκεν δὲ τὸν Ἰησοῦν, φραγελλώσας,

ἵνα σταυρωθῇ.

Οἱ δὲ στρατιῶται ἀπήγαγον αὐτὺν ἔσω τῆς αὐλῆς, ὃ ἐδτιν ΝΗ

κ 2. Τι.

/ ”
πραιτῶριον, καὶ συνκαλοῦσιν Ἐ ὅλην τὴν σπεῖραν. Ἰαὶ ἐνδιδύσ- συγκ

2 , : ο
κουσιν αὐτὸν πορφύραν, καὶ περιτιθέασιν αὐτῷ πλέξαντες ἅπάν-
4“ ᾿

ΧΝ.

Χ 1η,

ἐγγαρ.

πθ

2,
βι2.

102 το ΒΥΑΓΡΕΔΙΟΝ

Θινον στέφανον. Καὶ ἤρέαντο ἀσπάξεσθαι αὐτὸν ' χαῖρε βασιλεῦ
δι 2 [) Ελ 2 ν ὴ λ ; 4
τῶν ἰουδαίων. Καὶ ἔτυπτον αὐτοῦ τήν κεφαλήν καλάµω», καὶ
ἐνέπτυον αὐτῷ, καὶ τιθέντες τὰ γόνατα, προσεκύνουν αὐτῷ. Καὶ
,ω 2
ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν πορφύραν, καὶ ἐνέδυσαν
αὐτὸν τὰ ἐμάτια αὐτοῦ. Καὶ ἐξάγονσιν αὐτὸν ἵνα σταυρώσωσιν
αὐτὸν καὶ ἀγγαρεύουσιν Ἄ παράγοντά τινα Σίμωνα κυρηναῖον,
ἐρχόμενον ἀπ᾿ ἀγροῦ, τὸν πατέρα ᾽ἀλεξάνδρου καὶ Ῥούφου, ἵνα
ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ. Καὶ φέρουσιν αὐτὸν ἐπὶ τὸν Γοηγοθᾶ
’ α 3 / , / 29)
τόπον, 0 ἐστιν μεθερμηνευόμενος κρανίου τόπος. Καὶ ἐδίδουν
αὐτῷ ἐσμυρνισμένον οἶνον' ὃς δὲ οὖκ ἔλαβεν.
ο] ” .... 4 , 4 / ε] ο
Καὶ σταυροῦσιν αύτον, καὶ διαμερίξονται τὰ ἱματια αὐτοῦ,
.ν , 5 ο
βάλλοντες κλῆρον ἐπ᾽ αὐτὰ. τίς τέ ἄρῃ. Ἡν δὲ ὥρα τρίτη,
Νν 2 / 2. / ν 3 ς 3 ν ϱ- , 9 ων
καὶ ἔσταυρωσαν αὐτόν. Καὶ ἦν ἡ ἐπιγραφή τῆς αἰτίας αὐτοῦ
ἐπιγεγραμμένη ὁ βασιλεὺς τῶν ἰουδαίων. Καὶ σὺν αὐτῷ ἐσταύ-
» ει 2 ”
ρῶσαν δύο Ἰῇῃστὰς, ἕνα ἕκ δεξιῶν, καὶ ἕνα ἐξ εὐωνύμων αὐτοῦ.
Καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφὴ ἡ Λέγουσα’ καὶ μετὰ νόμων ἐλογίσθη. (3)
Καὶ οἳ παραπορευόµενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν, κεινοῦντες Ἀ τὰς
κεφαλὰς αὐτῶν, καὶ λέγοντες' οὐᾶν ὁ καταλύων τὸν ναὸν, αὶ
οὐκοδομῶν ἐν τρισὶν ἡμέραις. Σῶσον σεαυτὸν, παταβὰς ἀπὸ τοῦ
σταυροῦ. Ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίξοντες πρὸς ἀλλήλους,
μετὰ τῶν γραμματέων, ἔλεγον" ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύνα-
α ιν » »
ται σῶσαι; Ὁ Χριστὸς ὃ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ
σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν᾽ καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι
Δ 3 ν 2 η 2 Λ / κά [ιό /
σὺν αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν. Καὶ γενομένης ὥρας ἕκτης, σκότος
2, ο, 2 λ ν ο) [μή ./ ι ωϱ ῳ
ἐγένετο ἐφ᾽ ὕλην τὴν γῆν, ἕως ὥρας ἐνάτης. Καὶ τῇ ἐνάτῃ ὥρα
ἐβόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ µεγάλῃ, ἑλωῖ, ἐλωῖ, λαμαξαβαφθανεὶ: ὃ
” ' , . 5 / 9 .. ... ο)
ἐστιν μεθερμηνευόμενον ᾿ ὁ Δεός µου, εἰ τί ἐγκατέλιπές µε;
Καὶ τινὲς τῶν ἑστηκότων ἀκούσαντες, ἔλεγον" ἴδε, Ἠλείαν φωνεῖ.
«4ραμὼν δέ τις, γεµίσας σπόγγον ὄξους, περιθεὶς καλάµα, ἐπό-
τιξεν αὐτὸν, λέγων’ ἄφετε᾽ ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ηλείας καθελεῖν
2 υ 2 »
αὐτόν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀφεὶς φωνὴν μεγάλην ἐξέπνευσεν.

(5) Ώοοβί γουρβῖσα]αβ 26. ἵπ οοᾶῖοο ποβίτο 1909., απο τά πηας, οἱ ἵπ Ῥαποῖς

«8116. Βος {απο Ῥγκοοἱαχαπι ναοϊπίατη α. {απιοβῖς αῖς οοᾷἷοῖῦας ραζνίραδ-

απο οοπβγπηαίαη ϐ)ὐ Ίαο ο 1ῇοπο αθδβο πο] τη].

18

90

97

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. | 108

98 Καὶ τὸ παταπέτασµα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο, ἀπ᾽ ἄνω-

ο 2 ϱ ϱ λ ,
99 Φεν ἕως κάτω. Ἰδῶν δὲ ὁ κπεντυρίων ὁ παρεστηκῶς ἐξεναντίας

1πνά

9 ” ο“ "”α / 5’ μ 5 ο Ὡ 8, 5
αὐτοῦ, ὅτι ούτως ἐξέπνευσεν, εἶπεν ἀληθῶς οὗτος ὁ ἄνθρωπος :

40 υἱὸς Δεοῦ ἦν. σαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ µακρόθεν θεωροῦσαυ
ἐν αἷς καὶ Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ Μαρία ἡ Ἰακώβου τοῦ µει-
4 κροῦ Ἐ καὶ ἡ Ἰωσῆτος µήτηρ, καὶ Σαλώμη. -4ἳ ὅτε ἦν ἐν τῇ Γαλει-
Ὅ Λαίᾳ Ἐ, ἠκολούθουν αὐτῷ, καὶ διηκόνουν αὐτῷ καὶ ἄλλαι πολ-
λαὶ αἳ συναναβάσαι αὐτῷ εὖς Ἱεροσόλυμα.
2 Καὶ ἤδη ὀφίαρ γενομένης, (ἐπεὶ ἦν παρασκευὴ, ὃ ἐστιν
48 προσάββατον Ἀ) ἐλθὼν Ἰωσὴφ ἀπὸ ᾽άρειμαθαίας ", εὐσχήμων
βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόµενος τὴν βασιλείαν τοῦ
θεοῦ, τολµήσαςρ εἰσῆλθεν πρὸς τὸν Πειλὄτον, καὶ ἠτήσατο τὸ σῶ-
44 µα τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ δὲ .Πειλᾶτος ἐθαύμασεν εὐ ἤδη τέθνηκεν" καὶ
᾿προσκαλεσάµενος τὸν κεντυρίωνα, ἐπηρώτησεν αὐτὸν εὖ ἤδη ἀπέ-

46 Θανεν. Καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίῶνος, ἐδωρήσατο τὸ πτῶμα τῷ

46 Ἰωσῇ. Καὶ ἀγοράσας σινδόνα, καθελῶν αὐτὸν, ἐνείλησεν τῇ σιν-.

ι --- Φο 4 ολ ΐ / εν 5 ῃ 2 / κ
δόνι᾿ καὶ ἔθδηκεν αὐτὸν ἐν µνήματι, οήν Λελατομημενον ἔκπετρας

47 καὶ προσεκύλισεν Λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. Ἡ δὲ Μαρία

ᾗ Μαγδαληνή, καὶ Μαρία ἡ Ἰωσῆτος, ἐθεώρουν ποῦ τέθειται.

ΚΕΦ, Ἱς.

1 Καὶ διαγενοµένου τοῦ σαββάτου, Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ
Μαρία ἢ τοῦ Ἰακώβου, καὶ Σαλώμη, ἠγόρασαν ἀρώματα, ἵνα ἑλ-
2 Βοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. Καὶ Λλείαν Ἐ πρωὶ μιᾷ τῶν σαββώτων
2 2 ΑΔ λ ο 3 , μα) Χ. 3
ὃ ἔρχονται ἔπι τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ηλίου. Καὶ ἔλεγον
Ἆ ϱ ν.μ , 3 , δ ον χ , 3 ”. ’ ο
πρὸς ἑαυτὰς τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ
4 μνημείου; ἸΚαὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀνακεκύλισται ὁ Λί-
ὅ Φος ἦν-γὰρ μέγας σφόδρα. Καὶ ἐλθοῦσαι εὖς τὸ μνημεῖον, εἷ-
δον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν
6 λευκὴν. καὶ ἐξεθαμβήθησαν. Ὁ δὲ λέγει αὐταῖς' μὴ ἐκθαμβεῖ-

σθε' Ἰησοῦν ξητεῖτε τὸν ναξαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον ' ἠγέρθη,

ΧγΙ.

.δ, Την

ἆλλ᾽.
3 ᾗία οοἆ,

1. πι,
Γαλιλ.

κ σοἆ.
βλάψη.

104 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ.

η -- : η π α ο . ϱ
οὐκ ἔστιν ὧδε' ἴδε, ὁ τὀπὺς ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. ᾽4λλὰΧ ὑπάγε- Ἱ

, ω ω 9 ον ο... / ο /
τε, εἴπατε τοῖς μαδηταῖς αὐτου, καὶ τῷ ΠΠετρῳ., Οτι προαγεν
ς ον ω 2 5 ν
ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν ' Ἀ ἔκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν.

Καὶ ἐξελθούῦσαι, ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου εἶχεν γὰρ αὐτὰς τρό- 8

ὰ ο ὴ 9 ᾿ 2ο) 3 μ 9 ο) /
μος καν ἕκστασις; και οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον ἐφοβοῦντο γάρ. (3)

᾿Αναστὰς δὲ πρωὶ πρῶτῃ σαβῥάτου, ἐφάνη πρώτον Μαρία 9

τῇ Μαγδαληνῇ, ἀφ᾿ ᾗς ἐκβεβλήκει ἑπτὰ δαιῤόνια, Ἐκείνη πο- 10

ρευθεῖσα ἀπήγγειλεν τοῖς μετ) αὐτοῦ γενοµένοις, πενθοῦσιν καὶ

κλαίουσιν. Κάκεῖνοι, ἀκούσαντες ὅτι ζῇ, καὶ ἐθεάθη ὑπ᾿ αὐτῆς, 11

ἠπίστησαν. Μετὰ δὲ ταῦτα δυσὶν ἐξ αὐτῶν περιπατοῦσιν ἔφανε- 12
/ α . / ν , 9 , 9 ώ 9 Ἱ

ρῶ9'η ἐν ἑτέρα µορφῇ., πορευοµένοις εἰς ἀγρὸν. Κάκεῖνοι ἆπελ- 18

θόντες ἀπήγγειλαν τοῖς Λοιποῖς ' οὐδὲ ἐκείνοις ἐπίστευσαν. Ὕστε- 14

ο ρος” 5 2
ϱον ἀνακειμένοις αὐτοῖς τοῖς ἔνδεκα ἐφανερώθη, καὶ ὠνείδισεν

«τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν καὶ σκληροκαρδίαν, ὅτι τοῖς Δεασαμένοις

αὐτὸν ἐγηγερμένον οὐκ ἐπίστευσαν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' πορευθέν- Ιδ

: 9 4 / [ὴ / ν. 5 , / ρ ,
τες εἰς τον κὀσμον ἅπαντα, κηρύξατετὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει.

Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς, σωθήσεται' ὃ δὲ ἀπιστήσας, κατα- 16
κριθήσεται. Σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασιν ταῦτα παρακολουθήσει" 17

η ν΄ δ/ η { 2 δν . / ’
ἔν τῷ ὀνόματί µου δαιμόνια ἐκβαλοῦσιν' γλὠσσαις λαλήσουσιν

ω ον οὓς ᾿ ». ον 5
καιναῖο. Ὄψφεις ἀροῦσιν ' κἀν Θανάσιμόν τι πίωσιν, οὗ μὴ αὖὐ- 18

τοὺς βλάψει ᾿ Ἐ ἐπὶ ἀφῥώστους χεῖρας ἐπιδήσουσιν, καὶ καλώς ἕ-

ἔουσιν. Ὁ μὲν οὖν κύριος, μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς, ἀνελήφθη 19
εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ. ᾿Εκεῖνοι δὲ 20

3 / / ο) » , Ώω 4 Ν
ἐξελθόντες ἐκήρυξαν πανταχοῦ, τοῦ κυρίου συνεργοῦντος, καὶτον

λόγον βεβαιοῦντος διὰ τῶν ἐπακολουθούντων σημείων. "αμήν.
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ.
(8) Θδφαςπθ Ματοῖ οααςδα]α {η 6ο, 4Πσπι ηΟΒ εχβονραπιας, οοᾷΊοθ. ταῦ.

1209. οπαϊἑ1έαχ, το]Ιοία {η πιοπηθταη{ς Ῥάτα Ῥαρίτπα. 65 οδὲ πολϊθαίπια, οὗ ἵη .

α1115 ποπ ηΟΠΠΙΗ45 οοᾷ1{οἵ ιβ ορβοτναία. Οοἴετοφαῖπ ρογ1οορᾶ1η 5ίπθ ἁπλῖο
χοὐποηάαπι 6556 Ῥτορίθς αἱίοταπα οοᾶἵστιπι δβπιοπία, αἴτθ' αία τια]έα 5α-
οταθ οπὔΐοαθ αχρππιθηία, οχρ]οταββπητπι θ80. Ἡθαπο οβί Ἠοῖο τοβροπάαπα
Βονογί απ[οσ]οπί βομο]ίοπ, οὐθί ἰαπιᾶΐτι οορηέαπα, ἄς Ίαο ρθχῖοορα. Ἠμεῖς
δὲ ἐξ ὠκριβῶν ἀντιγράφων, ὧς ἐν πλείστοις εὑρόντες αὐτὰ, κατὰ τὸ παλαι-
στιναῖον εὐαγγέλιον ΙΜάρκου, ὥς ἔχει ἡ ἀλήθεια, συντεθείκαµεν καὶ τὴν ἐν
αὐτῷ δεσποτικἠν ἀνάστασιν μετὰ τὸ, ἐφοβοῦντο γάρ. Ἰέοηι αἰῑιᾶ βο]ο]ίοῃ.
Ἐν πολλοὲς δὲ καὶ ταῦτα φέρεται, ὦναστὼς κ.τ.Λ. Τοσῦας ααίοτη ποβέου Ἠπίπβ
Ῥοτίοοραθ βαπη πχ οχ οοᾶ]ορῬ γαῦ. ρα]απο 220, βαθοπ] ἔθιπιο ἀθοῖπιϊ, ππᾷς
οιιδοερίασαςδ αποβτπθ αΠαθβίίοπος απῖθ 198 8ΏΠΟΡ ον ]ραν ης.

φ

106

ΕΥΑΤΓΕΛΙΟΝ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.

ΚΕΦ. ΔΑ.

1 ᾿Ἠπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν Α
πεπλΛήηροφορήµένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων, καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν
8 οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόµενοι τοῦ Λόγου; ἔδο-

ξεν κἀμοὺ, παρήκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκρειβῶς καθεξῆς 13,
4 σοι γράφαι, κράτιστε Θεόφιλε, ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης

λόγων τὴν ἀσφάλειαν.

.. .
ὄ Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ηρώδου βασιλέως τῆς Ἰουδαίας,

, ο} , 5 ὁ , κ 3 νο αν. 11,
ἔερευς τις ὀνόματι Ζαχαρίας; ἐξ ἐφημερύας Ἐ 4βιᾶ" καὶ υν η ἁφηιερες-
Σο 5 ν , 9 4 4 ν ” , α ας.
αὐτῷ ἐκ τῶν θυγατέρων -4αρῶν, καὶ τὸ Όνομα αὐτῆς Ἐλειδα- ο ον,

5. 4 , 3 , 3 , ων ω / .9 πι.
6 βετἩ. σαν δὲ δύκαιοι ἄμφοτεροι ἑναντίον τοῦ δεοῦ, πορευόµε- λα

αν ω / ο ΄ :
νοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασιν τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι. Ὅν ο οὰ

7 Καὶ οὖκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἦν Ἐλεισάβετ στείρα, καὶ
8 ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν. Ἐγένετο

δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇτᾶξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναν-
9 τι τοῦ δεοῦ, κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας, ἔλαχε τοῦ θυμιάσαι,
10 εὐσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου. Καὶ πᾶν τὸ πλῆθος. ἦν τοῦ
1 Λαοῦ προσευχόµενον ἔξω τῇ ὥρα τοῦ Δυμιάματο. ἜὌφθη δὲ

αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ Δυσιαστηρίου τοῦ θυ-
1 µιάµατορ. Καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδῶν., καὶ φόβος ἐπέπεσεν
18 ἐπ᾽ αὐτόν. Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελορ' μὴ φοβοῦ, Ζαχα-
τρία" διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου καὶ ἡ γυνή σου Ἐλεισάβετ

ν 3 2 ο 2
14 γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην Χ. Καὶ" 19 μου Ίουο

οοἆ, {κ ταν
ευ ἁαρ]ίοί

3 α)
ἔσται χαρά σοι καὶ .ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γενέσει ν, Αι
9 ν Π ”/ 4 , » ) ω , ᾿ 9. Πα. 6111
16 αὐτοῦ χαρήσονται. Εσται γαρ μέγας ἐνωπιον τοῦ κυρίου καὶ τπίσα.

οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ: καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεται

106 ον ΒΥΑΕΡΓΕΛΙΟΝ

1. ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ. Καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ 16
ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν Θεὺν αὐτῶν. «Καὶ αὐτὸς προελεύσεται 11
τρ ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάµει Ἠλεία Χ, ἐπιστρέψαι καρ-
δίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει διμαίων, ἔτοι-
µάσαι κυρίῷ Λαὸν κατεσκευασμένον. Καὶ εἶπεν Ζαχαρίας πρὸς 18
τὸν ἄγγελον κατὰ τί γνώσομµαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύ-
τῆς, καὶ ἡ γυνή µου προβεβηκυῖα ἔν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς. Καὶ 19
ἀποπριθεὶς ὁ ἄγγελός εἶπεν αὐτῷ: ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεσ-
τηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ" καὶ ἀπεστάλην Λαλῆσαι πρὸς σὲ, καὶ
εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα. Καὶ ἰδοὺ, ἔσῃ σιωπῶν, καὶ μὴ ὃυ- 20
νάµενος Λαλῆσαι, ἄχρι ἡς ἡμέρας γένηται ταῦτα" ἆνθ) ὧν οὐκ
ἐπστευσας τοῖς Λόγοις µου, οἵτινες πΛηρωδήσονται εἰς τὸν αι-
ρὸν αὐτῶν. Καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδυκῶν τὸν Ζαχαρίαν καὶ ἐδαύ- 5ἱ
µαξον ἐν τῷ χρονίξειν ἐν τῷ ναῶ αὐτόν. Ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἐδύ- 25
Μθιτ. γατο Ἀ ᾖαλῆσαι αὐτοῖς' καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὁπτασίαν ἑώρακεν ἐν
τῷ ναῷ ' καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖρ' καὶ διέµενεν κωφός. Καὶ 18
ἐγένετο ὧς ἐπλήσθ ήσαν αἱ ἡμέραι τῆς Λειτουργίας αὐτοῦ, ἁπῆλ-
Όεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. Ιετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν 34
Ἠλεισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ: καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε,

[1

/ ΄ ο , ς , 9 6 / 5’ 2 μ
Λέγουσα. Ότι ουτῶς µοι πεποήγιεν ὁ πυριος έν Ίμεραις αις ἐπεῖ-

[ή

κ δι ην.
Ἱπιιροπίαι δεν ἀφελεῖν Ἐ ὄνειδός µου ἔν ἀνθρῶώποις.
τό. κ .
Ῥ Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἔκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριηλ ἀπὸ 26
Την κ κ . 3
Γαλ]. τοῦ θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλειλαίας Ἠ, ᾗ ὄνομα Ναξζαρὲτ, πρὸς 27
κ Ῥνήπια {. ,

«ραροοί. παρθένον μεμνηστευμένην ἃ ἀνδρὶ ὢ ὄνομα Ἰωσὴφ., ἐξ οἴκου
υ5,
4αυεὶδ᾽ καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου, ΙΜαριάμ. Καὶ εἰσελθωῶὼν πρὸς 28

τ2
μα]

αὐτὴν, εἶπεν ' χαῖρε, κεχαριτωμένη΄ ὁ κύριος μετὰ σοῦ. 'Ἡ δὲ ἐπὶ

τῷ Λόγῳ διεταράχθη’ καὶ διεΛοφίξετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς

οὗτος. Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ μὴ φοβοῦ, Μαριὰμ' εὗρες 50

ουιλγη, γὰρ χάφιν παρᾶ τῷ 9εῷ. Ἰαὶ ἐδοὺ συλλήμφῃ Ἀ ἐν γαστρὺ» καὶ 8ἳ

τέξῃ υἱὸν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. Οὗτος ἔσται 8»
.

ς ιά 2 .
μέγας, καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται᾽ καὶ δώσει αὐτῷ κύριος ὁ

πάλμ θεὺρ τὸν θρόνον «4ανεὶδ Χ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ βασιλεύσει ἐπὶ 58
ζ .

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 107

» ν ω , ω 2
τὸν οἶπον Ἰακῶβ εἰς τοὺς αἰῶνας;, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ 1.
5 Ἱα παιδι,

ον ν 2, ΄ μό 2! ν
84 ἔσταιτέλος. Εἶπεν δὲ Μαριὰμ πρὸρ τὸν ἄγγελον᾽ πῶς ἔσται " τοῦ-,μήίιω, µοι

- 2, 2 . 3 ς 5 5’ 1660. Πλ.
9 το, ἐπδὶ ἄνδρα οὐ γεινώσκω Ἰ: καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν 5. πι.

αὐτῇ ᾽ πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ, καὶ δύναμις Ἐ ὑψίστου, τας
υνάμεις.

ἐπισκιάσει σοι διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υξὸς
90 δεοῦ. Καὶ ἰδοὺ Ἐλεισάβετ ἡ συγγενής σου, καὶ αὐτὴ συνείληφεν

υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς ' καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλου-

7 µένῃ στείρα. Ὅτι οὖκ ἀδυνατήσει παρὰ τοῦ Θεοῦ πᾶν ῥῆμα.

58 Εἶπεν δὲ Μαριὰμ᾽ ἰδοὺ ἡ δούλη κυρίου" γένοιτό µοι κατὰ τὸ
ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.

59 ᾿Αναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς Α

40 τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν Ἰούδα. Καὶ εἰσῆλθεν εἰς

41 τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλειόάβετ. Καὶ ἐγένετο

ὥς ἤκουσεν τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας ἡ Ἐλεισάβετ, ἐσκίρτησεν

τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλία αὐτῆς: καὶ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου ἡ
4» Ἐλεισάβετ. Καὶ ἀνεφώνησεν κραυγῇ µεγάλῃ, καὶ εἶπεν ' εὐλογη-

µένη σὺ ἐν γυναιξὶν, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὀς τῆς κοιλίας σου.

489 Καὶ πόθεν µοι τοῦτο, ἵνα ἔλθΊ ἡ µήτηρ τοῦ κυρίου µου πρὸς ἐμέ;
44 Ἰδοῦ γὰρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀδπασμοῦ σου εἷς τὰ ὥτά µου,
45 ἐσκίρτήησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὺ βρέφος ἐν τῇ κοιλία µου. Καὶ µα-

καρία ἢ πιστεύσασα, ὅτι ἔσται τεΛλείωσις τοῖς Λελαλημένοις αὐ- |
46 τῇ παρὰ κυρίου. Καὶ εἶπεν ἸΜαριὰμ᾽ μεγαλύνει ἡ φυχή µου τὸν Ἑ
47 κύριον. Καὶ ἠγαλλίασεν τὸ πνεύμά µου ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρί
48 µου. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνῶσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ' ἰδοῦ
49 γὰρ, ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν µε πᾶσαι αἱ γενεαί. Ὅτι ἐποίη-

60 σέν µοι μεγάλα ὁ δυνατὸς, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Καὶ τὸ
δΙ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς καὶ γενεὰς τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. Ἐποί-

Πσεν κράτος ἐν βραχείονι "αὐτοῦ διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους δια- «3. ην.
ὅδ νοίᾳ καρδίας αὐτῶν. Καθεἴῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων, καὶ ὕψωσεν ῥοσλέοη,
δδ ταπεινούς. Πεινῶντας ἐνέπλησεν ἆγαθὤν, καὶ πλουτοῦντας ἐξαπ-
δ4 έστειλεν κενούς. ᾽άντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνήσθῆναι

δῦ ἐλξουο. Καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ ᾽άβρα-

1.

Φ Τια οοἆ,
ο Ών
.. οιἵππι]ου ]ο

εο, οἱ ΠΙΟΣ
ουιὰ ἁαρ[ῖοὶ

2.

κ 2. τή.
πινακίδ.
κ.β. ΊηΠ.

2 3 [ά
ἐστί το.

2, 1,

μισ.

108 τος ἘΑΤΓΕΔΙΟΝ

ω » ”» 2/ ι η] 2
ἀμ, καὶ τῷ σπέρµατι αὐτοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα. Ἔμεινεν δὲ Ίάα- 56

λ χ 2 » ϐ ” ω. ἃ ϱ μι 4 5 5 ν
ριὰμ σὺν αὐτῇ ὡς μῆνας τρεῖς ' καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
ω. οἱ 2 ’ 9 / ς ’ ω . » 4
Τῇ δὲ Ἠλεισαβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτην' καὶ
3) ϱ/ νο 4 ϱ ω 2
ἐγέννήσεν υἱόν. Καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐ-
ο σ 9 , , νο 9 ω 9 ως ,
τῆς, ὅτι ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ µετ᾽ αὐτῆς) καὶ συνξ-
” 6 ϱ 5
χαιρον αὐτῇ. Καὶ ἐγένετο, ἐν τῇ ἡμέρα τῇ ὀγδόῃ ἠλθον περιτε-
μεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς
ο ο ω 2 ο 5 . 2
αὐτοῦ, Ζαχαρίαν. Καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ µήτηρ αὐτοῦ εἶπεν οὐ-
ο ο ᾽
χὶ' ἀλλὰ κΛηθήσεται Ἰωάννης Α. Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν ' ὅτι οὐ-
"δείς ἐστιν ἐκ τῆς συγγενείας σου, ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τού-
τω. Ἠνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ, τὸ τί ἂν Θέλοι καλεῖσθαι αὐ-
2
τὀ. Καὶ αἰτήσας πεινακείδιον Ἡ, ἔγραψεν, λέγων ᾿ Ί. Φάννης ἐστὶν Ἠ
ο 2
ὄνομα αὐτοῦ" καὶ ἐθαύμασαν πάντες. ᾽Ανεώχθη δὲ τὸ στόμα αὐ-

ο ο 6 ν ν] » . ω
τοῦ παραχρῆμα., καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ" καὶ ἐλάλει, εὐλογῶν τὸν

χα

50

60
6!

62
09
64

θεόν. Καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτοὺς ' 6ὔ

καὶ ἐν ΟΛ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας διελαΛλεῖτο πάντα τὰ ῥήμα-
τα ταῦτα. Καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδία ἔαυ-
ω Λ Π μ , 5” 4 δέ ϱ σι . ) ω ]
τῶν, Λέγοντες᾽ τέ ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔόται; καὶ γὰρ χεὶρ
, 5’ 2 ς ν
κυρίου ἦν μετ αὐτοῦ. Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη
’ 5 , . ᾽ [ Χ [ να. Δ / ς
πνξυµματος ἁγίου) καιπροεφητευσεν ", λέγων. Εὐλογητος κυριος ὀ
θεὺς τοῦ Ἱσραήλ ὅτι ἐπεσκέψατο,καὶ ἐποίησεν λύτρωσιν τῷ λαῷ
Ε] ο] 3” [) [ 6 ΑΜ 3 ο .]
αὐτοῦ. Καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν, ἓν οἴκῳ «{αυεὶδ παι-
2 ώ ο ν
δὸς αὐτοῦ. Καθῶς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων ἀπ᾿ αἰῶ-
ν 3 ν Γ 2 ε] ν ς ν ν 2 Ν
νος προφητῶν αὐτοῦ. Σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ ἔκ χειρὸς
πάντων τῶν μεισούντων Ἀ ἡμᾶς. Ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων
ς ν ”» ϱω
ἡμῶν, καὶ μνησθῆναι διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ. Ὅρκον ὃν ὤμοσεν
νο 5 λ λ ω ω ω .
πρὸς ᾽4βραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναι ἡμῖν, ἀφόβως ἐκ
Ν -- ν »
χειρὸς ἐχθρῶν ῥυσθέντας λατρεύειν αὐτῷ, ἐν ὁσιότητι καὶ δι-
/ 9 { 3 ”» / ω ς / ἑ - ᾿ 4
καιοσυνῃ ἔνῶπιον αὐτοῦ πασαις ταῖς Ίηµεραις ημῶν. «Ἰαὶ συ
Δ , / ο .
δὲ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ᾽ προπορεύσῃ γὰρ ἐνώ-
πιον κυρίου, ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ. Τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτη-

ω ϱ Ε) ω 2 6 ν 2 ν
ρίας τῷ Λαῷ αὐτοῦ, ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν. «4ιὰ σπλάγχνα

66

07
08᾽

74
16

76
77

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 109

ἐλέους 9εοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπισκέψεται ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὄφους. |.
78 Ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ Βανἄάτου καθηµένοις, τοῦ κα-
79 τευθύναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης. Τὸ δὲ παιδίον ηῦ-
ἔανε Ἀ καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι΄ καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡ- "ἵνα οοᾶ,

1, μ,
2 --- λ νο , Αἱοαρ.Η1.40,
µέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ. . ηὔξανεν.

ΚΕΦ. Β.

1 ᾿Πγένετο δὺ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἐξῆλθεν δόγμα παρὰ Καΐ- ἄν π

5 σαρος «ὐγούστου, ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. 4ὕτη .
ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἠγομονεύοντος τῆς Συρίας Κυρείνου Χ. Κυρίου,

ὃ Καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἑαυτοῦ

4 πόλιν. ᾽Ανέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας Ἐ, ἔκ πόλεως Τιμ
Ναξαρὲτ, εἰς τὴν Ἰουδαίαν, εἰς πόλιν «4αυεὶδ Ἡ, ἥτις καλεῖται Ιαυίδ.
Βη9Λεὲμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς 4αυεὶδ, ..

ὅ ἀπογράφασθαι σὺν Μαριὰμ τῇμεμνηστευμένῃ χ αὐτῷ, οὔσῃ ἐγκύθ. ζωρεαάἳ.

ϱ Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ, ἐπλήσθησαν αγ ἡμέραι τοῦ τε- Θ

ω 2 / Σο” ) αν. 2 ν 4 / 2
7 κεῖν αὐτήν. Καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσ-

Ἀδη,
3
ἀνέχλιν.

: ’ 9 3 } 2 [ ' κ »λ 9 / ιά 2 5
παργάνωσεν αὐτὸν, καὶ ἀνεκλεινεν Ἑαὐτὸν ἐν φάτνῄῃ, διότι οὐκ ἦν
8 αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χά-
ϱᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες, καὶ φυλάσσοντες φυλακὰς τῆς νυκ-

᾽ 2 34 λ , 2. Νν / μαι 2 α
ϱ τὸς ἐπὶ τὴν ποίµνην αὐτῶν. Καὶ ἄγγελος κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς,
καὶ δόξα κυρίου περιέλαμφεν αὐτούς' καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.
10 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος' μὴ φοβεῖσθε' ἰδοὺ γὰρ, εὐαγγελίξο-

δ ο. Δ ’ α 3 ' ν ” ᾗν .᾿

11 µαι υμῖν χαραν µεγαλην, ητις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ. Ότι ἐτέχθη
ὑμῖν σήμερον σωτὴρ, ὃς ἐστιν Χριστὸς κύριος, ἐν πόλει «{αυείδ.
12 Καὶ τοῦτο ὑμῖν σημεῖον᾽ εὑρήσητε βρέφος ἐδπαργανωμένο», καὶ
19 κείµενον ἐν φάτνῃ. ἸΚαὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆ-

” ευ)
14 Φος στρατιᾶς3Ά οὐρανίου Ἐ, αἰνούντων τὸν 9εὸν͵, καὶ Λεγόντων' δό- 3 1.π.

στρατειεᾶς,
. ͵ .
ξα ἐν ὑψίστοις θεῶ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίας Ἠ. ;1- ην
οὐρανοῦ.
ς - μι ζ
16 Καὶ ἐγένετο, ὧρ ἀπῆλδον ἅπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἳ «ορ,

ἄγγελοι, οἳ ποιμένες ἐλάλουν πρὸς ἀλλήλους' διέλθωµεν δὴ

110 ΕΥΑΓΤΗΕΒΔΙΟΝ

π. ἕως Βη9λεὶμ, καὶ ἴδωμεν τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονὸς., ὃ ὁ κύριος

ο ἐγνώρισεν ἡμῖν. Καὶ ἦλθαν Σ σπεύσαντες, καὶ ἀνεῦραν Χ τήν τὲ 16
ἀνιῶρον. Μαριὰμ καὶ τὸν Ἰωσὴφ. καὶ τὸ βρέφος κείµενον ἐν τῇ φάτνῃ.

Ἰδόντες δὲ ἐγνώρισαν περὶ τοῦ ῥήματος τοῦ λαληθέντος αὐτοῖς [7

περὶ τοῦ παιδίου τούτου. Καὶ πάντες οἳ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν 18

περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς. Ἡ δὲ Μα- 19
ία πάντα συνετήρει τὰ ῥήματα, συμβάλλυυσα ἓν τῇ καρδία

αὐτῆς. Καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες, δοξάξοντες καὶ αἰνοῦντες 20

τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον, καθὼς ἐλαλήθη πρὸς

αὐτούς. |

1Λ Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν αὐτὸν, 2ἱ
καὶ ἐκλήθηή τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κΛηθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου

Ίδπι πρὸ τοῦ συλλημφθῆναι Ἐ αὐτὸν ἕν τῇ κοιλία. Καὶ ὅτε ἐπλήσ- 25

συλληφ.
15 βησαν αἳ ἡμέραι Β καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόµον Ἰ{ωύσέως,

Ἐ ,

ἰπισυροαίίας 2 ς / ω . ,
οῦ. ἀνήγαγον αὐτον εἰς Περοσόλυμα, παραστῆσαι τῷ κυρίω. Κα- 29
8 Δ [) » / , . τς ο) » ο” δ μ ,
ὡς γέγραπται ἔν νόµῳ κυρίου" ««ὃτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον µή-
τραν. ἅγιον τῷ πυρίω αληθήσεται., Καὶ τοῦ δοῦναι 9 υσίαν, 24
κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῶ νόμω κυρίου, ξεῦγος τρυγόνων. ἢ δύο
15 νοσσοὺς περιστερῶν. Καὶ ἰδοὺ, ἄνθρωπος ἦν ἐν Ἱερουσαλὴμ, ὢ 2ὔ
ὄνομα Συμεὼν ' καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβὴς, προς-
ν 2 ” 5
δεχόμενος παρώκλησιν τοῦ Ἱσραῇλ ᾽ καὶ πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ᾽ αὐ-
/ νι 3 3 » , 6 ο ; ω 56
τόν. Καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον «ὑπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ᾱ- 26
γίου, μὴ ἠδεῖν Δάνατον πρὶν ἂν ἴδῃ τὸν χριστὸν κυρίου. Καὶ 27
5 2 » ΄ » 1 ο 5 ω 5 ω μα.
ἠλθεν ἐν τῷ πνεύματι εἰς τὸ ἑερὸν' καὶ ἕν τῷ εἰδαγαγεῖν τοὺς
γονεὶς τὸ παιδίον Ἰησοῦν, τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθιόμένον
. / ᾿ 32 ω 4 2 9 / 2 9 Δ 2 ’
τοῦ νόµου περὶ αὐτοῦ. καὶ αὐτὸς ἐδεξατο αὐτὸ εἰς τὰς ἀγκά- 38
λας, καὶ εὐλόγησεν τὸν 9εὸν, καὶ εἶπεν. Νὖν ἀπολύεις τὸν δοῦ- 29
Λόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ. Ὅτι εἶδον οὗ 80
ὀφθαλμοί µου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἠτοίμασας κατὰ πρόσωπον 8
πάντων τῶν λαῶν. Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν Λλαοῦ 8
σου Ἰσραήλ. Καὶ ἦν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ µήτηρ αὐτοῦ θαυμά- 88

έοντες ἐπὶ τοῖς ΛαΛλουμένοις περὶ αὐτοῦ. Καὶ εὐλόγησεν αὐτηὺς 84

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. | 141

᾿Συμεὼν, καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ ἰδοῦ, οὗτορ ῃΙ,
: αεῖται ες πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν «πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ, καὶ εἰς
8ὔ σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Καὶ σοῦ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται
ῥομφαία" ὅπως ἄν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαΛο-
80 γισµοί. Καὶ ἦν "ἄννα προφῆτις, Βυγάτηρ Φανουὴλ, ἐκ φυλῆς
Σ4σὴρ' αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ξήσασα μετὰ ἆν- ΙΔ
97 δρὸς Ἀ ἔτη ἕπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενείας αὐτῆς. Καὶ αὕτη χήρα ἕως ο
ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο Ἔ τοῦ ἑεροῦ, νήστείαις δρὸς αὖ-
98 καὶ δεήσεσι Λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν. «Καὶ αὐτῇ τῇ ὥρα . τω
ἐπιστᾶσα, ἀνθωμολογεῖτο τῷ 9εῷῶ, καὶ ἑλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι
τοῖς προσδεχοµένοις Ίύτρωσιν Ἱερουσαλήμ.
80 Καὶ ὧς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόµον κυρίου, ἐπέσ- 18

κ}. ΠΙ.

τρεψαν εὖς τὴν Γαλειλαίαν Ἐν ες πόλιν ἑαυτῶν Ναξαρέτ . ωμή
» , ς κ
40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο, πληρούμενον σοφίᾳ᾽ ιο μι έε
ω. 3 β 1. 11, 68Ρ.
4ἱ καὶ χάρις Δεοῦ ἦν ἐπ᾽ αὐτό. «Καὺ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὖὐ- "ο.
42 τοῦ κατ᾽ ἔτος εἰς Ἱερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. Καὶ ὅτε Ἱς
» 2 . ων ’ α / 2 Μ Δ Ν΄ ὁ ν
ἔγενετο τῶν δῶδεκα, ἀναβαινοντῶν αὐτῶν, Κατα τὸ ἔθος τῆς
49 ἑορτῆς., καὶ τελειωσάντων τὰς ἡμέρας, ἐν τῶ ὑποστρέφειν αὐ-
ρτής» 6 ημερας, 6 ϱεφ
' Δ ς 3 ν΄. ϐ μ ς » 2
τοὺς, ὑπέμεινεν Ἰησοῦς ὃ παῖς ἐν Περουσαλὴμ᾽ καὶ οὐκ ἔγνωσαν
μ 2 ο 2 5 ο 5
44 οἳ γονεῖς αὐτοῦ. Νομίσαντες δὲ αὐτὸν εἶναι ἐν τῇ συνοδία, ᾖλ-
6 / ς ο) 3} 2 / 2 2 » / ὴ ϱ
Όον ἡμέρας ὁδὸν, καὶ .ἀνηξήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέσιν καὶ τοῖς
ν ς
46 ψνωστοῖρ. Καὶ μὴ εὑρόντες, ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ, ἆνα-
ρω 5 / . ο. Χν ς / » ο 3
46 ζητοῦντες αὐτόν. Καὶ ἐγένετο, μετὰ ἡμέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν
ἐν τῷ ἱερῷ καθεξόµενον ἐν µέσω τῶν διδασκάλων, καὶ ἀκούοντα
. » μ. ω
47 αὐτῶν, καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς. ᾿Εξίόταντο δὲ πάντες ἐπὶ τῇ
-- . ων 3 .ν
49 συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ. Καὶ ἰδόντες αὐτὸν, ἐξεπλά-
, 5ος ᾿ ς ν.
γήσαν ' καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ἢ µήτηρ αὐτοῦ τέκνον, τί ἐποίησας
ς , το π ς , » νι , ω
ἡμῖν ουτΏως; ἰδου, ὁ πατηρ σου κάγῶ ὀδυνώμενοι ξητοῦμέν σε.
3 λ 9 π ϱ . 2 ΄ .
49 Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ' τί ὅτι ἐξητεῖτέ µε; οὐκ [δειτε ὅτι ἐν τοῖς
ω , ω. 3 μα ω
60 τοῦ πατρὀρ µου δεῖ εἶναί µε; Καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆμα ὃ
/ 3 ψ Δ ο. 5’ ε.
δΙ ἐλάλησεν αὐτοῖς. Ἰαὶ κατέβη µετ᾽ αὐτῶν, καὶ ᾖλθεν εἰς Νοαξα-

ως 5 ν 9 η 4 “ο
ρἔτ᾽ Χ καὶ ἦν ὑποτασσύμενος αὐτοῖς' καὶ ἡ µήτηρ αὐτοῦ διετήρει ἐδ.

112 .. ΕΥΑΡΓΡΓΕΔΙΟΝ

Π. πάντα τὰ ῥήματα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτεν ὅλ

τῆ σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ, καὶ χάριτι παρὰ δεῷ καὶ ἀνθρῶώποις.

ΚΕΦ. Τ.

ΟΛΡ; Ἡς έν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτω τῆς ἡγεμονίαρ Τιβερίου Καίσαρος, 1
πι ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πειλάτου τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετραρχοῦν-
Γαλ. τος τῆς Γαλειλαίας Ἀ Πρώδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ
Τοωχό- τετραρχοῦντος τῆς ἸἹτουραίας καὶ Τραχωνείτιδος Ἀ χώρας, καὶ
4υσανίου τῆς ᾽Αβειληνῆς τετραρχοῦντος, ἐπὶ ἀρχιερέως ᾿ἄννα 2
ο οοὰ, καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ῥῆμα 9εοῦ ἐπὶ Ἰωάνην Ἀ τὸν Ζαχαρίου υἱὸν,
ἐν τῇ ἐρήμω. Καὶ ᾖλθεν εἰς πᾶσαν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, κή- 8
ρύόσων βάπτισμα µετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. δρ γέγραπ- 4
ται ἐν βιβλίῳ λόγων Ἡσαίου τοῦ προφήτου, φωνὴ βοῶντος ἐν
τῇ ἐρήμῳ᾽ ἔτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρί-
βους αὐτοῦ. Πᾶσα φάρογξ πΛληρωθήσεται, καὶ πᾶν ὄρος καὶ ὅ
βουνὸς ταπεινωθήσεται καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ ες εὐθείας, καὶ
αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς Λεία. Καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σῶ- 6
τήριον τοῦ δεοῦ. Ἔλεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευομένοις ὄχλοις βαπ- Ἵ.
τισθῆναι ὑπ αὐτοῦ γεννήµατα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν
φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; Ποιήδατε οὖν ἀξίους καρποὺς 8
τῆς µετανοίας᾽ καὶ μὴ ἄρξησθε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς' πατέρα ἔχο-
µεν τὸν ᾽4βραὰμ΄ Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι δύναται ὁ Δεὺς ἐκ τῶν
λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾽4βραάμ. δη δὲ καὶ ἡ ἀξεί- 9
µ. νη Ἐ πρὸς τὴν ῥίξαν τῶν δένδρων κεῖται' πᾶν οὖν δένδρον μὴ
ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἑκκόπτεται, καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. ἸΚαὶ ἑπ- 10
ἠρώτων αὐτὸν οἳ ὄχλοι λέγοντες' τί οὖν ποιήσωµεν; ᾽ἄποκρι- ΙΙ
θεὶς δὲ ἔλεγεν αὐτοῖς' ὃ ἔχων δύο χιτῶνας, µεταδότω τῷ μὴ
ΤΗ ἔχοντι' καὶ ὁ ἔχων βρώματα, ὁμοίως ποιείτω. Ἡλθον δὲ καὶ 15
τελῶναι βαπτισθῆναι, καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν διδάσκαλε, τί ποι-
ήσωµεν; Ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς μηδὲν πλέον παρὰ τὸ διατε- 18

ταγμένον ὑμῖν πράσσετε. Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν καὶ στρατευόµενοι, 14

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 118

/ /͵ / ας δν Νο ον. {
Λέγοντες τί ποιήόοµεν καὶ ἡμεῖς; καὶ εἶπεν αὐτοῖς' µηδένα
ι ' ο) Μν 9
διασείσητε, μὴ δὲ συκοφαντήσητε' καὶ ἀρκεῖσθε τοῖς ὀψωνίοις
16 ὑμῶν. Προδδοκῶντος δὲ τοῦ Ίαοῦ, καὶ διαλογιξομένων πάντων
7 ω / ον Δ ν 2 ; , ολ . τς
ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶμ περὶ τοῦ Ἰωάνου, µήποτε αὐτὸς εἴη ὁ
2 Μ ϱ
16 Χριστός, ᾽ΑπεκρείνατοΧ Λέγων πᾶσιν ὁ Ἰωάνης: ἐγὼ μὲν ὔδατι ,
2. νι. 2 ν.δ / / οι 2 8 -
βαπτίξω υμᾶς' ἔρχεται δὲ ο ἰδχυρότερός µου. οὗ οὐκ εὐμὶ ἕκα-
4 ω νο. ν΄. 5 / ὃς δν. ς ὁ
νὺς Λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ ' αὐτὸς ὑμᾶς βαπ-
, 3 , ς , ᾿ , 5’ 4 / 9 ω 4 ει
17 τίσει ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί. Οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐ-
τοῦ, διακαθάραι τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ δυναγαγεῖν τὸν σεῖτον Ἐ
εἰς τὴν ἀποθήκην αὐτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέσ-
18τω. ΙΠολλὰ μὲν οὖν καὶ ἕτερα παρακαλῶν εὐηγγελίζετοτὸν λαόν.
ς υ ο , ς
19 Ὁ δὲ Ηρώδης ὃ τετράρχής., ἐλεγχόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ περὶ Ἡρω-
διάδος τῆς γυναικὸς τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ», καὶ περὶ πάντων ὢν
20 ἐποίησεν πονηρῶν ὃ Ἡράώδης, προσέθηκεν καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσιν,
κατέκλεισεν τὸν Ἰωάνην ἐν φυλακῇ. ..
: ' ώ ω /
ΣΙ Ἐγένετ δὲ ἕν τῷ βαπτισθῆναι ἅπαντα τὸν Λλαὸν, καὶ Τη-
ν 4 "η / 3 -” Ν 2 λ
σοῦ βαπτισθέντος καὶ προσευχοµένου, ἄνεωχθῆναι τὸν οὐρανὸν,
- ω . . ώ . 6
35 καὶ καταβῆναι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον σωματικῶ εἶδει, ὥς περιστε-
ρᾶν, ἐπ᾽ αὐτὸν, καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσθαι, σὺ εἶ ὃ υἱός
ς 5 ἳ 9 να ὃς
µου ὁ ἀγαπητὸς , ἔν σοὶ εὐδόκησα.

28 Καὶ αὐτὸς ἦν Ἰησοῦς ἀρχόμενος, ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ὦν,

ΠΙ.

19

κ δ.ΙΠ.
πεκρίφ.

"9. Τῃ.

κ

ΚΑ.

᾿ ο ω ω .,- α κ 1νπῃ.
24 υἱὸς, ὥς ἐνομίξετο, Ιωσήφ, τοῦ Ἠλεί, Τοῦ Ματθάτ, τοῦ 4ευείἈ, Ἠλευεύ,

κ. Τη

2 τοῦ Μελχεί, τοῦ Ἰανναί, τοῦ Ἰωσήφ, Τοῦ Μαθθαθίου3Ά, του ΠΜατῦ.

26 ᾽αμώς, τοῦ Ναούμ, τοῦ Ἐσλεί, τοῦ Ναγγαί, Τοῦ ΙΜαάθ., τοῦ
27 Ματταθίου, τοῦ Σεμεείν, τοῦ Ἰωσήχ. τοῦ Ἰωδᾶ, Τοῦ Ἰωανᾶν,
28 τοῦ Ῥησᾶ, τοῦ Ζοροβάβελ, τοῦ Σαλαθιήλ, τοῦ Νηρεί, Τοῦ
29 ΙΜελχεί, τοῦ ᾿4δδεί, τοῦ Κωσάμ, τοῦ Ἡλμαδάμ, τοῦ Ἡρ, Τοῦ
50 Ἰησοῦ, τοῦ Ἐλιέξερ, τοῦ Ἰωρείμ, τοῦ Μαθθάτ3, τοῦ 4ευεί, Τοῦ

Συμεῶν., τοῦ Ἰούδα., τοῦ Ἰωσάφ. τοῦ Ἰωνάμ, τοῦ Ἐλιακείμ,
8Ι Τοῦ Μελέα, τοῦ Μεννᾶ, τοῦ Μετταθᾶ, τοῦ Ναθάμ. τοῦ «4α-
ὃδ νείδ, Τοῦ Ἰεσσαί, τοῦ Ἰωβήλ, τοῦ Βοός, τοῦ Σάλα, τοῦ

3δ Ναασσών, Τοῦ ᾽4δμείν, τοῦ ᾿ἄρνεί, τοῦ Ἐσρών, τοῦ Όὥα-
8

ΚΕ

Μωτθ.

ΚΤ

114 ΩΟΒΧΑΡΤΓΕΛΙΟΝ

"ας ρέᾳ, τοῦ Ἰούδα, Τοῦ Ἰακωβ, τοῦ Ἰσαάώκ, τοῦ ᾽Αβραάμ, τοῦ 84
Θάρα. τοῦ Ναχώρ, Τοῦ Σερούχ., τοῦ Ῥαγαῦ., τοῦ Φαλέκ, τοῦ 86

Ἔβερ. τοῦ Σάλα, Τοῦ Καϊνάμ, τοῦ ᾿ἀφραξάδ, τοῦ Σήµ., τοῦ 86
Πίφουσ Νῶε, τοῦ «4άμεχ, Τοῦ ΜαθθουσάλαΧ, τοῦ Ἐνώχ, τοῦ Ἰάρεδ3, 5ἳ
αρα. τοῦ ἸΜαλελεήλ., τοῦ Καινᾶν, Τοῦ Ἐνῶς, τοῦ Σή8', τοῦ ᾿άδάμ. 88

τοῦ δ.εοῦ.

ΙΒ Φ. Δ.

0ΑΡ, Τν. ν , ο] .
ππ ᾿Πησοῦς δὲ πλήρης πνεύματος ἁγίου ὑπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ Ίορ- 1

δάνου καὶ ἤγετο ἐν τῷ πνεύµατι ἕν τῇ ἐρήμω, ἡμέρας τεσσε- 9

κ 2. η. , κ ῃ ϱ ν / ». 3 2

τεσσα. θάκονταἈ πειραξὀµενος ὑπὸ τοῦ διαβόλου. καὶ οὐκ ἔφαγεν οὐ-
δὲν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ' καὶ συντελεσθεισών αὐτῶν, ἐπεί-
νασεν. Εϊπεν δὲ αὐτῷ ὃ διάβολος εὖ υἱὸς εἶ τοῦ 9εοῦ, εἰπὲ ὃ

ν 3
τῷ Λίθω τούτῳ, ἵνα γένηται ἄρτος. Καὶ ἀπεκρίθη πρὸς αὐ- 4
. ς Ἰ. σ » . ο 3 .» » ο / / ς
τὸν, ὁ Ἰησοῦς" γέγραπται' ὅτι οὐκ ἐπ᾽ ἄρτω µόνῳ ζήσεται ὃ
Κς ἄνθρωπος. Καὶ ἀναγαγὼν αὐτὸν ἔδειξεν αὐτῷ πάσας τὰς βασι- ὃ
/ ν ῤ 2 » / ο. νο /
Λείας τῆς οἰχουμένης ἐν στιγµῇ χρὀνου. «Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ διᾶ- ϐ
βολος ' σοὶ δώσω τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν, καὶ τὴν δόξαν αὐ-
τῶν" ὅτι ἐμοὶ παραδέδοται., καὶ ὢ ἂν θέλω, δίδωµι αὐτήν. Σὺ Ἱ
οὖν ἐὰν προσκυνήσῃς ἐνώπιον ἐμοῦ, ἔσται σου πᾶσα. Ἰαὶ ἆπο- 8
4 2 ω 5 2 νι / . / Δ ο
κριθεὶς αὐτῶ εἶπεν Ἰησοῦς' γέγραπται' κύριον τον δεὂν σου
, π ω , , ” Ν 9 .

. ΚΖ προσκυνήσεις, καὶ αὐτῶ μὀνῳ Λατρευσεις. Ηγαγεν δὲ αὐτον εἰς 9
Ἱερουσαλὴμ, καὶ ἔστησεν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ. καὶ εἶπεν
αὐτῷ εὐνῖὸς εἶ τοῦ 9εοῦ, βάλε σεαυτὸν ἐντεῦθεν κάτω. Γέγραπται 10
γὰρ᾽ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, τοῦ διαφυλάξαι
σε. Καὶ ὅτι ἐπὶ χειρών ἀροῦσί σε, µήποτε προσκόψῃς πρὸς Λίθον Ι1
τὸν πόδα σου. Καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ' ὅτι εἴρηται ' 15

ΚΗ οὖν ἐκπειράσεις κύριον τὸν 9εόν σου. Καὶ συντελέδας πάνταπει- 19
ρασμὸν ὁ διάβολος, ἀπέστη ἀπ᾿ αὐτοῦ ἄχρι καιροῦ.
Καὶ ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς ἓν τῇ δυνάµει τοῦ πνεύνατος εἰς Ι4

μη. τὴν Γαλειλαίαν Ἅ καὶ φήμη ἐξῆλθεν καθ᾽ ὅλης τῆς περιχώρου περὶ

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 115

16 αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, δοξα- το
16 ξόμενος ὑπὸ πάντων. Καὶ ᾖλ9εν εἰς Ναξαρὲτ, οὗ ἦν τεθραμ-
μένος" καὶ εὐσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν
17 σαββάτων εἰς τὴν συναγωγἠν ' καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. Καὶ ἐπε-
δόθη αὐτῷ βιβλίον τοῦ προφήτου Ἡσαϊΐου' καὶ ἀνοίξας τὸ βι-
18 βλίον, εὗρεν τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον᾿ πνεῦμα κυρίου ἐπ᾽
ἐμὲ' οὗ εἴνεκεν ἔχρεισέν µε εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς, ἀπέσ- ἔροισ.
19 ταλκέν µε κήρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν, καὶ τυφλοῖς ἀνάβλε-
ψιν, ἀποστεϊλαιτεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρύξαι ἐνιαυτὸν κυρίου
20 δεκτόν. «Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον, ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ, ἐκάθισεν
καὶ πάντων οἱ ὀφθαλμοὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦδαν ἀτενίξοντες αὐτορ.
91 ἩἨρέατο δὲ Λέγειν πρὸς αὐτοὺς" ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ
9» αὕτη ἔν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. Ἰαὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ, καὶ ἐδαύ-
µαξον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος, τοῖς ἐκπορευομένοις ἔκ τοῦ στό-
28 µατος αὐτοῦ, καὶ ἔλεγον ' οὐχὶ υἱός ἐστιν Ἰωσὴφ οὗτος; Καὶ εἶπεν
πρὸς αὐτοὺς' πάντως ἐρεῖτέ µοι τὴν παραβολὴν ταύτην ἑατρὲ
Θερώπευσον σεαυτόν ὅσα ἠκούσαμεν γενόµενα εἰς τὴν Καφαρ-
94 ναοὺμ, ποίήσον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. Εἶπεν δὲ᾽ ἁμὴν λέγω
26 ὑμῖν, ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὑτοῦ. Ἔπ.
ἀληθείας δὲ Λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις
Ἡλείου" ἐν τῷ Ἰσραὴλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἔτη τρία καὶ «ῃ[]γον,
26 μῆνας ἓξ, ὡς ἐγένετο ΛειμὸςΆ μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. Καὶ μμ.
πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη Ἠλείας Ἡ, εἰ μὴ εἰς Σαρεπταᾶ τῆς ῑτας,

' 5 δη
2Ί ΣειδωνίαςἈ, πρὸς γυναΐκα χήραν. Καὶ πολλοὶ Λεπροὶ ἦσαν ἐν Σαρεφθᾶ,
κ 2 ΙΏν
τῷ ἸσραήΛ ἐπὶ Ἐλεισαίου Ἑ τοῦ προφήτου, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκα- Σιδ.
΄ . Π1.

98 θαρίσθη, εἰ μὴ Ναιμὰν ὁ σύροο. Καὶ ἐπλήσθησαν πάντες Όυ- Ελ.
20 μοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ., ἀπούοντες ταῦτα. Καὶ ἀναστάντες ἐξέβα-
Ίον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ
ὄρους, ἐφ᾽ οὗ ᾗ πόλις ᾠκοδόμητο αὐτῶν, ὥστε κατακρημνίσαυ
δ0 αὐτόν. αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν , ἐπορεύετο.
δι Καὶ κατῆλθεν εὖς Καφαρναοὺμ, πόλιν τῆς Γαλειλαίας Ἠ' "δ.πι

..93 ααὶ ἦν διδάσκων αὐτοὺς ἐν τοῖς σάββασιν. Καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ
5 ἃ

1Υ.

ΛΑ

νι 2. πι.
ἐπετίμ.

ΛΕΒ

” 2. ].
ἐπετίμ.
ΑΓ

ΔΔ

ΟΛΡ, Υ.

116 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ν ω 2 ” 5 ”ω ”
τῇ διδαχῇ αὐτοῦ" ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ ἦν ὁ λόγος αὐτοῦ. Καὶ ἓν τῇ

”. 3 ” 9, ω , 9 / ἡ
συναγωγῃ.ήν ἂνθρωπος ἔχων πνεῦμα δαιµονίου ἀκαδαρτον. καὶ

96

ἀνέκραξε φωνῇ µεγάλῃ᾽ Ἔα, τὶ ἡμῖν καί σοι, Ἰησοῦ Ναξαρη- 84

νὲ; ἦλθεςρ ἀπολέσαι ἡμᾶς οἶδά σε τίς εἷ, ὃ ἅγιο τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ἐπετείμησεν Ἀ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, λέγων φειμώθητι" καὶ ἔξελ-
θε ἀπ᾿ αὐτοῦ" καὶ ῥείψαν Ἐ αὐτὸν τὸ δαιµόνιον εἰς τὸ μέσον, ἑξῆλ-
Θεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, μηδὲν βλάψαν αὐτόν. Καὶ ἐγένετο θάμβος ἐπὶ
πάντας ' καὶ δυνελάλουν πρὸς ἀλλήλους, Λέγοντες τίς ὁ Ίόγος οὗ-
τος; ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ καὶ δυνάμει ἐπιτάσσει τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύ-
µασιν, καὶ ἐξέρχονται. Καὶ ἐξεπορεύετο ἦχος περὶ αὐτοῦ εἰς πών-
τα τόπον τῆς περιχώρου.

᾽Αναστὰς δὲ ἀπὸ τῆς συναγωγῆς, εἰσῆλθεν εἰς τὴν οὐκίαν
Σίμωνος πενθερὰ δὲ τοῦ Σίμωνος ἦν συνεχοµένη πυρετῶ μεγᾶ-
Λῳ᾽ καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν περὶ αὐτῆς. Καὶ ἐπιστὰς ἐπάνω αὐτῆς,

ἐπετείμησενἨ τῷ πυρετῷ' καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ' παραχρῆμα δὲ ἆνασ-

86

97

ὃ8δ

59

ω ». .ν : ᾳ 5
τᾶσα διηκόνει αὐτοῖς. «ύνοντος δὲ τοῦ ἠλίου, ἅπαντες Όσοι εἷ- 40

2 ν , , ” 2 Ν λ 5 ν.,
χον ἀσθενοῦντας νόσοις ποικίλαις, ἤγαγον αὐτοὺς πρὸς αὐτὸν
ς Ξ ’ -

ὁ δὲ ἑνὶ ἑκάστῳ αὐτῶν τὰς χεῖρας ἐπιτιθεὶς, ἐθερώπενεν αὐτούς.
Ἐξήρχετο δὲ καὶ δαιμόνια ἀπὸ πολλῶν, κράξοντα καὶ λέγον-
ως 5 ω ως » ,
τα ὅτι σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ' καὶ ἐπιτειμῶνἨ οὖκ εἴα αὐτὰ
λαλεῖν. ὅτι ἤδεισαν τὸν Χριστὸν αὐτὸν εἶναι. Γενομένης δὲ ἡμέ-
ρας, ἐξελθῶν ἐπορεύθη εἰς ἔρημον τόπον παὶ οἳ ὄχλοι ἐπεξή-

2 ιο ν ω ϱω
τουν αὐτὸν, καὶ ἦλθον ἕως αὐτοῦ, καὶ κατεῖχον αὐτὸν τοῦ μὴ
πορεύεσθαι ἀπ᾿ αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ὅτι καὶ ταῖς
ἑτέραις πόλεσιν εὐαγγελίσασθαι δεῖ µε τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ :
σα 9 9 Μ 9 , 5 ’ 4 4
Ότι ἐπὶ τοῦτο ἀπεστάλην. Καὶ ἦν κηρύσσων εἰ τὰς συναγωγὰς

τῆς Ἰουδαίας.

ΚΕ2. ἩἘ.

υ , ᾿ ων ν ἱ µ 9 9 3
Ἠγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ καὶ ἀκούειν τὸν

” ν» . 5
λόγον τοῦ δεοῦ, καὶ αὐτὸς ἦν ἑδτὼς παρὰ τὴν Λίμνην Γεννησα-

41

45

49

44

ΚΑΤΑ ΛΔΟΥΚΑΝ: 17

9 οἳτ. Καὶ εἶδεν πλοῖα δύο ἑστῶτα παρὰ τὴν Λίμνην΄ οἳ δὲ ἁλι- Υ.

ὃ εἲς ἀπ᾿ αὐτῶν, ἀποβάντες ἔπλυνον τὰ δίκτυα. Ἐμβὰς δὲ εἰς
ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς
ἐπαναγαγεῖν ὀλύίγον καθίσας δὲ ἐκ τοῦ πλοίου ἐδίδασκεν τοὺς

4 Όχλους. «ος δὲ ἐπαύσατο Λλαλῶν, εἶπεν πρὸς τὸν Σίµωνα᾽
ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος, καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς

ὅ ὤγραν. Καὶ ἀποκριθεὶς Σίμων εἶπεν ἐπιστάτα, δι ὄλης νυκ-
τὸς ποπιάσαντες, οὐδὲν ἐλάβομεν' ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλά-

6 σω τὰ δίκτυα. ἸΚαὶ τοῦτο ποιήσαντες, συνέκλειόαν πλῆθος

ἰχθύων πολὺ διεῤῥήσσετο» δὲ τὰ δύιτυα αὐτῶν. Καὶ κατένευ- διεσήσ.

. Ρἱο οί {η[0ᾳ,
σαν τοῖς µετόχοις ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίω, τοῦ ἑἐλθόντας συΛλα-

-ἳ

βέσθαι αὐτοῖς' καὶ ἠἦλθον, καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα,
ϱ ὥστε βυθίξεσθαι αὐτά. Ἰδῶν δὲ Σίμων Πέτρος, προσέπεσεν τοῖς
γόνασιν Ἰησοῦ, λέγων ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός
9 εἰμι, κύριε. Θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν

10 αὐτῷ, ἐπὶ τῇ ἄγρα τῶν ἐχθύων, ὧν συνέλαβον. Ὁμοίως δὲ καὶ
Ἰάκωβον καὶ Ἰωάνην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦδαν κοινωνοὶ τῷ Σ-
µωνι" καὶ εἶπεν πρὸς τὸν Σίμωνα Ἰησοῦς: μὴ φυβοῦ' ἀπὸ τοῦ

1 νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ξωγρῶν. Καὶ κπαταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν
γῆν, ἀφέντες πάντα, ἠκολούθησαν αὐτῷ.

12 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν µιᾷ τῶν πόλεων, καὶ ἰδοὺ, ΛΗ
ἀνὴρ πλήρης Λέπρας͵ ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν, πεσῶὼν ἐπὶ πρόσωπον,
ἐδεήθη αὐτοῦ, λέγων κύριει ἐὰν Θέλῃς, δύνασαύ µε καθαρίσαι.

15 Καὶ ἐντείνας τὴν χεῖρα, ἤψατο αὐτοῦ, λέγων' θέλω, καθαρίσθητι΄

14 καὶ εὐθέως ἡ Λέπρα ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν
αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν ' ἀλλὰ ἀπελθῶὼν δεῖξον σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ
προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου, καθῶς προσέταξεν Μωύ-
σῆς, εἶς μαρτύριον αὐτοῖς.

16 -: «Δνήρχετι δὲ μᾶλλον ὁ Λόγος περὶ αὐτοῦ καὶ σδυνήρχοντο Ας
ὄχλοι πολλοὶ ἀκούειν, καὶ Φεραπεύεσθαι ἀπὸ τῶν ἀἆσθενειῶν

16 αὐτῶν. «Αὐτὸς δὲ ἦν ὑποχωρῶν ἐν ταῖς ἐρήμοις, καὶ προσευ-

17 όμενος. Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν, καὶ αὐτὸς ἦν διδάσ- Α3

118 ΤΥΑΤΓΕΑΙΟΝ

5’ ι » ,
ο κῶν᾿ καὶ ἦσαν καθήµενοι οἳ ΦαρεισαῖοιΆ καὶ οὗ νομοδιδάσκαλοι,
ΛΑ ΦΥΠ,

Φαρισ, οἳ ἦσαν ἐλήλυθότες ἐκπάσηςτῆς κώµης τῆς Γαλειλαίας Χ καὶ Ίου-

Φίο οἱ Ἰπ[να,
Ν

Γῶμ]. δαίας, καὶ Ἱερουσαλὴμ' καὶ δύναµις κυρίου ἦν εὖς τὸ ἰᾷσθαι

κ 3ο Τε 9. ν / 2 ” εν
κλίν αὐτόν. Καὶ δοὺ, ἄνδρεςο φέροντες ἐπὶ κλείνηςΆ ἄνθρωπον, ὃς 18
9 ) ͵ 4 20) επ .... . -- 5
ἦν παραλελυμένος' καὶ ἐξήτουν αὐτὸν εἰσενεγκεῖν, καὶ 9 εἵναι αὐ-
ω ς
τὸν ἐνώπιον αὐτοῦ. Καὶ μὴ εὑρόντες ποίας εἰσενέγκωσιν αὐτὸν, 19
ν 2 ω ν ω
διὰ τὸν ὄχλον, ἀναβάντες ἐπὶ τὸ δώμα, διὰ τῶν κεράμων καθῇκαν
"αὐτὸν σὺν τῷ κλεινιδίῳ Χ εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν πάντων. Καὶ 20.
. ῃ . , ω 5 .. 2 ο
δε οι ανα, δὼν τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπεν: ἄνθρωπει ἀφέωνταί σοι αἲ ἅμαρ-
τίαι σου. Καὶ ἤρξαντο διαλογίξεσθαι οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φα- 5ἱ
ρεισαῖοι, Λέγοντες' τίς ἐστιν οὗτος, ὃς Λαλεῖ βλασφηµίας: τίς
δύναται ἁμαρτίας ἀφεῖναι, εὖ μὴ μόνος ὁ θεός; Ἐπιγνοὺς δὲ ὁ 22
3 .ν ᾽ 4 9 ᾽ - 4 32 νο
]ησοῦς τους διαΛλογισµους αὐτῶν, ἀποκριθεὶς εἶπεν προς αύτους
τέ διαλογίξεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; Τί ἐστιν εὐκοπῶώτερον; 28
εὐπεῖν' ἀφέωνταί σοι αἳ ἁμαρτίαι σου; ἢ εἰπεῖν' ἔγειρε καὶ
περιπάτει, Ίνα δὲ εἰδῆτε, ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐξουσύαν ἔχει 24
ω 9 ο 3 ω ͵
ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας, εἶπεν τῷ παραΛλελυμένῳ΄ σοὶ λέ-
. 3 ιν ΔΝ , / ’ λ -.
γω” ἔγειρε, καὶ ἄρας τὸ κλεινίδιὀν σου, πορεύου εὖρ τὸν οἶκόν
ο 3 ω ή »ς
σου. Καὶ παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ᾽ ὃ κατ- 26
ἔκειτο, ἀπήλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, δοξάξων τὸν 8εόν. Καὶ ἔκ- 26
στασις ἔλαβεν ἅπαντας, καὶ ἐδόξαξον τὸν Φεὸν καὶ ἐπλήσθησαν
.2, η.
ἴδ. φόβου, Λέγοντες ' ὃτι εἴδομεν παράδοξα σήμερον.
ΛΗ χΚαὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθεν, καὶ ἐθεάσατο τελώνην, ὀνόματι 21
5 . -ω-
4ευεὶν, καθήµενον ἐπὶ τὸ τελώνιον΄ καὶ εἶπεν αὐτῷ ἀκολούθει
ω 28
μοι. Καὶ καταλιπὼν πάντα, ἀναστὰς ἠκολούθει αὐτῷ. «Καὶ 90
ἐποίησεν δοχἠν μεγάλην «4ευεὶς αὐτῷ ἐν τῇ οὐπίᾳ αὐτοῦ" καὶ ἦν
Δ ω . ω
ὄχλος πολυς τελωνῶν, καὶ ἄλλων, οὗ ήσαν μετ᾽ αὐτῶν κατα-
. 9
κείµενοι. Καὶ ἐγόγγυξον οὗ Φαρεισαῖοι καὶ οἳ γραμματεῖς αὐ- 50
ω δὶ ο λ 3 ω / . Ἆ , Δ Μ »
τῶν πρὸς τοὺς μαθητας αὐτοῦ, Λέγοντες᾽ διὰ τί µετα τῶντελωνών
ς » 2 ρα.
Σο... αὶ ἁμαρτωλῶν ἐδθίετε καὶ πείνετεἈ; Ἰαὶ ἀποκριθεὶς Ἰησοῦς 8Ι

σπιν.
ϱ κ] 3 λ.. ς ω ε)
:εἶπεν πρὸς αὐτοὺς οὐ χρείαν ἔχουσιν οἳ ὑγιαίνοντες ἑατροῦ., ἄἆλ-

ΚΑΤΑ ΛΔΟΥΚΑΝ. 119

8 λὰ οἱ κακῶς ἔχοντει. Οὖκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ Υ.
ἁμαρτωλοὺς εἰς µετάνοιαν.

88 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτὸν" οἳ μαθηταὶ Ἰωάνου νηστεύονσιν ΔΘ
πυχνὰ», καὶ δεήσεις ποιοῦνται, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρεισαίων ΄ οὗ

ω 3 9 ος ο 1. πα
84 δὲ σοὶ ἐσθίουσιν Χ καὶ πείνουσιν Χ; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτοὺς) ἐσθείου-

δύ σφ. « ρ. ο ω ῃ 5ο , ετ᾽ αὐ- σιν,
μη υνα ἑτους νιουὺνς του γυμφῶνος», ἕν Φ ο γυμφιος α τ τν

956 τῶν ἐστιν, πονῆδαι νήστεύσαι; Ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν
ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐπείναις ταῖς
80 ἡμέραις. Ἔλεγεν δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι οὐδεὶς ἐπί -
βλήμα ἀπὸ ἐματίου καινοῦ σχίσας ἐπιβάλλει ἐπὶ ἱμάτιον πα-
Λλαιὸν" εἰ δὲ µή γε, καὶ τὸ καινὸν σχίσει, καὶ τῷ παλαιῷ οὐ
δΊ συμφωνήσει τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. Καὶ οὐδεὶς βάλλει
οἶνον νέον εἰς ἀδκοὺς παλαιοὺρ΄ εὖ δὲ µή γε, ῥήξει ὁ οἶνορ ὁ νέος
τοὺς ἀσκοὺς, καὶ αὐτὸς ἐκχυθήσεται, καὶ οἳ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται.
ον ᾽4Λλ᾽ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς βλητέον. Οὐδεὶς πιὼν πα-

λαιὸν, θέλει νέον ' λέγει γὰρ᾽ ὁ παλαιὸς χρηστός ἐστιν.

Κ5ᾷ, ς.

4 ρ 0ΑΡ, .
| Εγένετο δὲ ἐν δαββάτω διαπορεύεσθαι αὐτὸν διὰ σπορίμων. Μ ..

καὶ ἔτιλλον οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἤσθιον, τοὺς στάχυας, φώ-
δ χοντες ταῖς χερσίν. Τινὲς δὲ τῶν Φαρεισαίων εἶπον' τί ποιεῖτε
ὃ ὃ οὐκ ἔξεστιν τοῖς σάββασιν; Καὶ ἀποκριθεὶο πρὸς αὐτοὺς εἷ-
πεν Ἰησοῦς' οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησεν «{αυεὶδ., ὅτε ἐπεί-
4 νασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ αὐτοῦ; Εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ 9εοῦ,
καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως Λαβῶν ἔφαγεν, καὶ ἔδωκεν τοῖς
ὅ μετ) αὐτοῦ, οὓς οὖν ἔξεστιν φαγεῖν εὖ μὴ μόνους τοὺς ἑερεῖς; Καὶ
ἔλεγεν .αὐτοῖς' κύριος ἐστὶν τοῦ σαββάτου ὃ υἳὸς τοῦ ἀνθρώπου.
6 Ἐγένετο δὲ ἕν ἑτέρω σαββάτω εἰσεΛλθεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συν- ΜΑ
αγωγὴν, καὶ διδάσκειν’ καὶ ἦν ἄνθρωπος ἐκεῖ, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ
Τ ἡ δεξιὰ ἦν ξηρά. Παρετηροῦντο δὲ αὐτὸν οἳ γραμματεῖς καὶ οἳ

ο. ή 4 . 4
Φαρεισαῖοι, εἰ ἕν τῷ σαββάτῳ θεραπεύσει ' ἵνα εὕρωσιν κατήγο-

ΜΒ

ω αμ

φήατ.

9

25ιδ.

ΜΤ

120 ΡΥΑΤΓΕΛΙΟΝ

-

ω 3 ϱ 9 ν΄ 5 ω
ρεῦν αὐτοῦ. Αὐτὸς δὲ ᾖδει τοὺς διαλογισμοὺς αὐτών' εἶπεν δὲτῷ 8
ἴνδρὶ τῷ ξηρὰν ἔ ὺν χεῖρα ἔ ὶ στῆθι εἰς τὸ μέ-
ἀνδρὶ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα" ἔγειρει καὶ στῆθι εἰς τὸ µ
σον καὶ ἀναστὰς ἔστη. Εἶπεν δὲ Ἰησοῦς πρὸς αὐτοὺς ' ἔπερω- 9
» 56 » 2 ση α. , 2 ων μὴ 9
τῶ υμας., εί ἔξεστι τῷ σαῤῥατῳ ἀγαθδοποιῆσαι, Ἠ πακοποιῆσαι;
φυχὴν σῶσαι, ἢ ἀπολέσαι; Καὶ περιβλεψάμενος πάντας αὐτοὺς, 10.

5 ὃν. 3 πο . ς .
εἶπεν αὐτῷ ' ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ὁ δὲ ἐποίησεν καὶ ἀποκα-
τεστάθη ἤ χεὶρ αὐτοῦ. «4ὐτοὶ δὲ ἐπλήθησαν ἀνοίας' καὶ διελά- 1
3 2 » :
ουν πρὸς ἀλλήλους, τί ἂν ποιῄσαιεν τῷ Ιησοῦ.
ο ν 9
Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις, ἐξελθεῦν αὐτὸν εἰς τὸ 1
ὄρος προσεύξασθαι καὶ ἦν διανυκτερεύων ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ
Θεοῦ. Καὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, σροσεφώνησεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ" Ι8
καὶ ἐκλεξάμενος ἀπ᾿ αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,
Σίμωνα, ὃν καὶ ὠνόμασεν Πέτρον, καὶ άνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐ- Ι4

ω 3 ω
τοῦ, καὶ Ἰάκώβον., καὶ Ἰωάνην, καὶ Φίλιππον, καὶ ΒαρθοΛομαῖον,
καὶ Ἰήα9θαῖον,Ἐ καὶ Θωμᾶν, Ἰάκωβον ᾽άλφαίου, καὶ Σίμωνα τὸν 15
καλούμενον ζηλωτὴν, καὶ Ἰούδαν Ἰακάώβου, καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριῶώθ» 16
ὃς ἐγένετο προδότης. Καὶ καταβὰς μετ) αὐτῶν, ἕστη ἐπὶ τόπου ΙΤ΄
πεδινοῦ᾿ καὶ ὄχλος πολὺς μαθητῶν αὐτοῦ. καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ

ω ω ϱ Δ ω ,
Λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας, καὶ Ἱερουσαλὴμ, καὶ τῆς παραλίου
Τύρου καὶ Σειδῶνος”, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ, καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ
τῶν νόσων αὐτῶν ' Καὶ οἱ ἐνοχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρ- 8
των ἐθεραπεύοντο. Καὶ πᾶς ὃ ὄχλος ἐξήτουν ἅπτεσθαι αὐτοῦ: 19
[οὲ ’ 2 εν ν΄ ος 4 ο”
ὅτι δύναµις παρ᾽ αὐτοῦ ἐξήρχετο, καὶ ἰᾷτο πάντας.

Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς µαθη- 20

-- 2 ”. 3 μ , ϱ κ ο” ς / . 3 ς
τὰς αὐτοῦ, ἔλεγεν ' µακάριοι οἱ πτωχοὺ ' ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βα-
σιλεία τοῦ Θεοῦ. ἸΜακάριοι οἱ πειρῶντες νῦν ' ὄτιχορτασθήσεσθε. 2ἱ
Ἰακάριοι οὗ κλαίοντες νῦν" ὅτι γελάσετε. Μακάριοι ἐστὲ, ὅταν 35
ϱ ὠ ν

µεισήσωσιν ὑμᾶς οἑ ἄνθρωῶποι, καὶ ὕταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς, καὶ ὀνει- 25
δίσωσιν, καὶ ἐκβόλωσιν τὸ ὄνομα ὑμῶν ὥςπονηρὸν, ἕνεκα τοῦ υἱοῦ

ν 3 / .
τοῦ ἀνθδρώπου. Χάρητε ἕν ἐκεύνῃ τῇ ἡμέρα, καὶ κιρτήσατε᾿ ἰδοῦ 28

. ς 4 ο ω μ ω. ο ᾿
γὰρ, ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς ' κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἔπο-

ίουν τοῖς προφήταις οἳ πατέρες αὐτῶν. ἨΠλὴν οὖὐαὶ ὑμῖν τοῖς 24

. ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 12ἱ

2 ν ν 9
96 πλουσίοι᾽ ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλήσιν ὑμῶν. Οὐαὶ ὑμῖν, οὗ τι
| . . . : Δ
ἐμπεπλησμένοι νῦν' ὅτι πεινάσετε' οὐαὶ οἳ γελῶντερ νῦν ὅτι
90 πενθήσετε καὶ κλαύσετε. Οὐαὶ, ὅταν ὑμᾶς καλῶς εὔπωσιν πάν-

” μ υπ... δν. , .. Ἅ

τες οἱ ἄνθρωποι' κατᾶ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήται.

- δ ω ω ς ως Δ

21 ᾽4λλὰ ὑμῖν Λέγω τοῖς ἀκούουσιν ' ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν. ΜΌ
.. μ . ω ω µ . 9. πι.
28 καλῶς ποιεῖτε τοῖς μεισοῦσινΆ ὑμᾶς. Εὐλογεῖτε τοὺς κατᾶ- µισ.

99 ρωμένους ὑμᾶς' προσεύχεσθε περὶ τῶν ἐπηρεαξόντων ὑμᾶρ. Τῷ Ἡ5
τύπτοντέ σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα, πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην καὶ ἀπὸ.

90 τοῦ αἴροντός σου τὸ ἐμάτιον, καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς. Παν- Μὰ
τὶ αἰτοῦντί σὲ, δίδου ᾿ καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σᾶ, μή ἀπαίτει,

δΙ Καὶ καθῶὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, ποιεῖτε αὐτοῖς

ϐδ ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις
ἐστὶν; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσιν. ᾿

88 Καὶ γὰρ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν

δ4 χάρις ἐστὶν; καὶ οἳ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν. Καὶ ἐὰν ὃδα-
νείσητε παρ ὧν ἐλπίξετε Λαβεῖν, .ποία ὑμῖν χάρις: καὶ ἆμαρ-

96 τωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείξουσιν, ἵνα ἀπολάβωσιν τὰ ἶσα. Πλῆν
ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καὶ ἀγαθοποιεῖτε, καὶ δανείζετε
μηδὲν ἀπελπίξοντες' καὶ ἔσται ὃ μισθὸς ὑμῶν πολὺς, καὶ ἔσε-
σθε υἱοὶ ὑψίστον ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους

80 καὶ πονηρούς. ΓείνεσθεἈ οὐκτείρμονεςἩ, παθὼς ὁ πατὴρ ὑμῶν ΜΗ

97 οἰχτείρμων ἐστίν. Καὶ μὴ κρείνετεἈ, καὶ οὐ μὴ κριδῆτε᾽ καὶ μὴ ᾖέν.
οὐχτίρ.
Ἂ ὧν Πῖν
πρίν.

δικάξετε, καὶ οὐ μὴ δικασθῆτε. ᾽άπολύετε, καὶ ἀπολυθήσεσ-
98 8ε. «4ίδοτε, κἀὶ δοθήσεται ὑμῖν" µέτρον καλὸν, πεπιεσμένον

. / ς ιό ΄ λ [ή ς ο. .
σεσαλευμένον υπερεκχυνόμενον δῶσουσιν εἰς τον κολπον υμῶν
Ἁ Ίντα,

μετριθή-

σεται.

90 ὦ γὰρ µέτρῳ μετρεῖτε, ἀντιμετρηθήσεταιΆ ὑμῖν. Εἶπεν δὲ καὶ
ΔΝ 9 μ.. , , λ Ν ϱ κ 2} 49
παραβολήν αὐτοῖς ᾽ µήτι δύναται τυφλὸος τυφλὸν οδηγεῖν; οὐχὲ
40 ἀμφότεροι εἰς βόθυνον ἐμπεσοῦνται; Οὐὖκ ἔδτιν μαθητὴς ὑπὲρ ΜΘ
τὸν διδάσκαλον κατηρτισμένος δὲ πᾶς ἔσται ὥς ὁ διδάσκαλος αὐ-

4Ι τοῦ. Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῶ τοῦ ἆδελφου

μον
5

1 1 --- 2 ω 3 ω ω
σου, τὴν δὲ δοκὸν τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀφθαλμῶ οὐ κατανοεῖς: Πῶς

δύνασαι Λέγειν τῷ ἀδελφῷ σου ἀδελφὲ, ἄφες, ἐκβάλω τὸ κάρ-

122 ΕΥΑΤΓΤΡΑΙΟΝ
’

ΥΙ. φορ τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου’ αὐτὸς τὴν ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου δο-
κὸν οὐ βλέπων; ὑποκριτὰ' ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφ-
θαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῶ
τοῦ ἀδελφοῦ σου ἐκβαλεῖν. Οὐὖ γάρ ἐστιν δένδρον καλὸν, ποιοῦν 489
καρπὸν σαπρὸν᾿ οὐδὲ πόλιν δένδρον δαπρὸν, ποιοῦν καρπὸν κα-

ο. Λόν. Έκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γεινώσκεταιἈ' οὐ 44

γὰρ ἐξ ἄκανθῶν συλλέγουσιν σύκα, οὐδὲ ἐκ βάτου σταφυλήντρυ-
γῶσιν. Ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἔκ τοῦ ἀγαθοῦ 9ησαυροῦ τῆς καρ- 4ὔ
δίας προφέρει τὸ ἀγαθὸν καὶ ὁ πονηρὸς ἐκ τοῦ πονηροῦ προ-
᾿φέρει τὸ πονηρὸν ἐκ γὰρ περισσεύµατος καρδίας Λαλεῖ τὸ στόµα
αὐτοῦ. Τί δέ µε καλεῖτε, κύριε, κύριε καὶ οὐ ποιεῖτε ὃ Λέγω; 46
Ν΄ Ἱπᾶς ὁ ἐρχόμενος πρός µε, καὶ ἀκούων µου τῶν λόγων, καὶ πο- 31
᾿νῶν αὐτοὺς, ὑποδείξω ὑμῖν τίνι ἐστὶν ὅμοιος. Ὁμοιός ἐστιν ἀν- 48
θρώπῳ οὐκοδομοῦντι οἰκίαν, ὃς ἔόκαψεν καὶ ἐβώθυνεν, καὶ ἔθηκεν
πλημμό- θεμέλιον ἐπὶ τὴν πἔτραν' πλημμύρας" δὲ γενομένης, προσέῴῥη-

κ ἄν ξενἩ ὁ ποταμὸς τῇ οὐκία ἐπείνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσεν σαλεῦσαι αὐτὴν,
να διὰ τὸ καλῶς οἰκοδομεῖσθαι αὐτήν. Ὁ δὲ ἀκούσας, καὶ μὴ πο- 49
Βία οι Ίμα, ο ών --- , μυ... -
ιήσας, Ὁμοιός ἐστιν ἀνθρῶπῳ οὐκοδομήσαντι οὐμίαν ἐπὶ τὴν γῆν
χωρὶς δεµελίου" ᾗ προσέῤῥηξεν ὁ ποταμὸς ' καὶ εὐθὺς συνέπεσεν,

καὶ ἐγένετο τὸ ῥῆγμα τῆς οὐμίας ἐκείνης μέγα.

ΚΕ, 7.

ΑΡ. ΥΠ. | . ----
ο ΚΑ Ππεὶ δὲ ἐπλήρωσεν πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ 1

λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καφαρναούμ. Εκατοντάρχου δέ τινος δοῦλος 3
2. τη, ν΄. 3 εα 11 Λ ων Ὁἃ 3 2 δν κ /{ ,
ἔνειμος, κακῶς ἔχων;, ἤμελλεν τελευτᾷν, ὃς ἦν αὐτῷ ἔντειμος". ᾽4κούσας ὃ
2 . ω
δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν Ίου-
δαίων, ἐρωτῶν αὐτὸν, ὅπως ἐλθὼν διασώσῃ τὸν δοῦλον αὐτοῦ.
Οἱ δὲ παραγενόµενοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν., παρεκάλουν αὐτὸν ὅπου- 4

δαίως, Λέγοντερ" ὅτι ἄξιός ἐστιν, ᾧὢ παρέξῃ τοῦτο. ᾿4γαπᾷ

σι

γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν, καὶ τὴν συναγωγἠὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησεν ἡμῖν.

2 ῳ) ρ]
Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπορεύετο σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰν ἀπέ- ὁ

ΙΑΤΑ. ΔΟΥΙΚΑΝ. 125

χοντος ἀπὸ τῆς οὐκίας, ἔπεμψεν φίλους ὁ ἑκατοντώρχης Λέγων
αὐτῷ κύριε, μὴ σκύλλου' οὐ γὰρ ἰἐκανόρ εἰὐμι, ἵνα ὑπὸ τὴν
7 στέγην µου εἰσέλθῃς. «4ιὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσα πρὸς σὲ ἑλ-
8 θεῖν' ἀλλὰ εὐπὲ Λόγω, καὶ ἰαθήτω ὁ παῖς µου. Ἰαὶ γὰρ ἐγὼ
ἄνθρωπός εὖμι ὑπὸ ἐξουσίαν ταδόόµενος, ἔχων ὑπ ἐμαυτὸν
στρατιώτας᾽ καὶ λέγω τούτῳ' πορεύθητι, καὶ πορεύεται καὶ
ἅλλῳ' ἔρχου, καὶ ἔρχεται' καὶ τῶ δούλῷ µου᾽ ποίησον τοῦτο,
9 καὶ ποιεῖ. ᾽ἀπούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς, ἐθαύμασεν αὐτὸν καὶ
στραφεὶς, τῷ ἀκολουθοῦντι αὐτῷ ὄχλω εἶπεν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ
10 ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. Καὶ ὑποστρέψαντες εἰς τὸν
οἶκον, οἱ πεμφθέντες εὗρον τὸν δοῦλον ὑγιαίνοντα.
14 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς, ἐπυρεύθη εἰς πόλιν παλουμένην
Ναϊν καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ὄχλος πο-
19 Λύς. «ὰς δὲ ἤγγισεν τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ, ἐξεκομίξετο
τεθνηκὼς, μονογενὴς υἱὸς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα᾽
19 καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἰκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ
14 κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ αὐτῇ, καὶ εἶπεν αὐτῇ' μὴ κλαϊῖε. Καὶ
προσεΛλθὠν ἤψατο τῆς σοροῦ᾽ οἱ δὲ βαστάξοντεςο ἔστησαν. καὶ
16 εἶπεν" νεανίσκε, σοὶ λέγω. ἐγέρθητι. Καὶ ἐκάθισεν ὃ νεκρὸς,
16 καὶ ἤρξατο Λαλεῖν' καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. Ἔλαβεν
δὲ φόβος πάντας, καὶ ἐδόξαξον τὸν 9εὸν, Λέγοντες' ὅτι προφή-
τής μέγας ἠγερθη ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ θεὸὺς τὸν λαὸν
ΙΤ αὐτοῦ. Καὶ ἐξῆλθεν ὃ λόγος οὗτος ἐν ὃλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ,
καὶ πάσῃ τῇ περιχώρῳ.
18 Καὶ ἀπήγγειλαν Ἰωάνῃ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων
19 τούτων. Καὶ προὔκαλεσάµενος δύο τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ὁ
Ἰωάνης, ἔπεμψεν πρὸς τὸν κύριον, λέγων σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος, ἢ
20 ἕτερον προσδοκῶμεν; Παραγενόμενοι δὲ πρὸς αὐτὸν οἳ ἄνδρες,
εἶπαν' Ἰωάνης ὃ βαπτιστὴς ἀπέστειλεν ἡμᾶς πρὸς σὲ, Λέγων' σὺ
91 εἶ ὁ ἐχρόμενος, ἢ ἄλλον προσδοκώμεν; Ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρα ἐθε-
τς ράπευσεν πολλοὺς ἀπὸ νόσων καὶ µαστείγωνχ καὶ πνευμάτων πο-

«399 νηρῶν, καὶ τυφλοῖς πολλοῖς ἐχαρίσατο βλέπειν. Καὶ ἄποκρι-

ΥΠ.

ΝΕ

ΝΕ

κ 1.Π.
Ἰΐο αἱ Ἱη[γα

Ἰωάνει,

β΄ 2, Τη

µαστίγων

ΥΠ.

ΝΑ

3. πι,
μι».

ΝΕ

Νς,

124 ΙΣΥΑΡΓΕΔΙΟΝ

θεὶς εἶπεν αὐτοῖς' πορευθέντες ἀπαγγείλατε Ἰωάνῃ ἃ εἴδετε καὶ
ἠκούσατε' τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν, χωλοὶ περιπατοῦσιν, Λεπροὶ
καθαρίξονται, καὶ κωφοὶ ἀκούουσιν, νεκροὶ ἐγείρονται, πτωχοὶ
εὐαγγελίζονται. Καὶ µακάριός ἐστιν, ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῃ ἕν 25
ἐμοί. ᾽πελθόντων δὲ τῶν ἀγγέλων Ἰωάνου, ἤρξατο λέγειν πρὸς 34
τοὺς ὄχλους περὶ Ἰωάνου τί ἐξήλθατε εἰς τὴν ἔρημον Βεάσασθαι;:
κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον; ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ἰδεῖν; 956
ἄνθρωπον ἐν μαλακοῖς ἱματίοις ἠμφιεσμένον; ἰδοὺ, οἱ ἔν ἵμα-
τισμῶ ἐνδόξῳ καὶ τρυφῇ ὑπάρχοντες, ἕν τοῖς βασιλείοις εἰσίν.
᾽4λλὰ τί ἐξήλθατε ἰδεῖν; προφήτην; ναὶ, λέγω ὑμῖν, καὶ περισ- 20
σότερον προφήτου. Οὗτός ἐστιν, περὶ οὗ γέγραπται’ ἰδοὺ, ἀπο- 21
στέλλω τὸν ἄγγελόν µου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει
τὴν ὁδόν ὅου ἔμπροσθέν σου. «4έγω ὑμῖν, μείζων ἐν γεννητοῖς 28
γυναικών Ἰωάνου οὐδείς ἐστιν ὁ δὲ μεικρότερος3 ἕν τῇ βασιλεία
τοῦ θεοῦ, μείζων αὐτοῦ ἐστιν. Καὶ πᾶς ὁ Λλαὸς ἀκούσας, καὶ οἱ 29
τελώναι, ἐδικαίωσαν τὸν θεὸν, βαπτισθέντες τὸ βάπτισμα Ἰω-
ἄνου. Οἳ δὲ Φαρεισαῖοί καὶ οἱ νομικοὶ τὴν βουλὴν τοῦ 9εοῦ ᾖδέ- 80
τήσαν εἰς ἑαυτοὺς, μὴ βαπτισθέντες ὑπ αὐτοῦ. Τίνι οὖν ὁμοιῶ- 8Ι

σω τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς ταύτης; καὶ τίνι εἰσὶν ὅμοιοι;

Ὅμοιοί εἶσιν παιδίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷ καθηµένοις, καὶ προσφω- 55

νοῦσιν ἀλλήλοις, ἃ λέγει ἠὐλήόαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε᾽
ἐθρήνήσαμεν καὶ οὐκ ἐκλαύσατε. Ελήλυθεν γὰρ Ἰωάνης ὁ βαπ- 98
τιστὴς, μή ἔσθων ἄρτον μήτε πείνων Χ οἶνον καὶ Λέγετε᾽ δαιµό-
νιον ἔχει. Ἐλήλυθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ἐδθίων καὶ πείνώνἘ' 84
καὶ λέγετε" ἰδοὺ., ἄνθρωπος φάγος καὶ οὐνοπότης, φίλος τελῶ-
νῶν καὶ ἁμαρτωλῶν. [Καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ πάντων τῶν 85
τέκνων αὐτῆς.

Ἠρώτα δέτις αὐτὸν τῶν Φαρεισαίων, ἵνα φάγῃ μετ᾽ αὐτοῦ ' 80
καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαρισαίου, κατεκλίθη. Καὶ ὃτ
9 Δ λα 5 2 ν ’ ς 4 4 ω μὸ ᾿
ἰδοῦ, γυνὴ ἥτις ἦν ἐν τῇ πὀλει ἁμαρτωλὸς, καὶ ἐπιγνοῦσα ὅτι κα-

, 2 νο ω ) ᾿ 24 [ι
τακειται ἓν τῇ οὐκίᾳ τοῦ Φαρεισαίονυ, κοµισασα ἀλαβαστρον µύρου, :

καὶ στᾶσα ὀπίδω, παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ κλαίουσα, τοῖς δά- 88

ΙΑΤΑ΄/ΛΟΥΚΑΝ, 1250

ἄρυσιν ἤρξατο βρέχειν τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ ταῖς δριξὶν τῆς κὲ-
φαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσεν, καὶ κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ
80 ἤλειφεν τῷ μύρω. Ἰδὼν δὲ ὃ Φαρισαῖος ὁ καλέσας αὐτὸν, εἶπεν
ἐν ἑαυτῶ, λέγων ' οὗτος εὖ ἦν ὁ προφήτης, ἐγείνωσκενἈ ἂν τίς καὶ
40 ποταπὴ ἡ γυνὴ, ἥτις ἅπτεται αὐτοῦ ' ὅτι ἁμαρτωλός ἐστιν. Καὶ
ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόν. Σίμων, ἔχω σοι τί εἰπεῖν.
41 ὃ δὲ, διδάσκαλε, εὐπὲ φησίν. «4{ύο χρεωφειλέται ἦσαν δανειστῇ
τινι᾿ ὁ εἷς ὤφειλεν δηνάρια πεντακόσια, ὃ δὲ ἕτερος πεντήκοντα,
4» Μὴ ἐχόντων αὐτῶν ἀποδοῦναι, ἀμφοτέροις ἐχαρίσατο" τίς οὖν

ω . . 5 ος
45 αὐτῶν, πλεῖον ἀγαπήσει αὐτόν; ᾽Αποκριθεὶς Σίμων εἶπεν ὑπο-

η

λαμβάνω, ὅτι ὦ τὸ πλεῖον ἐχαρίσατο' ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ' ὀρθῶς
44 ἔκρεινας Χ. Καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα, τῷ «Σίμωνι ἔφη:
βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖκα; εἰδῆλθόν σου εἰς τὴν οὗκίαν '
ὕδωρ µοι ἐπὶ πόδας οὖκ ἔδωκας' αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσιν ἔβρε-
46 ξέν µου τοὺς πόδας, καὶ ταῖς δριξὶν αὐτῆς ἐξέμαξεν. «Φίλημά
μοι οὖκ ἔδωκας' αὕτη δὲ, ἀφ᾿ ᾗς εἰσῆλθον, οὐ διέλιπεν κατα-
46 φιλοῦσά µου τοὺς πόδας. Ἐλαίω τὴν κεφαλήν µου οὐκ ἤλειψας'
47 αὕτη δὲ μύρω ἤλειψεν τοὺς πόδας µου. Οὗ χάριν, λέγω σοι,
ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἳ πολλαὶ, ὅτι ἠγάπησε πολὺ.
48 ᾧ δὲ ὀλίγον ἀφίεται, καὶ ὀλίγον ἀγαπᾶ. Εἶπεν δὲ αὐτῇ "
40 ἀφέωνταί ὅου αἱ ἁμαρτίαι. Καὶ ἤρξαντο οἱ δυνανακείµενοι Λέ-
γειν ἐν ἑαυτοῖς" τίς οὗτος ἐστὶν, ὃς καὶ ἁμαρτίας ἀφίησιν!
δ0 Εὔπεν δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα ἡ πίδτις 6ου σέσωκέν σε πορεύου

εἰς εἰρήνην.

ΚΕ Φ. Ἡ.

1 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ καθεξῆς, καὶ αὐτὸς διώδευεν κατὰ πόλιν
καὶ κώμην, κηρύσσων καὶ εὐαγγελιξόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ
9 Φεοῦ' καὶ οἳ δώδεκα σὺν αὐτῷ. Καὶ γυναῖκες τινὲς, αἳ ἦδαν
τεθεραπευμέναι ἀπὸ πνευμάτων πονηρῶν καὶ ἀσθενειῶν, Μαρία,

ὃ ἡ καλουμένη Μαγδαληνὴ, ἀφ᾽ ἧς δαιμόνια ἑπτὰ ἐξεληλύθει. Καὶ

ΤΠ.

ΤΠ.
Εγίν.

” 2. ΤἩν
ἔκριν.

0ΟΑΡ.
γι,
Νζ

126 ον ΠΒΥΑΡΓΓΕΛΙΟΝ

ΥΠ. Ἰωάνα, γυνὴ Χυυξᾶ ἐπιτρόπου Ἡρῶώδου, καὶ Σουσάννα», καὶ ἔτε-
ραι πολλαὶ, αἴτινες διηκόνουν αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς.
Νη Συνιόντος δὲ Όχλου ποΛλλοῦ., καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἐπιπορε- 4
νομένων πρὸς αὐτὸν, εἶπεν διὰ παραβολής. Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων ὅ
τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρφον αὐτοῦ" καὶ ἐν τῷ σπεύρευν αὐτὸν , ἃ μὲν
ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδὸν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ-
ρανοῦ κατέφαγεν αὐτά. Καὶ ἕτερον κατέπεσεν ἐπὶ πέτραν ᾿ καὶ ϐ
φυὲν ἐξηράνθη., διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἱκμάδα. Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν Ἴ
µέσω τῶν ἀκανθῶν' συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό.
Καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν' καὶ φυὲν ἐποίησεν 8
ἑωάύντα-καρπὸν ἑκατονταπλασίοναΆ" ταῦτα λέγων, ἐφώνει" ὁ ἔχων ὧτα
πλασεί- 2, ῃ -
ονα, ἀκούειν, ἀκουέτω.
Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, τίς αὕτη εἴή παρα- 9
βολή; Ὁ δὲ εἶπεν ' ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας 190
τοῦ Θεοῦ. τοῖς δὲ Λοιποῖς ἐν παραβολαϊς. ἵνα βλέποντες μὴ
βλέπωσιν, καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. ᾿Ἔστιν δὲ αὕτη ἡ πα- 11
ραβολὴ: ὁ σπόρος, ἐστὶν ὃ λόγος τοῦ Δεοῦ. Οἱ δὲ παρὰ τὴν 15
ὁδὸν, εἰσὶν οἳ ἀκούσαντες ' εἶτα ἔρχεται ὃ διάβολος, καὶ αἴρει
τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντεςρ σωθῶ-
σιν. Οἳ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας, οἳ ὅταν ἀκούσωσιν, μετὰ χαρᾶς δέ- 18

κ Ε.Π],

λ ο
χονται τὸν λόγον καὶ οὗτοι Χ ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρόσκαιρον

αὐτού,
πιστεύουσιν, καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. Τὸ δὲ εἰς τὰς 14
ο) . ος ε] ᾳ 2 ΄ μο. ὧ Δ
ἀκάνθας πεσὀν, οὗτοι εἰσὶν οἳ ἀκούδαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶών καὶ

. 2. πι,

πλούτου καὶ ἠδονῶν τοῦ βίου πορευόµενοι συμπνείγονται Ἑ' καὶ
συμπνί. η ρσευνομ ας ΄

οὐ τελεσφοροῦσιν. Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοι εὐσὶν οὕτινες ἐν 15

καρδία καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν Λόγον κατέχουσιν, καὶ

καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ. Οὐδεὶς δὲ Λύχνον ἄψας, καλύπτει 16
Ἀ 2η.

2 ; π ς / ) π- κο η 3 ’
κλίνηο. αὐτὸν σκεύσι, η ὑποκατω πλείνης Ἐ τίθησιν᾽ αλλ΄ ἔπι Λυχνίας

τίθήσιν. Οὐ γάρ ἐδτιν κρυπτὸν, ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται ᾿ οὐδὲ 17
ἀπόκρυφον, ὃ οὐ μὴ γνωσθῇ καὶ εἰς φανερὸν ἐλβῃ. Βλέπετε 18
..-- 3 / ..”. ν. 34 / ον. να α Ἀ λ
οὖν πῶς ἀκούετε' ὃς ἂν γὰρ ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ καὶ ὃς ἂν μὴ

ι . ο. 2 5»
ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν, ἀρθήσεται ἄπ᾿ αὐτοῦ.

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 127

19 Παρεγένεο δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ µήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ"
20 καὶ οὐκ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ, διὰ τὸν ὄχλον. ᾽άπηγγέλη
δὲ αὐτῷ᾽ ἡ µήτηρ σου καὶ οἳ ἀδελφοί σου ἑότήκασιν ἔξω, ἠδεῖν
9ἱ Δέλοντέ σε. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν πρὸς αὐτοὺς" µήτηρ µου
παὶ ἀδελφοί µου, οὗτοί εὖσυν οἳ τὸν λόγον τοῦ 9εοῦ ἀκούοντες
καὶ ποιοῦντες.
2 Ἐγένετο δὲ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν, καὶ αὐτὸς ἐνέβη εἰς πλο-
ἴον, καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ ' καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς" διέλδωµεν
29 εἰς τὸ πέραν τῆς λίμνης ᾽ καὶ ἀνήχθησαν. Πλεόντων δὲ αὐτῶν,
ἀφύπνωσεν ' καὶ κατέβη λαίλαψ εἰς τὴν Λίάνην ἀνέμου, καὶ συν-
24 επληροῦντο, καὶ ἐκινδύνευον. ΠροσεΛλθόντες δὲ διήγειραν αὐτὸν,
Λέγοντες' ἐπιότάτα, ἐπιστάτα ἀπολλύμεθα ὃ δὲ διεγερθεὶς
ἐπετείμησενΆ τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνι τοῦ ὕδατος' καὶ ἐπα-
26 ύδαντο, καὶ ἐγένετο γαλήνη. Εἶπεν δὲ αὐτοῖς' ποῦ ἡ πίστις ῥ-
μῶν: φοβήθέντε δὲ ἐθαύμασαν, Λέγοντερ πρὸς ἀλλήλους: τίς
ἄρα οὗτος ἐστὶν, ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσει καὶ τῷ ὕδατι;
26 Καὶ κατέπλευσαν εἰς τὴν χώραν τῶν Γερασηνών, ἥτις ἐς-
27 τὶν ἀντίπερα τῆς Γαλειλαίας. Ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν,
ὑπήντησέν τις ἀνὴρ ἐκ τῆς πόλεως, ἔχων δαιμόνια, καὶ χρόνω
[κανω οὐκ ἐνεδύσατο ἱμάτιον, καὶ ἐν οὗκίᾳ οὖν ἔμενεν, ἆλλ᾽ ἐν
28 τοῖς µνήµασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν., ἀναμράξας, κροσέπεσεν αὐ-
τῷ, καὶ φωνῇ µεγάλῃ εἶπεν" τί ἐμοὶ καὶ σοὲὶ, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ
29 Φεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέοµαί 6ου, µή µε βασανίσῃς. Παρήγγει-
Λεν γὰρ τῷ πινεύµατι τῷ ἀκαθάρτω ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρά-
που πολλοῖς φὰρ χρόνοι συνηρπάκει αὐτὸν καὶ ἐδεσμεύετο
ἁλύσεσιν καὶ πέδαις φυλασσόμενος' καὶ διαῤῥήσσων τὰΧ δεσμὰ,
80 ἠλαύνετο ἀπὸ τοῦ δαιµονίου εἰς τὰς ἐρήμους. Ἐπηρώτήσεν δὲ αὐ-
τὸν ὃ Ἰησοῦς' τίσοι ὄνομα ἐστὶν; ὁ δὲ εἶπεν Λεγειὼν Ά: ὅτι εἰσῆλθεν
δΙ δαιμόνια πολλὰ εἰς αὐτόν. Καὶ παρεκάλουν αὐτὸν, ἵνα μὴ ἐπι-
9» τάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. Ἶν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοί-
ρῶν ἐκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει' καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν, ἵνα

7 υ) ” [ -ω
ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν' καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς.

ντιῃΠ.
Νο

κ2.ΠΙ.

ἐπετίμ.

πἹ
μ-

κ]. πι,

διαρήσσ.

42 Πι.
Λεγεών,

128 τος ΒΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Υπ. Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθον εἰς 88
τοὺς χοίρους" καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εὖς τὴν
Λίμνην, καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἳ βόσκοντες τὸ γεγονὸς, 88
ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰ τοῦς ἀγρούς.

ἆλδον. Ἐξήλθον δὲ ἰἐδεῖν τὸ γεγονὸς' καὶ ᾖλθανἅ πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ δ5

εὗρον. εὗρανΧ καθήµενον τὸν ἄνθρωπον ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξῆλθεν,

αμ. ᾿ἐματισμένονἙ καὶ σωφρονοῦντα, παρὰ τοὺς πόδας Ἰησοῦ” καὶ
ἐφοβήθησαν. ᾽Απήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἠδόντες, πῶς ἐσώθη ὁ 56
δαιµονισθείς. Καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώ- 37
ρου τῶν Γερασηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ µεγάλῳ

ΞΒ συνείχοντο. «4ὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς πλοῖον, ὑπέστρεψεν. Ἐδεῖτο δὲ 58
αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ"
ἀπέλυσεν δὲ αὐτὸν Λέγων' Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου, καὶ 59
διηγοῦ ὅσα σοι ἐποίησεν ὁ 9εὸς' καὶ ἀπῆλθεν, καθ’ ὅλην τὴν πό-
Λιν κηρύόσων σα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησούς.

ΕΠ Ἐν δὲ τῷ ὑποστρέφειν τὸν Ἰησοῦν, ἀπεδέξατο αὐτὸν ὁ ὔ- 40
χλος" ἦσαν γὰρ πάντες προσδοκῶντες αὐτόν. Καὶ ἰδοὺ, ᾖλθεν 4

ἀνὴρ ὢ ὄνομα Ἰάειρος, καὶ οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρ-
χεν᾿ καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας Ἰησοῦ, παρεκᾶλει αὐτὸν εἰδ-

µ 9 λ ο 3 9 ιο) / ὴ 5 ». ν
ελθεῖν εἰς τον οἴκον αυτου. Ότι Όυγατηρ µονογενης ην αὐτῷ 45
ὡς ἐτώῶν δώδεκα, παὶ αὕτη ἀπέθνήησκεν ἐν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐ-

δη

. ΤΠ, 2 5
ουγέπνι- τὸν, οἱ ὄχλοι συνέπνειγον ΧΆ αὐτόν. Καὶ γυνή οὖσα ἐν ῥύσει αἵ- 48
” 2
0”... µατος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, τις οὐκ ἴσχυσεν ἀπ᾿ οὐδενὸς Θεραπευ-
θῆναι προσε]θοῦσα ὄπισθεν, ἤψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου 44
Μ.͵ ν ς » ”
αὐτοῦ" καὶ παραχρῆμα ἔστη ή ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς. Καὶ 46
5 62 νο , 5ο , , 2 / Δ / 5
εἶπεν ὁ Ἰησοῦς" τίς ὃ ἀψαμενός µου; ἀρνουμένῶν δὲ πάντων, εἷ-
πεν ὁ Πέτρος" ἐπιστάτα, οὗ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθ]λεί-
κ 2.Π, . ως 5’ . . κ ή Ἡ
ὁ 91, βουσινΧ. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν" ἠψατό µου τίς' ἐγὼ γὰρ ἔγνων 40
- ευ] » ς . . μι
δύναμιν ἐξεληλυθυίαν ἀπ᾿ ἐμοῦ. Ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὔκ ἔλα- 47
5 » ω 5
Θεν, τρέμουσα ᾖλθεν, καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ, δι ἣν αἰτίαν
κά . 2 ν 3 ’ 9 ΄ Δ ν Μ ἃ 6 /
ἤψατο αὐτοῦ. ἀπήγγειλεν ἐνώπιον παντὸς τοῦ Λαοῦ., καὶ ὥς ἐά-

ν Ἰμτο, δή παραχρῆμα. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ' θυγάτηρ”; ἡ πίστις σου σέ- 48

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 129

40 σωκξν σε᾽ πορεύου εἰς εἰρήνην. "Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἔρχεταί
τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου, λέγων ὅτι τέθνηκεν ἡ Θυγάτηρ
60 σου µήκέτι σκύλΛε τὸν διδάσκαλον. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας, ἅπ-
61 εκρίθη αὐτῷ ' μὴ φοβοῦ ' µόνον πίστευσον, καὶ σωθήσεται. Ἔλ-
θὼν δὲ εὖς τὴν οὐκίαν, οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν τινὰς σὺν αὐτῷ, εἰ μὴ
Πέτρον καὶ Ἰωάνην καὶ Ἰώκωβον, καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς, καὶ
6 τὴν μητέρα. Ἔκλαιον δὲ πάντες, καὶ ἐκόπτοντο αὐτὴν ' ὁ δὲ εἶπεν '
ὅ8 μὴ κλαίετε' οὐ γὰρ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. Καὶ κατεγέλων
δ4 αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν. «ὐτὸς δὲ κτροτήσας τῆς χειρὸς αὐ-
δῦ τῆς, ἐφώνησεν, λέγων ἡ παῖς, ἔγειρε. Ἰαὶ ἐπέστρεφεν τὸ πνεῦ-
μα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραρχῆμα᾽ καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι
66 φαγεῖν. Καὶ ἐξέστησαν οἱ φονεῖς αὐτῆς ' ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς

Μ ι /
μηδενὶ εὐπεῖν τὸ γεγονός.

Ιστ Φ. ο.

Ι Ἀυγκαλεσάμενος δὲ τοὺς δώδεκα, ἔδωκεν δύναμιν αὐτοῖς καὶ
» ἐξουσίαν ἐπὶ πάντα τὰ δαιμόνια, καὶ νόσους Δεραπεύειν. Καὶ
ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ, καὶ ἰᾷσ-
ὃ αι. Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς μηδὲν αἴρετε εἰς τὴν ὁδὸν, μήτε
ῥάβδον, μήτε πήραν, μήτε ἄρτον, μήτε ἀργύριον, μήτε δύο χι-
4 τῶνας ἔχειν. Καὶ εἰς ἣν ἂν οὐκίαν εἰσέλθητε, ἐκεῖ µένετε, καὶ
ὃ ἐκεῖθεν ἐξέρχεσθε.. Καὶ ὅσοι ἂν μὴ δέχωνται ὑμᾶς, ἐξερχόμενοι
ἀπὸ τῇς πόλέως ἐκείνης, τὸν κονιορτὸν ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν
0 ἀποτινάσσετε, εἰς μαρτύριον ἐπ᾽ αὐτούς. Ἐξερχόμενοι δὲ διήρ-
Ίχοντο κατὰ τὰς κώμας, εὐαγγελιξζόμενοι καὶ δεραπεύοντες παν-
ταχοῦ.
7 Ἔκουσεν δὲ Ἡρώδης ὁ τετράρχης τὰ γεινόμενα Ἀ πάντα" καὶ
διηπόρει, διὰ τὸ λέγεσθαι ὑπό τινῶν, ὅτι Ἰωάνης ἠγέρθη ἐκ νε-

ω ε ἃ
8 κρὠν. Ὑπό τινων δὲ, ὅτι Ἠλείας ἐφάνη ἄλλων δὲ, ὅτι προ-

9 φήτης τίρ τῶν ἀρχαίων ἀνέστη. Εἴπεν δὲ ὁ Ἡρώδης' Ἰωάνην ἐγὼ

9

ΥΠ.

6ΑΡ, ΙΧ.

ΞΔ

190 πτο ΡΣΑΤΤΕΛΙΟΝ

2 5 5 ν

ΙΧ, ἀπεκεφάλισα' τίς δέ ἐστιν οὗτος, περὶ οὗ ἀκούω τοιαῦτα; καὶ
ἐξήτει ἐδεῖν αὐτόν.

Ες Καὶ ὑποστρέφαντες οὗ ἀπόστολοι διηγήσαντο αὐτῷ ὅσα ἑ-
ποίησαν ΄ καὶ παραΛαβὼν αὐτοὺς, συνεχώρησέν κατ᾽ ἰδίαν εὖρ
πόλιν καλουμένην Βηθδσαϊδᾶ. Οἱ δὲ ὄχλοι γνόντες, ἠκολούθησαν

» -- 4 2 δ ξά 5. 21 1] πρ. ) τῷ
αὐτῷ καὶ ἀποδεξάμενος αὐτοὺς, ἐλάλει αὐτοῖς περὶ τῆς βα-

- ”ν " 3. ν
σιλείας τοῦ δεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας Θεραπείας, ἰᾶτο.

Βδ δὲ ἡμέρα ἤρέ Λείνειν Λθόντες δὲ οἱ δώδ ἷ
κ θ. Γι, ἕ ημερα “ρ ατο λέει ΣΥ προσε οντεὲς οξἑ οι ο Σπᾶ εί-
αλίνξιν,

κ, Ώλ, ’ 2 λ ᾿ οι 2 Δ ,
ἔπιω Ἀώμας καὶ ἀγροὺς, παταλύσωσιν, καὶ εὕρωσιν ἐπισειτισμὸν Ἡ
ὅτι ὧδε ἐν ἐρήμῳ τόπω ἐσμέν. «Εἶπεν δὲ πρὺς αὐτοὺς ' δότε αὐ-
ω ως ρα ϱ δν αἩ . ᾽ ἵ ο. 5 5
τοῖς φαφγεῖν ὑμεῖς' οἱ δὲ εἶπαν ' οὐκ εἰσὶν ἡμῖν πλεῖον ἢ ἄρτοι
ς αν
πέντε καὶ ἰχθύες δύο, εἰ µήτε πορευθέντες ἡμεῖς ἀγοράσωμεν εἰς
, κ « ὠώ / 5 Δ 5ς Ν /
πάντα τὸν Λαὸν τοῦτον βρῶματα. Ἴσαν γαρ ὥσεὶ ἂἄνδρες πεν-
. 9. Τι, , κ 3 Ν ι ϊ ον” ώ. ,
πενζαπισ-τακισχείλιυι". Βίπεν δὲ πρὸς τοὺς µαθητας αὐτοῦ ' κατακλείνατε"
3 ,
ἆέ αὐτοὺς κλισίας ὡσεὶ ἀνὰ πεντήκοντα. Καὶ ἐποίησαν οὕτως, καὶ

κ 1η.

| ταμλέ». ν 2
ατοιηἩ κρτέκλειναν ἅπαντας. «1αβὼν δὲ τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο

9
ὑχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν, εὐλόγησεν αὐτοὺς" καὶ κατ-
έκλασεν, μαὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς παραθεῖναι τῷ ὄχλ]ω. Καὶ
ἔφαγυν, καὶ ἐχορτάσθησαν πάντες καὶ ᾖρθη τὸ περισσεῦσαν αὐ-
τοῖς κλασμάτων, κοφῖνοι δώδεκα.

Ε-ί κ ὶ Σ Η ». Ἡ 2 }Ν / , [

ΞΗ αἱ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν προσευχόµενον κατὰ µόνας,
συνῆσαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς, λέγων ' τίνα
µε οἱ ὄχλοι Λέγουσιν εἶναι; Οἳ δὲ ἀποκριθέντες εἶπαν Ἰωά-

κο, λ λος νο 5 ΛΙ. . ο /
ων νῆν τὸν βαπτιστην᾿ ἅλλοι δὲ, ΗλείανἩ' ἄλλοι δὲ, ὁτι προφήτης
| , ν ιλ 2 24 3 Δ 3ος ο αρ λ / /
τίς τῶν ἀρχαίων ἀνέστη. Εἰπεν δὲ αὐτοῖς' υμεῖς δὲ τίνα µε Λέ-
γετε εἶναι; Πέτρος δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν τὸν Ἄριστὸν τοῦ θεοῦ.

ο ω ο,

Ο δὲ ἐπιτιμήσας αὐτοῖς, παρήγγειλεν μηδενὶ λέγειν τοῦτο. Εἰ-

πὼν΄ ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν;, καὶ ἄποδο-

ν ο. 4 ω η 3 [ή ό

πιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέ-
ΕιΘ ω ὠ ς ι » 2/

κδυ. ὤνο καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτη ἡμέρα ἐγερθῆναι. Ἔλεγεν

ἆ ' σά6- 4 [λ Ὀ / ΣΥ 4
εδω. δὲ πρὸς πάντας" εἴτις Θέλει ὀπίσωμου ἔρχεσθαι, ἀπαρνησάσθωχ

2 » 32 :
πον αὐτῷ ἀπόλυσον τὸν ὄχλον, ἵνα πορευθέντες εἰς τὰς κύκλῳ

10

19

14

10

1Τ

18
19

20

ΙΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 1891

ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ᾽ ἡμέραν, καὶ άκολου-

ο Θείτω µοι. ὋὉς γὰρ ἂν θέΛῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει

αὐτὴν ὃς δ' ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχἠν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ; οὗτος σζ-

οὔ σει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος κερδήσας τὸν κόσμον

90 ὅλον, ἑαυτὸν δὲ ἀπολέσας, ἢ ζημιωθείς; Ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυν-

θῇ µε καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους, τοῦτον ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισ-

χυνθήσεται, ὅταν ἔλ8ῃ ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν

οἸ ἁγίων ἀγγέλων. «4έγω δὲ ὑμῖν ἀληθῶς, εἰσύν τινες τῶν αὐτοῦ

ἑστηκότων, οἳ οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου, ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βα-
σιλείαν τοῦ δεοῦ.

98 Ἐγένετο δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους, ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτῶ,

παραΛαβὼν Πέτρον καὶ Ἰωάνην καὶ Ἰάκωβον, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος

, ἡ 3 / 3 ν / 2. Δ Δ

29 προσεύξασθαι. Καὶ ἐγένετο, ἕν τῷ προσευχεσθαν αὐτὸν» το

εἶδος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἕτερον, καὶ ὁ ἱματισμὸς αὐτοῦ λευ-

80 κὸς ἐξαστράπτων. «Καὶ ἰδοὺ, ἄνδρες δύο συνελάλουν αὐτῷ, οἵ-

δΙ τινες ἦσαν ΜΙωὐσῆς καὶ Ἠλεῖας 3. Οἳ ὀφθέντες ἐν δόξῃ, ἔλεγον τὴν

γ-

ὃν ἔξοδον αὐτοῦ, ἣν ἔμελλεν πληροῦν ἓν Ἱερουσαλήμ. Ὁ δὲ Πέτρος
υφαὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἦσαν βεβαρημένοι ὕπνῳ' διαγρηγορήσαντες δὲ
εἶδον τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ τοὺς δύο ἄνδρας τοὺς συνεστώτας αὐ-
8ὃ τῷ. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαχωρίξεσθαι αὐτοὺς ἀπ᾿ αὐτοῦ, εἶπεν
ὁ Πέτρος πρὸς τὸν Ἰησοῦν' ἐπιστάτα, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι
καὶ ποιήσωµεν σκηνὰς τρεῖς, µίαν σοὶ, καὶ μίαν ἸΜωῦσεῖ, καὶ
84 μίαν Ἠλείαἲ: μὴ εἰδὼς ὃ λέγει. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ Λέγοντος, ἑ-
γένετο νεφέλη, καὶ ἐπεσκίαξεν αὐτοὺς ἐφοβήθησαν δὲ ἐν τῷ εἰσ-
96 ελθεῖν αὐτοὺς εἰς τὴν νεφέλην. Καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῆς νε-
φέλης, λέγουσα' οὗτός ἐδτιν ὁ υἱός µου ὃ ἐκλελεγμένος' αὐτοῦ
56 ἀκούετε. Καὶ ἐν τῷ γενέσθαι τὴν φωνὴν, εὑρέθη Ἰήσοῦς μόνος”
καὶ αὐτοὶ ἐσείγησανΆ, καὶ οὐδενὶ ἀπήγγειλαν ἐν ἐκείναις ταῖς
ἡμέραις οὐδὲν ὧν ἑώρακαν. .
97 Ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἑξῆς ἡμέρᾳ, κατελθόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ
δ8 ὕρους, συνήντησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ
ὄχλου ἐβόησεν, Λέγων' διδάσκαλε' δέοµαί σου, ἐπίβλεψαι ἐπὶ
ϱ«

ΙΧ.

3, Τι.

Ηλίας.

4 2, πι.

Ἠ λίᾳ

κ 2. αι,

ἐσύγ.

ο

Ισ,

..2.Πι,
συντρίβ.

ν, 3. Ώι.
ἐπετίμ.

192 ἘΥΑΡΓΕΑΙΟΝ

τὸν υἱόν µου, ὅτι µονογενής µοι ἐστίν. Καὶ ἰδοὺ, πνεῦμα Λαµ-
βάνει αὐτὸν, καὶ ἐξαίφνης κράξει, καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ
ἀφροῦ, καὶ μόλις ἀποχωρεῖ ἀπ᾽ αὐτοῦ, συντρείβονΧ αὐτόν. Καὶ
ἐδεήθην τῶν μαθητῶν σου, ἵνα ἐκβάλωσιν αὐτὸ" καὶ οὐκ ἠδυνή-
Θησαν. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν' ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεσ-
τραμμένη ' ἕως πότε ἔσομαι πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἀνέξομαι ὑμῶν; προσ-
ἄγαγε ὧδε τὸν υἱόν σου. τι δὲ προσερχοµένου αὐτοῦ, ἔφῥη-

» 3 λ δ / λ / .. 3 , ᾱ οἱ 6
ξεν αὐτον τὸ δαιµόνιον, καὶ συνεσπάραξεν΄ ἐπετείμησεν Ἡ δὲ ὃ

ε] ϱω ο” / ὴ » / 3 / μ κ) ὠ Ἡ]
'"Πησοῦς τῷ πνεύµατι τῷ ἀπαθάρτῳ, καὶ ἐάσατο τὸν παῖδα, καὶ

ΟΡ

κ 2, πι,
μια.

ος
κ 3, Πλ,
9 4
οναλήψ.

2 ν ο.
ἀπέδωκεν αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ. ἨἘξεπλήσσοντο δὲ πάντες ἐπὶ
.» / ” . ”»
τῇ μεγαλειότητι τοῦ 9εοῦ. Πάντων δὲ θαυμαξόντων ἐπὶ πᾶσιν
5 ΄ 3 Δ ι ω ω
οἱς ἐποίει, εἶπεν πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ. Θέσθε ὑμεῖς εἰς τὰ
ρ ς. ν ι / , ως 4 ϱ) ω 3 / ,
ὥτα υμῶν τοὺς λόγους τούτους ὃ γὰρ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλ-
λει παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων. Οἳ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆή-
μα τούτο, καὶ ἦν παρακεκαλυμμένον ἀπ᾿ αὐτῶν, ἵνα μὴ αἴσ-
Θῶνται αὐτὸ' καὶ ἐφοβοῦντο ἐρωτῆσαι αὐτὸν περὶ τοῦ ῥήματος
τούτου. ..ἑ
αρ] ν Λ αλ ω Ὦ
Εὐσῆλθεν δὲ διαλογισμὸς ἔν αὐτοῖς, τὸ, τίς ἂν εἴη μείξων.
αὐτῶν. Ὁ δὲ Ιησοῦς εἰδῶς τὸν διαλογισμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν,
3 4 , 2Η » ν] 4 .ω 4 ΄
ἐπιλαβομενος παιδίον, ἔστησεν αὐτὸ παρ ἑαυτῶ, καὶ ειπεν
2 ω. ο 31 /' , ν 4 ΄ 3” ἲ αν” 3} / ρ.
αὐτοῖς' ὃς ἐαν δέξηταιν' τοῦτο τὸ παιδίον ἐπὶ τῷ ὀνόματέ µου,
ἐμὲ δέχεται καὶ ὃς ἄν ἐμὲ δεξηται, δέχεται τὸν ἀποστείλαντά
με᾽ ὁ γὰρ µεικρότερος3Ά ἐν πᾶσιν ὑμῖν ὑπάρχων, οὗτος ἐστὺν
μέγας. ᾽Αποκριθεὶς δὲ Ἰωάνης, εἶπεν ἐπιστάτα, εἴδομέν τινα
ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια" καὶ ἐκωλύομεν αὐτὸν,
ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ μεθ᾽ ἡμῶν. Εἴπεν δὲ πρὸς αὐτὸν Ἰησοῦςφ' μὴ
/ οι ᾿ 3 5 » ς 5 ο 3
κωλύετε᾿ ὃς γὰρ οὐκ ἔστιν καθ’ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.
2 4 ὰ ος ρα Δ 6 [ὸ ν 32 {
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τας ἡμέρας τῆς ἀναλήμ-
9 ω ᾽ ῃ , 9 , - ’
φεαςἈ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς τὸ πρόσωπον ἐδτήρισεν τοῦ πορεύεσ-
θαι εἰς Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸ προσώπου αὐ-
του” καὶ πορευθέντες εἰσῆλθον εἰς κώμην Σαμαρειτῶν ὡς ἔτου-

µάσαι αὐτῷ. Καὶ οὐκ ἐδέξαντο αὐτὸν, ὅτι τὸ πρόδωπον ἦν πο-

59

40

4ρ

46
44

4ὔ

460
47
468

49

50

51

55

ῦ4
ὔδ
σθ

σχ!
ὔδ

ὅθ
60
61

02

Γ--α

στ

ΙΑΤΑ ΔΟΥΤΑΝ. 198

ρευόµενον εἰς Ἱερουσαλήμ. Ἰδόντες δὲ οἳ μαθηταὶ Ἰάκωβος, καὶ
Ἰωάνης, εἶπαν ' κύριε, θέλεις εἴπωμεν πῦρ καταβῆναι ἀπὸ τοῦ
οὐρανοῦ, καὶ ἀναλῶσαι αὐτούς; Στραφὲὶς δὲ ἐπετείμησεν Ά αὐ-
τοῖς. Καὶ ἐπορεύθησαν εἰς ἑτέραν κώμην.

Καὶ πορευοµένων αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῶ, εἶπεν τίς πρὸς αὐτὸν '
ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰησοῦς: αἲ
ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κα-
τασκήνώσεις ' ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ὀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν
κλείνῃ’. Εἶπεν δὲ πρὸς ἕτερον ἀκολούθει µοι΄ ὁ δὲ εἶπεν κύριε,
ἐπίτρεψόν µοι πρῶτον ἀπελθόντι θάψαι τὸν πατέρα µου. Εἶπεν
δὲ αὐτῷ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς᾽ σὺ δὲ
ἀπελθὼν διώγγελλε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Εῑϊπεν δὲ καὶ ἔτε-
ϱρος΄ ἀκολουθήσω σοι, κύριε' πρῶτον δὲ ἐπίτρεψόν µοι ἀποτάξασ-
θαι τοῖς εἰς τὸν οἶκόν µου. Εἶπεν δὲ ὁ Ἰησοῦς' οὐδεὶς ἐπιβαλὼν
τὴν χεῖρα ἐπ᾽ ἄροτρον, καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω, εὔθετός ἐστιν

τῇ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
“ ΄

τς Ὦ ὦ. Ι.

)Ηετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξεν ὁ κύριος ἑτέρους ἑβδομήκοντα δύο,
καὶ ἀπέστειλεν ἀνὰ δύο δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ, εἰς πᾶσαν
πόλιν καὶ τύπον, οὗ ἤμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι. ᾿Ἔλεγεν δὲ πρὸς
αὐτοῦὺρ' ὁ μὲν θερισμὸς πολὺς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι' δεήθήτε οὖν
τοῦ κυρίου τοῦ δερισμοῦ, ὅπως ἐργάτας ἐκβάλῃ εἰς τὸν θερισ-
μὸν αὐτοῦ. “πάγετε: ἰδοὺ, ἀποστέλλω ὑμᾶς ὧς ἄρνας ἐν μέ-
σῳ λύκων. Μὴ βαστάξετε βαλλάντιον, μὴ πήραν, μὴ ὑποδήματα'

καὶ μηδένα κατὰ τὴν ὁδὸν ἀσπάσησθε. Εἰς ἣν δ᾽ ἂν εἰσέλθητε

. : μμ. ς . μ ν Ἱ ο.
οὐπίαν, πρῶτον Λέγετε᾿ εἰρήνη τῷ οἴκῳ τούτῳ. Καὶ ἐὰν ἐκεῖ ᾖ υ-

4 ᾖ / 2 , 2 2 ς { ο νου. λ ΄

ος ειρήνης, ἕπαναπαυσεται ἐπ᾽ αύτον η εἰρήνη ὑμῶν' εἰ δὲ µή-
3 2 ὃ ν 3 ’ 92 2 ον ϱὶ ν μι) .., 2/

γε, εφ Όμας ἄνακάμφει. Ἐν αὐτῇ δὲ τῇ οὐπίᾳ μένετε, ἔσθον-
2 ν ν

τες καὶ πείνοντὲς τὰ παρ᾽ αὐτῶν ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης τοῦ µιδ-

μη ν] η ) ΄
Όου αὐτου. Μη µεταβαίνετε ἐξ οὐκίας εὖς οὐκίαν. Καὶ εὖς

ΟΑΡ. Χ.
ος

ος

. 1. Ώ]ι
Βηὸ.
Ἀ 2. Ε]ο

διδ.

9. Ώις

2ιὸ,

07

κ[ία οομ.

ΟΠΗ

” 2. η),
Ρ]

ΣΥ}.

9 πι,
γιν.

194 ΟΒΥΑΓΓΡΔΙΟΝ

ε 3 ο ο , 4
ἣν ἄν πόλιν εἰσέρχησθε, καὶ δέχωνται ὑμᾶς, ἐσθίετε τὰ παρα-
. . ν ώ
τιθέµενα ὑμῖν, καὶ θεραπεύετε τοὺς ἐν αὐτῇ ἀσθενεῖς, καὶ λέγε-
τν , . ν 9
τε αὐτοῖς' ἤγγικεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Δεοῦ. Εἰς ἦν δ᾽ ἂν

πόλιν εἰσέλθητε, καὶ μὴ δέχωνται ὑμᾶς, ἐξελθόντες εἰς τὰς

/ 3» Ὀ . Δ λ Δ Ν / ς .
πλατείας αὐτῆς. εἴπατε ᾿ καὶ τὸν κονιορτον τον πολληθέντα η-

μῖν ἐκ τῇς πόλεως ἡμῶν εἶς τοὺς πόδας, ἀπομασσόμεθα ὑμῖν

πλὴν τοῦτο γεινῶσκετε, ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ. «έγω

ς ον νὰ - / 2 νο 3 ρ 3 / 3 Μ »
ὑμῖν, Οτι ὄΖοδομοις ἐν τῇ ἡμεέρα ἐκείνῃ ἀνεκτότερον ἔσται, ἢ τῇ

«πόλει ἐκείνῃ. Οὐαί σοι, Χοραξεὶν οὖὐαίσοι, Βη9σαϊδᾶ Ἑ' ὅτι εἰ

/ ᾿ » κ οὁ Λο, ῤρ / ρ ΄ 2
ἐν Τύρῳ καὶ Σειδώνι. ἐγενήθησαν αἳ δυνάμεις αἳ γενόμεναι ἐν
ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν δάπκῳ καὶ σποδῷ καθήµενοι µετενόησαν. Πλὴν
ω 2 ω α ὁ ,

Τύρῳ, καὶ Σειδῶνιὶ ἀνεκτότερον ἔσται ἐν τῇ κρίσει, ἡ ὑμῖν.

η) 4 - 2 ν ο / ω

Καὶ σὺ Καφαρναοὺμ, μή ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθήσῃ; ἕως τοῦ
2 ο ν ω ς ω ο

ὅδου καταβήσῃ. Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει' καὶ ὁ ἆθετῶν ὃ-

.ν να ωώ 2 ... 9
μᾶς, ἐμὲ ἀθετεῖ ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν, ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά μὲ.
« ω

πέστρεψαν δὲ οἳ ἑβδομήκοντα δύο μετὰ χαρᾶς, λέγοντες᾽

.- , ς ς ο ών 3 5

κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. Εἰ-

.] 2... νο | Ν ” 9 ” 9 » ο 2 4
πεν δὲ αὐτοῖς' ἐθεὧρουν τὸν σατανᾶν ἐκτοῦ οὐρανοῦ ὥς ἀστραπὴν

ῃ Π ς ον ῃ Μ ω
πεσόντα. Ἰδοῦ, δἐδωκα ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων
καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσιν τὴν δύναμιν τὴν τοῦ ἐχθροῦ καὶ
9 ςν ϱ ν Ὁ κ 9 ; π 9 [ λ , ο; 4
οὐδὲν υμᾶς ου µῆ ἀδιπήσῃ. Πλην ἐν τούτῳ μή χαίρετε, ὅτι τα
, ς ν ε / κ. , . ο . ς 9
πνεύματα υμῖν υποτάσσετε” ' χαΐρετε δὲ, ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν
µ 3 . .- ᾽
ἐνγέγραπταιἈ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρα ἠγαλλιάσατο
» ’ -” ϐὃ Ὀ - »
τῷ πνεύματι τῷ αγίῳ καὶ εἶπεν ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύ-
ω 5 ”ω ων ν ω ω
ϱιε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν
3 ο ν 3 , 2 , ͵ ᾿ ς λ
καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις' ναὶ, ὁ πατὴρ,
[κά ή 2
ὅτι ούτως εὐδοκία ἐγένετο ἔμπροσθέν σου. Πάντα µοι παρεδόθη
ς Δ ” / ο. 4 2 4 ’ κ , 3 ς θ)
ὑπὸ τοῦ πατρός µου καὶ οὐδεὶς γεινώσκει3Ἀ τίς ἐστιν ὁ υἱὸς, εἰ
νΝ 9 νο ’ , 5 ς 4 ντ ς ϱ) ν ο ,
μὴ ὁ πατὴρ ' καὶ τίς ἐστιν ὁ πατὴρ, εἰ μὴ ὁ υἱὸς, καὶ ᾧ ἄν βού-
ο Ἆ 2 / χ
Ληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. Καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητᾶς,
2
κατ ἰδίαν εἶπεν µακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ, οἱ βλέποντες ἃ βλέπε-

τε. «έγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέλη-

16
16

17
18

19

20

91

20

24

26
20

27

28
ο
50

9Ι

όν

δὺ

54

50
57

ὅ8δ
50

40

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 135

σαν ἰδεῖν ἃ ὑμεῖς βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδαν καὶ ἀκοῦσαί µου ἃ
ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν.

Καὶ ἰδοὺ, νομικός τις ἀνέστη, ἐκπειράξων αὐτὸν, Λέγων'
διδάσκαλε, τί πονήσας ζωὴν αἰώνιον κλἠρονομήσω: Ὁ δὲ εἷ-
πεν πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ νόµω τί γέγραπται; πῶς ἀναγεινώσκε-
ιοἈ; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ἀγαπήσεις κύριον τὸν Θεόν 6ου ἐξ
ὅλής καρδίας σου, ἐν ὕλῃ τῇ φυχῇ σου᾽ καὶ ἐν ὄλῃ τῇ ἰσ-
χύϊ σου. καὶ ἐν ὃλῃ τῇ διανοία σου καὶ τὸν πλησίον σου ὣς
σεαυτόν. Εϊἶπεν δὲ αὐτῷ" ὀρθῶς ἀπεκρίθης' τοῦτο ποίει, καὶ ξή-
ση. Ὁ δὲ θέλων δικαιῶσαι ἑαυτὸν, εἶπεν πρὺς τὸν Ἰησοῦν' καὶ
τίς ἐστίν µου πλησίον; πολαβὼν ὁ Ἰησοῦς εἶπεν' ἄνθρωπός
τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱερειχὼ Ά, καὶ Λῃσταϊς πε-
ριέπεσεν΄ οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν, καὶ πληγὰς ἐπιθέντες, ἀπῆλ-
Θον, ἀφέντες ἡμιθανῆ Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἑερεύς τις κατέβαινεν
ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ ' καὶ ἰδῶν αὐτὸν, ἀντιπαρῆλθεν. Ὁμοίως δὲ καὶ
Λευείτης, κατὰ τὸν τόπον ἐλθὼν καὶ ἰδῶν, ἀντιπαρήλθεν. «Σα-
µαρείτης δέτις ὁδεύων, ᾖλθεν κατ αὐτὸν, καὶ ἰδὼν ἐσπλαγχνίσ-
Θη. Καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ, ἐπιχέων ἔλ-

5 ͵ 9 ω ᾿
αιον καὶ οἶνον' ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος, ἤγα-

. 2 μ ν
γεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον, καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ. Ἰαὶ ἐπὶ τὴν

αὗριον ἐκβαλὼν ἔδωκεν δύο δηνάρια τῷ πανδοχεῖ, καὶ εἶπεν ἔπι-
µελήθητι αὐτοῦ" καὶ ὃ, τι ἐὰν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπαν-
ἔρχεσθαύ µε ἀποδώσω σοι. Τίς τούτων τῶν τριῶν πλησίον σοι
δοκεῖ ὅοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς Λῃστάς; Ὁ δὲ εἶπεν '
ς / ν 9 ” 3 ν. -’ 4 3 ω 2 ν΄ ος ’
0 ποιήσας τὸ ἔλεος µετ αὐτοῦ" εἶπεν δὲ αὐτῷ ]ησοῦς' πορευου,
λ η α ,
καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
Ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς, αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην
τινὰ γυνή δέτις ὀνόματι Μάρθα, ὑπεδέξατο αὐτόν. Καὶ τῇδε
ἦν ἀδελφὴ καλουµένη ΙΜαριὰμ3Ά., ἢ καὶ παρακαθεσθεῖσα πρὸς Ἀ

τοὺς πόδας τοῦ ἸησοῦἈ., ἤκουεν τὸν λόγον αὐτοῦ. Ἡ δὲ Μάρθα

Ἡ 2 ΤΏ.
ἀναγιν.

κ2. πι.

Ἱεριχώ.

Π

ΧδΠτ,
Μαρία.
αἱἶαπ],
παρᾶ.

κ δη,

περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν ἐπιστᾶσα δὲ εἶπεν ᾿ κύριε, οὐ κυρίου.

. Τη

μέλει σοι, ὅτι ἡ ἀδελφή µου μόνην µε κατέλιπεν διακονεῖν, εἰ- κατῖχει-

πξεν,

196 ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ω » ) '
Χ.. πὲ οὖν αὐτῇ, ἵνα µοι συναντιλάβηται. ᾽άποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐ- 4ἱ

. 2. Ἡ].
πσύριος.

τῇ ὁ ἸησοῦςΆ' ήάρθα, Ἰἠάρθα, περιμνᾷς καὶ Βορυβάξῃ περὶ
πολλὰ ὀλίγων δὲ χρεία ἐστὶν, ἢ ἑνὸς' Μαριὰμ γὰρ τὴν ἀγαθὴν

µερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται αὐτῆς.

ΚΕΦ. 14.

ΟΑΡ. ΧΙ, ω 5 κ ον
]καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόπω τινὶ προσευχόµενον,

ΠΑ

3 19η.
: ημεῖν.

ὥς ἐπαύσατο., εἶπεν τίς τῶν μαθητών αὐτοῦ πρὸς αὐτὸν, κύριε,.

δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάνης ἐδίδαξε τοὺς µα-
Θητὰς αὐτοῦ. Εἶπεν δὲ αὐτοῖς' ὅταν προσεύχησθε, Λέγετε" πά-

ἵτερ, ἁγιασθήτω τὺ ὄνομά σου ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Τὸν ἄρ-

ε «ω ς ο λ 2 ς ' .
τον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδου ἡμῖν τὸ καθ᾽ ἡμέραν. Καὶ ἄφες

Ἡ 1. Ἡ,. ϐ ον Δ ο , ς ν ὶ ν Σον 2.) .” 2 ,
ἀφείομεν. ημινν τας αμµαρτιας ”μων., κα γαρ αυτοι αφιομεν παντι οφει-

ΠΡ

ο ον λ , [ὰ » , µ ι 5
Άοντι ἡμῖν καὶ µή εἰσενεγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμὀν. «Καὶ εἶπεν
Δ 3 ον. 2» δν, ο , Δ ΄ ι Δ 2 ολ
πρὸς αὐτοὺς ' τίς ἐξ ὑμῶν ἕξει φίλον, καὶ πορεύσεται πρὸς αὐτὸν
-. - . ” ω
µεσονυκτίου, καὶ εἴπῃ αὐτῷ φίλε, χρῇσόν µοι τρεῖς ἄρτους.
μα -
Ἐπειδὴ φίλος µου παρεγένετο ἐξ οδοῦ πρός µε, καὶ οὖκ ἔχω ὃ
9 ν ο. ι » μ
παραθήσω αὐτῷ. ἸΚάκεῖνος ἔσωθεν ἀποκριθεὶς εἴπῃ᾽ µή µοι κό-
πους πάρεχε ἤδη ᾖ θύρα κέκλεισται, καὶ τὰ παιδία µου μετ᾽
» ) 2 2 Δ ο)
ἐμοῦ εἰς τὴν κοίτην εἰσὶν ' οὐ δύναµαι ἀναστὰς δοῦναί σοι. «4έ-
ω 2 5
γω ὑμῖν, εὖ καὶ οὐ δῶσει αὐτῷ ἀναστᾶς, διὰ τὸ εἶναι φίλον
2 ω 2 ν ./ 2 ν
αὐτοῦ, διάγετὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ ἐγερθεὶς δώσει αὐτῷ ὅσων χρῄ-
μ. ο 2 ο) - άλλο ο
ξει. Κάγὼ ὑμῖν λέγω᾽ ἀτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν ' ξητεῖτε, καὶ
ς ) . , «2 / ο ο .. ς ν
ευρήσετε’ κρούετε, καὶ ἄνοιγήσεται υμῖν. Πας γαρ ὁ αὐτῶν Λαμ-
/ . Λ 6 “ δ . 4 ω / 3 , ,
βάνει καὶ ὁ ξητῶν εὑρίσκει' καὶ τῷ κρούοντι ἀνοίγεται. Τίνα
5 ” 5 Ν 9
δὲ ἐξ ὑμῶν αἰτήσει τὸν πατέρα ὃ υἱὸς ἐχθὺν, καὶ ἀντὶ ἐχθύος
2, ν 3 3 1 ω
ὄφιν αὐτῷ ἐπιδώσει; Ἡ καὶ αἰτήσει ὠὸν, ἐπιδῶσει αὐτῷ ὄκορ-
5 «
πίον; Εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὑπάρχοντες, οἵδατε δόµατα ἀγαθὰ
διδόναι τοῖς τἔκνοις ὑμῶν, πόσω πᾶλλον ὃ νο. ὁ ἐξ οὐρανοῦ
ἴς τέκνοις υμών, 0 ὁ πατὴρ, ὁ ἐξ οὐρανοῦ,
δωσει πνεῦμα ἅγιον τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν.

Καὶ ἦν ἐκβάλλων δαιμόνιον κωφὸν ἐγένετο δὲ τοῦ δαιµο-

42

9

2

6

1

12
19

14

ΙΑΤΑ ΔΟΥΚΔΑΝ. 197

νίου ἐξελθόντος,. ἑλάλησεν ὁ κωφὸς' καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι. Χι.

Ιὅ Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπαν᾽ ἓν Βεεξεβοὺλ, τῷ ἄρχοντι τῶν δαιµο-

16 νίῶνι ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Ἕτεροι δὲ πειράξοντες, σημεῖον

17 ἐξ οὐρανοῦ ἐξήτουν παρ᾽ αὐτοῦ. «άὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ δια-
«νοήματα, εἶπεν αὐτοῖς' πᾶσα βασιλεία ἐφ᾽ ἑαυτὴν διαμερισθ εἴἲ-

18. σα, ἐρημοῦται, καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον πείπτειἈ. Εὐ δὲ καὶ ὃ σα- μα

᾿πανᾶς ἐφ᾽ δαυτὸν διεµερίσθη, πῶς σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐ-

Ι9 τοῦ; ὅτι Λέγετε, ἐν ΒεεξεβοὺΛ ἐκβάλλειν µε τὰ δαιμόνια. Εἰ
δὲ ἐγὼ ἐν Βεεξεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι

20 ἐκβάλλουσιν; διὰ τοῦτο αὐτοὶ ὑμῶν κριταὶ ἔσονται. «Εὐ δὲ ἐν δα-
κτύλω Φεοῦ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ

2Ι βασιλεία τοῦ 9εοῦ. Ὅταν ὃ ἐσχυρὸς καθωπλισμένος φυΛλάσσῃ τὴν

10 ἑαυτοῦ αὐλὴν, ἐν εἰρήνῃ ἐστὶν τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ. Ἐπὰν δὲ
ὑσχυρότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτὸν, τὴν πανοπλείανχ αὐ- ποπ] έ-

28 τοῦ αἴρει, ἐφ᾽ ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίδωσιν. Ὁ μὴ
ὤν μετ ἐμοῦ, κατ ἐμοῦ ἐστιν' καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ ἐμοῦ, 6κορ-

24 πίξε. Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεύμα ἐξελθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρῶπου,
διέρχεται δὺ ἀνύδρων τόπῶν, ζητοῦν ἀνάπανυσιν' καὶ μὴ εὑρίσκον,

25 τότε λέγει ὑποστρέψω εἰς τὸν οἶκόν µου, ὅθεν ἐξῆλθον. Καὶ

20 ἐλθὸν εὑρίσχει σχολάξοντα σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. Τότε
πορεύεται καὶ παραλαμβάνει ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἕἔαυ-

κ 9. πι.
΄
γέν.

τοῦ ἑπτὰ, καὶ εὐσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ' καὶ γείνεταιΧ τὰ ἔσχατα

«37 τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων. Ἐγένετο δὲ ἐν τῶ
Λέγειν αὐτὸν ἑαῦτα, ἐπάρασά τις φωνὴν γυνὴ ἐκ τοῦ ὄχλου, εἶπεν.
αὐτῷ' µακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε, καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας.

28 Αὐτὸς δὲ εἶπεν ' μενοῦνγε µακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ
Θεοῦ, καὶ φυλάσσοντες.

99 Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιξομένων, ἠρξατολέγειν' ἡ γενεὰ αὕτη ΠΠ
πονηρά ἐστιν σημεῖον ζητεῖ ' καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ., εἰ

30 μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ. Καθὼς γὰρ ἐγένετο ὁ Ἰωνᾶς τοῖς ΝΜινευείταις
σημεῖον, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τῇ γενεᾷ ταύτῃ.

8Ι Βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γε-

198 τς ΕΥΑΤΤΕΛΙΟΝ

ΧΙ. νεᾶςρ ταύτης, καὶ κατακρινεῖ αὐτοὺς! ὅτι ᾖλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς
γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶνυς' καὶ ἰδοὺ, πλεῖον Σολομῶνος
ὧδε. ἄνδρες Νινευεῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς 8
ταύτης, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὴν' ὅτι µετενόήσαν εἰς τὸ κύρυγμα

ΠΔ Ἰωνᾶ καὶ ἰδοὺ πΛλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε. Οὐδεὶς Λύχνον ἄψας, εἰς 88
κρυπτήν τίθησιν, οὐδὲ ὑπὸ τὸν µόδιον, ἆλλ᾽ ἐπὶ τὴν Λυχνίαν,
ἵνα οὗ εὐσπορευόμενοι τὸ φῶς βλέπωσιν. Ὁ Λύχνος τοῦ σῶμα- 88

«τός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός σου ὅταν ὁ ὀφδαλμός σου ἁπλοῦὺς ᾖ, καὶ
ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν ' ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶ-
µά σου σκοτεινόν. Σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ, σκότος ἐστίν. 86
Β) οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινὸν, μὴ ἔχον µέρος τί σκοτεινὸν, 86
ἔσται φωτεινὸν ὅλον, ὡς ὅταν ὁ Λύχνος ἐν τῇ ἀστραπῇ φωτίξῃ σε.

πε Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαι, ἐρωτᾷ αὐτὸν ΦαρεισαῖοςἨ ὅπως ἀριστή- 87

Ἀ 9, πα.

οζαρισ. σῇ παρ᾽ αὐτῷ εἰσελθῶὼν δὲ ἀνέπεσεν. Ὁ δὲ Φαρεισαῖος ἰδῶὼν ἑ- ὃ8
οἱςσ εἰ 1π]τα,
θαύμασεν, ὅτι οὐ πρῶτον ἑβαπτίσθη πρὸ τοῦ ἀρίστου. Εἶπεν δὲ 89
6 / 4 21 . ω ο ϱ Αα « Ν΄ 5 ο ο
ὁ αύριος πρὸς αὐτὸν ' νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρεισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ πο-
ν 5, ν ς
τηρίου καὶ τοῦ πίνακος καθαρίξετε' τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει ἁρ-
» ς ! '
παγῆς καὶ πονήρίας. ᾿ἄφρονες ' οὐχ ὁ ποιῄσας τὸ ἔξωθεν, καὶ 40
τὸ ἔσωθ.εν ἐποίησεν; ΠΙΛὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεημοσύνην' καὺ ἐδοὺ, 41
πάντα καθαρὰ ὑμῖν ἐστιν. ᾽4λλ᾽ οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρεισαίοις' ὅτι 4
ἀποδεκατοῦτε τὸ ἠδύοσμον, καὶ τὸ πήγανον, καὶ πᾶν Λάχανον ᾿
καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ δεοῦ᾽ ταῦτα δὲ
Ἡς ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ παρεῖναι. Οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρεισαίοις' 48
ὅτι ἀγαπᾶτε τὴν πρωτοκαθεδρίαν ἐν ταῖς συναγωφγαῖς, καὶ τοὺς
ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς. Οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι ἐστὲ ὡς τὰ µνηµε- 44
ω ιν Ν ϱ 3 Γ] » 9 / 5 ”
ἵα τὰ ἄδηλα, καὶ οἳ ἄνθρωποι οἳ περιπατοῦντες ἐπάνω, οὐκ οἵ-
δασιν. ᾽Αποκριθεὶς δέτις τῶν νομικῶν Λέγει αὐτῷ ΄ διδάσκαλε, 45
ταῦτα λέγων, καὶ ἡμᾶς ὑβρίξεις. Ὁ δὲ εἶπεν καὶ ὑμῖν τοῖς νο- 40
ῳ 21. 2, λ 2 / , /
μικοῖς οὐαὶ ' Οτι φορτίξετε τους ἀνδρωῶπους φορτία δυσβαστακτα,
κ ον ω δν λ ν ’ ος.» 2 / ώ
καὶ αὐτοὶ ὑμεῖς ἑνὶ τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ προσφαύετε τοῖς Φορ-
ΠΖ τίοι. Οὐαὶ ὑμῖν ' ὅτι οἰκοδομεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν, οὗ 4

κ , ς -» » 9 ὶ ” ’ , --
δὲ πατὲερες υμῶν απεντειναν αυτους. ἄρα µαρτυρες έστε καὶ 48

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 199

συνευδοκεῖτε τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων ὑμῶν ὅτι αὐτοὶ μὲν ἀπέ- ΧΙ.

49 ατειναν αὐτοὺς, ὑμεῖς δὲ οὐκοδομεῖτε. «4ιὰ τοῦτο καὶ ἢ σοφία τοῦ
θεοῦ εἶπεν ' ἀποστελῶ εἰ αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλους, καὶ

60 ἐξ αὐτῶν ἀποκτενοῦσιν καὶ διώξουσιν. Ἵνα ἐκξητηθῇ τὸ αἷμα
πάντων τῶν προφητῶν, τὸ ἐκκεχυμένον ἀπὸ καταβολῆς κόσμου,

δΙ ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης. ἀπὸ αἵματος ᾿4βελ ἕως αἵματος Ζα-
χαρίου, τοῦ ἀπολομένου μεταξὺ τοῦ Φυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου᾽

6 ναὶ, Λέγω ὑμῖν, ἐκξητηθήσεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης. Οὐαὶ πῃ
ὑμῖν τοῖς νομικοῖς' ὅτι ἤρατε τὴν κλεῖδα τῆς γνώσεως' αὐποὶ οὖκ

δὃ εἰσήλθατε, καὶ τοὺς εἰσερχομένους ἐκωλύσατε. Κάπεῖθεν ἐξελ-
θόντος αὐτοῦ, ἤρξαντο οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρεισαῖοι δεινῶς

δ4 ἐνέχειν, καὶ ἀποστοματίξειν αὐτὸν περὶ πλειόνων, ἐνεδρεύοντες

ω , ώ 9 »
αὐτὸν, 9 ηρεῦσαι τί ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.

ΙΤ Φ. 18.

ιν οἷς ἐπισυναχθεισῶν τῶν μυριάδων τοῦ ὄχλου, ὥστε κατα-0ΑΡ. ΧΙΙ.
πατεῦν ἀλλήλους, ἤρξατο Λέγειν πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ πρῶ-
τον προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῆς ξύμης ἥτις ἐδτὶν ὑπόκρισις τῶν
9 Φαρεισαίων. Οὐδὲν δὲ συγκεκαλυμμένον ἐστὶν, ὃ οὐκ ἄποκα-
ὃ υφθήσεται' καὶ κρυπτὸν, ὃ οὐ γνωσθήσεται. ᾿4νθ' ὧν ὅσα ἐν
τῇ σκοτίᾳ εἴπατε, ἐν τῷ φωτὶ ἀκουσθήσεται' καὶ ὃ πρὸς τὸ οὖς
ἐλαλήσατε ἐν τοῖς ταµείοις, κηρυχθήσεται ἐπὶ τῶν δωμάτων.
4 1έγω δὲ ὑμῖν τοῖς φίλοις µου’ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόν-
τὼν σὺ σῶμα, καὶ μετὰ ταῦτα μὴ ἐχόντων περισσότερόν τι ποι-
ὅ σαι. Ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε, φοβήθητε τὸν μετὰ τὸ
ἀποκτεῖναι, ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν ΄ ναὶ, λέγω
6 ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε. Οὐχὶ πέντε στρουθία πωλοῦνται ἀσσα-
ρίων δύο; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἔστιν ἐπιλελησμένον ἐνώπιον τοῦ
7 Θεοῦ. ᾽άλλὰ καὶ αἳ τρίχες τῆς πεφαΛλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίθμηνται
8 μὴ φοβεῖσθε' πολλῶν στρουθίων διαφέρετε. «4έγω δὲ ὑμῖν" πᾶς

ει 3 ος , β ν ω μ Ἁ1νπι, όμο-
ὃς ἄν ὁμολογήσῃ3” ἕν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὃ υἱὸρ λογήσει.

ΧΗ.

18

. 92. ΙΙ.
σίτο»,

140 ΒΥΑΓΤΙΔΙΟΝ

τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ
ϱ ΜΟΛΟΥΊ6Ει εν αυτῷ ἐμπρ [ώς
ν ϐς ... ν
Θεοῦ. Ὁ δὲ ἀρνησάμενός µε ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ἀπαρνηθή-
σεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Δεοῦ. Καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον
εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ: τῷ δὲ εὖς τὸ ἅγιον
πνεῦμα βλασφημήσαντι, οὐκ ἀφεθήσεται. Ὅταν δὲ εἰσφέρωσιν
ς » 4 Δ . Δ 4 Ν 3. λ |) Δ 2 ο. ' ψ
υμας ἐπὶ τας συναγωγᾶς καὶ τας ἀρχᾶς καὶ τας ἐξουσίας, μὴ
µεριμνήσητε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε, ἢ τί εἴπητε. Τὸ γὰρ ἅγιον
ν / ς ν΄ 32 » ν ὁῥ ϱϐ ει ω ω
πνευμα διδαξει υμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρα, ἃ δεῖ εἰπεῖν.

Εἶπεν δέτις ἐκ τοῦ ὄχλου αὐτῷ" διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελφῷ
μου µερίσασθαι μετ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῶ
ἄνθρωπε, τίς µε κατέστησεν κριτὴν ἡ μεριστὴν ἐφ᾽ ὑμᾶς: Ε-
πεν δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πεονε-

, . ο 2 9 ας [ ὴ 56 Δ 2 ο” 9 ω
ξίας ὃτι οὖκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἕν τῶν
ὑπαρχόντων αὐτῷ. Εἶπεν δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς, λέγων
ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρήσεν ἤ χώρα. Καὶ διελογίξετο
εἰ α ιά / µ , ΄ [κό 3 ” ο ΄ 1

ἐν αὑτῷ Λέγων τίποιήσω, ὅτι οὖκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρ-
πούς µου; Καὶ εἶπεν ' τοῦτο ποιήσω ' καθελῶ µου τὰς ἀποθγκας,
καὶ µείξονας οὐκοδομήσω καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὸν σεῖτον Ἰ,

καὶ τὰ ἀγαθάό µου. Καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ µου φυχἠ., ἔχεις πολλὰ

3 Δ , 9 ΄’ κ. » ’ / , 7 ,
, ἆαγαθα κείµενα εἰς ἔτη πολλα” ἀναπαύου, φαγε, πίε, εὐφραίνου.

5 ν ο ο ὁ Σ ω :
Εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεὺς ' ἄφρον, ταύτῃτῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου αὐ-

τοῦσιν ἀπὸ σοῦ' ἃ δὲ ἠτοίμασας, τίνι ἔσται; Οὕτως ὁ θησαυρίξων
5 ων ᾿ λ Δ » .
αυτῷ, καὶ µη εἰς 9εὸν πλουτών.
Ὁ ’ ο ς ν

Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς' διὰ τοῦτο Λέγω ὑμῖν, μὴ µε-

ν δν , ιο.» ’ 6 ν
ριμνᾶτε τῇ ψυχῇ τί φάγητε΄ μὴ δὲ τῷ σώματι ὑμῶν , τί ἐνδύση-
σθε. ἢ γὰρ φυχἠὴ πλεῖόν ἐστιν τῆς τροφῆς, καὶ τὸ σῶμα, τοῦ

»
ἐνδύματος. Κατανοήῄσατε τοὺς κόρακας, ὅτι οὐ σπείρουσιν, οὐδὲ
η ο ο ο, ω 6 1

θερίξουσιν᾿ οἷς οὐκ ἔστιν ταμεῖον, οὐδὲ ἀποθήκη, καὶ ὁ θεὸς τρέ-

πε. / ω ς ον , ω ω ,
φει αυτοὺς' ποσῶ μᾶλλον υμεῖς διαφερετε τῶν πετεινῶν; Τίς

ν αν » ον .ο ω

δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύνοται ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ προσθ εἴναι
πῆχυν; Εἰ οὖν οὐδὲ ἐλάχιστον δύνασθε, τί περὶ τῶν Άλοι-

Μ ͵ - ώ. ω 2 . "3
πῶν μεριμνᾶτε; Κατανοήῄσατε τὰ αρῖνα, πῶς αὐξάνει᾽ οὐ πο-

9
10

11

12

10
17

1

20
9ἱ

29

98
24

ἓ9
οι

20
2Ἱ

ΙΚΑΤΑ ΛΔΟΥΚΑΝ. 141

ο ς ον ” / ϱ /
πιᾷ, οὐδὲ νήθει᾿ λέγω δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομῶν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ
ορ] 5 ν 4 / ο.
ο8 αὐτοῦ περιεβάλετο ὥς ἓν τούτων. Εὺ δὲ ἐν ἀγρῶ τὸν χόρτον ὄν-
. . ς 3 κά
τα σήμερον, καὶ αὔριον εἰρ κλείβανον Ἀ βαλλόμενον, ὁ 8εὸς οὐ-
» ν : ο, 4
99 τωο ἀμφιάξει, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; Καὶ ὑμεῖς μὴ
80 ξητεῖτε τί φάγητε, καὶ τί πίητε’ καὶ μὴ µετεωρίξζεσθε. Ταῦτα
- / ω [ ω ͵ ω ϱ
γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου ἐπιξητοῦσιν' ὑμῶν δὲ ὁ πατήρ
5 . ».-
8Ι οἶδεν ὅτι χρῄξετε τούτων. ΠλΛὴν ξητεῖτε τὴν βασιλείαν αὐτοῦ,
.ω ς ς ω λ Ν ,
32 καὶ ταῦτα προστεθήσεται ὑμῖν. Μὴ φοβοῦ, τὸ μεικρὸν Ἀ ποί-
ο 2 / ς 4 6 ον ν ο ον 3 .,
µνιον᾿ ὅτι εὐδόκηδεν ὁ πατηρ υμῶν δοῦναι υμῖν τὴν βασιλείαν.
9 ς"ν " , µ ,
Πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν, καὶ δότε ἐλεημοσύνην ποιῄσατε
ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς
84 οὐρανοῖς' ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίξει, οὐδὲ σῆς διαφθείρει. Ὅπου
96 γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὺς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται. ᾿Ἑσ-
ς ν 3 ω , ᾽ β / /
τωσαν Όμων αἱ ὀσφῦνες περιεξωσμέναι, καὶ οὗ Λύχνοι παιομε-
96 νοι' Καὶ ὑμεῖς όμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύρίον ἔαυ-
τῶν, πότε ἀναλύσῃ ἐκ τῶν γάμων ἵνα ἐλθόντος καὶ κρούσαν-
ὃ7τος, εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. Μακάριου οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς
2λ9. 4 ς , ς ω ο ον 1 ῃ ς η]
ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας' ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι πε-
/ ν 3 ῳ 2 λ Ν λ / )
ριζῶσεται;, καὶ ἀνακλινεῖ αὐτους, καὶ παρελδῶν διακονήσει αὐ-
. ω ϱ ω 3 δα 2 - 3
88 τοῖς. Κάν ἐν τῇ δευτέρα κάν ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ, καὶ εὔ-
59 ρῇ οὕτως, µακάριοι εἰσὶν ἐκεῖνοι. Τοῦτο δὲ γεινώσκετεΧ, ὅτι εὖ
”/ ς 2 / , κά μ / 2) : 2 /
ᾖδει ὁ οὐκοδεσπότης ποίᾳ ὥρα ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν
40 ἂν, καὶ οὖκ ἀφῆκεν διορυχθῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. Καὶ ὑμεῖς γεί-
νεσθεΧ ἔτοιμοι ὅτι ᾗ ὥρᾳα οὐ δοκεῖτε, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρ-
χεται.
5 ες .--- ν. ς »ν 3
41 Είπεν δὲ ὁ Πέτρος κύριε, πρὸς ἡμᾶς τὴν παραβολὴν ταύτην
49 Λέγεις, ἢ καὶ πρὸς πάντας; Καὶ εἶπεν ὃ κύριος" τίς ἄρα ἐστὶν ὁ
πιστὸς οἰκονόμος ὃ φρόνιµος, ὃν καταστήσει ὃ κύριος ἐπὶ τῆς θε-
, 6 » ω ώ
49 ραπείας αὐτοῦ, τοῦ διδόναι ἐν καιρῷ σειτομέτριον Ἁ; Μακάριος ὁ
δούλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθῶὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως.
2 ω . ο ν ω
44 4ληθῶς λέγω ὑμῖν, ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ κα-

΄ 2 2 λ ο) ώ
46 ταστήσει αὐτόν. Ἔὰν δὲ εἴπῃ ὁ. δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ-

ΧΙ.

κ 2. Π],
μλέ,

ἸΛ.

2. ΤΠ

41.

11)

2. Ἡ].
γι.

Αλ. ῃι,
γεν.

41

Χθπ,
σε.

ΧΗ.

2. Π.
πίνει»,

1Δ

0

”.2. Ἱπ,
γίν.
9. Ίο
γην.

9. ΤΠ.
πρίν.

{42 ὮΥΑΡΓΕΔΙΟΝ

... ρ. ς {. ) ρ ͵ . , [ η
τοῦ χρονίξει ὁ πύριός µου ἔρχεσθαι καὶ ἄρξηται τύπτειν τους
, ’
παῖδας, καὶ τὰς παιδίσκας, ἐδθίειν τε καὶ πείνειν Ά καὶ μεθυύσ-
[χέ 5 ’ ο / » , . ς / ον 2
κεσθαι. Ἠδει 9 κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ημέρα οὗ προσ-
ν 5’
δοκῷ, καὶ ἐν ὥρᾳ ᾖ οὐ γεινώσκει Ά' καὶ διχοτοµήσει αὐτὸν, καὶ τὺ
µέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀπίότων Δήσει. Ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος ὁ
4 4 [ ω [ 2 » ᾿ λ ϱ / ο) /
γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας, ἢ ποιήσας
πρὸς τὸ θέληµα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς. Ὁ δὲ μὴ γνοὺς, ποιή-
σας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας' παντὶ δὲ ὦ ἐδόθη πολὺ,
ο 2’
πολὺ ξητηθήσεται παρ᾽ αὐτοῦ ' καὶ ῷ παρέθεντο πολὺ, περισσό-
τερον αἰτήσουσιν αὐτόν. ΙΠῦρ ἠλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τέ
θέλω εὖ ἤδη ἀνήφθη; βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισθῆναι, καὶ πῶς
/ ᾳ / ο « μα 2 / /
συνέχοµαι ἑωσότου τελεσθῇ; «οκεῖτε ὅτι εἰρήνην παρεγενόµην
ω ---- ς .
δοῦναι ἐν τῇ γῇ; οὐχὶ, Λέγω ὑμῖν, ἆλλ᾽ ἡ διαµερισµόν. "Ἔσονται
Ν 3 Ν . Μ [λ 9 ωο] / ων 3
γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν πέντε ἓν ἑνὶ οἴκῷ διαμερισµένοι, τρεῖς ἐπὶ δυ-
σὶν, καὶ δύο ἐπὶ τρισύν. «{ιαμερισθήσονται πατὴρ ἐπὶ υἱῷ, καὶ
υἱὸς ἐπὶ πατρὶ µήτηρ ἐπὶ Θνγατέρα, καὶ θυγάτηρ ἐπὶ τὴν μητέρα"
κ΄ 9. ΑΔ ) ΄ μ » 4 / 9 3 4 /
πενὃερα ἐπὶ την νυμφην αὐτης, καὶ νυμφη ἐπὶ την πενΏεραν.
Ἔλεγεν δὲ καὶ τοῖς ὄχλοις' ὅταν ἴδητε νεφέλην ἀνατέλ-
Ίουσαν ἐπὶ δυσμών, εὐθέως Λέγετε ὅτι ὄμβρος ἔρχεται"' καὶ γεἰ-
Χ ο κά / , / . [κά / ”
νεται " ούτως. Και Οταν νὸὀτον πνέοντα, Λέγετε᾽ Οτι καύσων ἐσ-
. λ / - Ν λ / ο ω ῃ ω 3
ται’ καὶ γείνεται”. ποκριταὶ, τὸ πρόσωπον τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐ-
ρανοῦ οἴδατε δοκιµάξειν ᾿ τὸν καιρὸν δὲ τοῦτον πῶς οὖκ οἴδατε
ιν
δοχιµάξειν: Τί δὲ καὶ ἐφ᾽ ἑαυτῶν οὐ κρείνετεΧ τὸ δίκαιον; ὧὸς
Δ ς / Δ ν΄ 32 , . » ον ϱ] ω ς ω 4
γὰρ ὑπάγεις µετᾶ τοῦ ἀντιδίκου σου ἐπ ἄρχοντα, ἐν τῇ οδῷ δος
2 , 2 , ... ῃ , λ η
ἑργασίαν ἀπηλλαχθαι αὐτοῦ ' µήποτε κατασυρῇῃ σε προς τον κρι-
, ἳ ω ς
τὴν, καὶ ὁ κριτής σε παραδώσει τῷ πράκτορι, καὶ ὁ πράκτωρ σε
βαλεῖ εἰς φυλακήν. «4έγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃρ ἐκεῖθεν ἕως καὶ τὸ

71 λ 3 ν
ἔσχατον Λεπτὸν ἀποδῷῶς.

40

41

48

49
50
5ι
ὅρ
μδ)

δ4

ὅὅ
66

57
56

59

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ., 149

ΚΕ Φ. Τ..

1 ἸΓαρῇσαν δέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἀπαγγέλλοντες αὐτῷ πε-θΑΡ. ΧΙΙ.
{ς

» {’ Ὡ - Ν - 2
ϱ) τῶν ΓαλειλαίωνΧ, ὢν τὸ αἷμα Πειλᾶτος ἔμιξεν µετα τῶν μῶη
αΑΙΛΑ.
ώ ) ” 2 ο ... ν α ς μΐ.
2 Φυσιῶν αὐτῶν. Καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς' δοκεῖτε Οτι οὗ δὲς οἱ κ.
Πιλ.

Γαλειλαῖοι οὗτοι ἁμαρτωλοὶ παρὰ πάντας τοὺς Γαλειλαίους ἑ-
ώ ”--. 2 2 ή
8 γένοντοι ὅτι ταῦτα πεπόνθασιν; Οὐχὶ, λέγω ὑμῖν ' ἀλλ᾽ ἐάν μὴ
ιά ς / Ρ ο » λ
4 µετανοῆτε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε. Ἡ ἐκεῖνοι οἳ δεκαοκτῶ;
3 2 μα) 9) ς / 3 » 3 8 3 η 2 Δ
ἐφ᾽ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος ἓν τῷ Σιλωὰμ, καὶ ἀπέκτεινεν αύτους,
. α ον / 2) ) / Δ 9 /
” δοκεῖτε ὅτι αὐτοὶ ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώ-
ω ϱ 112
ὅ πους τοὺς κατοικοῦντας ]ηρουσαλήμ; Οὐχὶ, λέγω ὑμῖν' ἆλλ
- 5 ἳ
ὁ ἐὰν μὴ µετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε. Ἔλεγεν δὲ ταύ-
ν -”. 3
την τὴν παραβολὴν᾽ συκῆν εἶχέν τις πεφυτευμένην ἐν τῷ ἀμπὲ-
» 2 ὥς 9 3 ω 4 5 ω» 4 2 οἱ
Λῶνι αὐτοῦ καὶ ἠλθδεν ζητῶν κπαρπὸν ἐν αὐτῇ. καὶ οὐχ εὑρεν.
αι μα 5 ασ
7 Εἶπεν δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργὸν: ἰδοὺ, τρία ἔτη ἀφ᾽ οὗ ἔρχο-
μαι ζητῶν παρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ, καὶ οὐχ εὑρίσκω" ἔκκοψον
8 ο 4 , Ἆ { Χε ω. ο 2 λ / α 3,πι.
αὐτὴν ἵνα τί καὶ τὸν τόπον καταργεῖ; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς λέγει τὴν γῆν.
» ς [ 3” 2 Δ - η] ο ,
αὐτῷ ' κύριε, ἄφὲς αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περὶ
3. ο. 3 ο
0 αὐτὴν, καὶ βάλω κποπρία' Κάν μὲν πονῄσῃ καρπὸν εἰς τὸ μέλλον
Δ 4 2 / .)
εὖ δὲ µήγε, ἐκκόψεις αὐτήν.
10 Ἠν δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασιν.
1 Καὶ ἰδοὺ, γυνὴ πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δεκαοκτο᾽ καὶ ἦν
συγκύπτουσα, καὶ μὴ δυναµένη ἀνακύψαι εἰς τὸ παντελές. Ἰδῶὼν
19 δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦ σεφῶνησ ὶ εἶ τῇ γύ ἶ
αὐτὴν ὁ Ἰησοὺς., προσεφώνησε, καὶ εἶπεν αὐτῇ ' γύναι, ἆπο-
18 Λέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου. Καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας
14 καὶ παραχρῆμα ἀνωρθάώθη, καὶ ἐδόξαξεν τὸν Θεόν. ᾽άποκριθεὶς
ς 5 . ν ν
δὲ ὁ ἀρχισυνάγῶγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββώτῳ ἐθεράπευσεν ὁ
2 ν “ ν Λ τ’ Ὀ
Τησοῦς, ἔλεγεν τῷ Όχλῳ ' ὅτι ἓξ ἡμέραι εὐσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάξεσ-
, 3 : ν .
θαι᾿ ἐν αὐταῖς οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρα τοῦ
[ὰ 2 ώ 5
16 σαββάτου. "Απεκρίθη δὲ αὐτῷ ὁ κύριος, καὶ εἶπεν ' ὑποκριταὶ,

[κό ς ω ν / » / χ ος 3 ν΄ Ἡ Δ », 2 λ
ἕχαστος υμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ Λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ η τον ὀνον ἀπὸ

ΧΙ.

144 ΏΎΥΑΓΓΕΛΔΙΟΝ

τῆς φάτνης, καὶ ἀπαγαγὼν ποτίξει; ταύτην δὲ, θυγατέρα 4βραὰμ 16

λ 5’ 6 Ὦ 5 ϱ 3 Ἡ
οὖσαν, ἦν ἔδήσεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει Λυ-

ΤΗ

” 0οἀ,
λέγων.

μ...
ὄψεσθε,

Ἀ 9, η].
προσήλ-
Φον,

Ρρ

θῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτουτῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου: Καὶ ταῦτα !7
Λέγοντος αὐτοῦ, κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ ' καὶ
πᾶς ὁ ὕχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γενοµένοις ὑπ᾿
αὐτοῦ. |

Ἔλεγεν οὖν" τίνι ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ δεοῦ; καὶ τίνι 18
ὁμοιώσω αὐτήν; Ὁμοία ἐστὶν κόκκῳ σινάπεως, ὃν 1αβὼν ἄνθρα- 19
πος ἔβαλεν εἰς κῆπον ἑαυτοῦ ' καὶ ηὔξησεν, καὶ ἐγένετο εἰς δέν-
δρον. καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσεν ἐν τοῖς κλάδοις
αὐτοῦ. Καὶ πάλιν εἶπεν' τένι ὁμοιώσω τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ; 20
Ὁμοία ἐστὶν ξύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἔκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα 21
τρία, ἕως οὗ ἐξυμώθη ὅλον. | |

Καὶ διεπορεύετο κατὰ πόλεις καὶ κώμας διδάσκων, καὶ 55
πορείαν ποιούµενος εἰς Ἱεροσόλυμα. Εἶπεν δέ τις αὐτῷ ' κύριε, 28
εὖ ὀλίγοι οἳ σωξόµενοι; ὃ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς. ᾽άγωνίξεσθε 24
εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς θύρας ὅτι πολλοὶ, λέγω ὑμῖν, ξητή-
σουσιν εἰσελθεῖν, καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν. ᾿4φ᾽ οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οὐ- 25
κοδεσπότης, καὶ ἀποκλείσῃ τὴν 9Φύραν, καὶ ἄρξεσθε ἔξω ἑστά-
ναι, καὶ κρούειν τὴν θύραν, λέγοντες' κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν ' καὶ
ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὖκ οἶδα ὑμᾶς, πόθεν ἐστέ. Τότε ἄρξεσθε 20
λέγειν’ ἐφάγομεν ἐνώπιόν σου, καὶ ἐπίομεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείαις
ἡμῶν ἐδίδαξας. «Ἱαὶ ἐρεῖ' λέγω”Ἀ ὑμῖν, οὐκ οἶδα πόθεν ἐστὸ ' 21
ἀπόστητε ἀπ᾿ ἐμοῦ πάντες ἐργάται ἀδικίας. Ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυΏ- 28
μὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν ὄφησθεν 4βραὰμ καὶ Ία-
κὠβ, καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ βασιλεία τοῦ 9εοῦ, ὑμᾶς δὲ
ἐκβαλλομένους ἔξω. Καὶ ἤξουσιν ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν, καὶ 29
ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ νότου καὶ ἀνακλιθήσονται ἐν τῇ βασιλεία τοῦ
Θεοῦ. Καὶ ἰδού, εἶσιν ἔσχατοι οἳ ἔσονται πρῶτοι, καὶ εἰσὶν πρῶ- 80
του, οἳ ἔσονται ἔσχατοι.

Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρα3 προσῆλθαν τινὲς Φαρεισαῖοι, Λέγοντερ 8ἱ

ΚΑΤΑ ΔΟΥΙΑΝ, 146

αὐτῷ ' ἔξελθε, καὶ πορεύου ἐντεῦθεν ὅτι Ηρώδης θέλει σε ἆπο-
89 χτεῖναι. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ' πορευθέντερ εἴπατε τῇ ἀλώπεκιταύτῃ
ἰδοὺ, ἐκβάλλω δαιμόνια, καὶ ἑάσεις ἀποτελῶ σήμερον καὶ αὔριον,
88 καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρα τελειοῦμαι. Πλὴν δεῖ µε σήμερον καὶ αὖ-
ριον καὶ τῇ ἐχομένῃ πορεύεσθαι' ὅτι οὐκ ἐνδέχεται προφήτην
84 ἀπολέσθαι ἔξω Ἱερουσαλήμ. Ἱερουσαλὴμ, Ἱερουσαλὴμ, ἡ ἆποκ-
᾿πείνουσα τοὺς προφήτας, καὶ Λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους
πρὸς αὐτὴν, ποσάκις ἠθέληόα ἐπισυνάξαι τὰ τέκνα σου, ὃν τρό-
πον ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελή-
86 σατε. Ἰδοὺ, ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν Λέγω δὲ ὑμῖν, οὐ μὴ
ἴδητέ µε ἕως εἴπητε, εὐλογήμένοο ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι

κυρίου.

ΚΕ Φ, ΙΔ,

1 ΓΚαὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων
φαρεισαίων σαββάτω φαγεῖν ἄρτον, καὶ αὐτοὶ ἦσαν παρατη-
2 ρούμενοι αὐτόν. Καὶ ἰδοὺ, ἄνθρωπός τις ἦν ὑδρωπικὸς ἔμπροσ-
8 Όεν αὐτοῦ. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς τοὺς νομικοὺς
καὶ φαρεισαίους, Λέγων ἔξεστιν τῷ σαββάτω θεραπεῦσαι, ἢ οὔ:

4 Οἳ δὲ ἠσύχασαν ' καὶ ἐπιλαβόμενος ἰάσατο αὐτὸν, καὶ ἀπέλυσεν.
ὅ Καὶ πρὸς αὐτοὺς εἶπεν τίνος ὑμῶν υἱὸς Ἐ ἢ βοῦς εἶ φρέαρ
πεσεῖται, καὶ οὖν εὐθέως ἀνασπάσει αὐτὸν ἕν ἡμέρα τοῦ σαβ-
ὁ βώτου: Καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα. Ἔλε-
γεν δὲ πρὸς τοὺς κεκληµένους παραβολὴήν, ἐπέχων πῶς τὰς
8 πρωτοκλισίαφ ἐξελέγοντο, λέγων πρὸς αὐτούφ. Ὅταν κληθῇς
ὑπό τινος εἰς γάμους, μὴ κατακλιθῇς εἰς τὴν πρωτοκλισίαν'
9 µήποτε ἐντειμότερόρ Ἐ σου ᾖ κεκληµένος ὑπ αὐτοῦ. Καὶ ἐλθὼν
ὁ σὲ καὶ αὐτὸν καλέσας, ἐρεῖ σοι" δὸς τούτω τόπον καὶ τό-
Ι0 τε ἄρξῃ μετὰ αἰσχύνης τὸν ἔσχατον τόπον κατέχειν. ᾽λλ᾽
ὕταν κληθῇς, πορευθεὶς ἀνάπεσαι Ἀ εἰς τὸν ἔσχατον τόπον ἵνα
ὕταν ἔλθῃ ὁ κεκληκώς σε, ἐρεῖ οι’ φίλε, προόανάβηθι ἀνώτε-

10

ΧΗΙ.

ΟΑΡ.
ΧΙΥ.
ΡΑ.

Χ Τία εοἆ,

ΡΕ

κ.
3 ΄

αγαπέεσει

ΧΙΥ.

κ 1 πι.
ὠναπεί-
ρους.

ΡΓ

Χ 3. Πι,
μισεῖ,

1460 ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ϱον’ τὀτε ἔσται σοι δόξα ἐνώπιον πάντων τῶν συνανακειµένων
ιο) - 9 ώ ς
σοι. Ότι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν, ταπεινωθήσεται' καὶ ὁ ταπεινῶν
ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται. Ἔλεγεν δὺ καὶ τῷ πεκληκότι αὐτὸν ' ὅταν
« 9) ω ὶ / Λ , Ν ῳ
ποιῇς ἄριστον η δεῖπνον, µή φῶνει τους φίλους σου, μηδὲ τους
ἀδελφούς σου, μηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου, μὴ γείτονας πλουσίους '
΄ 3 ο.
µήποτε καὶ αὐτοὶ ἀντικαλέσωσίν σε, καὶ γένηται ἀνταπόδομά σοι.
2 4» ο 4 ο. 2 1
λλ᾽ ὅταν δοχἠν ποιῇς, κάλει πτωχοὺς, ἀναπήρους Ἀ, χωλοὺς,
9ἱ ) Ὦ 2 ον , .
τυφλοὺς' Καὶ µακάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ ἔχουσιν ἀνταποδοῦναί 6ου
ἀνταποδοθήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων. ᾽4κού-
σας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα», εἶπεν αὐτῷ μακάριος
9, ”ω ω ω ϐς ὃν 9 ν
στις φάγεται ἄρτον ἕν τῇ βασιλείᾳ τοῦ 8εοῦ. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ
ἄνθρωπός τις ἐποίει δεῖπνον μέγα, καὶ ἐκάλεσεν πολλούς. Καὶ
» λ΄ ω » δ ὃ- 8 ω , ον .
ἀπέστειλεν τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς
κεκλημένοις ἔρχεσθε, ὅτι ᾖδή ἔτοιμά ἐστιν Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ

ω / ν . 6 » 5 ὃς 3 λ ». /
µιας πάντες παραιτεῖσθαι ὁ πρῶτος είπεν αὐτῷ ἄγρον ἠγο-

11
19

16
17

18

ρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθὼν ἰδεῖν αὐτὸν" ἐρωτῶ σε, ἔχε

µε παρῄῃτηµένον. Καὶ ἕτερος εἶπεν ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέν-

τε, καὶ πορεύομαι δοκιµάσαι αὐτὰ" ἐρωτῶ σε, ἔχε µε παρῇ-

τηµένον. Καὶ ἕτερος εἶπεν γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ

δύναµαι ἐλθεῖν. Καὶ παραγενόµενος ὁ δοῦλος ἀπήγγειλεν τῷ

χυρίω αὐτοῦ ταῦτα" τότε ὀργισθεὶς ὃ οὐκοδεσπότης εἶπε τῷ

. 2 νι 3 , 9 Δ , ο / Μ

δούλῳω αὐτοῦ" ἔξελθε ταχέως εἰ τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς

/ ο Δ Ν Να 2 ο Δ ἡ λ

πολεως, καὶ τους πτωχους καὶ ἄναπήρους Ἀ καὶ τυφλους καὶ

χωλοὺς εἰδάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος' κύριξ. γέγονεν

3 5 ο
ὃ ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐδτίν. Καὶ εἶπεν ὃ κύριος πρὸς
ν Ὄ 5 Ν
τὸν δοῦλον" ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς., καὶ ἀνάγ-
ο ον 5 ολ.

κασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ µου ὁ οἶκος. «4έγω γὰρ ὑμῖν ὅτι

2 η » ) ν 4 , » 4 ΄ ρ ω

οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί µου τοῦ
δείπνου.

Συνεπορεύοντο δὲ αὐτῷ ὄΌχλοι ποΛλοὶ καὶ στραφεὶς εἷ-

Ν 2 λ . ευ η / ᾿ 2 μ ᾿
πεν πρὸς αὐτοὺς' Εἰ τις ἔρχεται πρός µε, καὶ οὐ μεισεῖ Χ τὸν

» Δ λ ω Ἶ
πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ τὴν γυναῖκα, καὶ τὰ τέκ-

19

20
21

99
98

24

26

90

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 147

να, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ τὰς ἀδελφὰς, ἔτι τε καὶ τὴν φυ- ΧΙΝ.
᾽ ρ » 2 ’ τ’ 9 ’ ο, 5 ν
97 χὴν ἑαυτοῦ, οὐ δύναται εἰναί µου μαθητής. Όστις οὖν οὐ βασ-
τάξει τὸν σταυρὸν ἑαυτοῦ. καὶ ἔρχεται ὀπίόω µου, οὐ δύναται
98 εἶναί µου µαθητήρ. Τίς γὰρ ἐξ ὑμῶν, θέλων πύργον οἰκοδομῆ-
σαι, οὐχὶ πρῶτον καθίόας ψηφίξει τὴν δαπάνην, εἰ ἔχει εὐς
90 ἀπαρτισμόν; Ἵνα µήποτε Θέντος αὐτοῦ Θεμέλιον, καὶ μὴ ἰσ-
χύοντος ἐκτελέσαι, πάντες οὗ θεωροῦντες ἄρξωνται αὐτῷ ἐμ-
, ’ ο, αἱ ς » 4 2 ϱ
δ0 παίξειν, Λεγοντερ᾽ οτι ουτος ὁ ανθρωπος ἠρξατο οὐκοδομεῖν, καὶ
91 οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέσαι. Ἡ τίς βασιλεὺς πορευόμενος ἑτέρῳ βα-
σιλεῖ συμβαλεῖν εἰς πὀλεμον , οὐχὶ καθίσας πρῶτον βουλεύσεται
: 9 , «2. πη.
εὖὐ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα χειλιάσιν Ἐ ὑπαντῆσαι τῷ μετὰ εἴκοσι μμ].
, η / 3 σ.. ϱ ϱἱ / η 9 ν ο κ 2.Πι,
ὃ) χειλιάδων Ἀ ἔρχομενῳ ἐπ αὐτον; Εἰ δὲ µήγε, ἔτι αὐτοῦ πὀθῥω μιλ,
ας , 3 1 9 ον 9 ».) οῦ 5’
8 Όντος, πρεσβείαν ἀποστείλας, ἐρωτᾷ εἰς εἰρήνην. υτῶς ουν,
πᾶς ἐξ ὑμῶν ὃς οὐκ ἀποτάσσεται πᾶσιν τοῖς ἑαυτοῦ ὑπάρχου-
84 σιν, οὐ δύναται εἶναί µου μαθητής. Καλὸν οὖν τὸ ἅλας' ἐὰν δὺ
96 καὶ τὸ ἅλας µωρανθῇ, ἐν τίνι ἀρτυθήσεται; Οὔτε εἰς γῆν, οὔτε
εἶς κοπρίἰαν εὔθετόν ἐστιν: ἔξω βάλλουσιν αὐτὸ" ὁ ἔχων ὧτα

2 3
ἀπούειν, ἀκουέτω.

ΚΕΦ, ΤΗ.

Ι. σαν δὲ αὐτῷ ἐγγίξοντερ πάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ, οί ὧν

» ἀκούειν αὐτοῦ. Καὶ διεγόγγυξον οἵ τε Φαρεισαῖοι καὶ γραµ-
ματεῖς, Λέγοντερ" ὅτι οὗτος ἁμαρτωλοὺς προσδέχεται, καὶ συν-
8 εσθίει αὐτοῖς. Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺρ τὴν παραβολὴν ταύτην,
4 λέγων. Τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόβατα, καὶ ἀπο-
Ίέσῃ " ἐξ αὐτῶν ἓν. οὐ καταλείπει τὰ ἐνενηκονταεννέα ἐν τῇ ὀπολέσως,
ὅ ἐρήμω, καὶ πορεύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς, ἕως εὕρῃ αὐτό; Καὶ
6 εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους αὐτοῦ χαίρων; Καὶ ἐλθὼν εἰς
τὸν οἶκον, συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας; λέγων αὐ-
τοῖς" συγχάρητέ µοι, ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν µου τὸ ἀπολωλός.

- 4 6 ν .. ο Δ ν ν
Ἱ εγω ὑμῖν, ὅτι οὕτως χαρὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἔσται ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτω-
1043

ΧΥ.

..2, Την

λιμός.

2. Τῃ,
ποᾖιτ.

” 9, πι.
λιμῷ.

145 ΕΥ ΑΤΤΕΛΙΟΝ

» : ενω 3. 3
Λῷ μετανοοῦντι, ἢ ἐπὶ ἐνενηκονταεννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρει-

η) . ΄
αν ἔχουσιν µετανοίαρ. Η τίς γυνὴ, δραχμὰς ἔχουσα δέκα. ἐὰν
3 π
ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει Λύχνον, καὶ σαροῖ τὴν οὐ-
κίαν, καὶ ζητεῖ ἐπιμε]ῶς, ἕως οὗ εὕρῃ; Καὶ εὑροῦσα συγ-
ν Ν .
παλεῖ τὰς φίλας καὶ γείτονας, Λέγουσα΄' Συγχάρητέ µοι, ὅτι
5 ο νο
εὗρον τὴν δραχμὴν ἦν ἀπώλεσα. Οὕτως, λέγω ὑμῖν, γείνεται
4 3 / 3 , ” ν ᾿ Ας 4 5 ”
χαρὰ ἐνώπιον ἀγγέλων τοῦ θεοῦ ἐπὶ ἓἑνὶ ἁμαρτωλῶ µετανο-
οὔντι.
Εἶπεν δὲ'άνθρωπός τις εἶχεν δύο υἱούς. Καὶ εἶπεν ὁ νεῶ-
2 ο ς, 4 ο λ 9 / 0 ν
τερος αὐτῶν τῷ πατρὶ ' πᾶτερ., δός µοι το ἐπιβάλλον μέρος τῆς
.. ῃ ὠ
οὐσίας. Ὁ δὲ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. Καὶ μετ οὐ πολλὰς
6 4 . Ν /
ἡμέρας συναγαγὼν πάντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χῶ-
ω ο) » 7
ϱαν μακρὰν ' καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισεν τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, ζῶν ἀσώ-
τως. «4απανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα, ἐγένετο λειμὸς Ἁ ἐσχυρὰ

-- |
κατα τὴν χώραν ἐκείνην᾽ καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. Καὶ

πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολειτῶν Ἅ τῆς χώρας ἐκείνης' καὶ

ἔπεμφεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. Καὶ ἐπε-
- δώ 5 ο .
θύμει χορτασθῆναι ἔκ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἳ χοῖροι' καὶ
ουὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. Εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλδὼν, ἔφη" πόσοι µίσθιοι
” , / - Ξ

τοῦ πατρός µου περισσεύονται ἄρτων, ἐγὼ δὲ Λειμῷ Ἐ ὧδε ἀπόλ-

2 λ / λ λ 3 μις
λυμαι; -άναστας πορευσοµαι προς τον πατέρα µου» καὶ ἐρῶ

3 μα / ο 9 λ 9 3 4 ο / [ή 2
αὐτῷ ' πατερ, Ώμαρτον εἰς τον ούρανον, καὶ ἐνῶπιον σου. Οὐ-

κέτι εἰὐμὶ ἄξιος κλήηθῆναι υἷος σου ποίησὀν µε ὥς ἕνα τῶν µισ-.

θίων σου. Καὶ ἀναστὰς ἦλθεν πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ. Ἔτι
δὲ 3 » ᾿ ν , ἷδ .. ς Ν » ”. ὴ ο
ὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἐσ-
3 »
πλαγχνίισθη” καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ, καὶ
5 ε ως
κατεφίΛήσεν αὐτόν. Εἶπεν δὲ ὃ υἱὸς αὐτῷ πάτερ, ὤμαρτον εἰς
τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου" οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἷός
α 5 ϱ 4 : λ
σου᾿ ποίηδόν µε ὣς ἕνα τῶν µισθίων σου. Εἶπεν δὲ ὁ πατῆρ πρὸς
τοὺρ δούλους αὐτοῦ: Ταχὺ ἐξενέγκατε στολἠν τὴν πρώτην,

2 4 µ 9 ο
καὶ ἐνδύσατε αὐτὸν, καὶ δότε δαμτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ,

12

19

16

10

17

18
19

20

21

29

καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας Καὶ φέρετε τὸν µόσχον τὸν 38

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. | 149

94 σειτευτὸν Ἐ Φύσατε᾽ καὶ φαγόντες εὐφρανδῶμεν. Ὅτι οὗτος ὁ
υἱός µου νεκρὸς ἦν, καὶ ἔξησεν' ἦν ἀπολωλὼς, καὶ εὑρέθη.
οὗ Καὶ ἤρέαντο εὐφραίνεσθαι. ἘἩν δὲ ὁ υἶὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος
ἐν ἀγρῷ' καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισεν τῇ οὐπία, ἤκουσεν συμφω-
96 νίας καὶ χορῶν. Καὶ προόκαλεσάµενος ἕνα τῶν παίδων ἔπυν-
:97 θάνετο τί ἂν εἴη ταῦτα. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ: ὅτι ὁ ἀδελφός σου
ἤκει" καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν µόσχον τὸν σιτευτὸν Ἀ, ὅτι ὑγι-

98 αίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν. ἸΦργίσθη δὲ, καὶ οὖκ ἤθελεν εἰσελ-
0 Θεῦν. Ὁ δὺ πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. Ὁ δὲ
᾿ἀποκριθεὶς εἶπεν τῷ πατρὶ' Ἰδοῦ, τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι,
καὶ οὐδέποτε ἐντολήν ὅου παρῇλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας

980 ἐρίφιον, ἵνα μετὰ τῶν φίλῶν µου εὐφρανθῶ' Ὅτε δὲ ὃ υἱός σου
οὗτος, ὁ καταφαγών 6ου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ᾖλθεν, ἔθυδας

δΙ αὐτῷ τὸν σειτευτὸν Ἐ µόσχον. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ: τέκνον, σὺ
8 πάντοτε µετ᾽ ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ, σώ ἐστιν. Εύφραν-
θῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὃ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν,

καὶ ἔζήσεν᾽ καὶ ἀπολωλὼς, καὶ εὑρέθη.

Ιςτ ὅ, Ἱς,

1 Ελεγεν δὲ καὶ πρὸς τοὺς μαθητὰς' ᾿άνθρωπός τις ἦν πλού-
5 , ξ ώ
σιος, ὃς εἶχεν οὐκονόμον Ἀ' καὶ οὗτος διεβλήθη αὐτῷ ὥς διασκορ-
, κ ες /) ᾿ ω ' , 2 5 »
2 πίξων τὰ υπάρχοντα αὐτοῦ. Καὶ φῶνησας αὐτὸν, εἶπεν αὐτῷ '
, μα , , 4 » 2 / Δ / ν ,
τί τοῦτο ἀκούω περὶ σοῦὺ; ἄποδος τον λόγον τῆς οἰκονομίας σου
2 4 , 4 ΄ ω ῳ ν΄ 2. ω ϐἉ 9 / .
8 οὐ γὰρ δύνῃ ἔτι οἰκονομεῖν. Εἶπεν δὲ ἐν ἑαυτῶ ὁ οὐκονόμος
τί ποιήσω, ὅτι ὃ κύριός µου ἀφαιρεῖται τὴν οἰκονομίαν ἀπ᾿ ἐμοῦ;
4 σκάπτειν οὖν ἰσχύω, καὶ ἐπαιτεῖν αἰχύνομαι. Ἔγνων τί ποιήσω,
ἵνα ὅταν- μετασταθῶ τῆς οἰκονομίας, δέξωνταί µε εὖς τοὺς οἵ-
ὅ κους ἑαυτῶν. Καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα ἕκαστον τῶν χρεωφει-
Λετῶν τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ, ἔλεγεν τῷ πρώτῳ' πόσον ὀφείλεις τῷ
“ ΄ 4
ν 5
ὁ κυρίω µου; Ὁ δὲ εἶπεν ἕκατὸν βάτους ἑλαίου" ὁ δὲ εἶπεν αὐ-

τῷ ᾿ δέξαι σου τὰ γράμματα, καὶ καθίσας γράψον ταχέως πεντή-

Χν.
. ο. η,
σιτ.

κια σος,
4. 1ὰς

. 2πι,
σιτ.

ΑΡ.
ΧΥΙ.
ος
. 1, υπ
Οἱέ1Ο0Ο2Ο-
μους,

ΧΥΙ.

... τη.
ἐκλέ,

Φ [ία οοᾷ,

κ 9. πι.
µισ,

Ῥρθ

150 ΡΕΥΑΓΤΕΔΙΟΝ

” : Ὁ : , 5 - .
κοντα. Ἔπειτα ἑτέρῳ εἶπεν. σὺ δὲ πόσον ὀφείλεις; ὁ δὲ εἶπεν
ϱ Ν ο , ͵ , νι / ι λ ,
ἕκατον πόρους σίτου" λέγει αὐτῷ δέξαι σου τα γράμματα,

/ 2 ’
καὶ γράψον ὀγδοήκοντα. Καὶ ἐπῄνεσεν ὁ κύριος τὸν οὐκονόμον

» 2 , [κά , 2 , ο ἃ ω ω /
τῆς ἀδικίας, Οτι φρονίµως ἐποίησεν ' ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος του-
’ ς 1
του φρονιμῶτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν
ώ Δ 5 ο ο .
ἑαυτῶν εἶσιν. Καὶ ἐγὼ ὑμῖν λέγω ' Ῥανυτοῖς ποιήσατε φίλους ἐκ
ω ον ω. 3 , ώ
τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας' ἵνα ὅταν ἐκλείπῃ Ἀ, δέξωνται ὑμᾶς εἰς
᾽ ι ν
τὰς αἰωνίους σκηνά. Ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίστω, καὶ ἐν ποΛλῷ
/ σ ν΄
πιστός ἐστιν ᾿ καὶ ὃ ἐν ἐλαχίστω ἄδικος, καὶ ἐν πολλῷ ἄδικός
ἐστιν. Εἰ οὖν ἐν τῷ ἀδίκῳ μαμωνᾷ πιστοὶ οὐκ ἐγένεσδε, τὸ ἄλη-
π ς ν ω ι
Θινὸν τίς ὑμῖν πιστεύσει; Καὶ εἰ ἐν τῷ ἀλλοτρίω πιστοὶ οὖκ
9 9 .,. ς
ἐγένεσθε, τὸ ἡμέτερον Ἐ τίς ὑμῖν δώσει; Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται
3 :
δυσὶ κυρίοις δουλεύειν ἢ γὰρ τὸν ἕνα µεισήσει Ἐ, καὶ τὸν ἕτερον
9 / ο Ἆ πα ν. 3 / μ ν΄ ο 4 / . 2
ἀγαπήσει ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται, καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει ' οὐ
δύνασθε 8εῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.
” ω ω ϱ
Ἡκουον δὲ ταῦτα πάντα οἳ Φαρεισαῖοι, φιλάργυροι υπ-
’ . οὐ / ) η) 5 2 ω. ο 6 ω
ἄρχοντες ' καὶ ἐξεμυκτήριξον αὐτόν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' υμεῖς
ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνῶπιον τῶν ἀνθρώπων ' ὁ δὲ 9εὸς
γεινώσκει Ἑτὰς καρδίας ὑμῶν ' ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώπῳ Ἀ ὑψηλὸν, βδέ-

λυγμα ἐνώπιον κυρίου. Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται µέχρι Ἰωάνου
ί ἤ

6 , ” Μ /. ν
ἀπὸ τότε ἤ βασιλεία τοῦ θεοῦ εὐαγγελίξεται, καὶ πᾶς εἰς αὐ-

τὴν βιάξεται. Εὐκοπώτερον δέ ἐστιν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
παρελθεῖν, ἢ τοῦ νόµου κεραίαν µίαν πεσεῖν. Πᾶς ὃ ἀπολύων
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ γαμῶν ἑτέραν, μοιχεύει καὶ ὃ ἄπο-
Λελυμένην ἀπὸ ἀνδρὸς γαμῶν, µοιχεύει. άνθρωπος δέ τις ἦν
πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον, εὐφραινόμενος
καθ᾽ ἡμέραν Λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις, ὀνόματι «4άξαρος,
ἐπέβλήτο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ εἰλκωμένος. Καὶ ἐπιδυμῶν
χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέξης τοῦ πλου-
σίου" ἀλλὰ καὶ οἳ κύνες ἐρχόμενοι ἐπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.
Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν, καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν

» 2
ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰ τὸν κόλπον 4βραὰμ᾽ ἀπέθανεν δὲ καὶ

8

τῷ

10

1
12
19

14
16

10

17

10

2

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 151

98 ὁ πλούσιος, καὶ ἐτάφη. Καὶ ἐν τῷ ἄδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς ΧΥΙ.
αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ 4βραὰμ ἀπὸ µακρόθεν, καὶ

4 4άζαρον ἐν τοῖς πόλποις αὐτοῦ. Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπεν ᾽
πάτερ 4βραὰμ ἐλέησόν µε, καὶ πέμψον «4άξαρον, ἵνα βάψῃ τὸ
ἄκρον τοῦ δαµτύλου αὐτοῦ ὕδατος, καὶ καταφύξῃ τὴν γλῶσσάν

9 µου ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. Εἶπεν δὲ 4βραὰμ’ τέκ-
νον, μνήῄσθητι ὅτι ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ξωῇ σου, καὶ
4άζαρος ὁμοίως τὰ κακὰ' νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ

90 ὀδυνᾶσαι. Καὶ ἐν πᾶσι τούτοις, μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα
μέγα ἐστήριαται, ὅπως οἱ Θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς,

27 μὴ δύνανται, μηδὲ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. Εἶπεν δὲ᾽
ἐρωτῶ σε οὖν, πάτερ, ἵνα πέµψ]ῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πα-

28 τρός µου ᾿Ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφοὺς, ὅπως διαμαρτύρηται αὐ-
τοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασά-

90 νου. «4έγει δὲ Αβραάμ’ ἔχουσι Μωύσέα καὶ τοὺς προφήτας᾽

90 ὠκουσάτωσαν αὐτῶν, Ὁ δὲ εἶπεν" οὐχὶ, πάτερ 4βραὰμ' ἀλλ

8Ι ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς µετανοήσουσιν. Εἴπεν
δὲ αὐτῷ ' εὖ Μωσέως Ἀ καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδ᾽ "Ιια εοὰ,

ἐάν τις ἐν νεκρῶν ἀναστῇ, πεισθήσονται.

Κ1Φ. 17.

3 Δ ” Γη
Ι Πΐπεν δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἀνένδεκτόν ἐστιν τοῦ τὰ δι
3 σχάνδαλα μὴ ἐλθεῖν' πλὴν οὐαὶ δι᾽ οὗ ἔρχεται. «4υσιτελεῖ αὐτῷ

λ -- ν 24
εὖ λίθος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τρώχηλον αὐτοῦ, καὶ ἔῤφῥει-

πται Ά εἰς τὴν θάλασσαν, ἢ ἵνα σκανδαλίσῃ τῶν μεικρῶν τούτων τρ »
ᾳ, , ρ Μο δὴ 5 ) ς 2 / , κ 2. 1η
ὃ ἕνα. Προσέχετε ἑαυτοῖς' ἐὰν αμάρτῃ ὁ ἀδελφός σου, ἐπιτίμησον μικ

2 νο Δ / , ” .
4 αὐτῷ ' καὶ ἔὰν µετανοήση, ἄφες αὐτῷ. Καὶ ἐὰν ἑπτάκις τῆς ἡμέ-
6 ΄
ρας ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ, καὶ ἑπτάκις ἐπιστρέψῃ πρὸς σὲ, λέγων '
ὅ μετανοῶ ἀφήσεις αὐτῶ. Καὶ εἴ ; ἀπόστολ ὃ ω
µ φήσεις αὐτῷ. Καὶ εἶπαν οὗ ἀπόστολοι τῷ κυρίῳ᾽ ΡΙΑ

, ε ο Ὁ) ,
6 πρὀσθες ἡμῖν πίστιν. Εἶπεν δὲ ὁ κύριος" εἰ ἔχετε πίστιν ὧς

Ἀ2.Π,

’ / / ο] ν
κοκκον σινάπεως, ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμείνῳ Ἀ ταύτῃ’ ἐκριζώθητι.ςνι αμίνῳ

γι].

ο σοᾶ.
αναπέσὲ,

ΡΙ5

ΡΙ5Ρ

152. ΟΒΥΑΡΓΕΛΙΟΝ

η ’ ν ’ Ἀ' 6 ον Δ
καὶ φυτεύθητι ἐν τῇ Φαλάσσῃ’ καὶ ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν. Τίς δὲ
ς » . . ω
ἐξ υμῶν δοῦλον ἔχων ἀροτριῶντα, ἢ ποιµαίνοντα», ὃς εὐσελθόντι
ων 3 ώ ω ” μ ι
ἐκτοῦ ἀγροῦ ἐρεῖ αὐτῷ εὐθέως' παρε]θὼν ἀνάπεσαι Ὁ: ᾱλΛ᾽ οὐχὶ
3 ν ... ν 8 , ͵ , , Ν / /
ἐρεῖ αὐτῶ' ἐτοίμασον τί δειπνήσω, καὶ περιζωσάµενος διακόνει
μοι, ἕως φάγω καὶ πίω' καὶ μετὰ ταῦτα φάγεσαι καὶ πίεσαι
, ν ν ω
σύ; {ή ἔχει χάριν τῷ δούλῳ ὅτι ἐποίησεν τὰ διαταχθέντα;

ο) 3} ο ω ο , ῃ 4 , δ
Ουτως καὶ υμεῖς, οταν ποιήσητε πάντα τα διαταχθέντα υμῖν,

10

λέγετε᾽ ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοι ἐσμὲν ὃ ὠφείλομεν Ἀ ποιῇσαι, πε- '

ποιήκαµεν. |

Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσθαι εἰς Ἱερουσαλὴμ, καὶ αὐ-
τὸς διήρχετο διὰ μέσον Σαμαρείας καὶ ΓΓαλειλαία. Καὶ εἰδ-
ερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην, ἀπήντησαν δέκα Λεπροὶ ἄν-
δρες, οἳ ἀνέστησαν πόῤῥωθεν. Καὶ αὐτοὶ ᾖραν φωνὴν, λέγοντες᾽
Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέήσον ἡμᾶς. Καὶ ἰδῶν εἶπεν αὐτοῖς' πορευ-
θέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἑερεῦσιν. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπα-
γειν αὐτοὺς, ἐκαθαρίσθησαν. Εὶς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἐδὼν ὅτι ζάθη,
ὑπέστρεψεν, μετὰ φωνῇς μεγάλης δοξάξων τὺν θεὀν. Καὶ ἔπε-
σεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, εὐχαριστῶν αὐτῷ.
καὶ αὐτὸς ἦν σαμαρείτης. Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν ' οὐ-
χὶ οὗ δέκα ἐκαθαρίσθήσαν: οἳ δὲ ἐννέα ποῦ; Οὐχ εὑρέθησαν
ὑποστρέψφαντες δοῦναι δόξαν τῷ θεῶ, εἰ μὴ ὁ ἀλλογενής οὗτος.
Καὶ εἶπεν αὐτῷ ἀναστὰς πορεύου.

Ἐπερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρεισαίων πότε ἔρχεται ἡ βα-
σιλεία τοῦ 9εοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς, καὶ εἶπεν οὖκ ἔρχεται ἢ
βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως ' Οὐδὸ ἐροῦσιν ' ἰδοὺ ὤδε,
ᾖ ἐκεῖ' ἰδοὺ γὰρ, ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν. Εἷ-

πεν δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς' Ελεύσονται ἡμέραι, ὅτε ἐπιθυμή-

11
12

19

16

16

17
18

19
20

21

: ω ϱ » ο ” » μ 9
σετε µίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖνι, καὶ οὐκ .

Μ δν... ω ο . /
ὕψεσθ.ε, Καὶ ἐροῦσιν ὑμῖν ἰδοὺ ἐκεῖ, ἡ ἰδοὺ ὧδε' μὴ διώξη-
”. 5 ν 5 Ν λ 2
τε. «σπερ γὰρ ἤ ἀδτραπὴ ἀδτράπτουσα ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρα-
4 3 ς 2 ᾽ Δ ’ . ο ”/ ϱ ϱἱ ». ὁὸ
νὸν, εἰς τήν ὑπ᾿ οὐρανὸν, λάμπει οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἆν-

βρώπου. Πρῶτον δὲ δεῖ αὐτὸν πολλὰ παθεἵν, καὶ ἀποδοπιμασ-.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΙΚΑΝ. ος 189

96 θῆναι ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης. Καὶ καθῶὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέ- ΧνΙ!.
ραις Νῶεν οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ. υἱοῦ τοῦ ἀνθρώ-

21 που. "Ἠσδιον, ἔπεινον Ἐ, ἐγάμουν, ἐγαμίζοντο., ἄχρι ἧς ἡμέρας Ενω,
εἰσῆλθεν Νῶε εἰς τὴν κειβωτὸν ' καὶ ᾖλθεν ὁ κατακλυσμὀς, καὶ

28 ἀπώλεσεν πάντας. Ὁμοίως καθῶὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις 4ῶτ ᾽

κ σοά.
90 ἤσθιον, Ἔπεινον, ἠγόραξον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν Ἀ. ι οἰκοδό-

δὲ ἡμέρα ἐξῆλ9εν 4ὠτ ἀπὸ Σοδόµων, ἔβρεξεν πῦρ καὶ θεῖον κ ἀπ οιιν,

9 βίον.
ώ 2
90 οὐρανοῦ, καὶ ἀπώλεσεν πάντας" Κατὰ τὰ αὐτα ἔσται ᾗ ἡμέρα ὁ
ω 2 2 ο
8Ί υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτηται. Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα, ὃς ἔσται
9 ”ω ΄ η] 4 ’ 2 ”» 39 ,ω ἃ /
ἐπὶ τοῦ δώµατος, καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτω
5 » ν κ ο 3 5 ν ς , νο / 9 νο
ἄραι αὐτὰ καὶ ὁ ἐν ἀγρῷ, ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπί-
ο) Δ ει
δὴ σω. Μνημονεύετε τῆρ γυναικὸρ 4ώτ. Ὃς ἐὰν ξητήσῃ τὴν ψυχὴν
αὐτοῦ περιποιήσασθαι, ἀπολέσει αὐτὴν ' ὃς δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ, ξωο-
84 γονήσει αὐτήν. 4έγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ ἔσονται δύο ἐπὶ κλεί-
κ 9 ς ’ . 2. η).
96 νής Ἀ' ὃ εἷς παραλημφθήσεται Ἐ, καὶ ὃ ἕτερος ἀφεθήσεται. Ἔσον- κλίνης.

ως

ται δύο ἀλήθουσαι ἐπὶ τὸ αὐτὸ" ἡ µία παραληἁφθήσεται, ἡ δπαραληφ.

να 9]ο οἱ Ἱη/γα.

Ρίο οἱ Ἱη[α.

86 ἑτέρα ἀφεθήσεται. Καὶ ἀποκριθέντες Λέγουσιν αὐτῷ ποῦ, κύ-

ς 5 3 ω.. λ ω ω 9
ριε; ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' ὅπου το σώμα. ἐκεῖ καὶ οἳ ἀετοὶ ἔπισυνα-

χθήσονται.
ΚΕΡᾷ. 1.
πα Ἡ λ ο. η λ . , , ΟΑΡ.
1 Γλεγεν δὲ παραβοΛλήν αὐτοῖς προς το δεῖν πάντοτε προσευχεσ- Χγιῃ.
, 2 4 ..) Μο / . , 5 9ἱ / ΡΙΔ
2 αι αὐτους, καὶ μή ἐνκακεῖνἳ 4έγων᾽ κριτής τις ἦν ἕν τινι πὀ- Χιπ,
ἐγκακεῖν.

3 4 / ” ὁ

8 Λειτὸν θεὸν μή φοβούμενος, καὶ ἄνθρωπον μὴ ἐντρεπόμενος ' Χήρα
ν 3 » ν { 2 ω . ν ὃν ἳ » ν ῃ ͵

δὲ ἦν ἐν τῇ πὀλὲει εκείνη καὶ Ίρχετο προς αὐτον, Λἔγουσα

2. ν΄ 2 3

4 Ἐκδώκησόν µε ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου µου. Καὶ οὐκ ἤθελεν ἐπὶ χρό-

μ --- ω ν 5 ῃ ρ ώς 9 ἲ ᾽ 2 ὁ
νον µετα ταῦτα δὲ εἶπεν ἐν ἑαυτῷ” εὖ καὶ τον Όεον οὐ φοβοῦ-

5 19) 2 8. 2 ο ὃ / 1 ιά
μαι, οὐδὲ ἄνθρωπον ἔντρεπομαι, δια γε το παφρέχειν µοι κὸ-

λ / / . 2 , 2» ὃς, ο ν 2 ῃ δ..

πον την χήραν ταυτην, ἐκδικήσω αὐτην ᾽ ἵνα µή εἰς τέλος ἐρ-

[ὁ ς / ο ΝΛ ς / 2 / » 5 Δ
6 χοµενη ὑπωπιαξῃ µε. Εϊπεν δὲ ὁ κύριος ἀπούσατε τί ὁ κριτὴς

7 τῆς ἀδικίας λέγει. Ὁ δὲ θεὸς οὐ μὴ ποιήση τὴν ἐκδίκησιν τῶν

154 ΈΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ΧγΙΙ. ἐκλεκτῶν αὐτοῦ τῶν βοώντων αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτὸς, καὶ µα-
κροθυμεῖ ἐπ᾽ αὐτοῖς; «4έγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐ- 8
τῶν ἐν τάχει πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλδὼν ἄρα εὑρήσει τὴν
πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;

ΡΙΕ Εἶπεν δὲ καὶ πρός τινας τοὺς πεποιθότας ἐφ᾽ ἑαυτοῖς ὅτι 9
εἰσὶν δίκαιοι, καὶ ἐξουθενοῦντες τοὺς Λοιποὺς, τὴν παραβολὴν
ταύτην ' ᾿ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑερὸν προσεύξασθαι᾽ 10
εἷς Φαρεισαῖος , καὶ ὁ ἕτερος τελώνης 'Ὁ Φαρεισαῖος σταθεὶς 11
ταῦτα πρὸς ἑαυτὸν προσηύχετο ὁ 9εὸς, εὐχαριστῶ σοι, ὅτι οὖκ
εἰμὶ ὥσπερ οἱ Λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοὺ,

ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης. Νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδε- 19
κατεύω πάντα ὅσα πτῶμαι. Ὁ δὲ τελώνης µακρόθεν ἑστὼς οὐκ 18
ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπᾷραι εἰς τὸν οὐρανὸν ' ἆλλ᾽ ἔτυ-
πτὲ τὸ στῆθος ἑαυτοῦ, Λέγων ' ὃ 8εὸς εἰλάσθητύ µοι τῷ ἆμαρ--
τωΛῷ. «4έγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωµένος εὖο τὸν οἶκον 14
ἑαυτοῦ, παρ ἐκεῖνον' ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν, ταπεινωθήσεται'
ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται.
μας, Προσέφερον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ βρέφη, ἵνα αὐτῶν Ἐ ἅπτηται' 16
ειροιροπί- ᾖδόντερ δὲ οἳ μαθηταὶ ἐπετείμων Ἀ αὐτοῖς. Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσ- 16

κ, Πλ,

ἐπιτίμ. Σκαλέόατο Λέγων ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρόὀς µε, καὶ μὴ
κωλύετε αὐτὰ τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
᾽αμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἂν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ ὧς 17
παιδίον. οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν.

ΡΙ4 Καὶ ἐπηρώτησέν τις αὐτὸν ἄρχων, λέγων «4{ιδάσκαλε ἆγα- 18
θὲ, τύ ποιῄσας ξζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;: Εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Ἰη- 19

"Εκρυηριιτσοῦς Τί µε Λέγεις ἀγαθὸν; οὐδεὶς ἀγαθὸς, εἰ μὴ εἷς ὁ Χ θεός.

π Τὰς ἐντολὰς οἶδας ' μὴ µοιχεύσῃς μὴ φονεύσῃς μὴ κλέψῃς ' μὴ 20
φευδομαρτυρῇς ' τέµα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα. Ὁ δὲ 9ἱ
εἶπεν ταῦτα πάντα ἐφύλαξα ἐκ νεότητο, ᾽άκούσας δὲ ὁ 25
Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτῷ ἔτι ἕν σοι Λείπει πώντα Όσα ἔχεις πώ-
Λήσον, καὶ διάδος πτωχοῖς., καὶ ἔξεις Θησαυρὸν ἐν τοῖς οὐ-

ρανοῖς' καὶ δεῦρο, ἀκολούθει µοι. Ὁ δὲ, ἀκούσας ταῦτα, περί- 35

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. - | 155

ϱ4 Λύπος ἐγενήθη' ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν Ίη-
σοῦς, εἶπεν πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰς τὴν βα-
26 σιλείαν τοῦ 9εοῦ εὐσπορεύονταυ. Εὐκοπῶτερον γάρ ἐστιν κάµη-
λον διὰ τρήµατος βελόνης εἰσελθεῖν, ἡ πλούσιον εἰς τὴν βασι-
260 Λείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν. Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες καὶ τίς δύ-
27 ναται σωθῆναι; Ὁ δὲ εἶπεν τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις, δυ-
νατὰ παρὰ τῷ 9εῷ ἐστίν.
98 Εὖπεν δὲ ὁ Πέτρος" ἰδοὺ, ἡμεῖς ἀφέντες τὰ ἴδια ᾖκολου-
9 Δήσαμέν σοι. Ο δὲ εἶπεν αὐτοῖς' ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὅτι οὐδείς
ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οὐκίαν, ἢ γυναῖκα, ἢ ἀδελφοὺς, ᾖ φονεῖς, ἢ
δ0 τέκνα, εἴνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ 9εοῦ, ὃς οὐχὶ οὐ μἡ Λάβῃ πολ-
λαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένω
ζωήν αἰώνιον.
δι Παραλαβὼν δὲ τοὺς δώδεκα, εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ἰδοὺ, ἆνα-
βαίνομεν εἰς Ἱερουσαλὴμ., καὶ τελεσθήσεται πάντα τὰ γεγραμ-
"99 µένα διὰ τῶν προφητῶν, τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου. Παραδοθήσεται
γὰρ τοῖς ἔθνεσιν, καὶ ἐμπαιχθήσεται, καὶ ὑβρισθήσεται, καὶ ἐμ-
98 πτυσθήσεται' Καὶ μαστειγώσαντες " ἀποκτενοῦσιν αὐτὸν ' καὶ τῇ
84 ἡμέρα τῇ τρύτῃ ἀναστήσεται. Καὶ αὐτοὶ οὐδὲν τούτων συνῆκαν '
καὶ ἦν τὸ ῥῆμα τοῦτο κεκρυμμένον ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ οὐκ ἐγείνω-
σκον Ἀ τὰ λεγόμενα.
86 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς Ἱερειχὼ Ἡ, τυφλός
96 τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν ἐπαιτῶν. ᾽4κούσας δὲ ὄχλου διαπο-
7 ρευομένου; ἐπυνθάνετο τί εἴη τοῦτο. 4πήγγειλαν δὲ αὐτῶ, ὅτι
38 Ἰησοῦς ὁ Ναξωραῖος παρέρχεται. Καὶ ἐβόήησεν, λέγων Ἰησοῦ
99 υἱὲ «{ανεὶδ, ἐλέησόν µε. Καὶ οἳ προάγοντες ἐπετείμων αὐτῷ ἵνα
σειγήσῃ Ἀ’ αὐτὸς δὲ πολλῶ μᾶλλον ἔκραξεν ' υἱὲ «4αυεὶδ, ἐλέησόν
40 µε. Σταθεὶς δὲ Ἰησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτὸν"
41 ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν Τί σοι Θέλεις ποιή-
49 σω; ὁ δὲ εἶπεν" κύριε, ἵνα ἀναβλέφω. Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐ-

49 τῷ ἀνάβλεψον ἡ πίστι σου σἐσωκέν σε. ἸΚαὶ παραχρῆμα

ΧγΥΙΠ.

ΡΙΗ

. ᾷ. η].
μαστιγ.

"2. Τὸ
ἐγίν.
ΡΙΘ

κ 2. η].

Ἱεριχώ.

. 2. Π,
ἑσιετισ.
αι η).
σιγ.

ἉγίΙῃ.

0ΔΡ, ΧΙΧ.

ΡΙΚ

166 ΠΥΑΓΤΕΛΙΟΝ

3 ” ) ρω ς
ἀνέβλεφεν, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάξων τὸν Θεὸν' καὶ πᾶς ὁ

ς ι Ὡ » ω
Λαος ἰδων, ἔδωκεν αἴνον τῷ 9εῷ.

ΚΕ ὅ. 1Θ.

]αὶ εἰσελθῶν διήρχετο τὴν Ἱερειχώ Ἀ. Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ὀνόμα-

9. Πο / -.. 2 5 2 , 4 ολλ
εριχώ. τι καλούμενος Ζακχαῖος καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελῶνης, καὶ αὐτὸς

κ.
39 ,
δυνατο.

.9. η},

μιχ.

2. Ελ.
ημίσεα.

ΣΚΑ

» 2, Γι.
πολἰταιν.
2η,
9ο
ἐμίσ.

ἃ Πια σοᾱ.

πλούσιος. Καὶ ἐξήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστιν καὶ οὐκ ἐδύ-
νατο Ἀ ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικία μεικρὸς Χ ἦν. Καὶ προδρα-
μῶὼν εἰς τὸ ἔμπροσθεν, ἀνέβη ἐπὶ συκοµορέαν., ἵνα ἴδῃ αὐτὸν '
ὅτι ἐκείνης ἤμελλεν διέρχεσθαι. Καὶ ὡς ᾖλθεν ἐπὶ τὸν τόπον,
ἀναβλέψας Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ζακχαῖε, σπεύσας κατά-
βηθι᾽ σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκω σου δεῖ µε μεῖναι. Καὶ σπεύσας
κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγ-
γυξον, λέγοντες ' ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθεν καταλύσαι.
Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπεν πρὸς τὸν κύριον ἠδοὺ, τὰ ἡμίσιά Ἀ
µου τῶν ὑπαρχόντων, κύριε, πτωχοῖς δίδωµι᾽ καὶ εἴ τινός τι
ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν
Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι
καὶ αὐτὸς υἱὸς “4βραάμ ἐστιν ἩἨλθεν γὰρ ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
ξητῆσαι καὶ δῶσαι τὸ ἀπολωλός.

᾽Απουόντων δὲ αὐτῶν ταῦτα, προσθεὶς εἶπεν παραβολὴήν,

Ἡ Ν 5 ο 2 ν ,
διὰ τὸ ἐγγὺς εἶναι Ἱερουσαλὴμ αὐτὸν, καὶ δοκεῖν αὐτοὺς ὅτι

68

9

10

"

παραχρῆμα μέλλει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀναφαίνεσθαι. Εἶπεν !2

οὖν ἄνθρωπός τις εὐγενὴς ἐπορεύθη εἰς χώραν μακρὰν, λαβεῖν
ἑαυτῶ βασιλείαν, καὶ ὑποστρέψαι. Καλέσας δὲ δέκα δούλους
ἑαυτοῦ, ἔδωκεν αὐτοῖς δέκα μνᾶς, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς πρα-
γματεύσασθε ἐν ὦ ἔρχομαι. Οἱ δὲ πολεῖταιἩ αὐτοῦ ἐμείσουν Ά αὐ-
τὸν, καὶ ἀπέστειλαν πρεσβείαν ὀπίσω αὐτοῦ, Λέγοντες οὐ θέλομεν
τοῦτον βασιλεῦσαι ἐφ᾽ ἡμᾶς. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐπανελθεῖῦν αὐ-
τὸν λαβόντα τὴν βασιλείαν, καὶ εἶπεν φωνηθῆναι αὑτῷ τοὺς δού-

λους τούτους, οἷς δεδώκει Ἐ τὸ ἀργύριον ἵνα γνοῖ τί διεπραγ-

19

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 107

16 µατεύσαντο, Παρεγένετο δὲ ὁ πρῶτος, λέγων κύριε, ἡ μνᾶ σου χΙΧ.
/ ’ » ν΄ 5 Σον ος 2 Δ ῶλος
17 δέκα προσειργάσατο μνᾶς. Ἰαὶ εἶπεν αὐτῷ ' εὖ γε ἆγαθὲ δοῦλε
ὅτι ἐν ἐλαχίστω πιστὸς ἐγένου, ἴσθι ἐξουσίαν ἔχων ἐπώνω δέ-
18 Μα πόλεων. Καὶ ἦλθεν ὃ δεύτερος, λέγων ἤ μνᾶ σου, κύριε,
19 ἐποίησεν πέντε μνᾶς. Εἶπεν δὲ καὶ τούτῳ" Καὶ σὺ ἐπάνω γεύ-

κ 2.Τ.

/ / κ ο ασ 5’ ’ μ / ν ς
20 νου Ἁ πέντε πολεων. Ἱκαὶ ο ἑτερος ἠλθεν, Λεγων᾽ κύριε, ἰδου, ἡ γύνου.

23ἱ μνᾶ σου, ἣν εἶχον ἀποκειμένην ἐν σουδαρίῳ. ᾿Εφοβούμην γάρ σε,
ὅτι ἄνθρωπος αὐστηρὸς εἶ' αἴρεις ὃ οὐκ ἔθηκας, καὶ δερίξεις ὃ
22 οὖν ἔόπειρας. 4έγει αὐτῷ' ἐκ τοῦ στόματός σου κρινῶ σε, πονη-
ϱἳ δοῦλε' ᾖδεις ὅτι ἐγὼ ἄνθρωπος αὐστηρός εἰὐμι, αἴρων ὃ οὐκ
29 ἔθηκα, καὶ Δερίξζων ὃ οὐκ ἔσπειρα. ἸΚαὶ διὰ τί οὐκ ἔδωκάς
µου τὸ ἀργύριον ἐπὶ τράπεξαν, κάγὼ ἐλθὼν σὺν τόκῳ ἂν αὖ-
24 τὸ ἔπραξα; Καὶ τοῖς παρεστώσιν εἶπεν ἄρατε ἀπ᾿ αὐτοῦ τὴν
ὅ μνᾶν, καὶ δότε τῷ τὰς δέκα μνᾶς ἔχοντι. Καὶ εἶπαν αὐτῶ᾽

Μ κο ω κ ν
20 κύριε Ἁ, ἔχει δέκα μνᾶς' 4έγει υμῖν. ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντι. σοι
2 3 ΄ 5αρογροΏ1

ν ] 3 ἴας
δοθήσεται᾽ ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος, καὶ ὃ ἔχει, ἀρθήσεται.
27 Πλὴν τοὺς ἐχθρούς µου τούτους, τοὺς μὴ θελήσαντάς µε βασι-
ο. 3 1 .) ζ -- / 9 λ μα
λεῦσαι ἐπ᾽ αὐτοὺς, ἀγάγετε ὤδε, καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμ-
προσθέν µου.
ο ϱ
28 Καὶ εἰπὼν ταῦτα, ἐπορεύετο ἔμπροσθεν, ἀναβαίνων εἰς Ἱε- ΤΚΒ
20 ροσόλυμα. Καὶ ἐγένετο ὧς ἤγγισεν εἰς Βηθσφαγὴ καὶ Βηθα-
. ν... ἁζοᾶ.
νίαν Ἡ, πρὸς τὸ ὄρος τὸ παλούμενον ἐλαιῶν, ἀπέστειλεν δύο τῶν Βῃθανια,
80 μαθητῶν, λέγων ὑπάγετε εἶ τὴν κατέναντι κώμην᾽ ἐν ῇ εἰσ-
/ Γ ’ μη / ᾿ 5” ϐἩ 32 4 /
πορξευὀµενοι ευρήσετε πῶλον δεδεµένον, ἐφ᾽ ον οὐδεὶς πῶποτε
δΙ ἀνθρώπων ἐκάθισεν' καὶ Λύσαντες αὐτὸν ἀγάγετε. Καὶ ἐάν τις
ς ον 9 ώς λ ; ο, » -., 3 ς / 9 ς
ὑμᾶς ἐρωτᾷ' διὰ τέ Λύετε; οὕτως ἐρεῖτε Ότι ὁ κύριος αὐτοῦ
9» χρείαν. ἔχει. ᾽Απελθόντες δὲ οἳ ἀπεσταλμένοι, εὗρον καθὼς εἷ-
3 µ , π ο Ν ω 5 ρ [ 2
9δ πεν αὐτοῖς. 4υόντων δὲ αὐτῶν τὸν πῶλον, εἶπαν οὗ κυριοι αὖὐ-
84 τοῦ πρὸς αὐτοὺς' Τύ λύετε τὸν πῶὠλον; Οἱ δὲ εἶπαν" ὅτι ὃ κύριος
3 » η Μ
96 αὐτοῦ χρείαν ἔχει. Καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν' καὶ

κ 11η,

3 0, ἁ 3 1 } / .” 4 ἀ . 9 , Δ
ἐπιῤρίφαντες Ἐ αὐτῶν τα ἱματια ἐπὶ τον πῶλον;, ἐπεβίβασαν τον η, οίψ.

ορ 3 ω » ω
50 ᾿Γησοῦν. Πορευομένου δὲ αὐτοῦ, ὑπεστρώννυον τὰ ἱμάτια ἑαυτῶν

158 ΏΥΑΠΓΕΗΔΙΟΝ

ΧΧ. ἐν τῇ ὁδῶ. Ἐγγίξοντος δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάσει τοῦ 9]

ιό ό 9 ων 2) [νά 4 ο ο ο ,
Όρους τῶν ἐλαιῶν, ἤρξαντο ἅἆπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν χαίζ-

” 0οὰ.

ν » ” Ό -
πάντων». θοντες αὐνεῖν τὸν 9.εὸν φωνῇ μεγάΛῇῃ περὶ πασῶν Ἀ ὧν εἶδον δυ-

νάμεων, Ίέγοντες' εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ὁ βασιλεὺς ἐν ὀνόματι 88

κυρίου ἐν οὐρανῷ εἰρήνη, καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις. Καΐ τινες τῶν 99

Φαρεισαίων ἀπὸ τοῦ ὄΌχλου εἶπαν πρὸς αὐτὸν διδάσκαλε, ἐπιτί-
πΡΙ βησον τοῖς μαθηταῖς σου. Καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν. λέγω ὑμῖν 40

ων, ᾿ 5 Ἡ ς ”
ουροραῖ. ὅτι Ἐ ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν; οἱ Λίθοι κραάξουσιν. Ἰκαὶ ὣς ἤγνι- 4ἱ
15,

σεν, ἰδὼν τὴν πόλιν, ἔκλαυσεν ἐπ᾽ αὐτὴν, λέγων ὅτι εἰ ἔγνως 43
5 » ϐ , ’ Ν σ 4 ΔΝ 4 εὖᾗ / Ν Μ δὲ Ε] 4 )πὸ
ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ καὶ σὺ τὰ πρὸς εἰρήνην' νῦν δὲ ἐκρύβη ἆ
ὀφθαλμῶν σου Ὅτι ἤξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ, καὶ περιβαλοῦσιν 48
οἳ ἐχθροί σου χάρακά σοι, καὶ περικυκλώσουσί σε, καὶ συνέ-
ξουσίν σε πάντοθεν. Καὶ ἐδαφιοῦσίν σε, καὶ τὰ τέκνα σου ἐν 44
σοὶ ΄ καὶ οὐκ ἀφήσουσιν Λέθον ἐπὶ Λίθον ἕν σοὶ, ἀνθ᾽ ὧν οὐκ ἔγνως
τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου.

Καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ ἑερὸν, ἤρξατο ἐκβάλλειν τοὺς πωλοῦν- 45
τας, λέγων αὐτοῖς' γέγραπται καὶ ἔσται ὁ οἶκός µου, οἶκος 46
προσευχῆς' ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον Λῃστῶν: Καὶ ἦν 41

/ λ » δα ϱω 2 Αα.
διδάσκων τὸ καθ᾽ ἡμέραν ἓν τῷ ὑερῶ. οὗ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ
--- 9 2 , χο ο ω ω

ψραμματεῖς ἐξήτουν αὔτον άπολεσαι, καὶ οὗ πρῶτοι τοῦ Λαοῦ.
Καὶ οὐχ εὕρισκον τὸ τέ ποιήσωσιν᾿ ὁ Λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέμετο 48

αὐτοῦ ἀκούων.

ΙΤ Φ. Ἱς.

0ΑΡ, ΧΧ.

1, . 9 ν ω 9 ω , 9 ων ᾽
ΡΚΔ λαὐ ΣΥΣΝΣΤΟ µια τῶν ημερών», διδασκοντος αυτου τον Λαον 1

ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ εὐαγγελιξομένου, ἐπέστησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ
οἳ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροι. Καὶ εἶπαν Λέγοντες 3
πρὸς αὐτὸν ' εὐπὸν ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, π τίς
ἐστιν ὁ δούς σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην; ᾽Αποκριθεὶς δὲ εἶπεν πρὸς 8
αὐτοὺς' ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον καὶ εἴπατέ μοι Τὸ 4

βάπτισμα Ἰωάνου ἐξ οὐρανοῦ ἦν, ἢ ἐξ ἀνθρώπων: Οἱ δὲ συν- ὅ

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 159

ελογίόαντο πρὸς ἑαυτοὺς, Λέγοντες' ὅτι ἐὰν εἴπωμεν ' ἐξ οὖρα-
6 νοῦ' ἐρεῖ, διὰ τί οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ; Εὰν δὲ εἴπωμεν' εἕ
ἀνθρώπων ὁ Λαὸς ἅπας καταλιθάσει ἡμᾶς" πεπεισμένος γάρ
7 ἐστιν Ἰωάνην προφήτην εἶναι. Καὶ ἀπεκρίθήσαν μὴ εἰδέναι πό-
8 Θεν. Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς' οὐδὲ ἐγὼ Λέγω ὑμῖν ἐν ποία
ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
ϱ Ἴρξατο δὲ πρὸς τὸν Λαὸν λέγειν τὴν παραβολὴν ταύτην.
ἄνθρωπος ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς'
10 καὶ ἀπεδήμησεν χρόνους ἱκανούς Ἠ. Καὶ καιρῷ ἀπέστειλεν πρὸς
τοὺς γεωργοὺς δοῦλον, ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δώ-
σουσιν αὐτῷ. οἳ δὲ γεωργοὶ ἐξαπέστειλαν αὐτὸν δείραντες κὲ-
1 νὀν. Καὶ προσέθετο ἕτερον πέμψαι δοῦλον' οἱ δὲ κάκεῖνον δεί-
19 ραντες καὶ ἀτειμάσαντες Ἀ ἐξαπέστειλαν κενόν. Καὶ προσέθετο
18 τρύτον πέμψαι᾽ οἳ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίέσαντες ἐξέβαλον. Εἷ-
πεν δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος"' τί ποιήσω Ἀ; πέμφω τὸν υἱόν
14 µου τὸν ἀγαπητὸν ' ἴδως τοῦτον ἐντραπήσονται. Ἰδόντες δὲ αὐ-
τὺν οἳ γεωργοὶ, διελογίξζοντο πρὸς ἀλλήλους, Λέγοντες' οὗτός
ἐστιν ὁ κληρονόμος ἀποκτείνωμεν αὐτὸν, ἵνα ἡμῶν γένηται ἡ
Ι6 κληρονομία" Καὶ ἐκβαλόντες αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, ἀπέκτει-
16 ναν. Τί οὖν πονήσει αὐτοῖς ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; ᾿Ελεύσε-
ται καὶ ἀπολέσει τοὺς γεωργοὺς τούτους, καὶ δώσει τὸν ἆμπε-
17 Λῶνα ἄλλοις' ᾽ἄκούόαντες δὲ εἶπαν' μὴ γψένοιτο. Ὁ δὲ ἐμβλέ-
ψαρ αὐτοῖς, εἶπεν τί οὖν ἐστιν τὸ γεγραμμένον τοῦτο" Λίθον
ὃν ἀπεδοκίμασαὺ οἳ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλήν
18 γωνίας; Πᾶς ὃ πεσῶν ἐπ᾽ ἐκεῖνον τὸν Λέθον, συνθΛλασθήσεται
19 ἐφ᾽ ὃν ὃ᾽ ἂν πέσῃ, Λικμήσει αὐτόν. Καὶ ἐξήτησαν οἳ γραμματεῖς
καὶ οἳ ἀρχιερεῖς ἐπιβαλεῖν ἐπ᾽ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρα"
καὶ ἐφοβήθησαν τὸν λαὸν' ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς εἶπεν
τὴν παραβολἠν ταύτην.
20 Καὶ παρατηρήσαντες ἀπέστειλαν ἐγκαθέτους, ὑποκρινομέ-
νους ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι ' ἵνα ἐπιλάβωνται αὐτοῦ λόγου, ὥσ-

. { » 3 ο. ώ 0 ” 5
91 τε παραδοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος. Καὶ

ΧχΧ.

ΡΚΗΕ

« Γπανοῖὺς
αἀἁ ία Τη
ΏιαΤβ..

2Π.
ότιμ.

τί ποι-

/

Ίσω βαρος.

αἁά λα,

Ῥκς

ΧΧ,

κ 2. ΤΠ].
ἐσέγ.
ΡΙΚΖ2

3 2. Ἠ].
ἀπέθα-
307.

κ 2. 1η.
γίνεται.

ΡΙΚΗ

100 ο ΏΥΑΡΓΕΛΙΟΝ

ἐπηρώτησαν αὐτὸν, λέγοντες' διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ὀρθῶς Λέ-

γεις καὶ διδάσκεις, καὶ οὐ Λαμβάνεις πρόσωπον, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἄλη-

9 ο ω ͵ ς ο /
θείας τὴν ὁδὸν τοῦ δεοῦ διδάσκεις' Ἔξεστιν ἡμᾶς Καίόαρι φό-
ω ο ελὰ ) / Π 9 ω 4 , . Ὡ
ϱον δοῦναι, ἢ οὗ; Κατανοήσας δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίαν͵ εἶπεν
Δ 9 ΜΛ., 2 / / . / 2) { ο.
πρὸς αὐτοὺς: δείξατέ µοι δηνάριον' τίνος ἔχει εὐκόνα καὶ ἐπι-
5 ͵ ς 5 λ : ͵
γραφἢὴν; οἱ δὲ εἶπαν ' Καίσαρος. Ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ' τοίνυν
ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καΐσαρι, καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῶ. Καὶ οὖκ
ἴσχυσαν ἐπιλαβέσθαι τοῦ ῥήματος ἐναντίον τοῦ Λαοῦ΄’ καὶ Θαυ-
Μ ν] »
µάσαντες ἐπὶ τῇ ἀποκρίσει αὐτοῦ, ἐδείγησαν Ἀ.
Προσελθόντες δὲ τινες τῶν «Σαδδουκαίων, οἱ Λέγοντες
λ Ὠ 5 ν
ἀνάστασιν μὴ εἶναι, ἐπηρώτων αὐτὸν, Λέγοντες' διδάσκαλε,
κ «ν΄ 3 ς ν ς ὁ/ 2 ν. 5 / 5 µ
Λ{ωύσῆς ἔγραψεν ἡμῖν ' ἐαν τινος ἀδελφὸς ἀποθδανῃ ἔχων γυναῖ-
4 οἱ ” 3’ α’ / ς 5 4 ῳ ” ιν
παν καὶ οὗτος ἄτεκνος ᾖ, ἵνα λαβή ὁ άδελφος αὐτοῦ την γυ-
ω ω μα ” ν͵ ” 5
ναῖκα, καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελφῶ αὐτοῦ. Επτὰ οὖν
5 ῶ Ἶ µ
ἀδελφοὶ ἦσαν καὶ ὁ πρῶτος, λαβῶν γυναῖκα, ἀπέθανεν ἄτεκ-
ς « ν ς
νοο. Καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος ἔλαβεν αὐτὴν ὡσαύτως δὲ
2 / 2 / υ/
καὶ οἱ ἑπτὰ οὐ πατέλιπον τέκνα, καὶ ἀπέθαναν ἈΑ. Ὕστερον
ς 2 αἱ ω 3 2
καὶ ἤ γυνὴ ἀπέθανεν. Ἡ γυνὴ οὖν ἐν τῇ ἀναστάσει, τίνος αὐ-
ν , κ λ β ἡ ο “ος ϱ μ
τῶν γείνεται Ἐ γυνὴ; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα. Καὶ
3 ο ας 2 νφ ο. 9) ν / ω
εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς' οἱ υὐοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσιν καὶ
Φωµίσκονται. Οἳ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν,
καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν., οὔτε γαμοῦσιν, οὔτε γα-
2 Δ 2 αι ο
µίσκονται' Οὐδὲ γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύνανται ἐσάγγελοι γάρ
είσιν' καὶ υἱοί εἶσιν Δεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντεο. Ὅτι δὲ
ἐγείρονται οἱ νεκροὶ, καὶ Μωῦσῆς ἐμήνυσεν ἐπὶ τῆς βάτου, ὥς
ς
Λέγει κύριον τὸν Δεὸν 4βραὰμ, καὶ 9εὸν Ἰδαὰκ, καὶ 9εὸν
π 2 » μ΄
Ἰακῶβ. Θεὺς δὲ οὐκ ἔστιν νεκρῶν, ἀλλὰ ξώντων' πάντες γὰρ
ὑτῶ ξῶσιν. 4 θέἔντες δέ ὃ ἰατέων εἶπαν'
αὐτῷ ξῶσιν. ᾽Αποκριθέντες δέ τινες τῶν γραμµατέων εἶπαν
διδώάσκαλε, καλῶς εἶπας. Οὐὖκ ἔτι γὰρ ἐτόλμων ἐπερωτᾶν αὐτὸν

οὐδέν' Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺς πῶς Λέγουσιν τὸν Ἄριστὸν εἶναι

2}
29
24
20
26

ῥὰ(
25

29

58

54

96
ὃ6

ὄχι
ὃ8
ὑλ))
40

«ἴαυεὶδ υἱόν; 4ὐτὸς γὰρ {αυεὶὸ λέγει ἐν βίβλῳ φαλμῶν' Εἰ- 4ἱ

» ή »ω ”
πεν κύριο τῷ κυρίω µου κπώθου ἐκ δεξιῶν µου, Βως ἂν 9δῶ 45

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 161

43 τοὺς ἐχθρούς ὅου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου’ «4αυεὶδ οὖν αὐτὸν ΧΧ.

44 κύριον καλεῖ, καὶ πῶς αὐτοῦ υἱός ἐστιν: 4κούοντος δὲ παντὸς

46 τοῦ Λαοῦ, εἶπεν τοῖς μαθηταῖς' Προσέχετε ἀπὸ τῶν γραμµα-
τέων τῶν θελόντων περιπατεῖν ἐν στολαῖο, καὶ φιλούντων ἆσ-
πασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς, καὶ πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγω-

40 γαῖς, καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοι. Οἳ κατεσθίουσιν τὰς

οὗκίας τῶν χηρῶν, καὶ προφάσει μακρᾷ προσεύχονται ᾿ οὗτοι Λήμ-
. 3. Τη,

ψονται Ἐ περισσότερον κρίμα. ην

Κ 1 Φ. ΚΑ.

1 ᾿ἀναβλέφας δὲ εἶδον τοὺς βάλλοντας εἶς τὸ γαξοφυλάκιον τὰσλι, Σχη
9 δῶρα αὐτῶν πλουσίους. Εἶδεν δέ τινα χήραν πενιχρὰν βάλλου-
ὃ σαν ἐκεῖ Λεπτὰ δύο. Ἰαὶ εἶπεν ' ἀληθῶς Λέγω ὑμῖν, ὅτι ἡ χήρα
ο] ς Δ ω , ι μ κ , Δ 5 2 ν
4 αυτη ή πτωχή πλεῖον παντῶν ἔβαλεν᾽ Πάντες γαρ οὗτοι ἐν τοῦ
περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον εἰς τὰ δῶρα αὕτη δὲ ἓκ τοῦ ὑστε-
/ ».» “ 1 / σν 3 .ἡ
ρήματος αὐτῆς παντα τον βίον ὂν εἶχεν ἔβαλεν.
4
ὄ Καΐ τινων Λεγόντων περὶ τοῦ ἱεροῦ, ὅτι Λίθοις καλοῖς καὶ ΡΛ
6 ἀναθήμασιν κεκόσµηται, εἶπεν Ταῦτα ἃ δεωρεῖτε, ἐλεύσονται
ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεται λίθος ἐπὶ Λέω ὧδε, ὃς οὐ καταλυ-
ημερ φευὴ ς ,
7 θήσεται. Ἐπηρώτησαν δὲ αὐτὸν, Λέγοντες' διδάσκαλε, πότε οὖν

ταῦτα ἔσται; καὶ τύ τὸ σημεῖον ὅταν µέλΛῃ ταῦτα γείνεσθαι Ἄ: 3 νι
[ 9

ὴ

8 Ὁ δὲ εἶπεν βλέπετε μή πΛ]ανηθῆτε πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ
τῷ ὀνόματί µου, Λέγοντες' ἐγώ εὖμι' καὶ ὃ κπαιρὸς ἤγγικεν᾽
9 μὴ πορευθῆτε ὀπίσω αὐτῶν Ὅταν δὲ ἀκούσητε πολέμους
καὶ ἀκαταστασίας, μὴ πτοηθῆτε δεῖ γὰρ ταῦτα γενέσθαι πρῶ-
10 τον ἆλλ᾽ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος. Τότε ἔλεγεν αὐτοῖς' ἐγερθήσε-
11 ται ἔθνος ἐπὶ ἔθνος, καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν᾽ Σεισμοί τε

κ 2η,

/ ᾽ Δ / Ν ὴ Ελ) {
μεγάᾖοι, καὶ κατὰ τόπους λοιμοὶ, καὶ λειμού ἃ ἔσονται, φοβή- λιωοέί

19 θρά τε καὶ ἀπ᾽ οὐρανοῦ σημεῖα μεγάλα ἔσται. ΙΠρὸ δὲ τούτων
πάντων ἐπιβαλοῦσιν ἐφ᾽ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ διώξουσιν,
4
παραδιδόντες εἰς τὰς συναγωγὰς καὶ φυλακὰς, ἀπαγομένους ἐπὶ
| 11

102 ) ἨἩΥΑΡΓΓΕΔΙΟΝ

ΧσΙ. βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας, ἔνεκεν τοῦ ὀνόματός µου. ᾽άποβήσεται 18

α9,τῃ, ος κ / , 5 9 ω , ς ν να

4 τε υμῖν εἰς μαρτύριον. Θέσθε Ἀ οὖν ἐν ταῖς καρδίαις υμῶν, μή 14
προμελετᾷν ἀπολογηθῆναι. ᾿Βγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σο- 15
φίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντιστῆναι ἢ ἀντειπεῖν ἄπαντες οἳ ἄν-
τικείµενοι ὑμῖν. Παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων, καὶ ἆδελ- 16

ω” » 6 ”
φῶν, καὶ συγγενῶν, καὶ φίλῶν' καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν" -
17

"η. Καὶ ἔδεσθε μεισούμενοι Ἀ ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά µου. Καὶ ᾳ

μις.
θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὗ μὴ ἀπόληται. Ἐν τῇ ὑπομονῇ 19

ὑμῶν κτήσεσθε τὰς ψυχὰς ὑμών.

ΡΛΑ Ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων Ἱερουσαλὴμ, 20
τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς. Τότε οἱ ἐν τῇ Ίου- 2ἱ
δαία, φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη' καὶ οἳ ἐν µέσῳ αὐτῆς, ἐκχωρεί-
τωδαν᾽ καὶ οἳ ἐν ταῖς χώραις, μὴ εἰδερχέσθωσαν εἰς αὐτήν.
Ὅτι ἡμέραι ἐκδικήσεως αὗται εἰσὶν, τοῦ πλησθῆναι πάντα τὰ 32
ψεγραμμένα. Οὐαὶ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις, καὶ ταῖς ϐηλα- 38
ξούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις' ἔδται γὰρ ἀνάγκη µεγάλη ἐπὶ

τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ Λλαῶ τούτω. Καὶ πεσοῦνται στόµα- 34
ης 19. ϱ)η το 6 - μ

αλιπ,

μαχαίρας.τ' µαχαίρης Ἀ, καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς τὰ ἔθνη πάντα

καὶ Ἱερουσαλὴμ ἔσται πατουμένή ὑπὸ ἐθνῶν., ἄχρι οὗ πληρω-
θῶσιν καὶ ἔσονται καιροὶ ἐθνῶν. Καὶ ἔσονται σημεῖα ἐν ἡλίῳ, καὶ 95
σελήνῃ, καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχἠ ἐθνῶν ἐν ἁπορίᾳ
ἤχους θαλάσσης καὶ σάλου᾽ ᾽Αποφυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φό- 26
βου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οὐκουμένῃ' αἲ γὰρ δυ-
νάμεις τῶν οὐρανῶν δαλευθήσονται. Ἰκαὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν 27
τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης ποΛ-
λῆς. ᾽άρχομένων δὲ τούτων γείνεσθαι Ἄ, ἀνακύψατε καὶ ἑπάρατε 38
τὰς κεφαλὰς ὑμῶν διότι ἐγγίξει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν. Καὶ εἷ- 29
πεν παραβολὴν αὐτοῖς' Ἴδετε τὴν συκῆν καὶ πάντα τὰ δένδρα ᾿

Ἀ 2.

γιν. Ὅταν προβάλωσιν ἤδη, βλέποντες ἆφ ἑαυτῶν γεινώσκετεἈ ὅτι ἤδη 30

ἐνγὺς τὸ θέρος ἐστίν. Οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γει- δΙ
νόµενα, γεινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ᾗ βασιλεία τοῦ θεοῦ. ᾽αμὴν 55

6 ον 2
Λέγω υμῖν, ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη, ἕως ἂν πάντα γέ-

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 163

8 νηται. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι µου οὐ ΧΧΙ.

94 μὴ παρεΛλεύσονται. Προσέχετε δὲ ἑαυτοῦς µήποτε βαρηθῶώσιν αἲ "Ια εοὰ,

κ 1 πι.
ηρεπ.

᾿ααρδίαι ὑμῶν ἐν κραιπαΛῃ Ἀ, καὶ µέθῃ, καὶ µερίαναις βιωτικαῖς,
6 καὶ ἐπιστῇ ἐφ᾽ ὑμᾶς αἰφνίδιος ἡ ἡμέρα ἐκείνη" «ὃς παγὶς ἐπεισ-
ελεύσεται γὰρ ἐπὶ πάντας τοὺς καθηµένους ἐπὶ πρόσωπυν πάσης
90 τῆς γῆς. ᾽άγρυπνεῖτε δὲ ἐν παντὶ καιρῷ δεόµενοι, ἵνα κατισ-
χύσητε ἐκφυγεῖν ταῦτα πάντα τὰ μέλλοντα γείνεσθαι, καὶ ὅτα-
θῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
97 Ἐν δὲ τὰς ἡμέρας διδάσκων ἐν τῷ ὑἱερῷ τὰς δὲ νύχτας ΡΛΒ
88 ἐξερχόμενος ἠὐλίξετο εἰς τὸ Όρος τὸ καλούμενον ἐλαιῶν. Καὶ πῶς

ὁ Λλαὸς ὤρθριξ ποὺ τὸ :-ρ ὁ 3 , ον
σος ωρυριξεν προς αυτον ἐν τῷ ερ) απουειν αυτου.

ΙΕ Φ. ΙΒ,

αΠγγιξεν δὲ ἡ ἑορτὴ τῶν ἀξύμων, ἡ λεγομένη πάσχα ᾿ Καὶ ἐξήτουν ολη,

οἳ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ γραμματεῖς, τὸ, πῶς ἀνέλωσιν αὐτὸν ' ἔφο-
ὃ βοῦντο γὰρ τὸν λαόν. Εἰσῆλθεν δὲ σατανᾶς ες Ἰούδαν τὸν κα-
4 Λούμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριδμοῦ τῶν δώδεκα" Καὶ
ἀπελθὼν συνελάλησεν τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ στρατηγοῖς, τὸ, πῶς
ὅ αὐτοῖς παραδῶ αὐτόν. Καὶ ἐχάρησαν καὶ συνέθεντο αὐτῷ ὦρ-
6 γύριον δοῦναι᾽ Καὶ ἐξωμολόγησεν καὶ ἐξήτει εὐκαιρίαν τοῦ
παραδοῦναι αὐτὸν ἄτερ Όχλου αὐτοῖς.
7 Ἔλθεν δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀξύμων, ᾗ ἔδει θύεσθαι τὸ πάσχα. ΡΑΠ
8 Καὶ ἀπέστειλεν. Πέτρον καὶ Ἰωάνην, εἰπῶν πορευθέντες ἔτοι-
ϐ µάσατε ἡμῖν τὸ πάσχα, ἵνα φάγωμεν. Οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ" ποῦ δέ-

10 λεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' ἰδοῦ,
εἰσελθόντων ὑμῶν εὖς τὴν πόλιν, συναντήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κὲ-
ράμιον ὕδατος βαστάξων ' ἀκολουθήσατεαὐτῷ εἰς τὴν οἰκίαν εἰς ἣν

11 εἰσπορεύεται. Καὶ ἐρεῖτε τῷ οἰκοδεσπότῃ τῆς οὐκίας ' λέγει ὅοι ὁ δι-
δάσκαλος ' ποῦ ἐστιν τὸ κατάλυμα ὅπου τὸ πάσχαμετὰ τῶν µαθη-

19 τῶνμουφάγω; Κάκεῖνος ὑμῖν δείξει ἀνάγαιον "μέγα ἐστρωμένον «Ίιω εοᾱ,

”» ζ . .
19 ἐκεῖ ἑτοιμάσατε. πελθόντες δὲ εὗρον καθὼς εἰρήκει αὐτοῖς' καὶ
.λ.

ΧΧΠ.
ΡΔΔ

.. 1. τη,
έπχυν».

ῬΛΔΕ

1 η,

1604 ΡΥΑΡΡΕΔΙΟΝ

ἠτοίμασαν τὸ πάσχα. Ἰαὶ ὅτε ἐγένετο ἡ ὥρα, ἀνέπεσεν, καὶ οἱ
ἀπόστολοι σὺν αὐτῷ. Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ' ἐπιθυμίᾳ ἐπεδύ-
ϱ ᾿ ’ Μ » ο ν 4 ν ν
µησα τοῦτο τὸ πᾶσχα φαγεῖν μεθ" ὑμῶν πρὸ τοῦ µε παθεῖν.
4έγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι οὐ μὴ φάγω αὐτὸ, ἑωσότου πληρωθῇ ἐν τῇ
βασιλείᾳ τοῦ θεού. Καὶ δεξάµενος ποτήριον, εὐχαριστήσας εἶπεν
ω το ν

Λάβετε τοῦτο, καὶ διαµερίσατε εἰς ἑαυτοὺς' 4έγω γὰρ ὑμῖν, οὐ
μὴ πίω ἀπὸ τοῦ νὺν ἀπὸ τοῦ γενήµατος τῆς ἀμπέλου, ἕως οὗ ἡ
βασιλεία τοῦ Δεοῦ ἔλδῃ. Καὶ λαβὼν ἄρτον, εὐχαριστήσας ἔκλα-
σεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς, Λέγων' τοῦτο ἐστὶν τὸ.σώμά µου, τὸ
6 ν -ς - / μ » ) ω 3 9 3 )/

υπὲρ ὑμῶν διδὸμενον' τοῦτο ποιεῖτε εἰς την ἐμήν ἀνάμνησιν.
Καὶ τὸ ποτήριον ὡσαύτως, μετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέγων τοῦτο τὸ

πρ . πσαυ
/ ς ν / 9 ν΄ ορ η 65 ΑΔ ς ω 9

ποτήριον, ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἷματί µου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκ-
χυνόµενον . Πλὴν ἰδοὺ, ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντος µε μετ ἐμοῦ
ἐπὶ τῆς τραπέξης. Ὅτι ὁ υἱὸς μὲν τοῦ ἀνθδρώπου κατὰ τὸ ὡρισμέ-
νον πορεύεται πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾽ οὗ παραδί-
δοται. Καὶ αὐτοὶ ἠρέαντο συνξητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς, τὸ, τίς ἄρα
εἴη ἐξ αὐτῶν ὃ τοῦτο μέλλων πράσσειν.

»᾽ ν λ ο ω
Ἐγένετο δὲ καὶ φιλονεικία Ἀ ἐν αὐτοῖς, τὸ, τίς αὐτῶν δοκεῖ

φιλονικία. εἶναι μείζων. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' οὗ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύ-

2. πι,
γίν.

"3. ΤΠ],
πέν,
«32. η],
παθήσεσ-
θαι.
3. ηι.
πρίν,
Ῥδς
δι Τη,
σιν,

ουσιν αὐτῶν καὶ οἳ ἐξουσιάξοντες αὐτῶν εὐεργεται καλοῦνται.
6 . . "”, μ
γμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ' ἆλλ᾽ ὁ μείζων ἐν ὑμῖν, γεινέσθω Ἀ ὡς ὁ νεώ-
μ ε ς ο , ς ς ω , λ , ο 2
τερος᾽ καὶ ὁ ἠγουμενος, ὥς 0 διακονῶν. Τίς γαρ μείζων, ὁ ὄνα-
κείµενος., ἢ ὁ διακονῶν; οὐχὶ ὁ ἀνακείμενος; ἐγὼ δὲ ἕν µέσῳ
μενος. : ουχ μένος; ἓ μεσς
ϱ ν 5 6 ω | τ
ὑμῶν εἰὖμι ὣς ὁ διακονῶν. Ὑμεῖς δέ ἐστε οἳ διαμεμενήκότες μετ᾽
ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖς µου" ἸΚάγὼ διατίθεµαι ὑμῖν, καθὼς
διέθετὀ µοι ὁ πατήρ µου βασιλείαν. Ἵνα ἔσθητε καὶ πείνη-
τε Ἀ ἐπὶ τῆς τραπέξής µου ἐν τῇ βασιλεία µου, καὶ καθήσεσθε Χ
ἐπὶ Βρόνων, τὰς δώδεκα φυλὰς κρείνοντες Ἀ τοῦ Ἱσραήλ. Σί-
µων, Σίμων, ἰδοὺ, ὃ δατανᾶς ἐξητήσατο ὑμᾶς, τοῦ σευνιά-
ς « . ὧ ,
σαι Ἀ ὥς τὸν σῖτον' Ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ, ἵνα μὴ ἔκλί-

πῃ ἢ πίστις σου᾿ καὶ σύ ποτε ἐπιστρέψας, στήρισον τοὺς ἀδελ-

14
16

20

21
22

29

24
26

20
2Ἱ

28

20

80

89Ι

΄ 6 5 9 ών ω
φούς σου. Ὁ δὲ εἶπον αὐτῷ' κύριε, μετὰ σοὺ ἔτοιμός εἶμι καὶ 88

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, | 105

, ς 5 ͵ ..
84 εὖς φυλακήν καὶ εἷς Βάνατον πορεύεσθαι. Ὁ δὲ εἶπεν' λέγω ΧΧΙΙ.
/ } / 4 21 μ) ρ 3
σοι, Πέτρε, οὐ φῶνήσει σήμερον ἆλεκτωρ», ἕως τρὶς µε ἁπαρ-
5 ων ο
46 νήσῃ εἰδέναι. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' ὅτε ἀπέστει]α ὑμᾶς ἅτερ
, / ν 6 / / ς ’
βαλαντίου, καὶ πήρας, καὶ ὑποδημάτων, μή τινος υστερήσατε;
3 . ἽἹο ο. ο ο ξ -
86 οἱ δὲ εἶπαν' οὐθενός. Εἶπεν δὲ αὐτοῖς' ἀλλὰ νῦν, ὁ ἔχων βα-
, .»./ ς μ / μ .Ν ς ν 3 ,
λάντιον, αράτω ομοίως καὶ πήραν καὶ ὁ μή ἔχων, πωλησατω
χο »'. » αν , / Χ. / η --
97 τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, καὶ ἀγορασάτω μάχαιραν Ἅ. «4έγω γὰρ ὑμῖν, » Ιια οοὰ,
ὅτι τοῦτο τὸ γεγραμμµένον δεῖ τελεσθῆναι ἐν ἐμοὶ, τὸ, καὶ
8 μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη' καὶ γὰρ τὸ περὶ ἐμοῦ τέλος ἔχει. Οἵ
5 κ ο
δὲ εἶπαν' κύριε, ἰδοὺ µάχαιραι ὧδε δύο. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ' ἕκα-
{ ῳ
νον εστιν.
80 Καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη κατὰ τὸ ἔθος εὖς τὸ ὄρος τῶν ἐἔλαι- ΡΑΣ
40 ὤν' ἠκολούθησαν δὲ αὐτῷ καὶ Ἀ οἱ µαθηταί. Γενόμενος δὲ ἐπὶ "καὶ
βυρμοεγα ἁἰ»-
. . -. , . (15,
τοῦ τόπου, εἶπεν αὐτοῖς προσεύχεσθε μὴ εὐσελθεῖν Ἐ εἰς πει-εεῤσε]ῷεῦν
ω ς , εαροναι ἁ]-
41 ρασµόν. Καὶ αὐτὸς ἀπεσπάσθη ἀπ᾿ αὐτῶν, ὡσεὶ λίθου βολὴν, ὧν
49 καὶ θεὶς τὰ γόνατα προσηύχετο, λέγων ' πάτερ, εἰ βούλει, παρ-
/ ω λ / ο... 4 ν΄. ον / /
ἔνεγκε τοῦτο τὸ ποτήριον ἄπ᾿ ἐμοῦ πλὴν μὴ τὸ θέλημά µου,

“2. η.

:389 ἀλλὰ τὸ σὸν γεινέσθω Ἀ. (1) Ὄφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ τν

44 ἐνισχύων αὐτόν. Καὶ γενόμενος ἐν ἀγωνίᾳ, ἐκτενέστερον προ-
σηύχετο: ἐγένετο δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡσεὶ Δρόµβοι αἵματος κατα-

46 βαίνοντες ἐπὶ τὴν γῆν. Καὶ ἀναστὰς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἐλθὼν
πρὸς τοὺς µαθητὰς, εὗρεν κοιμωμένους αὐτοὺς ἀπὺ τῆς Λύπης.

40 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' τί παθεύδετε: ἀναστάντες προσεύχεσθε, ἵνα
μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμὀν.

47 Ἔτι αὐτοῦ Λαλοῦντος, ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὃ λεγόμενος Ἰού- ῬΛΠ
δας, εἷς τῶν δώδεκα, προήρχετο αὐτοὺς, καὶ ἤγγισεν τῷ Ἰησοῦ

48 φιλῆσαι αὐτόν. Ἰησοῦς δὲ εἶπεν αὐτῷ Ἰούδα, φιλήματι τὸν

40 υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως; Ἰδόντες δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τὸ ἐδό-

ὕ0 µενον, εἶπαν" κύριε, δὐ πατάξοµεν ἐν µαχαίρῃ Ἐν Καὶ ἐπά- Ἀ3.πι.

ς , ας .. ο, : . ο ος µαχαίρᾳ.
ταξεν εἷς τις ἐξ αὐτῶν τοῦ ἀρχιερέως τὸν δοῦλον, καὶ ἀφεῖλε

(1) Υουβιοπ] ἆιπο 49. ο 44. ἆθ απρθ]ο δὐ ἆο διᾷοτο βαπρι που ἄορι-

ἄἀθτα παν {η οοᾶΐἵορ; δοᾷ οο5 ομέ]ο]ῖοί ου 1{1οἳ δαὐΐς 1απιδ Τι αάδονιιαγαῇ,

1060 ΒΥΑΡΓΕΛΙΟΝ

ΧΧΙ, τὸ οὖς αὐτοῦ τὺ δεξιόν. ᾽Αποκριθεὶς δὲ Ἰησοῦᾳ, εἶπεν" ἐῶτε δι
ἕως τούτου καὶ ἀφάμενος τοῦ ὠτίου, ἰάσατο αὐτόν. Εἶπεν ὅλ
δὲ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς παραγενοµένους ἐπ᾽ αὐτὸν ἀρχιερεῖς καὶ
στρατηγοὺς τοῦ ὑεροῦ, καὶ πρεσβυτέρους" «ος ἐπὶ ἁῃστην
ἐξήλθατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων; : Καθ᾽ ἡμέραν Όντος ὅδ
µου μεῦ᾽ ὑμῶν ἐν τῷ ἱερῷ, οὐκ ἐξετεύνατε τὰς χεῖρας ἐπ᾽ ἐμέ.
ὀλλ᾽ αὕτη ἐστὶν ὑμῶν ἡ ὥρα, καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ σκότους. Συλ- ὕ4
λαβόντες δὲ αὐτὸν ἤγαγον, καὶ εἰσήγαγον εἰς τὴν οὐκίαν τοῦ ἆρ-

ΡΔΘ χιερέως' ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει µακρόθεν. Περιαφάντων δὲ πῦρ ὅδ

Ἱ οωγκ, ἐν µέσω τῆς αὐλῆς, καὶ συνκαθισάντων Ἀ, ἐκάθητο ὁ Πέτρος μὲ-
σος αὐτῶν. Ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν παιδίσκη τίς καθήμενον πρὸς τὸ ὄθ
φῶς, καὶ ἀτενίδασα αὐτῷ, εἶπεν καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν.
Ὁ δὲ ἠρνήσατο, λέγων ' οὐκ οἶδα αὐτὸν γῦναι. Καὶ μετὰ βρα- νο |
χὺ ἕτερος ἰδῶν αὐτὸν, ἔφη"' καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἷ. ὁ δὲ Πέτρος
ἔφη" ἄνθρωπε, οὐκ εὐμί. Καὶ διαστάσης ὡσεὶ ὥρας μιᾶς, ἄλ- ὔθ
Λός τις διϊσχυρίξετο λέγων ἐπ᾽ ἀληθείας καὶ οὗτο μετ αὐτοῦ
ἦν' καὶ γὰρ γαλιλαῖός ἐστιν. Εἶπεν δὲ ὁ Πέτρος ἄνθδρωπε, 00
οὐκ οἶδα ὃ Λέει καὶ παραχρῆμα, ἔτι ΛαΛλοῦντος αὐτοῦ, ἐφώ-
νησεν ἀλέκτωρ. Καὶ στραφεὶς ὁ κύριος ἐνέβλεφε τῷ Πέτρῳ᾽ 61
καὶ ὑπεμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥήματος τοῦ κυρίου, ὡς ἐἶπεν αὐ-
τῷ ὅτι πρὶν ἢ ἀλέκτορα φωνῆσαι σήμερον, ἀπαρνήσῃ µε τρίς.
Καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσεν πικρῶς. 62

Καὶ οὗ ἄνδρες οἳ συνέχοντες αὐτὸν, ἐνέπαιξον αὐτῶ», δέ- 68
ροντες. Καὶ περικαλύψαντες αὐτὸν, ἐπηρώτων λέγοντες' προ- 04
φήτευσον τίς ἐστιν ὃ παίσας σε. Καὶ ἕτερα πολλὰ βλασφημοῦν- 6δ
τὲς ἔλεγον εὖς αὐτόν. |

.. Καἱ ὡς ἐγένετο ἡμέρα, συνήχθη τὸ πρεσβυτέριον Ἀτοῦ Λαοῦ, 00

πρεσβυτέ- ἀρχιερεῖς τε καὶ γραμματεῖς, καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ συνέ-

.- δριον αὐτῶν, Λέγοντες' εἰὖ σὺ εἶ ὁ Ἀριστὺς: εἰπὸν ἡμῖν. Εἶπεν 07
δὲ αὐτοῖς' ἐὰν ὑμῖν εἴπω, οὐ μὴ πιστεύσητε’ ᾿Εὰν δὲ ἐρωτήσω, 68
οὐ μὴ ἀποκριθῆτε. ᾽Απὸ τοῦ νῦν δὲ ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου 60

/ ο ω » ο οἱ .
καθήµενος ἐμ δεξιῶν τῆς δυνάμεως τοῦ 9εοῦ. Είπαν δὲ πάντες ' 10

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 107

σὺ οὖν εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ; ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη ὑμεῖς λέγετε ΧΧΙΙ.
71 ὅτι ἐγῶ εὐμι. Οἱ δὲ εἶπαν τέ ἔτι ἔχομεν μαρτυρίας χρείαν:
αὐτοὶ γὰρ ἠκούσαμεν ἀπὸ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
ΚΕΦ, ΚΕ,
0ΑΡ.
ορ Δ » ν μά 2 4 4 ιά
1 ]καὶ ἀναστὰν ἅπαν τὸ πλῆθος αὐτῶν, ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸν ΧδΙΗ,
9 Πειλᾶτον. ᾿Ἡρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτοῦ, λέγοντες τοῦτον εὔ-
/ 4 ςν λ μ α΄ / 52. Ὁ.
ραμεν Ἐ διαστρέφοντα το ἔθνορ ἡμῶν, καὶ κωΛνοντα φὀρουρ Καΐ-, ὕρομε».
8 6αρι διδόναι, καὶ λέγοντα αὑτὸν Χριστὸν βασιλέα εἶναι. Ὁ δὲ
Πειλᾶτος ἠρώτησεν αὐτὸν, λέγων σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰου-
4 δαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ἔφη" σὺ λέγει. Ὁ δὲ Πειλᾶτος εἷ-
4 4 2 ων π . κ. 2 ον ς ι ,
πεν πρὸς τους ἀρχιερεῖς καὶ τους Οχλους' οὐδὲν ευρίσκω αἴτιον
ὅ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ Οἳ δὲ ἐπίσχυον, λέγοντες ' ὅτι ἀνασείει
τὸν λαὸν, διδάσκων καθ’ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ
» κα ω
6 τῆς Γαλειλαίας ἕως ὧδε. Πειλᾶτος δὲ ἀκούσας, ἐπηρώτησεν εὖ ὁ
7 ἄνθρωπος Γαλιλαῖος ἐστίν. Καὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ τῆς ἐξουσίας
Ἡρώδου ἐστὶν, ἀνέπεμψεν αὐτὸν πρὸς τὸν ΗἩρώδην, ὄντα καὶ αὐ-
8 τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις. Ὁ δὲ Ἡραάδης, ἰδὼν ΡΜΗΒ
2 ώ ../ η ο 3, λ 2, ϐ ών /{ { ου κ 32. πι.
τὸν ησοῦν, ἔχαρη ΛείανΆ' ἦν γαρ ἐξ ἵπανῶν χρὀνων θέλων ἠδεῖν των
αὐτὸν, διὰ τὸ ἀκούειν περὶ αὐτοῦ ' καὶ ἤλπιξέν τι σημεῖον ἰδεῖν
ς λ 2 - / 2 / 4 2 ε] / ῃ] Μο 2
9 υπο αὐτοῦ γεινὀμενον. Επηρῶτα δὲ αύτον ἐν Λλόγοις ἑκανοῖς ' αὐ-
10 τὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρείνατο αὐτῷ. Εἰστήκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ, "5
ἀπεκρίνα-
ω / - ω
1 οἳ γραμματεῖς εὐτόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ. Ἐξουθενήσας δὲ «Το.
αὐτὸν ὁ Ἡρώδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν αὐτοῦ, καὶ ἐμπαίξας, πε-
ριβαλὼν ἐσθῆτα λαμπρὰν, ἀνέπεμφεν αὐτὸν τῷ Πειλάτῳ. Ἐγέ-
] , ο 6 μή )} 6 ν 3 2 μη ν» ς /
19 νοντο δὲ φίλοι 0, τε Ηρώδης καὶ ὁ Πειλᾶτος ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ
» [ή µ .. Δ ” σι ” . ς ’
μετ ἀαλλήλων προύυπήρχον γαρ ἐν ἔχθρα Οοντες προς αυτους. ΡΜΠ
; » ᾿ / κ... » ὲ ο ο 2η.
19 Πειλᾶτος δὲ,συνκαλεσάµενος Ἐτους ἀρχιερεῖς, καὶ τους ἄρχον συγκ.
8 Δ Δ 3 λ μ Ν.. / [ς 4 ’
14 τας, καὶ τον λαον͵, εἶπεν προς αυτους προσηνἑγκατὲ µοι τον ἂν-
θρωπον τοῦτον, ὧς ἀποστρέφοντα τὸν Λαὸν᾿ καὶ ἰδοὺ, ἐγὼ ἐνώ- ;, .

ο» 5 » α ο.) / / 5 μ -
πιον υμῶν ἀναπφείνας Ἐιούθὲν εὗρον ἐν τῷ ἀνθρώπω τούτῳ αἴτιον, «ἄλθι

γας.

ΧΧΗΙ.

ΡΜΔ

ΡΜΕ

1098 ἘΥΑΓΠΕΔΙΟΝΧ

ὧν κατηγορεῖτε κατ᾽ αὐτοῦ. ᾽4ΛΛ οὐδὲ Ἡρώδης' ἀνέπεμψεν γὰρ
αὐτὸν πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἰδοὺ, οὐδὲν ἄξιον θανάτου ἐστὶν πεπραγµέ-
νον αὐτῷ. Παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω. ᾽ἀνάγκην δὲ εἶχεν
ἀπολύειν αὐτοῖς κατὰ ξορτὴν ἕνα (1). ᾽άνέκραγον δὲ παμπληθεὲὶ,
Λέγοντες' αἷρε τοῦτον, ἀπόλυσον δὲ ἡμῖν τὸν Βαραββᾶν. Ὅστις
ἦν διὰ στάσιν τινὰ γενοµένην ἐν τῇ πόλει καὶ φόνον, βληθεὶς ἐν
τῇ φυλακῇ. Πάλιν δὲ ὁ Πειλᾶτος προσεφώνήσεν αὐτοῖς, θέλων
ἀπολῦσαι τὸν Ἰησοῦν. Οἳ δὲ ἐπεφώνουν, Λέγοντες. Σταύρου,
σταύρου αὐτόν. Ὁ δὲ τρίτον εἶπεν πρὸς αὐτοὺς. τί γὰρ κακὸν
ἐποίησεν οὗτος; οὐδὲν αἴτιον Θανάτου εὗρον ἐν αὐτῷ' παιδεύσας
οὖν αὐτὸν ἀπολύσω. Οἵ δὲ ἐπέκειντο φωναῖς µεγάλαις, αἰτούμε-
νοι αὐτὸν σταυρῶσαι ' καὶ κατίσχυον αἳ φωναὶ αὐτῶν. Καὶ Πει-
Λᾶτος ἐπέκρεινεν γενέσθαι τὸ αἴτημα αὐτῶν. ᾽Απέλυσεν δὲ τὸν
διὰ στάσιν καὶ φόνον βεβλημένον εἰς φυλακὴν, ὃν ᾖτοῦντο ' τὸν
δὲ Ἰησοῦν παρέδωκεν τῷ δελήµατι αὐτῶν.

Καὶ ὡς ἀπῆγον αὐτὸν, ἐπιλαβόμενοι Σίμωνά τινα Κυρη-
ναῖον ἐρχόμενον ἀπ᾿ ἀγροῦ, ἐπέθηκαν αὐτῷ τὸν σταυρὸν, φέρειν
ὕπισθεν τοῦ Ἰησοῦ. Ἠκολούθει δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆθος τοῦ Λαοῦ
καὶ γυναικῶν αἳ ἐκόπτοντο καὶ ἐθρήνουν αὐτόν. Στραφεὶς δὲ
πρὸς αὐτὰς Ἰησοῦς, εἶπεν Βυγατέρες Ἱερουσαλὴμ, μὴ κλαίετε
ἐπ᾽ ἐμὲ, πλὴν ἐφ᾽ ἑαυτὰς κλαίετε, καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ὑμῶν ᾽ Ὅτι
ἰδοὺ, ἔρχονται ἡμέραι ἐν αἷς ἐροῦσιν' µακάριαι αἱ στεῖραι, καὶ
αἱ κοιλίαι αἳ οὐκ ἐγέννησαν, καὶ μαστοὶ οἳ οὐκ ἔθρεψαν Τότε
ἄρξονται λέγειν τοῖς ὄρεσιν᾽ πέσετε ἐφ᾽ ἡμᾶς' καὶ τοῖς βουλοῖς
καλύψατε ἡμᾶς. Ὅτι εἰ ἔν ὑγρῷ ξύλῳ ταῦτα ποιοῦσιν, ἐν τῷ
ξηρῷ τί γένηται; |

ὝὌγοντο δὲ καὶ ἕτεροι κακοῦργοι δύο σὺν αὐτῷ ἀναιρεθῆ-
ναι. Καὶ ὅτε ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον τὸν καλούμενον κρανίον,
ἐκεῖ ἐδταύρωσαν αὐτὸν καὶ τοὺς κακούργους' ὃν μὲν ἐκ δεξιῶν,

ὃν δὲ ἐξ ἀριστερῶν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγεν' πάτερ, ἄφες αὐτοῖς'

(1) Υουβίου]απς Ἠϊο 17, ἀοθιάθιαίτν ἵπ οοᾶῖοθ.

16

16
17

15
19

26

26

οπ
26

99
50

51

96

δ4

ΙΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 169

οὐ γαρ οἴδασιν τί ποιοῦσι (1). «4Πιαμεριξόμενοι δὲ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ,
86 ἔβαλον κλΛῆρον. Καὶ εἰστήκει ὁ λαὸρ θεωρῶν ' ἐξεμυκτήριξζον δὲ
καὶ οἳ ἄρχοντες, Λέγοντες' ἄλλους ἔδωῶσεν, σωσάτω ἑαυτὸν, εὖ
86 υἱός ἐστιν ὁ Χριστὸς τοῦ 9εοῦ ἐκλεκτός. Ἐνέπαιξαν δὲ αὐτῷ καὶ
Ὁ7 οἱ στρατιῶται, προσερχόµενοι, ὄξος προσφέροντες αὐτῷ. Καὶ Λέ-
88 γοντες' εἰ σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων, σῶσον σεαυτόν. Ἡν
90 δὲ καὶ ἐπιγραφὴ ἐπ᾽ αὐτῷ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίῶν οὗτος. Εἰς δὲ
” , / 3 ιά 2 248 ἀ .ς
τῶν κρὲμασθέντων κακουργῶν ἑἐβλασφημει αὐτον' οὐχὶ συ εἴ 0
40 Χριστὸς, σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς. ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπιτι-
ω ωὃ 9 μ πνη ων. ον ν 4 9 ν ὸ ὁν ,
μῶν αὐτῷ, ἔφη οὐδὲ φοβῇ σὺ τὸν Φεὸν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρέµατι
41 εἶ; Καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως" ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβά-
4» νοµεν οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξεν. Καὶ ἔλεγεν Ἰησοῦ"
45 µνήσθητί µου, ὅταν ἔλθῃς εἰς τὴν βασιλείαν σου. Καὶ εἶπεν αὐ-
τῷ ἁμήν σοι λέγω, σήμερον μετ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ:
44 Κάὶ ἦν ἤδη ὡσεὶ ὥρα ἕκτη, καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ᾽ ὅλην τὴν γῆν,
46 ἕως ὥρας ἐνάτης τοῦ ἡλίου ἐκλείποντος. Ἐσχίσθη δὲ τὸ καταπέ-
40 τασµα τοῦ ναοῦ μέσον. Καὶ φωνήσας φωνῇ μεγάλῃ ὁ Ἰησοὺς εἷ-
47 πεν πάτερ, εἷς χεῖράς σου παρατίθεµαι τὸ πνεῦμά µου. Τοῦτο
δὲ εἰπὼν ἐξέπνευσεν. Ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατοντάρχης τὸ γενύμενον, ἐδό-
48 ἔαζεν τὸν θεὸν, λέγων ' ὄντως ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος ἦν. Γζαὶ
’ 4 / 3” 9 43 η) , ιά
πάᾶντες οἳ συνπαραγενὀµενοι ἘἈ Όχλοι ἐπὶ την θεωρίαν ταυτην,
49 θεωρήσαντες τὰ γενόµενα, τύπτοντες τὰ στήθη ὑπέστρεφον. Εἰ-
’ η] / η] 4 2 ο 3 λ / η β μ
στήκεισαν δὲ πάντες οἱ γνωστοὶ αὐτῶ ἀπὸ µακρόθεν, καὶ αἰγυναῦῖ-
κες αἱ συνακολουθοῦσαι αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας, ὁρῶσαι ταῦτα.
60’ Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ὀνόματι Ἰωσὴφ, βουλευτὴς ὑπάρχων, ἀνὴρ
61 ἀγαθὸς δύκαιος' Οὗτος οὐκ ἦν συνκατατεθειμένος τῇ βουΛῇ-καὶ
τῇ πράξει αὐτῶν ἀπὸ ᾿άρειμαθαίας πόλεως τῶν Ἰουδαίων ' ὃς
6» προσεδέχετο τὴν βασιλείαν τοῦ δεοῦ. Οὗτος προσε]θὼν τῷ 1Πει-
δὃ λάτω, ἠτήόατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ καθελὼν ἐνετύλιξεν

αὐτὸ σινδόνι, καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν µνήµατι λαξευτῶ., οὗ οὐκ ἦν
(1) Ἠίο ϊΐοπι γουρίοτ]τιρ 94. ἄοριᾶοταίαν ἵπ οοᾷῖοθ πβηιιο αᾶ γοοκΡιι-

Ίαπι ποιοῦσι. Ὑϊἱᾶο ἆο Ίου οὗ ριαοοςάοπίίραβ οἱπβπιοᾶϊ ]1οοἳς, οἱ ρταςβον{ῖτα

ἆο νους. 49. οἱ 44. οαΡ. ΧχΙ. Φο]ιο]211 οαὔ]ο]λοῖ ροχάοσίαπι Ν, 5. ο {άοπθπι,

ΧΧΠΠ.

ΡΜΖ

ΡΜΗ

2, 1Π.,
συμπ.

ΡΜΘ

κ Ώ).
συγε.

170 ἘΥΑΓΕΕΔΙΟΝ

ΧΣΠΙ. οὐδεὶς οὕπω κείµενο. Καὶ ἡμέρα ἦν παρασκευῆς, καὶ σάββατον δ4
ἐπέφωσκεν. Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συν- «ὅδ
ἑληλυδυῖαι ἐκ τῆς Γαλειλαίας αὐτῷ, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον, καὶ
ὥς ἐτέθη τὸ σώμα αὐτοῦ. Ὑποστρέψασαι δὲ ἠτοίμασαν ἀρώματα ὄθ

καὶ µύρα”. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἠσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν.

ΚΕΦ, ΚΔ.
0ΑΔΡ.
ΧΧΙΝΥ. Το π μα ω , » , 4 ) ϱ 5’
ον 4 Π δὲ µιᾷ τῶν σαββαάτων, Όρθρου βαδέως ἐπὶ το µνῆμα;, ἡλ- |
2. 1.

ϱ

1 ' 5’
ᾖ'Δον. αν Χ φέρουσαι ἃ ἠτοίμασαν ἀρώματα. Εύρον δὲ τὸν Λίθον ἆπο-
”ω , ω Γα [
κεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ µνηµείου. Εἰσε]θοῦσαι δὲ οὐχ εὗρον τὸ ὃ
σῶμα τοῦ κυρίου Ἰησοῦ. Καὺ ἐγένετο ἐν τῷ ἀπορεῖσθαι αὐτὰς 4

περὶ τούτου, καὶ ἰδοὺ, ἄνδρες δύο ἐπέστήησαν αὐταῖς ἐν ἐσθῆτι

ὁ φ. ἀδτραπτούσῃ. Ἐνφόβων Χ δὲ γενομένων αὐτῶν, καὶ κλεινουσῶν ὅ
τὰ πρόσωπα εἰς τὴν γῆν, εἶπαν πρὺς αὐτὰς ' τί ξητεῖτε τὸν ζῶντα
μετὰ τῶν νεκρῶν; Οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλὰ ἠγέρθη. µνήσθητε ὡς
ἐλάλησεν ὑμῖν, ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλειλαία, «4έγων τὸν υἱὸν τοῦ Ἱ
ἀνθρώπου ὅτι δεῖ παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτω-
λῶν, καὶ σταυρωθῆναι, καὶ τῇ τρίτη ἡμέρα ἀναστῆναι. Καὶ 8.
ἐμνήσθησαν τῶν ῥημότων αὐτοῦ. Καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ 9
μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἔνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς

οωια ἀσμη]οὶ Λοιποῖς. σαν δὲ ἡ Μαγδαληνἡ Μαρία καὶ Ἰωάννα Ἐ, καὶ Μαρία Ι0
ο ᾗ Ἰακώβου, καὶ αἲ Λοιπαὶ σὺν αὐταῖς, ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστό-
Λους ταῦτα. Καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ Ίῆρος τὰ ῥήματα Ι
ταῦτα, καὶ ἠπίότουν αὐταῖς. Ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ 13
τὺ μνημεῖον ' καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια μόνα" καὶ ἁπῆλ-
θεν, πρὸς αὑτὸν θαυμάξων τὸ γεγονός. |

ΡΝΑ Καὶ ἰδοὺ, δύο ἐξ αὐτῶν ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρα ἦδαν πορευόµε- 18
νοι εἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ, ᾗ

ὡωλουν. ὄνομα Ἠμμαοῦς' Καὶ αὐτοὶ ὠμείλουν Ἀ πρὸρ ἀλλήλους περὶ πάν- 14
ωξ . των τῶν συµβεβηκότων τούτων. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμειλεῖν αὐ- Ι5

3, 1η.

μο 2” ε) » ο. ,
καὶ αὐτός τοὺς καὶ συνξζητεῖν Ἐ αὐτοὺς Ἀ, Ἰησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο

ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ. 11

. ο. ”. ᾳ Δ »
16 αὐτοῖς. Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι
5 ἳ αἱ « 9
17 αὐτόν. Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺς ' τίνες οἱ Λόγοι οὗτοι οὖς αντιβάλ-
λετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες; καὶ ἑστάθησαν σκυθρωποὶ᾿
- Ὁ 2 . Ν
18 ᾽ἀποκριθεὶς δὲ εἷς ὀνόματι Κλεόπας, εἶπεν πρὸς αὐτὸν ' σὺ µόνος
ω : ι μα ο
παροικεῖς Ἱερουσαλὴμ., καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόµενα ἐν αὐτῇ ἐν
ω 5 ων ο ν Γᾳ ωρα
19 ταῖς ἡμέραις ταύταις; Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' ποῖα; οἳ δὲ εἶπαν αὐτῷ
τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ ναξαρηνοῦ, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης, δυνατὸς
. ω ω ω ν΄ 0)
20 ἐν ἔργω καὶ λόγω ἐναντίον τοῦ θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ Λαοῦ. Ὅπως
α ο» ,
τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχόντες ἡμῶν εὖς κρίμα
ο / ΄
21 Θανάτου, καὶ ἐσταύρωσαν αὐτὸν Ἡμεῖς δὲ ἠλπίξομεν Ἀ ὅτι αὐτός
» ' ω »
ἐστιν ὁ μέλλων Λυτροῦσθαι τὸν Ἱσραὴλ' ἀλλά γε καὶ σὺν πᾶσιν
9 / , ’ ς , ” 2» τ σον . 2 Ν
22 τούτοις, τρίτην ταύτην Ίµεραν ἄγει ἀφ᾽ οὐ ταύτα ἔγξνετο. «ἄλλα
Δ ο νλ. ς ν - ) ϱ ” ε κ 2
καὶ γυναῖκες τινὲς ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς, γενάµεναι Ἐ ὀρθρι-
25 ναὶ ἐπὶ τὸ μνημεῖον ' Καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σώμα αὐτοῦ, ἠλθαν 3,
Λέγουσαι καὶ ὁπτασίαν ἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ Λέγουσιν αὐτὸν
24 ξῇν. Καὶ ἀπῆλθον τινὲς τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρον
νο ᾽ 5 ω 5 . 2 Δ Δ 3 5
ούτως καθῶς αἱ γυναῖκες εἶπον᾽ αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον.
5 . οἲ ῳ ος
98 Καὶ αὐτὸς εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ
'φαρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλήσαν οἳ προφῆται.
2 κά ο ω
26 Οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν ΧἈριστὸν, καὶ εἰσελθ εν εἰς τὴν δό-
27 ἔαν αὐτοῦ; Καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ ΙΜωύσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν
προφητῶν, διηρµήνευσεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαὶς τὰ περὶ
β ω 8 3 Φ Δ ’ 5 3 ’ . ο) 2
28 ἑαυτοῦ. Καὶ ἤγγικαν εἰς τὴν κῶώμην οὗ ἐπορεύοντο καὶ αὐτὸς
29 προσεποιήσατο ποῤῥώτερον πορεύεσθαι. Καὶ παρεβιάσαντο αὐ-
τὸν, Λέγοντες' μεῖνον μεθ ἡμῶν , ὅτι πρὸς ἑσπέραν ἐστὶν, καὶ
: ς ν . ω ω
90 κπέκλικεν ἤδη ἡ ἡμέρα ' καὶ εἰσῆλθεν τοῦ μεῖναι σὺν αὐτοῖς. Καὶ
9 / μι ν ,ω 2 ἩἹ 2 2 οά υ Δ λ μιά
ἐγένετο ἓν τῷ κατακΛιθήναι αὐτον μετ αὐτῶν, Λλαβῶν τὸν ἄρτον
8! εὐλόγησεν, καὶ κλάσας ἐπεδίδου αὐτοῖς' ὐτῶν δὲ διηνοίχθησαν
οἳ ὀφθαλμοὶ, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτὸν καὶ αὐτὸς ἄφαντος ἐγένε-
8 το ἀπ᾿ αὐτῶν. Καὶ εἶπαν πρὸς ἀλλήλους' οὐχὶ ἡ καρδία
ς ν , 5 ς / ς ο 9 ω ος» 9 / '
ημῶν καιομένη ήν, ὥς ἔλάλει ημῖν ἓν τῇ οδῷ, ὥς διήνοιγεν

3 οι μα ο. Καὶ ὦ Μω... μα ο
5 κα, τας /ραφας: καν ανασταντες αυτα τ] ορᾷ υπέστρεφαν

ΧΧΙΥ.

µ 2, Τῃ.
ἐλπίζα-
μεν.

” Τία οοἆ,

δη.

ᾖλθον.

νε

112 ΕΥΑΓΤΕΔΙΟΝ ΚΑΤΑ ΑΟΥΚΑΝ.

ν ς Φ’ 4
ΧΧΙΥ, εἶς Ἱερουσαλὴμ, καὶ εὗρον ἠθροισμένους τοὺς ἔνδεκα καὶ τοὺς σὺν
νο ͵ ι
αὐτοῖς, «4έγοντας" ὅτι ὄντως ἠγέρθη ὁ κύριος, καὶ ὤφθη Σίµωῶνι. 84
Ν 3} 2 ν λα.) » ς ώς ν 6 ρ / . ω. 32 ω ος
Καὶ αὐτοὶ ἐξηγοῦντο τὰ ἐν τῇ ὁδῷ ' καὶ ὥς ἐγνώσθη αὐτοῖς ἐν τῇ δδ
κλάσει τοῦ ἄρτου.
Ταῦτα δὲ αὐτῶν Λλαλούντωῦ, αὐτὸς ἔστη ἐν µέσω αὐτῶν, 96
2 ο ι ο) ώ
καὶ λέγει αὐτοῖς εἰρήνη ὑμῖν. Θροηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γε- 81
νόµενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' τί τεταρα- 88
γµένοι ἐστὲ, καὶ τί διαΛλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν τῇ καρδία ὑμῶν;
” λ ω. ᾽ 4 , .. ος ος
Ίδετε τας χεῖραςρ µου καὶ τους ποδας µου Ότι ἐγω εἰμι αύτος' 9
κ µασσὰ. ψηλαφήσατέ µε καὶ ἴδετε' ὅτι πνεῦμα καὶ Χ σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ
3 κ ω 2! . ων 1 2
ἔχει, παθῶς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα" Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐ- 40
τοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας. Ἔτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ 41
ν ά λ { 3 2 ὃς ν ὅἩ 4 ΄
τῆς χαρᾶς, καὶ δαυμαξὀντων, εἶπεν αὐτοῖς ἔχετε τι βρῶσιμον
ν ᾳ. . 45
ἐνθάδε; Οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἐχθύος ὁπτοῦ µέρος. Καὶ λαβὼν, 45
2 ν ας ολ . 5’
ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν. Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺς" οὗτοι οὗ Λόγοι 44
« -- . . ὠ
µου οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθΊναι
ἅπαντα τὰ γεγραμµένα ἐν τῷ νόμῳ Μωῦύσέως, καὶ τοῖς προφή-
ταις, καὶ φαλμοῖς περὶ ἐμοῦ. Τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν, 4ὔ
ω ) Δ / 5 ως 3 [ι ,
τοῦ συνιέναι τας γραφᾶς' Καὶ εἶπεν αὐτοῖς' Οτι οὕτως γέγρα- 46
πται παθεῖν τὸν Ἄριστὸν, καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ
ς ο 3 . ας - » ». ». ῃ ”
ημέρα, καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν εὖς ἄφε- 41
5 » 5
σιν ἁμαρτιῶν εἷς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξώμενοι ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.

Ὑμεῖς µάρτυρερ τούτων. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὴν ἔπαγγε-

μὶ 4, 1η,
ἔπαγγε-

λείαν. ἕως οὗ ἐνδύσησθε ἐξ ὕψους δύναμιν.

λίαν Χ τοῦ πατρός µου ἐφ᾽ ὑμᾶς ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει,

Ἐξήγαγεν δὲ αὐτοὺς ἕως πρὸς Βηθανίαν καὶ ἐπάρας τὰς 50
ω 9 ς 1) : 9 , ο”... 7 ν 2 η Ἐ
χεῖρας αὐτοῦ, εὐΛλογησεν αὐτους. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν δϊ
αὐτὸν αὐτοὺς, διέστη ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.
Καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν, ὑπέστρεψαν εἰἷς Ἱερουσαλὴμ, 5
. μεγάλης μετὰ χαρᾶς μεγάλης Ἁ. Καὶ ἦσαν διαπαντὸς ἐν τῶ ἱερῶ, εὐλο- ὅδ
αὐάθταν τω : ΄ Π
μας, φοῦντες τὸν Θεόν. ᾽ἁμήν.
ἳ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.

175

ἘΥΑΤΓΕΛΙΟΝ
ΚΑΤΑ ΊΙΘΑΝΗΝ.

Ι Ἡ Φ. Δ.

ω 3 , 5 λ 0ΑΡ. Ἱ.
1 Γον ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεὸν, καὶ Θεὸς Α

: ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. Πόντα δι’ αὐτοῦ
2, ΄ ο λ Ν ο 29 ο. 4 / 2 ”.-.
4 ἐγένετο καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγξνετο οὐδὲ ἓν 0 γέγονεν. Ἐν αυτῶ

. 9 3 6 . 5 Δ .] » 9 / ᾿ 4 ω 3 ω ὃς ν 3 .α
ὅ ζωή ἦν, καὶ ή ζωη ἦν τὸ φῶς τῶν ἄνθρωπων Ἀ. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ θεών αὖ

ωπων
ο 2. 3 2 . Ε

6 σκοτία φαίνει, καὶ ἡ σχυτία αὐτὸ οὐ κπατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρω- ἁῑάιαν ἵ
΄ πμ

7 πος ἀπεσταλμένος παρὰ 9εοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάνης. Οὗτος ἦλθεν
εἰς µαρτυρίαν, ἵνα µαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτὸς, ἵνα πάντες πι-
8 στεύσωσιν δι’ αὐτοῦ. Οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἆλΛ᾽ ἵνα µαρτυρή-
0:σῇῃ περὶ τοῦ φωτός. ν τὸ φῶς τὸ ἀληδεινὸν Ἀ, ὃ φωτίζει πάντα, ην,
10 ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. Ἐν τῷ κόσµω ἦν, καὶ ὁ
1 κόσμος δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὃ κόσµυς αὐτὸν οὖκ ἔγνω. Εἰς τὰ
12 ἴδια ᾖλθεν, καὶ οἳ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. Ὅσοι δὲ ἔλαβαν Ἀ 3.1.

ἐλαβογ.
αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα 8 εοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύ-
18 ουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Οἳ οὖκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος

1 3ο 5 ’ 32 9 3 25 1 / ν

κ. » Ψου
| σαρκὸς, οὐδὲ ἔκ ὃελήµατος ἀνδρὸς Ἐ, ἀλλ᾽ ἐκ Θεοῦ ἐγενήθησαν Χ. ο δν ὃν
14 Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασά- 9ελημα-
τος αν-

4 / , τω / 6ο ν Ἆ Ν [ή 9

µεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὥς μονογενοῦς παρα πατρὸς, πΛλή- δρὸς

αὐσαίας Ἱπ

3 .
ρής χάριτος καὶ Χ ἀληθείας. νο.
ας Ἰ , ω Ν Ξ ἐν ἃ / Λ / μ τ’ ἐγενν.
16 ὤανής μαρτυρεῖ περὶ αὐτου., καὶ κἐκραγξεν, Λεγων ' ούτος ᾗ
5 5 .. πιρογα{1-
16 ἦν ὃν εἶπον Ἠ: ὁ ὀπίσω µου ἐρχόμενος, ἔμπροσθέν µου γέγονεν’ ὅτι ' ἐς
Σ 1 ἳη,
. / 5 οᾳ- 2 ον / ρω λες» ’ ο ὁλω.. Ἰπσμίοδο
πρὠτος µου ἦν. Ότι ἕκ τοῦ πΛληρῶματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλα- «ον,

17 βοµεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος ' Ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωῦσέως ἐδόθη" ἡ

18 χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. Θεὸν οὐδεὶς ἑώρα- Ἱ

1.

κ μια οοἆ,

Ἀ Πα οσο.

174 ΗΤΑΓΡΕΔΙΟΝ

κεν πώποτε' μονογενὴς θεὺς Ἠ, ὅ ὤν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρὸς,
ἐκεῖνος ἐξηγήσατο. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία τοῦ Ἰωάνου, ὅτε 19
ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν οἳ Ἰουδαῖοι ἐξ Ἱεροσολύμων ὑερεῖς καὶ
Λευείτας, ἵνα ἐρωτήσωσιν αὐτὸν ' σὺ τίς εἶ; Καὶ ὡμολόγησεν, καὶ 20
οὐκ ἠρνήσατο' καὶ ὡμολόγησεν, ὅτι ἐγὼ οὖκ εἰμὶ ὃ Χριστός. Καὶ 2ἱ
ἠρώτησαν αὐτὸν ' σὺ οὖν τί; Ἠλείας Ἀ εἶ; καὶ λέγει" οὖκ εὖμί. Ὁ
προφήτης εἶ σὺ; καὶ ἀπεκρίθη" οὔ. Εἶπαν οὖν αὐτῷ ' τές εὖ: ἵνα 23
ἀπόκρισιν δῶμεν τοῖς πέµψασιν ἡμᾶς τί Λέγεις περὶ σεαυτοῦ;
Ἔφη: ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμω: εὐθύνατε τὴν ὁδὸν κυ- 38
ρίου' καθὼς εἶπεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης. Καὶ ἀπεσταλμένοι ἦσαν 23
ἐκ τῶν Φαρεισαίων' ζαὶ ἠρώτησαν αὐτὸν, καὶ εἶπαν αὐτῷ ' τί 15
οὖν βαπτίξεις, εἰ σὺ οὐκ εἶ ὁ Ἀριστὸς, οὐδὲ Ἠλείας, οὐδὲ ὁ προ-
φήτης; ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰωάνης, λέγων ' ἐγὼ βαπτίξω ἐν ὕδατι' 20
µέσος ὑμῶν στήκει Ἀ ὃν ὑμεῖς οὖκ οἴδατε, ὀπίσω µου ἐρχόμενος, 37
οὗ οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ἄξιος ἵνα Λύσω αὐτοῦ τὸν ἐμάντα τοῦ ὑποδήματος.
Ταῦτα ἐν Βηθανίᾳ ἐγένετο πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ὅπου ἦν ὁ Ἰωά- 38
νής βαπτίξων.

Τῇ ἐπαύριον βλέπει τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν, καὶ 29
λέγει ἴδε ὃ ἁμνὸς τοῦ θεοῦ ὃ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.
Οὗτος ἐστὶν ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εἶπον ὀπίσω µου ἔρχεται ἀνὴρ, ὃς ἔμ- 80
προσθέν µου γέγονεν' ὅτι πρῶτός µου ἦν. Κάγὼ οὖκ ᾖδειν αὐ- 8Ι
τὸν" ἀλΛ᾽ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραὴλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν ὕ-
δατι βαπτίξων. Καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάνης, λέγων ὅτι τεθέαµαι ὃδ
τὸ πνεῦμα παταβαῖνον ὣς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ., καὶ ἔμεινεν
ἐπ᾽ αὐτόν. Κάγὼ οὖκ ᾖδειν αὐτὸν ἆλλ᾽ ὃ πέµψας µε βαπτίξειν 88
ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός µοι εἶπεν ἐφ᾽ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ πνεῦμα καταβαϊ-
νον καὶ µένον ἐπ᾽ αὐτὸν, οὗτός ἐστιν ὃ βαπτίξζων ἐν πνεύματι
ἁγίω. Κάγὼ ἑώρακα, καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς 84
τοῦ Φεοῦ.

Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἰστήκει Ἰωάνης, καὶ ἓκ τῶν µαθη- ὃ5
τῶν αὐτοῦ δύο. Ἰαὶ ἐμβλέψας τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι, λέγει" 86

) ϱ 2 Δ ο) ο] ω
ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Φεοῦ. Καὶ ἤκουσαν οἱ δύο μαθηταὶ αὐτοῦ λα- 97

ὃδ
50

40

41

44

4ὔ
40

47

459

49

50

5ἱ

ΚΑΤΑ. ΙζοΑΝΗΝΜ, . 115.

Λοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ. «Στραφεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς,
καὶ θεασάµενος αὐτοὺς ἀκολουθοῦντας, λέγει αὐτοῖς' Τί ζητεῖ-
τε; οἳ δὲ εἶπαν αὐτῷ ' ῥαββεὶ (ὃ λέγεται μεθερμηνευόμενον, δι-
δάσκαλε) ποῦ μένεις; 4έγει αὐτοῖς ἔρχεσθε καὶ ὄψεσθε. Ἡλ-
θαν Χ οὖν καὶ εἶδαν Ἐ ποῦ μένει καὶ παρ αὐτῶ ἔμειναν τὴν
ἡμέραν ἐκείνην' ὥρα ἦν ὡς δεκάτη. Ἡν ᾽άνδρέας ὃ ἀδελφὸς Σ-

Ὠ μ ω η]
µωῶνος Πέτρου, εἷς ἐκ τῶν δύο τῶν ἀκουσάντων παρὰ Ἰωάνου, καὶ

κ. ηι,
μΜ
ηλδον,
” 2. Ώ.
εἰδον.

2 2 ς ω ω 4 9 4 κ2.πΠι.
ἀκολουθησάντων αὐτῷ. Βυρίσκει Ἄ οὗτος πρῶτον τὸν ἀδελφὸν εὑρίσκει,

τὸν ἴδιον Σίμωνα, καὶ λέγει αὐτῷ εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν͵, ὃ
’ 2
ἐστιν μεθερμήνευόμενον Χριστός. Ἠγαγεν αὐτὸν πρὸς τὸν Τη-

σοῦν. Ἐμβλέψας αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν σὺ εἶ Σίμων ὁ υἱὸς Ἰω-

νᾶ Χ' σὺ ἠληθήσῃ Κηφᾶς, ὃ ἑρμηνεύεται Πέτρος.

Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλειλαίαν' καὶ

ς ; ω 2 ο
εὑρίσκει Φιίλιππον, καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" ἀκολούθει μοι.

Ἐν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδᾶ, ἐκ τῆς πόλεως ᾽άνδρέου καὶ

Πέτρου. Εὐὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ, καὶ λέγει αὐτῷ ᾽
τι / κ. 2 ϱω / 4 ο] ο ς /
ὃν ἔγραψεν Μωύὺσῆς ἐν τῷ νόµω καὶ οἳ προφῆται, εὑρήκαμεν

Ἰησοῦν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ, τὸν ἀπὸ Ναξαρέτ. Καὶ εἶπεν αὐ-

» ' 1 3 .
τῷ Ναθαναήλ ἐκ Ναξαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐ-.

τῷ ὃ Φίλιππος ἔρχου καὶ ἴδε. Εῑδεν Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ
ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν, καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ: ἴδε ἆληθῶς ἱσραη-
λείτης, ἔν ᾧὦ δόλος οὖκ ἔστιν. «4έγει αὐτῷ Ναθαναὴλ' πόθεν
µε γεινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, καὶ εἶπεν αὐτῶ: πρὸ τοῦ σε
Φιίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν, εἶδόν σε. ᾽Απεκρίθη
Ναθαναὴλ' ῥαββεὶ, σὺ εἶ ὃ υξὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ βασιλεὺς εἶ τοῦ
Ἱσραήλ. ᾽Απεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ ὅτι εἶπόν σοι ὅτι
εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; µείξω τούτων ὄψῃ. Καὶ
λέγει αὐτῶ: ἁμὴν ἁμὴν λέγω ὑμῖν ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἆνεῳ-
γότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Δεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαί-

Ὃ λ ολ ν΄ /
ΨΟΥΤας ἐπι τον νιον του ανθρώπου.

, . 1, Ώ],
1]ώανου.

5

0ΑΡ. Π.

πΠ

176 | ΕΥΑΤΠΗΔΙΟΝ

ΚΕΦ. Β.

Γαὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρα γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλειλαίας᾽

1

καὶ ἦν ἡ µήτηρ τοῦ Ἰηδοῦ ἐκεῖ. ᾿Ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἳ 2

ον 5 .
μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάµον. Καὶ ὑστερήσαντὸς οὔνου, Λέγει
ο. - ἳ 5 7 ! ι 5 ὃυ
ἡ µήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτὸν ' οἶνον οὐκ ἔχουσιν. Καὶ λέγει αὐτῇ
» ν ' ο ή
ὁ Ἰησοῦς' τέ ἐμοὶ καὶ σοὶ, γῦναι; οὕπω κει ἡ ὥρα µου. «4ξ-
ο / 3 ω µ , ον ο ο) / 6 ’
γει ᾗ µήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις" ὃ, τι ἂν Λέγῃ ὑμῖν, πονήσα-
5 . ν ω
τε. σαν δὲ ἐκεῖ Λίθιναι ὑδρίαι ἓξ., κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν
Ἰουδαίων κπείµεναι, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς. «4έγει
ρω ς2 οφ / . 2
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς" γεµίόατε τὰς ὑδρίας ὕδατος' καὶ ἐγέμισαν αὐ-
τὰς ἕως ἄνω. Καὶ λέγει αὐτοῖς' ἀντλήσατε νῦν, καὶ φέρετε τῷ
ἀρχιτρικλείνω ' οἱ δὲ ἤνεγκαν. «ος δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλεινος
5 , ,
τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον, καὶ οὐκ ᾖδειπόθεν ἐστὶν ' οἱ δὲ διάκο-
” ο 2 / ν ων , ς 2 --
νοι ᾖδεισαν οὗ ἠντληκότες το υδωρ. φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἄρχιτρί-
᾽ , ον ν 5 ἳ το» 4 λ 3
αλεινος; και λεγει αὐτῷ πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἵνον
τίθησιν, καὶ ὅταν μεθυσθώσι, τὸν ἑλάσσω ' σὺ τετήρηκας τὸν κα-
δ΄ 5 ο μά ’ ΕΙ] , 5 3 Μο ». ς
Λὸν οἴνον ἕως ἄρτι. Ἰαύτην ἐποίησεν ἀρχήν τῶν σημείων ὁ
Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλειλαίας, καὶ ἐφανέρωσεν τὴν δόξαν αὐ-
τοῦ καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ.

Μετὰ τοῦτο ματέβη εἰς Καφαρναοὺμ, αὐτὸς καὶ ἡ µήτηρ

η 25ς 32 νο μη
- αὐτοῦ, καὶ οὗ ἀδελφοὶ, καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἐκεῖ ἔμει-

ναν οὐ ποΛλλὰς ἡμέρας. Καὶ ἐγγὺς ἦν τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων,
καὶ ἀνέβη εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ Ἰησοῦς. Καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἱερῷ τοὺς
πωλοῦντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστερὰς, καὶ τοὺς κερµα-
τιστὰς καθηµένους. Καὶ ποιήσας φραγγέλιον ἐκ σχοινίων, πάν-
τας ἐξέβαλεν ἔκ τοῦ ἑεροῦ, τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας' καὶ
τῶν κολλυβιστῶν ἐξέχεε τὰ κέρματα, καὶ τὰς τραπέξας ἀνέτρε-
φεν. Καὶ τοῖς τὰς περιστερᾶς πωλοῦσιν εἶπεν : ἄρατε ταῦτα ἐν-
τεῦθεν μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός µου οἶκον ἐμπορίόυ.

ἨἘμνήσθησαν οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ, ὅτι ἐστὶν γεγραμμένον ' ὁ ξῆ-

8
4 η
ὅ

1

1

12

15
14

16

16

ΚΑΤΑ. Ι9ΑΝΗΝ. 177

18 Λος τοῦ οἵκου σου κατεφάγεταί µε. Απεκρίθήσαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι,
19 καὶ εἶπαν αὐτῷ. Τί σημεῖον δεικνύεις ἡμῖν, ὅτι ταῦτα ποιεῖς;
3 ν .α ι ο... ϱω
᾽πεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς' Λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ
ς » ο) 5 α .
90 τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν. Εἶπαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι' τεσσερά-
: οἱ
κοντα Ά καὶ ἓξ ἔτεσιν ᾠκοδομήθη ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἓν τρισὶν
21 ἡμέρας ἐγερεῖς αὐτόν; Ἐκεῖνος δὲ ἔλεγεν περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώ-
9 µατος αὐτοῦ. Ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν., ἐμνήσθησαν οἱ µα-
θηταὶ αὐτοῦ, ὅτι τοῦτο ἔλεγεν᾽ καὶ ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ, καὶ τῷ
η 2 ΄ Ἱ γθαφΏ, 6
Α / Έι 3 2 ν ς Νν 35 9 ω. ϐὃ / 9 ω
28 Λόγω ὂν εἶπεν ο Ἰησοῦρ. 4ὸς δὲ ἦν ἐν τοῖς Περοσολύμοις ἐν τῷ
πάσχα τῇ ἑορτῇ., ποΛλοὶ ἐπίστευσαν εἰςτὸ ὄνομα αὐτοῦ, θεωροῦν-
24 τες αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει. «άὐτὸς δὲ Ἰησοῦς οὖκ ἐπίστευεν
ος 3 ω 4 4 2 , , ͵ το ι]
2ὔ αὐτὸν αὐτοῖς, διὰ τὸ αὐτὸν γινώσκειν πάντας ' Καὶ ὅτι οὐ χρείαν
εἶχεν ἵνά τις µαρτυρήσῃ περὶ τοῦ ἀνθρώπου' αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκεν

, 35 3 ων 3 /
τί ήν ἐν τῷ ἀνθρωπω,
Κ.Β Φ, Ι..

ι Ην δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὄνομα αὐτῷ,
9 ἄρχων τῶν Ἰουδαίων. Οὗτος ἦλθεν πρὸς αὐτὸν νυκτὸς, καὶ εἷ-
πεν αὐτῷ ' ῥαββεὶ, οἴδαμεν ὅτι ἀπὸ 9εοῦ ἐλήλυθας διδάσκαλος:
οὐδεὶς γὰρ δύναται ταῦτα τὰ σημεῖα ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς, ἐὰν μὴ
8 ᾖ ὁ θεὸς μετ αὐτοῦ. ᾽Απεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ" ἁμὴν
ἀμὴν Λέγω σοι, ἐὰν µή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν
4 βασιλείαν τοῦ Δεοῦ. 4έγει πρὸς αὐτὸν Νεικόδημος Ά’ πῶς δύνα-
ται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέρων ὤν; μὴ δύναται εἰς τὴν κοιλίαν
6 τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι; Απεκρίθη
ὁ Ἰησοῦς ἁμὴν ἁμὴν Λέγω σοι, ἐὰν µή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ
6 πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Δεοῦ. Τὸ
γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς, σάρξ ἐστιν ' καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ
7 τοῦ πνεύματος, πνεῦμα ἐστίν. ΙΜἡ θαυμάσῃς ὅτι εἶπόν σοι" δεῖ
8 ὑμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν. ἸΤὺ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ" καὶ τὴν

λ μ ν΄ 3 , 3 Δ 3 3 / / ῃ 4 ν ϐ /
φωνὴν αὐτοῦ ἄκούεις, ἆλλα οὐκ οἶδας πὀθεν ἔρχεται καὶ ποῦ υπᾶ-
12

Π.

ἄθιπτι
τεσσαρ.

6ΑΡ. ΠΠ.
1

κ Τία 1. πι.
Νειμ.
Βοά απἱρα.

ΝιΝ.

ΠΙ.

1Α.

κ 32.Π.,

διέτριβε.

λα οοἑ,

κ 2. Τι,
ᾖλ9ον.
2.1.
εἶπον,

175 . ΠΥΑΤΤΕΕΔΙΟΝ

νο 3 Μ΄ ς- / 2 ν , 2 ἳ ς
γει' οὕτως ἐστὶν πᾶς ὁ γεγεννηµένος ἐκ τοῦ πνεύματος. “Απεκρί- 9Ὁ
Θή Νεικόδημος, καὶ εἶπεν αὐτῷ. Πῶς δύναται ταῦτα γενέσθαι;
᾽πεκρίθη Ἰησοῦς, καὶ εἶπεν αὐτῷ: σὺ εἶ ὁ διδάόκαλορ τοῦ 10
Ἰσραὴλ, καὶ ταῦτα οὐ γεινώσκεις; ᾽ἁμὴν ἁμὴν Λέγω σοι, ὅτι ὃ 1
οἴδαμεν {αλοῦμεν, καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν ' καὶ τὴν µαρ-
τυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε. Εὺ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν, καὶ οὐ 19
πιστεύετε πῶς, ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια, πιστεύσετε; Καὶ 18

32 ᾿ 3 , λ 2 4 Δ 5 μ] ο ....
οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τον οὐρανον, εὖ µή ὁ ἔκ τοῦ ούρα-
νοῦ καταβὰς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Ἰαὶ καθὼς Μωύσῆς ὕψω- 14

ἀ ” ᾿ - ο ’ ο ς . ω 4 ϱἳ ν
σεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳω, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ

9 μι -- ν ος ’ 9 » »ν .ι 4 / -
ἀνθρῶπον᾽ Ίνα πᾶς ὁ πιστεύων ἓν αὐτῷ, ἔχῃ ξωήν αἰῶνιον. 16
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν τὸν 16
μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόλη-

4 9
ται, ἀλλὰ ἔχῃ ξωὴν αἰώνιον. Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ ΦΔεὸς τὸν 17
υἱὸν εἰς τὸν κόσμον, ἵνα πρείνῃΆ τὸν κόσμον, ἆλλ᾽ ἵνα σωθῇ
ὁ κόσμος δι αὐτοῦ. Ὁ πιστεύῶν εἰς αὐτὸν, οὐ κρείνεται" ὁ 18

Δ [ή ” / [χά 4 / νι ὁ
μὴ πιστεύων, ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνο-
µα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. «ἀὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις. ὅτι 19
τὸ φώς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἳ ἄνθρωποι
μᾶλλον τὸ σκότος, ἢ τὸ φώς ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα.
Πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων, μεισεῖἩ τὸ φῶς' καὶ οὐκ ἔρχεται 20
πρὸς τὸ φῶς., ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ. Ὁ δὲ ποιῶν τὴν 2ἱ
μ] / ελ α Ν Μ [ο 2 ν χ ιά
ἀλήθειαν, ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερῶθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι..
ἐν θεῷ ἐστιν εἰργασμένα.

ϱ 5 2 ω ν

ΜΜετὰ ταῦτα ἠλθεν ὁ Ἰησοῦς. καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν 32
Ἰουδαίαν γῆν καὶ ἐκεῖ διέτρειβενΆ μετ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιξεν.
3 ς ' »
Ἡν δὲ καὶ ὁ Ἰωάνης βαπτίξων ἐν ἀὐνὼν, ἐγγὺς τοῦ Σαλεὶμ. ὅτι 28
ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ καὶ παρεγείνοντο καὶ ἐβαπτίξοντο. Οὕπω 24
γὰρ ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν Ἰωάνης. Ἐγένετο οὖν ζήτη- 2ὔ
σις ἐκτῶν μαθητῶντῶν Ἰωάνου μετὰ ἰουδαίου" περὶ καθαρισμοῦ'

5 Δ ω ο 5

Καὶ ἠλθαν Ἑπρὸςτὸν Ἰωάνην, καὶ εἶπαν Χαὐτῷ ' Ραββεὶ, ὃς ἦν µε- 20

Ν

τὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας, ἴδε, οὗτος βαπ-

ΚΑΤΑ Ι9ΑΝΗΝ. 179

97 τίξει, καὶ πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν. ᾽Απεκρίθη Ἰωάνης καὶ ΠΠ.
εἶπεν' οὐ δύναται ἄνθρωπος Λαμβάνειν οὐδὲ ἓν, ἂν μὴ ᾖ δεδο-
28 µένον αὐτῷ ἐν τοῦ οὐρανοῦ. «4ὐτοὶ ὑμεῖς µοι μαρτυρεῖτε ὅτι εἷ-
πον ἐγὼ' οὖκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστὸς, ἆλλ᾽ ὅτι ἀπεσταλμένος εἰμὶ ἔμ.--
29 προσθεν ἐκείνου. Ὁ ἔχων τὴν νύμφην, νυμφίος ἐστίν' ὁ δὲ φίλος
τοῦ νυµφίου ὁ ἑστήκῶς καὶ ἀκούων αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν
80 φωνὴν τοῦ νυμφίου ' αὕτη οὖν ἢ χαρὰ ἡ ἑμὴ πεπλήρωται. Ἐκεῖ-
8! νον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι. Ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος, ἔπά-
νω πάντων ἐστὶν ' ὁ ὢν ἐκ τῆς γῆς, ἐκ τῆς γῆς ἐστιν, καὶ ἓκ τῆς
80 γῆς Λαλεῖ᾽ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος, ἐπάνω πάντων ἐστίν. Ὁ
ἑώρακεν καὶ ἤκουσεν, τοῦτο μαρτυρεῖ' καὶ τὴν µαρτυρίαν αὐτοῦ
88 οὐδεὶς λαμβάνει. Ὁ Λλαβὼν αὐτοῦ τὴν µαρτυρίαν, ἐσφράγισεν ὅτι
84 ὁ Φεὸὺς ἀληθής ἐστιν. Ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς, τὰ ῥήματα τοῦ
κ τὸ πιεῦ-

α φον υίίας
ἵπ πιατρίποι

δ6 Θεοῦ Λαλεῖ' οὐ γὰρ ἐκ µέτρου δίδωσιν τὸ πνεῦμα3”. Ὁ πατήρ
86 ἀγαπᾷ τὸν υἱὸν, καὶ πάντα δέδωκεν ἕν τῇ χειρὺ αὐτοῦ. Ὁ πιστεύ-
ων εἰς τὸν υἱὸν, ἔχει ζωὴν αἰῶνιον" ὁ δὲ ἀπειθών τῷ υἱῷ, οὐκ

ἑ 5 ω »
ὄψεται ζωήν, ἆλλ᾽ ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ μένει ἐπ᾽ αὐτόν.

ΚΕΦ. ἂᾱ,

! κὼς οὖν ἔγνω ὁ κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρεισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς ονν ..
9 πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίξει ἠ3 Ἰωώνης' Καίτοιψε Ἰή- ὴ Ἄ νυρον.
8 σοῦς αὐτὸς οὖκ ἑβάπτιξεν., ἆλλ᾽ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. ᾽Αφῆκεν τὴν
4 Ἰουδαίαν, καὶ ἀπῆλθεν πάλιν Ἐ εὖς τὴν Γαλειλαίαν. Ἔδει δὲ αὐτὸν μπα κά
δἱπο.

ὅ διέρχεσθαι διὰ τῆς Σαμαρείας. Έρχεται οὖν εὖρ πόλιν τῆς Σα-
µαρείας Λεγομένην Σιχὰρ. πλησίον τοὺ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακῶβ
ὁτῷ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. Ἶν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακὼβ' ὁ οὖν Ἰη-

αι 2, πι.
οδοιπὺ-

σοῦς κεποπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορείαρ Ἡ, ἔκαθέξετο οὕτω ἐπὶ τῇ πη-
Ἱγῇ. ὥρα ἦν ὡς ἕκτη. Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆ- 48"
8 σαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς' δός µοι πιεῖν. Οἱ γὰρ μαθηταὶ

αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν, ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσιν.
123

1Υ.

42 π.

συγχ.

κ ὸ, Πῃ.

πίνων,

κθ.πι,

ο

180 ΒΥΑΤΠΒΛΙΟΝ

4έγει οὖν αὐτῶ ἡ γυνὴ ἡ σαμαρεῖτις' πῶς σὺ ἰουδαῖος ὤν παρ’ 9
ἐμοῦ πιεῦν αὐτεῖς, γυναικὸς σαµαρείτιδος; οὐ γᾶρ συνχρών-
ται Ἄ ἑουδαῖοι Σαμαρείται. ᾿Απεκρίθή Ἰησοῦς, καὶ εἶπεν αὐ- 10
τῇ᾿ εἰ ᾖδειρ τὴν δωρεὰν τοῦ 9εοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὃ λέγων σοι ᾽ δός
μοι πιεῖν' σὺ ἂν ᾖτησας αὐτὸν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.
4έγει αὐτῷ. κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶν βα- 11
θὺ' πόδεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; Μὴ σὺ µείξων εἶ τοῦ 12
πατρὸς ἡμῶν Ἰακῶβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ. καὶ αὐτὸς ἐξ αὐ-
τοῦ ἔπιεν, καὶ οἳ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ; ᾿άπε- 18
κρίθη Ἰησοῦς, καὶ εἶπεν αὐτῇ' πᾶςρ ὁ πείνων Χ ἐκ τοῦ ὕδατος
τούτου, διφήῄσει πάλιν Ὃς δ᾽ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος, οὗ ἐγὼ 14
δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσει εἰς τὸν αἰώνα ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω
αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἀλλομένου εἰς ζωὴν αἰῶ-
νιον. «έγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ: κύριε, δός µοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, 15
ἵνα μὴ διφῶ, μηδὲ διέρχωµαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. «4έγει αὐτῇ᾽ 16
ὕπαγε, φώνησὀν σου τὸν ἄνδρα, καὶ ἐλδὲ ἐνθάδε. ᾽Απεκρί- 17
Θή ἡ γυνἡ, καὶ εἶπεν αὐτῷ οὐκ ἔχω ἄνδρα λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς'
καλῶς εἶπεςΧ ὅτι ἂνδρα οὖν ἔχω. Πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες' καὶ 18
” ὃν ἔχεις, οὐκ ἔστιν σου ἀνὴρ' τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. «4έγει 19

5

-σῷ ἡ γυνὴ΄ κύριε, θεωρῶ «ὅτι προφήτης εἶ σύ. Οἱ πατέρες 30
ω 9 » ; ’ ο. ς ὠ ο α .
ὤν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν΄ καὶ ὑμεῖς Λλέγετε ὅτι ἐν
ροδολύµοις ἐστὶν ὃ τόπος ὅπου προσκυνεῖν δεῖ. «4έγει αὐτῇ ὃ 21
ισοῦς' πίστευέ µοι, γῦναι, ὅτι ἔρχεται ὥρα, ὅτε οὔτε ἐν τῷ
η « ς ω
2ει τούτῳ, οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. Ὑμεϊς 23’
ο. αν 2 , .”..- ω « οσο. ο
οροσκυνεῖτε 9 οὐκ οἴδατε' ηἡμεῖς προσκυνοῦµεν ο οἴδαμεν ' ὃτι ή
(ωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν. ᾽ἀλλὰ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐσ- 38
'ν, ὅτε οἳ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσιν τῷ πατρὶ ἔν
ῃ 4 5 -- ν ν ς Ν / . '
πνεύµατι καὶ ἀληδ.εία᾿ καὶ γὰρ ὁ πατηρ τοιούτους ξητεῖ τους προσ-
ω » ω ς να Λ να 2
κυνοῦντας αὐτὸν. Πνεύμα ὁ ὃεος καὶ τοὺς προσκυνουντας αὐτον 24
3 / 32 ρ ν ο , μα ν ς Ν, 35 μ
ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. 4έγει αὐτῷ η γυνή’ οἶδα 35
ὅτι Μεσσίας ἔρχεται, ὁ λεγόμενος ΧἈριστὸς' ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἄναγ-
ϱ » 9 .ω
γελεῖ ἡμῖν ἅπαντα. «4έγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ἐγῶ εὖμι, ὁ λαλῶν σοι. 20

ΚΑΤΑ Ι99ΑΝΗΝ. 151

27 : Καὶ ἐπὶ τούτω ᾖλθανἙ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμαξον
ὅτι μετὰ γυναϊκὸς ἐλάλρι' οὐδεὶς μέντοι εἶπε᾽ τί ξητεῖς; ἢ, τί
98 λαλεῖς μετ’ αὐτῆς; ᾽φῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ, καὶ
ο ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρῶποις' «4εὖτε, ἴδετε
ἄνθρωπον ὃς εἶπέ µοι πάντα ἃ ἐποίήσα" µήτι οὗτος ἐστὶν ὁ
80 Ἄριστός: Ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως, καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.
81 Ἐν τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἳ μαθηταὶ, Λέγοντες' ῥαββεὶ, φάγε.
82 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ' ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.
9ὃ Ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους ' µήτις ἤνεγκεν αὐτῷ φα-
94 γεῖν; «4έγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς' ἐμὸν βρῶμά ἐστιν, ἵνα ποιῄσω τὸ
96 θέλημα τοῦ πἐμφαντόο µε, καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. Οὐχ
ὑμεῖς Λέγετε ὅτι ἔτι τετράµηνός ἐστιν, καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται :
ἰδοὺ, λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν, καὶ 9εάσασθε
6 τὰς χώρας, ὅτι Λευκαί εἰσιν πρὸς Βερισμὸν ἤδη. Ὁ δερίξων,
μισθὸν λαμβάνει, καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωήν αἰώνιον' ἵνα ὃ
97 σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ, καὶ ὁ Βερίζων. Ἐν γὰρ τούτῳ ὁ Λόγος ἐστὶν
ἀληθινὸς ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ ὄπείρων, καὶ ἄλλος ὁ δερίζων.
ὃ8 Ἠγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίξειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε᾽ ἄλλοι
«πεκοπιάκασιν, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε.
89 Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολΛλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σ-
μαρειτῶν., διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὺς, µαρτυρούσης' ὅτι εἶπέν
40 µοι πάντα ἃ ἐποίήσα. «Ὁς ἦλθον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται,
ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ᾽ αὐτοῖρ' καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας.
ρ Καὶ πολλῷ πλεύους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ. Τῇ τε γυ-
ναικὶ ἔλεγον' ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν λαλιάν 6ου πιστεύομεν αὐτοὶ
γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ
κόσμου, ὁ Χριστός.
49 ἸΜΜετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν, εἰς τὴν Τα-
44 Λειλαίαν. -«άὐτὸς γὰρ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησεν, ὅτι προφήτης ἐν
4ὔ τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τειμὴν” οὐκ ἔχει. Ὅτε ὁὖν ᾖλθεν εἰς τὴν Τα-
Λειλαίαν, ἐδέξαντο αὐτὸν οἱ Γαλειλαῖοι, πάντα ἑωρακότες ὅσα

ἐπούησεν ἐν ΠεροσοΛύμοις ἐν τῇ ἑορτῇ καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθον εἰς

1ν.
κ 2. Πι.

ᾖλθον,

1Π

152 ΤΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

τὴν ἑορτήν. ἩἨλθεν οὖν πάλιν ἓν Ἰζανᾶ τῆς Γαλειλαίας, ὅπου 46
ἐποίησεν τὸ ὕδωρ οἶνον. καὶ ἦν τίς βασιλικὸρ, οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει
ἔν Καφαρναούμ. Οὗτος ἀκούσας ὅτι Ἰησοῦς ἥπὲι ἐκ τῆς Ἰουδαίας 41
εἰς τὴν Γαλειλαίαν, ἀπῆλθεν πρὸς αὐτὸν, καὶ ἠρώτα, ἵνα καταβῇ
καὶ ἰώσηται αὐτοῦ τὸν υἱὸν' ἤμελλεν γὰρ ἀποθνήσκειν. Εἶπεν 48
οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτὸν ' ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα ἴδητε, οὐ μὴ
πιστεύσητε. .4έγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικὸς' κύριε, κατάβηθι πρὶν 49
ἀποθανεῖν τὸ παιδίον µου. «4έγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' πορεύου᾽ ὁ 50
υἱόᾳ σου ζῇ᾽ ἐπίστευσεν ὃ ἄνθρωπος τῷ Λόγῳ ὃν εἶπεν αὐτῷ ὃ
Ἰησοῦς͵ καὶ ἐπορεύετο. "δη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος, οἱ δοῦλοι 5
αὐτοῦ ὑπήντησαν αὐτῷ, Λέγοντες' ὅτι ὁ παῖς αὐτοῦ ξῇ. Ἐπύθετο ὅλ
οὖν τὴν ὥραν ἐκείνην, ἓν ᾗ κομφότερον ἔσχεν ' εἶπον οὖν αὐτῷ '
ὅτι χθὲς" ὥραν ἑβδόμην ἀφῆκεν αὐτὸν Ά ὁ πυρετό. Ἔγνω οὖν ὁ ὅδ
πατὴρ ὅτι ἐκείνῃ τῇ ὥρα, ἐν ᾗ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" ὁ υἱός ὅου
ξῇ ᾿ καὶ ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἡ οὗκία αὐτοῦ ὅλη. Τοῦτο δὲ πάλιν ὃ8
δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἐλθὼν ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς

τὴν Γαλειλαίαν.

{1 Φ. ἩὮ.

)Μετὰ ταῦτα ἦν ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη Ἰησοῦς εἰς 1
Ἱεροσόλυμα. "ΈἜστιν δὲ ἕν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ 2
κολυµβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθσαϊδᾶ, πέντε στοᾶς
ἔχουσα. Ἐν ταύταις κατέκειτο πλήθος τῶν ἀσθενούντων, τυ- ὃ
φλῶν, χωλῶν, ξηρών, (1) ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν.
’4γγελος γὰρ κατὰ παιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυµβήθρα, καὶ 8
ἐτάρασσε τὸ ὕδωρ᾽ ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ
ὕδατος, ὑγιὴς ἐγένετο, ὢ δήποτε κατείχετο νοσήµατι. Ἂν δέτις ὅ

ο” 7 ω / 3 Ν - 3” 2 ”ω. 2 , 2 ωά
ἄνθρωπος ἐπεῖ τριακοντα ὀκτω ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ.

9 5 3/
(4) Υουρα οπιπῖα παο 5οφιππύὸ τἼβᾳπο αἲ ήν δε τις ἄνθρωπος οχο]ι-
δἶνο, ἀοδιπὲ ἵη οοᾷίσο. Οοπ{ου ]ιοῖς ἰδογατη Θομο] 211 πριτικωτάτην εᾖ ἴοποπι.

ΙΔΊΑ ΙΑΔΝΗΝ. | 1560

6 Τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείµενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη Υ.
7 χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ ' Δέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; ᾽ἀπεκρίθη
αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν ᾿ κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα, ὅταν ταραχθῇ
τὸ ὕδωρ, βάΛῃ µε εἰς τὴν κολυμβήθραν ἐν ὦ δὲ ἔρχομαι ἐγὼν

1. μις
προς.

5 λ 2 κ 2η,
9 ἄρον τὸν πρἀβαττόνᾶ σου, καὶ περιπάτει. Καὶ εὐθέως ἐγένετο κρώββα.

8 ἄλλος πρὸΧ ἐμοῦ καταβαίνει. «4έγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" ἔγειρε,

ς . ς5 . ν 3 λ / 2 » μ / το.
ὑγιῆς ὁ ἄνθρωπος καὶ ᾖρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ, καὶ περιεπάτει.οιι ει Ἰωΐνα,
5 ν 3 2 ω ω
10 ήν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα. Ἔλεγον οὖν οἳ Ἰουδαῖοι τῷ
τεθεραπευμένω ' σάββατόν ἐσ ὃᾳ ἔξεστίν σοι ἆραι τὸν κρᾶ-
ϱ μένω ' σάῤῥατον ἐστιν, οὐκ ἔξεστίν ρ ϱ
ε 3 ς ς ο ω
1 βαττον. Ὁς δὲ ἀπεκρίθη αὐτοῖς' ὃ ποιήσας µε ὑγιῆ, ἐκεῖνός µου
5 ο 5 »
12 εἶπεν ἄρον τὸν κράβαττόν σου, καὶ περιπάτει. Ἡρώτησαν αὐ-
νο, , 3 ς ο» 6 ’ νο 3 /
τὸν τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπῶν σοι ἆρον καὶ περιπάτει;
ς , ς ν
14 Ὁ δὲ ἠωθεὶς οὐκ ᾖδει τίς ἐστιν ὃ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν, Όχλου
”» Ξ - ς ς κ ος
14 Όντος ἐν τῷ τόπῳω. Ἰετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν Ἰησοῦς ἐν τῷ
ᾳ ν ὶ ζ » ἴδ ς Δ / . , μα,
ἱερῷ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ' ἴδε, ὑγιὴς γέγονας' μηκέτι ἁμάρτανε,
. 1 ω ω .
16 ἵνα μή χεῖρόν σοι τί γένηται. ᾽ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἀνήγ-
ω. 2 ο ς. ω
γξιλεν τοῖς Ἰονδαίοις, ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὃ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.
8 ” ω . ω ,
16 Καὶ διὰ τοῦτο ἐδίωκον οἱ Ἰουδαῖοι τὸν Ἰησοῦν, Ότὲ ταῦτα ἐπούευ
ἐν σαββάτῳ. -
ς 2 νο ς
17 Ὁ δὲ ἀπεκρεύνατο αὐτοῖς' ὁ πατήρ µου ἕως ἄρτι ἐργάξεται,
ν ς ω 5 ν 2 ν
18 κἀγῶὼ ἑργάξομαι. 4ιὰ τοῦτο οὖν μᾶλλον ἐξήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι
ἀποκτεῖναι, ὅτι οὐ µόνον ἔλυε τὸ σάββατον, ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον
19 ἔλεγεν τὸν θεὸν, ἴδον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ 9ἐῷ. ᾽Απεκρίνατο Ἀ οὐνγῖα Ποῖςεοᾶ.
λ 2) 2 Φα 3 Δ 3 Δ , δν 2 ΄ ς οἳ
καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' ἁμήν άμην Λεγω υμῖν, οὐ δύναται ὁ υἷος
µο . 5 Ὁ » 2 ϱἰ αι , , π , ο
ποιεῖν ἆφ ἑαυτοῦ οὐδὲν, αν μή τι βλεπῃ τον πατέρα ποιοῦν-
ς κ ω ω 9 ς ω
τα ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα καὶ ὃ υἱὸς ὁποίως ποιεῖ.
λ Ἡ ν 3
20Ο γὰρ πατὴρ φιλεῖ τὸν υἱὸν, καὶ πάντα δείχνυσιυν αὐτῷ ἃ αὐ-
λ Δυο 4 Λ / μ . ν 3 ο, σ ω
τὸς ποιεῖ ' καὶ μείζονα τούτων δείξει αὐτῷ ἔργα, ἵνα ὑμεῖς θαυ-
ς 4
5Ι µάξητε. «ὸσπερ γὰρ ὃ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ. ζωο-
π μ ω ς ω 2 6
9» ποιεῖ, οὕτως καὶ ὁ υἱὸς οὓς Θέλει ξωοποιεῖ. Οὐδὲ γὰρ ὁ ποτὴρ
υ] . ωϱ /
25 κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκεν τῷ υἱῷ. Ἵνα πών-

. υ] ν ω ή 4 ν η
τὲς τεἰμῶσι τὸν υἱὸν, καθ ῶς τειμῶσι τὸν πατέρα. ὁ μὴ τειμῶν τὸν

154 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

υἱὸν, οὐ τειμᾷ τὸν πατέρα τὸν πέµφαντα αὐτόν. ᾽ἁμὴν ἁμὴν 34
λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ τὸν λόγον µου ἀκούων, καὶ πιστεύων τῷ πέµ-
φαντί µε, ἔχει ζωὴν αἰώνιον ᾿ καὶ εἰς κρίσιν οὖκ ἔρχεται, ἆλ-
λὰ µεταβέβηκεν ἐκ τοῦ Θανάτου εἰς τὴν ζωήν. ᾽άμὴν ἁμὴν λέ- 25.
γω ὑμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσου- '
σιν τῆς φωνῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ 9εοῦ' καὶ οἳ ἀκούσαντες ξήσουσιν.
Ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως καὶ τῷ υἱῷ 26
ἔδωκεν ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῶ. Καὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ κρί- 21
σιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστίν. Μὴ θαυμάξετε τοῦτο" ὅτι 28
ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἓν τοῖς µνηµείοις ἀκούσουσιν τῆς
φωνῆς αὐτοῦ" «Καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες, εἰς 20
ἀνάστασιν ξωῆς' οἱ τὰ φαῦλα πράξαντες, εὖς ἀνάστασιν κρί-
σεως. Οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ οὐδὲν ' καθὼς ἀκούω, 90
πρείνω καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστὶν' ὅτι οὐ ξητῶ τὸ θέλημα
τὸ ἐμὸν, ἀλλὰ τὸ Θέλημα τοῦ πέμφαντός µε. Ἐὰν ἐγὼ μαρτυρῶ 8
περὶ ἐμαυτοῦ. ἡ μαρτυρία µου οὐκ ἔδτιν ἀληθής. άλλος ἐστὶν ὁ 53
μαρτυρῶν περὶ ἐμοῦ. καὶ οἶδα ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία ἣν
μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ. Ὑμεῖς ἀπεστάλκατε πρὸς Ἰωάνην, καὶ µε- 58
µαρτύρηκε τῇ ἀληθείᾳ. Ἐγνὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου τὴν µαρτυ- 84
ρίαν λαμβάνω ἀλλὰ ταῦτα λέγω ἵνα ὑμεῖς σωθῆτε. Ἐκεῖνος 85
ἦν ὁ Λύχνος ὁ καιόµενος καὶ φαίνων ὑμεῖς δὲ ἠθελήσατε ἆγαᾖ-
Λιασθῆναι πρὸς ὥραν ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ" Ἐγὼ δὲ ἔχω τὴν µαρ- 90
τυρίαν µείξω τοῦ Ἰωάνου τὰ γὰρ ἔργα ἃ δέδωκεν µοι ὁ πατὴρ
ἵνα τελειώσω αὐτὰ, αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ποιῶ, μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ
ὅτι ὁ πατήρ µε ἀπέσταλκεν. «Καὶ ὁ πέµψας µε πατὴρ, ἐκεῖ- 8Ί
νος μεμαρτύρηκεν περὶ ἐμοῦ" οὔτε φωνὴν αὐτοῦ πώποτε ἀκηκόα-
τε, οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράκατε. Καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ οὖκ ἔχε- 88
τε ἐν ὑμῖν µένοντα ὅτι ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος, τούτω ὑμεῖς οὐ
πιστεύετε. Ἠρευνᾶτε τὰς γραφὰς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς 59
ξωὴν αἰώνιον ἔχειν καὶ ἐκεῖναι εἰσὶν αἲ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ.
Καὶ οὐ Δέλετε ἐλδεῦν πρός µε, ἵνα ζωὴν ἔχητε. «όξαν παρὰ “1

ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω, ἀλλὰ ἔγνωκα ὑμᾶς. ὅτι τὴν ἀγάπην 42

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΚΗΝ. 1896

ων : - ω - ν / ”ω
48 τοῦ Φεοῦ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς. Ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Υ.
2 ο 3
πατρός µου, καὶ οὐ λαμβάνετέ µε ἐὰν ἄλλος ἔλΒΊ ἐν τῷ ὀνοματι
2. Πχ.

44 τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον ΛήμψεσθεἩ. Πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, Λήψ.

δόξαν παρ᾽ ἀλλήλων Λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ

κ ω μ ς ων ΄ κ Ῥουρι
46 μόνου Χ οὐ ζητεῖτε; Μἠ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς βεοῦ
ὶ /. ο 3 ς ω. 5 ν ᾿ 4 , τμ Ἶπ σοάἱσθ,
τὸν πατέρα ἔστιν ὁ κατηγορῶν ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα Μωῦσῆς,
ε κ... ο 1
46 εἰς ὃν ὑμεῖς ἠλπίκατε. Εἰ γὰρ ἐπιστεύετε ΙΜ{ωῦύσεῖ, ἐπιστεύετε ἂν
: -- ΄ ... ῃ ” ,
47 ἐμοὶ᾽ περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραφψεν. «Εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμ-
. ν ν , ͵
µασιν οὐ πιστεύετε, πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασιν πιστεύετε"; κ Ίία οος,

ΚΕΦ, ς,

1 Ηετὰ ταῦτα ἀπῆλθεν ὃ Ἰησοῦς πέραν τῆς Δαλάσσης τῆς Γα- υὴ ΗΝ
9 Λειλαίας τῆς Τιβεριάδοο. ὙἨκολούθει δὲ αὐτῷ ὄχλος πολὺς,
9 ὅτι ἐθεώρουν τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων. ᾽Ανῆλ-
θεν δὲ εἰς τὸ ὄρος Ἰησοῦς, καὶ ἐκεῖ ἐκάθητο μετὰ τῶν µα-
4 Φητῶν αὐτοῦ. Ἡν δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχα, ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαί-
δ ὤν. Ἐπάρας οὖν τοὺς ὀφθαΛμοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ 8εασάµενος
ὅτι πολὺς Όχλος ἔρχεται πρὸς αὐτὸν, Λέγει πρὸς Φίλιπ-
6 πον᾽ πόθεν ἀγοράσωμεν ἄρτους, ἵνα φάγωσιν οὗτοι; Τοῦτο δὲ

λ

2! ΄ ᾿ . 2 / ν
ἔλεγεν πειράξων αὐτὸν ' αὐτὸς γὰρ ᾖδει τ ἔμελλεν ποιεῖν. 'πε-

-ᾱ

κρίθη αὐτῷ Φίλιππος διακοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρκοῦσιν
8 αὐτοῖς, ἵνα ἕκαστος βραχὺ λάβῃ. «4έγει αὐτῷ εἷς ἐκ τῶν
9 μαθητῶν αὐτοῦ, ᾽ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου. Ἔσ-
τιν παιδάριον ὧδε, ὃς Ἑ ἔχει πέντε ἄρτους κριθένους καὶ δύο 3 19 εοὰ.
10 ὀψάρια" ἀλλὰ ταῦτα τί ἐδτιν εἰς τοδούτους; Εἶπεν ὁ Ἰησοῦς'
ποιήσατε τοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν' ἦν δὲ χόρτος πολὺς ἐν
τῷ τόπω" ἀνέπεσαν οὖν οἳ ἄνδρες τὸν ἀριθμὸν ὡς πεντακιδ-
11 χείλιοιἩ. Ἔλαβεν «οὖν τοὺς ἄρτους ὃ Ἰησοῦς, καὶ εὖχα- πι
ριστήσας διέδωκεν τοῖς ἀνακειμένοις' ὁμοίως καὶ ἓν τῶν ὀψα- Λέλιοι.

12 ρίων ὅσον ᾖθελον. ος δὲ ἐνεπλήσθησαν, λέγει τοῖς µαθη-

156 ΒΥΑΓΓΕΔΙΟΝ

γι, ταῖς αὐτοῦ συναγάγετε τὰ περισσεύοντα κλάσματα, ἵνα µή

τι ἀπόληται. Συνήγαγον οὖν, καὶ ἐγέμισαν δώδεκα κοφίνους 18

κρειθ. κλασμάτων ἐκ τῶν πέντε ἄρτων τῶν κριθίνωνἘ, ἃ ἐπερίόσευ-
σαν τοῖς βεβρωκόσιν. Οἳ οὖν ἄνθρωποι ἰδόντες ἃ ἐποίησεν ση- 14
μεῖα, ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐδτιν ἀληθώῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εὖς
τὸν κόσμον.

17 Ἰησοῦς οὖν γνοὺς ὅτι µέλλουσιν ἔρχεσθαι, καὶ ἁρπάξειν 15
αὐτὸν ἵνα πουήσωσι βασιλέα, ἀνεχώρήσε πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὖ-
τὸς µόνο. «ς δὲ ὀψία ἐγένετο, κατέβησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. ἰ0

ἐπὶ τὴν θάλασσαν. Ἰαὶ ἐμβάντες εἷς πλοῖον, ἤρχοντο πέραν ἵἹ
τῆς Βαλάσσης εἰς Καφαρναοὺμ᾽ καὶ σκοτία ἤδη ἐγεγόνει, καὶ

οὕπω πρὸς αὐτοὺς ἐληλύθει ὁ Ἰησοῦς. Ἡ τε θάλασσα, ἀνέμου 18
μεγάλου πνέοντος, διηγείρετο. Ἑληλακότες οὖν ὡς σταδίους Ι9

3 ι α ω ω :
εἰκοσιπέντε ἡ τριάκοντα, Δεωροῦσι τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ

”ΦΙΗ,

γν. τῆς θαλάσσης, καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίου γεινόμενον3Ά' καὶ ἐφοβήθη-

20

σαν. Ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς' ἐγώ εἰμι, μὴ φοβεῖσθε. θελον οὖν 2

λαβεῖν αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον' καὶ εὐθέως ἐγένετο τὸ πλοῖον ἐπὶ
τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆγον. |

ΤΗ Τῇ ἐπαύριον ὃ ὄχλος ὁ ἑστηκὼς πέραν τῆς θαλάσσης, εἶδον 23
ὅτι πλοιάριον ἄλλο οὐκ ἦν ἐκεῖ, εὖ μὴ ἓν ' καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθεν
τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ πλοῖον, ἀλλὰ μόνοι οἱ µαθη-
ταὶ αὐτοῦ ἀπῆλθον. άλλα ἦλθεν πλοῖα ἐκ τῆς Τιβεριάδος ἐγγὺς 23
τοὔτόπου ὅπου ἔφαγον τὸν ἄρτον, εὐχαριστήσαντος τοῦ κυρίου.Ότε 34
οὖν εἴδεν ὁ ὄχλος ὅτι Ἰησοῦς οὖκ ἔστιν ἐκεῖ, οὐδὲ οἳ μαθηταὶ αὐ-
τοῦ, ἐνέβησαν αὐτοὶ εἰς τὰ πλοιάρια, καὶ ἦλθον εἰς Καφαρναοὺμ.
ζητοῦντες τὸν Ἰησοῦν. Καὶ εὑρόντες αὐτὸν πέραν τῆς Δαλάσ- 36

26

σης, εἶπον αὐτῷ ' ῥαββεὶ, πότε ὧδε γέγονας; ᾽πεκρίθη αὐτοῖς
ς 2 ο 4 5 ο 3. 2 , ς ω
ϱ Ίησους καὶ εἰπεν' ἁμην ἅμην Λέγω υμῖν., ζητεῖτὲ µε οὐχ οτι

δρ εἴδετεἈ σημεῖα, ἆλλ᾽ ὅτι ἐφάγετε ἐκ τῶν ἄρτων, καὶ ἐχορτάσθη-
τε. Εργάξεσθε μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην, ἀλλὰ τὴν 57
βρῶσιν τὴν µένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου

ὑμῖν δώσει" τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν, ὁ Θεός. Εἶπον οὖν 28

ΙζΑ1Α Ι9ΑΝΗΝ. 187

ἳ ν ι . Δ ' ν ω
πρὸς αὐτὸν τέ ποιῶμεν, ἵνα ἐργαξώμεθα τὰ ἔργα τοῦ 8εοῦ.
ν 5’ ι ώ. ο ν λ ν
90 4πεκρίθη ὃ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς' τοῦτό ἐστιν τὸ ἔργον τοῦ
ω ” 5 5’ 2
90 θεοῦ, ἵνα πιστεύητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος. «Εἶπον οὖν αὐ-
τῷ" τί οὖν ποιεῖς σὺ σημεῖον, ἵνα εἴδωμενΧ καὶ πιστεύσωμέν σοι;
8Ι τί ἐργάξζῃ; Οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ,
ω Μ ᾗὖ 2 ω
καθώς ἐστιν γεγραμμένον ἄρτον ἔκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς
ω͵ 3 ι 5’ α, ν 9 3 ς ο . 2
59 φαγεῖν. Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς' ἁμὴν ἁμὴν λέγω ὑμῖν᾽ οὐ
.ϱ η ς ον λ ή 5 ω 3 ῶ. 2 25 /
Μωύσῆς ἔδωκεν υμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανου ἆλλ' ὁ πατηρ
ω ώ ω ) , ς
88 µου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἓκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν. Ὁ
λ 3 ν ων 9 ς η , 9 ν 2 ο ᾿ Ν
γαρ ἄρτος τοῦ 9εοῦ ἐστιν ὁ καταβαίνῶν ἔκτοῦ οὐρανον, παιξωην
ον 4 ων. / 5 9 ι »ν, / , κι
34 διδοὺς τῷ κόσµμω. Εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν κύριε, πάντοτε δὺς
96 ἡμῖν τὸν ἄρτον τοῦτον. Εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: ἐγώ εἰμι ὁ
ο” ν Νο. μ] ’ Ν 9 3 2 λ / . 3 σύ
ἄρτος τῆς ξωῆς' ὁ ἐρχόμενος πρὸς ἐμὲ, οὐ μὴ πεινάσῃἩ καὶ ὃ
90 πιστεύων εἰς ἐμὲ, οὐ μὴ διφψήσῃ πώποτε. 'ᾱλλ᾽ εἶπον ὑμῖν ὅτι
97 καὶ ἑωρόκατέ µε, καὶ οὐ πιστεύετε, Πᾶν ὃ δίδωσίν µοι ὁ πα-
Δ 4 »σ ιν ὁ Ν 4 9 ’ / - ν) 9 ,
-. τὴρ, πρὸς ἐμὲ ἥξει" καὶ τὸν ἐρχόμενον πρὀς µε, οὐ μὴ ἐκβα-
6 Λω ἔξω. Ὅτι καταβέβηκα ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ
50 θέλημα τὸ ἐμὸὺν, ἀλλὰ τὸ Θέλημα τοῦ πέμψαντός µε. Τοῦτο δέ
ἐστιν τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός µε, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκέν µοι, μὴ
40 ἀπολέσω ἐξ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτὸ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα. Τοῦτο
γάρ ἐστιν τὸ Βέλημα τοῦ πατρός µου, ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶν τὸν υἱὸν,
9 ή 9 2 η Ν [ὸ μ 8 2 [ 3
καὶ πιστεύων εἰς αὐτὸν, ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον ' καὶ ἀναστήσω αὐτὸν
νι ν » / μω.,
ἐγὼ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα.
4 Ἐγόγγυξον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ, ὃτι εἶπεν ἐγώ εἰμι
4» ὁ ἄρτος ὃ καταβὰς ἔκ τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ ἔλεγον ' οὐχὶ οὗτός ἐστιν
Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσὴφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν µη-
41 τέρα; πῶς νῦν λέγει ' ὅτι ἔν τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα; πεκρίθη
44 Γησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς' μὴ γογγύξετε μετὰ ἀλλήλων. Οὐδεὶς
δύναται ἐλθεῖῦν πρὸς ἐμὲ, ἐὰν μὴ ὃ πατὴρ ὃ πέµψας µε ἑλκύσῃ
4ὔ αὐτὸν, κάγὼ ἀναστήσῶ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. ᾿Ἔστιν γε-
ψραμμένον ἐν τοῖς προφήταις' καὶ ἔσονται πάντεςρ διδακτοὶ

- - ϱ Π , , » λ ”
Θεοῦ: πᾶς ὁ ἀκούσας παρὰ τοῦ πατρὸς, καὶ μαθῶν, ἔρχε-

ΥΙ.

κ 2, η).

ἴδ.

κ 9. ΤΠ.
σπιν.

19

158 ο ΒΥΑΡΡΕΛΙΟΝ

γΙ. ται πρὸς ἐμέ. Οὐχ ὅτι τὸν πατέρα ἑώρακέ τιο, εἰ μὴ ὁ ὤν πα- 46
4 ως ων ς/ ’ / 5 4 2 ’ ο ον
ρα θεοῦ᾽ ούτος ἑώρακεν τον πατερα. ᾽άμῆν ἁμήν Λλεγω υμῖν, {7
ὁ πιστεύων, ἔχει ζωὴν αἰώνιον. ᾿Ἠγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς. 48
Οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμω τὸ μάννα, καὶ ἀπέ- 49
ο ϱ ϱ

Θανον. Οὐὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων., ἵνά 60
τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθνήσκῃ. Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ξῶν, δι
ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβὰς ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου,
ξήσεται εἰς τὸν αἰῶνα”.καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρὲ
µου ἐστὶν, ὑπὲρ τῆς τοῦ πόσµου ζωῆς. Ἐμάχοντο οὖν πρὸς ὃδ
ἀλλήλους οὗ Ἰουδάῖοι, Λέγοντες πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν
δοῦναι τὴν σάρκα αὐτοῦ φαγεῖν; Εἶπεν οὖν αὐτοῖς Ἰησοῦς' 8
2 4 9 4 / δ ο 9ἳ 4 / Ν / ο] ο] ω
ἁμὴν ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ
ἀνθρώπου, καὶ πίητε αἰτοῦ τὸ αἷμα, οὖν ἔχετε ζωὴν ἐν ἔαυ-

Υ 9. 1.

ω ων / Ν / , Χς Δ Ὡ -)
πίνων. τοῖς, Ὁ τρώγῶν µου τὴν σάρκα, καὶ πείνων Ά µου τὸ αἷμα, ἔχει 4
Ρίο οἱ Ἱπίτα, ο
ξωὴν αἰώνιον πάγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα Ἡ δδ
γὰρ σάἀρξ µου ἀληθής ἐστιν βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά µου ἀληθής
ἐστιν πόσι. Ὁ τρώγῶν µου τὴν σάρκα, καὶ πείνων µου τὸ αἷ- 50
μα. ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. Καθῶς ἀπέστειλέν µε ὁ ξῶν δΊ
4 3 . - ὃ 4 4 [ . ὶ 6 ’ . μη ρα
πατὴρ, κἀγὼ ξῶ διὰ τὸν πατέρα” καὶ ὁ τρώγῶν µε,. κἀκεῖνος
α ω
ξήσει δι᾽ ἐμέ. Οὗτός ἐδτιν ὁ ἄρτος ὁ ἐξ οὐρανοῦ παταβὰς' οὐ
Δ 4) ρ , 3 ῄ . ς { » 4
καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες, καὶ ἀπέθανον' ὁ τρώγων τοῦτον τὸν
ἄρτον, ξήσει εἰς τὸν αἰῶνα. Ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγῇ, διδάσκων ὅθ
2 ,
ἐν Καφαρναουμ.
3 ω. ο ή
ΠολΛλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, εἶπον' σκλη- 00
ε - .
ρόςᾳ ἐδτιν ὁ Λόγος οὗτος τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν; Εἰδὼς δὲ ὃ 61
Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύξουσιν περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,
εἶπεν αὐτοῖς τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίξει; Ἔὰν οὖν δεωρῆτε τὸν 65
υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον Τὸ πνεῦ- 05
μα ἐστὶν τὸ ξωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδὲν ' τὰ ῥήματα ἃ
ἐγὼ Λελώληκα ὑμῖν, πνεῦμά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν. 4λλ᾽ εἰσὶν ἐξ ὐ4
. » ω
ὑμῶν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν΄ ᾖδει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὃ Ἰησοῦς, τίνες

εἰσὶν οἳ μὴ πιστεύοντες, καὶ τίς ἐδτιν ὃ παραδώσων αὐτόν «Καὶ 6ὔ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ. | 159

ἔλεγεν διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλδεῖν πρὀς
θ6µε, ἐὰν μὴ ᾖ δεδοµένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός. Ἐκ τούτου πολλοὺ
ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ οὐκέτι μετ᾽
67 αὐτοῦ περιεπάτουν. Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα. Μἡ καὶ
68 ὑμεῖς Θέλετε ὑπάγειν; ᾽Απεκρίθη αὐτῷ Σίμων Πέτρος" κύριε,
69 πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ξωῆς αἰώνίου ἔχεις᾽ Καὶ ἡμεῖς
πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὃ ἅγιο, τοῦ Θεοῦ.
70 ἀπεκρίθή αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς' οὐκ ἐγὼ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξά-
ΤΙ µην, καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάβολός ἐστιν; Ἔλεγεν δὲ τὸν Ἰούδαν «Σ--
µῶνος Ἰσκαριώτου" οὗτος γὰρ ἔμελλεν παραδιδόναι αὐτὸν, εἷς ἐκ

τῶν δῶδεκα.

ΙΚΤΕΦ. ᾖ.

4 ν ο] .
1 Γαὶ μετὰ ταῦτα περιεπάτει Ἰησοῦς ἐν τῇ Γαλειλαίᾳ' οὐ γὰρ
ἤθελεν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ περιπατεῖν, ὅτι ἐξήτουν αὐτὸν οἱ Ἴου-
. ᾽ . 5 ω , ρ
9 δαῖοι ἀποκτεῖναι. Ἡν δὲ ἐγγὺς ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, ἡ σκη-
8 νοπηγία. Εϊπον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ µεταβηθι ἑν-
- ο 2
τεύῦθεν, καὶ ὕπαγε εἷς τὴν Ἰουδαίαν, ἵνα καὶ οἳ µαθηταίσου
.) ο 2 » κ
4 τὰ ἔργα Θεωρήσωσιν ἃ ποιεῖς' Οὐὗδεὶς γάρ τι ἐν κρυπτῷ ποιεῖ,
καὶ ζητεῖ αὐτὸ ἐν παῤῥησίᾳ εἶναι' εὖ ταῦτα ποιεῖ: ανἒ-
η ρηους 9.9
ὅ ρῶσον σεαυτὸν τῷ κόσμῳ. Οὐδὲ γὰρ οἳ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπισ-
θτευνον εἰς αὐτόν. «4έγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς" ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸ
ς ϱ
οὕπω πάρεστιν’ ὁ δὲ καιρὸς ὃ ὑμέτερος πάντοτεπάρεστιν ἔτοιμος.
ο ς Φα [ο

7 Οὐ δύναται ὁ κόσμος μεισεῖν Ἑ ὑμᾶς ἐμὲ δὲ μεισεῖ, ὅτι ἐγὼ µαρ-
8 ϱ 4 » ο) ασ νο 3 » Μπ η) ω 2 /
τυρῶ περὶ αὐτοῦ, ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρά ἐστιν. Ὑμεῖς ἀνά-

λ 6 χο δι 2 , λ ϱ Δ ,
βητε εἰς την ἑορτηήν ' ἐγω οὕπω ἀναβαίνω εἰδ τήν ἑορτην ταύ-
οτην, ὅτι ὁ ἐμὸς καιρὸς οὕπω πεπλήρωται. Ταῦτα δὲ εἰπὼν

ο ν , ς 5.)

10 αὐτοῖς, ἔμεινεν ἐν τῇ Γαλειλαία. ὥς δὲ ἀνέβησαν οἱ ἆδελ-
.. 3 ν Ν ᾳ λ ΄ Ν 3 λ ας, 2 ώ
φοὶ αὐτοῦ εἰς τὴν ἑορτὴν, τότε καὺ αὐτὸς ἀνέβη, οὐ φανερῶς,
ω 5 2 ω »
11 ἀλλὰ ὡς ἐν κρυπτῷ. Οἳ οὖν ἸΙονυδαῖοι ἐξήτουν αὐτὸν ἐν τῇ

19 ἑορτῇ, καὶ ἔλεγον' ποῦ ἐστιν ἐκεῖνοο; Καὶ γογγυσμὸς πε-

ΥΙ.

6ΑΡ. ΥΠ,
ΚΑ

92. πι.
μεδ.
Φἱς 6ἱ ΠΙΟΧ.

ΚΒ

ΥΠ.

"κα

. 9. Ὦι.
πρύ».

Ἀλ. 1η.
ιν.

κ ὁ ἀοἰσίαν
ἵπ οοἀἶσς.

ΙζΔ

190. ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ϱ) αὐτοῦ ἦν πολὺς ἔν τοῖς ὄχλοις' οἳ μὲν ἔλεγον, ὅτι ἀγαθός ἐστιν
ἄλλοι δὲ ἔλεγον ' οὔ' ἀλλὰ πΛλανᾷ τὸν ὄχλον. Οὐδεὶς μέντοι παῴ- 18
ῥησέᾳ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ, διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων.

Ἔδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης, ἀνέβη Ἰησοῦς εἰς τὸ ἑερὸν, καὶ 14
ἐδίδασκεν. Ἐθαύμαξον οὖν οἱ Ἱουδαῖοι, Ίέγοντον' πῶς οὗτος γράµ- 16

µατα οἶδεν, μῆ μεμαθηκώς; ᾽ἀπεκρίθη οὖν αὐτοῖς Ἰησοῦς καὶ 16

εἶπεν Ἡ ἐμὴ διδαχἡὴ οὖκ ἔστιν ἐμὴ, ἀλλὰ τοῦ πέμφαντός µε.

Ἐάν τις Φέλῃ τὸ Δέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς δι- 11
δαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ἢ ἐγὼ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ Λλαλῶ.
Ὁ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ Λλαλῶν, τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ξητεῖ' ὁ δὲ ζητῶν τὴν 18
δόξαν τοῦ πέμφαντος αὐτὸν, οὗτος. ἀληθής ἐστιν, καὶ ἀδικία ἐν
αὐτῶ οὐκ ἔστιν. Οὐ Μωῦσῆς ἔδωκεν ὑμῖν τὸν νόµον, καὶ οὐδεὶς 19
ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν νόµον; τί µε ζητεῖτε ἀποκτεῖναι; ᾽ἀπεκρί- 30
Θη ὃ ὄχλος" δαιµόνιον ἔχεις' τί σε ζητεῖ ἀποκτεῖναι; 'ἀπὲ- 2ἱ
κρίθη Ἰηδοὺς καὶ εἶπεν αὐτοῖς' ἓν ἔργον ἐποίησα, καὶ πάν-
τε, Βαυμάξετε, «4ιὰ τοῦτο Μωῦύσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὴν περι- 23
τομὴν ' οὐχ ὅτι ἐκ τοῦ ΙΜωύσέως ἐστὶν, ἆλλ᾽ ἐκ τῶν πατέρων
καὶ σαββάτῳ περιτέµνετε ἄνθρωπον. Εἰ περιτοµὴν λαμβάνει 38
ὁ ἄνθρωπος ἐν σαββάτῳ, ἵνα μὴ Λυθῇ ὁ νόμος Μ{ωῦύσέως, ἐμοὶ
χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῇ ἐποίησα ἐν δαββάτῳ: Λ4ἡ κρεί- 24
νετε" κατ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίδιν κρίνετε. Ἔλεγον οὖν 26
τινὲς ἐκ τῶν Ἱεροσολυμειτῶν ' οὐχ οὗτός ἐστιν ὃν ζητοῦσιν ἆποκ-
τεῖναι; Καὶ ἴδε, παῤῥησίᾳ Λαλεῖ, καὶ οὐδὲν αὐτῷ Λέγουσιν᾿ 26
µήποτε ἀληθῶς ἔγνωσαν οἳ ἄρχοντες ὅτι οὗτός ἐδτιν ὁ Ἄριςσ-
τός; ᾽4λλὰ τοῦτον οἴδαμεν πόθεν ἐστὶν' ὁ δὲ Χριστὸρ ὅταν 27
ἔρχηται, οὐδεὶς γεινώσκειἩΆ πόθεν ἐστίν. Ἔκραξεν οὖν ἓν τῷ ἔε- 28
ρῷ διδάσκων ὁ Ἠ Ἰησοῦς, καὶ λέγων ' κἀμὲ οἴδατε, καὶ οἴδατε πὀό-
θεν εὐμὶ' καὶ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλήλυθα, ἆλλ᾽ ἔστιν ἀληθινὸς ὃ
πέµψας µε, ὃν ὑμεῖς οὖν οἴδατε. Ἐγὼ οἶδα αὐτὸν, ὅτι παρ 20
αὐτοῦ εἰμι, κἀκεϊνός µε ἀπέστειλεν. Ἐξήτουν οὖν αὐτὸν πιά- 80

9 ώ / 5
σαι καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ᾽ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὕπω ἐλη-

Λλύθδει ᾗ ὥρα αὐτοῦ. Ἐκ τοῦ ὄχλου δὲ πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς 83

ΙΔΤΑ Ι9ΑΝΗΝ. 191

αὐτὸν, καὶ ἔλεγον᾽ ὁ Χριστὸς ὅταν ἔλ8ῃ, μὴ πλείονα σημεῖα
8 ποιήδει, ὧν οὗτος ἐποίησεν: Ἴκουσαν οἳ Φαρεισαῖοι τοῦ ὄχλου
γογγύξοντος περὶ αὐτοῦ ταῦτα" καὶ ἀπέστειλαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ
ῳ ο ς / α! , »/ το 5 ς
96 οὗ Φαρεισαῖοι ὑπηρέτας, ἵνα πιάσωσιν αὐτόν. Εἶπεν οὖν ὁ
Ἰησοῦς ' ἔτι χρόνον μεικρὸν Ἐ μεθ) ὑμῶν εὖμι, καὶ ὑπάγω πρὸς
4 / , ; », ᾽ 2 ς , , μ ο)
δ4τον πἐµμφαντα µε. ᾖ2ητήσετὲ μὲ, καὶ οὐχ ευρήσετε με᾽ καὶ
86 ὅπου εἰμὶ ἐγὼ, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν. Εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖου
4 ο νο ν 6 , ᾿ , ο ς µ 3 ς )
"πρὸς ἑαυτοὺς' ποῦ οὗτος μέλλει πορεύεσθαι, ὅτι ἡμεῖς οὐχ εὑρή-
σοµεν αὐτὸν; μὴ εἰς τὴν διασπορὰν τῶν ἑλλήνων μέλλει πο-
80 ρεύεσθαι, καὶ διδάσκειν τοὺς ἕλληνας: Τίς ἐστιν ὁ λόγος οὗτος
ει 5 κ , , 9 ς / µ σα να ο, λ ς ο
ον εἶπε᾽ ξητήσετέ µε, καὶ οὐχ ευὑρήσετε΄ καὶ ὀπου εὐμὶ ἐγω, υμεῖς
δύνασθε ἐλθεῖν;

δ7 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα τῇ µεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἰστήκει Χ ὁ
Ἰησοῦς, καὶ ἔκραξε, Λέγων᾽ ἐάν τις διφᾷ, ἐρχέόθω πρὸς ἐμὲ,
98 καὶ πεινέτω. Ὁ πιστεύων εὖς ἐμὲ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφὴ, ποτα-
99 μοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζώῶντος. Τοῦτο δὲ
εἶπεν περὶ τοῦ πνεύματος ὃ ἔμελλον Λαμβάνειν οἳ πιστεύσαντες

φ οι... Δ 5 ν νὰ / μή 3 2» ”
εἰς αὐτὸν' ουπω γαρ ἦν πνεῦμα ἅγιον δεδοµένον, οτι Ἰησούς ουπω
40 ἐδοξάσθη. Ἐκ τοῦ ὄχλου οὖν ἀκούσαντερ τῶν λόγων τούτων, ἔλε-
41 γον ὅτι οὗτός ἐστιν ἆληθῶς ὃ προφήτης άλλοι ἔλεγον᾽' οὗτός
ἐστιν ὁ Χριστὸς' οἱ δὲ ἔλεγον' μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλειλαίας
49 ὁ Χριστὸς ἔρχεται; Οὐχ ἡ γραφὴ εἶπεν, ὅτι ἐκ τοῦ σπέρµα-
τος 4αυεὶδ, καὶ ἀπὸ Βη9λεὶμ τῆς κώμης ὅπου ἦν 4αυεὶδ, ἔρ-
48 χεται ὁ Χριστός; Σχίσμα οὖν ἐγένετο ἐν τῷ ὄχλω δι’ αὖ-
44 τόν. Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτὸν ' ἆλλ᾽ οὐδεὶς ἔβα-
4ὔ λεν ἐπ αὐτὸν τὰς χεῖραο. ἛἨἩλθον οὖν οἳ ὑπηρέται πρὸς
τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρεισαίους καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνου.
46 4ιὰ τί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; ᾽άπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται' οὐδέ-
4Ί ποτε ἐλώλησεν οὕτως ἄνθρωπορ. ᾿Απεκρίθησαν οὖν οἱ «Φα-
48 ρεισαῖοι' μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνήσθε; Μή τις ἐκ τῶν ἀρ-
49 χόντων ἐπίότευσεν εἰς αὐτὸν, ἢ ἐκ τῶν Φαρεισαίων; ᾽άλλὰ

ς 5 2) ᾳ 4 / λ ’ ϱ) ’ ,
ὁ ὄΌχλος ουτος ὁ µή γεινώσκωνχἉ τὸν νόµον, ἐἑπάρατοί εὐσιν.

ΤΗ.

Χ 2. πι,
μια.

]ζςσ

«2. πι,
γεν.

ΥΠ.

ὉλΡ.

199 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

4έγει ΝΜεικόδημος πρὸς αὐτοὺς, ὁ ἐλθὼν πρὸς αὐτὸν πρότερον, δ0... ᾿

εἷς ὧν ἐξ αὐτῶν" Μὴ ὁ νόµυς ἡμῶν κρινεῖ τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν 51 .
μὴ ἀκούσῃ πρῶτον παρ αὐτοῦ, καὶ }νῷ τί ποιεῖ; ᾿πεκρίθησαν, ὅλ
καὶ εἶπαν αὐτῷ ΛΜ ἡ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλειλαίας εἶι; ἐρεύνησον καὶ .

ἴδε ὅτι ἐκ τῇς Γαλειλαίας προφήτης οὐκ ἐγείρεται. ὠ Καὶ ἐπο- ὄδ

α λ 5 ϱ λα
ρεύθη ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.

Ισ 1ο Φ. ἩἨ.

2 νά ή ,ω »

]ησοῦς δὲ ἐπορεύθη εἰς τὸ ὄρος τῶν ἑλαιῶν. Ὄρθρου δὲ πάλιν 1
παρεγένετο εἰς τὸ ἑερὸν, καὶ πᾶς ὁ ΛΊαὸς ἤρχετο πρὸς αὐτὸν '
παὶ καθίσας ἐδίδασκεν αὐτοὺς. ᾿ἄγουσι δὲ οἳ γραμματεῖς καὶ ὃ
οἳ Φαρεισαῖοι πρὸς αὐτὸν γυναῖκα ἐν μοιχεία κατειλημμένην
καὶ στήσαντερ αὐτὴν ἐν µέσω, Λέγουσιν αὐτῷ διδάσκαλε, αὔ - 4

ς 4 / ο» 3 / ο 5 . δν
τη η γυνή κατειλήφθη ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ μοιχευομένη' Ἐν δὲ τῷ νὀ-
µω ΜΙωύσῆς ἡμῖν ἐνετείλατο τὰς τοιαύτας Λιθοβολεῖσθαι' σὺ οὖν
τί λέγεις; Τοῦτο δὲ ἔλεγον πειράξοντες αὐτὸν, ἵνα ἔχωσι κατ- 0
ω 9 - 6 8 2 ω , ; Μ , )

ηγορεῖν αὐτοῦ. ο δὲ Γηεοῦς κατω κυψας, τῷ δακτυλω ἔγραφεν
εἰς τὴν γῆν. ος δὲ ἐπέμενον ἐρωτῶντες αὐτὸν, ἀνακύψας εἶπεν ἸἹ

ι 2 τος ς 2 , . 5 ν ω Ν β 39
προς αὐτους' 0 ἄναμαρτητος υμῶν, πρῶτος τον Λίθον ἔπ᾽ αὐτῃ

᾿βαλέτω. Καὶ πάλιν κάτω κύφας, ἔγραφεν εἷς τὴν γῆν. Οἱ δὲ, 5

ἀκούσαντες, καὶ ὑπὺ τῆς συνειδήσεως ἐλεγχόμενοι, ἐξήρχον-

ιν 2 9’ 2 / 2 οἱ ν / [ο ν 3 ’
το εἰς καθ’ εἰς, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν πρεόβυτέρων ἕως τῶν ἔσχα-
των καὶ κατελείφθη μόνος ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἡ γυνἡὴ ἕν µέσω ἑστῶ-
σα. ᾽Ανακύψας δὲ ὁ Ἰησοῦς, καὶ µηδένα Βεαδάµενος πλὴν τῆς 190
γυναικὸς, εἶπεν αὐτῇ' ἡ γυνἡ, ποῦ εἶσιν ἐκεῖνοι οἱ κατήγοροί σου;

3 5 . Ὁ 3
οὐδείᾳ 6ε κατέκρινεν; Ἡ δὲ εἶπεν ' οὐδεὶς, κύριε. εἶπεν δὲ αὐ- 11

(1) Βοᾳασηίία οπιπ{ᾳ πδᾳπθ αἆ νουβίοτίαπι 12. οαρ1ος ΥΠΠΠ. ἄθβιᾶσταπίαχ
1π οοᾷἱοο. Οοπίος οαἴπο]Ιοος οτ]έΐοοβς 41ος ἰπίος Βο]ο]σίαπι, (αἱ το]αίς 5.
ΑπἀριαςΙπὰ νουρῖς ἆἱοσοπίϊς Ιοοιπα Ἠπο ἆο αζπ]ίοια {οπιίπε ἀο]οίππα {μ95ο α
δη]ιλατΙ6 ραοπ]ἑοηίίας Ποββρας, αἲδ πππο ἀοίοπάϊ ο. Ῥ]ουΐδᾳιιο ἑοβήδρας οἳ
ρτανιοσ]ρι18, οὗ αχραπιοπθῖς οὐχαπα Ιπίοχηίς απλο άθτη οἶιδ οοπβσπα τή,

ΚΑΤΑ ΙΩΑΚΗΝ. 198

ω ς ο ον ΑΝ. ὄρς , ο κ λα
τῇ ὁ Ἰησοῦς' οὐδὲ ἐγω σε κατακρίνΏ. πορεύου., καὶ μηκἒτι ἆμάρ-

ταξ.

5. Πάλιν οὖν αὐτοῖς ἐλάλησεν Ἰησοῦς, λέγων ἐγώ εἰμι τὸ

τω ω ο. ο 4 . . 4 .. 3 ”
: φῶς του αοσμον ᾿ 0 ἀκολουθῶν µοι οὐ µη περιπατήσῃ ἕν «τῇ σκο-
, 3 2 δ] ν ν - 5 5’ ν ΄ α ο
19 τίᾳ, ἆλλ᾽ ἕξει τὸ φῶς τῆς ἑωῆς. Εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Φαρεισαῖου
σὺ περὶ σεαυτοῦ μαρτυρεῖς' ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστιν ἀληθής.
3 ω ” ο ι ω
14 ᾽απεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς ' κάν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐµαυ-
τοῦ», ἡ μαρτυρία µου ἀλήηθής ἐστιν" ὅτι οἶδα πόθεν ἠλθον, καὶ
ω ς ’ . μὴ .. 2 ) /ὰ 9” "η » ϐϱ ιά
ποὺ υπαγω” υμεῖς δὲ οὐκ οἴδατε πὀθεν ἔρχομαι, η που Όπα-
16 γω. Ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρείνετεῖ, ἐγὼ οὐ κρείνω υὐδένα.
16 Καὶ ἐὰν κρείνω δὲ ἐγὼ. ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ἀληθινή ἐστιν" ὅτι µόνυς
ΙΤ οὖκ εἰμὶ, ἀλλ᾽ ἐγὼ καὶ ὁ πέµψας µε πατήρ. Καὶ ἐν τῷ νό-
π ν 6 , , ϱ ο / ε , 32
µῳ δὲ τῷ ὑμετέρῳ γέγραπται, ὅτι δύο ἀνθρώπων ἡμαρτυρία ἄλη-
18 Θής ἐστιν. Ἐγώ εἰμι ὃ μαρτυρῶν περὶ ἐμαυτοῦ, καὶ μαρτυρεῖ
8 3 » 5 / ; ελα 5 » 3 ς
19 περὶ ἐμοῦ ὁ πέµφαρ µε πατήρ. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ” ποῦ ἐστιν ὁ
πατήρ σου; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, οὔτε ἐμὲ οἴδατε, οὔτε τὸν πατέ-
9 Σολ ο. ῃ νὰ 3
ϱα µου ᾿ εὖ ἐμὲ δειτε, καὶ τὸν πατέρα μοῦ ἂν δειτε.
ώ ν ο 24 / 1 - , /
20. Ταῦτα τὰ ῥήματα ἐλάλησεν ἓν τῷ γαξοφυλακίῷ», διδάσκων
ἐν τῷ ἑερῷ ' καὶ οὐδεὶς ἐπίασεν αὐτὸν, ὅτι οὕπω ἐληλύθει ἡ ὥρα
᾿ ο Ὁ 5 .. 6
9Ι αὐτοῦ. ἍΕἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς' ἐγὼ ὑπάγω, καὶ ζητήσε-
ορ 4, 3 » ς , 6 » 3 ϱ . ο 5” . 6 ΄
τέ µε, καὶ ἐν τῇ ἁμαρτία ὑμῶν ἀποθανεῖσθε᾽ Όπου ἐγὼ ὑπά-
υ . 3 » ο
2 γω, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν. ᾿Ἔλεγον οὖν οἳ Ἰουδαῖοι' µήτι
9 ν ο ι ” , μα 5 ν ς ) .. ν 9 /
ἀποκτενεῖ ἑαυτὸν, ὅτι λέγει ' ὅπου ἐγὼ ὑπάγω. ὑμεῖς οὐ δύνασ-
35 δε ἐλθεῖν; Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς' ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτω ἐστὲ, ἐγὼ ἐκ
ω ο) αν ω 5 ω / / ο. ολ 2
τῶν ἄνω εὐμὶ υμεῖς ἐκ τοῦ τούτου κόσμου ἐστὲ, ἐγὼ οὖκ εἰμὶ
η αλ 5 5 ῳ ω ν
24 ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Εἶπον οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς
ιν , ς ον 24 4 λ ΄ σ 3 / 3 2 κ
ἁμαρτίαις ὑμῶν ᾿ ἐὰν γὰρ μἠ πιστεύσητε ὅτι ἐγώ εἰμι, ἀποθανεῖσ-
ω ο , ν 5’ Μ 5
26.Θε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ: σὺ τίς εὖ;
Ὁ ον ως, ω ὠ
26 εἶπεν αὐτοῖς Ἰησοῦς' τὴν ἀρχὴν Ότι καὶ λαλῶ ἡμῖν. ΠοΛ-
Δ : - .
Λὰ ἔχω περὶ ὑμῶν λαλεῖν καὶ κρείνειν ἆλλ᾽ ὃ πέµψας µε ἅλη-
΄ » . ..
Θής ἐστιν" κἀγὼ ἃ ἤκουσα παρ᾽ αὐτοῦ, ταῦτα Λαλῶ εἰς τὸν κόσ-
27 ' 2 ἳ σι 5 5’
58 μον. Οὖκ ἔγνωσαν ὅτι τὸν πατέρα αὐτοῖρ ἔλεγεν. Εἶπεν οὖν
13

νι,

Κ72

β9,πι.
κρίν.
Β]6 θἱΠ1ΟΧ.

ΚΗΠ

ΥΠ.

κθ

194 ΏΥΑΓΤΕΛΔΙΟΝ

ς 2 ων. 3 ν
ὁ Ἰησοῦς' ὅτι ὅταν ὑψῶώσητε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, τότε γνώ-
ιά ο ών
σεσθε ὅτι ἐγῶ εἰὖμι, καὶ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ποιῶ οὐδὲν, ἀλλὰ καθὼς
3 ΄ / ο / » ν ᾿ 6 ῃ λ
ἐδίδαξέν µε ὁ πατήρ µου», ταυτα Λαλῶ. Καὶ ὁ πέµψας µε, 39
» ώ 3 μ 9 5 ” / / κό δν. νο νο Σον
μετ᾽ ἐμοῦ ἐστιν" οὐκ ἀφῆκέν µε µόνον, ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ
”ω ιά . ν ' ω
ποιῶ πάντοτε. Ταῦτα αὐτοῦ Λαλοῦντος πολλοὶ ἐπίστευσαν 90
εἰς αὐτόν.
” 5. 9) ο ο
Ἐλεγεν ουν ὃ Τησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ Ἰουδαίους' 91
}λ 5 αν , 2 δν / ν ο.» 2 ν
ἔαν υμεῖς µείνητε ἓν τῷ λόγω τῷ ἐμωῶ, ἀληδῶς µαθηταί µου
ἐστέ. «Καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει 85
ϱ ων 32
ὑμᾶς. ᾽Απεκρίθησαν πρὸς αὐτὸν ' σπέρμα 4βραάμ ἐσμεν, καὶ οὐ-
δεν) δεδουλεύκαµεν πώποτε' πῶς σὺ λέγεις, ὅτι ἐλεύθεροι γενήσ-
3 , ω ν΄, ω υ »
εσθε; ᾽ἀπεκρίθη αὐτοῖς Ἰησοῦς' ἁμὴν ἁμὴν Ίέγω ὑμῖν, ὅτι πᾶς 84
ο ς Ν 6 ν - »
ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν, δοῦλός ἐστιν τῆς ἁμαρτίας. Ὁ δὲ δοῦ- δδ
9 , 3 ν , ᾽ .” ... ολ , .
λος οὐ μένει ἐν τῇ οὐκίᾳ εἰς τον αἰῶνα”.ὁ υἷος μένει εἶς τὸν
αἰῶνα. Ἐὰν οὖν ὁ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ, ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσ- 86
Θε,. Οἶδα ὅτι σπέρμα Αβραάμ ἐστε ἀλλὰ ζητεῖτέ µε ἀποκτεῖ- 87
ή ς , ή 3 2 3 δ ον ει 9 λ ο” '
ναι, ὅτι ὃ λόγος ὃ ἐμὸς οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν. “4 ἐγὼ ἑώρακα πα- ὃ8
4 ρΌ ' νο 6 µ αἱ ει 3 , λ ω
ρὰ τῷ πατρὶ, λαλῶ᾽ καὶ ὑμεῖς οὖν ἃ ἠκούσατε παρὰ τοῦ
πατρὸς ποιεῖτε. ᾿᾽Απεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ ὃ πατὴρ δ9
ἡμῶν “4βραάμ ἐστιν. Λέγει αὐτοῖς Ἰησοῦς' εἰ τέκνα τοῦ 4β-
ραάμ ἔστε, τὰ ἔργα τοῦ Αβραὰμ ἐποιεῖτε. Νῦν δὲ ζητεῦτέ 40
9 µ ” αι 3 21) ο ς / εν
µε ἀποκτεῖναι, ἂνθρωπον ὁς την ἄλήθειαν υμῖν λελαληκα, ην
ἤκουσα παρὰ τοῦ 9εοῦ" τοῦτο “4βραὰμ οὐκ ἐποίησεν. μεῖς 41
ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. ἍΕἶπον αὐτῷ ἡμεῖς ἐκ
πορνείας οὐκ ἐγεννήθημεν ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν. Εἶπεν 45
3 ω. 3 ν΄. ς 4 ς Δ ς ο 5’ 3 3”, 9,
αὐτοῖς Ἰησους ' εὖ ὁ Όεος ο πατηρ υμῶν ἠν., ἠγαπᾶατε αν ἐμὲ
ἐγὼ γὰρ ἔκ τοῦ 9εοῦ ἐξῆλθον καὶ ἤκω" οὐδὲ γὰρ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ
ἐλήλυθδα, ἆλλ᾽ ἐκεῖνό µε ἀπέστειλεν. Ἅ«4ιὰ τί τὴν Λαλιὰν 48
τὴν ἐμὴν οὐ γεινώσκετεἈ; ὅτι οὐ δύνασθε ἀκούειν τὸν λόγον τὸν
ἐμόν. Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας 44
ο Δ ς ω , Ό.ι 3 ο 9 . , ο 3.3 )
τοῦ πατρος υμῶν Όελετε ποιεῦν᾽ ἔκεῖνος ἄνθρωποκτονος ην ἄπ

ω ς- 3 1
ἀρχῆς, καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἔότηκεν ὅτι οὐκ ἔδτιν αλήθεια

ΚΑΤΑ Ι:4ΑΝΗΝ. 195

ἐν αὐτῷ ὅταν λαΛῇ τὸ φεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων Λαλεῖῦ' ὅτι ψεύ- ΥΠ.
' ς ο
46 στης ἐστὶν, καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. Ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω,
46 οὐ πιστεύετέ µοι. Τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει µε περὶ ἁμαρτίας: εὖ
7” ἀλήθειαν Λέγω, διὰ τί ὑμεῖο οὐ πιστεύετέ µοι; Ὁ ὧν ἐκ τοῦ

» ἃ ϱ ω Μ 3 ’ Μ Ν -ω ς ω 3 3 ,

Δεοῦ, τα ῥήματα τοῦ 9εοῦ άκονει᾿ διὰ τοῦτο υμεῖς οὐκ άκονετε,
48 ὔτι ἐκ τοῦ Φεοῦ οὖκ ἐστέ. ᾽Απεκρίθησαν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ εἷ-

παν αὐτῷ οὗ καλῶς Λέγομεν ἡμεῖς, ὅτι σαμαρείτης εἶ σὺ, καὶ

:49 δαιµόνιον ἔχεις; ᾽άπεκρίθη Ἰησοῦς ' ἐγὼ δαιµόνιον οὐκ ἔχω, ἆλ-

κ 2. ΠΙ.
ν Π μη 2 ΔΝ
δ0 Λλὰ τειμῶΧ τὸν πατέρα µου΄ καὶ ὑμεῖς ἀτειμαξετέ με. ΑΕγὼ δὲ. τιμ.
ἰο οἱ πιος
51 οὐ τῶ ᾿ ) : ὁ Ἡ ) εί’ ωνἉ, 4 ην Ἀ 2. Πα.
ζητῶ τήν δόξαν µου, ἔστιν ὁ ζητῶν καὶ κρείν μην ο

ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν ἐμὸν λόγον τηρήσῃ, θάνατον οὐ
ὄδ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα. Εἶπον αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι' νῦν ἐγνῶ-
καμεν ὕτι δαιμόνιον ἔχει. 4βραὰμ ἀπέθανεν καὶ οἱ προφῆ-
ται», καὶ σὺ Λέγεις ' ἐάν τις τὸν λόγον µου τηρήσῃ» θάνατον οὐ
6δ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα. «Μὴ σὺ µείξων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν
βραὰμ, ὅστις ἀπέθανεν; καὶ οὗ προφῆται ἀπέθανον ' τίνα σε-
δ4 αυτὸν ποιεῖς; ᾽Απεκρίθη Ἰησοῦς' ἐὰν ἐγὼ δοξάσω ἐμαυτὸν. ἡ
δόξα µου οὐδέν ἐστιν ' ἔστιν ὃ πατήρ µου ὁ δοξάξων µε, ὃν ὑμεῖς
δδ Λέγετε ὅτι Θεὸς ὑμῶν ἐστιν. Καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτὸν ' ἐγὼ δὲ
οἶδα αὐτὸν κἂν εἴπω ὅτι οὐκ οἶδα αὐτὸν, ἔδομαι ὅμοιορ ὑμῖν,
66 φεύστης ' ἀλλὰ οἶδα αὐτὸν, καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ τηρῶ. «4βραὰμ
ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατο ἵνα ἴδηκ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμὴν, καὶ Ρο
ὅτ εἶδεν, καὶ ἐχάρη. Εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς αὐτὸν ' πεντήκοντα
δ8 ἔτη οὕπω ἔχεις, καὶ Αβραὰμ ἑώρακαςα:; ἘΕϊπεν αὑὐτοῖς Ἰη- ἑώρακεῦ.
σοῦς' ἁμὴν ἁμὴν λέγω ἡμῖν, πρὶν 4βραὰμ γενέσθαι, ἐγῶ εἰμυ.
6θ Ἠιραν οὖν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ᾽ αὐτὸν" Ἰησοῦς ἐκρύβη, καὶ
ἐξήλθεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ.
ΚΕ Φ. 6.
. 0ΑΡ, ΙΧ.

4 ’ 5 2, ἀ 9 ”
ο Ἰκαὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. Καὶ ἠρώ- κ

τηόαν αὐτὸν οὗ μαθηταὶ αὐτοῦ, Λέγοντες ῥαββεὶ, τίς ἥμαρ-

196 | ΏΥΑΡΓΕΔΙΟΝ

Έ ν ω ω
ΙΧ. τεν, οὗτος ἢ οἳ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ: ᾽Απεκρίθη 8
3 ».ς . Ὁ το) κά ή ῳ 3 » 3 20
Ἰησοῦς ούτε οὗτος ηµαρτεν, ουτε οἳ γονεῖς αὐτοῦ ' ἀλλ᾽ ἵνα φα-

ὰ Τμα οοᾶ, -ν .... . . ..”
επ. Ψερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Φεοῦ ἐν αὐτῶ. Ἡμᾶςκ δεῖ ἐργάξεσθαι Ἀ 4

σθε, νο ν / ιά ο / 3 ον ὁ Ν μή
τὰ ἔργα τοῦ πἐμψαντός µε ἕως ἡμέρα ἐστὶν' ἔρχεται νὺξ., ὅτε
οὐδεὶς δύναται ἐργάξεσθαι. Ὅταν ἐν τῷ κόσµω ὦ, φῶς εἰμι ὅ
τοῦ κόσμου. Ταῦτα εἰπὼν., ἔπτυσεν χαμαὶ, καὶ ἐποίησεν πη- 6"
λὸν ἐκ τοῦ πτύσµατος, καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῦ τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς
ὀφθαλμούς. Καὶ εἶπεν αὐτῷ' ὕπαγε, νίφαι ες τὴν κολυµ- Ἴ
4 1, Τη. [ή ο) 4 6 ᾳ [ή Χ 2 ' , 2 νὰ
εύετα. βήθραν του Σιλωαμ, ο ἑρμηνεύεται " ἀπεσταλμένος. «πήῃλθεν
βλέπων. Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἳ θεωροῦντος αὐτὸν τὸ πρὀτε- 8
σ ρ 5 η μμ.” | 5 » ς Ὁ / --
ϱον ὅτι προσαίτης ἦν, ἔλεγον' οὐχ οὐτός ἐστιν ὃ καθήµενος
καὶ προσαιτῶν; ᾿4λλοι ἔλεγον, ὅτι οὑὗτός ἐστιν ἄλλοι ἔλε- 9:
γον οὐχὶ, ἆλλ᾽ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν ἐκεῦνος ἔλεγεν, ὅτι ἐγώ
5 ω » , ω ' ᾿
εἶἰμι. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ πῶς ἠνεῶχθησάν σου οἳ ὀφθαλμοί; 0
᾿Απεκρίθη ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος, ὃ Λεγόμενος Ἰησοῦς, πηλὸν 11
3. Π].

ἔπέχοισεν. ἐποίησεν, καὶ ἐπέχρεισέν µου τοὺς ὀφθαλμοὺς, καὶ εἶπέν
οιο σος.

κι 3 3 Ξ 5
σμή. μοι, ὅτι ὕπαγε εἰς τὸν Σιλωὰμ3Ά, καὶ νίψαι' ἀπελθὼν οὖν καὶ
. -” 1 ,ω ο Μ ” ε
νιψάµενος, ἀνέβλεψα. Καὶ εἶπαν αὐτῷ ' ποῦ ἐδτιν ἐκεῖνορ: Λέ- 12
2 5
ψει οὔκ οἶδα.

ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρεισαίους, τὸν πὀτὲ τυφλόν. 18

ν δὲ σάββατον ἐν ᾖ ἡμέρα τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς., καὶ 14

ἀνέωξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. Πόλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οὗ 19
Φαρεισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν ' ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' πηλὸν ἐπέθηκέν
µου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. Ἔλεγον 16
οὖν ἐκ τῶν Φαρειόαίων τινὲς ' οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ Θεοῦ ὁ ἄνθρω-
ποθ» Ότι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ" ἄλλοι δὲ ἔλεγον" πῶς δύναται
ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσµα ἦν ἐν.
αὐτοῖς. «4έγουσιν οὖν τῷ τυφΛῷ πάλιν Τί σὺ Λέγεις περὶ αὐτοῦ, 17
"

κ Δ 32 4 ς 5 .
ῥπαίς αρίο ὅτι ἠνέωξένἨ σου τοὺς ὀφθαλμοὺς: ὁ δὲ εἶπεν ' ὅτι προφήτης ἐστίν.

αν, 5 Αν » 5
Οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἳ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦν τυφλὸς καὶ 18

ἀνέβλεψεν, ἑωσότου ἐφῶνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαν-

τος. Καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς, λέγοντες ' οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, 19

ν

ΚΑΤΑ ΙΑΑΝΗΝ, 197

: ῥ ΐ κά - 5 4 2
290 ὃν ὑμεῖς Λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη: πῶς οὖν βλέπει ἄρτι; πε-
5 μ ' ο 8 , α 5)
κρίθησαν οὖν οὗ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπαν' οἴδαμεν ὅτι οὗτός
6 λ 6 ν » ”
91 ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν, καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη' Πώς δὲ νῦν βλέ-
΄ ” ” , ο .] ο λ η Ν ς ο
πει, ούκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφδαλμους, ἡμεῖς
9 . 5 4 9 / ς , 5 » ν 8 ο
οὖν οἴδαμεν᾽ αὐτον ἐρωτήσατε, ἠλικίαν ἔχει, αὐτὸς περὶ ἔαυ-
» : ώ Φ' ω μα / ν
22 τοῦ Λλαλήσει. Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, Ότι ἐφοβοῦντο
ω {
τοὺς Ἰουδαίους' ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι, ἵνα ἐάν τις
ς ι »
2) αὐτὸν ὁμολογήσῃ ΧἈριστὸν, ἀποσυνάγωγος γένηται. «4ιὰ τοῦτο

ω 2 - ο) . ς 4
οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπαν ' ὅτι ἠλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐπερωτήσατε.

2 5’ 4 « 5’ 5
4 ' Ἠφώνησανούντὸν ἄνθρωπον ἐκ δευτέρου ὃς ἠντυφλὸς, καὶ εἷ-

παν αὐτῷ) «4ὺς δόξαν τῷ 9εῷ' ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι οὗτος ὁ ἄν-
2 Φρωπος ἁμαρτωλός ἐστιν. Απεκρίθη οὖν ἐκεῖνος ' εὖ ἁμαρτω-
Λός ἐστιν, οὐκ οἶδα ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὤν, ἄρτι βλέπω,
20 Εἶπον οὖν αὐτῷ" τί ἐποίησέν σοι; πῶς ἤνοιξέν σου τοὺς ὀφ-
27 θαλμούς; ἀπεκρίθη αὐτοῖς' Εἶπον ὑμῖν ἤδη, καὶ οὐκ ἠκούσατε΄
τί οὖν πάλιν θέλετε ἀκούειν; μὴ καὶ ὑμεῖς Θέλετε αὐτοῦ µαθη-
98 ταὶ γενέσθαι; Καὶ ἐλοιδόρησαν αὐτὸν, καὶ εἶπον σὺ μαθητὴς
20 εἶ ἐκείνου' ἡμεῖς δὲ τοῦ ΜωσέωςἈ ἐσμὲν μαθηταὶ Ἡμεῖς οἳ-
ὃαμεν ὅτι Μωῦσεῖ Ἰελάληκεν ὃ Θεὸς' τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πὀ-
80 Θεν ἐστίν. ᾽Απεκρίθη ὁ ἄνθρωπος, καὶ εἶπεν αὐτοῖς ' ἐν τούτῳ
γὰρ τὸ Δαυμαστόν ἐστιν , ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστὶν, καὶ
81 ἤνοιξέν µου τοὺς ὀφθαλμούρ. Οἴδαμεν τι ὁ θεὸςἁμαρτωλῶν οὖν
ἀκούει' ἀλλὰ ἐάν τις Δεοσεβὴς ᾖ, καὶ τὸ Δέλημα αὐτοῦ ποιῇ,
80 τούτου ἀκούει. Ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἠνέωξέν τις ὀφθαλ-
98. μοὺς τυφλοῦ γεγεννηµένου. Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ 9εοῦ, οὐκ ἠδύ-
84 νατο ποιεῖν οὐδέν. ᾽Απεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ ἐν ἁμαρτίαις
σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐ-
δ6 τὸν έξω. Ἠκουσεν Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω᾽ καὶ εὖ-
ρὼν αὐτὸν, εἶπεν σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;

96

2 Ὦ
'Ί Καὶ τίς ἐστιν, ἔφη, κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν; Εϊπεν

1 » ς 2 Μος 4 ς/ κ... ᾿ ς ] λ ω
αυτῷ ο Ιησούς" καὶ ἑῶραχκας αὐτον, καὶ ὁ Λλαλῶν µετα σοῦ,

88 ἐκεῖνος ἐστίν. Ὁ δὲ ἔφη" πιστεύω, κύριε καὶ προσεκύνη-

ΧΙ.

ΔΑ

π Τια σος,
ΑΙ αΏθῖ,
Μ{ωῦ.

198 ΒΥΑΤΓΕΛΙΟΝ

ΧΙ. σεν αὐτῷ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς" εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσ- 39
μον τοῦτον ᾖλθον' ἵνα οἳ μὴ βλέποντεο βλέπωσιν, καὶ οἱ
βλέποντες τυφΛοὶ γένωνται. "Ἠκουσαν ἐκ τῶν Φαρεισαίων ταῦ- 40
τα οἳ μετ) αὐτοῦ ὄντερ, καὶ εἶπον αὐτῷ: μὴ καὶ ἡμεῖς τυ-
φλοὺ ἐσμέν; Εἶπεν αὐτοῖς Ἰησοῦς' εἰ τυφλοὶ ἠᾖτε, οὐκ ἂν 4ἱ
εἴχετε ἁμαρτίαν' νῦν δὲ Λέγετε, ὅτι βλέπομεν' ἡ ἁμαρτία

ς ν
ὑμῶν μένει.

ΚΕ Φ. Ἱ.

0ΛΡ. Σι, δν. ς ς ον / -
ΛΕΒ ἁμὴν ἁμην υμῖν λέγω, ὁ μὴ εἰδερχόμενος διὰ τῆς Θύρας εἰς |

τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖ-

νος κπλέπτης ἐστὶν καὶ Λῃστής. Ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς Βύ- 2
ο 3 ω , , ς ιν. 2 μα

ρας, ποιµήν ἐστιν τῶν προβάτων. Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ ὃ

τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φῶ-

. οᾶ.
παντα,

1οσο. ᾽ . :
πρόβατα, ἐπβάΛῃ» ἔμπρυσθεν αὐτῶν πορεύεται" καὶ τὰ πρόβατα αὐ-

µ »
νεῖ κατ᾿ ὄνομα, καὶ ἐξάγει αὐτά. Ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα" 4

τῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ. ᾽άλλοτρίῳ δὲ οὐ ὅ
μὴ ἀκολουθήσουσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ" ὃτι οὐκ οἴδασι

ὁ 2 , 4 , ια 4 : [ { 9.»
τῶν ἀλλοτρίῶν τήν φωνήν. ΊἸανυτην τήν παροιµίαν εἶπεν αὐτοῖς 6
ὁ Ἰησοῦς' ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς. Εἰ- Ἰ
πὲν οὖν πάλιν Ἰησοῦς' ἁμὴν ἁμὴν ὑμῖν λέγω, ἐγώ εἰμι ἡ δύ-
ρα τῶν προβάτων. Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ, κλέπται εἰ- 8
δν καὶ Λησταὶ ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα. Ἐγώ 9
εὖμι ἡ θύρα δι ἐμοῦ ἐών τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται' καὶ εἰσ-
ελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει. Ὁ κλέπτης οὐκ 10
/ 9 λ ο / ἃ ’ 9 3 [ ο δι 3 ᾳ’
ἔρχεται εὖ µή ἵνα κλέψΊ καὶ ὃυσῃ καὶ ἀπολεσῃ' ἐγωῶ ἠλὃον ἵνα
ξωὴν ἔχωσιν, καὶ περισσὸν ἔχωσιν. Ἐγώ εἰμι ὃ ποιμὴν ὁ καλὸς᾽ 1ὰ
ς Δ ς λ ΔΝ Δ 3 ” , 5 43 » /
ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχἠν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων.
Ὁ μισθωτὸς καὶ οὖκ ὤν ποιμὴν, οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια, 15
θεωρεῖ τὸν Ίύκον ἐρχόμενον, καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα, καὶ φεύγεν᾽

καὶ ὁ Λύκος ἀρπάξει αὐτὰ, καὶ σκορπίξει. Ὅτι µισθωτός ἐστιν,

ΚΑΤΑ Ι9ΛΔΝΗΝ, 199

3 2.» ΄ ω ς
18 καὶ οὐ µέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κα-
{

14 λὸς, καὶ γεινώσκω Ἐ τὰ ἐμὰ, καὶ γεινώσκουσί µε τὰ ἐμά. Καθώς

16 γεινώσχει µε ὁ πατὴρ, κἀγὼ 'ὅκω τὸ )τὴ ΐ
γ µε ὁ πατήρ, κάγὼ γεινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν φυχήν

ς ω ΐι μ

16 µου τίθηµι ὑπὲρ τῶν προβάτων. Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔσ-

ο ο ο ---υ----υ-ἳ ώ
τιν ἐκ τῆς αὐλῆςταύτης ' κζκεῖνα δεῖσε ἀγαγεῖν ᾿ καὶ τῆς φωνῆς µου
2 / , , , Ὡν κ ’ 4 ν /
17 ἀκουσουσιν , καὶ γενήσονται µία ποίµνη, εἷς ποιµήν. «4ιά τούτο
ο 4 2 ω ον ο , λ { ϱ ’
µε ὁ πατὴρ ἀγαπᾶ, ὅτι ἐγὼ τίθηµι τὴν φυχήν µου, ἵνα πάλιν
5’ -

18 Λάβω αὐτήν. Οὐδεὶς ᾖρεν αὐτὴν ἀπ᾿ ἐμοῦ. ἀἆλλ᾽ ἐγὼ τίθηµι
αὐτὴν ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ' ἐξουσίαν ἔχω θεἴναι αὐτὴν, καὶ ἐξουσίαν
ἔχω πάὀλιν λαβεῖν αὐτὴν" ταύτην ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ τοῦ

19 πατρὀς µου. Σχίόµα πᾶλιν ἐγένετο ἕν τοῖς Ἰουδαίοι διὰ

290 τοὺς Λόγους τούτους. Ἔλεγον δὲ ποΛλλοὶ ἐξ αὐτῶν δαιµόνιον

91 ἔχει, καὶ μαίνεται τί αὐτοῦ ἀκούετε; ἄλλοι ἔλεγον' ταῦτα

χα ο) 2 ”! 1 9 Δ / ιά ο
τα ῥήματα οὔκ ἔστιν δαιμονιξομενου' µή δαιµόνιον δύναται τυφλῶν
ὀφθαλμοὺς ἀνοίξαι;

92 Ἐγένετο τότε τὰ ἐνκαίνιαΧ ἐν τοῖς Ἱερυσολύμοις χειμὼν

25 ἦν. Καὶ περιεπάτει Ἰησοῦς ἐν τῷ ερῷ ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σο-

24 λομῶνος. Ἐκύκλευσαν Χ οὖν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ ἔλεγον αὐ-

ω ϱ , ᾽ 3 5: ων , κ. 4 ς ᾽
τῷ ἕως πύτε τὴν φυχὴν ἡμῶν αἴρεις: εὖ δὺ εἶ ὁ Χριστὸς, εἰ-

26 πὲ ἡμῖν παῤῥησία. ᾽ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: εἶπον ἡμῖν καὶ
οὖκ ἐπιστεύσατε' τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πα-

96 τρός µου, ταῦτα μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ. 4λλ᾽ ὑμεῖς οὐ πισ-

27 τεύετε, ὅτι οὐκ ἐστὲ ἐκ τῶν προβάτων τῶν ἐμῶν. Τὰ πρόβα-
τα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς µου ἀκούουσιν, κάφὼ φεινώσκω αὐτὰ,

ω . ῃ αι
98 καὶ ἀκολουθοῦσίν μοι Κάγὼ δίδωµι αὐτοῖς ξωὴν αἰώνιον, καὶ
2 Δ 2 / Δ - μ.. 3 ς ΄ ρ 2 9
οὗ μή ἄπόλωνται εἰς τον αἰῶνα. κὰν οὐχ αρπᾶσει τίς αὐτα έκ
ν ; ο / μα) [ό ) ῤ ω

99 τῆς χειρός µου. Ὁ πατήρ µου ὃ δἐδωκέν µου, πάντων μεῖξον
2, ο 7 »δς Α / « / 2 » ᾿ ν /
ἐστὶν ' καὶ οὐδεὶς δύναται ἁρπάξειν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ πατρός.

80

πι Ἠγὼ καὶ ὁ. πατὴρ ἕν ἐδμεν. ᾿Ἐβάστασαν πάλιν Λίθους οἱ

9) Ἰουδαῖοι, ἵνα λιδάσωσιν αὐτόν. ᾽Απεκρίθη αὐτοῖς ὃὁ Ἰησοῦς”

ο ω 2
πολλὰ ἔργα ἔδειξα ὑμῖν καλὰ ἔκ τοῦ πατρὸς διὰ ποῖον αὐ-

88 τῶν ἔργον ἐμὲ Λιθάξετε; ᾽ἀπεκρίδησαν αὐτῷ οὗ Ἰουδαῖοι”

ΔΔ

Δ ὸ. Ἡ,

ἐγκ.

κ Πα σος.

. 0οἡ,
γεινω-
σκητε.

ΟΔΡ. ΧΙ.

200 . ΕΥΑΤΤΕΔΙΟΝ

περὶ καλοῦ ἔργου οὗ Λιβάξομέν σε, ἀλλὰ περὶ βλασφημίας,

2
καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢὤν ποιεῖς σεαυτὸν Δεόν. ᾽άπεκρίθη αὐ-

ω ως 9 - ς »ν [ὸ
τοῖς Ιησοῦρ” οὖκ ἔστιν γεγραμμένον ἐν τῷ νόµῳ υμῶν , ὅτι ἐγω.

εἶπα, Θεοί ἐστε;' Βέ ἐκείνους εἶπεν Δεοὺς πρὸς οὓς ὁ Λόγος τοῦ
Θεοῦ ἐγένετο, καὶ οὐ δύναται Λυθῆναι ἡ γραφή; Ὃν ὁπατὴρ ἡγία-.
σεν καὶ ἀπέστειλεν εὖς τὸν κόσμον, ὑμεῖς Λέγετε, ὅτι βλασφημεῖς,
ὅτι εἶπον, υἱὸς τοῦ εοῦ εἰμι; Εἰ οὐ ποιῶ τὰ ἔργα τοῦ πατρός
µου, μὴ πιστεύετέ μοι Εὲ δὲ ποιῶ, κάν ἐμοὶ μὴ πιστεύητε, τοῖς
ἔργοιο πιστεύετε’ ἵνα γνῶτε καὶ πιστεύσητε3 ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πα-
τὴρ, κζγὼ ἐν τῷ πατρί. Ἐξήτουν πάλιν αὐτὸν πιάσαι' καὶ ἐξηλ-
θεν ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν. ἍἸαὶ ἀπῆλθεν πάλιν πέραν τοῦ Ἰορ-
δάνου, εἰς τὸν τόπον ὕπου ἦν Ἰωάνης τὸ πρῶτον βαπτίζων᾿
καὶ ἔμενεν ἐκεῖ. Καὶ πολλοὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν, καὶ ἔλεγον'
ὅτι Ἰωάνηρ μὲν σημεῖον ἐποίήσεν οὐδὲν" πάντα δὲ ὅσα εἶπεν Ἰωάνης

3 ω 3 ω
περὶ τούτου, ἀληθῆ ἦν. Καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν ἐκεῖ.

ΚπΕΦ, 1Α.

"Ἡν δέτις ἆσθενῶν «4άξαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώµης Μα-
ρίας καὶ 'Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς. Ἡν δὲ Μαριὰμ ἡ ἀλεί-

φασα τὸν κύριον µύρῳ, καὶ ἔκμαξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς

Θριξὶν, αὐτῆς ᾗς ὁ ἀδελφὸς «4άξαροο ἠσθένει. ᾽Απέστειλαν οὖν

αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν, Λλέγουσαι κύριε, δε, ὃν φιλεῖς., ἆς-

Θενεῖ. ᾽4κούσας δὲὸ Ἰησοῦς εἶπεν ' αὕτη ἤ ἀσθένεια οὐκ ἔστιν πρὸς

θάνατον, ἆλλ᾽ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ 9εοῦ, ἵνα δοξασθ] ὁ υἱὸς τοῦ

“Φεοῦ δι᾽ αὐτῆς. ἨΗγάπα δὲ ὁ Ἰήσοῦς τὴν Ἰζάρθαν καὶ τὴν ἆδελ-

ων ς .

φἦν αὐτῆς καὶ τὸν «άξαρον «ος οὖν ἤκουσεν ὅτι ἆσθενεῖ, τότε
μ 2) 9 5 53 / / ς 5” Ν ν ,

μὲν ἔμεινεν ἕν ήν τόπω δύο ημέρας. ᾿Επειτα µετα τοῦτο Λὲ-

γει τοῖς μαθηταῖς' ἄγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πἄλιν. «έγουσιν

αὐτῶ οἳ μαθητα) ῥαββεὶ, νῦν ἐξήτουν σε Λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖον,

6 . ω , νφα
καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ; ᾽Απεκρίθη Ιησοῦς. οὐχὶ δώδεκα ὥραι

εὐσὶν τῆς ἡμέρας: ἑάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρα, οὐ προσ-

ὐ4

96
96

97
88

59
40

41

42

ὃ

4

ὄ
6
7
8

[-ν]

ΚΑΤΑ ΙΟΑΝΗΝ. - 901

10 κόπτει ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει. ἘΕὰν δέτις πε-
ριπατῇ ἐν τῇ νυκτὶ, προσκόπτει ' ὅτι τὸ φῶς οὖκ ἔστιν ἐν αὐτῷ.
1 Ταῦτα εἶπεν καὶ μετὰ τοῦτο λέγει αὐτοῖς' «4άδαρος ὁ φίλος
12 ἡμῶν κεκοίµηται ἆλλὰ ποφεύομαι ἵνα ἐξυπνίσω αὐτόν. Εἶπον
15 οὖν οἱ μαθηταὶ αὐτῷ" Κύριε, εἰ κεκούµηται, σωθήσεται. Εἰρήκει
δὲ ὃ Ἰησοῦς περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ" ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξαν ὅτι περὶ
14 τῆς ποιµήσεως τοῦ ὕπνου Λέγει. Τότε οὖν εἶπεν αὐτοῖς ὃ ᾿Τησοῦς
16 παῤῥησίᾳ «4άξαρος ἀπέθανεν. Καὶ χαίρω δι ὑμᾶς ἵνα πιστεύ-
16 σήτε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ' ἆλλ᾽ ἄγωμεν πρὸς αὐτόν. Εἶπεν οὖν
'Θωμᾶς, ὁ Λεγόμενος «4ίδυμος., τοῖς συμμαθηταῖς ἄγωμεν καὶ
17 ἡμεῖς, ἵνα ἀποθάνωμεν μετ αὐτοῦ. Ἐλθὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρεν
18 αὐτὸν τέσσαρας ἤδη ἡμέρας ἔχοντα ἐν τῷ µνηµείω. ν δὲ Βηθα-
νία ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων., ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε.
19. Ἠολλοὶ δὲ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐληλύθειόαν πρὸς τὴν Π4άρ-
θαν καὶ ἱΜαριὰμ, ἵνα παραμυθήσωνται αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελ-
20 φοῦ. Ἡ οὖν Μάρθα ὡς ἤκουσεν ὅτι Ἰησοῦς ἔρχεται, ὑπήν-
21 τησεν αὐτῷ Μαρία δὲ ἓν τῷ οὕκῳ ἔκαδέξετο. ἍΕἶπεν οὖν ἡ
Μάρθα πρὸς Ἰησοῦν εἰ ή ὧδε, οὖκ ἂν ἀπέθανεν ὃ ἀδελφός
5» µου. Καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃ τὸν θεὸν, δώσει σοι
25 ὁ θεός. 4έγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ἀναστήσεται ὁ ἀδελφός σου. «4έγει
4 αὐτῷ ἡ Μόρθα: οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀναστάσει " ἐν τῇ
2ὅ ἐσχάτῃ ἡμέρα. Εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς' ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ
26 ἡ ζωὴ: ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, κἀν ἀποθάνῃ, ξήδεται. Καὶ πᾶς ὁ
ζῶν καὶ πιδτεύων εἷς ἐμὲ, οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα” πιδτε-
27 ύεις τοῦτο; «4έγει αὐτῷ' ναὶ Κύριε’ ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἶ
28 ὃ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος. «Καὶ
τοῦτο εἰποῦσα ἀπῆλθεν, καὶ ἐφώνησεν Μαριὰμ τὴν ἀδελφὴν αὐ-
τῆς Λλάθρα. εἴπασαλχ ὁ διδάσκαλος πάρεστιν, καὶ φωνεῖ 68.
20 Ἠκείνη δὲ ὧς ἤκουσεν, ἠγέρδη ταχὺ, καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτόν.
80 Οὕπω δὲ ἐληλύθει ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν κώµην᾿ ἀλλ ἦν ἔτι ἐν τῷ τόπω
81 ὅπου ὑπήντησεν αὐτῷ ἡ Μάρθα. Οἵ οὖν Ἰουδαῖοι οἳ ὄντες μετ᾽

2 ω 9 ”ω 4 ἡ 3 τ ” / Ἀ
αὐτης ἐν τ]) οἰκίᾳ και παραμυὃουµενοι αὐτην, ἐδόὀντὲες τήν ἵἨα-

ΧΙ.

Ας

-

Ίντι,
9 ΄
ἀναστη-

σευ,

ἉΠία οο.

ΧΙ.

Ν.Π.

Ἀδ. πι,

ἐμβριμ.

ΑΖ

202 ΒΥΛΓΡΕΛΙΟΝ

Δ κά ο ώ
ριᾶμ ὅτι ταχέως ἀνέότη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτῇ, δό-
ὴ 5
ξαντες ὅτι υπάψγει εἰς τὸ μνημεῖον, ἵνα κλαύσῃ ἐκεῖ. Ἡ οὖν 82
ς 5 ϱ 5” » ω ”,
ἸΜαριὰάμ ὡς ἠλθεν ὅπου ἦν Ἰησοῦς, ἰδοῦσα αὐτὸν, ἔπεσεν αὐτοῦ
4 Ν / , νι , 5. 9 5”
πρὸς τους πὀδας, Λέγουσα αὐτῷ κύρυε, εὖ ής ὧδε, οὐκ ἄν µου
ἀπέθανεν ὁ ἀδελφός. Ἰησοῦς οὖν, ὣς εἶδεν αὐτὴν κλαίουσαν», 88
καὶ τοὺς συνελθόντας αὐτῇ Ἰουδαίους κλαίοντας, ἐνεβρειμήσατοΧ
τῷ πνεύµατι, καὶ ἑτάραξεν ἑαυτόν. «Καὶ εἶπεν ποῦ τεθείκατε 84

αὐτὸν; λέγουσιν αὐτῷ ' Κύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. Ἔδάκρυσεν ὁ ᾿Τη- 55

96

σοῦο. Ἔλεγον οὖν οἳ Ἰουδαῖοι"' ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν. Τινὲς Ἂ 7

δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον οὖκ ἐδύνατοΆ οὗτος, ὃ ἀνοίξας τοὺς ὀφθαλ-
μοὺς τοῦ τυφΛλοῦ, ποιῇσαι ἵνα καὶ οὗτος μὴ ἀποθάνῃ; Ἰήσοῦς 88
οὖν πάλιν ἐνβρειμώμενοςἨ ἐν ἑαυτῷ, ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον ' ἦν
δὲ ὀπήλαιον, καὶ λίθος ἐπέκειτο ἐπ᾽ αὐτῷ. Ἅ«έγει ὁ Ἰησοῦς ' 89
ἄρατε τὸν Λίθον΄ λέγει αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ τοῦ τετελευτηκότος Μάρ-
θα κύριε, ἤδη ὄξει" τεταρταῖος γάρ ἐστιν. «4έγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ΄ 40
οὐκ εἶπόν σοι ὅτι ἐὰν πιστεύσῃς ὄψῃ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ; Ἡιραν 4ἱ
οὖν τὸν Λίθον. Ὁ δὲ Ιησοῦς ᾖρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνω, καὶ εἷ-
πεν πάἄτερ, Σὐχαριστῶ ὅοι ὅτι ἤκουσάς µου. Ἐγὼ δὲ ᾖδειν 45
ὅτι πάντοτέ µου ἀκούεις' ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα
εἶπον, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ µε ἀπέστειλας. «Καὶ ταῦτα εἰ- 48
πὼν, φωνῇ μµεγάΛῃ ἐκραύγασεν «4άἄξαρε, δεῦρο ἔξω. ἈἘξηλ. 44
Θεν ὃὁ τεθνηκῶὼς, δεδεµένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαιρ᾽
καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ σουδαρίῳ περιεδέδετο Λέγει Ἰησοῦς αὐτοῖς '. ᾿
Λύσατε αὐτὸν, καὶ ἄφετε αὐτὸν ὑπάγειν. «Πολλοὶ οὖν ἐκ τῶν 45
Ἰουδαίων οἱ ἐλθόντες πρὸς τὴν Μαριὰμ, καὶ εασάμενοι ὃ ἐποί-
ἠσεν, ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν. ᾿Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπῆλθον πρὸς 40
τοὺς Φαρεισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἃ ἐποίησεν Ἰησοῦς.
Συνήγαγον οὖν οἳ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ Φαρισαῖοι συνέδριον, 47
καὶ ἔλεγον" τύ ποιοῦμεν; ὃτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ ποιεῖ ση-
μεῖα. Εὰν ἀφῶμεν αὐτὸν οὕτως, πάντες πιστεύσουσιν εἰς αὖὐ- 48
τὸν" καὶ ἐλεύσονται οἳ Ῥωμαῖοι., καὶ ἀροῦσιν ἡμῶν καὶ τὸν τό-

πον καὶ τὸ ἔθνος. Εὶς δέτις ἐξ αὐτῶν Καϊάφας, ἀρχιερεὺς ὤν 49

ΚΛΤΑ ΙΟΑΝΗΝ. 2059

δ0 τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, εἶπεν αὐτοῖς' ὑμεῖς οὐκ οἴδατε οὐδέν. Οὐ- ΧΙ.
, ” , ω φ
δὲ Λογίξεσθε Οτι συμφέρει ὑμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ
δΙ ὑπὲρ τοῦ Λαοῦ, καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται. Τοῦτο δὲ ἀφ᾽
ρ ω. ὁ 5 μα ”.. 9. 3 ώ Σ/ 2
ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, ἐπρο-
6 φήτευσεν ὅτι ἤμελλεν Ιησοῦς ἀποθνήσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους. Καὶ
2 6 ον » ’ 3 Ν 4 4 , ο) ω 4
οὐχ υπερ του ἔθνους µονον, ἆλλα ἵνα καὶ τα τεκνα τοῦ Δεοῦ τα
δῦδ διεσκορπισµένα συναγάγῃ εἰς ἕν. ᾽άπ' ἐκείνης οὖν τῆς ἡμέρας ΛΗ

δ4 ἐβουλεύσατο ἵνα ἀποκτείνῶσιν αὐτόν. Ὁ οὖν Ἰησοῦς οὖκ ἔτι

κ Επι.

ποῤῥησίᾳἈ περιεπάτει ἐν τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν αρησέᾳ.

εἰς τὴν χώραν ἐγγὺς τῆς ἐρήμου, εἰς Ἐφραϊμ Ίεγομένην πόλιν᾿
66 κἀκεῖ ἔμεινεν μετὰ τῶν μαθητῶν. Ἡν δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχα τῶν Ἰου-
δαίων καὶ ἀνέβησαν πολλοὺ εἰ Ἱεροσόλυμα ἕκ τῆς χώρας πρὸ
δ6 τοῦ πάσχα, ἵνα ἀγνίδωσιν ἑαυτούς. Ἐξήτουν οὖν τὸν Ἰησοῦν, καὶ
ἔλεγον μετ) ἀλλήλων ἐν τῷ ἱερῷ ἑστηκότερ ' τί δοκεῖ ὑμῖν, ὅτι οὐ
57 μὴ ἔλθηῃ εἰς τὴν ἑορτήν; «{εδώκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ ὧα--
ο 2 ν 4 2 ν ν΄ 3 ’ σ ,
ρεισαῖοι ἔντολας, ἵνα ἐαν τις γνῷ που ἐστιν, μµηνυσῃ, πῶς πια-

ν]
σῶσιν αὐτόν.

Ις Ἡ ὦ, 18.

ΟΑΡ. ΧΙ.

! Ὁ οὖν Ἰησοὺς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηδανί- 6

5’ Μ ευ] ω

2 αν, ὅπου ἦν «4άξαρος, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν Ἰησοῦς. Ἐποί-
5 ν ω ω ς ...

ήσαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Ἰἠάρθα διηκόνει΄ ὁ δὲ 4α-

ο. 35 ὧ 4 δ νς 5’ ’ ω
ὃ ξαρος εἷς ήν ἐκτῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. Ἡ ούν Μαριὰμ, λαβοῦ- ͵Ἔ. αν

Λίτραν.
, , , ν , κ Ν . 2 11.
σα ΛείτρανἈ µυρου νάρδου πιστικῆς πολυτείμου”, ἤλειψεν τους η.

πόδας Ἰησοῦ. καὶ ἐξέμάξεν ταῖς 8δριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὖὐ- Μου.
4 τοῦ: ἤ δὲ οἰκία ἐπλήσθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ µύρου. «έγει δὲ
Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ὁ µέλλων αὖ-
ὅ τὸν πἀραδιδόναι. . 4ιὰ τί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τρια-
6 κοσίων δηναρίων., καὶ ἐδύθη πτωχοῖς; Εἶπεν δὲ τοῦτο, οὐχ ὅτι
4 ν ων 3, “ 2 ν 9 ο , 5 3
περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελλεν αὐτῷ, ἆλλ οτι κλέπτης ἦν, καὶ

'π τὸ γλωσόόκομον ἔχων, τὰ βαλλόμενα ἑβάσταξεν. ἍἈΕἶπεν οὖν

204 ΟΙΒΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

2 » ω -
ΧΠ. ϱ Ιησοῦς' ἄφες αὐτὴν, ἵνα εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ µου
’ .) Δ λ 4 / 9’ 2 ϱ ν
τηρήσή αὐτὸ. Τους πτωχους γαρ πάντοτε ἔχετε μεθ ἑαυτῶν,
»ὁ ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. ᾿Ἔγνω οὖν ὁΧ ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰου-
οχρυηρ]έαν
ὀ.πιαπι. θαΐῶν ὅτι ἐκεῖ ἐστιν καὶ ᾖἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν µόνον, ἀλλ᾽
ἵνα καὶ τὸν 4άζαρον ἴδωσιν, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Ἐβουλεύ-
ὄαντο δὲ καὶ οἳ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν 4άξαρον ἀποκτείνωσιν.
Ὅτι ποΛλοὶ δι᾽ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων., καὶ ἐπίστευον εἰς
τὸν Ἰησοῦν.

Μ Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκού-
σαντες ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν
φοινίκῶν, καὶ ἐξήλθον εἰς ὑπάντήσιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαξον᾿ ὥσαν-

4 » / ρ ’ 3 9 ’ , Λι 0 ) ο)
νᾶ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ βασιλευς τοῦ

Ἰσραήλ. Εὐρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον, ἐκάθισεν ἐπ᾽ αὐτὸ, καθώς ἔστιν

ἦ
οιροαἰ- γεγραμμένον ' Μἡ φοβοῦ ἡΧ θυγάτηρ ΣειὼνἈ. ἰδοὺ, ὁ βασιλεύς ὅου
ο Ἄλι ἔρχεται, καθήµενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. Ταῦτα οὖκ ἔγνωσαν αὐτοῦ οὗ ᾿
μαθηταὶ τὸ πρῶτον ' ἀλλ᾽ ὅτε ἐδοξάσθη Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν
’ » 5 ν ν ᾿ » ν
Ότι ταῦτα ἦν ἐπ᾽ αὐτῷ γεγραμμµένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ.
ών) / ν ὁ ὄγλ ς »-5 ω. ϐϱ ὃν 4ά 2 /
μαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὤν µετ αὐτοῦ, ὅτε τὸν «4άζαρον ἐφῶ- '
«χω Πεν ἔκ τοῦ μνημείου, καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. «4ιὰ τοῦ-
α

1 ς 2 ον γκς” ᾳ ” ο 3
ειρετροπ1. πο ὑπήντησεν αὐτῷ καὶ Ἑ ὃ Όχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιη-
ις. ΄
κέναι τὸ σημεῖον. Οἱ οὖν Φαρεισαῖοι εἶπαν πρὸς ἑαυτοὺς 9εῶ-
ρεῖτε ὅτι οὐκ ὠφελεῖτε οὐδὲν, δε, ὁ κόσμος ὀπίσω αὐτοῦ ἀπῆλθεν.
ΜΑ σαν δὲ Ἕλληνες τινὲς ἔκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προόκυ-
νήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ
Βη9σαϊδᾶ τῆς Γαλειλαίας., καὶ ἠρώτων αὐτὸν, Λέγοντες' κύριε,
Θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν. ᾿Ἔρχεται ὁ Φίλιππος καὶ λέγει τῷ -4ν-
2! ον 2 - 59
δρέα᾽ ἔρχεται ᾽4νδρέας καὶ Φίλιππος καὶ Λέγουσιν τῷ Ἰησοῦ. Ὁ δὲ
Ἰησοῦς ἀποκρείνεται αὐτοῖς, λέγων' ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῄῇ ὁ

υἱὸςτοῦ ἀνθρώπου. ᾽άμὴν ἁμὴν Ίέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σεί-

κ 3. Ὁπ. λ 4 3 , :9 ολ / / ... . 2 ,
σύου. τουἈ πεσῶν εἰς την γῆν ἀποθανῃ, αὐτὸς μόνος μένει ἐαν δὲ ἀποθα-

Δ λ / ο ν 4 ἀ , ν 2 ’ ν]
νῄ, ποΛλυν καρπον φέρει. Ο φιλῶν την ψυχήν αὐτοῦ, ἄπολλυει αὐ-

μ.. . ς ω Δ Δ .. ω ἑ ν σ / / ἔ ι
την ᾿ καὶ 0 μεισῶν την ψυχην αύτου ἐν τῷ κοσμῳ τούτῳ, εἰς ξωην

18

19

20
21

29
29

4

ΚΑΤΑ Ι«2ΑΝΗΝ. 2056

96 αἰώνιον φυλάξει αὐτήν. Ἐὰν ἐμοί τις διακονῇ , ἐμοὶ ἀκολουθεί- αν
τω" καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὃ ἐμὸς ἔσται' ἐάν
:Ίπις ἐμοὶ διακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὃ πατήρ. Νῦν ἡ φυχή µου
τετάρακτοι καὶ τί εἴπω; πάτερ, σῶώσόν µε ἐκ τῆς ὥρας ταύτης:
98. ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἦλθον εἶς τὴν ὥραν ταύτην. Πάτερ, δόξασόν µου
τὸ ὄνομα. Ἡλθεν οὖν φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ' καὶ ἐδόξασα, καὶ
20 πάλιν δοξάσω. Ὁ ὄχλος ὁ ἑστῶς καὶ ἀκούσας, ἔλεγεν βροντὴν
60 γεγονέναι' ἄλλοι ἔλεγον' ἄγγελος αὐτῷ Λελάληκεν. ᾽ἀπεκρίθη
καὶ εἶπεν Ἰήσοῦς' οὐ δι᾽ ἐμὲ ἡ φωνὴ αὕτη γέγοκεν., ἀλλὰ δι᾽
8Ι ὑμᾶς. ἨΝΏῦν κρίσις ἐστὶν τοῦ κόσμου τούτου ᾽ νῦν ὁ ἄρχων τοῦ
8» κόσµου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω. Κάγὼ, ἂν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς,
88 πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν. Τοῦτο δὲ ἔλεγεν, σηµαίνων ποίω
84 θανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνήσκειν. ᾽Απεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ ὄχλος᾽
ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ νόµου ὅτι ὃ Χριστὸς μένει εἰς τὸν αἰῶνα
καὶ πῶς λέγεις σὺ, ὅτι δεῖ ὑψωθῆναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθδρώπου:; τίς
96 ἐστιν οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου; Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς"

. ' κ / λ] δ.σ ., 3 . ι ανα Ἂ ο δ κθΙ
έτι μεικρον χρογον το φρῶς ἑν υμυν έστιν περιπατευτὲ ἑωῶς το μμ.

μιν.
ω 4 : ω) 4 , όν ων « ς Ἱ νά ε ». Ἑροά.
φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία υμᾶς καταλάβῃ ' καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ ὧς.
: 5 ν ὁ 5 ν΄. 3 κ ος.
8 σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει. Ἔως3 τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς ες.
τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε. Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς, καὶ
ἀπελθῶὼν ἐκρύβη ἀπ᾿ αὐτῶν. --
97 Τοσαῦτα δὲ αὐτοῦ σημεῖα πεποιηκότος ἔμπρυσθεν αὐτῶν, ΜΗ
η 2 6 μα ' ω
88 οὐκ. ἐπίστευον εἰς αὐτὸν Ἵνα ὁ Λόγος Ἡσαϊΐου τοῦ προφήτου
1 θη ςι οκ... /΄ Ας δ/ ν΄ 2 ν ς. ν το
πληρωθη, ὃν εἶπεν" κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν, καὶ ὁ
2 ΄ ν
90 βραχίων κυρίου τίνι ἀπεκαλύφδη; «4ιὰ τοῦτο οὐκ ἠδύναντο πισ-
5 6 . μ . »
40 τεύειν, ὅτι πάλιν εἶπεν Πσαΐας' Τετύφλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀφ-
3 πο... ες ηλ λ ης ϱ) Να ο ο 2 Την
θαλμοὺς, καὶ ἐπωρωσεν ἘἙ αὐτῶν τήν καρδίαν ᾿ ἵνα µη ἴδωσιν τοῖς πεπώρη-
Μέγ.

ὀφδαλμοῖς, καὶ νοήσωσι τῇ καρδίᾳ, καὶ στραφῶσι., καὶ ἰσω-
4ἱ µαιἈ αὐτού. Ταῦτα εἶπεν Ἡσαῖας ὅτε εἶδεν τὴν δόξαν αὐτοῦ ἐώσομ σι,
49 καὶ ἐλάλησεν περὶ αὐτοῦ. Όμως μέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων
πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρεισαίους οὐχ

'43 ὡὠμολόγουν, ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται. Ἠγάπησαν γὰρ τὴν

ΧΠ.
ΜΑ

ΟΑΡ.
ΧΠΙ.
ΜΗ

206 ἘἜχγαρΓΕΛΙΟΝ

δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ 9εοῦ. Ἰησοῦς 44
δὲ ἔκραξεν καὶ εἶπεν ' ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, οὐ πιστεύει εἰς ἐμδ,
ἀλλὰ εἰς τὸν πέμφαντά µε. Καὶ ὁ δεωρῶν ἐμὲ, 8εωρεῖ τὸν πέµ- 45
φαντά µε. ᾿Εγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα ὁ πιστεύων 46
εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτία μὴ µείνῃ. «Καὶ ἑάν τές µου ἀκούσῃ τῶν ῥη- 47
µάτων, καὶ μὴ φυλάξῃ., ἐγὼ οὐ κρείνω αὐτὸν οὐ.γὰρ ἦλθον ἵνα
κρείνω τὸν κόσμον, ἆλλ᾽ ἵνα σώσω τὸν κόσμον. Ὁ ἀθετῶν ἐμὸ 48
καὶ μὴ Λλαμβάνων τὰ ῥήματά µου, ἔχει τὸν κρείνοντα αὐτὸν ὁ
λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρεινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα. Ὅτι 49
ἐγω ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα ἆλλ᾽ ὁ πέμψας µε πατὴρ, αὐτός µοι
ἐντολὴν δέδωκεν τέ εἴπω καὶ τύ λαλήσω. Καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἔντολὴ δ0
αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός ἐδτιν' ἃ οὖν ἐγὼ Λαλῶ, καθὼς εἴρηκέν µοι ὃ

πατὴρ, οὕτως Λαλῶ.

ΚΕΦ, Ἡ..

1Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα, εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι ᾖλθεν 1
αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα µετάβῃ ἕκ τοῦ κόδµου τούτου πρὸς τὸν πατέ-
ρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόόµῳ», εἰς τέλος ἠγάπη-
σεν αὐτούς. Ἰαὶ δείπνου γινομένου, τοῦ διαβόλου ἤδη βεβλη- ο

-κότος εἰς τὴν καρδίαν ἵνα παραδοῖ αὐτὸν Ιούδας Σίμωνος Ἴσ-

, μ Δ μυ] ῃ ο; . » » 9 ᾽ 9 ᾿ ω
καριῶτης ' Εἰδῶς Οτι παντα ἔδωκπεν αὐτῷ 0 πατηρ εἰς τᾶς χεῖ- ὃ
ρας. καὶ ὅτι ἀπὸ 9εοῦ ἐξῆλθεν, καὶ πρὸς τὸν 9εὸν ὑπάγει.
Ἐγείρεται ἐπ τοῦ δείπνου, καὶ τίθήσιν τὰ ἱμάτια" καὶ λαβὼν 4

ια 2 π ως
Λεντίον., διέξωσεν ἑαυτόν. Εἶτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, ὅ
καὶ ἤρξατο νίπτειν τοὺς πόδας τῶν μαθητών. καὶ ἐκμάσσειν τῷ
ε 5 5 ,
Λεντίῳ ᾧ ἦν διεζωσμένος. Έρχεται οὖν πρὸς Σίμωνα Πέτρον ’ ϐ
2» ΄
λέγει αὐτῷ: κύριε, σύ µου νίπτεις τοὺς πόδας; ᾿Απεκρίθη 7
2 Μ 4 5 2 νι ἐν 9 . αν 4 3 5 “
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ' ὃ ἐγὼ ποιῶ, σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι,
γνῶώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα. «έγει αὐτῷ Πέτρος" οὐ μὴ νίψῃς µου ϐ
. : ε
τοὺς πόδας εἰς τὸν αἰῶνα. ᾽άπεκρίθη Ἰησοῦς αὐτῷ ' ἐὰν μἡ νί-

φω σε, οὖκ ἔχεις µέρος μετ ἐμοῦ. «4έγει αὐτῷ Πέτρος Σίμων 9

.

ΚΛΤΑ ΙΩΑΚΗΝ, τς 9ρῇ

"κύριε, μὴ τοὺς πόδας µου µόνον, ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν
10 κεφαλήν. «έγει αὐτῷ Ἰησοῦς' ὁ λελουμένος οὖκ ἔχει χρείαν εἰ
μὴ τοὺς πόδας νίψασθαι, ἆλλ᾽ ἔστιν καθαρὸς ὅλος ' καὶ ὑμεῖς κα-

11 Δαροί ἐστε, ἀλλ᾽ οὐχὶ πάντες. ᾿"Ἠιδει γὰρ τὸν παραδιδόντα αὖὐ-
19 τὸν διὰ τοῦτο εἶπεν ' ὅτι οὐχὶ πάντες καθαροὶ ἐστέ. Ὅτε οὖν ἔνι-

1 ν ι , ... ” 3
ψεν τοὺς πόδας αὐτῶν, καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀνέπε-

ι 3 Αα. ο. π υ π
18 σεν πάλιν, εἶπεν αὐτοῖς' γεινώσκετετί πεποίηκα ὑμῖν; Υμεῖς φω-

νεῖτέ µε ὁ διδάσκαλος καὶ ὁ κύριος καὶ καλῶς Λέγετε εἰμὶ γάρ.
14 Πί οὖν ἐγὼ ἔνιψα ὑμῶν τοὺς πόδας. ὃ κύριος καὶ ὁ διδάσκαλος,
16 καὶ ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νύπτειν τοὺς πόδας. Ἱπόδειγμα
γὰρ ἔδωκα ὑμῖν, ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίήσα ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ποιῆτε.
16 ᾽μὴν ἁμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐ-
17 τοῦ, οὐδὲ ἀπόστολος µείξων τοῦ πέµψαντος αὐτόν. Εἰ ταῦτα
18 οἴδατε, µακάριοι ἐστὲ ἐὰν ποιῆτε αὐτά. Οὐ περὶ πάντων ὑμῶν
Λέγω᾽ ἐγὼ οἶδα τένας ἐξελεξάμην ἆλλ᾽ ἵνα ἡ γραφὴ πΛληρωθῇ᾿
ὁ τρῶγῶν µου τὸν ἄρτον ἐπῇρεν ἐμὲἈ τὴν πτέρναν αὐτοῦ.
19 πάρτι λέγω ὑμῖν πρὸ τοῦ γενέσθαι, ἵνα πιστεύητε ὅταν γξ-
20 νηται, ὅτι ἐγώ εἰμι ᾽άμὴν ἁμὴν λέγω ὑμῖν' ὃ λαμβάνων ἂν
τινὰ πέµφω, ἐμὲ λαμβάνει ὃ δὲ ἐμὲ Λαμβάνων, λαμβάνει τὸν
πεμψαντά µε.
21 Ταῦτα εὐπὼν Ἰησοῦς ἐταρώχθη τῷ πνεύματι, καὶ ἐμαρ-
τύρήσεν, καὶ εἶπεν ἁμὴν ἁμὴν ὑμῖν λέγω, ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν πα-
29 ραδώσει µε. Έβλεπον εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταὶ, ἀπορούμε-
98 νοι περὶ τίνος λέγει. Ἡν ἀνακείμενος εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ
24 ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ Ἰησοῦ, ὃν ἠγάπα Ἰησοῦς. «Νεύει οὖν τούτῳ Σί-
9 µων Πέτρος, καὶ λέγει αὐτῷ ' εὐπὲ τίς ἐστιν περὶ οὗ λέγει. ᾿άνα-
πεσὼν ἐκεῖνος οὕτως ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ, λέγει αὐτῷ" κύριε,
96 τίς ἐστιν; ᾽Αποκρείνεται οὖν Ἰησοῦς' ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ ἐγὼ βάψω
τὸ ψωμίον καὶ δώσω αὐτῷ ' βάψας οὖν ψωμίον, λαμβάνει καὶ δίδω-
27 σινἸούδᾳ ΣίµωνυςἸσκαριώτου. Καὶ μετὰτὸ ψωμίοντότε εἰσῆλθεν
εἷς ἐκεῖνον ὁ δατανᾶρ. «4έγει οὖν αὐτῷ Ἰησοῦς' ὃ ποιεῖς, ποίήσον

28 τάχιονΆ. Τοῦτο οὐδεὶς ἔγνω τῶν ἀνακειμένῶν πρὸς τί εἶπεν αὖ-

ΧΠ.

Μς

κ Τία ζοᾖ,
οἶπο ἔτι

Μή

" 2.
ταχειο».

3266 . ΕΥΑΡΓΕΑΙΟΝ

ΧιΠ. τῷ" Τινὲς γὰρ ἐδόπουν, ἐπεὶ τὸ γλωσσόκομον΄ εἶχεν. Ἰούδας , 29

” , 2 ... 2 / ο. ρ ἱ ---
οτι λέγει αντῷ Τησους αγορασον ὤν «χρειαν ΣεχυμεΝΨ εἰς τήν

ἑορτὴν ' ἡ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τί δῶ. «4αβὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐκεῖ-

ΜΗ νος, ἐξῆλθεν εὐθὺς' ἦν δὲ νύξ. Ὅτε οὖν ἐξῆλθεν, λέγει Ἰη-

0ΟΑΡ.

ΧΙΝ.

σοῦς' Νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρῶπου, καὶ ὁ 9εὸς ἐδοξάσ-
δη ἐν αὐτῷ. Καὶ ὃ θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν αὐτῷ καὶ εὐθὺς
δοξώσει αὐτόν. Τεκνία, ἔτι μειρκὸν μεθ᾽ ὑμῶν εἶμι' ξητήσετέ
µε, καὶ καθὼς εἶπον τοῖς Ἰουδαίοιδ, ὅτι ὅπου ἐγὼ ὑπάγω,
ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλδεῖν ' καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι. Ἐντολὴν και-
νὴν δίδωµι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα
ὑμᾶς, ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Ἐν τούτῳ γνώσον-
ται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἐστὲ, ἐὰν ὦγάπην ἔχητε ἐν ἆλ-.
λήλοι. «4έγει αὐτῷ Σίμων Πέτρος κύριε, ποῦ ὑπάγεις; ἄπε-

κρίθη Ἰησοῦς' ὅπου ὑπάγω, οὐ δύνασαί µοι νῦν ἀκολουθῆ-

ὅαι ἀκολουθήσεις δὲ ὕστερον. «4έγει αὐτῷ ὁ Πέτρος" κύριε,

διὰ τί οὐ δύναμµαί σοι ἀκολουθεῖν ἄρτι; τὴν ψυχήν µου ὑπὲρ
σοῦ Φήσω. ᾽Αποκρείνεται Ἰησοῦ" τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμοῦ
θήσεις:; ἁμὴν ἁμὴν Λέγω σοι, οὐ μὴ ἀλέκτωρ φωνήσῃ ἕως οὗ ἆρ-
νήσῃ µε τρίς. .

Ι Ε Φ. ΙΔ,

ΙΗἡ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία" πιστεύετε εἰς τὸν θεὸν, καὶ

ΜΘ εἰς ἐμὲ πιστεύετε. Ἐν τῇ οὗκίᾳ τοῦ πατρός µου μοναὶ ποΛ-

Ν 2 Π,
παραληφ.

Λαί «εἶσιν ' εἰ δὲ μὴ. εἶπον ἂν ὑμῖν ὅτι πορεύοµαι ἑτοιμάσαι τό-
πον ὑμῖν. Καὶ ἐὰν πορευθῶ, καὶ ἑτοιμάσω τόπον ὑμῖν, πάλιν
ο »
ἔρχομαι καὶ παραλήμφομαι" ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτὸν" ἵνα ὅπου εἰμὶ

ο ω 5’ ο ς ες /
ἐγω, καὶ ὑμεῖς ἦτε. Καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω οἴδατε τὴν ὁδόν.

» ν / ο] ο . »
4έγει αὐτῷ Θωμᾶς κύριε, οὖκ οἴδαμεν ποῦ ὑπώγεις' π''--

οἴδαμεν τὴν ὁδόν: 4έγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" ἐγώ εὖμι ἡ ὁδὺς,
᾿ ϱ 2 ’ 3 ς ) 2 ᾿ | “/ Δ 4
καὶ η ἀλήθειαι, καὶ ή ζωη. οὔὗδεὶς ἔρχεται προς τον πα-

τέρα, εἰ µῆ ὃδι᾽ ἐμοῦ. ΕΒἰ ἐγνώκειτέ µε, καὶ τὸν κατέ-

Π

90
51

99
95

δ4

96

56

97

ὃ8

4
ὅ
6

βε

ΚΑΤΑ ΤΩΑΝΗΝ, 9/09

ι -ι 3” . 3 ΄ / .. 4 β ’ .
ρα µου ἂν δειτε" ἀπάρτι γεινώσκετε αὐτὸν, καὶ ἑωράκατα.
' . ν ω 6 ν Ἶ
8 4έγει αὐτῷ Φίλιππος" Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα. καὶ
. μ 3 ως) ως ω » 5 ὁν
«9 ἀρκεῖ ἡμῖν. «4έγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' τοσοῦτον χρόνον μεθ’ ὑμῶν
λ 2 2) , ς ο Δ μα ο ή
εὖύμι, καὶ οὖκ ἔγνωκάς µε; «Φίλιππε, ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ, ἑῶ-
"ὁ ρακεν τὸν πατέρα πῶς σὺ Λεγεις' δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα,
10 Οὐ πιστεύεις". ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ, καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐδτιν:
τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ Λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ οὐ Λαλῶ ᾽ ὁ δὲ πα-
3! ν ά
11 τὴρ ἐν ἐμοὶ µένων, ποιεῖ τὰ ἔργα αὐτοῦ. «Πιστεύετέ µοι Ότι
ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ, καὶ ὃ πατὴρ ἐν ἐμοὶ' εὖ δὲ μὴ, διὰ τὰ ἕἔρ-
ν δ ον ς
Ίδψα αὐτοῦ πιστεύετέ µοι. ᾽ἁμὴν ἁμὴν Λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων
ᾖ 5 ολ ν΄. 3 Ας δ λ ω 3 Α 4 |) /
ο ες ἐμὲ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ, κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα
/ / ο 3” 2. Δ Ν / /
18 τούτων ποιήσει ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύοµαι. Καὶ
[κά Ἂ ».ν. 9 ο 2 / ο / . ᾳἩ
Ό, τι ἂν αἰτῆται ἐν τῷ ὀνόματί µου, τοῦτο ποιήσω” ἵνα δο-
: ν ὁ ω - 2 ν΄ 2 β
14 ξασθῇ. ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ. Εών τι αἰτήσητέ µε ἐν τῷ ὀνόματί
ω , Ἀ 9 ών) Δ 2 Ν Δ 5. Α
16µου» τοῦτο ποιήσω. Ἔἴαν ἀγαπατε μὲ, τας ἐἔντολας τας ἑἐμας
16τηρήσετε. ἈΚάγὼ ἐρωτήόω τὸν πατέρα, καὶ ἄλλον παρά-
17 κΆητον δώσει ὑμῖν. ἵνα μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα ᾖ. Τὸ πνεῦμα

9 ει ς 9. ω 9 ”--
"τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὗ δύναται λαβεϊῖν, ὅτι οὗ θεωρεῖ αὖ -

ΧΙΝΥ.

3, πι,
πιστευ-
σεις.

4 1) σ ... ν σ 9 [ο » 5, , -
το ονοὲ γεινῶσλὲν υμενς γεινῶ 4έετὲ αυτο. οτυ παρ υμιν μὲε-

8 μ] 6 ω 9 3 2 ’ 6 . 2 χο, /
189ει, καὶ ἐν ὑμῖν ἐστιν. Οὖκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανοὺς' ἔρχομαι
. 4 ϱ Μ 3” λ Ν 5 / 2. 8. ως ω
19 πρὸς ὑμᾶς. Ἔτι μεικρὸν, καὶ ὁ κόσμος µε οὐκέτι δεωρεῖ' ὑμεῖς
20 δὲ θεωρεῖτέ µε ὅτι ἐγὼ ξῶ, καὶ ὑμεῖς ζήσετε. Ἐν ἐκείνῃ τῇ
ἡμέρα ὑμεῖς γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρύ µου, καὶ ὑμεῖς ἐν
λος. ον ὃν ο» υ 2! ὁ , μ ν 2 ον
91 ἐμοῦ, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. Ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς µου, καὶ τηρῶν αὐτὰς,
δω δν ς 2 ρ . Ν ὁ ο 2 /
ἐκεῖνος ἐδτὶν ὁ ἀγαπῶν µε ὁ δὲ ἀγαπῶν µε, ἀγαπηθίήσεται
” 2 ω)
ὑπὸ τοῦ πατρός µου, κἀγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν, καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ
ἐμαυτόν.
νε 9. 2 / 5. ς / ͵
29 .4έγει αὐτῷ Ἰούδας οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης κύριε, τί γέγο-
ο ς ο / 2 Λ. λ Ν 28 ν /
νεν Οτι ἡμῖν µελλεις ἐμφανίξειν σὲαυτον, καὶ οὐχὶ τῷ κὀσδ-
. 9 ε ω 5 5 ώ
2ὃμω;: ᾽Αποπρίδη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ ἑἐάν τι ἀγαπᾷ µε,
ΔΝ ς 2
τὸν λόγον µου τηρήσει καὶ ὃ πατήρ µου ἀγαπήσει αὐτὸν, καὶ
Ν ι 2 ω
πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα, καὶ µονὴν παρ αὐτῷ ποιησόµεθα.
14

ΝΑ

ΧΙΝ.

ΝΡ

ΝΠ

ΟΑΔΡ,ΧΥ,

210 ΡΥΑΤΤΗΕΛΔΙΟΝ

Ὁ μὴ ἀγαπῶν µε, τοὺς λόγους µου οὐ τηρεῖ" καὶ ὃ Λόγος ὃν

ἀκούετε, οὐκ ἔστιν ἐμὸς, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός µε πατρός. Ταῦτα
Λελάληκα ὑμῖν παρ᾽ ὑμῖν µένων. Ὁ δὲ παρώκλητος, τὸ πνεύμα
τὸ ἅγιον, ὃ πέμψει ὃ πατὴρ ἔν τῷ ὀνόματύ µου, ἐκεῖνος ὑμᾶς δι-
δάξει πάντα, καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν. ᾿Εγὼ
εὐρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἑμὴν δίδωµι ὑμῖν, οὐ καθ ὼς ὁ
κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν ' μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ Καρ-
δία, μηδὲ δειλιάτω. Ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν ὑπάγω καὶ
ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς' εἰὐ ἠγαπᾶτέ µε, ἐχάρητε ἄν, ὅτι πορεύομαι
πρὸς τὸν πατέρα ὅτι ὃ πατὴρ μείζων µου ἑστίν. Καὶ νῦν εἴρήκα
ὑμῖν πρὶν γενέσθαι, ἵνα ὕταν γένηται, πιστεύσητε. Οὐκέτι
ποΛλὰ λαλήσω μεθ. ὑμῶν ἔρχεται γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων, καὶ
ἐν ἐμοὶ οὖκ ἔχει οὐδέν. ᾽4ΛΛ᾽ ἵνα γνῷ ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶ τὸν
πατέρα, καὶ καθὼς ἐντολὴν ἔδωκέν µοι ὁ πατὴρ, οὕτως ποιῶ. ())

Ἐγείρεσθε, ἄγωμεν ἐντεῦθεν.

ΚΕΦ. ΤΗ.

2Ί, , ε » ϱ 3 ’ λ ο ῃ ς /
2 εὖμι ή ἄμπελος ή αληδινή, καὶ ὁ πατήρ µου ὁ γεῶργὸς
ἐστιν. Πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπὸν, αἴθει αὐτὸ" «καὶ
ν Δ 4 , , 2 λαο Δ , /
πᾶν τὸ παρπον φέρον, καθδαίρει αυτο, ἵνα κπαρπον πλείονα φέ-
ς . « ς
ϱῇ. δη ὑμεῖς καθαροί ἔστε διὰ τὸν λόγον ὃν Λελάληκα ὑμῖν.
ϱ 2 3 ᾽ 9 Δ 9 ς κ... λΝ 4 » 2 [
ΠΜείνατε ἐν ἐμοὶ; κἀγῶ ἐν υμῖν καθῶς τὸ κλήμα οὐ δύναται
Δ / .) » ω 9Φλ λ [ο ” ν 32 / ο [κά
παρπον φερειν ἄφ ἑαυτοῦ, ἐαν µή µένῃ ἐν τῇ ἀμπελῳ' οὕτως
2δοἱ ϐ ϱ 9 ὴ να 5 3 4 2 / ς 6 νο
οὐδὲ υμεῖς, ἐαν µη ἐν ἐμοὶ µένητε. Εγῶ εὖμι ή ἄμπελος, υμεῖς
Δ / .. / 2. 9. ον 5 ον τ ή.
τα κληματα᾽ ὁ µένων ἐν ἐμοὶ, κπάγῶ ἓν αὐτῷ, οὗτος φξρὲι καρ-
“ ω 1 4
πὸν πολὺν᾿ ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδὲ ἔν. Εὰν µή
.ν , ᾽
τις. µένῃ ἐν ἐμοὶ, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα, καὶ ἐξηράνθη
ω 2Υ ΤΑ
καὶ συνάγουσιν αὐτὰ, καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσιν, καὶ καίεται. Εὰν
, 9 2 ο) Ν ν , 3 9 Α ϱν ’
µείνητε ἐν ἐμοὶ, καὶ τα ῥήματα µου ἐν υμῖν µεύνῃ, ο ἂν δέλη-

(1) Ἠοῖο ο56 βραάππι Ἰᾷοδὲ Ῥαιδα πιασῖπια 1Π οοᾶἱοθ. Θπατο Ἠϊπο οδρὶ-
ἑα]σπι ΠποιρΙςπᾶ πα γἱάδίτις,

24
20
26

2Ἱ

28

29
90

91

---

ὅ

ΚΑΤΑ Ι9ΑΝΗΝ. 911

. [ κ ’ ο 2 , Ε] / ς ’
8 τε αὐτήσασθε, καὶ γενήσεται υμῖν. Ἐν τούτῳ ἐδοξάσθη ὁ πατήρ
µου, ἵνα καρπὸν πολὺν φέρητε᾽ καὶ γένησθε ἐμοὶ µαθηταί.
9 Καθῶὼς ἠγώπησέν µε ὁ πατὴρ, πζγὼ ὑμᾶς ἠγάπησα µείνατε ἐν
10 τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ. Ἐὰν τὰς ἐντολάς µου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ
ἀγάπῃ µου᾽ καδὼς ἐγὼ τοῦ πατρὸς τὰς ἐντολὰς τετήρηκα, καὶ
μενῶ αυτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ.
1 Ταῦτα Λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἤ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἓν ὑμῖν ᾖ, καὶ ἡ
12 χαρὰ ὑμῶν πΛληρωθΠῇ. «4ὕτη ἐστὶν ᾖ ἐντολὴ ἡ ἐμὴ. ἵνα ἀγαπᾶτε
19 ἀλλήλους, παθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς. Μείξονα ταύτης ἀγάπην οὐδὲ
ϱ, 3, α Ώ Δ 1 ».. ν ὦ 6 ον » , ς ο
εἶθἔχει, ἵνα τίς τὴν ψυχἠν αὐτοῦ 8ῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐὑτοῦ.
µ Ὑμεῖς φίλοι µου ἐστὸ, ἐὰν ποιῆτε ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν. Οὐκέτι
, ς ν , » ῃ ω 9 5 , ω 9 ω 6
16 Λέγω υμᾶς δούλους, Οτι ο δοῦλος οὐκ οἶδεν τί ποιεῖ αὐτοῦ ὃ
κύριος ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ
16 πατρός µου. ἐγνῶρισα ὑμῖν. Οὐχ ὑμεῖς µε ἐξελέξασθε, ἀλλ ἐγὼ
9 / 6” "να ὁ ς ν ω) ς . ς , 4 4
ἐξελεξάμην υμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑμᾶς, ἵναυμεῖς υπάγητε, καὶ καρπον
φέρητε., καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν µένῃ΄ ὕνα ὃ, τι ἂν αἰτῆτε τὸν πατέρα
17 ἐν τῷ ὀνόματί µου, δῷ ὑμῖν. Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἆγο-

18 πᾶτε ἀλλήλους. ᾗί ὁ κόσμος ὑμᾶς μεισεῖ Ἡ, γεινώσκετε ὅτι ἐμὲ

Χν.

Νδ

ΝΕ

κ3.πΠΙ,
μισεύ,

19 πρῶτον ὑμῶν µεμείσηκεν. Εἰ ἐκ τοῦ κόόµου ᾖτε, ὁ κόσμος ἂν :

τὸ ἴδιον ἐφίλει' ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστὲ, ἀλλ᾽ ἐγὼ ἑξε-
Λεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσµου., διὰ τοῦτο μεισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.
20 Ἰνημονεύετε τοῦ Λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν' οὖκ ἔδτιν δοῦλος
µείξων τοῦ κυρίου αὐτοῦ" εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν' εὖ
21 τὸν λόγον µου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. ᾽άλλὰ
ταῦτα πάντα ποιήδουσιν εἰς ὑμᾶς διὰτὸ ὄνομά µου, ὅτι οὐκ οἴδασι
ϱ) τὸν πἐμφαντά µε. Εἰ μὴ ἦλδον, καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν
οὐκ εἰχοδαν Ά' νῦν δὲ πρόφᾶσιν οὐκ ἔχουσιν περὶ τῆς ἁμαρτίας
η αὐτῶν. Ὁ ἐμὲ μεισῶν, καὶ τὸν πατέρα µου μεισεῖ. Εἰ τὰ ἔρ-
γα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος ἐποίησεν, ἁμαρτίαν
οὖκ εἶχοσαν᾽ νῦν δὲ καὶ ἑωράκασδιν, καὶ μεμεισήκασιν καὶ ἐμὲ καὶ
95.τὸν πατέρα µου ᾽άλλ’ ἵνα πληρωθῇ ὁ Λόγος ὁ ἐν τῷ νόµῳ αὐτῶν

90 ψεγραμμένος. ὅτι ἐμείσησάν µε δωφεάν. Ὅταν ἔλθῃ ὁ παρά-

κ Τα ορἁ,
Βίο Ίπ ρα-

ΡΥΤΟ ρἱο-

Ιδπιαισα
ναϊ]ο,

ἐλαμβα-
νοσαν.

Χς

ΟΑΡ.,
ΧΥΙ,

ΝΖ

«3. πι.

Λήψ.

212 ἨΥΑΣΡΓΕΛΙΟΝ

οι 5 , ς ον λ ω λ 3 ο ν΄. 3 '
κλητος, ὃν ἐγὼ πέμφω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρὸς, τὸ πνεῦμα τῆς ἁλη-
θείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος µαρτυρήσει περὶ

ε ν 6 ο λ ο ο "22 ᾿- 2 3 ν 3
ἐμοῦ. Καὶ υμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε, Ότι ἄπ΄ ἀρχῆς µετ ἐμοῦ ἐστε.

ΚΙ Φ. Ἱς.

Ἰ αὔτα Λελάληκα ὑμῖν. ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε. ᾽Αποσυναγώ-
γους ποιήσουσιν ὑμᾶς ' ἀλλ᾽ ἔρχεται ὥρα, ἵνα πᾶρ ὁ ἀποκτεί-

νας, δόξῃ Λατρείαν προσφέρειν τῷ 8εῶ. Καὶ ταῦτα ποιῄσου-

9 ' ”
σιν, Ότι οὔκ ἔγνῶσαν τὸν πατέρα οὐδὲ ἐμέ, ἀλλὰ ταῦτα Λελά-.

ς 9 2, ] ἔ]9. ς ο ν ; . ὃ 3
Ληκα ὑμῖν, ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα αὐτῶν, μνημονεύητε αὐτῶν, ὅτι
΄ 4 3 οκ. ο ϱ ς ον 9 3 ” 3 α’ [ο 3
ἐγὼ εἶπον ὑμῖν" ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὖκ εἶπον, ὅτι µεθ'
» ο ἳ 2
ὑμῶν ἥμην. Νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμφαντά µε, καὶ οὐδεὶς
ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ µε ποῦ ὑπάγεις; ἀλλ ὅτι ταῦτα Λελάληκα
9 ς ς ω 3
ἡμῖν, ἡ λύπη πεπλ]ήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν. 4λΛ ἐγὼ τὴν ἁλή-

θειαν λέγω ὑμῖν, συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω" ἐὰν γὰρ μὴ

οἹ

ἀπέλθω. ὁ παρώκλητος οὐ μὴ ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς ἐὰν δὲ πορευ- ᾿

θῶ., πέμφω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς. Καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος, ἐλέγξει τὸν

κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως.

Περὶ ἁμαρτίας μὲν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμε. Περὶ δικαιοσύ-
᾿ α λ Δ ο ς / ι ᾿ 3 / νι {

νής δὲ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω, καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ µε.

ἡ δὲ , ” ς ο » / , ,
Περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου πέκριταυ.

Ἔτι πολλὰ ἔχω ὑμῖν λέγειν. ἀλλ᾽ οὐ δύνασθε βαστάξειν ἄρτι.

2/ ο ν » , : 5 »

Ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς
. » / ρω 2

ες τὴν ἀλήθειαν πᾶσαν ' οὗ γὰρ Λαλήσει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, ἀλλ ὅσα

ι Ἂ ς . ι ”

ἀκούδει, λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεὶ ὑμῖν. Ἐκεῖ-

νος ἐμὲ δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήμψεται", καὶ ἀναγγελεῖ
[ὰ μα [ή σ “/ ο Δ 3 ’ 3 μ ... » ςν

ὑμῖν. «Πάντα ὕσα ἔχει ὃ πατὴρ, ἐμά ἐστιν" διὰ τοῦτο εἶπον

τώ ω αἱ . 4

ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λαμβάνει, καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν. ἨΜεικρὸν , καὶ

οὐκέτι δεωρεῖτέ µε καὶ πάλιν μεικρὸν, καὶ ὄψεσθέ µε. Εἷ-

ο 3 ν ν 2 ο Δ 9 , κ , ω

παν οὖν ἔκ τῶν μαθητῶν αύτου πρὸς ἀἆλληλονς" τί ἔστι του-

; ς δα νι ω . /
το ὃ Λέγει ἡμῖν μεικρὸν, καὶ οὐ θεωρεῖτέ µε᾽ καὶ πάλιν

14

ΙΓΑΊΑ Ι9ΑΝΗΝ. 2139

μεικρὸν, καὶ ὄψεσθέ µε καὶ ὅτι ὑπάγω πρὸς τὸν πατέ- ΧγΙ.
Ίβίρα: Ἔλεγον οὖν τί ἔδτι τοῦτο ὃ λέγει μικρὸν, οὐκ οἴδαμεν.
19 Ἔγνω Ἰησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς' πε- ΝΗ
ὶ τούτου ξητεῖ ”. ἀλλήλ ὔτι εἶπον ' ὀν, καὶ οὐ
ϱ) τούτου ξητεῖτε µετ ἀλλήλων, ὅτι εἶπον ' μεικρὸν, καὶ
θεωρεῖτέ µε’ καὶ πάλιν µεικρὸν, καὶ ὄψεσθέ µε; ᾽ἁμὴν ἁμὴν
20 λέγω ἡμῖν, ὕτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ἡμεῖς, ὁ δὲ κόσμος
χαρήσεται ὑμεῖς Ίυπηθήσεσθε, ἆλλ᾽ ἡ Λύπη ὑμῶν εἰς χα-
9Ι ρὰν γενήσετα. Ἡ γυνὴ ὕταν τίκτῃ, Λύπην ἔχει, ὅτι ᾖλ-
σ }»λν [κά Ν / Δ , 3 /
ὃεν ή ὥρα αὐτῆς Οταν δὲ γεννήσῃ το παιδίον, ούκετι μνημο-
νεύει τῆς θλείψεως Ἠ, διὰ τὴν χαρὰν, ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς ο]
2» τὸν κόσμον. Καὶ ὑμεῖς οὖν νῦν μὲν Λύπην ἔχετε' πάλιν δὲ ὄψο-
μαι ὑμᾶς, καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡᾗ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν
35 οὐδεὶς ἀρεῖ ἀφ᾿ ὑμῶν. «Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα ἐμὲ οὐκ ἐρωτή-
σετε οὐδέν. ᾽αμὴν ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ἄν τι αἰτήσητε τὸν πα-

4 / 5 ον Σ ω. ὁ» / , α ”/ 3 )
24 τέρα ὃδῶσει υμῖν ἐν τῷ ὀνοματί µου. Έως ἄρτι οὐκ ᾖτήσατε
κ, ἵης

οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί µου αὐτεῖτε, καὶ λήμφεσθε”, ἵνα ἡ χαρὰ η
ὑμῶν ᾖ πεπΛηρωμένη.

- 6 ο... ἵκ
26 Ταῦτα ἐν παροιµίαις Λελάληκα ὑμῖν ἔρχεται ὥρα ὕτε Νθ
κ 11η.
παρησία.
ω 4 9 ω” 5 ον 9 ω.- 5 , 9 ν.δ ΑΙ ]ἱη ια,
20 του πατρος ἀπαγγελῶ υμῖν. Ἐν ἐκείνῃ τῃ Ίμερα ἐν τῷ Ονὸ- παῤρ.

οὐκέτι ἓν παροιµίαις λαλήσω ἡμῖν, ἀλλὰ παῤῥησία” περὶ

µατέ µου αἰτήσεσθε' καὶ οὐ Λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν
27 πατέρα περὶ ὑμῶν «4ὐτὸς γὰρ ὃ πατὴρ φιλεὶ ὑμᾶς, ὅτι
ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε, καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ
298 πατρὸς ἐξῆλθον. ἈἜξῆηλθον ἐκ τοῦ πατρὸς, καὶ ἐλήλυθα εἰς
τὸν κόσμον πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον, καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν
29 πατέρα. «4έγουσιν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ: ἴδει νῦν ἐν παῤῥησία
90 Λαλεῖς, καὶ παροιµίαν οὐδὲ μίαν Λέγεις. Νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας
πάντα», καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ' ἐν τούτῳ πιστεύο-
δΙ µεν ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθες. ᾽Απεκρίθη αὐτοῖς Ἰησοῦς" ἄρτι
9 πιστεύετε; Ἰδοὺ, ἔρχεται ὥρα καὶ ἐλήλυθεν, ἵνα σκορπισ-
Θῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια, κἀμὲ µόνον ἀφῆτε καὶ οὖκ εἰμὶ

/ ς ν ο δν
9ὃ μόνος, ὅτι ὃ πατὴρ µετ᾽ ἐμοῦ ἐστιν. Ταῦτα λελώκηκα ὑμῖν ἵνα

Χγι.
Ἀ 2. Τε

θλίψ.

μ σος,
δώσει.

» Τια οοἆ.
5 Ίια οοἑ,

ΒΛ.
5 Πα οοἆ.

κ Καὶ

οχρυπρ]ίας

Ίπ ο0ἆ.

214 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ἕν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε ἐν τῷ κόσµω θΛείψινἈΆ ἔχετε ἀλλὰ 8αρ-

Αα Ν
σεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.

ΚΙ. 1.

. - 3 α. ο)
ΙΓ αὔτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς, καὶ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ
Δ 3 ο. ΄ /
εἰς τὸν υὐρανὸν, εἶπεν' πἄτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, δόξασὀν σου
τὸν υἱὸν, ἵνα ὃ υἱὸς δοξάσῃ σε Καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἔξου-
, ’ Δ ων. ς ο ν
σίαν πάσης σαρκὸς, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ, δώσῃ Χ αὐτοῖς
[κά ..
ξωὴν αἰώνιον. «4ὕτη δέ ἐδτιν ἡ αἰώνιος ζωὴ, ἵνα γεινώσκωσί
2 Δ 4 ω
σε τὺν µόνον ἀληθινὸν 9εὸν, καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χρισ-
τόν. Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον τελειώσας ὃ δέδω-
κάς µοι ἵνα ποιήσω. Καὶ νῦν δόξασόν µε σὺ πάτερ παρὰ σεαυ-
ο ω 1. { 5 Ν ω Ν / 5 ι 4 , 2’
τῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι, παρὰ σού. Ἔφα-
, /; ιν ο ω 9 ; « , , ᾿ ω
νἐρωσᾶ σου τὸ Όνομα τοῖς ἀνθρῶποις οὓς δεδωκάς µοι ἐκ τοῦ
5 ρ Ὦ ) |
κόσμου ᾿ σοὶ ἦσαν πἀμοὶ αὐτοὺς ἔδωκας., «καὶ τὸν λόγον σου τὲ-
τηρήκανἩ. Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα ἔδωκές Ἀ µοι, παρὰ σοῦ
ι « 9) Δ. ο
εἶσιν. Ότι τὰ ῥήματα ἃ ἐδωκές µοι, δέδωώκα αὐτοῖς' καὶ αὐ-
τοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἆληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ
ἐπίστευσαν ὅτι σύ µε ἀπέστειλ]ας. Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ' οὐ
περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ., ἀλλὰ περὶ ὧν δἐδωκάς µοι, ὅτι σού ε-
σιν. Καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστιν, καὶ τὰ σὰ ἐμὰ' καὶ δεδόξασ-
ν 9 ω
μαι ἐν αὐτοῖς. Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσµῳ, καὶ αὐτοὶ ἔν
5 ο. αι 2 /Ι » ν κ ο /
τῷ κόσμω εἰσὶν, κἀγὼ πρός σε ἔρχομαι. Πατὴρ" ἅγιε, τήρη-
» 9 3 ν ὁ / , 5’ , ’ . 5 ει
σον αύτους ἐν τῷ ὀνόματί σου, ὢ δἐδωκάς µοι, ἵνα ὥσιν ἓν κα-
4 }ά ς µ - Ξ Ε] δ - ε 98 ν / 2 ᾽ ῃ
θὼς καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν μετ αὐτῶν. Ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἕν

5

τῷ ὀνόματί σου, ὢ δέδωκάς μοι καὶ ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ

2 ω 3 / Γ Ν ς 4 » 2 ο. [ο ς 4
αὐτῶν ἀπωῶλετο, εὖ µή ὁ υἷος τῆς ἁπωλείας' ἵνα ἡ γραφὴ
πλήρωθῇ. «Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα Λαλῶ ἐν τῷ κόσ-
µω, ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν ἑαυτοῖς.
Ἐγὼ δέδωκα αὐτοῖς τὸν λόγον 6ου. καὶ ὃ κόσμος ἐμείσησεν αὐ-

ν 3 ω
τοὺς, ὅτι οὖκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὖν εἰμὶ ἐκ τοῦ

7
6

9

Ἓ.

19

14

ε

ΚΑΤΑ Ι9ΑΝΗΝ. ο 215

16 κόδµου. Οὖκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῇῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόόµου, ἀλλ’ ἵνα
16 τηρήσῃς αὐτοὺς ἕκ τοῦ πονηροῦ. Ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰσὶν, κα-
1 θὼς ἐγὼ οὐκ εὐμὶ ἐκ τοῦ κόδµου. ἁγίασον αὐτοὺς ἓν ἀληθείᾳ
18 ὁ Ίόγος ὁ δὸς ἡ ἀλήθεια ἐστίν. Καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς τὸν
19 κόσμον, κἀγὼ ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον. Καὶ ὑπὲρ αὐ-

τῶν ἐγὼ ἁγιάξω ἐμαυτὸν, ἵνα ὧσιν καὶ αὐτοὶ ἡγιασμένοι ἓν ἄλη-
90 Θεία. Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ µόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν
91 πιστευόντων διὰ τοῦ Λόγου αὐτῶν εἰς ἐμὲ Ἵνα πάντες ἓν ὧσιν,

καθὼς σὺ πατὴρ ἐν ἐμοὶ, κἀγὼ ἐν σοὶ, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ὥσιν'
22 ἵνα ὁ κόσμος πιστεύῃ ὅτι σύ µε ἀπέστειλας. Κάγὼ τὴν δόξαν ἣν
28 δἐδωκάς µοι, δέδωκα αὐτοῖς ' ἵνα ὧσιν ἓν, καθὼς ἡμεῖς ἕν. Ἐγὼ

.6

ἐν αὐτοῖς, καὶ σὺ ἐν ἐμοὶ, ἵνα ὥσιν τετεΛλειωμένοι εἰς ἓν ' ἵνα γει-
νώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ µε ἀπέστειλας, καὶ ἠγάπηδας αὐτοὺς,
24 καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας. Πατὴρ, ὃΧ δέδωκάς µοι, θέλω ἵνα ὅπου
εἰμὶ ἐγὼ, κζκεῖνοι ὧσιν μετ ἐμοῦ ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν
μην ι Ρα / 6 2. / 4 ι ο /
έµην ην ἔδωκας µου, Ότι ἠγαπησας µε πρὸ καταβολῆς κόσμου,
26 πατὴρ Ά δύκαιε. Καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων, καὶ
26 οὗτοι ἔγνωσαν ὅτι σύ µε ἀπέστειλας. Καὶ ἐγνώρισα αὐτοῖς τὸ
” / η , .” ς 5» ) 5. , ῃ 2. ον
ὄνομά σου, καὶ γνωρίσω΄' ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς µε, ἐν αὐτοῖς

3 2 . 9 3 ν
Πν {60γῶ ἓν αντοις.

κα, 1Η.

μ-

Ἰ αὔτα εἰπὼν Ἰησοῦ ἐξῆλθεν σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ πέ-
ραν τοῦ χειμάῴῥου τῶν κέδρων, ὅπου ἦν κῆπος, εὖς ὃν εὐσῆλ-
ὃ Θεν αὐτὸς καὶ οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ. ᾿Ἠιδει δὲ καὶ Ἰούδας ὁ πα-

ραδιδοὺς αὐτὸν, τὸν τόπον΄ ὅτι πολλάκις συνήχθη Ἰησοῦς μετὰ
8 τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐκεῖ. Ὁ οὖν Ἰούδας Λαβὼν τὴν σπείραν,

καὶ ἐκ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν Φαρεισαίων ὑπηρέτας, ἔρχεται ἐκεῖ
4 μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων καὶ ὅπλων. Ἰησοῦς οὖν εἰδὼς πάν-
τα τὰ ρχόμενα ἐπ᾽ αὐτὸν, ἐξῆλθε καὶ λέγει αὐτοῖς' τίνα ξητεῖ-

2 » ”ν
ὅ τε; “ἀπεκρίθησαν αὐτῷ" Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον. «4έγει αὐτοῖς'

Χνῃ..

κ {ία οοἆ,

ἁΤίο οαἆ,

ΧΥΠΙ.

τα
»

1. ῃ.

παρησία.

210 ΟΤΥΑΓΓΕΑΔΙΟΝ

ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς εἰστήκει δὲ καὶ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν; -

μετ᾽ αὐτῶν. «ος οὖν εἶπεν αὐτοῖς' ἐγώ εἰμι, ἀπῆλθαν εὖς τὰ
ὀπίσω, καὶ ἔπεσαν χαµαί. ΠάΛιν οὖν ἐπηρώτήσεν αὐτοὺς' τίνα
ξητεῖτε; οἱ δὲ εἶπον' Ἰησοῦν τὸν Ναξωραῖΐον. ᾽Απεκρίδη Ἰη-
σοῦς' εἶπον ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι" εἰ οὖν ἐμὲ ζητεῖτε, ἄφετε τού-

τους ὑπάγειν. Ἵνα π]ηρωθῇ ὁ Λόγος ὃν εἶπεν ὅτι οὓς δέδωκάς

2 ' 3 ω οἱ . Γ
μοι, οὔκ ἀπῶλεσα ἐξ αὐτῶν οὐδένα. Σίμων ουν Πέτρος ἔχων µά-

χαιραν., εἴλκυσεν αὐτὴν, καὶ ἔπαισε τὸν τοῦ ἀρχιερέῶς δοῦλον, ᾿

.. η] ων 3 . - /
καὶ ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὸ ὠτάριον τὸ δεξιὸν' ἦν δὲ ὄνομα τῷ δούλῳ

Ἰάλχος. Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέτρῳ᾽ βάΛε τὴν μάχαιραν

εἰς τὴν θήκην᾿ τὸ ποτήριον ὃ δέδωκέν μου ὁ πατὴρ οὐ μῆ πίω

αὐτό:

» ς . ω :
Ἡ οὖν σπείρα καὶ ὁ χειλίαρχος3Ά καὶ οἳ ὑπηρέται τῶν Ἰου-

τ θαίων συνέλαβον τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἔδήσαν αὐτόν. Καὶ ἤγαγον .

πρὸς ᾿άνναν πρῶτον ἦν γὰρ πενθερὸς τοῦ Καϊάφα, ὃς ἦν ἆρ-

χιερεὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου. Ἡν δὲ Καϊάφας ὁ συμβουλεύ-

σας τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι συμφέρει ἕνα ἄνθρωπον ἀποθανεῖν ὑπὲρ

τοῦ λαοῦ. ἘἨκολούθει δὲ τῷ Ἰησοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ ἄλλος
μαθητὴς ὁ δὲ μαθητὴς ἐκεῖνοο γνωστὸς ἦν τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ
συνεισήλθεν τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως. Ὁ δὲ Πέ-
τρος εἰστήκει πρὸς τῇ θύρα ἔξω" ἐξῆλθεν οὖν ὃ μαθητὴς ὁ ἄλ-
λος ὁ γνωστὺς τοῦ ἀρχιερέωρ, καὶ εἶπεν τῇ θυρωρῶ., καὶ εἰσή-

γαγε τὸν Πέτρον. «4έγει οὖν τῷ Πεέτρῳ ἡ παιδίσκη ἡ η θυρωρὸς'

16

16.

17

μὴ καὶ σὺ ἓκ τῶν μαθητών εἶ τοῦ ἀνθρώπου τούτου; λέγει ἐκεῖ-

νος’ οὐκ εἰμί. Ἐϊστήκεισαν δὲ οἳ δοῦλοι καὶ οἱ ὑπηρέται ἆνθρα-

18

4 / ο , 5’ 2 , ... Δ 8
γίιαν πεποιηφοτξὲς» οτι ψύχος ην, παν ἑδερμαίνοντο ην δὲ καντο

Πέτρος μετ αὐτῶν ἑστὼς καὶ θερµαινόµενοςο. Ὁ οὖν ἀρχιερεὺς

19

ἠρώτησεν τὸν Ἰησοῦν περὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ περὶ τῆς διδα- ᾿

χῆς αὐτοῦ" ᾽Απεκρίδη αὐτῷ Ἰησοῦς' Ἐγὼ παῤῥησίᾳἨ Λελάληκα

20

ὦ .” ...”.. / ος, 2 .. 2 »ρ Μ΄
τῷ κόσμω᾽ ἐγω πάντοτε. ἐδίδαξα εν συναγωγῇ καὶ ἓν τῷ ὑερῷ;

ϱ / ρ 2 μν ϕ ν 2 ω”΄ ὁὸὰ9 :
που πάντες οἱ Ιουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἓν πρυπτῷ ἕλαλη-

ε . , ρω 9 ι ,
ὅα οὐδέν' Τί µε ἐρωτᾷς; ἐρώτησον τοὺς ἀκηκοότας, τί ἐλα-

2ἱ

ΚΑΤΑ ΙΡΑΝΗΝ. 9 17

22 ησα αὐτοῖς' ἴδε, οὗτοι οἴδασιν ἃ εἶπον ἐγώ. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ΧΥΗΙ.
ον Εὐπόντος, εἷς παρεστηκὼς τῶν ὑπηρετῶν ἔδωκε ῥάπιόμα τῷ Ἱη-
28 σοῦ, εὐπὼν ' οὕτως ἀποκρείνῃ τῷ ἀρχιερεῖ; ᾽Απεκρίθη αὐτῷ Ἰη-
σοῦς' δὐ κακῶς ἐλόλησα, µαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ' εἰ δὲ καλῶς,
24 τί µεδέρεις; ᾽Απέστειλεν οὖν αὐτὸν ὁ άννας δεδεµένον πρὸς ΕΒ
9ὔ. Καϊάφαν τὸν ἀρχιερέα. Ἶν δὲ Σίμων Πέτρος ἑστὼς καὶ δερµαι -
νόμενος' εἶπον οὖν αὐτῷ" μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶ;
96 ἠρνήσατο ἐκεῖνος, καὶ εἶπεν ' οὐκ εἰμί. Αέγει εἷς ἐκ τῶν δούλων
Ὁ. τοῦ ἀρχιερέως, συγγενὴς ὢν οὗ ἀπέκοψε Πέτρος τὸ ὠτίον' οὐκ
-Στ ἐγώ σε εἶδον ἐν τῷ κήπῳ μετ) αὐτοῦ; ΙάΛιν οὖν ἠρνήσατο Πέ-
| τρορ, καὶ εὐθέως ἀλέπτωρ ἐφώνησεν. |
28 ἄγουσιν οὖν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώ- Ἐ5

ριον ἦν δὲ πρωὶ' καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον,

3.30 ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλὰ φάγωσων τὸ πάσχα. Ἐξῆλθεν οὖν ὃ {η} ΑΗ

| ...
Πειλᾶτος ἔξω πρὸς αὐτοὺς, καὶ φησὶν ' τίνα κατηγορίαν φέρετεΧ

80 τοῦ ἀνθρώπου τούτου; ᾽Απεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ ' εἰ μα ο
81 ἦν οὗτος κακὸν ποιῶν, οὐκ ἄν σοι παρεδώκαμεν αὐτόν. Εἶπεν οὖν
' αὐτοῖς ΠΠειλᾶτος" Λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς, καὶ κατὰ τὸν νόµον ὑμῶν
πφείνωτε αὐτόν. Εἶπον αὐτῷ οἳ Ἰουδαῖοι ἡμῖν οὖκ ἔξεστιν

8 ἀποκτεῖναι οὐδένα. Ἵνα ὁ Λόγος τοῦ Ἰησοῦ πληρωθῇ, ὃν εἶπεν,

1
ν

88 σηµαίνων ποίῳ δανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνήσκεν. Εἰσῆλθεν οὖν πά-
Ὅλιν εἷς τὸ πραιτώριον ὁ Πει]ᾶτος, καὶ ἐφώνησε τὸν Ἰησοῦν' καὶ
84 εἶπεν αὐτῷ : σὺ εἶ ὃ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων:; ᾿πεκρίθη Ἰη-
σοῦς' ἀπὸ σεαυτοῦ σὺ τοῦτο λέγεις, ἢ ἄλλοι εἶπόν σοι περὶ
96 ἐμοῦ; ᾽ἀπεκρίθη ὁ Πειλᾶτος' µήτι ἐγὼ ἰουδαῖος εἰμὶ; τὸ ἔθνος
96 τὸ σὸν καὶ οὗ ἀρχιερεῖς παρέδωκάν σε ἐμοὶ ' τύ ἐποίησας: ᾿πε-
Ἱπρίθη Ἰησοῦς: ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστυν ἐκ τοῦ κόσμου τού-
του” εἰ ἐκ τοῦ κόσµου τούτου ἦν ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ, οἱ ὑπηρέται

ὀὲ ἐμοὶ ἠγωνίξοντο ἄν, ἵνα μὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίοις' νῦν" ἂν εαροι-
ϱἳ δὲ ᾗ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὖκ ἔστιν ἐντεῦθεν. Εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πει- ..
λἄτος" οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σὺ; ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς' σὺ λέγεις

΄ὃτι βασιλεύς εἰμι ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννηµαι, καὶ εἰς τοῦ-

3218. ΟΒΡΥΑΤΤΕΛΙΟΝ΄’

ΧΥΠΙ. το ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα µαρτυρήσω τῇ ἀλεθεία' πᾶς ὁ ὧν

ΟΑΡ.
ΧΙΧ,
μή
”

ἕν τῆς ἀληθείας, ἀκούει µου τῆς φωνῆς. 4έγει αὐτῷ ὁ Πειλᾶτος
τί ἐστιν ἀλήθεια: καὶ τοῦτο εὐπὼν, πάλιν ἐξῆλθεν πρὺς τοὺς Ἴου-
δαίους, καὶ λέγει αὐτοῖς ' ἐγὼ οὐδὲ μίαν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αὐτίαν.
Ἔστιν δὲ συνήθεια ὑμῖν ἵνα ἕνα ἀπολύσω ὑμῖν τῷ πάσχα ΄ βού-
λεσθε οὖν ἀπολύσω ὑμῖν τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; Ἐκραύγα-
δαν οὖν πάλιν Λέγοντες' μὴ τοῦτον, ἀλλὰ τὸν Βαραββᾶν ἦν δὲ

ὁ Βαραββᾶς Λῃστής.

ΚΕ Φ. 19.

Τότε οὖν ἔλαβεν ὁ ΠΠειλᾶτος τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐμαστίγωσεν. Καὶ
οἳ στρατιῶται πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, ἐπέθήκαν αὐτοῦ
τῇ κεφαΛλῇ., καὶ ἱμάτιον πορφυροῦν περιέβαλον αὐτόν. Καὶ ἤρ-
χοντο πρὸς αὐτὸν, καὶ ἔλεγον᾽ χαῖρε ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων,
καὶ ἐδίδοσαν αὐτῷ ῥαπίσματα. Καὶ ἐξῆλθε πάλιν ἔξω ὃ Ηειλᾶτος,
καὶ λέγει αὐτοῖς' ἴδε, ἄγω ὑμῖν αὐτὸν ἔξω, ἵνα γνῶτε ὅτι οὐδὲ
µίαν αἰτίαν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ. Ἐξῆλθεν οὖν Ἰησοῦς ἔξω, φορῶν
τὸν ἀκάνθινον στέφανον, καὶ τὸ πορφυροῦν ἐμάτιον, καὶ λέγει
αὐτοῖς' ἰδοὺ ἄνθρωπος. Ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ
ὑπηρέται, ἐκραύγασαν, λέγοντες ' σταύρωσον, σταύρωσον΄ λέγει
αὐτοῖς ὃ Πειλᾶτος' λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς, καὶ σταυρώσατε' ἐγὼκγὰρ
οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αὐτίαν' ᾽ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἳ Ἰουδαῖοι"
ἡμεῖς νόµον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόµον ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι
υἱὸν Δεοῦ ἑαυτὸν ἐποίησεν. Ὅτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πειλᾶτος τοῦ-
τον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη. ἸΚαὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραι-
τώριον πάλιν, καὶ Λέγει τῷ Ἰησοῦ" πόθεν εἶ σὺ: ὁ δὲ Ἰησοῦς
ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ. «έγει οὖν αὐτῷ ὁ Πειλᾶτος' ἐμοὶ
οὐ Λαλεῖο; οὖκ οἶδαρ ὅτι ἐξουσίαν ἔχω ἀπολύσαί σε, καὶ
ἐξουσίαν ἔχω σταυρώσαίσε; ᾿Απεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς' οὖκ εἶχες
ἐξουσίαν κατ᾽ ἐμοῦ οὐδὲ μίαν, εἰ μὴ ἦν δεδοµένον σοι ἄνωθεν'

ν , ει
διὰ τοῦτο ὁ παραδούς µε σοὺ μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει Ἐκ τούτου

98

59
40

6

8
9

10

11

12

-- ΚΑΤΑ Ι9ΑΝΗΝ. 919.

. ο“ : 3 Ἡ μ : μ
ὁ Πειλᾶτος ἐξήτει ἀπολύσαι αὐτὸν ' οἱ δὲ Ἰουδαῖοι ἐκραύγασαν,
Λέγοντας ἂν τοῦτον ἀπολύσῃς, οὖκ εἶ φίλος τοῦ Καίσαρος πᾶς
19 ὁ βασιλέα ἑαυτὸν ποιῶν, ἀντιλέγει τῷ Καίσάρι. Ὁ οὖν Πειλᾶτος

ἀκούσας τῶν λόγων τούτων, ἤγαγεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκάθισεν

ἐπὶ βήματος. εἰς τόπον Λεγόμενον Λιδόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ γαβ-.

14 βαθᾶ. Ἐν δὲ παρασκευἡ τοῦ πάσχα, ὥρα ἦν ὡς ἔκτη" καὶ λέγει
16 τοῖς Ἰουδαίοις' ἴδε ὃ βασιλεὺς ὑμῶν. Ἐκραύγασαν οὖν ἐκεῖνοι
16 ἆρον, ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. «4έγει αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος ' τὸν
βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθήσαν οἱ ἀρχιερεῖς' οὐκ ἔχομεν

:. βασιλέα εὖ μὴ Καίσαρα.
Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωδθῇ ' παρέ-
17 λάβον οὖν τὸν Ἰησοῦν. Καὶ βαστάξων αὑτῷ τὸν σταυρὸν ἐξῆλθεν
εἰς τὸν Λεγόμενον κρανίου τόπον. ὃς Λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγόθ.
18 Ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ αὐτοῦ ἄλλους δύο, ἐντεῦθεν
19 καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν. Ἔγραφεν δὲ καὶ τίτλον ὁ
. Πειλᾶτος, καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ” ἦν δὲ γεγραμμένον ' Ἰή-
20 σοῦς ὁ Ναξωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. ἸΤοῦτον οὖν τὸν
τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν ὁ τόπος τῆς
πόλεως ὕπου ἐδταυρώθη ὁ Ἰησοῦς ' καὶ ἦν γεγραμμένον ἑβραϊστὶ,
51 ῥωμαϊστὶ, ἑλληνιστί. Ἔλεγον οὖν τῷ Πειλώτῳ οἳ ἀρχιερεῖς τῶν
Ἰουδαίων μὴ γράφε' ὁ βασιλεὺς τῶν Ιουδαίων’ ἀλλ᾽ ὅτι ἐκεῖ-
22 νος εἶπε, βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων εἰμί. ᾽Απεκρίθη ὃ Πειλᾶτος ' ὃ
25 γέγραφα, γέγραφα. Οἳ οὖν στρατιῶται, ὅτε ἐδταύρωσαν τὸν
:.Ἰησοῦν, ἔλαβον τὰ. ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἐποίησαν τέσσαρα µέρη,
ἑκάστω στρατιώτῃ µέρος, καὶ τὸν χιτῶνα" ἦν δὲ ὁ χιτὼν ἄῤῥα-
54 Φος. ἐν τῶν ἄνωθεν ὑφαντὸς δι’ ὅλου. Εἴπον οὖν πρὸς ἀλλή-
Λους μὴ σχίσωµεν αὐτὸν, ἀλλὰ Λάχωµεν περὶ αὐτοῦ, τίνος
ἔσται. ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ' διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά µου
ἑαυποῖς,. καὶ ἐπὶ τὸν ἐματισμόν µου ἔβαλον κλῆρον. Οἱ μὲν
5ὅ οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. Εϊἰστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ ὅταυ-
ρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ µήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὺς αὖ-
26 τοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ, καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἰησοῦς

ΧΙΧ. ΄

πΙ
Φ

ΟΑ

ΧΙΣΧ.

Ο8Β

ΟΡ

κ. Τῃ.

Αριμ.

κ 2}.Π.
Νι.

κ 91η.

λίτρας.

220 ΒΥΑΓΤΕΛΙΟΝ

οὖν ἰδῶν τὴν μητέρα, καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα,

Λέγει τῇ μητρ)᾿ γῦναι, ἴδε ὁ υἱός σου. Εἶτα λέγει τῷ µαθητῇ 21
ἴδε ἡ µήτηρ σου καὶ ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς

αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. ετὰ τοῦτο Ἰησοῦς εἰδὼς ὅτι ἤδη πάντα τε- 28

τέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφὴ, Λέγει' διψῶ. «Σκεῦος ἔκειτο 20
ὄξους μεστὸν' σπόγγον οὖν μεστὸν τοῦ ὄξους ὑσσώπῳ περιθέν-
τες, προσήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόµατι. Ὅτε οὖν ἔλαβεν τὸ ὄξος Τη- 80
σοῦς, εἶπεν ' τετέλεσται' καὶ κλείνας τὴν κεφαλὴν, παρέδωκεν τὸ
πνεῦμα.

ο Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν, ἵνα μὴ µείνῃ ἐπὶ τοῦ 81
σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ δαββότω, ἦν γὰρ µεγάλη ἡ ἡμέρα
ἐκείνου τοῦ δαββάτου, ἠρώτησαν τὸν Πειλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν
αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν. Ἡλθον οὖν οἳ δτρατιῶται, καὶ δ3
τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη, καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συνσταυ-
ρωθέντος αὐτῷ. ᾿Επὶ δὲ τὸν Ἰήσοῦν ἐλθόντες, ὡς εἶδον ἤδη αὖὐ- 88
τὸν τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη. ᾽άλλ᾽ εἷς τῶν στρα- 84
τιωτῶν Λόγχη αὐτοῦ τὴν πΛλευρὰν ἔνυξεν, καὶ ἐξῆλθεν εὐθὺς
αἷμα καὶ ὕδωρ. Καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ Σ6
ἐστιν ᾗ μαρτυρία ᾿ καὶ ἐκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα ὑμεῖς
πιστεύητε, Ἐγένετο γὰρ ταῦτα ἵνα ᾗ γραφὴ πληρωθῇ᾽ ὀστοῦν οὐ 86
συντριβήσεται αὐτοῦ. Καὶ πάλιν ἑτέρα γραφἡ Λέγει' ὄψονται εἷς 87
ὃν ἐξεκέντησαν.

ΜΗετὰ δὲ ταῦτα ἠρώτησεν τὸν Πειλᾶτον Ἰωσὴφ ἀπὸ ρει- ὃ8
µαθαίαςὮ, ὧν μαθητὴς Ἰησοῦ, κεκρυμµένος δὲ διὰ τὸν φό-
βον τῶν Ἰουδαίων, ἵνα ἄρῃ τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ ᾿ καὶ ἐπέτρεψεν ὁ
Πειλᾶτος" ᾖλθεν οὖν καὶ ᾖρεν τὸ σῶμα αὐτοῦ. Ἡλθεν δὲ καὶ ὃ9
Νεικόδηµος Ἠ, ὃ ἐλδων πρὸς αὐτὸν νυκτὸς τὸ πρῶτον, φέρων
ἔλιγμα σμύρνης καὶ ἀλόης ὡς ΛείτραςΆ ἑκατόν. Ἔλαβον οὖν τὸ 40
σώμα τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἔδησαν αὐτὸ ὀθονίοις μετὰ τῶν ἀρωμότων,
καθὼς ἔθος ἐστὶ τοῖς Ἰουδαίοις ἐνταφιάξειν. Ἶν δὲ ἓν τῷ τόπω 41

» ω Μ λ ο
Όπου ἐσταυρώθη κῆπος, καὶ ἐν τῷ κήπω μνημεῖον καινὸν, ἐν ᾧ

ΚΑΤΑ Ι6ΑΝΗΝ. 221

49 οὐδέπω οὐδεὶς ἦν τεθειµένος. Ἐκεῖ οὖν διὰ τὴν παρασκευὴν τῶν ΧΙΧ.

' 5’ « σι 2 ν
᾿Τουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τὸ μνημεῖον, ἔθηκαν τὸν Ιησοῦν.

Ις Ὦ Φ. ἴς,

ι Τῃ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ ΠΜαγδαληνὴ ἔρχεται πρωὶ ολΕ. ΧΣ,

2 ο 2,
σκοτίας ἔτι οὔσης, εἰς τὸ μνημεῖον ' καὶ βλέπει τὸν Λίθον ᾖρμέ-
: 2 ον ) ., 5 ο. Δ ,
2 νον ἐκ τοῦ μνημείου. Ἰβρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς Σύµμωνα
. ς» .. ς -
Πέτρον, καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ᾽ Ιησοῦς' καὶ
ο 9 ον ὃ 4 ’ 5 ο , 4 2 ,
Λέγει αὐτοῖς' Ίραν τὸν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ οὐκ οἶδα-
ν 3 ώ 5’ ς 5 ᾗ
ὃ µεν πού ἔθήηκαν αὐτόν. Ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος µα-
στ. ς -»
4 Δητὴς, καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ μνημεῖον. ᾿Ἐέρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ;
ἳ ν 5 κ Ίνπῃ,
καὶ ὁ ἄλλος µαθητὴς προέδραµεν τάχιονΧ τοῦ Πέτρου, καὶ ἠΛδε τάγειον.
δν Δ
ὅ πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον. Καὶ .παρακύψας βλέπει κείµενα τὰ
, ν ι 5 2
6 ὀθόνια) οὐ μέντοι εἰσῆλθεν. Έρχεται οὖν καὶ Σίμων Πέτρος ἄκο-
” ” - ω ο 2
λουθῶν αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ θεωρεῖ τὰ ὀθό- .
, 5’ » ω 9 ”ω
7 νια κείµενα. ἸΚαὶ τὸ σουδάριον ὃ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ,
᾿ Ν ω.. 3 , , ) ν 1, ὁ /
οὐ µετα τῶν ὀδονίῶν κείµενον, ἆλλα χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς
/ 5’ ώ 6 ώ
8 ἔνατόπον. Τότε οὖν εἰσῆλθεν καὶ ὁ ἄλλος µαθητὴς ὁ ἐλθὼν πρῶ-
ϱ τος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδεν, καὶ ἐπίστευσεν. Οὐδέπω γὰρ
10 ᾖδεισαν τὴν γραφἠν, ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι. ἁπῆλ-
11 θον οὖν πάλιν πρὸς αὑτοὺς οἱ µαθηταύ. Μαρία δὲ εἰστήκει πρὸς Ο8
ω ., .. 5 ᾽
τῷ μνημείῳ ἔξω κλαίουσα" ὥς οὖν ἔκλαιεν, παρέκυψεν εἰς τὸ µνη-
ν -- ΄ 3 »
19 μεῖον. Καὶ θεωρεῦ δύο ἀγγέλους ἐν Λευκοῖς καθεξοµένους, ἕνα
πρὸς τῇ κεφαλῇ, καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσὶν., ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα
19 τοῦ ᾿Γησοῦ. Καὶ Λέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖνοι' γῦναι, τί κλαίεις; καὶ
/ 9 ὥς εί λ , , 4 3 δ’ ω 3
λέγει αὐτοῖς' ὅτι Ίραν τὸν κύριόν µου, καὶ οὐκ οἶδα πού ἔθη-
14 καν αὐτόν. Ταῦτα εἰποῦσα, ἐδτράφη εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ 8εω-
16 ρεῖ τὸν Ιησοῦν ἑστῶτα" καὶ οὖκ ᾖδει ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν. «4έγει
ων 2 -- ώ ῳ ν
αὐτῇ ᾿Ιησοῦς" γῦναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; ἐκείνη, δοκοῦ-
ο ο ν
σα ὅτι ὁ κηπουρός ἐστιν, λέγει αὐτῷ: Κύριε, εἰ σὺ ἑβάστασας

. 3 { ' ον 2 ο} 2 3 2 »
16 αὐτὸν, εἰπέ µοι ποῦ ἔθηκας αὐτὸν ' κἀγὼ αὐτὸν ἀρῶ. «έγει αὐ-

ΧΧ.

ος

», 19η,
ἀφείογ-
ταν,

οὔ

ΟΗ

ω ΤἩ
/
γένου.

222 ος ΒΥΑΡΓΓΕΛΙΟΝ

τῇ ᾿Τησοῦς, λΜαριὰμ’ στραφεῖσα ἐκείνη λέγει αὐτῷ ἑβραϊστν ῥαβ-

«βουνεὶ, ὃ Λέγεται, διδάσκαλε. 4έγει αὐτῇ ᾿ ]ησοῦς ' μὴ ἅπτου µου’ 11

” λ 9 / Α Ν , , 4 λ Ν
ουπῶ γαρ ἀναβεβηκα προς τον πατέρα μου’ πορεύυου δὲ προς τους
9 , ᾿ ας 3 3 3 /
ἀδελφους µου, καὶ εἰπὲ αὐτοῖς ' ἀναβαίνω προς τὸν πατέρα µου
καὶ πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν µου καὶ θεὸν ὑμῶν. Ἔρχεται 'Μα- 18
ριὰμ ἡ Μαγδαληνή, ἆγγέλλουσα τοῖς μαθηταῖς, ὅτι ἑώρακα τὸν
Κύριον, καὶ ταῦτα εἶπεν αὐτῃῇ.
5 ) , - ς ν. ω

Οὔσης οὖν ὀφίας τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ τῇ μιᾷ σαββάτων, καὶ 19
τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, ὅπου ᾖσαν οἳ μαθηταὶ διὰ τὸν φόβον
τῶν ᾿Ι]ουδαίῶνι ἦλθεν ὁ ᾿]ησοῦς, καὶ ἕστη εἰς τὸ μέσον, καὶ
Λέγει αὐτοῖς εἰρήνη ἡμῖν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν, ἔδειξε καὶ τὰς 20
χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῖς. ᾿Εχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἐδόν- |
τες τὸν Κύριον. Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ]ησοῦς πάλιν εἰρήνη ὑμῖν: 9ἱ
καθῶὼς ἀπέσταλκέν µε ὁ πατὴρ, κἀγὼ πόµπω ὑμᾶς. Καὶ τοῦτο 23
εἰπὼν, ἐνεφύσησε, καὶ Λέγει αὐτοῖς' Λάβετε πνεῦμα ἅγιον. άν 2
τινορ ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται" αὐτοῖς' ἄν τινος κρατῆτε,
κεκράτηνται,

οὐ ᾿ ν ᾳ '

Θωμᾶς δὲ, εἷς ἐν τῶν δώδεκα, ὁ Ίεγόμενορ 4ΐδυμορ,. οὖκ 34
ἦν μετ αὐτῶν ὕτε ἠλθεν ᾿Γησοὺῦς. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ οὗ ἄλλοι 26
μαθηταὶ ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς' ἐὰν μὴ ἴδω
2 ο 3 2 Μ ὰ / Μ κά ᾿ / λ /
ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τον τυπον τῶν ἠλῶν, καὶ βάλω τον δακτυ-
Λόν µου εἰἶς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω µου τὴν χεῖρα εἰς τὴν
πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. Καὶ μεθ᾽ ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν 26
ἦσαν ἔσω οἳ μαθηταὶ αὐτοῦ" καὶ Θωμᾶς μετ αὐτῶν' ἔρχεται ὁ
Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων. καὶ ἕστη εἰς τὸ μέσον, καὶ εἶπεν"
εἰρήνη ὑμῖν. Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ΄ φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε, 27

λ ” να ο... . λ / ν ών. / ' / Ν
καὶ ἴδε τας χεῖράς µου " καὶ φερε τήν χεῖρα σου, καὶ βαλε εἰς την
πλευράν µου᾽ καὶ μὴ γείνου Ἠ ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. ᾽Απεκρίθη 28
Θωμᾶς, καὶ εἶπεν αὐτῷ" ὁ κύριός µου καὶ ὁ Δεός µου. «4έγει αὐ- 29
ω 3 ων ᾳ ο) , , ͵ / /

τῷ Ἰησοῦς: ὅτι ἑώρακάς µε, πεπίστευκας ' µακάριοι, οὗ μὴ ἰδόν-
τες, καὶ πιστεύσαντες.

Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰχσοῦς ἐνώπιον 80

- .. .“ ΚΛΤΑ.Ι9ΑΝΗΝ. 298
| τῶν μαθητῶν; ἃ οὐκ ἔστιν γεγραμµένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτω. «ΣΧ.
δι Ταῦτα δὲ γέγραπται, ἵνα πιστεύητε, ὅτι ᾿]ησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς
ὁ υἱὸς τοῦ 9εοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι

αὐτοῦ.

πο ο ΚΕΦ. ΚΛ.

ω Α 1 , ω ω µ Ρ,. Χχι.
1 ετὼ ταῦτα ἐφανέρῶσεν ἑαυτὸν πάλιν ᾿]ησοῦς τοῖς μαθηταῖς οο ον
-9 ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος ἐφανέρωσεν δὲ οὕτως. σαν
ς.,

ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς ὁ ΛΊεγόμενος «4ίδυμος, καὶ Να-

8 θαναἡλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλειλαίας, καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ

Ακ σηριν.

4 ἄλλοι ἔκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο. «4έγει αὐτοῖς Σέµων Πέτρος
ὑπάγω ἁλιεύειν. «4έγουσιν αὐτῷ ἐρχόμεδα καὶ ἡμεῖς σὺν σοὶ.
ἐξῆλθον, καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἓν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ

ὅ ἐπίασαν οὐδέν. Πρωΐας δὲ ἤδη γεινοµένης ἔστη ᾿Ιησοῦς εἰς
τὸν αἰγιαλὸν οὐ μέντοι ᾖδειδαν οἳ μαθηταὶ ὅτι ᾿]ησοῦς ἐστιν.
4έγει οὖν αὐτοῖς ᾽Ιησοῦς' παιδία, µή τι προσφάγιον ἔχετε;

6 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ: οὔ. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς βάλετε εἰς τὰ δε-

Ὁ. Ἑιὰ µέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον, καὶ εὑρήσετε' ἔβαλον οὖν, καὶ

2 3 2 » ν
οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυον ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἠχθύων.

μα -Ὁ-“

5 «ς . ω .
7 «4έγει οὖν ὃ μαθητὴρ ἐκεῖνορ ὃν ἠγάπα ὁ ᾿]ησοῦς, τῷ Πέτρῳ" ὁ
Κύριος ἐστίν. Σίμων οὖν Πέτρος, ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριος ἐστὶν, τὸν
ἐπενδύτην διεξώσατο, ἦν γὰρ γυμνὸς, καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν
8 θάλασσαν. Οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πΛοιαρίω ᾖλθον, οὐ γὰρ
5 Δ 9 3 ϱν ν ϱ) εν. ς ο. , ’ .
ἦσαν μακρᾶν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλὰ ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων σύρον-
Δ : ν ’ 6 οὰ ω
9 τες τὸ δίχτυον τῶν ἰχθύων. ἵὸς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέ-
2 ν) / 3 2 / 9 , 5
πουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην, καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον, καὶ ἄρτον.
ι 2 μ ος ο ΄ α ω
10 4έγει αὐτοῖς Γησοῦς' ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίῶν ὧν ἐπιάσατε νῦν.
2 5’ , ν
1 4νέβη οὖν Σίμων Πέτρος, καὶ εἵλκυσεν τὸ δύκτυον εἰς τὴν γῆν,
3 ”
μεστὸν ὐχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντηκοντατριῶν' καὶ τοσούτων
| ./ 9 , - ο ο»
12 οντων. οὐκ ἐδχίσθη τὸ δίκτυον. «4έγει αὐτοῖς ᾿Γησοῦς: δεῦτε,

. ι 9 Ἡ υ ὥ . .
ἀριστήσατε. Οὐὗδεὶς ἐτόλμα τῶν μαθητών ἐξετάσαι αὐτὸν, σὺ

224 ΕΥΑΤΓΕΛΙΟΝ ΚΑΤΑ 19ΑΝΗΝ.

σ 5 ς , -
ΧΧΙ. «τίς εὖ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριος ἐστέν. Ἔρχεται᾽ 1ησοῦς, καὶ λαμβάνει 18
τὸν ἄρτον, καὶ δίδωσιν αὐτοῖς, καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως' Τοῦτο ἤδη 14

τρίτον ἐφανερῶθη ᾿Ιησοῦς τοῖς μαθηταῖς, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.

ιο) 5 3 / .ν 6 ω
π Οτι οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίµωνι Πέτρῳ ὁ᾿ ησοῦς' Σί- 16
καῖσοιΊη[ια, ” / 2 νΜ / κ μ
δ[ο ούα. μων ᾿]ωάνου Ἀ, ἀγαπᾷς µε πλέον τούτων; λέγει αὐτῷ' ναὶ Κύριε
σαρ. 1. 45, ι

αι οἱ λ οὰ [κά » 4 2 ή / . 2
αι Ἠλν! [ ο ά ω) (ι ἡ
ππων ή συ οὗδας Ότι φιλῶ σε. «4έγει αὐτῷ' βόσκε τα ἀρνία µου. «4έγει ἵθ

ο τοἱ]ηιι- 3. ω . 2 / 3 ν ο.
ἱεπαίίοη. αὐτῶ πάλιν δεύτερον Σίμων ᾿]ωάνου, ἀγαπᾶς µε; λέγει αὐτῷ

ναὶ Κύριε᾽ σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. 4έγει αὐτῷ ποίµαινε τὰ προ-
βάτιά µου. 4έγει αὐτῷ τὸ τρίτον Σίμων ᾿Ιωάνου, φιλεῖςμε; ἕλυ - 17
πήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον φιλεῖο µε; καὶ εἶπεν
Κύριε, πάντα σὺ οἶδας γεινώσκεις ὅτι φι]ῶ σε. «4έγει αὐτῷ
᾿Γησοῦς' βόσκε τὰ προβάτιά µου. ᾽μὴν ἁμὴν Λέγω σοι, ὅτε ἧς 18
νεώτερος, ἐξώννυες σεαυτὸν, καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες' ὅταν.
δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος ξάσει σε, καὶ οἴσει
ὅπου οὐ θέλεις. Τοῦτο δὲ εἶπεν, σηµαίνων ποίῳ Θανάτῳ δοξάσει 19
τὸν 8εόν. Καὶ τοῦτο εὐπῶν, Λέγει αὐτῷ' ἀκολούθει µοι. Ἔπιστρα- 20
φεὶς ὁ Πέτρος βλέπει τὸν µαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ ᾿ Ιησοῦς, ἄκολου-
θοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ, καὶ.
εἶπεν Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε; Τοῦτον οὖν ἰδῶν ὃ Πέ- 2!
τρος, Λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ" Κύριε, οὗτος δὲ τί; «4έγει αὐτῷ ὁ ᾿]ησοῦς: 5)
ἐὰν αὐτὸν Θέλω µένειν ἕως ἔρχομαι, τέ πρὸς σὲ; σύμοι ἀκολούθει.
Ἐξῆλθεν οὖν οὗτος ὁ Λόγος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς, ὅτι ὁ µαθητὴς 58
ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει' οὐκ εἶπεν δὲ αὐτῷ ὃ ᾿]ησοῦς ὅτι οὐκ
ἀποθνήσκει' ἀλλ’ ἐὰν αὐτὸν θέλω µένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ;

Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητής ὁ καὶ μαρτυρῶν περὶ τούτων, καὶ ὁ 34
γράψας ταῦτα ΄ καὶ οἴδαμεν ὅτι ἆληθὴρ αὐτοῦ ἤ μαρτυρία ἐστίν.
Ἔστιν δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ἃ ἐποίησεν ὃ ᾿]ησοῦς, ἄτινα ἐὰν γράφη- 25
ται καθ’ ἓν, οὐδ) αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρήσειν τὰ γραφόμενα
βιβλία. |

ΚΑΤΑ ΙΦΑΝΗΝ.

225

ΠΡΑΞΕΙΣ
ΑΠΟΣΤΟΛ ΑΘ Ν.

ΚΤΦ, Α.

6ΑΡ. 1.
1 Ἔὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, Α

9 ὧν ἤρξατο Ἰησοῦς ποιεῖῦν τε καὶ διδάσκειν, ἄχρι ᾗς ἡμέρας ἐντει-

» 6
Λάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ πνεύματος ἁγίου, οὓς ἐξελέξατο,

µ . μμ, ΝΔ, ην
8 ὀνελήμφθη Ἀ. Οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ξῶντα μετὰ τὸ παθεῖν οὀνειή-

ω , ν Φη.
αὐτὸν, ἐν πολλοῖς τεκµήηρίοις, δι᾽ ἡμερῶν τεσσεράκοντα Ἀ ὁπτα- ο κ;

. ω , ω . τεσσαρά-
4 φόµενος αὐτοῖς, καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Δεοῦ. Καὶ ἱτοντα,
, , .- » νο [ 4 ,
συναλιζόµενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπο Περοσολυμων» µή χωρί-
2 Δ [ νο , - λ Ὃ α) 3 . 2. πι.
ξεσθαι, ἆλλα περιµένειν την ἐπαγγελίαν.Ἐ τοῦ πατρος., ην ἠκοῦ-,ογγεὶ ού.
ε] ’ - α ᾳ
ὅ σατέµου. Ὅτι Ἰωάνης μὲν ἐβάώπτισεν ὑδάτι, ὑμεῖς δὲ ἐν πνεύ- ἄαθ.
ϐ µατι βαπτισθήσεσθε ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας. Οἳ
4 οἱ / 2 / 5 , . , 3 »
μὲν οὖν συνελθὀντες, ἠρῶτων αὐτὸν, λέγοντες ' κύριε, εἰ ἐν τῷ
7 χρόνῳ τούτω ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἱσραήλ. Εἶπεν |
οὖν
5αρεγας ἡἶ-

5 ι ον, 5 ω - «
οὖν Ἀ πρὸς αὐτοὺς" οὐχ ὑμῶν ἐστιν γνῶναι Ἰρόνους ἤ καιροὺς

ς ς λ 2 ν 2. Δ .
8 οὓς ὁ πατήρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ. ἄλλα Λήμφεσθε Ἔ δύνα- «2.ω,
3 , ν ϐ Γ ΄ 3 2 ς ως Ν ο /
μιν ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐφ᾽ ὑμᾶς' καὶ ἔδεσθέ µου

μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαµα-

' /{ - ν ν ΝΔ 3 ὰ
ϱ ρείᾳ, καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. Καὶ ταῦτα εἰπῶν, αὐτῶν βλε-

6 ὧ -
πόντων ἐπῄρθη, καὶ νεφέλή ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν
ες 2 , 5 Δ 9 Δ /
10 αὐτῶν. Καὶ ὥς ἀτενίζοντες ἠδαν εἰς τον οὐρανον, πορευομένου
α 2 .

αὐτοῦ, καὶ ἐδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθήσεσι

11 Λευκαῖς. Οἳ καὶ εἶπαν' ἄνδρες Γαλειλάῖοι, τὲ ἑστήκατε βλέπον-
Δ 3 λ οἱ 52 ω 6 2 ᾿ 3 2 ο »

τες εἰς τὸν οὐρανὸν; οὗτος ὁ Ιησοῦς ὁ ἀναλημφθεὶς Ἀ ἀφ᾿ ὑμῶν κα. πι.
νυν ὁ ἀγαληφ.
εἶς τὸν ουὐρανὸν, οὕτως ἐλεύσεται ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν
πορευόµενον εἰς τὸν οὐρανόν.

19 Τότε ὑπέστρεφαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλου-
16

226 ΠΡΑΠΕΙΣ

Ι. µένου Ἐλαιῶνος, ὃ ἐστιν ἐγγὺς Ἱερουσαλὴμ, δαββάτου ἔχον ὁδόν.
Καὶ ὅτε εἰσῆλθον εἰς τὸ ὑπερῷον, ἀνέβησαν οὗ ἦδαν κπαταμένον- 19
τες, ὅ τε Πέτρος, καὶ Ἰωάνης, καὶ Ἰάκωβος, καὶ νδρέας, Φί-

Λήνκθ. Άιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶ Ἰήαθβαῖος Ἐ, Ἰώκωβος
᾽λφαίου καὶ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς, καὶ Ἰούδας Ἰακώβου. Οὗ- 14
τοι πάντες ἧσαν προσκαρτεροῦντερ ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ, |

ΒἙ σὺν γυναιξὶν, καὶ Μαριὰμ τῇ μητρὶ Ἰησοῦ, καὶ σὺν τοῖς
ἀδελφοῖς αὐτοῦ. Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραιο ταύταις ἀναστὰς Πέ- 1δ
τρο ἐν µέσω τῶν ἀδελφῶν., εἶπεν' ἦν τε ὄχλος ὀνομάτων
ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὣς ἑκατὸν εἴκοσι. άνδρες ἀδελφοὶ, ἔδει πλη- 16
ρωθῆναι τὴν γραφήν ἣν προεῖπε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιόν διὰ στόµα-

τυς 4αυεὶὸ περὶ Ἰούδα τοῦ γενοµένου ὁδηγοῦ τοῖς συΛλλαβοῦσιν
αντι,

ἡμεῖν Ἰησοῦν. Ὅτι κατηριθµηµένος ἦν ἐν ἡμῖν Ἐ, καὶ ἔλαχεν τὸν κΛῆ- 11

ϱον τῆς διακονίας ταύτης. Οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ 18
μισθοῦ τῆς ἀδικίας' καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκήησεν µέσος,
καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ. Καὶ γνωστὸν ἐγέ- 19
νετο πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ, ὥστε κληθῆναι τὸ χω-

. 1ά]- --- Ὀ.. |
ων θίον ἐκεῖνο τῇ Ἀ διαλέκτῳ αὐτῶν, ἀκελδαμὰχ, τουτέστιν χῶ-

ας ρίον αἵματορ. ΙΓέγραπται γὰρ ἐν βίβλω φαλμῶν ' γενηθήτω ἡ 20
ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρημος, καὶ μὴ ἔδτω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ, καὶ
τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ Ίαβέτω ἕτερος. «4εἲ οὖν τῶν συνεΛλθόντων 9ἱ
ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόνῳ, ὦ εἰσῆλθεν καὶ ἐξῆλθεν ἐφ᾽ ἡμᾶς
ὁ κύριος Ἰησοῦς, ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος Ἰωάνου ἕως 39
τῆς ἡμέρας ᾗς ἀνελήμφθη ἀφ᾽ ἡμῶν, μάρτυρα τῇς ἀναστάσεως
αὐτοῦ σὺν ἡμῖν γενέσθαι ἕνα τούτων. Καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ 328

ἵμ τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν, ὃρ ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Μαθθίαν Ἡ. |

δε οἱ Πα. Γρ) προσευξάµενοι εἶπαν ' σὺ κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνά- 34
δειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα. «4αβεῖν τὸν τόπον 2ὔ
τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς, ἀφ᾽ ᾗς παρέβη Ἰούδας, πο-
ρευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον. [Καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτοῖς, 26
καὶ ἔπεσεν ὃ κλῆρος ἐπὶ Μαθθίαν, καὶ συγκατεψηφίόθη μετὰ

ν 3
τῶν ἔνδεχκα ἀποστόλων.

ΑΠΟΣΤΟΔΛΕΡΟΝ. 22]

ΚΕΦ. ΕΒΕ.
6ΑΡ, Π.
! καὶ ἐν τῶ συνπληροῦσθαι Ἐ τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς, ἦσαν το μι
/ ς ω ον 9) ν δν, ” ω 2 ο συμ.
ο πάντες ὁμοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό. Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐν τοῦ οὐρανοῦ
5 νὰ , ν Ὠ 4 ΄ ο Δ
ήχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν
9 οἶκον οὗ ἦσαν καθήµενοι. Καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριξόµε-
ναι γλῶσσαι ὥσεὶ πυρὸς, καὶ ἐκάθισεν ἐφ᾽ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν.
4 Καὶ ἐπλήσθησαν πάντες πνεύματος ἁγίου, καὶ -ἤρξαντο Λαλεϊῖν
ἑτέραις γλώσσαις, καθὼς τὸ πνεῦμα ἐδίδου ἀποφδθέγγεσθαι αὐ-
ὅ τοῖς. σαν δὲ ἐν Ἱερουσαλὴμ κατοικοῦντες Ἰουδαῖοι, ἄνδρες εὖ-
6 Λαβεῖς, ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν. Γενομένης δὲ
τῆς φωνῆς ταύτης, συνῆλθε τὸ πΛ]ῆθος, καὶ συνεχύθη᾽ ὅτι ἥκου-
7 σεν εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ Λλαλούντων αὐτῶν. ᾿Εξίσταντο
δὲ καὶ ἐθαύμαξον, Λέγοντες' οὐχὶ ἐδοὺ πάντες οὗτοι εἰσὶν οἱ Λα-

ο

8 Λοῦντες Γαλειλαῖοι;: Καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ

0 διαλέκτω ἡμῶν ἓν ᾗ ἐγεννήθημεν; Πάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ .4ίλα-
µεύται Ἀν καὶ οὗ κπατοικοῦντες τὴν Μεσοποταµίαν, Ἰουδαίαν τε ἰλαμίται,
καὶ Καππαδοκίαν, ἸΠόντον καὶ τὴν ᾿Ασίαν, Ὀρυγίαν τε καὶ

10 Παμφυλίαν, Αἴγυπτον, καὶ τὰ µέρη τῆς 4ιβύης τῆς κατὰ Κυ-
ρήνην, καὶ οἱ ἐπιδημοῦντες Ῥωμαῖοι, Ἰουδαῖοί τε καὶ προσήλυ-

1 τοι, Κρῆτες καὶ 4ραβες, ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμὲ-

:.419 τέραις γλὠσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ 9εοῦ. Ἐξίσταντο δὲ πάντες
καὶ διηποροῦντο, ἄλλος πρὸς ἄλλον Λέγοντες' τί Θέλει τοῦτο

18 εἶναι; Ἕτεροι δὲ διαχλευάξοντες ἔλεγον ' ὅτι γλεύκους µεμεστα-
µένοι εὐσίν.

14. Σταθεὶς ὃξ ὁ Πέτρος σὺν τοῖς ἔνδεκα, ἐπῇρεν τὴν φωνὴν
᾽αὐτοῦ, καὶ ἀπεφθέγξατο αὐτοῖς' ἄνδρες Ἰουδαῖοι, καὶ οἳ κατοι-
ποῦντες Ἱερουσαλὴμ πάντες, τοῦτο ὑμῖν γνωστὸν ἔότω, καὶ ἐνω-

16 τίσασθε τὰ ῥήματά µου. Οὐ γὰρ, ὡς ὑμεῖς ὑπολαμβάνετε, οὗ-

16 τοι μεθύουσιν ἔδτιν γὰρ ὥρα τρίτη τῆς ἡμέρας ' ἀλλὰ τοῦτό

11 ἐστιν τὸ εἰρήμένον διὰ τοῦ προφήτου Ἰωήλ. Καὶ ἔόται µε-----

͵ 153

Π.

κ 2. Την
1 ο
ὠδίνας,

225 ΠΡΑΞΕΙΣ

λ ”ω / 5 4 9 -. ὅ ΑΔ ο) / / ο] ωμά
τὰ ταῦτα, λέγει ὁ θεὺς, ἐκχεωῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός µου ἐπὶ πᾶ-
σαν σάρκα καὶ προφητεύσουσιν οἳ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέ-

ϱ ων ' ῤ , ϱ κό 6 3 Γ]
ϱὲς ὑμῶν, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται, καὶ οἱ πρε-
σβύτεροι ὑμῶν ἐνυπνίοις ἐνυπνιασθήσονται. Ἰαί γε ἐπὶ τοὺς
δούλους µου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας µου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις
ἐκχεώ ἀπὸ τοῦ πνεύματός µου, καὶ προφητεύσουσιν. Καὶ δώσω
- 3 .ω”. ὁ ω . ” ' ον

τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω, καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω, αἷμα
καὶ πῦρ καὶ ἀτμείδα καπνού. Ὁ ἥλιος µεταστραφήσεται εἰς σκό-
τος, καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμα. πρὶν ἢ ἐλδεῖν ἡμέραν κυρίου τὴν
μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ. Καὶ ἔσται, πᾶς ὃς ἐὰν ἐπικαλέσηταυ τὸ
ὄνομα κυρίου, σωθήσεται.

άνδρες ἰδραηλείται Ἀ, ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους
Ἰησοῦν τὸν Ναξωραῖον, ἄνδρα ἀποδεδειγμένον ἀπὸ τοῦ 9εοῦ εἰς
ὑμᾶς δυνάµεσι καὶ τέρασι καὶ σηµείοις οἷς ἐποίησεν δι αὐτοῦ
ὁ θεὸς ἐν µέσω ὑμῶν, καθῶς αὐτοὶ οἴδατε. Τοῦτον τῇ ὠὧρισ-
µένῃ βουΛῇ καὶ προγνῶώσει τοῦ 9εοῦ ἔκδοτον διὰ χειρὸς ἀνόμων
προσπήξαντες ἀνείλατε. Ὃν ὁ θεὸς ἀνέστησε, Λύσας τὰς ὧδεί-
νας Ἐ τοῦ θανάτου, καθότι οὐκ ἠν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτὸν

ς. 2 3 ν 3 λ / 5 ος / λ {
ὑπ᾿ αὐτοῦ. «4ανυεὶὸ γὰρ λέγει εἰς αὐτὸν" προωρώµην τὸν κύ-

ν , 4 Δ 5 » 2 ϱ Ν
ριον ἐνῶπιόν µου διὰ παντος, Οτι ἐκ δεξιῶν µου ἐστὶν, ἵνα μὴ

ϱ » ϱ
σαλευθῶ. «14ιὰ τοῦτο ηὐφράνθή µου ἤ καρδία, καὶ ἠγαλλιάσατο
ἡ γλῶσσά µου ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ µου κατασκηνῶσει ἐπ᾽ ἐλπίδι,
ὅτι οὔὖκ ἐγκαταλείψεις τὴν φυχήν µου εἰς ἄδην, οὐδὲ δώσεις τὸν
ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν. Ἐγνώρισάς µοι ὁδοὺς ζωῆς" πλη-
ρώσεις µε εὐφροσύνης μετὰ τοῦ προσώπου σου. ᾿ἄνδρες ὧδελ-
φοὶ, ἑξὸν εἰπεῖν μετὰ παῤῥησίας πρὸς ὑμᾶς περὶ τοῦ πατριάρχου
4αυεὶδ., ὅτι καὶ ἐτελεύτήσεν καὶ ἐτάφη, καὶ τὸ μνῆμα αὐτοῦ
ἐστιν ἐν ἡμῖν ἄχρι τῆς ἡμέρας ταύτης. Προφήτης οὖν ὑπάρχῶν,
] ἰδ ὴ σα [κά . 3 σ : 2 ν 6 8. Δ 9 ν ν 16. ’

καὶ εἰδῶς ὅτι ὕρκω ὤμοσεν αὐτῷ ὁ Θεὸς, ἐκ καρποῦ τῆς ὀσφύος

18

19

20

οἱ

29

9ὃ

27

28
29

50

αὐτοῦ καθίσαι ἐπὶ τὸν Δρόνον αὐτοῦ. Προϊδὼν ἐλάλησεν περὶ 81

τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἀριστοῦ, ὅτι οὔτε ἐνκατελείφθη Ἐ εἰς ἄδην,

οὐδὲ ᾖ σὰρξ αὐτοῦ εἶδεν διαφθορᾶν. Τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ἀνέσ- 85

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. . 939

88 τήσεν ὁ Θεὸς, οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμὲν μάρτυρες. Τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ
,ω ϱ ν ς '
δεοῦ ὑψωθεὶς., τήν τε ἐπαγγελίαν τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου Λα-

! η . 4 ”. ν ει ςἘ ω ᾽ ’ }
βῶν παρα του πατρος, ἐξέχεεν τοῦτο 0 υμεῖς καὶ βλέπετε κο

84 ὠπούετε. Οὐ γὰρ «4αυεὶδ ἀνέβη εἰς τοὺς οὐρανοὺς ' λέγει δὲ αὐ- -

86 τὸς' εἶπεν ὁ Ἀ κύριος τῷ πυρίῳ µου κάθου ἐκ δεξιῶν µου, ἕως
90 ἂν 9ῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. ᾽4σφαλῶς
οὖν γεινωσκέτω Ἀ πᾶο οἶκος Ἰσραὴλ, ὅτι καὶ κύριον αὐτὸν καὶ
Χριστὸν ἐποίήσεν ὁ δεὸς τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε.
87 ᾽4κούσαντες δὲ κατενύγήσαν τὴν καρδίαν, εἶπόν τε πρὸς τὸν
Πέτρον καὶ τοὺς Λοιποὺς ἀποστόλους ' τί ποιήσωµεν, ἄνδρες ἀδελ-
88 φού; Πέτρος δὲ πρὸς αὐτοὺς" µετανοήῄσατε, καὶ βαπτισθήτω
ἕκαστος ὑμῶν ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν τῶν
ἁμαρτιῶν ' καὶ Λήμψεσθε Ἀ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου πνεύματος
90 Ὑμῖν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν, καὶ πᾶσι τοῖς
40 εἰς μακρὰν, ὕσους ἂν προσκαλέσηται κύριος ὁ θεός ἡμῶν. Ετέ-
ροις τε Λόγοις πλείοσιν διεμαρτύρατο, καὶ παρεκάλει αὐτοὺς, Λέ-
41 γων' σωθῆτε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς ταύτης. Οἳ μὲν οὖν
ἀποδεξάμενοι τὸν λόγον αυτοῦ, ἐβαπτίσθήσαν καὶ προσετέθη-
σαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχείλιαι.
45 Ἔσαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων, καὶ
49 τῇ κουνωνίᾳ τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου, καὶ ταῖς προσευχαῖς. ἜἘγεί-
νετο " δὲ πάσῃ φυχῇ φόβος πολλὰ δὲ τέρατα καὶ σημεῖα διὰ
44 τῶν ἀπυοστόλων ἐγείνετο Ἅ. Πάντες δὲ οἱ πιστεύόαντες ἐπὶ τὸ
46 αὐτὸ εἶχον ἄπαντα κοινά. Καὶ τὰ κτήµατα καὶ τὰς ὑπάρξεις ἐπί-
πρασκον, καὶ διεμέριξον αὐτὰ πᾶσιν, καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν.
46 Καθ’ ἡμέραν τε προσκαρτεροῦντερ ὑὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ [ερῷ

{

2
κλῶντές τε κατ οἶκον ἄρτον, µετελάμβανον τροφῆς ἐν ἀγαλλιά-
47 σεν καὶ ἀφελότητι καρδίας. «4ὐνοῦντες τὸν 9εὸν, καὶ ἔχοντες χά-
ϱιν πρὸς ὅλον τὸν Λαόν. Ὁ δὲ κύριος πφοσοτίδει, τοὺς σωξομένους

καθ.) ἡμέραν ἐπὶ τὸ αὐτό.

.κὸ
δυρ: ογκζἷ-
ία.

κ δη.
γιν.

. 2 πι.

Λήψ.

200. ἨΠΡΑΕΠΙΣ

159. Ἡ.

ΌλΡ. Πτ ΠΠέτρος δὲ καὶ Ἰωάνης ἀνέβαινον εἰς τὸ ἑερὸν ἐπὶ τὴν ὥραν Ἱ
τῆς προσευχῆς τὴν ἐνάτην. ἃΚαΐ τις ἀνὴρ χωλὸς ἐκ κοιλίας 3
μητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων, ἑβαστάξετο" ὃν ἐτίθουν καθ᾽ ἡμέραν
πρὸς τὴν θύραν τοῦ [εροῦ τὴν Λεγομένην ὡραίαν, τοῦ αὐτεῖν
ἐλεημοσύνην παρὰ τῶν εἰδπορευομένων εἰς τὸ ἱερόν. Ὃς ἰδὼν ἃ.
Πέτρον καὶ Ἰωάνην μέλλοντας εἰσιέναι εἰς τὸ ἑερὸν, ἠρώτα έλεη-

µοσύνην Λαβεῖν. ᾽Ατενίσας δὲ Πέτρος εἶς αὐτὸν σὺν τῷ Ἰωάν- 4

ὧτ

κΙι ᾱ, εν 3 . / ς. » ο ν 3 ο 3. αν »
οωπάαρίς Π 5 εἶπεν βλέψον εἰς ἡμᾶς. Ο δὲ ἐπεῖχεν αὐτοῖς, προσδοκῶν
2 τέπαρ᾽ αὐτῶν Λαβεϊῖν. Εἶπεν δὲ Πέτρος" ἀργύριον καὶ χρυσίον 6
2 µ / ν ασ ν΄ , ο. 9 2. /
οὐχ Όὑπάρχει μοι 9 δὲ ἔχω, τοῦτο σοι δίδωµι᾽ ἔν τῷ ὀνόματι
Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἸΝαξωραίου περιπάτει. «Καὶ πιάσας αὐτὸν ὔἼ
ο ϱ Ν ” 2 . -” 3 9 ιά
τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἤγειρεν αὐτὸν παραχρῆμα δὲ ἐστερεώθησαν
αἲ βάσεις αὐτοῦ καὶ τὰ σφύρα. ἈΚαὶ ἐξαλλόμενος ἔστη, καὶ 8
περιεπάτει' καὶ εἰσῆλθεν σὺν αὐτοῖς εἰς τὸ ἱἑερὸν, περιπατῶν
καὶ ἀλλόμενος, καὶ αἰνῶν τὸν 9εόν. Καὶ εἶδεν πᾶς ὁ λαὸς αὐτὸν 9
περιπατοῦντα καὶ αἰνοῦντα τὸν Θεὸν' Ἐπεγείνωσκον δὲ αὐτὸν 10
ιά αἱ 5 « 9 η 5 ’ , 9 4 ” «ε ,
ὔτι οὗτος ἦν ὁ πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην καθήμενος ἐπὶ τῇ ὡραία
. πύλΛῃ τοῦ Γεροῦ” καὶ ἐπλ]ήσθησαν θάμβους καὶ ἐκστάσεως ἐπὶ τῷ
συμβεβηκότι αὐτῷ.

Κρατοῦντος δὲ αὐτοῦ τὸν Πέτρον καὶ τὺν Ἰωάνην, συνέ- 11
δραμεν πᾶς ὁ Λαὸς πρὸς αὐτοὺς ἐπὶ τῇ στοᾷ τῇ καλουμένῃ Σο-
λομῶντος, ἔκθαμβοι. Ἰδὼν δὲ ὃ Πέτρος ἀπεκρίνατο πρὸς τὸν 13

᾽ . ” ῃ , Χε Γ / 9 3 [ή ἉἈ 6 ο ,

ἑ ἂν π. αον᾿ ἄνδρες ἐσραγηλείται Ἔ, τί Δαυμάξετε ἐπὶ τούτω; η ἡμῖν τί
ϱ. 2 , ο , / Δι 2 , ’ ω

ἀτεγίξετε, ὥς ἰδίᾳ δυνάμει η εὐσεβείᾳ πεποιηκὀὸσιν τοῦ περιπα-
τεῦν αὐτὸν; Ὁ θεὸς 4βραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακῶβ. ὃ θεὸς τῶν 18

πατέρων ἡμῶν ἐδόξασεν τὸν παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν. ὃν ὑμεῖς μὲν

παρεδώκατε, καὶ ἠρνήσασθε κατὰ πρὀσωπον Πειλάτου, κρείναν-
λιπ, τος Ἀ ἐκείνου ἀπολύειν. Ὑμεῖς δὲ τὸν ἅγιον καὶ δίκαιον ἠρνήσ- 14

πρίν,
ασθε, καὶ ἠτήσασθε ἄνδρα φυνέα χαρισθῆναι ὑμῖν. Τὸν δὲ ἆρ- 5

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 991

---.Ἀ--υ--υ---- ..... νε
χηγὸν τῆς ξωῆς ἀπεκτεινατε, ον ο δεος ηγειρεν ἐκ νεκρῶν, οὗ ΠΠ.

16 ἡμεῖς μάρτυρες ἐσμὲν' Καὶ τῇ πίστει τοῦ ὀνόματορ αὐτοῦ,
τοῦτον, ὃν θεωρεῖτε καὶ οἴδατε, ἐδτερέωσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ” καὶ
ἡ πίστις ἡ δι αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν ὁλοκληρίαν ταύτην ἀπέ-

17 ναντι πάντων ὑμῶν. Καὶ νῦν, ἀδελφοὶ, οἶδα ὅτι κατὰ ἄγνοιαν

18 ἐπράξατε, ὥσπερ καὶ οἳ ἄρχοντες ὑμῶν. Ὁ δὲ 9εὸς ἃ προκατήγ-
γειλεν διὰ τόµατος πάντων τῶν προφητών, παθεῖν τὸν Χριστὸν

19 αὐτοῦ, ἐπλήρωσεν οὕτως. ἸΜετανοήσατε οὖν καὶ ἐπιστρέφατε,
πρὸς τὸ ἐξαλειφθῆναι ὑμῶν τὰς ἁμαρτίας ' ὕπως ἂν ἔλθωσιν και-

20 ροὶ ἀναφύξεως ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου, καὶ ἀποστείλῃ τὸν

21 προκεχειρισμένον ὑμῖν Χριστὸν Ἰησοῦν, ὃν δεῖ οὐρανὸν μὲν δέ-
ἔασθαι ἄχρι χρόνων ἀποκαταστάσεως πάντων ὧν ἐλάλησεν ὁ
Θεὸς διὰ στόματος τῶν ἁγίων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος αὐτοῦ προφητών.

22 Μωῦσῆς μὲν εἶπεν ὅτι προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει κύριος ὁ
θεὺς ἐκ τῶν ἀδελφών ὑμῶν, ὡς ἐμὲ αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ

25 πάντα ὅσα ἄν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾶς' Ἔσται δὲ, πᾶσα φυχὴ, ῆτις
ὧν μὴ ἀκούσῃ τοῦ προφήτου ἐκείνου, ἐξολοθρευθήσεται Ἐ ἐκ "ἐξολεῦ.

94 τοῦ Λαοῦ. Καὶ πάντε, δὲ οἳ προφῆται ἀπὸ 'Σαμουὴλ καὶ
τῶν καθεξῆς., ὅσοι ἐλάλησαν καὶ κατήγγειλαν τὰς ἡμέρας ταύ-

26 τας. Ὑμεῖς ἐστὲ υἱοὶ τῶν προφητών καὶ τῆς διαθήκης ᾗς ὁ
Θεὸς διέθετο πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, Λέγων πρὸς ἀβραὰμ΄
καὶ ἐν τῷ σπέρµατί σου εὐλογηθήσονται πᾶσαι αἲ πατριαὶ τῆς

26 γῆς. ὙἩμῖν πρῶτον ἀναστήσας ὁ 9εὸς τὸν παῖδα αὐτοῦ, ἀπέστει-

Λεν αὐτὸν εὐλογοῦντα ὑμᾶς, ἐν τῷ ἀποστρέφειν ἔκαστον ἀπὸ τῶν

πονηριών.

ΚΕ Φ, Δ.
6β0. ΙΥ.
4 {αλούντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν Λαὸν, ἐπέότησαν αὐτοῖς οἱ ἆἂρ- Θ
2 χιερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ὑεροῦ καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι. «4{ιαπο-
νούμενοι διὰ τὸ διδάσκειν αὐτοὺς τὸν λαὸν, καὶ καταγγέλλειν ἐν

- 3 ω 2 ω µη
ὃ τῷ Ἰησοῦ τὴν ἀνάστασιν τὴν ἐκ νεκρῶν. καὶ ἐπέβαλον αὐτοῖς

ΙΝ.

4 Πα οοἆ,

»2.Πι.

Ἴστρ.

90» ο ΠΡΛΕΒΙΣ

τὰς χεῖρας, καὶ ἔθεντο εἰς τήρήδιν εἰς τὴν αὗρίον' ἦν γὰρ ἐσ-

2.9. Μ Ἡ
πέρα δη. Πολλοὶ δὲ τῶν ἀκουσάντων τὸν λόγον ἐπίστευσαν

καὶ ἐγενήθη ἀριθμὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χειλιάδες πέντε. Ἐγένετο
δὲ ἐπὶ τὴν αὔριον συναχθῆναι αὐτῶν τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς
πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμματεῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ' Καὶ ”άννας
ὁ ἀρχιερεὺς καὶ Καϊάφας καὶ Ἰωάννης Ἀ καὶ «4λέξανδρος, καὶ ὅσοι
ἦσαν ἐκ γένους ἀρχιερατικοῦ. Καὶ στήσαντες αὐτοὺς ἐν τῷ µέσω,
ἐπυνθάνοντο' ἐν ποίᾳ δυνάμει ἢ ἐν ποίῳ ὀνόματι ἐποιήσατε τοῦ-
το ὑμεῖς:; Τότε Πέτρος πλησθεὶς πνεύματος ἁγίου εἶπεν πρὸς
αὐτοὺς ἄρχοντεςρ τοῦ Λαοῦ, καὶ πρεσβύτεροι, εἰ ἡμεῖς σήμε-
ϱον ἀνακρεινόμεθα ἐπὶ εὐεργεσία ἀνθρώπου ἀδθενοὺς, ἐν τίνι
οὗτος σέσωσται" Γνωστὸν ἔδτω πᾶσιν ὑμῖν καὶ παντὶ τῷ Λαῷ
Ἱσραὴλ Ἀ, ὅτι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναξωραίου, ὃν
ὑμεῖς ἐσταυρώσατε, ὃν ὁ 9εὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, ἓν τούτω οὗ-
τος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμῶν ὑγιής Οὗτός ἐδτιν ὁ λίδος ὁ
ἐξουθενηθεὶς ὑφ᾽ ὑμῶν τῶν οὐκοδόμων, ὁ γενόμενοθ εἰς κεφαλὴν
γωνίας" Καὶ οὖκ ἔδτιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὐδὲ γὰρ
ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδοµένον ἐν ἀνθρώποις,
ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ὑμᾶς.. |

Θεωροῦντες δὲ τὴν τοῦ Πέτρου παῤῥησίαν καὶ Ἰωάννου, καὶ
καταλαβόμενοι ὅτι ἄνθρωποι ἀγράμματοί εἶσιν καὶ ἰδιῶται, ἐθαύ-

µαξζον, ἐπεγείνωσκόντε αὐτοὺς ὅτι σὺν τῷ Ἰησοῦ ἠσαν, Τόντε ἄν-

3 μη ν Δ 2
-Δρωπον βλέποντες σὺν αὐτοῖς ἑστῶτα τὸν τεθεραπευμένον, ουδὲν

Σ τοῦ
5υροταάάἰ-
15.

εἶχον ἀντειπεῖν. Κελεύσαντες δὲ αὐτοὺς ἔξω τοῦ συνεδρίου ἀπελ-
θεῖν, δυνέβαλλον πρὸς ἀλλήλους. 4έγοντες' τίποιήσωµεν τοῖς ἄν-
/ ῃ ῤ/ 9 ς Ν κ , .. 5 ω
θρώποις τούτοις; ὅτι μὲν γὰρ γνῶστὸν σημεῖον γέγονεν δι᾽ αὐτῶν,
πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ φανερὸν, καὶ οὐ δυνάµεθα

λ

ἀρνεῖσθαι. ᾽άλλ᾽ ἵνα μὴ ἐπὶ πλεῖον διανεµηθῇ εἰς τὸν λαὸν, ἄπει-

/ : 2 μ- / . ω μι] ω. ὁ} . , "2 ε
λησώµεθα αὐτοῖς µηκέτι λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τούτῳ μηδενὶ ἄν-

θρώπων. ΄ Καὶ καλέσαντες αὐτοὺς, παρήγγειλαν φαθόλου μὴ
φθέγγεσθαι μὴ δὲ διδάσκειν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ Ἀ᾿ησοῦ. Ὁ δὲ

α’ 3 ὈΣ... / ΄
Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἀποπριθέντες εἶπαν πρὸς αὐτοὺς ᾽ εἰ δίκαιόν

6

15

ΙΤ

16

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 209

, ” το ο» ς » 3 . .- ελ] ω --
ἐστιν ἐνώπιον τοῦ 9εοῦ, ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ή τοῦ 9εοῦ, κρεί- ΙΥ.

, ᾿ , ἉΤία «ο ].
90 νατε. Οὐ δυνόµεθα Ἀ γὰρ ἡμεῖς, ἃ οἴδαμεν Ἀ καὶ ἠκούσαμεν, μὴ ο δημο

6
9Ι λαλεῖν. Οἳ δὲ προσαπειλησάµενοι ἀπέλυσαν αὐτοὺς, μηδὲν εὖ-
, Ν ω , πμ... νο ον νο. 3 / 2, πι.
ρίόκοντες τὸ πῶς κπολάσωσιν Χ αύτους, διᾶ τον λαον ᾿ Οτι παντὲρ πο]ώσων-

1 λ ω » 5 | τας.
9» ἐδόξαζον τὸν 9εὸν ἐπὶ τῷ γεγονότι. Ἐτῶν γὰρ ἦν πλειύνων τεσσε-
, κ.ὸ 32ο / κ νὰ ω ω ω , Χ 2, πι.
ράκοντα Ά ὁ ἄνθρωπος ἐφ᾽ ὃν γεγόνει3 τὸ σημεῖον τοῦτοτῆς ἠάσεωῶς. τεσσαρ.
ἕ {ία σον.

987 ᾽πολυθέντες δὲ ἠλθον πρὸ τοὺς ἰδίους., καὶ ἀπήγγειλαν 1Α

24 ὅσα πρὸς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ πρεσβύτεροι εἶπαν. Οἱ δὲ
ἀκούσαντες, ὁμοθυμαδὸν ᾖραν φωνὴν πρὸς τὸν θεὸν, καὶ εἶπαν
δέσποτα, σὺ ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν,

9 καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς' Ὁ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ά διὰ πνεύματος ἁγίου οι αι ῖα.
στόματος 4αυεὶδὃ παιδός σου εἰπὼν ' ἵνατί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ .

20 ἐμελέτησαν κενά; Παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ οἱ ἄρχον-
τες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ τοῦ Ἄρισ-

21 τοῦ αὐτοῦ. Συνήχθησαν γὰρ ἐπ᾽ ἀληθείας ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἐπὶ

τὸν ἅγιον παϊδά ὅου Ἰησοῦν, ὃν ἔχρεισας , Ἡρώδης τε καὶ Πόν- ἒν οισας.
98 τιος Πειλᾶτος, σὺν ἔθνεσιν καὶ λαοῖς Ἰσραήλ. Ποιῆσαι ὅσα ἡ χείρ
29 6ου καὶ ἡ βουλὴ προώρισεν γενέσθαι. Καὶ τὰ νῦν κύριε ἔπιδε ἐπὶ
τὰς ἀπειλὰς αὐτῶν, καὶ δὸς τοῖς δούλοις ὅου μετὰ παῤῥησίας πά-
80 σης λαλεῖν τὸν λόγον σου, ἐν τῷ τὴν χεῖρα ἐκτείνειν σε εἰς ἵασιν,
παὶ σημεῖα καὶ τέρατα γείνεσθαι Χ διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ ἁγίου μοι
δΙ παιδός σου Ἰησοῦ. Καὶ δεηθέντων αὐτῶν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ὦ |
ἦσαν συνηγµένοι, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες τοῦ ἁγίου πνεύματος,
καὶ ἐλάλοὺν τὸν λόγον τοῦ θεοῦ μετὰ παῤῥησίας.
ὃ2 .ποῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευόάντων ἦν καρδία καὶ ψυχἠ 1Β
µία” καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῶ ἔλεγον Χ ἴδιον εἷ- Είεγεν

8ὃ ναι, ἆλλ᾽ ἦν αὐτοῖς πάντα κοινά. Ἰαὶ δυνάμει μεγάλη ἀπεδί-
δουν τὸ μαρτύριον οἳ ἀπόστολοι τοῦ κυρίου Ἰησοῦ τῆς ἄνασ-
84 τάσεως, χάρις τε µεγάλη ἦν ἐπὶ πάντας αὐτούο. Οὐδὲ γὰρ ἐν-
δεὺς ἦν τις ἐν ἀὐτοῖς' ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρίων ἡἢ οὐχιῶν ὑπῆρ-
8 χον, πωλοῦντες ἔφερον τὰς τειμὸς Χ τῶν πιπρασκοµένων, καὶ σιμάς,

1η.

' 4 ”- , .1
ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ' διεδέδοτο Ἀ δὲ ἑκαάστῳδιεδίδετο.

204 ΠΡΑΕΗΙΣ

Ιν. καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν. Ἰωσὴφ δὲ, ὁ ἐπικληθεὶς Βαρνάβας 86
ἀπὸ τῶν ἀποστόλων., ὃ ἐστιν ἑρμηνευόμενον, υἱὸς παρακ]ήσεως
λευείτης, κύπριορ τῷ γένει, ὑπάρχοντος αὐτῷ ἀγροῦ, πωλή- δΊ
ὅας ἤνεγκεν τὸ χρήμα. καὶ ἔθηκεν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀπο-

στόλων.

ΚΕΡΦ. Ἡ.

ΟΑΡ.Υ. ] 4 , . , .) " , ο 9
1’ Ανὴρ δὲ τις 4νανίας ὀνόματι, συν Σαπφείρᾳ τῇ γυναικὶ αὐ- 1

τοῦ ἐἔπῶλησεν κτῆμα" Καὶ ἐνοσφίόατο ἀπὸ τῆς τιμῆς, συνειδυί- 2
«Ίιαοοὰ, ἠς Ἐ καὶ τῆς γυναικὸς καὶ ἐνέγκας µέρός τι, παρὰ τοὺς 'πό-
δας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν. Εἶπεν δὺ ὁ Πέτρος" ᾽Ανανία, διὰ 8
τί ἐπλήρωσεν ὁ Σατανᾶς τὴν καρδίαν σου, ψεύσασθαί σε τὸ πνεῦ-
μα τὸ ἅγιον, καὶ νοσφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου; Οὐ- 4
χὶ µένον., σοὶ ἔμενεν, καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσία ὑπῆρχεν; τί
ὅτι ἔθου ἐν τῇ καρδία σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώ-
ποις, ἀλλὰ τῷ Ξεῶ. ᾽άκούων δὲ ὁ ᾽άνανίαρ τοὺς Λόγους τούτους, ὅ
πεσὼν ἐξέψυξεν ᾿ καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκού-
οντας. ᾽άναστάντες δὲ οἳ νεώτεροι συνέστειλαν αὐτὸν, καὶ 6
ἐξενέγκαντες ἔθαφψαν. Ἐγένετο δὲ ὥς ὡρῶν τριῶν διάστηµα Ἱ
καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ μὴ εἰδυῖα τὸ γεγονὸς εἰδῆλθεν' ᾽Απεκρίθη 8
δὲ πρὸς αὐτὴν Πέτρος" εὐπέ μοι, εἰὖ τοδούτου τὸ χωρίον ἀπέ-
δοσθε; ἡ δὲ εἶπεν ναὶ, τοδούτου. Ὁ δὲ Πέτρος πρὸς αὐ- 9
τὴν τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμῖν πειράσαι τὸ πνεῦμα κυρίου; ἰδοὺ
οἱ πόδες τῶν θαψάντων τὸν ἄνδρα σου, ἐπὶ τῇ θύρα, καὶ ἐξοί-
σουσίν σε. Ἔπεσεν δὲ παραχρῆμα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ 10
ἑξέψυξεν: εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίόκοι, εὗρον αὐτὴν νεκρὰν, καὶ
ἐξενέγκαντες ἔθαφαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς. Καὶ ἐγένετο φόβος 11
μέγας ἐφ᾽ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν, καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας
ΙΔ ταῦτα. 4ιά τε τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγείνετο σημεῖα καὶ 12

, ν ο ο δώ. 5’ ς λ / ΄ -
«Ἱιποο. τέρατα πολλὰ ἐν τῷ ᾖαῷ καὶ ήσαν ὁμοθυμαδὸν πάντες ἐν τῇ

]ιοῖςο 5ἶπθ

τ. στοᾷ Σολομῶνος Ἡ. Τῶν δὲ Λοιπῶν οὐθεὶς ἑτόλμα κολλάσθαι 19

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 256

14 αὐτοῖς' ἆλλ᾽ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ Λαός. ΠΜᾶλλον δὲ προσετί-
Θεντο πιστεύοντες τῷ πυρίῳ, πλήθη ἀνδρῶν τὲ καὶ γυναικῶν.
16 Ὥστε καὶ εἰς τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς, καὶ τιθέναιν
ἐπὶ κλιναρίων καὶ κραβάττων Ἀ, ἵνα ἑρχομένου Πέτρου κάν ἤ σκιὰ
16 ἐπισκιάσει Ἐ τινὶ αὐτῶν. Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ
πόλεων Ἱερουσαλὴμ, φέροντερ ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ
πνευμάτων ἀκαθάρτων οἵ τινες ἐθεραπεύοντο ἄπαντες.
17 ᾽ναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἳ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖδα
18 αἴρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ξήλου Ἠ. Καὶ ἐπέβαλον
τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει
19 δημοσία. ᾿4γγελος δὲ κυρίου διὰ νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς
20 φυλακῆς ' ἐξαγαγῶν δὲ αὐτοὺς, εἶπεν Πορεύεσθε, καὶ σταθεν-
τες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ Λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύ-
21 τής. ᾽Ακούσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ ἑερὸν, καὶ
ἐδίδασκον. Παραγενόμενοι Ἐ δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ.
συνεκάλεσαν τὸ συνέδριον καὶ πᾶσαν τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν
22 Ἰσραὴλ' καὶ ἀπέστειλαν εἰς τὸ δεσµωτήριον, ἀγχθῆναι αὐτούς. Οἳ
δὲ παραγενόµενοι ὑπηρέται οὐχ εὗρον αὐτοὺς ἐν τῇ φυλακῇ ' ἆνα-
25 στρέψαντες δὲ ἀπήγγειλαν' «4έγοντες, ὅτι τὸ δεσμωτήριον εὖ-
ροµεν κεκλεισμένον ἐν πάσῃ ἀσφαλεία, καὶ τοὺς φύλακας ἑστῶ-
24 τας ἐπὶ τῶν θυρῶν' ἀνοίξαντες δὲ, ἔσω οὐδένα εὕρομεν. «ς
δὲ ἤκουσαν τοὺς Λόγους τούτους ὃ τε στρατηγὸς τοῦ ὑἱεροῦ
καὶ οἳ ἀρχιερεῖς, διηπόρουν περὶ αὐτῶν, τί ἂν γένοιτο τοῦ-
26 το. Παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς, ὅτι ἰδοὺ, οἳ

Α ν ϱ

ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν τῇ φυλακῇ, εἰἶσιν ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες,

΄
6

20 καὶ διδάσκοντες τὸν Λαόν. Τότε ἀπελθὼν ὁ στρατηγὸς σὺν
τοῖς ὑπηρέταις, ἠγεν αὐτοὺς, οὐ μετὰ βίας' ἐφοβοῦντο γὰρ
27 τὸν Λαὸν, μὴ Λιδασθῶσιν. ᾽άγαγόντες δὲ αὐτοὺς ἔστησαν ἐν
28 τῷ συνεδρίῳ᾽ καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὃ ἀρχιερεὺς' 4έγων'
παραγγελίᾳ παρηγγείλαµεν ὑμῖν μὴ διδάσκειν ἐπὶ τῷ ὀνόμα-
τι τούτῳ" καὶ ἰδοὺ, πεπληρώκατε τὴν Ἱερουσαλὴμ τῆς διδα-
χῆς ὑμῶν, καὶ βούλεσθε ἐπαγαγεῖν ἐφ᾽ ἡμᾶς τὸ αἷμα τοῦ ἆν-

15

Ἀ 3. ΠΙ.
παραγὲ-
νόµενος.

956 Ὅ ΠΡΑΒΒΙΣ

Υ. θρώπου τούτου. ᾽Αποκριθεὶς δὲ Πέτρος καὶ οἳ ἀπόστολοι, εἷ- 29
παν πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποι. Ὁ θεὸς τῶν 90
πατέρων ἡμῶν ἤγειρεν Ἰησοῦν., ὃν ὑμεῖς διεχειρίσασθε κρεμά-
όαντες ἐπὶ ξύλου. Τοῦτον ὁ θεὸς ἀρχηγὸν καὶ σωτῆρα ὕψωσεν 8
τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, τοῦ δοῦναι µετάνοιαν τῷ Ἱσραὴλ, καὶ ἄφεσιν
ἁμαρτιών. Καὶ ἡμεῖς ἐν αὐτῷ μάρτυρες τῶν ῥημάτων τούτων 5»

|) λ ος ν ο ρ .ς Ν ω ω ε
παν το. πνευμα το αγιον ἔδωκεν ὁ Όεος τοῖς πειθαρχοῦσιν

ΝΤ. ἰ. 2

διεπρειοναὐτῷ Οἱ δὲ, ἀκούσαντες διεπρίοντο Ἀ, καὶ ἐβούλοντο ἄνε- 8δ
του | ω 3 ’
Λλεῖν αὐὗτους.
: -- . Ἱ-
15 ναστας δέ τις ἐν τῷ συνεδρίῳ φαρεισαῖος, ὀνόματι Γα- 94
αλ : ν ν΄ µ 2)
μαλιὴΛ, νοµοδιδάσκαλος, τίμιος παντὶ τῷ λαῷ, ἐκέλευσεν ἔξω
4 « 9 -- --- ἵ---- 9 ’ ες .
βραχυ τους ἀνθρῶπους ποιῆσαι. «ίπε τε προς αύτους' ἄνδρες δῦ
ἰδραηλείται, προσέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις, τί
µέλλετε πράσσειν. Πρὸ γὰρ τούτων τῶν ἡμερών ἀνέστη Θευδᾶς, 86
λέγων εἶναί τινα ἑαυτὸν, ᾧ προσεκΛίθη ἀνδρῶν ἀριδμὸς ὣς
ῃ ο 2 9 η , κά 3 ’9. » »ν
τετρακοσίων ὃς ἀνηρέθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ,
διελύθησαν, καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν. Ι{ετὰ τοῦτον ἀνέδτη Ἰού- ὁ]7
ο ς ω ι αν ο. Μ
δας ὁ γαλειλαῖος, ἐν ταῖς ἡμέραις τῇς ἀπογραφῆς, καὶ ἀπέστησε
Λαὸν ὀπίσω αὐτοῦ" κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πώντερ ὕσοι ἐπεί-

: . : ν ες ος
"τὰ Θοντο αὐτῷ, διεσκορπίσθησαν. Καὶ τὰ Χ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπό- 58
ᾳυρετα αἶ- :
ιαῦ.

2 Δ ω 2 / ’ Ἡ 2 4 ο. υὰ 34
ὅτητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων, καὶ ἄφετε αὐτοὺς ὅτι ἐὰν
ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἡ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται.
Βὺ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δυνήσεσθε καταλύσαι αὐτοὺς, µήποτε 99'
6 α ν , Μ :
καὶ Δεομάχοι εὑρεθῆτε. Ἐπείσθησαν δὲ αὐτῷ καὶ προόκαλε- 40
ἷ , 3 ν
σάμενοι τοὺς ἀποστόλους, δείραντες παρήγγειλαν μὴ Λαλεῖν ἐπὶ
τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέλυσαν. Οἱ μὲν οὖν ἐπορεύοντο 4ἱ
., - ϱ : .-.
χαίροντες ἀπὸ προσώπου τοῦ συνεδρίου, ὅτι κατηξιώθησαν ὑπὲρ
ο. 32 - »᾿ 6 » ϱρ” »
κια οοἆ, τοῦ ὀνόματος Χ ἀτιμασθῆναι. Πᾶσαν τε ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ 45
3... 5 3 ; ’ { “3 / τι
κατ οἶκον οὖκ ἐπαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιξόμενοι τὸν

Χριστὸν Ἰησοῦν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΑΝ. 207

ἱ | . ΚΕΦ. ς,
-.. . σα. νι.
6 ’ ν ” Γ
ωὰ Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πΛληθυνόντων τῶν μαθητῶν, ἐγέ- 1
... . ᾿ -- ω ᾿ {ος , τα, :
νετο γογγνσµος τῶν εΛλΛηνιστῶν προς τους ἑβραίους, Οτι παρε-
» . ον , ω ν ορ.” 2 ν |
2 θεωροῦντο ἐν τῇ διακονία τῇ καθημερινῇ αἳ χῆραι αὐτῶν. Προσ-
καλεσάµενοι δὲ οἳ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν, εἶπαν᾽ οὐκ
᾿ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ, διακο-
«8 νεῖν τραπέξαι. Ἐπισκεφώμεθα δὲ, ἀδελφοὶ, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν -
µαρτυρουµένους ἑπτὰ, πλήρεις πνεύματος καὶ σοφίας, οὓς κα-
ὰ ταστήσοµεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης. Ημεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ
ὅ διακονία τοῦ Λόγου προσκαρτερήσοµεν. Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώ-
Ἴπιον παντὸς τοῦ πλήθους καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα
πλήρη πίστεως καὶ πνεύματος ἁγίου, καὶ Φίλιππον, καὶ Πρόχο-
“ρον, καὶ Νικάνορα Ἐ, καὶ Τείμωνα Ἐ, καὶ Παρμενᾶν, καὶ Νωκό- "3.

Κιπανω-
6 Ίαον προσήλυτον ἀντιοχέα. Οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστό- οϱα.

7 λων᾽ καὶ προσευξάµενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. Ἰκαὶ ὁ Λό- πμ
γος τοῦ θεοῦ ηὔξανεν, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν
ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα πολύς τε ὕχλος τῶν ἑερέων ὑπήκουον τῇ

8 πίστει. Στέφανος δὲ πλήρης χάριτος καὶ δυνάμεως ἐπούει τέρατα
καὶ σηµεία μεγάλα ἐν τῷ Λαῷ.

9 ᾿4νέστησαν δέ τινες τῶν ἕν τῆς συναγωγῆς τῆς Λεγομέ- ΤΗ
νήο Λιβερτίνων, καὶ Κυρηναίων, καὶ ᾽4λεξανδρέων, καὶ τῶν

10 ἀπὸ Κιλικίας καὶ ᾿Ασίας, συνξητοῦντες Ἡ τῷ Στεφάνῳ. Καὶ "7.1.

συς.
οὖκ ἴόχυον ἀντιστῆ η συφίᾳ καὶ τῷ πνεύ ὃ ἐλάλ |
ὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ πνεύµατι ᾧ ἑλάλει.
1 Τότε ὑπέβαλον ἄνδρας Λέγοντας, ὅτι ἀκηκόαμεν αὐτοῦ λαλοῦν-
12 τος ῥήματα βλάσφημα εἰς ΛΙωύσῆν καὶ τὸν 9εόν. «Ῥυνεκείνη-
/ κ 4 4 ι Ν - . Δ λ . κ 2. τι,
σών Ἀ τε τὸν Λαὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραµ- ο οεκόν.

ματεῖς' καὶ ἐπιστάντες δυνήρπασαν αὐτὸν, καὶ ἤγαγον εἷς τὸ
19 συνέδριον. Εστησών τὲ μάρτυρας φευδεῖς, Λέγοντας" ὁ ἄν-
. ὂρωπος οὗτος οὐ παύεται. λαῶν ῥήματα κατὰ τοῦ τόπου τοῦ

14 δ ; 4 ν ./ 3 ’ αν 3 ν /
αγίου τούτου καὶ τοῦ νόµου. -4κηκόαμεν γαρ αὐτοῦ Λεγον-

σΙ.

0ΟΛΡ, ΥΠ.

19

κ 2, Τῃ.

θλέψ.

κ 2...
τουτογ.
δι Πλ.

΄
λιμος.

258 ΠΡΑΡΒΒΙΣ

5 [) ν ε μ αἱ 4
το Οτι Ιησοῦς ὁ Ναξωραῖος οὗτος καταλύσει τὸν τόπον τοῦτον
9 / Νο «ε . .
καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἅ παρέδωκεν ἡμῖν Μωύσῆς. Καὶ ἀτενίσαντες
᾿ ν
Σἱς αὐτὸν πάντες οἱ καθεξόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ, εἶδον τὸ πρό-

9 ” 6 Ν / 3 /
σῶπον αὐτου ὥσεὶ πρὀσωπον ἀάγγελου.

Κτ Φ. ἆᾱ.

Πΐπεν δὲ ὁ ἀρχιερεὺς, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει. Ὁ δὲ ἔφη": "άνδρες

2 |) κ / 2 / . τς ν στ» / / ω
ἀδελφοὶ καὶ πατἐρὲς, ἀκούσατε᾽ ὁ Θεὸς τῆς δόξης ὤφθη τῷ πα-
ς ». ες ᾽ .. ” ώ
τρὶ ημών 4βρααμ Όντι ἔν τῇ ἸΜεσοποταμία, πρὶν ἢ κατοικῆ-
- : ο »
σαι αὐτὸν ἐν Χαῤῥᾶν. Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν" ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς
σου καὶ τῆς συγγενείας σου, καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν ἣν ἄν σοι δεί-
ρ 4 ν ”
ἕω. Τότε ἐξελδῶν ἐκ γῆς Χαλδαίων, κατώκησεν ἐν ΧαῤῥᾶἾν,
κἀκεῖθεν, μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ, µετώκισεν αὐ-
Μ 5 . - ,
τὸν εἰς τὴν γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑμεῖς νῦν κατοικεῖτε. Καὶ οὐκ
3, 3 » 9) ν ϱ) ” µ
ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν ἐν αὐτῇ, οὐδὲ βῆμα ποδὸς καὶ ἐπηγ-
» 2 » 9) 3 ν
γείλατο δοῦναι αὐτῷ εἰς πατάσχεσιν αὐτὴν, καὶ τῷ σπέρµατι αὐ-
” 9 3 9 ” » ν , 9 , 4 ο ς
του µετ αυτον. οὐκ Όντος αὐτῷ τεκνου. Ἔλαλησεν δὲ ουτωῶως ὁ
Θεὸς' ὅτι ἔσται τὸ σπέρµα αὐτοῦ πάροικον ἐν γῇ ἀλλοτρία, καὶ

9 ᾽
δουλώσουσιν αὐτὸ καὶ κακώσουσιν ἔτη τετρακόσια. Καὶ τὸ ἔθνος,

Μ ἩἹ ω ς λ Μ :
ὢ ἂν δουλεύσωώσιν, κρινῶ ἐγὼ, ὁ θεὸς εἶπεν καὶ μετὰ ταῦτα

ἐξελεύσονται, καὶ λατρεύσουσίν µοι ἕν τῷ τόπῳ τούτω. Καὶ ἔδω-
κεν αὐτῷ διαθήκην περιτομῆς καὶ οὕτως ἐγέννησεν τὸν Ἰσαὰς,
καὶ περιέτεµεν αὐτὸν τῇ ἡμέρα τῇ ὀγδόῃ" καὶ Ἰσαὰκ τὸν Ἰακὼβ,
καὶ Ἰακώβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας. Καὶ οἱ πατριάρχαι ξηλῶ-
ὄαντερ, τὸν Ἰωσὴφ ἀπέδοντο εἶς 4ἴγυπτον" καὶ ἦν ὁ θεὸς μετ᾽
αὐτοῦ. Καὶ ἐξείλατο αὐτὸν ἐκ πασῶν τῶν θλείψεων Χ αὐτοῦ, καὶ
ἔδωκεν αὐτῷ χάριν καὶ σοφίαν ἐναντίον Φαραῶ βασιλέως «4ἰγύ-
πτου;, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἡγούμενον ἐπ᾽ Αἴγυπτον καὶ ὅλον
τὸν οἶκον αὐτοῦ Ἀ.
Ἠλθεν δὲ Λειμὸς Ἐ ἐφ᾽ ὅλην τὴν ἴγυπτον καὶ Χαναὰν, καὶ

θλείψις μεγάλη καὶ οὐχ εὕρισκον χορτάσµατα οὗ πατέρες ἡμῶν,

25

192 Ι--

6

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 259

19 ᾽4κούσας δὲ Ἰακὼβ ὄντα σευτία 3 εἰς ἀἴγυπτον, ἐξαπέστειλεν τοὺς τη
1 πατέρας ἡμῶν πρῶτον. Ἰαὶ ἐν τῷ δευτέρῳ ἐγνωρίσθη Ἰωσὴφ αιτία.
τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ, καὶ φανερὸν ἐγένετο τῷ Φαραωῶ τὸ γένος
14 Ἰωσήφ. ᾽ἀποστείλας δὲ Ἰωσὴφ µετεκαλέσατο Ἰακὼβ τὸν πατέρα
το αὐτοῦ, καὶ πᾶσαν τὴν συγγένειαν, ἓν ψυχαῖς ἑβδομήκοντα πέντε.
16 Κατέβη δὲ Ἰακὼβ' καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς καὶ οὗ πατέρες ἡμών.
16 Καὶ µετετέθησαν εἷς Συχὲμ, καὶ ἐτέθησαν ἐν τῷ µνήµατι ᾧ ὠνή-
όατο 4βραὰμ τιµῆς ἀργυρίου παρὰ τῶν υἱῶν Ἐμμὼρ ἐν Συχέμ.
17 Καθὼς δὲ ἤγγιξεν ὃὁ χρόνος τῆς ἐπαγγελίας ἧς ὡμολόγησεν
ὁ Θεὸς τῷ -4βραὰάμ, ηὔξησεν ὁ Λαὸς καὶ ἐπληθύνθη ἐν «αἰγύ-
18 πτω. "άχρι Ἁ οὗ ἀνέστη βασιλεὺς ἕτερος ἐπ᾽ ἴγυπτον, ὃς οὖν ὄγρις,
19 ᾖδει τὸν Ἰωσήφ. Οὗτος κατασοφισάµενος τὸ γένος ἡμῶν, ἐκά-
κὠσεν τοὺς πατέρας, τοῦ ποιεῖν τὰ βρέφη ἔκθετα αὐτῶν, εἰς τὸ
μὴ ζωογονεῖσθαι.
20 Ἐν ᾧ καιρῷ ἐγεννήθη Μωῦσῆς, καὶ ἦν ἀστεῖος τῷ 9εῶ,
91 ὃς ἀνετράφη µῆνας τρεῖς ἐν τῷ οἴκῳω τοῦ πατρός. Ἔκτεθέν-
τος δὲ αὐτοῦ, ἀνείλατο αὐτὸν ἡ θυγάτηρ Φαραῶὼ, καὶ ἀνεθρέ-
22 φατο αὐτὸν ἑαυτῇ υἱόν. Καὶ ἐπαιδεύθδη ΙΜΙωὺσῆς πάσῃ σοφίᾳ
28 Αὐγυπτίων' ἦν δὲ δυνατὸς ἐν Λόγοις καὶ ἔργοις αὐτοῦ. ως
δὲ ἐπληροῦτο αὐτῶ τεσσερακονταετὴς Ἀ χρόνος, ἀνέβη ἐπὶ τὴν σεσσας,
καρδίαν αὐτοῦ ἐπισκέψασθαι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, υἱοὺς ἸἼσ-
94 ραήλ. Καὶ ἰδῶν τινὰ ἀδικούμενον, ἠμύνατο, καὶ ἐποίησεν
26 ἐκδίκησιν τῷ καταπονουµένω, πατάξας τὸν αἰγύπτιον. Ἔνόμι-
ξεν δὲ συνιέναι τοὺς ἀδελφοὺς, ὅτι ὃ θεὸς διὰ χειρὸς αὐτοῦ
20 δίδωσιν σωτηρίαν αὐτοῖς' οἱ δὲ οὐ συνῆκαν. Τῇ τὲ ἐπιούσῃ
ἡμέρα ὤφθη αὐτοῖς µαχομένοις, καὶ συνήλλασσεν αὐτοὺς εἰς εἰ-
ρήνην, εἰπὼν' ἄνδρες, ἀδελφοί ἔστε' ἵνα τί ἀδικεῖτε ἀλλήλους;
217 Ὁ δὲ ἀδικῶν τὸν πλησίον, ἀπώσδατο αὐτὸν, εἰπῶν' τίς σε κατ-
28 εότησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ᾽ ἡμῶν; «Μὴ ἀνελεῖν µε σὺ
20 Δέλεις, ὃν τρόπον ἀνεῖλες χθὲς τὸν αἰγύπτιον; Ἔφυγεν δὲ ἐς,
Μωῦσῆς ἓν τῷ Λόγω τούτῳ καὶ ἐγένετο πάροικος ἐν γῇ Μαδιὰμ,

Ἀδ..,

Μο) ώ
50 οὗ ἐγέννησεν υἱοὺς δύο. Καὶ πληρωθέντων ἐτων τεσσεράκοντα Ἀ, τεσσαρ.

240 | ἨΡΑΕΒΙΣ

ΥΠ. ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήμω τοῦ ὅρους Σεινᾶ Χ ἄγγελορ ἐν φλογὶ

ἉΤια οοἆ,

Άσνρ. πυρὸς βάτου. Ὁ δὲ Μωῦσῆς ἰδὼν, ἐθαύμασεν τὸ ὄραμα". προσ- δΙ
ερχοµένου δὲ αὐτοῦ κατανοῆσαι, ἐγένετο φωνὴ κυρίου. Ἐγω ὁ 55
θεὸς τῶν πατέρων σου, ὃ δεὸς ἀβραὰμ, καὶ Ἰδαὰκ, καὶ Ἰακῶβ.
Ἔντρομος δὲ γενόμενος ἸΜωῦσῆς οὐκ ἐτόλμα κατανυῆσαι. Εἶπεν 38
δὲ αὐτῷ ὁ κύριος" Λῦσον τὸ ὑπόδημά σου τῶν ποδῶν' ὁ γὰρ τό-
πορ ἐφ᾽ ᾧ ἔστηκας, γῇ ἁγία ἐστίν. Ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ 84
λαοῦ µου τοῦ ἐν «ἰγύπτῳω, καὶ τοῦ στεναγμοῦ αὐτοῦ ἤκουσα, καὶ
κατέβην ἐξελέσθαι αὐτοὺς ' καὶ νῦν δεῦρο, ἀποστείλω σε εἰς
Αἴγυπτον. |

κ Τοῦτον τὸν ΙΜΜωύσῆν ὃν ἠρνήσαντο, εὐπόντες ' τίς σεκατέστη- 86

σεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν; τοῦτον ὁ θεὺς καὶ ἄρχοντα καὶ λυτρω-
τὴν ἀπέστα]κεν σὺν χειρὺ ἀγγέλου τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ ἐν τῇ βά-
τω. Οὗτος ἐξήγαγεν αὐτοὺς, ποιήῄσας τέρατα καὶ σημεῖα ἓν τῇ 86
Αἰγύπτῳ, καὶ ἐν ἐρυθρᾷ δαλάσσῃ, καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἔτη τεσσερά-

” χονταΆ. Οὗτος ἐστὶν ὁ Μωύσῆς ὁ εἶπας Ἐ τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ' προ- 87

ν ξ ο 7 ς ν ω ω Ὡ
σος ως φήτην υμῖν ἀναστήσει ὁ δεὸς ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ. Οὗ- 88

εὔπασα. ς ω » ----
τος ἐστὶν ὃ γενόμενος ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν τῇ ἐρήμῳ, μετὰ τοῦ ἆγ-

γέλου τοῦ Λαλοῦντος αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει Σινῶ, καὶ τῶν πατέρων
. | ι ; --

ἡμῶν, ὃς ἐξελέξατο Λόγια ζώντα δοῦναι ὑμῖν. «οι οὖν ἠθέλη- 89

σαν ὑπήκοοι γενέσθαι οἳ πατέρες ἡμῶν, ἀλλ᾽ ἀπώσαντο, καὶ
ἐστράφησαν ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν εἰς 4ἴγυπτον. Εὐἰπόντες τῷ 40

᾽4αρὼν ' ποίήσον ἡμῖν θεοὺς οἳ προπορεύσονται ἡμῶν' ὁ γὰρ Μωύὺ-

. 5’ εν ὃς / ς » 9 » ) ν ,

σῆς οὗτος, ὃς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀὐγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί

3) ον ν ὁ , 2 ο... 2 / Γ
ἐγένετο αὐτῷ. Καὶ ἐμοσχοποίησαν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκεύναις, καὶ 41

9 / η ν / 4" 2 , 9 ο ω Ελ ν

άνήγαγον θυσίαν τῷ εἰδῶλῳ, καὶ εὐφραίνοντο ἓν τοῖς ἔργοις τῶν
χειρῶν αὐτῶν. Ἔστρεφεν δὲ ὁ 9εὸς, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Λα- 4

κΊῑα οοᾶ. τρεύειν τῇ στρατεία τοῦ οὐρανοῦ ' καθῶς γέγραπται ἐν βίβλω τῶν

προφητῶν μὴ σφἄγια καὶ Δυσίας προσηνέγκατέ µοι ἔτη τεσσε-

ο] ι 3

ράκοντα Ἀ ἐν τῇ ἐρήμῳ Ἐ, οἶκος Ἱσραήλ: Καὶ ἀνελάβετε τὴν σκη- 48

ἕν τῇ νὴν τοῦ ΙΜολὸχ, καὶ τὸ ἄότρον τοῦ Δεοῦ Ῥομφᾶ, τοὺς τύ-

ἐρήμῳ
4 { ο, ω 32 Αα » 9 ν
ο αβίπους οὓς ἐποιήσατε προσκυνεῖν ἀὐτοῖς καὶ μετοικιῶ ὑμᾶς ἐπέ-

ΑΠΟΣΤΟΛΟΘΝ, 941

44 πεινα Βαβυλῶνος. Ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου ἦν τοῖς πατράσιν
ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθῶς διετάξατο ὁ Λαλῶν τῷ Μωύσῇ, ποιῆσαι
-4ὔ αὐτὴν κατὰ τὸν τύπον ὃν ἑωράκει. ἣν καὶ εἰσήγαγον διαδεξά-
«.µενοι οἱ πατέρες ἡμῶν μετὰ Ἰησοῦ ἕν τῇ κατασχέσει τῶν ἐθνῶν,
ὧν ἔξωσεν ὁ Φεὸς ἀπὸ προσώπου τῶν πατέρων ἡμῶν, ἕως τῶν
46 ἡμερῶν «4αυεὶδ., ὃς εὗρεν χάριν ἐνώπιον τοῦ θεοῦ., καὶ ἠτήσατο
4Ί εὑρεῖν σκήνωµα τῷ οὕκῳ3 Ἰακῶβ. Σολομῶν δὲ ᾠκοδόμησεν αὐτῷ
48 οἶκον. '4λλ᾽ οὐχ ὃ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις κατοικεῖ, καθὼς ὁ
40 προφήτης λέγει. Ὁ οὐρανόρ µοι θρόνος, καὶ ἡ γῆ ὑποπόδιον τῶν
ποδῶν µου᾽ ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ µοιΆ, Λέγει κύριος; ἢ τίς
60 τόπος τῆς καταπαύσεώς µου; Οὐχὺ ἡ χείρ µου ἐποίήσεν ταῦτα
δ1 πάντα; Σκληροτρώχηᾖοι, καὶ ἀπερίτμητοι καρδίας καὶ τοῖς ὠσὶν,
ὑμεῖς ἀεὶ τῷ πνεύµατι τῷ ἁγίω ἀντιπείπτετε", ὣς οἳ πατέρες
6) ὑμῶν καὶ ὑμεῖο. Τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἳ πατέρες
ὑμῶν; καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως
ὄδ τοῦ δικαίου, οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖο ἐγένεσθε. Οἵτινες
ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων, καὶ οὐκ ἐφυλάξατε.
δ4 ᾽άκούοντες δὲ ταῦτα, διεπρίοντο ταῖς καρδίαις αὐτῶν, καὶ
δδ ἔβρυχον τοὺς ὀδόντας ἐπ᾽ αὐτόν. Ἱπάρχων δὲ πλήρης πνεύματος
ἁγίου, ἀτενίσας εἰρ τὸν οὐρανὸν, εἶδεν δόξαν 9εοῦ, καὶ Ἰησοῦν
66 ἑστῶτα ἐν δεξιῶν τοῦ θεοῦ. Καὶ εἶπεν ' ἰδοῦ, θεωρῶ τοὺς οὖρα-
νοὺς διενοιγμένουςΆ, καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν
δ7 ἑστώτα τοῦ Θεοῦ. Ἱράξαντες δὲ φωνῇ µεγάλῃ, συνέσχον τὰ ὧτα
ὄ8 αὐτῶν, καὶ ὥρμησαν ὁμοθυμαδὸν ἐπ᾽ αὐτόν. Καὶ ἐκβαλόντες ἔξω
τῆς πόλεως», ἐλιθδοβόλουν΄ καὶ οὗ μάρτυρες ἀπέθεντο τὰ ἱμάτια
ὄθ ἑαυτῶν παρὰ τοὺς πόδας νεανίου καλουμένου Σαύλου. Ἰαὶ ἐλι-
θοβόΛουν τὸν Στέφανον, ἐπικαλούμενον καὶ Λέγοντα ' κύριε Ἰή-
00 σοῦ, δέξαι τὸ πνεῦμά µου. Θεὶς δὲ τὰ γόνατα, ἔκραξεν φωνῇ µε-
γάΛῃ΄ κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς ταύτην τὴν ἁμαρτίαν ᾿ καὶ τοῦτο

εἰπῶν, ἐκοιμήθη.

10

ΥΠ,

κ [ια ο0ἆ,

κ σος.
οὖκοδο-
µήσατε.

κ 9. Τη.
αντιπέπ..
τετε.

κ 1. 1η,
διενυγ.

6ΑΡ. ΥΙΠΤ
ΚΑ

ΚΒ

243 ΠΡΑΞΕΙΣ

ΚΣ. ἨἩ.

Σαῦλος δὲ ἦν συνευδοκῶν τῇ ἀναιρέσει αὐτοῦ. Ἐγένετο δὲ ἐν 1
ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα δἰωγμὸς μέγας ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν τὴν ἐν Ἱερο-
“σολύμοις᾽ πάντες δὲ διεσπάρήσαν κατὰ τὰς χώρας τῆς Ιουδαίας
καὶ Σαμαρείας, πλὴν τῶν ἀποστόλων. Συνεκόμισαν δὲ τὸν Στέ- 2
φανον ἄνδρες εὐλαβεῖς, καὶ ἐποίησαν κοπετὸν µέγαν ἐπ αὐτῷ.
Σαὔῦλος δὲ ἐλυμαίνετο τὴν ἐκκλησίαν, κατὰ τοὺς οἴκους εὐσπο- ὃ
ρευόμενος., σύρῶν τε ἄνδρας καὶ γυναῖκας, παρεδίδου εἰς φυλα-
κήν. Οἵ μὲν οὖν διασπαρέντερ διῆλθον, εὐαγγελιξόμενοι τὸν 4
λόγον. Φίλιππος δὲ κατελθὼν εἰς τὴν πόλιν τῆς Σαμαρείας, ἑκή- ὅ
ρυσσεν αὐτοῖς τὸν Χριστόν. Ιροσεῖχον δὲ οἳ ὄχλοι τοῖς Λεγομέ-
νοις ὑπὸ τοῦ Φιλίππου ὁμοθυμαδὸν., ἐν τῷ ἀκούειν αὐτοὺς καὶ
βλέπειν τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει. Πολλοὶ γὰρ τῶν ἐχόντων πνεύματα Ἰ
ἀκάθαρτα, βοῶντα φωνῇ µεγάλῃ ἐξήρχοντο' πολλοὶ δὲ παραλελυ-
µένοι καὶ χωλοὶ ἐθεραπεύθησαν. Ἐγένετο δὲ πολλὴ χαρὰ ἐν τῇ 8
πόλει ἐκείνῃ.

᾽4νὴρ δέτις ὀνόματι Σίμων, προὐπήρχεν ἐν τῇ πόλει µα- 9
φεύων καὶ ἐξιστάνων τὸ ἔθνος" τῆς Σαμαρείας, λέγων εἶναί τινα
ἑαυτὸν µέγαν. «δι προσεῖχον πάντες ἀπὸ μεικροῦ ἕως μεγάλου, 10
λέγοντες ' οὗτός ἐστιν ἢ δύναμις τοῦ Φεοῦ ἡ καλουμένη μεγάλη.
Προσεῖχον δὲ αὐτῷ, διὰ τὸ ἔκανῷ χρόνῳ ταῖς µαγείαις ἔξεσ- 11
τακέναι αὐτούς. Ὅτε δὲ ἐπίστευσαν τῷ Φιλίππῳ εὐαγγελιξο- 12
µένῳ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ 9εοῦ, καὶ τοῦ ὀνόματος Ἰησοῦ .Ἄρις-
τοῦ, ἐβαπτίξοντο ἄνδρες τε καὶ γυναῦκε. Ὁ δὲ Σίμων καὶ 19
αὐτὸς ἐπίστευσεν, καὶ βαπτισθεὶς ἦν προσκαρτερῶν τῷ Φιλίπ-
πῳω᾽ Φεωρῶν τὰ σημεῖα καὶ δυνάµεις µεγάλας γεινομένας, ἐξίσ-
τατο. {κούσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκ- Ι4
ται ἡ Σαμάρεια τὸν λόγον τοῦ Φεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς
Πέτρον καὶ Ἰωάνην. Οὕἵτινερ καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐ- 15

τῶν, ὕπως Λάβωσιν πνεύμα ἅγιον. Οὐδέπω γὰρ ἦν ἐπ᾽ οὐδενὶ 16

ΑΠΟΣΤΟΛΕΟΝ, 249

αὐτῶν ἐπιπεπτωκός, µόνον δὲ βεβαπτισμένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνο-
17 µα τοῦ κυρίου Ἰησοῦ. Τότε ἐπετίθοσαν” τὰς χεῖρας ἐπ᾽ αὐτοὺς,
18 καὶ ἐλάμβανον πνεῦμα ἅγιον. Ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς
ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδοται τὸ πνεῦμα, προσ-
19 ήνεγκεν αὐτοῖς χρήματα. Λέγων' δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν
ταύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπίθω τὰς χεῖρας, Λαμβάνῃ πνεῦμα ἅγι-
20ον. «Πέτρος δὲ εἶπεν πρὸς αὐτὸν τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη
εἰς ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δαωρεὰν τοῦ Δεοῦ ἐνόμισας διὰ χρηµά-
91 των κτᾶσθαι. Οὐκ ἔστιν σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ Λλόγῳ
τούτῳ ἡ γὰρ καρδία. σου οὖκ ἔστιν εὐθεία ἔναντι τοῦ 9εοῦ.
32 Μετανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίας 6ου ταύτης, καὶ δεήθητι τοῦ
98 πυρίου, εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια τῆς καρδίας σου. Εἰς
24 γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρῶ σε ῦντα. ᾿ἄπο-
πριθεὶς δὲ ὁ Σίμων εἶπεν" δεήθητε ὑμεῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν
2ὔ κύριον, ὅπως μηδὲν ἐπέλθῃ ἐπ᾽ ἐμὲ ὧν εἰρήκατε. Οἱ μὲν οὖν,
διαμαρτυράµενοι, καὶ λαλήσαντες τὸν λόγον τοῦ κυρίου, ὑπέσ-
τρεφον εἰς Γεροσόλυμα, πολλάς τε κώμας τῶν Σαμαρειτῶν εὖηγ-
γελίξοντο.
90 Αγγελος δὲ κυρίου ἐλάλησεν πρὸς Φίλιππον, Λέγων ᾿ ἀνάσ-
τηθι καὶ πορεύου κατὰ µεσημβρίαν, ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν κατα-
27 βαίνουσαν ἀπὸ ᾿Ἱερουσαλὴμ εἰς Γαζαν αὕτη ἐστὶν ἔρημος. Καὶ
ἀναστὰς ἐπορεύθη΄ καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ αἰθίοψ εὐνοῦχος, δυνάστης
Κανδάκης βασιλίσσης Αἰθιόπων, ὃς ἦν ἐπὶ πάσης τῆς γάξης αὐ-
28 τῆς, ὃς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς Ἱερουσαλήμ. ν δὲ ὑποστρέ-
φων, καὶ καθήµενος ἐπὶ τοῦ ἅρματος αὐτοῦ, καὶ ἀνεγείνωσκεν τὸν
239 προφήτην Ἡσαΐαν. Εἶπεν δὲ τὸ πνεῦμα τῷ Φιλίππῳ" πρόσεΛθε,
"80 καὶ κολλήθητι τῷ ἅρματι τούτῳ. Προσδραμῶν δὲ ὁ Φίλιππος
ἤκουσεν αὐτοῦ ἀναγεινώσκοντος ἩΗσαΐαν τὸν προφήτην, καὶ εἶπεν"
8Ι ἆρά γε γεινώσκεις ἃ ἀναγεινάσκειο; Ὁ δὲ εἶπεν πῶς γὰρ ἂν
δυναίµην, ἐὰν µήτις ὁδηγήσῃ Ἐ µε; παρεκάλεσέν τε τὸν Φίλιππον
92 ἀναβάντα καθίσαι σὺν αὐτῶ. Ἡ δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς ἣν ὦνε-
γείνωσκεν, ἦν αὕτη ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη' καὶ ὡς ἀμνὸς
163

τ1Π.
ἅΤια σοὰ

ΚΣ

Κὰδ

ΥΠ.

ΟΑΡ. ΙΧ.

ΚΕ

244 ΠΡΑΕΕΙΣ

.
ἐναντίον τοῦ κεύροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα
αὐτοῦ. Ἐν τῇ ταπεινώσει ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη: τὴν γενεὰν αὖὐ- 88
τοῦ τίς διηγήσεται; ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ξωὴ αὐτοῦ. ᾽ἄπο- 84
πριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ Φιλίππῳ, εἶπεν δέοµαί σου, περὶ τίνος
ὁπροφήτης λέγει τοῦτο; περὶ ἑαυτοῦ, ἢ περὶ ἑτέρου τινός; ᾿4νοίξας 36
δὲ ὁ Φίλιππος τὸ στόμα αὐτοῦ, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γραφῆς
ταύτης, εὐηγγελίσατο αὐτῷ τὸν Ἰησοῦν. «ὸς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ 86
τὴν ὁδὸν, ᾖλθον ἐπί τι ὕδωρ ' καὶ φήσὶν ὁ εὐνοῦχος' ἰδοὺ ὕδωρ'

τί κωλύει µε βαπτισθῆναι; Καὶ ἐκέλευσε στῆναι τὸ ἅρμα καὶ κα- 81
τέβησαν ἀμφύτεροι εἰς τὸ ὕδωρ., ὅ τε Φί νππος καὶ ὁ εὐνοῦχος
καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν. Ὅτε δὲ ἀνέβησαν ἐκ τοῦ ὕδατος, πνεῦμα 58
κυρίου ἤρπασεν τὸν Φίλιππον, καὶ οὐκ εἶδεν αὐτὸν οὐκέτι ὁ εὖὐ-
νοῦχος” ἐπορεύετο γὰρ αὑτοῦ τὴν ὁδὸν χαίρων. Φίλιππος δὲ εὑ- 89
ρέθη εἰς 4ξωτον' καὶ διερχόμενος εὐηγγελίξετο τὰς πόλεις πάσα,

ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτὸν εἷς Καισάρειαν.

κηὸ. ϐ.

'Ο δὲ Σαῦλος ἔτι ἐμπνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου εὖρ τοὺς µα- ἱ
θητὰς τοῦ κυρίου, προσελθὼν τῷ ἀρχιερεῖ, ᾖτήσατο παρ᾽ αὐ- 2
τοῦ ἐπιστολὰς εἰς «4αμασκὸν πρὸς τὰς συναγωγας ὅπως ἑών
τινας εὕρῃ τῆς ὁδοῦ ὄντας ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, δεδεµένους ᾿
ἀγάγῃ εἰς Ἱερουσαλήμ. Ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι, ἐγένετο αὐτὸν ὃ
2 /ι μά ν 2 ΄ 2 ὰ / ῤ
ἐγγίξευν τῇ «{αμασκῷ᾽ ἑξαίφνης τε αὐτὸν περιήστραφεν φῶς
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν, ἤκουσεν φωνἠν Λέγου- 4

σαν αὐτῷ. Σαοὺλ Σαοὺλ, τί µε διῶπεις; εἶπεν δὲ᾽ τίς εὖ, ὃ

: κύριε; ὁ δὲ᾽ ἐγώ εὖμι ᾿]ησοῦς ὃν σὺ διῶκεις' ἀλλὰ ἀνάστηθι

καὶ εἴσιθι εἰς τὴν πόλιν, καὶ λαληθήσεταί σοι ὃ, τὲ σε δεῖ
ποιεῖν. Οἱ δὲ ἄνδρες οἳ συνοδεύοντερ αὐτῷ», εἰστήκεισαν ἑνεοὶ, ϐ
ἀκούοντες μὲν τῆς φωνῆς, µηδένα δὲ θεωροῦντες. Ἠγέρθη δὲ Ί

Σαὔλος ἀπὸ τῆς γῆς: ἀνεωγμένῶν δὲ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ, οὐ-

ΑΠΟΣΤΟΔΟΝ. 246

δὲν ἔβλεπεν᾽ χειραγωγοῦντες δὲ αὐτὸν, εἰδήγαγον εἰς «{αμασ- 1Ιδ.
βκόν. Καὶ ἦν ἡμέρας τρεῖς μὴ βλέπων καὶ οὖκ ἔφαγεν, οὐδὸ

το ἔπιεν.

9 Ἐν δέτις µαθητὴς ἐν «{αμασκῷ ὀνόματι ᾽ἀνανίαρ, καὶ Ἱς
εἶπεν πρὸς αὐτὸν ἐν ὁράματι ὁ κύριος ᾽άνανία" ὁ δὲ εἶπεν ἰδοὺ

Ι0 ἐγὼ, κύριε. Ὁ δὲ κύριος πρὸς αὐτὸν ἀνάστα, πορεύθητι ἐπὶ
τὴν ῥύμην τὴν καλουμένην, εὐθείαν. καὶ ξήτησον ἐν οὐκίαᾳ ᾽Ιού-

Ἡ δᾳ Σαῦλον ὀνόματι, ταρσέα" ἰδοὺ γὰρ προσεύχεται. Καὶ εἷ-
δεν ἄνδρα ἐν ὁράματι, ἀνανίαν ὀνόματι, εἰσελθόντα καὶ ἐπιθέν-

Ίδτα αὐτῷ τὼς χεῖρας, ὅπως ἀναβλέψη. ᾽ἀπεκρίδη δὲ ᾽άνανίαρ"
κύριε, ἤκουσα ἀπὸ ποΛλλῶν περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, ὅσα κακὰ

18 τοῖς ἁγίοις ὅου ἐποίησεν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ὧδε ἔχει ἐξουσί-
αν παρὰ τῶν ἀρχιερέων., δῆσαι πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τὸ

14 ὄνομά σου. Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος πορεύου., ὅτι ὄκεῦος
ἐκλογῆς ἔστιν µοι οὗτος, τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά µου ἐνώπιον τῶν

16 ἐθνῶν τε καὶ βασιλέων, υἱῶν δὲ Ισραήλ. Ἐγὼ γὰρ ὑποδείξω αὖ-

16 τῷ ὕσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός µου παθεῖν. ᾽πῆλθεν δὲ
᾽άνανίας., καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ ἐπιθεὶς ἐπ᾽ αὐτὸν τὰς
χεῖρας, εἶπεν ΣαοὺΛ ἀδελφὲ, ὁ κύριος ἀπέσαλκέν µε Ἰησοῦς. ὁ
ὀφθείς σοι ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἤρχου ὅπως ἀναβλέψῃς, καὶ πλησθ]ς

17 πνεύματος ἁγίου. Καὶ εὐθέως ἀπέπεσαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ὀφ-
Θαλμῶν ὡς Λεπίδερ, ἀνέβλεφέν τε, καὶ ἀναστὰς ἐβαπτίσθη.

18 Καὶ Λαβὼν τροφὴν ἐνισχύθη" ἐγένετο δὲ μετὰ τῶν ἐν «{αμασ-

19 κῷ μαθητῶν ἡμέρας τινά. Καὶ εὐθέως ἐν ταῖς συναγωγαῖς

90 ἐκήρυσσεν τὸν ᾿]ησοῦν, ὅτι οὗτός ἐδτιν ὃ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ἐξίσ-
ταντο δὲ πάντες οὗ ἀκούοντερ, καὶ ἔλεγον' οὐχ οὗτός ἐστιν ὃ
πορθήσας ἐν ᾿Ἱερουσαλὴμ τοὺς ἐπικαλουμένους τὸ ὄνομα τοῦ-
το, καὶ ὧδε εἰς τοῦτο ἐληλύθει ἵνα δεδεµένους αὐτοὺς ἀγά-

21 γῃ. ἐπὶ τοὺς ἀρχιερεῖς; Σαὔῦλος δὲ μᾶλλον ἐνεδυναμοῦτο, καὶ
συνέχυνεν Ἐ ζουδαίους τοὺς κατοικοῦντας ἐν «4αμασκῷ, συµ- συνέχυν».

22 βιβάξων ὅτι οὗτός ἐδτιν ὁ Χριστό. ὼὸᾳ δὲ ἐπληροῦντο ἡμέ-

λ ων .. »͵ 2
35 ραι ἱκαναὶ, συνεβουλεύσαντο οἱ ἐουδαῖοι ἀνελεῖν αὐτόν. Ἔγ-

246 ΠΡΑΕΕΙΣ

ΧΙ. νώσθη δὲ τῷ Σαύλῳ ᾗ ἐπιβουλὴ αὐτῶν' παρετηροῦντο δὲ καὶ τὰς
πύλας ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς, ὅπως αὐτὸν ἀνέλωσιν. «4αβόντες 24
δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ νυκτὸς διὰ τοῦ τείχους καθῆκαν αὐτὸν, χα--
Λάσαντες ἐν σπυρίδι. .

Ταραγενόµενος δὲ εἰς ἹἹερουσαλὴμ, ἐπείραξε κολλᾶσθαι 25
τοῖς μαθηταῖς' καὶ πάντες ἐφοβοῦντο αὐτὸν, μὴ πιστεύοντες ὅτι
ἔστιν μαθητή. Βαρνάβας δὲ ἐπιλαβόμενος αὐτὸν, ἤγαγεν 26
πρὸς τοὺς ἀποστόλους, καὶ διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ἐν τῇ. ὁδῶ
εἶδεν τὸν κύριον, καὶ ὅτι ἐλάλησεν αὐτῷ, καὶ πῶς ἕν «4α-
μµασκῷ ἐπαῤῥησιάσατο ἐν τῷ ὀνόματι Ιησοῦ. Καὶ ἦν μεν αὐτῶν 21
εἰσπορευόμενος καὶ ἐκπορευόμενος εἰς Περουσαλὴμ, παῤῥησιαξό-
µενος ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου. ᾿Βλάλει τε καὶ συνεξήτει πρὸς 28
τοὺς ἑλληνιστὰς οἳ δὲ ἐπεχείρουν ἀνελεῖν αὐτόν. Ἐπιγνόντες δὲ 29
οἳ ἀδελφοὶ κατήγαγον αὐτὸν εἰς Καισάρειαν, καὶ ἐξαπέστειλαν
αὐτὸν εἰς Ταρσόν. Ἡ μὲν οὖν ἐκκλήσία καθ ὑληοτῆς ᾿Ιουδαίας καὶ 90
Γαλειλαίας καὶ Σαμαρείας εἶχεν εἰρήνην, οἰκοδομουμένη καὶ πο-
ρευομένη τῷ φόβῳ τοῦ κυρίου, καὶ τῇ παρακλήσει τοῦ ἁγίου

ΚΖ πνεύματος ἐπληθύνετο. Ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον . διὰ 8Ι
πάντων, κατελθεἴν καὶ πρὸς τοὺς ἀγίους τοὺς κατοικοῦντας 4ὐδ-
δα. Βῦρεν δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόύν τινα ὀνόματι 4ἰνέαν, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ 85

κφαββώ. κατακεύµενον ἐπὶ κραβάττου Ά, ὃς ἦν παραΛελυμένος. Καὶ εἶπεν 8δ
ο ναι αὐτῷ ὃ Πέτρος «4ἰνέα, ἰᾶταίἨ σε᾽]ησοῦς ὁ Χ Χριστὸς' ἀνάστηθι,
ξίαταν.

Ν. ς
0 51ρο
αὐά ιν,

..παὶ στρῶσον σεαυτῷ καὶ εὐθέως ἀνέστη. Καὶ εἶδαν αὐτὸν πάν- 84
τες οἳ κατοικοῦντες 4ύδδα καὶ τὸν Σάρωνα. οἵὕτινες ἐπέστρεψαν
ἐπὶ τὸν κύριον.

Ἐν ᾽Ἱόππῃ δέτις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβειθᾶ, ἢ διερµη- 85
νευομένη λέγεται 4ορκὰς' αὕτη ἦν πλήρης ἔργων ἀγαθῶν καὶ ἐλε-
ἡμοσυνῶν ὧν ἐποίει. Ἐγένετο δὺ ἓν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἆσθε- 96
νήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν' Ίούσαντες δὲ ἔθηκαν ἐν ὑπερώῳ. Ἐγ- 97

1ύόδηρ, γὺς δὲ οὔσης 4ύδδας Ἑ τῇ ᾿Ιόππῃ, οἳ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι

Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ., ἀπέστει]αν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν πα-

ρακαλοῦντες, μὴ ὀκνήσῃς διεΛλθεν ἕως ἡμῶν. 4ναστὰς δὲ Πέτρος 58

50

10
1

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 941Π

συνῆλθεν αὐτοῖς' ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰρτὸ ὑπερῷον' καὶ

“παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἳ χῆραι κλαίουσαι;, καὶ ἐπιδεικνύμεναι

χιτῶνας καὶ ἐμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾽ αὐτῶν οὖσα ἡ «4{ορκάς. Ἐκ-
βαλὼν δὲ ἔξω πώντας ὁ Πέτρος, καὶ Θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο
καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα, εἶπεν Ταβειθᾶ, ἀνάστηθι. ἡ δὲ

ἤνοιξεν τοὺς ἀφθαλμοὺς αὐτῆς καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον, ἀνεκάθι-

'σεν. «4οὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα, ἀνέστησεν αὐτὴν" φωνήσας δὲ τοὺς

ἁγίους καὶ τὰς χήρας, παρέστήησεν αὐτὴν ζῶσαν. Γνωστὸν δὲ
ἐγένετο καθ ὄλης ᾿Ἱόππης' καὶ ἐπίστευσαν ποΛλοὶ ἐπὶ τὸν κύριον.
Ἐγένετο δὲ ἡμέρας ἑκανὰς μεῖναι ἐν Ἱόππῃ παρὰ τίνι Σύµμῶνι

βυρσεῦ.

ΚΕΦ, ἹΙ.

«Ανὴρ δέ τις ἓν Καισαρείᾳ ὀνόματι Κορνήλιοο, ἑπατοντάρχης
ἐκ σπεύρας τῆς καλουμένης ἰταλικῆς, εὐσεβὴς καὶ φοβούμενοβ
τὸν Φεὸν, σὺν παντὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, ποιῶν ἐλεημοσύνας πολ-
λὰς τῷ λαῷ, καὶ δεόµενος τοῦ Θεοῦ διὰ παντός. Εἶδεν ἐν ὁρά-
µατι φανερῶς, ὡσεὶ περὶ ὥραν ἐνάτην τῆς ἡμέρας. ἄγγελον τοῦ
Θεοῦ εἰσελθόντα πρὸς αὐτὸν καὶ εὐπόντα αὐτῷ Κορνήλιε. Ὁ δὲ
ἀτενίσας αὐτῷ», καὶ ἔμφοβος γενόμενος, εἶπεν τί ἐότιν κύριε;

5 ορ»
εἶπεν δὲ αὐτῷ αἳ προσευχαέ σου καὶ αἳ ἐλεημοσύναι σου ἀνέ-

.βήσαν εἰς μνηµόσυνον ἔμπροσθεν τοῦ 9εοῦ. Καὶ νῦν πέμψον ἄν-

ὃρας εἰς Ἱόππην, παὶ µετάπεμψαι Σίμωνά τινα ὃς ἐπικαλεῖται
Πέτρος. Οὗτος ξενίξεται παρά τινι Σίμωνι βυρσεῖ, ὦ ἐστιν οὐκία
παρὰ Δάλασσαν. «ος δὲ ἀπῆλθδεν ὃὁ ἄγγελος ὁ Λλαλών αὐτῷ,
φωνήσας δύο τῶν οὐκετῶν καὶ σὄτρατιώτην εὐσεβῆ τῶν προσκαρτε-
ρούντων αὐτῷ. Καὶ ἐξηγησάμενος ἅπαντα αὐτοῖρ, ἀπέστειλεν αὐ-
τοὺς εἰστὴν Ἱόππην. Τῇ δὲ ἐπαύριον ὁδοιπορούντων ἐκείνων, καὶ
τῇ πόλει ἐγγιξόντων, ὠνέβη Πέτρος ἐπὶ τὸ δώμα προσεύξασθαι,
περὶ ὥραν ἔκτην. Ἐγένετο δὲ πρόσπεινος, καὶ ἤθελε γεύσασθαι

παρασκευαξόντων δὲ αὐτῶν, ἐγένετο ἐπ᾽ αὐτὸν ἔκστασις. Καὶ

0ΑΡ, Χ.

ΚΗ

κΚθ9

"1. πι,
αυτούς.

.9. πιν
συνοµί1.

948 τος ΠΡΑΕΠΙΣ

ω Δ » ω ”/ ς
θεωρεῖ τὸν οὐρανὸν ἀνεωγμένον, καὶ καταβαῖνον δκεῦὺς τι ὤρ

ὀθόνην μεγάλην, τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθειμένον ἐπὶ τῆς γῆς. ἂν 19

ᾧ ὑπῆρχεν πάντα τὰ τετράποδα, καὶ ἑρπετὰ τῆς γῆς, καὶ πετεινὰ
τοῦ οὐρανοῦ. ἸΚαὶ ἐγένετο φωνὴ πρὸς αὐτὸν ἀναστᾶς, Πέτρε, 18
9ὗσον καὶ φάγε. Ὁ δὲ Πέτρος εἶπεν μηδαμῶς, κύριε, ὅτι οὗὐ- 14
δέποτε ἔφαγον πᾶν κοινὸν καὶ ἀκάθαρτον. «Καὶ φωνὴ πάλιν ἐκ 15
δευτέρου πρὸς αὐτὸν ' ἃ ὁ θεὸς ἐκαθάρισεν, σὺ μὴ κοίνου. Τοῦτο 16
δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρὶς' καὶ εὐθὺς ἀνελήμφδη τὸ σκεῦος εἰς τὸν οὐ-
ρανόν. | ..

Ὡς δὲ ἐν αὑτῷ διηπόρει ὁ Πέτρος τέ ἂν εἴη τὸ ὅραμα ὃ 11-
εἶδεν, ἰδοὺ, οἳ ἄνδρες οἱ ἀπεσταλμένοι ὑπὸ τοῦ Κορνηλίου, διε-
ρωτήσαντες τὴν οὐκίαν τοῦ Σίμωνος, ἐπέστησαν ἐπὶ τὸν πυλῶνα.
Καὶ φωνήσαντες ἐπύθοντο εἰ Σίμων ὃ ἐπικαλούμενος Πέτρος ἐν- 18
θάδε ξενίξεται. Τοῦ δὲ Πέτρου διενθυμουμµένου περὶ τοῦ ὁρά- 19
µατος, εἶπεν τὸ πνεῦμα᾽ ἰδοὺ, ἄνδρες δύο ξητοῦντές σε. 4λ- 20
λὰ ἀναστὰς κατάβήθι, καὶ πορεύου σὺν. αὐτοῖς, μήδὲν δια-
κρεινόµενος, ὅτι ἐγὼ ἀπέσταλκα αὐτούς. Ἰαταβὰς δὲ Πέτρος 21
πρὸς τοὺς ἄνδρας εἶπεν' ἰδοὺ, ἐγώ εἰμι ὃν ξητεῖτε' τίς αἰτία δὺ ἣν
πάρεστε; οἱ δὲ εἶπαν, Κορνήλιος ἕκατοντάρχης, ἀνὴρ δίκαιος καὶ 22
φοβούμενος τὸν 9Θεὸν, μαρτυρούμενός τὲ ὑπὸ ὅλου τοῦ ἔθνους
τῶν ἰουδαίων, ἐχρηματίσθη ὑπὸ ἀγγέλου ἁγίου µεταπέμφασθαί
σε εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἀκοῦσαι ῥήματα παρὰ σοῦ. Βἰσκα- 38
Λεσάμενος οὖν αὐτοὺς ἐξένισεν ᾿ τῇ δὲ ἐπαύριον ἀναστὰς ἐξζλθεν
σὺν αὐτοῖς, καί τινες τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ Ἰόππης συνῆλθον
αὐτῶ. Τῇ δὲ ἐπαύριον εἰσῆλθεν εἰς τὴν Καισάρειαν’ ὁ δὲ Κορ- 24
νήλιος ἦν προσδοκῶν αὐτοὺς, συγκαλεσάµενος τοὺς συγγενεῖς
αὐτοῦχ καὶ τοὺς ἀναγκαίους φίλους. κὸς δὲ ἐγένετο τοῦ εἶσελθ εὖν 256
τὸν Πέτρον, συναντήσας αὐτῷ ὁ Κορνήλιος, πεσῶν ἐπὶ τοὺς πόδας,
προσεκύνησεν. Ὁ δὲ Πέτρος ἤγειρεν αὐτὸν, Λέγων ' ἀνάστηθι' 26 ᾿
καὶ ἐγὼ αὐτὸς ἄνθρωπός εἰμι. Καὶ συνομειλῶν Β αὐτῷ, εἰσῆλθεν, 27
καὶ εὑρίσκει συνεληλυθότας πολλούς. Ἔφη τε πρὸς αὐτοὺς' ὑμεῖς 28

7 )

ἐπίστασθε ὡς ἀθέμιτόν ἐστιν ἀνδρὶ ἰουδαίῷ κολλᾶσθαι ἢ προσ-

ΑΠΟΣΤΟΔΟΝ, | 249

έρχέσθαι ἀλλοφύλῳ ' κἀμοὶ ὁ θεὸς ἔδειξεν µηδένα κοινὸν ᾖ ἀκά- Χ.
39 Θαρτον λέγειν ἄνδρωπον. «4ιὸ καὶ ἀναντιῤῥήτως « ἦλθον µετα- ἀναντιρή-
80 πεμφθεὶς" πυνθάνοµαι οὖν, τένι Λόγω µετεπέμφασθέ µε. Κα
ὁ Κορνήλιος ἔφη" ἀπὸ τετάρτης ἡμέρας µέχρι ταύτης τῆς
ὥρας ἤμην, τὴν ἐνώτην προσευχόµενος ἐν τῷ οἴκω µου’ καὶ ἐδοὺ,
δΙ ἀνὴρ ἔστη ἐνώπιόν µου ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ. Καὶ φησὶ' Κορνή-
Λι, εἰσηκούσθη 6ου ἡ προσευχἠ, καὶ αἲ ἐλεημοσύναι σου
5 ἐμνήσθησαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Πέμψον οὖν εἰς Ἱόππην, καὶ
µετακάλεσαι Σίμωνα, ὃς ἐπικαλεῖται Πέτρος ᾽ οὗτος ξενίξεται ἐν
59 οὐπίᾳ Σίμωνος βυρσέως παρὰ Φάλασσαν. Ἔξ αὐτῆς οὖν ἔπεμψα
πρὸς σὲ σύ τε καλῶς ἐποίήσας παραγενόµενος᾽ νῦν οὖν πάντες
ἡμεῖς ἐνώπιον τοῦ 9εοῦ πάρεσµεν; ἀκοῦσαι πάντα τὰ προστεταγ-
"μένα σοι ὑπὸ τοῦ κυρίου. |
δ4 ᾽4νοίξας δὲ Πέτρος τὸ στόµα, εἶπεν ἐπ᾽ ἀληθείας κατα-
86 λαμβάνομαι ὅτι οὖκ ἔδτιν προσωποΛλήµπτης ὁ θεός. ᾽4ΛΛ’ ἐν παν-
τὶ ἔθνει ὃ φοβούμενος αὐτὸν, καὶ ἐργαξόμενος δικαιοσύνην. δεκ-
δ6 τὸς αὐτῷ ἐστιν. Ἰὸν Λόγον ἀπέστειλεν τοῖς υὐοῖς Ἱσραήλ,
εὐαγγελιξόμενορ εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ" οὐτός ἐδτιν πάντων
97 κύριο. Οἴδατε τὸ γενόμενον ῥήμα καθ ὅλής τῆς Ἰουδαίας,
ἀρξάμενονχ ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας, μετὰ τὺ βάπτισμα ὃ ἑκή- ἑ ών
88 ρυξεν Ἰωάνης. Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναξαρὲθ, ὡς ἔχρεισεν αὐτὸν ὃ
θεὺς πνεύµατι ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰῶ-
µενος πάντας τοὺς καταδυναστευοµένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι
80 ὁ Θεὸς ἦν µετ αὐτοῦ. Καὶ ἡμεῖς μάρτυρες πάντων ὧν ἐποί-
ἠσεν ἔν τε τῇ χώρα τῶν ὐουδαίων καὶ Ἱερουσαλὴμ ὃν καὶ ἀνεῖ-
40 λαν πρεµάσαντες ἐπὶ ξύλου. Τοῦτον ὃ 8Φεὸς ἤγειρεν τῇ τρίτῃ
41 ἡμέρα, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι. Οὐ παντὶ τῷ Λαῶ,
ἀλλὰ µάρτυσι τοῖς προκεχειροτονηµένοις ὑπὸ τοῦ Δεοῦ ἡμῖν
οἵτινες συνεφάγοµεν. καὶ συνεπίοµεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι
4 αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. Καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν κπηρύξαι τῷ Λαῷ, καὶ
διαμαρτύρασθαι ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ 9εοῦ κρι-

ϱ ια] ’ 3 Μ ’ , 8 ω -
49 τής ζώντων καὶ νεκρῶν. Τουύτῷῳ πάντες οἳ προφῆται μαρτυροῦ-

2560 τος ΠΡΑΒΕΙΣ

διν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν Λαβεῖν διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τὸν
πιότεύοντα εἷς αὐτόν. Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα 4
ταῦτα, ἐπέπεσεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀπούοντας
τὸν Ίόγον. Καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ οἳ συνῆλθαν 46
τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου
ἐκκέχυται. Ἠκουον γὰρ αὐτῶν Ίαλούντων γλώσσαις, καὶ µεγα- 46
Λυνόντων τὸν θεὸν' τότε ἀπεκρίθη Πέτρος. Μή τι τὸ ὕδωρ δύνα- 41
ται κωλῦσαί τις τοῦ μὴ βαπτισθῆναι τούτους. οἵτινες τὸ πνεῦμα
τὸ ἅγιον ἔλαβον ὡς καὶ ἡμεῖς; Προσέταξεν δὲ αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνό- 48
µατι Ἰησοῦ Χριστοῦ βαπτισθῆναι. Τότε ἠρώτησαν αὐτὸν ἐπιμεῖ-

ναι ἡμέρας τινάς.

Ις Ὦ ᾷ, ΙΑ,

ΟΔΟ, ΧΙ, , ᾽
λά .κουσαν δὲ οἳ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν 1

Ἰουδαίαν, ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Ὅτε 2
δὲ ἀνέβη Πέτρος εἰς Ἱερουσαλὴμ, διεκρείνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ
ἐν περιτυμῆς, Λέγοντες' ὅτι εἰσῆλθεν πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ὃ
ἔχοντας, καὶ συνέφαγεν αὐτοῖι ᾽άρξάμενος δὲ Πέτρος, ἕξε- 4
τίθετο αὐτοῖς καθεξῆς, Λέγων. ἈἘγὼ ἥμην ἐν πόλει Ἱόππῃ ὅ
προσευχόµενος καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦ-
ὁόᾳ τι ὡς ὀθόνην μεγάλην. τέσδαρσιν ἀρχαῖς καθιεµένην ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ, καὶ ᾖλ9εν ἄχρι" ἐμοῦ. Εἰς ἦν ἀτενίδας κατενόουν ’ 0
μαὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς, καὶ τὰ θηρία, καὶ τὰ ἑρπετὰ,
καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. Ἔκουσα δὲ καὶ φωνῆῇς Λεγούσης Ἰ
μοι ἀναστὰς, Πέτρε, 9ῦσον καὶ φάγε. «ἨἘὖπον δὲ᾽ μηδαμῶς, 8
κύριε" ὅτι κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εὖρ τὸ στόμα
µου. ᾽Απεκρίθη δὲ ἐκ δευτέρου φωνὴ ἕκ τοῦ οὐρανοῦ΄ ἃ ὃ 9εὸς 9
ἐκαθάρισεν, σὺ μὴ κοίνου. Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρὶς' καὶ 10
ἀνεσδπάσθη πάλιν ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν. «Καὶ ἰδοὺ, ἐξ αὐτῆς Ι1
τρεῖς ἄνδρες ἐπέστήσαν ἐπὶ τὴν οὐπίαν ἐν ᾗ ἦμεν, ἀπεσταλμένοι

ἀπὸ Καισαρείας πρός µε. ἈΕἶπεν δὲ τὸ πνεύμά µοι συνεΛθεῖν 12

ΔΠΟΣΤΟΛΑΕΟΝ, 901

αὐτοῖς, μήδὲν διακρείναντα ᾿ ἦλθον δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἳ ἓξ ἀδελφοὶ χι.

18 οὗτοι, καὶ εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός. ᾽άπήγγειλεν δὲ
ἡμῖν πῶς εἶδεν τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκω αὐτοῦ σταθέντα καὶ εὖ-
πόντα᾽ πέμψον εἰς Ἱόππην, καὶ µετάπεμφαι Σίμωνα τὸν ἐπικα-

14 λούμενον Πέτρον, ὃς Λλαλήσει ῥήματα πρὸς σὲ, ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ

16 καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου. Ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί µε λαλεῖν, ἐπέπῃσεν τὸ

Ι6 πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ᾽ αὐτοὺς, ὥσπερ καὶ ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ. ἓμ-
νήσθην δὲ τοῦ ῥήματος τοῦ κυρίου, ὣς ἔλεγεν' Ἰωάνης μὲν ἑ-

17 βάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίω. Εἰ
οὖν τὴν ἴδην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὃ θες ὧς καὶ ἡμῖν, πιστεύ-
σασιν ἐπὶ τὸν κύριον Ἰησοῦν Ἄριατὸν, ἐγὼ τίς ἤμην δυνατὺς κὠ-

18 Ίῦσαι τὸν 9εόν; ᾽άκούσαντες δὲ ταῦτα ἠσύχασαν, καὶ ἐδόξασαν
τὸν θεὸν, Λέγοντες ἄρα γε καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὃ θεὸς τὴν µετάνοιαν
εἰς ζωήν ἔδωκεν.

1. οἳ μὲν οὖν διασπαρέντερ ἀπὸ τῆς θλείψεως3 τῆς γενομένης η φ.
ἐπὶ Στεφάνω, διῆλθον ἕως Φοινείκης καὶ Κύπρου καὶ ἀντιοχείας,

50 μηδενὶ λαλοῦντες τὸν Λόγον εἰ μὴ µόνον ἰουδαίοι.. Ὥσαν δέ
τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες κύπριοι καὶ πυρηναῖοι, οἵτινες ἐλδόντες εἰς
᾽4ντιόχειαν, ἐλάλουν καὶ πρὸς τοὺς ἑλληνιστὰς, εὐαγγελιξόμε-

9Ι νοι τὸν κύριον Ἰησοῦν. Καὶ ἦν χεὶρ κυρίου μετ᾽ αὐτῶν ' πολύς

2» τε ἀριθμὸς ὃ πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν κύριον. ᾿ἩἨκούσδη δὲ
ὁ Λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλήσίας τῆς οὔσης ἐν Ἱερουσαλὴμ περὶ

25 αὐτῶν ' καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν ἕως Αντιοχείας. Ὃς παραγε-
νόµενος, καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τὴν τοῦ 8εοῦ, ἐχάρη. καὶ παρεκάλει

24 πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσµένειν ἐν τῷ κυρίω. Ὅτι
ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως. καὶ

9ὔ προσετέθη ὕχλος ὑκανὸς τῷ πυρίω3. Ἐξῆλθεν δὲ εἰς Ταρσὸν τὸ Ἀυθίρ

90 ἀναξητῆσαυκ Σαὔλον' καὶ εὑρὼν, ἤγαγεν εἰς ᾽ἀντιόχειαν. Ἐγένετο οἩλ. ω.
δὲ αὐτοῖς καὶ ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησία, καὶ δι- ἐπ
δάξαι Όχλον ἰκανὸν, χρηµατίσαι τε πρώτως ἐν ᾽Αντιοχεία τοὺς |

μαθητὰς χριστιανούς Χ. ) Γοδεοτ

27 Ἐν αὐταῖς δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων ΔΗΒ

202 ΠΡΑΕΙΠΙΣ

ΧΙ. προφῆται εἰς ᾽Αντιόχειαν. ᾿άναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι 28

ἡμ. 4γαβος, ἐσήμαινεν διὰ τοῦ πνεύματος, Λειμὸν3 μεγάλην µέλλειν
ἔσεσθαι ἐφ᾽ ὅλην τὴν οἰχουμένην ' ἥτις ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου.
Τῶν δὲ μαθητῶν, καθὼς εὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν 29
εὖρ διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς.
Ὃ καὶ ἐποίησαν, ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χει- 80
ρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.

Κτᾷῷ, 18.
ολΡ. ΧΗ

Απ κατ ἐκεῦνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς τὰς 1.
χεῖρας κακῶσαι τινὰς τῶν ἀπὸ τῇς ἐκκλησίας. ᾽άνεῖλεν δὲ Ἰάκωβον 2
.9. . . ΄ ω
μαχαίρᾳ. τὸν ἀδελφὸν Ἰωάνου, µαχαίρῃ". Ἰδὼν δὲ ὅτι ἀρεστόν ἐστιν τοῖς ὃ
ἰουδαίοις, προσέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέτρον ' ἦσαν δὲ ἡμέραι τῶν
ἀξύμων. Ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακὴν., παραδοὺς τέσσαρ- 4
σιν τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτὸν βουλόμενος μετὰ
4 , 9 ω 2 ν΄ 4 ν υ ι 5 / ] ὦ
τὸ πάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῶ. Ὁ μὲν οὖν Πέτρος ἐτηρεῖτο ὅ
ἐν τῇ φυλακῇ προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενῶς γεινοµένη ὑπὸ τῇς ἐκκλη-
σίαρ περὶ αὐτοῦ. Ὅτε δὲ ἤμελλεν προσαγαγεῖν αὐτὸν ὃ Ἡρώδης, ϐ
» ο... Ξ 5 / / 1 / »
τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ Πέτρος κοιμῶμενος μεταξὺ δύο στρατιώωτῶν,
δεδεµένος ἀλύσεσιν δυσὶν., φύλακέρ τε πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν
τὴν φυλακήν. Καὶ ἰδοὺ, ἄγγελος κυρίου ἐπεέστη. καὶ φῶς ἔλαμφεν Ἰ
5 Μ { . ’ ᾿ 1 λ ος / ”
ἓν τῷ οὐκήματι ' πατάξας δὲ τὴν πΊευραν τοῦ Πέτρου, ἤγειρεν
αὐτὸν, λέγων ἀνάστα ἐν τάχει καὶ ἐξέπεσόαν αὐτοῦ αἱ ἀλύσεις
ἐκ τῶν χειρῶν. Εϊπεν δὲ ὁ ὄγγελος πρὸς αὐτὸν ' ξζώσαι, καὶ ὑπό- 8
κ Ίντο, ολ ορ. . ὀ/ να) ηλ 14 να σ.
ὑπόδυσαι ὁἼσαι” τὰ σανδαλιᾶ σου ᾿ ἐποίησεν δὲ ουτῶς᾽ παὶ λεγει αὐτῷ
περιβαλοῦ τὸ ἐμάτιόν σου, καὶ ἀκολούθει µοι. Καὶ ἐξελθὼν ἠκο- 9
Λούθει, καὶ οὐκ ᾖδει ὅτι ἆληθές ἐστιν τὸ γεινόµενον διὰτοῦ ἀγγέ-
Λου’ ἐδόκει δὲ ὄραμα βλέπειν. «4ιελθόντες δὲ πρῶτην φυΛλακὴν 10
καὶ δευτέραν, ἠλθαν ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν, τὴν φέρουσαν

9 4 , ” 2 / 2 3 ..” 4 2. “ ’
εἰς τήν πολιν;, τις αὐτοματη ἠνοίγη αὐτοῖς' καὶ εξελΌοντες

ΑΠΟΣΤΟΔΟΝ. 265

ώ 1 ο ν
προῇλθον ῥύμην µίαν΄ καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ᾿ αυτοῦ. ΧΗ.
ι ν 5 ν 5 ν [νο .ά 1. ]ο
1 Καὶ ὁ Πέτρος ἐν ἑαυτῷ Χ γενόμενος, εἶπεν ' νῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι αὐτῷ,
ἐξαπέστειλεν ὁ κύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ, καὶ ἐξείλατό µε ἐκ χει-
ρὸς Ἡρώδου, καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ Λαοῦ τῶν ἰουδαίων.
5, ν ν Δ
12 Συνιδών τε ᾖλθεν ἐπὶ τὴν οὐκίαν τῆς ἸΜαρύας τῆς μητρὀς
2. , 3 Ώ ο 5 5 β
Ίωανου, τοῦ ἐπικαλουμενου Πάρκου, οὗ ἦσαν ἔκανοὶ συνηθροισ-

18 µένοι καὶ προσευχόµενοι. Ἀρούσαντος δὲ αὐτοῦ τὴν θύραν τοῦ

πυλῶνος, προῇλθεΧ παιδίσκη ὑπακοῦσαι, ὀνόματι Ῥόδη. Καὶ προσή].
14 ὁ ν : ' - ) 9 ν - ωώ ., 3 4Ε, εοὰ πιοκ
ἐπιγνοῦσα τὴν φωνήν τοῦ Πέτρου, ἀπὸ τῆς χαρᾶς οὔὐκ ἤνοιξεν Ὃρ]οια.

τὸν πυλώνα, εἰσδραμοῦσα δὲ ἀπήγγειλεν ἐστᾶναι τὸν Πέτρον πρὸ

16 τοῦ πυλώνορ. Οἱ δὲ πρὸς αὐτὴν εἶπαν' µαίνῃ᾽ ἤ δὲ δισχυρίξετο

16 οὕτως ἔχειν ' οὗ δὲ εἶπαν' ὁ ἄγγελός ἐστιν αὐτοῦ. Ὁ δὲ Πέτρος
ἐπέμενεν προύων᾽ ἄνοίξαντες δὲ εἶδαν αὐτὸν, καὶ ἐξέστησαν.

Ι7 Κατασείσας δὲ αὐτοῖς τῇ χειρὶ σειγᾷνΆ, διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ὁ . ων
κύριος αὐτὸν ἐξήγαγεν ἐκ τῆς φυλακῆς, εἶπέν τε ἀπαγγείλατε
Ἰωκώβῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ταῦτα” καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη εἰς ἔτε-

18 ρον τόπον. Γενομένης δὲ ἡμέρας ἦν τάραχος οὖν ὀλίγος ἐν τοῖς ΔΔ

19 στρατιώταις, τί ἄρα ὃ Πέτρος ἐγένετο. Ἡρώδης δὲ ἐπιξητήσας
αὐτὸν, καὶ μὴ εὑρὼν, ἀνακρείνας τοὺς φύλακας, ἐκέλευσεν ἅπαχ-
θῆναι' καὶ κατελθὼν ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας εἰς Καισάρειαν διέτρειβεν.

90 Ἡν δὲ θυμομαχῶν Τυρίοις καὶ Σειδωνίοις' ὁμοθυμαδὸν δὲ πα-
ρἧσαν πρὸς αὐτὸν, καὶ πείσαντες Βλάστον τὸν ἐπὶ τοῦ κοιτῶνος
τοῦ βασιλέως, ᾖτοῦντο εἰρήνην ' διὰ τὸ τρέφεσθαι αὐτῶν τὴν χώ-

21 ϱραν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς. Τακτῇ δὲ ἡμέρα Ἡρώδης ἐνδυσάμενος
ἐσθῆτα βασιλικὴν, καθίδας ἐπὶ τοῦ βήματος, ἐδημηγόρει πρὸς

29 αὐτούς. Ὁ δὲ δῆμος ἐπεφῶνει' Θεοῦ φωνὴ, καὶ οὐκ ἀνθρῶώπου.

28 Παραχρῆμα δὲ ἐπάταξεν αὐτὸν ἄγγελος κυρίου, ἀνθ᾽ ὧν οὐκ ἔδω-
κεν τὴν δόξαν τῷ Θεῷ' καὶ γενόμενος σκωληκόβρωτος ἐξέψυξεν.

ορ Ὁ δὲ λόγος τοῦ κυρίου ἠὔξανεν καὶ ἐπληθύνετο. Βαρνάβας δὺ

καὶ Σαῦλος ὑπέστρεφαν εἰς Ἱερουσαλὴμ, πληρώσαντες τὴν δια-
κ δπι.
συμµ.
ω Ιαοσὰ,

κονίαν, συνπαραλαβόντες" Ἰωάννην Ἀ τὸν ἐπικληθέντα Μάρκον.

6ΔΡ. ΧΠΙ.
ΛΗΕ

254 ΠΡΑΞΕΙΣ

ΚΤΠΦ, ΙΓ.

Ἠσαν δὲ ἐν ᾽Αντιοχείᾳ κατὰ τὴν οὖσαν ἐκκλησίαν προφῆται 1.
καὶ διδάσκαλοι, Ὁ, τε Βαρνάβας καὶ Συμεὼν ὁ καλούμενος -
Νίγερ, καὶ «4ούκιος ὁ κυρηναῖος, ἸΜαναήν τε Ἡρώδου τοῦ

τετράρχου σύντροφος. καὶ Σαῦλος. «4{ειτουργούντων δὲ αὐτῶν 5

» ο ῃ / Ὡ 1 ο ντ ο . ,
τῷ φυρίω΄ καὶ νηστευοντῶν, εἶπεν το πνεῦμα τὸ ἅγιον άφορί-

.σατε δή µοι τὸν Βαρνάβαν καὶ Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσ-.

α Τια οᾳἆ,

κέκλημαι αὐτούς. Τότε νηστεύσαντες καὶ προσευξάµενοι, καὶ ὃ
ἐπιθέντες τὰς χεῖρας αὐτοῖο, ἀπέλυσαν. «Αὐτοὶ μὲν οὖν ἐκ- 4
πεμφθέντες ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματοςρ, κατῆλθον εἰς Σελεύ-
κέιαν, ἐκεῖθέν τε ἀπέπλευσαν εἰς Κύπρον. Καὶ γενόμενοι ἐν ὅ
Σαλαμείνι, κατήγγελλον τὸν λόγον τοῦ δεοῦ ἐν ταῖς συναγωγαῖς
τῶν ἰουδαίων ' εἶχον δὲ καὶ Ἰωάννηνἃ ὑπηρέτην. «4{ιελθόντες 0
δὲ ὅλην τὴν νῆσον ἄχρι Πάφου, εὗρον ἄνδρα τινὰ μάγον ψευδο-
προφήτην ἰουδαῖον, ὦ ὄνομα Βαριησοῦς, ὃς ἦν σὺν τῷ ἀνθυπάτω Ἰ
Σεργίω Παύλω, ἀνδρὶ συνετῷ ' οὗτος προσκαλεσάµενος Βαρνά-
βαν καὶ Σαῦλον, ἐπεξήτησεν ἀκοῦσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. ᾽4νθ- 8

ίότατο δὲ αὐτοῖς Ἐλύμας ὃ μάγος, οὕτως γὰρ μεθερμηνεύεται

ο ν 2 3 Μ
τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ζητῶν διαστρέφαι τὸν ἀνθύπατον ἀπὸ τῆς πίσ-

τεως. Σαῦλος δὲ, ὁ καὶ Παῦλος, πλησθεὶς πνεύματος ἁγίου, 9

ἀτενίσας εἷς αὐτὸν, εἶπεν ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ πά- 10

“σης ῥᾳδιουργίας, υἱὲ διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ

Ας

παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς τοῦ κυρίου τὰς εὐθείας; Καὶ νῦν 1!
ἰδοὺ, χεὶο κυρίου ἐπὶ σὲ καὶ ἔσῃ τυφλὸς, μὴ βλέπων τὸν

ἥλιον ἄχρι καιροῦ παραχρῆμα δὲ ἐπέπεσεν ἀχλῦς καὶ σκὀ-

τος" καὶ περιάγων ἐξήτει χειραγωγούς. Τότε ἰδῶν ὁ ἀνθύπα- 19

το τὸ γε} νὸς., ἐπίστευσεν, ἐκπληττόμενορ ἐπὶ τῇ διδαχῇ τοῦ
κυρίου. ..

:Αναχθέντες δὲ ἀπὸ τῆς Πάφου οἱ περὶ Παῦλον, ᾖλ- ἴ8
θον εἰς Πέργην τῆς Παμφυλίας Ἰωάνης δὲ ἀποχωρήσας ἀπ᾿

ατα

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 965

14 αὐτῶν, ὑπέστρεφεν εἰς Ἱεροσόλυμα. «4ὐτοὶ δὲ διελθόντερ ἀπὸ
τῆς Πέργης. παρεγένοντο εἰς ᾽άντιόχειαν τὴν πισιδίαν, καὶ
ἐλθόντες εἰς τὴν συναγωγἠν τῇ ἡμέρα τῶν δαββάτων, ἐκάθισαν.

16 ΜΓετὰ δὲ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ νόµου καὶ τῶν προφητῶν, ἀνέστει-
λαν οἳ ἀρχισυνάγωγοι πρὸς αὐτοὺς, Λέγοντες ' ἄνδρες ἀδελφοὶ,
εἶτις ἐστὶν ἐν ὑμῖν Λόγος παρακλήσεως πρὺς τὸν λαὸν, λέγετε.

16 4ναστὰς δὲ Παῦλος, καὶ Κατασείσας τῇ χειρὶ, εἶπεν ἄνδρες

17 ἐδραηλείται, καὶ οἳ φοβούμενοι τὸν Θεὸν, ἀκούδατε. Ὁ θεὸς
τοῦ Λαοῦ τοῦ Ἱσραὴλ ἐξελέξατο τοὺς πατέρας ἡμῶν, καὶ τὸν
Λαὸν ὕψωσεν ἐν τῇ παροικίᾳ ἐν γῇ «ὐγύπτου, καὶ μετὰ βρα-

18 χείονος ὑψηήλοῦ ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς. Καὶ ὧς τεόσερακον-

19 ταετῆΆ. χρόνον ἐτροποφόρησεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμω. Καθελὼν

ἔθνη ἑπτὰ ἐν γῇ Χαναὰν, κατεκληρονόµησεν τὴν γῆν αὐτῶν ὡς

20 ἔτεσι τετρακοσίοις καὶ πεντήκοντα. Καὶ μετὰ ταῦτα ἔδωκεν

«321 αριτὰς ἕως Σαμουὴλ προφήτου. Κάκεῖθεν ᾖτήόαντο βασιλέα,

καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Δεὸς τὸν Σαοὺλ υἱὸν Κεῖς, ἄνδρα ἐκ φυ-
2» Ίῆς Βενιαμεὶν, ἔτη τεσσεράκοντα. «ἹΚαὶ µεταστήσας αὐτὸν,
ἤγειρεν τὸν «4{αυεὶὸ αὐτοῖς ες βασιλέα, ὦ καὶ εἶπεν µαρτυρή-
σας" εὗρον «4αυεὶὸ τὸν τοῦ Ἰεσσαὶ, κατὰ τὴν καρδίαν µου,
29 ὃς ποιήῄσει πάντα τὰ Δελήματά µου. Τούτου ὁ Δεὺς ἀπὸ τοῦ
σπέρματος κατ᾿ ἐπαγγελίαν ἤγαγεν τῷ Ἰσραὴλ σωτῆρα Ἰησοῦν.
24 Προκηρύξαντος Ἰωάνου πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ βάπ -
2ὔ τιόµα µετανοίας παντὶ τῷ Λαῷ Ἰσραήλ. «ος δὲ ἐπλήρου Ἰω-
: ἀννης" τὸν δρόµον, ἔλεγεν' τί ἐμὲ ὑπονοεῖτε εἶναι: οὖκ εἰμὶ ἐγὼ,
ἀλλ᾽ ἰδοὺ, ἔρχεται μετ᾽ ἐμὲ, οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν
ποδῶν Λῦσαι.
26 άνδρες ἀδελφοὶ, υἱοὶ γένους ἀβραὰμ, οἳ ἐν ὑμῖν φο-
βούμενοι τὸν θεὸν, ἡμῖν ὁ Λόγος τῆς σωτηρίας ταύτης ἐξαπεσ-
2] τάλη. Οἱ γὰρ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ, καὶ οἳ ἄρχον-
τε αὐτῶν, τοῦτον ἀγνυήσαντες, καὶ τὰς φωνὰς τῶν προφητῶν
τὰρ κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγεινωσκομένας, κρεέναντες, ἐπλήρω-

Δ λ ς 2
286 σαν. Καὶ μὴ δὲ µίαν αἰτίαν Θανάτου εὑρόντες, ᾖτήσαντο Πει-

ΧΗ].

Ἀ 2. Τι.
τεσσαρ.

Φ]6 οἱ Ἰη[γα,

Κ Ἱία οου)

ΛΑ

ΧΙ.

. 1. πι,
τουτο,

. 39. Π],
κυρίου.

206 ΠΡΑΞΕΙΣ

λΛᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐτόν. «ος δὲ ἐτέλεζαν πάντα τὰ γεγραμμέ- 29
να περὶ αὐτοῦ, καθελόντες ἀπὸ τοῦ ξύλου ἔθηκαν ες μνημεῖ-
ον.. Ὁ δὲ θεὸς ἤγειρεν αὐτὸν ἔκ νεκρῶν. Ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡμέρας ὃν
πλείὸνς τοῖς συναναβάσιν αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλειλαίας εἰς Ἱερου-
σαλὴμ., οἵτινές εἰδι μάρτυρες αὐτοῦ πρὺς τὸν Λαόν. Καὶ ἡμεῖς 82
ὑμᾶς εὐαγγελιξόμεθα τὴν πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίαν γὲ-
νοµένην, ὅτι ταύτην ὁ θΘεὸς ἐκπεπλήρωκεν τοῖς τέχνοις ἡμῶν,
ἀναστήσας Ἰησοῦν. ἵὸδς καὶ ἐν τῷ φαλμῶῷ γέγραπται τῷ δευτέ- ὃδ
ρῳ υἷός µου εἰ σὺ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. Ὅτι δὲ ἀνεσ- 84
τὴσεν αὐτὸν ἕν νεκρῶν, μηκέτι μέλλοντα ὑποστρέφειν εἰς διαφ-
θορἀν, οὕτως εἴρηκεν ' ὅτι δώσω ἡὑμῖν τὰ ὅσια 4αυεὶὸ τὰ πιστά.
Αιότι καὶ ἐν ἑτέρῳ Λέγει' οὐ δάΐσεις τὸν ὅσιόν σου ἐδεῖν διαφθοράν. 86
4ανεὶδ μὲν γὰρ ἰδίᾳ γενεᾷ ὑπηρετήσας τῇ τοῦ δεοῦ βουλῇ ἐκοι- 86
µήθη, καὶ προσετέθη πρὸρ τοὺς πατέρας αὐτοῦ, καὶ εἶδεν διαφ-
θοράν. Ὃν δὲ ὁ δεὸς ἤγειρεν, οὐκ εἶδεν διαφθοράν. Γνωστὸν οὖν ὃν
ἔστω ὑμῖν, ἄνδρες ἀδελφοὶ, ὅτι διὰ τούτου ὑμῖν ἄφεσις ἆμαρ-
τιῶν καταγγέλλεται. Καὶ ἀπὸ πάντων ὧν οὐκ ἠδυνήθητε ἐν νό- 89
µῳ Μωύσέως δικαιωθῆναι, ἐν τούτῳ πᾶς ὁ πιστεύῶν δικαιοῦ-
ται. Βλέπετε οὖν μὴ ἐπέλθῃ τὸ εἰρήμένον ἐν τοῖς προφήταις. 40
Ἴδετε οὗ καταφρονηταὺ, καὶ θαυμάσατε, καὶ ἀφανίσθητε᾽ ὅτι 41
ἔργον ἐργάξομαι ἐγὼ ἐν ταῖς ἡμέραις ὑμῶν, ἔργον ὃ οὐ μὴ πισ-
τεύδητε, ἐν τις ἐκδιηγῆται ὑμῖν.

Ἐξιόντων δὲ αὐτῶν, εὖς τὸ μεταξὺ σάββατον ἠξίουν Λαλη- 45
Θῆναι αὐτοῖς τὰ ῥήματα ταῦτα. «4υθείσηρ δὲ τῆς συναγωγῆς, 48
ἠκολούθήσαν πολΛοὶ τῶν ἰουδαίων καϊὶτῶν σεβομένων προσήηλύτων
τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Βαρνάβα᾿ οἵτινες προσλαλοῦντες αὐτοῖς, ἔπει-
Θον αὐτοὺς προσμένειν τῇ χάριτι τοῦ Φεοῦ. Τῷ τε ἐρχομένῳ σαβ- 44
βάτω σχεδὸν πᾶσα ἡ πόλις συνήχθη ἀκοῦσαι τὸν Λόγον τοῦ
θεοῦΧ. Ἰδόντες δὲ οἱ ἰουδαῖοι τοὺς ὄχλους, ἐπλήσθησαν ξήλου, 45
καὶ ἀντέλεγον τοῖς ὑπὸ Παύλου Λαλουµένοις, βλασφημοῦντες.
Παῤῥησιασάμενοί τε ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βαρνάβας, εἶπαν' ὑμῖν ἦν 46

κ. ω ω ω ω 9
ἀναγκαῖον πρῶτον Λαληθῆναι τὸν λόγον τοῦ 9εοῦ΄ ἐπειδὴ ἀπω-

ΑΠΟΣΤΟΔΑΟΝ. 201

θεῖσθε αὐτὸν, καὶ οὐκ ἀξίους κρείνετε ἑαυτοὺς τῆς αἰωνίου ξω- ΧΗΠ.
αΤ ῆς, ἰδοὺ στρεφόµεθα εἰς τὰ ἔθνη. Οὕτω γὰρ ἐντέταλται ἡμῖν ὁ
κύριος τἐθεικά σε εἰς φῶς ἐθνῶν, τοῦ εἶναί σε ες σωτηρίαν
48 ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. ᾽άπούοντα δὲ τὰ ἔθνη ἔχαιρον, καὶ ἐδό-
«ξαΐξον τὸν λόγον τοῦ Δεοῦ' καὶ ἐπίστευσαν ὅσοι ἦδαν τεταγµέ-
49 νοι εἰς ζωήν αἰωνίανΆ. 4ιεφέρετο δὲ ὁ λόγος τοῦ κυρίου δι᾽ Όλής κτια εοά,
60 τῆς χώρας. Οἱ δὲ ἰουδαῖοι παρώτρυναν τὰς σεβομένᾶς γυναῖκας
τὰς εὐσχημόνας, καὶ τοὺς πρώτους τῆς πόλεως, καὶ ἐπήγειραν
διωγμὸν ἐπὶ τὸν Παῦλον καὶ Βαρνάβαν, καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺς ἀπὸ
δΙ πῶν ὁρίων. Οἱ δὲ ἐκτιναξάμενοι τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν ἐπ᾽ ΛΗ
δρ αὐτοὺς, ἦλθον εἰς Εἰκόνιον Ἀ. Οἵ τε μαθηταὶ ἐπληροῦντο χαρᾶς δν

καὶ πνεύματος ἁγίου. 8ίο οἱ {π[να,
Ιζ Ὦ Φ. ΙΔ.

1 ᾿Ἠφψένετο δὲ ἐν Εἰκονίω, κατὰ τὺ αὐτὺ εἰσελθεῖν αὐτοὺς εἰς τὴν ϐ6ΑΡ.
συναγωγὴν τῶν ἰουδαίων, καὶ Λαλῆσαι οὕτως ὥστε πιδτεῦσαι ἄν,
2 ἰουδαίων τε καὶ ἑλλήνων πολὺ πλῆθος. Οἳ δὲ ἀπειθήσαντες ἵου-
δαῖοι ἐπήγειραν καὶ ἐκάκωσαν τᾶς ψυχὰς τῶν ἐθνῶν κατὰ τῶν
8 ἀδελφῶν. Ἱκανὸν μὲν οὖν χρόνον διέτρειψαν παῤῥησιαξόμενοι
ἐπὶ τῷ κυρίω τῷ μαρτυροῦντι τῷ λόγω τῆς χάριτος αὐτοῦ, δι-
4 δόντι σημεῖα καὶ τέρατα γείνεσθαι διὰ τῶν χειρῶν αὐτῶν. Ἔσ-
χύσθη δὲ τὸ πλῆθος τῆς πόλεως καὶ οὗ μὲν ἦσαν σὺν τοῖς ἴου-
ὅ δαίοις,. οἳ δὲ σὺν τοῖς ἀποστόλοις. «ος δὲ ἐγένετο ὁρμὴ τῶν
ἐθνῶν τε καὶ ἰουδαίων σὺν τοῖς ἄρχουσιν αὐτῶν, ὑβρίδαι καὶ
Ὅ Λιθοβολῆσαι αὐτοὺς, συνιδόντερ πατέφυγον εἰς τὰς πόλεις τῆς
Ἱ 4υκαονίας, 4ύστραν καὶ «{έρβην, καὶ τὴν περίχωρον. ΙΚάκεῖ
εὐαγγελιξόμενοι ἧσαν.
8 Καίτις ἀνὴρ ἀδύνατος ἐν 4ύστροις τοῖς ποσὶν ἐκάθητο, χῶ- ΔΘ
ϱ Λὸς ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ. ὃς οὐδέπυτε περιεπώτησεν. Οὗ-
τος ἤκουεν τοῦ Παύλου Λαλοῦντος' ὃς ἀτενίσας αὐτῷ, καὶ ἰδὼν
10 ὅτι ἔχει πίστιν τοῦ σωθῆναι, εἶπεν μεγάΛ φωνῇ. ἀνάστηθι
17

ΧΙΥ.

2058 ΠΡΑΞΕΙΣ

ἐπὶ τοὺς πόδας σου ὀρθὸς' καὶ ἤλατο, καὶ περιεπάτει. Οἵ

ο - 2
τε Όχλοι ἐδόντες ὃ ἐποίησεν Παῦλος, ἐπῇραν τὴν φωνὴν αὐ-
τῶν, Λυκαονιστὶ λέγοντες' οἱ 9εοὶ ὁμοιωθέντες ἀνθρώποις κατ-
ἔβησαν πρὸς ἡμᾶς. ἸἘΕκάλουν τε τὸν μὲν Βαρνάβαν, «ΐα᾽
τὸν δὲ Παῦλον, Ἑρμῆν ' ἐπειδὴ αὐτὸς ἦν ὃ ἡγούμενος τοῦ Λό-

ο) Λ π ω Ν ω” ν. ν ῃ ,
γου. ὍὉ τε ἑερεὺς τοῦ «4ιὸς τοῦ ὄντος πρὸ τῆς πόλεως, ταύρους
καὶ στέµµατα ἐπὶ τοὺς πυλῶνας ἐνέγκας., σὺν τοῖς ὄχλοις ἤθελεν
θύειν. ᾽άκούσαντες δὲ οἱ ἀπόστολοι Βαρνάβας καὶ Παῦλος, διαθ-
./ νο. ῃ ” 9 / 9 λ 5” 4
ῥήξαντες τα ἐμάτια ἑαυτῶν ἐξεπήδησαν εἰς τὸν ὄχλον, κράξον-
τες, καὶ Λέγοντες' ἄνδρες, τί ταῦτα ποιεῖτε; καὶ ἡμεῖς ὁμοιο-

ο --υ--- ϱ ; πα... -- ,
παθεῖς ἐσμὲν υμῖν ἀνθρωποι., εὔαγγελιξόμενοι υμᾶς ἄπο του-

μή ΄ 2 / μι λ ν ει 3 , λ
των τῶν µαταίων ἐπιστρέφειν ἐπὶ 9εὸν ξῶντα, ὃς ἐποίησεν τὸν
οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν Δάλασσαν, καὶ πάντα τὰ ἐν αὐ-
τοῖ. Ὃς ἐν ταῖς παρωχημέναις γενεαῖς εἴασιν πάντα τὰ ἔθνη

, ω ὃς. 9 . 3
πορεύεσθαι ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν. Ἰαί τοι οὐκ ἀμάρτυρον αὐτὸν
» - 2 ω 9 / ες -- ζ ᾽
ἀφῆκεν, ἀγαθουργών, οὐρανοθεν υμῖν νετους διδους καὶ και-
ροὺς καρποφόρους, ἐμπιπλῶν τροφῆς καὶ εὐφροσύνης τὰς καρ-
δίας ὑμῶν. Καὶ ταῦτα Λέγοντες. μόλις κατέπαυσαν τοὺς ὄχλους
τοῦ μὴ θύειν αὐτοῖς.

Ἐπῆλθαν δὲ ἀπὺ ᾽Αντιοχείας καὶ Εἰκονίου ἰουδαῖοι, καὶ
πείσαντες τοὺς ὄΌχλους, καὶ Λιθάσαντες τὸν Παῦλον, ἔσυρον ἔξω
τῆς πόλεως, νοµίξυντες αὐτὸν τεθνηκέναι. Κυκλωσάντων δὲ τῶν
μαθητῶν αὐτὸν, ἀναστὰς εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ τῇ ἐπαύ-
ριον ἐξῆλθεν σὺν τῷ Βαρνάβα εἰς «1έρβην. Εὐαγγελισάμενοίτε
τὴν πόλιν ἐκείνην, καὶ μαθητεύσαντες ἐκανοὺς, ὑπέστρεψαν εἰς
τὴν 4ὐύστραν καὶ εἰς Εἰκόνιον καὶ ᾽Αντιόχειαν. Ἐπιστηρίξοντες

4 8 ' » ν . νά 39 ῤ ιά [)
τὰς ψυχὰς τῶν μαθητῶν, παρακαλοῦντες ἐμμένειν τῇ πίστει, καὶ
ὅτι διὰ πολλῶν θλείψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν
τοῦ 9εοῦ. Χειροτονήσαντες δὲ αὐτοῖς κατ᾽ ἐκκλήσίαν πρεσβυτέ-
ρους, προσευξώµενοι μετὰ νηστειῶν, παρέθεντο αὐτοὺς τῷ κυρίῳ
εἰς ὃν πεπιστεύκειόαν. Καὶ διελἸθόντες τὴν Πισιδίαν, ἠλδον εἰς

τὴν Παμφυλίαν. Καὶ λαλήσαντες ἐν Πέργῃ τὸν λόγον, κατέβησαν

1

19

14

15

16
17

21

22

98

24
20

ΔΙΟΣΤΟΔΟΝ. 209

. ω.- 3 9. / .. 5 '

20 εἰς 4ττάλειαν. Κακεῖθεν ἀπέπλευσαν Ἀ εἰς «4ντιόχειαν' οθενήσαν ΧΝ.

ἀπέ-

δ ω ω β « ,
παραδεδυµένοι τῇ χάριτι τοῦ Φεοῦ εἰς τὸ ἔργον ὃ ἐπλήρωσαν. πΊευσαν.
οδί ἵπ πιᾶΓβ.
, 2 ’

97 Παραγενόμενοι δὲ καὶ συναγαγόντες τὴν ἐκκλησίαν, ἀνήγγελλον
ὅσα ἐποίησεν ὁ 9εὸς μετ) αὐτῶν, καὶ ὃτι ἤνοιξεν τοῖς ἔθνεσιν δὺ-

58 ραν πἰστεὼς. «4ιέτρειβον δὲ χρόνον οὐκ ὀλίγον σὺν τοῖς μαθηταῖς.

ΚΤΠ, 1Η.

τα καί τινες κατελθόντες ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας, ἐδίδασκον τοὺς ἆδελ- ΟΛΡ. ΧΥ.
φοὺς' ὅτι ἐὰν μὴ περιτμηθῆτε τῷ ἔθειτῷ Μωύσέως, οὐ δύνασθε «λος
3 σωθῆναι. Γενομένης δὲ στάσεως καὶ ξητήσεως οὖν ὀλίγης τῷ μῆτε,
Παύλῳ καὶ τῷ Βαρνάβα πρὸς αὐτοὺς, ἔταξαν ἀναβαίνειν Παῦ-
λον καὶ Βαρνάβαν καὶ τινὰς ἄλλους ἐξ αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀποστό-
λους καὶ πρεσβυτέρους εἰς Ἱερουσαλὴμ, περὶ τοῦ ζητήματος τού-
8 του. Οἳ μὲν οὖν προπεμφθέντες ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας, διήρχοντο
τήν τε Φοιμίκήν καὶ Σαμάρειαν, ἐκδιηγούμενοι τὴν ἐπιστροφὴν
4 τῶν ἐθνῶν ' καὶ ἐποίουν χαρὰν μεγάλην πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς. Ππα-
οαγενόμενοι δὲ εἰρ Ἱεροόόλυμα, παρεδέχθησαν ἀπὸ τῆς ἔκκλη-
σίας καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, ἀνήγγειλάντε ὅσα
ὅ ὁ 9.εὸς ἐποίησεν µετ᾽ αὐτῶν. Εξανέστήησαν δέ τινες τῶν ἀπὸ τῆς
αἱρέσεως τῶν Φαρεισαίων πεπιστευκότες, Λέγοντες' ὅτι δεῖ πε-
ριτέµνειν αὐτοὺς, παραγγέλλειν τε τηρεῖν τὸν νόμον ΙΜωύσέως.

6 Συνήχθησάν τε οἱ ἀπόστολοι καὶ οἳ πρεσβύτεροι ἐδεῖν περὶ

-α

τοῦ Λόγου τούτου. «Πολλῆς δὲ ξητήσεως φενοµένης, ἀναστὰς
Πέτρος εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ἄνδρες ἀδελφοὶ, ὑμεῖς ἐπίστασθε ὅτι
ἀφ᾽ ἡμερῶν ἀρχαίων ἐν ὑμῖν ἐξελέξατο ὁ 8εὸς διὰ τοῦ στόματός
µου ἀκούσαι τὰ ἔθνη τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου, καὶ πιστεῦσαι.
8 Καὶ ὁ καρδιογνώστης δεὸς ἐμαρτύρήσεν αὐτοῖς, δοὺς τὸ πνεῦ-
Θ µα τὸ ἅγιον, καθῶς καὶ ἡμῖν. «Καὶ οὐθὲν διέκρεινεν μεταξὺ
ἡμῶν τε καὶ αὐτῶν, τῇ πίότει καθαρίσας τὰς καρδίας αὐτῶν.
10 Νῦν οὖν τί πειράξετε τὸν θεὺν, ἐπιθεῖναι ζυγὺν ἐπὶ τὸν τράχη-
Λον τῶν μαθητῶν, ὃν οὔτε οἳ πατέρες ἡμῶν οὔτε ἡμεῖς ἰσχύσα-
173

ΣΥ.

5 Ἱία οος.

200 ΠΡΑΞΕΙΣ
, γ

κ ἓ
μεν βαστάσαι; ἀλλὰ διὰ τῆς χάριτο τοῦ κυρίου Ἰησοῦ πι-
στεύοµεν σωθῆναι, καθ’ ὃν τρόπον κἀκεῖνοι. Ἐσείγησεν δὲ πᾶν
τὸ πΛῆθος, καὶ ἤκουον Βαρνάβα καὶ Παύλου ἐξηγουμένων ὅσα
ἐποίησεν ὁ Θεὸς σημεῖα καὶ τέρατα ἓν τοῖς ἔθνεσιν δι᾽ αὐτῶν.
Μετὰ δὲ τὸ σειγῆσαι αὐτοὺς, ἀπεκρίθη Ἰόκωβος, λέγων ' ἄνδρες
ἀδελφοὶ, ἀπούσατέ µου. Συμρὼν ἐξηγήσατο καθὼς πρῶτον ὁ 8ε-
ὁς ἐπεσκέψατο Λαβεῖν ἐξ ἐθνῶν λαὸν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Καὶ
τούτω συμφωνοῦσιν οἱ Λόγοι τῶν προφητῶν καθὼς γέγραπται.
Μετὰ ταῦτα ἀναστρέψω, καὶ ἀνοικοδομήσω τὴν σκηνὴν «4αυεὶδ

τὴν πεπτωκυῖαν, καὶ τὰ κατεστρεμµένα αὐτῆς ἀνοικοδομήσω, καὶ

2 / 2 ή ο 3 ν 3
ἀνορθώσω αὐτήν. Ὅπως ἂν ἐκξητήσωσιν οἱ κατάλοιποι τῶν ἆν-

Δ 4 κ 2 ς
θρώπων τὸν κύριον, καὶ πάντα τὰ ἔθνη ἐφ᾽ οὓς ἐπικέκληται τὸ
”, / ». 2 3 Νο. , 3 / ω ν 4 2. 2
Ονομα µου ἔπ᾽ αύτους' λέγει κυριος ποιῶν ταύτα γνῶστα ἄπ
»ν , κ 9 , 9 ' ν ..-- ω. 5 »
αἰῶνος. «ιο ἐγωῶ κρείνῶ μή παρενοχλεῖν τοῖς ἀἄπο τῶν ἐἑθνων

ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τὸν Θεόν, ᾽4ΛΛ᾽ ἐπιστεῖλαι αὐτοῖς τοῦ ἀπέχε-

"
1.

19
14
16
16 -

11

18

18

20

σθαι τῶν ἀλισγημάτων τῶν εἰδώλων καὶ τῆς πορνείας καὶ πνικτοῦ.

καὶ τοῦ αἵματος. Ι{ωύσῆς γὰρ ἐκ γενεῶν ἀρχαίων κατὰ πόλιν τοὺς
κηρύσσοντας αὐτὸν ἔχει, ἐν ταῖς συναγωφγαῖς κατὰ πᾶν σάββατον
ἀναγεινωσκόμενος.

Τότε ἔδοξε τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν Όλῃ
τῇ ἐκκλησία, ἐκλεξαμένους ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πέμψαι εἰς ᾽άντιό-

» 4 /
χειαν σὺν τῷ Παύλῳω καὶ Βαρνάβα, Ἰούδαν τὸν παλούμενον

21

22

Βαρσαββᾶν, καὶ Σείλαν, ἄνδρας ἡγουμένους ἐν τοῖς ἀδελφοῖς. .

Γράψαντες διὰ χειρὸς αὐτῶν. Οἳ ἀπόστολοι καὶ οἳ πρεσβύ-
τεροι ἀδελφοὶ, τοῖς κατὰ τὴν ᾽Αντιόχειαν καὶ Συρίαν καὶ «Κι-
Λικίαν ἀδελφοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν, χαΐρειν. Ἐπειδὴ ἠκούσαμεν
[κά Γ] . ς ” 9 / ς ν / 2 [ή 3
ὅτι τινὲς ἐξ ἡμῶν ἐτάραξαν ὑμᾶς λόγοις, ἀνασκευάξοντες τὰς
φυχὰς ὑμῶν, οἷς οὐ διεστειλάµεθα., ἔδοξεν ἡμῖν γενομένοις
ὁμοθυμαδὸν, ἐκλεξαμένοις Ἀ ἄνδρας πέµψωι πρὸς ὑμᾶς, σὺν τοῖς
ἀγαπητοῖς ἡμῶν Βαρνάβα καὶ Παύλῳ, ἀνθρώποις παραδεδω-

/ 4 4 2 ν ὁ ει » ὁ / ν / 6 ν΄ 2
κόσι τας ψυχας αὐτῶν υπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου ημων Τη-

25

24

26

20

σοῦ Χριστοῦ. ᾽Απεστάλκαμεν οὖν Ἰούδαν καὶ Σείλαν, καὶ αὐ- 21

ΑΗΟΣΤΟΛΑΕΣΝ, .. 261

98 τοὺς διὰ Λόγου ἀπαγγέλλοντας τὰ αὐτά. "Έδυξεν γὰρ τῷ πνεύ- Χγ.
µατι τῷ ἁγίῳ καὶ ἡμῖν, μηδὲν πλέον ἐπιτίθεσθαι ὑμῖν βάρος,
90 πλὴν τούτων τῶν ἐπάναγκες., ἀπέχεσθαι εἰδωλοθύτων καὶ αἵμα-
τος καὶ πνικτῶν καὶ πορνείας" ἐξ ὧν διατηροῦντες ἑαυτοὺς, εὖ
80 πραξετε’ ἔβῥωσθε. Οἳ μὲν οὖν ἀπολυθέντες κατῆλθον εἰς άντιό-
χειαν καὶ συναγαγόντες τὺ πλῆθος, ἐπέδωκαν τὴν ἐπιστολήν. ᾿
ον ᾽άναγνόντες δὲ, ἐχάρήησαν ἐπὶ τῇ παρακλήσει. Ἰούδας τε καὶ Σεί-
Λας, καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες, διὰ Λόγου ποΛλλοῦ παρεκάλεσαν
85 τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ ἐπεστήριξαν. 'Ποιήσαντες δὲ χρόνον, ἀπελύ-
Θήσαν μετ’ εἰρήνης ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν πρὸς τοὺς ἀποστείλαντας
84 αὐτούς. Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάβας διέτρειβον ἐν ᾽ντιοχεία, δι-
δάσκοντες καὶ εὐαγγελιξόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λό-
γον τοῦ κυρίου.
96 Μετὰ δέ τινας ἡμέρας εἶπεν πρὸς Βαρνάβαν Παῦλος ἐπισ-
τρέφαντες δὴ ἐπισκεψώμεθα τοὺς ἀδελφοὺς κατὰ πόλιν πᾶσαν,
: ἐν αἷς κατηγγείλαµεν τὸν Λόγον τοῦ κυρίου, πῶς ἔχουσιν.
9. μη,

συμπ,
Φἱο6 οἱ ω[τη,

86 Βαρνάβας δὲ ἐβούλετο συνπαραλαβεῖν Ἐ καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν κα-

97 Λούμενον Μάρκον. Παῦλος δὲ ἠξίου, τὸν ἀποστάντα ἀπ᾿ αὐτῶν
ἀπὸ Παμφυλίας, καὶ μὴ συνελθόντα αὐτοῖς εἰς τὸ ἔργον, μὴ

ὃ8 συνπαραλαμβάνειν τοῦτον. Ἐγένετο δὲ παροξυσμὀς, ὥστε ἀπο-
χωρισθῆναι αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων' τόν τε Βαρνάβαν παραΛαβόν-

59 τα τὸν Ἰήάρκον ἐκπλεῦσαι εἰς Κύπρον. Παῦλος δὲ ἐπιλεξάμενος ΜΑ
Σείλαν ἐξῆλὃεν, παραδοθ εἰς τῇ χάριτι τοῦ κυρίου ὑπὸ τῶν ἀδελ-

40 φών.' «4ιήρχετο δὲ τὴν Συρίαν καὶ τὴν Κιλικίαν, ἐπιστηρίξων

τὰς ἐκκλησίας.

Κτ Φ, ]ς, ι

1 Κωτήντησεν δὲ καὶ εἰς 4έρβην καὶ εἰς 4ύότραν" καὶ ἰδοὺ, µαθη-ΟΑΡ. ΧΥΙ.
τής τις ἦν ἐκεῖ ὀνόματι Τιμόθεος, υἱὸς γυναικὸς ὑουδαίας πιστῆς.
2 πατρὸς δὲ ἕλληνος. Ὃς ἐμαρτυρεῖτο ὑπὸ τῶν ἐν «4ύδτροις καὶ

ὃ Εἰκονίῳ ἀδελφῶν. Τοῦτον ἠθέλησεν ὁ Παῦλος σὺν αὐτῷ ἐξελθεἴν'

202 ΠΡΑΒΕΡΙΣ

ΧΥΙ. καὶ λαβῶν περιέτεµεν αὐτὸν, διὰ τοὺς ἑουδαίους τοὺς ὄντας ἐν
τοῖς τόποις ἐκεύνοις' ᾖδεισαν γὰρ ἅπαντες ὅτι ἕλλην ὁ πατὴρ
αὐτοῦ ὑπῆρχεν. «ας δὲ διεπορεύοντο τὰς πόλεις, παρεδίδοσαν 4
αὐτοῖς φυλάσσειν τὰ δόγματα τὰ κεκριµένα ὑπὸ τῶν ἀποστόλων
καὶ πρεσβυτέρων τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις.

«ἱ μὲν οὖν ἐκκλησίαι ἐστερεοῦντο τῇ πίστει, καὶ ἐπερίσ- ὅ
σευον τῷ ἀριδμῷ καθ ἡμέραν. «44ιῆλθον δὲ τὴν Φρυγίαν καὶ 6
Γαλατικὴν χώραν, κωλυθέντες ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος ᾖαλῆσαι
τὸν λόγον ἐν τῇ Ασία. Ἐλθόντες δὲ κατὰ τὴν ἸΜυσίαν, ἐπείραξον 7

Β:9. εἰς τὴν Βειθυνίαν Ἐπορευθῆναι) καὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τὸ πνεύμα
Ἰησοῦ. Παρελθόντες δὲ τὴν ἸΜυσίαν, κατέβησαν εἰς Τρωάδα. 8
Καὶ ὅραμα διὰ νυκτὸς τῷ Παύλω ὤφθη: ἀνὴρ µακεδών τις ἦν 9
ἑστῶς, καὶ παρακαλῶν αὐτὸν, καὶ λέγων ' διαβὰς εἰς Ἰήακεδονίαν
βοήθησον ἡμῖν. «ος δὲ τὸ ὅραμα εἶδεν, εὐθέως ἐξητήσαμεν ἐξελ- 10.
Θεἵν εἰς Μακεδονίαν, συμβιβάξοντες ὅτι προσκέκληται ἡμᾶς ὁ
θεὺς εὐαγγελίσασθαι αὐτούς.

᾽4ναχθέντες οὖν ἀπὸ Τρωάδος, εὐθυδρομήσαμεν εὖς Σαµο- 11
θράκήν, τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰς νέαν πόλιν. ἸΚάπεῖθεν εἰς Φιλίπ- 12
πους, ἥτις ἐστὶν πρώτη µερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις, κολῶ-

ολα ννα ἦμεν δὲ ἐν ταύτῃ τῇ πόλει διατρείβοντεο ἡμέρας τινάς.
Τῇ τε ἡμέρα τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ 198᾽
” οἱ., ποταμὸν, οὗ ἐνομίξομεν προσευχὴν Ἀ εἶναι" καὶ καθίσαντες ἐλα-

προσευχή,

αὐαο οχοπι- ηά ν ᾿ , , ν ». / ,
ὈΙζςἱ αρίοταιλουμἓν ταῖς συνεΛλθουσαις γυναιξίν. Καίτις γυνή ὀνόματι 4υδία, 14

2 ορ, ο
2ο ΣΤῦ πορφυροπωλὶς πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν 9εὸν, ἤκουσεν'

ἣς ὁ κύριος διήνοιξεν τὴν καρδίαν, προσέχειν τοῖρ λαλουμένοις
ὑπὸ Παύλου. «ὃς δὲ ἐβαπτίσθδη, καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, παρεκάλε- 16
σεν, Λέγουσα εἰ πεκρἰκατέ µε πιστὴν τῷ κυρίῳω εἶναι, εὐσελ-
θόντες εἰς τὸν οἶκόν µου, µένετε' καὶ παρεβιάσατο ἡμᾶς. Ἐγέ- 16
νετο δὲ πορευομένων ἡμῶν εἰς τὴν προσευχἠν, παιδίσκην τινὰ
ἔχουσαν πνεῦμα Πύθωνα, ὑπαντῆσαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν
παρεῖχεν τοῖς κυρίοις αὑτῆς, μαντευομένη. «4ὕτη κατακολου- ἵΊ

θοῦσα Παύλῳ καὶ ἡμῖν, ἔκραξεν, λέγουσα ' οὗτοι οἱ ἄνθρωποι,

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 208

δοῦλοι τοῦ 9εοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσὶν, οἵτινερ καταγγέλλουσιν ὑμῖν Ἁνί.
18 ὁδὸν σωτηρίας. Τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. «4ιαπονη-
θεὶς δὲ Παῦλος, καὶ ἐπιστρέψας, τῷ πνεύματι εἶπεν' παραγγξλ-
Λω σοὶ ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐξελθεῦν ἀπ᾿ αὐτῆς ' καὶ ἐξῆλ-
19 δεν αὐτῇ τῇ ὥρα. Καὶ ἰδόντες οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἢ
ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενοι τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σεί-
20 λαν, εἴλκυσαν εἰς τὴν ἆγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας. Καὶ προσαγα-
γόντες αὐτοὺς τοῖς στρατηγοῖς, εἶπαν ' οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκτα-
2Ι ράἄσσουσιν ἡμῶν τὴν πόλιν, ἰουδαῖοι ὑπάρχοντες. Καὶ καταγγέλ-
λουσιν ἔθη ἃ οὖκ ἔξεστιν ἡμῖν παραδέχεσθαι, οὐδὲ ποιεῖν, ῥῶ-
29 μαίοις οὖσιν. Καὶ συνεπέστη ὁ ὕχλος κατ αὐτῶν, καὶ οἱ στρατη-
28 γοὶ περιῤῥήξαντες αὐτῶν τὰ ἐμάτια, ἐκέλευον ῥαβὂδίζξειν. Πολ- περι οηὃ.
Λὰς δὲ ἐπιθέντες αὐτοῖς πλΛηγὰς, ἔβαλον εἰς φυλακήν, παραγγεί-
24 λαντες τῷ δεσμοφύλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αὐτούς. Ὅς παραγγελίαν
τοιαύτην Λαβὼν, ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐδωτέραν φυλακήν, καὶ
τοὺς πόδας ἠσφαλίόατο αὐτῶν εἰς τὸ ξύλον.
26 Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σείλας προὔευχόµενοι ΜΙΤ
26 ὕμνουν τὸν δεόν' ἐπηκροῶντο δὲ αὐτῶν οἱ δέσµιοι. ᾿ἄφνω δὲ
σεισμὸς ἐγένετο μέγας, ὥστε δαλευθῆναι τὰ Θεμέλια τοῦ δεσ-
µωτηρίου΄ ἠνεώχθησαν δὲ αἳ θύραι πᾶσαι, καὶ πάντων τὰ
27 δεσμὰ ἀνέθη. Ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ δεδμοφύλαξ, καὶ ἰδῶν
ἀνεωγμένας τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, σπασάµενος τὴν μµάχαι-
ραν, ἤμελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν, νοµίξων ἐκπεφευγέναι τοὺς δεςσ-
298 µίους. Ἐφώνησεν δὲ Παῦλος µεγάλῃ φωνῇ, λέγων μηδὲν πρά-
29 ἔῃς σεαυτῷ κακὸν ' ἅπαντες γάρ ἐσμεν ἐνθάδε. «ἰτήσας δὲ φῶ-
τα εἰσεπήδησεν, καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσεν τῷ Παύλῳ
80 καὶ Σείλα. Ἰκαὶ προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω, ἔφη' κύριοι, τί µε δεῖ
8Ι ποιεῖν ἵνα σωθῶ; οἱ δὲ εἶπαν ' πίότευσον ἐπὶ τὸν κύριον Ἰησοῦν
.92 ΧἌριστὸν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου. Καὶ ἐλάλησαν αὐ-
τῷ τὸν Ίόγον τοῦ Θεοῦ, σὺν πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οὐκίαᾳα αὐτοῦ.
ὃδ Καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρα τῆς νυκτὸς, ἔλουσεν

2 » Μος "ν 2ἱ , ϱ , ο ο
ἀπὸ τῶν πληγῶν΄ καὶ ἐβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ ἅπαντες πα-

ΧΙ.
11η,
πανοιχεύ,

Μὰ

2604 ΠΡΛΕΒΙΣ

ραχρῆμα. ᾽4ναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον, παρέθήκεν τρά- 84
πεζαν, καὶ ἠγαλλιάσατο πανοικὶἩ πεπιστευκὼς τῷ δεῷ.

Ἡμέρας δὲ γενομένης ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδού- 85
χους, Λέγοντες' ἀπόλυσον τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους. ᾽ἀπήγγει- 80
Λεν δὲ ὁ δεσμοφύλαξ τοὺς λόγους πρὸς τὸν Παῦλον ' ὅτι ἀπέσ-

ταλκαν οἱ στρατηγοὶ, ἵνα ἀπολυθῆτε' νῦν οὖν ἐξελθόντες, πο-

᾿ρεύεσθε ἐν εἰρήνῃ. Ὁ δὲ Παῦλος ἔφη πρὸρ αὐτοὺς δείραντες 8Ί

ΟΑΔΡ.
ΧνΙ.

ἡμᾶς δημοσία, ἀκατακρίτους, ἀνθρώπους ῥωμαίους ὑπάρχοντας,
ἔβαλαν εἷς φυλακὴν, καὶ νῦν λάθρα ἡμᾶς ἐκβάλλουσιν; οὐ γὰρ:
ἀλλὸ ἑλθόντερ αὐτοὶ ἡμᾶς ἐξαγαγέτωσαν. ᾽άπήγγειλαν δὺ τοῖς 58
στρατηγοῖς οἱ ῥαβδοῦχοι τὰ ῥήματα ταῦτα ἐφοβήθησαν δὲ ἀκού-
ὅαντες ὕτι ῥωμαῖοι εἰσίν. Καὶ ἐλθόντες παρεκάλεσαν αὐτοὺς, 59
καὶ ἐξαγαγόντες ἠρώτων ἀπελθεῖν ἀπὸ τῆς πόλεως. Ἐξελθόν- 40
τες δὲ ἀπὸ τῆς φυλακῆς εἰσῆλθον πρὸς τὴν 4υδίαν καὶ ἰδόντες,

παρεκάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ ἐξῆλθον.

1, 12.

{{ιοδεύσαντες δὲ τὴν ᾽Αμϕίπολιν καὶ τὴν ᾽πολλωνίαν, ἦλθον 1

εὖο τὴν Θεσσαλονείκην, ὕπου ἦν συναγωγἡ τῶν ἰουδαίων. Κατὰ δὲ 2

ἱτὸ εἰωθὸς τῷ Παύλῳ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτοὺς, καὶ ἐπὶ σάββατα τρία

ΜΕ

διελέξατο αὐτοῖς ἀπὸ τῶν γραφῶν», διονοίγων καὶ παρατιθέµε- ὃ'
ο Δ Ν 9) ο Ἡ 2 » ν ν μ
νορ ὅτι τὸν Χριστὺν ἔδει παθεῦν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν, καὶ
Θ ω᾿ ε .
ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστὸς ὃ Ἰησοῦς, ὃν ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν.
Καὶ τινὲς ἐξ αὐτῶν ἐπείσθησαν, παὺ πφοσεκληρώθησαν τῷ Παύ- 4
Λῷ καὶ Σείλα, τῶν τε σεβομένων ἑλλήνων πλῆθος πολὺ, γυ-
ναικῶν τε τῶν πρώτων οὐκ ὀλύγαι. ΖηΛώσαντες δὲ οἳ ὑουδαῖ- ὅ
/ ν 9 , 5”) λ μ
Ου καὶ προσλαβόμενοι τῶν ἀγοραίων ἄνδρας τινᾶς πονηροῦς,
καὶ ὀχλοποιήσαντες ἐθορύβουν τὴν πόλιν. Καὶ ἐπιστάντες
ω , 2Υ / ' δα / 3 λ ω Ν »
τῇ οὗκίᾳ Ἰάσονος, ἐξήτουν αὐτους προαγαφγεῖν εἰς τὸν δήμον.
ΙΜὴ εὑρόντες δὲ αὐτοὺς, ἔσυρον Ἰάσονα καὶ τινὰς ἀδελφοὺς 6

2

4 4 / » ο σ ϱ . , ν
ἐπὶ τους πολΛιτάρχας, βοῶντες' οτι οἳ την οἰκουμένην ἀναστα-

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. ο0ῦ

7 τώδαντες, οὗτοι καὶ ἐνθάδε πάρεισιν, οὓς ὑποδέδεχται Ἰάσων"
καὶ οὗτοι πάντες ἀπέναντι τῶν δογμάτων Καίσαρος πράόσουσιω,
8 βασιλέα ἕτερον Λέγοντες εἶναι Ἰησοῦν. Ἠπάραξαν δὲ τὸν ὄχλον
9 καὶ τοὺς πολιτάρχας ἀκούοντας ταῦτα. Καὶ Λαβόντες τὸ [κανὸν
Ι0 παρὰ τοῦ Ἰάσονος καὶ τῶν Λοιπῶν, ἀπέλυδαν αὐτούς. Οἱ δὲ
ἀδελφοὶ εὐθέως διὰ νυκτὸς ἐξέπεμφαν τόν τε Παὔῦλον καὶ
τὸν Σείλαν εἰς Βέροιαν οἵτινες παραγενόµενοι;, εὖο τὴν συν-
1 αγωγὴν τῶν ἰουδαίων ἀπῄεσαν. Οὗτοι δὲ ἦδαν εὐγενέστεροι τῶν
ἐν Θεσσόαλονείκῃ, οὕτινες ἐδέξαντο τὸν λόγον μετὰ πάσης προ-
Θυμίας. τὸ καθ᾽ ἡμέραν ἀνακρείνοντες τὰς γραφὰς, εὖ ἔχοι ταῦ-
19 τα οὕτως: Πολλοὶ μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν ἐπίστευσαν, καὶ τῶν ἑλλη-
18 νίδῶν γυναικῶν τῶν εὐσχημόνων, καὶ ἀνδρῶν οὖκ ὀλίγοι. ὁὸς
δὲ ἔγνωσαν οἳ ἀπὸ τῆς Θεσσαλονείκης ἰουδαῖοι., ὅτι καὶ ἐν τῇ Βε-
ροίᾳ πατηγγέλη ὑπὸ τοῦ Παύλου ὁ λόγος τοῦ 9εοῦ, ἦλθον κά-
14 κεῖ, σαλεύοντες καὶ ταράσσοντες τοὺς ὄχλους. Εὐθέως δὲ τότε
τὸν Παῦλον ἐξαπέστειλαν οἱ ἀδελφοὶ πορεύεσθαι ἕως ἐπὶ τὴν
16 θάλασσαν" ὑπέμεινάν τε ὃ τε Σείλας καὶ ὁ Τιμόθεος ἐκεὶ. Οἱ
δὲ καθιστάνοντες τὸν Παὔῦλον, ἤγαγον ἕως ἀθηνῶν καὶ λαβόν-
τες ἐντολὴν πρὸς τὸν Σείλαν καὶ τὸν Τιµόβεον, ἵνα ὥς τάχιστα
ἔλθωσιν πρὸς αὐτὸν, ἐξῄεσαν.
16. Ἐν δὲ ταῖς 4θήναις ἐκδεχομένου αὐτοὺρ τοῦ Παύλουν παρ-
ωξύνετυ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, θεωροῦντος κατείδωλον οὗ-
17 σαν τὴν πόλιν. «4ιελέγετο μὲν οὖν ἐν τῇ δυναγωγῇ τοῖς ἠουδαί-
οι καὶ τοῖς σεβομένοις, καὶ ἓν τῇ ἀγορᾷ κατὰ πᾶσαν ἡμέραν
198 πρὸς τοὺς παρατυγχάνοντας. Τινὲς δὲ καὶ τῶν ἐπικουρείων Ἐ καὶ
στωϊκῶν φιλοδόφων συνέβαλλον αὐτῷ καί τινες ἔλεγον᾽ τί ἂν
θέλοι ὁ σπερµοΛόγος οὗτος Λέγειν; οἱ δὲ᾽ ξένων δαιµονίων δο-
κεῖ καταγγελεὺς εἶναι" ὅτι τὸν Ἰησοῦν καὶ τὴν ἀνάστασιν εὐηγ-
19 γελίζετο. Ἐπιλαβόμενοι δὲ αὐτοῦ, ἐπὶ. τὸν άρειον πάγον
ἤγαγον, Λέγοντες ' δυνάµεθα γνῶναι τίς ἣ καινἠ αὕτη ὑπὸ σοῦ
20 Λαλουμένη διδαχή: Ξενίξοντα γάρ τινα εἰδφέρεις εἰς τὰς ἆκοᾶς

21 ἡμῶν. βουλόμεθα οὖν γνῶναι τίνα Θέλοι ταῦτα εἶναι. ᾽4θη-

Χνι.

κ. πι,

ἐπικου-

ρίων.

ΧΥΙ.

Μὰἆ

2 Τη,

200 ΠΡΑΞΕΙΣ

ναῖοι δὲ πάντες καὶ οἱ ἐπιδημοῦντες ξένοι εἰς οὐδὲν ἕτερον ἠὐκαί-
ρουν ᾖ λέγειν τί ἢ ἀκούειν καινότερον.
Σταθεὶς δὲ Παῦλος ἐν µέσῳ τοῦ ᾿άρείου πάγου, ἔφη ἄν-
δρες ᾿4θηναῖοι, κατὰ πάντα ὣς δεισιδαιμονεστέρους ὑμᾶς θεωρῶ.
9 ν ν 5’
«4ιερχόμενος γὰρ καὶ ἀναθεωφῶν τὰ σεβάσµατα ὑμῶν, εὗρον καὶ
βωμὸν, ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο ἀγνώστῳ 9εῷ" ὃ οὖν ἀγνοοῦντες εὖσε-
βεῖτε, τοῦτο ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν. Ὁ 9εὸς ὁ ποιῄσας τὸν κός-
μον καὶ πάντα τὰ ἕν αὐτῷ, οὗτος οὐρανοῦ καὶ γῆς ὑπάρχων κύ-
ριος, οὐκ ἓν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ. Οὐδὲ ὑπὸ χειρών ἆν-
θρωπίνων θεραπεύεται, προσδεόµενός τινος. αὐτὸς διδοὺς πᾶσι
ζωὴν καὶ πνοὴν καὶ τὰ πάντα. Ἐποίησέν τε ἐξ ἑνὸς πᾶν ἔθνος
9 , β 4 ’ ω - 5.
ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσῶπου τῆς γῆς, ὀρίδας προσ-
τεταγµένους καιροὺς, καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν.
Ζητεῖν τὸν Θεὸν., εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν ' καί
᾿ ς νο. ο) ς ν ο ) Υπ. δν ον
γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα. Ἐν αὐτῷ γὰρ
ξώμεν, καὶ κεινούμεθα”, καὶ ἐσμὲν ' ὧς καί τινες τῶν καθ’᾽ ἡμᾶς
ν / . ν Ν ὶ / 3 / / μμ,
ποιητῶν εἰρήκασιν τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν. Γένος οὖν ὑπάρ-
ω « μ] Ε] , , ω. 3 3 ’ κ]
χοντες τοῦ Θεοῦ, οὖκ ὀφείλομεν νοµίξειν χρυσῷ ἢ ἀργύρῳ ἢ
Λίδω, χαράγµατι τέχνης καὶ ἐνθυμήσεως ἀνθρώπου, τὸ δεἴον
5 π 1 λ 5 / ν΄ 2 , ς νο ς Ν
εἶναι οµοιον. Τους μὲν οὖν χρὀνους τῆς ἀγνοίας υπεριδῶν ο θεος,
τανῦν ἀπαγγέλλει τοῖς ἀνθρώποις πάντας πανταχοῦ μετανοεῖν.
Καθότι ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρείνειν τὴν οἰκουμένην ἐν
δικαιοσύνῃ, ἐν ἀνδρὶ ὢ ὥρισεν, πίστιν παρασχὼν.πᾶσιν, ἆνα-
στήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. ᾽4κούσαντες δὲ ἀνάστασιν νεκρῶν, οἱ
μὲν ἐχλεύαξον, οἳ δὲ εἶπαν' ἀκουσόμεθά σου περὶ τούτου καὶ
πάλιν. Οὕτως ὁ Παῦλος ἐξῆλθεν ἐκ µέσου αὐτῶν. Τινὲς δὲ

ἄνδρες κολληθέντες αὐτῷ, ἐπίστευσαν ἐν οἷς καὶ «4ιονύσιος

ἄρεωπα- ἀρεοπαγείτης Ἐ, καὶ γυνὴ ὀνόματι «4άμαρις, καὶ ἕτεροι σὺν

γντς.

2 9
αὐτοῖς.

2»

οὃ

29

26

96

υχ!

28

20

90

91

92

39
δ4

1
2

ὃ

10

1

12

15
14

ΑΠΟΣΤΟΔΟΟΝ, | 267

ΚΕΦ. ΤΠ.

Ηετὰ ταῦτα χωρισθεὶς ἐκ τῶν ᾽4θηνῶν, ᾖλθεν ες Ἱόριν-
Ψ 2 -”
Θον. Καὶ εὑρῶν τινα ἰουδαῖον ὀνόματι ᾽άκύλαν, ποντικὸν τῷ
γένει, προσφάτως ἐληλυθότα ἀπὸ τῆς Ἱταλίας, καὶ Πρέσκιλλαν
μὴ 9 ω- ΔΝ Δ , , ’ λ
γυναῖκα αὐτοῦ, δια τὸ διατεταχεναι χωριξεσθαι παντας τους
ἰουδαίους ἀπὸ τῆς Ῥώμης προσῇλθεν αὐτοῖς. Καὶ διὰ τὸ
5 ω . ο
ὁμότεχνον εἶναι, ἔμενεν παρ᾽ αὐτοῖς, καὶ ἠργάξοντο Ἁ' ἦσαν
γὰρ σκηνοποιοὶ τῇ τέχνῃ. «4ιελέγετο δὲ ἐν τῇ συναγωγῇ κατὰ
πᾶν σάββατον, ἔπειθέν τε ἰουδαίους καὶ ἕλληνας. οὓς δὲ κατῆλ-
Θον ἀπὸ τῆς Μακεδονίας ὃ τε Σείλας καὶ ὁ Τιμόθεος, συνεί-
χετο τῷ Λόγω ὃ Παῦλος, διαμαρτυρόμενος τοῖς ἰουδαίοις
ν) ν »
εἶναι τὸν Ἄριστὺν Ἰησοῦν. ᾽Αντιταδσυμένων δὲ αὐτῶν καὶ βλασ-
φημούντων., ἐκτιναξάμενος τὰ ἱμάτια, εἶπεν πρὸς αὐτοὺς. τὸ
» ς ο 3 49 ᾽ Δ 5 ως Δ » ν, 3 ν ων ον
αἷμα ὑμῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ὑμῶν καθαρὸς ἐγὼ. ἀπὸ τοῦ νῦν
εἰς τὰ ἔθνη πορεύσοµαι. Καὶ µεταβὰς ἐκεῖθεν, ᾖλθεν εἰς οὐ-
κίαν τινὸς ὀνόματι Τιτίου3 Ἰούστου, σεβομένου τὸν θεὸν, οὗ ἡ
οὗχία ἦν συνομοροῦσα τῇ συναγωγῇ. Κρείόπος Χ δὲ ὁ ἀρχισυνά-
γωγος ἐπίστευσεν τῷ κυρίῷ σὺν ὅλω τῷ οἴκῳ αὑτοῦ' καὶ πολλοὶ
τῶν Κορινθίων ἀκούοντες ἐπίστενον , καὶ ἐβαπτίξοντο. Είπεν δὲ
ὁ κύριος ἐν νυκτὶ δι᾽ ὁράματος τῷ Παύλῳ' μὴ φοβοῦ, ἀλλὰ
Λάλει, καὶ μὴ σιωπήσῃς. «4ιότι ἐγώ εἰμι. μετὰ σοῦ., καὶ οὐδεὶς
ἐπιθήσεταί σοι τοῦ κακῶδαί σε’ διότι λαός ἐστί µοι πολὺς ἐν
τῇ πὀλει ταύτῃ. Ἐκάθισεν δὲ ἐνιαυτὸν καὶ µῆνας ἓξ, διδάσκων
2 3 α ὶ / ω ω
ἐν αύὐτοῖς τον λόγον του 9δεοῦ.

Γαλλίῶνος δὲ ἀνθυπάτου Όντος τῆς Αχαΐας, κατεπέστη-

ης -ᾱχ ᾽ ή

σαν οἱ ἰουδαῖοι ὁμοθυμαδὸν τῷ Παύλῳ, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ

“ ΄

ολ ω / ων ἃ Δ / 2 , 5 Δ
τὸ βῆμα., λέγοντες' ὅτι παρὰ τὸν νόμον ἀναπείθει οὗτος τοὺς
ἀνθρώπους σέβεσθαι τὸν 9εόν. Μέλλοντος δὲ τοῦ Παύλου ἀνοί-
γειν τὸ στόμα, εἶπεν ὁ Γαλλίων πρὸς τοὺς ἰουδαίους ' εἰ μὲν

5 7. ῃ -ᾱ δ , Ν 5 9 ὃ ω 1 λό
“”ν α νήμα τι ή ϱᾷ (ουνργημα πονηοον» νουύαίου» πατα Λ0-

ΟΔΡ.
ΧΥΗΙ.

» 1. η].

εὐργ.

.2.Π}.
ου μιας
Τιτίου.
κ 2.1.

Ἀρίσπος

ΜΗ

208 ΠΡΑΞΕΙΣ

ΧΥΠΙ. γον ἂν ἀνεσχόμην ὑμῶν. Εἰ δὲ ξητήματά ἐστιν περὶ λόγου καὶ 15
ὀνομάτων καὶ νόµου τοῦ καθ’ ὑμᾶς, ὄψεσθε αὐτό)' κριτὴς ἐγὼ
τούτων οὐ βούλομαι εἶναι. Καὶ ἀπήλασεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ βή- 16
µατος. Ἠπιλαβόμενοι δὲ πάντες Σωόθένην τὸν ἀρχισυνάγωγον, 11
ἔτυπτον ἔμπροσθεν τοῦ βήματος" καὶ οὐδὲν τούτων τῷ Γαλλίωνι
ἔμελεν.

Ὁ δὲ Παῦλος ἔτι προσµείνας ἡμέρας ἰἐκανὰς, τοῖς ἆδελ- 18
φοῖς ἀποταξάμενος, ἐξέπλει εἰς τὴν Συρίαν' καὶ σὺν αὐτῷ -
Πρίσκιλλα καὶ ᾽κύλας, κειράµενος ἐν Κεγχρέαις τὴν κεφαλὴν'
εἶχεν γὰρ εὐχήν. Κατήντησαν δὲ εἰς Ἔφεσον, κἀκείνους κατέλι- 19
πεν αὐτοῦ" αὐτὸς δὲ εἰσελθῶν εἰς τὴν συναγωγἠν διελέξατο τοῖς
ἰουδαίοις. Ἐρωτώντων δὲ αὐτῶν ἐπὶ πΛείονα χρόνον μεῖναι, οὐκ 20
ἐπένευσεν ᾽4λλὰ ἀποταξάμενος καὶ εἰπὼν, πάλιν ἀνακάμφω 21
πρὸς ὑμᾶς, τοῦ 9εοῦ Δέλοντος, ἀνήχθη ἀπὸ τῆς Ἐφέσου. Καὶ 2
κατεΛλθὼν εἰς Καισάρειαν., ἀναβὰς, καὶ ἀσπασάμενος τὴν ἐκκλη-
σίαν, κατέβη εἰς ᾽Αντιόχειαν. Ἰαὶ ποιήσας χρόνον τινὰ, ἑξῆλ- 38
Θεν, διερχόμενος καθεξῆς τὴν Γαλατικὴν χώραν καὶ Φρυγίαν,
στηρίξων πάντας τοὺς µαθητάς.

Ἰουδαῖος δέ τις ᾽Απολλὼς ὀνόματι, ἀλεξανδρεὺς τῷ γένει, 24
ἀνὴρ Λόγιος, κατήντησεν εἰς Ἔφεσον, δυνατὸς ὢν ἐν ταῖς γρα-
φαῖρ. Οὗτος ἦν κατηχηµένος τὴν ὁδὸν κυρίου, καὶ ξέων τῷ 26

ἀκοιβῶς, πνεύµατι' ἐλάλει δὲ καὶ ἐδίδασκεν ἀκρειβῶςἘ τὰ περὶ τοῦ Ἰη-
σοῦ, ἐπιότάμενος µόνον τὸ βάπτισμα Ἰωάνου. Οὗτόςρ τε ἤρξατο 20
παῤῥησιάξεσθαι ἐν τῇ συναγωγῇ. ᾿4κούσαντες δὲ αὐτοῦ Πρέσκιλ-
λα καὶ ᾽Ακύλας, προσελάβοντο αὐτὸν, καὶ ἀκπρειβέστερον αὐτῶ
ἐξέθεντο τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ. Βουλομένου δὲ αὐτοῦ διεᾗθεἴν εἰς 27
τὴν ᾽Αχαΐαν, προτρεφάµενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγραψαν τοῖς μαθηταῖς
ἀποδέξασθαι αὐτὸν" ὃς παραγενόµενορ, συνεβάλετο πολὺ τοῦς
πεπιστευκόσιν διὰ τῆς χάριτος. Εὐτόνως γὰρ τοῖς ἰουδαίοις δια- 28
κατηλέγχετο δημοσία, ἐπιδεικνὺς διὰ τῶν γραφών, εἶναι τὸν

Χριστὸν Ἰησοῦν.

2

ΑΠΟΣΤΟΛΡΑΝ. 209

ΚΕ Φ. 16.

᾿Πιγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ᾽απολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθω, Παῦλον
νο ω ον

διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ µέρη, ἐλδεῖῦν εἰς Ἔφεσον, καὶ ευρεῖν τι-
π 3 λ .”.”.””.- β .ν ᾳ 24 /

νας µαθητᾶς, εἶπέν τε πρὸς αὐτοὺς) εὖ πνεῦμα ἅγιον ἐλάβετὲ

3 ϱω [κά /
πιστεύσαντες; οἳ δὲ πρὸς αὐτὸν ' ἀλλ᾽ οὐδὲ εὖ πνεῦμα ἅγιόν

ὃ ἐστιν, ἠκούσαμεν. Εἰπέντε ες τί οὖν ἐβαπτίσθητε; οἱ δὲ

εἶπαν εἰς τὸ Ἰωάνου βάπτισμα. Εἶπεν δὲ Παῦλος Ἰωάνης

᾿ἐβάπτισεν βάπτισμα µετανοίας, τῷ Λαῷ λέγων, εἰς τὸν ἑἐρ-

σι

ει

10

..

19

14
15

' 2 ”
χόμενον μετ) αὐτὸν ἵνα πιστεύσώσιν, τουτέστιν., εἰς τὸν Ἰησοῦν.
» 2 ”
᾽κούσαντες δὲ ἐβαπτίσθήσαν εἰς τὸ Όνομα τοῦ πυρίου Ἰησοῦ.
μη ν ω 5 . ἲ
Καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου χεῖρας, ἠἦλθε τὸ πνεῦμα τὸ

ἅγιον ἐπ᾽ αὐτοὺς ἐλάλουν τε γλὠσσαις, καὶ ἐπροφήτευον.

ᾳ αν δὲ οἳ πάντες ἄνδρες ὥσεὶ δώδεκα. Εἰσελθῶὼν δὲ εἰς τὴν

συναγωγἠὴν, ἐπαθῥησιάξετο, ἐπὶ μήνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ
πείθων περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. «ος δέ τινες ἐσκληρύνοντο

4 3 , ν 8 ζ . Ρ] ’ ω [
καὶ ἠπείδουν, κακολογοῦντες την ὁδον ἐνωπιον τοῦ πλήθους,

᾿ἀκοστὰς ἀπ᾿ αὐτῶν, ἀφάρισεν τοὺς μαθητὰς, καθ’ ἡμέραν δια-

/ ῃ ” . , τι κ δν 3
λεγόμενος ἐν τῇ σχολῇ Τυράννου. Τούτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ ἔτη
{ ή ΄ 4 ν 4 2 , 3 ν Δ
δύο’ ὥστε πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν ᾿Ασίαν ἀκοῦσαι τὸν
λόγον τοῦ κυρίου, ἰουδαίους τε καὶ ἔλλήηνας. «4υνάμεις τε οὐ

ς ς ν »
τὰρ τυχούσας ὁ Θεὺς ἐποίει διὰ τῶν χειρῶν Παύλου ' Ὅστε καὶ
| ο. ω ᾿ ω ω
ἐπὶ τοὺς ἀσθενοῦντας ἀποφέρεσθαι ἀπὸ τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ σου-
ὝὙ ω
δάρια ἡ σιµικίνθια, καὶ ἀπαλλάσσεσθαι ἀπ᾿ αὐτῶν τὰς νόσους,
τά τε πνεύματα τὰ πονηρὰ ἐκπορεύεσθαι.
2 ω
Ἐπεχείρησαν δέ τινες καὶ τῶν περιερχοµένων ἰουδαίων
ἐξορκιστῶν ὀνομάξειν ἐπὶ τοὺς ἔχοντας τὰ πνεύματα τὰ πονηρὰ
. σ , 2 - , ος , 5 ν . ὁ .
το Όνομα του κυρίου Γησυῦ, Λέγοντες' ὀρχίξω υμᾶς τον Ιησοῦν
ς - ' 5. ν
ὃν Παῦλος κηρύσσει. Ἠσαν δέ τινος Σκευᾶ ἰουδαίου ἀρχιερέως
ι ν ο” λ »
ἕπτα υἱοὶν τοῦτο ποιοῦντες. ᾽Αποκριθὲν δὲ τὸ πνεῦμα τὸ πονή-

4 5 ϱ) ο 4 νο τσ » , 4 4 ν
ρὸν, εἶπεν αὐτοῖς' τον μὲν 1ήσουν γεινῶσκῶ;, καὶ τον Παυλον

0ΑΡ,
ΧΙΣΧ.,
Μο

210 ο ΠΡΑΕΕΙΣ

δισ. ἐπίσταμαι ὑμεῖς δὲ τίνες ἐστὲ: Καὶ ἐφαλλόμενος Ά ὃ ἄνθρωπος 16
ἐφαλόμ,

ἐπ᾽ αὐτοὺς ἐν ὢ ἦν τὸ πνεῦμα τὸ πονηρὸν, κατακυριεύσας ἆμ-
φοτέρων, ἴσχυσεν κατ᾿ αὐτῶν, ὥστε γυμνοὺς καὶ τετραυµα-
τισµένους ἐκφυγεῦν ἐκ τοῦ οἴκου ἐκείνου Τοῦτο δὲ ἐγένετο 11
"φνωστὸν πᾶσιν ἰουδαίοις τε καὶ ἕλλησι τοῖς κατοικοῦσιν τὴν
Ἔφεσον' καὶ ἐπέπεσεν φόβος ἐπὶ πάντας αὐτοὺς, καὶ ἐμεγαλύ-
νετο τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου Ἰησοῦ. «Πολλοί τε τῶν πεπιστευκό- 18
των ἤρχοντο, ἐξομολογούμενοι καὶ ἀναγγέλλοντερ τὰς πράξεις
αὐτῶν. ]κανοὶ δὲ τῶν τὰ περίεργα πραξάντων, συνενέγκαντες 19
τὰς βίβλους, κατέκαιον ἐνώπιον πάντων καὶ συνεφήφισαν τὰς

ὴ 3η. .- ω . 8 ο. , ῤ ; ϱ

τιµάς. τέιµας Χ αὐτῶν, καὶ εὗρον ἀργυρίου µυριαδας πξντε. Ούτως 30

κατὰ κράτος τοῦ κυρίου ὁ Λόγος ηὔξανεν καὶ ἴσχυεν.

Ὡς δὲ ἐπληρῶθη ταῦτα, ἔθετο ὁ Παῦλος ἐν τῷ πνεύµα- 3ἱ
τι, διεᾖθὼν τὴν ἸΜακεδονίαν καὶ 4χαῖαν, πορεύεσθαι εἰς 1ε-
ροζόλυµα, εἰπὼν' Ότι μετὰ τὸ γενέσθαι µε ἐκεῖ, δεῖ µε καὶ
Ῥώμην ἰδεῖν. ᾿Αποστείλας δὲ ες τὴν Μακεδονίαν δύο τῶν δια- 2
κονούντων αὐτῷ, Τιμόθεον καὶ Ἔραστον, αὐτὸς ἐπέσχεν χρόνον
εἰς τὴν ᾽Ασίαν. Ἐγένετο δὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον τώραχος 35

ΝΑ. οὖκ ὀλίγος περὶ τῆς ὁδοῦ. «{ημήτριος γάρ τις ὀνόματι, ἀἆργυ- 24
τεχνύσαις, ροκόπος, ποιῶν ναοὺς ᾽άρτέμιδος, παρεῖχετο τοῖς τεχνείταις Ἡ
| οὐκ ὀλίγην ἐργασίαν. Οὓς συναθροίσας, καὶ τοὺς περὶ τὰ τοι- 26
αὗτα ἐργάτας, εἶπεν ἄνδρες, ἐπίστασθε ὅτι ἐκ ταύτης τῆς
ἐργασίας ἡ εὐπορία ἡμῖν ἐστιν" Καὶ θεωρεῖτε καὶ ἀκούετε ὅτι 26
οὐ µόνον Ἐφέσου, ἀλλὰ σχεδὸν πάσης τῆς Ασίας ὁ Παῦλος οὗ-
τος πείσας µετέστήσεν ἑκανὸν ὄχλον, Λέγων ὅτι οὖκ εἰσὶν 9εοὶ οἳ
διὰ χειρῶν φεινόµενοι. Οὐ µόνον δὲ τοῦτο κινδυνεύει ἡμῖν τὸ 27
µέρος εἰς ἀπελεγμὸν ἐλθεῖν. ἀλλὰ καὶ τὸ τῆς μεγάλης 9 εᾶς «4ρ-
τέμιδος ἱερὸν εἰς οὐδὲν λογισθῆναι, μέλλειν τε καὶ καθαιρεῖσθαι
τῆς μεγαλειότητος αὐτῆς. ἣν ὅλη Ασία καὶ οἰκουμένη σέβεται.
᾿4κούσαντες δὲ, καὶ γενόµενοι πλήρεις θυμοῦ, ἔκραξον, 28
Λέγοντες' µεγάλη ἡ ρτεμις Ἐφεσίων. Καὶ ἐπλήσθδη-ἡ πόλις 290
τής συγχύσεως ' ὥρμησάν τε ὁμοθυμαδὸν εἰς τὸ Δέατρον, συν-

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 2Τἱ

αρπάσαντες Γαϊον καὶ ᾽άρίσταρχον µακεδύνας, συνεκδήµους ΧΙΝ,
90 Παύλου. Παύλου δὲ βουλομένου εἰδελθεῖν εἰς τὸν δῆμον, οὐκ
, 2 Γ] , π 4 " « 9 ν ” ε) ν
δΙ εἶῶν αὐτον οἱ µαθηταί. Τινὲς δὲ καὶ τῶν ἄσιαρχῶν Όντες αὐτῷ
, Δ .. / Ν ν 9 λ
φίλοι, πέμψαντες πρὸς αὐτὸν, παρεκάλουν μὴ δοῦναι ἑαυτὸν εἰς
8» τὸ θέατρον. άλλοι μὲν οὖν ἄλλό τι ἔκραξον ' ἦν γὰρ ἡ ἐκκλη-
σία συγκεχυµένη, καὶ οἱ πλείους οὖκ ᾖδεισαν τίνος ἕνεκα συν-
898 εληλύθεισαν. Ἐκ δὲ τοῦ ὄχλου συνεβίβασαν ᾽λέξανδρον, προ-
βαλόντων αὐτὸν τῶν ἰουδαίων ' ὁ δὲ 4λέξανδρος κατασείσας τὴν
84 χεῖρα, ᾖθελεν ἀπολογεῖσόθαι τῷ δήµω. Ἐπιγνόντες δὲ ὅτι ἴου-
δαῖος ἐστὶν, φωνἠ ἐγένετο µία ἐκ πάντων, ὣς ἐπὶ ὥρας δύο κρα-
ξόντων ᾿ μεγάλη ἡ άρτεμις Ἐφεσίων, µεγάλη ἡ4ρτεμις Ἐφεσίων.
86 Καταστείλας δὲ τὸν ὄχλον, ὁ γραμματεὺς φησίέν ἄνδρες Ἀφέσιου,
τί γάρ ἐστιν ἀνθρώπων ὃς οὐ φεινώσκει τὴν Εφεσίων πόλιν
80 νεωκόρον οὖσαν τῆς μεγάλης ρτέμιδος, καὶ τοῦ «4ιοπετοῦς;
, 5 ἳ . αν Τε πα,
᾽άναντιῤῥήτων Νοὖν ὄντων τούτων, δέον ἐστὶν ὑμᾶς κατεσταλµέ- ἀναντι-
ος. ᾿ Δ , ι 9 , λ λ ρητών»,
δ7 νους υπάρχειν, καὶ μηδὲν προπετὲς πράσσειν. Ἡγαγετε γαρ τοὺς
2 / ” β 1 ” ν 4 Δ
ἄνδρας τούτους, οὔτε εροσύλους, ούτε βλασφημοῦντας τήν 9.εὸν
6 « 4 5 ΄ 4 ᾳ λ 2 » , /
δὃ8 ἡμῶν. Βὺ μὲν οὐύν «{ήμητριος καὶ οἱ συν αὐτῷ τεχνείται ἔχουσι
πρόὀρ τινα λόγον, ἀγοραῖοι ἄγονται, καὶ ἀνθύπατοί εἶσιν, ἐγ-
89 καλείτωσαν ἀλλήλοις' ΠΒ δέ τι περαιτέρω ἐπιξητεῖτε, ἐν τῇ
40 ἐννόμῳ ἐκκλησίᾳ ἐπιλυθήσεται. Καὶ γὰρ κινδυνεύοµεν ἔγκα-
Λεΐσθαι στάσεως περὶ τῆς σήμερον, μηδενὸς αἰτίου ὑπάρχοντος
περὶ οὗ δυνησόµεθα ἀποδοῦναι λόγον περὶ τῆς συστροφῆς ταύ-

. ν μ 3
της καὶ ταῦτα εἰπὼν, ἀπέλυσεν τὴν ἐκκλησίαν.

ΚΕ Φ. Ις,

-.----- , , , εν 0ΔΡ, ΧΧ.
! Πειὰ δὲ τὸ παύσασθαι τὸν Όορυβον, μεταπεμψφαμενος ο Παῦ- ἵνΕ

Άορ τοὺς µαθητας καὶ παρακαλέσας ἀσπασάμενορ, ἐξῆλθεν πορε-
9 ύεσθαι εἰς ακεδονίαν. «Ιιελθὼν δὲ τὰ µέρη ἐκεῖνα, καὶ παρα-
8 καλέσας αὐτοὺς Λόγω πολλῷ, ᾖλ9εν εἰς τὴν Ἑλλάδα, Ποιήσας τε

--- ω , 3 9 Μ 2 ον 6 ο , ,
μήνας τρεῖς, γενομένης ἐπιβουλης αὐτῷ υπο τῶν ἰουδαίῶν µελ-

19 ο ΠΡΑΞΕΙΣ

ΣΧ. λοντι ἀνάγεσθαι εἰς τὴν Συρίαν, ἐγένετο γνώμης Χ τοῦ ὑποστρέ-
η,

γ;ὤμῃ. Φειν διὰ ἸΜακεδονίας. Συνείπετο δὲ αὐτῷ Σώπατρος Πύῤῥου

βεροιαῖος δεσσαλονεικέων δὲ, ᾽Αρίσταρχος καὶ Σεκοῦνδος, καὶ

4

Γάϊος δερβαῖος, καὶ Τιμόθεος ' ἀσιανοὶ δὲ, Τυχικὸς καὶ Τρόφι-

κ τη, Έ Ν / 3 ϱ ν΄. 3 / ε ώ ᾽
προσεή. {199: Ουτοι δὲ προεΛλθόντες Ἀ ἔμενον ἡμᾶς ἐν Τρωαδι. Ημεῖς δὲ
ἐξεπλεύσαμεν μετὰ τὰς ἡμέρας τῶν ἀξύμων ἀπὸ Φιλίππων, καὶ
” λ 2 8. Π Δ ; ” οἱ ν , 5’
ἠλθομεν προς αὐτους εἰς την Τρωάδα ἄχρι ημερῶν πέντε, οὗ
, α ω ος ”
διετρείψαµεν ἡμέρας ἕπτα. Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάώτων,
συνηγµένων ἡμῶν κλάσαι ἄρτον, ὁ Παῦλος διελέγετο αὐτοῖς,
, 2. 4 ω ὃ / . / , λ / , -
μέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον παρέτεινέν .τε τὸν λόγον μέχρι µε-
σονυκτίου. σαν δὲ λαμπάδες ἰἐκαναὶ ἐν τῷ ὑπερώῳ οὗ ἦμεν
συνηγµένοι. Καθηήξόμενος δέ τις νεανίας ὀνόματι Εὔτυχος ἐπὶ
τῆς θυρίδος, καταφερόµενος ὕπνω βαθεῖ, διαλεγομένου τοῦ
Παύλου ἐπὶ πλεῖον, κατενεχθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου, ἔπεσεν ἀπὸ
Μ , , , ”/ ῃ λ ν ος ”
κοα. τοῦ τριστέγου κατω᾽ καὶ ᾖρθη νεκρό. Καταβᾶς δὲ ὁ Παῦλος
ον ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ συνπεριλαβὼν Ἀ εἶπεν ' μὴ θορυβεῖσθε3 ἡ
Φορυβεὶσ-

9 - 2 ω
μι γὰρ ψυχἠ αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν. ᾽᾿4ναβὰς δὲ, κλάσας τὸν ἄρτον
” 2. Πι.

|) “ » 2 4 / 6 .., ” 9 ν -
ὄχοις Λαἱ γευσάµενος, ἐφ᾽ ἑκανόν τε ὀμειλήσας ἄχρι Χ αὐγῆς, οὕτως
ἐξῆλθεν. Ἠγαγον δὲ τὸν παῖδα ξῶντα, καὶ παρεκλήθησαν οὐ

1, μ 6 ω ᾿ ή Χ λ μὴ 3 / ” 4
προσελ. μετρίῶς. Ημεῖς δὲ προεΛλΏοντες Ἀ ἐπὶ το πλοῖον, ἀνήχθημεν ἐπι
τὴν 4σσον., ἐκεῖθεν µέλλοντες ἀναλαμβάνειν τὸν Παῦλον οὔ-

1, 5 ,
διατέταγ- τῶς γὰρ διατεταγµένος Χ ἦν, μέλλων αὐτὸς πεξεύειν. «ος δὲ

Εηόῆ συνέβαλλεν ἡμῖν εἰς τὴν ἄσσον., ἀναλαβόντες αὐτὸν ἤλθομεν

2 ν ..
εἷς Μιτυλήνην. Κάκεῖθεν ἀποπλεύσαντες, τῇ ἐπιούσῃ κατηντή-

κ, Ώι, 2 Ν .... » . / , μ ;
ἀντικρύ. σαμὲν ἄντιερυς Ἐ Χίου" τῇ δὲ ἑσπέρα παρεβάΛομεν εἰς Σαμον
κέδρει, τῇ δὲ ἐχομένῃ ἤλθομεν εἰς λείλητον. Κέκρικε Ἀ γὰρ ὁ Παῦλος

παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι
ἐν τῇ Ασία" ἔσπευδεν γὰρ, εἰ δυνατὸν εἴη αὐτῷ, τὴν ἡμέραν
τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα.
᾽Απὸ δὲ τῆς Μειλήτου πέµψας εἰς Ἔφεσον, µετεκαλέσατο
Δ / ν 7 ’ 6 λ { Δ 2
τους πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. δὰᾳ δὲ παρεγένοντο προς αὐ-

5 ο α 2
τὺν, εἶπεν αὐτοῖς' ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ᾽

ὅ
6

16

16

ΑΠΟΣΤΟΑΛΟΝ. το 2713

ᾗς ἐπέβην εἰς τὴν ᾿άσίαν, πῶς μεθ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἔγε-
Ι9 νόµην. «ουλεύων τῷ κυρίΏ μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης, καὶ
δακρύων καὶ πειρασμῶν, τῶν συμβάντων µοι ἐν ταῖς ἐπι-
20 βουλαῖς τῶν ἰουδαίων. ος οὐδὲν ὑπεστειλάμην τῶν συμφερόν-
των, τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν καὶ διδάξαι ὑμᾶς δημοσία καὶ
9Ι κατ οἴκους «4ιαμαρτυρόμενος ἰουδαίοις τὲ καὶ ἕλλησιν τὴν
εἰς Φεὸν µετάνοιαν, καὶ πίστιν εἰς τὸν πύριον ἡμῶν Ἰησοῦν
«29 Καὶ νῦν ἰδοὺ, δεδεµένος ἐγὼ τῷ πνεύµματι, πορεύομαι εἰς
28 Ἱερουσαλὴμ, τὰ ἐν αὐτῇ συναντήσοντα ἐμοὶ μὴ εἰδώς. Πλὴν
ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον κατὰ πόλιν διαμαρτύρεταί µοι, Λέγον
24 ὅτι δεσμὰ καὶ θΊεΐψεις µε µένουσιν. ᾽4λλ᾽ οὐδενὸς Λόγου ποι-
᾿οὔμαι τήν ψυχὴν τιµίαν ἐμαυτῶ, ὣς τελειώσω τὸν δρόµον µου
καὶ τὴν διαπονίαν ἣν ἔλαβον παρὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ, διαµαρ-
τὺρασθαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ.
25 «Καὶ νῦν ἰδοὺ, ἐγὼ οἶδα ὅτι οὐκέτι ὄψεσθε τὸ πρὀσωπόν
µου ὑμεῖς πάντες, ἐν οἷς διῇλθον κἠρύσσων τὴν βασιλείαν.
396 4ιὸ μαρτύρομαι ὑμῖν ἔν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὅτι καθαρό εὐ-
27 µι ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων. Οὐ γὰρ ὑπεστειλάμην τοῦ μὴ
28 ἀναγγεῖλαι πᾶσαν τὴν βουλὴν τοῦ 9εοῦ ὑμῖν. «Ἰροσέχετε ἕαυ-
τοῖρ, καὶ παντὶ τῷ ποιµνίῳω, ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον
ἔθετο ἐπισκόπους , ποιµαίνειν τὴν ἐκκλήσίαν τοῦ Βεοῦ, ἣν πε-
29 ριεποιήσατο διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου. Ὅτι ἐγὼ οἶδα τοῦ-
το ὅτι εἰδελεύσονται μετὰ τὴν ἄφειξίν Ἑ µου λύκοι βαρεῖς εἰς
80 ὑμᾶς, μὴ φειδόµενοι τοῦ ποιμνίου. Καὶ ἐξ ὑμῶν ἀναστήσον-
ται ἄνδρες Λαλοῦντες διεστραµµένα, τοῦ ἀποσπᾷν τοὺς µα-
8Ι θητὰς ὀπίσω ἑαυτῶν. «4ιὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριξ-
τίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην, μετὰ δακρύων νουθετῶν
8 ἕνα ἕκαστον. Καὶ τανῦν παραδίθεµαι ὑμᾶς τῷ κυρίῳω καὶ
τῷ Λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ, τῷ δυναμένω οὐκοδομῆσαι καὶ
98 δοῦναι τὴν κλήηρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. ᾿Αργυ-
84 ρύου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα. Ἅ«ὐτοὶ γει-

νώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις µου καὶ τοῖς οὖσι μετ ἐμοῦ ὑπηρέτη-
18

ΧΧ.

32. 1π.
”
αφιξιν.

ΧΧ.

κ 1 πι,
προσευ.

ΟΑΡ.
ΧΧΙ.
Νυ

Χα οοᾱ.

Νὰ

274 | ΠΡΑΞΕΙΣ

ὅαν αἲ χεῖρες αὗται. Πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν, ὅτι οὕτως κοπιών-
τας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν τε τῶν
/ ω , 9 3 2 Ὀ . , ,. 2 ν
Λογῶν τοῦ κυρίου Ἰησοῦ, ὅτι αὐτος εἶπεν µακαριὸν ἐστιν µαλ-
Λον διδόναι ἢ Λλαμβάνειν. Καὶ ταῦτα εἰπὼν, θεὶς τὰ γόνατα
αὐτοῦ, σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο3. Ἱκανὸς δὲ κλαυθμὸς ἐγέ-
/ ο. Ν 2 / 2 8 4 / » ΄
νετο παντων ᾿ καὶ ἔπιπεσόντες ἐπὶ τον τράχήλον τοῦ Παύλου κατ-
εφίλουν αὐτόν. Ὀδυνώμενοι μάλιστα ἐπὶ τῷ Λόγῳ ὢ εἰρήκει,
2 ω ος ,
ὃτι οὐκέτι μέλλουσι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ δεωρεῖν ' προέπεμπού δὲ

2 ϊ ω
αύτον εἰς το πλοῖον.

ΚΕ Φ. ΚΑ.

«ές δὲ ἐγένετο ἀναχθῆναι ἡμᾶς, ἀποσπασθέντες ἀπ᾿ αὐτῶν εὖ-
Θυδρομήσαντες ἤλθομεν εἰς τὴν Κώ, τῇ δὲ ἑξῆς εἰς τὴν Ρόδον,
κἀκεῖθεν εἶς Πάταρα. Καὶ εὑρόντες πλΛοῖον διαπερῶν εἰς ὧοι-
νείκην, ἐπιβάντες ἀνήχθημεν. ᾽άναφανέντες δὲ τὴν Κύπρον, καὶ
{ 3 4 2) Σ ῃ , ΄

καταλιπόντες αὐτὴν εὐώνυμον, ἐπλέομεν εὖς Συρίαν , καὶ κπατήΛ-
θομµεν εἰς Τύρον' ἐκεῖσε γὰρ τὸ πλοῖον ἦν ἀποφορτιξόμενον τὸν
/ Ε] / η ! π 2 , 9 ως
γόμον. ᾿άνευρόντες δὲ τοὺς μαθητᾶς, ἐπεμείναμεν αὐτοῦ ἡμέ-
5 δν, ο » / / Σε Δ ν ΄ λ

ϱας ἕπτα᾽ οἵτινες τῷ Παυλῳ ἔλεγαν” δια τοῦ πνευµατος, μή
ἐπιβαίνειν ες Ἱεροσόλυμα. Ὅτε δὲ ἐγένετο ἐξαρτίσαι ἡμᾶς τὰς
ἡμέρας, ἐξελθόντες ἐπορευόμεθα, προπεµπόντων ἡμᾶς πάντων
σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις, ἕως ἔξω τῆς πόλεως καὶ Βέντες τὰ γό-
νατα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν, προσευξάµενοι ἀπησπασάμεθα ἀλλήλους,
καὶ ἐνέβημεν εἰς τὸ πλοῖον ἐκεῖνοι δὲ ὑπέστρεψαν εἰς τὰ
ἴδια. Ἡμεῖς δὲ τὸν πλοῦν διανύσαντες, ἀπὸ Πύρου κατηντή-

σαμεν εἰς Πτολεμαΐδα καὶ ἀσπασάμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ἐμεί-

ναµεν ἡμέραν µίαν παρ᾽ αὐτοῖ. Τῇ δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες

ἤλθαμεν εἰς Καισάρειαν' καὶ εἰσελθόντες εὖς τὸν οἶκον «ὤι-
Λύππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντορ ἐκ τῶν ἑπτὰ, ἐμείναμεν
παρ αὐτῷ. . Τούτῳ δὲ ἠσαν θυγατέρες τέσσαρερ παρθένου

προφητεύουσαι. Ἐπιμενόντων δὲ ἡμέρας πλείους, κατῆλδέν

6

56
υγ

ὃ6

υ

ο]

ο

7

9
10

ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ. 275

11 τις ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας προφήτης ὀνόματι ᾿4γαβος. ᾖΚαὶ ἐλ-
θὼν πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἄρας τὴν ξώνην τοῦ Παύλου, δήσας ἔαυ-

ν 8 / ᾿ 8 ω 5 . / / 3 .
τοῦ τους πὐδας καὶ τᾶς χεῖρας, εἶπεν τᾶδε Λέγει τὸ πνευ-

ΧΧΙ.

Ὡ ιά ’
μα τὸ ἅγιον᾿ τὸν ἄνδρα. οὗ ἐδτιν ἡ ζώνη αὕτη, οὕτως δήσουσιν

ἐν Ἱερουραλὴμ οἱ ἰουδαῖοι, καὶ παραδώσουσιν εἰρ χεῖρας ἐθνών.
192 Ὡς δὲ ἠκούσαμεν ταῦτα, παρεκαλοῦμεν ἡμεῖς τε καὶ οὗ ἐντόπιου
18 τοῦ μὴ ἀναβαίνειν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ. Τότε ἀπεκρίθη ὁ Παῦ-
Λος" τί ποιεῖτε, κλαίοντες καὶ συνθρύπτοντές µου τὴν καρδίαν:
ἐγὼ γὰρ οὐ µόνον δεθῆναι, ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν εἰς Περουσαλὴμ
14 ἑτοίμως ἔχω ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου Ἰησοῦ. Μήὴ πειθο-
µένου δὲ αὐτοῦ, ἠσυχάσαμεν, εἰπόντες' τοῦ κυρίου τὸ θέλημα
γεινέσθω. |
15 Λ{ετὰ δὲ τὰς ἡμέρας ταύτας ἐπισκευασώμενοι ἀνεβαίνομεν εἰς
16 Ἱεροσόλυμα. Συνῆλθον δὲ καὶ τῶν μαθητῶν ἀπὸ Καισαρείας σὺν
ἡμῖν, ἄγοντες παρ᾽ ὦ ξενισθῶμεν., ἸΜνάσῳ τινὶ κυπρίῳ, ἀρχαίῳ
17 µαθητῇ. Γενομένων δὲ ἡμῶν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἀσμένως ἀπεδέξαντο
18 ἡμᾶς οἱ ἀδελφοί. Τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰσήει ὁ Παῦλος σὺν ἡμῖν πρὸς
19 ᾿Ιάκωβον΄ πάντες τε παρεγένοντο οἱ πρεσβύτεροι. Καὶ ἀσπασάμε-
νος αὐτοὺς, ἐξηγεῖτο καθ. ἓν ἕκαστον ὧν ἐποίήσεν ὁ 9εὸς ἐν τοῖς
290 ἔθνεδιν διὰ τῆς διακονίας αὐτοῦ. Οὲἳ δὲ ὠκούσαντες ἐδόξαξον τὸν
θεὸν' εἶπόν τε αὐτῷ" θεωρεῖς, ἀδελφὲ., πόσαι μυριάδες εἰσὶν ἐν
τοῖς ἑουδαίοις τῶν πεπιστευκότων΄ καὶ πάντες ζηλωταὶ τοῦ νόµου
21 ὑπάρχουσιν. Κατηχήθησαν δὲ περὶ σοῦ., ὅτι ἀποστασίαν δι-
δάσκεις ἀπὸ Μωύὐσέως τοὺς κατὰ τὰ ἔθνη πάντας ἰἱουδαίους,
λέγων μὴ περιτέµνειν αὐτοὺς τὰ τέκνα», μηδὲ τοῖς ἔθεσιν πε-
25 ριπατεῖν. Τί οὖν ἐστιν; πάντως ἀκούσονται ὅτι ἐλήλυθες Ἠ.
98 Τοῦτο οὖν ποίήσον ὃ σοι Λέγομεν' Εἰσὶν ἡμῖν ἄνδρες τέσσα-
24 ϱες εὐχὴν ἔχοντες ἀφ᾽ ἑαυτῶν. Τούτους παραΛλαβῶν, ἀγνίσδ-
.ΘΦητι σὺν αὐτοῖς, καὶ δαπώνησον ἐπ᾽ αὐτοῖς, ἵνα ξυρήσωνται
τὴν κεφαλὴν καὶ γνώσονται πάντες ὅτι ὧν κατήχηνται περὶ σοῦ
96 οὐδέν ἐστιν, ἆλλὰ στοιχεῖς καὶ αὐτὸς φυΛλάσσων τὸν νόμον. ε-

ϱἱ δὲ τῶν πεπιστευκότων ἐθνῶν ἡμεῖς ἀπεστείλαμεν, κρείναντες
153

ΝΕ

Χ ία οοἆ.

ΧΧΙ.

Νς

κ2.Τ.

276 ΠΡΛΕΒΙΣ

φυλάσσεσθαι αὐτοὺς τό τε εἰδωλόθυτον, καὶ αἷμα. καὶ πνικτὸν,
καὶ πορνείαν.

Τότε ὁ Παῦλος παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας., τῇ ἐχομένῃ ἡμέρα
σὺν αὐτοῖς ἀγνισθεὶς εἰσήει εἰς τὸ ἑερὸν, διαγγέλλων τὴν ἐκπλήρω-
σιν τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀγνισμοῦ,ἔως οὗ προσηνέχθη ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάστου
αὐτῶν ἡ προσφορά. «ος δὲ ἔμελλον αἱ ἑπτὰ ἡμέραι συντελεῖΐσθαι,
οὗ ἀπὸ τῆς Ασίας ἰουδαῖοι Βεασάµενοι αὐτὸν ἐντῷ ἱερῷ, συνέχεον
πάντα τὸν ὄχλον, καὶ ἐπέβαλον ἐπ᾽ αὐτὸν τὰρ χεῖρας' ΙΚράξον-
τες' ἄνδρες ἐσραηλείται, βοηθεἴτε᾽ οὐὗτός ἐδτιν ὁ ἄνθρωπος ὁ κατὰ
τοῦ Λαοῦ καὶ τοῦ νόµου καὶ τοῦ τόπου τούτου πάντας παντα-

χῆ διδάσκων᾽ ἔτι τε καὶ ἕλληνας εἰδήγαγεν εἰς τὸ ἑερὸν, καὶ

, 4 ώ 5
κεχοινώ- πεποίνωκεν Ἑ τὸν ἅγιον τόπον τοῦτον. σαν γὰρ προεωρακότες

ΦΊΧΕ.

1. Πιν

Τρόφιμοντὸν ἐφέσιον ἐν τῇ πόλει σὺν αὐτῷ, ὃν ἐνόμιξον ὅτι εἰς τὸ
ἱερὸν εἰσήγωγεν ὁ Παῦλος. Ἐκεινήθη τε ἡ πόλις ὅλη, καὶ ἐγέ-
νετο δυνδρομὴ τοῦ Λαοῦ' καὶ ἐπιλαβόμενοι τοῦ Παύλου, εἶλκον
αὐτὸν ἔξω τοῦ {εροῦ' καὶ εὐθέως ἐκλείσθήσαν αἲ θύραι. Ζη-

2 ω ν ν
τούντων τε αὐτὸν ἀπυπτεῖναι, ἀνέβη φάσις τῷ χειλιάρχῳ τῆς

συγχύννε-σπείρης, ὅτι ὅλήη συγχύνεταιἲ Ἱερουσαλήμ. Ὃς ἐξ αὐτῆς Λα-
τα. '

β Τια οοἑ,

χιλ.

βῶν στρατιώτας καὶ ἑκατοντάρχας, κατέδραµεν ἐπ᾽ αὐτούς.
Οἱ δὲ ἰδόντες τὸν χειλίαρχον καὶ τοὺς στρατιῶτας, ἐπαύσαντο
τὔπτοντες τὸν Παῦλον. Τότε ἐγγίόας ὃ χιλίαρχος”" ἐπελάβετο
αὐτοῦ, καὶ ἐκέλευσε δεθῆναι ἀλύσεσι δυσὶ' καὶ ἐπυνθάνετο τίς
εἴη, καὶ τί ἐστιν πεποιηκώς. ᾿4λλοι δὲ ἄλλό τι ἐπεφάώνουν ἐν
τῷ ὕχλῳ' μὴ δυναµένου δὲ αὐτοῦ γνῶναι τὸ ἀσφαλὲς διὰ τὸν θόρυ-
βον, ἐκέλευσεν ἄγεσθαι αὐτὸν εἰςτὴν παρεµβολήν. Ὅτε δὲ ἐγένετο
ἐπὶ τοὺς ἀναβαθμοὺς, συνέβη βαστάξεσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν στερα-

τιωτῶν διὰ τὴν βίαν τοῦ ὄχλου. Ἠκολούθει γὰρ τὸ πλῆθος τοῦ

26

27

28

29

50

51

δὺ

94

ὐὅ

56 .

λαοῦ, κράξοντες αἴρε αὐτόν. Π{έλλων τε εἰσάγεσθαι εὖς τὴν παρ- ὃ7

εμβολήν ὁ Παῦλος, λέγει τῷ χειλιάρχῳ᾽ εὖὐ ἔξεστί µοι εἰπεῖν
τέ πρὸς σὲ; ὁ δὲ ἔφη" ἑλληνιστὶ γεινώσκεις; Οὖὐκ ἄρα σὺ εἰ ὁ
Αὐγύπτιος ὁ πρὸ τούτων τῶν ἡμερῶν ἀναστατώσας καὶ ἐξαγα-

γὼν εἷς τὴν ἔρημον τοὺς τετρακισχειλίους ἄνδρας τῶν δεικαρίων;

58

ΑΠΟΣΤΟΛΟΟΝ. 277

89 Εἶπεν δὲ ὁ Παῦλορ: ἐγὼ ἄνθρωπος μέν εἰμι ἰουδαῖορ ταρσεὺς, ΧΧί.
τῆς Κιλικίας οὖκ ἀσήμου πόλεως πολύτης δέοµαι δέσου, ἐπί-

40 τρεψόὀν µοι Λαλῆσαι πρὸς τὺν λαόν. Ἐπιτρέφαντος δὸ αὐτοῦ,
ὁ Παῦλος ἑστὼς ἐπὶ τῶν ἀναβαθμῶν κατέσεισε τῇ χειρὶ τῷ Ίαῷ΄

πολλῆς δὲ γενομένης σειγῆς, προσεφώνησεν τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ,

λέγων.
ΚΕΦ, ΚΕ.
” ὰ ι ι . 0 , , . : .. ολρ,
1 Ανδρες ἀδελφοὶ καὶ πατὲἐρὲς, ἀκούσατὲ µου τῆς πρὸς υμᾶς Φα

9 νυνὶ ἀπολογίας ᾿Ακούσαντες δὲ ὅτι τῇ ἑβραΐδι διαλέκτω προσ-

ὃ εφώνει αὐτοῖρι μᾶλλον παρέσχον ἠσυχίαν καὶ φησίν' Ἐγώ
εὖμι ἀνὴρ ἐουδαῖος γεγεννηµένος ἐν Ταρσῷ τῆς Κιλικίας, ἆνα-
τεθραμμένος δὲ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ παρὰ τοὺς πόδας Γαμα-
Λιήλου, πεπαιδευμένος κατ᾽ ἀκρείβειαν τοῦ πατρώου νόµου. ξη-
λωτὴς ὑπάρχων τοῦ Θεοῦ, καθὼρ πάντες ὑμεῖς ἐστε σήμερον.

4 Ὃς ταύτην τὴν ὁδὸν ἐδίωξα ἄχρι Δανάτου, δεσμεύων καὶ πα-

ὅ ραδιδοὺς εἰ, φυλακὰς ἄνδράς τε καὶ γυναῖκας. Ὃς καὶ ὃ ἆρ-
χιερεὺς ἐμαρτύρει μοι, καὶ πᾶν τὸ πρεσβυτέριονΆ' παρ ὧν καὶ σβο .
ἐπιστολὰς δεξάµενος πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς, εἰς 4αμασκὸν ἐπορευό- θ5109.
µην, ἄξων καὶ τοὺς ἐκεῖσε Όντας, δεδεµένους εἰς Ἱερουσαλὴμ,

6 ἵνα τιμωρηθῶσιν. Ἐγένετυ δέ µοι πορευομένῳ καὶ ἐγγίξοντι τῇ
«4αμασκῷ περὶ µεσημβρίαν, ἐξαίφνης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ περιαστρά-

7 φαι φώς ἱκανὸν περὶ ἐμέ. ᾿Ἐπεσά τε εἰς τὸ ἔδαφος. καὶ ἤκου-

8 σα φωνῆς Λεγούόης µοι' Σαοὺλ, Σαοῦὺλ, τί µε διώκεις; Ἐγὼ
δὲ ἀπεκρίθην΄ τίς εἶ, κύριε; επέν τε πρὸ ἐμὲ' ἐγώ εἰμι Ἱη-

9 σοῦς ὁ Ναξωραῖος, ὃν σὺ διώκει. Οἱ δὲ σὺν ἐμοὶ ὄντες τὺ

Ὁ μὲν φῶς ἐθεάσαντο, τὴν δὲ φωνὴν οὖκ ἤκουσαν τοῦ Λαλοῦντός

10 μοι. ἨἘΐπον δὲ τέ ποιήσω, κύριε; ὃ δὲ κύριο εἶπεν πρός

µε ἀναστὰρ πορεύου εἰς «4αμασκὸν' κἀκεὶ σοι Λαληθήσε-

11 ται περὶ πάντων ὢν ἐντέτακταί σοι ποιῇσαι. «ος δὲ οὐδὲν

278 τς ΠΡΑΒΕΙΣ

ΧΧΠ. ἔβλεπον, ἀπὸ τῆς δόξης τοῦ φωτὸς ἐκείνου, χειραγωγούμενος ὑπὸ
τῶν συνόντων μοι, ᾖλθον εἰς «{αμασκόν,

ΝΗ ᾽άνανίας δέτις, ἀνὴρ εὐλαβὴς κατὰ τὸν νόμον, μαρτυρού- 45
µενος ὑπὸ πάντων τῶν κατοικούντων ἰουδαίων, ἐλθὼν πρὸς 8
ἐμὲ, καὶ ἐπιστὰς εἶπέν μοι" Σαοὺλ ἀδελφὲ, ἀνάβλεψον ' κζ-
γὼ αὐτῇ τῇ ὥρα ἀνέβλεψα εἰς αὐτόν. Ὁ δὲ εἶπεν" ὁ θεὸς τῶν 14
πατέρων ἡμῶν προεχειρίσατό 6ε γνῶναι τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ
ἰδεῖντὸν δύκαιον, καὶ ἀκοῦσαι φωνὴν ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ. Ὅτι 16
µάρτυς αὐτῷ πρὸς πώντας ἀνθρώπους ἔσῃ, ὧν ἑώρακας καὶ ἤκου-
σας. «Καὶ νῦν τί µέλλεις; ἀναστὰς βάπτισαι, καὶ ἀπόλουσαι τὰς 16
ἁμαρτίας ου. ἐπικαλεσάμενος τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Ἐγένετο δέ µοι 17
ὑποστρέφαντι εἰς Ἱερουσαλὴμ., καὶ προσευχοµένου µου ἐν τῷ ἔε-
ρῷ, γενέσθαι µε ἐν ἐκστάσει, μαὶ ἰδεῖν αὐτὸν Λέγοντά μοι 18
σπεῦσον, καὶ ἔξελθε ἐν τάχει ἐξ Ἱερουσαλὴμ διότι οὐ παραδέ-
ἔονταί σου µαρτυρίαν περὶ ἐμοῦ. Κάγὼ εἶπον κύριε, αὐτοὶ 19
ἐπίστανται ὅτι ἐγὼ ἥμην φυλακίξων καὶ δέρων κατὰ τὰς συνα-

ἐετιόννε-ωγὰς τοὺρ πιστεύοντας ἐπὶ σε. Καὶ ὅτε ἐξεχύνετο3 τὸ αἷμα 20
το... Στεφάνου τοῦ µάρτυρόρ σου, καὶ αὐτὸς ἤμην ἐφεστὼς. καὶ συν-
ευδοκῶν, καὶ φυλάσσων τὰ ἱμάτια τῶν ἀναιρούντων αὐτόν.
Καὶ εἶπεν πρός με πορεύου ὅτι ἐγὼ εἰς ἔθνη μακρὰν ἀπο- 2ἱ
στελΏῶ σε.

ἜἨκουον δὲ αὐτοῦ ἄχρι τούτου τοῦ Λόγου, καὶ ἐπῆῇραν τὴν 322
φωνὴν αὐτῶν, Λέγοντες αἴρε ἀπὸ τῆς γῆς τὸν τοιοῦτον᾽ οὐ γὰρ
μα καθῆκεν αὐτὸν ζῇν. Κραυγαξόντων τε αὐτῶν, καὶ ῥειπτούντωνἩ 28

τὰ ἱμάτια, καὶ κονιορτὸν βαλλόντων εἰς τὸν ἀέρα, ἔκέλευσεν ὃ 24
χειλίαρχος εἰσάγεσθαι αὐτὸν εἰς τὴν παρεμβολὴν' εἴπας µάστιξιν
ἀνετάξεσθαι αὐτὸν ' ἵνα ἐπιγνῷ δι ἣν αἰτίαν οὕτως ἐπεφώνουν
αὐτῷ. Ὡς δὲ προέτειναν αὐτὸν τοῖς ἱμᾶσιν, εἶπεν πρὸς τὸν ἑστῶ- 26
τα ἑκατόνταρχον ὁ Παῦλος: εἰ ἄνθρωπον ῥωμαῖον καὶ ἆκατά-
κριτον ἔξεστιν ὑμῖν µαστίξειν; ᾿άκούσας δὲ ὃ ἑκατόνταρχος, 20
προσελθὼν τῷ τχειλιάρχω ἀπήγγειλεν, Λέγων᾽ -τέ μέλλεις
ποιεῖν; ὁ γὰρ ἄνθρωπος οὗτος ῥωμαῖος ἐστίν. Προσελθὼν δὲ ὁ 27

ΑΠΟΣΤΟΔΩΝ. ο 219

χειλίαρχος εἶπεν αὐτῷ' Λέγε µοι, σὺ ῥωμαῖο εἶ; ὁ δὲ ἔφη"
28 ναί. ᾽Απεκρίθη δὲ ὁ χειλίαρχος' ἐγὼ πολλοῦ κεφαλαίου τὴν
πολιτείαν Ἑ ταύτην ἐκτησάμην ' ὁ δὲ Παῦλος ἔφη ἐγὼ δὲ καὶ γὲ-
9 γέννηµαι. Ἠὐθέως οὖν ἀπέστησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ οἳ μέλλοντες αὐ-
τὸν ἀνετάξειν" καὶ ὃ χειλίαρχος δὲ ἐφοβήθη, ἐπιγνοὺς ὅτι ῥῶ-
80 μαϊός ἐστιν, καὶ ὅτι αὐτὸν ἦν δεδεκώς. Τῇ δὲ ἐπαύριον βουλό-
µενος γνῶναι τὸ ἀσφαλὲς τὸ τί κατηγορεῖται ὑπὸ τῶν ἰουδαί-
ων, ἔλυσεν αὐτὸν" καὶ ἐκέλευσεν συνελθεῖν τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ
πᾶν τὸ συνέδριον καὶ καταγαγὼν τὸν Παῦλον, ἔστησεν εἰς

᾿ ,
αυτούς.

ΚΕΦ. ΕΙ.

1 ᾿Ατενίσας δὲ Παῦλος τῷ συνεδρίω, εἶπεν' ἄνδρες ἀδελφοὶ,
ἐγὼ πάσῃ συνειδήσει ἀγαθῇ πεπολίτευμαι τῷ 8εῷ ἄχρι ταύτης
2 τῆς ἡμέρας. Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς ᾽άνανίας ἐπέταξεν τοῖς παρεστῶ-
8 σιν αὐτῷ τύπτειν αὐτοῦ τὸ στόμα. Τότε ὁ Παῦλος πρὸς αὐτὸν
εἶπεν τύπτειν σε μέλλει ὃ θεὸς, τοῖχε κεκονιαμένε' καὶ σὺ κά-
8ῃ κρείνων Ἐ µε κατὰ τὸν νόµον, καὶ παρανομῶν κελεύεις µε τύ-
4 πτεσθαι; Οἳ δὲ παρεστῶτες εἶπαν᾽ τὸν ἀρχιερέα τοῦ Δεοῦ Λοι-
ὅ δορεῖς; Ἔφη τε ὸ Παῦλος" οὐκ ᾖδειν, ἀδελφοὶ, ὅτι ἔδτιν ἆρ-
χιερεὺς ' γέγραπται γὰρ ὅτι ἄρχοντα τοῦ Λαοῦ 6ου οὐκ ἐρεῖς κα-
ὁ κὠο. Γνοὺς δὲ ὃ Παῦλος ὅτι τὸ ἓν µέρος ἐστὶν σαδδουκαίων., τὸ
δὲ ἕτερον φαρεισαίων , ἔκραζξεν ἓν τῷ συνεδρίῷ ᾽ ἄνδρες ἀδελφοὶ,
ἐγὼ φαρεισαϊόρ εἰμι, υἱὸρ φαρεισαίων περὶ ἐλπίδος καὶ ἆνα-
7 στάσεως νεκρῶν κρείνοµαι. Τοῦτο δὲ αὐτοῦ Λαλήσαντος, ἔπεσεἃ
στάσις τῶν φαρεισαίων καὶ δαδδουκαίων’ καὶ ἐσχίσθη τὸ πΛλῆ-
8 8ος. Σαδδουκαῖοι γὰρ Λέγουσιν μὴ εἶναι ἀνάστασιν, μήτε ἄγγε-
'λον, µήτε πνεῦμα ' φαρεισαῖοι δὲ ὁμολογοῦσιν τὰ ἀμφότερα,
ϱ Ἐγένετο δὲ κραυγἡ µεγάλη’ καὶ ἀναστάντες τινὲς τῶν γραμµα-
τέων τοῦ μέρους τῶν φαρεισαίων διεµάχοντο, Λέγοντες' οὐδὲν

λ ν ’ ο)
πακὸν εὑρίσκομεν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ" εἰ δὲ πνεῦμα ἐλάλησεν

ΧΧΠ.

κ 1. πι,
πολειτ.

0ΔΡ,
ΧΧΠΙ.
νθ

” 4. ια,
κρύνων.

250 ΠΡΑΒΕΙΣ

ΧΧΙΠ. αὐτῷ, ἢ ἄγγελος. Πολλῆς δὲ γεινοµένής στάσεως, φοβηθεὶρ ὁ 10
χειλίαρχος μὴ διασπασθῇ ὁ Παῦλος ὑπ᾿ αὐτῶν, ἐκέλευσεν τὸ.
στράτευμα καταβὰν ἁρπάσαι αὐτὸν ἔκ μέσου αὐτῶν, ἄγειν εὖς
τὴν παρεµβολήν. ἘΤῇ δὲ ἐπιούσῃ νυκτὶ ἐπιστὰς αὐτῷ ὁ κύριος ΙΙ
εἶπεν" Θάρσει" ὡς γὰρ διεμαρτύρω τὰ περὶ ἐμοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ,
οὕτω σὲ δεῖ καὶ εἰς Ῥώμην μαρτυρῆσαι.

Β Γενομένης τε ἡμέρας ποιήόαντες συστροφὴν οἱ ἰουδαῖοι, 19

1

5 , σ Λ , , η µ... / Μ.. 6) αν
ἀνεθεματισαν εανυτοὺς, Λεγοντες µηήτε φαγεῖν μήτε πιεῖν ἕως οὗ

..

9, Πλ. - :
τεόσαρ. ἀποκτείνωσιν τὸν Παῦλον. Ἔσαν δὲ πλείαυρ τεσσερώκονταΧ 18
δὶο οἱ {η[τα. ν
οὗ ταύτην τὴν συνωμοσίαν ποιησάµενοι. Οὕτινες προσεΛλθόντες 14
τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς πρεσβυτέροις, εἶπαν ' ἀναθέματι ἆνε-

[4
Θεµατίσαµεν ἑαυτοὺς, μηδενὸς γεύσασθαι ἕως οὗ ἀποκτείνωμεν

Δ ν ο 5 « ω 3 , ω , Ν ὧ

τον Παῦλον. Νῦν οὖν υμεῖς ἐμφανίσατε τῷ χειλιάαρχω συν τῷ 15
, ο) / » ϱ ,ω ς ,
συνεδρίῳ οπῶς καταγάγῃ αὐτον εἰς υμᾶς, ὥς µέλλοντας δια-

/ 2 [ λ ᾿ 2 ω. ς δν ἃ ΔΝ ν΄ 5
γεινώσκειν ἀκρειβέστερον τὰ περὶ αὐτοῦ" ἡμεῖς δὲ, πρὸ τοῦ ἐγ-
γίσαι αὐτὸν, ἔτοιμοί ἐδμεν τοῦ ἀνελεῦν αὐτόν. ᾽άκούσας δὲ ὁ 16

επ. υἱὸς τῆς ἀδελφῆς Ιμαύλου τὴν ἐνέδραν, παραγενάμενος Ἁ καὶ εὐ-
παραγε- .
νόμενορ. σελθὼν εἰς τὴν παρεμβολὴν, ἀπήγγειλεν τῷ ΠἨαύλω. ροσ- 17
καλεσάµενος δὲ ὁ Παῦλος ἕνα τῶν ἑκετονταρχῶν , ἔφη ᾿ τὸν νεα-

, » ” λ 4 , ο 3 Δ 2 πα)
νίαν τοῦτον ἅἄπαγε προς τον χειλίαρχον ἔχει γαρ ἀπαγφγεϊλαύ

αὐτῷ. Ὁ μὲν οὖν παραλαβὼν αὐτὸν ἤγαγεν πρὸς τὸν χει- 18
το ο. ἄ ϱ Ίγαγ ϱος ἆ
λίαρχον, καὶ φησὶν ' ὃ δέσµιος Παῦλος προσκαλεσάµενός µε ἠρῶ-
τήσεν τοῦτον τὸν νεανίαν ἀγαγεῖν πρὸς σὲ, ἔχοντά τι λαλῆσαί
» ν 6 ,
σοι. Ἐπιλαβόμενος δὲ τῆς χειρὸς αὐτοῦ ὁ χειλίαρχος, καὶ 19
ώα ί
ἀναχωρήσας κατ ἰδίαν, ἐπυνθάνετο' τί ἐστιν ὃ ἔχεις ἀπαγγεῖ-
λαί µοι; Εἶπεν δὲ᾽ ὅτι οἳ ἰουδαῖοι συνέθεντο τοῦ ἐρωτῆσαί σε 20
ν ς
ὕπως αὔριον τὸν Παῦλον καταγάγῃς εἰς τὸ συνέδριον, ὥς μέλ-
ο ”. 5
λων τί ἀκρειβέότερον πυνθάνεσθαι περὶ αὐτοῦ. Σὺ οὖν μὴ πεισ- 21
θῇς αὐτοῖς' ἐνεδρεύουσιν γὰρ αὐτὸν ἐξ αὐτῶν ἄνδρες πλείους
τεσσεράκοντα, οἵτινες ἀνεθεμάτισαν ἑαυτοὺς μήτε φαγεῖν µήτε
τ ι ω
πιεῖν ἕως οὗ ἀνέλωσιν αὐτόν ' καὶ νῦν εἶσιν ἔτοιμοι, προσδεχό-

µενοι τὴν οπὸ σοῦ ἐπαγγελίαν.

ΛΠΟΣΤΟΛΟΟΝ, : 251

99. Ὁ μὲν οὖν χειλίαρχος ἀπέλυσε τὸν νεανίσκον, παραγγείλας
99 μηδενὶ ἐκλαλῆσαι ὅτι ταῦτα ἐνεφάνισας πρὸς ἐμέ. Καὶ προσκαλε-
σάμενός τινας δύο τῶν ἑκατονταρχῶν, εἶπεν ἑτοιμάσατε στρα-
τιώτας διακοσίους, ὅπως πορευθώσιν ἕως Καισαρείας, καὶ ἱππεῖς
ἑβδομήκοντα, καὶ. δεξιολάβους διακυσίους ἀπὸ τρίτης ὥρας τῆς

24 νυκτόρ. Ἀτήνη τε παραστῆσαι, ἵνα ἐπιβιβάσαντες τὸν Παῦλον

ΧΧΙΠ.

26 διασώσωσι πρὸς Φήλικα τὸν ἠγεμόνα Γράψας ἐπιστολὴν ἔχουσαν

20 τὸν τύπον τοῦτον ' Κλαύδιος 4υσίας τῷ κρατίστῳ ἡγεμόνι Φήλικι
27 χαίρειν. Τὸν ἄνδρα τοῦτον συλλημφθέντα3Ά ὑπὸ τῶν ἑουδαίῶν,
καὶ μέλλοντα ἀναιρεῖσθαι ὑπ αὐτῶν, ἐπιστὰς σὺν τῷ στρατεύ-
28 µατι ἐξειλάμην, μαθὼν ὅτι ῥωμαῖός ἐστιν. Βουλόμενός τε γνῶναι
τὴν αἰτίαν δι᾽ ἣν ἐνεκάλουν αὐτῶ, () κατήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ
20 συνεδριον αὐτῶν. Ὃν εὗρον ἐνκαλούμενονἩ περὶ ξητηµάτων τοῦ
νόµου αὐτῶν, μηδὲν δὲ ἄξιον θανάτου ἢ δεσμῶν ἔχοντα ἔγκλημα.
80 Ἰήηνυθείσης δέ µοι ἐπὶβουλῆς εἰς τὸν ἄνδρα ἔσεσθαι, ἐξ αὐτῆς
ἔπεμψα πρὸς σὲ" παραγγεί]ας καὶ τοῖς πατηγόροις λέγειν πρὸς
8Ί αὐτὸν ἐπὶ σοῦ. Οἳ μὲν οὖν δτρατιῶται, κατὰ τὸ διατεταγµέ-
νον αὐτοῖς, ἀναλαβόντες τὸν ΙΠαῦλον, ἤγαγον διὰ νυκτὸς εἰς
8) τὴν ᾽Αντιπατρίδα. Τῇ δὲ ἐπαύριον ἐάσαντες τοὺς ἐππεῖς ἀπέρ-
δ8 χεσθαι σὺν αὐτῷ, ὑπέστρεφαν εἰς τὴν παρεµβολήν. Οἴἵτινες εἰσ-
ελθόντες εἰς τὴν Καισάρειαν, καὶ ἀναδόντες τὴν ἐπιστολὴν τῷ
84 ἡγεμόνι, παρέστησαν καὶ τὸν Παῦλον αὐτῶ. ᾽άναγνοὺς δὲ καὶ
ἐπερωτήσας ἐκ ποίας ἐπαρχίας Ἠ ἐστὶν, καὶ πυθόµενος ὅτι ἀπὸ
9 Κιλικίας, 'διακούσοµαί 6ου, ἔφη, ὅταν καὶ οἱ κατήγοροί σου
παραγένωνται ' κελεύσας ἐν τῷ πραιτωρίῳω τῷ Ηρώδου φυλάσ-

σεδθαι αὐτόν.

ΚΕΦ. ΚΔ.

! Ηετὰ δὲ πέντε ἡμέρας κατέβη ὃὁ ἀρχιερεὺς ᾽Ανανίαρ μετὰ

” Δ
πρεσβυτέρων τινῶν, καὶ ῥήτορος Τερτύλλου τινὸς, οἵτινες ἐνεφά-

(14) Βαεφιποηδία γοχρα δοχ ἵπ πιαχσίηο οοᾶἷοῖν 5ιηζ,

κ}2.ΠΙ.

συλληφ.

Ἠδ. Ά},
ἐγα.

1. πι.
έπαρ-
χείας.

ΧΧΙΥ.

.2. Πῃ.
έγη.

κ 2, Της
Μιν.

β1. πι,
γυνεύ.

2539 ΠΡΑΞΕΙΣ

νιδαν τῷ ἡγεμόνι κατὰ τοῦ Παύλου. Κλήθέντος δὲ ἤρξατο κατη- 3
γορεῦν ὁ Τέρτυλλος, Λέγων. Ἅ«ΙΠολλῆς εἰρήνης τυγχάνοντερ διὰ 8
ην 4 4 ν ο ’ " » ο”

σοῦ, καὶ διορθωμάτων γεινομένων τῷ ἔθνει τούτω διὰ τῆς σῆς
προνοίας, πάντη τε καὶ πανταχοῦ ἀποδεχόμεθα, κράτιστε Φῆλιξ,
μετὰ πάσης εὐχαριστίας. Ἵνα δὴ μὴ ἐπὶ πλΛεῖόν σε ἐνκόπτω Ἀ, 4
παρακαλῶ ἀκοῦσαί σε ἡμῶν συντόμως τῇ σῇ ἐπιεικεία. Εὺρόν- ὅ
τες γὰρ τὸν ἄνδρα τοῦτον Λοιμὸν, καὶ κεινοῦνταἈ στάσεις πᾶσι
τοῖς ἰουδαίοις τοῖς κατὰ τὴν οἰπουμένην, πρωτοστάτην τε τῆς τῶν
Ναξωραίων αἱρέσεως, ὃς καὶ τὸ ἱἑερὸν ἐπείρασεν βεβηλῶσαι, 6
ὃν καὶ ἐκρατήσαμεν (1) ' παρ᾽ οὗ δυνήσῃ αὐτὸς ἀνακρείνας περὶ
πάντων τούτων ἐπιγνῶναι ὧν ἡμεῖς κατηγοροῦμεν αὐτοῦ. Συνε- Ί
πέθεντο δὲ καὶ οἱ ἠουδαῖοι, φάσκοντες ταῦτα οὕτως ἔχειν.
᾿Απεκρίθη τε ὁ Παῦλος, νεύσαντος αὐτῷ τοῦ ἡγεμόνος Λέ- 8
γειν Ἐκ πολλῶν ἐτῶν Ὀντά σε κριτὴν τῷ ἔθνει τούτω ἐπιστά-
’ , 4 Σο ω 3 ϱ 4 ι
µενοθ» εὐθυμωῶς τα περί ἔμαυτου ἄπολογουμαι. «4υναµενου σου 9
ἐπιγνῶναι ὅτι οὐ πλείους εἰσίν µοι ἡμέραι ἢ δώδεκα, ἀφ᾽ ἧς ἀνξ-
βην προσκυνήσων εἰς Ἱερουσαλήμ. Καὶ οὔτε ἐν τῷ Γερῷ εὗρόν µε 10
, , απ 5, ων ΄ 2/ 9
πρός τινα διαλεγόµενον, ἢ ἐπίστασιν ποιοῦντα ὄχλου, οὔτε ἐν
ταῖς συναγωγαῖς, οὔτε κατὰ τὴν πόλιν. Οὐδὲ παραστῆσαι δύναν- 11
͵ ξ ω 5 ωώ
ταί σοι περὶ ὧν νυνὶ Ἑ κατηγοροῦσίν µου. Ὁμολογῶ δὲ τοῦτό σοι, 12
” 4 α ες) ει / ϱ κο / ο ΄
οτι κατατην ὀδον ήν Λεγονσιν αἴρεσιν, ούτως λατρεύω τῷ πατρῷᾳ
θεῶ, πιστεύων τοῖς κατὰ νόµον καὶ τοῖς ἓν τοῖς προφήταις γε-
γραμµένοις. Ἐλπίδα ἔχων εἰς τὸν θεὸν, ἣν καὶ αὐτοὶ οὗτοι προσ- 18
δέχονται, ἀνάστασιν µέλλειν ἔσεσθαι δικαίων τε καὶ ἀδύιων. Ἐν 14
τούτῳ καὶ αὐτὸς ἀσκῶ, ἀπρόσκοπον συνείδησιν ἔχειν πρὸς τὸν 9εὸν,
καὶ τοὺς ἀνθρώπους διὰ παντός. «4 ἐτῶν δὲ πλειόνων ἔλεημο- 15
σύνας ποιήσων εἰς τὸ ἔθνος µου παρεγενόµην καὶ προσφοράρ. Ἐν 16
Ὡ ) ς / 3 Μ ϱ ν 2 9 29 4
αἷς εὗρόν µε ἠγνισμένον ἐν τῷ ἑερῶ, οὐ μετὰ ὄχλου, οὐδὲ µετά
θορύβου. Τινὲς δὲ ἀπὸ τῆς ᾿Ασίας ἰουδαῖοι, οὓς ἔδει ἐπὶ σοῦ 17

.ν͵ [ο α
παρεῖναι, καὶ κατηγορεῖν εἴ τι ἔχοιεν πρὸς ἐμέ. Ἡ αὐτοὶ οὗτοι 18

(1) Υουβιοι], απί βαπύ 7, οἱ δ. {πι ΗΡτ15 ἱπιρτθβδίς, αΌθαπῇέ α οοᾶἶοοῬ γαῦ.

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, 258

εἰπάτωσαν τί εὗρον ἀδίκημα, στάντος µου ἐπὶ τοῦ συνεδρίου. ΧΧΙΝ.

10 Ἡ περὶμιᾶς ταύτης φωνῆς, ᾗς ἐκέκραξα ἐν αὐτοῖς ἑστως ' ὅτι

90 περὶ ἀναστάσεως νεκρῶν ἐγὼ κρείνοµαι σήμερον ἐφ᾽ ὑμῶν. ᾽άνε-

Ὅ. βάλετο δὲ αὐτοὺς ὁ Φῆλιξ, ἀκρειβέστερον εἰδὼς τὰ περὶ τῆς ὁδοῦ,
εἶπας ὅταν 4υσίας ὁ χειλίαρχος κατάβῃ, διαγνώσοµαι τὰ καθ’

91 ὑμᾶς. «Διαταξάμενος τῷ ἑκατοντάρχῃ τηρεῖσθαι αὐτὸν, ἔχειν τε
ἄνεσιν, καὶ µηδένα κωλύειν τῶν ἰδίων αὐτοῦ ὑπηρετεῖν αὐτῷ.

22 ΜΜετὰ δὲ ἡμέρας τινὰς παραγενόµενος ὁ Φῆλιξ σὺν «4ρου- ΒΙ
σύλλῃ τῇ ἰδίᾳ γυναικὶ, οὔσῃ ἰουδαία, μετεπέμφατο τὸν Παῦλον»

25 καὶ ἤκουσεν αὐτοῦ περὶ τῆς εἰς Ἄριστὸν Ἰησοῦν Ἁ πίστεως. «4ια- Ἰησοῦ.
Λεγομένου δὲ αὐτοῦ περὶ δικαιοσύνης καὶ ἐγκρατείας καὶ τοῦ
κρίµατος τοῦ μέλλοντος, ἔμφοβος γενόμενος ὁ Φῆλιξ ἀπεκρίθη”
τὸ νῦν ἔχον πορεύου καιρὸν δὲ μεταλαβὼν µετακαλέσομµαί σε.

24 "αμα καὶ ἐλπίξων ὅτι χρήματα δὀθήσεται ὑπὸ τοῦ Παύλου ' διὸ

26 καὶ πυκνότερον αὐτὸν µεταπεμπόµενος, ὠμείλει αὐτῷ. «4ιετίαθ
δὲ πληθωθείσης ἔλαβεν διάδοχον ὃ Φήλιξ Πόρκιον Φῆστον ' θέ-
λῶν τε χάριταΆ καταθέσθαι τοῖς ἰουδαίοις ὁ Φήλιξ, κατέλιπε τὸν Ἀ Ιία εοὰ,

Παῦλον δεδεµένον.

Ι τ Φ. ΚΜΕ,
. 0ΑΡ,
1 (ήῆστος οὖν ἐἔπιβας τῇ ἐπαρχία » μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀνέβη εἰς ΧΧγ.

3 , ω ω 2 ,
2 Ἱεροσόλυμα ἀπὸ Καισαρείας. Ἐνεφάνισάν τε αὐτῷ οἳ ἀρχιερεῖς σπαφλΣίᾳ.
καὶ οἳ πρῶτοι τῶν ἰουδαίων κατὰ τοῦ Παύλου, καὶ παρεκά-
»/ / / » 5 ” 3 [
ὃ Λουν αὐτὸν. «4ἰτουμενοι χάριν κατ αὐτοῦ, ὅπως µεταπέμφη-
2 ς νο ω 2 ω 2 Δ
ται αὔτον εἰς Περουσαλημ’ ἔνεδραν ποιοῦντες ἀνελεῖν αὐτον κατα
ος υ 5 ο 9 ο
4 τὴν ὁδόν. Ὁ μὲν οὖν Φῆστος ἀπεκρίθη τηρεϊσθαιτὸν Παῦλον εἰς
ὅ Καιόάρειαν, ἑαυτὸν δὲ µέλλειν ἐν τάχει ἐκπορεύεσθαι. Οἱ οὖν
ἐν ὑμῖν, φησὶν, δυνατοὶ συνκαταβάντεςἈ, εἴ τι ἐστὶν ἐν τῷ ὦν- Μα
3 ” ἶ - ω :
ὁ δρὶ ἄτοπον, κατηγορείτωσαν αὐτοῦ. Ἅ«4ιατρείψας δὲ ἐν αὐτοῖς
ο [ 2 , 3 Δ κ) / 4 / ος
.Ὅμερας οὐ πλείονας ὀκτωῶ η δέκα, καταβας εἰς Καιόάρειαν, τῇ

ἐπαύριον καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος, ἐκέλευσεν τὸν Παῦλον ἀχθῆ-

254 ΠΡΑΞΕΙΣ

ΧΧΥ. ναι. Παραγενομένου δὲ αὐτοῦ, περιέστησαν αὐτὸν οἱ ἀπὸ Ἱερο- Ἰ
συλύμων καταβεβηκότες ἰουδαῖοι, πολλὰ καὶ βαρέα αἰτιώματα
καταφέροντες ἃ οὐκ ἴσχυον ἀποδεῖξαι. Τοῦ Παύλου ἄπολογου- 8
µένου ὅτι οὔτε εἰς τὸν νύµον τῶν ἰἑουδαίῶν, οὔτε εἰς τὸ ἑερὸν, οὔ-
τε εἰς Καίσαρά τι ἥμαρτον. Ὁ Φῆστος δὲ θέλων τοῖς ἰουδαίοις 9
χάριν καταθέσθαι, ἀποκριθεὶς τῷ Παύλῳ εἶπεν θέλεις ες 1ε-
ροσόλυµα ἀναβὰς, ἐκεῖ περὶ τούτων κριθῆναι ἐπ᾽ ἐμοῦ; εἶπεν 10
δὲ ὁ Παῦλος ἑστῶς' ἐπὶ τοῦ βήματος Καίσαρος ἑστῶς εὖμῃ » οὗ
µε δεῖ κρίνεσθαι" ἰουδαίους οὐδὲν ἠδίκηκα, ὥς καὶ σὺ κάλλιον
ἐπιγεινώσκειο. Εὐ μὲν οὖν ἀδικῶ, καὶ ἄξιον Θανάτου πέπραχά ΙΙ
τι, οὐ παραιτοῦμαι τὸ ἀποθανεῖν ' εἶ δὲ οὐδέν ἐδτιν ὧν οὗτοι κατ-
ἠγοροῦσίν µου, οὐδείς µε δύναται αὐτοῖς χαρίσασθαι᾽ Καί-

ο, ὅαρα ἐπικαλούμαι. Τότε ὁ Φῆστος, συνλαλήσαςᾶ μετὰ τοῦ 12
συμβουλίου, ἀπεκρίθη' Καίδαρα ἐπικέκλησαι:. ἐπὶ Καίόαρα
πορεύσῃ.

ΒΔ Ἡμερῶν δὲ διαγενομένων τινῶν, ᾽ἀργίππας ὁ βασιλεὺς καὶ 198
"Μα οά, Βερνίκη κατήντησαν εἰς Καισάρειαν, ἀσπασάμενοι Ά τὸν Φῆστον.
Ὡς δὲ πλείους ἡμέρας διέτρειβον ἐκεῖ., ὃ Φῆστος τῷ βασιλεῖ ἀνέ- 14
Θετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον, λέγων ᾽ ἀνήρ τις ἐστὶν καταλελειμ-
µένος ὑπὸ Φήλικος δέσµιο.. «Περὶ οὗ, γενοµένου µου εἰς Ἱερο- 15
ἐνεφανι. σόλυµα, ἐνεφανίσθήησανἨΆ οἳ ἀρχιερεῖς καὶ οἳ πρεσβύτεροι τῶν
«πλλ ἰουδαίων, αἰτούμενοι κατ αὐτοῦ παταδίκην. Πρὸς οὓς ἀπεκρί- 16
θην, ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος ῥωμαίοις χαρίξεσθαί τινα ἄνθρωπον,
πρὶν ἢ ὃ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους,
τόπον δὲ ἀπολογίας Λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήματος. Συνελθόντων 17
οὖν ἐνθάδε, ἀναβολὴν μὴ δὲ µίαν ποιησάµενος. τῇ ἑξῆς καθί-
σας ἐπὶ τοῦ βήματος, ἐκέλευσα ἀχθῆναι τὸν ἄνδρα. . Περὶ οὗ 18
σταθέντες οἳ κατήγοροι οὐδὲ µίαν αἰτίαν ἔφερον ὧν ἐγὼ ὑπενό-
ουν πυνηρῶν. Ζητήματα δέ τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιµονίας 19
εἶχον πρὸς αὐτὸν, καὶ περί τινος Ἰησοῦ τεθνηκότος, ὃν ἔφασκεν ὁ
Παῦλος ζἕῇν. ᾽᾿ἀπορούμενος δὲ ἐγὼ τὴν περὶ τούτων ζήτησιν, ἔλε- 30

, ’ Ρ ς / 2 . ,
γον εὖ βούλοιτο πορευεσθαι εἰς Ιεροσόλυμα, κἀκεῖ κρίνεσθαι

ΑΠΟΣΤΟΛΕΟΝ. 255

21 περὶ τούτων. Τοῦ δὲ Παύλου ἐπιπαλεσαμένου τηρηθῆναι αὐτὸν
εὖς τὴν τοῦ Σεβαστοῦ διάγνῶσιν, ἔκέλευσα τηρεῖσθαι αὐτὸν, ἕως
2 οὗ ἀναπέμφω ἁἀὐτὸν πρὸς Καίσαρα. ᾽ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν
Φῆστον᾽ ἐβουλόμην καὶ αὐτὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀκοῦσαι' αὔριον,
᾿φήσὶν, ἀκούσῃ αὐτοῦ.
2ὃ Τῇ οὖν ἐπαύριον ἐλθόντος τοῦ ᾽Αγρύιπα καὶ τῆς Βερνύκης
μετὰ πολλῆς φαντασίας, καὶ εἰδελθόντων εἷς τὸ ἀκροατήριον σύν
« τε χδιλιάρχοις, καὶ ἀνδράσιν τοῖς κατ᾿ ἐξοχὴν τῆς πόλεως, καὶ
24 κελεύσαντος τοῦ Φήστου, ἤχδη ὁ Παῦλος. Καὶ φησὶν ὁ Φῆστος'
Αγρίππα βασιλεῦ, καὶ πάντες οἱ συνπαρόντεςἈ ἡμῖν ἄνδρες,
θεωρεῖτε τοῦτον, περὶ οὗ ἅπαν τὸ πΊῆθος τῶν ἰουδαίων ἐνέτυχέν
μοι ἔν τε “Ἱεροσολύμοις καὶ ἐνθάδε, βοῶντες μὴ δεῖν αὐτὸν ξῇν
26 µηκέτι. Ἐγὼ δὲ κατελαβόμην μηδὲν ἄξιον αὐτὸν Δανάτου πε-
πραχέναι᾽ αὐτοῦ δὲ τοῦ Παύλου Ά ἐπικαλεσαμένου τὸν Σεβαστὸν,
960 ἔκρεινα πέµπειν. Περὶ οὗ ἀσφαλές τιγράψαι τῷ κυρίω οὖν ἔχω'
διὸ προήγαγον αὐτὸν ἐφ᾽ ὑμῶν, καὶ μάλιστα ἐπὶ σοῦ, βασιλεῦ
Αγρίππα, ὅπως τῆς ἀνακρίσεως γενομένης σχῶ τι γράφω.
"27 ᾿4λογον γώρ µοι δοκεῖ, πέµποντα δέσµιον; μὴ καὶ τὰς κατ᾽ αὐτοῦ

αὐτίας σημᾶναι.

Κ πό. ἴς.

:᾿γρίππας δὲ πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη: ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ
᾿σεαυτοῦ λέγειν’ τότε ὃ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα, ἀπελογεῖ-
2 το. Περὶ πάντων ὧν ἐγκαλοῦμαι ὑπὸ ἰουδαίων, βασιλεῦ ᾽γρία-
πα. ἤγημαι ἐμαυτὸν µακάριον ἐπὶ σοῦ µέλλων σήμερον ἀπολο-
ὃ γεΐϊσθαι. «Μάλιστα γνῶστην Οντά 6ε πάντων τῶν κατὰ ἰουδαί-
ους ἐθών τε καὶ ζητημάτων διὸ δέοµαι. μακροθύμως ἀκοῦ-
4 σαΐ µου. Τὴν μὲν οὖν βίωσίν µου τὴν ἐκ νεότητος, τὴν ἄπ᾿ ἆρ-
χῆς γενοµένην ἐν τῷ ἔθνει µου ἔν τε Ἱεροσολύμοις, ἴόασι πάντες
ὅ ἠουδαῖοι. Προγεινώσκοντέο µε ἄνωθεν, ἐὰν Δέλωσιν μαρτυρεῖν,

ὅτι κατὰ τὴν ἀκρειβεστάτην αἴρεσιν τῆς ἡμετέρας θρησκείας ἔξη-

ΧΧΝΥ.

κ. η.
συμ.

κ εν,
τονυντου.

ΟΑΡ.
ΧΧΥΙ.

296 | ΠΡΑΒΒΙΣ

ΧΧΥ. σα φαρεισαῖος.. Καὶ νῦν ἐπ᾽ ἐλπίδι τῆς εἰς τοὺς πατέρας ἡμῶν 6
ἐπαγγελίας γενομένης ὑπὸ τοῦ 9εοῦ, ἔστηκα κρεινόµενος. Εἰς ἣν Ἰ
τὸ δωδεκάφυλον ἡμῶν ἐν ἔκτενείᾳ νύκτα καὶ ἡμέραν Λατρεῦον
ἐλπίξει καταντήσειν περὶ ἧς ἐλπίδος ἐγκαλοῦμαι ὑπὸ ἑουδαίων,
βασιλεῦ. Τί ἄπιστον κρείνεται παρ᾽ ὑμῖν εὖ ὁ Θεὸς νεκροὺς 8
ἐγεύρει; ἐγὼ οὖν ἔδοξα ἐμαυτῶ πρὸς τὸ ὄνομα Ἰησοῦ τοῦ Ναζω- 0
ραίου δεῖν πολλὰ ἐναντία πράξαι. «4ιὸ καὶ ἐποίησα ἐν Ἱεροσολύ- 10
µοις' καὶ πολλοὺς τῶν ἁγίων ἐγὼ ἐν φυλακαῖς κατέκλεισα., τὴν
παρὰ τῶν ἀρχιερέων ἐξουσίαν Λαβὼν' ἀναιρουμένων τε αὐτῶν
κατήνεγκα φῆφον. Γαὶ κατὰ πάσαρ τὰς συναγωγὰς πολλώκις τει- 11

ων μωρῶν Χ αὐτοὺς, ἠνάγκαξον βλασφημεῖν, περισσῶς ἐμμαινόμενος
αὐτοῖς, ἐδίώκον ἕως καὶ εἰς τὰς ἔξω πόλεις.

Ἐν οἷς πορευόμενος εἰς τὴν «{αμασκὸν μετ ἐξουσίας καὶ 12
ἐπιτροπῆς τῆς τῶν ἀρχιερέων, ἡμέρας µέσης, κατὰ τὴν ὑδὸν 18
εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν Λαμπρότητα τοῦ ἠλίου,
περιλάμφάν µε φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευοµένους. ΙΠάν- 14
των τὲ καταπεσόντων εἰς τὴν γῆν, ἤκπουδα φωνὴν Λέγουσαν
πρὀς µε τῇ ἑβραῖΐδι διαλέκτῳ, Σαοὺλ, Σαοὺλ, τί µε διώ-
ΚειΡ:Ι σκληρόν ὅοι πρὸς κέντρα Λακτίξειν. Ἠγὼ δὲ εἶπα" τίς 15
εἶ, κύριε; ὁ δὲ κύριος εἶπεν' ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώ-

χ . μ ώ
πάπα ο, κει. ᾱλλὰ ἀνάστηθι Ἐ ἐπὶ τοὺς πόδας σου" εἰς τοῦτο γὰρ 16

κ.α στην ὄφθην σοι, προχειρίδασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε
εἶδές µε, ὧν τε ὀφθήσομαί σοι. Ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ Λα- 17
οὔ καὶ ἐκ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς ἐγὼ ἀποστέλλω σε, ἀνοίξαι ὀφ- 18
Φαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς, καὶ τῆς
ἐξουσίας τοῦ Σατανᾶ ἐπὶ τὸν 9εὸν, τοῦ λαβεῦν αὐτοὺς ἄφεσιν
ἁμαρτιῶν, καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις, πίστει τῇ εἷς ἐμέ.
Ὅθεν, βασιλεῦ ᾽ἀγρίππα., οὖκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὁπ- 19
τασία. ἀλλὰ τοῖς ἐν «4αμασκῷ πρὠτόν τε καὶ Ἱεροσολύμοις, 20
πᾶσάν τε τὴν γώραν τῆς Ἰουδαίας, καὶ τοῖς ἔθνεσιν, ἀπήγγελ-
Λον μετανοεῖν, καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Φεὸν, ἄξια τῆς µετανο-

ίας, ἔργα πράσσονταε. Ἕνεκα τούτῶν µε ἰουδαῦι συλλα- 31

ΑΠΟΣΤΟΛΕΟΝ, 287

23 βόμενοι ἐν τῷ ἱερῷ, ἐπειρῶντο διαχειρίσασθαι. Ἐπικουρίας οὖν
τυχὼν τῆς ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ἄχρι τῆς ἡμέρας ταύτης ἔστηκα, µαρ-
τυρόµενος μεικρῷ τε καὶ µεγάλῳ, οὐδὲν ἐκτὸρ Λέγων ὧν τε οἳ

28 προφῆται ἐλάλησαν μελλόντων γείνεσθαι, καὶ Μωσης". «Εὐἰπα-
θητὸς ὁ Χριστὸς, εἰ πρῶτος ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν φῶς μέλλει
καταγγέλλειν τῷ τε Λαῶ καὶ τοῖς ἔθνεσιν.

24 Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἀπολογουμένου, ὁ Φῆστος µεγάλῃ τῇ φῶ-
νῇ φήσιν᾿ µαίνῃ, Παῦλε᾽ τὰ πολλά σε γράμματα εἰς µανίαν πε-

26 ριτρέπει. Ὁ δὲ Παῦλορ' οὐ µαίνοµαί, Φήσι, κράτιστε Φῆστε,

260 ἆλλ᾽ ἀληθείας καὶ σωφροσύνης ῥήματα ἀποφθέγγομαι. Ἐπίστα-
ται γὰρ περὶ τούτων ὁ βασιλεὺς, πρὸς ὃν παῤῥησιαξόμενος Λα-
Λῶ Λανθάνειν γὰρ αὐτὸν τούτων οὖ πείθοµαι οὐθέν' οὐ γάρ

27 ἐστιν ἐν γωνία πεπραγμένον τοῦτο. Πιστεύεις βασιλεῦ ᾽άγρίπ-

28 πα τοῖς προφήταις; οἶδα ὅτι πιστεύει. Ὁ δὲ ᾽άγρίππας πρὸς

29 τὸν Παῦλον' ἐν ὀλίγῳ µε πείθεις χριστιανὸν Ά ποιῆσαι. Ὁ δὲ
Παῦλος εὐξαίμην ἂν τῷ Θεῷ, καὶ ἐν ὀλύίγω καὶ ἐν μεγάλῳ
οὐ µόνον σὲ, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀκούοντάς µου σήμερον,
γενέσθαι τοιούτους ὁποῖορ καὶ ἐγώ εἰμι, παρεκτὸς τῶν δεσ-

80 μῶν τούτων. ᾽ἀνέστη τε ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεμὼν ἤ τε Βερ-

8Ι νίκη, καὶ οὗ συνκαθήµενοιΧ αὐτοῖς. «Καὶ ἀναχωρήσαντες ἐλά-
λουν πρὸς ἀλλήλους, Λέγοντες ' ὅτι οὐδὲν θανάτου ἢ δεσμῶν

ὃδ ἄξιον πράσσει ὁ ἄνθρωπος οὗτος, '᾽αγρίππας δὲ τῷ Φήστῳ
ἔφη" ἀπολελύσθαι ἐδύνατοἈ ὁ ἄνθρωπος οὗτος, εὖ μὴ ἔπε-
"πέκλητο Καίσαρα.

ΚΕπᾷῷΦ. Κ7.

1ος. δὲ ἐκρίθη τοῦ ἀποπλεῖν ἡμᾶς εἰς τὴν Ἰταλίαν, παρεδί-
δουν τόν τε Παῦλον παέ τινας ἑτέρους δεσμώτας ἑκατοντάρχῃ,
9 ὀνόματι Ἰουλίῳ, σπείρης σεβαστῆς. ᾿Ἐπιβάντερ δὲ πλοίῳω ἀδρά-
μυττηνῶ, μέλλοντι πλεῖν εἰς τοὺς πατὰ τὴν ᾿Ασίαν τόπους, ἀνήχ-

ὃ Θηµεν, ὄντος σὺν ἡμῖν ᾽άριστάρχου µακεδόνος θεσσαλονεικέως. Τῇ

ΧΧΥΙ.

κ Τια οοι.

πἹ
σι

κά πι.

χθΕε.

ΟΑΡ.
ΧΧΥΙ.

ΧΧΝνΗ.,

: 2. Ὦ.
αλεξαν-
δρηνόν.

988 .. ΠΡΑΞΕΙΣ

τε ἑτέρᾳ κπατήχθηµεν εἰς Σειδῶνα, φιλανθρώπως τε ὁ Ἰούλιος τῷ

ΠἨαύλῳ χρησάµενος, ἐπέτρεψεν πρὸς τοὺς φίλους πορευθέντι ἐπι-
µελείαρ τυχεῖν. Κάκεῖθεν ἀναχθέντες ὑπεπλεύσαμεν τὴν Κύ-
προν, διὰ τὸ τοὺς ἀνέμους εἶναι ἐναντίους. Τό τε πέλαγος τὸ
κατὰ τὴν Κιλικίαν καὶ Παμφυλίαν διαπλεύσαντες, κατήλθομεν
εἰς Ἰάύῤῥα τῆς 4υκίας. Κάκεῖ εὑρὼν ὁ ἑκατοντάρχης πλοῖον
ἀλεξαν δρεινὸν Ά. πλέον εἰς τὴν Ἰταλίαν, ἐνεβίβασεν ἡμᾶς εἰς αὐ-
τό. . Ἐν ἱκαναῖς δὲ ἡμέραις βραδυπλοοῦντες, καὶ μόλις γενόμενοι
κατὰ τὴν Κνίδον, μὴ προσεῶντος ἡμᾶς τοῦ ἀνέμου, ὑπεπλεύσα-
μεν τὴν Κρήτην, κατὰ Σαλμώνην Μόλις τε παραλεγόμενοι αὐ-
τὴν, ἤλθομεν εἰς τόπον τινὰ καλούμενον καλοὺς Λιμένας, ᾧ ἐγ-
γὺς ἦν πόλις 4ασέα.

Ἱκανοῦ δὲ χρόνου διαγενοµένου, καὶ ὄντος ἤδη ἐπισφα-
Λοῦς τοῦ πλοὸς, διὰ τὸ καὶ τὴν νηστείαν ἤδη παρεληλυθέ-
ναι, παρῄνει ὁ Παῦλος, Λέγων αὐτοῖς' ἄνδρες, Βεωρῶ ὅτι

µετὰ ὕβρεως καὶ πολλῆς ζημίας οὐ µόνον τοῦ φορτίου καὶ

'ποῦ πλοίου, ἀλλὰ καὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν µέλλειν ἔσεσθαι τὸν

.1. πας
. εὕραπτ-
δων,

κ 1. η.
δυνοµέ-
νου.
... 1. πι.
φποδρα-

μοῦντες.

πλοῦν. Ὁ δὲ ἕκατοντάρχης τῷ κυβερνήτῃ καὶ τῷ ναυκλήρῳ
μᾶλλον ἐπείθετο ἢ τοῖς ὑπὸ Παύλου Λεγοµένοι. ᾿άνευθέ-
του δὲ τοῦ Λιμένος ὑπάρχοντος πρὸς παραχειµασίαν, οἳ πλείο-
νες ἔθεντο βουλἠν ἀναχθῆναι ἐκεῖθεν, εἴπως δύναιντο καταν-
τήσαντες εἰς Φοίνεικα παραχειμάσαι, Λιμένα τῆς Κρήτης βλέ-
ποντα κατὰ Λίβα καὶ κατὰ χῶρον. “ποπνεύσαντος δὲ νό-
/ ν ’ , ή ιό
του, δόξαντες τῆς προθέσεως κεκρατηκέναι, ἄραντες ᾿4σόσον
παρελέγοντο τὴν Ἰρήτην. Μετ οὐ πολὺ δὲ ἔβαλεν κατ αὖ-
» ” λ ς / 2 / Χς
τῆς ἄνεμος τυφῶνικοςι 9 καλούμενος εὐρυκλύδων . Ζυναρ-
παὀθέντος δὲ τοῦ πλοίου, καὶ μὴ δυναμένουἩ ἀντοφθαλμεῖν
τῷ ἀνέμω, ἐπιδόντες ἐφερόμεθα. «ἈΝησίον δέτι ὑποδραμόντες"
καλούμενον Καῦδα. ἰσχύόαμεν μόλις περικρατεῖς γενέσθαι τῆς
σκάφηρ,. Ἐν ἄραντες, βοηθείαις ἐχρῶντο, ὑποξωννύντες τὸ
πλοῖον φοβούμενοί τε μὴ εἰς τὴν Σύρτιν ἐππέσωσιν. χαλάσαν-

τες τὸ σκεῦος, οὕτως ἐφέροντο. Σφοδρῶς δὲ χειμαξομένων ἡμῶν,

Φι

Τ

Η
19.

ΑΠΟΣΊΤΟΛΩΟ. ο. -. 989

19 τῇ ἑξῆς ἐκβολὴν ἐποιοῦντο. Καὶ τῇ τρίτῃ αὐτόχειρες τὴν σκευὴν
20 τοῦ πλοίου ἐθῥείψαν Ἠ. Μήτε δὲ ἡλίου, μήτε ἄστρων ἐπιφαι-
νόντων ἐπὶ πλείονας ἡμέρας, χειμῶνός τε οὐκ ὀλίγου ἐπικει-
91 µένου, περιῃρεῖτο ἐλπὶς πᾶσα τοῦ σώξεσθαι ἡμᾶς. Πολλῆς δὲ
ἀσιτείας Ἀ ὑπαρχούσης, τότε σταθεὶς ὁ Παῦλος ἐν µέσῳ αὐ-

ο. 5 .” -- 5 / , ν 5
τῶν, εἶπεν ἔδευ μὲν, ὤ ἄνδες, πειθαρχήσαντᾶς µοε, µη ἀνα-

ΧΧΝΥΠΗΠ.
1 πι, :

ἔρειψαν.

. 9. 1ῃ.
ἄσιτίας.

ψεσθαι ἀπὸ τῆς Κρήτης, κερδῆσαί τε τὴν Όβριν ταύτην καὶ

2» τὴν ζημίαν. Καὶ τανῦν παραινῶ ὑμᾶς εὐθυμεῖν' ἀποβολὴ γὰρ

38 φυχῆς οὐδὲ µία ἔσται ἐξ ὑμῶν, πλὴν τοῦ πλοίου. Παρέστη γάρ
μοι ταύτῃ τῇ νυκτὶ τοῦ θεοῦ, οὗ εἰµι, ὦ καὶ λατρεύω, ἄγγελος,

24 λέγων ' μὴ φοβοῦ., Παῦλε' Καΐσαρί σε δεῖ παραστῆναι ' καὶ ἰδοῦ,

2ὔ κεχάρισταί σοι ὁ Θεὸς πάντας τοὺς πλέοντας μετὰ σοῦ. «4ιὸ
εὐθυμεῖτε, ἄνδρες' πιστεύω γὰρ τῷ 9εῷ ὅτι οὕτως ἔσται καθ’ ὃν

90 τρόπον Λελάληταί µοι. Εἰς νῆσον δέ τινα ἡμᾶς δεῖ ἐκπεσεῖν.

27 Ὡς δὲ τεσδαρεσκαιδεκάτη νὺξ ἐγένετο, διαφερομένων ἡμῶν

” ν 4 ο τ -
ἐν τῷ ᾿4δρίᾳ. κατὰ μέσον τῆς νυκτὸς ὑπενόουν οἱ ναῦται προσ-

98 ανέχειν τινὰ αὐτοῖς χώραν. Καὶ βολίσαντες͵ εὗρον ὀργυιὰς εἴκοσι

βραχὺ δὲ διαστήσαντες, καὶ πάλιν βολίσαντες, εὗρον ὀργυιὰς
29 δεκαπέντε. Φοβούμενοί τὲ µήπου κατὰ τραχεῖς τόπους ἐκπέσω-
΄μεν, ἐν πρύμνής ῥείψαντες ἀγκύρας τέσσαρας, ηὔχοντοχ ἡμέραν
90 γενέσθαι. Τῶν δὲ ναυτῶν ξητούντων φυγεῖν ἐκ τοῦ πλοίου, καὶ
χαλασάντων τὴν σκάφην εἰς τὴν θάλασσαν, προφάσει ὥς ἐκ πρώ-
δΙ ϱρας ἀγκύρας μελλόντων ἐκτείνειν, εἶπεν ὁ Παῦλος, τῷ ἑκατον-
τάρχῃ καὶ τοῖς ὄτρατιώταις' ἐὰν μὴ οὗτοι µείνωσιν ἐν τῷ πλοίῳ;
92 ὑμεῖς σωθῆναι οὐ δύνασθε. Τότε ἀπέκοψαν οἱ στρατιῶται τὰ
9ὃ σχοινία τῆς σκάφης, καὶ εἴασαν αὐτὴν ἐκπεσεῖν. ᾿άρχι δὲ οὗ
ἡμέρα ἤμελλεν γείνεσθαι, παρεκάλει ὃ Παῦλος ἅπαντας µετα-
λαβεῖν τροφῆς, λέγων’ τεσδαρεσκαιδεκάτην σήμερον ἡμέραν προς-
δ4 δοκῶντες, ἄσειτοι Ἐ διατελεῖτε, μηθὲν προσλαβόµενοι. «4ιὸ καὶ
πἀρακαλῶ ὑμᾶς μεταλαβεῖν τροφῆς τοῦτο γὰρ πρὸς τῆς ὑμε-
τέρας σωτηρίας ὑπάρχει' οὐδενὸς γὰρ ὑμῶν θρὶξ ἀπὸ τῆς κεφα-
96 λῆς ἀπολεῖται. Εἴπας δὲ ταῦτα, καὶ λαβὼν ἄρτον, εὐχαρίστησεν
19

μ 1, πι.
εὔχοντο.

290 ΠΡΛΕΒΙΣ

ΧΧΥΠ. τῷ θεῷ ἐνώπιον πάντων, καὶ κλάσας ἤρέατο ἐσθίειν. Εὔθδυμοι

δὲ γενόμενοι πάντες, καὶ αὐτοὶ προσελάβοντο τροφῆς. Ἴμεθα δὲ δΊ

αἱ πᾶσαι φυχαὶ ἐν τῷ πλοίῳ ὣς ἑβδομηκονταεξ. Κορεσθέντες ὃδ
κ 32. η. ο) . ν .
οὗτον. δὲ τροφῆς, ἐκούφιξον τὸ πλοῖον, ἐκβαλλόμενοι τὸν σεῖτον ἃ
εἰς τὴν Δάλασσαν. Ὅτε δὲ ἡμέρα ἐγένετο, τὴν γῆν οὐκ ἐγεί- 59
, / / μη λ 9 ο)
νῶσκον᾽ κολπον δὲ τινα κατενόουν ἔχοντα αἴγιαλον, εἰς ον
κ 9. πι α .
ἐξώσω. ἐβουλεύοντο, εὖ δύναιντο, ἐκσῶσαι Ἡ τὸ πλοῖον. Καὶ τὰρ ἁγκύ- 40
ρας περιελόντες εἴων εἰς τὴν Δάλασόαν, ἅμα ἀνέντερ τὰς ζευ-
κτηρίας τῶν πηδαλίων ' καὶ ἐπάραντες τὸν ἀρτέμωνα τῇ πνεού-

σῃ, κατεῖχον εἰς τὸν αἰγιαλόν. Περιπεσόντες δὲ εἰς τόπον δι-' 41

κ... 1. . ΄ ν ”..,
ἐπέκειλαν.Φάλασσον ἐπῶώκειλανχ τὴν ναῦν ' καὶ ἡ μὲν πρώρα ἐρείσασα ἔμει-
νεν ἀδάλευτος., ἡ δὲ πρύμνα ἐλύετο ὑπὸ τῆς βίας. Τῶν δὲ στρα- 42
τιωτῶν βουλὴ ἐγένετο ἵνα τοὺς δεσμώτας ἀποκτείνῶσιν, µήτις
ἐκκολυμβήσας διαφύγῃ. Ὁ δὲ ἑκατοντάρχής, βουλόμενος δια- 45
σῶσαι τὸν Παῦλον, ἐκώλυσεν αὐτοὺς τοῦ βουλήματος, ἐκέλευ-
σέν τε τοὺς δυναµένους ἐκκολυμβᾶν, ἀποῤῥείψαντας πρώτους
5 1 πι, ω |
ἐξειίναι. ἐπὶ τὴν γῆν ἐξιέναιἩ. Καὶ τοὺς Λοιποὺς, οὗς μὲν ἐπὶ σανίσιν, 44
4] Ν 9 , » η ] ω , . α 3 [ ”
οὓς δὲ ἐπί τινων τῶν ἀπὸ τοῦ πλοίου καὶ οὕτως ἐγένετο πάντας

διασωθῆναι ἐπὶ τὴν γήν.

ΚΕΦ, ΚΗ.

0ΑΡ, ) » 9
ΧΧνΙΙ. λα) διασωθέντες, τότε ἐπέγνωμεν ὅτι Μελίτη Ἀ ἡ νῆσος καλεῖ-
κς Ἱ. 1, 9 β/ 5” ι ” . ι /
ΠΜελιτήνη ται. Οἵ τε βάρβαροι παρεῖχαν Ἑ οὐ τὴν τυχοῦσαν φιλανθρωπίαν 2
Ὠοά ή το ο... Δ Δ / , :ς ο ν΄ οἱ
οχριηρίαν. ἡμῖν ἄφαντες γὰρ πυρὰν προσελάβοντο πάνταρ ἡμᾶς, διὰ τὸν
Χ Μα εοᾶ, . .
ὑετὸν τὸν ἐφεστώτα, καὶ διὰ τὸ φύχοφ. Συστρέψαντος δὲ τοῦ 8

--

Παύλου φρυγάνων τί πλῆθος, καὶ ἐπυθέντος ἐπὶ τὴν πυρὰν,
ἔχιδνα ἀπὸ τῆς θέρµης ἐξελθοῦσα καθῆψε τῆς χειρὸς αὐτοῦ. Ὡς 4
δὲ εἶδαν οἱ βάρβαροι κρεμάμενον τὸ Θηρίον ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ,
πρὸς ἀλλήλους ἔλεγον πάντως φονεύς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος οὗτος,
ὃν διασωθέντα ἐκ τῆς θαλάσσης ἡ δίκη ξῇν οὐκ εἴασεν. Ὁ μὲν ὅ

5 3 ω νι : ἳ
οὖν, ἀποτινάξας τὸ Θηρίον εἰς τὸ πύὺρ, ἔπαθεν οὐδὲν κακὀν. Οἱ 6

ΑΠΟΣΡΤΟΛΑΟΝ. 201’

ἳ Ἡ ”ω Εὶ .
δὲ προσεδόκων αὐτὸν µέλλειν πιμπρᾶσθαι, ᾖ καταπείπτειν ἄφνω
«νεκρὸν ᾿ ἐπὶ πολὺ δὲ αὐτῶν προσδοκώντων, καὶ δεωρούντων µη-
θὲν ἄτοπον εἰς αὐτὸν γεινόµενον, μεταβαλόμενοϊ ἔλεγαν Ἠ αὐτὸν
φ ω » ᾳ ω

7 εἶναι Δεόν. Ἐν δὲ τοῖς περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον ὑπῆρχεν χωρία

ν / ν / / , ε 3 / ς -
τῷ πρώτῳ τῆς νήσου, ὀνήματι Ποπλίω. ὃς ἀναδεξάμενος ἡμᾶς,
8 ἡμέρας τρεῖς φιλοφρόνως ἐξένισεν. Ἐγένετο δὲ τὸν πατέρα τοῦ
Ποπλίου πυρετοῖς καὶ δυσεντερίῳ συνεχόμενον κατακεῖσθαι"

πρὸς ὃν ὁ Παῦλος εὐσεᾖθὼν, καὶ προσευξάµενος., ἐπιδεὶς τὰς χεῖ-

ΧΧΥΙΠ.

Πα «ος.

» αυ ῃ »./ / Ἡ 1, µἩ,
9 ρας αὐτῷ, ἰάσατο 3 αὐτόν. Τούτου δὲ γενομένου, οὗ Λοιποὶ οὗ ἐν νώσωτο.

Ι0 τῇ νήσῳ ἔχοντες ἀσθενείας προῆρχον καὶ ἐθεραπεύοντο. Οἳ καὶ
πολλαῖς τειμαῖς ἐτείμησαν ἡμᾶς, καὶ ἀναγομένοις ἐπέθεντο τὰ
πρὸς τὰς χρείας.

1 Μετὰ δὲ τρεῖς µῆνας ἀνήχθημεν ἐν πΛλοίῳ παρακεχειµα-

12 κὀτι ἐν τῇ νήσῳ, ἀλεξανδρινώΆ, παρασήµῳω «Ιιοσκούροι. Καὶ

19 καταχθέντες εἰς Συρακούσας, ἐπεμείναμεν ἡμέραις τρισίν. Ὅθεν

Ξθ

Σ1. 1ης
αλεξατ-
δρηνῷ.

/ / ο, ᾽ Ν .. ς α 1.1.
περιελοντες, κατηντήσαμτν εἰς ῬηγιονἈ καὶ μετὰ µίαν ἡμέραν Ῥήγειον,

-. ων 5 ος
14 ἐπιγενομένου νότου, δευτεραΐοι ἤλθομεν εἰς Ποτιόλους. Ου εὖ-

/ 9 4 , ε 5. ν. 5 ω ο
ρόοντες άἄδελφους. παρεκλήθημεν παρ αὐτοῖς ἐπιμεῖναι ημέρας

16 ἑπτὰ' παὶ οὕτως εἰς τὴν Ῥώμην ἤλθαμεν. Κάκεῖθεν ἀδελφοὶ

ἀκούδαντες τὰ περὶ ἡμῶν, ἦλθαν εἰς ἀπάντησιν ἡμῖν ἄχρι 4π-
πίου φόρου καὶ τριῶν ταβερνῶν' οὓς ἰδῶν ὁ Παῦλος, εὐχαριστή-
σας τῷ δεῶ, ἔλαβε Θάρδος.

16 Ὅτε δὲ εἰσήλθομεν εἰς Ῥώμηῃν, ἐπετράπη τῷ Παύλῳ µένειν

᾿ ο ο 5 ν
17 καθ αὐτὸν, σὺν τῷ φυλάσσοντι αὐτὸν, στρατιώτῃ. Ἐγένετο δὲ

μετὰ ἡμέρας τρεῖς συνκαλέσασθαι αὐτὸν τοὺς ὄντας τῶν ἴου-
δαίων πρῶτους' συνεΛλθόντων δὲ αὐτῶν, ἔλεγεν πρὸς αὐτοὺς”
ἐγὼ, ἄνδρες ἀδελφοὶ, οὐδὲν ἐναντίον ποιήόας τῷ λαῶ ἢ τοῖς ἔθεσι
τοῖς παἑρῶοις, δέσµιος ἐξ Ἱεροσολύμων παρεδόθην εἰς τὰς χεῖρας
18 τῶν Ῥωμαίων. Οὕἵτινες ἀνακρείναντέρ µε ἐβούλοντο ἀπολύσαι,
19 διὰ τὸ μὴ δὲ µίαν αἰτίαν θανάτου ὑπάρχειν ἐν ἐμοί. ᾽ἀντιλεγόν-

των δὲ τῶν ἰουδαίων, ἠναγκάσθην ἐπικαλέσασθαι Καίόαρα " οὐχ

| µ ο αἃἩ ΄ σι 4 κ ὠ 4 , 5 λ
320 ὥς του ἔθνους µου ἔχων τὶ κατηγορεῖν. «4ίια ταύτην ουν τήν

193

21η,
συγ.

202 ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.

ΧΧΥΤΠ, αἰτίαν παρεκάλεσα ὑμᾶς ἰδεῖν καὶ προσλαΛλῆσαι ἕνεκεν γὰρ τῆς
ἐλπίδος τοῦ Ἰσραὴλ τὴν ἄλυσιν ταύτην περίκειµαι. Οἱ δὲ πρὸς 21 ᾿
9 5 ο α- αν 27 ’ 4 ν 39 / 3. ολ ν
αὐτὸν εἶπαν ' ἠβεῖς οὔτε γράμματα περὶ σοῦ ἐδεξάμεθα ἀπὸ τῆς
2 Ὠ μ δ/ / / - ο Σο ϱω 2 / 3
Ἰουδαίας᾽ οὔτε παραγενομενος τις τῶν ἁδελφῶν ἀπήγγειλεν ή
ἐλάλησέν τι περὶ σοῦ πονηρόν. ᾿Αξιοῦμεν δὲ παρὰ σοῦ ἀκοῦσαι 322
ἃ φρονεῖς' περὶ μὲν γὰρ τῆς αἱρέσεως ταύτης γνωστὸν ἡμῖν ἐστιν
ὅτι πανταχοῦ ἀντιλέγεται Ταξάμενοι δὲ αὐτῷ ἡμέραν, ἦλθον 28
1 2 ΔΝ 9 Ψ , , μ ο 3 μ ' [ή |
πρὸς αὐτὸν εἰς την ξενίαν πλείονες ' οἷς ἐξετίθετο διαμαρτυρὀµε-
νος τὴν βασιλείαν τοῦ Φεοῦ, πείθων τε αὐτοὺς περὶ τοῦ Ἰησοῦ,
9 / ο) / .. » ο 9. ολ τν ϱ/
ἀπὸ τε τοῦ νόµου Μωύσέως καὶ τῶν προφητών, ἀπὸ πρωὶ ἕως
ἑσπέρας. «Καὶ οἱ μὲν ἐπείθοντο τοῖς λεγομένοις, οἱ δὲ ἠπίστουν. 34
᾿Ασύμφωνοι δὲ Όντες πρὸς ἀλλήλους, ἀπελύοντο, εἰπόντος τοῦ 25
Παύλου ῥῆμα ἓν, ὅτι καλῶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐλάλησεν διὰ ᾿
αοοὰ, 'Ἡσαΐου τοῦ προφήτου πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, ΛέγονἈ' πο- 26
γω. / Ν 4 λ] ο 3 ο. - 3 / « '
ρεύθητι πρὸς τὸν Λλαὸν τοῦτον, καὶ εἰπόν' ἀποῇ ἀκούσετε, καὶ
οὐ μὴ συνῆτε᾿ καὶ βλέποντες βλέψετε, καὶ οὐ μὴ ἴδῃτε. Ἔπα- 27
χύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου" καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέως
ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν ' µή ποτε ἴδω-
/

ϱω ὠ ω 9 3 ω
σιν τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσιν, καὶ τῇ καρδία

κ ω 5.
ὑάσομαν συνώσιν, καὶ ἐπιστρέψωσιν, καὶ ἰάσωμαι Χαὐτούς. Γνωστὸν οὖν 28

ὑμῖν ἔστω ὅτι τοῖς ἔθνεσιν ἀπεστάλη τοῦτο τὸ σωτήριον τοῦ 9εοῦ,
. 3 1 3 ω ν
αὐτοὶ καὶ ἀκούσονται. Καὶ ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος, ἀπῆλθον 29

» Ἠποο ἄο-, Οἱ ἑουδαῖοι, πολλὴν ἔχοντες ἐν ἑαυτοῖς συξήτησιν Ἀ.»,

θαπί Τη οσο,

Νου ᾖᾗἆ ἰ- 2 . .
Ῥδ ης οκ Ἠνέμεινεν δὲ διετίαν ὅλην ἐν ἰδίω μισθώματι καὶ ἀπεδέ- 80
οοᾱ, ναϊῖσ.

1161. ἆχετο πάντας τοὺς εἰσπορενομένους πρὸς αὐτόν. Κηρύσσων τὴν 8
βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ διδάσκων τὰ περὶ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ

Χριστοῦ μετὰ πάσης παῤῥησίας, ἀκωλύτως.

ΠΡΔΑΕΗΙΣ ΑΠΟΣΤΟΔΟΩΝ.

1

2
ὃ

11

19
19

14
16

298

ΙΑΚΟΡΟΊΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ”,

ΙΚ ὮἘ Φ. Α.

᾿]άκωβος Φεοῦ καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ταῖς δώδεκα

φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπορᾶ, χαίρειν.

ΟΑΡ. 1.

Πᾶσιν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί µου, ὅταν πειρασμοῖς.

/ / / κά Λ ῷ 6 ο »
περιπέσητε ποικίλοι. Γεινῶσκοντες Οτι τὸ δοκίµιον ὑμῶν τῆς

πίστεως Ἑκατεργάξεται ὑπομονήν Ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον

ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὀλόκληροι, ἐν μηδενὶ Λειπόμενοι.

Βἰ δέτις ὑμῶν Λείπεται δοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος 9ε-
οὔ πᾶσιν ἁπλῶς, καὶ μὴ ὀνειδίξοντος, καὶ δοδήσεται αὐτῷ.
ἀἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρεινόµενος" ὁ γὰρ διακρεινό-
µενος ἔοικε κλύδωνι Δαλάσσης ἀνεμιξομένῶ καὶ ῥειπιξομένωἈ.

ΜΗ γὰρ οἰέόθω ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τιλήμφεταίτι παρὰ τοῦ κυ-

ίου. . 4νὴρ δίψυχος., ἀκατάστατος ἐν πᾶσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.
ι 9

α Ν .ν ν ϐ
Καυχάσθω δὲ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἕν τῷ ὄψει αὐτοῦ. Ὁ δὲ πλού-
9 ω / 2 ώ ϱ ς / [
σιος, ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ, ὅτι ὣς ἄνθος χόρτου παρελεύσε-
ται ᾽Ανέτειλεν γὰρ ὃ ἥλιος σὺν τῷ καύσῶνι, καὶ ἐξήρανε τὸν
΄- 4 λ μα) 2 ω σα ) 4 ς 3 / ω
χόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσεν, καὶ ἡ εὐπρέπεια τοῦ
/ ρ , ͵ ο. Ἡ ς / 2 ω ο
προσώπου ἀπῶλετο" οὕτως καὶ ὁ πλούσιος ἐν ταῖς πορείαις
». - , α » να ς [ -”-
αὐτοῦ µαρανθήσεται. Ἰήακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν
” / / / λ , τν ν ιν
ὅτι δόκιμος γενόμενος Λήμψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγ--
γείλατο τοῖρ ἀγαπῶσιν αὐτὸν. ἡΜηδεὶς πειραξόµενος Λεγέτω
ϱ, 9» -- .
ὅτι ἀπὸ Θεοῦ πειράξοµαι ὃ γὰρ Θεὸς ἀπείραστόρ ἐστιν κα-
” ς
κῶν, πειράξει δὲ αὐτὸς οὐδένα. Ἕκαστος δὲ πειράξεται, ὑπὸ

τῆς ἰδίας ἐπιθυμίαςρ ἐξελκόμενος καὶ δελεαξόµενος. Εἶτα ἡ ἐπι-

" Ῥπίο ο5ύ βροβίοΠοαταπι αρϊδίο]αχαία {π οοᾶίοο γαίοαπο οτἆο.

»τῆς πίσ-
τεως

ου ίατ.
δὲ 1

ὴρ. Γι.
υπ.

0ΔΡ. Π.

294 | ΙΑΚΩΒΟΥ’

θυµία συλλαβοῦσα τίκτει ὁμαρτίων' ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖ-

σα ἀποκύει Φάνατον.

Μὴ π]ανᾶσθε, ἀδελφοί µου ἀγαπητοί. Πᾶσα δόσις ἆγα-
9, καὶ πᾶν δώρηµα τέλειον ἄνωθέν ἐδτιν, καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ
πατρὸς τῶν φώτων, παρ ᾧ οὖκ ἔνι παραλλαγὴ, ἢ τροπῆς πο

σκιάσµατος. Βουληθεὶς ἀπεκύησεν ἡμᾶς Λόγω ἀληθείας, εἰὖς τὸ

3 ϱ ν 3 ’ ω 3 ν / 3 9
είναι ημας ἀπαρχήν τινα τῶν αύτου ατισματων. ᾿Ιστὲ, ἆδελ-

φού µου ἀγαπητοὶ ἔστω δὲ πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀποῦ-

σαι, βραδὺς εἰς τὸ Λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν. Ὀργὴ γὰρ ἀν-

Δ » μα ν
δρὸς, δικαιοσύνην 9εοῦ οὐκ ἑργάξεται. «4ιὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν

ῥυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας, ἐν πραύτητι δέξασθε τὸν
αλ { Ν / ν Δ Δ ς ν
ἔμφυτον λόγον, τὸν δυνάµενον σῶδαι τὸς ψυχὰς ὑμῶν.

, / 3

Γείνεσθε δὲ πονηταὶ Λόγου, καὶ μὴ ἀκροαταὶ µόνον, πα-

/ ῤ ’ ο 2 4 4 3 λ ὴ

ϱαλογιξόµενου ἑαυτους. Ότι εἴ τις ἀκροατής Λόγου ἐστὶν καὶ
2 5 ε » ” ”-
οὐ ποιητὴς, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γὲ-
ν 3
νέσεως αὐτοῦ ἐν ἐδόπτρῳ. ἹΚατενόησεν γὰρ ἑαυτὸν, καὶ ἀπε-
ς , 9

λήλυθεν, καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν. Ὁ δὲ παρακύφας

-- / / Δ 3 , 4 2
ες νόµον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθδερίας, καὶ παραμµείνας, ούκ

ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος

µακάριος ἐν τῇ πονήσει αὐτοῦ ἔσται. Βἴ τις δοκεῖ θρῇσκος εἷ-
ναι, μὴ χαλινῶν γλώσσαν ἑαυτοῦ. ἀλλὰ ἀπατῶν καρδίαν ἔαυ-

τοῦ, τούτου µάταιος ἡ θρήσκεία. Θρησκεία καθαρὰ καὶ ἁμί-

10
17

18
19

90
21

2)

29

24

95

26

νὰ!

αντος παρὰ τῷ Δεῷ καὶ πατρὶ, αὕτη ἐστίν' ἐπισκέπτεσθαι

2 Ν 3 [ή Ε] ν η 3 .ω ει ά 4 Δ
όρφανους καὶ χήρας ἐν τῇ λείψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτον τη-

ρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου.

ΚΤτᾷ. Ὦ.

᾿, Αδελφοί µου, μὴ ἐν προὔδωποληµψίαις, ἔχετε τὴν πίστιν τοῦ

᾿ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς δόξης. Ἐὰν γὰρ εἰσέλθῃ εἰς

συναγωγἠν ὑμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύλιος ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ, εὐσέλ-
δῃ δὲ καὶ πτωχὸς ἔν ῥυπαρῇ ἐσθῆτι. Ἐπιβλέφητε δὲ ἐπὶ τὸν

ΡΠΠΙΣΤΟΛΗ. 2956

ο ω ) Ν
: φοροῦντα τὴν ἐσθῆτα τὴν Λλαμπρὰν, μαὶ εἴπητε, σὺ κάδου ῃ].
5 ώ κ ων ω ᾿ µ .
ῶδε κπαλῶς' καὶ τῷ πτωχῶῷ εἴπητὲ, σὺ στῆθι ἤ κάθου ἐκεῖ, « 2. πι.
; : εστι
4 ὑπὸἈ τὸ ὑποπόδιόν µου.Ἡ «4ιεκρίθητε ἐν ἑαυτοῖς, καὶ ἐγξ- «5. -κι-
κ. ἳ Ροται (0,
ὅ νεσθε κριταὶ διαλογισμῶν πονηρῶν. ἄκούσατε ἀδελφοί µου ἆγα- οὔ.
μ 2 6 5 , Δ Δ ω /
πητοὶ οὐχ ὁ 9εὸρ ἐξελέξατο τοὺς πτωχους τῷ κόσμῳ, πλου-
σίους ἐν πίστει, καὶ κλήρονόμους τῆς βασιλείας ἡς ἐπηγγείλα-
μη 3 ν ) ς ν Ν΄ 2 / Δ μα...
6 το τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν; Ὑμεῖς δὲ ἠτιμάσατε τον πτῶχον

3 . ς ο 2
οὐχ οἳ πλούσιοι καταδυναστεύουσιν ὑμῶν, καὶ αὐτοὶ ἔλκουσιν

-ἲ

ὑμᾶς εἰς κριτήρια: Οὖὐκ αὐτοὶ βλασφημοῦσιν τὸ καλὸν ὄνομα

ορ

τὸ ἐπικληθὲν ἐφ᾽ ὑμᾶς; Εὺἰ μέντοι νόμον τελεῖτε βασιλικὸν,
κατὰ τὴν γραφὴν ' ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὥς σαυτὸν
9 καλῶς ποιεῖτε. ἍΕἰ δὲ προσωπολημπτεῖτε, ἁμαρτίαν ἐργά-
-10 ζεόθε, ἠἐλεγχόμενοι ὑπὸ τοῦ νόµου ὧς παραβάται. Ὅστις
γὰρ ὅλον τὸν νόµον τηρήσῃ, πταίσῃ δὲ ἐν ἑνὶ, γέγονεν πάντων
11 ἔνοχος. Ὁ γὰρ εἰπὼν μὴ μοιχεύσῃς , εἶπεν καὶ μὴ φονεύσῃς"
Ὁ εὖ δὲ οὐ μοιχεύειδ, φονεύεις δὲ, γέγονας παραβάτης νόμου.
12 Οὕτως Λαλεῖτε, καὶ οὕτως ποιεῖτε, ὧς διὰ νόµου ἐλευθερίας
18 μέλλοντες κρείνεσθαι. Ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι
οτ ἔλεορ᾽ πατακαυχᾶται ἔλεος κρίσεως.
14 Τί ὄφελος, ἀδελφοί µου, ἑὼν πίστιν Λέγῃ τές ἔχειν, ἔρ- Δ
16 γα δὲ μὴ ἔχῃ; μὴ δύναται ἤ πίστις σῶσαι αὐτόν; Ἐὰν ἆδελ-
φὸς ἡ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωῶσιν, καὶ Λειπόμενοι τῆς ἐφημέ-
Ι6ρου τροφῇς, εἴπῃ δέ τι αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν: ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ,
"Φερμαίνεσθε καὶ χορτάξεσθε' μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτή-
17 δεια τοῦ σώματος, τί ὄφελος;: Οὕτως καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ
18 ἔχῃ ἔργα, νεκρά ἐστιν καθ᾽ ἑαυτήν. άλλ' ἐρεῖ τις σὺ πίστιν
ἔχειρ, κἀγὼ ἔργα ἔχω᾽ δεῖξόν µοι τὴν πίστιν σου χωρὶς τῶν
19 ἔργών, κἀγώ σοι δείξω ἐκ τῶν ἔργων µου τὴν πίστιν. «Σὺ πιδ-
τεύευς ὅτι εἷς 8εός ἐστιν" καλῶς ποιεῖς' καὶ τὰ δαιμόνια πισ-
90 τεύουσιν, καὶ φρίσσουσιν. Θέλεις δὲ γνῶναι, ὦ ἄνθρωπε κενέ,
2! ὅτι ἢ πίστιρ χὼρὶς τῶν ἔργων ἀργή ἐστιν: «βραὰμ ὁ πατὴρ

5 » 2 . 3 3 ο)
ημών οὔκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἀνενέγκας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ

296 ΙΑΚΦΒΟΥ.

Π. ἐπὶ τὸ Φυσιαστήριον; Βλέπεις ὅτι ἡ πίδτις συνήργει τοῖς ἔργοις 25
- αὐτοῦ, καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἡ πίστις ἐτελειώθη;: Καὶ ἐπληρώθη ἡ 298
γραφὴ ἤ λέγουσα ἐπίστευσεν. δὲ 4βραὰμ τῷ δεῶ, καὶ ἐλογίσθη
αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην, καὶ φίλος θεοῦ ἐκλήθη. Ὁρᾶτε ὅτι ἐξ 24
ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος, καὶ οὐκ ἐκ πίότεως µόνον; Ὁμοίως 25
δὲ καὶ Ῥαὰβ ἡ πόρνη οὖκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ὑποδεξαμένη
τοὺς ἀγγέλους, καὶ ἑτέρᾳ ὁδῷ ἐκβαλοῦσα: ὝὭσπερ τὸ σῶμα 20
χωρὶς πνεύματος νεκρόν ἐστιν, οὕτως καὶ ἢ πίστις χωρὶς ἔργων

"φεκρά ἐστιν.

ΚΕΦ. Τ.

ολ». ττ.ᾖῇὴ ποΛλοὶ διδάσκαλοι γείνεσθε, ἀδελφοίμου., εἰδότες ὅτι 1
μεῖξον κρῖμα λημφόμεθα. «Πολλὰ γὰρ πταίοµεν ἅπαντες' εἴτις 3
ἐν λόγω οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνὴρ, δυνατὸς χαλιναγωγῆ-
σαι καὶ ὅλον τὸ σώμα. ἍΕἰδὲ τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ ὃ
στόµατα βάλλομεν εἰς τὸ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν, καὶ ὅλον τὸ
σῶμα αὐτῶν µετάγοµεν. Ἰδοὺ, καὶ τὰ πλοῖα τὰ τήλικαῦτη 4
”/ ι Ὁ . 2 » α] 4 / ς Ν 9
Οντα, καὶ υπο ἀνέμων σκληρών ἐλαυνόμενα, µετάγεται υπο ἐλα-
χίστου πηδαλίου ὅπου ἡ ὁρμὴ τοῦ εὐθύνοντος βούληται. Οὔ- ὅ
τως καὶ ἡ γλῶσσα μεικρὸν µέλος ἐστὶν, καὶ μεγαλαυχεῖ ἰδοὺ,
ἡλίκον πῦρ ἠλίκην ὕλην ἀνάπτει Καὶ ἡ γλῶσσα πὺρ. ὃ κόσ- ϐ

καθζσποι, μοβ τῆς ἀδικίας ἤ γλὠσσα παθίσταταιἈ ἐν τοῖς µέλεσιν ἡμῶν,

ἡ σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶμα, καὶ φλογίξουσα τὸν τροχὸν τῆς

{ εν ϕ μν. ή / ν | Δ ’

γενέσεως, καὶ φΛογιξομένη ὑπὸ τῆς γεέννης. ἸΠᾶσα γὰρ φύ- Ἱ

σις θηρίων τε καὶ πετεινῶν, ἑρπετῶν τὲ καὶ ἐναλίων, δαμάξε-

ται καὶ δεδάµασται τῇ φύσει τῇ ἀνθρωπείνῃ Τὴν δὲ γΛλὠσσαν 8

οὐδεὶς δαμάσαι δύναται ἀνθρώπων, ἀκατάστατον κακὸν, μεστὴ

9 ν ιά 2 9 » 2 ν Δ ΄ 3 [ {

ἰοῦ Θανατηφορου. Ὃν αὑτῃ εὐλογοῦμεν τὸν κυριον καὶ πατερα, 9

καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ’ ὁμοίωσιν

Θεοῦ γεγονότας. Ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία 10

καὶ κατάρα οὐ χρὴ, ἀδελφού µου, ταῦτα οὕτως γείνεσθαι. Μή- 14

ΕΠΙΣΤΟΔΗ. 997

Ότι ἡ πηγὴ ἐκ τῇς αὐτῆς ὁπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν; ἩΠῖ.

19 Μ{ὴ δύναται, ἀδελφοί μού, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι, ἢ ἄμπελος σῦκα,.
οὔτε ἀλυκὸν γΛυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ.

19. Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἕν τῆς καλῆς ς

14 ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραύτητι σοφίας. Εἰ δὲ ξῆλον πι-
κρὸν ἔχετε καὶ ἐρίθειαντ ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ἐρῖδ

16 φεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείαο. Οὖκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν

16 κατερχοµένη, ἀλλὰ ἐπίγειος, φυχικὴ, δαιμονιῶδης' Ὅπου γὰρ
ξῆλορ καὶ ἐρίθεια, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα.

απ Ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν. ἔπειτα εἰρηνικὴ » ἑ-
πιξικὴς, εὐπειθὴς , μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκρι-

18 τος, ἀνυπόκριτος. Καρπὸς δὲ δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται

τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.

ΚΕ Φ. Δ.

1 Πό9εν πόλεμοι καὶ πόθεν µάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐνθεῦθεν, ἐκ τῶν ϱΛΡ. ΤΙ.
5 ἡδονών ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς µέλεσιν ὑμῶν; ἐπιθν-
'.μεῖτε, καὶ οὖκ ἔχετε' φονεύετε, καὶ ξηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε
ἐπιτυχεῖν µάχεσθε, καὶ πολεμεῖτε, οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἷ-
ὃ τεῖσθαι ὑμᾶς. «ἰτεῖτε, καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἷ-
4 τεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσετεἈ. «Ἰήόιχαλίδες, κι ερὰ
οὖκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου, ἔχθρα τοῦ δεοῦ ἐστιν: ὃς
ἐὰν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ
ὅ καθύσταται. Ἡ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει πρὸς φθό-
6 νον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῶκισεν ἐν ἡμῖν; μείζονα δὲ δίδω-
σιν χάριν διὸ λέγει ὃ θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπει-
Τ νοῖς δὲ δίδωσιν χάριν. Ὑποτάγητε οὖν τῷ 9εῶ, ἀντιστῆτε δὲ τῷ
8 διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἆφ᾿ ὑμῶν. Ἐγγίσατε τῷ θεῶ, καὶ ἐγ-
γίσει ὑμεῖν ' καθαρίσατε χεῖρας, ἁμαρτωλοὶ, καὶ ἀγνίσατε καρ-
9 δίας. δίψυχο. Ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε᾽

ϱ / ς ο 4 / 6 Ν /
ὁ γέλως υμῶν εἶς πένθος µετατραπήτω, καὶ ἢ χαρὰ εἰς κατή-

205 ΙΑΚΦΡΟΤ.

” . ν « ἀ
ΙΥ. φειαν. Ταπεινωθῆτε ἐνώπιον τοῦ κυρίου, καὶ ὑψώσει ὑμᾶς. «ΜΜ Ἡ
» ω 3
καταλαλεῖτε ἀλλήλων, ἀδελφοὶ ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ, ἢ
, 5 λ μμ. ... ᾿ / /
κρείνῶν τὸν ἀδελφον αὐτοῦ, κπαταλαλεῖ νόµου, καὶ πρείνει νόμον.
εἰ δὲ νόμον κρείνεις, οὖκ εἶ ποιητὴς νόµου, ἀλλὰ κριτής. Ες 19
ο. 2
ἐστιν νομοθέτης καὶ αριτῆς, ὁ δυνάµενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι ' σὺ
δέτις εἶ ὁ κρείνῶν τὸν πλησίον; ἄγε νῦν οἱ Λέγοντες σήμερον ἢ 18
αὔριον πορευσόµεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν, καὶ ποιήσοµεν ἐκεὶ

ἐνιαυτὸν καὶ ἐμπορευσόμεθα, καὶ κερδήσοµεν. Οὕἵτινες οὐκ ἐπί- 14
ἀτμείς. στασθε τῆς αὔριον ποία ζωὴ ὑμῶν; ἀτμὶς γάρ ἐστε πρὸς ὁλί-
γον φαινοµένη, ἔπειτα καὶ ἀφανιξομένη. ᾿Αντὶ τοῦ λέγειν ὑ- 1δ
μᾶς. ἐὰν ὃ κύριος θέλῃ, καὶ ζήσομεν, καὶ ποιήσοµεν τοῦτο ἢ
ἐκεῖνο. Νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς ἀλαξονείαις ὑμῶν πᾶσα καύ- 16
κῆδις τοιαύτή», πονηρά ἐστιν. Εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν, καὶ μὴ Μ΄

Μ ς 3 ω
ποιοῦντι, αμαρτία αὐτῷ ἐστιν.

ΚΕΦ, Ἡ.

μὀ

6ΑΡ. Υ.᾽«Άγε νῦν οἱ πλούσιοι, κλαύσατε ὀλολύξοντες ἐπὶ ταῖς ταλαι-
πωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναιο. Ὁ πλοῦτορ ὑμῶν σέσηπεν, 2
«ία. καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γέγονεν. Ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ 8

τείωται.ς » ος
ἄά επι, ὁ ἄργυρος κατίωταιἉ, καὶ ὁ ἰὸςΧ αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται,

δἰόθι αὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν ὡς πὺρ' ἐθησαυρίσατε ἕν ἐσχά-
ταις ἡμέραις. Ἰδοὺ, ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν τῶν ἀμησάντων τὰς 4
ἀπεοτ. χώρας ὑμῶν, ὁ ἀφυστερημένοςὰ ἀφ᾽ ὑμῶν κφάξει' καὶ αἱ βοαὶ
τῶν θερισάντων εἰς τὰ ὧτα κυρίου σαβαὼθ' εἰσελήλυθαν. Ἔτρυ- ὅ
φήσατε ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐσπαταλήσατε ἐθρέψατε τὰς καρδίας
ὑμῶν ἐν ἡμέρα σφαγῆς. Ἰατεδικάσατε, ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον ϐ
οὖκ ἀντιτάσσεται ὑμῖν.
Η ἠΜακροθυμήσατε οὖν, ἀδελφοὶ, ἕως τῆς παρουσίας τοῦ κυ- Ἴ
ρίου ἰδοὺ ὁ γεωργὸς ἐκδέχεται τὸν τείµιον Ά καρπὸν τῆς γῆς,
μακροθυμών ἐπ᾽ αὐτῷ, ἕως Λάβῃ πρώϊμον καὶ ὄψιμογ. Μακρο- 8

θυμήσατε καὶ ὑμεῖς, στηρίξατε τὰς καρδίας ὑμῶν, ὅτι ἡ πα-

ὮΡΠΙΣΤΟΛΔΗ. 299

:9 ρουσία τοῦ κυρίου ἤγγικεν. Μὴ στενάξετε, ἀδελφοὶ, κατ᾽ ἀλλή- Υ.
λων, ἵνα μὴ κριθῆτε᾽ ἰδοὺ, ὁ κριτὴς πρὸ τῶν δυρῶν ἕστηκεν.
10 πόδειγμα Λάβετε, ἀδελφοὶ, τῆς κακοπαθείας καὶ τῇ µα-
κροθυµίας», τοὺς κροφήτας οἳ ἐλάλησαν ἐν τῷ ὀνόματι κυρίου.
11 Ἰδοὺ, µακαρίξοµεν τοὺς ὑπομείναντας, τὴν ὑπομονὴν Ἰὼβ ἠκού-
/ . ᾳ , , , 9η,
σατᾶ, καὶ τὸ τέλος κυρίου εἴδετεῖ, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστι κύριος 19.
12 καὶ οὐκτείρμων. Πρὸ πάντων δὲ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε
ο 2 Μα. / 4 « ’ δν / α 3 κος ν
τὸν οὐρανὸν, μήτε τὴν γῆν, µήτε ἄλλόν τινα ὄρκον᾽ Πτω δὲ υμῶν
Ν αι) ' 4 ἡ ὙἎ ο) . 4 } 56 λ 4
τὸ ναὶ, να καὶ τὸ οὗ, οὗ ' ἵνα μὴ ὑπὸ κρίσιν πέσητε.
18 Κακυπαθεῖ τίς ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω᾽ εὐθυμεῖ τίς; φάΛλ-
14 Λέτω. ᾿4σθενεῖ τίς ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους

τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ᾽ αυτὸν, ἀλείψαντες ἐλαίω

"τοῦ πὺ-
ω. ὃ -”. ” / Δ ,
16 ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου Ἀ. Καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σῶσει τὸν ρίου ἀοοοι
1 σοι.

κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὃ κύριος. κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκὰς,
16 ἀφεθήσεται αὐτῷ. Ἐξομολογεῖσθε οὖν ἀλλήλοις τὰς ἁμαρτίας,
καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε' πολὺ ἰσχύει
17 δέησις δικαίου ἐνεργουμένη. Ἠλείας " ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς Ἠλίας.
ἡμῖν, καὶ προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι’ καὶ οὐκ ἔβρεξεν
18 ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μήνας ἕξ. Καὶ πάλιν προσηύ-
ἔατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκεν, καὶ ἡ γῇ ἐβλάστησεν τὸν καρ-
19 πὸν αὐτῆς. ᾽᾿άδελφοί µου, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πΛανηθῇ ἀπὸ τῆς
"90 ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τίς αὐτὸν, γεινώσκετε ὅτι ὁ ἐπιστρέψας
ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ, σῶσει ψυχὴν ἐκ θανάτου αὐ-

τοῦ, καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιών.

ΙΛΚΘΒΡΟΤ.

500

ΠΕ ΤτῬΟΥ
ΛΑ.

ΚΕΦ. Α.

6ΑΡ. 1. , . µ . ω ,
Α 1Γέτρος ἀπόστολος Ιησοῦ Ἀριστοῦ , ἐκλεκτοῖς παρεπιδήµοιρ 1

᾿ διασπορᾶς Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, ᾿άσίας, καὶ Βι-
᾽Ἄυνίας θυνέας Χ. Κατὰ πρόγνωσιν δεοῦ πατρὸς ἐν ἁγιασμῷ πνεύματος, 2
μας. ἃν περ ὑπακοὴν καὶ ῥαντισμὸν αἵματος Ἰησοῦ Χριστοῦ χάρις ὑμῖν
καὶ εἰρήνη πληθ υνθεύη.
Εὐλογητὺς ὁ θεὺς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρισ- ὃ
τοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμάς εἰς ἑλ-
πίδα ξῶσαν δι ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔκ νεκρῶν. Εἰς κΛη- 4
ρονοµίαν ἄφθάρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον, τετηρηµένην
ἐν οὐρανοῖς εἰς ὑμᾶς, τοὺς ἐν δυνάμει 9εοῦ φρουρουµένουρ διὰ ὃ
πίστεως, εἰς σωτηρίαν ἑτοίμην ἀποκαλυφθῆναι ἐν καιρῷ ἐσχά-
τω. Ἑν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε, ὀλίγον ἄρτι εὖὐ δέον Λυπηθέντες ἐν 6
ποικίλοις πειρασμοῖς. Ἵνα τὸ δοκίµιον ὑμῶν τῆς πίδτεως πο: Ἰ
Λὺ τειμιώτερον χρυσοῦ, τοῦ ἀπολλυμένου, διὰ πυρὸς δὲ δοκιµα-
ξομένου, εὑρεβῇ εἰς ἔπαινον καὶ δόξαν καὶ τειμὴν ἐν ἀποκαλύ-
ψει Ἰησοῦ Ἄριστοῦ. Ὃν οὖν ἰδόντες ἀγαπἄάτε, εἰς ὃν ἄρτι μὴ 8
ὁρῶντεςρ, πιστεύοντες δὲ, ἀγαλλιᾶτε χαρᾷ ἀνεκλαλήτω καὶ
δεδοξασµένῃ. «Κομιξζόμενοι τὸ τέλος τῆς πίστεως, σωτηρύαν 9
ἐξηραύ, φυχῶν. Περὶ ᾗ σωτηρίας ἐξεξήτησαν καὶ ἐξηρεύνησανἨ προ- 10
φῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφητεύσαντερ. Ἐρευνῶν- 11.
ων τεςΆ εἰς τίνα ἡ ποῖον καιρὸν ἐδήλου τὸ ἐν αὐτοῖς πνεῦμα., προ-
: δρα µαρτυρόμενον τὰ εἰς Χριστὸν Ἀ παθήματα, καὶ τὰς μετὰ ταῦτα
δόξας. Οἷς ἀπεκαλύφθη ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς, ὑμῖν δὲ διηκόνουν αὐτὰ, ἃ 19
νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων ὑμᾶς πνεύμᾳτι ἁγίω

2. 3 2 » ς »
ὠποσταλέντι ἀπ᾿ οὐρανοῦ, εἰς ἃ ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι,

ΠΕΤΡΟΥ Α. 801

18 Διὸ ἀναξωσάμενοι τὰς ὀσφύας τῆς διανὀίας ὑμῶν, νήφον-
τερι τελείως ἐλπίσατε ἐπὶ τὴν φεροµένην ὑμῖν χάριν ἐν ἀπο-
14 καλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ. «6 τέκνα ὑπακοῆς, μὴ συόχηµατι-
16 ζόμενα ταῖς πρότερον ἐν τῇ ἀγνοίᾳ ὑμῶν ἐπιθυμίαι. -ᾱλ-
4 λ .. , ς ο [ο] ᾽ 5 9 ὁ 9 /
λα ατα τον κπαλεόαντα Ὁυμᾶς αἅγιον, καὶ αὐτοι ἅγιοι ἐν πα-
16 ση ἀναστροφῇ γενήθητε. «ιότι γέγραπται' ὅτι ἅγιοι ἔσεσ-
179ε, ὅτὶ ἐγὼ ἅγιος. Καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθε τὸν ἀπροσω-
πολήµπτως κρίνοντα κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον, ἓν φόβῳ τὸν τῆς
: - ς ν / »., / ι ος / ” 9 Μ
18 παροικίας υμῶν χρὀνον ἄναστραφητε. Εἰδότες οτι οὗ φδαρτοῖς,
3 Ἆ ρ 3 / α] ω / 6 - 2
ἀργυρίῳ ἠ. χρυσίῳ ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς µαταίας ὑμῶν ἄναστρο-
. ν / Ε) 4 , 5) µ 2 ω εν ,
19 φῆς πατροπαραδοτου. άλλα τιµίῷ αἵματ, ὣῶς ἀἁμνοῦ ἁμωῶμου
20 καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ. Προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολής κὀσ-
2Ι µου, φανερωθέντος δὲ ἐπ᾽ ἐδχάτου τῶν χρόνων δι᾽ ὑμᾶς; τοὺς
δι᾽ αὐτοῦ πιστοὺς εἰς Δεὸν τὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ
5 γειρ ρῶν;
δόξαν αὐτῷ δόντα., ὥστε τὴν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐλπίδα εἶναι εἰἷς
22 δεόν. Τὰς φυχὰς ὑμῶν ἠγνικότες ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας εἷς
φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον.

29

ον Ἐκ καρδίας ἄλλήλους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς. ᾽άναγεγεννημέ-

νοι οὐκ ἐκ σπορᾶς φθαρτῆς. ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ λόγου ξῶντος
2 Δεοῦ καὶ µένοντορ. «4ιότι πᾶσα σαρξ ὥς χόρτος, καὶ πᾶσα δό-

ο » » ς , .--- / ς / κ τν

ξα αὐτῆς ὥς ἄνθος χορτου ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καὶ τὸ ἄνθος
26 ἐξέπεσεν. Τὸ δὲ ῥῆμα κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα ' τοῦτο δέ ἐστιν

τὸ ῥῆμα τὸ εὐαγγελισθὲν εἰς ὑμᾶς.

ΙΤ Φ. Ἑ.

-ᾱ ποθέμενοι οὖν πᾶσαν κακίαν καὶ πάντα δόλον καὶ ὑπόκρι-
2.6ιν καὶ φθόνουςἨἘ καὶ πάσας καταΛλαλιὰς, ὡς ἀρτιγέννητα βρέ-
φἠ, τὸ Λογικὸν ἄδολον γάλα ἐπιποθήσατε, ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξη-

ἃ δῆτε εἰς σωτηρίαν. Εὺ ἐγεύσασδε ὅτι χρηστὸς ὁ κύριορ. Πρὸς ὃν
προσερχόµενοι, Λίθον ζώντα ὑπ ἀνθρώπων μὲν ἀποδεδοκιμασμέ-

Χ. ο] » Δ / ς ὰ
ὅ νον, παρα δὲ 9εῶ ἐκλεμτὸν, ἔντειμον. Καὶ αὐτοὶ ὥς λίθοι ξών-

ο"

0ΑΡ, ΠΠ.

. σοά.
φόνους.

Π.

905) ΠΕΤΡΟΥ Α.

τες οἰκοδομεῖσθε, οἶκος πνευματικὸς εἶς ἱερἄάτευμα ἅγιον, ἀνενέγ-
και πνευματικὰς Δυσίας, εὐπροσδέκτους Φεῶ διὰ Ἰησοῦ Χριό-
τοῦ. «ιότι περιέχει ἐν γραφῇ᾽ ἰδοὺ τίθηµι ἐν Σειὼν Λίδον
ἐκλεκτὸν, ἀπρογωνιαῖον, ἔντειμον ' καὶ ὁ πιστεύων ἐπ᾽ αὐτῷ, οὐ
μὴ καταισχυνθῇ. Ὑμῖν οὖν ἡ τειμὴ τοῖς πιστεύούσιν' ἀπισ-
τοῦσιν δὲ, Λίθος ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγε-
νήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας, καὶ Λίθος προσκόµµατος, καὶ πέτρα
σκανδάλου. Οἳ προσκόπτουσιν τῷ Λόγῳ, ἀπιστοῦντες, εἰς ὃ καὶ
ἐτέθησαν. . Ὑμεῖς δὲ, γένος ἐκλεκτὸν, βασίλειον ἱεράτευμα,
ἔθνος ἅγιον, Λαὸς εἰς περιποίησιν ὅπως τὰς ἀρετὰς ἔξαγγει-
Λητε τοῦ ἐκ σκότους ὑμᾶς καλέσαντος εἰς τὸ θαυμαστὸν αὐτοῦ
φῶς. Οἵ ποτὲ οὐ Λαὸς, νῦν δὲ Λλαὸς 9εοῦ΄ οἱ οὖκ ἠλεημένοι, νῦν
δὲ ἐλεηθέντεο. ᾽ἀγαπητοὶ, παρακαλῶ ὡς παροίκους καὶ παρεπι-
δήµους, ἀπέχεσθαι τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν, αἵτινες στρατεύον-
ται κατὰ τῆς ψυχῆς. Τὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν ἐν τοῖς ἔθνεσιν κα-
λὴν' ἵνα ἐν ὦ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, ἐκ τῶν καλῶν
ἔργων ἐποπτεύοντες , δοξάσωσι τὸν Θεὸν ἔν ἡμέραᾳ ἐπισκοπῆς.
ποτάγητε πάσῃ ἀνθρωπίνῃ κτίσει διὰ τὸν κύριον" εἶτε
βασιλεῖ, ὧς ὑπερέχοντι. Εἴτε ἡγεμόσιν, ὡς δι’ αὐτοῦ πεµποµέ-
νοις εὖς ἐκδέκησιν κακοποιῶν, ἔπαινον δὲ ἀγαθοποιῶν. Ὅτι οὔ-
τῶς ἐστὶν τὸ θέλημα τοῦ δεοῦ ἀγαθοποιοῦντας φειμοῦνΆ τὴν τῶν
ἀφρόνων ἀνθρώπων ἀγνωσίαν. Ὡς ἐλεύδεροι, καὶ μὴ ὣς ἐπικά-
λυμμα ἔχοντες τῆς κακίας τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλ᾽ ὡς 9εοῦ δοῦλοι.
Πάντας τιµήσατε τὴν ἀδελφότητα ἀγαπᾶτε' τὸν Θεὸν φοβεῖσθε'
τὸν βασιλέα τιμᾶτε. Οἱ οἰκέται, ὑποτασσόμενοι ἐν παντὶ φόβῳ τοῖς

, 3 / ων. 3 ο ω
δεσποταις, οὐ μόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ ἐπιεικέσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς 6κο-

λιοῖς. Τοῦτο γὰρ χάρις, εἰ διὰ συνείδησιν Θεοῦ ὑποφέρει τις Λύ-

παθ, πάσχων ἀδύκως. Ποῦον γὰρ κλέος, εἶ ἁμαρτάνοντες καὶ κο-
Λαφιξόμενοι ὑπομενεῖτε; ἆλλ᾽ εἰ ἀγαθοποιοῦντες καὶ πώσχοντες
ϱ μὴ » ». α

υπομενεῖτε, τοῦτο χάρις παρὰ 8εῶ. Εὶς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε,

[κά 4 Δ , νι 6 ω δ 5 ’ 6
οτι καὶ Χριστος ἔπαθεν υπὲρ υμῶν», Ὁμῖν υὑπολιμπάνων Όπο-

21

γραμμὸν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ. Ὃς ἅμαρ- 32

ΠΕΤΡΟΥ Α. . 905.

29 τίαν οὖν ἐποίησεν , οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόµατι αὐτοῦ. Ὃς Ἱ.
λοιδορούµενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει' παρεδίδου

ο4 δὲ τῷ κρείνοντι δικαίως. Ὃς τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν αὐτὸς ἀνήνεγ-
κέν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον" ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἄπυ-

2ὔ ψενύμενοι, τῇ δικαιοσύνῃ ξήσωμεν οὗ τῷ µώλωπι ἰάθητε. οὸς
πρόβατα πλανώμενοι, ἀλλὰ ἐπεστράφητε νῦν ἐπὶ τὸν ποιμένα καὶ

ω ω ϱ ”
ἐπίόκοπον τῶν φυχῶν υμῶν.

ΚΕΦ, Τ.

1 "Ομοίως γυναῖκες ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα εἴ ΟΑΡ. ΠΠΙ.
τινες ἀπειδοῦσιν τῷ Ίόγω., διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆς

9 ἄνευ Λόγου κερδηθήσωνται, ἐποπτεύσαντες τὴν ἐν φόβῳ ἁγνὴν

8 ἀναστροφὴν ὑμῶν. Ὃν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχῶν,

4 παὶ Περιθέόεως γρυσίων, ἢ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος. Ἰάλλ᾽ -.
πρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος, ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ ἠσυχίου

ὅ μαὶ πραέως πνεύματος, ὃ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές. Οὔ-
τως γάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες αἲ ἐλπίξουσαι εἰς Θεὸν, ἐκόσ-

6 µουν ἑαυτὰς, ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν. «ς Σάῤῥα
ὑπήκουσεν τῷ 4βραὰν, κύριον αὐτὸν καλοῦσα, ᾗς ἐγενήθητε τέκ-
ναυν ἀγαθοποιοῦσαι, καὶ μὴ φοβούμεναι μὴ δὲ μίαν πτόησιν.

7” ἄνδρες ὁμοίως, συνοικοῦντες κατὰ γνῶσιν, ὡς ἀσθενεστέρω σκεύ-
ει τῷ γυναικείω ἀπονέμοντες τειμήν, ὣς καὶ συνκΛηρονόμοις"
“χάριτος ξωῆς, εὖς τὸ μὴ ἐγκόπτεσθαι ταῖς προσευχαῖς ὑμῶν.

8 Τὸ δὲ τέλος, πάντες ὁμόφρονες, συμπαθεῖς., φιλάδελφοι, Ἡ
9 εὔσπλαγχνοι, ταπεινόφρονεο. ΛΜὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κα--
κοῦ, ἢ Λοιδορίαν ἀντὶ λοιθορίας' τοὐναντίον δὲ, εὐλογοῦντες'

10 ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητε, ἵνα εὐλογίαν κληρθονομήσητε. Ὁ γὰρ
θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν, καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς, παυσάτω τὴν
γλώσσαν ἀπὸ κακοῦ, καὶ χείλη τοῦ μὴ Λαλῆσαι δόλον' ἐκ-

11 πλεινάτωἈ δὲ ἀπὸ πακοῦ, καὶ ποιησώτω ἀγαθὸν' ξητησάτω ϱὁμν,

12 εἰρήνην, καὶ διωξάτω αὐτήν. Ὅτι ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ δι-

904 . ΠΕΤΡΟΣ Α.

ΠΠ. καίους, καὶ ὥτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν" πρόδωπον δὲ κυρίου :

κ 2.
ηιβ.

η) . » / Δ ς / ς 9 ω 9

ἐπὶ ποιοῦντας κακά. Καὶ τίς ὃ κακώσων ὑμᾶς, εἰ τοῦ ἆγα-
θοῦ ζηλωταὶ γένοισθε; ἆλλ᾽ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύ-
νην, μακάριοι" τὸν δὲ φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε. Κύριον δὲ
Ν Δ 6 / ΄ ' ω 0 ς 5, 6, α 3

τὸν Ἄριστὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν ἔτοιμοι ἀὲὶ
πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν
ὑμῖν ἐλπίδος, ἀλλὰ μετὰ πραύτητος καὶ φόβου, συνείδησιν
ἔχοντες ἀγαθήν' ἵνα ἓν ᾧ καταλαλεῖσθε, καταισχυνθῶσιν οἱ
ἐπηρεάξοντεςρ ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν.. Κρεῖτ-
τον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ Δέλοι τὸ Δέλημα τοῦ Δεοῦ, πάσ-

3η » υπ) 4 λ 1 ' ς

χειν, ἢ κακοποιοῦνταο. Ότι καὶ Ἄριστὸς ἅπαξ περὶ ἆμαρ-
τιῶν ἔπαθεν, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ὑμᾶς προσαγάγῃ΄ 9α-

- 5
νατωθεὶς «μὲν σαρχὶ, ξωοποιηθεὶς δὲ.πνεύµατι. Ἐν ῷ καὶ

τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύµασιν πορευθεὶς ἐκήρυξεν, ἀπειθήσασίν

ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ 9εοῦ µακροθυμία ἐν ἡμέραις Νώε,
πατασκευαξοµένης κειβωτοῦχ, εἰς ἣν ὀλίγοι, τουτέστιν ὀκτὼ
φψυχαὶ., διεσώθήσαν δι ὕδατος. Ὅ καὶ ὑμᾶς ἀντίτυπον νῦν σώ-
ξει βάπτισμα, οὗ σαρκὸς ἀπόθεσις ῥύπου, ἀλλὰ συνειδήσεως
ἀγαθῆς ἐπερώτημα εἰς Θεὸν δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅς
ἐστιν ἐν δεξιᾷ δεοῦ, πορευθεὶς εἰς οὐρανὸν, ὑποταγέντων αὐτῷ

ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων.

Κπὸῶ. Δ.

ΑΡ. ΙΥ, ᾽ ” 5’ α Λ ἡ
δα ο. “Χριστοῦ οὖν παθόντος δαρχὶ, καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν

19
14
16

16

17

2ἱ

25

α/ ς .,
«]ιαοοὰ, ὑπλίσασθε, Ότι ὁ παθὼν σαρκὶ, πέπαυται ἁμαρτίαις",

Φ4,π,

εἰς τὸ µηκετι ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις, ἀλλὰ Θελήματι Δεοῦ
τὸν ἐπίλοιπον ἐν δαρκὶ βιῶσαι χρόνον. ᾽Αρκετὸς γὰρ ὁ παρ-

εληλυθὼς χρόνος τὸ βούλημα τῶν ἐθνῶν κατειργάσθαι, πὲ-

οἴνοφλυ- πορευµένους ἐν ἀσελγείαις, ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις Χ, κώμοις,

γίοις.

πότοιςο, καὶ ἀθεμίτις εἰδωλολατρείαι Ἐν ὦὢ ξενίζονται

“

μὴ συντρεχόντων ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀδωτίας ἀνάχυσιν,

ὄ
6

α΄

10

11

19
18

ΠΕΤΡΟΙ Α. 906

βλασφημοῦντες. Οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῶ ἑτοίμως κρείνοντι;

ζῶντας καὶ νεκρού. «Ες τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη,
ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκὶ, ξῶσι δὲ κατὰ 9εὺν
πνεύµατι. Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικεν' δωφφονήσατε οὖν μαὶ
νήφατε εὖς προσευχά. Ἡρὺὸ πάντων τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην
ἑκτένῆ ἔχοντες' ὅτι ἀγάπη καλύπτει π]ῆθος ἁμαρτιῶν. «Φιλό-
ξενοι εἰς ἀλλήλους, ἄνευ γογγυσμοῦ. Ἕκαστος καθως ἔλαβεν
χάρισμα » εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντερ, ὧς καλοὶ οὐκονόμου
ποικίλης χάριτος Θεοῦ. «Βΐ τις Λαλεϊ, ὧς Λόγια δεοῦ' εἴ τις
διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος ᾗς χορηγεῖ ὁ Θεὸς' ἵνα ἐν πᾶσιν δοξά-
ξήται ὁ 9εὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἐστιν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾽ἁμήν.
'᾿Αγαπητοὶ, μὴ ξενίξεσθε τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πει-
ρασμὸν ὑμῖν γεινοµένῃ, ὣς ξένου ὑμῖν συµβαίνοντος. ᾽άλλὰ
καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ «Ἄριστοῦ παθήµασιν, χαίρετε, ἵνα
καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.

Βὸ ὀνειδίξεσθε ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, µακάριοι' ὅτι τὸ τῆς δόξης

΄ 9 ” ο) ο. »-ς ϱ 2 / 4 / ζ Μ
καὶ τὸ τοῦ θεοῦ πνεῦμα ἐφ᾽ ὑμᾶς ἀναπαύεται. Λ4ἡ γάρ τις ὑμῶν

᾿ , ς [ 4 ο] / 4) ν }. ς 9
πασχετω ὥς φονευς, Π αλεπτηςο, { καποποιος, ή ὥς ἀλλοτρι-

168

19

1

2

. 5
επίσκοπος. «Εὺ δὲ ὥς χριστιανὸςἘ, μὴ αἰσχυνέσθω., δοξαξέτω
δὲ τὸν Φεὸν ἕν τῷ ὀνόματι τούτω. Ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι
4 µ 3 ω ) ω μα. ' ω 8 5 ον ,
τὸ κπρῖμα ἆπο του οἴπου του Φεοῦ᾽ εὖ δὲ πρῶτον ἄπο ἡμῶν. τί
π » ϱ] ” - ν , 4 ,
τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίω: Καὶ εἰ ὁ δί-
/ ’ ς 2 Ν ν

καιο μόλις σῶξεται, ὁ Ἄ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ «φανεῖ-
μέ / ᾳ. ω ”ω

ται; ὥστε καὶ οὗ πάσχοντες κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πιστῷ

κτίστῃ παρατιθέσθωσαν τὰς ψυχὰς ἐν ἀγαθοποιζᾳ.

ΚΤΏδ. Β.

Πρεσβυτέρους οὖν «ἐν ὑμῖν παρακαλῶ ὁ συμπρεσβύτερος καὶ
μάρτυς τῶν τοῦ Χριστοῦ παθηµάτων,, ὁ καὶ τῆς μελλούσης ἆπο-

/ / . / ὰ
καλυπτεσθαι δόξης ποινωνός. Ποιμάνατε τὸ ἐν ὑμῖν ποίµνιον τοῦ
20

1ν.,

ΟΑΡ. Υ.

στ.

μιά 1. τη
/,
ἐπιρειψ.

906 ΠΕΤΡΟΥ ΔΑ,

θεοῦ, μὴ ἀναγκαστῶς, ἀλλὰ ἑκουσίως ' μὴ δὲ αἰχροκερδῶς, ἆλ-

Λὰ προθύμως. Μηδ’ ὡς κατακυριεύοντες τῶν πλήρων, ἀλλὰ ὃ

τύποι γινόµενοι τοῦ ποιμνίου (1). Καὶ φανερωθέντος τοῦ ἀρ-
χιποίµενος, κομιεῖσθε τὸν. ἁμαράντινον τῆς δόξης στέφανον.
Ὁμοίως νεώτεροι ὑποτάγητε πρεσβυτέροις πάντες δὲ ἀλλή-
λοις τὴν ταπεινοφροσύνην ἐγκομβώσασθε, ὅτι θεὸς ὑπερηφάνοις
ὠντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν. Ταπεινώθητε οὖν
ς Ν Δ ) μ Μ ω ϱ .. ν ς / 9 ”
υπο τήν κραταιαν χεῖρα του Όεου, ἵνα ὑμας υψωῶσῇῃ ἓν παιρῶ.

Πᾶσαν τὴν µέριμναν ὑμῶν ἐπιῤῥίψαντες Χ ἐπ᾽ αὐτὸν, ὅτι αὐ-

ὄ

θ΄

7

τῷ µέλει περὶ ὑμῶν. Νήφατε, γρηγορήσατε. Ὁ ἀντίδικος 8

ς ώ / ς ῃ 3 { ϱ οά

υμῶν διάβολος, ὥς λέων ὤρυομενος, περιπατεῖ, ξητῶν καταπι-
” ξ,.. ω ω -
εἴν. Κι ἀντιστῆτε στερεοὶ τῇ πίστει, εἰδότες τὰ αὐτὰ τῶν

παθηµάτων τῇ ἐν τῷ κόσµω ὑμῶν ἀδελφότητι ἐπιτελεῖσθαι, Ὁ δὲ

Θεὸς πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δό-.

ξαν ἐν τῷ Χριστῷ, ὀλίγον παθόντας, αὐτὸς καταρτίσει, στηρί-
ἔει, σθενώσει. «ὐτῷ τὸ κράτος εὖρ τοὺς αἰῶνας. αμήν.

4ιὰ Σιλβανοῦ ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ ὡς Λλογίξομαι δι΄

210 / ν εν ο ν 4 5 2
ὀλίγων ἔργαφα, παραμαΛλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἄλη-

θῆ χάριν «τοῦ Θεοῦ εἰς ἣν στῆτε. ᾽ 4σπάξεται ὑμᾶς ἤ ἐν Βαβυ-
Λῶνι συνεκλεκτὴ, καὶ Ἰάάρκος ὁ υἱός µου. ᾽4σπάσασθε ἀλλή-

"ους ἐν φιλήµατι ἀγάπης' εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι τοῖς ἐν Χριστῷ..

ΠΕΤΡΟΥ
ΔΑ.

(1) Πίο νοιρίου]αβ ὃ. ἀθοδί ἵπ οοᾶ. ναῦ,

9
10

11

12

19
14

907

ΠπΤΡΟΊΥ
Ῥ.

Κκτᾷῷ, ΔΑ.

1 Σίμων Πέτρο, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῖς

ἰσότειμον ἡμῖν Λαχοῦσιν πίστιν ἐν δικαιοσύνῃ τοῦ 9εοῦ ἡμῶν καὶ

2 σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη ἐν
ἐπιγνῶσει τοῦ θεοῦ., καὶ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν.

δ Ὢρ πάντα ἡμῖν τῆς Θείας δυνάµεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν

καὶ εὐσέβειαν δεδωρηµένης, διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ καλέσαντος

4 ἡμᾶς διὰ δόξηᾳ καὶ ἀρετῆς. «4 ὧν τὰ τείµια καὶ µέγιότα ἡμῖν

ἐπαγγέλματα δεδώρηξαι, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινῶ-

νοὺ φύσεως, ἀποφυγόντες τῆς ἐν τῷ κόσµῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς.

ὅ Καὶ αὐξὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενἔγκαντες, ἔπιχορη-

γήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τήν ἀρετὴν” ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν.

6 Ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκράτειαν, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατεία τὴν ὑπο-

Τ μονὴν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν, ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν

8 φιλαδελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳ τὴν ἀγάπην. Ταῦτα γὰρ

ὑμῖν ὑπάρχοντα, καὶ πλεονάξοντα, οὖκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους

καθίστησιν εἰς τὴν τοῦ πυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπίγνωσιν.

9 Ὢι γὰρ μὴ πάρεστιν ταῦτα. τυφλός ἐστι, µυωπάξων., Λήθην λα-

10 βὼν τοῦ καδαρισμοῦ τῶν πάλαι αὐτοῦ ἁμαρτιῶν. «4ιὸ μᾶλλον,

ἀδελφοὶ, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποι-

11 εἶσθαι ' ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέποτε. Οὕτως γὰρ

πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἢ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βα-

12 σιλείαν τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. «4ιὸ

µελλήσω ἀεὶ ὑμᾶς ὑπομιμνήσκειν περὶ τούτων», καίπερ εἰδότας,

18 καὶ ἐστηριγμένους ἐν. τῇ παρούσῃ ἀληθεία,. «ίκαιον δὲ ἡγοῦ-

μαι, ἐφ᾽ ὕσον εἰμὶ ἐν τούτω τῷ σκηνάµατι, διεγεύρειν ὑμᾶρ ἐν

14 ὑπομνήσει. Εἰδὼς ὅτι ταχινή ἐστιν ἡ ἀπόθεσις τοῦ σκηνώματός

203

0ΑΡ, 1.

9058 ΠΕΤΡΟΥ Ε,

Ἱ.. µου, καθῶὼς καὶ ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσέν μοι.
Σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε ἔχειν ὑμᾶς μετὰ τὴν ἐμὴν ἔξοδον, Ι5
τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι. . Οὖ γὰρ σεσοφισµένοις µύθοις 16
ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ ἑπόπται γενηθέντες τῆς
ἐχείνου µεγαλειότητος. «4αβὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πατρὸς τειμήν 11
καὶ δόξαν, φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς µεγαλοπρε-
ποῦς δόξης: ὁ υἷός µου ὁ ἀγαπητός µου, οὗτός ἐστιν εἰς ὃν ἐγὼ
εὐδόκησα. Καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ 18

"ἐνεχδεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ἁγίῳ Όρει. Καὶ ἔχομεν 19
βεβαιότερον τὸν προφητικὸν Λόγον, ᾧὦ καλῶς ποιεῖτε προσέχον-
τος, ὧς Ίύχνω φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα δι-
αυγάσῃ, καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαιο ὑμῶν. Τοῦ- 20
το πρῶτον γεινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς, ἠδίας ἐπι-
Λύσεως οὐ γείνεται. Οὐ γὰρ θελήµατι ἀνθρώπου ἠνέχθη προ- 2ἱ
φητεία ποτὲ, ἀλλὰ ὑπὸ πνεύματος ἁγίου φερόµενοι ἐλάλησαν

ἀπὸ Θεοῦ ἄνθρωποι.

ΚΕΦ. Ἑ.

6ΑΡ.Π, ᾿γένοντο δὲ καὶ φευδοπροφῆται ἐν τῷ Λαῷ, ὧρ καὶ ἐν ὑμῖν 1
ἔσονται φευδοδιδάσκαλοι,, οἵὕτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπω-
Λείας, καὶ τὸν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπά-
γοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπῶώλειαν. «ἸΚαὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσου- 2
σιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις δι᾽ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφη-
µηθήσεται. Καὶ ἐν πλεονεξίᾳ πλαστοῖς λόγοις ὑμᾶς ἐμπορεύ- 8
σονται’ οἷς τὸ κρῖμα ἔκπαλαι οὖκ ἀργεῖ, καὶ ἡ ἀπῶώλεια αὖ-
τῶν οὐ νυστάξει. ΙΠὺ γὰρ ὁ Φεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ 4

κΤια οοὰ, ἐφείσατο ἀλλὰ σειροῖς Ἐ ξόφου ταρταρώσας, παρέδωκεν εἰς κρί-
σιν τηρουµένους. Καὶ ἀρχαίου κόσμου οὐκ ἐφείσατο" ἀλλὰ ὄγ- ὅ
δυον Νῶε δικαιοσύνης πήρυκα ἐφύλαξευ, κατακλυσμὸν κόσµῳ
ἀσεβῶν ἐπαξας. «Καὶ πόλεις Σοδόµων καὶ Γοµόῤῥας τεφρῶσας ὃ

ΠΕΤΡΟΥ 8. 909

7 κατέκρεινεν.͵ ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβέσι τεθεικώς. Καὶ δί-
καιον «4θ' Ἀ καταπονούµενον ὑπὸ τῆς τῶν ἀθέόμων ἓν ἆσελ-

8 γεία ἀναστροφῆς ἐῤῥύσατο Ά. Βλέμματι γὰρ μαὶ ἆποῇ δίκαιος
ἐνκατοικῶν Ἐ ἓν αὐτοῖς, ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ψυχὴν δικαίαν ἀνόμοις

ὁ ἔργοις ἐβασάνιξεν. Οἶδεν κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσ-
10 Φαι, ἀδύκους δὲ εὖς ἡμέραν κρίσεως κολαξοµένους τηρεῖν. «Μά-
Λιστα δὲ τοὺς ὀπίσω δαρκὸς ἐν ἐπιδυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους,
καὶ κυριότητος παταφρονοῦντας τοΆμηταὶ, αὐθάδεις, δόξας οὐ

11 τρέµουσιν βλασφημοῦντε. Ὅπου ἄγγελοι ἰσγύὶ καὶ δυνάμει

, ” 2 , » » ν . 4 , / :
µείξονες Όντες, οὔ φξρουσιν κατ αὐτῶν παρα πυρίῷ βλάσφημον

19 κρίσιν. Οὗτοι δὲ, ὧς ἄλογα ζῶα γεγεννήµένα φυσικὰ, εἰς ἄλω-
σιν καὶ φθορὰν., ἐν οἷς ἀγνοοῦσιν βλασφημοῦντες, ἐν τῇ φθδορᾷ

18 αὐτῶν φθαρήσονται, ἀδικούμενοι Ἀμισθὸν ἀδικίας, ἡδονὴν ἡγού-
µενοι τὴν ἐν ἡμέρᾳ τρυφὴν, σπῖλοι καὶ μῶμοι, ἐντρυφῶντες
14 ἐν ταῖς ἀγάπαις Ἀ αὐτῶν, συνευωχούµενοι ὑμῖν. Ὀφθαλμοὺς
ἔχοντες μεστοὺς µοιχαλίδος, καὶ ἀκαταπαύστους Ἀ ἁμαρτίας,
δελεάξοντες φυχὰς ἀστηρίχτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεο-

16 νεξύας ἔχοντες, πατάρας τέκνα. Ἰαταλιπόντες εὐθεῖαν ὁδὸν,
ἐπλανήθησαν, ἐξακολουθήσαντες τῇ ὁδῷῶ τοῦ Βαλαὰμ τοῦ
16 Βεὼρ, μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησαν. ᾿Ἔλεγξιν Ἁ δὲ ἔσχεν ἠδίας
παρανοµίας ' ὑποξύγιον ἄφωῶνον ἐν ἀνθρῶώποις, φωνῇ φθεγξἑάµε-

ΙΤ νον, ἐκώλυσεν τὴν τοῦ προφήτου παραφρονίαν. Οὗτοί εἶσιν πη-
γαὶ ἄνυδροι, καὶ ὀμίχλαι ὑπὸ Λαίλαπος ἐλαυνόμεναι, οἷς ὁ
18 ξόφος τοῦ σκότους τετήρηται. Ὑπέρογκα γὰρ µαταιότητος ἃ
φθεγγόµενοι δελεάξουσιν ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς, ἀσελγείαις,
19 τοὺς ὀλίγως ἀποφεύγοντας τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους. Ἐλευ-
θερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς
20 φθορᾶς' ᾧ γάρ τις ἵττηται, τούτω δεδούλωται. «Εὴ γὰρ ἄπο-
φυγόντες τὰ µιόσµατα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιγνώσει τοῦ κυρίου
καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἡτ-
21 τῶνται, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων. Πρεῖτ-

5 µ ΄ » , 3
τον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης, ἡ

ω ᾷ- Ελ.
ἐγΧ.

ΔΝ Τία οοἆ,

Ά Τία οο(.
μ. οἱ.
ὦκατα-
πάστους,

1. 1.

ἐλενξιν.

κ]. πι.
µαταιό-

της.

Π.

ΟΑΡ. ἩΙ.
Β,

5” σοὰ ῤ
συγεστῳ-
σης.

ὃἱο ΠΕΤΡΟΥ }Ὦ.

ἐπιγνοῦσιν ὑποστρέψαι ἔκ τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἔντο-.

Λῆς. «Συμβέβηκεν αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας κύων ἐπι-
ὄτρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα" καὶ ὃς Λουσαµένη». εἰς κυλισ-

μὸν βορβόρου..

κεφ. Τ,

Ταύτην ἤδη, ἀγαπητοὶ, δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολὴν, ἐν
αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομνήσει τὴν εἰλικρεινῆ διάνοιαν' ἸἩνησ-
θῆναι τῶν προειρημένῶν ῥημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητών,
καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν ἐντολῇῆς, τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος.
Τοῦτο πρῶτον γεινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶνήμε-
ρῶν ἐν ἐμπαικμονῇ ἐμπαῖκται., κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας αὐτῶν
πορευόµενοι. Καὶ Λέγοντες ' ποῦ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία τῆς παρουσίας
αὐτοῦ, ἀφ᾽ ᾗς γὰρ οἳ πατέρες ἐκοιμήθησαν, πάντα οὕτῶς διαμένει
ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίσεως. «4ανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο Θέλοντας, ὅτι
οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι, καὶ γῇ ἐξ ὕδατος καὶ δι’ ὕδατος συνεστῶ-
σαΆ, τῷ τοῦ Θεοῦ Λόγω. 41’ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι παταπΛυσ-
θεὶς ἀπώλετο. Οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτῷ Λόγω τεθη-
σαυρισμένοι εὐσὶν, πυρὶ τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπω-
λείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. Ἂν δὲ τοῦτο μὴ Λανθανέτω ὑμᾶς,
ἀγαπητοὶ, ὅτι µία ἡμέρα παρὸ κυρίῳ ὥς χείλια ἔτη, καὶ χεί-
Λια ἔτη ὡς ἡμέρα µία. Οὐ βραδύνει κύριος τῆς ἐπαγγελίας,
ὥς τινες βραδυτῆτα ἠγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ὑμᾶς, μὴ
βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χῶ-
ρἦσαι. Ἠξει δὲ ἡμέρα κυρίου ὡς κλέπτης, ἐν ᾗ οἱ οὐρανοὶ
ῥοιξηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούµενα Λυθήσεται
καὶ γῇ, καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα εὑρεθήσεται Τούτων οὕτως
πάντων Λυομένων, ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ἐν ἁγίαις ναστρο-
φαῖς καὶ εὐσεβείαις:; Προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρ-
ουσίαν τῆς τοῦ 9εοῦ ἡμέρας, δι᾿ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι Λυθήσον-

᾿ ώ ' ; / κ. 4 δὲ 9 3
ται» καὶ στοιχεία καυσουµενα τήκεται. αινους 9ὲξ ούρανους

92

4

ὄ

6
Τ

8

10:

"1

12

18.

ΠΕΤΡΟΣ . | 811

καὶ γῆν κπαινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς
δικαιοσύνη κατοικεζ.
14 άιὸ, ἀγαπητοὶ, ταῦτα προσδοκῶντες, σπουδάσατε ἄσπι-
16 Λου καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἕν εἰρήνῃ. Καὶ τὴν τοῦ κυ-
ρίου ἡμῶν µακροθυμµίαν, σωτηρίαν ἡγεῖσθε' καθὼς καὶ ὁ ἆγα-
πητὸς. ἡμῶν ἀδελφὸς ΙΠαῦλος κατὰ τὴν δοθείσαν αὐτῷ σοφίαν
16 ἔγραφεν ὑμῖν, ὡς καὶ ἐν πάσαις ἐπιστολαῖς, Λλαλῶν ἐν αὐ-
ταῖς περὶ τούτων, ἐν αἷς ἐστιν δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἆμαθεῖς
καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν, ὧς καὶ τὰς Λοιπὰς γραφὰς, πρὸς
17 τὴν ἠδίαν αὐτῶν ἀπῶλειαν. Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοὶ, προγεινῶώσ-
Χοντες, φυλάσσεσθὲ, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων πλάνῃ συναπαχ-
18 θέντες, ἐκπέσητε τοῦ ἠδίου στηριγμοῦ. «4ὐξάνετε δὲ ἐν χάριτι
καὶ γνώσει τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. ἀὐτῷ

ή δόξα καὶ νῦν καὶ εἶς ἡμέραν αἰῶνος.

ΠΡΤΡΟΤΈΤ
Β.

ΠΠ.

812

ΙΘΑΚΟΧΥ
Δ.

ΚΕ Φ, Α.
0ΑΡ. 1. ο 5 » 2 2 » εν 2 / Αα , ων. 3 ν
Α ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς., ὃ ἀπηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα, καὶ αἱ χεῖρε, ἡμῶν ἐφηλάφησαν περὶ
ν / ως ν χ 5 ν 5 / 5 ᾳ- ,

τοῦ Λόγου τῆς ζωήῇς, καὶ η ζωή ἐφανερῶθη, καὶ ὁ ἑωράκαμεν,
καὶ μαρτυροῦμεν, καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ξωὴν τὴν αἰώνιον,

νὰ 5 9 λ ῃ 2 / ς ον «ὶ ρ , ἳ
ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα, καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν. Ὁ ἑωράκαμεν
καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν καὶ ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν

μι) 235 »... Χ ς ρ λΛ ο ς , ν ω 4
ἔχητε μεθ ἡμῶν καὶ ἢ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς
καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ ταῦτα γράφοµεν

: Πασά, ἡμεῖο, ἵνα ἢ χαρὰ ἡμῶν ἅ ᾖ πεπληρωμένη.

Καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἀγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ

2 , 6 ο κό 9 λ ω 9 3 , ”
ἀναγγέλλομεν υμῖν, Οτι ο Όεος φῶς ἐστιν, καὶ σκοτία ούκ

4/ Σ 2.» 3 21τιλ . η ο.’ ,

ἔστιν ἐν αὐτῷ οὐδεμία. Εαν εἴπωμεν Οτι ποινωνίαν ἔχομεν
μετ αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ δκότει περιπατῶμεν, φευδόµεθα, καὶ οὐ

ν Ν 3 / 2 λ νο ν » [ν
ποιοῦὺμεν τὴν ἀλήθειαν. Ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν, ὥς
αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτὶ, κοινώνίαν ἔχομεν μετ ἀλλήλων, καὶ
τὸ αἷμα Ἰησοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης

ας , 211} / π/ ς / 2 2/ ς 4
ἁμαρτίας. Ἔὰν εἴπωμεν Ότι ἁμαρτίαν οὖν ἔχομεν, ἑαυτοὺς
πΛλανώμεν, καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔδτιν ἐν ἡμῖν. ᾿Εὰν ὁμολογώμεν
"οοᾶ, ἄφῃ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστιν καὶ δύκαιος, ἵνα ἀφῇ Ἀ ἡμῖν

, 6 Μ

τὰς ἁμαρτίας, καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀδικίαρ. Ἐὰν
εὔπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, φεύστην ποιοῦμεν αὐτὸν, καὶ ὁ

λόγος αὐτοῦ οὖκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.

1.

9

10

ΙΩΑΝΟΥ Α. | 98

ΚΕ ὅ, δ.

Τι ο , ς ο, Α λ ο ͵ ν 2
1 ἆ εχνία µον, ταῦτα γράφω ὑμῖν, ἵνα μὴ ἁμάρτητε΄ καὶ ἐαν
ς. ᾽ 2 ο.
τις ἁμάρτῃ, παρόκΛλητον ἔχομεν πρὸς τὸν πατέρα, 1ηδοῦν Χρισ-
Ν . : Μ 6 ν ϱ Μ,
2 τὸν δίκαιον. Καὶ αὐτὸς εἱλασμός Χ ἐδτιν περὶ τῶν ἁμαρτιών ἡμῶν
2 .ω ν
οὐ περὶ τῶν ἡμετέρων δὲ µόνων, ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσ-
8 : κ ) 3 ’ ’ ” ’ , 2 Ἱ 3 4
µου. Καὶ ἐν τούτῳ γεινῶσκομµεν ὅτι ἐγνῶκαμεν αὐτὸν, ἐὰν τὰς

2 Ν 2 ώ ω ς / σα 3! αλ -
4 ἔντολας αὐτοῦ τηρῶμεν. Ο λέγων, ὅτι ἔγνῶκα αυτον, καὶ τας

ΟΑΡ. 1.
Β

κ 2 ην
{λ.

5 ω ω . ϱ 2
ἐντολὰς αὐτοῦ μὴ τηρῶν, φεύστης ἐστὶν, καὶ ἓν τούτῳ ἡ ἀλήθεια |

5

6 οὖκ ἔστιν. Ὃς ὃ᾽ ἂν τηρῇ αὐτοῦ τὸν λόγον, ἀληθῶς ἔν τούτῳ ἡ

ἀγάπη τοῦ θεοῦ τετελείωται’ ἓν τούτω γεινώσκόμεν ὅτι ἐν αὐτῷ

"6 ἐσμεν. Ὁ λέγων ἐν αὐτῶ µένειν, ὀφείλει, καθὼς ἐκεῖνος περιὲ-
πάτησεν, καὶ αὐτὸς περιπατεῖν.,

7 ᾽4γαπητοὶ, οὖκ ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν. ἀλλ᾽ ἐντολὴν

παλαιὰν, ἣν εἴχετε ἀπ᾿ ἀρχῆς' ἡ ἐντολὴ ἡ παλαιά ἐστιν ὁ λόγος

8 ὃν ἠκούσατε. Πάλιν ἐντολὴν καινἠν γράφω ὑμῖν, ὃ ἐστιν ἀληθὲς

ἐν αὐτῷ, καὶ ἐν ὑμῖν" ὅτι ἡ σκοτία παράγεται, καὶ τὸ φῶς τὸ

9 ἀληθινὸν ἤδη φαίνει. Ὁ λέγων ἐν τῷ φωτὶ εἶναι, καὶ τὸν ἀδελ-

10 φὸν αὐτοῦ μεισῶν, ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶν ἕως ἄρτι. Ὁ ἀγαπῶν τὸν

9 » ν 2 ν 2
ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ φωτὶ μένει, καὶ σκώνδαλον ἕν αὐτῷ οὖκ

6 ω - ν ;
11 ἔστιν. Ὁ δὲ μεισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶν,

ω ν 5 ω ὁ
καὶ ἓν τῇ σκοτία περιπατεῖ, καὶ οὖκ οἶδε ποῦ ὑπάγει, ὅτι
ϱ ο. ο ον
19 ή σκοτία ἐτύφλωσεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. Γράφω ὑμῖν,
, ο 2 ῃ δν 9 , ὃ 4 ν ο 3 ν
τεπνία, Ότι ἀφέωνται ὑμῖν αἲ ἁμαρτίαι διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
18 Τι ’ ο.» / α 9 / 4 9 » Τ ,
ράφω υμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. Γράᾶ-
ς ν , ϱ ͵ / λ . ς
φῶ ὑμῖν, νεανίσκοι, ὅτι νενεικήκατε τὸν πονηρόν. Ἔγραφα ὑμῖν,
ς ο)

14 παιδίᾳ, ὅτι ἐγνώκατε τὸν πατέρα. Ἔγραφα ὑμῖν, πατέρες,
ὅτι ἐγνώκατε τὸ Ἐ ἀπ᾿ ἀρχῆς. Ἔργαψα ὑμῖν, νεανίσκοι Ότι ἐσ-
ορ 5 ς / 9 ς , , 3
χυροί ἐἔστε, καὶ ὁ Λόγος ἐν υμῖν μένει, καὶ νενεικήκατε τον
16 πονηρόν. Μἠ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον, μὴ δὲ τὰ ἐν τῷ κὀσμῳ᾽ ἑάν

ν ΄ ” 2 Μ
τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον, οὖκ ἔσσιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρὺς ἓν αὐτῶ.

Φ Τα εο.

98414 ΠΑΑΝΟΥ Α.

ο, - ” ω 4 5
Ἡ. Ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσµω, ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς, καὶ ἡ ἔπι-
θυµία τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἡ ἀλαξονεία τοῦ βίου, οὖν ἔδτιν ἐκ
τοῦ πατρὸς, ἀλλὰ ἐν τοῦ κόσμου ἐστίν. Ἰκαὶ ὃ κόσμος παρά-
γεται, καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ 9εοῦ,
μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Δ Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστίν ' καὶ καθὼς ἠνούσατε ὅτι ἀντί-
1,
ἀντί-

πρειστος,
Βίος οἱ Πιοχ.

χριστος Ἐ ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν' ὅθεν
γεινώσκοµεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν. ἸἘξ ἡμῶν ἐξῆλθαν, ἆλλ᾽
ε 5 9 ᾳ Μος » 4 . 6 ν 3 { ο) ν)
οὐμ ἠσαν ἐξ ἡμῶν ᾽ εἰ γαρ ἐξ ἡμῶν ἠδαν, µεμενήκεισαν αν μεὂ
ἡμῶν ' ἀλλ᾽ ἵνα φανερωθῶώσιν ὅτι οὐκ εἰσὶν πάντες ἐξ ἡμῶν. Καὶ
. 1. Ὦ, » . ω 6 . 2
χρείσµα. ὑμεῖς χρίσμα Ἀ ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου ' οἴδατε πάντες. Οὖκ ἔγραψα
Ρίο οεἹπία,ς α α , 24) Φ4Λ2 3 , Σον ο]
ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν, ἆλλ᾽ ὅτι οἴδατε αὐτὴν, καὶ ὅτι
πᾶν φεῦδος ἐκ τῆς ἀληθείας οὖν ἔστιν. Τίς ἐστιν ὁ ψεύστης, εἰ μὴ
ν» . ο
ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοὺς οὐκ ἔστιν ὃ Χριστὸς; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντί-
ς 5 / 4 / 4 Ν ϱ.” ω ος 3 ’
χριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν. Πᾶς ὃ ἀρνούμενος
λ μ 2 ϱν 4 , 3, ες δν Ν βἱ Δ
τὸν υἱὸν, οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει ' ὁ ὁμολογῶν τὸν υἱὸν, καὶ τὸν πα-
, ν ς ων αν 2 / ο 5. ο , ο αν
Ἡ τέρα ἔχει. Τμεῖς ὁ ἠκούσατε ἄπ ἀρχῆς, ἐν ὑμῖν µενέτω ᾽ ἐὰν ἐν
ὑμῖν µείνῃ ὃ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἠκούσατε, καὶ ὑμεῖς ἐν τῷ υἱῷ καὶ τῷ
πατρὶ μενεῖτε. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία, ἣν αὐτὸς ἐπηγγεί-
«Ἱασσὰ. λατο ὑμῖν, τὴν ξωὴν τὴν αἰωνίαν Ἡ. Ταῦτα ἔγραφα ὑμῖν περὶ
ὀλάῤοος τῶν πλανώντων ὑμᾶς. Καὶ ὑμεῖς τὸ χάρισμα ὃ ἐλάβατε Χ ἀπ᾿ αὐ-
ιά Α . 3 ῤ -
τοῦ, μένει ἐν ὑμῖν καὶ οὐ χρείαν ἔχετε ἵνα τίς διδάσκῃ ὑμᾶς,

16

17

18

21

22

24

26
26
27

ἀλλὰ τὸ αὐτὸ χρίσμα διδάσκει ὑμᾶς περὶ πάντων, καὶ ἀληθές

ἐστιν, καὶ οὖκ ἔστιν ψεῦδος ' καὶ καθὼς ἐδίδαξεν ὑμᾶς, µένετε ἐν

αὐτῷ. Καὶ νῦν, τεκνία, µένετε ἐν αὐτῷ᾽ ἵνα ἓὰν φανερωδῇ, σχῶ-
ο” 2 Γ] ν
μεν παῤῥησίαν, καὶ μὴ αἰσχυνθὤμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ. ἐν τῇ παρουσία
2 ο 32 Ν ν σα ΄ / 9 ’ σ ν ή ο
αὐτοῦ. Ἔαν εἰδῆτε ὁτι δύκαιος ἐστιν, ψεινῶσκετε Οτι πᾶς ὁ ποιῶν

Δ / 2 3 ϱ ϕ
τήν δικαιοσύνην., ἓξ αὐτοῦ γεγέννηται.

Κ1ᾷΦ, Τ..

6ΛΡ, πι, δετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ὑμῖν ὁ πατὴρ, ἵνα τέκνα Θεοῦ

28

20

1

ΙΩΑΝΟΥ Α. | 915

κληθώμεν καὶ ἐσμέν. «1ιὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ φεινώσκει ἡμᾶς, ὅτι 1.
» οὐκ ἔγνω αὐτόν. ᾽4γαπητοὶ, νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν, καὶ οὕπω 6
"ἐφανερῶώθη τί ἐσόμεθα: οἴδαμεν ὅτι ἐὰν φανερωθῇ, ὅμοιοι αὐτῷ
8 ἐσόμεθα, ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστιν. Καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν
ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾽ αὐτῷ, ἀγνίξει ἑαυτὸν, καθὼς ἐκεῖνος ἀγνός
4 ἐστιν. Πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν, καὶ τὴν ἀνομίαν ποιεῖ" καὶ ἡ
ὅ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία, Καὶ οἴδατε ὅτι ἐκεῖνορ ἐφανερώθη» ἵνα
"6 τὰς ἁμαρτίας ἄρῃ καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν. Ιᾶς ὁ
ἐν αὐτῷ µένων, οὐχ ἁμαρτάνει πᾶς ὁ ἁμαρτάνων, οὐχ ἑώ-
7 ραχὲν αὐτὸν, οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν. Τεκνία, μηδεὶς πλανάτω
ὑμᾶς' ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην, δίκαιος ἐστὶν, καθὼς ἐκεῖνος
8 δίχαιόρ ἐστιν. Ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν, ἓκ τοῦ διαβόλου ἐστὶν
ὔτι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει ' εἶς τοῦτο ἐφανερῶώθη ὁ υἱὸς
0 τοῦ θεοῦ, ἵνα Λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου. Πᾶς ὃ γεγεννηµένος
ἓκ τοῦ δεοῦ, ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρµα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει"
10 καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται. Ἐν τού-
τω φανερά ἐστιν τὰ τέκνα τοῦ 9εοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου"
πᾶρ ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ θεοῦ., καὶ ὁ μὴ
11 ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. Ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελία ἣν ἠκού-
12 ὅατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους. Οὐ καθὼς Κάῑν ἐκ τοῦ
πονηροῦ ἦν, καὶ ἔσφαξεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ" καὶ χάριν τίνος
ἔσφαξεν αὐτὸν; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ
αὐτοῦ; δίκαια.
τν ἳ Μὴ Δαυμάξετε, ἀδελφοὶ, εὖ μεισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. Ἡμεῖς Ἡ
οἴδαμεν ὅτι µεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἆγα-
1ὅ πῶμεν τοὺς ἀδελφοὺς' ὁ μὴ ἀγαπῶν, μένει ἐν τῷ θανάτῳ. Πᾶς ὁ
μεισῶν τὸν ἀδελφὸν ἑαυτοῦ, ἀνθρωποπτόνος ἐστὶν ' καὶ οἴδατε, ὅτι
10 πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ξζωὴν αἰώνιον ἐν αὐτῷ µένουσαν. Ἐν
τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν
αὐτοῦ ἔθηκεν "καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς
17 θεῖναι. Ὃς ὃ᾽ ἂν ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου, καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελ-

2 ο) ) 2 . 2 ν
φὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχοντα, καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ απ

916 1ΦΑΝΟΥ Α.

Π, αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ δεοῦ μένει ἐν αὐτῶ; Τεκνία, μὴ ἀγα- 18
πώμεν Λόγω μὴ δὲ τῇ γλώσσῃ, ἀλλ’ ἔργω καὶ ἀληθεία. Ἐν 19
τούτῳ γνωσόόμεδα ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμὲν, καὶ ἐμπροσθεν αὐ-
τοῦ πείσοµεν τὴν παρδίαν ἡμῶν. Ὅτι ἐὰν καταγεινώσκῃ ἡμῶν 20
ἡ καρδία, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ δεὸς τῆς καρδίας ἡμῶν, καὶ γει-
νώσκει πάντα. ᾽Αγαπητοὶ, ἐὰν ἡ καρδία μὴ καταγεινώσκῃ, 2ἱ
παῤῥησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν 8εόν. Καὶ ὃ ἂν αἰτῶμεν., Λλαµ- 55
βάνομεν ἄπ᾿ αὐτοῦ. ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν, καὶ τὰ ἀρεσ-
τὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν. Καὶ αὕτη ἐστὶν ᾗ ἐντολὴ αὐτοῦ, 28
ἵνα πιστεύσωµεν τῷ ὀνόματι τοῦ υ{οῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ
ἄγαπῶμεν ἀλλήλους, καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν ἡμῖν. Καὶ ὁ τηρῶν 24
τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐν αὐτῷ μένει, καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῶ᾽ καὶ ἐν
τούτῳ γεινώσκομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ πνεύματος οὗ ἡμῖν

ἔδωκεν.

Ιζ Ἐ Φ. δΔ.

06ΑΡ.1Ν,
Ἡ ᾽4γαπητο, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιµάξετε

τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ 8εοῦ ἐστιν ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται
ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον. Ἐν τούτῳ γεινώσκετε τὸ πνεῦμα 3
ο ω ω ο ς .. ω
τοῦ δεοῦ' πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν δαρκὶ έλη-
.ν ω ω - ς ς .
Λυθέναι, ἐκ τοῦ 9εοῦ ἐστιν. «Καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ ὃ
ω ώ ω . ν Ν 3
τὸν Ἰησοῦν, ἐκ τοῦ 9εοῦ οὐκ ἔστιν' καὶ τοῦτό ἐδτιν τὸ τοῦ ἄν-
(σ 5. / τ ο ἔ ᾽ ” 9 ῶ ό6 ω ἐσδ-
τιχρίστου, ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεταν, καὶ νῦν ἔν τῷ κόσμο
”-. - .ω . 3
τὶν ἤδη. Ὑμεῖς ἐκ τοῦ 9 εοῦ ἐστε, τεκνία. κἀὶ νενεικήκατε αὐ- 4
η ς ν 2
τοὺς" ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν, ἢ ὁ ἐν τῷ κὀσμω. «ἀὐτοὶ ἐκ ὃ
”, ν ὑ ”ν 5 /
τοῦ κόσμου εἰσὶν, διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου Λαλοῦσιν., καὶ ὃ κὀς-
ω -- -.. ω . / Δ
µος αὐτῶν ἀκούει. Ἡμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐόμεν ᾿ ὁ γεινῶσκων τὸν ϐ
Δ 2 , ς ος 2 οι ω ω ͵ 3 / ᾳ Μ΄
δεὸν, ἀκούει ἡμῶν ' ὃς οὐκ ἔστιν ἐπ τοῦ 9εοῦ, οὐκ ἀπούει ἡμῶν
ἐκ τούτου γεινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεύμα
τῆς πλάνης.
ι ν 2 / σ/ ς 3 ω ο
Θ ᾽4γαπητοὶ, ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ τοῦ 8εοῦ

ΙΩΑΝΟΥ. Δ. | 917

' ων ) Μ ,ω 4 {
ἐστιν καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν, ἕκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται, καὶ γεινώσκει
ο Ν .. ς 4 2.)
8 τὸν θεόν. Ὁ μὴ ἀγαπῶν, οὖκ ἔγνω τὸν 9εὸν ὃτι ὁ δεὺᾳ ἀγάπη
' . ' ν α 6 κό η
ϱ ἐστίν. Ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν
υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῇ ἀπέόταλκεν ὁ 9εὸς εἰς τὸν κόσμον, ἵνα
.- ” ς ω. 3
10 ξήδωμεν δι᾽ αὐτοῦ. Ἐν τούτῳ ἐστὶν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ημεῖς ἠγα-
. ών 2
πήκαµεν τὸν Φεὸν, ἆλλ᾽ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἀπέστειλεν
ν » ω . ε)

11 τὸν υἱὸν αὐτοῦ ελασμὸν Ἁ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν. ᾽ἀγαπητοὶ,
εὐ οὕτως ὁ θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεὶς ὀφείλομεν ἀλλήλους
3 ο ”

19 ἀγαπᾶῶν, Θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται' ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλή-

ο . ω
Λους, ὃ 8εὸς ἐν ἡμῖν μένει, καὶ ἡ ἀγαάπη αὐτοῦ τετελειωμένη
ς ων
19 ἐν ἡμῖν ἐστιν. Ἐν τούτῳ γεινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῶ µένομεν, καὶ
ν νά ε ο

14 αὐτὸς ἔν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν. Καὶ
ες , ἳ ᾿ ν ϱ. ε ν.δ ν
ἡμεῖς τεθεάµεθα., καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέόταλκεν τὸν

16 υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ὃς ἐὰν ὁμολογήσῃ ὅτι Ἰησοῦς Ἄριστός
ἐστιν ὃ υἰὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ μενεῖ, καὶ αὐτὸς ἐν τῷ
' . ς

16 Θεῷ. Καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμεν καὶ πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην ἣν
1 6 λ 9 ο ο. ς Δ 3 ’ 9 .., 3 8 ῤ 9 » 3 /
ἔχει ὁ θεὸς ἐν ἡμῖν ' ὁ 9εὸς ἀγάπη ἐστὶν' καὶ ὃ µένων ἐν τῇ ἀγά-

17 πῃ, ἐν τῷ 9εῷ μένει, καὶ ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ μένει. Ἐν τούτῷ τετὲ-

΄ ΄ ΄ ΄ ΄
5 2 6 ν ω ϐ
λείωται ἡ ἀγάπη μεθ’ ἡμῶν, ἵνα παφῥησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ημέρα
τῆς κρίσεως ' ὅτι καθὼς ἐνεϊνός ἐστιν, καὶ ἡμεῖς ἐσμεν ἐν τῷ

18 πόσμῳ τούτῳ. Φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλὰ ἠ τελεία ἀγάπη
ἔξω βάλλει τὸν φόβον΄ ὅτι ὃ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος

19 οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ. Ἡ]μεῖς ἀγαπῶμεν ὅτι αὐτὸς πρῶτο

Ἡ ἄγαπῃ. «Ίμεις αγ κα 6 πρωτος
3 ν ’ ”

20 ἠγάπησεν ἡμᾶς. Εάν τις εἴπῃ' ὅτι ἀγαπῶ τὸν 9εὸν, καὶ τὸν
2 : ο) » ”
ἀδελφὸν αὐτοῦ µεισῇῃ, φεύστης ἐστὶν. ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν
3 Δ 2 .ω {ὶ ος” Δ 4 σι 2 ος” 2 [ή
ἄδελφον αὐτοῦ ὃν ἑῶρακεν, τὸν 9εὸν ὃν οὐχ ἑῶρακεν, οὐ δύναται
2 ν . 9 ν

21 ἀγαπᾷν. Καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἆγα-

ω Ν ΔΝ ν ς ν
πῶν τὸν Φεὸν, ἀγαπά καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.

ΚΕ ὅ. Ὦ.

ν 6 Λ .» -” - '
! ῆ]ῶς ὃ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Ἄριστὸς, ἔκ τοῦ Θεοῦ γὲ-

19.

1η.

κο,
λάσ.

ΟΑΡ. Υ.
1

818 ΙΑΑΝΟΥ ΛΑ.

[ο .. » 8. Ἶ ω : “ 8
Υ. γέννηται᾽ καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν τὸν φεννήσαντα, ἀγαπᾷ τὸν γὲ-

/ 2 Μ ϱω
Ψεννημένον ἐξ αὐτοῦ. Ἐν τούτῳ φεινώδκοµεν ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ 3
, » » ο ω ”- »
τέκνα τοῦ 9.εοῦ, ὅταν τὸν Θεὸν ἀγαπῶμεν, καὶ τὰς ἐντολὰρ αὐτοῦ .
ν [κά /. ς 2 ϱω ο λ
ποιῶμεν. «ύτη γάρ ἐστιν ἡ ἀγάπη τοῦ 9εοῦ», ἵνα τὰς ἐντολᾶς ἃ

2 ος ν ω
αὐτοῦ τηρᾶμεν' καὶ αἳ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσέν. Ὅτι 4
ν Δ ν ών ω
πᾶν το γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ, νεικᾶτὸν κόσμον ' καὶ αὕτη ἐστὶν
5 α { , δή
ἢ νείκη ή νεικήόασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν. Τίς ἐστιν δὲό νι- ὅ
λ Πα Ποὶσοοᾶν κ. λ / χ ς / ο 32 ον οἱ ὦ ν
νι. πῶν" τονµόσµον, εἰμὴ ὃ πιστεύων ὅτι ]ησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ 9εοῦ.
Οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι’ ὕδατος καὶ αἵματος, Ἰησοῦς Χρισ- 6
Ν.., 32 » ο ν ν .
τὸρ᾽ οὐκ ἐν τῷ ὕδατι µόνω, ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὕδατι καὶ ἐν τῷ αἵματι
λ » » ο) [
καὶ τὸ πνεῦμά ἐστιν τὸ μαρτυροῦν., ὅτι τὸ πνεῦμά ἐστιν ἡ ἐλή-
1 υ μὴ ω ὁ ω
θεια(). Ὁτιτρεῖς εἶσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ, ὃ πατὴρ, ἸἹ
ς ’ ν , ο ο μ 4 ο β ο. 3 «
0 Λογος, καὶ τὸ ἅγιον πνεύμα καὶ οὗτοι οἑτρεῖς ἕν εἶσι. Καὶ τρεῖς 8
ν ο) ο ”ν Δ
εἰσὶν οἳ μαρτυροῦντες ἐν τῇ γῇ, τὸ πνεῦμα, καὶ τὸ ὕδωρ., καὶ τὸ
αἷμα” καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἶσιν. Εἰ τὴν µαρτυρίαν τῶν ἀνθρώ- 9
/ ς 4 ων ν 2 ο. ο
πῶν Λλαμβανομεν, η μαρτυρίὰ τοῦ Φεοῦ μείζων ἐστιν” οτι αυτή
6 ω ω ω ω
ἐστὶν ἤ μαρτυρία τοῦ 9εοῦ, ὅτι μεμαρτύρηκεν περὶ τοῦ υἱοῦ αὐ-
»ω 6 [ή Δ Αἲ ν ο ὃν μ , 2
τοῦ. Ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν τοῦ 9εοῦ, ἔχει τὴν µαρτυρίαν ἐν 10
» Ὑν- 5 ον / ω ω / , 8 η]
αὐτῷ ὃ μὴ πιστεύων τῷ θεῶ, φεύστην πεποίηκεν αὐτὸν, ὅτι
οὐ πεπίότευκεν εἰς τὴν µαρτυρίαν ἣν μεμαρτύρηκεν ὃ θεὸς περὶ
ν . ν 9 ο ο 3, ν 9 , κό Ν /
τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. Καὶ αύτη ἐστὶν ή μαρτυρία, ὅτι ζωὴν αἰώνιον 14
, ς νο ” ς 4 ω ν »
ἔδωκεν ὃ Θεὸς ἡμῖν καὶ αὕτη ἡ ζωὴ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ ἐστιν. Ὁ 8
9; , 4 νο ς ν 4 ω .
ἔχων τὸν υἱὸν, ἔχει τὴν ξωὴν ὃ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ 9εοῦ, τὴν
ζωήν οὖκ ἔχει.

(1) Εχία ἵηπ απ]ᾳπ{ββίπιο οοᾷῖοο Υαβίσαπο, 4πθπι Ἠπο ο 1ος 16ΏΥήθ-
δοπέηπαἩς, Ἱορίξαν ἑππόππι: ὅτε τρεῖς εἶσιν οἳ μαρτυροῦντες, τὸ πνεῦμα, καὶ
τὸ ὅδωρ, καὶ τὸ αἷμα” καὶ οἳ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἶσιν. Εὺ τὴν µαρτυρίαν
οἱο. Ώοοςδί ἁρίναν οοἶοθτο Ἰοποππϊ6 ο ἁῑνιηϊο ὀ1ρτβ Ῥοιρδοπῖς {θβίῖπιο-
πίστα, απαο τοῦ {απιᾶίὰ οχϊριοί ποῖα οναΜ. Οθίθτοφιῖα ππας γαβοαπαβ
ργαθοάς οοἆος Ἱαιᾶ να]ᾶο Ῥτίβοαςδ {οβταοπῖη 1 οχἰ1ροξ, αποᾷ ραβδί
Ἰαπῖ οοᾷἵσθα υϊρἰ]απ{ου οοηβουγαπῖ, αἴφτιο ἵπ Ἠΐς απ]πήββίπηας ταοπαβίο-
τὰ Οαγοηςίς αριᾶ βαἱοταστα, οπίας Ε46Παββίτηττπι ροριαρΏ απ, οοηβΙ]1ο παθο,
Ἰπ ναζῖσοσπα Ῥϊρ]οίμοσα Ἠϊα απ ουμοσαίαπα {πῖσ, Ὃο Ἰο]απηοϊ {θβίῖ-
χηοηί1 αιλθπ{]α ποπ ἀῑδραίο, απιία Ἰαπισδῖα βαν ο 1δ1οἱ οτηηῖα Ρο Ώαιο γοχ]ἑαΐθ
αχραπιοηία ρτοὐ]ενιπὸ. Οοὐοχοφτῖα ἀῑδοῖρα]ί ἑδβθίπιοηίο πος ἀπάῖρθπητΙβ, ᾳὶ
πηαβρ]ς{γ] γοος 98/45 οτιάίηαν δαρέίσαίε ἵπ ποππίπε ραζτῖς οί ΠΠ εί δρὺγτέης φαλοἰἰ»

19ΑΝΟΥ Α, | 919

ι ω ω ω - ω
18 Ταῦτα ἕργαφα ὑμῖν, ἵνα εἰδῆτε ὅτι ζωὴν ἔχετε αἰώνιον, τοῖς
Ι4 πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ 9εοῦ. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ
Α ,. α β λ 3 ῤ 9 / / α-
παῤῥησία ήν ἔχομεν προς αύτον, Οτι ἔαν τι αἰτῶμεθα κατὰ τὸ
«16 θέλημα αὐτοῦ, ἀκούει ἡμῶν. Καὶ ἂν οἴδαμεν ὅτι ἀκούει ἡμῶν
σι Ἡ 9 ΄ / χό 9) λ / 5. 2 9
ο αν αἰτωμεθα., οἴδαμεν Οτι ἔχομεν τα αἰτήματα ἆ ἠτήκαμεν ἀπ
» . ωϱ- 9 ! ,
16 αὐτοῦ. ἘἜάν τις ἴδῃ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν
μὴ πρὸς θάνατον, αὐτήσει, καὶ δώσει αὐτῷ ξωὴν, τοῖς ἁμαρτά-
νουσι μὴ πρὸς Δάνατον ᾿ ἔότυν ἁμαρτία πρὸς θάνατον οὐ περὶ
. ο] 3 6
17 ἐκείνής λέγω ἵνα ἐρωτήσῃ. ΠἼᾶσα αδικία ἁμαρτία ἐστὶν ' καὶ ἔδτιν
ϱ ) ο 6
18 ἁμαρτία οὐ πρὸς θάνατον. Οἴδαμεν ὅτι πᾶς ὁ γεγεννηµένος ἐκ
“ ο ς » ο]
τοῦ Φεοῦ, οὐχ ἁμαρτάνει ' ἆλλ᾽ ὃ γεννηθεὶς ἕκ τοῦ 9εοῦ, τηρεῖ
2 4 ς 4 3 ιά 3 ω ) α 9 ω
19 αὐτὸν, καὶ ὁ πονηρὸς οὐχ ἄπτεται αὐτοῦ. Οἴδαμεν ὅτι ἐκ τοῦ
20 θεοῦ ἐσμεν, καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἕν τῷ πονηρῷ κεῖται. Οἴδαμεν δὲ
”. » ς ,ϱΌ
ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει, καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γει-
νώσκωμεν τὸν ἀληθινὸν' καὶ ἐσμὲν ἐν τῷ ἀληθινῶ, ἐν τῷ υἱῷ
αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς 9εὸς καὶ ζωὴ αἰώ-

21 νιος. Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτὰ ἀπὸ τῶν εἰδώλων.

Ι9ΑΑΝΟΥ
Α.

ὃ20

ΤΦΑΝΟΣ
Ῥ.

ο « ο ' ω ν
Ο πρεσβύτερος ἐκλεκτῇ κυρία. καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς, οὓς ἐγὼ
ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ, καὶ οὐκ ἐνὼ μόνος, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐγνω-
3 κα
κότες τὴν ἀλήθειαν. «4ιὰ τὴν ἀλήθειαν τὴν µένουσαν ἐν ἡμῖν

καὶ μεθ ἡμῶν ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα. "Ἔσται μεθ’ ἡμῶν χάρις,

1

ἔλεος, εἰρήνήη παρὰ θεοῦ πατρὸς, καὶ παρὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ

υἱοῦ τοῦ πατρὸς, ἐν ἀληθείαᾳ καὶ ἀγάπῃ.
᾿Εχάρην Λείαν Ἐδτι εὕρηκα ἕκ τῶν τέκνων σου περιπατοῦν-
τας ἐν ἀληθεία, καθως ἐντολὴν ἐλώβομεν παρὰ πατρός. Καὶ
νὰ 9 ν , 3 ς 9 Δ ’ 4 2 8
νυν ἔρωτωῶ σε, κυρία, οὐχ ὣς ἔντολην γραφῶν σοι παινήν, άλλα
ἣν εἴχομεν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους. ἸΚΚαὶ αὕτη ἐσ-
τὶν ἡ ἀγάπη, ἵνα περιπατῶμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ. αὕτη
ς 5 . ᾗ Ν 3 / » 5 2 » [ο ε) .]
ἡ ἐντολή ἐστιν, καθὼς ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἐν αὐτῇ πε-
ριπατῇτε. Ὅτι πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰ τὸν κόσμον, οὗ
μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ' οὗτός ἐστιν
ὁ πΛάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. Βλέπετε ἑαυτοὺς, ἵνα μὴ ἀπολέ-
σητε ἃ εἰργασάμεθα, ἆλλὰ μισθὸν πλήρη ἀπολάβητε. «Πᾶς
ὁ προάγων., καὶ μὴ µένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ, 9εὸν οὐκ
ἔχει ὁ µένων ἐν τῇ διδαχῇ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν
ἔχει. ΕΒἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς., καὶ ταύτην τὴν διδαχἠν οὐ
’ 4 ΄ 2.4 , , 2 4 /
φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἷς οὗκίαν;, καὶ χαύρειν αὐτῷ μὴ Λὲ-
γετε. Ὁ λέγων γὰρ αὐτῷ χαίρειν, κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ
τοῖς πονηροῖς.

Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν, οὐκ ἐβουλήθην διὰ χάρτου καὶ
µέλανος' ἀλλὰ ἑἐλπίξω γενέσθαι πρὸς ὑμᾶς, καὶ στόμα πρὸς
στόµα λαλῆσαι, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν πεπΛληρωμένη ᾖ. ᾿σπάξε-
ταί σε τὰ τέκνα τῇς ἀδελφῆς σου τῆς ἐκλεκτῆς.

19ΑΝΟΤ
Β.

ὢ οὉ

12

19

921

ΤΟΑΝΟΥ
1.

μ-

ε / ᾳ ν΄ 3 ὢ. ο δν 3 ν 3 3 ,
ο πρεσβυτερος Γαΐῳ τῷ ἀγαπητῷ, ὁν ἐγω ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ.

9 ᾽4γαπητὲ, περὶ πάντων εὖχομαί σε εὐοδοῦσθαι καὶ ὑγιαίνειν,

6 καθὼς εὐοδοῦταί σου ἡ ψυχή. Ἐχάρην γὰρ ΛείανἩ ἐρχομένων ᾱ- Ἰζων.
δε]φῶν, καὶ μαρτυρούντων Ἑ σου τῇ ἀληθείᾳ, καθὼς σὺ ἐν ἆλη- πμοιάσκα

4 Θεία περιπατεῖς. Μειξοτέραν τούτων οὖν ἔχων χάριν Ἡ, ἵνα ᾱ- ορού

ὅ κούωῶ τὰ ἐμἀτέκνα ἐν τῇ ἀληθεία περιπατοῦντα. 4γαπητὲ, πιστὸν ..

[ο]

ποιεῖς ὃ ἐὰν ἐργάσῃ εἰς τοὺς ἀδελφούὺς καὶ τοῦτοξ ξένους. Οἳ ἔμαρ- «ια οοᾶ,
, , "2 / 3 ιά 2 / . 64 ο /
τυρήησαν σου τῇ άγαπῃ ἔνωπιον ἔκκλησίας᾽ οὐς καλῶς ποιήσεις
/ λω ν ν 5 λ Δ πα. ..” ἉΤια εο(, 6ἱηο
7 προπέµψφας ἀξίως τοῦ θεοῦ. Ὑπὲρ γαρ τοῦ ὀνοματοςΧ ἐξηλθδαν Ἐ, αὐτοῦ,
, . « ω νι κ Τα οοἆ.
8 μηδὲν Λαμβάνοντες ἀπὸ τῶν ἐθνικῶν. ἨἩμεῖς οὖν ὀφείλομεν ὑπο-
, λ ; σα, Ν ΄ . ο. 3 ι
λαμβάνει» τους τοιοντους, ἵνα συνεργοὺ γεινῶμεθα τῇ ἀληθείᾳ.
”. ΄ ο .. ολ 1125, ; ο 5.
9 Εγραφας τι τῇ ἐκκλησίᾳ᾽ ἀλλ ὁ Φιλοπρώωτευνῶν ἀὐτῶν «4ιο-
5 ὁ . /
10 τρεφἠς οὖκ ἐπιδέχεται ἡμᾶς. «ιὰ τοῦτο, ἐὰν ἔλθω, ὑπομνήσω
αὐτοῦ τὰ ἔργα ἃ ποιεῖ, Λόγοις πονηροῖς φΛλυαρῶν ἡμᾶς. καὶ μὴ
2 / » 3 { ή 2» ολ ε) [ λ 2 1
ἀρκούμενος ἐπὺ τούτοιθ, ουτε αύτος ἐπιδέχεται τους ἀδελφοὺς,
καὶ τοὺς βουλομένους κωλύει, καὶ ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἐκβάλλει.
. ν 3 ν 2 Τη,
11 ᾽αγαπητὲ, μἠ μειμοῦ3 τὸ κακὀν, ἀλλὰ τὸ ἀγαθὸν. ὁ ἀγαθοποιῶν, μιμοῦ,
ῃ ω ν΄ ο}: .. ο 5 Ν , ,
19 ἐκτου Όεου εστιν’ ὁ κακοποιῶων ουχ ἑῶρακεντον ὃεον. {ημητρίῳ
4
μεμαρτύρηται ὑπὸ πάντων, καὶ ὑπ αὐτῆς τῆς ἀληθ.είας' καὶ ἡμεῖς
. ο” 4 5 [κά 5 , ς - 3 ’ ρ]
δὲ μαρτυροῦμεν, καὶ οἶδας Ότι ἡ μαρτυρία ἡμῶν ἀληθής ἐστιν.
19 Πολλὰ εἶχον γράψαι σου, ἆλλ᾽ οὐ θέλω διὰ µέλανος καὶ καλάμου
π , 2 , ν δω / θα, Ν / 1 / απ 0οἆ.
14 σοὶ γράφειν. Ἐλπίξω δὲ εύθεως ἰδεῖν”, καὶ στὀµα πρὸς στόμα «δεν,
16 λαλήσοµεν. Εἰρήνη σοι" ἀσπάξονταί σε οἳ φίλοι" ἀσπάξου τοὺς
φίλους κατ ὄνομα.

194 ΑΝΟΤΥ
δ.

3 Πα οο,

992

10 ΎΥΔ ΑΔ.

᾿]ούδας Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ἀδελφὸς δὲ Ἰακῶώβον, τοῖς ἐν θεῷ !

πατρὶ ἠγαπημένοις, καὶ Ἰησοῦ Χριστῶτετηρημένοις κλητοῖς. Ἔλεος 2

ὑμῖν καὶ εἰρήνη καὶ ἀγαάπη πληθυνθείη. ᾽άγαπητοὶ, πᾶσαν σπου- ὃ

δἠν ποιούµενος γράφειν ὑμῖν περὶ τῆς κοινῆς ἡμῶν σωτηρίας,

ἀνάγκην ἔσχον γράφαι ὑμῖν, παρακαλῶν ἐπαγωνίξεσθαι τῇ ἅπαξ

ποραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει. Παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρω- 4

ποι οἳ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ
δεοῦ ἡμῶν χάριταΆ. µετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν, καὶ τὸν µόνον
δεσπότην καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι. Ὑπομνῆ-
σαι δὲ ὑμᾶς βούλομαι, εἰδότας ὑμᾶς ἅπαξ πάντα, ὅτι Ἰησοῦς λαὸν
ἐκ γῆς 4ὐγύπτου σῶώσας, τὸ δεύτερον τοὺς μὴ πιστεύσαντας ἀπώ-
λεσεν. ᾽άγγέλους τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχὴν, ἀλλὰ

ἀπολιπόντας τὸ ἴδιον οὐκητήριον, εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας, δεσ-

μοῖς ἀῑδίοις ὑπὸ ξόφον τετήρηκεν. «ὃς Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα, καὶ Ἰ

ω] εν. 2 1 / 4 σα [ή α 9 ’
αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τρόπον τούτοις, ἐκπορνεύδασαι,
3 ν ΄ ο
καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας, πρόκεινται δεῖγμα πυρὸς
6’
αἰωνίου, δίκην ὑπέχουσαι. Ὁμοίως μέν τοι καὶ οὗτοι ἐνυπνιαξό-

µενοι, σάρκα μὲν µιαίνουσιν, κυριότητα δὲ ἀθετοῦσιν, δόξας δὲ

6

βλασφημοῦσιν. Ὅ τε Μειχαὴλχ ὁ ἀρχάγγελος τότε τῷ διαβόλῳ 9

διακρεινόμενος διελέγετο περὶ τοῦ ΙΜωύσέως σώματας, οὖν ἐτόλ-
µησεν κρίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφηµίας. ἀλλὰ εἶπεν ἐπιτειμήσαι
σοι κύριο. Οὗτοι δὲ ὅσα μὲν οὐκ οἴδασιν βλασφημοῦσιν ' ὅσα δὲ
φυσικῶς, ὧς τὰ ἄλογα ξῶα, ἐπίότανται, ἐν τούτοις φθείρονται.
Οὐαὶ αὐτοῖς' ὅτι τῇ ὁδῶ τοῦ Κάῑν ἐπορεύθησαν, καὶ τῇ πλάνῃ
τοῦ Βαλαὰμ μισθοῦ ἐξεχύθησαν, καὶ τῇ ἀντιλογία τοῦ Κορὲ ἀπο-
λοντο.

Οὗτοί εἶσιν ἔν ταῖς ἀγάπαιρ ὑμῶν σπιλάδες, συνευωχούµε-

.. ιά σ 4 Ὀ . λ.. ” Ἡ 6 2 /
νου ἀφόβως ἑαυτοὺς ποιμαίνοντες' νεφξλαι ἄννδροι, ὑπὸ ἀνέμων

10

1

19

ΙΟΥΔΑ. 22ὸ

παραφερόµενοι, δένδρα φδινοπωρινὰ, ἄκαρπα, δὶς ἀποθανόντα,
18 ἐκριξωθέντα. Κύματα ἄγρια θαλάσσης, ἔπαφρίξοντα τὰς ἑαυτῶν
αἰσχύνας' ἀστέρὲς πλάνητες, οἷς ξόφος σκότους εἰς αἰῶνα τετήρη-
Ἱ4ται. ΠροεφήτευσενἨ δὲ καὶ τούτοις ἕβδομος ἀπὸ ᾿4δὰμ Ἐνωχ,
16 λέγων' ἰδοὺ, ᾖλθεν κύριος ἐν ἁγίαις µυριάσιν αὐτοῦ. Ποιῆσαι
:φρίσιν κατὰ πάντων, καὶ ἐλέγξαι πάντας τοὺς ἀσεβεῖς περὶ πάν-
των τῶν ἔργων ἀδεβείας αὐτῶν ὧν ἠσέβήησαν, καὶ περὶ πάντων
16 τῶν σκληρῶν ὧν ἐλάλησαν κατ αὐτοῦ ἁμαρτωλοὶ ἀσεβεῖς. Οὗτοί
εἶσιν γογγυσταὶ, μεμφίμοιρον, κατὰ τὰς ἐπιθυμίας αὑτῶν πορευ-
όµενοι" καὶ τὸ στόµα αὐτῶν Λαλεῖ ὑπέρογκα, θαυμάξοντερ πρό-
σωπα, ὠφελείας χάριν.
17 "Ἡμεῖς δὲ, ἀγαπητοὶ, µνήσθητε τῶν ῥημάτων τῶν προειρή-
18 µένων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅτι
ἔλεγον ὑμῖν, ἐπ᾽ ἐδχάτου χρόνου ἔδονται ἐμπαΐκται, κατὰ τὰς
19 ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευύµενοι τῶν ἀσεβειῶν. Οὗτοί εἶσιν οἳ
20 ἀποδιορίξοντες, ψυχικοὶ, πνεῦμα μἡ ἔχοντες. Τμεῖς δὲ, ἀγαπητοὶ,
᾿ἐποικοδομοῦντες ἑαυτοὺς τῇ ἁγιωτάτῃ ὑμῶν πίστει, ἔν πνεύματι
2Ι ἁγίῳ προσευχόµενοι, ἑαυτοὺς ἐν ἀγάπῃ δεοῦ τηρήσωµεν 'Ά προσ-
δεχόµενοι τὸ ἔλεος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ζωὴν
29 αἰώνιον. Καὶ οὓς μὲν ἐλεᾶτεχ διακρεινοµένους, σώδετε, ἐκ πυρὸς
59 ἁρπάξοντερ.. Οὓς δὲ ἐλεᾶτε ἐν φόβω, μεισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς
94 σαρκὺς ἐσπιλωμένον χιτῶνα. Τῷ δὲ δυναμένῳ φυλάξαι ὑμᾶς ἆπ-
ταίστους, καὶ στῆσαι κατ ἐνώπιον τῆς δόξης αὐτοῦ ἀμώμους ἐν
26 ἀγαλλιάσει, µόνω 8εῷ σωτῆρι ἡμῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυ-
ρύου ἡμῶν δόξα μεγαλωσύνη κράτος καὶ ἐξουσία, πρὸ παντὸς τοῦ

αἰῶνος, καὶ νῦν, καὶ εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. ᾽άμήν.

10ΥΔΑ,

1η,

ἐπροφ.

Χ Τία οοἆι

ΧἩα οοἆ,

ΠΑΎΥΔΟΥ
ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΟΔΟΥ

Ἡ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ
ΠΙΣΤΟ ΔΗ.

ΚΠᾷΦ, Α.

/ Ρ. . ν ϱω οὰ ν 9 [ή /
σὰ 4 {αὔλος, δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κλητὸς ἀπόστολος, ἀφωρισμένορ 1

52. πι,
συμ.

9 / ως. Ὠ λ ν . 3 ν
εἰς εὐαγγέλιον ὃδεοῦ) 9 προεπηγγείλατο δια τῶν προφητῶν αὐτοῦ
ω ς ο. ω ο) 3 ν Μ
ἓν γραφαῖς ἁγίαις ' περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, τοῦ γενομένου ἐκ σπέρ-
ν» ς -- ϱ,

µατος «4αυεὶδ κατὰ σάρκα τοῦ ὁρισθέντος υἱοῦ Δεοῦ ἐν δυνάμει,

Δ ώ 6 κ ω ο

κατὰ πνεύμα ἁγιωσύνης, ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν Ἰ]ησοῦ Ἄριστοῦ

ω φ ο οἱ ς

τοῦ κυρίου ἡμῶν ' δι οὗ ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολὴν εἰς ὑπα-

4 ω β ω ω

κοὴν πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν, ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ,

ἐν οἷς ἐστε καὶ ὑμεῖς, κλητοὶ Τησοῦ Χριστοῦ. Πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν

ς / η ω - ο) ω ςσ ) 9. / δν ᾿ / 3 Δ

Ῥωμῃ. ἀγαπητοῖς 9εοῦ, κλητοῖς ἁγίοις' χάρις υμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

) 4 . ν » ν Ν 2 ν ο ᾿

Πρῶτον μὲν εὐχαριστῶ τῷ 9εῷ µου δια Ιησοῦ Χριστοῦ περὶ

πάντων ὑμῶν, ὅτι πίστις ὑμῶν καταγγέλλεται ἓν ὃλω το κὀσ-

υμών) Π πιστι υμών ματαγγ ὁ τν
µῳ. «Πάρτυς γάρ µου ἐστὶν ὁ Θεὸς, ᾧ λατρεύω ἐν τῷ πνεύ-
, 3 ων. 3 , - ορ ν ». ς ’ ,
µατί µου, ἓν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ υὐοῦ αὐτοῦ, ὧς ἀδιαλείπτως
µνείαν ὑμῶν ποιοῦµαι. Πάντοτε ἐπὶ τῶν προσευχῶν µου δεόµενος,

εἴπως ᾖδή ποτε εὐοδωθήσομαι ἐν τῷ ΔεΛήµατι τοῦ Φεαῦ, ἐλδεἵν

πρὸς ὑμᾶς. Ἐπιποθῶ γὰρ ἐδεῖν ὑμᾶς, ἵνά τι μεταδῶ χάρισμα

ὑμῖν πνευματικὀν. εἰς τὸ στηριχΏῆναι ὑμᾶς. Τοῦτο δέ ἐστιν, συν-
παρακληθῆναι Ά ἐν ὑμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως, ὑμῶντε καὶ
ἐμοῦ. Οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοὶ,. ὅτι πολλάκις προξ-

θέµην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο. ἵνά τινα

(1) Ιπ οοᾷἵσο ἠδη]ιις θέ ἠηπόπηπιοᾶο πρὸς Ῥωμαίους.

2
δὃ
4

10

11
19

ΠΡΟΣ Ῥ ΜΑΙΟΥΣ. 926

καρπὸν σχὠ καὶ ἐν ὑμῖν, καθὼς καὶ ἐν τοῖς Λοιποῖς ἔθνεσιν'
14 ἕλλησίν τε καὶ βαρβάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί.
16 Οὕτως τὸκατ ἐμὲ πρόθυµυν καὶ ὑμῖν τοῖς ἐν Ῥώμῃ εὐαγγελίσασ-
16θαι. Οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον' δύναµις γὰρ 9εοῦ
ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ τῷ πιστεύοντι, ἰουδαίῳ τε καὶ ἕλληνι.
17 Δικαιοσύνη γὰρ 9εοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ πίστεως εἰς
πίστιν καθὼς γέγραπται ' ὃ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ξήσεται.
18 ᾽Αποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἆ-
σέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τώντὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατ-
19 εχόντων. «4ιότι τὸ γνωστὸν τοῦ Δεοῦ, φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς'
20 ὃ Φεὸς γὰρ αὐτοῖς ἐφανέρωσεν. Τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτί-
σεως κόσμου, τοῖρ ποιήµασιν νοούμενα καθορᾶται, ἥτε ἀἴδιος αὐ-
τοῦ δύναµις καὶ Θειότης' εἰς τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήτους.
91 4ιότι γνόντες τὸν 9εὸν οὐχ ὡς 9εὸν ἐδόξασαν, ἢ εὐχαρίστησαν '
ἀλλὰ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖᾳ αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη
22 ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία. Φάσκοντες εἶναι σοφοὶ, ἐμωράνθησαν.
9) Καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου 9εοῦ ἐν ὁμοιώματι εὐκόνος
φθαρτοῦ ἀνθρώπου, καὶ πετεινῶν καὶ τετραπὀδών καὶ ἑρπετῶν.
24 4ιὸ παρέδωκεν αὐτοὺς ὃ δεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν
αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν, τοῦ ἄτειμάξεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν
2ὅ αὐτοῖς. Οἵ τινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ 9εοῦ ἐν τῷ ψεύ-
«δει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κατί-
90 σαντα, ὃς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας ' ἁμήν. «4ιὰ τοῦτο παρ-
έδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς πάθη ἀτειμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐ-
Ὁν 1 τῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῇσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν. Ὁμοί-
ως τε καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικἠν χρῆσιν τῆς θηλείας,
ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσε-
σιν τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαξόµενοι, καὶ τὴν ἀντιμισθίαν, ἦν
98 ἔδει, τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν αὐτοῖς ἀπολαμβάνοντες. Ἰαὶ καὂ-
ὣς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν 9 εὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν ἀὐ-
20 τοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα. Πεπλη-

-

-- / 2 , .... ἳ
Ἠδέδ ρωμένους πάσῃ ἀδικίαι, πονηρία, πλεονεξία, κακίᾳ” µεστου»
ο ο ο .. ' μμ... . . ..

/ 9260 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ,

, ἓ . ο
ον μα ..

1. Φθόνου, φόνου, ἔριδος, δόλου, κακοηθείας. Φιδυριστὰρ, καταλά- 8,

λους., θεοστυγεῖς, ὑβριστὰς, ὑπερηφάνους ΄ ἁλαξόνας, ἐφευρετὰρ .

κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεἴς. ᾿4σὐνέτους, ἀσυνδέτους, ἀστόργους, 818
ο , ορ]
ο ἀνελεήμονας. Οἵτινερ τὸ δικαίωµα τοῦ 8εοῦ ἐπιγεινώσκοντες. 8 ”
, μα.

ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντερ ἄξιοι θανάτου εἰσὶν, οὐ µόνον αὐτὰ

ποιοῦντες, ἀλλὰ καὶ συνευδοκοῦντες τοῖς πράσσουσιν.

Κ 8 Φ, Ἑ,

ΟΑΡ. Π, Α{ιὸ ἀναπολόγητος εἷ, ὦ ὤνθρωπε πᾶς ὃ κρείνων ἐν ᾧ γὰρ 1
αρείνεις τὸν ἕτερον, εαυτὸν κατακρείνεις' τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις
ὁ κρείνων. Οἴδαμεν δὲ ὅτι τὺ κρῖμα τοῦ 9εοῦ ἐστιν κατὰ ἀλήθειαν 2
ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας. «4ογίξῃ δὲ τοῦτοι ὦ ἄνθρωπε, ὁ ὃ
κρείνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας, καὶ ποιῶν αὐτὰ, ὅτι σὺ ἕκ-
φεύξῃ τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ; Ἡ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος αὐ- 4
τοῦ, καὶ τῆς ἀνοχῆς, καὶ τῆς µακροθυµίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν
ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ 9εοῦ εἰς µετάνοιάν σε ἄγει; Κατὰ δὲ τὴν σκλη- ὅ
ρότητά 6ου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν, ὃησαυρίξεις σεαυτῷ ὀργὴν
ἐν ἡμέρα ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως δικαιοκρισίας τοῦ θεοῦ. ὋὉς 6
ἀποδώσει ἑκάστω κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. Τοῖς μὲν καθ ὑπομονὴν Ἰ

Χ Ἠα σοᾶ, » , ο
τι. ἔργου ἀγαθοῦ, δόξαν καὶ τιμὴν Χ καὶ ἀφθαρσίαν ξητοῦσι, ξωὴν

κ 2, 1η.

ἔριθ. αἰώνιον. Τοῖς δὲ ἐξ ἐρειθείαςΆ, καὶ ἀπειθοῦσιν τῇ ἀληθείᾳ, πει- 8

θομένοις δὲ τῇ ἀδικία., ὀργὴ καὶ θυμός. Θλίψις καὶ στενοχωρία

9 4 ν 4 2 ’ ο , Ν ᾿

ἐπὶ πᾶσαν φυχὴν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαξοµένου τὸ κακὸν, ἴου-

δαίου τε πρῶτον καὶ ἕλληνος. 4όξα δὲ καὶ τειμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ 10

ν ὃὁ { | 2 κ: 2 ια μα λα 2

τῷ ἐργαξομένῳ τὸ ἀγαθον, ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ ἕλληνι. Οὐ 14

γάρ ἐδτιν προδωποληµψία παρᾶ τῷ 9εῶ.

Ρ Ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται καὶ 19
ὅσοι ἐν νόμῳ ἤμαρτον, διὰ νόµου κριθήσονται. Οὐ γὰρ οἳ ἆκροα- 18
ταὶ νόµου δίκαιοι παρὰ θεῷ, ἀλλ᾽ οὗ ποιηταὶ νόµου δικαιωθή-
σονται. Ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόµον ἔχοντα, φύσει τὰ τοῦ νό- 14
µου ποιῶσιν, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες, ἑαυτοῖς εἰδιν νόμος. Οἵτι- !

΄

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ, 807

“

νες ἐνδεύχνυνται τὸ ἔργον τοῦ νύµου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις

αὐτῶν, συνμαρτυρούσηςἨ αὐτῶν τῆς συνειδήσεως, καὶ μεταξὺ.

Π.

Ἐά πι,
συντμ.

16 ἀλλήλων τῶν Λογισμῶν κατηγορούντων, ἢ καὶ ἀπολογουμένων. Ἑν '

ος ο , ς ῃ λ ᾽ ν΄ 3 .- νι 9
τᾗ ἡμέρᾳ κρίνει ὁ 9εὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὸ εὖαγ-
17 ψέλιόν µου, διὰ Χριστοῦ Ἰησοῦ. Εἰ δὲ, σὺ ἰουδαῖος ἐπονομάξῃ,

, ω ω , λ
18 καὶ ἐπαναπαύῃ νόμῳ, καὶ καυχᾶσαι ἐν 9θεῷ. Καὶ γεινώσκεις τὸ

θέλημα, καὶ δοκιµάξεις τὰ διαφέροντα, κατηχούμενος ἐκ τοῦ νό- ---

19 µου. Πέποιθάςτε σεαυτὸν ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκό-

20 τει. Παιδευτὴν ἀφρόνῶων, διδάσκαλον νηπίων, ἔχοντα τὴν µόρφω-

5Ι σιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἔν τῷ νόµῳ. Ὁ οὖν διδάσκων
ἕτερον, δεαυτὸν οὐ διδάσκεις; ὃ πηρύσσων μὴ κλέπτειν, κλέπτεις:
2» Ὁ Λέγων μὴ μοιχεύειν, µοιχεύεις; ὃ βδελυσσόμενος τὰ εἴδωλα,
98 ἱεροσυλεῖς; Ὃς ἐν νόμῳ καυχᾶσαι, διὰ τῆς παραβάσεως τοῦ νό-
94 µου τὸν θεὸν ἀτειμάξεις; Τὸ γὰρ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δι᾽ ὑμᾶς βλασ-
»5 φημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσιν, καθὼς γέγραπται. Περιτομὴ μὲν γὰρ
ὠφελεῖ, ἐὰν νόµον πράσσῃο ' ἐὰν δὲ παραβάτης νόµου ᾖ8, ἡ περι-
96 τοµή σου ἀκροβυστία γέγονεν. Ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώ-
µατα τοῦ νόµου φυλάσσῃ, οὐχ ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ εἰς περιτο-
27 μὴν Λογισθήσεται; Καὶ κρίνει ἡ ἐκ φύσεως ἀκροβυστία τὸν νό-
μον τελοῦὺσά σε τὸν διὰ γράμματος καὶ περιτομῆς παραβάτην νό-
28µου; Οὐ γὰρ ὃ ἐν τῷ φανερῷ ἰουδαῖος ἐστὶν' οὐδὲ ἡ ἐν τῷ φα-
29 νερῷ, ἔν σαρκὶ, περιτομή. ἀλλ ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ ἰουδαῖος, καὶ
περιτομὴ καρδίας, ἐν πνεύματι, οὐ γράµµατι ' οὗ ὁ ἔπαινος οὐκ

ἓξ ἀνθρώπων, ἀλλὰ ἐκ τοῦ 9εοῦ.

ΚΕ Φ, Ἡ,

1 Τ{ οὖν τὸ περισσὸν τοῦ ἰουδαίου; ἢ τίς ἡ ὠφέλεια τῆς περι-
2τομῆς; Πολύ, κατὰ πάντα τρόπον. Πρῶτον μὲν, ὅτι ἐπιστεύ-
ὃ Θησαν τὰ Λόγια τοῦ Θεοῦ. Τί ψὰρ, εὖὐ ἠπίστηδάν τινες; μὴ ἡ
4 ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ Δεοῦ καταργήσει; Μὴ γένοιτο᾽

«γεινέσθω δὲ ὁ θεὸς ἀληθὴς, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης' καθάπερ

ΟΔΡ., ΠΠ.
Δ.᾿

Πι.

Ν9.Π.

{λ,

928 | ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ, -

ν ' ,
γέγραπται ὅπως ἂν δικαιωθῄῇς ἐν τοῖς Λόγοίς ου, καὶ νειλήσῃο

ἐν τῷ κρείνεσθαέ σε. Εἰ δὲ ᾗ ἀδιπία ἡμῶν 9εοῦ δικαιοσύνην συνίσ-

2» ὃν» ο ς ν 6 32 , κ 2 ᾿ 3
τήσιν, τί ἐροῦμεν; μὴ ἄδικος ὁ 9εὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργὴν; κατὰ
ἄνθρωπον λέγω. ΙΜἡ γένοιτο' ἐπεὶ πῶς κρείνειὸ 8εὸς τὸν κόσμον:

Δ ς 2.) ν ω 2 ν 2 ν / 2
Εύ γαρ η ἀλήθεια τοῦ 9εοῦ ἐν τῷ ἐμῷ ψεύσματι ἐπερίσσευσεν εὖς

Ν / 3 ν 2 Ν ς ς χ
την δόξαν αὐτοῦ, τί ἔτι κάγῶ ὥς ἁμαρτωλὸς κρείνοµαι; Καὶ μὴ

καθῶὼς βλασφημούμεθα, καθῶς φασίν τινες ἡμᾶς Λέγείν, ὅτι ποιή-

σωμεν τὰ κακὰ ἵνα ἔλδῃ τὰ ἀγαθὰ; ὧν τὸ κρῖμα ἔνδικόν ἐστιν.
Τί οὖν; προεχόµεθα; οὐ πάντως" προῃτιασάμεθα γὰρ ἰουδαίους
τε καὶ ἕλληνας πάντας ὑπὸ ἁμαρτίαν εἶναι. Καθὼς γέγραπται"
ὕτι οὐκ ἔστιν δίκαιος οὐδὲ εἷο. Οὖκ ἔστιν συνιῶν, οὐκ ἔστιν ξη-
τῶν τὸν Θεόν. Πάντες ἐξέκλειναν, ἅμα ἠχρειώθησαν ' οὐκ ἔστιν

» / [ο] δ / 3 η 6 / 3 ”
ποιῶν χρήστοτητα εως ἔνος. Ταφος ἄνεωγμενος ο λάρυγξ αὐτῶν'

5

ταῖς γλὠσσαις αὐτῶν ἐδολιούσαν' ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλῃ αὐ- ᾿

τῶν. 'ὼν τὸ στόµα αὐτῶν ἀρᾶς καὶ πικρίας γέµει. Οξεῖς οἳ πόδες
σον ὁ / Γν ’ Δ ,. ὁ ων ῳ 2
αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα. Σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐ-
ω ς ν
τῶν. Καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὖν ἔγνωσαν. Οὐκ ἔστιν φόβος 9εοῦ ᾱ-
: » μὴ ο ω . [) ᾳ
πέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. Οἴδαμεν δὲ ὅτε ὅσα ὁ νόμος Λέ-

ω 4 ω / Λ λ ο. ϐ) θ 6 / » 6 1δ
Ψει, τοῖς ἐν τῷ νοµω Λαλεῖ” ἵνα παν ὄτομα φραγῇ» και υποθικος

[ » 6 / ον ϱ ιά 9 . { η]
φένηται πᾶς ὁ κὀσμος τῷ 9εῶ. «4ιοτι ἐξ ἔργων νόµου οὐ δικαιω-

Θήσεται πᾶσα σὰρᾶ ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ γὰρ νόµου ἐπίγνωσις ἆ-
µαρτίας. ἡ .

Νυνὶ δὲ χωρὶς νόµου δικαιοσύνη 9εοῦ πεφανέρωται, µαρτυ-
ρουµένη ὑπὸ τοῦ νόµου καὶ τῶν προφητῶν. «4ικαιοσύνη δὲ Θεοῦ
διὰ πίστεως Χριστοῦ, εἰς πάντας τοὺς πιστεύοντας ' οὐ γάρ ἐστιν
διαστολή. Πάντες γὰρ ἥμαρτον, καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ
Θεοῦ. «4{ιἰαιούμενοι δῶρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι, διὰ τῆς ἀπολυτρώ-
σεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὃν προέθετο ὁ θεὸς εἱλαστήριονἩ
διὰ τῆς πίστεως ἕν τῷ ἑαυτοῦ αἵματι, εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιο-
σύνης αὐτοῦ, διὰ τὴν πάρεσιν τῶν προγεγονότων ἁμαρτημάτων,
Ἐν τῇ ἀνοχῇ τοῦ 9εοῦ, πρὸς τὴν ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ,

ν » Μ ιν στ 2 ν λ
ἐν τῷ νῦν καιρῶ ' εἰς τὸ εἶναι αὗτον δίκαιον, καὶ δικαιοῦντα τον

20

21

22

25

ρ4
25

ο6

ΠΡΟΣ ΡΟΜΑΙΟΥΣ. 999

97 ἐκ πίστεως Ἰησοῦ. Ποῦ οὖν ἡ καύχησις; ἐξεκλείσθη” διὰ ποίου 1.
98 νόµου; τῶν ἔργων; οὐχὶ' ἀλλὰ διὰ νόµου πίστεως. «4ογιξόμεθα
90 οὖν δικαιοῦσθαι πίστει ἄνθρωπον, χωρὶς ἔργων νόµου. Ἡ ἰου-
80 δαίων ὁ θεὸς µόνων; οὐχὶ καὶ ἐθνῶν: ναὶ καὶ ἐθνῶν. Εἰπερ εἷς
ὁ θεὺς, ὃς δικαιώσει περιτομὴν ἐκ πίστεως καὶ ἀκροβυστίαν διὰ
δΙ τῆς πίστεως. ἸΜόμον οὖν καταργοῦμεν διὰ τῆς πίστεως; μὴ γένοι-

2 Δ
“το” ἀλλὰ νόµον ἱστάνομεν.

ΚΕΦ. Δ.

06ΑΡ.,ΙΝ.

Τί οὖν ἐροῦμεν 4βραὰμ τὸν προπάτορα ἡμῶν κατὰ σάρκα; Εἰ π

1ὐ --

γὰρ 4βραὰμ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἔχει καύχήμα, ἀλλ οὐ πρὸς
8 Δεόν. Τί γὰρ ἡ γραφὴ Λέγει; ἐπίστευσεν δὲ 4βραὰμ τῶ 9εῶ,
4 καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. Τῷ δὲ ἐργαξομένῳ, ὁ μισθὸς

σι

οὐ λογίζεται κατὰ χάριν, ἀλλὰ κατὰ ὀφείλημα. Τῷ δὲ μὴ ἐρ-
γαξομένῳ, πιστεύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ, Λογίξε-
6 ται ἢ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην. Καθάπερ καὶ «4{αυεὶδ Λέ-

γει τὸν μακαρισμὸν τοῦ ἀνθρώπου, ο] ὁ Φεὸς Λλογίξεται δικαιο-
π σύνην χωρὶς ἔργων. ἸΜακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἲ ἀνομίαι, καὶ ὧν
8 ἐπεκαλύφθησαν αἲ ἁμαρτίαι. Μακάριος ἀνὴρ οὗ οὐ μὴ Λογίση-
9 ται κύριος ἁμαρτίαν. Ὁ μακαρισμὸς οὖν οὗτος, ἐπὶ τὴν πὲ-

ριτομὴν, ἢ καὶ ἐπὶ τὴν ἀκροβυστίαν; λέγομεν γὰρ' ἐλογίσθη
10 τῷ 4βραὰμ ἡ πίστιρ εἰς δικαιοσύνην. Πῶς οὖν ἐλογίσθη: ἐν πε-
ριτομῇ ὄντι, ἢ ἐν ἀκροβυστία: οὐκ ἐν περιτοµῇ, ἀλλ ἓν ἆκρο-

Χ 11η,

σφαγεῖδα.
/ » , ω 9 ω 32 9 λ Ὁ 9
συνης τής πίστεως της εν τή ἀκροβυστία είς το είναι αντον πα-

1 βυστία. «Καὶ σημεῖον ἔλαβεν περιτομῆς, σφραγῖδαἉἈ τῆς δικαιο-

τέρα πάντων τῶν πιστευόντων δι ἀκροβυστίας, εἰς τὸ λογισθῆ-

3 μ Δ / 4 , ” ω 2

12 ναι αὐτοῖς τὴν δικαισύνην. Καὶ πατέρα περιτομῆς, τοῖς οὖκ
ἐκ περιτομῆς µόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖς στοιχοῦσιν τοῖς ἴχνεσιν τῆς
18 ἐν ἀκροβυστίᾳ πίστεως τοῦ πατρὸς ἡμῶν 4βραάμ. Οὐ γὰρ
διᾶ νόµου ἡ ἐπαγγελία τῷ 4βραὰμ, ἢ τῷ σπέρµατι αὐτοῦ,

λ / 2. ο} 3 / 3 λ λ / ,
το κληρονόμον αύτον εἶναι κοσμου, αλλᾶ δια δικαιοσύνης πίσ-

1.

ΟΔΡ. Υ.

κ 2, Πῃ.

ἔχομεν.

860 ΠΡΟΣ ῬΟΜΑΙΟΥΣ,

Ν ς

τεῶς. Εὖ γὰρ οἱ ἔκ νόµου, κληρονόμοι, κεκένωται ἢ πίδτις, καὶ
/ 6 3 , ς Δ , 9 Ν , . 5
κατηρ}ηται η ἐπαγγελία. Ὁ γαρ νόμος ὀργήν πατεργάξεται᾽ οὗ
2 η 3 - ψ
δὲ οὐκ ἔστιν νόμος, οὐδὲ παράβασις. «4ιὰ τοῦτο ἐκ πίστεως, ἵνα

Δ [ή Ν ο / Δ 4 , ν ϕ
κατα χάριν, εἰς τὸ εἶναι βεβαίαν την ἐπαγγελίαν παντὶ τῷ σπέρ-
ματι, οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόµου µόνον, ἀλλὰ καὶ τῷ ἐκ πίστεως 4βραὰμ,

ο 2 Δ / α ω Δ / . ο ῃ
ὃς ἐδτιν πατὴρ πάντων ἡμῶν. Καθῶς γέγραπται ὅτι πατέρα
ν ν χ , -.--
πολλῶν ἐθνῶν τεθεικἁ σε᾽ κατέναντι οὗ ἐπίστευσεν, θεοῦ τοῦ
ξωοποιοῦντος τοὺς κεκροὺς, καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὣς ὄντα.
Ὃς παρ ἐλπίδα ἐπ᾽ ἐλπίδα ἐπίστευσεν, εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸν πα-
τέρα πολλῶν ἐθνῶν, κατὰ τὸ εἰρημένον ' οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα
σου. Καὶ μὴ ἀσθενήσας τῇ πίστει, κατενόήσεν τὸ ἑαυτοῦ σώμα
νενεκρωμένον, ἑκατονταετής που ὑπαάρχων, καὶ τὴν νέκρῶσιν τῆς

μήτρας Σάῤῥας, Εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ δεοῦ οὐ διεκρίθη τῇ

ἀπιστίᾳ, ἀλλὰ ἐνεδυναμώθη τῇ πίστει, δοὺς δόξαν τῷ 8εῶ. Καὶ

πλΛηροφορηθ εἰς, ὅτι ὃ ἐπήγγελται, δυνατός ἐδτιν καὶ ποιῆσαι. «4ιὸ
ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. Οὖὐκ ἐγράφη δὲ δι αὐτὸν µόνον,
ὅτι ἐλογίσθη αὐτῷ. ᾽άλλὰ καὶ δι ἡμᾶς, οἷς μέλλει λογίξεσθαι, τοῖς
πιστεύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα Ἰησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν.
Ὃς παρεδόθη διὰ τὰ παραπτώματα ἡμῶν, καὶ ἠγέρθη διὰ τὴν

, ς ο
δικαίῶσιν ἡμῶν. .

ΚΕΦ. Μ.

«Πικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως, εἰρήνην ἔχωμεν Ἑ πρὸς τὸν Φεὺν
διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. «4ι’ οὗ καὶ τὴν προσαγῶ-
γὴν ἐσχήκαμεν εἰς τὴν χάριν ταύτην, ἐν ᾗ ἐστήχαμεν, καὶ καυ-
χώμεθα ἐπ᾽ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Οὐ µόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ

καυχώμενοι ἐν ταῖς θλίψεσιν᾽ εἰδότες ὅτι ἡ θΛίψις ὑπομονὴν

14
16
16

17

29
24

26

κατεργάξεται. Ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμὴν' ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα. Ἡ :

δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Φεοῦ ἐκκέχυται ἐν

ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. Εΐ

6 ω ”, / Ε] -
«γε Ἀριστὸς ὕντων ἡμῶν ἀσθενῶν ἔτι, κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν

6

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ, 981

Τ ἀπέθανεν. Μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τίς ἀποθανεῖται' ὑπὲρ γὰρ
8 τοῦ ἀγαθοῦ τάχά τις καὶ τομᾷ ἀποθανεῖν. «Συνίστησιν δὲ τὴν
ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χρισ-
9 τὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανεν. Πολλῷ οὖν μᾶλλον, δικαιωθέντες νῦν
10 ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ, σωθησόµεθα δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. Εἰ
γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ, πολΛῶ μᾶλλον κπαταλλαγέντερ σωθησόμεθα ἐν τῇ ξωῇ
11 αὐτοῦ. Οὐ µόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ καυχώµενοι ἐν τῷ 8εῷ διὰ τοῦ
᾿ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, δι οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν.
12 ἄ4ιὰ τοῦτο ὥσπερ δι ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν
Ὅ. κόσμον εὐσῆλδεν, καὶ διὼ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος ' καὶ οὕτως
ες πάντας ἀνθδρώπους ὁ Θάνατος διῆλθεν, ἐφ᾽ ᾧ πάντες ἥμαρ-
19τον. ᾿άχρι γὰρ νόµου ἁμαρτία ἦν ἕν κόδμω᾽ ἁμαρτία δὲ οὐκ
14 ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόµου. ᾽4λλὼ ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ
:''4δὰμ µέχρι Μωύσέως, καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐν τῷ
ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως ᾿4δὰμ. ὃς ἐστιν τύπος τοῦ μεέλ-
“16 .Άοντος. ἀλλ οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα, οὕτως τὸ χάρισμα εἰ
γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸρ παραπτώµατι οὗ πολλοὶ ἀπέθανον, πολλῷ μᾶλ-
Λον ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐἓν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώ-
16 που Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς ποΛλοὺς ἐπερίσσευσεν. «Καὶ οὐχ ὡς
δι᾽ ἑνὸς ἁμαρτήσαντος, τὸ δώρηµα ᾿ τὸ μὲν γὰρ κρῖμα ἐξ ἑνὸς εἰς
κατάκριµα τὸ δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δι-
17 καίωµα. Εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ Δάνατος ἐβασί-
λευσεν διᾶ τοῦ ἑνὸς, πολλῷ μᾶλλον οἳ τὴν περιδσείαν τῆς χά-
ριτος καὶ τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες, ἐν ξζωῇ βασιλεύσουσιν
18 διὰ τοῦ ἕνὸς Χριστοῦ Ἰησοῦ. "άρα οὖν ὧς δι᾽ ἑνὸς παραπτώµα-
τος, εἰς πάντας ἀνθρώπους, εἰς κατάκριµα” οὕτως καὶ δι ἕνὸς
19 δικαιώματος, εἰς πάντας ἀνθρῶπους, εἰς δικαίωσιν ζωῇφ. “Ὢσ-
περ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἕνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ πατεσ-
τάθήσαν οἱ ποΛΛοὶ, οὕτως καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι
90 κατασταθήσονται οἳ πολλοί. ἹΝόμος δὲ παρεισῆλθεν ἵνα πλεο-

’ λ ’ ο Π ᾿ / 9 ος , ς ,
ναση το παραπτῶωµα" ου δὲ ἐπλεόνασεν ή αμαρτία, υπερεπίζ-

ΟΔΡ. Υ],

Ἡπ

992 ΠΡΟΣ ῬΡΟΘΜΑΙΟΥΣ,

ϱ ” ο
σευσεν ἢ χάρις. Ἵνα ὥσπερ ἐβασίλευσεν ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θανά- 24
ιο] ς / ’ 9 οι
τῷ, οὕτῶς καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιοσύνης εἰς ζωὴν αἰώ--

νιον, διᾶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν.

1 ὢΦ. 6.

6 ιά

Τί οὖν ἐροῦμεν; ἐπιμένωμεν τῇ ἁμαρτία, ἵνα ἢ χάρις πλεο- 1
νάσῃ: «Μὴ γένοιτο᾿ οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτία, πῶς ἔτι ζή- 3
σοµεν ἕν αὐτῇ: ᾿Π ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν, ὃ
εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν: «Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ 4
τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον ᾿ ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ
νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρὸς, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι
ζωῆς περιπατήσωµεν. Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναµεν τῷ ὁμοιώμα- δ
τι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεδα. «Καὶ 6
τοῦτο γεινώσκοντες, ὅτι ὃ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώ-
Θη, ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν
ἡμᾶς τῇ ἁμαρτία. Ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἅμαρ- Ἰ
τίας. Εὖὐ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύοµεν ὅτι καὶ συνξή- 8
σομενΆ αὐτῷ. Εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, οὐκέτι 9
ἀποθνήσκει' Θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. Ὁ γὰρ ἀπέθανεν, 10
τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀπέθανεν ἐφάπαξ' ὃ δὲ ζῇ, ξῇ τῷ 9εῷ. Οὕτως καὶ 1
ὑμεῖς Ίογίζεσθαι, ἑαυτοὺς εἶναι νεκροὺς μὲν τῇ ἁμαρτία, ζῶντας
δὲ τῷ θεῷ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

Μἡ οὖν βασιλευέτω ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν σώματι, 15
εἰς τὸ ὑπακούειν ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ. ΠΜή δὲ παριστάνετε 18
τὰ µέλή ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ ἀλλὰ παραστήσατε ἔαυ-
τοὺς τῷ Θεῷ ὡσεὶ ἐκ νεκρῶν ξῶντας, καὶ μέλη ἡμῶν ὅπλα δικαιοσύ-
νης τῷ 9εῷ. Αμαρτία γὰρ ὑμῶν οὐ κυριεύσει οὐ γάρ ἐστε ὑπὸ νό- 14
µου, ἀλλὰ ὑπὸ χάριν. Τί οὖν; ἁμαρτήσωμεν, ὅτι οὖκ ἐσμὲν ὑπὸ 15

νόµο», ἀλλὰ ὑπὸ χάριν; μὴ γένοιτο. Οὐκ οἴδατε ὅτι ὢ παρισ- 16

-

ς λ υ] ς /
τάνετε ἑαυτοὺς δούλοις εἰς ὑπακοῆν, δοῦλοι ἐστὲ ὢ ὑπακούετε,

ἤτοι ἁμαρτίας εὖς θάνατον, ἢ ὑπακοῆς εἰς δικαιοσύνην: Χάρις 17

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ, 838

δὲ τῷ 9εῶ, ὅτι ἦτε δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, ὑπηκούσατε δὲ ἔκ παρ-
18 δίας εἰς ὃν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς. Ἐλευδερωθέντες δὲ ἀπὸ
19 τῆς ἁμαρτίας, ἐδουλώδητε τῇ δικαιοσύνῃ.᾿ἀνθρώπινον λέγω, διὰ
τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέ-
Λη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ, οὕτως νῶν παφρα-
90 στήσατε τὰ µέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ διπαιοσύνῃ εἰς ἁγιαδμόν. Ὅτε
21 γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. Ῥένα
οὖν καρπὸν εἴχετε τότε, ἐφ᾽ οἷς νὺν ἐπαισχύνεσθε; τὸ μὲν γὰρ
29 τέλος ἐπείνων, θάνατος. Νυνὶχ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἆμαρ-
τίαρ, δουλ]ωθέντες δὲ τῷ δεῷ, ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἅγια
2 -μὸν ' τὸ δὲ τέλος, ξωὴν αἰώνιον. Τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας,
Θάνατος. τὸ δὲ χάρισμα τοῦ 9εοῦ, ζωή αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ιησοῦ

ν , ς -
τῷ κπυρίῳ ἡμῶν.

κτὸῶ,. 7.

Ἀ , ώ
! Η ἀγνοεῖτε, ἀδελφοὶ , γεινώσκουσιν γὰρ νόµον λαλῶ, ὅτι ὃ νό-
9 µος κυριεύει τοῦ ἀνθρώπου ἐφ᾽ ὅσον χρόνον ξῇ; Ἡ γὰρ ὕπανδρος

4 »ον 2 πἹ / / ο Σλ ν 2 , ς δι /
γυνήτῷ ξῶντι ἀνδρὶ δέδεται νὀμῳ' ἐαν δὲ ἀποθανγ ὁ ἀνηρ, κατήρ-

2. ολ - ; ω΄ 2 / 5’ ω ω 3 4
ὃ γήται ἄπο τοῦ νόµου τοῦ ἀνδρός. 4ρα οὖν ξῶντος τοῦ ἄλμδρος µοι-

ϱ
χαλὶς χρηματίσει, ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ" ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ
2 4 3 ὸ » 4 2 Ν ον / » λ ον 3 4
ἀνὴρ, ἐλευθέρα ἐστὶν ἀπὸ τοῦ νόµου, τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν µοιχα-
2
4 Λίδα, γενομένην ἀνδρὶ ἑτέρῳ. «δστε, ἀδελφού µου, καὶ ὑμεῖς
ἐθανατώθητετῷ νόμῳ διὰτοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ εἰςτὸ γενέσ-
ς » ο 4 ω 3 ω 2 ’ ) 4
θαι υμᾶς ἑτέρῳ τῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθέντι, ἵνα καρποφορήσωμεν
6 τῷ θεῶ. Ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκὶ, τὰ παθή τῶν ἆ ῦ
ὦ 9εῷ. γὰρ ἦμ ᾖ σαρκὶ, τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν
λ Δ ανά ω - ών
τὰ διὰ τοῦ νόµου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς µέλεσιν ἡμῶν, εἰς τὸ καρπο-
μη ω , «
ϐ φορῆσαι τῷ δανάτῳ. Νυνὶ δὲ κατηργήθηµεν ἀπὸ τοῦ νόµου. ἄπο-
' :
Ῥανόντες ἐν ὢ κατειχόμεθα΄ ὥστε δουλεύειν ἐν καινότητι πνεύ-
3 .
µατος. καὶ οὐ παλαιότήτι γράμματος.
5 ο ς ϱ
7 Τί οὖν ἐροῦμεν;: ὁ νόμος ἁμαρτία; μὴ γένοιτο) ἀλλὰ τὴν

ϱ , 2 π 9 λ ᾽ , ͵ / η 3 , 9
αµαρτίαν οὐκ ἔγνωῶν εὖ µη δια νόμου τήν τὲ γαρ ἐπιθυμίαν οὖν

ΥΊ.

Μ 1. ο
φυνεί.

δ- Θἱο οἱ Ίπ[4.

6ΑΡ. νΙ!,
Θ

ΤΗ.

Ν 2. Ώῃ,
μισῶ.

994 ΤΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ,

” λ 9 ’ ,
ᾖδειν, εἶ µῆ ὁ νόμος ἔλεγεν ' οὐκ ἐπιθδυμήσειο. ᾽ἀφορμὴν δὲ Λα- 8
ο ς 5 4 » ο »
ῥοῦσα ή ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς, κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν
. λ / ο ς 1/
ἐπιθυμίαν ' χωρὶς γὰρ νόµου ἁμαρτία νεκρα. Ἔγω δὲ ἔξην χωρὶς 9
νόµου ποτὸ' ἐλθούσης δὲ τῆς ἐντολῆς, ἡ ἁμαρτία ἀνέξησεν. Ἐγὼ 10
- ς .
δὲ ἀπέθανον ᾿ καὶ ευρέθη µοι ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωὴν, αὕτη εἰς θά-
ς Δ ς , 9 ” ον »
νατον. Ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν Λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς, ἑξη- 11
πάτησέν µε, καὶ δι᾽ αὐτῆς ἀπέκτεινεν. «τε ὁ μὲν νόμος ἅγιος, 1ὸ
. , 3
καὶ η ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή. Τὸ οὖν ἀγαθὸν, ἐμοὶ 18
Σ. / ῥ / ο 32 Σς 0 ο ω ϐ ,
ἐγένετο Θάνατος; μὴ γένοιτο΄ ἀλλ ἡ ἁμαρτία ' ἵνα φανῇ ἁμαρτία
Δ » 3 » ΄
διὰ τοῦ ἀγαθοῦ µου κατεργαξοµένη θάνατον, ἵνα γένηται καθ
ς ζ , 9 ω ,
ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς. Οἴδαμεν γὰρ 14
πο -- ο δν ολ / ο
Ότι ὁ νομος πνευµατικος ἐστιν ἐγῶ δὲ σαρκινὸς εὖὐμι, πεπραμέ- 15
ο ν΄ ς , εν 4 , 9 , 1
νος υπο την ἁμαρτίαν. Ὁ γὰρ κατεργαξοµαι, οὐ γεινῶσκω᾽ οὐ 15
γὰρ ὃ Θέλω, τοῦτο πράσσω, ἀλλ’ ὃ μεισῶἉ, τοῦτο ποιῶ. Εὲ δὲ ὃ οὐ 10
Θέλω, τοῦτο ποιῶ, σύμφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλό. Νυνὶ δὲ οὐκέτι 11
ἐγὼ κατεργάξοµαι αὐτὸ, ἀλλὰ ἡ ἐνοικοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία. Οἶδα 18
γὰρ ὅτι οὖκ οὐκεῖ ἐν ἐμοὶ τουτέστιν ἐν τῇ δαρκί µου ἀγαθὸν ' τὸ
ο
γὰρ Δέλειν παράκειταί µοι, τὸ δὲ κατεργάξεσθαι τὸ καλὸν, οὔ.
Οὐ γὰρ ὃ θέλω, ποιῶ ἀγαθὸν ἀλλὰ ὃ οὐ θέλω κακὸν, τοῦτο 19
πράσσω. Εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω, τοῦτο ποιῶ, οὐπέτι ἐγὼ κατεργάξοµαι 20
αὐτὸ, ἀλλὰ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία. Βὐρίσκω ἄρα τὸν νόµον 21
» / δν ν 3 λ ϱ 9 Δ λ /
τῷ Θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν, ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται.
/ Δ ν. » ὴ κ 9 ” / 9
Φυνήδομαιγαρ τῷ νὀμω τοῦ νοῦςρ κατα τον ἔσω ἂνθρωπον. Βλέπω ο)
ὼ ῤ ὠ ν /
δὲ ἕτερον νόµον ἐν τοῖς μέλεσίν µου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ
ο » ” 6
τοῦ νοός µου, καὶ αἰχμαλωτίξζοντά µε ἐν τῷ νόµῳ τῆς ἁμαρτίας
ο” 2 ο / , 2 4 . αν ο
τῷ ντι ἐν τοῖς μελεσίν µου. Ταλαίπωφρος ἐγῶ ἄνθρωπος" τίς µερυ- 34
ω ω ώ τον 4
σεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ Θανάτου τούτου; Χάρις τῷ δεῷ διὰ 256
. - ω ω , 6 Μ΄. ο, 5 δ 34 9 ω ᾿ Μ.
Ἰησοῦ Ἀριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν ' ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῦ,

ω ν / ς
δουλεύω νόµῳ θεοῦ: τῇ δὲ σαρκὶ, νόµῳ ἁμαρτίας.

4

ν

ΠΡΩΣ ΕΟΜΑΙΟΥΣ. ο 99ο

ΚΕΦ. Ἡ.

| 9 ϱἰ - 9 ΄ ω.. 3 ν 27. ν΄. ϐ ν /
9 Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάκριµα τοῖς ἐν Ἀριστῷ Ἰησοῦ. Ὁ γαρ νο-0ΑΡ. ΥΗΠ1.
» Μ ” » ών 3
µος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἠλευδέρωσέν σε
2 ον ν / ν 6 .ρ Ν ώ / Δ λ 3 /
8 ἀπὸ τοῦ νόµου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. Τὸ γὰρ ἀδύνα-
ω / 9 5 3 , 4 ω λ ς λ Ν ς ν
τον τοῦ νόµου ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς δαρκὸς, ὁ 8εὸς τὸν ἑαυτοῦ
5
υἱὸν πέµφας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίαρ, καὶ περὶ ἅμαρ-
4 χ 5 , η) ω . ο λ] ’
4 τίαθ, κατεκχρεινὲ τήν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί. ἵνα τὸ δικαίῶμα
τοῦ νόµου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν,
ὅ ἀλλὰ κατὰ πνεύμα. Οἳ γὰρ κατὰ σάῤκα Όντες, τὰ τῆς σαρκὸς
6 Ισ . β δὲ 4 ο Δ ν ’ Τὸ ω ο
φρονοῦσιν ’ οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα, τὰ τοῦ πνεύματος. Τὸ γὰρ φρό
νήμα τῇς σαρκὸς, Δάνατος ' τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος, ξωὴ
π καὶ εἰρήνη. «4ιότι τὸ φρόνημα τῆς δαρκὸς, ἔχθρα εἰς 9εὸν' τῷ
8 γὰρ νόµω τοῦ θεοῦ οὐκ ὑποτάσσεται οὐδὲ γὰρ δώναται. Οἱ δὲ
.9 ἐν σαρκὶ ὄντες, 9εῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται. Ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὸὲ ἐν
2 Ὀ ν νά ω ο ο...
σαρκὶ, ἀλλὰ ἔν πνεύματι, εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οὐκεῖ ἐν ὑμῖν ’ εἰ
δω ν ) ω ”; νά
10 δέτις πνεῦμα Χριστοῦ οὖκ ἔχει, οὗτος οὐκ ἔδτιν αὐτοῦ. Εἰ δὲ
Ἄριστὸς ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν διὰ ἁμαρτίαν ' τὸ δὲ πνεῦ-
1 µα ξωή διὰ δικαιοσύνην. Εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος τὸν
Ἰησοῦν ἔκ νεκρών οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας Χριστὸν ἐν νεκρῶν,
/ ᾽ 4 λ / ς ν Ν Ν 9 ν 2 .,ω
ζώοποιῆσει καὶ τὰ Όνητα σώματα υμῶν, δια το ἐνοικοῦν αὐτοῦ
πνεῦμα ἐν ὑμῖν.
5’ 2 ο ν
19 “άρα οὖν, ἀδελφοὶ, ὀφειλέται ἐσμὲν οὐ τῇ σαρκὶ, τοῦ κα- 1
15 τὰ σάρκα ἕῇν. Εὺ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, µέλλετε ἀποθνήσκειν εὖ
4 δὲ πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος Φανατοῦτε, ξήσεσθε. Ὅσοι
16 γὰρ πνεύματι θεοῦ ἄγονται, οὗτοι υἱοί εἰσιν δεοῦ. Οὐὖ γὰρ ἐλά-
βετε πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλὰ ἐλάβετε πνεῦμα

16 υἱοθεσίας, ἓν ᾧ κράζοµεν, ἀββᾶ ὁ πατήρ. «ὐτὸ τὸ πνεῦμα συν-'

17 μαρτυρεῖΆ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα Θεοῦ. Εὺ δὲ τέκνα, "ἆνα
. ο .2. παν
καὶ κληρονόμοι ᾿ κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συνκληρονόμοιἩ δὲ Χριό- συγ.

- . ω ΑΔ. Τη,
τοῦ’ εἶπερ συνπάσχομενἩ, ἵνα καὶ .συνδυξασθῶμεν. συ,

960 ΠΡΟΣ Ρ(ΟΜΑΙΟΥΣ.

γι, «4ογίξομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήµατα τοῦ νῦν κπαιροῦ 18
πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς. Ἡ γὰρ ἀπο- 19
καραδοχία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκ-
δέχεται. Τῇ γὰρ µαταιότητι ᾗ ατίσις ὑπετάγη, οὐγ ἑκοῦσα, 20

κθςηι, 2 Ν Δ Δ ς / 2 .. , μα 4 [κά ς ,
αὐτή. ἄλλα δια τον υποταξαντα. Ἔπ ἐλπίδι, ὅτι καὶ αὕτη” ἡ κτίσις 21
ἐλευδερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰςτὴν ἐλευθερίαν
τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ θεοῦ. Οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτί- 2
» 2. [ην , ν ο

συ δις συνστενάξει” καὶ συνωδίνειἲ ἄχρι τοὺ νῦν. Οὐ µόνον δὲ, 28 -

ατπ. 2 ι 4 ) Δ 2 λ Μ ’ 2) 2 λ
συνωδεί- ἄλλα καὶ αὐτοὶ τήν ἀπαρχὴν τοῦ πνεύματος ἔχοντες, καὶ αὐτοὶ

"λες, ἐν αυτοῖς στενάξοµεν, υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρω-
σιν τοῦ σώματος ἡμῶν. Τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν ἐλπὶς δὲ βλε- 34
ποµένη, οὖν ἔστιν ἐλπὶς' ὃ γὰρ βλέπει τὶς, τί ἐλπίξει; Εἰ 25
δὲ ὃ οὐ βλέπομεν, ἐλπίξομεν, δὺ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα. «Φσαύ- 26
τως δὲ καὶ τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται τῇ ἀσθενείᾳ ἡμῶν τὸ
γὰρ τί προσφφξώμεθα καθὸ δεῖ, οὐκ οἴδαμεν, ἆλλ' αὐτὸ. τὸπνεῦμα
ὑπερεντυγχάνει στεναγμοῖς ἀλαλήτοιο. Ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρ- 21
δίας, οἶδεν τί τὸ φρόνηµα τοῦ πνεύματος. ὅτι κατὰ θεὸν ἔντυγ-
χάνει ὑπὲρ ἁγίων.
1Λ Οἴδαμεν δὲ ὄτιτοῖς ἀγαπῶσι τὸν 9εὺν, πάντα συνεργεῖ ὃ 9 εὸς 28
εἰς ἀγαθὸν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν. Ὅτι οὓς προέγνω, 29
καὶ προώρισεν συµµόρφους τῆς εὐκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἷ-
ναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς. Οὓς δὲ προῶὤρισεν, 50
τούτους καὶ ἐκάλεσεν" καὶ οὓς ἐκάλεσεν, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν'
οὓς δὲ ἐδικαίωσεν, τούτους καὶ ἐδόξασεν. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὺς δΙ
ταῦτα; εἰ ὁ Δεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ ἡμῶν; ὋὍς γε τοῦ ἰδίου δὲ
υἱοῦ οὖκ ἐφείδατο. ἀλλὰ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτὸν,
πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται: Τίς ἔγκα- 8δ
Λέσει κατὰ ἐκλεκτῶν θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν. Τίς ὁ κατακρείνῶν; 84
Χριστὸς ὃ ἀποθανὼν, μᾶλλον δὲ ἐγερθεὶς, ὃς καὶ ἔστιν ἓν δε-
ξιᾷ 9εοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ 86
ἉΠαοοὰ τῇς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ; θλείψις", ἢ στένοχω-

, 41 4 πι ϊ κ ο] / ο) , ο] , ι
: 1ο εοὰ. ρία» η διῶγμος. η λειμόςἘ, ή γυµνοτης, η κίνδυνος, ἡ µαχαι-

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ. 927

86 ρα; Καθὼς γέγραπται' ὅτι ἔνεκέν σου θανατούμεθα ὕλην τὴν

37 ἡμέραν' ἐλογίόθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. ᾽4λλ᾽ ἔν τούτοις πᾶ-

88 σιν ὑπερνεικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι
5 / / λ 3) 2) 2 2 4 ά 3 ἶ

οὔτε Θάνατος, οὔτε ξωὴ, οὔτε ἄγγελοι, οὔτε ἀρχαὶ, οὔτε ἐνεσ-

89 τῶτα, οὔτε μέλλοντα, οὔτε δυνάμεις. Οὔτε ὕψωμα, οὔτε βάθος,

οὔτέ τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης

ο ο ν ν ω ω ς »
τοῦ Θεοῦ, τῆς ἔν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίω ἡμῶν.

ΚΕ δ, .

μα

«λήθειαν Λέγω ἐν Χριστῶ, οὐ ψεύδομαι, συνμαρτυρούσης Ἐμοι

2 τῆς συνειδήσεώς µου ἐν πνεύματι ἁγίῳ. Ὅτι λύπη µοι ἐστὶν µε-

ϱ5

γάλη., καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδίᾳ µου. ΗἨὐχόμην γὰρ ἀνά-
θεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν µου τῶν
4 συγγενῶν µου κατὰ σάρκα. Οἵτινές εἰδιν ἰσραηλεται, ὧν ἡ υἱοθε-
σία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ διαθήκη καὶ ἡ νοµοθεσία καὶ ἤ λατρεία καὶ

6 αἳ ἐπαγγελίαι. «ὼν οἱ πατέρες, καὶ ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ
σάρκα, ὁ ὧν ἐπὶ πάντων 8εὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ἁμήν.

6 Οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὃ Λόγος τοῦ Δεοῦ' οὐ γὰρ
πάντες οἳ ἐξ Ἰσραὴλ, οὗτοι Ἱσραήλ. Οὐδ) ὅτι εἰδὶν δπέρµα
“Αβραὰμ., πάντες τέκνα ἀλλ᾽ ἐν Ἰσαὰκ κληθδήσηταί σοι σπέρ-

8 µα. ΤοὐτέστινἘ, οὐ τὰ τέκνα τῆς σαρκὸς, ταῦτα τέκνα τοῦ 9εοῦ᾿

ϱ ἀλλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας, Λογίξεται εἰς σπέρμα. Ἐπαγ-
γελίας γὰρ ὁ λόγος οὗτος" κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐλεύσομαι, καὶ

-40 ἔσται τῇ Σάῤῥα υἱόρ. Οὐ µόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ Ρεβέκκα, ἐξ ἑνὸς
11 κοίτην ἔχουσα Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸς ἡμῶν. Ι{ήπω γὰρ γεννηθέντων,
μὴ δὲ πραξάόντων τί ἀγαθὸν ἢ φαῦλον, ἵνα ἡ κατ ἐκλογὴν πρό-

12 θεσις τοῦ θεοῦ µένῃ, οὖκ ἐξ ἔργων, ἆλλ᾽ ἐν τοῦ κπαλοῦντος, ἐθ-
19 ῥήθη αὐτῇ' ὅτι ὁ µείξων δουλεύσει τῷ ἑλάσσονι. Καθάπερ γέ-
14 γραπται τὸν Ἰακῶβ ἠγάπησα, τὸν δὲ Ἡσαῦ ἐμείσησα. Τί οὖν
Ι6 ἐροῦμεν; μὴ ἀδικία παρὰ τῷ θεῶ; μὴ γένοιτο. Τῷ Μωσῇ3 γὰρ

ο ει .) ν
:3 λέγει ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οὐκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω. 4ρα
| 99

ΥΠ.

ΟΑΡ,ΙΧ.
δ 2. πι,
συμ.

15

κ Θαροῦ-
αλ τίαν
ολ

οτι.

κ δ,πι,
Ιήωσεὺ.

888 | ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ,

5 μ] ϱ ν ”ω .
κειεῖᾶ., οὺν οὗ τοῦ Δέλοντορ» οὐδὲ τοῦ τρέχοντος», ἀλλὰ τοῦ ἐλεῶντορ"
1ο απίἱσα

ἐεᾶτε. Θεοῦ, 4ΐγει γὰρ ἡ γῥαφὴ τῷ Φαραὼ' ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἑξή- 17
»

ο Ὁλν 4 α/ 2 ῃ ΄ αν ολ , , ντο
ῥλεοῦντος.}ἐιθᾷ 6ὲ,Οπωρ ἐνδείξωμαι ἐν σοὶτήν δύναμίύν µου, καὶ ὅπως διαγ-

γελῇ τὸ ὄνομά µου ἕν πώσῃ τῇ γῇ. άρα οὖν ὃν θέλει, ἐλεεῖ' ὃν 18
δὲ Θέλει, σκληρύνει. Ἐρεῖς µοι οὖν ' τί οὖν ἔτι µέμφεται; τῷ γὰρ 19
βουλήματι αὐτοῦ τίς ὀνθέστηκεν; τ9 ἄνθρωπε, μενοῦνγε σὺ τί 20
εἶ ὁ ἀνταποκρεινόμενος τῷ 9εῶ; μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πΛάσαν-
τι’ τί µε ἐποίησας οὕτως; Ἡ οὖκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ 21
πηΛοῦ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι, ὃ μὲν εἰςτειμὴν σκεῦος,

ὁ δὲ εἰς ἀτειμίαν; ΕΒὐ δὲ θέλων ὃ θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν, 23
καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ, ἤνεγκεν ἐν πολλῇ µακροθυμία
σκεύη ὀργῆς κατηρτισµένα εἰς ἀπώλειαν. Ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦ- 38
τον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἑλέους, ἃ προήτοίµασεν εἰς δό-
ἔαν. Οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς. οὐ µόνον ἐξ ἰουδαίων, ἀλλὰ καὶ 34
ἐξ ἐθνῶν. ὧὸς καὶ τῷ «Φσηὸ λέγει καλέσω τὸν οὐ Λαόν µου, 26
λαόν µου" καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην, ἠγαπημένην. Καὶ ἔσται, ἐν 26
τῷ τόπῳ οὗ ἐφῥήθη: οὐ λαό µου ὑμεῖς, ἐκεῖ κληθήσονται υζοὶ |
θεοῦ ζῶντος. Ἡσαΐας δὲ κράξει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραὴλ" ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθ- 21
μὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς Δαλάσσης, τὸ ὑπόλειμμα
σωθήσεται. 4όγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέµνων πονῄήσει ὁ κύριος 28
ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ καθὼς προείρηκεν Ἡσαϊας' εἰ μὴ κύριος σα- 39
βαῶθ' ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα. ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν, καὶ
ὡς Γόμοάῥα ἂν ὡὠμοιώθημεν.

Τί οὖν ἐροῦμεν; ὅτι ἔθνη τὰ μὴ διώκοντα δικαιοσύνην, κατ- δ0
έλαβεν δικαιοσύνην, δικαιοσύνην δὲ τὴν ἐκ πίστεως. Ἱσραὴλ δὲ δἱ
διώκων νόµον δικαιοσύνης , εἰς νόµον οὖκ ἔφθασεν. «4ιὰ τί; ὅτι 85
οὖκ ἐκ πίστεως, ἆλλ᾽ ὡς ἐξ ἔργων προσέκοψαν τῷ Λί9ῳ τοῦ
προσκόµµατος. Καθὼς γέγραπται ' ἰδοὺ, τίθηµι ἓν Σειὼν Λίθον 88
προσκύµµατος, καὶ πέτραν σκανδάλου καὶ πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾽

αὐτῷ, οὐ καταισχυνθήσεται.

ΠΡΟΣ ΡΙΟΜΑΙΟΥΣ. 599

ΚτΦ. 1.

!᾿Αδελφοὶ, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας, καὶ ἡ δέησις πρὸς
9 τὸν 9εὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν. Ἰήαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτιξῆλον
ὃ δεοῦ ἔχουσιν, ἆλλ᾽ οὐ κατ᾽ ἐπίγνωσιν. ᾽άγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ
Θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ
4 τοῦ Φεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν. Τέλος γὰρ νόµου Χριστὸς, εἰς δικαιοσύ-
ὅ νην παντὶ τῷ πιστεύοντι. Μωύὺσῆς γὰρ γράφειτὴν δικαιοσύνην τὴν
6 ἐκ νόµου, ὅτι ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος, ξήσεται ἐν αὐτῇ. Ἡ δὲ ἓκ
πίστεως δικαιοσύνη οὕτως Λέγει΄ μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου. τίς
7 ἀναβήσεται εἰςτὸν οὐρανὸν; τουτέστιν Χριστὸν καταγαγεῖν. τίς
καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τουτέστιν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἄναγα-
8 γεῖν. ἀλλὰ τί λέγει; ἐγγύς σου τὸ ῥῆμα ἐστιν ἐν τῷ στόματίσου καὶ
ἐν τῇ παρδίᾳ σου’ τουτέστιν τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κήρύσσομεν.
ϱ Ὅτι ἐὰν ὁμολογήσ]ς τὸ ῥῆμα ἓν τῷ στόμµατί σου ὅτι κύριος Ἰησοῦς,
καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ 9εὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν,
10 σωθήσῃ. Καρδία γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην ' στόµατι δὲ όμο-
11 Λογεῖται εἰς σωτηρίαν. «4έγει γὰρ ἡ γραφή πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾽
19 αὐτῷ, οὐ καταισχυνθήσεται. Οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ ἰουδαίου τε
καὶ ἕλληνος' ὁ γὰρ αὐτὸς κύριος πάντων, πΛουτῶν εἰς πάντας
19 τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν. Πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνο-
µα κυρίου, δωθήσεται.
14 Πώς οὖν ἐπυκαλέσωνται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; πῶς δὲ πισδ-
τεύσώσιν οὗ οὖκ ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούσωσιν χωρὶς κηρύσσοντος:
16 Πῶς δὲ κηρύξωσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσιν; καθάπεργέγραπται" ὡς
16 ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιξομένων ἀγαθά. ᾽4ΛΛ᾽ οὐ πάντες

ὑπήπουσαν τῷ εὐαγγελίῳ. Ἡσαίας γὰρ λέγει πύριε, τίς ἐπίσ-

17 τευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; ᾿4ρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς' ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ.

18 ῥήματος Χριστοῦ. ᾽αλλὰ Λέγω᾽ μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε εἰς

πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς

19 οὐπουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν. ᾽4λλὰ λέγω μὴ Ἰσραὴλ οὖκ ἔγνω;
223

0ΟΑΡ, Χ.

σΑ5. χι.

"1. Πα,

λίμμα.
9. 1.

λῆμμα.

1

940 ΠΡΟΣ ΕΟΟΜΑΙΟΥΣ,

πρῶτος Μωύσῆς λέγει’ ἐγὼ παραξηλώσω ὑμᾶς ἐπ᾽ οὐκ ἔθνει, ἔπ᾽
ἔθνει ἀσυνέτω παροργιῶ ὑμᾶς. Ἡσαϊας δὲ ἀποτολμᾷ, καὶ λέγει
εὑρέθην ἐν τοῖς ἐμὲ μὴ ξητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην ἐν τοῖς ἐμὲ μὴ
ἐπερωτῶσιν. Πρὸς δὲ τὸν Ἱσραὴλ λέγει’ ὕλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέ-

4 ω. ᾽ Δ υ » ν ,
τασα τᾶς χεῖρᾶς µου πρὀς λαον ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.

ΚτΦ, ΙΑ.

ά / 4ος «ν » ς λ 4 Δ 2 αν 4 / . ε
έγω οὖν ᾽ μὴ ἀπῶώσατο ὃ δεὺς τὸν Λαὸν αὐτοῦ; μὴ γένοιτο καὶ
γὰρ ἐγῶ ἰσραηλείτης εἰμὶ, ἔκ στέρµατος ἀβραὰμ, φυλῆς Βενια-
, ». σ / ς ντ ν Δ , ο Χο ᾗ
µεύν. Οὐκ ἀπώσατο ὃ 9.εὸς τὸν Λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω ἢ οὖκ οὐ-
3 ι ω ο ω
δατε ἐν Ἠλείᾳ τί λέγει ἢ γραφὴ, ὡς ἐντυγχάνει τῷ 8εῷ κατὰ τοῦ
3 ΄ ο.
Ἱσραήλ: Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν, τὰ βυσιαστήριά
2 , » [ὸ
6ου κατέσκαφαν’ κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος, καὶξητοῦσιντὴν ψυχήν
μου. ἀλλὰ τύ λέγει αὐτῷ ὃ χρηματισμὸς; κατέλιπον ἐμαυτῷ
ἑπτακισχειλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῇ Βάαλ. Οὔ-
τῶς οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ Λεῖμμα Ἐ κατ ἐκλογὴν χάριτος γξ-
γονεν. Εἰ δὲ χάριτι, οὐκέτι ἐξ ἔργων ' ἐπεὶ ἡ χάρις οὐκέτι γείνε-
ται χάρις ' εἰ δὲ ἐξ ἔργων, οὐκέτι χάρις ᾽ ἐπεὶ τὸ ἔργον οὐκέτι ἐστὺν
5 ω α
χάρις. Τί οὖν; ὃ ἐπιξητεῖ Ἱσραὴλ, τοῦτο οὐκ ἐπέτυχεν ' ἡ δὲ ἔκλο-
γἡ ἐπέτυχεν, οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώθησαν. Καθάπερ γέγραπται’ ἔδω-
ν 5ς 3 ν ’ . λ -. ,
κὲν αὐτοῖς ο δεος πνεῦμα κατανύξεως, αφθαλµους τοῦ µη βλέπειν,
καὶ ὥτα τοῦ μή ἀκούειν, ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας. Καὶ «{αυεὶὸ
λέγει" γενηθήτω ἡ τράπεξα αὐτῶν εἰς παγίδα, καὶ εἰς θήραν, καὶ
εἰς σκάνδαλον, καὶ εἰς ἀνταπόδομα αὐτοῖς. Σκοτισθήτωσαν οἱ ὄφ-
Θαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν) καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διαπαντὸς
σύνκαμφονΧ. «4έγω οὖν, μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσιν; μὴ γένουτο
244 λ ν 2. ν / ς / ω. 3 λλ
ἄλλα τῷ αὐτῶν παραπτῶματι ή σωτηρίατοῖς ἔθνεσιν, εἰςτοπαφα-
ξηλῶσαι αὐτούς. Εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν πλοῦτος κόσμου, καὶ

τω 3 ν Μ ΄ -” ιά ν Δ / 2 ν
το ήττημα αὐτῶν πλούτος ἐδνῶν, πὀσῳ μαΛλλοντοπΛλήρωμα αὐτῶν;

Ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς ἔθνεσιν, ἐφ᾽ ὅσον μὲν οὖν εἰμι ἐγὼ ἐθδ-

νῶν ἀπόστολος. τήν διακονίαν µου δοξάξω. Εἰ πως παραξζηλώσω

90

2ἱ

0]

4
ο)

10

11

ΠΡΟΣ Ῥό ΜΑΙΟΥΣ, 541

16 µου τὴν σάρκα, καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν. ΕΒὺὶ γὰρ ἡ ἀποβολὴ ΧΙ.
αὐτῶν, καταλλαγὴ κόσμου" τίς ἡ πρόσληµφψις, εὖ μὴ ζωὴ ἐκ νε-
ο” οἱ ς 2 χγ ο , 3 4 ιά . 4 5 δρ
16 κρῶν; Βὺ δὲ ἡ ἀπαρχὴ ἁγία, καὶ τὸ φύραμα” καὶ εὖ ἢ ῥίξα αγία,
17 καὶ οἱ κλάδοι. Εἰ δέ τινες τῶν κλάδων ἐξεκλάσθησαν, σὺ δὲ
Γ] / ο) 9 , 9 9 ω η Δ ο 3. Ιη,
ἀγριέλαιος ὤν ἐνεκεντρύσθης ἐν αὐτοῖς, καὶ συνκοινωνὸςἈ τῆς ογ.
ς ὧ ώ , ”. .Σ1, 1η.
18 ῥίξης τῇς πιότητοςἈ τῆς ἑλαίας ἐγένου. Λ{ἡ κατακαυχῶ τῶν κ]ά- πειότ.
δων᾽ εἰ δὲ κατακαυχᾶσαι, οὐ σὺ τὴν ῥίξαν βαστάξεις, ἀλλὰ ἡ
19 ῥίξα σέ. Ἔρεῖς οὖν ' ἐξεκλάσθησαν οἱ κλάδοι, ἵνα ἐγὼ ἐνκεντρισ-
50 θῶ3. Καλῶρ' τῇ ἀπιστίᾳ ἐξεκλάσθησαν, σὺ δὲ τῇ πίστει ἕστη- ἐγκ.
δἱ κας μὴ ὑψηλὰ φρόνει, ἀλλὰ φοβοῦ. Βί γὰρ ὁ θεὸς τῶν κατὰ φύ-
9» σιν κλάδων οὖὔκ ἐφείσατο, οὐδὲ σοῦ φείσηται. Ἰδὲ οὖν χρηστότητα
καὶ ἀποτομίαν τοῦ Δεοῦ ἐπὶ μὲν τοὺς πεσόντας, ἀποτομία” ἐπὶ
δὲ σὺ, χρηστότης 9εοῦ, ἐὰν ἐπιμένῃς τῇ χρηστότητι’ ἐπεὶ καὶ σὺ
5 ἐκκοπήσῃ. Κάκεῖνοι δὲ, ἐὰν μὴ ἐπιμένωσι τῇ ἀπιστίᾳ, ἔνκεν-
2. Πὴο

τρισθήσονταιἩ' δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ 9εὸς πάλιν ἐνκεντρίσαι αὖ- ἐν
24 τούς. Εὺ γὰρ σὺ ἔκ τῆς κατὰ φύσιν ἐξεκόπης ἀγριελαίου. καὶ |
παρὰ φύσιν ἐνεκεντρίσθης εἰς καλλιέλαιον, πόσω μᾶλλον, οὗτοι
οἱ κατὰ φύσιν, ἐνκεντρισθήσονται τῇ ἐδίᾳ ἐλαίᾳ:
2ὔ Οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοὶ, τὸ μυστήριον τοῦτο,
ἵνα μὴ ἦτε ἐν ἑαυτοῖς φρόνιμοι" ὅτιπώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἱσραὴλ
26 γέγονεν, ἄχρι Χοῦ τὸ π]ήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ. Καὶ οὕτως ὄχαις.
πᾶς Ἱσραὴλ σωθήσεται, καθὼς γέγραπται' ἥξει ἐκ Σειὼν ὁ ῥυό-
27 µενος, ἄποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακῶβ. Καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ᾽
38 ἐμοῦ διαθήκη, ὕταν ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. Κατὼ μὲν
τὸ εὐαγγέλιον, ἐχθροὶ δι’ ὑμᾶς' κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν, ἀγαπη-
29 τοὶ διὰ τοὺς πατέρας. ᾽άμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίόµατα καὶ ἡ
50 μλῆσις τοῦ θεοῦ. ὭὭσπερ γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ 9εῷ, νυ-
8Ι νὶ δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ. Οὕτως καὶ οὗτοι νῦν ἠπεί-
ὃ 8ησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει, ἵνα καὶ αὐτοὶ νῦν ἐλεηθῶσιν. Συνέκλει- ᾿
σεν γὰρ ὁ θεὸς τοὺς πώντας εἰς ἀπείθειαν, ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ.
8ὃ Ἰῷ βώδος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως 9εοῦ' ὡς ἀνεξερεύ- «1. πι,

ν Ν ᾽ ω 9 ϱ 5 , ὤνεξε-
ὃ4 νητα Ἑ τὰ κρίµατα αὐτοῦ, καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ. Τίς ραύνητα.

ΧΙ.

0ΔΡ, ΧΠ.
15

Πα οοἆ,

τιμ.

1. Πι,

942 ΠΡΟΣ ΡΟΜΑΙΟΥΣ.

4 ν 3 2 . 1 κ
γὰρ ἔγνω νοῦν κυρίου; ἤ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; Ἡτίς προ-
3 ω » δ 2 ω 2 2
ἔδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ; Ότι ἐξ αὐτοῦ, καὶ δύ αὖ-

ω 5 λ , μ 5 ὓὃ 9 / 9 Ν » 2 /
τοῦ, καὶ εἶς αὐτὸν τᾶ πάντα ᾿ αὐτῷ ἡ δόξα εἰςτοὺς αἰῶνας. μην.

ΚἩτ Φ. 18.

ν 5 6ς ο 3 ο) ο ”ω ”
ΠΠαρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, διὰ τῶν οὐμτειρμῶν τοῦ 8εοῦ,

ο Δ / ο ος ο ϱ 2
παφαστήσαι τα σῶµατα υμῶν ὃυσίαν ζῶσαν, αγίαν., εὐάρεστον

ο. τῷ θεῶ, τὴν Λογικὴν Λατρείαν ὑμῶν. Καὶ μὴ συνσχηµατίξεσθε"

τῷ αἰωνίῳ Ἀ τούτῳ ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε Ἀ τῇ ἀνακαινώσει τοῦ
νοὺς, εἰς τὸ δοκιµάξειν ὑμᾶς τί τὸ Δέλήµα τοῦ 8 εοῦ τὸ ἆγαθὸν καὶ
εὐάρεστον καὶ τέλειον. «4έγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης
μοι, παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν, μὴ ὑπερφρονεῖν παρ ὃ δεῖ φρονεῦν᾿
ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάστω ὡς ὁ θεὸς ἐμέρισεν µέ-
τρον πίστεως. ἸΚαθάώπερ γὰρ ἐν ἑνὶ δώματι πολλὰ µέλη ἔχο-
μεν, τὰ δὲ µέλη πάντα οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν. Οὕτως οἱ ποΛ-
Λοὶ ἓν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ τὸ δὲ καθ εἷς, ἀλλήλων µέλη.
Ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφο-
ρα. Εἴτε προφητείαν κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως. Είτε δια-
κονίαν͵, ἐν τῇ διακονία. Εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλία. Εἴτε
ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει' ὁ μεταδιδοὺς., ἓν ἁπλότητι ' ὁ
προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ᾽ ὁ ἐλεῶν, ἐν ἑλαρότητι. Ἡ ἀγάπη, ἆνυ-
πόκριτος ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρὸν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ. Τῇ
φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι τῇ τιµῇ Χ ἀλλήλους προ-
ηγούμενοι. Τῇ σπουδή μὴ ὀκνηροὶ' τῷ πνεύματι ξέοντες τῷ κυρίῳ
δουλεύοντες. Τῇ ἐλπίδι χαίροντες' τῇ θλείψει ὑπομένοντες. Τῇ
προσευχῇ προσκαρτεροῦντες. Ταϊς χρείαις τῶν ἁγίων ποινωνοῦν-
τες ' τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας' εὖλυ-
γεῖτε, καὶ μὴ καταρᾶσθε. Χαίρειν μετὰ χαιρόντων, κλαίειν μετὰ

κλαιόντων. Τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες ' μὴ τὰ ὑψηλὰ φρο-

ς

ζλλ 4 µ ω , Ὅσ--α , 9. /
συναπα- ψουντὲς., αλλατοιςταπειγνοις συναπαγὀµενοιν μή ψευνεσ ἓδ φρονυν-

γώμενοι,

Γη Δ 2 ” ο
μοι παρ ἑαυτοῖς. Μηδεν) κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες' προνοού-

36
56.

1

19
19

14
15

16

17

ΠΡΟΣ ΡΕ(ΟΜΑΙΟΥΣ. 9458

ἱ8 µενοι καλὰ ἐνώπιον πόντων ἀνθρώπων. Εὐ δυνατὸν τὸ ἓξ ὑμῶν, ΧΙ.
19 μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες. ἸΜἡ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες,
32 Νς 2 Δ / / ” 32 νς / νο Ἡ 2 ρ
ἀγαπητοὶ ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ' γέγραπται γὰρ ᾽ ἐμοὶ ἔκδί-
2 9 ν
20 κησις' ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει κύριος. ἀλλὰ ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός
σου, φάώμιξε αὐτὸν" ἐὰν διψᾷ, πότιξε αὐτὸν τοῦτο γὰρ ποιῶν,
21 ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. Μὴ νεικῶ

ϱ ν ως. 2 4 , 9 ο. 3 ν ,
υπο τοῦ κακού ἄλλα νεύκα ἐν τῷ ἆγαθῷ το κακον.

ΚΤ Φ. ΙΟ.
ΟΑΡ.

ω ΧΙ,
! Πᾶσα φυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω" οὐ γάρ ἐδ- Ἱς
ω 5’ ν
τιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ 9εοῦ. αἱ δὲ οὖσαι, ὑπὸ Θεοῦ τεταγµέναυ
2 εὐσίν. 'Φστε ὁ ἀντιτασσόμενος τῇ ἐξουσία, τῇ τοῦ δεοῦ διαταγῇ
ὃ ἀνθέστηκεν ' οἱ δὲ ἀνθεστηκότεςρ, ἑαυτοῖς κρῖμα ᾖήμφονται. Οἱ
νι 9 4 / ο. 3 ν΄ 3 2 3 ν
γὰρ ἄρχοντες οὐκ εὐσὶν φόβος τῷ ἀγαθῷ ἔργῳ, ἀλλὰ τῷ κα-
κῶ᾽ θέλεις δὲ μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν; τὸ ἀγαθὸν πούει' καὶ
4 ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς. Θεοῦ γὰρ διώάκονόὀρ ἐδτίν σοι εἰς ἄγα-
κος 2 κο ον 3 ο ορ. 4 5 ων. ον /
Θὸν ἐὰν δὲ τὸ κακὺν ποιῇς, φοβοῦ ' οὐ γὰρ εὐκνῆ τὴν µάχαιραν
νο ῳὰ λ { {.. ὁ μ] 3 « ὦ΄ 4
φορεῖ᾽ δεοῦ γαρ διάκονὀς ἐστιν, ἔκδικος εἰς ὀργην τῷ το κακον
ὅ πράσσοντι. «4ιὸ ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι, οὐ µόνον διὰ τὴν ὀργὴν,
6 ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συνείδήσιν. {41ιὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τελεῖτε'
7 Λειτουργοὶ γὰρ 9εοῦ εἶσιν εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦντες. ἀπό-
δοτε πᾶσι τὰς ὀφειλὰς' τῷ τὸν φόρον, τὸν φόρον᾿ τῷ τὸ τέλος,
. / ο νο ν / λ / ον ϱ Δ /
το τἐλος᾽ τῷ τὸν φόβον, τον φόβον᾿ τῷ τήν τειµήν, την τειµήν.
8 Μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε, εἰ μὴ τὸ ἀλλήλους ἀγαπᾶν ὁ γὰρ ἆγα-
ϱ πῶν τὸν ἕτερον, νόµον πεπΛήρωκεν. Τὸ γὰρ' οὐ μοιχεύσεις, οὐ
φονεύσεις, οὐ κλέψεις. οὐκ ἐπιθυμήσεις, καὶ εἴτις ἑτέρα ἐντολὴ,
ἐν τῷ λόγω τούτω ἀνακεφαλαιοῦται' ἀγαπήσεις τὸν πλησύον σου
9 / ος » ώ , ᾽ ». 5 / ͵ --- )
10 ὥς 6εαυτον. Η ἀγαπη τῷ πλησίον κακὸν οὖν έργαξεται πλήρωμα
1 οὖν νόµου ἡ ἀγάπη. Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρὸν, ὅτι ὥρα ἤδη
ο ν ο. ω ο ῃ
υμᾶς ἐξ ὕπνον ἐγερθῆναι' νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἠ ὅτε

12 ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν ' ἀποθώμεθα

ΧΙΠ.

06ΑΡ.
ΧΙΥ,
17

Ν 1. Τη.
πείπτεν.

944. ΤΙΡΟΣ ΤΟ ΟΜΑΙΟΥΣ,

οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους, ἐνδυσώμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός.
ἵως ἐν ἡμέρα, εὐσχημόνως περιπατήσωμεν μὴ κώμοις καὶ µέ-
θαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔρισι καὶ ξήλοιςᾳ. ἀλλὰ ἐνδύ-
σασθε τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν, καὶ τῇς δαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε
εὐς ἐπιθυμίας.

Ις Ὦ Φ. ΙΔ.

}ὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει, προσλαμβάνεσθε, μὴ εὖς δια-
κρίσεις διαλογισμών. Ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἆσ-
θενῶν Λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων, τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενεί-
τω" ὁ δὲ μὴ ἐσθίων, τὸν ἐσθίοντα μὴ κρεινέτω' ὁ θεὸς γὰρ αὐ-
τὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρείνων ἀλλότριον οὐκέτην; τῷ ἠδίω
κυρίῳ στήκει ἡ πίπτειΧ' σταθήσεται δὲ δυνατεῖ γὰρ ὁ κύριος
στῆσαι αὐτόν. Ὁς μὲν κρείνει ἡμέραν παρ᾽ ἡμέραν' ὃς δὲ κρεύνει
πάσαν ἡμέραν' ἕκαστος ἐν τῷ ἰδίω νοὶ πΛληροφορείσθω. Ὁ φρονῶν
τὴν ἡμέραν, κυρίῷ φρονεῖ" καὶ ὁ ἐσθίων, κυρίῳ ἐσθίει' εὐχαριστεῖ
γὰρ τῷ 8εῷ᾽ καὶ ὁ μὴ ἐσθίων, κυρίῳ οὐκ ἐσθίει καὶ εὐχαριστεῦ
τῷ 9εῷ. Οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ἑαυτῷ ζῇ, καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνήσκει.
Ἐάν τεγὰρξῶμεν, τῷ κυρίῳ ζώμεν' ἐάν τεᾶποθνήσκωμεν, τῷ κυ-
ρίω ἀποθνήσκομεν ' ἐάν τε οὖν ξώμεν, ἐὰν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ
κυρίου ἐσμέν. Βἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέθανεν καὶ ἔξησεν, ἵνα
καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων πυριεύσῃ. Σὺ δὲ τί κρείνεις τὺν ἀδελφόν
σου; ἢ καὶ σὺτί ἐξουθ ενεῖς τὸν ἀδελφόν ὅου; πάντες γὰρ παραστη-
σόμεθα τῷ βήματι τοῦ Θεοῦ. Γέγραπται γὰρ ' ξῶ ἐγὼ, Λέγεικύριος'
Ότι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ,καὶ ἐξομολογήσεται πᾶσα γλὠσσατῷ θεᾷ.
᾿4ρα ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον ἀποδώσει. Μηκέτι οὖν ἆλ-
λήλους κρείνωµεν ἀλλὰ τοῦτο κρείνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιθέναι
τῷ ἀδελφῷ σκάνδαλον. Οἶδα καὶ πέπεισµαι ἓν κυρίῳ Ἰησοῦ, ὅτι
οὐδὲν κοινὸν δι’ ἑαυτοῦ" εἰμὴ τῶλΛογιξομένωτίκοινὸν εἶναι, ἐκεί-
νῷ κοινόν. Εὺἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός ὅου Λυπεῖται, οὐκέτι

ν , μὴ 2 6
κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς' μὴ τῶ βρώματίσου ἐκεῖνον ἀπόλλυε, Ὁ-

19
14

ἓὸ -

ὧι

ΠΡΟΣ ΡΕΟΟΜΑΙΟΥΣ, 8456

«16 πὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν. Μὴ βλασφηµείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἄγα-
17 θόν. Οὐ γάρ ἐδτιν ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ
18 δικαιοσύνη», καὶ εἰρήνη, καὶ χαρὰ ἐν πνεύματι ἁγίω. Ὁ γὰρ ἐν

ω ω 3 .) ω
τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ, εὐάρεστος τῷ 9εῷ., καὶ δοκίµοις 3

ΧΙΥ.

κ Τα σ:.ἆ

/ ” μα. ώ , / ω.. Ἡ ο,
19 τοῖς ἀθρώποις. άρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκωµεν Ἐ, καὶ τὰ τῆρδιώκορᾶν.

90 οὐκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλουα. Μὴ ἔνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ
ἔργον τοῦ θεοῦ πάντα μὲν καθαρὰ ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ
91 τῷ διὰ προσκόµµατος ἐδθίοντι. Καλὸν τὸ μὴ φαγεῖν πρέα, μὴ δὲ
πιεῖν οἶνον., μὴ δὲ ἐν ὦ ὁ ἀδελφόᾳ σου προσκόπτει ἢ σκανδαλίξε-
2 ται ἢ ἀσθενεῖ. Σὺ πίστιν ἣν ἔχεις κατὰ σεαυτὸν, ἔχε ἐνώπιον

κο ν ώς ’ ς Δ , ϱ κ 9 αί / υ 4
ο) του ὣεον᾽ µακαριος 0 μη αφείνων ἑαυτὸν ἓν ᾧ δοπιµαξει. Ο δὲ

᾿ ᾿ .”-.
διακρεινόµενος, ἂν φώγῃ κατακέκριται , ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως πᾶν.

ε ς
δὲ ὃ οὖν ἐκ πίδτεως, ἁμαρτία ἐστιν.

ΚΕΦ. 18.

κα

7 κ ν
Οφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων

3 βαστάξειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον

ο»

ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οὐκοδομήν. Καὶ γὰρ ὃ Χριστὸς οὐχ
ρ ο 3) { ) Δ λ , . ϱ 2 ν 7
ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἆλλὰ, καθοῶς γέγραπται " οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὄνει-
4 διξόντων σε, ἐπέπεσαν ἐπ᾽ ἐμέ. Ὅσα γὰρ ἐγράφη, πάντα εἰς τὴν
ς / , : , - ΔΝ ο ς ω 4 ’ ω
ημετεραν διδασκαλίαν ἐγράφη' ἵνα δια τῆς ὑπομονῆς καὶ δια τῆς
παρακλήσεως τῶν γραφῶν, τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν τῆς παρακλήσεως.
ὅ Ὁ δὲ θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δᾳη ὑμῖν τὸ αὐτὸ

ιο.

φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις, κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν. Ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν

/ 4 ΄ ν ο » 32 »
ἑνὶ στόµατι δοξάξητε τὸν 9εὸν καὶ πατέρα τοῦ κυρίου ἡμῶν Τησοῦ

-3

Χριστοῦ. «4ιὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθῶς παὶ ὁ Χριστὸς
8 προσεΛλάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν τοῦ 9εοῦ. «4έγω γὰρ Ἄριστὸν διά-

κονον γενέσθαι περιτοµῆς ὑπὲρ ἀληθείας 9εοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι
ϱ τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων. Τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι
τὸν 9εὸν ᾿ καθὼς γέγραπται' διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαίσοι ἐν ἔθδ-

Ι0.νεσι, καὶ τῷ ὀνόματί σου φαλῶ. Καὶ πάλιν λέγει εὐφράνθητε

0ΔΡ. ΣΥ,
114

946 ο ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ,

ΧΥ. ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Καὶ πάλιν Λέγει' αἰνεῖτε πάντα τὰ
ἔθνη τὸν κύριον, καὶ ἐπαινεύάτωσαν αὐτὸν πάντες οἱ Ίαοί. Καὶ
πάλιν Ἡσαΐας λέγει ἔσται ᾗ ῥίξα τοῦ Ἰεσσαὶ, καὶ ὁ ἀνιστάμενος
ἄρχειν ἐθνῶν ' ἐπ᾽ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσιν. Ὁ δὲ δεὸς τῆς ἑλπίδος
πληροφορῆσαι ὑμᾶς ἐν πάσῃ χαρᾷ καὶ εἰρήνῃ ἐν τῷ πιστεύειν
ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι, ἐν δυνάµει πνεύματος ἁγίου.

Πέπεισμαι δὲ, ἀδελφοί µου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ ὑπὲρ ὑμῶν, ὅτι
καὶ αὐτοὶ µεστοί ἐστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης τῆς γνζ-

σεως, δυνάµενοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν. Τολμηροτέρως δὲ ἔγρα- |

δν ην δ ον Σ οἱ / 6 2 ’ 6 ων ο Ν / λ
εκ. να ἡμῖν ἀπὸ μέρους, ὡς ἀναμιμνήσκων ὑμᾶρ διὰ τὴν χάριν τὴν
σοι ηΐνα,

δοθεἴσάν µοι ἀπὸ τοῦ 9εοῦ. Εἰς τὸ εἶναί µε ΛειτουργὸνΧ Χριστοῦ

Ἰησοῦ, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γενηδῇ ἤ προσ-

8 ” , ,ω 2 ’ "ο ῤ 9 ’ 6 3
φορᾶ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη ἐν πνεύματι ἁγίῳ.Ἔχω
οὖν τὴν καύχησιν ἐν ΧἈριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν. Οὐὖ γὰρ
κ Ίια λοὶ - --- .--

ο. τοὴμῶ τὸ Λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάσατο Ἀ Χριστὸς δι᾽ ἐμοῦ λόγων.
εἰς ἀκοὴν ἐθδνῶν, λόγῳ καὶ ἔργῳ. Ἐν δυνάμει σημείων καὶ τερά-

2 / , ο [ .-... λ ἃ ,
των, ἐν δυνάμει πνευµατος᾽ ὥστε µε ἀπο Ἱερυνσαλημ καὶ κύκλῳ

µέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.

Φφιλοτιρ, Οὕτως δὲ φιλοτειμούμαι Ἰ εὐαγγελίξεσθαι, οὐχ ὅπου ὠνομάσθη

Χριστὸς, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἀλλότριον Φεμέλιον οἰκοδομῶ. ἀλλὰ, κα-
Βῶς γέγραπται" ὄψονται οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ. καὶ οἳ
οὐκ ἀκηκόασιν, συνήσουσιν. «4ιὸ καὶ ἐνεκοπτόμην πολλάκις τοῦ

κ 1. πι μ ς α
νυνεί ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. Νυνὶ Ἐ δὲ µηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς πλίμασι

. π, τούτοις. ἐπιποθίαν Χ δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖῦν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ ἱκανῶν
θείων ἐτῶν. «ος ἂν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν' ἐλπίζω γὰρ διαπο-
ρευόμενος 8 εάδασθαι ὑμᾶς, καὶ ἀπὸ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ"

ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθᾶ.
π.. Νυνὶ Χ δὲ πορεύομαι εὖς Ἱερουσαλὴμ, διακονῶν τοῖς ἁγίοις
εΊπ. Ῥὐδόκήσεν Β γὰρ Μακεδονία καὶ “Αχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιῄσα-
αλ μον σθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίωντῶν ἐν Ἱερουσαλήμ. Εὐδόκησαν

Ἠ9ὐδ. φὰρ, καὶ ὀφειλέται εἰσὶν αὐτῶν εὖ γὰρ τοῖς πνευματικοῖρ αυ-

τῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσιν καὶ ἐν τοῖς δαρχικοῖς Λει-

1
19

19

19

20

91

22
6

24

20

26
27

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ. 947

28 τουργῆσαι αὐτοῖς. Τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ ὄφραγιόάµενος τὸν ΧΥ.
90 καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι᾽ ὑμῶν εἰς Σπανίαν. Οἶδα δὲ ὅτι
ἑρχόμενος πρὸς ὑμᾶς, ἐν πλήηρώματι εὐλογίας Χριστοῦ ἐλεύσο-
δ0 µαι. Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κ

διὰτῆς ἀγάπης τοῦ πνεύματος συναγωνίσασθαί µοι ἔν ταῖς προσ-

-8Ι ευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν. Ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούν-
των ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ., καὶ ἡ δωροφορία µου ἡ ἐν Ἱερουσαλὴμ εὖὐ-

8 πρόσδεκτος τοῖς ἁγίοις γένηται. Ἵνα ἐν χαρᾷ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς

:8δ διὰ Θελήματος πυρίου Ἰησοῦ. Ὁ δὲ 9εὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάν-

των ὑμῶν. ᾽ἁμήν.

ΙΤ Φ. Ἱς.

1 Φυνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν καὶ διώκο- ὧν
9 νον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν ΚενχρέαιςἩ. Ἵνα προσδέξησθ αὐτὴν ἐν πογι
πυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων, καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄ-
ἔῃ πράγματι" καὶ γὰρ αὕτη προστάτις πολλών ἐγενήθη, καὶ ἐμοῦ
ὃ αὐτοῦ. ᾽ἄσπάσασδε Πρείσκαν Ἀ καὶ ᾽ἀκύλαν τοὺς συνεργούς » 1 οοᾶ.

2, πΠι.

Ἂ. 3 ο 2 ν Λι 6 1 ν ο Δ μι μα
4 µους” ἐν Χριστῷ Ιησοῦ. Οἵτινες υπὲρ τῆς ψυχῆς µου τον ἑαυτῶν μου.

τράχηλον ὑπέθηκαν' οἷς οὐκ ἐγὼ µόνος εὐχαριστῶ, ἀλλὰ καὶ πᾶ-

ὅ σαι αἳ ἐκκλησίαι τῶν ἐθνῶν. [Καὶ τὴν κατ᾽ οἶκον αὐτῶν ἐκκλη-

σίαν ἀσπάσασθε Ἐπαινετὸν τὸν ἀγαπητόν µου, ὃς ἐστιν ἀπαρχὴ

6 τῆς Ασίας εἰς Χριστόν. ᾿Αδπάσασθε ἸΜαρίαν., ἥτις πολλὰ ἔκο-

7 πίασεν εἰς ὑμᾶς. 4σπάσασθε ᾿νδρόνεικον καὶ Ἰουνίαν τοὺς συγ-

γενεῖς μοῦ, καὶ τοὺς συναιχμαλώτους µου᾿ οἵτινές εἶσιν ἐπίδημοι

8 ἐν τοῖς ἀποστόλοις, οἳ καὶ πρὸ ἐμοῦ γεγόνασιν ἐν Χριστῷῶ. ᾽᾿4σ-

ϱ πάσασθε ᾽Αμπλίαν τὺν ἀγαπητὸν ἐν κυρίῳ. ᾽᾿4σπάσασθε Οὐρ-

βανὺὸν τὸν συνεργὸν ἡμῶν ἐν Χριστῷ, καὶ Στάχυν τὸν ἀγαπητόν

10 µου. ᾿ἀσπάσασθε ᾽Απελλῆν, τὸν δόκιµον ἐν Χριστῷ ' ἀσπάσασθε
1 τοὺς ἐκ τῶν ΑριστοβόλουΧ. ᾿Ασπάσασθε Ἡρωδίωνα τὸν συγγενῆ ναστο-
μου" ἀσπάσασθε τοὺς ἕκ τῶν Ναρκίόσου, τοὺς ὄντας ἐν κυρίω. βούλου.

12 ᾿Αοπάσασθε Τρύφαιναν καὶ Τρυφῶσαν τὰς κοπιώσαρ ἐν κυρίῳ'

ΧΥΙ.

ΚΑ

2 Τι.
,
αςφ;Ἠηετο.

948 ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ,

ἀσπάσασθε Περσίδα τὴν ἀγαπητὴν, ἥτις πολλὰ ἐκοπίασεν ἐν κυ-
ρίῳ. ᾿σπάσασθε Ῥοῦφον τὸν ἐκλεκτὸν ἓν κυρίω., καὶ τὴν μητέ-
ρα αὐτοῦ καὶ ἐμοῦ. ᾽᾿Ασπάσασθε᾽ 4σύγκριτον, ΦὨλέγοντα, Ερ-
μῆν, Πατρόβαν, Ἑρμᾶν, καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς ἀδελφούς. ᾿ἀσπά-
σασθε Φιλόλογον καὶ Ἰουλίαν, Νηρέα καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ,

καὶ Ὀλυμπᾶν, καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς πάντας ἁγίους. ᾿4δπάσασθε

ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ' ἀσπάξονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι πᾶσαι

τοῦ Χριστοῦ.

Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, ὄκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστα-
σίας, καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχἠν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε, ποι-
ν , . ὁ , μα. ». » ο ν » ,
ουντας᾽ καὶ ἐκκλείνετε ἄπ΄ αὐτῶν. Οἱ γαρ τοιουτοι τῷ κυρίῷ
ς Μ ω Μ ω ”. ο 4 ω
ἡμῶν Ἄριστῷ οὐ δουλεύουσιν, ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίᾳ᾽ καὶ διὰ τῆς

κ ν 3 /
χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσιν τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων.
ς ς ν : μη 5’ .
Ἡ γὰρ ὑμῶν ὑπακοὴ εἰς πάντας ἀφείκετοχ. ἐφ᾽ ὑμῖν οὖν χαίρω

ο - 5 4

δέλω δὲ ὑμᾶς σοφοὺς εἶναι εἰο τὸ ἀγαθὸν, ἀκεραίους δὲ εἷς τὸ
ς ν Μ 6 λ

κακόν. Ὁ δὲ 9εὸς τῆς εἰρήνης συντρείψει τὸν Σατανᾶν ὑπὸ τοὺς
Μκνν 6 ὁ 9 / ο. ς ’ ν , ιά Μ΄ 32 ω »ς οά

πόδας υμῶν ἐν τάχει ΄ ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ μεθ’ ὑμῶν.

᾿Ασπάξεται ὑμᾶς Τειμόθεος ὁ συνεργὸς, καὶ «4ούκιος, 1ά-

σων καὶ Σωσίπατρος οἱ συγγενεῖς µου. ᾽4σπαάξομαι ὑμᾶς ἐγὼ :

Τέρτιος ὁ γράψας τὴν ἐπιστολὴν ἔν κυρίω. σπάξεται ὑμᾶς Γάϊος
ὁ ξένος µου καὶ ὄλης τῆς ἐκκλησίας ' ἀσπάξεται ὑμᾶς Ἔραστος ὁ
οὐκονόμος τῆς πόλεως, καὶ Κούαρτος ὃ ἀδελφός.

Τῷ δὲ δυναμένω ὑμᾶς στηρίξαι κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν µου καὶ
τὸ πήρυγµα Χριστοῦ Ἰήσοῦ, κατὰ ἀποκάλυψιν μυστηρίου χρόνοις
αἰωνίοις σεσειγηµένου. Φανερωθέντος δὲ νῦν διά τε γραφών
προφητικῶν, κατ᾽ ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίου 9εοῦ, ες ὑπακοὴν πί-
ὅτεως, εἰς πάντα τὰ ἔθνη γνωρισθέντοᾳ. Μόνω σοφῷ 9εῶ, διὰ

Χριστοῦ Ἰησοῦ, ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ᾽ἁμήν.

ΠΡΟΣ Ῥ(οΜλΙΟΥΣ.,
ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΚΟΡΙΝΘΟΤ..

15 .

16

17

24

26

26

849

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ
Α.

Ιζ Ἐ Φ. Α.

1 1Γαῦλος κλητὸς ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ, διὰ Θελήματος 9εοῦ,
» καὶ Σωσθένης ὁ ἀδελφός. Τῇ ἐκκλησία τοῦ 9εοῦ, ἡγιασμένοις
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ Ἀ, κλητοῖς ἁγίοις, σὺν πᾶ-.,
σιν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
8 ἐν παντὶ τόπῳ αὐτῶν καὶ ἡμῶν. Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ δεοῦ
4 πατρὸς ἡμῶν, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εὐχαριστῶ τῷ 9εῷῶ
πάντυτε περὶ ὑμῶν, ἐπὶ τῇ χάριτι τοῦ 9εοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν
ὅ Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῶ, ἐν παντὶ λό-
ὁ γῳ καὶ πάσῃ γνώσει. Καθῶς τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ ἐβε-
7 βαιώθη ἐν ὑμῖν. ὥστε ὑμᾶς μὴ ὑστερεῖσθαι ἐν μηδενὶ χαρίσµατι,
ἀπεκδεχομένους τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
8 Ὃς καὶ βεβαιώσει ὑμᾶς ἕως τέλους ἀνεγκλήτους ἐν τῇ ἡμέρα τοῦ
κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ.
ϱ Πιστὸς ὃ Φεὸς, δι᾽ οὗ ἐκλήθητε εἰς ποινωνίαν τοῦ υἱοῦ αὐ-
10 τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν. Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελ-
φοὶ, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ
αὐτὸ Ίέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσµατα, ἦτε δὲ κατηρ-
11 τισµένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῦ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώµη. Ἐδηλώθη γάρ
μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μοι Ἀ, ὑπὸ τῶν Χλόης, ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν
[49 εἶσιν. 4έγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν Λέγει' ἐγὼ μέν εἰμι Παύ-
18 Λου, ἐγὼ δὲ πολλῶ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. «Μεμέ-
ρισται ὁ Χριστὸς: μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη περὶ ὑμών, ἢ εἰς τὸ
14 ὄνομά Παύλου ἐβαπτίσθητε; Εὐχαριστῶ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβά-
16 πτισα, εἰ μὴ Κρείσπον καὶ Γάΐϊον. Ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ
16 ἐμὸν ὄνομα ἐβαπτίσθητε. Ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον

Λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα.

6ΑΡ.1,
ΚΕ

. Τίια Ἰαεσηί
οτυα 1π σος.

2. πι.
μου.

0ΑΡ. 11.
ΚΡ

850 Ι1ΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

Οὐ γὰρ ἀπέστειλέν µε ὁ Χριστὸς βαπτίξειν, ἀλλὰ εὐαγ- ἵἹ
γελίσασθαι' οὖκ ἐν δοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ -
Χριστοῦ. Ὁ λόγος γὰρ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις µω- 18
ρία ἐστὶν, τοῖς δὲ σωξομένοις ἡμῖν δύναμις 9εοῦ ἐστιν. Γέγρα- 19
πται γὰρ ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν;, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν
συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφὸς; ποῦ γραμματεὺς; ποῦ συνξητη- 20
τὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Δεὸς τὴν σοφίαν τοῦ
κόσμου; Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ 9.εοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ 91
τῆς σοφίας τὸν Φεὸν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς µωρίας τοῦ κη-
ρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύονταρ. Ἐπειδη καὶ ἑουδαῖοι σημεῖον 330
αἰτοῦσιν, καὶ ἕλληνες σοφίαν ξητοῦσιν. Πμεῖς δὲ πηρύσσομεν 28
Χριστὸν ἐδταυρωμένον, ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ἔθνεσιν δὲ μῶ-
ρίαν. «4ὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς ἰουδαίοις τε καὶ ἕλλήσιν Χριστὸν 24
Θεοῦ δύναμιν καὶ 9εοῦ σοφίαν. Ότιτὸ μαρὸν τοῦ Θεοῦ, σοφώτερον 25
τῶν ἀθρώπων ἐστὶν ᾿ καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ. ἠσχυρότερον τῶν
ἀνθρώπων. Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοὶ, ὅτι οὐ ποΛ- 26
Λοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοὺ, οὐ ποΛλλοὶ εὐγενεῖς.
᾽4λλὰά τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελεξατο ὁ Θεὸς, ἵνα καταισχύνῃ τοὺς 21
σοφοὺς' καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελεξατο ὃ 8.εὸς ἵνα κατ-.
αισχύνῃ τὰ ἰσχυρά. Καὶ τὰ ἁγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξονθενη- 38
μένα ἐξελέξατο ὁ 9εὸς, καὶ τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ.
Ὅπως μὴ παυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἔξ αὐτοῦ η
δὲ ὑμεῖς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐγενήθη σοφία ἡμῶν ἀπὸ 9εοῦ,
δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις. Ἵνα, καθὼς γέ- δι

9 / 2 , 4
ψραπται, ὁ φαυνχωμενος, ἓν κυριῷ καυχάσθω.

ΚΕΦ. Εδ..

1κάγὼ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, ἦλθον οὐ καθ υπεροχὴν 1
Λόγου ἢ σοφίας καταγγέλλων ἡμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ 9εοῦ. Οὐ 2
γὰρ ἔκρεινα τὶ εἰδέναι ἐν ὑμῖν, εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον

ἐσταυρωμένον. Κάγὼ ἐν ἀσθενείᾳ καὶ ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμωπολ- ὃ

ΠΡΟΣ.ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α. 351

4 λ1ῷ ἐ { ποὺ διιᾶ Καὶ ὁ Λόγος ὁ / πι
ὦ ἐγενόμην πρὸς ὑμᾶς. «Καὶ ὃ λόγος µου καὶ τὸ κήρυγμά µου Ἱ.
οὐκ ἐν πειθοῖς σοφίας Λόγοις, ἀλλὰ ἐν ἀποδείξει πνεύματος καὶ

ὅ δυνάµεως. Ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφία ἀνθρώδων ἀλλὰ ἔν
6 δυνάμει Δεοῦ. Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις σοφίαν δὲ

οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου,
7 τῶν καταργουμένων. ᾽4λλὰ λαλοῦμεν 9εοῦ σοφίαν ἐν µυστηρίω,
τὴν ἀποκεκρυμμένην, ἦν προώρισεν ὁ Φεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς
, δ- ὃ αἃ 9 4 ω 3 , ν΄ 9ὁν / ἡ μ
8 δόξαν ἡμῶν. Ἡν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν
ϱ εὖ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν. ᾽4λλὰ,
4 , 5 32 Δ 3 3 4 ο 9 ”
καθῶς γέγραπται, ἆ ὀφθαλμος οὐκ εἰίδεν , καὶ οὐς οὐκ ἤκουσεν,
φαὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὖν ἀνέβη, ὅσα ἠτοίμασεν ὁ 9:εὸς τοῖς
10 ἀγαπῶσιν αὐτόν. Ἡμῖν γὰρ ἀπεκάλυψεν ὁ 9εὸς διὰ τοῦ πνεύµα-
ω ω ν ώ . 1. πι,
1 τος τὸ γὰρ πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷΆ, καὶ τὰ βάθη τοῦ θεοῦ. Τέρ ἐραυνᾳ.
3 ο 2 / 3 ο 3 / ν. ν μ 3
γαρ οἶδεν ἀνθρωπων τα τοῦ ἀνθρῶπου, εὖ μή το πνεῦμα τοῦ ἀν-
Θρώπου τὸ ἐν αὐτῷ; οὕτως καὶ τὰ τοῦ 9εοῦ οὐδεὶς ἔγνωκεν, εὖ
19 μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ἡμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλά-
βοµεν, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἔκ τοῦ 9εοῦ., ἵνα εἰδώμεν τὰ ὑπὸ τοῦ
ώ ' ς ο ω µ
18 θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν. 4 καὶ Ίαλοῦμεν, οὐκ ἐν διδακτοῖς ἂν-
Θρωπίνης σοφίας λόγοις, ἆλλ᾽ ἐν διδακτοῖς πνεύματος, πνευ-
14 ματικῶςἨ πνευματικὰ συγκρείνοντες. δυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ " ΙΙ εοᾶ,
, 4 » / » νο , 4 2 ν΄ 5 ο.
δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ ᾿ µωρία γὰρ αὐτῷ. ἐστιν ' καὶ
᾿ ; » ᾳ ». 3 , ς π
16 οὐ δύναται γνώναι, Ότι πνευματικῶς ἀνακρείνεται. Ὁ δὲ πνευ-
8. , Ν ΄ 2 δὲ α 2 1 Δ 3
μµατικὸς ἀνακρείνει μὲν πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ᾿ οὐδενὸς ἀνακρείνε-
) , 2) ν ς » |
ται. Τίς γὰρ ἔγνω νοῦν κυρίου, ὃς συµβιβάσει αὐτὸν ; ἡμεῖς δὲ

νοῦν κυρίου ἔχομεν.

ΚΕΦ, Τ..

| . 0ΑΡ. Π1;
1 ΓΚάνὼ, ἀδελφοὶ, οὖκ ἠδυνήθην Λαλῆσαι ὑμῖν ὧς πνευματικοῖς, ΚΔ

2 ἆλλ᾽ ὧςρ σαρκίνοις, ὣς νηπίοις ἐν Χριστῷ. Γάλα ὑμᾶς ἐπότισα,
8 οὐ βρώμα΄ οὕπω γὰρ ἠδύνασθεκ: ἆλλ᾽ οὐδὲ νῦν δύνασθε. Ἔτι «Οοὰ. ἐδ.

χ ο [νά 3] κ
γὰρ σαρκικοί ἐστε' ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ξῆλος καὶ ἔρις, οὐχὶ δαρκικοί

ΠΠ.

ΚΕ

962 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

ἐστε, καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε; Ὅταν γὰρ Λέγῃ τις ἐγὼ
μέν εὖμι Παύλου" ἕτερος δὲ ἐγὼ ᾽άπολλῶ' οὖκ ἄνθρωποί ἐστε;
Τί οὖν ἐδτιν᾽ Απολλὼς; τί δἐἐδτιν Παῦλος: διάκονοι, δι’ ὧν ἐπισ-
τεύσατε, καὶ ἑκάστω ὡς ὁ κύριος ἔδωκεν. Εγὼ ἐφύτευσα, πολ-
λὼς ἐπότισεν, ἀλλὰ ὁ 9εὸς ηὔξανεν. Ὥστε οὔτε ὁ φυτεύων ἐσ-
τὶν τὶ, οὔτε ὁ ποτίζων, ἆλλ᾽ ὁ αὐξώνων Θεός. Ὁ φυτεύων δὲ
καὶ ὁ ποτίξων ἕν εἶσιν' ἕκαστος δὲ τὸν ἴδιον μισθὸν Λήμψεται
κατὰ τὸν ἴδιον κόπον. Θεοῦ γάρ ἐδμεν συνεργοὶ ' Φεοῦ γεώργιον,
δεοῦ οὐκοδομὴ ἐστέ. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ τὴν δοθεἴσών µοι
ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον ἔθήηκα' ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ ἕ-
καστος δὲ βλεπέτω., πῶς ἐποικοδομεῖ. Θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐ-
δεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείµενον, ὃς ἐστιν Ἰησοῦς Χρισ-

τός. Εὐ δέ τι ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν Δεμέλιον χρυσίον καὶ ἀἆρ-

γύριον, Λίθους τειµίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην. Ἑκάστου τὸ :

/ λ , ες ον. ο / / μ.ο. ν
ἔργον φανερὸν γενήσεται' ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει" ὅτι ἐν πυρὶ ἆπο-
, ͵ 4 ο Ν΄ 3 ς ών Δ ω 9 4
καλύπτεται καὶ ἕκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι, τὸ πΌρ αὐτὸ δο-
πιµάσει. Εἴ τινος τὸ ἔργον μένει ὃ ἐπωκοδόμησεν, μισθὸν Λήμ-

2 .
φεται. Βϊὔτινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ξημιωθήσεται αὐτὸς δὲ
σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός. Οὖκ οἴδατε, ὅτι ναὺς θεοῦ
ἐστε, καὶ τὸ πνεύμα τοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν οἰκεῖ; Εἰτις τὸν ναὸν

» » ’ ωϱ - ο 6 ν ν
τοῦ Φεοῦ φθεύρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ θεὸς ὁ γὰρ ναὺς τοῦ δεοῦ

ω ω .
ἅγιός ἐστιν, οἵτινες ἐστὲ ὑμεῖς. ἸΜηδεῖς ἑαυτὸν ἐξαπατάτω ' εἴ

18

ω Ν 5 6 ο » ὦ] 4 :
τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωφρὸς γενέσ-

θω, ἵνα γένηται σοφός, Ἡ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου τούτου, μῶ-
ρία παρὰ τῷ 9εῶ ἐστιν ' γέγραπται γὰρ ὁ δρασσόµενος τοὺς σο-
φοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν. Καὶ πάλιν κύριος γεινῶσκει τοὺς
διαΛλογισμοὺς τῶν σοφών, ὅτι εἰσὶν µάταιοι. «ὁστε μηδεὶς καυ-
χάσθω ἐν ἀνθρώποις ' πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν. Εἴτε Παῦλος, εἴτε
᾽Απολλὼς, εἴτε Κηφᾶς, εἴτε κόσμος, εἴτε ζωὴ, εὔτε Θάνατος.
εἴτε ἐνεστῶτα. εἴτε μέλλοντα, πάντα ἡμῶν. Ἡμεῖς δὲ, Χριστοῦ,

Χριστὺς δὲ, Φεοῦ.

19

20

21

23

20

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΙΣ Α | ὃσὸ

ΚΕΦ. Δ,

| Οὕτως ἡμᾶς λογιξέόδω ἄνθρωπος, ὡς ὑπηρέτας Ἄριστοῦ, καὶ ΟΑΡ. ΙΝ,

9 οὐκονόμους μυστηρίων Θεοῦ. “Ώι δὲ Λοιπὸν ξητεῖται ἐν τοῖς οἴκο- |

8 νόµοις., ἵνα πιστύθ τις εὑρεθῃῇ. Ἐμοὺὶ δὲ εἰς ἐλάχιστόν ἐστιν, ἵνα
ὑφ) ὑμῶν ἀνακριθῶ, ἢ ὑπὸ ἀνθρωπένης ἡμέρας' ἆλλ᾽ οὐδὲ ἐμαυ-

4 τὸν ἀνακρείνω. Οὐδὲν γὰρ ἐμαυτῷ σύνοιδα, ἆλλ᾽ οὐκ ἐν τούτῳ

6 δεδικαίωµαι’ ὁ δὲ ἀνακρείνων µε», κύριος ἐστίν. Ἴστε μὴ πρὸ
καιροῦτί κρείνετε, ἕως ἂν ἔλθΊ ὁ κύριος, ὃς καὶ φωτίσει τὰ κρυπτὰ
τοῦ όκότους, καὶ φανερώσει τὰς βουλὰρ τῶν καρδιών, καὶ τότε ὁ
ἔπαινος γενήσεται ἕκάστῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ.

6 Ταῦτα δὲ, ἀδελφοὶ, μετεσχημάτισα εἰς ἐμαυτὸν καὶ “4πολ-
λῶν δι᾽ «ὑμᾶς, ἵνα ἐν ἡμῖν µάθητε τὸ μὴ ὑπὲρ ἃ γέγραπται φρο-

7 νεῖνἩ, ἵνα μὴ εἷς ὑπὲρ τοῦ ἕνὸς φυσιοῦσθε κατὰ τοῦ ἑτέρου. Τίς) φοονεῖν
γάρ σε διακρείνὲι; τί δὲ ἔχει ὃ οὐκ ἔλαβες: εὐ δὲ καὶ ἔλαβες,

8 τί καυχᾶσαι ὧς μὴ λαβών; Ηδη κεκορεσμένοι ἐστΣ' ἤδη ἐπλου-
τήσατε᾿ χωρὶς ἡμῶν ἑβασιλεύσατε καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσα-

τει ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συνβασιλεύσωμενΧ. «4{οκῶ γὰρ. ὃ δεὸς σομβ;
ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέθδειξεν, ὥς ἐπιθανατίους, ὅτι

10 θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσµῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ημεῖς
μωροὺ διὰ Χριστὸν, ὑμεῖς δὲ φρὀνιμοι ἐν Χριστῷ' ἡμεῖς ἀσθ ενεῖς,

11 ἡμεῖς δὲ ἐσχυροὶ' ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτειμοι. ᾿άχρι τῆς ἄρ-
τι ὥρας καὶ πεινῶμεν, καὶ διψῶμεν, καὶ γυμνητεύοµεν Ἀ, καὶ κο- γομνει.

19 Λαφιξόμεθα» καὶ ἀστατοῦμεν. Καὶ κοπιῶμεν ἐργαξόμενοι ταῖς τεύοµεν,
ἰδίαις χερσὶν' Λοιδορούµενοι, εὐλογούμεν' διωκόµενοι, ἀνεχόμεθα.

19 Βλασφημούμενοι, παρακαλοῦμεν ΄ ὣς περικαθάρµατα τοῦ κόσμου

4. ἐγενήθημεν, πάντων περίψηµα ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γρά-

16 φω ταῦτα, ἀλλὰ ὧς τέκνα µου ἀγαπητὰ νουθετῶ. Ἐὰν γὰρ µυ-
ρίους παιδαγωφγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῶ, ἀλλ' οὐ πολλοὺς πατέραρ᾽

16 ἐν γὰρ Χριστῷ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. ἍΊα- Κς
Χ 9 Πι,

1 ρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, µειμηταίἨ µου γείνεσθε. «ιὰ τοῦτο ἔπεμψα µιμ.
25

ΙΝ.

ΟΑΡ. Υ,

«σοι, ἠ.

904 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

ὁ ο , 3 ’ 2 Ν 8 Δ 2

ὑμῖν Τειμόθεον, ὃς ἐστίν µου τέκνον ἀγαπητὸν καὶ πιστὸν ἐν κυ-
, α 5 ὁ 3 , . ς ῃ ν΄. 5 ώ 4

ρίῷ, ὃς ὑμᾶς ἀναμνήσει τὰς ὁδούς µου τὰς ἐν Χριστῷ, καθὼςπαν-

ταχοῦ ἐν πάσῃ ἐκκλησίᾳ διδάσκω. «δς μὴ ἐρχομένου δέ µου πρὸς

ὑμᾶς, ἐφυσιῶθ.ήσάν τινες. Ἐλεύσομαι δὲ ταχέως πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν

ὁ κύριος Θελήσῃ, καὶ γνώσοµαι οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυσιωµένων,
30

ἀλλὰ τὴν δύναμιν. Οὐ γὰρ ἐν λόγω ἡ βασιλεία τοῦ 9εοῦ, ἆλλ᾽
ἔν δυνάμει. Τί θέλετε; ἐν ῥάβδω ἔλθω πρὸς ὑμᾶς, ἢ ἐν ἀγάπῃ

πνεύματίτε πραύτητος:

ΚΕ Φ, Ἑ.

Ὅιλ ».. ο σον , 3 ͵ , νι
ως ἀπούεται ἐν ὑμῖν πορνεία. καὶ τοιαύτη πορνεία. ἥτις
οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὥστε γυναῖκά τινα τοῦ πατρὸς ἔχειν. Καὶ
ω 2 ο
ὑμεῖς πεφυσιωμένοι ἐστὲ; καὶ οὐχὶ μᾶλλον ἐπενθήσατε, ἵνα ἆρ-
Θῇ ἔκ μέσου ὑμῶν ὃ τὸ ἔργον τοῦτο ποιήσας; Ἐγὼ μὲν γὰρ ἆ-
πὼν τῷ σώματι, παρὼν δὲ τῷ πνεύµατι, ἤδη κέκρικα ὥς πα-
ρῶν, τὸν οὕτως τοῦτο κατεργασάµενον, ἓν τῷ ὀνόματι τοῦ κυ-
β ς ν΄ 5 ν / ο ν ν. 5 ο /
ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ. συναχθέντων ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος,
ρ ο οἱ Μ 3 ” ν ο
σὺν τῇ δυνάμει τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ. παραδοῦναι τὸν τοιοῦ-
τον τῷ σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκὸς, ἵνα τὸ πνεῦμα σωθῇ ἐν

-» ὁ ω , οὐ Λὸ Δ / ο. ν., 9 ἷδ
τῇ ημέρα τοῦ κυρίου. Οὐ καλον τὸ καύχηµα υμῶν ' οὖν οἴδατε,

ὅτι μεικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ξυμοῖ; Ἐκκαθάρατε τὴν πα-

λαιὰν ξύμην,, ἵνα ἦτε νέον φύραμα, καθώς ἐστε ἄξυμοι' καὶ γὰρ
τὸ πάσχα ἡμῶν ἐτύθη, Χριστός. «9στε ἑορτάξωμεν, μὴ ἐν ζύ-
µῃ παλαιᾷῷ, μὴ ἐν ξύμῃ κακίᾶς καὶ πονηρίαρ, ἆλλ᾽ ἐν ἀξύμοις
εἰλικρινείας καὶ ἀληθείας. Ἔγραφα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ, μὴ
συναναμίγνυσθαι πόρνοι. Οὐ πάντως τοῖς πόρνοις τοῦ κόσμου

’ 3” Μ , Ἡ ο κ / ᾿
τούτου, ἢ τοῖς πλεονέαταις, καὶ ἄρπαξιν, ἢ εἰδωλολάτραις' ἐπεὶ
ὀφείλετε ἄρα ἐκ τοῦ κόσμου ἐξελθεῖν. Νῦν δὲ ἔγραφα ὑμῖν, μὴ

͵ 9 9 ᾿ 9 . 5 /

συναναμίγνυσθαι, ἐαν τις, ἄδελφος ὀνομαξόμενος, Π Ἐ πὀρνος.
ἢ πλεονέκτης, ἢᾖ εἰδωλολάτρης, ἢ Λοίδορος, ἢ µέθυσος, ἢ ἅρ-

παξ, τῷ ποιούτῳ μὴ δὲ συνεσθίειν. Τί γάρ µοι τοὺς ἔξω κρεί-

18
10

21

10

1

19

ΠΡΟΣ ΙΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α. | ὃσ5ο

ν ο νὰ ξρι ς θολ .
ψειν; οὐχὶ τοὺς ἔσω ὑμεῖς κρείνετε; τοὺς δὲ ἔξω ὁ Όεος πρινεῖ Ἁ.

19 Ἐξάρατε τὸν πονηθὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν.

ΚΣΕ ᾷὢ, ς.

1 Γολμᾶ τις ὑμῶν, πρᾶγμα ἔχων πρὸς ἕτερον, αρείνεσθαι ἐπὶ
ϱ τῶν ἀδίκων, καὶ οὐχὶ ἐπὶ τῶν ἁγίων; Ἡ οὐκ οἴδατε ὅτι οὗ ἅγιοι
τὸν κόσμον κπρίνουσιν; καὶ εἰ ἐν ὑμῖν κρείνεται ὁ πόσµος, ἀνάξιοί
8 ἐστε κριτηρίων ἐλαχίστων; Οὐὖκ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν;
4 µήτι γε βιωτικά; Βιωτικὰ μὲν οὖν κριτήρια ἐὰν ἔχητε, τοὺς ἔξου-
ὅ Φενήμένους ἐν τῇ ἐκκλησίαᾳ, τούτους καθίξετε. Πρὸς ἐντροπὴν ὑ-
μῖν ]αλῶ ' οὕτως οὐκ ἔνι ὑμῖν οὐδεὶς σοφὸρ., ὃς δυνήσεται δια-
6 κρείναι ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ; ᾽4λλὰ ἀδελφὺς μετὰ
7 ἀδελφοῦ κρείνεται, καὶ τοῦτο ἐπὶ ἀπίστών; δη μὲν οὖν ὅλως
ἥττημα ὑμῖν ἐστιν, ὅτι κρίµατα ἔχετε μεθ) ἑαυτῶν ᾽ διὰ τί οὐ-
8 χὶ μᾶλλον ἀδικεῖσθε; διὰ τί οὐχὶ μᾶλλον ἀποστερεῖσθε; -ᾱλ-
9 λὰ ὑμεῖς ἀδικεῖτε καὶ ἀποστερεῖτε, καὶ τοῦτο ἀδελφούς. Ἡ οὐκ
οἴδατε ὅτι ἄδικοι Δεοῦ βασιλείαν οὐ Χ κληρονομήσουσιν; μὴ πλα-
νᾶσθε' οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοὶ, οὔτε µα-
10 Λακοὶ, οὔτε ἀρσενοκοῖται. Οὔτε κλέπται, οὔτε πλεονέκχται, οὔ-
τε µέθυσοι, οὐ Λοΐδοροι, οὐχ ἅρπαγες, βασιλείαν Θεοῦ κλη-
11 ρονοµήσουσιν. Καὶ ταῦτά τινες ἦτε' ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ
ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐν τῷ πνεύματι τοῦ θεοῦ ημών.
19 Πάντα µοι ἔξεστιν, ἆλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει πάντα μοι
16 ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τὰ βρώμα-
τα τῇ κοιλία, καὶ ἤ κοιλία τοῖς βρώμασιν' ὁ δὲ Φεὸς καὶ ταύ-
την καὶ ταῦτα καταργήσει ' τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνεία, ἀλλὰ τῷ
14 κυρίῳ, καὶ ὁ κύριος τῷ σώματι. Ὁ δὲ θεὸς καὶ τὸν κύριον ἤγει-
1 ϱεν, καὶ ἡμᾶς ἐξήγειρεν διὰ τῆς δυνάµεως αὐτοῦ. Οὐκ οἴδατε,
ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν, µέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ µέλη τοῦ
Ι6 Χριστοῦ, ποιήσω πόρνης µέλη: μὴ γένοιτο. Ἡ οὖκ οἴδατε ὅτι ὁ
ι 293

ντ,
κ Τια οο{.
πρι.

ΟΑΡ. ΥΙ.
Κᾷ

2 .
κ οὗ ο8ί ἵπ

πιβ:ρ.,

356 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΔΑ.

” / ”ω 3'
Ι. κολλώμενος τῇ πόρνῃ, ἓν σῶμα. ἐστὶν; ἔσονται γάρ. φήσιν, οἱ δύο

ν ς ω ”ω
εὖς σάρκα µίαν. Ὁ δὲ κολλώμενος τῷ κυρίῳ. ἐν πνεῦμα ἐστύν. 17
ῷ ῃ λ π .ι ω ο ο σλ σι 5” 9. 18

εύγετε τὴν πορνεύαν πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος,
ἐκτὸς τοῦ σώμοτός ἐστιν ' ὃ δὲ πορνεύων, εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἆμαρ-

; αι 9 , ο, 3 ω 5ς ον Ν ν.δ Π
τάνει. Ἡ οὐκ οἴδατε, Οτι τὸ σῶμα ὑμῶν, ναὸς τοῦ ἐν υμῖν πνευ- 19

ς 5 ο ω ω

µατος ἁγίου ἐστὶν, οὗ ἔχετε ἀπὸ 9εοῦ, καὶ οὖκ ἐστὲ ἑαυτῶν:

Ἠγοράσθητε γἀρτειμῆς' δοξάσατε δὴ τὸν 9εὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν. 20

ΚΕ ᾷ, Λ.

0ΑΡ, Υ, ε |
κα Περὶ δὲ ὧν ἐγράφατε, καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι.

1
ἄιὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, καὶ 2
ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω. Τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρτὴν ὀφειλὴν ᾱ- ὃ
ποδιδότω ᾿ ὁμοίως δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί. Ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώ- 4
µατορ οὖκ ἐξουσιάξει, ἀλλὰ ὁ ἀνὴρ᾽ ὁμοίως δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τοῦ

ἰδίου σώματος οὖκ ἐξουσιάξει, ἀλλὰ ἡ γυνή. ΙΜὴ ἀποστερεῖτε ἆλ- ὅ
Λήλους, εὖ µή τι ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν, ἵνα σχολάσητε τῇ

το λ / μμ Δ Φον 5 ϱ/ Δ / 6 ν ς
προσευχῇ ᾿ καὶ πάλιν ἔπι τὸ αὐτο .ήτε., ἵνα µή πειραξή υμᾶς ὁ
2. Πχ.

συγγ. σατανᾶς διὰ τὴν ἀπρασίαν. Τοῦτο δὲ λέγω κατὰ συνγνώμηνἩ, οὐ ϐ

κατ ἐπιταγήν. Θέλω γὰρ πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὥς καὶ ἐμαυ- ἸἹ
τὸν ἆλλὰ ἕκαστος ἴδιον ἔχει χάρισμα ἐκ Θεοῦ, ὁ μὲν οὕτως, ὁ δὲ
. , ν ω . ) ω , 4 εν Μ
ουτῶς. «ἐγὼ δὲ τοῖς άγάμοις καὶ ταῖς χήραις, ἆπαλον αὐτοῖς 8
«9η, Ἀ ς » κο... ; , ͵
ὃν. ἂν µείνωσιν ὥς κάγω. Εὸ δὲ οὐκ ἐνκρατεύονται3, γαμησάτωσαν 9
ω ’ 9 » εν] ν
κρεῖττον γάρ ἐστιν γαμῆδαι ἡ πυροῦσθαι.
Τοῖς δὲ γεγαµηκόδιν παραγγέλλω οὖκ ἐγὼ, ἀλλὰ ὁ κύ- 10
ριος, γυναῖκα ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χωρισθῆναι. ᾿Εὰν δὲ καὶ χωρισθῆ, 11
η ή κ ο 32 ᾿ / . ιν ο ω
µενετω ἄγαμος, ή τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω" καὶ ἄνδρα γυναῖκα
μὴ ἀφιέναι. Τοῖς δὲ Λοιποῖς Λέγω ἐγὼ, οὐχ ὁ κύριος" εἴτις ᾱ- 12
δελφὸς γυναῖκα ἔχει ἄπιότον., καὶ αὕτη συνευδοκεῖ οὐκεῖν μετ᾽
3 ”ω 1 2 / 2) ᾿ λ / 25” ” ͵
αὐτοῦ, µή ἀφιέτω αὐτήν. Καὶ γυνή τις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον, 18
καὶοὗτος εὐδοκεῖοὐκεῖν μετ᾽ αὐτῆς, μὴ ἀφιέτω τὸν ἄνδρα. Ηγίασ- 14

Ν ο 39 ον ς ο 9 « Ν 6 ς . ϱ
ται γαρ ὁ άνηρ ο ἄπιστος ἐν τῇ γυναικὶ᾿ καὶ ἠγίασται ή γυνη η

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣΑ, | δ6υ7

ἄπιστος ἐν τῷ ἀδελφῷ Ἡ' ἐπεὶ ἄρα τὰ τέκνα ὑμῶν ἀκάθαρτά ἐσ- ...

[6 τιν" νῦν δὲ ἅγιά ἐστιν. Εἰ δὲ ὁ ἄπιστος χωρίζεται, χωριξέσθω᾽ οὐ
δεδούΛωται ὃ ἀδελφὸς ἢ ᾗ ἀδελφὴ ἐν τοῖς τοιούτοις ἐν δὲ εἰρήνῃ

16 κέκληκεν ἡμᾶς ὃ Φεός. Τί γὰρ οἶδας, γύναι, εὖ τὸν ἄνδρα σώ-

17 σεις: ἢ τί οἶδας, ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις: ΕΒἰ μὴ ἑκάστω
ὧς µεμέρικεν ὁ ἀύριος, ἕκαστον ὧς κέκληκεν ὁ 9εὸς, οὕτως πὲ-
ριπατείτω καὶ οὕτως ἐν ταῖς ἐκκλησίαις πάσαις διατάσσοµαι.

18 Περιτετμηµένος τίς ἐκλήθη: μὴ ἐπισπάσθω' ἐν ἀκροβυστίᾳ κέ-

19 κληται τίς; μὴ περιτεµνέσθω. ἍἩ περιτομὴ οὐδέν ἐστιν, καὶ ἤ

90 ἀκροβυστία οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ τήρησις ἔντολῶν Θεοῦ. Ἕκαστος

91 ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη, ἐνταύτῃ µενέτω. «4οῦλος ἐκλήθης: µή σοι
µελέτω ' ἀλλ᾽ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθερος γενέσθαι, μᾶλλον χρῆσαι.

2» Ὁ γὰρ ἐν κυρίω κληθεὶς δοῦλος, ἀπελεύθερος κυρίου ἐστὶν'

25 ὁμοίως καὶ ὁ ἐλεύθερος κληθεὶς, δοῦλός ἐστιν Χριστοῦ. Τειμῆς

24 ἠγοράσθητε' μὴ γείνεσδε δοῦλοι ἀνθρώπων. ὝἝκαστος ἐν ᾧ
ἐκλήθη, ἀδελφοὶ, ἐν τούτω μενέτω παρὰ 9εῷ.

2ὔ Περὶ δὲτῶν παρθένων ἐπιταγὴν κυρίου οὐκ ἔχω ' γνώμην δὲ Κθ

96 δίδωµι ὧς ἠλεημένος ὑπὸ πυρίου πιστὸς εἶναι. Μομίξω οὖν τοῦ-
το καλὸν ὑπάρχειν διὰτὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην, ὅτι καλὸν ἀνθρώ-

97 πω τὸ οὕτως εἶναι. «έδεσαι γυναικὶ; μὴ ξήτει Λύσιν' λέλυσαι

28 ἀπὸ γυναικὸς: μὴ ζήτει γυναῖκα. ἎἜὰν δὲ καὶ γαµήσῃς, οὐχ
ἥμαρτες ' καὶ ἐὰν γήαῃ παρθένος, οὐχ ἥμαρτεν" ΒΛείψιν δὲ τῇ δαρ-

90 κὶ ἔξουσιν οὗ τοιοῦτοι" ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδοµαι. ἸΤοῦτο δέ φηµι,
ἀδελφοὶ᾽ ὁ καιρὸς δυνεσταΛμένος ἐστὶνΆ' τὸ λοιπὸν ἵνα καὶ οἱ ἔχον- μπας δις η

90 της γυναῖκας, ὥς μὴ ἔχοντες ὥσι. Καὶ οἱ κλαίοντες, ὣς μὴ κλαί- .
οντες καὶ οὗ χαίροντεςο, ὣς μὴ χαίροντερ' καὶ οὗ ἀγοράξοντες,

8Ι ὥς μὴ κατέχοντε. «Καὶ οἳ χρῶμενοι τὸν κόσμον, ὧς μὴ κατα-

5 χρώμενοι᾽ παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου. Θέλω δὲ
ὑμᾶς ἀμερίμνους εἶναι ὃ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου, πῶς

58 ἄρέσῃ τῷ κυρίῳω. Ὁ δὲ γαμήσας μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς

δ4 ἀρέσῃ τῇ γυναικὶ, καὶ µεμέρισται. Καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἄγαμος καὶ ἢ

ν λ ο 5 ς ω
παρθένος μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου, ἵνα ῇ ἁγία καὶ τῷ σώματι καὶ

ση,

358 ΤΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

τῷ πνεύματι ἡ δὲ γαµήσασα μεριμνᾷ πῶς ἀρέσῃ τῶ ἀνδρί. Τοῦ- 85
Λ ν ν ς ὁ » ο , ͵ » αν / ς ,

το δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον Λέγω᾿ οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν
ἐπιβαλῶ, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ πυρίῳ ᾱ-
περισπάστως. Εἰ δέτις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὑτοῦ νο- 86
µέξει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος, καὶ οὕτως ὀφείλει γείνεσθαι΄ ὃ θέλει
ποιείτω, οὐχ ἁμαρτάνει' γαμείτωσαν. Ὃς δὲ ἔστηκεν ἐν τῇ καρ- 8τ
δύᾳ αὐτοῦ ἑδραῖος, μὴ ἔχων ἀνάγκην., ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ
κ) / . ω , 9 Μ , μὴ ν [ν

ἐδίου θελήματος, καὶ τοὔτοκέκρικεν ἐν τῇ καρδία τηρεῖν τὴν ἔαυ-
τοῦ παρθένον, καλῶς ποιήσει. Ὥστε καὶ ὁ γαμίξων τὴν παρθένον 98

- ”ω ' 4

ἑαυτοῦ, καλῶς ποιήῄσει΄ καὶ ὁ μὴ γαμίξων, κρεῖσσον πονήσει. Γυνὴ 89
δέδεται, ἐφ᾽ ὅσον χρόνον ξῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ἐὰν δὲ κοιµηθῇ ὁ ἀνὴρ,

ἐλευθέρα ἐστὶν ὦ θέλει γαμὴθῆναι' µόνον ἐν κυρίῳ. ἸΜακαριω- 40

τέρα δὲ ἐστιν ἐὰν οὕτως µείνῃ, κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην ' δοκῶ γὰρ

3 κ Μ ν ο»
κάγῶ πνευμα Όεου ἔχειν.

11 Φδ, Ἡ.

}Γερὶ δὲ τῶν εἰδωλοθήτων, οἴδαμεν ὅτι πάντες γνῶσιν ἔχο-
μεν ᾗ γνῶσις φυσιοῦ, ἡ δὲ ἀγάπη οὐποδομεῖ. Εΐτις δοκεῖ ἕγνω- 3
κέναι τί, οὕπω ἔγνω καθῶς δεῖ γνῶναι. Εἰ δέ τις ἀγαπᾶ τὸν 8
θεὸν, οὗτος ἔγνωσται ὑπ αὐτοῦ. Περὶ τῆς βρώσεως οὖν τῶν εἴ- 4

2) η 2
δωλοθύτων, οἴδαμεν ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσµω, καὶ ὅτι οὐδεὶς

ὧι

θεὸς, εἶ μὴ εἷς. Καὶ γὰρ εἴπέρ εἰἶσιν λεγόμενοι θεοὶ, εἴτε ἐν
οὐρανῶῷ», εἴτε ἐπὶ γῆς" ὥσπέρ εἶσιν Φεοὶ πολλοὶ, καὶ κύριοι πολ-
Λο. Ἡμῖν εἷς Θεὺς ὁ πατὴρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα, καὶ ἡμεῖς εἰ ϐ

αὐτὸν ' καὶ εἷς κύριος Σησοῦς Ἄριστὸς, δι’ ὃν τὰ πάντα, καὶ ἡμεῖς

-ᾱ

δι᾽ αὐτοῦ. 4λλ᾽ οὐκ ἐν πᾶσιν ἡ γνῶσις' τινὲς δὲ τῇ συνηθεία ἕως

ἄρτι τοῦ εἰδώλου., ὧς εἰδωλόθυτον ἐσθίουσιν" καὶ ἢ συνείδησις

οο

2 ὃν μ η 3 / ο. 6 ν 32 , δώ
αὐτῶν ἄσθενής οὖσα µολύνεται. Βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παραστησειτῷ
θεῷ͵ οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν, ὑστερούμεθα”' οὔτε ἐὰν φάγωμεν, πε-
ριδσευόµεθα. Ἀλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκοµ- 9

μα γένηται τοῖς ἀδθενέσιν. Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ τὸν ἔχοντα γνῶ- 10

ἩΤΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α, ὃσ9

σιν, ἐν εἰδωλίω κατακείµενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ΥΠ.
1 ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν: ᾽Απόλλυ-

ται γὰρ ὁ ἀσθενῶν ἐν τῇ γνώσει, ὁ ἀδελφὸς δι’ ὃν Χριστὸς ἀπέ-
19 Θανεν. Οὕτως δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ τύπτον-

τεο αὐτῶν τὴν δυνείδησιν ἀσθενοῦσαν., εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε.
18 «{ιόπερ εἶ βρῶμα ὄκανδαλίξει τὸν ἀδελφόν µου, οὐ μὴ φάγω κφέα

εἰς τὸν αἰώνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν µου σκανδαλίσω.

ΚΕΦ. 6.

, . .. ΟΛΡ. ΙΧ.
| Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὖκ εὐμὶ ἀπόστολος; οὐχὶ Ἰησοῦν τὸν κύ- Αλ

9 ριον ἡμῶν ἑώρακα; οὗ τὸ ἔργον µου ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίω; Εὖἰ
ἄλλοις οὖκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι' ἡ γὰρ σφρα-
8 γίςἈ µου τῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίω. Ἡ ἑμὴ ἀπολογίαπφραγείρ,
4 τοῖς ἐμὲ ἀνακρείνουσιν, ἔστιν αὕτη. Ἰήἡ οὖκ ἔχομεν ἐξουσίαν φα-
ὅ γεῖῦν καὶ πιεῖν; ΙΜἠ οὖν ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα πε-
ριάγειν, ὣς καὶ οἳ Λοιποὶ ἀπόστολοι, καὶ οἳ ἀδελφοὶ τοῦ κυρίου,
ϐ καὶ Κηφᾶς: Ἡ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὖν ἔχομεν ἔξου-
7 σίαν μὴ ἐργάξεσθαι; Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτὲ; τίς
" φυτεύει ἀμπελῶνα, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; τίς ποι-
µαίνὲι ποίµνην, καὶ ἐκ τοῦ γάλαχτος τῆς ποίµνης οὐκ ἐσθίει;

4 4 4 κ ν 3 ω
8 Μὴἡ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα Λλαλῶ; ἢ καὶ ὃ νόμος ταῦτα οὐ Λέ-
2η.
φιμώσεις

9 γει; Ἐν γὰρ τῷ Μωύσέως νόµῳ γέγραπται" οὐ κημώσεις Ἐ βοῦν
Ι0 ἀλοῶντα᾽ μὴ τῶν βοῶν µέλει τῷ 9εῶ; Ἡ δι ἡμᾶς πάντως λέγει;
δι ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ὀφείλει ἐπ᾽ ἐλπίδι ὁ ἀροτριῶν ἆρο-
Η τριᾷν' καὶ ὁ ἀλοῶν., ἐπ᾽ ἐλπίδι τοῦ µετέχειν. Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ
πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ δαρκικὰ δερί-
19 σοµεν; ΕΒὺἰ ἄλλοι τῆς ὑμῶν ἐξουσίας µετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἢ-
μεῖς; ἆλλ᾽ οὖκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ: ἀλλὰ πάντα στέ-
γοµεν, ἵνα µή τινα ἐγκοπὴν Χ δῶμεν τῷ εὐαγγελίω τοῦ Χρισ- ρα
19 τοῦ. Οὖκ οἴδατε ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαξόμενοι, τὰ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσ-

Θίουσιν; οἶτῷ 9υσιαστηρίῳ παρεδρεύοντες, τῷ θυσιαστηρίῳ συµ-

ΙΧ.

Φ 2η,
συγἩ.

ΟΔΡ. ΣΧ,
ΔΕ

909 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

µερίξονται; Οὕτας καὶ ὁ κύριος διέταξεν τοῖς τὸ εὐαγγέλιον κατ-
αγγέλλουσιν, ἐκ τοῦ εὐαγγελίου ζῇν. Εγὼ δὲ οὐ κέχρηµαι οὐδενὶ
τούτων. .-

Οὖκ ἔγραψα δὲ ταῦτα, ἵνα οὕτως γένηται ἐν ἐμοὶ" καλὸν

γάρ µοι μᾶλλον ἀποθανεῖν, ἢ τὸ καύχηµά µου οὐδεὶςρ κενῶώσει.

Ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι, οὐκ ἔστιν µοι καύχηµα ᾿ ἀνάγκη γάρ.

μοι ἐπίκειται οὐαὶ γάρ µοί ἐστιν ἐὰν μὴ εὐαγγελίσωμαι. Εὺ γὰρ

ἔκὼν τοῦτο πράσσω, μισθὸν ἔχω' εὖ δὲ ἄκων, οὐκονομίαν πεπίσ-
τευµαι. Τίς οὖν µοί ἐστιν ὁ μισθὸς; ἵνα εὐαγγελιξόμενος ἀδά-

πανον Δήσω τὸ εὐαγγέλιον, εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἔξου-

σίᾳ µου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ. Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐν πάντων, πᾶσιν .

ἐμαυτὸν ἐδούλωσα, ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω. «Καὶ ἐγενόμην τοῖς
ω πρ...

ἑουδαίοις ὡς ἰουδαῖος, ἵνα ἰουδαίους κερδήσω᾽ τοῖς ὑπὸ νόµον ὣς
5 / 9 ον 9 ς / Α΄ 4 ο / ;

ὑπὸ νόμον, μὴ ὤν αὐτὸς ὑπὸ νόµον., ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον περδή-

κα. 2 ’ µ ιά Δ κ. ” . 3 2 3
σω. ΊΤοῖς άνομοις ὥς ἄνομος, μή ὤν ἄνομος ὃεοῦ, ἆλλ΄ ἔννομος
ω α 2 / ϱ

Ἀριστοῦ ἵνα κερδανῶ τοὺς ἀνόμους. ἘἨγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν
3 μη µ ω ω

ἀσθενὴς, ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω᾽ τοῖς πᾶσιν γέγονα πάντα
ἵνα πάντως τινὰς σώσω. Πάντα δὲ ποιῶ διὰ τὸ εὐαγγέλιον. ἵνα
συνκοινωνὸς Ἠ αὐτοῦ γένωµαι. Οὐκ οἴδατε, ὅτι οἱ ἔν σταδίῳ τρέ-
χοντες, πάντες μὲν τρέχουσιν, εἷς δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον ;
οὕτως τρέχετε, ἵνα καταλάβητὲ. «Πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιξόμενος, πάντα
ἐγκρατεύεται ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον Λάβωσιν᾿

ἡμεῖς δὲ, ἄφθαρτον. Ἐγὼ τοίνυν οὕτως τρέχω, ὣς οὐκ ἀδήλως

σώμα καὶ δουλαγωγῶ., μήπως ἅλλοιρ κηρύξας, αὐτὸς ἀδόκιμος

γένωμαι.

ΚκΤτ9. Ι.

14
16

16

25

260

«οὕτως πυκτεύω., ὥς οὐκ ἀέρα δέρων. ᾽άλλά ὑπωπιάξω µου τὸ 21

Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοὶ, ὅτι οἳ πατέρες ἡμῶν πάν- 1

τες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν καὶ πάντες διὰ τῆς Δαλάσσης διῇλθον.

, ων , ω ν
Καὶ πάντες εἰς τὸν Μωύσῆν ἐβαπτίσαντο ἐν τῇ νεφέλήη καὶ ἐν τῇ 2
]] “ 4

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ. 361

ὃ θαλάσσῃ, Καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πνευματικὸν βρῶμα ἔφαγον. Καὶ
πάντες τὸ αὐτὸ πνευματικὸν ἔπιον πόµα΄ ἔπεινον Ἀ γὰρ ἔκπνευμα-
ὃ τικῆς ἀκολουθούσης πέτρας ' ἡ πέτρα δὲ ἦν ὁ Χριστός. 'λΛ᾽ οὐκ
ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν ηὐδόκησεν ὁ θεὸς κατεστρώθησαν γὰρ ἐν
6 τῇ ἐρήμο. Ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενήθησαν , εἶς τὸ μὴ εἶναι ἡ-
7 μᾶς ἐπιθυμητὰς κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοι ἐπεθύμησαν. Μὴ δὲ εὐ-
δωλολάτραι γείνεσθε, καθώςτινες αὐτῶν ' ὥσπερ γέγραπται" ἑκά-
8 Θισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πιεῖν, καὶ ἀνέστησαν παίξειν. «Μἡ δὲ πορ-

. ν 6
νεύωµεν, καθῶς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν, καὶ ἔπεσαν μιᾷ ἡμέρα

Χ

κ}. Πι,
31
ἐπινον.

9 εὐιοσιτρεῖο χειλιάδες. ΜΗ δὲ ἐκπειράξωμεν τὸν κύριον, καθώς τι--- -.

΄ 2 ν ” ) ς
10 νες αὐτῶν ἐπείρασαν, καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπαώλλυντο. Μἡ δὲ γογ-
[4 / / 2 .ω . 3 2 { 5 4 -.ω
φύξετε, καθάπερ τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν. καὶ ἀπῶλοντο υπο τοῦ

Π ὀλοθρευτοῦ. Ταῦτα δὲ τυπικῶς συνέβαινεν ἐκείνοις' ἐγράφη δὲ

1 , 6 ο” ι 6 ν) , « / /
προς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς ους τα τέλη τῶν αἰώνων κατήντηκεν.

12 ο ν ”

18 «στε ὁ δοκῶν ἑστάναι, βλεπέτω μὴ πέσῃ. ΙΠειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ
εἴληφεν εὖ μὴ ἀνθρῶώπινος" πιστὸς δὲ ὁ 9εὸς, ὃς οὐκ ἑάσει πει-
ρασθῆναι ὑμᾶς ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ
καὶ τὴν ἔκβασιν, τοῦ δύνασθαι ὑπενεγκεῖν.

14 4ιόπερ, ἀγαπήτοί µου, φεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωΛλολατρείας.

16 2. , , . , ς ο. ο λ / ω 2

10 ὅὸς φρονίµοις λέγω ᾽ κρείνατε υμεῖς ο φήµι. Τὸ ποτήριον τῆς εὐ-
Λογίας ὃ εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία ἐστὶν τοῦ αἵματος τοῦ Χρισ-
τοῦ; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν., οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χρισ-

17 τοῦ ἐστιν; Ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σώμα, οἱ πολλοί ἐόμεν ' οἱ γὰρ.

18 πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου µετέχοµεν. Βλέπετε τὸν Ἰσραὴλ κα-
τὰ σάρκα ΄ οὐχὶ οἱ ἐδθίοντες τὰς θυσίας, ποινωνοὶ τοῦ Δυσιαστη-

19 ρίου εἰσίν; Τί οὖν φηµι; ὅτι εἰδωλόθυτον, τί ἐστιν; ᾖ ὅτι εἷ-

20 δωλον τί ἐστιν; ᾽Αλλ᾽ ὅτι ἃ θύουσιν, δαιµονίοις παὶ οὐ δεῷ

9Ι θύουσιν οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίῶων γείνεσθαι. Οὐ
δύνασθεποτήριον κυρίου πείνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων οὐ δύνα-

22 6θε τραπέζης κυρίου µετέχειν, καὶ τραπέξής δαιµονίων. Ἡπαρα-
ξηλοῦμεν τὸν κύριον; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμέν;:

Α 3
28 Πάντα ἔξεστιν, ἆλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει πάντα ἔξεστιν,

ΑΡ

ν

0ΑΡ, ΧΙ.
ΔΔ

302 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Δ.

ἀλλ᾽ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ. Μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ξητείτω, ἀλλὰ τὸ 34
τοῦ ἑτέρου. ΙΠᾶν τὸ ἐν µακέλλω πωλούμενον ἐσθίετε, μηδὲν ἆνα- 25
κρείνοντες διὰ τὴν συνείδησιν. Τοῦ κυρίου γὰρ ἡ γῆ καὶ τὸ πλή-- 26
ρωμα αὐτῆς. Εἴ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων, καὶ Θέλετε πο- 21
ρεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε, μηδὲν ἀνακρείνον-.

τὲς διὰ τὴν συνείδήσιν. Εὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ' τοῦτο ἱερόθυτόν 28
ἐστιν, μὴ ἐσθίετε, δι᾽ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα, καὶ τὴν συνείδησιν..

Συνείδησιν δὲ λέγω, οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ., ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου ΄ ὕνα 29
τί γὰρ ἡ ἐλευθερία µου κρείνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως: ΕΒὐ

ἐγὼ χάριτι µετέχω, τί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῷ: δ0
Ἠϊτε οὖν ἐσθίετε, εἴτε πείνετε, εἴτε τί ποιεῖτε, πάντα εἰς δό- 81.
ἕαν 9εοῦ ποιεῖτε. ᾿Απρόσκοποι καὶ ἰουδαίοιρ γείνεσθε καὶ ἕλ- 83
λΛήσιν καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Δεοῦ. Καθῶς κἀγὼ πάντα πᾶσιν 85
ἀρέσκω, μὴ ξητῶν τὸ ἐμαυτοῦ σύμφορον, ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν,

ἵνα σωδῶσιν.

Κτ Φ. ΤΑ.

Ιειµηταί µου φείνεσθε, καθὼς κἀγὼ Ἄριστοῦ. Ἐπαινῶ δὲ :
ὁ ν [ὰ , , πι Ν / ς π
υμᾶς», Ότι πᾶντα µου µεμνησθε, καὶ καθῶς παρεδῶκα υμῖν, τας
παραδόσεις κατέχετε. Θέλω δὲ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς 8
ς ιν 9 3 νο 1 5 2

{ πεφαλή ο Ἀριστος ἐστιν κεφαλή δὲ γυναιπθς, ὁ ἄνηρ᾽ πεφα-
λὴ δὲ τοῦ Ἀφιστοῦ. ὁ Θεό. Πᾶς ἀνὴρ προσευχόµενος ἢ προφη- 4
τεύων κατὰ κεφαλῆς ἔχων, καταισχύνει τὴν κεφαλήν αὐτοῦ. Πᾶ- ὅ
σα δὲ γυνὴ προσευχοµένη ἢ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κε-
φαλῇ., καταισχύνει τὴν κεφαλὴν ἑαυτῆς ' ἓν γάρ ἐστιν καὶ τὸ αὐ-
τὸ τῇ ἐξυρημένῃ. «Εἰ γὰρ οὐ κατακαλύπτεται γυνἠὴ, καὶ κειράσ- ϐ
θω, ἢ ξυράσθω᾽ εὖ δὲ αἰσχρὸν γυναικὶ τὸ κείρασθαι ἡ ἑυράσθαι,
κατακαλυπτέσθω. ᾽άνὴρ μὲν γὰρ οὐκ ὀφείλει κατακαλύπτεσθαι Ἱ
τὴν πεφαλὴν, εἰκὼν καὶ δόξα Φεοῦ ὑπάρχων' ἡ γυνὴ δὲ δόξα ἆν-
δρός ἐστιν. Οὐ γάρ ἐστιν ἀνὴρ ἓν γυναικὸς, ἀλλὰ γυνὴ ἐξ ἀνδρός. 8

Καὶ γὰρ οὖκ ἐκτίσθηή ἀνὴρ διὰ τὴν γυναῖκα, ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν 9

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΑΔ, | 9θὸ

ω ν ν ω
10 ἄνδρα. «4ιὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶτῆς κεφαλῆς, ΧΙ.
’ 2 Δ 2 2.
11 διὰ τοὺς ἀγγέλους. Πλήν οὔτε γυνὴ χωρὶς ἆνδρος, οὔτε άνηρ χῶ-
' ΄ π ο 3 4 ο
12 ρἱς γυναικὀς, ἓν κυρίω. ᾿όπερ γὰρ ἡ νυνἠ ἐκ τοῦ ἀνδρος, ου-
ο] ” ν 2
18 τως καὶ ὃ ἀνὴρ διὰ τῆς γυναικὸς τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ 9εοῦ. Ἐν
ὑμῖν αὐτοῖς κρείνατε. πρέπον ἐστὶν γυναῖκα ἁκατακάλυπτον τῷ
ο / 6 ν [κά 3 4
14 δεῷ προσεύχεσθαι; Οὐδὲ ἡ φύσις αὐτὴ διδάσκει υμᾶς , ὃτι ἄνηρ
κ. ” λ νά / 2
“16 μὲν ἐὰν κομᾷ, ἀτειμία αὐτῷ ἐστιν. Γυνὴ δὲ ἐὰν κομᾷ; δόξα αὖ-.
ω 2”
16 τῇ ἐστιν, ὅτι ἡ κόμη ἀντὶ περιβολαίου δέδοται αὐτῇ. Εἰ δέτις
5 2 σι 2
δοκεῖ φιλόνεικος εἶναι, ἡμεῖς τοιαύτην συνήθειαν οὐκ ἔχομεν, οὐ-
”ω ω ο] 3 .
17 δὲ αἲ ἐκκλησίαι τοῦ Βεοῦ. Τοῦτο δὲ παραγγέλλων οὐκ ἐπαινῶν,
ὅτι οὖν εἰς τὸ κρεῖσσον, ἀλλὰ εἰς τὸ ἧσσον συνέρχεσθε.
κό λ λ / ς » 9 9 , 3 /
18 Πρῶτον μὲν γαρ συνερχομενων ὑμῶν ἓν ἐκκλησίᾳ, ἄπουω ΑΒ
ω ΔΝ
19 σχίσµατα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν καὶ µέρος τέ πιστεύω. «4εἴ γὰρ καὶ
ο 3 ο .’ α/ 3 βρ ’ 4 ῤ 2
αἱρέσεις ἕν ὑμῖν εἶναι, ἵνα καὶ οἱ δόκιµοι φανεροὶ γένωνται ἐν
6 ῃ 5 α ο) ” 49 8 3 3 / ὃν)
20 ὑμῖν. «Συνερχομένων οὖν ὑμῶν ἐπὶ τὸ αὐτὸ, οὐκ ἔδτιν κυριακὸν
51 δεῖπνον φαγεῖν. Έκαστος γὰρ τὸ ἴδιον δεῖπνον προλαμβάνει ἐν
. ω ' ω 2
92 τῷ φαγεῖν, καὶ ὃς μὲν πεινᾷ, ὃς δὲ µεθύει. Μἡ γὰρ οὐκίας οὖν
ἔχετε εἰς τὸ ἐδθίειν καὶ πείνειν; ἤ τῆς ἐκκλησίας τοῦ 8εοῦ κατα-
φρονεῖτει καὶ καταισχύνετε τοὺς μὴ ἔχοντας; τί εἴπω ὑμῖν:
25 ἐπαινῶ ὑμᾶς; ἐν τούτῳ οὐκ ἐπαινῶ. Εγω γὰρ παρέλαβον ἀπὸ
» -ι η , .., σὁ ο ’ 2 ο ν ϐ
τοῦ κυρίου ὁ καὶ παρέδωκα Ὁυμῖν, Ότι ο κύριος ἐν τῇ νυκτὶ ῇ
κ 11η.

παρεδίδε-
το.

24 παρεδἰδοτοἨΆ, ἔλαβεν ἄρτον. Καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν, καὶ
εἶπεν τοῦτόὸ µου ἐστὶν τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ' τοῦτο ποιεῖτε

9 . ς , μ 4 / η λ

2ὔ εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. «σαύτως καὶ τὸ ποτήριον, μετὰ τὸ
δειπνῆσαι, Λἔγων ' τοῦτο τὸ ποτήριον, ἡ παινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν

τῷ ἐμῷ αἵματι' τοῦτο ποιεῖτε ὁδάκις ἐὰν πείνητε, εἰς τὴν ἐμὴν
20 ἀνάμνησιν. Ὁσάκις γὰρ ἐὰν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον, καὶ τὸ πο-
τήριον πείνητε, τὸν Βάνατον τοῦ κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρι 3 ὄλοις.
27 οὗ ἔλθῃ. ΌὭστε ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον. ἢ πείνῃ τὸ ποτήριον τοῦ
κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ τοῦ αἵματος τοῦ
28 κυρίου. «4οκιμαξέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτὸν, καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρ-

20 του ἐσθιέτω, καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πεινέτω. Ὁ γὰρ ἐδθίων καὶ

864 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

ὠ - 3 ' ' ἓ » ---
ΧΙ. πείνων, κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθύει καὶ πείνει, μῇ διακρὲίνῶν το σῶμα..
« ο ον ω ϱ
4ιὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄῤῥωδτοι, καὶ ποιμῶν- 0

51

ται ἐκανοί. Εὺ δὲ ἑαυτοὺς διεκρείνοµεν, οὐκ ἂν ἐκρεινόμεδα.- Άφει- Ώρ

α Βίος Ἰπέοί- ὁ αν πῤ η ο ί οι ς, ᾳ πα ω /
η ι7όμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ κυρίου Ά, παιδευόµεθα ἵνα μὴ σὺν τῷ κπόόμφ
κατακριθώμεν. «στε, ἀδελφοί µου, συνερχόµενοι εἰς τὸ φαγεῖν, 95
ἀλλήλους ἐκδέχεσὃε. Εἴ τις πεινᾷ, ἐν οἴκῳ ἐσθιέτω, ἵνα μὴ εἰς 84

κρῖμα σηνέρχησθε᾿ τὸ δὲ λοιπά, ὣς ἂν ἔλθω, διατάξοµαι.

ΚΤ Φ. 18.

Μ.

ΟΛΥ. “Περὶ δὲ τῶν πναυματιιῶν ; ἀδελφοὶ, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν. 1
Οἴδατε ὅτι ὅτε ἔθνη ἦτε, πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὧς ἀνήγεσθε 2
ἀπαγόμενοι, «4ιὸ γνωρίζω ὑμῖν, ὃτι οὐδεὶς ἐν πνεύµατι 9εοῦ λα- ὃ
λῶν, Λέγει ἀνάθεμα Ἰησοῦς' καὶ οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν κύριος
Ἰησοῦς, εἰ μὴ ἐν πνεύματι ἁγίω. «αιρέσεις δὲ χαρισμάτων εἰ- 4
σὶν, τὸ δ᾽ αὐτὸ πνεῦμα. Καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσιν, καὶ ὁ αὐ- ὅ
τὸς κύριος. Καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσὶν, καὶ ὁ αὐτὸς 8εὸς ὁ 0
ἐνεργῶν ἐστιν τὰ πάντα ἓν πᾶσιν. Ἑκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρω- Ἱ
σις τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον. «ι μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύ- 8
µατος δίδοται Λόγος σοφίας, ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως, κατὰ τὸ

. Δ ν 5ς ’ ρ. ΄ ν μ] ο] / ” ᾿

αὐτὸ πνεῦμα. Ἠτέρῳ πίδτις, ἓν τῷ αὐτῷ πνεύµατι, ἄλλῳ δὲ χα- 9
ρίόµατα ἰαμάτων, ἐν τῷ ἑνὶ πνεύµατι. 4λλῳ δὲ ἐνεργήματα 10
δυνώµεων, ἄλλῳ προφητεία, ἄλλω διακρίσεις πνευμάτων, ἑτέρῳ
γένη γλωσσῶν. Πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦ- 1!
μα», διαιροῦν ἰδίᾳ ἕκάστω παθὼς βούλετα.. Καθάπερ γὰρ τὸ 19
σῶμα ἕν ἐδτιν, καὶ µέλη πολλὰ ἔχει, πάντα δὲ τὰ µέλη τοῦ
σώματος, πολλὰ ὄΌντα, ἓν ἐστιν σῶμα οὕτως καὶ ὃ Χριστός.
Καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ πνεύµατι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθη- 18
μεν᾿ εἴτε ὐουδαῖου, εἴτε ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι, εἴτε ἐλεύθεροι΄ καὶ
πάντες ἓν πνεῦμα ἐποτίσθημεν.

' ”ν 5 14

Καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὖκ ἔστιν ἓν µέλορ, ἀλλὰ πολλά. ἜΕὰν |5

Ἅ ς .. Ὁ 2 α ο. . 2
εὐπῃ ὁ ποὺς' ὅτι οὖκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος: οὐ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α, | | 9056

16 παρὰ τοῦτο οὖν ἔδτιν ἐκ τοῦ σώματος; Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς' ὅτι ΧΙΙ.
οὖκ εὐμὶ ὀφθαλμὸς, οὖν εὐμὶ ἐκ τοῦ σώματος' οὐ παρὰ τοῦτο
11 οὖκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος: Εὐ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμὸς, ποῦ
18 ἡ ἁκοὴ; εὖ ὅλον ἀκοὴ, ποῦ ἡ ὄσφρήσις; Νῦν δὲ ὁ δεὸς ἔθετο τὰ
19 µέλη, ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τῷ σώματι, καθὼς ἠθέλησεν. Εἰ δὲ
90 ἦν τὰ πάντα ἓν µέλος, ποῦ τὸ σῶμα: Νῦν δὲ πολλὰ µέλη, ἓν
51 δὲ σῶμα. Οὐ δύναται δὲ ὁ ὀφθαλμὸς εἰπεῖν τῇ χειρὶ ' χρείαν σου
οὐκ ἔχω᾽ ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσὶν' χρείαν ὑμῶν οὐκ ἔχω.
2 ᾽4λλὰ ποΛλλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα µέλη τοῦ σώματος ἀσθενέσ-
28 τερα ὑπάρχειν, ἀναγκαῖα ἐστῖν. Καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτειμότερα εἷ-
ναι τοῦ σώματος, τούτοις τειμὴν περισσοτέραν περιτίθεµεν' καὶ
54 τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην περισσοτέραν ἔχει. Τὰ δὲ εὐσ--
᾿χήµονα ἡμῶν, οὐ χρείαν ἔχει ' ἀλλὰ ὁ 9εὸς συνεκέρασεν τὸ σῶ-
ο µα. τῷ ὑστερουμένω τί περισσότερον δούς. Ἵνα μὴ ᾖ σχίσμα ἐν
τῷ σώματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων μεριμνῶσι τὰ µέλη.
20 Καὶ εἴ τι πάσχει ἓν µέλοο, συνπάσδχειἩ πάντα τὰ μέλη” εἴτε τμ.
27 δοξάξεται µέλος, συνχαίρειΆ πάντα τὰ µέλη. Ίμεῖς δὲ ἐστὲ ογ.
59 σῶμα Χφιστοῦ, καὶ µέλη ἐκ μέρους. Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς
ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας. τρίτον
διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, ἔπειτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἆν-
39 τιλήμψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. ΙΜὴ πάντες, ἀπόστο-
Λοι; μὴ πάντες, προφῆται; μὴ πάντες, διδάόκαλοι; μὴ πάν-
90 τερ, δυνάµεις; «ή πάντες χαρίόματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ
8Ι πάντες γλὠσσαις Λλαλοῦσιν; μὴ πάντες διερμηνεύουσιν; Ζηλοῦτε ΔΑ
δὲ τὰ χαρίσματα τὰ μείζονα καὶ ἔτι καθ’ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν

δείκνυµι.

ΚΕπᾷΦ, ΤΟ.

1 }ὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων Λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,ΟΑΡ.ΧΗΙ.
2 ’ Δ α) ελ ῤ λ 3 .ν κο / » ’
ἄγαπην δὲ µή ἔχω, -γέγονα χαΛλκος ἠχῶν, ἢἡ κυμβαλον ἆλαλα-

Φ ζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητεία», καὶ εἰδῶ τὰ µνστήρια πάντα καὶ

ῃ

66. . ο ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

ΧΠΙ. πᾶσαν τὴν γνῶσιν, κάν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη µεθισ-
τάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Κάν ψωμίζω πάντα τὰ ὃ
καυχήνο-ὑπάρχοντά µου, καὶ ἄν παραδῶ τὸ σῶμά µου ἵνα καυθήσωμαι3,
επ ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. Ἡ ἀγώπη μακροθυμεῖ, 4
χρηστεύεται' ἡ ἀγάπη οὐ ζήλοῖ, οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦ-
ται. Οὖκ ἀσχημονεῖ, οὐ ξητεῖ τὸ μὴ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, ὄ
ἀδικεῖᾳ, οὐ Λογίξεται «τὸ κακόν. Οὖ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ Ἑ, συνχαίρει 6.
σογ. δὲ τῇ ἀληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίξει, Ἴ
πάντα ὑπομένει. ᾽ἀγάπη οὐδέποτε πίπτει" εἴτε δὲ προφητεία 8
καταργηθήσεται, εἴτε γ]ῶσσαι παύσονται, εἴτε γνῶσις καταρ-
γηθήσεται. Ἐκ μέρους γὰρ γεινώσκομεν, καὶ ἐκ µέρους προφη- 9
τεύοµεν. Ὅταν δὲ ἔλβῃ τὸ τέλειον, τὸ ἔκ μέρους καταργήθήσε- 10
Ὅτε ἥμην νήπιος, ἐλάλουν ὧς νήπιος, ἐφρόνουν ὧς νήπιος, 14
ἐλογιξόμην ὡς νήπιος" ὅτε ἐγενόμην ἀνὴρ νι χατήργηκα τὰ τοῦ νη-
πίου. Ἠλέπομεν γὰρ ἄρτι δι ἐσόπτρου ἐν αἰνέγματι, τότε δὺ 19
πρόσωπον πρὸς πρόσωπον ᾿ ἄρτι γεινώσκω ἐκμέρους, τότε δὲ ἔπι-
γνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. Νυνὶ δὲ μένει πἰστις, ἕλ- 18

λ Σο Ν / ν . , λ ’ ς 2. /
πὶς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα” µείξων δὲ τούτων ἡ ἀγαπη.

ΚΕΦ. ΙΔ.

ΟΑΡ.ΧΙΝ.ιώκετε τὴν ἀγάπην, ξηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικὰ μᾶλλον δὲ 1
ἵνα προφητεύητε. Ὁ γὰρ Λλαλῶν γλώσσῃ, οὖκ ἀνθρώποις Λαλεῖ, 3
ἀλλὰ 9εῷ: οὐδεὶς γὰρ ἀκούει, πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια. Ὁ ὃ
δὲ προφητεύων, ἀνθρώποις Λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ
παραμυθίαν. Ὁ Λλαλῶν γΛώσσῃ, ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ ὁ δὲ προ- 4
φητεύων», ἐκκλήσίαν οἰκοδομεῖ. Θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς Λαλεῖν ὅ
γλώρσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε’ μείζων δὲ ὁ προφητεύων
ἢ ὁ Λαλῶν γΛλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ διερµηνεύῃ, ἵνα ἡ ἐκκλησία
οὐκοδομὴν λάβῃ. Νῦν δὲ, ἀδελφοὶ, ἐὰν ἔλθω πρὸς ὑμᾶς γλὠσ- 6
ὅαις Λαλῶν., τί ὑμᾶς ὠφελήσω , ἐὰν. μὴ ὑμῖν Λαλήσω ᾖ ἐν ἆπο-
καλύψει, ᾖ ἐν γνώσει, ἢ ἐν προφητεία, ἢ ἐν διδαχῇ; Όμως τὰ Ἰ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α. ος 8607

ἄφυχα φωνὴν διδόντα, εἶτε αὐλὸς, εἴτε κιθάρα, ἐὰν διαστολὴν
φθόγγου μὴ δῶ, πῶς γνωσθήσεται τὸ αὐλούμενον ἢ τὸ κιθαρι-
8 ζόμενον; Καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον φωνὴν σἀλπιγξ δῷ, τί παρα-
9 σκευάσεται εἰς πόλεµον:; Οὕτως καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς γλώσσης ἐὰν
μὴ εὔσημον λόγον δῶτε; πῶς γνωαθήσεται τὸ Λαλούμενον; ἔσθ-

10 σθε γὰρ εἰς ἀέρα Λαλοῦντες. Τοσαῦτα, εἰ τύχοι, γένη φωνῶν

3 3’ ν ν΄. ολ ’ ι
11 εἰἶσιν ἐν κόσµῳ, καὶ οὐδὲν ἄφωνον. ᾿Εὰν οὖν μὴ εἰδῶ τήν δυνα-

µιν τῇ φωνῆς, ἔσομαι τῷ Λαλοῦντι βάρβαρος καὶ ὁ Λαλῶν, ἐν
12 ἐμοὶ βάρβαρο.. Οὕτως καὶ ὑμεῖς, ἐπεὶ ζηλωταί ἐστε πνευµά-
ο των, πρὸς τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας ξητεῖτε ἵνα περισσεύη-
τη τε. «4ιὸ ὃ λαλῶν γλώσσῃ, προσευχέσθω ἵνα διερμηνεύῃ. Ἐὰν
προσεύχωµαι γλὠσσῃ, τὸ πνεῦμά µου προσεύχεται’ ὁ δὲ νοῦς µου
16 ἄκαρπός ἐστιν. Τί οὖν-ἐδτιν; προσεύξοµαι τῷ πνεύματι, προσ-
εύξομαι δὲ καὶ τῷ νοὶ ψαλῶ τῷ πνεύµατι, φαλῶ καὺ τῷ νοῦ.
16 Ἠπεὶ ἐὰν εὐλογῇς τῷ πνεύματι, ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόπον τοῦ
ἰδιώτου, πῶς ἐρεῖ τὸ ἁμὴν ἐπὶ τῇ σῇ εὐχαριστία: ἐπεὶ τύ Λέ-
17 γεις οὐκ οἶδεν. Σὺ μὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς, ἀλλὰ ὃ ἕτερος
οὖκ οὐποδομεῖται.
18 ΕΒὐχαριστῶ τῷ 9εῷ, πάντων ὑμῶν μᾶλλον γλὠσσαις Λα-
Ι0 λῶ. ᾽άλλὰ ἐν ἐκκλησίᾳ Θέλω πέντε Ίόγους τῷ νοῦ µου Λαλῆ-
σαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω», ἢ µυρίους Λόγους ἐν γλώσσῃ.
30 ᾿4δελφοὶ, μὴ παιδία γείνεσθε ταῖς φρεσὶν' ἀλλὰ τῇ κακία νη-
2ἱ πιάξετε, ταῖς δὲ φρεσὶν τέλειοι γείνεσθε. Ἐν τῷ νόµμῳ γέγρα-
πται ᾿ ὅτι ἐν ἑτερογλώσσοις, καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέρων, λαλήσω τῷ
1αῷ τούτῳ, καὶ οὐδ᾽ οὕτως εἰσακούσονταί µου, Λέγει κύριος.
22 Ὥστε αἲ γλῶσσαι εἰς σημεῖον εἰσὶν, οὐ τοῖς πιστεύουσιν, ἀλλὰ
τοῖς ἀπίστοις' ἡ δὲ προφητεία οὐ τοῖς ἀπίστοις, ἀλλὰ τοῖς πισ-
98 τεύουσιν. Ἐὰν οὖν ἕλθῃ ἡ ἐκκλησία ὕλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ, καὶ πάν-
τες Λάλῶσι γλῶώσσαις, εἰσέλθωσιν δὲ ἰδιῶται, οὐκ ἐροῦσιν ὅτι
24 µαίνεσθε; Ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δέ τις ἄπι-
στος ἢ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρείνεται ὑπὸ πάν-

9ῦ Τὸ Δ να δή 3 ω Δ , . 4 [κά
τῶθν. α «ρνυπτα της Σκαροιας αντου Φαγερα φευνἑέταν' γαι ου-

ΧΙΥ.

ΔΗ

508 ΠΡΟΣ ΙΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

ΧΙν. τως πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον, προσκυνήσει τῷ 9εῷ, ἀπαγγέλλων ὅτι
Όντως ὁ θεὸς ἐν ὑμῖν ἐστίν. Τί οὖν ἐστιν, ἀδελφοὶ; ὅταν συνἑρ- 86
χησθε, ἕκαστος φαλμὸν ἔχει, διδαχἠν ἔχει, ἀποκάλυψιν ἔχει,
γλῶσσαν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει πάντα πρὸς οἰκοδομὴν γεινέσθω.
Ἠἴτε γλὠσσῃ τίς λαλεῖ, κατὰ δύο, ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ. 21
ἀνὰ µέρος᾽ καὶ εἷς διερµηνευέτω. Ἐὰν δὲ μὴ ᾖ ἑρμηνευτὴς, σει- 38
γάτω ἐν ἔκκλησίᾳ" ἑαυτῷ δὲ λαλείτω καὶ τῷ δεῷ. Προφῆται δὲ 30
δύο ἢ τρεῖς Λαλείτωσαν, καὶ οἳ ἄλλοι διακρεινέτωσαν. ᾿Εὰν δὲ 50
.ἄλλω ἀποκαλυφθῇ καθηµένω, ὃ πρῶτος σειγάτω. «4ύνασθε γὰρ δΙ
καθ’ ἕνα πάντες προφητεύειν, ἵνα πάντες µανθάνωσιν, καὶ πάν-
τες παρακαλῶνται. Καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑπο- 82
τάσσεται. Οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίαρ. ὁ 9εὸς, ἀλλὰ εἰρήνης, 88
ὧς ἐν πάδαις ταῖς ἐκκλήσίαις τῶν ἁγίων. «ἱ γυναῖκες ἐν ταῖς 54
ἐκκλησίαις σειγάτωσαν' οὐ γὰρ ἐπιτρέπεται αὐταῖς Λαλεῖν, ἀλλὰ
ὑποτασσέσθωσαν, καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει. Εἱ δέτι μαθ εν 9έ- δδ
λουσιν , ἐν οἴκω τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν αἰσχρὸν γὰρ
γυναικὶ λαλεῖν ἐν ἐκκλήσίᾳ. Ἡ ἀφ᾿ ὑμῶν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐξ- 86
ἤλθεν: ἢ εἰς ὑμᾶς µόνους κατήντησεν; Εἴτις δοκεῖ προφήτης εἷ- 97
ναι ἡ πνευματικὸς., γεινῶσκέτω ἃ γράφω ὑμῖν, ὅτι κυρίου ἐστὶν

ουρνηαίν ἐντολή. ΑΕ δέ τις ἀγνοεῖ, ἀγνοείτω. «στε, ἀδελφοί µου”, ζη- ο
Λοῦτε τὸ προφητεύειν, καὶ Λαλεῖν μὴ κωλύετε ἐν γλώσσαις. Πάν- 40

τα δὲ εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν γεινεσθω.

ΚΤ Φ. 11.

0ΑΡ.ΧΝ.

κ 1 νωρίέω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοὶ, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην 1

ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ὢ καὶ ἑδτήκατε. «1 οὗ καὶ σώ- 2
. 9 ς
ξεσθε, τίνι λόγω εὐηγγελισάμην ὑμῖν, εἰ κατέχετε’ ἐχτὸς εὖ μὴ
ω 4 ο
εκῇ ἐπιστεύσατε. Παρέδωκα γὰρ υμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρ- ὃ
5 ν ν ”

έλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, κατὰ

π / 9 . νο 9» / » 5 ω
τὰς γραφάε. Καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ ἡμέρα τῇ 4

τρίτῃ, κατὰ τὰς γραφᾶς. Ἰαὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα. ὅ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α., 9609

6 Ἔπειτα ὤφθη ἐπόνω πεντακοσίοι ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ
7 πλείονες µένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ ἐκοιμήδησαν. "Έπειτα ὤη-
8 η Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν. ᾿Ἔσχατον δὲ πάντων,
ϱ ὥὡσπερεὶὺ τῷ ἐκτρώματι, ὤφθη κάμοί. Ἐγω γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος
τῶν ἀποστόλων' ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖόθαι ἀπόστολος, διότι
10: ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Φεοῦ. «Χἄριτι δὲ 9εοῦ εἰμὶ ὃ εἰμὶ ' καὶ
ἡ χάρις αὐτοῦ ᾗ εἰς ἐμὲ, οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐ-
τῶν πάντων ἐκοπίασα οὖκ ἐγὼ δὲ, ἀλλὰ ἤ χάρις τοῦ 9εοῦ σὺν
11 ἐμοί. “Ετε οὖν ἐγὼ, εἶτε ἐκεῖνοι, οὕτως κήρύσσυμεν, καὶ οὕτως
19 ἐπιστεύσατε. Ε) δὲ Ἀριστὸς κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται,
15 πῶς λέγουσιν ἐν ὑμῖν τινες, ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔδτιν; Εὖἰ
14 δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὖκ ἔστιν, οὐδὲ Ἄριστὸς ἐγήγερται. «Εἰ δὲ
Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ καὶ ἡ
16 πίστις ἡμῶν. ' Εὑὐρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ θεοῦ΄ ὅτι
ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ 9εοῦ., ὅτι ἤγειρεν τὸν Χριστὸν, ὃν οὖκ
10 ἤγειρεν, εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται. Βὺ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγεί-
17 ρονται, οὐδὲ ΧἈριστὸς ἐγήγερται. ΕΒἰ δὲ Ἄριστὸς οὐκ ἐγήγερται,
µαταία ἡ πίστις ὑμῶν ἐστιν ' ἔτι ἐστὲ ἕν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.
τν άρα καὶ οὗ κοιμηθέντες ἐν ΧἈριστῷ, ἀπώλοντο. Εἰ ἐν τῇ ξωῇ
ταύτῃ ἐν Χριστῶ ἠλπικότες ἐσμὲν µόνον, ἐλεεινότεροι πάντων
90 ἀνθρώπων ἐσμεν. Νυνεὶ Ἐ δὲ, Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἄπαρ-
χὴ τῶν κεκοιµηµένων. |
91 Ἐπειδὴ γὰρ δι’ ἀνθρώπου Δάνατος, καὶ δι’ ἀνθρώπου ἀνά-
90 στασις νεκρῶν. Ἱόσπερ γὰρ ἐν τῷ 4δὰμ πάντες ἀποθνήσκουσιν,
98 οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ξωοποιηθήσονται. Ἕκαστος δὲ
ἐν τῶ ἰδίω τάγµατι ἀπαρχὴ Χριστὸς' ἔπειτα οἳ τοῦ Χριστοῦ,
94 ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ. Εἶτα τὸ τέλος, ὅταν παραδιδοῖ τὴν βασι-
λείαν τῷ 8εῷ καὶ πατρὶ ὅταν κπαταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶ-
96 σαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν. «4εῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύειν ἄχριΧ οὗ
20 θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. Ἔσχατος ἐχ-
97 θρὺς κπαταργεῖται ὁ Θάνατος. Πόντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πὀ-

α.. ω / ) ς ”
δας αὐτοῦ" ὅταν δὲ εἴπῃ, πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς
24

πγ.

. 2. Π].
ἄχρις.

Ἀ 2. η,
ομιλ.

Χ 3, ιν
σίτου

ΜΑ.

970 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΚΘΙΟΥΣ ΔΑ.

Μ ς / 2 Μ 4 , ο Δ ᾳ . 2 ω) 4 ϱ
τοῦ υποτάξαντος αὐτῷ τα πάντα. Όταν δὲ υποταγῃ αὐτῷ τα 38

9 ο ω 6 β”..
πάντα, τότε αὐτὸς ὁ υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποταξαντι αὐτῷ τὰ

πάντα, ἵνα ᾖ ὁ θεὸς πάντα ἐν πᾶσιν. Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἳ
βαπτιξόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρών, εὐ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται; τέ
καὶ βαπτίξονται ὑπὲρ αὐτῶν; Τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύοµεν πᾶσαν
ὥραν; Καθ" ἡμέραν ἀποθνήσκω, νὴ τὴν ὑμετέραν καύχησιν, ἆ-
δελφοὶ, ἣν ἔχω ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίω ἡμῶν. «Εἰ κατὰ ἄν-
θρωπον ἐθηριομώχησα ἐν Ἐφέσῳ, τέ µοι τὸ ὄφελος, εὐ νεκροὶ οὐκ
ἐγείρονται; φάγωμεν καὐδπίωμεν' αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν. Μὴ
πλανᾶσθε΄ φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμειλίαι κακαί. Ἐκνήψατε
δικαίως, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε' ἀγνωσίαν γὰρ Θεοῦ τινες ἔχουσιν'
πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν Λαλᾷ.

᾽Αλλὰ ἐρεῖ τίς πῶς ἐγείρονται οἳ νεκροὺ; ποίω δὲ σώματι
ἔρχονται; ᾿ἄφρων, σὺ ὃ ὀπείρειο, οὐ ζωοποιεῖται, ἐὰν μὴ ἄπο-
θάνῃ. Καὶ ὃ σπείρεις, οὐ τὸ σῶμα τὸ γενησόµενον σπείρεις, ἆλ-
λὰ γυμνὸν κόκκον, εἰ τύχοι, σείτουἈ, ἤ.τινος τῶν Λοιπών. Ὁ
δὲ θεὸὺς δίδωσιν αὐτῷ σῶμα καθὼς ἠθέλησεν, καὶ ἑκάστω τῶν
σπερμάτῶὼν ἴδιον σῶμα. Οὐ πᾶσα σὰρξ, ἡ αὐτὴ σὰρξ΄ ἀλλὰ ἄλ-
Λη μὲν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δὲ σαρξ πτηνῶν,

ἄλλη. δὲ ἰχθύων. Καὶ σώματα ἐπουράνια, καὶ σώματα ἐπέγεια"

ἆλλὰ ἑτέρα μὲν ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα, ἑτέρα δὲ ἡ τῶν ἐπι-
γείων. ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης, καὶ ἄλλη
δόξα ἀστέρων ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ. Οὕτως καὶ
ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν ' σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἄφ-
Θαρσίᾳ. ΣἈπείρεται ἐν ἀτειμίᾳ, ἐγεύρεται ἐν δόξῃ᾽ σπείρεται ἐν
ἀσθενία, ἐγείρεται ἐν δυνάμει. «Σπείρεται σῶμα ψυχικὀν, ἐγεί-
ρεται σώμα πνευματικὸν΄ εἰ ἔστιν σῶμα ψυχικὸν, ἔστιν καὶ πνευ-
µατικόν. Οὕτως καὶ γέγραπται΄ ἐγένετο ὁ πρῶτος ᾽4δὰμ εἰς φυ-
χὴν ζῶσαν. ὁ ἔσχατος ᾽4δὰμ εἰς πνεῦμα ξωοποιοῦν. ᾿4λλ᾽ οὐ
πρῶτον τὸ πνευματικὸν, ἀλλὰ τὸ φυχικὸν, ἔπειτα τὸ πνευµατι-
κόν. Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς, χοϊκὸς' ὃ δεύτερος ἄνθρωπος,

7 3 ν ο’ ζ ο. ν ᾿ ϱ κ. Δς } ων ς
ἐξ οὐρανοῦ. Οἷος ὁ χοϊκος, τοιοῦτοι καὶ οὗ χοϊκοι" καὶ οἷος ὁ

20

90
δΙ
99

δδ
94

96
0
δχ
86

50

41
45

4)
44

46
46

47
48

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΔΑ. 371

» λ ο

49. ἐπουράνιος» τοιοῦτου καὶ οἱ ἐπουράνιοι. Καὶ καθῶς ἐφορέσαμεν Χγ.

τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φοφέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.
δ0 Τοῦτο δέ φηµι, ἀδελφοὶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν δεοῦ κΛη-

ω .-.
ρονομῆσαι οὐ δύναται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κλήρονο-
’ ω .͵ 9 Γ
δΙ μεῖ. Ἰδοὺ, µυστήριον ὑμῖν Λέγω' πάντες οὗ κοιμηθησόμεδα, » Τα εοὰ,
' ο 3 ω ω
δν πώντες δὲ ἀλλαγηόόμεθα. Ἐν ἀτόμῳ, ἐν ῥειπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ
’ , /

ἐσχάτῃ σάλπιγγι, σαλπίσει γὰρ, καὶ οἳ νεκροὶ ἐγερῦήσονται

2) ο ῳ 4 ω
δδ ἄφθαρτοι, καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα. «4εἴ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο

ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν, καὶ τὸ Βνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἆθα-
δ4 νασίαν. Ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν, καὶ τὸ

θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν, τότε γενῄήσεται ὁ λόγος ὁ γε-
66 γραμμένος" κατεπόθη ὃ θάνατος εἰς νεῖκος. «Ποῦ σοῦ, Δάνατε, τὸ
δ6 νεῖκος; ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; Τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανά-
ὅττου, ἡ ἁμαρτία' ἡ δὲ δύναμις, τῆς ἁμαρτίας, ὃ νόμος. Τῷ δὲ

9, ο / ω ὃ δό κ. ω λ ω ὃ 1 ν , ζ ν Ἰ. σ ο]

θεῷ χάρις τῷ διδόντι ἡμῖν τὸ νεῖκος, διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
68 Χριστοῦ. «ὁστε., ἀδελφοί µου ἀγαπητοὶ, ἑδραῖοι γείνεσθε, ἀμὲ-

ρ η φουµ γαπητου; ία »αμ
τακείνητοι, περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ κυρίου, πάντοτε εἰδό-

ς .ω 3
τερ ὅτι ὁ πόπος ὑμῶν οὐκ ἔδτιν κενὸς ἓν κυρίω.

ΚΕ Φ. Ἱς.

'α }Γερὶ δὲ τῆς Λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους ὥσπερ διέταξα ταῖς μι

' ει » ϱ) μη
2 ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιῄσατε. Κατὰ μίαν
/ [ερ 6 ”» 2 ϱ ν , ., [Πλ
σαββατου ἕκαστος υμῶν παρ ἑαυτῷ τιθετω, δηδαυρίζων 9, τι
8 ἐὰν εὐοδῶται' ἵνα μὴ ὅταν ἔλθω, τότε λογίαι φείνωνται, Όταν δὲ
, εν 3 / 3 ο / /

παραγένωμαι, ους ἄν δοκιµάσητε δι᾽ ἐπιστολῶν, τούτους πέµ-

3 Μ ΄ ς ω 5

4 φω ἀπενεγκεῖν τὴν χάριν ὑμῶν εἰς Ἱερουσαλήμ. ᾿Εὰν δὲ ἄξιον ᾖ

ος 2
ὅ τοῦ κἀμὲ πορεύεσθαι, σὺν ἐμοὶ πορεύσονται. ᾿Ἐλεύσομαι δὲ πρὸς
ᾳ ω σ
6 υμᾶς οταν Μακεδονίαν διέλθω᾽ ἸΜακεδονίαν γὰρ διέρχοµαι. Πρὸς
ο τν 4 Ν 3
υμᾶς δὲ τυχον καταµένω, ἢ παραχειµάσω, ἵνα ὑμεῖς µε προ-
οἱ Δ ν ι

7 πέµφητε οὐ ἐὰν πορεύωμαι. Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν παρ-

όδω ἰδεῖν' ἐλπίξω γὰ ν ν ἑ ἳ ὸς ὑμᾶς. ἐὰν ὁ

ῷ δὲ ξω γαρ χρονον τινα ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ὁ

| 243

ΧΥ].

312 ΠΡΟΣ ΙΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.

κύριος ἐπιτρέφῃ. ᾿Ἐπιμένω δὲ ἐν Ἐφέσω ἕως τῆς πεντηκοστῆς.
.] ΄ ο
Θύρα γάρ µοι ἀνέωγεν µεγάλη καὶ ἐνεργὴς, καὶ ἀντικείμενοι
πολλού.
3 1
Ἐὰν δὲ ἐλΘΦῃ Τειμόθεος, βλέπετε ἵνα ἀφόβως γένηται πρὸς
6 ν., Δ ΔΝ 9/ , ] / ς 9 , , 5 3 }
υμας᾽ το γαρ ἔργον κυρίου ἑργαξεται ὥς ἐγω. «Ἠζήτις οὖν αὐτον
ἐξουθενήσῃ’ προπέµψατε δὲ αὐτὸν ἐν εἰρήνῃ, ἵνα ἔλθΊ πρὸς ἐμὲ᾽
ἐκδέχομαι γὰρ αὐτόν. Περὶ δὲ ᾽᾿Απολλῶ τοῦ ἀδελφοῦ, πολλὰ
παρεκάλεσα αὐτὸν ἵνα ἔλΘῃ πρὸς ὑμᾶς μετὰ τῶν ἀδελφῶν᾽ καὶ
πάντως οὐκ ήν θέλημα ἵνανῦν ἔλθῃ’ ἐλεύσεται δὲ ὅταν εὐκαιρήσῃ.
Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίξεσθε, κπραταιοῦσθε.
Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γεινέσθω.
Παρακαλώ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ οἴδατε τὴν οὐκίαν Στεφανᾶ,
σ/ η 2 λ ω 4 1. 3 ὸ η Φ αν)
ὅτι ἔότιν ἀπαρχὴ τῆς «Αχαΐας, καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἀγίοις
ἔταξαν ἑαυτούς. Ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοιρ, καὶ
παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. Χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρονσίᾳ
Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ ᾽Αχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμέτερον ὑστέ-
ο 3 ΄ 2 / Ν αλ ή ἃ
ρήμα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν. ᾽ἀνέπαυόαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ
νο ον. 3 / ο λ ΄ 3 / ος. ν
τὸ ὑμῶν ' ἐπιγεινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους. ᾽4σπάξονται υμᾶς

ο]

αἳ ἐκκλησίαιτῆς “σίας ' ἀσπάξονται ὑμᾶς ἐν κυρίω πολλὰ ᾽Ακύλας

8
9

.ν Ὁ ω 2 ”.. -
καὶ Πρίσκα, σὺν τῇ κατ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησία. 4σπάξονται ὑμᾶρ 20

οἱ ἀδελφοὶ πάντες ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήµματι ἁγίω.
Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἑμῇ χειρὶ Παύλου. ΕΙ τις οὐ φιλεῖ τὸν

21.
22

κύριον. ἤτω ἀνάθεμα, μαρᾶν ἀθᾷ. Ἡ χάρις τοῦ πυρίου Ἰησοῦ 38

μεθ’ ὑμῶν. Ἡ ἀγάπή µου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν ΧἈριστῷ Ἰησοῦ. 24

ΠΡΟΣ ΙΟΡΙΝΦΘΙΟΥΣ
Δ.,

ΕΡΡΑΦΗ ΑΠΟ ἘΦΕΣΟ}Υ,

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ
Ῥ.

ΙΕ Φ. Α.,

ι ω / ν » ’ ” 6ΟΑΡ. 1.
ι 1]αῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ, διὰ Βελήματος Θεοῦ, καὶ ΜΗ

Τειµόθεος ὁ ἀδελφὸς, τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ δεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίν-

3 θω, σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ ᾽4χαϊα. «Χάρις
ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ 9εοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Ἄρισ-

ὃ τοῦ. Βὐλογητὸς ὁ δεὺς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Ἆρισ-
τοῦ, ὁ πατὴρ τῶν οὐκτειρμῶν Ἡ, καὶ θεὺς πώσης παρακλήσεως. οτι.

4 Ὁ παρακαλών ἡμᾶς ἐπὶ πάσῃ τῇ ΘΛίψει ἡμῶν, εἰς τὸ δύνασθαι
ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει, διὰ τῆς παρακλήσεως ἦς

ὅ παρακαλούμεθά αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Ὅτι καθὼς περισσεύει τὰ
παθήματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτως διὰ τοῦ Ἀριστοῦ περισ-

6 σεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν. Εϊτε δὲ θλιβόμεθα3, ὑπὲρ τῆς θ1ειρ.
ὑμῶν παρακλήσεως τῆς ἐνεργουμένης ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν
παθηµάτων ὧν καὶ ἡμεῖς πάσχομεν᾽ καὶ ἡ ἐλπὶς ὑμῶνχ βεβαία ον

ὑπὲρ ὑμῶν ' εἴτε παρακαλούμεθα., ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως
7 καὶ δωτήρίας. Εἰδότες ὅτι ὣς κοινωνοί ἐστε τῶν παθηµότων, οὔ-

8 τως καὶ τῆς παρακΛλήσεως. Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελ-

«φοὶ, ὑπὲρ τῆς θΛίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἐν τῇ ᾿Ασία, ὅτι καθ
ὑπερβολὴν ὑπὲρ δύναμιν ἐβαρήθημεν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς

0 καὶ τοῦ ξῇν. ᾽4λλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ Θανάτου
ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾽ ἑαυτοῖς, ἆλλ' ἐπὶ τῷ 9 εῶ

Ι0 τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς. Ὁς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐῤῥύσατο Ἠ ἐρύτατὸ,

1 ἡμᾶς, καὶ ῥύσεται” εἰς ὃν ἠλπύκαμεν καὶ ἔτι ῥύσετα,. Συνυπουρ-

ψούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσῶ-
πων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ὑμῶν.

19 Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστὶν, τὸ μαρτύριον τῆς συνει-

δτ4 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΚΘΙΟΥΣ Ε,

.) , . ν 2

Ι.. δήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁγιότητι καὶ εἰλικρινείᾳ τοῦ 9εοῦ, καὶ οὖν

ἔν σοφίᾳ σαρκιμῇ, ἀλλ’ ἐν χάριτι 9εοῦ ἀνεότράφημεν ἐν τῷ κὀδ-
µω, περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς. Οὖ γὰρ ἄλλα γράφοµεν ὑμῖν 15

ἀλλ ᾖ ἃ ἀναγεινώσκετε' ἐλπίξω δὲ ὅτι ἕως τέλους ἐπιγνῶσεσθε.
Καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ µέρους, ὅτι καύχηµα ὑμῶν ἐσμὲν, ΙΗ

καθαάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμών., ἐν τῇ ἡμέρα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ.
Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβονλόμην πρότερον πρὸς ὑμᾶς ἑλ- 16
Θεῖν, ἵνα δευτέραν χαρὰν σχῆτε. Καὶ δι᾽ ὑμῶν διελθεῖν εἰς 16

ΠΜακεδονύαν, καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ
ὑφ᾽ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Τοῦτο οὖν βουλό- ΙΊ

; ” ο 3 , 2 / ιν εν /

µενος, µήτε ἄρα τῇ ἐλαφρία ἐχρησάμην: ἢ ἃ βουλεύομαι, κα-

4 , ’ Αα, 5 2 5 π λ μ ’ .Ι ο) 5

τὰ σάρκα βουλεύομαι., ἵνα ᾖ παρ᾽ ἐμοὶ τὸ ναὶ ναὶ, καὶ τὸ οὗ οὔ.
Πιστὸς δὲ ὁ δεὺς, ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὃ πρὸς ὑμᾶς οὖκ ἔστιν ναὶ 18
καὶ οὔ. Ὁ τοῦ θεοῦ γὰρ υἱὸς Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐν ὑμῖν δι᾽ ἡμῶν 19

κηρυχθεὶς, δι ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τειμοθέου οὖκ ἐγένετο
ναὶ καὶ οὗ, ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν. Ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι 20

Θεοῦ, ἐν αὐτῷ τὸ ναὶ᾿ διὸ καὶ δι αὐτοῦ, τὸ ἁμὴν τῷ 9εῶ πρὸς
ν. σοἆ.
υμᾶς.

ω ]

ὑμᾶς. Ἀθείσας ἡμᾶςἃ, 8εύς. Ὁ καὶ σφραγισάµενος ἡμᾶς, καὶ δοὺς τὸν 35

δόξαν δι᾽ ἡμῶν. Ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς Χ σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν, καὶ 3ἱ

ἀόῥαβῶνα τοῦ πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. ᾿Εγὼ δὲ μάρ- 28
λ 4 Ε) . 4 ο Ε] Δ λ ο ιά
τυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχἠν., ὅτι φειδόµενος
ὑμῶν, οὐκέτι ἦλθον εἰς ΚόρινΏον. Οὐχ ὅτι κυριεύοµεν ὑμῶν τῆς 24
/ 2 ᾽ » 3 » Μ. δν. Μ Δ ,
πίστεῶς, ἄλλα συνεργοί ἐἔσμεν τῆς χαρᾶς υμών ᾽ τῇ γαρ πίστει

ἑστήκατε.

1 Ὦ Φ. Β.

Ο6ΑΛΡ, 1. Γέχρεινα γὰρ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν Λύπῃ πρὸς ὑμᾶς 1
ἐλθεῖν. Εὺί γὰρ ἐγὼ Λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τὶς ὁ εὐφραίνων µε, εὐ 5
μὴ ὁ Λλυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; Καὶ ἔγραψα τοῦτο αὐτὸ, ἵνα μὴ ἑλ- ὃ
θὼν Λύπην σχῶ ἀφ᾿ ὧν ἔδει µε χαίρειν΄ πεποιθὼς ἐπὶ πάντας

ὑμᾶς, ὅτι ἡ ἐἔμη χαρα. πάντων ὑμῶν ἐστίν. Ἐκ γὰρ πολΛῆς 4

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΒ. | 915

θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραφα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, ΙΙ.
οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισ-
ὅ σοτέρως εἰς ὑμᾶς. Εἰ δέ τις Λελύπηκεν, οὐκ ἐμὲ Λελύπηκεν,
0 ἀλλὰ ἀπὸ μέρους, ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ πάντας ὑμᾶς. Ἱκανὸν τῷ
, ς 3 , 5 ς ο ω / ο 2
7 τοιούτῷω η ἐπιτειμία αυτη ἡ υπὸ τῶν πλειόνῶν. ὕὰάστὲ τούναν-
τίον ἡμᾶς χαρίσαόθαι, καὶ παρακαλέσαι, µήπως τῇ περισσο-
η ” ν ϐ » ν
8 τέρᾳ Λύπῃ καταποθῇ ὁ. τοιοῦτορ. «4ιὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι
ϱ εἰς αὐτὸν ἀγάπην. «Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραφα, ἵνα γνῶ τὴν δο-
10 φιμὴν ὑμῶν, ᾖᾗ εἰς πάντα ὑπήκοοι ἐστέ. ἵ9ι δὲ τι χαρίξεσθε, κζ-
μα. ἃ Ν Σχ ο , 6 [ .. ’ ὃ 25 2 .
γὼ" καὶ γὰρ ἐγὼ ὃ κεχάρισµαι, εἴ τι κεχάρισµαι, δι ὑμᾶς, ἐν
11 προσώπῳω Χριστοῦ, ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ σατανᾶ. Οὐ
ω 32 ν
γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν.
12 Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Τρωάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, ΜΔ
/ 3 / 3 , 2 9) 2/ ω ,
καὶ θύρας µοι ἀνεωγμένης ἐν κυρίῳ, οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύ-
18 µατί µου. τῷ μὴ εὑρεῖν µε Τίτον τὸν ἀδελφόν µου. ᾽άλλὰ ἄπο-
4 ταξάµενος αὐτοῖς, ἐξῆλθον εἰς ἸΜακεδονίαν. Ἰῷ δὲ 9εῷ χά-
ο / / ς ν 5 ον ο ᾽ Α 9
ρις τῷ πάντοτε Δριαμβεύοντι ἡμᾶς ἓν τῷ Χριστῷ, καὶ τὴν ὁς-
μὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ.
16 Ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ 8εῷ ἐν τοῖς σωξομένοις καὶ ἐν
16 τοῖς ἀπολλυμένοις. Οἷς μὲν, ὀσμὴ ἐκ Δανάτου εἰς θάνατον " οἷς
11 δὲ, ὀσμὴ ἔκ ζωῆς εἰς ξωὴν ' καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός; Οὐ γάρ
ἐσμεν, ὥς οἳ πολλοὶ, καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. ἀλλὰ
ο ος ν ω
ῶς ἐξ εἰλικρινείας, ἆλλ᾽ ὡς ἕν 9εοῦ, κατέναντι 9εοῦ, ἐν Χριστῷ

Λαλοῦμεν.

Κτ Φ. Ἡ.

2 / , ϱ Δ αυ 5 ᾿ / ο
1 Αρχόμεθα πάλιν ἔαυτους συνιστᾶν; ή μή χρῇξομεν, ὥς τινες, ΟΑΡ. ΤΠΙ.

2 συστατικῶν ἐπιστολῶν πρὸς ὑμᾶς. ἢ ἐξ ὑμῶν; Ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν
ον ὁ 2 {γς ὁ ο δι. μοι [ Χδ.ηι.
ὑμεῖς ἐστε, ἔνγεγραμμένη" ἓν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, γεινωσκοµένη ἐγγ.

. / ο ον ) 2 / ; α. Βὶο οἱ 1π[να.

ὃ καὶ ἀναγεινωσκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων. Φανερούμενοι ὅτι

ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονγθεἴσα ὑφ ἡμῶν, καὶ ἐνγεγραμμένή

Π].

276 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Ε,

οὐ µέλανι, ἀλλὰ πνεύματι Δεοῦ ζῶντος, οὖκ ἐν πλαξὶν Λιθί-
ναις, ἆλλ᾽ ἐν πλαξὶν καρδίαις σαρκίναις. ΙΠεποίθησιν δὲ τοιαύ-
την ἔχομεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Δεόν. Οὐχ ὅτι ἀφ᾽ ἑαυτῶν
ἑκανοί ἐόμεν λογίσασθαι ὡς ἐξ αὐτῶν, ἆλλ᾽ ᾗ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ
τοῦ Θεοῦ. Ὃς καὶ ἱκάνὼσεν ἡμᾶς διακόνους καινῆς διαθήκης, οὐ
γράμματος, ἀλλὰ πνεύματος τὸ γὰρ γράμμα ἀποκτείνει, τὸ δὲ
πνεύμα ξωοποιεῖ. Εἰ δὲ ἤ διακονία τοῦ Θανάτου ἐν γράμµατι,
ἐντετυπωμένη Λίθοις, ἐγενήθη ἐν δόξῃ, ὥστε μὴ δύνασθαι ἄτε-
νίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ πρόσωπον Μωῦσέως, διὰ τὴν δό-
ἔαν τοῦ προσώπου αὐτοῦ, τὴν καταργουμένην. Πῶς οὐχὶ μᾶλ-
Λον ἢ διακονία τοῦ πνεύματος ἔσται ἐν δόξῃ: Εἰ γὰρ ἡ διακονία
τῆς κατακρίσεως, δόξα, ποΛλΛλῷ μᾶλλον περισσεύει ἡ διακονία τῆς
δικαιοσύνης δόξῃ. Ἰαὶ γὰρ οὐ δεδόξασται τὸ δεδοξασμένον,
ἐν τούτω τῷ μέρει, εἵνεκεν τῆς ὑπερβαλλούσης δόξης. Εὐ γὰρ
τὸ καταργούμενον, διὰ δόξης᾽ ποΛλΛῷ μᾶλλον τὸ µένον , ἐν δόξῃ.
Ἔχοντες οὖν τοιαύτην ἐλπίδα, πολ]ῇ παθῥησίᾳ χρώµεθα. «Καὶ
οὐ καθάώπερ ἸΜωύσῆς ἐτύθει κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὖὐ-
τοῦ, πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἱσραὴλ εἰς τὸ τέλος τοῦ
καταργουµένου. ᾽4λλὰ ἐπωρώθη τὰ νοήµατα αὐτῶν ἄχρι γὰρ
τῆς σήμερον ἡμέρας τὸ αὐτὸ κάλυμμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει τῆς πα-
Λλαιᾶς διαθήκης μένει, μὴ ἀνακαλυπτόμενον, ὅτι ἐν Χριστῷ κατ-
αργεῖται. '4λλ᾽ ἕως σήμερον, ἠνίκα ἂν ἀναγεινῶσκεται Μωῦ-
σῆς, κάλυμμα ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται. Ηνίκα δ᾽ ἂν ἐπι-
στρέψῃ πρὸς κύριον, περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα. Ὁ δὲ κύριος τὸ
πνεύμα ἐστὶν' οὗ δὲ τὸ πνεῦμα κυρίου, ἐλευθερία. ἨἩμεῖς δὲ
πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπω τὴν δόξαν κυρίου κατοπτριξό-
µενοι, τὴν αὐτὴν εἰκόνα μεταμορφούμεθα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν,

’ » , ;
καὺδωσπερ ἄπο κυρίου πνευµατος.

6

16
17.

1
2

ὃ

10

1

ο.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 8. 9Ί

ΙπΦ. Δ,

Ειὰ τοῦτο ἔχοντες τὴν διακονίαν ταύτην, καθὼς ἐλεήθημεν,
οὐκ ἐγκακοῦμεν. ᾽Αλλὰ ἀπειπάμεθα τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύνης,
μὴ περιπατοῦντες ἔν πανουργίᾳ, μὴ δὲ δολοῦντες τὸν λόγον τοῦ
θεοῦ. ἀλλὰ τῇ φανερώσει τῆς ἀληθείας συνιστάνοντερ ἑαυτοῦς
πρὸς πᾶσαν συνείδησιν ἀνθρώπων, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Εἰ δὲ καὶ

” η) λ 2 ) ς 2 ων 2 ..
ἔστιν κεκαλυμμένον το εὐαγγέλιον ἡμῶν, ἐν τοῖς ἀπολλυμενοις

3 ω ω » /
ἐστὶν κεκαλυμμένον. Ἐν οἷς ὁ 9εὸς τοῦ αἰῶνος τούτου ἐτύφλωσεν..

ἡ / ν 2 , Δ 4 2 / . 4 ν
τὰ νοήματα τῶν ἀπίστων, εἰς τὺ μὴ αὐγάσαι τὸν φῶτισμὸν τοῦ
εὐαγγελίου τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, ὃς ἐστιν εἰκῶν τοῦ θεοῦ. Οὐ
γὰρ ἑαυτοὺς κηρύσσοµεν, ἀλλὰ Χριστὸν Ἰησοῦν κύριον’ ἑαυτοὺς
δὲ, δούλους ὑμῶν διὰ Ἰησοῦν. Ὅτι ὁ 9εὸς ὁ εἰπὼν ' ἐκ δκότους
φῶς λάμψει, ὃς ἔλαμφεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, πρὸς φωτισμὸν
τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ 9εοῦ ἐν προσώπῳ «Χριστοῦ. Ἔχομεν
δὲ τὸν Βησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀδτρακίνοιρ σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερ-
βολἡ τῆς δυνάµεως ᾖ τοῦ θεοῦ, καὶ μὴ ἐξ ἡμών. Ἐν παντὶ Θ:ει-

/ 924332. 3 ; .. , 5142. ὸ. 5
βόμενοι, ἆλλ οὐ στενοχωρούμενοι’ ἀποροῦμενοι, ἆλΛ΄ οὐκ ἐξαπο-
ρούμενοι. «{ιωκόμενοι, ἆλλ᾽ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι καταβαΛΛό-
µενοι, ἆλλ᾽ οὐκ ἀπολλύμενοι,. «Πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Ἰησοῦ
ἔν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἓν τῷ σώ-

µατι ἡμῶν φανερωθῇ. ᾽4εὶ γὰρ ἡμεῖς οἳ ζῶντες, εἰς θάνατον πα-

᾿ραδιδόµεθα διᾶ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν

10

τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. ἼΦστε ὁ Θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ
ξωή ἐν ὑμῖν. Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως, κατὰ τὸ
γεγθαμμένον’ ἐπίστευσα., διὸ ἐλάλησα" καὶ ἡμεῖς πιδτεύοµεν,
διὸ καὶ λαλοῦμεν. «Εἰδότες ὅτι ὃ ἐγείρας τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἡμᾶς
σὺν Ἰησοῦ ἐγερεῖ, καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. Τὰ γὰρ πάντα δι᾽
ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πΛεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν
περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ 9.εοῦ. «4ιὸ οὐκ ἐγκακοῦμεν 'ἀἆλλ᾽ εἰ καὶ

ο ο ν ϱ - .ν
ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται, ἀλλ ὁ ἔσω ἡμῶν ἀνακαιφοῦ-

6ΑΡ. 1Υ.

ΜΙΑ

915 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΟΙΟΥΣ 8.

ΙΨ. ται ἡμέρᾳ καὶ ἡμέρα. Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς ΒΛείψεως, 11
(αθ᾽ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν, αἰώνιον βάρος δόξης κατεργά-
ξεται ὑμῖν. «ΙΜή σκοπούντων ἡμῶν τὰ βλεπόμενα, ἀλλὰ τὰ μὴ 18
βλεπόμενα τὰ γὰρ βλεπόμενα, πρόσκαιρα τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα,

/
αιῶνία.

ΚΕΦ. Ἡ,

ΟΑΡ. Υ. Οὔδαμεν γὰρ, ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίγειο ἡμῶν οὐκία τοῦ σκήνους 1
καταλυθῇ, οὐκοδομήν ἐκ 9εοῦ ἔχομεν, οὐκίαν ἀχειροποίητον, αἰώ-
νιον ἐν τοῖς οὐρανοῖο. Καὶ γὰρ ἐν τούτῳ στενάξοµεν, τὸ οὐχητή- 2
ριον ἡμῶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ ἐπενδύσασθαι ἐπιποθοῦντες, Εἴ περ ὃ
καὶ ἐνδυσάμενοι, οὐ γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα. Καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἓν 4

ω 5 2
τῷ σκήνει στενάξοµεν βαρούμενοι᾿ ἐφ᾽ ὢ οὗ θέλομεν ἐκδύσασθαι,

σι

ἆλλ᾽ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ξωῆς. Ὁ δὲ
/ ς » 2 4 .ν λ ς κ. ος 4 2
Ματεργασάµενος ἡμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο. δεος, ὁ δους ημῖν τον ἆ-
ρ ω ν , » 5’ ΄ ' 4 4ο /
ῥαβῶνα τοῦ πνεύματος. Θαῤῥοῦντες οὖν πάντοτε, καὶ εἰδότες ϐ
ο 3 -” Ε] » / 9 ον 3” ΔΝ ω , 4
οτι ἐνδημοῦντες ἓν τῷ σῶματι, ἐκδημοῦμεν ἆπο τοῦ κυρίου. «ια Ἴ
πίστεως γὰρ περιπατοῦµεν., οὐ διὰ εἴδους. Θαῤῥοῦμεν δὲ, καὶ ὃ
εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος, καὶ ἐνδήμῆσαι
πρὸς τὸν κύριον. «4ιὸ καὶ φιλοτειμούμεθα, εἴτε ἐνδημοῦντες, 9
ἴτε ἐκδημοῦντες, εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι. Τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς 10
εἴτε ἐκδημοῦντες, εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι. γὰρ πάντας ἡμᾶς
φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κο-

µ [ο 8 8 » [κά λ . - 2
µίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος, πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴ τε ἆγα-
θὸν, εἴτε κακὀν.

Μς Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ κυρίου, ἀνθρώπους πείθοµεν, 11
ν΄ ϱΑ 4 . ὁ / Δ χο ο / ς »
δεῷ δὲ πεφανερωμεδα’΄ ἐλπίξω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν υμῶν
πεφανερώσθαι. Οὐ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνοµεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἄφορ- !3
μὴν διδόντες ἡμῖν Ά καυχήµατος ὑπὲρ ὑμῶν ' ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς
ἐν προσώπω καυχωµένους, καὶ μὴ ἐν καρδίᾳ. ΕΒἰτε γὰρ ἐξέσ- 18
τηµεν, 8 ει εἴ τε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν. Ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χρισ- 4

» / 6 » , ν ο 9 9 ϱ 9 / 3 η μα
του συνεχει μας. Κρεύναντας τουτο, ὐτι εἰ εἷς υπὲρ παντων ἀπὲ- 15

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 8, 9ὃΤ9

θανεν, ἄρα οἳ πάντες ἀπέθανον ᾽ καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν. ἵνα
οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ξῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόν-
16 τι καὶ ἐγερθέντι. Ὥστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδένα οἴδαμεν κατὰ
σάρκα΄ εὖ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριστὸν, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι
17 γεινώσκομεν. «ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῶ, καινὴ κτίσις, τὰ ἀρχαῖα
18 παρήλθεν, ἰδοὺ γέγόνεν καινά. Τὰ δὲ πάντα ἔκ τοῦ εοῦ τοῦ
καταΛλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῶ διὰ Χριστοῦ, καὶ δόντος ἡμῖν τὴν
19 διακονίαν τῆς καταλλαγῆς. ἴΦς ὅτι θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον
καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ Λογιξόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα
20 αὐτῶν, καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς. Ὑπὲρ
Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν, ὧς τοῦ Φεοῦ παρακαλοῦντος δύ ἡμῶν'
91 δεόµεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ. Τὸν μὴ γνύντα
ἁμαρτίαν, ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα

δικαιοσύνη 9εοῦ ἐν αὐτῷ.

ΚΤΦ. ς.

γ-

ὀυνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ ΟΔΡ. ΥΙ.

5

» 6 ν ὼ ο
θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς. «έγει γὰρ' καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου, καὶ

ἐν ἡμέρα σωτηρίας ἐβοήθησά σοι᾽ ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος.

5

ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας. Μ4{ἡ δὲ μίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκο-.

μα

-» 6
πὴν, ἵνα μἡμωμηθῇ ἡ διακονία. ἀλλ ἐν παντὶ δυνιστάνοντες ἔαυ-

, Αν ς ω ν ,
τοὺς ὧς 9εοῦ διώκονοι' ἐν ὑπομονῇ πολΛῇ, ἐν θλείψεσιν, ἐν ἀνά-

σι

γχαις» ἓν στενοχωρίαι. Ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἆκατα-

[ο]

/
στασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις. Ἐν ἀγνότητι,

6
ἐν γνώσει, ἐν µακροθυμµία, ἐν χρηστότητι, ἐν πνεύματι ἁγίω, ἐν

7 ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ. Ἐν Λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάµει 9εοῦ, διὰ
8 τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν. «4ιὰ δό-

: Ἡ 2 , Δ , 3 2 , ϱ , 4

ης καὶ ἀτειμίας, διὰ δυσφηµίας καὶ εὐφημίας' ὥς πλάνοι, καὶ
9 ἀληθεῖς. ῶς ἀγνοούμενοι, καὶ ἐπιγεινωσκόμενοι ᾿ ὧς ἀποθνήσκον-
10 τες, καὶ ἰδοὺ ζῶμεν ὡς παιδευόµενοι, καὶ μὴ θανατούμενοι. «ὃς

Λυπούμενοι, ἀεὶ δὲ χαίροντες' ὡς πτωχοὶ, πολλοὺς δὲ πλουτί-

γΙ.

Μ2

Ἀ Τα οοἆ,

"δι 1.
έμπ.

ΟΑΡ, ΤΗ.

Σ]ία σος,

Φλέψ.

960. ἨΤΡΟΣ ΙΟΡΙΝΘΙΟΧΥΣ 8,

. ο λ / Ν / / - ὶ / ς

ξοντες ὤς μηδὲν ἔχοντες, καὶ πάντα κατέχοντεο. Το στὸµα η-
ν 32 [ 4 ϱ ν , ς , 6 ν / Ἱ

μῶν ἀνέωγεν πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι, ἡ καρδία ἡμῶν πεπλάτυνται.
Οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡμῖν, ὄτενοχωρεῖσθε δὲ ἐν τοῖς σπλάγχνοις
ὑμῶν. Τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιμισθίαν, ὥς τἔκνοις Λέγω ' πλατύνθητε
καὶ ὑμεῖς.

ή γείνεσθε ἑτεροξυγοῦντες ἀπίστοις ' τίς γὰρ µετοχὴ. δι-

/, 9 2 , ο / / Ν λ] / 9. Ν
καιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ: ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ
συμφώνήσις Χριστοῦ πρὸς ΒελίαρἈ; ἢ τίς μερὶς πιστοῦ μετὰ
ἀπίστου: Τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ἡμεῖς
γὰρ ναὸς 9εοῦ ἐσμεν ξώντος' καθῶς εἶπεν ὁ θεὸς' ὅτι ἐνοικήσω
ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐνπεριπατήσωἈ' καὶ ἔσομαι αὐτῶν 9εὸς, καὶ αὐτοὶ
ἔσονταί µου Λαόᾳ. «4ιὸ ἐξέλθατε ἐκ µέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσ-
Θητε, λέγει κύριος" καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἄπτεσθε' κἀγὼ εἰσδέξο-
μαι ὑμᾶς. Καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ µοι εἰς

ρολ |) / / ἱ / ,
υἴους καὶ Δυγατέἑρας, λέγει κύριος παντοκράτωρ.

ΚΕΦ. 7.

Γαύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοὶ, καθαρίσω-
µεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἔπι-
τελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ. Χωρήσατε ἡμᾶς ' οὐδένα ᾖδι-
κήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν. Πρὸς κα-
τάκρισιν οὐ Λέγω' προείρήκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν εἰς τὸ

συναποθανεῖν καὶ συνζῇν. Πολλή µοι παῤῥησία πρὸς ὑμᾶς, ποΛ-

Λή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερ-.

περισσεύοµαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει" ἡμῶν. Καὶ γὰρ

17

18

ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν, οὐδὲ µίαν ἔσχεν ἄνεσιν ἡ σὰρέὲ

ἡμῶν, ἀλλ ἐν παντὶ Θλειβόμενοι ' ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι.
Ἰ4λΛ’ ὃ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς, παρεκάλεσεν ἡμᾶς ὁ 9εὸς,
ἐν τῇ παρουσία Τίτου. Οὐ µόνον δὲ ἐν τῇ παρουσία αὐτοῦ, ἆλ-
λὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφ᾽ ὑμῖν, ἀναγγέλλων

5 ον ἃ 6 » . , Δ ϱ ω ευ ᾽ 4 6 - ω
ημῖν τήν υμῶν ἐπιπόθησιν, τον υμῶν ὀδυρμον, τὸν υμῶν ξῆλον

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Ε. ) 951

ϐ ὑπὲρ ἐμοῦ ὥστέ µε μᾶλλον χαρῆναι. Ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶςρ ΥΠ.
ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι, εἰ δὲ καὶ μετεμελόμην. βλέ-
πω ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη, εἰ καὶ πρὸς ὥραν, ἐλύπησεν ὑμᾶς.

ϱ Νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἆλλ᾽ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς µετά-
νοιαν ' ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ δεὸν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ

10 ἡμῶν. Ἡ γὰρ κατὰ θεὺν λύπη µετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέ-
λητον ἐργάξεται' ἡ δὲ τοῦ κόόµου Λύπη θάνατον κατεργάζεται.

11 Ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ 9εὸν Λυπηθῆναι, πόσην κατειργᾶ-
ὅατο ἡμῖν σπουδὴν; ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανώκτησιν, ἆλ-
Λὰ φόβον, ἀλλὰ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ξῆλον, ἀλλὰ ἐκδίκησιν; ἐν

19 παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἀγνοὺς εἶναι τῷ πράγματι. άρα εὖ
καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ ἔνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος, ἆλλ᾽ οὐδὲ ἕνεκεν
τοῦ ἀδικήθέντος: ἀλλὰ ἔνεκεν τοῦ φανερωθΠῆναιτὴν σπουδἠν ὑμῶν

18 τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς, ἐνώπιον τοῦ Φεοῦ. «4ιὼ τοῦτο παρα-
κεκλήµεθα, ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήσει ἡμῶν περισσοτέρως μᾶλλον
ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ

14 ἀπὸ πάντων ὑμῶν. Ὅτι εἴτι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχηµαι, οὐ
κατῃσχύνθην’ ἀλλ᾽ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳα ἐλαλήσαμεν ὑμῖν,

16 οὕτως καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν ἐπὶ Τίτου, ἀλήθεια ἐγενήθη. Καὶ τὰ
σπ]άγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστιν, ἀναμιμνήσκομένου
τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοὴν ' ὥς μετὰ φόβου καὶ τρόµου ἐδέξασθο

16 αὐτόν. Χαίρω ὅτι ἐν παντὶ θαῤῥῶ ἐν ὑμῖν.

ςτΦ. Ἡ.

1 ᾗ νωρίζομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοὶ, τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδοµέ- ολ ν πι

ὃ νην ἔν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς ἸΜακεδονίας. Ὅτι ἐν πολλῇ δοκιµῇ
Θλίψεως ἡ περιόσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν, καὶ ἡ κατὰ βάθους πτω-
χεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸ πλοῦτοςἈ τῆς ἁπλότητος αὐτῶν. "1 οοᾶ.
Ἡ Ὅτι φατὰ δύναμιν μαρτυρῶ, καὶ παρὰ δύναμιν αὐθαίρετοι. λΠετὰ
ποΛλλῆς παρακλήσεως δεόµενοι ἡμῶν, τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν

ὃ τῆς διακονία τῆς εἰς τοὺς ἁγίους. Καὶ οὐ καθὼς ἠλπύκαμεν,

989 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Ἡ.

ο] ἳ ν ν ν .

ΥΠ], ἆλλ᾽ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ κυρίῳ καὶ ἡμῖν, διὰ 9 ἐλήμα-
τος Θεοῦ. Εἰς τὸ παρακαλέσαι ἡμᾶς Τίτον, ἵνα καθὼς ἐνήρξα- ϐ
το, οὕτως καὶ ἐπιτελέσῃ εἰς ὑμᾶς καὶ τὴν χάριν ταύτην. "λλ᾽ Ἱ
ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε, πίστει, καὶ Λλόγῳ, καὶ γνώσει, καὶ
πάσῃ σπουδῇ, καὶ τῇ ἐξ ἡμῶν ἐν ὑμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν ταύ-
τῃ τῇ χάριτι περισσεύητε. Οὐ κατ ἐπιταγὴν Λέγω, ἀλλὰ διὰ 8

ν΄. - ω εν ὁὃ ς , . ,
τῆς ἑτὲρων σπουδής, καὶ τὸ τῆς ὠμετέρας ἀγαπης γνήσιον δοκι-

/ / Δ Δ / ν» , ς ν΄ 2 ν ο
µάξων. Ιεινῶσκετε γαρ τήν χαριν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, Οτι 9
δι ἡμᾶς ἐπτώχευσεν πλούσιος ὦν., ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτω-
χείᾳ πλουτήσητε. Καὶ γνώμµην ἔν τούτῳ δίδωμι᾽ τοῦτο γὰρ ὑμῖν 10
συμφέρει, οἵτινες οὐ µόνον τὸ ποιῆσαι, ἀλλὰ καὶ τὸ Θέλειν προεν-

αλνπῃ, : ω
νυνε ἠρξασθε ἀπὸ πέρυσι. Νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέσατε' 14

Φἷο οἱ Ἱπ[τα, ς, , « , . , ῤ -... ,
οπῶς καθαπερ ή προθυμία τοῦ Όελειν, ουτῶς καὶ τὸ ἐπιτελέσαι
ἐκ τοῦ ἔχειν. Εὐ γὰρ ἡ προθυμία πρόκειται, καθὸ ἐὰν ἔχῃ, εὐ- 12
πρόσδεµτος, οὐ καθὺὸ οὐκ ἔχει. Οὐ φὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις, ὑμῖν 18
’ μ 3 3 9 / 9 ω ην ος νο » ο

ΒΛείψις' ἆλλ᾽ ἐξ ἰδότητος, ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ υμῶν περίσ
σευµα εἰς τὸ ἐκείνῶν ὑστέρημα. Ἵνα καὶ τὸ ἐκείνῶν περίσσευµα 14
γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης. Ἰαθῶὼς 16
γέγραπται᾽ ὃ τὸ πολὺ, οὐκ ἐπλεόνασεν ' καὶ ὃ τὸ ὀλίγον, οὖκ
ἠλαττόνησεν.

Χάρις δὲ τῷ δεῶ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδν ὑπὲρ ὑμῶν 19
ἐν τῇ καρδία Τίτου. Ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο' σπουδαιό- 11
τερος δὲ ὑπάρχων, αὐθαίρετος ἐξῆλθεν πρὸς ὑμᾶς. Συνεπέµψα- 18

᾽ 3 .] ω |) 9 λ 5 5 Ε] » 2 ,
μὲν δὲ μετ αὐτοῦ τον άδελφον, οὗ ὁ ἔπαινος ἕν τῷ εὐαγγελίῳ
διὰ πασών τῶν ἐκκλησιῶν. Οὐ µόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς 19
ο Ν η) ε] Λ 6 » 6 / ὃ ᾱ' ο 9 ς / / ν δ
ὑμὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδηµος ἡμῶν, ἐν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ δια-

, 5 2 ς ο : 1 ω , /

κονουµένῃ ὑφ᾽ ἡμῶν πρὸς τὴν τοῦ κυρίου δόξαν καὶ προθυµίαν
ἡμῶν. Στελλόμενοι τοῦτο, µή τις ἡμᾶς µωμήσηται ἐν τῇ ἀδρότη- 20

’ ω / ς Μ.. ϱω ο) Δ Δ 3
τι ταύτῃ τῇ διακονουµενῃ υφ᾽ ἡμῶν. 'Προνοοῦμεν γαρ καλα οὗ 2ἱ
µόνον ἐνώπιον κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων. Συνεπέμψα- 35
μεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν. ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς ποΆ-

λάκις σπουδαῖον ὄντα., νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον,, πεποιθήσει

ΠΡΟΣ ΙΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Ε. 393

99 δὺ πολλῇ τῇ εὖς ὑμᾶς. Εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸρ καὶ εἰς ΥΙΙΙ.
ὑμᾶς συνεργὸς' εἶτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα

4 Χριστοῦ. Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν, καὶ ἡμῶν καυ-
χήσεως ὑπὲρ ὑμῶν, εἰς αὐτοὺς ἐνδεικνύμενοι εἰς πρόσωπον τῶν

ἐκκλησιῶν.

ΚΕΦ. 0.

Ἡ ω , μα β ᾿ Ν 2 , ., Χ.
1 1Γερὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσὸν ἐμοί ον .

2 ἐστιν τὸ γράφειν ὑμῖν. Οἶδα γὰρ τὴν προθυµίαν ὑμῶν, ἣν ὑπὲρ
ὑμῶν καυχώμαι Μακεδόσιν, ὅτι ᾽Αχαῖα παρεσκεύασται ἀπὸ
ὃ πέρυσι καὶ τὸ» ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας. Ἔπεμψα " Ίια εοῦ,
δὲ τοὺς ἀδελφοὺς, ἵνα μὴ τὸ καύχηµα ἡμῶνἈ τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κε- ὁμῶν,
νωθῇ ἐν τῷ μέρειτούτῳ" ἵνα καθὼς ἔλεγον παρεσκευασμένοι ᾖτε.
4 Μή πως ἔλθωσιν σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες, καὶ εὔρωσιν ὑμᾶς ἆπαρα-
σκευάστους, καταισχυνθώμεν ἡμεῖς, ἵνα μὴ Λέγωμεν ὑμεῖς, ἐν τῇ
ὅ ὑποστάσει ταύτῃ. ᾽άναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς
ἀδελφοὺς, ἵνα προέλθωσιν πρὸς ὑμᾶς, καὶ προκαταρτίσωσιν τὴν
προεπηγγεΛλµένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι οὕτως
6 ὥς εὐλογίαν, καὶ μὴ ὡς πλεονεξύαν. Τοῦτο δὲ, ὁ σπείρων Φειδο-
µένως, φειδοµένως καὶ θερίσει ' καὶ ὃ σπείρων ἐπ᾽ εὐλογίαις, ἐπ᾽
7 εὐλογίαις καὶ Δερίσει. Ἕκαστος καθὼς προῄρηται τῇ καρδία”
μὴ ἐκ Λύπης, ἢ ἐξ ἀνάγκνης' ἐλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ θεός.
6 4υνατεῖ δὲ ὃ θεὺς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς' ἵνα ἔνπαν-
τὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες, περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον
ϱ ἀγαθόν. Καθὼς γέγραπται ' ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν τοῖς πένησιν ἤ
10 δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εὖς τὸν αἰῶνα. Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπόρον
τῷ σπείροντι, καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσει, καὶ πληθυνεῖ
τὸν σπόρον ὑμῶν, καὶ αὐξήσει τὰ γενήματατῆς δικαιοσύνης ὑμῶν.
ΙΙ Ἐν παντὶ πλουτιξόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάξεται
19 δι᾽ ἡμῶν εὐχαριστίαν Φεοῦ. Ὅτι ἡ διακονία τῆς Λειτουργίας

’ 2 ν ν 6
ταύτης οὐ µόνον ἐδτὶν προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ᾱ-

ΙΧ.

0ΑΡ, Χ.

984 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΣΣ 8.

γίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ Χριστῷ.
Καὶ διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας ταύτης δοξάξοντες τον 9εὸν ἐπὶ

ν 6 » ὢ. ς ς ὃν 2 , ο ω
τῇ υποταγῇ τῆς ὀμολογίας υμῶν εἰς το εὐαγγελιον του Χριστοῦ,
καὶ ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας. Καὶ αὐ-
τῶν δεήσει ὑπὲρ ἡμῶν, ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερβάλλου-
σαν χάριν τοῦ 9εοῦ ἐφ᾽ ὑμῖν. Χάρις τῷ 9εῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ

2 ν «
αὐτοῦ δωρεᾷ.

ΚΣ 1 Φ. Ἱ.

Αὐτὸς δὲ ἐγὼ Παῦλος παρακαλώ ὑμᾶς διὰ τῆς πραύτητος καὶ
ἐπιεικείας τοῦ Χριστοῦ, ὃς κατὰ πρόσωπον μὲν ταπεινὸς ἐν ὑμῖν,
ἀπὼν δὲ δαῤῥώ δι᾽ ὑμᾶς. «4έομαι δὲ τὸ μὴ παρὼν θαῤῥῆσαι τῇ
πεποιθήσει ᾗ Λογίζομαι τοΆμῆσαι ἐπέ τινας τοὺς Λογιξομένους
ἡμᾶς ὡς κατὰ σάρκα περιπατοῦντας. Ἐν σαρκὶ γὰρ περιπατοῦν-
τες, οὐ κατὰ δάρκα στρατευόµεθα. Τὰ γὰρ ὅπλα τῆς στρατείας
ἡμῶν οὐ σαρκικὰ, ἀλλὰ δυνατὰ τῷ θεῶ πρὸς παθαίρεσιν ὀχυρω-
µάτων. «4ογισμοὺς καθαιροῦντες, καὶ πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον
ο. , ώ ω Ἡ , ο. /
κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ, καὶ αἰχμαλωτίξοντες πᾶν νόημα εἰς
τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἐν ἑτοίμω ἔχοντες ἐκδικῆσαι πᾶ-
σαν παρακοὴν, ὅταν πληρωθῇ ὑμῶν ἡ ὑπακοή.

Τὰ κατὰ πρὀσωπον βλέπετε; εἴτις δοκεῖ πεποιθέναι ἔαυ-
τῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο Λογιξέσθω πάλιν ἐφ᾽ ἑαυτοῦ, ὅτι κα-
θὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτως καὶ ἡμεῖς. Ἔὰν γὰρ περισσότερόν τι
καυχήσωµαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν, ἡς ἔδωκεν ὁ κύριος εὖς οὐ-
κοδομὴν, καὶ οὖκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν, οὐκ αἰσχυνθήσομαι. Ἵνα
μὴ δόξω ὡς ἂν ἔπφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν. Ὅτι αἲ ἐπισ-
τολαὶ μέν, φασιν., βαρεῖαι καὶ ἰσχυραὶ ἡ δὲ παρουσία τοῦ σα-
µατος ἀσθενὴς, καὶ ὁ λόγος ἐξουθενηµένος. Τοῦτο Λογιξέσθω ὁ

» α κ , 2 ο) / - » 3 / ”
τοιοῦτος, ὅτι οἱού έσμεν τῷ Λόγω δι΄ ἐπιστολῶν ἀπόντες, τοιοῦ-

4 / ω΄ -ὖ ο 2 Δ - Λ ω 9 ) χ μα]
του καὶ παρόντες, τῷ ἔργω. Οὐ γὰρ τολμῶ ἐνκρείναιΆ ἢἡ συν-

κρείναιἈ ἑαυτοὺς τισὶν τῶν ἔαυτους συνιστανόντων’ ἀλλὰ αὐτοὶ

14

ὃ
4

6

6

10

19

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ἩὮ, 9δο

-.Ἱ |
ἐν ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μετροῦντες, καὶ συνκρείνοντες Ἐ ἑαυτοὺς ἑαυ-

19 τοῖς, οὐ συνιᾶσιν. Ημεῖς δὲ οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχησόµεθα, ἆλ-

14

16

16

απ
16

ο» 9

Ὁ οι

6

3

10

4 4 4 , ω ’ 5 / ς ς 4 )
λὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ πανόνος οὗ ἐμέρισεν ημῖν.ὸ θεὸς μέτρου,
9 , 5, χ ς - ο Λ ασ ο.’ ο.
ἐφικέσθαι ἄχρι καὶ ὑμῶν. Ἅὧὸς γὰρ μὴ ἐφιπνυύμενοι εἰς υμᾶς,
ς ' ”- η) 5 χ Νο.» 2 / η ν
ὑπερεκτείνομεν ἑαυτοὺς' ἄχρι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμεν ἐν τῷ

2 , ω -- ᾿ . / ..
εὐαγγελίῷ τοῦ Χριστοῦ. Ούκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχῶμενοι ἓν ἅλ-
Λοτρίοις κόποις, ἐλπίδα δὲ ἔχοντες, αὐξανομένης τῆς πίστεως
η) Χ 2 οι. ω κ ολ / ς ω ῃ
ἡμῶν Ά, ἐν ὑμῖν μεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόνα ἡμῶν εἰς περιδ-
σείαν. Βἰς τὰ ὑπὲρ ἐκεῖνα ὑμῶν εὐαγγελίσασθαι' οὐκ ἐν ἀλλοτρίῳ
κανόνι εἰς τὰ ἔτοιμα καυχήσασθαι. Ὁ δὲ καυχώµενος, ἕν κυρίῳ
καυχάσθω. Οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστάνων, ἐκεϊνός ἔστιν δόκιμος,

ἀλλὰ ὃν ὁ κύριος συνίστησιν.

κπφ. ΙΑ.

"Οφελον ἀνείχεσδέ µου µεικρόν τι ἀφροσύνης ἀλλὰ καὶ ἀνέ-
χεσθέµου. Ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς Θεοῦ ξήλῷ᾽ ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὺ
ἀνδρὶ παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι, τῷ Ἀριστῷ. Φοβοῦμαι δὲ µή-
πως ὥς ὁ ὄφις ἐξηπάτησεν Εὖαν ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτοῦ, φθα-
οῇ τὰ νοήματα ὑμῶν, ἀπὸ τῆς ἁπλότητος καὶ τῆς ἀγνότητος τῆς
εἰς τὸν Χριστόν. Βὲ μὲν γὰρ ὁ ἐρχόμενος ἄλλον Ἰησοῦν κηρύσ-
σει ὃν οὐκ ἐκηρύξαμεν, ἢ πνεῦμα ἕτερον λαμβάνετε ὃ οὐκ ἐλάβε-
τε, ἢ εὐαγγέλιον ἕτερον ὃ οὐκ ἐδέξασθε, καλῶς ἀνέχεσθε. «4ο-
γίξοµαι δὲ μηδὲν ὑστερηκέναι τῶν ὑπὲρ λίαν Χ ἀποστόλων. Εί δὲ
καὶ ἐδιώτης τῷ Λόγω, ἀλλ᾽ οὐ τῇ γνώσει ᾽ ἆλλ᾽ ἓν παντὶ φανερώ-
6αντες ἐν πᾶσιν εἷς ὑμᾶς. Ἡ ἁμαρτίαν ἐποίησα, ἐμαυτὸν ταπει-
νῶν ἵνα ὑμεῖς ὑψωθῆτε; ὃτι δωρεὰν τὸ τοῦ 9εοῦ εὐαγγέλιον εὐηγ-
γελισάµην ὑμῖν; ἄλλας ἐπκλησίας ἐσύλησα, λαβὼν ὀψώνιον,
πρὸς τὴν ὑμῶν διακονίαν᾿ καὶ παρὼν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑστερηθεὶς,
οὐ κατενάρκησα οὐθενός. Τὸ γὰρ ὑστέρημά µου προσανεπλήρω-
ὅαν οἳ ἀδελφοὺ ἑλθόντες ἀπὸ Μακεδονίας" καὶ ἐν παντὶ ἀβαρῇ

ἐμαυτὸν ὑμῖν ἐτήρησα, καὶ τηρήσω. "Ἔστιν ἀλήθεια Ἀριστοῦ ἐν
25

Χ

κο 2) π.

συγ».

Χ[ία οοἆ.

6ΟΔΡ. ΧΙ,
ΝΑ

κ1,Π],
Λείαν.

ΧΙ,

ΝΕ

. 2. Τη],
τεσσα.

”3.Πι,
λιμῷ.

386 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΣΣ Β.

ἐμοὶ, ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εὖς ἐμὲ ἐν τοῖς αλί-

ν ”» ω ώ ῃ ι 5 ει
µασι τῆς ᾽4χαΐας. «ἄιὰ τί; οὐκ ἀγαπῶ ὑμᾶς; ὁ 8εὸς οἴδεν. . Ο

δὲ ποιῶ, καὶ ποιήσω, ἵνα ἐκκόψω τὴν ἀφορμὴν τῶν θελόντων ἆ-
φορμὴν, ἵνα ἐν ὦ καυχῶνται, εὑρεθῶσιν καθὼς καὶ ἡμεῖς. Οἱ γὰρ
τοιοῦτοι φευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιξόμενοι εἰς
ἀποστόλους Χριστοῦ. Καὶ οὐ θαῦμα αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς µε-
τασχηματίζεται εἷς ἄγγελον φωτός. Οὗὖ μέγα οὖν εὖ καὶ οὗ διά-
κονοι αὐτοῦ μετασχηματίξονται ὧς διάκονοι δικαιοσύνης ὧν τὸ
τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.

Πάλιν λέγω, µή τίς µε δόξῃ ἄφρονα εἶναι' εὐ δὲ µή γεν
κάν ὡς ἄφρονα δέξασθέ µε, ἵνα κἀγὼ μεικρύν τι καυχήσωµαι. Ὁ
λαλῶ, οὐ κατὰ κύριον λαλῶ., ἀλλ᾽ ὡς ἐν ἀφροσύνῃ, ἐν ταύτῃ τῇ
ὑποστάσει τῆς καυχήσεως. Ἐπεὶ πολλοὶ καυχῶνται κατὰ τὴν σάρ-
καν κἀγὼ παυχήσοµαι. Ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν ἀφθόνων, φρό-
νιµοι Όντερ. ᾽ἀνέχεσθε γὰρ, εἴτις ὑμᾶς καταδουλοῖ, εἴτις πατ-
εσθίει, εἴτις λαμβάνει, εἴ τι ἐπαίρεται., εἴ τις εὖς πρὀόωπον
ὑμᾶς δέρει. «Κατὰ ἀτειμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήκαμεν ' ἐν
ᾧ δ᾽ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ Λέγω, τολμώ κἀγώ. «Ἐβραῖοι
εἰσὶν; κἀγὼ ' Ἱσραηλῖται εἰσὶν; κἀώγὼ' σπέρμα ᾿4βραάμ εἰσιν:

32 . ο ω
κώγῶ. «4ιάκονοι Ἀριστοῦ εἰσιν; παραφρονῶν Λαλῶ, ὑπὲρ ἐγῷ᾽ ἐν

κόποις περισσοτέρως, ἓν φυλακαῖςρ περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερ-

βαλλόντως, ἐν Δανάτοις πολλάκις. πὸ ἰουδαίων πεντάκις τες-
σεράποντα Ἀ παρὰ μίαν ἔλαβον. Τρὶς ἐραβδίόθην, ἅπαξ ἔλι-
θάσθην, τνρὶς ἐναυάγησα, νυχθήµερον ἐν τῷ βῥυ9ῷ πεποίηκα.
Ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, φινδύνοις Λῃστῶν,
κινδύνοις ἐν γένους. κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κιν-
δύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάδσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλ-
φοι. Κόπῳ καὶ µόχθῳ᾽ ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν Λειμῷ 3
καὶ δίψει, ἓν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυµνότητι. Χω-
ρὶς τῶν παρ᾽ ἐκτὸς, ἢ ἐπίστασίς µοι ἡ καθ’ ἡμέραν, ἤ μέριμνα

πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ, τίς σκαν-

1
12

19

14

16

16

17

18

19

20

21
22

νὰ]

4
2ὅ

26

ο7

28

20

δαλίξεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυρυύῦμαι; Εὐ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς 80

ΠΡΟΣ ΙΚΟΡΙΝΟΘΙΟΥΣ 8. 987

8! ἀσθενείαρ καυχήσοµαι. Ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου Ιησοῦ οἵ- χι.

8) δεν, ὁ ὤν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδοµαι. Ἐν «4α-
µασκῶ ὁ ἐθνάρχης Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν πόλιν «ΐα-

98 μασκηνῶν, πιάσαι µε. Καὶ διὰ θυρίδος ἔν δαργώνῃ ἐχαλάσθην

διὰ τοῦ τείχους, καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.

ΙΒ Φ. 18.

1 Καυχᾶσθαι δεῖ; οὐ συμφέρον μὲν" ἐλεύσομαι δὲ καὶ εἰ ὁπτα-ΟΑΡ. ΧΙ.
9 σίας καὶ ἀποκαλύψειρ κυρίου. Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ
ἐτῶν δεκατεσσάρων, εἴτε ἐν σώματι, οὖκ οἶδα" εἴτε ἐκτὸς σώμα-

ια ο τς Ν 5’ ο. / λ ν ο) /
τος, οὐκ οἶδα ᾽ ὁ θεὸς οἶδεν' ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου
9 οὐρανοῦ. Καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον, εἴτε ἓν σώματι, εἴτε
4 χωρὶς τοῦ σώματος, ὁ θεὸς οἶδεν,. "Οτι ἠρπάγη εἰς τὸν παρά-
δεισον, καὶ ἤκουσεν ἄῤῥητα ῥήματα, ἃ οὖκ ἐξὸν ἀνθράώπῳ λα-
ὅ λῆσαι. Υπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσοµαι ' ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυ-
ὁ χήσοµαι, εὖ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαι. Εὰν γὰρ θελήσω καυχήσα-
σθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων ' ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ' φείδοµαι δὲ, µή τις
7” εἰς ἐμὲ Λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει µε, ἢ ἀκούει ἐξ ἐμοῦ, καὶ τῇ
ὑπερβοΛῇ τῶν ἀποκαλύψεων. «4ιὸ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη
’ ο] ᾿ ” ν» α 0, α/
μοι σκολοψ τῇ σαρπί, ἄγγελος σατανα., ἵνα µε πολαφίξζῃ» ἵνα
8 μὴ ὑπεραίρωμαι. Ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν κύριον παρεκώλεσα, ἵνα
) ω ὰ 32 3 ν 4 ) , --- Α. ς ’ .. λ
ϱ ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ. Ἰαὶ εἰρηκέν μοι" ἀρκεῖ ὅοι ἡ χάρις µου ἡ γὰρ
δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελεῖται ἤδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσοµαι ἐν
ταῖς ἀσθενείαις, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾽ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
10 4ιὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς
ψαὶ στενοχωρίαις ὑπὲρ Χριστοῦ" ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός
9 / 4 . μα 2 / .. 8 λ εὰ, Αα 5 3
Η1 εἶμι. Γέγονα ἄφρων' υμεῖς µε ἠναγκασατε΄ ἐγωῶ γαρ ὤφειλον υφ
ὑμῶν συνίστασδαι’ οὐδὲν γάρτι ὑστέρησα τῶν ὑπὲρ λίανΧ ἀποστό- νι

12 λων, εὐ καὶ οὐδέν εὐμι. Τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου κατειρ-
γάσθη ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ ὑπομονῇ, σήµείοιρ τε καὶ τέρασιν καὶ δυ-

Ι8 νάµεσιν. Τί γάρ ἐδτιν ὃ ἤσσω βδῆτε ὑπὲρ τὰς Λοιπὰς ἐκκλησίας,
Θ ἄς

ΧΙ].

ΝΤ

6ΑΡ.
ΧΗ].

885 ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΙΣ Ε.

εὖ μὴ ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκήσα ὑμῶν; χαρίσασθέ µοι τὴν
ἀδικίαν ταύτην. ἸἼδοὺ, τρίτον τοῦτο ἑτοίμως ἔχω ἐλβεῖν πρὸς
ὑμᾶς, καὶ οὐ καταναρκήσω”" οὐ γὰρ ξητῶ τὰ ὑμῶν, ἀλλὰ ὑμᾶς
οὐ γὰρ ὀφείλει τὰ τέκνα τοῖς φονεῦσιν Βήσαυρίξειν, ἀλλ᾽ οὗ γο-
νεῖς τοῖς τέκνοιᾳ. Ἐγὼ δὲ ἤδιστα δαπανήσω καὶ ἐκδαπανηθήσο-
μαι ὑπὲρ τῶν φυχῶν ὑμῶν ' εὖ περισσοτέρως ὑμᾶς ἀγαπῶν, ἧσσον
ἀγαπῶμαι. Ἔστω δὲ, ἐγὼ οὐ κατεβάρήσα ὑμᾶς, ἀλλὰ ὑπάρχων
πανοῦργος, δόλω ὑμᾶς ἔλαβον. Μή τινα ὧν ἀπέσταλκα πρὸς
ὑμᾶς, δι᾽ αὐτοῦ ἐπλεονέκτησα ὑμᾶς. «Παρεκάλεσα Τύτον, καὶ
συναπέστειλα τὸν ἀδελφὸν ' µή τι ἐπλεονέκτησεν ὑμᾶς Τίτος: οὐ
τῷ αὐτῷ πνεύµατι περιεπατήσαµεν; οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσιν;
Πάλαι δοκεῖτε ὅτι ὑμῖν ἀπολογούμεθα' κατέναντιδεοῦ ἐν Χριστῷ
Λαλοῦμεν.

Τὰ δὲ πάντα, ἀγαπητοὶ, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν οἰκοδομῆς. «Φοβοῦ-
μαι γὰρ, µή πως ἐλθῶν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς, κἀγὼ εᾱ-
ρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ Δέλετε' µή πως ἔρεις, ζῆλος, θυμοὶ, ἐρίθειαι,
καταλαλιαὶ, φιθυρισμοὶ, φυσιώσεις, ἀκαταστασίαι. «ΜΗ πάλιν
ἐλθόντος µου ταπεινῶσει µε ὁ Θεός µου πρὸς ὑμᾶς., καὶ πενθήσω
πολλοὺς τῶν προηµαρτηκότων, καὶ μὴ μετανοησάντων ἐπὶ τῇ

ἀκαθαρσίᾳ, καὶ πορνεία», καὶ ἀσελγείᾳ ᾗ ἔπραξαν.

ΚΕΦ. Τ.,

ἸΣρύτον τοῦτο ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς' ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων
καὶ τριῶν σταθήσεται πᾶν ῥῆμα. Προείρηκα καὶ προλέγω, ὣς
παρὼν τὸ δεύτερον καὶ ἀπὼν νῦν τοῖς προήµαρτηκόσιν καὶ τοῖς
Λουποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω εἰς τὸ πάλιν, οὐ φείσοµαι. ᾿Ἐπεὶ
δοκιμὴν ζητεῖτε τοῦ ἐν ἐμοὶ Λαλοῦντος Χριστοῦ. ὃς εἶς ὑμᾶς οὖκ
ἀσθενεῖ, ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν ὑμῖν. ἍἸαὶ γὰρ ἑσταυρώθη ἐξ ἀσθε-
νείας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάµεως 9εοῦ' καὶ γὰρ ἡμεῖς ἀσθενοῦμὲν ἐν
αὐτῶ, ἀλλὰ ζήσομεν ὄὺν αὐτῷ ἐκ δυνάµεως θεοῦ. Ῥαντοὺς πει-

ράξετε εἰ ἐδτὲ ἐν τῇ πίστει, ἑαυτοὺς δοκιµαξετε' ἢ οὖκ ἐπιγεινά -

17
18

19

20

2ἱ

1
2

ΗΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 8, 88ο

-σκετε ἑαυτοὺς, ὅτι Ἰησοῦς Χφιστὸς ἐν ὑμῖν; εὖ µή τι ἀδόκιμοι
6 ἐστέ. "Ἑλπίξω δὲ ὅτι γνώσεσθε ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἐσμὲν ἀδόνιμου.
7 Εὐχόμεθα δὲ πρὸς τὸν Φεὸν μὴ ποιῆσαι ὑμᾶς κακὸν μηδὲν ' οὐχ
ἵνα ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν, ἆλλ᾽ ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε,
8 ἡμεῖρ δὲ ὧς ἀδόκιμοι ὤμεν. Οὐ γὰρ δυνάµεθά τι κατὰ τῆς ἀλη-
9 θείας, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. «Χαίρομεν γὰρ ὅταν ἡμεῖς ἀσθε-
νῶμεν, ὑμεῖς δὲ δυνατοὶ ᾖτε"' τοῦτο καὶ εὐχόμεθα, τὴν ὑμῶν κατ-
10 ἁρτισιν. «4ιὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν μὶὶ ἀποτό-
µως χρήσωμαι, κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν ὁ κύριος ἔδωκέν µοι εἰς οὐ-
κοδομὴν, καὶ οὖκ εἰς καδαίρεσιν.
1 :4οιπὸν, ἀδελφοὶ, χαΐρετε, παταρτίξεσθε, παρακαλεῖσθε,
τὸ αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε ΄ καὶ ὃ θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρή-
19 νής ἔσται μεθ) ὑμῶν. ᾽᾿ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν ἁγίῳ φιλήµατι
18 ἀσπάξονται ὑμᾶς οἳ ἅγιοι πάντε.. Ἡ χάρις τοῦ κυρίου Ἰησοῦ,
καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ 9εοῦ., καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ἁγίου πνεύματος µε-

4 ’ ς ο)
τα παντων υμῶγ.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΟΙΟΥΣ
Β.

ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΦΙΛΙΠΠΟΩΝ,

ΧΠ.

6ΟΑΡ. 1.
ΝΔ

390

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

ΚΕΦ. Α.

1Γαῦλος ἀπόστολος οὖκ ἀπ᾿ ἀνθρώπων, οὐδὲ δι ἀνθρώπου,
ἀλλὰ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ Δεοῦ πατρὸς τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν
ἐκ νεκρῶν. «Καὶ οἳ σὺν ἐμοὶ πάντες ἀδελφοὶ, ταῖς ἐκκλησίαις τῆς
Γαλατίας. Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ 9εοῦ πατρὸς καὶ πυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦ δόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν
ὑμῶν, ὅπως ἐξέληται ἡμᾶς ἔκ τοῦ αἰῶνος τοῦ ἐνεστῶτος πονηροῦ;
κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν. ἵΦι ἡ δόξα εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνῶν' ἁμήν.

Θαυμάξω ὅτι οὕτως ταχέως µετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαν-
τος ὑμᾶς ἐν χάριτι Χριστοῦ, εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον. Ὅ οὖκ ἔσ-
τιν ἄλλο εἰ µή τινές εἶσιν οἳ ταράσσοντες ὑμᾶς, καὶ Δέλοντες
µεταστρέφαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. ᾽άλλὰ κάν ἡμεῖς ἢ ἄγ-
γελος ἐξ οὐρανοῦ ἡὑμῖν εὐαγγελίξηται παρ ὃ εὐηγγελισάμεθα
ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. «ς προειρήκαµεν. καὶ ἄρτι πἄλιν λέγω,
εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίξεται παρ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω.
”4ρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν θεὸν: ἢ ξητῶ ἀνθρώῶποις ἀρέ-
σκειν; εἰ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἥμην.
Γνωρίζω γὰρ ὑμῖν, ἀδελφοὶ, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿
ἐμοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν κατὰ ἄνθρωπον. Οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώ-

που παρέλαβον αὐτὸ, οὔτε ἐδιδάχθην ' ἀλλὰ δι ἀποκαλύψεως

Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ:

ἰουδαϊσμῶ, ὅτι καθ᾽ ὑπερβολήν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Δεοῦ,
καὶ ἐπόρθουν αὐτήν. Καὶ προέκοπτον ἓν τῷ ἰουδαϊσμῶ ὑπὲρ πολ-
λοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει µου, περισσοτέρως ξηλωτὴς ὑπάρ-
χων τῶν πατρικῶν µου παραδόσεων. Ὅτε δὲ εὐδύκησεν ὃ ἀφορί-
σας µε ἐκ κοιλίας μητρός µου, καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος

2 ο 9 δν Μ 2
αὐτοῦ, ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοὶ, ἵνα εὐαγγελίζω-

τὸ

19

14

ΠΡΟΣ ΤΑΛΑΤΑΣ, δ91

ἔμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέµην σαρχὶ καὶ αἵ -
17 µατι. «Οὐδὲ ἀπῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποσ-
τόλους' ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς ᾽άραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεφα ες
18 4αμασκόν. ᾿Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Περοσόλυμα ἔστο-
19 ρῆσαι Κηφᾶν"' καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέραρ δεκαπέντε. Έτε-
ϱον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ

90 κυρίου. “4 δὲ γράφω ὑμῖν, ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ 9εοῦ, ὅτι οὐ φεύ-
21 δομαι. Έπειτα ἦλθον εἰς τὰ κλίματα τῆς Συρίας παὶ τῆς Κι-
22 Λικία. ΗἩμην δὲ ἀγνοούμενος τῷ προσώπῳ ταῖς ἐκκλησίαις τῆς
9ὃ Ἰουδαίας ταῖς ἐν Χριστῶ. Μόνον δὲ ἀκούοντερ σαν, ὅτι ὁ διώ-
κὠων ἡμᾶς ποτὲ, νῦν εὐαγγελίξεται τὴν πίστιν ἤν ποτε ἐπόρθει.

4 Καὶ ἐδόξαξον ἐν ἐμοὶ τὸν 9εόν.

Ις Ἐ Φ. Ἡ.

1 Ἔπειτα διὰ δεκατεσσάρων ἐτῶν πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα
0.9 μετὰ Βαρνάβα, συνπαραλαβὼν Ἀ καὶ Τύτον. ᾽Ανέβην δὲ κατὰ
ἀποκάλυψιν ' καὶ ἀνεθέμην αὐτοῖς τὸ εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσω ἐν τοῖς
ἔθνεσιν' κατ ἐδίαν δὲ τοῖς δοκοῦσιν, µή πως εἰρ κενὸν τρέχω,

8 ᾖ ἔδραμον. ᾽4λλ) οὐδὲ Τίτου σὺν ἐμοὶ, ἕλλην ὤν, ἠναγκάσθη
4 περιτµηθῆναι. 4ιὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οἵτινες
παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν

ὅ Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα ἡμᾶς καταδουΛώσωσιν. Οἷς οὐδὲ πρὸς ὥραν εἴ-
ἔαμεν τῇ ὑποταγῇ. ἵνα ἡ ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου διαμείνῃ πρὸς

"6 ὑμᾶς. ᾽Απὸ δὲ τῶν δοκούντων εἶναίτι, ὁποῖοί ποτὲ ἦσαν, οὐδέν
μοι διαφέρει πρόσωπον θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει ᾿ ἐμοὶ γὰρ

7 οἱ δοκοῦντες, οὐδὲν προσανέθεντο. ᾽4Λλὰ τοὐναντίον, ἰδόντες ὅτι
πεπίστευµαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς ἀκροβυστίας, καθῶς Πέτρος τῆς

8 περιτομῆς. Ὁ γὰρ ἐνεργήσας Πέτρῳ εἰς ἀποστολὴν τῆς περιτο-
µῆς, ἐνήργησεν καὶ ἐμοὶ εἰς τὰ ἔθνη. Καὶ γνόντες τὴν χάριν τὴν
δοθεἴσάν µοι Ἰάκῶβος καὶ Κηφᾶς καὶ Ἰωάνης, αἳ δοκοῦντες στύ-

5 Δ 9) / , η
Λοι εἶναι, δεξιᾶς ἔδωκαν ἐμοὶ καὶ Βαρνάβα κοινωνίας" ἵνα ἡμεῖς

1.

ΟΑΡ. Ι1,

κ 9, η.
συμ.

ΝΕ

Π,

0ΔΡ, ΠΠ],

992 ΠΡΟΣ ΤΙΑΛΑΤΑΣ.,

εἷς τὰ ἔθνη, αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτοµήν. «Μόνον τῶν πτωχών ἵνα

ο ω 3
μνημονεύωμεν΄ ὃ καὶ ἐσπούδασα αὐτὸ τοῦτο ποιῇσαι. Ὅτε δὲ ήλ-

10
11

ω ᾿ ω΄ ; : '
θεν Κηφᾶς εἰς ντιόχειαν, «κατὰ πρὀόωπον αὐτῷ ἀντέστήν, ὅτι

κατεγνωσμένος ἦν. ΙΠρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινὰς ἀπὸ Ἰακώβου, µε-
τὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν΄’ ὅτε δὲ ᾖλθεν, ὑπέστελλεν καὶ ἀφώριξεν
ἑαυτὸν, φοβούμενος τοὺς ἔκ περιτομῆς. Καὶ συνυπεκρίθησαν αὖ-

τῷ οὗ Λοιποὶ ἰουδαῖοι ὥστε καὶ Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ

ὑποκρίσει. άλλ᾽ ὕτε εἶδον ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσιν πρὸς τὴν ἀἁλή-

θειαν τοῦ εὐαγγελίου, εἶπον τῷ Κηφᾷ ἔμπροσθεν πάντων ' εἰ σὺ
ἰουδαῖος ὑπάρχων, ἐθνικῶς καὶ οὐχὶ ἰουδαικῶς ξῇς, πῶς τὰ
ἔθνη ἀναγκάξεις ἰουδαΐῖξειν; Ἡμεῖς φύσει ἰουδαῖοι, καὶ οὐκ ἐξ
ἐθνῶν ἁμαρτωλοί. Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἕἔρ-
γων νόµου, ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἀριστοῦ Ἰησοῦ καὶ ἡμεῖς εἰς
Ἰησοῦν Χριστὸν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Ἄρισ-
τοῦ, καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόµου ὅτι ἐξ ἔργων νόµου οὐ δικαιωθή-
σεται πᾶσα σαρξ. Εἱ δὲ ξητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ, εὑρέ-
θηµεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοὶ, ρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος;
μὴ γένοιτο. Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα, ταῦτα πάλιν οὐκοδομῶ, πα-
ραβάτην ἐμαυτὸν συνιστάνω. Ἐγὼ γὰρ διὰ νόµου νόµῳ ἀπέθανον,
ἵνα 9εῷ ξήσω. Ἄριστῷ συνεσταύρωμαι᾽ ζῶ δὲ, οὐκέτι ἐγὼ, ζῇ
δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστὸς"' ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκὶ, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ
Θεοῦ καὶ Χριστοῦ, τοῦ ἀγαπήσαντός µε, καὶ παραδόντος ἑαυτὸν
ὑπὲρ ἐμοῦ. Οὖκ ἀθετῶ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ εἰ γὰρ διὰ νόµου

δικαιοσύνη, ἄρα Χριστὸς δωρεὰν ἀπέθανεν.

ΚΤΦ. Τ.

5 ὠἀνόητοι Γαλάται, τί ὑμᾶς ἐβάσκανεν; οἷς κατ ὀφθαλ-
μοὺς Ἰήσοῦς Χριστὸς προεγράφη ἐσταυρωμένος. Τοῦτο µόνον δέ-
Λῶ μαθεῖν ἀφ᾽ ὑμῶν, ἐξ ἔργων νόµου σὸ πνεῦμα ἐλάβετε, ἢ ἐξ
ἀκοῆς πίστεως; Οὕτως ἀνόητοι ἐστὲ; ἐναρξάμενοι πνεύματι, νῦν

σαρκὶ ἐπιτελεῖσθε; Τοδαῦτα ἐπάθετε εὐκῆ; εἴ γε καὶ εἰκή.

19.

14.

15

οἱ

8
4

«ΠΡΟΣ ΤΑΛΛΤΑΣ.᾿ | 898

6 Ὁ οὖν ἐπιχορηγῶν ὑμῖν τὸ πνεῦμα, κἀὶ ἐνεργῶν δυνάμεις ἐν ὑ-
6: μῖν, ἐξ ἔργων νόµου; ἢ ἐξ ἀκοῆς πίστεως; Καθῶς 4βραὰμ ἑ-
7 πίότευσεν τῷ δεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εὖς δικαιοσύνην. Γεινώ-
8 σπετε ἄρα ὅτι οἳ ἐκ πίστεως, οὗτοι υἴοί εἰσιν. 4βραάμ. Προί-
δοῦσα δὲ ᾗ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἕθνη ὁ Θεὸς, προευ-
᾿ἠγγελίσατο τῷ 4βραΝμ, ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὺ πάντα τὰ
9 ἔθνη. Ὥστε οὗ ἐκ πίστεως, εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ ᾿4βρα-
10 ἁμ. .Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόµου εἰσὶν, ὑπὸ κατάραν εἰσὶν' γέ-
γραπται γὰρ᾽ ὅτι ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὖκ ἐμμένει πᾶσι τοῖς ἔν-
11 γεγραμμένοις3Ά ἓν τῷ βιβλίω τοῦ νόµου, τοῦ ποιῆσαι αὐτά. Ὅτι
δὲ ἐν νόµῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ δεῷ., δῇλον ' ὅτι ὃ δίκαιος
12 ἐκ πίστεως ξήσεται. Ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως ἆλλ᾽ ὁ
18 ποιήσας αὐτὰ, ζήσεται ἐν αὐτοῖς. Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἔκ
τῆς κατάρας τοῦ νόµου, γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα ὄτιγέγρα-
14 πται ᾿ ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμµενος ἐπὶ ξύλου. Ἵνα εἰς τὰ ἔθ-
νη ἡ εὐλογία τοῦ 4βραὰμ γένηται ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ, ἵνα τὴν ἐ-
παγγελίαν τοῦ πνεύματος Λάβωμεν διὰ τῆς πίστεως.
16 ᾿4δελφοὶ, κατὰ ἄνθρωπον Λέγω᾽ ὅμως ἀνθρώπου κεκυρῶ-
16 µένην διαθήκην οὐδεὶς ἀθετεῖ ᾖ Ἑ ἐπιδιατάσσεται. Τῶ δὲ 4βραὰμ
ἐῤῥήθησαν αἳ ἐπαγγελίαι, καὶ τῷ σπέρµατι αὐτοῦ: οὐ λέγει, καὶ
τοῖς σπέρµασιν, ὧς ἐπὶ πολλῶν, ἀλλὰ ὡς ἐφ᾽ ἑνὸς, καὶ τῷ
17 σπἑρµατί σου, ὃς ἐστιν Χριστός. Τοῦτο δὲ Λέγω, διαθήκην προ-
κεκυρωµένην ὑπὸ τοῦ 9εοῦ, ὁ μετὰ τετρακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη
φεγονὼς νόμος οὐκ ἀκυροῖ, εὖς τὸ κπαταργρῆσαι τὴν ἐπαγγελίαν.
18 Ε) γὰρ ἐκ νόµου ἡ κληρονοµία, οὐκέτι ἐξ ἐπαγγελίας. τῷ δὲ
19 "4βραὰμ δι᾽ ἐπαγγελίας κεχάρισται ὁ Δεό. Τί οὖν ὁ νόμος:
τῶν παραβάσεων χάριν προδετέθη, ἄχρις ἂν ἔλθῃ τὸ σπέρµα ὦ
20 ἐπήγγελται, διαταγεὶς δι ἀγγέλων, ἐν χειρὶ µεσείτουἩ. Ὁ
91 δὲ µεσείτης, ἑνὸς οὐκ ἔστιν᾽ ὁ δὲ θεὸς, εἷς ἐστιν. Ὁ οὖν νόμος
κατὰ τῶν ἐπαγγελιῶν; μὴ γένοιτο᾽ εἰ γὰρ ἐδόθη νόμυς ὃ δυνά-
23 µενος ζωοποιῆσαι, ὄντως ἐν νόµω ἂν ἦν ἡ δικαιοσύνη. ᾽4λλὰ συν-

Π 0 Ν Δ / 5 ος , ο’ ὁ 5 , 2
ἔχλεισεν η γραφή τα πάντα υπο αµαρτίαν., ἵνα ή ἐπαγγελία έκ

Π.
Νς

α0οἀ. ᾖ.

δη.
μεσίτουε

ΠΠ. πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ δοθῇ τοῖς πιστεύουσιν. ΙΠρὸ τοῦ δὲ ἑλ- 28:

κ 2.Πι,
ουγα.

.. 3. Πλ.
ὑἧπαντεὲς,

045. ΙΥ.

ΝΖ

994 ΠΡΟΣ ΠΑΔΑΤΑΣ,,

θεῖν τὴν πίστιν, ὑπὸ νόµον ἐφρουρούμεθα., δυνκλειόμενοι Ἀ εὖς
τὴν μέλλουσαν πίδτιν ἀποκαλυφθῆναι. ΄Ὥστε ὁ νόμος παιδαγῶ-
γὸς ἡμῶν ἐγένετο εἰς Χριστὸν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν. Ἕλ-
θούσης δὲ τῆς πίστεως, οὐκέτι ὑπὸ. παιδαγωφόν ἐσμεν. Πάντες
γὰρ υἱοὶ 9εοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὅσοι γὰρ
εἰς Ἀριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. Οὐκ ἔνι ἰουδαῖ-
ο6, οὐδὲ ἕλλην ' οὐκ ἔνι δοῦλος, οὐδὲ ἐλεύθερος ' οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ
θήλυ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Εἰ δὲ ὑμεῖς
Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ἀβραὰμ σπέρμα ἐστὲ, κατ᾽ ἐπαγφελίαν κλη-

ρονόμοι.

ΚΕΦ. Δ,

«{έγω δὲ, ἐφ᾽ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιόρ ἐστιν, οὐδὲν
διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν. ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶν
καὶ οὐκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τῆς τοῦ πατρός. Οὗτως καὶ
ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δε-
δουλωμένοι. Ὅτε δὲ ἠλθεν τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστει-
λεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικὸς, γενόµενον ὑπὸ
νόµον. Ἵνα τοὺς ὑπὸ νόµον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἆπο-
Λάβωμεν. Ὅτι δὲ ἐστὸ υἱοὶ, ἐξαπέστειλεν τὸ πνεῦμα τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν, κράξον, ἀββᾶ, ὃ πατήρ. Ὥστε
οὐκέτι εἶ δούλος, ἀλλὰ υἱὸς' εὖ δὲ υἱὸς, καὶ κληρονόμος διὰ
θεοῦ. ᾽άλλὰ τότε μὲν οὐκ εἰδότες Θεὸν, ἐδουλεύσατε τοῖς φύ-
σει μὴ οὖσι 9εοῖς. Νῦν δὲ, γνόντες 9εὸν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντες
ὑπὸ δεοῦ, πῶς ἐπιστρέφετε πᾶλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενῇ καὶ πτωχὰ
στοιχεῖα, οἷς πάλιν ἄνωθεν δουλεῦσαι Δέλετε; Ημέρας παρα-
τηρεῖσθε., καὶ µῆνας , καὶ καιροὺς, καὶ ἐνιαυτούς;: Φοβοῦμαι ὃ-
μᾶς, µή πως εἰκῇ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς.' Γείνεσθε ὣς ἐγὼ, ὅτι
πάγωὼ ὡς ὑμεῖς.

᾿4δελφοὶ, δέοµαι ὑμῶν ' οὐδέν µε ἠδικήσατε. Οἴδατε δὲ ὅτι

4
να]
20
2Ἱ |
28

29

μ--

4

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ. | 905

14 δι᾽ ἀδθένειαν τῆς δαρκὸς εὐηγγελισάμην ὑμῖν τὸ πρότερον. Καὶ
τὸν πειρασμὸν ὑμῶν ἐν τῇ ὅαρκί µου οὖν ἐξουθενήσατε, οὐδὲ
ἐξεπτύσατε, ἀλλὰ ὡς ἄγγελον θεοῦ ἐδέξασθέ µε, ὧς Χριστὸν

16 Ἰησοῦν. Ποῦ οὖν ὃ μακαρισμὸς ὑμῶν; μαρτυρῶ γὰρ ὑμῖν ὅτι, εὖ

16 δυνατὸν, τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν ἑξορύξαντες ἐδώκατέ μοι. Ὥρστε

17 ἐγθρὸς ὑμῶν γέγονα ἀληθεύων ὑμῖν; Ζηλοῦσιν ὑμᾶς οὐ καλῶς,

18 ἀλλὰ ἐκκλεῖσαι ἡμᾶς Φέλουσιν, ἵνα αὐτοὺς ξηλοῦτε. Καλὸν δὲ
ξηλοῦσθε ἐν καλῷ πάντοτε, καὶ μὴ µόνον ἐν τῷ παρεῖϊναί µε πρὸς

19 ὑμᾶς. Τέκναµου, οὓς πάλιν ὠδείνω3, μέχρις οὗ μορφωθῇ Χρισ-

90 τὸς ἐν ὑμῖν. θελον δὲ παρεῖναι πρὸς ὑμᾶς ἄρτι, καὶ ἀλλάξαι

21 τὴν φωνήν µου, ὅτι ἀποροῦμαι ἓν ὑμῖν. «4ἐγετέμοι οἱ ὑπὸ νόµον

9» Θέλοντες εἶναι, τὸν νόμον οὐκ ἀκούετε; Γέγραπται γὰρ, ὅτι 4βρα-
ἂμ δύυ υἱοὺς ἐσχὲν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης., καὶ ἕνα ἐκ τῆς έλευ-

28 Φέρας. ᾽4λλὰ-ὁ ἐκ τῆς παιδίσκης, κατὰ σάρκα γεγέννηται" ὁ δὲ

24 ἐκ τῆς ἐλευθέρας, διὰ τῆς ἐπαγγελίας. τινά ἐστιν ἀλληγο-
ρούμενα” αὗται γάρ οίσιν δύο διαθῆκαι- µία μὲν ἀπὸ Όρους ει-

26 νᾶ, εἷς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν "4γαρ. Τὸ δὲ 4γαρ., Σει-
νᾶ Όρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾽4ραβία, συνστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ἱερουσαλὴμ,

20 δουλεύει γὰρ μετὰ τῶν τέκνων αὑτῆς. Ἡ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ, ἐ-

21 λευθέρα ἐστὶν, ἥτις ἐστὶν µήτηρ ἡμῶν. Γέγραπται γὰρ᾽ εὐφράν-
Θητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα" ῥῆξον καὶ βόησον ᾗ οὐκ ὠδείνουσα,
ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ᾖ τῆς ἐχούσης τὸν. ἄν-

98.δρα. Ὑμεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, κατὰ Ἰδαὰκ, ἐπαγγελίας τέκνα ἐστέ.

20 ᾽4λλ ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα γεννηθεὶς, ἐδίωκε τὸν κατὰ πνεῦ-

80 μα, οὕτως καὶ νῦν. ᾽άλλὰ τέ λέγει ἡ γραφὴ; ἔκβαλε τὴν παι-
δίσκην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς οὐ γὰρ μὴ κληρονομήσει ὃ υἱὸς τῆς

δΙ παιδίσκης μετὰ τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέρας. «4ιὸ, ἀδελφοὶ, οὐκ ἐσ-
μὲν παιδίσκης τέκνα, ἀλλὰ τῆς ἐλευθέρας' τῇ ἐλευθερία ἡμᾶς

Χριστὸς ἠλευθέρωσεν. .

γΙ.

κο. 1η.
ὠδίνω.

906 ΠΡΟΣ ΤΑΛΑΤΑΣ.,

19. Β.

645. Υ. ὀτήκετε οὖν, καὶ μὴ πάλιν ξυγῷ. δουλείας ἐνέχεσθε. Ἴδε, ἐγὼ 3
Παῦλος λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν περιτέµησθε, Ἀριστὸς ὑμᾶς οὐδὲν ὦφε-
Λήσει. ἸΜαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ ὀνθρώπῳ περιτεμνοµένω, ὅτι ὃ
ὀφειλήτης ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον ποιῆσαι. Κατηργήδητε ἀπὸ Ἄρισ- 4
τοῦ οἵὕτινες ἐν νόµω δικαιοῦσθε' τῆς χάριτος ἐξεπέσατε. Ημεῖς ὃ
γὰρ πνεύματι ἔκ πίστεως ἔλπίδα δικαιοσύνης ἀπεκδεχόμεθα. Ἐν ϐ

| γὰρ Χριστῷ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει, οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ

πίστις δι᾽ ἀγάπης ἐνεργουμένη. Ἐτρέχετε καλῶς' τίς ὑμᾶς ἑνέ- Ἱ
κοψφεν ἀληθείᾳ μὴ πείθεσθαι; Ἡ πεισμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντος 8
ὑμᾶρ. «ΠΜεικρὰ ξύμη ὅλον τὸ φύραμα ξυμοῖ. Εγὼ πέποιθα εἰς ἷ
ὑμᾶς , ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήσετε᾽ ὁ δὲ ταράσσων ὑμᾶς, βαστάσει
τὸ πρῖμα, ὅστις ἐὰν ᾖ. ἌἘγὼ δὲ, ἀδελφοὶ, εὖ περιτομὴν ἔτι κη- 11
ρὐσσω, τί ἔτι διώκομµαι; ἄρα πατήργηται τὸ σκάνδαΛον τοῦ σταυ-
ροῦ. Ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἳ ἀναστοῦντες ὑμᾶςο. Ὑμεῖς 15
γὰρ ἐπ᾽ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε" ἀδελφοὶ, µόνον μὴ τὴν ἐλευθερίαν
εἰς ἀφορμὴν τῇ σαρχκὶ, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλή-
λοι. Ὁ γὰρ πᾶς νόμος ἐν ἑνὶ λόγω πεπλήρωται, ἐν τῶ, ἆγα- 14
πήσεις τὸν πλησίον σου ὧς σεαυτόν. Εὺ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ 16
κατεσθίετε. βλέπετε μὴ ὑπ ἀλλήλων ἀναλωθῆτε,

ΣΝΗ 4έγω δὲ' πνεύματι περιπατεῖτε, καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ 16
μὴ τελέσητε. Ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος ᾿ τὸ δὲ 17.
πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκὸς' ταῦτα γὰρ ἀλλήλοις ἀντύκειται., ἵνα

σε Πα.

μὴ ἂν 9έλ. α,
’ νο ν ”
ἐστὲ ὑπὸ νόµον. Φανερὰ δέ ἐστιν τὰ ἔργα τῆς σαρκὸς ' ἅ τινά ἐσ- 19

ἡ ἃ ἐὰν Ἀ Βέλητε, ταῦτα ποιῆτε. Εἰ δὲ πνεύµατι ἄγεσθε, οὐκ 18

τιν, πορνεία; ἀκαθαρσία, ἀσέλγεια. Εἰδωλολατρεία, Φαρµα- 20
κεία, ἔχθραι, ἔρις, ζῆλος, θυμοὶ, ἐρίθειαι, διχοστασίαι, αἷ-
ρέσεις. «Φθόνοι, µέθαι, πῶώμοι, καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προ- 21.

Ἐποχίη Ἠττγατη Θ119Υ9 Ρργδθ{θγπαϊἑαπίπιν {η οοᾷῖσο ποίαο ἀποᾶθοῖπι, ἰζα τὲ
βοδαΐας ΟΑ. αὈὶ ϱοηνῖ ἄολιις ΕΛ.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ. 807

λέγω ὑμῖν, καθὼς προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες, βα-
9 σιλείαν Δεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν. Ὁ δὲ καρπὸς τοῦ πνεύματός

ἐστιν, ἀγάπη, χαρὰ, εἰρήνήη, µακροθυµία, χρηστότης, ἀγαθωσύ-
28 νη» πίστις, πραύτης , ἐγκράτεια. Κατὰ τῶν τοιούτων οὖκ ἔδτιν
94 νόµορ. Οἵ δὲ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ, τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς
ὔ παθήµασιν καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν πνεύµατι, πνεύµατι
«96 καὶ στοιχώμεν. Μὴ γεινόµεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλού-

µενοι, ἀλλήλους φθονοῦντες.

ΙΕ Φ. ς,

1’ 4δελφοὶ ἐὰν καὶ προΛλημφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι,
ὑμεῖς οὗ πνευματιποὶ καταρτίξετετὀντοιοῦτον ἕν πνεύµατι πραύ-

9 τητος" σκοπῶν σεαυτὸν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. ᾽άλλήλων τὰ βά-
ϱη βαστάξετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσετε τὸν νόµον τοῦ Χριστοῦ.

ὦ Εὺ γὰρ δοκεῖ τις εἶναίτι, μηδὲν ὤν, φρεναπατᾷ ἑαυτόν. Τὸ δὲ
ἔργον ἑαυτοῦ δοκιµαξέτω., καὶ τότε εἰς ἑαυτὸν µόνον τὸ παὐχη-

ὅ µα ἔξει, καὶ οὐκ εἰς τὸν ἕτερον. Ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον φορ-
6 τίον βαστάσει. Κοινωνείτω δὲ ὁ κατηχούμενος τὸν Λόγον τῷ κατ-
7 ηχοῦντι, ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς. Μἡ πλανᾶσθε Ρεὸς οὐ μυκτηρίζεται.
8 ὃ γὰρ ἂν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερέσει. Ὅτι ὁ σπείρων
εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθορὸν 'ὃ δὲ σπεί-

9 ρῶν εἰς τὸ πνεῦμα. ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰῶνιον. Τὸ
δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἔνκακῶμεν 3 ' καιρφῷ γὰρ ἰδίω δερίσοµεν;

10 μὴ ἐκλυόμενοι. άρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχωμεν Ἐ, ἐργαξώμεθα Ἀ τὸ
ἀγαθὸν πρὸς πάντας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οὐκείους τῆς πίστεως.

δ Ἴδετε ἠλίκοις Χ ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὅσοι
θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν δαρκὶ., οὗτοι ἀναγκάξουσιν ὑμᾶς περι-
τέµνεσθαι, µόνον ἵνα τῷ σταυρῷ τοῦ «Χριστοῦ Ἰησοῦ μὴ διώκων-

18 ται. Οὐδὲ γὰρ οἳ περιτετμηµένοι αὐτοὶ νόµον φυλάσσουσιν' ἆλ-
λὰ Δέλουσιν ὑμᾶς περιτέµεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυ-

14 χήσωνται. ᾿Εμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι, εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ

ΟΑΡ. ΥΙ.
κθ

ΥΙ.

998 ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ,

τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ" δι’ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται,
κἀγὼ κόσµω. Οὔτε γὰρ περιτομή τι ἐστὶν. οὔτε ἀκροβυστία,
ἀλλὰ καινἡ ατίσις. Καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτω στοιχήσουσιν, ε-
ρήνη ἐπ᾽ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν ᾿Ισραὴλ τοῦ 9εοῦ. Τοῦ
Λοιποῦ, κόπους µοι μηδεὶς παρεχέτω. ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα
32 ν ν / , / ς ΄ . , «ς
του Ιησου ἐν τῷ σωµατί µου βασταξω. ἍἩΗ χάρις του κυρίου η-

μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί. ᾽ἁμήν.

ΠΡΟΣ ΤΑΔΑΤΑΣ

ΕΓΡΑΛΦΗ ΑΠΟ ΡΟΜΠΗΣ.

16
16
17

18

δ99

Προς ἘΦΕΣΙΟΥΑ,

ΚΡτΦ, Α.

1 ΠΠαῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ Θελήματος Θεοῦ, τοῖς 6ΑΡ. Τ.

2 ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν ἘφέσωΆ, καὶ πιστοῖς ἐν Χφιστῷ Ἰησοῦ. «Χά-' ἐν Ἓφέ-
ϱις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ κυρίου Ἰησοῦ αλάλάς ντ

8 Χριστοῦ. Εὐλογητὸς ὁ θεὸς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ
εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις

4 ἐν Χριστῶ. Καθὼς ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῶ πρὸ καταβολῆς κόσ-
μου, εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὺ ἀμώμους κατ ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν ἀγά-

ὅ πῃ. Προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ Ἀφιστοῦ Ἰησοῦ εἰς αὐτὸν, |

ϱ κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ Θελήματος αὐτοῦ. Εὺς ἔπαινον δόξης τῆς

χάριτος αὐτοῦ, ἧς ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένω. Ἐν ᾧ

2 ν 9 ο 2 ω
ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν

-ἳ

8 παραπτωμάτων, κατὰ τὸ πλοῦτορκ τῆς χάριτος αὐτοῦ. Ἡς "πα Ὅοὰν
2 , ο ὃ .ς, / 4 ἤ ,
ϱ ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἓν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει. ΙΓνῶρίσας
ἡμῖν τὸ µυστήριον τοῦ Δελήµατος αὐτοῦ, κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐ-
10 τοῦ, ἦν προέθετο ἐν αὐτῷ. Εἰς οὐκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν
καιρῶν, ἀνακεφαλαιῶσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ ἈΧριστῷ, τὰ ἐπὶ
Ν ᾿ ῳ ἃ να » . ον ζ ἃ 3 κ,
11 τοῖς οὐρανοῖς καὶ τα ἐπὶ της γῆς, Εν αὐτῷ ἐν ὢ καὶ ἐκληρωθη-
µεν, προορισθέντες κατὰ πρόὀθεσιν τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος κα-
19 τὰ τὴν βουλὴν τοῦ Θελήματος αὐτοῦ. Εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαι-
18 νον δόξης αὐτοῦ, τοὺς προηΛπικότας ἐν τῷ Χριστῷ. Ἐν ᾧ καὶ
ς μα 2 , Ν / » 2 ᾖ Δ η / ν
υμεῖς, ἀκουσαντες τον Άογον τῆς ἀληθδείας, τὸ εὐαγγέλιον τῆς
σωτηρίας ὑμῶν, ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες ἐδφραγίσθητε” τῷ πνεύ-' Όοὰ. ..
φραγίσ ή
14 µατι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ. Ὅ ἐστιν ἀῤῥαβὼν τῆς κληρονο-
ς » / ο
µίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως , εἰς ἔπαινον τῆς
δόξης αὐτοῦ.
15 «νὰ τοῦτο κἀγὼ, ἀκούσας τὴν καθ’ ὑμᾶς πίστιν ἔν τῷ κὺ- «Ῥρουι

2 ω - αγαπῃην
16 ρίῷ Ἰησοῦ, κιὶ τὴν Ἀ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους. Οὐὗ παύομαι εὐ- ἵποο,

400 ΠΡΟΣ ΕΦΗΣΙΟΥΣ,

ω. ω ι ω ν
Ι. χαριστῶν ὑπὶρ ὑμῶν, µνείαν ποιούμενος ἐπὶτῶν προδευχῶν µου.

να ὃ δεὸς τοῦ πυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης,
δῷ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως, ἐν ἐπιψνάώσει αὐτοῦ.
Πεφωτισμένος τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς,
τίς ἐστιν ἢ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης
τῆς κληρονοµίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοι. «Καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον
μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν
ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. Ἡν ἐνήργηκεν ἐν τῷ
Χριστῷ, ἐγείρας αὐτὸν ἔκ νεκρῶν, παὶ καθίσας ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ
ἓν τοῖς οὐρανοῖς. Ὑπεράνω πάσης ἐξουσίας καὶ ἀρχῆς καὶ δυνά-
µεως., καὶ πυριότητος, καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαξομένου οὐ µό-
νον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἕν τῷ µέλλοντι. Καὶ πάντα
ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ ' καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαΛλἠν ὑπὲρ
πάντα τῇ ἐκκλήσίᾳ. τις ἐδτὶν τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα

» ή νά ῤ
τοῦ πάντα ἐν πᾶσι πΛληρουμένου.

Κπτὸ, Ὦ.

ΟΛΡ. Π. ᾗαὶ ὑμᾶς Όντας νεκροὺς τοῖς παραπτώµασιν καὶ ταῖς ἐπιθυ-

πα

µίαις ὑμῶν, ἓν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα: τοῦ
κόσμου τούτου, κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος., τοῦ
πνεύματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας. Ἐν
ος καὶ ἡμεῖς πάντες ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖρ ἐπιθυμίαις τῆς

δαρκὸς ἡμῶν, ποιοῦντες τὰ Φελήματα τῆς σαρκὸς καὶ τῶν δια-

ο) ο ς Ἡ
νοιῶν ' καὶ ἤμεθα τέκνα φύσει ὀργῆς, ὡς καὶ οἱ λοιπού. Ὁ δὲ

9εὸς, πλούσιος ὢν ἐν ἑλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἦ-
γάπησεν ἡμᾶς. Καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς ἐν τοῖς παραπτώµασιν

μ Ὀ 7 / ' 3 ” δι / 5 4
καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις συνεξωοπούησεν ἐν τῷ Ἀριστῷ᾽ χαριτι ἔστὲ
σεσωσµένοι. Καὶ συνήγειρεν, καὶσυνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσιν τοῖς ἐπερχομέ-

νοιο τὸ ὑπερβάλλον πλοῦτος τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν χρηστότητι

256

17
18
19

20

91

22

20

1
2

9

Α ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ἘΤῇ γὰρ χάριτι ἐστὲ σεσωσµένοι διὰ 8

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ, | 404

α ω ι . ω | ο ω 3 /.-
ϱ πίστεὼς' καὶ τοῦτο οὖκ ἐξ ὑμῶν ' Θεοῦ τὸ δώρον. Οὐκ ἐξ ἔρ-
10 γων. ἵνα µή τις καυχήσεται. ὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέἑν-
ν ν αΑ ο , ς λ
τες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητούµᾳσεν ὁ θεὺς
:« ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωµεν.
η] 4ιὸ μνημονεύετε ὅτι ποτὲ ὑμεῖς τὰ ἔθνη ἕν σαρκὶ, οὗ λὲ-
, η , ς: ω / ω. ὁ ἃ :
γόµενοι ἀκροβυστία ὑπὸ τῆς Λεγομένης περιτομῆς ἐν σαρκὶ χει-
. 5 ω ω ων -
12 ροπὑνήτου. Ὅτι ἦτε τῷ καιρῷ ἐκείνω χωρὶς Ἀριστοῦ, ἀπηλλο-
τριωμένοι τῆς πολιτείας τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ ξένοι τῶν διαθηκῶν τῆς
19 ἐπάγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες, καὶ ἄθεοι ἔν τῷ κόσμῳω. Νυ-
νὶ Ἀ δὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὑμεῖς οὗ ποτὲ ὄντες μακρὰν, ἐγενή-
14 Θητε ἐγγὺς ἐν τῷ αἵματι Χριστοῦ. «Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἤ-
μῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν, καὶ τὸ µεσότοιχον τοῦ φρα-
16 γμοῦ Λύσας. Τὴν ἔχθραν ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ, τὸν νόμον τῶν ἐν-
τολῶν ἐν δόγµασιν καταργήσας ' ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν αὐτῷ εἰς
16 ἕνα καινὸν ἄνθρωπον, ποιῶν εἰρήνην. Καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς
2 . 2 ρ 3 , ω ω Δ ω - ,
ἀμφοτέρους ἔν ἔνὶ σώματι τῶ δεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας
17 τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ. Καὶ ἐλδὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς
᾽ π ῃ ων. ο, » 9 » 3 λ
18 μακρὰν, καὶ εἰρήνην τοῖς ἐγγύς. Ὅτι δι᾽ αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσ-
η) ο 2 / 9 δ ολ / 4 4 / ” : 5
19 αγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύµατι πρὸς τὸν πατέρα. άρα οὖν
οὐμέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ ἐστὲ συνπολείται Χ τῶν ᾱ-
90 γίων καὶ οὐκεῖοι τοῦ Θεοῦ. Ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ Θεμελίω
τῶν ἀποστόλων καὶ προφητών, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἆρισ-
91 τοῦ Ἰησοῦ. Ἐν ᾧ πᾶσα οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς
2 ναὸν ἅγιον ἐν κυρίω. Ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖρ δυνοικοδομεῖσθε εὖς κατοι-

πητήριον τοῦ Χριστοῦ ἐν πνεύματι.

Κτ 9. Ὁ,

4

Ι }ούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέδµιος τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ

5 ὑμῶν τῶν ἐθνῶν. Εἰγε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ

ὃ θεοῦ τῆς δοθείσης µοι εἰς ὑμᾶς. ἹΚατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνωρίσθη

4 µοι τὸ µυστήριον, καθὼς προέγραφα ἐν ὀλίγω. Πρὸς ὃ δύνασθε
26

Π,

κ ἨἩ,
γυνεύ,

“

0

κ 2. 1.

συμ.

νΡ.

1ἱ

4032 ΠΡΟΣ ΕΦΗΕΣΙΟΥΣ,

11. ἀναγεινῶσκοντες νοῇσαι τὴν σύὐνεσίν µου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ
Χριστοῦ. Ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίσθη τοῖς υὐοῖς τῶν ἀνθρῶ- ὅ
πων, ὧς νῦν ἀπεκαλύφθη τοῖς ἁγίοι αὐτοῦ καὶ πφοφήταις ἐν

ζωή, ' πνεύµατι. Εἶναι τὰ ἔθνη συνκληρονόµα Ἀ καὶ σύνσωμα, καὶ συν- 6
µέτοχα τῆς ἐπαγγελίας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, διὰ τοῦ εὐαγγελίου.
Οὑ ἐγενήθην διάκονος κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ 8εοῦ τῆς 7
δοθείσης µοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάµεως αὐτοῦ. Ἐμοὶ τῷ 8
ἐλαχιστοτέρῳ πάντων ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις ἀὕτη, τοῖς ἔθνεσιν
εὐαγγελίσασθαι τὸ ἀνεξιχνίαστον πλοῦτος τοῦ Ἄριστοῦ. «Καὶ 9
φωτίσαι πάντας, τίς ἤ οἰπονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ὀποκεκρυμ-
µένου ἀπὸ τῶν αἰώνων ἐν τῷ 9εῷ, τῷ τὰ πάντα κτίσαντι. Ἵνα 10
γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις,
διὰ τῆς ἐκκλησίας, ἡ πολυπούκιλος σοφία τοῦ 9εοῦ. «Κατὰ πρό- 14
θεσιν τῶν οἰώνων;, ἣν ἐποίησεν ἐν τῷ Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ πυρίῳ
αντ. ἡμῶν. Ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν παῤῥησίαν Ἁ καὶ προσαγωγἠν ἐν πεποι- 15
βαν θήσευ διὰ τῆς πίστεως αὐτοῦ. «{ιὸ αἰτοῦμαι μὴ ἐνκακεῖν Ἀ ἓν ταῖς 18
θλίψεσίν µου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτις ἐστὶν δόξα ὑμῶν. Τούτου χάριν 14
κάμπτω τὰ γόνατά µου πρὸς τὸν πατέρα. Ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν 15
οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γής ὀνομάξεται. Ἵνα δῶ ὑμῖν κατὰ τὸ πΛλοῦ- 16
τορ τῆς δόξης αὐτοῦ. δυνάµει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ πνεύματος
αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον. ἈΚατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς 11
πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν. Ἐν ἀγάπῃ ἐῥῥιξωμένοι καὶ τε- 18
Θεμελιωμένοι΄ ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσιν τοῖς ἁγί-
οις, τί τὸ πλάτος καὶ µῆκος, καὶ ὕψος καὶ βάθοςο. Γνῶναίτε 19
τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώδεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ" ἵνα πλ]η-
ρωθῇ πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ. Τῷ δὲ δυναμένω ὑπὲρ πώντα 20
ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἤ νοοῦμεν., κατὰ τὴν δύ-
ναµιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν. «ὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ 21
καὶ ἐν Ἄριστῷ Ἰησοῦ, εἰς πάσαρ τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνορ τῶν αἰώ-

νων. ᾽Αμήν.

ΠΡΟΣ ΠΦΕΣΙΟΥΣ, 409

ΚΕ ὤ, Δ.

1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέόµιος ἐν κυρίω, ἀξίως περιπα-
9 τῆσαι τῆς κλήσεως ἣς ἐκλήθητε. Ἰετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης
καὶ πραύτητος, μετὰ µακροθυµίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἕν ἀγά-
ὃ πῃ. Σπουδάξοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συν-
4 δέόµω τῆς εἰρήνης. Ἑν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα, καθὼς ἐκλήθητε ἐν
ὅ μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν. ἍΕίὶς κύριος, µία πίστις, ἓν βά-
πτιόµα. Εἰς θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων καὶ διὰ
7 πάντων ἐν πᾶσιν. Ενὶ δὲ ἑκάστω ὑμῶν ἐδόθη χάρις κατὰ τὸ
8 µέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἀριστοῦ. «4ιὸ Ίέγει' ἀναβὼὰς εἰς ὄψος,
ᾖχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν, καὶ ἔδωκεν δόµατα τοῖς ἀνθρώποις.
ϱ Τὸ δὲ, ἀνέβη, τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κα-
10 τώτερα µέρη τῆς γῆς: Ὁ καταβὰς, αὐτός ἐστιν καὶ ὃ ἀναβὰς
1 ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. Καὶ αὐ-
τὸς ἔδωκεν, τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ
12 εὐαγγελιστᾶς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλουο. Πρὸς τὸν κατ-
αρτισμὸν τῶν ἁγίων, εἰς ἔργον διακονίας, εὖς οἰκοδομὴν τοῦ σῶ-
18 µατος τοῦ Χριστοῦ. Μέχρι καταντήσωµεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἕνό-
τήητα τῆς πίστεως, καὶ τῆς ἐπιγνῶσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ 9εοῦ, εἰς
ἄνδρα τέλειον, εἰς µέτρον ἠλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Ἄριστοῦ.
14 Ἵνα µηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιξόµενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ
ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας 3, ἐν τῇ πυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν παν-
16 ουργίᾳ πρὸς τὴν µεθοδείαν τῆς πλάνης. ᾽4ληθεύοντες δὲ ἐν ὦγά-
πῃ, αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὃς ἐστιν ἡ κεφαλὴ, Χριστός.
16 Ἔξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα δυναρμολογούμενον καὶ συμβιβαξόμενον διὰ
πάσης ἀφῆς τῆς ἐπιχορηγίας, κατ᾽ ἐνέργειαν ἐν µέτρῳ ἑνὸς ἑκά-
στου μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος ποιεῖται, εἰς οἰκοδομὴν
ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ. |
17 Τοῦτο οὖν Λέγω, καὶ µαρτύρομαι ἐν κυρίω, μηκέτι ὑμᾶς

περιπατεῖν, καθὼς καὶ τὰ ἔθνῃ περιπατεῖ, ἐν µαταιότητι τοῦ
90”

ΟΑΡ. ΙΥ.

κ 1πῃ,
διδασκα-
λείας,

πα
-ῇ

1Υ,

. 0ος,
ἐνδ ύσα-
σοε,

εν

06ΑΡ. Υ.

404 ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ,

υἸ ω ; ν] ΄ .
νοὺς αὐτῶν. Ἐσκοτωμένοι τῇ διανοίᾳ ὄντες, ἀπηλλοτριωμένοι τῆς 18

ϱ) ν ” Δ λ μα 4 5 9 2 η ) 3 ’

ξωῆς τοῦ 9εοῦ, διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἕν αὐτοῖς, διᾶ τὴν πῶ-

αν , 2 » ο) 2 ’ πν ὰ /
ρῶσιν τῆς καρδίας αὐτῶν. Οὕἵτινες ἀπηλγηκότες ἑαυτους παρξ-
δωκαν τῇ ἀσελγεία., εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεο-
νεξία. ἈὙμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν. ΕΒἴγε αὐτὸν
ἠκούσατε, καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθῶς ἐότιν ἀλήθεια ἐν τῷ
Ἰησοῦ. ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτἑἐραν ἀναστροφήν, τὸν πα-
Λλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόµενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπά-

2 ν ν - η ,ω
της. νανεοῦσθαι δὲ ἐν τῷ πνεύματι τοῦ νοὺς ὑμῶν. Καὶ ἐνδύ-

καιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείαρ. «4ιὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος,
λαλεῖτε ἀλήθειαν, ἕκαστος μετὰτοῦ πλησίον αὐτοῦ" ὅτι ἐσμὲν ἆλ-
Λήλων µέλη. Ὀφγίξεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε' ὁ ἥλιος μὴ ἔπι-

/ ΣΑ ν΄. 6 ο κ. ον , / » /
δυέτω ἐπὶ παροργισμῶ υμῶκ. ή δὲ δίδοτε τὀπον τῷ διαβὀ-
λω. Ὁ κλέπτωῶν µηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω», ἐργα-

/{ αν. Ν ν΄ 3 Ν ο ο) 2) ὃ δό μμ” ’

ξόμενος ταῖς χερσὶν τὸ ἀγαθὸν, ἵνα ἔχῃ µεταδιδόναι τῷ χρείαν
ἔχοντι. ΙΠᾶς λόγος σαπρὸς ἔκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέ-

σθω" ἀλλὰ εἴ τι ἀγαθὸς πρὸς οὐκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῶ

19

20
οἱ

22

99.

4
σασθαι Χ τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ θεὺν µτισθέντα ἐν δι-

οῦ

ο0
οτ
29

99

4 ων ’ μ λ Φ Δ ν ν΄ ο. ως
χαριν τοῖς ἀκούουσιν. ἸΚαὶ μή Λυπεῖτε τὸ πνεύμα το ἅγιον τοῦ 90
81

αι

θεοῦ, ἓν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. Πᾶσα πι--
., λ λ .ὴ 39 ) 3 λ , 2 /
κρίά, καὶ Ῥυμὸς, καὶ ὀργὴ, καὶ κραυγή, καὶ βλασφημία, ἀρθήτω
ἀφ᾿ ὑμῶν, σὺν πώσῃ κακία. ΓΓείνεσθε εἰς ἀλλήλους χρηστοὶ,
εὔσπλαγχνοι, χαριξόµενοι ἑαυτοῖς, καθῶς καὶ ὃ 9εὸς ἐν Χριστῷ

..
ἐχαρίσατο ἡμῖν.

κό. ἩὮ,

} είνεόθε οὖν μειμηταὶ τοῦ θεοῦ, ὧς τέκνα ἀγαπητά. Καὶ πε-
ριπατεῖτε ἓν ἀγόπῃ, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν ὑμᾶς., καὶ
παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ὑμῶν προὔὄφορὰν καὶ 9υσίαν τῷ 9εῶ, εἰς
ὀσμῆν εὐωδίας. Πορνεία δὲ καὶ ἀκαθαρσία πᾶσα ἢ πλεονεξία μὴ

δὲ ὀνομαξέσθω ἐν ὑμῖν, καθὼς πρέπει ἁγίοις. Ἰαὶ αἰσχρότης,

ὃ

4

«ἨΡΟΣ ΤΦΕΣΙΟΥΣ. 405

καὶ µωροΛογία, ἡ εὐτραπέλεια, ἃ οὐκ ἀνῆκεν, ἀλλὰ μᾶλλον εὖ-
6 χαριστία. Τοῦτο γὰρ ἴστε γεινώσκοντες, ὅτι πᾶρ πόρνος , ἢ ἀκά-
Θαρτος, ἢ πλεονέκτης, ὃ ἐστιν οἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει κληρο-
6 νοµίαυ ἐν τῇ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ καὶ 9εοῦ. Μηδεὶς ὑμᾶς ᾱ-
πατάτω πενοῖς Λόγοι διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ
7 ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας. Μὴ οὖν γείνεσθε συνµέτοχοι Ἐ αὐ-
8 τῶν. τε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν κυρίῳ᾽ ὧς τέκνα φῶ-
9 τὸς περιπατεῖτε. Ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ φωτὸς ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ
10 μαὶ δικαιοσύνη καὶ ἀληθεία. «{οκιμάξοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ
ΙΙ κυρίω. Καὶ μὴ συνκοινωνεῖτε 3 τοῖς ἔργοις. τοῖς ἀκάρποις τοῦ
19 σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε. Τὰ γὰρ κρυφῆ γεινόµενα ὑπ᾿
19 αὐτῶν, αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν. Τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα, ὑπὸ
14 τοῦ φωτὸς φανεροῦται" πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον, φῶς ἐστιν. «4ιὸ
λέγει ἔγειραι ὃ καθεύδων, καὶ ἀνάστὰ ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἔπι-
φαύσει σοι. ὁ Χριστός. | | ..
165... Βλέπετε οὖν ἀκρειβῶς πῶς περιπατεῖτε μὴ ὡς ἄσοφοι,
16 ἆλλ᾽ ὡς σοφοί. Ἐξαγοραξόμενοι τὸν καιρὸν, ὅτι αἱ ἡμέραι πο-
17 νηραί εἶσιν. «4ιὰ τοῦτο μὴ γείνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ σννίετε τί
13 τὸ Φέλημα τοῦ κυρίου ἡμῶν. Καὶ μὴ µεθύσκεσθε οὔνῳ, ἐν ᾧ ἐσ-
19 τιν ἀσωτία, ἀλλὰ πΛηροῦσθε ἐν πνεύµατι. «4αλοῦντεςρ ἑαυτοῖς
ἐν φαλμοῖς καὶ ὄμνοις, καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς' ἄδοντες καὶ
20 φάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ κυρίῳ. Βὐχαριστοῦντες πάντοτε
: ὑπὲρ πάντων, ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ἡμῶν Χριστοῦ Ἰησοῦ, τῶ
ὃν θεῷ καὶ πατρί. ποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ. «ἱ
98 ψυναῖκες τοῖς ἐδίοις ἀνδράσιν ὥς τῷ κυρίῳ. Ὅτι ἀνὴρ κεφαλή
ἐστιν τῆς γυναικὸς, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλήσίας ' αὐτὸς
24 σωτὴρ τοῦ σώματος. “4λλὰ ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ,
ϱὔ οὕτως καὶ αἲ γυναῖκες τοῖς ἀνδράσιν ἐν παντί. Οἱ ὄνδρες ἆγα-
πᾶτε τὰς γυναῖκας, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν τὴν ἐκκλη-
20 σίαν, καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς. Ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ, κα-
91 Θαρίσας τῷ Λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι. Ἵνα παραστήσῃ αὐ-

4 ω λ 4 Ν΄ 3 ’
τὸς ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐπκλησίαν μὴ ἔγουσαν σπῖλον, ἤ ῥυτίδα,

κ. ην,

συμμ.

κ 3. Τι
συν.

6ΑΡ. ἩΙ.

μ1

[ερ]

406 ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ,

ἤ τι τῶν τοιούτων, ἆλλ᾽ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἅμωμος. Οὕτως ὀφεί- 28
λουσιν καὶ οἱ ἄνδρες ἀγαπᾷν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας, ὡς τὰ ἑαυτῶν
σώματα ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἑαυτὸν ἀγαπᾷ. Οὐδεὶς 20
γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμείσησεν, ἀλλὰ ἐκτρέφει καὶ Βάλπει
αὐτὴν, καθῶς καὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἐκκλησίαν. Ὅτι µέλη ἐσμὲν τοῦ 80
σώματος αὐτοῦ. ᾿ντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος πατέρα καὶ 5ἱ
μητέρα, καὶ προσκοΛληθήσεται πρὺς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ
ἔσονται οἳ δύο εἰς σάρκα μίαν. Τὸ µυστήριον τοῦτο μέγα ἐστὶν ΄ ὃδ
ἐνὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν, καὶ τὴν ἐκκλησίαν. Πλὴν καὶ ὑμεῖς 38
οἱ καθ’ ἕνα, ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὣς ἔαυ-

τὸν ' ἡ δὲ γυνἡ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.

Κ Ὦ Φ. 6.

Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν ὑμῶν τοῦτο γάρ ἐστιν δί- 1
τ , λ , λ [ ... 2 4 ’
καιον. ἸΤύμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα" ἥτις ἐντολὴ πρῶ- 2
5 2!
τη ἐν ἐπαγγελίᾳ. Ἵνα εὖὐ ὅοι γένηται, καὶ ἔσῃ µακροχθόνιος ἐπὶ ὃ
ν ο ,ω 3
τῆς γῆς. Καὶ οἳ πατέρες μὴ παροργίξετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλὰ 4
ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδεία καὶ νουθεσίαᾳ κυρίου. Οἱ δοῦλοι ὑπα- ὅ
/ ν λ / , ͵ / / 9. 6 /
κούετε τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, μετὰ φόβου καὶ τρόμου, ἐν ἀπλὸ-
τητι τῆς καρδίας ὑμῶν, ὡς τῷ Χριστῷ. Μὴ κατ᾽ ὀφθαλμοδου- 6
λείαν ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἆλλ᾽ ὡς δοῦλοι Χριστοῦ, ποιοῦντες τὸ
/ ω ω ν Ν , , ; 9 ω
Φέληµα τοῦ δεοῦ ἐν φυχῆς. «Ἰετα εὐνοίας δουλεύοντες ὢς τῷ Ἱ
κυρίῳ, καὶ οὐκ ἀνθρώπῳ. Ἅ«ἰδότες ὅτι ἕκαστος ἐών τι πουῄσῃ 8
ἀγαθὸν, τοῦτο κοµίσεται παρὰ κυρίου, εἴτε δοῦλος, εὖτε ἐλεύθε-
ᾳ , Ν » 4 ν 1 2 λ 9 , 4
ϱοᾳ. Ἰαὶ οἳ κύριοι τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸς αὐτοὺς, ἀνιέντες τὴν 9
2 ες / ο] ν 6 ὁν ν 5 ν. ς , , 9 9
ἄπειλην ' εἰδότες Οτι καὶ αὐτῶν καὶ υμῶν ὁ πυριος ἔστιν ἐν οὗ-
ρανοῖς, καὶ προσωποληµφία οὐκ ἔδτιν παρ᾽ αὐτῷ.
Τοῦ Λοιποῦ δυναμοῦσθε ἐν κυρύω, καὶ ἕν τῷ πράτει τῆς 10
ἰσχύος αὐτοῦ. ᾿Ενδύσασθε τὴν πανδπλίαν τοῦ Φεοῦ, πρὸς τὸ δύ- 11
ς ω ο] 2
νασθαι υμᾶς στῆναι πρὸς τὰς µεθοδείας τοῦ διαβόλου. Ὅτι οὐκ 13

ἔστιν ὑμῖν ἡ πάλή πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχὰς,

ΠΡΟΣ ΕΦΗΕΣΙΟΥΣ. 407

πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς ποσµοκράτορας τοῦ σκότους τού-
Ί8του, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. «4ιὰ
τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ 9εοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆ-
ναι ἓν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾶ, καὶ ἅπαντα κατεργασάµενοι στῆναι.
14 Στῇτε οὖν περιξωσάµενοι τὴν ὀσφῦν ὑμῶν ἔν ἀληθεία, καὶ ἔνδυ-
16 σάµενοι τὸν Βώρακα τῆς δικαιοσύνής. Καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς
16 πόδας ἐν ἑτοιμασία τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης. Ἐν πᾶσιν ὤναλα-
βόντες τὸν Δυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ὦ δυνήῄσεσθε πώντα τὰ βέλη
17 τοῦ πονηροῦ πεπυρωμένα σβέσαι. Καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ
σωτηρίου δέξασθε, καὶτὴν µάχαιραν τοῦ πνεύματος, ὃ ἐστιν ῥῆμα
18 Θεοῦ. «4ιὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως προσευχόµενοι ἐν παντὶ
καιρῶ ἐν πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρ-
19 τερήσει Καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων. Καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ. ἵνα
μοι δοθῇ Λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόµατός µου ἓν παῤῥησία, γνῶ-
90 ρίσαι τὸ µυστήριον. Ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἀλύσει, ἵνα αὐτὸ παθ-
ῥησιάσωμαι, ὡς δεῖ µε Ίαλῆσαι.
21 Ἵνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖο τὰ κατ’ ἐμὲ, τέ πράσσω, πάντα
γνωρίσαι ὑμῖν Τυχικὸς ὃ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος
2» ἐν κυρίῳ. Ὃν ἔπεμφα πρὸς ὑμᾶς εὖς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ

. 6 ν 4 , Δ η ς ώ
περὶ ημων; καὶ παρακαλέσῃ τας καρδίας υμῶν.

98 Εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ 8εοῦ:

24 πατρὸς καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. “ χάρις μετὰ πάντων τῶν

9 / 4 , ς ν 5 ὠ . μ 2 ,
αγαπωώωντῶν τον «υριον ημων Τησοῦν Ἀριστὸν δν ἀφθδαρσίᾳ.

ΠΡΟΣ ΕΦΗΕΣΙΟΥΣ

ΙΗΓΡΑΦΗ ΑΤΙΟ ΡΩΜΗΣ, ᾱ

Ἐ Τα]α Ίαθο γοτρα οιπῖ α Ίπαπα Ῥαπίο Υοσοη{ίοτς,

γι.

405

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ.

{{ Ὦ ᾷ, Α.

6Α0. 1. {αῦλος καὶ Τειμόθεος δοῦλοι Χριστοῦ Ἰησοῦ, πᾶσιν τοῖς ἁγίοιο 1

Α 0 ἵἩν
«συγ1.

3 [ία οο{.

ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις, συνεπισκόποις καὶ
διακόνοι». Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ 9εοῦ πατρὸς ἡμῶν ; καὶ 2
κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
/ 8

Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µου ἐπὶ πάση τῇ µνείᾳ ὑμῶν. Πσντο-
τε ἐν πάσῃ δεήσει µου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς τὴν δέήσιν

/ 2 4 ν , ϱ .ω λ ) / .. Δ ον
ποιούὐμενορ. Ἔπι τῇ κοινωνίᾳ υμῶν εἰς το εὐαγγελιον; ἀπὸ τῆς ὅ

’ ς / ” ν 4 2 ο ασ δ ο

πρωτής ημερας ἄχρι τοῦ νὺν. Πεποιθῶς αὐτο τοῦτο, ὁτι ὁ ἔναρ- 6
ἑάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν, ἐπιτελέσει ἄχρι ἡμέρας Χριστοῦ
Ἰησοῦ. Ἰζαθώς ἐστιν δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖν ὑπὲρ πάντὼν Ἰ
ὑμῶν, διὰ τὸ ἔχειν µε ἐν τῇ καρδία ὑμᾶς., ἕν τε τοῖς δεσμοῖς
µου, καὶ ἐν τῇ ἀπολογία, καὶ βεβαιώσει τοῦ εὐαγγελίου, συν-
κοινωνούς Ἀ µου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς Όντας. ἸΜάρτυς γάρ 8
μου ὃ Φεὸς, ὡς ἐπιποβθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοις Χριδτοῦ Ἰη-
σοῦ. Καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ 9
μᾶλλον περισσεύσῃ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάόῃ αἰσθήσει. Εὺς τὸ δο- 10
χιµόξειν ὑμᾶς τὰ διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι

εἰς ἡμέραν Ἄριστοῦ. Πεπληρωμένοι καρπὸν Ἀ δικαιὀσύνης διὰ Ἡ

Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς δύξαν καὶ ἔπαινον 9εοῦ.

Γεινῶσχριν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοὶ, ὅτι τὰ κατ ἐμὲ 12

μᾶλλον εἶς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν. Ὥστε τοὺς δεσ- 18
/ λ 1 ν ῤ 3 κά μή ,

μούς µου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἔν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ,
καὶ τοῖς Λοιποῖς πᾶσιν. Ἰαὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν κυ- 14
ρίω, πεποιθότας τοῖς δεσμοῖς µου, περισσοτέρως τολμᾶν ἀφό-
βως τὸν λόγον τοῦ θεοῦ Λαλεῖν. Τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ 15
ἔριν᾿ τινὲς δὲ καὶ δι εὐδοκίαν τὸν Χριστὸν κηρύσσονσιν. Οἵ μὲν 10

26 2 , ι δό ο » . 3 , ω 32 , » . ῤ
ἐξ ἄγαπης είδοτες οτι είς ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου πεῖμαι᾽ οὗ

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ, 409

ο δὲ ἐξ ἐριθείας Ἑ Χριστὸν κπαταγγέλλουσιν οὐχ ἀγνῶς, οὐόμενοι Ἱ.

31. ῃι.

Ι8 θΛείψιν Χ ἐγείρειν τοῖς δεσμοῖς µου. Τί γὰρ; ὅτι παντὶ τρόπῳ, ἐρειθίας.

κ 9, πι

) / , 2 , 4 / κ. καὶ Όλι, ια
εἴτε προφασει; εἴτε ἀληθεία, Ἄφιστος καταγγελλεται οἳ αίνοτρας,
11,

19 ἐν τούτῳ χαίρω, ἀλλὰ καὶ χαρήσοµαι. Οἶδα δὲ ὅτι τοῦτό µοι "χεις
ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεως, καὶ ἐπιχορή-
20 γίαρ τοῦ πνεύματος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν
καὶ ἐλπίδα µου, ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ ἐν πάσῃ
παῤῥησία, ὧς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ
91 σώματέ µου, εἴτε διὰ ξωῆς, εἶτε διὰ Θανάτου. ἨἩμοὶ γὰρ τὸ
25 ξῇν, Χριστὸς' Μα τὸ ἀποθανεῖν, κέρδος. Εἰ δὲ τὸ ζῇν ἐν σαρ-
πὶ, τοῦτό µοι καρπὸς ἔργου, καὶ τί αἱρήσομαι, οὐ γνωρίξῶ.
25 Συνέχομαι δὲ ἐκτῶν δύο, τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦ-
24 σαν, καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι" πολλ]ῷ γὰρ μᾶλλον κρεΐῖσσον. Τὸ δὲ
οὗ ἐπιμεῖναι ἐν τῇ σαρκὶ, ἀναγκαιότερον' δί ὑμᾶς. «Καὶ τοῦτο πε-
ποιθὼς οἶδα, ὅτι μένω καὶ παραμενῶ πᾶσιν ὑμῖν, εἰς τὴν ὑμῶν
20 προκοπὴν καὶ χαρὰν τῆς πίστεως. Ἵνα τὸ καύχηµα ὑμῶν πε-
ρισσεύῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἓν ἐμοὶ, διὰ τῆς ἑμῆς παρουσίας πά-

27 Ίλιν πρὸς ὑμᾶς. Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πο-

1 η.

[ή χε - 1 Ν 4 νὰ Ἰ ον ”ω / 2 .- 2 . [
Λιτευεσθε Ἐ, ἵνα εἴτε ε9ῶν καὶ ἰδῶν υμᾶς , εἴτε ἀπῶν, ἀκούω ολεις,

Δ κ ς ν υ / 8 3 [ ν » ω

τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύµατι, μιᾷψυχῇ συναθΛοῦν-

28 τες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου. Καὶ μὴ πτυρὀµενοι ἐν μηδενὶ

9 Ν ” 2 / 7 3 ' 3 ων. 3Ἡ 2 9 ς ο”
υπὸ τῶν ἀντικειμένων ' ἥτις ἐστὶν αὐτοῖς ἔνδειξις ἀπωλείας, ὑμῶν
30 δὲ σωτηρίας καὶ τοῦτο ἀπὸ Δεοῦ. Ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ
» 2 2

«Χριστοῦ, οὐ µόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ

« ἄ 9 πι,

2 ν / ν λ 2 3... εἰ ’ ,
30 αὐτοῦ πασχειν. Τον αὐτὸν ἀγῶνα ἔχοντες οἱἷον εἴδετε Ἐ ἐν ἐμοὶ, [δεις

καὶ νῦν ἀκούετε ἐν ἐμοί.

ΚΤΦ. Ὦ.

5 , - '

1 Εντις οὖν παράκλησις ἐν Χριστῷ, εἴ τι παραμύθιον ἀγάπης, ΑΡ. ΙΙ.
ἵοοκ 3 θοἳ.

εἶ τις κοινωνία πνεύματος, εἴ τινα Ἀ σπλάγχνα καὶ οὗκτειρμοί Ἄ. εὔ τις,
/ Ἡ Ν ω κ 2. Πχ.

3 Πληρώσατέ µου τὴν χαρᾶν, ἵνα τὸ αὐτὸ φρονῆτε, τὴν αὐτὴν ἀγά- οὐμτιρ.

Η.

. 3, η,
συμ.

κ σοά.
ἡ μῦν.

ττ
ὃν

ΨΙ. Π1.

410 | ΠΡΟΣ΄ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ,.

πην ἔχοντες, σύνψυχοι Ἅ, τὸ ἓν φρονοῦντερ. ἨΜηδὲν κατ ἐρί-

θειαν, μὴ δὲ κατὰ κενοδοξίαν, ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃ ἀλλή-'

ς ’ : 4 9 ΄ ο ” Ν τα ν [ιό
λους ἠγουμενοι τους υπερεχοντας ἑαυτῶν. ή τα ἑαυτῶν ἕκαστου
σκοποῦντερ, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστοι. Τοῦτο φρονεῖτε ἐν
ὑμῖν Χ ὁ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὃς ἐν μορφῇ 9εοῦ ὑπάρχων, οὐχ
ἁρπαγμὸν ἠγήσατο τὸ εἶναι ἶδα Θεῷ.. ᾿4λλὰ ἑαυτὸν ἐκένῶσεν,
μορφὴν δούλου λαβὼν, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος. Καὶ

’ ς ᾿ ο: 3 , ϱ Ν ,
σχηµατι ευρεθεὶς ὥς ἄνθρωπος, ἑταπείνωσεν ἐαυτον, γενόμενος
ὑπήκους µέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. «{ιὸ καὶ ὁ δεὸς αὐ-

3 α / ασ νο ν ὁ ν ω 5
τον ὑπερυψωσεν, καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ Όνομα τὸ υπὲρ πᾶν ὄνομα.

ο 9 κ 2 / 2 Ν ω / / 2 [ 2 ι
Ίνα ἔν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμφῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπι-

γείων καὶ καταχθονίων. Καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται
ὅτι κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς, εἰς δύξαν Δεοῦ πατρός.

Ὥστε, ἀγαπητοί µου, καθὼς πάντοτε ὑπηκούσατε, μὴ ἐν τῇ
παρουσίᾳ µου µόνον, ἀλλὰ νῦν ποΛ]λῷ μᾶλλον ἓἕν τῇ ἀπουσίᾳ
μον, μετὰ φόβου καὶ τρόμου τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν κατεργάξεσθε.
Θεὸς γάρ ἐστιν ὁ ἐνεργῶν ἐν ὑμῖν καὶ τὸ θέΛειν καὶ τὸ ἐνεργεῖν,
ὑπὲρ τῆς εὐδομίας. Πάντα ποιεῖτε χωρὶς γογγυσμῶν καὶ διαλο-
φισμῶν. Ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι, τέκνα 9εοῦ ἅμωμα
μέσον γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης ' ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φῶ-
στῆρες ἐν κόσμῳ. «4όγον ζωῆς ἐπέχοντες εἰς παύχηµα ἐμοὺ εὖς

ἡμέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς πενὸν ἔδραμον, οὐδ᾽ εἰς κενὸν ἔκο-

λιτ. Ίιον πίασα. "ἀλλὰ εἰ καὶ σπένδοµαι ἐπὶ τῇ Δυσία καὶ Λειτουργία

ἀοἴπεερς.

κ 2. Πι,
συγχ.

της πίστεως ὑμῶν, χαίρῶ καὶ δυνχαίρω Χ πᾶσιν ὑμῖν. Τὸ δὲ

Β'
ὁ οἱ ποχ. ϱὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετε, καὶ συνχαίρετέ μοι.

ᾶ Ἱί Ἠσῖς

1 μὴ, Τιμ.

Ἐλπίξω δὲ ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ, Τιμόθεον Ἀ ταχέως πέμψαι
δν 5 2. 9 ω λ λ . ὁ ος) . ,
ὑμῖν, ἵνα κἀγὼ εὐψφυχῶ, γνοὺς τὰ περὶ ὑμῶν. Οὐδένα γὰρ ἔχω
ἰσόψυχον, ὅστις γνησίως τὰ περὶ ὑμῶν µεριμνήσει. Οἳ πάντες
γὰρ τὰ ἑαυτῶν ζητοῦσιν, οὐ τὰ Χριστοῦ Ἰησοῦ. Τὴν δὲ δοκιμὴν
αὐτοῦ γεινώσκετεΧ., ὅτι ὣς πατρὶ τέκνον, σὺν ἐμοὶ ἐδούλευσεν εἷς
τὸ εὐαγγέλιον. Τοῦτον μὲν οὖν ἐλπίξω πέµψαι, ὡς ἂν ἀπίδω

Ν

λ - , ϱ 5 4
τὰ περὶ ἐμὲ, ἐξ αὐτῆς. Πέποιθα δὲ ἐν κυρίῳ, ὅτι καὶ αὐτὸρ τα-

19
14
16

16

17
16

κ 93

4

ΠΡΟΣ ΦΙΑΙΠΙΠΗΣΙΟΥΣ, 411

9ὔ χέως ἐλεύσομαι. ᾽ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην Ἐπαφρόδειτον τὸν ᾱ-
δελφὸν καὶ συνεργὸν καὶ συστρατιώτην µου, ὑμῶν δὲ ἀπόστολον,

96 καὶ Λειτουργὸν τῆς χρείας µου, πέµψαι πρὸς ὑμᾶς. Ἐπειδὴ ἐἔπι-
ποθῶν ἦν ὑμᾶς πάντας, καὶ ἀδημονῶν , διότι ἠκούσατε ὅτι ἠσθέ-

27 νήσεν. Καὶ γὰρ ἠσθένησεν παραπλήσιον θανάτου ἀλλὰ ὁ 9εὸς
ἠλέησεν αὐτὸν" οὐ αὐτὸν δὲ µόνον, ἀλλὰ καὶ ἐμὲ, ἵνα μὴ Λύ-

98 πην ἐπὶ Λύπην σχῶ. Σπουδαιοτέρως οὖν ἔπεμψα αὐτὸν, ἵνα ἐδόν-

90 τες αὐτὸν πάλιν, χαρῆτε, κάγὼ ἀλυπότερος ὦ. Προσδέχεσθε
οὖν αὐτὸν ἐν κυρίῷ μετὰ πάσης χαρᾶς, καὶ τοὺς τοιούτους ἐντεί-

δ0 µους ἔχετε. Ὅτι διὰ τὸ ἔργον Ἄριστοῦ μέχρι θανάτου ἤγγισεν,
παραβυλευσάμενος Ἁτῇ φυχῇ., ἵνα πΛληρώσῃ τὸ ὑμῶν ὑστέρημα
τῆς πρός µε Λειτουργίας. |

ΚΕ ὦ. Τ..

1 Τὸ Λοιπὸν, ἀδελφοί µου, χαίΐρετε ἐν πυρίῳ' τὰ αὐτὰ ψράφειν
2 ὑμῖν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρὸν, ὑμῖν δὲ ἀσφαλές. Βλέπετε τοὺς κύ-
νας, βλέπετε τοὺς κακυὺς ἐργότας, βλέπετε τὴν κατατοµήν.
ὃ Ἡμεῖς γὰρ ἐσμὲν ἡ περιτομἠ, οἱ πνεύματι θεοῦ Λατρεύοντες, καὶ
4 καυχώμενοι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, καὶ οὐ» ἐν σαρκὶ πεποιθότες. Καί-
περ ἐγὼ ἔχων πεποίθησιν καὶ ἐν δαρκὶ' εἴ τις δοκεῖ ἄλλος πε-
ὅ ποιθέναι ἐν σαρχὶ, ἐγὼ μᾶλλον. Περιτομὴ ὀκταήμερος, ἐκ γέ-
νους Ἱσραὴλ, φυλῆς Βενιαμεὶν, ἑβραΐος ἐξ ἑβραίων, κατὰ νό-
ϐ µον φαρεισαῖος. Κατα ζῆλος Ἀ διώκων τὴν ἐκκλησίαν, κατὰ δι-
7 καιοσύνην τὴν ἐν νόμῳ γενόμενος ἄμεμπτος. ᾽άλλὰ ἄτινά µοι ἦν
8 κἐρδή, ταῦτα ἤγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν. ᾽άλλὰ μὲν οὖν
καὶ ἡγοῦμαι πάντα ζηµίαν εἶναι διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως
τοῦ Ἀριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου µου, δὺ ὃν τὰ πάντα ἐξημιώθην,
ϱ καὶ ἡγοῦμαι σκύβαλα, ἵνα Ἄριστὸν κερδήσω. Καὶ εὑρεθώ ἐν αὐ-
τῷ, μὴ ἔχων ἐμὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόµου, ἀλλὰ τὴν διὰ πί-
10 στεως Ἀριστοῦ,τὴν ἐκ 9.εοῦ δικαιοσύνην ἐπὶ τῇπίστει. Τοῦ γνῶ-

ν 3 / 2 ν
ναι αὐτὸν, καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ, καὶ κοινωνίαν

Η.

Ἐ Τι «ο,

ΟΑΡ. 11.

ΕΙΗ

Χ Ἱία οοἆ.

Η.

Α 1νπ.
πολειτ.

6ΑΡ,1Υ.

412 ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ.

/ εν) ση [ » / 2 ω /
παθηματων αὐτοῦ, συμμορφιξοµενος τῷ δανατω αὐτοῦ. Εἰ πως
καταντήσω εἰς τὴν ἐξανάστασιν τὴν ἔκ νεκρῶν. Οὐχ ὅτι ήδη ἔλα-

". ο -”
βον, ᾖ ἤδη τετελείωμαι' διώκω δὲ εἰ παὶ καταλάβω, ἐφ᾽ ὢ καὶ

κατελήμφθην ὑπὸ Χριστοῦ. ᾽ἀδελφοὶ, ἐγὼ ἐμαυτὸν οὐ Λογίξο-

μαι κατειληφέναι. Ἐν δὲ τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος, τοῖς
ὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος, κατὼ σκοπὸν διώκω εἰς τὸ βρα-
βεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ 9εοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὅσοι οὖντέ-
λειοι, τοῦτο φρονώῶμεν' καὶ εἴ τι ἑτέρως φρονεῖτε, καὶ τοῦτο ὁ
Φεὸς ὑμῖν ἀποκαλύψει. Πλὴν εἰς ὃ ἐφθάσαμεν, τῷ αὐτῷ στοι-
χεῖν. Συνμειμηταί µου γεύνεσθε, ἀδελφοὶ, καὶ ὄκοπεῖτε τοὺς
οὕτω περιπατοῦντας, καθὼς ἔχετε τύπον ἡμᾶς. Πολλοὶ γὰρ πὲ-
ριπατοῦσιν, οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ κλαίων Λέ-

γω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. ων τὸ τέλος ἀπώ-

Μ ο Δ ς μ λ 5 ῃ 3 δν ; ν ᾳ
λειᾶν ωνο Όεος ιό Δθιλίᾶν πας ή δόξα εν τ1] αἰσχύνῃ αυτων» ου

τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες. Ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα Χ ἐν οὐρανοῖς
ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα κύριον Ἰησοῦν Ἄρισ-
τόν. Ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν, σύμ-
µορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ, κατὰ τὴν ἐνέρνειαν τοῦ δύ-

νασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα.

ΚΤΦ. Δ,

“ώστε, ἀδελφοί µου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὼ καὶ στέ-

ε κό ’ , 2 , ϱ) ,
φανός µου, οὕτω στήκετε ἐν κυρίω, ἀγαπητοί µου. Πὐοδίαν πα-
ω ᾿ π , ολ 2 ο 2 ᾿
ρακαλῶ καὶ Συντυχήν παρακαλῶτο αὖτο φρονεῖν ἐν κυρίῳω. ΙΝαὶ
ἐρωτῶ καὶ σὲ γνήσιε σύξυγε, συνλαμβόνου Ἐ αὐταῖς, αἵτινες ἐν
ω 9 , ; , 4 ᾿ / Ν »
τῷ εὐαγγελίω συνηΏλησαν µοι, µετα καὶ Κληµεντος καὶ των
Λοιπῶν συνεργῶν µου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ξωῆς. «Χαίρετε

ο ο. |
ἐν κυρίω πάντοτε’ πάλιν ἐρῶ, χαίρετο. Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνῶ-
σθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις' ὁ κύριας ἐγγύς. Μηδὲν μεριμνᾶτε' ἀλλ
ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετ εὐχαριστίας τὰ αἰτή-

µατα ὑμῶν γναωριξέσδω πρὸς τὸν δεόν. Ἰαὶ ἡ εὐρήνη τοῦ δεοῦ

16

19

20

ἓὋὼ

ΠΡΟΣ ΦΙΔΙΠΠΗΣΙΟΥΣ, | 419

ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν, φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ
Ὢ φοήµατα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Τὸ Λοιπὸν, ἀδελφοὶ, ὅσα ἐσ-
τὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνὰ, ὅσα δίκαια, ὅσα ἀγνὰν, ὅσα προσφιλῆ,
ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα Λογίξεσθε
ϱ ἃ καὶ ἐμάθετει καὶ παρελάβετε, καὶ ἠκούσατε, καὶ εἴδετε ἐν
ἐμοὶ' ταῦτα πράσσετε" καὶ ὃ 9εὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾽ ὑμῶν.
10 ᾿Εχάρην δὲ ἐν πυρίω µεγάλως, ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ
11 ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν’ ἐφ᾽ ὦ καὶ ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέ. Οὐχγ ὅτι
καθ’ ὑστέρησιν λέγω ἐγὼ γὰρ ἔμαθον, ἐν οἷς εὐμι, αὐτάρκης εἷ-
13 ναι. Οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα καὶ περισσεύειν ᾿ ἐν παντὶ καὶ
ἐν πᾶσιν μεμύημαι". καὶ χορτάξεσθαι, καὶ πεινᾷν, καὶ περισ-
18 σεύειν, καὶ ὑστερεῖσθαι. Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί µε.
Ῥ Πλὴν καλῶς ἐποιήσατε, συνκοινωνήσαντέρἘ µου τῇ θλίψευ. Οἵ-

δατε δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιππήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίου,

Χ 2. πι,
συγ..

. 9 λ 2 3
ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ Μακεδονίας, οὐδὲ µία µοι ἐκκλησία ἔκοινώνησεν

16 εἰς λόγον δόσεως καὶ λήμψεως, εἰ μὴ ὑμεῖς µόνοι, Ὅτι καὶ ἓν
Θεσσαλονείκῃ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν µοι ἐπέμψατε.
17 Οὐχ ὅτι ἐπιξητῶ τὸ δόµα, ἀλλὰ ἐπιζητῶ τὸν παρπὸν τὸν πλεο-
18 νάξοντα εἰς λόγον ὑμῶν, ᾽Απέχω δὲ πάντα, καὶ περισσεύω ' πε-
πλήρωμαι, δεξάµενος παρὰ Ἐπαφροδείτου τὰ παρ ὑμῶν, ὀσμὴν
19 εὐωδίας, 8υσίαν δεκτὴν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ. Ὁ δὲθεόςµου πλη-
ρώσει πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κατὰ τὸ πλοῦτος αὐτοῦ, ἐν δόξῃ, ἐν
90 Χριστῷ Ἰησοῦ. Τῷ δὲ θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶ-
νας τῶν αἰώνων ' ἁμήν.
91 ᾿Αόπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ' ἀδπάξονται ὑ-
99 μᾶς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφού. ᾽Αδπάξονται ὑμᾶς πάντες οἱ ἅγιοι,
28 μάλιστα δὲ οἱ ἀπὸ τῆς Καΐσαρος οὗκίαρ. Ἡ χάρις τοῦ κυρίου

9 - -. Δ ος ' / 6 ”
]ησοῦ Χριστοῦ µετα τοῦ πνευµατος υμῶν.
ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΠΣΙΟΥΣ
ΕΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΡΟΣΜΙΙΣΙἨ

8 Ἐτία Ἠαου νοινα αἁππίαν Ῥαπ]ο χθοσπ{ίογο ΠΩΒΏΙΙ.

Κολοσ-
σαείς.

ΟΑΡ, 1.
ο

Ἐ Τία οος,

μεῖο Ἡμ.,

ολ.

Ἀ 1, τῃ,
’
ἐρύσατο.

414

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΈΙΣ’

ΙΠΕΦ. Δ.

1]αῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ
Τιμόθεος Χ ὁ ἀδελφός. Τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ πιστοῖς
ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ ' χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ δεοῦ πατρὸς ἡμῶν.

Εὐχαριστοῦμεν τῷ 9εῶ πατρὶ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, πάν-
τοτε ὑπὲρ ἡμῶν προσευχόµενοι. ᾿άκούσαντος τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ, καὶ τὴν ἀγάπην εἰς πάντας τοὺς ἀγίους. «4ιὰ τὴν
ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένην ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν προηκούσατε ἐν
τῷ Λόγω τῆς ἀληθείας τοῦ εὐαγγελίου. Τοῦ παρόντος εἰς ὑμᾶς,
καθῶς καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσµῳ ἐστὶ καρποφορούμενον καὶ αὐξανό-
µενον, καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν, ἆφ ἦς ἡμέρας ἠκούσατε καὶ ἐπέγνω-
τε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθεία. Καθὼς ἐμάδετε ἀπὸ Ἔπα-
ορᾶᾷ τοῦ ἀγαπητοῦ συνδούλου ἡμῶν. ὃς ἐστιν πιστὸς ὑπὲρ ἡμῶν
διάκονος τοῦ Χριστοῦ. Ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν
πνεύµατι. «4ιὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖο, ἀφ ἧς ἡμέρας ἠκούδαμεν, οὗ
παυόµεθα ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόµενοι, ἵνα πληρωθήτετὴν ἐπίγνω-
σιν τοῦ θελήματος αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ συνέσει πνευµατικῇ.
Περιπατῆσαι ἀξίως τοῦ κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν, ἐν παντὶ
ἔργω ἆγαθῷ καρποφοροῦντεςρ καὶ αὐξανόμενοι τῇ ἐπιγνῶσει τοῦ
Θεοῦ. Ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι κατὰ τὸ κράτος τῆς δόξης
αὐτοῦ. εἰς πᾶσαν ὑπομονὴν καὶ µακροθυµίαν μετὰ χαρᾶς. Εὐ-
χαριστοῦυτερ ἅμα τῷ πατρὶ τῶ καλέσαντι καὶ ἱκανώσαντι ὑμᾶς
εἰς τὴν µερίδα τὀῦ κλήρου τῶν ἁγίων ἔν τῷ φωτί. Ὃς ἐῤῥύσατοἃ
ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους, καὶ μετέστησεν εἰς τὴν βασι-
λείαν τοῦ υἱοῦ τῇς ἀγάπης αὐτοῦ. Ἐν ὦ ἔσχομεν τὴν ἀπολύτρω-
σιν τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν. ὋὍς ἐστιν εἰκὼν τοῦ 9εοῦ τοῦ ἆο-
ράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως. Ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάν-

ν α ν » ς 3
τα ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα,

10

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΗΙΣ. | 415

εἶ τε Δρόνοι, εἶτε κυριότητες, εἴτε ἀρχαὶ, εἶτε ἐξουσίαι' τὰ
17 πάντα δύ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισταυ. Καὶ αὐτός ἐστιν πρὸ
18 πάντων, καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκεν. Καὶ αὐτός ἐδτιν ᾗ
κξφαλὴ τοῦ σώματος τῆς ἐκκλήσίας, ὃς ἔστιν ἡ ἀρχὴ πρωτότο-
19 κος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύῶν. Ὅτι ἐν
90 αὐτῷ εὐδόκησεν πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι. Καὶ δύ αὐτοῦ ἀπο-
καταλλάξαι τὰ πάντα εἷς αὐτὸν" εἰρηνοπονήσας διὰ τοῦ αἵματος
τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, εἴτε τὰ ἐπὶ γῆς, εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
9ἱ Καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ
29 ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατηλλάγητε. Ἐν τῷ
σώµατι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς
95 ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατ ἐνώπιον αὐτοῦ. Εἰγε
ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι, καὶ μὴ µετα-
κεινούμενοι Ἑ ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὃ ἠκούσατε, τοῦ
κηρυχθέντος ἐν πήσῃ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ' οὗ ἐγενόμην ἐγὼ

ο Παῦλος διώκονος.
24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήµασιν ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ἀνταναπλη-
ρ τὰ ὑστερήματα τῶν θΛείψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί µου.
9ὔ ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία. Ἡς ἐγενόμην ἐγὼ
διάκονος κατὰ τὴν οὐκονομίαν τοῦ 9εοῦ, τὴν δοθεῖσάν µοι εὖς ὑ-
90 μᾶς, πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Τὸ µυστήριον τὸ ἀποκεκρυμ-
µένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν ' νῦν δὲ ἐφανερώδη
97 τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τέ τὸ πλοῦ-
τορ τῆς δόξης τοῦ μυστηρίουτούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὃ ἐστιν Ἄρισ-
98 τὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης. Ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν, νου-
Θετοῦντες πάντα ἄνθρωπον, καὶ διδάσκοντες πάντα ὤνθρωπον
ἓν πάσῃ σοφία. ἵνα παραστήσωµεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν
20 Χριστῷ. Εἰς ὃ καὶ κοπιῶ, ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐ-

ω Δ
τοῦ την ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει.

κ 2. τη,
αεταχιν.

ΟΑΡ., Π.

Χ Ἱια σοὰ.

ΟΡ

416 ΠΡΟΣ ΚΟΔΛΣΣΑΕΙΣ,

πα ὦ, Β.

Θ / Ν ς / ς., ”- ” ο ν ς - »
ελω γαρ υμᾶς εἰδέναι ηλίκον ἀγῶνα ἔχω υπὲρ υμῶν, καὶ τῶν
ε / κά 2 ς/ Δ ’ / 3

ἐν 4αοδικείαι καὶ οσοι οὐχ ἑώρακαν τὸ πρὀσωπὀν µου ἐν σαρ-
κ. Ίνα παρακληθῶσιν αἲ καρδίαι αὐτῶν, συμβιβασθέντες ἐν ᾱ-
γάπῃ, καὶ εἰς πᾶν πλοῦτος τῆς πληροφορίας τῆς συνέσεως εἰς
ἐπίγνωσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Φεοῦ Χριστοῦχ. Ἐν ὦ εἰσιν πάν-
τες οὗ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ γναΐσεωῶς ἀπόκρυφοι. Τοῦτο Λέ-

γω ἵνα μηδεὶς ὑμᾶς παραλογίξηται ἐν πιθανολογία. Εἰ γὰρ καὶ

1

2

ὃ

4
ὄ

” 6 ν λλὰ ω ) / δὺ μμν / / ὴ
τῇ σαρκι απείµιε; ἄλλα τῷ πνυευματι συν υμῖν είµν, χαιρων καν

βλέπων ὑμῶν τὴν τάξιν, καὶ τὸ στερέωμα τῆς εἰς Χριστὸν πίσ-
τεως ὑμῶν. ὸς οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν κύριον,
ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε. Ἐθῥιξζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐ-
τῷ, καὶ βεβαιούμενοι τῇ πίστει, καθῶς ἐδιδάχθητε, πιρισσεύον-

τες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστία. Βλέπετε µήτις ὑμᾶς ἔσται ὃ συΛα-

γωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παρά-

δοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου, καὶ οὐ κατὰ
Χριστόν. Ὅτι ἐν αὐτῶ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς Θεότητος
σωματικῶς. Καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπΛληρωμένοι, ὃ ἐδτιν ἢ κεφαλὴ
πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίαο. Ἐν ὦ καὶ περιετµήθητε περιτοµῇ
ἀχειροποιήτω, ἔν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῆς σαρκὸς, ἓν τῇ
περιτοµῇ τοῦ Χριστοῦ. Συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτισμῶ, ἐν
ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ
ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν. «Καὶ ὑμᾶς νεκροὺς ὄντας τοῖς
παραπτῶμασιν καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεξωο-
ποίήσεν ἡμᾶς σὺν αὐτῶ, χαρισάµενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτά-
µατα. Ἐξαλείψας τὸ καθ ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγµασιν, ὃ
ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ᾖρκεν ἐκ τοῦ µέσου, προσηΊώσας
αὐτὸ τῷ σταυρῷ. ᾽πεκδυσώμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας,
καὶ ἐδειγμάτισεν ἐν παῤῥησία, Δριαμβεύσας αὐτοὺς ἔν αὐτῷ. ΛΗἠ

ἠντίς ὑμᾶ εινέτω ἑ ίσει καὶ ἐν πόσει, ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἡ
ουντιςσυμας κοεινετῶ ἐν βρῶσεί ΣΝ ποσεἰ 95 η
λ 5 ια 2

6

9
10
1

14

10

17
18

19

90
91
99
98

οσο”

10

1!

19

ΠΡΟΣ ΚΟΔΑΣΣΑΗΒΙΣ. 417

νεοµηνίας, ἢ σαββάτων. Ὅ ἐστιν σκιὰ τῶν μελλόντωὼν" τὸ δὲ σῶ-
μα τοῦ Χριστοῦ. Ιηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἔν ταπει-
νοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ ἑώρακεν ἐμβατεύων, εἰ-
κῆ φυσιούμενος ὑπὺ τοῦ νοὺς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ. Καὶ οὐ κρατῶν
τὴν πεφαλὴν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἀφῶν καὶ συνδέσμων
ἐπιχορηγούμενον καὶ συνβιβαξόμενον Ἀ, αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ
θεοῦ. Εἰ ἀπεθάνετε σὺν Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου,
τί ὧς ξῶντες ἐν κόσµω δογµατίξεσθε; ΠΜὴ ἄψῃ, μὴ δὲ γεύσῃ,
µη δὲ θίγῃς. 'ᾱ ἐστιν πάντα εἰς φθορὰν τῇ ἀποχρήσει, κατὰ τὰ
ἐντάλματα καὶ διδασκαλία, τῶν ἀνθρώπων. -ᾱ τινά ἐδτιν λόγον
μὲν ἔχοντα σοφίας ἕν ἐθελοθρησκείᾳ καὶ ταπεινοφροσύνῃ ἀφειδείᾳ

σώματος, οὐκ ἐν τιμῇ τινι πρὸς πλησμονὴν τῇς σαρκός.

ἵἩτ Φ. Ἑ.

Πὴ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὃ Χριστός
ἐότιν ἐν δεξιᾷ τοῦ 9εοῦ καθήμενος. Τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ
τῆς γῆς. ᾽Απεθάνετε γὰρ, καὶ ἡ ξωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ
Ἄριστῷ ἐν τῷ Θεῷ. Όταν ὃ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τό--
τε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δύξῃ. Νεκρώδατε οὖν
τὰ µέλη τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν., ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπι-
θυρίαν κακὴν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρεία.
4ι᾽ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς περιεπατή-
σατέποτε, ὅτε ἐξῆτε ἐν τούτοις. Νωνὶ " δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς
τὰ πάντα, ὀργὴν, θυμὸν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν,
ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν. Μὴ φεύδεσθε εἰς ἀλλήλους ' ἀπεκδυσα-
µενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ. Καὶ ἕν-
δυσάµενοι τὸν νέον. τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ εἰκόνα
τοῦ κτίσαντος αὐτόν. Ὅπου οὖκ ἔνι ἕλλην καὶ ἑουδαῖος ' περιτο-
μὴ καὶ ἀκροβυστία "βάρβαρος, σκύθης' δοῦλος, ἐλεύθερος" ἀλλὰ
τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσιν Χριστός. Ἐνδύσασθε οὖν, ὣς ἐκλεκτοὶ

τοῦ θεοῦ ἅγιοι ἠγαπήμένοι, σπλάγχνα οὐκτειρμοῦ, χρήστότητα,
27

Π.

κ }Πι.

συμ.

6ΔΡ. ΤΠ.
οῦ

κα 9, Τῃ.
νυνεύ,

ΠΠ.

0δΔ

6ΑΡ. 1ν.
ο 00

κλιπ
Ἀριστοῦ,

415 ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΗΙΣ.

ταπεινοφροσύνην, πραύτητα, µακβοθυμίαν. ᾿ἀνεχόμενοι ἀλλή-

λων, καὶ χαριξόµενοι ἑαυτοῖς, ἐάν τι πρός τινα ἔχῃ µομφὴν᾽

καθῶρ καὶ ὃ κύριος ἐχαρίδατο ὑμῖν, οὕτως καὶ ὑμεῖς. Ἐπὶ πᾶ-
σιν δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ὃ ἐδτιν σύνδεσμος τῆς τελειότητος.
Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς
ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν σώματι, καὶ εὐχάριστοι γείνεσθε.

Ὁ Λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνουκείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ
σοφίᾳ΄ διδάσκοντες καὶ νοβετοῦντες ἑαυτοὺς, φαλμοῖς, ὄμνοις,
ὠδαῖς πνευματικαῖς, ἐν τῇ χάριτι ἄδοντες ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν
τῷ θεῷ. Καὶ πᾶν ὃ τι ἐὰν ποιῆτε, ἐν Λόγω, ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα
ἐν ὀνόματι κυρίου Ἰησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ δεῷ πατρὶ δι᾽ αὐ-
τοῦ. «4ἱ γυναῦκες, ὑποτάσσεσθε τοῖς ἀνδράσιν, ὥς ἀνῆκεν ἐν κυ-
ρίῳ. Οἳ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας, καὶ μὴ πικραίνεσθε
πρὸς αὐτάς. Τὰ τέκνα, ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν κατὰ πάντα᾿
τοῦτο γὰρ εὐάρεστόν ἐστιν ἐν κυρίω. Οἱ πατέρες, μὴ ἐρεθίξετε
τὰ τέκνα ὑμῶν. ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν. Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε κατὰ

΄ ο ολ / / νο 3 3 , 5ς 3
πάντα τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοιο, µη ἐν ὀφθαλμοδουλείᾳ ὥς ἄν-

19

14

15

10

17

16
19
20
21
2.

θρωπάρεσκοι, ἀλλὰ ἐν ἁπλότητι καρδίας, φοβούμενοι τὸν κύ- -

ριον. Ὁ ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάξεσθε, ὡς τῷ κυρίῳ οὐκ ὦν-
Βρῶποις. Εἰδότες ὅτι ἀπὸ κυρίου ἀπολήμφεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν
τῆς κληρονομίας τῷ κυρίω Χριστῷ δουλεύετε. Ὁ γὰρ ἀδικῶν

κοµίσεται ὃ ἠδύκησεν' καὶ οὐκ ἔστιν προσωποληµψία.

κΕ Φ, Δ,

ΟΙ κύριοι, τὸ δύκαιον καὶ τὴν ἰσότητα τοῖς δούλοι παφέχε-
σθε, εἰδότες ὅτι καὶ ὑμεῖς ἔχετε κύριον ἐν οὐρανῶ. () Τῇ προσευ-
χῇ προσκαρτερεῖτε, γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστία. 1ροσ-

/ ο 4 6 » [ο] ς Δ 9 / δ ο / ν
ευχόµενοι ἅμα καὶ περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ Δες ἀνοίξη ἡμῖν ὃυραν τοῦ
λόγου, Λαλῆσαι τὸ µυστήριον τοῦ δεοῦ ", δι ὃν καὶ δέδεµαι

(4) Ἠίπο τθοβῖας οι σοίατ οκρ]π]απα, 4π8πα τ6Ί ποία ΟἨ οὗ πιαίοιΊαθ
ταῇΊο οοπιργοβραηῦ.

μ.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΑΣΣΑΔΙΗΙΣ., 4109

ἓ Ἵνα φανερῶσω αὐτὸ, ὡς δεῖ µε Λαλῆσαι. Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖ-
6 τε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραξόμενοι. Ὁ λόγος ὑμῶν
/ 9 ” [κά 2 , 3 , ι » ωϱ- ο ”ν 6
πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ υμᾶς ἑνὶ
ἑκάστῳ ἀποπρείνεσθαι.

6 , Δ

3
Τὰ κατ᾽ ἐμὲ πάντα γνωρίσει ὑμῖν Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ᾱ-

-ἳ

/

8 δελφὸς, καὶ πιστὸς διάκονος, καὶ δύνδουλος ἐν πυρίω. Ὃν ἔπεμ-

“
ς ,

ψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ὑμῶν, καὶ πα-

9 ρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν. Σὺν Ὀνησίμῳ τῷ πιστῷ καὶ ἆγα-

πητῶ ἀδελφῷ, ὃς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ' πάντα ὑμῖν γνωρίσουσιν τὰ ὧδε.

10 ᾿ 4σπάξεται ὑμᾶς ᾽άρίσταρχος ὁ συναιχμάλωτός µου, καὶ Μάρ-

κοῦ ὁ ἀνεψιὸς Βαρνάβα, περὶ οὗ ἐλάβετε ἐντολὰς, ἐὰν ἔλθΊ πρὸς

11 ὑμᾶς, δέξασδε αὐτόν. Καὶ Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Ἰοῦστος, οἱ ὄν-

τε ἐν περιτομῆς ' οὗτοι μόνοι συνεργοὶ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ 9εοῦ,

12 οὕτινες ἐγενήθησάν µοι παρῄῃγορία. ᾽σπάξεται ὑμᾶς Ἐπαφρᾶς ὃ

ἐξ ὑμῶν δοῦλος Χριστοῦ Ἰησοῦ, πάντοτε ἀγωνιξόμενος ὑπὲρ ὑμῶν

ἐν ταῖς προσευχαῖς, ἵνα σταθῆτε τέλειον καὶ πεπΛηροφορημένοι

19 ἐν παντὶ Θελήματι τοῦ δεοῦ. Παρτυφῶ γὰρ αὐτῷ ὃτι ἔχει πολὺν

πόνον ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ τῶν ἐν 4αοδικεία, καὶ τῶν ἐν Ἱεραπόλει.

14 ᾿Ασπάξεται ὑμᾶς 4ουκᾶς ὃ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητὸς, καὶ «4{ἡμᾶς.

16 ᾽4σπώσασθε τοὺς ἐν «4αοδικείᾳ ἀδελφοὺς, καὶ Νύμφαν καὶ τὴν

16 κατ᾽ οἶκον αὐτῆς ἐκκλησίαν. Καὶ ὅταν ὠναγνωσθῇ παρ’ ὑμῖν Ἐ

ποιῄσατε ἵνα καὶ ἓν τῇ «4αοδικέων ἐκκλησίᾳ ἀναγνωσθῇ" καὶ τήν

17 ἔκ 4αοδικείας ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀναγνῶτε. Καὶ εἴπατε Αρχίππῳ΄

βλέπε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαβες ἐν κυρίω, ἵνα αὐτὴν πληροῖς.

Ι8 Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου΄ μνημονεύετέμου τῶν δεσμῶν
ἡ χάρις μεθ ὑμῶν. |

ἩΠἩΡΟΣ ΚΟΛΔΑΣΣΑΗΕΙΣ Ἡ

ΒΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΡΕΟΟΜΗΣ., 3

Ἡ Ἠαοο ἰίοπι ὠΐα νοιρα α ραι]ο τοοθηβίογο τηαΏιι βι1ΩΕ,
2π8

1Υ.

Χ Ῥουςφί Ίπ
ς
οοἆ.
΄ ,
ἐπιστολή.

53, Τι,

Κοᾖο,

6ΑΡ. Ι.

κ {. η.
ἀδειαλ,

ος

420

ΠΡΟΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΕΙΚΗΕΙΣ.
Δ. |

ΚΕ Φ. Α,

1[Γαῦλος καὶ Σιλουανὸρ καὶ Τιμόθεος τῇ. ἐκκλησίᾳ ΘεόσαΛο-
νεικέων, ἐν 9εῶ πατρὶ, καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Ἀριστῷ, χάρις ὑμῖν καὶ
εἰρήνη. Εὐχαριστοῦμεν τῷ 9 εῦ πάντοτε, περὶ πάντων ὑμῶν µνείαν
, 43 ών » ς ω 9 , κ /
ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν. ᾿διαλείπτως Ἁμνημονεύον-
τες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως, καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης,
καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
ἔμπροσθεν τοῦ 8εοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν. Εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγα-
/ δ οι » 4 9 Δ ς ο ο) ' Δ 2 Π ς ο
πήµένοι, ὑπὸ 9εοῦ τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν. Ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ὑμῶν

5 2 ο
οὐκ ἐγενήδη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγω µόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάµει, καὶ

ὧτ

ἐν πνεύµατι ἁγίω, καὶ πληροφορία πολᾗῇ΄ καθῶς οἴδατε οἷου

ἐγενήθημεν ἐν ὑμῖν δι’ ὑμᾶς. Καὶ ὑμεῖς μειμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθη-
τε καὶ τοῦ κυρίου, δεξάµενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολΛλῇ, μετὰ
Μ Π ς , α” ' , ϱ ω , ω
χαρᾶς καὶ πνεύματος ἁγίου. «ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπον πᾶσιν
τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονία καὶ ἐν τῇ Αχαΐα. ᾽ἀφ᾿ ὑμῶν
γὰρ ἑξήχηται ὃ λόγος τοῦ κυρίου οὐ µόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ
2 4. 2 2 5 ' / σ , ο “ 5 ὴ λ λ
Αχαΐα, ἀλλ ἓν παντὶ τοπ Ἠ πίστις υμῶν η προς τον Όεον,
ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἔχειν ὑμᾶς Ἄ λαλεῖν τί. «4ὐτοὶ γὰρ
' ώ ) ο, ς ν
περὶ ὑμῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ
πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν 9εὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων, δουλεύειν θεῷ
ξώντι καὶ ἀληθινῷ. Καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὖρα-
ιν» μα) ο ά Ε] ν ϱ Ἰ. »ω 4 Α / ς » 9 ”
νῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ἕκ τῆς

ὀργῆο τῆς ἐρχομένης.

ΠΡΟΣ ΘΙΗΣΣΑΛΔΟΝΠΗΙΚΕΙΣ ΔΑ. 421

Κτ Φ, 8.

1 Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε, ἀδελφοὶ, τὴν εἴδοδον ἡμῶν τὴν πρὸς ὑμᾶς,
2 ὅτι οὐ κενὴ γέγονεν. ᾽4λλὰ προπαθόντες καὶ ὑβρισθέντες, κα-
θὼς οἴδατε, ἐν Φιλίπποις, ἐπαῤῥησιασάμεθα Ἐ ἐν τῷ δεῷ ἡμῶν
!
λαλῆσαι πρὸς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ ἐν πολλῷ ἀγῶνι.
8 Ἡ γὰρ παράκλησις ἡμῶν οὖκ ἐκ πλάνης, οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας,
4 οὐδὲ ἔν δόλω. ᾽4λλὰ καθὼς δεδοκιµάσµεθα ὑπὸ τοῦ Φεοῦ πισ-
ω Δ 2 / ων » 2 ς ϱ) / 32 /
τευθῆναι τὸ εὐαγγέλιον, οὕτως Λ1αλοῦμεν, οὐχ ὡς ἀνθρῶποις ἀρέ-
ὅ σκοντες, ἀλλὰ δεῷ τῷ δοκιµάξοντι τὰς καρδίας ἡμῶν. Οὔτε γάρ
2 / , 2 / ... ) ”
ποτε ἓν Λόγω πολακείας ἐγενήθημεν, καθῶς οἴδατε, οὔτε προ-
6 φάσει πλεονεξίας' Θεὸς μάρτυς. Οὔτε ξητοῦντες ἐξ ἀνθρώπων
δόξαν, οὔτε ἀφ᾿ ὑμῶν, οὔτε ἀπ᾿ ἄλλων δυνάµενοι ἓν βάρει εἷ-
7 ναι, ὣς Χριστοῦ ἀπόστολοι. ἀλλὰ ἐγενήθημεν νήπιοι 3 .ἐν µέσῳ
6 ὑμῶν, ὡς ἐὰν τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς τέκνα. Οὕτως, ὁμειρό-

: ς ω 9 η ω » δ κ πμ.
µενοιἳ ὑμῶν, ηὐδοκοῦμεν μεταδοῦναι ὑμῖν οὐ μόνον τὸ εὐαγγέλιον

0ΑΡ, Ι.

κ 1. ηλ.
2
ἐπαρησ.

Χ Ἡα σος.

Χ Γα ου,

ω ν 2 ω 9 ω
τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτῶν φυχὰς ' διότι ἀγαπητοὶ ἡμῖν έγε- .

ϱ νήθητε. Ἰ{νημονεύετε γὰρ, ἀδελφοὶ, τὸν κόπον ἡμῶν καὶ τὸν µό-
ο λ Ἰ} 6 [ὰ 4 / ”- Δ Ν 9 »
χθον᾽ νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαξόμενοι, πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαι
10 τινὰ ὑμῶν, ἐκηρύξαμεν εἰς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ. Ὑμεῖς
/ Νο .. ς δν, ρ. ' 32 / ο ον
μάρτυρες καὶ ὁ δεὺς, ὥς ὁσίως καὶ δικαίως καὶ ἀμέμπτως ὑμῖν
11 τοῖς πιστεύουσιν ἐγενήθημεν. Καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕκαστον
ὑμῶν, ὣς πατὴρ τέκνα ἑαυτοῦ, παρακαλοῦντες ὑμᾶς καὶ παραµυ-
1 Φούμενοι. ζΚαὶ µαρτυρόμενοι, εἰς τὸ περιπατεῖν ὑμᾶς ἀξίως τοῦ
θεοῦ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν.
᾽ λ ο. ! 56 . 9 ν ών » 9 ,
19 Καὶ δια τοῦτο καὶ ημεῖς εὐχαριστοῦμεν τῷ 9εῷ ἄδιαλεί-
ο / / 3 ” 2 0 ν ν -.
πτῶς», Οτι παραλαβοντες Λογον ἀποης παρ ἡμῶν, του ὃδ.εοῦ,
ἐδέξασθε οὐ λόγον ἀνθρώπων, ἀλλὰ καθὼς ἀληθῶς ἐστιν, λόγον
Ἱ4 θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖται ἐν ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν. Ὑμεῖς γὰρ µει-
μηταὶ ἐγενήθητε, ἀδελφοὶ, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ θεοῦ τῶν οὐσῶν

ω , 3 ν 1 9 Α μ
ἐν τῇ Ἰουδαίᾳα, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑμεῖς

ο7

422 ΠΡΟΣ ΘΗΕΣΣΑΔΟΝΕΙΚΗΙΣ Α.

1. ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλετῶν, καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν ὑουδα΄ων.
Τῶν καὶ τὸν κύριον ἀποκτεινάντων Ἰησοῦν καὶ τοὺς προφήτας, καὶ 18
ἡμᾶς ἐκδιωξάντων, καὶ 9εῶ μὴ ἀρεσκόντων, καὶ πᾶσιν ἀνθρά-

ον ποις ἐναντίων. Κωλυόντων ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσιν λαλῆσαι ἵνα σῶ- 16
Γμαρτίας Φώσιν, εὖς τὸ ἀναπληρῶσαι αὐτῶν τὰς ἁμαρτίας Ἀ πάντοτε ἔφ-
θακεν δὲ ἡ ὀργὴ ἐπ᾽ αὐτοὺς εὖς τέλος. Ημεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, ᾱ- 7
πορφανισθέντες ἀφ᾽ ὑμῶν πρὸς καιρὸν ὥρας, προσώπῳ, οὐ καρ-
δίᾳ, περισσοτέρως ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον ὑμῶν ἰδεῖν ἐν πολ-
'1ῇ ἐπιδυμία. «ιότι ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶςξ ἐγὼ μὲν Παῦ- 18

Λος καὶ ἅπαξ καὶ δὶς, καὶ ἐνέκοψεν ἡμᾶς ὁ σατανᾶς. Τίς γὰρ 19
ἡμῶν ἐλπὶς, ἢ χαρὰ, ἢ στέφανος καυχήσεως; ἢ οὐχὶ καὶ ὑμεῖς
ἔμπροσθεν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, ἐντῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ; Ὑμεῖς 20

γάρ ἐἔστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά.

ΚΕΦ. Τε

ΟΑΡ. ΠΠ. Α{ιότι µηκέτι. στέγοντες, ηὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι ἐν θή- ι
ναις µόνοι. Καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ συν- 2
εργὸν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Ἄριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑμᾶς καὶ
παρακαλέσαι ὑπὲρ τῆς πίστεως ὑμῶν. Τὸ µηδένα σαίνεσθαι ἕν 8
ταῖς θ.λείψεσιν ταύταις αὐτοὶ γὼρ οἴδατε Ότι εἷς τοῦτο κείµε-
θα. Καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν, προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλ- 4
Λομεν Δλείῤεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο, καὶ οἴδατα. «4ιὰ τοῦτο ὅ
κἀγὼ µηκέτι στέγων, ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν ὑμῶν πίστιν’ µή-
πως ἐπείρασεν ὑμᾶς ὁ πειράξων, καὶ εἰς κενὸν γένηται ὃ κόπος
ἡμῶν. ᾿άρτι δὲ ἐλθόντες Τιμοθέου πρὸς ἡμᾶς ἀφ᾿ ὑμῶν, καὶ 6
εὐαγγελιδαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι
ἔχετε µνείαν ἡμῶν ἀγαθὴν πάντοτε, ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν, κα-
ἁπασ, ἄπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς. «4ιὰ τοῦτο παρεκλήθηµεν, ἀδελφοὶ, ἐφ᾽ Ἱ
ποιο δ υυμῖν, ἐπὶ πάσῃ τῇ ἀνάγκῃ καὶ θλίψει Χ ἡμῶν, διὰ τῆς ὑμῶν πί-
στεως. Ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς στήκητε ἐν κυρίω. Τίνα γὰρ 5

κ 9. τι. Π ω ω 3ὁ » 6 ο
ὑμῶν. ἐεὐχαριστίαν δυνάµεθα τῷ θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ἡμῶν Ἡ, ἐπὶ πά-

ΠΡΟΣ ΘΗΕΣΣΑΛΟΝΕΙΚΕΙΣ Δ. ο 493

10 σῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομεν δι᾽ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν; Νυ- ΠΠ.
κτὸρ καὶ ἡμέρας ὑπερεκπερισσοῦ δεόµενοι εἰς τὸ ἰδεῖν ὑμῶν τὸ
πρόσωπον, καὶ καταρτίσαι τὰ ὑστερήματα τῆς πίστεως ὑμῶν'

1. Αὐτὸς δὲ ὁ 9εὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν, καὶ ὃ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς κατ-

Ι2 ευθύναι τὴν ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς. Ὑμᾶς δὲ ὁ κύριος πλεονάσαι,
καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, κα-

19 θάπερ καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς. «Βἰς τὸ στηρίξαι ὑμῶν τὰς καρδίας
ἀμέματως ἐν ἁγιωσύνῃ, ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν, ἐν

ν - ο . 2 ο] ν ,ω
τῇ παρουσία τοῦ κυρίου ἡμῶν ησοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ.

ΚΔΦ. Δ.
ΟΔΡ. Ιν.
ι Τὸ Λοιπὸν Χ, ἀδελφοὶ, ἐρωτῶμεν ὑμᾶς καὶ παρακαλοῦμεν ἐν «μι,

2 ν λ ; »ς ν 5 ων δαρρειδαῖ
κυρίω Ιησοῦ, ἵνα καθῶὼς παρεΛάβετε παρ᾽ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς οι οὖν.

» / ν 1 Α ῳ [ο
περιπατεῖν καὶ ἀρέσκειν 8εῶ, καθὼς καὶ περιπατεῖτε, ἵνα πε-

5

ρισσεύσητε μᾶλλον. Οἴδατε γάρ τινας παραγγελίας ἐδώκαμεν

ορ

δν χ ν 2 ο” » ἳ ν ο

υμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ. Ἰοῦτο γάρ ἐστιν Θέλημα τοῦ 9εοῦ,
ς ς -ν ς ν .ν ' 2. Ὦ.

4 ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν, ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας. Εἰδέναι αρῥουίιως

ϱ ω ο ο ω ν ω γα,

ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦοςρ κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ τειµῇ.

σι

ΛΜἡ ἐν πάθει ἐπιθυμίας., καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τὸν
ῥ Θεόν, Τὸ µή ὑπερβαίνειν καὶ πΛλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγματι τὸν

3 Ν 2 ώς [ά - / 4 ’ ι ’ 4
ἀδελφὸν αὐτοῦ ' διότι ἔκδιπος κύριος περὶ παντων τουτῶν, καθῶς

..)

καὶ προείπαµεν ὑμῖν, καὶ διεμαρτυράµεθα. Οὐ γὰρ ἐκάλεσεν

8 ἡμᾶς ὁ Δεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳα, ἀλλὰ ἐν ἁγιασμῷ. Τοιγαροῦν ὁ
ἀθετῶν, οὖν ἄνθρωπον ἀθετεῖ, ἀλλὰ τὸν 9εὸν τὸν διδόντα τὸ
πνεῦμα αὐτοῦ τὸ ἅγιον εἰς ὑμᾶς.

9 Περὶ. δὲ τῇο φιλαδελφίας οὐ χρείαν εἴχομεν γράφειν ὑμῖν '

10 αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς Δεοδίδακτοι ἐστὸ εἰ τὸ ἀγαπᾷν αλλήλους. Καὶ
γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ καὶ εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ὅλῃ τῇ
Μακεδονία παρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, περισσεύειν μᾶλ-

11 Λον. Καὶ φιλοτειμεῖσθαι, ἡσυχάξειν, καὶ πράσσειν τὰ ἴδια, καὶ

19 ἐργάξεσθαι ταῖς χερσὶν ὑμῶν, καθὼς ὑμῖν παρηγγείλαμεν. Ἵνα

1Υ.

κ ζοά. πὲε-

49248 ΠΡΟΣ ΘΗΣΣΑΔΟΝΕΙΚΕΙΣ Λ,

περιπατῆτε εὐσχημόνως πρὸς τοὺς ἔξω, καὶ μηδενὸς χρείαν ἔχη-
τε. Οὖ θέλοµεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοὶ, περὶ τῶν ποιμωμέ-

νων, ἵνα μὴ Λυπῆσθε, καθὼς καὶ οἳ Λλοιποὶ οἳ μὴ ἔχοντες ἑλ-

΄ ι) ” . χά
πίδα. «Εὺὐ γὰρ πιστεύοµεν ὅτι Ἰήσοῦς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη, οὔ-.

ς ω ο» ῃ 2 ω
τως ὁ θεὸς καὶ τοὺς κοιµηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ, ἄξει σὺν αὐτῷ.

νά μα ω ρά
Τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν Λόγω κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οὗ ζῶντες οἱ

/ µ ζ , 9 ν η ς ,
περιλειπόµενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Ἰησοῦ, οὗ μὴ φθάσωμεν

Δ ͵ , ι ” ἃ ς ’ 9 / : 5 ο
τοὺς ποιµηθέντας. Ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος ἕν κελεύσματι, ἐν φωνῇ
2 ω " »
ἄρχαγγέλου, καὶ ἐν σάλπιφγι 9εοῦ καταβήσεται, ἀπ οὐρανοῦ,

ω ω ς ο,
καὶ οἳ νεκροὶ ἐν Χριστῷ, ἀναστήσονται πρῶτον. ΄Ἔπειτα ἡμεῖς

ο’ έιμδ- οἱ ζώντες οἱ περιλελειμμένοι”, ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν

νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα καὶ οὕτως πάντοτε
/ ι ο ᾿ ' « '
ἐν πυρίῳ ἐσόμεθα. Ὥδτε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς Λό-

γοις τούτοις.

ΚΕ Φ, Ἐ.

6ΑΡ. ν. Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοὶ, οὐ χρείαν ἕ-

9,
ὠδέ

Πι.

χετε ὑμῖν γράφεσθαι. «ὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡμέρα κυ-
ρίου ὥς κλέπτης ἐν νυκτὶ, οὕτως ἔρχεται. Ὅταν δὲ Λέγωσιν' εἰ-
ρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος ἐπίσταται αὐτοῖς ὄλεθρος,
ὥσπερ ἡ ὠδεὶν Ἀ τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ᾽ καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν.

ἹἩμεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, οὐκ ἐστὲ ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὥς

06 «κλέπτας καταλάβῃ. Πάντες γὰρ ὑμεῖς υἱο) φωτός ἐδτε καὶ υἱοὶ

ἡμέρας οὖκ ἐσμὲν νυκτὸς, οὐδὲ 6κότους. ᾿ἄρα οὖν μὴ καθεύδω-
ς ῤ 3 Δ ν ; ϱ 1
μεν ὣς οἳ λοιποὶ, ἁλλὰ γρηγορῶμεν καὶ νήφωμεν. Οἱ γὰρ κα-
θεύδοντες, νυκτὸς καθεύδονσιν᾿ καὶ οἱ μεθύοντες, νυκτὸς μεθύου-
σιν. Ἠμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες, νήφωμεν. ἐνδυσάμενοι θώρακα πί-
στεως καὶ ἀγάπης, καὶ περικεφαλαίαν, ἐλπίδα σωτηρίας. Ὅτι
2 2, 8 ς Δ 5 9 ᾽ι ε) λ ,
οὐκ ἔθετο ὁ εος ημᾶς εἰς ὀργην, ἄλλα εἰς περιποίήσιν σωτηρίας

ο] ς Ψ 2 ». ο] 2 ο]
διᾶ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ. Τοῦ ἀποθανόντος περὶ ἡμῶν, ἵνα

εἶτε γρηγορῶμεν, εἴτε καθεύδωμεν, ἅμα σὺν αὐτῷ ξήσωμεν. «4ιὸ .

14
15
10

17

18

μα

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΕΙΚΕΙΣ Α. ο 4ο

παρακαλεῖτε ἀλλήλους, καὶ οὐκοδομεῖτε εἰς τὸν ἕνα, παθὼς καὶ Υ.

13 ποιεῖτε. ᾿Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, εἰδέναι τοὺς ποπιώντας ἓν
ὑμῖν, καὶ προϊσταμένους ὑμῶν ἐν κυρίω, καὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς.
18 Καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς ὑπερεκπερισσῶς ἐν ἀγάπῃ, διὰ τὺ ἔργον αὐ-
τῶν! εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς.
14 Παρακαλοῦμεν δὺ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, νουθετεῖτε τους άἀτάκτους,
παραμυθεἴῖσθε τοὺς ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, µα-
16 κροθυμεῖτε πρὸς πάντας. Ὁρᾶτε µή τις κακὸν ἀντὶ πακοῦ τινὶ
ο ἀποδῶ ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ
| 19 εἰς πάντας. Πάντοτε χαύρετε. ᾽ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε. Ἐν
15 παντὶ εὐχαριστεῖτε: τοῦτο γὰρ θέλημα θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
οῦ εἷς ὑμᾶς. Τὸ πνεῦμα μὴ σβέννυτε". Προφητείας μὴ ἐξουθενεῖτε.
ο. Πάντα δὲ δοκιμάξετε' τὸ καλὸν κατέχετε. ᾽άπὸ παντὸς εἴδους
28 πονηροῦ ἀπέχεσθε. ἀὐτὸς δὲ ὁ θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμᾶς
ὁλοτελεῖς' καὶ ὁλόκληρον ὑμῶν, τὸ πνεῦμα., καὶ ἡ ψυχὴ, καὶ τὸ
σώμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
ος τηρηθείη. Πιστὸς ὁ καλῶν ὑμᾶςρ, ὃρ καὶ ποιήσει. "ἀδελφοὶ,
20 πρυσεύχεσθε καὶ περὶ ἡμῶν. ᾽σπάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς πάντας
21 ἐν φιλήματι ἁγίῳ. Ἠνορκίξω ὑμᾶς τὸν κύριον, ἄναγνωσθῆναι
τὴν ἐπιστολὴν πᾶσιν τοῖς ἀδελφοῖς. Ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν

28 Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ’ ὑμῶν.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΔΟΝΕΙΚΕΙΣ
Δ.

ΕΓΡΑΔΦΗΠ ΑΠΟ ΑΘΗΝΟΝ.

3) Ἠποο ὧ]α γογδα ΠἹοΥο βο]ΐο α- πάπα διηί ρααἷο γοοσπίογο.

κ 11. πι,

ζβένν.

490

ΠΡΟΣ
ΘΕΗΣΣΑΛΔΟΝΕΗΙΚΗΙΣ
Ῥ.

ΚΕΦ. Α.

6ΑΡ, 1.
π «{αῦλος καὶ Σειλουανὸς καὶ Τειμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλο- 1

νεικέων, ἐν δεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Ἀριστῷ. Χάρις 2
ἡμῖν καὶ εἰρήνήη ἀπὸ Φεοῦ πατρὸς, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ. θεῶ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ, ὃ
καθὼς ἄξιόν ἐστιν, ὅτι ὑπεραυξάνει ἡ πίστις ὑμῶν, καὶ πλεο-

νάξει ἡ ἀγάπη ἑνὸς ἑκάστου πάντων ὑμῶν εἰς ἀλλήλους. “στε 4
γι αὐτοὺς ἡμᾶς ἐν ὑμῖν ἐνκαυχᾶσθαι Ἀ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ 9εοῦ,
ὑπὲρ τῆς ὑπομονῆς ὑμῶν καὶ πίστεως, ἕν πᾶσιν τοῖς διωγμοῖς

ὑμῶν καὶ ταῖς θλίψεσιν αἷς ἐνέχεσθε. ᾿Ένδειγμα τῆς δικαίας ὅ
κρίσεως τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸ καταξιωθῆναι ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ

θεοῦ, ὑπὲρ ἧς καὶ πάσχετε. Βϊπερ δίκαιον παρὰ θεῷ ἀνταποδοῦ- 6

ναι τοῖς ΘΛείβουσιν ὑμᾶς θΛίψιν. ἸΚαὶ ὑμῖν τοῖς ΘΛειβομένοις Ἴ
ἄνεσιν μεθ) ἡμῶν, ἐν τῇ ἀποκαλύφει τοῦ κυρίου Ἰησοῦ ἀπ᾿ οὐ-

ρανοῦ μετ ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ ἐν φΛογὶ πυρός. «4{ιδόντος 8
ἐκδύκησιν τοῖς μὴ εἰδόσιν 9εὺν, καὶ τοῖς μὴ ὑπακούουσιν τῷ εὐ-

ἡ αγγελίῳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ. Οὕἵτινες δύκην τείσουσινἘ, ὄλε- 9
| Όρον αἰώνιον, ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου, καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς

ἰσχύος αὐτοῦ. Ὅταν ἔλθῃ ἐνδοξασθῆναι ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, 10
καὶ θαυμασθῆναι ἐν πᾶσιν τοῖς πιστεύσασιν, ὅτι ἐπιστεύθη τὸ

μαρτύριον ἡμῶν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ. Ες ὃ καὶ προσευ- 11
χόµεθα πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἵνα ὑμᾶς ἀξιώσῃ τῆς κΛήσεως ὁ 9εὸς
ἡμῶν, καὶ πληρώσῃ πᾶσαν εὐδοκίαν ἀγαθωσύνης, καὶ ἔργον πί-

στεως ἔν δυνάµει. Ὅπως ἐνδοξασθῇ τὸ ὄνομα τοῦ πυρίου ἡμῶν 12

ΠΡΟΣ ΘΗΕΣΣΑΛΔΟΝΕΙΚΕΙΣ Ἡ. 427.

Ἰησοῦ ἐ ομῖ ὶ ὑμεῖς ἑ ὐτῶ νγ τὴν χάριν τοῦ δεοῦ ἡ-
ἠσοῦ ἐν ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἔν αὐτῷ, κατὰ τὴν χάρ ή

μῶν, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

"αχ Ἐ δ. Β.

1᾿Ἠρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ χυρίου
» Ἰησοῦ Ἄριστοῦ., καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ᾽ αὐτόν. Εἰρ τὸ μὴ
ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὺς, μὴ δὲ θροεῖσθαι, µή-
τε διὰ πνεύματος, μήτε διὰ Λόγου, μήτε δι’ ἐπιστολῆς ὣς δι᾽ ἡ-
ὃ μῶν, ὡσότι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου. Μήτις ὑμᾶς ἑξα-
πατήσῃ κατὰ µηδένα τρόπον ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶ-
τον, καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀνομίας, ὃ υἱὸς τῆς ἆ-
4 πωλείας. Ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα Ίεγόμε-
νον θεὸν ἢ σέβασµα, ὥστε αὐτὸν εὖρ τὸν ναὸν τοῦ Δεοῦ καθίσαι,
ὅ ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἔστιν Θεός. Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὤν
6 πρὸς ὑμῶς, ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν; Καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς
7 τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῶ. Τὸ γὰρ µυστή-
ριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, µόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ
8 µέσου γένηται. Καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ κύ-
ριο ἀνελεῖ τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ καταργήσει
ϱ τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ. Οὑ ἐστιν ἡ παρουσία κατ᾽
ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει, καὶ σηµείοις, καὶ τέρα-
10 σιν φεύδους. Καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ ἀδικίας τοῖς ἀπολλυμένοις'
ἆνθ' ὧν τὴν ἀγάπην τῇς ἀληθείας οὖκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι
11 αὐτούς. Καὶ διὰ τοῦτο πέµπει αὐτοῖς ὃ θ.εὸς ἐνέργειαν πλάνης,
12 εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει. Ἵνα κριθῶσιν πάντες οἱ μὴ
18 πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλὰ εὐδοκήσαντες τῇ ἀδικίᾳ. Ημεῖς
δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ δεῶ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ
ἠγαπημένοι ὑπὸ κυρίου, ὅτι ελατο ὑμᾶς ὁ θεὸς ἀπαρχὴν εἰς σῶ-
14 τηρίαν ἐν ἁγιασμῷ πνεύματος, καὶ πίστει ἀληθείας. Εὶς ὃ ἐκά-
εσεν ἡμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν, εἷς περιποίησιν δόξης τοῦ

1 κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. άρα οὖν, ἀδελφοὶ, στήκετε, καὶ

6ΑΡ. 11.
1Α

ΠΏ

ρ..

6ΑΡ., ΠΙ.

.ρ. πι,
έγλ.

Η.

425 ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΕΗΙΚΕΙΣ Β.

κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ Λόγου, εἴτε δι᾽
ἐπιστολῆς ἡμῶν. «4ὐτὸς δὲ ὁ κύριος ἡμῶν «Ἀριστὸς Ἰησοῦς, καὶ
ὁ θεὸς ὁ πατὴρ ἡμῶν ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς, καὶ δοὺς παράκλήσιν
αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαδὴν ἐἔν χάριτι. Παρακαλέσαι ὑμῶν τὰς

καρδίας, καὶ στηρίξαι ἓν παντὶ ἔργῳ καὶ Λόγω ἀγαθῷ.

Ι Ὦ Φ. ὉἩ,

}ὸ λοιπὸν πρυσεύχεσθε, ἀδελφοὶ, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὃ Λόγος
τοῦ κυρίου τρέχῃ, καὶ δοξάξηται, καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς. Καὶ
ἵνα ῥυόθώμεν ἀπὸ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων: οὐ γὰρ
πάντων ἢ πίστις. Πιστὸς δέ ἐστιν ὁ κύριος, ὃς στηρίσει ὑμᾶς
καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Πεποίθαμεν δὲ ἐν κυρίῳ ἐφ᾽ ὑ-
μάς, ὅτι ἃ παραγγελλομεν, καὶ ἐποιήῄσατε καὶ ποιεῖτε καὶ ποιή-
σετε. Ὁ δὲ κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην
τοῦ θεοῦ, καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ. Παραγγέλλομεν δὲ
ὑμῖν, ἀδελφοὶ, ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, στέλλε-

ς ν 2 . Δ ϱ ω. ὁὸ} ) ο 3 Δ
σθαι υμᾶς ἀπὸ πάντος αδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος, καὶ μή

κατὰ τὴν παράᾶδοσιν ἣν παρελάβετε ἀφ᾿ ἡμῶν. «ὐτοὶ γὰρ οἴδα- Ἰ

τε πῶς δεῖ μειμεῖσθαι ἡμᾶς ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν. Οὐδὲ
δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρά τινος ἆλλ᾽ ἐν κόπῳ καὶ µόχθῳ,
νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαξόμενοι, πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαι τινὰ ὑμῶν.
Οὐχ ὅτι οὖκ ἔχομεν ἐξουσίαν, ἀλλ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν ὁ-
μῖν εἰς τὸ μειμεῖσθαι ἡμᾶς. Καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, τοῦ-
το παρηγγέλλομεν ὑμῖν. ὅτι εἴ τις οὐ Δέλει ἐργάξεσθαι, μὴ δὲ
ἐσθιέτω. ᾽άκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως,
μηδὲν ἐργαξομένους, ἀλλὰ περιεργαξοµένους. Τοῖς δὲ τοιούτοις
παραγγέλλομεν, καὶ παρακαλοῦμεν ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Ἄριστῷ,
ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαξόμενοι, τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν. Ὑμεῖς
δὲ, ἀδελφοὶ, μὴ ἐνκακήσητε Ἀ καλοποιοῦντεο. Εὺ δέ τι οὐχ
ὑπακούει τῷ λόγω ὑμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε΄

μὴ συναναμείγνυσθε αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ. «Καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν

16

17

1
2

ὅ
6

--

6
9
10.

11
1ο

1ὁ
14

15

ΠΡΟΣ ΘΕΒΣΣΑΛΟΝΕΙΙΚΕΙΣ Β. 429

16 ἠγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν. «4ὐτὸς δὲ ὃ κύριος τῆς

εἰρήνής δώη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ ' ὁ κύ-'

11 ριος μετὰ πάντων ὑμῶν. Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ὃ
18 ἐστιν σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ οὕτως γράφω. Ἡ χάρις τοῦ κυ-

ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν.

ΠΡΟΣ ΘΗΕΣΣΑΛΟΝΕΙΚΕΙΣ
Β.

ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΑΘΗΝΟΟΝ, 3

κ Πιδςἠπιοπία Ίασος ἆο ]οοἵςδ, απάθ βοπίρίαθ ορ]βίοίαο δαπί, ἵπ οππο(ῖς
Ῥρυ]ϊ ορἰρίοῖῖς ερρἰπρυηύαν πιαπα αΠᾳπαηύαπι τοςθηβίοχο.

Τη α]ΐθτο Ιαΐθνου]ο οἴαβάσπι Ῥραρίπαθ, ἵπ απ ἀθδιπή{ ορῖρίο]α ΤΠ.
αἆ Ἴ]ιοβεα]οπίοθηθθς, Ἱποῖρίέ ορῖρίο]α αἆ Ἡοῦνασος, 5οοππάᾶτπι ἆ6-
βονἱρίίοποπι απ ᾳπήβα[πιί οοᾶἷοῖς ναἑϊραπ]. «Αέέπηιθπ ατπιπι ποἰαο ητ-
πιθγθ]θς Ἠπή 16 αἆ Ἡοῦναρος αρἰβίο]αθ οἶπὸ {η οοξ[ος ΛΘ, Ἔ, ᾖά οἳο.
Ῥτουβαβ αρραχοί, απίθ γαζ]οαπῖ οοξῖοίς δοηἱρέίοποπι, δρ]δίο]απι αἆ Ἠεο-
Ώχαθος Ιπέεγροβ]ίαπι {11566 Ιπίον 1]]απι αἆ (α]αίας οἱ Ἱ]]απι αἆ Ἡρ]ιο-
βίο: ποβίταπι τοχο, οἱδῖ απ πἰθβίππτα, ΑΠΙάΠΆΘΩΒΕΤΑ ἐγαπβίπ]ίρθο
Ἱοπρῖας ορἱβίο]απι αἆ Ἡοῦγαθοβ, απῖα Ῥίοιααθ θµπι θχοπιρ]ανία Ἡι
οαἱοο Ἱαῦοραπί: απ γαἴϊοπθτι ἔπιπθη ηΠηΘΤαΗτπι ποίᾶσαπ 1ητ{8 -
νοι]{; αποά ποῬίς α]ῑίον ἵη ο ϊῆοπο ποβίνα, {ποϊοπάαπα {πἱέ, πο βθοἰῖο-
η πιηηθταδίοΏοπι αὉβατάο ροτιατρηίαπι οχἩΙΡΕΥΘΙΩΠΘ.

ΠΠ,

ΟΑΡ. Ἱ.
εί.

ΝΤια οοἆ.

4ο0

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
| ΚΕΦ. Α, .

1]ολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάἄλαι ὁ Δεὸς Λλαλήσας τοῖς πα-
τράδιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ᾽ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλά-
λήσεν ἡμῖν ἐν υἱώ. Ὃν ἔθηκεν κληρονόμον πάντων, δι’ οὗ καὶ
ἐποίησεν τοὺς αἰῶναρ. Ὃςᾳ ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης, καὶ χα-
ρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦι φανερῶν 0) τε τὰ πάντα τῷ ῥή-
µατι τῆς δυνάµεως αὐτοῦ. καθαρισμὸν τῶν ἁμαρτιῶν ποιησάµε-

νος, ἐκάβισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖ. Τοσούτω

, ; 2 , [ες / ι 2 4
φιρείττων γενόμενος ἀγγέλων, οσῳ διαφορῶτερον παρ αὐτουςκε-

κλήρονόµηκεν ὄνομα. ἍΤίνι γὰρ εἶπέν ποτε τῶν ἀγγέλων' υἱός
µου εἶ σὺ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε; καὶ πάλιν ἐγὼ ἔσομαι
αὐτῷ εἰς πατέρα. καὶ αὐτὸς ἔσται µοι εἰς υἱόν; Ὅταν δὲ πά-
Λιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει ' καὶ προσ-
κυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Δεοῦ. Καὶ πρὸς μὲν τοὺς
ἀγγέλους λέγει ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ
τοὺς Λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. Πρὸς δὲ τὸν υἱὸν' ὃ 8ρό-
νορ σου, ὃ θεὸς, εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ἡ ῥάβδος τῆς εὐθ ύτητος, ῥά-
βδος τῆς βασιλείας αὐτοῦ. ἈἨΗγόπησας δικἀιοσύνην, καὶ ἐμείση-
σας ἀνομίαν διὰ τοῦτο ἔχρισέν σε ὁ 9εὸς, ὁ Θεός σου ἕλαιον ᾱ-
γαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου. Καὶ σὺ κατ ἀρχὰς, κύ-
ριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σου εἰσὶν οἱ οὐ-
ρανοί. 'Ἀὐτοὶ ἀπολούνται, σὺ δὲ διαµένεις' καὶ πάντες ὣς ὑμά-
τιον παλαιωθήσονται. Καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτοὺς, ὡς
ἐμάτιον Ἐ καὶ ἀλλαγήσονται' σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εὖ, καὶ τὰ ἔτη σου οὖκ
ἐκλείψουσιν. Πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέν ποτε κάθου ἐκ

(1) β ρα Ἱπα πποπαῦχαπαο Βορίοπι ΡΥοΥβΙς Πέίονας οαρῖε: αἰαἛπιοή
πηθᾷΙαο Ἠδίθιαο ΑΝΗ βπρθγ 15ο βοηραηίανς απιρβῖ 11 απίοα {αἱρεεῦ να]-

ρατῖς ]οοῖο φέρων. 1π πηαχᾳίπο πθβοῖο πῖδ πθοἰθεῖοις αζποίανίε: ὤμα-
2/
Φέστατε καὶ πανὲ, ἄφες τὸν παλαιὸν, μὴ µεταποίει.

-ὀ

«Ὁ

11
12

19

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΊΟΥΣ, ο 48Ι

δεξιῶν µου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρυύς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν Ἱ.
46ου; Οὐχὶ πάντες εἰδὶ Λειτουργικὰ πνεύματα, εὖρ διακονίαν

ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν :

Ε

Κ.Π Φ, Β.

Ι 4{ιὰ τοῦτο δεῖ περιόσοτέρως προσέχειν ἡμᾶς τοῖς ἀκουσθεῖσιν, ΟΑΡ. Π,.
, ο τη κ νο ὁ δι ὦννέ Ἱς Λόνος 3 ῑι πι
2 µή ποτε παραῤῥνώμεν Ἡ. Εὐ γαρ ὁ δι ἄγγελων λαληθεὶς λόγο οωρνῶ
ο λ 2/
ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοή ἔλαβεν ἔν- με»
ὃ δικον µισθαποδοσίαν. Πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἆμε-
λήσαντες σωτηρίας; ἦτις ἀρχὴν Λλαβοῦσα Λλαλεΐῖσθαι διὰ τοῦ κυ-
4 ρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη. «Συνμαρτυροῦν-
-... ο. .. πι,
τος Ἐ τοῦ Φεοῦ σηµείοις τε καὶ τέρασιν, καὶ ποικέλαις δυνάµεσιν, συμ.
ὅ καὶ πνεύματος ἁγίου μερισμοῖς, κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν. Οὖ
γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξεν τὴν οὐκουμένην τὴν µέλλουσαν, περὶ ἧς
6 Λλαλοῦμεν. «4ιεμαρτύρατο δέ που τις, λέγων τί ἐδτιν ἄνθρωπος,
”, / 3 » λι ρἰ 2 . υ, 3 μ. »
ὅτι µιμνήσκῃ αὐτοῦ; ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὃτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;
7 Ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ᾽ ἀγγέλους' δόξῃ καὶ τειµῇ ἐστε-
/ ». ρ ᾗ / ς 0 ς / ν ν 3 ο ”
8 φάνωσας αὐτόν. Πάντα υπέταξας ὑποκατω τῶν ποδῶν αὐτοῦ ' ἐν
τῷ γὰρ ὑποτάξαι τὰ πάντα, οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον
0 νῦν δὲ οὕπω ὀρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ὑποτεταγμένα. Τὸν δὲ βρα--
χύ τι παρ᾽ ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν Ἰησοῦν, διὰ τὸ πά-
ω ’ / ῃ ω ὁ , .. ,
Όημα τοῦ Βανάτου, δοξῃ καὶ τειµῇ ἐστεφανωμένον ' οπως χάριτι
10 Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται Δανάτου. Ἔπρεπεν γὰρ αὐτῷ δι᾽ ὃν
τὰ πάντα καὶ δι’ οὗ τὰ πάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἆὦγα-
γόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθηµάτων τελειῶ-
116αι. Ὁ τε γὰρ ἁγιόξων καὶ οὗ ἁγιαξόμενοι, ἐξ ἑνὸς πάντες
19 δι’ ἣν αἰτίαν οὖκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν. 4έγων '
3 ς κ
ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς µου, ἓν µέσω ἐκκλησίας
ς Ἡ ο
18 υμνήσω σε. Καὶ πάλιν’ ἐγὼ ἔσομαι πεποιδὼς ἐπ᾽ αὐτῷ καὶ πά-
14 Λιν" ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ µοι ἔδωκεν ὁ θεός. Ἐπεὶ οὖν τὰ

παιδία πεκοινώνηκεν αἵματος καὶ σαρκὸς, καὶ αὐτὸς παραπΛη-

4939 ΠΡΟΣ ΒΒΡΑΙΟΥΣ.

ο. / ν ν΄ ”, 4 ω / ' ; .
σίῶς µετέσχεν τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου παταφγήσῃ τον
. . ' /
τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ Δανάτου, τουτέστι τὸν διάβολον. Καὶ 15

3 ”ω ν
ἁπαλλάξῃ τούτους ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῇν, ἔνο-

΄χοι ἦσαν δουλείας. Οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ 16

σπέρματος 4βραὰμ ἐπιλαμβάνεται. Ὅθεν ὤφειλεν κατὰ πώντα ἸΤ
μα 1 ω 5 - ρ 9 ’ [ ι λ 2 :
τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἆρ-
χιερεὺς τὰ πρὸς τὸν θεὸν, εἶς τὸ εἱλάσκεσθαι Χ τὰς ἁμαρτίας τοῦ
λαοῦ. Ἐν ὢ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθεὶς, δύναται τοῖς πειρα- 18

ζομένοις βοηδΊσαι.

ΚΕ Φ, Τ.

οΑΡ 6 / ,
. πα. Ὄθεν., ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, πατανοή- 1

κ ϱοἀ,
Ιήωσ.
Βοιἱ ΠΙΟΣ

Φ{ωῦὺ.

Χ ος
γήωσ,

κ Ώλ,
τεσσαρ.

σατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν.
Πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι αὐτὸν, ὧς καὶ ἸΜζωῦσῆς Ἀ ἐν τῷ οἴκῳ 2
αὐτοῦ. ἸΠλείονος γὰρ οὗτος δόξηο παρὰ ΛΙωύσῆν ἠξίωται, καθ. 8
ὅσον πλείονα τειμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ κατασκευάσας αὐτόν. Πᾶς 4
γὰρ οἶκος κατασκευάξεται ὑπό τινος ὁ δὲ πάντα κατασκευόσας,
θεός. Καὶ Μωῦὺσῆς Ἄ μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, ὥς Θε- ὅ
ράπων. εὖς μαρτύριον τῶν ᾖαληθησομένων. Χριστὸς δὲ, ὥς υἱὸς ϐ
ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ ' οὗ οἶκος ἐσμὲν ἡμεῖς, ἐὰν τὴν παθῥήσίαν καὶ
τὸ καύχηµα τῆς ἐλπίδος πατάσχωµεν. «ιὸ, παθὼς λέγει τὸ Ί
πνεῦμα τὸ ἅγιον σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε. ΜΗ 8
σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν, ὡς ἓν τῷ παραπικρασμῶ, κατὰ
τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ. Οὗ ἐπείρασαν οἱ πατέ- 9
ϱε ὑμῶν ἕν δοκιμασία, καὶ εἶδον τὰ ἔργα µου τεσσεράκοντα Ἀ
ἔτη. «ιὸ προσώχδισα τῇ γενεᾷ ταύτῃ. καὶ εἶπον᾽ ἀεὶ πλανῶν- 10
ται τῇ καρδίᾳ᾽ αὐτοὶ δὲ οὖκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς.µου. «ὃς ὤμοσα 11
ἐν τῇ ὀργῇ µου ᾿ εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν µου.

: 2 ” 9 ”
Ἀλέπετε, ἀδελφοὶ, µήποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πο- 19

:νηρὰ ἀπιστίας, ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ δεοῦ ζώντος. ᾽4λλὰ παρα- Ι8

, ο ω 29. / ϱ , 2” ϐ{ ον ,
καλεῖτε ἔαυτους καθ΄ ἕκάαστην ηµέραν, ἄχρις οὗ τὸ σήμερον κα-

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ, ο 499

14 λεῦται ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας. «Μέ-
΄ ποχοι γὰρ. τοῦ Χριστοῦ γεγόναµεν, ἐάν περ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑπο-
16 στάσεως µέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωµεν. Ἐν τῷ Λέγεσθαι"
σήμερον ἐον τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρ-
Ξ16 δίας ὑμῶν, ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῶ. Τινὲς γὰρ ἀκούσαντερ παρ-
επίκραναν, ἆλλ᾽ οὐ πάντες οἳ ἐξελθόντες ἐξ ἰγύπτου διὰ Μωύ-
17 σέωςο. ἍΤίσιν δὲ προδώχθισεν τεσσεράκονταΆ ἔτη: οὐχὶ τοῖς ᾱ- τεύσαρ,
18 µαρτήσασιν, ὧν τὰ κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμω: Τίσιν δὲ ὤμοσεν
μὴ εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, εἰ μή τοῖς ἀπειθή-
'19 σασιν; Καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν εἰσεΛλθεῖν δι᾽ ἀπιστίαν.

ΚΕ Φ. Δ.

1 Φοβηθώμεν οὖν µή ποτε καταλειποµένης ἐπαγγελίας εὐδελθεῖν ΟΛΡ. ΙΥ.
9 εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, δοκῇ τις ἐξ ὑμῶν ὑστερηκέναι. Καὶ
γάρ ἐσμεν εὐηγγελισμένοι, καθάπερ κἀκεῖνοι' ἆλλ᾽ οὐκ ὠφέλη-
. - ω --- » 3, πι.
σεν ὁ Λόγος τῆς ἀκοῆς ἐκείνους, μὴ συνκεκερασµένους3Ά τῇ πίστει συγκ.
8 τοῖς ἀκούσασιν. Εἰδερχόμεθα γὰρ εἰς κατάπαυσιν οἱ πιστεύσαν-
τες, καθὼς εἴρηκεν' ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ µου, εὖ εἰσελεύσονται
εἰς τὴν πατάπαυσίν µου καί τοι τῶν ἔργων ἀπὸ κπαταβοΛῆς κὀσ-
4 µου γενηθέντων. ἘΕϊρηκεν γάρ μου περὶ τῆς ἑβδόμης οὕτως) καὶ
--- ς 3 ω ο ω σρς/ ον ο. ω. 3
κατέπαυσεν ὁ θεὸς ἐν τῇ ἡμέρα τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔρ-
ὅ γῶν αὐτοῦ. Καὶ ἐν τούτῳ πάλιν ' εἰ εὐσελεύσονται εἰς τὴν κατά--
6 παυσίν µου. Ἐπεὶ οὖν ἀπολείπεται τινὰς εἰσελθεῖν εἰς αὐτὴν,
(τ καὶ οἱ πρότερον εὐαγγελισθέντες οὖκ εἰσῆλθον δύ ἀπείθειαν. Πά-
Λιν τίνα ὁρίξει ἡμέραν; σήμερον. ἐν «4αυεὶὸ λέγων, μετὰ τοσοῦ-
τον χρόνον καθώς προείρηκεν' σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκού-
8 σητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν. Εἰ γὰρ αὐτοὺς Ἰησοῦς
, 5] ” ν 5 ο Ώ ω ς
κατεπαυσεν;, οὐκ ἄρα περὶ ἄλλης ἐλάλει µετᾶ ταῦτα ἡμέρας.
9 ω ν ω ω
10 «ρα ἀπολεῖται σαββατισμὸς τῷ Λαῷ τοῦ Φεοῦ. Ὁ γὰρ εἰσελ-
θῶν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς κατέπαυσεν ἀπὸ τῶν

ΙΙ ἔργων αὐτοῦ, ὥσπερ ἀπὸ τῶν ἰδίων ὁ Δεόο. Σπουδάσωµεν οὖν
| 25

494 ΠΡΟΣ ΠΒΡΑΙΟΥΣ,

ΙΥ. εἰσελθεῖῦν εἰς ἐκείνην τὴν κατάπαυσιν ' ἵνα μὴ ἐντῷ αὐτῷ τίς ὑπο--..

δεύγµατι πέσῃ τῆς ἀπειθείαρ. Ζῶν γὰρ ὁ Λόγος τοῦ θεοῦ» καὶ 12
κ. ΄ ν ’ ι
ἐναργὴς, καὶ τομµῶτερος ὑπὲρ πᾶσαν µάχαιραν δίστοµον, καὶ διῖ-
κνούµενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τὲ καὶ
μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας. Καὶ οὐκ 18
ἔστιν µτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ ' πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετρα-
/ ω.. 2 ν ». ὃν. ν. ἃ δ
χηλισμενα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ προς ον ημῖν ὁ λὀγος.
Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα µέγαν, διεληλυθότα τοὺς οὐρανοὺς, 14

Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ 9εοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. Οὐ γὰρ ἕ- Ι5

μι χοµεν ἀρχιερέα μὴ δυνάµενον συνπαθῄσαιἨ ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν,
πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ" ὁμοιότητα, χωρὶς ἁμαρτίας.
Προσεβχώμεθα οὖν μετὰ παθῥήησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα 16
τλ η δα τηρεν λάβωμεν ἔλεος καὶ χάριν. εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.

κ Ὦ.

6ΑΡ. ν. «Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος, ὑπὲρ ἀνθρώ- 1΄
πων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεὸν, ἵνα προσφέρῃ δώρα καὶ 8υ-
δίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. Μετριοπαθεἴν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσιν καὶ 2
πΛανωμένοις' ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν. Καὶ δι αὐ- ὃ
ψ 2 / Δ μ ν ν [κά ν η ς ν
τήν ὀφείλει, καθῶς περὶ τοῦ Λαοῦ, ουτῶς καὶ περὶ αυτοῦ προ6-

Χ. ς ο ν ρω .
ουμοιζ]- φέρειν περὶ ἁμαρτιῶν. Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις Ά λαμβάνει τὴν τει- 4
115. Δ 3 Δ / ο ολ ω ω ’ 9 2 /
µην, ἀλλα καλουµενος υπο τοῦ θεού, καθῶσπερ καὶ 4αρῶν.

Οὕτώῶς καὶ ὃ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασεν γενηθῆναι ἀρχιερέα, ὅ
ἆλλ᾽ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτὸν υἱός µου εἶ σὺ, ἐγὼ σήμερον γε-
γέννηκά σε. Καθῶς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει’ σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶ- 0
να κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Ὃς ἔν ταῖς ἡμέραις τῆς δαρκὸς Ἰ
αὐτοῦ, δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας πρὸς τὸν δυνάµενον σῶξειν αὐτὸν |
ἐκ Φανάτου, μετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς καὶ δακρύων προσενέγκας,

καὶ εἰσακουσθεὶς ἀπὸ τῆς εὐλαβείας. ' ΚΚαίπερ ὢν υἱὸς, ἔμαθεν 8

«ῴ

» 9 ς ω ν
ἀφ᾿ ὧν ἔπαθεν τὴν ὑπακοήν. Καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο πᾶσιν τοῖς

ὑπακούουσιν αὐτῷ αἴτιορ σωτηρίας αἰωνίου. Προσαγορευθεὶς ὑπὸ

ΠΡΟΣ ΒΒΡΑΙΟΥΣ, το 495

11 τοῦ 9εοῦ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέ.. Περὶ οὗ πολὺς Υ.
ἡμῖν ὁ λόγος καὶ δυσερµήνευτος λέγειν ' ἐπεὶ νωθροὶ γεγόνατε ταῖς

19 ἀκοαῖο Καὶ γὰρ ὀφείλοντες εἶναι διδάσκαλοι διὰ τὸν χρόνον,
παλιν χρείαν ἔχετε τοῦ διδάσκειν ὑμᾶς τίνα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρ-

χῆς τῶν λογίων τοῦ 8εοῦ᾽ καὶ γεγόνατε χφείαν ἐ ἔχοντερ γάλα- .ῃ
οχραης ας

18 πτος καὶ οὐ στερεᾶς τροφῆς. «Πας γὰρ ὁ μετέχων φάλακτος, ἵῃ σι].

” { . / 2. Ἠη,

'14 ἄπειρος Λόγου δικαιοσύνης ᾿ νήπιος γάρ ἐστιν. Τελείων δέ ἐστιν ἡ
. ᾽ - -- ρη 4 / /

στερεὰ τροφὴ, τῶν διὰ τήν ἔξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα

, 4 ο »
ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ.

ΚΕΦ.ς

1 ἄιὸ ἀφέντες τὸν τῆς ἀρχῆς τοῦ Χριστοῦ λόγον, ἐπὶ τὴν τὲ- 0ΑΡ. γι.
Λειότητα φερώμεθα” μὴ πάλιν Θεμέλιον καταβαλλόμενοι µετα-
2 νοίαρ ἀπὸ νεκρῶν ἔργων, καὶ πίστεως ἐπὶ Δεόν. Βαπτισμῶν δι-
δαχὴν, ἐπιθέσεῶς τε χειρῶν, ἀναστάύθεως νεκρῶν, καὶ κρίµατος
ἅ αἰωνίου. Καὶ τοῦτο ποιήσοµεν., ἐάν περ ἐπιτρέπῃ ὁ θεύς. ᾽4δύ-
(νατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φωτιόθέντας, γευσαµένους τῆς δωρεᾶς
ὅ τῆς ἐπυυρανίου, καὶ μετόχους γενηθέντας πνεύματος ἁγίου. Καὶ
καλὸν γευσαµένους Θεοῦ ῥῆμα, δυνάµεις τε μέλλοντος αἰῶνος.
6 Καὶ παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίξειν εὖς µετάνοιαν, ἀνασταυ-
7 ροῦντας ἑαυτοῖς τὸν υἱὸν τοῦ Φεοῦ καὶ παραδειγµατίξοντας. Τῇ
γὰρ ἤ ποιοῦσα τὸν ἐπ᾽ αὐτῆς ἐρχόμενον πολλάκις ὑετὸν, καὶ οὐτήν,
Ἱτύκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις δι᾽ οὓς καὶ γεωργεῖται, µετα-
8 αμβάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ. Ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ
τριβόλους., ἀδόκιμος καὶ κατάρας ἐγγὺς , ἣς τὸ τέλος εἰς καῦσιν.
9 Πεπείσμεθα δὲ περὶ ὑμῶν, ἀγαπητοὶ, τὰ κρείόσονα καὶ ΠΠ
10 ἐχόμενα σωτηρίας. εὖ καὶ οὕτως λαλοῦμεν. Οὐ γὰρ ἄδικος ὁ
θεὸς, ἐπιλαθέσθαι τοῦ ἔργου ὑμῶν, καὶ τῆς ἀγάπης ᾗς" ἐνὲ- δν
δείξασθε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, διακονήσαντες τοῖς ἁγίοις καὶ δια-
1 κονοῦντερ. Ἐπιθυμοῦμεν δὲ ἕκαστον ὑμῶν τὴν αὐτὴν ἐνδείκνυσθαι

19 σπουδὴν πρὺς τὴν πληροφορίαν τῆς -ἀλππέδορ ἄχρι τέλους. Ἵνα
ο Ἡ

ΙΥ,

456 ΠΡΟΣ ΕΡΡΑΙΟΥΣ,

μὴ νωθροὶ γένησθε, μειμηταὶ δὲ τῶν διὰ πίστεως καὶ µακροθυ-

µίαςρ κληρονομούντων τὰς ἐπαγγελίας. Τῷῶ γὰρ ἁβραὰμ ἐπαγ-

5 2 '
γειλάμενος ὃ δεὺς., ἐπεὶ κατ᾽ οὐδενὸς εἶχεν µείξονος ὀμόσαι, -

µοσεν καθ ἑαυτοῦ. «4έγων εἰ μὴν εὐλογών εὐλογήσω σε, καὶ
πληθύνων πΛληθυνῶ σε. Καὶ οὕτως μακροθυμήσας ἐπέτυχεν τῆς
ἐπαγγελίας. ᾿ἄνθρωποι γὰρ κατὰ τοῦ µείξυνος ὀμνύουσιν, καὶ
πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος. Ἐν ᾧὦ πε-
ρισσοτέρως βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιθεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἔπ-
αγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ.
Ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι
Θ.εὸν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οὗ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς
προχειµένης ἐλπίδος. Ἡν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφα-

Λῆ τε καὶ βεβαίαν., καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἑσῶώτερον τοῦ κατα-

᾿πετάσµατος. Ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν Ἰησοῦς, κα-

6ΑΡ. ΥΠ, Οὔτος γὰρ ὁ Μελχισεδὲκ, βασιλεὺς Σαλὴμ, ἱερεὺς τοῦ Δδεοῦ

α, 1,πι,
ἄἀπροῦι-
νείων.

« η σοᾱ,
ατοντεστι

ατα ἵπ

ΕΙ ΑΥΡ.

τὰ τὴν ταξιν ΙΗελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰἶς τὸν αἰῶνα.

ΚΕΦ. 7.

ὑψίστου, ὃς συναντήσας 4βραὰμ ὑποστρέφοντι ἀπδτῆς κοπῆς τῶν.
βασιλέων, καὶ εὐλογήσας αὐτόν. 9ι καὶ δεκάτην ἀπὸ παντὸς
ἐμέρισεν ἀβραὰμ’ πρῶτον μὲν ἑρμηνευόμενος βασιλεὺς δικαιοσύ-
νης, ἔπειτα δὲ καὶ βασιλεὺς Σαλήμ᾽ ὃ ἐστιν βασιλεὺς εἰρήνης.
᾽Απάτωρ, ἀμήτωρ, ἆἀγενεαλόγητος' µήτε ἀρχὴν ἡμερώῶν, μήτε
ξωῆς τέλος ἔχων ' ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ 9εοῦ, μένει ἑερεὺς

εὖς τὸ διηνεκέο. Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος οὗτος, ὢ δεκάτην 4βρα-

΄
λ

ὰμ ἔδωκεν ἐκ τῶν ἀκροθινίωνΆ ὃ πατριάρχης. «Καὶ οἳ μὲν ἐκ
τῶν υἱῶν 4{ευεὶ τὴν ἑερατείαν λαμβάνοντες, ἐντολὴν ἔχουσιν ὦπο-
νδεκατοῖν Ἑ τὸν Λλαὸν κατὰ τὸν νόµον, τουτέστιν Ἑ, τοὺς ἀδελφοὺς
αὐτῶν, καίπερ ἐξεληλυθότας ἔκ τῆς ὀσφύος “4βραάμ. Ὁ δὲ μὴ
γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν, δεδεκάτωκεν ἀβραὰμ., καὶ τὸν ἔχον-

τα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκεν. Χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας, τὸ

ΠΡΟΣ ΕΡΒΡΑΙΟΥΣ, 407

8 ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας
ο ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν’ ἐκεῖ δὲ, μαρτυρούμενος ὅτι
ϱ ζῇ. Καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, δι᾽ 4βραὰμ καὶ .4ευεὶς ὁ δεκάτας Ίαμ-

10 βάνων δεδεκότωται. "Έτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύῖ τοῦ πατρὸς ἦν, ὅτε
συνήντησεν αὐτῷ ΙΜελχισεδέκ.

11 Εὺ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευειτικῆς [ερωσύνης, ὁ Λαὸς
γὰρ ἐπ᾽ αὐτῆς νενοµοθέτηται, τίς ἔτι χρεία, κατὰ τὴν τάξιν Μελ-
χισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα, καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿4αρὼν

19 Ίέγεσθαι; Μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης, ἐξ ἀνάγκης Χ µετά-

18 Θεσις γείνεται. Ἐφ᾽ ὃν γὰρ Λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας µετ-

14 έσχηκεν., ἀφ᾿ ς οὐδεὶς προσέσχηκεν τῷ Βνσιαστηρίω. Πρόδηλον
γὰρ ὃτι ἐξ ᾿Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ κύριος ἡμῶν ᾿ εἰς ἣν φυλὴν περὶ

15 ἱερέων οὐδὲν Μωύσῆς ἐλάλήσεν. Καὶ περισσύτερον ἔτι κατάδηλόν
ἐστιν, εἰ κατὰ ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ὑερεὺς ἕτερος.

16Ὁς οὐ κατὰ νόµον ἐντολῆς σαρκίνης γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύνα-

17 µιν ξωῆς ἀκαταλύτου. «Μαρτυρεῖται γὰρ, ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν.

18 αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Λελχισεδέκ. ᾿4θέτησις μὲν γὰρ γείνεται
19 προαγούσης ἐντολῆς, διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ ἄνωφελές. Οὐδὲν
γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος, ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος, δι᾽
. η ᾗς ἐγγίξομεν τῷ 9εῶ. Καὶ καθ’ ὅσον οὐ χγωρὶς ὁρκωμοσίας. Οἱ
μὲν γὰρ; χωρὶς ὁρκωμοσίας εἰσὶν ὑερεῖς γεφονότες" ὁ δὲ, μεθ.
ὁρκωμοσίας, διὰ τοῦ Λέγοντος πρὸς αὐτὸν ὤμοσεν κύριος, καὶ
:2 οὐ µεταμελημθήσεται' σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα. ἸἹΚατὰ τοσοῦτο
28 καὶ κρείττονος διαθήκης γέγονεν ἔγγυος Ἰησοῦς. «Καὶ οἱ μὲν,
πλΛείονες εἰσὶν γεγονότες ἱερεῖς, διὰ τὸ θανάτω κωλύεσθαι πα-
24 ραμένειν. Ὁ δὲ, διὰ τὸ µένειν αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀπαράβα-
2ὅ τον ἔχει τὴν ἱερωσύνην. Ὅδεν καὶ σώξειν εἰς τὸ παντελὲς δύ-
ναται τοὺς προσερχοµένους δι αὐτοῦ τῷ 9εῷῶ, πάντοτε ζῶν εἰς
20 τὸ ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτῶν. Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν καὶ ἔπρεπεν ἆρ-
χιερεὺς., ὅσιος, ἄκακος., ἀμίαντος, κεχωρισµένος ἀπὸ τῶν ἅμαρ-
31 τωλῶν, καὶ ὑψήλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος. Ὃς οὐκ ἔχει

καθ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἳ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν

ΤΗ,

Ρουρ! ἵη

εοἆ. καὶ
/

νοµου.

4058 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ,

ΥΠ. δίων ἁμαρτιῶν Δυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο
γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ, ἑαυτὸν ἀνενέγκας. ὍὉ νόμος γὰρ ἀνθρά- 58
πους καθίστησιν ἀρχιερεῖς, ἔχοντος ἀσθένειαν' ὁ Λόγος δὲ τῆς

ια ” ο” .
ὑρκωμοσίαςτῆς μετὰ τὸν νόμον, υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον,

ἴἩΦ, Δ,

ΟΑΡ.ΥΠΠΙ. ᾖζεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς Λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, 1.
ὃς ἐκώθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Βρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐὖρα-
νοῖο ἸΤῶν ἁγίων Λειτουργὸς, καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν
./ ς ’ 2 3 νὰ Ν 3 Λ λ ι
ἔπηξεν ὁ κύριος, οὐκ ἄνθρωπος. Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς εὖς τὸ προσ- ὃ
φέρειν δῶρά τε καὶ θυσίας καθίσταται ὅθεν ἀναγκαῖον ἔχειν
τί καὶ τοῦτον ὃ προσενέγκῃ. Εἰ μὲν οὖν ἦν ἐπὶ γῇς, οὐδ᾽ ἂν ἦν 4
ω] Ν ο” , / 4 { Ν ο μ]
ἱερεὺς, ὄντων τῶν προσφερόντων κατὰ νόµον τὰ δῶρα. Οἵτινες
ὑποδεύγματι καὶ σκιᾷ Λατρεύουσιν τῶν ἐπουρανίων. καθὼς κὲ-

χρηµάτιόται Μωύῦσῆς, µέλλων ἐπιτελεῖν τὴν σκηνὴν' ὅρα γάρ,

φήσιν, ποιῄσεις πάντα κατὰ τὸν τύπον τὸν δειχθέντα σοι ἐν τῷ
Όρει. Νῦν δὲ διαφορωτέρας τέτευχεν Λειτουργίας, ὅσω καὶ κρείτ-
τονός ἐστιν διαθήκης µεσείτης, ἥτις ἐπὶ χρείττοσιν ἐπαγγελίαις
ά Δ α { 3 , 5 Σ Ἀ το
νενοµοδθέτηται. Εἰ γαρ ἡ πρώτη ἐκείνη ἦν ἄμεμπτος, οὐκ αν ἑτέ- Ἰ
”9.Π. 2 ν / { ν ων / , ο ου
δευτέρας. ϱας Ἐ ἐξητεῖτο τόπος. «εμφομενος γαρ αὐτοῖς Λεέγει᾽ ἴδου, ἡημέ- 8
ραι ἔρχονται, λέγει κύριος καὶ συντελέσω ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραὴλ

2

ο 2 2
καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα διαθήκην καινήν. Οὐ κατὰ τὴν διαθήκην 8

ἣν ἐποίήσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ἐν ἡμέρα ἐπιλαβουμένου µου

τῆς χειρὸς αὐτῶν, ἐξαγαγεῦν αὐτοὺς ἐκ γῆς ἰγύπτου" ὅτι αὐ-

τοὶ οὐκ ἐνέμειναν ἐν τῇ διαθήκῇ µου, κἀγὼ ἠμέληδα αὐτῶν, Λέ-

γὲι κύριος. Ὅτι αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσοµαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ 10

. 4 ς , 3 ρ η) ’ Ν ’ 4
(ιετὰ τὰς ἡµερας ἐκεύνας, Λέγει κύριος, διδους νόµμουο µου εἰς την
διάνοιαν αὐτῶν. καὶ ἐπὶ καρδία ἑαυτῶν γράφω αὐτοὺς) καὶ ἔσο-
. 0 ἵα
μαι αὐτοῖς εἰς δεὸν, καὶ αὐτοὶ ἔόονταί µου εἰς λαόν. Καὶ οὐ 11

ὴ διδαάξωσιν ἕκαστος τὸν πολείτην αὐτοῦ. καὶ ἕκαστος τὸν ἀδελ-
ή ϱ

κ.

ς. ν . 4 ο /
Ιδούσιν. Φὸν αὐτοῦ, λέγων γνῶθι τὸν κύριον ὅτι πάντες εἰδήσουσίνὰ µε;

ΠΡΟΣ ΒΒΡΑΙΟΥΣ. 499

: ω ω ”--
19 ἀπὸ μεικροῦ ἕως μεγάλου αὐτῶν. Ὅτι εἴλεως ἔσομαι ταῖς ἄδι- ΥΠ.
..”. ο. 1 ».. 5 ω ως. Σον ω 3 2 ο 1. ην ον
19 κίαιᾳ" αὐτῶν καὶ τῶν αμαρτιών αὐτῶν οὐ µή μνησθῶ ἔτι. Ενάδικείαις,
» . ΄
τῷ λέγειν καινὴν, πεπαλαίωκεν τὴν πρώτην ' τὸ δὲ παλαιούμενον

καὶ γηράσκον, ἐγγὺς ἀφανισμοῦ.

κο Φ. 6.

! Πχε μὲν οὖν ᾗ πρώτη δικαιώµατα λατρείας, τό τε ἅγιον κοζ- ΟΑΡ. ΙΧ.
2 µικόν. Σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἤ τε λυχνία καὶ
ἡ τράπεζα, καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, καὶ τὸ χρυσοῦν θυµμια-
8 τήριον, ἥτις" Λέγεται τὰ ἅγια. 'Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασ- 3 ια οοᾶ,
4 µα σκηνἡ ἡ Λεγομένητὰ ἅγιατῶν ἁγίων ΄ ἔχουσα τὴν πιβωτὸν τῆς
διαθήκής περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίω" ἐν ᾗ στάµνος χρυ-
σῆ ἔχουσα τὸ μάννα, καὶ ἡ ῥάβδος ᾿4αρὼν βλαστήσασα,. καὶ
ὅ αἳ πλάκες τῆς διαθήκης. “περάνω δὲ αὐτῆς Χερουβεὶν δόξης,
κατασκιάξοντα τὸ εἱλαστήριον" περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ
"6 µέρος. Τούτων δὲ οὕτως κατεσκευασµένων, εἰς μὲν τὴν πρώτην
σκηνἠν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἑερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες.
7 Βὶς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεὺς, οὐ
χωρὶς αἵματος. ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ Λαοῦ ᾱ-
8 νοημάτων. Τοῦτο δηλοῦντος τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, µήπω
πεφανερῶσθαι τὴν τῶν ἁγίων ῥὁδὸν, ἔτι τῆς πρώτης σκηνῆς ἐχού-
9 σής στάσιν. τις παραβολἠ εἰς τὸν καιρὸν τὸν ἐνεστηκότα, καθ’
ἠνἨΆ δώρά τεκαὶ 9υσίαι προσφέρονται, μὴ δυνάµεναι κατὰ συνεί- «Ίο ους,
10 δησιν τελειῶσᾶι τὸν Λλατρεύοντα. άόνον ἐπὶ βρώμασιν καὶ πόµα-
σιν, καὶ διαφόροις βαπτισμοῖς, καὶ δικαιώµατα σαρκὸς, µέχρι
καιροῦ διορθώσεως ἐπικείμενα.
1 Ἄριστὸς δὲ παραγενόµενος ἀρχιερεὺς τῶν γενομένων ἀγὰθῶν, ΤΠ}
διὰ τῆς µείξονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου., τουτ-
13 έστιν, οὐ ταύτης τῆς κτίσεωφ. Οὐδὲ δι’ αἵματορ τράγων καὶ
µόόχων, διὰ δὲ τοῦ ἠδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ἅ-

19 για, αἰωνίαν Λύτρωσιν εὑράμενος. Εὖ γὰρ τὸ αἷμα τράγων καὶ

4409) ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ,

ΙΧ. ταύρων, καὶ σποδὸς δαµάΛλεως ῥαντίξουσα τοὺς κπεκοινωµένους,
ἁγιάξει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα. «Πόσῳ μᾶλλον τὸ αἶ- 14

µα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν -

ο. οῴβιεῖς ἅμωμον τῷ θεῷ, καδατριεϊτὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔρ-
γῶν, εἰς τὸ λατρεύειν 9εῷ ζῶντι; Καὶ διὰ τοῦτο διαθήκης και- 5
νῆς μεσίτης ἐστὶν ὅπως Θανάτου γενοµένου, εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν
ἐπὶ τῇ πρώτῃ διαθήκῃ παραβάσεων, τὴν ἐπαγγελίαν Λάβωσιν οὗ
κἐκΛημένοι τῆς αἰωνίου κΛήρονομίας.. Όπου γὰρ διαθήκη, δά- 16
νατον ἀνάγκη φέρεσθαιτοῦ διαθεµένου. «4ιαθήκη γὰρ ἐπὶ νεκροῖς 11
βεβαία ἐπεὶ µή ποτε ἰσχύει ὅτι ζῇ ὁ διαθέµενος. Ὅθδεν οὐδὲ ἡ 18

πρώτη χωρὶς αἵματος ἐγκεκαίνισται. «4ἀληθείσης γὰρ πάσης 19
ἐντολῆς κατὰ νόμον ὑπὸ Μωύσέως παντὶ τῷ λαῷ, Λαβὼν τὸ αἷ- ᾿
µα τῶν µόσχων καὶ τράγῶων μετὰ ὕδατος καὶ ἐρίου κοκκίνου καὶ
ὑσσώπου, αὐτό τε τὸ βιβλίον καὶ πάντα τὸν Λαὸν ἐῤῥάντισε.
4έγων' τοῦτο τὸ αἷμα τῆς διαθήκης, ἧς ἐνετείλατο πρὸς ὑμᾶς ὁ 20
Θεός. Καὶ τὴν σκηνὴν δὲ καὶ πάντα τὰ σκεύη τῆς λειτουργίας 21
ω ζ , ά Ἡ λ 5” ϱ, / ο
τῷ αἵματι ὁμοίως ἐῤῥαντισε. Ἰαὶ σχεδον ἓν αἵματι πάντα κα- 23
Θαρίξεται «κατὰ τὸν νόµον., καὶ χωρὶς αἱματεκχυσίας οὐ γίνε-

” ι] , 5’ Ν ει 5 , ω 7 ω 2
ται αφεσις. 4ναγκηή ουν τα μεν υποδείγματα τῶν ἐν τοις ουρα” 29

νοῖς, τούτοις καθαρίξεσθαι ' αὐτὰ δὲ τὰ ἐπουράνια κρείττοσι θυ-
,σίαις παρὰ ταύτας.. Οὐὖ γὰρ εἰ χειροποίητα ἅφια εἰσῆλθεν ὁ 34
Χριστὸς, ἀντίτυπα τῶν ἀληθινῶν, ἀλλ εἰς αὐτὸν τὸν οὐρανὸν,
νῦν ἐμφανισθῆναι τῷ προσώπῳω τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἡμῶν. Οὐδ) ἵνα 2
πολλάκις προσφέρῃ ἑαυτὸν. ὥσπερ ὃ ἀρχιερεὺς εὐσέρχεται εἰς τὰ
ἅγια κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἐν αἵματι ἀλλοτρίω. Ἐπεὶ ἔδει αὐτὸν ποΛ- 36
λάχις παθεῖν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου νῦν δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελεία
τῶν αἰώνων, εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας., διὰ τῆς Βυσίας αὐτοῦ πε-
φανέρωται. Καὶ καθ) ὅσον ἀπόκειται τοῖς ἀνθρῶώποις ἅπαξ ᾱ- 27
ποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσιϱ. Οὕτω καὶ ὃ Χφιστὸς ἅπαξ προσ- 28
ἈἨΠαοίοπας πο)ί]θοῖπιϊ οοξίοῖ5 νωῖοσπὶ 1209. απϊηαἰβαῖπιωο θἱ πιίχας

ΠΙΘΙΙΡΥ8Ώ8Θ Ῥετήπραπύ. Ἀθ]ίαπα πονΙ Τδβ{απιοη{ί Ρ815 πιβητι δαθοιΗ ΧΥ ἵπ

πιθπιῦταπίϐ 8θᾳ1ιο βαρρ]θίιν.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ | 44 1

ενεχθεὶᾳ (3) εἰς τὸ πολλῶν ἀνενεγκεῖν ἁμαφτίας,. ἔκ δευτέρου
χαρὶς ἁμαρτίας ὀφθήσεται τοῖς αὐτὸν ἀπεκδεχομένοις εἰς σῶ-

τήρίαν.

ΚΕΦ 1.

ρ ' ο 5 ν 3 9 λ
1 ὤκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόμος τῶν μελλόντων ἆγαθῶν, οὐκ αὐτήντην
μ ν «ι
εὐκόνα τῶν πραγμάτων, κατ’ ἐνιαυτὸν ταῖς Βυσίαις ἂς προσφξ-
" Ν Δ 3 / / 4
ρουσιν εὖς το διηνεκὲς, οὐδέποτε δύναταιτους προσερχομενουςτὲ-
ο ΦΥ 4 3 3”. 9 , , 4 4 .
ο 9 λειῶσαι. ΕἘπεὶ οὖν οὐκαν ἐπαυόαντο προσφεροµεναι, δια το µη-
- μῇ . 6 ' ω . μέά
δεµίαν ἔχειν ἔτι συνείδήσιν ἁμαρτιῶν τοὺς Λλατρεύονῖας, ἅπαξ

ὃ καθαρµένους. ᾽ἀΛ’ ἐν αὐταῖς ἀνάμνησις ἁμαρτιῶν κατ ἔνιαυ-

.- -
ΟΑΡ. χί. 6 ο)
ς ρ,

, 5 [ ῃ ω [ , 2 ν.δ '
4 τογ. Αδύνατον αρ αιματαυρων καὶ τραγῶν αφαιρευ»’ αμαρτιᾶς.

ὅ Αἄιὸ εἰσερχόμενος εἰς τὸν κόσμον, Λέγει' Φυσίαν καὶ προσφορὰν

6 οὐκ ἠθέλησας, σῶμα δὲ κπατηρτίσω µοι. Ὁλοκαυτώματα καὶ πὲ-

7 ρἳ ἁμαρτίας οὐκ εὐδόκησας. Τότε εἶπον ἐδοὺ Πκω ' ἐν κεφαλίδι

| βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμοῦ τοῦ ποιῆσαι, ὁ Θεὸς, τὸ θέληµά

8 σου. ᾽4νῶτερον Λέγων΄ ὅτι 9υσίαν καὶ προσφοβρὰν καὶ ὀλοκαυ-

τῶώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἠθέλησας Χ, οὐδὲ εὐδόκησας ' αἵ-

6 τινες κατὰ τὸν νόµον προσφέρονται. Τότε εἰρηκεν' ἰδοὺ ἤκω τοῦ

ποιῆσαι, ὁ 8εὸς, τὸ Θέλημά σου ᾿ ἀναιροῖ τὸ πρῶτον, ἵνα τὸ δεύ-

10 τερον στήσῃ.. Ἑν ᾧ δελήματι ἡγιασμένοι ἐσμὲν οἳ διὰ τῆς προσ-
41 φορᾶς τοῦ σώματος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφαπαξ. Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς
ἕστηκε καθ ἡμέραν Λειτουργών, καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέ-

12 ρῶν θ.σίας, αἵτινες οὐδέποτε δύνανται περιελεῖν ἁμαρτίας, αὐ-
τὸς δὲ µίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν προσενέγκας Δυσίαν. εἰς τὸ διηνεκὲς

18 ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ. . Τὸ Λοιπὸν ἐκδεχόμενος ἕως τεθῶ-
14 σιν οἳ ἐχθροὶ αὐτοῦ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ. Μιᾷ γὰρ προσ-
16 φορᾷ τετελείωκεν εἰς τὸ διηνεκὲς τοὺς ἁγιαξομένους. Ἰαρτυρεῖ
1 δὲ ἡμῖν καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον' μετὰ γὰρ τὸ προειρηκέναι. «4ὖ-

(3) Βοαποπίέία οπιηῖα, πβρπθ εἆ Ῥαμῇ ορἱβίοἰαγαπῃ Άποπα, ος απ{ἶφτιο
εοᾷΐοςθ γαέίοαπο 1101. 5απήπιας, απ οβὲ ϱαθοτι]ῖ ἔθιπιο ἆθολπα].

πα (ου.
σεν,

449 ΠΡΟΣ ΒΒΡΑΙΟΥΣ..

τη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσοµαι πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὰς ἡμέρας ἑκεί-
νας, λέγει κύριος, διδοὺς νόμους µου ἐπὶ καρδίας αὐτῶν, καὶ ἐπὶ
τῶν διανοιῶν αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτούς. Καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐ-
τῶν καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν οὗ μὴ μνησθῶ ἔτι. Ὅπου δὲ ἄφεσις
τούτων, οὖκ ἔτι προσφορὰ περὶ ἁμαρτίας. |
Ἔχοντες οὖν, ἀδελφοὶ, παῤῥησίαν εἰς τὴν εἴσοδον τῶν ἁγίων
ἐν τῷ αἵματι Ἰησοῦ. Ἡν ἐνεκαίνισεν ἡμῖν ὁδὸν πρόσφατον καὶ

ξῶσαν, διὰ τοῦ καταπετάσµατος, τουτέστι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ.

ω ω , 2
Καὶ ἱερέα µέγαν ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ. Προδερχόμεθα μετὰ »

ἀληθινῆς καρδίας ἐν πληροφορίαπίστεως, ἐῤῥαντισμένοιτας καρ-

δίας ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς. Καὶ λελουμένοι τὸ σῶμα ὕδατι
6 [ . ω , ” ι β] , 1 ” 4
παθαρῶ, κατέχοµεν την οµολογίαν τῆς ἐλπίδος ἁχλινῆ, πιστος
γὰρ ὁ ἐπαγγειλάμενος. Καὶ κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυ-
Ν 3 ’ 8 ν 2/ Ν Ε] ή 4 9
σμον ἄγάπης καὶ καλῶν ἔργων. Μη ἐγκαταλιπόντες τήν ἔπι--
συναγωγἠν ἑαυτῶν, καθδῶς ἔθος τισὶν, ἀλλὰ παρακαλοῦντες ' καὶ
τοσούτω μᾶλλον ὅσῳ βλέπετε ἐγγίζουσαν τὴν ἡμέραν. Ἐκουσίως
γὰρ ἁμαρτανόντων ἡμῶν μετὰ τὸ Λλαβεῖν τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἆλη-
θείας, οὖκ ἔτι περὶ ἁμαρτιῶν ἀπολείπεται Βυσία. Φοβερὰ δέ
τις ἐκδοχὴ κρίσεως, καὶ πυρὸς ζῆλος, ἐσθίειν μέλλων τοὺς ὑπεν-
αντίους. ᾿49.ετήσας τὶς νόμον ΔΙωύσέως, χωρὶς οὐχτιρμῶν ἐπὶ

δυσὶν ἠτρισὶ µάρτυσιν ἀποθνήσκει. Πόσῳ δοκεῖτε χείρονος ἀξιω -

ς - ο] 4 ωω. |
Βήσεται τιµορίας ὃ τὸν υἱὸν τοῦ 9εοῦ καταπατήσας, καὶ τὸ αἲ -

μα τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος ἓν ὦ ἡγιάσθη, καὶ τὸ πνεῦ-
μα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας; Οἴδαμεν γὰρ τὸν εἰπόντα' ἐμοὶ ἐἔκ-
θίκήσις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, Λέγει κύριος καὶ πάλιν κύριος κρι-
νεῖ τὸν λαὸν αὐτοῦ. Φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν ες χεῖρας Θεοῦ ξῶν-
τος. ᾽ναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φώτισθέν-
τες, πολλήν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθηµάτων. Τοῦτο μὲν, ὀνει-
δισμοῖς τε καὶ θλίψεσι Δεατριξόμενοι ' τοῦτο δὲ, κοινωνοὶ τῶν
οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες. ἸΚαὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς µου
συνεπαθγσατε,καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς

προσεδἐξασθε, γινώσκοντες ἔχειν ἑαυτοῖς κρείττονα ὕπαρξιν ἐν
ρο ασθε, ντες ἔχ ἴς κρ ϱ

17
15

νὰ!

28
99

50

3 ΠΡΟΣ ΡΒΡΑΙΟΥΣ, ο 449

3ὔ οὐρανοῖς, καὶ µένουσαν. Λὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παῤῥησίαν ὑμῶν, Χ.
δ6 ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. Ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν
ἵνα τὸ θέλημα τοῦ 8εοῦ ποιήσαντες, κοµίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν.
97 Ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἤξει, καὺ οὐ χρονιεῖ.
88 Ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίότεως ξήσεται ' καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὖὐ-
80 δοκεῖ ἡ ψυχή µου ἐν αὐτῷ. Ἡμεῖς δὲ οὐκ ἐσμὲν ὑποστολῆς εὖς

ἀπῶλειαν, ἆλλὰ πίστεως εἰς περιποίησιν ψυχῆς.

ἵς Ε ὤ, ΙΑ,

| Γιστι δὲ πίστις, ἐλπιξομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος ΟΑΡ. ΧΙ.
2 οὐ βλεπομένων. Ἐν ταύτῃ γὰρ ἐμαρτυρήθησαν οἱ πρεσβύτερου.
8 Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι 9εοῦ, εἰς τὸ μὴ
4 ἓκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι. Πίστει πλείονα Δυσίαν
᾿4βελ παρὰ Κάῑν προσήνεγκε τῷ δεῶ, δὺ ἦς ἐμαρτυρήθη εἶναι
δίκαιος, μαρτυροῦντος ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ τοῦ 9εοῦ᾽ καὶ δύ
ὅ αὐτῆς ἀποθανῶὼν ἔτι Λαλεῖται. Πίστει Ἐνὼχ µετετέθη τοῦ μὴ
ἰδεῖν θάνατον’ καὶ οὐγ εὑρίόκετο, διότι µετέθηκεν αὐτὸν ὁ 9εὸς'
πρὺ γὰρ τῆς µεταθέσεως αὐτοῦ μεμαρτύρηται εὐηρεστηκέναι τῷ
6 θεᾷ. Χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον εὐαρεστῆσαι' πιστεῦσαι γὰρ δεῖ
τὸν προσερχόµενον τῷ 9εῷ, ὅτι ἔστι, καὶ τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτὸν
7 µισθαποδότης γίνεται. ΙΠέστει χρηματισθεὶς Νώε περὶ τῶν µη-
δέπω βλεπομένων, εὔλαβηθ εἰς κατεσκεύασε κιβωτὸν εἰς σωτηρίαν
τοῦ οἴκου αὐτοῦ" δί ᾗς κατέκρινε τὸν κόσμον, καὶ τῆς κατὰ πί-
8 στιν δικαιοσύνης ἐγένετο κληρονόμος. Πέστει καλούμενος 4βραὰμ
ὑπήκπουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἤμελλε λαμβάνειν εἰς κλη-
0 ρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε, μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. Πίστει παρ-
ὤκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοι-
κήσας, μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόµων τῆς ἐπαγ-
10 γελίαρ τῆς αὐτῆς. ᾿ Εξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς Θεµελίους ἔχουσαν
Η. πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὺς ὁ θεός. Πίστει καὶ αὐτὴ Σάῤ-

ᾳ , η
ῥα δύναμιν εἰς καταβολὴν σπέρματος ἔλαβε, καὶ παρὰ παιρον

ΧΙ.

444 ἨΗΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΊΣ.

« 3) η ’ Λ
ἡλικίας ἔτεκεν, ἐπεὶ πιστὸν ἠγήσατο τὸν ἐπαγγειλάμενον. «4ι0

2. ὁ ᾳ Δ 9 , 4 ω , λ κ.
παὶ .ἆφ ἑνὸς ἐγεννηθησαν, παὶ ταῦτα νενεκρωμένου, καθῶς τα

ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πΛήθει, καὶ ὥς ἡ ἄμμος ἡ παρὰ τὸ χεῖ-
λος τῆς Φαλάσσης ἡ ἀναρίθμητορ.. Κατὰ πίστιν ἀπέθανον οὗτοι
πάντες, μὴ Λλαβόντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀλλὰ πὀῤῥωθεν αὐτὰς
ἰδόντες, καὶ ἀδπασάμενοι, καὶ ὁμολογήσαντες ὅτι ξένοι καὶ παρ-

επίδηµού εἶσιν ἐπὶ τῆς γῆς. Οἱ γὰρ τοιαῦτα Λέγοντες, ἔμφα-

φίζουσιν ὅτι πατρίδα ἐπιξητοῦσι. Καὶ εἰ μὲν ἐκείνης ἐμνημόνευον

25 ν 5
ἀφ ἦν ἐξῆλθον, εἶχον ἄν καιρὸν ἀνακάμφαι. Νυνὶ δὲ κρείττονος

2 3 4
:ὀρέγονται, τουτέστιν ἐπουρανίου διὸ οὐκ ἐπαισχύνεται αὐτοὺς

ὁ 9εὸς, δεὸς ἐπικαλεῖσθαι αὐτῶν ' ἠτοίμασε φὰρ αὐτοῖς πόλιν.
Πίστει προσενήνοχεν 4βραὰμ τὸν Ἰδαὰκ πειραξόµενος, καὶ
. »ν 5 Δ 9 Ὠ 3 / Δ
τον μονογενῆ προσέφερεν 0 τας ἐπαγγελίας αναδεξάµενος. Πρὸς
ὃν ἐλαλήθη' ὅτι ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα. «4ογισάμενος
οί ο) ν 2 ’ Ν. 59 νο. 2 ον Ν
οτι καὶ ἐν νεκρῶν ἐγείρειν δυνατὸς ο θεὺς᾽ οὓ εν αύτον καὶ ἐν πα-
ϱαβοΛῇ ἐκομίσατο. Πίστει, περὶ μελλόντων εὐλόγησεν Ἰσαὰκ
τὸν Ἰακῶβ καὶ τὸν Ἡσαῦ. Πίστει, Ἰακὼβ ἀποθνήσκων ἕκαστον
ν ν 5 1 2 / Ν ’ , 9 ν Μ
τῶν υἱῶν Ἰωσὴφ εὐλόγησε" καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς

ῥάβδου αὐτοῦ. Πίστει, Ἰωσὴφ τελευτῶν περὶτῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν

"Ἱσραὴλ ἐμνημόνευσε, καὶ περὶ τῶν ὁστέων αὐτοῦ ἐνετείλατο. Πί-

στει, Μωῦύσῆς γεννηθ εἰς ἐκρύβη τρίµηνον ὑπὸ τῶν πατέρων«ρύ-

” / ῳ 9 . ᾽ ͵ 9 4
τοῦ, διότι εἶδον ἀστεῖον τὸ παιδίον ᾿ καὶ οὔκ ἐφοβήθησαν τὸ διᾶ-

ταγµα τοῦ βασιλέως. Πίστει, Μωύσῆς µέγας γενόμενος ἠρνήσα- 3

το λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραῶ. ἸΜᾶλλον ἑλόμενος συγκα-
κουχεῖσθαι τῷ Λαῷ τοῦ Θεοῦ, ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπό-
λαυσιν. Μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν ἐν 4ὐγύπτῳ θησαυρῶν
τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Ἀριστοῦ' ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.
Πίστει κατέλιπεν 4ἴγυπτον, μὴ φοβηθεὶς τὸν Δυμὸν τοῦ βασι-
λέως ' τὸν γὰρ ἀόρατον ὡς ὁρῶν ἑκατέρήσε. Πίστει πεποίηκε τὸ
πάσχα καὶ τὴν πρόσχυσιν τοῦ αἵματος, ἵνα μὴ ὁ ὀλοθρευτὴς τὰ
πρωτότοκα, Θίγῃ αὐτῶν. Πέστει διέβησαν τὴν ἐρυθρὰν Δάλασ-

σαν ὡς διὰ ξηρᾶς' ἧς πεῖραν ]αβόντες οἱ 4ὐγύπτιοι κατεπόθησαν.

12

19

14
16

16

1π.
18

19

20
21

-

29
νο]

20

νὰ!
28

20

5

ΠΡΟΣ ΒΒΕΒΛΙΟΥΣ. ο 446

80 Πίστει τὰ τείχη Ἱεριχὼ ἔπεσε, κυκλωθέντα ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας. ΧΙ.

9Ι Πίστει Ῥαὰβ ἡ πόρνη οὐ συναπώλετο τοῖς ἀπειθήσασι, δεξαμένη

89 τοὺς κατασκόπους μετ εἰρήνης. Καὶ τί ἔτι Λέγω; ἐπιλείψει γάρ
”.'με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεὼν, Βαράκ τε καὶ Σαμψῶν,

88 καὶ Ἰεφθαε, «{αβίὸ τε καὶ Σαμουήλ, καὶ τῶν προφητῶν. Οἳ
διὰ πίότεως κατηγωνίδαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην,

84: ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόµατα Λεόντων. Ἔσβεσαν δύν-
ἁμιν πυρὸς, ἔφυγον στόµατα µαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ
ἀσθενείας, ἐγενήθήσαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ. παρεμβολας ἔκλιναν

«96 ἀλλοτρίων. Ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐ-
τῶν' ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθήσαν, οὐπροσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρω-

86 σιν, ἕνα κπρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν. ἅτεροι δὲ ἐμπαιγμών

δ

-χ

καὶ µαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῇς. Ἐλι-
βάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν , ἐν φόνῳ µαχαίρας ἀπέ-
Θανον΄ περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρµασιν' ὑστερού-
58 µενοι, θΛιβόμενοι, κακουχούµενοι. Ὃν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος ἐν

ἐρημίαις πλΛανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς
80 τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως, οὖκ
40. ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν. Τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι

προσβλεψαμένου, ἴνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τεΛλειωθῶσι.

ΚΤτΦ, 19.

1 Γοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντεςρ περικείµενον ἡμῖν νέ- ΟΛΡ. ΧΙΙ,
φος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα, καὶ τὴν εὐπερίστατον

ς 2ς » ς ν .
ἁμαρτίαν, δύ ὑπομονῆς τρέχομεν τὸν προκείµενον ἡμῖν ἀγῶνα.

ἐν

᾽αφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰήσοῦν,
ὃρ ἀντὶ τῇς προκειµένής αὐτῷ χαρᾶς, ὑπέμεινε σταυρὸν, αἰσχύ-
νης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τὰ τοῦ Ἀρόνου τοῦ θεοῦ ἐκάθισεν.
8 ᾽άναλὀγίσασθε γὰρ τὸν τοιαύτην ὑπομεμενήκότα ὑπὸ τῶν ἅμαρ-
τωλῶν εἰς αὐτὸν ἀντιλογίαν, ἵνα μὴ κάµητε ταῖς φυχαῖς ὑμῶν,

α 0οἆ,

4 ἐκλυόμενοι. Οὕπω μέχρις αἵματος ἀντικατέστητε" πρὸς τὴν ἅμαρ- ὄνὰ

ΧΙ.

. σοἆ,
διστ.

446 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΊΥΣ.

τίαν ἀνταγωνιξόμενοι. Ἰζαὶ ἐκλέλήσθε τῆς παρακλήσεως, ἥτις
ὑμῖν ὡς υἱοῦρ διαλέγεται΄ υἱέ µου, μὴ ὀλιγώρειπαιδείας κυρίου,
μηδὲ ἐκλύου ὑπ ἀὐτοῦ ἐλεγχόμενος. Ὃν γὰρ ἀγαπᾷ κύριος,

παιδεύει᾿ μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται. ΕΒὺ παιδείαν

ὅ

ο.
7

ς { ς ρω τ ) 6 Δ ρ / λ
ὑπομένετε, ὥς υἱοῖς υμῖν φροσφέρετανὸ 8εὸς' τίς γάρ ἐστιν υἷὸς,

, 5
ὃν οὐ παιδεύει πατήρ; Εἰ δὲ χωρίς ἐστε παιδείας, ἦς μέτοχοι
γενόνασι πάντες, ἄρα νόθοι ἐστὲ καὶ οὐχ υἱοί. Εἶτα τοὺς μὲν
τῆς σαρκὸς ἡμῶν πατέρας εἴχομεν παιδευτὰς, καὶ ἐνετρεπόμεθα”

2 Μ α. ς / ω η ν { Ν
οὗ πολλῷ μᾶλλον ὑποταγησομεθα τῷ πατρὶ τῶν πνευμάτων, καὶ

«ζήσομεν; Οἱ μὲν γὰρ πρὸς ὀλέγας ἡμέρας, κατὰ τὸ δοκοῦν αὖὐ-

τοῖς, ἐπαίδευον ὁ δὲ ἐπὶ τὸ συμφέρον, εἰς τὸ μεταλαβεῖν τῆς
ἁγιότητος αὐτοῦ. Πᾶσα δὲ παιδεία πρὸς μὲν τὸ παρὸν οὐ δοκεῖ
χαρᾶς εἶναι, ἀλλὰ λύπης ὕδτερον δὲ καρπὸν εἰρηνικὸν τοῖς δὲ
αὐτῆς γεγυμνασμένοις ἀποδίδωσι δικαιοσύνης.

4ιὸ τὼς παρειµένας χεῖρας καὶ τὰ παραλελυμένα γόνατα
ἀνορθώσατε. Ἰαὶ τροχιὰς ὀρθὰς ποιήσατε τοῖς ποσὶν ὑμῶν,
ἵνα μὴ τὸ χωλὸν ἐκτραπῇ. ἰαθῇ δὲ μᾶλλον. Βἰρήνην διώκετε
μετὰ πάντων, καὶ τὸν ἁγιασμὸν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν
κύριον. ᾿Επισκοποῦντες, µή τι ὑστερῶν ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ
9εοῦ' μή τι ῥίζα πικρίας ἀναφύουσα ἐνοχλῇ, καὶ διὰ ταύτης

μιανθῶσι πολλοί. Μή τις πόρνος, ἢ βέβηλος ὡς Ἡσαῦ, ὃς ἂν-

η , -- » / 4 : , ’ ο” 308 4 ρ
«τὶ βρωσεῶς μιᾶς ἀπέδοτο τὰ πρωτοτοχια αὐτοῦ. Ίστε γαρ, Οτι

καὶ μετέπειτα Δέλων κληρονομῆσαιτὴν εὐλογίαν, ἀπεδοκιμάσθη"
µετανοίαξ γὰρ τόπον οὐχ εὗρε, καίπερ μετὰ δακρύων ἐκξητήσας
αὐτήν. Οὐ γὰρ προσεληλύθατε ψηλαφωμένῳ ὄρει, καὶ πεκαυµέ-
νω πυρὶ, καὶ γνόφω, παὶ σκότω, καὶ Βυέλλῃ. Καὶ σάλπιγ-
γος ἤχω., καὶ φωνῇ ῥημάτων, ἢς οἱ ἀκούσαντες παρῃτήσαντο,
μή προστεθΊναι αὐτοῖς Λόγον. Οὐὖκ ἔφερον γὰρ τὸ διαστεΛλλόμε-
νον Ἐ: κἂν Δηρίον Θίγῃ τοῦ ὄρους, ΛιβοβοληθΊσεται. Καὶ οὕτως
φοβερὸν ἦν τὸ φανταξζόµενον, Μωῦσῆς εἶπεν ' ἔκφοβός εἰμι καὶ
ἔντρομος. ᾽άλλὰ προσεληλύθατε Σιῶν Όρει τῷ ἁγίω, καὶ πόλει

Θεοῦ ζῶντος, Ἱερουσαλὴμ ἐπουρανίω. Καὶ µυριάσιν ἀγγέλων,

8
9

10

16
17

18
19

20
οἱ

9

25

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ, πο 447

:πανηγύρει καὶ ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων, ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμέ-
νων,καὶ κριτῇ 9εῷ πάντῶν, καὶ πνεύμασι δικαίων τετελειωμένων.

4 4ιαθήκής νέας µεσίτῃ Ἰησοῦ καὶ αἵματι ῥαντισμοῦ, αρεῖττον
96 λαλοῦντι παρὰ τὸν ᾿4βει. Βλέπετε, μὴ παραιτήσησθε τὸν Λα-
Λοῦντα". εὖ γὰρ ἐκεῖνοι οὖκ ἔφυγον, τὸν ἐπὶ γῆς παραιτησᾶ-
µενοι χρηματίξοντα, πυΛΛλῷ μᾶλλον ἡμεῖς οἳ τὸν ἀπ οὖρα-
96 νοῦ ἀποστρεφόμενοι. Οὗ ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐδάλευσε τότε' νῦν δὲ
ἐπήγγελται, λέγων ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείω οὖ µόνον τὴν γῆν, ἀλλὰ

27 καὶ τὸν οὐρανόν. Τὸ δὲ, ἔτι ἅπαξ, δηΛοῖ τῶν σαλευομένων

-- / 6 / ./ , Δ ) /
τὴν µετάθεσιν, ὥς πεποιημένων, ἵνα µείνῃ τα µή σαλευοµενα.

28 4ιὸ βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες, ἔχομεν χάριν, δύ.

ἧς λατρεύομεν εὐαρέστως τῷ 9εῶ, μετὰ αἰδοῦρ καὶ εὐλαβείας.

20 Καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον.

Κτπφ. 1

ΠΠ φιλαδελφία µενέτω. Τῆς φιλοξενίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε᾽ διὰ
8 ταύτης γὰρ ἔλαθον τινὲς ξενίσαντες ἀγγέλους. Μιμνήσκεσθετών
δεσµίων, ὥς συνδεδεμένοι" τῶν κακουχουµένων, ὥς καὶ αὐτοὶ
4 ὄντες ἐν σώματι. Τίμιος ὃ γάμος ἐν πᾶσι, καὶ ἡ κοίτη ἁμίαν-
6 τος’ πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός. ᾽4φιλάργυρος ὁ τρό-
πος ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσιν ' αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν' οὐμήσε ἀνῶ,

6 οὐδ) οὐ µή σε ἐγκαταλίπω. «δστε θαῤῥοῦντας ἡμᾶς λέγειν ' κύ-
ριος ἐμοὶ βοηθὸς, καὶ οὐ φοβηθήσοµαι' τέ ποιήσει µοι ἄνθρωπος;

7 Μνημονεύετε τῶν ηγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν
λόγον τοῦ 9εοῦ' ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς,

8 μιμεῖσθε τὴν πίστιν. Ἰηδοὺς Ἄριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς,
9 καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. «ιδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ πε-
ριφέρεσθε᾽ καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν. οὗ βρώ-
«10 µασιν, ἐν οἷς οὖκ ὠφελήθησαν οἳ περιπατήσαντες. Ἔχομεν Θυ-
σιαστήριον, ἐξ οὗ φαγεῖν οὖκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σχηνῇ ΛΊα-

11 τρεύοντες, «Ὃν γὰρ εἰσφέρεται ζώων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας

ΧΠ.

ΟΑΡ.
ΧΠΙ.

448 ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ,

ΧΠΙ. εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίε-
ται ἔξω τῆς παρεμβολῆς. «4ιὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ 12
ἐδίου αἵματος τὸν λαὸν., ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε. ἸΤοίνυν ἑξερ- 19
χῶμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβοΛλῆς, τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ
φέροντεο. Οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε µένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν µέλ- 14
λουσαν ἐπιξητοῦμεν. «4 αὐτοῦ οὖν ἀναφέρομεν δυσίαν αἰνέσεως 15
διὰ παντὸς τῷ 9εῶ, τουτέστι, καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ
ὀνόματι αὐτοῦ. Τῆς δὲ εὐποιῖας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθά-. 16
νεσθε᾽ τοιαύταις γὰρ ὃ.υσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Δεόρ. Πείθεσθε 17

'ποῖς ἠγουμένοις ἡμῶν, καὶ ὑπείκετε' αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ
τῶν φυχῶν ὑμῶν, ὧς λόγον ἀποδώσοντερ' ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦ-
το ποιῶσι, καὶ μὴ στενάξοντες' ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.
Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν ' πεποίθαµεν γὰρ ᾽ ὅτι καλὴν συνείδησιν 18
ἔχομεν ἐν πᾶσι, καλώς δέλοντες ἀναστρέφεσθαι. «Περισσοτέρας 19
δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα τάχιον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν.
Ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένα τῶν 20
προβάτων τὸν µέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου;, τὸν κύριον
ἡμῶν Ἰησοῦν. Καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ, εἰς τὸ 2ἱ
ποιῆσαι τὸ Φέληµα αὐτοῦ" ποιῶν ἓν ὑμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον
αὐτοῦ. διὰ Γησοῦ Χριστοῦ" ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αὐῶνας τῶν αἰώνῶν'
ἁμήν. Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, ἀνέχεσθε τοῦ Λόγου τῆς 2)
ἡ 1 οοἳς παρακλήσεως ᾿ καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἀπέστειλα” ὑμῖν. Γινώσκε- 39
τε τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον ἀπολελυμένον' μεθ οὗ, ἐὰν τάχιον ἔρ-
χηται, ὄψομαι ὑμᾶς. 4σπάσασθε πάντας τοὺς ἠγουμένους ὑμῶν, 24

4 ’ 4 ϱ , . μ ’ 5 » ο 35 Δ ” 9 ,
καὶ πάντας τους αγίους ἀδπαξονται υμᾶς οἱ ἀπο τῆς Ἰταλίας.

Ὃ5
ὧι

ς / 4 , 6 ν΄. 2 ’
Ἡ χάρις µετα παντων υμών ' ἁμην.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

ἐγράφη ὧπὸ Ἰταλίας διὼ Τιμόθεον.

ο

449

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ
Α.

Ισ Ἐ δ, Α,

1 ]]αῦλος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ κατ᾽ ἐπιταγὴν Δεοῦ σωτῇ- 60. 1.
Φρος ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ «Χριστοῦ, τῆς ἐλπίδος ἡμῶν. ΆΊιμο-
θέῳ γνησίω τέκνω ἐν πίστει, χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πα-
8 τρὸς ἡμῶν, καὶ Ἄριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν. Καθῶς παρ-
εκάλεσά σε, προσμεῖναι ἕν Ἐφέσῳ, πορευόµενος εἰς Μακεδονίαν͵
4 ἵνα παραγγείλῃς τισὶ μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν. Μηδὲ προσέχειν μύ-
Θοις καὶ γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες ζητήσεις παρέχουσι
δ μᾶλλον ἡ οἰκοδομίαν θεοῦ τὴν ἐν πίστει. Τὸ δὲ τέλος τῆς παραγ-
γελίας ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας, καὶ συνειδήσεως ἆγα-
6θῆς, καὶ πίότεως ἀνυποκρύτου. «ὃν τινες ἀστοχήδαντες, ἐξετρά-
Ἴ πησαν εἰς µαταιολογίαν. Θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι . μὴ
8 νοοῦντες µήτε ἃ λέγουσι, µήτε περὶ τίνῶν διαβεβαιοῦνται. Οἵ-
0 δαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὃ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται. Εἰ-
δῶς τοῦτο, ὅτι δικαίω νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτά-
πτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρο-
10 λώαις καὶ µητρολῶαις, ἀνδροφόνοι,. ἸΠόρνοις, ἀρσενοκοίταις,
ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαι-
11 νούσῃ διδασκαλία ἀντίκειται. ἹΚατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης
12 τοῦ µακαρίου θεοῦ, ὃ ἐπιστεύθην ἐγώ. ἸΚαὶ χάριν ἔχω τῷ ἐν-
δυναμώσαντί µε Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίω ἡμῶν, ὅτι πιστόν μὲ
19 ἠγήσατο., .Θέμενος εἰς διακονίαν. Τὸν πρότερον ὄντα βλ]άσφημον
καὶ διώμτην καὶ ὑβριστὴν ' ἀλλὰ ἠλεήθην, ὃτι ἀγνοῶν ἐποίήσα ἐν
14 ἀπιστίᾳ. περεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν μετὰ πί-
16 στεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. «Πιστὸς ὁ Λόγος, καὶ
πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριοτὸς Ἰησοῦς ᾖἦλθεν εἰς τὸν κόσμον

29

6Α5 Π.

400 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΠΕΟΝ Α,

ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εὖμι ἐγώ. ᾽4λλὰ διὰ τοῦτο ἠλεή- 16
θην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτω ἐνδείξηται Ἰησοῦς ὁ ΧἌριστὸς τὴν πᾶδαν
µακροθυµίύαν, πρὸς ὑποτύπῶσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ᾽
αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν. αἰώνων ἀφθάρτῳ, 11
ἀοράτῳ, µόνῳ σοφῷ δεῶ τιμὴ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων'
ἁμήν. Ταύτην τὴν παραγγελίαν παρατίθεµαί σοι, τέκνον Τιμό- 18
ὃεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπί σε προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἓν
αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν. Ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείδη- 19
σιν, ἦν τινες ἀπωσάμενοι, περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγήσαν. «ον ἐδ- 20
τιν Ὑμέναιος καὶ 4λέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ Σατανᾷ, ἵνα

παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν.

ΚΕ Φ. Β.

{Γαρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήῄσειο, προσευχὰς, 1
ἐντεύξεις, εὐχαριστίας ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων. Υπὲρ βασιλέων 2
καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων ' ἵνα ἤρεμον καὶ ἠσύχιον βίον
διάγωµεν ἕν πάώσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεµνότητι. Τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ὃ
ἀπόδεμτον ἐνῶπιον τοῦ δωτῆρος ἡμῶν 9εοῦ. Ὃς πάντας ἀνθρώ- 4
πους θέλει σωθῆναι, καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. «Ες ὅ
γὰρ Θεὺς, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χρι-
στὸς Ἰησοῦς. Ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ µαρ- 6
τύριον καιροῖς ἠἰδίοι. Εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπύστολος, 7
ἀλήδειαν λέγω ἐν Ἀριστῷ, οὐ φεύδομαι διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πί-
στει καὶ ἀληθεία. Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν 8
παντὶ τόπῳ, ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλο-
γισμοῦ. ἁδσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσµίω, µε- 9
τὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνής κοσμεῖν ἑαυτὰς, μὴ ἐν πλέγμασιν, ἢ
χρυσῶ, ἢ µαργαρίταις, ἢ ἱματισμῶ πολυτελεῖ. -ᾱλλ᾽ ὃ πρέ- 10
πει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις Βεοσέβειαν δι’ ἔργων ἀγαθῶν. Γυ- Ι1
νὴ ἓν ἠσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ. Γυναικὶ δὲ διδάσκειν 19

2 2 . 2 ν ς
οὐκ ἐπιτρέπω., οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρὸς, ἆλλ᾽ εἶναι ἐν ἠσυχίᾳ.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α. 401

1" ᾿{δὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα. Καὶ ᾿δὰμ οὐκ ἠπατήθη: Ἱ.
-16 ἡ δὲ νυνὴ ἀπατηθεῖσα, ἐν παραβάσει γέγονε. Σωθήσεται δὲ διὰ
τῆς τεκνογονίας, ἐὰν µείνῶσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ

μετὰ σωφροσύνης.
ΚΙ Φ, Τ.

1 ΠΓιστὸς ὁ Λόγος. εἴ τις ἐπιόκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἔπι- ΟΑΡ. ΠΙ.
2 θυμεῖ. «42εἲ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίληπτον εἶναι, μιᾶς γυναι-
κὸςρ ἄνδρα, νήφάλεον, σώφρονα, κόσµιον, φιλόξενον, διδακτικόν.
8 Μὴ πάροινον, μὴ πΛήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ ἆλλ᾽ ἐπιρικῆ., ἅμα-
4 χον, ἀφιλάργυρον. Τοῦ ἐδίου καλῶς οἴκου προϊστάμενον, τέκνα
ὅ ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ, μετὰ πάσης σεµνότητος. Εἰ δέτις τοῦ ἰδίου
οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδε, πῶς ἐκκλησίας Δεοῦ ἐπιμελήσεται;
6 Μὴ νεόφυτον, ἵνα μὴ τυφωθεὶς., εἰς κρῖμα ἐμπεσῃ τοῦ διαβόλου.
7 41εἴ δὲ αὐτὸν καὶ µαρτυρίαν καλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν ' ἵνα
8 μἡ εἰς ὀνειδισμὸν ἐμπέσῃ καὶ παγίδα τοῦ διαβόλου. «4ιακόνους
ὡσαύτως σεμνοὺς, μὴ διλόγους., μὴ οἴνω πολλῷ προσέχοντας, μὴ
9 αἰσχροκερδεῖς. Έχοντας τὸ µυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ

10 συνειδήσει. Καὶ οὗτοι δὲ δοκιµαξέσθωσαν πρῶτον, εἶτα διακονεύ-

11 τὠσαν, ἀνέγκλητοι ὄντε. Γυναῖκας ὡσδαύτως σεμνὰς, μή δια-

12 βόλους, νηφαλέους, πιατὰς ἐν πᾶσι. «1ιάκονοι ἔστωσαν μιᾶς
γυναικὸς ἄνδρες. τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἵ-

Ι8κων. Οἳ γὰρ καλῶς διακονήσαντες, βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν πε-
ριποιοῦνται, καὶ πολλὴν παῤῥησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Τη-

Ῥ σοῦ. ἨΤαῦτά σοι γράφω, ἐλπίξων ἐλβεῖν πρός 6ετάχιον. Ἐὰν |
δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις
ἐστὶν ἐκκλησία 9εοῦ ζῶντος, στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας. {

16 Καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας µυστήριον δεὸς .
ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ. ἐδικαιώθη ἐν πνεύµατι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἰ
ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσµω, ἀνελήφθηὲν δόξῃ. 2

293

0ΑΡ. ΙΥ.

κ Πα
. εσᾶ. Ρ00
έν αυτοῖς

403 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΔΛ.

ΚΕΦ. Δ.

Τὸ δὲ πνεῦμα ῥητῶς λέγει, ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσον-
ταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύµασι πλώνοις, καὶ δι-
δασκαλίαις δαιµονίων. Ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυτηρια-
σµένων τὴν ἰδίαν συνείδήσιν. Κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι
βρωμάτων ἃ ὃ θεὸς ἔχτισεν εἰς µετάλήψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς
πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν. Ὅτι πᾶν κτίσμα 9εοῦ κα-
λὸν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον, μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον.
"γιάξεται γὰρ διὰ Λόγου θεοῦ καὶ ἐντεύξεωςο. Ταῦτα ὑποτι-
Θέµενος τοῖς ἀδελφοῖς, καλὸς ἔσῃ διώκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν-
τρεφόµενος τοῖς Λόγοις τῆς πίστεως, καὶ τῆς καλῆς διδασκα-
λίας, ᾗ παρηκολούθηκαο. Τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύ-
Θους παραιτοῦ γύμναξε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν. Ἡ γὰρ σω:
ματικὴ γυµνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος ' ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς
πάντας ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ξωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς
µελλούσης. ἍΙΠιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιο». Εἰς
τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιξόμεθα, ὅτι ἠλπίχαμεν ἐπὶ
Θεῷ ζώντι, ὃς ἐδτι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.
Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. «Ἰηδεί σου τῆς νεότητος κα-
ταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν Λόγω, ἐν ὤναστρο-
φῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἀγνεία, ἕως ἔρχομαι,
ΠΠρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλία. Μὴ

ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσµατος., ὃ ἐδόθη σοὺ διὰ προφητείας, μὲ-

1

9
9

4

7
δ

9
10

τὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Ταῦτα µελέτα, ἐν 15

τούτοις ἴσθι' ἵνα σοῦ ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν. Ἔπεχε σεαυ-
α 2 ω . ω 4 -
τῷ, καὶ τῇ διδασκαλίᾳ’ ἐπίμενε ἑαυτοῖς ’ τοῦτο γὰρ ποιῶν, καὶ

.””. ν 2 ,
σεαυτὸν σῶσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.

16

«ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α. 459

Κτ, ἩὮ.

1 Π]ρεσβυτέρω μὴ ἐπιπλήξῃς, ἀλλὰ παρακαλει ὧς πατέρα. νεω-
9 τέρους, ὡς ἀδελφούς. Πρεσβυτέρας, ὡς μητέρας νεωτέρας, ὥς
: ἀδελφὰς, ἐν πάσῃ ἀγνεία. «Χήρας τίµα τὰς ὄντως χήρας. «Εἰ
δέτις χήρα τέκνα ἢ ἔγγονα ἔχει, μανδανέτωσαν πρῶτον τὸν ἴδιον
οἶκον εὐσεβεῖν, καὶ ἆμοιβὰς ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις᾽ τοῦτο γάρ
ὅ ἐστι καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἡ δὲ ὄντως χήρα
καὶ μεμονωμένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν 9εὸν, καὶ προσμένει ταῖς δεή-
6σεσι καὶ ταῖς προσευχαῖς νυκτὸς καὶ ἡμέρας. Ἡ δὲ σπαταλώ-
Ἴσα, ζώσα τέθνηκε. Καὶ ταῦτα παράγγελλε, ἵνα ἀνεπίληπτοι
8 ὧσιν. Εἰ δέτιρ τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οὐκείων οὐ προνοεῖ,
ϱ τὴν πίστιν Ίρνηται, καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων. «Ἄῄρα καταλε-
γέσθω μὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήκοντα., γεγονυῖα ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή.
10 Ἐν ἔργοις καλοῖς µαρτυρουμένη, εἰ ἐτεκνοτρόφησεν, εἰ ἐξενοδό-
χήσεν, εὖ ἁγίων πόδας ἔνιψεν, εἰ ΔΛιβομένοις ἐπήρκεσεν, εὖ παν-
1 τὶ ἔργω ἀγαθῷ ἐπηκολούθησε, Νεωτέρας δὲ χήρας παραιτοῦ΄᾿
19 ὅταν γὰρ καταστρηνιάσωσι τοῦ Χριστοῦ, γαμεῖν θέλουσιν. Ἔχου-
19 σαι κρῖμα, ὅτι τὴν πρῶτην πίστιν ἠθέτησαν. 'ἅμα δὲ καὶ ἆρ-
γαὶ µανθάνουσαι περιερχόμεναι τὰς οἰκίας' οὐ µόνον δὲ ἀργαὶ,
14 ἀλλὰ καὶ φλύαροι καὶ περίεργοι, λαλοῦσαι τὰ μὴ δέοντα. «Βού-
λομαι οὖν νεωτέρας γαμεῖν, τεκνογονεῖν, οἰκοδεσποτεῦν . µήδε-
16 µίαν ἀφορμὴν διδόναι τῷ ἀντικειμένω Λοιδορίας χάριν. Ἔδη γάρ
10 τινες ἐξετράπησαν ὀπίσω τοῦ Σατανᾶ. ἍΕἴ τις πιστὸς ἢ πιστὴ
ἔχει χήρας, ἐπαρκείτω αὐταῖς, καὶ μὴ βαρείσθω ἡἤ ἐκκλησία,
17 ἵνα ταῖς ὄντως χήραις ἐπαρκέσῃ. Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύ-
τεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν" μάλιστα οὗ ποπιῶντες ἐν λόγω
18 καὶ διδασκαλία. «έγει γὰρ ἤ γραφὴ᾽ βοῦν ἀλοῶντα οὐ φιµώ-
19 σεις καὶ ἄξιος ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. Κατὰ πρεσβυτέ-
ρου κατηγορίαν μὴ παραδέχου, ἐκτὸς εὖ μὴ ἐπὶ δύο ἢ τριῶν µαρ-

90 ’ Δ ς / 9 / / 24 ο 1 ιά
τυρῶων. Τους ἁμαρτανοντας, ἐνῶπιον παντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οὗ

ον, Υ.

γ.

454 | ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΠΟΝ Α.,

Λοιποὶ, φόβον ἔχωσι. «4ιαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, παὶ 2ἱ
κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα ταῦτα
φυλάξῃο χωρὶς προκρίµατος, μηδὲν ποιῶν κατὰ πρόσκλήσιν.
Χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἆλλο- 25
, ͵ ιν ο 4 / , 9 / 1452. 4)
τρίαις" σεαυτον ἀγνον τήρει. ἸΜηκέτι υδροπότει, ἆλλ᾽ οἴνω ὁλί- 38
γῷ χρῶ διὰ τὸν στὀμαχόν σου, καὶ τὰς πυκνάς σου ἀσθενείας.
Τινῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι πρὀδηλού εἶσι, προάγουσαι εἰς κρί- 34
σιν᾿ τισὶ δὲ καὶ ἐπακολουθοῦσιν. «Ὁσαύτως καὶ τὰ καλὰ ἔργα 25

πρόδηλά ἐστι" καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα, κρυβῆναι οὐ δύνανται.

ΚἩ Φ. 5.

6ΑΡ. ΥΙ. "Όσοι εἰσὶν ὑπὸ ξυγὸν δοῦλοι, τοὺς ἐδίους δεσπότας πάσης τι- 1

μῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν ' ἵνα μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Δεοῦ καὶ ἡ διδα-
σκαλία βλασφημῆται. Οἳ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπότας, μὴ κα- 3
ταφρονείτωσαν, ὅτι ἀδελφοί εἶσιν' ἀλλὰ μᾶλλον δουλευέτωσαν.
ὅτι πιστοί εἶσι καὶ ἀγαπητοὶ, οἱ τῆς εὐεργεσίας ἀντιλαμβανό-
µενοι᾿ ταῦτα δίδασκε, καὶ παρακάλει. Εϊτις ἑτεροδιδασκαλεῖ, ὃ
καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι Λλόγοις τοῖς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰηή-
σοῦ Χριστοῦ, καὶ τῇ κατ᾽ εὐσέβειαν διδασκαλία, τετύφῶται, 4
μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ νοσών περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας"
ἐξ ὧν γίνεται φθόνος, ἔρις, βλασφηµίαι, ὑπόνοιαι πονηραί. «4ϊα- ὅ
παρατριβαὶ διεφθαρµένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν, καὶ ἀπεστερημέ-
νων τῆς ἀληθείας, νομιξόντων πορισμὸν εἶναι τὴν εὐσέβειαν"
ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων. Ἔστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια ϐ
μετὰ αὐταρκείας. Οὐδὲν γὰρ εἰδηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆ- Ἱ
Λον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάµεθα. Ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ 8
ὄκεπάσματα., τούτοις ἀρκεσθήσόμεθα. Οἱ δὲ βουλόμενοι πλου- 9
τεῖν, ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα, καὶ ἐπιθυμίας πολ-
Λὰς ἀνοήτους καὶ βλαβερὰς, αἵτινες βυθιίξουσι τοὺς ἀνθρῶπους
εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν. Ῥίξα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐδτιν 1«

ἡ φιλαργυρία" ᾗς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθήσαν ἀπὸ τῆς πί-

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΔΑ. το 4556

:Ἡ στεως, καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς. Σὺ δὲ ὦ ἄν-
θρῶπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε' δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν,
19 πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονὴν, πραότητα. ᾽ἄγωνίξου τὸν καλὸν ἀγῶ-

ο να τῆς πίστεως, ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλή-
θής, καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν µαρ-

"19 τύρων. Παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ Φεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ
πάντα, καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ µαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου ΤΠι-

14 λάτου τὴν παλὴν ὁμολογίαν. ἸΤηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον,
ἀνεπίληπτον, µέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι-

16 στοῦ. ν καιροῖς ἐδίοις δείξει ὁ µακάριος καὶ µόνος δυνάστης,
16 ὃ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ κύριος τῶν κυριευόντων. Ὁ
µόνορ ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οὐκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς
ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται" ὢτιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον᾿ ἁμήν.

17 Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, παράγγελΛε μὴ ὑψηλοφρονεῖν,
μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητε, ἆλλ᾽ ἐν τῷ 8εῷ τῷ ζῶν-

18 τι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πάντα πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν. ᾿άγα-
Φοεργεἴνι πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους εἶναι, κοι-

19 νωνικούς. ᾽ἀποθηδαυρίξοντας ἑαυτοῖς Βεμέλιον καλὸν εὖς τὸ
20 µέλλον, ἵνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς. «9 Τιμόθεε, τὴν πα-
ρακαταθήκην φύλαξον., ἐπτρεπόμενος τὰς βεβήλους πενοφωνίας,

21 καὶ ἀντιθέσεις τῆς φευδωνύµου γνώσεως. Ἡν τινες ἔπαγγελλό-

4 μ , 3 / ς , 4 Μν. 2. /
μενου, περι τήν πιστιν ἠστοχησαν ή χαρις μετα σου αμήν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ

ΥΙ.

456

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ
Ῥ.

ΙΚΕ5ᾷ9, Α.

6ΑΡ. 1. {Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ Θελήματος Φεοῦ, κατ΄ 1
ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς ἐν Ἄριστῷ Ἰησοῦ, Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκ- 2
νῳ᾽ χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ 8εοῦ πατρὸς, καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ
τοῦ κυρίου ἡμῶν. «Χάριν ἔχω τῷ 9εῷ, ὦ λατρεύω ἀπὸ προγό- 8
νων ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ὣς ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν περὶ σοῦ
µνείαν ἐν ταῖς δεήσεσίν µου νυκτὸς καὶ ἡμέρας. Ἐπιποθῶν σε 4
ἰδεῖν, μεμνημένος σου τῶν δακρύων, ἵνα χαρᾶς πληρωθῶ. Ὑπό- ὅ
μνήδιν λαμβάνων τῆς ἔν σοὶ ἀνυποκρίτου πίστεως. ἥτις ἐνώκήσε
πρῶτον ἐν τῇ μάμμῃ σου 4ωΐδι, καὶ τῇ µητρί σου Εὐνίκῃ' πέ-
πεισµαι δὲ, ὅτι καὶ ἐν σού. «4 ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε ἆνα- 6
ἑωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ δεοῦ, ὃ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπιβέσεως
τῶν χειρῶν µου. Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ θεὸς πνεῦμα δειλίας, Ἰ
ἀλλὰ δυνάµεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ. Μἡ οὖν ἐπαισχυν- 8
“θῇς τὸ μαρτύριον τοῦ κυρίου ἡμῶν, μηδὲ ἐμὲ τὸν δέδµιον αὐτοῦ
ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Φεοῦ. Τοῦ 9
σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέόαντος κλήσει ἁγία, οὐ κατὰ τὰ ἔργα
ἡμῶν, ἀλλὰ κατ᾽ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν.
ἐν Ἀριστῷ Ἰησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων. Φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ 190
τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαν-
τος μὲν τὸν Δάνατον, φωτίσαντος δὲ ξωήν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ
εὐαγγελίου. Εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος καὶ διδᾶ- 14
όκαλος ἐθνῶν. «4ἱ᾽ ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ᾽ οὐκ ἔπαι- Ι5
σχύνομαι᾽ οἶδα γὰρ ὦ πεπίστευκα., καὶ πέπεισµαι, ὅτι δυνατός
ἐστιν τὴν παρακαταθήκην µου φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν.

ο ’ 3, ς / ’ οὐ » 5 ο 5 ᾿ μ
ΥποτυπΏῶσιν ἔχε Ὅγιαινοντων Λογῶν., ὤν παρ ἐμου ἠκουσας, ἕν 18

ΗΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 8. το 497

14 πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Τὴν καλὴν παραθήκην μι Ἡσροσα,
Ἴδ φύλαξον διὰ πνεύματος ἁγίου, τοῦ ἐνοικοῦντος ἕν ἡμῖν. Οἶδας
τοῦτο, ὅτι ἀπεστράφησάν µε πώντες οἱ ἐν τῇ ἀσίᾳ, ὧν ἐστι Φύ-
16 ψελλος καὶ Ἠρμογένης. «ῶη ἔλεος ὃ κύριος τῷ Ὀνησιφόρου οἵ-
κῷ᾽ ὅτι πολλάκις µε ἀνέψυξε, καὶ τὴν ὤλυσίν µου οὔκ ἐπῃσ-
17 χύνθη. ᾽αλλὰ γενόμενος ἐν Ῥώμῃ σπουδαιότερον ἐξήτησέ µε,
18 καὶ εὗρε. «4ῷη αὐτῷ ὁ κύριος εὑρεῖν ἔλεορ παρὰ κυρίου ἐν ἐκεί-

νῃτῇ ἡμέρα' καὶ ὅσα ἐν Ἐφέσῳ διηκόνησε, βέλτιον σὺ γινῶσκεις.

ΚΕΦ. Β.

Ι 2ὺ οὖν τέκνον µου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰη- 6ΔΡ. Ἡ.

3 σοῦ. Καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾽ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα
παράθου πιστοῖς ἀνθρῶποις οἵτινερ ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους

ὃ διδάξαι. Σὺ οὖν κακοπάθησον ὧς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χρι-
4 στοῦ. Ουδεὶς στρατευόµενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγ-
ὅ µατείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ
θ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. Τὸν κοπιῶντα
7 γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. ΊΝόει, ἃ λέγω"
8 δώη γάρ σοι ὁ κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. ἸΜνημόνευε Ἰησοῦν Χρι-
στὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος 4αβὶδ, κατὰ τὸ εὐ-

9 αγγέλιόν µου. Ἐν ᾧὦ κακοπαθῶ µέχρι δεσμῶν, ὡς κακοὔργος"
Ι0 ἆλλ᾽ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται. «ιὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω
᾿διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς., ἵνα καὶ αὐτοὶ δωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χρι-

1 στῶ Ἰησοῦ, μετὰ δύξης αἰωνίου. Πιστὸς ὁ λόγος" εἰ γὰρ συνα-
15 πεθάνοµεν, καὶ συξήσοµεν. Εὺ ὑπομένομεν , καὶ συμβασιλεύσο-
19 μεν εὖ ἀρνούμεθα, κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς. «Εἰ ἀπιστοῦμεν,
14 ἐκεῖνος πιστὸς μένει ἀρνήσασθαι ἑαυτὸν οὐ δύναται. Ταῦτα ὑπο-
µίμνήσκε, διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ κυρίου, μὴ λογομαχεῖν,

16 εἰς οὐδὲν χρήσιµον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. «Σπούδα-
συν ἑαυτὸν δόκιµον παραστῆσαι τῷ 9εῷ, ἑργάτην ἀνεπαίσχυν-

16 τον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Τὰς δὲ βεβήλους

ἹἩ.

455 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΠΗΕΟΝ 8.

, «4. Μ 3 ΄
κενοφωνίας περιϊότασο᾽ ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόφουσιν ἀσεβείας.
Καὶ ὁ Λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα μομὴν ἔξει' ὧν ἐστιν μέναιος
καὶ Φίλητος. Οἴἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, Λέγοντερ

Δ 2 / ” / 3 { ν ώ /
τήν ἀναάστασιν ήδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσιν τήν τινῶν πίστιν.
Ὁ μέντοι δτερεὸς θεμέλιος τοῦ 9.εοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραρῖ-
δα ταύτην ' ἔγνω κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ" καὶ ἀποστήτω ἀπὸ
2 , ν ς 2 / ν 5 ω 2 ’ Ν
ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα κυρίου. Εν µεγαλῃ δὲ οὐ-

κίᾳ οὖκ ἔστι µόνον σκεύη χρυσα καὶ ἀργυρᾶ, ἀλλὰ καὶ ξύλινα

᾿ 3 , κ ε . 2 5
καὶ ὀστράκινα ΄ καὶ ἃ μὲν εἰς τιμὴν, ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν. Ἔαν οὖν

τις ἔκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων. ἔσται σκεῦος εἰς σιμὴν ἡγια-

σµένον, καὶ εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εὖς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἧἦτοι-

µασμένον. Τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυμίας φεῦγε᾽ δίωπε δὲ διχαι-

, , : . ) , Δ ω 9 / 1
οσύνην, πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην μετὰ τῶν ἐπικαλουμένῶν τὸν
κύριον ἔκ καθαρᾶς καρδίαρ. Τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ξη-
τήσεις παραιτοῦ, εἰδῶς, ὅτι γεννῶσι µάχαρ. «οῦλον δὲ κυρίου

2 ω 3 5
οὐ δεῖ µάχεσθαι., ἆλλ᾽ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικὀν,

3 , 2 9
«σοά. ταρ.ἀνεξύκακον. Ἐν πραότητι παιδεύονταΧ τοὺς ἀντιδιατιθεμένους

ΟΑΡ. ΠΠ.

µήποτε δῷ αὐτοῖς ὁ Δεὸς µετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας. Καὶ
ἀνανήφωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος, ἐξωγρημένοι ὑπ᾿ αὐ-

τοῦ εὖςρ τὸ ἐκείνου Φέλημα.

Ι{ΕΦ, Ὀ,

Ἰ ὤὥτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται και-
ρο) χαλεποί. "Έσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυ-
ροι, ἀλαξόνεςρ, ὑπερήφανοι, β]άσφηµοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχά-
ριστοι, ἀνόσιου. 'ἄστοργοι. ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνή-
µεροι, ἀφιλάγαθοι. Προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλή-
δονον μᾶλλον ἢ φιλόθεοι. Ἔχοντες µόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ
δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι' καὶ τούτους ἀποτρέπου. Ἐκ τούτων γάρ
εἶσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οὗκίας καὶ αἰχμαλωτίξοντες γυναι-

κάρια σεσωρευµένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπιδυμίαις ποικίλαις.

17
18

10
20

9ἱ

22

20
20

μ--

σι

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΒΑ. 4ρ0

η Πάντοτε µανθάνοντα, καὶ µηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλ-
8 Φεῖν δυνάµενα. Ὃν τρόπον δὲ Ἰαννῆς καὶ Ἰαμβρής ἀντέστησαν
Μωύὺσεῖἃ, οὕτω καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀλήθείᾳα, ἄνθρωποι
ϱ κατεφθαρμένοιτὸν νοῦν, ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίστιν. ᾽4λλ᾽ οὐπρο-
κόφουσιν ἐπὶ πλεῖον ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος ἔσται πᾶσιν,
10 ὡς καὶ ἡ ἐκείνων ἐγένετο. «Σύὐ δὲ παρηκολούθηκάς µου τῇ διδα-
σκαλία, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ µακροθυμµίᾳ.
11 τῇ ἁγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ. ΊΤοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήµασιν, οἷά
μοι ἐγένετο ἐν ᾽άντιοχεία, ἕν Ἰκονίω, ἐν 4ύστροις ' οἵους διω-
19 γμοὺς ὑπήνεγκα, καὶ ἐκ πάντων µε ἐθῥύσατο ὁ κύριο. «Καὶ
πάντες δὲ οἳ Θέλοντες εὐσεβῶς ξῆν ἐν Ἄριστῷ Ἰησοῦ, διωχθή-
19 σοντα. Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ
"14 χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. «Σὺ δὲ µένε ἐν οἷς ἔμαθες
1ὅ καὶ ἐπιστώθης., εἰδῶς παρά τινος ἔμαθες. «Καὶ ὅτι ἀπὸ βρέ-
φους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάµενά σε σοφίσαι εἰς σω-
16 τηρίαν, διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ᾶσα γραφἡ 9εό-
πνευστος καὶ ὠφέλιμορ πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχονι, πρὸς
17 ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ. Ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ

τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.

ΚΕ Φ. Δ.

1 «{ιαμαρτύρομαι οὖν ἐγὼ ἐνώπιον τοῦ Βεοῦ, καὶ τοῦ πυρίου
Ἰησοῦ «Χφισοῦ τοῦ μέλλοντος κρίνειν ξῶντας καὶ νεκροὺς κατὰ
2 τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ: Κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως
ἀκαίρως' ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον ἓν πάσῃ µακροθυ-
δ µίᾳ καὶ διαδαχῃ. ᾿Ἔσται γὰρ καιρὸς, ὅτε τῆς ὑγιαινούσης δι-
δασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας
4 ἑαυτοὺςἩ ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους, κνηθύμενοιτὴν ἀκοήν. Καὶ

39 Δ .
ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς µύ-

ΠΠ.

κροάἀ. σῇ.

ΟΔΡ. ΙΥ,

Ἁ Πία οοἡ,

ὅ ους ἐκτραπήσονται. ᾽ Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθΊσον. ἔργον

6 ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πΛηροφόρήσον. Ἐγὼ γὰρ

γΙ.

4060 ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β.

ἤδη σπένδοµαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. Τὸν Ἰ
ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν
τετήρηκα. .4οιπὸν ἀπόκειταί µοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν 8
ἀποδώσει μοι ὁ κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα. ὁ δίκαιος κριτὴς, οὐ
µόνον δὲ ἐμοὶ, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφόνειαν αὖ-
τοῦ. Σπούδασον ἐλθεῖν πρός µε ταχέως. «{ἠμᾶς γάρ µε ἐγκατ- Ἶς
έλιπεν, ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ ἐπορεύθη εἰς Θεσσαλονίκην.
Ἰρίσκης ες Γαλατίαν, Τίτος εἰς «{αλματίαν. «4ουκᾶς ἐστι μόνος Ἡ
μετ᾽ ἐμοῦ. Ἰήάρκον ἀναλαβὼν ἄγαγε μετὰ σεαυτοῦ ἔστι γάρ µοι 18
εὔχρήστος εἰς διακονίαν. Τυχικὸν δὲ ὠπέστειλα εἰς Ἔφεσον. 14
Τὸν Φαιλόνην, ὃν ἀπέλιπον ἐν Τρωάδι παρὰ Κάρπω, ἐρχόμενος 1δ
φέρε, καὶ τὰ βιβλία, μάλιστα τὰς µεμβράνας. ᾽ἄλέξανδρος 16
ὁ χαλκεὺς πολλά µοι κακὼ ἐνεδείξατο' ἀποδώη αὐτῶ ὁ κύριο
κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. Ὃν καὶ σὺ φυλάόσου, λίαν γὰρ ἀνθέ- 17
στηκε τοῖς ἡμετέροις Λόγοι» Ἐν τῇ πρώτῃ µου ἀπολογία οὐ- 18
δείς µοι συµπαρεγένετο, ἀλλὰ πάντες µε ἐγκατέλιπον ' μή αὖ-
τοῖς Λογισθείη. Ὁ δὲ κύριός µοι παρέστη, καὶ ἐνιδυνάμωσέ µε, 19
ἵνα δι ἐμοῦ τὸ κήρυγμα πΛηροφορηθῇ, καὶ ἀκούσῃ πάντα τὰ
ἔθνη" καὶ ἐφῥύσθην ἐκ στόματος Λέοντος. Καὶ ῥύσεταί µε ὃ κύ- 20
ριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ, καὶ σώσει εἰς τὴν βασιλείαν
αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον ᾿ ὦ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν ἀώνων ' ἁμήν.
”4σπασαι Πρίσκαν καὶ ᾽Ακύλαν, καὶ τὸν Ὀνησιφόρου οἴκον.
Ἔραστος ἔμεινεν ἐν Κορίνθω' Τρόφιμον δὲ ἀπέλιπον ἓν Μιλήτῳ
ἀσθενοῦντα. «Σπούδασον πρὸ χειμῶνος ἐλδεῖν, ἀσπάξεταί σε 2!
Εύβουλος, καὶ Πούδης, καὶ «4ἴνος, καὶ Κλαυδία. καὶ οἱ ἆδελ-
φοὶ πάντεο. Ὁ κύριος Ἰησοῦς Ἄριστὸς μετὰ τοῦ πνεύματός σου" 55

ἡ χάρις μεθ’ ὑμῶν ' ἁμήν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΈΟΝ
Ρ. -

401

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ.

ΚΕᾷῶ, Α,

! 1]αῦλος δοῦλος Δεοῦ, ἀπόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατα πί-
ὅτιν ἐκλεκτῶν 9εοῦ καὶ ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ᾽ εὐσέβειαν.
9 ἘἨπ᾽ ἑλπίδι ζωῆς αἰωνίου., ἣν ἐπηγγείλατο ὁ ἀφευδὴς Φεὺς πρὸ
8 χρόνων αἰωνίων. ᾿ἘΒφανέρωσε δὲ καιροῖς ἐδίοις τὸν Λόγον αὐ-
“τοῦ, ἐν κηρύγματι ὃ ἐπιστεύθην ἐγὼ κατ᾽ ἐπιταγὴν τοῦ σωτῆρος
4 ἡμῶν δεοῦ. Τίτῳ γνησίῳ τέκνῳ κατὰ κοινὴν πίστιν' χάρις, ἔλεος,

εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὺς, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σω-

ὅ τῆρος ἡμῶ». Τούτου χάριν κατέλιπὀν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ Λεί-.

ποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους,
6 ὥς ἐγῶ ὅοι διεταξάµην. ἍΕΒἴ τις ἐδτὶν ἀνέγκλητος, μιᾶς γυναι-
κὸς ἀνὴρ, τέκνα ἔχων πιστὰ, μὴ ἐν κατηγορία ἀσωτίας, ἢ ἆνυ-
Ἱ πότακτα. «4εἴ γὰρ τὸν ἐπίόκυπον ἀνέγκλητον εἶναι, ὧς 9εοῦ
οὐκονόμον μὴ αὐθάδη., μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην,
8 μὴ αἰσχροκερδή. ἀλλὰ φιλόξενον, φιλώγαθον, σώφρονα., δί-
9 καιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ. ᾽άντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πι-
στοῦ Λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλία
10 τῇ ὑγιαινούσῃ., καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν. ἰσὶ γὰρ πολ-
Λοὶ καὶ ἀνυπότακτοι, µαταιολόγοι, καὶ φρεναπάται, μάλιστα οὗ
Π1 ἔκ περιτομῆς. Οὓς. δεῖ ἐπιστομίζειν οὕτινες Όλους οἴκους ἆνα-
τρέπουσι, διδάσκοντες ἃ μὴ δεῖ, αἰσχροῦ κέρδους χάριν. Εἷ-
19 πέτις ἐξ αὐτῶν προφήτηο. Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία.
19 γαστέρες ἀργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθὴς' δι ἦν αἰ-
τίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνῶσιν ἐν τῇ πίστει.
4 Μἡ προσέχοντες ἰουδαϊκοῖς µύθοις, καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώπων ἀπο-
16 στρεφομένων τήν ἀλήθειαν. «Πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς
τοῖς δὲ μεμιασμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρὸν, ἀλλὰ µε-

»ν ς » ο ' ς ν
16 µύανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἢ συνείδήσιο. Θεὺν ὁμολογοῦσιν

6ΔΡ. {

0ΑΡ. Ἱ.

462 ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ.

ρ΄ ω ν .
εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται. βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς,

ἃ . σι
καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμου.

ΚΕΦ. ΕΒΕ.

Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλία Πρεσβύ-
τας νήφαλέους εἶναι, σεμνοὺς, σώφρονας, ὑγιαίνοντας τῇ πί-
ν΄ 3 / ν » / ο / 9 .--
στει, τῇ ἀγαπῃ., τῇ υποµονῃ. Πρεσβυτιδας ὥσαύτῶς ἕν κατα-
στήµατι ὑἑεροπρεπεῖς, μή διαβόλους, μὴ οἴνω ποΛΛλῷ δεδουλω-
µένας, καλοδιδασκάλουςε. Ἵνα σωφρονίξωσι τὰς νέας, φιλάν-
ὄρους εἶναι, φιλοτέκνους, δώφρονας, ἀγνὰς., οὐκουροὺς, ἀγαθὰς,
ὑποτασσομένας τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν., ἵνα μὴ ὁ Λόγος τοῦ 9εοῦ
βλασφημῆται. Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως παρακάἄλει σωφρονεῖν.
Περὶ πάντα σεαυτὸν παρεχόµενος τύπον καλών ἔργων, ἐν τῇ διδα-
σκαλία ἀδιαφθορίαν, σεμνότητα, ἀφθδαρσίαν, λόγον ὑγιῆ ἆκα-
, α ς 2 , ε) » λ .; ὧγοο » [ὁ
τάγνωστον. Ίνα ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῆ, μηδὲν ἔχων περὶ ἡμῶν Λὲέ-
γειν φαῦλον. «4ούλους, ἰδίοις δεσπόταις ὑποτάσσεσθαι, ἐν πᾶσιν
εὐαρέστους εἶναι, μὴ ἀντιλέγοντας. «ΙΜὴ νοδφιξοµένους, ἀλλὰ
πίδτιν πᾶσαν ἐνδεικνυμένους ἀγαθὴν ἵνατὴν διδασκαλίαν τοῦσω-
τῆρος ἡμῶν 9εοῦ κοσμῶσιν ἐν πᾶσιν. Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ
δεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις. Παιδεύουσα ἡμᾶς, ἵνα ἀρνη-
σάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας, σωφρόνως καὶ
κ Μ ας, 2 ν ν »ν ;
δικαίως καὶ εὐσεβῶς ξἑήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι. Προσδεχόμενοι
λ , 2 , χο / ώ / ν /
τὴν µακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου
θεοῦ καὶ δωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ
ἡμῶν, ἵνα Λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας, καὶ καθαρύ-
σῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων. Ταῦτα Λά-
ει καὶ παρακάλει καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπιταγῆς µηδείᾳ

σου περιφρονείτῶ.

6
Ἴ

δ
9

19

14

16

ΠΡΟΣ ΕΙΤΟΝ. 409

{41 Φ, Τὸ,

μ Ξ ϱ
1 Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖρ καὶ ἐξουσίαι, ὑποτάσσεσθαι, 095. Πι
9 πειθαρχεῖν, προς πᾶν ἔργον ἆγαθὸν ἑτοίμους εἶναι. Ἰ{ηδένα βλα-
σφημεῖν, ἀμάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένουρ πρᾳαό-
λ ’ 2 / 5 -- !ὴ ς ω » )
ἃ τητα πρὺς πάντας ἀνθρῶπους. μεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνό-
ήτοι, ἀπειθεῖς, πλανῶμενοι, δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ ἠδοναῖς
ποικίλαις, ἐν κακία καὶ φθόνῳ διάγοντες, στυγητοὶ, μισοῦντες
4 ἀλλήλους. Ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη
- ω » ὠ 9, ν ον
ὅ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν θεού. Οὐὖκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν
9 / ς ο, 2 3 π 3 . - 9 , : ον
ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἄλλα κατα τον αὐτου ἔλεον, ἔσῶσεν ημας,
» / - .
'διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας, καὶ ἀνακαινῶσεως πνεύματος ἁγίου
6 οὐ ἐξέχεεν ἐφ᾽ ἡμᾶς πλουσίως; διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆ-
7 οἱ ον ” , 1 , [ /
ρος ἡμῶν. Ίνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χαρυτι, κληρονοµοι γε-
8 νόµεθα κατ᾽ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου. Πιστὸς ὁ Λόγος" καὶ περὶ
τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζῶσι καλῶν ἔρ-
γῶν προΐστασθαι οἳ πεπιστευκότερ τῷ θεῷ" ταῦτά ἐστι τὰ κα-
ϱ Λλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρῶποις. Μωρὰς δὲ ξητήσεις, καὶ γὲ-
νεαλογίας, καὶ ἔρεις, καὶ µάχας νομικὰς περιϊστασο" εἰσὺ γὰρ
10 ἀνωφελεῖς καὶ µάταιοι. ἀἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευ-
11 τέραν νουθεσίαν παραιτοῦὺ. Εἰδὼς, ὃτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος,
ιο , Δι 2 , υ) , 2 ω 4
19 καὶ αμαρτᾶνει, ὤν αὐτοκατάκριτος. Όταν πἔεμψω Αρτεμᾶν προς
σὲ ἤ Τυχωιὸν, σἀούδασον ἐλθεῖν πρός µε εἰς Νικόπολιν' ἐκεῖ
18 γὰρ κέκρικα παραχειµάσαι. Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ ᾽Απολλὼ
14 σπουδαίως πρόπεµφον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς Λείπῃ. Ἰἠανθανέτωσαν
δὲ καὶ οἳ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προϊΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας
16 χρείας, ἵνα μὴ ὥσιν ἄκαρποι. ᾽Ασπάξονταί σε οἱ μετ ἐμοῦ
”- ν λ
πάντες ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει ἡ χάρις μετὰ

, ς » 2
παντων υμῶν ' ἁμήν.

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ,

404

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ. ᾿

Παῦλος δέσµιος Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφὸς, ὤὣι-
΄ ν 32 ν ν ν» , ο
λήµονι τῷ ἀγαπητῶ καὶ δυνεργώ ἡμῶν. Καὶ ᾽Απϕία τῇ ἀγα-
- Ε] , » / α ν 4 ν 2 5 {ο
πητῇ, καὶ ᾽άρχίππω τῷ συστρατιώτῃ ἡμῶν, καὶ τῇ κατ᾽ οἶκόν
σου ἐκκλησίᾳ. Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ δευῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ
κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εὐχαριστῶ τῷ 9εῶ µου, πάντοτε µνείαν
σου ποιούµενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν µου. ᾿ἄκούων σου τὴν ἀγά-
πην, καὶ τὴν πίστιν ἣν ἔχεις πρὸς τὸν κύριον Ἰησοῦν καὶ εἰς πάν-
τας τοὺς ἁγίους. Ὅπως ἡ κοινωνία τῆς πίστεώς 6ου ἐνεργὴς γέ-
νηται ἓν ἐπιγνῶώσει παντὸς ἀγαθοῦ τοῦ ἐν ἡμῖν εἰς Χριστὸν Ἰη-
σοῦν. ἈΧάριν ἔχομεν ποΛλὴν καὶ παράκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάπῃ σου,
ϱ λ ων 5 | νν
οτι τὰ σπΛλάγχνα τῶν ἁγίων ἀναπέπανται διὰ σοῦ. ἀδέλφε. «4ιὸ
΄ ή ά / 24 νὰ
ας Ἱων πολλὴν ἐν Χριστῷ παθῥησίαν ἔχων Ὑ ἐπιτάσσειν σοι τὸ ἀνῆκον,
λ .) κα, / ” » ο) κ 6 ο
δια την ἄγάπην μᾶλλον παρακαλῶ., τοιοῦτος, ὤν, ὣς Παῦλος
πρεσβύτης, νυνὶ δὲ καὶ δέσµιος Ἰησοῦ Ἀριστοῦ. Παβακαλῶ σε
περὶ τοῦ ἐμοῦ τέκνου, ὃν ἐγέννησα ἓν τοῖς δεσμοῖς µου, Ὀνήσι-
Δ / 2) ν ς/ κ δν

μον. Τὸν ποτέ σοι ἄχρήστον, νυνὶ δέ σοι καὶ ἐμοὶ εὔχρηστον,
ὃν ἀνέπεμφα. Σὺ δὲ αὐτὸν, τουτέστι, τὰ ἐμὰ σπλάγχνα, προσ-
λαβοῦ. Ὃν ἐγὼ ἐβουλόμην πρὸς ἐμαυτὸν κατέχειν, ἵνα ὑπὲρ σοῦ
διακονῇ µοι ἓν τοῖς δεσμοῖς τοῦ εὐαγγελίου. «Χωρὶς δὲ τῆς σῆς

ο

γνώμης οὐδὲ ἠθέλησα ποιῆσαι' ἵνα μὴ ὡς κατὰ ἀνάγκην τὸ ἆγα-

θόν σου ᾖ, ἀλλὰ κατὰ Σκούσιον. Τάχα γὰρ διὰ τοῦτο ἐχωρίσθη

[ 2 2 2 ς ω 2 12
πρὸς ὥραν, ἵνα αἰώνιον αὐτὸν ἀπέχῃς. Οὐκ ἔτι ὥς δοῦλον, ἆλλ

ὧς ὑπὲρ δυοῦλον., ἀδελφὸν ἀγαπητὸν, μάλιστα ἐμοὶ, πόσῳ μᾶλ-

, 5 Ν '
κ ροή. μέν,λον σοὶ καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν κυρίω: Εἰ οὖν μεΧ ἔχεις κοινῶνον;,

προσλαβοῦ αὐτὸν ὡς ἐμέ. Εἰ δέτι ἠδίκηδέ σε, ᾖ ὀφείλει, τοῦ-
το ἐμοὶ ἐλλόγει. Ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρὶ, ἐγὼ ἀπο-
τίσω” ἵνα μὴ λέγω σοι ὅτι καὶ σεαυτόν µοι προσοφείλειε. «Ναὶ,

2 λ μμ 3 , 2 ο. 2}. / / 4 /
ἀδελφὲ, ἐγῶ σου ὀναίμην ἐν κυρίΏ' ἀνάπαυσον µου τα σπλαγχνα

6:

ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΛ. 4605

21 ἐν κυρίω. Πεποιθὼς τῇ ὑπακοῇ σου ἔγραφά σοι, εἰδῶς ὅτι και
22 ὑπὲρ ὃ Λέγω.ποιήσειϱ. -ἅμα δὲ καὶ ἑτούμαξέ µοι ξενίαν' ἐλπίξω
28 γὰρ ὅτι καὶ διὰ τῶν προσευχών ὑμῶν χαρισθήσοµαι ὑμῖν. 4σπά-

ξονταί σε Ἐπαφρᾶς, ὁ συναιχμάλωτός µου ἐν Ἄριστῷ Ἰησοῦ,
ο Μήάρκος, Αρίσταρχος, 4ημᾶς, «4ουκᾶς, οἱ συνεργοί µου. Ἡ χάρις

ωῶ ω ο ο ω ς ν 3
τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν ' ἁμήν.

ἨἩἨΡΟΣ ΦΙΔΗΜΟΝΑ,

ΑΠΟΚΑΛΥΦΙΣ. ὦ
Κτῶ, Α,

2 9 ο ω --- .
1 ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῷ ὁ 9εὸς, δεῖξαι
τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει καὶ ἐδήμανεν ἆπο-
2 στείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἰωάννῃ. Ὃς
ἐμαρτύρησεν τὸν λόγον τοῦ 9εοῦ, καὶ τὴν µαρτυρίαν Ἰησοῦ Ἆρι-
ἃ στοῦ, ὅσα ἴδεν. Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων, καὶ οἱ ἀκούοντες τὸν
λόγον τῆς προφητείας, καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμµένα:
5 4 λ μ] ΄ 2 ” ο ϱ Δ 9 , ν Ε] μα
4 ὁ γαρ καιρὸς ἐγγύς. Ιωάννης ταῖς ἕπτα ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ
᾿σία" χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ δεοῦ ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρ-
ἴίᾳ" χάρις υμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ 9εοῦ ν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἑἐρ
χόμενος καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων ἃ ἐνώπιον τοῦ Βρόνου αὐ-
ὅ τοῦ. Καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς, ὁ πρωτότοκος
- . δν υ] ν » ὁ ο]
τῶν νεκρῶν, καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς' τῷ ἀγαπῶντι
ἡμᾶς καὶ λούσαντι ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι
2 ω ω ω ν ν
ϐ αὐτοῦ. Καὶ ποιήσαντι ἡμᾶς βασίλειον, ἱερεῖς τῷ 8εῶ καὶ πα-
Δ 3 ως » νε / 4 Δ ; 9 Δ ο ν 47
τρὶὺ αὐτοῦ αὐτῷ ή δόξα καὶ τὸ κρατος εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰὼ-
ν ο 2.) Ἰδοὺ / 3 ” λῶ ν 5 3
ὤν' ἁμήν. Ἰδοὺ, ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ ὄψεται αὐτὸν
(ϐ) Αροοα]γρεῖη ιιπήπαας οκ νοποναπζο οὐᾷίοο γαβοαπο 2006, βαουι]!

ογοῖέον ΥΙΤΤ. Πέιοτίς απαζταξίς βοιῃίο,

δ0

08. Ἱ.

α [ια οο]

"0ος,
ον.

460 ΑΠΟΙΚΑΔΥΒΙΣ,

πᾶς ὀφθαλμὸς, καὶ οἵτινες αὐτὸν ἐξεκέντησαν ' καὶ κόφονται ἐπ᾽
αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς: ναὶ, ἁμήν. Ἐγώ εἰμι τὸ ἄλφα
καὶ τὸ 9, λέγει κύριος ὁ θεὸς, ὁ ὦν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος,
παντοκράτωρ. Ἐγὼ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν, καὶ σδυγκοινωνὸς
ἐν τῇ ΘΛίψει καὶ βασιλεία καὶ ὑπομονῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἐγενό-
µην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ, διὰ τὸν λόγον τοῦ 8εοῦ,
καὶ διὰ τὴν µαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐγενόμην ἐν πνεύµατι ἐν
τῇ κυριακῇ ἡμέρα ' καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλ-
πιγγος. «4εγούσης ὃ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον, καὶ πέµμψον
ταῖς ἕπτὰ ἐκκλησίαις, εἰς Ἔφεσον, καὶ εἰς Σμύρναν, καὶ εἰς
Πέργαμον, καὶ εἰς Θυάτηραν Ἁ, καὶ εἰς Σάρδεις, καὶ εἰς Φι-
Λαδέλφειαν, καὶ εἰς 4αοδίχειαν. Καὶ ἐκεῖ ἐπέστρεψα βλέπειν
τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλει μετ᾽ ἐμοῦ καὶ ἐπιστρέψας ἴδον ἑπτὰ Λυχ-
νίας χρυσᾶς. Καὶ ἔν µέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν Όμοιον υἱῷ Χ ἀνθρώ-
που, ἐνδεδυμένον ποδήρη, καὶ περιεξωσμένον πρὸς τοῖς μαστοῖς
ξώνην χρυσῆν. Ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἳ τρίχες Λευκαὶ καὶ
ὥς ἔριον Λευκὸν, ὡς χιών καὶ οἳ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυ-
ρό. Καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ Όμοιοι χαλκολιβάνῳ, ὥς ἐν καμίνω πὲ-

[ὁ . ὴ 6 4 2 -» 69 ιν ς / π κ.”
πυρωμενοι᾽ καὶ η φῶνη αὐτοῦ ὥς φώνη υδάτων ποΛλλῶν. Καὶ ἔχων

: ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ ἀστέρας ἕ΄ καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐ-

ω ο , , 2 μὴ 2 ΄ ο ς 5 3 » ὁ
τοῦ ῥομφαία δίστοµος ὀξεῖα ἐκπορευομενη καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὥς
6 - ρ. μη / Ἡ
ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάµει αὐτοῦ. Καὶ ὅτε ἴδον αὐτὸν, ἔπεόα

Λ Δ / .. - ς / ο, 3 ' ... ν
προς τους πὀδας αὐτοῦ ὣς νεκρός καὶ ἔθηκε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ

2 ο 6 ν . ς
ἐπ᾽ ἐμὲ, Λέγων ᾿ μὴ φοβοῦ ΄ ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ
ς ω ν Ξ ο
ὁ ζών. Καὶ ἐγενόμην νεκρὺς, καὶ ἰδοὺ ξῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας

ω ή ο κ. 2 λ - ω / ' ν
τῶν οἰώνων ' ἅμην᾽ καὶ ἔχω τᾶς κλεῖδας τοῦ θανάτου καὶ τοῦ
5’ «
ᾷδου. Γράψον οὖν ἃ ἴδες, καὶ ἃ εἰσὶν, καὶ ἃ μέλλει γενέσθαι
4 ν ω α Μ
μετὰ ταῦτα. Τὸ µυστήριον τῶν ἕπτὰ ἀστέρων ὧν ἴδες ἐπὶ τῆς
ω 4 ω
δεξιᾶς µου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσᾶς οἳ ἕπτὰ ἀστέρες,
΄ Μ ν ν
ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἔκκλησιῶν εἰσίν' καὶ αἳ λυχνίαι αἲ ἑπτὰ ἑπτὰ

ἐκκλησίαι εἰσίν.

8

9

10

1

12

17

1

πνἩ

10

11

1ο
19

ΑΠΟΚΑΛΥΡΙΣ, 407

Κ Ἐ ὦ, 8.

ω ν ) « 6
Ἰῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Ἐφέσω ἐκκλησίας γράψον ΄ τάδε λέγει ὃ κρα-
ω Λ ῤ ν΄ 2 , 2 » 3 . 5 ὰ 4
τῶν τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐν μὲ-
ω ων Ό ν 5 λ
σῳ τῶν ἕπτὰ Λυχνιῶν τῶν χρυσῶν. Οἶδα τὰ ἔργα σου, καὶ τὸν
κὀπὸν σου, καὶ τὴν ὑπομονήν 6ου, καὶ ὅτι οὐ δύνῃ βαστάσαι κα-
-- σι, Ν / ρ --- / 5
κούς ' καὶ ἐπείρασας τοὺς Λέγοντας ἑαυτοὺς ἀποστόλους εἶναι,
καὶ οὖκ εἰσίν καὶ εὗρες αὐτοὺς φευδεῖο. Καὶ ὑπομονὴν ἔχεις,
3
καὶ ἑβάστασας διὰ τὸ ὄνομά µου, καὶ οὖν ἐκοπίασαρ. -άλλ
ο, 4 ο ὁ 4 ο ς '...--
ἔχω πατα σοὺ, Ότι την ἀγαπην σου τήν πρῶτην ἀφῆκας. νη-
5’ ν
µόνενε οὖν πόθεν πέπτωκας, καὶ µετανόήσον, καὶ τὰ πρῶτα ἕρ-
γα πούήσον ᾿ εὖ δὲ μὴ, ἔρχομαί σοι ταχὺ., καὶ κινήσω τὴν λυχ-

νίαν σου ἕἔκ τοῦ τόπου αὐτῆς. ἐὰν μὴ µετανοήσῃς. ἀλλὰ τοῦτο

” μ ο κ.” ω ς
ἔχεις, ὅτι μισεῖς τὰ ἔργα τῶν ΝΜικολαϊτῶν, ἃ κἀγὼ μισῶ. Ο

ἔχων οὖς, ἀκουσάτω τί τὸ πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις ' τῷ νι-
κῶντι δώσω αὐτῷ φαγεῖν ἕκ τοῦ ξύλου τῆς ξωῆς., ὃ ἐστιν ἐν τῷ
παραδείσῳω τοῦ Θεοῦ µου. Καὶ τῷ ἀγγέλω τῆς ἐν Σμύρνῃ ἔκκλη-
σίας γράφον ' τάδε-Λλέγει ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔόχατος, ὃς ἐγένετο νε-
πρὸς, καὶ ἔξησεν. Οἶδα σου τὰ ἔργα καὶ τὴν ΘλΛίψιν καὶ τὴν
πτωχείαν ' ἀλλὰ πλούσιος εἶ- καὶ τὴν βλασφημίαν ἔκ τῶν Λε-
γόντων ἰουδαίους εἶναι ἑαυτοὺς, καὶ οὐκ εἰσὶν, ἀλλὰ συναγωγή
τοῦ σατανᾶ. «{ἡ φοβοῦ ἃ µέλλεις παθεῖν' ἰδοὺ δὴ μέλλει βα-
Λεῖν ὁ διάβολος ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακὴν, ἵνα πειρασθῆτε καὶ ἕξε-
τε ΘΛίψιν ἡμέρας ἴ' γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι
τὸν στέφανον τῆς ζωῆς. Ὁ ἔχων οὖς, ἀκουσάτω τί τὸ πνεῦμα

λέγει ταῖς ἐκκλησίαις ' ὁ νικῶν οὐ μὴ ἀδικηθῇ ἔκ τοῦ Θανάτου

» -
τοῦ ὃδεντερου.

Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Περγάµω ἐκκλησίας γράψον ᾿ τάδε
Λέγει ὁ ἔχων τὴν ῥομφαίαν τὴν δίστοµον τὴν ὀξεῖαν. Οἶδα τὰ

ω κ. ς » αν
ἔργα σου, καὶ ποῦ κατοικεῖς, Όπου ὁ θρόνος τοῦ σατανᾶ καὶ

: πρατεῖς τὸ ὄνομά µου, καὶ οὐκ ἠρνήσω τὴν πίστιν µου, ἔν ταῖς

903

ΑΡ. Η.

Π.

Φ Πα οοἆ,

468 ο ΑΠΟΚΑΔΥΒΙΣ,

ς / ο. 2 , 5 , ς 4 ει 2 / ᾿
ημεραις αἷς ντίπας ὁ μάρτυς µου ὁ πιστὸς, ὃς ἀπεκτάνθη παρ
ς ρ ς ο . : ω. 3
υμῖν, ὅπου ὁ σατανᾶς κατοικεῖ. ᾽4λλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα,
5 ν ώ ν
οτι ἔχεις ἐκεῖ κρατοῦντας τὴν διδαχἠν Βαλαὰμ. ὃς ἐδίδαξε Βα-
Ν ν / 9 ν ν
λᾶκ βαλεῖν σκάνδαλον ἐπώπιον τῶν υἱῶν Ἱσραὴλ, καὶ φαγεῖν εἰ-
/{ -. ”
δωλόθντα, καὶ πορνεῦσαι. Οὕτως ἔχεις καὶ σὺ πρατοῦντας τὴν
Ν 8 ν ο ᾿ 5 ο
διδαχήν Νικολαϊτῶν ὁμοίως Χ. «Μετανόησον οὖν εἰ δὲ μὴ, ἔρχο-
4 αμ εν , ω
μαί σοι ταχὺ, καὶ πολεμήσω μετ αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ
/ / ς 2) 5 2 / , λ ν ῤ ω
στοµατος µου. Ο ἔχων οὓς. ἄπουσατω τίτο πνεύμα Λεγει ταῖς
3 . ν ή / Σον λ / ν ,
ἐκκλησίαις᾽ τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ τὸ μάννα τοῦ κεκρυμμµένου,
ιά 3 ν ,ω » 2
καὶ δώσω αυτῷ φῆφον λευκὴν, καὶ ἐπὶ τὴν φῆφον Όνομα καινὸν
ς 2 5 ς ν
γεγραμμένον, ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ μὴ ὁ λαμβάνων. Καὶ τῷ ἀγγέ-
ή . ο. κ ο ν
Λω τῆς ἐν Θυατήρῃ ἐκκλησίας γράφον᾿ τώδελέγει ὁ υἱὸς τοῦ 9εοῦ,
ς 3) λ 2 .. 2 ν» ο , Ν 4 /
ὁ ἔχων τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὥς φλόγα πυρὸς, καὶ οὗ πόδες
32΄ ν 5
αὐτοῦ ὅμοιοι χαΛκολιβάνω. Οἶδα σου τὰ ἔργα, καὶ τὴν ἆγά-
ς
πην, καὶ τὴν πίστιν, καὶ τὴν διακονίαν, καὶ τὴν ὑπομονήν σου,
καὶ τὰ ἔργα σου τὰ ἔσχατα πλείονα τῶν πρώτων. ἀλλὰ ἔχω
κατὰ σοῦ., ὅτι ἀφεὶς τὴν γυναῖκα σου Ἰεξάβελ, ἢ λέγει αὑτὴν
ν / 4 .. 4 9 Δ / ώ
προφῆτιν, καὶ διδάσκει καὶ πλανᾷ τους ἐμοὺς δούλους, πορνεῦ-

ν 9 ϱ
σαι καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα. Καὶ ἔδωκα αὐτῇ χρόνον ἵνα µετα-

"νοήσῃ καὶ οὐ ΔέΛει µετανοῆσαι ἐκ τῆς πορνείας αὐτῆς. Ἰδοῦ,

βάλλω αὐτὴν εἰς κλίνην, καὶ τοὺς μοιχεύοντας μετ αὐτῆς εἰς
ΘΛίψιν μεγάλην, ἐὼν μὴ µετανοήσωσιν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῆς. Καὶ
τὰ τέκνα αὐτῆς ἀποκτενῶ ἐν θανώτω, καὶ γνώσονται πᾶσαι αἳ ἐκ-
κλησίαι ὅτι ἐγω εἰμι ὃ ἐρευνῶν νεφροὺς καὶ καρδίας καὶ δώσω

αμα ᾽ ν ς ο ο ι ω
ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. μῖν δὲ Λέγω τοῖς Λοιποῖς

ω 9 Ν ᾽ [
Μια μοἰεοο,τοῖς ἐν Θυατήραις Ἐ, ὅσοι οὖκ ἔχουσιν τὴν διδαχην ταύτην, οἵ-

κ ζοά.
ἄνοίξω.

η ν ο 3
τινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ, ὣς Λέγουσιν' οὐ βα-
λῶ ἐφ᾽ ὑμᾶς ἄλλο βάρος. Πλὴν ὃ ἔχετε, κρατήσατε ἄχρις οὗ
κ] [νά κ Ἰ 6 Μ ͵ Ἰ} 6 ων ” , Ν΄ ο
ἄν Πέω Ἁ. Καὶ ὁ νικῶν, καὶ ὁ τηρῶν ἄχρι τέλους τα ἔργα µου,

ο. ω : . μη 2
δώσω αὐτῷ ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἐθνῶν. Καὶ ποιμανεῖ αὐτοὺς ῥάβ-
δω σιδηρᾷ᾽ ὥς τὰ σκεύη τὰ νσ σ ὧς κἀγὼ
ῳ σιδηρᾷ᾽ ὥς τὰ σκεύη τὰ κεραμµικὰ συντριβήσεται, ὣς κάγ

εἰλήφα παρὰ τοῦ πατρός µου. «Καὶ δώσω αὐτῷ τὺν ἀστέρα

17

18

19

20

οἱ

29

24

οῦ
26
7)

95

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ. 4609

Ν . 6 3/ 5’ , . ω
29 τὸν πρωϊνόν. Ὁ ἔχων οὖρ, ἀπουσάτω τί τὸ πνεῦμα λέγει ταῖς

ι

ἀ

[ο]

ο.

0

μα

ἐκκλησίαις.

ΚΕΦ, Τ.

4 32 0 ν 9 / 9 , / ο ΄ ιά
]αὶ τῷ ἀγγέλῳ τῷ Χ ἐν Σάρδεσιν ἐκκλησίας γράψον᾿ τάδε Λε-
6 Χρ η , ω » Δ ϱ ν 3 ,
γει ὃ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ, καὶ τοὺς ἕπτα ἀστέ-
5 2ι / ο λ κ
ρας" οἶδα σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις καὶ ξῇς, καὶ νεκρὸς εὖ,
, ων « ,
Γίνου γρηγορών, καὶ στήριξον τὰ Λοιπὰ ἃ ἤμελλες ἀποβάλλειν
οὐ γὰρ εὑρηκάν σου τὰ ἔργαπεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ θεοῦ µου.
. 5 ω η / ο 2) 5 4
Ἰήνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας, καὶ µετανόησον ' ἐαν οὖν µήγρηγο-
; ο, Αν ον ς , ᾽ 2 λ , , ο’ ϱ
ρήσῃς, ἦξω ἐπὶ σὲ ὥς πλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνῶώσῃ ποίαν ὥραν ἥξω
2 2.
ἐπὶ σέ. ᾽4λΛλ᾽ ὀλίγα ἔχεις ὀνόματα ἐν Σάρδεσιν, ἃ οὐκ ἐμόλυ-
ναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ περιπατήσουσι μετ) ἐμοῦ ἐν λευκοῖς,
ὅτι ἄξιοι εἰσύν. Ὁ νικών, οὗτος περιβαλεῖται ἐν ἱματίοις Λευ-
κοῖς' καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἔκ τῆς βίβλου τῆς
ξωῆς, καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός µου,
Να / » 2 , 3 ο ο η 5 2 / , Ν
καὶ ἔνωπιον τῶν ἆγγελων αὐτου. Ο ἔχὼῶν οὐς, ἆκουσατωῶ τί το
πνεῦμα Λέγει ταῖς ἐκκλησίαι. Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν ὤιλα-
, μ ϱ
δελφείᾳ ἐκκλησίας γρώφον᾽ τάδε Λέγει ὃ ἅγιος, ὁ ἀληθινὸς, ὁ
ἔχων τὴν. κλεῖν Ἀ τοῦ «4αβίδ᾽ ὃ ἀνοίγων, καὶ οὐδεὶς κλείσει αὐ-

. έφαὶ κλείει Ἐ,, καὶ οὐδεὶς ἀνοίξει. Οἶδα

τὴν, εἰ μὴ ὁ ἀνοίγων
σου τὰ ἔργα” ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θῄραν ἀνεωγμένην, ἣν οὐ-
δεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτήν ' ὅτι μικρὰθ ἔχεις δύναμιν, καὶ ἑτή-
ρησάς µου τὸν λόγον, καὶ οὐκ ἠρνήσω τὸ ὄνομά µου. Ἰδοὺ, δί-
δωµι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶᾷ τῶν Λεγόντων ἑαυτοὺς ᾖου-
δαίους εἶναι, καὶ οὖκ εἰσὶν, ἀλλὰ ψεύδονται' ἰδοὺ, ποιήσω αὐ-
τοὺς ἵνα ἥξωσι καὶ προσκυνήσωσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ
γνῶσιν ὅτι ἠγάπησά σε. Ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς
µου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς µελλού-
σης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰπουμένης ὄλης, πειράσαι τοὺς κατοικοῦν-

τας ἐπὶ τῆς γῆς. ᾿Ἔρχομαι ταχὺ ' κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς Λά-

Π.

6ΑΡ. Π1,

ἅ Πα ουἀ.

κ Τα οοἆ.

κ Που ἆσοαδέ
1π σος.

Π.

Σζοἱ, εἷς.

470 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ,

βῃ τὸν στἐφανόὀν σου. Ὁ νικῶν, ποιήσω αὐτὸν στύλον ἓν τῷ ναῷ
τοῦ Φεοῦ µου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι" καὶ γράφω ἐπ᾽ αὐτὸν
τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ µου τῆς καινῆς Ἱερουσαλὴμ, Ἡ κα-
ταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ µου, καὶ τὸ ὄνομα τὸ και-
νόν. Ὁ ἔχων οὖς, ἀκουσάτω τί τὸ πνεῦμα Λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.

Καὶ τῷ ἀγγέλω τῆς ἐν 4αοδικεία ἐκκλησίας γράφον ᾿ τάδε
Λέγει ὁ ἁμὴν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληδινὸς, ἡ ἀρχὴ τῆς ατί-
σεως τοῦ Θεοῦ. Οἶδα σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ, οὔτε ξε-
στὀς' «ὄφελον ψυχρὸς εἴης ἢ ξεστό Οὕτως., ὅτι χλιαβὸς εἶ,
καὶ οὔτε ξεστὸς οὔτε φυχρὸς, µέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόµατός
µου. Ὅτι Λέγεις" πλούσιός εὐμι, καὶ πεπλούτηκα, παὶ οὐδενὸς
χρείαν ἔχω᾽ καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίπωρος, καὶ ὁ ἐλεει-
νὸρ, καὶ πτωχὸς, καὶ τυφλὸς, καὶ γυμνός. Συμβουλεύῶ ὅου
ἀγοράσαι χρυσίον παρ᾽ ἐμοῦ πεπυρωμένον ἐκ πυρᾶς, ἵνα πΆου-
τήσῃς καὶ ἱμάτια λευκὰ, ἵνα περιβάλῃ, καὶ μὴ φανερωθῇ ἡ
αἰσχύνη τῆς γυμνότητός σου καὶ κολύριον ἵνα ἐγχρίσῃ τοὺς ὀφ-
Θαλμούς σου, ἵνα βλέπῃς. Ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ, ἐλέγχω καὶ
παιδεύω᾿ ξήλευε οὖν καὶ µετανόησον. Ἰδοῦ, ἔστηκα ἐπὶ τὴν δύ-

» » 2 .
ραν, καὶ κρούῶ ' ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς. µου, καὶ ἀνοιξῃ τὴν

Φύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν, καὶ δειπνήσω μετ αὐτοῦ,

ΟΑΡ. Ιὗ’.

ν ω ω ο) 9 ο.
καὶ αὐτὸς μετ᾽ ἐμοῦ. Ὁ νικῶν., δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ ἐμοῦ
ω / ο 2 Δ λ ώ
ἐν τῷ θρόνω µου, ὥς κἀγὼ ἐνίκησα, καὶ ἐκώθισα μετὰ τοῦ πα-

/ ω. ϱ ϱ 9 ως 9) 5 Γ ; , α΄
τρὀς µου ἐν τῷ Βρὀνῶ αὐτοῦ. Ο ἔχων οὔς, ἀκυυσάτω τί τὸ πνεῦ-

μα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.

Κτῶ. Δ.

ΓΗ ετὰ ταῦτα ἴδον, καὶ ἰδοὺ θύρα ἀνεωγμένη ἐν τῷ οὐρανῷ,
καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώτη ἣν ἤκουσα ὡς σάλπιγγος Λαλούσης μετ᾽
ἐμοῦ. Λέγων ἀνάβα ὧδε, καὶ δείξω σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ
ταῦτα. Εὐθέως ἐγενόμην ἐν πνεύματι ' καὶ ἰδοὺ, θρόνος ἔκειτο ἓν

» ὁ ! / ς ’
τῷ οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τὸν θρόνον παθήµενορ. Ἰαὶ ὁ καθημενος

19

19
14

17

18

19
20

9ἱ

2
ὃ

ΓΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ. 4

Όμοιος ὁράσει Λίθῳ ἰάσπιδι, καὶ σμαράγδω, καὶ σαρδίω' καὶ Ἱ.
4 ἱριςκύκλωθεν τοῦ θρόνου ὁμοίως ὅρασις σµαραγδίνων. Κύκλωθεν
τοῦ Δρόνου Βρόνοι κδ' καὶ ἐπὶ τοὺς Βρόνους κὸ πρεσβυτέρους
καθημένους, περιβεβλημένους ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ ἐπὶ τὰς κε-
ὅ φαλᾶς αὐτῶν στεφάνους χρυσοῦο. Καὶ ἐκ τοῦ 8ρόνου ἐκπορεύ-
ονται ἀδτραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί' καὶ ἑπτὰ λαμπάδες
. / 9 / . ν / »λΣ ον [4 [ή Ν /
πυρὸς καιόµεναι ἐνώπιὸν τοῦ θρόνου αὐτοῦ, αἵ εἰσιν ἑπτὰ πνεύ-
6 µατα τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐνώπιον τοῦ θρόνου ὥς θάλασσα ὑαλίνη,
ο , / . 9 , ω / / ο [ή
ὁμοία κρυστάΛλλῳ ᾽ καὶ ἔν µέσω τοῦ Βρόνου καὶ κύκλω τοῦ Θρό-
7 νου τέδσαρα ζῶα γέµοντα ὀφθαλμῶν ἔνπροσθεν καὶ ὄπισθεν. Καὶ
λ δα λ ο [κά , λ ’ ϱ) σ
τὸ ξῶον τὸ πρῶτον Όµοιον λέοντι, καὶ τὸ δεύτερον. ξῶον ὅμοιον
"'µόσχω, καὶ τὸ τρίτον ζῶον ἔχον πρόσωπον ἀνθρώπου, καὶ τὸ
8 τέταρτον ὅμοιον ἀετῶ πετοµένω. Καὶ τέόσαρα ζώα. ἓν καθ. ἓν
ἔχον ἀνὰ πτερύγων ἓξκύκλωθεν ' καὶ ἔξωθ.εν καὶ ἔσωθεν γέµουσιν
ὀφθαλμῶν, καὶ ἀνάπαυσιν οὐκ ἔχουσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς., λέ-
ο. ο [κά [κά [κά ο [κά ο [κά [χὰ
γοντες᾿ ἅγιος ἅγιος ἅγιος, ἅγιος ἅγιος ἅγιος, ἅγιος ἅγιος ἅγιος,
’ ς .. 6 / ς 5’ αν ο 3 ς Σ /
κύριος ὃ Δεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ ἦν καὶ ὁ ὢν καὶ ὁ ἐρχόμε-
9 νο. Καὶ ὅτ᾽ ἂν δώσωσι τὰ ξῶα δόξαν καὶ τιμὴν καὶ εὖχα-
ριστίαν τῷ παθημένῳ ἐπὶ τοῦ Βρόνου, τῷ ξῶντι εἰς τοὺς αὐῶνας
10 τῶν αἰώνων. Πεσοῦνται οἱ κὸ πρεσβύτεροι ἐνώπιον τοῦ καθηµένου

ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ προὔκυνήσουσι τῷ ξῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας
κ 0ο. βάλ-
λουσιν.
’ Δ ϱ ν σε σ 1
11 Θρόνου, λέγοντερ. ᾿ξιος εὖ, ὁ κύριος καὶ θεὸς Χ ἡμῶν ὁ ἄγιοβι, ο] ῥθεός

”ν / » Χ« 4 / ᾽ ν 9 ΄ ο
τῶν αἰώνων, καὶ βαλοῦσιν Ἐ τοὺς στεφάνους αὐτῶν ἐνῶπιον τοῦ

. μή 4
λαβεϊῖν τὴν δόξαν καὶ τήν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν ὅτι σὺ ἔκτιόας

πάντα, καὶ διὰ τὸ θέλημά σου ήσαν, καὶ ἐκτίόθησαν.

ΚΕΦ. Ἡ.

1 ]καὶ ἴδον ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ καθηµένου ἐπὶ τοῦ Βρόνου βι- 6ΛΡ.Υ.
βλίον γεγραμμένον ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν, κατεσφραγισμένον ὄφρα-
γῖσιν ἑπτά. Καὶ ἴδον ἄγγελον ἰσχυρὸν, κπηρύσσοντα ἓν φωνῇ

µεγάλῃ τίς ἄξιος ἐστὶν ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον, καὶ Λὔσαι τὰς

412 ΑΠΟΚΛΛΥΤΨΙΣ,

[ο ν ” ” ὅ μή
Υ. σφραγίδας αὐτοῦ; Καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο ἐν τῷ οὐρανῶ ἄνω, οὔ- 8
9 4 ο ψ ” ς , ν ω αυ Ν ῃ ο.

τε ἐπὶ τῆς γῆς, οὔτε ὑποκάτω τῆς γῆς, ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον. οὗ-

κ ζοά. / 2 δν 3 1 ο] δς 4 ο
ποἶύν. Τὲ ῥλέπειν αὐτὸ. Καὶ ἐγὼ ἔκλαιον πολὺ Ἀ, ὅτι οὐδεὶς ἄξιορ 4
εὑρέθη ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον, οὔτε βλέπειν αὐτό. Καὶ εἷς ἐκ τῶν ὅ

πρεσβυτέρων Λέγει μοι μὴ κλαῖε" ἰδοὺ, ἐνίκησεν ὁ Λέων ὁ ἐκ

τῆς φυλῆς Ἰούδα., ἡ ῥίζα «4αβὶδ, ὃ ἀνοίγων καὶ τὸ βιβλίον, καὶ
τὰς ἕπτὰ σφραγῖδας αὐτοῦ. Καὶ ἴδον ἔν µέσω τοῦ θρόνου καὶ 6

τῶν τεσσάρων ξώων, καὶ ἐν μέσω τῶν πρεσβυτέρων, ἀρνίον ἑστη-

Δ 5 9 / 94 / θ 1 Ν 2 χ [ο 4
κος ὥς ἐσφαγμενον», ἔχον Μέρατα ἑπτα, καὶ ὀφῦθαλμους ἑπτα,
»Παοοῦ, ὦ Ἐ εἶσιν τὰ ἕπτὰ πνεύματα τοῦ Δεοῦ ἀποστελλόμενα εἰς πᾶ-
ν ' ϱ 5 , ’ νά

ἴοιο τὸ ῥι- αν τὴν γῆν. Καὶ ἠλθεν καὶ εἴληφεν τὸ βιβλίον Ἀ ἐκ τῆς δε- 7
βλον. Ειᾶς τοῦ καθηµένου ἐπὶ τοῦ Βρόνου. Καὶ ὅτε ἔλαβεν τὸ βι- 8

βλίον, τὰ τέσόαρα ξῶα καὶ οἳ κὸ πρεσβύτεροι ἔπεσον ἐνάπιον τοῦ

2 ρ ο [ιό α., 4 / ” ,

ἁρνίου, ἔχοντες ἕκαστος κιθαραν, καὶ φιαλας χρυσᾶς γεμούσας
Θυμισμάτων, ἅ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων. Καὶ ἄδουσιν 9

2ος ] ῃ . Ὡ κ. κ] ῃ ν 3 α

ὥδην καινήν, Λἔγοντος" ἄξιος -εἶ λαβεῖν τὸ βιβλίον, καὶ ανοῖ-

ῃ μ 9 ως. 9 ; 9 5 / ω ω

ξαι τὰς σφραγίδας αὐτοῦ" ὅτι ἐσφάγης, καὶ ἠγόρασας τῷ δεῷ

ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματί σου ἐκ πάσης φυλῆς καὶ γλὠσσης καὶ λαοῦ

μ-ὰ

καὶ ἔθνουςο. «Καὶ ἐποίησας αὐτοὺς τῷ 8εῷ ἡμῶν βασιλεῖς καὶ 10
ὑερεῖς, καὶ βασιλεύουσιν ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἴδον, καὶ ἤκουσα 11

Ἅθα φωνὴν Χ ἀγγέλων πολλών κύκλῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν ζώων καὶ

ὡρφωνήν. - , 5 ς 3 λ 2 / ’
τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἦν ὁ ἀριθμος αὐτῶν μυριάδες μυριάδων,

ι ο ’ 2) / νλ 2
καὶ χιλιάδες χιλιάδων. .4έγοντες φωνῇ µεγαλῃ ἄξιόν ἐστιν τὸ ἀρ- 19
, ν΄ 2 / ν ν / ᾿ ΔΝ ”ω 4
νίον το ἐσφαγμένον Λλαβεῖν την δύναμιν καὶ τὸν πλΛλοῦτον καὶ σ6ο-
ΔΝ 2 »
φίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμήν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν. Ἰαὶ πᾶν 19
, . » μ] ω) 4 δν ϱω ω λΛ ς ’ ν -
κτίσμα ὃ ἕν τῷ οὐρανῶ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ὑποκάτω τῆς γῆς,
» ” λ 2. ον ,
καὶ ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἅ ἐστιν, καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς πάντα, καὶ πάν-
” / . ν / 5 λ ω / 32 ,
τας ἤκουσα Λέγοντας" τῷ καθημένω ἐπὶ τῷ Ἀρόνῳ καὶ τῷ ἀρνίῳ
ς .] , α 6 Δ }΄ ς δ ’ 4 Δ / 3 4 ᾖ ν
ἡ εὐλογία καὶ ἡ τιµή καὶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἶς τοὺς αὐῶνας
» ’ 2 4 ν 3
τῶν αἰώνων᾽ ἁμήν. Ἰκαὶ τὰ τέσσαρα ξῶα Λέγοντα τὸ ἁμήν ' καὶ οἳ 14

πρεσβύτεροι ἔπεσον καὶ προσεκύνησαν.

ΑΠΟΚΑΛΥΦΙ5, | 473

ΚΤΦ. ς,

. , 6ΑΡ. γι.
.. ΓΚαὶ ἴδον ὅτι " ἤνοιξεν τὸ ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ ὄφραγίδῶν, κρῃῃῃ ὅτε

καὶ ἤκουσα ἕνὸς ἔκτῶν τεσσάρων ζώων Λέγοντος, ὥς φωνὴ βρον-

ο τῇ" ἔρχου καὶ ἶδε. Καὶ ἐδοὺ ἵππορ Λευκὸς, καὶ ὁ καθήµενος
ἐπ᾽ αὐτὸν ἔχων τόξον' καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθεν νι-

ὃ κῶν, καὶ ἵνα νικήσῃ. Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν δευτέραν σφραφῖδα,

4 ἤκουσα τοῦ δευτέρου ξώου Λέγοντος) ἔρχου. Καὶ ἐξῆλθεν ἄλ-

. . .
Λος ἵππος πυῤῥός Ἐ' καὶ τῷ καθηµένῳ ἐπ) αὐτὸν ἐδόθη αὐτῷ Λα- πυρος,
βεῖν τὴν εἰρήνην ἐκ τῆς γῆς, ἵνα ἀλλήλους σφάξωσιν’ καὶ ἐδόθη

ὅ αὐτῷ µάχαιρα µεγάλη. Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν τρί-
την, ἤκουσα τοῦ τρίτου ζώου Λέγοντος" ἔρχου καὶ ἴδε' καὶ ἰδοὺ
ἵππος µέλας, καὶ ὁ καθήµενος ἐπ αὐτὸν ἔχων ξυγὸν ἐν τῇ χει-

6 ϱ) αὐτοῦ. Καὶ ἤκουσα φωνὴν ἓν µέσω τῶν τεσσάρων ξώων Λέ-
γουσαν χοῖνιξ σίτου δήναρίου, καὶ τρεῖς χοίνικες κριθῆς δη-

7 ναρίου" καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσῇς. Καὶ ὅτε ἤνοι-

ε τὴν σφραγῖδα τὴν τετάρτην, ἤκουσα τοῦ τετάρτου ζώου Λέ-

8 γοντος" ἔρχου καὶ ἴδε. «Καὶ ἰδοὺ ἵππος χλωρὸς, καὶ ὃ καθή-
µενος ἐπάνω αὐτοῦ, ὄνομα αὐτῷ ὁ Θάνατος" καὶ ὁ ἄδης ἠκολού-
Θει αὐτῷ) καὶ ἐδόδη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς γῆς,
ἀποπτεῖναι ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν Λιμῷ καὶ ἓν θανάτῳ, καὶ ὑπὸ τῶν
θηρίων τῆς γῆς.

9 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέµπτην σφραγῖδα., ἴδον ὑποκάτω τοῦ
Βυσιαστηρίου τὰς ψυχαὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ 9εοῦ,

10 καὶ διὰ µαρτυρίαν τοῦ αρνίου ἣν εἶχον. «Καὶ ἔκραξαν φαω-
νὴν μεγάλην, λέγοντες" ἕως πότε. ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ἆλη-
θινὸς, οὐ κῤίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων

11 ἐπὶ τῆς γῆς: Καὶ ἐδόθη αὐτοῖς στολὴ Λευκἡ, καὶ ἐῤῥέθη αὐτοῖς,
ἵνα ἀναπαύσωνταιἔτι ἔτι χρόνον, ἕως πΛληρώσωσιν Ἀ οἱ σύνδουλοι ΑΙ οοὰ.
αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν, καὶ οἱ µέλλοντες ἀποκτείνεσθαι ὡς

2 ) Ἆ α
19 καὶ αὐτοί. Καὶ ἴδον ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ

414 ΑΠΟΚΑΑΥΦΨΙΣ,

.. σεισμὸς μέγας ἐγένετο. καὶ ὁ ἥλιος µέλας ἐγένετο ὡς σάκκος
τρίχινος, «καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα. «Καὶ οἳ ἀστέρες 18
τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσον εἰς τὴν γῆν, ὧς συκῆ βάλλει τοὺς ὀλύνθους

2” 6 Ν 2 ϕ / , ς 9 Δ 2 /
αὐτῆς υπὸ ἀνέμου μεγάλου σειοµένη. Καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρί- 14
σθη ὡς βιβλίον ἑλισόόμενον, καὶ πᾶν ὕρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν
τύπων αὐτῶν ἐκινήθησαν. Ἰαὶ οἳ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἳ µε- 16
γιστᾶνες καὶ οἳ χιλίαρχοι καὶ οὗ πλούσιοι καὶ οἳ ἠσχυροὶ
καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθεροο ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια
καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων. «Καὶ Λέγουσι τοῖς ὄρεσι καὶ 16
ταῖς πέτραις' πέσετε ἐφ᾽ ἡμᾶς, καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσ-
ὥπου τοῦ καθηµένου ἐπὶ τῷ θρόνω, καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἄρ-

/ α 5’ ς 5 ς , 2 ο 2 ” η
νίου. Ότι ἠλθεν ἡ ἡμέρα ἡ µεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς 17

δύναται σταθήναι;

ΚΕΦ. Ζ.

6ΑΡ. Υπ. ᾗέαἱ μετὰ τοῦτο ἴδον τέσσαρας ἀγγέλους ἑστῶτας ἐπὶ τὰς τέσ- 1
6αρας γωνίας τῆς γῆς “΄ κρατοῦντας τοὺς τέσδαρας ἀνέμους τῆς
... γῆς Ἀ,, ἵνα μὴ πνέῃ ἄνεμος ἐπὶ τῆς γῆς, µήτε ἐπὶ τῆς γῆς θαλάσ-
σης, µήτε ἐπὶ τὸ δένδρον. Καὶ ἴδον ἄλλον ἄγγελον ἀναβαί- 2
νοντα ἀπὸ ἀνατολῆς ἠλίου, ἔχοντα σφραφῖδα Δεοῦ ζῶντος' καὶ
ἔκραξε φωνῇ µεγάλῃ τοῖς τέόσαρσιν ἀγγέλοις, οἷς ἐδόθή αὐτοῖς
«ἀδικῆσαι τὴν γῆν καὶ τὴν Δάλασσαν. «4έγων ' μὴ ἀδικήσητε τὴν ὃ
γῆν, µήτε τὴν θάλασσαν, μήτε τὰ δένδρα, ἄχρις οὃ σφραγίσω-
µεν τοὺς δούλους τοῦ δεοῦ ἡμῶν ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. Καὶ 4
ἤπουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων, ϱμὸ χιλιάδες ἔσφραγι-
σµένων ἔκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἱσραήλ. Ἐκ φυλῆς Ἰούδα, ιβ’ χι-
Λιάδες ἐσφραγισμέναι ἐκ φυΛῆς Ῥουβὴν, ιβ’ χιλιάδες ' ἐκ φυλῆς
Γ4δ. ιβ χιλιάδε.. Ἐκ φυΛλῆς ᾿4σὴρ., ιβ χιλιάδες ἐκ φυΛλῆς ὁ
Νεφθαλὶμ. «β΄ χιλιάδες. ἐκ φυλῆς Μανασσῆ, ιβ’ χιλιάδες. Ἐκ Ἰ
φυλῆς Συμεὼν; ιβ’ χιλιάδες ' ἐκ φυλῆς 4ενὶ., ιβ’ χιλιάδες. ἔκ
φυλῆς Ἰδαχὰρ, ιβ΄ χιλιάδες. Ἐκ φυλῆς Ζαβουλὼν, ιβ’ χιλιά- 8

ῶτ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΡΙΣ, 475

δες' ἐκ φυλῆς Ἰωσὴφ, ιβ’ χιλιάδες" ἐκ φυλῆς Βενιαμὶν, ιβ χι-
9 Λιάδες ἐσφραγισμέναι. Μετὰ ταῦτα ἴδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολὺς,
ὃν ἀριθμῆσαι οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ
Λαῶν καὶ γλωσσών, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ
ἀρνίου, περιβεβλημένους «στολὰς Λευκὰς, καὶ φοίνικας Χ ἐν ταῖς
10 χερσὶν αὐτῶν. Καὶ κράξουσι φωνῇ µεγάλῃ, Λέγοντες' ἡ σώτη-
ρία τῷ 9εῶ ἡμῶν τῷ καθηµένω ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ Ἑ τῷ ἀρνίω.
1 Καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι εἰστήκεσαν κύκλῳω τοῦ Βρόνου καὶ τῶν
πρεσβυτέρων καὶ τῶν τεσσάρων ζάων, καὶ ἔπεσον ἐνώπιον τοῦ
θρόνου αὐτοῦ ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν, καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῶῷ.
19 4έγοντες' ἁμήν' ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὖχα-
ριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν, εἰς
18 τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων' ἁμὴν. Καὶ ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τῶν πρεσ-
βυτέρων., λέγων μοι οὗτοι οἳ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς
14 Λευκὰς, τίνες εἰδὶ, καὶ πόθεν ἦλθον; Καὶ εἶπον αὐτῷ" κπύριέ

3 /

µου, σὺ οἶδας' καὶ εἶπέν µοι ' οὗτοί εὖσιν οἳ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς 9Λἰ-
ψεως τῆς μεγάλης, καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκα-
1ὅ ναν ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου. «4ιὰτοῦτο εἰσὶν ἐνώπιον τοῦ 8ρό-
νουτοῦ 8εοῦ, καὶ Λατρεύουσιν αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἓν τῷ ναῷ
16 αὐτοῦ" καὶ ὁ καθήµενος ἐπὶ τῷ θρόνῳ, σκηνώσει ἐπ᾽ αὐτούς. Οὐ
πεινάσουσιν ἔτι, οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι, οὐδ' οὐ μὴ πέσῃ ἐπ) αὐτοὺς
17 ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν καῦμα. Ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ ρό-
νου ποιμανεῖ αὐτοὺς, καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ξωῆς πηγὰς ὑδα-

τῶν, καὶ ἐξαλείψει ὁ.θεὸς πᾶν δώκρυον ἐκτῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.

Κπτὸ. Ἡ.

--

ΚΚ) ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἑβδόμην, ἐγένετο σιγὴ ἐν τῷ

ω

οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον. Καὶ ἴδον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους, οἳ ἐνώπιον
ὃ τοῦ θεοῦ ἑστήκασιν ' καὶ ἐδόθησαν αὐτοῖς ἑπτὰ σάλπιγγες. Καὶ
ἄλλος ἄγγελος ἦλθεν, καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ Δυσιαστηρίου, ἔχων

λ] ». ασ ». » , ν΄ 5 -
Λιβανωτον χρυσοῦν' καὶ ἐδοῦθη αὐτῶ Ῥυμιάματα πολλα, ἵνα δῶ

νῃ,

Ἐ Τα οοἡ,

Ἀ Τη οοἡ,
ἠπιεγροπίίαγ
2
ἐπὶ.

ΔΡ.
ΥΠ.

470 ΑΠΟΚΑΔΥΡΙΣ,

ΥΠ. ση ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων, ἐπὶ τὸ 9υσιαστήριον τὸ
χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου. Καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν θυμια-
µότων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων, ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου, ἐνώ-
πιον τοῦ Φεοῦ. Καὶ εἴληφεν ὁ ἄγγελος τὸν Λιβανωτὸν, καὶ ἐγέ-
µισεν αὐτὸν ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν
γῆν ' καὶ ἐγένοντο βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ σεισμός.
Καὶ οὗ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σἀάλπιγγας, ἠτοίμα-
σαν ἑαυτοὺς ἵνα σαλπίσωσιν. Καὶ ὁ πρῶτος ἐδάλπισεν, καὶ ἐγέ-
νετο χάλαξα καὶ πῦρ μεμιγμένα ἐν αἵματι, καὶ ἐβλήθη εἰς τὴν
γῆν καὶ τὸ τρίτον τῆς γῆς κατεκάη, «καὶ τὸ τρίτον τῶν δέν-

ἉΠαοο 5ρ-
κ... . 4 ς
μπω] ὅρων κατεκάη Ἀ,, καὶ πᾶς χόρτος χλωρὸς κατεκάη. Καὶ ὁ δεύ-

11318.
τερος ἄγγελος ἐδάλπισεν, καὶ ὡς ὄρος µέγα καιόμενον ἐβλήθδη
εἰς τὴν Δάλασσαν ' καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῆς δαΛάσσης, αἷμα.
Καὶ ἀπέθανεν τὸ τρίτον τῶν ατισμάτων ἐν τῇ θαλάσσῃ, τὰ ἔχον-
τα φυχάς' καὶ τὸ τρίτον τῶν πλοίῶν διεφθαρη. «Καὶ ὁ τρίτος
ἄγγελος ἐσάλπισεν, καὶ ἔπεσεν ἐκτοῦ οὐρανοῦ ἀστὴρ μέγας καιό-
µενος ὥς Λλαμπὰς, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ τρίτον τῶν ποταμῶν, καὶ
ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων. Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀδτέρος Λέγεται
ὁ ἄφινθορ" καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῶν ὑδάτων εἰς ἄφινθον, καὶ
πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀπέθανον ἐκ τῶν ὑδάτων, ὃτι ἐπικράνθη-
σαν. Καὶ ὃ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισεν, καὶ ἐπλήγη τὸ τρί-
τον τοῦ ἠλίου, καὶ τὸ τρίτον τῆς σελήνης, καὶ τὸ τρίτον τῶν
ἀστέρων ᾿ ἵνα σκοτισθῇ τὸ τρίτον αὐτῶν, καὶ τὸ τρίτον αὐτῆς μὴ
κ.Ίια σα. φανῃ᾽ ἡ ἡμέρα καὶ ἡ νὺξ ὁμοίως. Καὶ ἴδον, καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἀε-
Ρο Υ τοῦ Ἀ πετωµένου ἐν μεσουρανήματι Ἑ, λέγοντος φωνῇ μεγώλῃ οὐαὶ
Σοοᾷ. Φµ οὐᾳὶ οὐαὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς, ἐκτῶν Λοιπών φωνῶν

Ρο 2η ω / » ” 3 Π » / /
μοϊσοιἱπίια,τῆς σάΆπιγγος τῶν τριῶν ἀγγέλων τῶν μελλόντων σαλπίξειν.

ΚΕΦ. Θ.

6ΑΡ, ΙΧ. ζκαὶ ὁ πέμπτος ἄγγελος ἐδάλπισεν, καὶ ἴδον ἁδτέρα ἐκ τοῦ

2 υ / κ ω ᾿ 9 / μ] ». ϐ 4 .
οὐρανοῦ πεπτωκότα εἰς την γῆν, καὶ ἐδὑδη αὐτῷ η κλεὶς τοῦ

4

-

1

19

2

στι

19

14

ΑΠΟΚΑΛΔΥΨΙΣ, 477

. ΙΧ.
27 κ Ἠπος ἀο-
εδυπί Ίη σος,

φρέατος τῆς ἁβύσσου. “« Καὶ ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου Ἐ
καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὧς καπνὸς καµίνου καιομένης

ς ν ω ο) ς
καὶ ἐδκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἆὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος.

. ν » ν 2 » 3
Καὶ ἔκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὖ- ζω
κ ς . . οἆ.
ταῖς Ἀ ἐξουσία ὥς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς. Καὶ αὐτοῖς.
λος λος 6) .. / . , . κ Σρι ον Τια οἱ ΠΟχ.
ἐῤῥεἔὂη αὐταῖς ἵνα µή ἀδικήσωσι τὸν χόρτον τῆς γῆς, οὐδὲ πᾶν
Δ 2 »
χλωρὸν, οὐδὲ πᾶν δένδρον᾿ εὐμὴ τοὺς ἀνθρώπους οὕτινες οὐκ ἔχου-
ν µ ο » ω ω
σι την σφραγῖδα τοῦ 9εοῦ ἐπὶ τῶν µετώπων αὐτῶν. Καὶ ἐδόθη
Ἁ Τία Ἱοῖς
9 ω ν 5 .
αὐταῖς Ἀ ἵνα μὴ ἀποκτείνωώσιν αὐτοὺς, ἀλλ ἵνα βασανισθῶσιν «οᾶ.
αυτές.
μ , ς ”. ο 2
µῆνας ε᾽ καὶ ὁ βασανισμὸς αὐτῶν ὣς βασανισμὸς σκορπίου, Ότ
κ ” . .
ἂν παίσῃ ἄνθρωπον. Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ξητήσουσιν οὗ
ει λ / ν΄ ν. ς » /., ν
ἄνθρωποι τον Δάνατον, καὶ οὐ μὴ εὑρήσουσιν αὐτόν καὶ ἐπι-
--- 2 ν ῃ ν -
Θυµήσουσιν ἀποθανεῖν, καὶ φεύξεται ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ θάνατος. Καὶ
ιν ς / οὰ 2 [κά
τὰ ὁμοιῶματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἠτοιμασμένοις εἰς πό-
, Δ ν ϱ λ
Λεμον᾿ καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοι χρυσοὶ, καὺ τὰ
’ ν ο , 32 , 3 5 , ς
προσώπα αυτῶν ὥς πρὀσωπα ἀνθρωπῶν. ἼἸαι εἴίχον τρίχας ὣς
ν η αλ) 2) ν ς / 5 Ἡ]
τρίχας γυναικών, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὥς Λεόντων ἠσαν. Καὶ
3 ' ς ο ο.
εἶχον θώρακας ὥς θῶὤρακας σιδηροῦς ' καὶ ἡ φωνἠἡ τῶν πτερύγων
» 56 ο ν
αὐτῶν ὣς φωνή ἁρμάτων, ἵππων πολλῶν τρεχόντων εἰς πὀλεμον.
ος ν 2
Καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας σκορπίοις, καὶ κέντρα καὶ ἐν ταῖς οὗ -
Μ » ν ὁ , π ω ὁ ω λ 9 , » σσ.
ραῖς αὐτῶν ἐξουσίαν ἔχουσιτοῦ ἀδικῆσαιτοὺς ἀνθρῶπους µῆναςε.
Ἔχουσαι βασιλέα ἐπ αὐτῶν. ἄγγελον τῆς ἀβύσσου ' ὄνομα αὐ-
δν .. ν -ω : 9
τῷ ἑβραϊστὶ ἀβααδδὼν , ἐν δὲ τῇ ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει ἀπολλύων.
ς δι ὁ , . ϱ. ὁ 3 Νο 9/ ’ 3 κ Εν ου
Ἡ οὔὐαὶ ή µία ἀπήΛθεν, ἴδου ἔρχονται ἔτι Ἑ δυο οὔαύ. αἱ μτο ἔτι,
» 5 ./
Καὶ μετὰ ταῦτα ὁ ἕκτος ἄγγελος ἐδάλπισεν, καὶ ἤκουσα
3 , 3 » , , ω , ᾳ
φωνῆν μίαν ἐκτῶντεσσάρων περάτων τοῦ Δυσιαστηρίουτοῦ χρυ-
ω ν .ν ω ω ς οἆ.
σοῦ τοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. «4έγουσαν Χτῷ ἕκτῳ ἀγγέλω" ὁ ἔχων Ἀ λέγοντος.
λ , ' ο λ , , [ 3 , Ἀ ια οοᾷ.
τὴν σάλπιγγα., Λῦσον τοὺς τέόσαρας ἀγγέλους τοὺς δεδεµένους }ίο
. .”- τῷ ἔχοντι,
ἐπὶ τῷ ποταμῶ τῷ µεγάλῳ ΕὐφράτῃἨ. Καὶ ἐλύθησαν οὗ τέσ- ρρὰ-
΄ ἁ Φρ.

σαρες ἄγγελοι οἳ ἠτοιμασμένοι εἰς τὴν ὥραν καὶ εἰς τὴν ἡμέραν

ν 4 2 Δ ᾳ 2 /
καὶ μῆνα καὶ ἐνιαυτὸν, ἵνα ἀποκτείνωσιτοτρίτοντῶν ἄνθδρῶπων.

. ς 32 ν Μ ν ’ ’
10 Καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατευμάτων τοῦ ἐππικοῦ, µυριαδες μυριά-

419 κ ΑΠΟΚΑΑΥΨΙΣ.,

2, ὁ Ὅ
ΙΧ. δων ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν. Καὶ οὕτως ἴδον τοὺς ἱππικοὺς 17
9 ” ϱ ΄ 4 . 9 3 Σ ” /
ἐν τῇ ὀρᾶσει, καὶ τοὺς καθηµένους ἐπ αὐτῶν ἔχοντας θώρακας
Ἅ ς »
πυρίνους καὶ ὑακινθίνους καὶ ειῶδεις' καὶ αἰ κεφαλαὶ τῶν ἵππων
ο ν , ο.
ὡς κεφαλαὶ Λεόντων , καὶ ἐν τῶν στοµάτων αὐτῶν ἐκπορεύεται
πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον. ᾽άπὸ τῶν τριῶν πληγώντούτων ἄπε- 18
/ 4 , ο 3 κ 2 λ ν λ 4 -
κτανΏησαν το τρίτον τῶν ἀνθρωπῶν, ἆπο του πυρος καὶ τοῦ κα-
πνοῦ καὶ τοῦ Δείου τοῦ ἐκπορευομένου ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν. 19
” ν 2 ν α
Ἡ γὰρ ἐξουσία τῶν ἵππων ἐν τῷ στόµατι αὐτῶν ἐστιν, καὶ ἐν ταῖς

οὐραῖς αὐτῶν; αἱ γὰρ οὐραὶ αὐτῶν ὅμοιαι ὄφεων, ἔχουσαι κεφα-

ο ω ω
λὰς' καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσιν. Καὶ οἱ Λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων οἳ 20
” 0ο. » 5 , θ 3 . λ ν ῃ δὲ / κ.
ἐμτ. οὐκ ἀπεκτάνθησαν ἐν ταῖς πληγαϊς ταύταις, οὐδὲ µετενόησαν
» “ Ὦ » - 3 ν [ὸ 4 / Λ /
ἐκτῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν, ἵνα μὴ προὔκυνήσωσι τὰ δαιμό-
) ν 3 ν ν
νια, καὶ τὰ εἴδωλα τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χαλκᾶ καὶ
2
τὰ λίθινα καὶ τὰ ἔύλινα, ἃ οὔτε βλέπειν δύναται, οὔτε ἀκούειν,
» ῃ να 3 / ϱ ο / ν ” εν
οὔτε περιπατεῖν. Καὶ οὐ µετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν, οὔτε 21
ἐκ τῶν φαρμακειῶν αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν, οὔτε ἐκ

ϱ . 2 .
τῶν κλεμμάτῶν αὐτῶν.

ΚΕΦ, 1.

6ΛΡ.Χ. [Καὶ ἴδον ἄγγελον ἰσχυρὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, πε- 1
ριβεβλημένον νεφέλην' καὶ ἡ Ἶρις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. καὶ τὸ
πρόσωπον αὐτοῦ ὥς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὥς στύλοι πυ-
ρόᾳ. Καὶ ἔχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ βιβλίον ἀνεωγμένον' καὶ ἔθη- 5
πεν τὸν πόδα αὐτοῦ τὸν δεξιὸν ἐπὶ τῆς Δαλάσσης, τὸν δὲ εὐώνυ-
μον ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἔκραξεν φωνῇ µεγάλη ὥσπερ λέων µυ- ὃ
κἄται' καὶ ὅτε ἔκραξεν, ἐλάλήησαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ τὰς ἑαυτῶν

" Οοὰ. ἡμ. φωνάο. Καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ, ἔμελλον Ἐ γράφειν ᾿ 4
καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκτοῦ οὐρανοῦ Λέγουσαν' ὄφράγισον ἃ ἐλάλη-
σαν αἳ ἑπτὰ βρονταὶ, καὶ μὴ αὐτὰ γράψῃο. Καὶ ὃ ἄγγελος ὃν ὅ
ἴδον ἑστῶτα ἐπὶ τῆς Βαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ᾖρεν τὴν χεῖρα
αὐτοῦ τὴν δεξιὰν εἰς τὸν οὐρανόν, Καὶ ὤμοσε τῷ ξῶντι εὖς τοὺς ϐ

ΑΠΟΚΑΔΥΤΗΙΣ, 479

᾿αἰῶνας τῶν αἰώνῶν, ὃς ἔμτισεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ, καὶ
τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν Δάλασόαν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, ὅτι

7 χρόνος οὐκ ἔτι ἔσται. ᾽άλΛ ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς φωνῆς τοῦ ἐβ-
δόµου ἀγγέλου, ὅτ ἂν μέλλῃ σαλπίξειν, καὶ τελεσδῇ τὸ µυ-
στήριον τοῦ 9εοῦ, ὡς εὐηγγέλισεν τοὺς δούλους αὐτοῦ τοὺς προ-

8 φήτας. Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, πᾶλιν λαλοῦσαν
μετ᾽ ἐμοῦ, καὶ Λέγουσαν ' ὕπαγε, Λάβε τὸ βιβλιδάριον τὸ ἄνεῳγ-
µένον ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀγγέλου τοῦ ἑστῶτος ἐπὶ τῆς Φαλάσσης καὶ

ϱ ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἀπῆλθον πρὸς τὸν ἄγγελον, λέγων αὐτῷ δοῦ-
ναί οι τὸ βιβλιδάριον καὶ Ίέγει μοι Λάβε καὶ κατάφαγε αὐτό᾽
καὶ πικρανεῖ σου τὴν κοιλίαν, ἀλλ ἐν τῷ στόµατί σου ἔσται
10 γλυκὺ ὡς μέλι. Καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγ-
γέλου, καὶ κατέφαγον αὐτό' καὶ ἦν ἐν τῷ στόματί µου γΛλυκὺ ὡς

11 μέλι καὶ ὅτε ἔφαγον αὐτὸ, ἐπικράνθη ἡ κοιλία µου. Καὶ Λέ-
γουσί μοι δεῖ δε πάλιν προφητεῦσαι ἐπὶ λαοῖς καὶ ἐπὶ ἔθνεσι

καὶ γλὠσσαις καὶ βασιλεῦσι πολλοῖς.

ΚΕΦ. ΙΑ.

, , ϱ/ ο’ , ; ος»
1 ]αὶ ἐδόδη µοι κάλαμος ὅμοιος ῥάβδῳ' καὶ ἱστήκει ὁ ἄγγελος,
λέγων ἔγειραι, καὶ µέτρήσον Χ τὸν ναὸν τοῦ 8εοῦ, καὶ τὸ θυ-
2 διαστήριον, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας ἐν αὐτῷ. Καϊτὴν αὐλὴν τὴν
ελλ ν ν 34 σ! |] Δ 3 λ / σα 3 [ὁ
ἔξωθδεν τοῦ ναοῦ ἔκβαλε ἔξω, καὶ μή αὐτὴν µετρήσῇῃς, ὅτι ἐδό-
Θή τοῖς ἔθνεσιν καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν πατήσουσι μῆνας μ.καὶ
ὃ β. Καὶ δώσω τοῖς δυσὶ µάρτυσίέ µου, καὶ προφητεύσουσιν ἡμέ-
4 ρας χιλίας διακοσίας ἓ, περιβεβλημένοι Χ σάκκους. Οὗτοί εἰ-

σιν αἱ δύο ἐλαῖαι, καὶ αἳ δύο λυχνίαι, αἱ ἐνώπιον κυρίου τῆς

ὅ γῆς ἑστώσαιξ. Καὶ εἴ τις αὐτοὺς θέλει ἀδικῆσαι, πῦρ ἐκπο- ς

’ 2 ν , 2 ν , λ 3 ω 3
ρεύεται ἐκ τοῦ στύµατορ αὐτῶν, καὶ κατεσθίει τοὺς ἐχθροὺς αὐ-
ώ ω ν 3
τῶν καὶ εἶτις θέλει αὐτοὺς ἀδικῆσαι, οὕτως δεῖ αὐτὸν ἀποκταν-
ω 5’ ! 3 ων ᾳ λ
6 θῆναι. Οὗτοι ἔχουσι τὸν οὐρανὸν ἐξουσίαν κλεῖσαι, ἵνα μὴ ὑετὸς

ῥρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν ' καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν

6ΑΡ, ΧΙ.

ν ζοἆ.
µέρισε,

Χα ζοἡ.
Φοὺς.

κ Οοῇ,
ἑστῶτες,

450 ΑΠΟΚΑΛΥΤΙΣ,

ρ. ς ο / λ -
ΧΙ. ἐπὶ τῶν ὑδάτων, στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα. καὶ παταᾶξαι την γῆν

-ἲ

ο» .
ὁσάκις ἐὰν Βελήσωσιν πάσῃ πληγῇ. Καὶ ὅτ ἂν τελέσωσιν τὴν
, 3 οὰ λ , 2 μ 9 ω Ε] ’ ’
μαρτυρίαν αὐτῶν, τὸ Βηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἔκ τῆς ἀβύσσου ποιἠ-
- ”-
σει μετ αὐτῶν πόλεμον, καὶ νικήσει αὐτοὺς, καὶ ἀποκτενεῖ αὖ -
τού. Καὶ τὸ πτῶμα αὐτῶν ἐπὶ τῆς πλατείας τῆς πόλεως τῆς 8
μεγάλης, ἥτις καλεῖται πνευματικῶς Σόδοµα καὶ 4ἴγυπτος, ὅπου
' ὁ ν .ν Μ
καὶ ὁ κύριος αὐτῶν ἐσταυρῶθη. Καὶ βλέπουσιν ἐκτῶν λαῶν καὶ 9
τῶν φυλῶν καὶ γ1ωσσῶν καὶ ἐθνῶν τὸ πτώμα αὐτῶν ἡμέραςτρεῖς

5.

Ν ω ο ν
ἥμισυ, καὶ τὰ πτώματα αὐτῶν οὐκ ἀφήσουσι τεθῆναι εἰς μνῆμα.
αροά, χαν- 4 ϱ ” 3 3 ν -” - ὰ 9 3 3 ϱω ᾿ 2

ρουσιν. Καὶ οὗ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς χαροῦσιν Ἀ ἐπ᾽ αὐτοῖς, καὶ εὖ- 10
Μ - 5’ κ
φρανθήσονται, καὶ δῶρα δώσουσιν ἀλλήλοις, ὃτι οὗτοι οἳ δύο προ-
φῆται ἐβασάνισαν τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.
4 4 μη 6 , ) ο ” ω 3 »
Καὶ μετὰ τὰς τρεῖς ἡμέρας καὶ ἤμισυ, πνεῦμα ζωῆς ἐκ τοῦ 1
θεοῦ εἰσῆλθεν εἰς αὐτούς' καὶ ἔστήσαν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν,
καὶ φόβος μέγας ἔπεσεν ἐπὶ τοὺς θεωροῦντας αὐτούς. Καὶ ἤκου- 19
3 ’ 9 - 9 ὁ , 9 ως ο (ᾷ .
σα φωνήν µεγαλην ἐκτοῦ οὐρανοῦ, λέγουσαν αὐτοῖς' ἄνάβητε ὤδε
καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸν οὐρανὸν ἐν τῇ νεφέλῃ᾽ καὶ ἐδεώρήσαν αὐτοὺς
5 ” τς
οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν. Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα ἐγένετο σεισμὸς μέγας, 18
καὶ τὸ γ τῆς πόλεως ἔπεσεν, καὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τῷ σεισμῶ
3 να ή
ὀνόματα ἀνθρώπων χιλιάδες ζ' καὶ οἱ λοιποὶ ἔμφοβοι ἐγένοντο,
Φ/ ω ω ” 3 ν ς 9
καὶ ἔδωκαν δόξαν τῷ 9εῷ τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ οὐαὶ ἡ δευτέρα ἁπῆλ- 14
ς α
θεν, ἡ οὐαὶ ἡ τρίτη ἰδοὺ ἔρχεται ταχύ. Καὶ ὁ ἕβδομος ἄγγε- 15
λος ἐδάλπισεν, καὶ ἐγένοντο φωναὶ μεγάλαι ἐν τῷ οὐρανῶῷ, λέ-
α ζοἆ, ἁ,
λέχοντες, γούσαυ

« ” 2 ν ω »
τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσει εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.

4 ς , ω ’ ο , ϱ ν ι
ἐγένετο ή βασιλεία τοῦ κόσμου, τοῦ κυρίου ἡμῶν, καὶ

Καὶ οἳ κὸ πρεσβύτεροι ἐνώπιον τοῦ Δρόνου τοῦ 9εοῦ, οἳ κάθην- 16
ταὶ ἐπὶ τοὺς Βρόνους αὐτῶν, ἔπεσον ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν,
4 / ’ ω / . ᾽ » [ο / ο

καὶ προσεκύνησαν τῷ δεᾷ. «4έγοντες' εὐχαριστοῦμέν σε κύριε ὁ 17
. ϱ / ς 3: νο 3 ο 1 Ν δύ ,
Ό ες ο παντοκρατωρ; ο ὤν; καὶ ο ήν, Οτι εἴληφας την δύναμίν

, 2 '

σου τὴν μεγάλην, καὶ ἐβασίλευσας. Καὶ τὰ ἔθνη ὠργίσθησαν, 18
5’ « 6 ο” ” ω »
καὶ ᾖλθεν ἡ ὀργή σου καὶ ὃ καιρὸς τῶν νεκρῶν, κριθῆναι καὶ δοῦ-

1. πι, 1

πάϊις σου,ναι τὸν μισθὸν τοῖς δούλοις σου τοῖς προφήταις Ἐ, καὶ τοῖς ἁγίοις

ΑΠΟΙΚΑΛΥΡΙ:.. 45]

"καὶ τοῖς φοβουμένοις τὸ ὄνομά σου, τοῖς μικροῖς καὶ τοῖς µεγά- ΧΙ.
19 λοις καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν. Καὶ ἠνοίχθη
ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὤφθη ἡ κιβωτὸς τῆς διαδή-
κής κυρίου ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ ' καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ

καὶ βρονταὶ καὶ χάλαξα µεγάλη.

ΚΕ ὢ. 195.

ζκαὶ σημεῖον μέγα ὤφθη ἐν τῷ οὐρανῶ΄ γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ΟΑΡ. ΧΠ.

μ--

6 ο ω ϱω ο
ἥλιον, καὶ ἡ σελήνη ὑποκάτω τῶν ποδών αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κε-
9 φαλῆς αὐτῆς στέφανος ἀστέρων δώδεκα. Καὶ ἕν γαστρὶ ἔχου-
2 ω εν »
8 σα ἔκραξεν, ὠθύνουσα καὶ βασανιξοµένη τεκεῖν. Καὶ ὤφθη ἄλ-
ν 2 ω 9 ν ᾽ λ / οἱ / Χ ζοἆ.
Λο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῶ, καὶ ἰδοὺ δράκων πυῤῥος Ἄ µεγᾶς, πυρός.
ο λ 0 4 , κ. 9 ν) 4 2
ἔχων κεφαΛλας ἕπτα καὶ κέρατα ι, καὶ ἐπὶ τας κεφαλᾶς αὖύ-
Μ ϱ ση ω 2
-4 τοῦ ἑπτὰ διαδήµατα. Καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει τὸ } τῶν ἁδτέ-
ϱ, 2 » 8 ο 3 4 8 .ν . Ν 5 /
ρῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν καὶ ὁ δράκων
ῃ ν ρ ν ϱ 2 Ἅ
ἔστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς µελλούσης τεκεῖν, ἵνα, ὅτ ἄν
ν 4)
ὅ τέκῃ, τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ. Καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄόῥενα Ἐ, ὃς ἄρενα.
ω Ρίο οἱ ΠΟΧ.
μέλλει ποιµαίνειν πάντα τὰ ἔθνη ἔν ῥάβδω σιδηρᾷ καὶ ἠρπάχθη
λ / 2 ν Δ λ χ λ Δ / 2 ν 4
6 το τἔκνον αὐτῆς πρὸς τὸν 9εὸν καὶ πρὸς τὸν Ώρόνον αὐτοῦ. Καὶ
-ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἶς-τὴν ἔρημον, ὅπου ἔχει ἐκεῖ τόπον ἠτοιμασμέ-
ολ ν ν΄ ϱ) 2 ω , 2 λ ο” ια
νον ὑπὸ τοῦ δεοῦ, ἵνα ἐκεῖ ἐκτρέφωσιν αὐτὴν, ἡμέρας χιλίας
’ ται αυ... ’ 9 ν 2 νο ϐς ν
7 διακοσίας ἕ. Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἓν τῷ οὐρανῷ' ὁ Μιχαήλ
᾿ α ϱ) - » 4 ω ; ς
καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ ποΛλεμῆσαι μετὰ τοῦ δρώκοντος, καὶ ὁ
8 δράκων ἐπολέμησε καὶ οἳ ἄγγελοι αὐτοῦ. Καὶ οὐκ ἴσχυον,
9 Ν / ϱ , 3 ω σ/ 1 ω 2 ν 4 5 / ϱ /
9 οὐδὲ τόπος ευρέθη αὐτῶν ἔτι ἐν τῷ οὐρανῶ. Καὶ ἐβλήθη ὁ δρᾶ-
ς ) ο.” ϱ 5 ω ϱ [ / ἡ
κῶν ὁ µεγας, ὁ Όφις ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος διάβολος, καὶ
σατανᾶς, ὃ πλανῶν τὴν οὐκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς την γῆν,
10 καὶ οἳ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ) αὐτοῦ ἐβλήθησαν. Καὶ ἤκουσα φῶ-
Δ [ή 9 ” 2 ., , . ο 9 , ο ,
νήν μεγάλην ἕν τῷ οὐρανῶ, Λέγουσαν ' ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία
6 6 Μ ” ω
καὶ ἢ δύναµις καὶ ἤ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ ἡ ἐξουσία
τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ ' ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν.

δἱ

452 ΛΠΟΚΑΛΔΥΨΙΣ.,

ΧΠ. ὁ κατηγορῶν αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός.
Καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου, καὶ διὰ τὸν 1
Λόγον τῆρ μαρτυρίας αὐτῶν, καὶ οὖκ ἠγάπησαν τὴν ψυχἠν αὐ-
τῶν ἄχρι θανάτου. «4ιὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε οἱ οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν 15
αὐτοῖρ σκηνοῦντερ' οὐαὶ τῇ νῇ καὶ τῇ Δαλάσσῃ' ὅτι πατέβη ὁ
διάβολος πρὸς ὑμᾶς, ἔχων θυμὸν µέγαν, εἰδὼς, ὅτι ὀλίγον και-
ρὸν ἔχει. Καὶ ὅτε ἴδεν ὁ δράκων, ὅτι ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, 18
ἐδίωξε τὴν γυναῖκα ῆτις ἔτεκεν τὸν ἄῤῥενα, Καὶ ἐδόθησαν τῇ γυ- 14
ναικὶ δύο πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου, ἵνα πέτηται εἰς τὴν
ἔρημον εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, ὅπως τρέφηται ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς
καὶ ἥμισυ καιροῦ, ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφεως. Καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις 15
κ τοῦ στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὥς ποταμὸν,
ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητον ποιῄσῃ. Καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τῇ γυ- 16

ϱ

ναικὶ, καὶ ἤνοιξεν ἡ γῇ τὸ στόµα αὐτῆς, καὶ κατέπιεν τὸν πο-
ταμὸν, ὃ ἐνέβαλεν ὁ δράκων ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ. Καὶ ὦρ- 17
γίσθη ὁ δράκων ἐπὶ τῇ γυναικὶ, καὶ ἀπῆλθεν ποιῆσαι πόλεμον
μετὰ τῶν Λοιπών τοῦ σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντων τὰς ἐν-

ο” ν) ν ν ω
13. μιτοῦ,τολᾶς τοῦ θεοῦ, καὶ ἐχόντων τὴν µαρτυρίαν Χ Ἰησοῦ.

ΚΚ Φ, Τ..

0ΔΡ, 3 / 9 4 4 ώ / ν
ΧΙ ία ἐδτάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς Βαλάσσης. Καὶ ἴδον ἐκ τῆς 1

3 ο 7 κα. κα
δαλάσσης 8.ηἠρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα τι, καὶ κεφαλὰς ἕ, καὶ
Μ 2 ο Δ
ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήµατα. καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς
» , 5’ οό
αὐτοῦ ὀνόματα βλασφηµίας. Καὶ τὸ Θηρίον ὃ ἴδον, ἦν Όμοιον 2
, / 2 » ς ” 4 4 / ] -
παρδάλΛει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὣς ἄρκου, καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ
ς / / μ Ν 3 5 -Ἡς / π ; 2 ώ
ὥς στόμα Λέοντος" καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων την δύναμιν αὐτοῦ.
2 ΤΠ. -- / 2 ν α / / λ ο ω ς
ὃς τῶν. καὶ τὸν δρόνον αὐτοῦ, καὶ ἐξουσίαν μεγάλην. Καὶ µίαν τῶν Ἀ ὃ
σσ ν ν ϐ ϱ ν
κεφαλῶν αὐτοῦ ὡσεὶ ἐδφαγμένην εἰς θάνατον, καὶ ἢ πληγή τοῦ
9 ώ ω ς ν 3
ὴ αυτοῦ θανάώτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη' καὶ ἐθαύμασεν ὅλη ἡ γῆ ὀπίσω
αδἰ Ἰη πάγο",
τοῦ θἠρίου. Ἰαὶ προσεκύνησαν τῷ δρώκοντι, τῷ δεδωκότι τὴν 4

ἐξουσίαν τῷ Θηρίω, καὶ προσεκύνησαν τῷ Θηρίῳ, Λέγοντες' τίς

19

14

10

17

18

ΑΠΟΙΚΑΔΥΦΙΣ, 45ο

Όμοιος τῷ Θηρίῳ: καὶ τί δυνατὸς πολεμῆσαι μετ) αὐτοῦ: Καὶ Χηι.
ἐδόθη αὐτῷ στόµα Λαλοῦν μεγάλα καὶ βλασφημίαν΄᾿ καὶ ἐδόθη
αὐτῷ ἐξουσία πόλεμον ποιῆσαι μῆναςρ µβ. «Καὶ ἤνοιξε τὸ στόμα
αὐτοῦ εἰς βλασφηµίαν πρὸς τὸν Φεὸν, βλασφημῆσαι τὸ ὄνομα

κ ποὺ αὗτῃ-
δυηι η σοι.

ε] ν ν » ρω »
αὐτοῦ, καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, καὶ Ἐ τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦν-
3 Μ ω ο 6
τα. Καὶ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων, καὶ
ω 3 ω ω ]

νικῆσαι αὐτούς' καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλῆν καὶ
Δ » 2) ’ 3

Λαὸν καὶ γλὠσσαν καὶ ἔθνος. Καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάν-

ω ο ν 3’ μ

τες οἳ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὔτε γέγραπται τὸ ὄνομα
ω ϱω » ω ω 3

ἐπὶ τῷ βιβλίῳ τῆς ξωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου, ἀπὸ κατα-

ω , , 5 )

βολῆς κὀσμου. Εἴ τις ἔχει οὓς, ἀκουσάτω. Εἰ τις εἰς αἶχμα-
ς ' .. µ 2 3

λωσίαν ὑπάγῃ;, εἴ τις ἐν µαχαίρᾳ ἀποπτενεῖ, δεῖ αὐτὸν ἐν µα-

2 » α ς ν ζ
χαίρᾳ ἀποκτανθῆναι' ὧδε ἐστὶν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἤ πίστις τῶν ἁγίων.
μή ] ν
Καὶ ἴδον ἄλλο Δηρίον ἀναβαῖνον ἔκ τῆς γῆς, καὶ εἶχεν κέ-
2
ρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλει ὡς δράκων. Ἰαὶ τὴν ἐξουσίαν

κ 0οἆ, Ἱοῖς
ἐποίευ.

τοῦ πρῶτου θηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ ποιεῖᾶ τὴν
- .] .. .
γἦν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήσωσι τὸ θηρίον
ω οἱ ω ω
τὸ πρῶτον, οὗ ἐθεραπεύθη ἡ πΛηγἡ τοῦ Δανάτου αὐτοῦ. Καὶ
.. ω / λ α ϱ) 2 ν 7 ω , κκ
ποιεῖ σημεῖα μεγαλα, καὶ πυρ ἵνα ἓκ του ούρανου καταβαίνῃ 3 0οὰ, Ψεε.
» ΔΑ 4 ο 3 / ' » . / ι ᾿ ν λ ν
ἐπὶ τὴν γῆν, ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦν-
τας ἐπὶ τῆς γῆς «διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον
η ῳ ν ω ως 22 ω κ Πάρο αρ;
τοῦ Δηρίου Λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆςἨ΄΄ ποιῆσαι εὐκόνα μιοπιαι Ἡν
πλανς,
ν ς 5 Δ 2 ολ ϱ
τῷ Θηρίω ὃ εἶχεν πληγὴν, καὶ ἔζησεν ἀπὸ τῆς µαχαίρας. Καὶ
29 ος νο » μα ή ν ρ ϱ) λ ΄
ἐδόθη αὐτῷ πνεῦμα δοῦναι τῇ εἰκόνι τοῦ ὃηρίου, ἵνα καὶ Ίαλήσῃ
6 ν (ὦ / »
ἡ εὐιὼν τοῦ Βηρίου, καὶ ποιήσῃ, ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήῄσωσιν τῇ
/ ω , 2 ω ᾽ ..”.. λ Ν
εἰκονι τοῦ Νηρίου, ἀποκτανθῶσιν. Καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς µικρους
ἀ 4 λ 4
καὶ τοὺς μεγάλους. καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχοὺς, καὶ
. . 4 ω δν
τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δῶσιν αὐτοῖς χαράγµατα
αω. 1 ον ν ν 2 .
ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς, ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.
ι 5 3 » ς ὶ
Καὶ ἵνα µή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι, εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ
ῃ ν ν , δν 9 κ ώ η
χαραγµα, τὸ Όνομα του δηρίου, η τὸν ἄριθμον του Θηρίου, ή τὸν
ω 2 2 Μ Ὡ ἓς 6 ω
ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. «ὰδε ἡ σοφία ἐστίν' ὁ ἔχων νοῦν,
μ..Ἓ.

ΧΠΙ.

ΟΑΡ.
ΧΙΥ.

Χ Πα ορ,

454 ΑΠΟΚΑΛΥΨΜΙΣ,

φηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου᾿ ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστὶν,

καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς.

ΚΕ Φ. ΙΔ.

καὶ ἴδον, καὶ ἰδοὺ τὸ ἀρνίον ἑστηκὸς ἐπὶ τὸ ὄρος Σιὼν, καὶ μετ᾽
αὐτοῦ ἀριθμὸς ῥμὸ χιλιάδες, ἔχουσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνο-
μα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγραμμένον ἐπὶ τῶν µετώπων αὐτῶν. Καὶ
ἤκουσα φωνἠν ἔκ τοῦ οὐρανοῦ, ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν, καὶ ὧς
φωνἠν βροντῆς μεγάλης καὶ ἡ φωνἠ ἣν ἤκουσα, ὡς κιθαρῳ δῶν κι-
Βαριξόντων ἐν ταῖς κιθάραις αὐτῶν. Καὶ ἄδουσιν ὠδὴν καινὴν ἐνώ-
πιον τοῦ Βρόνου καὶ ἐνώπιον τῶντεσσάρων ζώων καὶ τῶν πρεσβυ-
τέρων ᾿ καὶ οὐδὲ εἷς ἠδύνατο μαθεῖν τὴν ὡδὴν, εἰ μὴ αἱ ϱμὸ χιλιά-
δες, οἱ ἠγορασμένοι ἀπὸ τῆς γῆς. Οὗτοι εἰσὶν, οἳ μετὰ γυναικῶν
οὐκ ἐμολύνθήσαν ' παρθένοιγὰρ εἰσίν' οὗτοι εἰσὶν οἱ ἀκολουθοῦν-
τες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἐὰν ὑπάγῃ. Οὗτοι ὑπὸ Ἰησοῦ ἠγοράσθησαν
ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀπαρχὴ τῶ θεῷ καὶ τῷ ἀρνίω' καὶ οὐχ εὖ-
ρέθη ἐν τῷ δτόματι αὐτῶν φεῦδος' ἅμωμοι γὰρ εἰσίν. Καὶ ἴδὸν
ἄγγελον πετώμενον ἓν µεσουρανήµατι, ἔχοντα εὐαγγέλιον αὐ-
ὤνιον, εὐαγγελίσαι τοὺς καθηµένους ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐπὶ πᾶν
ἔθνος καὶ φυλὴν καὶ γλὠσσαν καὶ Λαὀν. «έγων ἐν φωνῇ μὲ-
γάΛῃ΄ φοβήθητε τὸν κύριον καὶ δότε αὐτῷ δόξαν, ὅτι ᾖλθεν ἣ
ὥρα τῆς κρίσεως αὐτοῦ καὶ προσκυνήσατε αὐτὸν τὸν ποιῄσαντα
τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν Δάλασσαν καὶ πηγὰς ὑδάτων. Καὶ
ἄλλος δεύτερος ἄγγελος ἠκολούθησεν, λέγων ἔπεσεν Βαβυλῶν
ᾗ μεγάλη” ἔκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας ταύτης Ἐ πεπό-
τικὲ πάντα τὰ ἔθνη. Καὶ ἄλλος ἄγγελος τρίτος ἠκολούθήσεν

αὐτοῖς, Λέγων ἐν φωνῇ μεγάλῃ΄ εἴ τις προσκυνεῖ τὸ Φηρίον καὶ

' λ / , 9 ω η 1 , / 9 4 - , 2
τη» ἓ πονα αυτου, αν αμβανει χαραγαα ἑἐπίιτου μετωπου αυ-

- Ἡ 5 4 Λ µ 2 ω 4 2 3 , ῃ ω ον ω
τοῦ ἡ ἐπὶ την χεῖρα αὐτοῦ. Καὶ αύὐτος πίεται ἓκ τοῦ οἴνου του
ο) ον ν » 3 , ”
θυμοῦ τοῦ Θεοῦ. τοῦ πεκερασµένου ἄκράτου ἐν τῷ ποτηρίω τῆς

ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ βασανισθήσεται ἓν πυρὶ καὶ θείω ἐνῶπιον τῶν

6

η

α΄

10

ΑΠΟΚΑΑΥΨΙΣ. 45ο

11 ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου. Καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βα- ΧΙΝ..

δανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀναβαίνει' καὶ οὐκ ἔχουσιν
ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς οἱ προόκυνοῦντες τὸ δηρίον καὶτὴν
εὐκύνα αὐτοῦ, καὶ εἴτις λαμβάνει τὸ χάραγµα τοῦ ὀνόματος
᾿ ». τ ς 5Ἁς 3 ω ος 9 Ν ρ ω ες λ
19 αὐτοῦ. φδδεή ὑπομονὴ τῶν ἁγίων ἐστὶν, οἱ τηροῦντες τὰς ἔντολας
19 τοῦ θεοῦ, καὶ τὴν πίστιν Ἰησοῦ. Καὶ ἤκουσα φωνῆς ἐκ τοῦ οὐ-
ρανοῦ, Λεγούσης' γράψον᾿ µακάριοι οὗ νεκροὶ οἱ ἐν κυρίῶ ἄπο-
Βνήσκοντες, ἀπάρτι Λέγει ναὶ τὸ πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἕν
τῶν κόπων αὐτῶν, τὰ δὲ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθῇ µετ᾽ αὐτῶν. ᾿
14 Καὶ ἴδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη Λευκἡ, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καὺ-
’ ο μα. 2 / 9) 4 ) ς 93 νὰ /
ήμενον ὅμοιον υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέ-
16 φανον χρυσοῦν, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ. Καὶ ἄλλος
ἄγγελορ ἐξῆλθεν ἔκτοῦ ναοῦ, κράξων ἐν φωνῇ µεγάλῃ τῷ καθημέε-
νω ἐπὶ τῆς νεφέλης᾽ πέμψον τὸ δρἐπανόν σου, καὶ δέρισον᾿ ὅτι
16 ᾖλθεν ἡ ὥρα θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ δερισμὸς τῆς γῆς. Καὶ
ἔβαλεν ὃ καθήµενος ἐπὶ τῇ νεφέλῃ τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν
17 γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ. Καὶ ἄλλος ἄγγελος ᾖλθεν ἐκ τοῦ
18 ναοῦὺ τοῦ ἔν τῷ οὐρανῶ, ἔχων καὶ αὐτὸς δρέπανον ὀξύ. Καὶ
ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἕν τοῦ Δυσιαστηρίου, ἔχων ἐβουσίαν ἐπὶ
τοῦ πυρός καὶ ἐφώνησεν φωνῇ µεγάΛῃ τῷ ἔχοντι τὸ δρέπανον
τὸ ὀξὺ, λέγων πέμφον ὅου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ, καὶ τρύγήσον
τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς: ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλἠ τῆς
19 γῆς. Καὶ ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τὸ δρέπανον αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν,
8 ο. λ 2, » ω αν 9 3 λ
καὶ ἐτρύγησεν τήν ἄμπελον τῆς γῆς, Μαὶ ἔβαλεν εἰς την Λληνον
νΜ ν νά ν / 3. ω σ 4.
20 τοῦ θυμοῦ τοῦ θεοῦ τὴν μεγάληνΆ. Καὶ ἐπατήθη ἡ Ληνὸς ἔξωθεντὸν µέγαν.
ω / ὰ ὖον 9 3 ω ω 3 α ν
τῆς πόλεως, καὶ ἐξήλθεν αἷμα ἕν τῆς ληνοῦ ἄχρι τῶν χαλινῶν

τῶν ἵππων, ἀπὸ σταδίων αχ.

Κτὸ 18,

! Καὶ ἴδον ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ μέγα καὶ Θαυμαστὸν,ολΡ. Χν.

ἀγγέλους ἕ, ἔχοντας πληγὰς ἕ τὰς ἐδχάτος, ὅτι ἐν αὐταῖς ἐτε-

Χν.

ΟΔΡ,
Ἁγ[.

456 ΑΠΟΚΑΑΥΦΙΣ,

Λέσθη ὁ δυμὸς τοῦ θεοῦ. Καὶ ἴδον ὧς θάλασσαν ὑαλίνην µε-
µιγμένην πυρύ' καὶ τοὺς νικῶντας ἐκ τῆς εἰκόνος καὶ ἐκ τοῦ 8η-
ρίου αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, ἑστῶτας
ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην, ἔχοντας τὰς κιθάρας τοῦ θεοῦ.

2 Δ 2 η) .. ν ν
Καὶ ἄδουσιν τὴν ὠδὴν Μωύσέως δούλου τοῦ 9εοῦ, καὶ τὴν ᾠδὴν

ν» { μ / 4 Ν ν΄ ’
«του ἁρνίου, Λέγοντες᾽ μεγάλα καὶ Θαυμαστα τα ἔργα σου, κυ-

ϱιε ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἳ ὁδού 6ου,
ὁ βασιλεὺς τῶν ἐθνῶν. Τίς οὐ μὴ φοβηθῇ, κύριε, καὶ δοξάσῃῃ
τὸ ὄνομά σου; ὅτι μόνος ἅγιος τι πάντες ἤξουσι καὶ προσκυνή-
σουσιν ἐνώπιόν σου ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐφανερώθησαν. Καὶ
μετὰ ταῦτα ἴδον, καὶ ἠνοίγη ὁ ναὸς τὴς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν
τῷ οὐρανῷ. Καὶ ἐξῆλθον οἱ ξ ἄγγελοι ἔχοντεςρ τὰς Ἔ πληγὰς,
οὗ ἦδαν ἐνδεδυμένοι Λινοῦν καθαρὸν Λαμπρὸν, καὶπεριεξωσμένοι
περὶ τὰ στήθη ἑώνας χρυσᾶς. Καὶ ἓν ἐκ τῶν τεσσάρων ξώων ἔδω-
κεν τοῖς ἕ ἀγγέλοις ἑπτὰ φιάλας χρυσᾶς, γεμούσας τοῦ θυμοῦ
τοῦ ζῶντος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ἐγεμίσθη ὃ ναὸς
ἐκ τοῦ καπνοῦ ἔκ τῆς δόξης τοῦ θεοῦ, καὶ ἐκ τῆς δυνάμεως αὖ-
τοῦ: καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν, ἄχρι τελεσθώσιν

αἱ ἑπτὰ πληγαὶ τῶν ἕ ἀγγέλων.

Κπᾷῶ, Ἱς.

]καὶ ἤκουσα μεγάλης φωνῆς Λεγούσης τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις' ὑπά-
γετε καὶ ἐκχέατε τὰς ἕ φιάλας τοῦ θυμοῦ τοῦ 9εοῦ εἰς τὴν γῆν.
Καὶ ἀπῆλθεν ὁ πρῶτος, καὶ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν
γῆν ᾿ καὶ ἐγένετο ἕλκος κακὸν καὶ πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους
τοὺς ἔχοντας τὸ χάραγµα τοῦ Θηρίου, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας
τῇ εἰκόνι αὐτοῦ. Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐ-

ω Ὁ ς ώς ν
τοῦ εἰς τὴν Δάλασσαν, καὶ ἐγένετο αἷμα ὡς νεκροῦ καὶ πᾶσα

5

ψυχἠ ξῶσα ἀπέθανεν ἐν τῇ Δαλάσσμ. Καὶ ὃ τρίτος ἐξέχεεν τὴν 4

εν) ο » ς
φιάλην αὐτοῦ εἰς τοὺς ποταμοὺς καὶ εἰς τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων

» κ ν » 6
καὶ ἐγένετο αἷμα. Καὶ ἤκουσα τοῦ ἀγγέλου τῶν ὑδάτων Λέγον-

ο)

ΑΠΟΚΑΔΥΨΒΙΣ, 457

μ σς 3 εὰ ώ ιν) στ],
6 τος’ δύκαιος εἶ ὁ ὧν, καὶ ὃς Ἀ ἦν, ὅσιος, ὅτι ταῦτα ἔκρινας. Ότινιι κι οι,

αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἐξέχεαν, καὶ αἷμα αὐτοῖς ἔδωκας
7 πιεῖν΄ ἄξιού-εἰσιν. Καὶ ἤκουσα ἐκ τοῦ Δυσιαστηρίου Λέγοντος
ναὶ κύριε ὁ 9εὸς ὁ παντοκράτωρ, ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἳ κρίσεις
8 σου. Καὶ ὁ τέταρτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ. τὸν ἥλιον"
9 καὶ ἐδόθη αὐτῷ καυματίσαι ἐν πυρὶ τοὺς ἀνθρώπους. Καὶ ἔκαυ-
µατίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα, καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄν-
“Άρωποι τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ ἔχοντος ἐξουσύαν ἐπὶ τὰς πλη-
10 γὰς ταύτας' καὶ οὐ µετενόησαν δοῦναι αὐτῷ δόξαν. Καὶ ὁ πέμ-
πτος ἐξέχεὲν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ Βηρίου" καὶ
ἐγένετο ἤ βασιλεία αὐτοῦ ἐδκοτισμένη καὶ ἐμασσῶντο τὰς γλὠσ-
11 ὅας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου. Καὶ ἐβλασφήμησαν τὸν 9εὸν τοῦ οὖρα-
νοῦ ἕκ τῶν πόνων αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν ἑλκῶν αὐτῶν καὶ οὐ µετε-
νόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν.

ς » Δ λ
12 Καὶ ὁ ἕκτος ἐξέχεεν αὐτοῦ τὴν φιάλην ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν
νι σα.

µέγαν Εὐφράτην Ἐ’ καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωφ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιμασθῇ σοι.

19 ᾗ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆς ἠλίου. Καὶ ἴδον ἐκ τοῦ
στόματος τοῦ δράκοντος καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δηρίου καὶ ἐκ
τοῦ στόματος τοῦ ψευδοπροφήτου πνεύματα ἀκάθαρτα τρία, ὣς

14 βάτραχοι. Εἰσὶν γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦντα σημεῖα ἃ
ἐκπορεύονται ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένης ὅλης, συναγαγεῖν
αὐτοὺς εἶς τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ

16 τοῦ παντοκράτορος. Ἰδοὺ, ἔρχομαι ὧς κλέπτης ᾿ µακάριος ὁ γρη-
γορῶν., καὶ τηρῶν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, ἵνα μὴ γυμνὸς περιπατῇ,

16 καὶ βλέπωσι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ. Καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς

ΙΤ τὸν τόπον τὸν καλούμενον ἑβραϊστὶ ἸΜ{αγεδδών. Καὶ ὁ ἕβδομος
ἐξέχεεν τὴν φιάλήν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἀέρα" καὶ ἐξῆλθεν φωνὴ µε-
γάλη ἀπὸ τοῦ ναοῦ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τοῦ Βρόνου, Λέγουσα᾿ γέ-

16γονεν. Καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ δεισμὸς μέγας,
οἷος οὖκ ἐγένετο ἀφ᾿ οὗ ἄνθρωποι ἐγένοντο ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦ-

19 τος σεισμὸς οὕτω μέγας. Καὶ ἐγένετο ἡ πόλις ἡ μεγάλη εἰς τρία

. ν β 4 ς /
µέρη, καὶ αἳ πόλεις τῶν ἐθνῶν ἔπεσαν ' καὶ Βαβυλῶν η μεγαλη

ΧΥΙ.

0ΟΔΡ.
ΧΥΗ.

Χ Τα οο,

488: ΑΠΟΚΑΛΥΦΨΙΣ,

ἐμνήσθη ἐνώπιον τοῦ 9εοῦ, δοῦναι αὐτῇ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ
θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ. Καὶ πᾶσα νῆσος ἔφυγεν, καὶ ὄρη οὐχ
εὑρέθησαν. «Καὶ χάλαξα µεγάλη ὡς ταλαντιαία καταβαίνει ἔκ
τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους ' καὶ ἐβλασφήμησαν οἳ ἄνθρω-
ποι τὸν Φεὸν ἐκ τῆς πληγῆς τῆς χαλάξης ' ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ
πληγὴἡ σφόδρα.

ΚΕΦ. 14.

]αὶ ᾖλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ
φιάλας, καὶ ἐλάλήσεν μετ ἐμοῦ, λέγων δεῦρο, δείξω σοι τὸ
κρῖμα τῆς πόρνης τῆς μεγάλης, τῆς καθηµένης ἐπὶ τῶν ὑδάτων
τῶν πολλῶν. εθ' ᾗς ἐπόρνευσαν οἳ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ ἐμε-
Φύσθησαν οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείας αὐ-
τῆς. Καὶ ἀπήνεγκέν µε εἰς ἔρημον ἐν πνεύματι' καὶ ἴδον γυναῖ-
κα καθηµένην ἐπὶ θηῥίον Κόκκινον, γέµον ὀνόματα ἲ βλασφημίας,
ἔχον κεφαλὰς ἔ καὶ πέρατα ας, Καὶ ἡ γυνὴ ἡ περιβεβλημένη πορ-
φυροῦν καὶ κόκκινον, κεχρυσωµένη χρυσίῳ καὶ Λίθῳ τιµίῳ καὶ

µαργαρίταις, ἔχουσα ποτήριον χρυσοῦν ἐν τῇ χειρὶ αὐτῆς, γέ-

-μον βδελυγμάτων καὶ τὰ ἀκάθαρτα τῆς πορνείας τῆς γῆς. Καὶ

ἐπὶ τὸ µέτωπον αὐτῆς ὄνομα γεγραμμένον᾿ μυστήριον Βαβυλὼν
ἡ µεγάλη, ἡ µήτηρ τῶν πορνῶν καὶ τῶν βδελυγμάτων τῆς γῆς.

ω ώ ». 9 ο
Καὶ ἴδον τὴν γυναῖχα µεθύουσαν τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων, ἐκ τοῦ

ς ων ’ 2 » 3 ν
αἵματος τῶν μαρτύρων Ἰησοῦ” καὶ ἐθαύμασα, ἰδὼν αὐτὴν, 9αῦ-

3 ͵ ἓ ω
µα μέγα. Καὶ εἶπέν µοι ὁ ἄγγελος' διατί ἐθαύμασας; ἐγὼ ἐρῶ
σοι τὸ μυστήριον τῇς γυναικὸς καὶ τοῦ Θηρίου τοῦ βαστάξοντος

9 Δ ω 3 . ου 8 3 α΄ , , ει
αὐτὴν, τοῦ ἔχοντος τᾶς ἕ κεφαλὰς καὶ τὰ υ κέρατα. Θηρίον ο

5’ ω 9 /

ἴδες, ἦν, καὶ οὐκ ἔστιν καὶ μέλλει ἀναβαίνειν ἐκ τῆς ἀβύσσου,

4 2 / 6 / . " 4 Α να Ν
καὶ εἰς ἀπῶλειαν υπαγειν καὶ Θαυμάσονται οἱ κατοικουντες την

» 5 2 , ν 5 4 ω , » ο 3
γήν, ὤν οὐ γεγραπται τὸ ὄνομα ἐπὶ τοὺ βιβλίου τῆς ξωῆῇς ἄπο

” 5 3

καταβολῆς κόσμου βλεπόντων ὃ τι ἦν τὸ θηρίον, καὶ οὐκ ἔστιν.

« ' 4
Καὶ παρέσται ὁ νοῦς ὃ ἔχων σοφίαν᾿ αἳ ἑπτὰ κεφαλαὶ, ἑπτά

20
321

2

9

ΛΠΟΚΑΔΥΦΙΣ, 459

10 ὄρη εἰσὶν, ὅπου ἡ γυνὴ κάθηται ἐπ᾽ αὐτῶν. Καὶ βασιλεῖς εἰσν ΧΥΙΙ,
ἑπτά" οἳ ε ἔπεσαν, ὃ εἷς ἔότην, ὁ ἄλλος οὕπω ᾖλθεν' καὶ ὅτ᾽ ἂν

11 ἔλθῃ., ὀλίγον δεῖ αὐτὸν μεῖναι. Καὶ τὸ θηρίον ὃ ἦν, καὶ οὖκ
ἔστιν, καὶ αὐτὸς ὄγδοος ἔδτιν, καὶ ἐκ τῶν ἑπτὰ ἐστίν καὶ εἰς

1 ἀπώλειαν ὑπάγει. Καὶ τὰ τ κέρατα ἃ ἴδερ, δέκἁ βασιλεῖς εὐ-
σιν, οἵτινερ βασιλείαν οὕπω ἔλαβον, ἆλλ᾽ ἐξουσίαν ὧρ βασιλεῖς

18 μίαν ὥραν λαμβάνουσι μετὰτοῦ δηρίου. Οὗτοι µίαν ἔχουσι γνώ-
µην, καὶ τὴν δύναμιν καὶ ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ Βηρίῳ διδόασιν.

14 Οὗτοι μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσονσιν., καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐ-
τοὺς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶν καὶ βασιλεὺς βασιλέων ' καὶ οἱ µετ᾽

16 αὐτοῦ, κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί. Καὶ λέγει µοι, τὰ
ὕδατα ἃ ἴδες, οὗ ἡ πόρνη κάώθηται, Λλαοὶ καὶ ὄχλοι εἰσὶν, καὶ

16 ἔθνη καὶ γλῶσσαι, Καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ ἴδες ἐπὶ Χ τὸ δηρίον,καὶ νοέας
οὗτοι µισήσουσι τὴν πόρνην, καὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτὴν,
καὶγυμνὴν ποιήσουσιν αὐτὴν, καὶ τὰς σάρκας αὐτῆς φάγονται, καὶ

ΙΤ αὐτὴν κατακαύσονσι πυρί. Ὁ γὰρ θεὸς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίας
αὐτῶν ποιῆσαι τὴν γνώμην αὐτοῦ. καὶ ποιῆσαι γνώµην μίαν, καὶ
δοῦναι τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τῷ Δηρίῳ ἄχρι τελεσθῶσιν οἳ Λόγου

Ι8 τοῦ θεοῦ. Καὶ ἡ γυνή ἣν ἴδες, ἔστιν ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἡ ἔχου-

"δαροταΚι{]-
σα βασιλείᾶαν ἐπὶ τῶν βασιλέων Ἀ τῆς γῆς. κα.
ΙΕ Φ. 1Η.
60ΑΡ,

1 /Ηετὰ ταῦτα ἴδον ἄλλον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὔρα- Χγῃῇ,
νυῦ», ἔχοντα ἐξουσίαν μεγάλην ' καὶ ἡ γῇ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης

2 αὐτοῦ. Καὶ ἔκραξεν ἰσχυρᾷ φωνῇ, λέγων ' ἔπεσεν ἡ Βαβυλὼν ἡ
µεγάλη, καὶ ἐγένετο κατοικητήριον δαιµονίων, καὶ φυλακὴ παν-
τὸς πνεύματος ἀκαθάρτου, καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρ-

ὃ του καὶ µεμισημένου. Ὅτι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ Δυμοῦ τῇς πορνείας
αὐτῆς πεπώκασιν" πάντα τὰ ἕθνη" καὶ οἳ βασιλεῖς τῆς γῆς μετ’. όν, ο ν
αὐτῆς ἐπόρνευσαν, καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς ἐκ τῆς δυνάµεως τοῦ

4 ὀτρήνους αὐτῆς ἐπλούτησαν. Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ

490 ΛΠΟΚΑΔΥΨΙΣ.

Ἅγίῃ, οὐρανοῦ, Λέγουδαν ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ Λαός µου. ἵνα μὴ συγ-
κοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς. καὶ ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς ἵνα

Ἐ Τα οοἆᾱ, ΡΥο

ἠποιοὸ. μὴ Λάβητε. Ὅτι ἐκολλήθησανἨ αὐτῆς αἳ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ ὃ

Φησαν., οὐρανοῦ, καὶ ἐμνημόνευσεν ὃ θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς. ᾽4πόδο- ϐ

κῶς παὶ ες 9 9 ω ν
αὐτῇ. τὲ αὐτῃ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέδωκε, καὶ διπλώσατε διπλά αὐτῇ 3
λ 3’ ος ω , » α
καὶ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς ' ἐν τῷ ποτηρίῳ αὐτῆς ὢ ἐκέρασεν, κε-
» ζοἆ. ω ω
αὐτήν. ϱάσατε αὐτῇΧ διπλοῦν. "Όσα ἐδόξασεν αὐτὴν καὶ ἐστρηνίασεν, Ἱ
ο / » ν΄ ͵ . 4 , .” 9 ω 2
τοσούῦτον δότε αὐτῇ βασανισµον καὶ πένθος" οτι ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ-
» οά .ω
τῆς Λέγει' ὅτι καθιῶ βασίλισσα. καὶ χήρα οὖκ εἰμὶ, καὶ. πέν-
3 ν λ ο 4 ῶν [ [κά ο 4 2
θος οὗ µη ἴδω. «4ϊα τοῦτο ἔν μιᾷ ἡμέρα ἠξουσιν αἱ πΛληγαὶ αὖὐ- 8
τῆς, Δανάτου πένθος καὶ Λιμοῦ᾽ καὶ ἓν πυρὶ κατακουθήσεται,
ὅτι ἰσχυρὸς κύριος ὁ θεὸς ὁ κρίνας αὐτήν. ᾗΚαὶ κλαύσουσιν καὶ Ὁ
ή δω 2 2 λ ρ Μ » ” ρ 2 2 ον ’
κόφονται ἐπ᾽ αὐτὴν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, οἱ μετ αὐτῆς πορνεύ-
ἃ 4 ο 35 3 / . Λ «
ὄαντες καὶ στρηνιάσαντες, ὃτ ἂν βλέπωσι τὸν κπαπνὸν τῆς πυ-
ρώσεως αὐτῆς. ᾽Απὸ µακρόθεν ἑδτηκότες, διὰ τὸν φόβον τοῦ βα- 10
ὧ. ” 2 2 5 ς
σανισμοῦ αὐτῆς, Λέγοντες οὐαὶ οὐαὶ, ἡ πόλις ἢ µεγάλη, Βα-
ω 5 ς ͵
βυλὼν, ἡ πόλις ἤ ἰσχυρὰ, ὅτι μιᾷ ὥρα ἠλθεν ἡ αρίδις σου.
Καὶ οἳ ἔμποροι τῆς γῆς κλαύσουσιν καὶ πενθήσουσιν ἐπ᾽ 11
9 4 ” ᾽ , » 2ο ν 3 , 9 ) ,
αύτους, ὅτι τὸν γὸμον αὐτῶν οὐδεὶς ἀγοράξει οὐκ ἔτι. Γόμον 19
χρυσοῦ καὶ ἀργύρου καὶ Λίθου τιµίου, καὶ µαργαρίτου. καὶ βυσ-
σίνου., καὶ πορφυροῦ. καὶ σηρικοῦ. καὶ κοκκίνου΄ καὶ πᾶν ξύλον
θὐΐνον. καὶ πᾶν σκεῦος ἐλεφάντινον καὶ πᾶν σκεῦος ἐκ ξύλου
τιµιωτάτου, καὶ χαλκοῦ, καὶ σιδήρου, καὶ μαρμάρου. «Καὶ κιν- 18
/ ' / ᾿ ΄ , ὰ 3
ναμώμου, καὶ Δυμιάματος, καὶ µύρον, καὶ λίβανον, καὶ ἔλαιον,
καὶ σεµίδαλιν, καὶ σῖτον, καὶ πρόβατα, καὶ ατήνη., καὶ ἵπ-
ας , ς
πῶων, καὶ ῥεδῶν, καὶ σωμάτων, καὶ ψυχὰς ἀνθρώπων. «Καὶ ἡ 14
9 ω ν ω » --- ο
ὀπώρα τῆς ἐπιθυμίας τῆς φυχῆς ὅου ἀπῆλθεν ἀπὸ σοῦ, καὶ πάν-
Δ λ 4 Δ 4 3 / 2 4 ο ᾿ » ο)
τα τα Λιπαρα καὶ τὰ Λλαμπρα ἁπῶλετυ ἀπο σοῦ, καὶ οὐκ ἔτι
2 9 2 νε ο -- / ϱ ) 3 9 κ.
αὐτὰ οὗ μὴ εὕρῃς. Οἳ ἔμποροι τούτων οἱ πλουτήσαντες ἀπ᾿ αὐ- 15.
τῆς, ἀπὸ. µακρόθεν στήσονται, διὰ τὸν φόβον τοῦ βαδανισμοῦὺ
ϱ ν ο
αὐτῆς, καὶ κλαίοντες καὶ πενθοῦντες λέγουσιν. Οὐαὶ, ἤ πόλις 16

ἡ µεγάλη. ἡ περιβεβληκένη βύσσον καὶ πορφυροῦν καὶ κόκκινον,

.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ. 49

καὶ κεχρυσωµένη χρυσίῳ καὶ Λίδῳ καὶ µαργαρίταις' ὅτι μιᾷ
17 ὥρα ἠρημῶώθη ὁ τοσοῦτος πλοῦτος. Ἰαὶ πᾶς κυβερνήτης, καὶ
πᾶς ὃ ἐπὶ τὸν τόπον πλέων, καὶ ναῦται, καὶ ὅσοι τὴν Δάλασ-
18 σαν ἐργάξονται, ἀπὸ µακρόθεν ἔστησαν. ἸΚαὶ ἔκράξον, βλέ-
Ὅποντες τὸν κπαπνὸν τῇς πυρώσεως αὐτῆς, λέγοντες' τίς ὁμοία τῇ
19 πόλει τῇ µεγάλῃ; Ἰαὶ ἔβαλον χοῦν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν,
καὶ ἔκραξον κλαίοντες καὶ πενθοῦντες, καὶ Λέγοντες' οὐαὶ οὗαὶ,
ἡ πόλις ἡ µεγάλη, ἐν ᾗ ἐπλούτησαν πάντες οἳ ἔχοντες τὰ πλοῖα
ἐν τῇ Δαλάσσῃ ἐκ τῆς τιµιότητος αὐτῆς, ὅτι μιᾷ ὥρα ἠρημώθη.
20 Βὐφραίνου ἐπ᾽ αὐτὴν οὐρανὲ, καὶ οἳ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ

ν 6 ΔΝ ω ς ο ν
21 οἳ προφῆται, ὅτι ἔκρινεν ὃ θεὸς τὸ κρῖμα ὑμῶν ἐξ αὐτῆς. Καὶ

ΧΥΠΙ.

ᾖρεν εἷς ἄγγελος ἰσχυρὸς Λίθον ὧς μύλον µέγαν, καὶ ἔβαλεν εἰς

τὴν δάλασσαν, λέγων ' οὕτως ὁρμήματι βληθήσεται Βαβυλὼν ἡ
9» µεγάλη πόλις, καὶ οὐ μὴ εὑρεθῇ ἔτι ἐν αὐτῇ. Καὶ φωνὴ κιθα-
ρωδῶν καὶ μουσικών καὶ αὐλητών, καὶ σαλπιστῶν, οὐ μὴ ἆκου-
σθῇ ἐν σοὶ ἔτι' καὶ πᾶς τεχνίτης πάσης τέχνης οὐ μὴ εὑρεθῇ ἐν
98 σοὶ ἔτι. Καὶ φωνὴ µύλου οὐ μὴ εὑρεθῇ ἕν σοὶ ἔτι φῶς λύχνου
οὐ μὴ φανῇ ἓν σοὶ ἔτι καὶ φωνὴ νυµφίου καὶ νύμφης οὐ μὴ ἆκου-
σθῇ ἐν σοὶ ἔτι ὅτι οἱ ἔμποροί Ἐ σου ἦσαν οὗ μεγιστᾶνες τῆς γῆς,
94 ὅτι ἓν τῇ φαρµακείᾳ σοῦ ἐπλανήθησαν πάντα τὰ ἔθνη. Καὶ ἐν
αὐτῇ αἷμα προφητῶν καὶ ἁγίων εὑρέθη, καὶ πάντων τῶν ἐσφαγ-

µενων ἐπὶ τῆς γῆς.

ΚΕΦ. 10.

᾿ .ν » « λ , ” ω 39 .

Ι /ετὰ ταῦτα ὔκουσα ὥς φωνήν µεγαλην Όχλου πολλοῦυ ἓν τῷ
οὐρανῷ, Λεγόντων ἀλληλούϊα" ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἢ
9 δόξα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ὅτι ἀληθιναὶ καὶ δύκαιαι αἳ κρίσεις αὐ-

ν. π 4 , λ , [ο , 4 »

τοῦ" ὅτι ἔκρινεν τὴν πόρνην τὴν μεγάλην, ἥτις διέφθειρεν τὴν γῆν
ἐν τῇ πορνεία αὐτῆς, καὶ ἐξεδήκησεν τὸ αἷμα τῶν δούλων αὐ-
ὃ τοῦ ἐκ χειρὸς αὐτῆς. Καὶ δεύτερον εἴρηκεν ἀλληλούία” καὶ ὃ κα-

-4 πνὸς αὐτῆς ἀναβαίνει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ἔπεσαν

κ ζε ἆ. «οι
ενπ.

ΟΑΡ.
Χις,

493 ΑΠΟΚΑΛΥΦΙΣ,

ΧΙΧ. οὗ κὸ πρεσβύτεροι καὶ τὰ ὃ ζῶα, καὶ προσεκύνησαν τῷ 9εῶ τῷ
” Δ
καθημένῳ ἐπὶ τῷ δρόνω, Λέγοντες ἁμήν ἀλληλούϊα. Καὶ φωνὴ ὃ
3 ολ ν 3 Άν ο ω ν ὁ ,
--ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ ἐξῆλθεν, λέγουσα” αἰνεῖτε τῷ Θεῷ ἡμῶν πάν-
τες οὗ δοῦλοι αὐτοῦ, καὶ οἳ φοβούμενοι αὐτὸν οἱ μικροὺ καὶ οἱ
μεγάλοι. Καὶ ἤμουσα ὧς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ, καὶ ὧς φωνὴν 6
5 ζοἆ. ες ω « Μ .
λέγοντες. ὑδάτων πολλών, καὶ ὧς φωνὴν βροντῶν ἐσχυρῶν, Λέγοντας ᾿
ἀλληλούϊα ὅτι ἐβασίλευσεν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν, ὁ παντοκράτωρ.
Χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεδα, καὶ δῶμεν τὴν δόξαν αὐτῷ ' ὅτι Ἴ
5 ς , 3 , Λο ι 9 ών 6 , ς /
ᾖλθεν ὁ γάμος τοῦ ἀρνίου, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἠτοίμασεν ἑαυτήν.
ον ἳ
Καὶ ἐδόθη αὐτῇ, ἵνα περιβάληται βύσσινον Λλαμπρὺὸν καὶ κα- 8
Θαρύν᾽ τὸ γὰρ βύσσινον, τὰ δικαιώµατα τῶν ἁγίων ἐστίν. «Καὶ 9
2
ἉΤία Ποῖς
οοὐ. τὸν, Λέγει μοι γράψον µακάριοι οἳ εὖς τὸν Ἐ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ
ποπ το.
α ο
ἀρνίου κεκλήµένοι' καὶ λέγει μοι" οὗτοι οἱ Λόγοι ἀληθινοὶ τοῦ
Θεοῦ εὐσίν.
4 ν ο) - ᾳ 3 .
Καὶ ἔπεσον ἐνώπιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ προσκυνῆσαι αὐτόν ᾿ 10
καὶ Λέγει μοι ὅρα μὴ σύνδουλός ὅου εἰμὶ, καὶ τῶν ἀδελφῶν σου
τῶν ἐχόντων τὴν µαρτυρίαν Ἰησοῦ τῷ δεῷ προσκύνησον ΄ ἡ γὰρ
μαρτυρία Ἰησοῦ ἐστιν, τὸ πνεῦμα τῆς προφητείας. Καὶ ἴδον τὸν 11
3 Ν ν / 4 δ νο Λ 4 ! 6 8. ’
οὐρανὸν ἀνεωγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος Λευκὸς, καὶ ὁ καθήµενος
ἐπ᾽ αὐτὸν καλούμενος πιστὸς καὶ ἀληθινὸς, καὶ ἐν δικαιοσύνῃ
κρίνει καὶ πολεμεῖ. Οἳ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ φλὸξ πυρὸς, καὶ 12
} 1 Δ Δ 32 Μ / {, 1 2 /
ἐπὶ τήν κεφαλήν αὐτοῦ διαδήµατα πολλα ἔχων ὀνόματα γεγραμ-
μένα, καὶ ὄνομα γεγραμμένον ὃ οὐδεὶς οἶδεν, εὖ μὴ αὐτός. «Καὶ 19
περιβεβλημένος ἱμάτιον βεβαμμένον αἵματι καὶ κέκληται τὸ ὄνο-
μα αὐτοῦ" ὁ Λόγο τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὰ στρατεύματα ἐν τῶ οὖρα- 14
Ὅνῷ ἠκολούδθει αὐτῷ ἐπὶ ἵπποις Λευκοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον Λευ-
κὸν καθαρόν. ἍἸαὶ ἐκ τοῦ ὄτόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία 16
δίστοµος ὀξεῖα, ἵνα ἐν αὐτῇ παταάξῃ τὰ ἔθνη, καὶ αὐτὸς ποιμανεῖὶ
2 ὁδ ο/ Μο ο) 2 π. Δ ο , ν
αύτους ἐν ῥάβδω σιδηρᾷ᾽ καὶ αὐτόρ πατεῖτην Ληνον τοῦ οἴνουτοῦ
θυμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ 9εοῦ τοῦ παντοκράτορος. «Καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ 16
. 83} 2 4 η 4 3 ων ο) ἡ [ . ν)
ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμῖνυν᾽ βασιλεὺς
βασιλέων καὶ κύριος κυρίων. Καὶ ἵδον ἄγγελον ἑστῶτα ἐν τῷ 1Τ.

ΑΠΟΚΛΔΥΦΙΣ, 499

ἡλίῳ' καὶ ἔκραξεν ἐν φωνῇ µεγάλῃ, λέγων πᾶσι τοῖς ὀρνέοις ΧΙΧ.
τοῖς πετοµένοις ἔν µεσουρανήματι’ δεῦτε, συνάχθητε εἰς τὸ δείπ-

18 νον τὸ μέγα τοῦ Φεοῦ. Ἵνα φάγητε σάρκας βασιλέων καὶ σάρ-
κας χιλιάρχων καὶ σάρκας ἰσχυρῶν., καὶ σάρκας ἵππων καὶ τῶν
καθηµένων ἐπ᾽ αὐτῶν, καὶ σάρκας πάντων ἐλευθέρων καὶ δου-

19Λλωῶν, μικρῶν τε καὶ µεγάλων.. Καὶ ἴδον τὸ Βηρίον καὶ τοὺς
βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύματα αὐτῶν συνηγµένα, ποι-
ἦσαι τὸν πόλεμον μετὰ τοῦ καθηµένου ἐπὶ τοῦ ἵππου καὶ μετὰ

90 τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ. Καὶ ἐπιάσθη τὸ δηρίον, καὶ ὁ μετ᾽
αὐτοῦ φευδοπροφήτης ὁ ποιήσας τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς
ἐπλάνησεν τοὺς λαβόντας τὸ χάραγµα τοῦ θηρίου, καὶ τοὺς προσ-
κυνοῦντας τὸ χάραγµα αὐτοῦ ' ζῶντες ἐβλήθησαν οἳ δύο εἰς τήν

2

μυ

» ' ο 3 ε
Λίμνην τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην ἐν Δείω. «Καὶ οἳ λοιποὶ ἄπεκ-
’ 9 » ϱ , » / 3 ολ δα 2
τάνθησαν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ κπαθηµένου ἐπὶ τοῦ ἵππου, τῇ ἐξελ-
. » ν.δ ή
Βούσῃ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ' καὶ πάντα τὰ Όρνεα ἐχορτάσθησαν

. τον 3 »
ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.

Κ1Φ. Ἱ.

]καὶ ἴδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα τὴν 0). ΧΧ
κλεῖν τῆς ἀβύσσου, καὶ ἄλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ.
9 Καὶ ἐκρώτησεν τὸν δράκοντα, τὸν ὄφιν τὸν ἀρχαῖον, ὃς ἐστιν διά-
βολος καὶ ὁ σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, καὶ ἔδησεν
8 αὐτὸν χίλια ἔτη. Καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἷς τὴν ἄβυσσον, καὶ ἔκλει-
σεν καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανᾷ ἔτι τὰ ἔθνη, ἄχρι
τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη᾽ μετὰ ταῦτα δεῖ Λυθῆναι αὐτὸν μικρὸν χρό-
4 νον. Καὶ ἴδον θρόνους" καὶ ἐκάθισαν ἐπ᾽ αὐτοὺς, καὶ κρίμα ἐδόθη
αὐτοῖς' καὶ τὰς φυχὰς τῶν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν
Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ οἵτινες οὐ προσεκύνησαν
τὸ θηρύον οὐδὲ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔλαβον τὸ γάραγµα ἐπὶ
τὸ µέτωπον καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν καὶ ἔξησαν, καὶ ἐβασί-

ὅ λευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ τὰ χίλια ἔτη. Καὶ οὗ Λοιποὶ τῶν ἄν-

494 ΑΠΟΚΑΔΥΨΙΣ,.

σ 2 , ω 6
ΧΧ. δρώπων οὐκ ἔξησαν ἄχρι τελεσθ"ῇ τὰ χίλια ἔτη' αὕτη ἡ ἀνάστασις
5 2 ὦω 32
ἡ πρώτη. «ακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων µέρος ἐν τῇ ἀναστάσει 0
αν , ο / ο / / µ μι 3 ,
τῇ πρῶτῃ' ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος Φάνατος οὖν ἔχει ἐξουσίαν,
ἆλλ᾽ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ 9εοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ, καὶ βασιλεύσουσι
2 ν / ας ῇ
μετ᾽ αὐτοῦ τὰ χίλια ἔτη. ἸΚαὶ μετὰ τὰ χίλια ἔτη, Λυθήσεται ὁ 7.
σατανᾶς ἕἔκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ. Ἰαὶ ἐξελεύσεται πΛλανῆσαι τὰ 8
ἔθνη τὰ ἓν ταῖς τέόσαρσιν γῶνίαις τῆς γῆς, τὸν Γῶγ καὶ τὸν
λ κ 9 λ 4 , ως ϱ 2 λ 9 ον
ήαγῶγ, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον, ὧν ο ἀριθμος αὐτῶν
ς ο ’ [ Μ
ὥς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης. «Καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς 9.
ν να 2 / λ 4 ο» δν, 4 /
γῆς, καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολήν τῶν αγίων, καὶ την πόλιν
τὴν ἠγαπημένην . καὶ κατέβή πῦρ ἔκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ 9εοῦ,
« -.-
καὶ κατέφαγεν αὐτούς. «Καὶ ὃ διάβολος ὁ πλ]ανῶν αὐτοὺς, ἑἆβ- 10
λήθη εἰς τὴν Ίίμνην τοῦ πυρὸς καὶ δείου, ὕπου καὶ τὸ θηρίον
καὶ ὁ ψευδοπροφήτης ' καὶ βασανισθήσονται ἡμέρας καὶ νυκτὸς εἰς
τυὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ἴδον Βρόνον µέγαν Λευκὸν, καὶ 11
Ν , 2 » 5 2») / 9! ς ο λ ς
τὸν κπαθήµενον ἐπ᾽ αὐτὸν, οὐ ἀπὸ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ
οὐρανὸς, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς. Καὶ ἴδον τοὺς νεκροὺς, 13
τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, ἑστῶτας ἐνῶπιον τοῦ θβόνου, καὺ
βιβλία ἠνοίχθησαν ' καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνεῶχθη, ὃ ἐστιν τῆς ξωῇς
καὶ ἐκρίθησαν οἳ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένῶν ἐν τοῖς βιβλίοις,
ἷν ν 3” Δ
κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. «Καὶ ἔδωκεν ᾗ Δάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς 18
εν 5 ν Ἡ 6 ’ ο ὅ ο 9/ Δ 4 4 9
ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ Θώνατος καὶ ὁ ἄδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἕν

Ν 2 /

αὐτοῖς καὶ ἐκρίθήσαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. «Καὶ ὁ 4
Θάνατος καὶ ὃ ὥδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν Λίμνην τοῦ πυρός οὗτος
ὁ Θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν, ἡ λίμνη τοῦ πυρός. «Καὶ εἴ τις οὗ} 15
εὑρέθη ἐν τῷ βιβλίω τῆς ξωῆς γεγραμμµένος, ἐβλήθη εὖς τὴν
Λίμνην τοῦ πυρός. | |

ΚἨΕΦ. ΚΑ.

ΟΔΡ.

ν 3 Δ ΔΝ 3 » ... 5 4 ο 9
ΧΧΙ ]ίαὶ ἴδον ούρανον καινον καὶ γην κπαινην᾽ ὁ γαρ πρῶτος οὐρα- 1

νὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπήῆλθον, καὶ ἤ θάλασσα οὐκ ἔδτιν ἔτι. Καὶ 2

ο

10

19

19

14

Ι5.

ΑΠΟΙΚΑΔΥΦΙΣ, 495

ϱ
τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν, Ἱερουσαλὴμ καινὴν , ἴδον καταβαίνουσαν
ν 2 ω Δ -ϱ ω ο
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ 9εοῦ, ἠτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσµή-
ῃ ω 3 Ν » . ω / 9 ω 9
µένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. «Καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ οὗ-
ω / ϱ ο ω ο 2 ,
ρανοῦ,Λεγούσης' ἐδοὺ, ἡ σκηνἡ τοῦ θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ
ε] 9 ϱ 2
σκηνώσει μετ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαοὶ αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς
µ 4 3 2 ν 3 2 ” ϱ /
ο Θεὸς µετ αὐτῶν ἔσται. Καὶ ἐξαλείψει ἀπ᾿ αὐτῶν πᾶν δᾶ-
» ν 9 ω » ες / 3 μῃ
κρυον απο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι,
2)’ / ελ .. 5» ’ 2 η ῃ μ.ο. 4 ω
οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴἡ οὔτε πόνος οὖν ἔσται ἔτι" τι τὰ πρῶ-
2 ” 5 ο] . ὴ)
τα ἀπῆλθεν. Καὶ εἶπέν ὃ καθήµενος ἐπὶ τῷ δρὀνῳ ' ἰδοὺ, πάν-
ω Ὡι /
τα κπαινὰ ποιῶ καὶ λέγει γράφον ὅτι οὗτοι οἳ Λόγοι πιστοὶ
ι 2 ω ” ”” . α λ
καὶ ἀληθινοὶ τοῦ Δεοῦ εἶσιν. ἹΚαὶ εἶπεν μοι’ γέγονα ἐγὼ τὸ
5, 5 ς 2 Ἡ ο ω
ἄλφα καὶ τὸ 9, καὶ ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος ἐγω τῷ διψῶντι

δώσω αὐτῷ ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος τῆς ξωῆς δωρεάν. Ὁ νικῶν

3 » » ” 2 ι
δώσω αὐτῷ ταῦτα, καὶ ἔσομαι αὐτῷ θεὸς, καὶ αὐτὸς ἔσται µοι

υἱός. Τοῖς δὲ δειλοῖς. καὶ ἀπίστοις, καὶ ἁμαρτωλοῖς, καὶ ἐβ-
δελυγµένοις καὶ φονεῦσι, καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς, καὶ εἷ-
δωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι., τὸ µέρος αὐτῶν ἐν τῇ Λίμ-
ο) ς ς
νῃ τῇ καιομένῃ πυρὶ καὶ θείῳ, ὃ ἐστιν ὁ Θάνατος ὁ δεύτερος.
Καὶ ἠλθεν εἷς ἐκτῶν ἕ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιᾶ-
ν ν 3 »
Λας γεμούσας ἑπτὰ πληγών τῶν ἐσχάτων, καὶ ἐλάλησεν μετ ἐμοῦ,
/ . ν / ν ω ν ’ 32 ,
λέγων δεῦρο, δείξω σοι την γυναῖκα τήν νύμφην τοῦ ἀρνίου.
Καὶ ἀπήνεγκέν µε ἕν πνεύματι ἐπ᾽ ὄρος µέγα καὶ ὑψηλὸν, καὶ

ς 5
ἐδειξέν µοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ., καταβαίνουσαν ἔκ

Μ ι ω ο, ω ω ων. 6
11 τοῦ οὐρανοῦ ἐν τοῦ Θεοῦ. Ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ 9εοῦ' ὃ φῶ-

Μ ά ΄ /
στὴρ αὐτῆς Όμοιος Λίθῷ τιμιωτάτω, ὣς Λίδῳ ἰάσπιδι κρυστα-
Λίξοντι. ᾿Έχουσα τεῖχον μέγα καὶ ὑψηλὸν, ἔχουσα πυλῶνας
:β, καὶ ἐπὶ τοῖς πυλῶσιν ἀγγέλους ιβ, καὶ ὀνόματα ἔπιγεγραμ-
μένα, ἅ ἐδτιν ὀνόματα τῶν 1β φυλῶν υἱῶν Ἱσραήλ. ἀπὸ ἆνα-
Λ ας Λ ν ... 4 2 λ .δν λ ν σπς 8. 3 λ / '
τολῶν, πυλῶνες γ᾿ καὶ ἀπὸ βοῤφᾶ, πυλώνες γ΄ καὶ ἀπὸ νότου,
πυλῶνες γ΄ καὶ ἀπὸ δυσμῶν, πυλῶνες γ. Ἰαὶ τὸ τείχος τῆς πὀ-
Λεως ἔχον θεμελίους ιβ, καὶ ἐπ᾽ αὐτῶν ιβ ὀνόματα τῶν !β ἆπο-

ν ς ν . μ - ”
στόλων τοῦ ἁρνίου. Ἱαὶ ὁ Λλαλῶν µετ ἐμοῦ εἶχεν µέτρον κά-

ΧΧΙ.

496 ΠΟ ΑΠΟΙΚΑΛΥΦΙΣ.

ΧΧΙ. Άαμον χουσοῦν, ἵνα µετρήσῃ τὴν πόλιν, καὶ τοὺς πυλῶνας αὖὐ-
τῇ. Καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ µῆκος αὐτῆς ὕσον 16
τὸ πλάτος καὶ ἐμέτρησεν τὴν πόλιν τῷ καλάµω ἐπὶ σταδίου

καὶ μιλιά 1β χιλιάδων Ά’ τὸ µῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἶσα

δων ιβ. ἐστίν. Καὶ τὸ τεῖχος αὐτῆς ϱμὸ πηχῶν, µέτρον ἀνθρώπου, ὃ 17
ἐστιν ἀγγέλου. Καὶ ἦν ἡ ἐνδόμησις τοῦ τείχους αὐτῆς, ἵασπις' 16.
καὶ ἢ πόλις χρυσίον καθαρὸν, ὅμοιον ὑάλρ καθαρῷ. Οἱ θεµέ- 19
λιοι τοῦ τείχους τῆς πόλεως παντὶ Λίθῳ τιµίῳ κεκοσμημένοι” ὁ
“Θεμέλιο ὁ πρῶτος, ἴασπις' ὃ δεύτερος, σάπφειρος ὃ τρίτος,
(χαλκηδών΄ ὁ τέταρτος, όμάραγδορ. Ὁ πέμπτος, δαρδόνυξ΄ ὁ ἕκ- 20
τοβ, σάρδιον’ ὁ ἕβδομος, χρυσόλιθος" ὁ ὄγδοος, βηρύλλιος ᾽ ὁ ἕνα-
τος, τοπάξιον ' ὃ δέκατος, χρυσόπρασος ὁ ἐνδέκατος, ὑάκινθος'
ὁ δωδέκατος, ἀμέθυστος. «Καὶ οἱ ιβ πυλώνες, δώδεκα µαργα- 3
ρίται' ἀνὰ εἷς ἕκαστος τῶν πυλώνων ἦν ὣς ἐξ ἑνὸς μαργαρίτου καὶ
-Ἡ πλατεῖα τῆς πόλεως, χρυσίον καθαρὸν ὡς ὕαλος διαυγής.
Καὶ ναὸν οὐκ ἴδον ἐν αὐτῇ .ὁ γὰρ κύριος ὁ Δεὺς ὁ παντοκράτωρ 25
ναὸς αὐτῆς ἐστιν, καὶ τὸ ἀρνίον. Καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχει 38
τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης, ἵνα φαίνωσιν αὕτη γὰρ ἡ δόξα τοῦ
Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτὴν. καὶ ὁ Λύχνος αὐτῆς τὸ ἀρνίον. Καὶ πε- 24

ριπατήσουσι τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸς αὐτῆς καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς

19
οι

γῆς φέρουσιν αὐτῷ δόξαν καὶ τιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν. Καὶ
οἳ πυλῶνες αὐτῆς οὐ μὴ κπλεισδῶσιν ἡμέρας ' νὺξ γὰρ οὐκ ἔσται
ἐκεῖ. Καὶ οἴσουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τῶν ἐθνῶν εὖς αὐτὴν 26
ἵνα εἰσέλθωσιν. Καὶ οὐ μὴ εὐσέλθῃ εἰς αὐτὴν πᾶν κοινὸν, καὺ 27
ποιοῦν βδέλυγµα καὶ ψεῦδος᾽ εὖ μὴ οἱ γεγραμµένοι ἓν τῷ βι-

βλίω τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου.

ΚΕΦ, ΚΕ.

ΑΡ.
Χχι.

--

” ν ρ
]καὶ ἔδειξέν µοι ποταμὸν ὕδατος ζωῆς, λαμπρὸν ὥς κρύστα-
Λον, ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ ΒἈρόνου τοῦ 9εοῦ, καὶ τοῦ ἀρνίου. Ἐν 3

µέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς, καὶ τοῦ ποταμοῦ, ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖ-

ὃ.

4
δ

6

10
11

16

17

ΑΠΟΚΑΛΥΦΗΣ, .. 407

΄ . » { ω τω
8εν, ἔυλον ζωῆς, ποιοῦν καρποὺς δώδεκα, κατὰ µῆνα ἀποδιδοῦν
Μα. κ . « ο
ἑκάστω τὸν καρπὸν αὐτοῦ" καὶ τὰ φύλλα τοῦ ξύλου εἰς 8ερα-
πείαν τῶν ἐθνῶν.. Καὶ πᾶν κατάθεµα οὖκ ἔσται ἔτι' Καὶ ὁ 8ρό-

Γ] . . ”» Γη ο. τω 1 .
νος τοῦ 8 εοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου ἐν αὐτῇ ἔσται ' καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ

Λλατρεύουσιν αὐτῷ. Καὶ ὄψονταιτὸ πρόσώπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνο-
, 7 2

ο] ”ν ω τὰ ” κ 9
μα αὐτοῦ ἐπὶ τῶν µετώπων αὐτῶν. Καὶ νὺξ οὐκ ἔσται' καὶ οὗ
χρεία Λὐχνού καὶ φωτὸς ὅτι κύριος ὁ Δεὺς φωτιεῖ αὐτοὺς καὶ

βασιλεύσουσιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ λέγει μοι ' οὗ-

τοι οἱ Λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί"' καὶ κύριος ὁ δεὸς τῶν .πνευ-

’ ν ων. 5 λ ” 9 ω Μ Ἂν
µάτων τῶν προφητῶν ἀπεστειλεν τὸν ἄγγελον αὐτοῦ δεῖξαι τοῖς
δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει. Καὶ ἰδοὺ, ἔρχομαι τα-
χύ᾽ µακάριος ὁ τηρῶν τοὺς Λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου

/ 9 , ς 5 , , » ν
τούτου. Κάγὼ Ἰωάννης ὁ ἀκούων καὶ βλέπων ταῦτα" καὶ ὅτε
ἤκουσα καὶ ὅτε ἴδον, ἔπεσον προσκυνῆσαι ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν

ν΄ 3 , . / , ν 4 / : ... ,,
τοῦ ἄγγελου τοῦ δεικνύοντός µοι ταῦτα. Καὶ λέγει μοι’ ορα µή
σὐνδουλός σου εἰμὶ, καὶ τῶν ἀδελφῶν σοῦ τῶν προφητών, καὶ

ω / 4 ’ ϱ 7 , / . ω » ,
τῶν τηρούντων τοὺς Λόγους τοῦ βιβλίουτούτον' τῷ δεῷ προσκύ-
νήσον. Καὶ λέγει µοι ' μὴ σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας
τοῦ βιβλίου τούτου ' ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. Ὁ ἀδικῶν, ἀδι-
κήσάτω ἔτι" καὶ ὃ ῥυπαρὸς, ῥυπαρευθήτω ἔτι" καὶ ὃ δίκαιος, δι-

καιοσύνην ποιησάτω ἔτι ' καὶ ὁ ἅγιος, ἁγιασθήτω ἔτι. Ἰδού, ἐρ-

΄, Ν 6 / 0 » ε] ”» ω , ς
(χομαι ταχύ ᾿ καὶ 9 µισθὀς µου µετ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὤς

τὸ ἔργον ἔδται αὐτοῦ. Ἐγώ εἰμι τὸ ἁ καὶ τὸ 6, ὁ πρῶτος καὶ
ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος. ἸΜακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς
ἐντολὰς αὐτοῦ. ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλαν τῆς ζωῆς
καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν. Ἔξω οἱ κύνες καὶ
οἱ φαρμακοὶ καὶ οὗ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἳ εἰδωλολάτραι,
καὶ πᾶς ποιῶν καὶ φιλῶν φεῦδος. Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμφα τὸν ἄγ-
γελὀν µου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις' ἐγώ εἰ-
μι ἡ ῥίξα καὶ τὸ γένος «4αβὶδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνὸς.
Καὶ τὸ πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη Λέγουσιν, ἔρχου ' καὶ ὁ ἀκούων εἰ-
πάτω, ἔρχου' καὶ ὁ διψῶν ἐρχέσθω" ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ξωῆς
92

ΧΧΠ.

Ἵκχι,

κ ζοὰ,
ξύλου,

40958 ΑΠΟΚΑΛΥΨΡΙΣ.,

δωρεάν. Μαρτυρώ ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούοντιτοὺς ἆογους τῆς προ- 18
φητείας τοῦ βιβλίου τούτου ἐάν τις ἐπιθῇ ἐπ) αὐτὰ, ἐπιθήσει
ὁ 9εὸς ἐπ αὐτὸν τὰς ἑπτὼ πΛηγὰς τὰς γεγβαμμένας ἓν τῷ βι-
βλίῳ τούτω. Καὶ ἐάν τις ἀφελεῖται ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου 19
τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὃ Θεὸρ τὸ µέρορ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ
βιβλίου Χ τῆς ζωῆς, μαὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμ-
µένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. .4έγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα" ναὶ ἔρ- 20’
χοµαι ταχύ ἁμήν ' ἔρχου κύριε Ἰησοῦ. Ἡ χάρις τοῦ κυρίου Τη- 2ἱ

ν ν .. ω 6
σοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων ' ἁμήν.

ΑΠΟΙΚΛΑΥ ΒΙΣ,

499.

ΑΝΤΠΘΌΔΕ ΟΟΙ1ΙΑΤΙΟΝΤΕ 6ΟΡΙΟΙ5 00ΜΡΑΕΑΤΙΟ οσΗ ΝΟΥΑ.

1ηίθυ 695, απ οοὔ1σσπι πο]γίππι γαβσοσπαπα 1909. αἆ πονί Τοβίαπαθη{ῇ
ἑάϊήοπος οοπί]θνπηῖ, Ροβίθπιας αοἰθίθ, 568 πιογῖδο {αο]ο ῥήποθρθ, {6 Απ:
ἀνεαθ Βϊτοβίας ἄ πια; απῖ εγαπρθ]ῖα απαίαογ οππι ἀοοίῖθ Ρτο]θροπιθηῖς, οἱ
οὕπι Ῥουρείαα, ναπίαναπα 1θοβοπυτη {αγταρίης, ΗαιπίαῬ 3ηπο 1788. Ἱπιργθβρῖῆς
Ρχοβθοπίανας το]Ὕ παπα Ν. Τ. ρανίθπι, π]δί ἰηοσπᾶ οδ]απιζαβ, ᾳπδο ἴγρορια-
Ρ]ήαθ. αθἆοβ οἵπι βαρο]]οοεῖ]ο αὈφιπιρθῖέ, Ῥιαθο]άτατα θζ{άοπθτη αρταρίβροί.
19 {απηθη ἀθοθππῖο Ῥοβ6, πθ βο]θάαταπ βπαχάπι αρραταίιςθ οπιπίπο Ἰπηίας
{οτθῖ, οπιίββο Ἡρτοτατα Ῥοβέ ουαπρθ]ίω ἐθχία, ναχῖας ἑαπίαπι ]θοβοηθβ Ὀουί
11)ο]]ο υΥρί6 Ππρυηρηάας οπναν1έ,. Αο Μαἰ]ασί απἱάθτω Μαχοῖᾳπθ θΥυάπρο]α,
ἵῤ5θ ϱροχ 5ο Βἰτολίαθ ουπῃ «οοᾷ]οο ναί. 1909. ραβοηπίεν οοπιρατανΙό, θἴαβᾳιιθ
Ἰθοίοηθς 1η 1Π{ΘΥΊ0Υ9 {θχίτς πιανρίηθ αἰπρ]]αῆτο οοΠοσανΙ{. ὙΥδνππηίατηθη πο
χο]( τς, Ίποαθ οἱ Πο]μαππῖς θναηρθ]α, ποπ 159 ροι 5ο Βϊτολ]ς οοπηΜι]Π{, 6θᾷ
βο]ιθᾶἰς ἑαπόυπιπιοάο Ῥοπί]οίῖ αρας οϱέ, απὶ οο]αβοπθτη Π]]απι απίθα οοπ{θοθ-
γαζ. 9οᾷ 96066 τἩ18115 αοία εύ ορίςίο]ας αροβίο]οταπα Ῥτοργῖο βἰᾶϊο 1άθπι Βἱχ-
ομῖαβ ἵπ οοᾶἶοο 1909. Ίθβεηθ, Ιθοξίοτ]ς ἀῑνοιρίίαίος οχοθιραῖέ, αοοαγαίε(θ τό
ραίαβραί {π οῬδοιναοπίρας ϱαΐς οχροριζ. 0 πας οστη Ἱία 56 ἹαὈθαηί, ας ποὮ
ογθἀθιοί οοᾶϊοστα γαβοαππτα ρ]οη]βείπιθ α Βϊγολίο {πΐδβο οχοθερέαπι, θοίατη-
απ οἶας γαταἰαίοπι Ἰοοίονῖοιας Ἱαπιάϊα ταρταθδθηίαίαπιὸ «Απ το Ῥαπ]ο
αΠίου οοηἱρίέ: οἐσπίτη πος η θἆθπᾶο αἆ Πέθιαπι ναοαηο ουᾷᾖσθ (ᾳποᾷ ηθπιο
απίο {6οθταῦ, ᾳποᾶφαθ πιαχ]πη] πιοπηθηά Πα ἤρο ιο ο8ϐ) πππ]ία ἀορτολεπα]-
της Β]χομίϊ οἱ Βοπί]α βρλα]πιαία ααἵ ναῦ. 1πθπάβζαπας νο] ποη τθσίο ]956-
ααηῖς να] ἀοϊπάο {αοία φοΏοάαναα παχαπι Ῥοναχραᾶοπθ, απππα ἶατη Ῥτουτί
οοᾷ]οθ θβθοπέ, Ῥ]ανα Ιηοβυά {α]δα φονἱρβεταπίς Ἱπσοααδί {παπασας ὨΙΠ(ΙΑΠΙ
οπῖπι ἆθ Ποτππι Ποππαπι Πάθ ασ βἰποθηίαίο ἀπρίίωρο. Οπίά 816ο ποβῖς
αροπάτυτη οταίὸ 5ἱ Ἠοτάτη ΘΗΥ0168 ΠΟΡ {8ο ῥγαθίθιΙχθΙΩΤΒ, οθτίθο απ θ(111ο-
ΏΘΠ ποβίαπη Ἰάδηάθια α Β]το]ηῖ οἱ οἵίαῦΙ αὐ οο Βοπί]αῖ, αβινιαοηΙβιιθ
ἀϊφρ]άσπίθηι νιάοτεηί, πιθίο απιρ]ςοτγαπὲ, πέγτιπι ποδίς αη 15 Πάθπι αῑπη-
βοτθηί, βἶνο πανί αοοπταὔῖς οοἄίσθηι ΘΧΡΣΟΒΡΟΣΙΠΙΙΦ. Ὀνροί οἳρο πο ποορβεῖ-
ἴα5, υἱ Ιαοβοπθτα ποβίνατα ναοαπαπα οὖπι Ῥ]νομά Ι6οβοπθ αθααθ γαῖσοσηα 1π
ΒΟΠΟΗΙ8 αὉ 6ο το]αία, ἀαρ]οί ἴἵη Ιαΐίθτοπ]ο οχροπαηἩς;, τί τοί νον]ίας ἰαπάθιι
εἰαοθροαί. Φποά οἱ οί ποῬ Πιιηιαπϊ απ] {ογέαςδο ραβίθπιαχ, δαάετη Ίορο
ποβίβοσπι αρῖ (6α]νο βθπιροχ. Ῥοπαο Πάοί ἐθβΗτηοπίο) ποπ 1θοΙβαΙΠΙΒ. Αίπτιθ
Ἱηρεϊπαῖς 6υγον Βἰτο]ά οοαχςποπᾶ τς θθί, ἵη Ῥγο]οροπιοπ]ς ας Ρ. ΧΙ. ἀῑσσπίῖς
ϱρ]ηζας αἴφαο αοθοπ{Ἁθ ἵπ οοᾶ]οο 1909. α Ῥεΐπια πιαηα {α166ο Ιπιροβίΐος: αζου
οπίπι 696 τος Ἠαροί: αἰθηῖπι απιαπαθηθίς 116) απῖ ουποίας {ούίτςδ οοᾷ1οῖς Π{ίο-
τας, γεϊπδίαίο Ῥα]]οβοθη{θβ, αἰχαπηθη{ο βα15 γθηπδίο, βειναία νοΐονο {ουπ1α,
χοπογανΙέ, 1ᾷ6πι αοοθηΐτις οὔἵαπι αρ] αδαθ Ιπιροδιίξ, απ η] {ποταπί α
Ῥεΐπια πλάνα; αἱ ἴ]αο οοᾶῖοίς ρανήοπίαο οδοπάαπέ, ᾳπας οθγζῖς ἆο οαιβεῖς (14
οβί νε] απία τορθβ{ας ἵπ οοᾶίορ να] αἲὉ οο Ἱππρτοβαίαβ) που αὐῆρϊέ, Ἠοί Ῥη]ας
νογαίοπη οοᾶ]οίδ βρθοίαίοχθὮ 1ρ8ῖ Ῥου 5ο ἀορτεμαπάθηί. Ἀτπο α βἵπραίας
᾿ἀϊνειε]ίαίος νοπῖαπις.

πε

1.2

οι»

500’

Π.6οι]ο ναίῖσαπα Βἱγο]η]
Ἰὴ απποίαἡομίθιις
ΙΝ ΜΑΤΤΗΑΕΟ.
1, 15. γεννᾷ ἰου.
20. Μαριάν
ο ῥὸ. «9εόρ
ΠΠ: 16. ἄνεφχθησαν
ιν 5. ἔστησεν
Ἰ6. σκοτεία
ΥΙ, ὃ. προσεύχεσθε
γή, 18. ἐνέγκειν
1Χ., 15. υξοέ
Χ.20, ἐνεβριμήθ"η
57. Υἱἀεπίατ αὐ αἰα
πια αὐαῑία {1
189. ι
ΧΙ, 9, ἐξέλθετο
28. ἔν σοι γενόµε-
ναι
ΧΙ, 20. ἁρπάσει
85. ἀφεθήσῃ »,1.
ΧΙΙ, 4. ἦλθον
13. συνῶσι ἃ 2. 11,
ΧΙΥ, ὃ. Ἰωάννην
ο 4, Ἰωάννης, Βἱο αἱ
ο αμ δ],
26. περιπατοῦντα
ο τῆς Φαλῶσ-

ΧΥ, 86, ὃ πζωγαδάν
ΧΥΙ, δ. (αἱ.4.) αἴται
24. Ομπῖμί ἁἰσίιαν

ὁ Ιησοῦς
ΙΧΥΠ, 9. συ]λαλοῦν-
τες
ΧΥΠΙ/5. Ρ]ο(αν οπ]ἱβ-
βαπι ἕν
7. Ὀἱοίαν ἆεεβςο
ἐπείνῳ
19. Ὠιοαν οπι]ά
τά 1. |.

ο. ΡΙοἱέιιτ οπη 1 ΄

ριῖαθ αὐτοῦ
ΧΙΣ,Ι8. ἔφη Ῥτολέγει
ΑΣ, 90, Ὀϊοίίαν οπα]({ἰ
κύριε
«ΑΧΗΠ, 99. δευτέρα ὁ 0-
µοίωρ αὕτη
46. ἠδύνατο
ΧΧΥΙ, 75, Ρἱοἶιιις ἆο-
0556 τοῦ Ἰησοῦ
ΧΧΥΙΙ 46. σαβαχθα-
νεί
ΧΧΥΠΠ, 10. Ἰησοῦς
ΙΝ ΜΑΠΟΟ

Ι, 98. συνηγµένη
3θ.Ρἱοῖτιγ ἀθεςδο ο{
Π, 1. εἰσῆλθεν

ο σοᾶἷοί ναιϊσαπὶ
γου]ίας ἵη οί. ποβίγα
ΤΙΝ ΜΑΥΤΗΑΕΟ
ἐγέννησεν 2. εἰ δ. ἰοοο
ἠΜαρίαν
ὃ Φεὸς
ἠνεῴχθησαν
ἕστήησεν
σκοτίᾳ
προσεύχησθε
νεγχεῖν
οἳ υξού
ἐνεβρειμήθη
δαπέ Ῥίαπο αὐ θα επ
ΠΒ 1π πηατρ. οοἆ.
Ρ. 1247.
ἐξήλθατε
γενόµεναι ἐν σοὶ

διαρπάσει

ἀφεθῇ

ἐλβόντα

συνίῶσιν

τὸν Ἰωάνην
Ἰωάνης. Ρἱο οἱ αἱἱρῖ,

ἐπὶ τῆς θαλάσσης
περιπατοῦντα

Ιαγαδᾶν

αὐτεξ .

Οπιή(άς (απίατη ὁ 1.

πιαπα .
συνλαΛοῦντες

ἵπ οοᾶἷοο Ιεσίίατ ἕν
ἵη οο. αἆσςδί
{π οοἆ. αἀεςδί

Ἱπ οοἆ, αὖεδί

5οά ἔφη εδἰ ρτο εἶπε

Αάοσί, 6εἆ απΠίθ ρο-
πι]

ΡΒοθει αὕτη

7 /
ἐδύνατο |, πι.
Ώεθεί ἰαηίαπι τοῦ

σαβακτανεέ

ὁ Τησοῦς

ΙΝ ΜΑΠΟΟ
ἐπισυνηγμένη
Αάθδί 2. πι.
εὐσελβὼν

ἵπ απποίαἠοπίρας

16. αἀάίαν καὶ
Ρο5ί φαρεισαίων
ΠΠ, 1. ἀῑσΙι ἀεεςςο ήν
96. ἐμερίσθη
9δ. καὶ λέγει
ΙΝ,Θ. αὐξανόμενον
97. μικύνεται,
28. πλήρης
95. μείζων
Ψ,26. αὐτήν.
ΙΧ, ὃ. ΙΜωῦσῆ
Ἀν 24. ἀἰοίίαν ἆεοββε
αὐτοῦ
40. ἀῑοῖι ἆεεββο
προσαιτῶν,
ΧΙ, 29. τοῦ Ἰωάννου
ΧΙ, 4, ἠτίμησαν
5 ἀποπτέννοντερ
8, ἐξέβαλον
19. ἀῑοι ἆθρθδο
αὐτοῦ 1. 1οεο
ΧΙ, 20. ὁ κύριος,
ΧΙΥ, 88. τὸν μετ αὐ-
τοῦ Ἰωάνην
40. καὶ πάλιν ὑπο-
στρέψας
46. τὰς χείρας ἐπ᾽
᾽αὐτόν
40. ἐκρατεῖτε
69. αἳ µαρτυρίαι

6δ. αὐτοῦ πρόσω-
πον

72. εὐθέως

ΧΝ. 7. στασιωτῶν

91. ἀῑοῖί ἆεεςβο ἕνα
σταυρώσωσιν
αὐτόν

28. ἀἰσῖίιν ἆθεββο
1. παπα

84. ἐννάτη

460. μνηµατίῳ

ιν 100

Η, 93. ἀῑσῖι ἀθοςθο αἱ
Η1, 20. ἀῑοιι ἆεαβδαο
ριῖα5 καὶ

29. τοῦ Ἰωσήφ
9ῇ. Νερεί,
94. “4βραάν
Ιν, 27. Ελισσαίου
Ψ, ο. ἔπλυναν
6. διέῴῥησσε
Υ{ δ. καὶ τοῦ σαββ.
Ν, 6, ἑκατόνταρχος

1,εοἰίο ναίΐοαπα Βἱνολ{ | -

Οοξ]οίό ναἰοαπ!
νου]ίαβ ἵπ οὐ], ποβίτα

Ίππο ἆθαβι

Αάεςί
μερισθῇ
λέγει
αὐξανόμενα
μηκύνεται
πΛῆρες

μεῖ {ζουν
αὐτῆς
Πωῦσεῦ
Αάεβί

Εἱι8 Ιοσο Ιεαίνας προ.
σαίτης

τὸ Ἰωάνου

ἠτείμασαν

ἀπομτεννῦντες

ἐξέβαλαν

Αάοςί

πύριος
Ν 3 ’ 3 3
τον ]ωανην µετ αὐ.
. τοῦ
υποστρεψας ἆεο
σοἀ. ,
τας χείρας αὐτῳ

η

ἐκράτει

ἢ μαρτυρία (ια ϱ
πηοπζανίπιαβ)

τὸ πρόσωπον

εὐθύς
στασιαστων
Αἁξδαπί ἵπ οοἆ.

ΠΠΙΠΟ ἆθεδί ΟΠΙΠΊΗ0

ἐνάώτῃ
μνήµατι
ΙΝ Γ0οΑ

Αάθςί

[ΠΊΠιο ἀθεδί ροβἰοτ]18
(αἱ πιοη ιδ
ἰαθε]]α δρ.)

Ἰωσήφ

ανηρεὺ

Αβραάμ

Ἐλεισαίου

ἔπλυνον

διεῤῥήσσετο

τοῦ σαββ.

ἑκατοντάρχης

Ι.εο(ῖο γβἰΐσᾶπα ΒἱτοἙ]1
επ απποίαοπίρας

ΥΠ, 9. εἷ- ᾗ

27. ἐνεδιδύσμετο
40. ἐν τῷ δέ
ΣΧ, 9, ἀῑσῖι ἆθθββο
ἐγὼ
ΧΙ, 97. φωνήν τις
χι, 11. µεριμνήσατε
6δ. τὴν Φυγατέρα
Χν, 9, ἀῑοῖί ἆεεβςα
τὰς 1. |.
ΧΥΙ. 9. ἐκλείπητε
ΧΝΙ, 17. οὐχ
98. ἱδού
Χνι{1, 11. αὐτόν
ΧΙΧ, 4. συκοµωρέαν
16, δέδώκεν
49. σύ
ΧΧ, 10. δείραντες
αὐτόν
28. ἀποθανῆ
ΧΧΙ, 15. οὐδέ
29, αὔτα
28. ἀῑἰσῖι οπιιῖ ὁ,
ἐν
24. ἄχρις
ΧΣΧΙΙ, 90, παθίσεσθε
τοῦ Ἱσρ. κρίν.
δ4.ἀῑοῖί οπι{Η{ ρυί 18

μή.
ΧΧΙΠΙ, 15. ὑμᾶς
40. Ἰωκολουθοῦσαι
ΧΧΙΥ, 29. ἀῑοιίάσεςδο
9. καὶ
ΙΝ ΙΟΠΑΝΝΕ
1, 50. σὺ ὁ
το ΡΙ. ἀῑοίι ἆαεβςε εἷ-
πον σου
Π.11. σηµέων
1, 8. ἀπελύθεισαν
40. ἀῑοῖι ἄθεδδο ὧς
69. ἀῑαῖι 4θοββθ ὅτι
Υ, 6. αὐτὸν τοῦτον
90, ἀῑοῖί ἀεέβδο µε
40. ἠΜωῦσῇ
ΨΙ, 15. ἐχώρησε
11, ἐλήλυθε
ΥΠ. 1. ὁ Τησοῦς
ψηΠ, 88. ὃ ἠν
55, θανάτου
Ι5.9. αὐτὸς ἠλιμίαν
Χ. 97, ἀνούσουσι
ο ῥ9,
ΧΙ. 4. ὅπαι οτι]
. Ἱούδας

(οὔϊάς ναἰἰοαπί
γοτ]ίας ἱη οἱ. ποβίτα

Νο εβί πὶδὶ που ὐΠ]
ΤΠ). 4υαο πορθηίας
Ἱπιροβυϊί, {. πι, εἴη

ἐνεδύσατο

ἐν δὲ τῷ

Αάθδί

τις φωνήν
μεριμνήσητε
Φυγατέρα

Τπιπιο ἀεορί 2. 1.

ἑαυτόν
συκομορέαν
δεδώκει
καὶ σὺ

5 ,
αὐτὸν δείραντες

ἀποβθάνῃ
Αν

αὗται
Αάοςί

ἄχρι
παθήσθε

κρίν. τοῦ Ἱσρ.

[παπιο πίταπιφ ο οὐίἰ-
ο ἄναρ

ημας
συνακολουθοὔσαι
ΑάοΡί

ΙΝ Ι10ΠΑΝΝΕ

σὺ ἰαπίηπι
Αάοςί

σημείων
ἀπεληλύθεισαν
Αάοςί

Αάοςί

τοῦτον

Αάοδί

ἠήωῦσεὺ
ἀνεχώρησε
ἐληλύθει

Ξ /
ἠλικίαν
ἄπονουσιν
ἐμὲ

Αάοςί

Τ,οοίο ναιίσαπα ΒἰνοΓ]1
ἵπ αηποἰαἰομῖθι8

ΧΙΙ, 4. Αάάῑιαυ ἐκ
16. μαθηταί
2ὅ. ἀπολύει͵

ΧΙΥ, 9, ἑτοιμάσω
14. πομήσω, ἐγώ

Χν, Ι4. ὃ ἐγώ

ΧΥΊ, 2. {1οῖἱ οπιἱβδαπι

Ὅμᾶς 1. Ιοοο
98. ὅτι ἄν τι

ΧΝΠΙ. 5. ὁ Ἰησοῦς

. ᾖεεσσηκὼς

ΠΧΙΣ, η δεδεοµένην

1ο, ἐκραύγαξον
80. αἰσΙί οΠι{δΒΙΙΠ1
0 Ιησοῦς
ΧΧ, 26. χείρα
1Ν Δοτ. ΑΡΟΒΤΟΡ.

Η, 98, ἡμῶν
ΠΠ, 1, νεάτην
ὃ1, τών
γ, 9. συνειδύης ᾿
δ0, τὸν Ἰησοῦν
94. οι ἔξω αΠβ-
ροβίωα Ροβι
πονῆσαι
Υ1.9. ἐπισκεφάμεθα
γι, 99. πόσης σο-
φίας
ΥΠ! 98. ἀῑοῖι οπιἱ5ς.
αὐτοῦ 1. Ίοεο
ΙΣ, δ. ἀλλ᾽
2δ. (αἱ. 26.) ἐν
Χ, 99. ἀῑσίίαιν νανῖθ-
ία Ἱπ. Ρριου
Θεοῦ
ΧΙΙ, 4, ἐκπέμψαντες
βἡ, ἐν ψαλμῷ
4]. ἐργαάζωμαι
ΧΙΝ, 11. ὅπερ
ΧΥΙ, 16, ὑπαντήσει
ΧΥΗ, Ι9. πρώσσογ-
τες
19. ἀῑσίι άεεσθο ἡ
25. κατά

ΊΧΝΠΙΙ, 19. ἀντιπάτου

ΧΙΧ, Ι8. οί αὐαἳ {η
εοᾶἰεε τὰς ᾽ἅμαρ-
τίας αὐτῶν

27. δὲ
ἀῑοίι οπιἱδεαπι αὐ-
τῆς ἤν
94, ἐπιγνώντες
Ἐφέσων
ΧχΧΙΠΙ, 10. τὸ ἔνεδρον
ΧΧΙΥ, 17. δεῖ

501 -

Ο6οάἷσίδ ναιἰσαηϊ
νθυίίας {η οἆἳί, ποβδίτα

Ώοορί

οὗ μαθηταί
ἀπολλύει

παὶ ἑτοιμάσω
σοιήσω

6 3 ,

ϱ ἐγὼ

ἴπισπιο οπαμας 2, ἶσος

ὄν τὺ
Ἰησοῦς
εἷς παρεστηκώς

δεδομένον
ἐκραύγασαν
Αάθθί ᾿]ησούῦς

τὴν χεῖρα
ΙΝ ΑΟΤ. ΛΡΟΞΘΤΟΙ,,

ὑμῶν

ἐνάτην
πάντων

συνειδυζης

᾿Ιησοῦν
ΙΠΙΤΙΟ ροπίίας απίθ

βραχύ

ἐπισα εφώμεθα
πώσῃ σοφίᾳ

Αάσθςθὶ

ὤλλά

εὖς

ἨΠΠΙο οδὺ ἵπ ροβίο-
ἱοτο πρί εδ ὧυ-
ρίου Ῥτο Φεοῦ

ἐππεμφθέντες

ἐν τῷ φαλμῷ.

ἑργάζομαι

ὑπ αντῆσαν
ταρώσσοντες

Αάσ»ε
,
καὶ τα
᾿ /
ἄνῶυπατουν
Δια πι Ἠδα, οἱ
αὖοςί

τε
Αάαδί

ἐπιγνόντες
Ἐφεσίων

τὴν ἔνεδραν. Τια ορ,
ἔδει

φ02

1,εοί]ο να(ΐσαπα Βίπο]ηἶ
1π απποϊαἠοπίριβ

ΧΧΥΙΙ, 14. εὐακύ-
λων
ΙΝ ΕΡ. ΙΛ0ΟΟΠΡΙ
[[, 19. ἀνέλεως
1Ν, 19. ἵη ναυὈὶ5δ ᾳ8-
ιτ ὦ ͵
15. 8εληση
ΙΝ ΡΕΤΗΙ ΡΠΙΜΑ
ΠΙ, 6. εἰς τὸν Φεόν
7. συγηληρόνοµοι
ΙΝ ΡΕΠΙ ΒΕΟὉΝΡΑ

Π, 4. τετηρηµένους
ΠΙ, 7. αὐτοῦ

ΙΝ Ι10ΠΑΝΝΙΡ ΡΠΙΜΑ

Υν 19. ἀῑοι άεερθε
ρίατα γοιρα

ΙΝ 10ΗΑΝΝΙΦ ΤΕΠΤΙΑ
14. ὑδεῖν

ΙΝ ΕΡΙ6Τ, ΤΟΡΛΕ
19. παραφερόμε-
ναι͵
24. αὐτοὺς
26. παντὸς αὐῶνος
ΙΝ ΣΡ, ΑΌ ΠΟΜ.
11, 22. ἀῑαί άεεξδε
ο. Ιησοῦ «Χριστοῦ
ΥΗΠΙ, δα. ἀϊοῖί ἆθοβδο
καὶ 1. Ἴοοο
ΧΙΝ, 4, δύναται
19. ἀποδύσεν-
14. αὐτοῦ

ΙΝ ΡΗΙΜΑ ΑΡ 00Π.
Π, 9. ὅσα
γΊῃ 8. ἐὰν
νΊΠ{[, 8.. περισσού-
| μεῦα

Οοἆ]οῖς ναἰἰσαπ
γαυ]ίας ἵπ οΕ1ί, ποδίτα

εὐρακύδων 1. πι, 5εἆ
2.πι, εὐρυμλύδων
ΙΝ Ὦρ. ΙΛ6ΟΒΙ
/
ὤνέλεος
υρῖαιθ ο

ΦεέΛήη
ΙΝ ρΕταῖ ΡΠΙΜΑ
ερ Φεὸν
συγηΛηρογνομοις
ΙΝ ΡΕΠΙ ΘΒΟΝΡΑ
τηρουµένους
αὐτῷ
ΙΝ ΙΟΠΑΝΝΙ5 ΡΠΙΠΑ
Αἰαιὶ ΄Ίναοο ουηί 1
σοάϊσε
1Ν ΙΟΠΑΝΛΙ8 ΤΗΠΤΙΑ
εὐδεῦν
ΙΝ Βρίδτ. ΙΠΌΑΒ
παραφερόµετοι
ὑμᾶς͵
παντὸς τοῦ αὐῶνος
1Ν Ἡρ. ΑΌ ΠΟΜ.
Αάθδί Χριστοῦ

Αάοξί

δυνάἀτεξ
ὠποδώσει
9 -
ἑαυτοῦ
ΙΝ ΡΗΙΜΑ ΑΏ 600Π.
τι κ
Ν
αν
ιά
πὲρισσευόὀµεθα

1.6ομῖο γαιϊσαπα Βἱγο]1
η θπποιαοπίριθ

κ, 16, αἵματος
ΧΊ, 6, ἡ γυνὴ

ΧΙΙ, 8. πᾶν

Ἁγ, ει τρίτῃ
24. παραδιδῷ

ΑΡ σοῇμ. 8ΕΟΠΝΡΑ

[ν, 16. ἐγκαυκοῦμεν

γι, 4. συνιστανῶντες

ν1, 8. οὐ Λέγω πρὸς
Ματάκρισιν

ΑΡ ΕΛΙΑΤ.
11,99. συγκλεισμένοι
ΑΌ ΕΡΗΓΘ.,

[, 9. Ἀριστοῦ ᾿Τησοῦ
20. οὐρανίοις
Π.19. ἆλλ᾽ ἑστὲ
ΑΡ ΡΗΙΗΡΕ.
ῃΠ, 9. Ἰήηδὲν ματὰ
ΙΨ, 1. ἀγαπητοέ µου
ΑΌ 6001088,

1, 9. Κολασσαεῖς
Π1, 20. τῷ πυρίῳ
19.6. ὑμᾶς πῶς δεῖ

ΑΡ ΤΗΕΒΕΛΗς 1.
Ιν, 9. ἔχομεν
ΑΌ ΤΗΕΘΑΑΙ. ὁ.

ΙΠ, 11. ἐν ὑμῖν ἀτά-
µπτως µπεριπα-
τοῦντας

ΛΡ ἩΕΒΗ.

ΠΠ, 1. ἀῑοίι ἆοεββοΤη-
σοῦν

1Υ, 9. ἀῑοι ἀεοβεε τὴν
9, 1060

0οἱοίς ναἰσαπ]:
νοτ]ίας {π οὐ ἶέ, ποδίτα

τοῦ αἵματος

τῇ τρίτῃ
παραδιδοξ

ΑΡ 00Π. ΒΒΟΌΝΡΑ

ἐγκακοῦμεν

συνιστάνοντᾶς
πρὸς πατώπριοι» οὐ
λέγω

ΔΌ αΛΙΑΤ.
συγµλειόµενοι ᾿
ΑΌ ΕΡΠΕΡ.: 7

Ἰησοῦ: “Σριστοῦ
οὐρανοῖς.
ἆλλὰ ἐστὲ

ΔΌ ΡΠΙΗΡΡ.

| ἠ{ηδὲν πατ᾽

µου ἀγαπητοὶ
ΑΡ 001.058,

Κολοσσαῦς (είς εος.)
ἐν πυρίω.
πῶς δεῖ ὑμᾶς

ΔΟ ΤΗΣΘΕΑΙ,, 1.
εἶχομεν
ΔΡ ΤΗΒΕΒΡΘΑΙ,, 9.

περιπωτοῦντας ἐν ὐ-
μὲν ἄτάχτως

ΑΡ ΗΡΒΕ.

Ιπιπιο αἀθδί

Ιπμπο ἀθοδὶί 1. Ἴοοο,

ποια 2.

ἨΤΕΈἙΝΟΠΟ ς

Ἑναπσα]ίαπι αοοππάτπι Μαἰίαθαπη

...

11

1

ου Ματοπη
. Τπιοατα
.. ]Ἱομαππθτ . ..

Αοΐα ΑΡοβοΙοΏἩ « νο νε νο
Ἱρίδίο]α Ἰαοοί ΄ν ντο ὁ εν νο
29 1 Ῥος . « ὁ ὁ ν «ο ον ον
1 Ρο ν «9 ο.
» 1 Ιοἱαπηθ ,ὸ ον ον ν ν ν
» 1 Τοἱαππαῖβ
» ΠΠ 1ομαππῖς
- Ἱαάας

ΑΡροοα]γρείς .

ΟσΠαΗοποςβ

Ῥαι] αἆ Ἡοπιαποϐ .. . νο

1 αἆ Οοσϊπί]ίορ
ΤΙ αἆ Οονϊπί]μ]οβ .
αἆ ἀαἰαίαδ . «. «
οᾱ Ἰρ]μθρίος .
αἆ Ῥπϊήρροαπσςθς
αἆ Οοἱοββθηβοβ
1 αἆ Τ]ιοδβδα]οπίοσπςδοβ
ΤΙ αἆ Τ]ορκα]οπίοθηδας
αἆ Ἡσοριασος .

ο 1 αἆ Τιποµποθατι

ΤΠ αἆ Τπιοίλοιπα
αὖἆ Τα , . .
αἆ Ῥλμϊίδπιοηοπι ,

ΝΕΗΡΙΤΥ ΟΕ ΟΗΙ

97 909 676